shakyachogden2406_語門武器論釋語莊嚴.g2.0f
大班智達釋迦確丹教言集skc159སྨྲ་བའི་སྒོ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་སྨྲ་བའི་རྒྱན་བཞུགས་སོ། ། 24-6-1a ༄༅། །སྨྲ་བའི་སྒོ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་སྨྲ་བའི་རྒྱན་བཞུགས་སོ། ། ༄། །སྨྲ་བའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་ལས་ཡི་གེ་རྣམ་པར་བཤད་པའི་ལེའུ་སྟེ་དང་པོ། ༈ ཡི་གེའི་ཚོགས་ལ། མདོར་བསྟན་པ། ༄། །སྨྲ་བའི་སྒོ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་སྨྲ་བའི་རྒྱན་བཞུགས་སོ། །ན་མོ་ལོ་ཀི་(ཀེ་)ཤྭ་ར་ཡ། ཐུགས་རྗེའི་དབང་ཕྱུག་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་པོ། །རྨ་བྱའི་ཁྲིར་འཁོད་སྨིན་ལེགས་དྲུག་བཟུང་ནས། །རིག་པའི་གནས་རྣམས་ཀུན་གྱི་བརྡའ་(བརྡ་)སྤྲོད་པ། །འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དོན་དམ་དབྱིངས་ཀྱི་ཡི་གེ་བརྗོད་བྲལ་ཡང་། །གཉིས་སྣང་འཁྲུལ་པའི་བློ་ལ་བརྗོད་བཅས་སུ། ། 24-6-1b གང་ཤར་བརྗོད་པ་ཀུན་གྱི་གཞིར་གྱུར་པ། །མིང་ཚིག་ཡི་གེའི་ཚོགས་རྣམས་འདིར་བཤད་བྱ། །སྡེ་སྣོད་ཤེས་པའི་ལང་ཚོ་རྒྱས་གྱུར་ཀྱང་། །ཐ་སྙད་གཞུང་བརྒྱའི་སྐྱེ་མཆེད་མི་མཚར་ན། །དཔྱོད་ལྡན་མཛའ་བོའི་ཡིད་རབ་འདྲེན་མི་ནུས། །དེ་ཕྱིར་མཁས་པའི་སྐྱེ་མཆེད་འདི་མཚར་བྱ། །ཞེས་མཆོད་པར་བརྗོད་པ་དང་། རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། གང་བཤད་པར་བྱ་བ་ནི་སྨྲ་བའི་སྒོ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུ་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་རྩོད་པ་དང་བྲལ་བ་དེའོ། །ཇི་ལྟར་འཆད་པ་ནི། སྤྱི་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་གོ་བ་སྐྱེད་ཅིང་། བསྡུས་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་ཚོམས་བཅད་དེ་དཀའ་བའི་གནས་ལ་ལར་ཚིག་གི་དོན་ཡང་རྒྱ་ཆེར་སྦྱར་བའི་ཚུལ་གྱིས་སོ། །གང་ལ་བརྟེན་ནས་འཆད་ན། མཁས་པའི་དབང་པོ་རོང་ཟོམ་ཆོས་ཀྱི་བཟང་པོ་ཞེས་བྱ་བ། ལུས་གཅིག་ལ་ཀུ་ས་ལི་དང་པཎྜི་ཏའི་སྐྱེ་བ་གཉིས་བཟུང་བར་གྲགས་པ་དེས་མཛད་པའི་འགྲེལ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སོ། །འདི་ལ་དོན་གསུམ་སྟེ། མཚན་གྱི་དོན་དང་། འགྱུར་གྱི་ཕྱག་དང་། གཞུང་གི་དོན་ནོ། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། བཤད་པ་ལ་འཇུག་པ། བཤད་པ་ཉིད་ཉེ་བར་དགོད་པ། བཤད་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། མཆོད་པར་བརྗོད་པ་ནི། སྨྲ་མཆོག་གཙོ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །ཞེས་སོ། །རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་བ་ནི། སྨྲ་བའི་ཡན་ལག་རྫོགས་དོན་དུ། །ངག་གི་འདུ་བྱེད་གང་དེ་ཡི། །ཚོགས་པ་བདག་གིས་བཤད་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་བཤད་པ་ཉིད་ཉེ་བར་དགོད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཡི་གེའི་ཚོགས་དང་། མིང་གི་དང་། ཚིག་གི་ཚོགས་སོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་པར་བཤད། ཡི་གེའི་ངེས་ཚིག་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུ་མདོར་བསྟན་པ་དང་། ངོ་བོ་མདོར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཁོག་པ་མགྲིན་པ་རྐན་དང་ལྕེ། །སྣ་དང་སྤྱི་ 24-6-2a བོ་སོ་དང་མཆུ། །ཞེས་པས་ནི་གནས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལས་ཇི་ལྟར་
【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹教言集skc159《語門如兵器論》之釋「語飾」 24-6-1a ༄༅། །《語門如兵器論》之釋「語飾」 ༄། །名為「語飾」之論典中，第一品：字母之辨析 ༈ 字母之集合，總說： ༄། །《語門如兵器論》之釋「語飾」。那摩 洛給(給)夏瓦拉耶（藏文：ན་མོ་ལོ་ཀི་(ཀེ་)ཤྭ་ར་ཡ།，梵文天城體：नमो लोकेश्वरय，梵文羅馬擬音：Namo Lokeśvarāya，漢語字面意思：頂禮世自在）。 慈悲之主，觀世音自在！ 安坐于孔雀之座，手持成熟美好之六物， 通曉一切知識之領域， 向世間自在者頂禮！ 勝義法界之字母，不可言說， 然於二取迷亂之心，則可言說。 24-6-1b 凡所顯現之言說，皆以此為基礎， 故於此處宣說名、句、字母之集合。 縱然精通論藏，智慧如盛年， 若不熟悉世俗百論之生處， 亦無法吸引智者之心。 故當熟悉智者之生處。 如是，于作頂禮與立誓造論后，所宣說者，即是無諍之《語門如兵器論》。 如何講解呢？從 общей意義上啓發理解，從概要意義上分段，並在困難之處廣泛結合詞義的方式。 依據何者而講解呢？依據大學者絨宗·曲吉桑布（藏文：རོང་ཟོམ་ཆོས་ཀྱི་བཟང་པོ་，含義：榮松法賢）所著之釋論。據說他一人兼具庫薩里（藏文：ཀུ་ས་ལི་，含義：瑜伽士）與班智達（藏文：པཎྜི་ཏ་，含義：學者）之化身。 此論有三義：名稱之義、譯禮之義、正文之義。 第三，正文之義有三：入于解釋、安住于解釋、解釋究竟之行。 初義有二：即作頂禮與立誓造論。作頂禮云：頂禮語自在之主！ 立誓造論云：為圓滿語之支分義，我將宣說語之作用集合。 第二，安住于解釋有三：字母之集合、名稱之集合、詞句之集合。 初義有三：總說、廣說、字母之詞義辨析。 初義有二：原因之總說與本體之總說。初者云：喉、頸、腭、舌與鼻、頭、齒、唇，此乃宣說發音之部位。 24-6-2a 從這些部位如何……
【English Translation】 Collected Teachings of the Great Scholar Sakya Chokden skc159, Commentary on 'Treatise Like a Weapon, the Door of Speech': 'The Ornament of Speech' 24-6-1a ༄༅། ། Commentary on 'Treatise Like a Weapon, the Door of Speech': 'The Ornament of Speech' ༄། ། In the treatise called 'Ornament of Speech', the first chapter: Analysis of Letters ༈ Collection of Letters, Summary: ༄། ། Commentary on 'Treatise Like a Weapon, the Door of Speech': 'The Ornament of Speech'. Namo Lokeshvaraya (Tibetan: ན་མོ་ལོ་ཀི་(ཀེ་)ཤྭ་ར་ཡ།, Sanskrit Devanagari: नमो लोकेश्वरय, Sanskrit Roman transliteration: Namo Lokeśvarāya, Literal Chinese meaning: Homage to the Lord of the World). Lord of Compassion, Avalokiteśvara! Seated on a peacock throne, holding six mature and beautiful objects, Communicating all fields of knowledge, I prostrate to that Lord of the World! The letters of ultimate reality, the sphere of inexpressibility, Yet to the mind deluded by dualistic appearances, they are expressible. 24-6-1b Whatever speech arises, all is based on this, Therefore, here I will explain the collection of names, sentences, and letters. Even if one's knowledge of the Tripitaka is vast and wisdom is in its prime, If one is not familiar with the sources of hundreds of worldly treatises, One cannot attract the minds of discerning friends. Therefore, one should become familiar with the sources of the wise. Thus, after making offerings and vowing to compose the treatise, what is to be explained is the undisputed 'Treatise Like a Weapon, the Door of Speech'. How to explain it? By generating understanding through general meanings, dividing into sections through summarized meanings, and extensively combining the meanings of words in difficult places. Based on what will it be explained? Based on the commentary composed by the great scholar Rongzom Chokyi Zangpo (Tibetan: རོང་ཟོམ་ཆོས་ཀྱི་བཟང་པོ་), said to have held two incarnations in one body, as both a Kusali (Tibetan: ཀུ་ས་ལི་, meaning: Yogin) and a Pandit (Tibetan: པཎྜི་ཏ་, meaning: Scholar). This has three meanings: the meaning of the title, the meaning of the translation homage, and the meaning of the main text. Third, the meaning of the main text has three: entering into the explanation, abiding in the explanation, and the act of completing the explanation. The first has two: offering praise and vowing to compose. Offering praise: I prostrate to the supreme lord of speech! Vowing to compose: For the sake of perfecting the meaning of the limbs of speech, I will explain the collection of verbal actions. Second, abiding in the explanation has three: the collection of letters, the collection of names, and the collection of sentences. The first has three: summary, detailed explanation, and explanation of the etymology of letters. The first has two: summary of the cause and summary of the essence. The first is: throat, neck, palate, tongue, and nose, head, teeth, and lips, these indicate the place. 24-6-2a How from these places...
འབྱུང་བའི་ཚུལ་ནི། སྤྱི་དང་རེ་རེའི་ཆ་དག་ལས། །ཕྲད་དང་ཅུང་ཟད་ཕྲད་པ་དང་། །དོག་པ་དང་ནི་ཡངས་པ་ནས། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་ཕྲད་པ་ནི། ལྕེ་རྐན་སོ་དང་མཆུ་རྣམས་སོ། །ཅུང་ཟད་ཕྲད་པ་ནི། མགྲིན་སྣ་སྤྱི་བོ་དང་ཁོག་པ་རྣམས་སོ། །དོག་པ་ནི། མགུལ་པ་དང་། སྣ་དང་། སྤྱི་བོ་རྣམས་སོ། །ཡངས་པ་ནི། རྐན་དང་། སོ་དང་། ལྕེ་དང་། མཆུ་དང་། ཁོག་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ངོ་བོ་མདོར་བསྟན་པ་ལ། རྩ་བའི་ང་རོ་བདུན་དུ་བསྟན་པ་དང་། དེའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། རྩ་བའི་ང་རོ་དཔེས་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། དྲང་པོ་སྒྲེང་དང་བཀུག་པ་དང་། །བསྟོད་པ་དང་ནི་སྨད་པ་དང་། །བསྒྲིམས་དང་ཀློད་པའི་ང་རོ་འབྱུང་། །ཞེས་པའོ། །འདི་ཡང་ཨ་ནས་ལིའི་བར་ཏེ། བདུན་པོ་དེ་ལ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཡི་གེ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཨ་ཨི་ཨུ་ནི་རྩ་བའི་ཡི་གེ་དང་། ལྷག་མ་བཞི་ནི་ཕན་ཚུན་སྦྱར་བའི་ཡི་གེའོ། །དེ་ལ་ཨ་དང་ཨི་སྦྱར་བ་ལས་ཨེ་འབྱུང་བ་དང་། ཨ་དང་ཨུ་སྦྱར་བ་ལ་ཨོ་འབྱུང་བ་དང་། ཨ་ཉིད་བསྒྲིམས་ཤིང་ཚེག་དྲག་དང་སྦྱར་བ་ལས་རྀ་འབྱུང་བ་དང་། ཨ་ཉིད་ཀློད་དེ་འདྲེན་པ་ནི་ལྀ་ཡིན་པ་རྣམས་སོ། །དབྱངས་བདུན་པོ་ལ་རྩ་བའི་ཡི་གེ་དང་། སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བ་དེ་བཞིན་དུ། གསལ་བྱེད་རྣམས་ལའང་གཉིས་སུ་དབྱེ་བར་བྱ་བ་ལས། སྡེ་པ་ལྔ་པོའི་ཐ་མ་ལྔ་སྤངས་པའི་ཉི་ཤུ་དང་། ཧ་དང་ཀྵ་སྟེ་ཉེར་གཉིས་པོ་ནི་རྩ་བ་ཡིན་ལ། ཇི་སྐད་དུ། ཨེ་ཨ་ཡའོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་ཡ་ནི་ཨི་དང་ཨ་སྦྱར་བ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ལ། ཇི་སྐད་དུ། ཨོ་ཨ་ཝའོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་ཝ་ནི་ཨུ་དང་ཨ་སྦྱར་བ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཞིང་། ར་དང་ལ་ནི་ང་རོའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་མཚུངས་ལ། ཤ་ཥ་ས་གསུམ་ནི་ར་དང་མཚུངས་པ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་ 24-6-2b བཅད་དང་སྦྱར་བ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཇི་སྐད་དུ། རྣམ་པར་བཅད་བྱ་ཙའམ་ཚ་ལ་ཤའོ། །ཞེས་སོགས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། །ང་ཉ་ཎ་ན་མ་ལྔ་ནི་ཨཾ་ཞེས་བྱ་བའི་ནང་དུ་འདུས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ང་ཉ་ཎ་ན་མ་རྣམས་སྣ་ལྡན་ནོ་ཞེས་གསུངས། དེ་ལྟར་ན་རྩ་བའི་ཡི་གེ་ནི་དབྱངས་གསུམ་དང་གསལ་བྱེད་ཉེར་གཉིས་ཏེ་ཉེར་གཉིས་པོ་དེ་ཡང་ཞིབ་མོར་བརྟགས་ན་རྩ་བའི་ཡི་གེ་བཅུ་གཅིག་ཡིན་ཏེ། སྡེ་པ་ལྔའི་གསུམ་པ་རྣམས་ནི་ཀ་ལ་སོགས་པ་དང་པོ་རྣམས་དང་ཨ་ལྡན་པ་ཡིན་ལ། གྷ་ལ་སོགས་པའི་བཞི་པ་རྣམས་ནི་གསུམ་པ་རྣམས་དང་ཧ་ལྡན་པ་ཡིན་ཞིང་། ཀྵ་ཡང་ཨ་དང་ཀའི་ཆ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་སྡེ་པ་ལྔའི་དང་པོ་གཉིས་པ་རྣམས་དང་ཧ་དང་བཅུ་གཅིག་གོ །དབྱངས་གསུམ་པོའི་རྩ་བ་ཡང་ཨ་ཁོ་ནར་འདུས་པས་དེ་ལྟར་ན་བཅུ་གཉིས་སོ། །བཅུ་གཉིས་པོ་ཡང་ཞིབ་མོར་བརྟགས་ན་རྩ་བའི་ཡི་གེ་བདུན་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། ཁ་ལ་སོགས་པ་གཉིས་པ་རྣམས་ཀྱང་ཀ་ལ་སོགས་པའ
【現代漢語翻譯】 出現的規律是：從總體和個體的各個部分，接觸和稍微接觸，狹窄和寬闊之處產生。 接觸是指：舌頭、上顎、牙齒和嘴唇。 稍微接觸是指：喉嚨、鼻子、頭部和胸腔。 狹窄是指：頸部、鼻子和頭部。 寬闊是指：上顎、牙齒、舌頭、嘴唇和胸腔。 第二，簡要地展示其本質，分為揭示七個根本音調、詳細解釋其詳細分類以及用例子展示根本音調三部分。 第一部分是：正直、提升、彎曲，讚揚、貶低，緊張和放鬆產生音調。 這指的是從A到LI（梵文羅馬擬音：lī），這七個音被認為是自性音。 A、I、U是根本字母，其餘四個是相互結合的字母。 其中，A和I結合產生E，A和U結合產生O，A自身緊張並與策（藏文：ཚེག，梵文天城體：virāma，梵文羅馬擬音：virāma，漢語字面意思：止息符）和重音結合產生R̥（藏文：རྀ，梵文天城體：ऋ，梵文羅馬擬音：ṛ，漢語字面意思：ṛ），A自身放鬆並延長是L̥（藏文：ལྀ，梵文天城體：ऌ，梵文羅馬擬音：ḷ，漢語字面意思：ḷ）。 這七個元音分為根本字母和結合字母，同樣，輔音也應分為兩類。除去五組輔音的最後一組，剩餘的二十個輔音加上HA和KSHA，共二十二個是根本輔音。正如『E A YA』（藏文：ཨེ་ཨ་ཡའོ།）所說，YA是由I和A結合產生的。正如『O A WA』（藏文：ཨོ་ཨ་ཝའོ།）所說，WA是由U和A結合產生的。RA和LA與音調的情況類似，SHA、SHA、SA三個與RA類似，因為它們是通過區分和結合產生的。正如『區分的對象是CA或TSA是SHA』（藏文：རྣམ་པར་བཅད་བྱ་ཙའམ་ཚ་ལ་ཤའོ།）等所說的那樣。NGA、NYA、NA、NA、MA五個包含在AM（藏文：ཨཾ，梵文天城體：अं，梵文羅馬擬音：aṃ，漢語字面意思：am）之中。正如『NGA、NYA、NA、NA、MA都帶有鼻音』所說。這樣，根本字母是三個元音和二十二個輔音，但這二十二個輔音如果仔細分析，實際上是十一個根本字母，因為五組輔音的第三個輔音與KA等第一個輔音帶有A，GHA等第四個輔音與第三個輔音帶有HA，KSHA也是A和KA的一部分。因此，五組輔音的第一和第二個輔音加上HA，共十一個。三個元音的根本也包含在A之中，因此共有十二個。如果仔細分析這十二個，實際上只有七個根本字母，因為KA等第二個輔音也與KA等第一個輔音
【English Translation】 The way of arising is: from the general and individual parts, contact and slight contact, narrow and wide places arise. Contact refers to: the tongue, palate, teeth, and lips. Slight contact refers to: the throat, nose, head, and chest. Narrow refers to: the neck, nose, and head. Wide refers to: the palate, teeth, tongue, lips, and chest. Second, briefly showing the essence, divided into three parts: revealing the seven root tones, explaining in detail their detailed classification, and showing the root tones with examples. The first part is: straight, raised, bent, praise, degrade, tense, and relaxed tones arise. This refers to from A to LI (Sanskrit Romanization: lī), these seven sounds are considered to be self-nature sounds. A, I, U are the root letters, and the remaining four are letters combined with each other. Among them, A and I combine to produce E, A and U combine to produce O, A itself is tense and combined with tsheg (Tibetan: ཚེག, Devanagari: virāma, IAST: virāma, literal meaning: punctuation mark) and stress produces R̥ (Tibetan: རྀ, Devanagari: ऋ, IAST: ṛ, literal meaning: ṛ), A itself relaxes and extends is L̥ (Tibetan: ལྀ, Devanagari: ऌ, IAST: ḷ, literal meaning: ḷ). These seven vowels are divided into root letters and combined letters, and similarly, consonants should also be divided into two categories. Excluding the last group of the five consonant groups, the remaining twenty consonants plus HA and KSHA, a total of twenty-two, are the root consonants. As 'E A YA' (Tibetan: ཨེ་ཨ་ཡའོ།) says, YA is produced by the combination of I and A. As 'O A WA' (Tibetan: ཨོ་ཨ་ཝའོ།) says, WA is produced by the combination of U and A. RA and LA are similar to the case of tones, and SHA, SHA, SA are similar to RA, because they are produced by distinction and combination. As 'The object of distinction is CA or TSA is SHA' (Tibetan: རྣམ་པར་བཅད་བྱ་ཙའམ་ཚ་ལ་ཤའོ།) and so on. NGA, NYA, NA, NA, MA five are included in AM (Tibetan: ཨཾ, Devanagari: अं, IAST: aṃ, literal meaning: am). As 'NGA, NYA, NA, NA, MA are all nasal' says. In this way, the root letters are three vowels and twenty-two consonants, but if these twenty-two consonants are carefully analyzed, they are actually eleven root letters, because the third consonant of the five consonant groups has A with the first consonants such as KA, and the fourth consonants such as GHA have HA with the third consonants, and KSHA is also a part of A and KA. Therefore, the first and second consonants of the five consonant groups plus HA, a total of eleven. The root of the three vowels is also contained in A, so there are twelve in total. If these twelve are carefully analyzed, there are actually only seven root letters, because the second consonants such as KA are also with the first consonants such as KA
ི་དང་པོ་རྣམས་ཀྱི་སྒྲའི་ཆ་དང་འབྱུང་ཁུངས་གཅིག་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་ཨ་དང་སྡེ་པ་ལྔའི་ཐོག་མ་རྣམས་དང་ཧ་རྣམས་སོ། །འདི་དག་ལ་ཨ་ཀ་ཙ་ཊ་ཏ་པ་ཧ་ཞེས་བྱའོ། །བདུན་པོ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་ཡང་ཨ་ཁོ་ནར་འདུས་པས་ཨ་ནི་ཡི་གེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་དང་ཕྱི་མོའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ང་རོ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་དབྱེ་བ། བརྒྱ་རྩ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་དང་། བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་དང་། དེ་ལྟར་དབྱེ་བའི་རྒྱུ་མཚན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་ཞར་བྱུང་གཞན་ཡང་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། དྲང་པོ་བཀུག་དང་སྨད་པ་དང་། །བསྒྲིམས་པ་དང་ནི་ཀློད་པ་ལ། །གྭར་དང་ཙྭང་གིས་ཕྱེ་བ་དང་། །ཞེས་པ་ལྔ་པོ་དེ་ལ་རིང་ཐུང་གི་དབྱེ་བས་གཉིས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ནས་བཅུ་དང་། སྒྲེང་དང་བསྒྲེངས་ཏེ་གཏུགས་པ་དང་། ། 24-6-3a སྟོད་དང་བསྟོད་དེ་སྨད་པ་དང་། །སྣ་ལྡན་རྣམ་པར་བཅད་པ་ཡིས། །ང་རོ་བཅུ་དྲུག་དག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་པ་དབྱངས་ཡིག་བཅུ་དྲུག་ཏུ་གྲགས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ལ། ཀ་ལཱ་པར་བཅུ་བཞིར་བཤད་པ་ནི། ཨཾ་དང་ཨ་གཉིས་མི་འདྲེན་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་རྗེས་སུ་ང་རོ་དང་རྣམ་བཅད་གཉིས་ནི་གསལ་བྱེད་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ལ། ཨ་གཉིས་པོ་ནི་དེ་དག་བརྗོད་པའི་རྟེན་ཙམ་དུ་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། རང་གི་ངོ་བོ་ཨའི་ནང་དུ་མ་འདུས་པ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གསལ་བྱེད་ལྔ་བཅུ་རྩ་བཞིར་དབྱེ་བ་དང་། གསལ་བྱེད་བཞི་བཅུ་རྩ་བརྒྱད་དུ་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ང་རོ་དག་གིས་གསལ་བྱེད་ནི། །དྲང་པོ་བཀུག་དང་སྨད་པ་ལ། །ཞེས་པ་ནི་རྩ་བའི་དབྱངས་གསུམ་པོ་ལའོ། །འདྲེན་པའི་རིང་ཐུང་གསུམ་ཡོད་དེ། །ཞེས་པ་ཐུང་ངུ་དང་རིང་པོ་དང་ཤིན་ཏུ་རིང་པོའོ། །དེ་ལ་ཆེ་འབྲིང་རྣམ་པ་གསུམ་ཞེས་པ་གསུམ་པོ་དེ་རེ་རེ་ལའང་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་སྟེ། གསུམ་པོའི་ཁྱད་པར་ནི་འོག་ནས། ཨུ་ཏཏྟ་ནི་མཚུངས་གཉིས་གཅིག །ཅེས་པའི་སྐབས་སུ་འབྱུང་ངོ་། །འདི་ཡང་སྲབ་འཐུག་གིས་ཕྱེ་བ་ཡིན་གྱི། རིང་ཐུང་གི་དབྱེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དགུ་པོ་དེ་རེ་རེ་ལ་སྣ་ལྡན་ལྔ་པོ་གང་རུང་དང་ལྡན་མི་ལྡན་གཉིས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བས་བཅོ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་ལ། བཅོ་བརྒྱད་པ་ཕྲག་གསུམ་བསྡོམས་པས་ལྔ་བཅུ་རྩ་བཞིའོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། དེ་དགུ་སྣ་ལྡན་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་བརྒྱད་དུ་དབྱེ་བ་ནི། །གསལ་བར་བྱ་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། །སྒྲེང་དང་སྟོད་ལ་ཐུང་བ་སྟེ། །སྒྲིམ་དང་ཀློད་ལ་རིང་པོའོ། །ཞེས་པ་དབྱངས་ཡིག་རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དགུ་ཡོད་པ་ལས། རྩ་བའི་ཡི་གེ་གསུམ་ལ་བཅོ་བརྒྱད་ཕྲག་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་དེའི་ལྷག་མ་དྲུག་ཡོད་པ་ལས་ཨེ་ཨོ་གཉིས་ལ་ཐུང་ངུ་མི་སྲིད་ཅིང་། རྀ་ལྀ་གཉིས་ལ་རིང་པོ་ 24-6-3b མི་སྲིད་པས་བཞི་པོ་རེ་རེ་ལ་གཉི
【現代漢語翻譯】 因為第一個音節的發音部位和來源相同。因此，它們是'阿'（A）和五組輔音的首字母以及'哈'（HA）。這些被稱為'阿嘎匝扎達巴哈'（A KA TSA TA TA PA HA）。所有這七個音節的根本都包含在'阿'（A）中，所以'阿'（A）是所有字母的根本和基礎。 第二部分是詳細解釋分類，分為四部分：分為十六個元音；分為一百零二個；分為一百一十二個；以及通過解釋這樣分類的原因來附帶說明其他內容。第一部分是：'直、屈、貶，緊、松，嘎、匝區分'。這五個音節通過長短音的區別分為兩兩一組，得到十個。'提、提至頂，頂、頂至底，鼻音完全分離'。因此，有十六個元音。 這就是著名的十六個元音。在《卡拉帕》（Kalapa，聲明法經）中，分為十四個，是因為沒有計算'央'（Am，अं，anusvāra，隨韻）和'阿'（Ah，अः，visarga，止韻）這兩個。其原因是，隨韻和止韻是從輔音中產生的，而這兩個'阿'（A）只是作為發音的依據，並沒有包含在'阿'（A）的本質中。 第二部分分為兩類：分為五十四個輔音；分為四十八個輔音。第一部分是：'元音使輔音，直、屈、貶'。這是指三個根本元音。'發音有三種長短'，即短音、長音和極長音。'分為大中小三種'，這三個音節中的每一個又分為三個，這三個的區別將在下面'烏達塔是二一'（Udatta is two one）中說明。這也是通過粗細來區分的，而不是通過長短來區分的。這樣，這九個音節中的每一個都可以與五個鼻音中的任何一個結合或不結合，分為兩兩一組，得到十八個。將十八個乘以三組，得到五十四個。這就是'那九個有十八個鼻音'的含義。 第二部分分為四十八個：'要清楚地說明，提和頂是短音，緊和松是長音'。這意味著在九個元音中，三個根本字母被分為三個十八組，剩餘的六個中，'誒'（E）和'奧'（O）沒有短音，'熱'（Ri）和'勒'（Li）沒有長音，所以這四個各有兩個。
【English Translation】 Because the pronunciation and origin of the first syllables are the same. Therefore, they are 'A' and the first letters of the five consonant groups, and 'HA'. These are called 'A KA TSA TA TA PA HA'. The root of all these seven syllables is contained in 'A', so 'A' is the root and basis of all letters. The second part is a detailed explanation of the classification, divided into four parts: divided into sixteen vowels; divided into one hundred and two; divided into one hundred and twelve; and incidentally explaining other content by explaining the reasons for such classification. The first part is: 'Straight, bent, depreciated, tight, loose, Ga, Tsa distinguish'. These five syllables are divided into two groups each by the difference between long and short sounds, resulting in ten. 'Raise, raise to the top, top, top to the bottom, nasal sounds are completely separated'. Therefore, there are sixteen vowels. These are the famous sixteen vowels. In the 'Kalapa', it is divided into fourteen because it does not count 'Am' (अं, anusvāra, nasalization) and 'Ah' (अः, visarga, aspiration). The reason is that nasalization and aspiration come from consonants, and these two 'A's are only used as the basis for pronunciation and are not contained in the essence of 'A'. The second part is divided into two categories: divided into fifty-four consonants; divided into forty-eight consonants. The first part is: 'Vowels make consonants, straight, bent, depreciated'. This refers to the three root vowels. 'Pronunciation has three lengths', namely short, long, and very long. 'Divided into three types: large, medium, and small', each of these three syllables is further divided into three, and the difference between these three will be explained below in 'Udatta is two one'. This is also distinguished by thickness, not by length. Thus, each of these nine syllables can be combined or not combined with any of the five nasal sounds, divided into two groups each, resulting in eighteen. Multiplying eighteen by three groups results in fifty-four. This is the meaning of 'those nine have eighteen nasal sounds'. The second part is divided into forty-eight: 'To be clearly stated, raise and top are short sounds, tight and loose are long sounds'. This means that among the nine vowels, the three root letters are divided into three groups of eighteen, and among the remaining six, 'E' and 'O' do not have short sounds, and 'Ri' and 'Li' do not have long sounds, so these four each have two.
ས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ཞིང་། གཉིས་པོ་རེ་རེ་ལའང་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་ངུ་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་དྲུག་ཏུ་འགྱུར་ཞིང་། དྲུག་པོ་རེ་རེ་ལ་སྣ་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བས་བཅུ་གཉིས་སུ་འགྱུར་ཞེས་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་བཅུ་གཉིས་པ་ཚན་པ་བཞི་ལ་བཞི་བཅུ་རྩ་བརྒྱད། སྔ་མའི་བཅོ་བརྒྱད་ཕྲག་གསུམ་དང་བསྡོམས་པས་བརྒྱ་དང་གཉིས་སོ། །ཞེས་སྟོན་པ་ནི། བཅུ་གཉིས་ཡིན་ཏེ་བརྒྱ་རྩ་གཉིས། །ཞེས་པའོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པ་ན་གོང་དུ་དབྱངས་ཡིག་བཅུ་དྲུག་ཏུ་བཤད་ཀྱང་འདིར་གསལ་བའི་དབྱེ་བ་འཆད་པ་ན་བཅུ་བཞི་ཉིད་དུ་འདུས་པ་ཡིན་ཏེ། རྗེས་སུ་ང་རོ་ལ་ནི་སྣ་ལྡན་གྱི་མིང་གིས་བཏགས་ནས་གོང་མ་བཅུ་བཞི་པོ་དང་སྦྱོར་བར་བྱེད་ཀྱི། ལོགས་སུ་མ་བགྲངས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་བཅད་ནི་དབྱེ་བར་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་མི་འཆད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་སྣ་ལྡན་གྱི་སྦྱོར་ཚུལ་ལ་དཔགས་ནས་ཤེས་ནུས་པ་ལ་བསམས་པའོ། །དེ་ལྟར་བརྒྱ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་གྲངས་ངེས་བཤད་པ་དེ་ལ་འདི་ལྟར་རྒོལ་བ་བྱུང་ན་ལན་ལྡོན་དཀའ་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་འདི་ལྟར། དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་པ་དག་ན་རེ། དབྱངས་ཡིག་བརྒྱ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་གྲངས་ངེས་དེ་འཐད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྩ་བའི་དབྱངས་གསུམ་ལ་སྣ་ལྡན་གྱི་སྦྱོར་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཡོད་པ་དེ་དབྱངས་ལྷག་མ་བཞི་ལ་ཡང་སྦྱོར་དགོས་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྣ་ལྡན་གང་ལ་སྦྱོར་བའི་གཞི་དེ་ལ་རྣམ་བཅད་ཀྱི་སྦྱོར་ཚུལ་ཡོད་པར་ཡང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །རྀ་ལྀ་གཉིས་ལ་རིང་པོ་མི་འབྱུང་ཞེས་པའི་དོན་ནི། ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་མེད་པ་ལ་འཆད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལས་གཞན་དུ་སྤྱིར་རིང་པོ་མེད་པ་ལ་བཤད་ན། བཅུ་གཉིས་ཡིན་ཏེ། ཞེས་པ་འཆད་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་དང་། བརྒྱ་དང་གཉིས་འོང་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་དེ་གཉིས་ལ་དེ་ 24-6-4a མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། རྀ་ལྀ་གཉིས་ལ་ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་བརྗོད་ན་ཨིར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཞེས་ཤོང་སྟོན་གསུང་ལ། ས་སྐྱ་པའི་གསུང་གིས་ནི། ལྀ་རྒྱུད་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ཡིན་པས་རིང་པོ་མེད་མོད་ཀྱི། ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་ཡོད་ལ། རྀ་ལ་ནི་གསུམ་ཀ་ཡོད་དོ། །ཞེས་གསུང་བ་གཞུང་འདི་དང་འགལ་ཡང་སྡེབ་སྦྱོར་གྱི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ལུགས་སོ་ཞེས་བཤད་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་བརྒྱ་རྩ་བཅུ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་ནི། སྤྱིར་ནི་བརྒྱ་དང་བཅུ་རྩ་གཉིས། །རང་གནས་དང་ནི་བཅུ་གསུམ་སྟེ། །ཞེས་པ་བརྒྱ་རྩ་གཉིས་པོའི་སྟེང་དུ་ཡི་གེ་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་གི་འབྱུང་ཁུངས་ཁོག་པ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད། རྐྱེན་གྱི་རྣམ་པ་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གིས་སྐྱེད་པའི་ཆ་ཤས་གཅིག་སྟེ་དགུ་བསྣན་པས་བརྒྱ་དང་བཅུ་རྩ་གཅིག རང་གནས་ཀྱི་སྐྱེད་པ་གཙོ་ཆེ་བ་དང་བཅུ་གཉིས་སོ། །བཅུ་གསུམ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་ན་ཡི་གེ་རང་ཉིད་བསྣན་པའོ། །ཞེས་འཆད་པ་དག་སྣང་མོད་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 將（元音）分為兩組，每組再分為大、中、小三種，這樣就變成了六種。這六種再分為有鼻音和無鼻音兩種，就變成了十二種。這就是所謂的十二種分類，每組四種，總共四十八種。加上之前的十八乘以三，總共一百零二種。這就是'十二，即一百零二'的含義。 這樣解釋的話，雖然之前說有十六個元音，但在這裡解釋分類時，實際上歸納為十四個。因為後來將鼻音命名為'ང་'，並將其與之前的十四個元音結合，但沒有單獨計算它。而且，鼻音化沒有被解釋為一種分類。不解釋的原因是考慮到可以通過鼻音的組合方式來理解。 如果有人對這一百零二種分類提出質疑，就很難回答了。例如，有見地的人會說：'一百零二種元音的分類是不合理的，因為三個根本元音的鼻音組合方式也應該適用於剩餘的四個元音。而且，任何可以進行鼻音組合的基礎也應該可以進行鼻音化組合。' 'རྀ་'和'ལྀ་'不會變長'的意思是必須解釋為非常短。如果解釋為根本沒有長音，就無法解釋'十二'，也無法得出一百零二種。 那麼，為什麼這兩個音沒有長音呢？因為如果'རྀ་'和'ལྀ་'發音過長，就會變成'ཨིར་'。香雄頓（藏語：ཞོང་སྟོན་）這樣說。薩迦派的說法是：'ལྀ་沒有後代'，所以沒有長音，但有非常短的音。而'རྀ་'則三種都有。'雖然這種說法與本文不符，但可以解釋為符合詩歌韻律的論典。' 第三，分為一百一十二種：一般來說，有一百一十二種。自身位置和十三種。'在一百零二種的基礎上，加上字母共同的來源，如腹部等八種，以及由任何一種條件產生的部分，即一種，總共九種，得到一百一十一種。再加上自身位置的主要產生方式，即十二種。按照出現'十三'的方式，就是加上字母本身。'這樣的解釋看起來是合理的。
【English Translation】 Dividing the (vowels) into two groups, and further dividing each of the two into three types: large, medium, and small, thus becoming six. Dividing each of the six into two types: with nasalization and without nasalization, thus becoming twelve. This is the so-called twelve divisions, with four in each group, totaling forty-eight. Adding the previous eighteen times three, the total is one hundred and two. This is the meaning of 'twelve, that is, one hundred and two'. Explaining it this way, although it was previously said that there are sixteen vowels, when explaining the divisions here, they are actually summarized into fourteen. This is because later, the nasal sound is named 'ང་' and combined with the previous fourteen vowels, but it is not counted separately. Moreover, nasalization is not explained as a division. The reason for not explaining it is considering that it can be understood through the combination method of nasal sounds. If someone raises objections to this classification of one hundred and two types, it would be difficult to answer. For example, those with insight would say: 'The classification of one hundred and two vowels is not reasonable, because the nasal combination method of the three root vowels should also apply to the remaining four vowels. Moreover, any basis for nasal combination should also be able to undergo nasalization combination.' 'རྀ་' and 'ལྀ་' do not become long' means that it must be explained as very short. If it is explained as not having long sounds at all, it would be impossible to explain 'twelve' and it would not be possible to arrive at one hundred and two. Then, why do these two sounds not have long sounds? Because if 'རྀ་' and 'ལྀ་' are pronounced too long, they will become 'ཨིར་'. This is what Shongton (Tibetan: ཞོང་སྟོན་) said. The Sakya school says: 'ལྀ་ has no descendants', so there is no long sound, but there is a very short sound. And 'རྀ་' has all three. Although this statement does not match this text, it can be explained as conforming to the treatises on poetic meter. Third, dividing into one hundred and twelve types: Generally speaking, there are one hundred and twelve types. The self-position and thirteen types.' On top of the one hundred and two types, adding the common sources of the letters, such as the abdomen, etc., eight types, and the part produced by any one condition, that is, one type, totaling nine types, we get one hundred and eleven types. Adding the main production method of the self-position, that is, twelve types. According to the way 'thirteen' appears, it is adding the letter itself.' Such an explanation seems reasonable.
་ཡི་གེ་མ་དག་པས། སྤྱིར་ནི་བརྒྱ་དང་བཅུ་རྩ་གཅིག །རང་གནས་དང་ནི་བཅུ་གཉིས་སོ། །བཞི་པ་ནི། ཡི་གེ་གཅིག་གི་རྣམ་པའི་ཆ། །ངག་གི་འདུ་བྱེད་ཚོགས་པའོ། །ཞེས་པ་ནི་རང་གནས་འདྲེན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཏེ། ཡི་གེ་གཅིག་ཅེས་པ་གསལ་བྱེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །ལྔ་པ་ཞར་བྱུང་ནི། དུས་གཅིག་ཏུ་ནི་བཅུ་གཅིག་གམ། །ཞེས་བཤད་མ་ཐག་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེའོ། །སྣ་ལྡན་དང་ནི་བཅུ་གཉིས་ཏེ། །ཞེས་པ་སྣ་ལྡན་གྱི་ཡི་གེ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །རང་གི་གནས་དང་བཅུ་གསུམ་མོ། །ཞེས་པ་རང་གནས་ཤས་ཆེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། འབྱུང་གནས་བརྒྱད་ཀྱི་ནང་དུ་མ་འདུས་པ་མེད་དོ། །གསུམ་པ་ང་རོ་དཔེས་བསྟན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་རྣམ་འགྱུར་གྱི་དཔེས་བསྟན་པ་དང་། ཕྱི་རོལ་གཟུགས་དབྱིབས་ཀྱི་དཔེས་ 24-6-4b བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། མཚོན་འདེབས་གར་དང་ལས་བྱེད་དང་། །སྟབས་འགྲོས་ལྟ་སྟངས་བྱེ་བྲག་དང་། །རྐང་ལག་མིག་གི་འགྱུར་བག་གིས། །ལུས་ཀྱི་འདུ་བྱེད་བདུན་པོ་ལྟར། །ངག་གི་འདུ་བྱེད་དེ་བཞིན་ནོ། །ལུས་ཀྱི་འདུ་བྱེད་བདུན་པོ་ནི། །ཐད་ཀར་བལྟ་དང་གྱེན་དུ་བལྟ། །དེ་བཞིན་བཟློག་སྟེ་བལྟ་བ་དང་། །བསྟོད་དེ་བལྟ་དང་སྨད་དེ་བལྟ། །བསྒྲིམས་དང་ཀློད་དེ་ལྟ་བ་ལྟར། །གར་ལ་སོགས་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་སྟོན་དབྱིབས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ཀྱང་། །མདའ་དང་བསེ་རུ་གླང་ཆེན་སྣ། །གདུགས་དང་རྐང་རྟེན་ལྟ་བུ་དང་། །མེ་རི་ཆུ་ཡི་དཀྱིལ་འཁོར་ལྟར། །ཐད་ཀ་ཟུར་དང་ཟུར་ལོགས་དང་། །སྟེང་འོག་རང་གི་ལུས་རྣམས་ལས། །གནས་པའི་བརྡའ་(བརྡ་)འདིར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པའོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། ཡི་གེའི་རྒྱུ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། ཡི་གེའི་རྒྱུ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། རང་གི་ངོ་བོ་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཡི་གེ་རྣམས་རྒྱུ་བདུན་ལས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བའི་ཚུལ་དང་། རྒྱུ་བདུན་པོའི་རང་བཞིན་ངེས་པར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། དེས་བསྟན་བརྡའ་(བརྡ་)ཅན་འབྱུང་བ་ན། །ལྕགས་རྣམས་ལ་ནི་ཁབ་ལེན་བཞིན། །རྣམ་རྟོག་དབང་གིས་གནས་རྣམས་གཡོ། །ཇི་ལྟར་གནས་གཞི་མེད་བཞིན་དུ། །མཁའ་ལ་འདབ་སྐྱོད་རླུང་འབྱུང་ལྟར། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྐྱོད་པ་ན། །ལུས་ལ་རབ་ཏུ་གཡོ་བར་འགྱུར། །གཡོ་རླུང་རབ་ཏུ་གཡོས་པ་ཡིས། །བྱེད་པ་ཀུན་ཏུ་བསྐྱོད་པ་ན། །དོག་དང་ཡངས་པའི་གནས་རྣམས་སུ། །ཕྲད་དང་ཅུང་ཟད་ཕྲད་པར་བྱེད། །དེའི་ཚེ་ནི་ཤྭ་ས་ཞེས་པའི། །རླུང་དང་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བ་སྟེ། །ཇི་ལྟར་གཟུགས་ལ་འབྱུང་བ་བཞིན། །ང་རོ་ལ་ནི་བརྟེན་བཞིན་དུ། །རྣམ་རྟོག་རང་གི་སྣང་ཆ་ལས། །གཟུགས་བརྙན་བཞིན་དུ་ཆ་མཉམ་སྐྱེ། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་རྒྱུ་བདུན་པོའི་ 24-6-5a རང་བཞིན་ངེས་པར་བྱ་བ་ལ་
【現代漢語翻譯】 由於文字不正確，通常是一百一十一，自身位置和十二。第四個是，一個字母的形態部分，語言的造作集合。』這指的是引用自身位置的原因，一個字母指的是輔音。第五個是附帶的，『同一時間有十一個嗎？』剛剛說過的十一個。『具有鼻音和十二』指的是具有鼻音的字母。『自身的位置和十三』指的是自身位置占主導地位，但沒有不包含在八個來源中的。 第三，用例子展示聲音，分為兩種：用身體姿勢的例子展示，以及用外部形狀的例子展示。 第一個是：『指示、舞蹈、工作和，步態、觀看方式的差異和，手腳眼睛的變化，像身體的七種造作一樣，語言的造作也是如此。』身體的七種造作是：『直接看、向上看，同樣地反過來看，讚美地看、貶低地看，集中和放鬆地看，像舞蹈等等一樣。』 第二個是：『它所指示的形狀的位置也是，像箭、箭桿、象鼻，傘和腳凳一樣，像火山、水的壇城一樣，從直接、角落和角落側面，上方、下方和自身，要知道這裡的位置的象徵。』 詳細解釋，詳細解釋字母的原因。 第二，詳細解釋，詳細解釋字母的原因和詳細解釋自身的本質。第一個分為兩種：字母如何從七個原因中產生的方式，以及確定七個原因的自性。 第一個是：『它所指示的象徵出現時，像磁鐵吸引鐵一樣，由於分別唸的控制，位置移動，就像沒有位置基礎一樣，像鳥在空中飛翔產生風一樣，當分別念移動時，身體劇烈搖動。搖動的風劇烈搖動時，推動所有行為時，在狹窄和寬闊的位置，相遇和稍微相遇。那時，被稱為呼吸的風一起出現，就像四大在形體中出現一樣，依賴於聲音，從分別念自身的顯現中，像影像一樣均勻產生。』 第二個是確定七個原因的自性
【English Translation】 Because the letters are incorrect, generally it is one hundred and eleven, its own position and twelve. The fourth is, the aspect of a single letter, the collection of verbal fabrications. 'This' refers to the reason for citing its own position, a single letter refers to consonants. The fifth is incidental, 'Are there eleven at one time?' The eleven just mentioned. 'Having nasals and twelve' refers to the letters with nasals. 'Its own position and thirteen' refers to the dominance of its own position, but there is none that is not included in the eight sources. Third, demonstrating sound with examples, divided into two types: demonstrating with examples of bodily gestures, and demonstrating with examples of external shapes. The first is: 'Indicating, dancing, working, and, differences in gait and ways of looking, and, changes in hands, feet, and eyes, like the seven fabrications of the body, so are the verbal fabrications.' The seven fabrications of the body are: 'Looking directly, looking upwards, similarly looking in reverse, looking admiringly, looking disparagingly, looking intently and loosely, like dancing and so on.' The second is: 'The position of the shape it indicates is also, like an arrow, an arrow shaft, an elephant's trunk, an umbrella, and a footstool, like a volcano, a mandala of water, from directly, corners, and corner sides, above, below, and oneself, know here the symbolism of position.' Detailed explanation, detailed explanation of the cause of letters. Second, detailed explanation, detailed explanation of the cause of letters and detailed explanation of one's own essence. The first is divided into two types: how letters arise from seven causes, and determining the nature of the seven causes. The first is: 'When the symbol it indicates appears, like a magnet attracting iron, due to the control of discrimination, positions move, just as if there were no positional basis, like a bird flying in the sky producing wind, when discrimination moves, the body shakes violently. When the shaking wind shakes violently, when pushing all actions, in narrow and wide positions, meeting and slightly meeting. At that time, the wind called breath arises together, just as the four elements arise in form, relying on sound, from the manifestation of discrimination itself, like an image arising equally.' The second is to determine the nature of the seven causes
གཉིས་ཏེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་སོ་སོར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། གནས་རྣམས་དང་ནི་བྱེད་པ་དང་། །རྣམ་པར་རྟོག་དང་རླུང་གཉིས་དང་། །ང་རོ་གསལ་བྱེད་སྣང་ཆ་ཡིས། །ངག་གི་འདུ་བྱེད་ཀུན་ཏུ་བསྐྱེད། །གཉིས་པ་སོ་སོར་བཤད་པ་ནི། །རྒྱུ་བདུན་དག་ལས་འབྱུང་བ་ནི། །གནས་རྣམས་གཞི་ཡི་རྒྱུད་ཡིན་ཏེ། །བྱེད་པ་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ། །དེ་བཞིན་རྣམ་རྟོག་བསྐུལ་བའི་རྒྱུ། །ཇི་ལྟར་ཤིང་ལས་རླུང་བཞིན་དུ། །བྱེད་པ་སྐྱོད་རྒྱུ་བ་ཡ་ཏའོ། །སྐྱེས་བུ་དང་ནི་བཞོན་པ་བཞིན། །ལྷན་ཅིག་འབྱུང་རྒྱུ་ནི་ཤྭ་ས། །ང་རོ་རྣམས་དང་གསལ་བྱེད་ནི། །ཀུན་ཏུ་ཁྱབ་པར་འགྲོ་བའི་རྒྱུ། །སྣང་ཆ་འདྲ་བར་འབྱུང་བ་ནི། །སྐལ་བ་མཉམ་པའི་རྒྱུ་ཞེས་བྱ། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་འདི་ལྟར། གཞིའི་རྒྱུ་དང་། འབྱིན་པའི་རྒྱུ་དང་། སྐུལ་བའི་རྒྱུ་དང་། སྐྱོད་པའི་དང་། ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་དང་། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དང་། སྐལ་བ་མཉམ་པའི་རྒྱུ་སྟེ་བདུན་ནོ། །དེ་ལ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏའི་གསུང་གིས། དང་པོ་བཞི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་རྒྱུ་དང་། ཕྱི་མ་གསུམ་སྐལ་བ་མཉམ་པའི་རྒྱུར་བཞེད། དབུས་པ་བློ་གསལ་གྱིས་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བཞི་ནི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་རྒྱུ། །ལྷག་མ་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བར་བཞེད། །ཡང་ན་རྣམ་རྟོག་ཉེར་ལེན་རྒྱུ། །ལྷག་མ་ལྷན་ཅིག་བྱེད་པར་ཤེས། །ཞེས་བཤད་དོ། །འདིར་བརྟགས་པ་ནི། ཁོག་པ་དང་མགྲིན་པ་ལ་སོགས་པ་ཡི་གེ་གང་ནས་འབྱུང་བའི་གནས་ལ་ནི་གཞིའི་རྒྱུ་ཞེས་བྱ་ལ། དཔེར་ན། དྲིལ་བུའི་སྒྲ་གང་ནས་འབྱུང་བའི་སྦུབས་དང་འདྲའོ། །རྐན་ལྕེ་སྦྱར་བ་དང་། སོ་ལྕེ་སྦྱར་བ་དང་། མཆུ་གཉིས་སྦྱར་བ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ཞེས་བྱ་ལ། དྲིལ་བུའི་ལྕེ་དང་འདྲའོ། །ཀུན་སློང་གི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ལ་ནི་སྐུལ་བའི་རྒྱུ་ཞེས་བྱ་ལ། དེ་ནི་དྲིལ་བུ་བསིལ་བར་བྱེད་པའི་སྐྱེས་བུ་དང་འདྲའོ། །བ་ཡ་ཏ་ཞེས་བྱ་བའི་ 24-6-5b རླུང་ལ་ནི་སྐྱོད་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ཞེས་བྱ་ལ། དྲིལ་བུའི་ལྕེ་སྐྱོད་པར་བྱེད་པའི་རླུང་གི་ཤུགས་དང་འདྲའོ། །བཞི་པོ་དེ་དག་ནི་རང་འབྲས་ཡི་གེའི་སྔ་རོལ་དུ་ངེས་པར་འབྱུང་དགོས་པས་སྐྱེད་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། ནི་ཤྭ་ས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དབུགས་ཀྱི་སྐད་དོད་ཡིན་ལ། དེ་ནི་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། ཡི་གེའི་སྒྲ་རྣམས་ནི་དབུགས་དང་རྐན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་འགག་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དབུགས་ཀྱི་རྟ་ལ་ཞོན་པའི་ཕྱིར་དབྱངས་བདུན་དང་གསལ་བྱེད་བཅོ་བརྒྱད་པོ་རྣམས་ལ་ནི་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་རྒྱུ་ཞེས་བྱ་ལ། འབྲས་བུ་འབྱུང་གྱུར་གཟུགས་གང་ན་ཡོད་པ་དེ་ན་རྒྱུ་འབྱུང་བའི་གཟུགས་ཀྱིས་ཁྱབ་པ་བཞིན་ནོ། །རྟོག་པ་ལ་དབྱངས་གསལ་གྱི་ཡི་གེ་དེ་དང་དེར་སྣང་བའི་ཤེས་རྣམ་ལ་ནི་སྐལ་བ་མཉམ་པའི་རྒྱུ་ཞེས་བ
【現代漢語翻譯】 分為兩類：總體闡述和分別解釋。 首先是總體闡述： 處所、作用與， 分別念想及二風， 語調、明示與顯現， 產生一切語之行。 其次是分別解釋： 由七因緣而生起： 處所乃為基礎之因， 作用是發出之因。 同樣，分別念是推動之因， 猶如風生於木。 作用是執行之因，即為哇呀達（藏文：བ་ཡ་ཏ，梵文天城體：वायात，梵文羅馬擬音：vāyāta，漢語字面意思：風）。 如人與坐騎一般， 一同生起之因是夏哇薩（藏文：ཤྭ་ས，梵文天城體：श्वास，梵文羅馬擬音：śvāsa，漢語字面意思：呼吸）。 語調與明示， 是普遍執行之因。 顯現相似而生起， 稱為同分之因。 如上所述，共有基礎之因、發出之因、推動之因、執行之因、一同生起之因、普遍執行之因和同分之因這七種。 對此，薩迦班智達（Sakya Pandita）認為，前四者是先行之因，后三者是同分之因。 鄔巴·洛薩（Upa Losal）則說： 前四是先行之因， 其餘一同生起。 或者，分別念是近取因， 其餘可知是一同作用。 此處進行分析：身體和喉嚨等，文字從中產生的處所，稱為基礎之因。例如，如同鈴鐺的聲音從中產生的空腔。 舌抵上顎、舌抵牙齒、雙唇閉合等，稱為發出之因，如同鈴鐺的鈴舌。 意圖的分別念，稱為推動之因，如同搖動鈴鐺的人。 名為哇呀達（藏文：བ་ཡ་ཏ，梵文天城體：वायात，梵文羅馬擬音：vāyāta，漢語字面意思：風）的風，稱為執行之因，如同推動鈴舌的風力。 這四者必須在結果——文字之前產生，因此是產生之因。名為尼夏哇薩（藏文：ནི་ཤྭ་ས，梵文天城體：निःश्वास，梵文羅馬擬音：niḥśvāsa，漢語字面意思：出息）的是呼吸的梵語，它是一同生起之因，因為文字的聲音與呼吸和喉嚨一同生滅，並且因為騎乘于呼吸之馬，七個元音和十八個輔音，稱為普遍執行之因，如同結果產生的形體存在於何處，原因產生的形體就遍佈於何處。 在念頭中，顯現為元音和輔音的識相，稱為同分之因。
【English Translation】 There are two categories: general explanation and individual explanation. First is the general explanation: Places, actions, and, Discernment and the two winds, Intonation, clarification, and manifestation, Generate all actions of speech. Second is the individual explanation: Arising from seven causes: Places are the cause of the base, Actions are the cause of emanation. Likewise, discernment is the cause of motivation, Just as wind arises from wood. Action is the cause of movement, which is Vayata (藏文：བ་ཡ་ཏ，梵文天城體：वायात，梵文羅馬擬音：vāyāta，漢語字面意思：wind). Like a man and a mount, The cause of simultaneous arising is Shvasa (藏文：ཤྭ་ས，梵文天城體：श्वास，梵文羅馬擬音：śvāsa，漢語字面意思：breath). Intonations and clarifications, Are the cause of universal movement. Manifestations arise similarly, Called the cause of equal share. As mentioned above, there are seven causes: the cause of the base, the cause of emanation, the cause of motivation, the cause of movement, the cause of simultaneous arising, the cause of universal movement, and the cause of equal share. Regarding this, Sakya Pandita considers the first four to be the preceding causes, and the latter three to be the causes of equal share. Upa Losal said: The first four are the preceding causes, The rest arise simultaneously. Or, discernment is the proximate cause, The rest are known to act together. Here is an analysis: the body and throat, etc., the place from which letters arise, is called the cause of the base. For example, like the cavity from which the sound of a bell arises. The tongue touching the palate, the tongue touching the teeth, the closing of the lips, etc., are called the cause of emanation, like the clapper of a bell. The discernment of intention is called the cause of motivation, like the person who rings the bell. The wind called Vayata (藏文：བ་ཡ་ཏ，梵文天城體：वायात，梵文羅馬擬音：vāyāta，漢語字面意思：wind) is called the cause of movement, like the force of the wind that moves the clapper of the bell. These four must arise before the result—letters—so they are the causes of production. Nishvasa (藏文：ནི་ཤྭ་ས，梵文天城體：निःश्वास，梵文羅馬擬音：niḥśvāsa，漢語字面意思：exhalation), which is the Sanskrit word for breath, is the cause of simultaneous arising, because the sounds of letters arise and cease simultaneously with breath and throat, and because riding on the horse of breath, the seven vowels and eighteen consonants are called the cause of universal movement, just as wherever the form of the result exists, the form of the cause pervades there. In thought, the aspects of consciousness that appear as vowels and consonants are called the cause of equal share.
ྱ་སྟེ། ཡི་གེ་རང་རང་གི་རིགས་འདྲའི་རྒྱུན་སྔ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་བྱད་བཞིན་དང་དེའི་གཟུགས་བརྙན་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་འདི་ལྟར་ཤེས་དགོས་ཏེ། ཡི་གེ་དངོས་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ལ་དེ་དང་དེར་སྣང་བའི་ཤེས་རྣམ་ལ་བྱ་ལ། དེ་ལས་གཟུགས་བརྙན་གྱི་ཚུལ་དུ་བྱུང་བའི་སྒྲ་ཉན་ཤེས་ཀྱིས་ཐོས་པ་དེ་ནི་ཡི་གེའི་གཟུགས་བརྙན་ནམ་འབྲས་བུ་ཡིན་གྱི། ཡི་གེ་དངོས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡི་གེ་དངོས་དང་། དེ་ཀུན་ནས་སློང་བའི་རྟོག་པ་དང་། ཡི་གེ་དེའི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་སྒྲ་ཉན་ཤེས་ཀྱིས་ཐོས་པ་དང་གསུམ་མོ། །དོན་དེ་ལ་དགོངས་ནས། ཡི་གེ་ཀུན་སློང་ཤེས་པ་ལས། སྐྱེ་ལ། ཞེས་དང་། ཤེས་པས་སྒྲ་སྐྱེའོ། །དེ་ཡི་ཁྱད་པར་ཅན་དེ་ནི། །སྣང་བས་ངེས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་གཞུང་འདིར་ནི་ཡི་གེའི་འབྲས་བུ་ལ་ཡི་གེར་བཏགས་ནས། ཡི་གེ་དངོས་སུ་འཆད་རྒྱུ་དེ་ 24-6-6a སྐལ་བ་མཉམ་པའི་རྒྱུར་བཤད་དོ། ། ༈ རང་གི་ངོ་བོ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཡི་གེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། གནས་ཀྱི་ཡི་གེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། རྩ་བའི་ཡི་གེ་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། འབྲས་བུའི་དབྱེ་བ། གྲངས་ཀྱི་དབྱེ་བ། གནས་ཀྱི་དབྱེ་བ། འདྲེན་པའི་དབྱེ་བ། འབྱིན་པའི་རྐྱེན་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལ་གདངས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ནི། །རྒྱུ་རྣམས་དག་གིས་ཕྱེ་བ་སྟེ། །སྔོན་དུ་སོང་བར་རིག་པར་བྱ། །དེ་ལ་རྒྱུ་དང་རང་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་རྒྱུ་ནི་བཤད་མ་ཐག་པ་བདུན་དང་། རང་བཞིན་ནི་ང་རོ་བདུན་པོ་དེའོ། །གཉིས་པ་ནི། ང་རོ་དྲང་པོ་ལས་བྱུང་བ། །ཀ་སོགས་སྡེ་ནས་རིམ་བཞིན་དུ། །སྡེ་ལྔ་དག་དང་ཨནྟཥྛ། །ཨུསྨ་ཤྭ་དང་མཐར་ཟད་དོ། །ཞེས་པ་སྡེ་པ་ལྔ་ནི་ང་རོ་དྲང་པོ་ཨ་ཐུང་ཞུགས་པ་དག་གོ །ཨནྟཥྛ་ཞེས་པ་མཐར་གནས་ཏེ་སྡེ་པའི་མཐའ་ན་གནས་པས་སོ། །མཚན་གཞི་ནི་ཡ་ར་ལ་ཝ་བཞིའོ། །ཨུསྨ་ཥ་ནི་དྲོ་བ་སྟེ། དེ་ངག་འདོན་པ་ན་དབུགས་དྲོ་བ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། མཚན་གཞི་ནི་ཤ་ཥ་ས་ཧ་དང་བཞིའོ། །མཐར་ཟད་ཅེས་པ་ནི། ཀྵ་ཡིག་གི་མིང་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཀྵྱནྟ་ཞེས་པ་མཐར་ཟད་པ་དང་མ་ལུས་པ་ལ་འཇུག་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་དེ་དག་ལ་གནས་ཀྱི་ཡི་གེ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། མིང་གི་ཡི་གེ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། ཕོའི་ཡི་གེ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །ཞེས་སྟོན་པ་ནི། གནས་ཀྱི་ཡི་གེ་སུམ་ཅུ་སྟེ། །མིང་དང་ཕོ་ཞེས་གྲགས་པའོ། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་སྤྱིར་ཡི་གེ་ལ་སྒྲའི་ཡི་གེ་དང་། གནས་ཀྱི་ཡི་གེ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་སུ་འབྱེད་ཅིང་། དེ་ཡང་དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་རྣམས་ལ་ནི་སྒྲའི་ཡི་གེ་ཞེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་གནས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི། དེ་ལ་དང་པོའི་སྡེ་པ་དང་། །ཨུསྨ་ཤྭའི་བཞི་པ་ནི། །བཅད་པར་བྱས་པ་མགྲིན་པ་ལས། །གཉིས་པ་དང་ནི་ཨནྟཥྛའི། ། 24-6-
【現代漢語翻譯】 呀諦（藏語：ཡ་སྟེ།），因為字母各自具有相似的傳承。例如，就像面容和它的影像一樣。 這一點需要這樣理解：真正的字母是指在分別念中顯現的、與此相關的識相。而從那識相中，以影像的方式產生的、通過聽覺意識聽到的聲音，是字母的影像或結果，而不是真正的字母。 這樣一來，就有真正的字母、引發這一切的分別念，以及作為該字母結果的、通過聽覺意識聽到的聲音這三者。 考慮到這個意義，（經文中）說：『字母從引發的分別念中產生，意識產生聲音，那聲音的特殊性，通過顯現而確定。』 雖然如此，但在這部論典中，將字母的結果稱為字母，實際上是要闡述字母本身，這被認為是具有相同命運的因緣。 自性之詳細闡述 第二，詳細闡述字母，分為處所字母之詳細闡述和根本字母之詳細闡述。 首先有五點：果之分類、數量之分類、處所之分類、引導之分類、產生之因緣的闡述。 第一點是：『那裡的音調差別，是由各種因所區分的，應該知道那是先前已經存在的。』 這裡的『因』是指剛才所說的七個，『自性』是指那七個元音。 第二點是：『從正直的元音產生的，從ka等組開始依次，有五組和Antahstha（藏語：ཨནྟཥྛ།），Ushma（藏語：ཨུསྨ།）和結尾。』 這裡的五組是指混入了正直元音短a的那些。 Antahstha（藏語：ཨནྟཥྛ།）的意思是位於末尾，因為它位於各組的末尾。 例子是ya, ra, la, wa四個。 Ushma（藏語：ཨུསྨ།）的意思是溫暖，因為在念誦時會產生溫暖的氣息。 例子是sha, ssa, sa, ha四個。 結尾的意思是Ksa（藏語：ཀྵ།）這個字母的名字，Ksyanta（藏語：ཀྵྱནྟ།）的意思是結尾和全部。 這樣一來，那三十四個字母也被稱為處所字母，也被稱為名稱字母，也被稱為陽性字母。』 這表明：『處所字母有三十個，被稱為名稱和陽性。』 一般來說，字母分為聲音字母和處所字母兩種，其中元音被稱為聲音字母。 第三，處所的分類是：『那裡的第一組和Ushma（藏語：ཨུསྨ།）的第四個，被截斷于喉嚨。 第二組和Antahstha（藏語：ཨནྟཥྛ།）的』
【English Translation】 Ya te (Tibetan: ཡ་སྟེ།), because each letter has a similar lineage. For example, like a face and its reflection. This needs to be understood as follows: the real letter refers to the aspect of consciousness that appears in relation to a particular conceptual thought. The sound that arises from that aspect of consciousness, in the form of an image, and is heard through auditory consciousness, is the image or result of the letter, not the real letter itself. Thus, there are three things: the real letter, the conceptual thought that gives rise to it, and the sound heard through auditory consciousness that is the result of that letter. Considering this meaning, it is said (in the text): 'Letters arise from the conceptual thought that gives rise to them, consciousness produces sound, and the particularity of that sound is determined by its manifestation.' Although this is the case, in this treatise, the result of the letter is called a letter, and the actual explanation of the letter itself is considered to be a cause of shared fate. Detailed Explanation of Self-Nature Second, the detailed explanation of letters is divided into the detailed explanation of place letters and the detailed explanation of root letters. First, there are five points: the classification of results, the classification of numbers, the classification of places, the classification of guidance, and the explanation of the causes of production. The first point is: 'The differences in tone there are distinguished by various causes, and it should be known that they existed previously.' Here, 'cause' refers to the seven just mentioned, and 'self-nature' refers to those seven vowels. The second point is: 'Arising from the upright vowel, starting from the ka group in order, there are five groups and Antahstha (Tibetan: ཨནྟཥྛ།), Ushma (Tibetan: ཨུསྨ།), and the end.' Here, the five groups refer to those mixed with the upright vowel short a. Antahstha (Tibetan: ཨནྟཥྛ།) means located at the end, because it is located at the end of each group. Examples are ya, ra, la, and wa. Ushma (Tibetan: ཨུསྨ།) means warmth, because warm breath arises when reciting it. Examples are sha, ssa, sa, and ha. The end means the name of the letter Ksa (Tibetan: ཀྵ།), and Ksyanta (Tibetan: ཀྵྱནྟ།) means the end and all. In this way, those thirty-four letters are also called place letters, also called name letters, and also called masculine letters.' This shows: 'There are thirty place letters, known as names and masculine.' Generally speaking, letters are divided into two types: sound letters and place letters, among which vowels are called sound letters. Third, the classification of places is: 'The first group there and the fourth of Ushma (Tibetan: ཨུསྨ།) are cut off from the throat. The second group and Antahstha (Tibetan: ཨནྟཥྛ།) of'
6b དང་པོ་ཨུསྨའི་དང་པོ་རྣམས། །རྐན་ལས་རབ་ཏུ་འབྱུང་བ་ཡིན། །གསུམ་པ་དག་དང་ཨནྟཥྛའི། །གསུམ་པ་ཨུསྨའི་གཉིས་པ་རྣམས། །སྤྱི་བོ་ལས་ནི་རབ་ཏུ་འབྱུང་། །བཞི་པ་དང་ནི་ཨནྟཥྛའི། །བཞི་པ་ཨུསྨའི་གསུམ་པ་རྣམས། །སོ་ཡི་ཆ་ལས་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་། །ལྔ་པ་དང་ནི་ཨནྟཥྛའི། །གཉིས་པ་མཆུ་ལས་འབྱུང་བ་ཡིན། །མཐར་ཟད་མགུལ་དང་སྤྱི་བོ་ལས། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་གཞུང་འདིའི་ལུགས་ལ་མཐར་གནས་ཀྱི་གོ་རིམ་ནི། ཡ་ཝ་ར་ལ་ཞེས་འདོན་དགོས་པར་སྣང་བས་གཞན་དང་མི་མཚུངས་པ་ཉིད་དུ་གོ་བར་བྱའོ། །བཞི་པ་འདྲེན་པའི་དབྱེ་བ་ནི། སྡེ་ལྔ་དག་ལས་ལྔ་ལྔ་པོ། །དང་པོ་རང་གནས་དྲག་པོ་སྟེ། །གཉིས་པ་འབྲིང་དང་སྤྱི་བོའི་ཆ། །གསུམ་པ་རྣམས་ནི་ཞན་པ་སྟེ། །མ་ཧཱ་པྲཱ་ཎ་ཞེས་བྱ་བའི། །བཞི་པ་རང་གནས་ཁོང་ནས་ཏེ། །ཨ་ནུ་སྭ་ར་ཞེས་བྱ་བའི། །ལྔ་པ་རང་གནས་སྣ་ལས་འབྱུང་། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་མ་ཧཱ་པྲཱ་ཎ་ཞེས་པ་ནི་སྲོག་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ལ། དེའི་དོན་ཡང་གོང་དུ་ང་རོ་ལ་དགུར་དབྱེ་བའི་སྐབས་སུ། ང་རོ་གཉིས་ཀྱི་གདངས་ཅན་ལ་ཆེན་པོར་བཤད་པ་དེ་ཉིད་དོ། །ཨ་ནུ་སྭ་ར་ཞེས་པ་ནི། རྗེས་དབྱངས་སམ་རྗེས་སུ་ང་རོ་ཞེས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་སྡེ་པ་ལྔའི་ཐ་མ་ལྔ་པོ་དེ་སྐབས་ལ་ལ་ཞིག་ཏུ། ཀླད་སྐོར་རམ། ཐིག་ལེའི་རྣམ་པ་ཅན་དུ་འདྲི་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །འོ་ན་ཀླད་སྐོར་ལ་གཟུགས་གཅིག་ལས་མེད་པས། ང་ཉ་ཎ་ན་མ་བཞིའི་ཁྱད་པར་གང་གིས་དབྱེ་ཞེ་ན། ཇི་སྐད་དུ། མ་གསལ་བྱེད་ལ་རྗེས་སུ་ང་རོའོ། །སྡེ་པ་ལ་དེའི་སྡེ་པའི་ལྔ་པར་ཡང་ནའོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། ཇི་ལྟར་ཀློག་པའི་ཚུལ་ཡང་། ཡི་གེའི་མདོ་ལས། འོག་ཏུ་རང་གི་རིགས་མཐོང་ན། །ཐ་མའི་ཡི་གེའི་དབང་དུ་ 24-6-7a བཀླག །ཤད་ཡོད་ན་ནི་དེ་ཉིད་དེ། །ཤད་མེད་ནི་འོག་མ་བཙན། །ཞེས་འཆད་དོ། །ལྔ་པ་འབྱིན་པའི་རྐྱེན་བཤད་པ་ནི། མགུལ་དང་སྣ་དང་ཀླད་པའི་སྦུབས། །དོག་པ་ཡིན་ཏེ་ཡངས་པ་གཞན། །རྐན་དང་སོ་དང་ལྕེ་དང་མཆུ། །ཕྲད་པ་ཡིན་ཏེ་གཞན་ཞེས་བྱ། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་རྩ་བའི་ཡི་གེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ཡི་གེའི་ལྡང་ཚད་བཤད་པ་དང་། འདྲེན་པའི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་དང་། གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་དང་། སྤྱིའི་དོན་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། གནས་ཆའི་ཡི་གེ་ཇི་སྙེད་ཀྱང་། ང་རོ་གཅིག་གིས་བཅིངས་པ་ལ། །དེ་ལ་ཡི་གེ་གཅིག་ཅེས་བརྗོད། །ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བའི་རྣམ་པའི་ཆ། །དེ་ཡང་ཡི་གེ་གཅིག་ཅེས་བྱ། །ཞེས་པ་སྤྱིར་ཡི་གེ་ལ་གནས་སྐབས་ཆ་ནས་གཉིས་ཏེ། དབྱངས་གཅིག་གིས་བཅིངས་པའི་ཡི་གེ་དང་། མིང་གི་མཐའི་ཡི་གེའོ། །དང་པོ་ནི། ཨོཾ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ལ་ཡི་གེ་མང་པོ་འདུས་ཀྱང་ང་རོ་གཅིག་གིས་བཅིངས་པས་ཡི་གེ་གཅིག་ཏུ་འཇོག་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི། དཔེར་ན་གཟུགས་
【現代漢語翻譯】 首先，ushma（梵文，ushma，ushman，熱氣）的第一個音從腭部發出。 第三個音和antahstha（梵文，antahstha，antahstha，中間的）的第三個音，以及ushma的第二個音，都從頭頂發出。 第四個音和antahstha的第四個音，以及ushma的第三個音，都從牙齒部位發出。 第五個音和antahstha的第二個音，都從嘴唇發出。 最後，從喉嚨和頭頂發出。' 此外，根據本論的體系，結尾的順序應為'ya va ra la'，這應理解為與其他體系不同。 第四，關於發音的分類： 從五個組中，每個組的第五個音， 第一個音是其自身位置的強音； 第二個音是中等的，來自頭頂部位； 第三個音是弱的； 被稱為maha-prana（藏文，སྲོག་ཆེན་པོ，梵文，mahāprāṇa，mahabhrana，大氣息）的， 第四個音從其自身位置的內部發出； 被稱為anusvara（藏文，རྗེས་དབྱངས，梵文，anusvāra，anusvara，隨後的聲音）的， 第五個音從其自身位置的鼻腔發出。' 此外，maha-prana（藏文，སྲོག་ཆེན་པོ，梵文，mahāprāṇa，mahabhrana，大氣息）的意思是'大氣息'，其含義與之前將ngaro（藏文，ང་རོ，梵文，ngaro，ngaro，我）分為九種時，將具有兩個ngaro音調的音解釋為大的相同。 anusvara（藏文，རྗེས་དབྱངས，梵文，anusvāra，anusvara，隨後的聲音）的意思是'后音'或'隨後的ngaro'。之所以這樣稱呼，是因為在某些情況下，五個組的最後一個音需要寫成頭飾或bindu（藏文，ཐིག་ལེ，梵文，bindu，bindu，點）的形式。 那麼，既然頭飾只有一種形式，如何區分nga、nya、na、ma這四個音呢？ 正如所說：'在非清晰的輔音之後是ngaro，在組中也是該組的第五個音。' 關於如何閱讀，在字母的根本論中解釋道：'如果在下面看到自己的種類，則按照最後一個字母的方式閱讀。如果有shad（藏文，ཤད，梵文，shad，shad，句號），則就是它本身；如果沒有shad，則下面的字母更強。' 第五，解釋發音的條件： 喉嚨、鼻子和頭部的空腔， 是狹窄的，而其他的是寬闊的。 腭、牙齒、舌頭和嘴唇， 是接觸的，而其他的則被稱為非接觸的。' 第二，詳細解釋根本字母分為四個部分：解釋字母的長度、解釋發音的區別、解釋位置的區別以及總結一般意義。 首先： 無論有多少位置的字母， 都被一個ngaro（藏文，ང་རོ，梵文，ngaro，ngaro，我）所束縛， 這被稱為一個字母。 極其微小的形式部分， 也被稱為一個字母。 一般來說，字母在位置上有兩種：被一個元音束縛的字母和名稱結尾的字母。第一個，例如'om'（藏文，ཨོཾ，梵文，om，om，唵），即使聚集了許多字母，也因被一個ngaro（藏文，ང་རོ，梵文，ngaro，ngaro，我）束縛而被認為是一個字母。第二個，例如'gzugs（藏文，གཟུགས，梵文，gzugs，gzugs，形式）'
【English Translation】 First, the first of the ushmas (Tibetan, ushma; Sanskrit, ushma; meaning 'heat') arises from the palate. The third and the third of the antahsthas (Tibetan, antahstha; Sanskrit, antahstha; meaning 'intermediate'), and the second of the ushmas, all arise from the crown of the head. The fourth and the fourth of the antahsthas, and the third of the ushmas, all arise from the area of the teeth. The fifth and the second of the antahsthas arise from the lips. Finally, from the throat and the crown of the head.' Moreover, according to the system of this treatise, the order of the finals should be 'ya va ra la,' which should be understood as being different from other systems. Fourth, regarding the classification of pronunciation: From the five groups, the fifth of each group, The first is a strong sound in its own place; The second is moderate and from the crown of the head; The third is weak; The fourth, called maha-prana (Tibetan, srog chen po; Sanskrit, mahāprāṇa; meaning 'great breath'), is from within its own place; The fifth, called anusvara (Tibetan, rjes dbyangs; Sanskrit, anusvāra; meaning 'following sound'), is from the nose in its own place.' Moreover, maha-prana (Tibetan, srog chen po; Sanskrit, mahāprāṇa; meaning 'great breath') means 'great breath,' and its meaning is the same as when, in the context of dividing ngaro into nine, the sound with two ngaro tones was explained as great. anusvara (Tibetan, rjes dbyangs; Sanskrit, anusvāra; meaning 'following sound') means 'after-sound' or 'following ngaro.' It is so called because, in some cases, the last of the five groups needs to be written in the form of a head mark or bindu (Tibetan, thig le; Sanskrit, bindu; meaning 'dot'). Then, since the head mark has only one form, how are the four sounds nga, nya, na, and ma distinguished? As it is said: 'After an unclear consonant is ngaro, and in a group, it is also the fifth of that group.' Regarding how to read it, in the root text of letters it is explained: 'If you see your own kind below, read according to the last letter. If there is a shad, then it is itself; if there is no shad, then the letter below is stronger.' Fifth, explaining the conditions for pronunciation: The cavities of the throat, nose, and head, Are narrow, while others are wide. The palate, teeth, tongue, and lips, Are touching, while others are called non-touching.' Second, elaborating on the root letters is divided into four parts: explaining the length of letters, explaining the differences in pronunciation, explaining the differences in place, and summarizing the general meaning. First: However many letters there are in a place, Are bound by one ngaro (Tibetan, nga ro; Sanskrit, ngaro; meaning 'sound'), That is called one letter. The extremely minute parts of the form, Are also called one letter. In general, letters have two kinds of places: letters bound by one vowel and letters at the end of a name. The first, such as 'om' (Tibetan, om; Sanskrit, om; meaning 'om'), even though many letters are gathered, is considered one letter because it is bound by one ngaro. The second, such as 'gzugs' (Tibetan, gzugs; Sanskrit, gzugs; meaning 'form')
རྣམས་བཤིག་ན་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་མཐར་ཐུག་སྟེ། དེ་ལས་ཕྲ་བ་མེད་པ་བཞིན་དུ་མིང་རྣམས་བཤིག་ན་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བའི་མཐར་ཐུག་པ་གསལ་བྱེད་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་ཆ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡི་གེ་བགྲང་བ་ནི་དབྱངས་གཅིག་གིས་བཅིངས་པ་རྣམས་བགྲང་བ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་འདྲེན་པའི་ཁྱད་པར་ནི། སྒྲ་འདི་དག་ལ་འདྲེན་པའི་ཆ། །ཨལྤ་པྲཱ་ཎ་གཉིས་གཅིག་ཡིན། །མ་ཧཱ་པྲཱ་ཎ་གཅིག་གཉིས་ཡིན། །ཨ་ནུ་སྭ་ར་རྔུབ་པའི་སྒྲ། །བི་སརྫ་ནི་བཅད་པའོ། །ཧྲ་ས་ཐ་མལ་སྒྲ་ཡིན་ཏེ། །དཱིརྒྷ་དག་ནི་གཉིས་ཀྱི་ཡུན། །པོ་ནུཏྟ་ནི་དེ་བཞིན་གསུམ། །ཨུ་ཏཏྟ་ནི་མཚུངས་གཉིས་གཅིག །ཨ་ནུཏྟ་ནི་ཕྱེད་ཆ་ཡིན། །སྭ་ར་ཏ་ནི་རང་སྒྲའོ། །སྣ་ལྡན་ཨ་ནུ་སྭ་རའི་ཆ། །ཨ་ལྡན་ཨ་མེད་ཅེས་བྱ་བ། །ཆེ་བ་དག་དང་ཆུང་བའི་མིང་། ། 24-6-7b དྲང་པོ་དག་ལ་ཇི་ལྟ་བར། །ང་རོ་གཞན་ལ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་ཨལྤ་པྲཱ་ཎ་ནི་སྲོག་ཆུང་ཞེས་པ་སྟེ། ཧཱུཾ་དང་། ཕཊ་ལྟ་བུའོ། །མ་ཧཱ་པྲཱ་ཎ་ནི་སྲོག་ཆེན་ཞེས་པ་སྟེ། གྷ་དང་ཛྷ་ལྟ་བུའོ། །ཨ་ནུ་སྭ་ར་ནི་རྗེས་དབྱངས་ཏེ། འདི་ལ་རྔུབ་པའི་སྒྲར་བཤད་པ་ནི་ཨོཾ་ལྟ་བུ་ལ་འགྲིག་ཀྱང་ཧཱུཾ་ལྟ་བུ་ལ་ཅུང་དཀའ་བས་དཔྱད་པར་བྱའོ། །བི་སརྫ་ཞེས་པ་ནི་རྣམ་བཅད་དེ། དྲག་པོར་གཅོད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །འོ་ན་རྣམ་བཅད་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་དང་གནས་སྐབས་གང་ཞེ་ན། མཚམས་སྦྱོར་དང་པོ་ལས། སྡེ་ཚན་རྣམས་ཀྱི་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། ཤ་ཥ་ས་རྣམས་ནི་སྒྲ་དང་མི་ལྡན་པའོ། །ཞེས་ཡི་གེ་བཅུ་གཉིས་ནི་སྒྲ་དང་མི་ལྡན་པར་བཤད་ཅིང་། གཞན་རྣམས་ནི་སྒྲ་དང་ལྡན་པའོ། །ཞེས་ལྷག་མ་ཉི་ཤུ་པོ་སྒྲ་དང་ལྡན་པར་བཤད་པ་ལས་སྒྲ་མེད་རྣམས་ཀྱི་གོང་དུ་ཚེག་དྲག་བྱུང་ན་གོང་མ་དྲག་པོར་བརྗོད་ཅིང་། དེ་ཡང་ཙ་ཚ་གཉིས་ཀྱི་ཤ་དང་། ཊ་ཋ་གཉིས་ཀྱི་ཥ་དང་། ཏ་ཐ་གཉིས་ལས་དང་། ཀ་ཁ་གཉིས་ལ་ལྕེ་རྩ་ཅན་དང་། པ་ཕ་གཉིས་ལ་མཆུ་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། ཤ་ཥ་ས་རྣམས་ལ་རང་གཟུགས་སུ་འགྱུར་བར་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་རྣམ་བཅད་ཀྱི་རྒྱུ་ནི་ར་དང་ས་སྲོག་མེད་གཉིས་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རེ་ཕ་དང་ས་དག་གིས་རྣམ་པར་བཅད་བྱའོ། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་རྣམ་བཅད་ཀྱི་རྒྱུ་དང་། དེ་ལས་བྱུང་བའི་རྣམ་བཅད་རང་སོར་འཇོག་དགོས་པ་དང་། དེ་ཡི་གེ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། དེ་གང་དུ་བྱུང་བའི་ཡི་གེ་དེ་དྲག་པོར་བཅད་ནས་ཀློག་པའི་ཚུལ་རྣམས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །ཁ་ཅིག་རྣམ་བཅད་དང་། ང་རོ་གཉིས་ཀ་ཡི་གེ་མ་ཡིན་པར་འདོད་པ་ལ་ནི། དབྱངས་ཡིག་བཅུ་དྲུག་ཏུ་བཤད་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ་བ་དང་། རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན་ལ་ཡི་གེ་བཅུ་མ་ 24-6-8a ཚང་བར་ཐལ་བ་དང་། སྡེབ་སྦྱོར་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ལས། གསལ་བྱེད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པོའི་སྟེང་དུ་ང་ར
【現代漢語翻譯】 如果分析這些名稱，就會達到極小的粒子狀態，就像分析物質達到不可再分的程度一樣。因此，分析名稱會達到非常精細的程度，比如十八個清晰的組成部分。儘管如此，計算詩節等中的字母時，只計算由一個元音約束的字母。 第二種是發音的差異：這些聲音有發音的特點。'Alpa prana'（藏文：སྲོག་ཆུང་，梵文天城體：alpapraṇa，梵文羅馬擬音：alpapraṇa，漢語字面意思：氣弱）兩個算一個單位，'maha prana'（藏文：སྲོག་ཆེན་，梵文天城體：mahāprāṇa，梵文羅馬擬音：mahāprāṇa，漢語字面意思：氣強）一個算兩個單位。'Anusvara'（藏文：རྗེས་དབྱངས་，梵文天城體：anusvāra，梵文羅馬擬音：anusvāra，漢語字面意思：隨韻）是吸氣的聲音，'visarga'（藏文：རྣམ་བཅད་，梵文天城體：visarga，梵文羅馬擬音：visarga，漢語字面意思：斷音）是截斷的聲音。短音是普通的聲音，長音是兩個單位的長度，pluta（藏文音譯：པོ་ནུཏྟ་）是三個單位的長度，udatta（藏文音譯：ཨུ་ཏཏྟ་）是兩個相似單位合一，anudatta（藏文音譯：ཨ་ནུཏྟ་）是半個單位，svarita（藏文音譯：སྭ་ར་ཏ་）是自然的聲音。鼻音是anusvara（藏文：རྗེས་དབྱངས་，梵文天城體：anusvāra，梵文羅馬擬音：anusvāra，漢語字面意思：隨韻）的一部分，有鼻音和無鼻音被稱為大和小。 24-6-7b 對於正直的人來說是怎樣的，對於其他人也是如此。'Alpa prana'（藏文：སྲོག་ཆུང་，梵文天城體：alpapraṇa，梵文羅馬擬音：alpapraṇa，漢語字面意思：氣弱）意為'氣弱'，如吽（藏文：ཧཱུཾ་，梵文天城體：hūṃ，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）和啪（藏文：ཕཊ་，梵文天城體：phaṭ，梵文羅馬擬音：phaṭ，漢語字面意思：啪）。'Maha prana'（藏文：སྲོག་ཆེན་，梵文天城體：mahāprāṇa，梵文羅馬擬音：mahāprāṇa，漢語字面意思：氣強）意為'氣強'，如gha和jha。'Anusvara'（藏文：རྗེས་དབྱངས་，梵文天城體：anusvāra，梵文羅馬擬音：anusvāra，漢語字面意思：隨韻）是隨韻，雖然說它是吸氣的聲音，對於嗡（藏文：ཨོཾ་，梵文天城體：oṃ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）來說是合適的，但對於吽（藏文：ཧཱུཾ་，梵文天城體：hūṃ，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）來說有點困難，所以需要研究。'Visarga'（藏文：རྣམ་བཅད་，梵文天城體：visarga，梵文羅馬擬音：visarga，漢語字面意思：斷音）意為'分離'，意思是強烈地截斷。那麼，分離出現的原因和情況是什麼呢？在第一個連線中，每個組的第一和第二個字母，以及sha、sha、sa，都被說成是不帶聲音的。十二個字母被說成是不帶聲音的，其餘的二十個字母被說成是帶聲音的。如果無聲字母之前出現強音符號，則前面的字母發音強烈。tsa和tsha變成sha，ta和tha變成sha，ta和tha變成sa，ka和kha變成舌根音，pa和pha變成唇音，sha、sha、sa變成它們自己的形式。分離的原因是ra和sa這兩個無生命字母，正如所說：'Repha（梵文天城體： रेफ，梵文羅馬擬音：repha，漢語字面意思：拉音）和sa會分離'。 因此，必須理解分離的原因，以及如何保持由它產生的分離，以及它如何變成另一個字母，以及如何強烈地截斷和閱讀它出現的地方的字母。有些人認為分離和鼻音都不是字母，如果這樣認為，那麼說有十六個元音是不合理的，說'具十力'不完整也是不合理的。在《組合珍寶之源》中，在三十三個輔音之上...
【English Translation】 If these names are analyzed, they reach the ultimate state of minute particles, just as analyzing matter reaches the point where it cannot be further divided. Therefore, analyzing names reaches a very fine level, like the eighteen clear components. Nevertheless, when counting letters in verses, etc., only letters bound by a single vowel are counted. The second is the difference in pronunciation: these sounds have characteristics of pronunciation. 'Alpa prana' (Tibetan: སྲོག་ཆུང་, Sanskrit Devanagari: alpapraṇa, Sanskrit Romanization: alpapraṇa, Chinese literal meaning: weak breath) two count as one unit, 'maha prana' (Tibetan: སྲོག་ཆེན་, Sanskrit Devanagari: mahāprāṇa, Sanskrit Romanization: mahāprāṇa, Chinese literal meaning: strong breath) one counts as two units. 'Anusvara' (Tibetan: རྗེས་དབྱངས་, Sanskrit Devanagari: anusvāra, Sanskrit Romanization: anusvāra, Chinese literal meaning: after-sound) is the sound of inhalation, 'visarga' (Tibetan: རྣམ་བཅད་, Sanskrit Devanagari: visarga, Sanskrit Romanization: visarga, Chinese literal meaning: cut-sound) is the sound of truncation. Short sounds are ordinary sounds, long sounds are two units in length, pluta is three units in length, udatta is two similar units combined into one, anudatta is half a unit, and svarita is the natural sound. Nasal sounds are part of anusvara, and sounds with and without nasalization are called large and small. 24-6-7b How it is for the upright, so it is for others. 'Alpa prana' (Tibetan: སྲོག་ཆུང་, Sanskrit Devanagari: alpapraṇa, Sanskrit Romanization: alpapraṇa, Chinese literal meaning: weak breath) means 'weak breath,' such as hum (Tibetan: ཧཱུཾ་, Sanskrit Devanagari: hūṃ, Sanskrit Romanization: hūṃ, Chinese literal meaning: hum) and phat (Tibetan: ཕཊ་, Sanskrit Devanagari: phaṭ, Sanskrit Romanization: phaṭ, Chinese literal meaning: phat). 'Maha prana' (Tibetan: སྲོག་ཆེན་, Sanskrit Devanagari: mahāprāṇa, Sanskrit Romanization: mahāprāṇa, Chinese literal meaning: strong breath) means 'strong breath,' such as gha and jha. 'Anusvara' (Tibetan: རྗེས་དབྱངས་, Sanskrit Devanagari: anusvāra, Sanskrit Romanization: anusvāra, Chinese literal meaning: after-sound) is a subsequent vowel, although it is said to be the sound of inhalation, it is suitable for om (Tibetan: ཨོཾ་, Sanskrit Devanagari: oṃ, Sanskrit Romanization: oṃ, Chinese literal meaning: om), but it is a bit difficult for hum (Tibetan: ཧཱུཾ་, Sanskrit Devanagari: hūṃ, Sanskrit Romanization: hūṃ, Chinese literal meaning: hum), so it needs to be studied. 'Visarga' (Tibetan: རྣམ་བཅད་, Sanskrit Devanagari: visarga, Sanskrit Romanization: visarga, Chinese literal meaning: cut-sound) means 'separation,' meaning to cut off strongly. So, what are the causes and circumstances of the occurrence of separation? In the first connection, the first and second letters of each group, as well as sha, sha, and sa, are said to be without sound. Twelve letters are said to be without sound, and the remaining twenty letters are said to be with sound. If a strong tone mark appears before a voiceless letter, the preceding letter is pronounced strongly. tsa and tsha become sha, ta and tha become sha, ta and tha become sa, ka and kha become guttural sounds, pa and pha become labial sounds, and sha, sha, and sa become their own forms. The cause of separation is the two inanimate letters ra and sa, as it is said: 'Repha and sa will separate.' Therefore, one must understand the cause of separation, and how to maintain the separation that arises from it, and how it becomes another letter, and how to strongly truncate and read the letter where it appears. Some people think that separation and nasal sounds are not letters, and if they think so, then it is unreasonable to say that there are sixteen vowels, and it is unreasonable to say that 'having ten powers' is incomplete. In 'The Source of Precious Combinations,' above the thirty-three consonants...
ོ་དང་རྣམ་བཅད་དང་ལྕེ་རྩ་ཅན་དང་མཆུ་ཅན་དེ་བཞི་བསྣན་ནས་གསལ་བྱེད་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་དུ་བཤད་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ་བ་དང་། ཀ་ལཱ་པར། རྣམ་པར་བཅད་བྱ་ཙའམ་ཚ་ལ་ཤའོ། །ཞེས་སོགས་དང་འགལ་ལོ། །འདིར་ཧྲ་ས་སོགས་གསུམ་ནི་ཐུང་ངུ་དང་རིང་པོ་དང་། ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་སོགས་ཀྱི་མིང་ཡིན་ལ། ཨུ་ཏཏྟ་ནི་ཀ་གཉིས་བརྩེགས་ལྟ་བུ་སྲོག་གཅིག་ལས་མེད་པ་རྣམས་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་གོང་གི་ཨལྤ་པྲཱ་ཎ་དང་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་ནི་འདྲ་མཚུངས་མ་ཡིན་པའི་ཡི་གེ་གཉིས་གྲལ་དུ་བཤིབས་པ་དང་། འདྲ་མཚུངས་ཀྱི་ཡི་གེ་གཉིས་བརྩེགས་པའི་ཁྱད་པར་རོ། །ཨ་ནུཏྟ་ཏ་ཞེས་པ་ནི་ཡི་གེ་ཕྱེད་པ་ལ་ཆུང་ངུ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆ་ཤས་སུ་བཞག་པའོ། །དཔེར་ན་ཕཊ་ཅེས་པ་ལ་ཊ་ཕྱེད་ཀྱི་སྒྲར་ཀློག་དགོས་པ་བཞིན་ནོ། །ས་རི་ཏ་ཞེས་པ་ནི་སྐྱེད་བསྐྱུངས་གང་ཡང་མ་བྱས་པའི་རང་སྒྲའོ། །ཨ་ནུ་སྭ་ར་ནི་རྗེས་དབྱངས་སོ། །ཨ་ལྡན་དང་ཨ་མེད་ཅེས་པ་ནི་ཨ་ཤས་ཆེ་ཆུང་ལ་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། ཨ་གཏན་མེད་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འགྲེལ་པས་འཆད་ལ། དབུས་པ་བློ་གསལ་ནི། དེ་ལྟར་བཤད་ན་ཀ་ལཱ་པ་དང་། མི་མཐུན་པས་སྔར་བཤད་པའི་ཡི་གེ་ཉི་ཤུ་དང་། བཅུ་གསུམ་ལ་རིམ་པ་བཞིན་དུ་འཆད་དགོས་སོ། །ཞེས་གསུང་ངོ་། །གསུམ་པ་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། དེ་ལ་ཅུང་ཟད་གནས་ཆ་ནི། །རྐན་དང་མགུལ་པའི་ཆ་དག་ལས། །སྒྲེང་དང་བཀུག་པའི་ང་རོ་འབྱུང་། །དེ་བཞིན་མཆུ་ལ་བསྟོད་སྨད་དོ། །བསྒྲིམས་པ་སྤྱི་བོའི་ཆ་ལས་ཏེ། །ཀློད་པ་དག་ནི་སོ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་སྤྱིའི་དོན་བསྡུ་བ་ནི། འདི་དག་གིས་ནི་བཅིངས་པས་ན། །ཆ་ནི་སྔོན་དུ་བརྗོད་པ་ཡིན། །མི་དེ་མུ་དོ་རྀ་ལྀ་ཡི། ། 24-6-8b སྒྲ་ཡི་ཆ་དང་ཅི་རིགས་སྦྱར། །ཨ་ཡི་ཆ་ནི་བདུན་དུ་བཅད། །ལྷག་མ་རྣམ་པའི་ཆ་ཞེས་བྱ། །དེ་དག་རེ་རེའི་ཆ་ཡིན་ཏེ། །གང་གང་ཕན་ཚུན་བརྟེན་པ་ནི། །ཀུན་ལ་ཁྱབ་ཕྱིར་སྤྱི་ཡི་ཆ། །དེ་དག་ཡི་གེའི་བྱེ་བྲག་སྟེ། །ཞེས་པའོ། །འདི་དག་གི་ངག་དོན་ནི། དབྱངས་ཡིག་ཨ་ལ་མཚོན་ན་རང་གི་ཆ་དང་། རྣམ་པའི་ཆ་གཉིས་འབྱུང་ལ། གཉིས་པ་ལ་ཡང་རང་གི་ཆ་དང་། སྤྱིའི་རྣམ་པའི་ཆ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཨ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་ནི། ཨི་ཨུ་ཨེ་ཨོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི་ཨོཾ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་དག་གསལ་བྱེད་སོ་སོ་ལ་ཞུགས་པའི་དབང་གིས། ཀ་ཀི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ ཡི་གེའི་ངེས་ཚིག་བཤད་པ། གསུམ་པ་ཡི་གེའི་ངེས་ཚིག་ནི། རྣམ་གྲངས་དུ་མ་མེད་པ་དང་། །མིང་ཚིག་གསལ་བར་བྱེད་པ་དང་། །དོན་རྣམས་རྗོད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཡི་གེ་ཞེས་ནི་བརྗོད་པ་ཡིན། །རང་བཞིན་ལས་དང་དགོས་ཆེད་ཀྱི། །ངེས་ཚིག་ཡིན་ཏེ་གོ་རིམ་བཞིན། །ཚོགས་དང་ལུས་དང་འདུས་པ་ནི། །རྣམ་གྲངས་དག་སྟེ་དེ་བཞིན་སྦྱར། །ཞེས་པ
【現代漢語翻譯】 將『哦』、『རྣམ་བཅད』（音變）、『舌根音』、『唇音』這四者加起來，說有三十七個輔音是不合理的，這與《卡拉帕文法》中『རྣམ་པར་བཅད་བྱ་ཙའམ་ཚ་ལ་ཤའོ།』等說法相矛盾。這裡，ཧྲ་ས་等三個詞是短、長和極長的意思。ཨུ་ཏཏྟ་是指像兩個ཀ疊加在一起，只有一個生命的情況。它與之前的ཨལྤ་པྲཱ་ཎ་的區別在於，它是將兩個不相同的字母排列在一起，或是將兩個相同的字母疊加在一起。ཨ་ནུཏྟ་ཏ་是指將字母分成兩半，作為小的一部分。例如，在ཕཊ་這個詞中，ཊ་需要讀作一半的聲音。ས་རི་ཏ་是指沒有經過任何縮放的原始聲音。ཨ་ནུ་སྭ་ར་是隨韻母。ཨ་ལྡན་和ཨ་མེད་是指ཨ་的量的大小，而不是完全沒有ཨ་，註釋中是這樣解釋的。中部地區的智者བློ་གསལ་說，如果這樣解釋，就與《卡拉帕文法》不符，所以應該按照之前所說的二十個和十三個字母的順序來解釋。 第三，關於發音位置的差別：稍微涉及發音位置的是：從上顎和喉嚨的部分，發出揚起和彎曲的聲音。同樣，嘴唇也有上下之分。捲舌音是從頭頂的部分發出，鬆開則是用牙齒髮音。 第四，總結要點：因為這些被束縛，所以部分要先說。『མི་དེ་མུ་དོ་རྀ་ལྀ་ཡི།』，將聲音的部分適當地結合起來。ཨ་的部分被分為七個，剩餘的被稱為形態的部分。這些是每個部分的組成，任何相互依賴的部分，都是普遍的部分，因為它們遍及所有。這些是字母的各個方面。 這些話的含義是：以元音字母ཨ་為例，有自身的部分和形態的部分兩種。第二種又分為自身的部分和普遍形態的部分兩種。第一種如ཨ་這個字母本身，第二種如ཨི་ཨུ་ཨེ་ཨོ་等，第三種如ཨོཾ་等。由於它們進入到各個輔音中，所以會變成ཀ་ཀི་等形式。 第三，解釋字母的詞源：沒有多種名稱，能清晰地表達名稱和詞語，爲了表達各種含義，所以被稱為字母。自性、作用和必要性的詞源，是按照順序排列的。集合、身體和聚集，是各種名稱，要這樣對應。
【English Translation】 Adding the four—'o', 'རྣམ་བཅད' (sound change), 'lingual root sound', and 'labial sound'—and saying there are thirty-seven consonants is unreasonable, which contradicts statements in the Kalapa grammar such as 'རྣམ་པར་བཅད་བྱ་ཙའམ་ཚ་ལ་ཤའོ།'. Here, the three words ཧྲ་ས་ etc., mean short, long, and very long. ཨུ་ཏཏྟ་ refers to cases like two ཀ stacked together, having only one life. The difference between it and the previous ཨལྤ་པྲཱ་ཎ་ is that it involves arranging two different letters together or stacking two identical letters. ཨ་ནུཏྟ་ཏ་ refers to dividing a letter in half, placing it as a small part. For example, in the word ཕཊ་, ཊ་ needs to be read as half a sound. ས་རི་ཏ་ refers to the original sound without any scaling. ཨ་ནུ་སྭ་ར་ is the anusvara. ཨ་ལྡན་ and ཨ་མེད་ refer to the quantity of ཨ་, not the complete absence of ཨ་, as explained in the commentary. The wise man of the central region, བློ་གསལ་, said that if explained this way, it would be inconsistent with the Kalapa grammar, so it should be explained according to the previously mentioned sequence of twenty and thirteen letters. Third, regarding the difference in pronunciation positions: Slightly involving the pronunciation position is: from the parts of the palate and throat, sounds of raising and bending are produced. Similarly, the lips have upper and lower parts. Retroflex sounds are produced from the crown of the head, and releasing is done with the teeth. Fourth, summarizing the main points: Because these are bound, the part must be spoken first. 'མི་དེ་མུ་དོ་རྀ་ལྀ་ཡི།', appropriately combine the parts of the sound. The part of ཨ་ is divided into seven, and the remainder is called the part of form. These are the components of each part, and any mutually dependent part is a universal part because it pervades all. These are the various aspects of letters. The meaning of these words is: Taking the vowel letter ཨ་ as an example, there are two types: its own part and the part of form. The second type is further divided into its own part and the part of universal form. The first is like the letter ཨ་ itself, the second is like ཨི་ཨུ་ཨེ་ཨོ་, etc., and the third is like ཨོཾ་. Because they enter into each consonant, they change into forms such as ཀ་ཀི་, etc. Third, explaining the etymology of letters: There are no multiple names, it can clearly express names and words, and in order to express various meanings, it is called a letter. The etymologies of nature, function, and necessity are arranged in order. Collection, body, and aggregation are various names, and they should be corresponded in this way.
འོ། །དེ་ཡང་གོ་རིམ་བཞིན་དུ། ཨ་ཀྵ་ར་ཞེས་པ་དང་། བྱཉྫཱ་ན་ཞེས་པ་དང་། ཝརྣ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ལས་དྲངས་པའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཚོགས་ཞེས་བྱ་ན། ཀཱ་ཡ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ལ་ཚོགས་དང་། ལུས་དང་། འདུས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ལ། མིང་ཚིག་གཉིས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །ཞེས་པའི་དོན་ཏོ། །སྤྱིར་ཡི་གེ་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དམ་པའི་དང་། ཀུན་རྫོབ་པའི་འོ། །འདིར་བཤད་པ་འདི་དག་ནི་ཕྱི་མའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། དང་པོ་ནི། སྤྱི་ཙམ་ནས་ཡི་གེའི་མཆོག་ཡིན་ཀྱང་སྒྲས་བརྗོད་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཨ་ནི་ཡིག་འབྲུ་ཀུན་གྱི་མཆོག །དོན་ཆེན་ཡི་གེ་དམ་པ་ 24-6-9a ཡིན། །ཁོང་ནས་འབྱུང་བ་སྐྱེ་བ་མེད། །ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པ་སྤངས་པ་སྟེ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དོན་དམ་པའི་ཡི་གེ་ལ་ཨ་གཅིག་པུས་ཁྱབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡུམ་གྱི་མདོ་ལས་དོན་དམ་པའི་ཡི་གེ་བཞི་བཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པ་དང་། དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། དོན་དམ་པའི་དབྱངས་གསལ་གྱི་ཡི་གེ་དྲུག་ཅུ་གཉིས་སུ་མེད་པར་འདུས་པའི་བདག་ཉིད་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་སྙིང་རྗེ་དབྱེར་མེད་པའི་སྐུ་དང་། དོན་དམ་པའི་དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཞེས་བཤད་པ་ཡིན་པས་སོ། །དོན་དམ་པའི་དབྱངས་གསལ་དྲུག་ཅུ་པ་དེ་སྒྲས་བརྗོད་དུ་མེད་ཀྱང་བརྡས་སྟོན་པ་ནི། གྲི་གུག་དང་། དབྱུག་པ་དང་། ཐོང་གཤོལ་དང་། ཐིག་ལེ་དང་། རྣམ་བཅད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་བརྡས་སྟོན་པར་བཤད་ལ། བརྡའ་(བརྡ་)དེ་དག་ཀྱང་དོན་དམ་པར་བརྗོད་མེད་ཀྱི་བརྡའ་(བརྡ་)ཡིན་མོད། ཐ་སྙད་དུ་བརྡའ་(བརྡ་)དེ་དག་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་སྤུངས་པ་ན་ཨེ་ཝཾ་གི་གཟུགས་སུ་གྲུབ་ཅིང་། དེ་ཡང་དོན་དམ་པའི་དབྱངས་གསལ་དྲུག་ཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་འདུས་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཡིན་ཏེ། དབྱངས་སུམ་ཅུ་རྩ་གཅིག་ཏུ་འདུས་པ་ཝཾ་དང་། གསལ་བྱེད་སུམ་ཅུ་རྩ་གཅིག་ཏུ་འདུས་པའི་ཨེའི་གཟུགས་སུ་གྲུབ་པས་སོ། །དེ་ཡང་ཝཾ་ནི་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ཡི་གེ་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཏེ། དབྱངས་ཡིག་སུམ་ཅུ་པོ་སྡེ་ཚན་ལྔར་བཅད་པ་ལས་སོ། །ཨེ་ཡིག་ནི་ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་ཡི་གེ་དྲུག་གི་བདག་ཉིད་ཅན་ཏེ། གསལ་བྱེད་སུམ་ཅུ་པོ་སྡེ་ཚན་དྲུག་ཏུ་བཅད་པ་ལས་སོ། །དེ་ལྟར་བརྗོད་བཅས་ཀྱི་ཨེ་ཝཾ་གིས་ནི་བརྗོད་མེད་དོན་དམ་པའི་ཨེ་ཝཾ་མཚོན་ལ། དོན་དེ་ཡང་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་མཐའ་དག་དང་བཅས་པའི་ཚེ་གཞི་དུས་ཀྱི་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། དག་ལ་མ་དག་པའི་སྐབས་སུ་ལམ་དུས་ཀྱི་དང་། ཤིན་ཏུ་དག་པའི་སྐབས་སུ་འབྲས་དུས་ཀྱི་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྟེ། གསུམ་ཀ་ཡང་དོན་དམ་པའི་ 24-6-9b དབྱངས་གསལ་འདུས་པའི་བདག་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རྣལ་འབྱོར་དཔལ་ལྡན་དུས་འཁོར་ཀ་ཕྲེང་ལྡན་པའི་ཨ་འདུས་ལས་ཏེ་མི་རྣམས་སྒྲོལ་བའི་དོན་དུའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་དེ་བཞིན་དུ་དོན་དམ་
【現代漢語翻譯】 哦！再按順序說，Akshara（梵文，अक्षर，akṣara，不變的，不朽的）這個詞，以及Byanjana（梵文，व्यञ्जन，vyañjana，輔音）這個詞，還有Varna（梵文，वर्ण，varṇa，顏色，種姓，字母）這個詞，都是從聲音引申出來的。為什麼稱為『集合』呢？因為Kaya（梵文，काय，kāya，身體）這個詞有集合、身體、聚集的意思。在名詞和動詞的情況下，也同樣適用。這就是它的含義。 總的來說，字母有兩種：勝義諦的和世俗諦的。這裡所說的這些都是以後者的角度來說的。前者，雖然總體上是字母中最殊勝的，但無法用聲音表達。正如所說：『阿（藏文：ཨ，梵文：अ，a，無）是所有字母中最殊勝的，是意義重大的神聖字母。它從空性中產生，沒有生滅，超越了語言的表達。』 勝義諦的字母並非僅僅包含一個『阿』字。在《母續》中，講述了四十二個勝義諦的字母。在《最初佛》中說：『勝義諦的元音和輔音六十二個，無二無別地融合爲一體，其自性是空性和慈悲無別的身，即勝義諦的吉祥時輪。』 雖然這六十個勝義諦的元音和輔音無法用聲音表達，但可以用符號來表示，如彎刀、手杖、犁、明點和斷筆的形狀。這些符號雖然在勝義諦上是不可言說的，但在世俗諦中，當這些符號聚集在一起時，就形成了埃旺（藏文：ཨེ་ཝཾ，梵文：एवं，evaṃ，如是）的形狀。而埃旺的形狀，是所有六十個勝義諦元音和輔音融合的自性。因為三十一個元音融合爲『旺』（藏文：ཝཾ，梵文：वं，vaṃ，種子字，水大），三十一個輔音融合爲『埃』的形狀。 其中，『旺』是具有五種空性大字母的自性，這是因為將三十個元音分為五組。『埃』是具有六個明點空性字母的自性，這是因為將三十個輔音分為六組。這樣，可以言說的埃旺象徵著不可言說的勝義諦埃旺。這個意義是指，當存在所有暫時的污垢時，是基位時輪；在不清凈和清凈的狀態下，是道位時輪；在完全清凈的狀態下，是果位時輪。這三者都是勝義諦元音和輔音融合的自性。正如所說：『瑜伽吉祥時輪，具有ka字鬘的阿字融合，是爲了度化眾生。』 同樣，勝義諦……
【English Translation】 Oh! Furthermore, in order, the term 'Akshara' (Sanskrit: अक्षर, akṣara, immutable, imperishable), and the term 'Byanjana' (Sanskrit: व्यञ्जन, vyañjana, consonant), and the term 'Varna' (Sanskrit: वर्ण, varṇa, color, caste, letter) are derived from sound. Why is it called 'collection'? Because the term 'Kaya' (Sanskrit: काय, kāya, body) means collection, body, and gathering. In the case of nouns and verbs, it is applied in the same way. That is its meaning. Generally, there are two types of letters: the ultimate truth and the conventional truth. These explanations here are made from the perspective of the latter. The former, although generally the most excellent of letters, cannot be expressed by sound. As it is said: 'A (Tibetan: ཨ, Sanskrit: अ, a, without) is the most excellent of all letters, it is a sacred letter of great meaning. It arises from emptiness, without birth or death, and is beyond verbal expression.' The ultimate truth letter is not limited to just one 'A'. In the 'Mother Tantra', forty-two ultimate truth letters are explained. In the 'First Buddha', it is said: 'The sixty-two ultimate truth vowels and consonants, indivisibly merged into one, whose nature is the body of emptiness and compassion without distinction, is the glorious Kalachakra of ultimate truth.' Although these sixty ultimate truth vowels and consonants cannot be expressed by sound, they can be represented by symbols, such as the shapes of a curved knife, a staff, a plow, a bindu, and a broken line. Although these symbols are inexpressible in the ultimate truth, in the conventional truth, when these symbols are gathered together, they form the shape of E-vam (Tibetan: ཨེ་ཝཾ, Sanskrit: एवं, evaṃ, thus). And the shape of E-vam is the nature of the union of all sixty ultimate truth vowels and consonants. Because thirty-one vowels merge into 'vam' (Tibetan: ཝཾ, Sanskrit: वं, vaṃ, seed syllable, water element), and thirty-one consonants merge into the shape of 'E'. Among them, 'vam' is the nature of the five great letters of emptiness, because the thirty vowels are divided into five groups. 'E' is the nature of the six bindu letters of emptiness, because the thirty consonants are divided into six groups. Thus, the expressible E-vam symbolizes the inexpressible ultimate truth E-vam. This meaning refers to the base Kalachakra when there are all temporary defilements; the path Kalachakra in the state of impurity and purity; and the fruit Kalachakra in the state of complete purity. All three are the nature of the union of ultimate truth vowels and consonants. As it is said: 'The yoga glorious Kalachakra, with the A united with the ka garland, is for the purpose of liberating beings.' Similarly, the ultimate truth...
པའི་རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན་གྱི་ཡི་གེ་བཅུ་པོ་ཡང་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོར་གནས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན་ཆེ་བ་པོ། །ཐོག་མ་མེད་པ་སྤྲོས་མེད་དག །དེ་བཞིན་ཉིད་དག་དག་པའི་བདག །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པའི་ཚེ་མ་དག་པའི་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ཀྱི་རྒྱུར་སྣང་བ་ཡིན་ཏེ། ཡཾ་ལས་རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་ནས། ཧ་ལས་གཟུགས་མེད་ཁམས་ཀྱི་སྲིད་པ་དང་། རྣམ་བཅད་ལས་ཉི་མ་དང་། ཐིག་ལེ་ལས་ཟླ་བར་འཆར་བའི་ཕྱིར། མདོར་ན་དོན་དམ་པའི་ཡི་གེ་ལ་ནི་ཡི་གེའི་སྒྲ་བཤད་དང་པོ་ཚང་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དོན་ཆེན་ཡི་གེ་དམ་པ་སྟེ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཡང་། དོན་ཆེན་འགྱུར་མེད་དམ་པ་ཡིན། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཡིན་པས་སོ། །ཀུན་རྫོབ་པའི་ཡི་གེ་ལ་ནི་སྒྲ་བཤད་གསུམ་ཀ་ཚང་བ་དེའི་ཚེ་ཡི་གེ་དང་མིང་ལ་གཞི་མཐུན་མི་སྲིད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཤ་ས་དང་། ཕ་དང་མ་སོགས་ལ་མིང་ཡང་དེ་ལས་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མངོན་པའི་མཛོད་ལས། ཡི་གེ་མིང་གི་ཆུང་མཐར་ཡང་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཡི་གེས་བརྗོད་བྱའི་དོན་མི་སྟོན་པར་ཚད་ལྡན་མང་པོ་དག་གིས་བཤད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དེ་དག་གི་བསམ་པ་ནི། དཔེར་ན་བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་མིང་དེའི་ཆ་ཤས་སུ་གྱུར་པའི་ཨུ་དང་མ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེའི་བརྗོད་བྱའི་དོན་ལྟོ་ལྡིར་བ་མི་སྟོན་པ་ལ་བསམས་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡི་གེའི་རྣམ་གཞག་འདི། །དེ་བཞིན་ཤེས་ན་ཀུན་རྫོབ་དང་། །དེ་ཉིད་དམ་པའི་དོན་རིག་ནས། ། 24-6-10a དེ་བཞིན་གཤེགས་སྙིང་དོན་ཤེས་འགྱུར། །སྨྲ་བའི་སྒོ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་སྨྲ་བའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་ལས་ཡི་གེ་རྣམ་པར་བཤད་པའི་ལེའུ་སྟེ་དང་པོའོ།། །། ༄། །སྨྲ་བའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་ལས། མིང་གི་ཚོགས་རྣམ་པར་བཤད་པ་སྟེ་ལེའུ་གཉིས་པ། གཉིས་པ་མིང་གི་ཚོགས་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མིང་གི་རྒྱུ་དང་། ངོ་བོ་དང་། དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་ལྟར་རྡུལ་དང་གོང་བུ་བཞིན། །ཡི་གེ་འདུས་པར་གྱུར་པ་ན། །མིང་ནི་རབ་ཏུ་གྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། གང་ཞིག་རྣམ་ཆ་འདུས་པ་ཡིས། །དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་བརྗོད་ན། །རྣམ་ཆ་མང་ངམ་ཉུང་གྱུར་ཀྱང་། །དེ་ནི་མིང་ཞེས་རབ་ཏུ་བརྗོད། །ཅེས་པ་སྟེ། དཔེར་ན། ལྟོ་ལྡིར་བའི་མིང་བུམ་པ་ལྟ་བུ་ལ་རང་གི་གདགས་གཞིར་གྱུར་པའི་ཡི་གེ་ལྔ་འདུ་དགོས་པ་བཞིན་ནོ། །གཞུང་འདིས་ནི་གསལ་བྱེད་ཀྱི་ཡི་གེ་མ་ལྟ་བུ་ཡང་མིང་དུ་ངེས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། རང་གི་ཆ་ཤས་ཡི་གེ་གཉིས་འདུས་ནས་དོན་གྱི་ངོ་བོ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། དེས་དབྱངས་ཡིག་རིང་པོ་དང་། ཤིན་ཏུ་རིང་པོའང་མཚོན་པར་ནུས་ལ། ཨ་ཐུང་ལ་ནི་དོན་གྱི་ངོ་བོ་སྟོན་པ་ཡོད་ཀྱང་། རྣམ་ཆ་འདུས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་མ་ཚང་བས་འདིར་བསྟན་གྱི་མིང་དུ་མ་བཞག་
【現代漢語翻譯】 同樣，這十個具足十相自在（藏文：རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན，含義：具足十種力量）的文字也安住于真如的體性之中。正如所說：『具足十相自在者，無始無生無戲論，真如清凈之自性。』當它被遮蔽時，便顯現為不清凈世間的因，從यं（藏文，梵文天城體：यं，梵文羅馬擬音：yaṃ，漢語字面意思：揚）中生出風輪，從ह（藏文，梵文天城體：ह，梵文羅馬擬音：ha，漢語字面意思：哈）中生出無色界的有，從རྣམ་བཅད（藏文，含義：分別）中生出太陽，從ཐིག་ལེ（藏文，含義：明點）中生出月亮。總之，就勝義的文字而言，完全具備了文字的第一個解釋，正如所說：『意義重大的神聖文字。』其含義是：『意義重大，不變且神聖。』就世俗的文字而言，當三個解釋都具備時，文字和名稱並非不可能具有相同的所依，因為對於『ཤ་ས་（藏文，含義：肉）』和『ཕ་（藏文，含義：父親）』、『མ་（藏文，含義：母親）』等，沒有其他的名稱。並且，《俱舍論》中也說：『文字也是名稱的最小部分。』如果文字不能表示所表達的意義，那麼許多有資格的人不是已經解釋過了嗎？他們的想法是，例如，對於『瓶子』這個名稱，其組成部分ཨུ་（藏文，梵文天城體：उ，梵文羅馬擬音：u，漢語字面意思：烏）和མ་（藏文，梵文天城體：म，梵文羅馬擬音：ma，漢語字面意思：瑪）等，並不能表示其所表達的意義，即腹部膨脹。 如果像這樣理解文字的分類，就能瞭解世俗，並認識到真如的勝義，從而瞭解如來藏的意義。』《言說之門——如兵器般的論述》名為《言說之莊嚴》，其中第一章是關於文字的論述。 《言說之莊嚴》中，第二章是關於名稱集合的論述。 第二部分是關於名稱集合的論述，分為三個方面：名稱的因、體性和分類。第一方面是：『如同微塵和團塊，當文字聚集在一起時，名稱便得以形成。』 第二方面是：『通過聚集各個部分，表達事物本質的，無論部分多少，都被稱為名稱。』例如，『瓶子』這個名稱，需要聚集五個作為其指代基礎的文字。這段文字明確指出，像མ་（藏文，梵文天城體：म，梵文羅馬擬音：ma，漢語字面意思：瑪）這樣的輔音也是名稱，因為它由兩個作為其組成部分的文字組成，並表達了事物的本質。因此，它也能代表長元音和極長元音。雖然短元音ཨ་（藏文，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）也能顯示事物的本質，但由於不具備『聚集各個部分』這一條件，因此不被認為是這裡所說的名稱。
【English Translation】 Similarly, these ten letters of the ten-powered (Tibetan: རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན, meaning: possessing ten powers) also abide in the nature of Suchness. As it is said: 'The great one possessing ten powers, without beginning, without elaboration, the self-nature of pure Suchness.' When it is obscured, it appears as the cause of the impure world, from yaṃ (Tibetan, Devanagari: यं, Romanized Sanskrit: yaṃ, literal Chinese meaning: yang) arises the wind mandala, from ha (Tibetan, Devanagari: ह, Romanized Sanskrit: ha, literal Chinese meaning: ha) arises the existence of the formless realm, from rnam bcad (Tibetan, meaning: distinction) arises the sun, and from thig le (Tibetan, meaning: bindu) arises the moon. In short, for the ultimate letter, the first explanation of the letter is fully present, as it is said: 'The sacred letter of great meaning.' Its meaning is: 'Great meaning, immutable, and sacred.' For the conventional letter, when all three explanations are present, it is not impossible for the letter and the name to have the same basis, because for 'ཤ་ས་ (Tibetan, meaning: meat)' and 'ཕ་ (Tibetan, meaning: father)', 'མ་ (Tibetan, meaning: mother)', etc., there is no other name. And, in the Abhidharmakośa, it is said: 'The letter is also the smallest part of the name.' If the letter cannot express the meaning to be expressed, haven't many qualified people explained it? Their idea is that, for example, for the name 'vase', the parts that make it up, such as u (Tibetan, Devanagari: उ, Romanized Sanskrit: u, literal Chinese meaning: wu) and ma (Tibetan, Devanagari: म, Romanized Sanskrit: ma, literal Chinese meaning: ma), do not express its meaning, which is a bulging belly. If you understand the classification of letters in this way, you will understand the conventional and recognize the ultimate meaning of Suchness, thereby understanding the meaning of the Tathāgatagarbha.' The 'Door of Speech - A Discourse Like Weapons' is called 'The Ornament of Speech', of which the first chapter is about the discourse on letters. In 'The Ornament of Speech', the second chapter is about the discourse on the collection of names. The second part is about the discourse on the collection of names, which is divided into three aspects: the cause, nature, and classification of names. The first aspect is: 'Like dust and clumps, when letters gather together, names are formed.' The second aspect is: 'That which, by gathering various parts, expresses the essence of things, whether the parts are many or few, is called a name.' For example, the name 'vase' requires the gathering of five letters that serve as its basis of designation. This text clearly shows that consonants like ma (Tibetan, Devanagari: म, Romanized Sanskrit: ma, literal Chinese meaning: ma) are also names, because it is composed of two letters that are its parts and expresses the essence of things. Therefore, it can also represent long vowels and very long vowels. Although the short vowel a (Tibetan, Devanagari: अ, Romanized Sanskrit: a, literal Chinese meaning: a) can also show the essence of things, it is not considered a name here because it does not meet the condition of 'gathering various parts.'
གོ །དེས་དེ་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། དོན་དམ་བརྗོད་མེད་ཀྱི་ཨ་དང་། ཀུན་རྫོབ་བརྗོད་བཅས་ཀྱི་ཨ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་སྤྱི་གསལ་བ་གཉིས་ཀ་ལ་ཨ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་སྤྱི་གསལ་བ་དེ་ལས་གཞན་པའི་སྟོན་བྱེད་ཀྱི་ངག་མེད་པའི་ཕྱིར། (གསུམ་)པ་དབྱེ་བ་ལ་བཞི་སྟེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། རྩོད་པ་སྤང་བ་དང་། དོན་ལྡན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ཡང་མིང་གི་ཐོག་མ་དང་། །རྗེས་སུ་གྲུབ་པ་རྣམ་པ་གཉིས། །ཞེས་པ་སྟེ། ཐོག་མར་གྲུབ་པ་དང་། རྗེས་སུ་གྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་ངོ་། ། 24-6-10b གཉིས་པ་ནི། ཐོག་མ་འདོད་རྒྱལ་མིང་ཡིན་ཏེ། །རྗེས་གྲུབ་དག་ནི་དོན་ལྡན་དང་། །རྣམ་པ་གཉིས་ཀར་འདོད་པ་ཡིན། །དེ་ནི་ངེས་ཚིག་ཡོད་མེད་དོ། །གང་ཞིག་གཞན་ལ་མ་བརྟེན་པར། །བླ་དགས་གང་བྱས་ཐོག་མའོ། །དེ་ལ་བརྟེན་པ་རྗེས་གྲུབ་པ། །འདོད་རྒྱལ་དོན་ལྡན་གཉིས་སུ་འདོད། །ཅེས་པའོ། །གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། འདོད་རྒྱལ་གྱི་མིང་ལ་གཉིས་ཡོད་ན་ཐོག་མའི་འདོད་རྒྱལ་ཁོ་ན་ལ་གྲུབ་པའི་མིང་ཞེས་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། འདོད་རྒྱལ་དག་ཏུ་མཚུངས་མོད་ཀྱི། །མ་བརྟེན་ཕྱིར་ན་གྲུབ་པ་སྟེ། །མིང་གཞན་གང་ལ་མ་བརྟེན་པར། །གཞན་གྱི་འགལ་བ་མེད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་སྟེ། ཐོག་མའི་མིང་དེ་ལྟར་བཏགས་པ་ལ་མཚན་མ་གཞན་གྱིས་གནོད་པ་མེད་ཅེས་པའི་དོན་ཡིན་ལ། མིང་དོན་གྱི་འབྲེལ་པ་ཚད་མས་གྲུབ་པར་ཡང་བཞག་དཀའ་བ་ཡིན་ཏེ། མིང་ཐམས་ཅད་བརྗོད་འདོད་ཀྱི་དབང་གིས་འཇུག་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཅི་ཞེ་ན། བརྡའ་(བརྡ་)མ་སྦྱར་གོང་དུ་དེ་གཉིས་ཀྱི་འབྲེལ་པ་ཚད་མས་མི་འགྲུབ་ཀྱང་། བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་ཕྱིན་ཆད་ཐ་སྙད་ཀྱི་གྲགས་པས་འགྲུབ་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཚེ་ཡང་ཚད་མ་མི་སྲིད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཐ་སྙད་འབའ་ཞིག་གྲུབ་ཀྱི་གཏན་ཚིགས་ཡང་དག་ལ་བརྟེན་པའི་རྗེས་དཔག་གིས་འགྲུབ་པས་སོ། །འོ་ན་རྩོད་པ་གཉིས་པ་གྲུབ་པ་དང་། རྗེས་གྲུབ་ཀྱི་མིང་གཉིས་མིང་གཞན་ལ་བརྟེན་མི་རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་འབྱུང་བ་ཅི་ཞེ་ན། འཐད་པ་སྒྲུབ་པའི་རིགས་པ་དག །ཆོས་ཉིད་ལ་ནི་བརྟེན་པ་བཞིན། །དོན་ལྡན་མིང་ཡང་དེ་བཞིན་དུ། །འདོད་རྒྱལ་ཐོག་མ་ཉིད་ལ་བརྟེན། །ཅེས་པ་སྟེ། དོན་ལྡན་གྱི་མིང་ནི། ཁྱི་དཀར་པོ་ལ་དུང་ཞེས་བཏགས་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། དེར་འདོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ 24-6-11a དཀར་བ་ཡིན་ལ། དེའི་ཁྱབ་འབྲེལ་ནི་དཀར་པོ་ལ་དུང་ཞེས་འདོད་རྒྱལ་ཐོག་མར་བཏགས་འདུག་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཡིན་ཞིང་། ཐོག་མར་ནི། དེ་ལ་དེའི་མིང་གིས་འདོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཡང་མེད་ཅིང་། མེད་བཞིན་དུ་དེར་བཏགས་པ་ལ་གནོད་བྱེད་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་འདོད་རྒྱལ་དུ་སྒྲུབ་པའི་དཔེ་ནི་ལ་མེ་ལྡན་དུ་སྒྲུབ་པ་ལ་དུ་བ་ཡོད་པ་རྟགས་སུ་བཀོད་པ་ནི་འཐད་པ་སྒ
【現代漢語翻譯】 གོ ། (藏文，null，null，null) 因此，它表明了這一點。所謂的勝義無言之『阿』（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）和世俗有言之『阿』（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿），這兩個普遍顯現的意義，都用『阿』來表達，因為沒有其他能表達它的語言。 第三部分是分類，分為四部分：簡要說明、詳細解釋、駁斥爭論和有意義的詳細解釋。第一部分是：『這也是名稱的初始和後續兩種。』意思是：最初成立的和後續成立的名稱。 第二部分是：『最初是隨意的名稱，後續成立的是有意義的，兩者都被認為是兩種。』這就是有無定義。『凡是不依賴於其他，隨意所做的都是最初的。』依賴於它的是後續成立的，被認為是隨意和有意義的兩種。』 第三部分是駁斥爭論：如果隨意的名稱有兩種，那麼為什麼只有最初的隨意名稱被稱為成立的名稱呢？『雖然在隨意上相同，但不依賴，所以是成立的。』因為不依賴於其他名稱，所以沒有其他的矛盾。』意思是說，這樣命名的最初名稱，沒有其他特徵可以損害它。名稱和意義之間的關係也很難通過量來確定，因為所有的名稱都是根據表達意願而使用的。那麼，應該怎樣呢？在沒有建立符號之前，兩者之間的關係無法通過量來確定，但在建立符號之後，可以通過世俗的共識來確定。即使在那時，也不是沒有量，而是通過僅僅建立共識的正確推理來確定。那麼，第二個爭論是，成立的和後續成立的名稱，兩者之間依賴和不依賴其他名稱的差別是什麼呢？『建立合理的理由，就像依賴於法性一樣。』有意義的名稱也同樣，依賴於最初的隨意。』意思是說，有意義的名稱就像把白狗叫做『海螺』一樣，命名的原因是白色，其普遍聯繫是，因為最初隨意地把白色叫做『海螺』。最初，用那個名字來稱呼它沒有任何理由，即使沒有任何理由，也沒有損害。 證明它是隨意的例子是，就像用有煙來證明有火一樣，這是合理的理由。
【English Translation】 Therefore, it indicates that. The so-called ultimate inexpressible 'A' (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿) and the conventional expressible 'A' (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿), both of these universally clear meanings are expressed by 'A', because there is no other language that can express it. The third part is the classification, which is divided into four parts: brief explanation, detailed explanation, refuting arguments, and meaningful detailed explanation. The first part is: 'This is also the initial and subsequent two types of names.' It means: the initially established and the subsequently established names. The second part is: 'The initial is an arbitrary name, the subsequent established is meaningful, and both are considered two types.' This is whether there is a definition or not. 'Whatever does not depend on others, whatever is done arbitrarily is the initial.' What depends on it is the subsequent established, which is considered to be arbitrary and meaningful. The third part is refuting the argument: If there are two types of arbitrary names, then why is only the initial arbitrary name called an established name? 'Although they are the same in arbitrariness, it is established because it does not depend.' Because it does not depend on other names, there is no other contradiction. ' It means that the initial name named in this way has no other characteristics that can harm it. The relationship between name and meaning is also difficult to determine by quantity, because all names are used according to the intention of expression. So, what should be done? Before the symbol is established, the relationship between the two cannot be determined by quantity, but after the symbol is established, it can be determined by secular consensus. Even at that time, it is not that there is no quantity, but it is determined by the correct reasoning that only establishes consensus. So, the second argument is, what is the difference between the established and subsequent established names, in terms of dependence and non-dependence on other names? 'Establishing reasonable reasons is like relying on the nature of Dharma.' The meaningful name is also the same, relying on the initial arbitrary. ' It means that the meaningful name is like calling a white dog 'conch', the reason for naming it is white, and its universal connection is because white was initially arbitrarily called 'conch'. Initially, there is no reason to call it by that name, and even if there is no reason, there is no harm. The example of proving it is arbitrary is like using smoke to prove there is fire, which is a reasonable reason.
ྲུབ་པའི་རིགས་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཁྱབ་འབྲེལ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་འགྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། དུ་བ་མེ་ཁོ་ན་ལས་སྐྱེ་བ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་སོ། །ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །སྤྱིར་ཆོས་ཉིད་ཅེས་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་གནས་ཚུལ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ལ། དེ་ལའང་གཉིས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དང་། དོན་དམ་པའི་གནས་ཚུལ་ལོ། །འདིར་ནི་དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། གནས་ཚུལ་གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་དེ་དེ་ལས་འབྱུང་བར་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩོད་པ་གསུམ་པ་འདོད་རྒྱལ་གསུམ་ཀ་ལ་ངེས་ཚིག་མི་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། རྗེས་སུ་གྲུབ་པའི་འདོད་རྒྱལ་ནི། །ལོག་པར་བསྒྲུབ་ཕྱིར་ངེས་ཚིག་བཞག །འདོད་རྒྱལ་ཐོག་མའི་མིང་གང་ཡིན། །ངེས་ཚིག་གཞི་མེད་ཆོས་ཉིད་བཞིན། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་རྗེས་གྲུབ་ཀྱི་འདོད་རྒྱལ་ནི་ཁྱི་ནག་པོ་ལ་དུང་ཞེས་བཏགས་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ངེས་ཚིག་བཤད་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡོད་ན་དཀར་བའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་དགོས་པ་ལས། དེ་ལྟར་བཤད་ན་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འགྱུར་བས་སོ། །ཆོས་ཉིད་བཞིན་ཞེས་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རིགས་པ་དེ་རིགས་ལ་གཞན་ལ་བརྟེན་མི་དགོས་པ་དཔེར་བྱས་པའོ། །བཞི་པ་དོན་ལྡན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་ 24-6-11b པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ཡིན་ཕྱིར་དང་དེ་ཡོད་ཕྱིར། །དེ་ལ་ཕན་བྱེད་དེ་བྱེད་ཕྱིར། །དེ་བྱའི་ཕྱིར་དང་དེ་འདྲའི་ཕྱིར། །དེ་དེའི་ཕྱིར་དང་དེ་ཉིད་ཕྱིར། །དེ་ཡི་མིང་ནི་དེ་སྐད་ཅེས། །རྟགས་ཀྱི་སྒོའམ་མེད་ཀྱང་རུང་། །སྐབས་ཀྱི་མཐུ་ཡི་ངེས་ཚིག་བརྗོད། །ཅེས་པ་དོན་ལྡན་གྱི་ངེས་ཚིག་བརྒྱད་བསྟན་པ་ལས་ལྷས་བྱིན་པ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྷས་སྦྱིན་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་དང་། གསེར་དེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་གསེར་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཁ་ཟས་དེ་ལ་བརྒྱུད་ནས་ཕན་པའི་ཕྱིར་ཁ་ཟས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྐང་པའི་ནད་དེ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ལྟེང་ཀ་རྐང་ནད་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་དང་། མང་པོས་དེ་བཀུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མང་པོས་བཀུར་བ་དང་། ལྷ་དེ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ལྷ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ལྟོ་ལྡིར་བ་དེ་བུམ་པ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བུམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཙནྡན་གྱི་མེ་དེ་ཚ་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་མེ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་སོ། །རྟགས་ཀྱི་སྒོ་ཡོད་མེད་ཀྱི་དོན་ནི། ཞིང་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཞིང་ས་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཕོ་རྟགས་དང་། མེ་ཏོག་འཛིན་པའི་ཕྱིར་མེ་ཏོག་མ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་མོའི་རྟགས་སམ། ཡང་ན་བྱས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དེས་བྱས་པ་དང་དེ་བྱས་པ་ལྟ་བུ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་པས་སྐབས་སྟོབས་ཀྱིས་ཤེས་དགོས་པ་ཡིན་གྱི། རྟགས་ཀྱི་སྒོ་དངོས་སུ་ཡོད་མེད་ལ་མ་རག་པའོ། །གཉིས་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། བསྟན་པ་དང་། བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཡིན་དང་ངོ་བོ་སྒྲུབ་པ་དང་། དངོ
【現代漢語翻譯】 這是成立的理路，其周遍關係由法性成立，因為煙只能從火中產生是法性。這是這句話的意義。一般來說，『法性』指的是法的狀態，它也有兩種：世俗諦的狀態和勝義諦的狀態。這裡指的是第一種情況，如果指第二種情況，則不能成立『它從它產生』。第三個辯論，為什麼要對三種隨欲名言都不設立定義？因為：『爲了反駁而設立隨欲名言，最初的隨欲名言是什麼？如無法成立的法性一般。』也就是說，后立的隨欲名言就像給黑狗取名為『白』一樣，無法解釋其定義，如果解釋，就必須說『因為它是白色的』，這樣說就顛倒了。『如法性一般』，是指法性的理路不需要依賴其他事物作為例子。第四，詳細解釋有意義的差別，分為總說和廣說。首先是：『因為它是那個，因為那個存在，因為它對那個有益，因為它做那個，因為它做那個，因為它像那個，因為那個是那個，因為它就是那個，它的名字是那個。』有無表記都可以，根據語境的力量來表達定義。』這顯示了有意義的八種定義，例如：『因為是天授，所以稱為天授』，『因為有黃金，所以稱為有金』，『因為它間接有益於食物，所以稱為食物』，『因為它治療腿病，所以稱為腿病』，『因為它被大眾尊敬，所以稱為大眾尊敬』，『因為它像天神，所以稱為天神』，『因為腹部像瓶子，所以稱為瓶子』，『因為檀香的火就是熱，所以稱為火』。表記的有無的意義是：『因為它有田地，所以稱為田地』，這是陽性表記；『因為它持有花朵，所以稱為花朵』，這是陰性表記；或者像『做』這個詞，既可以指『他做了』，也可以指『被做』，需要根據語境來理解，而不是依賴於表記的實際存在與否。第二，廣說分為教義和解釋，首先是：『是和本體的成立，以及事物』
【English Translation】 This is the reasoning that establishes it, and its pervasiveness is established by the nature of phenomena (chos nyid). Because smoke arises only from fire, it is the nature of phenomena. This is the meaning of that statement. Generally, 'nature of phenomena' refers to the state of phenomena, and it has two types: the state of conventional truth and the state of ultimate truth. Here, it refers to the first case. If it refers to the second case, then it cannot be established that 'it arises from it.' The third debate: why are definitions not established for all three types of arbitrary designations? Because: 'For the sake of refuting, arbitrary designations are established. What is the name of the initial arbitrary designation? Like the nature of phenomena without a basis.' That is, a subsequently established arbitrary designation is like calling a black dog 'white.' There is no way to explain its definition. If you explain it, you must say 'because it is white,' and saying it that way would be reversed. 'Like the nature of phenomena' means that the reasoning of the nature of phenomena does not need to rely on other things as examples. Fourth, explaining meaningful distinctions in detail is divided into two: a summary and a detailed explanation. First is: 'Because it is that, because that exists, because it benefits that, because it does that, because it is to be done by that, because it is like that, because that is that, because it is that itself, its name is that.' The presence or absence of a sign is fine; the definition is expressed by the power of the context.' This shows the eight definitions of meaningfulness, such as: 'Because it is Devadatta, it is called Devadatta,' 'Because there is gold, it is called golden,' 'Because it indirectly benefits food, it is called food,' 'Because it cures leg disease, it is called leg disease,' 'Because it is respected by the masses, it is called respected by the masses,' 'Because it is like a god, it is called a god,' 'Because the belly is like a vase, it is called a vase,' 'Because the fire of sandalwood is the heat itself, it is called fire.' The meaning of the presence or absence of a sign is: 'Because it has fields, it is called farmland,' which is a masculine sign; 'Because it holds flowers, it is called a flower,' which is a feminine sign; or like the word 'done,' which can refer to both 'he did' and 'was done,' it needs to be understood according to the context, not depending on whether the sign actually exists or not. Second, the detailed explanation is divided into doctrine and explanation. First is: 'The establishment of being and essence, and things'
ས་པོའི་རྐྱེན་ནི་དངོས་ཀྱི་མིང་། །ལྷག་མ་བཏགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་དེ་ཡིན་ཕྱིར་ཞེས་པས་བསྟན་པའི་ཡིན་པ་སྒྲུབ་པ་དང་། དེ་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་པས་བསྟན་པའི་ངོ་བོ་སྒྲུབ་པ་དང་། དེ་ཉིད་ཕྱིར་ཞེས་པས་བསྟན་པའི་དངོས་པོའི་རྐྱེན་དང་གསུམ་ནི་ 24-6-12a དངོས་མིང་དང་། གསུམ་པོ་དེའི་ལྷག་མ་དེ་ཡོད་ཕྱིར་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་པ་རྣམས་ནི་བཏགས་པའི་མིང་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དངོས་མིང་གསུམ་བཤད་པ་དང་། བཏགས་མིང་ལྔ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རང་གི་ངོ་བོའི་ངེས་ཚིག་དང་། བཏགས་པའི་མིང་གཞན་སྤོང་བྱེད་དང་། རང་གི་ཁྱད་པར་གཞན་སེལ་བས། ཡིན་དང་ངོ་བོ་སྒྲུབ་པ་དང་། །དངོས་པོའི་རྐྱེན་རྣམས་གོ་རིམ་བཞིན། །ཞེས་པ་སྟེ། དངོས་མིང་གསུམ་པོའི་ངེས་ཚིག་བཤད་མ་ཐག་པ་དེ་ཉིད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། རྟེན་ལ་བརྟེན་པར་བཏགས་པ་དང་། །བརྒྱུད་པའི་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་དང་། །དངོས་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་དེ་བཞིན་དང་། །འབྲས་བུའམ་བྱ་བར་གྱུར་པ་ལ། །དེ་ལ་རྒྱུ་མིང་བཏགས་པ་དང་། །དཔེ་གཞན་གྱི་ནི་མིང་དག་དང་། །དོན་འདི་དག་གི་སྒོ་ནས་ནི། །ཡོད་དང་དེ་ལ་ཕན་པ་དང་། །བྱེད་དང་ལས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། །འདྲ་བར་སྦྱར་དང་རིམ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་གོང་དུ་བཤད་མ་ཐག་པའི་བཏགས་མིང་ལྔ་དང་སྦྱར་བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །མདོར་ན་མིང་ལ་འདོད་རྒྱལ་དང་། དོན་ལྡན་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཐོག་མའི་དང་། རྗེས་གྲུབ་ཀྱི་འདོད་རྒྱལ་ཏེ་གཉིས་ཡོད་པ་ལས་གཉིས་ཀ་དངོས་མིང་དང་། དོན་ལྡན་ལ་བརྒྱད་ཡོད་པ་ལས། གསུམ་དངོས་མིང་དང་། ལྔ་བཏགས་མིང་ངོ་། །ཞེས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱ་ཞིང་ཡང་ན་མིང་ལ་གཉིས་ཏེ། གྲུབ་པ་དང་། རྗེས་གྲུབ་བོ། །དེ་ལའང་གཉིས་ཏེ། འདོད་རྒྱལ་དང་། དོན་ལྡན་ནོ། །དང་པོ་ལའང་གཉིས་ཏེ། འདོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། བཏགས་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་ཀྱང་དངོས་ལ་གནོད་བྱེད་མེད་པ་གསུམ་དང་། དངོས་ལ་གནོད་བྱེད་ཀྱང་ཡོད་པ་ལྔའོ། །ཞེས་ཀྱང་བཟུང་ 24-6-12b བར་བྱའོ། །དེ་ལ་འདི་སྙམ་དུ། མིང་འདི་དག་རང་རང་གི་དོན་དུ་བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་བ་དེ་དང་དེ་ལ་དངོས་པོའི་དབང་གིས་འཇུག་པ་ཡིན་ནམ། བརྗོད་འདོད་ཀྱི་དབང་གིས་འཇུག་པ་ཡིན་ཞེ་ན། འདི་ལ་ལུགས་གཉིས་ཏེ། མུ་སྟེགས་བརྡའ་(བརྡ་)སྤྲོད་པའི་ལུགས་དང་། བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པའི་ལུགས་སོ། །དང་པོ་ནི། མིང་ལ་གསུམ་སྟེ། འདོད་རྒྱལ་བའི་དང་། རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་དང་། སྐྱེས་བུའི་འདོད་པ་ཙམ་གྱིས་སྦྱར་བའི་མིང་རྣམས་སོ། །དང་པོ་ནི། མེ་དང་། ཤིང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྒྲ་བཤད་འཇུག་གི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་ཅིང་། དངོས་ལ་གནོད་བྱེད་མེད་པ་རྣམས་ཏེ། དཔེར་ན། རི་བོང་ཅན་ལ་བསིལ་ཟེར་ཅན་དང་། ཀུན་དའི་གཉེན་ལ་སོགས་པའི་མིང་དང་། ཉིན་མོར
【現代漢語翻譯】 『地基之緣是實名，其餘稱為假名。』因為『是』字表明瞭存在的成立，『為此』表明了自性成立，『其本身』表明了實有之緣，這三者是實名。 而『因為存在這三者的其餘』等所表明的，都稱為假名。第二部分是解釋，分為兩部分：解釋三種實名和解釋五種假名。第一部分是：以自己的自性定義，排除其他的假名，消除自己的其他特徵，以此來成立『是』和『自性』，以及實有之緣，這些都按順序排列。也就是說，剛剛解釋過的三種實名的定義。 第二部分是：依賴於所依賴的稱為『假立』，通過傳遞的因稱為『果』，對於真實的因也是如此，對於成為果或作用的事物，也給它安立因的名字，以及其他的比喻之名。通過這些意義之門，與存在和利益，以及作用和事業的成就，以及相似性相聯繫，並依次對應。』也就是說，要與前面剛剛解釋過的五種假名聯繫起來。 總而言之，名稱分為隨欲名和具義名兩種。第一種又分為最初的和後起的隨欲名兩種，這兩種都是實名。具義名有八種，其中三種是實名，五種是假名。』要理解這一點，或者說名稱分為兩種：成立的和後起的。它們也分為兩種：隨欲名和具義名。第一種也分為兩種：安立的原因和安立的必要性，雖然有必要性，但對實有無害的三種，以及對實有有害的五種。』也可以這樣理解。 對此，有人會想：這些名稱各自所指代的意義，是根據事物的力量而使用的呢？還是根據表達意願的力量而使用的呢？對此有兩種觀點：外道命名的觀點和偉大的法稱論師的觀點。第一種是：名稱分為三種：隨欲的、有理由的和僅僅根據個人的意願而使用的名稱。第一種是：火和樹等。第二種是：有詞源解釋的理由，並且對實有無害的，例如：兔子的持有者指清涼的光芒，蓮花的親友等名稱，以及白天……
【English Translation】 'The basis of the cause is the real name, the rest are called imputed names.' Because the word 'is' indicates the establishment of existence, 'for this' indicates the establishment of self-nature, and 'itself' indicates the cause of the real, these three are real names. And what is indicated by 'because there is the rest of these three' and so on, are all called imputed names. The second part is the explanation, which is divided into two parts: explaining the three real names and explaining the five imputed names. The first part is: with its own self-definition, excluding other imputed names, eliminating its other characteristics, in order to establish 'is' and 'self-nature', and the causes of the real, these are arranged in order. That is to say, the definition of the three real names that have just been explained. The second part is: relying on what is relied upon is called 'imputed', the cause through transmission is called 'effect', and the same is true for the real cause, and for things that become effect or action, the name of the cause is also given to it, as well as other metaphorical names. Through these doors of meaning, connect with existence and benefit, as well as the accomplishment of action and career, and similarity, and correspond in order.' That is to say, it should be linked to the five imputed names that have just been explained above. In short, names are divided into two types: arbitrary names and meaningful names. The first type is further divided into two types: initial and subsequent arbitrary names, both of which are real names. There are eight types of meaningful names, of which three are real names and five are imputed names.' Understand this, or names are divided into two types: established and subsequent. They are also divided into two types: arbitrary names and meaningful names. The first type is also divided into two types: the reason for establishment and the necessity of establishment, although there is necessity, the three that do no harm to the real, and the five that do harm to the real.' It can also be understood in this way. In this regard, some may wonder: are these names used for their respective meanings according to the power of things? Or are they used according to the power of expressing intentions? There are two views on this: the view of naming by non-Buddhists and the view of the great teacher Dharmakirti. The first is: names are divided into three types: arbitrary, reasoned, and names used solely according to personal intentions. The first is: fire and tree, etc. The second is: there are reasons for etymological explanations, and they do no harm to the real, for example: the holder of the rabbit refers to the cool light, the friend of the lotus, etc., and daytime...
་བྱེད་པ་ལ་ཚ་ཟེར་ཅན་དང་། རྟ་བདུན་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པའི་མིང་གིས་བཏགས་པའོ། །གསུམ་པ་ནི་མི་བླུན་པོ་ལ་བ་གླང་དང་། བྲམ་ཟེའི་ཁྱེའུ་ལ་མེར་བཏགས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཉིས་དངོས་མིང་དང་། ཕྱི་མ་བཏགས་མིང་དུ་འདོད་ལ། དེ་ཡང་ཐོག་མཐའ་གཉིས་ནི་སྐྱེས་བུའི་བརྗོད་འདོད་ཙམ་གྱིས་སྦྱར་བ་ཡིན་གྱི། མིང་དོན་ལ་འབྲེལ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དངོས་པོའི་དབང་གིས་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ལ། བར་པ་ནི་སྒྲ་དོན་ལ་དངོས་པོའི་འབྲེལ་པ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དངོས་པོའི་དབང་གིས་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་དངོས་པོའི་དབང་གིས་འཇུག་པའི་དོན་རྣམས་མིང་དེ་དང་དེའི་བརྗོད་རུང་མ་ཡིན་པར་དམ་བཅས་ན་གྲགས་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་གྱི། ཅིག་ཤོས་གཉིས་ལ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །གཉིས་པ་སྡེ་བདུན་མཛད་པའི་ལུགས་ནི། སྤྱིར་མིང་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་གང་གི་ཡང་མིང་དུ་བརྡའ་(བརྡ་) 24-6-13a སྦྱར་མ་ཟིན་པ་དང་། བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱོར་མཁན་པོས་བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་ནས་གྲགས་ཟིན་པའོ། །དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དེའི་ཚེ་ནི་ཟླ་བ་ཞེས་པའི་མིང་དེ་རི་བོང་ཅན་ལ་སོགས་པའི་དོན་རེ་རེ་བ་ཁོ་ན་དང་འབྲེལ་པ་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡིན་ན་དོན་ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་ཏུ་མི་རུང་བ་ལས་དེ་རུང་བའི་ཕྱིར། དེ་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། འདོད་པ་ཙམ་གྱིས་འཇུག་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཚེ་མིང་དེ་དོན་ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་ཏུ་རུང་བ་ཡིན་ཀྱང་མིང་དོན་གྱི་འབྲེལ་པ་གྲུབ་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དོན་དེ་དག་ལ་མིང་དེ་བཏགས་མ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དེའི་ཚེ་ཟླ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་དེ་བསིལ་ཟེར་ཅན་ལྟ་བུ་དོན་ཉི་ཚེ་བའི་མིང་དུ་བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱོར་བ་ཡིན་གྱི། གང་འཇུག་ཏུ་རུང་ཚད་ལ་སྦྱོར་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡིན་ན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་མིང་གཅིག་གི་བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་བས་ཆོག་པ་དེའི་ཚེ་འཆོལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་ཟིན་པའི་འོག་རོལ་དུ་ནི་ཟླ་བ་ཞེས་པའི་མིང་དེ་དོན་གང་ལ་བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་བ་དེ་ཁོ་ནའི་མིང་ཡིན་གྱི། གཞན་གྱི་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་ལ་བརྡའ་(བརྡ་)མ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར། སྦྱོར་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། འདོད་རྒྱལ་ཐོག་མར་དང་། རྗེས་སྒྲུབ་ཏུའོ། །དང་པོ་ནི། བསིལ་ཟེར་ཅན་ལ་ཟླ་བ་ཞེས་བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་བ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ལ་འདོད་རྒྱལ་དུ་སྦྱར་བ་དང་། དོན་ལྡན་དུ་སྦྱར་བའོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱུ་མཚན་ལ་མ་ལྟོས་པར་བྲམ་ཟེའི་ཁྱེའུ་ལ་ཟླ་བ་ཞེས་བཏགས་པ་ལྟ་བུའོ། །དོན་ལྡན་ལ་དངོས་མིང་དུ་སྦྱར་བ་དང་། བཏགས་མིང་དུ་སྦྱར་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཟླ་བའི་ནང་ཚན་སོ་སོ་ལ་དེའི་མིང་སྦྱར་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། ག་བུར་དང་། དངུལ་ཆུ་སོགས་ལ་དེར་སྦྱར་བའོ། །དེ་ལྟར་བརྡའ་(བརྡ་)སྦྱར་ཟིན་པའི་འོག་རོལ་ཏུ་ནི་གང་ལ་དངོས་མིང་དུ་འ
【現代漢語翻譯】 例如，稱太陽為『光芒四射者』（藏文：ཚ་ཟེར་ཅན་，含義：具有熱光芒的），稱太陽神為『七馬之王』（藏文：རྟ་བདུན་རྒྱལ་པོ་，含義：七匹馬的國王）。第三種情況就像稱愚人為『牛』（藏文：བ་གླང་，含義：牛），稱婆羅門之子為『火』（藏文：མེར་，含義：火）一樣。 在這三種情況中，前兩種被認為是實名，后一種被認為是假名。而且，前兩種情況僅僅是說話者表達意願的結合，因為名稱與事物之間沒有關聯，所以不是根據事物的性質來使用的。而中間的情況，聲音和意義之間存在真實的關聯，因此是根據事物的性質來使用的。因此，如果斷言根據事物性質使用的意義不能用那個名稱來表達，那就與常識相悖，但另外兩種情況則不然。 第二，關於造七論的體系：一般來說，名稱有兩種：一種是尚未與任何意義相關的名稱（藏文：དོན་གང་གི་ཡང་མིང་དུ་བརྡའ་སྦྱར་མ་ཟིན་པ་，含義：尚未指定為任何意義的名稱），另一種是指定者指定后已經廣為人知的名稱（藏文：བརྡའ་སྦྱོར་མཁན་པོས་བརྡའ་སྦྱར་ནས་གྲགས་ཟིན་པའོ，含義：由指定者指定后已經廣為人知的名稱）。就第一種情況而言，『月亮』（藏文：ཟླ་བ་，含義：月亮）這個名稱並非僅僅與有兔子的事物（指月亮中的兔子）等特定意義相關聯，如果那樣的話，它就不能指代所有事物，但實際上它可以指代所有事物。之所以可以指代所有事物，是因為它僅僅是意願的表達。在這種情況下，雖然這個名稱可以指代所有事物，但名稱與意義之間並沒有建立關聯，因為這個名稱尚未被賦予這些意義。 就第二種情況而言，『月亮』（藏文：ཟླ་བ་，含義：月亮）這個名稱被指定為像『涼光』（藏文：བསིལ་ཟེར་ཅན་，含義：具有涼爽光芒的）這樣的特定意義的名稱，而不是指定為所有可以指代的事物。如果是那樣的話，用一個名稱來指定所有知識對象就足夠了，那樣就會變得混亂。在指定之後，『月亮』（藏文：ཟླ་བ་，含義：月亮）這個名稱就是它所指定的意義的名稱，而不是其他事物的名稱，因為它沒有被指定為其他事物的名稱。指定的方式有兩種：首先是任意指定，然後是根據推理指定。第一種情況就像將『涼光』（藏文：བསིལ་ཟེར་ཅན་，含義：具有涼爽光芒的）指定為『月亮』（藏文：ཟླ་བ་，含義：月亮）一樣。第二種情況又分為任意指定和有意義的指定。第一種情況就像不考慮原因，將婆羅門之子命名為『月亮』（藏文：ཟླ་བ་，含義：月亮）一樣。有意義的指定又分為指定為實名和指定為假名兩種。第一種情況就像將月亮（藏文：ཟླ་བ་，含義：月亮）的各個部分指定為它的名稱一樣。第二種情況就像將樟腦（藏文：ག་བུར་，含義：樟腦）和水銀（藏文：དངུལ་ཆུ་，含義：水銀）等指定為月亮（藏文：ཟླ་བ་，含義：月亮）一樣。這樣，在指定之後，對於指定為實名的事物
【English Translation】 For example, calling the sun 'the one with hot rays' (Tibetan: ཚ་ཟེར་ཅན་, meaning: having hot rays) and calling the sun god 'the king of seven horses' (Tibetan: རྟ་བདུན་རྒྱལ་པོ་, meaning: king of seven horses). The third case is like calling a foolish person 'ox' (Tibetan: བ་གླང་, meaning: ox) and calling a Brahmin's son 'fire' (Tibetan: མེར་, meaning: fire). Among these three, the first two are considered proper names, and the last one is considered a attributed name. Moreover, the first two are merely combined by the speaker's intention, because there is no connection between the name and the thing, so it is not used according to the nature of the thing. The middle one, however, has a real connection between sound and meaning, so it is used according to the nature of the thing. Therefore, if it is asserted that the meanings used according to the nature of things cannot be expressed by that name, it contradicts common sense, but not the other two. Secondly, regarding the system of composing the seven treatises: Generally speaking, there are two types of names: one is a name that has not yet been associated with any meaning (Tibetan: དོན་གང་གི་ཡང་མིང་དུ་བརྡའ་སྦྱར་མ་ཟིན་པ་, meaning: a name that has not yet been designated for any meaning), and the other is a name that has become well-known after being designated by the designator (Tibetan: བརྡའ་སྦྱོར་མཁན་པོས་བརྡའ་སྦྱར་ནས་གྲགས་ཟིན་པའོ, meaning: a name that has become well-known after being designated by the designator). In the case of the first one, the name 'moon' (Tibetan: ཟླ་བ་, meaning: moon) is not only related to specific meanings such as the one with a rabbit (referring to the rabbit in the moon), because if that were the case, it could not refer to all things, but in fact it can. The reason it can refer to all things is because it is merely an expression of intention. In this case, although the name can refer to all things, there is no connection established between the name and the meaning, because the name has not yet been assigned to those meanings. In the case of the second one, the name 'moon' (Tibetan: ཟླ་བ་, meaning: moon) is designated as the name for a specific meaning such as 'cool ray' (Tibetan: བསིལ་ཟེར་ཅན་, meaning: having cool rays), rather than being designated for all things that can be referred to. If that were the case, it would be sufficient to designate all objects of knowledge with one name, which would become confusing. After the designation, the name 'moon' (Tibetan: ཟླ་བ་, meaning: moon) is the name of the meaning it was designated for, and not the name of other things, because it was not designated for other things. There are two ways of designating: first, arbitrary designation, and then designation based on reasoning. The first case is like designating 'cool ray' (Tibetan: བསིལ་ཟེར་ཅན་, meaning: having cool rays) as 'moon' (Tibetan: ཟླ་བ་, meaning: moon). The second case is further divided into arbitrary designation and meaningful designation. The first case is like naming a Brahmin's son 'moon' (Tibetan: ཟླ་བ་, meaning: moon) without considering the reason. Meaningful designation is further divided into designating as a proper name and designating as an attributed name. The first case is like designating each part of the moon (Tibetan: ཟླ་བ་, meaning: moon) as its name. The second case is like designating camphor (Tibetan: ག་བུར་, meaning: camphor) and mercury (Tibetan: དངུལ་ཆུ་, meaning: mercury) as moon (Tibetan: ཟླ་བ་, meaning: moon). Thus, after the designation, for things designated as proper names
ཇུག་ 24-6-13b པའི་དོན་དེ་ལ་མིང་དེའི་ཐ་སྙད་བྱེད་དུ་རུང་བ་ཡིན་གྱི། གཞན་ལ་རུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་རུང་ན་ཐ་སྙད་ཀྱི་འཇུག་པ་འཆོལ་བར་འགྱུར་བས་སོ། །དེ་ལྟ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཟླ་བའི་ཐ་སྙད་ཀྱི་དུས་སུ་བསིལ་ཟེར་ཅན་གྱིས་ཁྱབ་པ་ཡིན་ཏེ། བསིལ་ཟེར་ཅན་དེ་ཟླ་བའི་ཐ་སྙད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་རི་བོང་ཅན་མཚན་གཞིར་བཞག་ནས། བསིལ་ཟེར་ཅན་མཚན་ཉིད་དུ་བཀོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེ་སྐྱོན་མེད་པ་ཁོ་ནའོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པ་ལས་བྱུང་བའི། །དགེ་བས་སྒྲ་དང་ཚད་མ་ཡི། །གཞུང་ལུགས་ལས་བྱུང་མིང་དོན་གྱི། །རྣམ་གཞག་འཆད་ལ་ཐོགས་མེད་ཤོག །ཅེས་སྨྲ་བའི་སྒོ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རྣམ་པར་བཤད་པ་སྨྲ་བའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་ལས། མིང་གི་ཚོགས་རྣམ་པར་བཤད་པ་སྟེ་ལེའུ་གཉིས་པའོ།། །། ༄། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་ཚོགས། གསུམ་པ་ཚིག་གི་ཚོགས་ལ་གསུམ་སྟེ། ཚིག་གི་རྒྱུ་དང་། ངོ་བོ་དང་། རབ་ཏུ་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། གལ་ཏེ་མིང་གཉིས་འདུས་པའམ། །འོན་ཏེ་མང་པོ་འདུས་ཀྱང་རུང་། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་དག་ཁྱད་པར་རྗོད་བྱེད་ན། །ཚིག་ཅེས་རབ་ཏུ་བརྗོད་པ་སྟེ། །ཕྲད་རྣམས་དག་དང་བཅས་པ་ཡིན། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་ཀ་བ་རིང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་སྟོན་པ་རྣམས་ཚིག་ཡིན་པ་ཁོ་ནར་མ་ཟད། སངས་རྒྱས་ལ། ཆོས་ལ། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཕྲད་རྐྱང་པ་ཅན་ནམ། སངས་རྒྱས་འདི་ནི། ཆོས་འདི་ནི་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཕྲད་འདུས་པ་དག་དང་བཅས་པ་ཡང་ཚིག་གོ །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཚིག་བསྡུད་(སྡུད་)པའི་སྦྱོར་བ་བཤད་པ་དང་། ཚིག་གི་ཕྲད་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལ་ཚིག་གི་ 24-6-14a སྦྱོར་བ་བཅུ། །འབྲུ་མང་པོ་དང་ཚིག་བསྡུད་(སྡུད་)དང་། །ཁྱད་པར་དག་དང་ཡན་ལག་དང་། །གཞི་དང་གཞི་གཅིག་བསྡུ་བ་དང་། །གཞི་མཐུན་པ་དང་དེའི་སྐྱེས་བུ། །ཟླས་དབྱེ་བ་དང་ཕྱོགས་ཙམ་མོ། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ། དེ་ལྟར་བཅུ་ལས། ༈ དང་པོ་འབྲུ་མང་པོ་པའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ། དང་པོ་འབྲུ་མང་པོ་པའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། རྩ་བ་དྲུག་ཏུ་བསྟན་པ་དང་། དེ་ལ་མུ་བཞིར་དབྱེ་བ་དང་། བྱེད་པ་དྲུག་གིས་བསྒྱུར་བ་དང་། དོན་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཚིག་གཉིས་མང་པོ་རབ་དབྱེ་བའི། །རང་མིང་ལྡན་དང་མི་ལྡན་དང་། །ཕྱོགས་དང་རྣམ་གྲངས་ཕན་ཚུན་དང་། །ཚིག་མང་པོ་སྟེ་རྣམ་པ་དྲུག །ཅེས་པའོ། །དེ་ལ་འབྲུ་མང་པོ་པ་ཞེས་པའི་དོན་ནི། ཚིག་གཅིག་ལ་མིང་གཉིས་སམ་མང་པོ་འདུས་ཀྱང་རུང་། དོན་གཞན་དང་གཞན་སྟོན་པའོ། །དཔེར་ན་བ་ཁྲ་མོ་ཅན་ཞེས་བརྗོད་པའི་ཚེ་དེས་བརྗོད་བྱའི་དོན་དངོས་སུ་མ་བརྗོད་པར་བདག་པོ་སྟོན་པ་ལྟ་བུའོ། །དབྱེ་ན་ཚིག་གཉིས་ཀྱི་འབྲུ་མང་པོ་པ་དང་། ཚིག
【現代漢語翻譯】 因此，只有當名稱適用於該事物的含義時，才能使用該名稱，否則就不行。如果可以隨意使用，那麼名稱的使用就會變得混亂。正因為如此，月亮這個名稱通常與涼爽的光芒相關聯，因為涼爽的光芒是月亮這個名稱的特徵。因此，將『有兔子的』（指月亮）作為基礎，將『有涼爽光芒的』作為特徵的組合是完全沒有問題的。 通過這樣的解釋所產生的善行，愿我能毫無障礙地解釋聲音和量論的論典中所產生的名稱和含義的分類。 這部像武器一樣展示說話之道的論著，名為『言語的裝飾』，這裡是關於名稱集合的解釋，即第二章。 第三部分是詞語的集合。 詞語的集合有三個方面：詞語的起因、本質和分類。 第一，『如果兩個名稱結合，或者許多名稱結合也可以』。 第二，『如果它們表達了特殊性，就被稱為詞語，包括各種助詞。』也就是說，像『高大的柱子』這樣表達含義特殊性的就是詞語，不僅如此，像『對佛』、『對法』這樣只有助詞的，或者像『這個佛』、『這個法』這樣包含助詞組合的也是詞語。 第三部分分為兩部分：解釋詞語的組合和解釋詞語的助詞。 第一部分分為兩部分：簡要說明和詳細解釋。 第一，『詞語的組合有十種：多詞、詞語縮略、特殊性、部分、基礎、同基礎的組合、同屬性、其所有者、區分和僅是方向。』 第二，在這十種組合中： 首先解釋多詞的組合。 解釋多詞的組合有四個方面：在六個根本上展示，將其分為四個方面，用六種方式轉換，以及總結含義。 第一，『兩種或多種詞語的詳細分類，具有或不具有自身名稱，方向、類別、相互關係和多詞，共有六種。』 多詞的含義是：一個詞語中包含兩個或多個名稱，表達不同的含義。例如，當說『有花斑母牛的』時，並沒有直接表達所指的事物，而是表達了所有者。從分類上講，有雙詞的多詞，以及詞語
【English Translation】 Therefore, only when the name applies to the meaning of that thing can the name be used; otherwise, it is not allowed. If it could be used arbitrarily, then the application of names would become chaotic. It is precisely because of this that the name 'moon' is usually associated with cool rays, because cool rays are the characteristic of the name 'moon.' Therefore, the combination of taking 'having a rabbit' (referring to the moon) as the basis and 'having cool rays' as the characteristic is absolutely without fault. Through the merit arising from such explanations, may I be able to explain without hindrance the classifications of names and meanings arising from the treatises on sound and logic. This treatise, which displays the way of speaking like a weapon, is called 'The Ornament of Speech,' and this is the explanation of the collection of names, which is the second chapter. The third part is the collection of words. The collection of words has three aspects: the cause of words, the essence, and the classification. First, 'If two names combine, or even if many names combine, that is also fine.' Second, 'If they express a particularity, they are called words, including all particles.' That is to say, things that show the particularity of meaning, like 'tall pillar,' are definitely words, but not only that, things that have only particles, like 'to the Buddha,' 'to the Dharma,' or things that include combinations of particles, like 'this Buddha,' 'this Dharma,' are also words. The third part is divided into two parts: explaining the combination of words and explaining the particles of words. The first part is divided into two parts: a brief explanation and a detailed explanation. First, 'There are ten combinations of words: multiple words, word abbreviation, particularity, part, basis, combination of the same basis, same attribute, its possessor, distinction, and just a direction.' Second, of these ten combinations: First, explaining the combination of multiple words. Explaining the combination of multiple words has four aspects: showing it on six bases, dividing it into four aspects, transforming it in six ways, and summarizing the meaning. First, 'The detailed classification of two or more words, having or not having their own name, direction, category, mutual relation, and multiple words, there are six types.' The meaning of 'multiple words' is: even if one word contains two or more names, it expresses different meanings. For example, when saying 'having a spotted cow,' it does not directly express the thing being referred to, but expresses the owner. From a classification perspective, there are two-word multiples, and words
་མང་པོའི་འབྲུ་མང་པོ་པའོ། །དང་པོའི་དཔེ་ནི། བ་ཁྲ་མོ་ཅན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པའི་དཔེ་ནི་བ་དམར་ཁྲ་ཅན་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དང་པོ་ལ་དབྱེ་ན་ལྔ་ལས། དང་པོ་རང་མིང་དང་ལྡན་པ་ནི། སྐྱེས་བུ་སྟོབས་ཅན་ལྟ་བུ་གཞི་དང་ཆོས་ཐ་མི་དད་པར་སྟོན་པ་དང་། རང་མིང་དང་མི་ལྡན་པ་ནི་བ་ཁྲ་མོ་ཅན་ལྟ་བུ་གཞི་དང་ཆོས་ཐ་དད་དུ་སྟོན་པ་དང་། ཕྱོགས་ནི་ཤར་ལྷོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་མཚམས་སྟོན་པའི་ཚིག་དང་། རྣམ་གྲངས་ནི། བརྒྱ་པ་དང་། བཅུ་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་གྲངས་ཀྱི་ཚིག་གིས་གྲངས་ཅན་སྟོན་པ་དང་། ཕན་ཚུན་ནི། དབྱུག་འཐབ་ཅན་ 24-6-14b ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བྱ་བས་བྱེད་པ་མཚོན་པའོ། །དེ་ལྟར་ལྔ་དང་། དབྱེ་གཞི་སྟེ། རྣམ་པ་དྲུག་གོ །དེ་བཞིན་དུ་ཚིག་མང་པོ་ཅན་གྱི་འབྲུ་མང་པོ་པ་ལའང་དེ་ལྟར་ཕྱེ་བས་དྲུག་གོ །གཉིས་པ་མུ་བཞིར་དབྱེ་བ་ནི། མཐུན་དང་ཐ་དད་དབྱེ་བ་ཡིས། །ཕྱོགས་ཀུན་དང་ནི་ཕྱོགས་གཅིག་ལ། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་བཞིར་འདོད་དོ། །ཞེས་པ་ཕྱོགས་ཀུན་མཐུན་མི་མཐུན་གཉིས་དང་། ཕྱོགས་གཅིག་མཐུན་མི་མཐུན་གཉིས་ཏེ་བཞིའོ། །དང་པོ་ནི། ལྷས་སྦྱིན་རྣ་བ་འཕྱང་བ་ཅན་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། མདའ་གཞུ་ཅན་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི། རྐང་ལག་ཅན་ཞེས་པ་དང་། བཞི་པ་ནི་བ་ཁྲ་མོ་ཅན་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །འདིར་མཐུན་མི་མཐུན་ཞེས་པ་ནི་གཞི་མཐུན་ཡིན་མིན་ལ་བྱ་བ་ཡིན་ལ། ཕྱོགས་གཅིག་མཐུན་མི་མཐུན་གྱི་དོན་ནི་གཞི་མཐུན་ལ་ཆོས་མི་མཐུན་པའམ། གཞི་མི་མཐུན་ལ་ཆོས་མཐུན་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱ་བ་ཡིན་པས་དཔེ་དོན་དེ་ལྟར་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་བྱེད་པ་དྲུག་གིས་བསྒྱུར་བ་ནི། བྱེད་པ་དྲུག་གིས་བསྒྱུར་བ་ནི། །ཀུན་ལ་རབ་ཏུ་ལྡན་པ་སྟེ། །ཞེས་པ་རྐང་པ་གཉིས་སོ། །དོན་ནི། བཤད་མ་ཐག་པའི་འབྲུ་མང་པོ་པ་དྲུག་པོ་རེ་རེ་ལ་མཐུན་མི་མཐུན་གྱི་དབྱེ་བས་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་པོ་ཀུན་ལ་བྱེད་པ་དྲུག་གིས་བསྒྱུར་དུ་རུང་བ་ཡིན་ནོ། །དྲུག་པོ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟར། ཆོས་ལ་སྤྱོད་པ་ཅན་དང་། ཆོས་ཀྱིས་འཕེལ་བ་ཅན་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པ་ཅན་དང་། ཆོས་ཀྱི་གཏམ་ཅན་དང་། ཆོས་ལས་བྱུང་བ་ཅན་དང་། ཆོས་ལ་གནས་པ་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་དང་དྲུག་གོ །དེ་ལྟར་དྲུག་པོ་དེ་ནི་གཉིས་པ་ལས་སུ་བྱ་བ་ནས་བགྲངས་པ་ཡིན་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པ་བསྣན་ནས་རྣམ་དབྱེ་བདུན་པོ་དེས་བཤད་ 24-6-15a མ་ཐག་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་པོ་བསྒྱུར་ན། གྲངས་དུ་ཞིག་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་བརྒྱད་ལས། །ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་དོན་བསྡུ་བ་ནི། དུས་གཅིག་ན་ནི་གསུམ་ལྡན་བཟུང་། །ཞེས་པ་རྩ་བ་གཉིས་ཀྱི་གང་རུང་གཅིག་དང་། རྩ་བ་བཞི་ལས། མ་བཞིའི་གང་རུང་གཅིག་དང་། བྱེད་པ
【現代漢語翻譯】 多詞性的多詞性（藏文：མང་པོའི་འབྲུ་མང་པོ་པའོ།）。第一種例子如『有雜色母牛』，第二種例子如『有紅雜色母牛』。 第一種可以分為五類：第一種與自身名稱相符，如『強壯的人』，顯示基和法無差別；與自身名稱不符，如有雜色母牛，顯示基和法有差別；方位，如『東南』，是指示方位的詞；類別，如說『百分之』和『十分之』，是用數字的詞來表示有數的事物；互相，如『持杖爭鬥者』，是用行為來表示能作者。 像這樣有五種，加上分類的依據，共有六種。同樣，多詞性的多詞性詞組也可以這樣劃分，共有六種。第二種分為四種情況： 以相同和不同來區分，分為一切方面和單一方面，可以分為四種。即一切方面相同、不相同兩種，以及單一方面相同、不相同兩種，共四種。第一種例子如『天授（梵文：Devadatta，天城體：देवदत्त，羅馬擬音：devadatta，字面意思：天給）有下垂的耳朵』。第二種例子如『有弓箭』。第三種例子如『有手腳』。第四種例子如『有雜色母牛』。 這裡所說的相同和不同，是指基是否相同。而單一方面相同或不同的意思是，基相同而法不同，或者基不同而法相同，因此例子和意義要這樣對應。 第三種是用六種作格來轉換：用六種作格來轉換，即完全具備。這是兩句偈頌。意思是說，剛剛講過的六種多詞性，每一種都可以用相同和不同的區分方式，即二十四種情況，都可以用六種作格來轉換。 這六種作格是什麼呢？就像這樣：具有法的行為，具有法的發展，爲了法而修行，具有法的談論，從法中產生，安住於法，這六種。這六種是從第二作格業格開始數的。如果在其上加上第一作格，即僅表示意義的作格，那麼用這七種變格來轉換剛剛講過的二十四種情況，會變成多少種呢？會變成一百六十八種，這就是所要表達的：一百六十八種。 第四種是總結意義：在同一時間，可以掌握三者。即根本二者中的任何一個，以及根本四者中，非四者的任何一個，以及作格。
【English Translation】 The many-wordedness of many-wordedness. The first example is like 'having a mottled cow,' and the second example is like 'having a red mottled cow.' The first can be divided into five categories: the first matches its own name, such as 'a strong person,' showing that the base and the dharma are indistinguishable; the second does not match its own name, such as having a mottled cow, showing that the base and the dharma are different; direction, such as 'southeast,' which is a word indicating direction; category, such as saying 'percent' and 'tenth,' which is using a numerical word to indicate a numbered thing; mutually, such as 'holding a staff and fighting,' which is using an action to represent the agent. Like this, there are five types, plus the basis for classification, there are six types in total. Similarly, the many-worded phrase of many-wordedness can also be divided in this way, with a total of six types. The second is divided into four situations: Distinguishing by similarity and difference, it is divided into all aspects and a single aspect, which can be divided into four types. That is, two types of all aspects being the same and different, and two types of a single aspect being the same and different, for a total of four types. The first example is like 'Devadatta (藏文：ལྷས་སྦྱིན་，梵文天城體：देवदत्त，梵文羅馬擬音：devadatta，漢語字面意思：天給) having drooping ears.' The second example is like 'having a bow and arrow.' The third example is like 'having hands and feet.' The fourth example is like 'having a mottled cow.' Here, the so-called similarity and difference refer to whether the bases are the same. And the meaning of a single aspect being the same or different means that the bases are the same but the dharmas are different, or the bases are different but the dharmas are the same, so the examples and meanings should correspond in this way. The third is to transform with six cases: to transform with six cases is to be fully equipped. These are two verses. The meaning is that each of the six types of many-wordedness just mentioned can be transformed with the distinction of similarity and difference, that is, twenty-four situations, can be transformed with six cases. What are these six cases? Just like this: having the behavior of dharma, having the development of dharma, practicing for the sake of dharma, having the discussion of dharma, arising from dharma, abiding in dharma, these six. These six are counted starting from the second case, the accusative case. If we add the first case, the nominative case, which only expresses the meaning, then using these seven cases to transform the twenty-four situations just mentioned, how many types will it become? It will become one hundred and sixty-eight types, which is what is being expressed: one hundred and sixty-eight types. The fourth is to summarize the meaning: at the same time, one can grasp three. That is, any one of the two roots, and any one of the non-four of the four roots, and the case.
་དྲུག་གི་གང་རུང་གཅིག་སྟེ། གསུམ་པོ་གཞི་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་ཅིག་ཅར་དུ་ཚང་དུ་རུང་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། ། ༈ གཉིས་པ་ཚིག་གི་བསྡུ་བ། གསུམ་པ་བྱེད་པ་པོའི་ཚིག་བསྡུ་བ། བཞི་པ་ཡན་ལག་བསྡུ་བ། ལྔ་པ་གཞི་བསྡུ་བ། དྲུག་པ་གཞི་གཅིག་ཏུ་བསྡུ་བ། བདུན་པ་གཞི་མཐུན་པའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དངོས་དང་། བྱེད་པའི་བསྡུ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཚིག་བསྡུས་པ་ནི་རྣམ་པ་ལྔ། །གཉིས་དང་རྣམ་གྲངས་བྱེ་བྲག་དང་། །གཞན་དང་བྱེད་པའི་ཚིག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་གཉིས་ཀྱི་བསྡུ་བ་ནི་ཟླས་དབྱེ་བའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱ་ལ། དཔེར་ན་ཕ་དང་མ་ལ་ཕ་མ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །རྣམ་གྲངས་ཀྱི་བསྡུ་བ་ལ་ནི་བ་གཉིས་པ་ཞེས་བྱ་ལ། དཔེར་ན་ས་དང་། ཆུ་དང་། མེ་དང་། རླུང་ལ་ས་ཆུ་མེ་རླུང་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །བྱེ་བྲག་གི་བསྡུ་བ་ལ་ནི་ལས་འཛིན་པ་ཞེས་བྱ་ལ། དཔེར་ན། ཨུཏྤ་ལ་ཡང་ཡིན། སྔོན་པོ་ཡང་ཡིན་པ་ལ་ཨུཏྤ་ལ་སྔོན་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ། གཞན་གྱི་ཚིག་བསྡུ་བ་ལ་ནི་འབྲུ་མང་པོ་པ་ཞེས་བྱ་ལ། དཔེར་ན། རྟ་ཁྲ་བོ་དང་ལྡན་པའི་མི་ལ་རྟ་ཁྲ་ཅན་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །བྱེད་པའི་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་ལ་ནི་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱ་ལ། དཔེ་ནི་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་བྱེད་པའི་ཚིག་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་བ་རྣམས་སོ། །དེ་ཡང་སྔ་མ་བཞི་ནི། དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ཡིན་ལ། ལྔ་པ་བྱེད་པའི་ཚིག་ལ་ནི་གཉིས་པ་ལས་སུ་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ཏུ་འབྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ལས་ལ་སོགས་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིས། །གཉིས་པ་ལ་ 24-6-15b སོགས་བདུན་པའི་མཐའ། །བྱེད་པ་དྲུག་ཏུ་འདོད་པ་སྟེ། །ཚིག་བསྡུ་ཙམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པའོ། །དེ་ལ་གཉིས་པ་ལས་བྱ་བའི་བསྡུ་བ་ནི། ཆོས་ལ་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་ཆོས་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །སོགས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་བསྡུས་པ་གསུམ་པ་བྱེད་པ་པོའི་ཚིག་བསྡུ་བ་ནི། ཆོས་ཀྱིས་འཕེལ་བ་ལ་ཆོས་འཕེལ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་དང་། བཞི་པ་དགོས་ཆེད་ཀྱི་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་ནི། རྒྱན་གྱི་ཆེད་ཀྱི་གསེར་ལ་རྒྱན་གསེར་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ལྔ་པ་འབྱུང་ཁུངས་ཀྱི་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་ནི། ཡུལ་ནས་འཐོན་པ་ལ་ཡུལ་འཐོན་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་། དྲུག་པ་འབྲེལ་པའི་ཚིག་བསྡུད(སྡུད་)་ནི། །ལྷས་བྱིན་གྱི་བུ་ལ་ལྷས་བྱིན་བུ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བདུན་པ་གནས་གཞིའི་བསྡུ་བ་ནི། ཤིང་ལ་གནས་པ་ལ་ཤིང་གནས། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྔ་པ་ཁྱད་པར་གྱི་བསྡུ་བ་བཤད་པ་ནི། སྔ་མ་ཕྱི་མའི་བསྡུ་བ་ལས། །ཁྱད་པར་བཤད་པ་རྣམ་པ་གཉིས། །ཞེས་པ་ནི་ཚིག་སྔ་མའི་དོན་ཕྱི་མས་ཁྱད་པར་དུ་སྟོན་པ། སྔོན་པོ་དེ་ནི་ཨུཏྤ་ལ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཕྱི་མའི་དོན་སྔ་མས་ཁྱད་པར་དུ་སྟོན
【現代漢語翻譯】 即，六種集合方式中的任何一種，意思是說這三種方式可以在同一個基礎上同時存在。 第二，詞的集合；第三，施事者的詞的集合；第四，支分的集合；第五，基礎的集合；第六，同一基礎上的集合；第七，解釋相同基礎的集合。 第二，詞的集合分為兩種：實際意義的集合和施事者的集合的詳細解釋。第一種是：『詞的集合有五種形式：二合、類別、差別、其他和施事。』其中，二合的集合被稱為『分離的集合』，例如，稱父親和母親為『父母』。類別的集合被稱為『第二』，例如，稱地、水、火、風為『地水火風』。差別的集合被稱為『 কর্মধারয় (梵文， कर्मधारय， karmadhāraya，持業釋)』，例如，既是烏 উৎপল (藏文，उत्पल，utpala，青蓮花)，又是藍色的，稱為『青蓮花』。其他詞的集合被稱為『 बहुव्रीहि (梵文，बहुव्रीहि，bahuvrīhi，多財釋)』，例如，稱擁有花斑馬的人為『花斑馬者』。施事詞的集合被稱為『 तत्पुरुष (梵文，तत्पुरुष，tatpuruṣa，彼人釋)』，例如，將要解釋的施事詞分為六種。其中，前四種是第一種，即僅表示意義；第五種施事詞分為六種，即第二種 कर्म (梵文，कर्म，karma，業)等。 第二種是：『通過 कर्म (梵文，कर्म，karma，業)等連線詞，從第二到第七，施事被認為是六種，應理解為僅是詞的集合。』 其中，第二種 कर्म (梵文，कर्म，karma，業)的集合是，對法行持稱為『法行持』。『等』字所包含的第三種施事者的詞的集合是，通過法增長稱為『法增長』。第四種目的詞的集合是，爲了裝飾的金子稱為『裝飾金』。第五種來源詞的集合是，從地方出來稱為『地方出』。第六種關係的詞的集合是，天授之子稱為『天授子』。第七種處所的集合是，住在樹上稱為『樹居』。 解釋第五種差別的集合是：『從前後詞的集合中，差別的解釋有兩種形式。』也就是說，後面的詞使前面的詞的意義變得特殊，例如，稱藍色為 उत्पल (藏文，उत्पल，utpala，青蓮花)；或者前面的詞使後面的詞的意義變得特殊。
【English Translation】 That is, any one of the six types of compounding, meaning that the three types can all be present simultaneously on the same basis. Second, the compounding of words; third, the compounding of agent words; fourth, the compounding of limbs; fifth, the compounding of bases; sixth, the compounding on the same basis; seventh, explaining the compounding of similar bases. Second, the compounding of words is divided into two types: the actual meaning and the detailed explanation of the compounding of the agent. The first is: 'The compounding of words has five forms: dual, category, difference, other, and agent.' Among them, the compounding of duals is called 'separating compounding,' for example, calling father and mother 'parents.' The compounding of categories is called 'second,' for example, calling earth, water, fire, and wind 'earth, water, fire, and wind.' The compounding of differences is called ' कर्मधारय (Sanskrit, कर्मधारय, karmadhāraya, determinative compound),' for example, something that is both उत्पल (Tibetan, उत्पल, utpala, blue lotus) and blue is called 'blue lotus.' The compounding of other words is called ' बहुव्रीहि (Sanskrit, बहुव्रीहि, bahuvrīhi, possessive compound),' for example, calling a person with a piebald horse 'piebald horse possessor.' The compounding of agent words is called ' तत्पुरुष (Sanskrit, तत्पुरुष, tatpuruṣa, dependent determinative compound),' for example, the agent words that will be explained are divided into six types. Among them, the first four are the first type, which only expresses meaning; the fifth agent word is divided into six types, namely the second कर्म (Sanskrit, कर्म, karma, action) and so on. The second is: 'Through the connection of कर्म (Sanskrit, कर्म, karma, action) and other words, from the second to the seventh, the agent is considered to be six types, which should be understood as merely the compounding of words.' Among them, the compounding of the second कर्म (Sanskrit, कर्म, karma, action) is, practicing Dharma is called 'Dharma practice.' The third compounding of agent words included by the word 'etc.' is, growing through Dharma is called 'Dharma growth.' The fourth compounding of purpose words is, gold for decoration is called 'decoration gold.' The fifth compounding of source words is, coming out from a place is called 'place out.' The sixth compounding of relationship words is, the son of Devadatta is called 'Devadatta's son.' The seventh compounding of location is, living on a tree is called 'tree dweller.' Explaining the fifth compounding of differences is: 'From the compounding of previous and subsequent words, the explanation of differences has two forms.' That is, the subsequent word makes the meaning of the previous word special, for example, calling blue उत्पल (Tibetan, उत्पल, utpala, blue lotus); or the previous word makes the meaning of the subsequent word special.
་པ་ཨུཏྤ་ལ་སྔོན་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་བརྗོད་ཚུལ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ཁྱད་གཞི་ནི་ཨུཏྤ་ལ་ཁོ་ན་ཡིན་ལ། སྔོན་པོ་ནི་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་སུ་བཞག་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། རྫས་དང་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་སོ་སོར་ངེས་པ་ལས་སོ། །བཞི་པ་ཡན་ལག་བསྡུ་བ་ནི། འབྲེལ་པ་དག་དང་གོ་རིམ་དང་། །དོན་དང་གྲགས་པའི་ཡན་ལག་ནི། །བསྡུ་བ་བཞི་པོ་གྲགས་པ་ཡང་། །འཇིག་རྟེན་བསྟན་བཅོས་དག་ལ་གཉིས། །ཞེས་པ་ལུས་ལ་སོགས་པའི་དབང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བདག་ 24-6-16a གཅིག་འབྲེལ་པའི་ཡན་ལག་བསྡུ་བ་དང་། མ་རིག་པ་ལ་སོགས་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། དེ་བྱུང་འབྲེལ་གྱི་ཡན་ལག་བསྡུ་བ་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཕུང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་གོ་རིམ་གྱི་ཡན་ལག་བསྡུ་བ་དང་། འཁོར་ལོ་ལ་སོགས་པའི་རིན་པོ་ཆེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དོན་གྱི་ཡན་ལག་བསྡུ་བ་དང་། གྲགས་པའི་ཡན་ལག་བསྡུ་བ་དང་བཞི་ཡོད་པ་ལས། དེ་ལའང་ཀ་བུམ་ལ་སོགས་པའི་ཐ་སྙད་ལྟ་བུ་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པ་དང་། འཕགས་པ་དང་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བསྟན་བཅོས་ལ་གྲགས་པ་དང་གཉིས་སོ། །ལྔ་པ་གཞི་བསྡུ་བ་ནི། རིགས་བསལ་བྱས་དང་མ་བྱས་པའི། །གཞི་བསྡུས་པ་ནི་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་རིགས་བསལ་བྱས་པའི་དཔེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། མ་བྱས་པའི་བསྡུ་བ་ཀུན་དང་མཐའ་དག་ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དྲུག་པ་གཞི་གཅིག་ཏུ་བསྡུ་བ་ནི། ཕྱོགས་གཅིག་དག་ཏུ་བྱེད་པ་དང་། །སོ་སོའི་ཕྱོགས་གཅིག་བྱེད་པ་ཡིས། །གཞི་གཅིག་བསྡུ་བ་གཉིས་སུའོ། །ཞེས་པ་འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ། ཕྱོགས་མཐུན་ཁོ་ན་ཕྱོགས་གཅིག་དག་ཏུ་བྱེད་པའི་བསྡུ་བ་དང་། འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་ཕྱོགས་མི་མཐུན་པ་སོ་སོ་བ་ཕྱོགས་གཅིག་དག་ཏུ་བྱེད་པའོ། །བདུན་པ་གཞི་མཐུན་པའི་བསྡུ་བ་ནི། ཁྱད་པར་ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས་དང་། །ཁྱད་པར་རྣམ་གཉིས་གཞི་གཅིག་ཏུ། །མཐུན་པ་གོ་བར་བྱས་པ་ལ། །གཞི་མཐུན་སྦྱོར་བ་རྣམ་པ་གཉིས། །ཞེས་པ་ཁྱད་པར་སྔོན་པོ་དང་། །ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས་ཀ་ཡང་ཨུཏྤ་ལའོ་ཞེས་པ་དང་། ཁྱད་པར་སྔོ་བ་དང་། རྩུབ་པ་གཉིས་ཀ་ལ་ཨུཏྤ་ལ་ཞེས་གཞི་ 24-6-16b མཐུན་པར་སྦྱར་བའོ། ། ༈ བརྒྱད་པ་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ། བརྒྱད་པ་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། བསྟན་པ་དང་། བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ངོ་བོའམ་ནི་ཆོས་ཀྱང་རུང་། །ཐ་དད་གོ་བར་བྱེད་པ་ཡི། །དེའི་སྐྱེས་བུ་གསུམ་ཡིན་ཏེ། །བྱེད་པའི་ཚིག་དང་ལས་འཛིན་དང་། །བ་ག་གཉིས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་བུམ་སྣམ་ལྟ་བུ་ངོ་བོ་ཐ་དད་པའམ། བྱས་མི་རྟག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་ལྡོག་ཆོས་ཐ་དད་ཀྱང་རུང་། ཐ་དད་པ་གོ་བར་བྱེད་པའི་བྱེད་པ་ལ་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནི་གསུམ་ཡིན་ཏེ། བྱེད་པའི་ཚི
【現代漢語翻譯】 例如，就像說『藍色的蓮花』一樣。 同樣，在這兩種表達方式中，本質都是蓮花本身，而『藍色』則必須被視為一種特殊的屬性。這是因為物質和屬性之間的區別是明確的。 第四，集合分支： 『關係和順序，意義和名聲的分支，這四種集合分支廣為人知，在世俗的論著中也有兩種。』 例如，『身體等感官』，這是收集與單一自我相關的分支；又如，『無明等緣起』，這是收集因果關係的分支；又如，『色蘊等五蘊』，這是收集順序的分支；又如，『輪寶等珍寶』，這是收集意義的分支。收集名聲的分支有四種。 其中，例如『柱子』、『水瓶』等術語在世俗中廣為人知；而『聖者』和『凡夫』等術語則在論著中廣為人知，分為兩種。 第五，收集基礎： 『無論是否區分種類，收集基礎有兩種。』 例如，區分種類的例子如『所有佛法』；不區分種類的例子如『一切』和『所有』。 第六，收集到一個基礎： 『將一個方面統一起來，或者將各個方面統一起來，收集到一個基礎有兩種方式。』 例如，『一切有為法皆無常』，這是將所有相同方面統一起來的集合；又如，『一切有為法和無為法皆無我』，這是將所有不同方面統一起來的集合。 第七，收集共同基礎： 『特性和具有特性的兩者，以及兩種特性在一個基礎上，理解為一致，共同基礎的結合有兩種。』 例如，『藍色是特性，而蓮花是具有特性的』；又如，『藍色和粗糙都是蓮花的特性』，這是將共同基礎結合起來。 第八，解釋其個體的集合： 第八，關於其個體的集合分為兩種：教義和解釋。 首先： 『無論是本質還是法，理解為不同的，其個體有三種：施事之詞、業持和第二種所有格。』 例如，『瓶子』和『毛毯』是本質上的不同；又如，『所作』和『無常』是屬性上的不同。理解這些不同之處的施事，被稱為『其個體的集合』。 這有三種：施事之詞
【English Translation】 For example, it's like saying 'a blue lotus'. Similarly, in both of these expressions, the essence is the lotus itself, while 'blue' must be considered a special attribute. This is because the distinction between substance and attribute is clear. Fourth, collecting branches: 'Relationships and order, the branches of meaning and fame, these four collecting branches are well-known, and there are two in worldly treatises.' For example, 'the senses such as the body', this is collecting branches related to a single self; also, 'dependent origination such as ignorance', this is collecting branches of cause and effect; also, 'the aggregates such as form', this is collecting branches of order; also, 'jewels such as the wheel jewel', this is collecting branches of meaning. There are four types of collecting branches of fame. Among them, for example, terms like 'pillar' and 'vase' are widely known in the world; while terms like 'noble ones' and 'ordinary beings' are widely known in treatises, divided into two types. Fifth, collecting the base: 'Whether or not distinguishing types, there are two types of collecting the base.' For example, distinguishing types such as 'all Dharmas'; examples of not distinguishing types are 'all' and 'everything'. Sixth, collecting into one base: 'Unifying one aspect, or unifying various aspects, there are two ways of collecting into one base.' For example, 'all conditioned phenomena are impermanent', this is a collection that unifies all the same aspects; also, 'all conditioned and unconditioned phenomena are without self', this is a collection that unifies all different aspects. Seventh, collecting a common base: 'The characteristic and the one with the characteristic, and two characteristics on one base, understanding as consistent, there are two types of combining a common base.' For example, 'blue is the characteristic, and the lotus is the one with the characteristic'; also, 'blue and rough are both characteristics of the lotus', this is combining a common base. Eighth, explaining the collection of its individuals: Eighth, the collection regarding its individuals is divided into two types: doctrine and explanation. First: 'Whether it is essence or Dharma, understanding as different, there are three types of its individuals: agent words, कर्मधारय (karmadhāraya, karmadhāraya, holding the action) and the second possessive.' For example, 'vase' and 'blanket' are different in essence; also, 'made' and 'impermanent' are different in attributes. The agent that understands these differences is called 'the collection of its individuals'. There are three types: agent words
ག་གི་དང་། ལས་འཛིན་པའི་དང་། བ་གཉིས་པ་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱ་བ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། བྱེད་པའི་ཚིག་བཤད་པ་དང་། ལས་འཛིན་པ་བཤད་པ་དང་། བ་གཉིས་པ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དངོས་དང་། དགག་པའི་བསྡུ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལ་བྱེད་པ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། །དང་པོ་ནས་ནི་བདུན་པའི་མཐའ། །རྣམ་དབྱེ་བསྒྱུར་བ་བདུན་པོ་དང་། །ཕྲད་པ་སྦྱོར་བ་བྲལ་བའི་ཕྱིར། །གཞན་དང་སྦྱར་མེད་བོད་པ་སྤང་། །དགག་པ་དང་ནི་བརྒྱད་དུ་འདོད། །ཅེས་པ་དེའི་སྐྱེས་བུ་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་ལ་བྱེད་པའི་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། ཤིང་ཡན་ལག་རྒྱས་པ་ལ་ཤིང་རྒྱས་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པའི་བསྡུ་བ་ནས། ཤིང་ལ་གནས་པ་ཤིང་གནས་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་བདུན་པ་གནས་གཞིའི་བསྡུ་བའི་བར། རྣམ་དབྱེ་བསྒྱུར་བ་བདུན་པོ་དང་། དགག་པའི་བསྡུ་བ་དང་ནི་བརྒྱད་དོ་དང་། བརྒྱད་པ་བོད་པ་ལ་བསྡུ་བ་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། བོད་པ་ལ་སྒྲ་གཞན་དང་། སྦྱོར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕྲད་དང་སྦྱོར་བ་བྲལ་ 24-6-17a བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་དགག་པའི་བསྡུ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། ངེས་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། མཚན་ཉིད་དབང་གིས་ཕྱེ་བ་ཡི། །མ་ཡིན་དགག་པ་བཅུ་བཞི་དང་། །མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་མེད་མོད་ཀྱི། །ཡུལ་དང་དུས་ཀྱིས་ཕྱེ་བ་ཡི། །མེད་པར་དགག་པ་བཅུ་གཅིག་དང་། །གང་ལྡན་དགག་པར་འདོད་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་མ་ཡིན་པར་དགག་པ་བཤད་པ་ནི། གཞན་དང་མི་མཐུན་གཉེན་པོ་དང་། །ཆུང་དང་ཕྲ་དང་ཉུང་བ་དང་། །ཡུན་ཐུང་ལྷག་མ་མེད་པ་དང་། །མཐའ་དག་མིན་དང་བྲལ་བ་དང་། །དམན་དང་ཞན་དང་ཞུམ་པ་དང་། །འདྲ་བ་དག་ལས་དགག་པ་ནི། །མ་ཡིན་དགག་པར་འདོད་པ་ནི། །རྒྱུན་འདྲ་བ་དང་རང་བཞིན་དང་། །སྐབས་དང་རྟེན་གྱི་དབྱེ་བ་ཡིས། །ཞེས་པ་གཞན་མ་ཡིན་དགག་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་བྲམ་ཟེ་མ་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། རིག་པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ལ་མ་རིག་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཆགས་པའི་གཉེན་པོ་ལ་མ་ཆགས་པ་དང་། གཟུགས་ཆུང་བ་ལ་གཟུགས་མེད་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཕྲ་བ་ལ་འདུ་ཤེས་མེད་པ་དང་། རྫས་ཉུང་བ་ལ་རྫས་མེད་པ་དང་། ཡུན་ཐུང་བ་ལ་ཡུན་མེད་པ་དང་། གྲངས་གཞན་ལྷག་མ་མེད་པ་ལ་གྲངས་མེད་པ་དང་། རྒྱུ་མཐའ་དག་ནི་འབྲས་བུ་མཐའ་དག་ལ་ངེས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ལ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་། བུ་དམན་པ་ལ་བུ་མེད་པ་དང་། འགྲོས་ཞན་པ་ལ་འགྲོས་མེད་པ་དང་། སྟོབས་ཞུམ་པ་ལ་སྟོབས་མེད་པ་དང་། རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་པ་ལ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་ 24-6-17b པའི་གཟུགས་ཞེས་བརྗོད་པ་རྣམས་སོ། །འདི་དག་གིས་ནི་དགག་བ
【現代漢語翻譯】 ག་གི་དང་། ལས་འཛིན་པའི་དང་། བ་གཉིས་པ་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱ་བ་རྣམས་སོ། །（這些是ག་གི་、ལས་འཛིན་པའི་和བ་གཉིས་པ་的སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་。） གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། བྱེད་པའི་ཚིག་བཤད་པ་དང་། ལས་འཛིན་པ་བཤད་པ་དང་། བ་གཉིས་པ་བཤད་པའོ། །（第二部分有三個方面：解釋བྱེད་པའི་ཚིག་，解釋ལས་འཛིན་པ་，解釋བ་གཉིས་པ་。） དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དངོས་དང་། དགག་པའི་བསྡུ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །（第一部分有兩個方面：實際意義和詳細解釋དགག་པའི་བསྡུ་བ་。） དང་པོ་ནི། དེ་ལ་བྱེད་པ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། །དང་པོ་ནས་ནི་བདུན་པའི་མཐའ། །རྣམ་དབྱེ་བསྒྱུར་བ་བདུན་པོ་དང་། །ཕྲད་པ་སྦྱོར་བ་བྲལ་བའི་ཕྱིར། །གཞན་དང་སྦྱར་མེད་བོད་པ་སྤང་། །དགག་པ་དང་ནི་བརྒྱད་དུ་འདོད། །（首先，有八種བྱེད་པ་：從第一到第七，七種變格，因為它們連線和組合。排除與其他詞沒有組合的呼格，以及否定，總共是八種。） ཅེས་པ་དེའི་སྐྱེས་བུ་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་ལ་བྱེད་པའི་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། ཤིང་ཡན་ལག་རྒྱས་པ་ལ་ཤིང་རྒྱས་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པའི་བསྡུ་བ་ནས། ཤིང་ལ་གནས་པ་ཤིང་གནས་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་བདུན་པ་གནས་གཞིའི་བསྡུ་བའི་བར། རྣམ་དབྱེ་བསྒྱུར་བ་བདུན་པོ་དང་། དགག་པའི་བསྡུ་བ་དང་ནི་བརྒྱད་དོ་དང་། བརྒྱད་པ་བོད་པ་ལ་བསྡུ་བ་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། བོད་པ་ལ་སྒྲ་གཞན་དང་། སྦྱོར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕྲད་དང་སྦྱོར་བ་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །（對於有三種སྐྱེས་བུ་的情況，有八種བྱེད་པའི་ཚིག་的組合，例如，樹枝繁茂的樹被稱為「繁茂的樹」，從第一個僅表示意義的組合，到第七個表示位置的組合，即「在樹上的」被稱為「樹上的」。七種變格和否定組合是第八種。第八種呼格應該排除在組合之外，因為呼格沒有與其他詞組合，並且與連線和組合分離。） གཉིས་པ་དགག་པའི་བསྡུ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། ངེས་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བའོ། །（第二，詳細解釋དགག་པའི་བསྡུ་བ་有三個方面：簡要說明，詳細解釋，以及通過詞源總結意義。） དང་པོ་ནི། མཚན་ཉིད་དབང་གིས་ཕྱེ་བ་ཡི། །མ་ཡིན་དགག་པ་བཅུ་བཞི་དང་། །མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་མེད་མོད་ཀྱི། །ཡུལ་དང་དུས་ཀྱིས་ཕྱེ་བ་ཡི། །མེད་པར་དགག་པ་བཅུ་གཅིག་དང་། །གང་ལྡན་དགག་པར་འདོད་པའོ། །（首先，根據特徵區分，有十四種「非」的否定；雖然沒有特徵上的區別，但根據地點和時間區分，有十一種「無」的否定；以及想要否定的任何事物。） གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་མ་ཡིན་པར་དགག་པ་བཤད་པ་ནི། གཞན་དང་མི་མཐུན་གཉེན་པོ་དང་། །ཆུང་དང་ཕྲ་དང་ཉུང་བ་དང་། །ཡུན་ཐུང་ལྷག་མ་མེད་པ་དང་། །མཐའ་དག་མིན་དང་བྲལ་བ་དང་། །དམན་དང་ཞན་དང་ཞུམ་པ་དང་། །འདྲ་བ་དག་ལས་དགག་པ་ནི། །མ་ཡིན་དགག་པར་འདོད་པ་ནི། །རྒྱུན་འདྲ་བ་དང་རང་བཞིན་དང་། །སྐབས་དང་རྟེན་གྱི་དབྱེ་བ་ཡིས། །（第二部分有兩個方面，首先解釋「非」的否定：與他者不一致，對立面，小，細，少，短暫，沒有剩餘，不是全部，分離，劣等，弱，沮喪，以及相似之處的否定，被認為是「非」的否定，通過相似的連續性，自性，場合和基礎的區分。） ཞེས་པ་གཞན་མ་ཡིན་དགག་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་བྲམ་ཟེ་མ་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། རིག་པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ལ་མ་རིག་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཆགས་པའི་གཉེན་པོ་ལ་མ་ཆགས་པ་དང་། གཟུགས་ཆུང་བ་ལ་གཟུགས་མེད་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཕྲ་བ་ལ་འདུ་ཤེས་མེད་པ་དང་། རྫས་ཉུང་བ་ལ་རྫས་མེད་པ་དང་། ཡུན་ཐུང་བ་ལ་ཡུན་མེད་པ་དང་། གྲངས་གཞན་ལྷག་མ་མེད་པ་ལ་གྲངས་མེད་པ་དང་། རྒྱུ་མཐའ་དག་ནི་འབྲས་བུ་མཐའ་དག་ལ་ངེས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ལ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་། བུ་དམན་པ་ལ་བུ་མེད་པ་དང་། འགྲོས་ཞན་པ་ལ་འགྲོས་མེད་པ་དང་། སྟོབས་ཞུམ་པ་ལ་སྟོབས་མེད་པ་དང་། རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་པ་ལ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་ཞེས་བརྗོད་པ་རྣམས་སོ། །（例如，說國王不是婆羅門，或者說與智慧不一致的是無明。對於貪戀的對立面是不貪戀，對於小的形體是沒有形體，對於細微的意識是沒有意識，對於少的物質是沒有物質，對於短暫的時間是沒有時間，對於沒有剩餘的其他數字是沒有數字，所有的因不是必然導致所有的果，與污垢分離的是涅槃，劣等的兒子是沒有兒子，弱的步態是沒有步態，沮喪的力量是沒有力量，與知識的形體不相似的被稱為非知識的形體。） འདི་དག་གིས་ནི་དགག་བ（這些是否定。）
【English Translation】 ག་གི་དང་། ལས་འཛིན་པའི་དང་། བ་གཉིས་པ་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱ་བ་རྣམས་སོ། །(These are the སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ of ག་གི་, ལས་འཛིན་པའི་, and བ་གཉིས་པ་.) གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། བྱེད་པའི་ཚིག་བཤད་པ་དང་། ལས་འཛིན་པ་བཤད་པ་དང་། བ་གཉིས་པ་བཤད་པའོ། །(The second part has three aspects: explaining བྱེད་པའི་ཚིག་, explaining ལས་འཛིན་པ་, and explaining བ་གཉིས་པ་.) དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དངོས་དང་། དགག་པའི་བསྡུ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །(The first part has two aspects: the actual meaning and the detailed explanation of དགག་པའི་བསྡུ་བ་.) དང་པོ་ནི། དེ་ལ་བྱེད་པ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། །དང་པོ་ནས་ནི་བདུན་པའི་མཐའ། །རྣམ་དབྱེ་བསྒྱུར་བ་བདུན་པོ་དང་། །ཕྲད་པ་སྦྱོར་བ་བྲལ་བའི་ཕྱིར། །གཞན་དང་སྦྱར་མེད་བོད་པ་སྤང་། །དགག་པ་དང་ནི་བརྒྱད་དུ་འདོད། །(Firstly, there are eight types of བྱེད་པ་: from the first to the seventh, the seven transformed cases, because they connect and combine. Exclude the vocative case, which does not combine with other words, and negation, making a total of eight.) ཅེས་པ་དེའི་སྐྱེས་བུ་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་ལ་བྱེད་པའི་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། ཤིང་ཡན་ལག་རྒྱས་པ་ལ་ཤིང་རྒྱས་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པའི་བསྡུ་བ་ནས། ཤིང་ལ་གནས་པ་ཤིང་གནས་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་བདུན་པ་གནས་གཞིའི་བསྡུ་བའི་བར། རྣམ་དབྱེ་བསྒྱུར་བ་བདུན་པོ་དང་། དགག་པའི་བསྡུ་བ་དང་ནི་བརྒྱད་དོ་དང་། བརྒྱད་པ་བོད་པ་ལ་བསྡུ་བ་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། བོད་པ་ལ་སྒྲ་གཞན་དང་། སྦྱོར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕྲད་དང་སྦྱོར་བ་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །(For the case where there are three སྐྱེས་བུ་, there are eight combinations of བྱེད་པའི་ཚིག་, for example, a tree with flourishing branches is called a 'flourishing tree,' from the first combination that only expresses meaning, to the seventh combination that expresses location, such as 'on the tree' being called 'tree-on.' The seven transformed cases and the negation combination are the eighth. The eighth, the vocative case, should be excluded from the combination because the vocative case does not combine with other words and is separate from connection and combination.) གཉིས་པ་དགག་པའི་བསྡུ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། ངེས་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བའོ། །(Secondly, the detailed explanation of དགག་པའི་བསྡུ་བ་ has three aspects: a brief explanation, a detailed explanation, and summarizing the meaning through etymology.) དང་པོ་ནི། མཚན་ཉིད་དབང་གིས་ཕྱེ་བ་ཡི། །མ་ཡིན་དགག་པ་བཅུ་བཞི་དང་། །མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་མེད་མོད་ཀྱི། །ཡུལ་དང་དུས་ཀྱིས་ཕྱེ་བ་ཡི། །མེད་པར་དགག་པ་བཅུ་གཅིག་དང་། །གང་ལྡན་དགག་པར་འདོད་པའོ། །(Firstly, distinguished by characteristics, there are fourteen negations of 'non-'; although there is no distinction in characteristics, distinguished by place and time, there are eleven negations of 'absence'; and whatever one wishes to negate.) གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་མ་ཡིན་པར་དགག་པ་བཤད་པ་ནི། གཞན་དང་མི་མཐུན་གཉེན་པོ་དང་། །ཆུང་དང་ཕྲ་དང་ཉུང་བ་དང་། །ཡུན་ཐུང་ལྷག་མ་མེད་པ་དང་། །མཐའ་དག་མིན་དང་བྲལ་བ་དང་། །དམན་དང་ཞན་དང་ཞུམ་པ་དང་། །འདྲ་བ་དག་ལས་དགག་པ་ནི། །མ་ཡིན་དགག་པར་འདོད་པ་ནི། །རྒྱུན་འདྲ་བ་དང་རང་བཞིན་དང་། །སྐབས་དང་རྟེན་གྱི་དབྱེ་བ་ཡིས། །(The second part has two aspects, first explaining the negation of 'non-': negation from that which is inconsistent with others, the opposite, small, subtle, few, short, without remainder, not all, separated, inferior, weak, depressed, and similar, is considered the negation of 'non-', through the distinction of similar continuity, self-nature, occasion, and basis.) ཞེས་པ་གཞན་མ་ཡིན་དགག་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་བྲམ་ཟེ་མ་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། རིག་པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ལ་མ་རིག་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཆགས་པའི་གཉེན་པོ་ལ་མ་ཆགས་པ་དང་། གཟུགས་ཆུང་བ་ལ་གཟུགས་མེད་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཕྲ་བ་ལ་འདུ་ཤེས་མེད་པ་དང་། རྫས་ཉུང་བ་ལ་རྫས་མེད་པ་དང་། ཡུན་ཐུང་བ་ལ་ཡུན་མེད་པ་དང་། གྲངས་གཞན་ལྷག་མ་མེད་པ་ལ་གྲངས་མེད་པ་དང་། རྒྱུ་མཐའ་དག་ནི་འབྲས་བུ་མཐའ་དག་ལ་ངེས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ལ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་། བུ་དམན་པ་ལ་བུ་མེད་པ་དང་། འགྲོས་ཞན་པ་ལ་འགྲོས་མེད་པ་དང་། སྟོབས་ཞུམ་པ་ལ་སྟོབས་མེད་པ་དང་། རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་པ་ལ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་ཞེས་བརྗོད་པ་རྣམས་སོ། །(For example, saying that a king is not a Brahmin, or saying that which is inconsistent with wisdom is ignorance. The opposite of attachment is non-attachment, the small form is no form, the subtle consciousness is no consciousness, the few substances are no substances, the short time is no time, the other number without remainder is no number, all causes do not necessarily lead to all effects, that which is separated from defilement is Nirvana, the inferior son is no son, the weak gait is no gait, the depressed power is no power, and that which is not similar to the form of knowledge is called the non-form of knowledge.) འདི་དག་གིས་ནི་དགག་བ(These are negations.)
ྱ་བཀག་ཤུལ་དུ་ཆོས་གཞན་འཕངས་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་པར་དགག་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཆོས་གཞན་འཕེན་མི་འཕེན་ཡང་བརྗོད་འདོད་ཀྱི་དབང་གིས་བཞག་པ་ཡིན་གྱི། སྒྲ་རང་གི་ངོས་ནས་བཞག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་མེད་དགག་བཤད་པ་ནི། རྒྱུན་འདྲ་བ་དང་རང་བཞིན་དང་། །སྐབས་དང་རྟེན་གྱི་དབྱེ་བ་ཡིས། །སྔར་དང་ཞིག་ནས་མེད་པ་ལ། །དབྱེ་བ་རྣམ་པ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། ཕན་ཚུན་དག་ལ་རང་བཞིན་དང་། །རྒྱུ་དང་རང་བཞིན་གཉིས་དབྱེ་བའི། །ཤིན་ཏུ་མེད་དང་བཅུ་གཅིག་ནི། །མེད་པར་དགག་པར་འདོད་པའོ། །ཞེས་པ་སྔ་ནས་མེད་པ་དང་ཞིག་ནས་མེད་པ་ལ། དབྱེ་བ་རྣམ་པ་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། །ཞེས་པ་བཤད་པའི་གཞིའོ། །དེ་གང་ཞེ་ན། སེམས་ཅན་མ་སྐྱེས་པ་ལྟ་བུ་རྒྱུན་འདྲ་བ་སྔ་ན་མེད་པ་དང་། ས་བོན་ལ་མྱུ་གུ་ལྟ་བུ་རང་བཞི་སྔ་ན་མེད་པ་དང་། གསེར་ལ་རྣ་རྒྱན་ལྟ་བུ་གནས་སྐབས་སྔ་ན་མེད་པ་དང་། ས་ཕྱོགས་ན་བུམ་པ་ལྟ་བུ་རྟེན་སྔ་ན་མེད་པའི་དབྱེ་བ་ཡིས་སྔ་ན་མེད་པ་བཞི་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ཤི་བ་ལྟ་བུ་རྒྱུན་འདྲ་བ་ཞིག་ནས་མེད་པ་དང་། མྱུ་གུ་ལ་ས་བོན་ལྟ་བུ་རང་བཞིན་ཞིག་ནས་མེད་པ་དང་། རྣ་རྒྱན་ལ་གསེར་གྱི་ཕྱེ་མ་ལྟ་བུ་གནས་སྐབས་ཞིག་(ཤིག་)ནས་མེད་པ་དང་། བུམ་པ་ཡུལ་གཞན་དུ་འཕོས་པ་ལྟ་བུ། རྟེན་ལ་ཞིག་ནས་མེད་པ་སྟེ། ཞིག་ནས་མེད་པ་བཞིའོ། །བརྒྱད་པོ་དེའི་སྟེང་དུ་ཕན་ཚུན་གཅིག་དག་ལ་གཅིག་གི་རང་བཞིན་མེད་པ་དང་དགུའོ། །ནམ་མཁའ་ལ་མེ་ཏོག་གི་རྒྱུ་དང་རང་བཞིན་ཤིན་ཏུ་མེད་པ་གཉིས་ཀྱི་དབྱེ་བས་ཤིན་ཏུ་མེད་པ་གཉིས་དང་བཅུ་གཅིག་གོ །གསུམ་པ་དགག་པའི་ངེས་ཚིག་ 24-6-18a བཤད་པ་ནི། ཀུན་ཏུ་ལྡོག་ཕྱིར་དགག་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་དགག་བྱ་ཚིག་གིས་ཟིན་པར་འགོག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའོ། །རྣམ་འགྲེལ་མཛད་པའི་གཞུང་ལས་ནི། ཤེས་བྱ་དང་གཞལ་བྱ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་དགག་བྱ་ཚིག་གིས་ཟིན་པར་འགོག་པ་མ་ཡིན་ཡང་། དགག་པར་འཆད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། གཞན་སེལ་དུ་ཁས་ལེན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལས་འཛིན་པའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ་ནི། དེ་ཉིད་གཞན་དུ་མི་བརྗོད་དང་། །འདྲ་བ་གཞན་དང་བྱེ་བྲག་གི །ཚིག་སྦྱོར་བྱེད་པ་ལས་འཛིན་ནོ། །ཞེས་པ་བུམ་སྣམ་ལྟར་རྫས་ལྡོག་གཉིས་ཀ་དེ་ཉིད་དུ་མི་བརྗོད་པ་དང་། བསལ་བ་དང་བསལ་བ་ཉིད་ལྟ་བུ་རྫས་ལྡོག་གཉིས་ཀ་གཞན་དུ་མི་བརྗོད་པ་དང་། ཨུཏྤ་ལ་དང་། བཻཌཱུརྻའི་སྔོན་པོ་ལྟ་བུ་རྫས་དེ་ཉིད་དང་། ལྡོག་པ་གཞན་དུ་མི་བརྗོད་པ་དང་། བྱས་མི་རྟག་ལྟ་བུ་ལྡོག་པ་དེ་ཉིད་དང་། རྫས་གཞན་དུ་མི་བརྗོད་པའི་ཚིག་སྦྱོར་བྱེད་པ་དང་། ལ་དང་། ཚང་མང་གི་མེ་དང་རྫས་འདྲ་བ་གཞན་དང་། སྐྱེས་བུ་སེང་གེ་ལྟ་བུ་ལྡོག་པ་འདྲ་བ་གཞན་གྱི་ཚིག་སྦྱོར་བྱེད་པ་དང་། མེ་ཚ་ཞིང་རྩུབ་པ་ལྟ་བུ་བྱེ་བྲག་གི་ཚིག་སྦྱོར་བྱེད་པ་དང་གསུམ་མོ། །སྒྲ་དོ
【現代漢語翻譯】 『遮遣』是指爲了排除其他宗義而進行的遮止。是否排除其他宗義，取決於表達者的意願，而不是從詞語本身的層面來確立。第二，解釋『無遮』：如同連續、自性，場合和所依的差別，對於先前不存在和消逝后不存在的事物，有八種區分。相互之間以及自性，原因和自性兩種區分，極其不存在和十一種，被認為是『無遮』。『對於先前不存在和消逝后不存在的事物，有八種區分』，這是解釋的基礎。那是什麼呢？例如，眾生未出生，是連續相似的先前不存在；種子之於苗芽，是自性先前不存在；黃金之於耳環，是場合先前不存在；地方之於瓶子，是所依先前不存在，通過這些區分，有四種先前不存在。同樣，眾生死去，是連續相似的消逝后不存在；苗芽之於種子，是自性消逝后不存在；耳環之於金粉，是場合消逝后不存在；瓶子轉移到其他地方，是所依消逝后不存在，這是四種消逝后不存在。在這八種之上，相互之間不存在彼此的自性，這是第九種。虛空之中，花朵的原因和自性極其不存在，通過這兩種區分，有兩種極其不存在，總共十一種。第三，解釋『遮止』的詞義：因為完全相反，所以是遮止。意思是，因為遮止對像被詞語所包含。在《釋量論》的著作中，知識對像和可衡量對像等，即使遮止對像沒有被詞語完全包含，也必須解釋為遮止，因為承認是『他者排除』。第二，解釋『持業釋』的總結：不將彼者說成其他，相似於其他和差別的詞語組合是『持業釋』。例如，瓶子和氆氌一樣，體和反體都不說成其他；排除和排除本身一樣，體和反體都不說成其他；烏 উৎপala（梵文，utpala，藍色蓮花）和青金石的藍色一樣，體是那個本身，反體不說成其他；所作和無常一樣，反體是那個本身，體不說成其他的詞語組合；如同『具』和『總多』的火和物質一樣，相似於其他的體；如同人獅一樣，相似於其他的反體；如同火的熱和粗糙一樣，是差別的詞語組合，共有三種。聲音的意義。
【English Translation】 'Negation' refers to the exclusion made to reject other tenets. Whether or not to exclude other tenets depends on the speaker's intention, not on the establishment from the perspective of the word itself. Second, explaining 'non-affirming negation': Like continuity, nature, occasion, and the distinction of the basis, for things that did not exist before and do not exist after ceasing, there are eight distinctions. Between each other and nature, the distinction between cause and nature, extreme non-existence and eleven, are considered 'non-affirming negation'. 'For things that did not exist before and do not exist after ceasing, there are eight distinctions,' this is the basis of the explanation. What are they? For example, a sentient being not yet born is a continuity-like prior non-existence; a sprout in relation to a seed is a nature-like prior non-existence; an earring in relation to gold is an occasion-like prior non-existence; a pot in relation to a place is a basis-like prior non-existence. Through these distinctions, there are four prior non-existences. Similarly, a sentient being having died is a continuity-like subsequent non-existence; a seed in relation to a sprout is a nature-like subsequent non-existence; gold powder in relation to an earring is an occasion-like subsequent non-existence; a pot having been moved to another place is a basis-like subsequent non-existence. These are four subsequent non-existences. On top of these eight, the absence of each other's nature between each other is the ninth. In the sky, the cause and nature of a flower are extremely non-existent; through these two distinctions, there are two extreme non-existences, totaling eleven. Third, explaining the etymology of 'negation': Because it completely reverses, it is negation. It means that the object of negation is prevented from being encompassed by the word. In the treatise of the Compendium of Valid Cognition, even if the objects of knowledge and objects to be measured are not completely encompassed by the word of negation, they must be explained as negation because it is acknowledged as 'other-exclusion'. Second, explaining the summary of the karmadhāraya compound: Not stating that the thing itself is other, and combining words that are similar to others and different is a karmadhāraya compound. For example, like a pot and felt, neither the substance nor the exclusion are stated as other; like exclusion and exclusion itself, neither the substance nor the exclusion are stated as other; like the blue of an উৎপala (Sanskrit, utpala, blue lotus) and lapis lazuli, the substance is that itself, and the exclusion is not stated as other; like 'made' and 'impermanent', the exclusion is that itself, and the substance is not stated as other in the word combination; like the fire and substance of 'possessing' and 'multitude', the substance is similar to other; like a man-lion, the exclusion is similar to other; like the heat and roughness of fire, it is a word combination of difference, there are three types. The meaning of sound.
ན་ནི། ལས་ཉིད་གཞི་ཡིན་ལ། དེ་འཛིན་པས་ན་ལས་འཛིན་ཞེས་སམ། ཡང་ན་ལས་གཉིས་གཞི་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པས་ན་ལས་འཛིན་པའི་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་བ་གཉིས་པའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ་ནི། གྲངས་དང་བསྡུས་དོན་སྦྱོར་བ་ཡིས། །གཅིག་དང་ཐ་དད་སྦྱོར་བྱེད་པ། །བ་གཉིས་པར་ནི་དད་པའོ། །ཞེས་པ་དཔེར་ན། ལྔ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའི་གྲངས་དང་། ཕུང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའི་བསྡུས་དོན་སྦྱར་བའི་སྒོ་ནས་ཕུང་པོ་ལྔ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ནི་བ་གཉིས་པ་ 24-6-18b དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བར་འདོད་དོ། །ཡང་དྲུག་འགྲོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པ་དང་། གྲོང་དྲུག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་ཐ་དད་དུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པ་དང་གཉིས་སོ། ། ༈ དགུ་པ་ཟླས་དབྱེ་བའི་བསྡུ་བ། བཅུ་པ་ཕྱོགས་ཙམ་སྟོན་པའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ། དགུ་པ་ཟླས་དབྱེ་བའི་བསྡུ་བ་བཤད་པ་ནི། བསྡུ་བའི་ཕྱིར་དང་དབྱེ་ཕྱིར་དང་། །ཉེ་བར་ཐ་དད་སྦྱོར་བྱའི་ཕྱིར། །འདས་མ་ཐག་དང་གཞན་དག་དང་། །ལན་གྲངས་གཞན་ལ་སྦྱོར་བྱེད་པ། །ཟླས་དབྱེ་བ་ཞེས་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ས་དང་། ཆུ་དང་། མེ་དང་། རླུང་ནི་འབྱུང་བའོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བསྡུ་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། འབྱུང་བ་ནི་ས་དང་། ཆུ་དང་། མེ་དང་རླུང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དབྱེ་བའི་སྦྱོར་བ་དང་གཉིས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཉེ་བར་ཏེ། ཤིན་ཏུ་ཐ་དད་གོ་བྱེད་དུ་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར་ཟླ་བོ་དང་དབྱེ་བ་ཡིན་པས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་བསྡུ་བ་ཞེས་འདོད་དོ། །བསྡུ་བ་ལ་ཡང་། དེ་ལྟར་འདི་དང་ཡང་འདི་དང་། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་འདས་མ་ཐག་པ་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། གཉིས་མ་གྲུབ་ན་འགལ་བ་དང་། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་མིང་མ་སྨོས་པ་གཞན་དག་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། ལྷ་དང་། མི་དང་། ལྷ་མ་ཡིན་དང་། དྲི་ཟར་བཅས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཞེས་པ་ལ་ལྟ་བུ་ལན་གྲངས་གཞན་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པའི་བསྡུ་བ་དང་གསུམ་མོ། །གཉིས་མ་གྲུབ་ན་ཞེས་པའི་གཉིས་ནི་རྗེས་སུ་འགྲོ་ལྡོག་གཉིས་ལ་བྱའོ། །བཅུ་པ་ཕྱོགས་ཙམ་སྟོན་པའི་བསྡུ་བ་ནི། རང་གི་རིགས་ཙམ་བསྡུད་(སྡུད་)བྱེད་ཅིང་། །ཕྱོགས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་སྤོང་བ་དང་། །རིགས་ཀྱི་ཚད་ཀྱང་མི་འཛིན་པས། །ཕྱོགས་ཙམ་སྟོན་པ་སྦྱོར་བའོ། །ཞེས་པའི་དོན་ནི། མདོ་ལས། ཀྱེ་རྒྱལ་བའི་སྲས་དག་ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་ནི་སེམས་ཙམ་མོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། སེམས་རང་གི་རིགས་དང་། སེམས་ 24-6-19a མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་རྣམས་ཞེས་སྦྱར་རོ། ། ༈ ཚིག་གི་ཕྲད་བཤད་པ་ལ། ཚིག་ཕྲད་དང་པོ་ནས་ཚིག་ཕྲད་བཅུ་པའི་བར། གཉིས་པ་ཚིག་ཕྲད་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། གང་ཞིག་རང་གི་དོན་མེད་ཅིང་། །དོན་གྱི་མིང་ལ་གསལ་བྱེད་པ། །ཚིག་གི་ཕྲད་ཅེས་བྱ་བ་སྟེ། །དེ་ལྡན་ཕྲད་དང་བཅས་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་དཔེར་ན། ལྕགས་གཉིས་སྦྱོར་བའི་
【現代漢語翻譯】 問：業本身是基礎嗎？因為執持它，所以稱為執業嗎？或者因為將兩種業執持為一個基礎，所以稱為執業者的集合嗎？ 第三個，解釋第二個『ba』的集合：通過數字和集合意義的結合，連線單一和差異，第二個『ba』是信仰。例如，像『五』這樣的數字，和像『蘊』這樣的集合意義結合，形成『五蘊』，這被認為是第二個『ba』的執業者的集合。此外，像『六道』這樣連線成一體，和像『六城』這樣連線成差異，這是兩種情況。 第九個，解釋通過類別的區分的集合，第十個，解釋僅指示方向的集合： 解釋第九個，通過類別的區分的集合：爲了集合和區分的目的，爲了接近和區分的目的，爲了連線過去和連線其他數量，這被稱為通過類別區分。例如，地、水、火、風是元素。像這樣，這是集合的連線。而像元素是地、水、火、風這樣，這是區分的連線。這兩種情況都非常接近，因為它們用於清楚地區分，所以因為它們是類別和區分，所以被稱為通過類別區分的集合。在集合中，像『像這樣，這個和這個』這樣，是集合剛剛過去的。像『如果兩者不成立，就是矛盾』這樣，是集合未提及的其他。像『天、人、非天和乾闥婆的世界』這樣，是連線到其他數量的集合。如果兩者不成立，這裡的『兩者』指的是隨行和違背兩者。 第十個，僅指示方向的集合：僅集合自己的類別，完全避免所有方向，並且不執持類別的界限，這就是指示方向的連線。其含義是，如經中所說：『諸位佛子，這三界僅僅是心。』像這樣，心是自己的類別，而心不是所有方向。 關於解釋詞的助詞，從第一個詞的助詞到第十個詞的助詞： 第二，解釋詞的助詞分為兩種：定義和分類。第一種是：任何沒有自己意義，但能闡明意義的詞，被稱為詞的助詞。擁有它就是擁有助詞。例如，連線兩個鐵。
【English Translation】 Q: Is karma itself the basis? Because it is held, is it called holding karma? Or because holding two karmas as one basis, is it called the collection of karma holders? Third, explaining the collection of the second 'ba': Through the combination of number and collective meaning, connecting the singular and the different, the second 'ba' is faith. For example, like the number 'five', and the collective meaning like 'skandha', combined to form 'five skandhas', this is considered the collection of karma holders of the second 'ba'. Furthermore, like 'six realms' connecting into one, and like 'six cities' connecting into difference, these are two situations. Ninth, explaining the collection through category distinction, tenth, explaining the collection that only indicates direction: Explaining the ninth, the collection through category distinction: For the purpose of collection and distinction, for the purpose of approaching and distinguishing, for connecting the past and connecting other quantities, this is called distinction through category. For example, earth, water, fire, and wind are elements. Like this, this is the connection of collection. And like the elements are earth, water, fire, and wind, this is the connection of distinction. Both of these are very close, because they are used to clearly distinguish, so because they are category and distinction, it is called the collection through category distinction. In collection, like 'like this, this and this', is collecting what has just passed. Like 'if both are not established, it is a contradiction', is collecting others that are not mentioned. Like 'the world of gods, humans, asuras, and gandharvas', is a collection that connects to other quantities. If both are not established, the 'both' here refers to both following and opposing. Tenth, the collection that only indicates direction: Only collecting its own category, completely avoiding all directions, and not holding the boundaries of the category, this is the connection that indicates direction. Its meaning is, as said in the sutra: 'Oh sons of the Victorious Ones, these three realms are only mind.' Like this, mind is its own category, and mind is not all directions. Regarding explaining the particles of words, from the first particle of words to the tenth particle of words: Second, explaining the particles of words is divided into two: definition and classification. The first is: Anything that does not have its own meaning, but clarifies the meaning of the word, is called a particle of words. Having it is having a particle. For example, connecting two irons.
ཚལ་བཞིན་དུ། རང་གིས་དོན་མི་སྟོན་ཀྱང་ཚིག་གཞན་གྱི་དོན་སྟོན་པ་ལ་ཕན་འདོགས་པར་བྱེད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་། ཆོས་ཀྱི་གཏམ་བྱ་བའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ནི་བསྡུ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བརྗོད་པའི་ཚེ་ན། ལ་དང་། ཀྱེ་དང་། ནི་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཕྲད་རྐྱང་པ་དང་། འདུས་པའོ། །དང་པོ་ལ། དེ་མ་ཐག་ཏུ་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྲད་རྐྱང་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ཞེས་གྲགས་པ་དེ་སྡོམ་དུ་བསྡུས་ན། གང་ཅི་དེ་འདི་ད་ན་སྟེ། །དང་ནི་ཀྱང་ཡང་ཁོ་ན་ཉིད། །ཙམ་འབའ་ཡང་དག་སོགས་ཚུལ་བཞིན། །ཅིང་ལ་ཀྱི་ཀྱིས་ལས་ནས་དུ། །འོ་སོགས་འོ་ནའམ་དག་སོགས། །པ་བ་ཕྲད་རྐྱང་སུམ་ཅུ་གཉིས། །ཞེས་པའོ། །དེ་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དེ་ལ་ཕྲད་ཀྱི་འཇུག་པ་ནི། །གང་ནི་འདྲི་བའི་ཚིག་གི་དོན། །སྤྱི་ལ་ཁྱབ་པར་སྦྱོར་བ་སྟེ། །སླར་བསྡུད་(སྡུད་)པ་ལ་ཀུན་ཏུ་སྤང་། །ཞེས་པའི་དོན། གང་ཞེས་པ་སྤྱི་སྒྲ་ཡིན་ལ། འདི་ལྟར་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་སླར་བསྡུ་བའི་ཚིག་བཅུ་པོ་ལ་སྤང་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཅི་ལ་སོགས་པ་དེ་བཞིན་ཏེ། །སྐབས་ཀྱིས་ཁྱབ་པ་བརྩི་བར་བྱ། །ཞེས་པ་ཅི་དང་། ཇི་དང་། སུ་ལ་སོགས་པའང་གང་ཞེས་བརྗོད་པ་དེ་བཞིན་ཏེ། དེ་དང་འདྲ་ 24-6-19b བར། འདྲི་ཚིག་དང་། སྤྱི་ལ་ཁྱབ་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཅི་ཞིག་དང་། ཇི་ཞིག་དང་། སུ་ཞིག་དང་། ཅི་སྙེད། སུ་དག་ཅེས་སོགས་སྐབས་ཀྱི་ཁྱབ་པ་སྟེ། སྐབས་དང་བསྟུན་ནས་བརྩི་བར་བྱའོ། །གསུམ་པ་ནི། དེ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གི་དོན། །ཐ་སྙད་དབང་དུ་འཇུག་པ་གསུམ། །འདས་དང་རྣམ་གྲངས་གཞན་པ་དང་། །ལྷག་མ་དག་དང་བཅས་པའོ། །ཞེས་པ་དེ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གི་དོན་ནི། །ཐ་སྙད་ལ་འཇུག་པ་དང་། དངོས་པོ་ལ་འཇུག་པ་དང་། དུས་ལ་འཇུག་པ་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་གྱི་དེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་འདས་པ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ཅིག་ཤོས་དེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རྣམ་གྲངས་གཞན་ལ་འཇུག་པ་དང་། ལྷ་མཆོད་དེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ལྷག་མ་དག་དང་བཅས་པའོ། །གཉིས་པ་དངོས་པོ་ལ་འཇུག་པ་ནི། བདེན་པ་དག་དང་གསང་བ་དང་། །བདག་གི་བ་དང་ཕ་རོལ་པོའི། །དངོས་པོ་དག་ལ་འཇུག་པ་བཞི། །ཞེས་པ་དེ་ཡིན་ཞེས་དང་། དེ་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུའི་ཚིག་དང་། བདག་གི་དེ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། དེ་ལ་རྒྱོབ་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའི་ཚིག་བཞི་དང་སྦྱར་རོ། །གསུམ་པ་དུས་ལ་འཇུག་པ་ནི། །འདས་པ་དང་ནི་མ་འོངས་པའི། །དུས་ཉིད་ལ་ནི་འཇུག་པ་གཉིས། །ཞེས་པ། དེའི་ཚེ་དེའི་དུས་ནི། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་འདས་པ་ལ་འཇུག་པ་དང་། དེ་ལྟ་བུ་ཞིག་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་མ་འོངས་པ་ལ་འཇུག་པ་གཉིས་སོ། །མ་འོངས་པ་ལ་འཇུག་པའི་དཔེ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། མང་དུ་ཐོས་པ་ཐོས་པ་འདོད།
【現代漢語翻譯】 如同裝飾一般，雖然自己不直接表達意義，但有助於表達其他詞的意義，例如，在說『向佛陀敬禮，爲了講述佛法，僧眾應當聚集』時，『ལ་』（la，梵文無，梵文羅馬擬音la，漢語字面意思：與、在、向），『ཀྱེ་』（kye，梵文無，梵文羅馬擬音kye，漢語字面意思：喂、啊），『ནི་』（ni，梵文無，梵文羅馬擬音ni，漢語字面意思：是、乃）等詞就屬於這種情況。第二類分為兩種：單純的虛詞和複合的虛詞。 第一種，通常所說的緊接著要解釋的三十二個單純虛詞，可以概括為：『གང་』（gang，梵文無，梵文羅馬擬音gang，漢語字面意思：誰、何），『ཅི་』（ci，梵文無，梵文羅馬擬音ci，漢語字面意思：什麼），『དེ་』（de，梵文無，梵文羅馬擬音de，漢語字面意思：那），『འདི་』（'di，梵文無，梵文羅馬擬音di，漢語字面意思：這），『ད་』（da，梵文無，梵文羅馬擬音da，漢語字面意思：現在），『ན་』（na，梵文無，梵文羅馬擬音na，漢語字面意思：在、如果），『སྟེ་』（ste，梵文無，梵文羅馬擬音ste，漢語字面意思：是、乃），『དང་』（dang，梵文無，梵文羅馬擬音dang，漢語字面意思：和、與），『ནི་』（ni，梵文無，梵文羅馬擬音ni，漢語字面意思：是、乃），『ཀྱང་』（kyang，梵文無，梵文羅馬擬音kyang，漢語字面意思：也、還），『ཡང་』（yang，梵文無，梵文羅馬擬音yang，漢語字面意思：也、還），『ཁོ་』（kho，梵文無，梵文羅馬擬音kho，漢語字面意思：他、自己），『ན་』（na，梵文無，梵文羅馬擬音na，漢語字面意思：在、如果），『ཉིད་』（nyid，梵文無，梵文羅馬擬音nyid，漢語字面意思：自己、本身），『ཙམ་』（tsam，梵文無，梵文羅馬擬音tsam，漢語字面意思：僅僅、只），『འབའ་』（'ba，梵文無，梵文羅馬擬音ba，漢語字面意思：僅僅、只），『ཡང་』（yang，梵文無，梵文羅馬擬音yang，漢語字面意思：也、還），『དག་』（dag，梵文無，梵文羅馬擬音dag，漢語字面意思：所有、全部），『སོགས་』（sogs，梵文無，梵文羅馬擬音sogs，漢語字面意思：等等），『ཚུལ་』（tshul，梵文無，梵文羅馬擬音tshul，漢語字面意思：方式、方法），『བཞིན་』（bzhin，梵文無，梵文羅馬擬音bzhin，漢語字面意思：如同、像），『ཅིང་』（cing，梵文無，梵文羅馬擬音cing，漢語字面意思：並且、而），『ལ་』（la，梵文無，梵文羅馬擬音la，漢語字面意思：與、在、向），『ཀྱི་』（kyi，梵文無，梵文羅馬擬音kyi，漢語字面意思：的），『ཀྱིས་』（kyis，梵文無，梵文羅馬擬音kyis，漢語字面意思：通過、由），『ལས་』（las，梵文無，梵文羅馬擬音las，漢語字面意思：從、比），『ནས་』（nas，梵文無，梵文羅馬擬音nas，漢語字面意思：從、之後），『དུ་』（du，梵文無，梵文羅馬擬音du，漢語字面意思：在、向），『འོ་』（'o，梵文無，梵文羅馬擬音o，漢語字面意思：哦、啊），『སོགས་』（sogs，梵文無，梵文羅馬擬音sogs，漢語字面意思：等等），『འོ་ན་』（'o na，梵文無，梵文羅馬擬音o na，漢語字面意思：那麼、如果），『འམ་』（'am，梵文無，梵文羅馬擬音am，漢語字面意思：或者），『དག་』（dag，梵文無，梵文羅馬擬音dag，漢語字面意思：所有、全部），『སོགས་』（sogs，梵文無，梵文羅馬擬音sogs，漢語字面意思：等等），『པ་』（pa，梵文無，梵文羅馬擬音pa，漢語字面意思：者），『བ་』（ba，梵文無，梵文羅馬擬音ba，漢語字面意思：者），這三十二個單純虛詞。』 下面詳細解釋這些虛詞。在三十二個虛詞中，第一個是：『關於虛詞的用法：『གང་』（gang，梵文無，梵文羅馬擬音gang，漢語字面意思：誰、何）用於疑問句，普遍適用，但應避免用於總結。』意思是，『གང་』（gang，梵文無，梵文羅馬擬音gang，漢語字面意思：誰、何）是一個通用詞，類似於『是這樣的』，但應避免用於後面將要提到的十個總結性詞語。 第二個是：『ཅི་』（ci，梵文無，梵文羅馬擬音ci，漢語字面意思：什麼）等詞也是如此，應根據語境來理解。』意思是，『ཅི་』（ci，梵文無，梵文羅馬擬音ci，漢語字面意思：什麼）、『ཇི་』（ji，梵文無，梵文羅馬擬音ji，漢語字面意思：如何）、『སུ་』（su，梵文無，梵文羅馬擬音su，漢語字面意思：誰）等詞也與『གང་』（gang，梵文無，梵文羅馬擬音gang，漢語字面意思：誰、何）類似，用於疑問句和普遍情況。例如，『什麼』、『如何』、『誰』、『多少』、『哪些』等，應根據語境來理解。 第三個是：『關於『དེ་』（de，梵文無，梵文羅馬擬音de，漢語字面意思：那）的用法，有三種情況：指稱、事物和時間。』意思是，『དེ་』（de，梵文無，梵文羅馬擬音de，漢語字面意思：那）這個詞有三種用法：指稱、事物和時間。第一種是指稱，如『之前的那個』指過去，『另一個那個』指其他類別，『供奉神靈的那個』指剩餘的東西。第二種是指事物，『用於指稱真理、秘密、我的和別人的事物』，如『那是真的』、『不要那樣做』，『我的那個』、『給他那個』等。 第三種是指時間，『用於指過去和未來』，如『那時』、『那個時候』指過去，『將會發生那樣的事』指未來。未來用法的例子如：『如所說，多聞者渴望聽到更多』。
【English Translation】 Like an ornament, although it does not directly express meaning itself, it helps to express the meaning of other words. For example, when saying 'Homage to the Buddha, for the sake of teaching the Dharma, the Sangha should gather,' words like 'ལ་' (la, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: la, literal meaning: with, in, to), 'ཀྱེ་' (kye, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: kye, literal meaning: hey, ah), 'ནི་' (ni, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ni, literal meaning: is, namely) belong to this category. The second category is divided into two types: simple particles and compound particles. The first type, the thirty-two simple particles that are usually said to be explained next, can be summarized as: 'གང་' (gang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: gang, literal meaning: who, what), 'ཅི་' (ci, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ci, literal meaning: what), 'དེ་' (de, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: de, literal meaning: that), 'འདི་' ('di, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: di, literal meaning: this), 'ད་' (da, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: da, literal meaning: now), 'ན་' (na, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: na, literal meaning: in, if), 'སྟེ་' (ste, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ste, literal meaning: is, namely), 'དང་' (dang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: dang, literal meaning: and, with), 'ནི་' (ni, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ni, literal meaning: is, namely), 'ཀྱང་' (kyang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: kyang, literal meaning: also, still), 'ཡང་' (yang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: yang, literal meaning: also, still), 'ཁོ་' (kho, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: kho, literal meaning: he, self), 'ན་' (na, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: na, literal meaning: in, if), 'ཉིད་' (nyid, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: nyid, literal meaning: self, itself), 'ཙམ་' (tsam, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: tsam, literal meaning: only, just), 'འབའ་' ('ba, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ba, literal meaning: only, just), 'ཡང་' (yang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: yang, literal meaning: also, still), 'དག་' (dag, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: dag, literal meaning: all, entire), 'སོགས་' (sogs, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: sogs, literal meaning: etc.), 'ཚུལ་' (tshul, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: tshul, literal meaning: manner, method), 'བཞིན་' (bzhin, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: bzhin, literal meaning: like, as), 'ཅིང་' (cing, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: cing, literal meaning: and, while), 'ལ་' (la, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: la, literal meaning: with, in, to), 'ཀྱི་' (kyi, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: kyi, literal meaning: of), 'ཀྱིས་' (kyis, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: kyis, literal meaning: through, by), 'ལས་' (las, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: las, literal meaning: from, than), 'ནས་' (nas, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: nas, literal meaning: from, after), 'དུ་' (du, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: du, literal meaning: in, to), 'འོ་' ('o, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: o, literal meaning: oh, ah), 'སོགས་' (sogs, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: sogs, literal meaning: etc.), 'འོ་ན་' ('o na, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: o na, literal meaning: then, if), 'འམ་' ('am, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: am, literal meaning: or), 'དག་' (dag, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: dag, literal meaning: all, entire), 'སོགས་' (sogs, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: sogs, literal meaning: etc.), 'པ་' (pa, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: pa, literal meaning: -er), 'བ་' (ba, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ba, literal meaning: -er).' Now, let's explain these particles in detail. Among the thirty-two particles, the first is: 'Regarding the usage of particles: 'གང་' (gang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: gang, literal meaning: who, what) is used in interrogative sentences, universally applicable, but should be avoided in summaries.' This means that 'གང་' (gang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: gang, literal meaning: who, what) is a general term, similar to 'it is like this,' but should be avoided in the ten summarizing words that will be mentioned later. The second is: 'ཅི་' (ci, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ci, literal meaning: what) and other words are similar, and should be understood according to the context.' This means that 'ཅི་' (ci, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ci, literal meaning: what), 'ཇི་' (ji, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: ji, literal meaning: how), 'སུ་' (su, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: su, literal meaning: who) and other words are similar to 'གང་' (gang, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: gang, literal meaning: who, what), and are used in interrogative sentences and general situations. For example, 'what,' 'how,' 'who,' 'how much,' 'which,' etc., should be understood according to the context. The third is: 'Regarding the usage of 'དེ་' (de, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: de, literal meaning: that), there are three situations: reference, things, and time.' This means that the word 'དེ་' (de, Sanskrit: none, Romanized Sanskrit: de, literal meaning: that) has three usages: reference, things, and time. The first is reference, such as 'the previous one' referring to the past, 'the other one' referring to other categories, 'the one for offering to the gods' referring to the remaining things. The second is referring to things, 'used to refer to truth, secrets, my and others' things,' such as 'that is true,' 'do not do that,' 'that is mine,' 'give him that,' etc. The third is referring to time, 'used to refer to the past and future,' such as 'at that time,' 'that moment' referring to the past, 'such a thing will happen' referring to the future. An example of future usage is: 'As it is said, the learned desire to hear more.'
།གཙང་སྦྲ་ཅན་ནི་གཙང་ལ་དགའ། །དཀའ་སྤྱད་རྣམས་ནི་དེས་མི་འཇིགས། །སྐྱེ་རྒུ་གོམས་པའི་ལམ་དུ་འགྲོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །འོ་ན་དེ་ཞེས་པའི་ཚིག་མི་འཇུག་པའི་ 24-6-20a སྐབས་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། བདག་ཉིད་ད་ལྟ་ཉིད་ལ་སྤངས། །ཞེས་པ་དངོས་པོའི་སྐབས་སུ་བདག་ཉིད་ཀྱི་དངོས་པོ་དང་། དུས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ད་ལྟར་བ་ཉིད་ལ་ནི་དེ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འཇུག་པ་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། རིང་བའི་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེ་ལྟར་ངེས་སམ་ཞེ་ན། དངོས་པོས་དུས་ནི་མི་འདོར་ཏེ། །ཀུན་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་པ་དངོས་པོ་ལ་འཇུག་པ་བཞི་པོ་དེས་ནི་དུས་གསུམ་ཅར་མི་འགལ་ཏེ། དཔེར་ན། སྔོན་གྱི་དེ་དང་ད་ལྟའི་དེ། །དེ་བཞིན་དེ་ཡི་གནས་སུ་ཆེ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དོན་འདི་དག་སུམ་ཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། གང་མིང་གི་ནི་ཡ་མཐའ་ན། །གསུམ་པ་ལ་ནི་ཨེ་སྦྱར་བ། །ཐ་སྙད་དབང་དུ་གསུམ་ཡིན་ཏེ། །དངོས་པོའི་དབང་དུ་བཞི་རུ་སྦྱར། །དུས་ཀྱི་དབང་བྱས་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་ནི། འདི་ཚིག་འདས་དང་མ་འོངས་དང་། །སྐབས་ཀྱི་དངོས་པོ་གཞན་ལ་འཇུག །ཅེས་པ་འཇུག་ཡུལ་གསུམ་མོ། །གསུམ་པ་དེ་ལའང་གཉིས་ཡོད་དོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། གང་ཞིག་ལས་ནི་ལྟོས་བྱས་པའི། །ཉེ་བ་དག་དང་མངོན་སུམ་པའི། །དངོས་པོ་དག་ཀྱང་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ཉེ་བའི་དངོས་པོ་དང་། མངོན་སུམ་པའི་དངོས་པོ་ལ་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་མི་འཇུག་པའི་ཡུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སྤང་བར་བྱ་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། །ལྐོག་ཏུ་གྱུར་དང་རིང་བ་དང་། །གལ་ཏེ་བསྟན་བྱ་དུས་ཉིད་ན། །འདས་དང་མ་འོངས་སྤང་བར་བྱ། །ཞེས་པ་བསྟན་བྱ་དུས་ད་ལྟར་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཚེ་ན་འདས་མ་འོངས་གཉིས་ལ་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་སྤང་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་གང་ཞེས་དང་། དེ་ཞེས་དང་། འདི་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གསུམ་ཀ་ 24-6-20b ལ་རྣམ་དབྱེ་བདུན་ནམ། དྲུག་དང་སྦྱར་དུ་ཡོད་དོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། དེ་རྣམས་ཀུན་ལ་བསྒྱུར་བ་ལྡན། །ཞེས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་འདི་ལྟར། གང་ལ་གང་གིས་གང་གི་ཕྱིར། །གང་ལས་གང་གི་གང་ལ་གནས། །དེ་ལ་དེ་ཡིས་དེ་ཡི་ཕྱིར། །དེ་ལས་དེ་ཡི་དེ་ལ་གནས། །འདི་ལ་འདི་ཡིས་འདི་ཡི་ཕྱིར། །འདི་ལས་འདི་ཡི་འདི་ལ་གནས། །ཞེས་པ་དྲུག་དང་། དེའི་སྔོན་དུ་གང་དེ་འདི་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པ་དང་བདུན་ནོ། །ཕྲད་ལྔ་པ་འཆད་པ་ནི། ད་ནི་སྐབས་སུ་བབ་པའི་ཚིག །ད་ལྟར་བྱུང་ལ་སྦྱོར་བ་སྟེ། །འདས་པའི་སྐབས་ལ་རྣམ་པར་སྤངས། །ཞེས་པའོ། །ཚིག་ཕྲད་དྲུག་པ་འཆད་པ་ནི། ན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ནི་དོན་བཅུ་བཞི་ལ་འཇུག་གོ །ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གི་དོན། །དམིགས་ཀྱི་དབྱེ་དང་རྒྱུ་མཚན་དང་། །རྒྱུ་མཚན་དོན་གྱིས་བསྟན་པ་དང་། །ལས་དང་ཆེད་དང་
【現代漢語翻譯】 『擁有潔凈之人喜愛潔凈，苦行之人不畏懼困難，眾生行走在習慣的道路上。』就像這樣。 那麼，『那』字有不適用的情況嗎？回答是：『自身現在就捨棄。』在事物方面，對於自身的事物；在時間方面，對於現在，應當避免使用『那』字，因為它表示遙遠。 那麼，是否一定如此呢？回答是：『事物不會捨棄時間，應當與一切結合。』意思是，事物所包含的四種情況不會與過去、現在、未來三種時間相違背。例如：『過去的那個和現在的那個，同樣在那樣的狀態中。』 關於這個意義，《三十頌》中也說：『在任何名稱的末尾，第三個加上「哎」，從詞語的角度是三種，從事物的角度是四種，從時間的角度是兩種。』 第四，『這』字適用於過去和未來，以及其他情況的事物。』意思是，適用的對象有三種。爲了說明第三種也包含兩種情況，所以說：『從某種事物所依賴的，近處的事物和顯現的事物，也是兩種。』意思是，『這』字適用於近處的事物和顯現的事物。 『這』字不適用的情況是怎樣的呢？回答是：『應當避免以下情況：隱藏的、遙遠的，以及如果指示的時間是現在，則應當避免過去和未來。』意思是，如果指示的時間是現在，那麼就應當避免對過去和未來使用『這』字。 那麼，『何』、『那』、『這』三個字都可以與七種格，或者六種格結合嗎？回答是：『這些都可以變化。』 就像這樣：『對於何，以何，爲了何，從何，何的，在何處。對於那，以那，爲了那，從那，那的，在那處。對於這，以此，爲了這，從此，這的，在這處。』這是六種格。在它們之前加上『何』、『那』、『這』，就像最初只是表示意義一樣，這是第七種格。 現在解釋第五個助詞：『現在是適當時機的詞語，用於現在發生的事情，應當避免用於過去的情況。』 現在解釋第六個助詞：『「那」字有十四種含義。』說明如下：『「那」字的含義，包括目標的區分、原因、用原因來表示意義、行為和目的。』
【English Translation】 『The clean one delights in cleanliness, the ascetic is not afraid of difficulties, and beings walk on the accustomed path.』 It is like this. Then, are there cases where the word 『that』 is not applicable? The answer is: 『One should abandon oneself right now.』 In terms of objects, for one's own object; in terms of time, for the present, one should avoid using the word 『that』, because it indicates distance. Then, is it necessarily so? The answer is: 『Objects do not abandon time, they should be combined with everything.』 It means that the four aspects included in an object do not contradict the three times of past, present, and future. For example: 『That of the past and that of the present are the same in that state.』 Regarding this meaning, it is also said in the Thirty Verses: 『At the end of any name, adding 「eh」 to the third, from the perspective of words, there are three types; from the perspective of objects, there are four types; from the perspective of time, there are two types.』 Fourth, 『the word 「this」 applies to the past and future, and to other situational objects.』 It means that there are three types of applicable objects. To illustrate that the third type also includes two situations, it is said: 『From what is relied upon, the nearby objects and the manifest objects are also two types.』 It means that the word 『this』 applies to nearby objects and manifest objects. What are the situations where the word 『this』 is not applicable? The answer is: 『One should avoid the following situations: hidden, distant, and if the indicated time is the present, then one should avoid the past and future.』 It means that if the indicated time is the present, then one should avoid using the word 『this』 for the past and future. Then, can the three words 『what』, 『that』, and 『this』 be combined with the seven cases, or six cases? The answer is: 『These can all be changed.』 It is like this: 『For what, with what, for what, from what, of what, in what place. For that, with that, for that, from that, of that, in that place. For this, with this, for this, from this, of this, in this place.』 These are six cases. Adding 『what』, 『that』, and 『this』 before them, just like initially indicating the meaning, this is the seventh case. Now explaining the fifth particle: 『Now is the word for the appropriate time, used for what is happening now, one should avoid using it for past situations.』 Now explaining the sixth particle: 『The word 「na」 has fourteen meanings.』 The explanation is as follows: 『The meanings of the word 「na」 include the distinction of objectives, reasons, using reasons to express meaning, actions, and purposes.』
རྟེན་གནས་དང་། །ཕྱི་ཚིག་དེ་གཞན་སོགས་སྟོན་དང་། །འོངས་པར་དཀའ་བའི་ཆག་འཛིན་ལས། །ཕྱི་ཚིག་ངེས་པར་བྱེད་པ་དང་། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ཉིད་དང་ནི། །འགལ་བའང་མི་འགལ་སྟོན་པ་དང་། །སྨོན་དང་འདྲི་དང་ཐེ་ཚོམ་གཞི། །ཚེ་སྐབས་རྣམས་ལ་འདི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་ལ། ཐོག་མར་དམིགས་ཀྱིས་དབྱེ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། གཞུང་གཟུགས་པ་དང་། གལ་བཟུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། མདོར་ན་འདི་ཡིན་ཏེ། ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་ཡིན་གྲང་ན་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་རྒྱུ་མཚན་ལ་གཉིས་ཏེ། སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དང་། རྒྱུའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དུ་བ་ཡོད་ན་མེ་ཡོད། ཅེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་ 24-6-21a ནི། འདི་ཡོད་ན་འདི་འབྱུང་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་རྒྱུ་མཚན་དོན་གྱིས་བསྟན་པ་ལ། ཤིང་མེད་ན་ཤ་པ་ག་ལ་ཡོད་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། དེ་སྐད་དུ་འདྲི་ན་འདི་སྐད་ཅེས། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་གཉིས་ཡོད་དོ། །བཞི་པ་ལས་དང་། ལྔ་པ་ཆེད་དང་། དྲུག་པ་རྟེན་གནས་གསུམ་ནི་གོ་རིམ་བཞིན་དུ། ཤིང་གི་རྩེ་ན་གཅོད་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཤིང་གི་ཕྱིར་དུ་ན་ཆུ་འདྲེན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཤིང་གི་རྩེ་མོ་ན་གནས་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །བདུན་པ་ཕྱི་མའི་ཚིག་སྔ་མ་དེ་ལས་གཞན་དུ་སྟོན་པ་ནི། དུ་བ་ཡོད་ན་མེ་ཡོད་པ་ཡིན་ན་འདི་ན་ནི་དུ་བ་མེད་དེ། མེ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །སོགས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་བསྡུས་པ་ཕྱི་མའི་ཚིག་སྔ་མ་དང་འགལ་བར་སྟོན་པ་དང་། མེད་པར་སྟོན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། གང་ཚ་རེག་ཡོད་པ་ན་གྲང་རེག་ཡོད་དགོས་ན། འདི་ན་ཚ་བའི་རེག་པ་ཡོད་དོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་ནི། གང་དུ་བ་ཡོད་པ་ན་མེ་ཡོད་དགོས་ན། འདི་ན་ནི་མེ་མེད་དོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །བརྒྱད་པ་འོས་པར་དཀའ་བ་ཆག་ཚད་འཛིན་པའི་ཚིག་ལས་ཕྱི་ཚིག་ངེས་པར་བྱེད་པ་ནི། ལྷ་ཡང་ཕྱག་འཚལ་ན། མི་ལྟ་ཅི་སྨོས། ཞེས་པ་ལྟ་བུའམ་རྒྱུ་ཡང་མ་སྐྱེས་ན། འབྲས་བུ་ག་ལ་སྐྱེས། ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དགུ་པ་དེ་ལས་ལྡོག་པ། སྔ་མའི་ཚིག་གིས་ཕྱི་མ་ལ་ཐེ་ཚོམ་འདྲེན་པར་བྱེད་པ་ནི། མི་ཕྱག་འཚལ་ན་ལྷ་ཕྱག་འཚལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །བཅུ་པ་འགལ་བའང་མི་འགལ་བར་སྟོན་པ་ནི། དོན་དམ་པར་ནི་དབྱེ་བ་མེད་ན། ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་དབྱེ་བ་ཡོད་དོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་སྨོན་པའི་གཞི་ནི། བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ན་ཅི་མ་རུང་། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །བཅུ་གཉིས་པ་འདྲི་བའི་གཞི་ནི། གང་གིས་ན་གཟུགས་སུ་རུང་བ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །བཅུ་ 24-6-21b གསུམ་པ་ཚེ་སྐབས་ནི། དེའི་ཚེ་ན་ཞེས་པ་དང་། དུས་གཅིག་ན་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཚིག་ཕྲད་བདུན་པ་ནི། སྟེ་ནི་ལྷག་མ་ཡོད་པ་སྟེ། མཚམས་སྦྱོར་བ་དང་དམ་བཅའ་དང་། །གཞན་འདྲེན་པ་དང་གསུམ་དུ་འདོད། །བྱེད་དང་བྱ་བའམ་
【現代漢語翻譯】 『依據處』，『后詞』指示其他等等，『難以到來』從把握中，『后詞』確定，以及與此『相反』本身，『矛盾』也指示『不矛盾』，『祈願』、『詢問』和『懷疑』的『基礎』，在這些『時機』中見到此等。[此釋文] 對於此，首先從目標上區分有兩種：正文形式和要點把握。第一種，總而言之就是『是這個』之類的。第二種，就是『如果是那樣』之類的。 第二種，理由有兩種：成立的理由和原因的理由。第一種，例如『有煙就有火』。第二種，例如『有這個就有那個』。 第三種，理由通過意義來指示，例如『沒有樹哪裡會有樹葉』，以及『如果這樣問，就這麼說』，有兩種。 第四種『業』，第五種『爲了』，第六種『依據處』這三種，按照順序分別是，例如『在樹梢砍』，例如『爲了樹而引水』，以及例如『住在樹梢上』。 第七種，後面的詞指示與前面的詞不同，例如『如果有煙就有火，但這裡沒有煙，因為沒有火』。『等等』這個詞所包含的，後面的詞指示與前面的詞矛盾，以及指示不存在這兩種。第一種，例如『哪裡有熱觸覺就應該有冷觸覺，但這裡有熱的觸覺』。第二種，例如『哪裡有煙就應該有火，但這裡沒有火』。 第八種，從難以適合的把握限度之詞中確定後面的詞，例如『天神也頂禮，何況是人』，或者『原因尚未產生，結果怎麼會產生』。 第九種，與此相反，前面的詞引導對後面的詞的懷疑，例如『人不頂禮，天神才頂禮』。 第十種，指示矛盾也指示不矛盾，例如『勝義諦中沒有差別，但在世俗諦中才有差別』。 第十一種，祈願的基礎，例如『如果獲得菩提該有多好』。 第十二種，詢問的基礎，例如『通過什麼成為色』。 第十三種，時機，例如『在那時』，以及『同一時間』。 第七個詞綴是：『則』表示還有剩餘，連線，承諾，以及引導其他，被認為是三種。作者和行為或者
【English Translation】 'Basis', 'subsequent word' indicates other things, 'difficult to come' from grasping, 'subsequent word' determines, and 'opposite' itself, 'contradiction' also indicates 'non-contradiction', 'wish', 'question' and 'doubt' 'foundation', in these 'occasions' this is seen. For this, first, there are two distinctions in terms of objectives: the form of the text and the grasp of the essentials. The first is, in short, like 'it is this'. The second is like 'if it is so'. The second, there are two reasons: the reason for establishment and the reason for cause. The first is, for example, 'if there is smoke, there is fire'. The second is, for example, 'if there is this, there is that'. The third, the reason is indicated by meaning, such as 'where there is no tree, where will there be leaves', and 'if you ask like this, say like this', there are two. The fourth 'action', the fifth 'for the sake of', the sixth 'basis', these three are in order, for example, 'cut at the top of the tree', for example, 'draw water for the sake of the tree', and for example, 'live on the top of the tree'. The seventh, the subsequent word indicates that it is different from the previous word, for example, 'if there is smoke, there is fire, but here there is no smoke, because there is no fire'. What is included by the word 'etc.', the subsequent word indicates contradiction with the previous word, and indicates non-existence. The first is, for example, 'where there is hot touch, there should be cold touch, but here there is hot touch'. The second is, for example, 'where there is smoke, there should be fire, but here there is no fire'. The eighth, from the words of grasping the limit that is difficult to fit, determine the subsequent word, for example, 'even the gods prostrate, what to mention of humans', or 'the cause has not yet arisen, how will the result arise'. The ninth, on the contrary, the previous word leads to doubt about the subsequent word, for example, 'if humans do not prostrate, then the gods prostrate'. The tenth, indicates contradiction and also indicates non-contradiction, for example, 'in the ultimate truth there is no difference, but in the conventional truth there is difference'. The eleventh, the basis of aspiration, for example, 'how wonderful if enlightenment were attained'. The twelfth, the basis of inquiry, for example, 'through what does it become form'. The thirteenth, occasion, for example, 'at that time', and 'at the same time'. The seventh suffix is: 'te' indicates that there is still a remainder, connection, commitment, and guiding others, is considered to be three. Author and action or
ཡང་ན་ནི། །བྱ་བ་ཉིད་དུ་སྦྱོར་བ་གང་། །ཚིག་གཉིས་རིམ་མ་དུས་གཅིག་ཏུ། །སྦྱོར་བར་བྱེད་པ་མཚམས་སྦྱོར་ཡིན། །གང་ཞིག་གི་ནི་སྔ་མ་ལ། །གསལ་བར་བྱེད་པ་དམ་བཅའ་བ། །ལྷག་མ་ཡོད་པར་སྟོན་གྱུར་ཅིང་། །དེ་ལས་གཞན་གྱུར་གཞན་འདྲེན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནི། ཚིག་སྔ་མ་བྱེད་ཚིག་དང་། ཕྱི་མ་བྱ་ཚིག་གཉིས་རིམ་གྱིས་སྦྱོར་བ་དང་། ཡང་ན་ཚིག་གཉིས་ཀ་བྱ་ཚིག་ཉིད་དུ་སྦྱོར་བ་གཞིར་བྱས་པ་ལ། རིམ་གྱིས་སྦྱོར་བ་དང་། དུས་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་བ་གཉིས་ཏེ་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། མདའ་འཕངས་ཏེ་ཕོག ཅེས་པ་དང་། རྟ་ཞོན་ཏེ་འགྲོ། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བྱ་བྱེད་ཀྱི་ཚིག་ཏུ་སྦྱར་བ་གཞིར་བྱས་པ་ལའང་། རིམ་གྱིས་སྦྱར་བ་དང་། དུས་གཅིག་ཏུ་སྦྱར་བ་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ལྷ་གསོལ་ཏེ་ལས་བྱ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གསུམ་པ་ནི། འཛུམ་མུལ་ཏེ་མདངས་ཕྱུང་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་དག་ནི་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཏེ་ཡིན་ལ། དེ་དང་འདྲ་བར། ལ་དང་། ནས་དང་། ཅིང་ཤིང་། ཞིང་རྣམས་ལའང་སྦྱོར་ཚུལ་དེ་ལྟར་བྱས་ནས་མཚམས་སྦྱོར་དུ་འགྱུར་རོ། །ཚིག་ཕྱི་མ་གང་ཞིག་གིས་ནི་ཚིག་སྔ་མ་ལ་ཕན་འདོགས་ཤིང་། གསལ་བར་བྱེད་པ་ནི་དམ་བཅའ་བའི་ཏེ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་དཔེར་ན། སྒྲ་མི་རྟག་སྟེ། བྱས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་གཞན་འདྲེན་པའི་སྟེ་ནི། ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་གཞིར་བྱས་པ་ལ་སྔ་མ་གཉིས་ 24-6-22a ལས་གཞན་དུ་གྱུར་པའོ། །དེ་ཡང་དཔེར་ན། ཤར་གྱི་ཕྱོགས་ན་དབང་པོ་སྟེ། །ལྷོ་ཡི་ཕྱོགས་ན་འཆི་བདག་གོ །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །འདིར་སྟེ་ནི་ས་ལ་ཏ་སྦྱར་བ་ཞིག་ཡིན་ཏེ། ལ་དོན་སུ་ལ་ཨུ་ཕྱིས་ནས། །དེ་ལ་གསུམ་པའི་དང་པོ་སྦྱར། །དེ་ལ་ཨ་ལི་གསུམ་པ་སྦྱར། །དེ་ནི་ལྷག་དང་བཅས་པའོ། །ཞེས་སུམ་ཅུ་པ་ལས་འབྱུང་བས་སོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་བྱས་ཏེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སའི་མཐའ་ཅན་རྣམས་ལ་ནི་ཏ་རྐྱང་དུ་བཞག་པས་ཆོག་ལ། ཡོད་དེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་སྔ་མའི་ཤུགས་ཀྱིས་དེ་ལ་སྦྱོར་བར་ཡང་བཤད་དོ། །ཚིག་ཕྲད་བརྒྱད་པ་ནི། དང་ནི་འབྱེད་དང་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། །རྒྱུ་མཚན་ཚེ་སྐབས་གདམས་ངག་ལྔ། །དེ་ཉིད་དང་ནི་གཞན་དག་དང་། །ལན་གྲངས་གཞན་ལ་སྦྱར་བ་ཡི། །བསྡུད་(སྡུད་)པའི་དང་ཡང་གསུམ་དུ་འདོད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ། ཆོས་ནི་འཁོར་བ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་འབྱེད་པ་དང་། འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ཆོས་སོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བསྡུད་པ་དང་། མཉམ་པར་གཞོག་དང་ལྷག་མཐོང་འཕེལ། །ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་རྒྱུ་མཚན་གྱི་དང་དང་། གཞོན་ནུ་དེ་ཕྱིར་བྱུང་བ་དང་མཛའ་བོ་དག་ལྷགས་སོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཚེ་སྐབས་ཀྱི་དང་དང་། ཡིད་ལ་ཟུང་ཞིག་དང་། ངས་བཤད་དོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་གདམས་ངག་གི་དང་དང་ལྔའོ། །དེ་ལྟར་ལྔའི་ནང་ནས་བསྡུད་(སྡུད་)པ་ཉིད་ལ་ཡང་གསུམ་སྟེ།
【現代漢語翻譯】 此外，任何用於行動的連線，即兩個詞按順序或同時連線，都稱為連線詞。 在前一個詞中，使之清晰的是承諾，表明有剩餘，並且從那之外引導出其他。』 這句話的意思是：前一個詞是動詞，后一個詞是行動詞，兩者按順序連線；或者基於兩個詞都是行動詞，分為按順序連線和同時連線兩種，總共三種。 第一種情況，例如『射箭並擊中』，『騎馬並走』，這是基於動詞和行動詞的連線，也分為按順序連線和同時連線兩種。 第二種情況，例如『祭神並工作』。 第三種情況，例如『微笑並容光煥發』。 這些是連線詞『ཏེ་』(te)，類似於此，『ལ་』(la)，『ནས་』(nas)，『ཅིང་』(cing)，『ཤིང་』(shing)，『ཞིང་』(zhing)等也以同樣的方式連線，成為連線詞。 如果後面的詞對前面的詞有益並使其清晰，那麼這就是承諾的『ཏེ་』(te)，例如『聲音是無常的，因為它是被造的』。 第三種引導其他的『ཏེ་』(te)，是基於剩餘部分，與前兩者不同。 例如：『東方有帝釋天（དབང་པོ།，梵文：Indra，因陀羅，天神之王），南方有閻魔王（འཆི་བདག，梵文：Yama，閻摩，掌管死亡的神）。』 這裡的『ཏེ་』(te)是『ས་』(sa)加上『ཏ་』(ta)，從『ལ་དོན་སུ་ལ་ཨུ་ཕྱིས་ནས། །དེ་ལ་གསུམ་པའི་དང་པོ་སྦྱར། །དེ་ལ་ཨ་ལི་གསུམ་པ་སྦྱར། །དེ་ནི་ལྷག་དང་བཅས་པའོ། །』（在格助詞中，從『ལ་』(la)中去除『ཨུ་』(u)，然後加上第三個，再加第三個元音，這就是剩餘的部分）這句話出自《三十頌》。 儘管如此，像『བྱས་ཏེ་』(byas te)這樣的以『ས་』(sa)結尾的詞，只需加上『ཏ་』(ta)即可，而像『ཡོད་དེ་』(yod de)這樣的詞，據說可以根據前面的語氣加上『དེ་ལ་』(de la)。 第八個連詞是：『དང་』(dang)有區分、集合、原因、時間、建議五種含義。 它本身和與其他詞一起使用，以及用於數字和其他情況的集合『དང་』(dang)也被認為是三種。 例如，『法是輪迴和涅槃』，這是區分；『輪迴和涅槃是法』，這是集合；『平等地放置和增加勝觀』，這是原因的『དང་』(dang)；『年輕人出來，朋友們聚集』，這是時間的『དང་』(dang)；『記住，我說過了』，這是建議的『དང་』(dang)，總共五種。 在這五種之中，集合本身又有三種：
【English Translation】 Furthermore, any connection that is used for action, that is, two words connected sequentially or simultaneously, is called a conjunction. In the preceding word, what makes it clear is a promise, indicating that there is a remainder, and leading others from that.『 The meaning of this sentence is: the preceding word is a verb, and the following word is an action word, both connected sequentially; or based on both words being action words, divided into sequential connection and simultaneous connection, totaling three types. The first case, for example, 『shoot an arrow and hit,』 『ride a horse and go,』 this is based on the connection of verb and action word, also divided into sequential connection and simultaneous connection. The second case, for example, 『worship the deity and work.』 The third case, for example, 『smile and radiate.』 These are the 『ཏེ་』(te) of conjunction, similar to this, 『ལ་』(la), 『ནས་』(nas), 『ཅིང་』(cing), 『ཤིང་』(shing), 『ཞིང་』(zhing) etc. are also connected in the same way, becoming conjunctions. If the following word benefits and clarifies the preceding word, then this is the 『ཏེ་』(te) of promise, for example, 『sound is impermanent, because it is created.』 The third 『ཏེ་』(te) that leads others, is based on the remainder, different from the previous two. For example: 『In the east is Indra (དབང་པོ།, Devanagari: Indra, Romanization: Indra, meaning: King of Gods), in the south is Yama (འཆི་བདག, Devanagari: Yama, Romanization: Yama, meaning: Lord of Death).』 Here, 『ཏེ་』(te) is 『ས་』(sa) plus 『ཏ་』(ta), from 『ལ་དོན་སུ་ལ་ཨུ་ཕྱིས་ནས། །དེ་ལ་གསུམ་པའི་དང་པོ་སྦྱར། །དེ་ལ་ཨ་ལི་གསུམ་པ་སྦྱར། །དེ་ནི་ལྷག་དང་བཅས་པའོ། །』 (In case endings, remove 『ཨུ་』(u) from 『ལ་』(la), then add the third, then add the third vowel, this is the remainder) this sentence comes from the Thirty Verses. Nevertheless, for words ending in 『ས་』(sa) like 『བྱས་ཏེ་』(byas te), it is sufficient to simply add 『ཏ་』(ta), while for words like 『ཡོད་དེ་』(yod de), it is said that 『དེ་ལ་』(de la) can be added based on the preceding tone. The eighth conjunction is: 『དང་』(dang) has five meanings: distinction, collection, reason, time, and advice. It itself and when used with other words, and the collection 『དང་』(dang) used for numbers and other situations is also considered to be three types. For example, 『Dharma is samsara and nirvana,』 this is distinction; 『samsara and nirvana are Dharma,』 this is collection; 『to place equally and increase vipassana,』 this is the 『དང་』(dang) of reason; 『the youth came out, and friends gathered,』 this is the 『དང་』(dang) of time; 『keep in mind, and I have spoken,』 this is the 『དང་』(dang) of advice, totaling five types. Among these five, collection itself has three types:
དེ་ཉིད་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། དངོས་པོ་གཞན་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། ལན་གྲངས་གཞན་ལ་སྦྱོར་བ་བསྡུད་(སྡུད་)པའོ། །དང་པོ་ནི། ཆོས་དང་མཐུན་པ་ཁོ་ན་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། རྟ་དང་གླང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི། འདི་དང་ཕྱི་མར་དོན་ཡོད་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཕྲད་དགུ་པ་སྟོན་པ་ནི། ནི་ནི་དགར་དང་བརྣན་ 24-6-22b པའི་ཚིག །དམིགས་སམ་ངེས་པར་འཛིན་པ་སྟེ། །ཕྱི་མའི་ཚིག་དང་སྦྱར་བར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ། ཇི་སྐད་དུ། རྗེས་དཔག་རྣམ་གཉིས་རང་དོན་ནི། །ཚུལ་གསུམ་རྟགས་ལས་དོན་མཐོང་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཟླ་བོ་ལས་དགར་བ་དང་། མེ་ཡོད་པ་ནི་དུ་བ་ཡོད་པས་སོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བཀོད་པ་ལས་དགར་བ་གཉིས་ནི། དམིགས་འཛིན་པའོ། །བརྣན་པའི་ཚིག་ལ་ནི་ངེས་པར་འཛིན་པ་ཞེས་བྱ་ལ། དེ་ལའང་ངོ་བོ་ཉིད་བརྣན་པ་དང་། རྣམ་གྲངས་གཞན་བརྣན་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། རྗེས་དཔག་བྱ་དང་དེ་མཚུངས་ལ། །ཡོད་དང་མེད་ལ་མེད་པར་ནི། །ངེས་པ། ཞེས་པའམ། སངས་རྒྱས་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། འདོད་པ་རྣམས་ནི་དགྲའོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དགར་བ་དང་བརྣན་པ་གང་ཡིན་ཀྱང་ཕྱི་མའི་ཚིག་དང་སྦྱར་དགོས་ཏེ། ཚིག་འོག་མ་དང་མ་སྦྱར་ན་དགར་བརྣན་གྱི་དོན་མི་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། ༈ ཚིག་ཕྲད་བཅུ་གཅི་པ་ནས་ཚིག་ཕྲད་ཉི་ཤུ་པའི་བར། ཚིག་ཕྲད་བཅུ་པ་ནི། ཀྱང་དང་ཡང་ནི་བསྡུས་པའི་ཚིག །མི་མཐུན་མཐུན་པར་སྟོན་པའང་ཡིན། །འདས་པའམ་མ་འོངས་གཞན་དག་ལས། །ཅི་རིགས་དག་ཏུ་བསྡུ་བར་བྱ། །ཞེས་པ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་དག་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ཞིང་ཞེས་པ་བསྡུ་བའི་ཚིག་དང་། སྒྲ་མེད་ཀྱང་དེ་དེ་ལྟར་སྣང་། །ཞེས་པ་མི་མཐུན་པ་མཐུན་པར་སྟོན་པའོ། །བསྡུད་(སྡུད་)པའི་ཚིག་ལས་ཕྱེ་ན། ཇི་སྐད་དུ། དུས་གསུམ་དུ་རྣམ་པར་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་འདས་མ་འོངས་ཀྱི་དངོས་པོ་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། རིགས་ལྡན་དེ་མི་དམིགས་པ་ཡང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དངོས་པོ་གཞན་བསྡུད་(སྡུད་)པ་གཉིས་སོ། །ཡང་ 24-6-23a གི་སྒྲ་རྣམ་གྲངས་གཉིས་པའི་སྒོ་ནས་བཤད་པ་ནི། ཡང་ཞེས་བྱ་བ་རྣམ་པའང་ཡིན། །ཇི་སྐད་དུ། ལུང་ཡང་དོར་ནས་ངས་བཤད། ཅེས་པ་ལྟ་བུ། ངོ་བོ་ཉིད་བརྣན་པའམ། ཡང་ན་འདི་ལྟར་ཡིན་ཏེ། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རྣམ་གྲངས་གཞན་བརྣན་པ་གཉིས་སོ། །རིགས་པ་དེས་ཉེ་བར་མཚོན་ན་ཀྱང་གི་སྒྲ་ཡང་བརྣན་པ་ལ་འཇུག་པ་ཅིག་སྲིད་པར་གསལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཀྱང་ཡང་གཉིས་ནི་གྲོགས་ཀྱི་དབང་གིས་གདམ་ང་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཚིག་ཕྲད་བཅུ་གཉིས་པ་ནི། ངེས་པར་བཟུང་བའི་ཚིག་གི་དོན། །གཞན་མི་ལྡན་དང་གཞན་ལ་མིན། །ལྡན་པ་ཙམ་དུ་འཛིན་པ་དང་། །མ་ངེས་པ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས། །བདེན་ཉིད་མི་བསླུ་བ
【現代漢語翻譯】 彼（དེ་ཉིད་）的集合，其他事物的集合，以及將其他數字相加的集合。第一種情況就像『只做符合佛法的事情』。第二種情況就像『馬和大象』。第三種情況就像『今生來世都有意義』。 第九個助詞是：『ནི་』這個詞用於區分和強調，用於指定或確定，並與後面的詞連線。』就像這樣：『后驗有兩種，其自身目的是：從具有三種特徵的標誌中看到事物。』這就像從月亮中區分出來一樣。『有火是因為有煙。』這就像從陳述中區分出來一樣。區分的兩種方式是指定。對於強調的詞，稱為確定。對於此，有兩種型別：強調本質和強調其他類別。第一種情況就像：『后驗是可推斷的，並且類似於它。對於存在和不存在，它必然是不存在的。』或者，『佛是全知者。』第二種情況就像：『慾望是敵人。』無論是區分還是強調，都必須與後面的詞連線，因為如果不與後面的詞連線，就無法理解區分和強調的含義。 第十一個到第二十個助詞 第十個助詞是：『ཀྱང་』和『ཡང་』是集合的詞，也表示不一致的事物達成一致。從過去或未來等其他事物中，應適當地進行集合。』就像這樣：『它們是智慧的完美。』是集合的詞。『即使沒有聲音，它也看起來像那樣。』表示不一致的事物達成一致。從集合的詞中分離出來，就像『過去、現在和未來安住的所有佛陀』，這是對過去和未來事物的集合。『具有種姓的人也是不可見的』，這是對其他事物的集合。通過第二種方式解釋『ཡང་』這個詞：『ཡང་』這個詞也是一種方式。』就像『即使是經文也被拋棄了，我也會解釋。』這就像強調本質一樣。或者，『就像這樣』，這就像強調其他類別一樣。如果通過推理來近似，那麼很明顯，『ཀྱང་』這個詞也可能用於強調，因為『ཀྱང་』和『ཡང་』這兩個詞由於朋友的影響，是可選的。第十二個助詞是：確定詞的含義，不與其他事物相關聯，也不存在於其他事物中，僅被認為是相關的，不確定，有兩種型別：真理是不欺騙的。
【English Translation】 The collection of that (དེ་ཉིད་), the collection of other things, and the collection of adding other numbers. The first case is like 'Only do things that are in accordance with the Dharma.' The second case is like 'Horse and elephant.' The third case is like 'Have meaning in this life and the next.' The ninth particle is: The word 'ནི་' is used for distinction and emphasis, to specify or determine, and is connected to the following word. Like this: 'There are two types of inference, its own purpose is: to see things from signs with three characteristics.' This is like distinguishing from the moon. 'There is fire because there is smoke.' This is like distinguishing from the statement. The two ways of distinguishing are to specify. For the word of emphasis, it is called determination. For this, there are two types: emphasizing the essence and emphasizing other categories. The first case is like: 'Inference is inferable and similar to it. For existence and non-existence, it is necessarily non-existent.' Or, 'Buddha is omniscient.' The second case is like: 'Desires are enemies.' Whether it is distinction or emphasis, it must be connected to the following word, because if it is not connected to the following word, the meaning of distinction and emphasis cannot be understood. The eleventh to the twentieth particles The tenth particle is: 'ཀྱང་' and 'ཡང་' are words of collection, and also indicate that inconsistent things agree. From the past or future and other things, it should be appropriately collected. Like this: 'They are the perfection of wisdom.' is a word of collection. 'Even without sound, it looks like that.' indicates that inconsistent things agree. Separating from the word of collection, like 'All the Buddhas who abide in the past, present, and future,' this is a collection of past and future things. 'The one with lineage is also invisible,' this is a collection of other things. Explaining the word 'ཡང་' through the second way: 'ཡང་' this word is also a way. Like 'Even the scriptures are abandoned, I will explain.' This is like emphasizing the essence. Or, 'It's like this,' this is like emphasizing other categories. If approximated by reasoning, then it is clear that the word 'ཀྱང་' may also be used for emphasis, because the two words 'ཀྱང་' and 'ཡང་' are optional due to the influence of friends. The twelfth particle is: The meaning of the determined word, not related to other things, nor existing in other things, only considered related, uncertain, there are two types: truth is not deceiving.
་ཉིད་དང་། །ཁོ་ན་དག་ནི་རྣམ་པ་དྲུག །ཅེས་པ་ཁོ་ནའོ་ཞེས་པའི་སྒྲ་འཇུག་པའི་ཡུལ་སྐབས་རྣམ་པ་དྲུག་སྟེ། གཞན་མི་ལྡན་ཞེས་པ་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་དང་། གཞན་པ་ལ་མིན་ཞེས་པ་གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་དང་། ལྡན་པ་ཙམ་ཞེས་པ་མི་སྲིད་པ་རྣམ་པར་གཅོད་པ་དང་། མ་ངེས་པ་རྣམ་པ་གཉིས་ནི། སྲིད་སྒྲུབ་འཕོང་ཁོ་ན་སྐྱེན་ཞེས་པ་ཡོན་ཏན་དེ་གཞན་ལ་མི་ལྡན་པར་ངེས་པ་དང་། སྲིད་སྒྲུབ་ཁོ་ན་འཕོང་སྐྱེན་ཞེས་པས་ཡོན་ཏན་གཞན་མི་ལྡན་པར་མ་ངེས་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་བདེན་ཞིང་མི་བསླུ་བ་ཉིད་ལ་འཇུག་པ་རྣམས་སོ། །འདིར་དྲུག་ཏུ་བཤད་ཀྱང་། རྣམ་འགྲེལ་མཛད་པས་གསུམ་དུ་བསྡུས་པ་དེའི་ནང་དུ་མ་འདུས་པ་མེད་པར་ལྟའོ། །ཚིག་ཕྲད་བཅུ་གསུམ་པ་འཆད་པ་ནི། ཉིད་ནི་དེ་བཞིན་ཅུང་ཟད་དུ། །ཕྱི་ཚིག་ཐ་དད་མིན་པ་དང་། །དངོས་པོའི་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཞེས་ 24-6-23b པ། ཉིད་ཅེས་པ་དང་། ཁོ་ན་ཞེས་པ་ཕལ་ཆེར་འདྲ་བས་དེ་བཞིན་ཡིན་པ་ལ་ཅུང་ཟད་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་ནི། ཨུཏྤ་ལ་ཉིད་སྔོན་པོ་ཞེས་པ་ཚིག་ཕྱི་མ་རང་ལས་ཐ་དད་མ་ཡིན་པ་དང་། སྲ་བའི་དངོས་པོ་སྟོན་པ་ན་སྲ་བ་ཉིད་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་དངོས་པོའི་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཚིག་ཕྲད་བཅུ་བཞི་པ་འཆད་པ་ནི། ཚད་འཛིན་ལྷག་མ་འགོག་པ་ཡི། །ཙམ་ཞེས་བྱ་བ་རྣམ་པ་གཉིས། །ཞེས་པ་རྡུལ་ཕྲན་ཙམ་དང་། རི་རབ་ཙམ་ཞེས་པ་ཚད་འཛིན་པ་དང་། ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཙམ་མོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ལྷག་མ་འགོག་པ་དང་གཉིས་སོ། །ཚིག་ཕྲད་བཅོ་ལྔ་པ་ནི། འབའ་ཞིག་ལ་སོགས་དེ་བཞིན་སྦྱར། །ཁྱབ་པའི་སྐབས་ཀྱིས་རྩི་བར་བྱ། །ཞེས་པ་ལྷག་མ་འགོག་པ་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར། །ཞེས་པའོ། །བཅུ་དྲུག་པ་ནི། ཡང་དག་ཡོངས་སུ་ཀུན་ཏུ་སོགས། །སྒྲ་བཞིན་དང་ནི་ཕྲད་དུ་འོས། །ཞེས་པ། ཇི་སྐད་དུ། ཡང་དག་པར་ན། གཅིག་དང་དུ་མ་ལ་སོགས་པར་བཏགས་པའི་དངོས་པོ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་ཁྱད་པར་ཅན། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། རྣམ་ཀུན་བརྗོད་བྱའི་དངོས་མིན་ཕྱིར། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། སོགས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་བསྡུས་པ། དེ་བཞིན་དུ། ཞེས་དང་། རབ་ཏུ་དང་། རྣམ་པར་དང་། ཉེ་བར་དང་། ཤིན་ཏུ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པའི་དོན་སྟོན་པ་དང་། དོན་ལྷག་པར་སྟོན་པ་མེད་ཀྱང་ཚིག་གི་ཕྲད་ཙམ་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དོ། །དེ་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། རབ་མཆོག་ལྷག་པར་ཡང་དག་ཕུལ། །རྗེས་སུ་བྲལ་བ་ངན་པ་དང་། །རྣམ་པར་ལེགས་པར་ངེས་པར་དང་། །སླར་དང་ཤིན་ཏུ་དག་པ་དང་། །བདེ་ 24-6-24a བར་མངོན་པར་མཐོ་བ་དང་། །སོ་སོར་ཡོངས་སུ་ཉེ་བར་སྣང་། །ཉེ་བར་སྒྱུར་བ་ཉི་ཤུ་ཞེས། །ཙནྡྲ་གོ་མིའི་གཞུང་ལས་གསུངས། །ཞེས་པ་ལྟར། ཉེར་སྒྱུར་ཉི་ཤུ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་ལས། རབ་ཅེས
【現代漢語翻譯】 『ཉིད་』 (nyid) 和 『ཁོ་ན་』 (khona) 共有六種情況。當使用 『ཁོ་ནའོ་』 (khona'o) 這個詞時，有六種情況：『གཞན་མི་ལྡན་』 (gzhan mi ldan) 表示排除不具備其他性質的情況；『གཞན་པ་ལ་མིན་』 (gzhan pa la min) 表示排除具備其他性質的情況；『ལྡན་པ་ཙམ་』 (ldan pa tsam) 表示排除不可能的情況；『མ་ངེས་པ་』 (ma nges pa) 有兩種情況：『སྲིད་སྒྲུབ་འཕོང་ཁོ་ན་སྐྱེན་』 (srid sgrub 'phong khona skyen) 表示確定該性質不具備其他性質；『སྲིད་སྒྲུབ་ཁོ་ན་འཕོང་སྐྱེན་』 (srid sgrub khona 'phong skyen) 表示不確定該性質是否具備其他性質；『ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་』 (kun rdzob dang don dam pa'i de khona nyid) 類似於真實且不虛假的情況。雖然這裡說了六種情況，但《釋量論》的作者將其歸納為三種，並且沒有未包含在其中的情況。 現在解釋第十三個詞尾助詞：『ཉིད་ནི་དེ་བཞིན་ཅུང་ཟད་དུ། །ཕྱི་ཚིག་ཐ་དད་མིན་པ་དང་། །དངོས་པོའི་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་བའོ། །』 (nyid ni de bzhin cung zad du/ phyi tshig tha dad min pa dang/ dngos po'i rkyen du 'gyur ba'o/) 『ཉིད་』 (nyid) 和 『ཁོ་ན་』 (khona) 幾乎相同，但細微的差別在於：『ཨུཏྤ་ལ་ཉིད་སྔོན་པོ་』 (utpa la nyid sngon po) 表示後面的詞與自身沒有區別；『སྲ་བའི་དངོས་པོ་སྟོན་པ་ན་སྲ་བ་ཉིད་』 (sra ba'i dngos po ston pa na sra ba nyid) 類似於表示堅硬的性質。 現在解釋第十四個詞尾助詞：『ཚད་འཛིན་ལྷག་མ་འགོག་པ་ཡི། །ཙམ་ཞེས་བྱ་བ་རྣམ་པ་གཉིས། །』 (tshad 'dzin lhag ma 'gog pa yi/ tsam zhes bya ba rnam pa gnyis/) 『རྡུལ་ཕྲན་ཙམ་』 (rdul phran tsam) 和 『རི་རབ་ཙམ་』 (ri rab tsam) 表示衡量；『ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཙམ་མོ་』 (khams gsum po 'di dag ni sems tsam mo) 類似於排除其他情況。 第十五個詞尾助詞是：『འབའ་ཞིག་ལ་སོགས་དེ་བཞིན་སྦྱར། །ཁྱབ་པའི་སྐབས་ཀྱིས་རྩི་བར་བྱ། །』 ('ba' zhig la sogs de bzhin sbyar/ khyab pa'i skabs kyis rtsi bar bya/) 類似於排除其他情況。 第十六個詞尾助詞是：『ཡང་དག་ཡོངས་སུ་ཀུན་ཏུ་སོགས། །སྒྲ་བཞིན་དང་ནི་ཕྲད་དུ་འོས། །』 (yang dag yongs su kun tu sogs/ sgra bzhin dang ni phrad du 'os/) 例如：『ཡང་དག་པར་ན། གཅིག་དང་དུ་མ་ལ་སོགས་པར་བཏགས་པའི་དངོས་པོ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ་』 (yang dag par na/ gcig dang du ma la sogs par btags pa'i dngos po dang bral ba yin no)；『ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་ཁྱད་པར་ཅན། །』 (yongs su bsngo ba khyad par can/)；『རྣམ་ཀུན་བརྗོད་བྱའི་དངོས་མིན་ཕྱིར། །』 (rnam kun brjod bya'i dngos min phyi/)；以及 『སོགས་པ་』 (sogs pa) 等詞，類似於 『དེ་བཞིན་དུ།』 (de bzhin du/)、『རབ་ཏུ་』 (rab tu/)、『རྣམ་པར་』 (rnam par/)、『ཉེ་བར་』 (nye bar/)、『ཤིན་ཏུ་』 (shin tu/) 等，表示詞語本身的含義，雖然沒有增加額外的含義，但可以作為詞尾助詞使用。正如 『རབ་མཆོག་ལྷག་པར་ཡང་དག་ཕུལ། །རྗེས་སུ་བྲལ་བ་ངན་པ་དང་། །རྣམ་པར་ལེགས་པར་ངེས་པར་དང་། །སླར་དང་ཤིན་ཏུ་དག་པ་དང་། །བདེ་བར་མངོན་པར་མཐོ་བ་དང་། །སོ་སོར་ཡོངས་སུ་ཉེ་བར་སྣང་། །ཉེ་བར་སྒྱུར་བ་ཉི་ཤུ་ཞེས། །ཙནྡྲ་གོ་མིའི་གཞུང་ལས་གསུངས། །』 (rab mchog lhag par yang dag phul/ rjes su bral ba ngan pa dang/ rnam par legs par nges par dang/ slar dang shin tu dag pa dang/ bde bar mngon par mtho ba dang/ so sor yongs su nye bar snang/ nye bar sgyur ba nyi shu zhes/ tsandra go mi'i gzhung las gsungs/) 中所說，在《二十種近義詞》中，『རབ་』 (rab) 等詞...
【English Translation】 『ཉིད་』 (nyid) and 『ཁོ་ན་』 (khona) have six aspects. When using the word 『ཁོ་ནའོ་』 (khona'o), there are six situations: 『གཞན་མི་ལྡན་』 (gzhan mi ldan) indicates excluding cases that do not possess other qualities; 『གཞན་པ་ལ་མིན་』 (gzhan pa la min) indicates excluding cases that possess other qualities; 『ལྡན་པ་ཙམ་』 (ldan pa tsam) indicates excluding impossible cases; 『མ་ངེས་པ་』 (ma nges pa) has two situations: 『སྲིད་སྒྲུབ་འཕོང་ཁོ་ན་སྐྱེན་』 (srid sgrub 'phong khona skyen) indicates determining that the quality does not possess other qualities; 『སྲིད་སྒྲུབ་ཁོ་ན་འཕོང་སྐྱེན་』 (srid sgrub khona 'phong skyen) indicates not determining whether the quality possesses other qualities; 『ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་』 (kun rdzob dang don dam pa'i de khona nyid) is similar to situations that are true and not false. Although six situations are mentioned here, the author of the Pramāṇavārttika (Commentary on Valid Cognition) summarizes them into three, and there are no cases that are not included within them. Now explaining the thirteenth suffix: 『ཉིད་ནི་དེ་བཞིན་ཅུང་ཟད་དུ། །ཕྱི་ཚིག་ཐ་དད་མིན་པ་དང་། །དངོས་པོའི་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་བའོ། །』 (nyid ni de bzhin cung zad du/ phyi tshig tha dad min pa dang/ dngos po'i rkyen du 'gyur ba'o/) 『ཉིད་』 (nyid) and 『ཁོ་ན་』 (khona) are almost the same, but the slight difference is: 『ཨུཏྤ་ལ་ཉིད་སྔོན་པོ་』 (utpa la nyid sngon po) indicates that the following word is not different from itself; 『སྲ་བའི་དངོས་པོ་སྟོན་པ་ན་སྲ་བ་ཉིད་』 (sra ba'i dngos po ston pa na sra ba nyid) is similar to indicating the quality of being hard. Now explaining the fourteenth suffix: 『ཚད་འཛིན་ལྷག་མ་འགོག་པ་ཡི། །ཙམ་ཞེས་བྱ་བ་རྣམ་པ་གཉིས། །』 (tshad 'dzin lhag ma 'gog pa yi/ tsam zhes bya ba rnam pa gnyis/) 『རྡུལ་ཕྲན་ཙམ་』 (rdul phran tsam) and 『རི་རབ་ཙམ་』 (ri rab tsam) indicate measurement; 『ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཙམ་མོ་』 (khams gsum po 'di dag ni sems tsam mo) is similar to excluding other cases. The fifteenth suffix is: 『འབའ་ཞིག་ལ་སོགས་དེ་བཞིན་སྦྱར། །ཁྱབ་པའི་སྐབས་ཀྱིས་རྩི་བར་བྱ། །』 ('ba' zhig la sogs de bzhin sbyar/ khyab pa'i skabs kyis rtsi bar bya/) is similar to excluding other cases. The sixteenth suffix is: 『ཡང་དག་ཡོངས་སུ་ཀུན་ཏུ་སོགས། །སྒྲ་བཞིན་དང་ནི་ཕྲད་དུ་འོས། །』 (yang dag yongs su kun tu sogs/ sgra bzhin dang ni phrad du 'os/) For example: 『ཡང་དག་པར་ན། གཅིག་དང་དུ་མ་ལ་སོགས་པར་བཏགས་པའི་དངོས་པོ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ་』 (yang dag par na/ gcig dang du ma la sogs par btags pa'i dngos po dang bral ba yin no); 『ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་ཁྱད་པར་ཅན། །』 (yongs su bsngo ba khyad par can/); 『རྣམ་ཀུན་བརྗོད་བྱའི་དངོས་མིན་ཕྱིར། །』 (rnam kun brjod bya'i dngos min phyi/); and words like 『སོགས་པ་』 (sogs pa), similar to 『དེ་བཞིན་དུ།』 (de bzhin du/), 『རབ་ཏུ་』 (rab tu/), 『རྣམ་པར་』 (rnam par/), 『ཉེ་བར་』 (nye bar/), 『ཤིན་ཏུ་』 (shin tu/), etc., indicate the meaning of the words themselves, and although they do not add extra meaning, they can be used as suffixes. As it is said in 『རབ་མཆོག་ལྷག་པར་ཡང་དག་ཕུལ། །རྗེས་སུ་བྲལ་བ་ངན་པ་དང་། །རྣམ་པར་ལེགས་པར་ངེས་པར་དང་། །སླར་དང་ཤིན་ཏུ་དག་པ་དང་། །བདེ་བར་མངོན་པར་མཐོ་བ་དང་། །སོ་སོར་ཡོངས་སུ་ཉེ་བར་སྣང་། །ཉེ་བར་སྒྱུར་བ་ཉི་ཤུ་ཞེས། །ཙནྡྲ་གོ་མིའི་གཞུང་ལས་གསུངས། །』 (rab mchog lhag par yang dag phul/ rjes su bral ba ngan pa dang/ rnam par legs par nges par dang/ slar dang shin tu dag pa dang/ bde bar mngon par mtho ba dang/ so sor yongs su nye bar snang/ nye bar sgyur ba nyi shu zhes/ tsandra go mi'i gzhung las gsungs/), in the Twenty Synonyms, words like 『རབ་』 (rab) ...
་པ་དོན་བཅོ་ལྔ་ལ་འཇུག་པ་ནས། ཉེ་བར་ཞེས་པ་དོན་བཞི་ལ་འཇུག་པའི་བར་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །བཅུ་བདུན་པ་ནི། ཚུལ་ནི་འདྲ་དང་སྨད་པ་དང་། །སྒོ་དང་སྡོམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། །ཐབས་དང་རིགས་པ་དོན་དང་འདོད། །ལེགས་པར་དག་ལ་འཇུག་པ་ལས། །འདྲ་བར་སྦྱར་བ་ཕྲད་དུ་འདོད། །ཅེས་པ། ཁྱོད་ཀྱི་གདོང་པ་ཟླ་བའི་ཚུལ། །ཞེས་པ་འདྲ་བ་དང་། དཔྱོད་ཚུལ་འདི་འདྲའམ། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སྨད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྒོ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ཚུལ་དུ་འཇུག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་སྡོམ་པ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ངང་ཚུལ་བཟང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་མཚན་ཉིད་ལ་འཇུག་པ་དང་། ལྷ་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཐབས་ལ་དང་། རིགས་པའི་ཚུལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རིགས་པ་དང་། དོན་བཟང་པོ་ལ་ཚུལ་བཟང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དོན་ལ་འཇུག་པ་དང་། གཞན་གྱིས་བཏགས་པའི་ཚུལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་འདོད་པ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ལེགས་པ་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། བཅུ་ཡོད་པ་དེའི་ནང་ནས་འདྲ་བར་སྦྱར་བ་ནི། ཚིག་གི་ཕྲད་དུ་འདོད་ཅེས་པའོ། །བློ་གྲོས་མི་ཟད་པས་བསྟན་པའི་མདོའི་འགྲེལ་པ་ལས། ཚུལ་དོན་སུམ་ཅུ་གཉིས་ལ་འཇུག་པར་བཤད་དོ། །ཞེས་དབུས་པ་བློ་གསལ་གསུང་ངོ་། །བཅོ་བརྒྱད་པ་ནི། བཞིན་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གི་དོན། །མ་ནོར་བ་དང་ཡིན་པ་དང་། །འདྲ་བ་དག་ཏུ་སྦྱོར་བའོ། །ཞེས་པ་དེ་ 24-6-24b བཞིན་དང་། དེ་ལྟ་བུ་དང་། དེ་འདྲ་བ་དང་། དེ་དང་མཚུངས་པ་སོགས་སོ། །བཅུ་དགུ་པ་ནི། ཅིང་ལ་སོགས་པ་བསྡུ་བ་དང་། །མཚམས་སྦྱོར་དག་ཏུ་བྱེད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ཅིང་དང་། ཞིང་དང་། ཤིང་ཞེས་པ་རྣམས་གཞན་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། མཚམས་སྦྱོར་དུ་བྱེད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། འཆད་ཅིང་རྩོད་པ་དང་། རྩོམ་ཞིང་སྤེལ་བ་དང་། བརྟགས་ཤིང་དཔྱོད་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་མཚམས་སྦྱོར་བ་ནི། འདོད་ཅིང་ཆགས་པ་ནི། འཁོར་ཞིང་འཁོར་བ་སྟེ། སྐྱེས་ཤིང་འཆི་བའོ། །ཞེས་པའོ། །ཉི་ཤུ་པ་ནི། ལ་ནི་གཉིས་པ་བཞི་པ་དང་། །བདུན་པ་བསྡུད་(སྡུད་)དང་སྦྱོར་བ་དང་། །སྨོན་དང་ཚད་འཛིན་གཞི་དང་ནི། །ཚེ་སྐབས་དག་ཏུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ། ཆོས་ལ་སྤྱོད་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་གཉིས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞེས་པའམ། ཤིང་ལ་ཆུ་འདྲེན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བཞི་པ་དང་། རྒྱལ་པོ་ལ་བརྟེན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བདུན་པ་དང་། ལག་པ་བསྙལ་ལ་བཟའ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། འདི་ན་དེ་ཡོད་ལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་མཚམས་སྦྱར་བ་དང་། བདག་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་ལ། གྱུར་ནས་ཀྱང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སྨོན་པའི་གཞི་དང་། དེ་ཙམ་ལ་དེས་ཆོག་གོ །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཚད་འཛིན་པའི་གཞི་དང་། དེའི་རྗེས་ལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཚེ་སྐབས་དག་ཏུ་འདོད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཁ་ཅིག་ཞིང་ལོགས་སུ་འཆད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། བད
【現代漢語翻譯】 從『進入十五種意義的-པ་』到『接近四種意義的-ཉེ་བར་』，都已詳細闡述完畢。第十七個是：『方式具有相似、貶低，門徑、戒律的體性，方法、道理、意義和意欲，以及良好清凈的含義。』從『進入良好』開始，『相似』一詞被認為是詞綴。例如：『你的臉龐如月亮般』，表示相似；『審視方式是這樣嗎？』，類似於貶低；『法的的方式』，類似於進入法的門徑；『進入方式』，類似於進入戒律；『良好的行為方式』，類似於體性；『修持本尊的方式』，類似於方法；『道理的方式』，類似於道理；『對於好的意義，好的方式』，類似於意義；『他人所安立的方式』，類似於意欲；『如理作意』，類似於良好。這十種含義中，與『相似』結合的詞被認為是詞語的詞綴。在《無盡慧所說經》的註釋中，『方式』一詞被解釋為進入三十二種意義。這是中部智者的說法。第十八個是：『如...等詞的意義，用於無誤、是和相似。』例如：『如是』、『如彼』、『如是這般』、『與之相同』等等。第十九個是：『-ཅིང་ 等詞用於 جمع 和連線。』-ཅིང་、-ཞིང་ 和 -ཤིང་ 這三個詞，用於 جمع 其他事物和連線。第一種情況，如『講說且辯論』、『寫作且弘揚』、『考察且分析』等。第二種情況，連線，如『貪戀且執著，輪迴且流轉，出生且死亡』。第二十個是：『-ལ་ 用於第二格、第四格和第七格，以及 جمع 、連線、祈願、限定、基礎和時機。』例如：『行於法』，是第二格；『向佛陀頂禮』或『向樹澆水』，是第四格；『依賴國王』，是第七格；『洗手后吃』，是 جمع ；『這裡有那個』，是連線；『愿我成佛，成佛之後也...』，是祈願的基礎；『僅此而已就足夠了』，是限定的基礎；『在那之後』，被認為是時機。有些人在這裡單獨解釋 -ཞིང་，這是不合理的。
【English Translation】 From 『entering into fifteen meanings of -པ་』 to 『approaching four meanings of -ཉེ་བར་,』 all have been extensively explained. The seventeenth is: 『Manner has the characteristics of similarity, disparagement, gateway, discipline, method, reason, meaning, and desire, as well as good purity.』 Starting from 『entering into good,』 the word 『similarity』 is considered a suffix. For example, 『Your face is like the moon,』 indicating similarity; 『Is the way of examining like this?』 similar to disparagement; 『The manner of Dharma,』 similar to entering the gateway of Dharma; 『Entering into manner,』 similar to entering discipline; 『Good behavior,』 similar to characteristic; 『The manner of practicing deities,』 similar to method; 『The manner of reason,』 similar to reason; 『For good meaning, good manner,』 similar to meaning; 『The manner established by others,』 similar to desire; 『Appropriate attention,』 similar to good. Among these ten meanings, the word combined with 『similarity』 is considered a suffix of the word. In the commentary of 《The Sutra Spoken by Inexhaustible Intelligence》, the word 『manner』 is explained as entering into thirty-two meanings. This is the saying of the Central Region Wise One. The eighteenth is: 『The meaning of words like 『like』 is used for unerring, is, and similarity.』 For example, 『like that,』 『like that,』 『like this,』 『same as that,』 and so on. The nineteenth is: 『-ཅིང་ and other words are used for جمع and connection.』 The three words -ཅིང་, -ཞིང་, and -ཤིང་ are used for جمع other things and connecting. The first case, such as 『speaking and debating,』 『writing and promoting,』 『examining and analyzing.』 The second case, connecting, such as 『craving and attachment, samsara and wandering, birth and death.』 The twentieth is: 『-ལ་ is used for the second case, the fourth case, and the seventh case, as well as جمع, connection, aspiration, limitation, basis, and timing.』 For example, 『acting in Dharma』 is the second case; 『prostrating to the Buddha』 or 『watering the tree』 is the fourth case; 『relying on the king』 is the seventh case; 『washing hands before eating』 is جمع; 『There is that here』 is connection; 『May I become a Buddha, and after becoming a Buddha also...』 is the basis of aspiration; 『Just that is enough』 is the basis of limitation; 『After that』 is considered timing. Some people explain -ཞིང་ separately here, which is unreasonable.
ུན་པ་དང་ཟློས་པའི་ཕྱིར་དང་། འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་དབུས་པ་བློ་གསལ་འཆད་དོ། ། ༈ ཚིག་ཕྲད་ཉེར་གཅིག་པ་ནས་ཚིག་ཕྲད་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་པའི་བར། ཉེར་གཅིག་པ་ནི། ཀྱི་ནི་འབྲེལ་བའི་དོན་ཡིན་ཏེ། །ཞེས་པ་ཀྱི་དང་། 24-6-25a གྱི་དང་། གི་དང་། འི་རྣམས་ནི་དྲུག་པ་འབྲེལ་བའི་དོན་ནོ། །ཉེར་གཉིས་པ་ནི། ཀྱིས་ནི་བྱེད་པོར་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ཀྱིས་དང་། གྱིས་དང་། གིས་རྣམས་ནི་བྱེད་པ་པོར་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས། འཁོར་གྱིས་བསྐོར། ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་། ཁྲུས་གྱིས་ལ་བག་ཡོད་པར་གྱིས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ལས་སུ་བྱ་བ་འགའ་ཞིག་ལ་འཇུག་པ་ཡང་སྲིད་དོ། །འདིར་ཞར་བྱུང་ནི། མི་མཐུན་རྒྱན་ནི་གསུམ་ཅར་ལའོ། །ཞེས་པ་བཤད་མ་ཐག་པའི་ལ་དང་། ཀྱི་དང་། ཀྱིས་གསུམ་ཀ་ཡང་མི་མཐུན་པའི་རྒྱན་དུ་འགྱུར་བ་སྲིད་ཅེས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ལ་མི་མཐུན་པའི་རྒྱན་དུ་འགྱུར་བ་ནི། རྒྱུ་མེད་པ་ལ་འབྲས་བུ་འདོད་པ་ནི་ངོ་མཚར་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཀྱི་མི་མཐུན་པའི་རྒྱན་དུ་འགྱུར་བ་ནི་བདེན་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཀྱིས་མི་མཐུན་པའི་རྒྱན་དུ་གྱུར་པ་ནི། དེ་ལྟར་བྱས་མོད་ཀྱིས་ཀྱང་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཉེར་གསུམ་པ་ནི། ལས་ནི་རྒྱུ་དང་འབྱུང་ཁུངས་དང་། དགར་བ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་པ་ས་བོན་ལས་མྱུ་གུ་ཞེས་དང་། རི་ལས་གསེར་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཁྱིམ་པ་ལས་དགེ་བསྙེན་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་རྣམས་སོ། །ཉེར་བཞི་པ་ནི། ནས་དེ་བཞིན། བསྡུད་(སྡུད་)པ་དག་དང་མཚམས་སྦྱོར་ནི། །ནས་ལ་ཅུང་ཟད་ལྷག་པ་ཡིན། །ཞེས་པ། ནས་ཞེས་པའི་ཕྲད་ནི་ཕལ་ཆེར་ལས་དང་མཐུན་ལ། ཅུང་ཟད་མི་མཐུན་པ་ནི། གཟུགས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། དེ་ནས་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད། །ཅེས་པ་ལྟ་བུ་མཚམས་སྦྱོར་བ་ཡང་ཡོད་པས་ལྷག་དང་བཅས་པའོ། །ཞར་ལ་བྱེད་ཚིག་དྲུག་གི་ནང་ནས་གཏན་ཚིགས་སུ་ 24-6-25b འགྱུར་བ་དུ་ཞིག་ཡོད་སྟོན་པ་ནི། གཏན་ཚིགས་དག་ཏུ་འགྱུར་བ་ནི། །དྲུག་པ་འབའ་ཞིག་མ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་གཉིས་པ་གཏན་ཚིགས་སུ་འགྱུར་བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། འགོག་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ལ། །ཞེས་པའམ། བྱས་པ་ལ་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་དེར་འགྱུར་བ་ནི། བྱས་པས་མི་རྟག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བཞི་པ་དེར་འགྱུར་བ་ནི། དེའི་ཆེད་དུ་དེ་བྱ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། བློ་དང་ལྡན་པས་མཐོང་འགྱུར་ཕྱིར། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྔ་པ་དེར་འགྱུར་བ་ནི། བྱས་པ་ལས་མི་རྟག་པར་གྲུབ། །ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །བདུན་པ་དེར་འགྱུར་བ་ནི། སངས་རྒྱས་ལ་ཡོན་ཏན་མངའ་བ་ལས་འོས་མེད་དོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཕྲད་ཉེར་ལྔ་པ་ནི། དུ་ལ་སོགས་པ་ལ་དང་མཐུན། །དེ་བཞིན་ལྷག་བཅ
ས་ལ་ལའོ། །ཞེས་པ་དེ་དག་ལ་དང་མཐུན་པའི་ཚུལ་དང་། མི་མཐུན་པའི་ཁྱད་པར་གཉིས་ཀྱིས་སྟོན་པ་ལས། དང་པོ་ནི། དུ་དང་། སུ་དང་། རུ་དང་། ར་ཡོད་པའི་ཚིག་ཕྲད་རྣམས་ནི་ལ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཕྲད་དང་མཐུན་པ་ཡིན་ཏེ། དུ་ནི་གཉིས་པ་བཞི་པ་དང་། །ཞེས་སོགས་སྦྱར་བས་ཆོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་གང་དུ་དང་། དབུས་སུ་དང་། འདི་རུ་དང་། འདིར་ཞེས་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། དུ་སོགས་ལ་དང་མི་མཐུན་པའི་བར་ཁྱད་དང་། ལ་ཡང་དེ་དག་དང་མི་མཐུན་པའི་བར་ཁྱད་དོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ཉིད་ཅེས་སོགས་ཏེ། དཔེར་ན། ཐོག་དགུ་འཕང་དུ་ཕུབ། ཤིང་མིག་མངས་རིས་སུ་བཏང་། དབྱིབས་གྲུབ་བཞི་རུ་བརྩིགས། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ནི་ལའི་དོན་ལས་ལྷག་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་བཞིན་ཞེས་པ་ལག་པ་བཀྲུས་ལ་ཟན་ཟ་ཞེས་ 24-6-26a པ་ལྟ་བུ་ལའི་སྒྲ་དུ་སོགས་ལས་ལྷག་དང་བཅས་པའོ། །དུ་སོགས་གང་དུ་ཐོབ་པའི་གནས་སྐབས་ནི་ཇི་སྐད་དུ། ག་བ་ད་དྲག་ཅན་རྣམས་ཏུ། །ང་ད་ན་མ་ར་ལ་དུ། །ས་སུ་མཐའ་བརྟེན་པ་རུ་དང་། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། །ཚིག་ཕྲད་ཉེར་དྲུག་པ་ནི། འོ་ལ་སོགས་པ་སླར་བསྡུས་པའོ། །ཞེས་པ་རྗེས་འཇུག་ཡི་གེ་བཅུ་པོ་ལ་ཨོའི་སྒྲ་སྦྱར་བ་སྟེ། རྫོགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །སུམ་ཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། རྗེས་འཇུག་ཡི་གེ་བཅུ་པོ་ནི། མིང་གི་མཐར་ནི་གང་སྦྱར་བ། །དེ་ལ་ཨ་ལི་བཞི་པ་སྦྱར། །སླར་བསྡུ་བར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་ཡིན་ལ། །ཏ་ད་འ་གསུམ་པོ་གང་ལ་ཨོ་ཡིག་སྐབས་གང་དུ་སྦྱོར་བའི་ཚུལ་ཡང་། ཇི་སྐད་དུ། རྫོགས་ཚིག་ད་དྲག་ཅན་ལ་ཏོ། །རྐྱང་པ་མཐའ་བརྟེན་མེད་ལའོ། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་རོ། །ཕྲད་ཉེར་བདུན་པ་ནི། འོ་ན་ཁོང་དུ་ཆུད་པའི་ཚིག །ཅེས་པ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱ་བ་ལྡན་ཡོད་འོན་ཏེ་ན། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའང་མཚོན་ནོ། །ཉེར་བརྒྱད་པ་ནི། འམ་ཞེས་བྱ་བ་འབྱེད་བསྡུད་(སྡུད་)ཡིན། །ཞེས་པ་སྟེ། དཔེར་ན། གཟུགས་སམ། ཚོར་བའམ། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བསྡུད་(སྡུད་)པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་སོགས་ལྟ་བུ་འབྱེད་པའོ། །ཉེར་དགུ་པ་ནི། དག་དང་རྣམས་ནི་མང་པོའི་ཚིག །ཅེས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་གཉིས་ཡན་ཆོད་ལ་དག་ཅེས་བྱ་བ་དང་། གསུམ་ཡན་ཆོད་ལ་རྣམས་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འཇུག་གོ །སུམ་ཅུ་པ་ནི། སོགས་ནི་མཐའ་དག་བསྡུད་(སྡུད་)པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ནི། དཔེར་ན་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཕུང་པོ་ཞེས་ཕུང་པོ་ལྷག་མ་རྣམས་བསྡུད་(སྡུད་)པ་ལྟ་བུའོ། །སོགས་ཞེས་པ་དང་། སྩོགས་ཞེས་པ་ནི་འགྱུར་སྔ་ 24-6-26b ཕྱིའི་ཁྱད་པར་ཡིན་ལ། དེ་གཉིས་ཀྱི་སྐད་དོད་ཨཱ་དི་ཞེས་པ་དང་པོ་ལ་འཇུག་པ་ལྟར་ན། གཟུགས་དང་པོར་བྱས་པའི་ཕུང་པོ་རྣམས་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་ཡིན་པས། དོན་ལ་འཁྲུལ་པ་ཆེར་མེད་དོ། །སོ་གཅིག་པ་ནི། པའམ་ཅན་ནི་བདག་པོའི་ཚིག །ལྡན་པའི་དོན་ད
{ "translations": [ "至於『ས་ལ་ལའོ།』（sa la la'o，地點格）等，通過兩種方式來展示它們之間相同和不同的特點。首先，『དུ་』（du，在），『སུ་』（su，向），『རུ་』（ru，往），『ར་』（ra，于）等詞尾與『ལ་』（la，在）這個詞尾是相通的。因為加上『二』、『四』等詞就足夠了。例如，『གང་དུ་』（gang du，何處），『དབུས་སུ་』（dbus su，中央），『འདི་རུ་』（'di ru，此處），『འདིར་』（'dir，在此）。第二，『དུ་』（du）等與『ལ་』（la）有不同之處，反之亦然。第一種情況，例如『དེ་ཉིད་』（de nyid，那本身）等。例如，『ཐོག་དགུ་འཕང་དུ་ཕུབ།』（thog dgu 'phang du phub，建九層樓），『ཤིང་མིག་མངས་རིས་སུ་བཏང་།』（shing mig mangs ris su btang，雕刻各種花紋），『དབྱིབས་གྲུབ་བཞི་རུ་བརྩིགས།』（dbyibs grub bzhi ru brtsigs，建成四方形），這些都比『ལ་』（la）的含義更豐富。第二種情況，例如『དེ་བཞིན་』（de bzhin，那樣）等，『ལག་པ་བཀྲུས་ལ་ཟན་ཟ་』（lag pa bkrus la zan za，洗手后吃糌粑），這裡的『ལ་』（la）比『དུ་』（du）等詞尾的含義更豐富。至於何時使用『དུ་』（du）等，正如所說：『ག་བ་ད་དྲག་ཅན་རྣམས་ཏུ། །ང་ད་ན་མ་ར་ལ་དུ། །ས་སུ་མཐའ་བརྟེན་པ་རུ་དང་། །』（ga ba da drag can rnams tu，以ག་（ga）、བ་（ba）、ད་（da）結尾的用ཏུ（tu）/，ང་（nga）、ད་（da）、ན་（na）、མ་（ma）、ར་（ra）、ལ་（la）結尾的用དུ（du）/，以ས་（sa）、སུ་（su）結尾的用རུ་（ru）/。
第二十六個詞尾是『འོ་』（'o）等表示總結。這是指在十個後加字上加上『ཨོ』（'o）的音，例如『རྫོགས་སོ་』（rdzogs so，完成了）。《三十頌》中也說：『རྗེས་འཇུག་ཡི་གེ་བཅུ་པོ་ནི། མིང་གི་མཐར་ནི་གང་སྦྱར་བ། །དེ་ལ་ཨ་ལི་བཞི་པ་སྦྱར། །སླར་བསྡུ་བར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །』（rjes 'jug yi ge bcu po ni，ming gi mthar ni gang sbyar ba/，de la a li bzhi pa sbyar/，slar bsdud bar ni shes par bya/，十個後加字，無論加在哪個詞的後面，都要加上第四個元音，要知道這是爲了總結）。至於ཏ་（ta）、ད་（da）、འ་（'a）這三個字母何時加『ཨོ』（'o），正如所說：『རྫོགས་ཚིག་ད་དྲག་ཅན་ལ་ཏོ། །རྐྱང་པ་མཐའ་བརྟེན་མེད་ལའོ། །』（rdzogs tshig da drag can la to/，rkyang pa mtha' brten med la'o/，完成詞和帶重音的ད་（da）加ཏོ（to），單獨的沒有結尾輔音的加འོ（'o））。
第二十七個詞尾是『འོ་ན་』（'o na，那麼）表示理解。例如，『བྱ་བ་ལྡན་ཡོད་འོན་ཏེ་ན། །』（bya ba ldan yod 'on te na/，如果具有行為），也表示這種情況。
第二十八個詞尾是『འམ་』（'am，或者）表示區分或包含。例如，『གཟུགས་སམ། ཚོར་བའམ།』（gzugs sam/，tshor ba'am/，色，或者，受，或者）表示包含；『མུ་སྟེགས་ཅན་མ་ཡིན་ནམ་』（mu stegs can ma yin nam，不是外道嗎）等表示區分。
第二十九個詞尾是『དག་』（dag，們）和『རྣམས་』（rnams，所有）表示多數。『དག་』（dag）用於兩個以上，『རྣམས་』（rnams）用於三個以上。
第三十個詞尾是『སོགས་』（sogs，等等）表示包括所有。例如，『གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཕུང་པོ་』（gzugs la sogs pa'i phung po，色等蘊），表示包括其餘的蘊。『སོགས་』（sogs）和『སྩོགས་』（stsogs）是新舊譯的區別。這兩個詞的梵文是『ཨཱ་དི་』（ā-di， आदि，ādi，開始），表示第一個，例如『གཟུགས་དང་པོར་བྱས་པའི་ཕུང་པོ་རྣམས་』（gzugs dang por byas pa'i phung po rnams，以色為首的蘊），意義上沒有太大差別。
第三十一個詞尾是『པ་』（pa）或『ཅན་』（can）表示所有者，具有的意思。",
"第三十一個詞尾是『པ་』（pa）或『ཅན་』（can）表示所有者，具有的意思。"
], "english_translations": [ "As for 'ས་ལ་ལའོ།' (sa la la'o, locative case), they are shown through two ways of demonstrating their similarities and differences. First, suffixes like 'དུ་' (du, at), 'སུ་' (su, to), 'རུ་' (ru, towards), 'ར་' (ra, in) are similar to the suffix 'ལ་' (la, at). Because adding 'two', 'four', etc., is sufficient. For example, 'གང་དུ་' (gang du, where), 'དབུས་སུ་' (dbus su, center), 'འདི་རུ་' ('di ru, here), 'འདིར་' ('dir, here). Second, 'དུ་' (du) etc. have differences with 'ལ་' (la), and vice versa. The first case, for example, 'དེ་ཉིད་' (de nyid, that itself) etc. For example, 'ཐོག་དགུ་འཕང་དུ་ཕུབ།' (thog dgu 'phang du phub, built a nine-story building), 'ཤིང་མིག་མངས་རིས་སུ་བཏང་།' (shing mig mangs ris su btang, carved various patterns), 'དབྱིབས་གྲུབ་བཞི་རུ་བརྩིགས།' (dbyibs grub bzhi ru brtsigs, built into a square shape), these are richer in meaning than 'ལ་' (la). The second case, for example, 'དེ་བཞིན་' (de bzhin, like that) etc., 'ལག་པ་བཀྲུས་ལ་ཟན་ཟ་' (lag pa bkrus la zan za, wash hands and eat tsampa), here 'ལ་' (la) is richer in meaning than suffixes like 'དུ་' (du). As for when to use 'དུ་' (du) etc., as it is said: 'ག་བ་ད་དྲག་ཅན་རྣམས་ཏུ། །ང་ད་ན་མ་ར་ལ་དུ། །ས་སུ་མཐའ་བརྟེན་པ་རུ་དང་། །' (ga ba da drag can rnams tu, with ག་ (ga), བ་ (ba), ད་ (da) ending use ཏུ (tu) /, with ང་ (nga), ད་ (da), ན་ (na), མ་ (ma), ར་ (ra), ལ་ (la) ending use དུ (du) /, with ས་ (sa), སུ་ (su) ending use རུ་ (ru) /.
The twenty-sixth suffix is 'འོ་' ('o) etc., indicating a summary. This refers to adding the sound of 'ཨོ' ('o) to the ten post-suffixes, such as 'རྫོགས་སོ་' (rdzogs so, completed). The 'Thirty Verses' also says: 'རྗེས་འཇུག་ཡི་གེ་བཅུ་པོ་ནི། མིང་གི་མཐར་ནི་གང་སྦྱར་བ། །དེ་ལ་ཨ་ལི་བཞི་པ་སྦྱར། །སླར་བསྡུ་བར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །' (rjes 'jug yi ge bcu po ni, ming gi mthar ni gang sbyar ba/, de la a li bzhi pa sbyar/, slar bsdud bar ni shes par bya/, the ten post-suffixes, no matter which one is added to the end of a word, the fourth vowel must be added, know that this is for summarizing). As for when to add 'ཨོ' ('o) to the three letters ཏ་ (ta), ད་ (da), འ་ ('a), as it is said: 'རྫོགས་ཚིག་ད་དྲག་ཅན་ལ་ཏོ། །རྐྱང་པ་མཐའ་བརྟེན་མེད་ལའོ། །' (rdzogs tshig da drag can la to/, rkyang pa mtha' brten med la'o/, completed words and ད་ (da) with stress add ཏོ (to), single ones without ending consonants add འོ ('o)).
The twenty-seventh suffix is 'འོ་ན་' ('o na, then) indicating understanding. For example, 'བྱ་བ་ལྡན་ཡོད་འོན་ཏེ་ན། །' (bya ba ldan yod 'on te na/, if there is action), also indicates this situation.
The twenty-eighth suffix is 'འམ་' ('am, or) indicating distinction or inclusion. For example, 'གཟུགས་སམ། ཚོར་བའམ།' (gzugs sam/, tshor ba'am/, form, or, feeling, or) indicates inclusion; 'མུ་སྟེགས་ཅན་མ་ཡིན་ནམ་' (mu stegs can ma yin nam, isn't it an outsider) etc. indicates distinction.
The twenty-ninth suffix is 'དག་' (dag, -s) and 'རྣམས་' (rnams, all) indicating plurality. 'དག་' (dag) is used for two or more, 'རྣམས་' (rnams) is used for three or more.
The thirtieth suffix is 'སོགས་' (sogs, etc.) indicating including all. For example, 'གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཕུང་པོ་' (gzugs la sogs pa'i phung po, aggregates such as form), indicates including the remaining aggregates. 'སོགས་' (sogs) and 'སྩོགས་' (stsogs) are the differences between old and new translations. The Sanskrit of these two words is 'ཨཱ་དི་' (ā-di, आदि, ādi, beginning), indicating the first, for example, 'གཟུགས་དང་པོར་བྱས་པའི་ཕུང་པོ་རྣམས་' (gzugs dang por byas pa'i phung po rnams, aggregates with form as the first), there is not much difference in meaning.
The thirty-first suffix is 'པ་' (pa) or 'ཅན་' (can) indicating possessor, meaning having."
] }
ུ་སྦྱར་བར་བྱ། །ཞེས་པ། དཔེར་ན། གསེར་པ་དང་། གསེར་ཅན་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །སུམ་ཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། མིང་གང་གི་ནི་ཡ་མཐའ་ན། །པུ་ལིངྒ་ཡི་སྒྲ་མེད་པ། །དེ་ལ་པུ་ལིངྒ་སྦྱར་ན། །བདག་པོའི་སར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་དཔེར་ན། དཔའ་བོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཕོ་རྟགས་ཀྱི་སྒྲ་ཐོག་མར་མ་སྦྱར་བ་རྣམས་ལ་མིང་གི་མཐར། ཤིང་སཱ་ལའི་དབང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཕོ་རྟགས་མཇུག་ཏུ་སྦྱར་ན་བདག་པོའམ་ལྡན་པའི་དོན་དུ་འགྱུར། ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །ཕྲད་སོ་གཉིས་པ་ནི། བ་ནི་སྤྱི་རུ་བཞག་པ་སྟེ། །ཡུལ་དུས་ངེས་པར་མ་བཟུང་བའོ། །ཟ་བ་བཟའ་དང་ཟའོ་བཞིན། །མ་ནིང་དག་ཏུ་བཞག་པར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ། བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཡུལ་ངེས་པར་མ་བཟུང་བ་བྱེད་པ་པོ་དང་བྱ་བ་དང་། བདག་དང་གཞན་གྱི་ཚིག་ཏུ་རིས་མ་ཆད་པ་དང་། དུས་ངེས་པར་མ་བཟུང་བ། འདས་པ་དང་། ད་ལྟར་བ་སོགས་ཀྱི་རིས་སུ་ཆད་པར་མི་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཟ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་དེ་བཟའ་བར་བྱ་བ་དང་། ཟ་བ་པོ་དང་། ཟ་བཞིན་པ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱི་ལ་འཇུག་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་ཟ་བ་དང་། མཐོང་བ་དང་། གསལ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་མ་ནིང་དག་ཏུ་བཞག་པར་བྱ་སྟེ། དོན་རིས་སུ་ཆད་པ་ཞིག་སྟོན་པར་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གཉིས་པ་ཕྲད་འདུས་པ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཕྲད་འདུས་པ་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། 24-6-27a རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། ཉེ་བར་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། གལ་ཏེ་ཕྲད་གཉིས་འདུས་པའམ། །ཡང་ན་མང་པོ་འདུས་པ་ན། །སྔ་ཕྱི་ཕན་ཚུན་ཟིལ་གནོན་དང་། །རང་གི་ཆ་ལྡན་དག་ཏུ་སྦྱར། །ཞེས་པ་ཚིག་གི་སྐབས་གཅིག་ཏུ་ཕྲད་མང་པོ་འདུས་པ་ན་སྔ་མས་ཕྱི་མ་དང་། ཕྱི་མས་སྔ་མ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་དང་། རང་གི་ཆ་ལྡན་པ་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། གང་གང་དོན་ནི་གང་གང་ལ། །ཞེས་དང་། འདི་དེ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཞེས་སོགས་ལྟ་བུ་ཡིན་ཏེ། གང་ཞེས་པ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ལ་དོན་ཐ་དད་པ་མེད་པས་སྔ་མས་ཕྱི་མ་ཟིལ་གྱིས་མནན་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། གང་ལ་འཕགས་པ་ཉིད་བྱོན་རྗེས་བཟུང་དེ་ནི་དཔལ་ལྡན་དྲི་མེད་བློ་མངའ་སྟེ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། གང་དང་དེ་གཉིས་ལ་དོན་ཐ་དད་པ་མེད་ཀྱང་གང་ཞེས་པ་སྤྱི་སྒྲ་དང་། དེ་ཞེས་པ་བྱེ་བྲག་གི་སྒྲ་ཡིན་པས་ཕྱི་མས་སྔ་མ་ཟིལ་གྱིས་མནན་པའི་ཕྱིར་རོ་། །གསུམ་པ་ནི། གལ་ཏེ་ལོ་བརྒྱ་འཚོ་བའམ། འོན་ཏེ་དེ་བས་ལྷག་པ་འཚོ་ཡང་རུང་། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཏེ། གཉིས་ཀས་དོན་ཐ་དད་པ་རེ་རེ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། གང་ལ་དམིགས་འཛིན་མི་བྱེད་དང་། །དམིགས་འཛིན་ཏེ་ན་ཕྲད་གྱུར་ན། །གཉིས་པར་འགྱུར་བའི་མཐུ་ཡིན་ནོ། །ཕྱོགས་གཅིག་ཁོང་དུ་ཆུད་པ་ལས། །ཕྱོགས་གཅིག་འདྲི་བར་བྱེད་པ་ཡིས། །འོ་ན་ཞེས་པའ
【現代漢語翻譯】 例如，像'金匠'和'有金子的人'這樣的例子。在《三十頌》中也說：'任何詞的末尾，如果沒有陽性的聲音，加上陽性，就表示所有者的意思。'就像'英雄'這個詞，最初沒有陽性的聲音，如果在詞尾加上'娑羅樹之王'這樣的陽性詞，就表示所有者或具有的意思。這就是它的意思。第三十二個助詞是：'ba'通常是通用的，不指定地點或時間。像'za ba'、'bza''和'za'o'一樣，它被認為是中性的。'ba'這個詞不指定地點，無論是施事者、行為還是自己或他人，沒有區別。它也不指定時間，無論是過去還是現在等等，沒有區別。例如，'za ba'這個詞可以指'要吃的'、'吃的人'或'正在吃'。因此，'za ba'、'mthong ba'和'gsal ba'等詞被認為是中性的，因為它們不表示具體的含義。 第二，解釋複合助詞。 第二，解釋複合助詞，分為三個部分：簡要說明、詳細解釋和總結。第一部分是：'如果兩個助詞複合，或者多個助詞複合，那麼前後互相壓制，或者保持各自的部分。'這意味著在一個詞中複合多個助詞時，有三種情況：前者壓制後者，後者壓制前者，或者各自保持自己的部分。第一種情況是，例如：'gong gong don ni gong gong la'（藏文）'任何意義在任何事物上'，以及'འདི་དེ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི'（藏文）'這，那，所有佛陀的'等等。因為'gong'（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：任何）這個詞前後沒有不同的含義，所以前者壓制了後者。第二種情況是，例如：'gong la 'phags pa nyid byon rjes bzung de ni dpal ldan dri med blo mnga' ste'（藏文）'誰是聖者，跟隨他，他就是榮耀的，無垢的，有智慧的'。雖然'gong'（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：任何）和'de'（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：那）這兩個詞沒有不同的含義，但'gong'（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：任何）是泛指，而'de'（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：那）是特指，所以後者壓制了前者。第三種情況是，例如：'gal te lo brgya 'tsho ba'am'（藏文）'如果活到一百歲'，'on te de bas lhag pa 'tsho yang rung'（藏文）'或者活得更長也可以'。因為兩者都表示不同的含義。第二，詳細解釋是：'如果不指定目標，或者指定目標成為助詞，那麼它就具有雙重力量。'從理解一個方面，到詢問另一個方面，'o na'（藏文）'那麼'。
【English Translation】 For example, like 'goldsmith' and 'one with gold'. It is also said in the Thirty Verses: 'Any word whose end does not have a masculine sound, adding a masculine, indicates the meaning of the owner.' Just like the word 'hero', which initially does not have a masculine sound, if a masculine word like 'king of the Sal trees' is added at the end of the word, it means the owner or having. That is its meaning. The thirty-second particle is: 'ba' is usually general, not specifying place or time. Like 'za ba', 'bza', and 'za'o', it is considered neutral. The word 'ba' does not specify a place, whether it is the agent, the action, or oneself or others, there is no distinction. It also does not specify a time, whether it is past or present, etc., there is no distinction. For example, the word 'za ba' can refer to 'to be eaten', 'the one who eats', or 'is eating'. Therefore, words like 'za ba', 'mthong ba', and 'gsal ba' are considered neutral because they do not indicate a specific meaning. Second, explaining compound particles. Second, explaining compound particles, divided into three parts: brief explanation, detailed explanation, and summary. The first part is: 'If two particles are compounded, or multiple particles are compounded, then the former suppresses the latter, or each maintains its own part.' This means that when multiple particles are compounded in a word, there are three situations: the former suppresses the latter, the latter suppresses the former, or each maintains its own part. The first case is, for example: 'gong gong don ni gong gong la' (Tibetan) 'any meaning on anything', and 'འདི་དེ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི' (Tibetan) 'this, that, of all Buddhas' and so on. Because the word 'gong' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: any) does not have different meanings before and after, the former suppresses the latter. The second case is, for example: 'gong la 'phags pa nyid byon rjes bzung de ni dpal ldan dri med blo mnga' ste' (Tibetan) 'who is the noble one, following him, he is the glorious, immaculate, wise one'. Although the words 'gong' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: any) and 'de' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: that) do not have different meanings, 'gong' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: any) is general, and 'de' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: that) is specific, so the latter suppresses the former. The third case is, for example: 'gal te lo brgya 'tsho ba'am' (Tibetan) 'if one lives to be a hundred years old', 'on te de bas lhag pa 'tsho yang rung' (Tibetan) 'or it is okay to live longer'. Because both express different meanings. Second, the detailed explanation is: 'If the target is not specified, or specifying the target becomes a particle, then it has double the power.' From understanding one aspect, to asking about another aspect, 'o na' (Tibetan) 'then'.
ི་ནུས་པའོ། །དེ་ལ་དམིགས་འཛིན་སྔ་མ་བཞིན། །གཞན་འདྲེན་བྱེད་པ་ཏེ་ཡིན་ཏེ། །ན་ཡིས་ཕྱོགས་གཅིག་དག་ཏུ་བྱེད། །དེ་གཉིས་ལྡན་པའི་ཕྲད་རྣམས་ནི། །དམིགས་འཛིན་ལྡན་མི་ལྡན་གཉིས་ཏེ། །སྔ་མ་དོན་གྱིས་བསྡུ་བར་བྱ། །ཡོད་ན་སྔ་ 24-6-27b མ་དངོས་སུ་བསྡུད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་གཉིས་ཀའི་ཆ་དང་ལྡན་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། གང་ལ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་དམིགས་འཛིན་མི་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། ཏེ་ན་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་དམིགས་འཛིན་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཞིང་། དེ་གཉིས་ཕྲད་པ་ནི་གལ་ཏེ་ན་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ལ། དེའི་ཚེ་ན་ཚིག་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ལ་དོན་གཞན་རེ་རེ་ཡོད་པས་རང་གི་ཆ་ལྡན་ཞེས་བྱའོ། །འདི་ནི་གང་ལ་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བསྡུས་པས། གལ་ཏེ་ན་ཞེས་བྱ་བར་སོང་བ་དེའོ། །དེ་བཞིན་དུ་འོ་ན་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་པ་བསྡུས་པ་ལས་འོ་ན་ཞེས་བྱ་བ་འབྱུང་ལ། དེའི་ནུས་པ་ནི་ཕྱོགས་གཅིག་ཁོང་དུ་ཆུད་ནས་ཕྱོགས་གཅིག་འདྲི་བར་བྱེད་པའོ། །འོ་ན་ཞེས་པའམ། འོན་ཏེ་ན་ཞེས་པའི་ཚིག་འདི་ལ་ཡང་། དམིགས་འཛིན་པ་དང་། མི་འཛིན་པ་ཕྲད་པའི་ཚུལ་ནི་སྔ་མ་བཞིན་དུ་བལྟ་བར་བྱ་སྟེ། ཁོང་དུ་ཆུད་པ་དང་མ་ཆུད་པའི་དོན་གཉིས་ཐ་དད་དུ་བཟུང་རྒྱུ་ཡོད་པས་གཉིས་ཀའི་ཆ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་བས་སོ། །གལ་ཏེ་དང་འོན་ཏེ་ཞེས་པའི་དོན་ཕྱི་མ་རེ་རེ་དམིགས་ཀྱིས་འཛིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན། ཏེ་ཞེས་པ་ནི་ལྷག་མ་ཅན་ཡིན་པས། གཞན་ཙམ་ཞིག་འདྲེན་པར་བྱེད་ལ། ན་ཞེས་པས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་དམིགས་ཀྱིས་འཛིན་པར་བྱེད་དོ། །དེ་ལྟ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་སྤྱི་ལ་འཇུག་པ་དང་། ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བྱེད་པ་དེ་གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་པའི་ཕྲད་རྣམས་ནི་དམིགས་འཛིན་པ་དང་། མི་འཛིན་པ་གཉིས་གཉིས་དང་ལྡན་ནོ། །སྔ་མ་སྤྱི་ལ་འཇུག་པ་དང་། ཕྱི་མ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བྱེད་པ་གཉིས་ལས། ཕྱི་མ་གཉིས་དངོས་སུ་ཡོད་ཅིང་། སྔ་མ་དངོས་སུ་མེད་ན། ཕྱི་མས་སྔ་མ་དོན་གྱིས་བསྡུ་བར་བྱ་ཞིང་། 24-6-28a གཉིས་ཀ་ཡོད་ན་སྔ་མ་དངོས་སུ་བསྡུ་བར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། ཕྱི་མས་སྔ་མ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་ཚུལ་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཉེ་བར་བསྡུ་བ་ནི། གལ་ཏེ། ཇི་སྟེ་འོན་ཏེ་དང་། །དེ་སྟེ་ན་ཞེས་སྦྱར་བར་བྱ། །འོན་ཀྱང་འོ་ན་ཡང་ཞེས་པ། །བསྡུ་བ་གཉིས་ལྡན་གཉིས་བསྡུ་བྱ། །མཐུན་དང་ཐ་དད་སྐབས་ཀྱི་མཐུ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ། གང་ལ་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་པ་བསྡུས་ནས། གལ་ཏེ་ན་ཞེས་དང་། ཇི་ལ་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་པ་བསྡུས་ནས། ཇི་སྟེ་ན་ཞེས་དང་། འོ་ན་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་པ་བསྡུས་ནས། འོན་ཏེ་ན་ཞེས་དང་། དེ་ལ་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་པ་བསྡུས་ནས། དེས་དེ་ན་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་བ་ནི་གཉིས་ཀའི་ཆ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ཏེ། ཚིག་སྔ་མས་སྤྱིར་བཏང་ནས། ཕྱི་མས་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་སྟོན་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་ཞེས་པ་དང་། འོ་ན་ཡང་ཞེས་པ་བསྡུ་བ་གཉིས་
【現代漢語翻譯】 的能力。對此進行如前般的專注，引導其他，即是，那以單方面確定。具備這兩者的連線詞是，具有專注和不具有專注兩種。前者通過意義來概括，如果存在，則直接概括前者。』稱為具備兩者的部分是什麼呢？『哪裡』這個詞是不專注的，而『德那』這個詞是專注的，這兩者結合就是『如果那』。那時，前後兩個詞各自有不同的含義，因此稱為具備自身的部分。這概括了『哪裡有什麼那』，變成了『如果那』。同樣，概括『哦，有什麼那』，就產生了『哦那』，其能力在於理解一方面並詢問另一方面。對於『哦那』或『哦德那』這個詞，專注和不專注的結合方式也應如前觀察，因為可以區分理解和不理解的兩種含義，因此會變成具備兩者的部分。如果問，『如果』和『哦德』的后一個詞各自專注的原因是什麼？『德』是剩餘的，引導其他，『那』則單方面地專注。因此，普遍適用和單方面確定這兩者兼具的連線詞，是具有專注和不專注兩種。前者普遍適用，後者單方面確定，如果後者兩者實際存在，而前者實際不存在，則後者通過意義來概括前者。 如果兩者都存在，則前者應直接概括，即後者以壓倒前者的姿態。第三，接近概括是：如果，如是，哦德，以及，德是，那，應連線。然而，哦那，也，概括，兩者兼具，兩者概括。一致和差異，場合的一致。』稱為，概括『哪裡有什麼那』，就是『如果那』，概括『如有什麼那』，就是『如是那』，概括『哦，有什麼那』，就是『哦德那』，概括『那有什麼那』，就是『德是那』，連線這些就是具備兩者的部分，因為前一個詞普遍說明，后一個詞則特別排除。
【English Translation】 the ability to do so. Focus on this as before, guiding others, that is, that is determined unilaterally by na. The conjunctions that possess both are those that possess both focus and non-focus. The former is summarized by meaning, and if it exists, the former is directly summarized. 'What is called possessing both parts?' The word 'where' does not focus, while the word 'te na' does focus, and the combination of the two is 'if na'. At that time, the preceding and following words each have different meanings, so it is called possessing its own part. This summarizes 'where what na', and becomes 'if na'. Similarly, summarizing 'oh, what na', 'oh na' arises, and its ability is to understand one aspect and ask about the other. For the word 'oh na' or 'on te na', the combination of focus and non-focus should also be observed as before, because the two meanings of understanding and not understanding can be distinguished, so it will become a part possessing both. If asked, 'What is the reason why the latter word of 'if' and 'on te' each focus?' 'Te' is residual, guiding others, and 'na' focuses unilaterally. Therefore, conjunctions that possess both universal applicability and unilateral determination are those that possess both focus and non-focus. The former is universally applicable, and the latter determines unilaterally. If the latter two actually exist, and the former does not actually exist, then the latter summarizes the former by meaning. If both exist, the former should be directly summarized, that is, the latter overwhelms the former. Third, approaching summarization is: if, as if, on te, and, te is, na, should be connected. However, oh na, also, summarize, both possess, both summarize. Agreement and difference, agreement of the occasion.' Called, summarizing 'where what na', is 'if na', summarizing 'as what na', is 'as if na', summarizing 'oh, what na', is 'on te na', summarizing 'that what na', is 'te is na', connecting these is the part possessing both, because the preceding word generally explains, and the following word specifically excludes.
དང་ལྡན་པ་ནི། སྔ་མའི་འདོད་པ་དང་ཕྱི་མའི་དོན་གཉིས་ཀ་བསྡུ་བར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་འོན་ཀྱང་ནི། །རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་གྱི་ངོར། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། འོ་ན་མེ་ལྕེ་ལས་ཀྱང་མུན་པ་འཐུག་པོ་འབྱུང་འགྱུར་ཞིང་། ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ཡང་གོང་དུ། འོ་ན་ཁོང་དུ་ཆུད་པའི་ཚིག་ཅེས་པ་དང་དོན་ཁྱད་པར་མེད་དེ། དེར་ཡང་། ཕྱི་མའི་སྐབས་དང་སྦྱར་བར་བྱ། ཞེས་འཆད་དགོས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་བསྡུ་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་མཐུན་པ་ཞིག་དགོས་སམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྐབས་ཀྱི་མཐུ་ལས་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། མངོན་སུམ་ཡང་ནི་དོན་མེད་ན། །མི་འབྱུང་བ་ལས་ཚད་མ་ཉིད། །ཅེས་པ་ལྟ་བུ་མཐུན་པ་དང་། །འཁྲུལ་པ་ཡིན་ཡང་ཚད་མ་ཉིད། །ཅེས་པ་ལྟ་བུ་མི་མཐུན་པ་བསྡུད་(སྡུད་)པ་གཉིས་ཡོད་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ 24-6-28b ཕྲད་གཉིས་འདུས་པའམ། མང་པོ་འདུས་པ་ལས་དོན་སྟོན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར་སྔ་ཕྱི་ཟིལ་གནོན་དང་། རང་གི་ཆ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་ལྟ་ན་ཕྲད་མང་པོ་དེ་དག་ངེས་པར་སྦྱོར་དགོས་སམ་ཞེ་ན། སྡེབ་སྦྱོར་གྱི་ཁྱད་པར་མེད་ན་ཕྲད་མང་པོ་སྦྱར་མི་དགོས་ཏེ། ཚིག་གི་སྦྱོར་བ་བཅུའི་ནང་དུ་མ་འདུས་པའི་དོན་ལྷག་པོ་སྟོན་རྒྱུ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སྟོན་པ་ནི། གང་ལྟར་ཇི་ལྟར་དེ་ལྟར་དང་། །དེ་བཞིན་དེ་སྐད་ལ་སོགས་པ། །ཇི་སྐད་བསྟན་པའི་ཆ་གཉིས་ལྡན། །དེ་ལ་སོགས་པའི་ཕྲད་རྣམས་ཀུན། །ཟིལ་གནོན་གྱུར་དང་ཆ་ལྡན་ཡང་། །དགོས་པ་རེ་རེར་དྲིལ་བྱས་ལ། །ཚིག་དོན་སྦྱོར་བ་བཅུ་པོ་དང་། །ཕྲད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཇི་ལྟ་བར། །དེ་ལྟར་ཕྲད་གཉིས་འདུས་པའམ། །མང་པོ་འདུས་པར་གྱུར་ཀྱང་རུང་། །དེ་དོན་ལྷག་མ་མི་སྟོན་ཕྱིར། །སྐབས་དང་ཚིག་ཤུགས་བརྟགས་ནས་ནི། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱིས་གང་རིགས་སྦྱར། །ཞེས་པའོ། །འདི་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། རྒྱལ་བའི་ཡུམ་དེ་དང་དེ་ལས་རྣམ་པ་རེ་རེའི་དབང་དུ་མཛད་དེ་ཞེས་དང་། དེ་ནི་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་བརྟེན་ནས། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟ་བུ་ནི་ཚིག་ཕྲད་ཙམ་མ་ཡིན་གྱི། ཚིག་གི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཇི་ལྟ་དེ་བཞིན་དུ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཚིག་ཕྲད་ཁོ་ན་ཡིན་པའི་ཁྱད་པར་ཤེས་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་བཤད་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི་བྱ་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ལྡང་ཚད་བཤད་ནས་ཚོགས་གསུམ་བསྟན་པའི་དགོས་པ་དང་། བསྟན་བཅོས་འདིའི་མཚན་བཤད་པ་དང་། བརྩམས་པའི་དགེ་བ་མཆོག་ཏུ་བསྔོ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དཔེ་བཤད་པ་དང་། དེས་མཚོན་པའི་དོན་བསྟན་པ་དང་། 24-6-29a དེས་ན་སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་ལ་བསླབ་དགོས་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། དཔེར་ན་སྐྱེས་བུ་གང་ཞིག་གིས། །གཟུགས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཤེས་འདོད་ན། །ཕྲ་རྡུལ་སོགས་ལ་མཚན་ཉིད་དུ། །དེ་ཤེས་ཚེ་རྡུལ་གོང་བུ་དང་། །གོང་ཆེན་དག་གི་མཚན་ཉི
【現代漢語翻譯】 具有意義的是，應該包含前者的意願和後者的意義。正如所說：『即使不是行為的領域，也是爲了自己和他人的利益。』又如：『從火焰中也會產生濃厚的黑暗。』這與前面所說的『那麼，領會的詞語』沒有意義上的區別，因為那裡也需要解釋為『與後面的情況相結合』。那麼，是否需要前後兩者都一致的包含呢？這是由情況的力量產生的。正如所說：『即使顯而易見的事物沒有意義，也不會產生衡量標準。』這是相符的例子。『即使是錯誤的，也是衡量標準。』這是不相符的包含的例子。因此， 當兩個或多個詞彙結合在一起時，從意義表達方式的差異來看，有前後壓制、具有自身部分的三種情況。如果是這樣，那麼是否必須結合許多詞彙呢？如果組合沒有區別，則不需要結合許多詞彙，因為在十種詞語組合中，沒有可以表達額外意義的部分。所說的意思是：無論如何，如何，像那樣，同樣，像那樣說等等，都具有所說情況的兩個部分。所有像那樣的詞彙，無論是壓制性的還是具有部分的，都應該總結為每個必要的方面，並且根據詞語意義的十種組合以及詞彙的組合方式，即使結合了兩個或多個詞彙，也不會表達額外的意義。因此，應該根據情況和詞語的力量，由有智慧的人適當地結合。』 正如所說：『勝者的母親以這種或那種方式來掌握每個方面。』以及『那是依靠自己的法。』像這樣出現的不是單純的詞彙，而是詞語的組合。『菩提如何，也如是。』像這樣的是單純的詞彙，需要了解其中的區別。第三，圓滿完成解釋的行為有三點：解釋論著的充分性，說明建立三組的必要性；說明本論著的名稱；以及將創作的功德迴向于至高無上。第一點有三點：解釋比喻；說明比喻所代表的意義； 因此，說明必須學習聲音的論著。第一點是：例如，如果有人想要了解形式的差異，那麼對於微塵等，作為特徵，當了解它時，微塵的集合以及大集合的特徵
【English Translation】 That which has meaning is that both the former intention and the latter meaning should be included. As it is said: 'Even if it is not the field of action, it is for the sake of oneself and others.' And like: 'Even from the flame, thick darkness will arise.' This is no different in meaning from what was said earlier, 'Then, the words that are understood,' because there also it is necessary to explain as 'to be combined with the latter situation.' Then, is it necessary to have an inclusion that is consistent both before and after? This arises from the power of the situation. As it is said: 'Even if the obvious has no meaning, it will not produce a measure.' This is an example of agreement. 'Even if it is wrong, it is a measure.' This is an example of including disagreements. Therefore, When two or more phrases are combined, from the difference in the way meaning is expressed, there are three situations: before and after suppression, and having its own parts. If so, then is it necessary to combine many phrases? If there is no difference in the combination, then it is not necessary to combine many phrases, because in the ten combinations of words, there is no part that can express additional meaning. What is said is: In any case, how, like that, likewise, saying like that, etc., all have two parts of the situation that is said. All such phrases, whether suppressive or having parts, should be summarized into each necessary aspect, and according to the ten combinations of word meanings and how the phrases are combined, even if two or more phrases are combined, it will not express additional meaning. Therefore, according to the situation and the power of the words, wise people should combine appropriately.' As it is said: 'The mother of the Victorious One masters each aspect in this or that way.' And 'That is relying on one's own Dharma.' What appears like this is not merely a phrase, but a combination of words. 'How is Bodhi, so is it.' What is like this is merely a phrase, and it is necessary to know the difference between them. Third, the act of completely finishing the explanation has three points: explaining the adequacy of the treatise, explaining the necessity of establishing the three assemblies; explaining the name of this treatise; and dedicating the merit of the creation to the supreme. The first point has three points: explaining the analogy; explaining the meaning represented by the analogy; Therefore, explaining that it is necessary to study the treatise on sound. The first point is: For example, if someone wants to understand the differences in form, then for particles, etc., as characteristics, when one understands it, the characteristics of the collection of particles and the large collection
ད་དང་། །ལས་རྣམས་འབད་པ་མེད་པར་ཤེས། །དེ་ཤེས་སྐབས་ཀྱི་བྱ་བ་གང་། །སྦྱོར་བ་དག་ལ་མི་འཇིགས་བཞིན། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་རྣམ་པའི་རབ་དབྱེ་སྦྱོར་བ་ལ་མི་འཇིགས་པའི་སྤོབས་པ་འབྱུང་བ་ལ་ཐོག་མར་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་གནས་ལུགས་དང་། དེས་རགས་པ་རྩོམ་པའི་ཚུལ་ཤེས་དགོས་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། སྐྱེས་བུ་སྨྲ་བར་འདོད་པ་ཡིས། །གཞི་མཐའ་ཡི་གེའི་བྱེ་བྲག་དག །ལེགས་པར་ཁོང་དུ་ཆུད་པ་ན། །དེ་འདུས་མིང་དང་དེ་བཞིན་ཚིག །ཤླཽ་ཀ་དང་རབ་བྱེད་སོགས། །མིང་ཚིག་ཡི་གེ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། །ཚིག་སྦྱོར་འབད་པ་མེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་པའོ། །འོ་ན་འདིར་ཚོགས་གསུམ་བཤད་པ་དང་། གཞུང་གཞན་ལས་ངག་དང་ཚིག་སོ་སོར་བཤད་པའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། བཅོམ་ལྡན་རལ་གྲི་ན་རེ། ཡི་གེ་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་མིང་དང་། དེ་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་ཚིག་དང་། དེ་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་ངག་དང་། དེ་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ལུས་འགྲུབ་བོ་ཞེས་བཙུན་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་བརྟུལ་ཞུགས་འཆད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། སྤྱིར་ཚད་ལྡན་གྱི་ལུང་དང་འགལ་བ་དང་། སློབ་དཔོན་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལུང་དང་མི་མཐུན་པའོ། །དང་པོ་ནི། མངོན་པའི་མཛོད་ལས། མིང་གི་ཚོགས་ལ་སོགས་པ་ནི། །མིང་དང་ངག་དང་ཡི་གེའི་ཚོགས། །ཞེས་དང་། 24-6-29b དེའི་འགྲེལ་པར། ངག་ཚིག་མ་བཤད་པ་དང་། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་དུ། མིང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཚིག་བསྡུས་པའི་ངག་གོ །ཚིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་སུའི་མཐའ་ཅན་དང་། ཏིའི་མཐའ་ཅན་གྱི་ཡི་གེ་བསྡུས་པའོ། །ཞེས་མིང་ལ་ངག་ཏུ་བཤད་པ་ཡང་ཡོད་ཅིང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དུ། ངག་དང་ཚིག་རྣམས་དྲི་མེད་པས། །ཞེས་གསུངས་པའང་དོན་དེ་ཉིད་ལ་དགོངས་པས་ཚོགས་གསུམ་དུ་མ་འདུས་པའི་ངག་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། སྤྱན་རས་གཟིགས་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱིས། འགྲོ་འོང་རྟག་པའི་འགྲེལ་བཤད་དུ། ཡི་གེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཨ་ལ་སོགས་པའོ། །ངག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཡི་གེ་དག་བསྡུས་པ་སྟེ། ལྷས་སྦྱིན་ཞེས་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པའོ། །ཚིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ངག་དག་བསྡུས་པ་སྟེ། ལྷས་སྦྱིན་བུམ་པ་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་མིང་དང་ངག་དོན་གཅིག་ཏུ་བཤད་ནས། ངག་ཏུ་མ་འདུས་པ་ལ་ཚིག་ཏུ་འཆད་ཀྱི། ཚིག་ཏུ་མ་འདུས་པ་ལ་ངག་ཏུ་འཆད་པ་མེད་དོ། །ཡང་གཞུང་འདིར། ཡི་གེ་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་མིང་དུ་བཤད་པ་ཡང་གཙོ་ཆེ་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། འགལ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། བསྡུས་པའི་མིང་ནི་ཡི་གེ་གཅིག་གང་ཡིན་པའོ། །རྒྱས་པའི་མིང་ནི་ཡི་གེ་མང་པོ་གང་ཡིན་པའོ། །ཞེས་མིང་ལ་རྒྱས་བསྡུས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ནས་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་ཡི་གེ་དང་ཚིག་ནི་འགལ་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལས། ཡི་གེ་གཅིག་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཚིག་མ
【現代漢語翻譯】 再者，對於諸法，應知其不需勤作而自然顯現。了知此理之時，當如何行持？當如勇士般無畏於諸行。
此句意為，如同欲瞭解微塵之實相，需先知曉其安住之方式，以及如何形成粗大之物。同樣，對於色蘊、處、界的種種差別，需無畏於行持。 第二點是：若有人慾善於言說，則需精通文字之根本與究竟，以及種種差別。如此，方能毫不費力地組合成詞語、語句、詩歌等。因為詞語、語句與文字皆有相通之處，故能毫不費力地運用語言。
那麼，此處所說的『三聚』（ཚོགས་གསུམ་）與其它論典中分別闡述『語』（ངག་）和『詞』（ཚིག་）有何區別呢？ 班智達RaLgri說道：『由眾多文字組成詞語，由眾多詞語組成語句，由眾多語句組成言語，由眾多言語組成論典之主體。』 僧侶觀世音寂靜瑜伽士如此宣稱是不合理的，因為這既與通常的教證相違背，也與該論師自己的觀點不符。 首先，在《俱舍論》中說：『名之聚等者，名與語及字之聚。』
其註釋中未提及『語』和『詞』。《八千頌般若釋》中說：『所謂名，即是簡略之語。所謂詞，即是包含後綴「蘇」和「底」的文字之集合。』 可見，『名』有時也被稱為『語』。《經莊嚴論》中說：『語和詞皆無垢染。』 這也說明了同樣的道理，即不存在未包含于『三聚』中的『語』。 其次，觀世音寂靜瑜伽士在《往來常有釋》中說：『所謂字，即是阿（ཨ，a，अ，無）等。所謂語，即是文字的集合，如說「天授」等。所謂詞，即是語句的集合，如說「天授做瓶」等。』 他將『名』和『語』視為同義，認為未包含于『語』中的是『詞』，而沒有未包含于『詞』中的『語』。 此外，本論中說『由眾多文字組成名』，這主要是從主要方面而言，並非矛盾。因為在《辨法法性論》中說：『簡略之名是一個字，廣大的名是多個字。』 可見，『名』可分為簡略和廣大兩種。雖然如此，『字』和『詞』之間仍然存在矛盾。因為在該論中說：『一個字不是詞。』
【English Translation】 Furthermore, one should know that all phenomena arise effortlessly. When one knows this, what should one do? One should be fearless in all actions.
This means that, just as one needs to know how minute particles exist and how they form gross matter in order to understand the reality of minute particles, one needs to be fearless in engaging with the various distinctions of the aggregates of form, sense bases, and elements. Secondly, if one wishes to speak well, one must thoroughly understand the root and ultimate of letters, as well as their various distinctions. In this way, one can effortlessly compose words, sentences, verses, and so on. Because words, sentences, and letters are similar, one can use language effortlessly.
So, what is the difference between the 'three collections' (ཚོགས་གསུམ་) mentioned here and the separate explanations of 'speech' (ངག་) and 'words' (ཚིག་) in other treatises? Pandit RaLgri said: 'Words are composed of many letters, sentences are composed of many words, speech is composed of many sentences, and the body of a treatise is composed of many speeches.' It is unreasonable for the monk Avalokiteshvara Silent Yogi to claim this, because it contradicts both the usual authoritative statements and the views of that very teacher. First, in the Abhidharmakosha it says: 'The collection of names, etc., is the collection of names, speech, and letters.'
Its commentary does not mention 'speech' and 'words.' In the Great Commentary on the Eight Thousand Verses, it says: 'A name is a condensed speech. A word is a collection of letters with the suffixes "su" and "ti."' Thus, 'name' is sometimes referred to as 'speech.' In the Ornament of the Sutras, it says: 'Speech and words are immaculate.' This also illustrates the same point, that there is no 'speech' that is not included in the 'three collections.' Secondly, Avalokiteshvara Silent Yogi says in the Commentary on Coming and Going is Permanent: 'A letter is a, etc. Speech is a collection of letters, such as saying "Devadatta." A word is a collection of speeches, such as saying "Devadatta makes a pot."' He considers 'name' and 'speech' to be synonymous, and what is not included in 'speech' is 'word,' but there is no 'speech' that is not included in 'word.' Furthermore, this treatise says that 'a name is composed of many letters,' which is mainly from the perspective of the main aspect and is not contradictory. Because in the Summary of Determining Aspects it says: 'A condensed name is one letter, and a vast name is many letters.' Thus, 'name' can be divided into condensed and vast. Nevertheless, there is still a contradiction between 'letter' and 'word.' Because in that treatise it says: 'One letter is not a word.'
་ཡིན་ནོ། །མིང་གིས་མ་བསྡུས་པའི་ཡི་གེ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཡི་གེ་ཁོ་ན་ཡིན་གྱི། མིང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཚིག་ 24-6-30a དང་མིང་གཉིས་ཀྱང་འགལ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་གཉིས་ལས། ཚིག་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མིང་ཡང་ཡིན་ལ། ཡི་གེ་ཡང་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁ་ཅིག་ཚོགས་གསུམ་པོ་སྒྲའི་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འཆད་པ་ནི། ཆོས་མངོན་པ་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དག་གི་ལུགས་མ་ཡིན་ཏེ། མངོན་པ་ལས་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་དུ་བཤད་པ་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་པས། དེ་དང་དེར་སྣང་བའི་རྣམ་རིག་ལ་འཆད་པས་སོ། །ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏའི་གསུང་གིས། ཚོགས་གསུམ་པོ་གང་རུང་ལ་སྒྲ་སྤྱི་གསལ་བར་སྣང་བ་ཞེས་བྱ་བས་ཁྱབ་པ་རང་ལུགས་སུ་བཤད་ནས། གཞན་ལུགས་འགོག་པ་ན། ཁ་ཅིག་ཀ་ལ་སོགས་པ་གཟུགས་སུ་གྲུབ་པར་འདོད་ལ། ལ་ལ་ཀ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་རང་མཚན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གཅིག་ནི་གཟུགས་ཡིན་ལ། གཅིག་ནི་སྒྲ་ཡིན་པས་ཡི་གེ་མི་རུང་ངོ་། །རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་རེ། དེ་ལྟ་ན་སྒྲ་སྤྱིའམ། དོན་སྤྱི་གང་རུང་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན་མི་འགྱུར་ཏེ། སྒྲ་སྣང་ཞེས་པས་དོན་སྤྱི་མ་ཡིན་པར་སྟོན་ལ། གསལ་བར་སྣང་ཞེས་པས་མི་གསལ་བའི་སྒྲ་སྤྱི་ཙམ་སེལ་ལོ་ཞེས་འཆད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། དེ་ཕྱིར་འདི་ནི་བསླབ་གནས་ཞེས། །སྨྲ་མཆོག་རྗེས་སྨྲ་རྣམས་ཀྱིས་བཤད། །ཅེས་པ་སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་འདི་ནི་ཐོག་མར་ཚངས་པ་དང་། ལྷའི་བླ་མ་དང་། བརྒྱ་བྱིན་རྣམས་ཀྱིས་བཤད་ཅིང་། ཕྱིས་མིའི་ཡུལ་དུ་བྲམ་ཟེ་པཱ་ཎི་དང་། སརྦ་ཝརྨ་དང་། ཙནྡྲ་གོ་མི་དང་། ཟླ་བ་གྲགས་པ་སོགས་ཀྱིས་བཤད་དོ། །བོད་དུ་ནི། བོད་ལེགས་ཞབས་ཀྱིས། སུམ་ཅུ་པ་དང་། རྟགས་ཀྱི་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པའི་བསྟན་བཅོས་བརྒྱད་མཛད་དོ། །སུམ་ཅུ་པ་ལས་ནི། སྒྲ་རིག་ 24-6-30b པའི་གཙུག་ལག་ནི་འཇམ་པའི་དབྱངས་དང་། ཁྱབ་འཇུག་གིས་གསུངས་པར་བཞེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལས། གང་གིས་སྒྲ་དབྱངས་སྔོན་གསུངས་པ། །འཇམ་པའི་དབྱངས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གང་གིས་མིང་གཞི་སྔོན་གསུངས་པ། །རྟག་ཞི་བ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། རྟག་ཞི་བ་ཞེས་པ་ཚངས་པ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ཏེ། སྡིག་པ་ཞི་བས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སོ་སོར་འབྲང་མ་ལས། དམངས་རིགས་ཕྱིར་ན་རྟག་ཞི་བ། །ཁྱབ་འཇུག་ལེགས་པར་བྲི་བར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་མཚན་བཤད་པ་ནི། དོན་ལ་འཇུག་བྱེད་སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྒོ། །བློ་འབྱེད་གཏི་མུག་གཅོད་པས་མཚོན་ཆ་འདྲ། །མི་འཇིགས་སྙེམས་པ་སྦྱིན་བྱེད་དཔུང་དང་གོ །དོན་ནོར་སྨྲ་བས་མི་ཉམས་བརྟན་པའི་མཁར། །ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་བསྔོ་བ་ནི། སྨྲ་མཆོག་རྗེས་སྨྲ་རྣམས་ཀྱི་རྗེས་སྨྲས་པས། །སྒྲ་ཉིད་དང་ནི་དོན་ལ་འཁྲིད་པ་ཡི། །འགྲོ་ཀུན་མཐུ་གཉིས་རབ་ཏུ་རྒྱས་པར
【現代漢語翻譯】 是這樣的。沒有被『名』所包含的『字』，僅僅是『字』本身，因為已經說了它不是『名』。『詞』和『名』二者並不矛盾，因為在這二者中，凡是『詞』，也就是『名』，也是『字』。有些人將這三者（字、詞、名）解釋為『聲』的生處，但這並非《法句論》（Dharmapada）和《大乘經》的觀點，因為《法句論》中將它們解釋為『非相應行』，而大乘行者則將它們解釋為顯現於此和彼的『識』。薩迦班智達（Sakya Pandita）的著作中說，三者中的任何一個都普遍顯現為『聲音的共相』，這被認為是自宗的觀點。駁斥其他宗派的觀點時，有些人認為ka等是『色』，有些人則說ka等是聲音的自相，這些觀點是不對的，因為一個是色，一個是聲，所以不能成為『字』。 駁斥爭論：有些人說，如果是這樣，那麼就會變成聲音的共相或意義的共相。回答是不會的，因為『聲音顯現』表明它不是意義的共相，而『清晰顯現』則排除了不清晰的聲音共相。第三，因此，這被稱為學習之處。』追隨聖言者們如此宣說。』這意味著這部關於聲音的論著最初是由梵天（Brahma）、天神導師（Guru of the Gods）和帝釋天（Indra）所說，後來在人間由婆羅門波尼尼（Pāṇini）、薩瓦瓦爾曼（Sarvavarman）、旃陀羅果彌（Chandragomin）和月稱（Chandrakirti）等人所說。在藏地，吞米·桑布扎（Thonmi Sambhota）創作了《三十頌》（Sumchupa）和《入類字性》（Tagjukpa）等八部論著。在《三十頌》中，認為聲明的根本是文殊菩薩（Manjushri）和遍入天（Vishnu）所說，因為其中說道：『誰首先宣說了聲音的韻律，我向文殊菩薩敬禮！誰首先宣說了名之基，我向常寂者敬禮！』有些人說，『常寂者』指的是梵天，因為他平息了罪惡。這種說法是不合理的，因為《分別部》（Vibhajyavāda）中說：『因為是民眾的種姓，所以常寂者，應妥善書寫遍入天。』 第二，解釋名稱：『進入意義的言說者之門，開啟智慧，斬斷愚癡，如兵器一般。給予無畏的自信，如臂膀和盔甲。言說意義的財富，如不衰的堅固城堡。』第三，迴向：『因為追隨了聖言者們的足跡，愿引導聲音和意義的一切眾生，其力量和能力都得到增長。』
【English Translation】 It is so. A 'letter' that is not encompassed by 'name' is merely the 'letter' itself, because it has been said that it is not a 'name'. 'Word' and 'name' are not contradictory either, because of the two, whatever is a 'word' is also a 'name', and also a 'letter'. Some explain these three (letter, word, name) as the birthplace of 'sound', but this is not the view of the Dharmapada and the Mahayana Sutras, because the Dharmapada explains them as 'non-associated formations', while Mahayana practitioners explain them as the 'consciousness' that appears here and there. The writings of Sakya Pandita state that any of the three universally appears as the 'general characteristic of sound', which is considered the self-view. When refuting the views of other schools, some believe that ka, etc., are 'form', while others say that ka, etc., are the self-character of sound, these views are incorrect, because one is form and the other is sound, so they cannot become 'letters'. Refuting arguments: Some say that if this is the case, then it will become either the general characteristic of sound or the general characteristic of meaning. The answer is no, because 'sound appearance' indicates that it is not the general characteristic of meaning, and 'clear appearance' eliminates the unclear general characteristic of sound. Third, therefore, this is called a place of learning. 'Those who follow the holy words declare it thus.' This means that this treatise on sound was initially spoken by Brahma, the Guru of the Gods, and Indra, and later in the human realm by Brahmins Pāṇini, Sarvavarman, Chandragomin, and Chandrakirti, etc. In Tibet, Thonmi Sambhota composed eight treatises such as the Sumchupa and Tagjukpa. In the Sumchupa, it is believed that the root of grammar is spoken by Manjushri and Vishnu, because it says: 'Whoever first spoke of the rhythm of sound, I pay homage to Manjushri! Whoever first spoke of the basis of names, I pay homage to the ever-peaceful one!' Some say that 'ever-peaceful one' refers to Brahma, because he pacifies sins. This statement is unreasonable, because the Vibhajyavāda says: 'Because it is the lineage of the people, therefore the ever-peaceful one, Vishnu should be written well.' Second, explaining the name: 'The door for speakers to enter meaning, opening wisdom, cutting off ignorance, like a weapon. Giving fearless confidence, like arms and armor. Speaking of the wealth of meaning, like an unwavering, solid fortress.' Third, dedication: 'Because of following the footsteps of those who speak holy words, may all beings who are guided by sound and meaning have their power and ability increased.'
་ཤོག །ཞེས་པ་ནི། སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ཐོབ་པར་བསྔོ་བ་ཡིན་ནོ། །རྩོམ་པ་པོ་དང་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་མཚན་བསྟན་པ་ནི། སྨྲ་བའི་སྒོའམ་ཁ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུ་དང་། དཔུང་དང་གོ་ཆ་ལྟ་བུ་དང་། རྫོང་ལྟ་བུ་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་འདི་ནི། འཇམ་པའི་དབྱངས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་པཎྜི་ཏ། སྨྲྀཏི་ཛྙཱ་ན་ཀཱིརྟི་ཞེས་བྱ་བས། ལེགས་སྦྱར་གྱི་སྐད་དུ་བརྩམས་ནས་བོད་སྐད་རང་འགྱུར་དུ་མཛད་པའོ། །འཇམ་པའི་དབྱངས་ཀྱིས་ཁྱོད་ལ་བྱིན་བརླབས་པས། །ཚིག་དོན་མི་བརྗེད་དྲན་པའི་མཐུ་གྲུབ་ཅིང་། །སྐྱེ་མེད་ཆོས་ལ་བཟོད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། །རིག་ 24-7-1a འཛིན་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་པའི་གྲགས་ཐོབ་པ། །མཚུངས་མེད་པཎ་ཆེན་དེ་ཡིས་བོད་ཡུལ་དུ། །སྔོན་མེད་གཏམ་གྱི་སྦྱོར་བ་གང་འདི་མཛད། །འདི་ལ་མ་རིག་མིང་ཚིག་ཡི་གེ་ཡི། །རྣམ་གཞག་འཆད་པོ་གངས་ཅན་འདིར་མ་བྱོན། །དེ་ཕྱིར་འདི་ནི་ཚད་ལྡན་ཆེན་པོའི་གཞུང་། །བློ་ཆེན་མཁས་འདོད་ཀུན་གྱི་འཇུག་ངོགས་ཡིན། །གཞུང་མང་རྩོམ་འདོད་མང་པོར་འཆད་བཞེད་དང་། །མཁས་པར་བྱེད་དང་གྲགས་དཀར་ཐོབ་འདོད་ན། །ཡང་དག་སྨྲ་བའི་སྒོ་ཆེན་འདི་ཕྱེ་ལ། །བརྡའ་(བརྡ་)སྤྲོད་བྱེད་པའི་མཚོན་ཆ་འདི་ཟུངས་ཤིག །ལུང་སྟོན་སྨྲ་བའི་སྒོ་ཆེན་རྣམ་གསུམ་པོ། །བརྡའ་(བརྡ་)སྤྲོད་མཁས་པའི་གསུང་བཞིན་མ་ཕྱེ་ན། །མདོ་དང་གཞུང་བརྒྱའི་ཁྱམས་ཆེན་སུ་ཡིས་བལྟ། །ཚིག་དོན་སྒོ་བརྒྱའི་ལྡེ་མིག་འདི་ལོངས་ཤིག །ཚིག་ལ་ཐོགས་མེད་སྨྲ་བའི་ཞལ། །མཚར་བྱེད་སྨྲ་བའི་རྒྱན་འདི་ཡང་། །ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་གཞུང་ཇི་བཞིན། །ཡིན་ཕྱིར་འཁྲུལ་མེད་གཞུང་བཞིན་བཟུང་། །དེ་ཡི་དགེ་བས་འགྲོ་བ་ཀུན། །རྒྱལ་བས་གསུངས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྒོ། །སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ། །སྨྲ་མཁས་ངག་གི་དབང་པོར་ཤོག །ཅེས་སྨྲ་བའི་སྒོ་མཚོན་ཆ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་སྨྲ་བའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། པཎ་ཆེན་བློ་གྲོས་བརྟན་པ་བཞི་པའི་བཀའ་དྲིན་ཉེ་བར་ཐོབ་པ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། གཙང་གཡས་རུའི་སའི་ཐིག་ལེ་གསེར་མདོག་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་དབེན་གནས་དམ་པར་ཉེ་བར་སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།
【現代漢語翻譯】 愿獲得四種正知（Svasaṃvedana）。這是爲了祈願獲得四種正知。 關於作者和論典的名稱：這部名為『言語之門』或『如兵器之論』，又名『如軍隊和盔甲』或『如城堡』的論典，是由妙吉祥（Mañjuśrī）所加持的班智達，名為斯彌底·吉那·吉爾提（Smṛtijñānakīrti）用梵文寫成，並翻譯成藏文。 妙吉祥加持於你， 詞句意義不忘，成就記憶之力， 于無生法得忍之智慧， 獲得持明（vidyādhara）成就之名聲。 無與倫比之大班智達，于藏地， 創作前所未有之言語表達。 對此，講解無明、名稱、詞語、字母之， 論述者，雪域（指藏地）未曾出現。 因此，此乃具量之偉大論典， 是智慧廣大、渴望成為智者之人的入口。 若欲創作眾多論典、廣泛講解， 若欲成為智者、獲得美名， 開啟這正確言說之大門， 拿起這辨別詞語之兵器。 若不按照精通詞語者之言，開啟這三種開示經典的言語之門， 誰能看到經和論典的廣大殿堂？ 獲得這開啟詞句意義之百門的鑰匙。 無礙宣說詞語之口， 奇妙言說之莊嚴， 如同偉大者之論典， 因此，應如無誤之論典般持有。 愿以此功德，一切眾生， 皆能成為善於宣說如來所說之， 八萬四千法門之， 言語自在者。 這部名為『言語之門·如兵器之論』的釋論，名為『言語之莊嚴』，是由於獲得了班禪·洛哲丹巴（Blo gros brtan pa）四位的恩德，由吉祥釋迦勝賢（Śākya mchog ldan）無垢善慧，在藏地葉茹（g.yas ru）名為金色的吉祥隱修地所著，書寫者為法幢（Chos kyi rgyal mtshan）。
【English Translation】 May [all beings] attain the fourfold self-awareness (Svasaṃvedana). This is a dedication to attaining the fourfold self-awareness. Regarding the author and the name of the treatise: This treatise called 'The Door of Speech' or 'The Treatise Like a Weapon,' also known as 'Like an Army and Armor' or 'Like a Fortress,' was composed in Sanskrit and translated into Tibetan by the Paṇḍita blessed by Mañjuśrī, named Smṛtijñānakīrti. May Mañjuśrī bless you, May you not forget the words and meanings, and attain the power of memory, May you gain the wisdom of acceptance of the unborn Dharma, May you obtain the fame of achieving the vidyādhara accomplishment. That unparalleled great Paṇḍita, in Tibet, Composed this unprecedented expression of speech. Regarding this, the expounder of ignorance, names, words, and letters, Has not appeared in this land of snows (Tibet). Therefore, this is a great and valid treatise, It is the entrance for those of great intelligence who desire to become scholars. If you wish to compose many treatises and explain them widely, If you wish to become a scholar and gain a good reputation, Open this great door of correct speech, Take up this weapon that distinguishes words. If you do not open these three doors of speech that reveal the scriptures according to the words of those skilled in language, Who will see the great hall of sūtras and treatises? Obtain this key that opens the hundred doors of words and meanings. The mouth that speaks words without obstruction, The ornament of wonderful speech, Is like the treatises of the great ones, Therefore, hold it like an unerring treatise. May all beings, through this merit, Become masters of speech, skilled in expounding the, Eighty-four thousand doors of Dharma, Spoken by the Victorious Ones. This commentary on 'The Door of Speech: The Treatise Like a Weapon,' called 'The Ornament of Speech,' was written by the fortunate Śākya mchog ldan, the stainless good intellect, who received the grace of the fourfold Paṇchen Blo gros brtan pa, in the sacred secluded place called Golden Mandala in Tsang Yeru (g.yas ru), and the scribe was Chos kyi rgyal mtshan.