shakyachogden2203_一百零一羯磨難處各別義明解論月車.g2.0f

大班智達釋迦確丹教言集skc145ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གི་དཀའ་གནས་སོ་སོའི་དོན་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཟླ་བའི་ཤིང་རྟ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 22-4-1a ༄༅། །ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གི་དཀའ་གནས་སོ་སོའི་དོན་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཟླ་བའི་ཤིང་རྟ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄། །སྤྱི་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་དོན་གྱི་ཁོག་ཕུབ་ཅིང་ཡིད་ཆེས་པའི་ལུང་དང་སྦྱར་བ་ལ། དགོས་པའི་དོན། བསྡུས་པའི་དོན། ༄༅། །ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གི་དཀའ་གནས་སོ་སོའི་དོན་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཟླ་བའི་ཤིང་རྟ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 22-4-1b ༄༅། །སྭསྟི། སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ཅན་དེའི་བསྟན་པའི་རྩ་བ་དམ་པའི་ཆོས་འདུལ་བའི་སྙིང་པོ་ལག་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་ཉེར་མཁོ་ལུང་བཞིན་བསྡུས་པ། །མཚམས་སྦྱོར་ལེགས་པར་བཤད་པའི་བ་དན་དཀར་པོའི་རྔ་དབྱངས་ཀྱི་ཕྲེང་བ་ཞེས་བྱ་བ། །ཐུགས་རྗེའི་དབང་ཕྱུག་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དཔལ་ལྡན་ཞི་བའི་དགོན་པར་འཇུག་ལ་མངོན་དགའི་སྐལ་བཟངས་སློབ་མའི་བསོད་ནམས་ལྗོན་པ་རྒྱས་པའི་ནགས་ཀྱི་ནང་ཞིག་ན། །མཆོག་ཚོགས་འདུས་པའི་ལས་ཀྱི་ལུས་སྟོབས་རབ་གྲིམས་བྱུང་དང་བཅས་པའི་རལ་པ་འཐུག་པོའི་ཁུར་ཆེན་གྱིས་བརྗིད་ཅིང་། །རྗེས་བཅས་མུ་དགུའི་སྦར་ཁྱིམ་བསྒྲད་པས་ཉེས་པའི་གླང་ཆེན་ཕམ་བྱེད་གནང་དང་བཀག་པའི་སྤྱན་ཟུང་རིང་དུ་གཟིགས་པ་ཡི། །རྗེས་འཇུག་རི་དགས་སྐྱོང་མཛད་སྟོན་པ་དཔའ་བོ་ཁྱོད་ནི་ཆོས་འདུལ་སེང་གེའི་གཟུགས་སུ་བཞུགས་ཀྱི་དང་བས་ཕྱག་བགྱིའོ། །ཕན་དགོངས་ཐུགས་ལྡན་པའི་བཅོམ་ལྡན་འདས། །ཁྱོད་གཞུང་གྲུ་ཆེན་ལེགས་པར་བཅས་ 22-4-2a ནས་ནི། །ཉེས་པའི་རྒྱ་མཚོ་རིངས་པར་བརྒལ་འདོད་པས། །ལག་ལེན་བ་དན་དཀར་པོ་བསྒྲེང་བ་དང་། །ངོ་མཚར་གནང་བཀག་རླབས་ཕྲེང་ཉེར་སྤེལ་བའི། །རྣམ་གྲོལ་ཡིད་བཞིན་རྒྱ་མཚོའི་ཁ་དོག་ལ། །ཁྲིམས་ལྡན་དྷརྨ་ཡོངས་ནི་མ་འཇིགས་ཞེས། །འཇིགས་མེད་རྔ་དབྱངས་སྒྲོགས་ལ་སྤྲོ་བ་སྐྱེས། །དེ་ལྟར་མཆོད་པར་བརྗོད་ཅིང་། རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། འདིར་གང་བཤད་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ནི། འདུལ་བའི་ལུང་གཞི་དང་། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ནས་གསུངས་པའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་རྣམས་སོ། །ཇི་ལྟར་བཤད་པ་ནི་ས་གསུམ་པ་འོད་བྱེད་པ་བརྙེས་ཤིང་གཞུང་ལུགས་འབུམ་ཕྲག་བཅོ་བརྒྱད་ལ་ཞལ་ཐོན་དུ་མཛད་པའི་འཕགས་པ་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱིས་མཛད་པའི་གཞུང་མདོ་རྩ་བ་དང་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུའོ། །དུས་ནམ་གྱི་ཚེ་བཤད་པ་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཚེགས་ཆུང་ཞིང་ཕན་ཡོན་ཆེ་བ་དག་ཀྱང་སྒྲུབ་དཀའ་བར་བཟུང་ནས། ཕྱག་ལེན་དུ་མ་བཀལ་བས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཕལ་ཆེ་བ་ཉམས་པར་གྱུར་པ་དིང་སང་གི་དུས་སུའོ། །འདི་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤྱི་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་དོན་གྱི་ཁོག་ཕུབ་

【現代漢語翻譯】大班智達釋迦確丹教言集skc145中，名為《月亮車》的論著，旨在闡明一百零一條戒律中各個疑難之處的含義。《闡明一百零一條戒律中各個疑難之處的含義的論著——月亮車》總的來說，從總體意義上把握要點，並結合可信的教證，包括：必要之義，概括之義。《闡明一百零一條戒律中各個疑難之處的含義的論著——月亮車》吉祥！爲了那些需要如法修持的僧眾，我將佛陀慈悲教法的根本——神聖的戒律之心，以及實修儀軌的精要彙集於此。這部名為《善說連線的白幡鼓聲之鬘》的著作，獻給慈悲之主、全知者。在吉祥寂靜的寺院中，一個充滿渴望的幸運弟子，如同繁茂森林中茁壯成長的功德之樹。聚集殊勝僧團，以堅韌的行動力，頭頂厚重發髻，莊嚴肅穆。以九種次第的手印，降伏罪惡之象，以允許和禁止的雙眼，長遠觀照。您是守護追隨者的導師，是勇猛的佛陀，以戒律雄獅之姿安住，我虔誠頂禮。具足利益他人的慈悲心的世尊啊！您善於建造如巨輪般的佛法之舟爲了迅速渡過罪惡的海洋，我升起實修的白幡。奇妙的允許與禁止之浪，層層涌現，在解脫如意寶的海洋中，持戒的僧眾們，無需畏懼！我歡喜地敲響無畏的法鼓。如此讚頌並立誓寫作之後，這裡所要闡述的法，是從《律藏根本》和《比丘分別解脫經》中所說的各種羯磨（karma，梵文，業，行為）儀軌。闡述的方式，如同證得三地光明，通曉十八萬部論典的聖者功德光（梵文：Guṇaprabha）所著的根本論典和一百零一條羯磨一樣。闡述的時間是，如今羯磨儀軌雖然簡短且利益巨大，卻被認為難以修持，因此許多羯磨儀軌已經衰敗的時代。這其中有三點：從總體意義上把握要點

【English Translation】 A treatise called 'Moon Chariot' from the teachings of the great scholar Shakya Chokden skc145, which aims to clarify the meanings of the various difficult points in the one hundred and one karmas (actions). A Treatise Called 'Moon Chariot' Clarifying the Meanings of the Various Difficult Points in the One Hundred and One Karmas. Generally speaking, grasping the essence of the meaning from the perspective of the general meaning, and combining it with credible scriptural references, includes: the meaning of necessity, the meaning of summary. A Treatise Called 'Moon Chariot' Clarifying the Meanings of the Various Difficult Points in the One Hundred and One Karmas. Auspicious! For those monks who need to practice according to the Dharma, I have gathered here the essence of the sacred Vinaya (discipline), the root of the compassionate teachings of the Buddha, and the essential points of the practical rituals. This work, called 'A Garland of White Banner Drum Sounds with Well-Explained Connections,' is dedicated to the Lord of Compassion, the Omniscient One. In the auspicious and peaceful monastery, a fortunate disciple full of longing is like a merit tree growing vigorously in a lush forest. Gathering a supreme Sangha (community), with steadfast action, bearing a heavy burden of thick hair on the head, dignified and solemn. With the hand gestures of nine sequences, subduing the elephant of evil, with eyes of permission and prohibition, gazing far and wide. You are the teacher who protects the followers, the valiant Buddha, abiding in the form of a Vinaya lion, I prostrate with reverence. Blessed One, full of compassionate intention to benefit others! You are skilled in building the Dharma boat like a giant wheel In order to quickly cross the ocean of evil, I raise the white banner of practice. Wonderful waves of permission and prohibition emerge layer upon layer, in the ocean of wish-fulfilling liberation, Monks who uphold the precepts, have no fear! I rejoice in sounding the fearless Dharma drum. After praising and vowing to write in this way, the Dharma to be explained here is the various karma rituals spoken of in the 'Vinaya Basis' and the 'Bhikkhu Vibhanga'. The way of explanation is the same as the root text and the one hundred and one karmas composed by the noble Guṇaprabha, who attained the light of the third ground and mastered one hundred and eighty thousand treatises. The time of explanation is the present time when the karma rituals, although short and of great benefit, are considered difficult to practice, and therefore many karma rituals have declined. There are three points in this: grasping the essence of the meaning from the perspective of the general meaning.

ཅིང་ཡིད་ཆེས་པའི་ལུང་དང་སྦྱར། ལག་ལེན་གཞུང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་ནས་མཐའ་དཔྱོད་ཀྱི་རིགས་པ་བཤད། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ཕན་ཡོན་ལུང་དང་སྦྱར་བས་འཇུག་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དགོས་པའི་དོན། བསྡུས་པའི་དོན། ཚིག་གི་དོན། དང་པོ་ལ་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་འདིའི་དགོས་པ་ནི། རྣ་བར་སྙན་ཅིང་འཇུག་ངོགས་ 22-4-2b བདེ་བའི་ཚིག་ཉུང་ངུས་ལས་ཀྱི་ཆོ་གའི་དོན་རགས་པ་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པ་དང་། རྟོགས་པ་བཞིན་དུ་ལག་ལེན་དུ་བཀལ་བས་འདུལ་བའི་བསྟན་པ་མི་ཉམས་ཤིང་འཕེལ་བའོ། །གཉིས་པ་ལ་ལས་ཀྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་དང་། དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་བའི་གང་ཟག་གི་ལས་དང་། གང་ཟག་རྐྱང་པ་ཅན་གྱི་ལས་སོ། །དང་པོ་ལ་སྡོམ་ནི། སློབ་དཔོན་ཉིད་ཀྱི་ཞལ་ནས། གསང་དང་ནང་དུ་དྲི་ཕྱིར་དང་། །གསོ་སྦྱོང་དེ་ལ་ལྟུང་བཅས་དང་། །དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཡིད་གཉིས་དང་། །རྩོད་དང་ངེས་ཉིད་མ་ཡིན་དང་། །དེ་ཡི་དོན་དུ་ལྔ་པོ་དག །ཐམས་ཅད་དགག་དབྱེར་གཏོགས་པ་ཡིན། །དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་ཉིད་དང་ནི། །ཤི་བའི་རྫས་དང་ནོར་འདྲ་དང་། །ཆོས་གོས་སྲ་རྐྱང་གཏད་པ་དང་། །ཆོས་གོས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་དང་། །གནས་ངན་ལེན་ནི་བརྗོད་པ་དང་། །གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་དག་དང་། །ཁྱིམ་གྱི་སྡོམ་དང་དེ་གཞིག་དང་། །ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་བྱ་བ་དང་། །དེ་ཉིད་བཟློག་པར་བྱ་བ་དག །གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་ལས་ཡིན་ནོ། །གནས་དང་མཚམས་ནི་གསུམ་པོ་དང་། །མི་འབྲལ་སྨྱོས་དང་དགག་དབྱེ་དང་། །གནས་མལ་སྟོབས་པར་བྱེད་པ་དང་། །རུང་བའི་ས་གཞི་བརྐོ་བ་དང་། །སྲ་རྐྱང་དང་ནི་དེ་གདིང་དང་། །སྤོང་དང་ལག་གི་བླ་དང་ནི། །གནས་ཁང་སྐོ་ལ་སོགས་པ་དང་། །གཟུ་དང་གསལ་དང་སྦེད་པ་དང་། །ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་པར་བྱེད་པ་དང་། །ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བསྟན་པ་དང་། །གླེང་དང་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་དང་། །སྟན་དང་ལྷུང་བཟེད་འབྲིམ་པ་དང་། །མ་དད་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། །སྟོན་པ་དང་ནི་ནགས་ཉུལ་དང་། །ཕྱག་མི་བྱ་དང་མང་ཕྱིར་དང་། །འཁར་བ་དྲྭ་བའི་ཕྱིར་དང་ནི། །རྙེད་པ་གཅིག་ཏུ་བྱ་ཕྱིར་དང་། །བསླབ་པ་བྱིན་དང་ཉེར་གནས་དང་། །བུ་དང་ཉེ་དུའི་ཕྱིར་འགྲོ་བ། །གསོལ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་། །མུ་སྟེགས་གནས་དང་མཚམས་དགྲོལ་དང་། །མཐུན་སྦྱིན་གསོ་སྦྱོང་བདུན་པོ་དག །བརྒྱད་དང་དྲན་དང་མ་མྱོས་དང་། །དེ་ཉིད་ཚོལ་དུ་གཞུག་པ་དང་། ། 22-4-3a བསྒོ་བར་བྱ་བ་རྣམས་དང་ནི། །ཉམས་པ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་དག གསོལ་དང་བཞིའི་ལས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་བའི་གང་ཟག་གི་ལས་ལ། སྡོམ་ནི། འདིར་སྨྲས་པ། དྲིས་ལན་ཞུ་ལན་གསོལ་བ་གདབ། །བྱིན་བརླབ་བརྗོད་དང་བཞམས་ཏེ་བསྒོ། །དབུལ་དང་ལེན་ད

【現代漢語翻譯】結合信仰的依據，按照實踐的論述來講述，並闡述辨析的道理。像這樣闡述教義的益處，結合依據來歸納總結。第一部分有三個方面：必要的意義、概括的意義、詞句的意義。第一方面，將要講解的這部著作的必要意義是：用悅耳動聽且易於理解的簡短語句，輕鬆地理解行為儀軌的大概意義；並且像理解的那樣付諸實踐，從而使調伏的教法不衰退且能弘揚。第二部分，行為的分類有三種：僧團的行為、與僧團相關的個人的行為、純粹個人的行為。第一種，總結如下：導師親自說過：『秘密和內部的提問，以及凈戒，對於犯戒者，對於僧團猶豫不決者，爭論和不確定者，爲了這些目的，這五種都屬於遮止和開許。』『夏安居的承諾，以及死者的財物和相似的物品，以及單件袈裟的交付，以及袈裟的佈施，以及惡劣住所的陳述，以及計入僧眾的數量，以及家庭的誓言和破壞誓言，以及覆缽式的缽，以及將它翻轉過來，這些都只是祈請的行為。』『住所和界限這三者，以及不分離、瘋狂和遮止開許，以及提供住所床位，以及挖掘合適的土地，以及單件袈裟和它的鋪墊，以及放棄和手的測量，以及挖掘住所等等，以及公正、清晰和隱藏，以及分配木簽，以及展示房屋和大型房屋，以及談論和不改變分離，以及床和缽的分配，以及使不信仰者理解，以及展示和森林巡邏，以及不行禮和爲了大眾，以及手杖和網是爲了，以及將獲得物合為一體，以及給予學處和近住，以及爲了兒子和親戚而行走，這是祈請和兩次的行為。』『授比丘戒，以及外道住所和解除界限，以及共同佈施和七種凈戒，以及八種和憶念和不瘋狂，以及將他們納入尋找，以及應該告知的，以及應該給予的衰敗，這是祈請和四次的行為。』第二種，與僧團相關的個人的行為，總結如下：這裡說到：『提問回答，請求給予，加持陳述，恐嚇告知，施捨接受。』

【English Translation】 Combined with the authority of faith, it explains according to the practice of the teachings, and elucidates the reasoning of analysis. Thus, the benefits of teaching are demonstrated, and it is summarized by combining it with authority. The first part has three aspects: the necessary meaning, the summarized meaning, and the meaning of the words. The first aspect, the necessary meaning of this treatise that will be explained is: with pleasant and easy-to-understand concise words, to easily understand the general meaning of the rituals of action; and to put it into practice as understood, so that the doctrine of discipline does not decline and can be promoted. The second part, the classification of actions, has three types: the actions of the Sangha (community of monks), the actions of individuals related to the Sangha, and the actions of purely individuals. The first type, the summary is as follows: The teacher himself said: 'Secrecy and internal questioning, and purification, for those who have transgressed, for those who are hesitant in the Sangha, disputes and uncertainties, for these purposes, these five belong to prohibition and permission.' 'The promise of the summer retreat, and the property of the deceased and similar items, and the delivery of a single robe, and the donation of a robe, and the statement of a bad dwelling, and counting the number of the Sangha, and the vows of the family and breaking the vows, and the overturned bowl, and turning it over, these are only acts of supplication.' 'The three of dwelling and boundary, and non-separation, madness, and prohibition and permission, and providing dwelling beds, and digging suitable land, and a single robe and its bedding, and abandonment and hand measurement, and digging dwellings, etc., and impartiality, clarity, and concealment, and distributing wooden sticks, and showing houses and large houses, and talking and not changing separation, and distributing beds and bowls, and making non-believers understand, and showing and forest patrolling, and not bowing and for the masses, and canes and nets are for, and uniting the gains, and giving precepts and near dwelling, and walking for the sake of sons and relatives, this is the act of supplication and twice.' 'Ordaining, and heretical dwellings and releasing boundaries, and common donations and seven purifications, and eight and mindfulness and non-madness, and including them in the search, and what should be informed, and the decay that should be given, this is the act of supplication and four times.' The second type, the actions of individuals related to the Sangha, the summary is as follows: Here it is said: 'Asking questions and answering, requesting to give, blessing statements, threatening to inform, giving and receiving.'

ང་མཐོལ་དང་བཤགས། །དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་དགག་དབྱེ་དང་། །གསོ་སྦྱོང་གོ་བྱ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་། །བསྡིགས་པ་གཟེང་བསྟོད་གཏོང་དང་ལེན། །བྲིམ་དང་བསྟབས་དང་བཅུ་དྲུག་གོ །གསུམ་པ་གང་ཟག་རྐྱང་པའི་ལས་ཀྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ། སྡོམ་ནི། དྲིས་ལན་བྱིན་བླང་ཞུ་ལན་དང་། །གསོལ་གདབ་བྱིན་བརླབས་བརྗོད་དང་བསྒོ། །འབུལ་དང་ལེན་དང་མཐོལ་དང་བཤགས། །དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་བཟོད་གསོལ་དང་། །གོ་བྱ་གདོན་དང་བཅུ་གསུམ་མོ། །ཞེས་སྨྲས་པ་ཡིན་ནོ། ། ༄། །ཚིག་གི་དོན། གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་ངོས་བཟུང་སྟེ་མདོར་བསྟན་པ་དང་། ལས་ཇི་ལྟར་འཆགས་པའི་ཚུལ་བསྟན་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། ༈ ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་ངོས་བཟུང་སྟེ་མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྡོམ་དང་པོའི་དང་། གཉིས་པའི་དང་། སྡོམ་གསུམ་པ་ནས་བཤད་པའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་ངོས་བཟུང་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་ལས་ཉེར་བཞི་ནི། གསང་སྟོན་བསྐོ་བའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་འདོད་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་བར་ཆད་དྲི་བའི་ཆེད་དུ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱེད་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་དང་། གསོ་སྦྱོང་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ་དེ་ལ་ཡིད་གཉིས་སུ་གྱུར་པ་དང་། ལྟུང་བ་དེ་ལ་རྩོད་པ་དང་ལྟུང་བ་ཉིད་ངེས་པ་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཚེ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་དང་། 22-4-3b དེ་བཞིན་དུ་དགག་དབྱེ་ལའང་ལྔ་སྟེ། འདིས་ལས་ལྔ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ཉིན་ཚུལ་ཤིང་བླང་བ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཆེད་དུ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་གཅིག་དང་། ཤི་བའི་རྫས་དང་། ནོར་འདྲ་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ལས་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་གཅིག་ཏུ་བགྲང་བ་དང་། སྲ་རྐྱང་འདིངས་པའི་དགེ་སློང་ལ་སྲ་རྐྱང་གཏད་པ་དང་། གྱད་བུའི་ནོར་ལྟ་བུ་ཆོས་གོས་གསུམ་ངན་པར་གྱུར་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་རས་ཡུག་ཆེན་བྱིན་པའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་གཉིས་པོ་གཅིག་ཏུ་བགྲང་བ་དང་། གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བའི་དུས་སུ་མི་སྤྲོ་ན་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་མཐུན་པར་བྱས་པ་དང་། གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་རྣམས་ལ་ངོར་འཕྱ་བ་དང་། གཞོག་འཕྱས་བྱེད་པ་དང་། བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། ཅང་མི་སྨྲ་བར་རྣ་ལ་གཟོན་པ་སྟེ་བཞི་པོ་ལ་ངན་པའི་གྲངས་སུ་གཞུག་པའི་ལས་བཞི་དང་། ཁྱིམ་བདག་སེང་གེ་ལྟ་བུ་ལོངས་སྤྱོད་འགྲིབས་པ་ལ་དེའི་ཁྱིམ་ནས་ཟན་མི་ཟ་བའི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་དང་། དེ་གཞིག་པའི་ལས་དང་། ཁྱིམ་པས་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པས་སྐུར་

【現代漢語翻譯】我懺悔和坦白。（藏文：ང་མཐོལ་དང་བཤགས།），夏季安居承諾的區分，（藏文：དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་དགག་དབྱེ་དང་།），布薩（藏文，梵文天城體：उपोसथ，梵文羅馬擬音：uposatha，漢語字面意思：增長善法）的理解、硬鋪、坐墊，（藏文：གསོ་སྦྱོང་གོ་བྱ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་།），威脅、讚揚、給予和接受，（藏文：བསྡིགས་པ་གཟེང་བསྟོད་གཏོང་དང་ལེན།），分配、給予和十六。（藏文：བྲིམ་དང་བསྟབས་དང་བཅུ་དྲུག་གོ།），第三個是關於個人行為的詳細分類，總結如下：提問、回答、給予、接受和請求，（藏文：གསུམ་པ་གང་ཟག་རྐྱང་པའི་ལས་ཀྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ། སྡོམ་ནི། དྲིས་ལན་བྱིན་བླང་ཞུ་ལན་དང་།），祈請、加持、陳述和勸告，（藏文：གསོལ་གདབ་བྱིན་བརླབས་བརྗོད་དང་བསྒོ།），供養、接受、懺悔和坦白，（藏文：འབུལ་དང་ལེན་དང་མཐོལ་དང་བཤགས།），夏季安居承諾、寬恕請求，（藏文：དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་བཟོད་གསོལ་དང་།），理解、驅逐和十三。（藏文：གོ་བྱ་གདོན་དང་བཅུ་གསུམ་མོ།），如是說。詞義。第三，詞義分為兩部分：確定行為的數量並簡要說明；說明行為如何構成並詳細解釋。確定行為的數量並簡要說明。第一部分分為三點：第一個總結，第二個總結，以及從第三個總結開始解釋的行為數量的確定。在第一點中，有三種，僅祈請的行為有二十四種：秘密揭示的任命祈請行為；想要受比丘戒；爲了在僧團中詢問障礙而進行的祈請行為；布薩的祈請行為；所有僧團都犯戒的布薩；對所犯之戒產生懷疑；當對所犯之戒存在爭議且無法確定時，通過祈請行為進行加持並進行布薩；同樣，區分也有五種：這表明了五種行為。在夏季中月和末月的十五日接受樹木；爲了承諾夏季安居而進行的祈請行為；死亡的物品和類似財產的加持行為雖然有兩個，但算作一個；將硬鋪交給硬鋪比丘；對於像Gya Bu的財產一樣變得糟糕的三件法衣，僧團給予大塊布料的祈請行為，這兩個算作一個；在任命說惡行比丘時，如果不高興，則通過祈請行為使其和諧；對於十二個人，嘲笑、誹謗、勸告不聽、沉默不聽，這四種被列為惡行；像房主Senge一樣，當享受減少時，給予不從他家吃飯的戒律；以及破壞它的行為；俗人以不正確的方式指責僧團。

【English Translation】 I confess and admit. (Tibetan: ང་མཐོལ་དང་བཤགས།), the distinction of summer retreat vows, (Tibetan: དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་དགག་དབྱེ་དང་།), understanding of Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་།，Sanskrit Devanagari: उपोसथ，Sanskrit Romanization: uposatha，Chinese literal meaning: increasing good dharma), hard bedding, cushion, (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་གོ་བྱ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་།), threat, praise, giving and receiving, (Tibetan: བསྡིགས་པ་གཟེང་བསྟོད་གཏོང་དང་ལེན།), distribution, giving and sixteen. (Tibetan: བྲིམ་དང་བསྟབས་དང་བཅུ་དྲུག་གོ།), The third is about the detailed classification of individual actions, summarized as follows: asking, answering, giving, receiving and requesting, (Tibetan: གསུམ་པ་གང་ཟག་རྐྱང་པའི་ལས་ཀྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ། སྡོམ་ནི། དྲིས་ལན་བྱིན་བླང་ཞུ་ལན་དང་།), praying, blessing, stating and advising, (Tibetan: གསོལ་གདབ་བྱིན་བརླབས་བརྗོད་དང་བསྒོ།), offering, receiving, confessing and admitting, (Tibetan: འབུལ་དང་ལེན་དང་མཐོལ་དང་བཤགས།), summer retreat vows, forgiveness request, (Tibetan: དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་བཟོད་གསོལ་དང་།), understanding, expelling and thirteen. (Tibetan: གོ་བྱ་གདོན་དང་བཅུ་གསུམ་མོ།), Thus it is said. Meaning of words. Third, the meaning of words is divided into two parts: identifying the number of actions and briefly explaining; explaining how actions are constituted and explaining in detail. Identifying the number of actions and briefly explaining. The first part is divided into three points: the first summary, the second summary, and the determination of the number of actions explained from the third summary. In the first point, there are three types, and the actions of mere prayer are twenty-four: the prayer action of secret revelation appointment; wanting to receive full ordination; the prayer action for asking about obstacles in the Sangha; the prayer action of Uposatha; the Uposatha where all the Sangha have broken precepts; doubting the broken precepts; when there is a dispute about the broken precepts and it cannot be determined, blessing through prayer action and performing Uposatha; Similarly, there are also five types of distinction: this indicates five actions. Accepting trees on the fifteenth day of the middle and last months of summer; the prayer action for promising summer retreat; the blessing action of dead objects and similar properties, although there are two, it is counted as one; handing over the hard bedding to the hard bedding Bhikshu; for the three robes that have become bad like Gya Bu's property, the prayer action of the Sangha giving a large piece of cloth, these two are counted as one; when appointing a Bhikshu who speaks of evil deeds, if he is not happy, he is harmonized through prayer action; for the twelve people, mocking, slandering, advising without listening, and remaining silent without listening, these four are listed as evil deeds; like the householder Senge, when enjoyment is reduced, giving the precept of not eating from his house; and the action of destroying it; lay people accuse the Sangha in an incorrect way.

པ་འདེབས་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པའི་ལས་དང་། དེ་ཉིད་བཟློག་པར་བྱ་བའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་རྣམས་སོ། །འདིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་ལ་ལས་སུ་བཤད་པ་རྣམས་ནི་ལས་བཏགས་པ་བ་ཡིན་གྱི་ལས་དངོས་མ་ཡིན་ནོ། །ལུང་དང་ལས་བརྒྱ་རྩ་ལས། འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། ཞེས་བརྗོད་པ་ཁོ་ན་ལ་ལས་སུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་མ་མོ་ལས། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མངོན་དུ་གྱུར་པ་བཅུ་འཆད་པའི་སྐབས་སུ། གསོལ་དང་ལས་ནི་མངོན་སུམ་མོ། །ཞེས་གསོལ་བ་དང་ལས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སོ་སོར་ཕྱེ་བའི་ཕྱིར། ཁ་ཅིག་དེའི་སྐབས་ཀྱི་གསོལ་བ་དེ། གསོལ་གདབ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ 22-4-4a ལ་བྱེད་པ་མི་འཐད་དེ། དེ་ལྟ་ན་སྔགས་ཆོག་ལས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས། དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་ཏེ། ཞེས་པའི་སྒྲ་དེ་ཡང་། གསོལ་གདབ་ལ་སྙེག་དགོས་ལ་དེ་ལྟ་ན་གསོལ་གདབ་མེད་པའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་རྣམས་ལ། གསོལ་དེ་ཞེས་པའི་སྔགས་ཚིག་ལ་སྙེག་པ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །མདོ་རྩ་བ་ལས་ཀྱང་། གསོལ་བ་ནི་བཟློག་པ་འདྲའོ། །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར་ཡང་། གསོལ་བ་ནི་བཟློག་པའི་ཐབས་ཙམ་ཡིན་གྱི་བཟློག་ཚུལ་དངོས་མ་ཡིན་པར་བཤད་པས་ཀྱང་གསོལ་བ་ལས་མ་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །ཞེས་སྟོད་འདུལ་བ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །ཡང་ན། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ཚེ་ན། གསོལ་བ་ཉིད་ལ་ལས་སུ་བཤད་པ་དང་། གསོལ་བ་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པའི་ཚེ། བརྗོད་པ་ཁོ་ན་ལས་སུ་བཤད་པའི་ཁྱད་པར་ཕྱེད་དགོས་པ་འདྲའོ། །གཉིས་པ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཞེ་བདུན་གྱི་རྐང་གྲངས་ངོས་བཟུང་བ་ནི། གནས་དང་ཞེས་པས་ལས་གཅིག་བསྟན་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བའི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །འདིར་མཁྱེན་རབ་དབང་ཕྱུག་བུ་སྟོན་ལ་སོགས་པ་ཁ་ཅིག འདིས་མཚོན་ནས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་གནས་ལ་སོགས་པ་ལ་བློ་མཐུན་གྱི་ཆོ་ག་སྦྱར་ནས་ལག་ལེན་དུ་མཛད་པ་ནི། འཐད་པར་མ་མཐོང་སྟེ། ལུང་བཞི་དང་། མདོ་རྩ་བ་དང་། ལས་བརྒྱ་རྩ་གསུམ་ཅར་ལས། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་མ་གཏོགས་པའི་ལས་གང་ལ་ཡང་གནས་ཀྱི་བློ་མཐུན་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཅི་སྟེ་མདོ་རྩ་བར། ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱང་དེ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས། ལས་གཞན་གྱི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བསྟན་པ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། གཞུང་དེས་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་ 22-4-4b བློ་མཐུན་བྱས་པའི་གནས་དེར་ལས་གཞན་བྱེད་དུ་མི་རུང་ངམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བཀག་པ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ཞེས་སྨོས་པས་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་པའི་ལས་གཞན་ནི་དེར་མི་བྱའོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱང་དེ་ཡིན་

【現代漢語翻譯】關於安立，有傾覆缽盂之業，以及僅僅是祈請使其恢復原狀之業。此處所說的僅僅是祈請之業，是假立為業，而非真正的業。出自《律藏》和《業百次第》：『這只是祈請，應如此行事。』僅僅是口頭上的陳述，因此被說成是業。又出自《律藏母經》：在講述十種現前受具足戒時，『祈請和業是現前的。』因為祈請和業是分開顯現的。有些人認為，在那種情況下，祈請是針對祈請的顯現，這是不合理的。如果那樣，在咒語儀軌中，『具壽名為某某，堪布名為某某，向僧眾祈請受具足戒。』這句話也必須指向祈請，如果那樣，對於沒有祈請的僅僅是祈請的情況，就沒有必要指向『祈請』這個咒語詞了。在《根本律》中也說：『祈請類似於遮止。』並且在它的註釋中也說：『祈請僅僅是遮止的方法，而不是真正的遮止方式。』這也證明了祈請不是業。』上部律藏如此說道。或者，在僅僅是祈請的時候，祈請本身被說成是業；在包含祈請的陳述的時候，只有陳述被說成是業，需要區分這種差別。第二，確定了四十七種雙祈請之業的數目。『處所』表示一種業，即在共住處進行布薩時，需要進行雙祈請之業。此處，有些學者，如智 Rabjampa Buton 等，將此作為範例，將共住處的儀式應用於受具足戒等，這種做法是不合理的。因為在四部律藏、《根本律》和《業百次第》中，都沒有提到在受具足戒時需要共住處。並且，除了布薩之外，沒有在任何其他業中提到共住處。如果有人問：『《根本律》中說：其他業的處所也是如此。』這是否意味著它表明了其他業的處所也需要共住呢？』不是的。因為該論典僅僅是爲了消除這樣的疑慮：在布薩的處所進行了共住之後，是否允許在那裡進行其他業。在廣釋中說：『因為提到了布薩的處所，所以是爲了消除這樣的疑慮：是否可以在那裡進行其他業，如破立等。』因此，其他業的處所也是如此。

【English Translation】 Regarding the establishment, there is the action of overturning the alms bowl, and the action of merely requesting to restore it to its original state. Here, the actions that are said to be merely requests are nominally actions, not actual actions. From the Vinaya and the Hundred Karmas: 'This is merely a request; it should be done like this.' It is said to be an action merely because of the verbal statement. Also, from the Vinaya Mother Sutra: When explaining the ten kinds of full ordination, 'The request and the action are manifest.' Because the request and the action are manifested separately. Some people think that, in that case, the request is directed towards the manifestation of the request, which is unreasonable. If that were the case, in the mantra ritual, 'The venerable one named so-and-so, the abbot named so-and-so, requests the Sangha for full ordination.' That phrase would also have to be directed towards the request, and if that were the case, for those cases of merely requesting without a request, there would be no need to direct towards the mantra word 'request.' In the Root Sutra also says: 'The request is similar to prevention.' And in its commentary it also says: 'The request is merely a method of prevention, not the actual way of prevention.' This also proves that the request is not an action.' The Upper Vinaya says so. Or, when it is merely a request, the request itself is said to be an action; when it includes a statement of request, only the statement is said to be an action, and it seems necessary to distinguish this difference. Secondly, the number of forty-seven dual-request actions is determined. 'Place' indicates one action, that is, the dual-request action that needs to be performed when agreeing on a place for the Posadha. Here, some scholars, such as Zhi Rabjampa Buton, use this as an example and apply the ritual of the common dwelling place to full ordination, etc., which is not reasonable. Because in the four Vinayas, the Root Sutra, and the Hundred Karmas, there is no mention of the need for a common dwelling place at the time of full ordination. And, except for the Posadha, there is no mention of the common dwelling place in any other action. If someone asks: 'The Root Sutra says: The place of other actions is also the same.' Does this mean that it indicates that the place of other actions also needs a common dwelling place?' No. Because that treatise is merely to dispel the doubt that after the common dwelling place has been made in the place of the Posadha, whether it is permissible to perform other actions there. In the Extensive Commentary it says: 'Because the place of the Posadha is mentioned, it is to dispel the doubt that other actions, such as demolition and establishment, should not be performed there.' Therefore, the place of other actions is also the same.

ནོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་ལས་དེ་བཅས་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་གསོ་སྦྱོང་མ་གཏོགས་པའི་ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱི་བློ་མཐུན་བྱེད་དགོས་པར་སྟོན་པའི་གཞུང་དང་། སྔགས་ཆོག་རྙེད་ན་ཕྱིན་ཆད་བློ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་སྟོན་དགོས་པས་སོ། །འདིར་འབྲི་ཁུང་འདུལ་འཛིན་གྱི་ཞལ་སྔ་ནས། སྔར་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པ་ཞིག་པའམ་མ་བྱས་པ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ལས་མ་གཏོགས་པ་ལས་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་ངེས་པར་དགོས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་ཆེན་པོ་སྟེ། དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་གི་ལས་ཀྱི་དབྱེ་བ་རབ་ཏུ་མང་པོ་དག་ལ་ཡང་དེར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཅི་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ལ་བསམས་པ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ན། དེ་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བའི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དེའི་གོང་རོལ་དུ་ཡང་གནས་ལ་བློ་མཐུན་དགོས་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསོ་སྦྱོང་ལ་ཡང་གནས་ལ་བློ་མཐུན་ངེས་པར་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མདོ་རྩ་བར། འགྲོན་པ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གནས་ལ་བློ་མཐུན་ངེས་པར་དགོས་ན། དེ་མ་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་གསོ་སྦྱོང་མི་ཆགས་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་རྩ་བར། གདོན་པར་བྱ་བ་དང་དེའི་ཚད་དང་དུས་དང་འདོན་པར་བྱེད་པ་རྣམས་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་ཉེ་བར་མ་བཟུང་བ་ནི་འདིར་ཆོས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ཙམ་ཞིག་ 22-4-5a གསུངས་ཀྱི། གནས་ལ་བློ་མཐུན་མ་བྱས་པ་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཆོས་མ་ཡིན་པས་བྱས་པར་འགྱུར་བའི་ཉེས་པ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱང་དེ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་པའི་ལས་གཞན་གྱི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་ངེས་པར་དགོས་པ་གཅིག་བསྟན་པར་འདོད་ན། གཞུང་དེས་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་གནས་ལའང་བློ་མཐུན་དགོས་པ་ཅིག་བསྟན་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་ལས་གཞན་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེར་མ་ཟད། མཚམས་པོ་ཆེ་དང་མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་པ་དང་། ཤི་བའི་རྫས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་སོགས་ལ། གསོལ་བའི་ལས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གནས་ལ་བློ་མཐུན་གྲུབ་པས་དེ་ལས་ལོགས་སུ་བློ་མཐུན་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཞར་ལ་འོངས་པས་ཆོག་གོ །མཚམས་ནི་གསུམ་པོ་དང་། ཞེས་པས། ལས་གཅིག་བསྟན་ཏེ། དཀྱིལ་འཁོར་བའི་འཚམས་དང་། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་པའོ་ཞེས། ཀརྨ་ཤ་ཏཾ་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར་གསུངས་སོ། །འདིར་མཁྱེན་རབ་དབང་ཕྱུག་གི་ཞལ་ནས། ཁ་ཅིག་མཚམས་བུ་ཆུང་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་པ་ཐ་དད་དུ་བྱེད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། འགྲེལ་པར། མཚམས་བུ་ཆུང་ཞེས་པ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་སྟེ། ཞེས་པ་དང་འགལ་ཞིང་། གནས་དང་མཚམས་ནི་ག

【現代漢語翻譯】因為說了『諾』這個詞，所以要包括在凈住的基礎中，因此才這樣說。因此，除了凈住之外，其他事業都需要同意處所，經文和咒語儀軌如果能找到，以後有智慧的人應該展示。在此，止貢持律上師說：『以前同意過的處所，無論是否損壞，除了共同墮罪加持的事業外，其他一切事業都必須同意處所。』這是非常不嚴謹的說法，因為對於授比丘戒和沙彌戒等各種各樣的人的事業劃分，也會出現同樣的錯誤。如果認為這是指僧眾的事業，那也是不合理的，因為在凈住處所同意的兩次祈請的事業之前，也必須同意處所，這太過分了。即使是凈住，也並非必須同意處所，因為《根本律》中說：『客人不住就讓他走。』如果必須同意處所，那麼僅僅因為沒有同意處所，凈住就無法成立，這太過分了。《根本律》中只說了：『應該唸誦的內容、數量、時間和唸誦者，如果沒有如實掌握，就不是這裡的法。』並沒有說沒有同意處所，凈住就不是法，因此會造成過失。其他事業的處所也是如此。』如果想說必須同意其他事業的處所，比如遮止和開許等，那麼該經文也會顯示必須同意共同墮罪加持的處所，因為這也是凈住之外的僧眾事業。不僅如此，在劃定大界和小界，以及加持亡者財物等事宜上，祈請的事業本身就已經完成了處所的同意，因此不需要另外同意處所，順帶提及即可。『界有三種』，這表明了一種事業，即壇城界和小界。正如《業百法》和《廣大釋》中所說。在此，欽饒旺秋說：『有些人認為小界和壇城界是不同的，這是不合理的，因為《釋》中說：小界就是壇城。』這與經文相矛盾，處所和界限是相同的。

【English Translation】 Because the word 'No' is spoken, it should be included in the basis of purification, hence it is said so. Therefore, besides purification, other activities need to agree on the location, and if scriptures and mantra rituals can be found, wise people should display them in the future. Here, the Drigung Vinaya Master said: 'For locations that have been agreed upon before, whether damaged or not, except for the activity of blessing common transgressions, all other activities must agree on the location.' This is a very careless statement, because the same error will occur for the division of activities for individuals such as giving Bhikshu vows and Shramanera vows. If it is thought that this refers to the activities of the Sangha, that is also unreasonable, because before the activity of the two requests to agree on the location of purification, it is also necessary to agree on the location, which is too much. Even for purification, it is not necessary to agree on the location, because the Root Sutra says: 'If the guest does not stay, let him go.' If it is necessary to agree on the location, then just because the location has not been agreed upon, purification cannot be established, which is too much. The Root Sutra only says: 'The content, quantity, time, and reciter that should be recited, if not grasped as they are, are not the Dharma here.' It does not say that without agreeing on the location, purification is not the Dharma, thus causing faults. The location of other activities is also the same.' If you want to say that it is necessary to agree on the location of other activities, such as prohibition and permission, then the scripture will also show that it is necessary to agree on the location of blessing common transgressions, because this is also the activity of the Sangha other than purification. Moreover, in matters such as delineating the great boundary and the small boundary, and blessing the property of the deceased, the activity of the request itself has already completed the agreement of the location, so there is no need to agree on the location separately, it is enough to mention it in passing. 'There are three boundaries,' which indicates one activity, namely the mandala boundary and the small boundary. As stated in the Karma Shatam and the Extensive Commentary. Here, Khyenrab Wangchuk said: 'Some people think that the small boundary and the mandala boundary are different, which is unreasonable, because the Commentary says: The small boundary is the mandala.' This contradicts the scripture, and the location and boundary are the same.

སུམ་པོ་དང་། །ཞེས་པ་འགྱུར་མ་དག་པ་སྟེ། དེ་ལྟ་ན་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཉིས་སུ་ཐལ་བས་སོ། །དུལ་བ་ལྷས་མཚམས་བུ་ཆུང་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ནི་གྲུབ་མཐའ་མི་གཅིག་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པ་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་གཉིས་ཀ་ལས། རྩ་བར། གནས་དང་མཚམས་ནི་གསུམ་པོ་དང་། །ཞེས་དང་། འགྲེལ་པར། དཀྱིལ་འཁོར་པའི་མཚམས་དང་། མཚམས་ཆེན་པོ་དང་། མཚམས་བུ་ཆུང་དག་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་བཅད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འགྱུར་མ་དག་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དང་འགྲེལ་པར་མཚམས་གསུམ་ཀ་ 22-4-5b ཐ་དད་དུ་བགྲང་རྒྱུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལས་ཀྱི་གྲངས་ངེས་ཉམས་པར་ཐལ་བའི་ཉེས་པས་ཀྱང་མི་གནོད་དེ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར་མཚམས་ནི་གསུམ་པོ་དང་། ཞེས་བྱ་བས་ཀྱང་ལས་གཅིག་བསྟན་ནོ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་མ་ཡིན་པར། གཉིས་པོ་དང་ཞེས་སྟོན་ནས། དེ་གཉིས་ཐ་དད་དུ་བགྲང་བ་ཡིན་ན། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཉིས་སུ་ཐལ་བའི་ཉེས་པ་སོ་ན་གནས་སོ། །མདོར་ན། མཚམས་བུ་ཆུང་ཡིན་ན་དཀྱིལ་འཁོར་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། གཞི་འགྲེལ་ལས་མཚམས་བུ་ཆུང་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་པ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དཀྱིལ་འཁོར་པ་ཡིན་ན་མཚམས་བུ་ཆུང་ཡིན་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། གཡོགས་པ་གཅིག་གིས་གཡོགས་ཤིང་རྩིག་རྒྱུད་གཅིག་གིས་བསྐོར་བའི་ཁང་པ་གཅིག་ལའང་དཀྱིལ་འཁོར་པ་དུ་མ་རུང་ལ། ཁང་པ་གཅིག་གི་ནང་དུ་མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་པར་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། དཀྱིལ་འཁོར་པའི་ཚད་ནི་གནས་གང་དུ་དགེ་སློང་བཞི་བཅུའི་གདིང་བ་ཤོང་བ་ལ། ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་ཤིང་། སྔགས་ཆོག་ལས་ཀྱང་། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་བགྱིད་ལགས་ཏེ། ཞེས་ཐ་དད་དུ་གསུངས་སོ། །འོ་ན་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བཅད་པ་ལ་ལས་ལོགས་པ་མ་གསུངས་པས་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། མཚམས་བུ་ཆུང་མ་ཡིན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་པ་ལ་ནི་དགེ་འདུན་རང་རང་ཇི་ལྟར་བཞེད་པའི་ནང་མཚམས་དེར་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བགྱིས་པས་དོན་དེ་འགྲུབ་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ནི་མཚམས་སྔ་མ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་མི་དགོས་ཏེ། མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་དུ་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་བཟུང་བ་མ་བཏང་ན། དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་བྱེད་པར་བཤད་པ་དང་། དགེ་སློང་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་འོངས་པ་ན། དཀྱིལ་འཁོར་པར་དགག་དབྱེ་བ་སོགས་བཤད་པས་སོ། །མི་འབྲལ་ཞེས་པས་ལས་གཅིག་བསྟན་ཏེ། མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་དུ་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་ 22-4-6a བ་སྦྱིན་པའོ། །སྨྱོས་དང་ཞེས་པས། དགེ་སློང་སྨྱོས་པ་ལས་མ་འདུས་ཀྱང་མི་མཐུན་པར་མི་འགྱུར་བ་སྦྱིན་པ་དང་། དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ་དང་། དབྱར་གྱི་གནས་མལ་སྟོབས་པ་ལ་བསྐོ་བ་དང་། རུང་ཁང་ལ་བློ་མཐུན་པར

【現代漢語翻譯】『Sum po dang』（སུམ་པོ་དང་།）, that is an inaccurate translation, because if it were so, it would lead to one hundred and two karmas. The separation of 『Dul ba Lha』s（དུལ་བ་ལྷས་）』 boundary, small boundary, and mandala is due to differing philosophical tenets,' it is said. This is not reasonable, because both 『One Hundred and One Karmas』 and 『Extensive Commentary』 state in the root text: 『Place and boundary are the three（གནས་དང་མཚམས་ནི་གསུམ་པོ་དང་།）,』 and in the commentary: 『The mandala boundary, the great boundary, and the small boundary should be requested, and the two karmas should be separated.』 Therefore, the translation is not inaccurate, because the sutra and commentary have three distinct boundaries to enumerate. The fault of undermining the fixed number of karmas is also not a problem, because the 『Extensive Commentary』 also indicates one karma by saying, 『The boundary is the three.』 If it were not so, and it showed 『the two,』 and these two were enumerated separately, then the fault of leading to one hundred and two karmas would still remain. In short, if it is a small boundary, then it is necessarily a mandala, because the basic commentary states, 『The small boundary is the mandala.』 If it is a mandala, it is not necessarily a small boundary, because multiple mandalas can be in one house covered by one covering and surrounded by one wall, but it is not stated that a small boundary is established within one house. The measurement of a mandala is the place where the cushions of forty monks can fit, as stated in the 『Lung Zhu Ba』（ལུང་ཞུ་བ་）, and in the mantra ritual, it is also said, 『Having established a small boundary, we agree on the mandala,』 thus distinguishing them. If there is no separate karma mentioned for establishing a mandala, then how should it be done? For a mandala that is not a small boundary, the Sangha agrees on the place of confession within the boundary as each individual monk wishes, and that purpose is accomplished. For that, it is not necessary to make the previous boundary flexible, because it is said that agreeing on the mandala is done if other monks within the great boundary do not relinquish what they have taken, and it is also said that if quarrelsome monks come, there are exclusions for the mandala. 『Mi dral』（མི་འབྲལ་） indicates one karma, which is granting permission not to be separated from the robes within the great boundary. 『Smayos dang』（སྨྱོས་དང་） indicates granting that a monk who is insane does not become discordant even if he is not assembled, appointing a monk to perform exclusions for the Sangha during the summer retreat, appointing someone to strengthen the summer residence, and agreeing on a suitable room.

【English Translation】 'Sum po dang' (སུམ་པོ་དང་།), that is an inaccurate translation, because if it were so, it would lead to one hundred and two karmas. The separation of 'Dul ba Lha's' (དུལ་བ་ལྷས་) boundary, small boundary, and mandala is due to differing philosophical tenets,' it is said. This is not reasonable, because both 'One Hundred and One Karmas' and 'Extensive Commentary' state in the root text: 'Place and boundary are the three (གནས་དང་མཚམས་ནི་གསུམ་པོ་དང་།),' and in the commentary: 'The mandala boundary, the great boundary, and the small boundary should be requested, and the two karmas should be separated.' Therefore, the translation is not inaccurate, because the sutra and commentary have three distinct boundaries to enumerate. The fault of undermining the fixed number of karmas is also not a problem, because the 'Extensive Commentary' also indicates one karma by saying, 'The boundary is the three.' If it were not so, and it showed 'the two,' and these two were enumerated separately, then the fault of leading to one hundred and two karmas would still remain. In short, if it is a small boundary, then it is necessarily a mandala, because the basic commentary states, 'The small boundary is the mandala.' If it is a mandala, it is not necessarily a small boundary, because multiple mandalas can be in one house covered by one covering and surrounded by one wall, but it is not stated that a small boundary is established within one house. The measurement of a mandala is the place where the cushions of forty monks can fit, as stated in the 'Lung Zhu Ba' (ལུང་ཞུ་བ་), and in the mantra ritual, it is also said, 'Having established a small boundary, we agree on the mandala,' thus distinguishing them. If there is no separate karma mentioned for establishing a mandala, then how should it be done? For a mandala that is not a small boundary, the Sangha agrees on the place of confession within the boundary as each individual monk wishes, and that purpose is accomplished. For that, it is not necessary to make the previous boundary flexible, because it is said that agreeing on the mandala is done if other monks within the great boundary do not relinquish what they have taken, and it is also said that if quarrelsome monks come, there are exclusions for the mandala. 'Mi dral' (མི་འབྲལ་) indicates one karma, which is granting permission not to be separated from the robes within the great boundary. 'Smayos dang' (སྨྱོས་དང་) indicates granting that a monk who is insane does not become discordant even if he is not assembled, appointing a monk to perform exclusions for the Sangha during the summer retreat, appointing someone to strengthen the summer residence, and agreeing on a suitable room.

་བྱ་བ་དང་། སྲ་རྐྱང་ལ་བློ་མཐུན་པར་བྱ་བ་དང་། དེ་གདིང་བའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ་དང་། སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ལྟ་པ་བསྐོ་བ་དང་། ལག་གི་བླ་བསྐོ་བ་དང་། གནས་ཁང་བསྐོ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཞེས་པས་ལས་བཅུ་གཉིས་བསྟན་ཏེ། སྡོམ་ནི། གནས་ཁང་ཟས་ལ་བསྐོ་བ་དང་། །ཐུག་པ་བག་ཆོས་འབྲིམ་པ་དང་། །ཕྲན་ཚེགས་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་དང་། །སྣོད་སྤྱད་འགྲུབ་དང་གོས་དང་ནི། །དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་སྦེད་དང་འགྱེད། །མངག་གཞུག་པ་དང་མཛེས་འཆོས་སོ། །ཞེས་པའི་བསྐོ་ལས་བཅུ་གཉིས་དང་། དགེ་འདུན་ལ་རྩོད་པ་བྱུང་བ་ལ་མངོན་སུམ་གྱི་གཟུ་བོ་བསྐོ་བ་དང་། དེས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་གསལ་བ་བསྐོ་བ་དང་། དེས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་གསལ་བའི་ཡང་གསལ་བ་བསྐོ་བ་དང་། གཉིས་ཡོད་ཀྱང་གཅིག་ཏུ་བགྲང་། དེ་དག་གིས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་རྩོད་པ་སྦེད་པ་བསྐོ་བ་དང་། རྩོད་པ་བྱུང་བའི་ཚེ་ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པའི་གང་ཟག་བསྐོ་བ་དང་ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་བརྟེན་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་གཉིས་དང་། དགེ་སློང་གི་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་ཆོས་མ་ཡིན་པ་རྣམ་པ་མང་པོ་གླེང་བའི་གང་ཟག་བསྐོ་བ་དང་། རྒན་པོ་དང་ནད་པ་ལ་སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། སྟན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་བྲིམ་པའི་གང་ཟག་བསྐོ་བ་དང་། སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེ་མ་དད་པར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དང་། དགེ་སློང་མ་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སོ་སོར་གོ་བར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་བསྐོ་བ་དང་། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་དང་། ནགས་མྱུལ་བའི་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་དང་། དགེ་སློང་གནས་ཕྱུང་ལ་དགེ་སློང་མས་ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་ 22-4-6b དང་། དགེ་སློང་མ་འཁོར་སྐྱོང་ནུས་པ་ལ་འཁོར་དང་འཁོར་མང་པོ་འཇོག་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་རྒན་པོ་དང་། ནད་པ་ལ་འཁར་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། རྒན་པོ་དང་ན་བ་ལ་དྲྭ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་པ་གཉིས་ཀྱི་རྙེད་པ་གཅིག་ཏུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་གྱི་ལས་དང་། དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་འགའ་ཞིག་ལ་བུ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་གནང་བ་བྱིན་པ་དང་། མུ་གེ་བྱུང་བའི་ཚེ་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་འབྲེལ་བའི་གནང་བ་བྱིན་པ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཚེ། དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་ཞག་བཞི་བཅུ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་བའི་གནང་བ་བྱིན་པ་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་གསོལ་བ་དང་། བཞིའི་ལས་སུམ་ཅུ་ནི། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་འདོད་པ་ལ་ཟླ་བ་བཞིའི་བར་དུ་མཁན་པོས་སྦྱར་བའི་གོས་ཀྱིས་གནས་པ་བྱིན་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་པ་དང་མཚམས་པོ་ཆེ་དང་མཚམས་བ

【現代漢語翻譯】還有，委任工作者，委任堅定者，委任分配床鋪的比丘，委任負責監督的比丘，委任執事，委任住所等等。』這表明了十二種工作。總結如下：『住所、食物的委任，粥、糕點的分配，零星物品的分配，器皿的完成，衣服，夏季的大布的隱藏和分發，派遣人員，以及裝飾。』這是十二種委任工作。如果僧團發生爭執，委任現前的調解人；如果他不能平息爭端，則委任澄清者；如果他不能平息爭端，則委任澄清者的澄清者（雖然有兩個，但算作一個）。如果他們都不能平息爭端，則委任隱藏爭端者。爭端發生時，委任分配籌碼的人，以及給予房屋和大型房屋支撐的兩種工作。對於驅逐比丘，委任談論比丘非法的各種事情的人。給予年老和生病者不離袈裟的許可，給予坐墊的許可，委任分配無主缽的人。對於不相信普通人的比丘，以及比丘尼，委任分別告知在家人的那個人。委任比丘尼的導師，委任森林巡邏者的導師。對於被逐出寺院的比丘，給予比丘尼不敬拜的戒律。給予能夠照顧僧團的比丘尼安置僧團和眾多僧團的許可。給予年老和生病的比丘手杖的許可，給予年老和生病者網的許可。爲了使兩個不同的寺院的收入合二為一而進行的工作，給予比丘尼學習的戒律，給予梵行近住的戒律，給予一些比丘尼與兒子同睡的許可，饑荒發生時，給予比丘尼與親屬聯繫的許可。承諾安居時，爲了僧團的利益，給予他們離開四十日結界的許可。第三是祈請，第四是三十種工作：使比丘和比丘尼受具足戒，對於想要出家的外道，給予他們在四個月內穿著由堪布給予的衣服居住的許可，曼荼羅者、大結界和結界

【English Translation】 Also, appointing workers, appointing those who are steadfast, appointing monks who distribute beds, appointing monks who oversee, appointing stewards, appointing residences, and so on.』 This indicates twelve tasks. The summary is: 『Appointing residences and food, distributing porridge and cakes, distributing miscellaneous items, completing utensils, clothes, hiding and distributing the large summer cloth, dispatching personnel, and decorations.』 These are the twelve appointing tasks. If there is a dispute in the Sangha, appointing a present mediator; if he cannot pacify the dispute, then appointing a clarifier; if he cannot pacify the dispute, then appointing a clarifier of the clarifier (although there are two, they are counted as one). If none of them can pacify the dispute, then appointing a concealer of the dispute. When a dispute arises, appointing the person who distributes the counting chips, and the two tasks of giving support to houses and large houses. For expelling a monk, appointing the person who talks about various things that are not Dharma for the monk. Giving permission to the old and sick not to be separated from the robes, giving permission for cushions, appointing the person who distributes ownerless bowls. For monks who do not believe in ordinary people, and for nuns, appointing that person to inform the householders separately. Appointing the teacher of the nuns, appointing the teacher of the forest patrol. For a monk who has been expelled from the monastery, giving the precept that nuns should not worship. Giving permission to nuns who are able to take care of the Sangha to establish Sanghas and many Sanghas. Giving permission for canes to old and sick monks, giving permission for nets to the old and sick. The work for unifying the income of two different monasteries, giving the precepts of learning to the nuns, giving the precepts of celibate residence, giving permission to some nuns to sleep with their sons, giving permission to nuns to contact relatives when famine occurs. When promising to stay in retreat, for the benefit of the Sangha, giving them permission to leave the forty-day boundary. The third is the request, and the fourth is the thirty tasks: giving full ordination to monks and nuns, for heretics who want to be ordained, giving them permission to live for four months wearing clothes given by the Khenpo, Mandala practitioners, great boundaries, and boundaries.

ུ་ཆུང་དགྲོལ་བའི་ལས་གསུམ་གཅིག་ཏུ་བགྲང་བ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་བཟོད་པའི་ལས་བྱས་པ་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་དང་། མཐུན་པ་ཐོབ་པ་ལ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པ་དང་། བདུན་པོ་དང་ཞེས་པས་ལས་གཉིས་བསྟན་ཏེ། ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བདུན་པོ་བྱ་བའི་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་དང་། གནས་ཕྱུང་གསུམ་པོ་ལ་བཟོད་པ་བྱ་བའི་གསོལ་དང་བཞིའི་ལས་དང་གཉིས་སོ། །འདིར་ནན་ཏུར་བདུན་ནི། བསྡིགས་སྨད་བསྐྲད་དང་། ཕྱིར་འགྱེད་བཞི་དང་། མ་མཐོང་གནས་དབྱུང་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་གནས་དབྱུང་། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་སྟེ་གསུམ་པོ་གཅིག་ཏུ་བགྲང་བ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་རྣམས་སོ། །བརྒྱད་དང་ཞེས་པས་ལས་བརྒྱད་ 22-4-7a བསྟན་ཏེ། སྤོ་བ་དང་། མགུ་བ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་དང་། གཞི་ནས་མགུ་བ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་པའི་སྤོ་བ་དང་། མགུ་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་དབྱུང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་ལས་རྣམས་སོ། །དྲན་པས་འདུལ་བར་འོས་པ་ལ་དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བར་འོས་པ་ལ་མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་དུ་གཞུག་པར་འོས་པ་ལ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་དུ་གཞུག་པ་སྦྱིན་པ་དང་། བསྒོ་བར་བྱ་བ་རྣམས་དང་ནི། ཞེས་པས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་དང་བཅས་པ་ལས་བཅུ་གཅིག་བསྟན་ཏེ། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་བཅུ་དང་། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་དང་བཅུ་གཅིག་གོ །ཕམ་པ་འཆབ་མེད་དག་བྱེད་དུ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་སྡོམ་གཉིས་པས་བསྟན་པའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་ངོས་བཟུང་བ་ནི། དང་པོ་དྲི་ལན་གཉིས་ཏེ། དྲི་བ་དང་ལན་ནོ། །དང་པོ་ནི། གསང་སྟེ་སྟོན་པས་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲི་བ། ལས་བྱེད་པས་ནང་དུ་དྲི་བ་དང་བསྐོ་བའི་ལས་སུམ་ཅུ་སོ་ལྔ་ལ་སྤྲོ་བ་དྲི་དགོས་ཏེ། དཔེར་ན་གསང་སྟེ་སྟོན་པར་སྤྲོའམ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། དགེ་འདུན་གསོ་སྦྱོང་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལམ་ཞེས་དྲི་བ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ལན་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ཚེ་ལྷུང་བཟེད་མི་ཆུང་ངམ་ཞེས་དྲིས་པའི་ཚེ་ལྷུང་བཟེད་བཟང་ངོ་ཞེས་ལན་གདབ་པ་དང་། སྤྲོ་བ་དྲིས་པའི་ཚེ་སྤྲོ་ལགས་ཞེས་ལན་གདབ་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཞུས་ལན་ནི་དགེ་འདུན་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་ཞུ་བ་དང་། གསང་སྟོན་གྱིས་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བ་དང་། དེའི་ལན་དུ་གལ་ཏེ་ཡོངས་སུ་དག་ནའོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་གསོལ་བ་གདབ་པ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་མཁན་པོ་ཉིད་དུ་ཕྱོགས་པས་ལས་བྱེད་པ་དང་གསང་སྟོན་ཏེ་སྟོན་པ་དང་ཁ་བསྐོང་བར་ 22-4-7b འོས་པའི་ཁ་བསྐོང་གི་དགེ་སློང་ལ་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། སྦྱིན་པའི་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་གདབ་པ་དང་། གནས་བརྟ

【現代漢語翻譯】將驅逐小沙彌的三種行為合為一體，對於驅逐出境的行為，給予相應的寬恕；對於獲得相應寬恕的行為，給予相應的布薩；『七種』表示兩種行為，即進行七種呵責行為的祈請和四種行為，以及對三種驅逐行為給予寬恕的祈請和四種行為，共兩種行為。這裡的七種呵責是：恐嚇、辱罵、驅逐，以及四種『逐出』，即不理睬、驅逐出境，以及永久驅逐出境。將不聽從勸誡而被驅逐出境的三種行為合為一體，以及停止布薩的呵責，和停止羯磨的呵責等。『八種』表示八種行為，即：轉移、歡喜、從根本上轉移、從根本上歡喜、再次從根本上恢復的轉移和歡喜，以及從僧團中驅逐和堅固驅逐的行為。對於應該以憶念調伏者，給予憶念調伏；對於應該以不癡調伏者，給予不癡調伏；對於應該追究其本質者，給予追究其本質；『應該訓誡者』等表示包括沙彌還俗在內的十一種行為，即十種源於訓誡的行為，以及沙彌還俗，共十一種。對於犯戒后坦白懺悔者，通過祈請和四種行為給予學處。第二，確定通過兩種戒律所表示的行為數量，首先是問答兩種，即提問和回答。首先是：秘密宣說者私下詢問障礙，羯磨者在內部提問，對於三十五種羯磨需要詢問是否樂意，例如詢問是否樂意秘密宣說等，以及詢問是否願意向僧團獻上布薩等。第二是回答：在受比丘戒時，如果詢問缽是否太小，回答說缽很好等，以及詢問是否樂意時，回答說樂意等。第二是請求和回答，即向僧團請求出家，以及秘密宣說者請求進入內部，以及回答說如果完全清凈就可以等。第三是祈請，即在受比丘戒時，由堪布親自向羯磨者和秘密宣說者，以及適合補充的補充比丘祈請，以及對於所有佈施的行為，祈請三次，以及長老。 Counting the three actions of expelling a junior monk as one, giving corresponding forgiveness for the action of expulsion; giving corresponding Posadha for the action of obtaining corresponding forgiveness; 'seven' indicates two actions, namely the request for performing the seven actions of censure and the four actions, and the request for giving forgiveness for the three actions of expulsion and the four actions, a total of two actions. The seven censures here are: intimidation, insult, expulsion, and the four 'expulsions', namely ignoring, expulsion from the premises, and permanent expulsion from the premises. Counting the three actions of expelling those who do not listen to advice as one, as well as the censure of stopping Posadha, and the censure of stopping Karma, etc. 'Eight' indicates eight actions, namely: transfer, joy, fundamental transfer, fundamental joy, transfer and joy of re-establishing from the root, as well as the actions of expelling from the Sangha and solid expulsion. For those who should be tamed with mindfulness, give taming with mindfulness; for those who should be tamed with non-delusion, give taming with non-delusion; for those who should have their essence investigated, give investigating their essence; 'those who should be instructed' etc. indicates eleven actions including the renunciation of a novice monk, namely ten actions originating from instruction, and the renunciation of a novice monk, a total of eleven. For those who confess their transgressions, give training through requests and four actions. Second, determining the number of actions indicated by the two vows, first are the two types of questions and answers, namely questions and answers. First is: the secret proclaimer secretly asks about obstacles, the Karma performer asks internally, and for the thirty-five Karmas, it is necessary to ask whether they are willing, such as asking whether they are willing to proclaim secretly, etc., and asking whether they are willing to offer Posadha to the Sangha, etc. Second is the answer: when taking the Bhikshu vows, if asked whether the bowl is too small, answer that the bowl is good, etc., and when asked whether they are willing, answer that they are willing, etc. Second is the request and answer, namely requesting to ordain in the Sangha, and the secret proclaimer requesting to enter the interior, and the answer saying that if it is completely pure, then it is possible, etc. Third is the request, namely when taking the Bhikshu vows, the Abbot personally requests the Karma performer and the secret proclaimer, as well as the supplementary Bhikshus who are suitable for supplementing, and for all actions of giving, request three times, as well as the elders.

【English Translation】 Counting the three actions of expelling a junior monk as one, giving corresponding forgiveness for the action of expulsion; giving corresponding Posadha for the action of obtaining corresponding forgiveness; 'seven' indicates two actions, namely the request for performing the seven actions of censure and the four actions, and the request for giving forgiveness for the three actions of expulsion and the four actions, a total of two actions. The seven censures here are: intimidation, insult, expulsion, and the four 'expulsions', namely ignoring, expulsion from the premises, and permanent expulsion from the premises. Counting the three actions of expelling those who do not listen to advice as one, as well as the censure of stopping Posadha, and the censure of stopping Karma, etc. 'Eight' indicates eight actions, namely: transfer, joy, fundamental transfer, fundamental joy, transfer and joy of re-establishing from the root, as well as the actions of expelling from the Sangha and solid expulsion. For those who should be tamed with mindfulness, give taming with mindfulness; for those who should be tamed with non-delusion, give taming with non-delusion; for those who should have their essence investigated, give investigating their essence; 'those who should be instructed' etc. indicates eleven actions including the renunciation of a novice monk, namely ten actions originating from instruction, and the renunciation of a novice monk, a total of eleven. For those who confess their transgressions, give training through requests and four actions. Second, determining the number of actions indicated by the two vows, first are the two types of questions and answers, namely questions and answers. First is: the secret proclaimer secretly asks about obstacles, the Karma performer asks internally, and for the thirty-five Karmas, it is necessary to ask whether they are willing, such as asking whether they are willing to proclaim secretly, etc., and asking whether they are willing to offer Posadha to the Sangha, etc. Second is the answer: when taking the Bhikshu vows, if asked whether the bowl is too small, answer that the bowl is good, etc., and when asked whether they are willing, answer that they are willing, etc. Second is the request and answer, namely requesting to ordain in the Sangha, and the secret proclaimer requesting to enter the interior, and the answer saying that if it is completely pure, then it is possible, etc. Third is the request, namely when taking the Bhikshu vows, the Abbot personally requests the Karma performer and the secret proclaimer, as well as the supplementary Bhikshus who are suitable for supplementing, and for all actions of giving, request three times, as well as the elders.

ན་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པར་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་དང་ལྷའི་ཕྱིར་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་རེ་བཀླག་པར་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་གིས་གདུགས་ཚོད་ལ་སྤྱན་འདྲེན་པར་གསོལ་བ་གདབ་པ་ལྟ་བུའོ། །བཞི་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ཚེ་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་། དེའི་རྒྱུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྔ་པ་བརྗོད་པའི་ལས་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ཚེ་གྲིབ་ཚོད་བརྗོད་པ་དང་། གདམས་ངག་བརྗོད་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་གསོ་སྦྱོང་དང་སྤོ་བའི་འདས་འབྱུང་འགྱུར་གྱི་ཉི་མ་བརྗོད་པ་དང་། འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་བརྗོད་པ་དང་། དབྱར་གནས་པར་མི་ནུས་པས་གནས་མལ་མི་གནོད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཁྱིམ་དུ་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་ལ་བརྗོད་བཅས་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། སྐབས་ཕྱེ་ནས་མི་སྙེན་པ་ལ་ཕུར་བཅས་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། ལྟ་བ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པ་ལོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །དྲུག་པ་བཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ནི། བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལས་ཐམས་ཅད་དང་། གནས་ཕྱུང་ནན་ཏུར་སོགས་ལ་བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ལ་སྔོན་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་གང་ཟག་གིས་བཞམས་བསྒོ་བྱེད་པའོ། །བདུན་པ་འབུལ་ལེན་ནི། ལས་བྱེད་པའི་ཚེ་འདུན་པ་འབུལ་བ་དང་། ལེན་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཡོངས་དག་འབུལ་བ་དང་ལེན་པ་དང་། དགག་དབྱེའི་ཚེ་དགག་དབྱེ་འབུལ་བ་དང་ལེན་པ་དང་། རྩོད་པ་སྦེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་གནས་བརྟེན་དང་བཅས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་ 22-4-8a བཅས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་བ་དང་། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་འབུལ་བ་དང་། གནས་བརྟན་མཐུ་ལྡན་ལ་འབུལ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །བརྒྱད་པ་མཐོལ་བཤགས་ལ། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ལ་ལས་གྲལ་དེ་ཉིད་དུ་སྟན་ལ་འདུག་བཞིན་དུ་བདག་ལ་བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་འདི་བྱུང་ངོ་ཞེས་མཐོལ་བ་དང་། ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་དྲུག་ཡན་ཆད་ལ་བཤགས་པ་དང་། ཡང་བ་བཞི་ཡན་ཆད་ལ་བཤགས་པ་དང་། ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ལྔ་ཡན་ཆད་ལ་བཤགས་པ་དང་། དགེ་འདུན་མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་བའི་ཉེས་པ་རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུས་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་གཅིག་གིས་དུས་མའི་ཉེས་པ་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །དགུ་པ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཆོ་ག་ནི། དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་ལན་གསུམ་དུ་བཟླས་པའོ། །བཅུ་པ་དགག་དབྱེ་ནི། བཞིའི་དགག་དབྱེ་ཚོགས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་སྤྱིར་བཏང་བ་དང་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའི་དགག་དབྱེའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་གསོ་སྦྱོང་ལ། གསོལ་བའི་ལས་ནི་ལས་དངོས་ཡིན་ཅིང་། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་

【現代漢語翻譯】例如，請求背誦《別解脫經》（Pratimoksha Sutra），請求僧團爲了寺院的住持和天神而誦讀偈頌，以及請求施主引導遮陽傘等。第四，加持：受比丘戒時，加持三法衣，以及加持其材料，加持缽，加持禪房，爲了僧團而加持時間，加持布薩，以及加持解制等。第五，陳述之業：受比丘戒時，陳述影子時間，陳述教誡，向僧團陳述布薩和遷單的過去、現在、未來之日，陳述意樂和清凈，因為不能安居而爲了住所不受損害而在家陳述事務，對於不分開場合的情況，用陳述和合進行陳述，分開場合而不親近時，用橛和合進行陳述，以及向僧團陳述見解等。第六，勸諭教誡：所有勸誡之業，以及對於驅逐出境等，事先由僧團委派的人對要執行的對象進行勸諭教誡。第七，奉獻和領受：在作羯磨時，奉獻意樂和領受意樂，在布薩時，奉獻清凈和領受清凈，在解制時，奉獻解制和領受解制，以及隱瞞爭端的比丘向長老和具別解脫戒的僧團奉獻，向持律者奉獻，向具神通的長老奉獻等等。第八，懺悔：對於因勸誡而產生的罪過，在羯磨的行列中坐在座位上時，坦白說『我犯了因勸誡而產生的這個罪過』，對於墮罪中的重罪，懺悔六次以上，對於輕罪，懺悔四次以上，對於僧殘罪中的重罪，懺悔五次以上，對於與整個僧團相關的過失，用草墊等方式進行補救，其中一人坦白並懺悔時節性的罪過等等。第九，承諾安居之儀軌：在比丘面前唸誦三次。第十，解制：四種解制，僧團的解制，一般的解制和特別指定的解制。第十一，布薩：祈請之業是實際的羯磨，在一百零一種羯磨中。

【English Translation】 For example, requesting the recitation of the Pratimoksha Sutra, requesting the Sangha to recite verses for the sake of the abbot of the monastery and the deities, and requesting the patron to guide the parasol, etc. Fourth, blessing: At the time of receiving the Bhikshu vows, blessing the three Dharma robes, and blessing their materials, blessing the alms bowl, blessing the meditation room, blessing the time for the sake of the Sangha, blessing the Uposatha, and blessing the Pravāraṇā, etc. Fifth, the act of stating: At the time of receiving the Bhikshu vows, stating the shadow time, stating the precepts, stating to the Sangha the past, present, and future days of the Uposatha and the transfer of residence, stating intention and purity, stating affairs at home in order to prevent damage to the residence because one cannot dwell in retreat, for situations where the occasion is not separated, stating with statement and combination, when separating the occasion and not approaching, stating with peg combination, and stating views to the Sangha, etc. Sixth, advising and admonishing: All acts of advising, and for expulsion from the territory, etc., the person appointed by the Sangha in advance advises and admonishes the object to be executed. Seventh, offering and receiving: When performing Karma, offering intention and receiving intention, during Uposatha, offering purity and receiving purity, during Pravāraṇā, offering Pravāraṇā and receiving Pravāraṇā, and a Bhikshu concealing a dispute offers to the elders and the Sangha with Pratimoksha vows, offers to the Vinaya holder, offers to the elder with supernatural powers, etc. Eighth, confession: For the transgressions arising from admonishment, while sitting on the seat in the row of Karma, confessing 'I have committed this transgression arising from admonishment', for serious offenses among the Patayantika, confessing six times or more, for minor offenses, confessing four times or more, for serious offenses among the Sanghavasesa, confessing five times or more, for faults related to the entire Sangha, rectifying with a grass mat, etc., when one person confesses and repents of seasonal offenses, etc. Ninth, the ritual of promising to dwell in retreat: Reciting three times in front of the Bhikshu. Tenth, Pravāraṇā: Four kinds of Pravāraṇā, the Sangha's Pravāraṇā, general Pravāraṇā and specially designated Pravāraṇā. Eleventh, Uposatha: The act of requesting is the actual Karma, among the one hundred and one Karmas.

འདུས་ལ། ལས་དངོས་མ་ཡིན་པ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་ལྔ་དང་། མདོར་བསྡུས་པའི་གསོ་སྦྱོང་། སེམས་བསྡུས་པའི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །བཅུ་གཉིས་པ་གོ་བར་བྱ་བ་ལ། དགེ་ཚུལ་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་བསྒོ་བའི་ལས་བྱེད་པ་ནི། ཁྱེད་ལ་གསོལ་བའི་ལས་བྱས་སོ་ལྟ་བ་འདི་ཐོང་ཞིག་ཅེས་སོགས་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། ཁྱིམ་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པ་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། རྙེད་པ་བགོད་པ་ན། དེང་རྙེད་པ་བགོད་པར་འགྱུར་གྱི་ཁྱེད་ཅག་གིས་ཚོགས་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་སྡིག་ཅན་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སོ་སོར་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། སྲ་རྐྱང་འདིངས་པར་འགྱུར་གྱི་ཆོས་གོས་རྣམས་ཕྱུང་ཞིག་ཅེས་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ངོ་ཞེས་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། བདག་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་གྱི་ 22-4-8b ཁྱེད་ཅག་རང་རང་གིས་ཆོས་གོས་རྣམས་བྱིན་གྱིས་རློབས་ཤིག་ཅེས་གོ་བར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་ནི། བསྐོས་པས་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའོ། །བཅུ་བཞི་པ་སྡིགས་པ་དང་། གཟེངས་བསྟོད་པ་ནི། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་དབྱུང་བ་ན། གསོལ་བ་དང་ལས་བརྗོད་དང་པོའི་བར་དུ་སྡིགས་པ་དང་། བརྗོད་པ་ཟིན་མ་ཐག་གཟེངས་བསྟོད་པའོ། །བཅོ་ལྔ་པ་གཏོང་ལེན་ནི། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པའི་ཚེ། འཐབ་དཀྲོལ་འོང་བས་འཇིགས་ན་གཏོང་བ་དང་། འཇིགས་པ་དང་བྲལ་ན་ལེན་པའོ། །བཅུ་དྲུག་པ་བྲིམ་སྟབས་ནི། ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་བྲིམ་པ་དང་། ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པའི་རྣམ་གྲངས་མང་པོ་གསུངས་པ་རྣམས་དང་། གནས་མལ་གྱི་གཞི་བསྟབས་པ་དང་། གནས་མལ་བསྟབས་པའོ། །འདི་དག་ལ་དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་བའི་གང་ཟག་གི་ལས་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལས་དེ་ཆགས་པ་ལ་དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་མི་དགོས་ཀྱང་རྒྱུ་དགེ་འདུན་ལས་བྱུང་བའམ་འབྲས་བུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བ་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྡོམ་གསུམ་པས་བསྡུས་པའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་བསྟན་པ་ལ། དང་པོ་དྲིས་ལན་ནི། མཁན་པོས་བར་ཆད་དྲི་བ་དང་། ཞུ་བའི་དགེ་སློང་གིས་མཁན་པོ་ལ་དག་གམ་ཞེས་དྲི་བ་དང་། གཙུག་ཕུད་བྲེག་གམ་ཞེས་དྲི་བ་དང་། གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པས་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་དྲི་བ་དང་། ཐོབ་པའི་དུས་ཚོད་དང་། མཁན་སློབ་དང་། སྡེ་པ་སོགས་དྲི་བ་དང་། དེའི་ལན་འདེབས་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་སྦྱིན་བླང་ལ། དགེ་བསྙེན་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། བླང་བ་དང་། མཁན་པོས་གོས་ངུར་མིག་སྦྱིན་པ་དང་བླང་བ་སོགས་སོ། །གསུམ་པ་ཞུ་ལན་ལ། སྙུན་ཞུ་བ་དང་། བྱ་བ་ཞུ་བ་དང་། དགོས་བྱེད་ཀྱི་དབང་གི་འགྲོ་བ་ཞུ་བ་ལན་དང་བཅས་པ་རྣམས་སོ། །བཞི་པ་གསོལ་གདབ་ལ། མཁན་པོར་གསོལ་བ་གདབ་པ་གནས་སུ་གསོལ་བ་ 22-4-9a གདབ་པ། དགེ་སློང་ལ་ཆོས་སྨྲ་བར་གསོལ་བ་གདབ

【現代漢語翻譯】關於僧團事務，有五種非直接的羯磨：誦戒本；簡略的布薩；攝心的布薩。第十二，應知事項包括：爲了防止沙彌捨棄惡見，進行勸誡羯磨，例如：『已為你作勸請羯磨，捨棄此見』等應知事項；對在家眾倒覆缽；分配所得時，『今日將分配所得，你們應供養僧團』等應知事項；比丘和比丘尼應分別告知罪人；『將鋪設堅硬之物，取出法衣』等應知事項；『已鋪設堅硬之物』等應知事項；『我將取出堅硬之物，你們各自加持法衣』等應知事項。第十三，鋪設堅硬之物：通過羯磨，三次宣說儀軌。第十四，呵責與讚揚：從僧團中驅逐剩餘者時，在祈請和第一次羯磨陳述之間進行呵責，陳述完畢后立即進行讚揚。第十五，舍與取：使用墊子時，如果害怕發生爭鬥則捨棄，如果沒有恐懼則取用。第十六，分配方式：分配無關聯的缽，以及講述分配木杖的多種方式，還有安排住所的基礎，以及安排住所。這些被稱為與僧團相關的個人事務，即使這些事務的形成不需要僧團的同意，但其原因要麼源於僧團，要麼是爲了僧團的利益而做。爲了展示三律儀所包含的羯磨環節，首先是問答：堪布詢問障礙，求法的比丘問堪布是否清凈，是否剃除頭髮，以及詢問突發事件的戒律，還有獲得的時間，以及堪布和阿阇黎，僧團等問題，以及對這些問題的回答。第二是給予和接受：給予在家男女的戒律，給予沙彌男女的戒律，以及接受，堪布給予壞色衣並接受等。第三是請求和回答：請求疾病，請求事務，以及因需要而請求允許外出，並附帶回答。第四是祈請：向堪布祈請，向處所祈請，向比丘祈請說法。

【English Translation】 Regarding Sangha affairs, there are five indirect karmas: reciting the Pratimoksha Sutra; the abbreviated Posadha; the mind-collecting Posadha. Twelfth, matters to be understood include: in order to prevent the Shramanera from abandoning wrong views, performing the admonishment karma, such as: 'The admonishment karma has been done for you, abandon this view,' etc., are matters to be understood; overturning the bowl for laypeople; when distributing gains, 'Today the gains will be distributed, you should offer to the Sangha,' etc., are matters to be understood; Bhikshus and Bhikshunis should separately inform sinners; 'The hard thing will be laid out, take out the Dharma robes,' etc., are matters to be understood; 'The hard thing has been laid out,' etc., are matters to be understood; 'I will take out the hard thing, you each bless the Dharma robes,' etc., are matters to be understood. Thirteenth, laying out the hard thing: through karma, reciting the ritual three times. Fourteenth, rebuke and praise: when expelling the remaining ones from the Sangha, rebuke is performed between the request and the first karma statement, and praise is performed immediately after the statement is completed. Fifteenth, giving and taking: when using a cushion, if there is fear of fighting, then give it up, and if there is no fear, then take it. Sixteenth, distribution methods: distributing unrelated bowls, and describing the various ways of distributing wooden sticks, as well as the basis for arranging dwellings, and arranging dwellings. These are called personal affairs related to the Sangha, and even if the formation of these affairs does not require the consent of the Sangha, its cause either originates from the Sangha, or it is done for the benefit of the Sangha. In order to show the karma links contained in the three vows, the first is questions and answers: the Abbot asks about obstacles, the Bhikshu requesting Dharma asks the Abbot whether he is pure, whether he has shaved his hair, and asks about the precepts for sudden events, as well as the time of obtaining, and the Abbot and Acharya, Sangha, etc., and the answers to these questions. The second is giving and receiving: giving the vows of lay men and women, giving the vows of Shramanera men and women, and receiving, the Abbot giving the kasaya robe and receiving, etc. The third is requests and answers: requesting for illness, requesting for affairs, and requesting permission to go out due to need, with answers attached. The fourth is supplication: supplicating to the Abbot, supplicating to the place, supplicating to the Bhikshu to speak Dharma.

་པ། སྦྱིན་བདག་གིས་གདུགས་ཚོད་ལ་སྤྱན་འདྲེན་པའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་གདབ་པ། ལྷག་པོར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་གདབ་པ་རྣམས་སོ། །ལྔ་པ་བྱིན་རླབས་ལ། གོས་དང་སྨན་དང་ལྷུང་བཟེད་དང་རིན་པོ་ཆེ་དང་། རུང་ཁང་དང་། དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དང་། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། དབྱར་ནང་དུ་གཞན་དུ་འགྲོ་དགོས་ན་ཞག་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་རྣམས་སོ། །དང་པོ་ལ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ཀྱི་དབྱེ་བས་གསུམ་དང་། དང་པོ་ལ་དངོས་དང་། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་ཀྱི་དབྱེ་བ་གཉིས་དང་། སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པ་དང་འཚོ་བཅང་གི་དབྱེ་བས་གསུམ་དང་། རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ། དང་པོ་སོ་ཕག་འདྲེན་པའི་དུས་ལག་གི་བླས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ཕྱིས་ལས་གསར་པ་དང་བཅས་པའི་དུས་སུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོ་དང་། དགེ་སློང་མེད་པ་ན། ཇི་སྙེད་ཕྱིན་པ་དེ་སྙེད་ཀྱིས་རུང་བའི་ཁང་པ་ཉིད་དུ་བསྒྲག་པའི་ཚིག་གཅིག་ཆར་བརྗོད་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །དུས་བྱིན་གྱིས་རླབ་པ་ལ། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བ་སོགས་ལ་བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་དུ་གྲགས་པ་ཡིད་ལ་བྱ་བས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། སྟོན་པ་མཆོད་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་མེ་ལ་རེག་པ་ལ་སོགས་པ་གནང་བའི་དུས་དྲན་པར་བྱེད་པའོ། །ཞག་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ། དབྱར་ནང་གཞན་དུ་འགྲོ་བའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་ན་ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། གནང་བ་ཐོབ་པས་ཞག་བཞི་བཅུར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའོ། །ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་གོང་དུ་དང་། འདུས་ནས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཆད་ལས་སྔོན་དུ་མ་སོང་བ་དང་། བཤགས་ཡུལ་མེད་པ་དང་། མ་ཚང་བ་དང་། ཡིད་གཉིས་ 22-4-9b ཟ་བ་དང་། ངེས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པར་གྱུར་པ་རྣམས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་བཤགས་པར་བྱར་མི་རུང་བས། ལས་གྲལ་དུ་ལྟུང་བ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པ་དང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དང་། ངེས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དང་། རྩོད་པར་གྱུར་པ་རྣམས་ལས་བྱེད་པ་ལས་གཞན་པས་དྲུང་ན་མོ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ལས་བྱེད་པས་སེམས་ཀྱིས་བརླབ་པ་རྣམས་སོ། །དྲུག་པ་བརྗོད་པའི་ལས་ལ། དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་གྲིབ་ཚོད་བརྗོད་པ་དང་། སྨན་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཉི་མ་འདས་སོ་ཅོག་བརྗོད་པ་དང་། ཚེས་གྲངས་བརྗོད་པ་དང་། གདུགས་ཚོད་ཀྱི་དུས་བརྗོད་པ་དང་། གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་དང་། དགག་དབྱེ་འབྱུང་བ་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བརྗོད་པ་དང་། རྒན་པའི་མཐར་སམ་པྲ་བ་ཐ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པའོ། །བདུན་པ་བསྒོ་བ་ལ་བཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་། སྙོ

【現代漢語翻譯】第五，加持：包括衣服、藥物、缽、珍寶、房舍，以及時間加持、布薩、自恣、墮罪加持，以及夏季安居期間若需外出，則加持留宿等。第一，關於生活用品：分為生活所需、必需品和剩餘物品三種衣服。第一種又分為實物和材料的加持兩種。藥物加持分為適合按時服用、七日藥和終身持有三種。房舍加持：首先，在搬運磚塊時，用手掌的血進行加持；之後，在新建或翻新時，如果有眾多比丘或沒有比丘，則由所有參與者一起唸誦一句宣告此房舍可用的詞語進行加持。時間加持：對於未經允許而食用，或非時而食等，通過憶念不悅耳的北方法規來加持；以及憶念供養導師和爲了僧團而觸碰火焰等被允許的時間。留宿加持：如果在夏季安居期間沒有獲得外出的許可，則加持七日留宿；如果獲得許可，則加持四十日留宿。墮罪加持分為在羯磨會前和羯磨會後兩種。前者包括未受處罰、沒有懺悔對像、不完整、猶豫不決、不確定以及因墮罪而爭論等情況的加持。後者指在羯磨會中，對於不適合懺悔的，在羯磨會中知道並記得墮罪、猶豫不決、不確定以及爭論等情況，由羯磨者以外的人在比丘尼面前進行加持，以及由羯磨者用心進行加持。第六，宣說之業：包括宣說沙彌父母的影子、宣說七日藥加持的日期已過、宣說日期、宣說遮陽的時間、宣說惡劣處境、在自恣時宣說行為場所，以及在年長者去世時宣說『桑布拉瓦塔』等。第七，勸誡：包括以威嚴勸誡和以柔和勸誡。

【English Translation】 Fifth, blessing: including clothes, medicine, alms bowl, jewels, dwellings, as well as time blessing, Posadha, Pravāraṇā, blessing of transgressions, and if one needs to go out during the summer retreat, then blessing the lodging, etc. First, regarding living supplies: divided into three types of clothing: necessities for living, essential items, and surplus items. The first is further divided into two types: blessing of objects and materials. Medicine blessing is divided into three types: suitable for taking on time, seven-day medicine, and lifetime possession. Dwelling blessing: First, when transporting bricks, blessing with the blood of the palm; later, when newly built or renovated, if there are many monks or no monks, then all participants together recite a single phrase declaring the house available for use to bless it. Time blessing: For eating without permission or eating at the wrong time, etc., blessing by remembering the unpleasant northern regulations; and remembering the time when offering to the teacher and touching the fire for the sake of the Sangha are allowed. Lodging blessing: If permission to go out during the summer retreat is not obtained, then blessing seven days of lodging; if permission is obtained, then blessing forty days of lodging. Transgression blessing is divided into two types: before and after the Karma assembly. The former includes blessing situations such as not being punished, having no object of confession, being incomplete, being hesitant, being uncertain, and arguing because of transgression. The latter refers to situations in the Karma assembly where confession is not suitable, knowing and remembering transgressions, being hesitant, being uncertain, and arguing, etc., blessed by someone other than the Karma performer in front of the Bhikshuni, and blessed by the Karma performer with the mind. Sixth, the act of declaring: including declaring the shadow of the Shramanera's parents, declaring that the date of the seven-day medicine blessing has passed, declaring the date, declaring the time of shading, declaring adverse circumstances, declaring the place of conduct during Pravāraṇā, and declaring 'Sambravata' at the death of an elder, etc. Seventh, admonition: including admonishing with dignity and admonishing with gentleness.

མས་པར་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་བ་དང་། ཁོ་བོ་མ་འོངས་པའི་དབང་གིས་བྲིམ་པ་ཡོལ་བར་མ་བྱ་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །བརྒྱད་པ་འབུལ་བ་ལ་བསླབ་པ་འབུལ་བ་དང་། གསོ་སྦྱོང་ལ་དགེ་ཚུལ་ཕ་མས་ཡོངས་སུ་དག་པ་འབུལ་བ་དང་། དེ་ལེན་པ་ལ་སོགས་པའོ། །དགུ་པ་མཐོལ་བཤགས་ལ་མཐོལ་བ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་བཤགས་པ་དང་། མཐོལ་བཤགས་དུས་གཅིག་པ་དང་། ཆད་ལས་སྔོན་དུ་སོང་བ་དང་མ་སོང་བའི་བཤགས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །བཅུ་པ་དབྱར་གནས་ཁས་བླང་བ་ནི་ཚོགས་སུ་མ་ཚང་བ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་ལ་སོགས་པའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་བཟོད་གསོལ་ནི་གོ་བར་ཟད་དོ། །བཅུ་གཉིས་པ་གོ་བར་བྱ་བ་ནི། གཞན་གྱི་དོན་དུ་སྐལ་བ་ནོད་པ་ཕ་རོལ་ལ་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། དགེ་སློང་ཕྲག་དོག་ཅན་ལ་འདི་དག་ནི་བསྟན་པ་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གོ་བར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་ 22-4-10a གདོན་པ་ནི། རྒྱུན་བཤགས་གསུམ་པ་གདོན་པ་དང་། གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་པའོ། །འདི་དག་ལ་གང་ཟག་རྐྱང་པའི་ལས་ཤེས་བྱ་སྟེ། གང་ཟག་གཅིག་བུས་འགྲུབ་པའི་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་ལས་གང་ཞིག རྒྱུ་དགེ་འདུན་ལ་རག་ལས་པ་ཡང་མ་ཡིན། འབྲས་བུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བཤད་མ་ཐག་པ་འདི་དག་གང་རུང་གི་མིང་ཅན་ཡང་ཡིན་ལ་དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་པའི་ལས་ཀྱང་ཡིན་པ་འགའ་ཞིག་ཡོད་པ་ནི་སྔར་སྐབས་དེར་བཤད་ཟིན་པས་སོ་སོར་ཕྱེ་དགོས་སོ། ། ༈ ལས་ཇི་ལྟར་འཆགས་པའི་ཚུལ་བསྟན་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། སྦྱོར་བ། གཉིས་པ་ལས་ཇི་ལྟར་འཆགས་པའི་ཚུལ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་རྒྱས་པར་བཤད་ན་ལས་གཞན་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡང་ཞར་ལ་རྟོགས་པར་འགྱུར་བས། འདི་ལ་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། རྗེས་ཀྱི་བྱ་བ་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ལ་དགེ་འདུན་བསྡུ་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། འདུ་བ་པོ་དགེ་འདུན་གྱི་ཇི་ལྟར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཎྜི་བརྡུང་པ་དང་། དྲིས་པའི་ཚིག་གིས་ལན་གདབ་པ་དང་། སྟན་བཤམ་པ་སོགས་བྱའོ། །དེ་ཡང་བསྐོས་པའི་ལས་ཡིན་ན་གང་བསྐོས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བྱ་ཞིང་། གཞན་ལ་ནི་དགེ་བསྐོས་ལ་སོགས་པ་གང་ཡང་རུང་བས་སོ། །དང་པོ་གཎྜིའི་རྒྱུ་ནི་ཙནྡན་དང་། ཨ་སྨྲ་དང་། ཏར་བུ་དང་། སྐྱུ་རུ་ར་དང་། ཤིང་ཤ་པ་དང་། བིལ་བ་དང་། པ་ལ་ཤ་དང་། རྒྱ་ཏར་དང་། ཏ་ལ་དང་། ཀེང་ཤུ་ཀ་དང་། མེད་ན་འོ་སེལ་བྱ་བར་བཤད་ལ། འབྲི་ཁུང་པས། ཨ་ཤོ་ཀའམ། འོ་མ་སིའི་ཤིང་ལ་བྱའོ་ཞེས་བྲིས་པ་ནི། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེའི་ཡི་གེ་མ་དག་པ་དེ་ཉིད་སོར་བཞག་པས་ནོངས་པ་ཡིན་ལ། གཎྜིའི་མདོ་ལས་བཤད་པ་མེད་དོ། །ཚད་ལ་རབ་ཆུར་སོར་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད། ཐ་མ་ལ་སོར་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་བཞི་ཞེང་སོར་དྲུག་པ། དཔངས་སུ་སོར་གཉིས་པ། ཟུར་བཞིར་སོར་གཉིས་ཀྱི་ཚད་དང་ལྡན་པའོ།

【現代漢語翻譯】指示寫下『請分發食物』，以及指示『不要因為我未來的權力而停止分發食物』等等。第八，學習供養，包括供養比丘戒的完全清凈給父母，以及接受它等等。第九，懺悔，包括先懺悔后認罪，同時懺悔和認罪，以及懺悔已經或尚未發生的罪過等等。第十，承諾安居，例如在僧團不完整時承諾安居等等。第十一，請求寬恕，這很容易理解。第十二，需要理解的是，爲了他人的利益而接受份額，需要讓對方理解，以及讓嫉妒的比丘理解『這些人是佛法的持有者』等等。第十三，誦讀，包括誦讀第三個持續懺悔，以及誦讀寺院的偈頌。這些是個人可以完成的行為，因為它們是個人可以完成的律藏行為，不需要依靠僧團，也不是爲了僧團的利益。雖然上述這些行為的名稱可能與某些與僧團相關的行為相同，但這些已經在之前的章節中解釋過了，所以需要區分。接下來，解釋如何進行羯磨，並詳細說明。首先是準備工作。第二，詳細解釋如何進行羯磨。如果詳細解釋了僧團的羯磨，那麼其他兩種羯磨的分類也就能自然理解。這裡有三個部分：準備工作、正行和後續行為。第一部分是召集僧團的準備工作，以及僧團成員應該如何行動。首先是敲犍稚（一種召集僧眾的法器），用提問的語言來回應，以及鋪設座位等等。如果是指定的任務，那麼就由被指定的人來做，否則就由任何被委派的人，比如維那師等等來做。首先，犍稚的材料是旃檀（candana，梵文，candana，檀香），阿斯瑪（asma，梵文，aśman，石頭），塔爾布（tarbu，梵文，tarbūja，西瓜），司庫如拉（skyu ru ra，藏文，余甘子），興沙帕（shing sha pa，藏文，一種樹），毗爾瓦（bilva，梵文，bilva，海棠果），帕拉夏（pa la sha，梵文，palāśa，紫礦），嘉塔爾（rgya tar，藏文，一種樹），塔拉（tala，梵文，tāla，貝多羅樹），康舒卡（keng shu ka，藏文，一種樹），如果沒有，就用歐塞爾（o sel，藏文，一種樹）來做。竹孔巴（'bri khung pa，藏文，地名）寫道：『用阿輸迦（aśoka，梵文，aśoka，無憂樹）或者歐瑪斯的樹來做』，這是因為布頓仁波切（bu ston rin po che，藏文，人名）的文字不正確，所以保留了錯誤。犍稚的經典中沒有這樣的說法。尺寸方面，最好的長度是108指，最小的是84指，寬度是6指，高度是2指，四個角都是2指。

【English Translation】 Instructing to write 'Please distribute food,' and instructing 'Do not stop distributing food because of my future power,' and so on. Eighth, learning about offerings, including offering the complete purity of the Bhikshu vows to parents, and receiving it, and so on. Ninth, confession, including confessing before admitting wrongdoing, confessing and admitting wrongdoing simultaneously, and confessing sins that have already occurred or have not yet occurred, and so on. Tenth, vowing to observe the summer retreat, such as vowing to observe the summer retreat when the Sangha is incomplete, and so on. Eleventh, asking for forgiveness, which is easy to understand. Twelfth, what needs to be understood is that accepting a share for the benefit of others needs to be made clear to the other person, and making jealous Bhikshus understand 'These people are holders of the Dharma,' and so on. Thirteenth, recitation, including reciting the third continuous confession, and reciting the verses of the monastery. These are actions that an individual can accomplish, because they are Vinaya actions that can be accomplished by an individual, do not need to rely on the Sangha, and are not for the benefit of the Sangha. Although the names of these actions may be the same as some actions related to the Sangha, these have already been explained in previous chapters, so they need to be distinguished. Next, explaining how to perform Karma, and elaborating in detail. First is the preparation. Second, explaining in detail how Karma is performed. If the Karma of the Sangha is explained in detail, then the classification of the other two Karmas will also be naturally understood. There are three parts to this: preparation, the main action, and subsequent actions. The first part is the preparation for gathering the Sangha, and how the Sangha members should act. First is striking the Ghandi (a Dharma instrument used to summon the Sangha), responding with words of inquiry, and laying out seats, and so on. If it is an assigned task, then it should be done by the person who was assigned, otherwise it should be done by anyone who is assigned, such as the Karmadana (the one who manages the affairs of the Sangha), and so on. First, the material for the Ghandi is Chandana (旃檀，candana，梵文，candana，sandalwood), Asma (阿斯瑪，asma，梵文，aśman，stone), Tarbu (塔爾布，tarbu，梵文，tarbūja，watermelon), Skyu ru ra (司庫如拉，藏文，Myrobalan), Shing sha pa (興沙帕，藏文，a type of tree), Bilva (毗爾瓦，bilva，梵文，bilva，bael fruit), Palasha (帕拉夏，pa la sha，梵文，palāśa，Flame of the Forest), Gya tar (嘉塔爾，藏文，a type of tree), Tala (塔拉，tala，梵文，tāla，palmyra palm), Kang shuka (康舒卡，藏文，a type of tree), and if not available, use O sel (歐塞爾，藏文，a type of tree). Drikungpa ('bri khung pa, Tibetan, a place name) wrote: 'Use Ashoka (阿輸迦，aśoka，梵文，aśoka，Ashoka tree) or Oma si's tree,' this is because Buton Rinpoche's (bu ston rin po che, Tibetan, a person's name) text was incorrect, so the error was retained. There is no such statement in the Ghandi Sutra. In terms of size, the best length is 108 fingers, the smallest is 84 fingers, the width is 6 fingers, the height is 2 fingers, and all four corners are 2 fingers.

།རྩེ་མོ་གཉིས་སྦལ་ 22-4-10b པའི་མགོ་འདྲ་བ། གཎ་གཡོག་ནི་ཤིང་དེ་ཉིད་ལས་བཅད་པ། སོར་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚད་ཟླུམ་པོ་རྩེ་མོ་གཉིས་ནེའུ་ལེའི་མགོ་འདྲ་བ། ཆང་བཟུང་གི་ཚད་ཀྱང་དེ་དང་མཉམ་པའོ། །འཇོག་པའི་གནས་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྒོ་ཁང་གི་སྟེང་ངམ། གཙུག་ལག་ཁང་དབུས་མའི་སྟེང་དུ་ཁྲི་ལ་བཞག ཆོས་སྐུ་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་གྱིས་སྟོང་པ། གདོད་མ་ནས་མ་སྐྱེས་ཤིང་དགེ་བའོ། །ཞེས་པས་རབ་ཏུ་གནས་པ་བྱས་ལ། བརྡུང་བ་པོ་དགེ་སློང་ངམ། དགེ་ཚུལ་ལམ་དགེ་བསྙེན་གསོ་སྦྱོང་ལ་གནས་པས། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་ཕྱག་བྱས་ཏེ་ཤངས་ཚལ་ལན་གསུམ་བྱས་ཏེ་བརྡུང་ངོ་། །བརྡུང་བའི་ཚུལ་ནི། ཁང་སྟེང་མཐོན་པོ་ནས། བརྡུང་བ་རྣམ་པ་ལྔ་ལས། འདིར་ལས་བྱ་བའི་དོན་ཡིན་པས་རྒྱུད་གཅིག་ཏུ་ཏོག་གསུམ་བྱ་ཞིང་། འདུས་པ་ཆེན་པོའི་ཚེ་གཎྜི་བརྡུངས་པས་མི་གོ་ན་དུང་བསྒྲིལ་ཏེ་འབུད་པར་བྱ་ཞིང་རྔ་བོ་ཆེ་དག་ཀྱང་བརྡུང་བར་བྱའོ། །འདིར་འབྲི་ཁུང་འདུལ་འཛིན། རྒྱུད་གསུམ་དང་ཏོག་གསུམ་ལ། བརྡེག་ཐེབས་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་ཀྱི་གྲངས་ངེས་མཛད་པ་དང་། རྒྱུད་རེ་ལ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་རེའི་གྲངས་ངེས་མཛད་པ་ནི་གྲངས་ཙམ་ལ་ཡང་འཁྲུལ་བར་ཟད་དོ། །བརྡུང་བའི་དུས་ནི། གཎྜིའི་དུས་ཀྱི་མདོ་ལས། དགུན་ཟླ་རྭ་བའི་ཟླ་ཕྱེད་དང་པོ་ལ་ནི་རྐང་པ་བདུན་གཎྜིའི་དུས་ཡིན་ལ། སོར་གྱི་དམན་པའི་རྐང་པ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ནི་དུས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ནས། དཔྱིད་ཟླ་རྭ་བའི་ཟླ་ཕྱེད་དང་པོའི་བར་དུ་རྐང་པ་རེ་རེ་སྐྱེ་ཞིང་། དེ་ནས་སྟོན་ཟླ་རྭ་བའི་ཟླ་ཕྱེད་གཉིས་པའི་བར་དུ་རྐང་པ་རེ་རེ་འགྲིབ། དེ་ནས་ཟླ་ཕྱེད་རེ་ལ་འཕེལ་བ་དུས་སུ་བཤད་དོ། །ཚུལ་བཞིན་དུ་བརྡུངས་པའི་ཕན་ཡོན་དང་། ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པར་བརྡུངས་པའི་ཉེས་དམིགས་ཀྱང་མདོ་ལས་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །མདོར་ན་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གཎྜིའི་གཟུགས་སུ་བཞུགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པས་དེ་ལ་ཤིན་ཏུ་གུས་པར་བྱའོ། ། 22-4-11a གཉིས་པ་འདུ་བ་པོ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་དངོས་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ལ། རང་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ། མི་མཐུན་པ་སྤང་བ། མཐུན་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཆོ་ག་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། གང་དུ་འདུ་བར་འགྱུར་བའི་གནས་ཀྱི་ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་པའི་གོང་དུ། རང་གི་རྒྱུད་ལ་ལེགས་པར་བརྟགས་ཏེ་བསྡམ་བྱར་ཤེས་པ་རྣམས་བསྡམས། བཤགས་པར་ནུས་པ་རྣམས་བཤགས། བཤགས་པར་མི་ནུས་པ་རྣམས་སྤོ་མགུ་དང་། སྤང་བྲལ་དང་། ཁབ་རལ་བཅག་པ་ལ་སོགས་པ་ཆད་ལས་སྔོན་དུ་མ་སོང་བ་དང་། བཤགས་ཡུལ་གྱི་གྲངས་ངེས་བཤད་པ་རྣམས་མ་ཚང་བ་དང་། ཡུལ་གཏན་མེད་པ་དང་། ལྟུང་བ་ལ་ཡིད་གཉིས་སུ་གྱུར་པ་དང་། ལྟུང་བ་གཅིག་བྱུང་བར་ངེས་ཀྱང་དེ་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལས་གང་ཡིན་ངེས་པ་ཉིད་

【現代漢語翻譯】像兩個蛙頭相疊的形狀。犍稚（梵文：ghaṇṭā，英文：bell）的柄是用同一塊木頭削成的。長度為十二指，圓形，頂端像兩隻貓鼬的頭。握柄的尺寸也與此相同。放置的位置：在寺院的門廊上方，或在寺院中央的上方，放在法座上。法性身（梵文：Dharmakāya）是空性的，沒有生、住、滅。從原始狀態就沒有產生，是善的。』通過這樣的話語進行開光。敲擊者應是比丘、沙彌或居士，遵守齋戒。向三寶頂禮，敲擊三次。敲擊的方式：從高高的屋頂上敲擊，敲擊有五種方式。這裡因為是做事的緣故，所以用一根繩子系三個結。在大型集會時，如果敲擊犍稚聽不見，就吹海螺，也要敲擊大鼓。這裡，直貢（地名）的持律者，對於三根繩子和三個結，規定敲擊一百零八次，每根繩子規定三十六次，這僅僅是數字上的錯誤。敲擊的時間：在《犍稚時分經》中說：『冬月上半月是敲擊犍稚的時分，少於五又二分之一指就不是時分。』從那裡到春月上半月，每次增加一指，從那裡到秋月下半月，每次減少一指。從那以後，每個半月增加一次，這是時分。』如法敲擊的利益，以及不如法敲擊的過患，經中都有詳細說明。總之，般若波羅蜜多（梵文：Prajñāpāramitā，英文：Perfection of Wisdom）以犍稚的形象存在。』所以要非常恭敬它。第二，聚集的僧眾應該如何做，分為準備和正行兩部分。第一部分包括：清除自己和別人的墮罪，避免不和諧，成就和諧的儀軌，共三點。第一點是：在將要聚集的地方，在尚未進入僧團之前，仔細檢查自己的身心，約束那些需要約束的，懺悔那些能夠懺悔的，對於那些不能懺悔的，比如破戒僧的驅擯，脫離僧團，毀壞缽等，如果沒有事先進行懲罰，或者懺悔的對象數量不足，或者沒有固定的懺悔處，或者對墮罪猶豫不決，或者確定犯了一個墮罪，但不確定這個墮罪屬於五類中的哪一類

【English Translation】 It resembles the shape of two frog heads stacked together. The handle of the ghaṇṭā (bell) is carved from the same piece of wood. It is twelve fingers in length, round, and the top resembles the heads of two mongooses. The size of the handle is also the same. The place of placement: above the gatehouse of the monastery, or above the center of the monastery, placed on a throne. The Dharmakāya (Body of Truth) is empty, without arising, abiding, or ceasing. From the original state, it has not arisen and is virtuous. 'Through these words, it is consecrated. The striker should be a bhikṣu (monk), śrāmaṇera (novice monk), or upāsaka (lay practitioner) who observes the sojong (observance day). He should prostrate to the Three Jewels and strike three times. The manner of striking: from a high rooftop, there are five ways of striking. Here, because it is for the purpose of doing work, three knots are tied on one rope. During large gatherings, if the striking of the ghaṇṭā is not heard, a conch shell should be blown, and large drums should also be beaten. Here, the Vinaya holder of Drigung (a place name), regarding the three ropes and three knots, stipulated one hundred and eight strikes, with thirty-six strikes for each rope, which is merely an error in numbers. The time of striking: In the 'Ghaṇṭā Time Sutra,' it says: 'The first half of the winter month is the time for striking the ghaṇṭā, and less than five and a half fingers is not the time.' From there until the first half of the spring month, one finger is added each time, and from there until the second half of the autumn month, one finger is subtracted each time. From then on, it increases every half month, which is the time.' The benefits of striking properly, and the faults of striking improperly, are explained in detail in the sutra. In short, the Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) exists in the form of the ghaṇṭā.' Therefore, it should be greatly respected. Second, how the assembled sangha (community) should act is divided into two parts: preparation and the main practice. The first part includes: clearing one's own and others' downfalls, avoiding disharmony, and accomplishing the ritual of harmony, totaling three points. The first point is: in the place where they will gather, before entering the sangha, carefully examine one's own mindstream, restrain those that need to be restrained, confess those that can be confessed, and for those that cannot be confessed, such as the expulsion of a fallen monk, leaving the sangha, destroying the bowl, etc., if punishment has not been carried out beforehand, or the number of objects of confession is insufficient, or there is no fixed place of confession, or there is hesitation about the downfall, or it is certain that a downfall has been committed, but it is not certain which of the five categories this downfall belongs to

མ་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་མ་བྱུང་རྩོད་པར་གྱུར་པ་ན་དེ་རྣམས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་དེ་ལས་གྲལ་དུ་འདུ་བར་བྱའོ། །ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་ལྟུང་བ་དྲན་ནམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་ན། ལས་མཁན་མ་ཡིན་པས་དྲུང་ན་མོ་ལ་སྔགས་ལན་གཅིག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ། དེས་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་མི་མཐུན་པ་སྤང་བ་ནི། ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་པའི་དགེ་སློང་གཞན་ཡོད་ན། འདུན་པ་བླང་བ་དང་། མཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་ཅིང་། འདུན་པ་བླང་བའི་གོ་སྐབས་མེད་ན་དཀྱིལ་འཁོར་པར་སོགས་ལ་ལས་བྱའོ། །གཉིས་པ་མཐུན་པ་སྒྲུབ་པ་ལ་ཚོགས་པ་མཐུན་པར་བསྒྲུབ་པ་དང་། གནས་ལ་མཐུན་པ་སྒྲུབ་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ནད་ཚབས་ཆེན་པོས་འདུ་བར་མི་ནུས་ན་འདུན་པ་བླངས་ལ་བརྗོད། དེས་འབུལ་མི་ནུས་ན་ཁྲིས་བཏེག་སྟེ་བླང་བའམ། ཡང་ན་དགེ་འདུན་དེའི་ཐད་དུ་འགྲོ། དགེ་སློང་རྣམ་དག་སྨྱོས་ནས་རེས་འདུས་རེས་མི་འདུ་བ་ལ་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན། མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པ་ཡོད་པར་དོགས་ན་བསམ་པ་ཐག་པ་ 22-4-11b ན་བཙལ། ཐམས་ཅད་བསྡུ་བར་མ་ནུས་ན་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་ནི། གསོ་སྦྱོང་མ་གཏོགས་པ་ལས་གཞན་ལ་མ་བཤད་པས་མ་བྱས་ཀྱང་ལས་མ་ཆགས་པའི་ཉེས་པ་མེད་ལ། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་མ་བྱས་པའི་སར་བྱས་ཀྱང་འགལ་བ་ཡོད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་འབྲི་ཁུང་བ། ལས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་གཉིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་མེད་པའི་དགེ་འདུན་མི་སྲིད་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར། ལྟུང་བ་མེད་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་ན་ཐུག་པ་མེད་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། གང་ཟག་གི་ལས་རྣམས་ལ་དེ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། ལས་དེའི་སྔ་རོལ་དུ་ཡང་དེ་ཉིད་དགོས་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། དང་པོ་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་ལ་མ་ཞིག་པའི་གནས་སུ་ལས་བརྒྱ་ཐམ་པ་གཞན་གང་བྱེད་ཀྱང་གནས་ལ་བློ་མཐུན་དགོས་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་འདོད་ན། ཇི་སྐད་དུ་ལས་གཞན་གྱི་གནས་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཇི་ལྟར་མི་འགལ། གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ལ། ལས་གང་གིས་བྱེད་པ་བྱེད་པ་པོའི་མཚན་ཉིད། གང་ལ་བྱ་བ་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད། གང་བྱེད་པ་ལས་ཀྱི་མཚན་ཉིད། ཇི་ལྟར་བྱས་པ་ལས་འཆགས་པའི་དུས་བསྟན་པའོ། ། ༈ དངོས་གཞི་ལ། ལས་གང་གིས་བྱེད་པ་བྱེད་པ་པོའི་མཚན་ཉིད། དང་པོ་ལ། མཛད་པ་པོ་དགེ་འདུན་གྱི་མཚན་ཉིད། བརྗོད་པ་པོ་ལས་མཁན་གྱི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ལ། གྲངས་ཚང་བ། མཚན་ཉིད་ཚང་བ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཡུལ་དབུས་སུ་སྐྱེས་པ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་སློང་བཅུ་ཚང་བ་དང་།

【現代漢語翻譯】如果出現關於是否違犯戒律的爭論，那麼應該通過加持來解決，並讓他們回到僧團中。回到僧團后，如果他們記得自己違犯了戒律，或者心存疑慮，那麼非羯磨師應唸誦一遍真言來加持他們。這樣，他們的心就會得到加持。第二，避免不和諧：如果有其他未加入羯磨僧團的比丘，則應接受他們的意願。如果他們在結界內，並且沒有機會接受他們的意願，則應在壇城等處進行羯磨。第二，實現和諧包括使僧團和諧和使處所和諧兩種。首先：如果比丘因重病無法參加，則應接受他們的意願並告知他們。如果他們無法奉獻，則應通過抬起臥具來接受他們的意願，或者去到該僧團處。對於因精神錯亂而時而加入時而不加入的清凈比丘，應給予精神錯亂的許可。如果在結界內懷疑有比丘突然到來，則應下定決心尋找。如果無法全部聚集，則應在壇城處達成共識。第二，處所的共識：除了升戒外，如果未告知其他羯磨，即使未進行，也沒有羯磨無效的過失。但是，如果在未達成升戒處所共識的地方進行升戒，則會有衝突。在此，止貢巴（'Bri khung pa）說：『所有羯磨之前都需要加持共同的墮罪和達成處所的共識。』這是不合理的，因為不可能有不存在共同墮罪的僧團。如果即使沒有墮罪也需要加持，那將是無止境的。此外，對於個人的羯磨，這是不必要的。而且，在羯磨之前也需要這樣做。如果首先達成升戒處所的共識，那麼在未被破壞的處所進行其他一百個羯磨時，也都需要處所的共識。如果他們也這樣認為，那麼『其他羯磨的處所就是那個』這句話怎麼會沒有矛盾呢？第二，正文包括：以何羯磨進行，即羯磨者的特徵；對何進行，即對象的特徵；進行何事，即羯磨的特徵；如何進行，即羯磨完成的時間。正文包括：以何羯磨進行，即羯磨者的特徵。首先：羯磨者的特徵包括：造作者，即僧團的特徵；陳述者，即羯磨師的特徵。首先：人數圓滿、特徵圓滿、遠離兩種不和諧。首先：在中央地區出生，受過具足戒，需要十名比丘。

【English Translation】 If there is a dispute about whether or not a transgression has occurred, then it should be resolved through blessings, and they should be brought back into the Sangha. After returning to the Sangha, if they remember that they have transgressed, or if they have doubts, then a non-Karmic master should bless them by reciting the mantra once. In this way, their minds will be blessed. Second, avoiding disharmony: If there are other Bhikshus who have not joined the Karmic Sangha, then their wishes should be accepted. If they are within the boundary, and there is no opportunity to accept their wishes, then the Karma should be performed at the Mandala, etc. Second, achieving harmony includes making the Sangha harmonious and making the place harmonious. First: If a Bhikshu is unable to attend due to a serious illness, then their wishes should be accepted and they should be informed. If they are unable to offer, then their wishes should be accepted by lifting the bedding, or by going to that Sangha. For a pure Bhikshu who is sometimes present and sometimes not due to mental derangement, permission for mental derangement should be given. If there is suspicion that a Bhikshu has suddenly arrived within the boundary, then a firm determination should be made to search. If it is not possible to gather everyone, then consensus should be reached at the Mandala. Second, consensus of place: Except for Posadha, if other Karmas are not told, even if they are not performed, there is no fault of the Karma being invalid. However, if Posadha is performed in a place where consensus of place has not been reached, there will be conflict. Here, Drikungpa ('Bri khung pa) says: 'Before all Karmas, it is necessary to bless the common transgressions and reach a consensus of place.' This is unreasonable, because it is impossible to have a Sangha without common transgressions. If blessings are needed even without transgressions, that would be endless. Moreover, for individual Karmas, this is unnecessary. Also, it would be necessary to do the same before the Karma. If consensus of place is reached for Posadha first, then consensus of place would be needed even when performing other hundred Karmas in an unbroken place. If they also think so, then how can the statement 'The place of other Karmas is that' not be contradictory? Second, the main text includes: By what Karma is it done, that is, the characteristics of the Karma performer; to what is it done, that is, the characteristics of the object; what is done, that is, the characteristics of the Karma; how is it done, that is, the time when the Karma is completed. The main text includes: By what Karma is it done, that is, the characteristics of the Karma performer. First: The characteristics of the Karma performer include: the maker, that is, the characteristics of the Sangha; the speaker, that is, the characteristics of the Karmic master. First: complete number, complete characteristics, and freedom from two disharmonies. First: born in the central region, having received full ordination, requiring ten Bhikshus.

མཐའ་འཁོབ་ཏུ་སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ལྔ་ཚང་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་ཉི་ཤུ་ཚང་བ་དང་། དགག་དབྱེ་ལ་སྤྱིར་བཏང་དུ་ལྔ་ཚང་བ་དགོས་ལ། དེ་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་བཞིར་ཚང་བས་ཆོག་ཅིང་། བསྙེན་པར་ 22-4-12a རྫོགས་པ་ལ་ཡང་བཞིས་ཆོག་པའི་དམིགས་བསལ་འོག་ནས་འབྱུང་ངོ་། །གང་ཟག་གི་ལས་ལ་ནི། ལྟུང་བ་བཤགས་པའི་ཡུལ་ལྔ་དང་དྲུག་ལ་སོགས་པ་དང་། གནས་དེར་ཚོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཚང་དགོས་པ་སོགས་དང་། དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་ཀྱང་ལས་དེ་འགྲུབ་པ་ཡོད་པ་ཅི་རིགས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་མཚན་ཉིད་ཚང་བ་ནི། ཁ་སྐོང་བར་འོངས་པ་ལ་ཆོས་བཅུ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། མི་འདུག་པར་འགྲེང་བ་ནི་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ནས། འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པའི་བར་བཅུ་དང་། མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་ཡན་ལག་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། རྒྱལ་བ་ནི་མི་མཐུན་པར་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། སྨྱོན་པས་བཏོན་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་དང་། འདི་ལ་མཚན་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ནི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལས་རྣམས་ལ་མཚན་མཐུན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཐ་དད་དུ་གནས་པ་དང་བཅུ་བཞི་ཚང་དགོས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། འདི་ལ་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་པའི་ཞལ་ནས། ཐ་དད་དུ་གནས་པ་ཞེས་པ། འགྲེལ་པར་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་ཁས་བླངས་པ་ལ་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཕྱོགས་པའི་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ལ་ཐ་དད་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་མ་གཏོགས་པའི་བཅུ་གསུམ། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་པའི་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ལ། སྡིག་པའི་ལྟ་བ་ཅན་མ་གཏོགས་པའི་བཅུ་གསུམ་ཡིན་པས། བཅུ་བཞིའི་ནང་ནས་གཉིས་ལ་བཞག་ལེན་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་གསུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་པ་ལ་ནི། མཚམས་མེད་མ་བྱས་པ་ཡང་མི་དགོས་པ་འདྲའོ། །མདོར་ན། ལས་གྲལ་དེར་འདུས་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ལྟ་བ་མཐུན་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ་འགྲེལ་པར། འདིས་ནི་ཐམས་ཅད་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོངས་སུ་དག་པ་འདུས་པ་འཁོད་པ་དག་གིས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དང་གསོལ་བ་དང་གཉིས་དང་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་ 22-4-12b གསུངས་པ་བསྡུས་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འདིར་ས་གཞན་ན་གནས་པ་ཉེར་ལྔ་ནི། སྤོ་སྤྱོད་གསུམ། མགུ་སྤྱོད་གསུམ། སྤོ་ལྡན་གསུམ། མགུ་ལྡན་གསུམ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་ཚོལ་བ་དང་། མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་དང་། བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། བསྡིགས་སྨད། བསྐྲད་དང་། ཕྱིར་འགྱེད་བཞི། གནས་ཕྱུང་བདུན་ཏེ་ཉེར་ལྔའོ། །དམིགས་བསལ་ནི་བསྒོ་བ་ལས་བྱུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ་མ་བྱས་པ་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསོ་སྦྱོང་དགག་དབྱེ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པས་དགེ་འདུན་དབྱེན་གྱི

【現代漢語翻譯】在邊遠地區受比丘戒需要五位僧人具足；進行僧殘罪的驅擯羯磨需要二十位比丘具足；作解制時，一般需要五位僧人具足；除此之外，比丘僧團的其他羯磨，四位比丘具足即可；受比丘戒也有四位即可的特殊情況，將在下文闡述。關於個人的羯磨，如懺悔墮罪，需要五人或六人等；必須所有僧眾都聚集在同一處；即使僧團人數不足，羯磨也能成立的情況，應根據具體情況瞭解。第二，關於具足條件：前來補充人數者，需要具備十三種法。如經中所說：『不坐而站立者，不能算作補充人數。』直到『包括迷惑者。』這十種情況，以及『住在其他界限者，也不是成員。』『國王不是不和合者。』『瘋子所說也不是。』『對於此，不符合條件者不是成員。』因為對於非共同的羯磨，需要符合條件的成員。那麼，是否需要住在不同地方的人也具備十四種條件呢？對此，布頓仁波切說：『住在不同地方』，在註釋中解釋為接受佛法的一方。因此，佛法一方的羯磨的補充人數，除了住在不同地方的人以外，需要具備十三種條件；對於非法一方的羯磨的補充人數，除了持有罪惡見解的人以外，需要具備十三種條件。因此，在十四種條件中，有兩種情況需要取捨。然而，對於非法一方的人，似乎也不需要未犯五無間罪的人。總之，聚集在該羯磨行列中的僧眾，需要有一位見解相同的人。如註釋中所說：『因此，所有見解相同、戒律清凈、聚集在一起的人，應作布薩、解制、祈請和二事、祈請和四事之羯磨。』這可以概括地說明。此處，住在其他地方的二十五種情況是：移動三次，歡喜三次，具移動三次，具歡喜三次，自性尋覓，隨順佈施，隨順學處，恐嚇辱罵，驅逐，遣責四次，擯出七次，共二十五種。特殊情況是：不得從教誡中產生，未經改變而體驗，布薩和解制除外。』因此，僧團分裂。

【English Translation】 For ordination in remote areas, five fully ordained monks are required; for the expulsion of Sangha remnants, twenty monks are required; for the dissolution of the monastic retreat (pratimoksha), generally five monks are required; for other karmas of the monastic community, four monks are sufficient; there are also exceptions where four are sufficient for ordination, which will be explained below. Regarding individual karmas, such as confessing transgressions, five or six people are required; all members of the Sangha must be gathered in the same place; even if the Sangha does not have enough members, the karma can still be accomplished, which should be understood according to the specific circumstances. Secondly, regarding the fulfillment of conditions: one who comes to supplement the number must possess thirteen qualities. As it is said in the scriptures: 'One who stands without sitting is not a supplement.' Up to 'including those who are confused.' These ten conditions, as well as 'one who dwells in another boundary is not a member.' 'The king is not one who causes disharmony.' 'What a madman says is also not.' 'For this, one who does not meet the conditions is not a member.' Because for non-common karmas, members who meet the conditions are required. So, is it necessary for those who live in different places to also possess fourteen conditions? To this, Buton Rinchen said: 'Those who live in different places,' in the commentary, is explained as those who accept the Dharma side. Therefore, for the supplementary number of karmas on the Dharma side, except for those who live in different places, thirteen conditions are required; for the supplementary number of karmas on the non-Dharma side, except for those who hold sinful views, thirteen conditions are required. Therefore, among the fourteen conditions, there are two situations where acceptance and rejection are made. However, for those on the non-Dharma side, it seems that those who have not committed the five heinous crimes are also not required. In short, the Sangha gathered in that karma line must have one person with the same view. As it is said in the commentary: 'Therefore, all those who have the same view, are pure in discipline, gathered together, should perform the karmas of posadha, pratimoksha, request and two matters, request and four matters.' This can be summarized. Here, the twenty-five situations of dwelling in other places are: moving three times, rejoicing three times, having moving three times, having rejoicing three times, seeking self-nature, giving in accordance, giving training, threatening abuse, expulsion, censure four times, expulsion seven times, a total of twenty-five. The special case is: 'It should not arise from the precepts, and should not be experienced without being changed, except for posadha and pratimoksha.' Therefore, the Sangha is divided.

་མཚམས་མེད་ཕྱིར་བཅོས་མ་བྱས་པར་ཡང་གསོ་དགག་གི་ལས་མྱོང་བར་རུང་བ་དང་། ཕྱིར་བཅོས་བྱས་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་མྱོང་བས་ཆོག་པ་གཅིག་གསུངས་པ་འདིའི་དགོངས་པ་བརྟག་པར་བྱའོ། །འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བསྡམས་པར་བྱ་བས་ཀྱང་ཡིན་གྱི་བཤགས་པར་བྱ་བ་འབའ་ཞིག་གིས་ཡིན་པར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །འོ་ན་དེ་ལྟ་བུ་དང་མི་ལྡན་པ་མི་རྙེད་དོ་སྙམ་ན། མིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདིར་མཁན་ལྕང་ར་བ་ན་རེ། ལྟུང་བ་མི་མཐུན་པ་དུ་མ་འདུས་པ་དག་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་པའི་ལས་མི་འཆགས། དེ་མ་ཆགས་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ལས་དངོས་གཞི་མི་འཆགས་ཏེ་མ་ཆགས་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བས། ཆོ་གའི་གཟུགས་བརྙན་ཙམ་འབའ་ཞིག་བྱེད་པར་ཟད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ལུང་དང་། རིགས་པ་དང་། ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་ལ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ཁྱེད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཁོ་ན་ལ་སྦྱར་བས་ཤིན་ཏུ་འཁྲུལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། གཞུང་འདིས་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡང་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་གཉིས་ལས། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་ 22-4-13a པའི་གོང་རོལ་དུ་ལྟུང་བ་མི་མཐུན་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ཡིན་ལ། དེར་མ་དྲན་ན་ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་ཀྱང་དྲུང་ན་མོ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་ཞིང་། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བཤགས་ཡུལ་མེད་པ་རྣམས་ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལུང་དེའི་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་རིགས་པ་དང་འགལ་བ་ནི། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སོ་སོ་བ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་ལས་གྲལ་དེར་འདུས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་ཆོས་ཅན། ལས་གྲལ་གཅིག་གི་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཕམ་པ་མ་ཡིན་པ་གང་ཞིག ལྟུང་བ་རང་གི་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ན་མི་འཆགས་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཅི་སྟེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ལ་ཐུན་མོང་གི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་པ་ལ་བསམ་ནས་དེ་སྐད་དུ་སྨྲས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་ཐུན་མོང་གི་བྱིན་བརླབས་བྱེད་པར་སུ་ཞིག་གིས་སྨྲས། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་དགེ་སློང་དེ་དག་གི་རྒྱུད་ལ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་ཡོད་དམ་མེད། ཡོད་ན། ཅིའི་ཕྱིར་དེ་དག་ལ་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པས་གེགས་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། དེ་ལྟ་ན་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པས་ཀྱང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་གེགས་བྱ

【現代漢語翻譯】關於無間罪，未經懺悔可以直接接受還戒，還是懺悔后才能接受比丘戒的問題，需要仔細研究。包含錯誤的情況是，正如所說：『必須加以約束，而不僅僅是懺悔』。如果有人認為找不到不符合這種情況的人，那是不對的。正如所說：『通過加持可以變得清凈』。在此，堪布·絳巴認為：多種不同的墮罪聚集在一起時，不能進行共同墮罪的加持儀式。如果不能進行加持，那麼比丘戒的實際儀式就無法進行，如果無法進行，就不會產生戒律。這僅僅是做儀式的表面形式而已。』這種說法是不合理的，因為它與經文、理性和承諾相矛盾。首先，關於『通過加持可以變得清凈』，你僅僅將加持應用於墮罪，這是非常錯誤的，因為該論述也包括了非共同墮罪的加持。墮罪的加持分為兩種：非共同墮罪的加持是指，在未加入僧團之前，向一位犯有不同墮罪的比丘進行加持。如果那時沒有想起，加入僧團后也可以在那位比丘面前進行加持。共同墮罪的加持是指，對於那些沒有懺悔對象的墮罪，加入僧團後進行加持，這才是該經文的含義。其次，與理性相矛盾的是：那些各自具有不同非共同墮罪的比丘聚集在一起的僧團，其共同墮罪，不應成為該僧團的共同墮罪。因為任何非根本墮罪，如果通過墮罪本身的性質進行加持，就不會成為障礙。如果有人認為，考慮到非共同墮罪不能進行共同加持，所以才這樣說，那麼是誰說要對非共同墮罪進行共同加持呢？那些具有非共同墮罪的比丘，他們的相續中是否有共同墮罪？如果有，為什麼不能對他們進行加持？如果說具有非共同墮罪會造成障礙，那麼具有共同墮罪也會對非共同墮罪的加持造成障礙。

【English Translation】 Regarding the question of whether one can directly receive the restoration of vows without repentance for offenses involving immediate retribution, or whether one can only receive the Bhikshu vows after repentance, this needs careful examination. The situation involving errors is as stated: 'It must be restrained, and not just through confession alone.' If one thinks that someone who does not meet this condition cannot be found, that is incorrect. As it is said: 'Through blessing, it becomes pure.' Here, Khenpo Changra states: 'When many different transgressions are gathered together, the act of blessing a common transgression cannot be established. If that is not established, then the actual act of Bhikshu ordination cannot be established; if it is not established, then the vows will not arise. It is merely performing the appearance of the ritual.' This statement is unreasonable because it contradicts scripture, reason, and commitment. Firstly, regarding 'Through blessing, it becomes pure,' you apply the blessing only to transgressions, which is very mistaken, because this text also includes the blessing of non-common transgressions. The blessing of transgressions is divided into two types: the blessing of non-common transgressions is when, before joining the Sangha, one blesses in the presence of a Bhikshu who has committed different transgressions. If one does not remember then, one can also bless in the presence of that Bhikshu after joining the Sangha. The blessing of common transgressions is when, for those transgressions for which there is no object of confession, one blesses after joining the Sangha, which is the meaning of that scripture. Secondly, the contradiction with reason is that the common transgressions of the Bhikshus gathered in that Sangha, each possessing different non-common transgressions, should not be the common transgressions of that Sangha. Because any non-Parajika transgression, if blessed through the nature of the transgression itself, is a transgression that does not obstruct. If someone thinks that they said that because they considered that common blessings cannot be performed for non-common transgressions, then who said to perform common blessings for non-common transgressions? Do those Bhikshus who possess non-common transgressions have common transgressions in their continuum or not? If they do, why cannot they be blessed? If possessing non-common transgressions causes an obstacle, then possessing common transgressions also causes an obstacle to the blessing of non-common transgressions.

ེད་པར་མཚུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། དེ་འདྲ་མེད་པའི་ལས་གྲལ་དེར་འདུས་ཀྱི་དགེ་སློང་རྣམ་དག་རྣམས་ཆོས་ཅན། བསྙེན་རྫོགས་དངོས་གཞིའི་ལས་མི་འཆགས་པར་ཐལ། ལྟུང་མཐུན་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས། དམ་བཅའ་ལ་ཚད་མའི་བསལ་ཞུགས་སོ། །གཞན་ཡང་། ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་མི་དགོས་པའི་དགེ་སློང་རྣམ་དག་གིས་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་ལས་བྱས་ཀྱང་མི་ཆགས་པར་ཐལ་བ་དང་། དགེ་སློང་ལས་དང་པོ་པ་དག་གིས་དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་དེ་མི་འཆགས་པར་ཐལ་བ་དང་། 22-4-13b སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་ལ་རྟེན་ནས་ཀྱང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ཐལ། ལྟུང་མཐུན་བྱིན་བརླབས་མ་ཆགས་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། དེར་མ་ཟད་ཀྱི། དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་རྣམས་སྐྱེ་བ་ལ་ཡང་ཐོག་མར་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་བརླབས་དགོས་པར་ཡང་ཧ་ཅང་ཐལ་ལོ། །གསུམ་པ་ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་དངོས་གཞིའི་ལས་དངོས་པོ་ལ་མ་ཆགས་ཀྱང་བསྒྲུབ་བྱས་ཆགས་པར་འདུ་ཤེས་པའི་བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ཆོས་ཅན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རང་རྒྱུད་ལ་མ་སྐྱེས་པར་ཐལ། རང་གི་རྒྱུ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ལས་མ་ཆགས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་ཉིད་ཀྱི་གཞུང་ལས་ཆུ་གཏོར་མ་སོགས་དང་། དེ་བས་མ་སོགས་ལའང་དེ་དང་དེའི་སློབ་མས་དེ་དང་དེ་ལ་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཚེ། མཁན་པོ་དེ་དང་དེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་ལྡན་དུ་ཡིད་ཆེས་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གོང་དུ་ཤེས་བྱེད་ཀྱི་ལུང་གསལ་བ་དག་གིས་བསྒྲུབས་ཟིན་པའི་ཕྱིར། སྡོམ་རྒྱུད་མ་དག་པའི་སྐྱོན་ཅི་ཡང་མི་འབྱུང་ཞེས་དྲིས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཆུ་གཏོར་མ་དང་། དེར་བས་མའི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་དེ་ཆོས་ཅན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྒྱུད་ལ་མ་སྐྱེས་པར་ཐལ། རང་གི་རྒྱུ་བསྙེན་རྫོགས་དངོས་གཞིའི་ལས་མ་ཆགས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་ཆར་དངོས་འགལ་ལོ། །ཡང་ཁྱེད་ཀྱིས་འདི་སྐད་དུ། བཤགས་ཡུལ་དུ་འོས་པ་མེད་པར་གནས་དེའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་མང་ཉུང་གི་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་པ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ན་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལས་ལ་མི་སྒྲིབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ལྟ་ན། མཚམས་ནང་གཅིག་ན་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་འབའ་ཞིག་འཁོད་པའི་དུས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མང་ཉུང་གི་ཁྱད་པར་མེད་པའི་དགེ་སློང་དེ་རྣམས་ཆོས་ཅན། ལྟུང་ཐུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་མང་ཉུང་གི་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་པ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ 22-4-14a པའི་ཕྱིར། ཞར་ལ་འོངས་པས་ཆོག་གོ །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལས་ལ་མཚན་མཐུན་དགོས་པར་བཤད་པ་དེ་ཡང་སྤྱིར་བཏང་བ་ཡིན་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་ལས

【現代漢語翻譯】同樣道理。如果按照第二種觀點，那麼那些沒有違犯的清凈比丘們，因為沒有構成正式的受具足戒羯磨，所以不能構成懺悔隨喜，這是因為沒有構成隨喜加持。我承認這個論證和周遍性。這個承諾受到了量士夫的駁斥。此外，如果清凈比丘不需要懺悔隨喜，那麼即使他們做了懺悔隨喜的羯磨也不會構成，初學比丘們這樣做也不會構成。即使依賴於之前的儀軌，也不會生起具足戒的戒律，因為沒有構成隨喜加持，所以不會生起戒律。不僅如此，對於沙彌和沙彌尼的戒律生起，也必須首先進行隨喜加持，這太過分了。第三個與承諾相違背的觀點是，即使受具足戒的羯磨本身沒有構成，但如果認為通過修行可以構成，那麼這個修行者，因為自己的因——受具足戒的羯磨沒有構成，所以他的相續中不會生起具足戒的戒律。這是第三個承諾。因為您自己的論著中說，如果倒水者等人，以及他們的母親等，在向他們學習戒律時，相信他們的堪布具有具足戒，那麼就會生起戒律，這已經被之前的教證所證實。因此，不會有戒律不清凈的過失。如果這樣，那麼倒水者和他們的母親相續中具有具足戒的比丘，因為自己的因——受具足戒的羯磨沒有構成，所以他們的相續中不會生起具足戒的戒律。這三者都是直接矛盾的。此外，您還說：『如果某個地方沒有適合懺悔的對象，那麼那個地方所有的比丘，無論犯戒多少，都沒有任何區別，僅僅通過懺悔隨喜就可以清凈，羯磨也不會被遮障。』如果這樣說，那麼在一個結界內，只有犯了根本墮的比丘，在那個時候，無論犯戒多少，沒有區別的比丘們，通過懺悔隨喜就可以清凈，因為他們沒有犯戒多少的區別。順便說一下就可以了。關於非共同羯磨需要相同戒律的說法，這只是一般性的說法。在祈請文中說，比丘……

【English Translation】 The same applies. According to the second view, those pure bhikshus who have not violated the precepts, because the formal upasampada karma is not constituted, cannot constitute the confession of rejoicing, because the rejoicing blessing is not constituted. I admit this argument and pervasion. This commitment has been refuted by the pramana. Furthermore, if pure bhikshus do not need to rejoice in confession, then even if they do the karma of rejoicing in confession, it will not be constituted, and it will not be constituted even if novice bhikshus do so. Even if relying on the previous rituals, the precepts of full ordination will not arise, because if the rejoicing blessing is not constituted, the precepts will not arise. Moreover, for the arising of the precepts of upasaka and sramanera, it is also necessary to first have the rejoicing blessing, which is too much. The third view that contradicts the commitment is that even if the karma of the actual upasampada itself is not constituted, if it is thought that it can be constituted through practice, then this practitioner, because his own cause—the karma of upasampada is not constituted, the precepts of full ordination will not arise in his mindstream. This is the third commitment. Because your own treatises say that if those who pour water, etc., and their mothers, etc., when learning the precepts from them, believe that their khenpo has full ordination, then the precepts will arise, which has been confirmed by the previous scriptures. Therefore, there will be no fault of impure precepts. If so, then the bhikshu who has the precepts of full ordination in the mindstream of the water pourer and their mother, because his own cause—the karma of the actual upasampada is not constituted, the precepts of full ordination will not arise in his mindstream. All three are directly contradictory. Furthermore, you also said: 'If there is no suitable object of confession in a certain place, then all the bhikshus in that place, no matter how many precepts they have violated, have no difference, and they can be purified only through rejoicing in confession, and the karma will not be obscured.' If this is said, then in a boundary, only the bhikshus who have committed the root downfall, at that time, no matter how many precepts they have violated, the bhikshus who have no difference can be purified through rejoicing in confession, because they have no difference in how many precepts they have violated. It is enough to come along the way. The statement that non-common karma requires the same precepts is also a general statement. In the request, it says, bhikshu...

་བགྱིད་པའི་དགེ་སློང་ལས་བགྱིད་པ་ན་མཚན་གྱུར་ན་ལས་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་བྱས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་ལས་བྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་གྲངས་སུ་བགྲང་བས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་མི་མཐུན་པ་དང་བྲལ་པ་ལ། མི་མཐུན་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་དང་། ཕྱིར་ལོག་གི་མི་མཐུན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། དེའི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ལུས་སམ་འདུན་པས་དེ་ལ་རྗེས་སུ་མ་ཞུགས་པ་ཉིད་དང་། ཞེས་པའི་ཁྱད་པར་བཞི་པོ་དེའི་སྟེང་དུ་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་མ་ཡིན་པ། གཞི་དེ་ན་གནས་པ་དེ་ལ་དེར་ཤེས་པའམ་འཕྲིགས་པ། དེ་ལ་མི་མཐུན་པའི་ལས་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ། གསོལ་བ་ཙམ་ཡང་མ་ཐོས་པའོ། །དམིགས་བསལ་ནི་མཚམས་གཅོད་པ་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་བས་མི་ཆོག་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། མཚམས་བཅད་པ་ལ་ནི་མི་འགྲུབ་བོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མི་མཐུན་པ་གཉིས་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ཕྱིར་བཟློག་པར་བྱེད་པ་ཡང་གང་ལ་ལས་དེ་བྱེད་པ་དེ་ལས་གཞན་པས་གལ་ཏེ་མི་མཐུན་པ་དང་ཆོས་དང་ལྡན་ན་སྤྱོད་ལམ་ལས་མ་ཉམས་པ་དང་། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ངག་ཡང་དག་པར་བསྡམས་པས་མངོན་པར་མི་ཤེས་པ་དང་། ནང་དང་བཅས་པ་མ་གཏོགས་པ་ནི་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་དོན་ནི་ཡང་གི་སྒྲས། མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ། གང་ལ་ལས་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ། སྤྱོད་ལམ་ལས་མ་ཉམས་པ། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། ངག་ཡང་དག་པར་བསྡམས་པ། འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་བྱ་བ་མངོན་པར་མི་ཤེས་པ་མ་ཡིན་པ་ནང་ཞེ་འཁོན་དང་བཅས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱིས་ལས་འདི་བྱ་བར་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་ཕྱིར་བཟློག་ 22-4-14b ན། ཕྱིར་ལོག་འཆགས་སོ། །འོ་ན་གང་ལ་ལས་བྱེད་པ་དེས་ཕྱིར་ལོག་མི་འཆགས་པས་ཁྱབ་བམ་ཞེ་ན། མི་མཐུན་པ་ཆད་པའི་ལས་ལ་མི་ཆགས་པ་ཡིན་ལ། སྦྱིན་པ་དང་བསྐོ་བ་དང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ལ་སོགས་གཞན་ལ་དེས་ཀྱང་ཕྱིར་ལྡོག་ཆགས་སོ། །འོ་ན་མི་མཐུན་པའི་ལས་ལ་དེས་ཕྱིར་ལྡོག་མི་འཆགས་པས་ཁྱབ་བམ་ཞེ་ན། དེའི་ལས་ཆོས་དང་ལྡན་པ་ལ་མི་འཆགས་པ་ཡིན་ལ་ཆོས་མི་ལྡན་ལ་དེས་ཕྱིར་ལྡོག་འཆགས་སོ་ཞེས་པ་གཞུང་གི་དོན་དུ་གསལ་ལ་འགྲེལ་ཆེན་ལྟར་ན། མི་མཐུན་པ་ཆད་པའི་ལས་དང་། ཆོས་དང་ལྡན་པ་བདུན་པ་ལེན་པ་དང་། དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ན་མི་འཆགས་ལ། གང་ལ་བྱེད་པའི་ལས་དེ། མི་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པ་སྦྱིན་པ་དང་བསྐོ་བའི་ལས་ལྟ་བུ་དང་། ཆོས་དང་མི་ལྡན་པ་མ་ཡིན་ན་ནི། གང་ལ་བྱེད་པ་དེས་ཀྱང་ཕྱིར་ལོག་འཆགས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཆོས་བཞིན་མ་ལགས་པར་ལས་བགྱིད་ཅིང་། དེ་དག་ཀྱང་སླར་ལོག་སླར་དཀྲུག་ན་སླར་དཀྲུག་པ་མི་བཙན་ནམ་ཨུ་པ་ལི་བཙན་དེ་ངས་ཆོས་བཞིན་གྱི་ལས་ལ་དགོངས་ནས་བཙན་པ

ར་གསུངས་སོ། །ཞེས་དང་། བཙུན་པ་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་དག་བསྐོ་བ་ན་འདི་སྐད་ཅེས་བདག་ཅག་ལ་སྐོ་ཤིག་ཅེས་མཆི་ན་དེ་དག་གི་སླར་ལོག་པ་ཡང་མི་འཆགས་སམ་ཉེ་བར་འཁོར་འཆགས་ཏེ། མི་འཆགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངས་ཆད་པའི་ལས་ལ་དགོངས་སོ། །ཞེས་བཤད་པས་མི་མཐུན་པ་ཆད་ལ་ཆོས་མི་ལྡན་ལ་བསྒྲུབ་བྱ་ཕྱིར་ལྡོག་འཆགས་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཕྱིར་ལྡོག་འཆགས་པ་ལ་ཆོས་བདུན་ལྡན་དགོས་པས་མ་ཁྱབ་ལ། ཕྱིར་ལྡོག་ཆགས་ན་ཕྱིར་ལྡོག་གི་མི་མཐུན་པ་བྱུང་བས་མ་ཁྱབ་སྟེ། བསྒྲུབ་བྱའི་ཕྱིར་ལྡོག་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་མི་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་གསུམ་ལྡན་གྱིས་སྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པའི་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་ལས་གང་ཡང་མེད་པས་དེ་གང་ན་ཡོད་པའི་ས་ཕྱོགས་དེ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་བཞུགས་སོ་ཞེས་ཤེས་པར་ 22-4-15a བྱའོ། །གཉིས་པ་བྱེད་པ་པོ་ལས་མཁན་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ། སྤྱིར་བཏང་བ་དང་། དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་བཤད་པའི་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་སྔ་མ་བཅུ་དང་ལྡན་པ་ཅིག་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་དག་ནི་བྱེད་པ་པོ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དཀོན་མཆོག་གཞན་མ་ཡིན་པ་མི་དགོས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་པོར་རུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་རིགས་པས་ལས་བྱེད་པ་པོར་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་གསུང་ངོ་། །མཚན་མཐུན་ཀྱང་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལས་བྱེད་པ་པོས་མི་ནུས་ན་དེས་དགེ་སློང་གི་བྱས་པའི་ཚིག་ངེས་པར་བརྟགས་ན་རུང་ངོ་། །ཞེས་པས་སོ། །དེའི་སྟེང་དུ་སྐབས་གང་ཡིན་གྱི་ཆོ་ག་ཚིག་ཕྱེད་ཀྱང་མ་འཁྲུལ་བར་བློ་ལ་ཐོན་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལེགས་པར་ཐོན་པས་གདོན་དེ་ཚིག་ཕྱེད་ཀྱང་མ་འཁྲུལ་བ་ཉིད་ནའོ། །ཞེས་དངོས་སུ་སོ་ཐར་གྱི་མདོ་ལ་གསུངས་ཀྱང་མཚོན་པ་འདྲ་ཞིང་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་པ་འདུལ་བ་ཡི་གེར་འབྲི་བའང་མ་གནང་ན་དཔེ་ཀློག་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་གསུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ་ཞུགས་པ་ནི་འདོན་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། སྤོ་བ་བྱེད་པས་ནི་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་ལས་གཞན་པའོ། །ཞེས་དང་། བཙུན་པ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བགྱིས་པ་དང་ཉེ་བར་ཕྱོགས་པ་དང་། བསླབ་པ་བརྩལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལས་བགྱིས་ན་བགྱིས་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུད་པ་ལི་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་དགེ་འདུན་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་བཙུན་པ་འགྲོ་བ་གཞན་དུ་གནས་པ་ཞིག་གིས་ལས་བགྱིས་ན་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུད་པ་ལི་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་ལས་བྱེད་པ་པོ་གཞན་དུ་མ་བསྒྱུར་བ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་བོད་སྔ་མ་བཞེད་ལ། བུ་རིན་པོ་ཆེ། བཙུན་པ་ལས་བྱེད་པ་འགྲོ་བ་གཞན་དུ་གནས་པས་འཚམས་སྐུམ་ན་སྐུམ་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུད་པ་ལི་མ་ཡ

【現代漢語翻譯】如是說。如果比丘僧團在委任十二位僧人時說：『請委任我們。』那麼，這些僧人的返回也不會成立嗎？近親？成立的。』『不成立』這句話，我是考慮到斷罪業而說的。』因此，對於不和合的斷罪，以及不具備正法的，爲了要成立而返回，是允許的。那麼，如果返回成立，就必須具備七種正法，但這並不普遍。如果返回成立，就會出現返回的不和合，但這也不普遍。因為要成立的返回，不是僧團的不和合。總之，因為具備三種特徵的僧團無法完成任何屬於律藏的事務，所以要知道，在哪個地方有這樣的僧團，哪個地方就有佛陀的教法。第二，關於執行者（las mkhan）的特徵，分為一般和特殊兩種。第一種是：需要具備前面所說的補充的十種正法。如經中所說：『這些人不是執行者。』不需要不是其他三寶，因為世尊可以背誦別解脫經。根據這個道理，也可以作為執行者。』布頓仁波切（Bu ston rin po che）如是說。也不需要同名，如經中所說：『如果執行者不能，那麼他可以確定比丘所說的話。』在此之上，還需要精通目前場合的儀軌，即使半句也不出錯。如經中所說：『因為精通，所以不會出錯半句。』雖然這是直接在別解脫經中說的，但也具有象徵意義。布頓仁波切說，甚至不允許書寫律藏，更不用說閱讀了。第二種是：參與剩餘的修正的人，是誦讀者。進行轉移的人，是除了近住戒以外的人。如果比丘僧團製造分裂、接近分裂，以及學習者進行事務，那麼是否允許進行？烏達波利（梵文：Utpalī，梵文天城體：उत्पली，梵文羅馬擬音：Utpalī，漢語字面意思：蓮花色）已經做了，僧團已經過去了。』又說，『如果住在其他地方的比丘進行事務，那麼是否允許進行？烏達波利（梵文：Utpalī，梵文天城體：उत्पली，梵文羅馬擬音：Utpalī，漢語字面意思：蓮花色）也是如此。』因此，西藏早期的人認為，不需要改變執行者。布仁波切（Bu rin po che）說，『如果住在其他地方的執行比丘進行懺悔，那麼是否允許懺悔？烏達波利（梵文：Utpalī，梵文天城體：उत्पली，梵文羅馬擬音：Utpalī，漢語字面意思：蓮花色）不是。』

【English Translation】 Thus it is said. If when appointing twelve monks, the monastic community says, 'Please appoint us,' then wouldn't the return of these monks be valid? A close relative? It is valid. 'Not valid,' I say, considering the act of severance. Therefore, for the severance of discord and for those who do not possess the Dharma, returning is permitted in order to establish it. So, if the return is valid, it must possess seven Dharmas, but this is not universal. If the return is valid, there will be a discord of return, but this is also not universal. Because the return to be established is not a discord of the monastic community. In short, because a monastic community possessing three characteristics cannot accomplish any matter pertaining to the Vinaya, one should know that wherever there is such a monastic community, there resides the Buddha's teaching. Secondly, regarding the characteristics of the executor (las mkhan), there are general and specific ones. The first is: it is necessary to have the ten supplementary Dharmas mentioned earlier. As it is said in the sutra, 'These are not executors.' It is not necessary to be other than the Three Jewels, because the Blessed One can recite the Pratimoksha Sutra. According to this reasoning, one can also be an executor. 'Bu ston rin po che said so. It is also not necessary to have the same name, as it is said in the sutra, 'If the executor cannot, then he can ascertain the words spoken by the monk.' On top of this, one must be proficient in the ritual of the current occasion, without making even half a sentence mistake. As it is said, 'Because of proficiency, there will be no mistake even in half a sentence.' Although this is directly stated in the Pratimoksha Sutra, it also has symbolic meaning. Bu ston rin po che said that even writing the Vinaya is not allowed, let alone reading it. The second is: one who participates in the remaining correction is the reciter. The one who transfers is other than the vow of near-abiding. If monks who create division in the monastic community, approach division, and those who are learning perform actions, then is it permissible to perform them? 'Utpalī (Tibetan: ཨུད་པ་ལི་; Sanskrit Devanagari: उत्पली; Sanskrit Romanization: Utpalī; Chinese literal meaning: Lotus-colored) has done it, and the monastic community has passed away.' It is also said, 'If a monk living in another place performs an action, is it permissible to perform it? Utpalī (Tibetan: ཨུད་པ་ལི་; Sanskrit Devanagari: उत्पली; Sanskrit Romanization: Utpalī; Chinese literal meaning: Lotus-colored) is the same.' Therefore, the early Tibetans believed that it is not necessary to change the executor. Bu rin po che said, 'If a monk living in another place performs confession, is it permissible to confess? Utpalī (Tibetan: ཨུད་པ་ལི་; Sanskrit Devanagari: उत्पली; Sanskrit Romanization: Utpalī; Chinese literal meaning: Lotus-colored) is not.'

ིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས། མ་བསྒྱུར་བ་ 22-4-15b དགོས་པར་བཞེད་དོ། །འདི་ན་བླ་མ་ལྕང་ར་བ་ན་རེ། མཁན་པོ་ནི། ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་བཅུ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཤིང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། གང་ལ་ལོ་ལོན་པ་ཉིད་དང་། འདུལ་བ་ལ་གནས་པའི་དོན་ཉིད་གཉིས་པོ་དེ་དག་ཡོད་པ་དེས་ནི་མཁན་པོ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་དག་བྱ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བས་དོན་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པར་ཁས་ལེན་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟ་ན། སྟོན་པ་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་དེ་ཆོས་ཅན། ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་བཅུ་གསུམ་དང་ལྡན་པར་ཐལ། མཁན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ལུང་དང་རིགས་པ་དང་ཁས་བླངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ཏེ། དེ་ཆོས་ཅན། མཁན་པོ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་གསུམ་རུང་བར་ཐལ། གང་ལ་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཉིད་དང་། འདུལ་བ་ལ་གནས་པའི་དོན་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཁྱེད་ལ་ཡང་དེར་ཐལ་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། ཁོ་བོ་ཅག་གི་ལུགས་ལ་ནི་ལྔ་ཕྲུགས་ཀྱི་གཞུང་འགྲེལ་དེ་ཡིན་པས་ད་ལྟར་ཆོ་གའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་འཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཁོ་ནར་མ་ཟད་ཀྱི་ལྟུང་མཐུན་རྒྱུན་ལྡན་གྱི་དགེ་སློང་དེའང་མཁན་པོར་མི་འོས་པར་འགྱུར་ལ་དེའང་དེ་ལྟར་ན། ཁྱེད་ཅག་མཁན་པོའི་བྱ་བ་རྣམས་བྱས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ཇི་ལྟར་འཆད་དགོས་སོ། །ཡང་མཁན་པོའི་བྱ་བ་གང་དག་འགྲེང་བའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་བྱ་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཏེ་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་བཅུ་གསུམ་ཚང་དགོས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་དེས་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ངེས་པར་འགྲེང་བའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་བྱ་དགོས་པ་དང་འགལ་ཞིང་བསྒྲུབ་བྱ་དེའི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་དེ་དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཁ་སྐོང་དུ་དགོས་པའི་ངེས་པ་མེད་པ་དེ་ཁྱེད་ཀྱིས་མ་ཤེས་པས་ནོངས་པ་ཡིན་ནོ། །གཞན་མཁན་པོ་ཉམས་པ་དང་མ་རྫོགས་པས་རུང་བར་བཤད་པའང་ཇི་ལྟར་དྲང་། ༈ གང་ལ་བྱ་བ་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་གང་ལ་བྱ་བ་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ། སློབ་དཔོན་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་གཉིས་སུ་བསྡུས་པ་ལྟར། གཞི་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་བྱ་བ་གཉིས་སོ། །དང་ 22-4-16a པོ་ལ། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་། མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་དང་། དགྲོལ་བ་དང་། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་པ་དང་འགྲོལ་པ་དང་། རུང་ཁང་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་། དེ་དགྲོལ་བ་དང་། མཚམས་ལས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེས་མཚོན་ནས་གཞན་ཡང་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ལ་གཞི་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཏེ། དཔེར་ན་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་ལ། གནས་དེ་གང་དུ་དགེ་འདུན་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་གནས་ཡིན་པ་སྲ་བ་དང་འབྲེལ་བ། མི་མ་ཡིན་པ་ལ་སོ

【現代漢語翻譯】他回答說：'是的'。因此，不需要翻譯。在此，喇嘛絳rawa說：'堪布（Khenpo，親教師，軌範師）需要具備十三種圓滿的法。'《廣大釋論》中說：'凡是具備年長和安住于律儀這兩個條件的人，可以擔任堪布等三種職務。' 這句話的意思是按照字面意思來接受的。如果是這樣，那麼釋迦牟尼佛（Thubpawangpo）就應該具備十三種圓滿的法，因為他是堪布。如果這個論斷不成立，那麼就與經文、理性和承諾相矛盾。因為他是堪布，所以可以擔任堪布等三種職務，因為他是具備十年戒齡和安住于律儀的比丘。如果你們問：'那麼你們也會有同樣的推論嗎？' 答案是：'不會。' 因為我們的宗派有五部釋論，現在是按照儀軌的許可權來解釋的。不僅如此，違犯根本戒的僧人也不適合擔任堪布。如果是這樣，那麼你們在堪布完成職務后，如何解釋違犯根本戒的加持呢？此外，堪布的哪些行為不能以站立的姿勢進行呢？因為需要具備十三種圓滿的法。如果是這樣，那麼用站立的姿勢加持法衣和缽就必然與需要站立的姿勢相矛盾，而且你們沒有意識到被加持者不需要被加持者作為圓滿受戒的堪布來圓滿受戒，這是一個錯誤。此外，如何解釋堪布破戒或不圓滿是可以接受的呢？第二，所作事業之境的體性。關於所作事業之境的體性，如無著（Thogme）論師所歸納的，分為兩種：對非有情所作的事業和對有情所作的事業。第一種是對非有情所作的事業，例如：同意共修的處所，劃定大界（Tsam-po-che）和解除大界，劃定小界（Tsam-bu-chung）和解除小界，同意僧房，解除僧房，給予不離開界的許可，同意鋪設臥具，撤除臥具等等。通過這些例子，可以瞭解其他情況。這些都需要具備各自的基礎體性。例如，同意共修的處所，這個處所必須是僧團舉行共修的地方，並且是堅固的，不被非人等侵擾。

【English Translation】 He answered, 'Yes.' Therefore, it is not necessary to translate. Here, Lama Changrawa says, 'A Khenpo (preceptor, abbot) needs to possess thirteen complete qualities.' The 'Extensive Commentary' says, 'Whoever possesses both being old and abiding in discipline, those two can perform the three functions of Khenpo, etc.' This means accepting the meaning as it is, according to the words. If that is the case, then Shakyamuni Buddha (Thubpawangpo) should possess thirteen complete qualities, because he is a Khenpo. If this assertion is not established, then it contradicts the scriptures, reason, and commitment. Because he is a Khenpo, he can perform the three functions of Khenpo, etc., because he is a monk who possesses ten years of seniority and abides in discipline. If you ask, 'Then wouldn't the same inference apply to you?' The answer is, 'No.' Because our school has five commentaries, and now we are explaining it according to the authority of the ritual. Moreover, a monk who has violated the root vows would also be unsuitable to be a Khenpo. If that is the case, then how would you explain the blessing of violating the root vows after the Khenpo has completed his duties? Furthermore, which actions of the Khenpo cannot be performed in a standing posture? Because it is necessary to possess thirteen complete qualities. If that is the case, then blessing the robes and bowl in a standing posture necessarily contradicts the need to stand, and you are mistaken because you do not realize that the one being blessed does not need the Khenpo who ordains him to be the one who completes his ordination. Moreover, how can it be justified that a Khenpo who is broken or incomplete is acceptable? Secondly, the nature of the object of action. Regarding the nature of the object of action, as summarized by Master Thogme, it is divided into two types: actions performed on non-sentient beings and actions performed on sentient beings. The first is actions performed on non-sentient beings, such as: agreeing on a place for communal practice, demarcating the great boundary (Tsam-po-che) and dissolving the great boundary, demarcating the small boundary (Tsam-bu-chung) and dissolving the small boundary, agreeing on a monastery, dissolving the monastery, granting permission not to leave the boundary, agreeing to lay out bedding, removing bedding, and so on. Through these examples, other situations can be understood. These all need to possess their respective basic natures. For example, agreeing on a place for communal practice, this place must be where the Sangha performs communal practice, and it must be solid and not disturbed by non-humans, etc.

གས་པ་གཞན་གྱིས་བསྲུངས་པ་མ་ཡིན་པ། མཛེས་ཤིང་གཙང་ལ་ཡངས་པ་ཡིན་པ་དང་། མཚམས་པོ་ཆེ་གཅོད་པ་ལ་དབུས་ནས་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ཡིན་པ། ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་དང་ལྡན་པ། འོག་གཞི་སྲ་བ་དང་འབྲེལ་བ། སྔར་མཚམས་བཅད་ཟིན་མ་ཡིན་པ། མཚམས་གཞན་གྱི་ཉེ་འཁོར་མ་ཡིན་པ། བར་དུ་མཚམས་གཞན་མ་ཞུགས་པ་དགོས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། གཞན་ཡང་ལུང་གི་ཚིག་ལས་དཔག་སྟེ་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ཡུལ་སེམས་ཅན་ལ་བྱ་བ་ལ། ཁྱིམ་པའི་རྟེན་ལ་བྱ་བ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟེན་ལ་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་དང་། བསྲང་བ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། དེ་གཞིག་པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་གནས་པ་སྦྱིན་པ་སྟེ་ལྔའོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཡང་གཞི་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཏེ། དཔེར་ན་ཁ་དབུབ་པའི་གཞི་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ། དགེ་སློང་ལ་ཕམ་པར་གྱུར་པས་སྐུར་པ་སོགས་དང་། རང་གི་ཕྱོགས་སུ་གཏོགས་པ། ཚོགས་སུ་མ་ཚང་བ་དགོས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ཡང་ལས་སྔ་མ་བྱས་ཟིན་ཆགས་པའི་སྟེང་དུ་ཕྱི་མ་མི་འཆགས་པ་ནི་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་འདྲ་བར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་རྫོགས་པའི་རྟེན་ལ་བྱ་བ་དང་། མ་རྫོགས་པའི་རྟེན་ལ་བྱ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ་སྦྱིན་པའི་ལས་དང་། བསྐོ་བ་དང་། མི་ 22-4-16b མཐུན་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། ཡོ་བྱད་སྦྱིན་པ་དང་། རྗེས་སུ་གནང་བ་དང་། རང་གི་དོན་ལ་སྦྱར་བ་དང་། རབ་བྱུང་རྣམས་ལ་མཁོ་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་བརྒྱད་དོ། །དང་པོ་ལ་ཁང་པའི་རུང་བ་བསྟན་པ་སྦྱིན་པ། ཁང་ཆེན་གྱི་རུང་བ་བསྟན་པ་སྦྱིན་པ། རྒན་པོ་དང་ནད་པ་ལ་སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་སྟན་བྱེད་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། འཁར་བ་དང་དྲྭ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་དང་། མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པ་དང་། སྤོ་བ་སོགས་གསུམ་སྦྱིན་པ་དང་། མགུ་བ་སོགས་གསུམ་སྦྱིན་པ་དང་། དབྱུང་བ་དང་། དྲན་པས་འདུལ་བ་དང་། མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་བཟོད་པ་སྦྱིན་པ་རྣམས་སོ། །དེ་ལ་ཡང་བཅུ་སྟེ། བསྡིགས་སྨད་བསྐྲད་དང་ཕྱིར་འགྱེད་དང་། མ་མཐོང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་དང་། སྡིག་ལྟ་ཅན་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། ལས་བྱེད་པ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་དང་། མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་ལ་བཟོད་པ་སྦྱིན་པ་རྣམས་སོ། །འདིར་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་དང་། མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དུ། ཆད་ལས་སུ་བྱས་ནས་གསོལ་གདབ་མེད་པར་མི་འདོད་བཞིན་དུ་སྦྱིན་པར་བཤད། དེ་དང་མཐུན་པར་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུའང་། གསོལ་གདབ་མེ

【現代漢語翻譯】需要滿足以下條件：不是被他人守護的場所，而是美麗、乾淨、寬敞的地方；邊界的確定從中心到半徑二又二分之一 Yojana（梵文長度單位）的範圍內；具備穩固的四方標誌；地基堅實；以前未曾劃定過邊界；不是其他邊界的附近；中間沒有其他邊界介入。此外，還需要根據律藏的文句來推斷得知。第二，關於對有情眾生的行為，分為對在家眾的行為和對比丘（出家眾）的行為。第一種情況包括：缽倒覆、缽豎立、給予在家居士戒律、廢止戒律，以及給予外道居住地這五種情況。這些情況也需要具備各自的基礎和特徵。例如，倒覆缽的基礎必須是居士，因為比丘犯了波羅夷罪（根本罪），受到指責等，屬於自己的陣營，僧團不完整等。此外，已經完成的前行行為之上，不會再產生後續行為，這在所有行為中都是一樣的。第二種情況分為對具足戒者的行為和對未具足戒者的行為兩種。第一種包括：給予（僧眾）財物、委任、不和合、加持、給予資具、允許、用於自己的目的、為出家人安排所需之物這八種。第一種（給予）包括：給予顯示房屋適宜之處、給予顯示大型房屋適宜之處、給予長老和病人不離袈裟的許可、給予未滿六歲者使用坐墊的許可、給予手杖和濾水器的許可、給予四十日許可、給予尋找自性的許可、給予教誡、給予和合、給予和合的布薩（梵文：Uposatha，齋戒），以及給予遷移等三種、給予歡喜等三種、驅逐、以憶念調伏、以不瘋狂調伏，以及給予對被強迫者的寬恕等。其中又有十種：威脅、貶低、驅逐、遣返、不見、不糾正、邪見者，以及將與比丘尼和惡鬼同住者從住所驅逐，以及從事勞役者、尋找自性者，以及給予和合的寬恕等。在此，尋找自性者和給予和合是指，在《律分別》中，被判處懲罰后，在沒有請求的情況下，不情願地給予。在《百一羯磨》中也與此類似，即沒有請求的情況下。

【English Translation】 The following conditions must be met: it is not a place guarded by others, but a beautiful, clean, and spacious place; the boundary is determined from the center to a radius of two and a half Yojana (a unit of length in Sanskrit); it has stable four-sided signs; the foundation is solid; it has not been previously demarcated; it is not near other boundaries; and there are no other boundaries intervening in the middle. In addition, it is also necessary to infer from the sentences of the Vinaya. Secondly, regarding actions towards sentient beings, they are divided into actions towards householders and actions towards Bhikkhus (ordained monks). The first case includes: overturning the bowl, erecting the bowl, giving precepts to householders, abolishing precepts, and giving residence to non-Buddhists. These cases also need to have their respective foundations and characteristics. For example, the foundation for overturning the bowl must be a householder, because the Bhikkhu has committed a Parajika offense (a fundamental offense), is accused, etc., belongs to one's own camp, and the Sangha is incomplete, etc. In addition, subsequent actions will not arise on top of the completed previous actions, which is the same for all actions. The second case is divided into actions towards those with full ordination and actions towards those without full ordination. The first includes: giving (property to the Sangha), appointing, discord, blessing, giving requisites, allowing, using for one's own purposes, and arranging necessities for monks, these eight. The first (giving) includes: giving to show suitable places for houses, giving to show suitable places for large houses, giving permission for elders and the sick not to be separated from the Kasaya robe, giving permission for those under six years old to use cushions, giving permission for walking sticks and water filters, giving forty-day permission, giving permission to seek one's own nature, giving instructions, giving harmony, giving harmonious Uposatha (Sanskrit: Uposatha, fasting), and giving three kinds of relocation, giving three kinds of joy, expulsion, taming with mindfulness, taming without madness, and giving forgiveness to those who have been forced, etc. Among them, there are ten kinds: threatening, degrading, expelling, repatriating, not seeing, not correcting, those with wrong views, and expelling those who live with Bhikkhunis and demons from their residences, as well as those engaged in labor, those seeking their own nature, and giving forgiveness for giving harmony, etc. Here, seeking one's own nature and giving harmony means that in the 'Vinaya-vibhanga', after being sentenced to punishment, it is given unwillingly without request. The same is true in the 'Hundred and One Karmas', that is, without request.

ད་ཅིང་བཟོད་གསོལ་སྦྱིན་པར་བཤད། ལུང་གཞི་ནས་གསོལ་གདབ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བར་གསུངས་ཤིང་། མདོ་རྩ་བར་ཡང་ཁ་ཅིག་གིས་ནི་འདི་ནན་ཏུར་གྱི་ཚུལ་དུ་བསྟན་ཏོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་བཟང་སྟེ། མདོ་སྡེ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ནན་ཏུར་ཡིན་པ་བཀག་ནས་སྦྱིན་པའི་ལས་སུ་བསྒྲུབས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ནན་ཏུར་ཡིན་ན་སྦྱིན་ལས་སུ་འགལ་ལ། སྦྱིན་ལས་ཡིན་ན་བཟོད་གསོལ་མི་དགོས་པས། བཤད་མ་ཐག་པའི་སྦྱིན་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་འཆད་པའི་སྐབས་སུ་ 22-4-17a བཞག་ལེན་སོ་སོར་ཕྱེད་དགོས་སོ། །གཉིས་པ་བསྐོ་བའི་ལས་ནི་གསང་སྟོན་བསྐོ་བ་དང་། གནས་མལ་སྟོབས་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་འདིངས་པ་དང་། སྦེད་པའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ་དང་། སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པ་དང་། ལག་གི་བླ་དང་། ལག་དཔོན་བསྐོ་བ་དང་། གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་བསྐོ་བ་དང་། གཟུ་བོ་དང་། གསལ་བ་གཉིས་དང་། རྩོད་པ་སྦེད་པ་དང་། གང་མང་གི་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་པ་དང་། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་ལ་གླེང་བ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་སྡིག་ཅན་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེ་ལ་གོ་བར་བྱེད་པ་བསྐོ་བ་དང་། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་དང་། ནགས་ཉུལ་བ་བསྐོ་བ་དང་། སྡེར་སྤྱད་འབྲིམ་པ་དང་། གནས་མལ་བྱི་བོ་འབྲིམ་པ་དང་། ཤིང་ཏོག་འབྲིམ་པ་དང་། ཆུའི་ཞལ་ཏ་པ་དང་། བང་རིམ་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་དང་། སྒེའུ་ཆུང་བསྲུང་བ་བསྐོ་བ་རྣམས་སོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་དང་ལྡན་ཞིང་འགྲོ་བ་བཞི་དང་བྲལ་བ་དང་། སྤྲོ་བ་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཏེ། མི་སྤྲོ་ན་དེས་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་པའི་ཕྱིར་གསུམ་པ་མི་མཐུན་པའི་ལས་ལ་བཞི་སྟེ་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་དང་། ལྡོག་པའི་ཕྱིར་བསྒོ་བའི་ལས་དང་བཅད་ཅིང་དམའ་དབབ་པའི་ལས་དང་། སྤང་བའི་ལས་དང་བཞིའོ། །དང་པོ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་ལ་ངོར་འཕྱ་བ་ལ་དེའི་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་དང་། ཟུར་གྱིས་གཞོག་འཕྱས་བྱེད་པ་ལ་དེའི་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིའོ། །གཉིས་པ་ལ་ཡང་། བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་བཅུ་བཞིའི་དབྱེ་བས་རྣམ་པ་བཅུའོ། །འདི་དག་ལ་ཡང་སོ་སོ་རང་རང་གི་གཞི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཏེ། དཔེར་ན་དགེ་འདུན་དབྱེན་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པ། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ། ལྟ་བ་དང་མཚན་མཐུན་པ། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ། བྱེ་བ་ན་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ། གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་ཞིང་མི་སྣང་བར་མ་བྱས་པ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་མཚན་ཉིད་པ་ལ་ཞུགས་ཤེས་པ་ཡིན་པ། བཞམས་བསྒོ་བྱས་ལ་ཆགས་པ་ཡིན་པ་དགོས་པ་ལྟ་ 22-4-17b བུའོ། །འདི་ལ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་ཡང་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བཙུན་པ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་མཆིས་པས་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་ན་མཆིས་པ་ལ་བསྒོ་ན། བསྒོ་བ་ཞེས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འད

【現代漢語翻譯】現在講述寬恕和佈施。經文中說，祈請應該先進行。在根本律中也說，有些人認為這是強制性的。但那是不好的，因為它與經藏相矛盾。因此，在禁止強制性的前提下，完成了佈施的行為。如果那樣，如果是強制性的，就會與佈施的行為相矛盾；如果是佈施的行為，就不需要寬恕，所以在講解剛才所說的佈施行為的章節中，給予和接受應該各佔一半。第二，任命的行為包括：任命秘密的揭示者，提供住所，進行區分，鞏固，任命隱藏的比丘，任命遺棄者的顧問，任命執事，任命負責人，任命十二個人，任命仲裁者，任命兩位澄清者，隱藏爭端，分配多數人的木片，任命驅逐家庭的發言人，任命比丘和比丘尼來教導許多罪惡的普通人，任命比丘尼的導師，任命森林巡邏者，分配公共財產，分配住所的清潔者，分配水果，任命水的管理者，任命倉庫的管理者，以及任命守護小窗戶的人。對於這些人，需要具備補充的品質，遠離四種行為，並且充滿熱情。如果不熱情，他們會造成阻礙。第三，不和諧的行為有四種：列入名單，驅逐，降級，以及遺棄。第一種，對於誹謗僧團顧問的人，將其列入名單；對於私下誹謗的人，將其列入名單等等，共有四種。第二種，根據十四種違犯的分類，有十種驅逐。對於這些，也需要各自具備相應的條件。例如，對於分裂僧團的人，需要具備比丘的戒律，具備三種名稱，觀點和特徵一致，沒有被驅逐，如果分開，沒有加入其他派別，沒有改變外貌或隱藏自己，並且瞭解僧團分裂的特徵，並且樂於接受勸告。這就像需要接受勸告一樣。這裡也需要住在界限內。正如所說：『如果比丘住在界限內，勸告住在界限外的人，這是否稱為勸告？烏帕離，不是的。』

【English Translation】 Now, explaining forgiveness and giving. It is said in the scriptures that supplication should precede. In the root text, some say that this is shown as mandatory. But that is not good, because it contradicts the Sutras. Therefore, having prohibited the mandatory aspect, the act of giving is accomplished. If that is the case, if it is mandatory, it contradicts the act of giving; if it is the act of giving, there is no need for forgiveness, so in the section explaining the aspects of the act of giving just mentioned, giving and receiving should each be half. Second, the acts of appointment include: appointing the revealer of secrets, providing lodging, making distinctions, consolidating, appointing hidden monks, appointing advisors for those who renounce, appointing attendants, appointing leaders, appointing twelve individuals, appointing arbitrators, appointing two clarifiers, concealing disputes, distributing the wooden pieces of the majority, appointing speakers to denounce households, appointing monks and nuns to instruct many sinful ordinary people, appointing teachers for nuns, appointing forest rangers, distributing communal property, distributing lodging cleaners, distributing fruits, appointing water managers, appointing storehouse managers, and appointing those who guard small windows. For these individuals, it is necessary to possess supplementary qualities, be free from the four conducts, and be enthusiastic. If they are not enthusiastic, they will create obstacles. Third, discordant actions are four: including in the count, expulsion, degradation, and abandonment. The first, for those who slander the Sangha's advisors, including them in the count; for those who slander secretly, including them in the count, and so on, there are four types. The second, according to the classification of fourteen transgressions, there are ten types of expulsion. For these, it is also necessary to possess the respective qualifications. For example, for those who cause division in the Sangha, it is necessary to possess the vows of a fully ordained monk, possess three names, have consistent views and characteristics, not be expelled, if separated, not have gone to another faction, not have changed appearance or concealed oneself, and know the characteristics of Sangha division, and be willing to accept advice. Here, it is also necessary to reside within the boundary. As it is said: 'If a monk resides within the boundary, and advises someone who resides outside the boundary, is this called advice? Upali, no.'

ི་དག་མི་མཐུན་པའི་ལས་ཡིན་ཀྱང་ཆད་ལས་དངོས་མ་ཡིན་ཏེ། བྱ་བ་ངན་པ་ལས་ལྡོག་པའི་ཆེད་དུ་གྲོས་འདེབས་པ་ཙམ་ཡིན་པས་སོ། །གསུམ་པ་ཆད་པས་བཅད་པའི་ལས་ལ། བསྡིགས་སྨད་བསྐྲད་དང་ཕྱིར་འགྱེད་བཞིའི་ནན་ཏུར་དང་། བརྗོད་བཅས་ནན་ཏུར་དང་། གསོ་དགག་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་རྣམས་སོ། །དེ་རྣམས་སོ་སོའི་ངོ་བོ་ནི། འཐབ་དཀྲོལ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ལ་འཐབ་དཀྲོལ་བྱེད་པ་རྒྱུན་མི་གཅོད་ན་གནས་ནས་འབྱིན་ནོ་ཞེས་བསྡིགས་པའི་ནན་ཏུར་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་མི་འཆོས་པར་རྒྱུན་དུ་བྱེད་པ་ལ་གང་ཟག་དམན་པ་གཅིག་རྐྱང་མི་ཐུབ་པ་ཡིན་པས་གཞན་ལ་གནས་འཆའ་ཞིང་གཏོད་ཅིག་ཅེས་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་། ཁྱིམ་པ་སུན་འབྱིན་པ་སྟེ་མ་དད་པར་བྱས་པ་ལ་ཁྱིམ་པ་མ་རངས་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་སུན་ཕྱུང་གནས་ནས་བསྐྲད་པའི་ནན་ཏུར་དང་། ཁྱིམ་པ་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལ་ཁྱིམ་པ་ཡི་ཆད་པ་བསལ་བའི་དོན་དུ་ཁྱོད་ཀྱིས་ལས་ཀྱི་མཐའ་འདི་མ་བཏང་གི་བར་དུ་ངེད་ཁྱོད་ལ་མཛའ་བཅུགས་དང་དགའ་བའི་དངོས་པོ་ཕྱིར་བསྡུད་དོ་ཞེས་ཕྱིར་འགྱེད་ནན་ཏུར་དང་། ལྟུང་བ་གླེང་བའི་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་ལ་བརྗོད་བཅས་དང་མི་གདམས་པས་མ་ཐུལ་ན་གསོ་དགག་བཞག་པ་རྣམས་སོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཡང་གཞི་སོ་སོ་རང་གི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཏེ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་གསོ་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། ནད་པ་མ་ཡིན་པ། གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་ཞིང་མི་སྣང་བར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པ། ཤེས་པ་དང་བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་དང་། སྡེ་སྣོད་གསུམ་འཛིན་པ་དང་། ཐོས་པ་དང་། ཕྱོགས་དང་། འཁོར་མང་པོ་དག་ལ་ནན་ཏུར་བྱས་ན་དགེ་འདུན་ 22-4-18a བྱེ་འགྱུར་གྱི་དགག་བྱ་ཡོད་པས་དྲུག་པོ་གང་རུང་མ་ཡིན་པ། ཆོས་གཞན་པའི་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ། ནང་ཞེ་འཁོན་དང་བཅས་པ་མ་ཡིན་པ། སྔར་གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ། བཞམས་བསྒོ་བྱས་ལ་ཆགས་པ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་གཞིར་བཞག་པའི་སྟེང་དུ་སོ་སོར་རང་གི་གཞིའི་མཚན་ཉིད་ཚང་དགོས་སོ། །དྲུག་པོ་འདི་ལ་དམའ་དབབ་པའི་ལས་ཞེས་བྱའི་སྤངས་པའི་ལས་ཞེས་ནི་མི་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱིས་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་མ་སྤངས་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་སྤངས་པའི་ལས་ནི། གནས་ཕྱུང་ནན་ཏུར་བདུན་ཡིན་ལ། སོ་སོའི་ངོ་བོ་ནི། ཕྱིར་མི་འཆོས་གནས་དབྱུང་དང་། སྡིག་ལྟ་འཛིན་པ་ལ་བསྒོ་བའི་ལས་བྱས་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། མ་མཐོང་གནས་དབྱུང་ནན་ཏུར་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་བཞི་ལ་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ནས་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་ལ་འཐབ་དཀྲོལ་ལ་འབད་པས་མ་ལྡོག་ན་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། །རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལ་ཉེ་བར་ཞི་བས་སོ། །འཐབ་དཀྲོལ་གྱི་རྒྱུ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པ་ཡང་གནས་

【現代漢語翻譯】即使是輕微的違規行為，也不是真正的懲罰，而只是爲了勸阻不良行為。第三種是懲罰性的行為，包括四種警告性的懲罰：恐嚇、責備、驅逐和收回；有條件警告；以及三種停止供應的懲罰。這些懲罰各自的本質是：對於製造爭端和衝突的比丘，如果他們不停止製造爭端和衝突，就威脅說要將其驅逐出寺廟；對於持續犯下僧團剩餘罪行而不悔改的人，因為一個人無法獨自應對，所以警告說要依靠他人；對於誹謗或不信任居士的人，爲了平息居士的不滿，執行驅逐出寺廟的懲罰；對於輕視居士的人，爲了消除居士的懲罰，警告說，在你放棄這種行為之前，我們將收回我們對你的友誼和喜愛之物；對於在討論罪行時不合作的人，如果不通過有條件警告和不合作來制服他們，就停止供應。對於這些懲罰，也需要各自具備相應的條件：必須是知道比丘的戒律可以恢復，並且自然地安住于戒律中；不是病人；沒有改變外貌或隱身；具有智慧和巨大的功德；精通三藏；博學；公正；擁有眾多隨從；不是六種僧團分裂的對治者中的任何一種；沒有傾向於其他宗教；沒有加入僧團；沒有懷有惡意；以前沒有被驅逐；以及對勸誡感到滿意。在這些基礎上，必須滿足各自的基礎條件。這六種行為被稱為『降低地位的行為』，而不是『放棄的行為』，因為僧團沒有在教法和物質上放棄他們。第四種是放棄的行為，包括七種驅逐的懲罰。它們各自的本質是：不可悔改的驅逐；對於那些持有邪見，即使經過勸誡也不放棄的人，執行驅逐出寺廟的懲罰；未見（其罪行）的驅逐；與比丘尼交往並居住在一起而被驅逐出寺廟；以及從一百零一種行為中明確說明的行為，即如果努力解決爭端和衝突而未能阻止，爲了實現和平，應該將其驅逐出寺廟。通過完全確定來實現和平。促成爭端和衝突的原因也是存在的。

【English Translation】 Even minor non-compliance is not an actual punishment, but merely a suggestion to deter bad behavior. The third is the act of punishment, including four warning punishments: intimidation, reprimand, expulsion, and withdrawal; conditional warning; and three punishments of withholding sustenance. The essence of each of these punishments is: for monks who create disputes and conflicts, if they do not stop creating disputes and conflicts, threatening to expel them from the monastery; for those who continuously commit Sangha residual offenses without repentance, because one person cannot cope alone, warning them to rely on others; for those who slander or distrust laypeople, to appease the laypeople's dissatisfaction, executing the punishment of expelling them from the monastery; for those who despise laypeople, to eliminate the laypeople's punishment, warning that until you abandon this behavior, we will withdraw our friendship and beloved objects from you; for those who do not cooperate when discussing offenses, if they cannot be subdued through conditional warnings and non-cooperation, withholding sustenance. For these punishments, it is also necessary to have their respective conditions: it must be known that the monk's precepts can be restored and that they naturally abide in the precepts; they are not sick; they have not changed their appearance or become invisible; they possess wisdom and great merit; they are proficient in the Tripitaka; they are learned; they are impartial; they have many followers; they are not any of the six antidotes to Sangha division; they have not inclined towards other religions; they have not joined the Sangha; they do not harbor malice; they have not been previously expelled; and they are satisfied with admonishments. On these foundations, the conditions of their respective bases must be met. These six actions are called 'acts of lowering status,' not 'acts of abandonment,' because the Sangha has not abandoned them in terms of Dharma and material possessions. The fourth is the act of abandonment, including seven punishments of expulsion. Their respective essences are: irredeemable expulsion; for those who hold wrong views and do not abandon them even after admonishment, executing the punishment of expelling them from the monastery; expulsion for unseen (offenses); expulsion from the monastery for associating and residing with nuns; and the actions explicitly stated from the one hundred and one actions, that is, if efforts to resolve disputes and conflicts fail to prevent them, to achieve peace, they should be expelled from the monastery. Peace is achieved through complete determination. The cause of disputes and conflicts is also present.

ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་གནས་དབྱུང་ཕྱི་མ་གསུམ་ལ་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་རུང་མཐུན་སྦྱར་དགོས་ཤིང་། ཆོས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པའི་འཐབ་དཀྲོལ་ལ་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ཞི་བྱེད་ཀྱིས་མ་ཞི་ན་གནས་ནས་དབྱུང་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བདུན་པོ་དེ་ལ་སྤངས་པའི་ལས་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ལས་ནི། ལས་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པར་གྱུར་ན། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ལྟུང་བ་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཡིད་གཉིས་སུ་གྱུར་པ་དང་། ངེས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བའི་ཕྱིར་བརྩོད་པར་གྱུར་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་སྟེ་བཞི་པོ་ལ་གསོ་ 22-4-18b དགག་གཉིས་སོ་སོར་ཕྱེ་བས་བརྒྱད། ནོར་འདྲ་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་དགུའོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཡང་གཞི་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཏེ། དཔེར་ན་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་མཐུན་པ། དྲན་པར་ནུས་པ། བསྡམས་པས་ཕྱིར་བཅོས་ནུས་པ་མ་ཡིན་པ། བཤགས་ཡུལ་མེད་པའམ་ཡོད་ཀྱང་ཕྱིར་བཅོས་མི་ནུས་པ་ཅིག་དགོས་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྔ་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་ནི། ཞལ་ཏ་པ་ཆོས་གོས་ངན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་ཆོས་གོས་ངན་པ་ལ་རས་ཡུག་ཆེན་སྦྱིན་པ་ལ་བློ་བསྟུན་པའི་གསོལ་བའི་ལས་བྱ་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་འདིངས་པ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གཏད་པའི་ཕྱིར་གསོལ་བའི་ལས་བྱ་བ་གསུམ་མོ། །དྲུག་པ་རྗེས་སུ་གནང་བའི་ལས་ནི། གསང་སྟེ་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་དང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་ཕྱིར་དང་། དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཕྱིར། ནང་དུ་བར་ཆད་དྲི་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་རྣམས་སོ། །བདུན་པ་རང་གི་དོན་ལ་སྦྱར་བ་ལ་ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་དང་། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེ་ལ་གོ་བར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་རང་མི་སྤྲོ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བའི་ལས་བྱ་བ་རྣམས་སོ། །བརྒྱད་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་མཁོ་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལ། དགེ་སློང་མ་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ། དགེ་སློང་མས་ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པའི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་ཐ་དད་པ་གཉིས་ཀྱི་རྙེད་པ་གཅིག་ཏུ་བྱ་བ་ལ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཏེ་འདིར་གསུམ་འཆད་ལ། སྤྱིར་འགྲེལ་པ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་མཁོ་བ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ལས་བཅུ་དྲུག་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་རྟེན་ལ་བྱ་བ་ལ། སྦྱིན་པའི་ལས་དང་མི་མཐུན་པའི་ལས་གཉིས། དང་པོ་ནི། དགེ་ཚུལ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ 22-4-19a ཀྱི་སྡོམ

【現代漢語翻譯】要從僧團中驅逐出去。』雖然對於後面三種驅逐情況，並沒有明確說明南單（藏文：ནན་ཏུར།）的具體行為，但也需要進行相應的配合。如果由確立正法而引起的爭端，無法通過下面將要提到的息諍法來平息，那麼也必須將其從僧團中驅逐出去。像這樣，這七種行為被稱為『捨棄之業』，因為它們捨棄了僧團的法和世俗事務。第四種是加持之業：如果所有執行羯磨的僧人都犯了墮罪，那麼對共同的墮罪進行加持；或者對於該墮罪，所有僧人都心存疑慮，或者不確定，或者因為墮罪而發生爭執，那麼進行加持。這四種情況，通過分別進行『請白』和『羯磨』，就變成了八種。再加上對相似財物進行加持，就是九種。對於這些情況，也需要具備各自的基礎和特徵。例如，對於共同墮罪的加持，需要所有僧人都有共同的墮罪，能夠憶念，被禁錮而無法補救，沒有懺悔之處，或者即使有也無法補救等條件。第五種是佈施之業：對於沙彌給予破舊的法衣，對於比丘尼給予破舊的法衣，給予大塊布料，需要進行徵求意見的『請白』羯磨；以及爲了給予堅硬的坐墊而進行『請白』羯磨，共有三種。第六種是隨許之業：委派秘密宣講者，爲了背誦《別解脫經》，爲了作『遮止』，爲了詢問內部的障礙，這些都是隻有『請白』的羯磨。第七種是用於自身利益的羯磨，如分發木杖，爲了承諾安居而進行『請白』羯磨，以及對於敗壞僧團的比丘，如果他不願告知大眾，那麼僧團就進行『請白』羯磨，使大眾知曉。第八種是安置出家所需之物，例如，將與比丘尼同住並被驅逐者，給予不向比丘尼頂禮的戒律的『請白』兩次羯磨；給予癲狂者許可的『請白』兩次羯磨；以及將兩個不同界限的寺院的財物合併爲一的『請白』兩次羯磨。這裡講解三種，但總的來說，在註釋中，講述了安置出家所需之物的十六種羯磨。第二種是對未受具足戒者的所作所為，包括與佈施之業不相符的兩種羯磨。第一種是：對於沙彌給予具足戒的戒律

【English Translation】 must be expelled from the Sangha.' Although the specific actions of Nantan (Tibetan: ནན་ཏུར།) are not explicitly mentioned for the latter three cases of expulsion, corresponding coordination is necessary. If a dispute arises from the establishment of the Dharma and cannot be resolved by the pacification methods mentioned below, then it must also be expelled from the Sangha. In this way, these seven actions are called 'abandonment karma,' because they abandon the Dharma and worldly affairs of the Sangha. The fourth is the karma of blessing: if all the Sangha performing the karma have committed offenses, then blessing the common offenses; or if all the Sangha have doubts about the offense, or are uncertain, or if there is a dispute because of the offense, then blessing. These four situations, by separately performing 'invitation' and 'karma,' become eight. Adding the blessing of similar property, there are nine. For these situations, it is also necessary to have the characteristics of each basis. For example, for the blessing of common offenses, it is necessary for all the Sangha to have common offenses, to be able to remember, to be imprisoned and unable to remedy, to have no place to confess, or even if there is, to be unable to remedy, and so on. The fifth is the karma of giving: for the novice monk giving old Dharma robes, for the bhikkhuni giving old Dharma robes, giving large pieces of cloth, it is necessary to carry out the 'invitation' karma of soliciting opinions; and to carry out the 'invitation' karma for giving a firm cushion, there are three. The sixth is the karma of permission: appointing a secret preacher, for reciting the Pratimoksha Sutra, for making 'prohibition,' for asking about internal obstacles, these are all karmas with only 'invitation.' The seventh is the karma applied for one's own benefit, such as distributing wooden sticks, performing 'invitation' karma for promising to stay in retreat, and for a monk who corrupts the Sangha, if he is unwilling to inform the public, then the Sangha performs 'invitation' karma to inform the public. The eighth is the arrangement of the necessities for ordination, for example, giving the vow of not prostrating to the bhikkhuni to those who live with the bhikkhuni and are expelled, with two 'invitation' karmas; giving permission to the insane with two 'invitation' karmas; and merging the property of two monasteries with different boundaries into one with two 'invitation' karmas. Here, three are explained, but in general, in the commentary, sixteen karmas for arranging the necessities for ordination are discussed. The second is the actions performed for those who have not received full ordination, including two karmas that are inconsistent with the karma of giving. The first is: giving the precepts of full ordination to the novice monk

་པ་སྦྱིན་པ་དང་། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་དང་། མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་མི་མཐུན་པའི་ལས་ལ། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་ནི། དགེ་ཚུལ་ལ་ཡང་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་བཞེད་པས། དེ་ལྟར་བཞི་དང་། དགེ་ཚུལ་སྡིག་ལྟ་ཅན་ལ་ལྡོག་པའི་ཕྱིར་བསྒོ་བའི་ལས་དང་། དེ་མ་བཏང་ན་བསྙིལ་བའི་ལས་སོ། །འདིར་འགྲེལ་པ་ལས། འདི་ལ་ནི་སྨད་པ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་གི་སྤང་བར་བྱ་བའི་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བསྟན་པ་ལ་ཞུགས་པ་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བཤད་པ་ནི། གནས་ཕྱུང་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་རིགས་པ་མཚུངས་པས་དགེ་ཚུལ་ལ་གནས་དབྱུང་མི་བྱ་ལ། དེ་རྒྱུ་མཚན་ཡང་བསྟན་པ་ལས་ལོག་པའི་སྐྱོན་ཡོད་དོ། །ཞེས་སྔོན་གྱི་སློབ་དཔོན་རྣམས་གསུང་ངོ་། །བསྡིགས་བསྐྲད་དང་ཕྱིར་འགྱེད་གསུམ་དང་། གསོ་དགག་བཞག་པ་རྣམས་དགེ་ཚུལ་ལ་ཡང་བྱ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་ཕ་རྣམས་ཆོས་དེ་དག་དང་ལྡན་པ་ལ་ལས་དེ་རྣམས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་རྣམ་པར་དག་པའི་ལས་མ་གཏོགས་པ་གཞན་རྣམས་ནི་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཇི་སྐད་དུ། རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་དེ་དག་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོན་ཀྱང་དེ་དག་ལ་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་སྤོ་མགུ་སོགས་མི་བཞག་སྟེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མེད་པའི་ཕྱིར། བསྐོ་བའི་ལས་ལ་སོགས་པ་ལས་ལྷག་མ་རྣམས་མེད་དེ། ཁ་སྐོང་དུ་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་དང་། ལས་གྲལ་དུ་འདུ་བར་མི་དབང་བའི་ཕྱིར། བཤད་མ་ཐག་པའི་སྦྱིན་ལས་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་ཀྱི་ཐ་སྙད་དེ་ནི། སློབ་དཔོན་དུལ་བ་ལྷས། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པོ་ལས་རིགས་བཅུ་གསུམ་དུ་བསྡུ་བའི་ཚུལ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར་དྲངས་པ་ལས་འབྱུང་ལ། གཞི་ 22-4-19b སེམས་ཅན་དང་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱ་བའི་ཚུལ་གཉིས་སུ་བསྡུས་པ་དེ་ནི། འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་གཞི་བསྡུ་བར། འདུལ་བ་བསྡུས་པའི་སྐབས་སུ་འབྱུང་ངོ་། ། ༈ གང་བྱེད་པ་ལས་ཀྱི་མཚན་ཉིད། གསུམ་པ་གང་བྱ་བ་ལས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལ། རྒྱུ་བསམ་པའི་མཚན་ཉིད། ལས་རང་གི་ངོ་བོའི་མཚན་ཉིད། འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ལ། བྱེད་པ་པོ་དགེ་འདུན་གྱི་བསམ་པ་དང་། གང་ལ་བྱ་བ་བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པ་དང་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ལ། འདུ་ཤེས་དང་། ཀུན་སློང་གཉིས། དང་པོ་ནི། ལས་ཐམས་ཅད་ལ་བྱེད་པ་པོ་དགེ་འདུན་གྱི་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་ཡིན་ཏེ། བསྒྲུབ་པར་བྱ་བའི་གཞི་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དོན་ལ་ཡིན་པ་ལ། དགེ་འདུན་གྱིས་དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་པའམ། ཐེ་ཚོམ་ཟ་བས་ཀྱང་ལས་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དོན་ཤེས་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཇི་སྐད་ད

【現代漢語翻譯】佈施（藏文：སྦྱིན་པ་，梵文天城體：dāna，梵文羅馬擬音：dana，漢語字面意思：佈施），四十日之恩（藏文：ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་，梵文天城體：catvāriṃśaddivasa-anujñā，梵文羅馬擬音：catvāriṃśaddivasa-anujñā，漢語字面意思：四十日許可佈施），戒律（藏文：བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་，梵文天城體：śikṣā-dāna，梵文羅馬擬音：śikṣā-dāna，漢語字面意思：學佈施），以正念調伏（藏文：དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་，梵文天城體：smṛtyā-vinaya-dāna，梵文羅馬擬音：smṛtyā-vinaya-dāna，漢語字面意思：以念調伏佈施），以不瘋狂調伏（藏文：མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་，梵文天城體：amohana-vinaya-dāna，梵文羅馬擬音：amohana-vinaya-dāna，漢語字面意思：不癡調伏佈施），尋求自性（藏文：ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་，梵文天城體：svabhāva-cintana，梵文羅馬擬音：svabhāva-cintana，漢語字面意思：自性尋），和合（藏文：མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་，梵文天城體：sāmagrī-dāna，梵文羅馬擬音：sāmagrī-dāna，漢語字面意思：和合佈施）等。第二是不和合之業。布敦仁波切（Bu ston Rin po che）認為沙彌也應包括在四種之中，因此有四種。對於持惡見的沙彌，有勸誡之業；若不放棄，則有驅擯之業。此處的註釋說：『對於此人，只是斥責，而不是應捨棄之業，因為尚未完全進入教法。』這說明對於其他逐出者也同樣適用，因此不應對沙彌進行驅擯，理由是存在背離教法的過失。』這是以前的論師們所說的。恐嚇驅逐和遣返三種，以及禁止恢復等，也應對沙彌進行。如《律經》所說：『比丘、沙彌尼和沙彌，對於具有這些法的人，可以進行這些業嗎？烏波離（Upali），除了清凈之業外，其他的都可以做。』正如所說：『對於出家但未受具足戒者，也應做這些事。』然而，對於他們，不應施加嚴厲的斥責和懲罰等，因為沒有僧眾。任命等業的剩餘部分也不存在，因為不適合補充，也沒有資格加入僧眾行列。剛才所說的佈施等八種名稱，出自寂天論師（Śāntideva）在廣釋中引用的將一百零一種業歸納為十三類的說法。將有情和無情眾生所作之事歸納為兩種的方式，出自聖無著（Asaṅga）在《攝事分》（Abhidharmasamuccaya）中歸納律藏的章節。第三，所作之業的特徵。關於所作之業的特徵，有動機的特徵、業本身的特徵和果報的體驗的特徵。首先，有能作者僧眾的動機和所作之事的動機兩種。首先，有認知和意樂兩種。首先，對於所有業來說，能作者僧眾的認知是最重要的，因為對於具有各自特徵的所作之事，僧眾如此認知或猶豫也會形成業，因為意義與認知相符。正如所說：

【English Translation】 Giving of alms (Tibetan: སྦྱིན་པ་, Sanskrit Devanagari: dāna, Sanskrit Romanization: dana, Literal Chinese meaning: alms), giving of forty-day leave (Tibetan: ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་, Sanskrit Devanagari: catvāriṃśaddivasa-anujñā, Sanskrit Romanization: catvāriṃśaddivasa-anujñā, Literal Chinese meaning: giving forty-day permission), giving of precepts (Tibetan: བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་, Sanskrit Devanagari: śikṣā-dāna, Sanskrit Romanization: śikṣā-dāna, Literal Chinese meaning: giving of learning), giving of discipline through mindfulness (Tibetan: དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་, Sanskrit Devanagari: smṛtyā-vinaya-dāna, Sanskrit Romanization: smṛtyā-vinaya-dāna, Literal Chinese meaning: giving of discipline through mindfulness), giving of discipline through non-insanity (Tibetan: མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་, Sanskrit Devanagari: amohana-vinaya-dāna, Sanskrit Romanization: amohana-vinaya-dāna, Literal Chinese meaning: giving of discipline through non-delusion), seeking of self-nature (Tibetan: ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་, Sanskrit Devanagari: svabhāva-cintana, Sanskrit Romanization: svabhāva-cintana, Literal Chinese meaning: seeking of self-nature), and giving of harmony (Tibetan: མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་, Sanskrit Devanagari: sāmagrī-dāna, Sanskrit Romanization: sāmagrī-dāna, Literal Chinese meaning: giving of harmony). Secondly, there are actions of disharmony. Buton Rinpoche considers that śrāmaṇeras should also be included among the four, thus there are four. For śrāmaṇeras who hold wrong views, there is the action of admonishment; if they do not abandon it, there is the action of expulsion. The commentary here says: 'For this person, it is only reprimand, not an action of abandonment, because they have not fully entered the Dharma.' This explains that the same applies to other expelled individuals, therefore śrāmaṇeras should not be expelled, because there is a fault of deviating from the Dharma.' This is what the previous teachers said. The three of intimidation, expulsion, and return, as well as the prohibition of restoration, should also be done to śrāmaṇeras. As the Vinaya Sutra says: 'Bhikkhus, śrāmaṇerīs, and śrāmaṇeras, for those who possess these qualities, can these actions be done? Upali, except for the action of purification, all others can be done.' As it is said: 'For those who have renounced but have not taken full ordination, these things should be done.' However, severe reprimands and punishments should not be imposed on them, because there is no sangha. The remaining parts of the action of appointment do not exist, because they are not suitable for supplementation and are not qualified to join the sangha. The eight terms of giving, etc., just mentioned, come from Śāntideva's explanation, quoted in the extensive commentary, of how to condense the one hundred and one actions into thirteen categories. The way of condensing actions done to sentient and non-sentient beings into two types comes from Asaṅga's chapter on condensing the Vinaya in the Abhidharmasamuccaya. Thirdly, the characteristics of the action to be done. Regarding the characteristics of the action to be done, there are the characteristic of the motivation, the characteristic of the action itself, and the characteristic of experiencing the result. Firstly, there are two types of motivation: the motivation of the acting sangha and the motivation of the action to be done. Firstly, there are two: cognition and intention. Firstly, for all actions, the cognition of the acting sangha is the most important, because for the action to be done that possesses individual characteristics, the action is formed even if the sangha cognizes it in this way or hesitates, because the meaning corresponds to the cognition. As it is said:

ུ། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་ཉིད་ལ་ནི་དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ལ་དངོས་གཞིའོ། །ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་དེ་ལ་ལས་མི་འཆགས་པར་འགྱུར་ཏེ། དོན་ཤེས་མཐུན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་སྙམ་ན། མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་མ་ཡིན་ལ། བསྒྲུབ་བྱ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་པས་དོན་ཤེས་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན། ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་གང་ཟག་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །གཅིག་ལ་དེ་ལྟར་བསྙིལ་བ་དང་མི་བསྙིལ་བ་དང་ཕྱིར་བཅོས་པ་རྣམ་པ་དུ་མ་རིགས་པ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་འདུན་དང་། ལས་མཁན་ཡང་། སོ་སོའི་རང་རྒྱུད་མ་དག་པར་ཤེས་ཀྱང་ཕན་ཚུན་དུ་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་མེད་ན་དག་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་དེར་ཤེས་ན་དོན་ཤེས་མཐུན་པས་ལས་འཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ནི་གཞི་གཞན་མ་ཡིན་ 22-4-20a ནོ། །བརྗེད་པ་ཡིད་ནི་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དོན་གྱི་དེ་ཉིད་ནི་མི་རྫུན་པར་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ལ་ཆོ་ག་དེ་བྱ་རིགས་པར་འདུ་ཤེས་པའི་དོན་ཤེས་མཐུན་ནའང་འཆགས་ཏེ། ཐམས་ཅད་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཀུན་སློང་ནི། ངེས་འབྱུང་བསམ་པས་ལས་དེ་ཞེ་ཐག་པ་ནས་བྱེད་པར་འདོད། བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པར་འདོད་པ་དང་གསུམ་ཚང་དགོས་སོ། །གཉིས་པ་བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པ་ལ། གཞི་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱ་བ་རྣམས་ལ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པ་མེད་པས་མི་དགོས་ཤིང་། སེམས་ཅན་ལ་བྱ་བ་ལ་ཡང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ལས་དང་། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལྟ་བུ་འགའ་ཞིག་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ཡིན་ཏེ། བྱ་བའི་ཡུལ་དང་བྱེད་པ་པོ་ཐ་མི་དད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་འདིར་ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་བྱས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་བྱ་བའི་ལས་འགའ་ཞིག་ཡོད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། ཚོགས་ཐ་དད་པས་འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་མཐུན་པར་བྱས་ཏེ་ལས་བྱེད་པ་ལ་མི་རུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུ། ཚོགས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་ཚོགས་ལ་བྱས་ལ་བྱས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐབས་དེ་དག་ཏུ་བྱེད་པ་པོ་དང་ཐ་མི་དད་པས་དགེ་འདུན་བསྒྲུབ་བྱར་བྱེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལས་གཞན་བསྒྲུབ་བྱ་གཙོ་བོར་ཡོད་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཀུན་སློང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྦྱིན་པའི་ལས་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་

【現代漢語翻譯】 འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་ཉིད་ལ་ནི་དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ལ་དངོས་གཞིའོ། །(對於認知而言，最主要的是如實地認識事物的本性。) ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲའོ། །(猶豫不決類似於認知。) ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(如是說。) འོ་ན་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་དེ་ལ་ལས་མི་འཆགས་པར་འགྱུར་ཏེ། དོན་ཤེས་མཐུན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་སྙམ་ན། (如果認為，對於未滿二十歲的人，如果誤認為他已滿二十歲，那麼羯磨就不會成立，因為事實與認知不符。) མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་མ་ཡིན་ལ། བསྒྲུབ་བྱ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་པས་དོན་ཤེས་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །(那麼，將未滿二十歲的人誤認為已滿二十歲，這並非是所要執行的羯磨的認知。如果僧團也認為他已滿二十歲，那麼事實與認知就是相符的。) དེས་ན། ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་གང་ཟག་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། (因此，對於犯戒之人，僧團應如實地進行補救，正如所說：) ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །(對於犯戒之人，應如實地進行羯磨。) གཅིག་ལ་དེ་ལྟར་བསྙིལ་བ་དང་མི་བསྙིལ་བ་དང་ཕྱིར་བཅོས་པ་རྣམ་པ་དུ་མ་རིགས་པ་ཁོ་ནའོ། །(對於同一個人，是否驅逐、不驅逐或補救等多種方式，完全取決於具體情況。) ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(如是說。) ལས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་འདུན་དང་། ལས་མཁན་ཡང་། སོ་སོའི་རང་རྒྱུད་མ་དག་པར་ཤེས་ཀྱང་ཕན་ཚུན་དུ་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་མེད་ན་དག་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་དེར་ཤེས་ན་དོན་ཤེས་མཐུན་པས་ལས་འཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། (執行羯磨的僧團和羯磨師，即使知道各自的自相不清凈，但如果彼此之間沒有見、聞、疑三種情況，那麼就是清凈的。如果對此有所瞭解，那麼由於事實與認知相符，羯磨就會成立。正如所說：) དེ་ནི་གཞི་གཞན་མ་ཡིན་ནོ། །(那不是其他的依據。) བརྗེད་པ་ཡིད་ནི་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །(遺忘之心並非真實存在。) དོན་གྱི་དེ་ཉིད་ནི་མི་རྫུན་པར་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ། །(事物的真相是不說謊的原因。) ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(如是說。) བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ལ་ཆོ་ག་དེ་བྱ་རིགས་པར་འདུ་ཤེས་པའི་དོན་ཤེས་མཐུན་ནའང་འཆགས་ཏེ། ཐམས་ཅད་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །(對於所要執行的羯磨，如果認知到應該進行該儀軌，並且事實與認知相符，那麼羯磨也會成立，因為一切分析都是名言安立的。) གཉིས་པ་ཀུན་སློང་ནི། ངེས་འབྱུང་བསམ་པས་ལས་དེ་ཞེ་ཐག་པ་ནས་བྱེད་པར་འདོད། བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པར་འདོད་པ་དང་གསུམ་ཚང་དགོས་སོ། །(第二，發心方面，需要具備三種：想要以出離心認真地進行該羯磨；想要利益佛法；想要利益眾生。) གཉིས་པ་བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པ་ལ། གཞི་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱ་བ་རྣམས་ལ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པ་མེད་པས་མི་དགོས་ཤིང་། སེམས་ཅན་ལ་བྱ་བ་ལ་ཡང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ལས་དང་། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལྟ་བུ་འགའ་ཞིག་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ཡིན་ཏེ། བྱ་བའི་ཡུལ་དང་བྱེད་པ་པོ་ཐ་མི་དད་པའི་ཕྱིར། (第二，關於所要執行的羯磨的想法，對於不是以眾生為對象的行為，因為沒有所要執行的羯磨的想法，所以不需要。即使是以眾生為對象的行為，對於加持的羯磨、共同的墮罪的加持、給予瘋狂者的許可等情況，只需要僧團的想法就足夠了，因為行為的對象和執行者沒有差別。) འོ་ན་འདིར་ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་བྱས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་བྱ་བའི་ལས་འགའ་ཞིག་ཡོད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། (如果認為，這裡會出現僧團為僧團進行羯磨的情況，因為似乎存在一些以僧團為對象的行為。) སྐྱོན་མེད་དེ། ཚོགས་ཐ་དད་པས་འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་མཐུན་པར་བྱས་ཏེ་ལས་བྱེད་པ་ལ་མི་རུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུ། ཚོགས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་ཚོགས་ལ་བྱས་ལ་བྱས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐབས་དེ་དག་ཏུ་བྱེད་པ་པོ་དང་ཐ་མི་དད་པས་དགེ་འདུན་བསྒྲུབ་བྱར་བྱེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །(沒有過失，因為不同的僧團可以通過發願等方式達成一致，然後進行羯磨，這並沒有什麼不妥。僅僅是爲了僧團而做，並不會變成對僧團做。而且，在那些情況下，由於與執行者沒有差別，所以僧團也不是所要執行的對象。) ལས་གཞན་བསྒྲུབ་བྱ་གཙོ་བོར་ཡོད་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཀུན་སློང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྦྱིན་པའི་ལས་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་(對於其他以所要執行的對象為主的羯磨，需要所要執行的認知和發心兩種。第一種是佈施的羯磨和委任的羯磨。)

【English Translation】 འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་ཉིད་ལ་ནི་དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ལ་དངོས་གཞིའོ། །(For cognition, the most important thing is to truly recognize the nature of things as they are.) ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲའོ། །(Hesitation is similar to cognition.) ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(Thus it is said.) འོ་ན་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་དེ་ལ་ལས་མི་འཆགས་པར་འགྱུར་ཏེ། དོན་ཤེས་མཐུན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་སྙམ་ན། (If it is thought that for someone who is not yet twenty years old, if he is mistakenly thought to be twenty years old, then the karma will not be established, because the fact and cognition do not match.) མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་མ་ཡིན་ལ། བསྒྲུབ་བྱ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་པས་དོན་ཤེས་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །(Then, mistaking someone who is not yet twenty years old for being twenty years old is not the cognition of the karma to be performed. If the Sangha also thinks that he is twenty years old, then the fact and cognition are consistent.) དེས་ན། ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་གང་ཟག་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། (Therefore, for a person who has broken a precept, the Sangha should remedy it as it is truly understood, just as it is said:) ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །(For a person who has broken a precept, the karma should be performed as it is truly understood.) གཅིག་ལ་དེ་ལྟར་བསྙིལ་བ་དང་མི་བསྙིལ་བ་དང་ཕྱིར་བཅོས་པ་རྣམ་པ་དུ་མ་རིགས་པ་ཁོ་ནའོ། །(For the same person, whether to expel, not expel, or remedy in various ways depends entirely on the specific situation.) ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(Thus it is said.) ལས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་འདུན་དང་། ལས་མཁན་ཡང་། སོ་སོའི་རང་རྒྱུད་མ་དག་པར་ཤེས་ཀྱང་ཕན་ཚུན་དུ་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་མེད་ན་དག་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་དེར་ཤེས་ན་དོན་ཤེས་མཐུན་པས་ལས་འཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། (The Sangha performing the karma and the karma master, even if they know that their respective self-streams are not pure, if there is no basis for the three situations of seeing, hearing, and doubting each other, then they are pure. If this is understood, then because the fact and cognition are consistent, the karma will be established. Just as it is said:) དེ་ནི་གཞི་གཞན་མ་ཡིན་ནོ། །(That is not another basis.) བརྗེད་པ་ཡིད་ནི་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །(The mind of forgetting is not truly existent.) དོན་གྱི་དེ་ཉིད་ནི་མི་རྫུན་པར་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ། །(The truth of things is the cause of not speaking falsely.) ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(Thus it is said.) བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ལ་ཆོ་ག་དེ་བྱ་རིགས་པར་འདུ་ཤེས་པའི་དོན་ཤེས་མཐུན་ནའང་འཆགས་ཏེ། ཐམས་ཅད་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །(For the karma to be performed, if it is recognized that the ritual should be performed, and the fact and cognition are consistent, then the karma will also be established, because all analysis is nominally established.) གཉིས་པ་ཀུན་སློང་ནི། ངེས་འབྱུང་བསམ་པས་ལས་དེ་ཞེ་ཐག་པ་ནས་བྱེད་པར་འདོད། བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པར་འདོད་པ་དང་གསུམ་ཚང་དགོས་སོ། །(Secondly, regarding motivation, it is necessary to have three things: wanting to sincerely perform the karma with the thought of renunciation; wanting to benefit the Dharma; and wanting to benefit sentient beings.) གཉིས་པ་བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པ་ལ། གཞི་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱ་བ་རྣམས་ལ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པ་མེད་པས་མི་དགོས་ཤིང་། སེམས་ཅན་ལ་བྱ་བ་ལ་ཡང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ལས་དང་། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལྟ་བུ་འགའ་ཞིག་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ཡིན་ཏེ། བྱ་བའི་ཡུལ་དང་བྱེད་པ་པོ་ཐ་མི་དད་པའི་ཕྱིར། (Secondly, regarding the thought of what is to be accomplished, for actions that are not directed towards sentient beings, it is not necessary because there is no thought of what is to be accomplished. Even for actions directed towards sentient beings, for some such as the karma of blessing, the blessing of common transgressions, and giving permission to the insane, the thought of the Sangha alone is sufficient, because the object of the action and the actor are not different.) འོ་ན་འདིར་ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་བྱས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་བྱ་བའི་ལས་འགའ་ཞིག་ཡོད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། (If it is thought that here it will become the Sangha performing karma for the Sangha, because it seems that there are some actions to be done for the Sangha.) སྐྱོན་མེད་དེ། ཚོགས་ཐ་དད་པས་འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་མཐུན་པར་བྱས་ཏེ་ལས་བྱེད་པ་ལ་མི་རུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུ། ཚོགས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་ཚོགས་ལ་བྱས་ལ་བྱས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐབས་དེ་དག་ཏུ་བྱེད་པ་པོ་དང་ཐ་མི་དད་པས་དགེ་འདུན་བསྒྲུབ་བྱར་བྱེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །(There is no fault, because different Sanghas can agree through aspiration and so forth and then perform karma, there is nothing wrong with that. Just doing it for the sake of the Sangha does not become doing it to the Sangha, and also in those situations, because there is no difference from the actor, the Sangha is also not made into what is to be accomplished.) ལས་གཞན་བསྒྲུབ་བྱ་གཙོ་བོར་ཡོད་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཀུན་སློང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྦྱིན་པའི་ལས་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་(For other karmas where what is to be accomplished is the main thing, there are two things: the cognition of what is to be accomplished and the motivation. The first is the karma of giving and the karma of appointing.)

ལ། བསྒྲུབ་བྱས་དགེ་འདུན་ལས་མཁན་དང་བཅས་པ་རྣམ་དག་ཏུ་འདུ་ཤེས་པ། ལས་དེ་ཡང་སྒྲུབ་པར་འོས་པ་དང་ཆོས་དང་ལྡན་པ་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱང་ལས་དེ་བྱ་བར་འོས་པའི་རྟེན་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བ་དགོས་ཏེ། ལུང་གཞིར། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཟླ་བ་གཅིག་ཏུ་ངོ་མ་ཤེས། ཤེས་ནས་ 22-4-20b ཟླ་བ་གཅིག་ཏུ་བཅབས་དེ་ནས་དགེ་སློང་ལ་སྨྲས་པ་དང་ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་སྤོ་བ་སྦྱིན་པས་དེས་སྨྲས་པ་ཟླ་བ་གཅིག་ནི་ལེགས་པར་སྦྱིན་གཉིས་པ་ནི་ཉེས་པར་སྦྱིན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ལ་ཟླ་བ་གཅིག་གི་སྤོ་བ་མ་ཆགས་པར་ལུང་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཡང་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཟླ་བ་གཅིག་ཏུ་ངོ་མ་ཤེས། ཤེས་མ་ཐག་ཏུ་མ་བཅབས་པར་དགེ་སློང་ལ་སྨྲས་པ་དང་། ཟླ་བ་གཅིག་གི་སྤོ་བ་སྦྱིན་པས་དེས་སྨྲས་པས་བདག་ལ་སྤོ་བ་ཉེས་པར་སྦྱིན་ཏེ། མགུ་བ་དངོས་པོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ་སྤོ་བ་མ་ཆགས་པར་ལུང་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེར་མ་ཟད། སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་ལས་དེ་བདག་ལ་བྱེད་དོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པ་དང་། རྗེས་སུ་ལས་དེ་བྱས་པར་ཤེས་པ་དང་། སྦྱིན་པའི་ལས་ལ་ཐོབ་པར་ཤེས་པ་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་ལ་བསྐོས་པར་ཤེས་པ་དགོས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བར། བཙུན་པ་སྨྱོན་པ་ལ་ལས་བགྱི་ན་ལས་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུད་པ་ལི་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་མ་གཏོགས་པའི་ལས་ལྷག་མ་རྣམས་ནི་སྔར་དགེ་སློང་དུ་འདུ་ཤེས་ཡོད་ཅིང་ལས་འདི་ནི་བདག་ལ་བྱེད་དོ་བར་ཤེས་ན་ལས་བྱས་པ་ཞེས་བྱའོ། །སེམས་འཁྲུག་པ་དང་། འོན་པའི་བར་དུ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་དང་། གང་ཟག་གསུམ་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བདག་གི་མིང་མ་བརྗོད་པ་དང་། མཁན་པོའི་མ་བརྗོད་པ་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པར་ཤེས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །གཉིས་པ་ཀུན་སློང་ནི། ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པས་ཟིན་པ་དང་། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ནོད་པར་འདོད་པ་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཕྱིར་སྤོང་བ་ལ་ཡང་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ད་ནི་འདི་དཔྱད་དེ། ལས་བྱེད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པས་བྱས་ན་ལས་འཆགས་སམ་ཞེ་ན། དེ་ལའང་སྔར་བཤད་པ་ལྟར་དགེ་འདུན་གྱི་ངོས་ནས་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཡན་ལག་ཚང་ཀྱང་བསྒྲུབ་བྱའི་ངོས་ནས་མ་ཚང་ན་ལས་མི་འཆགས་ལ། དོན་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་ཡིན་ཀྱང་དགེ་འདུན་དང་བསྒྲུབ་ 22-4-21a བྱ་གཉིས་ཀའི་ངོས་ནས་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གང་རུང་མེད་ན། ཇི་སྐད་དུ། དོན་གྱི་དེ་ཉིད་ནི་མི་བརྫུན་པར་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་དག་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་ན་དོན་དང་འདུ་ཤེས་མཐུན་པར་བཞག་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ལས་ཐམས་ཅད་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇུག་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདིར་མངོན་ཤེས་ཀྱིས་དཔྱོད་པ་ནི་བཀག་ལ། ཐ་སྙད་ལས་གཞན་ཡིད

【現代漢語翻譯】此外，需要正確理解，執行羯磨（karma，行為）的比丘僧團（dge 'dun，saṃgha，僧伽）和羯磨事務人員是清凈的，羯磨是值得執行且符合佛法的，並且自己是適合執行此羯磨的所依。如律藏根本說一切有部中記載：『一位比丘不知道僧殘罪（lhag ma'i ltung ba，saṃghāvaśeṣa，僧伽伐尸沙）一個月，知道后隱瞞了一個月，然後對比丘說，並給予兩個月的遷罰（spo ba，pariṇāmanā， परिणमन，轉變）。他說：『一個月給予得好，兩個月給予得不好。』這樣說，一個月的遷罰沒有成立。』又如，一位比丘不知道僧殘罪一個月，知道后立即對比丘說，並給予一個月的遷罰，他說：『給予我的遷罰是不好的，是欺騙。』這樣說，遷罰也沒有成立。』不僅如此，在羯磨的執行過程中，需要知道這個羯磨是為我而做的，之後要知道這個羯磨已經完成了，給予的羯磨要知道已經得到了，任命的羯磨要知道已經被任命了。如律藏請求中記載：『如果為瘋癲的比丘做羯磨，是否算作羯磨已做？鄔波離（ud pa li，upāli，優波離）說：除了瘋癲的許可之外，其餘的羯磨，如果先前知道是比丘，並且知道這個羯磨是為我而做的，那麼就算作羯磨已做。』心煩意亂和耳聾的時候也是如此。有三種人不能受近圓戒（bsnyen par rdzogs pa，upasampadā，उपसम्पदा，近圓）：沒有說自己的名字，沒有說親教師（mkhan po，upādhyāya， उपाध्याय，親教師）的名字，以及知道沒有受近圓戒的人。』第二，發心（kun slong，āśaya， आशय，意樂）方面，需要被出離心（nges 'byung，naiḥsṛtya， नैःसृत्य，出離）所攝持，並且真心實意地想要接受。正如所說：『對於放棄的人，也不會產生。』現在來探討這個問題：如果執行羯磨的人戒律（tshul khrims，śīla，戒）不清凈，那麼羯磨是否成立？對於這個問題，如果像之前所說的那樣，從僧團的角度來看，知見的支分是完整的，但是從所調伏者的角度來看是不完整的，那麼羯磨就不成立。如果實際上戒律不清凈，但是從僧團和所調伏者兩個角度來看，都沒有見到、聽到或懷疑的情況，那麼就像所說的：『真實的本性是不說謊的原因。』一樣，是清凈的。如果對此這樣理解，那麼就需要將意義和知見保持一致，因為所有的羯磨都需要通過名言（tha snyad，vyavahāra， व्यवहार，世俗）的知見來進行，這裡禁止通過神通（mngon shes，abhijñā， अभिज्ञा，神通）來進行觀察，並且名言之外的意

【English Translation】 Furthermore, it is necessary to correctly understand that the monastic community (dge 'dun, saṃgha) and the karma officers performing the karma are pure, that the karma is worthy of being performed and in accordance with the Dharma, and that oneself is a suitable basis for performing this karma. As recorded in the Mūlasarvāstivāda Vinaya: 'A monk did not know about a saṃghāvaśeṣa (lhag ma'i ltung ba) offense for a month, concealed it for a month after knowing, then spoke to the monk and gave a two-month pariṇāmanā (spo ba, transfer). He said: 'Giving one month is good, giving two months is not good.' Saying this, the one-month pariṇāmanā was not established.' Also, if a monk did not know about a saṃghāvaśeṣa offense for a month, and immediately told the monk without concealing it after knowing, and gave a one-month pariṇāmanā, and he said: 'Giving me the pariṇāmanā is not good, it is deception.' Saying this, the pariṇāmanā was also not established.' Moreover, during the execution of the karma, it is necessary to know that this karma is being done for me, and afterwards to know that this karma has been completed, to know that the karma of giving has been received, and to know that the karma of appointment has been appointed. As recorded in the Vinaya request: 'If karma is done for a mad monk, is it considered that the karma has been done? Upāli said: Except for the permission of madness, for the remaining karmas, if one previously knew that he was a monk, and knew that this karma was being done for me, then it is considered that the karma has been done.' It is the same for mental confusion and deafness. There are three types of people who cannot receive full ordination (bsnyen par rdzogs pa, upasampadā): not saying one's own name, not saying the name of the preceptor (mkhan po, upādhyāya), and knowing that one has not received full ordination.' Secondly, in terms of motivation (kun slong, āśaya), it needs to be sustained by the intention of renunciation (nges 'byung, naiḥsṛtya), and to sincerely want to accept it. As it is said: 'For those who give up, it will not arise.' Now let's discuss this question: If the person performing the karma has impure discipline (tshul khrims, śīla), is the karma established? Regarding this question, if, as mentioned before, from the perspective of the monastic community, the branches of knowledge are complete, but from the perspective of the one being tamed, it is incomplete, then the karma is not established. If, in reality, the discipline is impure, but from the perspective of both the monastic community and the one being tamed, there is no seeing, hearing, or suspicion, then, as it is said: 'The true nature of reality is the cause of not lying,' it is pure. If one understands it in this way, then it is necessary to keep the meaning and knowledge consistent, because all karmas need to be carried out through the knowledge of conventional terms (tha snyad, vyavahāra), and here it is forbidden to observe through supernormal powers (mngon shes, abhijñā), and the mind beyond conventional terms

་བརྟན་དུ་རུང་བ་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་དུ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་འདི་ཡང་ཇི་ལྟར་ཤེས་པར་བྱ་ཞེ་ན་མཐོང་བ་དང་དོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སོ། །གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་འདུལ་བ་ལས་འབྱུང་བའི་ཐ་སྙད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཡང་གཞུང་ནི། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་གཞི་ལས། ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བ་དག་གིས་ཐ་སྙད་དུ་བཀག་པ་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་དག་ལྷའི་མིག་གིས་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བ་མ་ཡིན་པས་ལྷའི་མིག་གིས་བསླུས་ནས་དགེ་སློང་དེ་ལ་གླེང་ཞིང་བསྐུར་བར་མི་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བྱེད་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ལྷའི་མིག་གིས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ལྷའི་རྣ་བས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དཔྱད་པ་དོན་དམ་པར་དགོས་པ་ཡིན་ན་ནི་ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བ་ཉིད་འདིར་བཀག་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། གཞན་གྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་གི་ཕྱིར་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་ལ་ཡང་ཐ་མལ་པའི་མིག་གིས་འཇུག་པར་བྱ་བར་གསུངས་པས་དེ་ནི་དེ་ལྟར་གདོན་མི་ཟ་བ་ཡིན་ཏེ། འདིར་ཕྲན་ཚེགས་ལས། འཕགས་པ་མ་འགགས་པས་དབང་དུ་མཛད་ནས་ལྷའི་མིག་གིས་ཆུ་ལ་བརྟག་པར་མི་བྱའོ། །འོན་ཀྱང་ཐ་མལ་པའི་མིག་གིས་སོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། འོ་ན་གལ་ཏེ་འདུལ་བ་ཐམས་ཅད་ལས་འབྱུང་བའི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་ན། ཞུ་བའི་གཞུང་ལས་འབྱུང་བ་དང་འགལ་བར་འགྱུར་ཏེ། གཞུང་ནི་ཉེ་ 22-4-21b བ་འཁོར་མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན། གལ་ཏེ་གང་ཟག་གི་མི་ཤེས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་ནས་འདི་སྐད་དུ་ཉེ་བ་འཁོར་སློབ་དཔོན་དག་ལས་བྱེད་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་པས་གལ་ཏེ་འདིར་ལས་བྱེད་པའི་ཡང་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པར་བཞེད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་གལ་ཏེ་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ནའོ་ཞེས་མཛད་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་མཛད་པ་ཡང་མེད་པས་དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོ་ཉིད་དུ་བཞེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། མཁན་པོ་དང་འབྲེལ་བའི་ཚིག་ལས་གལ་ཏེ་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ཞེས་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་འདི་ཙམ་ཞིག་ལས་བྱེད་པའི་ཚིག་ལ་རྗེས་སུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །དབང་དུ་བྱས་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་ནི་བཞེད་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་རྣམས་དང་བསླབ་པ་མཐུན་པར་འགྱུར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི། ཕྱི་མ་མཐའ་དག་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་མ་ཡིན་ན་ནི་བསྟན་པ་སྒྲུབ་པར་ནུས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པ་དག་ཁོ་ན་འདིར་ཐ་སྙད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་རྒལ་ལན་དང་བཅས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་དོན་ལ་ལེགས་པར་བརྟགས་ན་རིགས་པའི་དོན་སྔར་བཤ

【現代漢語翻譯】因為沒有任何可以確定的東西。正如《光明經》中所說：『如何知道某人是否違犯戒律？通過所見、所聞和懷疑。』這三者是源於《律藏》的術語依據。正如經文所說：『在安居之處，天眼和天耳被禁止使用。比丘們，不要用天眼來判斷，不要被天眼欺騙，去議論和指責其他比丘。如果這樣做，就會犯下嚴重的罪行。』正如天眼一樣，天耳也是如此。』如果真的需要進行真實的調查，那麼天眼和天耳就不會被禁止使用，因為其他人無法做出最終的判斷。因為經中說，即使是那些有明顯過錯的人，也應該用普通的眼睛來觀察，這是毫無疑問的。正如《小事》中所說：『因為聖者沒有被阻止，所以不要用天眼來觀察水。』然而，應該用普通的眼睛來觀察。』有些人說：『如果所有源於《律藏》的調查都是術語上的，那麼就會與《請求經》中的內容相矛盾。』經文說：『如果近侍（upatthaka，服侍者）堪布（khenpo，親教師）違犯戒律，為他人授比丘戒，如果這個人不知道，那麼他仍然獲得了比丘戒。』經中廣泛地說，如果近侍導師違犯戒律，為他人授比丘戒，那麼這個人就沒有獲得比丘戒。如果在這裡，你們認為執行者的調查也是術語上的，那麼就應該說『如果這個人不知道』，但實際上並沒有這樣說，所以你們認為這是真實的。』這不是真的。應該將『如果這個人不知道』這個限定語，從與堪布相關的語句中，新增到執行者的語句中。遵循權威是你們的觀點，因為你們看到了比丘們在戒律上保持一致。如果調查不是術語上的，那麼就無法建立教法。因此，只有所見、所聞和懷疑才是這裡術語的依據。』通過詳細研究這些包含反駁的論述，可以清楚地理解之前所解釋的推理。

【English Translation】 Because there is nothing that can be definitively determined. As it is said in the 'Radiant One': 'How is it known that someone has broken their vows? Through seeing, hearing, and suspicion.' These three are the basis of terminology that comes from the Vinaya. As the text states: 'In the place of residence, divine eyes and ears are prohibited. Monks, do not judge with divine eyes, do not be deceived by divine eyes, and do not speak ill of or accuse other monks. If you do so, you will commit a serious offense.' Just as with divine eyes, so too with divine ears. If a truly genuine investigation is needed, then divine eyes and ears would not be prohibited here, because others cannot make a final determination. Because it is said that even those with obvious faults should be observed with ordinary eyes, this is undoubtedly the case. As it says in the 'Minor Matters': 'Because the noble ones are not obstructed, one should not examine the water with divine eyes.' However, one should use ordinary eyes.' Some say: 'If all investigations arising from the Vinaya are terminological, then it would contradict what is stated in the 'Request Sutra'.' The text says: 'If the attendant (upatthaka, attendant) Khenpo (khenpo, preceptor) who has broken his vows ordains someone, if that person does not know, then he is ordained.' It is widely stated that if the attendant teacher who has broken his vows ordains someone, then that person is not ordained. If here you consider the investigation of the performer to be terminological, then it should be said 'if the person does not know,' but since it is not said, you consider it to be real.' That is not true. The qualification 'if the person does not know' should be added to the statement of the performer from the statement related to the Khenpo. Following the authority is your view, because you see that the monks are consistent in their discipline. If the investigation is not terminological, then it will not be possible to establish the teachings. Therefore, only seeing, hearing, and suspicion are the basis of terminology here.' By carefully examining these arguments, including the refutations, one can clearly understand the reasoning explained earlier.

ད་པ་དེ་དག་བདེ་བླག་ཏུ་རྙེད་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །འདིར་གང་ཟག་ཅེས་པ་བསྒྲུབ་བྱ་ཁོ་ན་མ་ཡིན་གྱི་ལས་བྱེད་པ་པོའི་གང་ཟག་ཀྱང་མཚོན་ནོ། །དེ་ལྟ་ན་དགེ་སློང་ཉམས་པའི་ཚོགས་རྐྱང་པས་ལས་འཆགས་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ཡང་དེ་ལྟ་ན། ཇི་སྐད་དུ། ཐ་དད་པར་གནས་པ་དག་ལས་གཞན་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པ་དག་གི་ཚོགས་ཀྱིས་གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པ་དག་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་ཇི་ལྟར་དྲང་ཞེ་ན་དཔྱད་དགོས་པར་སྣང་ངོ་། །དེ་ལྟར་དཔྱད་པའི་ཚེ་དེ་དང་དེ་ལ་དེ་དང་དེར་ཤེས་པ་དགོས་སོ། །དེ་ལྟར་ཇི་སྐད་བཤད་པའི་ཚུལ་འདིས་ནི། 22-4-22a ལྕང་ར་བ། སྐབས་འགའ་ཞིག་ཏུ་མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་ཡང་ལས་འཆགས་པའི་གེགས་སུ་མི་འགྱུར་ལ། ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དང་། ཁ་སྐོང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་ན་ལས་མི་འཆགས་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་གཏན་མི་སྲིད་ཟེར་བ་དང་། རེས་འགའ་དགེ་འདུན་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཡན་ལག་དགོས་མི་དགོས་ཀྱི་ཐེ་ཚོམ་ཙམ་དང་དཔྱད་པ་གང་ཡང་མེད་པར། བསྒྲུབ་བྱའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་ན། དེར་བས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ཁོ་བོས་ཆུ་གཏོར་བཏང་ལ་འོང་གི་ཞེས་བརྗོད་པ་ཙམ་གྱིས་དགེ་ཚུལ་དང་། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རྣམ་རྟོག་གཏིང་མ་ཚུགས་བཞིན་དུ་བག་ཡངས་བར་བྱུང་རྒྱལ་དུ་སྨྲ་བ་མཐའ་དག་ཀྱང་ཁེགས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་དེ་ཉིད་ཀྱི་གཞུང་ལས། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་གི་དགེ་འདུན་ལ་དག་སྟེར་དང་ལས་ཆགས་མི་ཆགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ཅི་ཡང་མི་བྱེད་པར་མཁན་རྒྱུད་དག་མ་དག་འབའ་ཞིག་གི་རྣམ་གཞག་ནི་འདུལ་བ་མི་ཤེས་པའི་བླུན་པོའི་རྣམ་ཐར་འབའ་ཞིག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྲིས་ལ། དེ་ནི་བདེན་མོད་འོན་ཀྱང་རྣམ་རྟོག་གཏིང་མ་ཚུགས་པས་དེའི་དེ་མ་ཐག་ཏུ། ཆུ་གཏོར་མ་སོགས་དང་། དེར་བས་མ་སོགས་ལའང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གོང་དུ་ཤེས་བྱེད་ཀྱི་ལུང་གསལ་བ་དག་གིས་སྒྲུབས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ན། སྡོམ་རྒྱུད་མ་དག་པའི་སྐྱོན་ཅི་ཡང་མི་འབྱུང་ལ། ཞེས་བྲིས་པ་ལ་ནི། འདུལ་བའི་གཞུང་ཡི་གེ་གང་ལས་ཀྱང་སྡོམ་པའི་ཐོབ་རྒྱུ་དེ་ལྟ་བུ་མ་བཤད་པས་ལུང་དང་འགལ་བའི་ཉེས་པ་དང་། ཁྱེད་ཀྱིས་སྡོམ་རྒྱུད་དང་མཁན་རྒྱུད་ཀྱི་ཁྱད་པར་མ་ཕྱེད་པས་རིགས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱེད་རང་གི་ཁས་བླངས་སྔ་མ་དང་འགལ་བས་ཁས་བླངས་ནང་འགལ་བའི་ཉེས་པ་རྣམས་གཅིག་ཆར་དུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཁྱེད་ཀྱིས་འདི་སྐད་དུ། ཁྱད་པར་དགེ་ཚུལ་ལ་སློབ་དཔོན་དང་། བསྙེན་རྫོགས་ལ་ལས་འཆགས་ངེས་ཀྱི་དགེ་འདུན་གཙོ་བོ་ཡིན་པ་ལ་ཉམས་ 22-4-22b པས་ཁ་སྐོང་བྱས་ནས་བསྙེན་རྫོགས་སྒྲུབ་པ། པཎ་ཆེན་བརྒྱུད་ལའང་དུ་མ་ཞིག་སྣང་ཞིང་། དེ་དག་ལ་ནི་ཉེ་བ་འཁོར་གྱིས་མཁན་པོ་བྱས་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི

【現代漢語翻譯】那麼這些就很容易獲得。這裡所說的『人』，不僅指所要度化的人，也指執行羯磨的人。如果是這樣，那麼僅僅由破戒的比丘僧團就能成就羯磨。如果那樣，正如所說：『對於那些處於不同狀態的人，不適合補充其他人的僧團，他們的祈請和陳述都不是。』那麼，應該如何理解這句話的含義呢？這似乎需要研究。在那樣研究的時候，需要了解那個和那個，以及那個和那個。按照以上所說的道理，有時，堪布（Khenpo，親教師）即使破戒也不會成為羯磨成就的障礙。但是，羯磨阿阇黎（Lekyi Lopon，羯磨師）和補充者如果破戒，羯磨就不會成就，因此受戒是不可能的。有時，對於是否需要僧伽的認知要素，既沒有懷疑也沒有研究。如果所要度化的人心中生起獲得戒律的想法，就認為已經足夠了。或者，僅僅通過說『我潑水了』，就認為沙彌戒（Getsul，近事男戒）和比丘戒（Gelong，具足戒）已經清凈地生起了。像這樣在沒有深入思考的情況下隨意說話，都是錯誤的。正如那部論典中所寫：『具足戒的主要因素是清凈的羯磨僧團，如果不進行羯磨是否成就的辨別，而只辨別堪布的傳承是否清凈，那是愚人的行為。』那確實是真的，但是因為沒有深入思考，所以緊接著就說：『因為有明確的經文證明，通過潑水等方式，以及在那裡等方式，也能生起戒律，所以戒律傳承不清凈的過失不會產生。』對於這段話，因為在任何律部的經文中都沒有提到過這樣的獲得戒律的方式，所以犯了與經文相違背的過失。而且，因為您沒有區分戒律傳承和堪布傳承，所以與理相違背。此外，因為與您自己之前的承諾相違背，所以犯了自相矛盾的過失。您又這樣說：『特別是，沙彌戒需要阿阇黎，而具足戒需要羯磨成就的僧團作為主要因素。』即使通過破戒者補充來獲得具足戒，在班禪（Panchen，大學者）的傳承中也有很多這樣的例子。對於這些人，即使由近侍作為堪布，也能生起戒律。

【English Translation】 Then these will be easily obtained. Here, the term 'person' refers not only to the one to be tamed but also to the person performing the karma. If that is the case, then the karma can be accomplished by a Sangha of only those who have broken their vows. If that is so, then how should we interpret the meaning of the statement: 'For those who are in different states, it is not appropriate to supplement other Sanghas, and their requests and statements are not valid'? This seems to require investigation. When investigating in that way, it is necessary to understand that and that, and that and that. According to the principles stated above, Sometimes, even if the Khenpo (preceptor) has broken their vows, it will not be an obstacle to the accomplishment of the karma. However, if the Lekyi Lopon (karma master) and the supplementer have broken their vows, the karma will not be accomplished, and therefore, taking vows will be impossible. Sometimes, without any doubt or investigation as to whether the element of Sangha recognition is necessary, if the person to be tamed has the thought of obtaining vows, it is considered sufficient. Or, simply by saying 'I have sprinkled water,' it is considered that the Getsul (novice monk vows) and Gelong (full monk vows) have arisen purely. Speaking carelessly like this without deep thought is all wrong. As it is written in that treatise: 'The main factor for the full ordination is a pure karma Sangha. If one does not distinguish whether the karma is accomplished or not, but only distinguishes whether the Khenpo's lineage is pure, that is the behavior of a fool who does not know the Vinaya.' That is indeed true, but because there is no deep thought, it is immediately said: 'Because there are clear scriptures proving that vows can arise through sprinkling water and in that place, there will be no fault of impure vow lineage.' Regarding this statement, because such a way of obtaining vows has not been mentioned in any Vinaya scripture, it is a fault of contradicting the scriptures. Moreover, because you have not distinguished between the vow lineage and the Khenpo lineage, it contradicts reason. Furthermore, because it contradicts your own previous promise, it is a fault of self-contradiction. You also say this: 'In particular, the novice vows require an Acharya, and the full ordination requires a Sangha that accomplishes the karma as the main factor.' Even obtaining full ordination by supplementing with those who have broken their vows, there are many such examples in the Panchen (great scholar) lineage. For these people, even if the attendant acts as the Khenpo, vows can arise.

་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྲིས་པ་ནི། ལུང་དང་རིགས་པ་དང་ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བ་དང་། གཞི་མེད་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ཉེས་པ་རྣམས་ཁྱེད་ལ་གཅིག་ཆར་དུ་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ནི་འོད་ལྡན་གྱི་བཤད་པ་གོང་དུ་དྲངས་མ་ཐག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རིགས་པ་ནི། དོན་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་པ་ཡིན་ཀྱང་བསྒྲུབ་བྱ་དང་དགེ་འདུན་གཉིས་ཀའི་ངོས་ནས་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་མེད་ན་རྣམ་དག་ཏུ་འཇོག་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁས་བླངས་པ་ནི། མཁན་པོ་ཉམས་པ་དང་མ་ཆགས་པས་ཁ་སྐོང་བྱས་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཁྱེད་རང་གིས་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱེད་ལ་གཞི་མེད་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ལྷག་མ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཁྱེད་རང་དགེ་སློང་དུ་ཁས་བླངས་ནས་པཎ་ཆེན་བརྒྱུད་ཀྱི་དགེ་སློང་མང་པོ་ལ་གཞི་མེད་པར། ཉམས་པས་ཁ་སྐོང་བྱས་པས་སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་སོ་ཞེས་གསལ་བར་བསྒྲགས་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཁྱེད་ཀྱིས་འདི་སྐད་དུ་གླེང་གཞིའི་ལུང་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ལས། མཉན་ཡོད་དུ་ཁྱིམ་བདག་གི་བུམ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་བྱས་པ་ཞིག་གིས། དགེ་སློང་གཅིག་གི་དྲུང་དུ། རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ལ་མཁས་པར་བྱས་སོ། །དོན་དེ་ཉིད་སྟོན་པ་ལ་གསོལ་བས། བསྙིལ་བར་བཀའ་སྩལ་ཏེ་གནས་ཕྱུང་ངོ་། །དེས་མཐའ་འཁོབ་ཞིག་ཏུ་སོང་སྟེ་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་པ་དེར། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་ཚོགས་ཆེ་བར་ལོངས་ཏེ། འགའ་ཞིག་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཡང་ཐོབ་པར་གསུངས་སོ། །འདི་ཉིད་བཤེས་སྤྲིང་ལས། བདེ་བྱེད་ཅེས་བཤད་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་པར་འགྲེལ་པས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་མཁན་པོ་མེད་པ་དང་། ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་ལྡན་པར་ཡིད་ཆེས་ན་སྡོམ་ 22-4-23a པ་སྐྱེ་བར་གྲུབ་བོ། །ཞེས་སྨྲས་པ་དེ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མཚམས་མེད་བྱས་པའི་གང་ཟག་རྐྱང་པས། གཞན་ལ་མ་རག་པར་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་ཚུགས་པར་ནུས་ན། འདུལ་བའི་ལུང་ཡི་གེ་ཐམས་ཅད་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། དེར་དགེ་སློང་རྣམ་དག་གཞན་འདུས་ནས་བྱས་པ་ཡིན་ན་ནི་མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེའི་ཚེ་ཡང་དེས་མཁན་པོ་བྱས་པའི་ཤེས་བྱེད་མེད་པའི་ཕྱིར་ལུང་དང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེར་མ་ཟད་ཀྱི་དེའི་དུས་ཀྱི་དགེ་སློང་གི་མིང་ཅན་དེ་དག་དགེ་སློང་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ན། དགེ་སློང་ལྷ་ཆེན་པོ་ཡང་དགེ་སློང་དུ་ཐལ་བས་རིགས་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེར་མ་ཟད་ཀྱི་དེའི་དུས་ཀྱི་དགེ་སློང་གི་ཚོགས་ཤིན་དུ་ཆེ་བ་དེ་རྣམས་ཆོས་ཅན། ཉེ་བ་འཁོར་གྱི་མཁན་པོ་བྱས་ཀྱང་རང་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། ཉམས་པས་ཁ་སྐོང་བྱས་ནས་བསྙེན་རྫོགས་སུ་བསྒྲུབས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བརྗོད་ན་འཁོར་གསུམ་དངོས་འགལ་དུ་སོང་བས་ཁས་བླང

【現代漢語翻譯】所謂『爲了存在』的說法，與經文、理證和承諾相悖，並且犯了毫無根據的誹謗罪。因為經文方面，正如前面引用的《光明經》的說法；理證方面，即使實際上戒律有所虧損，但只要在受戒者和僧團兩方面，沒有見到、聽到或懷疑的根據，就必須認為是清凈的；承諾方面，因為您自己承諾，由戒律虧損者和未生起戒律者補足，可以生起比丘戒；您犯了毫無根據的誹謗罪的原因是，您自己承諾為比丘后，毫無根據地公開宣稱，班禪喇嘛傳承的許多比丘，因為由戒律虧損者補足，所以沒有生起戒律。此外，您還引用了以下內容作為論證的來源：在舍衛城，一個殺父的在家居士，在一個比丘那裡出家並受具足戒，精通三藏。當向導師祈求時，導師下令驅逐了他。他去了邊地，建造了一座寺廟，依靠他，比丘僧團變得非常龐大，有些人甚至獲得了阿羅漢果。經疏中說，這與《親友書》中所說的『帶來安樂者』是同一個人。因此，如果相信沒有堪布，或者即使有堪布，但不具備戒律，也能生起戒律。』這種說法是不合理的，因為如果僅僅是一個犯了五無間罪的人，不需要依靠他人，就能建立比丘僧團，那麼就與所有的律經相違背了。如果那裡聚集了其他清凈的比丘，那麼去邊地就沒有意義了。而且，當時也沒有證據表明是他擔任了堪布，因此與經文相違背。不僅如此，如果當時的那些名為比丘的人是合格的比丘，那麼比丘拉欽波（神）也成了比丘，這與理證相違背。不僅如此，當時的那個非常龐大的比丘僧團，即使由近侍作為堪布，也不可能在自相續中生起戒律，因為他們是由戒律虧損者補足而受具足戒的。』如果這樣說，就會變成三輪相違，違背了承諾。

【English Translation】 The statement 'for the sake of existence' contradicts scripture, reason, and commitment, and incurs the fault of baseless slander. Because in terms of scripture, it is as stated in the 'Radiant Light Sutra' quoted above; in terms of reason, even if the discipline is actually deficient, it must be considered pure as long as there is no basis for seeing, hearing, or suspecting on the part of both the ordained and the Sangha; in terms of commitment, because you yourself have committed that the Bhikshu vows can arise by being supplemented by those who have broken vows and those who have not generated vows; the reason why you incur the remainder of baseless slander is that after you yourself committed to being a Bhikshu, you openly declared without basis that many Bhikshus of the Panchen Lama lineage did not generate vows because they were supplemented by those who had broken vows. Furthermore, you also cited the following as the source of the argument: In Shravasti, a householder who had committed patricide took ordination from a Bhikshu and became fully ordained, becoming proficient in the three baskets. When he requested the teacher, the teacher ordered him to be expelled. He went to a remote area and built a monastery, and relying on him, the Bhikshu Sangha became very large, and some even attained the fruit of Arhat. The commentary says that this is the same person as the 'bringer of happiness' mentioned in the 'Letter to a Friend'. Therefore, if one believes that vows can arise without a Khenpo, or even if there is a Khenpo, but he does not possess discipline. This statement is unreasonable, because if a single person who has committed the five heinous crimes can establish a Bhikshu Sangha without relying on others, then it contradicts all the Vinaya scriptures. If other pure Bhikshus gathered there, then going to the remote area would be meaningless. Moreover, there is no evidence that he served as the Khenpo at that time, so it contradicts the scriptures. Not only that, if those who were called Bhikshus at that time were qualified Bhikshus, then Bhikshu Lachenpo (god) would also become a Bhikshu, which contradicts reason. Not only that, the very large Bhikshu Sangha at that time, even if the attendant served as the Khenpo, it would be impossible for them to generate vows in their own mindstream, because they were fully ordained by being supplemented by those who had broken vows. If you say this, it becomes contradictory to the three wheels, violating the commitment.

ས་པ་དང་ཡང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཁྱོད་ཀྱིས་ནི། གླེང་གཞིའི་ལུང་དེ་བག་མེད་དྲངས་པས་ཡིད་བརྟན་དུ་མི་རུང་ལ། དེ་དང་ཆ་མཐུན་པའི་ལུང་ཞིག་སྣང་བ་དེའི་དགོངས་པ་གཞན་དུ་འཆད་དགོས་སོ། །ཞར་ལ་འདི་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། བླ་ཆེན་དགོངས་པ་རབ་གསལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དུས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་གི་རྒྱའི་ཧ་ཤང་གཉིས་པོ་དོན་ལ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་། གོང་དུ་བཤད་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་བསམ་པའི་ཡན་ལག་དང་། བསྒྲུབ་བྱའི་བསམ་པའི་ཡན་ལག་གཉིས་ཤིན་ཏུ་ཚང་བས། བླ་ཆེན་པོའི་ཐུགས་རྒྱུད་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་རྣམ་དག་འཁྲུངས་པར་གྲུབ་ཅིང་། ཆུ་གཏོར་མ་དང་། དེར་བས་མ་ནས་བརྒྱུད་པ་གང་ཡིན་པའི་མཁན་བརྒྱུད་ནི་མ་དག་པར་བཞག་དགོས་ཏེ། རྩ་བ་མཁན་པོ་མེད་པ་ལ་ཐུག་ཅིང་། བར་དུ་མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་འ་ཞྭ་ཡེ་ཤེས་གཡུང་དྲུང་ཞེས་བྱ་བ་དགེ་ཚུལ་དུ་ཆུ་གཏོར་མ་རྒྱུད་ལྡན་དུ་རློམ་པ་དེ་དང་། ཡང་ཟི་བོན་སྟོན་ཞེས་ 22-4-23b བྱ་བ་དེར་བས་ཀྱི་དགེ་སློང་དུ་རློམ་པ་དེ་གཉིས་ལ་སྡོམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་སྡོམ་རྒྱུད་མ་དག་པར་འཇོག་མི་ནུས་ཏེ། མཁན་པོ་ནི། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་སློང་གི་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཞར་ལ་བྱུང་བ་བརྗོད་ནས། ད་ནི་དཀྱུས་མའི་དོན་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། གཉིས་པ་ལས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལ་བཞི་སྟེ། ལས་ཚང་བ་དང་། མ་ནོར་བ་དང་། མ་འཁྲུགས་པ་དང་། བཞག་པར་མི་འོས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ལས་ནི་གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པ་དང་སོ་སོར་ཐར་པ་གདོན་པ་དང་དགག་དབྱེའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ལ། གསོལ་བའི་ལས་ཉེར་བཞི་ལ། གསོལ་པ་ཁོ་ན་ཚང་བ་དང་། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཞེ་བདུན་ལ་གསོལ་བ་གཅིག་དང་། བརྗོད་པ་གཅིག་ཁོ་ན་ཚང་བ་དང་། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་སུམ་ཅུ་ལ་གསོལ་བ་གཅིག་དང་། བརྗོད་པ་གསུམ་ཁོ་ན་ཚང་དགོས་ཏེ། མ་ཚང་ན་མི་འཆགས། ལྷག་ན་འཆགས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་དུ་ཡང་། བརྗོད་པ་ལྷག་པ་དག་གིས་ནི་མ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཉམས་ན་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཚིག་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་ཉམས་ན་འཆགས་ལ་ཉེས་བྱས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་གཏད་པ་ཉིད་གཙོ་བོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཚིག་ཆད་ན་མི་འཆགས་དེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ཉིད་ཀྱི་མིང་མ་བརྗོད་ན་ཡང་ངོ་། །དགེ་འདུན་གྱི་ན་ཡང་དེའི་སྐྱེ་གནས་ཀྱི་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་དང་། ལུང་དུ། གང་ཟག་ལྔ་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བདག་གི་མིང་མ་བརྗོད་པ་དང་མཁན་པོའི་མིང་མ་བརྗོད་པ་དང་གསོལ་བ་ཆད་པ་དང་བརྗོད་པ་ཆད་པ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མི་ཤེས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ།

【現代漢語翻譯】這也與（之前的觀點）相矛盾。你引用開篇的論據時不夠謹慎，因此不可靠。與此類似的論據，其含義也需要另作解釋。順便說一下，關於大喇嘛（bla chen， महान गुरु，mahā guru，偉大的上師）在受比丘戒時，作為補缺的兩位漢人哈尚（hva shang，和尚）的情況，無論實際情況如何，由於他們完全具備了前面所說的僧眾的意念要素和所要成就的意念要素這兩個條件，因此可以確定大喇嘛的心相續中已經生起了清凈的比丘戒。至於水滴傳承（chu gtor ma）和通過དེར་བས་（der bas）傳承的堪布傳承，則必須被認為是存在不純凈之處的，因為其根本在於沒有根本堪布。中間被迎請為堪布的འ་ཞྭ་ཡེ་ཤེས་གཡུང་དྲུང་（'a zhva ye shes gyung drung）自認為是水滴傳承的具格沙彌，以及ཟི་བོན་སྟོན་（zi bon ston）自認為是དེར་བས་（der bas）傳承的比丘，但實際上這二者都沒有戒律。然而，也不能認為戒律傳承是不清凈的，因為堪布是沙彌和比丘產生的必要條件。像這樣順便提及之後，現在開始講述正文的內容。第二，關於自性的特徵，有四點：業完整、不錯誤、不混亂、不應捨棄。第一點，正如所說：『業是指祈請、陳述、別解脫戒的宣讀和解制。』其中，在二十四種祈請業中，只有祈請是完整的；在四十七種祈請和二者的業中，只有祈請和陳述是完整的；在三十種祈請和四者的業中，必須只有祈請和三種陳述是完整的。如果不完整，則無法成就；如果多餘，即使成就也會構成過失。正如經中所說：『多餘的陳述等於沒有做，缺少則等於沒有做。』因此，即使是每個羯磨儀軌中的非主要詞句，如果缺少也會構成過失。正如所說：『在「請尊者垂聽」等語句中，最主要的是使對方專注。』如果缺少主要詞句，則無法成就。正如所說：『即使沒有說出他的名字。』以及『即使是僧眾，也不會從其出生地產生。』經文中說：『有五種人沒有受近圓戒，即沒有說出自己的名字、沒有說出堪布的名字、祈請缺少、陳述缺少以及不知道受近圓戒。』

【English Translation】 This also contradicts (the previous view). Your citation of the opening argument is not cautious enough, therefore it is unreliable. A similar argument to this, its meaning also needs to be explained otherwise. By the way, regarding the situation of the two Chinese Hvashangs (hva shang, 和尚) who supplemented the ordination of the great Lama (bla chen, महान गुरु, mahā guru, Great Guru) at the time of receiving the Bhikshu vows, no matter what the actual situation was, because they fully possessed the two conditions of the mental element of the Sangha and the mental element to be accomplished mentioned above, it can be determined that the pure Bhikshu vows have arisen in the mind-continuum of the great Lama. As for the water-drop transmission (chu gtor ma) and the Khenpo transmission through དེར་བས་ (der bas), it must be considered that there are impurities, because its root lies in the absence of a root Khenpo. 'a zhva ye shes gyung drung, who was invited as Khenpo in the middle, considers himself a qualified Shramanera of the water-drop transmission, and ཟི་བོན་སྟོན་ (zi bon ston) considers himself a Bhikshu of the དེར་བས་ (der bas) transmission, but in reality, neither of them has precepts. However, it cannot be considered that the precept transmission is impure, because the Khenpo is a necessary condition for the arising of Shramanera and Bhikshu. After mentioning this in passing, now I will begin to explain the content of the main text. Second, regarding the characteristics of self-nature, there are four points: the karma is complete, not mistaken, not confused, and should not be abandoned. The first point, as it is said: 'Karma refers to the recitation of the request, the statement, the Pratimoksha vows, and the dissolution.' Among them, in the twenty-four kinds of requesting karma, only the request is complete; in the forty-seven kinds of requesting and two kinds of karma, only the request and the statement are complete; in the thirty kinds of requesting and four kinds of karma, only the request and the three kinds of statements must be complete. If it is incomplete, it cannot be accomplished; if it is superfluous, even if it is accomplished, it will constitute a fault. As it is said in the sutra: 'Superfluous statements are equal to not doing, and lacking is equal to not doing.' Therefore, even if the non-main words in each Karma ritual are missing, it will constitute a fault. As it is said: 'In the sentences such as 'Please listen, Venerable', the most important thing is to make the other person focus.' If the main words are missing, it cannot be accomplished. As it is said: 'Even if his name is not mentioned.' And 'Even if it is the Sangha, it will not arise from its birthplace.' The sutra says: 'There are five kinds of people who have not received the Upasampada, that is, those who have not said their own name, have not said the name of the Khenpo, the request is missing, the statement is missing, and those who do not know the Upasampada.'

།འདི་ཡང་མཁན་པོ་དང་བཅས་པའི་བསྙེན་རྫོགས་ལ་དགོངས་པར་འགྲེལ་པས་ 22-4-24a འཆད་དོ། །གཉིས་པ་མ་ནོར་བ་ནི། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་པའི་ཆོ་ག་བྱས་ན་མི་འཆགས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། དེས་བྱ་བ་ལས་མ་ཡིན་པས་མི་འཆགས་ཞེས་དང་། ལུང་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱི་བ་ལ། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་བགྱིད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི་བཀའ་སྩལ་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདི་ནི་ཆོ་ག་ནོར་བའི་དཔེ་ཡིན་ལ། ལས་ཀྱི་རིགས་ནོར་བ་ནི་རྣམ་པར་དག་པའི་ལས་བྱ་དགོས་པ་ལ། རྨ་དབབ་པའི་ལས་སམ། སྤངས་པའི་ལས་བྱས་ན་མི་འཆགས་ཏེ། ལུང་དུ། བཙུན་པ་མ་མཐོང་བའི་སླད་དུ་སྤང་བའི་ལས་སུ་འོས་པ་ཞིག་ལ་བསྡིགས་པ་དང་སྨད་པ་དང་བསྐྲད་པ་དང་ཕྱིར་འགྱེད་པའི་ལས་ཤིག་བགྱིད་ན་ལས་བགྱིས་པ་ཞེས་པས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་མ་བྱས་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་སྤང་བའི་ལས་ཀྱང་གཞན་རྨ་དབབ་པའི་ལས་ཀྱང་གཞན་ནོ་ཞེས་དང་། ཨུད་པ་ལི་སྤང་བའི་ལས་ཀྱང་གཞན་རྣམ་པར་དག་པའི་ལས་ཀྱང་གཞན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་བསྐོ་བའི་ལས་དང་། སྦྱིན་པའི་ལས་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །ལས་ཀྱི་མ་བུ་ནོར་བ་ནི། གསོལ་བ་གཞན་བྱས་ནས་བརྗོད་པ་གཞན་བྱས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། བཙུན་པ་ལས་གཞན་གྱི་གསོལ་བ་བགྱིས་ལ་ལས་གཞན་གྱིས་བསྒྲགས་ནས་ལས་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་མ་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་དགེ་སློང་དེ་དག་ཀྱང་འདས་པ་དང་། བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་སྤྱིར་བཏང་ནས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ནི། བསྒྲུབ་བྱ་གཅིག་ལ་ལས་དེ་དག་གི་དོན་དུ་བསམས་ནས་དེ་དང་ལས་རིགས་མཐུན་པའི་ལས་གཞན་གྱིས་བྱས་ན་ནོར་ཡང་འཆགས་ཏེ། ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཞན་ལ་དེའི་དོན་དུ་བསམ་པས་གཞན་བྱེད་པ་ནི་འཆགས་སོ་ཞེས་པས་སོ། །དེའི་དོན་དུ་མ་བསམས་ན་མི་ཆགས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་མི་ཆགས་སོ་ཞེས་པས་སོ། །དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་ 22-4-24b མའི་ཆོ་ག་ཕན་ཚུན་ནོར་ཡང་འཆགས་ལ་ཉེས་བྱས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དག་གི་ལས་གཞན་བྱེད་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མདོ་དེའི་དོན་ལ། འགྲེལ་པར་མཆོག་ལ་བརྟེན་ནས་ཕ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ནི། ཆོ་ག་ཉམས་པ་མེད་ཀྱི་སྟེང་དུ་ལྷག་དང་བཅས་པ་ཡིན་ལ། བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་ལ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་བསོག་པ་ནི་ཚུལ་དང་མཐུན་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པས་དགེ་སློང་གི་ལས་ཀྱིས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་ལུང་ལས། དགེ་སློང་རྣམས་ལས་དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་བཙལ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །བསམ་དོན་མ་ནོར་ན་ཕོ་རྟགས་དང་མོ་རྟགས་ཀྱི་ཚིག་ནོར་བ་ཙམ་གྱིས་མ

【現代漢語翻譯】此外，通過參考堪布（Khenpo，住持）的受具足戒來解釋。第二，不錯誤是指：在比丘（Dge slong，男性僧侶）受戒時，如果進行沙彌（Dge tshul，見習僧侶）受戒的儀式，則不會成就。正如所說：『因為那不是應做之事，所以不成就。』在律藏中，如果想要受具足戒，進行祈請和四羯磨（Gsol ba dang bzhi'i las，四次羯磨）時，應該說『已受具足戒』還是『未受具足戒』？佛陀開示說：『應該說未受具足戒。』這（指沙彌受戒）是儀式錯誤的例子。如果羯磨的種類錯誤，比如必須進行清凈羯磨（Rnam par dag pa'i las），卻進行了傷害羯磨（Rma dbab pa'i las）或捨棄羯磨（Spangs pa'i las），則不會成就。律藏中說：『爲了不見到僧侶，對於適合進行捨棄羯磨的人，如果進行了恐嚇、誹謗、驅逐或遣返的羯磨，應該說已做羯磨還是未做？』佛陀說：『鄔波離（Ud pa li，人名），未做。』為什麼呢？因為捨棄羯磨是一種，傷害羯磨是另一種。』鄔波離，捨棄羯磨是一種，清凈羯磨是另一種。』同樣，對於委任羯磨（Bsko ba'i las）和佈施羯磨（Sbyin pa'i las）也應如此類推。羯磨的母子錯誤是指：唸誦了其他的祈請文，卻說了其他的陳述。比如：『僧侶唸誦了其他羯磨的祈請文，卻宣告了其他的羯磨，應該說已做羯磨還是鄔波離未做？』佛陀說：『那些比丘已經逝世，並且被禁止。』這樣，從一般到特殊地解釋是：對於一個要成就的目標，如果考慮到那些羯磨的目的，而做了與該目標和羯磨種類相同的其他羯磨，即使錯誤也會成就。比如，爲了其他原因而考慮難睹（Nan tur，人名）的理由，而做其他的事情，則會成就。如果沒有考慮到那個目的，則不會成就。如果不是爲了那個目的，則不會成就。比丘和比丘尼（Dge slong ma，女性僧侶）的儀式互相錯誤，也會成就，但會有過失。正如所說：『比丘和比丘尼自己做了其他的羯磨，則不會成就。』關於那部經的意義，註釋中說：『對於依靠殊勝的父親受具足戒，在沒有儀式缺失的基礎上，是附加和完整的。對於婦女受具足戒，積累比丘尼僧團僅僅是符合規矩而已，因此應該知道通過比丘的羯磨也會變成比丘尼。』就像律藏中所說：『比丘們，從比丘中為比丘尼受具足戒，應該尋找比丘的物品。』這樣解釋道。如果沒有錯誤地理解目的，僅僅是男性和女性的詞語錯誤，並不會...

【English Translation】 Furthermore, this is explained by referring to the full ordination of the Khenpo (abbot). Second, 'not mistaken' means: If, when a Bhikshu (male monk) receives ordination, the ceremony for a Shramanera (novice monk) is performed, it will not be valid. As it is said: 'Because that is not the action to be done, it is not valid.' In the Vinaya, if one wishes to receive full ordination, and performs the request and the four karmas (resolutions), should it be said 'fully ordained' or 'not fully ordained'? The Buddha instructed: 'It should be said not fully ordained.' This (referring to Shramanera ordination) is an example of a mistaken ceremony. If the type of karma is mistaken, for example, if a purifying karma (Rnam par dag pa'i las) must be performed, but a harming karma (Rma dbab pa'i las) or an abandoning karma (Spangs pa'i las) is performed, it will not be valid. In the Vinaya it says: 'In order not to see the monks, if one performs an action of threatening, slandering, expelling, or returning someone who is suitable for an abandoning karma, should it be said that the karma has been done, or not done, Udapali?' The Buddha said: 'Udapali, not done.' Why is that? Because abandoning karma is one thing, and harming karma is another.' Udapali, abandoning karma is one thing, and purifying karma is another. Similarly, this should also be applied to the appointing karma (Bsko ba'i las) and the giving karma (Sbyin pa'i las). A mistake in the 'mother and child' of karma is like reciting a different request and then making a different statement. For example: 'If monks recite a request for a different karma and then proclaim a different karma, should it be said that the karma has been done, or not done, Udapali?' The Buddha said: 'Those monks have passed away and are prohibited.' Thus, explaining from general to specific: If, for a goal to be accomplished, one considers the purpose of those karmas and then performs another karma that is of the same type as that goal and karma, it will be valid even if it is a mistake. For example, if one does something else considering the reason for Nantu (a person's name) for another reason, it will be valid. If that purpose is not considered, it will not be valid. If it is not for that purpose, it will not be valid. If the ceremonies of Bhikshus and Bhikshunis (female monks) are mistaken for each other, it will still be valid, but there will be a fault. As it is said: 'If Bhikshus and Bhikshunis themselves perform other karmas, it will not be valid.' Regarding the meaning of that Sutra, the commentary says: 'For relying on a superior father to receive full ordination, on the basis of no loss of ceremony, it is additional and complete. For women receiving full ordination, accumulating the Bhikshuni Sangha is merely in accordance with the rules, so it should be known that even through the karma of Bhikshus, one will become a Bhikshuni.' As it is said in the Vinaya: 'Monks, from among the monks, for Bhikshunis receiving full ordination, one should seek the possessions of monks.' Thus it is explained. If the purpose is not mistakenly understood, merely mistaken words of male and female will not...

ི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། མཚན་གཞན་ལ་བརྟེན་པས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མདོར་ན་ཚིག་ཕྱེད་ཀྱང་མ་འཁྲུལ་བ་གཅིག་དགོས་པར་བསྟན་པ་དེ་ལ། འཁྲུལ་ན་མི་འཆགས་པ་དང་། འཁྲུལ་ཡང་འཆགས་པ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་སོ་སོར་ངེས་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་མ་འཁྲུགས་པ་ལ། སྤྱོད་ལམ་དང་། གོ་རིམ་དང་། ཚིག་མ་འཁྲུགས་པ་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བཏང་ལ། ལས་བརྒྱ་རྩ་ཐམས་ཅད་འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་བྱ་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལས་ནི་འདུག་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ་ཞེས་དང་། མི་འདུག་པར་འགྲེང་བ་ནི་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། བརྩམས་པ་ན་འགྲོ་བའི་སེམས་ཀྱིས་བཏང་བ་ནི་སྤྱོད་ལམ་ལས་ཉམས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཁ་སྐོང་དུ་མི་རུང་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ལས་བྱེད་འཕྲོ་ལ་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་སོང་ན། ལྷག་མ་མ་ལངས་པ་དེ་རྣམས་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དུ་ལོངས་ན། ཚིག་བྱས་རྣམས་འཁྲུགས་པར་མི་འགྱུར་ལ། མ་ལུས་ན་ཚིག་རྫོགས་པའང་འཁྲུགས་པས་བསྐྱར་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱེད་ 22-4-25a པ་ཉིད་ན་སོང་ན་ཚིག་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པར་འཁྲུག་པ་ཉིད་དོ། །ལས་དེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དག་ཏུ་མ་ལོངས་པ་རྣམས་མ་ལུས་པ་ཉིད་ན་རྫོགས་པའོ། །ལུས་པ་ཉིད་ན་མི་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་དེ་ཡང་བྱེད་པར་འདོད་ན་ཚིག་གིས་རྣམ་པར་དཀྲུག་ཅིང་གསོལ་བས་དགེ་འདུན་ལ་བཙུན་པ་དག་ཡང་གསོལ་བ་བགྱིའོ་ཞེའམ་རྗེས་སུ་བསྒྲག་གོ་ཞེས་བྱ་བས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་ལ། ཇི་སྐད་དུ། འགྲོན་པ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་ཉིད་གཞན་ལ་ཡང་རུང་མཐུན་སྦྱར་བར་བཤད་པས། དེའི་ཚེ་འགྲོ་བའི་སྤྱོད་ལམ་མཐུན་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་གོ་རིམ་མ་འཁྲུགས་པ་ནི། གསོལ་པ་དང་བརྗོད་པ་གོ་རིམ་མ་ནོར་བར་བྱ་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གསོལ་བ་མ་བྱས་པར་དེའི་དོན་དུ་བརྗོད་པ་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ཚིག་མ་འཁྲུགས་པ་ནི། ངོ་བོ་བརྗོད་བྱ་བ་བརྗོད། བྱེད་པ་བརྗོད་པ་གསུམ་གྱི་གོ་རིམ་འཁྲུགས་ན་མི་འཆགས་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་ཇི་སྐད་དུ། དོན་གྱི་སྐབས་དག་གི་གོ་རིམ་འཁྲུགས་པ་ནི་མི་འཆགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དེའི་དོན་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མཛད་ན་ཞེས་བརྗོད་རྒྱུ་ཡིན་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཞེས་སོགས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་ལ་མི་འཆགས་པའི་སྐྱོན་མེད་ཅེས་པའི་དོན་དུ་འགྲེལ་པས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་བཞག་པར་མི་འོས་པ་ནི། ལུང་ལས་གསུངས་པའི་ལས་ཆོག་གི་སྔགས་ཚིག་དེ་རྣམས་ལས་བཞག་པར་འོས་པ་ཚིག་ཕྱེད་ཀྱང་མེད་པའོ། །གསུམ་པ་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལས་རང་རང་གི་དགེ་འདུན་གྲངས་ཚང་

【現代漢語翻譯】不是自生，正如所說：『不是依賴其他名稱。』總之，所顯示的是，即使半個詞也不能錯，如果錯了，則不成立；即使錯了，成立也會變成惡作，必須分別確定。第三，不混亂，包括行為不混亂、順序不混亂和詞語不混亂三種。第一，一般而言，必須以包含所有一百種行為的行為來進行，正如所說：『行為就是安住。』不安住而站立不是補充，開始時以行走的心態放棄不是行為上的缺失，因為說不允許補充。如果一些比丘在羯磨進行中離開，如果剩餘未起立者達到僧伽的定額，則所說的詞語不會混亂；如果全部離開，則詞語的完成也會混亂，必須重做，正如所說：『在做的時候離開，詞語未完成則會混亂。』如果未達到僧伽定額，則全部完成；如果剩餘，則不會改變。如果仍然想做，則用詞語攪動，並祈請僧伽，或者說『請諸位長老再次祈請』或『隨後宣告』。第二，特殊情況，正如所說：『如果客人不留，則可以邊走邊做。』並且說這也可以適用於其他人，因此，那時要使行走的姿勢一致。第二，順序不混亂，必須注意祈請和陳述的順序不要顛倒，正如所說：『沒有祈請，就不要爲了那個目的而陳述。』第三，詞語不混亂，如果本體、所說和行為這三者的順序混亂，則不會成立，並且會變成惡作。那麼，正如所說：『意義的章節順序混亂，不是不成立，那是不應該做的。』這不是說的嗎？如果有人問，那句話的意思是，要說『具壽某某從僧伽中受具足戒』，卻說成『從僧伽中具壽某某』等等，解釋說這沒有不成立的過失。第四，不應該省略，從經律中所說的羯磨儀軌的咒語中，沒有一個詞甚至半個詞是可以省略的。第三，從果中體驗到的特徵是，每個羯磨都有達到僧伽人數。

【English Translation】 It is not self-arisen, as it is said: 'It is not dependent on other names.' In short, what is shown is that even half a word cannot be wrong. If it is wrong, it is not established; even if it is wrong, being established becomes a misdeed, which must be determined separately. Third, not confused, including three types: behavior not confused, order not confused, and words not confused. First, in general, it must be done with behavior that includes all one hundred actions, as it is said: 'Action is abiding.' Standing without abiding is not supplementing, and abandoning with the mind of walking at the beginning is not a deficiency in behavior, because it is said that supplementing is not allowed. If some monks leave during the performance of the karma, if the remaining ones who have not stood up reach the quorum of the Sangha, then the words spoken will not be confused; if all leave, then the completion of the words will also be confused, and it must be redone, as it is said: 'If they leave while doing, the words not completed will be confused.' If those who have not reached the quorum of the Sangha are all complete, if there are any remaining, it will not change. If they still want to do it, they should stir up the words and request the Sangha, or say, 'Please ask the venerable ones to request again' or 'announce afterwards.' Second, in special cases, as it is said: 'If the guest does not stay, it can be done while walking.' And it is said that this can also be applied to others, so at that time, the posture of walking should be consistent. Second, the order is not confused, it must be noted that the order of request and statement should not be reversed, as it is said: 'Without request, do not state for that purpose.' Third, the words are not confused, if the order of the essence, what is said, and the action is confused, it will not be established and will become a misdeed. Then, as it is said: 'The confusion of the order of the chapters of meaning is not non-establishment, that is not to be done.' Is this not what is said? If someone asks, the meaning of that sentence is that one should say 'Venerable so-and-so receives full ordination from the Sangha,' but instead says 'From the Sangha, venerable so-and-so,' etc. The explanation is that there is no fault of non-establishment. Fourth, what should not be omitted, from the mantras of the karma rituals mentioned in the Vinaya, not a single word or even half a word can be omitted. Third, the characteristic of experiencing from the result is that each karma has reached the number of the Sangha.

བ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་རྣམས་དང་། མཉན་དུ་གཞུག་པའི་བསྒྲུབ་བྱ་སོགས་ཀྱིས་ཐོས་ཤིང་དོན་གོ་བ་ན་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་ 22-4-25b པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་གསོལ་བ་ཙམ་ཐོས་ན་གོ་ཆོད་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རང་གི་འོས་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མ་གྲུབ་པ་ཉིད་ན་མ་ཡིན་ནོ། །གསོལ་བ་ཐོས་ན་དེ་འགྲུབ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་སོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྒྲ་ཐོས་ན་དོན་མ་གོ་ཡང་ཆགས་ཏེ། ལུང་ལས། འཕགས་པ་ཞིག་གིས་འཕགས་པའི་སྐད་དུ་ལས་བགྱིས་པ་དང་། དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་འཕགས་པའི་སྐད་མ་འཚལ་ན་ལས་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་ལས་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་ལས་བྱས་པའི་དགེ་སློང་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་བུའི་ཞལ་ནས། མཚམས་གཅོད་པའི་སྐབས་སུ་དེ་སྐད་གསུངས་པ་བདེན་མོད་ཀྱང་ལུང་དེ་ནི་མ་དག་པར་མངོན་ཏེ། ལུང་ལས། བཙུན་པ་འཕགས་པས་འཕགས་པའི་སྐད་དུ་སོ་སོར་ཐར་པ་བཀླག་པ་དང་དགེ་སློང་དེ་དག་གི་འཕགས་པའི་སྐད་མ་འཚལ་ན་གསོ་སྦྱོང་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་མ་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ཀློག་པ་ཡང་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ། །བཙུན་པ་འཕགས་པས་འཕགས་པའི་སྐད་དུ་སྐབས་ཕྱེ་བ་དང་། དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་ཀྱང་སྐད་མ་འཚལ་ན་སྐབས་ཕྱེ་བ་ཞེས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་སྐབས་མ་ཕྱེ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་དེ་དག་ཀྱང་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་དང་། གཞི་འགྲེལ་དུ་ཆོ་གས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པའི་ཆོ་ག་སྟེ་དགེ་འདུན་དུ་ཚང་བ་དང་ལས་བྱེད་པ་དགེ་སློང་ཉིད་ཡིན་པ་དང་། ཉན་པ་པོས་གོར་བཏུབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་དུ། ཆོས་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་མ་ཚང་བ་དང་། ལས་ཉམས་པ་དང་། ཉན་པ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་མ་གོ་བ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་མ་གོ་ན་མི་འཆགས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ལ། འོན་ཀྱང་སྐབས་སོ་སོར་ཕྱེད་དགོས་པས་འདྲ་སྟེ། ཚིག་ལེ་ལས། འོན་པས་ཀྱང་ནི་གོ་གྱུར་ན། །ལས་བརྗོད་པ་ནི་མ་ཐོས་ཀྱང་། །འདི་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཡོད་པ་སྟེ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་ 22-4-26a ལ་ཉེས་པ་མེད། །ཅེས་དང་། ཞུ་བར། བཙུན་པ་མཐའ་འཁོབ་པ་འཕགས་པའི་སྐད་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་པ་དང་མཐའ་འཁོབ་པ་དེས་ཀྱང་འཕགས་པའི་སྐད་མ་འཚལ་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་ཨུད་པ་ལི་ཁས་ལེན་པའི་སེམས་ཡོད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བྱེད་པ་རྣམས་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་ལ་སོ་སོར་བརྟགས་ན། ལུང་ཕྱི་མ་འདིའི་དོན། བྱེད་པ་པོ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཚིག་གི་དོན་གོ་ན་བསྒྲུབ་བྱས་མ་གོ་ཡང་ལས་མི་འཆགས་པའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་པ་དང་། ལུང་སྔ་མ་དེ་དག་གི་དོན་ནི། ལས་བྱེད་པ་པོའི་སྔགས་ཚིག་ཁ་སྐོང་གིས་མགོན་ལས་མི་འཆགས་པའི་རྒྱ

【現代漢語翻譯】那些適合補充的，以及通過聽聞和理解需要聽受的陳述等來體驗行為。如果僅僅聽到祈請就足夠了。正如所說：『如果自己合適的僧團沒有完成體驗，那就不行。如果聽到祈請，那就一定能完成。』有些人說：『如果聽到聲音但沒有理解意義，也能成立。』經中說：『一位聖者用聖者的語言進行羯磨，如果那些比丘不理解聖者的語言，是否算是羯磨？烏波離！這算是羯磨，進行羯磨的比丘算是已完成。』對此，一切智者之子說：『在遮止的場合說那樣的話是真實的，但那部經明顯是不正確的。』經中說：『一位聖者比丘用聖者的語言誦讀別解脫經，如果那些比丘不理解聖者的語言，是否算是行布薩？烏波離！這不算行布薩，誦讀別解脫經也算是已完成。一位聖者比丘用聖者的語言進行分界，如果那些比丘也不理解那種語言，是否算是分界？烏波離！這不算分界，那些比丘也算是已完成。』《根本律釋》中說：『羯磨』是指正確的羯磨，即僧團圓滿，以及進行羯磨的比丘本身，以及聽者能夠理解等等。《毗奈耶分別釋》中說：『非法』是指僧團不圓滿，行為失敗，以及聽者不理解等等，因為已經說了不理解就不能成立。然而，必須區分不同的情況，這很相似。《詞類》中說：『即使聾子理解了，沒有聽到所說之業，也有近圓戒，持戒者沒有過失。』《請問經》中說：『一位邊地比丘用聖者的語言受近圓戒，即使那位邊地人不理解聖者的語言，是否算是受近圓戒？烏波離！如果他有接受的心，就算受了近圓戒，進行者算是已完成。』對所有這些話的意義進行分別考察后，后一部經的意義是：如果進行者僧團理解了詞語的意義，即使需要完成者不理解，也不是行為不成立的原因。而前幾部經的意義是：進行者的咒語補充不完整，也不是行為不成立的原因。

【English Translation】 Those that are suitable for completion, and experiencing actions through hearing and understanding the statements to be heard, etc. It is sufficient to merely hear the request. As it is said: 'If the Sangha suitable for oneself has not completed the experience, then it is not so. If the request is heard, then it will surely be completed.' Some say: 'If the sound is heard but the meaning is not understood, it can still be established.' The Sutra says: 'A noble one performs the Karma in the language of the noble ones, and if those monks do not understand the language of the noble ones, is it considered Karma? Udapali! This is considered Karma, and the monks performing the Karma are considered completed.' To this, the All-Knowing One's son said: 'It is true that such words are spoken in the context of prohibition, but that Sutra is clearly incorrect.' The Sutra says: 'A noble monk recites the Pratimoksha in the language of the noble ones, and if those monks do not understand the language of the noble ones, is it considered a Posadha? Udapali! This is not considered a Posadha, and reciting the Pratimoksha is also considered completed. A noble monk performs the demarcation in the language of the noble ones, and if those monks do not understand that language, is it considered a demarcation? Udapali! This is not considered a demarcation, and those monks are also considered completed.' The Root Commentary says: 'Karma' refers to the correct Karma, that is, the Sangha is complete, and the monk performing the Karma himself, and the listener is able to understand, etc. The Vinaya Vibhanga Commentary says: 'Non-Dharma' refers to the Sangha not being complete, the action failing, and the listeners not understanding, etc., because it has been said that if one does not understand, it cannot be established. However, it is necessary to distinguish different situations, which is similar. The Lexicon says: 'Even if a deaf person understands, even if the spoken action is not heard, there is ordination, and the one who observes the precepts has no fault.' The Asking Sutra says: 'A border monk receives ordination in the language of the noble ones, and even if that border person does not understand the language of the noble ones, is it considered ordination? Udapali! If he has the mind to accept, it is considered ordination, and the performers are considered completed.' After examining the meaning of all these words separately, the meaning of the latter Sutra is: if the Sangha of performers understands the meaning of the words, even if the one who needs to be completed does not understand, it is not a reason for the action not to be established. And the meaning of the former Sutras is: the performer's mantra is not completely supplemented, and it is not a reason for the action not to be established.

ུར་འཆད་དགོས་པའི་ཕྱིར། ༈ ཇི་ལྟར་བྱས་པ་ལས་འཆགས་པའི་དུས་བསྟན་པ། བཞི་པ་ཇི་ཙམ་བྱས་པས་ལས་འཆགས་པའི་ཚད་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ཚིག་ཕལ་ཆེར་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །འོག་མ་མེད་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཡིན་ནོ། །དམིགས་བསལ་ལ། མཚན་མ་དག་མ་བརྗོད་ན་མ་བཅད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་མཚམས་གཅོད་པའི་སྐབས་སུ་མཚན་མ་བརྟན་པོ་མ་བརྗོད་ན་ལས་དངོས་གཞིའི་སུམ་གཉིས་སམ་ཐམས་ཅད་ཟིན་ཀྱང་མི་འཆགས་པར་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ལས་བྱེད་འཕྲོ་ལ་ལས་མཁན་དེ་ཚེའི་དུས་བྱས་པའམ། ཁྱིམ་པ་དང་མ་ནིང་དང་། ཉམས་པ་ལ་སོགས་པར་ལས་ཀྱི་སུམ་གཉིས་མ་ཟིན་གོང་དུ་ཤེས་ན་ལས་མི་འཆགས་ལ། སུམ་གཉིས་ཟིན་ནས་དེ་ལྟར་དུ་ཤེས་ཀྱང་ལས་མི་འཆགས་པའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་ནི་སྤྱི་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་དོན་གྱི་ཁོག་ཕུབ་ཅིང་ཡིད་ཆེས་པའི་ལུང་དང་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། ། ༄། །ལག་ལེན་གཞུང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་ནས་མཐའ་དཔྱོད་ཀྱི་རིགས་པ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལག་ལེན་གཞུང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་ནས་མཐའ་གཅོད་ཀྱི་རིགས་པ་ལུང་གིས་བརྒྱན་ཏེ་འཆད་པ་ལ། ལས་གང་དུ་བྱས་པའི་གནས་སྒྲུབ་པ་དང་། གནས་དེར་བྱ་བའི་ལས་གལ་ཆེ་བ་དག་བཤད་པའོ། ། ༈ ལས་གང་དུ་བྱས་པའི་གནས་སྒྲུབ་པ་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་། མཚམས་གཅོད་པའོ། །དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། 22-4-26b གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་ཐུགས་མི་མཐུན་པ་སྤང་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བགྱིས་པས་ལས་གཞན་གྱི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་ལོགས་སུ་བྱ་མ་དགོས་པས་ཚེགས་ཆུང་བ་སོགས་ཀྱི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གནས་དང་ཞེས་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། རྩ་བ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཞུང་བཞིན་དུ་ལྷག་ཆད་མེད་པར་བརྗོད་པ་དང་། ཚིག་གི་འབྲུ་གཉེར་བ་བརྒལ་ལན་དང་བཅས་པའོ། །འཆད་ཚུལ་འདིས་འོག་མ་རྣམས་སུ་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ་བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གནས་སུ་བཞེད་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱིའོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བཞེད་དེ། དེའི་ས

【現代漢語翻譯】因此需要講解。如何做了之後顯示完成的時間：第四，做了多少才能完成，其標準是：正如所說：'如果做了大部分，那就是完成了。'指的是沒有遺漏的情況。特殊情況是：如果不說出標誌，那就沒有完成。'因此，在劃定界限時，如果沒有說出確定的標誌，即使完成了三分之二或全部的工作，也不會完成。因此，如果工作進行到一半時，工作者去世，或者變成了非男性、雙性人或墮落者等，如果在完成三分之二之前知道這些情況，工作就不會完成。即使在完成三分之二之後才知道這些情況，也不是工作完成的原因。這些都是從一般意義上，結合了意義的框架和令人信服的依據。陳述實踐的文字，並解釋最終決定的理由：第二，陳述實踐的文字，並用論證來裝飾最終決定的理由，包括：確定在何處進行工作，以及在那個地方進行的重要工作。解釋在何處進行工作：首先分為兩部分：對地點表示贊同，以及劃定界限。第一部分的目的在於：避免對誦戒地點的不同意，以及因為對誦戒地點表示贊同，就不需要單獨對其他工作的地點表示贊同，從而減少了麻煩等等。總結的意義是：地點，正如之前所說。第三，關於詞語的意義：完整地陳述根本的羯磨儀軌，沒有遺漏或增減，以及對詞語的含義進行辯論和回答。通過這種解釋方式，可以輕鬆理解下面的內容。首先是：僧團的僧侶們，請聽。所有地點都已完成或做好了嗎？是的，包括內部界限和外部周圍一尋的範圍。如果僧團認為這是僧團的誦戒地點，如果僧團的時機已到且允許，請僧團允許。僧團已經完成或做好了所有地點嗎？是的，包括內部界限和外部周圍一尋的範圍，我同意這是僧團的誦戒地點。這是祈請。羯磨應該這樣做：僧團的僧侶們，請聽。所有地點都已完成或做好了嗎？是的，包括內部界限和外部周圍一尋的範圍。僧團認為這是僧團的誦戒地點，因此...

【English Translation】 Therefore, it is necessary to explain. How to indicate the time of completion after doing: Fourth, the extent to which work is done to be considered complete: As it is said, 'If most of it is done, it is considered done.' This refers to cases where nothing is missing. Specifically, 'If the signs are not stated, it is not considered complete.' Therefore, when setting boundaries, if the definite signs are not stated, even if two-thirds or all of the work is completed, it is not considered complete. Therefore, if the worker dies while the work is in progress, or becomes a non-male, hermaphrodite, or degenerate, etc., if these things are known before two-thirds of the work is completed, the work will not be completed. Even if these things are known after two-thirds of the work is completed, it is not a cause for the work to be completed. These are all from a general sense, combined with a framework of meaning and convincing evidence. Stating the text of the practice and explaining the reasoning for the final decision: Second, stating the text of the practice and adorning the reasoning for the final decision with arguments, including: establishing where the work is to be done, and the important works to be done in that place. Explaining where the work is to be done: First, it is divided into two parts: agreeing on the location and setting boundaries. The purpose of the first part is: To avoid disagreement on the location of the Sojong (confession) and because agreeing on the location of the Sojong eliminates the need to separately agree on the location of other works, thereby reducing trouble, etc. The meaning of the summary is: the location, as previously stated. Third, regarding the meaning of the words: stating the root Karma ritual completely, without omissions or additions, and debating and answering the meaning of the words. Through this explanation, the following content can be easily understood. First is: Monks of the Sangha, please listen. Have all the locations been completed or prepared? Yes, including the inner boundary and the outer surrounding area of one fathom. If the Sangha considers this to be the Sojong location of the Sangha, if the time of the Sangha has come and it is permissible, please allow the Sangha. Has the Sangha completed or prepared all the locations? Yes, including the inner boundary and the outer surrounding area of one fathom, I agree that this is the Sojong location of the Sangha. This is the request. The Karma should be done like this: Monks of the Sangha, please listen. Have all the locations been completed or prepared? Yes, including the inner boundary and the outer surrounding area of one fathom. The Sangha considers this to be the Sojong location of the Sangha, therefore...

ླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱི་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱི་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག 22-4-27a གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཞིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ་བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱི་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ། ཚིག་གི་དོན་དང་། བརྒལ་ལན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ལས་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་སློང་བསླབ་པ་འཁྲུལ་པ་དང་། བཅས་པ་ཡིན་ན། ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡན་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། ལས་ཀྱི་གྲལ་ལ་འཁོད་དེ། ལས་བྱེད་པ་པོས་གསོལ་བ་གཅིག བརྗོད་པ་གཅིག མཇུག་བསྡུད་དང་བཅས་པ་བརྗོད་པའོ། །གསོལ་བ་ནི། དགེ་འདུན་ཐུགས་བསྟུན་ཏེ་གནང་བ་ཞུ་བའོ། །བརྗོད་པ་ནི་བསྡད་ནས་ལས་དངོས་གཞི་བྱེད་པའོ། །འཇུག་བསྡུད་ནི་ལས་ཆགས་ཟིན་པ་གོ་བར་བྱེད་པ་ཙམ་མོ། །འདིར་གྲུབ་ཅེས་པ་ནི། དང་པོ་ནས་རང་གྲུབ་པའོ། །བགྱིས་པ་ནི། སྐྱེས་བུའི་རྩོལ་བས་བྱས་པའོ། །ལགས་པ་ནི་ཟིན་པའོ། །ནང་མཚམས་དང་བཅས་པ་ནི། ཆུ་བོ་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་མེད་པའི་སྒོ་ནས་ནང་མཚམས་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའོ། །དེ་ཡང་ཆོ་ག་མཚམས་བཅད་པ་ཡིན་ན་དེ་ཚུན་ཆད། མ་བཅད་ན་རྩིག་པས་བསྐོར་བ་ལ་རྩིག་པ་ཉིད་མཚམས་ཡིན། མ་བསྐོར་བ་ལ་ཝ་ཁ་ནས་ཆུ་འབབ་པ་ཚུན་ཆད་མཚམས་ཡིན། ཁྱིམ་པའི་གྲོང་ལ་འབྲལ་སྤང་གི་སྐབས་ནས་འཆད་པའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་མཚམས་ཡིན། དགོན་པའམ་ཐང་སྟོང་ལྟ་བུ་ཡིན་ན་འཁོར་ཡུག་ཏུ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་མཚམས་ཡིན། མཚམས་དེའི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཡང་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་ལས་དེ་བྱ་བའི་གནས་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་བརྒལ་ལན་གྱི་སྒོ་ནས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ནི། བློ་མཐུན་འདི་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་དང་འབྲེལ་པ་ཁོ་ནར་བྱ་མི་དགོས་ 22-4-27b ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱང་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར། གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་ལས་དེ་བཅས་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་སྤྱི་མིང་བྱེ་བྲག་ལ་བཏགས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་མ་ཡིན་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་གང་ཞིག་བགྱིད་དགོས་ཀྱང་ཐོག་མར་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་བགྱིས་པས་ཚེགས་ཆུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ལས་རང་རང་ངོ་བོའི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པས་ལས་གཞན

【現代漢語翻譯】複次，僧團的處所一切皆已成就，或者已作，或者已訖。內外界限以及周圍一尋之地，若能一致同意作為僧團舉行布薩之處，那麼諸位具壽，凡是對一切處所已經成就，或者已經造作，或者已經完畢的內外界限以及周圍一尋之地，一致同意作為僧團舉行布薩之處感到認可的，就請保持沉默。凡是不認可的，就請發言。僧團已經認可並允許，僧團的一切處所已經成就，或者已經造作，或者已經完畢的內外界限以及周圍一尋之地，一致同意作為僧團舉行布薩之處。像這樣，因為沒有說話，所以就視為同意。以上是第一部分。第二部分，是詞義和辯駁問答。第一，如果作羯磨者的比丘戒律有錯謬或者違犯，那麼在受持隨順罪法加持之前，先列于羯磨行列，然後由作羯磨者宣說祈請一次，陳述一次，以及結尾。祈請是請求僧團同意並允許。陳述是坐下後進行實際的羯磨。結尾僅僅是使人明白羯磨已經完成。這裡所說的『成就』，是指最初就自然成就的。『已作』，是指通過人的努力而完成的。『已訖』，是指已經結束的。『包括內界限』，是指沒有河流等障礙，成為一個內界限。如果是已經劃定界限的儀式，那麼到劃定爲止；如果沒有劃定，那麼以墻壁圍繞的，墻壁本身就是界限；如果沒有圍繞，那麼從水溝到流水的地方就是界限。在家人的村落，從捨棄之處開始，到所說的周圍的盡頭就是界限。如果是寺廟或者空曠的平原，那麼周圍一由旬的盡頭就是界限。在界限之外一尋之內，也是可以進行羯磨的地方。第二，通過辯駁問答的方式來確定：這種一致同意不一定非要在舉行布薩的時候進行，正如所說：『其他羯磨的處所也是如此。』並且在它的註釋中說：『因為布薩的基礎是為此而設立的，所以才這樣說。』這是因為將總名安立在別名之上。無論需要進行什麼不是布薩的僧團羯磨，首先一致同意作為布薩的處所，這樣就省事。並且在各自羯磨的自性處所一致同意，其他羯磨...

【English Translation】 Furthermore, all the places of the Sangha have been accomplished, or made, or completed. If it is agreeable to unanimously agree that the inner and outer boundaries, together with a fathom's distance around, be the place for the Sangha's Posadha, then, venerable ones, those who agree that all the places have been accomplished, or made, or completed, the inner and outer boundaries, together with a fathom's distance around, be the place for the Sangha's Posadha, let them remain silent. Those who do not agree, please speak. The Sangha has agreed and permitted that all the places of the Sangha have been accomplished, or made, or completed, the inner and outer boundaries, together with a fathom's distance around, be the place for the Sangha's Posadha. Thus, because there is no speaking, it is taken as agreement. This is the first part. The second part is the meaning of the words and the debate. First, if the Bhikshu who performs the Karma has errors or violations in his precepts, then before receiving the blessing of the similar offense, he should be listed in the Karma ranks, and then the Karma performer should recite the request once, the statement once, and the conclusion. The request is to ask the Sangha to agree and permit. The statement is to sit down and perform the actual Karma. The conclusion is merely to make people understand that the Karma has been completed. Here, 'accomplished' means naturally accomplished from the beginning. 'Made' means completed through human effort. 'Completed' means finished. 'Including the inner boundary' means that there are no obstacles such as rivers, and it becomes one inner boundary. If it is a ceremony that has been demarcated, then it is up to the demarcation; if it has not been demarcated, then the wall itself is the boundary if it is surrounded by a wall; if it is not surrounded, then the boundary is from the ditch to the flowing water. In the village of lay people, the boundary is from the place of abandonment to the end of the surrounding area mentioned. If it is a monastery or an empty plain, then the end of a yojana around is the boundary. Within a fathom outside the boundary is also a place where Karma can be performed. Second, it is determined through debate: this agreement does not necessarily have to be done at the time of holding the Posadha, as it is said: 'The place of other Karmas is also the same.' And in its commentary it says: 'Because the basis of the Posadha is established for this reason, it is said so.' This is because the general name is established on the specific name. No matter what Sangha Karma that is not Posadha needs to be done, it is less troublesome to first agree as the place of Posadha. And agree in the nature place of each Karma, other Karmas...

་གྱི་གནས་སུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་མ་ཡིན་པའི་ལས་གཞན་ལ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་མ་བཤད་ཅིང་རུང་མཐུན་སྦྱར་བར་བཤད་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་གིས་བློ་མཐུན་བགྱིས་པ་དེར། ལས་གཞན་འཆགས་པ་ལ་གསོ་སྦྱོང་ལན་གཅིག་ཙམ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པའི་བཤད་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་དང་ལུང་ལས་ཀྱང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་བགྱིས་པ་དེར་ཐོག་མར་མཚམས་གཅོད་པའི་ལས་བྱེད་པར་གསུངས་ཀྱི་དང་པོ་ཁོ་ནར་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་དགོད་པ་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་དང་། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་འདི་ན་དགེ་སློང་གནས་པ་དང་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཚམས་པོ་ཆེའི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བརྗོད་པ། ཤར་ཕྱོགས་སུ་ནི་ཕ་བོང་གི་མཚན་མའམ། རྩིག་པའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་ལགས། ལྷོ་ཕྱོགས་སུ་ནི་ཀ་བའི་མཚན་མའམ་ལྗོན་པའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་ལགས། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་ནི་རྭ་བའི་མཚན་མའམ་བྱ་སྐྱིབས་ཀྱི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་ལགས། བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་ལམ་པོ་ཆེའི་མཚན་མའམ་ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་ལགས་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་ 22-4-28a དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་གསོ་སྦྱོང་གཅིག་པའི་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འདི་སྟེ། གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་མ་གཏོགས་པར་དགོན་པ་ལ་ཐུག་པ་དང་། གནས་མལ་ལ་ཐུག་པའི་བར་དུ་མཚམས་ཆེན་པོ་གཅོད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་འདི་ན་ཞེས་པ་ནས་མཚན་མ་བརྟན་པོ་ལགས་ཏེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་གསོ་སྦྱོང་གཅིག་པའི་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པས་འདི་ལྟ་སྟེ་གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ་གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་མ་གཏོགས་པ་དགོན་པ་ལ་ཐུག་པ་དང་གནས་མལ་ལ་ཐུག་པའི་བར་དུ་མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག་གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཞེས་པ་ནས་ཐུག་པའི་བར་དུ་མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་ལགས་ཏེ་འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །དེ་ནི་མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་པའི་ཆོ་ག་དང་ལས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟ

【現代漢語翻譯】因為不會變成其他安居處，而且對於非誦戒的其他事情，沒有說要一致同意，也沒有說要共同遵守。對於通過誦戒達成一致的事情，也沒有說在進行其他事情之前，必須先進行一次誦戒。而且，在經和律中也說，在誦戒處達成一致后，首先要做的是劃定界限，而沒有說一開始就要進行誦戒。第二部分是安排羯磨的儀軌，並對此進行解釋。第一部分是劃定大界，劃定小界並達成共識。第一部分是：僧眾比丘們，請聽。就像這樣，在這個地方，居住和常住的比丘們，請說出大界四方的穩固標誌：東方是石頭的標誌或墻壁的穩固標誌；南方是柱子的標誌或樹木的穩固標誌；西方是圍墻的標誌或鳥巢的穩固標誌；北方是大路的標誌或水井等的穩固標誌。如果僧眾認為時機成熟且可以接受，請僧眾允許。爲了僧眾能夠聚集在這個標誌內，進行統一的誦戒，爲了僧眾能夠安樂，僧眾將除了村莊和村莊附近以外的，與寺廟相連和住所相連的地方劃爲大界。這是祈請。羯磨應該這樣做：僧眾比丘們，請聽。就像這樣，在這個地方……直到穩固的標誌。因此，爲了僧眾能夠在這個標誌內，通過統一的誦戒聚集在一起，就像這樣，爲了僧眾能夠安樂地居住，將除了村莊和村莊附近以外的，與寺廟相連和住所相連的地方劃爲大界，如果誰能接受就保持沉默，誰不能接受就請說出來。僧眾允許並同意，在這個標誌內……直到相連的地方，劃爲大界，就這樣，因為沒有人反對，所以就視為通過。這是劃定大界的儀軌和羯磨。第二部分是：僧眾比丘們，請聽。就像這樣……

【English Translation】 Because it will not become another place of residence, and for matters other than recitation, it is not said that there must be unanimous agreement, nor is it said that there must be joint observance. Regarding matters agreed upon through recitation, it is not said that before doing other things, one recitation must be done first. Moreover, in the Sutras and Vinaya, it is said that after reaching agreement at the place of recitation, the first thing to do is to delineate the boundary, but it is not said that recitation should be done only at the beginning. The second part is to arrange the ritual of the Karma, and to explain it. The first part is to delineate the great boundary, delineate the small boundary, and reach a consensus. The first part is: Sangha monks, please listen. Just like this, in this place, the residing and permanent monks, please state the firm signs of the four directions of the great boundary: To the east is the sign of a stone or the firm sign of a wall; to the south is the sign of a pillar or the firm sign of a tree; to the west is the sign of a fence or the firm sign of a bird's nest; to the north is the sign of a great road or the firm sign of a well, etc. If the Sangha deems it timely and acceptable, please allow the Sangha. In order for the Sangha to gather within this sign, to conduct a unified recitation, and for the Sangha to be at ease, the Sangha will delineate the great boundary as the area connected to the monastery and connected to the residence, excluding villages and the vicinity of villages. This is the request. The Karma should be done like this: Sangha monks, please listen. Just like this, in this place... until the firm sign. Therefore, in order for the Sangha to gather within these signs through unified recitation, just like this, in order for the Sangha to live in peace, the area connected to the monastery and connected to the residence, excluding villages and the vicinity of villages, is delineated as the great boundary. Those who can accept it should remain silent, and those who cannot accept it should speak up. The Sangha allows and agrees that within these signs... until the connected place, the great boundary is delineated. Just like this, because no one objects, it is considered passed. This is the ritual and Karma for delineating the great boundary. The second part is: Sangha monks, please listen. Just like this...

ེ། གནས་འདི་ན་དགེ་སློང་གནས་པ་དང་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཚམས་བུ་ཆུང་གི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བརྗོད་པ། ཤར་ཕྱོགས་སུ་ནི་སེང་ལྡེང་གི་ཕུར་པ་བཏབ་པ་ལགས། ལྷོ་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲད་བུས་བྲེས་པ་ལ། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་རྡོ་བཞག་པ་ལགས། བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲོལ་བཏོད་པ་བརྟན་པོ་ལགས་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་ 22-4-28b བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ། འདི་ལྟ་སྟེ་གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ་མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱས་ཏེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་འདི་ན་ཞེས་པ་ནས། བརྟན་པོ་ལགས་ཏེ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་འདི་ལྟ་སྟེ་ཞེས་པ་ནས། དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་འདི་ལྟ་སྟེ་ཞེས་པ་ནས། དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་པ་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི། ཅང་མ་གསུང་ཤིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ། འདི་ལྟ་སྟེ་ཞེས་པ་ནས་བློ་མཐུན་པར་མཛད་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །དེ་ནི་མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པའི་ཆོ་ག་དང་ལས་སོ། །དེ་གཉིས་གྲོལ་བའི་ཆོ་ག་ནི། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་འདིར་དགེ་འདུན་མཐུན་པས་གསོ་སྦྱོང་གཅིག་པའི་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་མཚམས་ཆེན་པོ་གཞིག་གྲོལ་བར་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱས་ཏེ། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་འདིར་དགེ་འདུན་གསོ་སྦྱོང་གཅིག་པའི་སྡོམ་པས་མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་དེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་མཚམས་ཆེན་པོ་གཞིག་ཅིང་དཀྲོལ་བར་མཛད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་མཚམས་ཆེན་པོ་གཞིག་ཅིང་དཀྲོལ་བར་མཛད་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ 22-4-29a ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག འདི་ནི་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་སྟེ། དེ་བཞིན་དུ་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་བཟླས། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་འཚམས་པོ་ཆེ་གཞིག་ཅིང་དཀྲོལ་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཞེས་སོགས་སོ། །དེ་ནི་འཚམས་པོ་ཆེ་དགྲོལ་བའི་ཆོ་ག་དང་ལས་སོ། །ཅིག་ཤོས་ལ་ཡང་འདོན་པ་བསྒྱུར་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། འཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་ག

【現代漢語翻譯】在（此）地，安住和常住的比丘們，堅定地宣說小界的四方標誌：東方豎立著楝樹柱，南方用繩子捆紮，西方放置石頭，北方牢固地建立界限。如果僧團認為時機成熟且適宜，請僧團允許。爲了僧團能在此標誌範圍內聚集，爲了比丘們能夠安樂地居住，劃定小界並一致同意結界。這是祈請。做法如下：請各位尊者諦聽僧團的祈請。即從『在此地』開始，到『牢固地建立界限』為止，爲了這個目的，僧團在此標誌範圍內，從『爲了僧團能在此聚集』開始，到『一致同意結界』為止。如果哪位具壽認可在此標誌範圍內，從『爲了僧團能在此聚集』開始，到『一致同意結界』為止，請保持沉默。如果有人不認可，請說出來。僧團已經認可並允許，僧團在此標誌範圍內，從『爲了僧團能在此聚集』開始，到『一致同意結界』為止。因為大家保持沉默，所以就此認定。這就是劃定小界並一致同意結界的儀式和羯磨。解除這兩個結界的儀式是：僧團祈請，即在此地，僧團和合，以同一戒律的處所的誓言，劃定了大界。如果僧團認為時機成熟且適宜，請僧團允許，僧團解除大界。這是祈請。做法如下：僧團祈請，即在此地，僧團以同一戒律的誓言劃定了大界，爲了這個目的，僧團解除大界。如果哪位具壽認可解除大界，請保持沉默。如果有人不認可，請說出來。這是第一次羯磨陳述，同樣重複第二、第三次。僧團已經認可並允許，僧團解除大界。如此等等。這就是解除大界的儀式和羯磨。另一種情況也需要改變誦讀內容。第二種情況的必要內容是：劃定大界。

【English Translation】 Here, the residing and permanently residing monks should firmly declare the signs of the four directions of the small boundary: In the east, a neem tree post is erected; in the south, it is bound with rope; in the west, a stone is placed; and in the north, a firm boundary is established. If the Sangha deems it timely and appropriate, may the Sangha grant permission. In order for the Sangha to gather within these signs, and for the monks to dwell in comfort, a small boundary is demarcated and a circle is agreed upon. This is the request. The procedure is as follows: Venerable Sangha, please listen. That is, from 'Here in this place' to 'a firm boundary is established,' for that purpose, within these signs of the Sangha, from 'in order for the Sangha to gather here' to 'a circle is agreed upon.' Those venerable ones who approve of 'in order for the Sangha to gather here' to 'a circle is agreed upon' within these signs, let them remain silent. Those who do not approve, let them speak. The Sangha has approved and granted permission, and the Sangha, within these signs, from 'in order for the Sangha to gather here' to 'a circle is agreed upon.' Because everyone remains silent, it is thus acknowledged. This is the ritual and karma of demarcating a small boundary and agreeing upon a circle. The ritual for dissolving these two boundaries is: The Sangha requests, that is, in this place, the Sangha is in harmony, and a great boundary has been demarcated by the vows of a single place of recitation. If the Sangha deems it timely and appropriate, may the Sangha grant permission, and may the Sangha dissolve the great boundary. This is the request. The procedure is as follows: The Sangha requests, that is, in this place, the Sangha has demarcated a great boundary by the vows of a single recitation, and for this purpose, may the Sangha dissolve and dismantle the great boundary. Those venerable ones who approve of dissolving and dismantling the great boundary, let them remain silent. Those who do not approve, let them speak. This is the first statement of the karma, and it is repeated twice and three times in the same way. The Sangha has approved and granted permission, and the Sangha dissolves and dismantles the great boundary. Thus, and so on. This is the ritual and karma of dissolving the great boundary. In another case, the recitation should also be changed. The necessary content for the second case is: demarcating the great boundary.

སོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་ཁྱབ་ཆུང་བ་སྤངས་པས། མདོ་འདོན་པ་པོ་བཙལ་སླ་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ལ་འདུ་དགོས་པ་དང་མི་དགོས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པ་དང་། ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ཆགས་པས། དགེ་སློང་རྣམས་ལུས་སེམས་བདེ་བར་གནས་པའོ། །འཚམས་ཆུང་བཅད་པ་ནི། ཧ་ཅང་ཁྱབ་ཆེས་པས་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་ལས་མང་པོ་བྱེད་དགོས་པ་ན། ཐག་རིང་པོ་ནས་དགེ་འདུན་བསྡུ་མི་ནུས་པ་སྤང་བ་དང་། འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་ལེན་དཀའ་བ་སྤང་བ་ལ་སོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །གཉིས་ཀ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་པའི་དགོས་པ་ནི། འཚམས་ཆེན་བཅད་པས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་རྒྱ་ཆེ་ཞིང་། འཚམས་ཆུང་བཅད་པས་མ་འདུས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། འཚམས་ནི་གསུམ་པོ་དང་ཞེས་པའོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། མདོ་དང་། ལུང་ལས། མཚམས་ཆེན་བཅད་པ་དེ་དགྲལ་ནས་མཚམས་ཆུང་བཅད་པ་འཚམས་གཉིས་ཚིག་གཅིག་གིས་བཅད་པ་དང་གསུམ་དང་། ལས་བརྒྱ་རྩར། འཚམས་ཆེན་དགྲལ་ནས་འཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་དེ་སླར་འཚམས་ཆེན་གཅོད་པའི་ལས་དང་། བཞི་གསུངས་པའི་དགོངས་པ་ནི། འཚམས་ཆེན་སྔ་མ་མ་བཤིག་པའི་སྟེང་དུ་འཚམས་ཆེན་གཞན་དང་། འཚམས་ཆུང་གཉིས་ཀ་མི་འཆགས་ལ། འཚམས་ཆུང་བཅད་ཟིན་པ་འཚམས་ཆེན་གྱིས་ 22-4-29b བསྐོར་དུ་རུང་བ་དང་། གཉིས་ཀ་གཅོད་དགོས་པའི་ཚེ་ཅིག་ཆར་བཅད་པས་ཚེགས་ཆུང་བའི་དགོངས་པ་ཡིན་པར་སྣང་ངོ་། །དེ་ཡང་འཚམས་བུ་ཆུང་འཚམས་ཆེན་གྱིས་བསྐོར་བའི་ཚེ་འཚམས་ཆུང་གི་དགེ་འདུན་ཇི་སྙེད་པའང་འཚམས་ཆེན་དེ་ལ་བློ་མཐུན་པ་གཅིག་དགོས་ལ། འཚམས་བུ་ཆུང་མ་དཀྲོལ་བར་འཚམས་ཆེན་གྱིས་བཅིངས་པའི་དགོས་པ་ནི་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྒྲུབ་པའི་བསླབ་པར་བྱ་བ་དང་། དབྱར་གནས་དང་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་འགའ་ཞིག་ལ་སོགས་པས་ཁྱབ་ཆེ་བ་རྣམས་ཐུན་མོང་དུ་བྱས་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། ལས་ཁྱབ་ཆུང་བ་རྣམས་སོ་སོར་བྱས་པས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མི་སྐྱེད་པ་ལ་སོགས་ཀྱི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་འཚམས་སུ་འཚམས་ཀྱིས་སྐོར་དུ་མི་རུང་ངོ་། །དཀྱིལ་འཁོར་པ་དང་དགེ་སློང་མའི་དབྱར་ཁང་དང་ཁྲོན་པ་དག་ལ་ནི་རུང་ངོ་ཞེས་སོ། །ཚིག་གཅིག་གིས་འཚམས་གཉིས་བཅད་པ་དང་། འགྲོལ་དུ་རུང་བར་གསུངས་པའི་རིགས་པས། འཚམས་དགེ་འདུན་འཚམས་དེ་ལ་གཏོགས་པ་ཐམས་ཅད་བཀོད་ནས་བྱེད་པ་པོ་ལས་མཁན་པོ་གཅིག་གིས་འཚམས་མང་པོ་གཅིག་ཆར་དུ་བཅད་པ་དང་དགྲལ་དུ་རུང་བར་བལྟའོ། །དེའི་ཚེ་ལས་བྱེད་པ་པོ་དེ་འཚམས་གཉིས་ཀ་ལ་སོགས་པར་གཏོགས་དགོས་སམ་ཞེས་དཔྱད་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གཅིག་ཏུ་རྐང་པ་ཡ་གཅིག་ལ། །གཅིག་ཏུ་རྐང་པ་ཡ་གཅིག་ན། །གཉིས་ཀར་གནས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཚུངས་པས་སོ། །འཚམས་པོ་ཆེ་དེའི་ནང

【現代漢語翻譯】通過避免在羯磨（Karma，行為）的地點範圍過小，使得尋找誦戒者變得容易，確定僧團事務需要或不需要參與的界限，以及形成與法衣不分離的許可，比丘（Bhiksu，佛教僧侶）們的身心得以安樂。劃分小界（Small Boundary）的原因是，如果範圍過大，每天需要做很多事情，從而避免了從遠處召集僧團的困難，以及避免了難以獲得意願和完全清凈等必要性。同時進行大小界的必要性在於，劃分大界（Large Boundary）使得不分離的許可範圍更廣，而劃分小界則避免了不參與的過失。總結的意義是：『界』指的是這三種情況。詞語的意義是：經和律中說，從大界中分離出小界，用一個詞語劃分兩個界，以及三個羯磨。在百業中，從大界中分離出小界，然後重新劃分大界的羯磨，以及四種說法。其意圖是：在未破壞先前大界的基礎上，不能建立其他大界和小界。已經劃分的小界可以被大界包圍。當需要同時劃分兩者時，同時劃分可以減少辛勞。因此，當小界被大界包圍時，小界中的所有僧侶都需要與大界達成一致。在不解除小界的情況下，用大界束縛的必要性是爲了實踐不離法衣的許可，以及通過共同進行夏安居（Vassa，雨季安居）、布薩（Posadha，齋戒日）和自恣（Pravāraṇā，解夏）以及一些改變的差別等範圍較大的事務，從而圓滿戒律之蘊。通過分別進行範圍較小的事務，避免產生不參與的矛盾等必要性。正如所說：『界不能被界包圍，但曼荼羅（Mandala，壇城）、比丘尼（Bhiksuni，佛教女僧侶）的夏安居處和水井等可以。』根據用一個詞語劃分兩個界以及允許解除的道理，可以認為，在安排好所有屬於該界的僧團后，由一位羯磨師（Karma Master）同時劃分和解除多個界是可行的。此時需要考慮的是，該羯磨師是否需要同時屬於兩個界等，正如所說：『一隻腳在一個地方，另一隻腳在另一個地方，就是同時存在於兩者之中。』因此，那個大界之中……

【English Translation】 By avoiding the small scope of the place for expiation (Karma), it becomes easy to find the reciter of the Sutra, to determine the boundaries of whether or not it is necessary to participate in the affairs of the Sangha, and to form the permission of not being separated from the Dharma robes, so that the Bhikshus (Buddhist monks) can live in peace of body and mind. The reason for cutting off the small boundary (Small Boundary) is that if the scope is too large, many things need to be done every day, thus avoiding the difficulty of gathering the Sangha from afar, and avoiding the necessity of difficulty in obtaining consent and complete purity, etc. The necessity of doing both large and small boundaries at the same time is that cutting off the large boundary (Large Boundary) makes the permission of not being separated wider, and cutting off the small boundary avoids the fault of not participating. The meaning of the summary is: 'Boundary' refers to these three situations. The meaning of the words is: In the Sutras and Vinaya, it is said that separating the small boundary from the large boundary, dividing the two boundaries with one word, and three Karmas. In the hundred deeds, separating the small boundary from the large boundary, and then re-dividing the Karma of the large boundary, and four statements. The intention is: On the basis of not destroying the previous large boundary, other large and small boundaries cannot be established. The small boundary that has been divided can be surrounded by the large boundary. When it is necessary to divide both at the same time, dividing at the same time can reduce labor. Therefore, when the small boundary is surrounded by the large boundary, all the Sangha in the small boundary need to agree with the large boundary. The necessity of binding with the large boundary without dissolving the small boundary is to practice the permission of not leaving the Dharma robes, and to perfect the accumulation of precepts by commonly performing the differences of the summer retreat (Vassa), Posadha (Fasting Day), and Pravāraṇā (End of Summer Retreat), and some changes, etc., which have a large scope. By separately performing the affairs with a small scope, avoiding the contradiction of not participating, etc., is necessary. As it is said: 'A boundary cannot be surrounded by a boundary, but a Mandala, the summer retreat place of a Bhiksuni (Buddhist nun), and a well, etc., are allowed.' According to the principle of dividing two boundaries with one word and allowing dissolution, it can be considered that it is feasible for a Karma Master to divide and dissolve multiple boundaries at the same time after arranging all the Sangha belonging to that boundary. At this time, it needs to be considered whether the Karma Master needs to belong to both boundaries at the same time, etc., as it is said: 'One foot is in one place, and the other foot is in another place, which means existing in both at the same time.' Therefore, in that large boundary……

་ན་ཁྱིམ་པའི་གྲོང་དང་གྲོང་ཁྱེར་ལ་སོགས་ཇི་སྙེད་སྔར་ཡོད་པའམ་ཕྱིས་གསར་དུ་བརྩིགས་པ་ཡིན་ན། དེ་དག་འཚམས་དེའི་ཁོངས་སུ་མི་གཏོགས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་གྲོང་དེར་དགེ་སློང་དག་འཁོད་པ་ཡིན་ན་ལས་ལམ་འདུས་པས་མི་མཐུན་པ་སྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ཞིང་ཆོས་གོས་ 22-4-30a དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ཡང་གྲོང་དེར་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་བ་ཡིན་ནོ། །དང་པོ་འཚམས་དེ་གཅོད་པ་ལ་མི་ཐེ་ཡང་ཕྱིས་གསར་དུ་འཚམས་ནང་དེར་ལྷགས་པ་དག་མ་འདུས་ན་ལས་མི་མཐུན་པར་འགྱུར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། འཕྲིགས་པས་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །གསུམ་པ་བརྒལ་ལན་ནི། འོ་ན་གྲོང་དང་གྲོང་ཁྱེར་འཚམས་སུ་མི་གཏོགས་ན་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ཉིན་དགེ་སློང་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བཟུང་བ་མ་བཏང་ན་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་བྱེད་དགོས་པར་བཤད་པ་དེ་ཇི་ལྟར་དྲང་ཞེ་ན། དེ་ནི་རྣམ་པར་དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་པས་བདེན་མོད་དེའི་དོན་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དང་ཁྱིམ་པའི་གནས་སུ་བཟུང་བ་ལ་མི་འཆད་ཀྱི་འཚམས་ནང་དུ་བཟུང་བ་ལ་འཆད་དགོས་ལ། དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པའི་དོན་ཡང་། སྔར་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པའི་གནས་དེ་མ་ཡིན་པ་གཞན་སྔ་མ་དེ་བས་ཁྱབ་ཆུང་བ་ཞིག་ཏུ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་གསར་དུ་བྱས་པ་ལ་འདོད་དགོས་ཀྱི་འཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་པ་ལ་མི་འཆད་དོ། །ཡང་འཚམས་ཆེ་ཆུང་གང་རུང་བཅད་པའི་གནས་དེར་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་སྐྱར་ནས་དགོས་པའང་མིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་དེ་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལུང་དང་ལས་བརྒྱ་རྩར་དེ་ལྟར་འཚམས་པོ་ཆེ་དང་འཚམས་ཆུང་བཅད་པ་དེར་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དང་། གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པའི་ལས་རྣམས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་དེར་མི་འགྲུབ་བོ་སྙམ་ན་འགྲུབ་སྟེ། འཚམས་ཆེ་ཆུང་གཅོད་པ་དང་། གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་གཉིས་ཀའི་སྔགས་ཚིག་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚིག་གིས་ཟིན་པར་འདྲ་ཞིང་དེས་ལས་གཞན་རྣམས་ཀྱང་མཚོན་པར་ཤེས་པའི་ཆེད་དུ་ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱང་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བློ་མཐུན་དང་འཚམས་བཅད་པ་གཉིས་ཀའི་སྐབས་སུ་གསུངས་པས་སོ། །མདོར་ན་འཚམས་ཆེན་བཅད་ནས་དེའི་ཁོངས་ཀྱི་གནས་གང་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་ཀྱང་བློ་ 22-4-30b མཐུན་གྲུབ་ཟིན་པས་སྐྱར་མི་དགོས་ལ། འཚམས་ཆེན་དེའི་ཁོངས་སུ་དགོས་པའི་དབང་གིས་དཀྱིལ་འཁོར་པར་དཔྱོད་དགོས་བྱུང་ན་བཟོད་གནས་ལ་བློ་མཐུན་དགོས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ངེས་དགོས་སོ། །གོ་རིམ་ནི་གཞུང་དུ་བློ་མཐུན་སྔར་གསུངས་ཀྱང་ལག་ལེན་མཚམས་གཅོད་པ་སྔར་མཛད་ན་འགྲིག་ཅིང་ཕྱིས་མཛད་ཀྱང་གནས་ཀྱི་བློ་མཐུན་འཇིག་པའི་ཉེས་པ་མེད་ཀྱི་སྟེང་དུ་གནས་རྒྱ་ཆེར་འགྲོ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་འདིའི་རིགས་པ་དག་གིས་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་བུ་སྟོན།

【現代漢語翻譯】如果先前存在或之後新建了任何村莊和城鎮等房屋，據說它們不屬於該區域的範圍內。因此，如果比丘們居住在該村莊，那麼聚集的業行會成為產生不和諧的因素，並且不離開袈裟的許可也不適用於該村莊。即使最初沒有包括該區域，但之後新到達該區域的人如果不聚集，就會導致業行不和諧。正如所說：『會被分裂所擾亂』。第三個是問答：如果村莊和城鎮不屬於該區域，那麼在十五齋日，如果比丘沒有釋放被國王等人抓住的人，就需要與羯磨輪達成一致的說法該如何解釋呢？這確實是合理的，因為它具有辨別力，但其含義不應解釋為在國王的宮殿和俗人的住所中抓住人，而應解釋為在該區域內抓住人。羯磨輪達成一致的含義也應理解為：先前已就誦戒場所達成一致，現在又在一個比先前那個更小的場所就誦戒場所達成新的協議，而不是指分割小的區域。此外，無論區域大小，一旦分割完成，就不需要重新就誦戒場所達成一致，因為這本身就能實現目的。正如所說：『在經文和百種業行中，應在這樣分割的大區域和小區域中進行誦戒、解夏、祈請和陳述等業行。』如果認為僅憑這些還不夠，那麼就足夠了，因為分割大區域和小區域，以及就場所達成一致，這兩者的咒語都包含誦戒的詞語，並且爲了瞭解這些詞語也代表了其他業行，所以在達成一致和分割區域的兩種情況下都說其他業行的場所也是如此。總之，分割大區域后，無論在該區域內的任何地方進行誦戒，由於已經達成一致，因此不需要重新達成一致。如果由於需要在該大區域內進行羯磨輪的辨別，則需要就忍位達成一致。順序是，雖然經文中先說了達成一致，但如果在實踐中先進行區域分割也是可以的，即使之後進行也不會有破壞場所一致性的過失，而且場所還會擴大。如此說來，所有這些道理都是全知者布敦（Bu ston）。如果先前存在或之後新建了任何村莊和城鎮等房屋，據說它們不屬於該區域的範圍內。因此，如果比丘們居住在該村莊，那麼聚集的業行會成為產生不和諧的因素，並且不離開袈裟的許可也不適用於該村莊。即使最初沒有包括該區域，但之後新到達該區域的人如果不聚集，就會導致業行不和諧。正如所說：『會被分裂所擾亂』。第三個是問答：如果村莊和城鎮不屬於該區域，那麼在十五齋日，如果比丘沒有釋放被國王等人抓住的人，就需要與羯磨輪達成一致的說法該如何解釋呢？這確實是合理的，因為它具有辨別力，但其含義不應解釋為在國王的宮殿和俗人的住所中抓住人，而應解釋為在該區域內抓住人。羯磨輪達成一致的含義也應理解為：先前已就誦戒場所達成一致，現在又在一個比先前那個更小的場所就誦戒場所達成新的協議，而不是指分割小的區域。此外，無論區域大小，一旦分割完成，就不需要重新就誦戒場所達成一致，因為這本身就能實現目的。正如所說：『在經文和百種業行中，應在這樣分割的大區域和小區域中進行誦戒、解夏、祈請和陳述等業行。』如果認為僅憑這些還不夠，那麼就足夠了，因為分割大區域和小區域，以及就場所達成一致，這兩者的咒語都包含誦戒的詞語，並且爲了瞭解這些詞語也代表了其他業行，所以在達成一致和分割區域的兩種情況下都說其他業行的場所也是如此。總之，分割大區域后，無論在該區域內的任何地方進行誦戒，由於已經達成一致，因此不需要重新達成一致。如果由於需要在該大區域內進行羯磨輪的辨別，則需要就忍位達成一致。順序是，雖然經文中先說了達成一致，但如果在實踐中先進行區域分割也是可以的，即使之後進行也不會有破壞場所一致性的過失，而且場所還會擴大。如此說來，所有這些道理都是全知者布敦（Bu ston）。

【English Translation】 If any villages and towns, etc., existed previously or were newly built later, it is said that they do not belong to that area. Therefore, if monks reside in that village, the assembled karmic actions will be a cause of creating disharmony, and the permission not to leave the monastic robe does not apply to that village either. Even if the area was not included initially, if those who newly arrive in that area later do not gather, it will lead to disharmony in karmic actions. As it is said: 'It will be disturbed by division.' The third is a question and answer: If villages and towns do not belong to the area, how should the statement that on the fifteenth day of the fast, if the monks do not release those captured by the king, etc., it is necessary to reach an agreement with the karma wheel be explained? This is indeed reasonable because it has discernment, but its meaning should not be explained as capturing people in the king's palace and the residences of laypeople, but should be explained as capturing people within the area. The meaning of reaching an agreement with the karma wheel should also be understood as: an agreement was previously reached on the place of recitation, and now a new agreement is reached on the place of recitation in a place smaller than the previous one, rather than referring to dividing small areas. Furthermore, regardless of the size of the area, once the division is completed, there is no need to reach an agreement on the place of recitation again, because this itself achieves the purpose. As it is said: 'In the scriptures and hundreds of karmic actions, one should perform recitations, summer retreats, requests, and statements, etc., in such divided large and small areas.' If it is thought that this alone is not enough, then it is enough, because the mantras for dividing large and small areas and reaching an agreement on the place both contain the words of recitation, and in order to understand that these words also represent other karmic actions, it is said in both cases of reaching an agreement and dividing the area that the place of other karmic actions is also the same. In short, after dividing a large area, no matter where one performs recitation within that area, since an agreement has already been reached, there is no need to reach an agreement again. If it becomes necessary to discern the karma wheel due to the need within that large area, then it is necessary to reach an agreement on the forbearance position. The order is that although the scriptures first mention reaching an agreement, it is acceptable to perform the area division first in practice, and even if it is done later, there is no fault of destroying the agreement of the place, and the place will expand. Thus, all these reasons are known by the omniscient Bu ston (布敦). If any villages and towns, etc., existed previously or were newly built later, it is said that they do not belong to that area. Therefore, if monks reside in that village, the assembled karmic actions will be a cause of creating disharmony, and the permission not to leave the monastic robe does not apply to that village either. Even if the area was not included initially, if those who newly arrive in that area later do not gather, it will lead to disharmony in karmic actions. As it is said: 'It will be disturbed by division.' The third is a question and answer: If villages and towns do not belong to the area, how should the statement that on the fifteenth day of the fast, if the monks do not release those captured by the king, etc., it is necessary to reach an agreement with the karma wheel be explained? This is indeed reasonable because it has discernment, but its meaning should not be explained as capturing people in the king's palace and the residences of laypeople, but should be explained as capturing people within the area. The meaning of reaching an agreement with the karma wheel should also be understood as: an agreement was previously reached on the place of recitation, and now a new agreement is reached on the place of recitation in a place smaller than the previous one, rather than referring to dividing small areas. Furthermore, regardless of the size of the area, once the division is completed, there is no need to reach an agreement on the place of recitation again, because this itself achieves the purpose. As it is said: 'In the scriptures and hundreds of karmic actions, one should perform recitations, summer retreats, requests, and statements, etc., in such divided large and small areas.' If it is thought that this alone is not enough, then it is enough, because the mantras for dividing large and small areas and reaching an agreement on the place both contain the words of recitation, and in order to understand that these words also represent other karmic actions, it is said in both cases of reaching an agreement and dividing the area that the place of other karmic actions is also the same. In short, after dividing a large area, no matter where one performs recitation within that area, since an agreement has already been reached, there is no need to reach an agreement again. If it becomes necessary to discern the karma wheel due to the need within that large area, then it is necessary to reach an agreement on the forbearance position. The order is that although the scriptures first mention reaching an agreement, it is acceptable to perform the area division first in practice, and even if it is done later, there is no fault of destroying the agreement of the place, and the place will expand. Thus, all these reasons are known by the omniscient Bu ston (布敦).

བློ་མཐུན་ནམ་ཁོ་རང་དང་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་བརླབས་མ་གཏོགས་ལས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྔོན་འགྲོ་ཡིན་གསུངས་པ་དང་འཚམས་བུ་ཆུང་དང་དཀྱིལ་འཁོར་པ་གཅིག་ཏུ་བཞེད་པ་ཡང་མི་ལེགས་པར་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། གནས་དེར་དགེ་སློང་མེད་པ་དང་། ལྟོས་མེད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་སྐྱེས་པ་དང་ཆོ་གས་གྲོལ་བ་སོགས་འགྲེལ་པར་གསུངས་སོ། །འདིར་ཞར་བྱུང་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ལ། སྔགས་ཆོག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་འདིར། དགེ་འདུན་མཐུན་པས་གསོ་སྦྱོང་གཅིག་པའི་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པས། འཚམས་ཆེན་བཅད་པ་ལགས་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ། འཚམས་ཆེན་པོའི་ནང་དུ། དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་གོས་དག་དང་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་བའི་གནང་བ་གསོལ་ཏེ། འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། འདི་ལྟ་སྟེ་ནས། འཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་དེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་འདི་ལྟ་སྟེ་ནས། འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་བའི་གནང་བ་གསོལ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་འདི་ལྟ་སྟེ་གནས་བསྡུ་བ་དང་ནས། མི་འགྱུར་བའི་གནང་བ་སྩལ་བར་བཟོད་ 22-4-31a པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཤིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་འཚམས་ཆེན་པོའི་ནང་དུ། དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་གོས་དག་དང་། འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་བའི་གནང་བ་སྩལ་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་པའོ། །བསྡུ་བའི་དོན་ནི། མི་འབྲལ་ཞེས་པས་བསྟན་ཏོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། འཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའི་གནས་སུ་ཆོས་གོས་དག་དང་མི་འབྲལ་བ་སྒྲུབ་པའི་བསླབ་བྱར་གསུངས་ལ། འཚམས་ཆུང་བཅད་པའི་གནས་སུ་གནང་བའི་བསླབ་བྱར་གསུངས་སོ། །ཅི་སྟེ། འཚམས་ཆེན་བཅད་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོས་གོས་དག་དང་མི་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེར་གནང་བ་བྱས་ན་ཆོས་གོས་དག་དང་བྲལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་བྱའོ། །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར། དེར་དེ་བྱས་ན་དེ་ཡིན་གྱི་འཚམས་བཅད་ཙམ་གྱིས་ནི་དེར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདི་དང་འབྲལ་སྤང་གི་སྐབས་ནས་འཆད་པའི་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་གཉིས་དོན་གཅིག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་ནི་འཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུན་མོང་དུ་སྒྲུབ་པའི་ལས་ཡིན་ལ། གཅིག་ཤོས་འབྲལ་སྤང་ནས་བཤད་པ་ནི། དགེ་སློང་རྒ

【現代漢語翻譯】如果說，與志同道合者或接受相同墮罪加持的人一起，是所有事業的先決條件，那麼將閉關者與壇城合二為一也是不合理的。這些閉關場所衰敗的原因是：該地沒有比丘，產生不依賴的觀念，以及儀式中斷等，這些在註釋中都有說明。這裡順便提及關於袈裟不離身的許可，包括咒語儀式及其解釋。首先是僧團的祈請。例如，在此地，由於僧團一致同意，以同一受戒場所的戒律，已經劃定了大界限。如果僧團認為時機成熟且合適，請僧團給予許可。僧團爲了安置和讓比丘們安樂地居住，在大界限內，祈請允許所有比丘的袈裟都不離身。這是祈請。做法如下：僧團祈請，例如，已經劃定了大界限。為此，僧團祈請，例如，爲了安置和讓比丘們安樂地居住，允許袈裟不離身。如果諸位長老認為安置住所和給予不離身許可合適，請保持沉默。如果有人不同意，請說出來。僧團已經同意並給予許可，僧團已經給予在大界限內所有比丘的袈裟都不離身的許可。因此，保持沉默即表示認可。如是說。第二部分，必要的意義是：安置住所和讓比丘們安樂地居住。安置的意義由『不離』來表示。詞語的意義是：在劃定的大界限內，爲了不離袈裟，宣說了修學的戒條；在劃定的小界限內，宣說了允許的戒條。如果僅僅劃定大界限，難道不能保證袈裟不離身嗎？不是的。正如所說：『如果在那裡給予許可，袈裟就不會分離。應該這樣做。』以及，在註釋中說：『在那裡這樣做，才能保證不分離，僅僅劃定界限是不能保證的。』這是總結性的說法。這個不離身的許可，與在分離和放棄的場合所講的不離身的許可，意義不同。這個是在閉關場所內的所有僧團共同進行的事務，而另一個在分離和放棄的場合所講的，是關於年老的比丘…… The statement that being with like-minded individuals or receiving blessings from those who share similar downfalls is a prerequisite for all activities, makes it unreasonable to consider the retreatant and the mandala as one. The causes for the decline of these retreats are: the absence of monks in that place, the arising of the notion of independence, and the interruption of rituals, etc., as explained in the commentaries. Here, incidentally, is mentioned the permission for robes not to be separated from the body, including the mantra ritual and its explanation. First is the request from the Sangha. For example, in this place, due to the unanimous agreement of the Sangha, with the precepts of the same ordination site, a great boundary has been demarcated. If the Sangha deems the time appropriate and suitable, may the Sangha grant permission. The Sangha, in order to settle and allow the monks to dwell in comfort, within the great boundary, requests permission for all the monks' robes not to be separated from their bodies. This is the request. The procedure is as follows: The Sangha requests, for example, that a great boundary has been demarcated. For this reason, the Sangha requests, for example, in order to settle and allow the monks to dwell in comfort, permission is granted for the robes not to be separated. If those venerable ones deem it appropriate to settle the dwelling and grant permission for non-separation, let them remain silent. If anyone disagrees, let them speak. The Sangha has agreed and granted permission, the Sangha has granted permission for all the monks' robes not to be separated within the great boundary. Therefore, remaining silent indicates approval. Thus it is said. The second part, the necessary meaning is: settling the dwelling and allowing the monks to dwell in comfort. The meaning of settling is indicated by 'not separating'. The meaning of the words is: within the demarcated great boundary, in order not to separate from the robes, the precepts for training are spoken; within the demarcated small boundary, the precepts for permission are spoken. If merely demarcating the great boundary, can it not guarantee that the robes will not be separated? No. As it is said: 'If permission is granted there, the robes will not be separated. This should be done.' And, in the commentary it says: 'Doing it there will guarantee non-separation, merely demarcating the boundary will not guarantee it.' This is a concluding statement. This permission for non-separation is not the same in meaning as the permission for non-separation spoken of in the context of separation and abandonment. This is a matter carried out jointly by all the Sangha present in the retreat place, while the other spoken of in the context of separation and abandonment is about elderly monks...

【English Translation】 If it is said that being with like-minded individuals or receiving blessings from those who share similar downfalls is a prerequisite for all activities, then considering the retreatant and the mandala as one is also unreasonable. The causes for the decline of these retreats are: the absence of monks in that place, the arising of the notion of independence, and the interruption of rituals, etc., as explained in the commentaries. Here, incidentally, is mentioned the permission for robes not to be separated from the body, including the mantra ritual and its explanation. First is the request from the Sangha. For example, in this place, due to the unanimous agreement of the Sangha, with the precepts of the same ordination site, a great boundary has been demarcated. If the Sangha deems the time appropriate and suitable, may the Sangha grant permission. The Sangha, in order to settle and allow the monks to dwell in comfort, within the great boundary, requests permission for all the monks' robes not to be separated from their bodies. This is the request. The procedure is as follows: The Sangha requests, for example, that a great boundary has been demarcated. For this reason, the Sangha requests, for example, in order to settle and allow the monks to dwell in comfort, permission is granted for the robes not to be separated. If those venerable ones deem it appropriate to settle the dwelling and grant permission for non-separation, let them remain silent. If anyone disagrees, let them speak. The Sangha has agreed and granted permission, the Sangha has granted permission for all the monks' robes not to be separated within the great boundary. Therefore, remaining silent indicates approval. Thus it is said. The second part, the necessary meaning is: settling the dwelling and allowing the monks to dwell in comfort. The meaning of settling is indicated by 'not separating'. The meaning of the words is: within the demarcated great boundary, in order not to separate from the robes, the precepts for training are spoken; within the demarcated small boundary, the precepts for permission are spoken. If merely demarcating the great boundary, can it not guarantee that the robes will not be separated? No. As it is said: 'If permission is granted there, the robes will not be separated. This should be done.' And, in the commentary it says: 'Doing it there will guarantee non-separation, merely demarcating the boundary will not guarantee it.' This is a concluding statement. This permission for non-separation is not the same in meaning as the permission for non-separation spoken of in the context of separation and abandonment. This is a matter carried out jointly by all the Sangha present in the retreat place, while the other spoken of in the context of separation and abandonment is about elderly monks...

ན་པོ་དང་། ནད་པ་འགའ་ཞིག་འཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་བའི་ཚེ་སྟེར་བའི་གནང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་བྱ་བ་དང་། གང་ཟག་ལ་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་དང་། དུས་འཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་གནས་པ་དང་། ཕྱི་རོལ་དུ་འཁོད་པའི་ཚེ་མི་འབྲལ་བའི་ཁྱད་པར་སོ་སོ་བ་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་བརྒལ་ལན་ནི། འོ་ན་མཚམས་ཆེན་དང་འཚམས་ཆུང་གཉིས་སྦྲག་ཏུ་ཡོད་པ་དེའི་ཚེ། 22-4-31b ཆོས་གོས་འཚམས་ཆུང་ངུ་བཞག་ནས་འཚམས་ཆེན་གྱི་ནང་དུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་འབྲལ་བར་འགྱུར་ཏེ། དེ་གཉིས་འཚམས་སོ་སོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་པར། དཀྱིལ་འཁོར་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེ་འཁོར་ནི་འཚམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་འཚམས་ཆུང་འདི་ནང་དུ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བགྱིས་ན། འཚམས་ཆེན་གྱི་ནང་དུ་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ལས་བརྒྱ་རྩ་ལས། འཚམས་བུ་ཆུང་གི་ནང་ནས་ཕྱིར་བྱུང་སྟེ་འཚམས་ཆེན་པོར་གནས་མལ་བཤམ་ནས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱིན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། འཚམས་ཆེན་གཅིག་གི་ནང་ནས་འཚམས་ཆུང་དུ་མ་ཡོད་པའི་ཚེ། གཅིག་གི་ནང་དུ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བགྱིས་པས། འཚམས་བུ་ཆུང་གཞན་གྱི་ནང་དུ་གནང་བ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་དང་། འཚམས་ཆེན་གྱི་ནང་དུ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བགྱིས་ན། བགྱིས་པ་དེ་ཉིད་འཚམས་དེའི་ནང་གི་འཚམས་ཆུང་ཐམས་ཅད་རྗེས་སུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་པ་གོ་རིམ་ནི། འཚམས་ཆེ་ཆུང་མ་བཅད་པའི་གནས་སུ་ནི་རང་རང་གི་ས་འཚམས་སུ་བཤད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་འབྲལ་བའི་འཚམས་ཟིན་པས། དེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བགྱིད་པའི་ཚུལ་གསུངས་པ་མེད་དོ། །འདིར་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ཞེས་པའི་མིང་ལ་འཁྲུལ་ནས་སྦྱིན་ལས་སུ་བྱེད་པ་མི་འཐད་དེ། བྱེད་པ་པོ་དགེ་འདུན་དང་བསྒྲུབ་བྱ་ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོལ་བ་གདབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་སྦྱིན་པར་འདོད་ན་ནི། ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་འཆགས་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར། དེས་ན་འདི་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས། གཞི་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱ་བའི་ནང་དུ་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གིས་ནི་ལས་གང་དུ་བྱ་བ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ གནས་དེར་བྱ་བའི་ལས་གལ་ཆེ་བ་དག་བཤད་པ་ལ། སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་དེར་བྱ་བའི་ལས་ཀྱི་ཁྱད་པར་གལ་ཆེ་བ་ 22-4-32a བསྟན་པ་ལ། སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཆོ་ག ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བའི་ཆོ་ག ཡན་ལག་ཉམས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཆོ་ག་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ལ། ཚིགས་སྔ་མའི་ཆོ་ག་དང་། ཚིགས་ཕྱི་མའི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ། དགེ་བསྙེན་གྱི་ཆོ་ག་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་ཆོ་གའོ། ། ༈ ཚིགས་སྔ་མའི་ཆོ་ག་ལ། དགེ་བསྙེན་གྱི་ཆོ་ག ། དང་པོ་ལ། དགེ་བསྙེན་དང

【現代漢語翻譯】因此，對於僧團的事務和個人的事務，以及在結界內和結界外的情況，都有各自不同的區別。第四個問題是辯駁：如果大結界和小結界重疊存在，那麼，在小結界內放置法衣，當大結界內出現曙光時，就會被視為離開結界，因為這兩個結界是相互獨立的。如果這樣認為，那是不對的。《釋論》中說：『圍繞壇城等周圍的區域也是結界，因此屬於結界的範圍。』如果這樣說，那麼，如果允許這個小結界內不離開，是否也會影響到大結界呢？不是的。《律百事》中說：『從小結界出來，在大結界內鋪設座位，並給予不離開的許可。』而且，如果一個大結界內有多個小結界，在一個小結界內給予不離開的許可，並不會影響到其他小結界。如果在大結界內給予不離開的許可，那麼，這個許可將適用於該結界內的所有小結界。第五個是次第：在沒有劃分大小結界的地方，各自的邊界就是離開結界的界限，因此沒有必要在那裡給予不離開的許可。在這裡，如果誤解了『給予許可』這個詞，將其理解為『佈施』是不恰當的，因為給予者（僧團）和接受者沒有區別，也沒有祈請。如果想佈施給僧團，那麼就會導致僧團對僧團進行羯磨的過失。因此，阿riya Asaṅga（無著）將此歸類為對非有情所作的事務之中。以上是對在何處進行羯磨以及相關附帶事宜的闡述。接下來，闡述在此處所作的重要羯磨，即獲得別解脫戒的儀式。第二，闡述在此處所作羯磨的特殊之處，即闡述獲得別解脫戒的儀式，守護已得戒律不失壞的儀式，以及修復已破戒律的儀式，共有三種。第一種包括前行儀式和正行儀式。前行儀式包括近事男（居士）的儀式和沙彌的儀式。前行儀式，即近事男（居士）的儀式。首先是近事男（居士）和近事女（居士）。

【English Translation】 Therefore, there are distinct differences between the affairs of the Saṅgha and the affairs of individuals, as well as between being within the boundary and being outside the boundary. Fourth, the refutation: If a great boundary and a small boundary overlap, then, if a Dharma garment is placed in the small boundary, and dawn breaks within the great boundary, it will be considered as leaving the boundary, because the two boundaries are independent of each other. If one thinks so, that is not correct. The Commentary states: 'The vicinity around the mandala, etc., is also a boundary, therefore it belongs to the scope of the boundary.' If one says so, then, if permission is given not to leave within this small boundary, will it also affect the great boundary? No. The Vinayavastu states: 'Having come out of the small boundary, having spread out a seat in the great boundary, and having given permission not to leave.' Moreover, if there are multiple small boundaries within one great boundary, giving permission not to leave within one small boundary will not affect other small boundaries. If permission is given not to leave within the great boundary, then that permission will apply to all the small boundaries within that boundary. Fifth, the order: In a place where great and small boundaries have not been demarcated, the boundary of separation is determined by the explanation of each respective boundary, so there is no need to give permission not to leave there. Here, if one misunderstands the term 'giving permission' and takes it as 'giving alms,' it is inappropriate, because there is no distinction between the giver (the Saṅgha) and the receiver, and there is no request. If one intends to give alms to the Saṅgha, then it would lead to the fault of the Saṅgha performing karma for the Saṅgha. Therefore, Ārya Asaṅga includes this among the activities performed for non-sentient beings. The above is an explanation of where to perform karma and the associated incidental matters. Next, explaining the important karmas to be performed in that place, namely, the ritual for obtaining vows. Second, explaining the special features of the karmas to be performed there, namely, Explaining the ritual for obtaining vows, the ritual for protecting vows already obtained from being lost, and the ritual for restoring vows that have been broken, there are three in total. The first includes the preliminary ritual and the main ritual. The preliminary ritual includes the ritual for a male lay follower (Upāsaka) and the ritual for a novice monk (Śrāmaṇera). The preliminary ritual, namely, the ritual for a male lay follower (Upāsaka). First, the male lay follower (Upāsaka) and the female lay follower (Upāsikā).

ོས་ཀྱི་ཆོ་ག དེའི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཆོས་ལ། ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ། བདག་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་དགེ་བསྙེན་དུ་བཙུན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། ཁྱད་པར་ནི་གསུམ་པ་ལ་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། མཐར་ཐུག་མྱ་ངན་འདས་པ་ཐོབ་པ་དང་། གཞན་གནས་སྐབས་བསྟན་པ་ལ་རིམ་གྱིས་གཞུག་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གང་ཟག་རྐྱང་པའི་ལས་ཀྱི་སྡོམ་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཚིག་དོན་ནི། འདི་ལ་སོ་ཐར་སྡོམ་པའི་ཐུན་མོང་གི་བར་ཆད་རྣམས་དང་མི་ལྡན་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། འདི་ནི་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་དངོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་ལ་བླང་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི། བསྡུ་བར། ཁྱིམ་པའི་སྡོམ་པ་རང་གི་བླངས་ཀྱང་སྐྱེ་ལ། གཞན་ལ་བླངས་པ་བཟང་བར་བཤད། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་བརྒྱད་པར་ཡུལ་དགེ་བསྙེན་ལས་ཀྱང་ལེན་དུ་རུང་བར་བཤད་ཀྱང་། གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་ལུགས་ཀྱིས་དགེ་སློང་ལས་ལེན་པ་ཡིན་ནོ། །སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པའི་དགེ་བསྙེན་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དེ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་ 22-4-32b མཚན་ཉིད་པར་འདོད་པ་སུ་ཡང་མེད་ལ། ཉི་འོག་པ་དང་། མདོ་སྡེ་པ་དེ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་མ་ཡིན་ཡང་། སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པའི་དགེ་བསྙེན་གྱི་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བྱས་པས་དགེ་བསྙེན་མཚན་ཉིད་པར་འདོད། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་མེད་ན་དགེ་བསྙེན་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པར་འདོད། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་ལ་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཉི་ཚེ་བ་དང་། ཡོངས་རྫོགས་གཉིས་ལས། རིགས་བརྒྱད་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་དགེ་བསྙེན་དེར་འགྱུར་བ་ལ་ནི། ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི་དགེ་བསྙེན་བགྲང་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་དུ། རྣམ་པ་བརྒྱད་མ་གཏོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་རྣམ་པ་བརྒྱད་མ་གཏོགས་པ་གཞན་ན་ཉི་ཚེ་བ་དང་མ་ཚང་བ་ཡང་ཡོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མངོན་པ་ལས། སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་གི་ཐ་སྙད་ཙམ་གསུངས་ཀྱང་། ཆོ་ག་མ་གསུང་ལ། འདུལ་བ་ལས་ནི། ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི་དགེ་བསྙེན་གྱི་ཆོ་ག་ཁོ་ན་བཤད་ཀྱི་དགེ་བསྙེན་གྱི་ཐ་སྙད་དང་ཆོ་ག་གཉིས་ཀ་མ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དེའི་གསོ་སྦྱོང་བཤད་པ་ལ། སྔགས་ཆོག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་ཇི་སྲིད་འཚ

【現代漢語翻譯】居士儀軌，以及居士布薩儀軌。首先，是念誦儀軌，以及對它的詳細解釋。首先是：尊者請聽，我名喚[某某]，從此時起乃至盡形壽，皈依二足尊之至上者——佛陀！皈依離欲者之至上者——法！皈依僧眾之至上者——僧伽！祈請尊者納受我為居士，乃至盡形壽。如是念誦三遍。特別之處在於，第三遍時要說『由阿阇梨』。其次，關於詳細解釋：必要的意義是：最終獲得涅槃，以及逐漸引導他人進入佛法。總括的意義是：已經闡述了個人行為的戒律。詞義是：這需要一個不具備別解脫戒律共同障礙的人，因為這是別解脫戒律的真實基礎。應該從何處領受呢？總的來說，在家居士的戒律，自己受持也可以，但從他人處受持更好。居士的八齋戒，也可以從居士處領受。但根據一切有部宗的觀點，應從比丘處領受。如果有人問：『經中說「受持三皈依的居士」，這是否是具足相的居士戒呢？』回答是：沒有人認為這是具足相的居士戒。日下部和經量部認為，即使不是居士戒，唸誦三遍受持三皈依的居士儀軌，也被認為是具足相的居士。但分別說部認為，如果沒有居士戒，就不是具足相的居士。居士戒有隻受持一分戒等暫時的，也有圓滿的兩種。如果要算作八關齋戒中的居士，則必須算作圓滿的居士，因為《俱舍論》的註釋中說：『除了八種之外，還有暫時的和不完整的。』《阿毗達磨》中只說了『只受持一分戒』等六種名稱，沒有說明儀軌。而在《律藏》中，只說了圓滿居士的儀軌，沒有說居士的名稱和儀軌。其次，解釋居士的布薩，包括唸誦儀軌和詳細解釋。首先是：尊者請聽，我名喚[某某]，從此時起乃至盡形壽……

【English Translation】 The layperson's ritual, and the layperson's Uposatha ritual. First, there is the mantra ritual and its detailed explanation. First: Venerable ones, please listen. I, named [so and so], from this time until the end of my life, take refuge in the Buddha, the supreme among bipeds! I take refuge in the Dharma, the supreme among those free from desire! I take refuge in the Sangha, the supreme among assemblies! I beseech the venerable ones to accept me as a layperson until the end of my life. Repeat this three times. The special point is that on the third repetition, one should say 'by the Acharya'. Secondly, regarding the detailed explanation: The necessary meaning is: to ultimately attain Nirvana, and to gradually lead others into the Dharma. The summarized meaning is: the precepts for individual actions have already been explained. The meaning of the words is: this requires someone who does not have the common obstacles of the Pratimoksha vows, because this is the real basis of the Pratimoksha vows. From where should it be received? In summary, for the vows of a householder, one can take them oneself, but it is better to take them from another. The eight precepts of a layperson can also be taken from a layperson. However, according to the Sarvastivada school, it should be taken from a Bhikshu. If someone asks: 'The sutra says 'a layperson who holds the three refuges', is this a layperson's vow with complete characteristics?' The answer is: no one considers this to be a layperson's vow with complete characteristics. The Nyiawopa and Sautrantika schools believe that even if it is not a layperson's vow, reciting the layperson's ritual of taking the three refuges three times is considered a layperson with complete characteristics. However, the Vibhajyavada school believes that if there is no layperson's vow, then it is not a layperson with complete characteristics. The layperson's vow has temporary ones, such as only practicing one aspect, and complete ones. If one is to be counted as a layperson in the eight precepts, then one must be counted as a complete layperson, because the commentary on the Abhidharmakosha says: 'Apart from the eight aspects, there are also temporary and incomplete ones.' The Abhidharma only mentions the names of six things, such as 'practicing only one aspect', but does not mention the ritual. In the Vinaya, only the ritual of the complete layperson is explained, and neither the name nor the ritual of the layperson is mentioned. Secondly, explaining the layperson's Uposatha, including the mantra ritual and detailed explanation. First: Venerable ones, please listen. I, named [so and so], from this time until the end of my life...

ོའི་བར་དུ། རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཞེས་པ་ནས། དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །བདག་དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་སང་ཉི་མ་ཤར་གྱི་བར་དུ་བསྙེན་གནས་པར་བཙུན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། གསུམ་པ་ལ་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། གཙོ་བོར་ནི་དགེ་བསྙེན་རྣམས་ཀྱི་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོ་ཞིང་སྡིག་པ་སྦྱོང་བའོ། །དེའི་ཕྱིར་འདི་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བྱའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གང་ཟག་གི་ལས་ཀྱི་སྡོམ་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཚིག་གི་དོན་ 22-4-33a ལ། གང་ལ་བླང་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི་ལུང་ལས། དགེ་བསྙེན་གསོ་སྦྱོང་ལ་གནས་པ་ཡན་ཆད་ལས་ལེན་པར་བཤད་ཀྱང་། ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་གྲུབ་པའི་མཐའ་ལ། དགེ་སློང་ལས་ལེན་པ་ཡིན་ནོ། །བླང་བའི་དུས་ནི། ཞག་ཕྱི་མའི་ཉི་མ་ཤར་དུའོ། །འདིའི་ཆོ་ག འདུལ་བའི་གཞུང་འགྲེལ་ལས་གསལ་བར་མ་གསུངས་ཀྱང་། དགེ་བསྙེན་གྱི་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་གསུངས་སོ། །འདི་ན་ཁ་ཅིག བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དགེ་བསྙེན་ལས་དམན་པ་འདོད་པ་དང་། རིགས་བརྒྱད་ཀྱི་གྲངས་བགྲང་བའི་ཚེ། བསྙེན་གནས་ཐོག་མར་འདྲེན་པ་ནི། གཞུང་འགྲེལ་དང་མི་མཐུན་ཞིང་། བསྙེན་གནས་དགེ་བསྙེན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ཡིན་པ་མ་ངེས་བཞིན་དུ་གྱ་ཚོམ་དུ་སྨྲས་པའོ། །འོན་ཀྱང་དགེ་བསྙེན་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་བསྙེན་གནས་མི་སྐྱེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གཞན་ལའང་བསྙེན་གནས་ཡོད་མོད་ཀྱི། །སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །བརྒལ་ལན་ལ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་བུའི་ཞལ་ནས། ད་ལྟ་ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་རྗེའི་ཕྱག་ལེན་ཡིན་ཟེར་ནས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་གྱི་ཉ་སྟོང་ཚེས་བརྒྱད་ལ། བསྙེན་གནས་དུས་གཅིག་ཏུ་ལེན་པའི་ཆོ་ག་མཛད་དེ། དེ་ལས་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ཇོ་བོས་མ་དགོངས་པ་མིན་མཆི་ཞེས་གསུང་ངོ་། །འདི་ལ་ལྕང་ར་བ་ན་རེ། ཇོ་བོས་མ་དགོངས་པ་མིན་མཆི་ཞེས་ཟུར་ཟ་བ་ནི། དེ་བས་ཀྱང་མ་དགོངས་པ་མིན་མཆི་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་མཛོད་འགྲེལ་ལས། ང་ནི་འདི་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། རེ་ཤིག་ཅི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཉིན་ཞག་གི་འོག་ཏུ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་གཟིགས་ནས། ཉིན་ཞག་པའི་སྡོམ་པ་བསྟན་ནམ། འོན་ཏེ་དབང་པོ་འདུལ་དཀའ་བ་རྣམས་ཉིན་ཞག་པའི་སྡོམ་པ་ཡང་དག་པར་བླང་བ་ལ་ཡང་དག་པར་སྦྱར་བར་བྱ་བའི་ཆེད་ཡིན་གྲང་དེ་ལྟར་བརྟག་ག་ལ་ནུས། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་ཡང་རིགས་པ་དང་འགལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་ 22-4-33b པས། དབྱིག་གཉེན་རང་ལུགས་ལ། ལོ་གཅིག་གི་ཉ་སྟོང་བརྒྱད་གསུམ་བྱུང་ངོ་ཅོག་ལ་བསྲུང་བའི་སྡོམ་པ་དུས་གཅིག་ལ་བླངས་པས་སྐྱེ་བར་བཞེད་པ་ཆེས་གསལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ཤིན་ཏུ་མི་འཐད་དེ། ལུང་དང་འགལ་བ་དང་། རི

【現代漢語翻譯】從『二足尊』開始，直到『皈依僧伽』。『我從現在起，直到明天太陽升起，請求尊者允許我受持齋戒。』這樣重複三次，第三次時，上師說『允許』。關於第二點，其必要之處在於：主要是爲了增長居士們的善根，清凈罪業。因此，這被稱為『布薩』。總的來說，已經解釋了關於個人的業的戒律。關於詞義，可以受持的對象，經文中說：『從安住于居士布薩開始受持』，但在有部宗的觀點中，是從比丘處受持。受持的時間是：次日的太陽升起之時。關於此儀軌，雖然在律部的註釋中沒有明確說明，但布敦仁波切說：『這是結合了居士的相應儀軌。』有些人認為齋戒的戒律比居士戒低，並且在列舉八齋戒時，首先提到齋戒，這與經文註釋不符，並且在不確定齋戒是否是居士的布薩的情況下，隨意地說。然而，並非只有居士才能受持齋戒，正如所說：『其他人也可以有齋戒，但未皈依者則沒有。』關於辯駁，一切智者說：『現在說是宗喀巴大師的實踐，所以在整個生命中的初八、十五，同時受持齋戒的儀軌，喬沃（指阿底峽）並非不認為這樣不會產生齋戒的戒律。』對此，香巴派的人說：『喬沃並非不認為』，不如說『他更不認為』。正如《俱舍論》的註釋中所說：『我應該對此進行研究，世尊是否因為看到在一天一夜之內不會產生戒律，所以才宣說了日夜的戒律？或者是因為難以調伏的人們，爲了讓他們能夠正確地受持日夜的戒律，所以才這樣說？這很難確定。』因為將來產生戒律也與理不相悖。因此，按照世親的觀點，一年中的所有初八、十五都受持戒律，認為同時受持會產生戒律，這是非常明確的。』但這是非常不合理的，因為與經文相違背，而且與理相悖。

【English Translation】 From 'Supreme among bipeds' to 'I take refuge in the Sangha.' 'From this moment until sunrise tomorrow, I request the venerable one to grant me the upasatha.' Repeat this three times, and on the third time, the teacher says 'Granted.' Regarding the second point, the purpose is primarily to cultivate the roots of virtue for lay practitioners and purify sins. Therefore, this is called 'Posadha' (布薩). In summary, the precepts of actions for individuals have already been explained. Regarding the meaning of the words, the object to be taken is stated in the scriptures: 'Taking from those who abide in the lay Posadha,' but according to the Sarvastivada school, it is taken from a bhikshu. The time for taking is at sunrise on the following day. Regarding this ritual, although it is not clearly stated in the commentaries on the Vinaya, Buton Rinpoche said, 'It is a combination of the appropriate rituals for lay practitioners.' Some people think that the precepts of fasting are inferior to the lay precepts, and when counting the eight precepts, they mention fasting first, which is inconsistent with the scriptural commentaries, and they speak carelessly without being sure whether fasting is the Posadha of lay practitioners. However, it is not the case that only lay practitioners can observe fasting, as it is said: 'Others may also have fasting, but those who have not taken refuge do not.' Regarding the refutation, the omniscient one said: 'Now it is said to be the practice of Je Tsongkhapa, so in the eighth and fifteenth days of the month throughout his life, he performs the ritual of taking the fasting precepts at the same time, and Jowo (referring to Atisha) did not think that this would not generate the precepts of fasting.' To this, someone from the Shangpa school said: 'Jowo did not think,' it would be better to say 'he did not think even more.' As it is said in the commentary on the Abhidharmakosha: 'I should investigate this, did the Blessed One teach the precepts of day and night because he saw that precepts would not arise within a day and night? Or was it because it is difficult to subdue people, so he said this in order to properly apply the precepts of day and night for those who are difficult to subdue? It is difficult to determine this.' Because there is no contradiction with reason for the future arising of precepts. Therefore, according to Vasubandhu's own view, taking the precepts of guarding on all the eighth and fifteenth days of the year at the same time is very clear that he believes that precepts will arise.' But this is very unreasonable because it contradicts the scriptures and contradicts reason.

གས་པ་དང་འགལ་བ་དང་། ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། ཇི་སྲིད་འཚོའི་ཉ་སྟོང་བརྒྱད་གསུམ་གྱི་བསྙེན་གནས་དུས་གཅིག་ཏུ་བླངས་པས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ན། དྲི་མ་མེད་པའི་ལུང་དང་འགལ་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ནམ་ནི་ལངས་བར་དུ། །ནང་པར་གཞན་ལས་ནོད་པར་བྱ། །ཞེས་པ་རྩ་འགྲེལ་དང་། གནས་འཇོག་གི་མདོ་ལས་ཀྱང་། དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་འཆད་པ་ན། སང་ཉི་མ་ཤར་གྱི་བར་དུ་ཞེས་པའི་ངེས་བཟུང་འབྱུང་བ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱེད་ལྟར་ན། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཞེས་སམ། ཟླ་བ་བྱུང་ངོ་ཅོག་གི་ཞེས་འདོན་དགོས་པའི་ཕྱིར། རིགས་པ་དང་འགལ་བ་ནི། ཚེས་གཅིག་གི་ཉིན་ཉ་སྟོང་བརྒྱད་གསུམ་གྱི་བསྙེན་གནས་དུས་གཅིག་ཏུ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་སྡོམ་པ་གཞན་དང་མི་ལྡན་པ་དེའི་རྒྱུད་ལ། ཚེས་གཅིག་གི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་སམ། མ་སྐྱེས། སྐྱེས་ན་དེའི་རྒྱུད་ལ། ཚེས་བརྒྱད་ཀྱི་ཉིན་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡོད་དམ། མེད་ན་ཅི་ཞིག་བསྲུང་། ཡོད་ན་དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་གང་ཟག་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དེ་ཆོས་ཅན། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སོ་ཐར་སྡོམ་པའི་ཐོབ་རྒྱུ་གང་གིས་ཀྱང་མ་སྐྱེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་བསལ་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་ཚད་མས་གྲུབ་བོ། །བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བླངས་པའི་ཉིན་མ་སྐྱེས། དེ་ནས་ཞག་བདུན་སོང་བ་ན་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཆོ་ག་ལ་མ་ལྟོས་པར་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་ནི་ཆེས་བཞེད་གད་ཀྱི་གནས་སོ། །རྩ་བའི་རྟགས་དང་པོ་ཁས་ལེན་ན། ཚེས་གཅིག་ནས་བདུན་གྱི་བར་དུ་དེ་འདྲའི་ཁྱིམ་པ་དེས་བསྙེན་གནས་བསྲུང་དགོས་སམ་མི་དགོས། དགོས་ན་ 22-4-34a ཧ་ཅང་ཐུག་མེད་དུ་ཐལ་ཞིང་། མི་དགོས་ན་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་རང་རྒྱུད་ལ་ཡོད་བཞིན་དུ། དེ་དང་འགལ་བའི་ཉེས་སྤྱོད་བསྲུང་མི་དགོས་པ་ནི་ཆེས་ངོ་མཚར་བའི་གནས་སོ། །ཡང་བསྙེན་གནས་སྟབས་གཅིག་ཏུ་བླངས་པའི་དགེ་བསྙེན་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་བསྙེན་གནས་དེ་ཞག་ཕྱི་མའི་ཉི་མ་ཤར་བ་ན་གཏོང་ངམ་མི་གཏོང་། གཏོང་ན། དེས་དུས་བཟང་རྟིང་མ་བྱུང་བའི་ཚེ་བསྙེན་གནས་བསྲུང་མི་དགོས་པར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་རྒྱུད་ལ་བསྙེན་གནས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྔ་མ་བཏང་། རྟིང་མ་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར། མི་གཏོང་ན། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་བསྙེན་གནས། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། རང་གི་གཏོང་རྒྱུས་མི་གཏོང་བའི་ཕྱིར། དེར་མ་ཟད་ཀྱི་དེ་འདྲའི་དགེ་བསྙེན་དེ་བསྙེན་གནས་བསྲུང་བའི་དུས་མ་ཡིན་པ་ན་བསྙེན་གནས་ལ་ལྟོས་པའི་རྩ་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འབྱུང་སྲིད་པར་འགྱུར་ལ། དེའི་ཚེ་ན། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡང་ཉམས་པར་ཁྱེད་ཀྱིས་ཁས་ལེན་དགོས་ཏེ། དེའི་རྒྱུད་ལ་སོ་ཐར་སྡོམ་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་བྱུང་བར་ཁྱེད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར། དབྱིག་གཉེན་རང་ལུགས་

【現代漢語翻譯】因為這與經典相悖，與邏輯相悖，並且與承諾相悖。首先，如果通過一次性受持終身八關齋戒而產生戒體，那麼這與無垢的經文相悖。正如經文所說：『何時起床時，早上從他人處接受。』這是根本釋和《安住經》中的說法，其中在解釋時間的差別時，出現了『直到明天太陽升起』的限定，這與你的觀點相悖。按照你的說法，應該說『直到終身』或者『每個月的所有』。與邏輯相悖的是，在初一這一天，一個沒有其他戒律的居士一次性受持了終身八關齋戒，那麼在他相續中，初一的八關齋戒戒體是否產生？如果產生了，那麼在他相續中，初八這一天是否有八關齋戒的戒體？如果沒有，那麼他守護什麼？如果有，那麼這種情況下，此人相續中的八關齋戒戒體，就不是別解脫戒，因為它沒有通過任何別解脫戒的獲得方式產生。你承諾了否定后陳，周遍已經被量成立。受持八關齋戒的當天沒有產生戒體，然後過了七天，你認為不需要受戒儀軌也能產生戒體，這真是非常可笑的觀點。如果你承認根本因的第一個部分，那麼從初一到初七之間，這個居士是否需要守護八關齋戒？如果需要，那麼就陷入無窮無盡的過失；如果不需要，那麼在他相續中明明有別解脫戒的情況下，卻不需要守護與之相違的罪行，這真是非常奇怪的事情。此外，一次性受持八關齋戒的居士，在他相續中的八關齋戒，在第二天太陽升起時，是捨棄還是不捨棄？如果捨棄，那麼當好的時間再次到來時，他就沒有必要守護八關齋戒了，因為他相續中沒有八關齋戒了，因為之前的已經捨棄，之後的又沒有受持。如果不捨棄，那麼這種情況下，八關齋戒就不是別解脫戒，因為它不會因為自己的舍戒方式而捨棄。不僅如此，這個居士在不是守護八關齋戒的時間裡，可能會犯下與八關齋戒相關的根本罪，在這種情況下，你必須承認他相續中的戒體也已經破損，因為你已經承諾了他相續中已經產生了別解脫戒的罪行。這是世親的自宗觀點。 22-4-34a

【English Translation】 Because it contradicts the scriptures, contradicts logic, and contradicts commitments. Firstly, if the precepts are generated by taking the eightfold vows for life all at once, then this contradicts the immaculate scriptures. As the scriptures say: 'When to get up, in the morning receive from others.' This is the root commentary and the Sutra of Abiding, in which, when explaining the difference of time, the limitation 'until the sun rises tomorrow' appears, which contradicts your view. According to you, it should be said 'until life' or 'all of each month'. What contradicts logic is that on the first day, a householder who does not have other vows takes the eightfold vows for life all at once, then in his continuum, is the precept body of the eightfold vows of the first day generated? If it is generated, then in his continuum, on the eighth day, is there the precept body of the eightfold vows? If not, then what does he protect? If there is, then in this case, the precept body of the eightfold vows in the continuum of that person at that time is not the Pratimoksha vow, because it has not been generated by any means of obtaining the Pratimoksha vow. You have committed to negating the consequent, and the pervasion has been established by valid cognition. The precept body was not generated on the day of taking the eightfold vows, and then after seven days, you think that the precept body can be generated without relying on the ritual of taking vows, which is a very ridiculous view. If you admit the first part of the root reason, then from the first to the seventh, does that householder need to keep the eightfold vows? If so, it would be an infinite fault; if not, then it is very strange that while the Pratimoksha vow is in his continuum, he does not need to protect the misdeeds that contradict it. Furthermore, does the eightfold vow in the continuum of the lay devotee who has taken the eightfold vows all at once abandon or not abandon when the sun rises on the following day? If it is abandoned, then when the good time comes again, he will not need to keep the eightfold vows, because there are no eightfold vows in his continuum, because the previous ones have been abandoned and the subsequent ones have not been taken. If it is not abandoned, then in this case, the eightfold vows are not Pratimoksha vows, because they will not be abandoned by their own means of abandonment. Moreover, that lay devotee may commit fundamental transgressions related to the eightfold vows when it is not the time to keep the eightfold vows, and in this case, you must admit that the precept body in his continuum has also been broken, because you have committed that the transgressions of the Pratimoksha vow have occurred in his continuum. This is Vasubandhu's own system.

ལ། བསྙེན་གནས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་མི་གཏོང་བ་ནི་ཆེས་བཞད་གད་ཀྱི་གནས་སོ། །འོན་ཀྱང་འགྲེལ་ཚིག་འདི་ལ་དཔགས་ན་ཉིན་ཞག་གཉིས་ནས་བརྒྱ་ལ་སོགས་པར་བསྙེན་གནས་བླངས་ན་སྐྱེ་བ་རིགས་པ་དང་མི་འགལ་ལ། འོན་ཀྱང་ལུང་ལས་མ་གསུངས་པས་ལག་ལེན་དུ་མི་འགལ་ཞེས་པར་སྣང་ངོ་། །གསུམ་པ་ཁས་བླངས་པ་དང་ཡང་འགལ་བ་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་གནས་ཉིན་ཞག་གི་མཐའ་ཅན་ཡིན་པར་ཁྱེད་རང་གིས་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར། ལུང་དེའི་དོན་ནི། བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་ཞག་གྲངས་ཉི་ཚེ་བ་དང་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཁས་བླངས་ན་མི་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཉིན་ཞག་པའི་སྡོམ་པ་གསུངས་པ་མིན་གྱི་དབང་པོ་དམན་པ་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལས་ལྷག་པར་སྡོམ་པ་བསྲུང་མི་ནུས་པའི་ངོར་བྱས་ནས་ 22-4-34b ཉིན་ཞག་གཅིག་པའི་སྡོམ་པ་བསྲུངས་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་གྱི། བསྙེན་གནས་ཞག་མང་པོར་སྦྲེལ་ནས་ལེན་པའི་ཤེས་བྱེད་མིན་ནོ། ། ༈ དགེ་ཚུལ་གྱི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་དགེ་ཚུལ་གྱི་ཆོ་ག་ལ། སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་དང་། དངོས་གཞིའི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ནི་བར་མ་རབ་བྱུང་གི་ཆོ་ག་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ཡང་སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ལ། དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བ་དང་། མཁན་པོར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་སྔགས་ཆོག་ནི་གྲགས་ཆེ་བས་མ་བྲིས་ལ། དེའི་དོན་རྣམ་པར་བཤད་ན། དགོས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་མི་རྐུས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུའི་སྐུར་བ་སྤངས་ཤིང་། ངོ་ཚ་དང་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བསམ་པ་སྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན། གོང་དུ་ཞུ་ལན་དང་ཞེས་པའི་སྡོམ་གྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། འཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ལ་ཞུ་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་འདོད་པ་མངོན་པར་བརྟགས་ཏེ་ལས་བྱེད་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར། འདིར་ལས་ཞེས་སྨོས་པས་ནི་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་མཐུན་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་སུ་བྱ་བ་ཐ་ན་རབ་ཏུ་འབྱུང་བ་ལ་ལྟོས་པ་ཞུ་བའི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་ཆད་ཀུན་བསྡུའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དིང་སང་ཕྱག་ལེན་དུ་བྱེད་པ། ལས་གྲལ་དེ་ན་འཁོད་པའི་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བ་ནི་བྱེད་མི་དགོས་ཏེ། ལས་གྲལ་དེ་ན་འཁོད་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་བྱ་དེ། བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་ཀྱིས་དག་པར་མངོན་སུམ་གྱིས་གྲུབ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མཁན་པོ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བ་པོ་ཡིན་གྱི་ཞུ་ས་ཡུལ་གྱི་དགེ་འདུན་དུ་མི་གཏོགས་པའི་ཕྱིར་དོན་སྤྱི་མ་ཤར་བ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་གཞུང་ནས་བཤད་པའི་དོན་སྤྱི་འཆོར་ལུགས་ནི། བར་ཆད་དྲི་བ་ནི། དད་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་འདྲི་དགོས་པ་མ་ཡིན་པས། མཁན་པོ་ཉིད་དུ་ཕྱོགས་པའི་དགེ་སློང་དེ་གཅིག་པུས། བར་ཆད་དྲིས་ནས་དག་གོ་ཞེས་ཟེར་ན། རང་གི་དགེ་ 22-4-35a བསྙེན་ཉིད་དུ་བསྒྲ

【現代漢語翻譯】啊！如果有人終生不放棄齋戒，那真是太可笑了！然而，根據這個註釋，如果齋戒持續兩天到一百天等，與輪迴的規律並不矛盾。但是，因為經典中沒有明確說明，所以在實踐中似乎沒有衝突。第三，這也與承諾相矛盾，因為你自己已經承諾齋戒是有時間限制的。那段經文的意思是：如果承諾遵守八支齋戒，無論是幾天還是終生，都不會因為這個原因而阻止受持一天戒律，而是因為能力較弱的人無法遵守超過一天的戒律，所以才允許他們只守一天的戒律。這並不是說齋戒可以連續進行多天。關於沙彌的儀軌：第二是沙彌的儀軌，包括準備儀軌和正行儀軌。首先是中間出家的儀軌，其中也包括準備和正行兩個部分。首先是向僧團請求和向堪布祈請兩個部分。首先，因為咒語儀軌廣為人知，所以這裡不寫了。但如果解釋其含義，原因是：爲了避免像比丘說『某人偷竊』之類的指責，並生起羞恥和慚愧之心。簡而言之，其含義已包含在前面『請求和回答』的總結中。詞語的含義是：必須向寺院內的所有比丘僧團請求，正如經文所說：『如果認為彼此不同，並進行相關的行為，那將是嚴重的錯誤。』對此的解釋是：『這裡提到『行為』，指的是與戒律相關的和諧行為，甚至包括出家，都必須請求，這是最終的要求。』現在通常的做法是：沒有必要向在場的僧團請求，因為在場的僧團已經公開確認了所要完成的事情沒有障礙。堪布是向僧團請求的人，而不是請求的地點，因此沒有理解其總體含義。因此，經典中所說的總體含義的遺漏是：提問是否有障礙，不是必須在信徒的僧團中提問，而是由堪布獨自向著比丘提問，如果他說『清凈了』，那麼他自己的僧團就完成了。

【English Translation】 Ah! It is most ridiculous that one does not give up the Upavāsa (fasting) until the end of life! However, according to this commentary, if one takes the Upavāsa for two days to a hundred days, etc., it is not contrary to the law of rebirth. However, since it is not stated in the scriptures, it seems that there is no conflict in practice. Third, it also contradicts the promise, because you yourself have promised that the Upavāsa is limited to a day. The meaning of that scripture is: If one vows to observe the eight-limbed Upavāsa, whether for a few days or for the rest of one's life, the reason for not being reborn is not that the vows for a single day are spoken of, but because those of inferior faculties cannot keep the vows for more than a single day, so they are allowed to keep the vows for a single day. This is not to say that the Upavāsa can be taken in conjunction for many days. The Ritual of a Śrāmaṇera (novice monk): The second is the ritual of a Śrāmaṇera, which includes the preparatory ritual and the main ritual. The first is the ritual of intermediate ordination, which also includes two parts: preparation and the main part. The first includes two parts: requesting the Saṃgha (community) and requesting the Upādhyāya (preceptor). First, since the mantra ritual is well-known, it is not written here. But if we explain its meaning, the reason is: to avoid accusations such as a Bhikṣu (monk) saying 'so-and-so stole', and to generate a sense of shame and embarrassment. In short, its meaning is summarized in the previous summary of 'request and answer'. The meaning of the words is: it is necessary to request all the Bhikṣu Saṃgha in the monastery, as the scripture says: 'If one thinks that they are different and acts accordingly, it will be a serious offense.' The explanation of this is: 'Here, the word 'action' refers to harmonious actions related to the Vinaya (discipline), even including ordination, which must be requested, which is the ultimate requirement.' The current practice is: it is not necessary to request the Saṃgha present at the Karmavarga (assembly), because the Saṃgha present at the Karmavarga has already openly confirmed that there are no obstacles to the matter to be accomplished. The Upādhyāya is the one who requests the Saṃgha, not the place of request, so the general meaning is not understood. Therefore, the omission of the general meaning explained in the scriptures is: asking about obstacles is not necessary to ask in the midst of the believing Saṃgha, but the Bhikṣu who is facing the Upādhyāya alone asks about obstacles, and if he says 'it is pure', then his own Saṃgha has completed it.

ུབས་ནས། ཞུ་བ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་ཞིག དགེ་འདུན་ལ་ཞུར་བཅུག་པ་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་དེས་ཀྱང་མཁན་པོ་མ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་པའམ། གནས་ཁང་སོ་སོ་ལ་འཁོད་པ་ལ་ཡང་རུང་། བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ཁྲིད་ནས་ཞུ་བ་ཡིན་ལ། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བ། དེའི་འོག་ཏུ་མཁན་པོར་ཕྱོགས་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ། དེས་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཉིད་དུ་བསྒྲུབས་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་ལ་གཏད། དེས་དེ་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་ཅིང་། དགེ་སློང་གཞན་ཞིག་གིས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་དུས་བརྗོད་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་པ་ལ་ཡང་ཞུ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་པར། གང་གི་ཚེ་དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་རང་རང་གི་གནས་ཁང་ན་གནས་པའི་ཚེ་གནས་ཁང་སོ་སོར་སོང་སྟེ་དེ་དག་གི་མདུན་དུ་ཞུ་བར་རུང་སྟེ། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་སྔགས་ཚིག་ལས་ཀྱང་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་པའོ། །དེས་ན་སྐབས་འདིར། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཞུ་བ་འབུལ་བའི་ལས་དེ། གལ་ཆེ་ཞིང་ཚེགས་ཆུང་བར་སྣང་བ་ལ་དིང་སང་སླ་ཆོས་སུ་འཇོག་པར་སྣང་ངོ་། །ཡང་འཚམས་མེད་པའི་སར་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ལས་ལ་རྩིག་པ་འཚམས་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། རྩིག་རྒྱུན་གཅིག་གིས་བསྐོར་བའི་ནང་ན་དགེ་འདུན་གང་ཡོད་ལ་ཞུ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ལ་ཆོ་ག་ནི། བཙུན་པའམ་སློབ་དཔོན་ནམ་མཁན་པོ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བཙུན་པ་ལ་མཁན་པོར་གསོལ་གྱི། བཙུན་པ་བདག་གི་མཁན་པོ་མཛད་དུ་གསོལ། བཙུན་པ་མཁན་པོས་བདག་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་བགྱིའོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། གསུམ་པ་ལ་མཁན་པོ་མཁན་པོས་ 22-4-35b ཞེས་བརྗོད་དོ། །མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ལ་ཆོ་ག་ནི། དགོས་པའི་དོན་ནི། གཅིག་གིས་གཅིག་བསྡུ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། ནད་པ་རྣམས་ལ་རིམ་གྲོ་བྱ་བའི་ཕྱིར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པའི་དོན། སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཚིག་གི་དོན་ལ། རབ་བྱུང་དང་། བསྙེན་རྫོགས་དང་། དགེ་སློབ་མ་གསུམ་ལ་མཁན་པོ་བཤད་ཅིང་། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་མཁན་པོའི་བཤད་པ་མེད། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ལ། ད་ལྟར་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་མཁན་པོ་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུར་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །མཁན་པོ་དེའི་ལས་སུ་བྱ་བ་ནི། སྤྱིར་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེག་པ་བྱེ་བྲག་གཙུག་ཕུད་བྲེག་གོ་ཞེས་དྲིས་ནས་སྟེར་ན་བྲེག་པ། རྟགས་དང་ཆ་ལུགས་སྦྱིན་པ། མཚན་མ་ཚོར་བར་བརྟག་པ་རྣམས་ཡིན་ལ། དེ་དག་ལས་གཞན་རྣམས་ནི་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བཅོལ་བས་འགྲུབ་ཅིང་། རྟགས་དང་ཆ་ལུགས་སྦྱིན་པ་ནི་རང་གིས་ངེས་པར་བྱེད་དག

【現代漢語翻譯】此後，讓一位具備七種功德的比丘請求加入僧團。讓這位比丘帶領要受戒者，無論僧團全體聚集，還是分散在各自的住所，都可以請求。僧團應允后，向作為堪布的比丘祈請。堪布為他剃度，然後交給一位將他度為沙彌的比丘。這位比丘應使他受沙彌戒，另一位比丘應宣告他獲得沙彌戒的時間。即使僧團人數不足，也需要請求。註釋中說：『當成為僧團的比丘們住在各自的住所時，可以去到各個住所，在他們面前請求。』因此，咒語中也說：『請僧團的尊者們垂聽。』因此，在此情況下，剃度請求的儀式，雖然重要且簡短，但現在似乎被視為簡單的儀式。此外，在沒有間隔的地方，正如所說：『事業的界限是墻壁。』因此，在被一堵墻圍繞的範圍內，必須向所有僧團成員請求。第二，祈請堪布的儀軌是：『尊者或阿阇黎或堪布垂聽。我，名為某某，向尊者祈請作為我的堪布。請尊者作為我的堪布。』尊者應回答三次：『堪布將為你剃度。』第三次，堪布應說：『堪布，堪布。』祈請堪布的儀軌，其必要性在於：爲了互相幫助，以及爲了服侍病人。幫助的意義，前面已經說過了。就詞義而言，堪布是對沙彌、具足戒者和預備比丘三種人宣說的，而對沙彌等其他人則沒有堪布的說法。沒有具足戒的堪布，就不是產生的因，但現在根據儀軌，對於剃度來說，沒有堪布就不是產生的因。堪布要做的事情是：一般是剃除頭髮和鬍鬚，特別是剃除頂髻。如果詢問后給予，就剃除。給予標誌和服裝，檢查是否感受到征相。這些之外的其他事情可以委託給其他比丘完成，但給予標誌和服裝必須自己親自完成。

【English Translation】 Thereafter, a monk possessing the seven qualities should be made to request admission into the Sangha. This monk should lead the one to be ordained, and whether the entire Sangha is assembled or residing in their individual dwellings, the request can be made. After the Sangha grants permission, the monk who is to be the Upadhyaya (Khenpo) is requested. The Upadhyaya then ordains him, and afterwards entrusts him to a monk who will ordain him as a Shramanera (Getsul). This monk should ordain him as a Shramanera, and another monk should announce the time when he received the Shramanera vows. Even if the Sangha is not fully assembled, the request must still be made. The commentary states: 'When the monks who constitute the Sangha are residing in their individual dwellings, it is permissible to go to each dwelling and make the request before them.' Therefore, in the mantra, it is also said: 'Please listen, venerable members of the Sangha.' Thus, in this instance, the ritual of requesting ordination, although important and brief, seems to be regarded as a simple formality nowadays. Furthermore, in a place without boundaries, as it is said: 'The boundary for actions is a wall.' Therefore, within the area enclosed by a single wall, it is necessary to request all members of the Sangha. Secondly, the ritual for requesting an Upadhyaya is: 'Venerable one, Acharya (Lobpon) or Upadhyaya, please listen. I, named so-and-so, request the venerable one to be my Upadhyaya. Please, venerable one, be my Upadhyaya.' The venerable one should respond three times: 'The Upadhyaya will ordain you.' The third time, the Upadhyaya should say: 'Upadhyaya, Upadhyaya.' The necessity of the ritual for requesting an Upadhyaya is: for the sake of helping one another, and for the sake of attending to the sick. The meaning of helping has already been explained. In terms of the meaning of the words, the Upadhyaya is spoken of for the three: the one who is ordained, the one who has taken full ordination, and the novice monk, but there is no mention of an Upadhyaya for others such as the Shramanera. Without an Upadhyaya for full ordination, it is not a cause for arising, but now, according to the ritual, for ordination, the absence of an Upadhyaya is a necessary cause for not arising. The actions to be performed by the Upadhyaya are: generally, cutting the hair and beard, and specifically, cutting the topknot. If, after asking, it is given, then cut it. Giving the signs and garments, and examining whether the signs are felt. Other than these, the remaining actions can be entrusted to other monks, but giving the signs and garments must be done by oneself.

ོས་པ་ཡིན་ནོ། །ལུང་དུ་འདིར་ལྷུང་བཟེད་སྦྱིན་པ་མ་བཤད་པས་མདོ་རྩ་བར་ཡང་མི་འབྱུང་ལ། ལས་བརྒྱ་རྩར་དེའི་འོག་ཏུ་མཁན་པོས་ལྷུང་བཟེད་དང་། གོས་ངུར་སྨྲིག་དག་སྦྱིན་པར་བྱ་ཞིང་། ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕྱག་ལེན་ལ་གདིང་བ་དང་། ཆུ་ཚགས་ཀྱང་སྟེར་བར་མཛད་མོད། གཞུང་འགྲེལ་ནས་བཤད་པ་མེད་དོ། །སྐབས་འདིར་གོས་སྦྱིན་པའི་ཚེ། གོས་ཕྲག་པ་ལ་འགེལ་བ་དང་། ལག་པ་སྟེང་འོག་ཏུ་བསྣོལ་བ་སོགས་བྱེད་པ་ནི། གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཚེ་ཡིན་གྱི། འདིར་ཚིག་ཙམ་གྱི་སྒོ་ནས་སྟེར་བ་ཡིན་པས་དེ་ལྟ་བུ་མི་དགོས་སོ། །བྱིན་ནས་ཀྱང་མཁན་པོ་རང་ཉིད་ཀྱིས་བསྐོན་དགོས་ཤིང་། ཕྱག་ལེན་ལ་གཞན་ལ་བཅོལ་བར་སྣང་ངོ་། །དིང་སང་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་གཉིས་ཀ་མཁན་པོས་བསྒྲུབ་བྱའི་སྟེང་དུ་བལྟབས་ཏེ་གཡོགས་པ་ལ་ནི་བསྐོན་པའི་དོན་མ་ཚང་བས། ཡང་ན་མཁན་པོ་རང་གིས་ཚུལ་བཞིན་ 22-4-36a དུ་བསྐོན་པར་བྱ། ཡང་ན་གཞན་ལ་བཅོལ་བར་བྱའོ། །འདིར་མེ་ཏོག་འཐོར་བ་དང་། སྨོན་ལམ་འདེབས་པ་ནི་ཕྱག་ལེན་ལ་སྣང་ཡང་། གཞུང་ཡི་གེ་ལས་བཤད་པ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ལས་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་དེའི་དོན་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ། རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཞེས་པ་ནས། དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ། ཤཱཀྱ་སེང་གེ ཤཱཀྱའི་རྒྱལ་པོ། གཙོ་བོ་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྗེས་སུ། བདག་ཀྱང་རབ་ཏུ་འབྱུང་སྟེ་ཁྱིམ་པའི་རྟགས་སྤོང་ངོ་། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཡང་དག་པར་ལེན་ཏོ། །ལན་གསུམ་མོ། །གཉིས་པ་ལ་དགོས་པའི་དོན། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕན་ཡོན་མང་པོ་རྣམས་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པའི་དོན་སྔར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ཚིག་དོན་ནི། འདིའི་སྔ་རོལ་དུ་མིང་སྤོ་བ་འདུལ་བའི་ཆོས་བསྐོར་གྲགས་ཆེ་བ་རྣམས་ལས་གསལ་བར་བཤད་པ་མེད་ཅིང་། སྔོན་སྡེ་པ་བཞིར་མ་གྱེས་པའི་གོང་རོལ་དུ་མིང་སྤོ་བ་མེད་པར་གསལ་ལོ། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་བུའི་ཞལ་ནས། སོ་ཐར་གྱི་འགྲེལ་པ་གླང་པོ་ཆེའི་ཆུ་འཐུངས་ལས། མིང་བརྗེ་བར་བཤད་ཅིང་། དེ་ལ་སྡེ་པའི་མིང་གི་མཐའ་ཅན་དང་། མཁན་པོའི་མིང་གི་མཐའ་ཅན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་སྡེ་པ་ལ། དང་པོའི་མཁན་པོའི་མིང་གི་མཐའ་ཅན། དཔལ་དང་འོད་དང་། གྲགས་པ་དང་། བཟང་པོ་སྟེ་བཞི་པོ་གང་རུང་གི་མཐའ་ཅན། ཕལ་ཆེན་སྡེ་པ་ལ། ཡེ་ཤེས་དང་། སྦས་པའི་མཐའ་ཅན། གནས་བརྟན་པའི་སྡེ་པ་ལ། འབྱུང་གནས་དང་། གོ་ཆའི་མཐའ་ཅན། ཀུན་གྱིས་བཀུར་བའི་སྡེ་པ་ལ། སྡེ་དང་། འབངས་ཀྱི་ 22-4-36b མཐའ་ཅན་ཞེས་གྲགས་ཤ

【現代漢語翻譯】這樣說。律藏中沒有提到佈施缽，因此在根本經文中也沒有出現。但在《業百篇》中，其後說：『堪布應佈施缽和袈裟。』傳統上，也會給予坐墊和濾水器，但經論中沒有說明。在此處佈施袈裟時，將袈裟搭在肩上，雙手上下交疊等動作，是在加持袈裟時才做的。這裡只是以言語形式給予，因此不需要那樣做。給予后，也應由堪布親自穿上。傳統上，似乎是委託他人。現在，堪布將上下衣摺疊后覆蓋在受戒者身上，這並不完全是『穿上』的意思。要麼堪布親自如法地穿上，要麼委託他人。此處撒花和祈願，雖然在傳統上常見，但經文上沒有說明。第二，正行部分，講述咒語的儀軌及其意義。第一部分是：『堪布請垂聽。我名為……。從現在起，直至生命終結，皈依雙足尊……皈依僧伽。』『世尊、如來、阿羅漢、正等覺釋迦牟尼佛、釋迦獅子、釋迦王，主尊，我爲了您而出家，捨棄在家人的標誌。我如法地接受出家的標誌。』唸誦三遍。第二部分是必要的意義：爲了獲得出家的眾多利益。簡要的意義已在前面說明。詞義方面：在此之前，關於改名，在廣為人知的律藏法論中沒有明確說明。在未分為四個部派之前，沒有改名是明確的。一切智者的口中說：在《別解脫經》的註釋《象飲水》中，講述了改名。其中分為部派名稱結尾和堪布名稱結尾兩種。第一種是：在說一切有部中，第一種是堪布名稱結尾，以吉祥、光明、名聲和賢善四者之一結尾。大眾部以智慧和隱秘結尾。上座部以生處和盔甲結尾。一切恭敬部以部和民結尾。』這樣說。

【English Translation】 So it is said. The giving of alms bowl is not mentioned in the Vinaya, so it does not appear in the root Sutra either. However, in the Karma Shataka (Hundred Deeds), it is said afterwards: 'The Khenpo should give the alms bowl and the saffron robes.' Traditionally, a cushion and a water strainer are also given, but there is no mention of it in the scriptures. When giving the robes here, the actions of placing the robe on the shoulder and crossing the hands up and down are done when blessing the robe. Here, it is given only in words, so it is not necessary to do so. After giving, the Khenpo himself should put it on. Traditionally, it seems to be entrusted to others. Nowadays, the Khenpo folds both the upper and lower garments and covers them on the ordinand, which does not fully convey the meaning of 'putting on.' Either the Khenpo himself should put it on properly, or it should be entrusted to others. Scattering flowers and making aspirations here are common in tradition, but there is no mention of it in the scriptures. Secondly, the main part, explaining the ritual of mantras and its meaning. The first part is: 'Khenpo, please listen. I, named ..., from this time until the end of my life, take refuge in the best of bipeds... I take refuge in the Sangha.' 'Bhagavan, Tathagata, Arhat, Samyaksambuddha Shakyamuni Buddha, Shakya Lion, King of the Shakyas, the chief, following you, I also renounce, abandoning the signs of a householder. I properly take the signs of renunciation.' Recite three times. The second part is the necessary meaning: to obtain the many benefits of renunciation. The concise meaning has been explained earlier. Regarding the meaning of the words: Before this, there is no clear explanation about changing names in the well-known Vinaya Dharma discourses. It is clear that there was no changing of names before the division into four schools. From the mouth of the Omniscient One: In the commentary on the Pratimoksha Sutra, 'Elephant Drinks Water,' it is said that names are changed. Among them, there are two types: those ending with the name of the school and those ending with the name of the Khenpo. The first is: In the Sarvastivada school, the first is the Khenpo's name ending, ending with one of the four: auspiciousness, light, fame, and goodness. The Mahasanghika school ends with wisdom and hidden. The Sthavira school ends with source and armor. The Sammatīya school ends with group and subject.' So it is said.

ིང་། བོད་ཀྱི་སད་མི་བདུན་ལ་ཡང་མཁན་པོའི་མིང་གི་མཐའ་ཅན་དུ་ཡོད། དེ་ལྟར་བྱས་པས་སྡེ་པ་མི་འདྲེ་ཞིང་། མཁན་པོ་གང་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྟོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །ཞེས་གསུང་ངོ་། །བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་རྣམས་ན་རེ། ཕལ་ཆེན་སྡེ་པའི་ལུང་ནས་ཁྱིམ་པའི་མིང་སྤངས་ཏེ་ཚོགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་དགེ་སློང་གི་མིང་གདགས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་ཞེས་བཤད་པ་ཁུངས་སུ་བྱེད་པར་གྲགས་སོ། །འདི་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དང་མི་ལྡན་པ་མི་དགོས་ཏེ། འདི་བར་མ་དགེ་བ་ཡིན་གྱི་སྡོམ་པ་དངོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་ལས་འཚམས་མེད་བྱས་པའི་གང་ཟག་ལའང་འདི་སྐྱེ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉམས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པ་གཉིས་ལའང་འདི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སོགས་གང་ཡང་མི་ལེན་པར་འདི་རྐྱང་པ་སྦྱིན་པས་ཀྱང་སྐྱེ་ལ། དེ་འདྲ་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ནི་ཡིན་ལ་རྩ་བའི་སྡོམ་པ་བསྲུང་རྒྱུ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་སྤྱིར་རབ་བྱུང་གི་རྟགས་དང་ཆ་ལུགས་ཚང་དགོས་ཀྱང་ལྷུང་བཟེད་མེད་པ་འདི་མི་སྐྱེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། མེད་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བརྒལ་ལན་ནི། འདི་མ་བླངས་པར་ཡང་དགེ་ཚུལ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་ལ། དེ་ལྟ་ན་ཡང་རབ་བྱུང་གི་རྟགས་དང་ཆ་ལུགས་མི་ལྡན་པ་ལ། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ལ་ཡང་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་སོགས་དེའི་ཚེ་བར་མ་རབ་བྱུང་གི་ངོ་བོ་ལ་སོགས་པར་མེད་པས། དེས་བསྙེན་རྫོགས་ཕུལ་ལམ་ཉམས་པའི་ཚེ་དེ་ལ་རབ་བྱུང་མ་ཉམས་པར་ཡོད་པ་ཁས་མི་ལེན་ནོ། །ཅི་སྟེ་རབ་བྱུང་ཟུར་དུ་མ་བླངས་ཀྱང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ཞར་ལ་ཐོབ་པར་སྨྲ་མི་ནུས་ཏེ། སྔོན་ཆོག་གི་ཚེ་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྔགས་ཆོག་སོ་སོ་ཕྱེ་ནས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་དགེ་ཚུལ་དངོས་གཞིའི་ 22-4-37a ཆོ་ག་ལ། སྔགས་ཆོག་དང་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ། རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆི་ནས། ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །བདག་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་དགེ་ཚུལ་དུ་བཙུན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ། ལན་གསུམ་བརྗོད། གསུམ་པ་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། མཐར་ཐུག་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པ་དང་། གནས་སྐབས་བསྟན་པ་ལ་རིམ་གྱིས་གཞུག་པའི་དོན་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། སྔར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ཚིག་གི་དོན་ལ་ཡུལ་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་དང་། ལྡན་པ། ལྟ་མཚན་མཐུན་པ་ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན

【現代漢語翻譯】此外，西藏的七覺士也都有堪布（Khenpo，親教師）的頭銜。這樣做是爲了區分僧團，並且有必要了解從哪位堪布處受戒。』這是他們的說法。西藏的持律者們說：『通常，根據大眾部的律藏，先捨棄在家人的名字，然後以僧團的形式授予比丘的名字，』這被認為是依據。對於這個，不需要不具備會產生戒律障礙的法，因為這是中間的善行，而不是真正的戒律。而且，律藏中說，即使是犯了五無間罪的人也可以生起這個，並且說已經破戒和未受戒的兩種人都可以擁有這個。即使不接受居士戒和沙彌戒等任何戒律，僅僅通過佈施也可以生起這個。這樣的人雖然已經出家，但沒有需要守護的根本戒律。一般來說，雖然需要具備出家的標誌和裝束，但沒有缽並不意味著不能生起這個，因為如果沒有缽，就應該讓他出家。』這是他們的說法。辯駁：即使沒有受這個（指沙彌戒），也可以生起比丘戒和具足戒。即使那樣，對於不具備出家標誌和裝束的人，也不會生起戒律。正如所說：『對於在家人和外道標誌的人，也不會生起。』那時，沒有中間出家的體性等等，因此，當他放棄或失去具足戒時，不會承認他仍然具有未失去的出家身份。如果說即使沒有單獨受出家戒，也可以在受具足戒的同時獲得，那是不可能的，因為在之前的儀式中，出家和具足戒的咒語儀式是分開說的。第二，關於沙彌戒的實際儀軌，包括咒語儀軌和對它的解釋。首先是咒語儀軌：『諸位僧眾，請垂聽。我，名為某某，從現在起，直到生命終結，皈依于兩足尊勝者佛陀，皈依于僧眾之勝者僧伽。請諸位尊者允許我從現在起直到生命終結，作為沙彌被僧眾接納。』重複三遍。第三遍由導師說。其次，關於（儀軌的）意義：必要的意義是：最終獲得涅槃，暫時逐步進入教法。總括的意義：之前已經解釋過了。關於詞語的意義，所依是：具足比丘戒，並且具備，符合觀點，符合標誌，符合名稱這三個條件。

【English Translation】 Furthermore, the seven awakened ones of Tibet also have the title of Khenpo (親教師). Doing so is to distinguish the Sangha, and it is necessary to know from which Khenpo one has taken ordination.' This is what they say. The Vinaya holders of Tibet say: 'Usually, according to the Vinaya of the Mahasamghika school, first abandoning the names of householders, and then giving the name of Bhikshu in the form of the Sangha,' this is considered as the basis. For this, it is not necessary to not possess the Dharmas that would cause obstacles to the arising of vows, because this is an intermediate virtue, not a real vow. Moreover, it is said in the Vinaya that even a person who has committed the five heinous crimes can generate this, and it is said that both those who have broken the vows and those who have not taken them can possess this in their continuum. Even without taking any vows such as the Upasaka vow and the Sramanera vow, this can arise simply through giving. Although such a person has renounced the world, there are no fundamental vows to be kept. In general, although it is necessary to have all the signs and attire of renunciation, not having a begging bowl does not mean that this cannot arise, because if there is no bowl, one should be made to renounce the world.' This is what they say. Rebuttal: Even without taking this (referring to the Sramanera vow), the Bhikshu vow and the full ordination can arise. Even so, for those who do not have the signs and attire of renunciation, the vows will not arise. As it is said: 'For those with the signs of householders and heretics, it will not arise.' At that time, there is no nature of intermediate renunciation, etc., therefore, when he abandons or loses the full ordination, it will not be admitted that he still has the unlost renunciation. If it is said that even without taking the renunciation vow separately, it can be obtained at the same time as taking the full ordination, that is impossible, because in the previous ceremony, the mantra ceremonies for renunciation and full ordination are spoken separately. Second, regarding the actual ritual of the Sramanera vow, including the mantra ritual and its explanation. First is the mantra ritual: 'Venerable Sangha, please listen. I, named so-and-so, from now until the end of my life, take refuge in the Buddha, the supreme among the two-legged, take refuge in the Sangha, the supreme among the assemblies. Please, Venerable Ones, allow me to be accepted by the Sangha as a Sramanera from now until the end of my life.' Repeat three times. The third time is said by the teacher. Secondly, regarding the meaning (of the ritual): The necessary meaning is: to ultimately attain Nirvana, and to gradually enter the Dharma in the meantime. The summarized meaning: has been explained before. Regarding the meaning of the words, the basis is: possessing the Bhikshu vow, and possessing, conforming to the view, conforming to the signs, conforming to the name, these three conditions.

་པ། ས་རང་བཞིན་གྱི་གནས་པ། བྱེ་བ་ན་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ། གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་ཞིང་མི་སྣང་བར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པ། འཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གཅིག་དགོས་ལ། བསམ་པའི་ཁྱད་པར་ནི། རྒྱུ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་དང་ལྡན་ན་མཆོག་ཡིན་ལ། དེ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ནི་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་དང་མི་ལྡན་པ་མི་སྲིད་དེ། སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་དགོས་པའི་ཕྱིར། འདིར་ཁ་ཅིག འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ལ། དམན་པའི་མྱང་འདས་ཐོབ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པ་ཁོ་ན་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ལས། སྤྱིར་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པར་བཤད་ཀྱི་དམན་པའི་བསམ་པ་ཁོ་ན་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པར་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་ལས་ཀྱང་། བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ཅིང་རབ་ཏུ་བྱུང་ངོ་ཞེས་དང་། སུམ་བརྒྱ་པར་དགེ་ཚུལ་བརྟུལ་ཞུགས་ཆུ་ལོན་རྩིག་པ་དང་། ། 22-4-37b རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་དཔལ་ནོད་དབང་བསྐུར་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་ལུང་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། རིགས་པ་དང་ཡང་འགལ་བ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་ཐེག་པ་ཐུན་མོང་གི་སྡེ་སྣོད་ཡིན་པ་མ་ཤེས་པས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་ངག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་རང་ཉིད་ཀྱང་སྡོམ་པ་འབོགས་པའི་ཆོ་ག་བྱེད་པའི་ཚེ་དམན་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའི་ཕྱིར། ལྕང་ར་བ་ནི། དགེ་ཚུལ་དང་། བསྙེན་རྫོགས་གང་ཡིན་ཀྱང་ངེས་པ་ལྔ་དང་བྲལ་བ་གཅིག་དགོས་སོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པར། དགེ་སློང་ལ་ངེས་པ་ལྔ་བྲལ་དགོས་པར་བཤད་ཀྱི་དགེ་ཚུལ་ལ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྩ་བར་ཡན་ལག་རྒྱུ་ལ་དབྱེ་བ་ཡོད། ཞེས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པའི་ཡན་ལག་ངེས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། བུ་སྟོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ། རྒྱུད་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་དགོས་སོ། །ཞེས་གསུང་པ་དེའི་དགོངས་པ་བརྟག་དགོས་ལ། ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་མི་འཆགས་པ་ལ་དགོངས་ན་ནི། རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བརྒལ་ལན་ནི། དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་མཁན་པོས་བསྐོས་པ་གཅིག་དགོས་ཟེར་བ་མི་འཐད་དེ། མཁན་པོ་མེད་པར་དགེ་ཚུལ་མི་སྐྱེ་བར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། རབ་བྱུང་གི་མཁན་པོ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཕོག་ན་ཡང་མི་སྐྱེ་བར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག དགེ་ཚུལ་ཟིན་མ་ཐག་ཏུ་ཡོ་བྱད་བཞི་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ལུང་དང་གཞུང་འགྲེལ་གང་ལས་ཀྱང་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལྟ་ན་དགེ་ཚུལ་ལ་འཆད་འབྲལ་གྱི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་ཐལ་བའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཞུ་བ་མང་ཤོས་སུ། དགེ་ཚུལ་ཕས་ནི

【現代漢語翻譯】此外，需要一位具有自然狀態、不偏離其他方向、不改變形態或消失、不居住在其他地方的比丘，並且具備七種功德。在發心方面，如果具備因時俱生的出離心，則是最好的。如果當時沒有出離心，那是不可能的，因為需要皈依作為開始。有些人說，從《律藏》（Vinaya）中所說的別解脫戒（Pratimoksha），必須以渴望獲得低劣涅槃（Nirvana）的心作為前提。這種說法是不合理的，因為《律藏》中說，通常需要以出離心作為前提，但沒有說必須以低劣的心作為前提。此外，經文中也說：『爲了無上的菩提（Bodhi）而發心並出家。』《三百頌》中說：『沙彌（Sramanera）的苦行是水輪和磚墻，是圓滿菩提的吉祥灌頂。』這與經文相矛盾。這也是不合理的，因為不瞭解《律藏》是共同乘（Vehicle）的藏（Pitaka），所以是出於無知的言論。這也是與承諾相矛盾的，因為您自己在授予戒律的儀式中，也不會讓對方發起追求低劣菩提的心。薔薇園派（Lchang ra ba）說：『無論是沙彌還是比丘，都需要缺少五種決定之一。』這種說法是不合理的，因為在《俱舍論》（Abhidharmakosha）的註釋中，說比丘需要缺少五種決定，但沒有說沙彌也需要。此外，在根本頌中，將沙彌戒的支分明確地分為根本和支分。布頓一切智（Bu ston Thams cad mkhyen pa）說：『需要沒有成熟續部（Tantra）的人。』需要考察這句話的意圖。如果他的意思是說，僧團（Sangha）不會對僧團進行羯磨（Karma），那是不合理的，因為這不是僧團的羯磨。反駁是：說沙彌的阿阇黎（Acharya）需要由堪布（Khenpo）指定是不合理的，因為這樣會導致沒有堪布就無法產生沙彌，並且即使由出家的堪布授予沙彌戒，也無法產生沙彌。還有些人說，沙彌一受戒就加持四事供養是不合理的，因為在任何經文和註釋中都沒有提到這一點，而且如果這樣做，會導致沙彌犯下離斷的過失。那麼，在大多數請求中，沙彌的父親……

【English Translation】 Furthermore, one needs a Bhikshu (monk) who is in a state of nature, not deviating to other directions, not transforming form or disappearing, not residing in other places, and possessing seven qualities. In terms of intention, it is best if one possesses the intention of renunciation that arises simultaneously with the cause. It is impossible for one not to have the intention of renunciation at that time, because refuge is needed as a beginning. Some say that, from the Pratimoksha (code of individual liberation) spoken of in the Vinaya (monastic discipline), one must have the mind of desiring to attain inferior Nirvana as a prerequisite. This is unreasonable, because the Vinaya says that generally the intention of renunciation is required as a prerequisite, but it does not say that only an inferior mind is required as a prerequisite. Moreover, the scriptures also say: 'Having generated the mind for unsurpassed Bodhi (enlightenment) and having gone forth.' The Three Hundred Verses say: 'The asceticism of a Sramanera (novice monk) is the water wheel and brick wall, it is the auspicious empowerment of perfect Bodhi.' This contradicts the scriptures. It is also unreasonable because it is a statement of ignorance due to not knowing that the Vinaya Pitaka (collection) is a common vehicle. It is also contradictory to the commitment, because you yourself do not allow the other person to generate the mind for inferior Bodhi when performing the ritual of bestowing vows. Lchang ra ba said: 'Whether it is a Sramanera or a Bhikshu, one needs to be lacking one of the five certainties.' This statement is unreasonable, because in the commentary on the Abhidharmakosha (Treasury of Knowledge), it is said that a Bhikshu needs to be lacking the five certainties, but it is not said that a Sramanera also needs to be. Moreover, in the root verses, the branches of the Sramanera's vows are clearly divided into root and branch. Bu ston Thams cad mkhyen pa (Bu ston, the Omniscient) said: 'One needs to be someone who has not matured the Tantra.' The intention of this statement needs to be examined. If he means that the Sangha (community) will not perform Karma (actions) on the Sangha, it is unreasonable, because this is not the Karma of the Sangha. The refutation is: Saying that the Acharya (teacher) of the Sramanera needs to be appointed by the Khenpo (abbot) is unreasonable, because this would lead to the consequence that a Sramanera cannot arise without a Khenpo, and even if the Sramanera's vows are bestowed by an ordained Khenpo, the Sramanera cannot arise. Some also say that it is unreasonable to bless the four requisites as soon as a Sramanera takes vows, because this is not mentioned in any scriptures or commentaries, and if this is done, it would lead to the Sramanera committing the fault of severance. Then, in most requests, the Sramanera's father...

་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་ཕའི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ལུང་མ་དག་པར་མངོན་ཏེ། དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་ཞུ་ 22-4-38a བ་ཁ་ཆེ་བ་ལས་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཞེས་བུ་གསུང་ངོ་། ། ༈ ཚིགས་ཕྱི་མའི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་ཚིགས་ཕྱི་མ་དགེ་སློང་དུ་སྒྲུབ་པའི་ཆོ་ག་ལ། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་གཉིས། ༈ སྦྱོར་བ། དང་པོ་ལ། མཁན་པོའི་བྱ་བ་དང་། ལས་བྱེད་པའི་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། མཁན་པོ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་བར་མ་ཆད་དུ་ལོན་པ་དང་། ལྔ་ཕྲུགས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ལྡན་པ་དང་། ས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་མ་ལོན་པར་ཞེས་སོགས་དང་། སྤོ་བ་དང་མགུ་བར་བྱ་བ་སྤྱོད་པ་དག་གིས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་། གནས་སྦྱིན་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ་གཅིག་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱེ་བ་དག་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ཡང་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གནས་ཕྱུང་དང་འདྲ་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་དང་། འགྲོ་བ་གཞན་དུ་གཟུགས་བསྒྱུར་བ་དང་། མཚན་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་ནི་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་ལུང་ཞུ་བར་གསུངས་སོ། །བསྒྲུབ་བྱའི་ངོས་ན་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་སྐྱོན་མེད་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པར་ཤེས་ན་ནི་མི་སྐྱེའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། མཁན་པོ་ལ་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་བཅུ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་མི་དགོས་ཤིང་། མཁན་པོ་དང་། གསང་སྟོན་གཉིས་ཀ་ཡོད་པའི་ཚེ་ཡང་དེ་གཉིས་ཁ་སྐོང་དུ་ངེས་པར་དགོས་པའི་བཤད་པ་མེད་དོ། །མཁན་པོ་དེའི་ལས་སུ་བྱ་བ་ནི། ལས་བྱེད་པ་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པ་དང་། ལས་དེའི་གནས་སུ་འཇུག་པར་འགྱུར་བའི་དགེ་སློང་དག་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པར་བྱ། དེ་དག་གིས་ཀྱང་། རང་རྒྱུད་ལ་སོ་སོར་བརྟགས་ཏེ། ལྟུང་བ་ཡོད་ན་བཤགས་པ་དང་། བསྡམས་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཕྱིར་བཅོས་ 22-4-38b ཏེ་འདུག་པར་བྱའོ། །དིང་སང་ཕྱག་ལེན་ལ། མཁན་པོ་ཉིད་དུ་ཕྱོགས་པ་དེས་དགེ་འདུན་རྣམས་ལས་གྲལ་ལ་འདུས་པའི་ཚེ་གསོལ་བ་འདེབས་པར་བྱེད་པ་ནི། བསྟན་པའི་རྣམ་གཞག་མ་ཉམས་ཙམ་ཡིན་གྱི་གཞུང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་བྱེད་པ་དེ་ལ་ནི། མདོ་དང་ལས་བརྒྱ་རྩ་ནས་གསུངས་པའི་དོན་སྤྱི་འཆར་ལུགས་གང་ཡང་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་འོག་ཏུ་མཁན་པོ་ཉིད་དུ་ཕྱོགས་པའི་དགེ་སློང་དེས་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་དགེ་སློང་དེ་དག་ཐམས་ཅད་གནས་གཅིག་ཏུ་བསྡུ་བར་བྱ་ཞིང་། བསྒྲུབ་བྱ་དེ་རང་ཉིད་ལ་མཁན་པོར་གསོལ་བ་འདེབས་སུ་བཅ

【現代漢語翻譯】『難道不是說，應當在比丘和沙彌面前加持嗎？』如果有人這樣問，那顯然是不正確的，因為這不會出自於功德善知識（dge legs bshes gnyen）所確定的克什米爾的請求中。』尊者如是說。第二部分，受比丘戒的儀式。第二部分是受比丘戒的儀式，包括準備階段和正行兩個部分。準備階段。第一部分包括：堪布（mkhan po，親教師）的職責和羯磨師（las byed pa，羯磨阿阇黎）的職責。第一部分是，假設堪布存在的情況下，堪布必須是受具足戒后十年內沒有中斷，並且具備五組二十一條中的任何一條，並且不是居住在其他地方的人。因為，受具足戒后不滿十年等等，以及通過搬遷和使人高興的行為來出家，受具足戒，給予住所和沙彌近圓戒是不允許的。必須有一個沒有走向非法方面的人，正如所說：『在無數人中，與非法方面一致的人也與此相似』，因為這與驅逐出境相似。對於知識不自然存在，改變形態到其他地方，以及改變名稱的人，據說需要請求出生時的罪過。在被度者方面，必須沒有見、聞、疑三種過失，正如所說：『如果知道他不是比丘，就不會出生。』堪布不需要具備十三種圓滿的功德，即使堪布和秘密宣說者（gsang ston）兩人都在場，也沒有必要說這兩人必須是圓滿的。堪布的職責是：請求羯磨師，秘密宣說者，以及將要進入該羯磨位置的比丘們。他們也應當各自檢查自己的相續，如果有墮罪，應當通過懺悔，約束和加持來糾正並安住。現在通常的做法是，聚集在堪布處的人在僧眾中聚集時進行祈請，這只是爲了不失去教法的形式，而不是按照經文的本來面目。因為，這樣做，從經和《百業經》中所說的總體意義來看，沒有任何顯現。在那之後，聚集在堪布處的比丘應當將所有被祈請的比丘聚集在一個地方，並讓被度者自己向堪布祈請。

【English Translation】『Isn't it said that one should bless in front of the bhikshu and shramanera?』 If someone asks this, it is clearly incorrect, because it would not come from the request of Kashmir established by the virtuous Kalyanamitra (dge legs bshes gnyen).』 Thus spoke the venerable one. The ritual of the latter part. The second part is the ritual of ordaining as a bhikshu, which includes the preparation and the main practice. The preparation. The first part includes: the duties of the Upadhyaya (mkhan po, preceptor) and the duties of the Karmacharya (las byed pa, the one who performs the actions). The first part is, assuming that the Upadhyaya exists, the Upadhyaya must be one who has not ceased for ten years after taking full ordination, and possesses any of the five groups of twenty-one, and is not residing in another place. Because, it is not allowed to ordain, give full ordination, give residence, and give the novice ordination to those who have not reached ten years after taking full ordination, etc., and through the actions of moving and pleasing. There must be one who has not gone to the side of the non-Dharma, as it is said: 『Among the billions, those who are in accordance with the non-Dharma are also similar to this,』 because it is similar to expulsion. For those whose knowledge does not naturally exist, who transform their form to another place, and who have changed their names, it is said that one should request forgiveness for the sins committed at birth. On the part of the one to be ordained, there must be no faults of seeing, hearing, and doubting, as it is said: 『If it is known that he is not a bhikshu, he will not be born.』 The Upadhyaya does not need to possess the thirteen complete qualities, and even when both the Upadhyaya and the secret announcer (gsang ston) are present, there is no explanation that these two must be complete. The duties of the Upadhyaya are: to request the Karmacharya, the secret announcer, and the bhikshus who will enter the position of that karma. They should also examine their own continuums separately, and if there are fallen sins, they should correct and abide by confessing, restraining, and blessing. Nowadays, the practice is that the one who gathers at the Upadhyaya's place makes a request when the Sangha gathers in the assembly, which is only to maintain the form of the teachings, but not according to the scriptures. Because, in doing so, nothing appears from the general meaning of what is said in the Sutras and the Hundred Karmas. After that, the bhikshu who has been requested by the bhikshu who has gathered at the Upadhyaya's place should gather all those bhikshus in one place, and have the one to be ordained request the Upadhyaya himself.

ུག་ནས་དེའི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཅིང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །འདིར་ལྷུང་བཟེད་མཁན་པོ་རང་ཉིད་ལ་བསྟན་མི་དགོས་ཏེ། ལྷུང་བཟེད་བསྟན་པ་མཁན་པོའི་ལས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་མཁན་པོ་རང་ཉིད་ཀྱིས་བསྟན་མི་དགོས་ཏེ། དེ་གཞན་ལ་བཅོལ་བས་འགྲུབ་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་གཞན་ལ་བཅོལ་བས་མི་འགྲུབ་སྟེ། རང་ཉིད་ཀྱིས་བྱ་དགོས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཆོས་གོས་གསུམ་དང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་བརླབས་བྱེད་ཚུལ་འོག་ཏུ་སྟོན་ནོ། །དེ་ཡང་མཁན་པོ་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱིས་མེད་པ་ལ་ནི། ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ལྟ་བུ་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་གིས་བྱ་བར་དོན་གྱིས་ཐོབ་བོ། །གཉིས་པ་ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་གྱི་བྱ་བ་ལ། གསང་སྟོན་བསྐོས་ཏེ་བར་ཆད་དྲིར་གཞུག་པ་དང་། རང་ཉིད་ཀྱིས་བར་ཆད་དྲི་བའོ། །དང་པོ་ལ། སྔགས་ཆོག་ནི་གྲགས་ཆེ་བས་མ་བྲིས་ལ། དེའི་དོན་བཤད་པ་ལ། དགོས་པ་ནི། ལྐོག་ཏུ་དྲིས་པས་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་ཡོད་མེད་བདེན་པར་སྨྲ་བ་དང་། སློབ་དཔོན་མང་པོ་དང་ལྡན་པས་བདེ་བ་ལ་རེག་པའི་ཆེད་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གསང་དང་ཞེས་པས་ཏེ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ཚིག་དོན་བརྒལ་ལན་དང་བཅས་པ་ལ། འདིར་གསང་སྟེ་ 22-4-39a སྟོན་པ་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བར་ཆད་མ་དྲིས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཁ་ཅིག་ཁྱིམ་པས་ཀྱང་གསང་སྟོན་རུང་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་འཐད་དེ། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཀྱི་མ་བསྐོས་པར་གསང་སྟོན་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་མཁན་དགེ་སློང་ཞིག་ངེས་པར་དགོས་པའི་ཕྱིར། གསང་སྟོན་གྱིས་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲི་བའི་ཚེ། དཀྱིལ་འཁོར་པའི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོང་སྟེ་དྲི་བར་བཤད་པས། དགེ་འདུན་ལ་ཞུས་ནས་འགྲོ་དགོས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་ལས་གྲལ་ནས་མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་གནང་བ་བྱིན་ནས་ཕྱི་རོལ་དུ་བཏང་བ་ལ་མ་སྨྲས་པར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་གསང་སྟོན་གྱིས་བར་ཆད་དྲིས་ནས་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུས་པའི་འོག་རོལ་དུ། བསྒྲུབ་བྱ་དེས་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་འདེབས་དགོས་ཏེ། སྦྱིན་པའི་ལས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདི་ནི་བསྙེན་རྫོགས་དངོས་གཞིའི་ལས་ཆགས་པ་ལ་མེད་མི་རུང་དུ་དགོས་ཏེ། སྦྱིན་པའི་ལས་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་ལ་སྤྲོ་བ་དྲི་བ་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། དངོས་གཞིའི་ཆོ་གའི་ཚིག་ཟུར་ལས་ཀྱང་། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་ན་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕ

【現代漢語翻譯】然後加持他的法衣，並將缽展示給僧團，也進行加持。這裡缽不需要展示給堪布（Khenpo，親教師），因為展示缽是堪布的職責。然而，堪布本人不一定需要展示，因為據說可以委託他人完成。加持則不能委託他人完成，因為據說必須自己做。法衣三件和缽的加持方法將在下文說明。這指的是堪布在場的情況，如果堪布不在，則由像羯磨阿阇梨（Lekyi Lopon，事業金剛上師）這樣的人來做。第二，關於羯磨阿阇梨的職責，包括指定秘密師並讓他詢問遮障，以及自己詢問遮障。首先，關於指定秘密師的儀軌，因為廣為人知所以不寫了，這裡解釋其意義。必要性是：秘密詢問可以確保真實地說出是否存在遮障之法，並且因為有很多上師在場，是爲了獲得安樂。簡而言之，'秘密'一詞已經說明了。關於包含辯論和回答的詞義：這裡秘密師不是不可或缺的組成部分，因為正如所說：'即使不詢問遮障也可以'。有些人說在家眾也可以做秘密師，這是不合理的，因為沒有被僧團指定就不能成為秘密師，並且必須有一位請求進入的僧人。當秘密師秘密詢問遮障時，據說要到壇城外面詢問，因此必須請求僧團允許才能去，否則會犯下離開座位不語的墮罪。這種說法是不對的，因為僧團僅僅通過祈請的羯磨給予允許，出去后沒有不語的墮罪。這樣，秘密師詢問遮障后，在請求進入之後，受比丘戒者必須向僧團祈請三次，因為這是佈施的羯磨。這對於成為真實的受比丘戒羯磨是不可或缺的，因為祈請是佈施羯磨、委任羯磨和委任羯磨中不可或缺的組成部分，並且在真實儀軌的措辭中也說：'名為某某者，向僧團祈求受比丘戒……'

【English Translation】 Then, bless his Dharma robes and show the alms bowl to the Sangha (community of monks), also blessing it. Here, the alms bowl does not need to be shown to the Khenpo (preceptor), because showing the alms bowl is the duty of the Khenpo. However, the Khenpo himself does not necessarily need to show it, because it is said that it can be entrusted to others. Blessing, however, cannot be entrusted to others, because it is said that it must be done by oneself. The method of blessing the three Dharma robes and the alms bowl will be explained below. This refers to the case where the Khenpo is present; if the Khenpo is not present, then someone like the Karma Acharya (Lekyi Lopon, action master) should do it. Second, regarding the duties of the Karma Acharya, including appointing a secret prompter and having him ask about obstacles, and asking about obstacles himself. First, regarding the mantra ritual of appointing a secret prompter, because it is well-known, it is not written here, but its meaning is explained. The necessity is: secret questioning ensures that one truthfully speaks about whether there are obstacles, and because there are many teachers present, it is for the sake of attaining ease. In short, the word 'secret' has already explained it. Regarding the meaning of the words including debate and answers: here, a secret prompter is not an indispensable component, because as it is said: 'Even without asking about obstacles, it is okay.' Some say that a householder can also be a secret prompter, which is unreasonable, because one cannot become a secret prompter without being appointed by the Sangha, and there must be a monk who requests to enter. When the secret prompter secretly asks about obstacles, it is said that he should go outside the mandala to ask, so he must ask the Sangha for permission to go, otherwise he will commit the downfall of leaving the seat without speaking. This statement is incorrect, because the Sangha only grants permission through the karma of supplication, and there is no meaning of the downfall of not speaking after being sent outside. Thus, after the secret prompter asks about obstacles and after requesting to enter, the one receiving ordination must supplicate the Sangha up to three times, because this is the karma of giving. This is indispensable for becoming a genuine ordination karma, because supplication is an indispensable component of the karma of giving, the karma of appointment, and the karma of asking for approval in the karma of appointment, and also from the wording of the actual ritual: 'So-and-so, I request the Sangha to ordain me...'

ྱིར་དང་། འདི་ལ་དམིགས་གསལ་ཀྱང་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། འདིར་སྔགས་ཆོག་དེ་ཉིད་བྲི་བར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ལས་བྱེད་པ་རང་ཉིད་ཀྱིས་བར་ཆད་དྲི་བ་ལ། དགེ་འདུན་ལ་གནང་བ་ཞུ་བ་དང་། བར་ཆད་དྲི་བ་དངོས་སོ། །དང་པོ་ནི། ནང་དུ་དྲི་ཕྱིར་དང་ཞེས་པའི་སྡོམ་གྱིས་བསྟན་པའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་དེའོ། །སྔགས་ 22-4-39b ཆོག་ནི་གྲགས་ཆེ་བས་མ་བྲིས་སོ། །བར་ཆད་དྲི་བ་དངོས་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་ཉོན་ཞིག་ཞེས་སོགས་ཏེ། གྲགས་ཆེ་བས་མ་བྲིས་སོ། །འདི་ཡན་ཆད་དུ་བསྒྲུབ་བྱ་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་ཉིད་མི་དགོས་ཏེ། འདི་ཡན་ཆད་དུ། བསྒྲུབ་བྱ་ལ་བྱ་བའི་ལས་ཐབས་ཐམས་ཅད་དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་བའི་གང་ཟག་གི་ལས་ཡིན་གྱི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་དངོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་བར་ཆད་ཀྱི་ངོ་བོ་རྟོགས་དཀའ་བ་འགའ་ཞིག་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་བདེན་པའི་དུས་ཞེས་པ་བདེན་པར་སྨྲ་བའི་དུས་ཡིན་པའོ། །བྱུང་བའི་དུས་ཞེས་པ། གཞི་འགྲེལ་ལས། ཡང་དག་པའི་མཐའ་སྨྲ་བའི་དུས་ཡིན་ཞེས་པ་ལ་བཤད། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། བྱུང་བ་ནི་འདུས་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཚིག་གི་དུས་ཡིན་ནོ། །ཡང་ན་དོར་བར་བྱ་བ་ནི་བྱུང་ཞེས་བྱ་ལ། དེའི་དུས་ཡིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྐུས་པ་ནི་གཞན་གྱི་རྒྱལ་སྲིད་ལས་མཐུས་བཀུག་པའོ། །རྙེད་བརྩོན་ནི་གཏའ་མར་བཞག་པའོ། །རྩོད་པ་ཅན་ནི། སྐྱིན་པོ་ལ་སོགས་པ་བླངས་ནས། དེའི་སྐྱིན་པ་གསོབ་མ་ནུས་པས་རྩོད་པ་དང་བཅས་པའོ། །བཙོངས་པ་ནི་གཞན་ལ་ནོར་གྱི་ཆེད་དུ་བཙོངས་པའོ། །རྒྱལ་པོ་ལ་བསྡིགས་པ་ནི། རྒྱལ་པོའི་དགྲ་བོའི་དངོས་པོར་གནས་ཀྱང་གནོད་པའི་ལས་མི་རྩོམ་པའོ། །རྒྱལ་པོ་ལ་གནོད་པའི་ལས་བྱེད་པ་ནི། དེ་རྩོམ་པའོ། །སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་པ་བར་ཆད་དངོས་མ་ཡིན་ཀྱང་དྲི་བ་འོག་མ་དྲང་བའི་ཆེད་དུ་སྨོས་པ་ཡིན་ཏེ། སྐྱེས་པ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལན་བདུན་ལེན་དུ་གནང་བའི་ཕྱིར་བསླབ་པ་ལེགས་པར་ཕུལ་ལམ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་འབྱུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས། ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་སླར་ཡང་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཕྱག་ལེན་བྱེད་པ་ནི། འདུལ་བ་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བ་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་འཆབ་བཅས་བྱུང་བ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ 22-4-40a བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཕམ་པ་འཆབ་མེད་དུ་བྱུང་བ་ལ་ནི་ཕུལ་ནས་སླར་ཡང་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། མི་དཔྱོད་པའི་ས་ནས་ཕྱིར་འོངས་པ་ནི་དེའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ད་ལྟ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཞེས་སོགས་ནི། ཚིགས་སྔ་མ་མེད་པའི་ཉེས་བྱས་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་མ་ཡིན་ནོ། །མཁན་པོའི་མིང་ཅི་ཞེས་པའི་ལན་དུ་རབ

【現代漢語翻譯】此外，由於這裡不會出現特殊情況，因此應該在此處撰寫儀軌。請各位僧侶聽取。第二部分是主持者自己詢問障礙，包括請求僧團允許和實際詢問障礙。第一部分是僅通過'進入詢問'這一段話所指示的祈請。由於儀軌廣為人知，因此未在此處撰寫。實際詢問障礙是：'具壽，請聽'等等，由於廣為人知，因此未在此處撰寫。在此之前，不需要受戒者完全成為僧團的一員，因為在此之前，所有關於受戒者的行為方式都是與僧團相關的個人的行為，而不是僧團的實際行為。在此，將闡述一些難以理解的障礙的本質。'這是你真實的時候'意味著這是說真話的時候。《根本說一切有部毗奈耶》中，'出現的時候'被解釋為：'這是說真實究竟的時候'。《零星解釋》中說：'出現是聚集，這是其言語的時候。或者，應該拋棄的是出現，這是其時候'。'偷盜'是指通過力量奪取他人的王位。'努力獲取'是指作為抵押品。'爭端者'是指借了債務等，但無法償還，因此存在爭端的人。'賣'是指爲了財產而賣給他人。'恐嚇國王'是指即使處於國王敵人的財產中，也不從事有害的行為。'從事危害國王的行為'是指從事這種行為。'以前沒有出家嗎'雖然不是真正的障礙，但爲了引出下面的問題而提出，因為允許一個人受戒七次，因此基於'是否完美地獻上了學處'這句話，如果有人隱瞞失敗而獻上學處，然後再次受戒，這種做法是不符合戒律的，因為據說對於隱瞞任何一種導致失敗的四種墮落的人來說，沒有產生戒律的自然規律。對於沒有隱瞞而發生的失敗，獻上學處后可以再次受戒，正如所說：'從非審判之地返回，就是其狀態'。'現在出家'等等，是爲了排除沒有前一句的過失，而不是出家的障礙。回答'堪布的名字是什麼'時，應該說...

【English Translation】 Furthermore, since no special circumstances will arise here, the ritual should be written here. Please listen, all monks. The second part is the question of obstacles by the officiant himself, including asking for permission from the Sangha and the actual questioning of obstacles. The first part is the request indicated only by the phrase 'entering to ask'. Since the ritual is well known, it is not written here. The actual questioning of obstacles is: 'Venerable one, listen,' etc., which is not written here because it is well known. Before this point, it is not necessary for the person to be ordained to be fully part of the Sangha, because before this point, all the ways of acting on the person to be ordained are the actions of individuals related to the Sangha, not the actual actions of the Sangha. Here, some of the difficult-to-understand nature of obstacles will be explained. 'This is your time of truth' means this is the time to speak the truth. In the Vinaya Root Text, 'the time of occurrence' is explained as: 'This is the time to speak the ultimate truth.' In the Minor Explanations, it says: 'Occurrence is gathering, this is the time of its words. Or, what should be abandoned is occurrence, this is its time.' 'Stealing' refers to seizing the kingdom of others through power. 'Striving to obtain' refers to being placed as collateral. 'Contentious person' refers to someone who has borrowed debts, etc., but cannot repay them, and therefore there is contention. 'Selling' refers to selling to others for the sake of property. 'Threatening the king' refers to not engaging in harmful actions even when residing in the property of the king's enemies. 'Engaging in actions harmful to the king' refers to engaging in such actions. 'Were you not ordained before?' Although not a real obstacle, it is mentioned to elicit the following question, because since a person is allowed to be ordained seven times, therefore based on the phrase 'whether the precepts have been perfectly offered', if someone conceals a defeat and offers the precepts, and then takes ordination again, this practice is not in accordance with the Vinaya, because it is said that for those who conceal any of the four defeats that lead to failure, there is no natural law of generating vows. For failures that occur without concealment, one can be ordained again after offering the precepts, as it is said: 'Returning from a place of non-judgment is its state.' 'Now ordained,' etc., is to exclude the fault of not having the previous sentence, not an obstacle to ordination. In response to 'What is the name of the Abbot,' one should say...

་བྱུང་སྒྲུབ་མཁན་གྱི་མཁན་པོ་དེའི་མིང་སྨོས་དགོས་པ་མིན་གྱི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོའི་མིང་ནས་བརྗོད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། གསང་སྟོན་གྱིས་དགེ་འདུན་ལ་མཁན་པོའི་མིང་བརྗོད་དགོས་པ་དེ་དང་། ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དེས་ལས་བྱེད་པའི་ཚེ་མཁན་པོའི་མིང་བརྗོད་དགོས་པས་དེ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཆེད་ཡིན་པས་སོ། །བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་གོ་དཀའ་བ་གཞན་ཡང་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་རེག་པས་སུན་ཕྱུང་བ་ནི་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་མ་ཡིན་ཏེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མ་བྱུང་བ་ཉིད་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དག་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཆོ་ག་མ་བྱས་པ་ཉིད་དམ་མ་ཆགས་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ལ་ལན་གཉིས་སུ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ན་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འགྲེལ་པར། ལས་ཞེས་སྨོས་པ་མཚོན་པ་ཁོ་ནའི་ཕྱིར་ཡིན་ཏེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དགེ་འདུན་ལ་རག་ལས་པ་དཔེར་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན་ཡང་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ལ་ལ་ནི་འདི་སྐད་ཅེས་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བས་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི་འཕྲལ་བྱ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཞེས་ལུགས་གཉིས་གསུངས་པ་ལས། ཕྱི་མ་ 22-4-40b འདི་སློབ་དཔོན་ཤེས་རབ་བྱེད་པའི་ལུགས་ཡིན་པར་བོད་རྣམས་འཆད་ཅིང་། སྔ་མ་དེ་ཉིད་རང་ལུགས་སུ་འཆད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བར་ཞུ་བ་དང་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པ་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པ་དང་། ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་། བསྡུ་བ་དང་། སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཞུ་བ་དང་། རྗེས་སུ་ཐོབ་པ་རྣམས་ཀྱང་སོ་སོར་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ལ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་རྣམ་པར་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་ཚུལ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པར་གྱུར་ན་སྔར་གྱི་སྡོམ་པ་བཏང་ཞིང་ཕྱིས་སྐྱེར་མི་རུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་སྡོམ་པའི་གཏོང་རྒྱུར་གང་ནས་ཀྱང་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དབྱེན་དང་། ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་དེར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་གསུང་ངོ་། །མདོར་ན་དགེ་ཚུལ་གྱིས་རབ་བྱུང་གི་ཞུ་བ་བྱེད་པའི་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དང་། གཞན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་མཁན་པོ་དང་། གཞན་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་བྱིན་ལ། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པར་གསུངས་པས་འདི་ནི་འབྱུང་ཉེ་བར་སྣང་ངོ་། །ཐ་དད་དུ་གནས་པ་ནི་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་ལས་བྱས་པའམ། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་ལྟ་བུའོ། །གནས་པར་མི་བྱ་བ་ནི་ཉམས་པའོ

【現代漢語翻譯】關於成就者的堪布（Khenpo，親教師）的名字是否需要提及，或者是否需要提及具足戒的堪布的名字：這是因為秘密儀軌中需要向僧團提及堪布的名字，以及羯磨阿阇梨（Karma Acharya，行業導師）在羯磨（Karma，行為）時需要提及堪布的名字，這是爲了讓人們瞭解這一點。還有一些難以理解的障礙之法需要解釋：關於『驅逐比丘尼』，通過接觸來驅逐並不是出生的障礙，而是指那些沒有犯根本墮罪，但體驗了非梵行（Brahmacharya，清凈行）的行為被驅逐。這是經文所說的。關於『處於盜竊狀態』：如經文所說，如果知道自己沒有受具足戒或者沒有資格受戒，卻兩次與僧團一起體驗羯磨，那麼這就是處於盜竊狀態。經文中這樣說。註釋中說：『提到羯磨是爲了表明，即使沒有受具足戒，卻體驗了需要僧團參與的行為，例如請求出家等，也算是處於盜竊狀態。』有些人說：『體驗羯磨才是處於盜竊狀態，而體驗臨時的行為則不是。』這裡提到了兩種觀點。后一種觀點被藏人解釋為是學者的觀點，而前一種觀點則應該解釋為是自己的觀點。因為在自己的釋論中說：『請求出家，近圓戒，秘密儀軌，完全清凈，集合，轉移等等，分別體驗這些請求和隨後的行為，都算是處於盜竊狀態。』《小注疏》中說：『如果沙彌處於盜竊狀態，那麼之前的戒律就會失效，並且以後也不能再受戒。』布敦仁波切（Buton Rinchen Drub，布敦大師）說：『沒有任何地方提到處於盜竊狀態會導致戒律失效，而且如果這樣說，那麼分裂僧團和惡意傷害佛陀也會導致戒律失效，這是不合理的。』總而言之，沙彌體驗出家的請求，或者成為他人出家的堪布，或者給予他人沙彌戒，都被認為是處於盜竊狀態，這似乎是顯而易見的。處於不同狀態是指做了被逐出僧團的行為，或者走向了非佛法的方向。不應該處於的狀態是指已經退失（戒律）的狀態。

【English Translation】 Whether the name of the Khenpo (preceptor) of the accomplisher needs to be mentioned, or whether the name of the Khenpo of full ordination needs to be mentioned: This is because the name of the Khenpo needs to be mentioned to the Sangha in secret rituals, and the Karma Acharya (action teacher) needs to mention the name of the Khenpo when performing Karma (action), so that people will know this. There are also other difficult-to-understand obstacles to the Dharma that need to be explained: Regarding 'expelling a Bhikshuni (nun)', expelling through contact is not an obstacle to birth, but refers to those who have not committed a fundamental offense, but have experienced non-Brahmacharya (pure conduct) behavior being expelled. This is what the scripture says. Regarding 'being in a state of theft': As the scripture says, if one knows that one has not received full ordination or is not qualified to receive ordination, but experiences Karma together with the Sangha twice, then this is being in a state of theft. This is what the scripture says. The commentary says: 'Mentioning Karma is to show that even if one has not received full ordination, but experiences actions that require the participation of the Sangha, such as requesting to become a monk, it is considered being in a state of theft.' Some people say: 'Experiencing Karma is being in a state of theft, while experiencing temporary actions is not.' Here, two views are mentioned. The latter view is explained by Tibetans as being the view of scholars, while the former view should be explained as one's own view. Because in one's own commentary it says: 'Requesting to become a monk, near-perfect ordination, secret rituals, complete purification, gathering, transferring, etc., separately experiencing these requests and subsequent actions, are all considered being in a state of theft.' The 'Small Commentary' says: 'If a Shramanera (novice monk) is in a state of theft, then the previous precepts will be invalid, and he will not be able to receive ordination again in the future.' Buton Rinchen Drub (Buton Master) said: 'There is no mention anywhere that being in a state of theft will cause the precepts to be invalid, and if it were said that way, then splitting the Sangha and maliciously injuring the Buddha would also cause the precepts to be invalid, which is unreasonable.' In short, a Shramanera experiencing the request for ordination, or becoming the Khenpo of another's ordination, or giving Shramanera precepts to others, are all considered to be in a state of theft, which seems obvious. Being in a different state refers to doing actions that are expelled from the Sangha, or going in a non-Buddhist direction. The state that should not be in is the state of having fallen (from precepts).

། །འདི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བ་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ནམ། ཞེས་པ་མི་ཟློས་པའི་ཚུལ་དཔྱད་དགོས་སོ། །ཟ་མ་དང་མ་ནིང་གི་ཁྱད་པར་ལ། ཟ་མ་ནི་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན། འབྲས་བུ་ཕྱུང་བ་ཉེས་པས་མཐུ་ཉམས་པ་ལ་འདོད། དུལ་བ་ལྷ་དབང་པོ་ལས་སུ་མི་རུང་བ་ལ་ཟེར། ཚིག་ལེར། གང་ཞིག་གྲོང་པའི་ཆོས་དག་གི །ནུས་མེད་དེ་ནི་ཟ་མའོ། །ཞེས་བཤད། ཞུ་འགྲེལ་དུ། ཕོ་དབང་མེད་པས་ཟ་མ་དང་། །མོ་དབང་མེད་པས་མ་ནིང་ངོ་། །ཞེས་ 22-4-41a གསུང་། རྒྱལ་པོ་སྲས་སུ། དང་པོ་ནས་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་མེད་པས་ཟ་མ། གནོད་པས་ཉམས་པ་མ་ནིང་ཞེས་བཤད། མདོ་རྩ་བར། ཕ་ཆོག་གི་སྐབས་སུ། ཕོ་མ་ནིང་ལྔ་དང་། མ་ཆོག་གི་སྐབས་སུ་མོ་མ་ནིང་ལྔ་བཤད་པ་ནི། རྟོགས་པར་སླའོ། །མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ལྟ་བ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཆོས་གོས་འདི་བོར་ཏེ་རྒྱལ་མཚན་དེས་དེར་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་དོན་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་རྗེས་སུ་ལྟ་བ་དེ་སྐྱེས་པ་ལ་དགོངས་པ་བླངས་དགོས་པའམ། ཡང་ན་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་དང་ལྡན་པ་རྐྱང་པས་ཉམས་པའི་བར་ཆད་མི་བྱེད་པར་གསལ་བས་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་བོར་ཞིང་ལྟ་བ་མ་བོར་བར་རབ་བྱུང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་གང་རུང་ལ་དགོངས་པ་ལེན་དགོས་སོ། །འདི་ལ་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་ཆོས་གོས་བོར་སོགས་བྱས་ན་སྡོམ་པ་སླར་ཡང་སྐྱེ་ལ། མ་ཕུལ་བར་བྱས་ན་མི་སྐྱེ་བར་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་སོ། །དེ་མ་བྱས་པ་ཡང་རྐུ་ཐབས་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ནི། ལྟ་བ་དེ་དང་ལྡན་པས་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་ལས་ལན་གཉིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན། ཆོས་གོས་བོར་སོགས་མ་བྱས་ཀྱང་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་ཡིན་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་གཞི་འགྲེལ་དུ། མུ་སྟེགས་ཅན་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་ཞུགས་པ་ཞེས་བཤད་ལ། གཞུང་དམ་པ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་དུ་སོང་བ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་སྔ་མ་ལེགས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ལ་ཆས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་བྱས་ན་ནི་མཚམས་མེད་དུ་མི་འགྱུར་ཞིང་། ཆོས་མིན་དུ་འདུ་ཤེས་པས་དགེ་འདུན་ཕྱེ་ན་མཚམས་མེད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། ཁྲག་ཕྱུང་བ་ལ་མཚམས་མེད་དུ་འགྱུར་བ་ལ་བསད་སེམས་དགོས་པར་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་མཚམས་མེད་འདི་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་ 22-4-41b དགེ་སློང་དེ་དགེ་སློང་ཉམས་པ་མ་ཡིན་ཀྱང་། བསླབ་པ་ཕུལ་ནས། སླར་ཡང་མི་སྐྱེ་བར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བ་བཞི་པོ་དག་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་པ་འཆབ་བཅས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཕམ་པ་འཆབ་མེད་ཅན་གྱི་དགེ་སློང་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་སླར་ཡང་ལེན་ན་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཞུ་བར། བཙུན་པ་བསླབ་པ་བཙལ་བས་བསླབ་པ་ཕུལ་ཏེ་ཁྱིམ་པའི་དངོས་པོར་མཆིས་པ་ལས

【現代漢語翻譯】那麼，這是否發生了四種墮罪中的任何一種呢？這需要以不重複的方式進行分析。關於扎瑪（藏文：ཟ་མ་，字面意思：食物）和瑪寧（藏文：མ་ནིང་，字面意思：非男非女）的區別：扎瑪指的是善知識（藏文：དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན།），指的是因摘取果實而失去力量的人。杜瓦（藏文：དུལ་བ་，字面意思：馴服）指的是不適合天神因陀羅（藏文：ལྷ་དབང་པོ་）。詞典里說：『誰對村莊的法無能為力，那就是扎瑪。』解釋中說：『沒有男效能力的是扎瑪，沒有女效能力的是瑪寧。』國王之子中說：『最初就沒有男女能力的是扎瑪，因損害而失去能力的是瑪寧。』根本律經中，在父親的章節中，說了五種男性瑪寧，在母親的章節中，說了五種女性瑪寧，這很容易理解。進入外道：正如所說：『完全出家並具備這種觀點，放棄這件法衣，當那個旗幟在那裡閃耀時，那就是他。』所說的意思是，必須考慮出家后產生這種觀點的情況，或者僅僅因為具備外道觀點而不會妨礙墮落，因此必須考慮放棄外道的行為但沒有放棄觀點，而出家戒律已經產生的情況。如果對此人放棄學處並放棄法衣等，戒律會再次產生，如果沒有放棄，則不會產生，這是從律經中說的。所說的『沒有這樣做也類似於偷竊』的意思是，如果具備這種觀點，並與僧團一起經歷了兩次墮落，即使沒有放棄法衣等，也意味著進入了外道。對此，根本律釋中說：『外道進入僧團中』，經典中也說：『去了外道中』，但前者更好。如果認為僧團的分裂是真實的而進行分裂，則不會成為無間罪，如果認為不是真實的而分裂僧團，則會成為無間罪，律經中說，放出血液成為無間罪需要殺害的意圖。這樣，即使這位具備無間罪的比丘不是比丘的墮落，但放棄學處后，表明不會再次產生。是否發生了四種墮罪中的任何一種？這是指隱瞞的情況，因為沒有隱瞞的墮落比丘，放棄學處后再次接受，會產生戒律，律經中說：『尊者通過尋求學處而放棄學處，成爲了在家人』。那麼，這是否發生了四種墮罪中的任何一種呢？這需要以不重複的方式進行分析。關於扎瑪（藏文：ཟ་མ་，字面意思：食物）和瑪寧（藏文：མ་ནིང་，字面意思：非男非女）的區別：扎瑪指的是善知識（藏文：དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན།），指的是因摘取果實而失去力量的人。杜瓦（藏文：དུལ་བ་，字面意思：馴服）指的是不適合天神因陀羅（藏文：ལྷ་དབང་པོ་）。詞典里說：『誰對村莊的法無能為力，那就是扎瑪。』解釋中說：『沒有男效能力的是扎瑪，沒有女效能力的是瑪寧。』國王之子中說：『最初就沒有男女能力的是扎瑪，因損害而失去能力的是瑪寧。』根本律經中，在父親的章節中，說了五種男性瑪寧，在母親的章節中，說了五種女性瑪寧，這很容易理解。進入外道：正如所說：『完全出家並具備這種觀點，放棄這件法衣，當那個旗幟在那裡閃耀時，那就是他。』所說的意思是，必須考慮出家后產生這種觀點的情況，或者僅僅因為具備外道觀點而不會妨礙墮落，因此必須考慮放棄外道的行為但沒有放棄觀點，而出家戒律已經產生的情況。如果對此人放棄學處並放棄法衣等，戒律會再次產生，如果沒有放棄，則不會產生，這是從律經中說的。所說的『沒有這樣做也類似於偷竊』的意思是，如果具備這種觀點，並與僧團一起經歷了兩次墮落，即使沒有放棄法衣等，也意味著進入了外道。對此，根本律釋中說：『外道進入僧團中』，經典中也說：『去了外道中』，但前者更好。如果認為僧團的分裂是真實的而進行分裂，則不會成為無間罪，如果認為不是真實的而分裂僧團，則會成為無間罪，律經中說，放出血液成為無間罪需要殺害的意圖。這樣，即使這位具備無間罪的比丘不是比丘的墮落，但放棄學處后，表明不會再次產生。是否發生了四種墮罪中的任何一種？這是指隱瞞的情況，因為沒有隱瞞的墮落比丘，放棄學處后再次接受，會產生戒律，律經中說：『尊者通過尋求學處而放棄學處，成爲了在家人』。

【English Translation】 So, has any of the four defeats occurred or not? This needs to be analyzed in a non-repetitive manner. Regarding the difference between Zama (藏文：ཟ་མ་, literally: food) and Maning (藏文：མ་ནིང་, literally: neither male nor female): Zama refers to a virtuous spiritual friend (藏文：དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན།), referring to someone who has lost power due to plucking fruits. Dulwa (藏文：དུལ་བ་, literally: tamed) refers to someone who is not suitable for the god Indra (藏文：ལྷ་དབང་པོ་). The dictionary says: 'Whoever is powerless over the Dharma of the village, that is Zama.' The explanation says: 'One without male ability is Zama, one without female ability is Maning.' In the Son of the King, it says: 'One who initially has no male or female ability is Zama, one who has lost ability due to harm is Maning.' In the Root Sutra, in the chapter on the father, it speaks of five male Manings, and in the chapter on the mother, it speaks of five female Manings, which is easy to understand. Entering a heretical path: As it is said: 'Having fully ordained and possessing this view, abandoning this Dharma robe, when that banner shines there, that is him.' What is said means that one must consider the situation where this view arises after ordination, or that merely possessing a heretical view does not hinder falling, so one must consider abandoning heretical behavior but not abandoning the view, and the monastic vows have already arisen. If this person abandons the precepts and abandons the Dharma robe, etc., the precepts will arise again, and if they are not abandoned, they will not arise, as it is said in the Vinaya. What is said as 'not doing this is also similar to stealing' means that if one possesses this view and has experienced two falls with the Sangha, even if one has not abandoned the Dharma robe, etc., it means entering a heretical path. On this, the Root Vinaya Commentary says: 'A heretic enters the Sangha,' and the scriptures also say: 'Went into a heretical path,' but the former is better. If one considers the division of the Sangha to be real and carries out the division, it will not become an unpardonable sin, and if one considers it not to be real and divides the Sangha, it will become an unpardonable sin. The Vinaya says that causing bloodshed to become an unpardonable sin requires the intention to kill. In this way, even if this Bhikshu who possesses an unpardonable sin is not a fallen Bhikshu, after abandoning the precepts, it is shown that they will not arise again. Has any of the four defeats occurred or not? This refers to the situation of concealment, because a Bhikshu who has not concealed a defeat, after abandoning the precepts and accepting them again, will generate precepts. The Vinaya says: 'The venerable one abandoned the precepts by seeking the precepts and became a householder.'

་དེ་སླར་ལེགས་པར་གསུངས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ལ། རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དེ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོར་འཚལ་བ་དང་། དེ་དགེ་སློང་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུད་པ་ལི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ནི་འདས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་ཞེས་སྨོས་པ་ནི། དགེ་སློང་མའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཕམ་པ་བཞི་པོ་འཆབ་པ་དང་བཅས་པ་བྱུང་བ་སྐྱེས་པར་མཚན་གྱུར་ན། དེས་བསླབ་པ་ཕུལ་ཏེ་སླར་ཡང་བླངས་ན་མི་སྐྱེའམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་སེལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བུད་མེད་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་སྐྱེས་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་རུང་བ་ཉིད་དོ། །ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལྷག་པར་སྤྱད་པ་ཅན་ཡང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རྒྱུ་ལས་ལྡོག་པ་ཞེས་སོགས་ཀྱི་དོན་ནི། བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་འཐབ་དཀྲོལ་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ལས་ལྡོག་ཅིང་ཆད་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་སྟེ། འཐབ་དཀྲོལ་མི་བྱེད་པར་ཁས་ལེན་པའོ། །དེས་བསླབ་པ་ཕུལ་ཏེ་སླར་རྫོགས་ན་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་ཡིན་ལ་ཁས་མི་ལེན་པ་དེ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཡིན་ན་ནི་སྐྱེ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཁས་མི་ལེན་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ཡང་མི་སྐྱེའོ། །རྒྱལ་པོས་བཀྲབས་པ་ནི། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། བློའི་གྲོགས་བྱེད་པ་ལ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རྒྱལ་སྲིད་ 22-4-42a བསྐྱང་བའི་གྲོགས་སུ་གྱུར་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་བར་ཆད་དྲི་དགོས་པས་ཁྱབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བར་ཆད་མ་དྲིས་པར་ཡང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དྲིས་པའི་ཚེ། བར་ཆད་མེད་བཞིན་དུ་ཡོད་པར་ཁས་ལེན་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྦྱིན་ན་མི་སྐྱེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་མེད་པར་ཁས་ལེན་པ་ལ་སྦྱིན་ན་ཡང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ དངོས་གཞི། གཉིས་པ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ལ་སྔགས་ཆོག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འཚལ་ན་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་ཏེ། སྐྱེས་པ་ཡང་ལགས། སྐྱེས་པའི་དབང་པོ་དང་ཡང་ལྡན་ལོ་ཉི་ཤུ་ཡང་ལོན་འདིའི་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་ཚང་། བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཡོངས་སུ་དག་ཞེས་ཁོ་ན་ཉིད་མཆི་སྟེ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། མཁན་པོ་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་བསྙེན་པར་

【現代漢語翻譯】此外，關於已善說的律藏，如果一位出家並受具足戒者尋求成為比丘的財產，或者如果一位比丘已受具足戒，是否稱之為已受具足戒？鄔波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持戒第一）說：『稱為已受具足戒，完成即是過去。』因此而說。提到『四』是爲了消除這樣的疑慮：如果比丘尼共同的四種根本墮罪（Parajika，波羅夷）被隱瞞，並且此事發生時，她已轉為男性，那麼她放棄戒律后再次受戒，是否還會轉為男性？正如所說：『如果一位女性放棄戒律後轉為男性，那麼她可以出家並受具足戒。』對於犯下非共同根本墮罪者，也應特別注意。因此而說。『從因中解脫』等的意思是：從嚴厲恐嚇的原因，如爭鬥訴訟中解脫出來，並且不承認懲罰，即不進行爭鬥訴訟而承認錯誤。如果他放棄戒律后再次受戒，就會轉為男性，並且犯下輕罪，如果不承認錯誤，並且被逐出僧團，那麼就不會轉為男性。正如所說：『對於不承認錯誤而被逐出僧團者，也不會轉為男性。』國王的加持，在《零星解釋》（Phran Tshegs 'Grel Pa）中說：『因為他是智慧的助手，所以成為治理王國的助手。』這是它的定義。受戒並不一定需要詢問障礙，因為即使不詢問障礙也可以受戒。因此而說。在詢問時，如果他承認沒有障礙卻存在障礙，那麼給予他戒律也不會受戒。正如所說：『即使給予承認沒有障礙者，也不會受戒。』正文第二，正文的儀式包括咒語儀式及其解釋。首先是：請各位僧侶聽好。這位名為[某某]的人，由堪布（Khenpo，親教師）[某某]請求從僧團中受具足戒，這位名為[某某]的人請求從僧團中受具足戒，他是一位男性，具有男性的能力，年滿二十歲，擁有三件法衣和缽，並且完全清凈了障礙之法。這位名為[某某]的人，由堪布[某某]請求從僧團中受具足戒。如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團允許。僧團允許[某某]由[某某]堪布受具足戒。

【English Translation】 Furthermore, regarding the Vinaya (the collection of texts containing the monastic rules) that has been well-spoken, if one who has gone forth (ordained) and received full ordination seeks to become the property of a Bhikshu (monk), or if a Bhikshu has received full ordination, is it called having received full ordination? Upali (one of the ten great disciples of the Buddha, foremost in upholding the precepts) said: 'It is called having received full ordination; completion is in the past.' Thus it is said. Mentioning 'four' is to dispel the doubt: if the four Parajikas (root downfalls) unique to Bhikshunis (nuns) are concealed, and this occurs when she has transformed into a male, then if she relinquishes the precepts and takes them again, will she still transform into a male? As it is said: 'If a woman relinquishes the precepts and becomes a male, then he is fit to go forth and receive full ordination.' Special attention should also be paid to one who has committed a non-common Parajika. Thus it is said. The meaning of 'liberation from the cause' and so on is: to be liberated from the cause of severe intimidation, such as engaging in disputes and lawsuits, and not admitting punishment, that is, admitting the mistake without engaging in disputes and lawsuits. If he relinquishes the precepts and receives them again, he will transform into a male and commit a minor offense, but if he does not admit the mistake and is expelled from the Sangha (monastic community), then he will not transform into a male. As it is said: 'For one who does not admit the mistake and is expelled from the Sangha, he will not transform into a male.' The blessing of the king, in the 'Miscellaneous Explanations' (Phran Tshegs 'Grel Pa), it says: 'Because he is the helper of wisdom, he becomes the helper in governing the kingdom.' This is its definition. It is not always necessary to inquire about obstacles for receiving ordination, because ordination can be received even without inquiring about obstacles. Thus it is said. At the time of inquiry, if he admits that there are no obstacles but obstacles exist, then giving him the precepts will not result in ordination. As it is said: 'Even if given to one who admits that there are no obstacles, he will not be ordained.' Main Text Second, the main ritual includes the mantra ritual and its explanation. First is: Please listen, venerable Sangha. This person named [so-and-so], requested by the Khenpo (preceptor) [so-and-so], seeks full ordination from the Sangha. This person named [so-and-so] requests full ordination from the Sangha; he is a male, possesses male faculties, is twenty years old, has the three robes and bowl, and is completely purified of obstructive dharmas. This person named [so-and-so], requested by the Khenpo [so-and-so], seeks full ordination from the Sangha. If the Sangha deems it timely and permissible, please grant permission. The Sangha grants [so-and-so] full ordination by Khenpo [so-and-so].

རྫོགས་པར་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །བརྗོད་པའི་ལས་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འཚལ་ན། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་ཏེ། སྐྱེས་པ་ཡང་ལགས། སྐྱེས་པའི་དབང་པོ་དང་ཡང་ལྡན། ལོ་ཉི་ཤུ་ཡང་ 22-4-42b ལོན། འདིའི་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་ཚང་། བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཡོངས་སུ་དག་གོ །ཞེས་ཁོ་ན་ཉིད་མཆི་སྟེ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་ན། དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་གྱི་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག འདི་ནི་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་སྟེ། དེ་བཞིན་དུ་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་བཟླས། འཇུག་བསྡུད་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། མཁན་པོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་ལགས་ཏེ་འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏེ། གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། བསྟན་པ་ལ་ཞུགས་ཤིང་རྫོགས་པས་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་ལས་མཐའ་དག་ལ་དབང་ཞིང་། དེའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་བསྟན་པའི་བདག་པོར་འགྱུར་བའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་ཞེས་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་སུ་བསྟན་ཏོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པའི་བཅུ་པ་ལས། མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འགྱུར་བ་བཅུ་སྟེ། སྟོན་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། སངས་རྒྱས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཆོས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། མཁན་པོ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་འདོད་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཡོ་བྱད་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཡོངས་སུ་དག་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། 22-4-43a གསོལ་བ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། ལས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་དགེ་འདུན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཚིག་ཟིན་ལ་མ་བྱུང་ཡང་སྟོན་པ་དང་སངས་རྒྱས་ཟློས་པས་སྟོན་པ་ནི་དགེ་འདུན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་པར་སྔ་རབས་པ་རྣམས་འཆད་དོ། །དོན་དམ་པའི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། སྐྱབས་འགྲོའི་ཡུལ་གྱི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་པོ་དེ་ཉིད་ཡིན་ལ། བརྡར་བཏགས་པའི་སངས་རྒྱས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལ

【現代漢語翻譯】圓滿完成。這是祈請。請專注于誦讀的事務。僧團的諸位尊者，請聽。名為[某甲]者，欲從堪布[某乙]處，于僧團中求受具足戒。名為[某甲]者，祈請堪布[某乙]于僧團中授予具足戒，此人是男子，具足男根，年滿二十，三衣和缽已齊備，已清凈所有障礙法。如實稟告。名為[某甲]者，欲從堪布[某乙]處求受具足戒，為此，僧團若認為名為[某甲]者，堪布[某乙]可授予具足戒，請諸位具壽，凡是贊同名為[某甲]者，堪布[某乙]授予具足戒的，保持沉默。不贊同者，請發言。這是第一次羯磨。同樣重複第二遍、第三遍。請專注于結尾的總結。僧團已同意並允許，僧團已為名為[某甲]者，堪布[某乙]授予具足戒，如是，無人反對，即視為通過。第二部分是解釋，必要的意義是：進入教法，圓滿后，有權進行所有屬於律部的事務，因此成為教法的主人。總結的意義是：受具足戒者，以四種羯磨的方式來展示。第三部分是詞義解釋。出自《律藏》的第十品：顯現而能獲得具足戒的有十種：導師顯現、佛陀顯現、法顯現、堪布顯現、阿阇黎顯現、欲受具足戒者顯現、資具顯現、清凈顯現、祈請顯現、羯磨顯現。如是說。此處，雖然沒有明確提到僧團顯現，但由於導師和佛陀是重複的，因此早期學者解釋說導師就是僧團顯現。勝義諦的三寶顯現，即是皈依境的三寶本身。名言諦的佛陀，是佛像，見於《律分別》。

【English Translation】 Completed perfectly. This is a request. Please focus on the task of recitation. Venerable members of the Sangha, please listen. [Name A], wishes to receive the full ordination (bhikshu) from Upadhyaya [Name B], within the Sangha. [Name A], requests Upadhyaya [Name B] to grant the full ordination within the Sangha, this person is male, possesses male faculties, is twenty years of age, has all three robes and a bowl, and is cleansed of all obstructing dharmas. This is truthfully reported. [Name A], wishes to receive the full ordination from Upadhyaya [Name B], for this reason, if the Sangha deems that [Name A], can be granted the full ordination by Upadhyaya [Name B], then those venerable ones who approve of [Name A], being granted the full ordination by Upadhyaya [Name B], remain silent. Those who disapprove, please speak. This is the first karma. Repeat the same for the second and third time. Please focus on the concluding summary. The Sangha has agreed and permitted, the Sangha has granted the full ordination to [Name A] by Upadhyaya [Name B], thus, with no one objecting, it is considered passed. The second part is the explanation, the necessary meaning is: entering the Dharma, upon completion, has the authority to conduct all matters pertaining to the Vinaya, and therefore becomes the master of the Dharma. The summarized meaning is: the one to be fully ordained, is shown in the manner of four karmas. The third part is the explanation of the words. From the tenth chapter of the Vinaya: There are ten things that manifest and can lead to full ordination: the teacher manifests, the Buddha manifests, the Dharma manifests, the Upadhyaya manifests, the Acharya manifests, the one who wishes to receive full ordination manifests, the requisites manifest, purity manifests, the request manifests, the karma manifests. Thus it is said. Here, although the Sangha manifesting is not explicitly mentioned, because the teacher and the Buddha are repeated, early scholars explained that the teacher is the Sangha manifesting. The three jewels of ultimate truth manifest, which are the three jewels themselves of the refuge object. The Buddha of conventional truth is the image of the Buddha, as seen in the Vinayavibhanga.

ས། བཅོམ་ལྡན་འདས་བགྲེས་པའི་མཐའ་ལོགས་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ་བགྲེས་པའི་མཐའ་བརྗིད་ཅིང་། མི་བཞུགས་པའི་ཚེ་མི་བརྗིད་པར་མཐོང་ནས་གནང་ན་འཛམ་བུའི་གྲིབ་མ་ལ་བཞུགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་བགྱིའོ། །གནང་གི་གྱིས་ཤིག དེའི་སྐུ་གཟུགས་བྱས་ནས་རྒན་པའི་མཐའ་ལོགས་སུ་བཞག་གོ །བརྡར་བཏགས་པའི་ཆོས་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནན་ཏན་བྱེད་པ་པོའི་རྒྱུད་ལ་བཞུགས་པའོ། །བརྡར་བཏགས་པའི་དགེ་འདུན་ནི་དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལས། སྤྱིར་བཏང་དུ་བཅུ་ཚོགས་དང་། གཞན་མེད་ན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དང་ལྔ་ཚོགས་དང་། དམིགས་བསལ་ལ་བཞི་ཚོགས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །འདིར་བརྡར་བཏགས་པའི་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་གཉིས་གཙོ་ཆེ་བ་ཡིན་ཏེ། དོན་དམ་པའི་དེ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་བརྡར་བཏགས་པའི་དེ་གཉིས་མངོན་དུ་མ་གྱུར་ན། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་རྒྱ་འདུལ་བ་འཛིན་པའི་ཞལ་མངའ་ནས། བཞིས་ཀྱང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་བཞིར་ཚང་ན་དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་པས་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་དབང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཞུ་བ་ལས། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ལྔས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ན་ལྔ་ལས་ལྷག་པར་མཆི་བཞིན་དུ་བཞིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་ 22-4-43b པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། རྫོགས་ཞེས་བྱ་ལ་འདས་པ་དང་བཅས་པར་རོ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཞེས་གསུང་ངོ་། །འདི་ལ་བུ་སྟོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཞལ་ནས། དེ་ནི་ཞུ་བའི་ཡི་གེ་ཉམས་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་མཁན་པོས་ལུང་དྲངས་པར། ལྔ་ལས་ལྷག་པར་མཆི་བཞིན་དུ་ལྔས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱི་ན་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། བཀའ་སྩལ་པ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་ལ་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ། །ཞེས་དྲངས་པའི་ཕྱིར་དང་། བཞིར་ཚང་བས་ལས་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་ན། ལས་སོ་སོ་ལ་དགེ་འདུན་གྲངས་ཚང་ཐ་དད་དུ་གསུངས་པ་དོན་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུང་མོད། ལུང་གི་ཡི་གེ་མ་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། གལ་ཏེ་བཞི་ནི་ལས་བརྗོད་མཁས། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པར་གྱུར་ན་ནི། །བསྙེན་རྫོགས་མ་སྨད་གྱུར་པ་སྟེ། །ལྷ་ཡིས་ཀྱང་ནི་ཕྱག་བྱར་འོས། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། འགྲེལ་པར་དྲངས་པའི་ལུང་དེས། ལུང་སྔ་མ་དག་པར་འགྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། ལྔ་ལས་ལྷག་པར་མཆི་བཞིན་དུ་ལྔས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་འདས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་བ་དང་། བཞི་ལས་ལྷག་པར་མཆི་བཞིན་དུ་བཞིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་འདས་པ་དང་བཅས་པར་གསུངས་པ་གཉིས་ཕན་ཚུན་གནོད་བྱེད་མ་ཡིན་གྱི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར། གྲངས་ཚད་ཐ་དད་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་ཀྱང་། དེ་ཁོ་ན་ལྟར་མ་ངེས་ཏེ། དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་ལྔ་ཚོགས་བརྐྱང་པས་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་སུ་རུང་བའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དག་གི་ལས་གཞན་བྱེད

【現代漢語翻譯】世尊安住在年老衰弱的邊際時，如果安住，則年老衰弱會顯得莊嚴；如果不安住，則不會顯得莊嚴。如果允許，我將塑造一個世尊安住在閻浮樹蔭下的身像。請允許我這樣做。塑造好身像后，將其安放在年老衰弱的邊際。名言安立的法，是安住在精勤行持羯磨儀軌者的相續中。名言安立的僧伽，是根據中央和邊地的差別，一般而言是十人眾；如果沒有其他人，則是持律者和五人眾；特殊情況下，也宣說了四人眾。這裡，名言安立的法和僧伽兩者最為重要，因為即使有勝義諦的法和僧伽，如果名言安立的法和僧伽沒有顯現，就不會產生律儀。這裡，從印度持律者的口中得知，四人也可以圓滿受比丘戒，因為如果具備了可以補充的四人，就具備了僧伽，因此有權進行一切羯磨；經文中說：『在邊地，應由五人授予比丘戒。』如果明明超過五人，卻由四人授予比丘戒，那麼這是否算是圓滿受戒？回答是：『算是圓滿受戒，並且是包含過去的。』這是因為這樣說的緣故。這樣說道。對此，布頓一切智尊說道：『這一定是經文的文字有誤，因為廣釋的作者引用經文時說：『明明超過五人，如果由五人授予比丘戒，算是圓滿受戒嗎？』回答是：『所說的是圓滿受戒，並且是包含過去的。』因為這樣引用的緣故。如果四人具備就能成辦一切羯磨，那麼對於不同的羯磨，宣說不同的僧伽人數就沒有意義了。』雖然這樣說，但並不是經文的文字有誤，因為在《毗奈耶次第》中說：『如果四人精通羯磨，且具有戒律，那麼所授的近圓戒就沒有過失，甚至值得天人禮敬。』因為這樣說的緣故。註釋中引用的經文，證明了之前的經文是正確的，因為明明超過五人，如果由五人授予比丘戒，就會包含過去；明明超過四人，如果由四人授予比丘戒，也會包含過去。這兩者之間不是互相妨害，而是互相成就的關係。宣說不同人數的情況也並非絕對，因為比丘僧團可以通過五人眾為比丘尼授戒。比丘和比丘尼自己可以進行其他的羯磨。

【English Translation】 When the Bhagavan (Blessed One) was dwelling at the edge of old age, if he dwelt, the edge of old age would appear majestic; if he did not dwell, it would not appear majestic. If permitted, I would fashion an image of the Bhagavan dwelling in the shade of the Jambū tree (rose apple tree). Please grant permission. Having fashioned the image, it was placed at the edge of old age. The Dharma (teachings) established by convention resides in the continuum of those who diligently perform the karmic rituals. The Sangha (community) established by convention, based on the difference between the center and the periphery, is generally a group of ten; if there are no others, it is the Vinaya (monastic discipline) holder and a group of five; in special cases, a group of four is also mentioned. Here, the Dharma and Sangha established by convention are the most important, because even if there are the Dharma and Sangha of ultimate truth, if the Dharma and Sangha established by convention do not manifest, the vows will not arise. Here, from the mouth of the Indian Vinaya holder, it is known that four can also fully ordain, because if the four who can supplement are complete, the Sangha is complete, and therefore has the authority to perform all karmas; the scripture says: 'In the periphery, ordination should be granted by five.' If clearly more than five, but ordination is granted by four, then is this considered fully ordained? The answer is: 'It is considered fully ordained, and includes the past.' This is because it is said so. Thus it is said. To this, Butön Thamtse Chenpo (Butön Rinchen Drup, 1290-1364) said: 'This must be a mistake in the text of the scripture, because when the author of the extensive commentary quoted the scripture, he said: 'Clearly more than five, if ordination is granted by five, is it considered fully ordained?' The answer is: 'What is said is fully ordained, and includes the past.' Because it is quoted in this way. If all karmas can be accomplished with four complete, then it would be meaningless to proclaim different numbers of Sangha for different karmas.' Although it is said so, it is not that the text of the scripture is wrong, because in the Vinayavastu (Compendium of Monastic Discipline) it says: 'If four are skilled in reciting the karma, and are endowed with morality, then the ordination is without fault, and even the gods should pay homage.' Because it is said so. The scripture quoted in the commentary proves that the previous scripture is correct, because clearly more than five, if ordination is granted by five, it will include the past; clearly more than four, if ordination is granted by four, it will also include the past. These two are not mutually contradictory, but are related as mutually supportive. The proclamation of different numbers is also not absolute, because the Bhikshu (monk) Sangha can ordain Bhikshunis (nuns) with a group of five. The Bhikshus and Bhikshunis themselves can perform other karmas.

་པས་ནི་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ལྕང་ར་བ་ན་རེ། ཕྱིས་ཀྱི་བོད་ཁ་ཅིག མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལ་བརྟེན་ནས། དགེ་སློང་བཞི་ཁོ་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ནི། བསྟན་པ་ལ་གནོད་པའི་ཆོ་ག་ 22-4-44a ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་བཞི་ལས་མེད་ན་གཅིག་གསང་སྟོན་དུ་བསྐོས་དགོས་ཤིང་། གསུམ་གྱིས་གསང་སྟོན་བསྐོ་བའི་ལས་བྱས་ཀྱང་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་པས། མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་བཞི་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི། ལས་བྱེད་པ་མ་གཏོགས་པའི་ཁ་སྐོང་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་པར་གདོན་མི་ཟའོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ཆེས་རིགས་པ་མིན་ཏེ། བཞི་ལས་མེད་ན་གཅིག་གསང་སྟོན་དུ་བསྐོ་དགོས་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པས་བར་ཆད་མ་དྲིས་པ་ལ། བསྙེན་རྫོགས་མི་སྐྱེ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བར་ཆད་དྲིས་ནས་ཀྱང་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་ཟིན་ནས་གསང་སྟོན་ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་ན་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལྟར་ཡིན་པར་ཡང་། ཇི་སྐད་དུ་བྱེད་པ་ཉིད་ན་སོང་ན་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པར་འཁྲུག་པ་ཉིད་དོ། །ལས་དེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དག་ཏུ་མ་ལོངས་པ་རྣམས་མ་ལུས་པ་ཉིད་ན་རྫོགས་པའོ། །ལུས་པ་ཉིད་ན་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པའི་ལུང་གིས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་བཞི་ལས་མེད་པའི་ཚེ་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གི་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲིས་དེ་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བ་ལ་འགལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་བསྙེན་རྫོགས་མི་འཆགས་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ་གསང་སྟེ་སྟོན་པ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བར་ཆད་མ་དྲིས་པར་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པའི་གཞུང་རྣ་ལམ་དུ་མ་གྲགས་པར་ཟད་དོ། །ལུང་གི་འཆད་ཚུལ་དེ་ལྟར་ཡང་མི་འཐད་དེ། བཞི་ནི་ལས་བརྗོད་མཁས། ཞེས་པའི་ངེས་བཟུང་གི་ཚིག་ལ་ནུས་པ་མཐོན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་བྱེད་མཁན་མ་གཏོགས་པའི་བཞི་པོ་དེ་ལས་བརྗོད་པ་ལ་མཁས་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ན་བཞི་པོ་དེའི་ནང་དུ་ལས་བྱེད་པ་ཡང་གཏོགས་དགོས་པས་རང་ཚིག་འགལ་བའི་ཕྱིར། བཞི་པ་མཁན་པོ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་ཅིང་ 22-4-44b ཁས་བླངས་པ་དང་ལྡན་པ། སྔར་བཤད་ཟིན་པའི་ཆོས་གཞན་རྣམས་དང་ལྡན་པའོ། །ད་ལྟར་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་། འདི་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་དང་ལྡན་པའི་ལྟར་མཁན་པོ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འདི་ནི་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བཤད་པ་ཡང་མེད་དོ། །མཁན་པོའི་དོན་ཚང་ཡང་མཁན་པོར་མི་འགྱུར་བ་ཡང་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། མཁན་པོར་མ་གསོལ་བ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྔ་པ་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པའི་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །དང་

【現代漢語翻譯】因此，並非不成立。ལྕང་ར་བ་（名稱）說：『後來的某些藏人，依賴於花鬘傳承，僅僅由四位比丘授具足戒，這是對教法有害的儀軌。如果只有四位比丘，就必須指定一位為秘密宣說者。即使三人進行指定秘密宣說者的羯磨，也因為僧眾不足，所以不成立。花鬘傳承中出現的『四』字，無疑是指除了羯磨執行者之外的補充人數。』他是這麼說的。但這非常不合理，因為如果只有四人，就必須指定一人為秘密宣說者，這存在矛盾。而且，秘密宣說者沒有詢問遮難，具足戒並非不生起。即使詢問了遮難，並且已經請求進入，如果秘密宣說者沒有加入僧眾行列，羯磨也並非不成立。因為正如所說：『如果按照所說的方式進行，則不圓滿是完全混亂的。』『對於那個羯磨，如果僧眾的數目沒有達到標準，那麼全部都不會圓滿。』『如果剩餘，則不會改變。』因為有這些教證成立。而且，當只有四位比丘時，四人中的任何一人秘密詢問遮難，然後請求進入，這並沒有矛盾。總之，將秘密宣說者說成是不成立的，作為具足戒不成立的理由，這完全是因為沒有聽到『即使沒有詢問遮難也可以』的經文。這樣的解釋經文的方式也是不合理的，因為『四位是羯磨的精通者』這句話具有很強的約束力。如果說除了羯磨執行者之外的四位是精通羯磨宣說者，那麼羯磨執行者也必須包括在這四位之中，這與自己的說法相矛盾。第四，現前的堪布（Upadhyaya，親教師），是指已經祈請為堪布並承諾，並且具備之前所說的其他法相者。現在，即使依賴儀軌而授具足戒，這也不是不可或缺的條件，因為正如所說：『即使沒有具備這些條件的堪布也可以。』這也沒有關於出生時所犯過失的說法。即使堪布的條件都具備，也不會成為堪布，因為正如所說：『如果沒有祈請為堪布也可以。』第五，現前的阿阇黎（Acharya，軌範師），包括羯磨阿阇黎和秘密宣說阿阇黎。還有 མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་བཞི་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི། ལས་བྱེད་པ་མ་གཏོགས་པའི་ཁ་སྐོང་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་པར་གདོན་མི་ཟའོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ཆེས་རིགས་པ་མིན་ཏེ། བཞི་ལས་མེད་ན་གཅིག་གསང་སྟོན་དུ་བསྐོ་དགོས་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པས་བར་ཆད་མ་དྲིས་པ་ལ། བསྙེན་རྫོགས་མི་སྐྱེ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བར་ཆད་དྲིས་ནས་ཀྱང་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་ཟིན་ནས་གསང་སྟོན་ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་ན་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལྟར་ཡིན་པར་ཡང་། ཇི་སྐད་དུ་བྱེད་པ་ཉིད་ན་སོང་ན་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པར་འཁྲུག་པ་ཉིད་དོ། །ལས་དེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དག་ཏུ་མ་ལོངས་པ་རྣམས་མ་ལུས་པ་ཉིད་ན་རྫོགས་པའོ། །ལུས་པ་ཉིད་ན་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པའི་ལུང་གིས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་བཞི་ལས་མེད་པའི་ཚེ་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གི་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲིས་དེ་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བ་ལ་འགལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་བསྙེན་རྫོགས་མི་འཆགས་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ་གསང་སྟེ་སྟོན་པ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བར་ཆད་མ་དྲིས་པར་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པའི་གཞུང་རྣ་ལམ་དུ་མ་གྲགས་པར་ཟད་དོ། །ལུང་གི་འཆད་ཚུལ་དེ་ལྟར་ཡང་མི་འཐད་དེ། བཞི་ནི་ལས་བརྗོད་མཁས། ཞེས་པའི་ངེས་བཟུང་གི་ཚིག་ལ་ནུས་པ་མཐོན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་བྱེད་མཁན་མ་གཏོགས་པའི་བཞི་པོ་དེ་ལས་བརྗོད་པ་ལ་མཁས་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ན་བཞི་པོ་དེའི་ནང་དུ་ལས་བྱེད་པ་ཡང་གཏོགས་དགོས་པས་རང་ཚིག་འགལ་བའི་ཕྱིར། བཞི་པ་མཁན་པོ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་ཅིང་ ཁས་བླངས་པ་དང་ལྡན་པ། སྔར་བཤད་ཟིན་པའི་ཆོས་གཞན་རྣམས་དང་ལྡན་པའོ། །ད་ལྟར་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་། འདི་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་དང་ལྡན་པའི་ལྟར་མཁན་པོ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འདི་ནི་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བཤད་པ་ཡང་མེད་དོ། །མཁན་པོའི་དོན་ཚང་ཡང་མཁན་པོར་མི་འགྱུར་བ་ཡང་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། མཁན་པོར་མ་གསོལ་བ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྔ་པ་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པའི་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །དང་

【English Translation】 Therefore, it is not invalid.' ལྕང་ར་བ་（name）said: 'Some later Tibetans, relying on the garland lineage, only ordain with four monks, which is a ritual harmful to the Dharma. If there are only four monks, one must be appointed as the secret announcer. Even if three perform the karma of appointing the secret announcer, it is invalid because the Sangha is insufficient. The 'four' mentioned in the garland lineage undoubtedly refers to the additional number besides the karma performer.' That's what he said. But this is very unreasonable, because if there are only four people, one must be appointed as the secret announcer, which is contradictory. Moreover, the secret announcer does not ask about obstacles, and the full ordination is not necessarily not generated. Even if the obstacles are asked, and it has been requested to enter, if the secret announcer does not join the Sangha, the karma is not necessarily invalid. Because as it is said: 'If it goes according to what is said, then incompleteness is completely chaotic.' 'For that karma, if the number of the Sangha does not meet the standard, then all will not be complete.' 'If there is a remainder, it will not change.' Because these teachings are established. Moreover, when there are only four monks, there is no contradiction in one of the four secretly asking about obstacles and then requesting to enter. In short, saying that the secret announcer is invalid as a reason for the invalidity of full ordination is entirely because the scripture 'Even without asking about obstacles, it is also valid' has not been heard. This way of explaining the scriptures is also unreasonable, because the phrase 'four are skilled in karma' has a strong binding force. If it means that the four besides the karma performer are skilled in karma recitation, then the karma performer must also be included in these four, which contradicts one's own statement. Fourth, the present Upadhyaya (親教師, preceptor) refers to the one who has been requested to be the Upadhyaya and has promised, and possesses the other Dharma characteristics mentioned earlier. Now, even relying on rituals to grant full ordination, this is not an indispensable condition, because as it is said: 'Even without an Upadhyaya who possesses these conditions, it is also valid.' There is also no statement about faults committed at birth. Even if the conditions of the Upadhyaya are met, one will not become an Upadhyaya, because as it is said: 'Even without requesting to be the Upadhyaya, it is also valid.' Fifth, the present Acharya (軌範師, instructor) includes the karma Acharya and the secret announcer Acharya. And མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་བཞི་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི། ལས་བྱེད་པ་མ་གཏོགས་པའི་ཁ་སྐོང་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་པར་གདོན་མི་ཟའོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ཆེས་རིགས་པ་མིན་ཏེ། བཞི་ལས་མེད་ན་གཅིག་གསང་སྟོན་དུ་བསྐོ་དགོས་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པས་བར་ཆད་མ་དྲིས་པ་ལ། བསྙེན་རྫོགས་མི་སྐྱེ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བར་ཆད་དྲིས་ནས་ཀྱང་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་ཟིན་ནས་གསང་སྟོན་ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་ན་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལྟར་ཡིན་པར་ཡང་། ཇི་སྐད་དུ་བྱེད་པ་ཉིད་ན་སོང་ན་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པར་འཁྲུག་པ་ཉིད་དོ། །ལས་དེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དག་ཏུ་མ་ལོངས་པ་རྣམས་མ་ལུས་པ་ཉིད་ན་རྫོགས་པའོ། །ལུས་པ་ཉིད་ན་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པའི་ལུང་གིས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་བཞི་ལས་མེད་པའི་ཚེ་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གི་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲིས་དེ་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བ་ལ་འགལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་བསྙེན་རྫོགས་མི་འཆགས་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ་གསང་སྟེ་སྟོན་པ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བར་ཆད་མ་དྲིས་པར་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པའི་གཞུང་རྣ་ལམ་དུ་མ་གྲགས་པར་ཟད་དོ། །ལུང་གི་འཆད་ཚུལ་དེ་ལྟར་ཡང་མི་འཐད་དེ། བཞི་ནི་ལས་བརྗོད་མཁས། ཞེས་པའི་ངེས་བཟུང་གི་ཚིག་ལ་ནུས་པ་མཐོན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་བྱེད་མཁན་མ་གཏོགས་པའི་བཞི་པོ་དེ་ལས་བརྗོད་པ་ལ་མཁས་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ན་བཞི་པོ་དེའི་ནང་དུ་ལས་བྱེད་པ་ཡང་གཏོགས་དགོས་པས་རང་ཚིག་འགལ་བའི་ཕྱིར། བཞི་པ་མཁན་པོ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་ཅིང་ ཁས་བླངས་པ་དང་ལྡན་པ། སྔར་བཤད་ཟིན་པའི་ཆོས་གཞན་རྣམས་དང་ལྡན་པའོ། །ད་ལྟར་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་། འདི་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་དང་ལྡན་པའི་ལྟར་མཁན་པོ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འདི་ནི་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བཤད་པ་ཡང་མེད་དོ། །མཁན་པོའི་དོན་ཚང་ཡང་མཁན་པོར་མི་འགྱུར་བ་ཡང་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། མཁན་པོར་མ་གསོལ་བ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྔ་པ་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པའི་སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །དང་

པོ་ནི། ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་དང་ལྡན་པ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཚིག་ཕྱེད་ཀྱང་མ་འཁྲུལ་བར་བློ་ལ་ཐོན་ནུས་པའོ། །སློབ་དཔོན་འདི་ནི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལ་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་དང་གསང་སྟོན་གཉིས་ལ་བརྟན་མཁས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ངེས་པར་དགོས་པའི་བཤད་པ་མེད་ཅིང་། རིགས་པས་ཀྱང་དེ་ལྟར་དུ་འགྲུབ་བོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་མཁན་པོ་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་བཅུ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དགོས་པར་བཤད་ཀྱང་། མཁན་པོ་ལ་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་བཅུ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ངེས་པར་དགོས་པའི་བཤད་པ་མེད་ཅིང་། དེ་ལྟར་ཡིན་པར་རིགས་པས་ཀྱང་མི་འཐད་དེ། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ནི་མཁན་པོར་རུང་བའི་ཕྱིར་དང་། མཁན་པོའི་བྱ་བ་རྣམས་མི་འདུག་པར་འགྲེང་སྟེ་བྱས་པས་ཆོག་པའི་ཕྱིར་དང་། མཁན་པོ་འཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ལ་མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་ཀྱང་ཆགས་པའི་ཕྱིར་དང་མཁན་པོ་སྨྱོན་པས་བྱས་ཀྱང་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། མཚན་མི་མཐུན་པ་ཡང་མཁན་པོར་རུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་ན་བསླབ་པ་འཁྲུལ་བཅས་ཀྱང་མཁན་པོར་རུང་བ་གཅིག་སྲིད་པའི་ཕྱིར། བསྒྲུབ་བྱ་དེའི་བསྙེན་ 22-4-45a པར་རྫོགས་པའི་མཁན་པོ་དེ། བསྒྲུབ་བྱ་དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ལས་གྲལ་དུ་འདུག་དགོས་པ་ཁྱབ་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲིས་ནས་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བ་ལ་མཁས་པ། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོས་པ་གཅིག་སྤྱིར་བཏང་དུ་དགོས་ལ། གསང་སྟོན་གྱི་དོན་ཚང་ཡང་། གསང་སྟེ་སྟོན་པའི་སློབ་དཔོན་དུ་མི་འགྱུར་བ་ཡང་ཡོད་པ་ནི། མཁན་པོར་མ་གསོལ་བ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པའི་རིགས་པས་གྲུབ་བོ། །ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལ་ཡང་འདི་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་ལམ་དགེ་བསྙེན་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་ལྟ་བུ་བར་ཆད་མ་དྲིས་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དེའི་ཚེ་འདི་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། དྲུག་པ་བསྒྲུབ་བྱ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ནོད་པར་འདོད་པ། ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་དང་ལྡན་པ། དོན་གོ་ཞིང་ངེས་པ་ལྔ་དང་བྲལ་བ་གཅིག་དགོས། འདིར་རྒྱུད་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཚོགས་ཀྱི་མི་བྱའོ་ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར། ཚོགས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་ལས་བྱས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ཉིད་དུ་འགྱུར་བར་གསུངས་པས་སོ། །གང་ཟག་གིས་ཚོགས་ལ་བྱས་པ་ལས་ནི་དགག་བྱ་དེ་མེད་དོ། །བདུན་པ་ཡོ་བྱད་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། ཆོས་གོས་གསུམ། ལྷུང་བཟེད་རུང་ཚད་ལྡན། མཁན་པོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གནང་བ་གཅིག་དགོས་ལ། གདིང་བ་དང་། ཆུ་ཚགས་སྟེར་བའི་ཕྱག་ལེན་བྱེད་མོད། ཚིགས་སྔ་མ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལ་འདི་ལྟར་མི་དགོས་ཤིང་། ཚིགས་སྔ་མ་ལ་ཡང་འདི་དགོས་པའི་བཤད་པ

【現代漢語翻譯】 The 'Kha skong' (補缺者，Filler) must possess the qualities of Dharma and be able to flawlessly recite the Karmic procedures in the assembly of the Sangha (僧伽，community) without any mistakes. This Acharya (阿阇梨，teacher) is an indispensable part of the current ritual. There is no explicit explanation stating that both this role and the 'Gsang ston' (秘密師，Secret Revealer) must possess the qualities of stability and skill, but it is logically implied. Although Bu-ston Rin-po-che (布頓仁波切，Buton Rinpoche) stated that the Khenpo (堪布，abbot) must possess thirteen qualities of 'Kha skong', there is no explicit explanation stating that the Khenpo must possess these thirteen qualities. Logically, this is also untenable because the 'Ston pa sangs rgyas' (導師佛陀，Teacher Buddha) is qualified to be a Khenpo, and it is sufficient for the Khenpo to perform the duties standing up without sitting. Furthermore, it is acceptable to request a Khenpo who resides in another place, and it is also acceptable for a Khenpo who is insane to perform the duties. Even if the names do not match, they are still qualified to be a Khenpo. If one who does not reside in another place has erroneous precepts, they can still be a Khenpo. The Khenpo who has fully ordained the candidate does not necessarily have to be present in the assembly where the candidate is being ordained. Secondly, a 'Dge slong' (比丘，monk) who possesses seven qualities and is skilled in secretly questioning about obstacles and requesting entry is generally required, as appointed by the Sangha. Even if the meaning of 'Gsang ston' is complete, one may not become a 'Gsang ste ston pa'i slob dpon' (秘密導師，Secret Revealing Teacher), such as when one is not requested as a Khenpo. This is established through reasoning. This is not an indispensable part of the current ritual because if a 'Dge tshul' (沙彌，novice monk) or a great 'Dge bsnyen sde snod 'dzin pa' (優婆塞持藏者，Upasaka who holds the treasury of teachings), for example, is fully ordained without being questioned about obstacles, then this is not necessary. Sixth, the candidate must be manifest, meaning they must sincerely desire to receive ordination, possess a firm intention of renunciation, understand the meaning, and be free from the five uncertainties. Here, one who has not been fully integrated into the assembly is required, as it is said, 'Do not act for the assembly,' and its commentary states that if one acts for the assembly within the assembly, it will lead to division within the Sangha. Therefore, the object of negation does not exist when an individual acts for the assembly. Seventh, the necessary items must be manifest, meaning one must have three Dharma robes, a suitable alms bowl, and blessings bestowed by the Khenpo. Although it is customary to provide a cushion and a water strainer, this is not necessary if the previous step has already been completed. There is no explanation stating that this is necessary for the previous step either.

【English Translation】 The 'Kha skong' (Filler) must possess the qualities of Dharma and be able to flawlessly recite the Karmic procedures in the assembly of the Sangha without any mistakes. This Acharya is an indispensable part of the current ritual. There is no explicit explanation stating that both this role and the 'Gsang ston' (Secret Revealer) must possess the qualities of stability and skill, but it is logically implied. Although Bu-ston Rin-po-che stated that the Khenpo must possess thirteen qualities of 'Kha skong', there is no explicit explanation stating that the Khenpo must possess these thirteen qualities. Logically, this is also untenable because the 'Ston pa sangs rgyas' (Teacher Buddha) is qualified to be a Khenpo, and it is sufficient for the Khenpo to perform the duties standing up without sitting. Furthermore, it is acceptable to request a Khenpo who resides in another place, and it is also acceptable for a Khenpo who is insane to perform the duties. Even if the names do not match, they are still qualified to be a Khenpo. If one who does not reside in another place has erroneous precepts, they can still be a Khenpo. The Khenpo who has fully ordained the candidate does not necessarily have to be present in the assembly where the candidate is being ordained. Secondly, a 'Dge slong' (monk) who possesses seven qualities and is skilled in secretly questioning about obstacles and requesting entry is generally required, as appointed by the Sangha. Even if the meaning of 'Gsang ston' is complete, one may not become a 'Gsang ste ston pa'i slob dpon' (Secret Revealing Teacher), such as when one is not requested as a Khenpo. This is established through reasoning. This is not an indispensable part of the current ritual because if a 'Dge tshul' (novice monk) or a great 'Dge bsnyen sde snod 'dzin pa' (Upasaka who holds the treasury of teachings), for example, is fully ordained without being questioned about obstacles, then this is not necessary. Sixth, the candidate must be manifest, meaning they must sincerely desire to receive ordination, possess a firm intention of renunciation, understand the meaning, and be free from the five uncertainties. Here, one who has not been fully integrated into the assembly is required, as it is said, 'Do not act for the assembly,' and its commentary states that if one acts for the assembly within the assembly, it will lead to division within the Sangha. Therefore, the object of negation does not exist when an individual acts for the assembly. Seventh, the necessary items must be manifest, meaning one must have three Dharma robes, a suitable alms bowl, and blessings bestowed by the Khenpo. Although it is customary to provide a cushion and a water strainer, this is not necessary if the previous step has already been completed. There is no explanation stating that this is necessary for the previous step either.

་མེད་དོ། །འདིར་གདིང་བ་མཁན་པོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པའང་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱང་སྐབས་འདི་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་རྣམས་ 22-4-45b བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། བསྒྲུབ་བྱ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་ནས་དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པས་ཆོག་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ། རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི། ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཞན་གཉིས་ལ་ཡང་འདོན་པར་བསྒྱུར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། མཁན་པོ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ལྷུང་བཟེད་ཟས་ལ་སྤྱད་པར་འོས་པ། དྲང་སྲོང་གི་སྣོད་འདི། བསླང་བའི་སྣོད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་སྦྱོང་གི་དྲན་པ་གསོ་བ་དང་། འཆང་འབྲལ་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་ཞེས་གང་ཟག་གི་ལས་སུ་བསྟན་པའོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། བགྱིས་པ་ཞེས་པ་ནི། ཐ་ག་པས་བགྱིས་པའོ། །ལགས་པ་ཞེས་པ་ནི་ཟིན་པ་སྟེ། བཀྲུ་བ་དང་། བཙེམ་པ་དང་། ཁ་བསྒྱུར་བ་སོགས་ཟིན་པའོ། །འདིར་ལགས་པ་དང་ཟིན་པ་གཉིས་སྐད་དོད་གཅིག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་གསུང་ངོ་། །རུང་བ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི། རྒྱུ་དང་། དབྱིབས་དང་། ཁ་དོག་མི་རུང་བ་རྣམས་སྤངས་པའོ། །སྤྱད་པར་འོས་པ་ཞེས་པ་ནི། ལོངས་སྤྱད་བཟོད་དུ་ཡོད་པའོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཞེས་པ་ནི། སྔགས་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་བདག་གིར་བྱ་བའོ། །དྲས་ཤིང་སྣམ་པ་སྦྱར་ཏེ་དྲུབས་པའི་དོན་གྱིས་ན་སྣམ་སྦྱར། བླ་ནི་སྟོད་ཡིན་ལ་དེ་གཡོགས་པའི་དོན་གྱིས་ན་བླ་གོས། མཐང་ཞེས་པ་ལ་ནང་གི་སྐད་དོད་ཡོད་ལ། དེའི་གོས་ཡིན་པའི་དོན་ 22-4-46a གྱིས་ན་མཐང་གོས་སོ། །ཚད་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་སྤྱིར་བཏང་དུ་མཚུངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་ཆེན་པོ་དག་ནི་རང་གི་ཁྲུ་གསུམ་དང་ལྔ་དག་གོ །ཞེས་སོགས་གསུང་། དམིགས་བསལ་དུ། མཐང་གོས་ལ་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པས་ཆོག་པར་ཡང་བཤད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་སྔགས་ཆོག་ཏུ། བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་ཞེས་པ་མི་འབྱུང་བ་ནི། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་ཤིང་། དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པ་སྔོན་དུ་སོང་བས་ཡིན་ལ། ལྷུང་བཟེད་སྟོན་ལ་ཆོས་གོས་མི་སྟོན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་ཆགས་མི་འཆགས་ལ་ཐུག་

པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། །འདིའི་རིགས་པས། སྔར་བསྟན་མ་ཟིན་པའི་ལྷུང་བཟེད་ཞིག་དུས་གཞན་གྱི་ཚེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ན། དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པར་གསལ་ལོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཚད་ལ་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ། འབྲས་འཐུག་པོ་ཆེ་མ་གྷ་ཏའི་བྲེའུ་ཆུང་ལ་བོད་སྲང་སོ་གཉིས་ཡོད་པར་བཤད་ལ་བོད་སྲང་གི་ཚད་ནི་ཚོང་འདུས་འགུར་མོའི་གསེར་ཞོ་བརྒྱད་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་རྩིས་པས་བྲེའུ་ཆུང་གང་ལ། ཚོང་འདུས་འགུར་མོའི་གསེར་བྲེ་གང་དང་སུམ་གཉིས་བྱུང་། དེ་གསུམ་འགྱུར་དུ་སྒྲེས་པས་གསེར་བྲེ་བདུན་དང་ལྔ་ཕུལ་དོ་ཤོང་བ་དེ་ཐ་ཚད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པར་སྣང་ངོ་། །ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་དང་། རྒྱུ་ཡང་མ་ཡིན་དངོས་ཀྱང་མ་ཡིན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་མན་ངག་གོ །དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་འདི་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །འཚལ་ན་སྣམ་ཕྲན་དགུ་པ་ལ་སོགས་པར་བགྱིས་ཏེ། གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པར་བགྱིའོ། །བར་ཆད་མ་བྱུང་ན་བཀྲུའོ། །བརྐྱང་ངོ་། །དྲའོ། ། 22-4-46b བསྡེབ་བོ། །གཟུངས་གདབ་བོ། །དྲུབ་བོ། །ཁ་བསྒྱུར་རོ། །ཡང་ན་འདི་ལ་ལྷན་ཐབས་སུ་གླན་ནོ། །རྐྱེན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བགྱིས་ཏེ། ཆོས་གོས་འདི་ནི་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པའོ། །ལན་གསུམ་བཟླས་ལ། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཞན་གཉིས་ཀྱང་དེ་དང་འདྲ་ལ། ཁྱད་པར་དུ་སྣམ་ཕྲན་བདུན་པར་བགྱིས་ཏེ། གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་དང་། མཐང་གོས་ལ། སྣམ་ཕྲན་ལྔ་པར་བགྱིས་ཏེ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། དང་པོར་ཡོ་བྱད་བཙལ་སླ་བ་དང་། ཕྱིས་འཆང་འབྲལ་སོགས་ཁེགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་ཞེས་པས་བསྟན་ཏོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། དེ་དང་དེའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་པར་ངེས་པ་དང་། རྒྱུར་མི་རུང་བ་ལ་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་ཤིང་། རྒྱུར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དེ་ཁོ་ན་ལ་ཆོས་གོས་བགྱི་དགོས་པའི་ཁྱབ་པའང་མེད་དེ། འཚལ་ན་ཞེས་འབྱུང་ལ། དེ་ཡང་འདོད་ན་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་བགྱིས་ལགས་པ། རུང་བ་ཞེས་སོགས་ཀྱི་སྔགས་ཚིག་འབྱུང་བའི་དོན་མེད་དོ། །ཆོས་གོས་འདི་ནི་ཞེས་པ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་མིང་གིས་བཏགས་པའོ། །སྣམ་ཕྲན་ཞེས་པ་ནི་སྣམ་པ་ཚང་མ་རེ་ལ་བྱ་བ་ཡིན་གྱི་གླེགས་བུ་དང་གློགས་བུ་ཕྱེད་པ་ལ་མི་བྱའོ། །ཆོས་གོས་ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་སྣམ་ཕྲན་དང་གླེགས་བུའི་ཚད་དང་གྲངས། གཞུང་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོན་པ་མ་གཏོགས། སྣམ་སྦྱར་ལྟར་གཞུང་གཞན་ནས་ཐོན་པ་མེད

【現代漢語翻譯】他這樣說道。根據這個道理，如果對以前沒有展示過的缽進行加持，那麼必須先向僧團展示。關於缽的尺寸，布頓仁波切說：『裝滿厚實的大米，相當於瑪嘎達的小布瑞烏，重三十二藏升，而一藏升的重量相當於八個商都古爾莫的金肖。這樣計算，一個小布瑞烏的容量相當於一個又三分之一個商都古爾莫的金布瑞。將此乘以三倍，得到七個又五普爾的金布瑞，這就是最大的容量。』他這樣說，這似乎非常好。關於加持法衣材料的方法，有咒語儀軌及其解釋，以及加持非材料也非實物的口訣。首先是：『堪布請垂聽，我，名為某某，將此法衣加持為僧裙。』如果需要，可以做成九塊小布片等，或者做成三個半布片等。如果沒有障礙，就洗滌、拉伸、縫紉、組合、縫製、鑲邊、翻面，或者在此處縫補。根據情況進行處理，使此法衣適合使用。』重複三次，並善用方法。另外兩種也與此類似，不同之處在於做成七塊小布片，或者做成三個半布片。』以及，對於下裙，『做成五塊小布片，或者做成兩個半布片。』這樣說。第二種是解釋，必要的意義是：首先容易找到用具，其次可以避免持有和分離等問題。總結的意義是通過『加持』來表示。詞語的意義是：確定不是這個或那個材料，對於不能作為材料的東西，材料的加持不會生效，而且必須只對作為材料的東西進行加持才能製作法衣，這也不是絕對的，因為有『如果需要』的說法，這表示『如果想要』的意思。在此處，沒有必要出現『做成，適合』等咒語詞語。『此法衣』是以果的名字來稱呼材料。『小布片』是指每一塊完整的布，而不是指半塊布。后兩種法衣的小布片和布片尺寸和數量，只能根據此論典得出，而僧裙則沒有從其他論典中得出。

【English Translation】 He said so. According to this reasoning, if a bowl that has not been shown before is blessed, then it must be shown to the Sangha first. Regarding the size of the bowl, Buton Rinpoche said: 'Filled with thick rice, it is equivalent to a small Magadha breu, weighing thirty-two Tibetan srangs, and one Tibetan srang weighs eight Shangdu Gurmo gold zhos. Calculating in this way, the capacity of a small breu is equivalent to one and one-third Shangdu Gurmo gold breus. Multiplying this by three, we get seven and five phuls of gold breus, which is the maximum capacity.' He said this, which seems very good. Regarding the method of blessing the material of the Dharma robe, there are mantra rituals and their explanations, as well as the oral instructions for blessing neither material nor object. The first is: 'Khenpo, please listen, I, named so-and-so, will bless this Dharma robe as a sanghati (僧裙). If needed, it can be made into nine small pieces of cloth, etc., or three and a half pieces of cloth, etc. If there are no obstacles, wash, stretch, sew, combine, stitch, hem, turn over, or patch it here. Handle it according to the circumstances, so that this Dharma robe is suitable for use.' Repeat three times and use the method well. The other two are similar to this, except that it is made into seven small pieces of cloth, or three and a half pieces of cloth.' And, for the lower garment, 'Make it into five small pieces of cloth, or two and a half pieces of cloth.' Say this. The second is the explanation, the necessary meaning is: first, it is easy to find utensils, and second, it can avoid problems such as holding and separating. The meaning of the summary is expressed by 'blessing'. The meaning of the words is: it is certain that it is not this or that material, and for things that cannot be used as material, the blessing of the material will not take effect, and it is not absolute that the Dharma robe must be made only by blessing the material, because there is the saying 'if needed', which means 'if desired'. Here, there is no need for mantra words such as 'made, suitable'. 'This Dharma robe' is naming the material with the name of the fruit. 'Small piece of cloth' refers to each complete piece of cloth, not half a piece of cloth. The size and number of small pieces of cloth and cloth pieces of the latter two Dharma robes can only be obtained from this treatise, while the sanghati is not obtained from other treatises.

་དོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། །དེའི་ཕྱིར་དགེ་ཚུལ་གྱི་ཆོས་གོས་གཉིས་ལ་སྣམ་ཕྲན་བྱ་བར་གནང་བ་མེད་དོ། །འདི་དང་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་བརྒལ་ལན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། འོ་ན་དྲས་ཤིང་དྲུབས་པ་ཆོས་གོས་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། 22-4-47a སྤྱིར་བཏང་དང་དམིགས་བསལ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། བཙུན་པ་ཆོས་གོས་མ་དྲས་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་ངམ་ཉེ་བ་འཁོར་མི་རུང་སྟེ། རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ན་རུང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ཡང་སྣམ་སྦྱར་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི་བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་ནི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ཀྱང་མ་དྲས་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། སྣམ་སྦྱར་མ་ཡིན་པ་དག་ལ་དྲས་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་ངེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་ཡོ་བྱད་བཞི་པོ་མེད་པ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མི་སྐྱེའམ་ཞེ་ན། མདོ་རྩ་བ་དང་། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པར་ནི། བརྙན་པོ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་མེད་ན་མི་སྐྱེ་བ་ལྟ་བུར་གསུངས་ལ། ཞུ་བར་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་མེད་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་རྫོགས་ཞེས་བྱ་ལ་འདས་པར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པར་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་འཆད་དོ། །གསུམ་པ་ནི་ཁྱིམ་པའི་གོས་ལ་སོགས་པའམ། ཆོས་གོས་སུ་ཟིན་པ་ཡིན་ཀྱང་ཚད་ལས་ཆེ་ཆུང་དུ་གྱུར་པ་དང་། རྒྱུ་དང་ཁ་དོག་གི་སྒོ་ནས་མི་རུང་བ་རྣམས་ལ། དངོས་དང་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་ཀྱང་རང་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འཆགས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གཞན་མེད་ན་ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་ལ་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འཆགས་སོ། །མ་དྲས་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཁྱིམ་དུ་རུང་བ་རྣམ་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པས་སོ། །བརྙན་པོ་ལ་ཡང་འཆགས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བརྙན་པོ་ཡང་ཡོད་ཅིང་བདོག་ནའོ། །དེ་དག་བཞག་སྟེ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བ་འདའ་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་དགོས་པ་ནི། འབྲལ་བ་ཁེགས་པ་དང་། མཁན་པོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུན་བརྟན་པ་ལ་སོགས་པའོ། །དེའི་སྔགས་ཆོག་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་འདི་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ། ལན་གསུམ་བརྗོད་ནས། འཇུག་ཐབས་ 22-4-47b ལེགས་བརྗོད་པའོ། །འདི་ནི་ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་། རུང་མཐུན་སྦྱར་བར་སློབ་དཔོན་གྱིས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གནས་སུ་ཕྱིན་པར་མི་འགྱུར་ན་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཕྱུང་སྟེ་གཞན་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཆོ་གའི་རྣམ་པའོ་ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར་ཁྱིམ་པ་མན་ཆད་ཀྱི་གོས་སམ་གཞན་ལས་བརྙས་པ་ལ་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ནི་ཆོ་གའི་རྣམ་པ་སྟེ་ཐབས་སོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེའི

【現代漢語翻譯】因此，不允許比丘的兩種法衣上有小塊補丁。對於以上兩個問題的回答，可以放在一起說：如果有人問，『那麼，裁剪和縫製的法衣本身是否需要加持呢？』這與『應當加持裁剪和縫製的法衣』的說法相矛盾。答：這其中有普遍情況和特殊情況的區別。正如經文所說：『比丘未經裁剪的法衣可以加持嗎？近侍不可以，但如果有特殊情況，則可以。』這裡指的是僧裙，而上衣和下裙即使有特殊情況，未經裁剪也可以加持。正如經文所說：『對於僧裙以外的衣物，不一定需要裁剪后才能加持。』如果有人問，『如果沒有四種資具，還能獲得具足戒嗎？』在《根本律》和《百一羯磨》中，都說如果沒有內衣等，就無法獲得具足戒。布頓仁波切解釋說，如果請求者沒有法衣和缽，即使受了具足戒，也只是名義上的具足戒，已經過去了。第三種情況是，對於在家人的衣服，或者已經確定為法衣但尺寸過大或過小，以及在材質和顏色方面不合適的衣物，雖然不會產生實際的加持力，但以其自身的名義進行加持是有效的。正如經文所說：『如果沒有其他選擇，即使未經改動的衣服也可以加持。未經裁剪的衣服也可以。適合在家人的衣服也可以。』對於內衣也可以加持，正如經文所說：『即使有內衣，也應該加持。不要讓這些東西在黎明到來之前被遺忘。』這樣加持的必要性在於防止分離，以及保持堪布加持的法衣的傳承等。其加持的咒語儀軌是：『請諸位比丘注意，我，名為[某某]之人，將此衣加持為僧裙。』重複三遍后，唸誦進入的方法。雖然這在經文中沒有明確說明，但上師們根據情況進行了調整。正如經文所說：『如果不能到達目的地，那麼取出法衣並加持給他人，這是一種儀軌的形式。』其註釋中說：『即使是給在家人的衣服或從他人處獲得的衣物，也應該加持。這是一種儀軌的形式，是一種方法。』這就是結論。

【English Translation】 Therefore, it is not allowed to have small patches on the two robes of a Bhikshu. Regarding the answers to the above two questions, they can be stated together: If someone asks, 'Then, should the cut and sewn robes themselves be blessed?' This contradicts the statement 'The cut and sewn robes should be blessed.' Answer: There is a difference between general and specific cases. As the scripture says: 'Can an uncut robe of a Bhikshu be blessed? A close attendant cannot, but if there are special circumstances, it is allowed.' This refers to the Sanghati (monk's skirt), while the upper and lower robes, even if there are special circumstances, can be blessed without being cut. As the scripture says: 'For items other than the Sanghati, it is not necessary to bless them after cutting.' If someone asks, 'If there are no four requisites, can one still receive full ordination?' In the 'Root Sutra' and the 'Hundred and One Karmas,' it is said that if one does not have an inner garment, etc., one cannot receive full ordination. Buton Rinpoche explains that if the petitioner does not have robes and a bowl, even if they receive full ordination, it is only a nominal full ordination, it has passed. The third case is that for the clothes of laypeople, or those that have been determined to be robes but are too large or too small, and those that are unsuitable in terms of material and color, although actual blessings will not be generated, blessing them in their own name is effective. As the scripture says: 'If there is no other option, even clothes that have not been altered can be blessed. Uncut clothes can also be blessed. Clothes suitable for laypeople can also be blessed.' Inner garments can also be blessed, as the scripture says: 'Even if there are inner garments, they should be blessed. Do not let these things be forgotten before dawn.' The necessity of blessing in this way is to prevent separation and to maintain the lineage of robes blessed by the Khenpo, etc. The mantra ritual for blessing is: 'Please pay attention, Bhikshus, I, named [so-and-so], bless this garment as a Sanghati.' After repeating it three times, recite the method of entering. Although this is not explicitly stated in the scriptures, the masters have adjusted it according to the circumstances. As the scripture says: 'If one cannot reach the destination, then taking out the robe and blessing it to others is a form of ritual.' Its commentary says: 'Even the clothes of laypeople or those obtained from others should be blessed. This is a form of ritual, a method.' This is the conclusion.

་ཕྱིར་དིང་སང་ཕྱག་ལེན་ལ་རས་ཁ་གང་ལ་སྣམ་སྦྱར་གྱི་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་མཛད་པ་ནི། མ་དག་པ་ཡིན་ཅིང་། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ། རྒྱུ་དང་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་གི་སྒོ་ནས་མི་རུང་བ་རྣམས་ལ་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་ཤིང་། དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ཀྱང་མི་འཆགས་པས་ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་པར་བཞེད་པ་ནི། ཅུང་ཟད་དཔྱད་པས་རྣམ་པར་མ་དག་པར་སྣང་ཞིང་། ཆོས་གོས་དྲུབས་ཟིན་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལ་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་བྱེད་པ་ཡིན་ཞེས་གསུང་བ་ཡང་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པའོ། །འདི་དག་གི་གནས་སྐབས་སུ། འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པ་མཐའི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་གཅིག་དགོས་སོ་ཞེས་སྔ་རབས་པ་རྣམས་འཆད་དོ། །ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། དབྱུང་བ་གཉིས་ཀ་ལ་དགེ་སློང་གཞན་ཉེ་བར་མི་གནས་ན་རང་གི་ཡིད་ཀྱིས་བརྟགས་པས་རུང་ལ། དབྱུང་བ་ནི་ཆོས་གོས་ཉེ་བར་མི་གནས་ཀྱང་འགྲུབ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་ནི་ཉེ་བར་མི་གནས་ན་མི་འགྲུབ་པར་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ནི་ཡོ་བྱད་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལ་དོགས་པ་དཔྱད་པ་སྟེ། མདོར་ན། ཁྱིམ་པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་འཆང་བ་ལ་མི་སྐྱེ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱི་སྔོན་རོལ་དུ་ཡོ་བྱད་བཞི་པོ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་སྔོན་དུ་མ་སོང་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། །བརྒྱད་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ 22-4-48a བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་སུ་བཤད་པ་དེ་དག་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀའི་ངོས་ནས་དོན་ཤེས་ལྔར་བཤད་པའི་ཚུལ་གྱིས་མཐུན་པ་ཙམ་གྱི་ཆོག་གི་དོན་ལ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་དང་མི་ལྡན་པ་དགོས་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་བཞིན་ནོ། །གསོལ་བ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི། སྨད་འདུལ་བ་རྣམས་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་བཏབ་པ་ལ་འཆད་སྟོད་འདུལ་བ་རྣམས་གསོལ་བ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་གསོལ་བ་དང་། བརྗོད་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་བརྗོད་པ་གསུམ་ལ་འཆད། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ། གསོལ་བ་འདེབས་པའི་གསོལ་བ་ལ། ཡཱ་ཙཱ་ཞེས་སློང་བའི་སྐད་དོད་ཡོད། གསོལ་བ་ལ། ཨཱ་ཛྙ་པ་ཏི། ཞེས་པ་གོ་བར་བྱེད་པའི་སྐད་དོད་ཡོད་པས། རྒྱ་དཔེ་མཐོང་ན་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུང་ངོ་། །དེ་ལྟར་མངོན་དུ་གྱུར་པ་རྣམ་པ་བཅུས། རྒྱུའི་རྐྱེན། རང་རྒྱུད་ཀྱི་འབྱུང་བ་བཞི། བདག་པོའི་རྐྱེན་གཞན་གྱི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་བརྟེན་ནས། བྱེད་རྒྱུའི་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་གསུམ་གྱིས་དགེ་སློང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་རིག་བྱེད་དང་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་གཉིས་ཀྱི་ངོ་བོར་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་སྡེ་པ་རང་གི་འདོད་པའོ། །འདི་ན་མཁས་པ་མ་ཡིན་པ་ཁ་ཅིག ཆོས་ཀྱི་རྗེས་ཉན་ཐོས་སྡོམ་པ་རྣམ་རིག་མིན། །ལུས་ངག་ལས་ནི

【現代漢語翻譯】因此，現在對於任何粗糙的布料都進行加持是不正確的。布頓仁波切認為，從材料、形狀和顏色等方面來看，不合適的物品無法進行加持，也無法進行實際的加持，因此袈裟的加持也無法成立。稍微研究一下，這似乎是不正確的。有人說，對於縫製完成的袈裟進行加持，這也是未經仔細考慮的。在這種情況下，早期的人們說，需要一件能夠覆蓋三界的袈裟。對於袈裟的加持和解除加持，如果沒有其他比丘在場，自己思考即可。解除加持即使沒有袈裟在場也可以完成，但加持則必須有袈裟在場才能完成。這些是對已經存在的物品的疑慮的考察。簡而言之，這意味著不會產生在家居士和外道所持有的標誌。如果在四羯磨之前沒有對四種資具進行加持，那麼就不能斷定不會產生戒律。第八，完全清凈的顯現是指，不具備被認為是產生戒律的障礙的法，並且在處所和所依兩方面，都符合所說的五種意義。僅僅是相似並不足夠，必須不具備障礙的法。例如，誤認為未滿二十歲的人已經滿了二十歲。顯現祈請是指，下部律宗認為祈請三次，而上部律宗認為顯現祈請是指祈請和陳述三次。布頓仁波切說：『在祈請的祈請中，有「雅匝」（藏文，梵文天城體：याचा，梵文羅馬擬音：yācā，漢語字面意思：請求）這個詞，意思是請求。在祈請中，有「阿嘉巴底」（藏文，梵文天城體：आज्ञापति，梵文羅馬擬音：ājñāpati，漢語字面意思：使理解）這個詞，意思是使理解。如果看到梵文原本，就會明白。』如此顯現的十種方式，通過材料的因緣，自身相續的四大，以及所有者的因緣，依賴於他者的表象，以及作為俱生因的共同因緣的三種，產生了比丘的戒律，即表色和非表色的自性。這是說一切有部自己的觀點。在這裡，一些不聰明的人認為，佛法的追隨者，聲聞的戒律不是唯識，身語的行為不是因此，現在對於任何粗糙的布料都進行加持是不正確的。Bu-ston Rinpoche believes that blessings cannot be conferred on unsuitable items in terms of material, shape, and color, nor can actual blessings be conferred. Therefore, the blessing of a monastic robe cannot be established. Upon closer examination, this seems incorrect. Some say that blessing a robe after it has been sewn is also not carefully considered. In this case, the ancients said that one robe that can cover the three realms is sufficient. For both the blessing and unblessing of a monastic robe, if no other monks are present, one can decide by oneself. Unblessing can be accomplished even without the robe being present, but blessing cannot be accomplished without it. These are examinations of doubts about existing items. In short, it means that the emblems held by householders and non-Buddhists will not arise. If the four requisites are not blessed before the four karmas, then it cannot be concluded that vows will not arise. Eighth, the manifestation of complete purity means not possessing the qualities that are said to be obstacles to the arising of vows, and in terms of both place and basis, it is sufficient to merely conform to the five meanings explained. It is not necessary to be free from the qualities of obstacles, just as one might perceive someone under twenty years old as being twenty years old. The manifestation of the request is that the Lower Vinaya masters explain that the request is made three times, while the Upper Vinaya masters explain that the manifestation of the request is the request and the statement three times. Bu-ston Rinpoche said: 'In the request of the request, there is the term 'Yācā' (藏文，梵文天城體：याचा，梵文羅馬擬音：yācā，漢語字面意思：request), which means to request. In the request, there is the term 'Ājñāpati' (藏文，梵文天城體：आज्ञापति，梵文羅馬擬音：ājñāpati，漢語字面意思：to make understand), which means to make understand. If you see the Sanskrit original, you will understand.' Thus, the ten aspects of manifestation, through the causal condition, the four elements of one's own continuum, and the condition of the owner, relying on the representations of others, and the three causes of the co-emergent cause of equal potential, generate the discipline of a monk, which is the nature of both representation and non-representation. This is the view of the Sarvāstivāda school. Here, some unintelligent people think that the followers of the Dharma, the vows of the Śrāvakas, are not Vijñānavāda, and the actions of body and speech are not

【English Translation】 Therefore, it is incorrect to bless any rough cloth nowadays. Bu-ston Rinpoche believes that blessings cannot be conferred on unsuitable items in terms of material, shape, and color, nor can actual blessings be conferred. Therefore, the blessing of a monastic robe cannot be established. Upon closer examination, this seems incorrect. Some say that blessing a robe after it has been sewn is also not carefully considered. In this case, the ancients said that one robe that can cover the three realms is sufficient. For both the blessing and unblessing of a monastic robe, if no other monks are present, one can decide by oneself. Unblessing can be accomplished even without the robe being present, but blessing cannot be accomplished without it. These are examinations of doubts about existing items. In short, it means that the emblems held by householders and non-Buddhists will not arise. If the four requisites are not blessed before the four karmas, then it cannot be concluded that vows will not arise. Eighth, the manifestation of complete purity means not possessing the qualities that are said to be obstacles to the arising of vows, and in terms of both place and basis, it is sufficient to merely conform to the five meanings explained. It is not necessary to be free from the qualities of obstacles, just as one might perceive someone under twenty years old as being twenty years old. The manifestation of the request is that the Lower Vinaya masters explain that the request is made three times, while the Upper Vinaya masters explain that the manifestation of the request is the request and the statement three times. Bu-ston Rinpoche said: 'In the request of the request, there is the term 'Yācā' (藏文，梵文天城體：याचा，梵文羅馬擬音：yācā，漢語字面意思：request), which means to request. In the request, there is the term 'Ājñāpati' (藏文，梵文天城體：आज्ञापति，梵文羅馬擬音：ājñāpati，漢語字面意思：to make understand), which means to make understand. If you see the Sanskrit original, you will understand.' Thus, the ten aspects of manifestation, through the causal condition, the four elements of one's own continuum, and the condition of the owner, relying on the representations of others, and the three causes of the co-emergent cause of equal potential, generate the discipline of a monk, which is the nature of both representation and non-representation. This is the view of the Sarvāstivāda school. Here, some unintelligent people think that the followers of the Dharma, the vows of the Śrāvakas, are not Vijñānavāda, and the actions of body and speech are not

་སྐྱེ་བར་འདོད། །སྡོམ་པ་གཟུགས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །ཤི་བའི་ཚེ་ན་སྡོམ་པ་གཏོང་། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི། གཙོ་ཆེ་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ལ་རིག་བྱེད་མིན་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་མ་ཁྱབ་བོ་ཞེས་དང་། གཏོང་ཚུལ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་འདི། ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་འདོད་པར་འཆད་པ་ནི་རིགས་པ་མིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། མི་དགེ་དྲུག་ནི་རྣམ་རིག་མིན། །གཅིག་རྣམ་གཉིས་སོ་དེ་དག་ཀྱང་། །བྱེད་ནའོ་ཞེས་དང་། དང་པོའི་རྣམ་རིག་རྣམ་རིག་མིན། །ཞེས་དང་། འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་ 22-4-48b དགེའི་གཟུགས། །དེ་སྤོང་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་གཉིས་སོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་ནི་བཅད་པ་ཡང་། །ཅེས་དང་། དགེ་བ་བདུན་རྣམ་གཉིས་ཞེས་གསུངས་པའི་གཞུང་ལ་འཁྲུལ་པ་ཡིན་མོད། དེ་ལྟ་ནའང་། ལུས་རྣམ་རིག་བྱེད་དབྱིབས་སུ་འདོད། །ངག་རྣམ་རིག་བྱེད་ནི་ངག་སྒྲ། །ཞེས་བྱ་བའི་གཞུང་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། གཟུགས་ཅན་ཡིན་པ་ཙམ་གྱིས་ཚེ་འཕོས་པས་གཏོང་ན་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ལའང་དེར་ཐལ་བས་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་གཞུང་ལུགས་རྒྱ་མཚོ་ལྟ་བུའི་དེ་ཉིད་མ་མཐོང་བར་ཟད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞུང་དེའི་དགོངས་པ་ནི་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཁོ་ནའི་གཏོང་ཚུལ་དང་སྐྱེ་ཚུལ་འཆད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མདོ་སྡེ་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི། ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུ་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ། ལྷན་ཅིག་བྱེད་པའི་རྐྱེན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་བཅུས་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་སེམས་དཔར་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །དངོས་གཞིའི་སྐབས་སུ། འཚལ་ནས་ཞེས་པས་འདོད་ནས་ཞེས་པ་སྟེ། བསྒྲུབ་བྱ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དེ་བསྟན། མཁན་པོ་ཞེས་པས་མཁན་པོ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དེ་བསྟན། གསོལ་ཏེ་ཞེས་པས་གསོལ་བ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་བསྟན། ཆོས་གོས་གསུམ་དང་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ཡོ་བྱད་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དེ་བསྟན། བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཞེས་པས་ཡོངས་སུ་དག་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་བསྟན། སློབ་དཔོན་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི་ཆོ་གའི་ཚིག་ཟུར་ལ་མ་བྱུང་ཀྱང་འགྲུབ་ལ། དཀོན་མཆོག་གསུམ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཡང་དོན་གྱིས་འགྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བཅུའི་ནང་ནས་མཁན་པོ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལ་དམིགས་བསལ་བྱུང་ཞིང་། དོན་ལ་བར་ཆད་ཀྱིས་དག་པ་གཅིག་དགོས་ཀྱང་། དྲི་མི་དགོས་པ་གཅིག་བཤད་ལ། གཞན་བརྒྱད་པོ་ལ་དམིགས་བསལ་གསུངས་པ་མེད་དོ། །ལས་བརྗོད་གསུམ་པ་ལ། མཆི་སྟེ་ཞེས་པ་ཡན་ཆད་ལ་ངོ་བོ་བརྗོད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། མཐུན་རྐྱེན་ 22-4-49a ཚང་ཞིང་འགལ་རྐྱེན་མེད་པས་བསྙེན་རྫོགས་བྱ་རིགས་པའི་ངོ་བོར་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། དེའི་འོག་ནས་གསོལ་ན་ཞེས་པའི་བར་གྱིས་བྱ་བ་བརྗོད་པ་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། དེའི་སླད་དུ་ཞེས་པ་མན་ཆད་ཀྱིས། བྱེད་པ་བརྗོད་པ

་ཡིན་ཏེ། བྱེད་པོ་དགེ་འདུན་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། དུས་དེར་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བརྗོད་པ་ཐ་མ་གང་ཡིན་པའི་ཆ་གསུམ་པ་ལ་གྲུབ་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ཡང་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལྟར་ན། སྤོང་བ་བདུན་པོ་རྫས་ཐ་དད་དུ་སྐྱེ་བར་འདོད་ལ། མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན་རྫས་གཅིག་པར་འདོད་དོ། །འདིར་གསོལ་བའི་སྐབས་སུ། དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་དོ་ཞེས་དང་། བརྗོད་པའི་སྐབས་སུ་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་ན་ཞེས་དང་། དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ཞེས་དང་། མཇུག་བསྡུད་དུ། དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་ལགས་ཏེ་ཞེས། དགེ་འདུན་ལས་ཞེས་པ་བཞི། ལྷག་པོར་འདོན་པ་ནི་མ་དག་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་དུ། བརྗོད་པ་ནོར་བའི་དཔེ་བརྗོད་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དུས་སྒོའི་སྐབས་སུ་ལོ་བརྗོད་པ་གཞུང་འགྲེལ་ཕལ་ཆེ་བ་ན་མི་འབྱུང་ཡང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལོ་དྲི་བ་ལས། རྒྱལ་པོ་ཤག་བྱུང་བའི་དུས་ལས་ལོ་བཞི་བཅུ་རྩ་ལྔ་ལོན་པའི་འོག དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱོང་ལྷ་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བས། རྒྱལ་སྲིད་མཛད་ནས་ལོ་བཅུ་དགུ་འདས་པ་ནས། དབྱར་ཟླ་རྭ་བའི་མར་ངོའི་ཚེས་གསུམ་ལ། ཡུལ་མ་ག་དྷའི་དཔལ་སེང་གེ་གོ་ཆ་འབྱུང་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོར། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བདག་ཉིད་ནི། ཤཱཀྱའི་དགེ་ཚུལ་མཐའ་ཡས་དཔལ་སྐྱོང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ལོ་བརྗོད་དགོས་པར་གྲུབ་བོ་ཞེས་བུ་གསུང་ངོ་། །ལོ་འགོ་ནི་སྟོན་ཉིན་མཉམ་མཚན་མཉམ་གང་ལ་བྱུང་བའི་ཟླ་བ་དེ། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ 22-4-49b དུ་བྱས་ནས་དེའི་ཚེ་བཅུ་དྲུག་ནས་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་སངས་རྒྱས་པ་རྣམས་ཀྱི་དུས་ཀྱི་དང་པོ་དགུན་ནོ་ཞེས་པ་དང་མི་འགལ་ལམ་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ། འཇིག་རྟེན་པའི་ལུགས་ཀྱི་སྟོན་ཟླ་ཐ་མའི་ཕྱོགས་ཕྱི་མ་དང་། བསྟན་བཅོས་པའི་ལུགས་ཀྱི་དགུན་ཟླ་དང་པོའི་ཕྱོགས་དང་པོ་གཉིས་དོན་གཅིག་ལ་འདུ་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཆོ་ག་བཤད་ཟིན་ནོ། ། ༈ ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བའི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་ཐོབ་ཟིན་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བའི་ཆོ་ག་ལ། སྤང་བྱ་ལྡོག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་། ཉམས་སུ་བླང་བྱ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཆོ་གའོ། ། ༈ སྤང་བྱ་ལྡོག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ། བསྲུང་བར་མ་ནུས་པ་ལ་བསླབ་པ་འབུལ་བའི་ཆོ་ག ། དང་པོ་བསྲུང་བར་མ་ནུས་པ་ལ་བསླབ་པ་འབུལ་བའི་ཆོ་ག་དང་། ནུས་པ་ལ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བའི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ། སྡོམ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་འབུལ་བ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་བསླབ་པ་འབུལ་ལོ། །ཞེས་པའོ། །སྡོམ་པའི་རྩ་བ་འབུལ་བ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག

【現代漢語翻譯】是這樣的，因為陳述僧眾（dge 'dun）的緣故，那時才生起戒律。正如所說：『在最後陳述的第三部分完成。』這是因為這樣說的緣故。而且，按照有部宗（bye brag tu smra ba）的觀點，七種斷除（spong ba bdun po）各自產生不同的實體；而經部宗（mdo sde pa）則認為是一種實體。在這裡，在祈請時說：『請僧眾授予圓滿戒（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad do）』，在陳述時說：『如果僧眾授予圓滿戒（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad na）』，以及『僧眾授予圓滿戒的容忍（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par bzod pa de dag）』，最後總結時說：『僧眾授予圓滿戒（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad lags te）』，『從僧眾處（dge 'dun las）』這四個詞是多餘的，是不正確的，因為在《廣大釋》（rya cher 'grel）中，這是作為陳述錯誤的例子來解釋的。關於時間方面，雖然在大多數的論典和註釋中沒有提到年份，但在詢問沙彌的年齡時說：『從國王釋迦牟尼佛（shakya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong ngo）出生時起，經過四十五年後，吉祥的薩迦統治者拉薩南嘉（dpal ldan sa skyong lha las rnam par rgyal bas）執政十九年後，在夏季第二個月的初三，在摩揭陀國（yul ma ga dHa'i）吉祥的獅子鎧甲（dpal seng ge go cha）出現的大學院中，出家者我，是釋迦的沙彌無邊吉祥護（shakya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong ngo）。』因此，布（bu）尊者說，確定年份是必要的。一年的開始是從晝夜平分或晝夜相等的月份開始，即秋季的最後一個月，從該月的十六日開始計算。那麼，『佛教徒的時間開始是冬季』這句話不矛盾嗎？不矛盾，因為世俗的秋季最後一個月的後半部分和教法的冬季第一個月的前半部分，實際上是指同一件事。獲得戒律的儀式已經講述完畢。第二，守護已得之戒律不失壞之儀軌，分為：捨棄應斷之律儀儀軌，和受持應行之律儀儀軌。守護已得之戒律不失壞之儀軌，分為：對於不能守護者，奉獻學處之儀軌；以及對於能夠守護者，如何守護之儀軌。首先，對於不能守護者，奉獻學處之儀軌，分為：咒語儀軌和對咒語的解釋。首先，咒語儀軌中，奉獻戒律的自性是：『具壽請垂聽，我某某（ming 'di zhes bgyi ba）奉獻學處。』奉獻戒律的根本是：『具壽請垂聽，我某某（ming 'di zhes bgyi ba）奉獻戒律的根本。』是這樣的，因為陳述僧眾（dge 'dun）的緣故，那時才生起戒律。正如所說：『在最後陳述的第三部分完成。』這是因為這樣說的緣故。而且，按照有部宗（bye brag tu smra ba）的觀點，七種斷除（spong ba bdun po）各自產生不同的實體；而經部宗（mdo sde pa）則認為是一種實體。在這裡，在祈請時說：『請僧眾授予圓滿戒（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad do）』，在陳述時說：『如果僧眾授予圓滿戒（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad na）』，以及『僧眾授予圓滿戒的容忍（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par bzod pa de dag）』，最後總結時說：『僧眾授予圓滿戒（dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad lags te）』，『從僧眾處（dge 'dun las）』這四個詞是多餘的，是不正確的，因為在《廣大釋》（rya cher 'grel）中，這是作為陳述錯誤的例子來解釋的。關於時間方面，雖然在大多數的論典和註釋中沒有提到年份，但在詢問沙彌的年齡時說：『從國王釋迦牟尼佛（shakya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong ngo）出生時起，經過四十五年後，吉祥的薩迦統治者拉薩南嘉（dpal ldan sa skyong lha las rnam par rgyal bas）執政十九年後，在夏季第二個月的初三，在摩揭陀國（yul ma ga dHa'i）吉祥的獅子鎧甲（dpal seng ge go cha）出現的大學院中，出家者我，是釋迦的沙彌無邊吉祥護（shakya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong ngo）。』因此，布（bu）尊者說，確定年份是必要的。一年的開始是從晝夜平分或晝夜相等的月份開始，即秋季的最後一個月，從該月的十六日開始計算。那麼，『佛教徒的時間開始是冬季』這句話不矛盾嗎？不矛盾，因為世俗的秋季最後一個月的後半部分和教法的冬季第一個月的前半部分，實際上是指同一件事。獲得戒律的儀式已經講述完畢。第二，守護已得之戒律不失壞之儀軌，分為：捨棄應斷之律儀儀軌，和受持應行之律儀儀軌。守護已得之戒律不失壞之儀軌，分為：對於不能守護者，奉獻學處之儀軌；以及對於能夠守護者，如何守護之儀軌。首先，對於不能守護者，奉獻學處之儀軌，分為：咒語儀軌和對咒語的解釋。首先，咒語儀軌中，奉獻戒律的自性是：『具壽請垂聽，我某某（ming 'di zhes bgyi ba）奉獻學處。』奉獻戒律的根本是：『具壽請垂聽，我某某（ming 'di zhes bgyi ba）奉獻戒律的根本。』

【English Translation】 It is so, because of stating the Sangha (dge 'dun), the precepts arise at that time. As it is said: 'It is accomplished in the third part of the last statement.' This is because it is said so. Moreover, according to the Vaibhashika (bye brag tu smra ba), the seven abandonments (spong ba bdun po) each arise as different entities; while according to the Sautrantika (mdo sde pa), they are considered to be one entity. Here, in the request, it is said: 'Please let the Sangha grant the full ordination (dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad do),' and in the statement, it is said: 'If the Sangha grants the full ordination (dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad na),' and 'those tolerances of the Sangha granting full ordination (dge 'dun las bsnyen par rdzogs par bzod pa de dag),' and finally, in the conclusion, it is said: 'The Sangha has granted the full ordination (dge 'dun las bsnyen par rdzogs par mdzad lags te),' the four instances of 'from the Sangha (dge 'dun las)' are superfluous and incorrect, because in the 'Extensive Commentary' (rya cher 'grel), it is explained as an example of a faulty statement. Regarding the aspect of time, although the year is not mentioned in most of the treatises and commentaries, when asking about the age of a novice monk, it is said: 'From the time of the birth of King Shakyamuni Buddha (shakya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong ngo), after forty-five years, the auspicious Sakya ruler Lhas Namgyal (dpal ldan sa skyong lha las rnam par rgyal bas), after ruling for nineteen years, on the third day of the waxing moon of the second summer month, in the great monastery where the auspicious Lion Armor (dpal seng ge go cha) of Magadha (yul ma ga dHa'i) appeared, the renunciant I, am the Shakya novice monk Boundless Glorious Protector (shakya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong ngo).' Therefore, the venerable Bu (bu) says that determining the year is necessary. The beginning of the year is from the month when the day and night are equal, or the equinox, which is the last month of autumn, counting from the sixteenth of that month. Then, does the statement 'the beginning of time for Buddhists is winter' contradict this? It does not contradict, because the latter half of the last month of autumn in the worldly system and the first half of the first month of winter in the Dharma system actually refer to the same thing. The ritual for obtaining precepts has been explained. Secondly, the ritual for guarding the precepts already obtained from being lost, divided into: the ritual of abandoning what should be abandoned, and the ritual of adopting what should be practiced. The ritual for guarding the precepts already obtained from being lost, divided into: for those who cannot guard, the ritual of offering the training; and for those who can guard, the ritual of how to guard. First, for those who cannot guard, the ritual of offering the training, divided into: the mantra ritual and the explanation of the mantra. First, in the mantra ritual, offering the nature of the precepts is: 'Venerable one, please listen, I, so-and-so (ming 'di zhes bgyi ba), offer the training.' Offering the root of the precepts is: 'Venerable one, please listen, I, so-and-so (ming 'di zhes bgyi ba), offer the root of the precepts.'

ོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི། སངས་རྒྱས་སམ། ཆོས་སམ། དགེ་འདུན་འབུལ་ལོ་ཞེས་པའོ། །རྒྱུ་འབུལ་བ་ནི་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ནས་འདུལ་བའམ། མདོ་སྡེའམ། མ་མོ་འབུལ་ལོ་ཞེས་པའོ། །ཉེ་བར་སྦྱོར་བྱེད་འབུལ་བ་ནི། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ནས། སློབ་དཔོན་ནམ། མཁན་པོ་འབུལ་ལོ་ཞེས་པའོ། །བསླབ་པའི་ས་བཏང་བ་ནི། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ནས། བདག་ཁྱིམ་པའམ། དགེ་ཚུལ་ལམ་ཞེས་པ་ནས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱི་ཁྲག་ཕྱུང་བའི་བར་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་པའི་བར་རོ། །དེ་ཡང་ཚིགས་སྔ་ཕྱི་གང་རུང་རེ་རེ་འབུལ་བར་འདོད་ན། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་འབུལ་ལོ་ཞེས་པའམ། བདག་དགེ་ཚུལ་དུ་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའི་ཚིག་བརྗོད་དོ། །གྲོགས་སྤངས་པ་ནི། བདག་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ཁྱེད་ 22-4-50a ཅག་ལྷན་ཅིག་གནས་པའམ་ལོངས་སྤྱད་པས་ཆོག་གོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཚིག་གིས་ནི་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་ཡིན་གྱི་ཉམས་པར་བྱས་པ་མིན་ཏེ། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་སྤྱད་དཀའ་བ་སོགས་བསླབ་པ་འབུལ་བའི་རྒྱུ་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། བསླབ་པ་ཉམས་པར་བྱས་པ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་མཁྱེན་པར་མཛོད་ཅིག ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་སྤྱད་དཀའོ། །རབ་ཏུ་དབེན་པ་བྱ་དཀའོ། །གཅིག་པུ་ལ་མངོན་པར་དགའ་བ་དཀའོ། །གནས་མལ་དགོན་པ་དང་། ནགས་ཁྲོད་དང་། རི་ཁྲོད་དང་། བས་མཐའ་དག་ཏུ་གནས་པ་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་དཀའོ། །གཅིག་པུར་དཀོན་པར་གནས་པ་སྡུག་བསྔལ་ལོ། །བདག་ཁྱིམ་བཟང་པོ་དག་ཏུ་གཏོད་ཅིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ནི་བསླབ་པ་འབུལ་བའི་རྒྱུ་བསྟན་པས་བསླབ་པ་ཉམས་པར་བྱས་པ་ཡིན་གྱི་ཕུལ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་འབྲས་བུ་བསླབ་པ་འབུལ་ལོ་ཞེས་མ་སྨྲས་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ཀ་བྱས་ན་ཕུལ་བ་དང་ཉམས་པ་གཉིས་ཀ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་གཉིས་ཀ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་ཡང་ཉམས་པར་བྱས་ན་སྡོམ་པ་བཏང་བས། མུ་དེ་གསུམ་ཀ་ལ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་མེད་དོ། །དོན་དེ་ལ་དགོངས་ནས། ལུང་ལས། བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བསླབ་པ་ཉམས་པར་བྱས་པར། ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། སྡོམ་པ་སླར་ཡང་བླང་དུ་ཡོད་པ་དང་། རྒྱུད་གསོར་མི་རུང་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཆེད་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གང་ཞིག་བསླབ་ལ་མི་གནས་པ། །བདེ་གཤེགས་རྒྱལ་མཚན་འཆང་བ་བས། །བསླབ་ལ་མི་གནས་སྐད་ཅིག་ལ། །གཟུགས་བོར་ཁྱིམ་པར་གནས་པ་བཟང་། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ནི། འདི་ལས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་སུ་བཤད་པ་མེད་ཀྱང་ཆོ་གར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། གང་གིས་འབུལ་བར་བྱེད་པ། 22-4-50b སྨྱོ་བ་དང་། སེམས་རྣམ་པར་གཡེངས་པ་དང་། ཚོར་བས་གཟིར་བ་ལྟ་བུས་ཕུལ་ན། ཕུལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རང་བཞིན་ཉམས་པས་བྱས་པ་ཉིད་ནི་ཕུ

【現代漢語翻譯】請尊者垂聽。我，名為[某某]，將向佛、法、僧三寶供養。供養財物時，也同樣地說：『我將供養律藏、經藏或母續。』供養親近之物時，也同樣地說：『我將供養導師或親教師。』放棄學處時，也同樣地說：『我，作為在家居士或沙彌』，直到『祈請您接受我對如來懷有惡意的出血』為止。如果想要逐一供養，可以說：『我將供養比丘戒』，或者『祈請您接受我為沙彌』等語。捨棄道友時，可以說：『我滿足於與您們這些梵行者一同居住或享用。』像這樣的話語，是獻出學處，而不是使其退失，因為沒有說明梵行難以修持等獻出學處的原因。使學處退失，例如說：『具壽請知，梵行難以修持，遠離處難以行持，獨自一人享受寂靜難以令人滿意，在寂靜的住所、森林、山間和邊遠地方居住難以領會，獨自一人在寂靜處居住是痛苦的，請把我安置在美好的家宅中。』這說明了獻出學處的原因，因此是使學處退失，而不是獻出，因為沒有說出結果『我將獻出學處』。如果兩者都做了，那麼既是獻出也是退失，因為原因和結果都說明了。總之，即使沒有獻出學處，但如果使其退失，那麼戒律就喪失了。對於這三種情況，都不再具有比丘的身份。考慮到這個意義，經文中說：『沒有獻出學處，卻使其退失。』第二，解釋這些是爲了能夠再次受戒，並且爲了不使相續變得無法恢復，正如所說：『不守學處者，勝過持有如來勝幢者，不守學處一瞬間，不如捨棄形象安住于在家。』第二，總結的意義是：雖然這裡沒有說明行為的類別，但已經說明了儀軌。詞語的意義是：如果以瘋狂、心神散亂或被感覺折磨等狀態獻出，那麼就不能算是獻出，正如所說：『自性喪失所做之事，即是獻出。』

【English Translation】 Please listen, venerable ones. I, named [so-and-so], offer to the Buddha, Dharma, and Sangha. When offering material goods, say similarly: 'I offer the Vinaya Pitaka, Sutra Pitaka, or Mother Tantra.' When offering things for close association, say similarly: 'I offer the teacher or preceptor.' When abandoning the precepts, say similarly: 'I, as a householder or novice,' until 'I beseech you to accept my drawing blood from the Tathagata with ill intent.' If you want to offer one by one, you can say: 'I offer the Bhikshu vows,' or 'Please accept me as a novice,' and so on. Abandoning companions means saying something like: 'I am content with you practitioners of pure conduct dwelling or enjoying together.' Such words constitute offering the precepts, not abandoning them, because the reasons for offering the precepts, such as the difficulty of practicing pure conduct, are not stated. Abandoning the precepts means saying something like: 'Venerable ones, please know that pure conduct is difficult to practice, solitary places are difficult to go to, being content with solitude is difficult to achieve, dwelling in secluded places, forests, mountains, and remote areas is difficult to comprehend, and dwelling alone in solitude is painful. Please place me in a good home.' This explains the reason for offering the precepts, thus it is abandoning the precepts, not offering them, because the result, 'I will offer the precepts,' is not stated. If both are done, then it is both offering and abandoning, because both the cause and the result are stated. In short, even if the precepts are not offered, if they are abandoned, then the vows are lost. In all three cases, the status of a Bhikshu is no longer present. Considering this meaning, the scriptures say: 'Without offering the precepts, they are abandoned.' Secondly, explaining these is for the sake of being able to take the vows again, and to prevent the continuum from becoming irreparable, as it is said: 'One who does not abide by the precepts is better than one who holds the banner of the Tathagata. For a moment not abiding by the precepts, it is better to abandon the form and remain a householder.' Secondly, the summarized meaning is: although the categories of actions are not explained here, the rituals are explained. The meaning of the words is: if offering is done by someone who is insane, mentally distracted, or tormented by feelings, then it is not considered offering, as it is said: 'What is done by the loss of nature is offering.'

ལ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གང་ལ་འབུལ་བའི་ཡུལ་ཡང་། མིའི་འགྲོ་བ་པ་ཡིན་པ། སྨྲ་ཤེས་པ། དོན་གོ་བ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། མ་ནིང་དང་། མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པའོ། །འབུལ་བའི་གནས་ནི། དབེན་པ་མ་ཡིན་པ། གང་འབུལ་རྒྱུ་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བསླབ་པ་སྟེ། དེ་རྣམས་གཞིའི་ཡན་ལག་གོ །བསམ་པ་ནི། མི་དབེན་པ་ལ་དབེན་པར་འདུ་ཤེས་པ་མ་ཡིན་པ། ཀུན་སློང་ནི་འབུལ་བར་འདོད་པ། སྦྱོར་བ་ནི་ལུས་ངག་གང་ཡང་རུང་བའི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཆོག་པར། ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་གྱིས་བཞེད་ལ། དུལ་བ་ལྷ། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དགོས་པར་བཞེད་དོ། །བརྒལ་ལན་ནི་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཅན་ལ་སྡོམ་པ་ཡོད་པས། འབུལ་དུ་རུང་ལ། སླར་སྐྱེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ལ། རྒྱུད་གསོར་མི་རུང་ཉམས་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བར་མ་ལེན་དུ་རུང་ངོ་། ། ༈ ནུས་པ་ལ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བའི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་བསྲུང་ནུས་པ་ལ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བའི་ཆོ་ག་ལ། སྡོམ་ནི། ཁང་པ་དང་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་། །དགེ་འདུན་དབྱེན་དང་དེ་རྗེས་ཕྱོགས། །སུན་འབྱིན་བཀའ་བློ་མི་བདེ་དང་། །སྣམ་སྦྱར་སྟན་དང་རུང་བ་དང་། །སྦྲེལ་མེད་གཅིག་པུ་གཙུག་ལག་ཁང་། །གོ་བྱེད་གསོལ་བ་ཆོས་གོས་དང་། །ངོར་དང་གཞོག་འཕྱས་བསྐོ་བ་དང་། །ཅང་མི་སྨྲ་དང་སྟོན་པ་དང་། །ལྷག་པོར་དགེ་སློང་སྨད་པ་དང་། །དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་དང་བསླབ་པ་དང་། །གཞིག་དང་བཤེག་དང་ནགས་རྣམས་ཀྱི། །སྡེ་ཚན་ཡང་དག་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཞེས་སློབ་དཔོན་ཉིད་ཀྱིས་ལས་བརྒྱར་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་སྐབས་ནས་འབྱུང་བའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི། འདི་ཙམ་ཞིག་ཏུ་ཟད་ལ། དེ་དག་གི་ 22-4-51a ནང་ནས་གལ་ཆེ་བ་དང་། སྒྲུབ་སླ་བ་འགའ་ཞིག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདིར་ཁང་པ་དང་། ཁང་ཆེན་གྱི་བསྟན་པ་སྦྱིན་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་གསོལ་བ་བཏབ་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་སྦྱིན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བསྟན་པ་གསོལ་བའི་དགེ་སློང་དེས། གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སོང་སྟེ། གཎྜི་བརྡུང་། གནས་མལ་བཤམས། དྲིས་པའི་ཚིག་གིས་ལན་གོ་བར་བྱས་ནས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུག་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་པ་ལ། མཆིལ་ལྷམ་ཕུད་དེ། བླ་གོས་ཕྲག་པ་གཅིག་ཏུ་བྱས་ནས་རྒན་རིམ་བཞིན་དུ་ཕྱག་འཚལ་ཏེ། རྒན་པའི་མཐའ་ལོགས་སུ་ཅོག་པུར་འདུག་ནས་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ། འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ། བརྩམ་དུ་རུང་བ་ཞིག་བརྩམས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དགེ་འདུན་ལས་ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ། བརྩམ་དུ་རུང་བ། བསྟན་པ་གསོལ་ན། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱ

【現代漢語翻譯】因為經中說：『不是給予拉瓦。』給予的對象也應是：人類，能說話，懂意思，具有理解能力，不是人妖，也不是雙性人，即具備這五個條件。給予的地點應是：非僻靜處。給予之物應是：自己的學處。這些是基礎的組成部分。意念是：不將非僻靜處視為僻靜處。動機是：想要給予。行為是：身體或語言的任何一種表達方式都可以，這是法友的觀點。調伏天神則認為需要語言的表達。關於辯論的回答是：對於隱瞞失敗等情況的人，戒律仍然存在，所以可以給予，但不能再生長，因為傳承已經損壞，無法恢復。然而，允許接受沙彌戒。如何守護能力之儀軌？第二，關於如何守護所能守護的能力之儀軌。頌文是：『房屋與經堂，僧團分裂及隨從，誹謗爭端不悅意，坐墊臥具及如法，無連獨處經堂中，告示祈請法衣等，輕蔑毆打任命事，禁語說法及餘剩，比丘譭謗沙彌墮，學處毀壞及拋棄，森林聚落之類別，此乃如實攝略集。』導師在《業百法》中如是說。比丘戒的分別解釋中出現的羯磨儀軌，僅限於此。現在將講述其中重要且易於實行的部分。這裡，關於佈施房屋和大型房屋的教法，需要比丘祈請和僧團佈施。首先，祈請教法的比丘應前往經堂，敲擊犍稚，準備座位，通過詢問了解情況后，在所有僧眾聚集且和合的情況下，脫下鞋子，袒露右肩，按照僧臘順序頂禮，然後在年長者旁邊蹲坐，合掌，說：『諸位尊者請聽，我比丘，法名叫做某某，已經建造了地基合格、沒有爭端、可以開始建造的房屋。我比丘，法名叫做某某，向僧團祈請房屋地基合格、沒有爭端、可以開始建造的教法，請慈悲的諸位尊者們……』

【English Translation】 Because it is said in the scriptures: 'It is not given to Lava.' The object of giving should also be: a human being, able to speak, understand the meaning, possess understanding, not a hermaphrodite, nor a bisexual, that is, possessing these five conditions. The place of giving should be: not a secluded place. The thing to be given should be: one's own discipline. These are the basic components. The thought is: not to regard a non-secluded place as a secluded place. The motivation is: wanting to give. The action is: any expression of body or speech is sufficient, this is the view of the Dharma friend. The Taming Deva believes that verbal expression is necessary. Regarding the answer to the debate: for those who conceal failures, etc., the precepts still exist, so it can be given, but it cannot grow again, because the lineage has been damaged and cannot be restored. However, it is permissible to receive the novice ordination. How to protect the ritual of ability? Second, regarding the ritual of how to protect the ability to be protected. The verse is: 'Houses and monasteries, division of the Sangha and followers, slander, disputes, displeasure, cushions, bedding, and what is lawful, solitary monasteries without connection, announcements, requests, Dharma robes, contempt, beatings, appointments, silence, teaching, and leftovers, slander of monks, downfall of novices, destruction and abandonment of precepts, categories of forests and settlements, this is a true summary.' The teacher said so in the 'Hundred Deeds of Karma'. The Karma ritual that appears in the separate explanation of the Bhikshu precepts is limited to this. Now I will talk about some of the important and easy-to-implement parts. Here, regarding the teaching of donating houses and large houses, it requires the Bhikshu's request and the Sangha's donation. First, the Bhikshu who requests the teaching should go to the monastery, strike the Ghandi, prepare the seats, understand the situation through questioning, and when all the Sangha are gathered and harmonious, take off his shoes, expose his right shoulder, prostrate in order of seniority, and then squat next to the elders, put his palms together, and say: 'Please listen, venerable ones. I, the Bhikshu, named so-and-so, have built a house with a qualified foundation, no disputes, and can be started. I, the Bhikshu, named so-and-so, request from the Sangha the teaching of a house with a qualified foundation, no disputes, and can be started. Please, compassionate venerable ones...'

ིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ། བདག་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ་བརྩམ་དུ་རུང་བ། བསྟན་པ་སྩལ་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའོ། །གཉིས་པ་སྦྱིན་པ་ལ། དང་པོར་བྱ་བ་དང་། སྦྱིན་པ་དངོས་སོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དམ་བསྐོས་པས། ས་གཞི་དེ་དག་ལ་དག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བརྟག་ནས་བསྐོས་པ་དེས། འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། གནས་བརྟན་དག་གཞི་དེ་རུང་བ་དང་། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ་དང་། བརྩམ་དུ་རུང་བ་དག་ལགས་ཀྱི། ད་དེའི་དུས་ལ་བབ་པར་མཁྱེན་པར་མཛོད་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་དོ། །དེ་ནི་དང་པོར་བྱའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་ཞིག་གིས་གསོལ་བ་བྱས་ 22-4-51b ཏེ་ལས་བྱའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདིས། ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ། བརྩམ་དུ་རུང་བ་ཞིག་བཙལ་ཏེ། དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། དགེ་འདུན་ལས་ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ་བརྩམ་དུ་རུང་བ་བསྟན་པ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ། བརྩམ་དུ་རུང་བ་བསྟན་པ་གསོལ་ཏེ། འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་ཞེས་པ་ནས། བསྩལ་ཏེ། དགེ་སློང་ནས་བསྟན་པ་གསོལ་ཏེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཁང་པའི་གཞི་ནས་རུང་བ་བསྟན་པ་གསོལ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ། བརྩམ་དུ་རུང་བ་བསྟན་པ་སྩལ་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས། དགེ་འདུན་གྱིས་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཁང་པའི་གཞི་རུང་བ། རྩོད་པ་མ་མཆིས་པ། བརྩམ་དུ་རུང་བ་བསྟན་པ་སྩལ་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །དེ་ནི་ཁང་པའི་བསྟན་པ་སྦྱིན་པའོ། །ཁང་ཆེན་གྱི་བསྟན་པ་གསོལ་བ་དང་། སྦྱིན་པ་ལ། ཁང་པའི་གཞི་ཞེས་པའི་ཚབ་ཏུ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་གཞི་ཞེས་སྦྱར་བ་མ་གཏོགས་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མི་འབྱུང་བའི་ཆེད་དུའོ། ། 22-4-52a བསྡུས་པའི་དོན་ནི་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བསྟན་པ་དང་། ཞེས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། འདིར་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་གཞན་ཞིག་བསྐོས་པའི་

【現代漢語翻譯】出於慈悲，請允許我，名為比丘拉吉（Dge slong lag gi bla ming）（比丘的名字），建造適合居住、沒有爭議、可以開始建造的房屋地基。』如此重複三次。第二部分是給予（སྦྱིན་པ་），分為兩個部分：首先是準備工作，然後是實際的給予。首先是準備工作：僧團全體成員應指定人員清理那塊土地。經過如此檢查后，被指定的人員應如此說：『諸位長老，這塊地適合居住，沒有爭議，可以開始建造。請知曉現在是時候了。』這就是準備工作。之後，一位比丘應提出請求並進行羯磨（ལས་）。『請僧團聽取，這位名為比丘拉吉的比丘，正在尋找適合居住、沒有爭議、可以開始建造的房屋地基。如果僧團認為時機成熟且允許，請允許這位名為比丘拉吉的比丘，獲得僧團給予的適合居住、沒有爭議、可以開始建造的房屋地基。這是請求。』羯磨應如此進行：『請僧團聽取，從比丘拉吉開始，給予……允許比丘……請求給予。因此，如果任何尊者贊同比丘拉吉獲得僧團給予的適合居住、沒有爭議、可以開始建造的房屋地基，請保持沉默。任何不贊同者，請發言。』僧團已經允許並給予，僧團已經給予名為比丘拉吉的比丘，適合居住、沒有爭議、可以開始建造的房屋地基。因為大家都保持沉默，所以就這樣接受了。這就是給予房屋地基。請求給予大房屋（ཁང་ཆེན་）的地基和給予：將『房屋地基』替換為『寺廟地基』，其餘內容相同。第二部分是解釋：必要的理由是：爲了避免房屋和大房屋的僧團剩餘（དགེ་འདུན་ལྷག་མ་）產生。總結的意義是：房屋和大房屋的給予，被解釋為兩個請求的羯磨。第三部分是詞義：這裡，指定了另一位比丘拉吉……

【English Translation】 Out of compassion, please grant me, named Bhikshu Laga (Dge slong lag gi bla ming) (name of the Bhikshu), a foundation for a house that is suitable for dwelling, free from disputes, and can be started for construction.』 Repeat this three times. The second part is giving (སྦྱིན་པ་), which is divided into two parts: first, the preparation, and then the actual giving. First is the preparation: All members of the Sangha should appoint someone to clean that land. After such inspection, the appointed person should say: 『Venerable elders, this land is suitable for dwelling, free from disputes, and can be started for construction. Please know that now is the time.』 This is the preparation. After that, a Bhikshu should make a request and perform the Karma (ལས་). 『Please listen to the Sangha, this Bhikshu named Bhikshu Laga is seeking a foundation for a house that is suitable for dwelling, free from disputes, and can be started for construction. If the Sangha deems it timely and allows, please allow this Bhikshu named Bhikshu Laga to receive from the Sangha a foundation for a house that is suitable for dwelling, free from disputes, and can be started for construction. This is the request.』 The Karma should be performed as follows: 『Please listen to the Sangha, starting from Bhikshu Laga, giving… allowing Bhikshu… requesting giving. Therefore, if any venerable one approves of Bhikshu Laga receiving from the Sangha a foundation for a house that is suitable for dwelling, free from disputes, and can be started for construction, please remain silent. Anyone who does not approve, please speak.』 The Sangha has allowed and given, the Sangha has given to the Bhikshu named Bhikshu Laga a foundation for a house that is suitable for dwelling, free from disputes, and can be started for construction. Because everyone remains silent, it is accepted as such. This is the giving of the house foundation. Requesting the giving of the foundation for a large house (ཁང་ཆེན་) and giving: Replace 『house foundation』 with 『temple foundation,』 and the rest remains the same. The second part is the explanation: The necessary reason is: to avoid the Sangha residue (དགེ་འདུན་ལྷག་མ་) of houses and large houses from arising. The summarized meaning is: the giving of houses and large houses is explained as the Karma of two requests. The third part is the meaning of the words: Here, another Bhikshu Laga is appointed…

དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། བསྐོས་པ་མེད་ན་དགེ་སློང་དེ་ཉིད་ཀྱི་མིང་གིས་བྱའོ། །འདིར་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མ་སྐྱེད་པ་ལ་བསྐོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བསྐོས་པ་དང་མ་སྐོས་པ་ཉིད་དག་ནི་གཙོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །བསྐོས་པ་ནི་རང་ཉིད་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་གཅིག་གིས། དགེ་སློང་གཉིས་པ་བསྐོས་པའི་ཚེ་ནི། གཉིས་ཀ་ལ་བསྟན་པ་མ་ཐོབ་པར་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཏེ་གཅིག་གི་དོན་དུའོ་ཞེས་དང་། བསྐོས་པ་ནི་རང་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར་མདོ་སྔ་མས་ནི་བསྐོས་པའི་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་གོ །འདིས་ནི་བསྐོ་བར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པར་བྱས་སོ་ཞེས་དེ་སྐད་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ལ་ཡུལ་དགེ་སློང་གི་ཆེད་དུ་ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་པ་མི་དགོས་ཏེ། ཡུལ་ཁྱིམ་པའམ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཅིག་གམ་བཞིར་ལོངས་ཡན་གྱི་དོན་དུ་བྱས་པས་ལྷག་མར་འགྱུར་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འགྲེལ་པར་བདག་ཉིད་གཅིག་པུའམ་དགེ་སློང་གཞན་ཞིག་གམ། ཁྱིམ་པ་གཅིག་གི་དོན་དུ་བྱེད་དུ་བཅུག་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས་དང་། ཁང་ཆེན་གྱི་འགྲེལ་པར། ཚོགས་ཀྱི་དོན་དུའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁྱིམ་པ་ཡན་ཆད་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་མ་བྱུང་བ་ཡང་རུང་སྟེ་གང་ཟག་བཞི་ཡན་ཆད་ལ་ཚོགས་ཞེས་བྱ་བར་དགོངས་སོ་ཞེས་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས་ཚོགས་ཀྱི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་པས་འདི་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཡུལ་དང་གསུམ་གྱི་དོན་དུ་བྱས་པ་ལ་ནི་སྦོམ་པོར་གསུངས་སོ། ། 22-4-52b ཁང་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ། ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་གཞན་ལས་བཙལ་བ་དགོས་ལ། དེའི་ཁྱད་པར་ཡང་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་རང་ཉིད་ཀྱིས་བཙལ་བའམ་ཚོལ་དུ་བཅུག་པའོ། །ས་གཞི་དེ་ཡང་མ་དག་པ་དང་། མ་བསྟན་པ་དེར་ཁང་པ་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ཚེ་ཡིན་ལ། ཁང་ཆེན་ལས་བཙལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་ངེས་པར་མི་དགོས་ཤིང་། འགྲེལ་པར་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་ནི་ཚད་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས། བསྟན་པས་ཀྱང་ཁང་པ་ལ་ཚད་ངེས་པར་བྱེད་དགོས་ལ། ཁང་ཆེན་ལ་ཡ་མཐའི་ཚད་མ་གསུངས་སོ། །ཁང་ཆེན་དུ་མ་ཟད་ཀྱི་ཁང་པའི་བསྟན་པ་གསོལ་བ་ལ་ཡང་། གཞི་དེ་མ་བཙལ་བ་དགོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བཙལ་བ་ལ་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དེ་གཞི་མ་དག་པ་དེ་འདྲ་བ་བཙལ་བ་ལ་འཆད་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་གིས། ཁང་པའི་ས་གཞི་གཞན་ནས་མི་ཚོལ་ན། ཁང་པའི་གནང་བ་གསོལ་བའི་གཞི་དེ་གང་ཡིན་མི་རྙེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ས་གཞི་མ་དག་པ་བཙལ་བ་དེར། ཡོ་བྱད་སོགས་ཀྱང་བཙལ། བསྟན་པ་ཡང་མ་ཐོབ་པར་བྱས་ན་ལྷག་མ་སྐྱེད་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་བརྒལ་ལན་ནི། འབྲི་ཁུང་འདུལ་

【現代漢語翻譯】如果已經指定了負責人，則由其負責；如果沒有指定，則由該比丘（Bhikkhu，佛教術語，指男性出家人）自己負責。在這裡，建造房屋或大房屋的剩餘部分，指定負責人並不是必要的條件。正如所說：『指定與未指定本身並不是主要的。』因為（佛陀）說：『指定就像自己一樣。』如果一位比丘指定了第二位比丘，那麼在兩人都沒有獲得許可的情況下，如果其他條件都滿足，剩餘部分就變成了一個人的目的。在『指定就像自己一樣』的註釋中，之前的經部（Sutra，佛教經典）詳細說明了指定的墮落，而這（經部）詳細說明了進行指定的墮落。因此，爲了剩餘部分，不需要爲了某個比丘的緣故而建造房屋或大房屋，因為爲了一個或四個在家居士或出家人的利益而做，剩餘部分可能會產生。註釋中說：『如果爲了自己一個人或另一個比丘，或一個在家居士的利益而建造，那就是僧殘（Sanghādisesa，佛教戒律中的一種罪名）。』大房屋的註釋中說：『爲了僧團（Sangha，佛教僧團）的利益』意味著無論是出家還是未出家的在家居士，四個人以上就被認為是僧團。』在《律分別》（Vinaya-vibhaṅga，佛教戒律的解釋）中，『爲了僧團』意味著如來（Tathāgata，佛陀的稱號之一）的聲聞（Śrāvaka，佛陀的弟子）僧團。』這只是根據討論的主題而舉的例子，因此沒有過失。因為這樣說的緣故。如果爲了三個地方的利益而做，那就是粗罪（Sthūlātyaya，佛教戒律中的一種罪名）。建造房屋的剩餘部分，需要從土地和其他物品中尋找。其區別在於，墮落的製造者是自己尋找或讓人尋找。這塊土地，如果是不清凈的或未被允許的，那麼房屋就會超過限制。建造大房屋，尋找並不是必要的條件。註釋中說：『寺院（Vihāra，佛教寺院）沒有固定的尺寸。』因此，許可也必須對房屋的尺寸進行規定，而對於大房屋，則沒有說明邊緣的尺寸。不僅是大房屋，即使是請求房屋的許可，也不需要未尋找的地基，因為說尋找會產生墮落，這必須解釋為尋找不清凈的地基。如果比丘不從其他地方尋找房屋的地基，那麼房屋的許可的地基就無法找到。因此，在尋找不清凈的地基時，也要尋找物品等，並且在沒有獲得許可的情況下，這就是建造剩餘部分的意義。第四個問題和回答是，《竹巴律經》（'Bri khung 'dul，藏傳佛教的律經）……

【English Translation】 If a person has been appointed, then he is responsible; if not, then the Bhikkhu (Buddhist monk) himself is responsible. Here, to build the remaining part of a house or a large house, appointing a person is not a necessary condition. As it is said: 'Appointing and not appointing themselves are not the main thing.' Because (the Buddha) said: 'Appointing is like oneself.' If one Bhikkhu appoints a second Bhikkhu, then if neither of them has obtained permission, if other conditions are met, the remaining part becomes for the sake of one person. In the commentary on 'Appointing is like oneself,' the previous Sutra (Buddhist scripture) detailed the downfall of appointing, while this (Sutra) detailed the downfall of making the appointment. Therefore, for the remaining part, it is not necessary to build a house or a large house for the sake of a certain Bhikkhu, because doing it for the benefit of one or four laypersons or renunciants, the remaining part may arise. The commentary says: 'If it is built for the sake of oneself alone or another Bhikkhu, or one layperson, it is Sanghādisesa (a type of offense in Buddhist monastic rules).' The commentary on the large house says: 'For the benefit of the Sangha (Buddhist monastic community)' means that whether it is a layperson who is ordained or not, more than four people are considered a Sangha.' In the Vinaya-vibhaṅga (explanation of Buddhist monastic rules), 'For the sake of the Sangha' means the Śrāvaka (disciple of the Buddha) Sangha of the Tathāgata (one of the titles of the Buddha).』 This is just an example based on the topic of discussion, so there is no fault. Because it is said so. If it is done for the benefit of three places, then it is a Sthūlātyaya (a type of offense in Buddhist monastic rules). To build the remaining part of a house, it is necessary to seek from the land and other items. The difference is that the maker of the downfall is either seeking himself or having someone seek. This land, if it is impure or not permitted, then the house will exceed the limit. To build a large house, seeking is not a necessary condition. The commentary says: 'There is no fixed size for a Vihāra (Buddhist monastery).' Therefore, the permission must also specify the size of the house, but for a large house, the size of the edges is not mentioned. Not only for a large house, but even for requesting permission for a house, it is not necessary to have an unsearched foundation, because it is said that seeking will produce a downfall, which must be explained as seeking an impure foundation. If a Bhikkhu does not seek the foundation of a house from elsewhere, then the foundation for requesting permission for the house cannot be found. Therefore, when seeking an impure foundation, one must also seek items, etc., and if permission has not been obtained, then this is the meaning of building the remaining part. The fourth question and answer is, the 'Bri khung 'dul (a Vinaya scripture of Tibetan Buddhism)……

འཛིན་ན་རེ། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་བསྟན་པ་ལ་གསོལ་བའི་སྔ་རོལ་དུ། ལག་གི་བླ་བསྐོ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཁང་པ་སོགས་རྩིགས་པ་ལ་ལག་གི་བླ་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་པར་མ་སྐོས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་གིས་བྱེད་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་མ་སྐོས་པའི་དགེ་སློང་ལྟུང་བ་སྐྱེད་པའི་རྟེན་དུ་བཤད་ལ། བསྟན་པ་གསོལ་བ། གསོལ་བ་པོ་ལག་གི་བླར་བསྐོས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ན་ལྟུང་བའི་རྟེན་སྔ་མ་དེ་ཁོ་ན་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། སྤྱིར་བཏང་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་ལག་གི་བླས། གཅིག་གམ་ཚོགས་ཀྱི་དོན་དུ་གནས་ཁང་བརྩིགས་པའི་ཚེ་ལག་གི་བླ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པ་གསོལ་དགོས་པ་ཡིན་ཀྱང་། སྤྱིར་བསྟན་པ་གསོལ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་དེར་མ་ངེས་པའི་ 22-4-53a ཕྱིར་དང་། ལག་གི་བླ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་གཞན་གྱི་དོན་དུ་བསྟན་པ་གསོལ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ན་ལག་གི་བླར་མི་སྤྲོ་བའི་དགེ་སློང་རྒན་པོ་དེས་རང་གི་དོན་དུ་ཁང་པའི་བསྟན་པ་གསོལ་བ་མི་འཆགས་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལ་ཡང་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་ཞིག་བསྐོ་དགོས་ན། ལག་གི་བླ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་རྒན་པོས་ཁྱིམ་པའམ་དགེ་ཚུལ་ལྟ་བུ་ཁང་པ་རུང་ཚད་ལྡན་བརྩིག་ཏུ་འཇུག་པ་དེའི་ཚེ་བསྟན་པ་མི་འཆགས་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མ་བསྐོས་པར་ནི་ཁང་པ་བརྩིག་ཏུ་རུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟ་ན་ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པ་སྦྱིན་པ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། གང་ཟག་ལ་ནི་མི་མཚུངས་ཏེ། ཁང་པའི་བསྟན་པ་ཐོབ་པས་བརྐོ་བའི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་འབྲི་ཁུང་པ་ན་རེ། གཙུག་ལག་ནི་གཞི་དག་པ་གསུམ་ལྡན་ཡིན་ན། ཡོ་བྱད་བཙལ་མ་བཙལ་གང་ཡང་རུང་བས་བརྩིག་ཏུ་རུང་ལ། ཁང་པ་ནི། གཞི་དག་པ་གསུམ་དང་ལྡན་ཡང་། རང་ལས་ནོར་ཐ་དད་པ་གཞན་ལ་བླངས་པའི་སྒོ་ནས་བཙལ་བ་རྣམས་ལ་མི་རུང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། རང་ལས་ནོར་ཐ་དད་པ་གཞན་ལ་བླངས་པའི་སྒོ་ནས་ས་གཞི་བཙལ་བ་རྣམས་ལ་བསྟན་པ་གསོལ་དུ་རུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པ་ལས། དགེ་སློང་གིས་བདག་གིས་བླངས་པ་བདག་པོ་མེད་པ་བདག་གི་ཕྱིར་ཁང་པ་བརྩིག་ཏུ་འཇུག་ན་དགེ་སློང་དེས་གཞི་རུང་བ་དང་། རྩོད་པ་མེད་པ་དང་། བརྩིག་དུ་རུང་བ་བཙལ་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པ་གསོལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་འབྲིང་ཁུང་པ་གཞི་མ་དག་པ་ལ་ཁང་པ་དང་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བསྟན་པ་གསོལ་དུ་མི་རུང་ཞིང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བ་བྱིན་ཀྱང་མི་འཆགས་སོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། ། 22-4-53b མི་རུང་བ་བདེན་མོད་ཀྱང་མི་འཆགས་པ་མི་བདེན་ཏེ། དེ་ལྟ་ན་གཞི་མ་དག་པར་གནང་བ་གསོལ་ནས་བྱིན་པ་དེ་ལ་ཡན་ལག་གཞ

【現代漢語翻譯】 འཛིན་ན་རེ། (dzin na re)說，在請求建造房屋和大型房屋的許可之前，必須任命一位『手持者』(lag gi bla)，因為建造房屋等需要『手持者』。這種說法是不對的，因為註釋中說『未任命』(ma skos pa)意味著自己做。經文中說，未被任命的比丘是產生墮落的依據。如果請求許可，並且只有被任命為『手持者』的人才能請求，那麼之前的墮落依據就必須是同一個人。一般來說，由僧團任命的『手持者』，在為個人或集體建造住所時，這位『手持者』需要向僧團請求許可。但是，並非所有請求許可的情況都必須如此。因為存在不是『手持者』的比丘為他人請求許可的情況，如果不是這樣，那麼不願被任命為『手持者』的老比丘就無法為自己請求建造房屋的許可，這將是荒謬的。如果那樣也需要任命一位『手持者』比丘，那麼當一位不是『手持者』的老比丘讓一位居士或沙彌等有資格建造房屋的人建造房屋時，許可將無法成立，這將是荒謬的。僧團任命比丘為『手持者』，並不是爲了允許建造房屋，因為那樣會產生挖掘土地的墮落，並且僧團不能給予僧團許可。對於個人來說則不同，因為獲得房屋建造許可可以避免挖掘的墮落。還有འབྲི་ཁུང་པ་(』bri khung pa)說，寺廟如果具備三個純凈的基礎，那麼無論找到或未找到材料都可以建造。但是，房屋即使具備三個純凈的基礎，也不能通過從他人那裡獲得與自己不同的財產的方式來尋找材料。這種說法是不合理的，因為可以通過從他人那裡獲得與自己不同的財產的方式來尋找土地，並請求許可。正如《律百一事》(las brgya rtsa gcig pa)中所說：『如果比丘允許他人為自己建造房屋，而這些材料是自己拿取的無主之物，那麼這位比丘應該尋找合適的基礎、沒有爭議且可以建造的地方，然後向僧團請求許可。』還有འབྲིང་ཁུང་པ་(』bring khung pa)說，對於不純凈的基礎，不能請求建造房屋和寺廟的許可，即使僧團給予許可，也不會成立。不允許是真實的，但不成立是不真實的。如果是那樣，在不純凈的基礎上請求並給予許可，那麼它將缺少一個分支。

【English Translation】』dzin na re said, before requesting permission to build houses and large houses, a 'hand-holder' (lag gi bla) must be appointed, because building houses etc. requires a 'hand-holder'. This statement is incorrect, because the commentary says 'unappointed' (ma skos pa) means doing it oneself. The scripture says that an unappointed bhikshu is the basis for generating downfall. If permission is requested, and only those appointed as 'hand-holders' can request it, then the previous basis for downfall must be the same person. Generally, a 'hand-holder' appointed by the sangha, when building a residence for an individual or a group, this 'hand-holder' needs to request permission from the sangha. However, not all requests for permission must be like this. Because there are cases where a bhikshu who is not a 'hand-holder' requests permission for others, and if this is not the case, then an old bhikshu who is unwilling to be appointed as a 'hand-holder' cannot request permission to build a house for himself, which would be absurd. If it is also necessary to appoint a 'hand-holder' bhikshu, then when an old bhikshu who is not a 'hand-holder' allows a layman or shramanera etc. who is qualified to build a house to build it, the permission will not be established, which would be absurd. The sangha appoints a bhikshu as a 'hand-holder', not to allow the building of a house, because that would cause the downfall of digging the ground, and the sangha cannot give permission to the sangha. It is different for an individual, because obtaining permission to build a house can avoid the downfall of digging. Also, 』bri khung pa said, if a temple has three pure foundations, then it can be built regardless of whether materials are found or not. However, houses, even if they have three pure foundations, cannot be built by seeking materials through obtaining property different from one's own from others. This statement is unreasonable, because it is permissible to seek land by obtaining property different from one's own from others and request permission. As it is said in the Vinayavastu (las brgya rtsa gcig pa): 'If a bhikshu allows others to build a house for himself, and these materials are ownerless things taken by himself, then that bhikshu should seek a suitable foundation, without dispute, and a place that can be built, and then request permission from the sangha.' Also, 』bring khung pa said that for an impure foundation, permission to build houses and temples cannot be requested, and even if the sangha gives permission, it will not be established. Not being allowed is true, but not being established is not true. If that were the case, requesting and giving permission on an impure foundation would lack a branch.

ན་རྣམས་ཚང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དངོས་གཞི་སྐྱེད་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་གཞན་རྣམས་ཚང་ཞིང་བསྟན་པ་མ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་པར་མི་ནུས་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། གཞི་མ་དག་པ་ལའོ། །ཞེས་དང་། མ་བསྟན་པ་ལའོ་ཞེས་པའི་མདོ་གཉིས་ལ་རྣམ་བཅད་སོ་སོ་བ་ཡོད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྐབས་ནས། ལྡོག་པའི་ཕྱིར་བསྒོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུང་བ་ལ། བཞམ་སྒོ་དང་། བཟློག་ཚུལ་གཉིས། འདི་ན་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་ལ། དགེ་སློང་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲས་པ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཁྱེད་ཅག་དགེ་ཡང་རུང་སྡིག་ཀྱང་རུང་བདག་ལ་ཅང་མ་སྨྲ་ཞིག བདག་ཀྱང་དགེ་ཡང་རུང་སྡིག་ཀྱང་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ལ་ཅི་ཡང་མི་སྨྲའོ། །ཞེས་ཟེར་བ་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བསྒོ་བར་བྱ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་འདུན་པ་ཁྱོད་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་གདོན་པར་གཏོགས་པ་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམས་དང་། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མདོར་གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་དང་མཐུན་པ་དང་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲ་ན། བདག་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་མ་བྱེད་པར་ཚེ་དང་ལྡན་པ་བདག་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཁོ་ནར་གྱིས་ཤིག དགེ་སློང་རྣམས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ལ་ཆོས་དང་མཐུན་པ་དང་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཡང་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ཆོས་དང་མཐུན་པ་དང་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲོས་ཤིག འདི་ལྟ་སྟེ་གཅིག་ལ་གཅིག་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་བྱེད་པ་དང་། གཅིག་ལ་གཅིག་འདོམས་ཤིང་རྗེས་སུ་སྟོན་པ་དང་། གཅིག་གིས་གཅིག་ལྟུང་བ་ལས་སློང་བ་ཉིད་དེ་ལྟ་བུས་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ 22-4-54a དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དེའི་འཁོར་འདི་འཕེལ་བར་འགྱུར་གྱིས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་འདུན་པ་ཁྱོད་བདག་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་བྱེད་པའི་ལས་ཀྱི་མཐའ་འདི་ལྟ་བུ་འདི་ཐོང་ཤིག དེ་ནི་དུས་དང་པོར་བྱ་བའོ། །གཉིས་པ་ལས་དངོས་ལ། གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་བསྐོས་ཀྱི་གཎྜི་བརྡུང་བ་སོགས་བྱས་ནས། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་འདུག་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འདུན་པ་འདི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་མི་བགྱིད་ནས། འདི་ལ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་གདོན་པར་གཏོགས་པའི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམས་དང་། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མདོར་གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་དང་མཐུན་པ་དང་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲས་པ་ནི་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཁྱེད་ཅག་དགེ་ཡང་རུང་སྡིག་ཀྱང་རུང་བདག་ལ་ཅི་ཡང་མ་སྨྲ་ཤིག བདག་ཀྱང་དགེ་ཡང་རུང་སྡིག་ཀྱང་རུང་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ལ་ཅི་ཡང་མི་སྨྲའོ། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་བདག་ལ་ཚིག་གི་ལམ་ཐོངས་ཤིག ཁྱོད་ལ་ཡང་བདག་གིས་སྨྲས་པས་ཅི་ཞིག་བྱ། ཞེས་བདག་ཉ

【現代漢語翻譯】如果戒律完整，就能真正地增長僧團，因為其他增長的條件都具備，只是沒有得到教導。這是不可能的，正如經文所說：『對於不純凈的基礎』，以及『對於未被教導的』，這兩部經文必須有各自不同的區分。在僧團不和的情況下，經文中說：『爲了阻止，應當訓誡』，這裡有訓誡和阻止兩種方式。這裡，如果一些比丘，其他比丘按照戒律如法地勸誡他們說：『諸位尊者，你們無論善或惡，都不要對我說話。我也無論善或惡，都不會對諸位尊者說什麼。』對於這種情況，應當這樣訓誡他們：『諸位尊者，僧團，你們屬於比丘們應當勸誡的學處，以及屬於善逝的經文，如果如法如律地勸誡，那麼不要不表達自己，尊者們，一定要表達自己。如果比丘們如法如律地勸誡尊者們，那麼尊者們也應當如法如律地勸誡比丘們。』像這樣，互相表達，互相教導和指示，互相從墮落中扶起，這樣，世尊、如來（Tathāgata，如來）、阿羅漢（Arhat，阿羅漢）、正等覺佛（Samyaksaṃbuddha，正等覺佛）的僧團才會增長。『諸位尊者，僧團，你們應當捨棄這種不表達自己的行為。』這是最初應當做的。第二是實際行動，包括祈請和陳述。首先，敲擊僧眾集合的犍稚（gaṇḍi，犍稚）等，然後由一位比丘站起來這樣說：『請僧眾聽著，這位比丘犯了戒，不如法地不悔改，因此，比丘們勸誡他屬於比丘們應當勸誡的學處，以及屬於善逝的經文，如果如法如律地勸誡，他就說：「諸位尊者，你們無論善或惡，都不要對我說話。我也無論善或惡，都不會對諸位尊者說什麼。諸位尊者，請你們給我說話的機會，我對你們說話又有什麼用呢？」』他自己...

【English Translation】 If the precepts are complete, the Saṃgha (Saṃgha, community) will truly grow, because all other conditions for growth are met, except for not being taught. This is impossible, as the scriptures say: 'For an impure foundation,' and 'For the uninstructed,' these two scriptures must have their own distinct distinctions. In the case of Saṃgha discord, the scriptures say: 'To prevent, one should admonish,' here there are two ways: admonishment and prevention. Here, if some Bhikṣus (Bhikṣus, monks), other Bhikṣus admonish them according to the Dharma (Dharma, law) and Vinaya (Vinaya, discipline) saying: 'Venerable ones, whether you are good or bad, do not speak to me. I, too, whether good or bad, will not say anything to you.' In this case, they should be admonished thus: 'Venerable ones, Saṃgha, you belong to the Śikṣāpada (Śikṣāpada, precepts) that Bhikṣus should admonish, and to the Sutras (Sutras, discourses) of the Sugata (Sugata, well-gone), if you admonish according to the Dharma and Vinaya, then do not fail to express yourselves, Venerable ones, be sure to express yourselves. If Bhikṣus admonish the Venerable ones according to the Dharma and Vinaya, then the Venerable ones should also admonish the Bhikṣus according to the Dharma and Vinaya.' Like this, expressing to each other, teaching and instructing each other, lifting each other from downfalls, in this way, the Saṃgha of the Bhagavan (Bhagavan, Blessed One), Tathāgata (Tathāgata, Thus Gone), Arhat (Arhat, Worthy One), Samyaksaṃbuddha (Samyaksaṃbuddha, Perfectly Enlightened Buddha) will grow. 'Venerable ones, Saṃgha, you should abandon this kind of behavior of not expressing yourselves.' This is what should be done first. Second is the actual action, including the request and the statement. First, strike the gaṇḍi (gaṇḍi, gong) to gather the Saṃgha, and then one Bhikṣu should stand up and say: 'Please listen to the Saṃgha, this Bhikṣu has violated the precepts and does not repent properly, therefore, the Bhikṣus admonish him belonging to the Śikṣāpada that Bhikṣus should admonish, and to the Sutras of the Sugata, if they admonish according to the Dharma and Vinaya, he says: "Venerable ones, whether you are good or bad, do not speak to me. I, too, whether good or bad, will not say anything to you. Venerable ones, please give me a chance to speak, what use is it for me to speak to you?"' He himself...

ིད་བརྗོད་པར་བགྱི་བ་མ་ལགས་པར་བགྱིད་པ་འདི་ལ། དགེ་སློང་མང་པོས་བཞམས་ཏེ་བསྒོ་ན། འདི་ལ་དགེ་སློང་མང་པོས་བཞམས་ཏེ་བསྒོ་ཡང་གཞི་དེ་ཉིད་ལ་ནན་གྱིས་མཆོག་ཏུ་བཟུང་ནས་མངོན་པར་ཞེན་ནས། འདི་ཉིད་བདེན་གྱི་གཞན་ནི་བརྫུན་པའོ་ཞེས་རྗེས་སུ་ཐ་སྙད་འདོགས་པར་བགྱིད་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་དགེ་སློང་འདུན་པ་ལ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་འདུན་པ་ཁྱོད། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་གདོན་པར་གཏོགས་པའི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམས་དང་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མདོར་གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ 22-4-54b ཆོས་དང་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲས་པ་ན། བདག་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་མ་བྱེད་པར་ཚེ་དང་ལྡན་པ་བདག་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཁོ་ནར་གྱིས་ཤིག དགེ་སློང་རྣམས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ལ་ཆོས་དང་མཐུན་པ་དང་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲ་བ་ན་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཡང་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ཆོས་དང་མཐུན་པ་དང་འདུལ་བ་དང་མཐུན་པར་སྨྲོས་ཤིག འདི་ལྟ་སྟེ་གཅིག་ལ་གཅིག་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་བྱེད་པ་དང་། གཅིག་ལ་གཅིག་འདོམས་ཤིང་རྗེས་སུ་སྟོན་པ་དང་། གཅིག་གིས་གཅིག་ལྟུང་བ་ལས་སློང་བ་ཉིད་དེ་ལྟ་བུས་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དེའི་འཁོར་འདི་འཕེལ་བར་འགྱུར་གྱིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་འདུན་པ་ཁྱོད་བདག་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་བྱེད་པའི་ལས་ཀྱི་མཐའ་འདི་ལྟ་བུ་ཐོང་ཞིག ཅེས་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནས་རྗེས་སུ་འདོགས་པར་བགྱིད་དེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་འདུན་པ་ལ་ཞེས་སྦྱར། གཞན་རྣམས་སྔ་མ་དང་འདྲ་ལ། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་མཛད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་དགེ་སློང་འདུན་པ་ལ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་མཛད་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུངས་ཤིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག འདི་ནི་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་སྟེ། དེ་བཞིན་དུ་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་བཟླས། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་འདུན་པ་ལ་གསོལ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་མཛད་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ། ལྡོག་ཚུལ་ལྔ་པོ་འདི་སྔོན་དུ་འགྲོ་ 22-4-55a དགོས་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། བསྒོ་བར་བྱ་བ་རྣམས་དང་ནི་ཞེས་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་སུ་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་རྣམ་པ་བཅུ་

【現代漢語翻譯】如果眾多比丘勸誡某人停止自說自話，而此人固執己見，堅持認為自己說的是真理，別人說的是虛妄。如果僧團認為時機成熟且可以容忍，請允許僧團這樣做。僧團，諸位長老，請聽我說。諸位比丘，對於那些屬於應誦讀的學處，以及屬於善逝所說的經典，凡是符合佛法和戒律的言論，如果有人不願放棄自說自話，請諸位長老務必勸誡他放棄。諸位比丘，如果有人說符合佛法和戒律的言論，也請諸位長老以符合佛法和戒律的言論迴應他。這樣，彼此勸誡，互相教導，互相指正過失，世尊、如來、應供、正等覺的僧團才能興盛。諸位長老，請放棄這種自說自話的行為。這是通過祈請和四種羯磨來進行勸誡。這是祈請文。羯磨應這樣進行：從僧團開始，然後依次進行。爲了這個目的，僧團應對比丘說。其餘的都和前面一樣。通過祈請和四種羯磨來進行勸誡。如果諸位長老同意對比丘進行祈請和四種羯磨的勸誡，請保持沉默。如果不同意，請說出來。這是第一次羯磨。同樣重複第二遍和第三遍。如果僧團同意且允許，僧團就對比丘進行了祈請和四種羯磨的勸誡。因為沒有人反對，所以就視為同意。這就是（勸誡的內容）。第二部分是解釋。這樣做的目的是：避免因勸誡而導致僧殘罪的產生，以及爲了建立僧殘罪的基礎，必須先滿足這五個條件。簡而言之，就是指那些需要勸誡的人，以及通過祈請和四種羯磨所說的話。第三部分是詞義解釋：因勸誡而產生的十種情況。

【English Translation】 If many monks admonish someone to stop speaking for himself, and this person stubbornly insists that what he says is the truth and what others say is false. If the Sangha thinks the time is right and can tolerate it, please allow the Sangha to do so. Sangha, venerable ones, please listen to me. Monks, for those precepts that should be recited, and for the sutras spoken by the Sugata, all statements that are in accordance with the Dharma and the Vinaya, if someone is unwilling to give up speaking for himself, please venerable ones, be sure to admonish him to give up. Monks, if someone speaks statements that are in accordance with the Dharma and the Vinaya, please venerable ones also respond to him with statements that are in accordance with the Dharma and the Vinaya. In this way, by admonishing each other, teaching each other, and correcting each other's faults, the Sangha of the Blessed One, the Tathagata, the Arhat, the Perfectly Enlightened One, can flourish. Venerable ones, please abandon this behavior of speaking for oneself. This is admonishment through supplication and four karmas. This is the supplication text. The karma should be performed as follows: starting from the Sangha, and then proceeding in order. For this purpose, the Sangha should say to the monk. The rest is the same as before. Admonishment is done through supplication and four karmas. If the venerable ones agree to admonish the monk with supplication and four karmas, please remain silent. If you disagree, please speak up. This is the first karma. Repeat the same for the second and third times. If the Sangha agrees and allows it, the Sangha has admonished the monk with supplication and four karmas. Because no one objects, it is considered agreed. This is (the content of the admonishment). The second part is the explanation. The purpose of doing this is: to avoid the occurrence of Sanghavasesa offenses caused by admonishment, and in order to establish the basis of Sanghavasesa offenses, these five conditions must be met first. In short, it refers to those who need to be admonished, and the words spoken through supplication and four karmas. The third part is the explanation of the meaning of the words: the ten situations arising from admonishment.

དང་། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་རྣམས་ལ་ལྡོག་ཚུལ་ལྔ་པོ་འདི་ཐུན་མོང་དུ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་ཡིན་ནོ། །བཅུ་པོའི་ནང་གི་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་ལ་བྱ་བ་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ། དགེ་སློང་སྡིག་ལྟ་ཅན་ལ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུར་བྱ་བའི་སྒོ་གྱུར་གྱི་ལས་དང་། དགེ་ཚུལ་སྡིག་ལྟ་ཅན་ལ་བསྙིལ་བའི་རྒྱུར་བྱ་བའི་སྒོ་གྱུར་གྱི་ལས་སོ། །འདི་དག་གི་སྐབས་སུ་བཞམ་བསྒོ་མ་བྱས་པར་གསོལ་བཞིའི་ལས་མི་འཆགས་པ་དང་། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་ལ་བསྐྲད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས། བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་ལ་གླེང་དྲན་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་སོ། །འདི་དག་དང་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་པོ་རྣམས་ནི་མི་མཐུན་པའི་ལས་ཡིན་ཀྱང་ཆད་ལས་མ་ཡིན་ཏེ། བྱ་བ་ངན་པ་ལས་ལྡོག་པའི་ཆེད་དུ་གྲོས་འདེབས་པ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་བརྒལ་ལན་ནི། འདིར་དགེ་འདུན་དབྱེན་གྱི་ལྷག་མའི་གླེང་གཞི་དབྱེན་གྱིས་འཚམས་མེད་བྱས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཀྱང་། དབྱེན་གྱིས་འཚམས་མེད་ཡིན་ན་ལྷག་མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། དགེ་སློང་ལྷ་སྦྱིན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་བཞིན་ནོ། །དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་ཡིན་ན་འཚམས་མེད་ཡིན་མི་དགོས་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་རྒྱུད་ཀྱི་དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་བཞིན་ནོ། །དེ་གཉིས་འགལ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། བཅས་པ་མཛད་པའི་རྗེས། ཐུབ་པ་མྱ་ངན་ལས་མ་འདས་པའི་གོང་དེར་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་གིས་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དེ་བྱས་ན་ལྷག་མ་དང་འཚམས་མེད་གཉིས་ཀར་འགྱུར་བ་ལ་འགལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། མི་མཐུན་པའི་ལས་འདི་དག་གི་སྐབས་སུ་གང་ལ་བྱ་བའི་བསྒྲུབ་བྱ་དེ། ལས་གྲལ་དེར་འདུག་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མ་འདུག་ཀྱང་ལས་མི་འཆགས་པའི་ཉེས་པ་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པ་ཡང་མེད་ཅིང་། བསྒྲུབ་བྱ་དེ་མངོན་དུ་ 22-4-55b གྱུར་དགོས་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལས་གྲལ་དེ་ཉིད་དུ་མི་འདུག་དགོས་པའི་ཁྱབ་པ་ཡང་མེད་དེ། མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་སུ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་འཚམས་ཀྱི་ནང་དེ་ན་གནས་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལ། འཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་ན་མཆིས་པས་འཚམས་ནང་ན་མཆིས་པ་རྣམས་ལ་བསྒོ་ནས་བསྒོ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུད་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ། །བཙུན་པ་འཚམས་ཀྱི་ནང་ན་མཆིས་པས་འཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་ན་མཆིས་པ་རྣམས་ལ་བསྒོ་ན་བསྒོ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུད་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་གང་ལ་བྱ་བ་དེ་མངོན་སུམ་དུ་མི་འདུག་པའི་ཚེ། ཁྱོད་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པའི་ལས་བྱས་སོ་ཞེས་རེ་རེ་ནས་བསྒྲགས་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། མ་སྒྲགས་ན་དེས་མི་མཐུན་པའི་ལས་བྱས་པར་མི་ཤེས་པས། ཉེས་པ་ལས་ལྡོག་པའི་རྒྱུར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལ། ཆོ་ག་ནི། གནང་བ་དེས་གཎྜི་བརྡུང་བ་སོགས་བྱས་ནས། བླ་གོས་ཕྲག་པ་གཅིག་ཏུ་བྱས། རྒན་ར

【現代漢語翻譯】此外，對於被驅擯的沙彌（Dge tshul，梵文：śrāmaṇera，意為『勤策男』），這五種共同的逆轉方式是適用的。在十種行為中，對於不放棄邪見的，也有兩種處理方式：對於持有邪見的比丘（Dge slong，梵文：bhikṣu，意為『乞士』），採取導致墮落的行為；對於持有邪見的沙彌，採取導致驅擯的行為。在這些情況下，未經勸誡，四羯磨（Gsol bzhi'i las，指四次宣告羯磨）不會成立；對於毀壞家庭者，必須先驅逐；對於不悅意者，必須先提醒。這四種與上述情況並列的行為，雖然是不和諧的行為，但並非懲罰，因為它們僅僅是爲了勸阻不良行為而提出的建議。第四個問題是關於辯駁：在此，僧團分裂的根本原因是分裂所造成的無間罪（'Tshams med，指五逆罪之一，破壞僧團的和諧）。然而，如果造成無間罪，並不一定意味著是分裂的殘餘，例如提婆達多（Lha sbyin，梵文：Devadatta，佛教史上著名人物，以分裂僧團著稱）所造成的分裂無間罪。如果說是分裂的殘餘，也不一定意味著是無間罪，例如比丘尼（Dge slong ma，梵文：bhikṣuṇī，意為『乞女』）群體中的分裂殘餘。這兩者之間也並非矛盾，因為在戒律制定之後，佛陀（Thub pa，意為『能者』，指釋迦牟尼佛）涅槃（Mya ngan las ma 'das pa，梵文：nirvāṇa，意為『滅』，指從輪迴中解脫）之前，如果有些比丘做了不該做的事，那麼這既是殘餘罪，也是無間罪，因此並不矛盾。在這些不和諧的行為中，作為行為對象的當事人，不一定需要出席羯磨會議，即使不出席，也不會產生羯磨不成立的過失，也不會引發不和諧。而且，當事人也不一定需要公開露面，因為沒有說過必須公開露面才能進行羯磨。然而，必須有一個人住在結界（'Tshams，指僧團集會或進行宗教儀式的場所）內，因為經文中說：『住在結界之外的人，是否可以勸告住在結界內的人？』鄔波離（Udd pa li，梵文：Upāli，佛陀十大弟子之一，持戒第一）說：『不可以。』『住在結界內的人，是否可以勸告住在結界之外的人？』鄔波離說：『不可以。』然而，當行為對像沒有公開露面時，必須逐一宣告：『僧團已經對你進行了祈請和陳述的羯磨。』如果不宣告，當事人就不知道自己受到了不和諧行為的影響，因此無法起到阻止過失的作用。在結界之外給予不離衣（Chos gos dang mi 'bral ba'i gnang ba，指允許比丘在一定情況下不穿袈裟的許可）的許可時，儀式是：給予許可的人敲擊犍稚（Gaṇḍi，一種木製或金屬的打擊樂器）等，然後將袈裟搭在一側肩膀上，年長者... Furthermore, these five common reversal methods are applicable to those Śrāmaṇeras (Dge tshul) who have been expelled. Among the ten actions, there are also two ways to deal with those who do not abandon wrong views: for a Bhikṣu (Dge slong) who holds wrong views, actions are taken that lead to downfall; for a Śrāmaṇera who holds wrong views, actions are taken that lead to expulsion. In these cases, without admonishment, the four Karmas (Gsol bzhi'i las) will not be established; for those who destroy families, expulsion must precede; for those who are displeasing, reminders must precede. These four actions, which are listed alongside the above situations, although they are disharmonious actions, are not punishments, because they are merely suggestions made to dissuade bad behavior. The fourth question is about refutation: Here, the root cause of the Sangha's (Dge 'dun, 僧團) division is the uninterrupted offense ('Tshams med) caused by the division. However, if it causes an uninterrupted offense, it does not necessarily mean that it is a remnant of the division, such as the uninterrupted offense of division caused by Devadatta (Lha sbyin). If it is said to be a remnant of the division, it does not necessarily mean that it is an uninterrupted offense, such as the remnant of the division in the Bhikṣuṇī (Dge slong ma) community. These two are not contradictory either, because after the precepts were established, before the Buddha (Thub pa) passed into Nirvāṇa (Mya ngan las ma 'das pa), if some Bhikṣus did what they should not have done, then this would be both a remnant offense and an uninterrupted offense, so there is no contradiction. In these disharmonious actions, the person who is the object of the action does not necessarily need to be present at the Karma meeting, and even if they are not present, it will not cause the fault of the Karma not being established, nor will it cause disharmony. Moreover, the person does not necessarily need to appear in public, because it has not been said that the Karma must be performed publicly. However, one person must live within the boundary ('Tshams), because the scriptures say: 'Can those who live outside the boundary advise those who live inside the boundary?' Upāli (Udd pa li) said: 'No.' 'Can those who live inside the boundary advise those who live outside the boundary?' Upāli said: 'No.' However, when the object of the action does not appear in public, it must be announced one by one: 'The Sangha has performed the Karma of request and statement for you.' If it is not announced, the person will not know that they have been affected by the disharmonious action, so it will not serve to prevent faults. When giving permission to not be separated from the robes (Chos gos dang mi 'bral ba'i gnang ba) outside the boundary, the ritual is: the person giving permission strikes the Gaṇḍi (犍稚) and so on, then drapes the robe over one shoulder, and the elder...

【English Translation】 Furthermore, these five common reversal methods are applicable to those Śrāmaṇeras (Dge tshul, Sanskrit: śrāmaṇera, meaning 'diligent boy') who have been expelled. Among the ten actions, there are also two ways to deal with those who do not abandon wrong views: for a Bhikṣu (Dge slong, Sanskrit: bhikṣu, meaning 'beggar') who holds wrong views, actions are taken that lead to downfall; for a Śrāmaṇera who holds wrong views, actions are taken that lead to expulsion. In these cases, without admonishment, the four Karmas (Gsol bzhi'i las, referring to the four announcement Karmas) will not be established; for those who destroy families, expulsion must precede; for those who are displeasing, reminders must precede. These four actions, which are listed alongside the above situations, although they are disharmonious actions, are not punishments, because they are merely suggestions made to dissuade bad behavior. The fourth question is about refutation: Here, the root cause of the Sangha's (Dge 'dun, the monastic community) division is the uninterrupted offense ('Tshams med, referring to one of the five heinous crimes, disrupting the harmony of the Sangha) caused by the division. However, if it causes an uninterrupted offense, it does not necessarily mean that it is a remnant of the division, such as the uninterrupted offense of division caused by Devadatta (Lha sbyin, Sanskrit: Devadatta, a famous figure in Buddhist history, known for dividing the Sangha). If it is said to be a remnant of the division, it does not necessarily mean that it is an uninterrupted offense, such as the remnant of the division in the Bhikṣuṇī (Dge slong ma, Sanskrit: bhikṣuṇī, meaning 'female beggar') community. These two are not contradictory either, because after the precepts were established, before the Buddha (Thub pa, meaning 'the capable one', referring to Shakyamuni Buddha) passed into Nirvāṇa (Mya ngan las ma 'das pa, Sanskrit: nirvāṇa, meaning 'extinction', referring to liberation from samsara), if some Bhikṣus did what they should not have done, then this would be both a remnant offense and an uninterrupted offense, so there is no contradiction. In these disharmonious actions, the person who is the object of the action does not necessarily need to be present at the Karma meeting, and even if they are not present, it will not cause the fault of the Karma not being established, nor will it cause disharmony. Moreover, the person does not necessarily need to appear in public, because it has not been said that the Karma must be performed publicly. However, one person must live within the boundary ('Tshams, referring to the place where the Sangha gathers or performs religious ceremonies), because the scriptures say: 'Can those who live outside the boundary advise those who live inside the boundary?' Upāli (Udd pa li, Sanskrit: Upāli, one of the ten great disciples of the Buddha, foremost in discipline) said: 'No.' 'Can those who live inside the boundary advise those who live outside the boundary?' Upāli said: 'No.' However, when the object of the action does not appear in public, it must be announced one by one: 'The Sangha has performed the Karma of request and statement for you.' If it is not announced, the person will not know that they have been affected by the disharmonious action, so it will not serve to prevent faults. When giving permission to not be separated from the robes (Chos gos dang mi 'bral ba'i gnang ba) outside the boundary, the ritual is: the person giving permission strikes the Gaṇḍi (犍稚, a wooden or metal percussion instrument) and so on, then drapes the robe over one shoulder, and the elder...

ིམ་ལ་ཕྱག་འཚལ། རྒན་པའི་མཐའ་ལོགས་སུ་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས་དགེ་འདུན་ལ་སྣམ་སྦྱར་ཉེ་བར་བསྟན་ཏེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་འོད་སྲུངས་རྒན་པོ་རྒས་པ་རྒོག་ཏུ་གྱུར་པའམ། བདག་དང་དགེ་སློང་ཤཱ་རིའི་བུ་རླུང་ནད་ཅན་ལགས་ལ་བདག་གི་སྣམ་སྦྱར་ནི་ལྕི་བས་ཡོངས་སུ་སྐྱོང་བར་རྔོ་མ་ཐོག་ན། བདག་དགེ་སློང་འོད་སྲུང་ནས། རླུང་ནད་ཅན་དགེ་འདུན་ལས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་གསོལ་ན། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ། བདག་དགེ་སློང་ནས་རླུང་ནད་ཅན་ལ་རྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྩལ་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་ཞིག་གིས་གསོལ་བ་བྱས་ཏེ་ལས་བྱའོ། །འདུག་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་ 22-4-56a པར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འོད་སྲུངས་ནས། ཤཱ་རིའི་བུ་འདི་རླུང་ནད་ཅན་ལགས་ལ། འདིའི་སྣམ་སྦྱར་ནི་ལྕི་བས་ཡོངས་སུ་སྐྱོང་བར་རྔོ་མི་ཐོགས་ན། དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། དགེ་འདུན་ལས་སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་གཅིག་དང་། དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྩལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ་ཏེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་གསོལ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་བའི་གནང་བ་སྩལ་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག ཞེས་པ་ནས་འཇུག་བསྡུད་ཀྱང་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། འབྲལ་བའི་སྤང་པ་ཁེགས་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། མི་འབྲལ་ཞེས་སོགས་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། མདོ་རྩ་བར་སྣམ་སྦྱར་ལ་གསུངས་ཀྱི་གཞན་གཉིས་ལ་མ་བཤད། ལས་བརྒྱ་རྩར། ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་དང་འཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འབྲལ་བར་བྱེད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་གནང་བ་མ་གཏོགས་ཏེ། ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པས། གཞན་གཉིས་ལ་ཡང་སྦྱར་དུ་རུང་བར་གསུངས་སོ། །བརྒལ་ལན་ནི། འཚམས་ནང་དུ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པའི་སྐབས་སུ་བརྗོད་ཟིན་ཏོ། །ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་སྟན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལ། གསོལ་བ་བཏབ་པ་དང་ལས་དངོས་སོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གང་ལ་ལོ་དྲུག་ཏུ་སྟན་གྱིས་མི་ཐུབ་པ་དེས། གཎྜི་བརྡུང་བ་ནས་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ 22-4-56b བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ

【現代漢語翻譯】頂禮上師！在長老的旁邊，蹲著，合掌，向僧團展示袈裟，祈請僧團的僧侶們垂聽：我，比丘迦葉波（Kashyapa，飲光），年老體衰，或者我和比丘舍利子（Śāriputra，舍利弗）患有風病，我的袈裟沉重，無法完全持受。我，比丘迦葉波，祈求允許不離開患有風病的比丘，懇請慈悲的僧團，爲了慈悲，請允許我不離開患有風病的比丘而持有袈裟。』如此重複三次。之後，一位比丘祈請並進行羯磨。坐著，這樣說：『請僧團的僧侶們垂聽：比丘迦葉波，這位舍利子患有風病，他的袈裟沉重，無法完全持受。這位名為某某的比丘，祈求僧團允許不離開袈裟。如果僧團認為時機成熟且合適，請允許僧團給予許可，允許這位名為某某的比丘不離開袈裟。』這是祈請。羯磨是：僧團祈請，為此，僧團祈求允許這位名為某某的比丘不離開袈裟。諸位具壽，誰贊同允許這位名為某某的比丘不離開袈裟，請保持沉默；誰不贊同，請說出來。』從這裡開始，也宣說結尾。第二，詳細解釋：必要的意義是：避免分離的過失。總結的意義是：不分離等等，已經在羯磨中展示完畢。詞語的意義是：在根本經文中只說了袈裟，沒有說其他兩個。在《律百卷》中說：『如果離開三法衣中的任何一件，或者離開合適的範圍，除非得到僧團的允許，否則會犯墮罪。』因此，也允許應用於其他兩個。辯論的回答是：在給予不離開合適範圍的許可時已經說過了。在六年內給予坐墊的許可時，有祈請和實際的羯磨。首先：如果某位比丘六年內無法使用坐墊，從敲擊犍稚開始，蹲著，這樣說：『請僧團的僧侶們垂聽。』種子字和咒語：無

【English Translation】 Homage to the Guru! Sitting squattingly beside the elder, with palms joined, presenting the robe to the Sangha, I request the Sangha of monks to listen: I, the Bhikshu Kāśyapa (Kashyapa, Drink Light), am old and frail, or I and the Bhikshu Śāriputra (Śāriputra, Sariputra) suffer from wind disease, and my robe is heavy, making it impossible to fully sustain. I, the Bhikshu Kāśyapa, request permission not to leave the Bhikshu suffering from wind disease, and I beseech the compassionate Sangha, for the sake of compassion, to grant me permission not to leave the Bhikshu suffering from wind disease while holding the robe.』 Repeat this three times. After that, a Bhikshu makes a request and performs the karma. Sitting, say this: 『Please, the Sangha of monks, listen: This Śāriputra, Bhikshu Kāśyapa, suffers from wind disease, and his robe is heavy, making it impossible to fully sustain. This Bhikshu named so-and-so requests permission from the Sangha not to leave the robe. If the Sangha deems it timely and appropriate, please allow the Sangha to grant permission, allowing this Bhikshu named so-and-so not to leave the robe.』 This is the request. The karma is: The Sangha requests, and for this reason, the Sangha requests permission for this Bhikshu named so-and-so not to leave the robe. Venerable ones, those who approve of granting permission to this Bhikshu named so-and-so not to leave the robe, let them remain silent; those who do not approve, please speak.』 From here, the conclusion is also stated. Secondly, a detailed explanation: The necessary meaning is: to avoid the fault of separation. The summarized meaning is: not separating, etc., has already been demonstrated in the karma. The meaning of the words is: In the root sutra, only the robe is mentioned, not the other two. In the Vinaya Hundred Sections it says: 『If one leaves any of the three Dharma garments, or leaves the appropriate boundary, unless with the permission of the Sangha, one commits a sin of downfall.』 Therefore, it is also permissible to apply it to the other two. The answer to the debate is: It has already been said when granting permission not to leave the appropriate boundary. When granting permission for a seat within six years, there is a request and an actual karma. First: If a certain Bhikshu cannot use a seat for six years, starting from striking the Ghaṇḍī, squatting, say this: 『Please, the Sangha of monks, listen.』 Seed syllables and mantras: None

། བདག་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལོ་དྲུག་ཏུ་སྟན་མི་བགྱིད་པ་ལས། བདག་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་ལས་ལོ་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་སྟན་གནང་བ་གསོལ་ན་ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ། བདག་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལོ་དྲུག་ཚན་ཆད་དུ་སྟན་གྱི་གནང་བ་སྩལ་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། དེ་ལྟར་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ན་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དང་། གཞན་ན་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་སྟན་དེ་མིག་སྔར་བབ་པར་བྱ། དེའི་ཚེ་སྟན་དེ་ཧ་ཅང་རིང་བ་ཡིན་ན་བཅད་པར་བྱ། ཐུང་བ་དང་དོག་པ་ཡིན་ན་བསྣན་པར་བྱ། བུག་རྡོལ་དུ་གྱུར་པ་དང་ཤ་ཟད་པ་དག་ནི་སྦྱར་བར་བྱ། བཅོས་དཀའ་བ་ཉིད་ཡིན་ན་གནང་བ་སྦྱིན་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལས་དངོས་ནི། དགེ་སློང་ཞིག་གིས་གསོལ་བ་བྱས་ཏེ་ལས་བྱའོ། །འདུག་ལ་འདི་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། ལོ་དྲུག་ཏུ་སྟན་མི་བགྱིད་པ་ལས། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། དགེ་འདུན་ལས་ལོ་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་སྟན་གྱི་གནང་བ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ལོ་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་སྟན་གནང་བ་སྩོལ་ཏེ། འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནས་སྩོལ་ཏེ། དེའི་སླད་དུ་ནས། སྩོལ་ན་ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་ཞེས་སོགས་སྦྱོར་རོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་སྟན་གསར་པ་གཉིས་བྱས་པའི་སྤང་བ་ཁེགས་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། སྟན་དང་ཞེས་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་བསྟན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། འདིར་ལག་གི་བླ་ཞེས་གསུངས་ 22-4-57a པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། འགྲེལ་པ་ལས། འདི་ལྟར་ལག་གི་བླའི་ཕྱིར་གསུངས་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི་གཞན་ལ་ཡང་ཉེ་བར་སྦྱར་དུ་རུང་བའི་ཕྱིར། སྤྱིར་མདོར་བྲིས། ཞེས་གསུངས་སོ། །རིན་པོ་ཆེའི་རུང་བ་བྱ་བ་ལ་ཆོ་ག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལུང་ལས། ངའི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱང་གོས་ཀྱི་རིན་དག་འདོད་ལ་བྲམ་ཟེ་དང་ཁྱིམ་བདག་དད་པ་ཅན་དག་ཀྱང་གོས་ཀྱི་རིན་དག་སྦྱིན་པར་བྱེད་པས་ངས་ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་རུང་བར་བྱ་བ་ཅུང་ཞིག་གནང་བར་བྱའོ་སྙམ་དུ་དགོངས་ནས་བཀའ་སྩལ་པ་བླང་བར་བྱ་ཞིང་བླངས་ནས་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ་གནང་བ་དགེ་སློང་གིས་བླང་བར་བྱ་ཞིང་བླངས་ནས་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་རུང་བ་གསུམ་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །དེ་ལ་རུང་བ་དང་པོའི་ཆོ་ག་ནི། དགེ

【現代漢語翻譯】我，比丘，名為……，過去六年沒有使用坐墊。我，比丘，名為……，請求僧團允許我使用坐墊六年。懇請慈悲的僧團爲了慈悲，允許我，比丘，名為……，使用坐墊六年。' 如此重複三次。如此祈請后，所有僧眾，或者指定的比丘，應將坐墊拿到面前。此時，如果坐墊太長，應裁剪；如果太短或太窄，應加寬；如果破損或磨損，應修補；如果難以修復，則應放棄。第二部分是實際操作：一位比丘祈請后，開始羯磨。應宣讀：'諸位尊者僧團請聽。這位比丘，名為……，過去六年沒有使用坐墊。現在，這位比丘，名為……，請求僧團允許他使用坐墊六年。如果僧團認為時機成熟且合適，請允許僧團允許。僧團允許這位比丘，名為……，使用坐墊六年。這是祈請。' 羯磨應如此進行：僧團允許。為此，允許者……' 等等。第二部分是詳細解釋。必要的理由是：避免因六年內製作兩個新坐墊而產生的墮罪。總結的要點是：坐墊和祈請都顯示為羯磨。詞語的含義是：這裡提到'手持'只是一個象徵。正如註釋中所說：'如此說'手持'是爲了引出話題，但也可以應用於其他情況。簡而言之。' 關於允許使用珍貴物品的儀軌及其詳細解釋。首先是：經文中說：'我的聲聞弟子們也想要衣服的價值，而婆羅門和虔誠的居士們也佈施衣服的價值，所以我應該允許我的聲聞弟子們一些東西。' 想到這裡，接受並信任施主，持有它。比丘應接受允許，接受后，應在比丘面前加持。' 如此說了三種允許。其中，第一種允許的儀軌是：比丘……

【English Translation】 I, the Bhikshu (monk), named..., have not used a seat for six years. I, the Bhikshu, named..., request the Sangha (community) to allow me to use a seat for six years. Out of compassion, may the compassionate Sangha grant me, the Bhikshu, named..., the permission to use a seat for six years.' Repeat this three times. After such a request, all the Sangha, or the appointed Bhikshu, should bring the seat before them. At this time, if the seat is too long, it should be cut; if it is too short or narrow, it should be added to; if it is torn or worn, it should be repaired; if it is difficult to repair, it should be abandoned. The second part is the actual action: A Bhikshu makes a request and then the Karma (procedure) is performed. This should be recited: 'Please listen, venerable Sangha. This Bhikshu, named..., has not used a seat for six years. Now, this Bhikshu, named..., requests the Sangha to allow him to use a seat for six years. If the Sangha deems it timely and appropriate, please allow the Sangha to allow. The Sangha allows this Bhikshu, named..., to use a seat for six years. This is the request.' The Karma should be performed as follows: The Sangha allows. For this reason, those who allow...' etc. The second part is a detailed explanation. The necessary reason is: to avoid the transgression of making two new seats within six years. The summarized point is: both the seat and the request are shown as Karma. The meaning of the words is: Here, mentioning 'hand' is just a symbol. As the commentary says: 'Saying 'hand' like this is to introduce the topic, but it can also be applied to other situations. In short.' The ritual for allowing the use of precious items and its detailed explanation. The first is: The Sutra says: 'My Shravaka (listeners) also want the value of clothes, and Brahmins and devout householders also give the value of clothes, so I should allow my Shravaka some things.' Thinking this, accept and trust the donor, and hold it. The Bhikshu should accept the permission, and after accepting, it should be blessed in front of the Bhikshu.' Thus, three permissions were given. Among them, the ritual for the first permission is: The Bhikshu...

་སློང་གིས་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་དག་རྙེད་པ་ན་བླང་བར་བྱ་ཞིང་བླངས་ནས་ཀྱང་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ། །རུང་བ་གཉིས་པའི་ཆོ་ག་ནི། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་དངོས་པོ་གང་ཅུང་ཟད་ཅི་རྙེད་པ་ཐམས་ཅད་སྦྱིན་བདག་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ཀུན་དགའ་རྭ་བ་པའམ། དགེ་བསྙེན་སྤྲོ་བར་བྱ་ཞིང་དེའི་མིང་གིས་བཅང་བར་བྱའོ། །རུང་བ་གསུམ་པའི་ཆོ་ག་ནི། མི་བཟུང་བར་བྱ་བ་མདུན་དུ་བཞག་ནས་བྱའོ། །དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་འགྲེང་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདི་རྙེད་དེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདིས་རུང་བ་གྲུབ་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། མཇུག་ཐབས་ལེགས་བརྗོད་དོ། །རུང་བ་དེ་གསུམ་གང་བྱས་ཀྱང་འདྲ་ 22-4-57b སྟེ་བདག་གིར་བྱ་བ་མེད་པས་དེ་ལ་རེག་གམ། རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ཡང་འགྱོད་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ནི་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་རུང་བར་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དང་སྔགས་སོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་སྤང་བ་ཁེགས་པ་དང་། ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་གྱིས་འཕོངས་པ་སེལ་བའི་དོན་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་ཞེས་གང་ཟག་གི་ལས་སུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རུང་བ་ནི་མ་གསུང་ལ། གང་ཟག་དགེ་སློང་རང་གི་དབང་བའི་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་གམ་རེག་ཏུ་བཅུག་ན་རེག་པའི་སྤང་བ་དང་། གཞན་གྱི་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པར་གསུངས་པ་ལས། རུང་བ་འདི་ཉེས་པ་གཉིས་པ་ཁེགས་པའི་དོན་དུ་གསུངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དབང་བའི་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རུང་བ་འདི་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། ཇི་སྐད་དུ་འགྲེལ་པར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གཞན་གྱི་རྫས་ལ་ནི་རུང་བ་རྣམ་པ་གསུམ་མ་བསྟན་ཏེ། ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རིན་པོ་ཆེ་བདག་གིར་བྱས་པ་ཙམ་ལ་ནི་སྤང་བར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ཏེ། སྤང་བར་འགྱུར་བ་ལ་རེག་པ་དང་གཉིས་ཚོགས་དགོས་པར་གསུངས་པས་སོ། །དོན་ལ་རང་དབང་བ་ཡིན་ཀྱང་རང་གིའོ་སྙམ་པའི་རྗེས་ཞུགས་དེ་དང་མ་བྲལ་བ་ལ་རུང་བ་མི་འཆགས་ཏེ། འགྲེལ་པར། གང་ལ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་བདག་གིར་བྱེད་པ་དག་ལ་རང་གིས་ཀྱང་རེག་པར་མི་བྱ་ལ་གཞན་ཡང་རེག་ཏུ་གཞུག་པར་མི་བྱ་སྟེ་དེ་ལ་རུང་བ་གསུམ་ཆར་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལྟར་བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་དུ་རུང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་རུང་བར་བྱས་པ་ལ་རེག་ཀྱང་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཆོ་ག་ལས་ཀྱང་གསལ་བ་དང་། འགྲེལ་པར་དེ་ལྟར་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ཡིན་ 22-4-58a པ

【現代漢語翻譯】當比丘獲得法衣的價值時，應當接受，接受后也要信任施主並持有它。第二種允許的儀式是：比丘們無論獲得任何微小的、終身不允許的物品，都應當讓施主，即昆噶拉瓦（藏文：ཀུན་དགའ་རྭ་བ，字面意思：普喜花園）的管理人，或居士高興，並以他的名義持有它。第三種允許的儀式是：將不應持有的物品放在面前進行。比丘站在面前說：『尊者請聽，我，名為某某的比丘，獲得了這個不允許的物品。我，名為某某的比丘，加持這個不允許的物品。愿這個不允許的物品成就允許。』這樣重複三次，最後說吉祥語。這三種允許的方式無論採用哪一種都可以，因為沒有佔有，所以可以觸控它，即使讓別人觸控也不要後悔。這是將不允許的物品變為允許的儀式和真言。第二，解釋這些。必要的意義是：爲了避免觸控珍寶的墮落，以及消除法衣價值的貧困。簡要的意義是：『加持』，這表明是個人的行為。第三，詞語的意義是：對於僧團的珍寶，沒有說允許；對於個人比丘自己擁有的珍寶，如果觸控或讓別人觸控，會有觸控的墮落；如果觸控別人的，則只有墮落。因此，這個允許不是爲了避免第二種過失而說的，因為這個允許不適用于屬於別人的珍寶。正如註釋中所說：『世尊沒有開示對於別人的財物有三種允許的方式。』僅僅佔有珍寶不會導致墮落，因為據說導致墮落需要觸控和佔有這兩個條件。實際上，即使是自己擁有的，如果還沒有脫離『這是我的』這種執著，允許也是不成立的。註釋中說：『對於自己佔有的東西，自己不應該觸控，也不應該讓別人觸控，因為這三種允許都不成立。』因此，爲了脫離佔有，才進行允許。』這樣做了允許之後，即使觸控也不會導致墮落，這在儀式中也很清楚，註釋中也說：『這樣將不允許的物品』

【English Translation】 When a bhikshu (monk) obtains the value of robes, he should accept it, and after accepting it, he should also trust the donor and hold it. The second permissible ritual is: Whatever small, permanently impermissible objects the bhikshus obtain, they should please the donor, the caretaker of Kundgarawa (Tibetan: ཀུན་དགའ་རྭ་བ, literally: 'Garden of Universal Joy'), or a layperson, and hold it in his name. The third permissible ritual is: Place the object that should not be held in front and perform the ritual. The bhikshu stands in front and says: 'Venerable one, please listen. I, a bhikshu named so-and-so, have obtained this impermissible object. I, a bhikshu named so-and-so, bless this impermissible object. May this impermissible object become permissible.' Repeat this three times, and finally say auspicious words. Any of these three permissible methods can be used, because there is no possession, so it can be touched, and even if others touch it, there is no need to regret it. This is the ritual and mantra for making an impermissible object permissible. Second, explain these. The necessary meaning is: to avoid the downfall of touching precious things, and to eliminate the poverty of the value of robes. The concise meaning is: 'Blessing,' which indicates a personal action. Third, the meaning of the words is: For the precious things of the Sangha (community), there is no saying of permission; for the precious things owned by an individual bhikshu himself, if he touches or lets others touch, there will be the downfall of touching; if he touches others', there is only downfall. Therefore, this permission is not said to avoid the second fault, because this permission does not apply to precious things belonging to others. As the commentary says: 'The Blessed One did not show three kinds of permission for other people's property.' Merely possessing precious things does not lead to downfall, because it is said that touching and possession are necessary for downfall. In fact, even if it is one's own, permission is not established if one has not yet detached from the attachment of 'This is mine.' The commentary says: 'For those things that one possesses, one should not touch oneself, nor should one let others touch, because all three permissions are not established. Therefore, permission is done in order to get rid of possession.' After doing permission in this way, even touching will not lead to downfall, which is also clear from the ritual, and the commentary also says: 'In this way, the impermissible object'

་ལ་རེག་གམ་རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་པས་སོ། །འོ་ན་འདི་རང་གིར་བྱ་བ་དང་མ་འབྲེལ་བ་ལ་རེག་པས་ལོངས་པར་མི་འགྱུར་རམ་ཅེ་ན་མི་འགྱུར་ཏེ། དངོས་པོ་ལ་རང་དབང་བའི་ཕྱིར། དེས་འདིར་རིན་པོ་ཆེ་བདག་གིར་བྱས་པ་རྐྱང་པ་ལ་ཉེས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གལ་ཏེ་ན། བླང་བར་བྱ་ཞིང་ཞེས་དང་། གོས་ཀྱི་རིན་དག་འདོད་ཀྱི་ཞེས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། བདག་གིར་བྱ་བ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བ་ལ་ཡང་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། རུང་བ་བྱ་བ་དེའི་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་བདག་གིར་བྱ་བའི་རྗེས་ཞུགས་དེ་དང་བྲལ་བ་གཅིག་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །བརྒལ་ལན་ནི། འབྲི་ཁུང་པ། རུང་བ་དང་པོའི་སྐབས་སུ། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ཡིན་ནོ་སྙམ་པས་བཅང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི། གྱི་ན་སྟེ། འདིར་ནི་རྒྱུ་རིན་པོ་ཆེའི་རུང་བ་འཆད་པ་ཡིན་གྱི་འབྲས་བུ་ཆོས་ཀྱི་མ་ཡིན་པས། རུང་བ་གང་གི་ཡིན་ཤན་མ་ཕྱེད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱུ་རིན་པོ་ཆེ་འདི་མི་རུང་། འདི་ལས་བྱུང་བ་རུང་སྙམ་པའི་ཀུན་སློང་སྔོན་དུ་བཏང་དགོས་པར་བཤད་པ་དང་ཡང་འགལ་བའི་ཕྱིར། འབྲི་ཁུང་པ་རུང་བ་བྱེད་པའི་ཚེ་རེག་ཏུ་རུང་བར་མངོན་ཏེ། འགྲེལ་པར། རུང་བ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་རེག་ན་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི། སྔགས་ཆོག་ནས་བཟུང་བར་མི་བྱ་བ་མདུན་དུ་བཞག་ནས་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཞིང་། འགྲེལ་པ་དེའི་དོན་ནི། བརྗོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་གཏན་ཚིགས་སུ་བཀོད་ནས་རེག་ཏུ་རུང་བར་བསྟན་པ་ཡིན་པས་མི་འཐད་དོ། །དངོས་བསྒྱུར་གྱི་སྤང་བའི་སྐབས་སུ། བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་ལས། གང་ན་དགེ་སློང་གཅིག་པོ་ཞིག་གནས་པ་དེར་སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་རྙེད་པ་འབུལ་བར་བྱེད་ན། དགེ་སློང་དེ་གཅིག་ 22-4-58b པུས་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་བྱའོ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པར་བདག་གིར་བྱེད་ན་ཉེས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ། ཆོ་ག་དང་། སྔགས་ནི། ལྷ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་གནས་འདི་ན་གཅིག་པུར་གནས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་འདི་བྱུང་བས། བདག་གིས་གོས་འདི་ཉམས་སུ་བླང་ངོ་། །དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་གཅིག་པུས་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོ་ག་དང་སྔགས་སོ། །འདིའི་དགོས་པའི་དོན་ནི། དངོས་བསྒྱུར་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་པས་ཤིན་ཏུ་གལ་ཆེ་བ་ཡིན་ནོ། །གྱ་ཚོམ་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་དོར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ། རྙེད་པ་ཐུན་མོང་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་པ་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དང་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། གཙུག་ལག་ཁང་འདི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་བཅོམ་མམ། བཅིངས་སམ། གུམ་མམ། བཅུགས་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོ

【現代漢語翻譯】如果接觸或允許接觸，則沒有墮落，』因此。那麼，如果接觸與擁有無關的東西，就不會變成享受嗎？不會，因為物品是獨立的。因此，這裡僅僅是擁有珍寶本身並沒有過錯，因為如果那樣，就與『應該接受』和『想要衣服的價值』相矛盾。因為擁有不是預先存在的，所以也不會積累。需要一個與允許行為的動機分離的東西，這個動機是擁有之後的。辯駁是：『直貢巴（'Bri-khung pa，地名，也指代直貢噶舉派）說，在第一次允許的情況下，施主認為是自己的缽和法衣而持有。』這是不對的，因為這裡解釋的是珍寶的原因，而不是法的結果。因為不清楚允許的是什麼，並且與『必須預先產生認為這個珍寶是不允許的，由此產生的是允許的』的動機相矛盾。直貢巴在做允許時，顯然是可以接觸的，因為在註釋中說：『爲了表達允許，接觸不會導致墮落。』這是不對的，因為這與『從咒語儀式開始，不應該把不應該做的事情放在前面』相矛盾。那個註釋的意義是，『爲了表達』被用作理由，表明是可以接觸的，所以是不合理的。在放棄實際轉換的情況下，婆羅門（Brahmin）的女兒問道：『如果一位比丘獨自居住的地方，施主爲了僧團（Sangha）的利益而供養所得，那麼那位比丘應該加持那些所得。如果不加持就佔爲己有，就會有過錯。』對此，儀式和咒語是：『諸神請傾聽，我獨自住在這裡，因為僧團得到了這件衣服，我將接受這件衣服。在適當的時候加持它。』應該唸誦三遍。這是獨自加持所得的儀式和咒語。這裡的必要意義是：因為避免了實際轉換的過錯，所以非常重要。在關於『不要隨意丟棄寺廟』的情況下，共同所得進行不同布薩（posadha，一種佛教儀式）的儀式和咒語是：『僧團的僧侶們請聽，如果這座寺廟的主人被摧毀、監禁、死亡或被囚禁，如果僧團及時且巧妙地……』如果接觸或允許接觸，則沒有墮落，因此。那麼，如果接觸與擁有無關的東西，就不會變成享受嗎？不會，因為物品是獨立的。因此，這裡僅僅是擁有珍寶本身並沒有過錯，因為如果那樣，就與『應該接受』和『想要衣服的價值』相矛盾。因為擁有不是預先存在的，所以也不會積累。需要一個與允許行為的動機分離的東西，這個動機是擁有之後的。辯駁是：『直貢巴說，在第一次允許的情況下，施主認為是自己的缽和法衣而持有。』這是不對的，因為這裡解釋的是珍寶的原因，而不是法的結果。因為不清楚允許的是什麼，並且與『必須預先產生認為這個珍寶是不允許的，由此產生的是允許的』的動機相矛盾。直貢巴在做允許時，顯然是可以接觸的，因為在註釋中說：『爲了表達允許，接觸不會導致墮落。』這是不對的，因為這與『從咒語儀式開始，不應該把不應該做的事情放在前面』相矛盾。那個註釋的意義是，『爲了表達』被用作理由，表明是可以接觸的，所以是不合理的。在放棄實際轉換的情況下，婆羅門的女兒問道：『如果一位比丘獨自居住的地方，施主爲了僧團的利益而供養所得，那麼那位比丘應該加持那些所得。如果不加持就佔爲己有，就會有過錯。』對此，儀式和咒語是：『諸神請傾聽，我獨自住在這裡，因為僧團得到了這件衣服，我將接受這件衣服。在適當的時候加持它。』應該唸誦三遍。這是獨自加持所得的儀式和咒語。這裡的必要意義是：因為避免了實際轉換的過錯，所以非常重要。在關於『不要隨意丟棄寺廟』的情況下，共同所得進行不同布薩的儀式和咒語是：『僧團的僧侶們請聽，如果這座寺廟的主人被摧毀、監禁、死亡或被囚禁，如果僧團及時且巧妙地……』

【English Translation】『If touching or allowing to be touched, there is no downfall,』 therefore. Then, if touching something unrelated to ownership, will it not become enjoyment? It will not, because the object is independent. Therefore, here, merely owning the jewel itself is not a fault, because if it were, it would contradict 『should be accepted』 and 『wanting the value of the clothes.』 Because ownership is not pre-existing, it will not accumulate either. One needs something separate from the motivation of the permissible act, which follows after ownership. The refutation is: 『The Drikungpa ( 'Bri-khung pa, a place name, also refers to the Drikung Kagyu school) says that in the first instance of permission, the patron holds it thinking it is his own bowl and Dharma robes.』 This is incorrect because here the cause of the jewel is being explained, not the result of the Dharma. Because it is not clear what is being permitted, and it contradicts the motivation of 『must first generate the thought that this jewel is impermissible, from which arises permission.』 When the Drikungpa is doing the permitting, it is obviously permissible to touch, because in the commentary it says: 『For the sake of expressing permission, touching does not cause a downfall.』 This is incorrect because it contradicts 『from the beginning of the mantra ritual, one should not put what should not be done in front.』 The meaning of that commentary is that 『for the sake of expressing』 is used as a reason, showing that it is permissible to touch, so it is unreasonable. In the case of abandoning actual conversion, the Brahmin's (Brahmin) daughter asked: 『If in a place where a Bhikshu (monk) lives alone, the patron offers the gains for the sake of the Sangha (community), then that Bhikshu should bless those gains. If he takes possession without blessing, there will be a fault.』 To this, the ritual and mantra are: 『Gods, please listen, I live alone in this place, because the Sangha has received this robe, I will accept this robe. Bless it in due time.』 It should be recited three times. This is the ritual and mantra for blessing the gains alone. The necessary meaning here is: because the fault of actual conversion is avoided, it is very important. In the case of 『do not abandon the temple at random,』 the ritual and mantra for conducting different posadhas (posadha, a Buddhist ritual) for common gains are: 『Monks of the Sangha, please listen, if the owner of this temple is destroyed, imprisoned, dead, or captured, if the Sangha is timely and skillfully…』『If touching or allowing to be touched, there is no downfall,』 therefore. Then, if touching something unrelated to ownership, will it not become enjoyment? It will not, because the object is independent. Therefore, here, merely owning the jewel itself is not a fault, because if it were, it would contradict 『should be accepted』 and 『wanting the value of the clothes.』 Because ownership is not pre-existing, it will not accumulate either. One needs something separate from the motivation of the permissible act, which follows after ownership. The refutation is: 『The Drikungpa says that in the first instance of permission, the patron holds it thinking it is his own bowl and Dharma robes.』 This is incorrect because here the cause of the jewel is being explained, not the result of the Dharma. Because it is not clear what is being permitted, and it contradicts the motivation of 『must first generate the thought that this jewel is impermissible, from which arises permission.』 When the Drikungpa is doing the permitting, it is obviously permissible to touch, because in the commentary it says: 『For the sake of expressing permission, touching does not cause a downfall.』 This is incorrect because it contradicts 『from the beginning of the mantra ritual, one should not put what should not be done in front.』 The meaning of that commentary is that 『for the sake of expressing』 is used as a reason, showing that it is permissible to touch, so it is unreasonable. In the case of abandoning actual conversion, the Brahmin's daughter asked: 『If in a place where a Bhikshu lives alone, the patron offers the gains for the sake of the Sangha, then that Bhikshu should bless those gains. If he takes possession without blessing, there will be a fault.』 To this, the ritual and mantra are: 『Gods, please listen, I live alone in this place, because the Sangha has received this robe, I will accept this robe. Bless it in due time.』 It should be recited three times. This is the ritual and mantra for blessing the gains alone. The necessary meaning here is: because the fault of actual conversion is avoided, it is very important. In the case of 『do not abandon the temple at random,』 the ritual and mantra for conducting different posadhas for common gains are: 『Monks of the Sangha, please listen, if the owner of this temple is destroyed, imprisoned, dead, or captured, if the Sangha is timely and skillfully…』

ད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་འདི་དང་། ཕ་གི་ལོ་ལྔར་རྙེད་པ་ནི་ཐུན་མོང་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་པར་མཛོད། འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་འཇུག་བསྡུད་དང་བཅས་པ་ཡང་བརྗོད་དོ། །འདིའི་དགོས་པའི་དོན་ནི། རྙེད་པ་ཐུན་མོང་དུ་བགྱིས་པས་འཚོ་བ་བཙལ་སླ་བ་དང་། གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་དུ་བགྱིས་པས་གཙུག་ལག་ཁང་སོ་སོའི་བྱ་བ་མི་ཉམས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། རྙེད་པ་གཅིག་ཏུ་བྱ་ཕྱིར་དང་། །ཞེས་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་བཤད་དོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་སྦྱིན་བདག་དེ། གཞན་གྱིས་བཙོན་ར་ལ་སོགས་པར་བཅུག་ན། གཙུག་ལག་ཁང་དེར་ 22-4-59a གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས། ལོ་ལྔ་ནི་བསོད་ནམས་ཀྱིས་འདའ་བར་བྱ། ལོ་གཞན་ལྔ་ནི་ཉེ་འཁོར་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དང་རྙེད་པ་ཐུན་མོང་དུ་བྱ་བའོ། །གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་དུ་བྱེད་པའི་ཚེ། དགེ་སློང་མང་པོ་ཡོད་པའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་ནས་དགེ་སློང་གཅིག་པུ་ལས་མེད་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་དེར། དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་ཁ་སྐོང་ལ་འགྲོ་བའམ། ཡང་ན་དགེ་སློང་གཅིག་པུ་དེ། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཉེ་འཁོར་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དེར་མ་འདུས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ལ། གཅིག་པུས་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའོ། །གསོ་སྦྱོང་གཅིག་ཏུ་བྱས་ན་གནས་གཅིག་ཏུ་གྱུར་ལ། དེའི་ཚེ་གསོ་སྦྱོང་གཅིག་པའི་གནས་གཉིས་པོ་གཅིག་ཏུ་དབྱར་ཁས་བླངས་ནས་ཅིག་ཏུ་གནས་ཀྱང་དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་ལ། གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་ན་ཉེས་པ་དེ་ཡོད་པས། གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་དུ་བྱས་སོ། །གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་སུ། མི་སྤྲོ་ན་གསོལ་བར་བྱའོ་ཞེས་པའོ། །ཆོ་ག་ནི། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུག་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་པ་ལ། དགེ་སློང་ཞིག་གིས་གསོལ་བ་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། ཅི་ནས་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེའི་ཚོགས། མ་དད་པར་རིག་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སྤྱོད་པར་བགྱི་སྟེ། དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེའི་ཚོགས། མ་དད་པར་རིག་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སྤྱོད་པར་བགྱིད་ཀྱང་། དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སོ་སོར་གོ་བར་བགྱིད་པར་སྤྲོ་བ་སུ་ཡང་མ་མཆིས་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ཅི་ནས་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེའི་ཚོགས་མ་དད་པར་རིག་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སྤྱོད་པར་བགྱིད་པར་གང་གིས་མཐོང་ཞིང་། གང་དུ་ 22-4-59b མཐོང་བ་དེས་ཁྱིམ་དེར། དགེ་སློང་འདི་དང་། དགེ་སློང་མ་འདིས་བསྟན་པའི་ཚོད་མ་འཛིན་ཅིག ད

【現代漢語翻譯】現在請僧團允許。僧團請將此寺院和未來五年內獲得的財物，共同使用，各自舉行布薩。這是祈請。也要宣說包括事務處理的總結。此事的必要原因是：共同使用獲得的財物，容易維持生計；各自舉行布薩，各個寺院的事務不會衰敗。總結的原因是：爲了使獲得的財物統一。這是祈請和兩種事務的處理方式。詞語的意義是：寺院的施主，如果被他人關進監獄等地方，那麼住在此寺院的比丘，五年內通過行善度過。另外五年，與附近的寺院共同使用獲得的財物。在各自舉行布薩時，在有很多比丘的附近寺院裡，對比丘只有一個的寺院，有些比丘會去補充人數，或者比丘自己，在舉行布薩時，即使沒有聚集在附近的寺院，也沒有過失，可以獨自舉行布薩。如果統一舉行布薩，就會變成一個地方。那時，舉行同一個布薩的兩個地方，可以承諾一起過夏天，住在一起，也沒有破夏的過失。如果各自舉行布薩，就會有過失，所以要各自舉行布薩。在宣說惡處墮罪時，如果不高興，就要祈請。儀軌是：所有僧眾都坐在一起，和合一致，一位比丘進行祈請：『諸位尊者，請僧團垂聽。這位名為某某的比丘，無論如何都要在眾多不信仰的俗人聚集之處，像那樣像那樣地在各家各戶中行走。這位名為某某的比丘，即使在眾多不信仰的俗人聚集之處，像那樣像那樣地在各家各戶中行走，也沒有人願意讓這位名為某某的比丘在各家各戶中單獨行走。如果僧團的時機成熟且允許，請僧團允許。這位名為某某的比丘，無論如何都要在眾多不信仰的俗人聚集之處，像那樣像那樣地在各家各戶中行走，無論誰看到，無論在哪裡看到，都不要在那家，這位比丘和這位比丘尼不要接受供養的食物。』 22-4-59a 22-4-59b

【English Translation】 Now, please let the Sangha (community of monks) permit. May the Sangha make this monastery and the gains acquired in the next five years common, and hold separate Posadha (bi-monthly confessional ceremony). This is a request. The summary including the handling of affairs should also be stated. The necessary reason for this is: by using the acquired wealth in common, it is easier to maintain livelihood; by holding separate Posadha, the affairs of each monastery will not decline. The reason for the summary is: in order to unify the acquired wealth. This is the request and the way to handle the two kinds of affairs. The meaning of the words is: if the patron of the monastery is imprisoned in a prison or other place by others, then the Bhikshu (monk) residing in this monastery should spend five years by accumulating merit. For another five years, the acquired wealth should be shared with nearby monasteries. When holding separate Posadha, in a nearby monastery with many Bhikshus, some Bhikshus will go to the monastery with only one Bhikshu to supplement the number, or the Bhikshu himself, even if he does not gather in the nearby monastery during the Posadha, there is no fault, and he can hold the Posadha alone. If the Posadha is held together, it will become one place. At that time, the two places holding the same Posadha can promise to spend the summer together and live together, and there is no fault of breaking the summer retreat. If separate Posadha are held, there will be fault, so separate Posadha should be held. When declaring the downfall of dwelling in a bad place, if one is not happy, one should request. The ritual is: all the Sangha sit together and are in harmony, and a Bhikshu makes a request: 'Venerable ones, please listen to the Sangha. This Bhikshu named so-and-so, no matter what, should walk in the houses in such and such a way in the gathering place of many unbelieving laypeople. Even if this Bhikshu named so-and-so walks in the houses in such and such a way in the gathering place of many unbelieving laypeople, no one is willing to let this Bhikshu named so-and-so walk alone in the houses. If the time of the Sangha is right and permissible, please let the Sangha permit. This Bhikshu named so-and-so, no matter what, should walk in the houses in such and such a way in the gathering place of many unbelieving laypeople, whoever sees it, wherever he sees it, should not accept the food offered in that house by this Bhikshu and this Bhikshuni (nun).' 22-4-59a 22-4-59b

གེ་སློང་མ་འདིས་ནི་ཡོས་ཚིག་པ་བཞིན་དུ། ཆོས་འདུལ་བ་འདི་ལ་སྐྱེར་མི་རུང་བའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་གྱི་བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་དགེ་སློང་གནས་བརྟན་རྣམས་ལ་ལྟོས་ཤིག ཅེས་སོ་སོར་གོ་བར་བགྱིད་དུ་སྩལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་སོ་སོ་རིག་པའི་ཁྱིམ་དག་ཏུ་གོ་བར་བྱའི་མ་རིག་པའི་ཁྱིམ་དུ་གོ་བར་མི་བྱའོ། །དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་མ་གུས་པ་སྤང་བའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གནས་ངན་ལེན་ནི་བརྗོད་པ་དང་། ཞེས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་སུ་བསྟན་ནོ། །འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་ཁྲིམས་ཡིན་གྱི་བསྐོ་བའི་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གལ་ཏེ་ཡིན་ན་ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་འཆགས་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར། ཚིག་གི་དོན་ནི། སྔགས་ཆོག་ཏུ། དགེ་སློང་འཕྲལ་བ་འདི་དང་། དགེ་སློང་མ་གསལ་མ་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་ཡིན་གྱི། སྐབས་སུ་བབ་པའི་མིང་གིས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཡོས་ཚིག་པ་བཞིན་དུ་ཞེས་པ་ནི། ཕམ་པ་འཆབ་པ་དང་བཅས་པ་བྱུང་བའི་དོན་ཡིན་ནོ། །སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་སུ། གལ་ཏེ་བརྟན་པ་ཉིད་དུ་དགོས་ན་གསོལ་བ་སྔར་བཏང་བའི་དོན་བྱའོ་ཞེས་པར། དགེ་འདུན་གྱི་ཞལ་ཏ་ཆོས་བཞིན་དུ་བགྱིད་པའི་དགེ་སློང་ཆོས་གོས་ངན་པར་གྱུར་པ་ལ་རས་ཡུག་སྦྱིན་པའི་གནང་བ་ནི། འདི་ལྟར། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གྱད་བུ་ནོར་འདི་ནི་དད་པ་དང་ལྡན་ཞིང་བཟང་ལ་དགེ་བའི་བསམ་པ་ཅན་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་ཞལ་ཏ་བགྱིད་པའི་ལས་བརྩོན་པ་ལགས་ལ་དེས་སངས་རྒྱས་སམ་ཆོས་སམ་དགེ་འདུན་ནི་ཡིད་དུ་འཐད་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་མ་ཕུལ་བའི་ཡོངས་སུ་མ་བཏང་བ་ཅི་ཡང་མ་མཆིས་ཏེ་དེས་དེ་ལྟར་ཕུལ་ཞིང་ཡོངས་སུ་བཏང་བས་ཆོས་གོས་གསུམ་ 22-4-60a ངན་ཞིང་སྣམ་སྦྱར་ཡང་ཡོངས་སུ་རྙིངས་ལ། དགེ་འདུན་ལ་ནི་རས་ཡུག་ཆེན་གྱི་འབྱོར་པ་མངའ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་གྱད་བུ་ནོར་ལ་རས་ཡུག་ཆེན་སྩོལ་ཏོ་འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་གང་ཟག་ལ་ལོག་པར་བསྔོས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་ཁེགས་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། ཆོས་གོས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་དང་། །ཞེས་བསྟན་པའི་ཆོས་གོས་སྦྱིན་པ་དེའོ། །འཕགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་སུ་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞིའི་ལས་བྱ་བ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འཛའ་བོ་དང་ས་ལ་སྐྱེས་འདི་གཉིས་འཚལ་བཞིན་དུ། དགེ་སློང་གང་མཐུན་པས་གནས་མལ་འབོགས་པ་དང་ཟས་ལ་བསྐོ་བར་བསྐོས་པ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་གྱད་བུ་ནོར་དེ་ལ་ངོར་འཕྱ་ན་གལ་ཏེ་ནས་གཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་འཛའ་བོ་དང་། ས་ལ་སྐྱེས་ངོར་འཕྱ་བའི་གྲངས་སུ་སྩོ

【現代漢語翻譯】比丘尼應當像穀粒一樣，對於此律藏，是不能容忍的，請看世尊和長老比丘們！』請各自理解。這是祈請。僧團也應當在各自明智的家中理解，不要在無知的家中理解。必要的意義是：避免對整個僧團的不敬。總結的意義是：惡處是所說，』如是宣說純粹祈請之事。這是僧團的內部規定，不是任命之事。如果說是任命之事，那麼將會導致僧團對僧團進行任命。詞語的意義是：在咒語儀軌中，『這位被驅逐的比丘』和『不清楚的比丘尼』出現，這是因為話題的緣故，應當用適合目前情況的名字來稱呼。『像穀粒一樣』的意思是：發生了隱瞞失敗等事情。在指責的墮罪的情況下，如果確實需要堅定，那麼就應當做之前已經發出的祈請的意義。對於僧團按照佛法行事的比丘，給予破舊僧衣布料的許可如下：請僧團的尊者們聽取，具壽嘉德布諾爾是具有信心且善良和具有善意的人，並且精勤于為僧團按照佛法行事，他對佛、法或僧沒有不喜歡的，對於令比丘們滿意的沒有完全放棄的，他如此供養和完全放棄，導致三件僧衣破舊不堪，袈裟也完全陳舊。僧團擁有大量的布料，如果僧團認為時機成熟且可以接受，請允許，僧團將給予具壽嘉德布諾爾大量的布料，這是祈請。必要的意義是：阻止說『僧團的財物被錯誤地分配給了個人』。總結的意義是：應當給予僧衣，』如是宣說給予僧衣之事。在聖者的墮罪的情況下，進行四種計數的行為如下：請僧團的尊者們聽取，比丘埃扎沃和薩拉杰這兩人正在尋找，如果任何比丘同意，任命其為住所的分配者和食物的管理者，如果具壽嘉德布諾爾因此而受到誹謗，即使是一粒麥子，僧團也應當將比丘埃扎沃和薩拉杰列入誹謗的計數之中。

【English Translation】 The Bhikshuni should be like a grain, for this Vinaya, it is intolerable, look at the Blessed One and the elder Bhikshus!' Please understand individually. This is a request. The Sangha should also understand in their respective wise homes, not understand in ignorant homes. The necessary meaning is: to avoid disrespect to the entire Sangha. The summarized meaning is: the bad place is what is said,' thus declaring the matter of pure request. This is the internal rule of the Sangha, not the matter of appointment. If it is said to be the matter of appointment, then it will lead to the Sangha appointing the Sangha. The meaning of the words is: in the mantra ritual, 'this expelled Bhikshu' and 'the unclear Bhikshuni' appear, this is because of the topic, it should be called by the name appropriate to the current situation. 'Like a grain' means: the occurrence of concealing defeat and other things. In the case of accusatory offenses, if it is indeed necessary to be firm, then the meaning of the previously issued request should be done. For the Bhikshu who acts according to the Dharma for the Sangha, the permission to give old robes of cloth is as follows: Please listen to the venerable ones of the Sangha, the venerable Gyadbu Nor is a person with faith and is good and has good intentions, and is diligent in acting according to the Dharma for the Sangha, he has nothing that he dislikes about the Buddha, Dharma, or Sangha, and nothing that he has not completely given up for those Bhikshus who are pleasing, he has offered and completely given up in this way, resulting in the three robes being worn out, and the Kashaya being completely old. The Sangha has a large amount of cloth, if the Sangha thinks the time is right and acceptable, please allow it, the Sangha will give the venerable Gyadbu Nor a large amount of cloth, this is a request. The necessary meaning is: to prevent saying 'the Sangha's property has been wrongly distributed to individuals'. The summarized meaning is: robes should be given,' thus declaring the matter of giving robes. In the case of the offenses of the noble ones, the act of counting four is as follows: Please listen to the venerable ones of the Sangha, the Bhikshu Edzawo and Salakye are looking for, if any Bhikshu agrees, appoint them as the allocator of residence and the manager of food, if the venerable Gyadbu Nor is therefore slandered, even if it is a grain of wheat, the Sangha should include the Bhikshu Edzawo and Salakye in the count of slander.

ལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །གཞོག་འཕྱ་བྱེད་པ་དང་། བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། ཅང་མི་སྨྲ་བས་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་གསུམ་ལ་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །དགོས་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་དང་། གླེང་བྱེད་ལ་མི་སྤྲོ་བ་དགག་པའི་དོན་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་དག་དང་ཞེས་པའོ། །འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་གལ་ཆེ་བར་སྣང་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཆོས་དང་ལྡན་པར་བགྱིས་ཀྱང་རྣམ་གྲངས་དུ་མས་སྨོད་པ་མང་བ་དང་། ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་བྱས་པ་ན་བརྒོལ་བས་ལན་ངན་པར་བཏབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། ཅང་མི་སྨྲ་བས་རྣ་ལ་གཟོན་པ་ཤིན་ཏུ་མང་ལ་འདུལ་བ་གཏོགས་པའི་རྣམས་འདིས་ཤིན་ཏུ་གླེང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དགེ་སློང་ 22-4-60b མའི་སྟོན་པར་སྤྲོ་ན། གལ་ཏེ་ནས་གཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོ་སྟེ་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་སློང་མ་ལ་སྟོན་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། དགེ་སློང་མ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་སྤྲོ་ན། དེའི་སླད་དུ་དགེ་སློང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་ཞེས་སོགས་ཀྱི་རིགས་པས་བརྟགས་ནས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དགོས་པ་ནི། མ་བསྐོས་ཆོས་སྟོན་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། སྟོན་པ་དང་ནི་ཞེས་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་བསྟན་པའོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོ་བར་བྱ་སྟེ་ལྔ་གང་ཞེ་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་དང་མང་དུ་ཐོས་པ་དང་གནས་བརྟན་རྒྱལ་ཚབ་ལྟ་བུ་དང་། གྲོང་ཁྱེར་བའི་སྐད་དང་ལྡན་པ། དགེ་སློང་མ་ལ་ལུས་ཀྱི་རེག་པས་སུན་མ་ཕྱུང་ཞིང་ཕྱུང་ན་ཡང་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་པའོ། །ལྔ་པོ་དེ་ལ་བཞི་ནི་ངེས་པ་ཡིན་ནོ། །མང་དུ་ཐོས་པ་མེད་ན་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ཐོན་པ་བསྐོའོ། །དེ་ཡང་མེད་ན་ཕམ་པ་བརྒྱད་དང་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་སྟོན་ནུས་པའོ། །དེ་ཡང་མེད་ན། ཁྱེད་ཅག་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ཚོགས་སམ་ཞེས་སོགས་སྟོན་ནུས་པའོ། །དུས་ནི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་བསྐོའོ། །སྟན་གཅིག་པའི་ལྟུང་བྱེད་པའི་སྐབས་སུ། ལྷག་པོར་བྱ་བའི་ཆོ་ག་བྱ་བ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འཚལ་མ་འཚལ་ལགས་ཤིང་སྤངས་ཏེ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ཤིང་མཐར་ཐུག་པར་བགྱིས་པ་ལས་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་རྙེད་དེ་འཚལ་བར་འཚལ་ན་ལྷག་པོར་བགྱིས་ཏེ་བདག་ལ་སྩལ་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གཅིག་བརྗོད། ལྷག་པོར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ཟས་ཟོས་ཟ

ིན་ཅིང་། མ་སྤངས་པ་ལ་སྤྱོད་ 22-4-61a ལམ་ལས་མ་ཉམས་པ་གང་ཡིན་པ་དེས་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཁམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཟོས་ནས་ཁྱོད་ཀྱིར་གྱུར་གྱིས་བཞུད་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ཟས་ཟོས་ཟིན་ཅིང་སྤངས་ལ་ལས་མ་ཉམས་པ་གང་ཡིན་པ་དེས་ནི་བཟའ་བར་མི་བྱ་བར་ལག་པར་བྱིན་ནས་ཁྱོད་ཀྱིར་གྱུར་གྱིས་བཞུད་ཅིག་བརྗོད་པས་ལྷག་པོར་བྱའོ། །དེ་ནི་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དང་སྔགས་སོ། །དགོས་པ་ནི་སྤངས་པ་ཟ་བའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གསོལ་གདབ་དང་། གང་ཟག་གི་ལས་སུ་བསྟན་པ་དེར་གཏོགས་སོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། གང་ལ་ལྷག་པོར་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ལྷག་མར་བྱས་ཤིང་བོར་བའི་དོན་གྱིས་ན་ལྷག་བོར་ཞེས་བྱ། ཡུལ་ནི་ཟས་ཀྱི་གནས་མ་བཏང་བ་གཅིག་དགོས་ལ། ཟས་སྤངས་མ་སྤངས་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །ཡུལ་དེས་ལྷག་བོར་བྱ་རྒྱུའི་རྫས་དེ་ལག་ཏུ་བླངས་ནས་བྱེད་དགོས་ལ། རྟེན་ནི་འཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དང་། མི་ཐོག་པའི་ཕྱོགས་ན་འདུག་པ་དང་མདུན་མ་ཡིན་པ་ན་འདུག་པ་ལས་ལྷག་པོར་བྱ་བ་མི་འབྱུང་ངོ་། །རྫས་དེ་ཡང་མི་རུང་བ་དང་མ་འདྲེས་པ་གཅིག་དགོས། སྤངས་པའི་ཁྱད་པར་ཡང་བྱིན་ཏེ་སྟོབས་པ་པོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པས་སྟབས་པ་དེ་སྤངས་ཤིང་། ཟས་བརྩམས་པའི་གནས་བཏང་བ་ཡིན་པ་གཅིག་དགོས་ཀྱི་ཟས་ཙམ་ལྡང་ཙམ་གྱིས་སྤངས་པར་མི་འགྲོ་བས་ལྷག་པོར་མི་དགོས་ཤིང་ཞུས་ཀྱང་མི་འཆགས་སོ། །དེ་ཡང་ལྡང་བ་དང་ཐུག་པ་ལ་ནི་སྤངས་ཀྱང་། ལྷག་པོར་བྱ་མི་དགོས་པས་སྤངས་ཟའི་ཉེས་པ་མེད་པར་གསུངས་སོ། །བརྒལ་ལན་ནི། འདིར་སྟན་གཅིག་པའི་ཟས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་ཅེས་པས་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྟན་ཅིག་གི་བརྟུལ་ཞུགས་ལ་འཆད་པ་ནི་མིན་ཏེ། བརྟུལ་ཞུགས་དེ་དང་ལྡན་པས་ལྷག་པོར་བྱས་ནས་ཀྱང་ཟ་བར་མ་གནང་བའི་ཕྱིར་དང་། རང་དོན་དུ་བརྗོད་པའི་སྔགས་ 22-4-61b ཐམས་ཅད་ལ་ལན་གསུམ་དགོས་པ་ལ་གཅིག་གིས་ཆོག་པ་ནི་དམིགས་བསལ་ན། སྤྱིར་དགེ་སློང་ཡིན་ཙམ་གྱིས་ཉེས་པ་འདི་བསྲུང་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེས་སྟན་ཅིག་པ་སོགས་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་འགལ་ཟླ་བསྲུང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགོས་ན་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་བཅུ་གཉིས་དང་འགལ་བའི་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ལྟུང་བྱེད་སོགས་སྡེ་ལྔ་གང་རུང་གི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལ་འདོད་མི་ནུས་པ་ནི་འདུལ་བའི་གཞུང་ཡི་གེ་གང་ནས་ཀྱང་དེ་ལྟ་བུའི་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཅའ་བ་སྤངས་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་བཟའ་བར་བྱ་བ་རྣམ་པ་ལྔ་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་ལ། བཟའ་བར་བྱ་བ་རྣམ་པ་ལྔ་སྤངས་པ་ན་ཟས་ཐམས་ཅད་སྤངས་པར་འགྱུར་བས། འོ་ན་མདོར་ཟས་ཙམ་པོ་ཞེས་གསུངས་པས། བཅའ་བར་བྱ་བ་ལ་ལྷག་བོར་མི་དགོས་པར་སྒྲུབ་པ་མིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་པར་ཟས་ཙམ་པོ་ཞེས་བྱ་བར་ས

【現代漢語翻譯】那麼，對於沒有捨棄（食物）而繼續享用，並且沒有違背（之前所行持的）道路的比丘，應當告知他：『你自己吃兩三口，然後離開。』對於已經吃完食物並捨棄（食物），但沒有違背（之前所行持的）道路的比丘，不應該再吃，而是應該將（剩餘的食物）放在手中，告知他：『你自己拿著離開。』這被稱為行為的儀軌和咒語。其必要性在於避免食用已捨棄食物的過失。簡而言之，這屬於祈請和對個人行為的指示。詞義解釋：『剩餘』是指被（施捨的）對像所剩餘和丟棄的東西。這個對像必須是尚未放棄食物的地方。食物是否被捨棄沒有區別。必須用手拿著（施捨的）對像所要剩餘的東西。作為依據，必須在僧房外面，在沒有人的地方，或者不在面前的地方進行施捨。這個東西必須是乾淨的，沒有混雜不潔之物。捨棄的特殊之處在於，由具有資格的施捨者捨棄，並且已經放棄了開始進食的地方。僅僅是足夠的食物不能算作捨棄，因此不需要剩餘，即使請求也不會成立。即使已經足夠並接觸到（食物），即使捨棄了，也不需要剩餘，因此沒有食用已捨棄食物的過失。辯論與回答：這裡所說的『單座食物的墮罪』，並不是指通過十二種凈德來區分的單座苦行。因為即使具備這種苦行，也不允許在剩餘后食用。對於所有為自己唸誦的咒語，需要念誦三遍，而只念誦一遍是特殊的。一般來說，僅僅因為是比丘就必須避免這種過失。因此，不必避免與單座等凈德相違背的事情。如果需要，與十二種凈德相違背的所有過失，都會導致墮罪等五種罪行中的任何一種，這太過分了。而且，這是不可能接受的，因為在任何律藏的文字中都沒有這樣的解釋。僅僅是捨棄食物，並不能算是捨棄了五種食物。如果捨棄了五種食物，那麼所有的食物都算是捨棄了。那麼，經文中說『僅僅是食物』，這是否意味著不需要對應該享用的食物進行剩餘呢？並非如此。在註釋中，『僅僅是食物』是指…… 那麼，對於沒有捨棄（食物）而繼續享用，並且沒有違背（之前所行持的）道路的比丘，應當告知他：『你自己吃兩三口，然後離開。』對於已經吃完食物並捨棄（食物），但沒有違背（之前所行持的）道路的比丘，不應該再吃，而是應該將（剩餘的食物）放在手中，告知他：『你自己拿著離開。』這被稱為行為的儀軌和咒語。其必要性在於避免食用已捨棄食物的過失。簡而言之，這屬於祈請和對個人行為的指示。詞義解釋：『剩餘』是指被（施捨的）對像所剩餘和丟棄的東西。這個對像必須是尚未放棄食物的地方。食物是否被捨棄沒有區別。必須用手拿著（施捨的）對像所要剩餘的東西。作為依據，必須在僧房外面，在沒有人的地方，或者不在面前的地方進行施捨。這個東西必須是乾淨的，沒有混雜不潔之物。捨棄的特殊之處在於，由具有資格的施捨者捨棄，並且已經放棄了開始進食的地方。僅僅是足夠的食物不能算作捨棄，因此不需要剩餘，即使請求也不會成立。即使已經足夠並接觸到（食物），即使捨棄了，也不需要剩餘，因此沒有食用已捨棄食物的過失。辯論與回答：這裡所說的『單座食物的墮罪』，並不是指通過十二種凈德來區分的單座苦行。因為即使具備這種苦行，也不允許在剩餘后食用。對於所有為自己唸誦的咒語，需要念誦三遍，而只念誦一遍是特殊的。一般來說，僅僅因為是比丘就必須避免這種過失。因此，不必避免與單座等凈德相違背的事情。如果需要，與十二種凈德相違背的所有過失，都會導致墮罪等五種罪行中的任何一種，這太過分了。而且，這是不可能接受的，因為在任何律藏的文字中都沒有這樣的解釋。僅僅是捨棄食物，並不能算是捨棄了五種食物。如果捨棄了五種食物，那麼所有的食物都算是捨棄了。那麼，經文中說『僅僅是食物』，這是否意味著不需要對應該享用的食物進行剩餘呢？並非如此。在註釋中，『僅僅是食物』是指……

【English Translation】 Then, for a monk who continues to enjoy (food) without abandoning it and who has not violated (the path he has been following), he should be told: 'Eat two or three mouthfuls yourself, and then leave.' For a monk who has finished eating and abandoned (food), but has not violated (the path he has been following), he should not eat again, but should hold (the remaining food) in his hand and tell him: 'Take it yourself and leave.' This is called the ritual and mantra of the action. Its necessity lies in avoiding the fault of eating abandoned food. In short, this belongs to the request and the instruction of personal behavior. Explanation of the words: 'Remaining' refers to what is left and discarded by the (donated) object. This object must be a place where food has not yet been abandoned. There is no difference whether the food has been abandoned or not. The object (to be donated) must be held in hand. As a basis, it must be donated outside the monastery, in a place where there is no one, or in a place that is not in front. This thing must be clean and not mixed with unclean things. The special feature of abandonment is that it is abandoned by a qualified donor and has abandoned the place where he started eating. Merely enough food cannot be considered abandonment, so there is no need to leave anything, and even if requested, it will not be established. Even if it is enough and touches (the food), even if it is abandoned, there is no need to leave anything, so there is no fault of eating abandoned food. Debate and answer: The 'sin of eating a single seat of food' mentioned here does not refer to the ascetic practice of a single seat distinguished by the twelve virtues of purification. Because even if one possesses this ascetic practice, one is not allowed to eat after leaving anything. For all mantras recited for oneself, it is necessary to recite them three times, but reciting them only once is special. Generally speaking, merely because one is a monk, one must avoid this fault. Therefore, there is no need to avoid things that contradict virtues such as single seating. If necessary, all faults that contradict the twelve virtues of purification will lead to any of the five sins such as the sin of transgression, which is too much. Moreover, this is unacceptable because there is no such explanation in any text of the Vinaya. Merely abandoning food does not mean abandoning the five kinds of food. If the five kinds of food are abandoned, then all food is considered abandoned. Then, the sutra says 'only food', does this mean that there is no need to leave anything for the food that should be enjoyed? Not so. In the commentary, 'only food' refers to... Then, for a monk who continues to enjoy (food) without abandoning it and who has not violated (the path he has been following), he should be told: 'Eat two or three mouthfuls yourself, and then leave.' For a monk who has finished eating and abandoned (food), but has not violated (the path he has been following), he should not eat again, but should hold (the remaining food) in his hand and tell him: 'Take it yourself and leave.' This is called the ritual and mantra of the action. Its necessity lies in avoiding the fault of eating abandoned food. In short, this belongs to the request and the instruction of personal behavior. Explanation of the words: 'Remaining' refers to what is left and discarded by the (donated) object. This object must be a place where food has not yet been abandoned. There is no difference whether the food has been abandoned or not. The object (to be donated) must be held in hand. As a basis, it must be donated outside the monastery, in a place where there is no one, or in a place that is not in front. This thing must be clean and not mixed with unclean things. The special feature of abandonment is that it is abandoned by a qualified donor and has abandoned the place where he started eating. Merely enough food cannot be considered abandonment, so there is no need to leave anything, and even if requested, it will not be established. Even if it is enough and touches (the food), even if it is abandoned, there is no need to leave anything, so there is no fault of eating abandoned food. Debate and answer: The 'sin of eating a single seat of food' mentioned here does not refer to the ascetic practice of a single seat distinguished by the twelve virtues of purification. Because even if one possesses this ascetic practice, one is not allowed to eat after leaving anything. For all mantras recited for oneself, it is necessary to recite them three times, but reciting them only once is special. Generally speaking, merely because one is a monk, one must avoid this fault. Therefore, there is no need to avoid things that contradict virtues such as single seating. If necessary, all faults that contradict the twelve virtues of purification will lead to any of the five sins such as the sin of transgression, which is too much. Moreover, this is unacceptable because there is no such explanation in any text of the Vinaya. Merely abandoning food does not mean abandoning the five kinds of food. If the five kinds of food are abandoned, then all food is considered abandoned. Then, the sutra says 'only food', does this mean that there is no need to leave anything for the food that should be enjoyed? Not so. In the commentary, 'only food' refers to...

ྨྲས་ཏེ། བཅའ་བར་བྱ་བ་ཙམ་ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཟས་ཙམ་མོ་ཞེས་སྨྲས་པས་ཤ་ཀ་ར་ལ་སོགས་པ་ལ་ཐལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ཆོ་ག་དང་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུག་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་པ་ལ་དགེ་སློང་གསོལ་བ་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། དམག་དཔོན་སེང་གེ་ནི་དད་པ་དང་ལྡན་ཞིང་བཟང་ལ་དགེ་བའི་བསམ་པ་ཅན་དེས་སངས་རྒྱས་སམ་ཆོས་སམ་དགེ་འདུན་ཡིད་དུ་འཐད་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་མ་ཕུལ་བའམ་ཡོངས་སུ་མ་བཏང་བ་ཅི་ཡང་མ་མཆིས་ཏེ་དེས་དེ་ལྟར་ཕུལ་ཞིང་ཡོངས་སུ་བཏང་བས་ལོངས་སྤྱོད་སྟབས་ཤིང་ཡོངས་སུ་བས་ཏེ། ཡོངས་སུ་མཐར་ཐུག་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་ནས་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དམག་དཔོན་སེང་གེ་ལས་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྩལ་ཏོ། །དེ་གཞིག་པའི་སྔགས་ནི། 22-4-62a དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུག་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་པ་ལ་སྦྱིན་བདག་དེས་ཕྱག་འཚལ་ཏེ། རྒན་པའི་མཐའ་ལོགས་སུ་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་ནས་ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ་བདག་དམག་དཔོན་སེང་གེ་དད་པ་དང་ལྡན་ཞིང་བཟང་ལ་དགེ་བའི་བསམ་པ་ཅན་ཏེ་བདག་གིས་འདི་ལྟ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ནས་ཡོངས་སུ་མ་བཏང་བ་མ་མཆིས་ཏེ། བདག་གིས་དེ་ལྟར་ཕུལ་ཞིང་དེ་ལྟར་བཏང་བས་ལོངས་སྤྱོད་སྟབས་ཤིང་ཡོངས་སུ་བས་ཏེ་ཡོངས་སུ་མཐར་ཐུག་ནས་དགེ་འདུན་དོན་བཞེད་པ་ཕན་པ་བཞེད་པས། བདག་ལ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྩལ་བ་ལས་བདག་དམག་དཔོན་སེང་གེ་ཡང་ལོངས་སྤྱོད་འཕེལ་ནས་བདག་དམག་དཔོན་སེང་གེ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྩལ་བ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པར་གསོལ་ན་ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ལ་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ་བདག་ལ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པ་སྩལ་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས་དེའི་འོག་སྟེ་སྦྱིན་བདག་དེ་ཐོས་པའི་ཉེ་སྐོར་བཀར་ཏེ་མཐོང་བའི་ཉེ་སྐོར་དུ་བཞག་སྟེ་དེས་དགེ་སློང་གང་རུང་གཅིག་གིས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་གིས་ལས་བྱའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དམག་དཔོན་སེང་གེ་དེ་ནི་དད་པ་དང་ལྡན་ཞིང་བཟང་ལ་དགེ་བའི་བསམ་པ་ཅན་ཏེ། དེས་སངས་རྒྱས་སམ་ཆོས་སམ་དགེ་འདུན་ནམ་ཡིད་དུ་འཐད་པའི་དགེ་སློང་ལ་མ་ཕུལ་བའམ་ཡོངས་སུ་མ་བཏང་བ་ཅི་ཡང་མ་མཆིས་ཏེ། དེས་དེ་ལྟར་ཕུལ་ཞིང་ཡོངས་སུ་བཏང་བས་ལོངས་སྤྱོད་བསྟབས་ཤིང་ཡོངས་སུ་བས་ཏེ་ཡོངས་སུ་མཐར་ཐུག་ནས། དེ་ལ་དགེ་འདུན་དོན་བཞེད་པ་ཕན་པ་བཞེད་པས་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྩལ་བ་ལས་དམག་དཔོན་སེང་གེ་དེ་ཡང་ལོངས་སྤྱོད་འཕེལ་ཏེ་དམག་དཔོན་སེང་གེ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྩལ་བ་དགེ་འདུན་ 22-4-62b ལས་སྡོམ་པ་གཞིག་པར་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་

【現代漢語翻譯】說完，『僅僅是應該做的事』，這是一個副詞。『僅僅是食物』，這樣說並不會導致包括糖等在內的事物被排除在外，因為（佛）是這麼說的。關於居士戒的授予儀式和真言：所有僧眾聚集且和諧一致時，比丘應這樣祈請：『僧眾請聽。將軍辛哈（Simha，獅子）具有信心，善良且懷有善意，他對佛、法、僧或任何令他滿意的比丘，沒有未供養或未佈施之物。他已經如此供養和佈施，從而享受和完全擁有。完全徹底地，如果僧眾需要，僧眾應授予將軍辛哈居士戒。』解除居士戒的真言是：所有僧眾聚集且和諧一致時，施主應頂禮，在年長者旁邊蹲坐，合掌並說：『僧眾請聽。我，將軍辛哈，具有信心，善良且懷有善意。我，像這樣，對佛（一直到）沒有未佈施之物。我已經如此供養，如此佈施，從而享受和完全擁有，完全徹底地，僧眾希望利益，希望福祉，授予我居士戒，我，將軍辛哈，也因此增長了財富，我，將軍辛哈，請求解除所受的居士戒，懇請慈悲的僧眾爲了慈悲我，請解除我所受的居士戒。』重複三次後，讓施主站在聽得見和看得見的範圍內，然後由任何一位比丘通過祈請來完成儀式。『尊敬的僧眾請聽。這位將軍辛哈具有信心，善良且懷有善意。他對佛、法、僧或任何令他滿意的比丘，沒有未供養或未佈施之物。他已經如此供養和佈施，從而享受和完全擁有，完全徹底地。因此，僧眾希望利益，希望福祉，授予了他居士戒，將軍辛哈也因此增長了財富，將軍辛哈請求從僧眾處解除所受的居士戒。如果僧眾認為時機成熟且合適，請僧眾允許。』

【English Translation】 Having spoken, 'just what is to be done' is an adverb. 'Just food,' saying this does not lead to excluding things like sugar, because (the Buddha) said so. Regarding the ceremony and mantra for bestowing the vows of a householder: When all the Sangha are gathered and in harmony, a Bhikshu should make this request: 'The Sangha please listen. General Simha (lion), endowed with faith, virtuous, and with a virtuous mind, has nothing unoffered or unbestowed to the Buddha, Dharma, Sangha, or any Bhikshu pleasing to him. He has thus offered and bestowed, thereby enjoying and fully possessing. Completely and thoroughly, if the Sangha needs, the Sangha should bestow the vows of a householder upon General Simha.' The mantra for revoking the vows is: When all the Sangha are gathered and in harmony, the benefactor should prostrate, squat beside the elders, join his palms, and say: 'The Sangha please listen. I, General Simha, endowed with faith, virtuous, and with a virtuous mind, I, like this, to the Buddha (all the way to) there is nothing unbestowed. I have thus offered, thus bestowed, thereby enjoying and fully possessing, completely and thoroughly, the Sangha wishing benefit, wishing well-being, bestowing upon me the vows of a householder, I, General Simha, also thereby increasing wealth, I, General Simha, requesting to revoke the vows received, beseeching the compassionate Sangha, for the sake of compassion for me, please grant the revocation of the vows received by me.' Repeat three times, then let the benefactor stand within hearing and seeing distance, and then any Bhikshu should perform the ceremony with a mere request. 'Venerable Sangha, please listen. This General Simha is endowed with faith, virtuous, and with a virtuous mind. He has nothing unoffered or unbestowed to the Buddha, Dharma, Sangha, or any Bhikshu pleasing to him. He has thus offered and bestowed, thereby enjoying and fully possessing, completely and thoroughly. Therefore, the Sangha wishing benefit, wishing well-being, bestowed upon him the vows of a householder, General Simha also thereby increasing wealth, General Simha requests to revoke the vows received from the Sangha. If the Sangha deems the time appropriate and suitable, please let the Sangha permit.'

ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དམག་དཔོན་སེང་གེ་ལ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པར་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དགོས་པ་ནི། སྦྱིན་བདག་གི་ལོངས་སྤྱོད་འཕེལ་བའི་ཆེད་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། ཁྱིམ་གྱི་སྡོམ་དང་དེ་ཞིག་དང་། །ཞེས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་སུ་བསྟན་པ་དེའོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། བསླབ་པ་སྦྱིན་པའི་ཁྱིམ་དེར་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་འགྲོ་བ་དང་སྟན་ལ་འདུག་པ་དང་ཆོས་བསྟན་པར་བྱ་ལ། བསོད་སྙོམས་བླང་བར་མི་བྱ། ལྷུང་བཟེད་སྟོང་པས་འཇུག་པར་མི་བྱ། དེའི་བྱིས་པ་སློང་བ་དག་ལ་བཅའ་བ་རིལ་པོར་མི་སྦྱིན་པར་དུམ་བུར་བྱས་ཏེ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ག་གོན་ལྡམ་ལྡུམ་ལ་སོགས་པ་ཚོད་མ་ཁྱིམ་ནས་བྱུང་བ་སླང་བར་བྱའོ། ། ༈ ཉམས་སུ་བླང་བྱ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་ཉམས་སུ་བླང་བྱ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བཤད་པ་ལ། ཕྱི་རོལ་གྱི་རྐྱེན་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ལ་བརྟེན་པའི་ཆོ་ག་དང་། བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་ཆོ་ག་དང་། བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པའི་ཆོ་གའོ། ། ༈ ཕྱི་རོལ་གྱི་རྐྱེན་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ལ་བརྟེན་པའི་ཆོ་ག ། དང་པོ་ལ་རྟེན་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་བར་མ་ཆད་དུ་ལོན་པའམ། ལོན་ཀྱང་འདུལ་བ་མི་ཤེས་པའོ། །ཡུལ་ནི་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པ། ལྟ་མཚན་མཐུན་པ། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། ཐ་མལ་པའི་གཟུགས་སུ་འདུག་པ། བརྟན་མཁས་གཉིས་དང་ལྡན་པ། བརྩེ་བ་དང་ལྡན་པ། བཟོད་པ་དང་ལྡན་པ། འཁོར་དག་པ་ལ་ཕན་འདོགས་བརྩོན་པ། སྔར་གནས་སུ་མ་གྲུབ་པ་ལ། གསོལ་བ་བྱས་ལ། དགེ་ཚུལ་དུས་ཀྱི་གནས་ཡིན་ཡང་ཆོ་ག་བྱ་དགོས་ཏེ་མཁན་པོ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུ་ལ་བརྟེན་ན་མཚོ་ཆེན་པོ་ལ་གནས་པའི་རླབས་ལྟར་ཡོན་ཏན་ངང་གིས་འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ། སྐྱེས་པའི་རབས་ལས། དམ་པའི་ 22-4-63a སྐྱེ་བོ་སུས་ཀྱང་མི་སྲིད་དེ། །དུལ་བའི་ཚུལ་གྱིས་དེ་ལ་བརྟེན་པར་བྱ། །དེ་དང་ཉེ་ན་དེའི་ཡོན་ཏན་ཀུན། །ཆེད་དུ་མ་བགོས་པར་ཡང་བགོས་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་ལས་གཞན་ལ་བརྟེན་པར་མི་བྱ་སྟེ། ཞིང་ཚྭ་སྒོ་ཅན་ལ་ས་བོན་བཏབ་པ་ལྟར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བླ་མས་ཀྱང་ཡོངས་སུ་བརྟགས་ནས་གནས་སྦྱིན་དགོས་ཏེ། སུམ་བརྒྱ་པར། སློབ་དཔོན་ལ་གུས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོངས་དག་དང་། །བསམ་གཏན་དང་ནི་འདོན་ལ་རྟག་བརྩོན་དང་། །གྲིམས་ཤིང་དུལ་ལ་བཟོད་དང་ལྡན་པ་ནི། །སྡོམ་བརྩོན་གནས་པའི་ཆོས་ལྡན་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པའི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་མི་ལྡན་བརྟག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོ་ག་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བཙུན་པ་ལ་གནས་འཆའ་བར་གསོལ་ན། བཙུན་པ་བདག་ལ་གནས་སྩོལ་ཤིག བདག་བཙུན་པ་ལ་གནས་འཆའ་ཞིང་མཆིས་སོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད

【現代漢語翻譯】第一，僧團讓軍隊首領森給（Singha，獅子）放棄所受的戒律。這是祈請。目的是爲了施主（sbyin bdag）的財富增長。簡而言之，就是放棄居家之戒。這表明這僅僅是一項祈請的工作。詞義解釋：比丘（dge slong）們應該去接受佈施的家庭，在那裡行走、坐臥、說法，但不應接受施捨。不要空著缽進去。對於那裡的孩子乞討者，不要給予完整的食物，而是切成碎片給予。可以從家裡乞討諸如嘎貢（ga gon，芥菜）、拉姆拉姆（ldam ldum，蘿蔔）等蔬菜。修行之儀軌——進入律儀之方式第二，講述修行之儀軌——進入律儀。包括：依賴外緣善知識之儀軌、完全修習學處之儀軌、依賴安樂住處之儀軌。依賴外緣善知識之儀軌首先，所依賴的對境是：受具足戒后未滿十年，或雖滿十年但不通曉律藏者。處所是：具有圓滿戒律，見解一致，具備三種名稱，安住于自性之地，處於平凡之形貌，具備穩重和智慧，具有慈愛，具有忍耐，勤于利益清凈眷屬，對於先前未曾安住之處，進行祈請。即使是沙彌（dge tshul）時期的住所，也需要進行儀軌，如同依止堪布（mkhan po）一樣。如果依賴這樣的人，就像安住于大海中的波浪一樣，功德自然增長。如《本生傳》（skyes pa'i rabs）中所說：『任何人都無法成為聖者，應以調伏之行依止他。靠近他，他的一切功德，即使不特意分配，也會被分配到。』不要依賴其他人，否則就像在鹽堿地裡播種一樣。上師（bla ma）也應徹底觀察后給予住所。如《三百頌》（sum brgya pa）中說：『對阿阇黎（slob dpon）恭敬、戒律清凈，恒常精進于禪定和誦讀，嚴謹、調伏、具忍耐，應知是守護戒律、具有安住之法者。』因此，需要觀察是否具備這些特徵。儀軌是：尊者請聽，我，比丘某某（mིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་），祈請在尊者處安住，請尊者賜予我住所，我將在尊者處安住。如此重複三次。

【English Translation】 First, the Sangha caused the army leader Singha to abandon the precepts he had taken. This is a request. The purpose is for the increase of the patron's (sbyin bdag) wealth. In short, it is the abandonment of the household precepts. This shows that it is merely a work of supplication. The meaning of the words: The monks (dge slong) should go to the house where offerings are given, and there walk, sit, teach the Dharma, but should not receive alms. Do not enter with an empty bowl. To the children begging there, do not give whole food, but cut it into pieces and give it. Vegetables such as ga gon (mustard), ldam ldum (radish), etc., which come from the house, should be begged for. The Ritual of Practice - The Way to Enter the Discipline Second, explaining the ritual of practice - entering the discipline. It includes: the ritual of relying on external conditions, the virtuous friend; the ritual of fully practicing the precepts; and the ritual of relying on a comfortable dwelling. The Ritual of Relying on External Conditions, the Virtuous Friend First, the object of reliance is: one who has not completed ten years since receiving full ordination, or who, even if ten years have passed, does not understand the Vinaya. The place is: one who possesses complete precepts, has the same view, possesses three names, dwells in a place of self-nature, is in an ordinary form, possesses stability and wisdom, has love, has patience, is diligent in benefiting the pure retinue, and for a place where one has not previously dwelt, make a request. Even if it is a novice (dge tshul) period residence, a ritual is required, just like relying on a Khenpo (mkhan po). If you rely on such a person, just like the waves dwelling in the great ocean, the qualities will naturally increase. As it is said in the Jataka (skyes pa'i rabs): 'No one can be a holy person, one should rely on him with a disciplined conduct. Near him, all his qualities, even if not specifically distributed, will be distributed.' Do not rely on others, otherwise it will be like planting seeds in salty soil. The Lama (bla ma) should also thoroughly examine and then give a place to stay. As it is said in the 'Three Hundred Verses' (sum brgya pa): 'Respect for the Acharya (slob dpon), pure discipline, constant diligence in meditation and recitation, strict, disciplined, and patient, should be known as one who guards the precepts and possesses the Dharma of dwelling.' Therefore, it is necessary to observe whether or not one possesses these characteristics. The ritual is: Venerable ones, please listen, I, the monk so-and-so (mིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་), request to dwell in the presence of the Venerable One, please grant me a place to stay, I will dwell in the presence of the Venerable One. Repeat this three times.

་ལ་འཇུག་ཐབས་ལེགས་སོ། །འདིར་བཙུན་པ་ལས་ཞེས་དང་བདག་ལ་གནས་པ་སྩོལ་ཤིག་འབྱུང་ཁུངས་དང་། བྱེད་པ་པོའི་སྒྲ་ཕྱིས་འབྱུང་བ་ནི། མ་དག་པར་མངོན་ནོ། །སྔགས་ཆོག་འདི་ནི་ལས་བརྒྱ་རྩ་ན་མེད་ཅིང་ལུང་མ་མོར་གསུངས་པ་ཡིན་པར་སྣང་ངོ་། །གནས་མེད་ཀྱང་འདུག་ཏུ་རུང་བའི་དམིགས་གསལ་ནི། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་དུས་ལ་དབབ་པ་དང་། གནས་ཚོལ་བའི་དུས་དང་། གློ་བུར་བ་ངལ་གསོ་བའི་དུས་དང་། ཉི་མ་གཅིག་གི་ཕྱིར་དང་། ལོ་ལྔ་ལོན་པ་ལྗོངས་རྒྱུའི་དུས་དང་། བདག་ཉིད་གནས་ཕྱུང་བའི་དུས་དང་། ཆད་པ་ལྔས་བཅད་པའི་དུས་དང་། དེ་དག་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་རྣམས་སོ། །འདིར་རེ་ཤིག་དུས་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ཁ་ཅིག་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་སྤོ་བ་དང་མགུ་བ་སྤྱོད་པའི་ཚེ། གནས་ལ་བརྟེན་མི་ 22-4-63b དགོས་པར་འདོད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། དེའི་ཚེ་གནས་དེའི་སློབ་དཔོན་གཞན་ལ་གཏད་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རེ་ཤིག་གི་གནས་འཆར་འཇུག་ནུས་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་སྐབས་འདི་འདྲ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གནས་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། གཉིས་ཀ་ལ་མི་ལྟོས་པའི་འདུ་ཤེས་བྱུང་བའོ། །རང་གི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་ཡིན་ན། གནས་བཅའ་བའི་ཆོ་ག་ལོགས་པ་བྱ་མི་དགོས་ལ། གནས་བཅའ་བའི་སློབ་དཔོན་དང་། མཁན་པོ་གཉིས་ཀ་ཚོགས་ན། བྱ་བ་མཁན་པོ་ལ་ཞུས་པས་ཆོག་པར་དོན་གྱི་ཐོབ་ཅིང་། མཁན་པོ་དང་གནས་གཉིས་ཀ་ལ་ལྟོས་མེད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་སྐྱེས་ན་གནས་སུ་བཅས་པ་དེ་ཉིད་ལ་ཞུ་དགོས་སོ། །འདིར་གནས་དེ་རང་ལས་བསླབ་པ་གཞོན་ན་ཕྱག་བྱ་མི་དགོས་ལ། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ཡང་རང་ལས་བསླབ་པ་གཞོན་ན་ཕྱག་བྱ་མི་དགོས་ཤིང་ཆོས་ལ་གུས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་ཕྱག་བྱས་ཀྱང་བཟང་ལ། སློབ་དཔོན་དེས་ནི་ཚུར་བསླབ་ཕྱག་ངེས་པར་དགོས་ཀྱི་མི་དགོས་པའི་དམིགས་བསལ་མེད་དོ། །ལུང་གཞིར། རྒན་པའམ་འོན་ཏེ་གཞོན་ཀྱང་རུང་། །གང་ལ་ཆོས་ནི་ཐོས་གྱུར་པ། །དེ་ལ་ཐོག་མར་ཕྱག་བྱ་སྟེ། །ཟླ་བ་ཚེས་ལ་བྲམ་ཟེ་བཞིན། །ཞེས་པའི་དོན་རང་ལས་བསླབ་པ་རྒན་པ་ལ་ཕྱག་བྱེད་པ་ན། ཆོས་ཐོས་མ་ཐོས་ཀྱི་རིམ་པས་ཕྱག་འཚལ་བའི་གོ་རིམ་སྟོན་པ་ཡིན་གྱི་སྤྱིར་ཆོས་ཐོས་པའི་སློབ་དཔོན་ཡིན་ཚད་ལ་ཕྱག་བྱ་བའི་ཤེས་བྱེད་དུ་བྱེད་པ་ནི་སྐབས་དེའི་གླེང་གཞི་དང་ཡང་མི་འགྲིག་གོ ། ༈ བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་ཆོ་ག་ལ། གསོ་སྦྱོང་གི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་ཆོ་ག་ལ། གསོ་སྦྱོང་དང་། དབྱར་དང་དགག་དབྱེའི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ་ཆོ་ག་ལུང་བཞིན་བཤད། མཐའ་གཞན་དུ་དོགས་པ་བཅད་པའོ། ། ༈ ཆོ་ག་ལུང་བཞིན་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། སྤྱིར་བཏང་བ་དང་། དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ། དང་པོ་ལ། སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་དང་། དངོས་གཞིའི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ། ལས་ 22-4

【現代漢語翻譯】進入（寺院）的方法很好。這裡，『僧人』和『請賜予我住所』等詞的來源，以及後來出現的『作者』一詞，顯然是不正確的。這個咒語儀軌在百種事業中沒有，而且似乎是在《律藏根本說一切有部毗奈耶》中沒有提到的。即使沒有住所，也可以居住的特殊情況是：夏安居結束前兩個月的時期，尋找住所的時期，突然休息的時期，爲了一天的緣故，五年後遊歷各地的時期，自己被逐出住所的時期，以及被五種罪行懲罰的時期，以及與這些情況相同的原因。這裡，根據『暫時由時間決定』的說法，有些人認為在更換住所的老師或享受快樂時，不需要依賴住所，這是不合理的。因為那時必須將該住所交給其他老師。因為『暫時能夠進入住所』的說法是指這種情況。摧毀住所的原因是對兩者都不依賴的觀念產生。如果是自己的受具足戒的親教師，則不需要單獨進行建立住所的儀式。如果建立住所的老師和親教師都在場，那麼向親教師請示即可，這在意義上是允許的。如果對親教師和住所都產生了不依賴的觀念，那麼必須向所建立的住所請示。這裡，如果住所中的人比自己年輕，則不必行禮。即使是誦經的老師比自己年輕，也不必行禮，但爲了培養對佛法的恭敬，行禮也是可以的。但是，那位老師必須向自己行禮，沒有不必行禮的特殊情況。在《律藏》中說：『無論是年長的還是年輕的，只要從誰那裡聽聞佛法，就應該首先向他行禮，就像月初的婆羅門一樣。』這句話的意思是，向比自己年長的學習者行禮時，是按照聽聞佛法的順序來行禮的，而不是說只要是聽聞佛法的老師就一定要行禮，這樣做與當時的語境也不符。修習戒律的儀軌包括：誦戒儀軌。第二，修習戒律的儀軌包括：誦戒、夏安居和解夏儀軌。首先，按照律藏的規定講解儀軌，消除其他方面的疑惑。按照律藏的規定講解儀軌首先，分為一般情況和特殊情況。一般情況又分為準備儀軌和正行儀軌。準備儀軌包括：

【English Translation】 The method of entering (a monastery) is excellent. Here, the sources of words like 'monk' and 'grant me a dwelling,' and the later appearance of the word 'author,' are clearly incorrect. This mantra ritual is not found in the hundred deeds, and it seems to be not mentioned in the Mūlasarvāstivāda Vinaya. Special circumstances where one can reside even without a dwelling are: the period of two months before the end of the summer retreat, the period of searching for a dwelling, the period of sudden rest, for the sake of one day, the period of traveling after five years, the period of being expelled from one's own dwelling, and the period of being punished by five offenses, and reasons similar to these. Here, based on the statement 'temporarily determined by time,' some people think that when changing the teacher of the dwelling or enjoying happiness, it is not necessary to rely on the dwelling, which is unreasonable. Because at that time, the dwelling must be handed over to another teacher. Because the statement 'temporarily able to enter the dwelling' refers to this kind of situation. The cause of destroying the dwelling is the arising of the concept of not relying on either of the two. If it is one's own preceptor of full ordination, then there is no need to perform a separate ritual for establishing the dwelling. If both the teacher of establishing the dwelling and the preceptor are present, then it is permissible to ask the preceptor, which is allowed in meaning. If the concept of not relying on both the preceptor and the dwelling arises, then one must ask the established dwelling itself. Here, if the person in the dwelling is younger than oneself, there is no need to prostrate. Even if the teacher of recitation is younger than oneself, there is no need to prostrate, but it is good to prostrate as a part of cultivating respect for the Dharma. However, that teacher must prostrate to oneself, and there is no special circumstance where one does not have to prostrate. In the Vinaya, it says: 'Whether old or young, whoever hears the Dharma from, one should first prostrate to him, like a Brahmin on the first day of the month.' The meaning of this statement is that when prostrating to a learner older than oneself, the order of prostration is according to the order of hearing the Dharma, and it is not to say that one must prostrate to every teacher from whom one has heard the Dharma, which does not fit the context of the discussion. The ritual for fully training in the precepts includes: the ritual of confession. Second, the rituals for fully training in the precepts include: the rituals of confession, summer retreat, and ending the summer retreat. First, explain the rituals according to the Vinaya, and eliminate doubts in other aspects. Explain the rituals according to the Vinaya First, divide into general situations and special situations. General situations are further divided into preparatory rituals and main rituals. The preparatory rituals include:

-64a གྲལ་དུ་མ་འདུས་གོང་གི་བྱ་བ་དང་འདུས་ནས་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི་གསོ་སྦྱོང་གི་ནས་སུ་འདུ་བའི་མདུན་རོལ་ཁོ་ནར་གསོ་སྦྱོང་སྔ་མ་འདས་པའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་རང་རྒྱུད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ལ་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱ་སྟེ། ལྟུང་བ་ཤེས་པ་བཤགས་པའམ་བསྡམ་པའམ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འདུ་བར་བྱ་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། འདི་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པའི་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱའོ། །འདུ་བར་འགྱུར་བ་དེར་རོ། །ཤེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་ཐམས་ཅད་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །འདུག་པ་ན་དྲན་ནམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་ན། དྲུང་ན་མོ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ལས་བྱེད་པས་ནི་སེམས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེའི་ཆོ་ག་དང་སྔགས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའམ། སོ་སོར་བཤགས་པའམ། བཤགས་པར་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ཤེས་ན། དེས་མཆིལ་ལྷམ་ཕུད་བླ་གོས་ཕྲག་པ་གཅིག་ཏུ་བྱས་ཏེ། དགེ་སློང་ལྟུང་བ་མི་མཐུན་པ་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་རྒན་ན་ཕྱག་བྱས་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། ཐལ་མོ་སྦྱར་བར་བཏུད་ནས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལྟུང་བ་འདི་ལྟ་བུ་འདི་བྱུང་སྟེ་བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། ལྟུང་བ་དེ་དག་པའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནས་བཟུང་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ་འཆགས་སོ་མི་འཆབ་བོ། །མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི་མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། ལེན་པས་ལྟུང་བ་མཐོང་ངམ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འཆགས་པས་མཐོང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལེན་པས་ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་མམ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ལེགས་བརྗོད། གལ་ཏེ་དོགས་པ་དང་ཡིད་གཉིས་ཟ་བར་གྱུར་ན། 22-4-64b དགེ་སློང་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་དྲིས་ཏེ། ཆོས་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་བྱའོ། །བསྡམ་བྱར་ཤེས་ན་སེམས་ཀྱིས་བསྡམ་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དང་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་དང་། སྤང་བ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ཤེས་ན། དེ་སྔ་མ་བཞིན་བྱ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལྟུང་བ་འདི་ལྟ་བུ་འདི་བྱུང་སྟེ་བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དེ་དང་ལྟུང་བ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བགྱིའོ། །སང་ནང་པར་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས་འདི་གསོ་སྦྱོང་གི་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་གལ་ཆེ་ཤོས་དང་། གནད་དམ་པ་ཡིན་ཀྱང་ལག་ལེན་བགྱིད་པར་རློམ་པའི་ལྟ་བ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་མཆོག་འཛིན་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ལག་ལེན་ལ་མི་སྣང་ལ། འདི་མེད་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་དགོས་པ་དམ་པ་དེ་ཉིད་རྒྱང་རིང་དུ་དོར་བས་གསོ་སྦྱོང

【現代漢語翻譯】未集會前的行為和集會後的行為。首先，在僧眾集會誦戒之前，必須單獨檢查自己從上次誦戒結束到現在所犯的墮罪。如果知道自己犯了墮罪，就要通過懺悔、約束或加持來補救，然後才能參加羯磨。正如所說：『在此，應當檢查過去半個月的罪過。在那裡將會集會。如果知道，就應當補救，然後才能一起安住。安住時，如果懷疑或猶豫，應當在一位比丘尼面前接受加持。』羯磨者應當用心。其儀軌和咒語如下：如果知道自己犯了單獨墮罪，或者單獨懺悔，或者懺悔後的惡作，無論是哪一種，都要脫掉鞋子，袒露右肩，在一位與自己所犯墮罪不同的比丘面前，如果對方年長，則向他頂禮，然後蹲坐，合掌，說：『尊者請聽，我比丘名某，犯了這樣的墮罪。我比丘名某，從那墮罪的結束到現在，在尊者面前坦白懺悔，不隱瞞。坦白懺悔後，我將安住在快樂中，如果不坦白懺悔，則不會。』重複三次。接受懺悔者應說：『你見到墮罪了嗎？』懺悔者應說：『見到了。』接受懺悔者應說：『今後會守護嗎？』重複三次。說『善哉』。如果懷疑或猶豫，應當詢問持律比丘，如法補救。如果知道是應當約束的罪，應當用心約束。如果知道自己犯了僧殘、粗罪或捨墮罪中的任何一種，應當像前面那樣做，說：『尊者請聽，我比丘名某，犯了這樣的墮罪。我比丘名某，將在尊者面前接受加持，然後進行誦戒。明天早上，我將如法再次懺悔那墮罪。』重複三次。這是誦戒的準備儀軌中最重要和最關鍵的部分，但那些自認為精通修行，並執著於見解和戒律的人卻忽略了它。如果沒有這個儀軌，誦戒的真正目的就會被拋到遠方，誦戒也就失去了意義。 The actions before assembling in the assembly and the actions after assembling. First, before gathering for the gso sbyong (藏文，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Uposatha，齋戒), one must individually examine one's own transgressions from the end of the previous gso sbyong (藏文，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Uposatha，齋戒) up to the present. If one knows of a transgression, one must rectify it through confession, restraint, or blessing, and then join the karma (羯磨，業) procedure. As it is said: 'Here, one should examine the transgressions of the past half-month. There, one will assemble. If one knows, one should rectify it and then dwell together. While dwelling, if one doubts or hesitates, one should receive a blessing from a bhikṣuṇī (比丘尼，女性僧侶). The one performing the karma (羯磨，業) should do so with their mind.' The ritual and mantra (咒語) for this are as follows: If one knows of a single ltung byed (藏文，梵文：Pācittiya，梵文羅馬擬音：Pācittiya，單墮), or a separate confession, or any wrongdoing after confession, one should remove one's shoes, expose one shoulder, and go to a bhikṣu (比丘，男性僧侶) who has not committed the same transgression. If the bhikṣu (比丘，男性僧侶) is older, one should prostrate and sit squatting, joining one's palms together, and say: 'Venerable one, please listen. I, the bhikṣu (比丘，男性僧侶) named so-and-so, have committed such-and-such a transgression. I, the bhikṣu (比丘，男性僧侶) named so-and-so, from the end of that transgression until now, confess and do not conceal it before the venerable one. By confessing, I will abide in happiness, but if I do not confess, I will not.' Repeat this three times. The one accepting the confession should say: 'Do you see the transgression?' The one confessing should say: 'I see it.' The one accepting the confession should say: 'Will you restrain yourself in the future?' Repeat this three times. Say 'Well done.' If one doubts or hesitates, one should ask a bhikṣu (比丘，男性僧侶) who upholds the Vinaya (律藏) and rectify it according to the Dharma (佛法). If one knows of a transgression that requires restraint, one should restrain oneself with one's mind. If one knows of any saṃghāvaśeṣa (僧殘), sthūlātyaya (粗罪), or niḥsargika pācittika (捨墮) transgression, one should do as before, saying: 'Venerable one, please listen. I, the bhikṣu (比丘，男性僧侶) named so-and-so, have committed such-and-such a transgression. I, the bhikṣu (比丘，男性僧侶) named so-and-so, will receive a blessing before the venerable one and then perform the gso sbyong (藏文，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Uposatha，齋戒). Tomorrow morning, I will confess that transgression again according to the Dharma (佛法).' Repeat this three times. This is the most important and crucial part of the preparatory ritual for the gso sbyong (藏文，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Uposatha，齋戒), but those who presume to be proficient in practice and are attached to views and ethics ignore it. Without this ritual, the true purpose of the gso sbyong (藏文，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Uposatha，齋戒) is cast far away, and the gso sbyong (藏文，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Uposatha，齋戒) becomes meaningless.

【English Translation】 Actions before assembling and actions after assembling. First, before gathering for the gso sbyong (Upoṣadha, Fasting), one must individually examine one's own transgressions from the end of the previous gso sbyong (Upoṣadha, Fasting) up to the present. If one knows of a transgression, one must rectify it through confession, restraint, or blessing, and then join the karma procedure. As it is said: 'Here, one should examine the transgressions of the past half-month. There, one will assemble. If one knows, one should rectify it and then dwell together. While dwelling, if one doubts or hesitates, one should receive a blessing from a bhikṣuṇī (female monastic). The one performing the karma should do so with their mind.' The ritual and mantra for this are as follows: If one knows of a single ltung byed (Pācittiya, Offense Entailing Expiation), or a separate confession, or any wrongdoing after confession, one should remove one's shoes, expose one shoulder, and go to a bhikṣu (male monastic) who has not committed the same transgression. If the bhikṣu is older, one should prostrate and sit squatting, joining one's palms together, and say: 'Venerable one, please listen. I, the bhikṣu named so-and-so, have committed such-and-such a transgression. I, the bhikṣu named so-and-so, from the end of that transgression until now, confess and do not conceal it before the venerable one. By confessing, I will abide in happiness, but if I do not confess, I will not.' Repeat this three times. The one accepting the confession should say: 'Do you see the transgression?' The one confessing should say: 'I see it.' The one accepting the confession should say: 'Will you restrain yourself in the future?' Repeat this three times. Say 'Well done.' If one doubts or hesitates, one should ask a bhikṣu who upholds the Vinaya and rectify it according to the Dharma. If one knows of a transgression that requires restraint, one should restrain oneself with one's mind. If one knows of any saṃghāvaśeṣa (formal meeting offense), sthūlātyaya (serious offense), or niḥsargika pācittika (offense requiring forfeiture and expiation) transgression, one should do as before, saying: 'Venerable one, please listen. I, the bhikṣu named so-and-so, have committed such-and-such a transgression. I, the bhikṣu named so-and-so, will receive a blessing before the venerable one and then perform the gso sbyong (Upoṣadha, Fasting). Tomorrow morning, I will confess that transgression again according to the Dharma.' Repeat this three times. This is the most important and crucial part of the preparatory ritual for the gso sbyong (Upoṣadha, Fasting), but those who presume to be proficient in practice and are attached to views and ethics ignore it. Without this ritual, the true purpose of the gso sbyong (Upoṣadha, Fasting) is cast far away, and the gso sbyong becomes meaningless.

་གི་གོ་བ་ཟུར་ཙམ་ཡང་མ་ཆགས་པར་སྣང་ཞིང་། གནས་བརྟན་གྱིས་ཅི་འདི་ལ་ཁྱེད་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་དྲིས་པའི་ཚེ་ཤེས་བཞིན་དུ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ཤས་ཆེ་བས། གསོ་སྦྱོང་གི་ཕན་ཡོན་མེད་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཤེས་བཞིན་དུ་སྨྲ་བའི་ཉེས་པས་གོས་པ་ཤས་ཆེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཅི་སྟེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་བཞིན་དུ་སྨྲ་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེ་ན་དེ་ཡང་དེ་ལྟ་མིན་ཏེ། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པར་འཇོག་ཀྱང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་དེ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལས་གྲལ་ལ་འདུས་ནས་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ལ་རྒྱུད་དག་པར་སྒྲུབ་པ་དང་། གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་། དགེ་འདུན་འདུན་པ་དང་འདུ་བར་མི་ནུས་པས་གསོ་སྦྱོང་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་སྒྲུབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་ལྟུང་བ་དྲན་ན་དྲུང་ན་མོ་ལ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔགས་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། 22-4-65a དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ་བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ་བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་ལྟུང་བ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་དྲན་ཏེ་བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དེ་དང་ལྟུང་བ་འདི་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བགྱིའོ། །སང་ནང་པར་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིས་སོ་ཞེས་ལན་ཅིག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལས་བྱེད་པས་དྲན་ན་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། སེམས་ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེང་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ལ། ཞེས་པ་ནས། ལྟུང་བ་དེ་རང་གི་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ། །སང་ནང་པར་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིའོ་ཞེས་ཅིག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདི་ཡན་ཆད་ནི་ལྟུང་བ་ཅན་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ལ་འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མི་འགྱུར་རོ། །དེའི་ཚེ་ལེན་པ་ཡོད་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་སོ་སོར་བཤགས་པ་དང་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ནི་ནུས་པ་ཡིན་ཏེ་བཤགས་པར་བྱ་བ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྣམས་དྲུང་ན་མོ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་གྱིས་དག་པར་བགྱིས་ནས་ཡུལ་དུས་ཀྱིས་བཤགས་པར་མ་ནུས་པའི་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བཞི་སྟེ། ལྟུང་བ་མཐུན་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཡིད་གཉིས་སུ་གྱུར་པ་དང་། དགེ་འདུན་རྣམས་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་དེ་རྩོད་པར་གྱུར་པ་དང་། ངེས་པ་ཉིད་མིན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའོ། །དེ་ཡང་ཐོག་མར་དགེ་ས

【現代漢語翻譯】看起來，他甚至沒有絲毫理解。當持律者問他是否完全清凈時，他很可能是在明知故犯地說謊。因此，非但沒有持戒的利益，反而很可能沾染上明知故犯說謊的罪過。如果有人說，通過加持可以變得清凈，就不會有明知故犯說謊的罪過，那也不是這樣的。共同的墮罪可以通過加持來使其清凈，但對於非共同的墮罪，這是行不通的。第二，關於加入僧團行列后如何行事，包括使自相續清凈，與處所達成一致，以及由於僧眾無法聚集而難以進行布薩。首先，如果僧團中有記得墮罪的人，那麼加持的咒語是：『諸位尊者，請聽。今日是僧團的第十五次布薩，我是比丘（名字），也是第十五次布薩。我，比丘（名字），記得僧團中有這樣的墮罪。我，比丘（名字），在諸位尊者面前加持此墮罪，並進行布薩。』明天早上，應再說一遍：『我將如法懺悔此墮罪。』如果執事者記得墮罪，則用心加持，心中這樣說：『今日是僧團的第十五次布薩，』（以下同前）『用自己的心加持此墮罪，並進行布薩。』明天早上，應再說一遍：『我將如法懺悔此墮罪。』以上是所有犯戒者加入僧團事務前必須做的。正如所說：『如果通過加持能夠變得清凈，那就不會不清凈了。』此時，如果有人接受，那麼只有墮罪、別解脫和應懺悔的惡作是可以的，因為只是需要懺悔。因此，對於非共同的墮罪，需要在他人面前進行加持才能清凈。如果無法在特定時間和地點懺悔，那麼有四種共同的墮罪可以通過加持來清凈：與墮罪相合、心存疑慮、僧眾對共同的墮罪產生爭執，以及不確定的加持。首先，僧眾應該…… It seems that he does not have even a slight understanding. When the Vinaya holder asks if he is completely pure, he is very likely knowingly lying. Therefore, not only is there no benefit of observing the precepts, but he is very likely tainted with the sin of knowingly lying. If someone says that one can become pure through blessing, and there will be no sin of knowingly lying, that is not the case. Common transgressions can be purified through blessing, but this is not permissible for uncommon transgressions. Secondly, regarding how to act after joining the Sangha assembly, it includes purifying one's mind-stream, agreeing on a place, and proving that it is difficult to practice the Uposatha due to the inability of the Sangha to assemble. First, if someone in the Sangha remembers a transgression, the mantra for blessing is: 'Venerable ones, please listen. Today is the fifteenth Uposatha of the Sangha, and I am a Bhikshu (name), and it is also the fifteenth Uposatha. I, Bhikshu (name), remember that there is such a transgression in the Sangha. I, Bhikshu (name), bless this transgression in front of the venerable ones and perform the Uposatha.' Tomorrow morning, it should be said again: 'I will confess this transgression according to the Dharma.' If the one performing the action remembers the transgression, he should bless it with his mind, saying in his mind: 'Today is the fifteenth Uposatha of the Sangha,' (and so on as before) 'Bless this transgression with one's own mind and perform the Uposatha.' Tomorrow morning, it should be said again: 'I will confess this transgression according to the Dharma.' The above is what all those who have transgressions must do before engaging in the affairs of the Sangha. As it is said: 'If one can become pure through blessing, then one will not be impure.' At this time, if someone accepts, then only the transgression, Pratimoksha, and the misdeed that should be confessed are permissible, because it is only necessary to confess. Therefore, for uncommon transgressions, one must be blessed in front of others to become pure. If one cannot confess at a specific time and place, then there are four common transgressions that can be purified through blessing: being in accordance with the transgression, having doubts, the Sangha having disputes over the common transgression, and uncertain blessing. First, the Sangha should...

【English Translation】 It seems that he does not have even a slight understanding. When the Vinaya holder asks if he is completely pure, he is very likely knowingly lying. Therefore, not only is there no benefit of observing the precepts, but he is very likely tainted with the sin of knowingly lying. If someone says that one can become pure through blessing, and there will be no sin of knowingly lying, that is not the case. Common transgressions can be purified through blessing, but this is not permissible for uncommon transgressions. Secondly, regarding how to act after joining the Sangha assembly, it includes purifying one's mind-stream, agreeing on a place, and proving that it is difficult to practice the Uposatha due to the inability of the Sangha to assemble. First, if someone in the Sangha remembers a transgression, the mantra for blessing is: 'Venerable ones, please listen. Today is the fifteenth Uposatha of the Sangha, and I am a Bhikshu (name), and it is also the fifteenth Uposatha. I, Bhikshu (name), remember that there is such a transgression in the Sangha. I, Bhikshu (name), bless this transgression in front of the venerable ones and perform the Uposatha.' Tomorrow morning, it should be said again: 'I will confess this transgression according to the Dharma.' If the one performing the action remembers the transgression, he should bless it with his mind, saying in his mind: 'Today is the fifteenth Uposatha of the Sangha,' (and so on as before) 'Bless this transgression with one's own mind and perform the Uposatha.' Tomorrow morning, it should be said again: 'I will confess this transgression according to the Dharma.' The above is what all those who have transgressions must do before engaging in the affairs of the Sangha. As it is said: 'If one can become pure through blessing, then one will not be impure.' At this time, if someone accepts, then only the transgression, Pratimoksha, and the misdeed that should be confessed are permissible, because it is only necessary to confess. Therefore, for uncommon transgressions, one must be blessed in front of others to become pure. If one cannot confess at a specific time and place, then there are four common transgressions that can be purified through blessing: being in accordance with the transgression, having doubts, the Sangha having disputes over the common transgression, and uncertain blessing. First, the Sangha should...

ློང་འགའ་ཞིག་འཚམས་ནང་གཅིག་ཏུ་བཏང་སྟེ་དེས་དེར་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་འོངས་ནས་དེའི་ 22-4-65b མདུན་དུ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཆོ་ག་དེ་མ་གྲུབ་ན་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །སྔགས་ནི་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ་བདག་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ནི་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པར་གྱུར་ན་གང་གི་མདུན་དུ་བདག་ཅག་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱི་བའི་བདག་ཅག་ལས་དགེ་སློང་གནས་གཞན་དུ་མཆིས་ལ། དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིད་པར་སྤྲོ་བ་སུ་ཡང་མ་མཆིས་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དེང་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་མཛད་ལ་སླད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་དེ་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིའོ། །ཞེས་བརྗོད། གཞན་གསུམ་ལ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་ཡིད་གཉིས་དང་བཅས་པར་གྱུར་ན། ཞེས་སོགས་ཅི་རིགས་པར་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་པར་བྱ་བ་ནི། སྔར་བཤད་ཟིན་པའི་གནས་ཀྱི་བློ་མཐུན་ནམ། འཚམས་ཆེ་ཆུང་གང་རུང་བཅད་པའི་བྱ་བའོ། །གསུམ་པ་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་པོས་སྒྲུབ་པ་ལ། ཐོག་མར་གནས་བརྟན་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོའི་སྟོད་ར་འདོན་པར་བྱ་སྟེ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྙན་པའི་བ་དན་འཇིག་རྟེན་གསུམ་ན་གྲགས། །ཞེས་པ་ནས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་མ་ལྷགས་པ་རྣམས་ལ་འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་དྲིས་ཤིག དྲིས་ནས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་བར་འདོན་ནོ། །དེ་ལྟར་བརྗོད་མ་ཐག་ཏུ་དགེ་བསྐོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་པས་དགེ་འདུན་བགྲང་བར་བྱ་སྟེ་འོངས་པ་དང་མ་འོངས་པའི་བྱེ་བྲག་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུའོ། །དེ་ལྟར་བགྲངས་པས་མ་ལྷགས་པ་དངོས་སུ་ཡོད་ 22-4-66a དམ། གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་འཕྲིགས་ན། དགེ་འདུན་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་ཚོགས་པ་དེས་འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ལེན་པའི་དགེ་སློང་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གཅིག་གམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཚིག་གིས་བསྐོར་བར་བྱ་ཞིང་། བསྐོས་པ་དེས། ཕྱོགས་བཞིར་བལྟ་བ་དང་། འབོད་པ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བཙལ་ཏེ། མ་ལྷགས་པ་རྣམས་ལ། དེང་དགེ་འདུན་གསོ་སྦྱོང་མཛད་ན་ཚེ་དང་ལྡན་པ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གམ། དེང་དགེ་འདུན་གསོ་སྦྱོང་མཛད་པ་ལ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་འདུན་པ་འབུལ་ལམ་ཞེས་འདྲི་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་དག་འདུན་པ་འབུལ་བར་བྱེད་པས་མཆིལ་ལྷམ་ཕུད། བླ་གོས་ཕྲག་པ་གཅིག་ཏུ་བྱས་རྒན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུ

【現代漢語翻譯】將一些比丘聚集在一個區域內，讓他們在那裡懺悔罪過，然後來到大眾面前，一起懺悔罪過並進行布薩（Uposatha，齋戒）。如果儀式沒有完成，那麼一位比丘應該僅通過祈禱來加持。咒語是：『尊敬的僧團請聽，今天僧團舉行第十五次布薩，如果我，僧團的所有成員，都犯了罪，那麼在我們面前，誰能如法地再次進行懺悔呢？我們之中是否有比丘在其他地方，或者沒有比丘願意如法地在比丘面前再次懺悔罪過？如果僧團認為時機成熟且合適，請僧團允許，僧團今天加持罪過並進行布薩，以後再在比丘面前如法地再次懺悔罪過。』這樣說。對於其他三種情況，可以說：『如果整個僧團都犯了罪，並且心存疑慮』等等，根據具體情況來說。第二，要使地點達成一致。這是先前討論過的地點一致，或者劃分大小區域的工作。第三，由和諧的僧團來完成。首先，應該背誦別解脫經（Pratimoksha Sutra）的開頭部分：『向一切知者頂禮！』從『美妙的旗幟在三界中飄揚』開始，直到『請詢問那些沒有到來的具壽是否同意和清凈，詢問后也要說出來。』背誦到這裡。剛說完，就應該分發木簽，以便清點僧團的人數，從而區分已到和未到的人。這樣清點后，如果懷疑有實際未到的人，或者有突然到來的人等等，那麼在僧團羯磨（Karma，業）的地點聚集的僧團，應該指定一位或兩位或三位具備五種功德的比丘，用言語來詢問同意和清凈。被指定的人應該通過觀察四方和呼喚等方式，盡力尋找。對於未到的人，應該詢問：『今天僧團舉行布薩，具壽是否清凈一切障礙之法？今天僧團舉行布薩，具壽是否願意獻上同意？』比丘們獻上同意時，應該脫掉鞋子，將上衣搭在一邊肩膀上，向年長者頂禮，然後蹲下。合掌說：『尊敬的（梵文：āyuṣmant， आयुष्मत्， āyuṣmat，具壽）請聽，今天僧團……』

【English Translation】 Some monks are gathered in one area, and they confess their offenses there, and then come before the assembly, where everyone confesses their offenses and performs the Uposatha (齋戒). If the ceremony is not completed, then one monk should bless it with a mere prayer. The mantra is: 'Venerable Sangha, please listen. Today the Sangha is holding the fifteenth Uposatha, and if I, all the members of the Sangha, have committed offenses, then before whom can we properly confess these offenses again? Is there a monk among us in another place, or is there no monk willing to properly confess offenses again before the monks? If the Sangha deems it timely and appropriate, please allow the Sangha to bless the offenses today and perform the Uposatha, and later properly confess those offenses again before the monks.' Thus it is said. For the other three situations, it can be said: 'If the entire Sangha has committed offenses and is in doubt,' etc., according to the specific situation. Second, to agree on a location. This is the previously discussed agreement on a location, or the work of dividing large and small areas. Third, to be accomplished by a harmonious Sangha. First, the beginning of the Pratimoksha Sutra (別解脫經) should be recited: 'Homage to the All-Knowing One!' Starting from 'The beautiful banner flies in the three realms,' up to 'Please ask those venerable ones who have not arrived whether they agree and are pure, and after asking, also speak it out.' Recite up to here. As soon as it is said, wooden tokens should be distributed in order to count the number of the Sangha, so as to distinguish between those who have arrived and those who have not. After counting in this way, if there is suspicion that there are those who have not actually arrived, or that there are those who have suddenly arrived, etc., then the Sangha gathered at the place of the Sangha's Karma (業), should appoint one or two or three monks with five qualities to inquire about agreement and purity with words. The appointed person should try to find them by looking in the four directions and calling out, etc. To those who have not arrived, they should ask: 'Today the Sangha is holding the Uposatha, are the venerable ones pure of all obstructing dharmas? Today the Sangha is holding the Uposatha, are the venerable ones willing to offer their consent?' When the monks offer their consent, they should take off their shoes, drape their upper robe over one shoulder, bow to the elders, and then squat down. Joining their palms together, they say: 'Venerable (梵文：āyuṣmant， आयुष्मत्， āyuṣmat，具壽), please listen, today the Sangha...'

ན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ་བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་སྡུག་བསྔལ་བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ་བདག་དགེ་སློང་ནས། བགྱི་བ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་བདག་མཆིའོ་དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་དུ་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལོ། །བདག་གི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་ཡོངས་སུ་དག་གོ །འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡང་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པར་ཡང་རིག་པར་བགྱིད་དོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། གནས་བརྟན་གྱིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་མ་ལྷགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་འདུན་པ་བརྗོད་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པའི་ཚེ། དེས་དགེ་སློང་ངམ་དགེ་འདུན་ལ་ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་འདུན་པ་གཅིག་ཆར་འབུལ་བར་བྱ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པའམ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ་གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན། དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་སྡུག་བསྔལ་བ་བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ། 22-4-66b མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན། དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་སོགས་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དེ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་ཁོ་ན་ཉིད་མཆིའོ། །དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་དེའི་གསོ་སྦྱོང་ཡོངས་སུ་དག་གོ །འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡང་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པར་ཡང་རིག་པར་བགྱིད་དོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། འདུན་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་འབུལ་དུ་རུང་ལ། ཡོངས་དག་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་གཉིས་ཁོ་ནའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །འདུན་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་དེ་ལ་མི་མཐུན་པ་མི་སྐྱེད་པའི་དགོས་པ་དང་། ཡོངས་སུ་དག་པས་ནི། གསོ་དགག་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་དགོས་པ་འབྱུང་བར་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་མདོ་རྩ་བ་དང་། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པར། དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་བཤད་པ་མེད་ལ། ལུང་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་གསོ་སྦྱོང་ལ་ཡོངས་དག་འབུལ་བར་བཤད་པའི་སྔགས་ཆོག་རྒྱ་ཆེ་བར་དྲངས་པས། དགེ་ཚུལ་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡང་། སྐབས་འདིར་ཡོངས་སུ་དག་པ་ལེན་པ་ལ་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེའི་མདུན་དུ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། གནས་བརྟན་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ངམ་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་ངམ་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ན་བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་བདག་ཉིད་མཆིའོ། །བདག་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་དག་པར་གནས་བརྟན་གྱིས་བཟུང་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། འདི་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་དགོས་པ་མིན་ཏེ་དགེ་ཚུལ་རྣམས་གནས་བརྟན་གྱིས་ཅི་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་དྲི་བའི་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ཏེ་བརྟག་པར་

【現代漢語翻譯】在第十五次修持儀軌中，我，比丘（梵：bhikṣu，比丘），名為「某某」，是痛苦的承擔者，也是第十五次修持儀軌的參與者。我，比丘，從現在起，所有障礙之法都已清凈。我向僧團（梵：saṃgha，僧伽）請求按照佛法行事。我的修持也完全清凈。我宣告我的請求和完全清凈。我也知道這個宣告。重複三次。當長老說：『諸位尊者，請宣告未到場者的清凈和意願。』那時，他應該向比丘或僧團一併表達清凈和意願：『諸位尊者，請僧團垂聽。今天，在第十五次僧團的修持儀軌中，在某處，比丘名為「某某」，是痛苦的承擔者。』『在某處，比丘名為「某某」，他已清凈所有障礙之法。他獨自前來。他請求僧團按照佛法行事，他的修持完全清凈。他宣告意願和完全清凈。他也知道這個宣告。』重複三次。意願可以用於僧團的所有事務，而清凈僅限於修持儀軌和解夏（梵：pravāraṇā，自恣）儀式。意願的必要性在於避免在僧團事務中產生不和諧，而清凈的必要性在於體驗修持和戒律。這裡沒有提到在根本律和《業百一頌》中進行沙彌（梵：śrāmaṇera，勤策男）的修持儀軌。根據律藏，三種出家人可以宣告清凈。因此，廣泛引用了咒語儀軌。沙彌的清凈也應該在被指定接受清凈的比丘面前表達：『尊者垂聽，今天，在第十五次僧團的修持儀軌或解夏儀式中，我，沙彌名為「某某」，是第十五次修持儀軌或解夏儀式的參與者。我，沙彌名為「某某」，已清凈所有障礙之法。我獨自前來。請尊者接受我對障礙之法的清凈。』重複三次。這不需要向僧團表達，因為沙彌不是長老詢問是否清凈的對象。有待進一步考察。

【English Translation】 In the fifteenth Uposatha (梵：Uposatha，齋戒) ritual, I, the Bhikshu (梵：bhikṣu，monk), named 'So-and-so,' am the bearer of suffering and also a participant in the fifteenth Uposatha ritual. I, the Bhikshu, from now on, all obstructing Dharmas are purified. I request the Sangha (梵：saṃgha，community) to act according to the Dharma. My practice is also completely pure. I declare my request and complete purity. I also know this declaration. Repeat three times. When the elder says, 'Venerable ones, please declare the purity and intention of those who have not arrived,' then he should express the purity and intention to the Bhikshu or Sangha together: 'Venerable ones, may the Sangha listen. Today, in the fifteenth Sangha's Uposatha ritual, in a certain place, the Bhikshu named 'So-and-so' is the bearer of suffering.' 'In a certain place, the Bhikshu named 'So-and-so,' he has purified all obstructing Dharmas. He comes alone. He requests the Sangha to act according to the Dharma, and his practice is completely pure. He declares the intention and complete purity. He also knows this declaration.' Repeat three times. Intention can be used for all affairs of the Sangha, while purity is limited to the Uposatha ritual and the Pravāraṇā (梵：pravāraṇā，invitation) ceremony. The necessity of intention is to avoid disharmony in the affairs of the Sangha, and the necessity of purity is to experience practice and discipline. Here, there is no mention of performing the Śrāmaṇera's (梵：śrāmaṇera，novice monk) Uposatha ritual in the root precepts and the Karmaśatādhikaśataka. According to the Vinaya, three types of ordained persons can declare purity. Therefore, the mantra ritual is widely quoted. The purity of the Śrāmaṇera should also be expressed in front of the Bhikshu designated to receive purity: 'Venerable one, listen, today, in the fifteenth Sangha's Uposatha ritual or Pravāraṇā ceremony, I, the Śrāmaṇera named 'So-and-so,' am a participant in the fifteenth Uposatha ritual or Pravāraṇā ceremony. I, the Śrāmaṇera named 'So-and-so,' have purified all obstructing Dharmas. I come alone. Please accept my purity of obstructing Dharmas.' Repeat three times. This does not need to be expressed to the Sangha, because the Śrāmaṇera is not the object of the elder's question of whether he is pure. Further investigation is needed.

བྱའོ། །འདི་ཙམ་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བཏགས་པར་ཟད་ཀྱི། 22-4-67a དགེ་ཚུལ་གྱི་དབྱར་ཁས་ལེན་དང་། དགག་དབྱེ་བཞིན་དུ། དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློབ་མའི་གསོ་སྦྱོང་མཚན་ཉིད་པ་མེད་དོ། །ཡོངས་དག་དེ་ལྟར་འབུལ་བའི་དོན་ཡང་དགེ་ཚུལ་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་གི་དྲུང་དུ་བཤགས་པ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། དགེ་ཚུལ་གྱི་བཤགས་པ་དགེ་སློང་ཁོ་ནའི་དྲུང་དུ་བྱེད་དགོས་པར་དགེ་ཚུལ་གྱི་དགག་དབྱེའི་སྔགས་ཆོག་ལས་ཤེས་སོ། །དགེ་ཚུལ་ལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་ཡོད་ཅིང་སྤོ་མགུ་སྟེར་བ་དང་སྤྱོད་པ་མེད་པར་གསུངས་སོ། །མདོར་ན་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་སློང་གི་གསོ་སྦྱོང་ནི་སྒྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱེད་རྒྱུ་དང་གསོ་སྦྱོང་གི་ཐ་སྙད་བྱས་པར་ཡོད་ལ། དགེ་ཚུལ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་བཤགས་བསྡམ་དང་། ཡོངས་དག་འབུལ་བ་ཙམ་ལས། གསོ་སྦྱོང་མཚན་ཉིད་པ་མི་སྣང་ངོ་། །དགེ་སློང་བཞིན་དུ་ཡོངས་དག་ཕུལ་བ་ཙམ་གྱིས་གསོ་སྦྱོང་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་མི་བཞག་སྟེ། འདིའི་ཡོངས་དག་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པ་མ་བཤད་ཅིང་། དགེ་ཚུལ་ལས་དེ་ལ་དབང་བ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་ན་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་ཡོངས་དག་འབུལ་དགོས་པ་ནི། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཕྱིར་བཅོས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ལ་སྐུལ་བའི་ཆེད་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་དིང་སང་གངས་ཅན་པ་དག དགེ་ཚུལ་རྣམས་དགེ་སློང་གི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་འདུས་ཏེ་དགེ་སློང་རེ་རེའི་མདུན་དུ་དགེ་ཚུལ་གསུམ་གསུམ་འཁོད་དེ་ཡོངས་དག་འབུལ་བའི་ཚིག་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ཞེས་མིང་འདོགས་པ་འདི་ལ་ཡིད་ཆེས་པའི་ཁུངས་མི་སྣང་བས་ཕྱིན་ཆད་ཤེས་རབ་ཅན་དག་གིས་བཙལ་བར་བྱའོ། །དེ་ཡན་ཆོད་ནི་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ཡིན་ནོ། །གངས་ཅན་པ་རྣམས་སྙན་པའི་བ་དན་སོགས་ནས་དངོས་གཞིར་འདོད་པ་མིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལས་བརྒྱ་རྩར། མདོ་ 22-4-67b འདོན་པ་སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་འདུག་ནས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོའི་བསྟོད་ར་དང་དུས་དང་པོར་བྱ་བ་དང་། ཇེ་བཏོན་ནས་དེའི་འོག་ཏུ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་གི་ལས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ལ། གསོལ་བ་དང་རྣམ་པར་བཞག་པ་འཛིན་དུ་གཞུག་པ་སྔར་བྱ་བ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་དྲི་ཞིང་མདོ་གདོན་པ་དངོས་སོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའམ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་དགེ་འདུན་གསོ་སྦྱོང་མཛད་དེ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་གདོན་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །རྣམ་པར་བཞག་པ་འཛིན་དུ་གཞུག་པ་ལྔར་བྱ་བ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་ཅག་གསོ་སྦྱོང་བྱ

【現代漢語翻譯】僅此而已，這僅僅是被稱為『比丘戒的布薩』。如同比丘的結夏安居和解夏一樣，沒有具足比丘和沙彌尼布薩的條件。完全清凈的供養的意義在於，對於那些犯了比丘懺悔罪的沙彌，是基於他們先前已在比丘面前懺悔的前提。從沙彌解夏的儀軌中可知，沙彌的懺悔只能在比丘面前進行。為沙彌傳授學處是有的，但沒有提到給予和使用缽。總而言之，對於居士和比丘來說，布薩是通過修行來體驗的，並且有布薩的名稱。而對於沙彌來說，只有懺悔墮罪和完全清凈的供養，沒有真正的布薩。不能像比丘一樣，僅僅通過供養完全清凈就認為體驗了布薩，因為這裡的完全清凈沒有向僧團陳述，而且沙彌也沒有資格這樣做。因此，在僧團的布薩期間，比丘必須向比丘僧團供養完全清凈，這是爲了鼓勵半月半月地進行徹底的改正。因此，如今的藏人，讓沙彌聚集在比丘的布薩場所，讓三名沙彌坐在每位比丘面前，唸誦三遍供養完全清凈的詞句，並稱之為沙彌的布薩，這種做法沒有可信的依據，今後有智慧的人應該去尋找。以上是預備儀軌。藏人並非認為從『悅耳的旗幟』等開始是正行，正如《律百事》中所說：『誦經者坐在獅子座上，首先進行別解脫經的讚頌，然後進行祈請。』第二，正行包括：首先進行祈請和安立，然後詢問是否清凈，最後是誦經的正行。首先是祈請：『僧眾大德們，請聽。今日是僧團的十四或十五布薩日。如果僧團時機成熟且允許，請允許僧團進行布薩，並誦讀別解脫經。』這是祈請。安立分為五部分：諸位具壽，我等將行布薩。

【English Translation】 It is merely called 'Bhikkhu's Posadha'. Like the Bhikkhu's Vassa and Pravarana, there are no qualified Bhikkhu and Shramanerika Posadha. The meaning of offering complete purity is that, for those Shramaneras who have committed offenses requiring confession, it is based on the premise that they have previously confessed before the Bhikkhus. It is known from the Shramanera's Pravarana ritual that the Shramanera's confession must be made only before the Bhikkhus. There is the giving of precepts to Shramaneras, but there is no mention of giving and using bowls. In short, for lay practitioners and Bhikkhus, Posadha is experienced through practice, and there is the name of Posadha. But for Shramaneras, there is only the confession of downfalls and the offering of complete purity, and there is no real Posadha. One cannot assume that one has experienced Posadha merely by offering complete purity, as with Bhikkhus, because the complete purity here is not stated to the Sangha, and the Shramanas are not qualified to do so. Therefore, during the Sangha's Posadha, Bhikkhus must offer complete purity to the Bhikkhu Sangha, which is to encourage thorough correction every half month. Therefore, nowadays, Tibetans gather Shramaneras in the Bhikkhu's Posadha place, have three Shramaneras sit in front of each Bhikkhu, and recite the words of offering complete purity three times, calling it the Shramanera's Posadha. There is no credible basis for this practice, and wise people should look for it in the future. The above is the preliminary ritual. Tibetans do not consider starting from 'Melodious Banner' etc. as the main practice, as stated in the Vinaya Vastus: 'The reciter sits on the lion throne, first performs the praise of the Pratimoksha Sutra, and then performs only the action of request.' Secondly, the main practice includes: first making the request and establishment, then asking if it is pure, and finally the actual recitation of the Sutra. First is the request: 'Venerable Sangha, please listen. Today is the fourteenth or fifteenth Posadha day of the Sangha. If it is time for the Sangha and it is permissible, please allow the Sangha to perform Posadha and recite the Pratimoksha Sutra.' This is the request. The establishment is divided into five parts: Venerable ones, we will perform Posadha.

ས་ཏེ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་གདོན་གྱིས་ཁྱེད་ཅག་སུ་ལ་ལྟུང་བ་ཡོད་པ་དེ་མཐོལ་ཅིག་ལྟུང་བ་མེད་ན་ཅང་མ་སྨྲ་ཤིག་ཅང་མི་སྨྲ་ན་བདག་གིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཡོངས་སུ་དག་པར་རིག་པར་བགྱིའོ། །དེ་ལྟར་སོ་སོར་དྲིས་ནས་དགེ་སློང་གི་ལན་བཏབ་པ་དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གི་འཁོར་འདི་ལྟ་བུར་ཡང་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བསྒྲག་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཡང་དགེ་སློང་གང་དགེ་སློང་གི་འཁོར་འདི་ལྟ་བུར་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བསྒྲགས་པ་ན་ལྟུང་བ་ཡོད་ལ་དྲན་བཞིན་དུ་མི་མཐོལ་ན་ཤེས་བཞིན་རྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ཡིན་ནོ། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཤེས་བཞིན་དུ་རྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་སུ་གསུངས་སོ། །དེ་བས་ན་དགེ་སློང་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་རྣམ་དག་པར་འདོད་པས་ལྟུང་བ་ཡོད་པ་ལ་དྲན་ཞིང་མཐོལ་བ་མཐོལ་བར་བྱའོ། །མཐོལ་ན་བདེ་བར་འགྱུར་རོ། །མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་བརྗོད་པའོ། །གཉིས་པ་ལ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་རྣམ་པ་ལྔ་དང་། རེ་ 22-4-68a རེའི་རྗེས་ལ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ལན་གསུམ་དྲི་བའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་གསོལ་བ་དང་རྣམ་པར་བཞག་པ་འཛིན་དུ་གཞུག་པ་སྔར་བཏང་ནས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་རྣམ་པ་ལྔ་པོ་འདི་ལྟ་སྟེ། གླེང་གཞི་གདོན་པ་དང་། ཕམ་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གདོན་པ་དང་། མ་ངེས་པ་དང་རིལ་གྱིས་གདོན་པའོ། །དང་པོ་ནི་མདོའི་བསྟོད་ར་ནས་རྣམ་པར་བཞག་པ་འཛིན་དུ་གཞུག་པའི་བར་ཁོ་ནར་ངེས་ཀྱི་གཞན་མེད་པས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་གིས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོའི་གླེང་གཞི་བཏོན་ཟིན་ཏོ། །དེ་ལ་བདག་གིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ལ། ཅི་འདི་ལ་ཁྱེད་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་འདྲིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་འདྲིའོ། །འདི་ལ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཡོངས་སུ་དག་ན་འདི་ལྟར་ཅང་མི་སྨྲ་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལྷག་མ་རྣམས་ཐོས་པ་བསྒྲགས་པ་རུང་བར་གསུངས་སོ། །ཡང་ན་སྦྱོར་བ་ནི་རྣམ་པར་བཞག་པ་འཛིན་དུ་གཞུག་པ་ཡན་ཆད་ཡིན་ལ། དངོས་གཞི་ནི་མདོ་འདོན་པ་ལྔ་པོ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པས་སོ། །ཞེས་དང་། གསོལ་བ་དང་རྣམ་པར་བཞག་པ་འཛིན་དུ་གཞུག་པ་ལྔར་བྱ་ཞིང་དེ་དག་དོན་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ཡང་གླེང་གཞི་ཙམ་ལས་མི་འདོན་ན། གླེང་གཞིའི་མཇུག་བསྡུད་བརྗོད་ནས་ཡོངས་དག་འདྲི་བ་ལན་གསུམ་པོ་ཉིད་དངོས་གཞི་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་ནི། གང་ན་དགེ་སློང་བཞི་ཁོ་ན་ཡོད་པ་དེས་ནི་གསོལ་བ་བྱ་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་ཞིང་། ནད་པའི་ཡོངས་སུ་དག་པ་ནི་བླང་བར་མི་བྱའོ། །གསུམ་མན་ཆད་ལས་མེད་ན་དུས་ཀྱི་བར་དུ་བསྡད་དེ་མ་གྲུབ་ན། གཅིག་གི་མདུན་དུ་གཞན་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ

【現代漢語翻譯】在誦讀《別解脫經》（Pratimoksha Sutra）時，如果你們之中有人違犯了戒律，就應當坦白。如果沒有違犯，就不要說話。如果不說話，我就知道諸位尊者是清凈的。像這樣分別詢問后，如果比丘回答了，那麼對於這樣的比丘僧團，也應當重複宣告三次。如果比丘在這樣的僧團中，被宣告三次時，明明犯了戒律，卻仍然有意識地不坦白，那就是明知故犯地說謊。諸位尊者，世尊（Bhagavan）說過，明知故犯地說謊是會阻礙解脫的。因此，想要清凈的比丘，對於自己所犯的戒律，應當憶念並坦白。坦白了就會安樂，不坦白就不會安樂。這就是所說的內容。第二部分是關於誦讀《別解脫經》的五種方式，以及每次誦讀後詢問三次是否清凈。第一種方式是：在念誦完祈請文、安置和引入之後，誦讀《別解脫經》的五種方式如下：誦讀緣起、誦讀波羅夷（Parajika，斷頭罪）、誦讀僧殘（Sanghavasesa，僧團殘餘罪）、誦讀不定（Aniyata，不定罪）和整體誦讀。第一種方式僅限於從經文的讚頌到安置和引入的部分，沒有其他內容。因此，我說：『諸位尊者，我已經誦讀了《別解脫經》的緣起。現在我要問諸位尊者，你們是否清凈？』像這樣詢問三次。如果諸位尊者清凈，就不說話，這樣就表示認可。』應當這樣說。經文中說，其餘部分可以聽聞和宣告。或者，另一種組合方式是，祈請文到安置和引入的部分是準備階段，而誦讀經文的五種方式是正行，正如所說：『應當行持布薩（Posadha，齋戒）。通過誦讀《別解脫經》來實現。』以及『祈請文和安置和引入分為五個部分，這些都有意義。』因此，如果只誦讀緣起，那麼在誦讀完緣起的結尾后，詢問三次是否清凈就是正行。第二種特殊情況是：如果只有四位比丘，那麼應當進行祈請，行持布薩，但不必接受病人的清凈。如果少於三位，就等到時間到了，如果仍然無法完成，那麼一位比丘應當在另一位比丘面前蹲下，說：『尊者，請憶念我清凈。』

【English Translation】 When reciting the Pratimoksha Sutra, if any of you have transgressed any precepts, you should confess. If you have not transgressed, do not speak. If you do not speak, I will know that you, venerable ones, are pure. After asking individually in this way, if a bhikkhu answers, then for such a sangha of bhikkhus, it should also be proclaimed three times. If a bhikkhu, in such a sangha, when proclaimed three times, knowingly does not confess a transgression, then he is knowingly speaking a lie. Venerable ones, the Bhagavan has said that knowingly speaking a lie obstructs liberation. Therefore, a bhikkhu who desires purity should remember and confess the transgressions he has committed. Confession brings happiness; non-confession does not. This is what is said. The second part concerns the five ways of reciting the Pratimoksha Sutra and asking three times for purity after each recitation. The first way is: after reciting the preliminary invocation, arrangement, and introduction, the five ways of reciting the Pratimoksha Sutra are as follows: reciting the introduction, reciting the Parajika (defeat), reciting the Sanghavasesa (community residue), reciting the Aniyata (indefinite), and reciting the whole. The first way is limited only to the part from the praise of the sutra to the arrangement and introduction; there is nothing else. Therefore, I say: 'Venerable ones, I have recited the introduction of the Pratimoksha Sutra. Now I ask you, venerable ones, are you pure in this?' Ask in this way three times. If the venerable ones are pure in this, they do not speak, and this is taken as acceptance. ' It should be said in this way. It is said in the sutra that the remaining parts can be heard and proclaimed. Alternatively, another combination is that the preliminary invocation up to the arrangement and introduction is the preparatory stage, while the five ways of reciting the sutra are the main practice, as it is said: 'The Posadha (observance day) should be practiced. It is achieved through reciting the Pratimoksha Sutra.' And 'The preliminary invocation and arrangement and introduction are divided into five parts, and these are meaningful.' Therefore, if only the introduction is recited, then asking three times for purity after reciting the conclusion of the introduction is the main practice. The second special case is: if there are only four bhikkhus, then the invocation should be made, the Posadha should be observed, but the purity of the sick should not be accepted. If there are fewer than three, they should wait until the time comes, and if it still cannot be completed, then one bhikkhu should squat in front of another bhikkhu and say: 'Venerable one, please remember that I am pure.'

་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ 22-4-68b ཏེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་བདག་མཆི་ན། བདག་ཡོངས་སུ་དག་པར་ཚེ་དང་ལྡན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ་དེང་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ་གང་གི་ཚེ་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་རྙེད་པ་དེའི་ཚེ། དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གསོ་སྦྱོང་རྒྱ་ཆེར་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བགྱིད་ཅིང་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་གདོན་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། རང་གཅིག་པུས་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན། འདི་ལྟར་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞིང་ཚིག་ཏུ་ཡང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ལ། ཞེས་སོགས་དང་། བདག་ཡོངས་སུ་དག་པར་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་སོགས་དང་། ལན་གསུམ་བཟླས། འདི་ལ་ཡང་དགེ་སློང་ལྟུང་བ་ཅན་ཡིན་ན། རང་གིས་ཇི་ལྟར་ནུས་པའི་བཤགས་སྡོམ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་ཤིང་། རང་གཅིག་པུས་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་བྱ་བ་ཡང་རིགས་པ་ཡིན་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་གི་དགོས་པའི་གཙོ་བོ་འདི་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ མཐའ་གཞན་དུ་དོགས་པ་བཅད་པ། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིར་གསོ་སྦྱོང་གི་བྱ་བ། གཞན་གྱི་ལག་ལེན་ལ་རྣམ་པར་དཔྱད་པ། རང་གི་ལག་ལེན་མདོ་དང་ལུང་བཞིན་དུ་བགྱིད་དགོས་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ། སྤྱིར་གསོ་སྦྱོང་ནི་གཉིས་ཏེ། ཁྱིམ་པའི་སྡོམ་པ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྡོམ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །དང་པོ་ནི་བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་སྟེ། བཤེས་སྤྲིང་དང་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པར་དེ་དགེ་བསྙེན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་དུ་བཤད་ཟིན་པ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ལ། དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ཇི་ལྟར་ཡིན་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །དང་པོ་ནི། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར། 22-4-69a མི་སྦྱོང་བའི་གཞི་ལས་བྱུང་བའི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་མི་བྱེད་པ་དང་། མི་གནས་པར་འདུག་པ་ལ་སོགས་པས་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་པར་མི་བྱེད་པ་སྟེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཤིང་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དང་གནས་བཅའ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་དེ་དེ་དག་པའི་སྔགས་ཀྱང་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ་བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ན་བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོང

【現代漢語翻譯】請諦聽！今天僧團的布薩是第十五日，我是比丘，名為某某，我的布薩也是第十五日。我是比丘，名為某某，愿我遠離一切障礙之法。祈請諸位長老慈悲接納我的清凈。我，比丘，名為某某，爲了圓滿戒蘊，今日將行布薩。當僧團集會之時，我將與僧團一同廣修布薩，並宣讀別解脫經。』如此重複三次。若獨自一人行持，則應如是發心並口誦：『今天僧團的布薩是第十五日』等等，以及『祈請諸位天神慈悲接納我的清凈』等等，重複三次。此處，若有比丘犯戒，則應事先盡己所能懺悔。獨自一人行持布薩以清凈罪業也是合理的，因為這是布薩的主要目的。第二部分：斷除其他疑惑。分為兩點：總的來說，布薩的行持；觀察他人的行持；以及說明自己的行持應如經律所說。第一點：總的來說，布薩有兩種：在家眾所受持的布薩，以及出家受具足戒者所受持的布薩。前者是八關齋戒，如《親友書》和《俱舍論釋》中所說，應視為居士的布薩。第二點：沙彌的布薩如何行持，以及比丘的布薩如何行持。首先是沙彌的布薩。《大疏》中說：『從不修習之基所生』是指不作布薩和不作自恣，以及安住于不凈之行，即未受具足戒和出家者，也有布薩、自恣和安居等，因此需要念誦某種祈願文：『請諦聽！今天僧團的布薩是第十五日，我是沙彌，名為某某，我的布薩也是第十五日。我是沙彌，名為某某，愿我遠離一切障礙之法。

【English Translation】 Please listen! Today is the fifteenth day of the Sangha's Posadha, and I am a Bhikshu, named so-and-so, and my Posadha is also the fifteenth day. I am a Bhikshu, named so-and-so, may I be completely free from all obstructing Dharmas. I request the venerable ones to accept my purity with compassion. I, a Bhikshu, named so-and-so, will perform the Posadha today in order to perfect the aggregate of morality. When the Sangha gathers, I will extensively practice the Posadha together with the Sangha, and recite the Pratimoksha Sutra.' Repeat this three times. If practicing alone, one should generate the intention and recite the words: 'Today is the fifteenth day of the Sangha's Posadha,' etc., and 'I request the deities to accept my purity with compassion,' etc., repeating three times. Here, if a Bhikshu has transgressed, he should first confess to the best of his ability. It is also reasonable to purify transgressions by performing the Posadha alone, because this is the main purpose of the Posadha. Second part: Cutting off other doubts. Divided into two points: Generally speaking, the practice of Posadha; observing the practices of others; and explaining that one's own practice should be as stated in the Sutras and Vinaya. First point: Generally speaking, there are two types of Posadha: the Posadha observed by householders, and the Posadha observed by those who have taken full ordination. The former is the eight-precept observance, which, as stated in the 'Letter to a Friend' and the 'Commentary on the Treasury,' should be regarded as the Posadha of lay practitioners. Second point: How the Posadha of a Shramanera is practiced, and how the Posadha of a Bhikshu is practiced. First is the Posadha of a Shramanera. The 'Great Commentary' says: 'Arising from the basis of non-practice' refers to not performing Posadha and not performing Pravarana, and abiding in impure conduct, that is, those who have not taken full ordination and are ordained also have Posadha, Pravarana, and Vassa, etc., therefore it is necessary to recite a certain prayer: 'Please listen! Today is the fifteenth day of the Sangha's Posadha, and I am a Shramanera, named so-and-so, and my Posadha is also the fifteenth day. I am a Shramanera, named so-and-so, may I be completely free from all obstructing Dharmas.'

ས་སུ་དག་པ་བདག་མཆིའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་དང་། སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས། དགག་དབྱེ་གསུངས་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་འདི་ན་ཡོད་ཅེས་གསུངས་ལ། དགོངས་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་གི་དྲུང་དུ་བཤགས་བསྡམ་བྱེད་དགོས་ཤིང་། དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་ཚེ་དེ་རྣམས་ཀྱང་རང་རྒྱུད་ལ་ཉེས་པས་མ་གོས་པ་གཅིག་བྱུང་ན་དེ་ཉིད་དགེ་ཚུལ་སོགས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཡིན་ཞེས་པའི་དོན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་མཚན་ཉིད་པ་ནི་དེ་རྣམས་ལ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་གི་གཞིར་གསུངས་པའི་གསོ་སྦྱོང་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། གསོལ་བ་བགྱིས་ནས་སོ་ཐར་གྱི་མདོ་གདོན་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བྱ་བར་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་ཡུལ་དགེ་སློང་ཁོ་ན་ལ་བྱེད་དགོས་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་མ་རྫོགས་པ་རྣམས་ལ་གླེང་དྲན་བྱེད་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། དགེ་སློང་གི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཡོངས་དག་འབུལ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དག་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དགེ་ 22-4-69b འདུན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་དང་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །དང་པོ་ནི། ལྷག་པ་སེམས་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་གསོ་སྦྱོང་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི། ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྟེ། བསླབ་པ་གསོ་ཞིང་སྦྱོང་བ་ནི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །གཉིས་པ་ལ་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། བཅུ་བཞི་པ་དང་བཅོ་ལྔ་པ་དང་། བཀྲ་ཤིས་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། གནོད་པ་སྤོང་བའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། བསྡུམ་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་ལྔའོ། །གསོ་སྦྱོང་དང་པོ་གཉིས་ནི། ཚེས་བཅོ་ལྔ་ཁོ་ན་ལ་བྱེད་པར་ངེས་ལ་དེ་དག་བརྩི་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་ཟླ་བ་ངོ་རེ་རེ་ཞིང་སྨིག་མའི་ཐུར་མ་བཅོ་ལྔ་སྐུད་པ་ལ་བརྒྱུས་པ་སྤོ་བས་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་བགྲང་ཞིང་དགེ་བསྐོས་ཀྱིས་དེ་ལ་བརྟགས་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་ཅིང་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་རེ་བཀླག་པར་ཡང་གསོལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་གང་གི་ཚེ་དེ་དག་བྱ་དགོས་པ་དེའི་ཚེ་ཁོ་ན་བྱ་བར་ཟད་ཀྱི་དུས་ངེས་པ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་གཞན་གྱི་ལག་ལེན་ལ་འཁྲུལ་མ་འཁྲུལ་གྱི་རྣམ་དབྱེ་དཔྱད་པ་ལ། གསོ་སྦྱོང་གི་མེད་དུ་མི་རུང་བའི་ཡན་ལག་མིན་པ་རྣམས་དེར་ངེས་པར་སྦྱོར་བ་ལ་དཔྱད། མེད་དུ་མི་རུང་བའི་ཡན་ལག་འགའ་ཞིག་དེར་མི་སྦྱོར་བ་ལ་དཔྱད། ལོ་འགོ་དང་བཅུ་བཞི་པའི་རྣམ་གཞག་ལ་འཁྲུལ་པ་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི། གངས་ཅན་པ་དག གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཁོ་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་གཅིག

【現代漢語翻譯】因為有『愿我獲得清凈之地』等等（的祈願）。學誠阿阇黎釋迦光說：『因為宣說了差別，所以這裡有布薩。』意思是，未受比丘戒者需要在比丘面前懺悔。在僧團舉行布薩時，如果他們之中沒有被罪業染污者，那麼他就是持守沙彌戒等的布薩者。因此，具足布薩特徵的布薩並非存在於他們之中。因為作為布薩基礎的布薩自性，是祈請后誦讀別解脫經並加以修持。而這並未被要求未受比丘戒者去做。未受比丘戒者懺悔墮罪只能在比丘面前進行，受過比丘戒者需要提醒未受戒者。因此，在比丘舉行布薩時，未受比丘戒者需要獻上清凈之物。如經中所說：『出家而未受比丘戒者，僅僅是被受過比丘戒的僧團所攝持。』第二，寂止（奢摩他，梵文：śamatha）的布薩和相應的布薩。第一種是著重於增上心（定）和慧（觀）的布薩，第二種是著重於增上戒的布薩，即增長和修習戒律就是布薩。第二種有五種：十四日布薩、十五日布薩、吉祥布薩、除障布薩和和合布薩。前兩種布薩必須在每月十五日舉行，計算方法是由僧團的住持每月將十五根用線串起來的針筒移動，每天移動一根，並由維那師檢查后告知僧團，並祈請誦讀寺院的偈頌。后三種布薩只需在需要舉行時進行，沒有固定的時間。第二，辨析他人行持的正確與否：觀察在布薩中是否加入了非不可或缺的支分；觀察是否缺少了不可或缺的支分；糾正對年初和十四日布薩的錯誤理解。第一點是，康區人在舉行布薩時，會有一個未受比丘戒者。

【English Translation】 Because there are (prayers) such as 'May I obtain a pure land.' And the master Shakya-od said, 'Because the distinctions are spoken, therefore there is Uposatha here.' The meaning is that those who have not received the Bhikshu vows must confess before a Bhikshu. When the Sangha performs the Uposatha, if there is one among them who is not defiled by offenses, then that is the Uposatha of a novice monk, etc. Therefore, the Uposatha with the characteristics of Uposatha does not exist among them. Because the nature of Uposatha, which is the basis of Uposatha, is to recite the Pratimoksha Sutra and practice it after making a request. And this is not required for those who have not received the Bhikshu vows. Those who have not received the Bhikshu vows can only confess their downfalls in front of a Bhikshu, and those who have received the Bhikshu vows need to remind those who have not received the vows. Therefore, when the Bhikshus perform the Uposatha, those who have not received the Bhikshu vows need to offer pure things. As it is said in the sutra: 'Those who have gone forth but have not received the Bhikshu vows are only held by the Sangha who have received the Bhikshu vows.' Secondly, the Uposatha that is in accordance with Samatha (tranquility meditation). The first is the Uposatha that emphasizes higher mind (concentration) and wisdom (insight), and the second is the Uposatha that emphasizes higher discipline, that is, increasing and practicing the precepts is the Uposatha. The second has five types: the fourteenth Uposatha, the fifteenth Uposatha, the auspicious Uposatha, the obstacle-removing Uposatha, and the reconciliation Uposatha. The first two Uposathas must be held on the fifteenth of each month, and the calculation method is that the abbot of the Sangha moves fifteen needle tubes strung on a thread each month, moving one each day, and the Karmadana (officer in charge of monastic affairs) checks and informs the Sangha, and also requests to recite a verse from the monastery. Secondly, analyzing the correctness of others' practices: observing whether non-essential limbs are added to the Uposatha; observing whether essential limbs are missing; correcting misunderstandings about the beginning of the year and the fourteenth Uposatha. The first point is that when the people of Kang region hold the Uposatha, there will be one who has not received the Bhikshu vows.

་ངེས་པར་བཙལ་ནས་ཚེས་གྲངས་བརྗོད་པ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་དང་དེའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཆེད་དུ་ཞལ་ནས་གསུངས་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་འདོན་པ་བསྐུལ་བ་དང་། དེའི་རྗེས་སུ་མདོ་འདོན་པ་དང་། བསྐུལ་བ་པོ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་ལ་སྙུན་གསོལ་བ་དང་། གཏོར་མ་ཆ་བཞིའི་བྱིན་བརླབས་བསྐུལ་བ་དང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་མདོ་ 22-4-70a དང་ཆོས་བསྒྲགས་ཀྱི་མདོ་གསུང་བར་བསྐུལ་བ་དང་། དེའི་རྗེས་སུ་གནས་བརྟན་གྱིས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་བྱེད་པར་བསྐུལ་བ་དང་། ཐམས་ཅད་ཕྱག་བྱེད་པ་དང་། ཆོས་བསྒྲགས་ཀྱི་ཚིགས་བཅད་འགའ་ཞིག་དང་། སྟོབས་བཅུའི་ཏིང་འཛིན་ཡེ་ཤེས་མཆེ་བ་ཅན། ཞེས་སོགས་བསྟན་བཅོས་མཁན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་མཛད་པའི་ཤོ་ལོ་ཀ་(ཤླཽ་ཀ་)འགའ་ཞིག་འདོན་པ་དང་། དེ་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡང་དག་པར་ལྡན་པའི་མདོ་འདོན་པ་རྣམས་གསོ་སྦྱོང་གི་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ཡིན་པ་སྐད་དུ་མཛད་པར་སྣང་ངོ་། །འདི་དག་ནི་དེའི་ཡན་ལག་ཏུ་ངེས་པར་བྱེད་དགོས་པ་མིན་ཅིང་། བྱེད་པའི་ཚེ་ནའང་། ཁྱེད་བཞེད་པ་ལྟར་མ་ངེས་ཏེ། འདི་ལྟར་དེ་དག་གསོ་སྦྱོང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་འདུལ་བའི་ལུང་དང་། ཚད་ལྡན་གྱི་བསྟན་བཅོས་གང་ནས་ཀྱང་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གཞིར་ཆོས་ཉན་བཤད་དགོས་པར་བཤད་པ་དེ་དག་ནི་དུས་བཟང་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཚེ་བྱ་དགོས་པའི་བསླབ་བྱ་ཡིན་གྱི་དེའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་དགོས་པར་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཚེས་གྲངས་བརྗོད་པ་དང་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་བཀླག་པར་གསོལ་བ་ནི་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་ཡིན་གྱི་དེའི་ཚེ་ཁོ་ནར་མ་ངེས་ཤིང་བརྗོད་པ་དེ་ཡང་དགེ་བསྐོས་ཀྱི་ལས་ཡིན་གྱི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་ལས་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་བསྐོས་ཞེས་པའང་གཙུག་ལག་ཁང་སྐྱོང་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་ཡིན་པར་བཤད་ལ་ཁྱེད་ཅག་ནི་མཛེས་ཆོས་པ་ལ་དགེ་བསྐོས་ཀྱི་ཐ་སྙད་བྱེད་པར་སྣང་བ་འདི་ཡང་འདུལ་བའི་བརྡ་ཆད་མིན་པ་ཞར་ལ་ཤེས་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། བསྐུལ་བའི་རྗེས་སུ་མདོ་འདོན་པའང་། ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་ཡིན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཁོ་ནར་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྙུན་གསོལ་བའང་། མཁན་སློབ་དང་མཇལ་མ་ཐག་གི་དུས་ཡིན་གྱི་ཚེས་གྲངས་བརྗོད་པ་སོགས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་བྱ་བ་ 22-4-70b ཚུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་འདུན་ལ་བསྙུན་གསོལ་བ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་གཏོར་མ་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པར་བཤད་པ་མེད་ཅིང་། གལ་ཏེ་ཡོད་ན་ཆ་བཞིའི་ཐ་སྙད་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། སྨན་གཞིར་གཉུག་མར་གནས་པ་ལ་གཏོར་མ་སྦྱིན་དགོས་པ་ཅིག་བཤད་ཀྱང་། དེ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་སོགས་ལས་ཀྱི་སྔོན་དུ་བྱེད་དགོས་པའི་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མ་བཤད་ཀྱང་སྐྱོན་མེད་ཅིང་ཡོན་ཏན་དང་བཅས་པ་ཙམ་གྱིས་བྱེད་དགོས་ན

【現代漢語翻譯】必須尋找並說明日期，勸請唸誦為寺廟的主人和其神祇所說的偈頌，之後唸誦經文，勸請者本人向僧團問候疾病，勸請加持四份食子，勸請宣說《別解脫經》和《說法經》，之後，長老勸請所有僧眾向導師頂禮，大家一起頂禮，唸誦一些《說法》的偈頌，以及造論者們所著的偈頌，如『十力之定慧，具慧之利牙』等等，然後唸誦《戒律圓滿經》，這些都被認為是布薩不可或缺的組成部分。這些並非必須作為其組成部分，即使做，也不一定按照您所認為的那樣，因為在律部的教證和合格的論著中，都沒有說明這些是布薩的組成部分。而所說的在布薩的基礎上需要聽聞佛法，這只是在所有良辰吉日都應該做的教誨，並非必須作為其組成部分。說明日期和請求唸誦偈頌，是每天都要做的，並非只在布薩時才做，而且說明日期也是執事的工作，並非未受比丘戒者的工作。所謂執事，是指管理寺廟的比丘，而你們似乎把美飾者稱為執事，這也不是律部的術語，需要順便了解。勸請之後唸誦經文，也是每天都要做的，並非只在布薩時才做。問候疾病，是在拜見堪布和阿阇黎之後立即要做的事情，並非在說明日期等結束之後才做。而且沒有說要向僧團問候疾病。也沒有說在布薩時需要加持食子，如果有，也不會出現四份的說法。雖然說了要向常住的病人佈施食子，但也沒有說這需要在布薩和解制等羯磨之前做。即使不做也沒有過失，只需以具備功德的方式去做即可。

【English Translation】 It is necessary to seek out and state the date, and to urge the recitation of verses spoken for the sake of the owner of the monastery and its deities. After that, to recite the sutra, and for the one who urges to inquire after the health of the Sangha, to urge the blessing of the four-part torma, and to urge the recitation of the Pratimoksha Sutra and the Dharma Proclamation Sutra. After that, the elder urges all the Sangha to prostrate to the teacher, and everyone prostrates, and some verses of the Dharma Proclamation, and some shlokas (Śloka) composed by the treatise writers, such as 'The wisdom of the ten powers, the tusk of wisdom,' etc. Then, the recitation of the Sutra of Perfect Morality, these are considered to be indispensable parts of the Uposatha. These are not necessarily to be made as part of it, and even if done, it is not necessarily as you think, because nowhere in the Vinaya teachings or qualified treatises is it stated that these are parts of the Uposatha. And what is said about the need to listen to the Dharma on the basis of the Uposatha, that is just a teaching that should be done at all auspicious times, and it is not stated that it is necessary as part of it. Stating the date and requesting the recitation of verses is something that is done every day, not just at the time of the Uposatha, and stating the date is also the work of the steward, not the work of one who has not taken the Bhikshu vows. The so-called steward refers to a Bhikshu who manages the monastery, but you seem to call the decorator the steward, and this is not a Vinaya term, which needs to be understood incidentally. Reciting the sutra after the urging is also something that is done every day, not just at the time of the Uposatha. Inquiring after health is something that should be done immediately after meeting the Khenpo and Acharya, not after stating the date, etc., is finished. Moreover, it is not said to inquire after the health of the Sangha. Nor is it said that the torma needs to be blessed at the time of the Uposatha, and if it were, the term 'four parts' would not appear. Although it is said that torma should be given to the resident sick person, it is not said that this needs to be done before the Uposatha and Pravāraṇā, etc. Even if it is not done, there is no fault, it only needs to be done in a way that possesses qualities.

་ཐུག་པ་མེད་པ་མཐའ་དག་སྒྲུབ་དགོས་པས་སྐབས་ཀྱི་དོན་བྱེད་དགོས་པ་རྣམས་སྟོར་བའི་ཉེས་དམིགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་དགོས་པ་ནི་གནས་བརྟན་གྱི་ལས་ངེས་པ་ཅན་ཡིན་པས་དེ་གསོལ་མི་དགོས་ཤིང་། དེས་མི་ནུས་པའི་ཚེ་དགེ་འདུན་གྱིས་གཞན་ལ་བཅོལ་དགོས་པ་དེ་ལ་ནི་ཁྱེད་ཀྱི་དེ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་མདོ་གཞན་འདོན་པར་གསོལ་ན། གདོན་པར་བྱ་བ་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་ཉེ་བར་མ་བཟུང་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། དུས་བཟང་ལ་ཆོས་ཉན་བཤད་བྱེད་པར་བཤད་ལ་དེའི་ཚེ་ཆོས་སྨྲ་བ་པོ་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ནི་གནས་བརྟན་གཙོ་བོ་དེས་བྱེད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱད་པར་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བདག་ཅག་འདིར་ཚོགས་པ་ལ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་བཀའ་སྩལ་དུ་གསོལ་ཞེས་ཟེར་བ་འདུལ་བ་དག་གི་ལུགས་མིན་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་གནས་བརྟན་ལ་དེར་གསོལ་བ་གཅིག་སྐབས་སུ་བབ་པའི་ཚེ་ནའང་། སོ་ཐར་གྱི་མདོ་འདོན་པར་གསོལ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་བརྗོད་པ་ལ་རྒྱུ་མཚན་དང་དགོས་པ་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ནུབ་མོ་ཆོས་ཉན་བཤད་བྱེད་པ་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ཞེས་ཐ་སྙད་བཏགས་པ་འདི་ཡང་མི་རིགས་ཏེ་དེ་ལྟར་འདུལ་བའི་མདོ་ལུང་གང་ནས་ཀྱང་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་ཚེས་བཅོ་ 22-4-71a ལྔའི་ཉིན་མོར་མི་བྱེད་པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པས་མདོ་འདོན་པ་དང་། ཆོས་བསྒྲགས་ཀྱི་མདོ་འདོན་པ་དང་ཆོས་ཉན་བཤད་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་ཆེད་ཡིན་ཟེར་བ་དེའི་ལྟར་ན། དུས་བཟང་ཐམས་ཅད་ལ་དེའི་ལག་ལེན་བྱེད་དགོས་ཤིང་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་སོ་ཐར་གྱི་མདོའི་འོག་ཏུ་དེ་དག་བརྗོད་ཀྱང་ཆོག་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་དག་ཆོས་ཉན་བཤད་ཉམས་སུ་མྱོང་དགོས་པར་བཤད་པ་དེའི་ཆེད་ཡིན་ལ། དེ་ནི་གསོ་སྦྱོང་མཛད་ཟིན་པའི་ཚེ་མཚན་མོ་བྱ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགག་དབྱེ་ལ་ཆོས་ཉན་བཤད་སྔོན་དུ་གཏོང་བར་བཤད་པ་ཡོད་ལ་དེ་འདྲའི་ངེས་པ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་ལ་ཡང་རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་པ་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཟེར་བ་དེ་ཡང་བརྟག་དགོས་ཏེ། སྤྱིར་གསོ་སྦྱོང་གི་སྔོན་འགྲོར་ཕྱག་འབུམ་ཕྲག་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ཀྱི་སྟེང་ཡོན་ཏན་དང་བཅས་མོད། གསོ་སྦྱོང་ལ་རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་ཚང་དགོས་པར་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལྟར་ན་སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པའི་མདོ་འདོན་པ་སོགས་གསོ་སྦྱོང་གི་རྗེས་སུ་བྱས་ཀྱང་རུང་གསོ་སྦྱོང་གི་སྔོན་རོལ་དུ་དེ་དང་མ་འབྲེལ་བར་བྱས་ཀྱང་རུང་འབྲེལ་ཆགས་སུ་བྱས་ཀྱང་རུང་། ཕྱག་སོགས་མ་བྱས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་ལ་འཁྲུལ་པ་དགག་པ་ལ། གངས

【現代漢語翻譯】因為必須完成所有不相干的事情，所以會有失去目前要做的事情的過失；而且，唸誦《別解脫經》（Pratimoksha Sutra）是長老（Sthavira）的固定職責，所以不需要祈請。如果長老做不到，僧團（Sangha）必須委託他人，而你不是這種情況。如果在布薩（Posadha）時祈請唸誦其他經典，就會犯下沒有專注于應該唸誦的經典的過失。在吉祥的日子裡，聽聞和講授佛法時，向說法者祈請是由主要的長老來做的。特別是，未受比丘戒（Bhiksu）的人說：『請為我們這些聚集在這裡的人宣說《別解脫經》』，這不是律藏（Vinaya）的規矩。即使在長老需要祈請的情況下，也沒有理由或必要與唸誦《別解脫經》的祈請一起說。把每月十五的晚上稱為布薩的預備儀式也是不合理的，因為沒有任何律藏的經文中這樣說過。而且，這會導致布薩不能在每月十五的白天舉行的過失。如果說爲了持戒而唸誦經典，爲了宣講佛法而唸誦經典，以及爲了聽聞、講授和體驗佛法，那麼就應該在所有吉祥的日子裡都這樣做，並且在布薩時也可以在《別解脫經》之後唸誦這些，因為這是爲了聽聞、講授和體驗佛法。但這是在布薩結束後晚上才做的事情。而且，雖然有在結夏安居（Prativarshika）時先聽聞和講授佛法的說法，但並沒有這樣的規定。如果說向佛陀（Buddha）頂禮是爲了完成持續的三件事，這也需要考察。一般來說，在布薩的準備階段做多少次頂禮都沒有過失，而且還具有功德。但是，並沒有說布薩需要完成持續的三件事。這樣的話，向佛陀頂禮和唸誦持戒的經典等，可以在布薩之後做，也可以在布薩之前做，可以與布薩相關聯地做，也可以不相關聯地做。即使不做頂禮等，也不會有布薩的組成部分不完整的過失。第二，駁斥關於不可或缺的組成部分的錯誤。因為必須完成所有不相干的事情，所以會有失去目前要做的事情的過失；而且，唸誦《別解脫經》（Pratimoksha Sutra）是長老（Sthavira）的固定職責，所以不需要祈請。如果長老做不到，僧團（Sangha）必須委託他人，而你不是這種情況。如果在布薩（Posadha）時祈請唸誦其他經典，就會犯下沒有專注于應該唸誦的經典的過失。在吉祥的日子裡，聽聞和講授佛法時，向說法者祈請是由主要的長老來做的。特別是，未受比丘戒（Bhiksu）的人說：『請為我們這些聚集在這裡的人宣說《別解脫經》』，這不是律藏（Vinaya）的規矩。即使在長老需要祈請的情況下，也沒有理由或必要與唸誦《別解脫經》的祈請一起說。把每月十五的晚上稱為布薩的預備儀式也是不合理的，因為沒有任何律藏的經文中這樣說過。而且，這會導致布薩不能在每月十五的白天舉行的過失。如果說爲了持戒而唸誦經典，爲了宣講佛法而唸誦經典，以及爲了聽聞、講授和體驗佛法，那麼就應該在所有吉祥的日子裡都這樣做，並且在布薩時也可以在《別解脫經》之後唸誦這些，因為這是爲了聽聞、講授和體驗佛法。但這是在布薩結束後晚上才做的事情。而且，雖然有在結夏安居（Prativarshika）時先聽聞和講授佛法的說法，但並沒有這樣的規定。如果說向佛陀（Buddha）頂禮是爲了完成持續的三件事，這也需要考察。一般來說，在布薩的準備階段做多少次頂禮都沒有過失，而且還具有功德。但是，並沒有說布薩需要完成持續的三件事。這樣的話，向佛陀頂禮和唸誦持戒的經典等，可以在布薩之後做，也可以在布薩之前做，可以與布薩相關聯地做，也可以不相關聯地做。即使不做頂禮等，也不會有布薩的組成部分不完整的過失。第二，駁斥關於不可或缺的組成部分的錯誤。

【English Translation】 Because all irrelevant things must be done, there is a fault of losing the purpose of the occasion; moreover, reciting the Pratimoksha Sutra is a fixed duty of the Sthavira, so there is no need to request it. If the Sthavira cannot do it, the Sangha must entrust it to another, and you are not that. If you request to recite other sutras during Posadha, you will be at fault for not focusing on the sutra that should be recited. On auspicious days, when listening to and teaching the Dharma, it is said that the request to the Dharma speaker is made by the main Sthavira. In particular, it is not the custom of the Vinaya for those who have not received Bhiksu ordination to say, 'Please recite the Pratimoksha Sutra for us who are gathered here.' Even when the Sthavira needs to make a request, there is no reason or need to say it together with the request to recite the Pratimoksha Sutra. It is also unreasonable to call the night of the fifteenth of the month the preparatory ritual for Posadha, because it is not mentioned in any Vinaya sutra. Moreover, this would lead to the fault that Posadha cannot be held during the day of the fifteenth of the month. If it is said that it is for the sake of upholding morality that the sutra is recited, for the sake of proclaiming the Dharma that the sutra is recited, and for the sake of listening, teaching, and experiencing the Dharma, then it should be practiced on all auspicious days, and it is also permissible to recite these after the Pratimoksha Sutra during Posadha, because it is for the sake of listening, teaching, and experiencing the Dharma. But this is said to be done at night after the Posadha is finished. Moreover, although there is a saying that listening to and teaching the Dharma should precede the Pravārana, there is no such requirement. If it is said that prostrating to the Buddha is also done to complete the continuous three things, this also needs to be examined. In general, there is no fault in doing hundreds of thousands of prostrations in preparation for Posadha, and it is even meritorious. However, it is not said that Posadha needs to complete the continuous three things. In that case, prostrating to the Buddha and reciting the sutra of upholding morality, etc., can be done after Posadha, or before Posadha, can be done in connection with Posadha, or can be done without connection. Even if prostrations, etc., are not done, there is no fault of the components of Posadha being incomplete. Second, refuting the errors regarding the indispensable components. Because all irrelevant things must be done, there is a fault of losing the purpose of the occasion; moreover, reciting the Pratimoksha Sutra is a fixed duty of the Sthavira, so there is no need to request it. If the Sthavira cannot do it, the Sangha must entrust it to another, and you are not that. If you request to recite other sutras during Posadha, you will be at fault for not focusing on the sutra that should be recited. On auspicious days, when listening to and teaching the Dharma, it is said that the request to the Dharma speaker is made by the main Sthavira. In particular, it is not the custom of the Vinaya for those who have not received Bhiksu ordination to say, 'Please recite the Pratimoksha Sutra for us who are gathered here.' Even when the Sthavira needs to make a request, there is no reason or need to say it together with the request to recite the Pratimoksha Sutra. It is also unreasonable to call the night of the fifteenth of the month the preparatory ritual for Posadha, because it is not mentioned in any Vinaya sutra. Moreover, this would lead to the fault that Posadha cannot be held during the day of the fifteenth of the month. If it is said that it is for the sake of upholding morality that the sutra is recited, for the sake of proclaiming the Dharma that the sutra is recited, and for the sake of listening, teaching, and experiencing the Dharma, then it should be practiced on all auspicious days, and it is also permissible to recite these after the Pratimoksha Sutra during Posadha, because it is for the sake of listening, teaching, and experiencing the Dharma. But this is said to be done at night after the Posadha is finished. Moreover, although there is a saying that listening to and teaching the Dharma should precede the Pravārana, there is no such requirement. If it is said that prostrating to the Buddha is also done to complete the continuous three things, this also needs to be examined. In general, there is no fault in doing hundreds of thousands of prostrations in preparation for Posadha, and it is even meritorious. However, it is not said that Posadha needs to complete the continuous three things. In that case, prostrating to the Buddha and reciting the sutra of upholding morality, etc., can be done after Posadha, or before Posadha, can be done in connection with Posadha, or can be done without connection. Even if prostrations, etc., are not done, there is no fault of the components of Posadha being incomplete. Second, refuting the errors regarding the indispensable components.

་ཅན་པ་དག་བསྙེན་རྫོགས་དང་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ། ཨུ་ཧཱུྃ་ལགས། བླ་མ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་བཤགས་པ་བྱས་ཏེ་དེའི་རྗེས་སུ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་དོ། །འདི་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་བསྟན་པའི་རྩ་བ་འཇིག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་བཤགས་པ་གོ་ཆོད་པོ་ 22-4-71b གཅིག་ཡིན་ན་ནི། ལས་ཀྱི་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་བྱེད་པར་མི་རུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གོ་མི་ཆོད་ན་བྱས་ཀྱང་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དིང་སང་སྡེ་སྣོད་པ་ཕལ་ཆེར་འདི་བཤགས་པ་གོ་ཆོད་པོར་འདོད་པ་སྣང་བས་དེ་ཡང་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡེ་སྣོད་ལས་འདི་འདྲའི་རིགས་ཅན་གྱི་བཤགས་པ་གཅིག་བཤད་ཀྱང་དམ་པའི་ཆོས་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་ཀྱི་ལུགས་ལ་འདི་འདྲའི་ལྟུང་བ་བཤགས་ཚུལ་མི་རུང་སྟེ། གང་ལ་བཤགས་པའི་ཡུལ་མི་འཐད། གང་བཤགས་པའི་ཉེས་པ་ངོས་འཛིན་ལྟ་བུ་ལ་མི་འཐད། ཇི་ལྟར་བཤགས་པའི་ཚུལ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་ནི། ཡུལ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་དོན་ལ་ཡིན་དེའི་མིང་གིས་སྨོས་པ་འདུལ་བའི་ལུགས་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་དང་བྱང་སེམས་བཞུགས་པར་མོས་པ་ཙམ་ལྟུང་བ་བཤགས་ཡུལ་དུ་རུང་བ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་པ་ལ་རྣམ་བཅད་ཡོད་པར་རློམ་མོད། དགེ་འདུན་ལ་ངེས་པར་བཤགས་དགོས་པའི་ཉེས་པ་རྣམས་ལ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ངེས་པ་ཅན་བཤད་པས་དགེ་འདུན་ཚང་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་དགེ་འདུན་ལ་བཤགས་མི་དགོས་པའི་ཉེས་པ་རྣམས་ལ་ནི་དགེ་འདུན་བཤགས་ཡུལ་དུ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཚེ་རབས་ཐོག་མེད་ཀྱི་བཤགས་པ་དང་ཕྱིར་བཅོས་འདུལ་བའི་ལུགས་འདིར་བཤད་པ་མེད་ཅིང་ཁྱད་པར་ཚེ་སྔ་མའི་མཚམས་མེད་སོགས་ཀྱིས་ཚེ་འདིའི་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་ལ་སྒྲིབ་པ་དང་དེ་བཤགས་དགོས་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། སྡོམ་པ་གསུམ་ཀའི་ཉེས་པ་འདིར་བཤགས་དགོས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སོ་ཐར་གྱི་ཉེས་པར་བཤད་པ་རྣམས་ཀྱིས་མ་གོས་ན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བཏང་ཡང་སྐབས་འདིའི་བསླབ་པ་འཁྲུལ་བཅས་སུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། 22-4-72a ལྟུང་བ་གང་བྱུང་བ་དེའི་མིང་དང་རིགས་སྨོས་དགོས་པར་བཤད་ཀྱི་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་འགལ་བ་དང་ཞེས་སྤྱིར་བཟུང་བ་ཙམ་གྱིས་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་གོ་ཆོད་པར་འདོད་པ་འདུལ་བའི་ཡི་གེ་ཙམ་ཡང་མ་ལགས་པར་མཚོན་པའི་ཕྱིར་དང་། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་འགལ་བའི་ཉེས་པ་ཙམ་བཤགས་པ་དེ་ཙམ་གྱིས་དག་པ་ཡང་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ཡང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ལ་ཕྱིར་བཅོས་མ་བཤད། འཆབ་མེད་ལ་བསླབ་པ་སྤྱོད་དགོས། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལའང་སྤོ་བ་དང་མགུ་བ་

【現代漢語翻譯】在具戒者完成受具足戒和布薩等羯磨后，烏吽！喇嘛金剛持（Vajradhara，持有金剛者）等懺悔，之後加持共同的墮罪。這會摧毀別解脫教法的根本。如果這是律藏中說的有效的懺悔，那麼不應該在羯磨中進行，如果無效，做了也沒用。現在大多數聲明家似乎認為這是有效的懺悔，所以也要說明一下：雖然菩薩藏中說了一種類似的懺悔，但按照聖法律藏的規矩，這種懺悔方式是不行的，因為懺悔的對境不合適，懺悔的罪過性質的認定不合適，懺悔的方式不合適。首先，金剛持（Vajradhara，持有金剛者）實際上是（懺悔的對境），但以其名義稱呼不符合律藏的規矩，而且沒有說僅僅是相信諸佛菩薩在場就可以作為懺悔的對境。雖然自認為『請僧眾垂聽』有決斷作用，但對於必須向僧眾懺悔的罪過，已經明確說明了僧眾的數量劃分，僅僅僧眾齊全是不夠的；而對於不需要向僧眾懺悔的罪過，則不需要僧眾作為懺悔的對境。其次，無始以來的懺悔和補救，在律藏中沒有提到，特別是前世的五無間罪等會障礙今生的布薩等羯磨，如果懺悔這些就太過分了。而且，三律儀的所有罪過都不需要在這裡懺悔，因為如果沒有犯別解脫的罪過，即使捨棄了菩提心，也不會因此成為此時的錯謬學處。此外，必須說出所犯墮罪的名稱和類別，而僅僅籠統地說『違背了別解脫戒』，就認為可以補救，這表明他們連律藏的文字都沒有理解。而且，僅僅懺悔違背別解脫戒的罪過，也不能清凈。對於覆藏的墮罪，沒有補救的說法；對於未覆藏的，必須行持學處；對於僧殘罪，也需要轉移和歡喜。

【English Translation】 After those with vows have gathered for the karma of ordination and Uposatha, etc., 'Uhum! Lama Vajradhara (Vajradhara, the Holder of the Vajra) etc.' is recited for confession, and then common transgressions are blessed. This destroys the root of the Pratimoksha teachings. If this is an effective confession as described in the Vinaya, then it should not be done in the context of karma; if it is ineffective, then there is no need to do it. Nowadays, most scholars seem to think this is an effective confession, so it should be explained: Although a similar confession is described in the Bodhisattva Pitaka, according to the rules of the Vinaya Pitaka of the Holy Dharma, this method of confession is not permissible because the object of confession is not appropriate, the identification of the nature of the offense being confessed is not appropriate, and the manner of confession is not appropriate. First, Vajradhara (Vajradhara, the Holder of the Vajra) is actually (the object of confession), but referring to him by name does not conform to the rules of the Vinaya, and it has not been said that merely believing that the Buddhas and Bodhisattvas are present can serve as the object of confession. Although it is presumed that 'Please listen, Sangha' has a decisive effect, for offenses that must be confessed to the Sangha, the numerical division of the Sangha has been clearly stated, and it is not sufficient for the Sangha to be merely complete; and for offenses that do not need to be confessed to the Sangha, the Sangha is not needed as the object of confession. Secondly, confession and remedies from beginningless time are not mentioned in the Vinaya, especially since the five heinous crimes of previous lives, etc., would obstruct the karma of Uposatha, etc., in this life, and it would be excessive to confess these. Moreover, not all offenses of the three vows need to be confessed here, because if one has not been defiled by the offenses described in the Pratimoksha, even if one abandons the Bodhicitta, it will not become a flawed precept in this context. Furthermore, it is necessary to state the name and category of the transgression that has occurred, and merely stating in general that 'one has violated the Pratimoksha vow' and thinking that this can be remedied shows that they have not even understood the text of the Vinaya. Moreover, merely confessing the offense of violating the Pratimoksha vow does not purify it. For concealed defeats, there is no mention of remedies; for unconcealed ones, one must practice the precepts; for Sanghavasesa offenses, there is also transfer and rejoicing.

སྤྱོད་དགོས་སོ། །དེ་ལྟར་སྤྱད་ནས་དབྱུང་བ་དགེ་འདུན་གྱིས་མཛད་དགོས། སྤང་ལྟུང་ལའང་སྤང་བྲལ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་འགའ་ཞིག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་ལས་དེ་དང་དེ་དག་བྱེད་དགོས་ཀྱི་ཁྱེད་འདོད་པའི་བཤགས་པ་དེ་འདྲས་མི་ཆོག་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་ཡང་བཤགས་པའི་ཚིག་དེ་འདྲ་སྤྱིར་ཚད་ལྡན་གྱི་གཞུང་ནས་མི་འབྱུང་། ཁྱད་པར་འདུལ་བའི་ལུང་ཡི་གེ་གང་ནས་ཀྱང་བཤགས་པའི་ཆོ་ག་དེ་འདྲ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་སྔ་རོལ་དེར་ལྟུང་བཤགས་གཅིག་བྱེད་མི་དགོས་ན་ནི་དེ་འདྲའི་བཤགས་ཆོག་དང་རྗེས་སུ་མཐོང་སྡོམ་དྲི་བ་དང་ལན་འདེབས་པ་སོགས་བྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་དགོས་པ་མེད་ལ། གལ་ཏེ་བྱེད་དགོས་ན། འདུལ་བ་ལས་ཇི་ལྟར་གསུངས་པའི་ལྟུང་བ་བཤགས་པའི་སྔགས་ཆོག་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་རིགས་པའི་ཕྱིར་དང་། འདུལ་བ་ནས། སྤྱིར་ཡང་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལ། སྤྱི་བཤགས་ཉེས་པ་གང་ཡིན་ངོ་མི་ཤེས་པ་དེ་འདྲ་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་རང་རྒྱུད་ལ་ཉེས་པ་གང་ཡོད་མ་ངེས་པར་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་ཡིན་ན། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་ལས་བྱེད་པར་གསུངས་ཀྱི་བཤགས་པ་བྱེད་པར་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན། དིང་སང་གངས་ཅན་འདི་ན་འདུལ་བ་ནས་གསུངས་པའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་ 22-4-72b བཅོས་ཀྱི་ལག་ལེན་ཅུང་ཟད་ཙམ་ལ་བློ་ཁ་ཕྱོགས་ཤིང་ལག་ལེན་དུ་མི་མཛད་པར། གསོ་སྦྱོང་གི་དགོས་པའི་གཙོ་བོ་བོར་ཞིང་ཁྱད་དུ་བསད་དེ། མདོའི་གླེང་གཞི་ཙམ་རེ་འདོན་པའི་ལག་ལེན་གྱིས་མངོན་པར་རྒྱལ་ཏེ་གཞན་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པའི་དགེ་སློང་ཆེན་པོ་གནང་བཀག་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་དུ་སོན་བས་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་ལ་རང་གི་ངང་གིས་མཁས་ཤིང་། ཉེས་པ་དང་ཞག་ཏུ་མི་འགྲོགས་པ་དག་ལ་དེ་དག་ནི་བསླབ་པ་ལ་གཅེས་སྤྲས་སུ་མི་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསལ་བར་སྒྲོགས་ཤིང་རང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་དེ་དག་གིས་ནི་གསོ་སྦྱོང་གི་དགོས་པའི་གཙོ་བོ་བོར་ཏེ། ཤེས་རྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ཉེ་བའི་ལག་ལེན་འཁྲུལ་པ་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་གིས་བཏགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་འདུལ་བའི་མདོ་ལུང་དང་། ཀརྨ་ཤ་ཏཾ་དུ་གསོ་སྦྱོང་གི་སྦྱོར་བའི་ཆོ་གར་མེད་མི་རུང་དུ་གསལ་བར་བཤད་པའི་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་ཚུལ་འདི་ངེས་པར་ལག་ཏུ་བླང་བར་བྱ་དགོས་ཏེ། དེ་ལྟར་མ་བྱས་ན་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཡན་ཆད་ཀྱིས་མ་གོས་པའི་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་འགའ་ཞིག་མ་གཏོགས། གསོ་སྦྱོང་གི་དགོས་པ་མེད་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཤེས་བཞིན་དུ་རྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་རེ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཚོགས་གྲངས་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ལོ་འགོ་དང་བཅུ་བཞི་པའི་རྣམ་གཞག་ལ་འཁྲུལ་པ་དགག་པ་ལ། དང་པོ་ལ་ལོ་འགོ་འཛིན་ཚུལ་ལ་འཁྲ

【現代漢語翻譯】必須實行。這樣實行后，驅逐應由僧團進行。對於墮罪，也必須先進行捨棄。原因是需要加持一些剩餘的罪過，然後才能進行那些行為，因為你們想要的懺悔是不允許的。而且，那種懺悔的詞語通常不會出現在標準的論著中。特別是，在律藏的任何文字中，都不會出現那樣的懺悔儀軌。如果在誦戒之前不需要進行墮罪懺悔，那麼進行那種懺悔儀軌以及隨後的見罪、提問和回答等就沒有理由和必要了。如果必須進行，那麼應該按照律藏中所說的墮罪懺悔的咒語儀軌來進行。律藏中說，對於五種墮罪，沒有提到過像『普遍懺悔』那樣不知道是什麼罪過的情況。如果不確定自己有什麼罪過，心存疑慮，那麼經中說要加持後進行行為，而不是說要懺悔。這樣看來，如今在這雪域，對於律藏中所說的墮罪還凈的實修稍微關注一下，如果不去實修，就捨棄和輕視誦戒的主要目的，僅僅唸誦一些經文的開頭，這種做法非常盛行，以至於其他精通三藏的比丘大德們，因為已經到達了功德圓滿的彼岸，所以自己自然精通不犯墮罪的方法，並且公開宣稱那些不與罪過和污垢為伍的人是不珍惜戒律的，並且自認為自己的戒律是最好的，那些人就捨棄了誦戒的主要目的，用一個名為『誦戒』的名稱來稱呼這種容易犯下知妄語罪的錯誤行為。因此，必須實行律藏的經文和《業百法》中所明確說明的、在誦戒的加行儀軌中不可或缺的、非共同墮罪的還凈方法。如果不這樣做，除了極少數沒有被懺悔的罪過所染污的特殊人物之外，誦戒就沒有意義了，而且還會因為具備了所有明知故犯妄語罪的條件而犯下墮罪。第三，糾正對年頭和十四日的理解錯誤。首先，對於如何確定年頭存在錯誤。必須實行。這樣實行后，驅逐應由僧團進行。對於墮罪，也必須先進行捨棄。原因是需要加持一些剩餘的罪過，然後才能進行那些行為，因為你們想要的懺悔是不允許的。而且，那種懺悔的詞語通常不會出現在標準的論著中。特別是，在律藏的任何文字中，都不會出現那樣的懺悔儀軌。如果在誦戒之前不需要進行墮罪懺悔，那麼進行那種懺悔儀軌以及隨後的見罪、提問和回答等就沒有理由和必要了。如果必須進行，那麼應該按照律藏中所說的墮罪懺悔的咒語儀軌來進行。律藏中說，對於五種墮罪，沒有提到過像『普遍懺悔』那樣不知道是什麼罪過的情況。如果不確定自己有什麼罪過，心存疑慮，那麼經中說要加持後進行行為，而不是說要懺悔。這樣看來，如今在這雪域，對於律藏中所說的墮罪還凈的實修稍微關注一下，如果不去實修，就捨棄和輕視誦戒的主要目的，僅僅唸誦一些經文的開頭，這種做法非常盛行，以至於其他精通三藏的比丘大德們，因為已經到達了功德圓滿的彼岸，所以自己自然精通不犯墮罪的方法，並且公開宣稱那些不與罪過和污垢為伍的人是不珍惜戒律的，並且自認為自己的戒律是最好的，那些人就捨棄了誦戒的主要目的，用一個名為『誦戒』的名稱來稱呼這種容易犯下知妄語罪的錯誤行為。因此，必須實行律藏的經文和《業百法》中所明確說明的、在誦戒的加行儀軌中不可或缺的、非共同墮罪的還凈方法。如果不這樣做，除了極少數沒有被懺悔的罪過所染污的特殊人物之外，誦戒就沒有意義了，而且還會因為具備了所有明知故犯妄語罪的條件而犯下墮罪。第三，糾正對年頭和十四日的理解錯誤。首先，對於如何確定年頭存在錯誤。

【English Translation】 It must be practiced. After practicing in this way, the expulsion must be done by the Sangha. For offenses involving forfeiture, abandonment must precede it. The reason is that some remaining offenses need to be blessed before those actions can be performed, because the kind of confession you desire is not allowed. Moreover, such words of confession do not usually appear in standard treatises. In particular, in any text of the Vinaya Pitaka, such a confession ritual does not appear. If it is not necessary to confess transgressions before the Sojong, then there is no reason or need to perform such a confession ritual, followed by seeing faults, asking questions, and answering. If it must be done, then it should be done with the mantra ritual for confessing transgressions as stated in the Vinaya. In the Vinaya, for the five categories of transgressions, there is no mention of something like a 'general confession' where one does not know what the offense is. If one is unsure of what offenses one has and is doubtful, then the sutras say to bless and then perform the action, not to confess. Thus, nowadays in this snowy land, there is a slight focus on the actual practice of purifying transgressions as stated in the Vinaya, but without actually practicing it, the main purpose of the Sojong is abandoned and disregarded. The practice of merely reciting the beginning of some sutras is very prevalent, to the extent that other great Bhikshus who are masters of the Tripitaka, because they have reached the other shore of perfect merit, are naturally skilled in avoiding transgressions, and openly proclaim that those who do not associate with offenses and defilements do not cherish the precepts, and those who consider their own discipline to be the best abandon the main purpose of the Sojong, and call this erroneous practice, which is prone to committing the offense of knowingly lying, by the name 'Sojong'. Therefore, this method of purifying non-common transgressions, which is clearly stated in the Vinaya Sutra and the Karma Shatam as indispensable in the preliminary ritual of the Sojong, must be put into practice. If this is not done, except for a few special individuals who are not tainted by offenses that need to be confessed, the Sojong is meaningless, and there is a complete set of conditions for committing the offense of knowingly lying. Third, correcting the misunderstanding of the beginning of the year and the fourteenth day. First, there is a misunderstanding about how to determine the beginning of the year. It must be practiced. After practicing in this way, the expulsion must be done by the Sangha. For offenses involving forfeiture, abandonment must precede it. The reason is that some remaining offenses need to be blessed before those actions can be performed, because the kind of confession you desire is not allowed. Moreover, such words of confession do not usually appear in standard treatises. In particular, in any text of the Vinaya Pitaka, such a confession ritual does not appear. If it is not necessary to confess transgressions before the Sojong, then there is no reason or need to perform such a confession ritual, followed by seeing faults, asking questions, and answering. If it must be done, then it should be done with the mantra ritual for confessing transgressions as stated in the Vinaya. In the Vinaya, for the five categories of transgressions, there is no mention of something like a 'general confession' where one does not know what the offense is. If one is unsure of what offenses one has and is doubtful, then the sutras say to bless and then perform the action, not to confess. Thus, nowadays in this snowy land, there is a slight focus on the actual practice of purifying transgressions as stated in the Vinaya, but without actually practicing it, the main purpose of the Sojong is abandoned and disregarded. The practice of merely reciting the beginning of some sutras is very prevalent, to the extent that other great Bhikshus who are masters of the Tripitaka, because they have reached the other shore of perfect merit, are naturally skilled in avoiding transgressions, and openly proclaim that those who do not associate with offenses and defilements do not cherish the precepts, and those who consider their own discipline to be the best abandon the main purpose of the Sojong, and call this erroneous practice, which is prone to committing the offense of knowingly lying, by the name 'Sojong'. Therefore, this method of purifying non-common transgressions, which is clearly stated in the Vinaya Sutra and the Karma Shatam as indispensable in the preliminary ritual of the Sojong, must be put into practice. If this is not done, except for a few special individuals who are not tainted by offenses that need to be confessed, the Sojong is meaningless, and there is a complete set of conditions for committing the offense of knowingly lying. Third, correcting the misunderstanding of the beginning of the year and the fourteenth day. First, there is a misunderstanding about how to determine the beginning of the year.

ུལ་པ་དགག བཅུ་བཞི་པ་ལ་འཁྲུལ་པ་དགག དང་པོ་ནི། བར་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་མང་པོ་དག་ཞལ་འཆམ་པར་འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་སྨིན་དྲུག་ཟླ་བའི་ཡར་ངོ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅོ་ལྔས་ལོ་སྔ་མ་རྫོགས་པ་ཡིན་པས་དེའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་ལོ་གསར་པས་ལོ་འགོ་དེ་ནས་འཛིན་པ་ཡིན་ཏེ། མདོ་སྡེ་ཉི་མའི་སྙིང་པོ་ལ། བདག་གིས་རྒྱུ་སྐར་སྨིན་དྲུག་བརྗོད། །ཅེས་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ 22-4-73a གསུང་ངོ་། །དེ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བསྒྲུབ་བྱ་དེ་དོན་ལ་གནས་སུ་ཆུག་ཀྱང་དེའི་ཤེས་བྱེད་དུ་འདུལ་བའི་བཀའ་བསྟན་བཅོས་གང་ནས་ཀྱང་ཁྱེད་ཀྱིས་ལུང་མ་འགྲོངས་པའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་སྡེའི་ལུང་དེའི་དོན་སྨིན་དྲུག་གིས་ཉ་བའི་ཕྱི་ཉིན་ནས་ལོ་འགོ་འཛིན་པ་མིན་པར་མདོ་དེ་ཉིད་ནས་གསལ་བར་ཡོད་པ་ལ་ཁྱེད་ཅག་གིས་ནི་ཚིག་ཕྱིར་འགྲངས་པ་ཙམ་དུ་སྣང་གི་མདོ་དེ་ཉིད་ཇི་བཞིན་མ་གཟིགས་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་དེའི་དོན་ཁྱེད་ཀྱིས་བཤད་པ་ལྟར་ཡིན་དུ་ཆུག་ཀྱང་འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་དམ་བཅའ་དེའི་ཤེས་བྱེད་དུ་འབྲེལ་པ་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་གཞན་དུ་ན། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས། དཔྱིད་འབྲིང་ནག་པས་ཉ་བའི་ཕྱི་ཉིན་ནས་ལོ་འགོ་འཛིན་པར་གསུངས་པས་འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་དེ་ལྟར་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་ནའང་འབྲེལ་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། འདུལ་བ་ཚིག་ལེར། གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཚེས་གཅིག་ནས། །སྔ་མའི་དབྱར་དེ་གཙོ་བོ་ཡིན། །ཞེས་པས་དེ་ལྟར་ཐོན་པར་འདོན་པའང་མི་རིགས་ཏེ། དེ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པར་ཁས་བླངས་པ་ལ་ལུང་རིགས་ཀྱི་གནོད་པ་མཐའ་ཡས་པ་དག་གཟིགས་ཏེ་མཁས་པ་དག་གིས་དགོངས་པ་གཞན་དུ་བཤད་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི་འདུལ་བ་འཛིན་པར་གྲགས་པ་འབྲི་ཁུང་པ་ན་རེ། ཧོར་ཟླ་བཅུ་པ་གཉིས་བྱུང་བ་ལྟ་བུ་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ཤོལ་བྱུང་བའི་ཚེ། རང་གི་སྔ་རོལ་གྱི་བཅུ་བཞི་པ་བྱས་པའི་ཕྱི་ཉིན་ནས་བགྲངས་པའི་ཉིན་ཞག་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་དགུ་པའི་དུས་སུ་བཅུ་བཞི་པ་བྱེད་ལ། ཧོར་ཟླ་དང་པོ་གཉིས་བྱུང་བ་ལྟ་བུ་མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ཤོལ་ཟླ་བྱུང་བའི་ཚེ། རང་གི་སྔ་རོལ་གྱི་བཅུ་བཞི་པ་བྱུང་བའི་ཕྱི་ཉིན་ནས་བགྲངས་པའི་ཉིན་ཞག་ཉེར་དགུ་པའི་དུས་སུ་བཅུ་བཞི་པ་བྱེད་དགོས་སོ་ཞེས་དང་། ཡང་ཚེས་ཞག་དང་ཉིན་ཞག་གི་མགོ་མཉམ་དུ་ཚུགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཉིན་ཞག་འདས་པའི་ཚེ་ཚེས་ཞག་གཅིག་དང་ཚེས་ཞག་གཉིས་པའི་སྟེང་ནས་ 22-4-73b ཆུ་ཚོད་གཅིག་སོང་ནས་ཆུ་ཚོད་ང་བརྒྱད་ལས་མ་ལུས་ལ། དེ་བཞིན་དུ་ཉིན་ཞག་ང་དགུ་འདས་པའི་ཚེ་ཚེས་ཞག་དྲུག་ཅུ་འདས་ནས་ཚེས་འདས་རིལ་པོ་གཉིས་འགྲོ་བ་ཡིན་ཞེས་དང་། ཚེས་ཞག་གཅིག་ལ་ཆུ་ཚོད་ང་དགུ་ལས་མི་འབྱུང་ཞེས་སོགས་དང་ཡང་ཟླ་བ་དང་པོ་ལ་སོགས་པ་ཟླ་བ་དྲུག་པོ་རྣམས་ཀྱི་གནམ་སྟོང་ལ་གསོ་སྦྱོང་མི་འཆག

【現代漢語翻譯】駁斥過失十四：第一，許多持律者一致認為，按照律宗的說法，昴星月（藏曆四月）的上半月，即小暑月的十五日，是一年的結束。因此，從該月的十六日開始算作新的一年。正如《日藏經》中所說：『我說昴星。』等等。這並不合理。即使所要證明的觀點是正確的，你也未能從任何律部的經文或論著中引用論據來證明它。此外，《日藏經》中明確指出，新年並非從昴星月結束后第二天開始，而你們似乎只是膚淺地理解了經文的字面意思，而沒有真正理解其含義。即使你對該經的解釋是正確的，它也與律宗的誓言沒有任何關聯。另外，如果有人說，根據《時輪經》，新年是從春季中間的黑月（藏曆三月）結束后第二天開始的，所以律宗也應該如此，這也是沒有關聯的。此外，《律本事》中說：『從畢宿月（藏曆五月）的第一天開始，之前的夏季是最重要的。』因此，如果有人這樣解釋，也是不合理的。因為如果完全按照字面意思來理解，就會有無數的經文和理證上的矛盾。因此，智者們已經對此作出了其他的解釋。第二，一位自稱持律者的直貢巴（地名）說：如果出現像閏十月這樣的情況，即在佛陀之後出現遺漏的月份，那麼從自己之前的十四日之後開始計算，到第八十九天時舉行十四日儀式。如果出現像閏正月這樣無法彌補的遺漏月份，那麼從自己之前的十四日之後開始計算，到第二十九天時舉行十四日儀式。此外，如果假設日期和日期的開始時間相同，那麼當一天過去後，日期會過去一天，並且在第二天會過去一個小時，只剩下五十八個小時。同樣，當五十九天過去後，日期會過去六十天，即整整過去兩天。一天只有五十九個小時。等等。此外，正月等前六個月的空缺日不應停止布薩。

【English Translation】 Refutation of the Fourteenth Fault: First, many Vinaya holders unanimously agree that, according to the Vinaya tradition, the waxing half of the Mrigashira month (Tibetan fourth month), i.e., the fifteenth day of the Lesser Hot Weather month, marks the end of the year. Therefore, the new year is counted from the sixteenth day of that month. As stated in the 'Essence of the Sun Sutra': 'I speak of the Mrigashira constellation,' etc. This is not reasonable. Even if the proposition to be proven is true, you have not cited any scriptural authority from the Vinaya Pitaka or treatises to support it. Furthermore, the 'Essence of the Sun Sutra' clearly states that the new year does not begin on the day after the Mrigashira month ends, and you seem to merely grasp the superficial meaning of the text without truly understanding its significance. Even if your interpretation of the sutra were correct, it would have no relevance to the vows of the Vinaya tradition. Moreover, if one were to argue that, according to the Kalachakra, the new year begins on the day after the middle spring Black Month (Tibetan third month) ends, and therefore the Vinaya tradition should follow suit, it would be equally irrelevant. Furthermore, the 'Vinaya Matters' states: 'From the first day of the Chitra month (Tibetan fifth month), the previous summer is the most important.' Therefore, it is unreasonable to interpret it in this way. Because if one were to accept it literally, there would be endless contradictions in terms of scripture and logic. Therefore, the wise have already offered other explanations. Second, a Drikungpa (place name) who claims to be a Vinaya holder says: If a leap month like the tenth month occurs, which is a lapse after the Buddha, then count from the day after the fourteenth day before your own, and hold the fourteenth day ceremony on the eighty-ninth day. If a leap month like the first month occurs, which is an irrecoverable lapse, then count from the day after the fourteenth day before your own, and hold the fourteenth day ceremony on the twenty-ninth day. Furthermore, if we assume that the date and the beginning of the day coincide, then when one day has passed, one date will have passed, and on the second date, one hour will have passed, leaving only fifty-eight hours. Similarly, when fifty-nine days have passed, sixty dates will have passed, meaning that two full dates have passed. One date does not have more than fifty-nine hours. And so on. Furthermore, the Uposatha should not be suspended on the empty days of the first six months, such as the first month.

ས་པས་ཉེར་དགུ་ལ་བཅུ་བཞི་པ་བྱེད་དགོས་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །ཞེས་སོགས་རང་གི་གྲུབ་པའི་མཐའ་གཏིང་མ་ཚུགས་པར་གཞན་གྱི་ཟེར་སྒྲོས་ཙམ་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་པའི་རྣམ་གཞག་རི་མོར་བྲིས་པས་རྗེས་འཇུག་དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་རྣམས་ཀྱིས་ཟད་མི་ཤེས་པའི་འཆལ་གཏམ་གྱི་རྔ་སྒྲ་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་བསྒྲགས་པ་ནི་འདི་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དང་རིགས་པ་དང་། ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ཤོལ་གྱི་ཟླ་བ་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཐུབ་པ་ཁོ་ན་བྱེད་པར་ངེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤོལ་ཟླ་ཡིན་ན་ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་ཚང་བའི་ཟླ་བ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཟླ་ཤོལ་འདོན་པའི་དགོས་པ་ནི་དབྱར་དགུན་ལ་སོགས་པའི་དུས་བཞི་ཚང་བར་རྫོགས་པའི་ལོ་རེ་ལ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་བཅུ་རེ་ཚང་དགོས་པ་དེ་ཚང་བར་བྱ་བའི་ཆེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འདོན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཉིན་ཞག་གསུམ་བརྒྱ་དང་ལྔ་བཅུ་ང་བཞི་ན་གསོ་སྦྱོང་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་རྫོགས་ལ་དེ་ལ་ལོ་གཅིག་གི་ཐ་སྙད་གཞུང་ལས་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞག་མི་ཐུབ་སྔ་མ་དོར་ནས་ཞག་ཉེར་དགུ་ན་ཞག་མི་ཐུབ་ཅིག་འབྱུང་ན། ཉིན་ཞག་དང་ཚེས་ཞག་གི་བར་དུ་ཆུ་ཚོད་གཉིས་རེའི་ཁྱད་ཞུགས་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་དང་། ཤོལ་ཟླ་བྱུང་བའི་ལོ་དེ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་བདུན་འབྱུང་སྲིད་པར་ཁྱེད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་ལ་དེ་ལྟར་ན་ཤོལ་འདོན་པའི་དོན་སྤྱི་མ་ཤར་བར་ཧ་ཅང་ཐལ་ཏེ། འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱིས་ལོ་ལྔའི་དུས་བཞིའི་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་ཤོལ། ཟླ་བ་གཅིག་པོ་དེས་རྫོགས་དགོས་པ་ཡིན་པ་ལས། ཁྱེད་ལྟར་ན་ཤོལ་ཟླ་དེ་ལ་ཉིན་ཞག་ཉེར་དགུ་ 22-4-74a ལས་མེད་པས། ལོ་ལྔའི་ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་ལྔ་སུམ་ཅུ་ཐམ་པ་ཚང་དགོས་རྒྱུ་ལ་གཅིག་ཁ་མ་ཁེངས་ཟླ་བ་དེ་ཁོ་རང་གི་སྟེང་ནས་ཟླ་བ་གཅིག་དང་ཡང་ཕྱེད་ཐུབ་པའི་རྗེས་ཀྱི་ཤོལ་ཟླ་ལ་ཐུབ་པ་དང་། མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་ཀྱི་ཤོལ་ཟླ་ལ་མི་ཐུབ་པ་བྱེད་པ་ནི། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པ་གཉིས་བྱུང་བའི་ཚེ་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་ཡང་གཉིས་བྱུང་ངོ་སྙམ་པ་དང་། ཧོར་ཟླ་དང་པོ་གཉིས་བྱུང་བའི་ཚེ་རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ་ཡང་གཉིས་བྱུང་དགོས་སྙམ་པ་དང་། ཟླ་བ་གཉིས་པོའི་རྟིང་མ་དེ་ཤོལ་ཡིན་དགོས་པ་ལ་བསམ་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི་དེ་ལྟ་བུ་ནི་ཐ་སྙད་ལ་བློ་ཁ་ཅུང་ཟད་ཕྱོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་མདུན་དུ་ཤིབ་བུས་ཀྱང་སྨྲ་བར་མི་བྱ་སྟེ། ཧོར་ཟླ་དང་པོ་གཉིས་བྱུང་བའི་ཚེ་དང་པོ་ལ་རྒྱལ་དང་མ་འགྲིག་པས། དང་པོ་ཤོལ་དུ་བྱེད་དགོས་པ་དང་། བཅུ་པ་གཉིས་བྱུང་བའི་ཚེ་དང་པོ་དེ་སྨིན་དྲུག་དང་མ་འགྲིག་པས། ཤོལ་གྱི་ཟླ་བར་བྱས་ནས། རྟིང་མ་དེ་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་དངོས་སུ་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། ལོ་གཅིག་གི་ནང་དུ་སྨིན་དྲུག་གིས་ཉ་གང་བའི་ཟླ་བ་གཉིས་འབྱུང་བ་ཤེས་བྱ་ལ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་རྒྱལ་དང་

【現代漢語翻譯】意思是說，『在二十九日之後必須做十四日』。像這樣，在自己的宗派見解尚未穩固時，就跟隨別人的傳言，將這些觀點描繪出來，使得後來的信徒們不斷地宣揚無盡的誹謗之聲。這不合乎邏輯，因為它與經文、理性和承諾相悖。為什麼呢？因為只有閏月才能舉行布薩，閏月一定是完整的三十天。設定閏月的目的是爲了確保一年四季完整，一年有三百六十天。設定閏月的原因是，三百五十四天完成二十四次布薩，經典中稱之為一年。如果放棄不能滿足的日期，而在二十九日出現不能滿足的日期，那麼日期和日期之間相差兩個小時就太過分了。你承認閏年可能會出現七個不能滿足的日期，這樣閏月的意義就完全喪失了。按照律藏的說法，五年的四季享受必須由一個閏月來完成。按照你的說法，閏月只有二十九天，五年中必須完成的六個五三十個不能滿足的日期，一個都無法滿足，必須從閏月之後的一個月，即能滿足的閏月來完成，而不能滿足的閏月則不能滿足。這就像出現兩個十二月時，認為也會出現兩個嘉月一樣；或者出現兩個正月時，認為也會出現兩個賽月一樣；或者認為第二個月一定是閏月一樣。這些想法即使在稍微懂一點術語的人面前也不應該小聲說出來。因為出現兩個正月時，第一個月與賽月不符，所以必須將第一個月設為閏月；出現兩個十月時，第一個月與嘉月不符，所以設為閏月，而將第二個月作為真正的嘉月。因為一年中不可能出現兩次嘉月圓月的現象。總之，賽月和

【English Translation】 It means, 'After the twenty-ninth, one must do the fourteenth.' Like this, when one's own sectarian views are not yet firm, following the rumors of others, depicting these views, causing later followers to constantly proclaim endless sounds of slander. This is illogical because it contradicts scripture, reason, and commitment. Why? Because only in a leap month can the Uposatha be performed, and a leap month must be a full thirty days. The purpose of setting a leap month is to ensure that the four seasons of the year are complete, with three hundred and sixty days in a year. The reason for setting it is that three hundred and fifty-four days complete twenty-four Uposathas, which is called a year in the scriptures. If one abandons the day that cannot be fulfilled, and a day that cannot be fulfilled appears on the twenty-ninth, then it is too much of an exaggeration that there is a difference of two hours between the day and the date. You admit that a leap year may have seven days that cannot be fulfilled, and in that case, the meaning of the leap month is completely lost. According to the Vinaya, the enjoyment of the four seasons of five years must be completed by one leap month. According to your statement, the leap month only has twenty-nine days, and the six five thirty days that cannot be fulfilled in five years must be completed, and one cannot be fulfilled, and it must be completed from the month after the leap month, that is, the leap month that can be fulfilled, and the leap month that cannot be fulfilled cannot be fulfilled. This is like when two twelfth months appear, thinking that two Kārttika months will also appear; or when two first months appear, thinking that two Chaitra months will also appear; or thinking that the second month must be a leap month. These thoughts should not be spoken even in a whisper in front of those who know a little bit of terminology. Because when two first months appear, the first month does not match Chaitra, so the first month must be set as a leap month; when two tenth months appear, the first month does not match Kārttika, so it is set as a leap month, and the second month is made the real Kārttika month. Because it is impossible to have two Kārttika full moon months in one year. In short, Chaitra and

སྨིན་དྲུག་ལྟ་བུ་ལ་ཤོལ་བྱུང་ན་སྔ་མ་དེ་ཤོལ་གྱི་ཟླ་བར་བྱས་ནས། གསོ་སྦྱོང་ཐུབ་པ་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ཞག་སུམ་ཅུ་ཚང་བའི་ཟླ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་མ་ཚང་ན་གོང་དུ་ལོ་ལྔའི་རིང་ལ་ལོ་རེ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་དྲུག་སྟེ་དྲུག་ལྔ་སུམ་ཅུ་ཐམ་པ་མ་ཚང་བ་དེས་ཤོལ་གྱི་ཟླ་བ་དེ་ཁ་སྐོང་དགོས་པས། ཟླ་བ་རྟིང་མ་དེ་རྒྱལ་དང་སྨིན་དྲུག་ཅན་དངོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་མི་ཐུབ་པ་མེད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་ཀྱིས་ནི། རེས་ཞག་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་དགུའི་བར་དུ་ཞག་མི་ཐུབ་མི་འབྱུང་བར་ཁས་བླངས། རེས་འགའ་ཞག་ཉེར་དགུ་རེ་ན་ཞག་མི་ཐུབ་གཅིག་འབྱུང་བར་ཁས་བླངས། ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན། ཞག་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཆུ་ཚོད་རེའི་ 22-4-74b བར་ཁྱད་ཞུགས་པས་ཞག་ང་དགུ་ན་ཞག་མི་ཐུབ་ངེས་པར་འདོར་བ་རྣམས་ཁས་བླངས་པས་ཁས་བླངས་ནང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཡང་ཟླ་བ་དང་པོ་སོགས་དྲུག་གི་གནམ་སྟོང་ལ་གསོ་སྦྱོང་མི་འཆགས་པས་ཉེར་དགུ་ལ་བྱེད་དགོས་ཞེས་སོགས་གསུང་བ་ནི་ལུང་དང་རིགས་པ་དང་ཁས་བླངས་གསུམ་དང་འགལ་བ་ཡིན་ཏེ་འདི་ལྟར། གནམ་སྟོང་ལ་མི་འཆགས་ན། མར་ངོའི་བཅོ་ལྔ་ལ་མི་འཆགས་པ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ་དེ་ལྟ་ན། རྩ་བར་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལའོ་ཞེས་དང་། འགྲེལ་པར་ཚེས་བཅོ་ལྔའོ་ཞེས་པ་འདིས་བཅུ་བཞི་པའི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་བསྡུས་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཚེས་གྲངས་ཀྱི་ཡང་དག་པ་ལ་ལྟོས་ནས་བཅོ་ལྔ་པ་ཁོ་ན་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཇི་ལྟར་མི་འགལ། རིགས་པ་དང་འགལ་བ་ནི། ཉེར་དགུ་ཞེས་པ་ནི། ཟླ་བའི་དཀར་ཆ་གཅིག་ལུས་པའི་དུས་ཀྱི་ཚེས་གྲངས་ཀྱི་མིང་ཡིན་ལ། དེ་ནི་མར་ངོའི་ཚེས་བཅུ་བཞི་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་བྱས་ན། དེའི་རྗེས་ཐོགས་དེ་མ་ཐག་པའི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་དེ་ཡར་ངོའི་བཅུ་བཞི་ཉིད་ལ་བྱ་དགོས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ན་གསོ་སྦྱོང་སྔ་མ་དེ་ཟིན་པའི་ཕྱི་ཉིན་ནས་བགྲངས་པའི་ཉིན་ཞག་བཅོ་ལྔ་པའི་སྟེང་དུ་བྱ་དགོས་པས་ཁྱབ། གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་བྱེད་པའི་དུས་ཀྱི་ཟླ་བ་དེ་ལ་ཆད་ལྷག་མི་འབྱུང་བས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་དང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཐམས་ཅད་ཚེས་བཅུ་བཞི་ཁོ་ན་ལ་བྱེད་དགོས་པས་སྔོན་མེད་པའི་སྲོལ་འབྱེད་ལས་བྱུང་བའི་འདུལ་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། ཁྱེད་ཉིད་ཀྱི་གཞུང་ལུགས་ལས། ཧོར་ཟླ་དང་པོ་དང་བཅུ་གཅིག་པ་སོགས་དྲུག་གི མར་ངོའི་གསོ་སྦྱོང་རྣམས་རང་གི་སྔ་ལོགས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཟིན་པའི་ཕྱི་ཉིན་ནས་བགྲངས་པའི་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པའི་སྟེང་དུ་བྱེད་པར་ 22-4-75a ཁྱེད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་པ་གང

【現代漢語翻譯】如果像Smin-drug（星宿月）一樣出現閏月，那麼就將之前的月份作為閏月，這樣才能進行Gso-sbyong（布薩），因為這個月是完整的三十天。如果不足，那麼在之前的五年裡，每年都有六天不足，五年總共不足三十天，需要用這個來填補閏月。因為下一個月是真正的Gyal（勝月）和Smin-drug月，所以不能有不足。但是，您承諾在八十九天內不會出現不足之日，有時又承諾每二十九天就會出現一個不足之日。出現不足之日的原因是，兩天之間相差一個小時，所以在五十九天後必須捨棄一個不足之日，這些都是您承諾的，所以您的承諾是自相矛盾的！還有，您說第一個月等六個月的空缺日不能進行Gso-sbyong，所以必須在二十九日進行等等，這與經文、理性和承諾三者相違背，如下所示：如果空缺日不能進行，那麼就意味著十五日也不能進行，如果是這樣，那麼根本上說『要進行Gso-sbyong，在十五日』，註釋中說『十五日』，這意味著十四日的Gso-sbyong也被包括在內，因為十四日的Gso-sbyong就是十五日。所有這些都取決於日期的準確性，只在十五日進行，這怎麼會不矛盾呢？與理性相違背的是，二十九日是指一個月的光明面缺少一天時的日期名稱，也就是黑暗面的十四日，如果在這一天進行Gso-sbyong十四，那麼緊隨其後的Gso-sbyong十五就必須在光明面的十四日進行，因為如果是Gso-sbyong十五，那麼就必須在前一次Gso-sbyong結束后的第十五天進行。進行Gso-sbyong十五的月份不能有缺失或增加，因此，所有的Gso-sbyong十四和Gso-sbyong十五都必須在十四日進行，這是一種前所未有的新規，是來自戒律的。第三，與承諾相違背，在您的宗義中，Hor-zla（蒙古歷月）的第一個月和第十一個月等六個月的黑暗面的Gso-sbyong，都是在前一次Gso-sbyong結束后的第十四天進行，這是您承諾的。 If a leap month occurs, such as in Smin-drug (a lunar month named after a constellation), the previous month is designated as the leap month to facilitate the performance of Gso-sbyong (Uposatha), as this month consists of a full thirty days. If it's less than that, then in the preceding five years, there's a deficiency of six days each year, totaling thirty days over five years, which must be compensated for by this leap month. Because the following month is the true Gyal (Victorious Month) and Smin-drug month, there must be no deficiency. However, you've pledged that no deficient days will occur within eighty-nine days, and at times you've pledged that a deficient day will occur every twenty-nine days. The reason for the occurrence of deficient days is that there's an hourly difference between two days, so after fifty-nine days, a deficient day must necessarily be discarded. These are all your pledges, so your pledges are contradictory! Furthermore, your statement that Gso-sbyong cannot be performed on the empty days of the first six months, and therefore must be performed on the twenty-ninth, contradicts the scriptures, reason, and your own pledges, as follows: If it cannot be performed on empty days, then it would mean that it cannot be performed on the fifteenth of the waning moon. If that's the case, then fundamentally, 'Gso-sbyong should be performed on the fifteenth,' and the commentary states 'the fifteenth,' which implies that the Gso-sbyong of the fourteenth is also included, because the Gso-sbyong of the fourteenth is the fifteenth day itself. All of this depends on the accuracy of the date, and it's performed only on the fifteenth. How can this not be contradictory? What contradicts reason is that the twenty-ninth refers to the name of the date when one day is missing from the bright half of the month, which is the fourteenth of the dark half. If Gso-sbyong fourteen is performed on this day, then the immediately following Gso-sbyong fifteen must be performed on the fourteenth of the waxing moon, because if it's Gso-sbyong fifteen, it must be performed on the fifteenth day counted from the day after the previous Gso-sbyong. The month in which Gso-sbyong fifteen is performed cannot have any deficiencies or additions. Therefore, all Gso-sbyong fourteen and Gso-sbyong fifteen must be performed only on the fourteenth, which is an unprecedented new rule derived from the Vinaya (monastic discipline). Thirdly, it contradicts your own pledges. In your own system, the Gso-sbyong of the dark half of the first and eleventh months of Hor-zla (Mongolian calendar months), etc., are performed on the fourteenth day counted from the day after the previous Gso-sbyong, which you have pledged.

【English Translation】 If a leap month occurs, such as in Smin-drug (a lunar month named after a constellation), the previous month is designated as the leap month to facilitate the performance of Gso-sbyong (Uposatha), as this month consists of a full thirty days. If it's less than that, then in the preceding five years, there's a deficiency of six days each year, totaling thirty days over five years, which must be compensated for by this leap month. Because the following month is the true Gyal (Victorious Month) and Smin-drug month, there must be no deficiency. However, you've pledged that no deficient days will occur within eighty-nine days, and at times you've pledged that a deficient day will occur every twenty-nine days. The reason for the occurrence of deficient days is that there's an hourly difference between two days, so after fifty-nine days, a deficient day must necessarily be discarded. These are all your pledges, so your pledges are contradictory! Furthermore, your statement that Gso-sbyong cannot be performed on the empty days of the first six months, and therefore must be performed on the twenty-ninth, contradicts the scriptures, reason, and your own pledges, as follows: If it cannot be performed on empty days, then it would mean that it cannot be performed on the fifteenth of the waning moon. If that's the case, then fundamentally, 'Gso-sbyong should be performed on the fifteenth,' and the commentary states 'the fifteenth,' which implies that the Gso-sbyong of the fourteenth is also included, because the Gso-sbyong of the fourteenth is the fifteenth day itself. All of this depends on the accuracy of the date, and it's performed only on the fifteenth. How can this not be contradictory? What contradicts reason is that the twenty-ninth refers to the name of the date when one day is missing from the bright half of the month, which is the fourteenth of the dark half. If Gso-sbyong fourteen is performed on this day, then the immediately following Gso-sbyong fifteen must be performed on the fourteenth of the waxing moon, because if it's Gso-sbyong fifteen, it must be performed on the fifteenth day counted from the day after the previous Gso-sbyong. The month in which Gso-sbyong fifteen is performed cannot have any deficiencies or additions. Therefore, all Gso-sbyong fourteen and Gso-sbyong fifteen must be performed only on the fourteenth, which is an unprecedented new rule derived from the Vinaya (monastic discipline). Thirdly, it contradicts your own pledges. In your own system, the Gso-sbyong of the dark half of the first and eleventh months of Hor-zla (Mongolian calendar months), etc., are performed on the fourteenth day counted from the day after the previous Gso-sbyong, which you have pledged.

་ཞིག ཉིན་ཞག་ང་དགུ་ན་ཚེས་ཞག་དྲུག་ཅུ་ལོངས་པར་ཡང་ཁྱེད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ཁས་བླངས་མོད་དེ་ལས་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེ་ལས་མར་ངོའི་ཉེར་དགུ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་འབྱུང་བའི་དུས་མིན་པ་གྲུབ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་མི་ཐུབ་པ་སྔ་རྟིང་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཚེས་ཞག་དྲུག་ཅུ་འགྲོ་དགོས་པས་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་འདི་དཔྱད་དགོས་པར་སྣང་སྟེ། དིང་སང་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་དང་བཅོ་ལྔ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་དབྱེ་མེད་པར་རྩིས་མཁན་མཁས་པས་དག་པར་རྩིས་པའི་ཚེས་གྲངས་ལས། ཉི་མ་རེ་རེས་སྔ་བར་རྩིས་ནས་གསོ་སྦྱོང་གི་ལག་ལེན་བྱེད་པར་སྣང་བ་འདི་ནི་ལུང་དང་རིགས་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན་རྒྱུ་སྐར་ནི་སྐར་མཁན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བྱའོ་ཞེས་པའི་ལུང་ཁོང་དུ་མ་ཆུད་པར་ཟད་དེ་སྐར་མཁན་གྱིས་ཞག་མི་ཐུབ་དོར་ནས་རྩིས་ཟིན་པ་དེ་མི་ཤེས་པར་ཡང་ཞག་མི་ཐུབ་དེ་འདོར་བར་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། སྔ་ཚེས་ནི་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་དོན་ཡིན་ལ། སྤྱིར་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པའི་དུས་དང་། ཁྱད་པར་ཡར་ངོས་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་འདོར་བ་ནི། འདུལ་བ་པ་དག་གིས་ཐོས་ན་ངོ་ཚ་བའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་རྣམས་ལ། ཉིན་ཞག་ཚེས་ཞག་ལྷག་ཆད་མེད་པར་སྐུད་པ་ལ་ཐུར་མ་བརྒྱུས་པ་སྤོས་པས་ཉི་མ་བགྲང་། བཅུ་བཞི་པ་རྣམས་ལ་ཉིན་ཞག་ལས་ཚེས་ཞག་ཉི་མ་གཅིག་གིས་སྔ་བར་བགྲངས་ནས་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ཉིན་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་རྣམ་དབྱེ་ཁོང་དུ་མ་ཆུད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར། རིགས་པ་དང་འགལ་ཏེ། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་འབྱུང་བའི་རྩིས་ཤེས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ལོ་རེ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་བཅུ་གཅིག་རེ་དོར་ནས། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་བྱས་པས་ཟླ་བ་སུམ་ཅུ་སོ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན་ཟླ་ཤོལ་དེ་འདོན་པ་ཡིན། འདུལ་བ་ལས་ལོ་རེ་བཞིན་ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་དྲུག་རེ་དོར་ནས་ཟླ་བ་ 22-4-75b བཅུ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་མཛད་པས་ལོ་ལྔ་ལྔ་ན་ཟླ་ཤོལ་རེ་འདོན་པ་ཡིན་པ་ལ། ཁྱེད་ལྟར་ན་དཀར་རྩིས་པ་ལས་ཀྱང་ཞག་གཅིག་གིས་སྔ་བར་རྩིས་པས་ཁྱེད་འདུལ་བའི་ལུགས་ཁས་བླངས་ནས་ལག་ལེན་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་བཅུ་གཉིས་ལྷག་ཙམ་དོར་བར་སོང་བའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་པ་ལ་ལྟོས་པའི་སྔ་ཚེས་ཁས་ལེན་ནོ་སྙམ་ན། དེ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ་འཇིག་རྟེན་པ་ལ་ཚེས་གྲངས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་རང་རྐང་ཚུགས་པ་སྨྲ་རྒྱུ་མེད་ཀྱི་ཟླ་བ་ཉ་གང་བ་ལ་བཅོ་ལྔ་དང་། ཟླ་བའི་དཀར་ཆ་སྟོང་པ་ལ་གནམ་སྟོང་གི་ཐ་སྙད་བྱེད་པ་ཙམ་ཡིན་ལ། དེ་ལས་ཀྱང་སྔ་ཚེས་བྱེད་ན་ཉེས་པ་སྔ་མ་སོ་ན་འདུག་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་སྔ་ཚེས་ཞེས་བྱ་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ནི་ལུང་གཉིས་པོ་གང་ནས་ཀྱང་མི་འབྱུང་ཞིང་མི་འཐད་ལ། རྒྱལ་ལ་སོགས་པའི་མར་ངོ་དྲུག་པོ་ལ་ཉིན་ཞག་ལས་ཚེས་ཞག་གྲངས་གཅིག་གིས་མང་བར་བགྲང་

【現代漢語翻譯】而且，因為您承認在五十九個晝夜之後，會完整地經歷六十個 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），那麼，即使您這樣承認了，那又會怎麼樣呢？從那可以得出結論，在 कृष्ण पक्ष（藏文：མར་ངོ，梵文天城體：कृष्ण पक्ष，梵文羅馬擬音：kṛṣṇa pakṣa，漢語字面意思：黑分）的二十九日，不會出現十四日的布薩塔（藏文：གསོ་སྦྱོང，梵文天城體：उपोसथ，梵文羅馬擬音：uposatha，漢語字面意思：齋戒），因為要進行布薩塔，前後兩者之間必須經過六十個 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），所以您才這樣承認。此外，這一點似乎也需要考察：現在，所有十四日和十五日的布薩塔，有些學者不加區分地，從他們認為正確的日期開始，每天都提前計算，然後進行布薩塔的實踐，這似乎是與聖典和理智相悖的。為什麼這麼說呢？因為他們沒有理解『星宿應該跟隨星算師』這句話的含義，星算師已經計算並捨棄了不可完成的 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），但他們似乎仍然在捨棄那個不可完成的 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि）。提前的 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि）意味著不可完成的日期。一般來說，在十五日的布薩塔時，特別是 शुक्ल पक्ष（藏文：ཡར་ངོ，梵文天城體：शुक्ल पक्ष，梵文羅馬擬音：śukla pakṣa，漢語字面意思：白分）捨棄不可完成的 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），如果持律者聽到，會感到羞恥。對於十五日的布薩塔，沒有晝夜 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि）的盈虧，就像用線穿珠子一樣，用太陽來計數。對於十四日的布薩塔，從晝夜中提前一天計數 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），然後在十五日進行布薩塔，他們似乎沒有理解這種區別。這與理智相悖，因為精通時輪曆法的人，每年會捨棄十一個不可完成的 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），然後進行十二個月的劃分，大約在三十又三分之一個月后，會去除一個閏月。而在律藏中，每年會捨棄六個不可完成的 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），然後進行十二個月的劃分，大約每五年去除一個閏月。按照您的做法，比白算師還要提前一天計算，您承認了律藏的體系，但在實踐中卻捨棄了超過十二個不可完成的 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि）。如果您認為這是相對於世俗人的提前 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），那也不是，因為世俗人沒有獨立的日期劃分體系，只是用『十五』來稱呼滿月，用『天空空虛』來稱呼新月。如果比這還要提前 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि），那麼之前的錯誤仍然存在。總之，所謂的提前 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि）的劃分，無論從哪個聖典來看，都是不成立且不合理的。對於國王等人的六個 कृष्ण पक्ष（藏文：མར་ངོ，梵文天城體：कृष्ण पक्ष，梵文羅馬擬音：kṛṣṇa pakṣa，漢語字面意思：黑分），晝夜 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि）的數量應該比晝夜多一個。

【English Translation】 Moreover, because you acknowledge that after fifty-nine days and nights, sixty tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) are fully completed, what will happen from that, even if you acknowledge it in that way? From that, it can be concluded that on the twenty-ninth of the Krishna paksha (藏文：མར་ངོ，梵文天城體：कृष्ण पक्ष，梵文羅馬擬音：kṛṣṇa pakṣa，漢語字面意思：black fortnight), the fourteenth Uposatha (藏文：གསོ་སྦྱོང，梵文天城體：उपोसथ，梵文羅馬擬音：uposatha，漢語字面意思：fasting) will not occur, because in order to perform the Uposatha, sixty tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) must pass between the two times, so you acknowledge it. Furthermore, this seems to need examination: nowadays, all the fourteenth and fifteenth Uposathas, some scholars, without distinguishing, calculate earlier each day from the dates they consider correct, and then practice the Uposatha, which seems to contradict the scriptures and reason. Why is that? Because they have not understood the meaning of the saying, 'The constellations should follow the astrologer,' and the astrologer has already calculated and discarded the uncompletable tithi (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि), but they still seem to be discarding that uncompletable tithi (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि). The earlier tithi (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) means the uncompletable date. In general, discarding the uncompletable tithi (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) at the time of the fifteenth Uposatha, especially during the Shukla paksha (藏文：ཡར་ངོ，梵文天城體：शुक्ल पक्ष，梵文羅馬擬音：śukla pakṣa，漢語字面意思：white fortnight), is a matter of shame if the Vinaya holders hear of it. For the fifteenth Uposathas, without any excess or deficiency of day and night tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि), counting the days by threading a needle through a thread. For the fourteenth Uposathas, counting one day earlier than the day and night tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि), and then performing the Uposatha on the fifteenth day, they do not seem to understand the distinction. This contradicts reason, because those who know the calculation from the Kalachakra Tantra discard eleven uncompletable tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) each year, and then make the division of twelve months, and after about thirty and a third months, they remove a leap month. In the Vinaya, six uncompletable tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) are discarded each year, and then the division of twelve months is made, so a leap month is removed every five years. According to your method, calculating one day earlier than even the white calculators, you acknowledge the Vinaya system, but in practice, you end up discarding more than twelve uncompletable tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि). If you think that you are acknowledging the earlier tithi (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) relative to the worldly people, that is not the case either, because worldly people do not have an independent system of date division, they only use the term 'fifteen' for the full moon and 'empty sky' for the new moon. If you make the tithi (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) even earlier than that, then the previous fault remains. In short, the division called the earlier tithi (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) does not arise from either of the two scriptures and is not reasonable. For the six Krishna pakshas (藏文：མར་ངོ，梵文天城體：कृष्ण पक्ष，梵文羅馬擬音：kṛṣṇa pakṣa，漢語字面意思：black fortnight) of kings and others, the number of tithis (藏文：ཚེས་ཞག，梵文天城體：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語字面意思： तिथि) should be one more than the number of days and nights.

བ་ནི་འདུལ་བའི་ལུགས་ཡིན་ལ། དེ་ལའང་སྔ་ཚེས་ཀྱི་བརྡ་ཆད་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཚེས་གྲངས་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་དང་བསྟན་བཅོས་པ་དང་། ཐ་སྙད་ཀྱི་གཞུང་ལུགས་པ་ཐམས་ཅད་མཐུན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཟླ་བའི་དཀར་ནག་གི་ཆ་བཅོ་ལྔ་རེ་མངོན་སུམ་གྱིས་གྲུབ་པ་འདི་ལ་སུས་ཀྱང་བསྙོན་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་སྤྲོས་པ་དེ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་གོ །རྣམ་མང་ལུང་གི་ལྟག་ཆུ་མ་ཆད་ཅིང་། །རིགས་ལམ་ངང་པའི་མགྲིན་དབྱངས་སྟོང་ཕྲག་ཅན། །ལེགས་པར་བཤད་པའི་ཡིད་བཞིན་མཚོ་ཆེན་ནས། །རྟགས་ཏུ་འབེལ་བའི་གཏམ་གྱི་དགའ་སྟོན་བྱ། ། ༈ དབྱར་གྱི་གཞིའི་ཆོ་ག ། གཉིས་པ་དབྱར་གྱི་གཞིའི་ཆོ་ག་ལ། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། དམིགས་བསལ་གྱི་ཆོ་ག་དོགས་གཅོད་དང་བཅས་པའོ། །དང་པོ་ལ་སྤྱིར་བྱ་བ་དང་། བྱེ་བྲག་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་བྱ་བ། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཙམ་གྱི་སྔ་རོལ་ནས། གཙུག་ལག་ཁང་བྱི་དོར་བྱ་བ་དང་། སྦྱིན་བདག་དང་། ཞལ་ཏ་པ་དང་། སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་དང་། ནད་གཡོག་དང་བསོད་ 22-4-76a སྙོམས་དང་། སྨན་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཡོད་པ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་མེད་ཅིང་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཟླ་བ་གསུམ་དུ་གནས་པ་ལ་བར་ཆད་མི་འབྱུང་བ་སོགས་ཀྱིས་སྟ་གོན་བྱ་བའོ། །གཉིས་པ་ལ་གནས་མལ་དང་ཁྲིའུ་དང་ཆོལ་ཟངས་སོགས་ཚང་བར་སྟ་གོན་བྱ་ཞིང་དེ་སྟོབས་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་གམ་དུ་མ་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་སམ་ལས་བྱེད་པའི། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ཁྱོད་དགེ་འདུན་ལ་དབྱར་གྱི་གནས་མལ་སྟོབས་པར་སྤྲོའམ་ཞེས་དྲི་སྤྲོའོ་ཞེས་ལན་འདེབས། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོན། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་ལ་དབྱར་གྱི་གནས་མལ་སྟོབས་པར་སྤྲོ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་གནས་མལ་སྟོབས་པར་བསྐོ་སྟེ་དགེ་སློང་གནས་མལ་སྟོབས་པ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་ལ་དབྱར་གྱི་གནས་མལ་སྟོབས་སོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ནས་སྤྲོ་སྟེ། དེའི་སླད་དུ་ནས་བསྐོ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་ནས་གསུངས་ཤིག མཇུག་བསྡུད་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་ནས། དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོའི་བར་བརྗོད་དོ། །དེས་གནས་མལ་སྟོབས་པ་དང་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་པ་ཡང་བྱའོ། །གནས་མལ་སྟོབས་མི་དགོས་ན་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་པ་བསྐོ་བའི་ཆོ་ག་ནི། རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ནས་འབྱུང་བ་ལྟར། དགེ་སློབ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ཁྱོད་དགེ་འདུན་ལ་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་པར་སྤྲོའམ་ཞེས་དྲི་སྤྲོ་ན། གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས། འཇུག་བསྡུད་དང་བཅས་པ་བརྗོད་དོ། །དེས་ཚུལ་ཤིང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟ་ག

【現代漢語翻譯】關於毗奈耶（Vinaya，律）的傳統，其中沒有早晚的區分，因為日期必須與世俗之人、論典作者以及術語體系的人們保持一致。這是因為沒有人會否認每個月盈虧的十五天是顯而易見的事實。這些細節就足夠了。愿多樣的經論之水流不斷，愿理智的白天鵝發出成千上萬的鳴叫。愿從善說如意寶海中，舉行象徵豐饒的言語盛宴。 ༈ 安居之基的儀軌。第二部分是關於安居之基的儀軌，包括準備工作、正行以及特殊儀軌的疑問解答。首先，一般而言，需要做的事情包括：在安居開始前大約半個月，打掃寺廟，安排施主、膳食負責人、食物來源的村莊、病患護理、佈施以及藥物。確保有寺院住持，沒有爭端，並且在三個月的安居期間不會出現障礙等等。其次，準備住所、床鋪、銅碗等，並任命一位或多位有能力的僧人負責。如何任命呢？僧團或執事會詢問一位僧人：『名為某某的僧人，你願意為僧團提供安居住所嗎？』他回答說：『我願意。』然後宣佈：『諸位僧眾請聽，如果僧團認為合適且時機成熟，請允許僧團任命名為某某的僧人為僧團提供安居住所。』僧團任命名為某某的僧人提供住所，這位提供住所的僧人名為某某，他為僧團提供安居住所。』這是祈請。『工作』是僧團的祈請。從『名為某某的僧人』到『我願意』，然後『為此目的而任命』。最後總結說：『僧團容忍』到『就這樣接受它』。他還應該分發木簽。如果不需要提供住所，那麼分發木簽的任命儀式如下：如《息諍論》中所述，詢問一位僧人：『名為某某的僧人，你願意為僧團分發木簽嗎？』如果他說『我願意』，那麼就念誦包含開始和結束的兩次祈請的『工作』。他應該準備好符合標準的木簽。

【English Translation】 Regarding the tradition of Vinaya (discipline), there is no distinction of early or late, because the dates must be consistent with worldly people, treatise writers, and those of terminological systems. This is because no one can deny that the fifteen days of the waxing and waning of the moon each month are obvious facts. These details are sufficient. May the streams of diverse scriptures never cease, may the swans of reason utter thousands of calls. From the wish-fulfilling great ocean of well-spoken words, may we hold a feast of speech symbolizing abundance. ༈ The Ritual for the Basis of the Summer Retreat. The second part concerns the ritual for the basis of the summer retreat, which includes the preparation, the main practice, and the clarification of doubts regarding special rituals. First, in general, the things to be done include: about half a month before the start of the retreat, cleaning the temple, arranging for sponsors, the meal supervisor, the village providing food, patient care, alms, and medicine. Ensuring that there is a monastery abbot, that there are no disputes, and that there will be no obstacles during the three-month retreat, and so on. Second, prepare the residence, beds, copper bowls, etc., and appoint one or more capable monks to be in charge. How to appoint? The Sangha or the administrator asks a monk: 'Monk named so-and-so, are you willing to provide the summer retreat residence for the Sangha?' He replies: 'I am willing.' Then announce: 'Venerable Sangha, please listen, if it is appropriate and the time is right for the Sangha, please allow the Sangha to appoint the monk named so-and-so to provide the summer retreat residence for the Sangha.' The Sangha appoints the monk named so-and-so to provide the residence, this monk providing the residence is named so-and-so, he provides the summer retreat residence for the Sangha.' This is the request. The 'work' is the Sangha's request. From 'Monk named so-and-so' to 'I am willing,' then 'appoint for this purpose.' Finally, conclude with 'The Sangha tolerates' to 'accept it as it is.' He should also distribute the wooden sticks. If there is no need to provide residence, then the appointment ceremony for distributing the wooden sticks is as follows: As described in the 'Pacifying Disputes,' ask a monk: 'Monk named so-and-so, are you willing to distribute the wooden sticks for the Sangha?' If he says 'I am willing,' then recite the 'work' of two requests, including the beginning and the end. He should prepare the wooden sticks that meet the standards.

ོན་བགྱིས་ཏེ། ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས་འགྲེང་སྟེ། དགེ་འདུན་གསོལ། བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེ་གེ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ན་ཁྲིམས་ 22-4-76b སུ་བྱ་བ་དབྱར་དགེ་འདུན་གྱིས་འཁྲུག་ལོང་མི་སྐྱེ་བ་འདི་དང་། དབྱར་རལ་པ་དང་འགྲུམས་པ་བཅོས་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱ་བ་འདི་ཡོད་དེ་ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་འདི་དང་འདིས་གནས་འདིར་གནས་པར་སྤྲོ་བ་དེས་ཚུལ་ཤིང་ལོང་ཞིག ཁྱེད་ཅག་ལས་སུས་ཀྱང་དབྱར་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འཁྲུག་ལོང་སྐྱེད་པར་མི་བྱ་བའོ། །ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་གིས་འགའ་ཞིག་ཅུང་ཟད་ཤེས་པ་དེས་སྨྲོས་ཤིག ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་དགེ་འདུན་ལ་འཁྲུག་ལོང་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱིས་ཉེ་བར་བརྟག་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །འདི་ལས་བརྒྱར་གསུངས་ཤིང་སྔགས་ཆོག་མིན་ལ་མདོར་གསུངས་པ་དེ་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་བོད་རྣམས་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་ཆུ་འགོར་ཟག་པ་མི་འདོར་བ་འདི་དང་ཞེས་གལ་ཆུང་ཞིང་སྒྲུབ་སླ་བ་ལུང་དང་མདོ་འགྲེལ་གང་ནས་མི་འབྱུང་བ་འགའ་ཞིག་ལ་བརྟག་དཔྱད་མེད་པར་དོ་གལ་ཆེན་པོས་བརྗོད་པ་ནི་རི་བོང་གི་ཅལ་དང་མཚུངས་སོ། །དེ་ནས་ཚུལ་ཤིང་བླང་བ་དང་དབྱར་ཁས་བླངས་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ཐུགས་བསྟུན་པར་བྱ་སྟེ། ལས་བྱེད་པ་པོས་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱར་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པར་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའམ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལགས་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དེང་ཚུལ་ཤིང་བཞེས་ཏེ་སང་ནང་པར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་ངོ་། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དེ་ནས་བྲིམ་པ་པོས་དང་པོར་སྟོན་པའི་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ། དེ་རྗེས་གནས་བརྟན་ནས་རིམ་པར་བྲིམས་ཏེ། དགེ་ཚུལ་རྣམས་ཀྱི་ནི་རང་རང་གི་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་རྣམས་ལེན་དུ་གཞུག་བྲིམས་ཟིན་པ་དང་དལ་བུས་འཇོག་ཏུ་བཅུག་སྟེ་གཉུག་མར་གནས་ 22-4-77a པའི་ཡང་ཚུལ་ཤིང་གཅིག་གནས་བརྟན་གྱི་བླང་། རྗེས་སུ་བྲིམས་པ་པོས་སྤྱོད་ལམ་འགྲེང་ཐལ་མོ་སྦྱར་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ་གནས་འདིར་དགེ་སློང་འདི་སྙེད་ཀྱིས་ཚུལ་ཤིང་བླངས་སོ་ཞེས་གོ་བར་བྱའོ། །འབྲི་ཁུང་པའི་ལས་ཆོག་ལས། དགེ་ཚུལ་འདི་སྙེད་ཀྱིས་བླངས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། གྲལ་ན་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ལན་དུ། ལེགས་པར་བཞེས་སོ་ཤིན་ཏུ་བཞེས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བཤད་པ་ནི། དགག་དབྱེའི་རིགས་འདྲེ་ཡིན་གྱི་བཤད་པའི་ཁུངས་མེད་དོ། །དེ་ནས་གནས་མལ་གྱི་གཞི་དང་གནས་མལ་རྣམས་ཇི་ལྟར་རིགས་པ་བཞིན་བསྟབས་ཟིན་པའི་རྗེས་སུ་ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་གིས་ཀྱང་དགེ་འདུན

【現代漢語翻譯】然後，（僧人）合掌站立，祈請僧團：『在這個名為吉祥的寺院中，有關於安居的規定：安居期間，僧團不得發生爭執；修補破損的衣物；在結界之外，未經加持不得見黎明。你們當中，誰願意遵守這些規定，請取籌。你們當中，任何人不得在安居期間引起僧團的爭執。你們當中，略有所知的人請發言。你們當中，任何人在安居期間引起僧團爭執，僧團將對其進行審查。』應告知比丘們這些規定。這些規定已經說過多次，對於非密宗儀軌，簡要說明即可。對於這些規定，藏人認為『不得將污水倒入水源』是需要遵守的規定，但這是微不足道且容易做到的事情，無論經文還是註釋中都沒有提及，未經考察就大肆宣揚，如同兔子角一樣荒謬。之後，爲了取籌和承諾安居，應使僧團達成一致，僅進行祈請儀式。執事者應告知僧團的僧侶們：『今天，僧團將開始安居，今天是夏季中月或小月的十五日。如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團允許。僧團今天將取籌，明天早上承諾安居。』這是祈請文。然後，分發者首先分發導師的籌，然後依次分發給長老。對於沙彌，應讓他們從各自的堪布（Khenpo，親教師）和阿阇黎（Acharya，軌範師）處領取。分發完畢后，讓他們慢慢放下籌，恢復原位。常住者也應取一支長老的籌。之後，分發者應站立合掌，告知僧團的僧侶們：『這裡有這麼多比丘取了籌。』在直貢噶舉派的儀軌中，說『有這麼多沙彌取了籌』，列席者回答說：『很好，已經取了，非常好。』這類似於破夏安居，沒有經典依據。之後，在安排好住所的基礎和住所后，你們當中任何人不得對僧團...

【English Translation】 Then, (the monks) stand with palms together and request the Sangha: 'In this monastery called Auspicious, there are rules regarding the summer retreat: During the summer retreat, the Sangha must not have disputes; repair torn clothes; outside the boundary, one must not see the dawn without being blessed. Among you, whoever is willing to abide by these rules, please take a lot. Among you, no one should cause disputes in the Sangha during the summer retreat. Among you, those who know a little should speak up. Among you, anyone who causes disputes in the Sangha during the summer retreat will be investigated by the Sangha.' The monks should be informed of these rules. These rules have been said many times, and for non-Tantric rituals, a brief explanation is sufficient. Regarding these rules, Tibetans believe that 'one must not pour sewage into the water source' is a rule to be followed, but this is trivial and easy to do, and it is not mentioned in either the scriptures or commentaries. To promote it vigorously without investigation is as absurd as a rabbit's horn. After that, in order to take lots and promise the summer retreat, the Sangha should be brought to agreement, and only the prayer ceremony should be performed. The officiant should inform the monks of the Sangha: 'Today, the Sangha will begin the summer retreat. Today is the fifteenth day of the middle or small summer month. If the Sangha considers the time ripe and allows it, please allow the Sangha. The Sangha will take lots today and promise the summer retreat tomorrow morning.' This is the prayer. Then, the distributor first distributes the teacher's lot, and then distributes it to the elders in order. For the novices, they should be allowed to receive it from their respective Khenpo (親教師, personal teacher) and Acharya (軌範師, preceptor). After the distribution is completed, they should slowly put down the lots and return to their original positions. The permanent residents should also take one of the elder's lots. After that, the distributor should stand with palms together and inform the monks of the Sangha: 'So many monks have taken lots here.' In the Drigung Kagyu ritual, it is said that 'so many novices have taken lots,' and those present in the ranks reply: 'Very good, it has been taken, very good.' This is similar to the Pravarana (破夏安居, the end of the rainy season retreat), and there is no scriptural basis. After that, after arranging the foundation of the residence and the residences as appropriate, none of you should...

་གྱི་གནས་མལ་ལ་གདིང་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་པར་མི་བྱ་ཞེས་སོགས་བརྗོད་ཅིང་། སྦྱིན་བདག་དང་ཞལ་ཏ་བ་སོགས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ནི། གནས་སྟེང་གཡོགས་དང་བཅས་པར་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་པའི་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ། ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར་འདི་ལྟ་སྟེ་གནས་རལ་བ་དང་འགྲུམ་པ་བཅོས་པའི་སླད་དུ་དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ཁས་བླང་ངོ་། །བདག་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་བདག་གི་དབྱར་གྱི་གནས་ནི་འདི་ལགས་སོ་ཞེས་དང་། ཡང་ན་དབྱར་ཕྱི་མ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ནས་ཐབས་ལེགས་བྱ། སྦྱིན་བདག་ལ་སོགས་པ་ཡོད་ན། སྦྱིན་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དང་ཞལ་ཏ་བ་མིང་འདི་ཞེས་པ་དང་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དང་། བྲོ་གཡོག་པ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདི་གང་ཟག་ཁོ་ནའི་ལས་ཡིན་པས། གསུམ་མན་ཆད་ཀྱི་གྲངས་མི་དགོས་སོ། །གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་གྱི་ཆོ་ག་དོགས་གཅོད་དང་བཅས་པ་ལ། ཆོ་ག་དང་དོགས་པ་བཅད་པའོ། ། 22-4-77b དང་པོ་ལ་ཞག་བདུན་པའི་དང་། ཞག་བཞི་བཅུ་པའི་གནང་བ་གསོལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་ལས་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་གང་ཟག་ལས་ཞག་གཅིག་ནས་བདུན་གྱི་བར་གྱིས་གནང་བ་སྩོལ་བའི་ཆོ་ག་ནི། མཚམས་ནང་གི་དགེ་སློང་ཆོས་དགུ་ལྡན་གྱི་དྲུང་དུ། ཚུལ་དང་མཐུན་པས་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར་དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལས་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ཞིག་གི་སླད་དུ་དགུང་བདུན་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་དུ་མཆི་བ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་སོ་བདག་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་བདག་གི་དབྱར་གྱི་གནས་ནི་འདི་ལགས་སོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། མཇུག་ཐབས་ལེགས་བྱ། ཞག་གཅིག་དང་གཉིས་སོགས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སྡོད་དགོས་ན། ཞག་གཅིག་ཞེས་སོགས་འདོན་པ་བརྗེ་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི་ལས་བྱེད་པ་པོས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཞག་བཞི་བཅུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་ཞག་བཞི་བཅུ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་བར་སྤྲོའམ། སྤྲོའོ། །དགེ་འདུན་ལ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་གསོལ་བའི་ཕྱིར། རྟེན་དེས་ཕྱག་གསུམ་བྱས་ཏེ། རྒན་པའི་མཐར་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར། དབྱར་སྔ་མའམ་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ཁས་བླངས་ཏེ་བདག་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་བདག་གི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ལས་བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས

【現代漢語翻譯】說：『不應在沒有固定住所的情況下享用。』也應提及施主和侍者等。第二，正行儀軌是：在鋪有墊子的座位上，面對一位未獲得足夠僧眾支援的比丘，雙膝跪地，合掌，說：『尊者請聽，我，名為[某某]，爲了修繕此處的住所，包括界線內的破損和坍塌，承諾在此安居三個月的前期雨季。我在此安居，我的雨季住所就是這裡。』或者說『後期雨季』，重複三次，並妥善處理。如果有施主等，應說：『施主名為[某某]，侍者名為[某某]，村莊名為[某某]，僕人名為[某某]。』這只是個人的行為，所以不需要三個人或更多的人數。第二，特殊的儀軌，包括疑問解答，包括儀軌和疑問解答。第一部分是請求七日和四十日的許可。首先是：未從僧眾處獲得四十日許可的人，從個人處請求一日至七日的許可的儀軌是：在界線內的具備九種功德的比丘面前，以適當的方式跪坐，說：『尊者請聽，我，名為[某某]，承諾在此界線內的住所安居三個月的前期雨季，現在爲了[某某]的緣故，需要離開界線七日，並在那之前返回，請賜予加持。我在此安居，我的雨季住所就是這裡。』重複三次。最後妥善處理。如果需要離開界線一日或兩日等，則應更改所念誦的詞語。第二是：執行者應說：『尊者，是否允許加持四十日，以便爲了僧眾的利益離開界線四十日？』『允許。』爲了請求僧眾給予四十日的許可，此人應行三次禮拜，然後在年長者面前跪坐，說：『僧眾尊者請聽，我，比丘名為[某某]，承諾在此界線內的住所安居三個月的前期或後期雨季，我在此安居，我的雨季住所就是這裡，現在我，比丘名為[某某]。』

【English Translation】 Saying, 'One should not enjoy without a fixed dwelling place.' Also, the benefactor and attendant, etc., should be mentioned. Second, the main ritual is: on a seat with a cushion, in front of a monk who does not have enough Sangha, kneeling and joining palms, say: 'Venerable ones, please listen, I, named [so and so], promise to stay here for three months of the early rainy season in order to repair the dwelling place within the boundary, including the broken and collapsed parts. I am staying here, and my rainy season dwelling is here.' Or say 'late rainy season,' repeat three times, and handle it well. If there are benefactors, etc., it should be said: 'The benefactor is named [so and so], the attendant is named [so and so], the village is named [so and so], and the servant is named [so and so].' This is only a personal act, so a number of three or less is not required. Second, the special ritual, including doubt resolution, includes the ritual and doubt resolution. The first part is requesting permission for seven days and forty days. The first is: for those who have not received permission for forty days from the Sangha, the ritual for requesting permission from an individual for one to seven days is: in front of a monk within the boundary who possesses nine qualities, kneeling in a proper manner, say: 'Venerable ones, please listen, I, named [so and so], promised to stay here for three months of the early rainy season within this boundary, and now for the sake of [so and so], I need to leave the boundary for seven days and return before that, please grant your blessing. I am staying here, and my rainy season dwelling is here.' Repeat three times. Handle it well at the end. If it is necessary to stay outside the boundary for one or two days, etc., the words that are recited should be changed. The second is: the performer should say: 'Venerable one, is it permissible to bless forty days so that you may go outside the boundary for forty days for the benefit of the Sangha?' 'It is permissible.' In order to request permission from the Sangha for forty days, this person should prostrate three times, then kneel in front of the elder, saying: 'Sangha, venerable ones, please listen, I, a monk named [so and so], promised to stay here for three months of the early or late rainy season within this boundary, I am staying here, and my rainy season dwelling is here, now I, a monk named [so and so].'

་བགྱི་བ་ཞག་བཞི་བཅུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ལ་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་དུ་མཆི་བ་དང་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་བར་སྤྲོ་ན་ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ་ 22-4-78a བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩལ་དུ་གསོལ། ལན་གསུམ་བཟླས། ལས་བྱེད་པ་པོས་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནང་མཚམས་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར་དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ཁས་བླངས་ཏེ་འདི་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་འདིའི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ལས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ལ་ལས་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་ལ་མཆི་བ་དང་དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་བར་དགེ་འདུན་ལས་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་གསོལ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། འདི་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་འདིའི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ལས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ལ་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་དུ་མཆི་བ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་བར་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། དགེ་འདུན་གྱིས་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩོལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ་ནས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་ནས། གསོལ་ལགས་ཏེ། དེའི་སླད་དུ་འདིའི་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་འདིའི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ལས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ལ་ནས། གནང་བ་སྩོལ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་དགེ་སློང་མིང་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩལ་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཤིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག་ཅེས་བརྗོད་པ་གཅིག་དང་འཇུག་བསྡུད་བརྗོད་དོ། །དེ་ལྟར་དགེ་འདུན་ལས་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་ཐོབ་པ་དེས་ཀྱང་ནམ་འགྲོ་བའི་ཚེ་མཚམས་ནང་དུ་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ་གཞན་གྱི་ནི་ཞག་བཞི་བཅུའོ་ཞེས་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུའོ། །ཞེས་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་ཐོབ་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་། ནམ་འགྲོ་བའི་ཚེ་ 22-4-78b མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་སྔགས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཞེས་ཞག་བརྒྱད་ནས་བཞི་བཅུའི་བར་བཞིན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བཤད། དགེ་འདུན་གྱི་བྱ་བ་དེ་ནི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ཡིན་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརློབ་པ་དངོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་སྔགས་ཆོག་ནི་ལས་བརྒྱ་རྩར་མ་གསུངས་ཀྱང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར་རུང་མཐུན་སྦྱར་ཏེ་གསུངས་པ་ནི་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར་དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལས་བདག་མིང་འདི་ཞ

【現代漢語翻譯】加持四十日，爲了僧團的事務，爲了結界的緣故，如果樂意前往結界之外或之內，懇請慈悲的僧團爲了慈悲，我，比丘（名字），祈求賜予四十日的許可。重複三次。執事者稟告：『僧團的諸位尊者，請聽。比丘（名字）承諾在此結界之內的處所安居三個月，現在此地安居，此乃夏季安居之處。現在，比丘（名字）爲了僧團的事務，爲了結界的緣故，前往結界之外或之內，向僧團祈求四十日的許可。如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團給予許可。』現在此地安居，此乃夏季安居之處。爲了僧團的事務，爲了結界的緣故，比丘（名字）前往結界之外或之內，僧團將賜予四十日的許可。這是祈求。事務是：『僧團的諸位尊者，請聽。』從比丘（名字）開始，祈求道：『因此，現在此地安居，此乃夏季安居之處。』直到賜予許可。如果諸位尊者允許賜予比丘（名字）四十日的許可，請保持沉默。如果不允許者，請說出來。』說一次，然後結束。如此，從僧團獲得四十日許可者，在前往之時，也必須在結界內，于比丘面前加持。如經所說：『其他人的四十日』，即在比丘面前。在《廣大釋》中說：『獲得四十日許可的比丘，在前往之時，也必須在結界內，于比丘面前以真言加持後方可前往。』據說加持的方式如同八日至四十日之間。僧團的事務是給予許可，並非真正的加持。雖然《業百次》中未提及加持儀軌，但在《廣大釋》中，結合適當的內容后說道：『諸位尊者，請聽。我，（名字），承諾在此結界之內的處所安居三個月，我，（名字）』

【English Translation】 Blessing for forty days, for the sake of the Sangha's affairs, for the sake of the boundary, if willing to go beyond or within the boundary, I request the compassionate Sangha for the sake of compassion, I, the Bhikshu (name), request the granting of forty days' permission. Repeat three times. The officiant announces: 'Venerable members of the Sangha, please listen. This Bhikshu (name) has vowed to reside in this place within the boundary for three months of the early summer, and is now residing here, this is the place of summer retreat. Now, this Bhikshu (name), for the sake of the Sangha's affairs, for the sake of the boundary, is requesting forty days' permission from the Sangha to go beyond or within the boundary. If the Sangha deems it timely and permissible, please grant the Sangha's permission.' Now residing here, this is the place of summer retreat. For the sake of the Sangha's affairs, for the sake of the boundary, the Sangha will grant forty days' permission to the Bhikshu (name). This is the request. The business is: 'Venerable members of the Sangha, please listen.' Starting with the Bhikshu (name), the request is made: 'Therefore, now residing here, this is the place of summer retreat.' Until the granting of permission. If those venerable ones who permit granting forty days' permission to the Bhikshu (name), please remain silent. Those who do not permit, please speak up.' Say it once, then conclude. Thus, one who has obtained forty days' permission from the Sangha must also, when departing, bless within the boundary in front of a Bhikshu. As the scripture says: 'Forty days for others,' that is, in front of a Bhikshu. In the 'Extensive Commentary' it says: 'A Bhikshu who has obtained forty days' permission, must also, when departing, bless with a mantra within the boundary in front of a Bhikshu before departing.' It is said that the blessing is done in the same way as between eight and forty days. The Sangha's business is to grant permission, not the actual blessing. Although the ritual for blessing is not mentioned in the 'Hundred Deeds of Karma', in the 'Extensive Commentary', it is said by combining appropriate content: 'Venerable ones, please listen. I, (name), have vowed to reside in this place within the boundary for three months, I, (name)'

ེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་གྱི་བགྱི་བ་ཞིག་གི་སླད་དུ་དགུང་བརྒྱད་དམ། བཞི་བཅུ་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་དུ་མཆི་བ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་བར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དག་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་བདག་གི་དབྱར་གྱི་གནས་ནི་འདི་ལགས་སོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། གཉིས་པ་དོགས་པ་བཅད་པ་ལ། ཞག་བཞི་བཅུར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དོགས་གཅོད་དང་། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དོགས་གཅོད། དབྱར་གནས་ཀྱི་དུས་ལ་དོགས་གཅོད་དོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བསྐོ་བའི་ལས་ལ་སྤྲོ་བ་དྲི། སྦྱིན་པའི་ལས་ལ་གསོལ་བ་གདབ། ཁ་ཅིག དགེ་འདུན་གྱི་དོན་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་སྤྲོ་བ་དྲི་བ་ཡིན་ལ། གང་ཟག་དང་དེའི་དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་སྤོང་བའི་ཆེད་ཀྱི་ཆ་ནས་གསོལ་བ་གདབ་པ་ཡིན་གསུངས། ཁ་ཅིག་གང་ཟག་གི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ཞག་བདུན་གྱིས་མི་འགྲུབ་པ་རྣམས་ལ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩལ་དུ་རུང་བས་མདོར་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དོན་ཡིན་པ་དེའི་ཚེ་སྤྲོ་བ་དྲི། གང་ཟག་རང་གི་དོན་ཡིན་པ་དེའི་ཚེ་གསོལ་བ་གདབ་པ་ཡིན་གསུང་ངོ་། །འདིར་འདུལ་བ་འཛིན་པ་འབྲི་ཁུང་པ། ཞག་བཞི་བཅུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་ལས་བྱེད་པ་པོས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་སྤྲོའམ་ཞེས་དྲི་བར་བཤད་པ་ནི། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་དང་ཞག་བཞི་བཅུའི་བྱིན་ 22-4-79a བརླབས་མ་ཕྱེད་པས་ནོངས་པ་ཁོ་ནར་མ་ཟད། གནང་བ་སྩོལ་བའི་ཚེ་ཡང་། ཞག་བརྒྱད་ལ་སོགས་པའི་གནང་བ་སྩོལ་བར་བཞེད་པ་ཡང་། དེ་ལྟར་ན་ཞག་བདུན་གྱི་གནང་བ་ཡང་ཅིའི་ཕྱིར་མི་སྩོལ་བའི་རྒྱུ་མཚན་མེད་པས་ནོངས་པ་ཡིན་ནོ། །མདོར་ན། ཞག་བཅུ་བཞིའི་གནང་བ་ཐོབ་པ་དེས། ཞག་བརྒྱད་ལ་སོགས་པ་ཁོ་ན་ལ་རྩི་བར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའམ་ཅིག་ཆར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་གང་རུང་བྱ་བ་ཡིན་གྱི་ཞག་བརྒྱད་དང་བཅུའི་གནང་བ་སྟེར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཐ་སྙད་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཡང་གང་ཟག་གི་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་ཞག་བདུན་གྱིས་མི་གྲུབ་པ་རྣམས་ལ། ཞག་བརྒྱད་ནས་བཞི་བཅུའི་བར་གྱི་བྱིན་བརླབས་བྱ་བར་བྱ་འདུལ་དང་བུ་བཞེད་ཅེས་འབྲི་ཁུང་པ་གསུང་མོད། དེ་དག་གི་བཞེད་པ་དཔྱིས་ཕྱིན་པ་ཡིན་པ་མི་འདྲ་ཞིང་། བྱིན་བརླབས་དེ་དང་དེ་དག་འཆགས་པ་ལ། རྩ་བ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་འཆགས་མི་འཆགས་ལ་རག་པ་ཡིན་པ་ལས་གང་ཟག་གི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ཞག་བདུན་གྱིས་མི་འགྲུབ་པ་ལ། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྟེར་བའི་བཤད་པ་མདོ་རྩ་བ་དང་། ལས་བརྒྱ་རྩར་ནི་མི་འབྱུང་བས་དཔྱད་དགོས་པར་སྣང་ངོ་། །གཉིས་པ་ལ། འདུལ་འཛིན་འབྲི་ཁུང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ལྟ་བུ་ཞག་ཅིག་སྡོད་པ་དེས་ཀྱང་། ཞག་གཉིས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ངེས་པར་བྱ་དགོས་ལ་ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེས་ཀྱང་སྐྱ་རེངས་བརྒྱད་པ་འཆར་དུ་མི་རུང་སྟེ། དེ་རུང་ན་སྨན་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས

【現代漢語翻譯】爲了僧團的事務，或者爲了四十天的結夏安居，如果已經離開了結夏安居的範圍，又返回，那麼請允許我今年在此結夏安居，我的結夏安居之處就是這裡。』如此重複三次。第二部分是斷除疑惑，包括斷除給予四十天加持的疑惑、斷除給予七天加持的疑惑，以及對結夏安居時間的疑惑。第一點是：一般來說，對於委任的事務要詢問意願，對於佈施的事務要祈請。有些人說，從僧團事務的角度來說，要詢問意願；從避免個人和結夏安居破損的角度來說，要祈請。有些人說，對於個人合法的事務，七天無法完成的，可以給予四十天的許可。總之，如果是僧團的事務，就要詢問意願；如果是個人自己的事務，就要祈請。在此，持律者直貢巴說，給予四十天的加持時，執行者說『尊者，您願意嗎？』這是因為沒有區分四十天的許可和四十天的加持，這不僅是錯誤，而且在給予許可時，也認為可以給予八天等的許可，這樣一來，為什麼不能給予七天的許可就沒有理由了，這也是錯誤的。總之，獲得了十四天的許可，無論是隻計算八天等，還是同時加持，都可以，但不會出現給予八天和十天的許可等說法。此外，對於個人合法的事務，七天無法完成的，直貢巴說可以給予八天到四十天的加持。但他們的觀點並不完全一致，而且這些加持的成立，取決於是否成立四十天的許可，而不是個人合法的事務七天無法完成，就給予四十天的許可。這種說法在根本律和《百業經》中都沒有出現，需要考察。第二點是，持律者直貢巴認為，如果像在結界外只停留一天，也必須給予兩天的加持，而且給予七天加持后，也不允許出現第八天的曙光。如果允許這樣，那麼給予七天藥石加持后，第八天的曙光

【English Translation】 For the sake of the Sangha's affairs, or for the forty-day retreat, if one has left the boundary of the retreat and returns, then please allow me to spend this summer retreat here, and this is my place of summer retreat.' Repeat this three times. The second part is to dispel doubts, including dispelling doubts about giving forty days of blessing, dispelling doubts about giving seven days of blessing, and doubts about the time of the summer retreat. The first point is: Generally speaking, for appointed matters, one should ask for willingness; for matters of giving, one should request. Some say that from the perspective of the Sangha's affairs, one should ask for willingness; from the perspective of avoiding damage to the individual and the summer retreat, one should request. Some say that for personal legal affairs that cannot be completed in seven days, one can grant forty days of permission. In short, if it is the Sangha's affair, one should ask for willingness; if it is one's own personal affair, one should request. Here, the Vinaya holder Drikungpa says that when giving forty days of blessing, the executor says, 'Venerable, are you willing?' This is because there is no distinction between forty days of permission and forty days of blessing, which is not only a mistake, but also when giving permission, it is also considered that permission for eight days, etc., can be given. In that case, there is no reason why permission for seven days cannot be given, which is also a mistake. In short, having obtained permission for fourteen days, whether it is only counted as eight days, etc., or blessed all at once, it is possible, but there will be no saying of giving permission for eight and ten days, etc. In addition, for personal legal affairs that cannot be completed in seven days, Drikungpa says that blessings from eight to forty days can be given. However, their views are not entirely consistent, and the establishment of these blessings depends on whether the permission for forty days is established, rather than giving permission for forty days because personal legal affairs cannot be completed in seven days. This statement does not appear in the root Vinaya and the Hundred Karmas Sutra, so it needs to be examined. The second point is that the Vinaya holder Drikungpa believes that if one stays for only one day outside the boundary, such as outside the boundary, one must give two days of blessing, and even after giving seven days of blessing, the eighth dawn is not allowed to appear. If this is allowed, then after giving seven days of medicine blessing, the eighth dawn

་ཤར་བའི་ཚེ་གསོག་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བར་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུང་བ་ནི་དཔྱད་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལ་མཐར་ཐུག་པའི་མཐའ་ནི་ཞག་བདུན་ཉིད་དོ་ཞེས་དང་། སྔགས་ཆོག་ལས་ཀྱང་དགུང་བདུན་ཞེས་འབྱུང་གི་བརྒྱད་མི་འབྱུང་བ་དང་། མཚོན་བྱེད་ཙམ་ཡིན་པས་མི་འགལ་ན་འགྲེལ་པར་མཚོན་དོན་འཆད་པ་ན། གཅིག་ནས་ 22-4-79b དྲུག་གི་བར་རྒྱས་པར་འབྱུང་ལ། བརྒྱད་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་ཐོབ་པ་དེས་བརྒྱད་ནས་བཞི་བཅུའི་བར་བྱིན་གྱིས་རློབ་ཅེས་པའི་རང་ཚིག་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཞག་གཅིག་ཁོ་ན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་འདོད་ན་འགྲེལ་ཆེན་དུ། དེ་ནས་ཞག་གཅིག་དང་གཉིས་དང་གསུམ་དང་བཞི་དང་ལྔ་དང་དྲུག་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་རློབ་ཏུ་རུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཞག་གཅིག་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་སྲིད་ན། ཞག་གཅིག་པོ་དེའི་ནང་དུ་འཁོར་བར་དེས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་འདོད་དགོས་ལ། དེ་ཡང་འདོད་ན། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པའི་འགྲེལ་ཆེན་དུ་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་ཚུན་ཆད་ཀྱི་དུས་སུ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དེ་དེ་ལྟར་ཡང་གལ་ཏེ་འགྲོ་ན་དེར་གནས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ལུང་ཁུངས་སུ་དྲངས་པས་སོ། །སྨན་གྱི་བྱིན་བརླབས་དང་མི་མཚུངས་ཏེ། ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཁྱད་པར་མ་ཕྱེད་པས་འཁྲུལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་ན། ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྨན་དེ་ཆོས་ཅན། ཞག་བརྒྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པར་ཐལ། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་ཆར་ལ་ལན་མེད་དོ། །གསུམ་པ་ཁས་ལེན་གྱི་དུས་ལ་དཔྱད་པ་ལ། ཕལ་ཆེ་བ་དག་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་དང་། བདུན་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་ཁས་ལེན་ངེས་པ་ཅན་དུ་བཞེད་མོད། འདུལ་བ་ཚིག་ལེར། གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཚེས་གཅིག་ནས། །སྔ་མའི་དབྱར་དེ་གཙོ་བོ་ཡིན། །ཞེས་པ་ཙམ་མ་གཏོགས་འདུལ་བ་ནས་ཡིད་ཆེས་པའི་ཁུངས་རྣམ་དག་མི་སྣང་གི་སྟེང་དུ་ཆར་ཆུའི་ 22-4-80a སྒང་ཡོལ་ནས་དབྱར་གྱི་ཁས་ལེན་བྱེད་དགོས་པ་དང་། སྟོན་ཐོན་ནས་དགག་དབྱེ་བགྱིད་དགོས་པ་སོགས་མི་རིགས་པ་མང་དུ་འབྱུང་བར་སྣང་ངོ་། །དེ་ལྟར་ན། དབྱར་ཉི་ལོག་ནས་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་གསུམ་ནི་དབྱར་སྔ་མའི་ཁས་ལེན་གྱི་དུས་ཡིན་ལ། དེ་ལ་མ་གྲུབ་ན་དེ་ལས་ཟླ་བ་གཅིག་གིས་ཕྱི་བར་དབྱར་ཕྱི་མའི་ཁས་ལེན་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ན་མཁས་པ་མ་ཡིན་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། མདོ་རྩ་བར་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །དབྱ

【現代漢語翻譯】說『因為開始時不會積累，太過分了』，這種說法是不完全正確的。因為最終的期限是七天。而且，在密咒儀軌中也說是『七天』，沒有說『八天』的。如果僅僅是象徵性的，那就不矛盾，但在解釋象徵意義的註釋中，從一到六都有詳細的說明，沒有提到八。而且，獲得了四十天的許可，這與『從八到四十加持』的說法相矛盾。因為沒有隻加持一天的。如果有人這樣認為，那麼在《大疏》中說：『從那時起，一天、兩天、三天、四天、五天、六天也都可以加持。』這與上述說法相矛盾。如果可以加持一天，那麼必須認為他可以在那一天之內加持輪迴。如果有人這樣認為，那麼《大疏》中引用了經文：『在黎明未出現之前，不應越過界限，如果一定要去，也不應在那裡停留，這樣做沒有罪過。』這與『在沒有加持的情況下，不應讓黎明出現在界限之外』相矛盾。這與藥物的加持不同，因為沒有區分『在第七天加持』和『加持七天』的區別，所以產生了混淆。如果『在第七天加持』和『加持七天』沒有區別，那麼在第七天加持的藥物，就應該在第八天加持，因為它加持了七天。這三種說法都沒有答案。第三，關於承諾的時間的討論。大多數人認為，在藏曆六月十六和七月十六必須做出承諾。但在《毗奈耶事釋》中，只有『在氐宿月的第一天，之前的雨安居是最重要的』這樣的說法，沒有從《毗奈耶》中找到完全可信的依據。而且，必須在雨季來臨之前做出雨安居的承諾，在秋收之後進行解制等，這些都有很多不合理之處。因此，從夏至到秋分這段時間的三個月是之前雨安居的時間。如果那時沒有完成，那麼可以推遲一個月，進行之後的雨安居。在這裡，一些非智者說：『在根本經中，是在十六日。』

【English Translation】 Saying 'because it doesn't accumulate at the beginning, it's too much,' this statement is not entirely correct. Because the ultimate limit is seven days. Moreover, in the mantra ritual, it is also said 'seven days,' not 'eight days.' If it is only symbolic, then there is no contradiction, but in the commentary explaining the symbolic meaning, from one to six are explained in detail, and eight is not mentioned. Moreover, obtaining permission for forty days contradicts the statement 'blessing from eight to forty.' Because there is no blessing for only one day. If someone thinks so, then in the Great Commentary it says: 'From then on, one day, two days, three days, four days, five days, and six days can also be blessed.' This contradicts the above statement. If one day can be blessed, then it must be assumed that he can bless the cycle within that one day. If someone thinks so, then the Great Commentary quotes the scripture: 'Before dawn appears, one should not cross the boundary, and if one must go, one should not stay there, there is no sin in doing so.' This contradicts 'one should not let dawn appear outside the boundary without blessing.' This is different from the blessing of medicine, because there is no distinction between 'blessing on the seventh day' and 'blessing for seven days,' so confusion arises. If there is no difference between 'blessing on the seventh day' and 'blessing for seven days,' then the medicine blessed on the seventh day should be blessed on the eighth day, because it is blessed for seven days. There are no answers to these three statements. Third, regarding the discussion of the time of commitment. Most people believe that the commitment must be made on the sixteenth of the sixth month and the sixteenth of the seventh month of the Tibetan calendar. However, in the 'Vinaya Matters Explained,' there is only the statement 'On the first day of the Jyeshtha month, the previous rainy season retreat is the most important,' and no completely reliable basis can be found from the Vinaya. Moreover, it is necessary to make a commitment to the rainy season retreat before the rainy season arrives, and to perform the dissolution after the autumn harvest, etc., and there seem to be many unreasonable things. Therefore, the three months from the summer solstice to the autumnal equinox are the time for the previous rainy season retreat. If it is not completed at that time, then it can be postponed for one month to carry out the subsequent rainy season retreat. Here, some non-wise people say: 'In the root scripture, it is on the sixteenth.'

ར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཉའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་བར་གྱིའོ། །དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉའི་འོ། །ཞེས་པའི་རྒྱ་དཔེ་ལས་ཚེས་གཅིག་ལའོ། །ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་བར་མ་ཆད་པའོ། །ཡང་ན་གྲོ་བཞིན་ཅན་ལས་སོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི་བྱུང་རྒྱལ་དུ་སྨྲ་བ་ཡིན་ཏེ། ཚེས་གཅིག་དང་བཅུ་དྲུག་སྐད་དོད་མི་གཅིག་པའི་ཕྱིར་དང་། དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཉའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་གྱིའོ་དང་། ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་བར་མ་ཆད་པ་ལའོ་ཞེས་པ་གཉིས་ཀྱི་སྐད་དོད་ཕྱོགས་འགྲོ་ཙམ་ཡང་མི་གཅིག་པའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་རྩ་བ་སོགས་ཀྱི་བོད་སྐད་དུ་ར་འབྲིང་གསུམ་གྱི་རྣམ་གཞག་གང་བྱུང་བའི་རྒྱ་སྐད་ཀྱི་དཔེ་ལ་ཉ་སྐར་གྱི་མིང་ཁོ་ནར་ངེས་པ་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ཡང་དེ་ལྟ་ན་རྒྱ་དཔེ་ལས་ར་འབྲིང་སོགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་མི་འབྱུང་བར་ཐལ་ལོ། །ཡང་རྒྱ་དཔེ་ལས་ཉ་སྐར་གྱི་མིང་ཅན་གྱི་ཟླ་བའི་ཐ་སྙད་འབྱུང་བ་དེ་བོད་དཔེ་ལ་ར་འབྲིང་ཐ་ཆུང་གི་མིང་གིས་འགྱུར་བྱེད་དགོས་པའི་ངེས་པ་ཡོད་ན། གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཚེས་གཅིག་ནས་ཞེས་སོགས་འགྱུར་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བྱས་པར་ཐལ་ཞིང་། དེ་ལྟར་ན་ཁྱེད་ཀྱི་ལུང་ཁུངས་གཅིག་པུ་དེ་ཁོ་ནར་ངེས་པ་དེ་འགྱུར་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ལུང་དུ་ཁས་ལེན་དགོས་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ དགག་དབྱེའི་ཆོ་ག ། གསུམ་པ་དགག་དབྱེ་ལ། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། རྗེས་གསུམ། དང་པོ་ལ་རིང་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། ཉེ་བའི་སྦྱོར་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བརྗོད་པ་ནས་སེང་ཁྲི་བརྒྱན་པའི་བར་དང་ནང་ 22-4-80b དང་བཅས་པ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བ་སོགས་ཞག་བདུན་ནམ་བརྒྱད་ན་དགག་དབྱེ་འབྱུང་བ་ནས་བཟུང་སྟེ་ཚེས་བཅུ་གསུམ་གྱི་ཉིན་བར་ཡན་ལ་ཟིན་པར་བྱས་ནས་ཚེས་བཅུ་བཞི་དང་བཅོ་ལྔའི་ཉིན་མཚན་གཉིས་ཀ་ཆོས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པར་བྱ་ཞིང་། དགག་དབྱེ་དངོས་གཞིའི་ལས་ནི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གི་སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀ་ཚུན་ཆད་དུ་ཟིན་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་སྒྲུབ། རྒྱུད་དག་པར་བྱ་བ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ། དང་པོ་ནི། ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འདུ་བར་མ་ནུས་པས་འདུན་པ་དང་དགག་དབྱེ་གང་རུང་གཉིས་ཀ་འབུལ་བའི་ཆོ་ག་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་ལེན་པ་པོའི་དྲུང་དུ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་སྡུག་བསྔལ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་སྡུག་བསྔལ་བ་བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་དུ་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལོ། །བདག་ལ་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པའི་གནས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་དོ། །འདུན་པ་དང་དགག་དབྱེ་ཡང་བར

【現代漢語翻譯】關於『齋月中間的魚日之後』、『夏季小月魚日』等說法，漢文典籍中記載為初一。『楚圖坎的間隔』或『格魯本的』等解釋，都是隨意之說。因為初一和十六的梵文發音不同。『齋月中間的魚日之後』和『楚圖坎的間隔』兩者的梵文發音也略有不同。在《根本經》等藏文典籍中，無論出現齋月大中小三種情況中的哪一種，漢文典籍都只用『魚星』這個名稱來指代，這太過絕對。如果是這樣，漢文典籍中就不應該出現齋月大中小等情況的區分。而且，如果漢文典籍中出現帶有『魚星』名稱的月份術語，藏文典籍就必須用大中小月來翻譯，那麼將『格魯本的初一』等翻譯成顛倒，就太過分了。如果那樣，你唯一引用的來源就必須承認是翻譯錯誤。對治之儀軌第三部分是對治，分為準備、正行和結行三個部分。首先是準備階段，分為長準備和短準備。長準備是從『在行為場所陳述』到『裝飾獅子寶座』，包括內部。忍辱祈請等在七八天內，從對治開始到十三日為止完成，十四和十五兩天兩夜都要進行法義的抉擇。對治正行的工作要在十六日黎明之前完成。第二部分是成就僧眾和合，清凈相續，任命對治者。首先，由於生病等原因無法參加法事，因此需要獻上意願和對治中的任何一個儀軌。在僧眾任命的接受者面前說：『諸位長老請聽，今天僧眾要進行十五日的對治。我，比丘（名字），因為生病、痛苦、嚴重不適，也要進行十五日的對治。我，比丘（名字），因為生病、痛苦、嚴重不適，向僧眾獻上隨順法義的意願。我對在安居的僧眾，因為見聞疑三種情況而進行對治。』意願和對治也要……

【English Translation】 Regarding statements such as 'after the middle fish day of the Ra month,' 'small summer month fish day,' etc., Chinese texts record it as the first day. Explanations such as 'the interval of Chutorkan' or 'of Grolben' are arbitrary. Because the Sanskrit pronunciation of the first and sixteenth days are different. The Sanskrit pronunciations of 'after the middle fish day of the Ra month' and 'the interval of Chutorkan' are also slightly different. In Tibetan texts such as the Root Sutra, no matter which of the three situations of large, medium, and small Ra months occurs, Chinese texts only use the name 'Fish Star' to refer to it, which is too absolute. If this is the case, the distinction between large, medium, and small Ra months should not appear in Chinese texts. Moreover, if the term 'Fish Star' appears in Chinese texts, Tibetan texts must translate it with large, medium, and small months, then it is too much to translate 'the first day of Grolben' as inverted. If so, the only source you cite must admit that it is a mistranslation. The Ritual of Counteraction The third part is the counteraction, which is divided into three parts: preparation, main practice, and conclusion. The first is the preparation stage, which is divided into long preparation and short preparation. The long preparation is from 'stating in the place of practice' to 'decorating the lion throne,' including the interior. Patience requests, etc., are completed within seven or eight days, from the beginning of the counteraction to the thirteenth day, and the discernment of Dharma should be carried out for two nights on the fourteenth and fifteenth days. The work of the main practice of counteraction should be completed before dawn on the sixteenth day. The second part is to accomplish the harmony of the Sangha, purify the continuum, and appoint the counteractor. First, because one cannot participate in the Dharma practice due to illness, etc., it is necessary to offer either the intention or the counteraction. In front of the receiver appointed by the Sangha, say: 'Venerable elders, please listen, today the Sangha will perform the fifteenth day of counteraction. I, the Bhikshu (name), because of illness, suffering, and severe discomfort, will also perform the fifteenth day of counteraction. I, the Bhikshu (name), because of illness, suffering, and severe discomfort, offer the intention in accordance with the Dharma to the Sangha. I perform the counteraction to the Sangha in retreat because of the three situations of seeing, hearing, and doubting.' The intention and counteraction should also...

ྗོད་དོ། །བརྗོད་པར་ཡང་རིག་པར་བགྱིད་དོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། ལེན་པ་པོས་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་ནས་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་ནས། ཞེས་བགྱི་བའི་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། གནས་ག་གེ་མོ་ནས། ཞེས་བགྱི་བ་དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལོ། །མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པའི་གནས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་དོ། །འདུན་པ་དང་དགག་དབྱེ་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པར་ཡང་ 22-4-81a རིག་པར་བགྱིད་དོ། །ཞེས་ལན་ཅིག་བརྗོད། འདུན་པ་ཕུལ་བས་ལས་ལ་མི་མཐུན་པ་མི་བསྐྱེད་ཡོངས་དག་ཕུལ་བས་དགག་དབྱེ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་འགྱུར་རོ། །མཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པས་ཀྱང་དགག་དབྱེའི་ལས་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་དགོས་པ་འདྲའོ། །གཞན་དག་དགག་དབྱེའི་སྦྱོར་ཆོག་ལ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་མ་ཐག ཕྱག་ཟིང་པོ་གསུམ་བྱེད་པ་དང་། དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཐུགས་དང་འགལ་བ་ཐམས་ཅད་བཟོད་པ་མཛད་པ་ཞུ་ཞེས་བརྗོད་པའི་ཕྱག་ལེན་བྱེད་པ་ནི་གཞུང་འགྲེལ་ནས་བཤད་པ་མེད་ཅིང་དེས་གཞུང་ནས་བཤད་པའི་བཟོད་གསོལ་གྱི་གོ་མི་ཆོད་དོ། །སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་གཉིས་པ་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་ནས་བཤད་པ་ལྟར། ལས་གྲལ་དུ་འདུ་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ལྟུང་བ་ཤེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ནས། ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་བར་རོ། །ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་སྦྱོར་ཆོག་ཏུ་བྱེད་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལའང་སྔར་ལྟར་བཞི་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །འབྲི་ཁུང་པ་འདིར་དགག་དབྱེའི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱེད་དོ་ཞེས་འཆད་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དགག་དབྱེ་གང་དུ་བྱེད་པའི་གནས་དེར་ཕལ་ཆེར་གསོ་སྦྱོང་གི་ལག་ལེན་དང་། གནས་ལ་བློ་མཐུན་མ་ཞིག་པར་ཡོད་དགོས་ཤིང་དེ་ཡོད་ན་དགག་དབྱེའི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་ཞིག་པའི་དབང་དུ་བྱེད་ནའང་གནས་དེ་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་དགག་དབྱེའི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གནས་དེར་དགག་དབྱེ་ཁོ་ན་བྱེད་ཀྱི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་གཞན་མི་བྱེད་ནའང་གནས་དེ་དགག་དབྱེའི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་བྱེད་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དགག་དབྱེའི་ལས་དངོས་གཞི་དེ་གང་ཟག་གི་ལས་ཡིན་གྱི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་དངོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གལ་ཏེ་ 22-4-81b བློ་མཐུན་བྱེད་ན་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེའི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱིའོ་ཞེས་འདོན་པ་ཡིན་དགོས་པ་ལས་དེ་ལྟར་ཡང་ཟེར་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་ནི། ལས་བྱེད་པས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ཁྱོད་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུ

【現代漢語翻譯】宣說。也要如理宣說。重複三次。受持者向僧團宣說：『僧團諸位尊者請聽，今日是僧團的第十五次解制日。在某某處，比丘名為……的第十五次解制日。從某某處，……的解制，我向僧團呈獻意樂。』以見、聞、疑三種情況，對安居的僧團進行解制。宣說意樂和解制。也要如理宣說。』如此宣說一次。呈獻意樂后，不會產生與羯磨不合的情況，完全清凈地呈獻，將體驗解制。在結界內，未承諾安居的比丘，似乎也需要呈獻解制羯磨的意樂。其他解制儀軌中，僧團全部集會後，行三次拂塵，並說『請寬恕夏季期間的一切不悅』，這種做法經典和註釋中沒有說明，也不能代替經典中說的請恕罪。第二個儀軌是，如自恣的章節中所說，在列入羯磨行列之前，從知道墮罪后懺悔，到加持非共同墮罪之間。如果加持共同墮罪作為儀軌，那麼加持也像之前一樣有四種。仲巴（地名）在此處說『對解制處所達成共識』是不合理的。因為進行解制的處所，大多需要具備誦戒的條件，並且在未破壞處所共識的情況下進行。如果具備這些條件，則不需要對解制處所達成共識。即使假設誦戒處所的共識被破壞，也需要將該處所恢復爲誦戒處所的共識，或者恢復爲解制處所的共識。即使該處所只進行解制，而不進行其他僧團事務，也不需要對該處所達成解制共識。因為解制羯磨本身是個人羯磨，而不是真正的僧團羯磨。如果一定要達成共識，則必須說『我等對僧團的解制處所達成共識』，但即使這樣說也是不行的。第二，指定解制者：羯磨者說：『比丘名為……，你為安居的僧團……』

【English Translation】 Declare. Also, declare it according to the Dharma. Repeat three times. The holder declares to the Sangha: 'Venerable Sangha, please listen, today is the fifteenth day of the Sangha's disrobing. In such and such a place, the fifteenth day of the disrobing of the bhikkhu named... From such and such a place, the disrobing of... I offer my intention to the Sangha.' With the three situations of seeing, hearing, and suspecting, the Sangha in retreat is disrobed. Declare the intention and the disrobing. Also, declare it according to the Dharma.' Declare this once. After presenting the intention, there will be no disagreement with the karma, and presenting it completely purely will lead to experiencing the disrobing. In the boundary, even a bhikkhu who has not promised to stay in retreat seems to need to present the intention for the disrobing karma. In other disrobing rituals, after the entire Sangha has gathered, performing three dustings and saying 'Please forgive all displeasure during the summer' is not explained in the scriptures and commentaries, and it cannot replace the request for forgiveness mentioned in the scriptures. The second ritual is, as mentioned in the chapter on self-surrender, before being listed in the karma ranks, from knowing the transgression and repenting, to blessing the non-common transgressions. If blessing common transgressions is used as a ritual, then the blessing also has four types as before. The Drikungpa (place name) saying here 'reaching a consensus on the place of disrobing' is unreasonable. Because the place where disrobing is performed mostly needs to have the conditions for reciting the precepts, and it is carried out without destroying the consensus of the place. If these conditions are met, then there is no need to reach a consensus on the place of disrobing. Even if we assume that the consensus of the place of reciting the precepts is broken, it is necessary to restore the consensus of that place to the place of reciting the precepts, or to restore it to the consensus of the place of disrobing. Even if that place only performs disrobing and does not perform other Sangha affairs, there is no need to reach a consensus on that place for disrobing. Because the disrobing karma itself is a personal karma, not a true Sangha karma. If a consensus must be reached, then it must be said 'We have reached a consensus on the place of disrobing for the Sangha,' but even saying that is not allowed. Second, appointing the disrober: The karma performer says: 'Bhikkhu named..., you are for the Sangha in retreat...'

ན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་སྤྲོའམ་སྤྲོའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་པར་སྤྲོ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་བསྐོས་ཏེ་དགེ་སློང་དགག་དབྱེ་བགྱིད་པ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་པར་འགྱུར་རོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་པར་སྤྲོ་སྟེ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་པར་སྤྲོ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་པར་བསྐོ་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག་གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག ཞེས་བརྗོད་པ་ཅིག་དང་མཇུག་བསྡུད་བརྗོད་དོ། །དེ་ནས་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་ནི། དགེ་འདུན་ནས་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དེང་དགེ་འདུན་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་བརྒྱར་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་རྣམ་པ་བཞི་འདིར་མཛད་ཅིང་སྔར་གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་ 22-4-82a སུའང་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་དང་མདོ་བཏོན་ཟིན་པའི་རྗེས་སུ་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མཛད་ཅིང་། སྡོམ་དུའང་། གསོ་སྦྱོང་དེ་ལ་ལྟུང་བཅས་དང་། །དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཡིད་གཉིས་དང་། །རྩོད་དང་ངེས་ཉིད་མ་ཡིན་དང་། །དེའི་དོན་དུ་ལྔ་པོ་དག །ཐམས་ཅད་དགག་དབྱེར་གཏོགས་པ་ཡིན། །ཞེས་བཤད་ཅིང་མདོ་རྩ་བར་ཡང་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་གསོ་དགག་གཉིས་ཀྱི་སྔོན་འགྲོར་བཤད་པ་མེད་པར་མ་ཟད་ཀྱི་འདི་གཉིས་ཀྱི་སྐབས་སུ་གསོལ་བའི་ལས་ཀྱི་འོག་ཏུ་བྱེད་པར་མངོན་པས་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྔོན་འགྲོར་མ་ངེས་ཤིང་། དེར་མ་ཟད་ཀྱིས་ལས་གྲལ་དུ་དྲུང་ན་མོ་ལ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། ལས་བྱེད་པས་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརློབ་པའང་ལས་བརྒྱར་སོ་ཐར་གྱི་མདོ་བཏོན་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་བཤད་པས་རྣམ་པར་བཅད་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡན་ཆད་ནི་དགག་དབྱེའི་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ཡིན་ལ། དངོས་གཞི་ལ་སྤྱིར་བཏང་དང་དམིགས་བསལ་གྱི་དགག་དབྱེའོ། །དང་པོ་ནི། བསྐོས་པ་དེས་རྩྭ་དུར་བ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་བྲིམ་པར་བྱའོ།

【現代漢語翻譯】您願意進行呵責羯磨（dga' dbye）嗎？請僧眾聽取。如果比丘名為『某某』，僧眾願意對比丘進行呵責羯磨，如果僧眾時機成熟且允許，請僧眾同意。僧眾已委派比丘名為『某某』進行呵責羯磨，比丘進行呵責羯磨，名為『某某』，將對安居的僧眾進行呵責羯磨。這是祈請。羯磨應如此進行：請僧眾聽取。比丘名為『某某』，願意對安居的僧眾進行呵責羯磨，為此，如果僧眾願意委派比丘名為『某某』對安居的僧眾進行呵責羯磨，那麼，諸位具壽如果同意委派比丘名為『某某』對安居的僧眾進行呵責羯磨，請保持沉默；如果不同意，請說出來。應說一次，並作總結陳述。之後，爲了進行呵責羯磨，向僧眾祈請：從僧眾處祈請。今天，是僧眾的第十五次呵責羯磨，如果僧眾時機成熟且允許，請僧眾同意。今天，僧眾將進行呵責羯磨。這是祈請。此處進行了四種共同加持百業墮罪，並且在之前的布薩場合也僅僅是祈請，在誦戒完畢之後，進行了墮罪隨喜，總結道：布薩時有墮罪者，僧眾對此有疑慮，爭論和不確定，為此有五種情況，都屬於呵責羯磨。並且在根本律中，也沒有說墮罪隨喜是誦戒和呵責羯磨的前行，而且這兩種情況下，明顯是在祈請羯磨之後進行，因此墮罪隨喜不一定是所有羯磨的前行。不僅如此，在羯磨行列中，對女僕進行加持，以及羯磨師以心加持，也在誦戒完畢之後宣說，因此需要進行區分。以上是呵責羯磨的預備儀軌，正式的呵責羯磨分為一般呵責和特殊呵責。首先，被委派者應將草蓆分發給所有僧眾。

【English Translation】 Are you willing to perform the censure karma (dga' dbye)? Please listen, Sangha. If the Bhikshu named 'So-and-so' is willing to perform the censure karma for the Sangha, and if it is the right time for the Sangha and it is permissible, please let the Sangha agree. The Sangha has appointed the Bhikshu named 'So-and-so' to perform the censure karma. The Bhikshu performing the censure karma, named 'So-and-so', will perform the censure karma for the Sangha in retreat. This is the request. The karma should be performed as follows: Please listen, Sangha. The Bhikshu named 'So-and-so' is willing to perform the censure karma for the Sangha in retreat. Therefore, if the Sangha is willing to appoint the Bhikshu named 'So-and-so' to perform the censure karma for the Sangha in retreat, then, those venerable ones who agree to appoint the Bhikshu named 'So-and-so' to perform the censure karma for the Sangha in retreat, please remain silent; those who do not agree, please speak up. It should be said once, and a concluding statement should be made. After that, in order to perform the censure karma, request the Sangha: Request from the Sangha. Today is the fifteenth censure karma of the Sangha. If it is the right time for the Sangha and it is permissible, please let the Sangha agree. Today, the Sangha will perform the censure karma. This is the request. Here, four types of common blessings for the karma of the hundred transgressions are performed, and in the previous occasion of Posadha (Gso sbyong) there was only a request, and after the recitation of the precepts, the transgression-concordant rejoicing was performed, and it was summarized: In the Posadha, there are those with transgressions, the Sangha has doubts about this, there are disputes and uncertainties, and for this reason there are five situations, all of which belong to the censure karma. Moreover, in the root Sutra, it is not said that the transgression-concordant rejoicing is the preliminary practice for the recitation of precepts and the censure karma. Moreover, in these two situations, it is evident that it is performed after the request karma, therefore the transgression-concordant rejoicing is not necessarily the preliminary practice for all karmas. Moreover, in the row of karmas, the blessing for the maidservant, and the karma master blessing with the mind, are also spoken after the recitation of the precepts, therefore it is necessary to distinguish. The above is the preparatory ritual for the censure karma. The formal censure karma is divided into general censure and special censure. First, the appointed person should distribute the grass mats to all the Sangha.

།རྩྭ་དེ་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀའི་ལག་པས་ཕན་ཚུན་ནས་བཟུང་སྟེ། དགག་དབྱེ་བྱེད་པའི་མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་ལ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ན། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བདག་ལ་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པའི་གནས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་ཀྱི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ལ་གདམས་སུ་གསོལ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ལ་རྗེས་སུ་བསྟན་དུ་གསོལ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ལ་རྗེས་སུ་བཟུང་དུ་གསོལ། ཐུགས་ 22-4-82b བརྩེ་བ་ཅན་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ་བདག་ལ་ཐུགས་བརྩེ་བར་མཛད་དུ་གསོལ། ལྟུང་བ་ཤེས་ཤིང་མཐོང་ན་ཆོས་བཞིན་འདུལ་བ་བཞིན་སླར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་དམིགས་ལ་གཅིག་གིས་ཀྱང་ཆོག མཇུག་ཐབས་ལེགས་བརྗོད་དོ། །དེ་ནས་གཞན་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་དེས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །དེ་ནས་དགེ་འདུན་ནས་གསོལ་གནས་འདིར་དགེ་སློང་འདི་སྙེད་ཀྱིས་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །བཟླས་པ་གོ་བར་བྱས་པའི་རྗེས་སུ་གྲལ་ན་འཁོད་པ་རྣམས་ཀྱིས། ལེགས་པར་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཤིན་ཏུ་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལེགས་པར་ཞེས་པ་ནི། མཛེས་ཤིང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པའི་དོན་ནོ། །ཤིན་ཏུ་ཞེས་པ་འདི་ལ་བདག་ཅག་ཐེ་ཚོམ་མེད་དོ། །ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །རྩྭ་ལ་འཆང་པ་གཉིས་བྱེད་པ་དང་རྩེ་མོ་གཅིག་དང་རྩ་བ་གཅིག་ཡུལ་ལ་བསྟན་པ་ན། རྩེ་མོ་དང་རྩ་བ་གཅིག་རྟེན་ལ་སྟོན་པ་དང་། ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀས་རང་ཕྱོགས་ཀྱི་རྩ་བ་རྡོག་པས་མནན། རྩེ་མོ་ལག་པས་བཟུང་བ་སོགས་ཀྱི་ལག་ལེན་བྱེད་མོད། ལས་བརྒྱ་དང་། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་བཤད་པ་མེད་པས་མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་མཇུག་ནི། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དེས་སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་རྫས་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་སྤྱན་དྲང་པའི་ཚིག་བརྗོད་པ་སྟེ། བཙུན་པ་རྫས་འདི་ལྟ་བུས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིར་རུང་ངོ་། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདིར་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དེ་རང་གི་རྫས་ཅིག་དགོས་པར་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར་བཤད་དོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་ཚུལ་རྣམས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་རྣམས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་གསུངས་སོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་ནི། བུད་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་ཡང་སྐྱེས་པ་ཁོ་ན་དགོས་པར་བཤད་ཅིང་། མཚན་གྱུར་པས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་ 22-4-83a བྱེད་པོ་མི་རུང་བར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་གྱི་དགག་དབྱེ་ནི། དགེ་སློང་རེ་རེ་བ་གནས་པར་མི་ནུས་པ་ཡིན་ན་ཚོགས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། དབྱར་

【現代漢語翻譯】手持草，由『處』（yul，指進行羯磨的場所）和『依』（rten，指僧團）雙方執持，于羯磨者前蹲坐，稟告諸位具壽：今為僧眾第十五次羯磨，我比丘名某，亦作第十五次羯磨。我比丘名某，以見、聞、疑三事，對安居僧眾作羯磨，請諸位具壽教誡於我，請諸位具壽垂示於我，請諸位具壽攝受於我。慈悲者，諸位具壽，為慈悲故，請慈悲於我。若知見有罪，當如法如律懺悔。』如是說三遍，一遍亦可。末尾說『善哉』即可。然後，另一人亦如是作羯磨。之後，僧眾稟告：『此處有如是數量的比丘已作羯磨。』複誦使之知曉后，列席者應說：『善作羯磨！甚善作羯磨！』『善作』意為：『美妙且無有瑕疵。』『甚善』意為：『我等毫無疑惑。』至於持草，或兩股合持，或一端指地，一端指僧團；或一端指僧團，一端指地；或『處』和『依』雙方以足按壓各自一端的根部，手持頂端等儀軌，因《律百事》、《根本律》及其註釋中皆未提及，故非不可或缺之支分。第三，結尾：羯磨者應說出任何可施之物，並說勸請之語：『諸位大德，以此物亦可對安居僧眾作羯磨。』應如是說。此處，註釋中廣泛解釋說，羯磨者必須有自己的物品。其後，作沙彌的羯磨，再之後，作比丘尼、式叉摩那、沙彌尼的羯磨。經典中說，作羯磨者，即使是對女性，也必須是男性，且變性者不得作羯磨。第二，特殊情況下的羯磨：若有比丘無法單獨居住，則應進行僧眾羯磨，以及安居。

【English Translation】 Holding grass, grasped by both the 'place' (yul, referring to the location where the karma is performed) and the 'support' (rten, referring to the Sangha), squatting before the one performing the karma, inform the venerable ones: 'Today is the fifteenth karma of the Sangha, I, Bhikshu named so-and-so, also perform the fifteenth karma. I, Bhikshu named so-and-so, with the three matters of seeing, hearing, and suspecting, perform karma for the Sangha in retreat. Please, venerable ones, instruct me, please venerable ones, show me, please venerable ones, accept me. Compassionate ones, venerable ones, for the sake of compassion, please be compassionate to me. If I know and see any fault, I shall confess according to the Dharma and the Vinaya.' Say this three times, or once is also sufficient. At the end, say 'Good!' That is all. Then, another person also performs the karma in the same way. After that, the Sangha informs: 'Here, so many Bhikshus have performed the karma.' After repeating it to make it known, those present should say: 'Well done karma! Very well done karma!' 'Well done' means: 'Beautiful and without fault.' 'Very well' means: 'We have no doubt.' As for holding the grass, either holding two strands together, or pointing one end to the ground and one end to the Sangha; or pointing one end to the Sangha and one end to the ground; or both the 'place' and the 'support' pressing the roots of their respective ends with their feet, holding the tips with their hands, etc., since these rituals are not mentioned in the Vinayavastu, the Root Vinaya, and their commentaries, they are not indispensable parts. Third, the conclusion: The one performing the karma should state any object that can be given and say words of invitation: 'Venerable ones, with this object also, one can perform karma for the Sangha in retreat.' It should be said like this. Here, the commentary extensively explains that the one performing the karma must have their own object. After that, perform the karma for the Shramaneras, and after that, perform the karma for the Bhikshunis, Shikshamanas, and Shramanerikas. The scriptures say that the one performing the karma, even for women, must be a man, and a transgender person cannot perform the karma. Second, karma in special circumstances: If there is a Bhikshu who cannot live alone, then the Sangha karma should be performed, as well as the retreat.

གྱི་ནང་དུ་བྱ་བས་འགྲོ་དགོས་ན། ཚེས་བཅོ་ལྔའམ་བཅུ་བཞིའམ་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་དང་སྦྱར་ནས་དགག་དབྱེ་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱ་བ་དང་། དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་སོང་བས་གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་དུ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དང་ཐུག་ན་དེར་དགག་དབྱེ་བྱས་པས་གོ་ཆོད་པ་དང་། དགེ་སློང་འཐབ་དཀྲོལ་ཅན་འོང་བ་ཐོས་ན་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་སམ་གསུམ་ཐལ་ནས། ཉ་ཤི་གཅིག་དང་སྦྱར་ནས་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་རྣམས་གསུངས་སོ། །འདི་ནི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ལ་སྔ་མ་དེ་དག་ནི་གང་ཟག་རེ་རེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །ཁྱད་པར་ཚོགས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ལ་ནི་གློ་བུར་དུ་འགྲོ་དགོས་པའི་རྐྱེན་བྱུང་ན་དགག་དབྱེ་བྱེད་པོ་བསྐོ་བའི་ལས་མེད་པར། མིག་སྔའི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་ལ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་དགག་དབྱེ་ལགས་ཏེ་བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་དགག་དབྱེ་ལགས་ན། ཞེས་སོགས་སྔ་མ་བཞིན་བརྗོད་དོ། །དམིགས་བསལ་གྱི་དགག་དབྱེ་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་མ་གཏོགས། ཆོ་ག་ནི་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ནོ། ། ༈ བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པའི་ཆོ་ག ། གསུམ་པ་བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལ། གོས་བརྟེན་ཚུལ། སྨན་བརྟེན་ཚུལ། གནས་མལ་བརྟེན་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གོས་ཀྱི་ངོ་བོ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་དང་། གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལོ། ། ༈ གོས་བརྟེན་ཚུལ་ལ། གོས་ཀྱི་ངོ་བོ་བརྟེན་པའི་ཚུལ། དང་པོ་ལ་གོས་ཀྱི་རྣམ་པར་བྱ་བ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཅང་བའི་ཚུལ། ཞར་ལ་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཅང་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གོས་ཀྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ 22-4-83b ཀྱི་གོས་དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་རྣམས་སོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་གོས་ཀྱི་དབྱེ་བ་འདི་མེད་དེ། གོས་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པའི་བཅས་པ་མ་མཛད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་ནི། བཅུ་གསུམ་སྟེ། སྣམ་སྦྱར་དང་བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་དང་། ཤམ་ཐབས་དང་། ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན་དང་། རྔུལ་གཟན་དང་། རྔུལ་གཟན་གྱི་གཟན་དང་། གདོང་ཕྱིས་དང་། རྣག་གཟན་དང་། གཡན་པ་བགབ་པ་དང་། སྐྲ་བཟེད་དང་། གདིང་བ་དང་། དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་རྣམས་སོ། །འདིར་འབྲི་ཁུང་འདུལ་འཛིན། ཞྭ་དང་། སྐེ་རགས་དང་། སྟན་ཁྲུ་གང་པ་ལྟ་བུ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཕྲན་ཚེགས་ཞེས་ཐ་སྙད་བཏགས་ནས། དེའི་མིང་གི་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔགས་ཆོག་བྱེད་པ་ནི་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ལས་དེ་དེ་ལྟར་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་དག་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བཤད་ཅིང་། དེའི་མིང་གིས་བྱིན

【現代漢語翻譯】如果需要在僧團事務中外出，應與十五日或十四日中的任何一日結合，按照規定的方式進行遮止。如果夏季安居結束后離開，前往其他寺院進行遮止，那麼在那裡的遮止就有效。如果聽說有爭鬥的僧人前來，經過兩次或三次布薩后，應與一次『魚死』結合進行布薩。這些都是關於整個僧團事務的規定，而之前的那些是關於個人的規定。特別是在僧團的遮止中，如果突然發生需要外出的情況，則無需指定遮止者，只需對眼前可見的一位比丘說：『尊者請聽，今日僧團將進行遮止，我是比丘某某，也進行遮止。』等等，如前所述。對於其他的特殊遮止，除了時間上的差異外，儀式都應如法進行。安樂住之緣所依之儀軌第三部分是安樂住之緣所依之方式，包括衣服所依之方式、醫藥所依之方式和住所所依之方式。首先是衣服的體性所依之方式和衣服的材料所依之方式。衣服所依之方式，包括衣服的體性所依之方式。首先是衣服的分類，加持后持有的方式，以及順便提及的加持后持有缽的原因和附帶說明。首先，一般來說，對於受具足戒者來說，衣服的分類有三種：生活的資具之衣、剩餘的資具之衣和必需的資具之衣。對於未受具足戒者來說，沒有這種衣服的分類，因為沒有制定必須加持衣服的規定。首先是十三種：僧伽梨、郁多羅僧、安陀會、下裙、下裙的襯裙、汗衫、汗衫的襯裙、擦臉巾、膿瘡布、遮蓋陰部的布、剃髮布、坐墊和夏季的大幅布。在此，止貢持律者認為，帽子、腰帶和一肘長的墊子等，可以稱為『生活的微小資具』，並以其名稱進行加持的儀軌是不正確的，因為律藏中沒有這樣說的，而且這些都被認為是必需的資具，並以其名稱進行加持。

【English Translation】 If one needs to leave for Sangha affairs, it should be combined with either the fifteenth or fourteenth day, and the prohibition should be done according to the prescribed manner. If one leaves after the summer retreat, and encounters another monastery where a prohibition is being done, then the prohibition done there is effective. If one hears that a quarrelsome monk is coming, after two or three Uposathas, it should be combined with one 'fish death' to perform the Uposatha. These are all instructions regarding the affairs of the entire Sangha, while the previous ones were regarding individual matters. Especially in the Sangha's prohibition, if a sudden need to leave arises, there is no need to appoint a prohibitor. One can simply say to a monk who is present, 'Venerable one, please listen. Today the Sangha will perform a prohibition, and I, the monk named so-and-so, also perform the prohibition.' etc., as before. For other special prohibitions, except for the difference in time, the rituals should be performed as before. The Ritual of Relying on the Conditions for Peaceful Abiding The third part is the manner of relying on the conditions for peaceful abiding, which includes the manner of relying on clothing, the manner of relying on medicine, and the manner of relying on lodging. First is the manner of relying on the nature of clothing and the manner of relying on the material of clothing. The Manner of Relying on Clothing, including the Manner of Relying on the Nature of Clothing. First is the classification of clothing, the manner of holding it after blessing it, and the reason for holding the bowl after blessing it, along with incidental explanations. First, in general, for those who have taken full ordination, there are three categories of clothing: clothing for the means of livelihood, clothing for additional means, and clothing for necessary means. For those who have not taken full ordination, there is no such classification of clothing, because there is no rule that clothing must be blessed. First are the thirteen: Sanghati, Uttarasanga, Antarvasa, lower garment, lining for the lower garment, sweat cloth, lining for the sweat cloth, face towel, pus cloth, cloth to cover the genitals, hair cloth, mat, and large summer cloth. Here, the Drikung Vinaya master considers that items such as hats, belts, and one-cubit mats can be called 'minor means of livelihood,' and performing the ritual of blessing them by name is incorrect, because it is not stated that way in the Vinaya, and these are considered necessary means, and are blessed by their name.

་གྱིས་རློབ་པར་བཤད་ཀྱི། ཞྭ་དང་། རྐང་པའི་འབོབ་དང་། དཔེ་གཡོག་སོགས། རེ་རེ་ནས་དེའི་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ནི། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དངོས་སུ་གྲུབ་པ་ལྷག་པོ་དག་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ལྷག་པ་དག་སྟེ། དེ་ཡང་། སྣམ་སྦྱར་གཉིས་པ་དང་། ཞྭ་དང་སྐེ་རགས་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ལྟ་བུའོ། །མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ནི། ཇི་སྐད་བཤད་པའི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དེ་དག་ཏུ་མ་གྲུབ་ཅིང་། གོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ན། རུང་བ་དང་མི་རུང་བ། དར་དང་གོས་དང་སྣམ་བུ་ལ་སོགས་པ། ནོར་གྱི་འདུ་ཤེས་སྐྱེ་བ་རྣམས་དང་། ཞྭ་དང་། སྐེ་རགས་དང་། ཟླ་གམ་དང་། ཕྱམ་རྩེ་ལ་སོགས་པ། གོས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་སྐྱེ་བ་རྣམས་སོ། །དོན་དེ་དག་ནི། ཇི་སྐད་དུ། མདོ་རྩ་བར། ཆོས་གོས་གནང་བ་དེ་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་བཅང་ 22-4-84a བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་དང་། གཞན་དུ་མ་ཡང་རུང་བར་བྱས་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་གཞུང་ཚན་གསུམ་གྱིས་སོ་སོར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །སྤྱིར་བཏང་དུ། ཡོ་བྱད་གསུམ་པོ་འདི་གོས་ཁོ་ནའི་སྟེང་དུ་རྩི་བ་ཡིན་པས། སྨན་དང་ལྷུང་བཟེད་སོགས་ལ། ཡོ་བྱད་གསུམ་གྱི་སྒྲ་སྦྱར་བ། གཞུང་འགྲེལ་གྱི་དངོས་བསྟན་ལ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་། དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་སྔགས་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ། རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི། ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ཡིན་ནོ་ལེགས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་བླ་གོས་ནས་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་གྱི་བར་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ལྷག་པ་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔགས་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་ལྷག་པ་རུང་བར་མ་བགྱིས་པ་རུང་བར་བགྱི་བར་འོས་པ་འདི། མཁན་པོ་ལ་རུང་བར་བགྱིའོ། །མཁན་པོ་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བགྱིའོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ཡིན་ནོ་ལེགས་སོ། །འདི་མཁན་པོ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་བྱེད་ཙམ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པའི་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། གོས་འདི་བདག་དང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། འཆང་བ་དང་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་། ཤན་མི་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི་གང་ཟག་གི་ལས་ཀྱི་དབྱེ་བར་བཤད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གནང་བའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག

【現代漢語翻譯】說加持，帽子、腳套、書套等，沒有說要一一用其名稱來加持。剩餘的衣物是指，作為生活用品的衣物之外剩餘的部分，以及作為必需用品的剩餘衣物。例如，第二件三衣、第二頂帽子、第二條或第三條腰帶等。必需用品的衣物是指，不是上述的生活用品衣物，而是指超過一肘長的各種衣物，如綢緞、布匹、棉布等，會讓人產生財物之想的物品，以及帽子、腰帶、月牙墊、包袱皮等，會讓人產生衣物之想的物品。這些意義，正如經文中說：『受持法衣，即應加持並持有。』以及『也是衣物。』以及『其他也可允許持有。』這三段經文分別說明了這些內容。一般來說，這三種衣物都只算在衣物上，所以，藥物和缽等，沒有用『三種衣物』來稱呼的，因為經文和註釋中沒有明確說明。第二，是咒語的儀軌，以及對它們的解釋。第一，生活用品的咒語是：『具壽請聽，我名為某某，已做此法衣，適合使用，加持此法衣為三衣。』唸誦三遍。『方法正確，很好。』同樣，從僧裙到夏季的粗布衣服，都可以這樣加持。加持剩餘衣物的咒語是：『具壽請聽，我名為某某，此剩餘衣物，未允許使用，現在允許使用，獻給堪布。』『信任堪布並持有。』唸誦三遍。『方法正確，很好。』這裡提到堪布只是一個代表。第三種咒語的儀軌是：『具壽請聽，此衣物加持為我與梵行者共同使用的必需品。』唸誦三遍。『方法很好。』第二，對它們的解釋，其必要性在於：爲了避免持有和捨棄的過失，以及避免產生分別等。總的來說，就是前面所說的對人所作事業的分類。詞義方面，是給予生活用品的所依之人。

【English Translation】 It is said to bless, but there is no mention of blessing each item such as hats, foot covers, and book covers with its name. Extra clothing refers to the excess beyond what is strictly necessary for living, and extra clothing for essential items. For example, a second set of robes, a second hat, or a second or third belt. Essential clothing refers to items that are not strictly necessary for living, but are pieces of cloth longer than one cubit, such as silk, cloth, or cotton, that might cause one to think of them as possessions, as well as hats, belts, crescent-shaped cushions, and wrapping cloths, that might cause one to think of them as clothing. These meanings are as stated in the root text: 'Having received the Dharma robes, one should bless and keep them,' and 'Also the articles of clothing,' and 'Others may also be allowed to be kept.' These three sections of text explain these points separately. Generally, these three types of articles are counted only as clothing, so medicine and alms bowls are not referred to as 'three articles,' as there is no explicit mention of this in the texts and commentaries. Second, the ritual of mantras and their explanation. First, the mantra for articles of livelihood is: 'Venerable ones, please listen. I, named so-and-so, have made this Dharma robe. This which is suitable and appropriate to use, I bless as a Dharma robe, a patchwork robe.' Recite three times. 'The method is good, very good.' Similarly, from the upper robe to the summer cotton cloth, apply this. The mantra for blessing extra articles is: 'Venerable ones, please listen. I, named so-and-so, this extra article of clothing, which was not allowed to be used, is now allowed to be used. I offer it to the Abbot.' 'I trust the Abbot and keep it.' Recite three times. 'The method is good, very good.' The mention of the Abbot here is merely representative. The ritual for the third mantra is: 'Venerable ones, please listen. I bless this cloth as an article of clothing necessary for me and those practicing pure conduct to use together.' Recite three times. 'The method is good.' Second, the explanation of these, the purpose is: to prevent the faults of holding and abandoning, and to prevent the arising of distinctions, etc. In summary, it is the classification of the actions of the individual as previously explained. In terms of the meaning of the words, it is the person who is the basis for giving the articles of livelihood.

་ནི་དགེ་སློང་ཕལ་ཆེ་བ་ཡིན་ལ། 22-4-84b གཉིས་པ་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི། སྐྱིད་དེ་བ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། ཐོབ་པ་ཉུང་བ་དང་། ཡུལ་ངན་པ་ན་གནས་པ་དང་། ཤིག་དང་སྲོ་མ་མང་བ་དང་། རྔུལ་དང་དྲི་མང་བ་དང་། ལྷ་ལས་ཚེ་འཕོས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དག་གི་གཉེན་པོས་སོ་སོར་བརྟགས་ཏེ་འཆང་བ་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་གནང་བའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི་ཐོས་པ་དང་འཁོར་མང་ཞིང་བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་དང་། སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཡིད་དམ་དང་མི་ལྡན་པ་རྣམས་སོ། །བསམ་པ་ནི། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་རང་གི་དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ལ་གཞན་གྱི་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་རང་གཞན་གཉིས་ཀའི་བློས་བཅང་ངོ་། །དངོས་པོ་ནི། སྤྱིར་བཏང་ལ་ཡོ་བྱད་དང་པོ་མཚོན་གྱིས་དྲས་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། མཚོན་གྱིས་མ་དྲས་པའི་གོས་བཅང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དྲུབ་པ་ནི་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དག་ལ་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཆོས་གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་དང་། རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་བྱིན་བརླབས་སྔ་མ་བྱས་ཤིང་མ་ཕྱུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། སྔགས་ཆོག་ལས། ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་བསལ་ལ་མཚོན་གྱིས་མ་དྲས་པ་དང་། ཁ་མ་སྒྱུར་བ་དང་། ཁྱིམ་པའི་གོས་དང་། ཕྱིང་པ་དང་། ལ་བ་དང་། བེའུ་ཕྲུགས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གཞན་མེད་ན་ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་ལ་ཡང་། བྱིན་བརླབས་ཆགས་སོ། །མ་དྲེས་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཁྱིམ་དུ་རུང་བའི་རྣམ་པ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འདི་ཡང་འཆང་འབྲལ་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་ཙམ་གྱི་སྔགས་རྟེན་གྱི་བྱིན་བརླབས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ཆོས་གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་གོས་ཀྱི་དོན་བྱེད་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་ཞེས་པའི་ 22-4-85a ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་དེ་དག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། འདིར་ཁ་ཅིག་སྣམ་སྦྱར་ལ་དྲས་དྲུབ་ངེས་པར་དགོས་ཟེར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གལ་ཏེ་འབྱོར་པ་ཡོད་ན་ལྷན་ཐབས་གླན་ནོ་ཞེས་དང་། གོས་སེང་པ་དག་ནི་མི་དྲྭ་བར་ལྷན་ཐབས་བརླན་ཅིང་། དྲུབས་སོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། ཆོས་གོས་བརླག་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་གོས་ཚིག་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ན་སྣམ་སྦྱར་ལ་ཡང་དྲས་ཤིང་དྲུབ་པ་ཆོས་གོས་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ངེས་པ་ནི་མེད་དོ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཡང་ཆོས་གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་ལ། རང་དབང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བརྙན་པོ་ཡང་ཡོད་ཅིང་བདོག་ནའོ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་ན

【現代漢語翻譯】 དགེ་སློང་ཕལ་ཆེ་བ་ཡིན་ （dge slong phal che ba yin）: 大部分是比丘。 གཉིས་པ་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི། སྐྱིད་དེ་བ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། ཐོབ་པ་ཉུང་བ་དང་། ཡུལ་ངན་པ་ན་གནས་པ་དང་། ཤིག་དང་སྲོ་མ་མང་བ་དང་། རྔུལ་དང་དྲི་མང་བ་དང་། ལྷ་ལས་ཚེ་འཕོས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དག་གི་གཉེན་པོས་སོ་སོར་བརྟགས་ཏེ་འཆང་བ་རྣམས་སོ། （gnyis pa rten gyi gang zag ni, skyid de ba la rab tu byung ba dang, thob pa nyung ba dang, yul ngan pa na gnas pa dang, shig dang sro ma mang ba dang, rngul dang dri mang ba dang, lha las tshe 'phos pa dang, nyon mongs pa dag gi gnyen pos so sor brtags te 'chang ba rnams so）: 第二種是所依補特伽羅：在快樂的地方出家，所得甚少，住在不好的地方，虱子和臭蟲很多，汗水和氣味很大，從天界退墮，以對治煩惱來分別觀察而持有者。 གསུམ་པ་གནང་བའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི་ཐོས་པ་དང་འཁོར་མང་ཞིང་བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་དང་། སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཡིད་དམ་དང་མི་ལྡན་པ་རྣམས་སོ། （gsum pa gnang ba'i rten gyi gang zag ni thos pa dang 'khor mang zhing bsod nams chen po dang ldan pa dang, sbyangs pa'i yon tan bcu gnyis kyi yid dam dang mi ldan pa rnams so）: 第三種是允許的所依補特伽羅：博學多聞，眷屬眾多，具有大福德，不具備十二種修持功德者。 བསམ་པ་ནི། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་རང་གི་དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ལ་གཞན་གྱི་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་རང་གཞན་གཉིས་ཀའི་བློས་བཅང་ངོ་། （bsam pa ni, 'tsho ba'i yo byad la rang gi dang, lhag pa'i yo byad la gzhan gyi dang, mkho ba'i yo byad la rang gzhan gnyis ka'i blos bchang ngo）: 意樂是：生活資具自己持有，剩餘資具他人持有，所需資具自己和他人共同持有。 དངོས་པོ་ནི། སྤྱིར་བཏང་ལ་ཡོ་བྱད་དང་པོ་མཚོན་གྱིས་དྲས་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། མཚོན་གྱིས་མ་དྲས་པའི་གོས་བཅང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། （dngos po ni, spyir btang la yo byad dang po mtshon gyis dras pa zhig dgos te, mtshon gyis ma dras pa'i gos bchang bar mi bya'o zhes gsungs pas so）: 所需物品是：一般來說，首先需要用刀裁剪過的資具，因為經中說『沒有用刀裁剪過的衣服不能持有』。 དྲུབ་པ་ནི་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དག་ལ་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། （drub pa ni dgos pa ma yin te, gzhan dag la ni nges pa med do zhes bshad pas so）: 縫紉不是必須的，因為經中說『對其他人來說，沒有規定』。 ཆོས་གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་དང་། རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་བྱིན་བརླབས་སྔ་མ་བྱས་ཤིང་མ་ཕྱུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། སྔགས་ཆོག་ལས། ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། （chos gos dngos kyi byin brlabs 'chags pa dang, rung ba tshad dang ldan pa byin brlabs snga ma byas shing ma phyung ba ma yin pa zhig dgos te, sngags chog las, chos gos bgyis lags pa rung ba spyad par 'os pa 'di zhes gsungs pa'i phyir ro）: 真正的法衣加持，需要符合標準的，已經做過之前的加持且沒有取消的。因為密咒儀軌中說：『這件製作好的法衣，適合使用』。 དམིགས་བསལ་ལ་མཚོན་གྱིས་མ་དྲས་པ་དང་། ཁ་མ་སྒྱུར་བ་དང་། ཁྱིམ་པའི་གོས་དང་། ཕྱིང་པ་དང་། ལ་བ་དང་། བེའུ་ཕྲུགས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གཞན་མེད་ན་ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་ལ་ཡང་། བྱིན་བརླབས་ཆགས་སོ། །མ་དྲེས་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཁྱིམ་དུ་རུང་བའི་རྣམ་པ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། （dmigs bsal la mtshon gyis ma dras pa dang, kha ma sgyur ba dang, khyim pa'i gos dang, phying pa dang, la ba dang, be'u phrugs la sogs pa rnams la yang chos gos kyi byin brlabs 'chags pa yin te, ji skad du, gzhan med na kha ma bsgyur ba la yang, byin brlabs chags so, ma dres pa la yang ngo, khyim du rung ba'i rnam pa yang ngo, zhes bshad pas so）: 特別是，沒有用刀裁剪過的，沒有改動過的，在家人的衣服，氈子，棉布，小牛皮等等，也可以進行法衣的加持。正如經中所說：『如果沒有其他的，沒有改動過的也可以加持，沒有裁剪過的也可以，適合在家使用的也可以。』 འདི་ཡང་འཆང་འབྲལ་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་ཙམ་གྱི་སྔགས་རྟེན་གྱི་བྱིན་བརླབས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ཆོས་གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་གོས་ཀྱི་དོན་བྱེད་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་ཞེས་པའི་（'di yang 'chang 'bral gyi nyes pa khegs tsam gyi sngags rten gyi byin brlabs la dgongs pa yin gyi, chos gos dngos kyi byin brlabs ni ma yin te, chos gos kyi don byed par mi nus pa'i phyir dang, bgyis lags pa rung ba spyad par 'os pa zhes pa'i）: 這也只是考慮到遮止持有和捨棄的過失的咒語所依的加持，而不是真正的法衣加持。因為不能起到法衣的作用，而且不具備『製作好的，適合使用的』 ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་དེ་དག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། འདིར་ཁ་ཅིག་སྣམ་སྦྱར་ལ་དྲས་དྲུབ་ངེས་པར་དགོས་ཟེར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གལ་ཏེ་འབྱོར་པ་ཡོད་ན་ལྷན་ཐབས་གླན་ནོ་ཞེས་དང་། གོས་སེང་པ་དག་ནི་མི་དྲྭ་བར་ལྷན་ཐབས་བརླན་ཅིང་། དྲུབས་སོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། ཆོས་གོས་བརླག་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་གོས་ཚིག་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ན་སྣམ་སྦྱར་ལ་ཡང་དྲས་ཤིང་དྲུབ་པ་ཆོས་གོས་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ངེས་པ་ནི་མེད་དོ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། （khyad par gyi chos de dag ma tshang ba'i phyir, 'dir kha cig snam sbyar la dras drub nges par dgos zer ba ni ma yin te, ji skad du, gal te 'byor pa yod na lhan thabs glan no zhes dang, gos seng pa dag ni mi drwa bar lhan thabs brlan cing, drubs so zhes gsungs pa'i phyir dang, rgya cher 'grel pa las, chos gos brlag pa nyid dang, chos gos tshig pa nyid la sogs pa'i rkyen de lta bu dag yod na snam sbyar la yang dras shing drub pa chos gos nyid du byin gyis brlab bo, zhes bya ba'i nges pa ni med do, zhes bshad pas so）: 這些特點。因此，有些人說縫製百衲衣是必須的，這是不對的。正如經中所說：『如果條件允許，可以縫補。』，『破舊的衣服不用縫補，而是打上補丁縫起來。』。廣釋中說：『如果出現法衣丟失，法衣燒燬等情況，縫製百衲衣也可以加持為法衣。』，所以沒有這樣的規定。 ཡང་ཆོས་གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་ལ། རང་དབང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བརྙན་པོ་ཡང་ཡོད་ཅིང་བདོག་ནའོ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་ན（yang chos gos dngos kyi byin brlabs 'chags pa la, rang dbang ba yan lag tu dgos pa min te, ji skad du, brnyan po yang yod cing bdog na'o zhes bshad pa'i phyir, de ltar na chos gos gsum po na）: 此外，真正的法衣加持，不一定需要自主。正如經中所說：『有畫像也可以。』。這樣的話，三件法衣

【English Translation】 dge slong phal che ba yin: Mostly monks. gnyis pa rten gyi gang zag ni, skyid de ba la rab tu byung ba dang, thob pa nyung ba dang, yul ngan pa na gnas pa dang, shig dang sro ma mang ba dang, rngul dang dri mang ba dang, lha las tshe 'phos pa dang, nyon mongs pa dag gi gnyen pos so sor brtags te 'chang ba rnams so: The second is the support person: ordained in a happy place, obtaining little, living in a bad place, with many lice and fleas, much sweat and odor, fallen from the gods, and holding on by separately examining the antidotes to afflictions. gsum pa gnang ba'i rten gyi gang zag ni thos pa dang 'khor mang zhing bsod nams chen po dang ldan pa dang, sbyangs pa'i yon tan bcu gnyis kyi yid dam dang mi ldan pa rnams so: The third is the person who is allowed to be a support: learned, with many followers, possessing great merit, and not possessing the twelve qualities of purification. bsam pa ni, 'tsho ba'i yo byad la rang gi dang, lhag pa'i yo byad la gzhan gyi dang, mkho ba'i yo byad la rang gzhan gnyis ka'i blos bchang ngo: The intention is: one's own for living necessities, others' for extra necessities, and both oneself and others' for needed necessities. dngos po ni, spyir btang la yo byad dang po mtshon gyis dras pa zhig dgos te, mtshon gyis ma dras pa'i gos bchang bar mi bya'o zhes gsungs pas so: The object is: generally, the first necessity is something cut with a weapon, because it is said, 'Clothes not cut with a weapon should not be held'. drub pa ni dgos pa ma yin te, gzhan dag la ni nges pa med do zhes bshad pas so: Sewing is not necessary, because it is said, 'For others, there is no certainty'. chos gos dngos kyi byin brlabs 'chags pa dang, rung ba tshad dang ldan pa byin brlabs snga ma byas shing ma phyung ba ma yin pa zhig dgos te, sngags chog las, chos gos bgyis lags pa rung ba spyad par 'os pa 'di zhes gsungs pa'i phyir ro: The blessing of the actual Dharma garment, it needs to be suitable and meet the standards, and it must not be something that has been previously blessed and removed. Because in the mantra ritual it says, 'This Dharma garment that has been made is suitable and appropriate to use'. dmigs bsal la mtshon gyis ma dras pa dang, kha ma sgyur ba dang, khyim pa'i gos dang, phying pa dang, la ba dang, be'u phrugs la sogs pa rnams la yang chos gos kyi byin brlabs 'chags pa yin te, ji skad du, gzhan med na kha ma bsgyur ba la yang, byin brlabs chags so, ma dres pa la yang ngo, khyim du rung ba'i rnam pa yang ngo, zhes bshad pas so: Especially, even for those not cut with a weapon, not altered, householder's clothes, felt, cotton, calfskin, etc., the blessing of the Dharma garment can be established. As it is said, 'If there is nothing else, even that which is not altered can be blessed, even that which is not cut, even that which is suitable for a householder'. 'di yang 'chang 'bral gyi nyes pa khegs tsam gyi sngags rten gyi byin brlabs la dgongs pa yin gyi, chos gos dngos kyi byin brlabs ni ma yin te, chos gos kyi don byed par mi nus pa'i phyir dang, bgyis lags pa rung ba spyad par 'os pa zhes pa'i: This also refers to the blessing of the mantra support that merely prevents the fault of holding and abandoning, but it is not the blessing of the actual Dharma garment, because it cannot perform the function of the Dharma garment, and it does not possess the qualities of 'made, suitable, and appropriate to use'. khyad par gyi chos de dag ma tshang ba'i phyir, 'dir kha cig snam sbyar la dras drub nges par dgos zer ba ni ma yin te, ji skad du, gal te 'byor pa yod na lhan thabs glan no zhes dang, gos seng pa dag ni mi drwa bar lhan thabs brlan cing, drubs so zhes gsungs pa'i phyir dang, rgya cher 'grel pa las, chos gos brlag pa nyid dang, chos gos tshig pa nyid la sogs pa'i rkyen de lta bu dag yod na snam sbyar la yang dras shing drub pa chos gos nyid du byin gyis brlab bo, zhes bya ba'i nges pa ni med do, zhes bshad pas so: Because those special qualities are not complete. Therefore, it is not true that some say that cutting and sewing a patchwork robe is absolutely necessary. As it is said, 'If there is wealth, a patch can be sewn', and 'Old clothes are not sewn, but a patch is moistened and sewn'. And in the Extensive Commentary, 'If there are such causes as the Dharma garment being lost or the Dharma garment being burned, then even a patchwork robe that is cut and sewn can be blessed as a Dharma garment.' So there is no such certainty. yang chos gos dngos kyi byin brlabs 'chags pa la, rang dbang ba yan lag tu dgos pa min te, ji skad du, brnyan po yang yod cing bdog na'o zhes bshad pa'i phyir, de ltar na chos gos gsum po na: Furthermore, for the blessing of the actual Dharma garment to be established, being independent is not necessary as a limb, because it is said, 'Even if there is an image, it can be possessed'. Thus, the three Dharma garments

ང་ཕན་ཚུན་དུ་གཅིག་ལ་ཅིག་ཤོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་ཡང་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་ན། བླ་གོས་ཀྱི་དབྱིབས་དང་ཚད་དུ་གྲུབ་པ་ལ། སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་བྱུང་བའི་ཚེ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི་ཞེས་བརྗོད་དགོས་ལ། ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་གང་རུང་དུ་མ་གྲུབ་པ་ལ་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ལྟ་བུ་བྱུང་བའི་ཚེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་འདི་ཞེས་བརྗོད་ཀྱི་རུང་བ་སོགས་མི་བརྗོད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ལ། གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་དང་། སྔགས་རྟེན་གྱི་བྱིན་བརླབས་གཉིས་ཡོད་པར་གྲུབ་ལ། དེ་ལྟར་གྲུབ་པ་ན། འདུལ་བ་འཛིན་པ་གང་དག ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ཐམས་ཅད་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་དང་། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་གཉིས་སུ་བསྡུད་པ་ཡང་ཁེགས་པ་ཡིན་ནོ། །བྱིན་བརླབས་ཕྱི་མ་གཉིས་པོ་འདི་ཡང་། ཆོས་གོས་ལ་ཡིན་གྱི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་རྣམས་ལ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ལ་དེའི་བཤད་པ་ཡང་མེད་ཅིང་དགོས་ 22-4-85b པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ཅི་སྟེ་རིང་འགག་ལྟ་བུ་རྔུལ་གཟན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། ཡིན་མོད་དེ་ནི་སྔགས་རྟེན་གྱི་བྱིན་བརླབས་མ་ཡིན་ཏེ་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྔུལ་གཟན་མི་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གིས་རྔུལ་གཟན་དངོས་མ་ཡིན་པ་ཞིག་ལ་སྔགས་རྟེན་གྱི་བྱིན་བརླབས་སམ། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་བགྱིས་ནས་ངེས་པར་བཅང་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྔུལ་གཟན་དང་བྲལ་བ་ལ་འབྲལ་བའི་སྤང་ལྟུང་དུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་ཡོད་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་དུ་ན་ཆོས་གོས་གསུམ་པའི་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་ཅན་ཏེ་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་རོ། །ཡང་མཁས་པ་གང་དག་གསེར་དང་དབྱིག་ལ་སོགས་པ་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་འདོད་པ་ཡང་ནོར་བ་ཡིན་ཏེ། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ལ་གོས་ཀྱིས་ཁྱབ་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཅེས་པ་ནི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཡོ་བྱད་རུང་བ་ཁོ་ན་ལ་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཡང་འདུལ་བ་འཛིན་པ་གང་དག གོས་སུ་མ་ངེས་པའི་ཟོང་ཐམས་ཅད་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་འདོད་པ་ཡང་མི་འཐད་དེ། དེ་ལ་ཡང་གོས་ཀྱིས་ཁྱབ་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་བརླབས་རུང་གི་དངོས་པོ་ཡིན་ན་དགེ་སྦྱོང་ལ་རུང་བ་ཁོ་ན་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཡིན་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་དགོས་པས་ཁྱབ་ལ། གོ་ཁྲབ་དང་རྟ་དང་གླང་པོ་དང་ཞིང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལས་ཀྱང་། གོས་འདི་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཞར་ལ་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཅང་བའི་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ་ལ། དངོས་དང་ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། །དང་པོ

【現代漢語翻譯】我們彼此之間互相加持也完成了。這樣，在袈裟的形狀和尺寸完成後，需要加持時，在咒語儀軌中要說『以我（藏文：བདག་མིང་འདི་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：我的名字）之名所做的法衣是適合使用的』。如果三件法衣中的任何一件沒有完成，比如需要加持，就要說『以我（藏文：བདག་མིང་འདི་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：我的名字）之名所做的這件衣服』，而不能說其他的話。這樣，對於生活用品的加持，就確定有衣物本身的加持和咒語所依的加持兩種。既然已經確定了這一點，那麼持律者將所有法衣的加持都歸納為實物的加持和因的加持兩種，也是不正確的。這后兩種加持，也只是針對法衣而言，而不是針對其他的生活用品，因為對那些沒有這樣的解釋和必要。那麼，如果像長條布一樣需要加持為拭汗巾呢？是的，但那不是咒語所依的加持，而是實物的加持。沒有拭汗巾的比丘，如果對不是真正的拭汗巾的東西進行咒語所依的加持或因的加持，也並不一定需要持有，因為沒有拭汗巾並沒有犯墮罪的過失。否則，就成了具備三件法衣的學處，但卻成了犯墮罪的人。還有，有些智者認為黃金和土地等是多餘的物品，這也是錯誤的，因為多餘的物品被解釋為包括衣服，而且多餘的物品只是指比丘可以使用的物品。還有，有些持律者認為所有不確定是否是衣服的物品都是必需品，這也是不合理的，因為那也被解釋為包括衣服。如果必需品是可以加持的物品，那麼就必須是比丘可以使用的，而且如果是必需品，就必須加持，但是盔甲、馬、大象和農田房屋不需要加持，而且在咒語儀軌中也說了『這件衣服』。第二，順便提到加持缽並持有的方式，包括順便產生的情況，分為實物和順便產生的情況。第一

【English Translation】 We have also completed the mutual blessings between each other. Thus, when the shape and size of the monastic robe are completed, and it becomes necessary to bless it, in the mantra ritual, one should say, 'This Dharma robe made in the name of me (Tibetan: བདག་མིང་འདི་, Sanskrit Devanagari: , Sanskrit Romanization: , Chinese literal meaning: my name) is suitable for use.' If any of the three Dharma robes is not completed, such as when it is necessary to bless it, one should say, 'This robe made in the name of me (Tibetan: བདག་མིང་འདི་, Sanskrit Devanagari: , Sanskrit Romanization: , Chinese literal meaning: my name),' and should not say anything else. Thus, for the blessing of livelihood items, it is determined that there are two types of blessings: the blessing of the actual clothing and the blessing of the mantra support. Since this has been determined, it is also incorrect for the Vinaya holders to summarize all the blessings of the Dharma robes into two types: the blessing of the actual object and the blessing of the cause. These latter two blessings are only for the Dharma robes, and not for the other livelihood items, because there is no such explanation or need for those. So, if something like a long strip of cloth needs to be blessed as a sweat cloth? Yes, but that is not the blessing of the mantra support, but the blessing of the actual object. A Bhikshu who does not have a sweat cloth does not necessarily need to hold something that is not a real sweat cloth after blessing it with the blessing of the mantra support or the blessing of the cause, because there is no fault of falling into abandonment for being without a sweat cloth. Otherwise, one would become someone who possesses the qualities of the three Dharma robes but is still subject to transgressions. Also, it is wrong for some scholars to consider gold and land, etc., as superfluous items, because superfluous items are explained as including clothing, and superfluous items only refer to items that a Bhikshu can use. Also, it is unreasonable for some Vinaya holders to consider all items that are not definitely clothing as necessities, because that is also explained as including clothing. If a necessity is an object that can be blessed, then it must be something that a Bhikshu can use, and if it is a necessity, it must be blessed, but armor, horses, elephants, and farmland houses do not need to be blessed, and in the mantra ritual, it is also said, 'This robe.' Second, incidentally mentioning the manner of blessing and holding the alms bowl, including incidental occurrences, is divided into actual objects and incidental occurrences. First

་ལ་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་འགྲེང་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་གཉིས་ཀའི་ལག་པ་གཡོན་པའི་མཐིལ་དུ་བཞག་གཡས་པས་ཁ་བཀབ་ལ། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ལྷུང་བཟེད་ཟས་ལ་ 22-4-86a སྤྱད་པར་འོས་པ། དྲང་སྲོང་གི་སྣོད་འདི། བསླང་བའི་སྣོད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས་ལ་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། ལྷུང་བཟེད་མེད་ན། ལྷུང་བཟེད་དང་མི་ལྡན་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་ལ། ཡོད་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་འབྱུང་བས་དེ་བསལ་བའི་དོན་དུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་བརླབས་ལ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་དང་། རྣམ་བརྟགས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་སོ། །དང་པོ་ནི། ལྷུང་བཟེད་དང་མི་ལྡན་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་ཤིང་། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ལྷུང་བཟེད་ཞག་བཅུ་ལས་འདས་པར་འཆང་བའི་ཉེས་པ་ཡང་ཁེགས་ལ། གཉིས་པས་ནི། ལྷུང་བཟེད་ཞག་བཅུ་འཆང་བའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་ཡིན་ནོ། །རྣམ་བརྟགས་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་བྱིན་བརླབས་དང་། གཞན་ལ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོ་ངེས་པ་ཙམ་གྱི་རྣམ་པར་བརྟགས་པའོ། །ཆོས་གོས་ལ་ཡང་བྱིན་བརླབས་འདི་གཉིས་ཡོད་མོད། ཡོ་བྱད་གསུམ་པོ་སོ་སོའི་བྱིན་བརླབས་དང་དོན་གཅིག་པ་ཡིན་ནོ། །དོན་འདི་ལ་བསམས་ནས་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག ལྷུང་བཟེད་ལ་ཡང་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་གཉིས་སུ་འབྱེད་པ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གང་ཟག་གི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་ཟིན་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། ལྷུང་བཟེད་དེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚེ། མཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་འདུན་ལ། བསྟན་ནས་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མི་ཆུང་ངམ། མི་ཆེའམ། མི་སྐྱའམ་ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་ནས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་དང་པོ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཁོ་ནའི་དབང་དུ་བྱས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕྱིས་ཀྱང་དགག་བྱ་དང་དགོས་པ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཕྱིར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སྔགས་ཆོག་ལས། བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་ 22-4-86b སྤྱད་པར་འོས་པ་ཞེས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་སྐབས་སུ་མི་འབྱུང་བ་ནི། ལྷུང་བཟེད་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སྔགས་ཆོག་ལས་དེ་ལྟར་འབྱུང་ལ། འདིར་མི་འབྱུང་བའི་ཁྱད་པར་གང་ཡིན་སྟོན་དགོས་སོ། །ཡང་ན་གོས་ལ་ནི་གོས་ཀྱི་དབྱིབས་སུ་མ་གྲུབ་པ་དང་། མ་ཟིན་པ་དང་། མི་རུང་བ་ཁྱིམ་པའི་གོས་དང་། སྤུ་ཅན་ལྟ་བུ་དང་། ཁྱད་པར་མི་འོས་པ་ཁྲུ་གང་ཙམ་ལ་ཡང་གོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འཆགས་པ་ཡོད་ལ། ལྷུང་བཟེད་ལ་ནི་དེ་ལྟ་བུ་མེ

【現代漢語翻譯】關於缽的儀軌及其詳細解釋。首先，將缽和支撐物都豎立起來。將兩個缽都放在左手掌心，右手蓋住缽口。然後說：『請僧眾垂聽。我，名為某某，這個缽適合用來盛放食物，這個正直者的器皿，請加持成為乞食的器皿。』重複三次，並妥善處理。其次，這樣做的必要性在於：如果沒有缽，就會產生沒有缽的過失；即使有缽，如果沒有加持，也會產生持有未經加持的缽的過失，因此爲了消除這些過失才需要加持。缽的加持分為兩種：實際的加持和概念上的加持。前者可以避免沒有缽的過失，也可以避免持有未經加持的缽超過十天的過失。後者可以避免持有缽超過十天的過失。概念上的加持也分為兩種：通過儀軌進行概念上的加持，以及僅僅通過對他人真誠的意願進行迴向的概念上的加持。袈裟也有這兩種加持，但與三種資具各自的加持和意義相同。考慮到這一點，一些藏地的持律者將缽分為生活資具和額外資具兩種。其次，總結的意義就是前面在討論個人行為的章節中已經解釋過的內容。第三，詞語的意義是：在加持缽時，必須向當時在結界內的僧眾展示並加持。正如經文所說：『缽是不小、不大、不舊嗎？』要向僧眾展示。這並非僅僅針對初次受比丘戒的情況，因為之後也有相同的遮止對像和必要性。因此，在加持儀軌中，『適合使用』這句話在缽的環節中沒有出現，是因為事先已經向僧眾展示了缽的緣故。如果不是這樣，那麼在加持袈裟的儀軌中就會出現這句話，而在這裡沒有出現，需要說明其中的區別。或者說，對於袈裟而言，即使沒有形成袈裟的形狀，或者沒有完成，或者是不適合的，比如在家人的衣服或帶毛的衣服，甚至是一尺左右的布料，也可以進行袈裟的加持。但是，缽卻沒有這種情況。

【English Translation】 The ritual of the alms bowl and its detailed explanation. First, both the bowl and its support are erected. Both bowls are placed in the palm of the left hand, and the mouth is covered with the right hand. Then say: 'Please listen, Sangha. I, named so-and-so, this bowl is suitable for holding food, this vessel of the upright, please bless it as a vessel for begging.' Repeat three times and handle it properly. Secondly, the necessity of doing so is that if there is no bowl, the fault of not having a bowl will arise; even if there is a bowl, if it is not blessed, the fault of holding an unblessed bowl will arise, so it is necessary to bless it in order to eliminate these faults. The blessing of the alms bowl is divided into two types: actual blessing and conceptual blessing. The former can avoid the fault of not having a bowl, and can also avoid the fault of holding an unblessed bowl for more than ten days. The latter can avoid the fault of holding a bowl for more than ten days. Conceptual blessing is also divided into two types: conceptual blessing through ritual, and conceptual blessing merely through sincere wishes for others. The robes also have these two blessings, but they are the same as the blessings and meanings of the three requisites respectively. Considering this, some Vinaya holders in Tibet divide the alms bowl into two types: living requisites and extra requisites. Secondly, the meaning of the summary is what has already been explained in the chapter discussing personal behavior. Thirdly, the meaning of the words is: when blessing the alms bowl, it must be shown to the Sangha present in the boundary and blessed. As the scripture says: 'Is the bowl not small, not large, not old?' It must be shown to the Sangha. This is not only for the case of the first ordination, because there are the same objects of prohibition and necessity afterwards. Therefore, in the blessing ritual, the phrase 'suitable for use' does not appear in the section on the alms bowl, because the bowl has already been shown to the Sangha beforehand. If this is not the case, then this phrase will appear in the ritual of blessing the robes, but it does not appear here, and the difference must be explained. Or, for robes, even if the shape of the robe has not been formed, or it has not been completed, or it is not suitable, such as the clothes of a householder or clothes with fur, or even a piece of cloth about one foot in size, the blessing of the robe can be established. However, the alms bowl does not have such a situation.

ད་པ་དེ་སྔགས་ཆོག་གཉིས་ལས། བགྱིས་ལགས་པ་ཞེས་སོགས་འབྱུང་མི་འབྱུང་གི་ཁྱད་པར་ཡིན་ལ། དེའི་ཕྱིར་ལྷུང་བཟེད་ལ་ལྟོས་པའི་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཆ་མཐུན་པའི་བྱིན་བརླབས་མ་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཞར་བྱུང་གི་བྱིན་བརླབས་འབྱུང་བའི་ཚུལ་ལ། ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འབྱུང་ཚུལ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་འབྱུང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། བྱིན་བརླབས་འཇིག་པའི་རྒྱུ་གཞན་མ་བྱུང་ན་སྔགས་ཀྱིས་དབྱུང་དགོས་པས། དེའི་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི། ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་འགྲེང་བའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བར་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི། ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལས། དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོ་དེ་སླར་དབྱུང་བར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ལ་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་དབྱུང་བ་ལ་ཡང་། རིགས་པ་དེས་མཚོན་ནས་ཤེས་པར་བྱའོ། །དགོས་པའི་དོན་ནི། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་སྔ་མ་ཆགས་ལ། མ་ཕྱུང་ན་བྱིན་བརླབས་ཕྱི་མ་མི་འཆགས་པས་དེ་ཆགས་པའི་ཆེད་ཡིན་ནོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་དབྱུང་བ་གཉིས་ཀ་ལ། ཡུལ་དགེ་སློང་མེད་ 22-4-87a ན་རང་གཅིག་པུས་འགྲུབ་ལ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ནི་དངོས་སུ་དགོས་ཤིང་། དབྱུང་བ་ལ་ནི་དངོས་པོ་དེ་དངོས་སུ་ཡོད་ངེས་པར་མི་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གནས་སུ་ཕྱིན་པར་མི་འགྱུར་ན་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཕྱུང་སྟེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་ཆོ་གའི་རྣམ་པའོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཞར་ལ་འདི་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། འདུལ་བ་འཛིན་པ་འབྲི་ཁུང་པ་ན་རེ། ཞྭ་དང་སྐེ་རགས་དང་སྟན་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རང་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་ལ། དབྱུང་བའི་ཚེ་ཡང་ཞྭ་དང་སྐེ་རགས་ལ་སོགས་པའི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་ནོར་བ་ཡིན་ཏེ། རང་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་གོས་ལ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བཅུ་གསུམ་འདུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞྭ་དང་སྐེ་རགས་སོགས་ལ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཕྲན་ཚེགས་ཞེས་ཁྱེད་འདོད་མོད། དེའི་ཐ་སྙད་བཏགས་པ་ནི་འདུལ་བའི་གཞུང་འགྲེལ་གང་ན་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཤུབས་དང་། རྐང་པའི་འབོབ་དང་། ལྷམ་གྱི་ཡུ་བ་དང་། ཟླ་གམ་དང་། ཕྱམ་ཙེ་དང་། ཕྱར་བུ་སོགས་ཀྱང་རང་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཁྱེད་ཀྱིས་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བཅུ་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གི་བྱིན་བརླབས་ཕྱུང་ནས་དེ་ལ་གཞན་གྱི་ནི་བྱིན་བརླབས་བྱེད་པ་དེ་ལ། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་སུ་འདོད་པ་དེ་ཡང་ཤིན་ཏུ་འཁྲུལ་བ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་ཆགས་པ་ལ་གང་དང་གང་ཡིན་པ་དེའི་རྒྱུ་ར

【現代漢語翻譯】這與兩種咒語儀軌中，是否使用『已做』等詞語有關。因此，沒有講述與缽相對應的所需物品的完整加持。第二，關於附帶加持產生的方式，包括法衣的加持產生方式和缽的加持產生方式。首先，如果加持未被其他因素破壞，則必須通過咒語解除。因此，咒語儀軌是：以站立的姿勢，使處所和所依皆豎立。稟告僧眾：請諸位大德垂聽，我，名為[某某]之人，將此可用的法衣加持為袈裟。因此，我將再次解除此物的加持。如此重複三次，並妥善行事。對於生活用具的剩餘部分、額外的用具和所需的用具的加持解除，也應通過類比來理解。必要的理由是：先前的加持已經形成，如果未解除，則不會形成後續的加持，因此是爲了形成後續的加持。對於加持和解除，如果沒有比丘，則可以獨自完成。對於要加持的物品，必須實際存在；而對於解除，則不一定需要實際存在。正如所說：如果無法到達該地，則解除法衣的加持，加持是儀軌的形式。順便說一下，這裡需要考察：持律者竹孔巴說：帽子、腰帶和坐墊等，都以自己的名稱進行加持，解除時，帽子和腰帶等的加持不會形成。這是非常錯誤的，因為以自己的名稱加持的衣服包含了十三種生活用具。您認為帽子和腰帶等是細小的生活用具，但這種說法在律部的論著中沒有任何依據。此外，缽的護套、腳的裹布、鞋子的提環、半月形的裝飾、抹布和扇子等，如果都以自己的名稱進行加持，那就太過分了。另外，您認為從十三種生活用具中解除任何一種的加持，然後對其他物品進行加持，這是作為『因的加持』，這也是非常錯誤的，因為要形成『因的加持』，必須具備哪些因素呢？

【English Translation】 This concerns the difference in whether or not words like 'has been done' appear in the two mantra rituals. Therefore, the complete blessing of the necessary items related to the alms bowl is not explained. Secondly, regarding how incidental blessings arise, it includes how the blessing of the Dharma robe arises and how the blessing of the alms bowl arises. Firstly, if the blessing has not been destroyed by other causes, it must be removed by mantra. Therefore, the mantra ritual is: with both the place and the support standing upright, inform the monks: 'Venerable Sangha, please listen. I, named [so-and-so], bless this Dharma robe, which is suitable for use, as a patchwork robe. Therefore, I will remove the blessing from this object again.' Repeat this three times and act skillfully. For the removal of blessings from the remaining living utensils, additional utensils, and necessary utensils, it should also be understood by analogy. The necessary reason is: the previous blessing has been formed, and if it is not removed, the subsequent blessing will not be formed, so it is for the sake of forming the subsequent blessing. For both blessing and removal, if there is no Bhikshu, it can be accomplished alone. For the object to be blessed, it must actually exist; but for removal, it is not necessary for the object to actually exist. As it is said: 'If one cannot go to the place, then remove the blessing of the Dharma robe; blessing is the form of the ritual.' Incidentally, this should be examined: the Vinaya holder Drikungpa says: 'Hats, belts, cushions, and so on are blessed with their own names, and when removing, the blessings of hats and belts, etc., do not form.' This is very wrong, because the clothes blessed with one's own name include the thirteen living utensils. You may think that hats and belts, etc., are minor living utensils, but there is no basis for this term in any commentary on the Vinaya. Furthermore, it would be too extreme to bless the alms bowl cover, foot wraps, shoe loops, crescent-shaped ornaments, cloths, fans, etc., with their own names. Moreover, your view that removing the blessing of any one of the thirteen living utensils and then blessing others is considered a 'causal blessing' is also very wrong, because what factors are necessary for a 'causal blessing' to form?

ུང་ཞིང་བསམ་པས་བསྔོས་པ་གཅིག་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྔགས་རྟེན་གྱི་བྱིན་བརླབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་མ་ཕྱེད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ད་ནི་ཞར་ལ་སྔགས་རྟེན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི་ཁྱིམ་པའི་གོས་ཡན་གོས་ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་པ་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀའི་ལག་པར་བཟུང་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། 22-4-87b བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་འདི་ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་སོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས་ལ་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །ཞར་ལ་འདི་ཤེས་དགོས་ཏེ། སྟན་དུ་གྱུར་པའི་གོས་ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་ཡན་ཆད་ལ། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་གོས་ཞག་བཅུ་འཆང་སྤང་གི་ཉེས་པ་མི་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་དབྱུང་བ་ནི། ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀའི་ལག་པ་ཡ་རེས་བཟུང་སྟེ་བྱིན་བརླབས་དབྱུང་བའི་སྔགས་ཆོག་བྱའོ། ། ༈ གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བརྟེན་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལ། ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་ནི་གཉིས་ཏེ། དར་དང་རས་ལ་སོགས་པ་གོས་དངོས་ཡིན་པ་དང་། མ་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་ལ། དེའི་སྔགས་ཆོག་ནི་སྔར་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ལས་བརྒྱ་རྩར་ཆོས་གོས་གསུམ་ཁོ་ན་ལ་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་བཤད་ཅིང་། ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་རྣམས་རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་མ་བཤད་པ་ལྟར་མི་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་ལ་འབྲལ་སྤང་གི་ཉེས་པ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། གདིང་བ་ལ་ཞག་དུ་མི་ལྡན་པའི་ཉེས་པ་གཅིག་བཤད་ཀྱང་ཉེས་པ་དེ་ཁེགས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་སྔགས་རྟེན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། དང་པོ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ཚེ་ཡང་ཆོས་གོས་གསུམ་ཁོ་ན་ཁོ་ན་ལ་བྱིན་བརླབ་གསུམ་པོ་གང་རུང་བྱས་ནས། བསྒྲུབ་བྱ་ལ་སྟེར་དགོས་པར་བཤད་ལ། ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་གཞན་ལ་དེ་ལྟར་དགོས་པའི་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་དིང་སང་ལག་ལེན་པ་དག་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ཚེ་མཁན་པོས་གདིང་བ་ཚིག་གིས་སྒོ་ནས་སྟེར་བ་ཙམ་བྱེད་པ་ལ་ནི་དགོས་པ་དང་བཤད་པ་གང་ཡང་མེད་དེ། ཡོ་བྱད་ལྷག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་གཏད་པ་ཙམ་གྱིས་དགོས་པ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་གོས་བཞིན་ 22-4-88a དུ་གདིང་བ་ཡང་མཁན་པོས་བྱིན་གྱིས་བརློབ་པ་དགོས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོས་ཀྱི་རྒྱུ་གཉིས་པ་ལ། རིན་པོ་ཆེའི་ཆར་གཏོགས་དང་བཅས་པ་ཡིན་པ་དང་། དེ་མ་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་ལ་ནི། སྔར་བཤད་པའི་རུང་བ་གསུམ་པོ་གང་རུང་བྱས་ནས་བཅང་བར་བྱ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་སྤང་བར་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། རྟ་དང་། གླང་པོ་

【現代漢語翻譯】因為需要一個以恭敬心奉獻的物品，並且因為沒有區分咒語所依之物的加持力。現在順便說一下，加持咒語所依之物的咒語儀軌是：取一件任何長度的布料，即使是居士的衣服，由導師和所依者雙方握住，唸誦：『具壽請垂聽，我，名為[某某]，將此衣加持為法衣或僧衣。』如此唸誦三遍，並妥善處理。順便說一下，需要了解的是：作為坐墊的任何長度的布料，都必須加持為所需的物品，否則無法避免持有超過十天的衣服的過失。第二，取出缽的加持力的方法是：導師和所依者雙方各用一隻手握住缽，進行取出加持力的咒語儀軌。衣服的材料所依之方式第二，關於衣服的材料所依之方式。法衣的材料有兩種：絲綢、棉布等真實的布料，以及非布料。第一種情況是：關於法衣材料的加持，其咒語儀軌在之前受具足戒時已經講過。在《業百頌》中，只講了三種法衣的材料加持，似乎不需要對剩餘的用具進行材料加持，因為沒有講到剩餘用具的捨棄過失。雖然講了坐墊有一個不能存放過久的過失，但爲了避免這個過失，需要加持咒語所依之物，並且沒有講材料加持。在最初受具足戒時，也講了對三種法衣中的任何一種進行三種加持中的任何一種后，必須交給修行者，而沒有講其他剩餘用具也需要這樣做。因此，現在的一些修行者在受具足戒時，堪布只是口頭上給予坐墊，這是沒有任何必要和依據的，因為對於其他剩餘用具來說，這太過分了，並且僅僅是給予而沒有加持，也無法實現目的，而且不像法衣那樣，堪布也需要加持坐墊。關於第二種衣服的材料，包括屬於珍寶的材料和不屬於珍寶的材料。對於第一種情況，需要通過之前所說的三種可行方式中的任何一種來進行持有，否則會產生觸碰珍寶的捨棄過失。第二種情況是：馬和象

【English Translation】 Because it requires an object dedicated with reverence, and because the distinction of the blessings of the mantra support is not clear. Now, incidentally, the mantra ritual for blessing the mantra support is: Take a piece of cloth of any length, even a layman's garment, and have both the teacher and the recipient hold it, reciting: 'Venerable ones, please listen. I, named [so-and-so], bless this cloth as a Dharma garment or monastic robe.' Recite this three times and handle it properly. Incidentally, it is necessary to know that any piece of cloth that becomes a cushion must be blessed as a necessary item, otherwise the fault of keeping clothes for more than ten days cannot be avoided. Secondly, the method of extracting the blessing of the alms bowl is: Both the teacher and the recipient hold the bowl with one hand each and perform the mantra ritual for extracting the blessing. The way to rely on the material of clothing Secondly, regarding the way to rely on the material of clothing. There are two types of materials for Dharma garments: real fabrics such as silk and cotton, and non-fabrics. The first case is: Regarding the blessing of the material of Dharma garments, the mantra ritual for this has already been explained during the ordination ceremony. In the 'Hundred Deeds,' only the material blessing of the three Dharma garments is discussed, and it seems unnecessary to bless the materials of the remaining implements, because the fault of abandoning the remaining implements is not discussed. Although it is said that there is one fault of not being able to store the cushion for too long, in order to avoid this fault, it is necessary to bless the mantra support, and the material blessing is not discussed. At the time of the initial ordination, it is also said that after performing any of the three blessings on any of the three Dharma garments, it must be given to the practitioner, but it is not said that other remaining implements also need to do so. Therefore, some practitioners nowadays only give the cushion verbally by the abbot during the ordination ceremony, which is not necessary or based on anything, because this is too much for the other remaining implements, and merely giving it without blessing it cannot achieve the purpose, and it is not necessary for the abbot to bless the cushion as with the Dharma garments. Regarding the second type of clothing material, including materials that belong to precious jewels and those that do not. For the first case, it is necessary to hold it through any of the three feasible methods mentioned earlier, otherwise the fault of abandoning the touch of precious jewels will occur. The second case is: horses and elephants

དང་། གོ་ཆ་དང་། མཚོན་ཆ་དང་། ཞིང་དང་། ཁང་པ་དང་། སྨན་དང་། འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་སྣ་ཚོགས་པ་རྣམས་དེ་དག་ལ་ནི་རུང་བའི་ཁྱད་པར་གང་ཡང་མ་བྱས་པར་ཟས་དང་གོས་ཀྱི་ཆེད་དུ་དགེ་སློང་གིས་བདག་གིར་བཟུང་བ་ཙམ་ལ་ཉེས་པ་ཡོད་པར་མ་བཤད་དོ། ། ༈ སྨན་བརྟེན་ཚུལ། གཉིས་པ་སྨན་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལ། སྨན་དངོས་ཀྱི་བརྟེན་ཚུལ་དང་། དེའི་རྒྱུ་བརྟེན་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ། སྨན་གྱི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་དང་། དེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ། འདིར་སྨན་ནི་དྲི་རོ་རེག་བྱ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་དུ་གྱུར་པའི་ཁམ་ཟས་གཅིག་ཡིན་ལ། དབྱེ་ན་བཞི་སྟེ། དུས་སུ་རུང་བ་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བའོ། །ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། རྒྱུ་དུས་སུ་རུང་བ་ལས་སྦྱར་བ་དང་། ཞག་བདུན་པ་ལས་སྦྱར་བ་དང་། འཚོ་བཅང་ལས་སྦྱར་བའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་རྣམས་སོ། །དུས་སུ་རུང་བའི་སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་བཤད་པ་མེད་ཅིང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་མི་དགོས་ཏེ། སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་དགོས་པ་ནི། སོག་འཇོག་ཁེགས་པའི་ཆེད་ཡིན་ལ། དུས་རུང་ནི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ཀྱང་རང་དུས་མ་འདས་ཀྱི་བར་དུ་སོག་འཇོག་མི་འབྱུང་ལ། རང་དུས་ལས་འདས་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་སོག་འཇོག་མི་ཁེགས་པའི་ཕྱིར། སྨན་ཕྱི་མ་གསུམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་ཟ་བ་ནི་ནད་པ་ཁོ་ན་ལ་གནང་བ་ཡིན་ལ། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཟ་བ་ནི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནད་པ་ཡིན་མིན་ཐམས་ཅད་ལ་ 22-4-88b གནང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྨན་གསུམ་པོ་བྱིན་ལེན་ཅན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་སྔ་དྲོ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་གུང་ཚིགས་ཡོལ་ཙམ་དང་། ཕྱི་དྲོ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་ཙམ་གྱིས་སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར། རྒྱུ་ཞག་བདུན་པ་ལས་སྦྱར་ཏེ་ཞག་བདུན་མ་འདས་ཀྱི་བར་དུ་སོག་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར། རྒྱུ་འཚོ་བཅང་ལས་སྦྱར་བ་དེ་སོག་འཇོག་ཏུ་མི་སྲིད་དོ། །ཡང་ཞག་བདུན་པ་དང་འཚོ་བཅང་གི་སྨན་བྱིན་ལེན་ཅན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དེ་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་པའི་ཚེ་ན་སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། སྔ་དྲོ་པའི་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཕྱི་དྲོ་པའི་ཟས་སུ་དང་དེ་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་པ་ལྟ་བུ་ནི་སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། འགྲེལ་པར་དེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕྱི་དྲོ་པའི་ཟས་དེ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་ཟས་སོ། །དེ་ཡང་སྦྱིན་ལེན་བྱས་ནས་བྱིན་ལེན་དེ་ཉིད་མ་བཤིག་པར་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་པའི་དུས་སུ་ཐལ་ན་སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དུས་རུང་གི་སྨན་ཕྱི་དྲོ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་ཀྱང་སོག་མི་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར་རོ། །མདོར་ན་སྨན་ཕྱི་མ་གང་ཡིན་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་སྦྱིན་ལེན་བྱ

【現代漢語翻譯】此外，對於衣服、武器、田地、房屋、藥物和各種水果，比丘不被認為有罪，只要他們爲了食物和衣服而持有它們，而沒有對它們進行任何區分。藥物的依賴方式：第二，關於依賴藥物的方式，分為依賴實際藥物的方式和依賴其原因的方式。首先，分為藥物的分類和加持的方式。首先，這裡的藥物是指具有氣味、味道和觸感三種性質的食物。如果分類，則有四種：適合時節的藥物、適合計量的藥物、七日藥和終身持有的藥物。適合計量的藥物有三種：由適合時節的藥物製成、由七日藥製成和由終身持有的藥物製成的適合計量的藥物。適合時節的藥物沒有加持的說法，也不需要加持。因為加持藥物的必要性是爲了防止儲存。適合時節的藥物即使不加持，在時節未過之前也不會發生儲存。如果過了時節，即使加持也無法防止儲存。因此，后三種藥物必須加持后才能食用，這隻允許病人。未經加持而食用，則允許所有依賴者，無論是否生病。此外，如果具有接受和給予的適合計量的三種藥物未經加持，早上接受和給予，則在中午用餐時間過後，如果下午接受和給予，則在計量時間過後就會變成儲存。如果由七日藥製成，在七日未過之前不會變成儲存。如果由終身持有的藥物製成，則不可能變成儲存。此外，如果具有接受和給予的七日藥和終身持有的藥物未經加持，在超過計量時間時就會變成儲存。正如所說：『早上接受和給予的，就像下午的食物一樣，超過計量時間就是儲存。』註釋中說，『那』是指下午的食物，是適合計量的食物。也就是說，接受和給予之後，在接受和給予本身沒有破壞的情況下，如果超過計量時間，就是儲存。因此，即使下午接受和給予的適合時節的藥物超過計量時間，也不會變成儲存。總之，無論后三種藥物中的哪一種，如果未經加持就接受和給予

【English Translation】 Furthermore, monks are not considered to have committed any offense for possessing clothing, weapons, fields, houses, medicine, and various kinds of fruits for the sake of food and clothing, without making any distinction among them. How to Rely on Medicine: Secondly, regarding the manner of relying on medicine, there are the ways of relying on the actual medicine and relying on its causes. First, there are the classifications of medicine and the manner of blessing it. First, medicine here refers to food that possesses the nature of three qualities: smell, taste, and touch. If classified, there are four types: medicine suitable for the season, medicine suitable for measurement, seven-day medicine, and medicine to be kept for life. There are three types of medicine suitable for measurement: those made from medicine suitable for the season, those made from seven-day medicine, and those made from medicine to be kept for life. There is no explanation for blessing medicine suitable for the season, nor is it necessary to bless it. The need for blessing medicine is to prevent storage. Medicine suitable for the season does not become stored even if it is not blessed, as long as its season has not passed. If its season has passed, even if it is blessed, storage cannot be prevented. Therefore, the latter three medicines must be blessed before being eaten, which is only allowed for the sick. Eating without blessing is allowed for all who rely on it, whether they are sick or not. Furthermore, if the three medicines suitable for measurement that have acceptance and giving are not blessed, if acceptance and giving are done in the morning, it becomes storage after the noon mealtime; if acceptance and giving are done in the afternoon, it becomes storage after the measurement time has passed. If it is made from seven-day medicine, it does not become storage until seven days have passed. If it is made from medicine to be kept for life, it is impossible for it to become storage. Moreover, if seven-day medicine and medicine to be kept for life that have acceptance and giving are not blessed, they become storage when the measurement time has passed. As it is said: 'What is accepted and given in the morning is like food in the afternoon, and what exceeds the measurement time is considered stored.' The commentary says that 'that' refers to the food in the afternoon, which is food suitable for measurement. That is, after acceptance and giving, if the acceptance and giving itself is not broken and the time exceeds the measurement time, it is considered stored. Therefore, even if medicine suitable for the season that is accepted and given in the afternoon exceeds the measurement time, it does not become storage. In short, whichever of the latter three medicines it is, if it is accepted and given without being blessed

ས་ཤིང་མ་བཤིག་པར་གུང་ཚིགས་ལས་འདས་ན་སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བས། རྒྱུ་དུས་རུང་ལས་སྦྱར་བའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་བཏུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ན་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ཀྱང་ཐུན་ཚོད་མ་འདས་ཀྱི་བར་དུ་སོག་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར་ལ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ལ་སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་སྨན་ཕྱི་མ་གསུམ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ། རང་དུས་ལས་མ་འདས་ཀྱི་བར་དུ་སོག་འཇོག་མི་འབྱུང་བས་ཁྱབ་བམ་ཞེ་ན། རང་ལས་མ་འདས་པར་ཡང་སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་ 22-4-89a ཡོངས་སུ་གྱུར་ན་སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདི་ཡང་སོག་འཇོག་གི་སྤང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྤང་བར་འགྱུར་བའི་ཡན་ལག་རྣམས་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་རོ་སླར་གྱུར་པ་དེ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཆང་ན་སོག་འཇོག་གི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར། དུས་སུ་རུང་བ་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་མི་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དག་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཆང་བ་ལ་ཡང་འདིར་གཏོགས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འབྱུང་བ་ལ་བྱེ་བྲག་འགའ་ཡང་མེད་དེ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །སྤང་བར་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། བྱིན་ལེན་ཅན་བཟའ་བའི་ཆེད་དུ་བཅང་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་འཚོ་བཅང་གི་སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་རང་དུས་ལས་འདས་པའི་སོག་འཇོག་གི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འབྱུང་མི་སྲིད་དོ། །འོ་ན་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྨན་བྱིན་བརླབས་མ་ཞིག་པ་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་ན་ཡང་སོག་འཇོག་གི་སྤང་བ་མི་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། གཞུང་དུ་སོག་འཇོག་གི་སྤང་བ་ཞག་བདུན་པ་ཁོ་ན་ལ་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ་སྙམ་ན། དེ་ཉིད་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་སྨན་བྱིན་ལེན་མ་ཞིག་པ་རང་དུས་ལ་འདས་པ་དེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། གང་ཞིག་ཟོས་ན་སོག་འཇོག་གི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་སྨན་དེ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་བཅངས་ན་སོག་འཇོག་གི་སྤང་བར་ཡང་འགྱུར་བ་ཡང་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བཟའ་བར་བྱ་བ་ལྟུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིན་མཚན་འདས་པ་ནི་འདིར་ཟོས་པ་དང་འདྲ་བར་རྣམ་པར་བཞག་གོ །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །སྐབས་འདི་དག་ཏུ་སོག་འཇོག་གི་སྤང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་བཅངས་པ་ཅིག་དགོས་ཏེ། བཟའ་བའི་ཕྱིར་མིན་ན་རང་དུས་འདས་པ་ཙམ་ལ་སོག་འཇོག་གི་ཉེས་བྱས་ལས་མི་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཕྱིར་བྱིན་ 22-4-89b བརླབས་ཅན་རོས་སླར་གྱུར་པ་དེ། བཟའ་བའི་འཆང་བ་དང་ཟ་བ་གཉིས་ཀ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་ན་མཁས་པ་མ་ཡིན་པ་གང་དག ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ལ་འཆང་སྤང་གི་ཉེས་པ་དང་།

【現代漢語翻譯】如果未經開光（ས་ཤིང་མ་བཤིག་པར་）的食物超過了食用時限（གུང་ཚིགས་ལས་འདས་ན），就會變成宿食（སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བས）。因此，對於可以通過藥物、時間等條件加持（རྒྱུ་དུས་རུང་ལས་སྦྱར་བའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ）而變得可以食用的飲料，必須進行加持（བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ）。否則，加持就沒有意義了。因為即使不加持，在食用時限內也不會變成宿食；即使加持了，到了時限也會變成宿食。那麼，對於后三種藥物（སྨན་ཕྱི་མ་གསུམ）的加持，是否意味著在時限內就不會變成宿食呢？並非如此，即使未過時限，也可能變成宿食。正如經文所說：『如果味道和稀稠度完全改變（རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྱུར་ན），就已經是宿食了（སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ）。』但這並不是宿食的捨棄（སྤང་བ），因為不具備構成捨棄的所有條件。即便如此，如果爲了食用而持有變味的食物，就會犯下宿食的輕罪（ཉེས་བྱས）。正如《廣大解說》（རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར）中所說：『對於可以食用、在時限內可以食用、可以維持生命的食物，如果爲了食用而持有，也會犯下與此相關的罪過，沒有任何區別。』但這並不構成捨棄，因為不是爲了讓接受加持者食用而持有。因此，對於維持生命的藥物進行加持，不可能產生超過時限的宿食罪過。那麼，如果未經開光的、在時限內可以食用的藥物，即使超過了時限，也不會產生宿食的捨棄，因為經文中只說了七日宿食的捨棄，是這樣嗎？這僅僅是舉例說明而已。如果未經加持的、在時限內可以食用的藥物，超過了時限后食用，就會犯下墮罪（ལྟུང་བྱེད）。如果食用某種藥物會犯下宿食的墮罪，那麼爲了食用而持有這種藥物，也會構成宿食的捨棄。正如經文所說：『可以食用的食物，如果超過了日夜，即使沒有食用，也等同於食用。』在這些情況下，產生宿食的捨棄，必須是爲了食用而持有。如果不是爲了食用，僅僅是超過了時限，只會產生宿食的輕罪。因此，對於已經加持過但變味的食物，食用和持有都會犯下輕罪。在這裡，有些不精通的人認為，對於未經加持的僧衣（ཆོས་གོས）和缽盂（ལྷུང་བཟེད），持有和捨棄都會有罪過。 If food that has not been blessed (ས་ཤིང་མ་བཤིག་པར་) exceeds the edible time limit (གུང་ཚིགས་ལས་འདས་ན), it becomes sogjog (སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བས) [stale food]. Therefore, for drinks that can be blessed (རྒྱུ་དུས་རུང་ལས་སྦྱར་བའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ) through medicine, time, and other conditions to become edible, it is necessary to bless them (བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ). Otherwise, blessing them would be meaningless. Because even without blessing, it will not become sogjog within the edible time limit; even if blessed, it will become sogjog at the end of the time limit. So, does blessing the latter three medicines (སྨན་ཕྱི་མ་གསུམ) mean that they will not become sogjog until the time limit has passed? That is not the case, it can become sogjog even before the time limit has passed. As the scripture says: 'If the taste and consistency completely change (རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྱུར་ན), it is already considered sogjog (སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ).' This is not the abandonment (སྤང་བ) of sogjog, because it does not meet all the conditions for abandonment. Even so, if you hold the spoiled food for the purpose of eating it, you will commit a minor offense (ཉེས་བྱས) of sogjog. As stated in the Extensive Commentary (རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར): 'Holding things that are edible, within the time limit, and able to sustain life for the purpose of eating is also subject to the same offenses, without any distinction.' But it does not constitute abandonment, because it is not held for the purpose of being eaten by someone who has received the blessing. Therefore, blessing medicines for sustaining life cannot possibly result in the offense of sogjog after the time limit has passed. So, if a medicine that can be eaten within the time limit and has not been blessed still does not incur the abandonment of sogjog even after the time limit has passed, because the scripture only speaks of the abandonment of sogjog after seven days, is that correct? That is just an example. If an unblessed medicine that can be eaten within the time limit is eaten after the time limit has passed, it will result in a downfall (ལྟུང་བྱེད). If eating a certain medicine results in the downfall of sogjog, then holding that medicine for the purpose of eating it will also result in the abandonment of sogjog. As the scripture says: 'Food that is to be eaten, if it is not a downfall, is considered the same as eating it when the day and night have passed.' In these cases, creating the abandonment of sogjog requires holding it for the purpose of eating. If it is not for the purpose of eating, merely exceeding the time limit will only result in a minor offense of sogjog. Therefore, both eating and holding blessed food that has spoiled are offenses. Here, some who are not learned think that there are offenses of holding and abandoning unblessed robes (ཆོས་གོས) and alms bowls (ལྷུང་བཟེད).

【English Translation】 If food that has not been consecrated (ས་ཤིང་མ་བཤིག་པར་, sa shing ma bshig par) exceeds the proper time for consumption (གུང་ཚིགས་ལས་འདས་ན, gung tshigs las 'das na), it becomes sogjog (སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བས, sog 'jog tu 'gyur bas) [stale or leftover food]. Therefore, drinks that can be made suitable through medicine and timing (རྒྱུ་དུས་རུང་ལས་སྦྱར་བའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ, rgyu dus rung las sbyar ba'i thun tshod du rung ba) must be consecrated (བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ, byin gyis rlob dgos pa yin no). Otherwise, there is no need to consecrate them, because even without consecration, they do not become sogjog before the proper time, and even with consecration, they become sogjog at the end of the proper time. So, does consecrating the last three medicines (སྨན་ཕྱི་མ་གསུམ, sman phyi ma gsum) mean that they will not become sogjog before the proper time? No, they can become sogjog even before the proper time, as it is said: 'If the taste and consistency completely change (རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྱུར་ན, ro dang sla ba nyid yongs su gyur na), it is already considered sogjog (སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ, sog 'jog byas pa nyid yin no).' This is not the abandonment of sogjog, because the conditions for abandonment are not complete. Even so, if one holds spoiled food for the purpose of eating it, one commits a minor offense of sogjog. As it is said in the Extensive Commentary (རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར, rgya cher 'grel par): 'Holding things that are suitable for consumption, within the proper time, and for sustenance, for the purpose of eating, also incurs the same offense, without any distinction.' But it does not constitute abandonment, because it is not held for the purpose of being eaten by someone who has received the blessing. Therefore, consecrating medicines for sustenance cannot possibly result in the offense of sogjog after the proper time has passed. So, if a medicine that is suitable for consumption within the proper time and has not been consecrated does not incur the abandonment of sogjog even after the proper time has passed, because the scripture only speaks of the abandonment of sogjog after seven days, is that correct? That is just an example. If an un-consecrated medicine that is suitable for consumption within the proper time is eaten after the proper time has passed, it results in a downfall (ལྟུང་བྱེད, ltung byed). If eating a certain medicine results in the downfall of sogjog, then holding that medicine for the purpose of eating it also results in the abandonment of sogjog. As it is said: 'Food that is to be eaten, if it is not a downfall, is considered the same as eating it when the day and night have passed.' In these cases, creating the abandonment of sogjog requires holding it for the purpose of eating. If it is not for the purpose of eating, merely exceeding the proper time only results in a minor offense of sogjog. Therefore, both eating and holding consecrated food that has spoiled are offenses. Here, some who are not learned think that there are offenses of holding and abandoning un-consecrated robes (ཆོས་གོས, chos gos) and alms bowls (ལྷུང་བཟེད, lhung bzed).

ཤན་འབྱུང་བའི་རིགས་པས་སྨན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ལ་ཤན་བརྡེག་བྱེད་དུ་འཇོག་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཤན་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་པར་འདོད་པ་སོགས་སྣང་ཡང་མ་བརླབས་པའི་བབ་ཅོལ་ཡིན་པས་རྣ་བ་གཏད་པར་མི་བྱའོ། །གཉིས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཅང་བའི་ཚུལ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྟེན་གྱི་དགེ་སློང་ནད་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་སྨན་ལག་ཏུ་བཟུང་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་སྨན་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་འདི་བདག་དང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི་སོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་སོག་འཇོག་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གང་ཟག་གི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། སྨན་ངོ་བོ་དང་ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་རུང་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་ལ་མ་ཞིག་པ་དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་སྔ་དྲོ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། བྱིན་ལེན་ཅན་ཕྱི་དྲོ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་སོག་འཇོག་ཏུ་གྱུར་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཇི་སྐད་དུ། ཟས་སྔ་མའི་ཚེའོ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེའོ། །ལག་ཉར་བླངས་པ་དང་སོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་། ནང་དུ་ཞག་ལོན་པ་དང་། ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་དག་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མི་འཆགས་ 22-4-90a སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། སྤྱིར་བཏང་དུ་རང་དུས་ཀྱི་མཐའི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ཅིང་། ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡིན་ལ། ཤན་བརྡེག་བྱེད་ཡོད་པ་དང་། རོ་སླར་གྱུར་ན་ངེས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་པར་ལུང་དྲངས་པ་ལས། དགེ་སློང་གི་ཚེས་གཅིག་ལ་སྨན་ཞིག་རྙེད་ཅིང་དེས་ཚེས་གཉིས་ལ་ཡང་། སྨན་གཞན་ཞིག་རྙེད་ན་དགེ་སློང་དེས་ཉི་མ་བདུན་པོ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནང་དུ། སྨན་སྔ་མ་ཤོས་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱ་ཞིང་ཕྱི་མ་ཤོས་བཏང་བར་བྱ་བའམ་གཞན་ལ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱོད་པར་མི་བྱེད་དམ་གཏོང་བར་མི་བྱེད་ན་ཉི་མ་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ནས་སྤངས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ན་མཁས་པ་མ་ཡིན་པ་གང་དག ཞག་བདུན་པ་མ་ཡིན་པའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། འཚོ་བར་དུ་བཅང་བ་ལ་ཤན་འབྱུང་ཚུལ་གྱི་རྣམ་གཞག་ཁས་ལེན་པ་ནི་བཞད་གད་ཀྱི་གནས་སོ། །འོ་ན་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་བྱིན་བརླབས་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་མཐའ་ཡང་ཞག་གཅིག་གི་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ཁོ་ནར་ངེས་སམ་ཞེ་ན། རྒྱུ་དུས་རུང་ལས་སྦྱར་བའི་བཏུང་བ་ཡིན་ན་དེར་ངེས་ལ། རྒྱུ་ཞ

【現代漢語翻譯】以影響產生的推理，有人認為未加持的藥物會產生影響，而加持過的藥物則能消除影響的過失。然而，未加持的藥物只是偶然，不應重視。第二，關於加持后持有的方式，包括咒語的儀軌及其詳細解釋。首先，作為所依的比丘（dge slong，僧侶），病人應手持需要加持的藥物，唸誦：『尊者請聽，我，比丘，名為某某，將此適量的藥物加持為我以及與我梵行相同者的適量之用。』如此重複三次，方法要正確。第二，加持的必要目的是爲了避免儲存的過失。正如所說：『加持后不會有儲存的過失。』因此，簡而言之，這是在個人行為的範疇內所說的。第三，關於詞語的意義，藥物的本質和儀軌使其適宜，接受加持后，在時間上需要區分，早上必須加持，因為接受加持的藥物如果在下午加持，就會變成儲存。正如所說：『食物在早上接受加持。』如果拿在手上、儲存、未接受加持、在內部過夜、在內部煮熟、由比丘煮熟，這些都不會被加持。因此，在時間上的區分是，通常在自己時間的盡頭之前加持並享用。如果存在影響，或者味道改變，則不一定。在註釋中引用：『如果一位比丘在第一天找到一種藥物，並在第二天找到另一種藥物，那麼這位比丘必須在七天內完全享用最早的藥物，並丟棄或給予他人最新的藥物。如果不完全享用或不丟棄，那麼在第八天黎明時，就會犯下墮落的罪過。』因此，那些不精通的人，認為非七天的適量之物和持有以維持生命會產生影響，這種說法是可笑的。那麼，適量的加持和享用的期限是否也僅限於一天的適量期限呢？如果是由因、時、適宜之物混合而成的飲料，則確實如此。如果原因是……』關於影響產生的推理，有人認為未加持的藥物會產生影響，而加持過的藥物則能消除影響的過失。然而，未加持的藥物只是偶然，不應重視。第二，關於加持后持有的方式，包括咒語的儀軌及其詳細解釋。首先，作為所依的比丘（dge slong，僧侶），病人應手持需要加持的藥物，唸誦：『尊者請聽，我，比丘，名為某某，將此適量的藥物加持為我以及與我梵行相同者的適量之用。』如此重複三次，方法要正確。第二，加持的必要目的是爲了避免儲存的過失。正如所說：『加持后不會有儲存的過失。』因此，簡而言之，這是在個人行為的範疇內所說的。第三，關於詞語的意義，藥物的本質和儀軌使其適宜，接受加持后，在時間上需要區分，早上必須加持，因為接受加持的藥物如果在下午加持，就會變成儲存。正如所說：『食物在早上接受加持。』如果拿在手上、儲存、未接受加持、在內部過夜、在內部煮熟、由比丘煮熟，這些都不會被加持。因此，在時間上的區分是，通常在自己時間的盡頭之前加持並享用。如果存在影響，或者味道改變，則不一定。在註釋中引用：『如果一位比丘在第一天找到一種藥物，並在第二天找到另一種藥物，那麼這位比丘必須在七天內完全享用最早的藥物，並丟棄或給予他人最新的藥物。如果不完全享用或不丟棄，那麼在第八天黎明時，就會犯下墮落的罪過。』因此，那些不精通的人，認為非七天的適量之物和持有以維持生命會產生影響，這種說法是可笑的。那麼，適量的加持和享用的期限是否也僅限於一天的適量期限呢？如果是由因、時、適宜之物混合而成的飲料，則確實如此。如果原因是……』

【English Translation】 Based on the reasoning of arising influence, some believe that unblessed medicine can exert influence, while blessed medicine can negate the faults of influence. However, unblessed medicine is merely accidental and should not be given importance. Secondly, regarding the manner of holding after blessing, it includes the ritual of mantras and its detailed explanation. Firstly, as the basis, the monk (dge slong, monk), the patient, should hold the medicine to be blessed in his hand and recite: 'Venerable ones, please listen. I, the monk, named so-and-so, bless this appropriate amount of medicine for my use and for the use of those who share the same pure conduct as me.' Repeat this three times, and the method should be correct. Secondly, the necessary purpose of blessing is to avoid the fault of storage. As it is said: 'After blessing, there will be no fault of storage.' Therefore, in short, this is what is said within the scope of personal actions. Thirdly, regarding the meaning of the words, the essence of the medicine and the ritual make it suitable, and after receiving the blessing, there needs to be a distinction in time, and it must be blessed in the morning, because medicine that has received blessing, if blessed in the afternoon, will become storage. As it is said: 'Food is blessed in the morning.' If it is held in hand, stored, not blessed, left overnight inside, cooked inside, cooked by a monk, these will not be blessed. Therefore, the distinction in time is that generally, one blesses and enjoys until the end of one's own time. If there is influence, or the taste changes, it is not necessarily so. Quoting from the commentary: 'If a monk finds a medicine on the first day and finds another medicine on the second day, then that monk must fully enjoy the earliest medicine within those seven days and discard or give to others the latest medicine. If one does not fully enjoy or discard it, then at dawn on the eighth day, one will commit a sin of downfall.' Therefore, those who are not proficient, who believe that non-seven-day appropriate things and holding to sustain life will produce influence, such a statement is ridiculous. So, is the limit of appropriate blessing and enjoyment also limited to the limit of one day's appropriate amount? If it is a drink made from the combination of cause, time, and suitable things, then it is indeed so. If the reason is...'

ག་བདུན་པ་དང་འཚོ་བཅངས་ལས་སྦྱར་ན་རྒྱུ་དེ་ཉིད་དང་བྱིན་བརླབས་དང་། ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་མཐའ་མཚུངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་དུས་སུ་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའི་མཐའ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཉིད་ཡིན་ན་དེའི་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡང་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་དེ། ཇི་སྐད་དུ་འགྲེལ་པ་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་རྫས་ལས་བྱས་པའི་བཏུང་བ་དེ་བཏུང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཕྱིར་ནི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བཤད་ 22-4-90b པས་སོ། །འོན་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་སྔགས་ཆོག་ཏུ་དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་བརྗོད་མི་དགོས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་ཞག་བདུན་པ་དང་འཚོ་བཅང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། སྔགས་ཆོག་ལས་ཀྱང་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བྱས་ན་བཏུང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ནི་ཞེས་སོགས་ཀྱི་འགྲེལ་པའི་དགོངས་པས་རྒྱུ་ཞག་བདུན་པ་ལས་སྦྱར་བའི་བཏུང་བ་དེ་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཕྱིར་ནི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་ནས་ལོངས་སྤྱད་དུ་མི་རུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། བཏུང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཁ་ཅིག་ན་རེ་མ་གྱུར་ན་དེ་ཡིན་ཞེས་སོགས་ཀྱི་རྩོད་ལན་དང་འགལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། རྩོད་ལན་དེའི་དོན་ཡང་འགྲེལ་པ་ལྟར་ན་འདི་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་ཞག་བདུན་པ་ལས་སྦྱར་བའི་བཏུང་བ་ཞག་བདུན་གྱི་གོང་དུ་རོ་སླ་འགྱུར་རུང་དེ་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་ལྷག་པ་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་ཅིང་ལོངས་སྤྱོད་པར་ཁས་བླངས་པ་ལ། འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བཏུང་བ་དེའི་ལོངས་སྤྱོད་མཐའ་གང་ཡིན་པ་དེ་བྱིན་བརླབས་ཀྱི་མཐའ་ཡང་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་དེ་ལྟ་བུའི་བཏུང་བ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་ཡང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ། དེ་ལས་ལྷག་པར་ཡང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སྔ་མ་ཁས་བླངས། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་བམ། གང་རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་འགྱུར་བའི་སྐད་ཅིག་མ་དེ་ཚུན་ཆད་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ། དང་པོ་མི་འཐད་དེ། བཏུང་བ་དེའི་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་དུས་ལྷག་པ་ལ་བྱིན་བརླབས་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལྟར་ཁས་ལེན་ན་ཡང་མི་འཐད་དེ། དེ་འདྲའི་དུས་དེ་སྐྱེས་བུ་ཕལ་པ་མངོན་ཤེས་མེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ 22-4-91a ནོ། །འོ་ན་ཉེས་པ་རང་ལ་མཚུངས་པ་མིན་ནམ་ཞེ་ན། མི་མཚུངས་ཏེ། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་མི་མཚུངས་པ་ནི་བཤད་མ་ཐག་པ་དེས་གྲུབ་ལ། སྨན་ཕྱི་མ་

【現代漢語翻譯】如果將七日藥與食物混合，那麼其效用、加持和享用期限都是相同的。正如所說：『如果那時是適宜的，那就是時限的終結；如果是其他，那就是它所屬的。』因此，即使認為它不適宜，也沒有過失。正如註釋中所說：『由不適宜之物製成的飲料，因其是飲料，故應知是所有時間都適宜的；因其被加持，故應知是適宜的。』然而，在加持的咒語儀軌中，不需要說明時間的差別，否則就會導致七日藥和食物也被加持的謬誤，而且咒語儀軌中也沒有這樣說。如果這樣做，那麼『因其是飲料』等等的註釋的含義是，由七日藥混合而成的飲料，不是在七日內加持，而是因為加持，所以才是適宜的。即使這樣，也不是說超過時限就不能享用，因為『因其是飲料，故是所有時間都適宜的』。那麼，如果有人說，這與『如果未變質，那就是它』等等的辯論相矛盾，那麼，按照註釋，辯論的含義是這樣的：如果由七日藥混合而成的飲料，在七日之前容易變味，那麼就承認它不會被加持為超過時限，也不會被享用。有些持律者說：飲料的享用期限就是加持的期限。那麼，這樣的飲料就不會被加持，因為在時限之內也不會被加持，超過時限也不會被加持。前一個論點被承認，后一個論點不成立。那麼，是在七日內加持嗎？還是在味道和性質開始變化的那一剎那加持？第一個不合理，因為飲料的享用期限之外不會產生加持。如果承認第二個，也不合理，因為普通人，沒有神通的人，無法察覺到那個時刻。』這就是它的含義。那麼，過失不是對自身也同樣適用嗎？並非如此，適宜與否的不同之處已經通過剛才的解釋說明了。至於後來的藥物……

【English Translation】 If the seven-day medicine is mixed with food, then its efficacy, blessing, and duration of enjoyment are the same. As it is said: 'If that time is suitable, then that is the end of the time limit; if it is other, then that is what it belongs to.' Therefore, even if it is considered unsuitable, there is no fault. As the commentary says: 'A drink made from unsuitable substances, because it is a drink, should be known to be suitable for all times; because it is blessed, it should be known to be suitable.' However, in the mantra ritual of blessing, there is no need to specify the difference in time, otherwise it would lead to the fallacy that seven-day medicine and food are also blessed, and the mantra ritual does not say so. If this is done, then the meaning of the commentary 'because it is a drink' etc. is that the drink mixed from seven-day medicine is not blessed within seven days, but because of the blessing, it is suitable. Even so, it is not that it cannot be enjoyed beyond the time limit, because 'because it is a drink, it is suitable for all times'. Then, if someone says that this contradicts the debate of 'if it has not deteriorated, then that is it' etc., then, according to the commentary, the meaning of the debate is this: if the drink mixed from seven-day medicine is prone to spoilage before seven days, then it is admitted that it will not be blessed as exceeding the time limit, nor will it be enjoyed. Some Vinaya holders say: the duration of enjoyment of the drink is also the duration of the blessing. Then, such a drink will not be blessed, because it will not be blessed within the time limit, nor will it be blessed beyond the time limit. The former argument is admitted, the latter argument is not established. Then, is it blessed within seven days? Or is it blessed up to the moment when the taste and nature begin to change? The first is unreasonable, because blessing does not arise beyond the duration of enjoyment of the drink. If the second is admitted, it is also unreasonable, because ordinary people, those without clairvoyance, cannot perceive that moment.' That is its meaning. Then, isn't the fault equally applicable to oneself? It is not so, the difference between suitability and unsuitability has been explained by the previous explanation. As for the later medicine...

གཉིས་ལ་མི་མཚུངས་པ་ནི་སྨན་གཉིས་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་བཏུང་བ་མ་ཡིན་དགོས། བཏུང་བ་མ་ཡིན་པ་ལ་རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་འགྱུར་བའི་རྣམ་གཞག་ཁས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་ཞག་བདུན་པ་ལས་སྦྱར་བའི་ལྟུང་བ་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི། ལུང་གི་དགོངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཞག་བདུན་པར་ཐལ། ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་རུང་གི་སྨན་ཡིན་པ་གང་ཞིག འཚོ་བཅང་གི་སྨན་དང་འདྲེས་པའི་སྨན་ནི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཕྱིར་ཊཱི་ཀ་བྱེད་པ་དག་གིས་དེར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ལུང་དྲངས་པ་ནི་ལོག་པར་འཆད་པའོ། །འོ་ན་སྨན་ཕྱི་མ་གཉིས་རང་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་སོག་འཇོག་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་ཅིག་བཤད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། ཡིན་མོད་དེ་ནི་སྨན་གཞན་དང་འདྲེས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་ཞིག་པ་སོགས་བཟའ་བའི་ཕྱིར་བཅངས་ན་སོག་འཇོག་གི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྱུར་ན་སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ཁོ་ནའི་དབང་དུ་བྱས་པར་འགྲེལ་པས་བཤད་ཅིང་། རོ་གྱུར་པའི་ཁྱད་པར་ཡང་སྐྱུར་པ་ཙམ་དུ་གྱུར་པ་ཙམ་ལ་མི་བྱའི་རོ་མྱོས་པར་མི་འགྱུར་བ་སྨྱོས་པར་འགྱུར་བ་ཉིད་དུ་སོང་བ་ལ་བཤད་ཅིང་། མར་གྱི་ཁུ་བ་ཞུན་མར་དུ་སོང་བ་ལྟ་བུ་ནི་སླ་བ་ཡོངས་སུ་གྱུར་པའི་གོ་མི་ཆོད་དེ། དངོས་པོ་གཞན་དུ་མ་གྱུར་པས་བྱིན་ལེན་མ་ཞིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་འདི་དག་བོད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་བྱེད་པ་དག་གིས་ལེགས་པར་མ་བཤད་པས་སླར་ཡང་འགྲེལ་པའི་དགོངས་པ་ལ་ཡང་དང་ཡང་དུ་བརྟག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བརྟགས་པ་ལས་དོན་འདི་བྱུང་སྟེ། རྒྱུ་ཞག་བདུན་པ་དང་། འཚོ་བཅངས་ལས་སྦྱར་བའི་བཏུང་བ་ 22-4-91b དེ། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ཁོ་ནར་བྱིན་གྱིས་རློབས་པ་ཡིན་ཀྱང་། དེའི་བྱིན་བརླབས་དེ་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་འདས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་འཇིག་པར། གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཞག་བདུན་དང་། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལ། ཁ་ཅིག་ན་རེ། མ་གྱུར་ན་དེ་ཡིན་གྱི་གྱུར་ན་གང་ཚུན་ཆད་དེ་ཡིན་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་སྨན་གྱི་མ་གསུམ་པོ་རང་རང་གི་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་དུས་ལྷག་པ་ལ། རང་རང་གི་བྱིན་ལེན་དང་། བྱིན་བརླབས་བརྟེན་ན་མི་འཆགས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཞག་བདུན་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་རོ་དང་སླ་འགྱུར་ངེས་ཏེ། དང་པོ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཚེ། བྱིན་བརླབས་ཞག་བདུན་དུ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། སྨན་ཕྱི་མ་གསུམ་པོ་རེ་རེ་ནས། རང་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་ལོངས་སྤྱོད་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་རུང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེར་རློབ་ན་གསུམ་པོ་གང་རུང་དུ་རློབ་དགོས་པ་ལས། དེར་མི་རློབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གསུམ་གང་རུང་གི་བྱིན་བརླབས་མི་འཆག

【現代漢語翻譯】第二種不同之處在於，任何一種藥物都不能是飲料，因為沒有接受飲料會改變味道和稀薄度的觀點。一般來說，用七日藥製成的墮罪，在七日內加持，這不是經文的本意。否則，它（指墮罪）就成了七日藥，因為它是一種可以在七日內加持的藥物，而且不是與維持生命的藥物混合的藥物。因此，註釋家們在那裡引用加持的經文是錯誤的解釋。如果不是這樣，那麼后兩種藥物不是被說成會在各自的時間之前變成儲存物嗎？是的，但這是指如果與其他藥物混合，或者加持失效等原因而儲存食物，就會產生儲存的過失。如果味道和稀薄度完全改變，那就是儲存了。』他們說，這也被解釋為僅僅是指適合在規定時間內服用的藥物。味道改變的特殊之處在於，它被解釋為僅僅是變酸，而不是變成令人陶醉的味道，而是變成了令人陶醉的味道。像酥油變成液態酥油一樣，這並不意味著稀薄度完全改變，因為物質沒有變成其他東西，加持也沒有失效。西藏的註釋家們沒有很好地解釋這些要點，所以應該反覆研究註釋的本意。從這樣的研究中得出了這個結論：用七日藥和維持生命的藥物製成的飲料，即使只在規定的時間內加持，它的加持也不會因為超過了規定的時間而消失，而是被接受為依次持續七天，直到生命結束。有些人說：『如果沒有改變，那就是它；如果改變了，那就不是它了。』那麼，如果三種藥物超過了各自的服用期限，它們各自的加持和祝福就不會保持不變，因為在七天之前味道和稀薄度肯定會改變。第一次加持時，加持不會保持七天。論證成立。如果接受，那麼后三種藥物中的每一種，在各自的時間之前，可能會變成不能服用的東西，它不會被加持。因為它在那裡不被加持，因為它必須在三種中的任何一種中被加持，但它在那裡不被加持，因為那三種中的任何一種的加持都不會保持不變。 The second difference is that neither of the two medicines should be a beverage, because the view that a beverage will change in taste and thinness is not accepted. Generally, the transgression made from the seven-day medicine, blessing it within seven days, is not the intention of the scripture. Otherwise, that (referring to the transgression) becomes a seven-day medicine, because it is a medicine that can be blessed within seven days, and it is not a medicine mixed with life-sustaining medicine. Therefore, the commentators' quoting of the blessing scripture there is a wrong explanation. If not, then aren't the latter two medicines said to become storage items before their respective times? Yes, but this refers to the fact that if it is mixed with other medicines, or the blessing is invalidated, etc., and stored for eating, the fault of storage will occur. If the taste and thinness are completely changed, then it is the storage itself. ' They said, this is also interpreted as only referring to medicines that are suitable for taking within the prescribed time. The special feature of the change in taste is also explained as merely becoming sour, not becoming an intoxicating taste, but becoming an intoxicating taste. Just as butter becomes liquid butter, this does not mean that the thinness is completely changed, because the substance has not become something else, and the blessing has not been invalidated. The Tibetan commentators have not explained these points well, so the intention of the commentary should be repeatedly studied. From such research, this conclusion has emerged: the beverage made from seven-day medicine and life-sustaining medicine, even if blessed only for the prescribed time, its blessing will not disappear just because it has exceeded the prescribed time, but is accepted to last for seven days in sequence, until the end of life. Some say: 'If it hasn't changed, then that's it; if it has changed, then that's not it.' Then, if the three medicines exceed their respective consumption limits, their respective blessings and benedictions will not remain stable, because the taste and thinness will definitely change before seven days. When blessing for the first time, the blessing will not remain for seven days. The sign is accepted. If accepted, then each of the latter three medicines, before their respective times, may become something that cannot be consumed, it will not be blessed. Because it is not blessed there, because it must be blessed in any of the three, but it is not blessed there, because the blessing of any of those three will not remain.

【English Translation】 The second difference is that neither of the two medicines should be a beverage, because the view that a beverage will change in taste and thinness is not accepted. Generally, the transgression made from the seven-day medicine, blessing it within seven days, is not the intention of the scripture. Otherwise, that (referring to the transgression) becomes a seven-day medicine, because it is a medicine that can be blessed within seven days, and it is not a medicine mixed with life-sustaining medicine. Therefore, the commentators' quoting of the blessing scripture there is a wrong explanation. If not, then aren't the latter two medicines said to become storage items before their respective times? Yes, but this refers to the fact that if it is mixed with other medicines, or the blessing is invalidated, etc., and stored for eating, the fault of storage will occur. If the taste and thinness are completely changed, then it is the storage itself. ' They said, this is also interpreted as only referring to medicines that are suitable for taking within the prescribed time. The special feature of the change in taste is also explained as merely becoming sour, not becoming an intoxicating taste, but becoming an intoxicating taste. Just as butter becomes liquid butter, this does not mean that the thinness is completely changed, because the substance has not become something else, and the blessing has not been invalidated. The Tibetan commentators have not explained these points well, so the intention of the commentary should be repeatedly studied. From such research, this conclusion has emerged: the beverage made from seven-day medicine and life-sustaining medicine, even if blessed only for the prescribed time, its blessing will not disappear just because it has exceeded the prescribed time, but is accepted to last for seven days in sequence, until the end of life. Some say: 'If it hasn't changed, then that's it; if it has changed, then that's not it.' Then, if the three medicines exceed their respective consumption limits, their respective blessings and benedictions will not remain stable, because the taste and thinness will definitely change before seven days. When blessing for the first time, the blessing will not remain for seven days. The sign is accepted. If accepted, then each of the latter three medicines, before their respective times, may become something that cannot be consumed, it will not be blessed. Because it is not blessed there, because it must be blessed in any of the three, but it is not blessed there, because the blessing of any of those three will not remain. The second difference is that neither of the two medicines should be a beverage, because the view that a beverage will change in taste and thinness is not accepted. Generally, the transgression made from the seven-day medicine, blessing it within seven days, is not the intention of the scripture. Otherwise, that (referring to the transgression) becomes a seven-day medicine, because it is a medicine that can be blessed within seven days, and it is not a medicine mixed with life-sustaining medicine. Therefore, the commentators' quoting of the blessing scripture there is a wrong explanation. If not, then aren't the latter two medicines said to become storage items before their respective times? Yes, but this refers to the fact that if it is mixed with other medicines, or the blessing is invalidated, etc., and stored for eating, the fault of storage will occur. If the taste and thinness are completely changed, then it is the storage itself. ' They said, this is also interpreted as only referring to medicines that are suitable for taking within the prescribed time. The special feature of the change in taste is also explained as merely becoming sour, not becoming an intoxicating taste, but becoming an intoxicating taste. Just as butter becomes liquid butter, this does not mean that the thinness is completely changed, because the substance has not become something else, and the blessing has not been invalidated. The Tibetan commentators have not explained these points well, so the intention of the commentary should be repeatedly studied. From such research, this conclusion has emerged: the beverage made from seven-day medicine and life-sustaining medicine, even if blessed only for the prescribed time, its blessing will not disappear just because it has exceeded the prescribed time, but is accepted to last for seven days in sequence, until the end of life. Some say: 'If it hasn't changed, then that's it; if it has changed, then that's not it.' Then, if the three medicines exceed their respective consumption limits, their respective blessings and benedictions will not remain stable, because the taste and thinness will definitely change before seven days. When blessing for the first time, the blessing will not remain for seven days. The sign is accepted. If accepted, then each of the latter three medicines, before their respective times, may become something that cannot be consumed, it will not be blessed. Because it is not blessed there, because it must be blessed in any of the three, but it is not blessed there, because the blessing of any of those three will not remain.

ས་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་གང་ལོངས་སྤྱད་བྱ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་རུང་གི་སྐད་ཅིག་དེ་ཚུན་ཆད་དུ་རློབ་བོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། དེ་མི་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །སྤྱིར་སྨན་བཞི་པོ་བྱིན་ལེན་ནམ། བྱིན་བརླབས་ཅན་རང་དུས་འདས་ཙམ་གྱི། བྱིན་ལེན་དང་བྱིན་བརླབས་འཇིག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གལ་ཏེ་ཡིན་ན། སོག་འཇོག་མི་འབྱུང་བར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་ཐུན་ཚོད་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་། བྱིན་ལེན་དང་བྱིན་བརླབས་ནི། རང་གི་འཇོག་རྒྱུ་མ་བྱུང་གི་བར་དུ་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །ལོངས་སྤྱོད་པ་ནི་རང་དུས་འདས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་རུང་བར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ལེགས་པར་བཤད་པའི་གཏམ་དུ་བྱ་བ་གཉིས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་སྨན་གྱི་རྒྱུ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལ། སྨན་གྱི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་དང་མ་གྲུབ་པ་གཉིས། 22-4-92a དང་པོ་བརྟེན་ཚུལ་ནི། དཔེར་ན་མཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྨན་དང་ཞག་བདུན་པའི་སྨན་ཟླ་བ་དང་ལོའི་བར་དུ་བརྟེན་དགོས་པའི་དགེ་སློང་གི་སྨན་གཉིས་པོ་རྒྱུ་རྒུན་འབྲུམ་དང་མར་ལྟ་བུ་རྣམས་ལ་བརྟགས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་བཟའ་བཏུང་ཕྱིར་གྱི་བརྟེན་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟ་བུའི་རྒྱུ་བཅང་ནི་དགོས་ལ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་སོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་ཞིང་། རྣམ་བརྟགས་ཀྱི་ཆོ་ག་མ་བྱས་ན་བཟའ་བཏུང་གི་ཕྱིར་བཅངས་པ་ཡིན་པས་སོག་འཇོག་གི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་གསེར་ལ་སོགས་པའི་རིན་པོ་ཆེ་ཟས་གོས་ཀྱི་ཆེད་དུ་རུང་བ་བྱས་ནས་བཅང་དགོས་པ་བཞིན། དེ་སྐད་དུ་ཡང་འགྲེལ་ཆེན་ལས། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཞག་བདུན་ལས་འདས་པར་འཆང་དུ་ཟིན་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ་རུང་བའི་ཕྱིར་གསེར་ལ་སོགས་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །རུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་རུང་བ་བྱས་པ་ལ་དགོངས་སོ། །དེ་ལྟར་བྱས་ན་སྨན་གྱི་སྐབས་འདིར་འདི་ལྟར་བཤད་ན་གོ་བདེ་བར་འགྱུར་ཏེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་སྨན། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་སྨན་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་སྨན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སྨན་བཞི་པོ་གང་རུང་གི་ངོ་བོ་གྲུབ་ཟིན་པ། རྒྱུ་ཚད་ལྡན་རང་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་འོས་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྨན་དེ་དང་འདྲ་བ་ལྷག་པོ་རིགས་མཐུན་པ་གཉིས་པ་རྣམས་ཏེ་རང་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཤན་སྟོངས་ཀྱིས་སོག་འཇོག་གི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་། ཤན་གྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ཡང་རང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་མྱུར་དུ་སོག་འཇོག་ཅན་དུ་འགྱུར་བས་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་ཡིད་གཏད་དེ་བཅང་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ཡང་གཙོ་བོར་ཞག་བདུན་པ་དང་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ལ་རྩི་ལ། འཚོ་བཅང་ལ་ཡང་མི་སྲིད་པ་མིན་ཏེ། འཚོ་བཅང་གི་སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་ཤི་བའི་དགེ་སློང་དེའ

【現代漢語翻譯】爲了這個緣故，如果說從可以受用的那一剎那起就捨棄，那是不行的，因為不瞭解這個道理。一般來說，四種藥物的加持受用，或者說具有加持力的藥物，僅僅是時間過了，加持受用並不會消失。如果消失，就會導致儲存不成立。因此，即使加持了暫時性的藥物，加持受用也會持續到沒有儲存的必要為止。而受用者僅僅是時間過了就不能用了。這被稱為善說之語的第二部分。第二，關於藥物的所依之理，分為藥物的本體已經成立和尚未成立兩種。 22-4-92a 第一種是所依之理：例如，適合暫時使用的藥物和七日藥，以及需要在月或年之間依賴的僧人的藥物，這兩種藥物都需要依賴葡萄乾和酥油等，通過觀察的儀式，爲了食物而依賴。像這樣持有是必要的，如果加持受用，就會變成儲存。如果沒有進行觀察的儀式，那麼爲了食物而持有，就會產生儲存的過失。例如，需要將黃金等珠寶變成可以用於食物和衣服的東西來持有。正如《大疏》中所說：『即使加持過的東西超過七天持有也沒有罪過，因為是允許的，就像黃金等一樣。』允許的緣故，是指考慮了允許的做法。像這樣，如果在這個藥物的場合這樣說，就容易理解了：與生活用品相符的藥物，與剩餘用品相符的藥物，與必需用品相符的藥物。第一種是：四種藥物中任何一種的本體已經成立，具有合格的材料，適合用自己的名字來加持的那些。第二種是：與該藥物相似的，剩餘的同類藥物，如果用自己的名字來加持，就會因為混淆而成為儲存的原因。即使不是混淆的原因，如果自己加持，也會迅速變成需要儲存的，因此需要信任堪布等其他人來持有。這主要指的是七日藥和適合暫時使用的藥物。對於生活必需品來說，也不是不可能的。如果加持了生活必需品的藥物，那麼加持后死去的僧人...

【English Translation】 For this reason, if it is said that from the moment it can be used, it is abandoned, that is not right, because one does not understand this principle. Generally, the blessing and use of the four medicines, or the medicine with blessing power, only the time has passed, the blessing and use will not disappear. If it disappears, it will lead to the storage not being established. Therefore, even if the temporary medicine is blessed, the blessing and use will continue until there is no need to store it. And the user just the time has passed can not be used. This is called the second part of the well-spoken words. Second, regarding the principle of relying on medicine, it is divided into two types: the substance of the medicine has been established and has not been established. 22-4-92a The first is the principle of reliance: for example, medicines suitable for temporary use and seven-day medicines, and medicines for monks that need to be relied on for months or years, both of these medicines need to rely on raisins and ghee, etc., through the ritual of observation, for the sake of food. It is necessary to hold like this, if blessing and use, it will become storage. If the ritual of observation is not carried out, then holding for the sake of food will produce the fault of storage. For example, it is necessary to turn gold and other jewels into things that can be used for food and clothing to hold. As it is said in the Great Commentary: 'Even if the blessed thing is held for more than seven days, there is no sin, because it is allowed, just like gold, etc.' The reason for allowing is that the allowed practice is considered. Like this, if it is said in this case of medicine, it is easy to understand: medicine that is compatible with living utensils, medicine that is compatible with remaining utensils, and medicine that is compatible with necessary utensils. The first is: the substance of any of the four medicines has been established, has qualified materials, and is suitable for blessing with its own name. The second is: similar to that medicine, the remaining similar medicines, if blessed with their own name, will become the cause of storage due to confusion. Even if it is not the cause of confusion, if you bless it yourself, it will quickly become necessary to store it, so you need to trust Khenpo and others to hold it. This mainly refers to seven-day medicines and medicines suitable for temporary use. For daily necessities, it is not impossible. If the medicine of daily necessities is blessed, then the monk who died after blessing...

ི་སྨན་དེ་དགེ་སློང་གཞན་ལ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 22-4-92b དེས་ན་འཚོ་བཅང་གི་སྨན་ཡང་ཚོད་ཟིན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི་རྒུན་འབྲུམ་དང་བུ་རམ་དང་། ཨ་རུ་ར་ལ་སོགས་པ་རང་རང་གི་ངོ་བོ་གྲུབ་ཟིན་པ་སྨན་བཞི་པོ་གང་གི་རྒྱུར་འགྲོ་མ་ངེས་པ། གང་ལ་གང་མཁོའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་མ་བྱས་པར་བཟའ་ཕྱིར་དུ་བཅངས་ན་སོག་འཇོག་གི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་དུ་ཡང་འགྲེལ་ཆེན་ལས། འདི་ལྟར་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་། རུང་བ་མ་ཡིན་པ་མི་ཤ་ལ་སོགས་པ་དང་། རུང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་འདྲེས་པ་དང་། བརྟག་པ་གཞན་དང་འདྲེས་པ་འཆང་བ་ལ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པའི་སྨན་རུང་བ་མ་བྱས་པར་བཟའ་ཕྱིར་དུ་འཆང་བ་ལ་སོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་དུས་རུང་གི་ཟས་ལ་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། དུས་རུང་གི་ཟས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་ཟིན་པ་རྣམས་ལ་ནི་དེ་ལྟར་ཐལ་བ་འདོད་ལ། ཡོངས་སུ་མ་གྲུབ་པ་རྣམས་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་མི་དགོས་ཏེ། འབྲས་དང་ནས་ལ་སོགས་པ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་སྨན་གྱི་རྒྱུ་སྨན་ཡིན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རིན་པོ་ཆེ་ཆར་གཏོགས་དང་བཅས་པ་ཡིན་པ་དང་། དེ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་བཤད་པའི་རུང་བ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གིས་རུང་བར་བྱས་ཏེ་བཅངས་དགོས་ལ། དེ་མ་ཡིན་པ་ཞིང་དང་ཁང་པ་དང་། རྟ་དང་གླང་པོ་དང་། གོ་མཚོན་དང་། གྲོ་ནས་དང་འབྲས་ལ་སོགས་པ་ལ་རུང་བ་དགོས་པའི་བཤད་པ་མེད་ཅིང་། གོས་དར་དང་རས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་རུང་བ་ཇི་ལྟར་དགོས་པའི་ཚུལ་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ གནས་མལ་བརྟེན་ཚུལ། གསུམ་པ་བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་གནས་མལ་བརྟེན་ཚུལ་ལ། གནས་ཁང་བརྟེན་པའི་ཚུལ་དང་། སྟན་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གནས་བྱས་ཟིན་རྙེད་པ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་དང་། གསར་དུ་བསྒྲུབས་ནས་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་རུང་ཁང་བྱ་བའི་ 22-4-93a ཚུལ་དང་། དེར་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་མི་རུང་བའི་གནས་ཁང་དུ་འགྱུར་བའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་དོན་གྱི་ཁོག་ཕུབ་པ་དང་། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཁྱིམ་པའི་གནས་ཁང་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་པའི་གནས་སུ་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་རློབ་མི་དགོས་ཏེ། གནས་དེ་དག་ཏུ་ཞག་ལོན་པ་དང་། བཙོས་པ་སོགས་ཀྱི་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་ཞག་ལོན་པ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་གཙུག་ལག་ཁང་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པའི་ནང་ངམ། ཁྱིམ་པའི་གནས་ཡིན་ཀྱང་དེར་ཁམ་པ་ཞག་ཏུ་མི་གནས་པར་དགེ་སློང་ཁོ་ན་འཇུག་ལྡོག་ལ་དབང་ཆེ་བའི་ཁང་པ་དེར་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་གནས་དེར་སྨན་བཞི་པོ་གང་རུང་གིས་ཞག་ལོན་པ་ད

【現代漢語翻譯】因為那種藥不適合其他比丘。因此，食物類的藥物也需要適量加持。第三種是葡萄、紅糖、訶子等，它們各自的性質已經形成，但不能確定屬於四種藥物中的哪一種。如果沒有對任何需要的物品進行加持，爲了食用而持有，就會犯下儲存的罪過。正如《大疏》中所說：『像這樣未經加持和接受，以及不適合的肉類等，以及與不適合的東西混合，以及與其他物品混合而持有，也會犯下過失。』因此，未經加持的藥物，爲了食用而持有，會犯下儲存的罪過。那麼，對於適合時宜的食物，是否太過分了呢？對於已經完全成熟的適合時宜的食物，可以這樣認為。但對於未完全成熟的食物，則不需要加持，就像大米和青稞等。第二，藥物的材料是藥物，分為屬於珍寶類和其他兩種。第一種是：必須通過之前所說的三種適合方式中的任何一種使其適合后才能持有。對於其他如田地、房屋、馬、象、武器、青稞、大米等，沒有關於需要適合的說法。至於絲綢和棉布等，如何需要適合的方式，之前已經說過了。安住的方式：第三，安樂住的因緣是安住的方式，包括安住房屋的方式和安住坐墊的方式。第一種包括已經獲得的房屋的安住方式和新獲得的房屋的安住方式。第一種包括進行『如法房』的方式，以及如果未加持則會變成不如法房屋的方式。第一種包括說明意義的概要和咒語的儀軌。第一種是指，對於遠離在家人的住所和包括寺院在內的住所之外的地方，不需要進行『如法房』的加持，因為在這些地方，過夜或烹煮等不如法的事情不會發生。因此，在包括寺院在內的住所內，或者即使是家人的住所，但比丘可以自由出入，且不允許在家中過夜的地方，則需要進行『如法房』的加持。如果沒有加持，那麼在這個地方，四種藥物中的任何一種過夜，都...

【English Translation】 Because that medicine is not suitable for other monks. Therefore, food-like medicines also need to be blessed appropriately. The third is grapes, brown sugar, Terminalia chebula, etc., whose individual properties have already been formed, but it cannot be determined which of the four medicines they belong to. If any needed items are not blessed, holding them for consumption will incur the offense of hoarding. As the 《Great Commentary》 says: 'Like this, without blessing and acceptance, and unsuitable meats, etc., and mixed with unsuitable things, and mixed with other items, holding them will also incur a fault.' Therefore, unblessed medicines, holding them for consumption, will incur the offense of hoarding. Then, is it too much for food that is suitable for the time? For food that is already fully ripe and suitable for the time, it can be considered in this way. But for food that is not fully ripe, there is no need to bless it, just like rice and barley, etc. Second, the material of medicine is medicine, divided into those belonging to the precious category and the other two. The first is: it must be made suitable by any of the three suitable methods mentioned earlier before it can be held. For others such as fields, houses, horses, elephants, weapons, barley, rice, etc., there is no mention of needing to be suitable. As for silk and cotton, etc., how the method of needing to be suitable is, has been said before. How to Dwell: Third, the cause of dwelling in comfort is the way of dwelling, including the way of dwelling in a house and the way of dwelling on a cushion. The first includes the way of dwelling in a house that has already been obtained and the way of dwelling in a newly obtained house. The first includes the way of performing 'lawful room', and the way that if it is not blessed, it will become an unlawful room. The first includes explaining the outline of the meaning and the ritual of the mantra. The first refers to, for places far away from the residences of householders and including places other than monasteries, there is no need to perform the blessing of 'lawful room', because in these places, unlawful things such as staying overnight or cooking will not happen. Therefore, inside residences including monasteries, or even if it is the residence of a householder, but monks can freely enter and exit, and where it is not allowed to stay overnight, then it is necessary to perform the blessing of 'lawful room'. If it is not blessed, then in this place, any of the four medicines staying overnight will...

ང་སྨན་འཚོད་པ་དང་། ཁ་ཟས་གཡོ་བ་ལ་སོགས་པ་བྱས་ན་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་སྨན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་ཚོགས་པའི་དབུས་སུ་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བཞེད་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ་ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པ་བགྱིའོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པ་ 22-4-93b འམ། ལགས་པ། ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམས་གང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བཞེད་དེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་བཅས་པ་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམས་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པ་བགྱི་ན་ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ་བགྱིས་པའམ་ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་འདོམས་གང་བཅས་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བགྱི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུངས་ཤིག མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ་ལགས་པ་ནང་མཚམས་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམས་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བགྱིས་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། མཚམས་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའི་དོན་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། སྤྱིར་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚུལ་ལ་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་སོ་ཕག་འདྲེན་པའི་དུས་སུ་རྡོ་བཏེག་པའི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ཕྱིས་ལས་གསར་བ་དང་བཅས་པའི་དུས་སུ་སེམས་བསྡུས་པའི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིན་བརླབས་དང་། དགེ་སློང་གནས་པ་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བའི་ཚེ། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་སྟོང་པར་དགེ་སློང་དག་ཕྱིན་པའི་ཚེ་ཕྲལ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི། གང་ཟག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། 22-4-94a གསུམ་པ་ནི་དགེ་འདུན་ཁོ་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། བཞི་པ་ནི། དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་གང་ཡང་རུང་བས་བྱིན་ག

【現代漢語翻譯】我做煎藥、做飯等事，會變成不適合的藥。（因此不應做）。第二部分，關於咒語的儀軌及其詳細解釋。第一部分：在四位或更多比丘的僧團中，負責事務的比丘稟告僧團的尊者們：『請僧團聆聽。如果僧團認為，這個已經完成、做好或合適的處所，包括內外邊界及周圍一箭之地，適合作為僧團的如法住所，那麼請僧團允許。僧團將這個已經完成、做好或合適的處所，包括內外邊界及周圍一箭之地，作為僧團的如法住所。』這是祈請。『請僧團的尊者們聆聽。這個已經完成、做好或合適的處所，包括內外邊界及周圍一箭之地，被認為是僧團的如法住所。因此，如果具壽們同意僧團將這個已經完成、做好或合適的處所，包括內外邊界及周圍一箭之地，作為僧團的如法住所，那麼請同意者保持沉默，不同意者請發言。』『僧團已經同意並允許將這個已經完成、做好或合適的處所，包括內外邊界及周圍一箭之地，作為僧團的如法住所。因為沒有人提出異議，所以就這樣認定。』第二部分，詳細解釋：必要的理由是：爲了避免邊界不清和過夜的過失。簡要的理由是：說明這是祈請和兩次羯磨的步驟。第三部分，詞義解釋：一般來說，加持如法住所的方式有四種：第一種是在搬運磚瓦時，從抬石頭的邊緣產生的加持；第二種是在後來新建或修繕時，從集中意念產生的加持；第三種是在比丘居住且未離開時，通過祈請和兩次羯磨進行的加持；第四種是在僧房空置時，比丘們進入后產生的加持。前兩種是由個人進行的加持；第三種是僅由僧團進行的加持；第四種是由僧團或個人進行的加持。

【English Translation】 If I prepare medicine, cook food, etc., it will become unsuitable medicine (therefore, it should not be done). The second part is about the ritual of mantras and its detailed explanation. The first part: In a Sangha (community of monks) of four or more Bhikshus (monks), the Bhikshu in charge of affairs informs the venerable Sangha: 'May the Sangha listen. If the Sangha deems this place, which is completed, done, or suitable, including the inner and outer boundaries and the surrounding one arrow-shot distance, suitable as a lawful residence for the Sangha, then may the Sangha permit it. The Sangha will make this place, which is completed, done, or suitable, including the inner and outer boundaries and the surrounding one arrow-shot distance, as a lawful residence for the Sangha.' This is the request. 'May the venerable Sangha listen. This place, which is completed, done, or suitable, including the inner and outer boundaries and the surrounding one arrow-shot distance, is considered a lawful residence for the Sangha. Therefore, if the venerable ones agree that the Sangha should make this place, which is completed, done, or suitable, including the inner and outer boundaries and the surrounding one arrow-shot distance, as a lawful residence for the Sangha, then let those who agree remain silent, and those who disagree please speak.' 'The Sangha has agreed and permitted this place, which is completed, done, or suitable, including the inner and outer boundaries and the surrounding one arrow-shot distance, to be made a lawful residence for the Sangha. Because no one has raised an objection, it is thus determined.' The second part, detailed explanation: The necessary reason is: to avoid the faults of unclear boundaries and staying overnight. The brief reason is: to explain that this is the step of request and two karmas. The third part, explanation of the meaning of words: Generally speaking, there are four ways to bless a lawful residence: The first is the blessing that arises from the edge of lifting stones when carrying bricks; the second is the blessing that arises from concentrating the mind when newly building or repairing later; the third is the blessing performed through request and two karmas when a Bhikshu resides and has not left; the fourth is the blessing that arises when Bhikshus enter an empty Sangha house. The first two are blessings performed by individuals; the third is a blessing performed only by the Sangha; the fourth is a blessing performed by either the Sangha or an individual.

ྱིས་བརླབ་པའོ། །སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་བཤད་མ་ཐག་པ་འདི་ནི། གསུམ་པ་ཁོ་ནའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །གཞན་གསུམ་པོ་ལ་ཡང་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བྱས་ཀྱང་འགལ་བ་མེད་མོད། དེས་ངེས་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། །འདུལ་བ་འཛིན་པ་གང་དག ལས་འདི་བྱེད་པའི་སྔོན་རོལ་དུ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་དགོས་པར་འདོད་པ་ནི། རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་ཡིན་ཏེ། བློ་མཐུན་བྱ་བའི་གནས་དེ་རུང་ཁང་གི་གནས་དེ་ཉིད་ཡིན་ནམ། དེ་ལས་གཞན་ཡིན། དང་པོ་མི་འཐད་དེ་རུང་ཁང་གི་གནས་ཡིན་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དབང་པའི་གནས་སུ་འགལ་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཡང་མི་འཐད་དེ། རུང་ཁང་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ས་ཕྱོགས་སུ་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དེས་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ས་གཞི་མཚོན་པར་བསྟན་པ་ནི། དགེ་སློང་འཇུག་ལྡོག་ལ་དབང་བའི་གནས་གང་ཞིག་རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་། རུང་ཁང་དེར་དགེ་སློང་ཞག་ཏུ་གནས་ཀྱང་། རུང་བའི་ཁང་པ་མི་ཉམས་ལ། དེར་དགེ་སློང་མི་གནས་ཀྱང་རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མི་འཇིག་ཅིང་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་འབྲེལ་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་དེར་དགེ་སློང་གཅིག་ཀྱང་མི་གནས་པ་ཞག་དུ་མ་འདས་ན་རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཞིག་པས་སླར་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་སོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་གནས་དེར་དགེ་སློང་གཅིག་ཀྱང་མེད་པའི་ཚེ། གནས་དེ་ཐང་སྟོང་པ་བཞིན་དུ་རུང་བའི་ས་གཞིར་སོང་ནས། རུང་ཁང་ཡིན་མིན་གྱི་དབྱེ་བ་མེད། དེར་དགེ་སློང་དག་ལྷགས་པའི་ཚེ། ཐམས་ཅད་མི་རུང་བའི་སར་སོང་བས་འཕྲལ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་ 22-4-94b བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཆོ་ག་བྱ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་གསར་དུ་བསྒྲུབས་པ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལ། སྤྱིར་ཁང་པ་གསར་དུ་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་དང་། བྱེ་བྲག་རུང་ཁང་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་སྐབས་སུ་རྒྱས་པར་བསྟན་ཟིན་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ། དང་པོ་སོ་ཕག་འདྲེན་པའི་དུས་སུ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། དགེ་སློང་ལག་གི་བླས་ཁང་པ་དེའི་འགྲམ་རྡོ་གཏོང་པ་ན་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞིང་། ཚིག་ཏུ་ཡང་བརྗོད་པར་བྱ་བའོ། །གཉིས་པ་ལས་གསར་པ་དང་བཅས་པའི་ཚེ་སེམས་བསྡུས་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཁང་པ་དེ་རྩིག་པའི་མགོ་བརྩམས་ནས་འཇུག་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་ཀྱི་བར་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ཏུ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གཞི་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བར་སེམས་བསྡུས་ཤིང་། ཞེས་ལན་གཅིག་ལག་གི་བླས་བརྗོད་པའོ། །གསུམ་པ་དགེ་སློང་གནས་པ་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བའི་ཚེ་ལས་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི། རུང་ཁང་དུ་འ

【現代漢語翻譯】加持。以上所說的咒語儀軌，僅僅是為三事而作。對於其他三種情況，即使通過兩次祈請的儀式來做，也沒有衝突。但這並不意味著必須進行加持。有些持戒者認為，在進行此項工作之前，必須與僧團達成共識，這是一種未經深思熟慮的觀點。因為需要達成共識的地方，是僧房本身嗎？還是其他地方？第一種說法不合理，因為如果是僧房，那就與僧團的權力相沖突。第二種說法也不合理，因為在不能成為僧房的地方加持僧房是矛盾的。第二種說法表明，凡是沒有被加持為僧房的、僧人可以自由出入的地方，都應被視為不適合的場所。即使僧人在僧房過夜，僧房的功用也不會消失。即使僧人不住在那裡，僧房的加持也不會消失。如果與僧房加持相關的寺院裡沒有僧人居住，且超過一夜，那麼僧房的加持就會消失，需要重新加持。原因是，當那個地方沒有僧人時，那個地方就像空地一樣，變成了適合的場所，沒有僧房與非僧房的區別。當僧人們來到那裡時，一切都變成了不適合的場所，因此需要立即進行僧房加持的儀式。第二，關於依靠新建立的僧房的方式，分為一般建造房屋的方式和特殊建造僧房的方式。第一種方式，在之前關於房屋和大型房屋的章節中已經詳細闡述過了。第二種方式，首先，在運送磚塊時進行加持，僧人手持磚塊，在房屋旁邊扔石頭時，要發願『這將會變成僧團的僧房』，並且要口頭表達出來。其次，在開始建造新房時，通過集中意念進行加持，從開始建造房屋到完全竣工的任何階段，有戒律的僧人都要集中意念，唸誦『這個地方將會變成僧團的僧房』，並用手持磚塊唸誦一遍。第三，在僧人居住且未離開的情況下，通過羯磨進行加持，在僧房中……

【English Translation】 blessing. The above-mentioned mantra ritual is only for the sake of the three matters. For the other three situations, even if it is done through the ritual of two requests, there is no conflict. But this does not mean that blessing is necessary. Some Vinaya holders believe that before doing this work, a consensus must be reached with the Sangha, which is an unconsidered view. Because the place where consensus needs to be reached, is it the Sangha room itself? Or is it another place? The first statement is unreasonable, because if it is the Sangha room, then it conflicts with the power of the Sangha. The second statement is also unreasonable, because blessing a Sangha room in a place that cannot become a Sangha room is contradictory. The second statement indicates that any place where monks can freely enter and exit that has not been blessed as a Sangha room should be regarded as an unsuitable place. Even if monks stay overnight in the Sangha room, the function of the Sangha room will not disappear. Even if monks do not live there, the blessing of the Sangha room will not disappear. If no monks live in the monastery associated with the Sangha room blessing, and more than one night passes, then the blessing of the Sangha room will disappear and need to be re-blessed. The reason is that when there are no monks in that place, that place becomes a suitable place like an open space, and there is no distinction between Sangha room and non-Sangha room. When the monks come there, everything becomes an unsuitable place, so the ritual of Sangha room blessing that arises immediately needs to be performed. Second, regarding the way to rely on newly built Sangha rooms, it is divided into the general way of building houses and the special way of building Sangha rooms. The first method has been elaborated in detail in the previous chapters on houses and large houses. The second method, first, when transporting bricks, blessing is performed. When a monk holds a brick and throws a stone next to the house, he should vow 'This will become the Sangha room of the Sangha', and it should be expressed verbally. Secondly, when starting to build a new house, blessing is performed by concentrating the mind. From the beginning of building the house to the completion of the entire project, monks with precepts should concentrate their minds and recite 'This place will become the Sangha room of the Sangha', and recite it once while holding a brick. Third, when monks live and do not leave, blessing is performed through Karma, in the Sangha room...

ོས་པའི་ཁང་པ་དེ་གྲུབ་ཟིན་ནས་གནས་དེར་དགེ་སློང་འཇུག་ལྡོག་ལ་དབང་བྱེད་མྱོང་ཞིང་། སླར་ཡང་མི་བྱེད་ན་རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་མི་དགོས་ཏེ་སྔ་མ་དེ་ཉིད་ཀྱི་རུང་ཁང་དུ་གྲུབ་ཟིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཕྱིར་གནས་དེར་དགེ་སློང་གནས་པ་ཉིད་མ་བྲལ་བའི་ཚེ་སྔར་བཤད་པའི་གསོ་དགག་གཉིས་ཀྱི་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་འཕྲལ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། སྔར་རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའམ་མ་བརླབ་པའི་ཁང་པ་སྟོང་པར་དགེ་སློང་དག་ཕྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཇི་སྙེད་ཕྱིན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཚིག་མཐུན་པར་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཅིག་ཅར་བརྗོད་པའོ། །རུང་ཁང་གི་བྱིན་ 22-4-95a བརླབས་ཕྱི་མ་འདི་གཉིས་ནི། རུང་ཁང་གསར་དུ་བཅོས་པ་དང་། ཁང་པ་བྱས་ཟིན་རུང་ཁང་དུ་སྒྲུབ་པ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་གོ །ལུང་ལས་བ་ལང་གི་གནས་ལྟ་བུའི་རུང་ཁང་ཞེས་གསུངས་པ་ནི། མཚམས་ནང་གཅིག་ཏུ་རུང་ཁང་གཅིག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མའི་རུང་ཁང་གི་བྱ་བ་བྱེད་པའོ། །འདིར་འདུལ་བ་འཛིན་པ་འབྲི་ཁུང་པ་གཞན་དག་གིས་བྲིས་པའི་གཞུང་ལས། མཚམས་དེའི་ནང་གི་གནས་ཁང་རྣམས་རྩིག་པ་ལ་སོགས་པས་འབྲེལ་ཞིང་བར་དུ་མཚམས་གཞན་མ་ཞུགས་པ་ཡིན་ན། དང་པོར་བློས་ཡོངས་སུ་དཔྱད་ནས་ཅིག་རུང་ཁང་དུ་བསྒྲུབ་པས་ཐམས་ཅད་རུང་ཁང་དུ་འགྱུར་རོ། །ཁང་པ་ཐོག་དུ་མ་རྩེགས་པ་ལ་ནི་ཡང་ཐོག་སྟེང་མའི་བར་མཐོངས་ཀ་ལ་སོགས་པའི་བུ་ག་ནམ་མཁའ་མངོན་སུམ་དུ་འཇུག་པ་ལ་ནི། གནས་ཅིག་རུང་ཁང་དུ་བསྒྲུབས་པས་གཞན་རྣམས་ཀྱང་རུང་ཁང་དུ་འགྱུར་ལ། འོག་ཁང་དུ་དགེ་སློང་ད་ལྟ་གནས་པར་གྱུར་ན་འོག་ཁང་ཉིད་དུ་སྒྲུབ་པའི་ཆོ་ག་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་རུང་ཁང་དུ་བློས་བཅད་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ཉིད་རུང་ཁང་དུ་འགྱུར་གྱི། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དག་རུང་ཁང་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་འབྲེལ་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བང་རིམ་དང་། སྒོ་ཁང་དང་། ཁྱམས་དང་། བསྲོ་ཁང་དང་། དཔོངས་སའི་རྭ་བ་དག་ཀྱང་རུང་ཁང་དུ་འགྱུར་བ་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པའི་གནས་ལ་ཡང་དེ་དང་རིགས་པ་མཚུངས་པ་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ཡང་འདོད་ན། རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ཡང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་གནས་མ་ལ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ལ། ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་དང་། གསར་པ་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་ 22-4-95b པོ་ནི། ཁྲི་སྟན་ཆེ་མཐོ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་མལ་སྟན་བྱས་ཟིན་རྙེད་པ་ལ་ཅི་འདོད་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱ་ཞིང་། དང་དུ་བླང་བར་བ

【現代漢語翻譯】如果房屋已經建成，並且曾經有比丘居住，並且有權進入和離開該處，即使不再使用，也不需要再次加持為如法房，因為之前已經加持過了。因此，只要比丘沒有離開該處，之前所說的受戒和呵責的如法房就已經加持過了。第四種是因臨時需要而加持如法房：當比丘們進入之前已經或尚未加持的空房子時，所有進入的比丘，無論是三個還是更多，都一致說：『諸位長老，愿此成為僧團的如法房。』這樣一起說即可。如法房的加持后兩種是指：新建如法房和將已建成的房屋轉變為如法房。律藏中說，像牛欄一樣的如法房，是指在一個結界內，一個如法房可以承擔多個寺院的如法房的功能。關於這一點，持律者直貢巴（'Bri-khung-pa，人名）在其他著作中寫道：如果該結界內的房屋通過墻壁等相連，並且中間沒有其他結界介入，那麼首先通過智慧全面考慮，然後將其加持為一個如法房，那麼所有房屋都將成為如法房。對於多層建築，如果頂層有天窗等孔隙直接與天空相連，那麼將其中一個地方加持為如法房，其他地方也將成為如法房。如果底層現在有比丘居住，那麼就在底層舉行加持儀式。』這不合邏輯，因為只有通過智慧決定並加持的房屋才會成為如法房，而未加持的房屋不會成為如法房。此外，與已加持的如法房在同一地點相連的寺院的樓層、門房、走廊、暖房和圍墻等也會變成如法房，這太過分了。同樣，對於同意舉行誦戒儀式的地點，也會出現同樣的荒謬結果。如果他們也接受這種說法，那麼已加持的如法房也會變成誦戒儀式的地點，這太過分了。第二種是依賴處所的方式，包括享用的方式和新建的方式。第一種是：除了高低床墊之外，對於已經做好的床墊，可以隨意享用，並且應該首先接受。

【English Translation】 If a house has been completed and a bhikshu (monk) has had the authority to enter and leave the place, and even if it is no longer used, it does not need to be blessed again as a 'suitable dwelling' (rung khang), because it has already been blessed before. Therefore, as long as the bhikshu has not left the place, the 'suitable dwelling' for ordination and rebuke mentioned earlier has already been blessed. The fourth is the blessing of a 'suitable dwelling' arising from temporary need: When bhikshus enter an empty house that has been previously blessed or not yet blessed, all the bhikshus who enter, whether three or more, unanimously say: 'Venerable ones, may this become a 'suitable dwelling' for the Sangha (community).' Just saying it together is sufficient. The blessing of a 'suitable dwelling' The latter two refer to: newly built 'suitable dwelling' and transforming an already built house into a 'suitable dwelling'. The Vinaya (monastic discipline) says that a 'suitable dwelling' like a cattle pen means that within one boundary, one 'suitable dwelling' can perform the function of a 'suitable dwelling' for multiple monasteries. Regarding this, the Vinaya holder 'Bri-khung-pa wrote in other texts: 'If the houses within that boundary are connected by walls, etc., and there is no other boundary intervening, then first consider it comprehensively through wisdom, and then bless it as one 'suitable dwelling', then all the houses will become 'suitable dwellings'. For multi-story buildings, if the top floor has skylights or other holes directly connected to the sky, then blessing one place as a 'suitable dwelling' will make the other places also become 'suitable dwellings'. If the ground floor is currently inhabited by bhikshus, then the blessing ceremony should be held on the ground floor.' This is illogical, because only the house that has been decided upon through wisdom and blessed will become a 'suitable dwelling', and the unblessed houses will not become 'suitable dwellings'. Furthermore, the floors, gatehouses, corridors, warm rooms, and enclosures of the monastery connected to the blessed 'suitable dwelling' in the same location will also become 'suitable dwellings', which is too much. Similarly, the same absurd result will occur for the place agreed upon to hold the Sojong (confession) ceremony. If they also accept this statement, then the blessed 'suitable dwelling' will also become the place for the Sojong ceremony, which is too much. The second is the way of relying on the place, including the way of enjoying and the way of building new. The first is: except for high and low mattresses, for mattresses that have already been made, one should enjoy them as one wishes, and should first accept them.

ྱ་ལ། སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། རྔས་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། བརླིངས་པའི་སྟན་གོར་བུ་ལ་སོགས་པ་སྟན་དུ་བློས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་རྣམས་ལ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ཀྱང་གོས་འཆང་བའི་སྤང་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་མ་གསུངས་ལ། དྲེའུ་རྔོག་དང་། སྟན་འབྱམས་དང་། གདིང་གཡོགས་དང་། མལ་སྟན་གྱི་གཡོགས་པ་སོགས་ནི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་སྤང་བའི་རྒྱུར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ལ། རྒྱུའི་ཁྱད་པར་སྲིན་བལ་དང་ལུག་བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་དང་། ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ལྷག་པ་དང་། དེས་མཚོན་པ་དེ་དང་འདྲ་བ་དང་། དེ་བས་བཟང་བའི་མལ་སྟན་གསར་དུ་སྒྲུབ་པ་ཡང་བཀག་ལ། དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་ངོ་བོ་དང་ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་རུང་བའི་སྟན་གཅིག་ཁོ་ན་བྱེད་པར་གནང་། སྟན་གཉིས་པ་ཅན་གསར་དུ་བྱས་ན་སྤང་བར་གསུངས་སོ། །ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་སོགས་ལ་ནི་ཆེ་མཐོ་གཉིས་བཀག་པ་མ་གཏོགས་གཉིས་པ་སོགས་བཀག་པ་མེད་དོ། །ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་སྟན་གཞན་གཉིས་པ་བྱེད་པའི་གནང་བ་གསོལ་བ་དང་སྦྱིན་པའི་ཆོ་ག་ནི་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ནོ། །ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བའི་སྐབས་ཀྱི་ལག་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་གལ་ཆེ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཚམས་སྦྱོར་གོ་དོན་དང་བཅས་པ་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ ཡན་ལག་ཉམས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཆོ་ག ། གསུམ་པ་ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་ལ་གཉིས་ཏེ། གླེང་དྲན་ལ་མི་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་དང་། གླེང་དྲན་ལ་ལྟོས་ནས་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལོ། ། ༈ གླེང་དྲན་ལ་མི་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ། དང་པོ་ལ་ནུས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ། མི་ནུས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་འཆབ་ཉེས་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་དང་། ལྟུང་བ་རང་གི་ངོ་བོ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་འཆབ་ཉེས་མི་ 22-4-96a འབྱུང་བ་ལ་བསླབ་པ་དང་། བྱུང་ཟིན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་འཆབ་ཉེས་མི་འབྱུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་མཐོལ་བ་དངོས་ཀྱི་བྱ་ཚུལ་དང་། མཐོལ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་མེད་པའི་ཚེ་གོ་ཞིང་རིག་པ་ཙམ་བྱ་བའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལྟུང་བ་འདི་ལྟ་བུ་འདི་བྱུང་སྟེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལྟུང་བ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ་འཆགས་སོ། །མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་ལ། མ་མཐོལ་ཞིང་མ་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པ་ལ་གནས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། མཐོང་སྡོམ་དྲི་ཞིང་ཐབས་ལེགས་བརྗོད་དོ། །འདི་ནི་ཕམ་པ་ནས་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བར་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི་ཐ་ན་ལྟུང་བ་དེའི་མིང་ཙམ་གོ་བར་བྱ་ཞིང་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ལྟ་བ་དང་མཚན་མཐུན་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལ་རིག་པར་བྱ་ཞིང་། ཡུ

【現代漢語翻譯】此外，對於墊子，如內填棉花的墊子、內填燈芯草的墊子、縫邊的圓形墊子等，如果未加持，並未說會成為捨棄之因，如同丟棄舊衣服等會導致墮落。但是，用騾毛縫製的墊子、寬大的墊子、墊套、床墊套等，如果未經加持，則說是捨棄之因。第二，關於製作方法：禁止使用純絲綿、純黑羊毛，或混合兩種材料，或超過兩種材料，以及類似或更好的新床墊。在時間方面，只允許在六年內通過本質和儀軌制作一個符合標準的墊子。如果新制作第二個墊子，則說是捨棄之因。對於床和矮床等，只禁止過大過高，並未禁止製作第二個等。在六年內製作第二個墊子的允許，以及祈請和佈施的儀軌，已在前面講述過。前面已經講述了在保持已獲得之物不退失的情況下，重要的實修儀軌及其銜接和意義。修復已毀損之支分之儀軌第三，關於毀損后的修復方法，有兩種：不依賴憶念的修復方法和依賴憶念的修復方法。不依賴憶念的修復方法首先，分為恢復能力的方法和無法恢復時加持的方法。前者又分為修復隱瞞罪過的方法和修復墮落本身的方法。前者又分為學習不產生隱瞞罪過的方法和修復已經產生的隱瞞罪過的方法。首先，爲了不產生隱瞞罪過，需要進行坦白，坦白的方法和在沒有具相的坦白對像時，僅進行理解和認知的方法。首先是：『具壽請垂聽，我，比丘（比丘尼）名某，犯了如此這般的墮落。我，比丘（比丘尼）名某，在具壽麵前坦白懺悔此墮落。坦白懺悔后，我將安樂而住；不坦白懺悔，我將不安樂而住。』重複三遍。詢問見斷，講述善巧方便。』這對於從他勝罪到惡作罪的所有罪過都適用。第二種是，甚至要理解墮落的名稱，並且要認知對象的特點，即與自性相符的存在。

【English Translation】 Furthermore, regarding mats, such as those filled with cotton, those filled with rush, and round mats with hems, etc., if they are not blessed, it is not said that they will become a cause of abandonment, just as discarding old clothes, etc., leads to downfall. However, mats sewn with mule hair, large mats, cushion covers, mattress covers, etc., if not blessed, are said to be a cause of abandonment. Second, regarding the method of making: it is forbidden to use pure silk floss, pure black wool, or a mixture of two materials, or more than two materials, as well as new mattresses that are similar or better. In terms of time, it is only allowed to make one standard mat within six years through essence and ritual. If a second new mat is made, it is said to be a cause of abandonment. For beds and low beds, etc., only being too large or too high is prohibited, and making a second one, etc., is not prohibited. The permission to make a second mat within six years, as well as the ritual of requesting and giving, has been described above. The important practical rituals and their connection and meaning in the context of maintaining what has been obtained without loss have been described above. The Ritual for Restoring Damaged Limbs Third, regarding the method of restoring after damage, there are two types: the method of restoration without relying on recollection and the method of restoration relying on recollection. The Method of Restoration Without Relying on Recollection First, it is divided into the method of restoring ability and the method of blessing when unable to restore. The former is further divided into the method of repairing concealed faults and the method of repairing the downfall itself. The former is further divided into the method of learning not to produce concealed faults and the method of repairing concealed faults that have already occurred. First, in order not to produce concealed faults, it is necessary to confess. The method of confession and the method of only understanding and recognizing when there is no qualified object of confession. First is: 'Venerable ones, please listen, I, Bhikshu (Bhikshuni) named so-and-so, have committed such-and-such a downfall. I, Bhikshu (Bhikshuni) named so-and-so, confess and repent this downfall in front of the Venerable ones. After confessing and repenting, I will dwell in comfort; if I do not confess and repent, I will not dwell in comfort.' Repeat three times. Inquire about the view to be abandoned and explain skillful means.' This applies to all faults from defeat to misdeeds. The second is to understand even the name of the downfall and to recognize the characteristics of the object, that is, the existence that is in accordance with its own nature.

ལ་གྱིས་འཕོངས་པའི་ཚེ་ཆོས་འདི་པའི་ཁྱིམ་པ་དང་དགེ་ཚུལ་སོགས་ལ་རིག་པར་བྱས་ན་ཡང་། བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་ཤིང་ཕམ་ལྷག་གཉིས་ལ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་སྐབས་སྲིད་དོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་རེ་རེའི་མདུན་དུ་བརྗོད་པ་ཙམ་གྱིས་འཆབ་ཉེས་ཁེགས་སམ་ཞེ་ན། དེའི་ངེས་པ་མེད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། བསྒོ་བ་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལའོ། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ནི་གནས་དེར་ཚོགས་པ་ལའོ། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་ལ་སྨད་པའི་གནས་མི་རིགས་པ་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་བྱུང་གི་ཆོས་དེ་སོ་སོར་འཆགས་སོ། །འདི་ནི་སྔགས་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་ལྟུང་བའི་མིང་གོ་བར་བྱ་བ་འདི་དང་། མཐོལ་ཚུལ་དངོས་ 22-4-96b བཤད་མ་ཐག་པ་དེ་གཉིས་འཆབ་ཉེས་ཁེགས་པ་ཙམ་གྱི་བྱེད་ལས་ཅན་དུ་མཚུངས་ན། ཁྱད་པར་ཅན་ཅི་ཞིག་ཡོད་ཅེ་ན། བཤད་པར་བྱ་སྟེ་མིང་གོ་བར་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་འཆབ་ཉེས་ཁེགས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རང་གི་ངོ་བོ་འདག་མི་སྲིད་ལ། སྔ་མས་ནི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་མན་ཆད་ཀྱི་འཆབ་ཉེས་དང་ལྟུང་བ་རང་གི་ངོ་བོ་གཉིས་ཀ་འདག་པར་ནུས་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། །འོ་ན། ཉིན་མཚན་ཐ་མ་མིན་པ་ལ་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས། འཆབ་ཉེས་འབྱུང་བ་ལ་མཚན་མོའི་མཐའ་འདས་དགོས་སམ་ཞེ་ན། ལུང་དེ་ནི་སྤོ་བ་སྤྱོད་དགོས་ཀྱི་འཆབ་ཉེས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་ལྷག་མ་ཞག་ཏུ་བཅབས་པ་དགོས་པའི་ཕྱིར། སྤྱིར་འཆབ་ཉེས་ཙམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་མིན་ཏེ། འཆབ་སེམས་སྐད་ཅིག་མ་ཅིག་སྐྱེས་ན་ལྟུང་བ་དེ་འཆབ་བཅས་སུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་བུའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འཆབ་བཅས་དང་། སྤང་ལྟུང་འཆབ་བཅས་ཀྱི་འཆབ་ཉེས་ཀྱང་བཤད་མ་ཐག་གི་མཐོལ་ཚུལ་དངོས་དེས་འདག་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་ལྟུང་བ་འཆབ་བཅས་ནི་གཉིས་ཏེ། ལྷག་མ་མེད་པའི་ལྟུང་བ་འཆབ་བཅས་དང་། ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ལྟུང་བ་འཆབ་བཅས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ནི་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་མེད་དེ་འཆབ་སེམས་སྐད་ཅིག་མ་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཙམ་གྱིས་རྒྱུད་གསོར་མི་རུང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་འཆབ་བཅས་དང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་ལྟུང་བ་འཆབ་བཅས་སོ། །དང་པོ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལ། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། མཐོལ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཅིག་གི་དྲུང་དུ་བཤད་མ་ཐག་པའི་ཆོ་ག་དེ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ངོ་ཚ་དང་ 22-4-97a ལྡན་པ་དང་། མདོ་སྡེ་འཛིན་པ་དང་། འདུལ་བ་འཛིན་པ་དང་། མ་མོ་འཛིན་པ་དང་། ཤེས་པས་ནི་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་འདག་གོ །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་

【現代漢語翻譯】如果有人因無知而犯戒，即使向在家的居士或沙彌等公開此事，也可能因隱瞞罪過而導致墮落，成為需要陳述罪過的墮罪，甚至可能犯下僧殘罪或波羅夷罪。那麼，僅僅向一位比丘陳述就能消除隱瞞的罪過嗎？不一定。正如所說：『所有源於教誡的行為都應向整個僧團進行。個別懺悔應在集會的地方進行。諸位尊者，對於我來說，不適合個別懺悔的、應個別懺悔的事情已經發生了，所以要個別懺悔。這不像咒語一樣。』那麼，僅僅理解墮罪的名稱和立即陳述懺悔的方式，這二者在消除隱瞞罪過方面是相同的嗎？有什麼區別呢？應該說，僅僅理解名稱只能消除隱瞞的罪過，但不能消除墮罪本身的性質。而前者能夠消除包括墮罪在內的所有隱瞞罪過，以及墮罪本身的性質。那麼，既然經中說『不是在夜晚結束時就不會發生隱瞞』，那麼，要產生隱瞞罪過，是否必須經過夜晚的結束呢？這句話是針對『移動』（spoba）的行為而言的，而不是針對隱瞞罪過。因為『移動』的行為需要將剩餘的食物隱藏過夜。一般來說，這句話不是針對隱瞞罪過而言的，因為只要產生一瞬間的隱瞞之心，那個墮罪就被認為是伴隨隱瞞的。對於這樣的僧殘罪和捨墮罪，也可以通過剛才所說的懺悔方式來消除隱瞞罪過。第二，伴隨隱瞞的墮罪有兩種：不伴隨僧殘罪的伴隨隱瞞的墮罪，以及伴隨僧殘罪的伴隨隱瞞的墮罪。第一種是伴隨隱瞞的波羅夷罪。對於這種罪，沒有補救的方法，因為只要產生一瞬間的隱瞞之心，就會使相續無法恢復。第二種有兩種：伴隨隱瞞的僧殘罪，以及其他伴隨隱瞞的墮罪。第一種，補救的方法有兩種：針對特殊之人的補救方法，以及針對非特殊之人的補救方法。第一種是，只要在具有合格條件的懺悔對像面前進行剛才所說的儀式即可。正如所說：『具有羞恥心、持有經藏、持有律藏、持有論藏、有智慧的人，向其中一位懺悔，就可以從僧殘罪中解脫。』第二種是：伴隨隱瞞的墮罪

【English Translation】 If someone commits an offense out of ignorance, even if they disclose it to lay practitioners or novices, they may still incur a fault of concealment, leading to a Patayantika (offense entailing confession), or even a Sanghavasesa (offense requiring a meeting of the Sangha) or Parajika (defeat) offense. So, does merely confessing to one Bhikshu eliminate the fault of concealment? Not necessarily. As it is said: 'All actions arising from admonition should be directed to the entire Sangha. Individual confessions should be made at the place of assembly. Venerable ones, for me, something inappropriate for individual confession, something requiring individual confession, has occurred, so I must confess individually. This is not like a mantra.' So, are merely understanding the name of the offense and immediately stating the method of confession the same in terms of eliminating the fault of concealment? What is the difference? It should be said that merely understanding the name only eliminates the fault of concealment, but it cannot eliminate the nature of the offense itself. The former, however, can eliminate all faults of concealment, including those of Patayantika offenses, as well as the nature of the offense itself. So, since the sutra says 'Concealment does not occur unless the night has ended,' does the end of the night have to pass for a fault of concealment to arise? That statement is directed towards the act of 'moving' (spoba), not towards the fault of concealment. Because the act of 'moving' requires concealing the remaining food overnight. Generally speaking, that statement is not directed towards the fault of concealment, because as soon as a moment of concealment arises, that offense is considered to be accompanied by concealment. For such Sanghavasesa and Nissaggiya Pacittiya offenses, the fault of concealment can also be eliminated by the method of confession just mentioned. Secondly, offenses accompanied by concealment are of two types: offenses accompanied by concealment that are not Sanghavasesa, and offenses accompanied by concealment that are Sanghavasesa. The first is Parajika accompanied by concealment. For this offense, there is no remedy, because as soon as a moment of concealment arises, the continuum becomes irreparable. The second type is of two kinds: Sanghavasesa accompanied by concealment, and other offenses accompanied by concealment. The first, the method of remedy is of two kinds: the method of remedy for a special person, and the method of remedy for a non-special person. The first is that it is sufficient to perform the ritual just mentioned in the presence of a confessor who possesses the qualified characteristics. As it is said: 'A person who has shame, who holds the Sutras, who holds the Vinaya, who holds the Abhidhamma, and who has wisdom, by confessing to one of them, can be liberated from Sanghavasesa.' The second is: Offenses accompanied by concealment

པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཞག་དང་མ་འབྲེལ་བའི་འཆབ་ཉེས་དང་། ཞག་ཏུ་ལོངས་པའི་འཆབ་ཉེས་སོ། །དང་པོ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ནི། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཡིན་ན། མཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་དང་། མ་ཡིན་ན་མཐོལ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་གཅིག་གི་དྲུང་དུ། སྔར་བཤད་པའི་ཆོ་ག་དེས་མཐོལ་བར་བྱའོ། །དེས་འཆབ་ཉེས་ཁེགས་ནས་ལྷག་མ་དངོས་ཀྱི་དག་བྱེད་དུ་དབྱུང་བ་དང་། དབྱུང་བ་ཆགས་པའི་དོན་དུ་མགུ་བ་ནོད་ནས་སྤྱད་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་མཚོན་ནས་སྤང་ལྟུང་མན་ཆད་ལ་འཆབ་ཉེས་དང་ཉེས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་སྔགས་ཆོག་ཐུན་མོང་དུ་བརྗོད་པས་ཆོག་པ་ཡིན་ཏེ། མཐོལ་ལོ་ཞེས་ལན་གསུམ་གྱི་འཆབ་ཉེས་དང་། འཆགས་སོ་ཞེས་པ་ལན་གསུམ་གྱིས་ལྟུང་བ་རང་གི་ངོ་བོ་འདག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཞག་ཏུ་ལོངས་པའི་འཆབ་ཉེས་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ནི། སྤོ་བ་གནོས་ནས་ཞག་གྲངས་དང་མཉམ་པར་བཅོས་དགོས་པས། དེ་བྱིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་ཆར་ཀ་འདི་ལ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་ཏེ། དགེ་སློང་ཆར་ཀ་འདི་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ལས་ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་གསོལ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དགེ་སློང་འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ 22-4-97b བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ་སྤོ་བ་གསོལ་ཏེ། འདི་ནི་གསོལ་བའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་འདྲེས་རྐང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །སྤོ་བ་སྤྱོད་བཞིན་པའི་ཚེ་ལྷག་མ་རིགས་འདྲ། གཉིས་པ་བྱུང་ན་གཞི་ནས་བརྩམས་པའི་སྤོ་བ་ནོས་ནས་སྤྱོད་དགོས་པས། དེ་སྦྱིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ལས་སྤོ་བ་གསོལ་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་སྤོ་བ་སྩལ་ཏེ། སྤོ་བ་བགྱི་བཞིན་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་སྔ་མ་དང་འདྲ་བ་ཡང་བྱུང་ལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གན་དུ་མཆིས་ཏེ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཡང་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་ལས་གཞི་ནས་སྤོ་བ་གསོལ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་དགེ་འདུན་གྱི་དགེ་སློང་འཆར་ཀ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་སྔ་མ་དང་འདྲ་བ་ཡང་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་སྤོ་བ་སྩོལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ་ཞེས་སོགས་འདྲེས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གཞི་སྤོ་སྤྱོད་བཞིན་པ་ལ་ལྷག་མ་རིགས་འདྲ་གསུམ་པ་བྱུང་ན། ཡང་སྤོ་བ་

【現代漢語翻譯】有兩種隱罪：不隔夜的隱罪和隔夜的隱罪。第一種的補救方法是：如果是因違犯教規而造成的僧殘罪，那麼在戒場內，面對所有的比丘，如果不是在戒場內，那麼就在一位具足戒律的律師面前，按照之前所說的儀式懺悔。這樣，隱罪就被消除，然後進行僧殘罪本身的凈化，接受爲了完成凈化過程的歡喜，僅僅通過修行就足夠了。由此可以推斷，對於捨墮罪及以下的罪過，通過共同唸誦補救隱罪和罪過本身的咒語和儀式就足夠了，因為通過唸誦三次『我懺悔』來消除隱罪，通過唸誦三次『我承認』來凈化罪過本身。第二種是隔夜的隱罪的補救方法：需要接受遷罰，並按照隔夜的數量進行補救。給予遷罰的咒語是：『諸位尊者僧團請聽，這位名叫某某的比丘，犯了僧殘罪，隱瞞了半個月。爲了這位名叫某某的比丘，隱瞞半個月的僧殘罪，如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團允許遷罰。僧團對比丘某某，因其隱瞞半個月的僧殘罪，給予遷罰。』等等，混合並結合使用。在執行遷罰期間，如果又犯了同類的僧殘罪，那麼需要重新接受遷罰並執行。給予遷罰的咒語是：『諸位尊者僧團請聽，這位名叫某某的比丘，因隱瞞半個月的僧殘罪而接受僧團的遷罰，在執行遷罰的過程中，又犯了與之前相同的僧殘罪。這位名叫某某的比丘來到僧團面前，因為再次犯了僧殘罪。如果僧團認為時機成熟且允許，請允許重新開始遷罰。僧團對比丘某某，因其再次犯了與之前相同的僧殘罪，給予遷罰。』等等，混合並結合使用。如果在執行重新開始的遷罰期間，又犯了第三次同類的僧殘罪，那麼需要再次遷罰。

【English Translation】 There are two types of concealed offenses: those concealed without overnight delay and those concealed overnight. The method for rectifying the first type is as follows: If it is a Saṃghāvaśeṣa (僧殘, remainder of the Saṃgha) offense resulting from a transgression of the precepts, then in the presence of all the monks within the boundary (of the monastic enclosure), or if not, in the presence of a qualified Vinaya master, one should confess using the previously described procedure. By doing so, the concealed offense is removed, and then one proceeds with the actual purification of the Saṃghāvaśeṣa offense, accepting the satisfaction of completing the purification process, which is sufficient with just practice. This indicates that for offenses ranging from Niḥsargīya Pācittiya (捨墮, requiring expiation and forfeiture) downwards, it is sufficient to recite the common mantras and procedures for rectifying the concealed offense and the nature of the offense itself, because reciting 'I confess' three times removes the concealed offense, and reciting 'I admit' three times purifies the nature of the offense itself. The method for rectifying the second type, the concealed offense that has lasted overnight, is as follows: One must accept probation (Parivāsa) and rectify it in accordance with the number of days concealed. The mantra for granting it is: 'Venerable Saṃgha, please listen. The monk Cāraka (चरक, wanderer) has committed a Saṃghāvaśeṣa offense arising from so-and-so and concealed it for half a month. For the sake of the monk Cāraka concealing the Saṃghāvaśeṣa offense arising from so-and-so for half a month, if the Saṃgha deems it timely and appropriate to grant half a month of probation, please grant it. The Saṃgha grants probation to the monk Cāraka for concealing the Saṃghāvaśeṣa offense arising from so-and-so for half a month.' And so forth, mixing and combining the phrases. While undergoing probation, if a second similar Saṃghāvaśeṣa offense occurs, one must accept probation from the beginning and practice it. The mantra for granting it is: 'Venerable Saṃgha, please listen. The monk Cāraka, having concealed a Saṃghāvaśeṣa offense for half a month, requested probation from the Saṃgha, and the Saṃgha granted probation. While undergoing probation, another Saṃghāvaśeṣa offense similar to the previous one occurred. The monk Cāraka is present before the Saṃgha, and because another Saṃghāvaśeṣa offense has occurred, if the Saṃgha deems it timely and appropriate to grant probation from the beginning, please grant it. The Saṃgha grants probation to the monk Cāraka for the occurrence of another Saṃghāvaśeṣa offense similar to the previous one.' And so forth, mixing and combining the phrases. If a third similar Saṃghāvaśeṣa offense occurs while undergoing probation from the beginning, then again, probation...

ནོད་ནས་སྤྱོད་དགོས་པས་དེ་བྱིན་པའི་སྔགས་ནི། གཞན་སྔ་མ་དང་འདྲ་བ་ལ། ཡང་གཞི་ནས་བླངས་པའི་སྤོ་བ་གསོལ་ན་ཞེས་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་འཆབ་ཉེས་ཞག་ཏུ་ལོན་པ་རྣམས་འདག་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། སྤྱིར་སྤོ་བ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་གནས་ནས་དམན་པའི་གནས་སུ་སྤོ་བའི་ཕྱིར་སྤོ་བ་ཞེས་བྱ། སྤོ་བ་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་ལེན་ཅིང་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་བ་ལ་སློབ་པའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་རིགས་འདྲ་བཞི་བསྟུད་དུ་བྱེད་པ་ལ། སྤོ་བ་བཞི་པ་ནི་སྦྱིན་པར་གསུངས་པ་མེད་དེ་དེ་ལྟ་བུ་དེ་ལ་བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་ 22-4-98a བྱ་བ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འཆབ་ཉེས་དང་བྲལ་བའི་ལྟུང་བ་རང་གི་ངོ་བོ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལ། ཕམ་པ་ཆར་གཏོགས་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཆར་གཏོགས་དང་བཅས་པའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་སོགས་གསུམ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ། ཕམ་པ་འཆབ་མེད་དངོས་གཞི་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་དང་། ཕམ་པར་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་ལས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་མནོས་ཏེ། སྤྱོད་པ་དེ་ཡིན་པས་དེ་བྱིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ཀྱིས་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་མི་ཚངས་པ་སྤྱོད་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་བསྟེན་ཀྱང་། བཅབ་པའི་སེམས་གཅིག་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བཅབས་པར་མ་བགྱིས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་གསོལ་ན། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བས་ཉེ་བར་བཟུང་སྟེ། བདག་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་སྩལ་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། དེ་ནི་གསོལ་བ་གདབ་པའི་སྔགས་སོ། །བྱིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་འདིས་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་བསྟེན་ཀྱང་། བཅབས་པའི་སེམས་གཅིག་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བཅབ་པར་མ་བགྱིས་ཏེ། དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་འདི་དགེ་འདུན་ལས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་གསོལ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་སྩོལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ 22-4-98b པའི་འདྲེས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་

【現代漢語翻譯】因此，需要通過授予來使用它，而授予它的咒語與之前的咒語相似，只需加上『請允許從根本上接受』即可。第二，解釋它，其必要之處在於：爲了消除僧團殘罪（དགེ་འདུན་ལྷག་མ།）的隱瞞罪過達到一定期限的情況。其概括的意義是：它被解釋為祈請和四種羯磨（ལས་，karma）的步驟。詞語的意義是：一般來說，什麼是『轉移』（སྤོ་བ་）？之所以稱為『轉移』，是因為它從特殊的狀態轉移到較低的狀態。轉移本身的本質是接受五種較低的行為並學習放棄五種特殊的行為。對於連續犯下四種相似的僧團殘罪墮罪，沒有說第四種轉移是被給予的，因為據說對於這種情況，應該嚴厲訓斥。對於脫離隱瞞罪過的墮罪，其自身本質是懺悔的方式，包括屬於根本墮（ཕམ་པ་）的懺悔方式，屬於僧團殘罪的墮罪的懺悔方式，捨墮（སྤང་ལྟུང་）的懺悔方式，以及單獨的墮罪（ལྟུང་བྱེད།）等三種懺悔的方式。首先，關於根本墮，包括未隱瞞的根本墮本身的懺悔方式，以及屬於根本墮的粗罪的懺悔方式。首先是：僧團接受終身學處（བསླབ་པ་，śikṣā），因為行為就是如此，所以授予它的咒語是：『僧眾（དགེ་འདུན་）的僧侶們，請聽我說。我，比丘（དགེ་སློང་）嘎覺（དགའ་བྱེད།），即使因為沒有放棄不凈行（མི་ཚངས་པ་སྤྱོད་པ་）而依賴於法（ཆོས་），也沒有用哪怕一絲隱瞞的心來隱瞞。如果我從僧團請求終身學處，那麼慈悲的僧眾僧侶們，請以慈悲心接受我，請賜予我，比丘嘎覺，終身學處。』這樣重複三次。這是祈請的咒語。授予的咒語是：『僧眾的僧侶們，請聽我說。這位比丘嘎覺，即使因為沒有放棄不凈行而依賴於法，也沒有用哪怕一絲隱瞞的心來隱瞞。如果這位比丘嘎覺從僧團請求終身學處，那麼如果僧團的時機成熟且允許，請僧團允許，僧團將賜予比丘嘎覺終身學處。』這應該與被稱為祈請等的混合使用。第二，解釋它，其必要之處在於……

【English Translation】 Therefore, it needs to be used by granting it, and the mantra for granting it is similar to the previous one, just adding 'please allow to accept from the root'. Second, explaining it, the necessity is: to eliminate the concealment of Saṃghāvaseṣa (དགེ་འདུན་ལྷག་མ།) offenses that have reached a certain period. The summarized meaning is: it is explained as the steps of petition and four karmas (ལས་, karma). The meaning of the words is: generally, what is 'transfer' (སྤོ་བ་)? It is called 'transfer' because it transfers from a special state to a lower state. The essence of transfer itself is to accept five lower behaviors and learn to abandon five special behaviors. For continuously committing four similar Saṃghāvaseṣa offenses, it is not said that the fourth transfer is given, because it is said that for this kind of situation, one should be severely reprimanded. For offenses that are free from concealment, the way of repentance for its own essence, including the way of repentance for offenses belonging to Pārājika (ཕམ་པ་), the way of repentance for offenses belonging to Saṃghāvaseṣa, the way of repentance for Niḥsargika Pācittika (སྤང་ལྟུང་), and the way of repentance for three kinds of offenses such as Pācittika (ལྟུང་བྱེད།) alone. First, regarding Pārājika, including the way of repentance for the unhidden Pārājika itself, and the way of repentance for gross offenses belonging to Pārājika. First is: the Saṃgha accepts lifelong precepts (བསླབ་པ་, śikṣā), because the behavior is like this, so the mantra for granting it is: 'Monks of the Saṃgha (དགེ་འདུན་), please listen to me. I, the Bhikṣu (དགེ་སློང་) Gawé (དགའ་བྱེད།), even if I rely on the Dharma (ཆོས་) because I have not given up impure conduct (མི་ཚངས་པ་སྤྱོད་པ་), I have not concealed it with even a trace of concealing mind. If I request lifelong precepts from the Saṃgha, then compassionate monks of the Saṃgha, please accept me with compassion, please grant me, the Bhikṣu Gawé, lifelong precepts.' Repeat this three times. This is the mantra of petition. The mantra of granting is: 'Monks of the Saṃgha, please listen to me. This Bhikṣu Gawé, even if he relies on the Dharma because he has not given up impure conduct, he has not concealed it with even a trace of concealing mind. If this Bhikṣu Gawé requests lifelong precepts from the Saṃgha, then if the time of the Saṃgha is ripe and permissible, please allow the Saṃgha, and the Saṃgha will grant the Bhikṣu Gawé lifelong precepts.' This should be used in combination with what is called petition, etc. Second, explaining it, the necessity is...

ནི། འཆབ་ཉེས་དང་བྲལ་བའི་ཕམ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་དག་པའི་དོན་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གསོལ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ལ། ཅིའི་ཕྱིར་བསླབ་པ་ཞེས་བྱ་ན། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་ལེན་ཅིང་། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་བ་ལ་སློབ་པས་ན་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །བསླབ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ཡང་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་སློབ་པའི་ཚུལ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། སྤོ་བ་དང་མགུ་བར་བྱ་བ་སྤྱོད་པ་དག་གིས། དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལས་མངོན་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཕྱག་དང་མངོན་པར་ལྡང་བ་དང་། ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་དང་གུས་པའི་ལས་དག་བདག་གིར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནས་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་མི་གཡེལ་བར་བྱའོ་ཞེས་པའི་བར་ས་གཞན་ན་གནས་པ་སྤྱོད་པའི་གཞི་ལས་ཇི་སྐད་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་སོ། །དུས་ནི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཡིན་ལ། གང་ཚེ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་དེའི་ཚེ་བསླབ་པ་ཞེས་མི་བྱ་སྟེ། འཁྲུལ་པའི་རྒྱུ་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་སྦོམ་པོ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལ། །ལྕི་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། ཡང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་དྲུག་ཡན་ཆད་ལོགས་སུ་མ་བཅད་པར་ཐམས་ཅད་ལ་བཤགས་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་སྔགས་ནི་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ཕམ་པར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པ་ལྕི་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བྱུང་བ་སྟེ། དེ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ། །ཞེས་སོགས་ལན་གསུམ་བཟླས་ལ་མཐོང་སྡོམ་དྲི་ཞིང་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཉིས་པ་སྤང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ནི། མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་བཞི་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་བཤགས་པར་བྱ་ལ། དེ་ཡང་ 22-4-99a མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་གསུམ་ལས་མེད་ན། གནས་གཞན་ནས་གཅིག་བོས་ཏེ་བཞིའི་ཚོགས་སུ་ཚང་བར་བྱས་ལ། སྔ་མ་ལ་ཡང་མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་ལྔ་ལས་མེད་ན་གཅིག་གནས་གཞན་ནས་བོས་ཏེ་དྲུག་ཚང་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཆར་གཏོགས་དང་བཅས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལ། དངོས་གཞི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ། འཆབ་ཉེས་དང་བྲལ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་དག་བྱེད་དངོས་ནི་དབྱུང་བ་ཡིན་ལ། དེ་འཆགས་པའི་དོན་དུ་དགེ་སློང་གིས་མགུ་བ་ཞག་དྲུག་ནོད་ནས་སྤྱོད་དགོས་པས། དེ་བྱིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་ལ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་ལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེ་སླད་དུ། དགེ་འདུན་ལས་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བ

【現代漢語翻譯】 དོན་ནི། འཆབ་ཉེས་དང་བྲལ་བའི་ཕམ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་དག་པའི་དོན་དུའོ། །——意義是，爲了使不隱瞞過失的根本墮罪的自性清凈。 བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གསོལ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །——總而言之，就是指在祈請和四種羯磨中所說的數量。 ཚིག་གི་དོན་ལ། ཅིའི་ཕྱིར་བསླབ་པ་ཞེས་བྱ་ན། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་ལེན་ཅིང་། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་བ་ལ་སློབ་པས་ན་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །——從詞義上講，為什麼稱為『學處』呢？因為要學習接受五種低劣的行為，並捨棄五種殊勝的行為，所以才這樣稱呼。 བསླབ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ཡང་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །——學處本身的自性也是如此。 ཇི་ལྟར་སློབ་པའི་ཚུལ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། སྤོ་བ་དང་མགུ་བར་བྱ་བ་སྤྱོད་པ་དག་གིས། དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལས་མངོན་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཕྱག་དང་མངོན་པར་ལྡང་བ་དང་། ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་དང་གུས་པའི་ལས་དག་བདག་གིར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནས་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་མི་གཡེལ་བར་བྱའོ་ཞེས་པའི་བར་ས་གཞན་ན་གནས་པ་སྤྱོད་པའི་གཞི་ལས་ཇི་སྐད་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་སོ། །——如何學習的方法呢？如經中所說：『以令人不悅和傲慢的行為，比丘不應自稱安住于（某種境界），不應接受禮拜、起立、合掌和恭敬的行為』，直到『不應懈怠於善法』為止，這些都是在其他地方所說的行為基礎。 དུས་ནི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཡིན་ལ། གང་ཚེ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་དེའི་ཚེ་བསླབ་པ་ཞེས་མི་བྱ་སྟེ། འཁྲུལ་པའི་རྒྱུ་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །——時間是直到生命結束為止。當獲得阿羅漢果位時，就不再稱為學處，因為已經斷除了所有迷惑之因，如貪慾等。 གཉིས་པ་སྦོམ་པོ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལ། །ལྕི་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། ཡང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་གཉིས།——第二，僧殘罪的還凈方法分為：重罪的還凈方法和輕罪的還凈方法。 དང་པོ་ནི། འཚམས་ནང་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་དྲུག་ཡན་ཆད་ལོགས་སུ་མ་བཅད་པར་ཐམས་ཅད་ལ་བཤགས་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་སྔགས་ནི་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ཕམ་པར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པ་ལྕི་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བྱུང་བ་སྟེ། དེ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ། །ཞེས་སོགས་ལན་གསུམ་བཟླས་ལ་མཐོང་སྡོམ་དྲི་ཞིང་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །——第一種是：在該界限內，如果有六位或以上的比丘，就必須向所有人懺悔，不得單獨進行。其咒語是：『諸位尊者僧團請聽，我，比丘某某，犯了屬於根本墮罪的重僧殘罪某某，我向比丘僧團懺悔。』等等，重複三次，詢問是否見到罪行，並採取適當的方法。 གཉིས་པ་སྤང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ནི། མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་བཞི་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་བཤགས་པར་བྱ་ལ། དེ་ཡང་——第二種是舍罪的還凈方法：應向屬於該界限內的四位比丘等所有人懺悔。而且， 22-4-99a མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་གསུམ་ལས་མེད་ན། གནས་གཞན་ནས་གཅིག་བོས་ཏེ་བཞིའི་ཚོགས་སུ་ཚང་བར་བྱས་ལ། སྔ་མ་ལ་ཡང་མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་ལྔ་ལས་མེད་ན་གཅིག་གནས་གཞན་ནས་བོས་ཏེ་དྲུག་ཚང་བར་བྱའོ། །——如果該界限內只有三位比丘，就從其他地方請一位，湊足四位。同樣，如果之前該界限內只有五位比丘，也從其他地方請一位，湊足六位。 གཉིས་པ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཆར་གཏོགས་དང་བཅས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལ། དངོས་གཞི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལོ། །——第二，僧殘罪及其相關罪行的還凈方法分為：正式的還凈方法和僧殘罪的還凈方法。 དང་པོ་ལ། འཆབ་ཉེས་དང་བྲལ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་དག་བྱེད་དངོས་ནི་དབྱུང་བ་ཡིན་ལ། དེ་འཆགས་པའི་དོན་དུ་དགེ་སློང་གིས་མགུ་བ་ཞག་དྲུག་ནོད་ནས་སྤྱོད་དགོས་པས། དེ་བྱིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་ལ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་ལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེ་སླད་དུ། དགེ་འདུན་ལས་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བ——第一，不隱瞞罪過的僧殘罪的真正清凈方法是驅擯。爲了懺悔，比丘需要接受六天的『悅眾』（mgu ba）並遵守。給予『悅眾』的咒語是：『諸位尊者僧團請聽，比丘某某犯了由某某事引起的僧殘罪。爲了懺悔比丘某某犯了由某某事引起的僧殘罪，向僧團請求給予六天的『悅眾』。如果僧團認為時——』

【English Translation】 The meaning is: in order to purify the nature of the Parajika (fundamental defeat) that is free from concealing faults. In short, it refers to the number mentioned in the request and the four karmas. In terms of the meaning of the word, why is it called 'Śikṣāpada (precept)'? Because one learns to accept five inferior behaviors and abandon five superior behaviors, it is called that. The nature of Śikṣāpada itself is also the same. How to learn? As it is said in the scriptures: 'With behaviors that cause displeasure and arrogance, a Bhikṣu should not claim to abide in (a certain state), should not accept prostrations, rising, joining palms, and respectful actions,' until 'should not be lazy in virtuous dharmas,' these are all the foundations of behavior spoken of in other places. The time is until the end of life. When one attains the state of an Arhat, it is no longer called Śikṣāpada, because all the causes of delusion, such as desire, have been abandoned. Secondly, the method of expiating Saṃghāvaśeṣa (formal meeting of the Sangha) is divided into: the method of expiating serious offenses and the method of expiating minor offenses. The first is: within that boundary, if there are six or more Bhikṣus, one must confess to everyone without separating them. The mantra for that is: 'Venerable Sangha, please listen. I, Bhikṣu so-and-so, have committed a serious Saṃghāvaśeṣa offense belonging to Parajika, so-and-so. I confess this to the Sangha of Bhikṣus.' Repeat three times, ask if they have seen the offense, and take appropriate measures. The second is the method of expiating abandonment: one should confess to all four Bhikṣus, etc., belonging to that boundary. Moreover, 22-4-99a If there are only three Bhikṣus in that boundary, one should invite one from another place to make up the group of four. Similarly, if there were only five Bhikṣus in that boundary before, one should invite one from another place to make up the group of six. Secondly, the method of expiating Saṃghāvaśeṣa and related offenses is divided into: the formal method of expiation and the method of expiating Saṃghāvaśeṣa offenses. First, the true purification of Saṃghāvaśeṣa without concealing offenses is expulsion. In order to confess, the Bhikṣu needs to accept six days of 'pleasing' (mgu ba) and abide by it. The mantra for giving 'pleasing' is: 'Venerable Sangha, please listen. Bhikṣu so-and-so has committed a Saṃghāvaśeṣa offense arising from so-and-so. In order to confess the Saṃghāvaśeṣa offense arising from so-and-so committed by Bhikṣu so-and-so, I request the Sangha to grant six days of 'pleasing'. If the Sangha deems it time—'

བ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་ཞག་དྲུག་མགུ་བ་བགྱི་བར་གསོལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་འདྲེས་སྦྱར་བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །མགུ་བ་བྱིན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྤོ་བ་བྱས་རྗེས་ཀྱི་མགུ་བ་བྱིན་པ་དང་། སྤོ་བ་སྤྱོད་མི་དགོས་པར་དང་པོ་ནས་མགུ་བ་བྱིན་པའོ། །བཤད་མ་ཐག་པའི་སྔགས་ཆོག་འདི་ནི་ཕྱི་མའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། སྔ་མ་ནི་འདི་དང་ཅུང་ཟད་མི་འདྲ་བར་འབྱུང་ངོ་། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། དབྱུང་བ་ཆགས་པའི་དོན་དུ་ཡིན་ནོ། །ཅིའི་ཕྱིར་མགུ་བ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་ཐུགས་མགུ་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་ཡིན་པས་ 22-4-99b དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །རང་གི་ངོ་བོ་ནི། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་ལེན། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་བ་ལ་སློབ་པའོ། །དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་ཞག་དྲུག་གོ །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱུང་བ་བྱིན་པ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་ལ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གན་དུ་མཆིས་ཏེ། ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་ལས་ཞག་དྲུག་མགུར་བར་གསོལ་ནས། དགེ་འདུན་གྱི་དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བར་སྩལ་ཏེ། དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདིས་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བ་བགྱིས་ལགས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལས་བྱུང་བ་གསོལ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དགེ་སློང་འཆར་ཀ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་བྱུང་བར་བགྱིའོ། །འདི་ནི་ཞེས་སོགས་འདྲེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །དབྱུང་བ་བྱིན་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། མགུ་བ་ཉི་ཚེ་བ་བྱས་པའི་རྗེས་ཀྱི་དབྱུང་བ་དང་། སྤོ་བའི་རྗེས་ཀྱི་དབྱུང་བའོ། །དེ་གཉིས་ལ་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཅུང་ཟད་མི་འདྲ་བ་འབྱུང་ངོ་། །གཉིས་པ་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། ས་གཞན་ན་གནས་པ་དེ་ལས་བྱུང་བའི་དོན་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་དབྱུང་བ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན

【現代漢語翻譯】如果可以容忍，請僧團允許。僧團為比丘 Charka 犯了由某某引起的僧殘罪，為此請求六夜的懺悔。這是祈請等等的混合。給予懺悔有兩種：一是做了轉移后的懺悔，二是無需進行轉移，從一開始就給予懺悔。剛剛所說的儀軌是針對後者，前者與此略有不同。第二，解釋它。必要的意義是：爲了去除罪障。為什麼稱為『懺悔』呢？因為這是使僧團歡喜的方法，所以這樣稱呼。它的自性是：接受五種卑劣的行為，學習放棄五種特殊的行為。時間的差別是六夜。總的意義是：在祈請和四種羯磨的章節中已經解釋過了。第二，給予去除罪障。包括儀軌和對它的解釋。首先是：請各位僧眾垂聽。比丘 Charka 犯了由某某引起的僧殘罪。比丘 Charka 在僧團中，因為犯了由某某引起的僧殘罪，所以向僧團請求六夜的懺悔。僧團允許比丘 Charka 犯了僧殘罪，為此給予六夜的懺悔。比丘 Charka 因為犯了由某某引起的僧殘罪，所以進行了六夜的懺悔。如果僧團的時機成熟且可以容忍，請僧團允許。僧團為比丘 Charka 犯了由某某引起的僧殘罪，為此進行六夜的懺悔。這是等等的混合。給予去除罪障的方式有兩種：一是做了有限懺悔后的去除罪障，二是轉移后的去除罪障。這兩種的儀軌略有不同。第二，解釋它。必要的意義是：爲了從其他地方去除罪障。總的意義是：在祈請和四種羯磨的章節中已經解釋過了。詞義方面，為什麼稱為『去除罪障』呢？

【English Translation】 If it is tolerable, may the Sangha permit. The Sangha requests six nights of penance for the Bhikshu Charka who has committed a Sanghavasesa offense caused by so-and-so. This is a mixture of supplication and so on. There are two types of granting penance: one is granting penance after the transfer has been done, and the other is granting penance from the beginning without the need for transfer. The ritual just mentioned is for the latter, and the former is slightly different from this. Second, explain it. The necessary meaning is: for the purpose of removing defilements. Why is it called 'penance'? Because it is a method of pleasing the Sangha, therefore it is called that. Its nature is: to accept five inferior practices and to learn to abandon five special practices. The difference in time is six nights. The summarized meaning is: it has been explained in the chapter on supplication and the four karmas. Second, granting removal of defilements. It includes the ritual and its explanation. First: Please listen, venerable Sangha. Bhikshu Charka has committed a Sanghavasesa offense caused by so-and-so. Bhikshu Charka is in the Sangha, and because he has committed a Sanghavasesa offense caused by so-and-so, he requests six nights of penance from the Sangha. The Sangha permits Bhikshu Charka to have committed a Sanghavasesa offense and grants six nights of penance for it. Bhikshu Charka has performed six nights of penance because he has committed a Sanghavasesa offense caused by so-and-so. If the time is right for the Sangha and it is tolerable, may the Sangha permit. The Sangha performs six nights of penance for the Bhikshu Charka who has committed a Sanghavasesa offense caused by so-and-so. This is a mixture of so on. There are two ways of granting removal of defilements: one is the removal of defilements after limited penance, and the other is the removal of defilements after transfer. The rituals for these two are slightly different. Second, explain it. The necessary meaning is: for the purpose of removing defilements from another place. The summarized meaning is: it has been explained in the chapter on supplication and the four karmas. In terms of the meaning of the words, why is it called 'removal of defilements'?

། དམན་པའི་གནས་ནས་ 22-4-100a ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་གནས་སུ་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་དགེ་འདུན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། དགེ་སློང་ཉི་ཤུ་ཡན་ཚོགས་པའོ། །ངོ་བོ་ནི་དབྱུང་བ་བྱས་མ་ཐག་ཏུ་དགེ་སློང་དེ་སྔར་གྱི་གནས་སུ་འཕོས་ཏེ། ཁྱབ་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་ལེན་པའོ། །གཉིས་པ་སྦོམ་པོའི་ཕྱིར་བཅོས་ལ། ལྷག་མར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ནི་དགེ་སློང་ལྔ་ཡན་ཆད་རིས་སུ་བཅད་པའམ་མ་བཅད་པ་གང་ཡིན་ཀྱང་རུང་དེའི་དྲུང་དུ་བཤགས་པར་བྱས་ལ། སྦོམ་པོ་ཡངས་བ་ནི་གང་ཟག་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་བཤགས་པས་འདག་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་རིགས་པས་ཕམ་ལྷག་ཏུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་གཞན་རྣམས་ཀྱང་དགེ་སློང་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་བཤགས་པས་འདག་པར་གསལ་ལོ། །དེ་ཡང་འཆབ་བཅས་ཡིན་ན་མཐོལ་ཞེས་བརྗོད་ལ། འཆབ་མེད་ཡིན་ན་བཤགས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ལུང་ལས་འདི་སྐད་དུ་འབྱུང་སྟེ། ཉེ་བ་འཁོར་དེ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་པས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མདུན་དུ་བཤགས་པར་བྱའོ། །ཡངས་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་དགེ་སློང་བཞིའི་མདུན་དུ་བཤགས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་དགེ་སློང་ལྔའི་མདུན་དུ་བཤགས་པར་བྱའོ། །ཡངས་བ་གང་མ་ཡིན་པ་དེ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་དགེ་སློང་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་རྣམ་པར་ངེས་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་དེ་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། བཤགས་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་སྤང་བ་ 22-4-100b ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ཚན་ལས། གོས་ཞག་བཅུ་འཆང་བའི་སྤང་བ་བྱུང་སྟེ་ལྟུང་བ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ་འཆགས་སོ་མི་འཆབ་བོ་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པ་ལ་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། ཞེས་སོགས་ལན་གསུམ་བརྗོད། མཐོང་སྡོམ་དྲི་ཞིང་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། སྤང་ལྟུང་གི་ཉེས་པ་འདག་པའི་དོན་དུའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ནི། དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་བའི་གང་ཟག་གི་ལས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་སུ་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི། ལྟུང་བ་འདི་བཤགས་པའི་ཞག་གཅིག་གི་གོང་རོལ་དུ་གང་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་རྫས་ཆོས་གོས་ལྟ་བུ་དེ་སྤང་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། སྤང་བ་ལ་ནི་སྤངས་པ་དང་བྲལ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་བ་ལས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རྫས་སྤང་བ་དང་བཤགས་པ་མཉམ་དུ་བྱས་པས་མི་ཆོག་སྟེ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ

【現代漢語翻譯】爲了將（比丘）從低下的狀態提升到殊勝的狀態，所以才這麼說。在此，作為行為者的僧團的特點是：有二十位以上的比丘聚集。其本質是：在驅擯之後，該比丘恢復到之前的狀態，並接受殊勝的五種行為。第二，關於粗罪的補救方法：對於屬於殘罪的重罪，無論是五位以上的比丘進行區分或不區分，都要在那位比丘面前懺悔。對於輕微的粗罪，在一個人面前懺悔就可以清凈。按照這個道理，對於屬於他勝罪和殘罪的其他罪過，在一位比丘面前懺悔也顯然可以清凈。如果是隱瞞的罪過，就說是『坦白』；如果是沒有隱瞞的罪過，僅僅說是『懺悔』就可以了。這裡經文中說：『阿難陀，凡是導致他勝罪的重罪，都應當在結界內的所有僧眾面前懺悔。凡是輕微的罪過，都應當在結界外的四位比丘面前懺悔。對於僧殘罪所導致的重罪，應當在結界外的五位比丘面前懺悔。凡是不屬於僧殘罪的輕罪，都應當在結界內的一位比丘面前懺悔。』應當正確理解這些話的含義。第三，關於捨墮罪的補救方法：包括咒語儀軌和對儀軌的詳細解釋。首先是：到一位具有資格的懺悔者面前，說：『尊者請聽，我，比丘（名字），從捨墮罪的類別中，犯了持有超過十天的衣服的捨墮罪，我向尊者坦白、懺悔，不隱瞞，坦白並懺悔后，我將安住在安樂之中。』等等，說三遍。詢問見解，並採取適當的方法。第二，必要的意義是：爲了清凈捨墮罪。概括的意義是：這是在與僧團相關的個人的行為中所宣說的。詞語的意義是：在懺悔這個罪過的前一天，必須捨棄導致這個罪過的物品，比如衣服。正如所說：『對於捨棄，必須首先進行捨棄和分離。』因此，同時進行捨棄物品和懺悔是不允許的。在《廣大釋論》中也是這樣說的。

【English Translation】 It is said so in order to elevate (a monk) from a lower state to a superior state. Here, the characteristic of the Sangha as the actor is: a gathering of twenty or more monks. Its essence is: immediately after the expulsion, the monk returns to his previous state and accepts the five superior practices. Second, regarding the remedy for gross offenses: For a serious gross offense belonging to the Sanghavasesa, whether five or more monks distinguish or do not distinguish, one must confess before that monk. For a minor gross offense, purification is achieved by confessing before one person. According to this principle, it is also clear that other offenses belonging to Parajika and Sanghavasesa can be purified by confessing before one monk. If the offense is concealed, it is called 'confession'; if the offense is not concealed, it is sufficient to simply say 'repentance'. Here, the Sutra says: 'Ananda, whatever serious offense that leads to Parajika, should be confessed before all the Sangha within the boundary. Whatever minor offense should be confessed before four monks outside the boundary. Whatever serious offense caused by Sanghavasesa should be confessed before five monks outside the boundary. Whatever minor offense that does not belong to Sanghavasesa should be confessed before one monk within the boundary.' The meaning of these words should be clearly understood. Third, regarding the method of remedying Nissaggiya Pacittiya offenses: It includes the mantra ritual and a detailed explanation of the ritual. First: Go to a qualified confessor and say: 'Venerable, please listen, I, the monk (name), from the category of Nissaggiya Pacittiya offenses, have committed the Nissaggiya offense of possessing robes for more than ten days. I confess and repent to the Venerable, I do not conceal, and by confessing and repenting, I will abide in happiness.' Repeat this three times. Inquire about views and take appropriate measures. Second, the necessary meaning is: to purify the Nissaggiya Pacittiya offense. The summarized meaning is: this is what is declared in the actions of an individual related to the Sangha. The meaning of the words is: one day before confessing this offense, one must relinquish the object that caused the offense, such as clothing. As it is said: 'For relinquishment, relinquishment and separation must be done first.' Therefore, it is not permissible to perform relinquishment of the object and confession at the same time. This is also stated in the Extensive Commentary.

་ལས། རྫས་དེ་སྤངས་པ་དང་སྤང་བ་དེ་དག་ཞག་གཉིས་བྲལ་བར་བྱས་པ་དེ་གཉིས་སྔོན་དུ་བཏང་སྟེ་བཤགས་པ་ལྡང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཆོས་གོས་སྤང་བའི་ཞག་གཅིག་པོ་དེ་ལ་ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་། དུས་དེར་ཆོས་གོས་གཞན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་སྤང་བྲལ་སྔོན་དུ་མ་བཏང་བར་སོང་བས། བཤགས་པ་མི་ཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་པར། ཞག་དེ་ལ་ཆོས་གོས་གཞན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་ཆོས་གོས་མེད་པར་གནས་པར་བྱའོ། །ཆོས་གོས་གཞན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་དང་བྲལ་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །སྤང་ལྟུང་དུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་ནི་དངོས་པོ་སྤང་མི་དགོས་སོ་ཞེས་བོད་སྔ་མ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །བཞི་པ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་སོགས་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་ནི། བཤགས་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་ 22-4-101a པ་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་ལྟུང་བའི་མིང་དང་སྡེ་ཚན་སྨོས་ནས་བཤགས་པ་བྱེད་པའི་སྔགས་ཆོག་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ཙམ་གྱིས་འདག་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེའི་ཚེ་ལེན་པར་བྱེད་པ་ཡོད་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་རྣམས་ནི་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། བཤགས་པ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་དག་གིས་ནི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་དངོས་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དུས་དེ་ཉིད་དུ་ཕྱིར་བཅོས་མི་ནུས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་གྲལ་དུ་མ་འདུས་གོང་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། འདུས་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཕམ་པ་དངོས་གཞི་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་མ་གསུངས་ལ་ཕམ་པར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་དང་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བ་རྣམས་ལ། ཆད་ལས་སྔོན་དུ་མ་སོང་བ་དང་། བཤགས་ཡུལ་མེད་པ་དང་། མ་ཚང་བ་དང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དང་། ངེས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པས་དེའི་སྔགས་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་དེ་ལས་ལྟུང་བ་དེ་བྱུང་སྟེ། ལྟུང་བ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །དེང་ལྟུང་བ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ངམ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཕྲིན་ལས་མཛད་ལ། སླད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས་ལ་ཐབས་ལེགས་བརྗོད་དོ། །འདི་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་ལས་ལ་མི་སྒྲིབ་པ་དང་། འཆབ་ཉེས་མི་འབྱུང་བ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཅི་འདི་ལ་ཁྱེད་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་དྲིས་པའི་ཚེ་ཤེས་བཞིན་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གི་དོན་ནི།

【現代漢語翻譯】因此，經中說，捨棄該物，並將捨棄之物與捨棄行為分開兩天，先進行懺悔，這樣懺悔才能成立。捨棄僧衣的單獨一天，不會產生與僧衣分離的過失。如果當時加持其他僧衣，則未先行捨棄分離，因此懺悔不會成立。經疏中說：『在那一天，如果沒有加持其他僧衣，則應安住于沒有可以加持的僧衣的狀態。如果加持其他僧衣，則不會與可以加持之物分離。』因此，對於屬於捨墮的輕微罪過進行補救，不需要捨棄實物，這是早期藏人的說法。第四，對於唯犯墮罪等罪過的補救：在一位具有相狀的懺悔對境前，唸誦罪名的名稱和類別，唸誦三遍懺悔儀軌即可清凈。如經中所說：『那時，如果有人接受，則成為唯犯墮罪，應當分別懺悔，應當懺悔的罪過，都是有力量的，因為僅僅是懺悔。』以上講述了補救墮罪的真實方法。對於當時無法補救的加持方法，有兩種：未加入羯磨僧團前進行加持，以及加入後進行加持。第一種情況，沒有提到對根本墮罪本身進行加持，但對於屬於根本墮罪的粗罪，以及僧殘罪以下的墮罪，如果未先行處分，沒有懺悔對境，不圓滿，心存疑惑，不確定，以及因墮罪而爭論時，需要進行加持。其加持咒語是：『具壽請垂聽，我比丘（比丘尼）名為某某，從某某部類的墮罪中犯了某某墮罪，現在於具壽前進行加持。今日加持此墮罪，以便能進行僧團布薩，或受具足戒的羯磨，以後此墮罪將如法恢復。』唸誦三遍，並說『善哉』。此處的必要意義是：不障礙僧團羯磨，不產生隱瞞罪過，在布薩時，當被問及『您是否清凈』時，不會明知故犯地說謊等。咒語的意義是：

【English Translation】 Therefore, it is said in the scriptures that abandoning the object and separating the act of abandonment from the object for two days, and making confession beforehand, then the confession will be valid. For the single day of abandoning the monastic robe, there will be no fault of separation from the monastic robe. If other monastic robes are blessed at that time, the abandonment and separation will not be done in advance, so the confession will not be valid. It is said in the commentary: 'On that day, if other monastic robes have not been blessed, one should remain without monastic robes that can be blessed. If other monastic robes are blessed, then one will not be separated from what can be blessed.' Therefore, for the minor offenses belonging to expiation with forfeiture, it is not necessary to abandon the object for remedy, according to the early Tibetans. Fourth, the remedy for offenses such as offenses that entail only downfall: In front of a qualified object of confession, reciting the name and category of the offense, and reciting the confession mantra three times is sufficient to purify it. As it is said in the scriptures: 'At that time, if there is someone to receive, then it becomes an offense that entails only downfall, and it should be confessed separately, and the offenses to be confessed are all powerful, because it is only confession.' The above describes the true method of remedying offenses. There are two ways to bless when it is not possible to remedy at that time: blessing before joining the Sangha's activities, and blessing after joining. In the first case, there is no mention of blessing the root downfall itself, but for the gross offenses belonging to the root downfall, and the downfalls below the Sangha remnant, if the punishment has not been carried out in advance, there is no object of confession, it is incomplete, there is doubt, it is uncertain, and when there is a dispute over the downfall, it is necessary to bless. The blessing mantra is: 'Venerable ones, please listen. I, the monk (nun) named so-and-so, have committed such-and-such a downfall from such-and-such a category of downfall, and now I bless it in front of the venerable ones. Today I bless this downfall so that I can perform the Sangha's Posadha, or the karma of full ordination, and later this downfall will be restored according to the Dharma.' Recite it three times and say 'Well done.' The necessary meaning here is: not to hinder the Sangha's karma, not to create the fault of concealment, and at the time of Posadha, when asked 'Are you completely pure?', not to commit the fault of knowingly lying, and so on. The meaning of the words is:

22-4-101b དུས་དེ་ཉིད་དུ་བཤགས་པར་མི་ནུས་པའི་ཉེས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་རུང་རྣམས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཙམ་གྱིས་དག་པར་འཇོག་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་སོགས་གསུམ་གསུམ་ལ་ནི། གང་ཟག་གི་དྲུང་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་མ་བཤད་དེ། བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་འོས་པའི་ཡུལ་མཚན་ཉིད་པ་ཡོད་ན་དེའི་དྲུང་དུ་བཤགས་པས་ཆོག་པའི་ཕྱིར། ཇི་སྐད་དུ། ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་སོགས་གང་དྲན་པར་ཡང་བྱིན་གྱིས་རླབ་དགོས་ཏེ། ལས་གྲལ་དུ་འདུས་ནས་བཤགས་པ་བྱ་བ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔགས་དང་ཆོ་ག་ནི་གྲགས་ཆེ་བས་མ་བྲིས་སོ། །ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་རྣམས་ལ་ནི་གཞན་གྱི་དྲུང་དུ་བཤགས་པ་དང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་གཉིས་ཀ་མི་དགོས་ཏེ། ཡིད་ཀྱི་བསྡམས་པ་ཙམ་གྱིས་འདག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟུང་བ་བཤགས་པ་དང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ཐུན་མོང་དུ་བསམ་པའི་ཁྱད་པར་སྔར་བྱས་ལ་འགྱོད་སེམས་དང་། ཕྱིན་ཆད་ལ་སྡོམ་སེམས་དྲག་པོ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ་བསམ་པས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་གི ཆད་པའི་ལས་ཀྱི་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ངག་ཏུ་བརྗོད་པའི་ཁྱད་པར་མིང་དང་རིགས་བརྗོད་དགོས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། མིང་དང་རིགས་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་པ་ལས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དིང་སང་འདུལ་བ་འཛིན་པ་གང་དག ལྟུང་བའི་མིང་རིགས་མི་བརྗོད་པ་སྤྱི་བཤགས་སུ་མིང་བཏགས་པ་ཙམ་ཞིག་བྱས་ནས་ལྟུང་བ་དག་པར་ཁས་ལེན་པ་ནི། ལེགས་པར་གསུངས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ 22-4-102a ལས་བྱུང་བའི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གིས་ནི་དགེ་སློང་གི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ལ། གང་ལ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་དང་། ཇི་ལྟར་བཅོས་པའི་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ལ། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཡུལ་ནི་དགེ་སློང་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་དྲུང་དུ་དགེ་ཚུལ་གྱི་བཤགས་པ་མི་ཆགས་པའི་ཕྱིར། ཇི་སྐད་དུ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དག་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་སྔགས་ཆོག་ལས་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་བར་གསུངས་ཀྱི། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་

【現代漢語翻譯】當時，對於無法立即懺悔的罪過，僅僅通過加持就能使其清凈。正如經文所說：『通過加持，罪業自然清凈。』對於單獨的墮罪等三類罪過，無需在個人面前進行加持懺悔。如果存在具備加持資格的對境，則在其面前懺悔即可。正如經文所說：『如果具備能力，就不會改變。』第二，在僧團中進行加持。分為非共同加持和共同加持兩種。第一種，在僧團中，無論想起哪種罪過，如單獨的墮罪等，都必須進行加持，因為在僧團中不允許進行懺悔。第二種，共同墮罪的加持咒語和儀軌廣為人知，故不在此贅述。對於意念上的違犯，既不需要在他人面前懺悔，也不需要加持，因為僅僅通過意念上的約束就能使其清凈。對於懺悔和加持，共同之處在於都需要強烈的意念：對過去的行為感到後悔，對未來的行為發誓約束。正如經文所說：『通過意念可以從墮落中解脫，但不能從業力的懲罰中解脫。』對於懺悔和加持，都需要口頭表達罪過的名稱和類別。正如經文所說：『從說出名稱和類別中解脫。』現在有些持戒者，不念誦墮罪的名稱和類別，只是簡單地進行所謂的『總懺悔』，就認為罪業已經清凈，這並非源自於佛陀所說的戒律。以上講述了比丘如何補救墮罪的方法。第二，關於沙彌補救墮罪的方法，分為補救的對象（即對境的差別）和補救的方式（即儀軌的差別）。首先，沙彌補救墮罪的對象只能是比丘，因為在未受具足戒者面前，沙彌的懺悔無效。正如經文所說：『未受具足戒的出家人，只能被受過具足戒的僧團所接納。』此外，在沙彌的遮罪儀軌中，也只提到對比丘僧團進行遮罪，而沒有提到對未受具足戒的僧團進行遮罪。

【English Translation】 At that time, sins that cannot be confessed immediately are purified simply by blessing them. As it is said in the scriptures: 'Through blessing, sins are naturally purified.' For the three types of offenses, such as individual downfall offenses, there is no need to confess and bless in front of an individual. If there is an object qualified for blessing, it is sufficient to confess in front of it. As it is said in the scriptures: 'If one has the ability, it will not change.' Secondly, blessing in the Sangha. There are two types: non-common blessing and common blessing. The first is that in the Sangha, whatever offense one remembers, such as individual downfall offenses, must be blessed, because confession is not allowed in the Sangha. The second is that the blessing mantras and rituals for common downfall offenses are well-known, so they will not be elaborated here. For offenses of the mind, there is no need to confess in front of others or to bless, because they can be purified simply by restraining the mind. For both confession and blessing, the common point is that both require strong intention: regretting past actions and vowing to restrain future actions. As it is said in the scriptures: 'Through intention, one can be liberated from downfall, but not from the punishment of karma.' For both confession and blessing, it is necessary to verbally express the name and category of the offense. As it is said in the scriptures: 'Liberation comes from speaking the name and category.' Nowadays, some Vinaya holders do not recite the names and categories of downfall offenses, but simply perform a so-called 'general confession' and claim that the sins have been purified, which does not originate from the Vinaya spoken by the Buddha. The above describes how a Bhikshu remedies downfall offenses. Secondly, regarding how a Shramanera remedies downfall offenses, it is divided into the object of remedy (i.e., the difference in the object) and the method of remedy (i.e., the difference in the ritual). First, the object of remedy for a Shramanera's downfall offense can only be a Bhikshu, because a Shramanera's confession is invalid in front of one who has not received full ordination. As it is said in the scriptures: 'An ordained person who has not received full ordination can only be accepted by the Sangha that has received full ordination.' In addition, in the Shramanera's ritual for concealing offenses, it is only mentioned that the Sangha of Bhikshus should be concealed, and it is not mentioned that the Sangha that has not received full ordination should be concealed.

བྱ་བར་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་དགེ་ཚུལ་གྱིས་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་བར་གསུངས་པ་ན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་ཚུལ་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་བྱ་བ་དང་ཕྱིར་བཅོས་ལ་བསྐུལ་བ་ཡོད་པར་གྲུབ། དེ་གྲུབ་པ་ན་དགེ་ཚུལ་གསོ་སྦྱོང་གི་དོན་ཡོད་པར་གྲུབ་སྟེ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ནི་གསོ་སྦྱོང་གི་དོན་གྱི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་དགེ་ཚུལ་གྱིས་དགེ་སློང་ཞིག་གི་དྲུང་དུ་ལྟུང་བ་གང་བྱུང་བ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་ཟིན་པར་བྱས་ནས། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ནམ་བྱུང་བ་དེའི་ཚེ། དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ན། བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་བདག་མཆི་ན། བདག་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པར་བཙུན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་གྱི་བརྗོད་ 22-4-102b ནས་མཇུག་ཐབས་ལེགས་བྱ་བ་འདི་ཙམ་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཐ་སྙད་བྱ་བར་སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་བཞེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གསུམ་བརྒྱ་པར། དགག་དབྱེ་གསུངས་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་འདི་ན་ཡོད། ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སློབ་དཔོན་ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་གྱིས་ཀྱང་སྔགས་ཆོག་དེ་ཉིད་ལུང་གི་ཚིག་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །ཡང་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ན། མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་རྣམ་པ་མི་གཏོང་སོགས་ལ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་དེ་དག་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདི་དག་ནི་ཞར་ལས་བྱུང་བ་སྟེ་གང་ལ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཇི་ལྟར་ཕྱིར་བཅོས་པ་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་ལ། ནུས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་དང་། མི་ནུས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་རྩ་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་ཡན་ལག་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་རྩ་བ་འཆབ་བཅས་ལ་ནི་ཕྱིར་བཅོས་མེད་ལ། འཆབ་མེད་ལ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལས་བསླབ་པ་མནོས་ནས་སྤྱོད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། འགྲེལ་ཆེན་ལས། དགེ་ཚུལ་ལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡོད་དམ་ཞེ་ན་ཡོད་དེ། ལུང་ལས་བསམ་གཏན་པ་དགའ་བྱེད་ནི་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ཡན་ལག་གི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལ། འཆབ་བཅས་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། འཆབ་མེད་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་ཚུལ་ལ་འཆབ་ཉེས་དག་བྱེད་དུ་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་སོགས་མི་སྲིད་དེ། དུས་དང་དུས་མིན་པ་བསྡུས་པ་འབྱུང་བའི་གཞི་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫ

【現代漢語翻譯】因為沒有提到相關行為。總之，當比丘（dge slong，受具足戒的僧人）允許沙彌（dge tshul，受十戒的僧人）對僧團（dge 'dun）進行諫諍時，這意味著比丘可以提醒沙彌注意其過失，並敦促其改正。一旦這一點成立，沙彌的布薩（gso sbyong，一種懺悔儀式）就有了意義，因為改正過失是布薩的主要目的。因此，如果沙彌在某位比丘面前犯了過失，並且已經改正了，那麼當比丘僧團舉行布薩時，沙彌應該去任何一位比丘那裡，說：『尊者請聽，今天僧團舉行第十五次布薩，我也是名為[某某]的沙彌，今天也是我的第十五次布薩。我，名為[某某]的沙彌，已經清凈了一切障礙之法，請尊者允許我清凈一切障礙之法。』這樣重複三次。 22-4-102b 然後以適當的方式結束。夏迦光（Shakya 'od）論師認為，僅僅這樣就足以稱為沙彌的布薩。正如《三百頌》（gSum brgya pa）中所說：『因為允許諫諍，所以這裡有布薩。』法友（Chos kyi bshes gnyen）論師也說，這個咒語儀軌本身就是經文中的話語。此外，當提及過失時，如果沙彌說『我沒有看到』，或者不放棄邪惡的見解等，比丘僧團應該採取嚴厲的行動。正如經文所說：『對於出家並受具足戒者，也應該這樣做。』這些是從旁引申出來的，即說明了在何處改正過失的處所差別。第二，關於如何改正過失的儀軌差別，包括能夠改正的情況和不能改正的情況下的加持方式。第一種情況包括根本罪的改正方式和支分罪的改正方式。第一種情況是，對於有覆藏的根本罪，沒有改正的方法；對於沒有覆藏的根本罪，必須從比丘僧團那裡接受學處並遵守。正如《大疏》（'Grel chen）中所說：『沙彌是否接受學處？答：是的。經文中說，禪定者喜悅是象徵。』正如所說的那樣。第二，關於支分罪的改正方式，包括有覆藏的改正方式和沒有覆藏的改正方式。第一種情況是，沙彌不可能通過使用除垢物或服用藥物等來消除覆藏的罪過。因為在《集合時與非時》（Dus dang dus min pa bsdus pa 'byung ba'i gzhi）中說：『未受具足戒者……』

【English Translation】 Because it was not mentioned in the actions. In short, when it is said that a śrāmaṇera (dge tshul, novice monk) is allowed to admonish the saṃgha (dge 'dun, monastic community) of bhikṣus (dge slong, fully ordained monks), it is established that the bhikṣus can remind the śrāmaṇera of their transgressions and urge them to correct them. Once this is established, the poṣadha (gso sbyong, confession ceremony) of the śrāmaṇera has meaning, because correcting transgressions is the main purpose of the poṣadha. Therefore, if a śrāmaṇera has committed a transgression in front of a bhikṣu and has already corrected it, then when the saṃgha of bhikṣus holds the poṣadha, the śrāmaṇera should go to any bhikṣu and say: 'Venerable ones, please listen. Today the saṃgha is holding the fifteenth poṣadha, and I, a śrāmaṇera named [so and so], am also holding my fifteenth poṣadha. I, a śrāmaṇera named [so and so], am completely purified of all obstructing dharmas, please allow me, venerable ones, to be completely purified of all obstructing dharmas.' Repeat this three times. 22-4-102b Then conclude in an appropriate manner. Master Śākyaprabha (Shakya 'od) considers that this alone is sufficient to be called the poṣadha of a śrāmaṇera. As it is said in the Three Hundred Verses (gSum brgya pa): 'Because admonishment is allowed, there is poṣadha here.' Master Dharmamitra (Chos kyi bshes gnyen) also said that this mantra ritual itself is a word from the scriptures. Furthermore, when mentioning transgressions, if the śrāmaṇera says 'I did not see it,' or does not abandon evil views, etc., the saṃgha of bhikṣus should take strict action. As the scriptures say: 'For those who have gone forth and taken full ordination, these actions should also be taken.' These are derived from the side, that is, they explain the difference in the place where the correction is made. Second, regarding the difference in the ritual of how to correct transgressions, it includes the method of correction when it is possible and the method of blessing when it is not possible. The first case includes the method of correcting the root vows and the method of correcting the branch vows. The first case is that for root vows that are concealed, there is no method of correction; for root vows that are not concealed, one must receive and observe the precepts from the saṃgha of bhikṣus. As it is said in the Great Commentary ('Grel chen): 'Does a śrāmaṇera receive precepts? Answer: Yes. The scriptures say that the meditator's joy is a symbol.' As it is said. Second, regarding the method of correcting branch vows, it includes the method of correcting concealed transgressions and the method of correcting unconfessed transgressions. The first case is that it is impossible for a śrāmaṇera to use cleansing agents or take medicine, etc., to purify concealed transgressions. Because in the Collection of Times and Non-Times (Dus dang dus min pa bsdus pa 'byung ba'i gzhi) it says: 'One who has not taken full ordination...'

ོགས་པ་ཉིད་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་གཉིས་ལ་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞུང་དེས་ 22-4-103a སྤྱིར་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་འཆབ་ཉེས་མི་འབྱུང་བར་སྟོན་པ་ནི་མིན་ཏེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཀྱང་འཆབ་ཉེས་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དུ། ལྟུང་བའི་མིང་དགེ་སློང་གཞན་ལ་གོ་ཞིང་རིག་པར་བྱ་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ཉིད་ལ་འདི་དང་འོག་མ་དང་བཅས་ཏེའོ་ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བ་རིག་པར་བྱ་ལ་འདི་ཉིད་ལྟུང་བ་བཤགས་པར་བྱ་བ་འོག་ནས་འབྱུང་བ་དང་བཅས་ཏེ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་མཐོལ་བཤགས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བྱས་པས་འཆབ་ཉེས་ཀྱང་དག་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་པས། དེའི་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ལས། མྱོས་པར་འགྱུར་བ་འཐུང་བའི་ཁ་ན་ཐོ་བ་འདི་བྱུང་སྟེ། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དེ་བཙུན་པའི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ་འཆགས་སོ། །མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་ཞེས་སོགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ལ་མཐོང་སྡོམ་དྲི་ཞིང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་དང་། ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རྩ་བ་མ་ཡིན་པའི་བླངས་པ་དངོས་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པ་གང་བྱུང་བ་དེའི་མིང་རིགས་ནས་བརྗོད་དེ། འཆགས་སོ་ཞེས་སོགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་ཆོག་པ་ཡིན་གྱི། མཐོལ་ལོ་ཞེས་བརྗོད་མི་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ནི། བླངས་པ་དངོས་རྣམས་ཀྱང་མིན། གནང་བ་ཉེས་མེད་དུ་བཤད་པ་རྣམས་ཀྱང་མིན་པའི་དགེ་སློང་ཕ་མའི་བཅས་པ་ལྷག་མ་རྣམས་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པ་རྣམས་ཡིན་ལ། དེ་ནི་བཤགས་ཡུལ་ལ་མི་ལྟོས་པས་ཡིད་ཀྱིས་བསྡམས་པ་ཙམ་གྱིས་འདག་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་བཤགས་མི་ནུས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི། བཤགས་ཡུལ་གྱི་དགེ་སློང་མ་རྙེད་ཅིང་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་དེའི་ཚེ། ལྟུང་བ་ 22-4-103b དྲན་ནམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དང་རང་གཅིག་པུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་ཡང་རང་གཅིག་པུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་གྱི་ཉེས་པ་གང་ཟག་གཞན་ལ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་ཡོད་པ་མིན་ཏེ། བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཡུལ་དུ་འོས་པའི་དགེ་སློང་དེ་བཤགས་པ་བྱ་བའི་ཡུལ་དུ་ཡང་འོས་ལ། བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་ནི་ནུས་ཤིང་བཤགས་མི་ནུས་པའི་ཁྱད་པར་ཡང་བཤགས་ཡུལ་མ་རྙེད་པ་ཁོ་ནའི་དབང་གིས་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ གླེང་དྲན་ལ་ལྟོས་ནས་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་གླེང་དྲན་ལ་ལྟོས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ནི། རྩོད་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཚུལ་ཡིན་ལ། འདི་ལ་གསུམ་སྟེ། ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་ཇི་ལྟར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་དབྱེ་བ། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་མི་བསྡམས་པའི་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་ད

【現代漢語翻譯】因為（佛陀）說過，對於墮罪本身和從戒律中開除這兩種情況，隱瞞是不會發生的。』該論典普遍表明，對於未受比丘戒者，不會發生隱瞞的罪過，但這並非意味著未受比丘戒者就不會有隱瞞的罪過。因為即使是未受比丘戒者，也可能犯下隱瞞的罪過。因此，必須理解墮罪之名是指其他的比丘。正如經中所說：『這和下面的一起。』以及在註釋中說：『沙彌等需要知道墮罪，並且需要將此墮罪與下面將要出現的懺悔一起進行。』因此，一起進行坦白和懺悔，也可以凈化隱瞞的罪過。因此，其咒語的儀軌是：『具壽請垂聽，我沙彌名為某某，從應懺悔的罪行中，發生了飲用使人醉酒之物的罪過。我在僧眾面前坦白並懺悔此罪過。』唸誦三次『坦白並懺悔』等，詢問是否見到過錯，並採取適當的方法。第二種情況包括應懺悔的罪行和應以意念約束的罪行。第一種情況是：對於非根本戒的違犯，應從其名稱和類別上說明所犯的罪過，唸誦三次『我懺悔』等即可，無需唸誦『我坦白』。第二種情況，應以意念約束的罪行是：既非直接違犯根本戒，也非無罪地宣稱允許的行為，而是違犯了比丘父母所制定的剩餘戒律。由於這些罪行不依賴於懺悔的對象，因此僅通過意念約束即可凈化。第二，無法懺悔時的加持：當找不到懺悔對象的比丘，且布薩（Posadha，梵文：Uposatha，梵文羅馬擬音：Uposatha，漢語字面意思：齋戒）的時間已到時，如果記得墮罪或心存疑慮，則應獨自進行加持，並且布薩也應獨自進行加持。沙彌的罪過不能向他人加持，因為適合作為加持對象的比丘，也適合作為懺悔的對象。能夠加持和無法懺悔的區別，僅僅在於是否找到了懺悔的對象。關於依賴於憶念而進行補救的方式。第二，依賴於憶念而進行的補救，是補救爭端的方式。這包括三個方面：如何憶念墮罪的情況分類；基於此，對於未約束的爭端，以及...

【English Translation】 Because it is said that 'Concealment does not occur for the offense itself and for expulsion from the precepts.' That text generally shows that there is no fault of concealment for one who is not fully ordained, but it does not mean that there is no fault of concealment for one who is not fully ordained. Because even one who is not fully ordained may incur the fault of concealment. Therefore, it must be understood that the name of the offense refers to other monks. As it is said in the text itself, 'This and the following together,' and in its commentary, 'Novices, etc., need to know the offense, and this offense itself should be done together with the confession that will appear below.' Therefore, confessing and repenting together will also purify the fault of concealment. Therefore, the ritual of its mantra is: 'Venerable ones, please listen. I, a novice named so-and-so, from the offenses to be confessed, have committed the fault of drinking intoxicants. I confess and repent of that fault before the Sangha.' Recite 'I confess and repent' three times, ask if any faults are seen, and take appropriate measures. The second case includes offenses to be confessed and offenses to be restrained by mind. The first case is: For offenses that are not root vows, state the name and type of the offense that has occurred, and it is sufficient to recite 'I confess' three times, etc., without having to recite 'I confess.' The second case, offenses to be restrained by mind, are: Those that are neither direct violations of the root vows nor innocent statements of permitted actions, but are offenses that violate the remaining precepts established by the monastic parents. Since these offenses do not depend on the object of confession, they are purified by merely restraining them with the mind. Second, blessing when unable to confess: When a monk who is the object of confession cannot be found, and the time for the Posadha (Posadha, Sanskrit: Uposatha, Romanized Sanskrit: Uposatha, literal meaning: fasting) has arrived, and at that time, if one remembers an offense or has doubts, one should bless oneself alone, and the Posadha should also be blessed alone. A novice's offense cannot be blessed to another person, because a monk who is suitable as the object of blessing is also suitable as the object of confession. The difference between being able to bless and being unable to confess is based solely on whether the object of confession has been found. The way to remedy by relying on recollection. Second, the remedy that relies on recollection is the way to remedy disputes. This includes three aspects: the classification of situations for how to recall offenses; based on this, for unrestrained disputes, and...

ང་། ལྟུང་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་འབྱུང་བའི་ཚུལ། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་གླེང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྐབས་འབྱེད་དུ་མ་བཅུག་པར་གླེང་བ་དང་། བཅུག་ནས་གླེང་བ་གཉིས། གཉིས་པ་ལ་ཡང་གཞི་མེད་པར་གླེང་བ་དང་། གཞི་ཡོད་པར་གླེང་བ་གཉིས། གཉིས་པ་ལ་ཡང་སྐབས་འབྱེད་དུ་བཅུག་ཀྱང་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དང་། ཅུང་ཟད་མ་འབྱེད་པ་གཉིས། གཉིས་པ་ལ་བསྙེན་པར་མ་འབྱེད་པ་དང་། ལྟུང་བ་གླེང་བའི་སྐབས་བསྙེན་པར་འབྱེད་པ་གཉིས། གཉིས་པ་ལ་ཡང་གླེང་བྱེད་ཡོན་ཏན་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་མི་ལྡན་པ་གཉིས། ཡོན་ཏན་གསུམ་ནི་ལུས་ངག་བསྡམས་པ་ཉིད་དང་། སྡེ་སྣོད་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་དང་འདུལ་བ་ལོག་པར་མི་སྟོན་པའོ། །ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ལ་ཡང་བརྒལ་ཞིང་བརྟགས་པ་ན་གནས་གཞན་དུ་འཕོ་ཞིང་རྙོག་པ་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་དང་མི་འགྱུར་བ་གཉིས། ཕྱི་མ་འདིས་ལྟུང་བ་གླེང་ན་ཡང་ཆགས་ལ་གླེང་དྲན་བྱས་པ་བཞིན་ལྟུང་བ་ཁས་བླངས་ན། འདི་ལ་ཉེས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་ཞིང་། ངོ་ཤེས་པ་དེ་བརྗེད་དུ་མི་འཇུག་པར་སྔར་བཤད་ 22-4-104a པའི་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་རྣམས་གང་རུང་གི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་བཅོས་ན་ལྟུང་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་། བྱུང་བ་ཡང་ཉེ་བར་ཞི་བར་འགྱུར་རོ། །ཉེས་པ་ལན་ཅིག་ཁས་བླངས་ཀྱང་བར་སྐབས་སུ་བརྗེད་དུ་བཅུག་པའི་སྒོ་ནས་ཁྱད་དུ་གསོད་ཅིང་། ལྟུང་བ་མེད་པར་ཁས་བླངས་ན་ལྟུང་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་བྱུང་བས། དེ་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འདི་ལ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་དང་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། སྐབས་འབྱེད་དུ་མ་བཅུག་པར་གླེང་ན་རྩོད་པ་འབྱུང་འབྱེད་དུ་བཅུག་ཀྱང་མི་འབྱེད་ན་དེ་ལ་བརྗོད་བྱས་ནན་ཏུར་བྱ། དེས་དུལ་བར་མི་འགྱུར་ན། མི་བསྡམས་པ་ཉིད་དུ་བྱ། དེས་མ་དུལ་ན་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱ། སྐབས་འབྱེད་ཀྱང་མཉེན་པར་མི་འབྱེད་ན་ཕུར་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་བྱ། རྩོད་པ་བར་པ་གཉིས་རྒྱུད་གཅིག་པར་སྣང་བས། སྐབས་འདི་དག་ཏུ་གདམས་ངག་བཞག་པ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་བརྟེན་ནས། མི་བསྡམས་པའི་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་འབྱུང་། འདི་ལ་ཡང་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་དང་རྒྱུ་མེད་པའི་བྱེ་བྲག་གི་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ལའང་། སྐབས་འབྱེད་ཀྱང་གཞི་མེད་པ་དང་། གཞི་གཞན་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པའི་དབང་གིས་དང་། ཕྱིར་བཅོས་ལ་མི་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྨྱོན་པས་བྱས་པ་རྣམས་གླེང་ན་དངོས་པོའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པའི་དབང་གིས་རྒྱུ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་མི་བསྡམས་པའི་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་འབྱུང་། ལྟུང་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ་ཉེས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ཤེས་པ་དང་མི་ཤེས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གཉིས་ལས་གཞན་དུ་འཕྲོས་པ་མེད་པ་དང་། འཕྲོས་པ་ལ་ཡང་། དགེ་སློང་ཉི་ཚེ་བ་དང་འབྲེལ་བ་དང

【現代漢語翻譯】關於因犯戒而爭論的方式：首先，關於談論犯戒，有兩種方式：未經允許而談論，以及允許后談論。第二種方式又分為無根據地談論和有根據地談論。第二種方式又分為允許后但不進行調解，以及稍微進行調解兩種。第二種方式又分為不進行懺悔，以及在談論犯戒時進行懺悔兩種。第二種方式又分為談論者具備三種功德和不具備三種功德兩種。三種功德是身語意調伏，精通三藏，以及不歪曲佛法和戒律。對於具備功德的人，經過辯論和考察后，如果轉移到其他地方並變得混亂，或者不變得混亂兩種。如果後者談論犯戒，就像憶念貪慾一樣，如果承認犯戒，這被稱為認識到自己的過錯。爲了不忘記這種認識，按照之前所說的任何一種方式進行補救，就不會發生因犯戒而引起的爭論，即使發生了也會迅速平息。如果承認了一次過錯，但在中間忘記了，從而輕視它，或者承認沒有犯戒，就會發生因犯戒而引起的爭論。爲了平息這種爭論，應該尋找與過錯的本質相符的施捨。第二種情況是：未經允許而談論，就會引起爭論；允許后但不進行調解，就應該嚴厲地責備。如果這樣不能調伏，就應該視為不調伏。如果這樣還不能調伏，就應該嚴厲地進行布薩和解制。如果允許后但不溫和地調解，就應該用木橛來固定。這兩種中間的爭論似乎是同一種性質，因此，在這種情況下，依靠放置教言等原因，會發生因不調伏而引起的爭論。這又分為有原因和無原因兩種。第二種情況又分為：允許后但沒有根據，或者因為追隨其他根據，或者因為不尋求補救，或者談論瘋子所做的事情，因為歪曲事物的真相，依靠這些原因，會發生因不調伏而引起的爭論。因犯戒而引起的爭論有兩種：認識到自己的過錯和不認識自己的過錯。第二種情況有三種：爭論雙方沒有蔓延到其他方面；蔓延到其他方面，又分為與少數比丘有關，以及與...

【English Translation】 Regarding the ways in which disputes arise due to transgressions: Firstly, concerning discussing transgressions, there are two ways: discussing without permission and discussing after permission. The second way is further divided into discussing without basis and discussing with basis. The second way is further divided into allowing but not mediating, and mediating slightly. The second way is further divided into not confessing and confessing when discussing transgressions. The second way is further divided into the speaker possessing three qualities and not possessing three qualities. The three qualities are subduing body, speech, and mind, being proficient in the Tripitaka, and not distorting the Dharma and Vinaya. For those who possess qualities, after debate and examination, there are two possibilities: either it shifts to another place and becomes chaotic, or it does not become chaotic. If the latter discusses transgressions, like remembering desire, if one admits the transgression, this is called recognizing one's own fault. In order not to forget this recognition, if one remedies it through any of the methods mentioned earlier, disputes arising from transgressions will not occur, and even if they do, they will be quickly pacified. If one admits a fault once but forgets it in the meantime, thereby belittling it, or if one admits to not having transgressed, disputes arising from transgressions will occur. In order to pacify this dispute, one should give alms that are in accordance with the nature of the fault. The second situation is: discussing without permission will cause disputes; allowing but not mediating, one should sternly rebuke. If this cannot subdue, one should be regarded as unsubdued. If this still cannot subdue, one should sternly conduct the Posadha and Pravāraṇā. If allowing but not mediating gently, one should fix it with a peg. These two intermediate disputes seem to be of the same nature, therefore, in this situation, relying on reasons such as placing instructions, disputes arising from unsubduedness will occur. This is further divided into having a cause and not having a cause. The second situation is further divided into: allowing but without basis, or because of following other bases, or because of not seeking remedy, or discussing what madmen do, because of distorting the truth of things, relying on these reasons, disputes arising from unsubduedness will occur. Disputes arising from transgressions are of two kinds: recognizing one's own fault and not recognizing one's own fault. The second situation has three aspects: the disputing parties do not spread to other aspects; spreading to other aspects, it is further divided into being related to a few monks, and being related to...

་། དགེ་འདུན་མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་བའོ། །གསུམ་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་བསྟན་པ་ལ། ལྟུང་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་དང་པོའི་ཞི་བྱེད་ལ། ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སྦྱིན། ཕྱིར་འཕྲོས་པ་མེད་པའི་ 22-4-104b ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་རྩོད་པ་ནི་སྔར་བཤད་པ་ལྟར་ཁས་བླངས་པའི་བྱ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ་ན་ཞི་བར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནི་མངོན་སུམ་གྱི་འདུལ་བས་རྩོད་པ་ཞི་བར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ནི་རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུས་ཞི་བར་འགྱུར་རོ། །དེའི་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་ཅག་ལེགས་པར་གསུངས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས། འཐབ་པར་འགྱུར་བ་ནི་ལེགས་པ་རྙེད་པ་མིན་ནོ། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གཞི་འདི་ལས་ཁྱེད་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་གང་ཡིན་པ་དང་། ཁོ་བོ་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པ་དང་མི་འཆབ་པ་ཁོ་བོ་སྤྲོའོ། །ཞེས་སོགས་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ། །དངོས་པོའི་དེ་བཞིན་ལ་ལོག་པར་བསྒྲུབས་པ་ལས་བྱུང་བ། འགྱེད་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་དང་མི་བསྡམས་པའི་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་གཞི་ཡོད་པ་ནི་རྒྱུད་གཅིག་ཏུ་བྱས་པས་ཞི་བར་འགྱུར་རོ། །གཞི་མེད་པ་ལ་སོགས་བཞི་ལ་ནི་དག་པ་བྱིན་པས་ཞི་བར་འགྱུར་རོ། །དག་པ་བྱིན་པ་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་ལ་དྲན་པས་འདུལ་བ་བྱིན་པ་དང་། ཐ་མ་ལ་མ་མྱོས་པས་འདུལ་བ་བྱིན་པའོ། །རྒྱུད་གཅིག་ཏུ་བྱས་པས་ཞི་བ་ནི། མངོན་སུམ་བརྒྱད་ཀྱི་ཞི་བྱེད་དང་། གང་ཟག་གི་ཞི་བྱེད་ཅེས་གསུངས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ལས་ལ་མཐུན་པ་མི་བྱིན་པའི་རྩོད་པའམ་ལས་བྱེ་བ་ནི་གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལས་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་བརྒྱད་ཀ་འཇུག་པར་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་ཤིང་། ལས་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཉེ་བར་ཞི་བར་འགྱུར་རོ། །མཐུན་པ་བྱིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། ཀོའུ་ཤམ་བི་བའི་དགེ་སློང་འདི་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ཕྲིན་ལས་མཛད་ལགས་པས། འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གན་དུ་མཆིས་ཏེ། བཟོད་པ་གསོལ་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་འདི་ལ་བཟོད་པའི་ཕྲིན་ལས་མཛད་ལགས་ཏེ། 22-4-105a བཟོད་པའི་ཕྲིན་ལས་མཛད་ལགས་པ་འཁོར་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་གན་དུ་མཆིས་ནས་མཐུན་པ་གསོལ་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱིས་འཁོར་དང་བཅས་པ་འདི་ལ་མཐུན་པ་སྩལ་ལགས་པས། ཀོའུ་ཤམ་བི་བའི་དགེ་སློང་འཁོར་དང་བཅས་པ་མཐུན་པ་སྩལ་བ་འདི་ལ། མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྩོལ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་ཀོའུ་ཤམ་བི་བའི་དགེ་སློང་འཁོར་དང་བཅས་པ། མཐུན་པ་སྩལ་བ་ལ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྩོལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྦྱར་བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་པ་དེའི་སྔོན་རོལ་དུ་མཐུན་པ་བྱ

【現代漢語翻譯】與所有僧團相關。第三，關於平息爭端的教法，首先是平息因墮落而起的爭端：給予尋求自性的機會。對於沒有進一步蔓延的墮落爭端，如前所述，通過承認所做之事並加以改正，爭端即可平息。第二種是通過現前的調解來平息爭端。第三種是通過鋪草蓆的方式來平息爭端。其咒語儀軌如下：『諸位尊者，我們出家是爲了如來善說的律法，爭鬥不是好事。諸位尊者，無論你們或我有什麼墮落，我都樂意在諸位尊者面前坦白，不隱瞞。』等等。對於因歪曲事物真相而產生的、關於施捨的爭端和關於不和合的爭端，如果存在基礎，則通過統一傳承來平息。對於沒有基礎的四種爭端，則通過給予清凈來平息。給予清凈也有兩種：第一種是給予憶念調伏，最後一種是給予未醉調伏。通過統一傳承來平息，就是指現前八事的平息和人事的平息。對於不給予一致羯磨的爭端或羯磨的差別，從暫時的差別來說，需要請求適用全部八種平息爭端的教法，並通過給予一致羯磨本身來平息。給予一致羯磨的咒語如下：『請諸位僧侶聽著，這位拘睒彌比丘被僧團驅逐，現在他來到僧團請求寬恕，僧團也對他進行了寬恕的羯磨。這位被寬恕的比丘及其眷屬，來到僧團請求和合，僧團也給予了他和合。如果僧團認為時機成熟且合適，請允許僧團給予這位拘睒彌比丘及其眷屬和合的布薩。』這是祈請文。等等，應該新增這些內容。在給予和合布薩之前，應該給予和合。

【English Translation】 It is related to all the Sangha. Third, regarding the teaching of pacifying disputes, first is pacifying disputes arising from transgression: give the opportunity to seek self-nature. For disputes of transgression that have not spread further, as mentioned before, the dispute will be pacified by acknowledging the deed and correcting it. The second is that the dispute will be pacified by the present discipline. The third is that it will be pacified by spreading grass. The mantra ritual for that is: 'Venerable ones, we have become monks in the well-spoken Dharma Vinaya, and fighting is not a good thing. Venerable ones, whatever transgressions have occurred to you or to me from this basis, I am willing to confess and not hide them before the venerable ones.' and so on. For disputes arising from falsely proving the truth of things, disputes about offerings, and disputes about non-harmony, if there is a basis, they are pacified by making them one lineage. For the four that have no basis, they are pacified by giving purity. There are also two types of giving purity: the first is giving purity through mindfulness discipline, and the last is giving purity through non-intoxication discipline. Pacifying by making it one lineage is the same as what was said about pacifying the eight present matters and pacifying individuals. For disputes about not giving harmonious karma or different karmas, from the difference of the temporary situation, it is requested that all eight teachings of pacifying disputes be applied, and it is pacified by giving harmonious karma itself. The mantra for giving harmony is: 'Please listen, venerable Sangha. This Kausambi Bhikshu has been expelled from the Sangha, so he has come to the Sangha to ask for forgiveness, and the Sangha has performed the karma of forgiveness for him. This one who has been forgiven, along with his retinue, has come to the Sangha to ask for harmony, and the Sangha has granted him harmony. If it is time for the Sangha and it is agreeable, please allow the Sangha to grant the Uposatha of harmony to this Kausambi Bhikshu and his retinue. The Sangha grants the Uposatha of harmony to the Kausambi Bhikshu and his retinue.' This is the request. And so on, these things should be added. Before giving the Uposatha of harmony, harmony should be given.

ིན་པའི་སྔགས་ནི། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ་ནས། བཟོད་པ་མཛད་ལགས་ཏེ་ནས་འཁོར་དང་བཅས་པ་མཐུན་པ་གསོལ་ན་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་ཀོའུ་ཤམ་བི་བའི་དགེ་སློང་བཟོད་པའི་ཕྲིན་ལས་མཛད་ལགས་པ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལ་མཐུན་པ་སྩོལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་མཛངས་ཤིང་རིགས་པའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བདུད་རྩིའི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་ལྟ་བུ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ཐུགས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཏེ་འདུས་པ་རྒྱ་མཚོ་ལྟ་བུ་རིམ་གྱིས་འཕེལ་བར་འགྱུར་ལ། དེ་ལས་མཚོ་ཆེན་པོ་ངང་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་གང་བ་བཞིན་དུ། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་ཁང་བཟང་མཐོ་ལ་ཡངས་པ་དག་ངུར་སྨྲིག་འཛིན་པའི་རྒྱལ་མཚན་གྱི་ཕྲེང་བ་ཚར་དུ་དངར་བ་དག་གིས་ཤིན་ཏུ་མདངས་གསལ་ཞིང་རབ་ཏུ་བརྗིད་ཆགས་པར་འཆར་བ་ཡིན་ནོ། །འདུལ་བའི་ལག་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་ཉེར་མཁོ་བསྡུས་པ་ལས་ 22-4-105b ལག་ལེན་གཞུང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་ནས། མཐའ་དཔྱོད་ཀྱི་རིགས་པ་བཤད་པ་སྟེ་ལེའུ་གཉིས་པའོ། ། ༄། །དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ཕན་ཡོན་ལུང་དང་སྦྱར་བས་འཇུག་བསྡུ་བ། (གསུམ་)པ་དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ཕན་ཡོན་ལུང་དང་སྦྱར་བས་མཇུག་བསྡུ་བ་ནི། འདིར་ཚིགས་སུ་བཅད་ནས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། སྟོན་པ་འཇིགས་མེད་དཔའ་བོ་དེ། །མཆོག་ཚོགས་འདུས་པའི་ནགས་ཁྲོད་དུ། །ཆོས་འདུལ་སེང་གེའི་སྐུར་སྟོན་པ། །ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་འདི་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་བྱོན་པ་བདེ། །ཆོས་བསྟན་པ་ནི་དེ་བས་བདེ། དགེ་འདུན་མཐུན་པ་མཆོག་ཏུ་བདེ། །འདི་ནི་དགེ་འདུན་མཐུན་པའི་རྒྱུ། །དགེ་འདུན་མཐུན་པར་དམ་པའི་ཆོས། །རིང་དུ་གནས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །དམ་ཆོས་གནས་པ་འཇིག་རྟེན་དུ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་རྣམས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ། །གང་ཡང་འདི་ན་ཕན་པ་དང་། །བདེ་བའི་འབྱུང་གནས་བསྟན་པ་ཡིན། །བསྟན་པ་བསྡུད་དང་འཛིན་པ་ཡི། །རྩ་བ་དགེ་སློང་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་དག་གི་དགེ་འདུན་གྱི། །འདུས་པའི་རྒྱ་མཚོ་གང་བ་ན། །དེ་ན་ཐུབ་པའི་བསྟན་པ་དང་། །སྟོན་པ་ཉིད་ཀྱང་དེ་ན་བཞུགས། །གང་ཞིག་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ། །ནན་ཏན་བགྱིད་པ་ཡོད་མིན་ན། །ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་མི་འགྱུར། །དེ་མེད་དགེ་སློང་ཡོད་མིན་པ། །དེ་ཕྱིར་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི། །དགེ་སློང་ཚོགས་ཀྱི་སྟོན་པ་ཞེས། །རང་བྱུང་ཉིད་ཀྱིས་གུས་བཅས་པས། །ནན་ཏན་དགེ་སློང་ཚོགས་མདུན་བསྟོད། །སྡེ་སྣོད་གཞན་ནི་བསྟན་པ་ཙམ། །ཉིད་ཡིན་འདི་ནི་སྟོན་པ་ཡང་། །ཡིན་ཕྱིར་སྡེ་སྣོད་མ་ལུས་པ། །ཀུན་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པའོ། །འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་ལས་ཀྱི་གཞིར། །ནན་ཏན་བྱེད་པ་ཡོད་དེ་སྲིད།

【現代漢語翻譯】那麼，關於羯磨（Karma）的咒語是：僧侶們，請聽我說，請允許我，如果全體僧團同意，請僧團允許我。僧團將對拘睒彌（Kauśāmbī）的比丘進行寬恕的羯磨，請允許全體僧團同意。這就是祈請等等，就像一個明智而合乎邏輯的羯磨儀軌，如同一片廣闊的甘露之海。這裡所需要的意義是：所有僧團都應一心一意地聚集在一起，像海洋一樣逐漸增長。就像大海充滿了天鵝一樣，從各個方向都能看到高大而寬廣的法殿，裝飾著鮮艷奪目的絳紅色旗幟，顯得格外明亮和莊嚴。從《毗奈耶（Vinaya）實修儀軌精要》中，如實地講述實修的論典，並解釋辨析的理路，這是第二章。如此這般，將教義的利益與聖言相結合，以此作結（第三部分），如此這般，將教義的利益與聖言相結合，以此作結：在此，我將用偈頌來表達：導師無畏雄獅，在殊勝的集會森林中，示現律藏雄獅之身，這就是羯磨儀軌。佛陀出現在世間是幸福的，宣講佛法是更加幸福的，僧團和合是至上的幸福，這是僧團和合的原因。僧團和合是正法長久住世的原因。正法住世是圓滿正覺者出現於世間的原因。凡是能帶來利益和安樂的，都是教義。教義的彙集和保持，其根本在於比丘。當比丘們的僧團，充滿如海洋般的集會時，佛陀的教法和導師也將住于其中。如果有人不精勤于羯磨儀軌，那麼戒律就不會清凈，沒有戒律，比丘也就不存在。因此，羯磨儀軌是比丘僧團的導師。自生者以恭敬之心，在比丘僧團前讚歎。其他的論藏僅僅是教義，而此（律藏）也是導師，因此，它超越了所有的論藏。對於屬於律藏的羯磨之基，只要有人精勤，

【English Translation】 So, the mantra for Karma is: Monks, please listen to me, please allow me, if the entire Sangha agrees, please let the Sangha allow me. The Sangha will perform the Karma of forgiveness for the Bhikshus of Kaushambi (Kauśāmbī), please allow the entire Sangha to agree. This is the request, etc., like a wise and logical Karma ritual, like a vast ocean of nectar. The meaning needed here is: all Sanghas should gather together wholeheartedly, gradually growing like the ocean. Just as the sea is filled with swans, from all directions one can see the tall and wide Dharma halls, decorated with bright and dazzling crimson banners, appearing exceptionally bright and majestic. From 'Essentials of Vinaya Practice Ritual,' truthfully narrating the practice treatise and explaining the reasoning of analysis, this is the second chapter. Thus, combining the benefits of the teachings with the sacred words, concluding with this (third part), thus, combining the benefits of the teachings with the sacred words, concluding with this: Here, I will express it in verses: The teacher, the fearless lion, in the forest of the supreme assembly, manifests the body of the Vinaya lion, this is the Karma ritual. It is happiness that the Buddha appears in the world, it is even more happiness to preach the Dharma, the harmony of the Sangha is supreme happiness, this is the cause of the Sangha's harmony. The harmony of the Sangha is the cause of the long-lasting existence of the true Dharma. The existence of the true Dharma is the cause of the appearance of the fully enlightened ones in the world. Whatever brings benefit and happiness is the teaching. The collection and preservation of the teachings, its root lies in the Bhikshus. When the Sangha of Bhikshus is filled like an ocean of assembly, the Buddha's teachings and the teacher will also reside within it. If someone is not diligent in the Karma ritual, then the precepts will not be pure, without precepts, the Bhikshu will not exist. Therefore, the Karma ritual is the teacher of the Bhikshu Sangha. The self-born one praises with reverence before the Bhikshu Sangha. Other collections of scriptures are merely teachings, but this (Vinaya) is also the teacher, therefore, it surpasses all the collections of scriptures. For the basis of Karma belonging to the Vinaya, as long as someone is diligent,

།ལུང་དང་རྟོགས་པའི་བདག་ཉིད་ཀྱི། །བསྟན་པ་བཞུགས་པར་བརྗོད་པ་ཡིན། །དེ་མེད་དམ་ཆོས་གཞན་ཡོད་ཀྱང་། །བསྟན་པ་གནས་པར་བཞག་མི་ནུས། །སྡེ་སྣོད་མང་པོའི་དོན་བསྒྲུབས་ཀྱང་། །འདུལ་བའི་བསླབ་པ་མི་སྦྱོང་ན། །དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་ 22-4-106a འབྲས་བུ་ཡང་། །ཐོབ་པར་རུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །བླ་མེད་ཐེག་པར་རབ་ཞུགས་ཀྱང་། །ཆོས་འདིའི་ཚུལ་དང་མི་ལྡན་ན། །ཐར་པའི་གྲོང་ལས་རྒྱང་རིང་ཕྱིར། །བསྟན་པ་འཛིན་པའི་གྲངས་མི་འགྲོ། །རྒྱལ་བའི་ཆོས་ཚུལ་ཇི་སྙེད་པ། །འདུལ་བའི་ཚུལ་དང་ལྡན་དེའི་ཕྱིར། །ཆོས་ཀུན་གྱི་ནི་འདྲེན་པ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་ཉིང་ཁུའང་འདི་ཡིན་ནོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པ་ཡོན་ཏན་ཀུན། །སྐྱེ་བའི་གཞིར་གསུངས་དེ་ཡི་ཕྱིར། །འདུལ་བ་འདི་ནི་ཡོན་ཏན་ཀུན། །སྐྱེ་བའི་ས་གཞི་བཟང་པོ་ཡིན། །མ་ཐོབ་ཆོས་རྣམས་འཐོབ་པ་དང་། །ཐོབ་ཟིན་མི་ཉམས་པ་ཡི་རྒྱུ། །ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་བ་ཡིན་དེའི་ཕྱིར། །ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་ནོ། །མཆོག་ཏུ་དགའ་བ་མང་བ་དང་། །འགྱོད་པ་མེད་ཅིང་གྲགས་པར་ལྡན། །ལྷ་རྣམས་ཀུན་གྱིས་བསྲུང་བྱེད་པ། །དེ་ཕྱིར་ཕུན་ཚོགས་ཀུན་གྱི་གཞི། །མང་ཐོས་རིག་པའི་གནས་ཤེས་ཀྱང་། །འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་ཆོ་ག་ཡི། །སྲབ་འདི་མེད་པར་འཕྱན་བྱེད་ན། །ཉམ་ངའི་གནས་སུ་འཁྱམས་པར་འགྱུར། །ལང་ཚོའི་ཆང་གི་རབ་མྱོས་པའི། །འདོད་ལྡན་གླང་ཆེན་སྨྱོན་པའི་ཚོགས། །མ་ལུས་འདུལ་ཞིང་སྦྱོང་བ་ཡང་། །ཆོས་ཚུལ་ལྕགས་ཀྱུ་འདི་ཁོ་ན། །ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་ལྡན་ན། །ལྷག་པའི་སེམས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱང་། །མི་འབྱུང་དེ་ཕྱིར་རྟོགས་པ་ཡི། །བསྟན་པའི་རྩ་བའང་འདི་ཡིན་ནོ། །ཆོས་འདི་དགེ་འདུན་བསྡུ་བ་དང་། །འདུས་པའི་མཚོ་ཆེན་གང་བ་དང་། །ཁྲིམས་ལྡན་དགེ་སློང་ངང་པའི་ཚོགས། །བདེ་བར་གནས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །གནོང་མི་འཁུར་བ་ཚར་གཅོད་ཅིང་། །ནད་པ་དབུགས་ཀྱང་དབྱུང་བ་དང་། །འཇིག་རྟེན་སྐྱོང་བ་བཞི་པོ་ཡང་། །ངང་གིས་འདུ་བ་འདི་ཡིན་ནོ། །བསྟན་པའི་རྒྱ་མཚོར་ལེགས་ཞུགས་པའི། །རབ་བྱུང་ཚོང་པའི་ཚོགས་རྣམས་ཀྱི། །བསོད་ནམས་སྒོས་སྐལ་གྱིས་ཐོབ་པའི། །ཟོང་ཆེན་རིན་ཆེན་འདི་ཁོ་ན། ། 22-4-106b ཆོས་འདུལ་ཉེས་སྤྱོད་ཀུན་སྡོམ་པའི། །གྲུ་ཆེན་འདི་དང་མི་ལྡན་ན། །ཟབ་དོན་སྐྱ་བ་འཛིན་མཁས་ཀྱང་། །འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོ་རྒལ་མི་ནུས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི། །རྐང་པར་ལྡན་ཡང་ཉེས་སྤྱོད་ཀྱིས། །ཆུ་ལོན་ཟམ་པ་འདི་མེད་ན། །མངོན་མཐོའི་ཁང་བཟང་དེར་མི་བགྲོད། །ཉེས་སྤྱོད་ཟློག་པའི་གོ་ཆ་ཡིས། །རང་སེམས་དཔའ་བོ་མ་བསྲུང་ན། །ཤེས་རབ་ཏིང་འཛིན་མཚོན་རྣོ་ཡང་། །ཉོན་མོངས་གཡུལ་ངོ་བཟློག་མི་ནུས། །སྔགས་དང་ཕ་རོལ་ཕྱིན་གཞུང་གི །ཆོས་ཚུལ་ཀུན་ལ་རབ་མཁས་ཀྱང་། །འདུལ་བའི་ཚུལ་དང་མི

【現代漢語翻譯】若持有經與證悟之體性，則可言說教法住世。若無此或有其他法，亦不能安立教法住世。縱然成辦眾多論藏之義，若不修習調伏之學處，亦不可能獲得沙門之果。縱然善入無上乘，若不具足此法之行，遠離解脫之城，不入于持教者之列。諸所有勝者之法，皆與調伏之行相應，是故此乃一切法之引導，亦是一切法之精髓。具足戒律者，乃一切功德生起之根本，是故此調伏乃一切功德生起之良田。未得之法得以獲得，已得之法不失壞之因，乃守護戒律，是故為一切功德之所依。能得極大歡喜，無有後悔且具盛名，為諸天所守護，是故為一切圓滿之基礎。縱然廣聞博學，通曉一切明處，若無此調伏之儀軌，則將漂泊于險惡之處。為青春之酒所陶醉之，具欲狂象之眾，能無餘調伏與馴服者，唯有此法之鐵鉤。若不具足增上戒律，則增上心與智慧亦不生起，是故此乃證悟教法之根本。此法能攝集僧眾，能盈滿聚集之大海，能令具戒比丘如天鵝般安樂住。能制裁不服從者，能救治病人，亦能自然成辦守護世間之四事。善入教法大海之，出家商眾之，以福德所獲之，大宗珍寶唯有此。若不具足此能總攝一切罪行之調伏大船，縱然善於執持深義之繩索，亦不能渡越輪迴之大海。縱然具足三摩地與智慧之足，若無此能斷除罪行之橋樑，亦不能前往增上生之樓閣。若不以遮止罪行之盔甲，守護自心之勇士，縱然智慧三摩地之利刃，亦不能抵擋煩惱之戰場。縱然精通咒語與波羅蜜多之法，若不具足調伏之行，則如無足之人，不能行於善道。

【English Translation】 If one possesses the essence of scripture and realization, then it can be said that the doctrine abides. If this is absent or there is another dharma, it is not possible to establish the doctrine as abiding. Even if one accomplishes the meaning of many collections of scriptures, if one does not practice the training of discipline, one will not be able to obtain the fruit of a renunciate. Even if one enters the unsurpassed vehicle, if one does not possess the conduct of this dharma, one is far from the city of liberation and is not counted among the holders of the doctrine. All the ways of the Victorious Ones are in accordance with the conduct of discipline; therefore, this is the guide of all dharmas and the essence of dharma. Those who possess morality are said to be the basis for the arising of all qualities; therefore, this discipline is the good ground for the arising of all qualities. The cause for obtaining what has not been obtained and for not losing what has been obtained is guarding morality; therefore, it is the support for all qualities. It brings great joy, is without regret, and is endowed with fame; it is protected by all the gods; therefore, it is the basis for all perfections. Even if one is widely learned and knows the places of knowledge, if one wanders without this ritual of discipline, one will wander into a place of danger. This dharma is the only iron hook that can subdue and tame all the intoxicated, desire-filled, and maddened elephants of youth's wine. If one does not possess higher morality, higher mind and wisdom will not arise; therefore, this is the root of the doctrine of realization. This dharma gathers the Sangha, fills the great ocean of assembly, and is the cause for the swans of virtuous monks to abide in bliss. It naturally accomplishes the four things: disciplining the disobedient, healing the sick, and protecting the world. This alone is the great and precious merchandise obtained by the merchants who have entered the ocean of the doctrine. If one does not possess this great ship of discipline, which encompasses all misconduct, even if one is skilled at holding the ropes of profound meaning, one cannot cross the ocean of samsara. Even if one possesses the legs of samadhi and wisdom, if one does not have this bridge that cuts off misconduct, one will not reach the palace of higher realms. If one does not protect the hero of one's own mind with the armor of averting misconduct, even if one has the sharp weapons of wisdom and samadhi, one cannot repel the battle of afflictions. Even if one is skilled in all the ways of mantra and the sutras of the Perfection of Wisdom, if one does not possess the conduct of discipline, one is like a person without feet, unable to walk on the path of virtue.

་ལྡན་ན། །བསྟན་པའི་བདག་པོར་འོས་མ་ཡིན། །བཤེས་གཉེན་བསྟེན་དང་ཉེས་པ་ལས། །བཟློག་ཅིང་བསླབ་པ་སྦྱོང་བ་དང་། །བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པ། །ཆོས་འདིར་སློབ་པའི་ཚུལ་ཡིན་ནོ། །མ་ཐོབ་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་དང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པའི་ནད་སེལ་ཞིང་། །བག་ཡོད་པ་དང་དྲན་བསྟེན་པ། །ཆོས་འདིར་སློབ་པའི་ཚུལ་ཡིན་ནོ། །མང་དུ་ཐོས་པའི་ནགས་ཁྲོད་ན། །ཚུལ་ཁྲིམས་དྲི་ཞིམ་དང་ལྡན་པའི། །ལང་ཚོ་ཡོལ་བའི་དགེ་སློང་དེ། །བསྟན་པ་འཛིན་པའི་བདག་པོར་འོས། །ཆོས་འདུལ་རིན་ཆེན་ཁྲིར་འཁོད་པ། །གང་དེ་ཟབ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི། །ཆོས་ཀྱི་སྲིད་ལ་དབང་བསྒྱུར་ཕྱིར། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་སྡོམ་བརྩོན་དེ། །གནས་མལ་འཁོར་ཡུག་ཡངས་པའི་དབུས། །ཅི་འདོད་སྨན་གྱི་ཆུ་གཏེར་ཅན། །ཆོས་གོས་རླབས་ཕྲེང་ཉེར་འཁྲུག་པའི། །མཐའ་གཉིས་སྤངས་པའི་བདུད་རྩིའི་འཚོ། །འདུལ་བའི་ལག་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་ཉེར་མཁོ་བསྡུས་པ་ལས། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ་ལུང་བཞིན་དུ་བསྟོད་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ་ལེའུ་གསུམ་པའོ། །རྣམ་དཔྱོད་ལྷ་བརྒྱའི་གཙུག་གི་ཆོས་ཀྱི་ཁྲིར། །དོན་བཟང་བཙོ་མའི་གསེར་གྱི་མདངས་གསལ་ཞིང་། །རབ་སྙན་ཚིག་གི་མཚན་དཔེའི་འོད་ཕྲེང་ 22-4-107a ཅན། །སྲོལ་འབྱེད་གསར་པའི་ཐུབ་དབང་གདོང་ལྔ་པ། །མཐོང་བའི་མོད་ལ་གསེར་གྱི་མངལ་ལྡན་ཡང་། །དྲེགས་པའི་གཙུག་རྒྱན་ས་ལ་འཕོ་འགྱུར་ཞིང་། །མཆོད་སྦྱིན་བརྒྱ་པའི་རལ་པའི་གངས་ཁྲོད་ན། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་རྔ་དབྱངས་ལེན། །མདོ་ལུང་ཉི་ཟླ་ནུབ་པའི་སྔོ་སངས་མ། །རང་བཟོའི་གོས་དམར་གྱོན་པའི་ཐུན་མཚམས་འདིར། །འདི་ཙམ་ཁོ་ནར་ཤེས་པའི་དགེ་སློང་དེ། །མཁས་པའི་གྲགས་དཀར་ཐོབ་པར་གདོན་མི་ཟ། །འཆད་རྩོད་གྲོགས་ཀྱི་གདོང་པ་ལྟ་འདོད་པའི། །རྣམ་དཔྱོད་སྒེག་འགྲོས་ཤེས་པའི་ཟུར་མིག་ལས། །སྡེབ་སྦྱོར་ཤར་གྱི་རི་བོའི་འཁྱམས་ཆེན་དུ། །གཞུང་བརྩོམ་ལང་ཚོ་ལྡན་པའི་མགྲོན་པོ་བོས། །རང་བཟོའི་འཛུམ་དཀར་གཡོ་བའི་སྒེག་ལྡན་མ། །ཉེས་པའི་ཆ་ཤས་བསགས་པའི་གནོང་ཁུར་ནས། །ནུབ་རིའི་མལ་སྟན་འཛིན་པའི་ཟོལ་གྱིས་ནི། །མི་མངོན་དབྱིངས་ཀྱི་རྒྱ་མཚོར་ཅི་མི་འཇུག །རྣམ་དཔྱོད་ཤར་གྱི་རི་བོའི་བ་གམ་ལ། །མགྱོགས་པར་འཛེགས་པའི་རྣམ་བཤད་འོད་བརྒྱ་པ། །འཇིག་རྟེན་མེས་པོའི་ཐོད་ལ་ངལ་གསོ་ཞེས། །ཀུན་ཁྱབ་གྲགས་པའི་རྔ་ཆེན་འདི་བརྡུངས་པས། །དྲེགས་ལྡན་སྐར་མས་ཁེངས་པའི་ཟས་སྐྱུགས་ནས། །མངོན་པར་རློམ་པའི་མདངས་ཀྱང་མ་ཤོར་རམ། །ལེགས་བཤད་སྦྲང་རྩི་འཛིན་པའི་འདོད་ལྡན་ཀུན། །དེ་རིང་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེད་ཚལ་འདིར་སྤྱོན་དང་། །དམ་ཆོས་འདུལ་བའི་འཛུམ་དཀར་ཕྲེང་ལྡན་དེར། །རྩེད་འཇོའི་ཟོལ་གྱིས་འགྲོགས་པ་ལྷུར་ལེན་ཏོ། །མནའ་དུས་འདུལ་འཛིན་ཉིན་མོའི་མགོན་དེ་ཀུན

【現代漢語翻譯】如果（僧人）不具備這些品質，那就不適合成為教法的主人。親近善知識，遠離過失，學習和訓練，依賴安樂的因緣，這就是在此處學習的方法。使未獲得的獲得，消除破戒的疾病，保持謹慎和憶念，這就是在此處學習的方法。在廣博的博學森林中，那位具備戒律芬芳，青春已逝的比丘，才適合成為教法的持有者。安坐在珍貴的律法寶座上，爲了統治那深廣的佛法政權，那位勤于持守戒律的法王，在寬廣的住所和環境中，擁有隨心所欲的藥水寶藏，袈裟的波浪相互激盪，享用遠離二邊的甘露之食。《律儀行持儀軌精要》中，名為「如教讚揚事業儀軌」的偈頌，即第三品。以智慧百神的頂飾，照亮佛法的寶座，以純正的黃金光澤，彰顯美好的意義，以動聽的辭藻和例證，編織光芒的鏈條，開創新風的五面能仁（釋迦牟尼佛）。僅僅一見，即便擁有黃金般的胎藏，傲慢的頂飾也會墜落塵土，在百祭祀者的髮髻冰川中，奏響戰勝一切的凱歌。經論如日月般西沉的夜晚，在這穿著自製紅色僧衣的間隙，僅僅知道這些的比丘，無疑會獲得賢者的美名。從渴望看到講辯論友之面容的，智慧嫵媚的眼角中，在詩歌創作東方山脈的廣闊漫遊中，召喚著充滿著述青春的客人。那搖曳著自製潔白微笑的嫵媚女子，從積累罪惡的負擔中，以佔據西山床榻的姿態，為何不沉入無垠的虛空之海？在智慧東方山脈的屋脊上，迅速攀登的百道論述之光，讓世間始祖的頭顱得以休憩，敲響這響徹一切的盛名之鼓，難道沒有讓充滿傲慢的星辰，吐出令人作嘔的食物，甚至失去了自以為是的色彩嗎？所有持有妙語甘露的渴望者們，今天請光臨這佛法的花園，讓我們以嬉戲的姿態，盡情地與那充滿正法戒律潔白微笑的花環為伴。所有發誓守護戒律的白晝之光們

【English Translation】 If (a monk) does not possess these qualities, then he is not suitable to be the master of the teachings. Approaching a spiritual friend, turning away from faults, learning and training, relying on the conditions for happiness, this is the way to learn in this Dharma. To make the unobtained obtained, to cure the disease of broken vows, to maintain mindfulness and remembrance, this is the way to learn in this Dharma. In the vast forest of extensive learning, that monk who possesses the fragrance of discipline, whose youth has passed, is suitable to be the holder of the teachings. Seated on the precious throne of the Vinaya (moral discipline), in order to rule over that profound and vast Dharma kingdom, that Dharma king who diligently upholds the vows, in the midst of a spacious dwelling and environment, possesses a treasure of medicinal waters as he desires, the waves of robes stirring each other, enjoying the nectar of food that is free from the two extremes. From 'A Summary of the Essential Rituals of Vinaya Practice', the verses called 'Praising the Rituals of Activities According to the Scriptures', is the third chapter. With the wisdom of a hundred deities as the crown ornament, illuminating the throne of the Dharma, with the pure golden luster, manifesting the beautiful meaning, with melodious words and examples, weaving a chain of light, the five-faced Thubwang (Shakyamuni Buddha) who inaugurates a new tradition. Merely upon seeing him, even if one possesses a golden womb, the crest of arrogance will fall to the ground, in the glacier of the hundred sacrificers' hair knots, singing the victory song that triumphs over all directions. In the blue twilight when the sutras and tantras set like the sun and moon, in this interval of wearing self-made red robes, that monk who knows only this much, will undoubtedly obtain the fame of a wise one. From the coquettish corner of the eye of wisdom, desiring to see the face of a friend in debate, in the vast wandering of the eastern mountains of poetry composition, a guest full of youthful writing is summoned. That coquettish woman, swaying with a self-made white smile, from the burden of accumulating faults, in the guise of occupying the bedding of the western mountain, why not sink into the ocean of boundless space? On the ridge of the eastern mountain of wisdom, the hundred lights of commentary that ascend swiftly, let the head of the world's progenitor rest, by striking this great drum of all-pervading fame, has it not caused the stars filled with arrogance to vomit disgusting food, and even lose their self-proclaimed color? All you who desire to hold the honey of eloquent speech, today please come to this garden of Dharma, let us wholeheartedly associate with that garland of the white smile of the true Dharma Vinaya in a playful manner. All you who vowed to uphold the Vinaya, the protectors of the day

། །ནུབ་རིའི་ཁྲི་ལ་བཞུགས་ནས་རིང་ཞིག་ལོན། །དེ་དུས་མདོ་ལུང་འོད་དཀར་གཡོ་ལྡན་པའི། །བློ་བཟང་ཟླ་བ་ཉག་ཅིག་འདི་ན་ཤར། །མང་ཐོས་གཉིས་འཐུང་རིག་པའི་མཆེ་བ་ཅན། །གསུང་རབ་ཤེས་པའི་ཆང་གིས་རབ་མྱོས་ནས། །ཟབ་དོན་བདེ་བའི་མལ་དུ་གཉིད་ལོག་ཚེ། །རེ་འདོད་ 22-4-107b ལྕག་གིས་རིངས་པར་བསྐུལ་བ་ན། །ལུང་མངས་གསེར་གྱི་དྲྭ་བས་གདོང་གཡོགས་ཤིང་། །ཡང་དག་རིགས་པའི་མཚོན་གྱི་འཁོར་ལོ་ཅན། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པ་འདེགས་པའི་ཁུར་ཁྱེར་བའི། །བློ་བཟང་གླང་ཆེན་བསྟན་པའི་ཚལ་ན་རྒྱུ། །མཐའ་གཅོད་རིགས་པའི་སྒེག་འགྲོས་ཤེས་པ་དང་། །ལག་ལེན་ལུང་གི་ཐིག་ཕྲེང་འཛིན་པ་དང་། །བསྟོད་པའི་རྫ་རྔ་མགྲིན་པར་བརྡུང་བ་དང་། །ལེགས་བཤད་འོ་མའི་རྒྱ་མཚོར་རྩེ་འདོད་ན། །མང་དུ་ཐོས་པའི་ཆུ་གཏེར་འགྲམ་ངོགས་སུ། །ལེགས་བཤད་མགྲིན་པའི་རྔ་སྒྲ་མ་ཉམས་ཤིང་། །བསྟན་ལ་བསམ་པའི་ཐིག་ཕྲེང་མང་པོ་ཅན། །བློ་བཟང་ངང་པ་དེ་དང་ཕྲད་པར་གྱིས། །གཞན་ཟེར་གྱ་གྱུའི་འཁར་བ་ལ་རྟེན་འགའ། །རང་བློའི་གོམས་སྟབས་འདོར་བའི་མཐུ་མེད་པས། །མུན་ནག་ཅོང་རོང་སྦུབས་ན་ལྷུང་བཞིན་དུ། །བླུན་པོས་བཅོས་པའི་སྨྱོ་ཆུའི་ཁུ་འཐུངས་པས། །རང་བཟོར་བརྩོམ་པའི་སྤྲིན་གྱི་ནགས་ཁྲོད་དེར། །ཕྲག་དོག་གླེང་ཕྲེང་རལ་པའི་ཁུར་ཁྱེར་བའི། །དམ་པ་སྨོད་པའི་དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་ཅན། །སྨྲ་བའི་སེང་གེ་དེ་དག་ངལ་གསོ་ཅིག །ཐུབ་རྣམས་དགྱེས་པའི་ལེགས་བཤད་མགྲིན་པའི་དབྱངས། །བསྟན་འཛིན་གྲོགས་པོའི་རྣ་བའི་ཆུ་གཏེར་དུ། །རྩེ་དགའི་ཨུད་པལ་བཞད་པའི་ངོ་མཚར་འདིས། །ལེགས་བཤད་སྦྲང་རྩི་སྐྱུགས་པའི་འདོད་ལྡན་མ། །ཆོས་འདོད་དབྱིངས་ཀྱི་མཛའ་བོ་དང་འགྲོགས་པའི། །ནོར་བུའི་བསིལ་ཡབ་འབབ་པའི་ལྡིང་ཁང་ན། །མགྲིན་པའི་དྲིལ་དབྱངས་འཁྲོལ་བ་ཨེ་མ་མཚར། །ཐོས་པའི་ཆུ་གཏེར་བསགས་པའི་འགྲམ་ཞིག་ན། །ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པའི་གྲུ་ཆེན་ཉམས་དགའ་བར། །ལུང་དང་རིགས་པའི་རྔ་སྒྲས་ལེགས་འཁྱུད་པའི། །ལག་ལེན་བ་དན་དཀར་པོ་མཚར་དུ་མངར། །ཡོངས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་ཤཱཀྱ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ། །འདུལ་མངོན་ 22-4-108a རྒྱ་མཚོའི་ཡིད་བཞིན་རིན་ཆེན་ཞབས། །བསོད་ནམས་ཆུ་གཏེར་ཚུལ་ཁྲིམས་རླབས་ཕྲེང་ཅན། །དེ་སྲས་ཐུ་བོ་དོན་ཡོད་མཁྱེན་པའི་དཔལ། །ཡོངས་འཛིན་རྣམ་བཞིའི་ཞབས་སེན་རི་བོང་གཟུགས། །གཙུག་རྒྱན་ཟླ་བའི་དཔུང་པར་གར་མཛད་པའི། །བློ་བཟང་བློ་མཚོའི་ཤེལ་དཀར་ཕོ་བྲང་ནས། །ཁྲིམས་ལྡན་བདེ་འབྱུང་མང་པོའི་གཙུག་རྒྱན་དུ། །ལག་ལེན་བདུད་རྩི་སྤྲོ་བྱེད་འདི་འཆར་གྱི། །བསྟན་པའི་རྒྱ་མཚོ་གང་ཞིང་འཕེལ་བར་ཤོག །ཅེས་པ་འདི་ནི་དབུ་རུ་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་དུ་བྱུང་བའི་འདུལ་བ་འཛིན་པ། ཐུབ་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ལ་ལེགས་པར་གནས་པའི་དགེ་སློང་། དཔལ་ཤཱ

【現代漢語翻譯】在西山的寶座上安坐已久，此時，如《現觀莊嚴論》般光芒四射、靈動無比的，洛桑扎巴（བློ་བཟང་ཟླ་བ，人名，意為「賢善月」）如一輪明月在此升起。他如博聞和飲光（མང་ཐོས་གཉིས་འཐུང，指精通佛法者）一般，擁有智慧的利齒，被經論知識的美酒徹底陶醉，在甚深意義的安樂之床上沉睡時，被願望的鞭子迅速催促著。他用眾多教理的金網遮蓋面容，擁有正確理性的利劍之輪，肩負著弘揚完整教法的重任，洛桑（བློ་བཟང，人名，意為「賢善」）如大象般在教法的園林中漫步。他精通決斷的推理，姿態優雅，掌握實踐教義的線索，在喉嚨里敲響讚美的妙鼓，渴望在妙語如乳的海洋中嬉戲。在博聞的知識海洋的岸邊，妙語的鼓聲不曾停歇，心中懷著眾多弘揚教法的線索，愿與洛桑（བློ་བཟང，人名，意為「賢善」）天鵝相遇。有些人依賴他人搖擺不定的枴杖，卻無力拋棄自己固有的思維習慣，他們沉溺在黑暗的深淵中，飲用愚人釀造的瘋狂之酒。在他們自己編織的烏雲密佈的森林裡，肩負著嫉妒的誹謗之語，發出詆譭聖者的聲音，愿那些誹謗之獅得以休息。諸佛歡喜的妙語之聲，在護持教法的朋友們的耳中，如流入知識的海洋，這奇妙的景象，如盛開的喜悅的蓮花。愿我成為一個渴望吐出妙語甘露的人，與渴求佛法的知己相伴，在那飄落珍寶涼風的殿堂里，喉嚨里發出美妙的鈴聲，多麼奇妙啊！在積累了博聞知識的岸邊，在那持戒清凈的美麗大船上，用教理和正理的鼓聲來讚美，實踐的白色旗幟多麼令人讚嘆！總導師釋迦嘉燦（ཤཱཀྱ་རྒྱལ་མཚན，人名，意為「釋迦勝幢」）吉祥，如律藏和俱舍論的海洋中如意珍寶般的足下。功德如海洋，戒律如波浪，他的長子，有意義的智者頓約賢巴（དོན་ཡོད་མཁྱེན་པ，人名，意為「義持智」）吉祥。四位導師的足蓮如兔子的身影，在頂飾如月亮的臂膀上舞蹈，從洛桑（བློ་བཟང，人名，意為「賢善」）智慧之海的明亮水晶宮殿中，爲了眾多持戒者的頂飾，愿這實踐的甘露得以涌現。愿教法的海洋充滿並增長！這是鄔茹藏北地區出身的持律者，一位精通釋迦牟尼最高行為的僧人，吉祥的夏（ཤཱ），

【English Translation】 Having sat on the throne of the western mountain for a long time, At this time, like the 'Abhisamayalankara' (mDo Lung, 《現觀莊嚴論》) radiant and dynamic, Losang Zhaba (བློ་བཟང་ཟླ་བ, personal name, meaning 'Wise and Good Moon') rises here like a bright moon. He is like the one who has heard much and the one who drinks twice (mang thos gnyis 'thung, refers to those who are proficient in Dharma), possessing the sharp teeth of wisdom, Thoroughly intoxicated by the wine of scriptural knowledge, When sleeping on the blissful bed of profound meaning, He is quickly urged on by the whip of desire. He covers his face with the golden net of many teachings, Possessing the wheel of the sword of correct reasoning, Bearing the burden of upholding the complete doctrine, Losang (བློ་བཟང, personal name, meaning 'Wise and Good') walks like an elephant in the garden of the doctrine. He is skilled in decisive reasoning, with elegant movements, Grasping the threads of practical teachings, Beating the drum of praise in his throat, Desiring to play in the ocean of nectar-like eloquence. On the shore of the ocean of vast knowledge, The sound of eloquence's drum never ceases, With many threads of thought for the doctrine in his heart, May you meet that Losang (བློ་བཟང, personal name, meaning 'Wise and Good') swan. Some rely on the unsteady crutches of others' words, Yet are powerless to abandon their own ingrained habits of thought, They are sinking in the dark abyss, Drinking the brew of madness concocted by fools. In the forest of clouds they have woven themselves, Bearing the burden of jealous slander, Uttering the roar of denouncing the holy ones, May those lions of slander rest. The voice of eloquent speech that pleases the Buddhas, In the ears of friends who uphold the doctrine, like flowing into an ocean of knowledge, This wondrous sight is like the blooming of a joyful lotus. May I become one who desires to spew forth the nectar of eloquence, Accompanied by a like-minded friend who thirsts for the Dharma, In the hall where the cool breeze of jewels falls, How wonderful it is to hear the melodious ringing in the throat! On the shore where vast knowledge has been accumulated, On that beautiful great ship of pure morality, Praising with the drums of scripture and reason, How wonderfully sweet is the white banner of practice! The supreme teacher Shakya Gyaltsen (ཤཱཀྱ་རྒྱལ་མཚན, personal name, meaning 'Shakya Victorious Banner') glorious, His feet are like wish-fulfilling jewels in the ocean of the Vinaya and Abhidharma. Merit is like an ocean, and discipline is like waves, His eldest son, the meaningful wise one Donyo Khyenpa (དོན་ཡོད་མཁྱེན་པ, personal name, meaning 'Meaningful Knowledge') glorious. The footprints of the four teachers are like the form of a rabbit, Dancing on the arm adorned with a moon-like crest, From the bright crystal palace of Losang's (བློ་བཟང, personal name, meaning 'Wise and Good') ocean of wisdom, For the crest of many who uphold the precepts, May this nectar of practice arise. May the ocean of the doctrine be filled and grow! This is the Vinaya holder from the northern region of Uru, A monk who is well-versed in the supreme conduct of Shakyamuni, The glorious Sha (ཤཱ),

ཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། རབ་ཏུ་དགའ་བ་ཞེས་པ་ཆུ་ཕོ་འབྲུག་གི་ལོ་ས་གས་ཉ་བའི་ཡར་ཚེས་འགྲུབ་སྦྱོར་བཟང་པོ་ལ། གཙང་གཡས་རུ་ཤངས་ཀྱི་སའི་ཐིག་ལེ་གྲུབ་ཆེན་ཁྱུང་པོ་རྣལ་འབྱོར་གྱིས་འཕྲིན་ལས་བསྐྱངས་པའི་གནས་སུ་ལེགས་པར་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །མངྒ་ལཾ་བྷ་ཝནྟུ།། །།དགེའོ།། །།ཤུ་བྷཾ།། །།

【現代漢語翻譯】以具足殊勝、無垢、賢善智慧者，于名為『極為歡喜』之水陽龍年，地虎月之吉祥上弦月，成就圓滿之良辰吉日，在衛藏右茹香地的中心，由大成就者瓊波瑜伽行者弘揚事業之處，善妙圓滿完成。愿吉祥！善哉！吉祥！

【English Translation】 By one endowed with supreme, immaculate, and virtuous wisdom, in the Water Male Dragon year called 'Extremely Joyful', on the auspicious waxing moon of the Earth Tiger month, on an auspicious day of perfect accomplishment, in the center of Tsang Yeru Shang, at the place where the great accomplished Khyunpo Naljor propagated his activities, it was perfectly and auspiciously completed. May there be auspiciousness! Good! Auspicious!