ludru0105齋戒儀軌實修.g2.0f

如竹嘉措教言集LG5བསྙེན་གནས་ཆོ་གའི་ལག་ལེན། 1-309 ༄༅། །བསྙེན་གནས་ཆོ་གའི་ལག་ལེན། ༄། །དཔྱོད་ལྡན་ལ་ཡིད་ཆེས་བསྐྱེད་པ་སྡོམ་པའི་རྣམ་དབྱེ་རྒྱུར་བསྟན་པ། ༄༅། །བསྙེན་གནས་ཆོ་གའི་ལག་ལེན་གསལ་བའི་སྒྲོན་མེ་བཞུགས།། ཆོས་བརྒྱད་ཁྲི་གངས་ལྡན་རི་བོའི་སྤོར། །གསུང་དྲི་ལྡན་ཚུལ་ཁྲིམས་བདུག་པའི་སྤྲིན། །དུས་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལྡན་ཙནྡན་དཀར། །ཡིད་གདུང་སེལ་གྲིབ་བསིལ་ འདི་ན་བསྔགས། །ཚེ་ཇི་སྲིད་འཚོ་དང་བྱང་ཆུབ་བར། །བསླབ་ཁྲིམས་ཀྱི་མུ་ཏིག་འཁྲི་ཤིང་གིས། །ལུས་བསྡམས་ཀྱང་ཉེས་ལྟུང་ཆོམ་རྐུན་དགྲ། །ཕྱོགས་ཀུན་ཏུ་རུ་མཚོན་བརྡར་བས་འཚེར། །དུས་ཉིན་ཞག་གཅིག་པའི་ ཡིད་བཞིན་ནོར། །དོན་དགོས་པ་ཀུན་འགྲུབ་སྙིང་གི་གཏེར། །སེམས་དྲན་པའི་མེལ་ཚེས་བསྲུང་སླ་བ། །ཐུགས་མཁྱེན་ལྡན་མཆོག་ལ་རྩེ་བས་གདམས། །ཞེས་བརྗོད་ནས་འདིར་ཁྱིམ་པའི་རྟེན་ལ་གཙོ་བོར་སྔགས་པའི་ཉིན་ ཞག་གཅིག་པའི་སྡོམ་པའི་ལག་ལེན་གསལ་བར་བཀོད་པ་ལ། དཔྱོད་ལྡན་ལ་ཡིད་ཆེས་བསྐྱེད་པ་སྡོམ་པའི་རྣམ་དབྱེ་རྒྱུར་བསྟན་པ་དང་། འབོག་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་དངོས། བསྲུང་ཚུལ་བསླབ་བྱ་བཤད་པའོ། །དང་ པོ་ནི། སྤྱིར་སོ་ཐར་རིགས་བརྒྱད་ལས་ཕྱི་མ་བདུན་ནི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་མཐའ་ཅན་དུ་ལེན་པ་ཡིན་ལ། སྔ་མ་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་ཉིན་ཞག་གི་མཐའ་ཅན་དུ་ལེན་པ་ཡིན་ཞིང་། ཉིན་མོ་དང་མཚན་མོ་ཙམ་ཞིག་བླངས་ན་ཡང་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པར་མི་འགྱུར་ཡང་། ལེགས་པར་སྤྱད་པའི་དགེ་བ་ཙམ་དུ་འགྱུར་བས་ཕན་ཡོན་ཆེ་སྟེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དེ་ལྟར་བྱས་ན་ཤན་པ་དང་། 1-310 བྱི་བྱེད་པ་དག་གིས་ཉིན་མོ་དང་མཚན་མོའི་བསྙེན་གནས་ཀྱང་འབྲས་བུ་ཡོད་པར་རུང་ངོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འོ་ན་བསྙེན་གནས་སྡོམ་པ་ཉིན་ཞག་ལྔའི་མཐའ་ཅན་སོགས་སུ་བླངས་ན་སྐྱེའམ་མི་ སྐྱེ་ཞེ་ན། ཞག་གཅིག་ལས་ལྷག་པ་བླངས་ན་ཡང་རིགས་པ་དང་འགལ་བ་མེད་ཅེས་མདོ་སྡེ་པ་འགའ་ཞིག་བཞེད་ཀྱང་། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་རྣམས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་སོར་སྡོམ་ལ་ཉིན་ཞག་གི་ མཐའ་ཅན་དང་། ཇི་སྲིད་འཚོའི་མཐའ་ཅན་གཉིས་ལས་མ་བཤད་པས། ཉིན་ཞག་ལྔ་སོགས་ཀྱི་བསྙེན་གནས་སྡོམ་པ་མི་འཐད་ཅེས་བཞེད་དེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་ཡང་རིགས་པ་ དང་འགལ་བ་ནི་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱིན་ཆད་འདི་སུ་ལ་ཡང་མ་བསྟན་པས་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་རྣམས་ནི་མི་བཞེད་དོ་ཅེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་རང་ལུགས་ཉན་ཐོས་ཐུན་མོང་བའི་བསྙེན་ གནས་སྡོམ་པ་ནི། བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ཉིན་ཞག་གཅིག་གི་མཐའ་ཅན་དུ་ཁས་ལེན་པ་འདི་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཤེས་ནས། ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་ནི། བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ ཙམ་ཞིག་ཕྱི་རོལ་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ཡོད་ལ། སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་དུ་མ་བྱོན་གོང་དུ་ཡང་ཡོད་པས།

【現代漢語翻譯】 如竹嘉措教言集LG5齋戒儀軌實修 1-309 ༄༅། །齋戒儀軌實修 ༄། །于具慧者生起信心，即是示現戒律差別之因。 ༄༅། །齋戒儀軌實修明燈。 八法如雪山之巔， 妙語如具香之云， 戒律如旃檀白香， 晝夜恒時皆可讚， 消除熱惱此樹蔭。 乃至有生與菩提， 以律儀之摩尼藤， 雖束縛身然無罪， 如盜賊仇敵之兵， 四處揮舞光芒耀。 晝夜恒時如意寶， 圓滿一切所愿求， 乃心中之寶藏也。 心如火花易守護， 具慧上師殷切囑。 如是說已，此處主要針對在家眾，詳細闡述晝夜齋戒之修持方法：首先，闡述于具慧者生起信心，即是示現戒律差別之因；其次，實際受戒之儀軌；最後，講解守護之方式及應學之內容。 首先，總的來說，小乘八種戒律中，后七種需盡形壽受持，而第一種齋戒戒律，則僅需晝夜受持。 即使僅于白天或夜晚受持，亦不能成為具足戒體之戒律，但若能善加修持，亦能積累功德，饒益極大。如《俱舍論釋》所云：『如是行持，屠夫與行乞者，晝夜齋戒亦可得果。』 那麼，若受持五日齋戒等，是否能生起戒體呢？ 有部經部師認為，受持超過一日之齋戒亦不相違。然毗婆沙師認為，世尊所說之別解脫戒，唯有晝夜戒與盡形壽戒兩種，故五日齋戒等不合理。如《俱舍論釋》所云：『此後生戒亦不違越理，然未曾向任何人開示，故毗婆沙師不許。』 因此，就自宗而言，聲聞乘共同之齋戒戒律，依毗婆沙師之觀點，應承認為僅限一日之戒律，此乃正理。 如是瞭解時間之差別后，再瞭解本體之差別。齋戒戒律外道亦有，甚至在佛陀未出世前亦已存在。 1-310 屠夫和乞丐如果這樣做，日夜齋戒也是可以有結果的。』那麼，如果齋戒戒律持續五天，它會產生還是不會產生呢？ 有些經部師認為，即使受持超過一天，也不違反理性。然而，毗婆沙師認為，世尊的別解脫戒只有日夜戒和終身戒兩種。因此，五日齋戒等是不合理的。正如《藏論》中所說：『此後生戒也不違背理性，但由於從未向任何人展示過，毗婆沙師不允許。』 因此，就自宗而言，聲聞乘共同的齋戒戒律，按照毗婆沙師的觀點，應該承認是僅限於一天的戒律，這是合理的。』 在瞭解了時間的差異之後，本體的差異是：外道也有齋戒戒律，甚至在佛陀沒有出現之前就已經存在了。

【English Translation】 Teachings of Luju Gyatso LG5 Practice of Fasting Ritual 1-309 ༄༅། །Practice of Fasting Ritual ༄། །Generating faith in the discerning is shown as the cause of the distinction of vows. ༄༅། །A Lamp Illuminating the Practice of Fasting Ritual. Eight Dharmas are like the peak of a snowy mountain, Sweet words are like fragrant clouds, Morality is like white sandalwood incense, Day and night are always worthy of praise, This shade alleviates the burning heat. Until life and enlightenment, With the creeper of moral discipline, Though the body is bound, there is no fault, Like the weapons of thieves and enemies, Flashing in all directions. Day and night are like a wish-fulfilling jewel, Fulfilling all desires, It is the treasure of the heart. The mind is like a spark, easy to protect, The wise guru earnestly advises. Having said this, here, mainly for householders, the practice of the one-day vow is clearly explained: First, it explains that generating faith in the discerning is the cause of the distinction of vows; second, the actual ritual of taking the vow; and finally, it explains how to keep the vow and what to learn. First, in general, among the eight types of Pratimoksha vows, the latter seven are taken with the limit of one's lifetime, while the first, the fasting vow, is taken with the limit of one day. Even if one takes it only for the day or the night, it does not become a complete vow, but if one practices it well, it can accumulate merit and be of great benefit. As the commentary on the Treasury says: 'If butchers and beggars do this, their day and night fasts can also have results.' So, if the fasting vow lasts for five days, will it arise or not? Some Sutra masters believe that there is no contradiction even if one takes it for more than one day. However, the Vaibhashikas believe that the Blessed One's Pratimoksha vows are only of two types: the day and night vow and the lifetime vow. Therefore, the five-day fasting vow is not reasonable. As the commentary on the Treasury says: 'From now on, there is no contradiction in the arising of vows, but since it has never been shown to anyone, the Vaibhashikas do not allow it.' Therefore, according to our own system, the common fasting vow of the Hearers should be acknowledged as a one-day vow according to the Vaibhashikas. This is reasonable. Having understood the difference of time, the difference of essence is: the fasting vow is also present in the outsiders, and it was even present before the Buddha appeared in the world. 1-310 If butchers and beggars do this, their day and night fasts can also have results.』 So, if the fasting vow lasts for five days, will it arise or not? Some Sutra masters believe that there is no contradiction even if one takes it for more than one day. However, the Vaibhashikas believe that the Blessed One's Pratimoksha vows are only of two types: the day and night vow and the lifetime vow. Therefore, the five-day fasting vow is not reasonable. As the commentary on the Treasury says: 『From now on, there is no contradiction in the arising of vows, but since it has never been shown to anyone, the Vaibhashikas do not allow it.』 Therefore, according to our own system, the common fasting vow of the Hearers should be acknowledged as a one-day vow according to the Vaibhashikas. This is reasonable.』 Having understood the difference of time, the difference of essence is: the fasting vow is also present in the outsiders, and it was even present before the Buddha appeared in the world.

---

ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་མེད་ཀྱང་ལེགས་སྨོན་ཙམ་གྱི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་གནད་ཀྱིས། 1-311 གསོ་སྦྱོང་འདོད་སྤྱོད་ལྷ་ལུས་ཡིད་འོང་བ། །སྐྱེས་པ་བུད་མེད་དག་ལ་སྩལ་བ་ལགས། །ཅེས་གསུངས་པ་ཡིན། འདིས་རིགས་བསྒྲེས་ནས། སྦྱིན་སྡོམ་ཕྱི་མ་བདུན་ལའང་འཇིགས་སྐྱོབས་ཙམ་དང་། ལེགས་སྨོན་ཙམ་དང་། ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པ་གསུམ་དུ་འབྱེད་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དེ་དག་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པས་ཀུན་ནས་བསླངས་ཏེ་ཆོ་ག་ནང་པ་སངས་རྒྱས་པའི་ལུང་ཁོ་ན་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེ་དགོས་པའི་ སྡོམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་སོགས་ལེན་པ་སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱེད་པ་ཡང་གནད་དེ་ཁོ་ནས་ཡིན་ཏེ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས། ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་ པར་སུས་ཀྱང་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱེད་ཞེས་བཤད་པའོ། །འོན་ཀྱང་གསུང་རིགས་འགའ་ཞིག་ལས། སྡོམ་པ་དེ་བརྒྱད་ལ། འཇིགས་སྐྱོབ། ལེགས་སྨོན། ངེས་འབྱུང་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་ལྟ་བུར་སྣང་ བ་ནི། རིང་བའི་རྒྱུ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ཙམ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། ཉེ་བའི་རྒྱུ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པས་མ་ཟིན་ན་སྡོམ་པ་དེ་དག་མི་ཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་གཏོགས་རིགས་ཕྱི་མ་བདུན་ལ་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པའམ་ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་བྱའོ། །བསམ་པའི་ཁྱད་པར་ཡང་རིགས་ཕྱི་མ་བདུན་ལ། རིང་བའི་རྒྱུ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ཅི་རིགས་པ་ཡོད་ཀྱང་། 1-312 ཉེ་བའི་རྒྱུ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པས་ཟིན་དགོས་ཤིང་། བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཙམ་ལ་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་མེད་ཀྱང་། འཇིགས་སྐྱོབ་ལེགས་སྨོན་ཙམ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡང་ སྲིད་མོད། དེང་སང་སྐྱ་བཙུན་གང་གིས་སྡོམ་པ་དེ་དག་ལེན་ཡང་། སྤྱིར་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་དང་ཁྱད་པར་བླ་མེད་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་འདོད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་ཟིན་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། རབ་ དབྱེ་ལས། དེས་ན་ད་ལྟའི་ཆོ་ག་ནི། །བསམ་པ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱིས་ཟིན་པའི། །ཆོ་ག་ཉན་ཐོས་ལུགས་བཞིན་གྱིས། །ཅེས་བཤད་པས་སོ། །ལེན་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་ལུགས་ དང་ཐུན་མོང་བ་ལྟར་ན། གླིང་གསུམ་གྱི་སྐྱེས་པ་བུད་མེད་གང་ཡང་རུང་བས་བླང་ཆོག་སྟེ། རབ་དབྱེ་ལས། གླིང་གསུམ་སྐྱེས་པ་བུད་མེད་ལས། །འགྲོ་བ་གཞན་ལ་སྡོམ་པ་བཀག །ཅེས་བཤད་པས་ སོ། །དེ་ཡང་གཙོ་བོར་ཁྱིམ་པ་ལ་བསྔགས་པས་ཁྱིམ་པའི་རྟེན་ཅན་གྱིས་གཙོ་བོར་ལེན་པ་ཡིན་མོད། མཁས་པ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་སོགས་འགའ་ཞིག དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་ཡན་ཆད་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བས་ འདི་བླང་དུ་མི་རུང་སྟེ། རྩ་བཞི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་མཐའ་ཅན་དུ་བསྲུང་བའི་སྡོམ་པ་ཡོད་བཞིན་དུ་རྩ་བཞི་ཉིན་ཞག

【現代漢語翻譯】 即使沒有出離心，僅以善愿的齋戒戒律生起的關鍵在於： 『齋戒所欲受用天身，賜予男女眾生。』 這是佛所說的。由此類推，佈施等后七種戒律也可分為僅為怖畏救護、僅為善愿和出離心三種，這是可以區分的。因為這些戒律必須由出離心引發，並且只能依賴於佛教的經論才能生起。 受持居士戒等以皈依作為開端，其關鍵也在此。如《廣大解》中所說：『沒有堅定的出離心，誰也不能成就皈依。』 然而，在某些論典中，似乎將這八種戒律分為怖畏救護、善愿和出離心三種。這只是考慮了長遠因緣的動機，如果近因緣的動機沒有被出離心所攝持，這些戒律就不會產生。因此，除了齋戒戒律之外，后七種戒律必然是別解脫戒或出離心戒。 思想的差別在於，后七種戒律雖然可能有各種長遠因緣的動機，但必須被近因緣的出離心所攝持。而僅齋戒戒律，即使沒有出離心，也可能生起怖畏救護和善愿的戒律。現在無論在家出家，受持這些戒律，一般都需要具備出離心，特別是希望獲得無上菩提的菩提心。如《分別》中所說：『因此，現在的儀軌是，以發心攝持的儀軌，按照聲聞乘的規矩。』 關於受戒的所依補特伽羅，按照分別說部和共同的觀點，三洲的男女都可以受持。如《分別》中所說：『三洲男女中，禁止其他眾生受戒。』 雖然主要讚歎在家眾，因此以在家身份為主受持，但一些學者如釋迦勝賢等認為，沙彌父母以上的出家人不能受持此戒，因為已經有守護根本四戒直至終身的戒律，卻又受持守護根本四戒一日一夜的戒律，是不合理的。

【English Translation】 Even without the thought of renunciation, the key to generating the vows of fasting, merely with good wishes, lies in: 'The desired enjoyment of a divine body through fasting, bestowed upon men and women.' This is what was said. By analogy, the latter seven vows of giving, etc., can also be divided into three: merely for fear and protection, merely for good wishes, and renunciation. This is a distinction, because these vows must be motivated by the thought of renunciation and must arise solely based on the Buddhist scriptures. Taking the vows of a layperson, etc., with refuge as the beginning, also has the same key. As stated in the 'Extensive Commentary': 'Without a firm thought of renunciation, no one should accomplish taking refuge.' However, in some teachings, it appears that these eight vows are divided into three: fear and protection, good wishes, and renunciation. This refers only to the long-term motivation of the cause, because if the immediate motivation of the cause is not grasped by the thought of renunciation, these vows will not arise. Therefore, it should be said that, except for the fasting vows, the latter seven vows are necessarily vows of individual liberation or vows of renunciation. The difference in thought is that, although the latter seven vows may have various long-term motivations, they must be grasped by the immediate motivation of renunciation. And only for the fasting vows, even without the thought of renunciation, it is possible to generate vows of fear and protection and good wishes. Nowadays, whether lay or ordained, when taking these vows, one generally needs to have the thought of renunciation and, in particular, the Bodhicitta (བྱང་ཆུབ་སེམས་, bodhicitta, 菩提心, the mind of enlightenment) of wanting to attain unsurpassed enlightenment. As stated in the 'Differentiation': 'Therefore, the current ritual is, a ritual grasped by the thought of generating the mind, according to the Hearer's tradition.' Regarding the individual who serves as the basis for taking the vows, according to the Vaibhashika school and common views, any man or woman from the three continents can take them. As stated in the 'Differentiation': 'Among men and women from the three continents, taking the vows is prohibited for other beings.' Although it is mainly praised for householders, so it is mainly taken by those with a householder's status, some scholars such as Shakya Chokden and others believe that ordained individuals up to the level of novice parents cannot take this vow, because they already have vows to protect the four root vows for as long as they live, and it is unreasonable to take vows to protect the four root vows for one day and one night.

---

་གི་མཐའ་ཅན་དུ་ཁས་བླངས་ན་སྡོམ་པ་སྔ་མ་དེ་སྟོང་རྒྱུར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་གསུངས་པ་ནི། 1-313 རིགས་པ་ཚིག་ལ་ཤོར་བ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་ཡོངས་རྫོགས་དགེ་བསྙེན་གྱིས་ཀྱང་དེ་བླང་དུ་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་ཁྱེད་རང་གིས་བཀོད་པ་དེའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཁྱིམ་པ། དགེ་བསྙེན། དགེ་ཚུལ། དགེ་སློང་སོགས་གང་གིས་ཀྱང་བླང་ཆོག་སྟེ། སྨན་ལྷའི་མདོ་ཆེན་སོགས་ལས་དེ་ལྟར་བཤད་པས་སོ། ། གང་ལས་བླང་པའི་ཡུལ་ནི། བྱེ་སྨྲ་དང་ཐུན་མོང་ལྟར་ན། དགེ་སློང་ལས་ངེས་པར་ བླང་དགོས་ཤིང་། མདོ་སྡེ་པ་དང་ཐུན་མོང་ལྟར་ན། དགེ་བསྙེན་སོགས་སྡོམ་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་སུ་རུང་ལས་བླངས་པས་ཆོག་ཅིང་། ལེན་མཁན་ཀྱང་དུད་འགྲོ་སོགས་ལ་ཡང་སྐྱེ་བར་བཤད་དོ། །རབ་དབྱེ་ ལས། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་བསྙེན་གནས་ཀྱང་། །དགེ་སློང་ལས་ལེན་གང་ཟག་ནི། །གླིང་གསུམ་སྐྱེས་པ་བུད་མེད་ལས། །འགྲོ་བ་གཞན་ལའང་སྡོམ་པ་བཀག །མདོ་སྡེ་པ་རྣམས་དུད་འགྲོ་སོགས། །འགྲོ་བ་གཞན་ལའང་ སྐྱེ་བར་བཤད། །བླང་བའི་ཡུལ་ཡང་དགེ་བསྙེན་སོགས། །གང་ཡང་རུང་བས་བླང་བར་བཤད། །ཅེས་བཤད་པས་སོ། །ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལྟར་ན། འབོག་པ་པོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་རྙེད་ན་ རབ། མ་རྙེད་ན་རྟེན་གྱི་དྲུང་དུ་ཆོ་ག་དག་ཅིང་གཙང་བའི་སྒོ་ནས་རང་ཉིད་ཀྱིས་བླང་པས་ཆོག་སྟེ། རབ་དབྱེ་ལས། དོན་ཡོད་ཞགས་པའི་རྟོགས་པ་ལས། །གསོ་སྦྱོང་རང་གིས་བླང་པ་སོགས། ། 1-314 ཆོ་གའི་ལག་ལེན་འགའ་ཞིག་ཡོད། །ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །འདིར་མཁས་པར་གྲགས་པ་འགའ་ཞིག དོན་ཡོད་ཞགས་པའི་རྟོགས་པ་ནས་བཤད་པའི་གསོ་སྦྱོང་གི་མིང་ཅན་དེ་རིགས་བརྒྱད་ཀྱི་སོ་ཐར་སྡོམ་པ་ མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཏེ། སོ་ཐར་རིགས་བརྒྱད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་བའི་ཆོ་གས་བླངས་པ་གཅིག་དགོས་ལ། འདི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་ནི། དཔྱོད་ལྡན་གྱི་ གསུང་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ནས་བཤད་པའི་དགེ་བསྙེན་ཕ་མ། དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་སོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡང་རིགས་བརྒྱད་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་ ཏེ། ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་བའི་ཆོ་གས་བླངས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རབ་དབྱེ་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཉིད་ལ་ཡང་། །སོ་སོ་ཐར་པ་འབོག་པ་ཡི། །ཆོ་ག་འགའ་ཞིག་ཡོད་ མོད་ཀྱི། །དེའི་ཆོ་ག་ཕལ་ཆེར་ནུབ། །གསོ་སྦྱོང་རང་གིས་བླང་པ་ཡི། །ཆོ་གའི་ལག་ལེན་འགའ་ཞིག་ཡོད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལའང་རིགས་བརྒྱད་འབོག་པའི་ཆོ་ག་ སྔར་བྱུང་མོད། དགེ་བསྙེན་ཕ་མ་སོགས་རིགས་ཕྱི་མ་བདུན་འབོག་པའི་ཆོ་གའི་ལག་ལེན་དེང་སང་ནུབ་ནས་མེད་ཅིང་། རིགས་བརྒྱད་ཀྱི་ནང་ཚན་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འབོག་པའི་ཆོ་ག་དེང་སང་ལག་ལེན་མ་ནུབ་པར་ཡོད་ཅེས་

【現代漢語翻譯】 如果承諾受持帶『གི་』結尾的戒律，那麼之前受持的戒律就會失效，這種說法存在過失。 1-313 這是將道理置於言辭的束縛之中。如果這樣，那麼即使是圓滿的近事男（Upasaka，在家男居士）也不應受持，因為這是您自己提出的理由。因此，無論是居家者、近事男、沙彌（Śrāmaṇera，出家男眾）、比丘（Bhikṣu，具足戒男眾）等，都可以受持，因為《藥師經》等經典中就是這樣說的。從何處受持呢？按照有部（Sarvāstivāda）的共同觀點，必須從比丘處受持。按照經部（Sautrāntika）的共同觀點，從具有戒律的近事男等任何人處受持都可以。而且，受戒者也可以轉生為畜生等。《律分別》（Vinayavibhaṅga）中說：『有部的近住律儀，必須從比丘處受持，受戒者限於贍部洲（Jambudvīpa）、東勝身洲（Pūrvavideha）、西牛貨洲（Aparagodānīya）的男女，禁止其他眾生受戒。經部則說，畜生等其他眾生也可以受戒，受戒的處所也可以是近事男等任何人。』 按照大乘（Mahāyāna）不共的觀點，如果能找到具相的阿阇梨（ācārya，導師），那是最好的。如果找不到，可以在佛像前，通過清凈的儀軌自己受持。《律分別》中說：『不空絹索（Amoghapāśa）的證悟中，有自己受持齋戒等的儀軌。』 1-314 這裡，一些自詡為智者的人說：『從《不空絹索經》中所說的名為齋戒的戒律，不是具相的八關齋戒，因為八關齋戒必須通過與聲聞（Śrāvaka）共同的儀軌受持，而這個不是。』這種說法並非明智之言。如果這樣，那麼從《抉擇攝受論》（Vinayaviniścaya-saṅgraha）中所說的近事男父母、沙彌父母等的戒律，也不是八關齋戒了，因為不是通過與聲聞共同的儀軌受持的。因此，《律分別》中說：『即使對於菩薩（Bodhisattva）也有別解脫戒（Prātimokṣa）的受持儀軌，但這些儀軌大多已經失傳。有自己受持齋戒的儀軌。』正如所說，大乘不共法中，過去也有受持八關齋戒的儀軌，但受持近事男父母等后七種戒律的儀軌現在已經失傳，而八關齋戒中的近住律儀的受持儀軌現在還沒有失傳。

【English Translation】 To claim that taking vows with the suffix '-gi' invalidates previous vows is flawed. 1-313 This is trapping reason in words. If so, even a complete Upasaka (lay male devotee) should not take it, because of the reason you yourself have stated. Therefore, anyone, whether a householder, Upasaka, Śrāmaṇera (novice monk), Bhikṣu (fully ordained monk), etc., may take it, as stated in the Mahā-sūtra of the Medicine Buddha and others. From whom should one take it? According to the common view of the Sarvāstivādins, it must be taken from a Bhikṣu. According to the common view of the Sautrāntikas, it is sufficient to take it from any person who holds vows, such as an Upasaka. Moreover, it is said that the recipient can even be reborn as an animal. The Vinayavibhaṅga states: 'The Upavāsa (fasting vows) of the Sarvāstivādins must be taken from a Bhikṣu. The recipient must be a male or female born in Jambudvīpa, Pūrvavideha, or Aparagodānīya. Taking vows is prohibited for other beings. The Sautrāntikas say that other beings, such as animals, can also be reborn. The place of taking vows can be anyone, such as an Upasaka.' According to the uncommon view of the Mahāyāna, it is best to find a qualified ācārya (teacher). If one cannot be found, one may take it oneself before a statue, through pure and clean rituals. The Vinayavibhaṅga states: 'In the realization of Amoghapāśa, there are some practices of rituals, such as taking the Uposatha (observance day) oneself.' 1-314 Here, some who are known as scholars say: 'The Uposatha, which is mentioned in the realization of Amoghapāśa, is not a qualified Prātimokṣa (individual liberation) vow of the eight kinds, because the Prātimokṣa vows of the eight kinds must be taken through a ritual common to the Śrāvakas, and this is not so.' This statement is not wise. If so, then the vows of the Upasaka parents, Śrāmaṇera parents, etc., mentioned in the Vinayaviniścaya-saṅgraha, would also not be vows of the eight kinds, because they are not taken through a ritual common to the Śrāvakas. Therefore, the Vinayavibhaṅga states: 'Even for a Bodhisattva, there are some rituals for taking the Prātimokṣa vows, but most of these rituals have been lost. There are some practices of rituals for taking the Uposatha oneself.' As stated, in the uncommon Mahāyāna, there were previously rituals for taking the eight kinds of vows, but the practices of the rituals for taking the latter seven kinds of vows, such as the Upasaka parents, have now been lost, while the practice of the ritual for taking the Upavāsa vow among the eight kinds has not been lost.

---

གསུངས་ཀྱི། 1-315 སོ་ཐར་རིགས་བརྒྱད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ལ་ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་བའི་ཆོ་གས་བླངས་པ་ཞིག་དགོས་ཞེས་པ་དང་། དོན་ཞགས་རྒྱུད་ནས་གསུངས་པའི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པས་བསྙེན་གནས་སྡོམ་པའི་གོ་མི་ ཆོད་ཅེས་པ་དེ་འདྲ་གཏན་ནས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དབྱེ་བ་ཡང་། སྡེ་སྣོད་ཀྱི་སྒོ་ནས་འདུལ་བ། མངོན་པ། མདོ་སྡེ། རྒྱུད་སྡེ་ནས་བཤད་པའི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བཞི། གྲུབ་མཐའི་སྒོ་ ནས་བྱེ་སྨྲའི་ལུགས། མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས། གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་གོང་མའི་ལུགས། རིག་པ་འཛིན་པའི་ལུགས་དང་བཞི། མདོ་སྡེ་ནས་བཤད་ཚུལ། ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་སེན་རིགས་ཀྱི་ཞུས་པའི་མདོ་ནས་བཤད་པའི་ཚུལ་ དང་། དྲིས་ལན་བསབ་པའི་མདོ་ནས་བཤད་པའི་ཚུལ་གཉིས་ཡོད། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། བྱེ་སྨྲའི་ལུགས་ཀྱི་ཆོ་གས་བླང་བ། མདོ་སྡེ་ལུགས་ཀྱི་ཆོ་གས་བླང་བ། ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་བའི་ ཆོ་གས་བླང་བ། ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལུགས་ཀྱི་ཆོ་གས་བླང་པ་དང་བཞི། བྱེ་སྨྲ་བའི་ལུགས་དེ་ལ་སྤྱིར་བཏང་གི་ཆོ་ག་དང་། དམིགས་བསལ་གྱི་ཆོ་ག་གཉིས། མདོ་སྡེ་པའི་ ལུགས་ལ་དུས་བཟང་རེ་རེ་ནས་ལེན་པའི་ཆོ་ག་དང་དུས་བཟང་རྣམས་སྟབས་གཅིག་ཏུ་ལེན་པའི་ཆོ་ག་རྣམ་པ་གཉིས། གཉིས་པ་འབོག་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་དངོས་ལ། དོན་ཞགས་རྟོགས་པ་ནས་བཤད་པའི་གསོ་སྦྱོང་འབོག་པའི་ཆོ་ག་བཤད་པ་དང་། 1-316 སྡེ་སྣོད་དང་གྲུབ་མཐའ་སོ་སོའི་ལུགས་ཀྱི་བསྙེན་གནས་འབོག་པའི་ཆོ་ག་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། སྦྱོར་བ་རྟེན་དང་མཆོད་པ་བཤམ་པ། སྔོན་འགྲོ་བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་སོག་པ། དངོས་གཞི་འབོག་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་དངོས། རྗེས་བསྲུང་ཞིང་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། གང་དུ་བྱ་བའི་གནས་ཁང་། སྐྱ་ནུལ་གནམ་བརྒྱན་ས་བརྒྱན་རྟེན་རབ་གནས་ཅན། ཡིད་དངས་ཤིང་འཕྲོག་པ། ཅི་ འབྱོར་བའི་མཆོད་པའི་བཀོད་པ་མཛེས་པར་བཤམ་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། རྡོ་རྗེ་གུར་ནས་འབྱུང་བའི་ཡན་ལག་བདུན་པ་རྣམ་དག་གམ། བཟང་པོ་སྤྱོད་པ་ནས་འབྱུང་བའི་ཡན་ལག་བདུན་པ་སོགས་རྒྱུད་དང་ མདོའི་རྣམ་དབྱེ་ལེགས་པར་ཕྱེ་བའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་སོག་ཚུལ་དང་། སྤྲོ་ན་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་སྒོ་ནས་དད་འདུན་གྱི་ལྷག་བསམ་སྤྲོ་སིང་བ་གཅིག་མ་བྱུང་གི་བར་དུ་ བཤད། དང་པོ་ནི། དངོས་སུ་བཤམས་པའི་རྟེན་དེ་དག་གི་ཐུགས་ཀ་ནས་སྤྲོས་པའི་འོད་ཟེར་གྱིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ལ་འཁོར་རྒྱལ་སྲས་འཕགས་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྐོར་བ། ཡི་དམ་དགྱེས་མཛད་ རྡོ་རྗེ་ལ་ཡི་དམ་རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི་ལྷ་ཚོགས་ཀྱིས་བསྐོར་བ། འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྐོར་བ། རྩ་བའི་བླ་མ་རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་རྣམ་པ་ཅན་ལ་བརྒྱུད་པའི་བླ་མས་བསྐོར་

【現代漢語翻譯】 如是說。 1-315 索達（藏文：སོ་ཐར，梵文天城體：prātimokṣa，梵文羅馬擬音：prātimokṣa，漢語字面意思：別解脫）八種律儀的受持，需要以聲聞乘共同的儀軌來受持，以及《義網經》中所說的近住律儀的受持，並不能代替近住律儀的受持，這些都是沒有明確說明的。分類上，從律藏的角度有律、論、經、續部中所說的四種近住律儀的受持。從宗派的角度有：有部宗的觀點、經部宗的觀點、上部宗派的觀點、持明者的觀點四種。從經典中闡述的方式來看，有《普行外道種姓請問經》中所述的方式，以及《問答消除經》中所述的方式兩種。從儀軌的角度來分，有：以有部宗的儀軌受持、以經部宗的儀軌受持、以聲聞乘共同的儀軌受持、以大乘不共的儀軌受持四種。有部宗的儀軌又分為一般的儀軌和特殊的儀軌兩種。經部宗的儀軌分為每次在良辰吉日受持的儀軌和在所有良辰吉日同時受持的儀軌兩種。第二，關於實際受持的儀軌，分為《義網續》所說的布薩受持儀軌， 1-316 以及各部律藏和宗派的近住律儀受持儀軌兩種。第一種包括：準備供養的所依和供品，前行積聚福德和智慧資糧，正行實際受持的儀軌，以及後行守護和宣說學處。第一，關於進行儀軌的處所，應是內外陳設莊嚴，具有加持力的處所，令人心生歡喜，並陳設力所能及的精美供品。第二，積聚資糧的方式，可以唸誦《金剛幕續》中的七支供，或者《普賢行愿品》中的七支供等，詳細區分經和續部的不同，並以偈頌的形式，表達強烈的信仰和願望，直到生起真摯的虔誠之心。 首先，從實際陳設的所依物的心間，放射出光明，迎請世尊釋迦牟尼佛，周圍環繞著眷屬、王子和聖者；迎請本尊喜金剛，周圍環繞著本尊四續部的壇城；迎請聖觀世音菩薩，周圍環繞著菩薩眾；迎請根本上師金剛持的形象，周圍環繞著傳承上師。

【English Translation】 Thus it was said. 1-315 Regarding the eight vows of Pratimoksha (藏文：སོ་ཐར，梵文天城體：prātimokṣa，梵文羅馬擬音：prātimokṣa，漢語字面意思：Individual Liberation), it is said that one must take them with a ceremony common to the Shravakas, and it is never explicitly stated that taking the Upavasa (近住) vows as described in the Donzhag Gyü (義網經) does not suffice for taking the Upavasa vows. The distinctions are as follows: From the perspective of the Vinaya Pitaka, there are four types of Upavasa vows described in the Vinaya, Abhidharma, Sutra, and Tantra sections. From the perspective of philosophical schools, there are the views of the Vaibhashika school, the Sautrantika school, the views of the higher philosophical schools, and the views of the Vidyadharas. From the way it is explained in the Sutras, there are the methods described in the 'Parivrajaka Senaka's Questions Sutra' and the 'Answering Questions Sutra'. From the perspective of the ceremony, there are four types: taking the vows with the Vaibhashika ceremony, taking the vows with the Sautrantika ceremony, taking the vows with a ceremony common to the Shravakas, and taking the vows with a unique Mahayana ceremony. The Vaibhashika ceremony is further divided into general and special ceremonies. The Sautrantika ceremony is divided into the ceremony of taking the vows on each auspicious day and the ceremony of taking the vows on all auspicious days at once. Secondly, regarding the actual ceremony of bestowing the vows, there is the Uposatha (布薩) ceremony described in the Donzhag Togpa (義網續), 1-316 and the ceremony of bestowing the Upavasa vows according to the respective Vinaya Pitakas and philosophical schools. The first includes: preparing the support and offerings, the preliminary accumulation of merit and wisdom, the actual ceremony of bestowing the vows, and the subsequent protection and recitation of the precepts. First, the place where the ceremony is performed should be a place that is decorated internally and externally, possessing blessings, inspiring joy, and beautifully arranged with as many offerings as possible. Second, the method of accumulating merit is to recite the seven-branch prayer from the Vajra Tent Tantra or the seven-branch prayer from the Bhadracarya Pranidhana, carefully distinguishing between Sutra and Tantra, and expressing strong faith and wishes in the form of verses until genuine devotion arises. First, from the heart of the actually arranged supports, rays of light emanate, inviting the Bhagavan Shakyamuni Buddha, surrounded by his retinue, princes, and noble ones; inviting the Yidam Hevajra, surrounded by the mandala of the four classes of Tantra; inviting the noble Avalokiteshvara, surrounded by the assembly of Bodhisattvas; inviting the root guru in the form of Vajradhara, surrounded by the lineage gurus.

---

བ། 1-317 གཞན་ཡང་ཚེ་ལྷ་ནོར་ལྷ་དཔལ་མགོན་ཆོས་སྐྱོང་སྲུང་མ་དང་བཅས་པ་ལ་མདུན་གྱི་ནམ་མཁའི་གནས་སུ་ཨོཾ་བཛྲ་ས་མཱ་ཛ། ཞེས་མཆོད་ཡུལ་སྤྱན་དྲངས། དེ་ནས་དངོས་དང་ཡིད་ལས་བྱུང་བའི་ མཆོད་པའི་ཞིང་རྣམས་ནི་རྟེན་གྱི་སྟོབས། ཚེ་རབས་ཐོག་མེད་ནས་བསགས་པའི་ཉེས་ལྟུང་སྡིག་སྒྲིབ་ལ་འགྱོད་པ་དྲག་ཏུ་བསྐྱེད་པ་རྣམ་པར་སུན་འབྱིན་པའི་སྟོབས། ཕྱིན་ཆད་མི་བྱེད་པའི་སྡོམ་སེམས་ཀྱི་ སྒོ་ནས་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་སྐོར་དགེ་བའི་ལས་ལ་འབད་པ་གཉེན་པོ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པའི་སྟོབས། དེ་ལྟར་བྱས་པས་ཉེས་ལྟུང་དེ་དག་དག་པར་རང་ཡིད་ཆེས་ཤིང་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཀྱིས་ཀྱང་ ལེགས་སོ་སྦྱིན་པ་ཉེས་པ་ལས་སླར་ལོག་པའི་སྟོབས་ཏེ། གཉེན་པོ་སྟོབས་བཞི་ཚང་བའི་བཤགས་པ་བྱེད་པ་ཡན་ལག་དང་པོ། གཞན་གྱིས་བསགས་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ལ་ཡང་འགྲན་སེམས་དང་ཕྲག་ དོག་གི་དྲི་མ་སྤངས་ཏེ་རྗེས་སུ་ཡིད་རང་བྱེད་པ་ཡན་ལག་གཉིས་པ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནམ་ཆོས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ཟབ་མོ་ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་དོན་དམ་པར་སེམས་ བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་སྟེ་གསུམ་པ། སངས་རྒྱས་ལ་ལམ་གྱི་སྟོན་པ། ཆོས་ལ་སྐྱབས་དངོས་སམ་ལམ་དངོས། དགེ་འདུན་ལ་ལམ་གྱི་ཟླ་གྲོགས་སུ་ཁས་ཆེ་བ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ཡན་ལག་སྟེ་བཞི་པ། 1-318 ཕ་མ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་སྨོན་པ་སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་སྟེ་ལྔ་པ། དེའི་ཕྱིར་དུ་གསོ་སྦྱོང་གི་སྡོམ་པ་སོགས་སྤྱོད་པའི་གྲོགས་ཀྱིས་ཟིན་པར་བྱེད་པ་ འཇུག་པ་སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་སྟེ་དྲུག་པ། དེ་ལྟར་བསགས་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཐམས་ཅད་བླ་མེད་རྫོགས་བྱང་དུ་བསྔོ་བར་བྱེད་པ་བསྔོ་བའི་ཡན་ལག་སྟེ་ཡན་ལག་བདུན་པ་དེ་ལྟ་ བུའི་དམིགས་བྱ་རྣམས་ལེགས་པར་གསལ་བཏབ་པའི་སྒོ་ནས། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་བདག་སྐྱབས་མཆི་ཞེས་སོགས་ལན་གསུམ་ཚིག་བརྗོད་པ་དག་པའི་སྒོ་ནས་བྱེད་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ཆོ་གའི་ སྒོ་ནས་མི་སྐྱེ་བར་རབ་དབྱེ་ལས་བཤད་པ་དང་འགལ་བ་མ་ཡིན་ནམ་སྙམ་ན། མཁས་པར་གྲགས་པ་འགའ་ཞིག མདོ་ལུགས་ལ་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་འབོག་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་མེད་ཀྱང་། སྔགས་ལུགས་ ལ་ཡོད་གསུངས་པ་དང་། འགའ་ཞིག དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་འབོག་བྱེད་ཀྱི་སྦྱོར་དངོས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡོད་ཀྱང་། དེ་ལས་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་མི་སྐྱེ་བས་རྗེས་ཀྱི་ཆོ་ག་མེད་གསུངས་པ་སོགས་སྣང་ཡང་། ཁོ་བོ་ཅག་ལྟར་ན། དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ལ་འཇོག་མཚམས་མི་འདྲ་བ་ཁ་རེ་སྣང་བས། ཐེག་ཆེན་གྱི་འཕགས་ལམ་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོར་གྱུར་པའི་སེམས་བསྐྱེད་ལ་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་དུ་བཞག་པ་དེ་ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་མི་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་ནས་རབ་དབྱེ་ལས་དེ་ལྟར་གསུངས་པ་ཡིན། 1-319 གསང་སྔ

【現代漢語翻譯】 此外，對於包括長壽天神（Tshe Lha）、財神（Nor Lha）、吉祥怙主（Palgon）、護法（Choskyong）和守護神（Srungma）在內的所有神祇，在面前的虛空中唸誦『嗡 班雜 薩瑪扎』（Om Vajra Samaja），迎請供養之處。然後，憑藉實物和意念所化的供養田，以及依靠所依之物（指佛像、佛經等）的力量，對從無始以來積累的罪業和惡業深感懺悔，從而徹底清凈。通過下定決心不再重犯的誓願，努力行善，運用一切對治力。如此行事，深信罪業得以清凈，諸佛菩薩也會讚歎，這是從罪業中 वापस लौट आने 的力量。具備這四種對治力的懺悔是第一支。對於他人積累的善根，也要摒棄嫉妒和 경쟁 的心，隨喜讚歎，這是第二支。通過儀軌領悟佛性或法性的甚深實相，是勝義菩提心的支分，即第三支。確信佛是道路的導師，法是真實的皈依處或真實的道路，僧是道路的同伴，這是皈依的支分，即第四支。 爲了父母眾生證得佛果的願望是發菩提心的支分，即第五支。為此，受持布薩戒等，以行為的助伴來攝持，是趣入菩提心的支分，即第六支。將如此積累的一切善根迴向于無上圓滿菩提，是迴向的支分，即第七支。通過清晰地觀想上述對境，唸誦『皈依三寶』等語三次，以清凈的方式進行。如此看來，如果不通過勝義菩提心的儀軌，是否與《辨別勝義與世俗》相違呢？有些自詡為智者的人說，顯宗沒有引發勝義菩提心的儀軌，但密宗有。還有人說，雖然有引發勝義菩提心的加行和正行的儀軌，但不能由此生起勝義菩提心，所以沒有後續的儀軌。但在我們看來，對於勝義菩提心的安立界限有所不同。將大乘聖道融入等持智慧之境的發心安立為勝義菩提心，認為這不能通過儀軌生起，所以《辨別勝義與世俗》中才那樣說。 密咒

【English Translation】 Furthermore, for all deities including Tshe Lha (deity of life), Nor Lha (deity of wealth), Palgon (glorious protector), Choskyong (dharma protector), and Srungma (guardian deity), invite the place of offering in the sky in front by reciting 'Om Vajra Samaja'. Then, the fields of offering arising from actual objects and imagination, the power of the support (referring to statues, scriptures, etc.), generating strong regret for the sins and defilements accumulated from beginningless lifetimes to thoroughly purify them, and through the vow to not repeat them in the future, striving to engage in virtuous deeds, applying all antidotes. By doing so, believing that the sins are purified and being praised by the Buddhas and Bodhisattvas, this is the power of returning from sins. Confession with these four opponent powers is the first branch. For the roots of virtue accumulated by others, abandoning the defilements of jealousy and competition, rejoicing and praising them is the second branch. Realizing the Buddha-nature or the profound reality of Dharma through rituals is the branch of generating ultimate Bodhicitta, the third branch. Confidently acknowledging the Buddha as the teacher of the path, the Dharma as the true refuge or the true path, and the Sangha as the companions on the path is the branch of taking refuge, the fourth branch. The aspiration to attain Buddhahood for the sake of parents and sentient beings is the branch of generating Bodhicitta, the fifth branch. For this purpose, taking the vows of Uposatha, etc., being supported by the companions of practice is the branch of entering Bodhicitta, the sixth branch. Dedicating all the accumulated roots of virtue to unsurpassed perfect enlightenment is the branch of dedication, the seventh branch. Through clearly visualizing the aforementioned objects, reciting 'I take refuge in the Three Jewels' three times, doing so in a pure manner. In this way, if the ultimate Bodhicitta is not generated through ritual, isn't it contradictory to the 'Distinguishing the Ultimate and the Conventional'? Some who claim to be wise say that the Sutra tradition does not have a ritual for generating ultimate Bodhicitta, but the Tantra tradition does. Others say that although there are preliminary and main rituals for generating ultimate Bodhicitta, ultimate Bodhicitta cannot arise from them, so there are no subsequent rituals. But in our view, there are some differences in the establishment of the boundaries for ultimate Bodhicitta. The mind that transforms into the wisdom of equanimity on the Mahayana noble path is established as ultimate Bodhicitta, and it is believed that this cannot be generated through ritual, so that is why it is said that way in 'Distinguishing the Ultimate and the Conventional'. Secret Mantra

---

གས་པའི་ཕྱི་འཇུག་སྐབས་སུ། བདེན་གཉིས་སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཚེ་ཟླ་བའི་རྣམ་པ་ཅན་ལ་ཀུན་རྫོབ་སེམས་བསྐྱེད་དང་། རྡོ་རྗེའི་རྣམ་པ་ཅན་ལ་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་དུ་བཞག་པ་དེ། ཆོ་གའི་ སྒོ་ནས་སྐྱེ་ཞིང་། སྐྱེས་པ་དེ་བརྟན་བྱེད་ཀྱི་སྔགས་ཀྱང་བརྗོད་པ་དེ་ཡིན། མདོ་སྔར་ཐུན་མོང་དུ་དོན་དམ་པ་གནས་ལུགས་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་སེམས་བསྐྱེད་ལ་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་དུ་བཞག་པ་ དེ། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་ནས་དཔལ་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཆོ་ག་ན་དེ་ལྟར་གསལ་བར་བཤད་ཅིང་། འདིར་ཡང་དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་པས་རྣམ་དབྱེ་ཕྱེད་པར་མཛད་ དུ་གསོལ། གཉིས་པ་ནི། ཕྱག་འཚལ་བ། མཆོད་པ་འབུལ་བ། བཤགས་པ། རྗེས་སུ་ཡི་རང་། ཆོས་འཁོར་བསྐོར་བར་བསྐུལ་བ། མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བར་གསོལ་བ་འདེབས་པ། བསྔོ་བ་སྟེ་ཡན་ལག་བདུན་ ལྡན་གྱི་དམིགས་རྣམ་གསལ་བཏབ་སྟེ་བཟང་པོ་སྤྱོད་པ་ནས་འབྱུང་བའི་ཡན་ལག་བདུན་པ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའོ། །འདིར་མཁས་པ་འགའ་ཞིག བཟང་པོ་སྤྱོད་པར། མཆོད་པ་དང་། ཆོས་འཁོར་བསྐུལ་བ་དང་། མྱ་ ངན་ལས་མི་འདའ་བར་གསོལ་བ་འདེབས་པའི་ཡན་ལག་གསུམ་འབྱུང་། སྔགས་སུ་དེ་ལྟར་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེས་དོགས་པ་བཀོད་ནས། ལན་ལ་ཁ་ཅིག བཟང་པོ་སྤྱོད་པར་ཚོགས་ཞིང་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་དགོས། 1-320 ཅིག་ཤོས་ཀྱི་ཚོགས་ཞིང་ལོངས་སྐུ་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་མི་དགོས་གསུངས། དེ་ལ་ཁ་ཅིག དེ་མི་འཐད་དེ། རིགས་ལྔ་མཆོག་གི་སྤྲུལ་པ་སྟེ། །ལོངས་སྐུར་བཤད་པ་མཆོག་ལ་དགོངས། །ཞེས་བཤད་པས་སྔགས་ གྱི་ཚོགས་ཞིང་དེ་ཡང་ལོངས་སྐུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས། ཁོ་བོའི་ཡོངས་འཛིན་འགའ་ཞིག མདོ་སྔགས་ཀྱི་བཤད་ཚུལ་ཐ་དད་པ་ཙམ་ཡིན་པས། རྟོག་པས་བཏགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་འགོད་མི་དགོས་གསུངས་ པ་རྣམས་ལེགས་པར་སྣང་མོད། རང་གི་བསམ་ཚོད། མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་ལ་ཆོས་འཁོར་བསྐུལ་དགོས་པས་མྱ་ངན་ལས་མ་འདའ་བར་གསོལ་བ་གདབ་དགོས་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པས་བཟང་པོ་སྤྱོད་པའི་དེ་ དེ་ཙམ་ལ་དགོངས་པ་དང་། གུར་གྱི་ཚོགས་ཞིང་ལོངས་སྐུ་དངོས་མ་ཡིན་དུ་ཆུག་ནའང་། གྲུབ་པའི་ས་ལ་གནས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པས་དེ་ལྟར་ཆེར་མི་དགོས་པས་ཡན་ལག་ དེ་གསུམ་མ་བྱས་ཀྱང་འགལ་བ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་བྱས་ཀྱང་མི་ལེགས་པར་མི་སེམས་སོ།། །། ༄། །དངོས་གཞི་འབོག་པའི་ཆོ་ག་དངོས། གཉིས་པ་དངོས་གཞི་འབོག་པའི་ཆོ་ག་དངོས་ལ། གང་དག་ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་མཐའ་ཡས་ མུ་མེད་པ་རྣམས་ན་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་སྟོན་པ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྒྱལ་བ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ། ཡི་དམ་རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི་ལྷ་ཚོགས་རྩ་བརྒྱུད་ཀྱི་དཔལ་ལྡན་བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ཀ

【現代漢語翻譯】 在進行死亡時的外呼吸時，如果生起真假二諦菩提心，將具有月亮形象的安立為世俗菩提心，將具有金剛形象的安立為勝義菩提心。這是通過儀軌而生起的，並且唸誦使之穩固的咒語。共同之處在於，顯宗和密宗都將以勝義諦作為所緣的菩提心安立為勝義菩提心。這是考慮到通過儀軌生起，因此在聖者龍樹菩薩的菩提心儀軌中對此有明確的闡述。這裡也是如此，請您區分開來。 第二，頂禮、供養、懺悔、隨喜、請轉法輪、請不涅槃、迴向，這是通過清晰地觀想七支供的對境，唸誦三次從《普賢行愿品》中出現的七支供。這裡有些智者提出了疑問：在《普賢行愿品》中出現了供養、請轉法輪、請不涅槃這三支，為什麼在密宗中沒有出現呢？對此，一些人回答說：因為《普賢行愿品》中的對境是殊勝化身，所以需要這樣。另一些人說：因為密宗的對境是報身，所以不需要這樣。對此，有些人說：這不合理，因為『五部是殊勝化身，說是報身是就殊勝而言』，所以密宗的對境也不是報身。 我的一些上師說：只是顯宗和密宗的說法不同而已，不需要安立臆想的論證。這些說法似乎都很好。但我自己認為，因為對殊勝化身需要請轉法輪，需要祈請不涅槃，這已經很明顯了，所以《普賢行愿品》只是就此而言。即使古汝（Guhya）的對境不是真正的報身，但因為是處於成就地之前的行境，所以不需要那麼做，即使不做這三支也沒有矛盾。我認為這樣說也是可以的。 正行灌頂儀軌。 第二，正行灌頂儀軌。在十方無邊無際的世界中安住的諸佛菩薩，特別是本師釋迦牟尼佛，以及本尊四續部的壇城本尊眾，根本傳承的具德上師們。

【English Translation】 During the external absorption at the time of death, when generating the two truths of Bodhicitta, the one with the aspect of the moon is established as the relative Bodhicitta, and the one with the aspect of the vajra is established as the ultimate Bodhicitta. This is generated through the ritual, and the mantra that stabilizes it is also recited. In general, both Sutra and Tantra establish the Bodhicitta that takes the ultimate reality as its object as the ultimate Bodhicitta. This is with reference to being generated through the ritual, and therefore it is clearly explained in the Bodhicitta ritual of the glorious Arya Nagarjuna. It is the same here, so please distinguish them. Secondly, prostration, offering, confession, rejoicing, requesting the turning of the Dharma wheel, requesting not to pass into Nirvana, and dedication – these are the seven limbs. Clearly visualize the objects of the seven limbs and recite the seven limbs that appear in the 'Bhadra-caryā-praṇidhāna' three times. Here, some scholars raise the doubt: In the 'Bhadra-caryā-praṇidhāna', the three limbs of offering, requesting the turning of the Dharma wheel, and requesting not to pass into Nirvana appear. What is the reason why they do not appear in Tantra? In response, some say: Because the field of merit in the 'Bhadra-caryā-praṇidhāna' is the supreme Nirmanakaya, it is necessary to do so. Others say: Because the field of merit in Tantra is the Sambhogakaya, it is not necessary to do so. To this, some say: That is not reasonable, because 'the five families are the supreme Nirmanakaya, saying Sambhogakaya refers to the supreme', so the field of merit in Tantra is also not the Sambhogakaya. Some of my gurus say: It is only that the explanations of Sutra and Tantra are different, so there is no need to establish fabricated proofs. These explanations seem good. But in my own opinion, because it is necessary to request the turning of the Dharma wheel and to pray not to pass into Nirvana for the supreme Nirmanakaya, it has become obvious, so the 'Bhadra-caryā-praṇidhāna' refers only to that. Even if the field of merit of Guhya is not the actual Sambhogakaya, but because it is the object of practice up to the stage of attainment, it is not so necessary, so there is no contradiction even if these three limbs are not done. I do not think it is bad to say that it refers to that. The actual empowerment ritual. Secondly, the actual empowerment ritual. The Buddhas and Bodhisattvas who reside in the boundless and limitless realms of the ten directions, and especially the teacher, the Bhagavan, the Victorious Shakyamuni, the mandala deities of the four classes of Yidam Tantras, and the glorious and venerable root and lineage gurus.

---

ྱང་བདག་ཅག་རྣམས་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། 1-321 ཇི་ལྟར་སྔོན་གྱི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྟ་ཅང་ཤེས་ལྟ་བུ། གླང་པོ་ཆེན་པོ་བྱ་བ་བྱས་ཤིང་བྱེད་པ་བྱས་པ། ཁུར་བོར་བ། རང་གི་ དོན་རྗེས་སུ་ཐོབ་པ། སྲིད་པ་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ། ཡོངས་སུ་ཟད་པ། ཡང་དག་པའི་བཀའ། ལེགས་པར་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཐུགས། ལེགས་པར་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཤེས་རབ་ཅན་དེ་དག་གིས་སེམས་ཅན་ ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། གྲོལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། ནད་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། མུ་གེ་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། མུ་གེ་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་གསོ་སྦྱོང་ངེས་པར་མཛད་པ་དེ་བཞིན་དུ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བས་ཀྱང་ སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། གྲོལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། ནད་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། མུ་གེ་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་ སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་དུས་ད་ནས་བཟུང་སྟེ་སང་ཉི་མ་མ་ཤར་གྱི་བར་དུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གསོ་སྦྱོང་གི་སྡོམ་པ་ངེས་པར་ཡང་དག་པར་བླང་བར་བགྱིའོ་ཞེས་པ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའི་མཐར་གསོ་སྦྱོང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། ། 1-322 རྗེས་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ་ནི། དེང་ནས་སྲོག་གཅོད་མི་བྱ་ཞིང་། །གཞན་གྱི་ནོར་ཡང་བླང་མི་བྱ། །འཁྲིག་པའི་ཆོས་ཀྱང་མི་སྤྱད་ཅིང་། །བརྫུན་གྱི་ཚིག་ཀྱང་མི་སྨྲའོ། །སྐྱོན་ནི་མང་པོ་ཉེར་བརྟེན་པའི། ། ཆང་ནི་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བྱ། །ཁྲི་གདན་མཐོན་པོ་མི་བྱ་ཞིང་། །དེ་བཞིན་དུས་མ་ཡིན་པའི་ཟས། །དྲི་དང་ཕྲེང་བ་དང་ནི་རྒྱན། གར་དང་གླུ་སོགས་སྤང་བར་བྱ། །ཇི་ལྟར་དགྲ་བཅོམ་རྟག་ ཏུ་ནི། །སྲོག་གཅོད་ལ་སོགས་མི་བྱ་ཞིང་། །དེ་བཞིན་སྲོག་གཅོད་ལ་སོགས་སྤངས། །བླ་མེད་བྱང་ཆུབ་མྱུར་ཐོབ་ཤོག །སྡུག་བསྔལ་མང་འཁྲུགས་སེམས་ཅན་རྣམས། །སྲིད་པའི་མཚོ་ལས་སྒྲོལ་བར་ཤོག །ཅེས་པ་ལན་ གཅིག་བརྗོད། ཨོཾ་ཨ་མོ་གྷ་ཤི་ལ་སམྦྷ་ར་སམྦྷ་ར། བྷ་ར་བྷ་ར། མ་ཧཱ་ཤུདྡྷ་སཏྭ་པདྨ། བི་བྷུ་ཥིཉྩ། བྷུཉྩ་དྷ་ར་དྷ་ར། ས་མནྟ་ཨ་ཝ་ལོ་ཀི་ཏེ་ཧཱུྃ་ཕཊ྄། ཞེས་ཅི་ མང་བཟླས། དགེ་བ་འདི་ཡིས་མྱུར་དུ་བདག །སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་འགྲུབ་གྱུར་ནས། །འགྲོ་བ་གཅིག་ཀྱང་མ་ལུས་པར། །དེ་ཡི་ས་ལ་འགོད་པར་ཤོག ། གསུམ་པ་རྗེས་བསྲུང་ཚུལ་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ་ནི། མཛོད་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཡན་ལག་བག་ཡོད་པའི། །ཡན་ལག་བརྟུལ་ཞུགས་ཡན་ལག་སྟེ། བཞི་གཅིག་དེ་བཞིན་གསུམ་རིམ་བཞིན། །ཞེས་པ་ལྟར་བསླབ་བྱ་བརྒྱད་པོ་དེ་བསྡུ་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཡན་ལག བག་ཡོད་པའི་ཡན་ལག

【現代漢語翻譯】 請諸位垂聽。 如昔之如來、應供、正等覺，如善調御丈夫之調馬師，如大象所應作已作，重擔已舍，已獲自身之利益，斷盡一切有結，心善解脫，慧善解脫者，為利益一切有情，為解脫，為無病，為無饑饉，為圓滿菩提之支分法，為證得無上菩提，為無饑饉故，如是決定受持布薩。我，名某某，亦為利益一切有情，為解脫，為無病，為無饑饉，為圓滿菩提之支分法故，從今時起至明日太陽未出之間，決定受持大乘布薩之律儀。』如是念誦三遍后，即生起布薩之律儀。 複次，宣說應學之法：『從今不殺生，不取他人財物，不行淫慾，不說妄語。應斷離，過患多生之酒。不應坐臥高廣大床，同樣，不應非時食。香、鬘、裝飾及歌舞等亦應斷離。如諸阿羅漢，恒常不殺生等，如是斷離殺生等。愿速得無上菩提！愿救度，多苦惱之有情眾生，脫離輪迴之苦海！』如是念誦一遍。嗡 ཨོཾ་ (藏文，梵文天城體：ओम्，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡) 阿摩噶希拉 སམྦྷ་ར་སམྦྷ་ར། (藏文，梵文天城體：संभर संभर，梵文羅馬擬音：saṃbhara saṃbhara，漢語字面意思：圓滿，圓滿) 婆啦婆啦 མ་ཧཱ་ཤུདྡྷ་སཏྭ་པདྨ། (藏文，梵文天城體：महाशुद्धसत्त्वपद्म，梵文羅馬擬音：mahāśuddhasattvapadma，漢語字面意思：大清凈有情蓮花) 毗部ཥིཉྩ། (藏文，梵文天城體：विभूषिञ्च，梵文羅馬擬音：vibhuṣiñca，漢語字面意思：莊嚴) 奔扎達啦達啦 ས་མནྟ་ཨ་ཝ་ལོ་ཀི་ཏེ་ཧཱུྃ་ཕཊ྄། (藏文，梵文天城體：समन्त अवलोकिते हुं फट्，梵文羅馬擬音：samanta avalokite hūṃ phaṭ，漢語字面意思：普遍 觀照 吽 啪) 』如是盡力唸誦。以此善根愿我速，成就觀世音菩薩，一切眾生無有餘，安置於彼之果位。第三，宣說隨護之方式，應學之法。 如《俱舍論》云：『戒律之支分，為具正念之支分，為頭陀行之支分。』如是四、一、三依次。如是攝集彼八種應學之處，即戒律之支分，具正念之支分。

【English Translation】 Please listen, all of you. Just as the Tathāgatas, Arhats, Perfectly Awakened Ones of the past, like a tamer of horses, a great elephant who has done what needed to be done, has relinquished the burden, has attained his own benefit, has completely exhausted all connections to existence, with perfectly liberated minds and perfectly liberated wisdom, for the benefit of all sentient beings, for their liberation, for their freedom from illness, for their freedom from famine, for the complete fulfillment of the factors of enlightenment, for the attainment of unsurpassed enlightenment, and for freedom from famine, they have definitively observed the Uposatha. Likewise, I, named so-and-so, also for the benefit of all sentient beings, for their liberation, for their freedom from illness, for their freedom from famine, and for the complete fulfillment of the factors of enlightenment, from this moment until the sun rises tomorrow, will definitively and correctly take the vows of the Great Vehicle Uposatha.』 After reciting this three times, the vows of Uposatha are generated. Furthermore, the precepts to be learned are proclaimed: 『From today, I will not kill living beings, nor will I take the wealth of others, nor will I engage in sexual activity, nor will I speak false words. I shall completely abstain from alcohol, which is the source of many faults. I shall not use high beds or seats, nor shall I eat untimely food. I shall also abstain from perfumes, garlands, ornaments, dancing, and singing. Just as the Arhats always refrain from killing and so forth, so too, I shall abstain from killing and so forth. May I quickly attain unsurpassed enlightenment! May I liberate all sentient beings, who are afflicted by much suffering, from the ocean of existence!』 Recite this once. Oṃ Amoghaśīla Saṃbhara Saṃbhara Mahāśuddhasattva Padma Vibhūṣiñca Bhuñca Dhara Dhara Samanta Avalokite Hūṃ Phaṭ. Recite this as much as possible. By this merit, may I quickly attain the power of Avalokiteśvara, and may I place all beings without exception on that ground. Thirdly, the method of subsequent protection, the precepts to be learned, are proclaimed. As the Treasury of Knowledge states: 『The branch of morality, the branch of mindfulness, the branch of ascetic practice.』 Thus, four, one, and three in order. Thus, gathering those eight precepts, namely, the branch of morality, the branch of mindfulness.

---

1-323 བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་གསུམ་དུ་འདུས། དང་པོ་ནི། སྲོག་གཅོད། མ་བྱིན་ལེན། མི་ཚངས་སྤྱོད། བརྫུན་ཏེ་བཞི་སྤོང་བའི་བསླབ་བྱ། དེའང་སྲོག་གཅོད་ནི། སྲོག་གཅོད་པ་ནི། བསམ་བཞིན་དུ། མ་ནོར་ བར་ནི་གཞན་གསོད་པའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རང་ལས་གཞན་པའི་སྲོག་ཆགས་བསམ་བཞིན་དུ་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན། མི་དགེ་བ་བཅུའི་ནང་ཚན་གྱི་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ལས་ལམ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པས། དེ་ལྟ་བུ་ བྱས་ན་སྡོམ་པ་འདིའི་བསླབ་བྱ་དང་འགལ་བའི་ཡན་ལག་གི་ཉེས་པ་ཙམ་ཡིན་པས་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་མི་དགེ་བ་མཐའ་དག་བསྲུང་། ཁྱད་པར་མིའམ་མིར་ཆགས་པ་དངོས་བརྒྱུད་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསམ་བཞིན་ དུ་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན། སྡོམ་པ་འདི་རྩ་བ་ནས་སྟོང་པའི་རྩ་ལྟུང་ཡིན་པས་ངེས་པར་བསྲུང་ཐུབ་པར་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། མ་བྱིན་ལེན་པ་གཞན་གྱི་ནོར། །མཐུ་དང་འཇབ་བུས་བདག་གིར་བྱེད། ། ཅེས་པ་ལྟར། རང་མི་དབང་ཞིང་གཞན་གྱིས་བདག་གིར་བཟུང་བའི་ནོར་རྫས་བརྐུས་པའམ་ཕྲོགས་ཏེ་གནས་ཕུགས་ཐོབ་བློ་སོགས་སྐྱེས་ན་མི་དགེ་བ་བཅུའི་ནང་ཚན་གྱི་མི་དགེ་བ་ཡིན་པ་དང་། ཁྱད་ པར་རིན་ཐང་ཚང་བའི་དངོས་པོ་ཞེས་པ་ནས་ཁལ་བཞི་རི་བ་ཡན་ཆད་ཀྱི་རྫས་བརྐུས་སམ་ཕྲོགས་ན། སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་རྩ་ལྟུང་ཡིན་པས་ངེས་པར་བསྲུང་ཐུབ་པ་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། བགྲོད་མིན་བགྲོད་པར་འདོད་པ་ཡིས། ། 1-324 ལོག་པར་གཡེམ་པ་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་པ་ལྟར་རང་གི་ཁྱིམ་ཐབས་སུ་བླངས་པ་མིན་པ་ལ་བགྲོད་པ་ནི། བགྲོད་བྱ་མ་ཡིན་པ་ལ་བགྲོད་པ། དེ་ཡིན་ཀྱང་སྦྲུམ་མ་དང་། ན་བ་དང་། སྣང་བ་དང་བཅས་པར་བགྲོད་པ་ལྟ་བུ་དུས་མ་ཡིན་པར་བགྲོད་པ། དཀོན་མཆོག་གི་རྟེན་སོགས་ཀྱི་དྲུང་དུ་བགྲོད་པ་ནི་གནས་མ་ཡིན་པར་བགྲོད་པ། ཁ་དང་གཤང་ལམ་སོགས་སུ་བགྲོད་པ་ ཡན་ལག་མ་ཡིན་པར་བགྲོད་པ་སྟེ། ལོག་གཡེམ་བཞི་པོ་དེ་ནི་མི་དགེ་བ་བཅུའི་ནང་ཚན་གྱི་སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་རྩ་ལྟུང་ཡིན་པས་ངེས་པར་དུ་བསྲུང་། དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་ཁྱིམ་པ་ ཡིན་ཡང་འདི་དུས་ཐུང་བས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱང་བསྲུང་དགོས་པས། རང་གི་ཆུང་མ་ཡིན་ཡང་རྨའི་སྒོ་གསུམ་གང་རུང་དུ་བཅུག་སྟེ་ཉམས་སུ་མྱོང་ན་སྡོམ་པ་འདི་གཏོང་བའི་རྩ་ལྟུང་དུ་འགྱུར་ བས་འདི་བསྲུང་དགོས་སོ། །བཞི་པ་ནི། བརྫུན་ཚིག་འདུ་ཤེས་གཞན་བསྒྱུར་བའི། །ཚིག་དོན་མངོན་པར་གོ་བའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་བསམ་བྱའི་དོན་ལས་འདུ་ཤེས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་ཏེ་ཕ་རོལ་སླུ་བའི་ཚིག་སྨྲས་ པ། ཕ་རོལ་པས་ཀྱང་ཚིག་དེའི་དོན་གོ་ན། མི་དགེ་བ་བཅུའི་ནང་ཚན་གྱི་མི་དགེ་བ་ཡིན་པ་དང་། ཁྱད་པར་རྩ་བཞིའི་ནང་ཚན་མི་ཆོས་བླ་མའི་བརྫུན་ཞེས་པ། བསམ་གཏན་གྱི་མཉམ་གཞག་ལ་བརྟེན་པའི་མངོན་ཤེས་རྫུ་འཕྲུལ་སོགས་མེད་ཀྱང་ཡོད་དོ་ཞེས་སྨྲས་པས་གཞན་གྱིས་དོན་གོ་ན། 1-325 སྡོམ་པ་གཏོ

【現代漢語翻譯】 The vows are condensed into three branches. The first is the precept to abandon four things: killing, stealing, unchaste conduct, and lying. Killing is defined as 'Intentionally, without error, killing another.' Thus, intentionally separating a living being other than oneself from its life completes the actual path of killing, which is one of the ten non-virtuous actions. Doing so is merely a fault of the branch that contradicts this vow's precept, so all non-virtuous actions of killing must be avoided. In particular, intentionally separating a human being or one who has become human from their life, either directly or indirectly, is a root downfall that completely voids this vow, so one must definitely be able to protect against it. The second is stealing: 'Taking what is not given, another's wealth, by force or stealth, making it one's own.' Thus, stealing or robbing property that one does not own and that belongs to another, and then generating thoughts of satisfaction, is a non-virtuous action among the ten non-virtuous actions. In particular, stealing or robbing an object of sufficient value, from something worth the price up to four loads, is a root downfall that breaks the vow, so one must definitely be able to protect against it. The third is: 'Desiring to engage in what should not be engaged in, there are four types of sexual misconduct.' Thus, engaging with someone who is not one's spouse, engaging with someone who should not be engaged with, such as a pregnant woman, a sick person, or someone who is unwilling; engaging at an inappropriate time; engaging in an inappropriate place, such as near a sacred object; and engaging in an inappropriate manner, such as through the mouth or anus. These four types of sexual misconduct are root downfalls that break the vow among the ten non-virtuous actions, so one must definitely protect against them. In addition to these, even if one is a householder, one must also protect against unchaste conduct because this is a short time. If one engages in sexual activity with one's own wife through any of the three orifices, it becomes a root downfall that breaks this vow, so one must protect against this. The fourth is: 'False speech, transforming understanding, the meaning of the words being clearly understood.' Thus, speaking words that transform the object of thought into a different understanding, deceiving the other person, and if the other person understands the meaning of those words, it is a non-virtuous action among the ten non-virtuous actions. In particular, the 'lie of a superior human being' among the four root [downfalls], claiming to have clairvoyance, magical powers, etc., based on meditative absorption, even though one does not, and if others understand the meaning, it breaks the vow.

【English Translation】 The vows are condensed into three branches. The first is the precept to abandon four things: killing, stealing, unchaste conduct, and lying. Killing is defined as 'Intentionally, without error, killing another.' Thus, intentionally separating a living being other than oneself from its life completes the actual path of killing, which is one of the ten non-virtuous actions. Doing so is merely a fault of the branch that contradicts this vow's precept, so all non-virtuous actions of killing must be avoided. In particular, intentionally separating a human being or one who has become human from their life, either directly or indirectly, is a root downfall that completely voids this vow, so one must definitely be able to protect against it. The second is stealing: 'Taking what is not given, another's wealth, by force or stealth, making it one's own.' Thus, stealing or robbing property that one does not own and that belongs to another, and then generating thoughts of satisfaction, is a non-virtuous action among the ten non-virtuous actions. In particular, stealing or robbing an object of sufficient value, from something worth the price up to four loads, is a root downfall that breaks the vow, so one must definitely be able to protect against it. The third is: 'Desiring to engage in what should not be engaged in, there are four types of sexual misconduct.' Thus, engaging with someone who is not one's spouse, engaging with someone who should not be engaged with, such as a pregnant woman, a sick person, or someone who is unwilling; engaging at an inappropriate time; engaging in an inappropriate place, such as near a sacred object; and engaging in an inappropriate manner, such as through the mouth or anus. These four types of sexual misconduct are root downfalls that break the vow among the ten non-virtuous actions, so one must definitely protect against them. In addition to these, even if one is a householder, one must also protect against unchaste conduct because this is a short time. If one engages in sexual activity with one's own wife through any of the three orifices, it becomes a root downfall that breaks this vow, so one must protect against this. The fourth is: 'False speech, transforming understanding, the meaning of the words being clearly understood.' Thus, speaking words that transform the object of thought into a different understanding, deceiving the other person, and if the other person understands the meaning of those words, it is a non-virtuous action among the ten non-virtuous actions. In particular, the 'lie of a superior human being' among the four root [downfalls], claiming to have clairvoyance, magical powers, etc., based on meditative absorption, even though one does not, and if others understand the meaning, it breaks the vow.

---

ང་བའི་རྩ་ལྟུང་ཡིན་པས་དེ་ངེས་པར་བསྲུང་། གཉིས་པ་བག་ཡོད་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི། མྱོས་འགྱུར་ཆང་སྤོང་བ་སྟེ། དེ་ལ་འདུལ་བ་གསུམ་བརྒྱ་པ་ལྟར་ན། སྦྱར་བའི་ཆང་དང་། བཅོས་ པའི་ཆང་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཆན་བཏགས་བསྣན་པར་བྱས་པ་སྦྱར་བའི་ཆང་། །ཞེས་པ་ལྟར་ནས་དང་འབྲས་སོགས་བཙོས། ཕབ་བཏབ། བསྙལ་བ་ལས་བྱུང་བའི་ཆང་ནི་སྦྱར་བའི་ཆང་ཞེས་བྱ། གཉིས་པ་ནི། འབྲས་བུ་ལ་སོགས་ཁུ་བར་བཅོས་པ་ནི། བཅོས་ཆང་། དགུན་ཆང་བུ་རམ་ཆང་འདྲར་བཤད། །ཅེས་པ་ལྟར། དགུན་ཆང་བུར་ཆང་ལ་སོགས་པ་སེམས་མྱོས་པར་བྱེད་པ་ནི་བཅོས་པའི་ཆང་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་ མཛོད་འགྲེལ་ལས། འབྲུའི་ཆང་ནི་ཟས་ལས་སྦྱར་བའི་བཏུང་བའོ། །སྦྱར་བའི་ཆང་ནི་རྫས་ལས་སྦྱར་བའི་བཏུང་བའོ། །ཞེས་འབྲུའི་ཆང་ནས་དང་འབྲས་སོགས་ཀྱི་ཆང་། སྦྱར་བའི་ཆང་བུ་རམ་ཤིང་གི་ཆང་སོགས་ ལ་བཤད་པ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་འབྱུང་བ་ནི་བཤད་ཚུལ་ཐ་དད་པ་ཙམ་མོ། །འདི་འདུལ་མངོན་ལས་བཤད་ཚུལ་ཐ་དད་ཀྱི་དབང་གིས་འདུལ་བར་རང་བཞིན་དང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ སོ་སོར་བྱས་ནས། འདུལ་བར། ཆང་ནི་ཉེས་པ་ཀུན་གྱི་རྩ་བ་སྟེ། །རྩ་མཆོག་ཟིལ་པ་ཙམ་ཡང་བཏུང་མི་བྱ། །ཞེས་བཤད་པ་དང་། མངོན་པར། རང་གི་གཉེན་པོས་སེམས་དབང་དུ་འདུས་ན། སེམས་མ་མྱོས་ཀྱི་བར་དུ་བཏུང་ཀྱང་འགལ་བ་མེད་པར་བཤད་པ་གཉིས་སྣང་ཡང་། 1-326 འདུལ་བ་ལྟར་ལག་ལེན་ལ་གཅེས་སོ། །གསུམ་པ་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི། གར་སོགས་ཕྲེང་སོགས་ཀྱི་ཡན་ལག མལ་ཆེ་མཐོའི་ཡན་ལག ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་སྤོང་བའི་ཡན་ལག་དང་གསུམ་ལས། དང་ པོ་ནི། ཀུན་སློང་ཉོན་མོངས་པ་ཆགས་སོགས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བླང་བའི་གླུ་དང་གར་དང་། རང་གི་རྒྱན་ནར་མ་མ་གཏོགས་པ། བསྙེན་གནས་སྐབས་སུ་ཆེད་དུ་བསྟར་བའི་རྒྱན་གོས་གསར་པ་དང་། མཛེས་ འདོད་ཀྱི་ལུས་དྲི་བཟང་གིས་བྱུག་པ་དང་། མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བ་དང་། རིན་པོ་ཆེའི་ཕྲེང་བ་སོགས་སྒེགས་འཆོས་ཡན་ལག་གི་ཉེས་པ་ཡིན་པས་བསྲུང་། གཉིས་པ་ནི། གསེར་དངུལ་གྱི་རྒྱན་གྱིས་སྤྲས་ པ་སྟེ་ཁྲི་ཆེན་པོ་དང་། འཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་དུ་ལོངས་པའི་ཁྲི་མཐོ་བ་སྟེ། དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་འདུག་པ་དང་ཉལ་བས་ནི་ཡན་ལག་གི་ཉེས་པ་ཡིན་པས་དེ་བསྲུང་། གསུམ་པ་དུས་ མིན་པའི་ཁ་ཟས་ནི། བཟའ་བ་ལྔ་དང་བཅའ་བ་ལྔ་སོགས། བཟའ་བ་ལྔ་ནི། ཟན་དྲོན། འབྲས་ཆན། ཤ། ཉ་ཤ། སྣུམ་ཁུར་རོ། །དེས་མཚོན་སྐྱོ་མ། ལྡེ་གུ། ཐུག་པ་སོགས་ཀྱང་ངོ་། །བཅའ་བ་ ལྔ་ནི། རྩ་བ། སྡོང་བུ། འདབ་མ། མེ་ཏོག འབྲས་བུའོ། །དང་པོ་ནི། ལ་ཕུག་དང་ཉུང་མ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། བུ་རམ་ཤིང་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི། ལ་ཕུག ཉུང་མ། ཡུང་ཀར་གྱི་ལོ་མ་ལྟ་བུའོ། ། 1-327 བཞི་པ་ནི། པདྨ་དང་ཨུཏྤལ་སོགས་ལྟ་བུའོ། །ལྔ་པ་ནི། རྒུན་འབྲུམ། སྟར་ཁ། ཁམ་བུ་སོག

【現代漢語翻譯】 因為這是根本墮罪，所以必須守護。第二，謹慎的支分是：戒除能使人迷醉的酒。按照《三百律經》的說法，酒有兩種：混合酒和調製酒。 第一種是：如經中所說『加入曲藥製成的酒是混合酒』，用青稞、稻米等煮熟，加入酒麴，發酵而成的酒稱為混合酒。第二種是：如經中所說『用水果等榨汁調製的是調製酒，如冬酒、紅糖酒等』。冬酒、紅糖酒等能使人神志不清的酒稱為調製酒。 此外，《俱舍論釋》中說：『穀物酒是用食物混合而成的飲料，混合酒是用其他物質混合而成的飲料。』穀物酒指的是青稞、稻米等釀造的酒，混合酒指的是紅糖、樹木等釀造的酒。這兩種說法上的差異僅僅是解釋方式不同而已。 關於這一點，《律經》和《阿毗達磨》因解釋方式不同，將各自的自性罪和俱生罪分別開來。《律經》中說：『酒是諸過之根源，即使是極少的酒也不應飲用。』而《阿毗達磨》中說：『如果能用對治法控制自己的心，在未醉酒之前飲用也不算違犯。』這兩種說法看似矛盾，但應以《律經》為準來實踐。 第三，頭陀行的支分包括：歌舞等、花鬘等、高廣大床等、過午不食等三種。第一種是：以煩惱如貪慾等為動機而進行的歌舞，除了自己原有的裝飾品外，在近住期間爲了炫耀而佩戴的新裝飾和衣物，爲了美觀而在身上塗抹香水，佩戴花鬘和珠寶串等，這些都是矯飾的過失，應當避免。 第二種是：用金銀裝飾的大床，以及超過通常尺寸的高大床鋪，坐在或躺在上面都是過失，應當避免。第三種是：非時之食，包括五種正食和五種嚼食等。五種正食是：熱粥、米飯、肉、魚肉、油餅。此外，還包括肉湯、酸奶、麵條等。五種嚼食是：根、莖、葉、花、果。 第一種是：蘿蔔和韭菜等。第二種是：甘蔗等。第三種是：蘿蔔、韭菜、油菜的葉子等。第四種是：蓮花和烏巴拉花等。第五種是：葡萄、石榴、桃子等。

【English Translation】 Because this is a root downfall, it must be guarded. Second, the branch of conscientiousness is: abstaining from intoxicating alcohol. According to the Vinaya in Three Hundred Sections, there are two types of alcohol: mixed alcohol and concocted alcohol. The first is: as it says, 'Alcohol made by adding yeast is mixed alcohol.' Alcohol made from boiling barley, rice, etc., adding yeast, and fermenting is called mixed alcohol. The second is: as it says, 'Alcohol made by concocting juice from fruits, etc., is concocted alcohol, such as winter alcohol and brown sugar alcohol.' Alcohol that intoxicates the mind, such as winter alcohol and brown sugar alcohol, is called concocted alcohol. Furthermore, in the commentary on the Abhidharmakosha, it says: 'Grain alcohol is a beverage mixed from food. Mixed alcohol is a beverage mixed from substances.' Grain alcohol refers to alcohol made from barley, rice, etc., and mixed alcohol refers to alcohol made from brown sugar, trees, etc. The two different explanations are merely different ways of explaining it. Regarding this, the Vinaya and Abhidharma, due to different ways of explaining it, separately distinguish between the naturally sinful and the co-arising sinful. In the Vinaya, it says: 'Alcohol is the root of all faults; even a drop of the finest alcohol should not be drunk.' However, in the Abhidharma, it says: 'If one can control one's mind with antidotes, it is not a violation to drink until one is intoxicated.' Although these two statements seem contradictory, one should cherish practicing according to the Vinaya. Third, the branches of ascetic practice include: dancing, garlands, high beds, and abstaining from food after noon. The first is: singing and dancing motivated by afflictions such as desire, new ornaments and clothes worn specifically for display during the period of close dwelling, except for one's own original ornaments, applying fragrant perfumes to the body for beauty, and wearing garlands of flowers and strings of jewels, etc., are all faults of adornment and should be avoided. The second is: large beds adorned with gold and silver, and high beds that are larger than usual, sitting or lying on them is a fault and should be avoided. The third is: untimely food, including the five staple foods and the five chewable foods, etc. The five staple foods are: warm porridge, rice, meat, fish, and fried cakes. In addition, it also includes broth, yogurt, noodles, etc. The five chewable foods are: roots, stems, leaves, flowers, and fruits. The first is: radishes and chives, etc. The second is: sugar cane, etc. The third is: the leaves of radishes, chives, rapeseed, etc. The fourth is: lotuses and utpala flowers, etc. The fifth is: grapes, pomegranates, peaches, etc.

---

ས་འཇིག་རྟེན་ན་ཟས་སུ་གྲགས་པ་དེའོ། །འབྲུ་མར། ཞུན་མར། བུ་རམ་གྱི་ཁུ་བ། བུ་རམ་སོགས་ཞག་ བདུན་པའི་སྨན་ཡིན་པས། བུ་རམ། ཀ་ར། བུ་རམ་བསྒར་མ་སོགས་ནི་ཞག་བདུན་པའི་སྨན་ཡིན་པས། ཕྱི་དྲོ་བཟའ་བར་གནང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུའི་བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་ལྔ་ནི། ཕྱི་ དྲོ་ཟས་ན་ཡན་ལག་གི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་བས་བསྲུང་དགོས་ཏེ། རང་གླིང་དང་པོའི་སྐྱ་རེངས་ནས་བཟུང་སྟེ། །ཉི་མ་ཕྱེད་བར་དུས་རུང་ཟས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡོལ་གང་ཞིག་དུས་མིན་ཟ་བྱེད་པ། ། ཉེས་བཅས་ལྕགས་ཀྱི་གོང་བུའི་ཟས་རྣམས་ཟ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །དེ་ཡང་རང་གླིང་ཞེས་པ། རང་གནས་པའི་གླིང་དང་རང་སྐྱེས་པའི་གླིང་ལ་ངོས་འཛིན་པའི་ལུགས་གཉིས་སྣང་ཡང་། རང་གནས་པའི་གླིང་ གཙོ་ཆེ་བ་ཡིན་ཏེ། འཛམ་བུ་གླིང་དུ་སྐྱེས་པའི་དགེ་སློང་གིས་གླིང་གཞན་དུ་ཕྱིན་ན། གླིང་དེའི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ན་བཟར་མི་རུང་བར་བྱེད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དོན་ཞགས་ནས་བཤད་ པའི་གསོ་སྦྱོང་འདི་རང་གིས་བླང་པའི་ཆོ་ག་ཡིན་པས་འབོག་པ་མེད་ཀྱང་རང་གིས་བླང་པས་ཆོ་ག་ལ་གལ་སྲིད་འབོག་པ་པོ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ། ཆོ་ག་དག་ཅིང་གཙང་བ་གཅིག་གི་དྲུང་དུ་ལེན་ན། 1-328 འབོག་པ་པོའི་ཚིག་བརྗོད་པ་དེའི་རྗེས་སུ་ལེན་པ་པོའི་ཚིག་ཟུར་ཕྱིན་པ། བྱེད་ཚིག་མ་འཆོལ་བ། བཅད་གཏུབས་ཇི་ཙམ་འཚམ་པས་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་རྗེས་ཟློས་བྱེད་དགོས་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས་འབོག་ པ་པོའི་སྔར་ཡང་སྨྲར་བར་མི་བྱ་ལ། ཁ་མཉམ་དེ་ཡང་མི་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་འདི་གཞན་ལས་ནོས་པ་ཡིན་གྱི། གཞན་དུ་ན་འབོག་པ་དང་ནོད་པ་གྲུབ་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་སྡེ་སྣོད་དང་གྲུབ་མཐའ་སོ་སོའི་ལུགས་ཀྱི་བསྙེན་གནས་འབོག་པའི་ཆོ་ག་བཤད་པ་ལ། འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་དང་། མངོན་པའི་སྡེ་སྣོད་ལས། བསྙེན་གནས་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་མིང་ ཙམ་བཤད་ཀྱང་། འབོག་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་གསལ་བར་བཤད་པ་མ་མཐོང་། དེའི་གནད་ཀྱིས་གསེར་ཐུར་བས། འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་ཆོ་ག་གསལ་པོ་ག་ན་བཞུགས། ཞེས་དྲིས་པའི་གསེར་ཐུར་རང་ ལན་དུ། རུང་མཐུན་སྦྱོར་ཚུལ་མཛོད་འགྲེལ་དུ་གསལ་བར་གསུངས་པ་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་ནས། སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས། ཁས་ལེན་ལན་གསུམ་གྱི་མཐའ་ལ་བསྙེན་གནས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་འདུག་ ཀྱང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཡན་ལག་བརྒྱད་ཚང་བར་ནོད་པ་བྱས་པའི་མ་ཚང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་ཚིག་གི་ནུས་པ་ལ་བརྟགས་ན་བདག་བསྙེན་གནས་པར་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་པར། 1-329 ཡན་ལག་བརྒྱད་ཚང་བའི་བསྙེན་གནས་པར་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་པ་གཅིག་བརྗོད་དགོས་པ་འདྲ་སྟེ། ཁ་ཆེ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས་སྐྱབས་སུ་འཛིན་པ་ཙམ་གྱིས་དགེ་བསྙེན་མི་བཞེད་པར། དགེ་

【現代漢語翻譯】 在世間被稱為食物的有：穀物、酥油、煉乳、甘蔗汁、紅糖等，是七日藥。紅糖、冰糖、未精煉的紅糖等，是七日藥，所以允許在下午食用。像這樣的五種食物和飲料，如果在下午食用，會導致肢體的過失，所以必須避免。正如經文所說：『從自己所在地的第一個曙光開始，到中午都是合適的食物時間。如果過了這個時間還吃東西，那就是吃了帶有罪過的鐵丸般的食物。』 這裡所說的『自己所在地』，有兩種理解方式：一是自己居住的地方，一是自己出生的地方。但以前者為主，因為如果出生在贍部洲（Jambudvipa）的比丘去了其他洲，過了那個洲的中午就不能再吃東西了。此外，從《義網》（Donzhag）中所說的齋戒來看，這既然是自己受持的儀式，即使沒有傳戒者，自己受持也有效。但如果自己受持的儀式需要傳戒者，那麼最好在一位具足功德、儀式清凈的善知識面前領受。 在傳戒者唸誦詞句之後，受戒者要清晰地複述，措辭準確，斷句得當。正如《俱舍論釋》（Mdzod 'grel）中所說：『不要在傳戒者之前說話，也不要同時說話。』如果這樣做，就表示這是從他人處領受的，否則，傳戒和領受就無法成立。 第二，講述各部律藏和宗派受持齋戒的儀軌。在律藏和論藏中，只是提到了齋戒戒體的名稱，沒有明確說明傳戒的儀軌。因此，格西·色圖（Geshe Serthur）問道：『律藏的齋戒儀軌明確地記載在哪裡？』色圖自己回答說：『《俱舍論釋》中明確說明了隨順的結合方式。』然後以皈依作為開始，說在三次承諾的結尾會生起齋戒的戒體。但是，根據《俱舍論釋》中的『受持八支齋戒是不完整的』這句話的力量來判斷，僅僅說『請允許我受持齋戒』是不夠的，似乎應該說『請允許我受持具足八支的齋戒』。因為迦濕彌羅的說一切有部（Kashmir Sarvastivada）不認為僅僅皈依就能成為近事男（upasaka），而認為必須...

【English Translation】 What is known as food in this world includes: grains, butter, clarified butter, sugarcane juice, brown sugar, etc., which are seven-day medicines. Brown sugar, rock candy, unrefined brown sugar, etc., are seven-day medicines, so they are allowed to be eaten in the afternoon. Such five kinds of food and drink, if eaten in the afternoon, will cause faults in the limbs, so they must be avoided. As the scripture says: 'From the first light of dawn in one's own continent, until noon is the proper time for food. If one eats after that time, it is like eating iron balls with faults.' The 'one's own continent' here can be understood in two ways: one's own place of residence and one's own place of birth. But the former is the main one, because if a bhikshu (monk) born in Jambudvipa (the continent where we live) goes to another continent, he should not eat after noon in that continent. Furthermore, according to the sojong (fasting) mentioned in Donzhag, since this is a ceremony that one undertakes oneself, it is effective even without a preceptor. However, if the ceremony that one undertakes oneself requires a preceptor, it is best to receive it from a qualified, virtuous friend who has pure and clean rituals. After the preceptor recites the words, the recipient should repeat them clearly, with accurate wording and proper pauses. As stated in the Commentary on the Abhidharmakosha (Mdzod 'grel): 'One should not speak before the preceptor, nor should one speak at the same time.' If one does so, it indicates that it is received from another, otherwise, the transmission and reception will not be established. Secondly, explaining the ritual of taking the upasatha vow according to the different Vinaya and philosophical schools. In the Vinaya Pitaka and Abhidhamma Pitaka, only the name of the essence of the upasatha vow is mentioned, but the ritual for transmission is not clearly explained. Therefore, Geshe Serthur asked: 'Where is the ritual for the upasatha vow of the Vinaya school clearly recorded?' Serthur himself replied: 'It is clearly stated in the Commentary on the Abhidharmakosha regarding the method of harmonious combination.' Then, taking refuge is used as the beginning, and it is said that the vow of upasatha arises at the end of the three promises. However, judging from the power of the words in the Commentary on the Abhidharmakosha, 'Taking the eight-branch vow is incomplete,' it seems that it is not enough to simply say 'Please allow me to take the upasatha vow,' but one should say 'Please allow me to take the upasatha vow with eight complete branches.' Because the Kashmir Sarvastivada does not consider merely taking refuge to be sufficient for becoming a upasaka (lay practitioner), but considers...

---

བསྙེན་ལ་དགེ་ བསྙེན་གྱི་སྡོམ་ལྡན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ཁས་ལེན་པའི་གནད་ཀྱི། བདག་དགེ་བསྙེན་དུ་བཙུན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་གྱི་མཐར་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཞེད་ཀྱང་། ཉི་འོག་བྱེ་སྨྲ་ བ། སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པའི་དགེ་བསྙེན། སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་སོགས་བཞེད་པའི་གནད་ཀྱི་སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས། བདག་དགེ་བསྙེན་དུ་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་གྱི་ཚེ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་མ་ སྐྱེས་ཀྱང་། སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པའི་དགེ་བསྙེན་ཙམ་དུ་འགྱུར། ཡང་སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས། བདག་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤོང་ངོ་ཞེས་སོགས་བརྗོད་ན། སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པའི་དགེ་བསྙེན་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྲོག་གཅོད་མ་བྱིན་ལེན་གཉིས་སྤོང་ངོ་སོགས་བརྗོད་ན་སྣ་འགའ་དང་། སྲོག་གཅོད་མ་བྱིན་ལེན་ལོག་གཡེམ་གསུམ་སྤོང་ངོ་ཞེས་སོགས་བརྗོད་ན་ཕལ་ཆེར་དང་། རྩ་བ་བཞི་ཆར་སྤོང་ངོ་ དགེ་བསྙེན་དུ་ཞེས་སོགས་བརྗོད་ན་ཡོངས་རྫོགས་དགེ་བསྙེན་དུ་འགྱུར་བར་བཤད་པ་དང་ཆ་མཚུངས་པར་སེམས་སོ། །གློ་བོ་མཁན་ཆེན་པས་དྲིས་ལན་ལུང་ཚད་ལས། འདུལ་བར། དེའི་ཆོ་ག་ནི་གསལ་བར་བཤད་པ་མི་སྣང་ཡང་། 1-330 མདོ་སྡེ་ལས་ནི་གསུངས་པ་ཡི། །ཆོ་ག་དེ་ཡང་སྦྱར་བར་བྱ། །ཞེས་དྲིས་ལན་བསབ་པའི་མདོ་ནས་བཤད་པའི་ཆོ་ག་དེ་དག་སྦྱར་བས་ཆོག་གསུང་བར་སྣང་བ་ནི་མི་ལེགས་པ་འདྲ་བསམ། ། དེས་ན་རང་ལུགས་འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ། བྱེ་སྨྲ་བ་དང་ཐུན་མོང་བ་སྤྱིར་བཏང་གི་ཆོ་གས་ལེན་ན། སྤྱིར་བཏང་དམིགས་བསལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། མཛོད་ལས། དམའ་ བར་འདུག་སྨྲས་བཟླས་པ་ཡི། །མི་བརྒྱན་ནམ་ནི་ནངས་བར་དུ། །བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་ཚང་བར་ནི། །ནང་པར་གཞན་ལས་ནོད་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར་འབོགས་པ་པོ་དགེ་སློང་གཙང་མའི་དྲུང་དུ་སྟན་ དམའ་བ་ལ་འདུག་ཅིང་། རྒྱན་གསར་པས་ཆེད་དུ་མི་བརྒྱན་པར། ད་ནང་ནམ་ལངས་ནས་སང་གི་ནམ་མ་ལངས་ཀྱི་བར་དུ། ཡན་ལག་བརྒྱད་ཚང་བའི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འབོག་པ་པོའི་ཚིག་ རྫོགས་མཚམས་རྗེས་ཟློས་གསལ་པར་བྱས། གོང་གི་སྤྱོད་ལམ་དང་བསམ་པ་སེམས་བསྐྱེད་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་བླང་དགོས་པས་འདི་ལྟར་བྱ་སྟེ། འབོག་པ་པོས་བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད། ལེན་པ་པོས་ ཀྱང་བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་ཚིག་ཟུར་ཕྱིན་པ་རྗེས་ཟློས་བྱེད། འབོག་པ་པོས་བསྒྲུབ་བྱའི་མིང་ནས་སྨོས་ཏེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། ། 1-331 འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །ཞེས་བརྗོད། ལེན་པ་པོས་རེ་རེ་ནས་རྗེས་ཟློས་བྱེད

【現代漢語翻譯】 關於近事（藏文：བསྙེན་ལ་དགེ） 關於承認具備近事戒律（藏文：བསྙེན་གྱི་སྡོམ་ལྡན་）的必要性：有人認為，在三次唸誦『請尊者攝受我為近事』之後，便會生起近事戒。然而，在下部毗奈耶經中，持經部（梵文：Sautrāntika）認為，以皈依三寶作為開始，受持一種戒律等即可。因此，以皈依作為開始，唸誦『請尊者攝受我為近事』三次，即使沒有生起近事戒，也僅僅成為皈依三寶的近事。再次以皈依作為開始，唸誦『我乃至生命終結，誓不殺生』等，則成為受持一種戒律的近事；同樣，唸誦『誓不殺生、不偷盜』等，則成為受持幾種戒律的近事；唸誦『誓不殺生、不偷盜、不邪淫』等，則成為受持大部分戒律的近事；唸誦『誓不捨棄四根本罪』等，則成為成為圓滿的近事，我認為這與上述說法相似。 格魯譯師（藏文：གློ་བོ་མཁན་ཆེན་པ）在問答集中說：『在律藏中，沒有明確說明受持近事戒的儀軌，但可以採用經部所說的儀軌。』似乎認為可以採用問答經中所說的儀軌，我認為這不太好。 因此，按照自宗律藏所說的近住戒（藏文：བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ），與分別說部（梵文：Vibhajyavāda）共同的通常儀軌來受持。通常儀軌分為一般和特殊兩種。第一種，如《俱舍論》所說：『處於低位，唸誦經文，不加新飾，直至明日，圓滿近住，明日從他受。』即在清凈比丘面前，坐在低矮的座位上，不特意用新裝飾打扮，從今天早上到明天早上之間，唸誦儀軌，清楚地複述受戒者的每一句話，從而獲得圓滿八支的近住戒。由於事先需要進行上述行為和發菩提心，所以應該這樣做：受戒者說：『請尊者垂聽。』受戒者也複述說：『請尊者垂聽。』授戒者稱呼受戒者的名字說：『我，名為某某，乃至生命終結，皈依兩足尊之勝者佛（梵文：Buddha）。』 『斷除貪慾者之勝者法（梵文：Dharma），我皈依。』 『僧眾之勝者僧伽（梵文：Saṃgha），我皈依。』受戒者依次複述。

【English Translation】 Concerning Upavāsa (Tibetan: བསྙེན་ལ་དགེ) Regarding the necessity of acknowledging possessing the vows of a Upavāsaka (Tibetan: བསྙེན་གྱི་སྡོམ་ལྡན་): Some believe that after reciting 'Please, Venerable One, accept me as a Upavāsaka' three times, the vows of a Upavāsaka arise. However, in the Lower Vinaya, the Sautrāntikas hold that starting with taking refuge in the Three Jewels, upholding one precept, etc., is sufficient. Therefore, starting with taking refuge, reciting 'Please, Venerable One, accept me as a Upavāsaka' three times, even if the vows of a Upavāsaka do not arise, one merely becomes a Upavāsaka who has taken refuge in the Three Jewels. Again, starting with taking refuge, reciting 'Until the end of my life, I vow not to kill,' etc., one becomes a Upavāsaka who upholds one precept; similarly, reciting 'I vow not to kill, not to steal,' etc., one becomes a Upavāsaka who upholds several precepts; reciting 'I vow not to kill, not to steal, not to commit sexual misconduct,' etc., one becomes a Upavāsaka who upholds most precepts; reciting 'I vow not to abandon the four root downfalls,' etc., one becomes a complete Upavāsaka. I think this is similar to the above statement. The Lotsawa Khenchen of GLo-bo (Tibetan: གློ་བོ་མཁན་ཆེན་པ) said in a collection of questions and answers: 'In the Vinaya, there is no clear explanation of the ritual for taking the Upavāsa vows, but one can adopt the ritual described in the Sutras.' It seems that he thinks it is sufficient to adopt the rituals described in the Sutra of Questions and Answers, but I think this is not very good. Therefore, according to the Upavāsa vows (Tibetan: བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ) described in our own Vinaya tradition, one should take them with the common ritual shared with the Vibhajyavādins. The common ritual is divided into general and specific. The first, as stated in the Abhidharmakośa: 'Sitting in a low position, reciting the texts, not adorning oneself with new ornaments, until tomorrow morning, to fully possess the Upavāsa, one should receive it from another in the morning.' That is, in front of a pure Bhikṣu, sitting on a low seat, not deliberately adorning oneself with new ornaments, from this morning until tomorrow morning, reciting the ritual, clearly repeating each word of the vow-giver, thereby obtaining the complete eight-branch Upavāsa. Since it is necessary to precede this with the above-mentioned conduct and the generation of Bodhicitta, one should do this: The vow-giver says: 'Please listen, Venerable One.' The vow-taker also repeats: 'Please listen, Venerable One.' The vow-giver calls the name of the vow-taker and says: 'I, named so-and-so, until the end of my life, take refuge in the Buddha (梵文：Buddha), the supreme of the two-legged beings.' 'I take refuge in the Dharma (梵文：Dharma), the supreme of those free from attachment.' 'I take refuge in the Saṃgha (梵文：Saṃgha), the supreme of the assemblies.' The vow-taker repeats each in turn.

---

། ཡང་འབོག་པ་པོས། བདག་སང་ ནམ་མ་ལངས་ཀྱི་བར་དུ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཚང་བའི་བསྙེན་གནས་པར་བཙུན་པས་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་དེ་རྗེས་ཟློས་བྱ། དེ་ལྟར་ལན་གཉིས་སོང་ནས་འབོག་པ་པོས། ཆོ་ག་འདི་ལ། སྐྱབས་བརྗོད། བདག་བརྗོད། གཞན་བརྗོད། ཆ་གསུམ་དུ་གནས་པ་ལས། ཆ་དང་པོ་སྐྱབས་བརྗོད་དང་། བདག་སང་ནམ་མ་ལངས་ཀྱི་བར་དུ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཚང་བའི་བསྙེན་གནས་པར་ཞེས་པའི་བདག་བརྗོད་རྫོགས་མ་ཐག ཆ་ གསུམ་པ་གཞན་བརྗོད་ཀྱི་མགོ་རྩམ་པའི་ཚེ། ཁྱེད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ། དེའི་ཚེ་ངེད་ཁྱོད་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ཏུ་གྱུར། བཙུན་པ་ཞེས་བརྗོད་དུ་མི་རུང་བས། སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་ ལ་སྐྱེས་པའི་དུས་ངོ་ཤེས་པར་གྱིས་ལ་གསུམ་པ་འདིའི་རྗེས་ཟློས་མཛོད་བྱས་ལ། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་རྐང་གཉིས་ རྣམས་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། བདག་ནམ་མ་ལངས་ཀྱི་བར་དུ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཚང་བའི་བསྙེན་གནས་པར་སློབ་དཔོན་གྱིས་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་དེ། 1-332 སློབ་དཔོན་གྱིས་ཐབས་ཡིན་ནོ། །སློབ་མས་ལེགས་སོ་ཞེས་བརྗོད། དེ་ནི་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ཡིན་ལ། རྗེས་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ་ནི་འབོག་པ་པོས། དེ་ལྟར་སྡོམ་པ་སྐྱེས་ནས་བསྲུངས་ན་ཕན་ཡོན་འབྱུང་། མ་བསྲུངས་ན་ཉེས་དམིགས་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ལ་ལའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བདེ་བ་སྟེ། །ལ་ལའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སྡུག་བསྔལ་ཡིན། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པ་བདེ་བ་སྟེ། །ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་ན་སྡུག་བསྔལ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་ བསྲུང་དགོས། སྲུང་བར་བྱེད་པ་ལ་སྲུང་རྒྱུ་དང་སྲུང་ཚུལ་ངོ་ཤེས་དགོས། བསྲུང་རྒྱུ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཡན་ལག་བཞི། བག་ཡོད་ཀྱི་ཡན་ལག་གཅིག བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་གསུམ་སྟེ་བརྒྱད་པོ་འདི་ ཡིན། སྲུང་ཚུལ་དགྲ་བཅོམ་པ་རྣམས་ཀྱི་སྤང་བྱ་བརྒྱད་པོ་འདི་ཡིད་ཀྱིས་སྤངས། ལུས་ངག་གིས་སླར་ལོག་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཁྱོད་རང་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་སྤང་བྱ་བརྒྱད་པོ་འདི་ཡིད་ཀྱིས་སྤངས་ལུས་ངག་ གིས་སླར་ལོག་པར་བགྱིའོ་སྙམ་པས་འདིའི་རྗེས་ཟློས་མཛོད་བྱས་ལ། སློབ་དཔོན་དགོངས་སུ་གསོལ། ཇི་ལྟར་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གིས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤངས་ཏེ་སྲོག་གཅོད་ པ་ལས་སླར་ལོག་པ་དེ་བཞིན་དུ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བས་ཀྱང་དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་སང་ནམ་མ་ལངས་ཀྱི་བར་དུ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤངས་ཏེ་སྲོག་གཅོད་པ་ལས་སླར་ལོག་པར་བགྱིའོ། ། 1-333 ཡན་ལག་དང་པོ་འདིས་བདག་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གི་བསླབ་པ་ལ་རྗེས་སུ་སློབ་བོ། །རྗེས་སུ་སྒྲུ

【現代漢語翻譯】 然後，給予齋戒者說：『請尊者慈悲，我將受持具有八支的齋戒，直到明日黎明。』重複三次。說完后，給予齋戒者說：『這個儀軌分為三個部分：皈依、自誓、他誓。』在第一個部分，即皈依和自誓，說完『我將受持具有八支的齋戒，直到明日黎明』之後，當開始第三個部分，即他誓時，你的相續中就會生起齋戒的戒律。那時，我將成為你的導師，不能再稱呼為『尊者』。要認識到戒律生起的時間，並重復第三部分。』說完后，說：『請尊者垂聽，我，名為……，從現在起，直到生命終結，皈依兩足尊之勝者——佛，皈依離欲者之勝者——法，皈依僧眾之勝者——僧。我將受持具有八支的齋戒，直到明日黎明，請導師攝受。』 導師說：『這是方便。』受戒者說：『好的。』這是正行儀軌。之後，給予教誡者說：『如此生起戒律后，如果守護，就會產生利益；如果不守護，就會產生過患。』如經云：『有些人的戒律帶來安樂，有些人的戒律帶來痛苦。持戒者安樂，破戒者痛苦。』所以必須守護。爲了守護，必須認識到所守護之物和守護的方式。所守護之物是四條戒律的支分，一條正念的支分，三條苦行的支分，總共八條。守護的方式是：像阿羅漢們一樣，以意捨棄這八種應捨棄之物，身語不再造作。你們也應該這樣，以意捨棄這八種應捨棄之物，身語不再造作。』說完后，重複以下內容：『請導師垂聽，如同諸位阿羅漢，直到生命終結都斷除殺生，遠離殺生一樣，我，名為……，也從現在起，直到明日黎明，斷除殺生，遠離殺生。 以這第一條支分，我隨學諸位阿羅漢的學處，隨行……』

【English Translation】 Then, the giver of the vows says: 'Please, venerable one, I request the venerable one to accept me as one who will keep the eight-limbed upavāsa (fasting vows) until tomorrow morning.' Repeat three times. After saying that, the giver of the vows says: 'This ritual has three parts: refuge, self-declaration, and other-declaration.' In the first part, which is refuge and self-declaration, as soon as you finish saying 'I will keep the eight-limbed upavāsa until tomorrow morning,' when you start the third part, which is other-declaration, the vows of upavāsa will arise in your mindstream. At that time, I will become your teacher, and you should not call me 'venerable one' anymore. Recognize the time when the vows arise, and repeat this third part.' After saying that, say: 'Please listen, venerable one, I, named ..., from this time until the end of my life, take refuge in the Buddha, the supreme among bipeds; take refuge in the Dharma, the supreme among the passionless; take refuge in the Sangha, the supreme among assemblies. I will keep the eight-limbed upavāsa until tomorrow morning; please accept me as a disciple, teacher.' The teacher says: 'This is the method.' The disciple says: 'Good.' This is the main ritual. Afterwards, the giver of instructions says: 'After the vows have arisen in this way, if you protect them, benefits will arise; if you do not protect them, faults will arise.' As it is said: 'For some, morality is happiness; for some, morality is suffering. Those who have morality are happy; those who break morality suffer.' Therefore, you must protect them. To protect them, you must recognize what to protect and how to protect it. What to protect are the four limbs of morality, one limb of mindfulness, and three limbs of asceticism, these eight. The way to protect them is: like the Arhats, abandon these eight things to be abandoned with your mind, and do not repeat them with your body and speech. You should also do the same, abandon these eight things to be abandoned with your mind, and do not repeat them with your body and speech.' After saying that, repeat the following: 'Please listen, teacher, just as the noble Arhats, until the end of their lives, abandon killing and refrain from killing, so too, I, named ..., from this time until tomorrow morning, abandon killing and refrain from killing. With this first limb, I follow the training of the noble Arhats, I practice accordingly...'

---

བ་བོ། །རྗེས་སུ་བགྱིད་དོ། །གཞན་ཡང་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གི་ཇི་ སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། རྫུན་དུ་སྨྲ་བ་དང་། འབྲུའི་ཆང་དང་། བཅོས་པའི་ཆང་དང་། མྱོས་པར་འགྱུར་བ་དང་བག་མེད་པའི་གནས་དང་། གླུ་གར་ དང་། རོལ་མོའི་སྒྲ་དང་། ཕྲེང་བ་དང་། སྤོས་ཉུག་པ་དང་། རྒྱན་དང་ཁ་དོག་འཆང་བ་དང་། ཁྲི་གདན་མཐོན་པོ་དང་། ཁྲི་གདན་ཆེན་པོ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་སྤངས་ཏེ། དུས་མ་ཡིན་ པའི་ཁ་ཟས་ལས་སླར་ལོག་པ་དེ་བཞིན་དུ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་ཀྱང་དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་སང་ནམ་མ་ལངས་ཀྱི་བར་དུ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ དང་། རྫུན་དུ་སྨྲ་བ་དང་། འབྲུའི་ཆང་དང་། བཅོས་པའི་ཆང་དང་། མྱོས་པར་འགྱུར་བ་བག་མེད་པའི་གནས་དང་། གླུ་གར་དང་། རོལ་མོའི་སྒྲ་དང་། ཕྲེང་བ་དང་། སྤོས་ཉུག་པ་དང་། རྒྱན་དང་ཁ་དོག་ འཆང་བ་དང་། ཁྲི་གདན་མཐོན་པོ་དང་། ཁྲི་གདན་ཆེན་པོ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་སྤངས་ཏེ། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་ལས་སླར་ལོག་པར་བགྱིའོ། །ཡན་ལག་བརྒྱད་པོ་འདིས་བདག་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གི་བསླབ་པ་ལ་རྗེས་སུ་སློབ་བོ། ། 1-334 རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་བོ། །རྗེས་སུ་བགྱིད་དོ་ཞེས་བརྗོད་དེ་ཐབས་ལེགས་བརྗོད་དོ།། །། ༄། །དམིགས་བསལ་གྱི་ཆོ་ག། གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་གྱི་ཆོ་ག་ནི། དང་པོ་སློབ་དཔོན་གྱི་དྲུང་དུ་བླངས་ནས། ཕྱིས་འབོག་པ་པོ་མེད་ཀྱང་རང་ཉིད་ ཀྱིས་རྟེན་གྱི་དྲུང་དུ་བླངས་པས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཚུལ་ནི། རྟེན་དང་མཆོད་པ་བཤམ། དེའི་མདུན་དུ་རང་ཉིད་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། མདུན་གྱི་རྟེན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་འབོག་པར་བསམ། སློབ་དཔོན་ གྱི་ཚབ་ཏུ་ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་བཅུག་སྟེ་ཆོ་ག་གཞན་སྔར་དང་འདྲ་བར་བྱས་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཡང་མཛོད་འགྲེལ་ལས། གང་གིས་ཚེས་བརྒྱད་ལ་རྟག་ཏུ་བསྙེན་གནས་ལ་གནས་ པར་བྱའོ་ཞེས་སྔོན་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་བྱས་པ་དེས་ནི། ཟན་ཟོས་ནས་ཀྱང་ནོད་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་འདི་མཁས་པ་འགའ་ཞིག་མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་ཁོ་ན་ལ་སྦྱོར་བ་སྣང་ཡང་། མདོ་སྡེ་ པའི་ལུགས་དང་ཆ་འདྲ་བ་མ་གཏོགས། བྱེ་སྨྲ་བས་ཀྱང་ཁས་ལེན་པར་སྣང་སྟེ། དེ་དམིགས་བསལ་གྱི་ཆོ་ག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཆོ་ག་ནི་འདི་ལྟར་ཡིན་ཏེ། ཐོག་མར་སློབ་དཔོན་གྱི་དྲུང་ ངམ། ཕྱིས་རྟེན་གྱི་དྲུང་དུ། བཙུན་པའམ་ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། ། 1-335 ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །བདག་ཟླ་བ་བྱུང་ངོ་ཅོག་གི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་ཡན་ལག་བར

【現代漢語翻譯】 好的，我將遵照執行。此外，對於那些聖者阿羅漢（梵文：Arhat，指已斷除一切煩惱，達到涅槃境界的修行者），我將終生不予而取，不行不凈行，不說謊，不飲穀物酒、調製酒，不做使人迷醉和放逸之事，不聽歌舞、音樂之聲，不佩戴花環、塗抹香料、裝飾和色彩，不坐高廣大床，不食非時之食，像他們一樣遠離非時之食。我也將以我的名字發誓，從現在到明天黎明，不予而取，不行不凈行，不說謊，不飲穀物酒、調製酒，不做使人迷醉和放逸之事，不聽歌舞、音樂之聲，不佩戴花環、塗抹香料、裝飾和色彩，不坐高廣大床，不食非時之食，遠離非時之食。我將以這八支（指八關齋戒）追隨那些聖者阿羅漢的教導。 我將遵照修行，我將遵照執行。』如此說，善巧地表達出來。 特殊儀軌 第二是特殊儀軌：首先從上師處接受，之後即使沒有傳戒者，自己也能在所依（指佛像、佛塔等）前接受而生起（戒律）。方法是：陳設所依和供品，自己在其前端坐，觀想面前的所依正在傳戒，加入『請聖眾垂念』（藏文：ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ།）代替上師，其他儀軌如前一樣進行，就能生起戒律。此外，《俱舍論釋》（梵文：Abhidharmakośa-bhāṣya）中說：『無論誰在每月初八堅持近住（梵文：upavāsa，指八關齋戒），都應在之前如法受戒，即使已經吃了食物也可以受持。』一些智者認為這隻適用於經部宗（梵文：Sautrāntika）的觀點，但這不僅與經部宗相似，而且有部宗（梵文：Vaibhāṣika）也認可，因為這是特殊的儀軌。其儀軌如下：首先在上師處，或之後在所依處，請僧眾或『請聖眾垂念』（藏文：ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ།）。我某某（自己的名字）盡形壽皈依雙足尊勝者佛（藏文：རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།།）。我某某盡形壽皈依離欲尊勝者法（藏文：འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།།）。 我某某盡形壽皈依眾中尊勝者僧（藏文：ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།།）。我某某在每個月的初八受持八支...

【English Translation】 Okay, I will follow. Furthermore, regarding those noble Arhats (Sanskrit: Arhat, referring to practitioners who have cut off all afflictions and attained Nirvana), I will, for as long as I live, not take what is not given, not engage in impure conduct, not lie, not drink grain wine, modified wine, not do things that cause intoxication and carelessness, not listen to songs, dances, and music, not wear garlands, apply perfumes, decorations, and colors, not sit on high and large beds, not eat untimely food, and like them, abstain from untimely food. I also vow in my name that from now until tomorrow morning, I will not take what is not given, not engage in impure conduct, not lie, not drink grain wine, modified wine, not do things that cause intoxication and carelessness, not listen to songs, dances, and music, not wear garlands, apply perfumes, decorations, and colors, not sit on high and large beds, and abstain from untimely food. I will follow the teachings of those noble Arhats with these eight branches (referring to the eight precepts of the eight-fold purification). I will practice accordingly, I will follow. 'Saying this, skillfully express it. Special Ritual Second is the special ritual: First, receive it from the master, and later, even without a preceptor, one can receive it in front of the support (referring to Buddha statues, stupas, etc.) and generate (the precepts). The method is: arrange the support and offerings, sit upright in front of it, and visualize that the support in front is transmitting the precepts. Add 'Please, Holy Ones, be mindful' (Tibetan: ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ།) instead of the master, and perform the other rituals as before, and the precepts will be generated. Furthermore, the Abhidharmakośa-bhāṣya states: 'Whoever always observes the upavāsa (Sanskrit: upavāsa, referring to the eight precepts of the eight-fold purification) on the eighth day of the month should first receive the precepts properly, even after eating food.' Some scholars believe that this only applies to the view of the Sautrāntika (Sanskrit: Sautrāntika) school, but it is not only similar to the Sautrāntika school, but also recognized by the Vaibhāṣika (Sanskrit: Vaibhāṣika) school, because it is a special ritual. The ritual is as follows: First, in the presence of the master, or later in the presence of the support, invite the Sangha or 'Please, Holy Ones, be mindful' (Tibetan: ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ།). I, so-and-so (your name), take refuge for as long as I live in the Buddha, the supreme of the two-legged (Tibetan: རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།།). I, so-and-so, take refuge for as long as I live in the Dharma, the supreme of the passionless (Tibetan: འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།།). I, so-and-so, take refuge for as long as I live in the Sangha, the supreme of the assemblies (Tibetan: ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།།). I, so-and-so, will observe the eight branches on the eighth day of each month...

---

ྒྱད་ཚང་བའི་བསྙེན་གནས་པར་བཙུན་པའམ་ལྷས་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་རྗེས་ཟློས་བྱེད། དེ་ལྟ་བུ་ཟླ་བ་དང་པོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་བླངས་པ་ཡིན་ན། ཟླ་བ་གཉིས་པ་སོགས་ཕྱི་མ་རྣམས་ཀྱི་ནམ་ནངས་མ་ཐག་ཏུ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡིན་པས་བསྲུང་པས་ཆོག་ཀྱང་། ནམ་ནངས་ མ་ཐག་པའམ་ཚ་བའི་རྗེས་སུ་ཡང་སྔར་བླངས་པ་དྲན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལེན་པའི་ཆོ་ག་རང་གིས་བྱེད་དགོས་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། སྡོམ་པ་ཡང་དག་པར་ལེན་པར་ངེས་པའི་སེམས་པ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་ཉི་མ་འཆར་བའི་ཚེ་ཁོ་ནར་སྐྱེའོ། །ཟན་ཟོས་ནས་ནོད་པ་ནི་གསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་མཁས་པ་འགའ་ཞིག འདི་མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་ཡིན་ཏེ། སྡོམ་ པ་སེམས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ཅུང་མ་དགོངས་པ་ཁོ་ན་སྟེ། འདིས་སྡོམ་པའི་ཀུན་སློང་སེམས་པར་བཤད་ཀྱི། སྡོམ་པ་སེམས་པར་བཤད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་རབ་དབྱེར། མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་བཞིན་དུ། ཇི་ལྟར་འདོད་ཚེ་ལེན་ན་ཡང་། །ཞེས་པ་ལྟར། ཇོ་བོ་རྗེའི་ཕྱག་བཞེས་པའི་ལུགས་སུ་གྲགས་པ་ཇི་ལྟར་འདོད་ཚེའི་བསྙེན་གནས་ལེན་པར་འདོད་ན། དེའི་ཆོ་ག་འཕགས་པ་རིན་པོ་ཆེས་མཛད་པ་དང་། 1-336 འཕགས་པའི་གསུང་རྒྱུན་སོགས་སྟོན་འཇིགས་མེད་གྲགས་པས་བྲིས་པ་སྣང་བ་ལས། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཆོ་གའི་གནད་བསྡུས་པ་ནི་འདི་ལྟར། དེ་ཡང་སློབ་དཔོན་ཁྲིའམ་སྟན་མཐོན་པོ་ལ་འདུག ལེན་པ་པོས་ཁྲུས་ དང་ཕྱག་བྱས། ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་པ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་དེ། ཁྱོད་འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱ་མཚོ་ལས་ཐར་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་དམ་པའི་ཆོས་ཉག་གཅིག་ཡིན། ཆོས་ཀྱི་རྩ་བ་ཚུལ་ཁྲིམས་ ཡིན། ཚུལ་ཁྲིམས་དེ་ཡང་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསྲུང་བར་ནུས་ན་ལེགས་མོད། གལ་ཏེ་མ་ནུས་ན་ཉིན་ཞག་ཕྲུགས་རེ་སྲུང་བའི་བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་ལ་བསླབ་དགོས་ལ། དེ་ལ་ཡང་ བསམ་པ་འདི་བཞིན་དུ་མཛོད། བདག་འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱ་མཚོ་ལས་ཐར་བར་བྱས་ཏེ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གོ་འཕངས་ཐོབ་པར་བྱ། དེའི་ཆེད་དུ་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ བླང་སྙམ་དུ་བསམ་པ་འདིའི་རྗེས་ཟློས་མཛོད། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་ བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །བདག་ཟླ་བ་བྱུང་ངོ་ཅོག་གི་ཚེས་བརྒྱད་དང་། བཅོ་ལྔ་དང་། གནམ་གང་ལ་བསྙེན་གནས་དང་ལྡན་པར་བཙུན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའི་ཐ་མ་ལ། 1-337 སློབ་དཔོན་གྱིས་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད། སློབ་དཔོན་གྱིས་ཐབས་ཡིན་ནོ་དང་། སློབ་མས་ལེགས་སོ་ཞེས་བྱ།

【現代漢語翻譯】 然後重複三次：'請尊者或上師接受我的八關齋戒。' 如果是在第一個月的初八受戒，那麼在第二個月及以後各月的黎明時分，戒律自然生起，因此持守即可。但是，爲了在黎明或用餐后也能憶起先前所受之戒，需要自己進行受戒儀式。如《俱舍論釋》所說：'由於是決心如法受戒之心，故僅在日出之時生起。飯後受戒是爲了使其更加清晰。' 在此，一些學者說：'這符合經部宗的觀點，因為戒律被認為是心。'這種說法並不完全正確，因為這裡是將戒律的動機說成是心，而不是將戒律本身說成是心。此外，《辨別論》中說：'如經部宗的觀點一樣，無論何時想受戒都可以。'因此，如果想要按照阿底峽尊者的傳統來受持隨心所欲的八關齋戒，那麼可以參考聖者所著的儀軌，以及頓珠吉扎所寫的聖者傳承等文獻。以下是兩者儀軌的要點總結： 首先，上師坐在法座或高座上，受戒者沐浴並頂禮，然後蹲坐著說：'您是使我從輪迴痛苦之海中解脫的唯一殊勝方法。佛法的根本是戒律。如果能終生守護戒律，那當然最好。如果不能，也應學習守護一日一夜的八關齋戒。對此，請這樣發願：我要從輪迴痛苦之海中解脫，證得圓滿正等覺的果位。為此，我將受持八關齋戒。'請重複以下內容： '請尊者垂聽，我（某某）從今乃至生命終盡，皈依兩足尊之首——佛陀。皈依離欲者之首——佛法。皈依僧眾之首——僧伽。我于每月初八、十五和三十，懇請尊者慈悲，準我受持八關齋戒。'最後一遍說完時， 上師說：'請接受。'上師說：'這是方便。'弟子說：'好的。'

【English Translation】 Then repeat three times: 'Please, venerable one or master, grant me the eight precepts of the Upavasatha.' If the precepts are taken on the eighth day of the first month, then in the following months, the precepts will arise naturally at dawn. Therefore, it is sufficient to maintain them. However, to remember the precepts taken earlier at dawn or after a meal, one must perform the ritual of taking the precepts oneself. As stated in the commentary on the Abhidharmakośa: 'Because it is the mind determined to take the precepts correctly, it arises only at sunrise. Taking the precepts after eating is to make it clearer.' Here, some scholars say: 'This is in accordance with the Sautrāntika school, because the precepts are said to be the mind.' This statement is not entirely correct, because here the motivation for the precepts is said to be the mind, not the precepts themselves. Furthermore, in the Rab dbye, it says: 'As in the Sautrāntika school, one can take the precepts whenever one wishes.' Therefore, if one wishes to take the Upavasatha precepts at will, according to the tradition of Lord Atiśa, one can refer to the ritual composed by the Holy One, and the writings of Ston Jigme Drakpa on the lineage of the Holy One. The following is a summary of the key points of the two rituals: First, the master sits on a Dharma seat or a high seat. The one taking the precepts bathes and prostrates, then squats and says: 'You are the only supreme method to liberate me from the ocean of suffering in samsara. The root of Dharma is discipline. It would be best if one could keep the discipline for as long as one lives. If one cannot, one must learn to keep the eight-branch Upavasatha for one day and one night. For this, please make this aspiration: I will liberate myself from the ocean of suffering in samsara and attain the state of perfect and complete enlightenment. For that purpose, I will take the vows of the Upavasatha.' Please repeat the following: 'Please listen, venerable one. I, (name), from now until the end of my life, take refuge in the Buddha, the supreme among bipeds. I take refuge in the Dharma, the supreme among the detached. I take refuge in the Sangha, the supreme among the assemblies. On the eighth, fifteenth, and thirtieth days of every month, I beseech the venerable one to grant me the Upavasatha.' At the end of the last repetition, The master says: 'Please accept.' The master says: 'This is the method.' The disciple says: 'Good.'

---

དེས་བསྙེན་གནས་དངོས་གཞི་ཐོབ་པ་ཡིན། རྗེས་བསླབ་བྱ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པོ་བསྙེན་གནས་སྲུང་བའི་ ཉིན་པར་ཁས་ལེན་པའི་བསམ་པས་འདིའི་རྗེས་ཟློས་མཛོད། སློབ་དཔོན་དགོངས་སུ་གསོལ། ཇི་ལྟར་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གིས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤངས་ཏེ་སྲོག་གཅོད་པ་ལས་ སླར་ལོག་པ་དེ་བཞིན་དུ་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་ཀྱང་། ཟླ་བ་བྱུང་ངོ་ཅོག་གི་ཚེས་བརྒྱད་དང་། བཅོ་ལྔ་དང་། གནམ་གང་ལ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤངས་ཏེ་སྲོག་གཅོད་པ་ལས་སླར་ལོག་པར་ བགྱིའོ། །ཡན་ལག་དང་པོ་འདིས་བདག་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གི་བསླབ་པ་ལ་རྗེས་སུ་སློབ་བོ། །རྗེས་སུ་སྒྲུབ་བོ། །རྗེས་སུ་བགྱིད་དོ། །གཞན་ཡང་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གིས་ ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། རྫུན་དུ་སྨྲ་བ་དང་། འབྲུའི་ཆང་དང་། བཅོས་པའི་ཆང་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་བག་མེད་པའི་གནས་དང་། གླུ་གར་དང་ རོལ་མོའི་སྒྲ་དང་། ཕྲེང་བ་དང་། སྤོས་ཉུག་པ་དང་། རྒྱན་དང་ཁ་དོག་འཆང་བ་དང་། ཁྲི་སྟན་མཐོན་པོ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་སྤངས་ཏེ་དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་ལས་སླར་ལོག་པ་དེ་བཞིན་དུ་བདག་གིས་ཀྱང་། 1-338 བསྙེན་གནས་བསྲུང་བའི་དུས་དེ་ཉིད་ལ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། རྫུན་དུ་སྨྲ་བ་དང་། འབྲུའི་ཆང་དང་བཅོས་པའི་ཆང་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་བག་མེད་པའི་གནས་དང་། གླུ་གར་དང་རོལ་མོའི་སྒྲ་དང་། ཕྲེང་བ་དང་། སྤོས་ཉུག་པ་དང་། རྒྱན་དང་ཁ་དོག་འཆང་བ་དང་། ཁྲི་སྟན་མཐོན་པོ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་སྤངས་ཏེ། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་ ལས་སླར་ལོག་པར་བགྱིའོ། །ཡན་ལག་བརྒྱད་པོ་འདིས་བདག་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གི་བསླབ་པ་ལ་རྗེས་སུ་སློབ་བོ། །རྗེས་སུ་སྒྲུབ་བོ། །རྗེས་སུ་བགྱིད་དོ། །སློབ་དཔོན་གྱིས་ཐབས་ཡིན་ནོ་ དང་། སློབ་མས་ལེགས་སོ་བརྗོད་དོ། །འདི་ནི་མདོ་སྡེའི་ལུགས་སུ་གྲགས་པ། ཇི་ལྟར་འདོད་ཚེའི་ཆོ་ག་ཡིན་པས་རང་ནམ་འདོད་པའི་ཚེ་བླངས་པས་ཆོག་པ་སྟེ། འཕགས་པ་རིན་པོ་ཆེས་མཛད་པ་ དེ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་གིས་ནི་སྡེ་སྣོད་གྲུབ་མཐའ་སོ་སོའི་གནད་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཅུང་ཟད་སྤྲོས་ཏེ་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། དེང་སང་ཁྱིམ་པའི་རྟེན་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་གཙོ་བོར་ཉམས་ སུ་བླང་བྱ་ནི། བྱ་རྒྱུད་དོན་ཡོད་ཞགས་པ་ནས་བཤད་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ཉིད་ཉམས་སུ་བླང་པ་ལ་བརྩོན་པ་ཆེས་ཆེར་རིགས་སོ། ། ཁ་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་རང་གིས་བླངས་པ་འདི། སོར་སྡོམ་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཏེ། 1-339 ཆོ་ག་ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་བས་བླངས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་ནི། གནད་མ་ཟིན་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་པ་སྟེ། ཐེག་ཆེན་སོར་སྡོམ་འབོག་ཆོག་ལ། ཆོ་ག་ཐུན་མོང་ད

【現代漢語翻譯】 這樣就獲得了近住的真實基礎。之後，爲了在近住齋戒日承諾遵守八支學處，請複誦以下內容：『阿阇梨（老師），請垂聽！如諸阿羅漢盡形壽斷除殺生，遠離殺生，我某某（稱呼自己的名字）也一樣，在每月初八、十五和三十（或二十九）斷除殺生，遠離殺生。以此第一支，我隨學、隨修、隨行諸阿羅漢之學。』 『又如諸阿羅漢盡形壽斷除不與取、不行非梵行、不說妄語、不飲谷酒和調製酒等致醉之物，遠離放逸之處；斷除歌舞、音樂之聲；斷除花鬘、涂香、裝飾和打扮；斷除高廣大床；斷除非時食，遠離非時食。我某某也一樣，在近住齋戒期間，斷除不與取、不行非梵行、不說妄語、不飲谷酒和調製酒等致醉之物，遠離放逸之處；斷除歌舞、音樂之聲；斷除花鬘、涂香、裝飾和打扮；斷除高廣大床；斷除非時食，遠離非時食。以此八支，我隨學、隨修、隨行諸阿羅漢之學。』 阿阇梨回答『是方法』，弟子回答『善哉』。這是經部的儀軌，隨欲而行，想受持時即可受持，是聖者 रत्न (ratna, 寶)所作。如此，爲了瞭解各部派的宗義要點，稍作闡述。如今在家居士主要應修持的是出自事部 不空絹索（Amoghapāśa），應精進修持此法。有人說，自己受持的齋戒並非別解脫戒的體性，因為儀軌與聲聞乘不共。這種說法沒有抓住要點，太過極端。大乘的別解脫戒儀軌也有共同之處。

【English Translation】 Thus, one obtains the actual basis of Upavāsa (near dwelling). Afterwards, with the intention of vowing to observe the eight branches of precepts on the day of observing Upavāsa, repeat the following: 'Acarya (teacher), please listen! Just as the Arhats (destroyer of enemies) throughout their lives have abandoned killing and turned away from killing, so too, I, (state your name), on the eighth, fifteenth, and thirtieth (or twenty-ninth) days of every month, will abandon killing and turn away from killing. With this first branch, I will follow, practice, and act according to the training of the Arhats.' 『Furthermore, just as the Arhats throughout their lives have abandoned taking what is not given, engaging in non-celibate conduct, speaking falsely, drinking intoxicants such as grain alcohol and processed alcohol, which are places of recklessness; abandoned singing, dancing, and musical sounds; abandoned garlands, perfumes, ointments, ornaments, and decorations; abandoned high and large beds; and abandoned untimely food, turning away from untimely food, so too, I, (state your name), during the time of observing Upavāsa, will abandon taking what is not given, engaging in non-celibate conduct, speaking falsely, drinking intoxicants such as grain alcohol and processed alcohol, which are places of recklessness; abandon singing, dancing, and musical sounds; abandon garlands, perfumes, ointments, ornaments, and decorations; abandon high and large beds; and abandon untimely food, turning away from untimely food. With these eight branches, I will follow, practice, and act according to the training of the Arhats.』 The Acarya replies, 'It is the method,' and the disciple replies, 'Excellent.' This is the ritual according to the Sutra tradition, and it can be taken whenever one wishes. It was composed by the noble Ratna (ratna, jewel). Thus, in order to understand the key points of the tenets of each school, a slight elaboration has been made. Nowadays, what householders should mainly practice is that which is explained in the Action Tantra Amoghapāśa (unfailing noose), and one should strive greatly to practice this. Some say that the Upavāsa taken by oneself is not the nature of Pratimoksha (individual liberation vow), because the ritual is not shared with the Shravakas (hearers). This statement does not grasp the key point and is too extreme. There are also common aspects in the Pratimoksha ritual of the Mahayana (great vehicle).

---

ང་ཐུན་ མོང་མིན་པ་གཉིས། ཐུན་མོང་མིན་པ་ལ་ད་ལྟ་ཆོ་གའི་ལག་ལེན་ཡོད་མེད་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ནས་བཤད་པ་མ་གཟིགས་པའི་སྐྱོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱད་པར་བྱམས་འཇམ་དབྱངས་སོགས་ཀྱིས་མཁན་པོ་ མཛད་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་རྣམས་དང་། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ནས་བཤད་པའི་དགེ་བསྙེན་ཕ་མའི་སྡོམ་པ། དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་སོགས་ཀྱང་། སོ་ཐར་སྡོམ་པ་མ་ ཡིན་པར་ཁས་བླང་དགོས་པས། མཁས་པའི་རྣམ་དཔྱོད་ཆབ་འཚལ་བའི་སྐྱོན་ཆེན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན། དེང་སང་ཁྱིམ་པའི་ཚུལ་འཛིན་རྣམས་དུས་བཟང་པོ་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་པའི་ཁྲིམས་སྲུང་ བའི་ཕྱག་ལེན་རྒྱུན་ལྡན་དུ་ཤིན་ཏུ་དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་ཞིང་སྐལ་པ་བཟང་བ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ཡང་ལུགས་མང་དུ་སྣང་ཡང་། དོན་ཞགས་རྟོགས་པ་ནས་བཤད་པ་འདི་ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མིན་ པའི་སྡེ་སྣོད་ནས་བཤད་པའི་ཉིན་ཞག་གཅིག་པའི་སོར་སྡོམ་འབོག་པའི་ཆོ་གའི་ལག་ལེན་མ་ནུབ་པའི་མཚན་གཞིར་རྗེ་བཙུན་ས་པཎྚི་ཏས་བཤད་པ་འདི། ཁོང་ཆོས་ཀྱི་དཔང་པོ་ཚད་ལྡན་ཡིན་པས་དེའི་ཆོ་གའི་ལག་ལེན་གཙོ་བོར་བྱས། 1-340 དེའི་ཡན་ལག་ཏུ་བྱེ་མདོ་གཉིས་དང་། སྡེ་སྣོད་སོ་སོ་ནས་བཤད་པའི་ཆོ་ག་ཐ་དད་རྣམས་ཀྱང་རྣམ་དབྱེ་ཕྱེད་པར་བྱས་པའི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་ཆོ་གའི་ལག་ལེན་གསལ་བའི་སྒྲོན་མེ་འདི་ནི། འདར་ནས་ས་སྐྱོང་ལྔ་རིག་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་དགྲ་འདུལ་མཚན་ལྡན་གྱི་བཀས་བསྐུལ་ནས། ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ནཱ་གརྫུ་ན་ས་གཱ་རས། ལྕགས་སྟག་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་པའི་དཀར་ཕྱོགས་ དགའ་བ་གསུམ་པའི་ཚེས་ལ། ཆོས་འཁོར་ཡང་རྩེའི་དྲིའི་གཙང་ཁང་དང་འདབ་སྦྱོར་བའི་བླ་བྲང་སློབ་བཤད་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པར་སྦྱར་བ་དགེ་ཤིང་བཀྲ་ཤིས།། །།

【現代漢語翻譯】 兩種非共同之處。由於未曾考察將非共同之處分為目前是否存在儀軌實踐兩種情況進行闡述，這是一個過失。特別是，由慈氏（བྱམས་པ，Maitreya）和文殊（འཇམ་དབྱངས，Manjushri）等擔任堪布（མཁན་པོ，Upadhyaya）而受持的比丘戒（བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ，Bhiksu vows），以及從《分別決定品》（རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ，Viniscayasamgraha）中所說的居士父母的戒律（དགེ་བསྙེན་ཕ་མའི་སྡོམ་པ，Upasaka vows），沙彌父母的戒律（དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་སྡོམ་པ，Sramanera vows）等，也必須承認它們不是別解脫戒（སོ་ཐར་སྡོམ་པ，Pratimoksa vows）。這是一個極大的過失，顯示了學者們智慧的貧乏。 如此一來，如今持守在家居士戒律的人們，在良辰吉日守護一日戒律的實踐非常普遍，這是非常有見地且有福報的。對此也有很多不同的方式，但從《義網》（དོན་ཞགས，Arthajala）中所說的這種方式，是從大乘非共同的律藏（སྡེ་སྣོད，Pitaka）中所說的一日戒律的受持儀軌實踐未曾衰敗的例證，這是薩迦班智達（ས་པཎྚི་ཏ，Sakya Pandita）所說的。因為他是可靠的佛法證人，所以主要採用了他的儀軌實踐。 作為其分支，大小乘經律（བྱེ་མདོ，Vibhasa and Sutra）二者，以及從各自律藏中所說的各種不同儀軌，也加以區分，這部闡明齋戒儀軌實踐的明燈，是應埃旺寺（འདར，Ewam Monastery）的五明持明者、降伏敵者名號者（དགྲ་འདུལ་མཚན་ལྡན，Dragdul Tsen Den）的命令所著。由釋迦比丘、持律藏者龍樹薩迦惹（ནཱ་གརྫུ་ན་ས་གཱ་ར，Nagarjuna Sagar）于鐵虎年十二月上弦月的初三，在法-輪頂（ཆོས་འཁོར་ཡང་རྩེ，Chokor Yangtse）的凈室和連線的拉章（བླ་བྲང，Labrang）學經吉祥增樓（སློབ་བཤད་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ，Lobshé Trashi Tsekpa）中撰寫完成，吉祥圓滿！

【English Translation】 Two uncommon aspects. It is a fault not to examine and explain the uncommon aspects by dividing them into whether or not there is currently a ritual practice. In particular, the Bhiksu vows (བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ，ordination vows) taken with Maitreya (བྱམས་པ，loving one) and Manjushri (འཇམ་དབྱངས，gentle glory) etc. as Upadhyayas (མཁན་པོ，preceptor), and the Upasaka vows (དགེ་བསྙེན་ཕ་མའི་སྡོམ་པ，lay vows) of householder parents and the Sramanera vows (དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་སྡོམ་པ，novice vows) of novice parents mentioned in the Viniscayasamgraha (རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ，Collection of Ascertainments), must also be admitted as not being Pratimoksa vows (སོ་ཐར་སྡོམ་པ，vows of individual liberation). This is a great fault, showing the poverty of scholars' wisdom. Thus, nowadays, those who hold the vows of householders, the practice of keeping the one-day vows on auspicious days is very common, which is very insightful and fortunate. There are many different ways to do this, but the way mentioned in the Arthajala (དོན་ཞགས，Net of Meaning) is an example of the practice of taking the one-day vows from the uncommon Mahayana Pitaka (སྡེ་སྣོད，basket) that has not declined, as stated by Sakya Pandita (ས་པཎྚི་ཏ，Sakya the wise). Because he is a reliable Dharma witness, his ritual practice is mainly adopted. As its branch, the two, Vibhasa (བྱེ་བྲག་བཤད་པ，specifically explained) and Sutra (མདོ，thread), and the various different rituals mentioned in each Pitaka (སྡེ་སྣོད，basket) are also distinguished. This clear lamp illuminating the practice of the fasting vows was written at the behest of Dragdul Tsen Den (དགྲ་འདུལ་མཚན་ལྡན，Name Possessing Subduing Foes), the five-knowledge holder of Ewam Monastery (འདར，Ewam Monastery). By the Shakya Bhiksu and Pitaka holder, Nagarjuna Sagar (ནཱ་གརྫུ་ན་ས་གཱ་ར，Nagarjuna Sagar), on the third day of the waxing moon of the twelfth month of the Iron Tiger year, completed in the clean room of Chokor Yangtse (ཆོས་འཁོར་ཡང་རྩེ，Upper Dharma Wheel) and the connected Labrang (བླ་བྲང，lama's residence) Lobshé Trashi Tsekpa (སློབ་བཤད་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ，Teaching Auspicious Stack). May it be auspicious and prosperous!

---