ngawang0410_阿阇黎德巴所著佛三十四本生要義極明文簡義豐易解.g2.0f
昂旺袞嘎索南教言集ANK40སློབ་དཔོན་དཔའ་བོས་མཛད་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐྱེས་རབས་སོ་བཞི་པའི་སྙིང་པོའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཚིག་ཉུང་དོན་མང་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ། 4-494 ༄༅། །སློབ་དཔོན་དཔའ་བོས་མཛད་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐྱེས་རབས་སོ་བཞི་པའི་སྙིང་པོའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཚིག་ཉུང་དོན་མང་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ། ༄། །སྟག་མོ་ལ་ལུས་བཏང་བའི་སྐྱེས་རབས་ཏེ་དང་པོ། ནས། ཚོང་དཔོན་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་པའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ལྔ་པ་རྣམས། ༄༅། །སློབ་དཔོན་དཔའ་བོས་མཛད་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐྱེས་རབས་སོ་བཞི་པའི་སྙིང་པོའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཚིག་ཉུང་དོན་མང་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། ༄༅། ན་མཿབུདྡྷ་བོ་ དྷི་སཏྭ་ཡེ། །མཚུངས་མེད་ཐུབ་པའི་དབང་པོར་ཕྱག་འཚལ་ནས། །དེ་ཡི་སྐྱེས་རབས་སློབ་དཔོན་དཔའ་བོ་ཡིས། །ལེགས་པར་སྦྱར་བའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་འདིར། །ཚིག་ཉུང་དོན་ཟབ་གཞན་གྱི་དོན་དུ་བྲི། །དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་སྔོན་གྱི་དུས། །བྲམ་ཟེ་མཐོ་བའི་རིགས་གྱུར་ཏེ། །སྒྱུ་རྩལ་ཡོན་ཏན་མཐར་ཕྱིན་ནས། །ཀུན་གྱིས་བཀུར་བའི་བདག་ཉིད་གྱུར། །རེ་ཞིག་ལྗོངས་ནི་རྒྱུ་བའི་དུས། །སྟག་མོ་ཕྲུག་གུས་བཙས་པ་ ཡིས། །ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་ཤིང་ཉམ་ཐག་པ། །ཕྲུ་གུ་ཟ་བར་རྩོམ་པ་གཟིགས། །སློབ་མ་མ་ཕམ་པ་ཞེས་པ། །སྟག་མོའི་གཟན་ནི་ཚོལ་བ་ལ། །བརྙེད་ནས་བཏང་བར་གྱུར་པའི་ཚེ། །སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་ འདི་ལྟར་བསམ། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་དག་ཏུ། །ཐར་པ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །སྙིང་པོ་མེད་པའི་ལུས་འདི་ནི། །སྟག་མོ་ལ་ནི་སྦྱིན་པར་དགོངས། །ནབ་ཟ་ལྗོན་ཤིང་བརྒྱན་བྱས་ཏེ། །སྟག་མོའི་ མདུན་དུ་སྐུ་ལུས་དོར། །ལྷ་ཡིས་མེ་ཏོག་ཆར་ཕབ་ཅིང་། །ས་ཆེན་རྒྱ་མཚོར་བཅས་པ་གཡོས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་མཐར་ཕྱིན་ནས། །གཞན་སྲོག་སྐྱོབ་ཕྱིར་རང་གི་ལུས། །ཟོལ་མེད་བཏང་བ་སྙིང་རྗེའི་གཏེར། ། 4-495 བྲམ་ཟེ་མཆོག་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་པ་ལས། སྟག་མོ་ལ་ལུས་བཏང་བའི་སྐྱེས་རབས་ཏེ་དང་པོའོ།། །། ཤི་པི་ས་ཡི་རྒྱལ་གྱུར་ཚེ། །བློ་གྲོས་ཤིན་ཏུ་ དྲི་མ་མེད། །རིག་གནས་ཀུན་གྱི་ཕ་རོལ་སོན། །སྐྱེ་དགུ་རྣམས་ཀྱི་དཔལ་དུ་བྱུང་། །དེ་ནི་སྐྱེ་བ་ཐོག་མེད་ནས། །སྦྱིན་ལ་ཤིན་ཏུ་གོམས་གྱུར་པས། །སློང་བའི་སྡུག་བསྔལ་འཕྲོག་པ་ལ། །གཏན་པ་ མེད་པའི་སྦྱིན་པ་མཛད། །སྐུ་ལུས་ལ་ཡང་མ་ཆགས་པར། །གཏོང་བའི་དགོངས་པ་ཆེས་མྱུར་ཏེ། །གྱི་ན་ཡིན་ནམ་མ་ཡིན་ཞེས། །བརྒྱ་བྱིན་ཡིད་གཉིས་བསལ་ཕྱིར་སོང་། །བྲམ་ཟེ་ལོང་བར་སྤྲུལ་ནས་ནི། ། ས་བདག་སྤྱན་གཉིས་སློང་བ་ལ། །རྒྱལ་པོ་དགེས་པས་འཛུམ་བཞིན་དུ། །སྤྱན་གཉིས་གནང་བར་ཞལ་གྱིས་བཞེས། །བ
【現代漢語翻譯】 《昂旺袞嘎索南教言集》ANK40：導師勇士所著《佛本生故事三十二篇精要明釋：詞簡義豐，易於理解》 導師勇士所著《佛本生故事三十二篇精要明釋：詞簡義豐，易於理解》 佈施自身于母虎本生故事第一篇至不為商人所屈本生故事第五篇。 導師勇士所著《佛本生故事三十二篇精要明釋：詞簡義豐，易於理解》 那摩 布達 菩提薩埵耶 （藏文：ན་མཿབུདྡྷ་བོ་དྷི་སཏྭ་ཡེ།，梵文天城體：नमः बुद्ध बोधिसत्वाय，梵文羅馬擬音：namaḥ buddha bodhisattvāya，漢語字面意思：皈命佛菩薩）。 頂禮無等能仁王， 依隨導師勇士之佛本生， 於此略述義深之語，為利他人而書。 如來往昔之時， 乃是高貴婆羅門種姓， 圓滿一切技藝功德， 為眾人所敬仰。 一時遊歷于某地， 見一母虎新產幼崽， 飢餓至極，欲食其子。 有一弟子名曰『瑪帕瑪』， 為母虎尋覓食物， 尋得之後佈施於它。 大悲之心油然而生： 『為利一切有情眾， 欲得解脫之故， 此無有意義之身體， 當佈施于母虎。』 以那布匝樹為飾， 將自身置於母虎前。 諸天降下花雨， 大地連同海洋皆震動。 圓滿殊勝菩提心， 為救他命舍自身， 無偽佈施乃慈悲之源， 頂禮殊勝婆羅門。 《菩提薩埵本生傳》之佈施自身于母虎本生故事第一篇完。 昔為希毗王之時， 智慧清凈無染， 通達一切學問， 乃眾生之榮耀。 彼自無始劫以來， 慣於佈施， 為拔除乞討之痛苦， 行無盡之佈施。 亦不執著于自身， 捨棄之意念甚速。 為除帝釋天之疑慮， 化作盲婆羅門， 向國王乞討雙眼。 國王欣然應允， 面帶微笑， 答應佈施雙眼。
【English Translation】 《Collection of Teachings by Ngawang Kunga Sonam》ANK40: 'A Clear Explanation of the Essence of the Thirty-Four Jataka Tales of the Buddha by Master Hero: Few Words, Profound Meaning, Easy to Understand' 'A Clear Explanation of the Essence of the Thirty-Four Jataka Tales of the Buddha by Master Hero: Few Words, Profound Meaning, Easy to Understand' From the Jataka Tale of Offering the Body to a Tigress (First) to the Jataka Tale of Not Being Subdued by a Merchant (Fifth). 'A Clear Explanation of the Essence of the Thirty-Four Jataka Tales of the Buddha by Master Hero: Few Words, Profound Meaning, Easy to Understand' Namo Buddha Bodhisattvaya (藏文：ན་མཿབུདྡྷ་བོ་དྷི་སཏྭ་ཡེ།，梵文天城體：नमः बुद्ध बोधिसत्वाय，梵文羅馬擬音：namaḥ buddha bodhisattvāya，漢語字面意思：Homage to the Buddha and Bodhisattvas). Having paid homage to the incomparable King of Sages, Following the well-composed Jataka tales of the Buddha by Master Hero, Here, I write concise and profound words for the benefit of others. The Thus-Gone One, in a previous time, Was born into a high Brahmin family, Perfected in all arts and qualities, Became an object of veneration for all. Once, while wandering in a certain region, He saw a tigress who had just given birth to cubs, Extremely hungry and distressed, Attempting to eat her own offspring. A student named 'Mapama', Searched for food for the tigress, And having found it, gave it to her. Great compassion arose in him thus: 'For the sake of all sentient beings, In order to attain liberation, This body, devoid of essence, I intend to give to the tigress.' Having adorned the Nabza tree, He cast his body before the tigress. The gods rained down flowers, And the great earth, together with the ocean, trembled. Having perfected the supreme Bodhicitta, For the sake of saving another's life, He selflessly gave his body, a treasure of compassion. Homage to the supreme Brahmin. The first chapter, the Jataka Tale of Offering the Body to a Tigress, from 'A Garland of Stories of the Realizations of Bodhisattvas,' is complete. When he was King Shibi, His intelligence was exceedingly pure and stainless, He reached the other shore of all sciences, And became the glory of beings. Since beginningless lifetimes, He was extremely accustomed to giving, In order to alleviate the suffering of beggars, He performed endless acts of generosity. Without attachment even to his own body, His intention to give was very swift. In order to dispel Indra's doubt, He transformed into a blind Brahmin, And begged the king for his two eyes. The king gladly agreed, With a smile, he promised to give his two eyes.
ློན་པོའི་ཚོགས་ཀྱིས་གསོལ་བཏབ་ཀྱང་། །ཐུགས་ཀྱི་འདུན་པ་མི་འདོར་བས། །སྤྱན་གཉིས་རིམ་བཞིན་བྲམ་ ཟེ་ལ། །བསྩལ་ནས་མིག་ལྡན་ཉིད་དུ་བྱས། །སླར་ཡང་བརྒྱ་བྱིན་འོངས་པ་ན། །རྒྱལ་པོས་བདེན་ཚིག་བརྗོད་པའི་མཐར། །སྤྱན་གཉིས་སྔར་ལས་ལྷག་གྱུར་པའི། །ལྷ་ཡི་མིག་ནི་ཐོབ་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ཤི་པི་སིའི་རྒྱལ་པོར་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་གཉིས་པའོ།། །། ཀོ་ས་ལ་ཡི་རྒྱལ་གྱུར་ཚེ། །གསང་ཚིག་འབྱིན་ཅིང་མཐུ་དང་ལྡན། །ནུས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སོགས། ། 4-496 རྒྱལ་པོའི་ཡོན་ཏན་མ་ཚང་མེད། །དེ་ནི་ཕུན་ཚོགས་འབྱོར་པར་ལྡན། །ཆོས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཡིས། །དགྲ་བོ་རྣམས་ཀྱང་དྲེགས་པ་སྤངས། །འབངས་རྣམས་ཤིན་ཏུ་དད་པར་གྱུར། །སྔོན་གྱི་སྐྱེ་བ་དྲན་ པ་ཡིས། །དགེ་སྦྱོང་བྲམ་ཟེ་ཕོངས་རྣམས་ལ། །ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྦྱིན་པ་བཏང་། །དུས་སུ་གསོ་སྦྱོང་དག་ལ་གནས། །ཕུན་ཚོགས་འབྱོར་པ་འདི་ཡི་རྒྱུ། །སྔོན་གྱི་དགེ་སློང་བཞི་སྡེ་ལ། །ཟན་བྲོན་ཕུལ་ བའི་འབྲས་བུ་ཞེས། །ས་བདག་གིས་ནི་གསལ་བར་གསུངས། །གནང་ཆེན་སྤོབས་པ་ཐོགས་མེད་ཅེས། །བཙུན་མོ་ཁྱད་པར་འཕགས་དེ་ཡང་། །ཐུབ་པ་ཟག་པ་ཟད་པ་ལ། །ཟན་ཆང་ཕུལ་བའི་འབྲས་བུ་གསུངས། །སྦྱིན་ ཡུལ་ཁྱད་པར་འཕགས་པ་ལ། །སྦྱིན་པ་ཆུང་ཡང་འབྲས་བུ་ཆེ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་ནས་འཁོར་འདབས་རྣམས། །སྦྱིན་ལ་མཆོག་ཏུ་དད་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ཟན་ཆང་ གཅིག་བྱིན་པའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་གསུམ་པའོ།། །། ཚོང་དཔོན་ཆེན་པོར་གྱུར་པའི་ཚེ། །ཆོ་རིགས་བཙུན་ཞིང་སྒྱུ་རྩལ་མཁས། །འབྱོར་ལྡན་ཡོན་ཏན་མཆོག་གྱུར་པ། །ཀུན་གྱིས་བཀུར་པའི་འོས་སུ་གྱུར། །སྦྱིན་ལ་དཔའ་ བའི་གྲགས་པ་ཡིས། །སྟེར་དང་མི་སྟེར་དོགས་མེད་པས། །སློང་བའི་སྐྱེ་བོ་ཀུན་འདུས་པ། །དེ་དག་ཚིམ་པ་ཉིད་དུ་བྱས། །ཞལ་ཟས་རོ་བརྒྱ་ལྡན་པ་དག །ཕུན་ཚོགས་སྟེར་བར་གྱུར་པ་ན། །རང་སངས་རྒྱས་ཉིད་སྒོ་ཁང་དུ། ། 4-497 བྱོན་པ་དག་ནི་མཐོང་བར་གྱུར། །དེ་ལ་ཤིན་ཏུ་དད་པ་ཡིས། །ཞལ་ཟས་འབུལ་ཕྱིར་ཆུང་མ་བཏང་། །སྡིག་ཅན་གྱིས་སྤྲུལ་དམྱལ་བའི་མེ། །བར་མཚམས་བཅད་མཐོང་ལོ་རྒྱུས་ཞུས། །དེ་ནས་ཚོང་དཔོན་རང་ གིས་བྱོན། །ཞལ་ཟས་འབུལ་བར་སྤྲོ་བ་ཡིས། །ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་བྱོན་པ་ན། །དམྱལ་མེ་ལས་ཀྱང་པདྨོ་སྐྱེས། །བསོད་ནམས་མཐུ་ལས་བྱུང་བ་ཡི། །པདྨོའི་གེ་སར་དེ་དག་ནི། །བདུད་ལ་ཁྲེལ་བས་རྒོད་ པ་བཞིན། །བདུད་ཀྱང་གནོང་བས་མི་སྣང་གྱུར། །རང་སངས་རྒྱས་ལ་ཞལ་ཟས་ཕུལ། །དེ་ཡི་ཡིད་ནི་དང་བའི་ཕྱིར། །རང་སངས་རྒྱས་ཉིད་མཁའ་ལ་འཕགས། །རྫུ་འཕྲུལ་བསྟན་ནས་གཤེགས་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེ
【現代漢語翻譯】 即使受到大臣們的勸阻，他也不放棄自己的意願，先後將雙眼佈施給婆羅門，使他們重見光明。後來，帝釋天再次降臨，國王以真誠之語發誓，結果獲得了比以前更加明亮的、天神般的眼睛。 這是《菩薩本生傳》中，關於轉生為希毗王的第二則故事。 當他成為拘薩羅國的國王時，口誦真言，具有強大的力量，具備圓滿的能力等，具備了國王應有的所有功德。他擁有圓滿的財富，以偉大的正法力量，使敵人們也放棄了傲慢，民眾對他非常信服。由於憶起了前世，他對苦行者、婆羅門和貧困者，給予了特殊的佈施，並按時進行齋戒。國王明確地說，他擁有如此圓滿財富的原因，是前世曾向四位僧人供養了食物。 那位特別傑出的王妃，擁有廣大的施捨和無礙的勇氣，據說是因為她曾向證悟者供養了食物和飲料。對於殊勝的佈施對象，即使是微小的佈施，也能產生巨大的果報。認識到這一點后，他周圍的人們都對佈施產生了極大的信心。 這是《菩薩本生傳》中，關於供養一份食物和飲料的第三則故事。 當他成為偉大的商人時，出身高貴，精通技藝，擁有財富和卓越的品質，值得所有人尊敬。憑藉他慷慨佈施的名聲，他毫不猶豫地給予和施捨，聚集了所有前來乞討的人，並讓他們都感到滿足。當他慷慨地施捨著具有百種美味的食物時，他看到一位獨覺佛來到了他的家門口。 由於對他非常虔誠，他派妻子去供養食物。那個邪惡的女人看到了地獄之火被阻斷，並詢問了原因。之後，商人親自前去，滿懷喜悅地供養食物，毫不猶豫。結果，從地獄之火中生出了蓮花。那些由功德的力量所產生的蓮花花蕊，如同因羞愧而驕傲的魔鬼一樣，讓魔鬼也感到羞愧而消失了。他向獨覺佛供養了食物，爲了使他的心歡喜，獨覺佛升到空中，展現神變后離去。
【English Translation】 Even when urged by the assembly of ministers, he did not abandon his intention. He gradually bestowed both eyes upon the Brahmin, making him sighted. Later, when Indra came again, the king, after uttering words of truth, obtained divine eyes that were even brighter than before. This is the second story in 'A Garland of Jataka Tales of the Bodhisattva,' about being born as King Shibi. When he became the king of Kosala, he uttered secret mantras and possessed great power. He had complete abilities and all the qualities of a king. He possessed perfect wealth, and with the great power of Dharma, he caused even his enemies to abandon their arrogance. The people had great faith in him. Remembering his previous lives, he gave special offerings to ascetics, Brahmins, and the poor. He observed the purification rites at the appropriate times. The landowner clearly stated that the cause of his perfect wealth was the fruit of offering food to the four monks in the past. The particularly excellent queen, possessing great generosity and unobstructed courage, is said to have offered food and drink to the Thubpa (Buddha). Even a small offering to a special object of offering yields great fruit. Realizing this, those around him developed great faith in giving. This is the third story in 'A Garland of Jataka Tales of the Bodhisattva,' about giving a single meal and drink. When he became a great merchant, he was of noble lineage, skilled in arts, wealthy, and of excellent qualities, worthy of being revered by all. With the fame of his bravery in giving, he gave without hesitation, gathering all those who came to beg, and satisfying them all. As he generously gave food with a hundred flavors, he saw a Pratyekabuddha (Solitary Buddha) coming to his doorstep. Because of his great faith in him, he sent his wife to offer food. That wicked woman saw the hellfire being blocked and inquired about the reason. Then, the merchant himself went, joyfully offering food without hesitation. As a result, lotuses grew from the hellfire. Those lotus stamens, born from the power of merit, like demons proud with shame, caused the demons to be ashamed and disappear. He offered food to the Pratyekabuddha, and to make his mind happy, the Pratyekabuddha rose into the sky, displayed miracles, and departed.
ང་བ་ལས། ཚོང་དཔོན་དུ་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཞི་པའོ།། །། ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་པ་ཞེས་པའི། །ཚོང་དཔོན་ཆེན་པོར་གྱུར་པའི་ཚེ། །གཏོང་དང་དུལ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན། །མང་ཐོས་ འབྱོར་ལྡན་ཉིད་དུ་གྱུར། །རྒྱུན་མི་ཆད་པར་སློང་བ་ལ། །ཕངས་པ་མེད་པའི་སྦྱིན་པ་བྱིན། །དེ་ཡི་བློ་གྲོས་བརྟག་པའི་ཕྱིར། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་ནི་རྫུ་འཕྲུལ་བྱས། །ཟོ་ར་ཐག་པ་མ་གཏོགས་པ། ། རྫས་ཀུན་སྣང་བ་མེད་གྱུར་པ། །ཟོ་ར་ཐག་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིས། །རྩ་ཡི་སྦྱིན་པ་ཉིད་དུ་བྱས། །དེ་ནས་བརྒྱ་བྱིན་རང་གཟུགས་བསྟན། །སླར་ཡང་ཐེ་ཚོམ་གཅོད་པའི་ཕྱིར། །ཧ་ཅང་སྦྱིན་པ་གྲགས་པ་ཡིས། ། 4-498 ལོངས་སྤྱོད་ཟད་པ་འདི་ལ་ལྟོས། །ཞེས་པའི་ཚུལ་ལ་འགྱོད་མེད་པར། །སྦྱིན་པའི་ཕན་ཡོན་ཆེར་བསྒྲགས་པས། །བརྒྱ་བྱིན་རྫུ་འཕྲུལ་བཏང་ནས་ནི། །མཛོད་རྣམས་ཡོངས་སུ་གང་བར་གྱུར། །དེ་ནས་སློང་བ་མཐའ་ དག་ལ། །གང་ལ་གང་འདོད་རེ་བ་ཡི། །འབྲུ་དང་དབྱིག་དང་རིན་ཆེན་སོགས། །ཤིན་ཏུ་སྤྲོ་བཞིན་བྱིན་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ཚོང་དཔོན་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་ པའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ལྔ་པའོ།། །། ༄། །རི་བོང་དུ་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་དྲུག་པ། ནས། མཆོད་སྦྱིན་བྱེད་ཀྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་པ་རྣམས། རི་བོང་དུ་ནི་གྱུར་པའི་ཚེ། །སྤུ་སྡུག་ཡིད་འོང་ཡོན་ཏན་ལྡན། །ལྗོན་ཤིང་ལོ་འབྲས་རྩྭ་ལྗང་སོགས། །ཕུན་ཚོགས་ལྡན་པའི་དགོན་པར་བཞུགས། །དེ་ནི་ཡོན་ཏན་ཕུན་ ཚོགས་པས། །སྲམ་དང་ལྕེ་སྤྱང་སྤྲེ་འུ་ཡང་། །གུས་པས་དེ་ལ་འདུད་པ་དང་། །ཆོས་ནི་ཉན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར། །བཅུ་བཞིའི་ཟླ་བ་མཐོང་བའི་ཚེ། །ནངས་པར་བཅོ་ལྔ་ཡིན་པས་ན། །ཁྱེད་ཀྱང་གསོ་ སྦྱོང་བླང་བར་རིགས། །གསུངས་པས་དེ་དག་ཁ་ཡིས་བླངས། །ལོངས་སྤྱོད་མེད་པའི་རི་བོང་དེས། །སློང་ལ་ལུས་ཀྱང་སྦྱིན་བསམ་པ། །དེ་ཡི་ཉམས་ནི་སད་པའི་སླད། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་ནི་བྲམ་ཟེར་སྤྲུལ། །དབུལ་ ཞིང་སྡུག་པ་དེ་མཐོང་ནས། །ལུས་ཀྱང་སྦྱིན་པར་ཤེས་ནས་ནི། །སྲམ་དང་ལྕེ་སྤྱང་སྤྲེ་འུ་ཡིས། །སྦྱིན་བྱ་ཉ་ཞོ་ཤིང་ཐོག་ཕུལ། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་སྤྲུལ་འབར་བའི་མེར། །སྐུ་ལུས་བཏང་ཡང་མ་ཚིག་པར། ། 4-499 བརྒྱ་བྱིན་རང་གཟུགས་བསྟན་ནས་ནི། །ལྷ་ཡི་གནས་སུ་སྤྱན་འདྲེན་བྱས། །ཡ་མཚན་དེ་ཡི་དཔེར་བརྗོད་ལ། །ཟླ་བར་རི་བོང་མཚན་མ་བྲིས། །དེ་ནས་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ། །རི་བོང་ཅན་ཞེས་བཏགས་ པའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། རི་བོང་དུ་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་དྲུག་པའོ།། །། བྲམ་ཟེ་ཨ་གསཏྱར་གྱུར་པའི་ཚེ། །རིག་བྱེད་ཡན་ལག་བཅས་བསླབས་ཤིང་། །མཁས་པའི་གྲགས་པས་ས་ སྟེང་ཁྱབ། །ཀུན་གྱིས་བསྐུར་བས་འབྱོར་ལྡན་གྱུར། །བླ་མ་གཉེན་
【現代漢語翻譯】 第四品：轉生為商人的故事 《不可征服》中記載：當他成為偉大的商人時，他慷慨大方、謙遜有禮、嚴守戒律，博學多聞且富有。 他從不間斷地向乞討者施捨，毫不吝惜。爲了測試他的智慧，帝釋天（Śakra，因陀羅神）施展神通。 除了繩子和木桶，所有的東西都消失不見了。他用繩子和木桶，佈施了草根。 然後，帝釋天顯現出自己的真身，爲了消除他的疑慮，說：『看看你過度佈施導致財富耗盡的後果！』 但他毫不後悔，反而大力宣揚佈施的益處。帝釋天於是收回神通，使他的寶庫重新充滿。 之後，他盡其所能地滿足所有乞討者的願望，將他們想要的穀物、財富和珍寶等慷慨地施捨出去。 《菩薩本生鬘》中，不可征服的商人轉世的故事，第五品完。 第六品：轉生為兔子的故事，以及第十品：供養祭祀的故事。 當他轉世為兔子時，毛髮美麗，令人喜愛，且具有各種優點。他居住在一個樹木繁茂、綠草如茵的寺廟裡。 由於他具有完美的品質，水獺、狐貍和猴子都恭敬地向他鞠躬，並聽他講法。 當他們看到十四的月亮時，他說：『明天是十五，你們也應該受持齋戒。』他們都口頭答應了。 沒有財產的兔子心想：『我應該佈施自己的身體給乞討者。』爲了喚醒他的這種想法，帝釋天化身為一個婆羅門。 當他看到這個貧窮而痛苦的婆羅門時，兔子知道應該佈施自己的身體。水獺、狐貍和猴子分別帶來了魚、乳酪和水果作為佈施之物。 帝釋天化身的火焰燃燒起來，但他投入火焰中卻沒有被燒燬。 帝釋天顯現出自己的真身，並將他帶到天界。爲了紀念這件奇事，他在月亮上畫了兔子的標記。 從此，月亮就被稱為『兔』。 《菩薩本生鬘》中，兔子轉世的故事，第六品完。 當他轉世為婆羅門阿伽斯提亞（Agastya）時，他學習了吠陀經及其分支，他的博學之名傳遍大地，受到所有人的尊敬，變得非常富有。 上師和親戚……
【English Translation】 Chapter Four: The Story of Being Born as a Merchant From 'The Unconquerable': When he became a great merchant, he was generous, humble, disciplined, learned, and wealthy. He continuously gave alms to beggars without any reluctance. To test his wisdom, Śakra (Indra) performed a miracle. Except for ropes and buckets, all substances disappeared. He used ropes and buckets to give alms of roots. Then, Śakra revealed his true form. To dispel his doubts, he said, 'Look at the consequences of your excessive giving, which has depleted your wealth!' But he had no regrets and greatly proclaimed the benefits of giving. Śakra then withdrew his magic and filled his treasuries completely. After that, he generously gave to all beggars whatever they desired, such as grains, wealth, and precious jewels. From the Garland of Jātaka Tales of Bodhisattvas: The story of the birth of the unconquerable merchant, Chapter Five is complete. Chapter Six: The Story of Being Born as a Rabbit, and Chapter Ten: The Story of Performing Sacrifices. When he was born as a rabbit, he had beautiful fur, was pleasing, and possessed virtues. He lived in a monastery abundant with trees, fruits, grass, and greenery. Because he had perfect qualities, the otter, jackal, and monkey respectfully bowed to him and listened to his teachings. When they saw the fourteenth moon, he said, 'Tomorrow is the fifteenth, so you should also take the vows of purification.' They all agreed verbally. The rabbit, who had no possessions, thought, 'I should give my body to beggars.' To awaken this thought in him, Śakra transformed himself into a Brahmin. When he saw the poor and suffering Brahmin, the rabbit knew he should give his body. The otter, jackal, and monkey offered fish, curd, and fruits as alms. The fire transformed by Śakra blazed, but when he threw his body into it, he was not burned. Śakra revealed his true form and escorted him to the heavenly realm. As an example of this wonder, he drew the mark of a rabbit on the moon. From then on, the moon was called 'Rabbit'. From the Garland of Jātaka Tales of Bodhisattvas: The story of the rabbit's birth, Chapter Six is complete. When he was born as the Brahmin Agastya, he learned the Vedas and their branches, and his fame as a scholar spread across the earth. He was respected by all and became very wealthy. The guru and relatives...
དང་མཛའ་བཤེས་དང་། །སློང་བའི་ཕོངས་པ་མ་ལུས་པ། །དེ་ཡི་འབྱོར་པ་ཆེན་པོ་ཡིས། །ཐམས་ཅད་ཚིམ་པ་ཉིད་དུ་བྱས། །དེ་ནི་ཁྱིམ་ གྱི་ཉེས་དམིགས་དག །མཐོང་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་གྱུར་ཏེ། །དཀའ་ཐུབ་གནས་རྣམས་རིམ་བརྒྱུད་ནས། །ཀ་རའི་གླིང་དུ་བྱོན་པར་གྱུར། །དཀའ་ཐུབ་མཆོག་དེའི་ཉམས་སད་ཕྱིར། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་ནི་ལོ་མ་དང་། །འབྲས་ བུ་སྣང་བ་མིན་བྱས་ཀྱང་། །དཀའ་ཐུབ་བརྟུལ་ཞུགས་ཉམས་མ་གྱུར། །ཆོག་ཤེས་ནོར་གྱིས་ཕྱུག་དེ་ལ། །བརྒྱ་བྱིན་ཤིན་ཏུ་དད་གྱུར་ཏེ། །ཟབ་མོའི་ཆོས་དག་ཉན་ནས་ནི། །བརྒྱ་བྱིན་རང་གི་གནས་སུ་ སོང་། །ལོ་འབྲས་ཐམས་ཅད་སྔོན་བཞིན་བྱུང་། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་ནི་སྤྱན་དྲངས་པའི། །བརྒྱ་ཕྲག་དུ་མའི་རང་སངས་རྒྱས། །ཐམས་ཅད་མཆོད་ཡུལ་དག་ཏུ་གྱུར། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་ནི་བཀའ་ཉན་པ། །ལྷ་ཕྲན་གཞོན་ནུའི་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས། ། 4-500 ཞལ་ཟས་ལ་སོགས་མཆོད་པའི་རྫས། །ཕུན་ཚོགས་ཀྱིས་ནི་མཆོད་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། བྲམ་ཟེ་ཨ་གསཏྱའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བདུན་པའོ།། །། རྒྱལ་པོ་བྱམས་པའི་སྟོབས་ གྱུར་ཚེ། །སྦྱིན་དང་དུལ་དང་སྙིང་རྗེར་ལྡན། །ཚར་བཅད་པ་དང་ཕན་བཏགས་པ། །ཆོས་དང་འགལ་བ་ཅི་ཡང་མེད། །ཡུལ་དེར་གནོད་པ་མེད་པ་དང་། །རྟག་ཏུ་དགའ་ཞིང་ཕུན་ཚོགས་ལྡན། །བདེ་ཞིང་སྐྱིད་ པའི་ཆབ་སྲིད་རྣམས། །ཀུན་ནས་དར་བ་ཉིད་དུ་གྱུར། །སྐབས་དེར་རྗེ་བོས་བསྐྲད་པ་ཡི། །མདངས་འཕྲོག་གནོད་སྦྱིན་རྣམ་པ་ལྔས། །ཡུལ་དེར་མདངས་འཕྲོག་མ་ནུས་པར། །བ་ལང་རྫི་ཡི་གནས་སུ་སོང་། །དེ་ རྒྱུ་ཅི་ཞེས་དྲིས་པ་ལས། །རྒྱལ་པོའི་བསོད་ནམས་མཐུ་ལས་ཤེས། །བྲམ་ཟེར་སྤྲུལ་ནས་བསོད་སྙོམས་བླངས། །ཁ་ཟས་ཕུན་ཚོགས་བྱིན་པར་གྱུར། །དེ་ནས་གནོད་སྦྱིན་རང་གཟུགས་བསྟན། །མི་ཡི་ཤ་ཁྲག་དགོས་ཞེས་ གསོལ། །སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་སྐུ་ལུས་ལས། །རྩ་ཁ་ལྔ་ཡི་ཁྲག་ཀྱང་གནང་། །སྐུ་ཤས་ཚིམ་པ་ཉིད་དུ་མཛད། །དེ་ནས་གནོད་སྦྱིན་འགྱོད་པ་ཡིས། །བཤགས་པ་ཕུལ་ནས་བདག་ཅག་ནི། །རྗེས་སུ་ཟུངས་ཞེས་ གསོལ་བ་བཏབ། །དེ་ནས་བརྒྱ་བྱིན་ཡོང་གྱུར་ཏེ། །སྨན་གྱིས་སྐུ་ལུས་སོས་པར་བྱས། །རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་གནོད་སྦྱིན་ལྔ། །ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ་ཉིད་དུ་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། 4-501 རྒྱལ་པོ་བྱམས་པའི་སྟོབས་ཀྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བརྒྱད་པའོ།། །། རྒྱལ་པོ་ཀུན་ཏུ་རྒྱལ་བ་ཞེས། །ཤི་པི་པར་ནི་བྱུང་གྱུར་ཅིང་། །དེ་སྲས་ཐམས་ཅད་སྒྲོལ་ཞེས་པ། །རྒྱལ་ཚབ་ཏུ་ནི་བསྐོས་པར་གྱུར། ། མཁས་ཤིང་ཡོན་ཏན་ཀུན་ལྡན་ལ། །སྦྱིན་ལ་མཆོག་ཏུ་དཔའ་བ་དེས། །ཕྱོགས་ནས་འདུས་པའི་སྐྱེ་བོ་ཀུན། །སློང་བའི་གདུང་བ་འཕྲོག་པར་གྱུར། །སྐབས་དེར་དགྲ་བོས
【現代漢語翻譯】 和朋友，以及所有乞討的窮人，他都用巨大的財富，使他們全部感到滿足。他看到了家庭的過患，於是出家，依次經過苦行之地，到達卡拉島。爲了考驗這位苦行者的修行，因陀羅（Śakra，帝釋天）使樹葉和果實消失，但他的苦行誓願沒有動搖。他因滿足的財富而富裕，因陀羅對他非常敬佩，聽聞了甚深的佛法后，因陀羅回到了自己的住所。所有的樹葉和果實都恢復如初。因陀羅邀請的數百位獨覺佛，都成了供養的對象。因陀羅的侍從，年輕的天神們，用豐盛的食物等供品來供養他們。 《菩薩本生鬘》中，婆羅門阿伽斯提亞本生故事第七。 當慈力王（Maitrībala，慈氏力）成為國王時，他擁有佈施、調伏和慈悲。懲罰和利益，沒有與佛法相違背的。那個地方沒有災害，總是充滿歡樂和富饒。幸福安樂的政治，處處興盛。當時，被國王驅逐的五個奪取光彩的夜叉，無法在那個地方奪取光彩，於是去了牧牛人的住所。他們詢問原因，得知是國王的福德所致。他們化作婆羅門，接受佈施，得到了豐盛的食物。之後，夜叉顯出原形，說需要人的血肉。國王以大慈悲心，從身體的五個脈口放出鮮血，使夜叉們感到滿足。之後，夜叉們感到後悔，請求國王饒恕並接納他們。這時，因陀羅前來，用藥物使國王的身體康復。被接納的五個夜叉，成爲了賢劫五百尊佛。 《菩薩本生鬘》中，慈力王本生故事第八。 國王一切勝（Sarvaṃjaya），出生在希毗國（Śibi），他的兒子一切度（Sarvatrāṇa）被立為攝政王。他博學多才，具足一切功德，並且在佈施方面非常勇敢，解脫了從各方聚集而來的人們的乞討之苦。當時，敵人...
【English Translation】 And friends, and all the poor who begged, he satisfied them all with his great wealth. Seeing the faults of household life, he renounced and went through ascetic places in order, and went to the island of Kara. To test the practice of that supreme ascetic, Indra (Śakra) made the leaves and fruits disappear, but his ascetic vows did not waver. He was rich with the wealth of contentment, and Indra was very devoted to him, and after listening to the profound Dharma, Indra returned to his own abode. All the leaves and fruits returned as before. The hundreds of Pratyekabuddhas invited by Indra became objects of offering. The attendants of Indra, the young gods, offered them with abundant food and other offerings. From the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the seventh story of the birth of the Brahmin Agastya. When King Maitrībala became king, he possessed generosity, taming, and compassion. Punishment and benefit were not contrary to the Dharma. That place was free from harm, always full of joy and abundance. Happy and prosperous politics flourished everywhere. At that time, the five Yakshas who stole the splendor, who were expelled by the king, could not steal the splendor in that place, so they went to the abode of the cowherd. They asked the reason and learned that it was due to the merit of the king. They transformed into Brahmins and accepted alms, and were given abundant food. After that, the Yakshas revealed their true forms and said that they needed human flesh and blood. With great compassion, the king released blood from the five veins of his body, satisfying the Yakshas. After that, the Yakshas felt remorse and offered repentance, begging the king to forgive and accept them. At this time, Indra came and healed the king's body with medicine. The five Yakshas who were accepted became the Five Hundred Buddhas of the Auspicious Aeon. From the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the eighth story of the birth of King Maitrībala. King Sarvaṃjaya was born in Śibi, and his son Sarvatrāṇa was appointed as regent. He was learned and possessed all virtues, and was very brave in giving, freeing the suffering of begging from people gathered from all directions. At that time, the enemies...
་སྐྱོད་པ་ཡི། །བྲམ་ཟེས་གསོལ་བ་བཏབ་ པ་ལས། །གླང་པོ་མཆོག་ནི་བྱིན་པ་ན། །ཤི་པི་པ་རྣམས་ཡིད་ནི་འཁྲུགས། །ཀུན་ཏུ་རྒྱལ་ལ་ཞུས་པ་ལས། །རི་བོ་འབྲང་ཀ་ཞེས་བྱ་བ། །དཀའ་ཐུབ་པ་རྣམས་གནས་པའི་སར། །ཐམས་ཅད་སྒྲོལ་ ཉིད་བཅུག་པར་གྱུར། །ལམ་དུ་ཤིང་རྟ་སྦྱིན་པར་བཏང་། །དཀའ་ཐུབ་གནས་སུའང་སྲས་གཞོན་གཉིས། །བྲམ་ཟེ་ལ་བྱིན་བཙུན་མོ་ཡང་། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་སྤྲུལ་བྲམ་ཟེར་གནང་། །དེ་ནས་བརྒྱ་བྱིན་རང་གཟུགས་བསྟན། །ས་ བདག་ལ་ནི་བཙུན་མོ་ཕུལ། །སྲས་གཞོན་གཉིས་ཀྱང་མེས་པོར་ཕྱིན། །ཐམས་ཅད་སྒྲོལ་ཡང་སྤྱན་འདྲེན་ཞུས། །སླར་ཡང་རྒྱལ་སྲིད་ཁ་ལོ་བསྒྱུར། །ཆབ་སྲིད་ཐམས་ཅད་དར་ཞིང་རྒྱས། །སློང་བའི་གདུང་བ་མ་ལུས་ ཕྱོགས། །སྐྱེ་དགུ་ཐམས་ཐད་བདེ་ལེགས་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ཐམས་ཅད་སྒྲོལ་གྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་དགུ་པའོ།། །། མཆོད་སྦྱིན་བྱེད་ཅེས་ས་བདག་ནི། །བསོད་ནམས་ཆེན་པོའི་མཐུ་དག་ལས། ། 4-502 རྒྱལ་ཕྲན་དུ་མས་ཕྱག་བྱེད་པའི། །ས་སྐྱོང་ཆེན་པོ་ཉིད་དུ་གྱུར། །དེ་ནི་ཆོས་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། །འབངས་ཀྱང་དེ་ཡི་ཚུལ་ལ་འགོད། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་གནས་སྐབས་སུ། །ཆར་མེད་པ་ལས་མུ་ གེ་སྐྱེས། །དེ་ཡི་ཉེས་པ་སེལ་བའི་ཕྱིར། །རིག་བྱེད་མཁས་པའི་བྲམ་ཟེ་ལ། །ཐབས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་དྲིས་པ་ན། །སྲོག་གི་མཆོད་སྦྱིན་མཆོག་ཅེས་སྨྲས། །དེ་ལ་རྒྱལ་པོ་མི་དགེས་ནའང་། །གཡོ་སྒྱུ་མཆོད་ སྦྱིན་ཞལ་གྱིས་བཞེས། །ཉེས་སྤྱོད་བྱེད་པའི་སྟོང་ཁྲག་མི། །མཆོད་སྦྱིན་ཆེད་དུ་བཙལ་ན་ཡང་། །འབངས་རྣམས་བསམ་པ་དགེ་བ་ཡིས། །ཉེས་སྤྱོད་བྱེད་པ་འགའ་མ་མཐོང་། །སྲོག་གི་མཆོད་སྦྱིན་སྤངས་ནས་ནི། །སྦྱིན་ པ་རྒྱ་ཆེན་བཏང་བར་གྱུར། །དེ་ཡི་མཐུ་ལས་ས་གཞི་ལ། །འབྲུ་རྣམས་སྣ་ཚོགས་སྐྱེས་གྱུར་ཅིང་། །རྫོགས་ལྡན་ལྟ་བུ་ཉིད་གྱུར་ཏེ། །ཐམས་ཅད་བདེ་དང་ལྡན་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་ བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། མཆོད་སྦྱིན་བྱེད་ཀྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་པའོ།། །། ༄། །བརྒྱ་བྱིན་གྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་གཅིག་པ། ནས། ཉའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅོ་ལྔ་པ་རྣམས། བརྒྱ་བྱིན་དུ་ནི་གྱུར་པའི་ཚེ། །བསོད་ནམས་མཐུ་ལས་བྱུང་བ་ཡི། །སྟོབས་དང་གཟི་བརྗིད་ལོངས་སྤྱོད་སོགས། །གཞན་ལས་མཆོག་ཏུ་ གྱུར་པ་བྱུང་། །ལྷ་དང་མི་ཡུལ་བསྐྱངས་པ་ཡིས། །གྲགས་པ་དེ་དག་མ་བཟོད་ནས། །ལྷ་མིན་དཔུང་ཚོགས་ཡན་ལག་བཞི། །གཡུལ་ནི་འགྱེད་པར་ཡོང་བ་ཐོས། །གསེར་གྱི་ཤིང་རྟ་མཛེས་པ་ནི། །སྟོང་ཕྲག་རྟ་ཡིས་འདྲེན་པ་དེར། ། 4-503 ལྷ་ཡི་དབང་པོ་ཉིད་ཞུགས་ཏེ། །ལྷ་ཡི་དཔུང་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས་བསྐོར། །རྒྱ་མཚོའི་མཚམས་སུ་བསུ་བ་ན། །ལྷ་ཡི་སྡར་མ་རྣམས་བྲོས་ཏེ། །ཤིང་རྟ་ཡ
【現代漢語翻譯】 當婆羅門祈求時，賜予象王，希比人（Śibi，尸毗王）心生混亂。向一切施（Sarvadada，一切施）稟告后，名為瑞應山（Ribo Dengkha），是苦行者們居住的地方，一切施將他們全部安置在那裡。在路上施捨了車輛，在苦行者居住的地方也施捨了兩個年幼的王子。將妻子也施捨給了婆羅門，百神（Indra，因陀羅）化身的婆羅門。之後，百神顯現了自己的身形，將妻子獻給了國王，兩個年幼的王子也回到了祖父身邊。一切施也被請回，再次執掌國政，政務興盛繁榮，滿足了所有乞求者的願望，所有眾生都變得幸福安康。《菩薩本生傳鬘》中，一切施本生故事第九品完。 國王行供養，以大福德力，眾多小國王前來朝拜，成爲了偉大的統治者。他奉行正法，臣民也效仿他的行為。然而，有一段時間，因為沒有下雨而發生了饑荒。爲了消除這個災難，向精通吠陀的婆羅門詢問方法，他們說最好的方法是進行生命供養。國王雖然不高興，但還是同意了虛假的供養。即使爲了供養而尋找成千上萬的罪人，但因為臣民們心懷善念，所以沒有找到任何罪人。於是放棄了生命供養，進行了廣泛的佈施。憑藉這個力量，大地上生長出各種各樣的穀物，變得像圓滿時代一樣，一切都變得幸福安康。《菩薩本生傳鬘》中，行供養本生故事第十品完。 《百神本生故事》第十一品至《魚本生故事》第十五品。 當轉生為百神時，憑藉福德的力量，擁有了力量、光輝和享用等，超越了其他人。當守護天人和人類時，無法忍受那些名聲，聽聞非天（Asura，阿修羅）的軍隊前來交戰。乘坐著裝飾華麗的金色車輛，由成千上萬的駿馬牽引，天神之王親自進入，被天神的軍隊所包圍。在海洋的邊界迎接時，膽小的天神們逃跑了，車輛也...
【English Translation】 When the Brahmin pleaded, the elephant king was given, and the Śibis (Śibi) were confused. After reporting to Sarvadada, the place called Ribo Dengkha, where the ascetics resided, Sarvadada placed them all there. On the way, vehicles were given away, and in the place where the ascetics resided, two young princes were also given away. The wife was also given to the Brahmin, who was an emanation of Indra. Then, Indra revealed his own form, offered the wife to the king, and the two young princes returned to their grandfather. Sarvadada was also invited back, and once again took charge of the kingdom, and the administration flourished and prospered, fulfilling all the desires of the beggars, and all beings became happy and peaceful. In the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the ninth chapter, the Jataka Tale of Sarvadada, is complete. The king performs offerings, and through the power of great merit, many small kings come to pay homage, and he becomes a great ruler. He practices the Dharma, and the subjects also follow his example. However, for a time, there was a famine due to lack of rain. In order to eliminate this disaster, when asked for a method from the Brahmins who were skilled in the Vedas, they said that the best method was to perform a life sacrifice. Although the king was not happy, he agreed to the false offering. Even when searching for thousands of criminals for the sake of the offering, because the subjects were of good mind, no criminals were found. So he abandoned the life sacrifice and made extensive donations. Through this power, various kinds of grains grew on the earth, and it became like the perfect age, and everything became happy and peaceful. In the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the tenth chapter, the Jataka Tale of Performing Offerings, is complete. The Eleventh Jataka Tale of Indra to the Fifteenth Jataka Tale of the Fish. When he was reborn as Indra, through the power of merit, he possessed power, splendor, enjoyment, etc., surpassing others. When protecting gods and humans, unable to bear those reputations, he heard that the army of Asuras (Asura) had come to fight. Riding in a beautifully decorated golden chariot, drawn by thousands of horses, the lord of the gods himself entered, surrounded by the army of gods. When welcoming them at the border of the ocean, the cowardly gods fled, and the chariot also...
ང་ནི་ཁ་ལོ་བསྒྱུར། །མཁའ་ལྡིང་ཚངས་བཅས་ལྗོན་ ཤིང་གཟིགས། །ཤིང་རྟས་གནོད་པར་དགོངས་ནས་ནི། །དེ་ལ་སྙིང་རྗེ་བསྐྱེད་པ་ཡིས། །ཤིང་རྟའི་ཁ་ལོ་སླར་བསྒྱུར་ཏེ། །ལྷ་དམག་རྣམས་ཀྱང་འདུས་པར་གྱུར། །དེ་ནས་ལྷ་མིན་དཔུང་ཚོགས་རྣམས། །སྐྲག་ཅིང་ཕམ་ པ་ཉིད་གྱུར་ཏེ། །རྒྱལ་བའི་ཅ་ཅོ་སྒྲོགས་བཞིན་དུ། །ལྷ་ཡི་གནས་སུ་བྱོན་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། བརྒྱ་བྱིན་གྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་གཅིག་པའོ།། །། སྤྱོད་ པ་རྨད་དུ་མེད་པ་ཡི། །བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོར་གྱུར་པ་དེ། །དེ་ནས་རིག་བྱེད་བསླབ་པའི་ཕྱིར། །བླ་མ་བཟང་པོ་ཡོངས་སུ་བསྟེན། །བླ་མ་དེ་ནི་རིག་བྱེད་མཁས། །སྤྱོད་ཚུལ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ ཉིད། །སློབ་མ་རྣམས་ནི་བརྟག་པའི་ཕྱིར། །ཕོངས་པའི་སྒྲ་ནི་ཡང་ཡང་བསྒྲགས། །དེ་ལ་བརྩེ་བའི་སློབ་མ་ཡིས། །བསོད་སྙོམས་ཕུན་ཚོགས་བླངས་ནས་ཕུལ། །ཟས་ཀྱིས་དབུལ་བ་མི་སེལ་བས། །ནོར་གཞན་བསྒྲུབ་པར་ གྱིས་ཞེས་གསུངས། །བླ་མ་མཉེས་པར་བྱེད་པའི་ནོར། །སྒྲུབ་པའི་མཐུ་དང་མི་ལྡན་ན། །ཅི་ཞིག་བགྱི་ཞེས་གསོལ་བ་ལས། །བྲམ་ཟེ་ཡིས་ནི་འདི་ལྟར་སྨྲས། །བྲམ་ཟེ་རྒུད་པར་གྱུར་པ་ན། །རྐུ་བ་ཆོས་ཞེས་གསང་ཚིག་ཡིན། ། 4-504 མ་ཚོར་བར་ནི་བླང་བར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་བཀའ་བཞིན་བྱེད་པར་བརྩམས། །སློབ་མའི་མཆོག་དེ་བཏང་སྙོམས་གྱུར། །བླ་མ་ཅི་ཞེས་བཀའ་བསྩལ་བས། །སུས་ཀྱང་མི་མཐོང་དབེན་གནས་སུ། །སྡིག་པ་དག་ནི་ཇི་ ལྟར་སྤྱོད། །ལྷ་ཡི་མིག་གིས་ཐམས་ཅད་གཟིགས། །བྱིས་པ་རྣམས་ནི་སྡིག་ལ་འཇུག །ཅེས་བརྗོད་དེ་ཡི་ཚིག་ལ་ནི། །མཁན་པོ་རབ་ཏུ་དགེས་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ ལས། བྲམ་ཟེའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་གཉིས་པའོ།། །། ཤི་སེ་པ་ཡི་རྒྱལ་གྱུར་ཚེ། །བདེན་དང་གཏོང་དང་ཞི་བ་དང་། །ཡོན་ཏན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་གྱུར་པས། །ས་བདག་གཞན་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས། །བློན་པོ་ མཆོག་གི་བུ་མོ་ནི། །ཆགས་བྲལ་རྣམས་ཀྱང་ཆགས་བྱེད་ཅིང་། །དེ་མཐོང་ཐམས་ཅད་མྱོས་གྱུར་པའི། །མྱོས་བྱེད་མ་ཞེས་བྱ་བ་བྱུང་། །དེ་ཡི་མཛེས་པ་མཐོ་རིས་ཀྱི། །སྒེག་མོ་རྣམས་ཀྱང་སྐྱེངས་བྱེད་པ། ། མི་དབང་ལ་ནི་ཕུལ་གྱུར་ཀྱང་། །བྲམ་ཟེའི་མཚན་མས་བཀག་པར་གྱུར། །ཀུ་མུ་ཏ་ཡི་དུས་སྟོན་དུས། །རྒྱལ་པོས་གྲོང་ཁྱེར་བྱོན་པའི་ཚེ། །དེ་མཐོང་ཆགས་པས་མྱོས་གྱུར་ཏེ། །སྐུ་ལུས་དག་ཀྱང་རིད་ པར་གྱུར། །དེ་མཐོང་གྱུར་ནས་བློན་པོའི་བུ། །ཨ་བྷི་པཱ་ར་ག་ཞེས་པས། །རང་གི་ཆུང་མ་ས་བདག་ལ། །འབུལ་བ་དག་ཏུ་ཡང་དག་བརྩམས། །སྣ་ཚོགས་ཐབས་ཀྱི་ཚིག་གིས་ནི། །ནན་གྱིས་གསོལ་བ་བཏབ་ན་ཡང་། ། 4-505 ཉེས་སྤྱོད་སྤངས་པས་མ་བཞེས་ཏེ། །སྲན་ཚུགས་དེ་ནི་ངོ་མཚར་ཏོ། །བྱང་ཆུབ་
【現代漢語翻譯】 我是一位駕駛員。看到空中的鳥和樹木，心想馬車可能會傷害到它們，於是生起了慈悲心。我再次轉動馬車的方向，眾神也聚集在一起。然後，阿修羅的軍隊驚恐地潰敗，高呼勝利，回到了天界。這是菩薩行傳之百施傳中，釋提桓因本生故事的第十一篇。 行為極其卓越的婆羅門，爲了學習吠陀，依止了一位賢善的導師。那位導師精通吠陀，行為舉止完美無缺。爲了考驗學生們，他反覆發出貧困的呼喊。一位充滿愛心的學生，獲得了豐盛的佈施並獻給了導師。導師說，食物無法消除貧困，你應該去尋求其他的財富。如果我沒有能力獲得能讓導師滿意的財富，那我該怎麼辦呢？婆羅門這樣說道：『當婆羅門陷入困境時，偷竊是正當的』，這是一個秘密的教誨。在沒有被察覺的情況下拿走東西。按照導師的教導，他開始行動。那位最優秀的學生變得漠不關心。導師問道：『你在無人看見的隱蔽之處，是如何行惡的呢？』天神的眼睛能看到一切，孩子們才會犯罪。聽到這些話，導師非常高興。這是菩薩行傳之百施傳中，婆羅門本生故事的第十二篇。 當希謝巴成為國王時，他具備了誠實、佈施、和平以及圓滿的功德，因此超越了其他的國王。大臣最優秀的女兒，即使是那些沒有貪慾的人也會被她吸引，所有見到她的人都會被她迷醉，因此她被稱為『迷醉者』。她的美麗甚至讓天界的美女們也感到羞愧。雖然她被獻給了國王，但卻因為婆羅門的標誌而被拒絕。在庫姆達節日的慶典上，國王在城市裡遊行。看到她后，國王因愛慕而神魂顛倒，身體也變得消瘦。看到這種情況后，大臣的兒子阿毗帕拉嘎開始將自己的妻子獻給國王。雖然他用各種方法懇求，但國王因為避免邪惡的行為而沒有接受，他的堅定令人驚歎。這是菩薩
【English Translation】 I am a driver. Seeing the birds in the sky and the trees, I thought that the chariot might harm them, so I generated compassion. I turned the chariot around again, and the gods also gathered together. Then, the army of Asuras was terrified and defeated, shouting victory, and returned to the heavenly realm. This is the eleventh chapter of the Hundred Jataka Tales of the Bodhisattva Deeds, the story of Śakra's birth. A Brahmin of extremely excellent conduct, in order to study the Vedas, relied on a virtuous teacher. That teacher was proficient in the Vedas and his conduct was perfect. In order to test the students, he repeatedly uttered cries of poverty. A loving student obtained abundant alms and offered them to the teacher. The teacher said that food cannot eliminate poverty, you should seek other wealth. If I do not have the ability to obtain wealth that pleases the teacher, what should I do? The Brahmin said: 'When a Brahmin is in distress, stealing is righteous,' this is a secret teaching. Take things without being noticed. According to the teacher's instructions, he began to act. That most excellent student became indifferent. The teacher asked: 'How do you commit evil in a secluded place where no one can see?' The eyes of the gods see everything, only children commit sins. Hearing these words, the teacher was very pleased. This is the twelfth chapter of the Hundred Jataka Tales of the Bodhisattva Deeds, the story of the Brahmin's birth. When Shisepa became king, he possessed honesty, generosity, peace, and perfect merits, therefore he surpassed other kings. The most excellent daughter of the minister, even those without desire would be attracted to her, and all who saw her would be intoxicated by her, therefore she was called 'The Intoxicating One'. Her beauty even made the celestial beauties feel ashamed. Although she was offered to the king, she was rejected because of the Brahmin's mark. During the festival of the Kumuda festival, the king paraded in the city. After seeing her, the king was infatuated with love and his body became thin. Seeing this situation, the minister's son, Abhiparaga, began to offer his wife to the king. Although he pleaded in various ways, the king did not accept because he avoided evil deeds, his steadfastness was amazing. This is the Bodhisattva
སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། མྱོས་བྱེད་མའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་གསུམ་པའོ།། །། ལེགས་པར་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ པ་ཞེས། །དེད་དཔོན་ཆེན་པོར་གྱུར་པའི་ཚེ། །ཤིན་ཏུ་བགྲེས་པར་གྱུར་ན་ཡང་། །དོན་མཐུན་རྣམས་ཀྱི་གསོལ་བ་བཏབ། །དེ་རྣམས་རྗེས་སུ་གཟུང་བའི་ཕྱིར། རྒྱ་མཚོ་ཆེ་ལ་རབ་ཏུ་ཞུགས། །དེ་ནས་རེ་ ཞིག་གྱུར་པའི་ཚེ། །མཚན་མ་ངན་པས་དོགས་པར་གྱུར། །སྤུ་གྲིའི་ཕྲེང་དང་འོད་མའི་ཚོགས། །མེ་ཡི་ཕྲེང་དང་ཀུ་ཤའི་ཕྲེང་། །འདམ་བུའི་ཕྲེང་དང་རྒྱ་མཚོའི་ཀློང་། །འཆི་བདག་ཁ་དང་ཉེ་བར་སླེབས། །ཚོང་ པ་ཐམས་ཅད་ཡིད་འཁྲུགས་ཤིང་། །འཆི་བས་རབ་ཏུ་སྐྲག་པས་ན། །རང་རང་དང་ནི་ལྷ་རྣམས་དང་། །དེད་དཔོན་ལ་ནི་གསོལ་བ་བཏབ། །དེད་དཔོན་མཁས་པའི་མཆོག་གྱུར་དེས། །ཕྱོགས་བཅུའི་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ ལ། །ཕྱག་འཚལ་ནས་ནི་གསོལ་བཏབ་ཅིང་། །རང་གི་བདེན་ཚིག་འདི་ལྟར་བརྗོད། །བདག་ནི་བསམ་ཤེས་ཚུན་ཆད་དུ། །སྲོག་ཆགས་བསད་པ་ཡོངས་མི་དྲན། །བདེན་པའི་ཚིག་ནི་འདི་དག་གིས། །གྲུ་ནི་བདེ་བར་ ལྡོག་གྱུར་ཅིག །ཅེས་བརྗོད་དེ་ཡི་འཕྲལ་ལ་ནི། །གྲུ་ནི་ཡིད་དང་མཐུན་གྱུར་ཏེ། །རིན་ཆེན་མང་པོས་ཡོངས་བཀང་ནས། །རང་གི་ཡུལ་དུ་ཕྱིན་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། 4-506 ལེགས་པར་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་བཞི་པའོ།། །། ཇི་ལྟར་འཚམས་པའི་པདྨའི་མཚོ། །མེ་ཏོག་སྣ་ཚོགས་འོད་འབར་ཞིང་། །ཆུ་བྱ་སྣ་ཚོགས་འདུ་བ་དེར། །ཉ་ཡི་རྒྱལ་པོ་ཉིད་དུ་ གྱུར། །དེ་ཚེ་དེ་ཡི་བསོད་ནམས་ཀྱིས། །ཉ་རྣམས་ཐམས་ཅད་འཕེལ་གྱུར་ཅིང་། །དགའ་ཞིང་བརྩེ་བས་དུས་ཀུན་ཏུ། །ཡུན་རིང་བདེ་བ་ཐོབ་པར་གྱུར། །དེ་ནས་རེ་ཞིག་གྱུར་པ་ན། །བསོད་ནམས་དམན་པ་ རྣམས་ཀྱི་མཐུས། །ཆར་གྱི་རྒྱུན་དག་ཆད་པ་ན། །མཚོ་དེ་ཕལ་ཆེར་སྐམ་པར་གྱུར། །ཉ་རྣམས་བརླག་འགྱུར་དེ་དག་གི། །གདུང་བ་སེལ་ཕྱིར་རྗེ་བོ་ཡིས། །བསམ་བཞིན་སྲོག་ཆགས་མ་བསད་པ། །བདེན་པས་ ལྷ་རྣམས་ཆར་འབེབས་ཤོག །ཅེས་བརྗོད་དེ་ཡི་མོད་ལ་ནི། །རྫོགས་ལྡན་ཆར་བཞིན་འབབ་གྱུར་པ། །དེ་ཚེ་བརྒྱ་བྱིན་འོང་གྱུར་ཏེ། །དགའ་ཞིང་མགུ་བས་མཆོད་པར་གྱུར། །མཚོ་ནི་ཡོངས་སུ་གང་གྱུར་ཅིང་། ། ཉ་རྣམས་བདེ་བར་རྒྱུ་བ་དང་། །བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་དག་གི་མཐུ། །བདེན་ཚིག་དེ་ནི་ངོ་མཚར་ཏོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ཉའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅོ་ལྔ་པའོ།། །། ༄། །བྱ་སྲེག་པའི་ཕྲུ་གུའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་དྲུག་པ། ནས། ཚོང་དཔོན་གྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་པ་རྣམས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ནི། །དགོན་པའི་ནགས་ཁྲོད་ཉམས་དགའ་བར། །སྲེག་པའི་ཕྲུ་གུ་ཉིད་གྱུར་ཏེ། །སྡིག་པའི་བསམ་པ་ཡོ
【現代漢語翻譯】 《菩薩本生鬘》中，第十三品為醉女本生。 如是善逝度彼岸，為大導師之時，縱已年邁老邁，仍應允諸具義者之請。為攝受彼等，深入大海之中。其後，當稍作停歇之際，因不祥之兆而生疑。出現刀刃之列、光芒之眾、火焰之列、吉祥草之列、蘆葦之列以及大海之淵。死主逼近在即。眾商人皆心神錯亂，因極度恐懼死亡，各自向自身所敬之神以及導師祈禱。導師，作為智者之首，向十方諸佛及其眷屬頂禮祈禱，並如是宣說自身之真實語：『自我有知以來，未曾憶及殺害任何眾生。以此真實之語，愿船隻安穩返航！』話音剛落，船隻便如其所愿，滿載珍寶，返回故鄉。 《菩薩本生鬘》中，第十四品為善逝度彼岸本生。 如蓮花盛開之湖泊，百花齊放，光彩奪目，各種水鳥聚集，彼處化身為魚王。彼時，依仗其福德力，眾魚皆繁衍生息，歡喜愛樂，長久獲得安樂。其後，時過境遷，因福德淺薄者之故，降雨斷絕，湖泊大半乾涸。為救度即將滅亡之眾魚，魚王心想：『我未曾故意殺害任何眾生，以此真實之語，愿諸天降雨！』話音剛落，便降下豐沛之雨。彼時，帝釋天降臨，歡喜讚歎，並供養之。湖泊完全充滿，眾魚安樂遊動，大福德力，真實之語，實乃奇蹟！ 《菩薩本生鬘》中，第十五品為魚本生。 第十六品至第二十品分別為：火鳥雛鳥本生、商人本生。 大菩薩于寂靜宜人之森林中，化身為火鳥雛鳥，心懷罪惡之念。
【English Translation】 From the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the thirteenth chapter is the Jataka of the Intoxicated Woman. Thus, the Well-Gone One crossed to the other shore, when he became a great leader, even when he was very old, he complied with the requests of those who were meaningful. To take care of them, he entered the great ocean. Then, after a while, he became suspicious due to bad omens. Rows of knives, groups of lights, rows of fire, rows of kusha grass, rows of reeds, and the depths of the ocean appeared. The lord of death was approaching. All the merchants were confused, and because they were very afraid of death, they prayed to their own gods and to the leader. The leader, who was the best of the wise, prostrated and prayed to the victorious ones of the ten directions and their sons, and spoke his own words of truth as follows: 'Since I have been conscious, I do not remember killing any living beings. By these words of truth, may the ship return safely!' As soon as he said this, the ship became as he wished, filled with many precious things, and returned to his own country. From the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the fourteenth chapter is the Jataka of the Well-Gone One Crossing to the Other Shore. Like a lotus lake that is suitable, with various flowers shining brightly, and various water birds gathering, there he became the king of fish. At that time, by the merit of that, all the fish increased, and with joy and love, they obtained happiness for a long time. Then, after a while, due to the power of those with little merit, the rain stopped, and the lake mostly dried up. To relieve the suffering of those fish who were about to be destroyed, the king thought: 'I have not intentionally killed any living beings, by this truth, may the gods send down rain!' As soon as he said this, abundant rain fell. At that time, Indra came, and with joy and satisfaction, he made offerings. The lake was completely filled, and the fish moved about happily, the power of great merit, that word of truth is amazing! From the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the fifteenth chapter is the Jataka of the Fish. The sixteenth to the twentieth chapters are: the Jataka of the Firebird Chick, the Jataka of the Merchant. The great Bodhisattva, in a quiet and pleasant forest, became a firebird chick, with sinful thoughts.
ངས་སུ་དོར། །ཆུང་ངུའི་དུས་ནའང་འཚོ་བའི་ཟས། །རྩྭ་འབྲས་ཙམ་ལ་བརྟེན་པ་ཡིས། ། 4-507 འདབ་གཤོག་དུས་དུ་མ་རྫོགས་པས། །འཕུར་བའི་མཐུ་དང་ལྡན་མ་གྱུར། །རོགས་དག་སྲོག་ཆགས་ཀྱིས་འཚོ་བས། །འདབ་ཤོག་མྱུར་དུ་རྫོགས་གྱུར་མོད། །སྐབས་དེར་རླུང་གི་བསྐྱོད་པ་ཡི། །ནགས་མེ་ཤིན་ཏུ་མ་ རུང་གྱུར། །ཐོག་བཅས་གསང་མཐོན་སྒྲ་སྒྲོགས་ཤིང་། །དུ་བ་དཀྲིགས་པའི་མུན་པ་འཐིབས། །བསྐལ་བའི་མེ་ལྟར་འབར་བ་དེ། །ཚང་གི་གནས་དང་ཉེ་བར་གྱུར། །བྱ་དང་རི་དྭགས་མཐའ་དག་དང་། །གྲོགས་ཀྱི་ཕྲུ་ གུ་དག་ཀྱང་འཕུར། །སྐབས་དེར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས། །མེ་ལ་བདེན་ཚིག་འདི་སྐད་གསུངས། །ཁྱེད་ལ་འཇིགས་པས་བདག་ཅག་གི །ཕ་མ་དག་ཀྱང་བྲོས་ཏེ་སོང་། །ཁོ་བོ་འདབ་གཤོག་རྫོགས་པ་མེད། །འགྲོན་ དུ་བྱ་བའང་ཡོད་པ་མིན། །མེ་ཁྱོད་འདི་ནས་བཟློག་པ་རིགས། །ཞེས་བརྗོད་འཕྲལ་ལ་སྟུག་པའི་མེ། །སྐད་ཅིག་དེ་ལ་ཞི་བར་གྱུར། །བདེན་ཚིག་དེ་འདྲ་ཡ་མཚན་ནོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་ བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། བྱ་སྲེག་པའི་ཕྲུ་གུའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་དྲུག་པའོ།། །། བསོད་ནམས་དཔལ་གྱིས་མངོན་འབར་བའི། །བརྒྱ་བྱིན་ཉིད་དུ་གྱུར་པའི་ཚེ། །གྲོང་ཁྱེར་ཀུན་ཏུ་རྣམས་གཟིགས་པས། །བག་མེད་ ཆང་ལ་སྤྱོད་པ་མཐོང་། །ཀུན་གྱི་མཛའ་བོ་ཞེས་བྱ་བའི། །རྒྱལ་པོ་བག་མེད་གྱུར་པ་དག །གཟིགས་ནས་དེ་དག་འདུལ་བའི་ཕྱིར། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་ནི་སྤྲུལ་པ་མཛད། །གསེར་གྱི་ཁ་དོག་འབར་བ་ཡི། ། 4-508 ཚངས་པའི་གཟུགས་སུ་སྤྲུལ་ནས་ནི། །ཆང་བུམ་ལག་ཏུ་ཐོགས་པ་དེ། །ཉོ་བར་འདོད་པ་སུ་ཞིག་དྲིས། །འདི་ནི་འོ་མའམ་བདུད་རྩི་མིན། །འཇིག་རྟེན་འདི་དང་ཕ་རོལ་གྱི། །བྱ་བ་ཉམས་ཤིང་སྡུག་ བསྔལ་དག །སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཆང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བརྗོད་ཆང་གི་ཉེས་དམིགས་ནི། །རྣམ་པ་དུ་མ་བསྟན་པ་ལས། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་དད་གྱུར་ཏེ། །ཆང་གི་བཏུང་བ་སྤངས་པར་གྱུར། །དེ་ནས་བརྒྱ་ བྱིན་རང་གཟུགས་བསྟན། །རྒྱ་ཆེན་མཆོད་པ་མ་བཞེས་ཤིང་། །མྱོས་བྱེད་སྤངས་པས་དགེ་གྱུར་ཏེ། །བརྒྱ་བྱིན་རང་གི་གནས་སུ་སོང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། བུམ་པ་ཅན་གྱི་ སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅུ་བདུན་པའོ།། །། རྒྱལ་རིགས་ཕྱུག་པོར་གྱུར་པའི་ཚེ། །རྒྱལ་རིགས་གཞན་དང་དགེ་སྦྱོང་དང་། །བྲམ་ཟེ་ལ་སོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །ཀུན་གྱིས་བཀུར་བའི་གནས་སུ་གྱུར། །རིག་གནས་ཀུན་ལ་མཁས་ གྱུར་ཅིང་། །སྒྱུ་རྩལ་མཆོག་དང་ལྡན་ན་ཡང་། །ཡབ་དང་ཡུམ་གཉིས་གཤེགས་པའི་མཐར། །ལོངས་སྤྱོད་ཕལ་ཆེར་སྦྱིན་པར་བཏང་། །ཁྱིམ་གྱི་ཉེས་དམིགས་གཟིགས་པ་དེས། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཉིད་གྱུར་ཏེ། །ཕྱི་མའི་དོན་ ཆེན་སྒྲུབ་པའི་སླད། །དཀའ་ཐུབ་གནས་སུ་གཤེགས་པར་ག
【現代漢語翻譯】 我該捨棄什麼？小時候，我依靠草和穀物為生。 翅膀尚未完全長成，因此不具備飛翔的能力。同伴們以其他生物為食，我的翅膀才得以迅速長成。當時，狂風肆虐，森林火災極其可怕。伴隨著雷鳴，山谷發出巨響，濃煙滾滾，一片漆黑。如同劫末之火般燃燒的火焰，逼近了鳥巢。鳥類和野獸，以及同伴們的幼崽都飛走了。當時，菩薩以真誠之語對火說道：『因為害怕你，我的父母也逃走了。我翅膀尚未長成，也沒有能力逃脫。火啊，你應該從這裡退去。』話音剛落，熊熊烈火立刻熄滅。如此真誠之語，真是不可思議！ 《菩薩本生傳》之鳥雛本生譚第十六。 當他成為光芒四射的釋提桓因（Śakra，帝釋天）時，他觀察整個城市，發現人們沉迷於飲酒作樂。他看到一位名叫一切友（Kun-gyi-dza-wo）的國王也沉迷於飲酒，爲了調伏他們，釋提桓因化現。 他化現成金色光芒的梵天形象，手持酒瓶，問道：『誰想買這個？這不是牛奶或甘露，而是會損害今生來世，帶來痛苦的酒。』他講述了酒的種種過患，國王和他的臣民都信服了，並戒除了飲酒。之後，釋提桓因顯現出自己的真身，沒有接受盛大的供養，而是因為他們戒除了麻醉品而感到高興，然後回到了自己的居所。 《菩薩本生傳》之瓶子本生譚第十七。 當他成為富有的王族時，受到其他王族、僧侶和婆羅門等所有人的尊敬。他精通所有知識，擁有卓越的藝術才能。然而，在父母去世后，他佈施了大部分財產。他看到了家庭的過患，於是出家，爲了成就來世的偉大利益，前往苦行之地。
【English Translation】 What should I abandon? In my childhood, I relied on grass and grains for sustenance. My wings were not fully developed, so I did not have the power to fly. My companions fed on other creatures, and my wings quickly grew. At that time, the wind was fierce, and the forest fire was extremely terrible. Accompanied by thunder, the valley roared, and thick smoke billowed, creating darkness. The fire, burning like the fire at the end of an eon, approached the nest. Birds and wild animals, as well as the young of my companions, all flew away. At that time, the Bodhisattva spoke these words of truth to the fire: 'Because they fear you, my parents have also fled. My wings are not fully developed, and I have no ability to escape. Fire, you should retreat from here.' As soon as he spoke, the raging fire immediately subsided. Such words of truth are truly amazing! The Sixteenth Chapter: The Jataka of the Burnt Bird Chick, from 'A Garland of Stories of the Bodhisattva's Enlightenment'. When he became Śakra (釋提桓因，帝釋天), radiant with merit, he observed all the cities and saw people indulging in reckless drinking. Seeing that a king named Kun-gyi-dza-wo (ཀུན་གྱི་མཛའ་བོ།, 一切友) was also indulging in recklessness, Śakra (釋提桓因，帝釋天) manifested in order to subdue them. He manifested as the form of Brahma (ཚངས་པ།, 梵天), radiant with golden color, holding a liquor bottle in his hand, and asked, 'Who wants to buy this? This is not milk or nectar, but liquor that impairs this life and the next, and causes suffering.' He explained the various faults of liquor, and the king and his entourage were convinced and gave up drinking. Then, Śakra (釋提桓因，帝釋天) revealed his true form, did not accept grand offerings, but was pleased that they had given up intoxicants, and returned to his own abode. The Seventeenth Chapter: The Jataka of the Pot, from 'A Garland of Stories of the Bodhisattva's Enlightenment'. When he became a wealthy member of the royal family, he was respected by all, including other members of the royal family, monks, and Brahmins. He was proficient in all knowledge and possessed excellent artistic talents. However, after the death of his parents, he gave away most of his wealth in charity. Seeing the faults of household life, he became a renunciate, and in order to accomplish the great benefit of the future life, he went to a place of asceticism.
ྱུར། །དེ་ནས་དེ་ཡི་ཡབ་ཀྱི་གྲོགས། །མཛའ་བོས་དཀའ་ཐུབ་མ་བཟོད་དེ། །ཡབ་ཀྱི་ཁྱིམ་དུ་སྤྱན་དྲངས་ཀྱང་། །ཁྱིམ་གྱི་ཉེས་དམིགས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས། །བསྲུང་དང་ཚོལ་དང་བརླགས་པ་དང་། ། 4-509 ཕྱུག་གམ་དབུལ་བར་གྱུར་ཀྱང་རུང་། །གང་ནའང་བདེ་བ་ཡོད་མིན་ཞིང་། །སྡིག་པས་ངན་འགྲོར་འགྲོ་བར་འགྱུར། །ཁྱིམ་ན་གནས་པས་ཆོས་མི་འགྲུབ། །ཆོས་བཞིན་སྤྱད་ན་འཇིག་རྟེན་ཉམས། །དེ་ཕྱིར་ཁྱིམ་དག་སྤངས་ ནས་ནི། །དཀའ་ཐུབ་གནས་སུ་འདུག་ཅེས་གསུངས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། རྒྱལ་རིགས་ཕྱུག་པོར་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་བཅོ་བརྒྱད་པའོ།། །། གང་ཞིག་བྲམ་ཟེའི་རིགས་གྱུར་ཚེ། །སྐྱོན་མེད་ གྲགས་པ་ཆེན་པོས་ཁྱབ། །དེ་ཡི་གཟུགས་དང་ཡོན་ཏན་དང་། །མཐུན་པའི་ནུ་བོ་རྣམ་པ་དྲུག །གུས་པར་ལྡན་པའི་སྲིང་མོ་དང་། །བྲན་ཕོ་བྲན་མོ་དག་དང་ལྡན། །རིག་བྱེད་མཁས་པའི་བྲམ་ཟེ་དེ། ། སྐྱེ་བོ་ཀུན་གྱིས་བཀུར་བར་གྱུར། །དེ་ནས་དུས་ནི་རེ་ཞིག་ནས། །ཡབ་དང་ཡུམ་གཉིས་གཤེགས་པར་གྱུར། །དེ་ཡི་མྱ་ངན་སྡུག་བསྔལ་མཐར། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བཞེད་པར་གྱུར། །ནུ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་གསོལ་ བཏབ་ཀྱང་། །ཁྱིམ་གྱི་གནས་ལ་ཆགས་མེད་པས། །ལྷན་ཅིག་ཐམས་ཅད་རབ་བྱུང་སྟེ། །དཀའ་ཐུབ་གནས་སུ་གཤེགས་པར་གྱུར། །དེར་ནི་པདྨའི་རྩ་བས་འཚོ། །བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་ནི་བརྟག་པའི་ཕྱིར། །པདྨའི་རྩ་བ་མི་ སྣང་གྱུར། །ཁྲོ་མེད་བསམ་གཏན་དག་ལ་ཆགས། །གུས་པས་བརྒྱ་བྱིན་རང་གཟུགས་བསྟན། །ཆོས་བསྟན་ནས་ནི་རང་གནས་སོང་། །དེ་བཞིན་གཤེགས་དང་ཤ་རའི་བུ། །མོའུ་བུ་དང་འོད་སྲུང་དང་། །གང་པོ་མ་འགགས་ཀུན་དགའ་བོ། ། 4-510 དེ་ཡི་ཚེ་ན་སྤུན་དུ་གྱུར། །སྲིང་མོ་ཨུཏྤལ་མདོག་ཡིན་ཞིང་། །བྲན་མོ་ཀུན་ཛ་ཨུ་ཏ་རའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། པདྨའི་རྩ་བ་ཅན་གྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ བཅུ་དགུ་པའོ།། །། རྒྱལ་པོའི་ཚོང་དཔོན་དུ་གྱུར་ཚེ། །མཁས་ཤིང་དུལ་ལ་སྙིང་རྗེར་ལྡན། །རིག་གནས་ཀུན་གྱི་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །སྐྱེ་བོས་བཀུར་བའི་གནས་སུ་གྱུར། །དེ་ཡི་བཙུན་མོ་དག་གི་མས། །ཁྱོ་ཉིད་ བསོད་ནམས་དེ་ཡིས་ནི། །ཁྱོད་ལ་དགེས་པར་གྱུར་རམ་ཞེས། །དྲིས་ནས་དེ་ཡི་ལན་སྨྲས་པ། །དེ་ཡི་ཡོན་ཏན་ཕུན་ཚོགས་ནི། །རབ་བྱུང་ལ་ཡང་མ་མཆིས་ཞེས། །སྨྲས་པར་གྱུར་པ་མ་ངེས་ཏེ། ། རྒན་མོས་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་བཟུང་། །རབ་ཏུ་བྱུང་ཞེས་ཆོ་ངེའི་སྒྲ། །གྲོང་ཁྱེར་རྣམས་ལ་རིམ་གྱིས་འཕོས། །དེ་ཐོས་ཚོང་དཔོན་མཆོག་དེ་ནི། །རབ་ཏུ་བྱུང་བར་བསྐུལ་བ་བཞིན། །མི་དབང་ལ་ནི་ནན་ གྱིས་ཞུས། །ཉེ་དུ་སོགས་ཀྱིས་མ་བཟློགས་པར། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཉིད་གྱུར་ཏེ། །དཀའ་ཐུབ་གནས་སུ་གཤེགས་པར་གྱུར། །ཡོན་ཏན་མེད་ལ་ཡོན་ཏན་དག །ཡོད་པར
【現代漢語翻譯】 然後，他父親的朋友，不忍他的苦行，把他請到他父親的家裡，但他講述了家裡的許多過患：無論是守護、尋找還是遺失， 4-509 無論是富有還是貧窮，無論在哪裡都沒有安樂，罪惡會導致墮入惡趣。住在家裡無法成就佛法，如果按照佛法行事，世間就會衰敗。因此，應該捨棄家庭，住在苦行之處。』 《菩薩行傳》之《生於富裕王族品》第十八。 當他轉產生為婆羅門種姓時，他的美名傳遍四方，毫無瑕疵。他有六個與他的容貌和品德相稱的弟弟，以及一個恭敬的妹妹，還有男僕和女僕。那位精通吠陀的婆羅門，受到所有人的尊敬。 後來，過了一段時間，他的父母去世了。他因悲傷和痛苦而想要出家。雖然他的弟弟們勸阻他，但他對家庭生活沒有留戀，於是他們一起出家，前往苦行之處。在那裡，他以蓮藕為食。 帝釋天爲了試探他，使蓮藕消失了。他安住于無嗔的禪定中。帝釋天恭敬地顯現了自己的身形，為他宣說了佛法，然後返回了自己的住所。如來、舍利弗、目犍連、迦葉、迦旃延和阿難陀， 4-510 在那一生中是他的兄弟。他的妹妹是蓮花色的，女僕是昆扎·烏達拉。 《菩薩行傳》之《蓮藕者本生譚》第十九。 當他成為國王的商人時，他聰明、調順、富有慈悲心，精通所有學問，成為人們尊敬的對象。他的妻子問他的母親：『您的丈夫是否因為他的功德而對您感到滿意？』 她回答說：『他的功德圓滿，即使是出家人也比不上。』 她這樣說並不確定，但老婦人卻信以為真，以為他已經出家了。『他出家了！』的哭喊聲，逐漸傳遍了各個城市。聽到這個訊息，那位偉大的商人，就像是被敦促出家一樣， 堅決地請求國王允許。不顧親友等的勸阻，他最終還是出家了，前往苦行之處。他將本沒有的功德，視為已經擁有。
【English Translation】 Then, a friend of his father, unable to bear his asceticism, invited him to his father's house, but he spoke extensively about the faults of the household: 'Whether guarding, seeking, or losing, 4-509 whether rich or poor, there is no happiness anywhere, and sin leads to bad destinies. Staying at home does not accomplish the Dharma, and if one acts according to the Dharma, the world declines. Therefore, one should abandon the household and dwell in a place of asceticism.' The Eighteenth Chapter: The Story of Being Born into a Wealthy Royal Family, from 'A Garland of Birth Stories of the Bodhisattva'. When he was born into a Brahmin family, his flawless reputation spread far and wide. He had six brothers who matched his appearance and qualities, and a respectful sister, as well as male and female servants. That Brahmin, skilled in the Vedas, was revered by all people. Later, after some time, his parents passed away. He desired to renounce the world due to grief and suffering. Although his brothers pleaded with him, he had no attachment to household life, so they all renounced together and went to a place of asceticism. There, he lived on lotus roots. Indra, in order to test him, made the lotus roots disappear. He remained in meditation without anger. Indra respectfully revealed his form, taught him the Dharma, and then returned to his abode. Tathagata, Shariputra, Maudgalyayana, Kashyapa, Katyayana, and Ananda, 4-510 were his brothers in that life. His sister was the color of a lotus, and the female servant was Kunza Utara. The Nineteenth Chapter: The Story of the Lotus Root Possessor, from 'A Garland of Birth Stories of the Bodhisattva'. When he became a merchant of the king, he was intelligent, disciplined, and compassionate, having mastered all arts and sciences, and became an object of reverence for people. The mother of his wife asked: 'Is your husband pleased with you because of his merit?' She replied: 'His qualities are so perfect that even monks cannot match them.' She did not say this with certainty, but the old woman took it as true, thinking that he had already renounced the world. The cry of 'He has renounced!' gradually spread throughout the cities. Hearing this news, that great merchant, as if being urged to renounce, firmly requested permission from the king. Despite the dissuasion of relatives and others, he eventually renounced and went to a place of asceticism. He regarded qualities that he did not have as already possessed.
་བསྒྲོགས་པ་བསྐུལ་མ་སྟེ། །ཆོས་ཀྱི་གྲོགས་ ཉིད་དཀོན་པས་ན། །ཡོན་ཏན་དག་གིས་བརྒྱན་པར་བྱ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ཚོང་དཔོན་གྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་པའོ།། །། ༄། །གཙུག་ཕུད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པ། ནས། རི་དྭགས་ཤ་ར་བྷའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་པ་རྣམས། གཙུག་ཕུད་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱ་བའི། །བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོར་གྱུར་པའི་ཚེ། ། 4-511 ཡོན་ཏན་ཀུན་གྱི་མཆོག་དང་ལྡན། །རྒྱལ་པོ་ཡིས་ཀྱང་བཀུར་བར་གྱུར། །མཁས་པ་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཡང་། །མཁས་པ་ཆེན་པོར་གྲགས་གྱུར་ཏེ། །དེ་ནི་སྔོན་གྱི་སྦྱངས་པའི་མཐུས། །རབ་ཏུ་བྱང་པ་ཉིད་ དུ་གྱུར། །དེ་ནས་དཀའ་ཐུབ་ནགས་སུ་གཤེགས། །ཆུང་མའང་རབ་ཏུ་བྱུང་གྱུར་ཏེ། །དེ་ཡི་ཕྱི་བཞིན་འབྲངས་གྱུར་པ། །ནན་གྱིས་ཡང་ནི་མ་བཟློགས་སོ། །དེ་ནས་རེ་ཞིག་མི་དབང་ནི། །ནགས་ཁྲོད་བྱོན་ ནས་གཟིགས་གྱུར་ཏེ། །དཀའ་ཐུབ་ཅན་དག་བརྟག་པའི་ཕྱིར། །མཛེས་མ་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་ཁྱེར། །བཙུན་མོས་སྨྲེ་སྔགས་ཅ་ཅོའི་སྒྲ། །ཇི་ཙམ་བསྒྲགས་ཀྱང་དཀའ་ཐུབ་པ། །ཐུགས་ནི་གཡོ་བ་མེད་གྱུར་ཏེ། །ཁྲོ་ བ་ཙམ་ནི་ག་ལ་ཡོད། །ཁྲོ་བའི་ཉེས་དམིགས་ཆེར་གསུངས་པས། །རྒྱལ་པོ་ཤིན་ཏུ་དད་གྱུར་ཏེ། །ཞབས་འབྲིང་བར་ནི་ཁས་བླངས་ཤིང་། །བཙུན་མོའང་དཀའ་ཐུབ་གནས་སུ་བཏང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་ བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། གཙུག་ཕུད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པའོ།། །། མཚོ་ཆེན་ལ་གནས་ངང་པའི་ཁྱུ། །སྟོང་ཕྲག་དུ་མ་འདུ་བ་དེར། །ངང་པའི་རྒྱལ་པོ་ཡུལ་འཁོར་སྲུང་། ། བློན་པོ་བཞིན་བཟང་ཞེས་བྱར་གྱུར། །དེ་ཡི་གཟུགས་དང་ཡོན་ཏན་གྱི། །གྲགས་པས་ས་སྟེང་ཁྱབ་གྱུར་པ། །ཉན་རྣ་བརྒྱུད་ནས་ཐོས་གྱུར་ཏེ། །རྒྱལ་པོ་ཚངས་བྱིན་ངོ་མཚར་གྱུར། །ངང་པའི་མཆོག་དེ་ལྟ་བའི་ཕྱིར། ། 4-512 ཡིད་དུ་འོང་བའི་མཚོ་ཆེན་ནི། །མེ་ཏོག་སྣ་ཚོགས་གང་བ་ཅན། །ལྷ་ཡི་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་བཀོད། །ཕུན་ཚོགས་མཚོ་དེ་ལྟ་བའི་ཕྱིར། །ངང་པའི་རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་འོང་། །ལྟ་བར་བཞེད་པའི་རྒྱལ་ པོ་དེས། །བྱ་པ་རྣམས་ནི་འཛིན་དུ་བཅུག །ཡུལ་འཁོར་སྲུང་ནི་རྙིས་ཟིན་ཅིང་། །བཞིན་བཟང་རྙི་ཡིས་མ་ཟིན་པའང་། །དེ་ཉིད་ལ་ནི་འཁོར་བ་དག །མཐོང་ནས་ཡ་མཚན་ཆེ་བར་གྱུར། །རྙི་ཡི་སྦྱོར་ བ་བཀྲོལ་གྱུར་ཅིང་། །ངང་པའི་རྒྱལ་བློན་དེ་དག་ནི། །ཚོང་པས་བྱིན་གྱིས་དྲུང་དུ་ཕུལ། །གསེར་གྱི་ཁྲི་ལ་རྣམ་པར་བཀོད། །ཤིན་ཏུ་ཟབ་པའི་ཆོས་བསྟན་ཅིང་། །རྒྱལ་པོའི་ཐུགས་ནི་རང་གྱུར་ཏེ། །འདབ་ བཟང་རྒྱལ་བློན་བདེ་བར་རྒྱུ། །སླར་ཡང་ཆོས་སྒྲ་ཡང་ཡང་བསྒྲགས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ངང་པའི་རྒྱལ
【現代漢語翻譯】 勸請宣說，因為佛法之友稀有，所以要用功德來莊嚴自己。《菩薩本生鬘》中，商主本生故事第二十。 《頂髻菩提本生》第二十一至《瑞獸本生》第二十五。 當名為頂髻菩提者，成為婆羅門大人物時，具備一切功德之最勝，受到國王的尊敬。在智者之中，也被稱為大智者。這是由於前世修習的力量，而變得非常純熟。之後前往森林苦修，妻子也出家了，緊隨其後，沒有強行阻止。之後，國王一時來到森林，爲了考察苦行者，將美女帶到國王的後宮。妃嬪們發出悲慘的哭喊聲，但苦行者內心沒有動搖，更不用說憤怒了。因為講述了憤怒的巨大過患，國王非常信服，承諾成為侍從，並將妃嬪送回苦修之地。《菩薩本生鬘》中，頂髻菩提本生故事第二十一。 大湖中棲息著成千上萬的雁群，雁王名為護地，大臣名為善面。他的美貌和功德傳遍大地，傳到國王梵授耳中，國王感到非常驚奇。爲了見到那隻最殊勝的雁，用各種鮮花裝飾了宜人的大湖，佈置得像天上的蓮池一樣。爲了觀賞那富麗的湖泊，雁王帶著眷屬前來。想要觀賞的國王，讓人捕捉鳥類。護地被網捕獲，而善面沒有被網捕獲。見到護地被捕，眷屬們都感到非常驚奇。解開了網的束縛，商人們獻上雁王和大臣，放在金色的寶座上。宣說了非常深刻的佛法，國王的心變得柔順。善面和眷屬快樂地生活，再次反覆宣說佛法。《菩薩本生鬘》中，雁王本生
【English Translation】 Urging proclamation, because Dharma friends are rare, one should adorn oneself with virtues. From 'A Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas', the story of the Merchant Prince Jataka, the twentieth. The Twenty-first Jataka, 'Crested Bodhi Jataka', to the Twenty-fifth Jataka, 'Sarabha the Deer Jataka'. When he who was called Crested Bodhi became a great Brahmin, he possessed the best of all virtues and was revered by the king. Among the wise, he was also known as a great scholar. This was due to the power of his previous practice, which made him very skilled. Then he went to the forest for asceticism, and his wife also renounced the world, following him closely, without being forcibly stopped. Later, a king came to the forest for a while, and in order to test the ascetics, he took a beautiful woman to the king's palace. No matter how much the concubines wailed and cried, the ascetic's heart did not waver, let alone be angry. Because he spoke of the great faults of anger, the king became very faithful, promised to be a servant, and sent the concubine back to the ascetic's abode. From 'A Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas', the Crested Bodhi Jataka, the twenty-first. In a great lake dwelt a flock of geese, thousands in number. The king of the geese was named Protector of the Land, and his minister was named Good Face. The fame of his beauty and virtues spread throughout the land, and when it reached the ears of King Brahma-given, the king was amazed. In order to see that supreme goose, he decorated the pleasant great lake with various flowers, arranging it like a celestial lotus pond. In order to see that magnificent lake, the king of the geese came with his retinue. The king, desiring to see them, had the birds captured. Protector of the Land was caught in the net, but Good Face was not caught by the net. Seeing him captured, the retinue was greatly amazed. The net was untied, and the merchants offered the king and minister of the geese, placing them on a golden throne. He taught the very profound Dharma, and the king's heart became gentle. Good Face and his retinue lived happily, and again and again proclaimed the Dharma. From 'A Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas', the Goose King Jataka.
་པོར་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་པའོ།། །། ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་ ཡི་རིགས་ལས་ནི། །བྱང་ཆུབ་ཅེས་པར་གྱུར་པའི་ཚེ། །སྒྱུ་རྩལ་ལྡན་ཞིང་རིག་གནས་མཁས། །ཀུན་གྱིས་བཀུར་བའི་གནས་སུ་གྱུར། །སེམས་ཅན་ལ་ནི་ཕན་གདགས་ཕྱིར། །རིམ་གྱིས་གྲོང་ཁྱེར་བགྲོད་པ་ལས། །རྒྱལ་ པོ་གཅིག་དང་ཉེ་བར་ཕྱིན། །དེས་ནི་བཀུར་བསྟི་ཡུན་རིང་བྱས། །ཡ་མཚན་དེ་དག་མ་བཟོད་པར། །བློ་ངན་རྣམས་ཀྱི་གཡོ་རྒྱུ་ཡིས། །རྒྱལ་པོའི་བཀུར་བསྟི་ཆུང་གྱུར་ཏེ། །དཀའ་ཐུབ་གནས་སུ་གཤེགས་པར་གྱུར། ། 4-513 མངོན་ཤེས་ལྔ་ནི་ཐོབ་གྱུར་ཏེ། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་ལྟ་ངན་ལས། །བཟློག་ཕྱིར་དེ་ནི་སྤྲུལ་པ་ཡི། །སྤྲེའུའི་པགས་པ་གྱོན་ཏེ་བྱོན། །ལ་ལ་རྒྱུ་མེད་པ་དང་ནི། །འགའ་ཞིག་དབང་ཕྱུག་རྒྱུ་སྨྲ་ བ། །ལས་རྒྱུར་སྨྲ་དང་ཆད་པ་ལྟ། །རྒྱལ་པོས་ཆོས་ལུགས་ངན་པ་འཛིན། །ལྟ་ངན་དེ་དག་ཚར་བཅད་ནས། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་དགེ་ལ་བཀོད། །ངང་པའི་རྒྱལ་པོ་ལྡིང་བ་ལྟར། །མཁའ་ལ་བསྐྱོད་དེ་ རང་གནས་བྱོན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གསུམ་པའོ།། །། གངས་རི་དཔལ་དང་ལྡན་པའི་ངོས། །ནགས་ཚལ་ཤིན་ཏུ་ཉམས་དགའ་ བར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ། །སྤྲེའུའི་རྒྱལ་པོ་ཉིད་དུ་གྱུར། །བདག་ནི་སྟོར་བར་གྱུར་པ་ཡི། །མི་ཞིག་དེར་ནི་བྱུང་གྱུར་ཏེ། །ཏིན་དུ་ཀ་ཡི་འབྲས་བུ་དག །ལེན་པར་འདོད་ལས་གཡང་ སར་ལྷུང་། །ཕྱོགས་རྣམས་ཀུན་ནས་བགྲོད་དཀའ་བའི། །གཡང་སར་ལྷུང་བ་དེ་ཉིད་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་ཁུར་བ་ལས། །དེ་ཉིད་སྟེང་དུ་བདེ་བར་ཕྱུང་། །ངལ་ཞིང་དུབ་པའི་སྤྲེ་འུ་དེས། །མི་དེ་གནོད་ པ་བསྲུང་བར་བསྐོས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཉིད་པའི་ཚེ། །ཤ་ཡིས་འཚོ་འདོད་གསོད་པར་བརྩམས། །སྤྲེ་འུ་ཅུང་ཟད་རྨས་གྱུར་ཀྱང་། །ཁྲོ་མེད་སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས། །དེ་ལ་ཆོས་ནི་བཤད་ནས་ཀྱང་། །གྲོང་མཐའི་བར་དུ་བསྐྱལ་བར་གྱུར། ། 4-514 སྡིག་པ་ཤིན་ཏུ་མི་ཟད་པ། །མི་དེ་མཛེ་ཡིས་ཟིན་གྱུར་ཏེ། །བས་མཐར་འཁྱམས་པར་གྱུར་པ་ནི། །ནགས་ཁྲོད་བྱོན་པའི་རྒྱལ་པོས་གཟིགས། །དེ་ཡིས་ཉེས་སྤྱོད་གསོང་པོར་སྨྲས། །ནད་འདི་མེ་ཏོག་ཙམ་ དུ་དགོངས། །བྱམས་ལ་སྙིང་རིང་གྱུར་པ་ནི། །དགྲ་བོ་བཞིན་དུ་གཟིགས་ཞེས་ཞུས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། སྤྲེའུ་ཆེན་པོའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་པའོ།། །། ཤིན་ ཏུ་དབེན་པའི་ནགས་ཀྱི་ཁྲོད། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་གཞིར་གྱུར་པ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ། །ཤ་ར་བྷར་ནི་འཁྲུངས་པར་གྱུར། །དེ་ནས་དུས་ནི་རེ་ཞིག་ན། །རི་དྭགས་རྩེ་འདོད་རྒྱལ་པོ་ ནི། །ཕྱོགས་དེར་བྱོན་པར་གྱུར་པ་ན། །ཤ་ར་
【現代漢語翻譯】 第二十二品：遍行外道之生 在遍行外道中，當名為『菩提』之時，精通技藝和學問，成為眾人敬仰的對象。爲了利益眾生，逐漸遊歷城市，接近一位國王，國王對他長期恭敬。然而，那些心懷惡意的人，因無法忍受這些奇蹟，便用陰謀詭計，使國王的恭敬之心減弱，菩提便前往苦行之處。 獲得了五神通，爲了使國王及其眷屬從邪見中解脫，他化身為猴子，披著猴皮而來。有些人說無因，有些人說自在天為因，有些人說業為因，有些人則持斷滅見。國王信奉這些惡劣的宗教。菩提斷除了這些邪見，使國王及其眷屬行善。如天鵝之王般飛翔于空中，返回自己的住所。 菩提薩埵功德故事鬘中，菩提大士之生第二十三品。 在擁有光輝的雪山之巔，在那非常令人愉悅的森林中，偉大的菩提薩埵化身為猴王。一個迷路的人來到了那裡，想要摘取丁度迦的果實，卻不幸掉入了懸崖。在那四面八方都難以通行的懸崖中，菩提薩埵揹負著他，安全地將他救了上來。疲憊不堪的猴子，委託那人保護自己免受傷害。當菩提薩埵入睡時，那人想要吃肉，便開始謀殺他。猴子雖然受了點輕傷，但依然以慈悲之心，沒有憤怒，反而為他宣講佛法，並把他送到了村莊的邊緣。 那罪孽深重的人，染上了麻風病，在荒野中游蕩，被來到森林中的國王看到了。那人坦白了自己的罪行，『請您將這個疾病看得像花朵一樣微不足道，請您像對待敵人一樣，不要有慈悲心。』 菩提薩埵功德故事鬘中，大猴之生第二十四品。 在非常寂靜的森林中，在一個圓滿富饒的地方，偉大的菩提薩埵轉生為夏拉巴。
【English Translation】 The Twenty-second Chapter: The Birth as a Wandering Ascetic Among the wandering ascetics, when he became known as 'Bodhi,' he was skilled in arts and sciences, and became an object of reverence for all. To benefit sentient beings, he gradually traveled through cities, approaching a king, who revered him for a long time. However, those with evil intentions, unable to tolerate these wonders, used deceitful schemes to diminish the king's reverence, and Bodhi went to a place of ascetic practice. Having attained the five superknowledges, to turn the king and his retinue away from wrong views, he manifested as a monkey, wearing a monkey skin. Some said there was no cause, some said Ishvara (梵文：Īśvara，天城體：ईश्वर，羅馬音：Ishvara，字面意思：自在天) was the cause, some said karma was the cause, and some held annihilationism. The king adhered to these evil religions. Bodhi eradicated these wrong views and established the king and his retinue in virtue. Like a king of geese soaring in the sky, he returned to his abode. From the Garland of Jataka Tales of Bodhisattva, the Twenty-third Chapter: The Birth of the Great Bodhi. On the slopes of the glorious snow mountain, in that very delightful forest, the great Bodhisattva became the king of monkeys. A lost man came there, wanting to pick Tinduka fruits, but unfortunately fell into a cliff. In that cliff, difficult to traverse from all directions, the Bodhisattva carried him and safely rescued him. The exhausted monkey entrusted the man to protect him from harm. When the Bodhisattva fell asleep, the man, wanting to eat meat, began to murder him. Although the monkey was slightly injured, he was full of compassion, without anger, and instead preached the Dharma to him, and escorted him to the edge of the village. That extremely sinful man, afflicted with leprosy, wandering in the wilderness, was seen by the king who came to the forest. The man confessed his sins, 'Please regard this disease as insignificant as a flower, please regard me as an enemy, without compassion.' From the Garland of Jataka Tales of Bodhisattva, the Twenty-fourth Chapter: The Birth of the Great Monkey. In a very secluded forest, in a place of perfect abundance, the great Bodhisattva was born as a Sharabha.
བྷ་ནི་གཟིགས་པར་གྱུར། །རྟ་མཆོག་རླུང་ལྟར་མགྱོགས་པ་ལ། །ཆིབས་ནས་གསོད་ཕྱིར་མྱུར་སོང་བ། །ཤིན་ཏུ་ཆེ་བའི་གྲོག་པོ་ལ། །ཤ་ར་བྷ་ནི་ མཆོངས་ཏེ་སོང་། །རྒྱལ་པོ་གྲོག་པོར་ལྷུང་གྱུར་བ། །གསོད་བྱེད་ཡིན་ཡང་སྙིང་བརྩེ་བས། །ཤ་ར་བྷ་ཡིས་ཁུར་ནས་ནི། །རྒྱལ་པོ་དེ་ནི་བདེ་བར་རྒྱུ། །དེ་ཡི་བཀའ་དྲིན་དྲན་པ་ཡིས། །བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཁྱེད། །བདག་གི་མཆོད་པ་བཞེས་སླད་དུ། །ཕོ་བྲང་དུ་ནི་གཤེགས་སུ་གསོལ། །ཅེས་བརྗོད་དེ་ལ་ཤ་ར་བྷས། །རི་དྭགས་རྣམས་ནི་ནགས་ཁྲོད་བདེ། །རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་མི་ཡོང་གི ། 4-515 རྔོན་པའི་བྱ་བ་སྤང་བར་མཛོད། །དེ་ལྟར་དགོངས་ནས་ས་བདག་གིས། །རི་དྭགས་རྣམས་ལ་མི་འཇིགས་པའི། །སྒྲ་ནི་རབ་ཏུ་བསྒྲགས་གྱུར་ཏེ། །སྲོག་ཆགས་དུ་མ་བདེ་བར་རྒྱུ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་ པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། རི་དྭགས་ཤ་ར་བྷའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་པའོ།། །། ༄། །རི་དྭགས་རུ་རུའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་པ། ནས། གླང་པོ་ཆེའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་པ་རྣམས། སྣ་ཚོགས་ལྗོན་ཤིང་གིས་མཛེས་པའི། །ཡིད་འོང་དགོན་པའི་ནགས་ཁྲོད་དུ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ དེ། །རུ་རུའི་སྐྱེ་བ་བཞེས་པར་གྱུར། །གསེར་མདོག་སྤུ་སྡུག་ཡིད་འོང་པ། །རིན་ཆེན་དུ་མའི་ཐིག་ལེས་མཛེས། །ར་དང་རྨིག་པ་དེ་དག་ཀྱང་། །ནོར་བུའི་འོད་དང་ལྡན་པ་བྱུང་། །འབབ་ཆུ་དྲག་པོས་ ཁྱེར་བའི་མི། །སྙིང་རྗེས་སྒྲོལ་བར་མཛད་པ་ན། །རི་དྭགས་རྒྱལ་པོ་འདིར་འདུག་ཅེས། །གཞན་ལ་མ་ཤོད་ཅེས་ནི་གདམས། །རེ་ཞིག་བཙུན་མོའི་རྨི་ལམ་དུ། །རུ་རུ་དེ་དག་མཐོང་གྱུར་ཏེ། །རྒྱལ་པོས་ ཚོལ་བར་བཞེད་པ་ལ། །མི་ངན་དེ་ཡིས་ཇི་བཞིན་ཞུས། །དཔུང་ཚོགས་གཤེགས་ནས་རུ་རུ་གཟིགས། །བརྡ་སྤྲོད་བྱེད་མའི་ལག་པ་ཆད། །དེ་ལ་མདའ་ནི་བསྣུན་བཞེད་པ། །རུ་རུ་ཡིས་ནི་བཀག་པར་གྱུར། ། ཡ་མཚན་ཆེ་བའི་རུ་རུ་དེ། །རྒྱལ་པོས་ཕོ་བྲང་སྤྱན་དྲངས་ནས། །གསེར་གྱི་ཁྲི་ལ་རྣམ་བཀོད་དེ། །ཀུན་གྱི་ཕྱག་བྱར་འོས་པར་གྱུར། །ཟབ་མོའི་ཆོས་ནི་བསྟན་གྱུར་ནས། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་དགེ་ལ་བཀོད། ། 4-516 བྱ་དང་རི་དྭགས་ཐམས་ཅད་ལ། །མི་འཇིགས་པ་ནི་བསྒྲགས་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། རི་དྭགས་རུ་རུའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་པའོ།། །། མེ་ཏོག་ དུ་མས་སྤུད་པ་ཡི། །ནགས་ཚལ་ཤིན་ཏུ་ཉམས་དགའ་བར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ། །སྤྲེ་འུའི་རྒྱལ་པོར་འཁྲུངས་པར་གྱུར། །རྩེ་མོ་མཁའ་ལ་རེག་འདྲ་བའི། །ནྱ་གྲོ་ཏ་ཡི་ཤིང་ཆེན་ནི། ། འབྲས་བུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ། །སྤྲེ་འུ་ཐམས་ཅད་རོལ་བར་བྱེད། །འབྲས་བུ་ཆུ་ཡིས་ཁྱེར་བ་དག །ས་བདག་གིས་ནི་གཟིགས
【現代漢語翻譯】 Bha Ni 見到了。 騎著像風一樣快的駿馬， 爲了殺戮而急速前往。 在一個非常巨大的深淵前， 夏拉巴跳躍而過。 國王掉進了深淵裡， 雖然是去殺戮的，卻心懷慈悲， 夏拉巴揹負著， 國王安然度過。 因為憶念著那份恩情， 大菩薩您， 爲了接受我的供養， 請您前往王宮。 這樣說著，夏拉巴回答道： 動物們在森林裡安樂自在， 不會去國王的宮殿。 請停止獵殺的行為。 這樣考慮之後，國王， 對動物們發出了無畏的誓言， 眾多的生命得以安樂生活。 菩薩本生故事鬘中，夏拉巴鹿本生故事第二十五品完。 鹿王如如本生故事第二十六品，至，像本生故事第三十品。 在各種樹木點綴的美麗宜人的寂靜森林中， 那位大菩薩， 轉生為如如鹿。 金色的毛髮美麗動人， 用各種珍寶點綴。 角和蹄子也， 具有寶石般的光芒。 當救起被湍急的河流沖走的人時， （他）慈悲地救助了他， 並告誡說：不要告訴別人這裡有鹿王。 不久，王妃在夢中， 夢見了如如鹿， 國王想要尋找它， 那個惡人如實稟告。 軍隊出發見到了如如， （那人）傳遞資訊的胳膊斷了。 正要向它射箭時， 如如阻止了他。 國王將這奇異的如如， 請到王宮裡， 安置在金色的寶座上， 成爲了眾人敬拜的對象。 講述了甚深的佛法后， 國王及其眷屬都行持善業。 對鳥類和動物， 宣告了無畏的誓言。 菩薩本生故事鬘中，鹿王如如本生故事第二十六品完。 在鮮花盛開的， 非常美麗的森林裡， 那位大菩薩， 轉生為猴王。 那棵樹頂似乎觸碰到天空的， 榕樹大樹上， 結滿了豐盛的果實， 所有的猴子都在那裡嬉戲。 被水沖走的果實， 被國王看到了。
【English Translation】 Bha Ni saw it. Riding on a steed as swift as the wind, He hastened to kill. Before a very large abyss, Sharabha leaped across. The king fell into the abyss, Though intending to kill, he was filled with compassion, Sharabha carried, The king safely across. Remembering that kindness, Great Bodhisattva, you, To receive my offerings, Please proceed to the palace. Thus he spoke, and Sharabha replied: Animals are happy in the forest, They will not come to the king's palace. Cease the act of hunting. Considering thus, the king, Uttered a vow of fearlessness to the animals, Many beings lived in peace. From the Garland of Jataka Tales of the Bodhisattva, the Twenty-fifth Chapter, the Jataka of the Sharabha Deer, is complete. The Twenty-sixth Jataka of the Ruru Deer, to, the Thirtieth Jataka of the Elephant. In the delightful and secluded forest adorned with various trees, That great Bodhisattva, Took birth as the Ruru Deer. Golden fur, beautiful and pleasing, Adorned with various jewels. The horns and hooves also, Possessed the light of jewels. When rescuing a man carried away by a strong river, He compassionately saved him, And advised: 'Do not tell others that the Deer King is here.' Soon, the queen in a dream, Saw the Ruru Deer, The king wished to seek it, That wicked man reported truthfully. The army set out and saw Ruru, The arm of the one conveying the message was severed. Just as he was about to shoot an arrow at it, Ruru stopped him. The king invited this wondrous Ruru, To the palace, Placed him on a golden throne, And he became worthy of worship by all. After teaching the profound Dharma, The king and his retinue engaged in virtuous deeds. To birds and animals, He proclaimed a vow of fearlessness. From the Garland of Jataka Tales of the Bodhisattva, the Twenty-sixth Chapter, the Jataka of the Ruru Deer, is complete. In the forest adorned with many flowers, Very delightful, That great Bodhisattva, Was born as the Monkey King. On the great Nyagrodha tree whose top seemed to touch the sky, Abundant with fruit, All the monkeys played there. The fruits carried away by the water, Were seen by the king.
་གྱུར་ཏེ། །རོ་ཡི་མཆོག་ནི་འདོད་པའི་ཕྱིར། །དཔུང་ཚོགས་གནས་དེར་ཕྱིན་ པར་གྱུར། །མདའ་རྡོས་སྤྲེ་འུ་གཙས་པ་ན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེས། །ཤིང་ནས་རི་བོའི་རྩེ་ལ་མཆོངས། །ཞབས་གཉིས་སྤ་ཐག་དག་གིས་མཛེས། །སླར་ཡང་ཤིང་གི་རྩེ་མོར་མཆོངས། །སྤ་ཐག་དེ་ ལ་སྤྲེ་འུའི་ཚོགས། །ཞབས་དག་བརྫིས་ནས་འགྲོ་བཞིན་དུ། །ཐམས་ཅད་བདེ་བར་ཕ་རོལ་སོང་། །ངོ་མཚར་སྤྲེ་འུའི་རྒྱལ་པོ་དེ། །དལ་གྱིས་རྒྱལ་པོས་སྤྱན་དྲངས་ནས། །ཞབས་གཉིས་བསྣད་པར་གྱུར་པ་ལ། །སྨན་ ལ་སོགས་པས་རིམ་གྲོ་བྱས། །རང་གི་སྡུག་བསྔལ་མི་བསམ་པ། །གཞན་དག་སྒྲོལ་བ་ངོ་མཚར་ཆེ། །དེ་ནས་མྱ་ངན་འདའ་ཚུལ་བསྟན། ལྷ་ཡི་གནས་སུ་གཤེགས་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། 4-517 སྤྲེའུའི་རྒྱལ་པོའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་པའོ།། །། ཁྱིམ་གྱི་ཉེས་དམིགས་གཟིགས་གྱུར་ཅིང་། །བསམ་གཏན་མངོན་པར་འདོད་པ་ཡི། །དྲང་སྲོང་བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཞེས། །འཇིག་རྟེན་དུ་ནི་གྲགས་པ་བྱུང་། ། དེ་ནི་དཀའ་ཐུབ་ནགས་ཚལ་དུ། །འཚོ་ཞིང་བདེ་བར་གནས་པ་ལས། །རྒྱལ་པོ་དཔུང་ཚོགས་བཅས་པ་ཡིས། །གནས་དེ་དག་དང་ཉེ་བར་བྱོན། །ལྟད་མོས་གཡེངས་ནས་དུབ་པ་ཡི། །རྒྱལ་པོ་མནལ་བར་གྱུར་ པ་ན། །བཙུན་མོའི་ཚོགས་ཀྱིས་ནགས་ཁྲོད་ཉུལ། །བཟོད་པར་སྨྲ་ལ་དམ་ཆོས་ཉན། །སྐབས་དེར་རྒྱལ་པོ་མནལ་སད་ནས། །བཙུན་མོའི་རྗེས་སུ་སོང་བ་ལས། །དཀའ་ཐུབ་ཅན་འདུག་མཐོང་གྱུར་ཏེ། །མི་བདག་ཁྲོས་ པས་མ་རུང་གྱུར། །དེ་ནས་དྲང་སྲོང་བདེན་ཚིག་གིས། །གསོང་པོར་དེ་ལ་སྨྲས་གྱུར་ཀྱང་། །སྡིག་ཅན་དེ་ཡི་ཁྲོ་བོའི་མེ། །བདེན་ཚིག་ཆུ་བོས་བཟློག་མ་གྱུར། །རྐང་ལག་རྣ་བ་སྣ་ལ་སོགས། །རལ་ གྲིས་དུམ་བུར་གཏུབ་ན་ཡང་། །ཁྲོ་མེད་སྙིང་རྗེའི་འཛུམ་མདངས་ནི། །ཉི་མ་ལས་ཀྱང་ལྷག་པར་གྱུར། །རྣམ་སྨིན་ཤིན་ཏུ་ལྕི་བ་ཡིས། །ས་གས་རྒྱལ་པོ་དམྱལ་བར་ལྷུང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ ནི། །ལྷ་ཡི་གནས་སུ་གཤེགས་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། བཟོད་པར་སྨྲ་བའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་པའོ།། །། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ། །བསམ་གཏན་ལ་ནི་གོམས་པའི་མཐུས། ། 4-518 ཚངས་པའི་བདག་པོ་ཉིད་གྱུར་ཏེ། །གཞན་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པར་གྱུར། །ཤར་གྱི་ལུས་འཕགས་གླིང་ན་ནི། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་དང་བཅས་པ་དག །ཕྱི་མ་མེད་པར་འདོད་པ་ཡི། །ལྟ་ངན་འཛིན་པ་གཟིགས་ པར་གྱུར། །དེ་ཡི་ལྟ་ངན་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། །ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་ནས་འོངས་ཏེ། །གསེར་གྱི་ཁ་དོག་དཔལ་འབར་བའི། །འོད་ཟེར་ཕུང་པོའི་གཟི་བརྗིད་ཅན། །མཐོང་ནས་རྒྱལ་པོས་གུས་བཏུད་དེ། །བཀུར་བསྟི་རྒྱ་ ཆེན་བྱས་གྱུར་ནས། །ཚངས་པའི་བདག་པོ
【現代漢語翻譯】 變成。爲了得到最好的味道，軍隊到達了那個地方。當猴子被箭石擊中時，偉大的菩薩從樹上跳到山頂。雙腳被樹根裝飾得很漂亮。他又跳到樹頂。猴群踩著那些樹根走過去，所有人都平安地到達了彼岸。令人驚歎的猴王被國王慢慢地請了下來，他的雙腳受到了傷害，用藥物等進行了治療。他不考慮自己的痛苦，救度他人真是太神奇了。然後他示現了涅槃的方式，前往了天界。在菩薩的本生故事鬘中， 4-517 猴王本生故事是第二十七個。看到家庭的過失，想要證得禪定，一位名叫『大忍』的仙人在世間廣為人知。他在苦行林中生活得很舒適，國王帶著軍隊來到了那個地方附近。國王因觀看而疲憊睡著了，妃嬪們在森林中漫步，聽忍辱仙人講法。這時，國王醒來，跟隨妃嬪們，看到了苦行者坐在那裡，國王憤怒了，變得不高興。然後，仙人用真實的語言坦率地對他說，但那罪人的憤怒之火，無法被真語之水熄滅。即使手腳、耳朵、鼻子等被劍砍成碎片，也沒有憤怒，慈悲的笑容比太陽還要燦爛。由於極重的業力，國王墮入了地獄。偉大的菩薩前往了天界。在菩薩的本生故事鬘中，忍辱仙人的本生故事是第二十八個。偉大的菩薩憑藉禪定的力量， 4-518 成爲了梵天之主，超越了其他人。他看到東方身勝洲（Purvavideha，梵文：पूर्वविदेह，Purvavideha，東勝身洲，東毗提訶）的國王和他的隨從們，都持有無來世的邪見。爲了摧毀他的邪見，他從梵天世界而來，擁有金色光芒和閃耀的光輝。國王見到后恭敬地頂禮，進行了盛大的款待。梵天之主
【English Translation】 Became. In order to get the best taste, the army arrived at that place. When the monkey was hit by an arrow stone, the great Bodhisattva jumped from the tree to the top of the mountain. The two feet were beautifully decorated with roots. He jumped to the top of the tree again. The monkey crowd stepped on those roots and walked over, and everyone safely reached the other shore. The amazing monkey king was slowly invited down by the king, and his feet were injured and treated with medicine and so on. He didn't consider his own suffering, and it was amazing to save others. Then he showed the way of Nirvana and went to the heavenly realm. In the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, 4-517 The Jataka Tale of the Monkey King is the twenty-seventh. Seeing the faults of the family, wanting to attain meditation, a sage named 'Great Patience' became well-known in the world. He lived comfortably in the ascetic forest, and the king came with his army near that place. The king was tired and fell asleep from watching, and the concubines wandered in the forest, listening to the Patient Immortal preach the Dharma. At this time, the king woke up and followed the concubines, saw the ascetic sitting there, and the king was angry and became unhappy. Then, the immortal spoke frankly to him with true words, but the fire of that sinner's anger could not be extinguished by the water of true words. Even if the hands, feet, ears, nose, etc. were cut into pieces by a sword, there was no anger, and the smile of compassion was brighter than the sun. Due to extremely heavy karma, the king fell into hell. The great Bodhisattva went to the heavenly realm. In the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the Jataka Tale of the Patient Immortal is the twenty-eighth. The great Bodhisattva, by the power of meditation, 4-518 Became the Lord of Brahma, surpassing others. He saw the king of Purvavideha (Sanskrit: पूर्वविदेह, Purvavideha, Eastern Body Victory Continent, Eastern Videha) in the east and his entourage, all holding the wrong view of no afterlife. In order to destroy his wrong view, he came from the Brahma world, possessing golden light and shining brilliance. After seeing him, the king respectfully prostrated and gave a grand reception. The Lord of Brahma
ར་ཤེས་བཞིན་དུ། །དེ་ལ་ཆོས་ནི་རབ་ཏུ་ཉན། །ཕྱི་མ་ཡོད་ཚུལ་རྒྱས་པ་དང་། །ཁྱད་པར་དམྱལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ནི། །ཤིན་ཏུ་རྩུབ་ཅིང་མི་བཟོད་པ། །མཆོག་ ཏུ་རྒྱས་པ་དེས་བསྟན་ཏོ། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནི། །ལྟ་ངན་དེ་ལས་ལོག་གྱུར་ཏེ། །འཇིག་རྟེན་ཕྱི་མ་ཡོད་ཤེས་ཤིང་། །དགེ་བཅུའི་ལམ་ལ་བཀོད་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་ བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ཚངས་པའི་སྐྱེས་རབས་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་པའོ།། །། གྲོང་ལས་རྒྱང་རིང་སོང་བ་ཡི། །ནགས་ཚལ་ཕུན་ཚོགས་ཉམས་དགའ་བར། །གངས་རིའི་རྩེ་མོ་གཡོ་བ་ལྟའི། །གླང་པོའི་གཟུགས་ནི་ བཟུང་བར་གྱུར། །དེ་ནས་དུས་ནི་རེ་ཞིག་ན། །རྒྱལ་པོ་ཁྲོས་ནས་བསྐྲད་པ་ཡི། །མི་ཡི་གྲངས་ནི་བདུན་བརྒྱ་ཙམ། །ཆོ་ངེ་འདེབས་པ་ཐོས་པར་གྱུར། །བརྩེ་བས་གླང་ཆེན་དེར་གཤེགས་ཏེ། །འདི་ཅིའི་རྒྱུ་ཞེས་དྲིས་པ་ན། ། 4-519 རྗེ་བོ་ཁྲོས་པའི་བཀའ་ལུང་གིས། །འདི་ལྟར་གྱུར་ཅེས་གསང་པོར་སྨྲས། །འདི་དག་འཚོ་བར་བྱེད་པ་ཡི། །ཐབས་གཞན་མེད་པ་ཐུགས་ཆུད་ནས། །སྐུ་ལུས་གཏོང་བར་བརྩམས་ནས་ནི། །དེ་དག་ལ་ཡང་འདི་ སྐད་སྨྲས། །ཕ་རོལ་བྲག་རིའི་རྩ་བ་ན། །གླང་ཆེན་ཤི་བའི་རོ་དག་སྣང་། །ཤ་ཡིས་འཚོ་བར་བྱེད་པ་དང་། །རྒྱུ་མས་ཆུ་སྣོད་གྱིས་ཞེས་གསུངས། །གླང་ཆེན་མགྱོགས་པར་གཤེགས་ནས་ནི། །གཡང་ས་དེར་ ནི་ལུས་བོར་ནས། །ནམ་མཁའ་ལ་ཡང་སྒྲ་བྱུང་ཞིང་། །ས་ཡང་གཡོས་པ་ཉིད་དུ་གྱུར། །གླང་པོ་མཆོག་གི་དགོངས་བཞེད་བཞིན། །བྱ་བ་དེ་དག་བསྒྲུབས་གྱུར་ཏེ། །གནོད་པ་མེད་ཅིང་འཚེ་མེད་པར། །རང་ གི་གནས་སུ་བདེ་བར་རྒྱུ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། གླང་པོ་ཆེའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་པའོ།། །། ༄། །རྒྱལ་བུ་ཟླ་བའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཅིག་པ། ནས། བྱ་ཤིང་རྟ་མོའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་པ་རྣམས། ཀུ་རུ་ཞེས་བྱའི་གྲོང་ཁྱེར་དུ། །ཡོན་ཏན་བརྒྱ་ཕྲག་ལྡན་པ་ ལས། །ཟླ་བ་ཞེས་པར་མཚན་གསོལ་བའི། །རྒྱལ་པོའི་མཆོག་ནི་བྱུང་བར་གྱུར། །དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ལ་བབས་པའི་དུས། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་སྐྱོ་སངས་སླད། །རིམ་གྱིས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་དུ་བྱོན། །བྲམ་ཟེའི་མཆོག་ཀྱང་ དེར་བྱུང་ངོ་། །སྐབས་དེར་འཇིགས་པའི་སྒྲ་ཆེན་ཐོས། །དེར་ནི་སུ་ད་ས་ཡའི་བུ། །རྐང་བཀྲ་མི་ཟན་ཞེས་པ་བྱུང་། །འཁོར་རྣམས་སྐྲག་པ་བཞིན་དུ་བྱེད། །རྒྱལ་པོ་ཟླ་བ་སྤྱན་དྲངས་ནས། །རྐང་བཀྲའི་ཁྱིམ་དུ་ཁྱེར་བར་གྱུར། ། 4-520 བྲམ་ཟེ་མཆོད་ནས་སླར་འོངས་ཞེས། །དམ་བཅས་ནས་ནི་བཏང་བར་གྱུར། །བྲམ་ཟེ་མཆོད་གནས་སླར་འོང་ཏེ། །རྐང་བཀྲ་དག་ཀྱང་དད་གྱུར་ནས། །རྒྱལ་པོ་ཟླ་བར་དད་པ་ཡིས། །ཆོས་ནི་རབ་ཏུ་ཉན་ པར་གྱུར། །དེ་ལ་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་དང་།
【現代漢語翻譯】 認識到這一點后，就應該認真聽聞佛法。佛法中詳細闡述了後世的存在，以及地獄的痛苦，極其殘酷且難以忍受，佛陀對此作了最詳盡的闡述。國王及其隨從都從邪見中轉變過來，認識到有後世的存在，並遵循十善之道。 《菩薩本生鬘》之《梵天本生譚》第二十九品完。 遠離城鎮的繁茂森林，景色宜人。在那裡，他看到了一頭彷彿雪山頂峰般搖曳的大象。 過了一段時間，他聽到大約七百個被國王憤怒驅逐的人發出的哀嚎聲。 出於慈悲，他走向那頭大象，問道：『這是怎麼回事？』 他們秘密地回答說：『這是因為國王憤怒的命令，才變成這樣。』 他意識到沒有其他方法可以讓他們生存，於是他開始犧牲自己的身體，並對他們說：『在那邊的巖山腳下，有一頭死象的屍體。你們可以用它的肉來維持生命，用它的腸子做水容器。』 大象迅速地走過去，將身體投入懸崖。天空發出巨響，大地也隨之震動。 正如大象的意願，那些事情都完成了。他們無害無損，平安地回到了自己的住所。 《菩薩本生鬘》之《大象本生譚》第三十品完。 《王子月亮本生譚》第三十一品，至《鳥類本生譚》第三十四品。 在名為俱盧的城市裡，出現了一位具備百種功德的國王，他的名字叫做月亮。 當春天來臨時，國王帶著隨從爲了消遣，逐漸來到了花園。一位婆羅門也來到了那裡。 這時，他們聽到了一聲巨大的恐怖聲響。原來是蘇達薩的兒子，名叫食人鬼赤腳出現了。隨從們都嚇壞了。 他們將月亮國王帶到食人鬼赤腳的住所。他們約定，供養婆羅門后就會回來，然後離開了。 供養婆羅門后，他們回來了。食人鬼赤腳也因此產生了信仰。由於對月亮國王的信仰，他們認真地聽聞佛法。 佛法中闡述了輪迴的過患，以及……
【English Translation】 Having recognized this, one should listen carefully to the Dharma. The Dharma elaborates on the existence of the afterlife, and the suffering of hell, which is extremely cruel and unbearable, is most fully explained by the Buddha. The king and his entourage turned away from their wrong views, recognized the existence of the afterlife, and were established on the path of the ten virtues. The Twenty-ninth Chapter, 'Brahma Jataka' from 'Garland of Jataka Tales of Bodhisattva' is completed. Far from the town, in a delightful and abundant forest, he beheld an elephant whose form resembled the swaying peak of a snow mountain. After some time, he heard the wailing of about seven hundred people who had been driven away by the king's anger. Out of compassion, he approached the elephant and asked, 'What is the cause of this?' They secretly replied, 'This has happened because of the king's angry command.' Realizing that there was no other way for them to survive, he began to sacrifice his body, and said to them, 'At the foot of that rocky mountain, there lies the corpse of a dead elephant. Use its flesh to sustain yourselves, and use its intestines as water containers.' The elephant quickly went and cast its body into the precipice. A sound arose in the sky, and the earth shook. As the great elephant had intended, those deeds were accomplished. They were unharmed and unhurt, and went peacefully to their own dwellings. The Thirtieth Chapter, 'Elephant Jataka' from 'Garland of Jataka Tales of Bodhisattva' is completed. The Thirty-first Chapter, 'Prince Moon Jataka', to the Thirty-fourth Chapter, 'Bird Jataka'. In the city called Kuru, there arose a supreme king named Moon, endowed with hundreds of virtues. When the spring season arrived, the king, along with his entourage, gradually went to the garden for recreation. A supreme Brahmin also came there. At that time, they heard a great and terrifying sound. There appeared the son of Sudasa, a Rakshasa (flesh-eating demon) named Red-Foot. The entourage was frightened. They brought King Moon to the dwelling of the Rakshasa Red-Foot. They made a promise that they would return after making offerings to the Brahmin, and then they left. After making offerings to the Brahmin, they returned. The Rakshasa Red-Foot also developed faith. Due to their faith in King Moon, they listened carefully to the Dharma. The Dharma elaborates on the faults of samsara, and...
།ཐར་པའི་ཕན་ཡོན་བསྟན་པ་ལས། །ཤིན་ཏུ་དད་པར་གྱུར་པ་ཡིས། །མི་ཤ་ཟ་བ་རྣམ་པར་སྤངས། །བཙོན་རར་བཅུག་པའི་རྒྱལ་བུ་བརྒྱ། །དེ་དག་རྣམས་ ཀྱང་བདེ་བར་བཏང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེའི། །རྣམ་པར་ཐར་པ་ངོ་མཚར་ཏོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། རྒྱལ་བུ་ཟླ་བའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་ གཅིག་པའོ།། །། རྒྱལ་ཕྲན་དུ་མས་བཏུད་པ་ཡིས། །ཆེ་བར་གྲགས་པས་རྒྱལ་པོའི་བུ། །གཞོན་ནུ་རིམ་གྱིས་འདས་གྱུར་པས། །ཕྱི་མ་སྲུང་པའི་ཐབས་ལ་ཞུགས། །བཙས་པའི་ཆོ་ག་སོགས་བྱས་ནས། །ལྕགས་ཀྱི་ཁང་ པར་བཞག་གྱུར་པ། །དེ་ནི་རྒྱལ་ཆེན་རིམ་གྲོ་ཡིས། །ཁྱད་པར་འཕགས་པའི་ས་བདག་བྱུང་། །དེ་ནས་ལྟད་མོའི་དགའ་སྟོན་ཕྱིར། །རིན་ཆེན་མཛེས་པའི་ཤིང་རྟ་ལ། །བཞོན་ནས་དཔུང་དང་བཅས་ཏེ་གཤེགས། །ཕུན་ ཚོགས་འབྱོར་པའི་དཔལ་དེ་མཐོང་། །དེ་དག་སྤྲིན་གློག་བྲག་ཆ་དང་། །ཆུ་ཡི་ཆུ་བུར་ལྟར་གཟིགས་ནས། །ཕོ་བྲང་ནང་དུ་ཕྱིར་ལོག་སྟེ། །ཡབ་ཀྱི་དྲུང་དུ་འདི་སྐད་གསོལ། །འཆི་བདག་གིས་ནི་སྐྲག་གྱུར་པས། ། 4-521 ཁྱིམ་དུ་འདུག་པ་མི་རིགས་ན། །དཀའ་ཐུབ་གནས་སུ་གཏོང་དུ་གསོལ། །ཅེས་བརྗོད་དེ་ལ་ཡབ་ཀྱི་བཀས། །རྒྱལ་སྲིད་སྐྱོང་བར་གྱིས་ཤིག་ཅེས། །ནན་གྱིས་སྨྲས་པར་གྱུར་ན་ཡང་། །འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ འཇིགས་པའི། །གནས་ལུགས་ཞུས་ནས་གནང་བ་ཐོབ། །དེ་ནས་དཀའ་ཐུབ་ནགས་སུ་གཤེགས། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བརྩེ་བའི་ཕྱིར། །ཚད་མེད་བཞི་ནི་བསྒྲུབས་པ་ལས། །ཚངས་པའི་གོང་འཕང་ཐོབ་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། ལྕགས་ཀྱི་ཁྱིམ་དུ་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་པའོ།། །། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ། །སྤྲིན་ཕུང་དུམ་བུ་འགྲོ་བ་ལྟའི། །མ་ཧེའི་རྒྱལ་པོ་ཉིད་ གྱུར་ཀྱང་། །སེམས་ནི་རྙོག་པ་མེད་པ་ནི། །སྤྲེ་འུ་ཤིན་ཏུ་མི་སྲུན་པས། །གནོད་པ་མེད་པར་ཤེས་ནས་ནི། །དེ་ཡི་སྟེང་དུ་འཆོངས་པ་དང་། །སྤྱི་བོའི་གཙུག་ཏུའང་འདུག་པར་གྱུར། །དེ་དག་མ་ བཟོད་གནོད་སྦྱིན་གྱིས། །མ་ཧེའི་མགོན་ལ་འདི་སྐད་སྨྲས། །སྟོབས་ལྡན་མཐུ་རྩལ་ཡོད་བཞིན་དུ། །སྤྲེ་འུ་འདི་དག་ཚར་མི་གཅོད། །རྒྱན་པོས་ཕམ་མམ་སྤྲེ་འུས་འཇིགས། །ཡང་ན་ནུས་པ་མེད་དམ་ཅི། །སྤྲེ་ འུ་སྤྱོད་ངན་བྱེད་པ་དག །ཡལ་བར་འདོར་བར་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་བརྗོད་དེ་ལ་མ་ཧེ་ཡིས། །འདི་ནི་མཐུ་སྟོབས་ཆུང་བ་དང་། །དུལ་བའི་སྤྱོད་པ་མི་ཤེས་པ། །དེ་ལ་སྙིང་རྗེ་བྱ་བར་རིགས། ། 4-522 བཟོད་ལྡན་དེ་ཡི་ཡོན་ཏན་ལ། །གནོད་སྦྱིན་དེ་དག་གུས་པས་ནི། །སྤྲེ་འུ་རྒྱབ་ནས་ཕབ་ནས་ནི། །སྲུང་མ་བསྐོས་ནས་རང་གནས་སོང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། མ་ ཧེའི་སྐྱེས་
【現代漢語翻譯】 在闡述解脫的利益中，由於極度的虔誠，完全戒除了吃肉。被囚禁在監獄裡的一百位王子，也被釋放並獲得了安樂。這位偉大的菩薩的解脫真是太神奇了！《菩薩行傳鬘》中，第三十一品為『月王子本生』。 眾多小國前來朝拜，因其偉大而聞名的國王之子，年輕的王子逐漸逝去，因此開始尋求保護後代的方法。舉行了誕生儀式等等，並將他安置在鐵屋之中。由於偉大的國王的服侍，出現了一位特別傑出的統治者。之後，爲了觀賞的慶典，乘坐裝飾著珍寶的美麗馬車，與軍隊一同前往。他看到了圓滿富饒的景象，將它們視為空中的雲彩、閃電和水中的水泡。然後返回宮殿，向父王稟告：『我害怕死主，如果住在家裡不合適，請允許我前往苦行之處。』如此稟告后，父王命令他統治王國，雖然極力勸說，但他因畏懼輪迴的痛苦，陳述了實情並獲得了允許。之後前往苦行林，爲了利益眾生，修持四無量心，最終獲得了梵天的果位。《菩薩行傳鬘》中，第三十二品為『鐵室本生』。 那位偉大的菩薩，即使轉世為如同行走的雲朵般的野牛之王，內心也毫無雜染。極其頑劣的猴子，知道它不會受到傷害，便跳到它的背上，甚至坐在它的頭頂上。無法忍受這一切的夜叉，對野牛之王說道：『明明擁有力量和能力，為何不懲罰這些猴子？是賭輸了嗎？還是害怕猴子？或者根本沒有能力？不應該放任猴子們爲所欲爲。』聽了這些話，野牛回答說：『這些猴子力量弱小，不懂得謙遜的行為，應該對它們生起慈悲心。』夜叉對這位具有忍耐力的菩薩的功德生起了敬意，將猴子從它的背上趕了下來，安排了守護者，然後返回了自己的住所。《菩薩行傳鬘》中，『野牛本生』
【English Translation】 In the teaching of the benefits of liberation, due to extreme faith, the eating of meat was completely abandoned. The hundred princes imprisoned in the prison were also released and attained happiness. The liberation of that great Bodhisattva is truly amazing! In the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the thirty-first chapter is the 'Birth Story of Prince Moon'. Many small kingdoms came to pay homage, and the king's son, famous for his greatness, gradually passed away, so he began to seek ways to protect his descendants. Birth ceremonies and so on were held, and he was placed in an iron house. Due to the service of the great king, an exceptionally outstanding ruler appeared. Then, for the sake of a spectacle festival, he rode in a beautiful chariot decorated with jewels, and went with the army. He saw the perfect and prosperous scenery, and regarded them as clouds in the sky, lightning, and bubbles in the water. Then he returned to the palace and reported to his father: 'I am afraid of the Lord of Death, and if it is not appropriate to stay at home, please allow me to go to a place of asceticism.' After reporting this, the father ordered him to rule the kingdom, and although he was strongly persuaded, he stated the truth and obtained permission because he feared the suffering of samsara. Then he went to the ascetic forest, and for the benefit of sentient beings, he practiced the four immeasurables, and finally attained the state of Brahma. In the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the thirty-second chapter is the 'Birth Story of the Iron Chamber'. That great Bodhisattva, even when reincarnated as the king of buffaloes like a walking cloud, had no defilement in his heart. The extremely unruly monkey, knowing that it would not be harmed, jumped on its back and even sat on its head. Unable to bear all this, the Yaksha said to the Buffalo King: 'Clearly possessing strength and ability, why not punish these monkeys? Did you lose a bet? Or are you afraid of monkeys? Or do you simply have no ability? You shouldn't let the monkeys do whatever they want.' Hearing these words, the buffalo replied: 'These monkeys are weak and do not understand humble behavior, so compassion should be aroused for them.' The Yaksha developed reverence for the merits of this patient Bodhisattva, drove the monkey off its back, arranged guards, and then returned to his own abode. In the Garland of Jataka Tales of Bodhisattvas, the 'Buffalo Birth Story'
པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའོ།། །། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ནི། །སྣ་ཚོགས་ཚོན་གྱིས་བྲིས་པ་བཞིན། །སྤུ་སྡུག་ཡིད་དུ་འོང་བའི་བྱ། །ཤིང་རྟ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་བྱུང་། །ནགས་ཁྲོད་ ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ན། །སྡིག་པའི་ཁ་ཟས་སྤངས་ནས་ནི། །བདེ་བར་སྤྱོད་ལས་སྐབས་ཤིག་ན། །སེང་གེའི་ང་རོ་ཆེན་པོ་ཐོས། །སྡུག་བསྔལ་གྱུར་པ་འདི་ཅི་ཞེས། །སེང་གེ་ལ་ནི་དྲིས་གྱུར་པས། ། གྲེ་བར་རུས་པ་རྣོན་པོ་ཟུག །དབྱུང་བའི་མཐུ་རྩལ་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བརྗོད་དེ་ལ་དབུགས་དབྱུང་ནས། །ཤིང་གི་ཚལ་པ་ཆེ་བ་ཡིས། །ཁ་ནི་བརྒྱངས་པར་གྱུར་པ་ན། །རུས་པ་དེ་ནི་འདོན་ པར་མཛད། །རེ་ཞིག་དེ་ནི་བཀྲེས་པས་ཉེན། །རྣམ་གསུམ་དག་པའི་ཤ་བླང་ཕྱིར། །སེང་གེའི་དྲུང་དུ་སོང་བ་ན། །བྱས་པ་བརྗེད་དེ་ཁྲོ་བས་འཁྲུགས། །བརྙས་བཅོས་བྱེད་དེ་གཞོམ་བྱ་ཞེས། །ནགས་ཀྱི་ལྷ་ མོས་བསྐུལ་ན་ཡང་། །ཕན་གདགས་ལན་ནི་མི་འདོད་ཅིང་། །སྙིང་རྗེའི་སྤྱན་གྱིས་གཟིགས་པར་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་ཕྲེང་བ་ལས། བྱ་ཤིང་རྟ་མོའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་པའོ།། །། 4-523 ཚངས་དང་བརྒྱ་བྱིན་རིགས་མཐོར་གྱུར་ཀྱང་དེ་ལ་དྲེགས་པ་ཅུང་ཟད་མེད། །དམའ་བ་དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་བ་བཟུང་ཡང་སེམས་ཅན་དོན་ལ་མི་གཡེལ་ལ། །སྐུ་ལུས་དག་ཀྱང་སྦྱིན་པར་གཏོང་ན་ལོངས་སྤྱོད་ གཞན་ལ་ཅི་ཞིག་ཆགས། །གནོད་བྱེད་ལ་ཡང་ཕན་འདོགས་མཛད་ན་ཕན་པ་གཞན་དག་ལྟ་ཅི་སྨྲོས། །དེ་ལྟར་མཚུངས་མེད་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་སྐྱེས་རབས་ནི། །མཁས་པ་སློབ་དཔོན་དཔའ་ བོ་ཉིད་ཀྱིས་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་མཛད་པ་ལས། །སྙིང་པོའི་དོན་དག་གསལ་བར་བཏུས་ནས་ཚིག་ཉུང་བདེ་བླག་རྟོགས་པ་འདི། །འགྲོ་བ་རྣམས་ལ་ཕན་པའི་དོན་དུ་སྔོན་བྱོན་ཆོས་རྒྱལ་རིགས་ལྡན་ཆེ། ། རྣམ་རྒྱལ་གྲགས་པ་བཟང་པོས་མཛད་པ་མཐོང་ཚེ་དང་འདོད་དད་པའི་ཚོགས། །རབ་ཏུ་གཡོས་པའི་སྐལ་བ་བཟང་ལྡན་འཁོན་རིགས་སྔགས་འཆང་ས་སྐྱ་པ། །ངག་དབང་ཀུན་དགའ་བསོད་ནམས་བདག་གིས་རིགས་ལྡན་ གསུང་ལ་ཡི་གེ་པས། །ལྷག་ཆད་ནོར་པའི་སྐྱོན་འགའ་མཐོང་ནས་དེ་དག་ཞུས་དག་ལེགས་བགྱིས་ཏེ། །འོ་སྐོལ་སྟོན་པ་ཟས་གཙང་སྲས་དེའི་གྲངས་མེད་བསྐལ་བར་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི། །ངོ་མཚར་རླབས་ཆེན་སྤྱོད་ པའི་ཁྱད་པར་གང་ལ་བསམས་ཀྱང་ལེགས་པའི་གཞི། །དད་པ་འཕེལ་བའི་རྒྱུ་རུ་མཐོང་ནས་ལྷག་བསམ་དག་པས་ལེགས་པར་བསྡེབས། །དེ་ལྟར་བརྩམས་པའི་དགེ་བ་དྲི་མེད་མཁའ་མཉམ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྦྱིན། ། 4-524 དེ་དག་རྣམས་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་ཞུགས་གྱུར་ཏེ། །ས་དང་ལམ་གྱི་བར་ཆད་ཞི་ཞིང་ཚོགས་གཉིས་དེ་དག་རྫོགས་བྱས་ནས། །འགྲོ་ཀུན་མྱུར་དུ་བླ་ན་མེད་པའི་རྫོགས་པའི་ སངས་རྒྱས་ཐོབ་གྱུར་ཅིག །གནས་ས
【現代漢語翻譯】 第三十三品結束。偉大的菩薩，如用各種顏色描繪，羽毛美麗動人的鳥，名為車木鳥。在茂盛的森林中，捨棄罪惡的食物，快樂地生活時，聽到獅子大聲吼叫。『痛苦是什麼？』問獅子。『喉嚨里紮了一根鋒利的骨頭，沒有拔出的能力。』獅子說道，於是車木鳥安慰它，用一根大樹枝撐開獅子的嘴，取出了骨頭。過了一會兒，獅子因為飢餓而痛苦，爲了得到清凈的三種肉，車木鳥來到獅子面前，獅子卻忘記了恩情，憤怒地爭吵。即使森林女神勸說要羞辱和摧毀它，車木鳥也不願報答恩情，而是用慈悲的眼神看著它。菩薩本生傳之車木鳥本生故事，第三十四品結束。 即使是梵天和帝釋天，出身高貴，也沒有絲毫傲慢。即使轉生為低等的旁生，也不會忘記利益眾生。即使身體清凈，也願意佈施，更何況是其他的享受呢？即使是對加害者，也施以恩惠，更何況是對有益者呢？如此具有無與倫比的功德，不可思議的本生傳，由智者導師英雄本人所作的第三十四品，從中清晰地提取了精華要義，用簡短易懂的文字，爲了利益眾生，由前世的法王種姓持有者，南嘉扎巴桑布所作，見到此書，生起強烈的信仰和渴望。擁有良好緣分的昆氏家族的持咒者薩迦派，阿旺貢嘎索南，我校對了種姓持有者的著作，改正了遺漏和錯誤，想到我們的導師凈飯王的兒子，無數劫來作為王子的奇妙而偉大的行為，無論想到什麼都是善的基礎，看到信仰增長的緣由，以純潔的意樂精心編纂。如此著作的無垢功德，迴向給虛空般的眾生。愿他們都能進入菩薩的行持，平息地道上的障礙，圓滿二資糧，迅速獲得無上圓滿正等覺果位。吉祥！
【English Translation】 The thirty-third chapter ends. The great Bodhisattva, like a painting with various colors, a bird with beautiful and pleasing feathers, named 'Shingta Mo' (Cart Bird), appeared. In a lush forest, having abandoned sinful food, while living happily, it heard a great lion's roar. 'What is this suffering?' it asked the lion. 'A sharp bone is stuck in my throat, and I have no power to remove it,' the lion said, sighing. Then, the Shingta Mo comforted it, and using a large branch, it opened the lion's mouth and removed the bone. After a while, the lion was distressed by hunger, and in order to obtain the three pure meats, the Shingta Mo went to the lion. However, the lion forgot the kindness and became agitated with anger. Even though the forest goddess urged it to humiliate and destroy the bird, the Shingta Mo did not want to repay the kindness but looked at the lion with compassionate eyes. The Jataka Tale of the Bodhisattva: The Story of the Shingta Mo Bird, the thirty-fourth chapter ends. Even though they are Brahma and Indra, born into high status, they have no arrogance. Even though they take birth as lowly animals, they do not neglect the benefit of sentient beings. Even if their bodies are pure, they are willing to give them away in charity, what need is there to mention other enjoyments? Even to those who harm them, they bestow benefits, what need is there to say about those who are helpful? Thus, possessing incomparable qualities, this wondrous Jataka, composed by the wise teacher and hero himself in thirty-four chapters, from which the essential meaning has been clearly extracted, with concise and easily understood words, for the benefit of beings, was made by the previous Dharma King lineage holder, Namgyal Drakpa Sangpo. Seeing this, may a collection of strong faith and desire arise. Ngawang Kunga Sonam, a mantra holder of the Khon lineage of Sakya, having seen some errors of excess or deficiency in the writings of the lineage holder, has corrected them well. Thinking of our teacher, the son of King Suddhodana, the wonderful and great deeds of the prince over countless eons, whatever is thought of is the basis of goodness. Seeing the cause for the increase of faith, it is well compiled with pure intention. May the stainless merit of this composition be given to all sentient beings as vast as the sky. May they all enter the practice of the Bodhisattvas, pacify the obstacles of the grounds and paths, complete the two accumulations, and quickly attain the unsurpassed perfect enlightenment. May it be auspicious!
ྐབས་སུ་ཡང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཕན་ཚུན་རྩོད་པ་མེད་པ་དང་། །བདེ་འགྲོ་ནས་ནི་བདེ་འགྲོར་འགྲོ་ཞིང་བྱམས་པའི་སེམས་དང་ལྡན་པ་དང་། །ཚེ་རིང་བ་དང་ནད་ མེད་པ་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཕུན་སུམ་ཚོགས་གྱུར་ཏེ། །འགྲོ་བ་མཐའ་དག་ཉིན་མཚན་རྟག་ཏུ་ཆོས་ལ་སྤྱོད་པ་ཉིད་གྱུར་ཅིག། །། ༈ མཁན་ཆེན་ཨ་པད་རིན་པོ་ཆེའི་དགོངས་བཞེད་ལྟར་གུ་རུས་ཞབས་ཞུ་ བགྱིས་པའོ།།
【現代漢語翻譯】 愿一切眾生永不爭鬥， 從善趣走向善趣，充滿慈愛之心， 壽命綿長，遠離疾病，受用圓滿豐盛， 愿一切眾生日夜恒常行於正法！ 這是根據堪欽阿貝仁波切（Khenchen Appey Rinpoche）的意願，由古汝（Guru）所作的侍奉。
【English Translation】 May all sentient beings never quarrel with each other, Going from happy realms to happy realms, filled with loving-kindness, Long life, free from illness, and abundant in prosperity, May all beings constantly practice the Dharma day and night! This is the service performed by Guru according to the wishes of Khenchen Appey Rinpoche.