ngawang1502_依止善知識金剛上師方便五十頌廣釋至尊最勝密意莊嚴.g2.0f
昂旺袞嘎索南教言集ANK173བཤེས་གཉེན་དམ་པ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་བསྟེན་པའི་ཐབས་ཤླཽ་ཀ་ལྔ་བཅུ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་དགོངས་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ། 15-330 ༄༅། །བཤེས་གཉེན་དམ་པ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་བསྟེན་པའི་ཐབས་ཤླཽ་ཀ་ལྔ་བཅུ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་དགོངས་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །གཞུང་རྩོམ་པ་པོའི་སློབ་དཔོན་ངོས་བཟུང་བ། ༄༅། །བཤེས་གཉེན་དམ་པ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་བསྟེན་པའི་ཐབས་ཤླཽ་ཀ་ལྔ་བཅུ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་དགོངས་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས།། ན་མོ་གུ་རུ་བཛྲ་དྷ་ར་མཧཱ་བུདྡྷ་ དྷྭ་ཛ་ཡེ། བཤེས་གཉེན་དམ་པ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་བསྟེན་པའི་ཐབས་ཤླཽ་ཀ་ལྔ་བཅུ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་དགོངས་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་བླ་མ་དང་གཉིས་སུ་མེད་པའི་དཔལ་ རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་ཆེ། །གང་གི་དྲིན་ལས་བདེ་བླག་རྟོགས་མཛད་པའི། །འཁོར་འདས་ཀུན་ཁྱབ་བརྟན་གཡོ་ཀུན་གྱི་བདག །རང་རིག་བླ་མར་སྟོན་ མཛད་སློབ་དཔོན་རྒྱལ། །ཟབ་ཡངས་རྒྱུད་སྡེ་བྱེ་བའི་གསང་མཛོད་ཅན། །ས་སྐྱའི་བླ་ཆེན་ཀུན་དགའ་སྙིང་པོའི་ཞབས། །ཡབ་སྲས་བརྒྱུད་པར་བཅས་དང་ཁྱད་པར་དུ། །གཞུང་འདི་གསལ་མཛད་གྲགས་པའི་ཞབས་ལ་འདུད། ། སྙིགས་དུས་བསྟན་པའི་མེ་རོ་གསོ་བ་ལ། །གང་གི་ཞི་རྒྱས་དབང་དྲག་འཕྲིན་ལས་ཀྱིས། །མཛད་པ་གང་ལ་བབས་ཀྱང་ཡིད་འཕྲོག་པའི། །སྔགས་འཆང་ཀུན་དགའ་རིན་ཆེན་ཕྱག་གི་གནས། །དེ་སྲས་པདྨའི་རྣམ་ སྤྲུལ་དབང་པོའི་མཚན། །བྱང་སེམས་ཞི་བ་འཚོ་ཉིད་གྲགས་པའི་ཞབས། །ཀུན་གྱི་སྤྲོ་བསྡུའི་བྱེད་པོ་མུས་པ་རྗེ། །བཀའ་དྲིན་ཆེ་བའི་བླ་མ་རྣམ་གསུམ་རྒྱལ། །གཞན་ཡང་སྤྱན་སྔ་ཆོས་ཀྱི་སྤྱན་ལྡན་དང་། ། 15-331 གྲུབ་མཆོག་དེད་དཔོན་དབང་ཕྱུག་རབ་བརྟན་སོགས། །གཞན་ངོར་བཤེས་གཉེན་ཚུལ་གྱི་བདག་གི་རྒྱུད། །སྨིན་གྲོལ་མཛད་པ་རྣམས་ལ་གུས་བཏུད་ནས། །འཕགས་ཡུལ་གྲུབ་དབང་སློབ་དཔོན་བྷ་བ་ལྷས། །གཞུང་བཟང་གསལ་བར་ མཛད་པའི་རྗེ་བཙུན་མཆོག །དཔལ་ལྡན་གྲགས་པའི་གསུང་གི་དགོངས་རྒྱན་འདི། །འཆད་པར་འགྱུར་གྱི་དོན་གཉེར་དགའ་བས་ཉོན། ། དེ་ལ་འདིར་ཐར་པ་དོན་གཉེར་གྱི་གདུལ་བྱ་རྣམས་ཀྱི་དངོས་གྲུབ་མ་ལུས་པ་ འབྱུང་བའི་སྒོ་གཅིག་པུ་ནི་བཤེས་གཉེན་དམ་པ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་ཚུལ་བཞིན་བསྟེན་པ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ལྟ་བུའི་ཐབས་སྟོན་པར་བྱེད་པའི་ཚུལ་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་བྷ་བའི་ལྷའམ། ལྷ་གསུམ་པར་ གྲགས་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་པཎྜི་ཏ་ཆེན་པོ་དེས་མཛད་པའི་བསྟན་བཅོས་བླ་མ་ལྔ་བཅུ་པ་ཞེས་མཚན་དུ་བཏགས་པ་འདི་བཤད་པར་བྱ་བ་ལ་དོན་གསུམ་སྟེ། གཞུང་རྩོམ་པ་པོའི་སློབ་དཔོན་ ངོས་བཟུང་བ་དང་། དེས་བརྩམས་པའི་གཞུང་གི
【現代漢語翻譯】 《依止善知識金剛阿阇黎五十法釋·至尊妙飾》（昂旺袞嘎索南教言集ANK173） ༄༅། །《依止善知識金剛阿阇黎五十法釋·至尊妙飾》 ༄། །本論作者之上師認定 ༄༅། །《依止善知識金剛阿阇黎五十法釋·至尊妙飾》 那摩 咕嚕 班雜 達ra 瑪哈 布達 達雜 耶。（藏文，梵文天城體：नमो गुरु वज्र धर महा बुद्ध ध्वज ये，梵文羅馬擬音：Namo guru vajra dhara mahā buddha dhvaja ye，漢語字面意思：頂禮上師金剛持大佛幢）。 《依止善知識金剛阿阇黎五十法釋·至尊妙飾》頂禮無別上師之吉祥金剛薩埵。 自性任運本具生起智， 依彼恩德輕易得證悟， 遍佈輪涅堅固動搖主， 示現自明上師勝導師。 具足甚深廣袤續部之寶藏， 薩迦大德袞噶寧波之蓮足， 尤以父子傳承及其眷屬眾， 此論顯明格巴之足我敬禮。 濁世復燃正法之火苗， 無論尊之息增懷誅何事業， 所作所為皆能引人入勝境， 持咒者袞噶仁欽我敬獻雙手。 彼之子蓮花化身名自在， 菩薩寂護尊者之名揚四方， 調伏一切有情眾生穆薩尊， 恩重如山三位上師祈加持。 復有具足法眼之賢者， 成就導師自在堅固等聖眾， 以及其他善知識之化身者， 以成熟解脫事業者我敬禮。 印度成就自在者導師巴瓦拉， 顯明此論至尊上師勝導師， 吉祥格巴之語意莊嚴飾， 我將宣講，求法者當歡喜諦聽。 於此，希求解脫之有緣者，成就一切悉地的唯一途徑，即是如理依止善知識金剛阿阇黎。為示現此依止之方法，大導師巴瓦拉或稱三界自在者，即圓滿大班智達所著之《上師五十法》，今將宣講，其中包含三方面內容：認定本論作者之上師，及其所著之論。
【English Translation】 《Commentary on the Fifty Verses on Guru Devotion - A Jewel Ornament of the Venerable Ones》（Collected Teachings of Ngawang Kunga Sonam ANK173） ༄༅། །《Commentary on the Fifty Verses on Guru Devotion - A Jewel Ornament of the Venerable Ones》 ༄། །Identifying the Author's Guru ༄༅། །《Commentary on the Fifty Verses on Guru Devotion - A Jewel Ornament of the Venerable Ones》 Namo Guru Vajradhara Mahabuddhadhvaja ye (Tibetan, Sanskrit Devanagari: नमो गुरु वज्र धर महा बुद्ध ध्वज ये, Sanskrit Romanization: Namo guru vajra dhara mahā buddha dhvaja ye, Literal Chinese meaning: Homage to the Guru, Vajradhara, Great Buddha Banner). 《Commentary on the Fifty Verses on Guru Devotion - A Jewel Ornament of the Venerable Ones》Homage to the glorious Vajrasattva, inseparable from the Guru. Self-nature spontaneously present, with innate wisdom, Through whose kindness, realization is easily attained, Pervading samsara and nirvana, the lord of all that is stable and moving, The teacher who reveals self-awareness is the victorious guru. Possessing the secret treasury of hundreds of thousands of profound and vast tantras, At the feet of the great Sakya master Kunga Nyingpo, Especially to the lineage of father and sons and their retinue, I bow to the feet of Drakpa, who clarified this treatise. In this degenerate age, to revive the embers of the teachings, Whatever activity falls to him, whether pacifying, increasing, powerful, or wrathful, Whatever he does captivates the mind, I offer my hands to the mantra holder Kunga Rinchen. His son, an emanation of the lotus, named Wangpo, The Bodhisattva Shiwatso himself, whose name is renowned, The one who gathers and disperses all, Musa Je, May the three kind gurus be victorious. Furthermore, the wise ones with the eye of Dharma, And the accomplished masters, such as Dedeun Wangchuk Rabten, As well as other embodiments of virtuous spiritual friends, I respectfully bow to those who perform the deeds of maturation and liberation. The Indian accomplished master Bhavala, The venerable guru who clearly explained this excellent treatise, This ornament of the speech of the glorious Drakpa, I will explain, listen with joy, seekers of meaning. Here, for those fortunate disciples seeking liberation, the sole gateway through which all siddhis arise is to properly rely on a qualified guru, the Vajra Acharya. To demonstrate this method of reliance, the treatise 'Fifty Verses on the Guru' by the great teacher Bhavala, also known as the Lord of the Three Realms, the fully accomplished great Pandit, will now be explained. It contains three aspects: identifying the author's guru and the treatise he composed.
་དོན་བཤད་པ། དེ་ལྟར་བཤད་པའི་དགེ་རྩ་གཞན་དོན་དུ་བསྔོ་བ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞུང་རྩོམ་པ་པོའི་སློབ་དཔོན་ངོས་བཟུང་བ་ནི། གཞུང་འདི་ རྩོམ་པ་པོའི་སློབ་དཔོན་ནི་བྷ་བའི་ལྷ་ཞེས་གྲགས་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་རིགས་ནི་རྒྱལ་པོ་ཟླ་བའི་རིགས་ཡིན་ལ། དེས་དཔལ་ན་ལེནྡྲའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་རབ་ཏུ་བྱུང་སྟེ། དེའི་བླ་མའང་ཛེ་ཏ་རཱི་དང་ནོར་བཟང་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། 15-332 ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་པཎྜི་ཏ་ཆེན་པོར་གྱུར་ཀྱང་། རྒྱལ་པོའི་ཚ་ཏྲ་མ་ཐོབ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་རྣམས་བལྟ་ཞིང་པཎྜི་ཏ་རྣམས་དང་རྩོད་པ་མཛད་པ་ལས། ལན་ཅིག་ཤར་ཕྱོགས་བྷཾ་ག་ལར་གཤེགས་ སོ། །ཡུལ་དེ་དང་ཉེ་བ་ན་སློབ་དཔོན་ཙནྡྲ་གོ་མིས་བཞེངས་པའི་གླིང་གི་སྒྲོལ་མ་ཞེས་བྱ་བ་བྱེ་མ་ལས་བྱས་པ་གཅིག་ཡོད་པས་དེ་ལ་མཆོད་པ་ལ་བྱོན་པས། འཛམ་བུ་གླིང་དེ་ དང་ཉེ་བ་ན་ཙུ་ཏའི་གླིང་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད་དེ། དེ་ལ་དབང་ཕྱུག་ནགས་ཚལ་གྱི་དུར་ཁྲོད་ཅེས་ཀྱང་ཟེར་རོ། །དེའི་མི་ཐམས་ཅད་རྐང་པ་གཅིག་པ་སྟེ། དེའང་མི་གཉིས་གཉིས་གཤིབས་ནས་ འཁྲུལ་འཁོར་གྱི་འགྲོ་བ་ཡོད་པ་ལས། དེའི་མིས་གཟིངས་བཏང་ནས་བྱུང་པ་དང་། སློབ་དཔོན་འཛམ་བུ་གླིང་གི་རྐང་པ་གཉིས་པ་དང་འཕྲད་པས་རྐང་པ་གཉིས་པ་དེ་ལ་ངོ་མཚར་བྱས་ནས་ཙུ་ ཏའི་གླིང་དུ་འཁྱེར་རོ། །གླིང་དེར་སློབ་དཔོན་གྱིས་བསྒྲུབ་པ་མཛད་ཀྱིན་བཞུགས་ཀྱང་གླིང་དེ་ན་ཆོས་མེད་པས་སྐྱོ་བ་སྐྱེས་ཏེ་རང་གི་ཡུལ་དུ་ཕྱིན་ན། འགྲོ་བ་མང་པོ་ལ་ཕན་གདགས་རྒྱུ་ ཡོད་པ་ལ་ང་ལ་འགྲོ་བའི་ཐབས་ཀ་མེད་སྙམ་དུ་དགོངས་ནས། དེའི་ཚེ་སྒྲོལ་མ་ལ་བསྟོད་པ་བྱེད་ཅིང་གསོལ་བ་བཏབ་པས། ནུབ་ཅིག་རྨི་ལམ་ན་ཡུལ་ཡིད་ལ་གྱིས་ཡུལ་དུ་འགྲོ་འདོད་པའི་བསམ་པས་ཡུལ་ཕྱོགས་སུ་མགོ་སྟོན་ལ་གཉིད་ལོག་ཅིག་གསུངས་ནས་དེ་ལྟར་བྱས་པས་གཉིད་གསད་ཙམ་ན་རྒྱ་མཚོའི་ཕར་འགྲམ་ན་བསྐྱལ་ནས་འདུག་སྟེ། 15-333 དེར་སློབ་དཔོན་གྱིས་ན་ལེནྡྲར་བྱོན་ཙམ་ན་པཎྜི་ཏ་རྒན་པོ་རྣམས་འདས། སྔར་ཀློག་སློབ་པ་རྣམས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་པཎྜི་ཏར་གྱུར་པ་མཐོང་བས། ངས་གཞན་དོན་བྱ་བའི་དུས་འདས་སྙམ་ནས་ཐུགས་ འཁྲུགས་ནས་བདེ་མཆོག་ལེའུ་བཞི་བཅུ་རྩ་བདུན་པའི་སྔགས་ཀྱིས་ས་གཡོ་བའི་འཁྲུལ་འཁོར་བཅས་ཏེ་སྒྱོགས་འཕངས་ནས་ས་གཡོར་བཅུག་པས། སློབ་དཔོན་ཉིད་ཀྱི་སྔར་བཞུགས་པའི་བྲང་ཁང་ཡང་ཞིག ཁང་པ་གཞན་ ཡང་ཞིག་སྟེ་ཙུ་ཏའི་གླིང་པའི་མི་ཕྱུགས་མང་པོ་ཤིར་བཅུག་སྟེ་ཙུ་ཏའི་གླིང་བརླག་པར་བྱས་པ་དང་། ཡང་སྒྲོལ་མས་རྨི་ལམ་དུ་ལུང་བསྟན་ཏེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བྱ་བ་སེམས་ཅན་ལ་ ཕན་འདོགས་པ་ཡིན་པ་ལ། ཁྱོད་ཀྱི་སེམས་ཅན་མང་པོ་བསད་པས་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་སེམས་ཅན་ལ་བྱམས་པ་སྤངས་པའི་སྡིག་པ་ཡོད་པས་བཤགས་པ་དྲག་པོ་གྱིས་ཤིག་གསུངས་སོ། །དེར་སློབ་
【現代漢語翻譯】 解釋正文含義，包括：第一，解釋作者的上師；第二，解釋正文含義；第三，將善根迴向於他人。首先，確定正文作者的上師：此正文的作者的上師是被稱為巴瓦之神（Bhava's god）的人。他的種姓是國王月亮（King Moon）的種姓。他在吉祥那爛陀寺（Sri Nalendra）出家，他的上師是杰達日（Jetari）和諾桑（Norbsang）。 雖然他成爲了圓滿的大班智達，但沒有獲得王室的華蓋。他巡視各寺廟，與班智達們辯論。有一次，他前往東方孟加拉（Bengal）。在那片土地附近，有一座由旃陀羅·古米（Chandra Gomi）建造的名為島嶼救度母（Island Tara）的沙像。他去那裡朝拜。在瞻部洲（Jambudvipa）附近，有一個名為楚達島（Cutai Island）的島嶼，也被稱為權力森林的墓地（Powerful forest cemetery）。那裡的人都是獨腳的，他們兩人並排走，像旋轉的輪子一樣。島上的人乘船而來，班智達與瞻部洲的雙足人相遇，他們對雙足人感到驚奇，並將他帶到了楚達島。 班智達在島上修行，但因為島上沒有佛法而感到沮喪。他想，如果我回到自己的國家，就能利益很多人，但我沒有回去的方法。於是，他讚美救度母並祈禱。一天晚上，他在夢中被告知：『想像你的國家，懷著回國的願望，頭朝向你的國家睡覺。』他照做了，剛一入睡就被送到了大海的另一邊。 班智達回到那爛陀寺時，發現年老的班智達們已經去世，以前學習的人都已成為圓滿的班智達。他心想：『我為他人服務的時機已經過去了。』他感到沮喪，用勝樂金剛（Cakrasamvara）四十七品的咒語，以及帶有移動大地的輪子，發射炮彈使大地搖動。結果，班智達自己以前居住的房間倒塌了，其他房屋也倒塌了，許多楚達島的人和牲畜死亡，楚達島被摧毀了。救度母在夢中預言：『大乘（Mahayana）的行動是爲了利益眾生，但你殺害了許多眾生，因此你的心中充滿了拋棄對眾生的慈悲的罪惡，所以要強烈懺悔。』於是，班智達...
【English Translation】 Explaining the meaning of the text, including: first, explaining the author's guru; second, explaining the meaning of the text; and third, dedicating the merit to others. First, identifying the author's guru: The guru of the author of this text is known as Bhava's god. His lineage is the lineage of King Moon. He was ordained at Sri Nalendra, and his gurus were Jetari and Norbsang. Although he became a complete great pandit, he did not obtain the royal umbrella. He visited various temples and debated with pandits. Once, he went to eastern Bengal. Near that land, there was a sand statue of Tara called Island Tara, built by Chandra Gomi. He went there to worship. Near Jambudvipa, there is an island called Cutai Island, also known as the Powerful forest cemetery. The people there are all one-legged, and they walk side by side in pairs, like a rotating wheel. The people of the island came by boat, and the pandit met the two-legged people of Jambudvipa, who were amazed by the two-legged people and took him to Cutai Island. The pandit practiced on the island, but became frustrated because there was no Dharma on the island. He thought, 'If I return to my country, I can benefit many people, but I have no way to return.' So, he praised Tara and prayed. One night, he was told in a dream: 'Imagine your country, sleep with your head facing your country with the desire to return.' He did so, and as soon as he fell asleep, he was transported to the other side of the ocean. When the pandit returned to Nalendra, he found that the old pandits had passed away, and those who had studied before had become complete pandits. He thought, 'The time for me to serve others has passed.' He became frustrated and, using the mantra of the forty-seventh chapter of Cakrasamvara, along with a wheel that moved the earth, launched a cannonball that caused the earth to shake. As a result, the room where the pandit himself had previously lived collapsed, other houses also collapsed, and many people and livestock of Cutai Island died, and Cutai Island was destroyed. Tara prophesied in a dream: 'The action of Mahayana is to benefit sentient beings, but you have killed many sentient beings, so your mind is filled with the sin of abandoning compassion for sentient beings, so repent strongly.' There, the pandit...
དཔོན་ གྱི་ཐུགས་དགོངས་ལ་རྒྱ་ནག་རི་བོ་རྩེ་ལྔ་ན་འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་བཞུགས་པའི་སྤྱན་སྔར་ཕྱིན་ལ་སྡིག་པ་བཤགས་དགོས་སྙམ་དུ་བསམ་པས། ཡང་རྨི་ལམ་དུ་སྒྲོལ་མ་ན་རེ། དེས་ཁྱོད་ཀྱི་ སྡིག་པ་མི་དག་པས། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་གསར་དུ་ཞུགས་པའི་ལས་དང་པོ་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་རྩ་ལྟུང་བཅུ་བཞི་པ་དང་། བླ་མ་ལྔ་བཅུ་པ་རྩོམས་ཤིག རྒྱུད་སྡེ་མང་པོ་ལ་འགྲེལ་པ་ཡང་རྩོམས་ཤིག་གསུངས་སོ། ། 15-334 དེ་ནས་སློབ་དཔོན་གྱིས་བླ་མ་ལ་བརྙས་པ་སྤངས་ཤིང་གུས་པས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བླ་མ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་། རིགས་ལྔའི་དམ་ཚིག་མི་ཉམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྩ་ལྟུང་བཅུ་བཞི་པ་ བརྩམས་སོ། །ཡང་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་དབང་བསྐུར་བ་དང་། ལེགས་པར་གྲུབ་པ་དང་། རྣམ་སྣང་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་དང་། སངས་རྒྱས་མཉམ་སྦྱོར་དང་། དཔལ་གདན་བཞི་དང་། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་དང་། དགྱེས་པ་ རྡོ་རྗེ་དང་། བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོ་རྣམས་ལ་འགྲེལ་པ་མཛད་དོ། །དེ་ལྟ་བུའི་སློབ་དཔོན་དེ་ལ་ལྷ་གསུམ་པར་ཡང་གྲགས་ཏེ། དེ་ཡང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བསྒྲུབ་པའི་ལྷ་བདེ་མཆོག ཕྱིའི་བར་ཆད་ སེལ་བ་སྒྲོལ་མ། ནང་གི་བར་ཆད་སེལ་བའི་ལྷ་མི་གཡོ་མགོན་པོའོ། །ཡང་སློབ་དཔོན་འདི་དང་འཇམ་དཔལ་གྲགས་པ་གཉིས་ལ་མང་དུ་ཐོས་པ་ཅན་ཞེས་ཀྱང་གྲགས་སོ།། །།དེ་རྣམས་ཀྱིས་གཞུང་རྩོམ་ པ་པོའི་སློབ་དཔོན་ངོས་བཟུང་བ་བསྟན་ཟིན་ནས། ༄། །ཀླད་ཀྱི་དོན། གཉིས་པ་དེས་བརྩམས་པའི་གཞུང་གི་དོན་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཀླད་ཀྱི་དོན་དང་། གཞུང་གི་དོན་དང་། མཇུག་གི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་སྟེ། མཆོད་པར་བརྗོད་པ་དང་། བཤད་པར་དམ་བཅའ་བའོ། །དང་པོ་ནི། དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་གནས་ཐོབ་རྒྱུར་གྱུར་པའི། །བླ་མའི་ཞབས་ཀྱི་པདྨོར་ཇི་བཞིན་བཏུད་བྱས་ཏེ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་བཏུད་ཅེས་པ་བཤད་པའི་གཞིར་བྱས་ཏེ། 15-335 གང་ལ་ན་བླ་མ་སྟེ། སམྦུ་ཊི་ལས། བླ་མ་ནི་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་མན་ངག་འཛིན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །དེའི་དོན་ཡང་སཾ་སྐྲྀ་ཏའི་སྐད་དུ་གུ་རུ་ཞེས་པ་ལྕི་བའམ་གནོན་ པ་ལ་འཇུག་པས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་ལྕི་ཞིང་། གང་ཟག་གཞན་རྣམས་གནོན་པར་ནུས་པའམ། ཡང་ན་གུ་ཧྱ་ནི་གསང་བ། རུ་པ་ནི་རང་བཞིན་ཏེ་གསང་བའི་རང་བཞིན་སྟོན་པའོ། །ཡང་ན་གུ་ ན་ནི་ཡོན་ཏན། རུ་ཙི་ནི་ཚོགས་པ་སྟེ། ཡོན་ཏན་གྱི་ཚོགས་མངའ་བའོ། །ཡང་ན་ཁོངས་ཀྱི་ཨུའི་སྒྲ་ལས་ཨུཏྟ་ར་ནི་མཐོ་བ་སྟེ། གོང་མའམ་སྟེང་མ་ཞེས་སོ། །བླ་མའི་སྐུའི་དམའ་ཤོས་ ཞབས་ཡིན་ལ། དེའི་འོག་གི་གདན་པདྨོ་ལ་བཏུད་ན་གཞན་ལ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་ཤིན་ཏུ་གུས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དུ་སྦྱར་རོ། །ཚུལ་ལམ་ཐབས་ནི་སྒོ་གསུམ་གུས་པའི་སྒོ་ནས་གསུང་རབ་ལས་བྱུང་ བ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བྱའོ། །དགོས་པ་གང་གི་དོ
【現代漢語翻譯】 上師（dpon）心想，應該去中國五臺山文殊菩薩（'phags pa 'jam dpal）座前懺悔罪業。後來夢見度母（sgrol ma）說：『那樣你的罪業無法清凈，你應該為新入金剛乘（rdo rje theg pa）的初學者撰寫十四根本墮（rtsa ltung bcu bzhi pa）和五十頌上師法（bla ma lnga bcu pa），還要撰寫許多續部（rgyud sde）的註釋。』 之後，爲了避免輕蔑上師，以恭敬之心承侍上師，故而撰寫了《五十頌上師法》；爲了不違犯五部（rigs lnga）的誓言，故而撰寫了《十四根本墮》。還對《金剛手灌頂》（phyag na rdo rje'i dbang bskur ba）、《圓滿成就》（legs par grub pa）、《毗盧遮那現證菩提》（rnam snang mngon par byang chub pa）、《佛陀和合》（sangs rgyas mnyam sbyor）、《吉祥座四法》（dpal gdan bzhi）《金剛空行》（rdo rje mkha' 'gro）、《喜金剛》（dgyes pa rdo rje）和《勝樂輪》（bde mchog 'khor lo）等進行了註釋。這樣的上師也被稱為三怙主（lha gsum pa），即修持大手印（phyag rgya chen po）的本尊勝樂金剛（bde mchog），消除外障的度母（sgrol ma），以及消除內障的本尊不動明王（mi g.yo）和怙主（mgon po）。此外，這位上師和文殊稱（'jam dpal grags pa）都被稱為多聞者（mang du thos pa can）。以上講述瞭如何確定著作者的上師。 正文之義 第二，解釋他所著論典的意義，分為三部分：正文之義、論典之義和結尾之義。第一部分分為兩點： 讚頌和立誓講述。第一點如：『爲了獲得吉祥金剛薩埵（dpal ldan rdo rje sems dpa'i）的果位，如理頂禮上師的蓮足。』這裡以『頂禮』作為講述的基礎。 頂禮誰呢？頂禮上師。《密集續》（sambuTi）中說：『上師是持有真言（sngags）、續（rgyud）和口訣（man ngag）之人。』就像這樣。其含義是，梵語（samskRtai）中『guru』意為沉重或壓制，因此具有沉重的功德，並且能夠壓制其他人；或者『gu』是秘密（guhya），『ru』是自性（rupa），即顯示秘密自性者；或者『gu』是功德（guna），『ruci』是集合（ruci），即具有功德集合者；或者從內部的『u』音（khongs kyi u'i sgra）引申出『uttara』，意為高，即至上或頂端。上師身（sku）上最低的部分是腳（zhabs），頂禮其下的蓮花座（gdan padmo），更不用說頂禮上師本身了，這表達了極其恭敬的理由。方法或途徑（tshul lam thabs）是通過身語意三門恭敬，按照經藏（gsung rab）中所說的那樣去做。講述的必要是什麼呢？
【English Translation】 The master (dpon) thought that he should go to Mount Wutai in China, to the presence of Arya Manjushri ('phags pa 'jam dpal), to confess his sins. Later, he dreamed that Tara (sgrol ma) said: 'That will not purify your sins, you should compose the Fourteen Root Downfalls (rtsa ltung bcu bzhi pa) and the Fifty Verses on the Guru (bla ma lnga bcu pa) for the sake of beginners newly entering the Vajrayana (rdo rje theg pa), and also compose commentaries on many tantras (rgyud sde).' After that, in order to avoid despising the guru and to serve the guru with respect, he composed the 'Fifty Verses on the Guru'; in order not to violate the vows of the Five Families (rigs lnga), he composed the 'Fourteen Root Downfalls'. He also commented on 'Vajrapani Empowerment' (phyag na rdo rje'i dbang bskur ba), 'Perfect Accomplishment' (legs par grub pa), 'Vairocana's Manifest Enlightenment' (rnam snang mngon par byang chub pa), 'Buddha Samayoga' (sangs rgyas mnyam sbyor), 'Glorious Four Seats' (dpal gdan bzhi), 'Vajra Dakini' (rdo rje mkha' 'gro), 'Hevajra' (dgyes pa rdo rje), and 'Chakrasamvara' (bde mchog 'khor lo). Such a master was also known as the Three Lords (lha gsum pa), namely, the deity Chakrasamvara (bde mchog) for practicing Mahamudra (phyag rgya chen po), Tara (sgrol ma) for eliminating external obstacles, and the deity Achala (mi g.yo) and the Protector (mgon po) for eliminating internal obstacles. Furthermore, this master and Manjushrikirti ('jam dpal grags pa) were both known as the Learned Ones (mang du thos pa can). The above describes how to identify the author's guru. Meaning of the Text Second, explaining the meaning of the treatise he composed is divided into three parts: the meaning of the text, the meaning of the treatise, and the meaning of the conclusion. The first part is divided into two points: Praise and the vow to explain. The first point is like: 'In order to obtain the state of glorious Vajrasattva (dpal ldan rdo rje sems dpa'i), I respectfully bow to the lotus feet of the guru.' Here, 'bowing' is taken as the basis for explanation. To whom do we bow? We bow to the guru. The Samputa Tantra (sambuTi) says: 'The guru is the one who holds the mantra (sngags), tantra (rgyud), and pith instructions (man ngag).' Just like that. Its meaning is that in Sanskrit (samskRtai), 'guru' means heavy or oppressive, therefore he has heavy qualities and is able to suppress others; or 'gu' is secret (guhya), 'ru' is nature (rupa), that is, the one who shows the secret nature; or 'gu' is quality (guna), 'ruci' is collection (ruci), that is, the one who possesses a collection of qualities; or from the internal 'u' sound (khongs kyi u'i sgra) is derived 'uttara', which means high, that is, supreme or top. The lowest part of the guru's body (sku) is the feet (zhabs), bowing to the lotus seat (gdan padmo) below it, let alone bowing to the guru himself, this expresses the reason for extreme respect. The method or path (tshul lam thabs) is to be respectful through the three doors of body, speech, and mind, and to do as it is said in the scriptures (gsung rab). What is the necessity of explaining?
ན་དུ་ན། དཔལ་ལྡན་ཞེས་སོགས་དང་། ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ་རྩ་རྒྱུད་ལས། ཤྲཱི་ནི་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཚོགས་གཉིས་སམ་གཉིས་སུ་ མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དཔལ་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་གང་ཞེ་ན་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་ནི་སྟོང་པ། སེམས་དཔའ་ནི་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡིན་ལ། 15-336 གནས་ནི་དེ་ལྟ་བུའི་གོ་འཕང་ལ་བྱའོ། །དེ་ཐོབ་པའི་རྒྱུའི་རྩ་བར་གྱུར་པ་ནི་བླ་མ་དམ་པའི་གདམས་ངག་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་བླ་མ་དམ་པའི་ཞལ་ལ་རག་ལས་པའོ། །གང་ཟག་གང་ གི་ན་སྔོན་བྱུང་བྷ་བའི་ལྷ་དང་རྗེས་འཇུག་འདི་ཉིད་བཤད་པར་བྱེད་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཏེ་ཞེས་པ་ཚིག་གི་ལྷག་མ་འདྲེན་པ་སྟེ། བཏུད་ནས་ཅི་ཞིག་བྱེད་ཅེས་ན། དེ་བསྟེན་པ་ ནི་དྲི་མེད་རྒྱུད་མང་ལས་གསུངས་པ། མདོར་བསྡུས་བཤད་པ་འདི་ནི་གུས་པས་མཉན་པར་གྱིས། །ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། དང་པོར་མཉན་པར་གྱིས་ཞེས་གདམས་ནས། ཚུལ་ཇི་ལྟར་ན་ཐོས་ལོ་ཙམ་མ་ཡིན་ པར་གུས་པ་ཆེན་པོས་རྩེ་ཅིག་ཏུ་བྱའོ། །གང་ཉན་ན་གོང་གི་བླ་མ་དམ་པ་དེ་བསྟེན་པའི་ཐབས་འདི་ནི་འོ། །དེ་བསྟེན་པའི་ཞེས་པ་བླ་མ་དམ་པ། དེ་བསྟེན་པའི་དྲིན་ལས་ངས་ ཤེས་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུའི་བཤད་པ་དེ་ཁྱོད་ཀྱིས་རང་བཟོ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་སྣང་སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བ་དང་། རྡོ་རྗེ་གཙུག་ཏོར་དང་། གཤིན་རྗེ་གཤེད་དགྲ་ནག་ པོ། དཔལ་མཆོག་དང་པོ། གསང་བ་འདུས་པ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལ་སོགས་པ་དྲི་མ་མེད་པའི་རྒྱུད་མང་པོ་ལས་གསུངས་པ་ལྟར་འཆད་ཅེས་པའོ། །འོ་ན་རྒྱུད་དེ་དག་ལས་ཤེས་པར་བྱས་པས་ཆོག་མོད། 15-337 ཁྱོད་ཀྱིས་བརྩམས་པ་དོན་མེད་དོ་སྙམ་ན། རྒྱུད་དེ་དག་ན་ཡོད་མོད་ཀྱང་། ཁ་ཅིག་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པ་དང་། ཁ་ཅིག་ན་གོང་འོག་འཁྲུགས་པ་དང་། ཁ་ཅིག་ན་སྣ་ཚོགས་སུ་འཐོར་ཡོད་པས། འདིར་འཁྲུགས་བསྡེབས་ནས་ཤླཽ་ཀ་ལྔ་བཅུར་མདོར་བསྡུས་ཏེ་བཤད་པས་དོན་མེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟློས་སྐྱོན་སྤངས་སོ།། །། ༄། །གཞུང་གི་དོན་ལ། སྤྱིར་བླ་མ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བའི་འཐད་པ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་གཞུང་གི་དོན་ལ་བརྒྱད་དེ། སྤྱིར་བླ་མ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བའི་ འཐད་པ་བསྟན་པ། བྱེ་བྲག་ཏུ་ཆོས་ཞུ་བའི་སྔོན་དུ་རྙེད་བཀུར་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་དང་། བསྙེན་བཀུར་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་བརྟག་པ་འཐད་པ་དང་བཅས་ཏེ་བསྟན་པ། བླ་མ་བསྟེན་པའི་ ཚད་འཐད་པ་དང་བཅས་ཏེ། གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གི་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བརྟགས་ཏེ་བླངས་དོར་བྱ་བ། གཞན་ངན་སྤྱོད་ལ་གནས་པ་བཟློག་པ། དེ་ལྟ་བུའི་བྱ་བ་རྣམས་ ལ་ཉེས་པ་མེད་པའི་སྐབས་བཤད་པ། དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ཏེ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དབང་བསྐུར་མཆོག་
【現代漢語翻譯】 '那度那，吉祥'等等，如《喜金剛根本續》所說：'吉祥是無二智慧。' 如是，具有二資糧或無二智慧之吉祥。那是什麼呢？是金剛薩埵（Vajrasattva），金剛是空性，薩埵是無緣大悲，二者結合是如智慧金剛般的等持（Samadhi），處所即是如是之果位。獲得此果位的根本因是上師的口訣，而這完全依賴於上師的教導。是誰在講述先前存在的婆毗（Bhava）之神和隨後的這些呢？ 第二，'德'字是引出未盡之語，那麼歸結之後要做什麼呢？依止上師，如《無垢續》所說：'此簡略之說，請以恭敬諦聽。' 首先教導要諦聽，那麼如何諦聽呢？不是僅僅聽聞，而是要以極大的恭敬一心一意地聽聞。聽聞什麼呢？就是依止上述上師的方法。依止上師，意思是上師，依止上師的恩德，我才知曉。那麼，這樣的講述不是你自己的杜撰嗎？不是的，如《現觀莊嚴幻化網》、《金剛頂》、《閻魔敵黑敵》、《勝樂輪根本續》、《密集金剛》、《金剛幕續》等眾多無垢續部所說而宣講。那麼，從這些續部中瞭解就足夠了，你所著之書豈非多餘？續部中雖有，但有些過於繁雜，有些上下顛倒，有些散亂各處，因此，此處將散亂者彙集，以五十頌簡略宣說，並非多餘。這是爲了避免重複的過失。 總的來說，就是要說明恭敬上師的合理性。 第二部分是關於正文的意義，分為八個方面：總的來說，就是要說明恭敬上師的合理性；詳細說明請法之前如何供養；考察供養的對境和有境，以及說明其合理性；依止上師的尺度，以及說明其合理性；考察暫時的差別行為和非行為，從而取捨；阻止他人處於惡行之中；說明在上述行為中沒有過失的情況；總結上述意義並加以說明。第一是灌頂。
【English Translation】 'Nadu Na, glorious,' etc., as stated in the Kye Dorje Root Tantra: 'Shri is non-dual wisdom.' Thus, possessing the glory of the two accumulations or non-dual wisdom. What is that? It is Vajrasattva (Diamond Mind), Vajra is emptiness, Sattva is great compassion without focus, the union of the two is a Samadhi like wisdom Vajra, and the place is such a state of attainment. The root cause of obtaining this is the instructions of the holy Guru, and that depends entirely on the teachings of the holy Guru. Who is it that speaks of the previously existing Bhava gods and these subsequent ones? Second, the word 'Te' is to draw out the remainder of the sentence, so what is to be done after concluding? Relying on the Guru, as stated in the Immaculate Tantra: 'This brief explanation, please listen with reverence.' First, it is taught to listen, so how should one listen? Not just hearing, but listening with great reverence and single-mindedly. What to listen to? It is the method of relying on the above-mentioned Guru. Relying on the Guru means the Guru, through the kindness of relying on the Guru, I know. So, isn't such an explanation your own fabrication? No, it is explained as stated in many immaculate tantras such as the Manifestation of Illusion Net, Vajra Pinnacle, Yamantaka Black Enemy, Supreme First, Guhyasamaja, Vajra Tent, etc. So, it would be enough to understand from those tantras, wouldn't your composition be superfluous? Although they exist in the tantras, some are too extensive, some are upside down, and some are scattered in various places. Therefore, here, the scattered ones are gathered and briefly explained in fifty shlokas, so it is not superfluous. This is to avoid the fault of repetition. In general, it is to show the rationality of honoring the Guru. The second part is about the meaning of the text, divided into eight aspects: In general, it is to show the rationality of honoring the Guru; to explain in detail how to make offerings before requesting teachings; to examine the object and subject of offering, and to explain its rationality; the measure of relying on the Guru, and to explain its rationality; to examine the temporary differences of actions and non-actions, thereby taking and abandoning; to prevent others from being in evil conduct; to explain the circumstances in which there is no fault in the above actions; to summarize the above meanings and explain them. The first is empowerment.
ཐོབ་རྡོ་རྗེ་ཡི། །སློབ་དཔོན་ལ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས། །ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་ཁམས་བཞུགས་པས། ། དུས་གསུམ་དུ་ནི་མངོན་ཕྱག་འཚལ། །ཞེས་པ་སྟེ། དབང་བསྐུར་བ་ནི་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །མཆོག་ནི་རྒྱུད་སྡེ་རིན་པོ་ཆེ་དྲི་མ་མེད་པ་ལས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བ་བཞིན་རང་བཟོས་མ་བསླད་པའོ། ། 15-338 དེ་དག་ལས་ཐོབ་པའི་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དེ་ལ་ནི་ཤར་ལ་སོགས་པ་ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་བཞུགས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་གཤེགས་ཤིང་ཐུགས་སུ་ཆུད་པའི་ སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཉི་མ་གཅིག་གི་དུས་དྲོ་དང་གུང་དང་ཕྱི་དྲོའི་ཐུན་མཚམས་གསུམ་དུ་མངོན་པར་ཕྱོགས་ནས་ནི་འདུད་ཅིང་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་བསྙེན་བཀུར་བྱེད་པ་ན་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་སློབ་ མ་རྣམས་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་པའོ། །དེའང་དཔལ་གསང་བ་འདུས་པའི་རྩ་རྒྱུད་ཀྱི་ལེའུ་བཅུ་བདུན་པ་ལས། རིགས་ཀྱི་བུ་མདོར་བསྟན་ན་ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཇི་སྙེད་འཁོད་ཅིང་ཆོས་སྐྱོང་བ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དུས་གསུམ་དུ་ལྷགས་ནས་སློབ་དཔོན་དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མཆོད་པས་ཡང་དག་པར་མཆོད་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་དེ་ དང་དེར་འགྲོ་ཞིང་ངག་རྡོ་རྗེ་ཡི་གེ་ཡང་འདི་སྐད་དུ་འབྱིན་ཏོ། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། སློབ་དཔོན་སྟོན་པར་གྱུར་པ་ནི། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱག་མཛད་པས། །བདག་ཅག་རྣམས་ཀྱི་ཕ་ དང་མ། །ཞེས་དང་། དཔལ་དོན་དམ་བསྙེན་པ་ལས། དེ་ནི་བླ་མ་དཔལ་ཏེ་བླ་མ་དཔལ་གཞན་མིན། །དཔག་མེད་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་རྟག་ཏུ་དེ་ལ་མཆོད། །ཕྱོགས་བཞུགས་སངས་རྒྱས་སེམས་དཔས་རྟག་ཏུ་དེ་ལ་འདུད། ། 15-339 ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་འདི་ལ་རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེའི་ཊཱིཀྐར་རྒྱུད་སྡེའི་དགོངས་པ་སོ་སོར་བཤད་ནས་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་བར་བཞུགས་ནའང་འདིར་དོན་དྲིལ་ནས་ལེགས་པར་བཤད་པའོ།། །། ༄། །ཆོས་ཞུ་བའི་སྔོན་དུ་རྙེད་བཀུར་ཇི་ལྟར་བྱ་བ། གཉིས་པ་ཆོས་ ཞུ་བའི་སྔོན་དུ་བསྙེན་བཀུར་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ལ་གཉིས། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། དམིགས་པ་བསལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། མཆོག་ཏུ་དད་པས་དུས་གསུམ་དུ། །དཀྱིལ་འཁོར་མེ་ཏོག་བཅས་ཐལ་མོ། །སྟོན་པ་བླ་ མ་བསྙེན་བཀུར་ཞིང་། །ཞབས་ལ་སྤྱི་བོས་ཕྱག་བྱ་འོ། །ཞེས་པ་སྟེ། རང་ཉིད་ལ་གདམས་ངག་སྟོན་པའི་བླ་མར་འོས་པ་སྔར་ཆོས་ཀྱི་འབྲེལ་པ་མེད་པའམ་ཐུན་མོང་གི་སྐྱབས་འགྲོ་ཙམ་མནོས་པའི་ གང་ཟག་ཞིག་ལ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་བསམ་པ་མཆོག་ཏུ་དགེ་བ་ཀུན་ནས་བླངས་ཏེ་བཅོས་མ་མ་ཡིན་པའི་དད་པས་དམན་པའི་ཞབས་ལ་རང་གི་ ཡན་ལག་གི་མཆོག་སྤྱི་བོས་བཏུད་པའི་སྒོ་ནས་སྔ་དྲོ་ལ་སོགས་པའི་དུ
【現代漢語翻譯】 『獲得金剛者』（Thob Dorje，人名）說：『對於上師，如來（Tathagata）遍在於十方世界，於過去、現在、未來三時，我皆恭敬頂禮。』這是說，灌頂是金剛上師圓滿的授權。『殊勝』是指如清凈無垢的珍寶續部中所說，沒有摻雜任何自造的內容。 對於從他們那裡獲得授權的金剛上師，如同遍在於東方等十方世界的如來，他們如實地證悟和理解了真如。諸佛在一天中的早、中、晚三個時段，都會顯現並趨近於上師，向他致敬、頂禮和供養，更何況是凡夫俗子的弟子們呢？正如《密集金剛根本續》（Guhyasamaja Tantra）第十七章所說：『種姓之子，簡而言之，十方世界中安住的諸佛和菩薩，以及護法們，都會在三時降臨，諸如來以供養來真實地供養這位上師，前往各自的佛土，併發出金剛語。』此外，《金剛帳續》（Vajrapanjara Tantra）中說：『上師是導師，諸佛皆敬之，乃吾等之父母。』《勝義供養經》（Paramarthaseva Sutra）中說：『彼乃上師，乃吉祥，非他吉祥。無量諸佛亦恒常供養之，十方諸佛菩薩亦恒常敬之。』 因此（以上經典中）這樣說。對於這個意義，至尊仁波切（Jetsun Rinpoche）的註釋中，分別解釋了各續部的觀點，內容非常廣泛，這裡只是精簡地概括說明。 如何于請法前行供養： 第二，關於請法前如何進行供養，分為兩部分： общей 概述和 विशेष 區分。 首先是 общей 概述：『以至誠之信心，於三時之中，以曼茶羅、鮮花及合掌，供養導師上師，並以頭頂禮拜其足。』這是說，對於能夠向自己傳授訣竅的上師，或者僅僅是接受過共同皈依的某人，爲了利益一切眾生而希望獲得佛果，要以至誠的、非虛假的信心，以頭頂禮拜其卑下的雙足，在早晨等三時之中，
【English Translation】 『Thob Dorje』 (name of a person) said: 『To the Guru, the Tathagata, who abides in the ten directions of the world, I prostrate and pay homage in the three times.』 This means that the empowerment is the complete authorization of the Vajra Guru. 『Supreme』 means as it appears in the stainless precious Tantra, without adulterating any self-made content. For that Vajra Guru who has received empowerment from them, like the Tathagatas who abide in the realms of the ten directions, such as the East, who have truly realized and understood Suchness. The Buddhas, in the three junctures of morning, noon, and evening of a single day, manifestly approach and pay homage, prostrate, and offer veneration. What need is there to mention ordinary disciples? As it is said in the seventeenth chapter of the Root Tantra of Glorious Guhyasamaja: 『Son of lineage, in brief, all the Buddhas and Bodhisattvas who dwell in the realms of the ten directions, and the Dharma protectors, all descend in the three times, and all the Tathagatas, having offered to that Guru with offerings, truly offer and go to that Buddha-field and utter these Vajra words.』 Moreover, in the Vajrapanjara Tantra, it says: 『The Guru is the teacher, revered by all the Buddhas, and is our father and mother.』 In the Glorious Paramarthaseva Sutra, it says: 『He is the Lama, glorious, not another glorious Lama. Countless Buddhas always make offerings to him, and the Buddhas and Bodhisattvas abiding in all directions always revere him.』 Therefore, it is said (in the above scriptures). Regarding this meaning, the commentary of Jetsun Rinpoche explains the views of each Tantra separately, and the content is very extensive, but here it is explained concisely. How to make offerings before requesting Dharma: Secondly, regarding how to make offerings before requesting Dharma, there are two parts: general presentation and specific distinction. First is the general presentation: 『With supreme faith, in the three times, with mandala, flowers, and folded hands, venerate the Guru, the teacher, and prostrate at his feet with the crown of your head.』 This means that for a Guru who can impart instructions to oneself, or someone who has merely received common refuge, with the intention of attaining Buddhahood for the benefit of all sentient beings, one should take up the supreme virtue and, with sincere and unfeigned faith, bow one's head, the crown of one's limbs, to his humble feet, in the three times such as morning,
ས་གསུམ་དུ་ཕྱག་འཚལ་བར་བྱའོ། །དེ་ཙམ་ཁོ་ནས་ཆོག་གམ་སྙམ་ན་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པའི་བསྙེན་བཀུར་ ཕུན་སུམ་ཚོགས་པས་མཆོད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་མཎྜལ་མེ་ཏོག་ཚོམ་བུ་བཀོད་པ་དང་བཅས་པ་འབུལ་བ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་གསོལ་བ་གདབ་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡུལ་དེ་ལྟ་བུ་ལ་དུས་དང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་དངོས་སུ་ལུས་ཀྱི་ཕྱག་འཚལ་བར་བྱའམ་སྙམ་ན་མི་དགོས་པའི་སྐབས་ཀྱང་ཡོད་དོ། ། 15-340 ཁྱིམ་པའམ་ནི་གསར་བུ་ལ། །འཇིག་རྟེན་སྨད་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར། །དམ་ཆོས་ལ་སོགས་མདུན་བདར་ཏེ། །བརྟུལ་ཞུགས་འཛིན་པས་བློས་ཕྱག་བྱ། །ཞེས་པ་སྟེ། བླ་མར་འོས་པ་ཁྱིམ་པའམ་རང་ལས་བསླབ་པ་ གཞོན་པའི་གསར་བུ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། རང་ཉིད་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བརྟུལ་ཞུགས་འཛིན་པ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་བསླབ་པས་གཞི་འཛིན་པས་ཉན་ཐོས་ལ་སོགས་ པ་དམན་པའི་འགྲོ་བ་དག་གི་ཁྲོད་དུ་ཆོས་ཞུ་བའི་དོན་དུ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ན་འཇིག་རྟེན་པ་བླུན་པོ་རྣམས་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་དག་ནི་ཤིན་ཏུ་དམན་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པའི་ རྐང་པ་ལ་ཕྱག་བྱེད་དོ་ཞེས་བརྙས་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཉན་ཐོས་རྣམས་ན་རེ། འདི་སྐད་དུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཁྱིམ་པའི་གཟུགས་ལ་ཕྱག་བྱ་བའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་མ་ཡིན་ཏེ། སངས་ རྒྱས་ཀྱི་གསུངས་པའི་ཕྱག་བྱ་བའི་ཡུལ་འདི་གཉིས་ཏེ། སངས་རྒྱས་དང་། དགེ་སློང་རྒན་པོའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སྨད་པ་དང་དེ་ལ་རྟེན་ནས་ལས་ངན་པ་དུ་མ་བསོག་པར་འགྱུར་བས་ དེ་སྤངས་བའི་ཕྱིར་དམ་ཆོས་གླེགས་བམ་དང་དེ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་བསྡུས་པའི་སྐུ་གཟུགས་ལྟ་བུ་མདུན་དུ་བདར་བ་སྟེ་བཞག་ནས་དངོས་སུ་དེ་དག་ལ་ལུས་ཀྱི་ཕྱག་འཚལ་ལ་བླ་མར་འོས་པ་དེ་ལ་ཡིད་ཀྱི་ཕྱག་བྱའོ། ། 15-341 ཡུལ་ཁ་ཅིག་ན་དགག་བྱ་དེ་དག་སྟན་ལོག་ཏུ་འདུག་ན་དངོས་སུ་ཕྱག་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་བླ་མའི་བསྙེན་བཀུར་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མི་དགོས་སམ་སྙམ་ན། གདན་བཏབ་པ་དང་ ལྡང་བ་དང་། །དོན་གྱི་བྱ་བ་སོགས་བསྙེན་བཀུར། །བརྟུལ་ཞུགས་ཅན་གྱི་ཀུན་བྱ་སྟེ། །ཕྱག་དང་དམ་པ་མིན་ལས་སྤངས། །ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། ཡན་ལག་ལྔས་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། དམ་པ་མིན་པའི་ལས་ རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དང་། བཤང་གཅི་འཕྱག་པ་ལ་སོགས་སྤངས་བ་དེ་མི་བྱ་ཞིང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་བསྙེན་བཀུར་ཐམས་ཅད་བརྟུལ་ཞུགས་ཅན་གྱི་སློབ་མ་དེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན་ཡུལ་དེ་ ལ་རང་གི་གདན་བཏབ་པ་དང་སྔོན་དུ་ལྡང་བ་དང་། དེའི་དོན་གྱི་བྱ་བ་བཞེད་དགོངས་བསྒྲུབ་པ་དང་། མཎྜལ་འབུལ་བ་ལ་སོགས་པའི་བསྙེན་བཀུར་གཞན་ཐམས་ཅད་བྱའོ། །འདིར་སྔ་ཕྱིའི་མཁས་པ་ཁ་ ཅིག་གི་བཞེད་པ་ལ་དངོས་སུ་ཕྱག་མི་བྱ་བ་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བཀའ་དྲིན་མནོས་པའི་བླ
【現代漢語翻譯】 應當在三處頂禮。 如果有人認為僅僅如此就足夠了嗎？那麼，應該以豐盛的供品，如財物受用等來供養，並獻上裝飾著鮮花的壇城曼荼羅，然後合掌祈請。 第二，有人會問，是否在任何時間、任何情況下，都要在這樣的地方實際進行身體的頂禮呢？答案是不需要的，有些情況下是不需要的。 『居家者或新學徒，為避世人所輕毀，于正法等前敬禮，持梵行者以意禮。』 意思是說，堪為上師者，或是居家者，或是比自己年輕的新學徒，即沙彌等。自己是出家持梵行者，即沙彌和比丘等，以學處為基礎，在聲聞等低劣眾生之中，爲了求法的緣故而祈請時，世俗愚人會輕視說：『這些出家人非常低劣，竟然向居家者的腳頂禮。』 聲聞們會說：『大乘行者向居家之身頂禮，這不是佛陀的教言。佛陀所說的頂禮之處只有兩個，即佛陀和年長的比丘。』 因為這樣會受到輕毀，並因此積累許多惡業，所以爲了避免這種情況，應該將正法經卷以及包括佛像等在內的物品放置在前方，然後實際向這些物品進行身體的頂禮，而對堪為上師者，則以意念進行頂禮。 在某些地方，如果應該遮止的對象坐在高座上，那麼就應該實際進行頂禮。那麼，是否所有其他的上師侍奉都不需要了呢？ 『設座而起迎，及諸事務等，梵行者皆作，除頂禮及不凈。』 意思是說，五體投地的頂禮以及不清凈的行為，如洗腳、擦拭大小便等應該避免，除此之外，所有其他的侍奉，作為梵行者的弟子都應該做。那麼，這些侍奉是什麼呢？ 即在那個地方，為上師設定座位，提前起身迎接，處理上師的事務，滿足上師的意願，獻上曼荼羅等所有其他的侍奉都應該做。在此，一些前後的智者認為，不實際進行頂禮的情況，是指接受了金剛乘灌頂的上師。
【English Translation】 One should prostrate in three places. If one wonders if that alone is sufficient, then one should offer abundant offerings, such as material possessions and enjoyments, and present a mandala adorned with flowers, and then join palms and supplicate. Secondly, one might ask, should one physically prostrate in such places at all times and in all circumstances? The answer is no, there are times when it is not necessary. 'For householders or novices, to avoid worldly scorn, before the Dharma, etc., one should pay homage, those holding vows should pay homage with their minds.' This means that those who are worthy of being lamas, whether they are householders or novices younger than oneself, such as śrāmaṇeras (沙彌), and oneself is a monastic holding vows, such as śrāmaṇeras and bhikṣus (比丘), who are based on the precepts, when requesting Dharma among inferior beings such as śrāvakas (聲聞), worldly fools will scorn, saying, 'These monastics are very inferior, prostrating to the feet of householders.' The śrāvakas will say, 'The Mahāyānists prostrate to the bodies of householders, this is not the word of the Buddha. The places of prostration spoken of by the Buddha are only two: the Buddha and elderly bhikṣus.' Because of this, one will be scorned and accumulate many negative karmas, so to avoid this, one should place the Dharma scriptures and objects such as Buddha images in front, and then physically prostrate to these objects, while paying homage with one's mind to those who are worthy of being lamas. In some places, if those who should be restrained are sitting on a high seat, then one should physically prostrate. Then, are all other services to the lama unnecessary? 'Setting a seat and rising, and activities of purpose, etc., are all done by those holding vows, except for prostrations and what is impure.' This means that prostrations with the five limbs and impure actions such as washing feet and wiping excrement should be avoided, but all other services should be done by the disciple who holds vows. What are these services? That is, in that place, setting a seat for the lama, rising to greet him in advance, attending to his affairs, fulfilling his wishes, and offering mandalas, etc., all other services should be done. Here, some earlier and later scholars believe that the situation where one does not physically prostrate refers to a lama who has received the empowerment of Vajrayāna (金剛乘).
་མ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བའི་སྐབས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། འདི་ ཉིད་ལས། དབང་བསྐུར་མཆོག་ཐོབ་ཅེས་པའི་སྐབས་སུ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་སློབ་དཔོན་ལ་ཕྱག་འཚལ་ན་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་ནན་ཏན་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཡང་ཕྱག་དང་དམ་པ་མིན་ལས་སྤངས། ། 15-342 ཞེས་བླ་མ་ལ་ཆོས་ཞུ་བའི་སྔོན་དུ་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་བསྟན་ཟིན་ནས། གདོད་སློབ་དཔོན་དང་སློབ་མའི་འབྲེལ་པ་བརྟག་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡང་འདི་ཉིད་ལས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྐྱབས་ འགྲོ་ཙམ་ཕོག་ནས། དེའི་རྗེས་སུ་འདི་བཤད་པར་འོག་ནས་གསུངས་པས་ཀྱང་ལེགས་པར་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །གཞན་དུ་ན་ཁྱིམ་པའམ་ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་འདི་བསྙེན་བཀུར་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྗེས་སུ་རྩོད་ སྤོང་གི་ཚུལ་དུ་གསུངས་རིགས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་ཀྱང་རིམ་པ་ལྔ་ལས། ཚོགས་ནང་བླ་མ་མཐོང་ན་རྒྱབ་ཀྱི་ཕྱོགས་པར་བྱེད། །དེ་ནས་དེ་ནི་དབེན་ སོང་ནས་ནི་ཕྱག་བྱེད་འགྱུར། །དེ་ལྟར་རང་བཞིན་ངན་གྱུར་དམན་གྱུར་སློབ་མ་ནི། །རང་བུ་ཡིན་ཡང་གཞན་བུ་བཞིན་དུ་ཡོངས་སུ་སྤངས། །རྒྱལ་རིགས་རྗེ་རིགས་མཆོག་ལས་སྐྱེས་གྱུར་ཀྱང་། །བརྟན་པས་དྲུང་ དུ་ནམ་ཡང་གཞན་མི་བྱ། །ཞེས་དང་། ཌོམྦྷི་བས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་གྲུབ་ཏུ་ཡང་། སློབ་མས་གང་ཞིག་གྲུབ་བརྙེས་ནའང་། །ཁེངས་པས་བླ་མར་ཕྱག་མི་བྱེད། །བླ་མའི་བཀའ་ལས་འདས་པ་ཡི། །སྐད་ཅིག་གི་ ནི་མནར་མེད་འགྲོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཞབས་དང་། འཇམ་དཔལ་བཤེས་གཉེན་གྱི་ལོ་རྒྱུས་མང་དུ་གསུངས་པས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བཀའ་དྲིན་མནོས་པའི་བླ་མ་ནི་བྱང་ཆུབ་མ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དུ་ཕྱག་བྱ་བ། 15-343 ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དམ་ཚིག་ཏུ་རྒྱུད་སྡེ་རིན་པོ་ཆེ་དྲི་མ་མེད་པ་རྣམས་ལས་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་དྲི་མེད་འོད་དང་། བདེ་མཆོག་སྟོད་འགྲེལ་དུ། སློབ་དཔོན་འདིའི་དགོངས་པ་དང་ཅུང་ཟད་ མི་འདྲ་བར་བཤད་པ་ནི་རྒྱུད་སྡེ་མི་འདྲ་བ་འགྲེལ་བྱེད་སོ་སོའི་འགྲེལ་ཚུལ་ཐ་དད་དུ་སྣང་བས་གཅིག་གིས་གཅིག་དགག་པར་ནུས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །བསྙེན་བཀུར་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་བརྟག་པ་འཐད་པ་དང་བཅས་ཏེ་བསྟན་པ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་བསྙེན་བཀུར་བྱ་ བའི་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་བརྟག་པ་འཐད་པ་དང་བཅས་པ་སྟོན་པ་ལ་གཉིས་ལས། མཚན་ཉིད་བརྟག་པའི་འཐད་པ་དང་། མཚན་ཉིད་དངོས་སོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་བསྙེན་བཀུར་ནས་སློབ་དཔོན་བྱེད་པའི་ སྔོན་དུ་སློབ་དཔོན་གྱི་འབྲེལ་མ་བརྟག་པར་རམ་བརྟགས་ནས་བྱ་སྙམ་ན། བླ་མ་དང་ནི་སློབ་མ་དག །མཚུངས་པར་དམ་ཚིག་ཉམས་གྱུར་པས། །དཔའ་བོས་དང་པོར་སློབ་དཔོན་དང་། །སློབ་མའི་འབྲེལ་པ་ བརྟག་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས།
【現代漢語翻譯】 『在依止恭敬上師時有特別的意圖。』這種說法是不合理的。因為在本文中，在『獲得殊勝灌頂』的章節中，鄭重地說道：『諸佛尚且要頂禮上師，何況是凡夫俗子呢？』並且，『遠離頂禮和非神聖之物』，已經闡述了在向上師求法之前應該如何做，之後才說要考察上師和弟子之間的關係。此外，本文中還提到，僅僅接受了共同的皈依之後，才會在後面講解這些內容，這也充分說明了這一點。否則，『居家者』等等的論述，就應該在所有其他依止恭敬之後，以辯論的方式來講述了。 同樣，聖者龍樹菩薩也在五個步驟中說：『在僧團中見到上師，要站在後面。然後，當他獨自離開后，才行頂禮。』『如此，對於本性惡劣、低劣的弟子，即使是自己的兒子，也要像對待別人的兒子一樣完全拋棄。』『即使出生於國王或貴族之家，也不要因為傲慢而在上師面前表現得與衆不同。』並且， Dombhibi 在《俱生續》中也說：『無論弟子獲得了什麼成就，如果因為傲慢而不向上師頂禮，違背上師的教誨，頃刻之間就會墮入無間地獄。』上師佛智足和妙音善知識的故事也廣為流傳，因此，對於接受了金剛乘恩德的上師，在未獲得菩提之前都要頂禮。 這是在清凈無垢的珍貴續部中所說的智慧誓言。然而，在《無垢光》和《勝樂輪根本續釋》中，對此上師的觀點有稍微不同的解釋，這可能是因為不同的續部和不同的解釋者有不同的解釋方式，因此不能用一種觀點來否定另一種觀點。 第三個要點是，對依止恭敬的對境和有境進行考察，並說明其合理性。第三個總義是，對依止恭敬的對境和有境進行考察，並說明其合理性，分為兩個部分：考察定義的合理性，以及定義的實際內容。首先是：如果想要在依止恭敬之後再選擇上師，或者在考察之後再選擇上師，那麼，『上師和弟子，如果同樣違犯誓言，勇士應當首先考察上師和弟子的關係。』如是說。
【English Translation】 'It is a special intention when attending to and respecting the Lama.' This is unreasonable. Because in this very text, in the section on 'Obtaining the Supreme Empowerment,' it is solemnly stated: 'Even the Buddhas pay homage to the teacher, what need is there to mention ordinary individuals?' And, 'Abstain from prostrations and non-sacred things,' it has already been explained how to act before requesting Dharma from the Lama, and then it is said that the relationship between the teacher and the disciple should be examined. Furthermore, it is well established that in this very text, after merely receiving the common refuge, these things are discussed later. Otherwise, the discussion of 'householders' etc., should have been discussed after all other attendances and respects, in the manner of refuting arguments. Similarly, the noble teacher Nagarjuna also said in five steps: 'When seeing the Lama in the assembly, stand behind. Then, when he has gone alone, make prostrations. Thus, a student who is naturally wicked or inferior, even if he is one's own son, should be completely abandoned like another's son. Even if born into a royal or noble family, never act differently in his presence due to steadfastness.' And, Dombhibi also said in the Sahaj Siddhi: 'Whatever accomplishments a disciple may have attained, if he does not prostrate to the Lama out of pride, and transgresses the Lama's command, he will instantly go to Avici.' The stories of the teacher Buddhajnanapada and Manjushri Mitra are widely told, therefore, for a Lama who has received the kindness of Vajrayana, one should prostrate until enlightenment is attained. This is the wisdom commitment spoken of in the stainless and precious tantras. However, in the Vimalaprabha and the Laghu Commentary on Chakrasamvara, the explanation is slightly different from this teacher's intention, which seems to be due to the different tantras and the different ways of explaining by different commentators, so one cannot negate the other. The third general topic is to examine the object and subject of attendance and respect, along with its justification. The third general topic is to examine the object and subject of attendance and respect, along with its justification, which has two parts: the justification for examining the definition, and the actual definition. The first is: If one wants to choose a teacher after attending and respecting, or after examining, then, 'If the teacher and disciple both break their vows equally, the hero should first examine the relationship between the teacher and the disciple.' Thus it is said.
ལེགས་པར་ཞིབ་ཏུ་བརྟག་པར་བྱ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། ཇི་ལྟར་རིན་ཆེན་བརྡལ་བ་དང་། །གསེར་ནི་བསྲེགས་དང་བཅད་པས་བརྟག །དེ་བཞིན་དུ་ནི་སློབ་མ་ཡང་། ། ལོ་ནི་བཅུ་གཉིས་བར་དུ་བརྟག །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར། རབ་མངོན་ཤེས། འབྲིང་རིག་ཤེས། ཐ་མ་དྲི་བ་དྲིས་ལན་གྱི་སྒོ་ནས་བརྟག་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་གང་ཡིན་ན་དཔའ་བོ་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བཀའ་དྲིན་མནོས་པ་དང་ནོད་པ་པོ་གཉིས་ཀ་སྟེ། 15-344 དུས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཆོས་མ་ཞུས་གོང་དུ་དང་པོར་ཕན་ཚུན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་མི་ལྡན་ལེགས་པར་བལྟས་ཏེ་སློབ་དཔོན་དང་སློབ་མའི་འབྲེལ་པ་བྱ་བར་འོས་མི་འོས་བརྟག་པར་བྱ་དགོས་ ཏེ། མ་བརྟགས་པར་གྱ་ཚོམ་དུ་འབྲེལ་པ་བྱས་ན་སྣོད་མིན་ལ་གསང་བར་བསྟན་པས་བླ་མ་དང་དེ་བཞིན་དུ་ནི་སློབ་མ་དག་ཀྱང་ཁས་བླངས་པའི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་རྣམས་བསྲུང་བར་ མི་ནུས་པ་གཉིས་ཀ་མཚུངས་པར་དམ་ཚིག་ཉམས་པར་འགྱུར་བས་རྒྱུ་མཚན་དེས་ན་བརྟག་དགོས་པ་བརྟགས་པའི་ཚེ་སྣོད་དང་མི་ལྡན་པར་ཤེས་ན་རེ་ཞིག་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཆོས་བཤད་པའི་སྐབས་ མེད་དེ། བཤད་རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། ཇི་ལྟར་སེངྒེའི་འོ་མ་ནི། །ས་ཡི་སྣོད་དུ་བཞག་མི་བྱ། །དེ་བཞིན་རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་རྒྱུད། །སྣོད་མིན་རྣམས་ལ་སྦྱིན་མི་བྱ། །ཞེས་དཔེ་དང་བཅས་ ཏེ་ནན་ཏན་དུ་གསུངས་པས་དིང་སང་ཁྱི་དང་གློ་བ་འཕྲད་པ་ལྟར་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཟབ་དོན་རྣམས་འཆད་པ་དང་། ཞུ་བ་ལ་ཆ་ཙམ་ཡང་མ་བརྟགས་པར་ཐོགས་མེད་དུ་འཇུག་པ་བྱེད་ པ་ནི་ལེགས་པར་མ་སེམས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐུན་མོང་གི་མཚན་ཉིད་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དགག་པའི་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་དང་། བསྒྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་བསྟན་པའོ། ། 15-345 དང་པོ་ནི། བློ་ལྡན་སློབ་མས་བླ་མར་ནི། །སྙིང་རྗེ་མེད་ཅིང་ཁྲོ་ལ་གདུག །ཁེངས་ཤིང་ཆགས་ལ་མ་བསྡམས་དང་། །བཅོམ་དང་བཅས་པའང་མི་བྱ་འོ། །ཞེས་པ་དང་པོ་བླ་མ་ལ་སྦྱར་ཏེ་ བཤད་ན། བློ་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ཤེས་རབ་ཅན་གྱི་སློབ་མས་བླ་མར་མི་བྱའོ། །གང་ལ་བླ་མར་མི་བྱ་ཞེ་ན། བཤད་མ་ཐག་པའི་སྐྱོན་རྣམས་དང་ལྡན་པ་དེ་ལའོ། །དེ་ཡང་སྙིང་རྗེ་ མེད་པ་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཀུན་ནས་མནར་སེམས་པ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་བཅས་ལས་བསྒྲལ་འདོད་ཀྱི་བློས་ཡེ་མེད་པའོ། །ཁྲོ་བོ་ནི་ཞེ་སྡང་དྲག་པོས་འཕྲལ་དུ་སེམས་ཅན་ལ་མནར་བ་སེམས་པའོ། ། གདུག་པ་ནི་ཁྲོ་བའི་རྗེས་སུ་འཁོན་འཛིན་དམ་པའོ། །ཁེངས་པ་ནི་ང་རྒྱལ་ཤས་ཆེ་བའོ། །ཆགས་པ་ནི་རང་ཉིད་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཀུན་ལ་ཞེན་པའོ། །མ་བསྡམས་ པ་ནི་བག་མེད་པ་སྟེ་ཉོན་མོངས་པ་ལ་སེམས་ཀྱི་གཉེན་པོ་མི་བརྟན་པར་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམས་ལ་ལྷོད་པར་འཇུག་པའོ། །བཅོམ་དང་བཅས་པ་ནི་ཨདྨ་ན
【現代漢語翻譯】 應當仔細檢查。正如《金剛鬘》（Vajra Garland）中所說：『如同檢驗寶石，通過燒、割來檢驗黃金，同樣，對於弟子，要檢驗十二年。』因此，最好通過神通，中等通過智慧，最差也要通過問答的方式來檢驗。那麼，誰是勇士呢？勇士是指接受和給予金剛乘教法的人。 在接受金剛乘教法之前，首先要互相觀察是否具備條件，然後才能決定是否適合建立師徒關係。如果不經考察就草率地建立關係，向不適合的人傳授秘密，那麼上師和弟子都無法遵守誓言和戒律，雙方都會破戒。因此，必須進行考察。如果考察后發現不適合，那麼暫時不應傳授金剛乘教法。正如《金剛鬘》中所說：『如同獅子的乳汁，不能放在泥土容器中，同樣，偉大的瑜伽士的續部，不能給予不適合的人。』因此，要像對待狗和肺一樣謹慎，現在有些人不經任何考察就隨意傳授和接受金剛乘的深奧教義，這是非常不好的。其次，分為共同的特徵和特殊的特徵。首先，分為通過否定來展示和通過肯定來展示。 首先是通過否定來展示：『有智慧的弟子不應將無悲心、易怒、惡毒、傲慢、貪婪、放縱和欺騙的上師視為上師。』首先將這段話應用於上師來解釋，有智慧的弟子不應將具備上述缺點的人視為上師。那麼，不應將誰視為上師呢？就是那些具備上述缺點的人。無悲心是指對一切眾生都懷有惡意，沒有將眾生從痛苦及其根源中解脫出來的願望。易怒是指因強烈的憤怒而立即想傷害眾生。惡毒是指在憤怒之後懷恨在心。傲慢是指極度自大。貪婪是指對自己的享樂等一切圓滿都執著不放。放縱是指不謹慎，對煩惱不加以控制，放鬆對修行基礎的約束。欺騙是指阿達瑪納（Admana）。
【English Translation】 It should be carefully examined. As it is said in the Vajra Garland: 'Just as gems are tested, and gold is tested by burning and cutting, similarly, disciples should be tested for twelve years.' Therefore, it is best to examine through clairvoyance, moderately through wisdom, and at the very least through questions and answers. So, who is the hero? The hero refers to both the one who receives and the one who bestows the Vajrayana teachings. Before receiving the Vajrayana teachings, one should first carefully observe whether each possesses the necessary qualities, and then decide whether it is appropriate to establish a teacher-student relationship. If a relationship is established hastily without examination, revealing secrets to those who are unsuitable, then both the lama and the disciple will be unable to keep their vows and commitments, and both will equally break their vows. Therefore, examination is necessary. If, upon examination, it is found that someone is unsuitable, then there should be no occasion to teach the Vajrayana teachings for the time being. As it is said in the Explanatory Tantra Vajra Garland: 'Just as a lion's milk should not be placed in an earthen vessel, similarly, the tantra of great yoga should not be given to those who are unsuitable.' Therefore, one should be as cautious as with a dog and one's lungs. Nowadays, some people teach and receive the profound meanings of Vajrayana without any examination, which is not well considered. Secondly, there are two aspects: common characteristics and special characteristics. First, there are two aspects: showing through negation and showing through affirmation. First, showing through negation: 'Intelligent disciples should not regard as a lama one who is without compassion, wrathful, malicious, arrogant, greedy, unrestrained, and deceitful.' First, applying this to the lama to explain, intelligent disciples should not regard as a lama one who possesses the aforementioned faults. So, who should not be regarded as a lama? Those who possess the aforementioned faults. 'Without compassion' means having malice towards all sentient beings, without any wish to liberate them from suffering and its causes. 'Wrathful' means immediately wanting to harm sentient beings due to intense anger. 'Malicious' means holding grudges after anger. 'Arrogant' means being extremely conceited. 'Greedy' means being attached to all of one's own enjoyments and perfections. 'Unrestrained' means being careless, not controlling afflictions, and relaxing the foundations of practice. 'Deceitful' refers to Admana.
འི་སྒྲ་ལས་བདག་ཉིད་གཙོ་བོར་བྱེད་ པ་སྟེ་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་བདག་ཁོ་ནའི་དོན་དུ་བྱེད་པའམ། རང་གི་ཡོན་ཏན་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡང་གཞན་ལ་ངོམ་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་མཚན་ཉིད་འདི་དག་རིམ་བཞིན་སློབ་མ་ལའང་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པར་བྱའོ། ། 15-346 གཞན་ཡང་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་རིམ་པར་ཕྱེ་བ་སོ་གཉིས་པ་ལས། གང་ཡང་ཁྲོ་དང་རྒྱུ་ཅན་དང་། །ངག་ནི་ཤིན་ཏུ་རྩུབ་པ་དང་། །ཡོན་ཏན་དག་གི་ཆོག་ཤེས་པ། །དེ་ནི་བླ་མར་བསྟེན་ མི་བྱ། །ཞེས་སོགས་མང་དུ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། བརྟན་ཞིང་དུལ་ལ་བློ་གྲོས་ལྡན། །བཟོད་ལྡན་དྲང་ལ་གཡོ་སྒྱུ་མེད། །ཅེས་པ་སྟེ། སློབ་དཔོན་དང་སློབ་མ་གཉིས་ཀའང་བརྟན་པ་སྟེ་སྒོ་གསུམ་ གཡེང་བས་མི་འཕྲོག་པས་ན་མི་འཚུབ་པའོ། །དུལ་བ་ནི་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སོགས་པ་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་ནུས་པའོ། །བློ་གྲོས་ལྡན་པ་ནི་ཆོས་རབ་ཏུ་འབྱེད་ པ་སྟེ་རིགས་པ་དང་མི་རིགས་པ་འབྱེད་པའི་དབང་པོ་གསལ་བའོ། །བཟོད་ལྡན་ནི་བླ་མ་དང་སློབ་མའི་བྱ་བ་ལ་བཟོད་པ་སྟེ་དེ་དག་གི་བཀའ་སྤྱད་ལ་སེམས་མི་སྐྱོ་བའོ། །དྲང་བ་ ནི་བསྒྲུབ་པའི་ངོས་ནས་བསྟན་ལ། གཡོ་སྒྱུ་ནི་དགག་པ་སྟེ་དེ་ལ་གཡོ་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཉེས་པ་གྱ་གྱུའི་སྒོ་ནས་མི་མངོན་པར་བྱེད་པའོ། །སྒྱུ་ནི་གཞན་བསླུ་བའི་བསམ་པ་ཡང་དག་ པ་མ་ཡིན་པའི་དོན་སྟོན་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་མེད་པའོ། །དྲང་བ་ནི་དེ་གཉིས་ལ་བཟློག་པའོ། །གཉིས་པ་ཁྱད་པར་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་གསུམ། མཚན་ཉིད་དངོས་དང་། མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་བླ་མ་ལ་བརྙས་པའི་ཉེས་དམིགས་དང་། 15-347 གུས་པ་བྱས་པའི་ཕན་ཡོན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སྔགས་དང་རྒྱུད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཤེས། །སྙིང་བརྩེར་ལྡན་ཞིང་བསྟན་བཅོས་མཁས། །དེ་ཉིད་བཅུ་ནི་ཡོངས་སུ་ཤེས། །དཀྱིལ་འཁོར་འདྲི་བའི་ལས་ལ་མཁས། །སྔགས་བཤད་ པ་ཡི་སྤྱོད་པ་ཤེས། །རབ་ཏུ་དྭངས་ཤིང་དབང་པོ་དུལ། །ཞེས་བླ་མའི་ཁྱད་པར་གྱི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་སྔགས་ནི་ཞི་རྒྱས་ལས་སྦྱོར་གྱི་སྔགས་དང་རྫས་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ ནས་བསྒྲུབ་ཤེས་པའོ། །རྒྱུད་ནི་རྩ་རྒྱུད་བཤད་རྒྱུད་ལ་སོགས་པ་ཤེས་པའོ། །སྦྱར་བ་ནི་དེ་འཆད་པའི་ཐབས་མཐའ་དྲུག་དང་གདམས་ངག་དྲུག་དང་ཡན་ལག་ལྔ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་པའོ། །སྙིང་བརྩེར་ལྡན་ པ་ནི་སེམས་ལ་བརྩེ་བ་ཆེ་བའོ། །བསྟན་བཅོས་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ཀྱང་ཅི་རིགས་པ་ཤེས་པས་མཁས་པའོ། ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བཅུ་ལ་ཚན་པ་གསུམ་སྟེ། རྡོ་ རྗེ་སློབ་དཔོན་ལ་མཁོ་བའི་དེ་ཉིད་བཅུ་དང་། ཆོ་གའི་དེ་ཉིད་བཅུ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དེ་ཉིད་བཅུའོ། །དང་པོ་ནི། རབ་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་ཏིང་འཛིན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །སྟངས་ སྟབས་སྔགས་དང་འདུག་སྟངས་དང་། །བཟླས་བརྗོད་སྦྱིན་ས
【現代漢語翻譯】 從聲音的角度來說，以自我為中心，即一切行為都只為自己著想，或者稍微展示自己的優點。 同樣，這些特徵也應依次應用於學生並進行解釋。 此外，《金剛空行次第分別三十二品》中說：『無論誰憤怒且有原因，言語非常粗魯，對自己的優點感到滿足，都不應依止為上師。』等等，說了許多。 第二，『穩重、調伏、具智慧，有耐心、正直、無狡詐』，即上師和學生都應穩重，三門不被散亂所奪，因此不急躁。調伏是指具備心的訓練，能夠安住于禪定等。具智慧是指善於辨別佛法，能夠清晰地分辨合理與不合理。有耐心是指對上師和學生的行為有耐心，對他們的命令不感到厭倦。正直是指從修行的角度來教導，狡詐是指否定，其中『狡』是指以隱蔽的方式掩蓋自己的過錯，『詐』是指展示不真實的欺騙他人的想法，兩者都不具備。正直是與兩者相反的。 第二，特殊的特徵分為三點：特徵本身，輕蔑具備特徵的上師的過患，以及恭敬所帶來的利益。 第一，『知曉咒語和續部的結合，具有慈悲心，精通論典，完全瞭解十如是，擅長壇城的詢問之業，知曉唸誦咒語的行為，非常清凈且調伏根門』，這是在展示上師的特殊特徵。其中，咒語是指通過息增懷誅的事業咒和物質等方式進行修持。續部是指根本續和解釋續等。結合是指知曉解釋它們的方法，如六種邊際、六種口訣和五種支分等。具有慈悲心是指心中有強烈的慈悲。論典是指精通《波若波羅蜜多》的佛經和論典等。十如是分為三類：金剛上師所需的十如是，儀軌的十如是，以及真如的十如是。第一，出自《加持續》：『壇城、禪定、大手印，姿勢、步態、咒語和坐姿，唸誦、佈施』
【English Translation】 From the perspective of sound, it means being self-centered, that is, doing everything only for one's own sake, or slightly showing off one's own merits. Similarly, these characteristics should also be applied to students in sequence and explained. Furthermore, in the 'Thirty-Two Distinctions of Vajra Dakini Sequence', it says: 'Whoever is angry and has reasons, whose speech is very rough, who is content with their own merits, should not be relied upon as a guru.' and so on, much is said. Second, 'Steady, tamed, possessing wisdom, patient, upright, without deceit,' that is, both the guru and the student should be steady, not being robbed by the three doors of distraction, therefore not being hasty. Tamed means possessing the training of the mind, being able to abide in samadhi and so on. Possessing wisdom means being good at distinguishing the Dharma, being able to clearly distinguish between what is reasonable and unreasonable. Patient means being patient with the actions of the guru and the student, not feeling tired of their commands. Upright means teaching from the perspective of practice, deceit means negation, where 'deceit' means concealing one's own faults in a hidden way, 'fraud' means showing untrue thoughts of deceiving others, neither of which is possessed. Upright is the opposite of both. Second, the special characteristics are divided into three points: the characteristics themselves, the faults of despising a guru who possesses the characteristics, and the benefits brought by reverence. First, 'Knowing the combination of mantra and tantra, possessing compassion, being proficient in treatises, fully understanding the ten suchnesses, being skilled in the work of inquiring about mandalas, knowing the practice of reciting mantras, being very pure and taming the senses,' this is showing the special characteristics of the guru. Among them, mantra refers to practicing through the activities of pacifying, increasing, subjugating, and destroying, and substances, etc. Tantra refers to the root tantra and explanatory tantras, etc. Combination refers to knowing the methods of explaining them, such as the six limits, six instructions, and five branches, etc. Possessing compassion means having great compassion in the heart. Treatises refer to being proficient in the sutras and treatises of the Prajnaparamita, etc. The ten suchnesses are divided into three categories: the ten suchnesses needed by the Vajra Guru, the ten suchnesses of the ritual, and the ten suchnesses of Suchness. First, from the 'Blessing Tantra': 'Mandala, meditation, Mahamudra, posture, gait, mantra and sitting posture, recitation, giving'
ྲེག་གཏོར་མ་དང་། །ལས་ལ་སྦྱར་དང་སླར་བསྡུ་བའོ། །ཞེས་དང་། གཉིས་པ་ནི། གུར་གྱི་དགོངས་པ་ཌོམྦྷི་པས་དེ་ཉིད་བཅུ་པར། བསྲུང་བ་དབང་བསྐུར་གཏོར་མ་བཟླས་དཀར་དང་། ། 15-348 ཕྱིར་བཟློག་པ་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བསྒྲུབ་པ་དང་། །རིགས་སྦྱོར་བ་དང་གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་སྟེ། །དེ་ཉིད་བཅུ་ཞེས་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས། །ཞེས་དང་། གསུམ་པ་ནི། རྒྱུད་འབུམ་ཕྲག་ལྔ་པའི་དགོངས་པ་རིན་ ཆེན་འབར་བར། རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་ཡེ་ཤེས་དང་། །ལྷ་དང་དཀྱིལ་འཁོར་སྦྱིན་སྲེག་དང་། །སྔགས་དང་རྡུལ་ཚོན་གཏོར་མ་དང་། །དབང་བསྐུར་དེ་ཉིད་བཅུ་རིག་པས། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་དེ་ཁོ་ན་ ཉིད་སུམ་ཅུ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པའོ། །དཀྱིལ་འཁོར་འདྲི་བའི་ལས་ལ་མཁས་པ་ནི་སྔོན་དུ་བསྙེན་པ་ནས་བཟུང་སྟེ་གཟེངས་བསྟོད་པའི་བར་གྱི་དབང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་འདྲི་བ་ལ་མཁས་པ་སྟེ། མདོར་ན་ བདག་བསྐྱེད་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྒོམ་པ་ལ་མཁས་པ། རྡུལ་ཚོན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བྲི་བ་ལ་མཁས་པ། མདུན་བསྐྱེད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མཆོད་པ་ལ་མཁས་པ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ འབེབས་པ་ལ་མཁས་པའོ། །སྔགས་བཤད་པ་ཡི་སྤྱོད་པ་ཤེས་པ་ནི། དབང་པོ་རབ་འབྲིང་ཐ་མ་གསུམ་ལས་རང་རང་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་སྔགས་ཀྱི་ལམ་སྟོན་ཤེས་པའོ། །རབ་ཏུ་དྭངས་བ་ནི་ ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སྤྱི་དང་ཁྱད་པར་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གུས་པའི་དད་པ་བརྟན་པོ་དང་ལྡན་པའོ། །དབང་པོ་དུལ་བ་ནི་དྲན་པ་ཤེས་བཞིན་གྱིས་དབང་པོའི་སྒོ་སྡོམ་ནས་ཉེས་སྤྱོད་ལ་བག་མེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ། ། 15-349 དེ་ལྟར་དེ་ཉིད་བཅུ་གཅིག་ཏུ་སྡོམ་པས་ཐུན་མོང་གི་མཚན་ཉིད་དྲུག་དང་ཁྱད་པར་གྱི་མཚན་ཉིད་དགུ་སྟེ་བཅོ་ལྔ་གསུངས་པ་ལས་དེ་ལྟ་བུ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་མ་བརྙེད་ན་ཇི་ལྟར་ བྱ་སྙམ་ན། དོན་དམ་བསྙེན་པ་ལས། རྩོད་ལྡན་དབང་གི་བླ་མ་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་འདྲེས། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་སྡིག་པ་མེད་པ་ཡོད་མ་ཡིན། །གང་ཞིག་ཡོན་ཏན་ལྷག་པ་ཡང་ནི་ལེགས་སྤྱད་ ནས། །བུ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དེ་ལ་རྟེན་པར་འགྱུར་བ་འོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཡོན་ཏན་ཤས་ཆེ་བ་དང་། སྐྱོན་ཡོན་མཉམ་པ་དང་། སྐྱོན་མེད་པ་གསུམ་བླ་མར་བཟུང་ལ། སྐྱོན་ཤས་ཆེ་བ་ནི་ སྤངས་བར་བྱའོ། །གཞན་ཡང་སློབ་དཔོན་གྱི་མཚན་ཉིད། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། དེ་ནས་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི། །མཚན་ཉིད་ཡང་དག་བཤད་པར་བྱ། །དེ་ཡིས་ཉེ་བར་བསྟན་པའི་སྔགས། །སྒྲུབ་པ་པོ་ཡིས་ངེས་ པར་འགྲུབ། །དལ་ཞིང་ཟབ་མོའི་ཆོས་དང་ལྡན། །རིག་པ་ཐམས་ཅད་མཁས་པར་བཅས། །སྦྱིན་སྲེག་དཀྱིལ་འཁོར་སྔགས་ཤེས་ཤིང་། །རབ་གནས་གཏོར་མའི་ཕ་རོལ་སོན། །དེ་ཉིད་བཅུ་ནི་རྣམ་པར་རིག །ཉན་ཐོས་སྤྱོད་ པ་སྐྱོང་བྱེད་ཅིང་། །སྔགས་སྤྱོད་རིམ་པར་གུས་པ་དང
【現代漢語翻譯】 『供養朵瑪』，『用於事業』和『收回』。第二，古汝（Guhya，秘密）的意旨，多姆比巴（Ḍombipa）在《十事》（Daśakṛtya）中說：『守護、灌頂、朵瑪、唸誦白色，遣除、壇城成就，種姓結合和祈請降臨，這十事諸佛所說。』第三，五萬部續的意旨，在《寶焰》（Ratnāvalī）中說：『金剛鈴、智慧，本尊和壇城、火供，真言和彩粉、朵瑪，灌頂，智者知此十事。』如此一來，便能完全瞭解三十真實。
擅長壇城詢問之業者，即是精通從先前親近開始，直至讚頌之間的灌頂壇城詢問。簡而言之，即是擅長觀修自生三摩地壇城，擅長繪製彩粉壇城，擅長供養前生佛壇城，擅長降臨智慧壇城者。
瞭解真言宣說之行者，即是瞭解與上、中、下三種根器各自相應的真言道之引導者。完全清凈者，即是對大乘總的以及特別是金剛乘，具有一心一意的堅定信者。調伏根器者，即是以正念正知守護根門，不放縱于惡行者。
如此，總結為十一種，共同特徵六種，特殊特徵九種，共十五種。若未能完全具備這些，該怎麼辦呢？《真實親近》（Tattvasamgraha）中說：『爭鬥時期的灌頂上師，缺點和優點並存。無論如何，完全沒有罪惡者是不存在的。誰的優點更多，或者行為良好，弟子們就應依賴他。』因此，應依止優點多於缺點者，優缺點相等者，以及沒有缺點者為上師，而應捨棄缺點多於優點者。此外，關於上師的特徵，《金剛帳續》（Vajraghaṇṭatantra）中說：『此後，將要如實宣說金剛上師的特徵。他所指示的真言，修行者必定成就。具足寂靜深奧之法，通達一切學問，精通火供、壇城、真言，通達安立、朵瑪，完全了知十真實，守護聲聞之行，次第恭敬真言之行。』 『Offering Torma』, 『Applying to Activities』 and 『Reabsorption』. Secondly, the intention of Guhya (Secret), Ḍombipa said in the Daśakṛtya (Ten Activities): 『Protection, empowerment, torma, recitation of white, repulsion, mandala accomplishment, lineage union and requesting to descend, these ten things are spoken by all Buddhas.』 Thirdly, the intention of the five hundred thousand tantras, in the Ratnāvalī (Garland of Jewels): 『Vajra bell, wisdom, deity and mandala, fire offering, mantra and colored powder, torma, empowerment, the wise know these ten things.』 In this way, one can fully understand the thirty realities.
Those skilled in the activity of mandala inquiry are those who are proficient in inquiring about the empowerment mandala from the beginning of the preliminary practice up to the praise. In short, they are skilled in meditating on the self-generation samādhi mandala, skilled in drawing colored powder mandalas, skilled in offering to the front-generation Buddha mandala, and skilled in invoking the wisdom mandala.
Those who understand the practice of mantra recitation are those who understand the guidance of the mantra path corresponding to the three faculties of superior, middling, and inferior. One who is completely pure is one who has unwavering faith and devotion to the Mahāyāna in general and especially to the Vajrayāna. One who has tamed faculties is one who guards the doors of the faculties with mindfulness and awareness, and does not indulge in misconduct.
Thus, summarizing into eleven, six common characteristics and nine special characteristics, a total of fifteen. If one cannot fully possess these, what should be done? In the Tattvasamgraha (Compendium of Truths) it says: 『In times of strife, the empowerment guru has a mixture of faults and virtues. In all ways, there is no one without sin. Whoever has more virtues, or acts well, the disciples should rely on him.』 Therefore, one should rely on a guru who has more virtues than faults, one who has equal virtues and faults, and one who has no faults, and one should abandon one who has more faults than virtues. Furthermore, regarding the characteristics of a teacher, the Vajraghaṇṭatantra (Vajra Bell Tantra) says: 『Thereafter, I will truly explain the characteristics of the vajra teacher. The mantra indicated by him will surely be accomplished by the practitioner. Endowed with peaceful and profound Dharma, possessing expertise in all sciences, skilled in fire offerings, mandalas, mantras, accomplished in consecration and torma, fully knowing the ten realities, upholding the conduct of the Śrāvakas, and respectfully following the practices of mantras in order.』
【English Translation】 'Offering Torma', 'Applying to Activities' and 'Reabsorption'. Secondly, the intention of Guhya (Secret), Ḍombipa said in the Daśakṛtya (Ten Activities): 'Protection, empowerment, torma, recitation of white, repulsion, mandala accomplishment, lineage union and requesting to descend, these ten things are spoken by all Buddhas.' Thirdly, the intention of the five hundred thousand tantras, in the Ratnāvalī (Garland of Jewels): 'Vajra bell, wisdom, deity and mandala, fire offering, mantra and colored powder, torma, empowerment, the wise know these ten things.' In this way, one can fully understand the thirty realities.
Those skilled in the activity of mandala inquiry are those who are proficient in inquiring about the empowerment mandala from the beginning of the preliminary practice up to the praise. In short, they are skilled in meditating on the self-generation samādhi mandala, skilled in drawing colored powder mandalas, skilled in offering to the front-generation Buddha mandala, and skilled in invoking the wisdom mandala.
Those who understand the practice of mantra recitation are those who understand the guidance of the mantra path corresponding to the three faculties of superior, middling, and inferior. One who is completely pure is one who has unwavering faith and devotion to the Mahāyāna in general and especially to the Vajrayāna. One who has tamed faculties is one who guards the doors of the faculties with mindfulness and awareness, and does not indulge in misconduct.
Thus, summarizing into eleven, six common characteristics and nine special characteristics, a total of fifteen. If one cannot fully possess these, what should be done? In the Tattvasamgraha (Compendium of Truths) it says: 'In times of strife, the empowerment guru has a mixture of faults and virtues. In all ways, there is no one without sin. Whoever has more virtues, or acts well, the disciples should rely on him.' Therefore, one should rely on a guru who has more virtues than faults, one who has equal virtues and faults, and one who has no faults, and one should abandon one who has more faults than virtues. Furthermore, regarding the characteristics of a teacher, the Vajraghaṇṭatantra (Vajra Bell Tantra) says: 'Thereafter, I will truly explain the characteristics of the vajra teacher. The mantra indicated by him will surely be accomplished by the practitioner. Endowed with peaceful and profound Dharma, possessing expertise in all sciences, skilled in fire offerings, mandalas, mantras, accomplished in consecration and torma, fully knowing the ten realities, upholding the conduct of the Śrāvakas, and respectfully following the practices of mantras in order.'
་། །གཟུགས་ལྡན་མཐོང་ན་དགའ་བ་དང་། །དཀྱིལ་འཁོར་བྲིས་ཤིང་བཟླས་པར་ལྡན། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་འཇོམས་པ་འོ། །སྔགས་དང་ལུས་སྐྱོབ་སྦྱོར་བ་ཡིས། །འཇིག་རྟེན་རྣམས་ནི་བདེ་བར་བྱེད། ། 15-350 དེ་ལྟ་བླ་མར་བྱས་ནས་ནི། །ཞེས་དང་། ཀྱཻ་རྡོ་རྗེའི་རྩ་རྒྱུད་ལས། རང་འདོད་ལྷ་ཡི་རྣལ་འབྱོར་པ། །རབ་མཐོང་སྔགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་སོན། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ། ཁ་སྦྱོར། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ། རྡོ་རྗེ་གདན་བཞི། རྣམ་སྣང་སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲྭ་བ། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོལ་བ་དུམ་བུའི་རྒྱུད། ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེ་གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་སོགས་ལས་བླ་མ་དང་སློབ་མའི་མཚན་ཉིད་རྒྱས་པར་གསུངས་པས་ དེ་དག་ཏུ་བལྟ་ཞིང་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཤེས་པར་བྱས་ལ་སློབ་མ་ལ་བསྟེན་པར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དེ་དག་རང་གི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་མེད་བརྟགས་ཏེ། མི་ལྡན་ན་འབད་རྩོལ་ དྲག་པོས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །བླ་མ་བསྟེན་པར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བླ་མའི་མཚན་ཉིད་དེ་དག་ཤིན་ཏུ་ངེས་པར་བྱས་ལ་དེ་འདྲའི་བཤེས་གཉེན་དམ་པ་འཚོལ་བ་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་ཞིང་། མ་ རྙེད་ནའང་ནམ་ཞིག་ན་དེ་འདྲ་བའི་བླ་མ་མཚན་ལྡན་གྱི་རྗེས་སུ་འཛིན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཚོགས་བསོག་པ་དང་སྨོན་ལམ་འདེབས་པ་ལ་བརྩོན་པ་གཅིག་ཏུ་དྲིལ་བར་བྱ་ཞིང་། སློབ་མའི་སྐྱོན་ ཡོན་དེ་དག་ཀྱང་ཤེས་པར་བྱས་ལ་སྐྱོན་སྤོང་བ་དང་། ཡོན་ཏན་དེ་དག་རང་ལ་ལྡན་པ་ལ་འབད་པར་བྱའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འདི་ན་གཟེབ་ཏུ་ཆུད་པའི་འདབ་ཆགས་བཞིན། །གཞན་དུ་འགྲོ་བ་རང་དབང་དང་བྲལ་ཞིང་། ། 15-351 གནས་དེར་འདོད་པ་སྟེར་བར་མི་ནུས་པའི། །བཤེས་གཉེན་ངན་པས་ཟིན་པ་དུ་མ་མཐོང་། །བླུན་པོ་ཕལ་ཆེར་བཞི་མདོའི་ཁྱི་བཞིན་དུ། །ཟས་གོས་ནོར་གྱི་ཕྱུག་པའི་རྗེས་སུ་འབྲངས། །གཞན་དག་ནམ་མཁའི་ མེ་ཏོག་དོན་གཉེར་ལྟར། །མཐོན་པོའི་རིགས་ཅན་འབའ་ཞིག་སྙིང་ནས་འདོད། །ལོང་བ་མུན་པའི་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པ་བཞིན། །འགའ་ཞིག་རྨོངས་པའི་རྐང་མཐིལ་སྤྱི་བོས་མཆོད། །ཀྱི་ཧུད་དིང་སང་གངས་རིའི་ལྗོངས་འདི་ ན། །བཤེས་གཉེན་དམ་པས་ཟིན་པ་ཉིན་སྐར་ཙམ། །དེ་ཕྱིར་དཔྱོད་ལྡན་ཐར་པ་དོན་གཉེར་རྣམས། །བརྟག་པ་གསུམ་དང་སྟོན་པ་བཞི་ལྡན་གྱི། །འདི་ཕྱི་དགེ་ལེགས་ཀུན་གྱི་བྱེད་པོ་མཆོག །ཚུལ་འདིར་བླངས་ དོར་ཞིབ་མོས་འཇུག་པར་མཛོད། །ཅེས་ཀྱང་གདམས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཉེས་དམིགས་དངོས་དང་། ཉེས་པ་ཡོད་པའི་ཆ་ནས་མི་བརྙས་པར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་མདོར་བསྟན་པ། རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། དེ་འདྲའི་མགོན་ལ་བསམ་བཅས་པས། །སློབ་མར་གྱུར་པས་བརྙས་ན་ནི། །སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་བརྙས་པས་ན། །དེས་ནི་རྟག་ཏུ་སྡུག་བསྔལ་ཐོབ། །ཅེས་པ་སྟེ། དེ་འདྲ་བའི་མགོན་པོ་སྔར་ བཤད་པའི་བསྟེན་བྱའི་མཚན་ཉིད་དང་
【現代漢語翻譯】 若見具相心生喜悅，繪製壇城勤作唸誦，能摧毀根本墮罪。 以真言和護身之法，令世間眾生得安樂。 如是以上師為尊。《嘿汝嘎根本續》中說：『隨欲本尊瑜伽士，能達明咒之彼岸。』 同樣，《合續》、《金剛空行》、《金剛座四法》、《現觀幻化網》、《時輪本續》、以及《智慧明點秘密總續》等經中，都詳細闡述了上師和弟子的特徵。 因此，應詳閱這些經典，瞭解其特徵，對於想要依止上師的弟子，應考察自己是否具備這些功德，若不具備，則應精進努力地修持。想要依止上師的人，也應清楚瞭解上師的特徵，努力尋找這樣的善知識。即使未能尋得，也應爲了將來能追隨這樣具德的上師，而精進積累資糧和發起祈願。同時，也應瞭解弟子的過失和功德，努力斷除過失，使自己具備功德。此處說道：『如同困於盒中的飛鳥，無法自由飛往他處，又不能滿足所在之處的願望，我見許多人被惡知識所束縛。愚笨之人多如十字路口的狗，追逐著擁有食物、衣物和財富的人。有些人如同尋求虛空中的鮮花，一心渴求高貴的出身。如同盲人進入黑暗的房屋，有些人以頭頂禮拜愚癡的腳底。可嘆啊！在這雪域，被真正善知識引導的人如白日星辰般稀少。因此，有智慧並尋求解脫的人們，應以三種觀察和四種具足來詳細抉擇，依止能帶來今生來世一切善樂的至上導師。』這是忠告。 第二部分包含兩點：直接指出過失，以及從有過失的角度指出不應輕蔑。第一點又分為總說和廣說。 首先是總說：『若人于如是怙主，心懷惡意而輕蔑，則等同輕蔑一切佛，因此彼將恒受苦。』意思是說，對於如是怙主，即前文所說的具有應依止特徵的怙主，如果心懷惡意而輕蔑，那麼就等同於輕蔑了一切佛，因此那個人將恒常遭受痛苦。
【English Translation】 If one sees a form that brings joy, draws mandalas, and engages in recitations, it destroys the root downfalls. Through mantras and the application of body protection, all beings in the world are made happy. Thus, regarding the Lama as supreme. From the Root Tantra of Hevajra: 'The yogi of the desired deity, reaches the other shore of the supreme mantra.' Similarly, in the Sambhuta Tantra, Vajra Dakini, Vajrasana Four Seats, Mayajala Tantra of Manifestation, the Abridged Tantra of the Wheel of Time, the Secret General Tantra of the Drop of Wisdom, and others, the qualities of the Lama and disciple are extensively explained. Therefore, one should study these and understand the qualities. Those who wish to rely on a disciple should examine whether they possess these qualities. If they do not, they should strive to cultivate them with great effort. Those who wish to rely on a Lama should also clearly understand the qualities of a Lama and diligently seek such a virtuous friend. Even if they do not find one, they should diligently accumulate merit and make aspirations so that they may eventually follow a qualified Lama. They should also understand the faults and qualities of a disciple and strive to abandon faults and cultivate qualities. Here it is said: 'Like a bird trapped in a box, unable to fly freely elsewhere, and unable to fulfill its desires in that place, I see many who are bound by evil friends. Most fools are like dogs at a crossroads, following those who are rich in food, clothing, and wealth. Others, like seeking flowers in the sky, desire only those of high birth from the heart. Like a blind person entering a dark house, some worship the soles of the feet of the ignorant with their heads. Alas! In this land of snow mountains, those guided by true virtuous friends are as rare as stars in the daytime. Therefore, those who are wise and seek liberation should carefully examine with three examinations and four qualities, and engage with the supreme guide who brings all good fortune in this life and the next.' This is advice. The second part has two points: directly pointing out faults, and pointing out that one should not despise from the perspective of having faults. The first point is divided into a summary and a detailed explanation. First, the summary: 'If one, with malicious intent, despises such a protector, having become a disciple, it is equal to despising all Buddhas, therefore, that one will always suffer.' This means that if one, with malicious intent, despises such a protector, that is, the protector with the qualities of one to be relied upon as described earlier, then it is equal to despising all Buddhas, and therefore that person will constantly suffer.
ལྡན་པའི་བླ་མ་དེ་ལ་བརྙས་པ་སྟེ་འདི་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་ཞན་པ་དང་རྨོངས་པ་ཡིན་ལ། བདག་ཉིད་ནི་ཆེས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའོ་སྙམ་དུ་ཡིད་ཀྱི་བསམ་པས་བརྙས་ཤིང་ངག་ཏུ་སྨོད་པ་བྱེད་ན་ནི་རྟག་ཏུ་སྟེ་དུས་རིང་པོའི་བར་དུ་ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་བ་དག་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། ། 15-352 དེ་ཡང་ཡུལ་གཞན་དུ་འཁྲུལ་པ་དང་བདག་ཉིད་སེམས་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ཀུན་ནས་མནར་སེམས་པས་བསམ་བཞིན་དུ་བརྙས་སྨོད་བྱས་ནའོ། །གང་གི་བྱས་པས་ཞེ་ན་དེའི་སློབ་ མར་གྱུར་པ་སྟེ་དབང་བསྐུར་གཙོ་བོར་བྱས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བཀའ་དྲིན་མནོས་པའི་སློབ་མས་སོ། །སྡུག་བསྔལ་ཐོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཡུལ་དེ་ཉིད་གདམས་ངག་དེ་ལ་ལྟོས་ཏེ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ ཅད་འདུས་པའི་ངོ་བོར་བཤད་པས་དེ་ཐམས་ཅད་ལ་བརྙས་པར་འགྱུར་བས་སོ། །རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་མཆོད་ན་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་མཆོད་པར་གསུངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་འདི་ཉིད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ་མཐོང་ བ་དང་། མ་མཐོང་བའི་ཉེས་དམིགས་སྤྱིར་བསྟན་པ། མ་མཐོང་བའི་ཉེས་དམིགས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། བརྙས་པ་ཙམ་གྱི་ཉེས་དམིགས། ཐུགས་རབ་ཏུ་དཀྲུགས་པའི་ཉེས་དམིགས་སོ། །དང་ པོ་ནི། འོ་ན་སློབ་དཔོན་ལ་སྨད་པས་ཉེས་དམིགས་ཇི་ལྟ་བུ་ཡོད་སྙམ་ན། སློབ་དཔོན་ལ་ནི་སྨད་པ་དེ། །ཡམས་དང་འཚེ་བའི་ནད་རྣམས་དང་། །གདོན་དང་རིམ་དང་དུག་རྣམས་ཀྱིས། །རྨོངས་ཆེན་ དེ་ནི་འཆི་བར་འགྱུར། །རྒྱལ་པོ་མེ་དང་སྦྲུལ་གདུག་དང་། །ཆུ་དང་མཁའ་འགྲོ་རྐུན་པོ་དང་། །གདོན་དང་ལོག་འདྲེན་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །བསད་ནས་སེམས་ཅན་དམྱལ་བར་འགྲོ། །ཞེས་པ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་ལ་སྨོད་པའི་སློབ་མ་དེ་ཡམས་ལ་སོགས་པས་བཏབ་ནས་མྱུར་དུ་འཆི་བར་འགྱུར་ལ་དེ་ལ་ཡམས་ནི་རིམ་ལས་གཞན་པའི་མགོ་ནད་མི་ཟད་པའོ། ། 15-353 ཉེ་བར་འཚེ་བ་སྟེ་ས་འོག་གི་སེམས་ཅན་ལས་གཞན་པའི་སྲོག་ཆགས་གཏུམ་པོའི་གནོད་པའོ། །ནད་ནི་ཡམས་རིམས་མ་ཡིན་པའི་གློ་ནད་དང་ཁྲག་དང་སྐྱུག་པ་དང་མཛེ་ནད་ལ་སོགས་པའོ། །གདོན་ ནི་ལྷ་དང་ཀླུ་དང་ནམ་མཁའ་ལྡིང་ལ་སོགས་པའོ། །རིམས་ནི་ཉིན་གཅིག་པ་ལ་སོགས་པ་གསོ་བར་མི་རུང་བའོ། །དུག་ནི་སྦྱར་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། འཆི་བའི་རྐྱེན་མི་ཟད་པ་འདི་རྣམས་ ཀྱིས་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྒྱལ་པོའི་ཆད་པ་དང་མེ་དང་སྦྲུལ་གདུག་སྟེ་དུག་སྦྲུལ་དང་། ཆུ་དང་ཤ་ཟའི་མཁའ་འགྲོ་ཆོམ་རྐུན་པ་དང་། ཕྱོགས་སྐྱོང་བཅུའི་འཁོར་གདོན་དང་ལོག་འདྲེན་གདུག་པ་ཅན་ རྣམས་ཀྱི་འཚེ་བས་བསད་པས་ཤི་བའི་འོག་ཏུ་སེམས་ཅན་དམྱལ་བར་འགྲོ་བ་སྟེ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། བརྙས་སྨོད་བྱས་པ་ཙམ་ལ་ཉེས་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཡོད་ན་ཐུགས་རབ་ཏུ་ དཀྲུགས་ན་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ཞེ་ན། ནམ་ཡང་སློ
【現代漢語翻譯】 如果輕蔑具有誓言的上師，認為『此人戒律敗壞、不精進且愚昧，而我才是最殊勝的』，心中這樣想並口出惡語，那麼他將恒常遭受長久的痛苦感受。 這包括在其他地方迷惑，以及並非自心安住于自性，而是被煩惱所驅使，故意進行輕蔑和辱罵。那麼是誰做的呢？是他的弟子，即主要接受灌頂的金剛乘弟子，他們接受了恩賜。遭受痛苦的原因是，那個地方（上師）被認為是所有佛陀的化身，因此輕蔑他就是輕蔑一切佛陀。因此，供養金剛上師等於供養一切佛陀。 第二部分包括：總的來說，指出可見和不可見的過患；具體來說，解釋不可見的過患。第一部分包括兩點：僅僅輕蔑的過患；極度擾亂上師心意的過患。第一點是：如果有人想知道誹謗上師有什麼過患，那麼經文說：『誹謗上師者，會因瘟疫和傷害性疾病，以及邪魔、瘟疫和毒藥而死。愚昧之人會因此而死。國王、火、毒蛇，水、空行母、盜賊，邪魔和邪惡引導者會殺死他，然後眾生會墮入地獄。』意思是，誹謗金剛上師的弟子會被瘟疫等擊中，迅速死亡。瘟疫是指不同於普通瘟疫的頭部疾病。 『近乎傷害』是指除了地下眾生之外的兇猛生物的傷害。『疾病』是指非瘟疫類的肺病、血液病、嘔吐和麻風病等。『邪魔』是指天神、龍族和鵬鳥等。『瘟疫』是指無法治癒的單日瘟疫等。『毒藥』是指混合毒藥等。這些都是導致死亡的無盡原因。 同樣，由於國王的懲罰、火、毒蛇，水、食肉空行母、盜賊，以及十方護法的眷屬邪魔和邪惡的引導者的傷害，被殺后，眾生會墮入地獄，即轉生於地獄。第二點是：如果僅僅輕蔑就有如此過患，那麼極度擾亂上師的心意會怎樣呢？經文說：『無論何時，上師……』
【English Translation】 If one despises the qualified lama, thinking, 'This one has broken vows, is not diligent, and is ignorant, while I am the most supreme,' and with such thoughts in mind, speaks disparagingly, then one will constantly experience painful feelings for a long time. This includes being confused in other places and not having one's own mind abide in its nature, but being driven by afflictions, deliberately engaging in contempt and abuse. Who does this? It is done by his disciples, those Vajrayana disciples who have primarily received empowerment and have received the grace. The reason for experiencing suffering is that the place (the guru) is regarded as the embodiment of all Buddhas, so despising him is despising all Buddhas. Therefore, offering to the Vajra Master is said to be offering to all Buddhas. The second part includes: generally pointing out the faults of what is seen and unseen; specifically explaining the faults of what is unseen. The first part includes two points: the fault of merely despising; the fault of greatly disturbing the guru's mind. The first point is: if one wonders what the fault is of slandering the guru, the text says: 'One who slanders the guru will die from plagues and harmful diseases, as well as demons, epidemics, and poisons. The ignorant one will die from this. Kings, fire, poisonous snakes, water, dakinis, thieves, demons, and evil guides will kill him, and then beings will go to hell.' This means that the disciple who slanders the Vajra Master will be struck by plagues and the like and die quickly. Plague refers to head diseases that are different from ordinary epidemics. 'Near harm' refers to the harm from fierce creatures other than underground beings. 'Disease' refers to lung diseases, blood diseases, vomiting, leprosy, and the like, which are not plagues. 'Demons' refers to gods, nagas, and garudas, and the like. 'Epidemics' refers to incurable one-day epidemics and the like. 'Poison' refers to mixed poisons and the like. These are all endless causes of death. Similarly, due to the punishment of kings, fire, poisonous snakes, water, flesh-eating dakinis, thieves, and the harm from the retinue demons and evil guides of the ten directions, after being killed, beings will go to hell, that is, be reborn in hell. The second point is: if there is such a fault in merely despising, what will happen if the guru's mind is greatly disturbed? The text says: 'Whenever the guru...'
བ་དཔོན་དག་གི་ནི། །ཀུན་ཏུ་སེམས་དཀྲུགས་མི་བྱ་འོ། །གལ་ཏེ་རྨོངས་པས་བྱས་གྱུར་ན། །དམྱལ་བར་ངེས་པར་འཚེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་སྟེ། རང་གི་ སྒོ་གསུམ་གྱི་སྤྱོད་ལམ་རབ་ཏུ་བསྒྲིམས་ནས་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དག་གི་སེམས་དཀྲུགས་པ་སྟེ་སུན་དབྱུང་བར་དུས་ནམ་ཡང་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སློབ་མ་ལས་འབྲས་ལ་རྨོངས་པས་དེ་བྱས་པར་གྱུར་ན་དམྱལ་བར་འཚེད་ཅིང་བསྲེག་པར་འགྱུར་རོ། 15-354 ལས་དེ་ཤིན་ཏུ་སྟོབས་དང་ལྡན་པས་ངེས་པར་ཏེ་གདོན་མི་ཟ་བར་འབྲས་བུ་འབྱིན་པར་འགྱུར་རོ། །མྱོང་ངེས་ཀྱི་ལས་ཡིན་ཡང་སྟོབས་བཞིས་འདག་པར་བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་ལས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ མ་མཐོང་བའི་ཉེས་དམིགས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ། མནར་མེད་ལ་སོགས་འཇིགས་རུང་བའི། །དམྱལ་བ་བསྟན་པ་གང་ཡིན་པ། །སློབ་དཔོན་ལ་ནི་སྨོད་པ་རྣམས། །དེར་ནི་གནས་པར་ཡང་དག་བཤད། །ཅེས་ པ་སྟེ། གོང་དུ་བཤད་པའི་དམྱལ་བར་འགྲོ་ཞེས་པའི་དམྱལ་བ་ནི་རྒྱུད་སྡེ་དུ་མར་རྡོ་རྗེ་དམྱལ་བར་ཞེས་གྲགས་ཤིང་། མདོ་ལས་མནར་མེད་དེ་དེ་ལས་མནར་ཞིང་སྡུག་བསྔལ་ཆེ་བ་གཞན་མེད་ པར་བཤད་ལ། འདི་གཉིས་ཀྱང་ཇོ་བོ་རྗེས་གླེགས་བམ་དུ་དོན་གཅིག་པར་གསུངས། བརྒྱུད་པའི་བླ་མ་དག་གི་གསུང་ལས་གྲོང་དང་དགོན་པའི་ཚུལ་དུ་ཡོད་པར་གསུངས་སོ། །དེས་ཚོན་ནས་རབ་ཏུ་ཚ་ བ་ལ་སོགས་པའི་དམྱལ་བ་འཇིགས་སུ་རུང་བ་སྡུག་བསྔལ་མི་ཟད་པ་བསྟན་པ་སྟེ་མདོ་རྒྱུད་རྣམས་ལས་གསུངས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་རྣམས་སུ་སློབ་དཔོན་ལ་སྨོད་པའི་སློབ་མ་རྨོངས་པ་རྣམས་ དུས་ཡུན་རིང་པོར་གནས་ནས་སྡུག་བསྔལ་བསམ་གྱི་མི་ཁྱབ་པ་མྱོང་དགོས་པར་དག་པ་སྟེ་བསླུ་མེད་དུ་བཤད་དེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། དེ་ལྡན་བླ་མར་བྱས་ནས་ནི། །གང་ཞིག་བླ་མ་ལ་སྨོད་ཅིང་། ། 15-355 སྐྱེ་བོ་བླ་མ་སྨོད་པ་གང་། །དམྱལ་བ་ཆེན་པོར་འཚེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་དང་། ལེགས་པར་དབང་བསྐུར་སློབ་མ་གང་། །བླ་མའི་བཀའ་ལས་འདའ་བྱེད་པ། །འཇིག་རྟེན་འདིར་ནི་འོན་པར་འགྱུར། །འཇིག་རྟེན་ཕ་ རོལ་དམྱལ་བར་འགྲོ །གཡོ་དང་སྒྱུ་ཡི་སྦྱོར་བ་ཡི། །བརྫུན་གྱི་མི་ནུས་སྨྲ་བ་ལས། །ཁོང་སྐམ་མཛེ་ནད་ཆེན་པོ་ཅན། །དམྱལ་བ་ལ་སོགས་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །ཞེས་དང་། གསང་བ་འདུས་པའི་རྩ་རྒྱུད་ ལས། སེམས་ཅན་མཚམས་མེད་ལ་སོགས་པ། །སྡིག་པ་ཆེན་པོ་བྱེད་པ་ཡང་། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་རྒྱ་མཚོ་ཆེ། །ཐེག་པ་མཆོག་ནི་འདི་ལ་འགྲུབ། །སྙིང་ནས་སློབ་དཔོན་སྨོད་པ་དག །བསྒྲུབས་ཀྱང་འགྲུབ་པར་ ཡོངས་མི་འགྱུར། །ཞེས་སྡིག་པ་ཆེན་པོ་མཚམས་མེད་ལྔ་ལ་སོགས་པ་སྤྱད་པ་རྣམས་ཀྱང་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལམ་གྱི་གྲོལ་བར་བཤད་ལ། སྙིང་ནས་སློབ་དཔོན་སྨོད་པ་དེས་ནམ་ཡང་བསྒྲུབ་པའི་སྐབས་ མེད་པར་གསུངས་སོ། །དེར་མ་ཟད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས
【現代漢語翻譯】 『對於上師們，不應總是擾亂他們的心。如果因愚昧而這樣做，肯定會在地獄中被煮。』意思是說，要嚴格約束自己的身語意行為，任何時候都不要擾亂金剛上師們的心，也就是不要讓他們不悅。如果弟子因不瞭解業果而這樣做，就會在地獄中被煮沸和焚燒。 這種行為具有極強的力量，必定會帶來果報。即使是必定的業，也可以通過四力懺悔來凈化，正如《八千頌廣釋》中所說。 第二，詳細解釋了未見之過患。『那可怕的無間等地獄，凡是宣說的，都是對上師的誹謗者，在那裡安住。』意思是說，上面所說的『去地獄』的地獄，在許多續部中被稱為金剛地獄。經中說，無間地獄比其他地獄更加痛苦。覺沃杰（Jowo Je，阿底峽尊者）在書本中說，這兩者意思相同。傳承上師們的教言說，它們以城鎮和寺院的形式存在。因此，凡是經部和續部中所說的極熱等地獄，那些可怕的、無盡痛苦的地獄，誹謗上師的愚昧弟子們，將在那裡長期遭受無法想像的痛苦，這是真實不虛的。正如《金剛帳續》中所說：『依止具德上師后，無論誰誹謗上師，無論誰誹謗上師，都將在大地獄中被煮。』以及，『圓滿接受灌頂的弟子，無論誰違背上師的教言，今生將變為盲人，來世將墮入地獄。』通過欺騙和虛偽的行為，從虛假的無能之語中，將出生患有腹部乾燥、麻風病等重病者，並墮入地獄等處。』還有，《密集金剛根本續》中說：『眾生造作無間罪等大罪業，也可通過金剛乘大海，這殊勝的乘獲得解脫。』從內心誹謗上師者，無論如何修行也無法成就。』意思是說，即使是犯下無間罪等重罪的人，也可以通過金剛乘的道路獲得解脫，但從內心誹謗上師的人，無論如何修行也無法成就。不僅如此，還會一起陷入世俗的享樂之中。
【English Translation】 'One should not always disturb the minds of the Vajra Masters. If one does so out of ignorance, one will surely be cooked in hell.' This means that one should strictly restrain one's own actions of body, speech, and mind, and never at any time disturb the minds of the Vajra Masters, that is, do not displease them. If a disciple does so out of ignorance of the law of karma, he will be boiled and burned in hell. This action has a very strong power and will surely bring about its result. Even if it is a certain karma, it can be purified by the four powers of confession, as stated in the Great Commentary on the Eight Thousand Verses. Second, a detailed explanation of the unseen faults. 'Those terrible hells such as Avici, whatever is taught, are the slanderers of the guru, abiding there.' This means that the hell of 'going to hell' mentioned above is known as the Vajra Hell in many tantras. The sutras say that Avici Hell is more painful than other hells. Jowo Je (Atisha) said in his books that these two have the same meaning. The teachings of the lineage gurus say that they exist in the form of towns and monasteries. Therefore, whatever is said in the sutras and tantras about the extremely hot hells, those terrible, endless sufferings, the ignorant disciples who slander the guru will remain there for a long time and experience unimaginable suffering, which is true and infallible. As stated in the Vajra Tent Tantra: 'Having relied on a virtuous guru, whoever slanders the guru, whoever slanders the guru, will be cooked in the great hell.' And, 'The disciple who has fully received the initiation, whoever violates the guru's teachings, will become blind in this life, and will fall into hell in the next life.' Through deceit and hypocrisy, from false words of inability, will be born those suffering from dry abdomen, leprosy, and other serious diseases, and will fall into hell and other places.' Furthermore, the Root Tantra of the Guhyasamaja says: 'Beings who commit great sins such as the five heinous crimes can also be liberated through the ocean of Vajrayana, this supreme vehicle.' Those who slander the guru from the heart, no matter how much they practice, will never achieve it.' This means that even those who have committed heinous crimes such as the five heinous crimes can be liberated through the path of Vajrayana, but those who slander the guru from the heart will never achieve it no matter how much they practice. Not only that, but they will also fall into worldly pleasures together.
་སྤྱོད་ཀྱིས་དགའ་བར་བྱེད་པས་ཀྱང་མི་འགྲུབ་པར་འགྲེལ་ཆེན་སྒྲོན་གསལ་ལས་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཉེས་སྤྱོད་དེ་དག་ནི་ དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་འཕྲོག་ཅིང་ངན་འགྲོ་ཤིན་ཏུ་མི་ཟད་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྩ་བར་རྒྱུད་སྡེ་རིན་པོ་ཆེ་རྣམས་ལས་ལན་ཅིག་མ་ཡིན་པར་ཡང་ཡང་ནན་ཏན་ཆེན་པོས་གསུངས་པས་ཚུལ་འདི་ལ་ཤེས་ལྡན་དག་གིས་རབ་ཏུ་བསྒྲིམས་ནས་བག་དང་ལྡན་པར་བྱའོ། ། 15-356 བླ་མ་ལ་སྨོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ལ་ཇི་མི་སྙམ་པར་འཇུག་ཅིང་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པའི་བསྲུང་སྡོམ་གྱི་རྣམ་དབྱེ་ཙམ་ཡང་མི་ཤེས་ཤིང་། ཤེས་ཀྱང་ཡལ་བར་དོར་ནས་ལམ་ ཟབ་མོ་བསྒོམ་པ་སྐད་བྱས་ཀྱང་ངན་འགྲོ་ཡ་ང་བའི་སྒོ་འབྱེད་པར་གསུངས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། གང་གི་སློབ་དཔོན་ཡང་དག་སྨད། །དེ་ཡི་རྒྱུད་ཀུན་བསྒྲུབ་པའི་མཆོག །གཉིད་དང་འདུ་ འཛི་རྣམས་སྤངས་ཏེ། །བསྐལ་པ་སྟོང་དུ་ལེགས་བསྒྲུབས་ཀྱང་། །དམྱལ་སོགས་བསྒྲུབ་པ་བྱེད་པའོ། །ཞེས་དང་། བདེ་མཆོག་རྩ་རྒྱུད་ལས། དམ་ཚིག་ཉམས་པ་དཀྱིལ་འཁོར་དུ། །དབང་བསྐུར་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ སོ། ། གཉིས་པ་ཉེས་པ་ཡོད་པའི་ཆ་ནས་མི་བརྙས་པར་བསྟན་པ་ནི། དེ་བས་འབད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་བློ་གྲོས་ཆེ། །དགེ་བ་རབ་ཏུ་མི་བཅོམ་པ། །ནམ་ཡང་སྨད་པར་ མི་བྱ་འོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། གོང་དུ་བཤད་པའི་ཉེས་དམིགས་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་དེ་ལྟ་བུ་མྱོང་ན་བཟོད་པའི་ཐབས་མེད་པས། དེ་བས་ནུས་པ་ཅི་ཡོད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩེ་གཅིག་ཏུ་འབད་པ་ སྟོན་ནས་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་བློ་གྲོས་ཏེ་མཁྱེན་པ་རབ་ཏུ་ཆེ་བ་མཁས་པ་པཎྜི་ཏ་དང་དེ་མིན་ཀྱང་ཐུགས་ཀྱི་དགེ་བ་ལུང་རྟོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་རྣམས་རབ་ཏུ་མི་བཅོམ་པ་སྟེ་རང་ཉིད་ཀྱི་ཆེད་དུ་ངོམ་པ་མ་ཡིན་པར་སྦེད་པ་སྦས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཀུ་ས་ལི་ཡིན་ཡང་རུང་། 15-357 ཡུལ་དེ་ལ་དུས་ནམ་ཡང་སྨད་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སློབ་མ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཏུ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཆོས་རྣམས་གང་བྱུང་བྱུང་དུ་ཞུ་བ་ལ་བརྩོན་ཞིང་གཅིག་ལ་ཡང་བླ་མ་བསྟེན་ཚུལ་ ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་ཐུགས་བརྩེ་བས་གདམས་པར་མཛད་པའོ། །དེ་ལྟར་སློབ་དཔོན་ལ་རང་གི་མི་སྨོད་པ་ཙམ་དུ་མ་ཟད་གཞན་སྨོད་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འདུག་པ་ཡང་སྤངས་ བར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲྭ་བ་ལས། སློབ་དཔོན་སྨོད་པ་བྱེད་པ་དག །རྨི་ལམ་དུ་ཡང་མི་བྱ་འོ། །སློབ་དཔོན་སྨོད་པ་གང་ཡིན་དེས། །བགེགས་དང་ལོག་འདྲེན་རྣམས་ཀྱི་བཟུང་། །ངན་པ་ གཏུམ་པོ་ལས་བྱེད་པ། །མཁས་པས་རྟག་ཏུ་སྤངས་བར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་། དེ་ཉིད་མི་བསྲུང་ཞིང་གསོད་པར་འགྱུར་ཏེ། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། ངན་པ་གཏུམ་པོ་བླུན་ཆེན་ད
【現代漢語翻譯】 《大疏明燈論》中說，僅僅通過行為來取悅上師也是無法成就的。同樣，經續寶典中多次強調，這些惡行會奪走一切成就，是導致無盡惡趣痛苦的根源，因此，有智慧的人應該極其謹慎，保持警惕。 對於諸如誹謗上師等墮落行為，他們毫不在意，甚至不瞭解誓言和戒律的守護差別。即使瞭解，也將其拋諸腦後，還聲稱修持甚深之道，這實際上是打開了通往可怕惡趣之門。《金剛心莊嚴經》中說：『誰若誹謗其上師，其傳承的一切修持，拋棄睡眠和喧囂，即使精進修持千劫，也將成就地獄等。』《勝樂根本續》中說：『破誓之人，在壇城中，無法獲得灌頂和成就。』 第二，從存在過失的角度，說明不應輕蔑上師。《一切努力中，金剛上師智慧大，不損功德者，任何時候都不要誹謗。』意思是說，如果遭受上述極其嚴重的過患，將無法忍受。因此，要竭盡全力，一心一意地努力，不要誹謗金剛上師，無論他是智慧淵博的大班智達，還是不炫耀自己功德，隱藏自己功德的瑜伽士庫薩里。 對於那些不重視依止上師，隨意求取金剛乘佛法的人，這是出於慈悲的教誨。不僅自己不誹謗上師，還要避免與誹謗上師的人同處。《幻化網續》中說：『誹謗上師的行為，即使在夢中也不應做。誰誹謗上師，將被魔障和邪引所控制。應始終遠離邪惡、兇暴的作惡者。』同樣，四大天王等也會不守護他，甚至會殺害他。《金剛心莊嚴經》中說：『邪惡、兇暴、愚蠢之人……』
【English Translation】 It is also said in the Great Commentary 'Lamp Illuminating [the Tantras]' that it is not accomplished even by pleasing [the guru] with actions. Likewise, these misdeeds are said repeatedly and emphatically in the precious tantras to rob all siddhis and be the root of suffering in the extremely inexhaustible lower realms. Therefore, those with knowledge should be extremely careful and vigilant regarding this. They carelessly engage in downfalls such as reviling the guru, and do not even know the distinctions of guarding vows and samayas. Even if they know, they abandon them and claim to meditate on the profound path, but it is said that they are opening the door to the terrible lower realms. The Vajra Heart Ornament says: 'Whoever reviles their guru, all the supreme accomplishments of their lineage, abandoning sleep and busyness, even if they accomplish well for a thousand kalpas, will accomplish hells and so forth.' The Root Tantra of Chakrasamvara says: 'One who has broken samaya, in the mandala, will not receive empowerment or attain siddhi.' Second, showing that one should not despise [the guru] from the aspect of having faults: 'Therefore, with all effort, the vajra guru is of great intelligence, one who does not destroy virtue, should never be reviled.' It is said that if one experiences such extremely great faults as mentioned above, there is no way to endure it. Therefore, one should exert effort with all one's ability, focusing single-pointedly, and not revile the vajra guru, who is of great intelligence, i.e., very knowledgeable, a wise pandita, or even if not that, one who does not destroy the virtues of their mind, the qualities of scripture and realization, i.e., one who does not boast for their own sake, but conceals them, a yogi who conceals [their qualities], a kusali. This is a compassionate instruction to students in general, and in particular to those who are diligent in requesting the dharmas of the Vajrayana wherever they may be found, and who do not make even the slightest effort to rely on a guru. Not only should one not revile the guru oneself, but one should also avoid being with those who revile the guru. The Net of Illusion says: 'The act of reviling the guru, should not be done even in dreams. Whoever reviles the guru, will be seized by obstacles and wrong guides. The evil, violent worker, should always be abandoned by the wise.' Likewise, the Four Great Kings and so forth will also not protect that person, and will even kill them. The Vajra Heart Ornament says: 'The evil, violent, great fool...'
ེས། །ཕྱོགས་བཞི་དག་ཏུ་སོང་གྱུར་ཀྱང་། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱིས་མི་བསྲུང་བར། །མདུང་ལ་སོགས་པའི་མཚོན་ཆ་ཡིས། །ཁ་ན་མ་ཐོ་བྱེད་པ་གསོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ སྔར་བཤད་པའི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་བླ་མ་ལ་གུས་པ་བྱས་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། བླ་མ་ལ་ནི་གུས་བཅས་ཡོན། །རྗེས་སུ་མཐུན་པར་སྦྱིན་པར་བྱ། །དེས་ན་རིམས་སོགས་གནོད་པ་རྣམས། །ཕྱིར་ཞིང་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་རོ། ། 15-358 ཞེས་གསུངས་ཏེ། རང་གི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བཀའ་དྲིན་མནོས་པའི་བླ་མ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དེ་ལ་ནི་ཐུགས་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པར་གང་བཞེད་པའི་ཡོན་དེ་དང་དེ་སྦྱིན་པར་བྱ་སྟེ་འབུལ་ བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བྱས་པ་དེས་ནི་གོང་དུ་བཤད་པའི་རིམས་ལ་སོགས་པའི་གནོད་པ་རྣམས་ཕྱིར་ཞིང་ཏེ་སླན་ཆད་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཕྱིར་ཞིང་ཞེས་པའི་ཚིག་གིས་བླ་མ་ལ་སྔར་བརྙས་ པ་སླར་གསོ་བའི་ཐབས་སུའང་བཤད་པ་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །བླ་མ་བསྟེན་པའི་ཚད་འཐད་པ་དང་བཅས་པ་བཤད་པ། བཞི་པ་བླ་མ་བསྟེན་པའི་ཚད་འཐད་པ་དང་བཅས་པ་བཤད་པ་ལ་གསུམ། བླ་མ་བསྟེན་པའི་ཚད་དངོས་འཐད་པ་དང་བཅས་པ་དང་། བྱ་བའི་ རྣམ་གྲངས་གཞན་ཕན་ཡོན་དང་བཅས་པ་དང་། དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པའི་སྒོ་ནས་ལྷ་དང་བླ་མ་ཐ་མི་དད་དུ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དངོས་དང་། འཐད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། རང་གི་དམ་ཚིག་སློབ་དཔོན་ནི། །སྦྱིན་དཀའ་བུ་དང་ཆུང་མ་དང་། །རང་སྲོག་གིས་ཀྱང་བསྟེན་བྱ་ན། །ལོངས་སྤྱོད་གཡོ་བ་སྨོས་ཅི་དགོས། །ཞེས་པ་ནི། རང་གི་དམ་ཚིག་སྟེ་ དབང་བསྐུར་བ་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཐོས་པའི་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དེ་སྦྱིན་པར་དཀའ་བ་བློས་མི་ཐོང་ཞིང་ཡིད་ལ་བཅགས་པའི་བུ་དང་ཆུང་མ་དང་། རང་གི་སྲོག་ཀྱང་ཡོན་དུ་ཕུལ་བའི་སྒོ་ནས་བསྟེན་ཅིང་མཉེས་པར་བྱ་དགོས་ན། 15-359 རྟ་དང་གླང་པོ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་རོལ་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་གཡོ་བ་སྟེ་མི་རྟག་པའི་ཟང་ཟིང་གི་ཡོ་བྱད་གཞན་དག་གིས་མཉེས་པར་བྱས་པ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །དེ་ སྐད་དུའང་ཁ་སྦྱོར་ལས། རང་གི་ཆུང་མ་བུ་མོ་དང་། །བྲན་ཕོ་བྲན་མོ་སྲིང་མོ་ཉིད། །ཕྱག་འཚལ་ནས་ནི་དབུལ་བར་བྱ། །བདག་གི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །བློ་དང་ལྡན་པས་བླ་མར་དབུལ། ། དེ་རིང་ཚུན་ཆད་བདག་བྲན་དུ། །ཁྱེད་ལ་བདག་ནི་འབུལ་ལགས་ཞེས། །དེ་ལྟར་ཞུ་བ་བྱས་གྱུར་ནས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། འོ་ན་རང་གི་སྲོག་ཚུན་ཆད་འབུལ་བའི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་ བྱ་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་སྙམ་ན། གང་ཕྱིར་བསྐལ་པ་བྱེ་བ་ཡིས། །གྲངས་མེད་པར་ནི་རྙེད་དཀའ་བའི། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱང་བརྩོན་ལྡན་ལ། །ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་སྟེར་བར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སྟེ། རྒྱུ་ མཚན་གང་གི་ཕྱིར་ན། ཁ་སྦྱོར་ལས། ཆོས་
【現代漢語翻譯】 即使前往四面八方，不持戒律的愚笨之人，也會被長矛等武器殺死。這是佛所說。 第三，對具有上述功德的上師恭敬的利益是：『應以恭敬供養上師，並隨順其意。如此，瘟疫等災害便不會再發生。』 意思是說，對於自己接受金剛乘教法恩德的上師金剛阿阇黎，應當隨順其心意，供養他所喜愛之物。這樣做，就能避免上述瘟疫等災害再次發生。『ཕྱིར་ཞིང་』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：返回，punar，punar，再次）一詞也暗示了彌補先前對上師不敬的方法。 現在講述依止上師的合理尺度。 第四，講述依止上師的合理尺度，分為三部分：依止上師的真實尺度及其合理性；行為的分類及其利益；以及通過總結這些要點，將上師視為與本尊無二無別。 第一部分分為真實和合理兩方面。首先是真實：『對於自己的誓言上師，即使是難以施捨的兒女和妻子，乃至自己的生命，也應供養。更何況是動產呢？』 意思是說，對於如法接受灌頂的金剛上師，即使是難以割捨、珍愛無比的兒女和妻子，乃至自己的生命，也應作為供養，盡力侍奉。 更何況是馬、象等外在的動產，以及其他無常的世俗財物呢？《合續》中也說：『自己的妻子、女兒、男僕、女僕、姐妹，都應頂禮並供養。有智慧的人應將自己的一切財物供養上師。從今天起，我將成為您的奴僕，將自己獻給您。』應如是祈請。 第二，如果有人問，為什麼要以獻出生命的方式來侍奉上師呢？『因為無數劫難中難以獲得的佛陀，上師卻能在今生賜予。』 意思是說，因為《合續》中說：
【English Translation】 Even if they go in all four directions, those who are foolish and do not uphold their vows will be killed by weapons such as spears. This is what was said. Third, the benefits of respecting a lama who possesses the qualities mentioned earlier are: 'One should respectfully offer to the lama and act in accordance with their wishes. By doing so, harm such as epidemics will not occur again.' This means that one should offer whatever the Vajra Master (lama) who has bestowed the kindness of the Vajrayana teachings desires, acting in accordance with their wishes. By doing so, the harms such as epidemics mentioned above will not occur again. The word 'ཕྱིར་ཞིང་' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: return, punar, punar, again) also implies a method for rectifying previous disrespect towards the lama. Now, explaining the appropriate extent of relying on a lama. Fourth, explaining the appropriate extent of relying on a lama, along with its reasons, in three parts: the actual extent of relying on a lama along with its reasons; the categories of actions along with their benefits; and by summarizing these points, showing how to transform the perception of the lama as being no different from a deity. The first part has two aspects: the actual and the reasons. The first is: 'One's own samaya (vow) teacher, even one's difficult-to-give children and spouse, and even one's own life, should be served. What need is there to mention movable possessions?' This means that one's own samaya teacher, the Vajra Master from whom one has properly received empowerment, should be served and pleased by offering even one's difficult-to-give, cherished children and spouse, and even one's own life. What need is there to mention pleasing them with external movable possessions such as horses and elephants, and other impermanent, worldly goods? In the 'Union Tantra' it also says: 'One's own wife, daughter, male servant, female servant, and sister, should be prostrated to and offered. A wise person should offer all their possessions to the lama. From this day forward, I offer myself to you as your servant.' One should make such a request. Second, if one asks, what is the reason for needing to please the lama by offering even one's own life? 'Because the Buddha, who is difficult to find in countless eons, is given in this very life by the lama.' This means that, because the 'Union Tantra' says:
ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་དང་། །བཞི་སྟོང་གི་ནི་ཆོ་ག་ཡིས། །ལུས་ཀྱི་དེ་ཉིད་མི་ཤེས་པས། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་འབྲས་མེད་གསུངས། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་ ལྷས། བསྐལ་པ་བྱེ་བ་རྣམས་སུ་ནི། །ཐོས་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་གྱུར་ཀྱང་། །བདག་བྱིན་རླབས་ལས་ཕྱིར་ཕྱོགས་པ། །དེ་ཡི་དེ་ཉིད་རྟོགས་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར། ལམ་གཞན་དང་གཞན་དུ་ཞུགས་པ་དག་གིས་བསྐལ་པ་བྱེ་བ་གྲངས་མེད་པར་རྙེད་པར་ཏེ་ཐོབ་པར་དཀའ་བའི་སངས་རྒྱས་ཟུང་འཇུག་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་གོ་འཕངས་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་སྟེར་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་བླ་མེད་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ལམ་གྱི་སྙིང་པོ་སྟོན་པས་སོ། ། 15-360 སུ་ལ་སྟེར་ན་བརྩོན་འགྲུས་དང་བརྟུལ་བ་རབ་དང་ལྡན་པའི་གང་ཟག་དབང་པོ་རབ་རྣམས་ལའོ། །བརྩོན་པ་མེད་པ་རྣམས་ལ་ནི་རང་ཉིད་ཀྱི་ཉེས་པ་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་སྒྲས་ མཆོག་ཁོ་ནར་མ་ཟད་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་ཀྱང་ཚེ་འདིར་སྟེར་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས། རྣམ་གྲངས་དངོས་དང་། ཕན་ཡོན་ནོ། །དང་པོ་ནི། རྟག་ཏུ་རང་གི་དམ་ཚིག་བསྲུང་། །རྟག་ཏུ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་མཆོད། །རྟག་ཏུ་བླ་མ་ལ་ཡང་དབུལ། །འདི་ནི་སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་འདྲ། །མི་ཟད་དེ་ཉིད་འདོད་པ་ཡིས། །ཅུང་ཟད་ཡིད་འོང་གང་དང་གང་། །ཤིན་ཏུ་ཁྱད་པར་གྱུར་པས་ནི། །དེ་ དང་དེ་ནི་བླ་མར་སྦྱིན། །ཞེས་པ་སྟེ། རྟག་ཏུ་ནི་དུས་དང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་དྲན་པ་དང་ཤེས་བཞིན་དང་ལྡན་པས་རང་གི་ཇི་ལྟར་ཐོབ་པའི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པའི་ཚོགས་རྣམས་ ལ་བསྲུང་སྡོམ་ཚུལ་བཞིན་བྱ་བ་ནི། ལམ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞི་མའམ་རྩ་བ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས་ཀྱང་། ཚུལ་གནས་ཐོས་དང་བསམ་ལྡན་པས། །བསྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །ཞེས་གསུངས་པ་ ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པར་ལྡན་པས་རྟག་ཏུ་དཔལ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ལ་སོགས་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་རབ་འབྱམས་རྣམས་ལ་ཕྱི་ནང་མཆོད་པའི་བྱེ་བྲག་བསམ་གྱི་མི་ཁྱབ་པས་མཆོད་པར་བྱའོ། ། 15-361 དེ་ཁོ་ནར་མ་ཟད་རྟག་ཏུ་བླ་མ་ལ་ཡང་མཆོད་པ་དབུལ་བར་བྱ་སྟེ། བླ་མ་ཉིད་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་གཙོ་བོ་དང་ཐ་མི་དད་པ་མོས་པས་སོ། །འདི་ནི་ཚོགས་བསགས་པའི་ཞིང་དུ་ སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་བླ་མ་དམ་པ་དེ་ལ་ཕྱི་ནང་གསང་གསུམ་གྱི་མཆོད་པ་རྣམས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ཡོ་བྱད་ཐུགས་ལ་གང་བཞེད་པ་རྣམས་ལྟོས་པ་མེད་ པར་རྒྱུན་དུ་ཕུལ་བའི་སྒོ་ནས་མཆོད་པ་བྱ་དགོས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། བློ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་སློབ་མ་ཡིས། །ཅི་སྟེ་བདེ་བ་ཀུན་འདོད་ན། །དད་མོས་སེམས་ཀྱི་དབུལ་བར་བྱ། །ཡིད་ ལ་གང་བསམ་མ་ཕུལ་ལམ། །ཁས་བླངས་དེ་ནི་མ་ཕུལ་ན། །ཡི་དྭགས་དམྱལ་བ་རྣམ་གཉིས་སུ། །ངེས་པར་སྐྱེ་སྟེ་བརླག་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་
【現代漢語翻譯】 如經中說：『八萬四千蘊，以四千儀軌，不能知身之實性，故說彼等皆無果。』如聖天所說：『于無數劫中，雖已通達聞法之彼岸，然因背離自之加持，彼亦不能證悟實性。』如是，進入其他道者，于無數劫中，難以獲得之佛陀雙運金剛持之果位，於此生即可賜予，故此乃是開示無上金剛持道之精要。 若問賜予何人？乃是賜予具足精進與苦行之殊勝根器者。對於不精進者而言，此非彼等自身之過失。』此『也』字不僅表示殊勝，亦表示共同之成就亦於此生賜予。第二部分分為二：名相與利益。第一是：『恒常守護自之誓言，恒常供養如來，恒常亦供養上師，此與諸佛無異。』『以無盡之慾求，些微悅意之物，以極殊勝之物，彼與彼皆供養上師。』 意即，恒常於一切時處，以具足正念與正知，如法守護自己所受之誓言與戒律，此乃一切道之基礎或根本。如《俱舍論》云：『具戒聞思者，應勤修禪定。』如是，以具足誓言與戒律，恒常以不可思議之種種內外供養，供養如金剛薩埵等如來之無量壇城。 不僅如此，亦應恒常供養上師，因上師與壇城之主尊無二無別。此乃積聚資糧之田，與諸佛無異。如是，對於上師，應以身語意三門之供養，以及任何上師所喜之財物，無有吝惜地恒常供養。如《金剛心要莊嚴經》云：『具慧金剛弟子，若欲一切安樂，應以信心供養，心中所想皆供養，若不供養所承諾，必墮餓鬼地獄中，定受毀滅。』
【English Translation】 As it is said in the scriptures: 'With eighty-four thousand aggregates, and four thousand rituals, one does not know the true nature of the body, therefore it is said that all of them are fruitless.' As Āryadeva said: 'In countless eons, even if one has reached the other shore of hearing, because of turning away from one's own blessings, one will not realize the true nature.' Thus, those who have entered other paths, in countless eons, the attainment of the state of union Vajradhara (saṃbuddha-yuganaddha-vajradhara-pada, 桑布達 宇伽那達 瓦吉拉達拉 巴達，正等覺 雙運 金剛持 果位), which is difficult to obtain, is given in this very life, therefore this is the essence of teaching the supreme path of Vajradhara. If asked to whom it is given? It is given to those with superior faculties who are endowed with diligence and austerity. For those who are not diligent, this is not their own fault. 'Also' indicates not only the supreme, but also that common accomplishments are also given in this life. The second part is divided into two: nomenclature and benefits. The first is: 'Always keep your vows, always worship the Tathāgata, always offer to the Guru, this is no different from all the Buddhas.' 'With endless desires, a little pleasing thing, with extremely special things, offer that and that to the Guru.' That is, always, at all times and places, with mindfulness and awareness, properly protect the vows and precepts that one has received, this is the basis or root of all paths. As it is said in the Abhidharmakośa: 'One who has precepts, learning, and contemplation, should diligently practice meditation.' Thus, with vows and precepts, always offer unimaginable varieties of outer and inner offerings to the countless mandalas of the Tathāgatas such as glorious Vajrasattva. Not only that, but one should also always offer to the Guru, because the Guru is no different from the main deity of the mandala. This is the field for accumulating merit, no different from all the Buddhas. Thus, to the Guru, one should offer the offerings of body, speech, and mind, as well as any wealth that the Guru desires, without hesitation. As it is said in the Vajrahṛdayālaṃkāra: 'Wise Vajra disciple, if you want all happiness, you should offer with faith, offer whatever you think in your heart, if you do not offer what you have promised, you will surely be born in the realm of pretas and hell, and be destroyed.'
སོ། །མི་ཟད་པ་ནི་གང་ཐོབ་ན་ནམ་མཁའ་ཇི་ སྲིད་པ་ཟད་པ་མེད་པའི་གོ་འཕང་ཆོས་ཀྱི་སྐུའོ། །དེ་ཉིད་འདོད་པའི་སློབ་མས་རང་ཉིད་ཀྱི་ཡིད་དུ་འོང་བའི་དངོས་པོ་ཅུང་ཟད་ནས་ཤིན་ཏུ་ཁྱད་པར་དུ་གྱུར་པའི་བར་གྱི་ཡོན་གང་ དང་གང་ཡིན་པ་དེ་དང་དེ་རྣམས་ཉིད་ཀྱི་བླ་མ་ལ་དབུལ་བར་བྱ་ཞིང་། བླ་མས་ཀྱང་སློབ་མའི་སྲེད་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་བླངས་བར་བྱ་སྟེ། སམྦུ་ཊི་ལས། གང་དང་གང་ཞིག་བསྡུས་པའི་རྫས། ། 15-362 རེ་བ་མེད་པའི་སེམས་ཀྱི་ནི། །དེ་དང་དེ་ཉིད་བླ་མར་དབུལ། །བླ་མའང་སྙིང་རྗེ་ལྡན་པ་ཡིས། །སློབ་མའི་ཞེན་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར། །དེ་ལ་ཕན་པའི་བསམ་པས་གཟུང་། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ ནི། དེ་བྱིན་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ལ། །རྟག་ཏུ་བྱིན་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །དེ་བྱིན་བསོད་ནམས་ཚོགས་ཡིན་ཏེ། །ཚོགས་ལས་དངོས་གྲུབ་མཆོག་ཏུ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟར་བླ་མ་ལ་མཆོད་པ་བྱས་ པའི་ཕན་ཡོན་ཇི་ལྟ་བུ་སྙམ་ན། བླ་མ་དེ་ལ་རྟག་ཏུ་བྱིན་པ་སྟེ་མཆོད་པས་ནི་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ལ་རྟག་ཏུ་བྱིན་པ་དང་འདྲ་བའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་རང་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུད་ ལ་ཐོབ་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ལ་དེ་ལྟར་ཡུལ་དམ་པ་བླ་མ་དེ་ལ་བྱིན་པ་ནི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་རབ་དང་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟ་བུའི་ཚོགས་རྒྱ་ ཆེན་པོ་བསགས་པ་ལས་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་མཆོག་སངས་རྒྱས་མྱུར་དུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་ཞེས་པ་སྟེ། རིམ་པ་ལྔ་པ་ལས། མཆོད་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ནས་ནི། །བླ་མ་མཆོད་པ་ཡང་དག་བརྩམས། །དེ་མཉེས་ པ་ནི་ཀུན་མཁྱེན་པའི། །ཡེ་ཤེས་མཆོག་ནི་ཐོབ་པར་འགྱུར། །བླ་མེད་བྱེད་པ་སློབ་དཔོན་གྱིས། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་མཆོད་བྱས་པས། །དེ་ཡི་བསོད་ནམས་མ་བྱས་ཤིང་། །དཀའ་ཐུབ་མ་བརྟེན་གང་ཞིག་ཡོད། ། 15-363 ཅེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པའི་སྒོ་ནས་ལྷ་དང་བླ་མ་ཐ་མི་དད་པར་བསྟན་པ་ནི། དེ་བས་བླ་མ་སྙིང་རྗེ་གཏོང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་བཟོད་པའི་ཡོན་ ཏན་ལྡན། །སློབ་དཔོན་དང་ནི་རྡོ་རྗེ་འཛིན། །ཐ་དད་པར་ནི་མི་བརྟག་གོ །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཡུལ་བླ་མ་དམ་པ་དེ་ཉིད་ཚོགས་བསོག་པའི་ཞིང་དུ་སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་འདྲ་བ་དེ་བས་ན་ སློབ་མ་དམ་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་རྒྱུད་བརླན་ཞིང་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་དགེ་རྩ་རྣམས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་ཆགས་མེད་དུ་བསྔོ་བའི་གཏོང་བ་དང་། ཁས་བླངས་པའི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་ པ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སེམས་ཅན་གྱི་ལོག་བསྒྲུབ་དང་དཀའ་སྤྱད་ལ་མི་སྐྱོ་བའི་བཟོད་པ་སྟེ་ཡོན་ཏན་དེ་རྣམས་དང་ལྡན་པས་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དང་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་སྟེ་ སངས་རྒྱས་རྡོ་རྗེ་འཆང་གཉིས་ཐ་དད་དུ་མ་བརྟག་པར་དབྱེར་མེད་དུ་ལྟ་བར་བྱའོ། །དེ་སྐད་དུ་
【現代漢語翻譯】 索！如果獲得了永不耗盡之物，那麼如同虛空般無有窮盡的果位便是法身。（Dharmakāya）。想要獲得此果位的弟子，應當將自己喜愛之物，從微小到極其殊勝的供養給自己的上師。上師也應當爲了斷除弟子的貪戀而接受。如《三補吒經》（Samputa Tantra）所說：『無論積聚何種事物，以無所求之心，將其供養上師。上師以慈悲之心，爲了斷除弟子的執著，以利益他的想法而接受。』 第二，這樣做會『恒常佈施於一切佛，成為功德之聚，從聚集之中獲得殊勝成就。』如果有人想知道，如此供養上師會有什麼利益呢？恒常供養上師，就如同恒常供養一切佛一樣，功德會融入自己的相續。如此在上師這個殊勝的對境處佈施，是從所有功德之聚中產生最殊勝的功德，積累如此廣大的功德之聚，能夠迅速獲得殊勝的成就——佛果。如《次第五品》（Rimapa Ngapa）中所說：『捨棄一切供養，真實開始供養上師，令其歡喜，便能獲得遍知者的殊勝智慧。無上導師以金剛薩埵（Vajrasattva）供養，他的功德未曾做過，又有何種苦行未曾修持？』 第三，通過總結這些要點來展示，上師與本尊無二無別：『因此，上師是慈悲的施予者，具備戒律和忍耐的功德。不應將上師、金剛上師（Vajra Acharya）與金剛持（Vajradhara）視為不同。』因此，上師是積累功德的福田，與一切佛無別。因此，殊勝的弟子以大乘的大悲心滋潤相續，將身體、受用和善根無私地迴向給眾生，具備完全清凈的戒律和誓言，以及不厭倦眾生的惡行和苦行的忍耐。因此，不應將金剛上師和金剛持，也就是金剛持佛（Vajradhara Buddha）視為不同，而應視為無二無別。』
【English Translation】 So! If one obtains the inexhaustible, then the state of being as vast as the sky, without end, is the Dharmakāya (法身). Disciples who desire this state should offer whatever they find pleasing, from the smallest to the most extraordinary, to their Guru. The Guru should accept in order to reverse the disciple's attachment. As stated in the Samputa Tantra: 'Whatever substances are gathered, with a mind free from expectation, offer them to the Guru. The Guru, with a compassionate heart, to reverse the disciple's attachment, accepts with the intention of benefiting him.' Secondly, 'Giving this becomes constantly giving to all Buddhas. Giving this is a collection of merit; from the collection, supreme accomplishment arises.' If one wonders what the benefits of making offerings to the Guru are, constantly giving to the Guru, that is, offering, is like constantly giving to all Buddhas, and a collection of merit is obtained in one's own being. Thus, giving to the holy object, the Guru, is the most excellent of all collections of merit. From accumulating such a vast collection, the supreme accomplishment of Buddhahood is quickly attained. As stated in the Fifth Chapter of the Stages: 'Having abandoned all offerings, truly begin to offer to the Guru. Pleasing him, one will obtain the supreme wisdom of the all-knowing. The unsurpassed teacher, by offering to Vajrasattva (金剛薩埵), what merit has he not made, and what asceticism has he not practiced?' Thirdly, showing the meaning of these points in summary, demonstrating that the deity and the Guru are inseparable: 'Therefore, the Guru is the giver of compassion, endowed with the qualities of discipline and patience. One should not regard the Guru, the Vajra Acharya (金剛上師), and Vajradhara (金剛持) as different.' Therefore, the holy Guru is a field for accumulating merit, like all Buddhas. Therefore, the excellent disciple, with the great compassion of the Mahayana (大乘) moistening his being, selflessly dedicates his body, possessions, and roots of virtue to the benefit of sentient beings, possesses the discipline of completely pure vows and commitments, and the patience not to be discouraged by the misdeeds and hardships of sentient beings. Therefore, one should not regard the Vajra Acharya and Vajradhara, that is, Vajradhara Buddha (金剛持佛), as different, but should view them as inseparable.'
ཡང་། དཔལ་གསང་བ་འདུས་པའི་རྩ་རྒྱུད་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ སྐུ་དང་གསུང་དང་ཐུགས་རྡོ་རྗེ་གསང་བ་འདུས་པས་མངོན་པར་དབང་བསྐུར་བའི་སློབ་དཔོན་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བལྟ་བར་བགྱི། རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་སེམས་རྡོ་རྗེ་བཞིན་དུ་ལྟ་བར་བགྱིའོ། ། 15-364 དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སློབ་དཔོན་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་མཉམ་ཞིང་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། གང་ཞིག་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ཞེས། །དེ་ཉིད་སློབ་དཔོན་གཟུགས་སུ་ འཛིན། །སེམས་ཅན་ཕན་འདོགས་དམིགས་ནས་ནི། །ཐ་མལ་པ་ཡི་གཟུགས་སུ་གནས། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། རྟག་ཏུ་བླ་མ་ལ་གུས་པའི། །སློབ་མས་བླ་མ་འདི་ལྟར་བལྟ། །བླ་མ་སངས་ རྒྱས་ཀུན་དང་མཉམ། །དེ་ཉིད་རྟག་ཏུ་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །ཞེས་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ། བ་ཚྭ་ཅན་ཆུ་ཀླུང་གི་མདོ་ལས། ལྔ་བརྒྱ་ཐ་མར་གྱུར་པ་ན། །ང་ཉིད་སློབ་དཔོན་གཟུགས་སུ་གནས། །ང་ཡིན་ སྙམ་དུ་ཡིད་བྱོས་ལ། །དེ་ཚེ་དེ་ལ་གུས་པ་བསྐྱེད། །ཅེས་གསུངས། བླ་མ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ་བལྟ་ཚུལ་ཡང་། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་ལུས་འདི་ལ། །རྒྱལ་བའི་ སྐུ་ནི་རིམ་བཞིན་གནས། །དེ་ཡི་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ནི། །བཅོམ་ལྡན་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་དོ། །ཞེས་སོགས་དང་། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་ལས། སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་རང་བཞིན་སྐུ། །ཡན་ལག་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ སྟེ། །བ་སྤུ་རྣམས་ནི་དགྲ་བཅོམ་ཉིད། །སྤྱི་གཙུག་རིགས་ལྔའི་སངས་རྒྱས་ཏེ། །འཇིག་རྟེན་པ་ནི་ཞབས་ཀྱི་གདན། །འོད་ཟེར་གནོད་སྦྱིན་གསང་བ་སོགས། །དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་ལུས། །རྣལ་འབྱོར་ཅན་གྱིས་རྟག་ཏུ་བལྟ། ། 15-365 རྒྱུ་མཚན་དེས་ན་དེང་སང་གི་དུས་སུ་སེམས་ཅན་ཐ་མལ་པ་རྣམས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་དངོས་སུ་མཐོང་བའི་སྐལ་བ་མེད་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཐ་མལ་པའི་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་ཚུལ་ བཟུང་ནས་སེམས་ཅན་རྣམས་སྨིན་གྲོལ་གྱི་ལམ་ལ་འགོད་པར་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་དུས་དང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བླ་མ་སངས་རྒྱས་སུ་བལྟ་ཞིང་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་སེམས་ པའི་བློ་གོང་འཕེལ་དུ་བྱ་བ་དང་། ཆེད་དུ་བྱས་ནས་སྐྱོན་རྟོག་པའི་བློ་ལ་གཉེན་པོ་དྲག་ཏུ་བརྟེན་ཅིང་སྡོམ་སེམས་བྱ་བ་དང་། དེ་ལས་འདས་ན་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བཤགས་སྡོམ་བྱེད་དོ། ། དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་གྱི་ངོས་ནས་བརྟགས་ནས་དད་པ་བྱས་ན་རང་ཉིད་ཀྱི་གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་གི་དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་བྱེད་ཅིང་སྐྱོན་ཕྲ་མོ་རེ་ཡོད་པའི་ངོས་ནས་བལྟས་ན་ གདོན་མི་ཟ་བར་དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་ཉམས་པར་བྱེད་པ་
【現代漢語翻譯】 此外，《密集金剛根本續》中說：『世尊，所有如來的身、語、意金剛，通過密集金剛進行灌頂的上師，所有如來和菩薩應如何看待？』 種姓之子，所有如來和菩薩應視其為金剛心。』 這是為什麼呢？因為上師與菩提心無別。』 如是說。《金剛帳續》中說：『誰是金剛薩埵？他就是上師的形象。爲了利益眾生，他以平凡人的形象存在。』 如是說。《金剛心莊嚴續》中說：『常敬上師的弟子，應如是看待上師。上師與諸佛無別，他即是常時的金剛持。』 如是說。同樣，《有鹽分的河流交匯處續》中說：『五百末世時，我將以上師的形象存在。應想念「他就是我」，那時對他生起敬意。』 如是說。關於如何將上師視為佛的自性，《金剛鬘續》中說：『金剛上師的這個身體中，依次安住著諸佛的身。他的色蘊，即是世尊毗盧遮那佛。』 等等。《金剛空行續》中說：『諸佛的自性身，肢體是菩薩，毛孔是阿羅漢，頂髻是五部佛，世間眾生是足下的墊子，光芒是夜叉和秘密等。』 如是功德自性身，瑜伽士應恒常觀想。 因此，如今的時代，平凡的眾生沒有親見佛陀的福分，所以如來們以平凡金剛上師的形象，引導眾生走向成熟解脫之道。因此，應時時處處將上師視為佛，增上思維上師身語意的功德，並特意對挑剔過失的心生起強烈的對治，守護誓言。如果違越，應立即懺悔和重新受持誓言。 如是，從功德的角度觀察而生起信心，將成為自己暫時和究竟一切成就之因；如果從微小過失的角度觀察，則必定會使一切成就衰退。
【English Translation】 Furthermore, in the Root Tantra of the Glorious Guhyasamaja, it says: 'Lord, how should all the Tathagatas and Bodhisattvas regard the master who is empowered by the secret union of the Vajra of body, speech, and mind of all the Tathagatas?' Son of lineage, all the Tathagatas and Bodhisattvas should regard him as the Vajra mind.' 'Why is that? Because the master is one with the mind of enlightenment and is non-dual.' Thus it is said. In the Vajra Tent Tantra, it says: 'Whoever is called Vajrasattva, that is the form of the master. With the aim of benefiting sentient beings, he abides in the form of an ordinary person.' Thus it is said. In the Vajra Essence Ornament Tantra, it says: 'A disciple who always respects the guru should view the guru in this way. The guru is equal to all Buddhas, he is always Vajradhara.' Thus it is said. Similarly, in the Confluence of Salty Rivers Tantra, it says: 'In the final five hundred years, I will abide in the form of a master. Think of him as "I am," and at that time, generate respect for him.' Thus it is said. Regarding how to view the guru as the nature of the Buddha, in the Vajra Garland Tantra, it says: 'In this body of the Vajra master, the bodies of the Victorious Ones reside in sequence. His aggregate of form is the Bhagavan Vairochana.' And so on. In the Vajra Dakini Tantra, it says: 'The nature body of all Buddhas, the limbs are Bodhisattvas, the hairs are Arhats, the crown of the head is the five Buddha families, worldly beings are the seat of the feet, the rays of light are Yakshas and secrets, etc. The yogi should always view the body as such a nature of qualities.' Therefore, in this present time, since ordinary sentient beings do not have the fortune to see the Buddha directly, the Tathagatas take the form of ordinary Vajra masters and lead sentient beings onto the path of maturation and liberation. Therefore, at all times and in all ways, one should view the guru as the Buddha, increase the mind that contemplates the qualities of the guru's body, speech, and mind, and deliberately rely strongly on the antidote to the mind that finds fault, and guard the vows. If one transgresses, one should immediately confess and retake the vows. Thus, if one generates faith by examining the qualities, it will be the cause of all one's temporary and ultimate accomplishments; if one looks at it from the perspective of even a small fault, it will undoubtedly cause all accomplishments to decline.
ཡིན་ནོ། །རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། དེ་ཡི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་གཟུང་། །སྐྱོན་ཀུན་སེམས་ཀྱིས་ཀྱང་མི་བསམ། །ཡོན་ཏན་བཟུང་ན་དངོས་གྲུབ་ ཐོབ། །སྐྱོན་གྱི་དངོས་གྲུབ་ཉམས་པར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གི་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བརྟག་ཏེ་བླངས་དོར་བྱ་བ་ལ་གསུམ། འགོམ་པར་མི་བྱ་བའི་དམ་ཚིག་དང་འཐད་པ་དང་བཅས་པ་བསྟན་པ་དང་། 15-366 བླ་མའི་བཀའ་ཉན་ཅིང་མི་ནུས་པ་ཚིག་གི་སྦྱངས་བའི་སྒོ་ནས་འདའ་བར་མི་བྱ་བའི་དམ་ཚིག་འཐད་པ་དང་བཅས་པ་བསྟན་པ་དང་། བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཆ་བརྟགས་པ་ སྟེ་བླང་དོར་བྱ་བའི་སྒོ་ནས་བླ་མ་མཉེས་པར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། མཆོད་རྟེན་བཤིགས་འདྲའི་སྡིག་འཇིགས་པའི། །གྲིབ་མའང་འགོམ་པར་མི་བྱ་ན། །ལྷམ་དང་སྟན་དང་བཞོན་པ་སོགས། །འགོམ་མི་བྱ་ བ་སྨོས་ཅི་དགོས། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། བླ་མའི་སྐུའི་གྲིབ་མ་ལ་འགོམ་པ་སྟེ་རྐང་པ་ལ་སོགས་པས་བརྫིས་པ་མཆོད་རྟེན་བཤིགས་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་ལ། མཆོད་རྟེན་བཤིགས་པ་ནི་ཉེ་ བའི་འཚམས་མེད་དུ་བཤད་པ་དེ་ལྟ་བུའི་སྡིག་པ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་དེ་ལ་རབ་ཏུ་འཇིགས་པས་གྲིབ་མ་ཙམ་ལ་ཡང་མི་འགོམ་ན་ལྷམ་དང་བཞུགས་སྟན་དང་ངེས་པ་ཅན་གྱི་རྟ་ལ་ སོགས་པའི་བཞོན་པ་དང་སོགས་ཀྱི་སྒྲས་ན་བཟའ་ལྟ་བུ་སོགས་ལ་འགོམ་པར་མ་བྱ་བ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེས་པའོ། །སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲྭ་བ་ལས། དེ་ཡི་གྲིབ་མའང་མི་འགོམ་སྟེ། །མཆོད་རྟེན་ བཤིགས་དང་འདྲ་བར་གསུངས། །ཞེས་འདི་གཉིས་སྡིག་པ་མཉམ་པར་གསུངས་ཤིང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་དང་། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་དང་། གདན་བཞི་ལས་དེ་ལྟར་བཤད་དོ། །དེ་དག་གི་ཉེས་དམིགས་ནི། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། 15-367 བླ་མའི་གདུགས་དང་གྲིབ་མ་དང་། །བཅང་ལྷམ་སྟན་དང་སྔས་རྣམས་ལ། །རྨོངས་ཆེན་འགའ་ཞིག་འགོམ་བྱེད་ན། །དེ་ནི་མི་རྣམས་སྤུ་གྲིར་ལྷུང་། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་ལས། སློབ་དཔོན་གྱི་ནི་མལ་ སྟན་དང་། །ལྷམ་དང་རྟ་དང་ན་བཟའ་སོགས། །ཉེ་བའི་ལོངས་སྤྱོད་ཐམས་ཅད་དང་། །གྲིབ་མའང་འགོམ་པ་མི་བྱ་ཞིང་། །ཅོ་དྲི་བ་ནི་མི་བྱ་འོ། །གལ་ཏེ་བྱས་ན་དུས་ཀུན་ཏུ། །དེ་ནི་ཀུན་ ཏུ་གཟིར་འགྱུར་ཞིང་། །དོན་དམ་དཔལ་ལས་རིང་དུ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་ཡུལ་དུས་ཀྱི་དབང་གི་མི་འགོམ་དུ་མི་རུང་བ་བྱུང་ན་རྡོ་རྗེ་ཤུགས་ཀྱི་བཏེགས། འོག་ནས་འཛུལ་བར་བསམ་མོ། ། གཉིས་པ་ནི། བློ་གྲོས་ཆེན་པོས་དགའ་སེམས་ཀྱིས། །བླ་མའི་བཀའ་ནི་འབད་དེ་མཉན། །རིག་པ་ཡིས་ནི་མི་ནུས་ན། །མི་ནུས་དེ་ཉིད་ཚིག་གི་སྦྱངས། །བླ་མ་ལ་ནི་དངོས་གྲུབ་དང་། །མཐོ་རིས་ དང་ནི་བདེ་བ་ཐོབ། །དེ་བས་འབད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །བླ་མའི་བཀའ་ལས་འདའ་མི་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །དེ་ལ་བློ་
【現代漢語翻譯】 確實如此。《金剛心莊嚴論》中說：『應取其一切功德，心中不應思其過。取功德則得成就，思過失則令成就退失。』 第五，觀察時機差別，應作與不應作之事，從而取捨，這方面有三點：不應違越之誓言及其理由； 聽從上師之教誨，若力不能及，則以言語之方便來避免違越之誓言及其理由；觀察應作與不應作之事，通過取捨使上師歡喜。 第一點：『猶如毀壞佛塔之罪般令人恐懼，即使影子也不應踐踏，何況鞋履、坐墊與坐騎等，更不應踐踏，何須多言？』 這是說，踐踏上師身體的影子，即用腳等踩踏，會產生如同毀壞佛塔般的罪過。毀壞佛塔被認為是近乎五無間罪，如此罪過極其嚴重，因此即使是影子也不應踐踏，更何況鞋子、坐墊、特定的馬等坐騎，以及衣服等物，更不應踐踏，這還用多說嗎？ 《幻網經》中說：『彼之影子亦勿踏，如毀佛塔相似說。』這兩者被認為罪過相同。《金剛心莊嚴論》、《金剛空行母》和《座四法》中也是如此說的。 關於這些的過患，《金剛帳》中說：『上師之傘與影子，以及所穿之鞋、墊與枕，愚昧之人若踐踏，此人將墮入利刃地。』 《金剛空行母》中說：『上師之臥具與坐墊，鞋履、馬匹與衣物等，一切受用之物，以及影子皆不應踐踏，亦不應爭論。若如此行，則時時受苦，遠離真實之榮耀。』 如果因時地原因，無法避免踐踏，則應以金剛力提起，觀想從下方穿過。 第二點：『以大智慧與歡喜心，努力聽從上師之教誨。若以智慧力不能及，則以言語之方便來彌補。對上師而言，能獲得成就、高位與安樂。因此，應盡一切努力，不違越上師之教誨。』 這是說，以大智慧和歡喜心，努力聽從上師的教誨。如果因為智慧不足而無法做到，那麼就用言語的方便來彌補。對於上師來說，這樣做能夠獲得成就、高位和安樂。因此，應該盡一切努力，不要違背上師的教誨。
【English Translation】 Indeed. In the Vajra Essence Ornament it is said: 'Take all of its virtues, do not even think of its faults in your mind. If you take the virtues, you will attain accomplishment; thinking of faults will cause accomplishment to decline.' Fifth, examining what should and should not be done based on the distinctions of circumstances, and then adopting or rejecting accordingly, there are three aspects to this: showing the vows that should not be transgressed, along with their reasons; listening to the guru's commands, and if unable to do so, avoiding transgression of the vows through verbal means, along with their reasons; examining what should and should not be done, and pleasing the guru through adopting or rejecting. The first point: 'Like the fear of the sin of destroying a stupa, one should not even step on the shadow, let alone shoes, cushions, and mounts, etc. What need is there to say that one should not step on them?' This means that stepping on the shadow of the guru's body, i.e., trampling with the feet, etc., will produce a fault similar to destroying a stupa. Destroying a stupa is said to be close to the five immediate retributions, and such a sin is extremely serious, so one should not even step on the shadow, let alone shoes, cushions, specific horses, and other mounts, as well as clothing, etc. What need is there to say that one should not step on them? In the Illusion Net Sutra it is said: 'Do not even step on its shadow, it is said to be similar to destroying a stupa.' These two are considered to have the same sin. The Vajra Essence Ornament, Vajra Dakini, and Seat Four also say the same. Regarding the faults of these, in the Vajra Tent it is said: 'The guru's umbrella and shadow, as well as the shoes, cushions, and pillows that are held, if foolish people step on them, those people will fall into a razor land.' In the Vajra Dakini it is said: 'The guru's bedding and cushions, shoes, horses, and clothing, etc., all enjoyments, and the shadow should not be stepped on, nor should there be disputes. If done so, then at all times, one will always be tormented and far from true glory.' If, due to circumstances of time and place, it is unavoidable to step on it, then one should lift with vajra force and think of entering from below. The second point: 'With great intelligence and joyful mind, diligently listen to the guru's commands. If unable to do so with intelligence, then that inability should be compensated with verbal means. For the guru, one will attain accomplishment, high status, and happiness. Therefore, with all effort, one should not transgress the guru's commands.' This means that with great intelligence and a joyful mind, one should diligently listen to the guru's teachings. If one is unable to do so due to lack of intelligence, then one should compensate with verbal means. For the guru, doing so will enable one to attain accomplishment, high status, and happiness. Therefore, one should make every effort not to transgress the guru's teachings.
གྲོས་ཆེན་པོ་སྟེ་ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པའི་སློབ་མས་བླ་མའི་བཀའ་ཇི་ ལྟར་བསྒོ་བ་དེ་ནི་མི་འདོད་བཞིན་དུ་མ་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་དགའ་ཞིང་བཟུང་བའི་སེམས་ཀྱི་ཉན་བློ་བྱེད་ལོ་ཙམ་མ་ཡིན་པར་འབད་པ་ཆེན་པོས་སྒོ་གསུམ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་དྲིལ་ཏེ་ཉན་ཅིང་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། ། 15-368 འོ་ན་བླ་མས་བསྒོ་བ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཅིག་ཏུ་བསྒྲུབ་དགོས་སམ་སྙམ་ན་མ་ཡིན་དམིགས་ཀྱི་བསལ་བ་ནི་བྱ་བ་དེ་རིགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཆ་ནས་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ཡེ་ མི་ཐེག་པ་ཁུར་བསྐུར་བ་དང་། སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་བསླབ་པ་དང་འགལ་བའི་ཆོས་ཀྱིས་མི་མཐུན་པའི་བྱ་བ་ལ་ནན་གྱི་བསྐུལ་བ་སོགས་བྱེད་ན་དེ་ལྟ་བུ་མི་ནུས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལེགས་ པར་བརྡ་འཕྲོད་པའི་ཚིག་གིས་བཤད་སྦྱངས་བྱས་ནས་མ་བསྒྲུབ་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ། འདུལ་བ་མདོ་ལས་ཀྱང་། ཆོས་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་ན་བཟློག་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མདོ་སྡེ་དཀོན་མཆོག་སྤྲིན་ལས། དགེ་བའི་ཆོས་ལ་དེ་དང་མཐུན་པར་སྤྱོད་ལ། མི་དགེ་བ་ལ་མི་མཐུན་པར་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་དང་། སློབ་དཔོན་འཇམ་དཔལ་གྲགས་པས། མི་དགེའི་ལས་སྦྱོར་ཚིག་དག་ལས། །འདས་པར་གསོལ་ཏེ་བཏང་སྙོམས་ བཞག །ཅེས་དང་། ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ་ཆེན་པོས། བླ་མའི་མཚན་ཉིད་མི་ལྡན་ན། །བླ་མ་ཡིན་ཡང་བཏང་སྙོམས་བཞག །ཅེས་ཀྱང་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་དེ་ལྟ་བུ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ ནས་མ་དད་པ་དང་། སྐྱོན་བརྗོད་པ་སོགས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བྱར་མི་རུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་མ་གཏོགས་བླ་མའི་བཀའ་ཅི་དང་ཅི་གནང་བ་ཐམས་ཅད་ལས་འདའ་བར་མི་བྱ་ལ་འབད་པ་ཅི་ཡོད་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསྒྲུབ་དགོས་ཏེ་བླ་མ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་རང་ཉིད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་དང་གནས་སྐབས་སུ་མཐོ་རིས་ལྷ་མིའི་རྟེན་དང་དེའི་བདེ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཐོབ་པར་འགྱུར་བའོ། ། 15-369 བླ་མའི་བཀའ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པ་ནི། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། དེ་ཚེ་དབང་བསྐུར་མཆོག་ཐོབ་པའི། །སློབ་མའང་བླ་མའི་བཀའ་འདས་ན། །འཇིག་རྟེན་འདིར་ཡང་སྡུག་བསྔལ་བའི། །འཇིག་རྟེན་ཕ་རོལ་དམྱལ་བར་ འགྲོ། །ཞེས་དང་། བླ་མ་ལས་དངོས་གྲུབ་འབྱུང་ཚུལ་ཡང་། གུར་ལས། འགྲོ་བའི་སྟོན་པ་སློབ་དཔོན་དེས། །སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་བསྟོད་བྱས་པས། །བདག་ཅག་རྣམས་དང་ཕ་དང་མར། །འདི་ལྟར་དེ་ནི་ཡིད་ལ་ བསམ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པ། རྡོ་རྗེ་སེམས་དང་སངས་རྒྱས་དང་། །རྡོ་རྗེ་ཆོས་དང་གཟི་བརྗིད་དང་། །རྟ་ཡི་རྒྱལ་པོའི་དངོས་གྲུབ་ནི། །གང་ཕྱིར་དེ་ནི་དཀའ་ བ་མིན། །མིག་སྨན་དང་ནི་རྐང་འགྱོགས་དང་། །རལ་གྲི་དང་ནི་ས་འོག་འགྲུབ། །རིལ་བུ་དང་ནི་མཁའ་སྤྱོད་ཉིད། །མི་སྣང་བ་དང་བཅུད་ཀྱི་ལེན། །གང་ཕྱིར་དེས་ནི
【現代漢語翻譯】 大德且具智慧的弟子，應如何遵從上師的教誨呢？並非不情願，而是以歡喜和接受的心態，不只是用耳朵聽，更要以極大的努力，身語意三門合一，專注地聽聞並付諸實踐。 那麼，是否上師的所有教誨都要一體遵從呢？並非如此。以下情況可以例外：如果上師要求做的事情在理智上無法完成，或者強加無法承擔的重負，或者命令做與三律儀相違背、與佛法不符的事情，那麼可以充分說明理由，解釋清楚，不遵從也沒有過錯。《律經》中也說：『如果說不符合佛法的事情，應當拒絕。』《寶云經》中說：『對於善法，應當與之相應地行持；對於不善法，應當與之相違背地行持。』學誠法師說：『對於不善的行為和言語，請求原諒，保持中立。』薩迦班智達大師也說：『如果上師不具備上師的資格，即使是上師，也應保持中立。』 然而，不能以此為借口，產生不敬之心或妄加指責，任何情況下都不允許這樣做。除了實在無法做到的情況，上師的任何教誨都不能違背，必須盡一切努力去完成。因為依靠上師，才能獲得究竟的成就，暫時獲得人天善趣的果位，以及圓滿的安樂。 違背上師教誨的過患。《金剛帳續》中說：『如果獲得灌頂的弟子違背上師的教誨，今生遭受痛苦，來世墮入地獄。』上師賜予成就的方式。《帳續》中說：『導師上師受到諸佛的讚頌，我們和父母都應如此銘記在心。』為什麼呢？如來曾說：金剛薩埵（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：vajrasattva，漢語字面意思：金剛心）、佛陀、金剛法（藏文：རྡོ་རྗེ་ཆོས་，梵文天城體：वज्रधर्म，梵文羅馬擬音：vajradharma，漢語字面意思：金剛法）、光輝、馬王（藏文：རྟ་ཡི་རྒྱལ་པོ，梵文天城體：हयग्रीव，梵文羅馬擬音：hayagrīva，漢語字面意思：馬頭金剛）的成就，並非難事。眼藥、神行足、寶劍、地行術、藥丸、飛行術、隱身術和煉取精華，都能輕易獲得。
【English Translation】 A great and wise disciple, how should he follow the guru's instructions? Not unwillingly, but with a joyful and receptive mind, not just listening with the ears, but with great effort, uniting the three doors of body, speech, and mind, listening attentively and putting it into practice. Then, should all the guru's instructions be followed in one way? Not so. The following situations are exceptions: if the guru asks you to do something that cannot be done rationally, or imposes an unbearable burden, or orders you to do something that violates the three vows or is inconsistent with the Dharma, then you can fully explain the reasons and make it clear that it is not wrong to disobey. The Vinaya Sutra also says: 'If you say something that is not in accordance with the Dharma, you should refuse it.' The Jewel Cloud Sutra says: 'For good deeds, you should act in accordance with them; for bad deeds, you should act in opposition to them.' Master Xuecheng said: 'For bad deeds and words, ask for forgiveness and remain neutral.' The great Sakya Pandita also said: 'If the guru does not have the qualifications of a guru, even if he is a guru, he should remain neutral.' However, this cannot be used as an excuse to be disrespectful or to make accusations, which are not allowed under any circumstances. Except for situations where it is really impossible to do so, no instruction of the guru should be violated, and all efforts must be made to complete it. Because by relying on the guru, one can obtain ultimate accomplishment, temporarily obtain the fruit of human and heavenly realms, and complete happiness. The fault of disobeying the guru's instructions. The Vajra Tent Tantra says: 'If a disciple who has received initiation disobeys the guru's instructions, he will suffer in this life and fall into hell in the next.' The way the guru bestows accomplishments. The Tent Tantra says: 'The guru, the teacher, is praised by all the Buddhas, and we and our parents should remember this in our hearts.' Why? The Tathagata said: Vajrasattva (藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：vajrasattva，漢語字面意思：金剛心), Buddha, Vajradharma (藏文：རྡོ་རྗེ་ཆོས་，梵文天城體：वज्रधर्म，梵文羅馬擬音：vajradharma，漢語字面意思：金剛法), splendor, Hayagriva (藏文：རྟ་ཡི་རྒྱལ་པོ，梵文天城體：हयग्रीव，梵文羅馬擬音：hayagrīva，漢語字面意思：馬頭金剛)'s accomplishments are not difficult. Eye medicine, miraculous feet, swords, earth-walking techniques, pills, flying techniques, invisibility, and the extraction of essence can all be easily obtained.
་རྡོ་རྗེ་ཅན། །མཉེས་པར་བྱས་ པས་མྱུར་དུ་ཐོབ། །དེ་ཕྱིར་སློབ་དཔོན་མདུན་བྱོན་ནས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་རྣམས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་སོ།། །། ༄། །གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གི་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བརྟགས་ཏེ་བླངས་དོར་བྱ་བ། ལྔ་པ་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཆ་བརྟགས་ཏེ་བླང་དོར་བྱ་བའི་སྒོ་ནས་བླ་ མ་མཉེས་པར་བྱས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། བླ་མའི་འཁོར་དང་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཡང་བར་འཛིན་པའི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ་དང་། སྤྱོད་ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ། བཀའ་བཞིན་དུ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བའི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བའོ། ། 15-370 དང་པོ་ནི། བླ་མའི་རྫས་ནི་སྲོག་ཇི་བཞིན། །དེ་ཡི་སྡུག་པའང་བླ་མ་བཞིན། །དེ་ཡི་འཁོར་ནི་གཉེན་བཞིན་དུ། །མཉམ་པར་གཞག་པས་རྟག་ཏུ་བསམ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རང་ཉིད་ལ་སྲོག་ལས་གཅེས་ པ་མེད་པས་དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུའང་བླ་མའི་རྫས་ཀྱི་དངོས་པོ་རྣམས་ལ་རང་ཉིད་ཀྱི་མ་ཡིན་པ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་ཇི་མི་མཉམ་པར་མི་གཞག་པར་ཤིན་ཏུ་གཅེས་པར་བྱའོ། ། བླ་མ་ཁོ་ན་ལ་གུས་པར་བྱ་བར་མ་ཟད་དེ་ཡི་སྡུག་པ་བུ་དང་ཕྱག་རྒྱ་མ་ལ་སོགས་པ་ལའང་དེ་བཞིན་དུ་གུས་པར་བྱ་ཞིང་། བླ་མའི་འཁོར་ཉེ་བར་གནས་པ་རྣམས་ལ་ ནི་རང་གི་ཡིད་ལ་བཅགས་པའི་གཉེན་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་བརྩེ་བས་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པས་ལན་ཅིག་ཙམ་མ་ཡིན་པར་དུས་རྟག་ཏུ་བསམ་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་སྤྱོད་ལམ་གྱི་སྒོ་ ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ་ལ། སྤྱོད་ལམ་གྱི་བསྙེན་བཀུར་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། ལུས་ངག་གི་བསྙེན་བཀུར་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་ཀུན་སློང་རྣམ་པར་དག་པའི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ་ དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། མལ་སྟན་དུ་འདུག་པ་སྤངས་པ་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ་དང་། ཡན་ལག་མཉེ་བ་དང་གླུ་གར་སོགས་སྤངས་པའི་མཉེས་པར་བྱ་བ་དང་། བཏུད་པ་དང་སྟན་ལས་ལྡང་བ་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ་དང་། 15-371 སློབ་དཔོན་གྱི་མདུན་དུ་ལུས་གཅུ་བ་སོགས་སྤངས་པའི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། མལ་སྟན་འདུག་དང་སྔོན་འགྲོ་དང་། །གཙུག་ཏོར་དག་དང་བཅས་པ་དང་། །སྟན་ལ་རྐང་འཇོག་སྐེད་པར་ ནི། །ལག་བཞག་མཉེ་བར་མི་བྱ་འོ། །བླ་མ་དག་ནི་ལང་པ་ན། །ཉལ་དང་འདུག་པར་མི་བྱ་འོ། །རྟག་ཏུ་དེ་ཡི་བྱ་བ་ལ། །ལྡང་མཁས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བྱ། །མཆིལ་མ་ལ་སོགས་ འདོར་བ་དང་། །སྟན་ལ་རྐང་པ་རྐྱོང་བ་དང་། །འཆད་དང་རྩོད་པར་སྨྲ་བ་དག །བླ་མའི་མདུན་དུ་མི་བྱ་འོ། །ཞེས་པ་སྟེ། བླ་མ་དམ་པ་དེའི་མདུན་དུ་མི་རིགས་པའི་སྤྱོད་ལམ་འདི་ དག་མི་བྱ་སྟེ་སྤངས་བར་བྱའོ། །གང་མི་བྱ་ན་མལ་སྟན་ནས་རྩོད་པར་སྨྲ་བའི་བར་འདི་དག་གོ །དེ་ལ་སྟན་ཙམ་མ་ཡིན་པའི་མལ་སྟན་མཐོན་པོ་ལ་འདུག་པ་དང་སྔོན་ཏེ་མདུན་ དུ་ཐོག་
【現代漢語翻譯】 金剛持（རྡོ་རྗེ་ཅན།，Vajradhara），若能令其歡喜，便能迅速獲得成就。因此，應前往上師（སློབ་དཔོན།）面前，向如來（དེ་བཞིན་གཤེགས་རྣམས།）頂禮。』 接下來，要辨別暫時的差別，區分應做之事與不應做之事，從而取捨。 第五，通過辨別應做與不應做的方面來令上師歡喜，這又分為三個方面：通過不輕視上師的眷屬和受用而令其歡喜；通過行為舉止令其歡喜；以及通過遵照教誨而令其歡喜。 首先，『上師之物如生命，對其愛重亦如是。其眷屬視如親友般，恒常平等而待之。』 正如對自己而言，沒有什麼比生命更珍貴一樣，對於上師的財物，也不應以『不是自己的』為理由而有所區別對待，而應極其珍視。 不僅要恭敬上師本人，也要恭敬其所愛之人，如子女、明妃等。對於上師的近侍眷屬，要像對待自己珍視的親友一樣，以慈愛之心平等對待，並且不是一時，而是要恒常如此。 第二，通過行為舉止令上師歡喜，這又分為三個方面：總的展示行為舉止的侍奉；分別闡述身語的侍奉；以及通過清凈的意樂來令上師歡喜。 首先，總的展示行為舉止的侍奉又分為四個方面：通過避免坐在臥具上等來令上師歡喜；通過避免按摩肢體、唱歌跳舞等來令上師歡喜；通過鞠躬、從座位上站起等來令上師歡喜； 通過避免在上師面前扭動身體等來令上師歡喜。 首先，『臥具而坐，先行在前，髮髻高聳，足放座上，手置於腰，皆不應為。上師起立之時，不應躺臥與安坐。恒常精進于彼之事，起身敏捷且圓滿。唾液等物莫亂棄，足勿伸直於座上，爭辯高語論是非，上師座前切莫為。』 以上所說，在上師面前，這些不合宜的行為都應避免。 哪些不應做呢？就是從坐在臥具上到爭辯高語論是非之間的這些行為。這裡所說的不僅僅是普通的座位，而是指高高的臥具。走在上師前面，
【English Translation】 Vajradhara (རྡོ་རྗེ་ཅན།), by pleasing him, one quickly attains accomplishment. Therefore, one should go before the teacher (སློབ་དཔོན།) and prostrate to the Thus-Gone Ones (དེ་བཞིན་གཤེགས་རྣམས།).' Next, one must examine the distinctions of temporary states, distinguishing between what should be done and what should not be done, and accordingly adopt or reject. Fifth, pleasing the guru by examining what should and should not be done, which has three aspects: pleasing him by not holding lightly the guru's retinue and possessions; pleasing him through conduct; and pleasing him by acting in accordance with his commands. First, 'The guru's belongings are like one's life, cherish them as such. Regard his retinue as one's own kin, always treat them with equality.' Just as there is nothing more precious to oneself than one's own life, so too, one should not differentiate the guru's possessions, reasoning that they are 'not one's own,' but should cherish them greatly. Not only should one respect the guru himself, but also those dear to him, such as his children and consorts. As for the guru's attendant retinue, one should cherish them as one's own beloved kin, treating them with equal affection, and not just once, but always. Second, pleasing the guru through conduct, which has three aspects: generally showing reverence through conduct; specifically explaining reverence through body and speech; and pleasing the guru through pure motivation. First, generally showing reverence through conduct has four aspects: pleasing the guru by avoiding sitting on bedding, etc.; pleasing him by avoiding massaging limbs, singing, and dancing, etc.; pleasing him by bowing, rising from one's seat, etc.; pleasing him by avoiding twisting one's body in front of the guru, etc. First, 'Sitting on bedding, going ahead, wearing a topknot, placing feet on the seat, hands on the waist, massaging, should not be done. When the guru rises, one should not lie down or sit. Always be diligent in his affairs, rising skillfully and completely. Discarding saliva, etc., stretching legs on the seat, speaking in debate and argument, should not be done in front of the guru.' As stated above, in the presence of the holy guru, these inappropriate behaviors should be avoided. What should not be done? These actions, from sitting on bedding to speaking in debate and argument. This refers not just to an ordinary seat, but to a high bedding. Walking ahead of the guru,
མར་འགྲོ་བ་དང་གཙུག་ཏོར་དག་དང་བཅས་པ་ནི་ཐོར་གཙུག་བཅིངས་བ་སྟེ་ཞར་ལ་ཞྭ་གྱོན་པ་དང་། བླ་མ་ས་བརྗེན་ལ་བཞུགས་པའི་ཚེ་རང་ཉིད་སྟན་ལ་རྐང་པ་སྔ་བར་ འཇོག་པ་དང་སྐེད་པར་ལག་པ་གཉིས་བཞག་ནས་གྲུ་མོ་བརྐྱངས་ཏེ་སྐྱོད་པ་ལ་མཉེ་བར་མི་བྱའོ། །བླ་མ་དག་ནི་ལང་པའི་ཚེ་ན་རང་ཉིད་ཉལ་བ་དང་འདུག་པ་དང་བླ་མ་བཞུགས་པའི་ཚེ་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། ། 15-372 དུས་རྟག་ཏུ་བླ་མ་དེའི་བསྙེན་བཀུར་གྱི་བྱ་བ་གང་དང་གང་ཡིན་པ་ལ་ལྡང་མཁས་ཏེ་ལྡང་བ་ཡངས་བ་རང་ཇི་ལྟར་བཞེད་པ་བཞིན་དུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །མཆིལ་མ་ དང་སྣབས་དང་ལུད་པ་འདོར་བ་དང་སྟན་ལ་འདུག་པའི་ཚེ་རྐང་པ་རྐྱོང་བ་དང་ཕན་ཚུན་དུ་ཆམ་ཆམ་པོར་འཆག་པ་དང་རྩོད་པར་སྨྲ་བ་སྟེ་ཤགས་འགྱེད་པ་རྣམས་བླ་མའི་དྲུང་དུ་ མི་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡན་ལག་མཉེ་དང་གར་དག་དང་། །གླུ་དང་རོལ་མོ་མི་བྱ་ཞིང་། །གཏམ་གྱི་སྦྱོར་བ་མང་པོ་དག །ཐོས་པས་ཉེ་འཁོར་དུ་མི་བྱ། །ཞེས་པ་སྟེ། ཡན་ལག་ལག་པ་ ལ་སོགས་པ་མཉེད་པ་དང་ཚོགས་འཁོར་གྱི་དུས་སོགས་དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་མེད་པར་གླུ་ལེན་པ་དང་། གློ་བུར་དུ་རོལ་མོ་སྒྲོག་པ་དང་དམག་དང་ཚོང་དང་ཞིང་ལས་ལ་སོགས་པའི་གཏམ་ གྱི་སྦྱོར་བ་རབ་ཏུ་མང་པོ་རྣམས་བླ་མས་ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་དུ་མི་བྱའོ། །འདི་དག་ཀྱང་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། བྲོ་བརྡུངས་བ་དང་སྐམ་ཚིག་དག །ཐོས་པའི་ཡུལ་ནས་མི་བྱ་འོ། ། ཞེས་དང་། མདུན་འགྲོ་བ་དང་རྐང་པ་བརྐྱངས། །ཡང་དག་ཉིད་དུ་མི་བྱ་འོ། །ཞེས་དང་། མགོ་ཐོད་བཅིངས་དང་མཚོན་དབྱུག་པ། །བླ་མའི་དྲུང་དུ་མི་བྱ་འོ། །ཞེས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། 15-373 གསུམ་པ་ནི། བཏུད་དེ་སྟན་ལས་ལྡང་བ་དང་། །གུས་པ་ཡི་ནི་འདུག་པར་བྱ། །མཚན་ཆུ་འཇིགས་བཅས་ལམ་དང་ནི། །བསྒོ་བ་ཐོབ་ན་སྔོན་འགྲོ་བྱ། །ཞེས་པ་སྟེ། བླ་མ་སྟན་ལས་བཞེངས་པ་ ན་རང་ཉིད་ཀྱང་བཏུད་དེ་འདུས་པའི་ཚུལ་གྱི་སྟན་ལས་ལྡང་བ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་བླ་མའི་དྲུང་དུ་སྟན་ལ་བསྡོད་པའི་ཚེ་ཡང་གྱ་ཚོམ་དུ་མི་བསྡོད་པར་གུས་པ་ཡིས་ནི་འདུག་པར་ བྱའོ། །གོང་དུ་བླ་མའི་སྔོན་དུ་མི་འགྲོ་བར་བཤད་ཀྱང་དམིགས་ཀྱི་བསལ་བར་ནི། མཚན་མོ་མུན་ནག་འཐིབ་པའི་ཚེ་ཆུ་དང་ཅོང་རོང་དང་ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པའི་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་ལམ་ དུ་ནི་སྔོན་དུ་སོང་ཞིག་ཅེས་པའི་བསྒོ་བ་ཐོབ་ནས་མདུན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། མཚན་མོ་དང་ནི་ཆུ་བརྒལ་དང་། །ཅོང་རོང་དག་ཏུ་གནས་གྱུར་ ན། །བཀའ་ལུང་གཉེར་དུ་འགུམ་པའི་ཕྱིར། །མདུན་དུ་འགྲོ་བ་ཉེས་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ནི། སློབ་དཔོན་གྱི་ནི་མཐོང་མདུན་དུ། །བློ་དང་ལྡན་པས་ལུས་གཅུ་དང་། །ཀ་བ་ལ་སོགས་བརྟེན་ མི་བྱ། །སོར
【現代漢語翻譯】 不應輕視以下行為：頭戴帽子，如同將頭髮束成髮髻后又戴上帽子；上師坐在地上時，自己坐在墊子上，將一隻腳放在另一隻腳的前面；雙手叉腰，伸直肘部行走。上師站立時，自己不應躺臥或坐著；上師坐著時，自己不應躺臥。 應當時刻準備好為上師提供任何形式的侍奉，並盡善盡美地完成上師所期望的一切。不應在上師面前吐痰、擤鼻涕、吐口水，坐在墊子上時伸直雙腿，發出嗖嗖的聲音，或爭吵辯論。 第二點是：『肢體不應扭動和舞蹈，不應唱歌和演奏音樂，不應在高聲談論世俗瑣事。』也就是說，不應無故扭動肢體，如手等；除非在會供等特殊場合，否則不應唱歌；不應突然演奏音樂；不應在上師能聽到的地方高聲談論戰爭、商業、農業等世俗瑣事。正如《金剛心莊嚴經》所說：『不應在能聽到的地方敲擊樂器和說無意義的話。』『不應在前方行走或伸直雙腿。』『不應頭戴帽子或手持武器。』 第三點是：『彎腰起身，恭敬就座。夜晚或危險時，得到允許後方可先行。』也就是說，當上師起身時，自己也應彎腰，以恭敬的姿態起身。同樣，在上師面前就座時，不應隨意坐下，而應恭敬地就座。雖然前面說過不應走在上師前面，但也有例外情況：在夜晚黑暗時，如果道路有水、懸崖或強盜等危險，得到『你先走』的指示后，可以走在前面。正如《金剛心莊嚴經》所說：『夜晚、過河或身處險地時，爲了避免危險，可以走在前面。』 第四點是：『有智慧的人不應在上師面前扭動身體，不應倚靠柱子等支撐物，不應……』
【English Translation】 One should not make light of the following actions: wearing a hat, as if wearing a hat after tying the hair into a topknot; when the lama is sitting on the ground, oneself sitting on a cushion, placing one foot in front of the other; placing both hands on the waist, straightening the elbows and walking. When the lama is standing, one should not lie down or sit; when the lama is sitting, one should not lie down. One should always be ready to provide any form of service to the lama, and accomplish perfectly whatever the lama expects. One should not spit, blow one's nose, or expectorate in front of the lama, stretch one's legs while sitting on a cushion, make swishing sounds, or argue and debate. The second point is: 'Limbs should not be twisted and danced, one should not sing and play music, one should not talk loudly about worldly affairs.' That is to say, one should not twist one's limbs, such as hands, for no reason; one should not sing unless on special occasions such as a tsokhor (gathering); one should not suddenly play music; one should not talk loudly about worldly affairs such as war, business, and agriculture where the lama can hear. As the Vajra Heart Ornament Sutra says: 'One should not strike instruments or speak meaningless words where they can be heard.' 'One should not walk in front or stretch one's legs.' 'One should not wear a hat or carry weapons.' The third point is: 'Bend down and rise from the seat, sit down with respect. At night or in danger, one may go ahead after receiving permission.' That is to say, when the lama rises, one should also bend down and rise from the seat in a respectful manner. Similarly, when sitting on a cushion in front of the lama, one should not sit casually, but should sit down with respect. Although it was said earlier that one should not walk in front of the lama, there are exceptions: at night when it is dark, if the road has dangers such as water, cliffs, or robbers, one may walk in front after receiving the instruction 'You go ahead.' As the Vajra Heart Ornament Sutra says: 'At night, crossing water, or being in a dangerous place, in order to avoid danger, it is not wrong to go ahead.' The fourth point is: 'A wise person should not twist his body in front of the teacher, should not lean on pillars or other supports, should not...'
་མོའི་ཚིགས་ནི་བགྲང་མི་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། སློབ་དཔོན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་མཐོང་བའི་མདུན་དུ་ནི་བློ་དང་ལྡན་པའི་སློབ་མས་ལུས་ཕན་ཚུན་དུ་གཅུ་བ་དང་། ཀ་བ་དང་རྩིག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་རྒྱབ་བརྟེན་པར་མི་བྱ་ཞིང་། 15-374 སོར་མོའི་ཚིགས་ཉེད་ཅིང་བགྲངས་བར་མི་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལུས་ངག་གི་བསྙེན་བཀུར་བའི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལུས་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ནི། རྐང་བཀྲུ་བ་དང་ལུས་བཀྲུ་དང་། །དྲིལ་ དང་མཉེ་བ་ལ་སོགས་ལ། །ཕྱག་ནི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བར་བྱ། །དེ་བཞིན་མཐར་ནི་ཅི་བདེར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས། བླ་མའི་ཞབས་ཏེ་རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དང་སྐུ་ལུས་རིལ་པོ་ཆུས་བཀྲུ་བ་དང་ སྐུ་ལ་སྲན་ཕྱེ་ལ་སོགས་པས་དྲིལ་ཕྱིས་བྱེད་པ་དང་འབྲུ་མར་གྱི་སྐུ་མཉེ་བ་ལ་སོགས་བྱེད་པ་ལ། ཕྱག་འཚལ་བ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བར་བྱ་ཞིང་དེ་བཞིན་དུ་བྱ་བ་དེ་ཟིན་པའི་ མཐར་ཡང་ཕྱག་བྱས་ཏེ་དེ་ནས་རང་གི་བྱ་བ་ལ་ཅི་བདེར་འཇུག་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ངག་གི་བསྙེན་བཀུར་བ་ནི། དེ་ཡི་མཚན་སྨོས་བརྗོད་ནས་ནི། །མིང་མཐར་ཞལ་སྔ་ལྡན་པར་བྱ། །གཞན་ དག་གུས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །ཁྱད་པར་གྱི་ནི་ཚིག་དག་བརྗོད། །ཅེས་པ་སྟེ། བླ་མ་དེའི་མཚན་ནས་སྨོས་ཏེ་བརྗོད་དགོས་པ་བྱུང་ན་ནི་མིང་གང་ཡིན་པ་དེའི་མཐར་ཞལ་སྔ་ནས་ཞེས་པ་ ལྡན་པར་བྱས་ཏེ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ཙམ་དུ་མ་ཟད་སྐྱེ་བོ་གཞན་དག་རབ་ཏུ་གུས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྗེ་བཙུན་ཀུན་མཁྱེན་དང་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་བསྔགས་པར་འོས་པའི་ཚིག་དག་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། 15-375 དཔེར་ན་རྗེ་བཙུན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་ཞལ་སྔ་ནས་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། ། གསུམ་པ་ང་རྒྱལ་སྤངས་བའི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་བསྒོ་བ་ མཉན་པ་ལ་ང་རྒྱལ་སྤངས་ཏེ་མཉེས་པར་བྱ་བ་ནི། བླ་མ་ལ་ནི་བཀའ་སྩོལ་ཞུ། །བཀའ་བཞིན་བགྱིད་ཅེས་བརྗོད་བྱས་ལ། །ཐལ་མོ་སྦྱར་ཞིང་མ་ཡེངས་པར། །བླ་མའི་བསྒོ་བ་མཉན་པར་བྱ། ། དགོད་དང་ལུད་པ་ལ་སོགས་ལ། །ལག་པས་ཁ་ནི་དགབ་པར་བྱ། །བྱ་བ་ཟིན་ནས་འཇམ་པ་ཡི། །ཚིག་དག་གིས་ནི་བདས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཐོག་མར་བླ་མ་ལ་ནི་བདག་གི་བྱ་ བ་གང་དང་གང་བགྱིད་དགོས་པ་བཀའ་སྩོལ་བར་ཞུ་ཞུས་ལ་འདི་དང་འདི་བགྱིས་ཞེས་གསུངས་པ་ན་བཀའ་བཞིན་ཅི་ནས་ཀྱང་བགྱིད་དོ་ཞེས་རབ་ཏུ་སྤྲོ་བ་དང་བཅས་པས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ ལྟར་བླ་མས་བཀའ་བསྒོ་བ་ན་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཞིང་ཡིད་མ་ཡེངས་པ་བསྒྲིམ་ནས་མཉན་པར་བྱ་ཞིང་དེའི་ཚེ་སྐབས་གཞན་དག་ཏུའང་བླ་མའི་དྲུང་དུ་དགོད་པ་དང་ལུད་པ་ལུ་བ་གཡལ་བ་ ལ་སོགས་པ་ལ་མི་མཛེས་པ་སྤངས་བའི་ཕྱིར་ལག་པས་ཁ་དགབ་ལ་མ་མངོན་པར་བྱའོ། །གང་བསྒོ་བའི་བྱ་བ་དེ་བསྒྲུབ་ཟིན་ནས་ཡུས་པ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པ་ཤ
【現代漢語翻譯】 『手指的關節不可勝數。』如是說。上師親眼所見，聰慧的弟子不應相互扭曲身體，也不應背靠柱子和墻壁等。 手指的關節不可捻弄和計數。第二，關於身語恭敬的差別，分為兩部分。首先，身體應該如何做：『洗腳和洗身，塗抹和按摩等，應先頂禮，同樣最後也要隨意。』如是說。因此，清洗上師的腳，用清水清洗整個身體，用豆粉等塗抹身體，用油按摩身體等，應先頂禮，同樣，在完成這些之後，也要頂禮，然後隨意做自己的事情。第二，語言的恭敬是：『說他的名字時，名字後面要加上「尊前」。爲了尊敬其他人，要說特殊的詞語。』也就是說，如果需要說出上師的名字，那麼在名字後面要加上「尊前」來稱呼。不僅如此，爲了非常尊敬其他人，也要說「至尊一切智者」和「金剛持大士」等特殊的讚頌之詞。 例如，說『至尊金剛持大士』時，要說『尊前』等。第三，通過捨棄我慢來取悅上師，分為三部分。首先，聽從教誨時，要捨棄我慢來取悅上師：『對上師說請您吩咐，說遵照您的吩咐去做，合掌並且不散亂，聽從上師的教誨。』 『對於笑和吐痰等，要用手遮住嘴。事情做完后，用柔和的語言來… 』如是說。首先，對上師說，請您吩咐我應該做什麼，當上師說要做這個和那個時，要非常高興地說，我一定遵照您的吩咐去做。如此，當上師教誨時，要合掌並且集中注意力聽從，在其他時候，爲了避免不雅，在上師面前笑和吐痰等，要用手遮住嘴，不要顯露出來。完成所教誨的事情后，不要像疲憊一樣，要…
【English Translation】 『The joints of the fingers are innumerable.』 Thus it is said. The teacher sees with his own eyes that intelligent disciples should not twist their bodies against each other, nor should they lean against pillars and walls, etc. The joints of the fingers should not be fiddled with or counted. Second, regarding the distinctions of physical and verbal reverence, there are two parts. First, how the body should act: 『Washing the feet and washing the body, applying and massaging, etc., one should prostrate first, and similarly, in the end, do as one pleases.』 Thus it is said. Therefore, washing the feet of the guru, washing the entire body with water, applying bean flour, etc., to the body, massaging the body with sesame oil, etc., one should prostrate first, and similarly, after completing these actions, one should also prostrate, and then do as one pleases. Second, verbal reverence is: 『When mentioning his name, one should add 「Zhalsnga」 (尊前) after the name. To respect others, one should speak special words.』 That is, if it is necessary to mention the name of the guru, then one should add 「Zhalsnga」 (尊前) after the name. Not only that, but in order to highly respect others, one should also say special words of praise such as 『Jetsun Kunkhyen』 (至尊一切智者) and 『Vajradhara Chenpo』 (金剛持大士). For example, when saying 『Jetsun Vajradhara Chenpo』 (至尊金剛持大士), one should say 『Zhalsnga』 (尊前), etc. Third, pleasing the guru by abandoning pride is divided into three parts. First, when listening to instructions, one should abandon pride to please the guru: 『To the guru, say, 「Please command,」 say, 「I will do as you command,」 join the palms and without distraction, listen to the guru's instructions.』 『For laughter and spitting, etc., one should cover the mouth with the hand. After the task is completed, with gentle words… 』 Thus it is said. First, to the guru, say, 「Please command what I should do,」 and when the guru says to do this and that, one should say very happily, 「I will certainly do as you command.」 Thus, when the guru instructs, one should join the palms and listen attentively without distraction, and at other times, in order to avoid impropriety, when laughing and spitting in front of the guru, one should cover the mouth with the hand and not reveal it. After completing the instructed task, one should not be like being tired, but…
ིན་ཏུ་འཇམ་པའི་ཚིག་དག་གིས་འདི་ལྟར་བགྱིས་ལགས་ཞེས་བདས་པ་སྟེ་གོའམ་བརྡའ་འཕྲོད་པར་བྱའོ། ། 15-376 དེ་ཡང་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། དེ་བས་བླ་མའི་ཞབས་དྲུང་དུ། །བག་མ་བཞིན་དུ་ངོ་ཚ་བསྲུང་། །གློ་དང་དགོད་པ་ལུད་པ་སོགས། །ཁ་ལ་ལག་པས་བཀབ་ནས་སུ། །ཤིན་ཏུ་འཇམ་པར་ སྨྲ་བར་བྱ། །ཞེས་དང་། ལས་ནི་གང་དང་གང་བྱེད་པའམ། །མཉམ་པ་ལ་སོགས་འདོད་དེ་ལ། །གཟུང་ཕྱིར་ཐལ་མོ་མ་བཤིགས་པར། །གནས་ནས་ལང་ནས་མཐོང་ཡུལ་དུ། །རྒྱབ་ཀྱི་ཕྱོགས་པར་མི་བྱ་སྟེ། ། ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ཆོས་ཉན་པ་ལ་ང་རྒྱལ་སྤངས་པའི་སྤྱོད་ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་མཉེས་པར་བྱ་བ་ནི། མདུན་དུ་དུལ་བར་འདུག་པ་དང་། །གོས་སོགས་ཚུལ་ནི་བསྡམས་པ་དང་། །པུས་བཙུགས་ཐལ་ མོ་སྦྱར་བ་ཡིས། །ཉན་སོགས་འདོད་པས་གསོལ་གསུམ་གདབ། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། བླ་མའི་མདུན་དུ་ང་རྒྱལ་སྤངས་ཏེ་དུལ་བར་འདུག་པ་དང་། བླ་གོས་ལ་སོགས་པའི་གོས་རྣམས་ཟླུམ་པོར་བསྒོ་བ་ལ་སོགས་ པའི་ཚུལ་བཞིན་དུ་བསྣམས་ཏེ་བག་ཡོད་པར་བྱས་པ་དང་། པུས་མོ་ས་ལ་བཙུགས་ཤིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའི་སྒོ་ནས་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གདབ་པར་བྱའོ། །གང་ལ་ཉན་ན་ཉན་སོགས་ལྷོད་པས་སོ། ། དེ་ལ་ཉན་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་དུ་ཡིན་ལ། སོགས་ཁོང་ནས་དབང་དང་སྡོམ་པ་ཞུ་བར་འདོད་པའང་བཟུང་ངོ་། །གསུམ་པ་ནི་བསྙེན་བཀུར་ཐམས་ཅད་ལ་མདོར་བསྡུས་ཏེ་ང་རྒྱལ་སྤངས་བ་ནི། 15-377 བསྙེན་བཀུར་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་ལ། །ཡིད་ནི་ང་རྒྱལ་མེད་པར་བྱ། །ངོ་ཚས་འཇིགས་ཤིང་བསྡམས་པ་ཡིས། །བག་མ་གསར་པའི་ཚུལ་གནས་བྱ། །སྒེག་པ་ལ་སོགས་བྱ་བ་ཀུན། །སྟོན་པའི་མདུན་དུ་སྤངས་ བར་བྱ། །གཞན་ཡང་དེ་འདྲའི་བྱ་བ་ནི། །རང་གི་བརྟག་ལ་དོར་བར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། གོང་དུ་བཤད་པ་རྣམས་ཀྱི་མཚོན་ནས་བླ་མ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བའི་ལུས་ངག་གི་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་ པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡིད་ཀྱིས་ནི་བདག་གིས་འདི་ལྟ་བུ་བསྒྲུབས་པས་བླ་མ་འདི་ལ་ཁོ་བོ་དྲིན་ཆེའོ་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་གཏན་ནས་མེད་པར་བྱ་དགོས་ཏེ་ཡུལ་དམ་པ་ལ་ང་རྒྱལ་བསྒོམ་ པ་ནི་སྡིག་པ་ཤིན་ཏུ་ལྕི་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་བླ་མའི་མདུན་དུ་བག་མེད་པའི་སྤྱོད་པ་བྱ་བ་ལ་འཛེམས་པའི་ངོ་ཚ་ཤེས་པ་དང་། བླ་མ་ལ་མིག་ཆེ་བ་ ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པར་འཇིགས་ཤིང་གུས་པའི་སྒོ་ནས་རང་གི་སྒོ་གསུམ་གྱི་ཀུན་སྤྱོད་རྣམས་རབ་ཏུ་བསྡམས་པ་ཡི་བག་མ་གསར་པ་བཞིན་དུ་ཚུལ་དང་མཐུན་པའི་སྤྱོད་པས་གནས་པར་བྱའོ། །དེ་ བཞིན་དུ་སྒེག་པ་དང་འགྱིང་བ་ལ་སོགས་མི་རིགས་པའི་བྱ་བ་ཀུན་རང་ཉིད་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་བླ་མའི་མདུན་དུ་སྤངས་བར་བྱ་ཞིང་། དེ་ལས་གཞན་ཡང་དེ་འདྲ་བའི་བྱ་བ་འདི་ལྟ་བུ་མི་རུང་ངམ་སྙམ་དུ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་ཐམས་ཅད་ནི་རང་གི་བློས་ལེག
【現代漢語翻譯】 以極其柔和的言辭如此行事，以便理解或溝通。 此外，《金剛心莊嚴經》中說：'因此，在上師的腳下，像新娘一樣守護羞恥。咳嗽、歡笑、吐痰等，用手遮住嘴巴，極其柔和地說。' 又說：'無論做什麼事，無論是平等還是其他願望，爲了抓住，不要鬆開合掌，從座位上站起來，在視線範圍內，不要背對著。' 如是說。第二，通過捨棄我慢的行為來取悅聽法者：'於前調柔而坐，衣等儀態當束斂，雙膝著地合掌已，欲聞等唸誦三遍。' 如是說。在上師面前，捨棄我慢，調柔而坐，將上衣等衣物圓整地穿戴好，謹慎行事。雙膝跪地，合掌，唸誦三遍祈請文。聽什麼呢？聽聞等，心懷放鬆。聽聞是爲了確定佛法的特徵。'等'字也包括了想要接受灌頂和戒律的情況。第三，簡而言之，在所有供養中捨棄我慢： '所有供養的行為中，心中都不要有我慢。以羞恥和畏懼，以及約束，像新娘一樣安住。嬌媚等行為，都要在上師面前捨棄。其他類似的行為，自己觀察后也要捨棄。' 如是說。以上述所說為例，在所有對上師的供養行為中，心中都不要有這樣的想法：'我做了這些，所以這位上師對我恩重如山。' 絕對不能有我慢，因為對神聖的對境生起我慢，據說罪過極其嚴重。因此，在上師面前，要羞於做出不謹慎的行為，知道羞恥，不要大眼瞪小眼地看著上師，而是要以畏懼和恭敬的態度，嚴格約束自己的身語意行為，像新娘一樣，以合乎禮儀的行為安住。同樣，嬌媚和傲慢等不合適的行為，都要在向自己傳授佛法的上師面前捨棄。此外，對於類似的行為，比如這樣做是否合適等疑慮，都要用自己的智慧仔細觀察后捨棄。
【English Translation】 Act in this way with extremely gentle words, so that it may be understood or communicated. Moreover, in 'The Ornament of the Vajra Heart,' it says: 'Therefore, at the feet of the Lama, guard shame like a bride. Coughing, laughing, spitting, etc., cover the mouth with your hand, and speak very gently.' It also says: 'Whatever actions are done, whether equality or other desires, in order to grasp, do not loosen the palms together, rise from the seat, and within sight, do not turn your back.' Thus it is said. Second, to please by abandoning pride in listening to the Dharma: 'Sit humbly in front, and the manner of clothing, etc., should be restrained, with knees planted and palms joined, request three times with the desire to listen, etc.' Thus it is said. In front of the Lama, abandoning pride, sit humbly, and wear the clothes, such as the Lama's robes, neatly and act cautiously. Kneel on the ground with knees planted, join palms, and recite the prayer three times. What to listen to? Listening, etc., with a relaxed mind. Listening is for the purpose of establishing the characteristics of the Dharma. The 'etc.' also includes the desire to receive empowerment and vows. Third, in short, abandoning pride in all offerings: 'In all actions of offering, do not have pride in your mind. With shame and fear, and restraint, abide like a new bride. All actions such as coquetry should be abandoned in front of the teacher. Furthermore, such actions should be examined and discarded by oneself.' Thus it is said. Taking the above as an example, in all the bodily and verbal actions of offering to the Lama, one should not have the pride in one's mind that 'I have accomplished this, so this Lama is greatly indebted to me.' One must absolutely not have pride, because it is said that generating pride towards a sacred object is an extremely heavy sin. Therefore, in front of the Lama, one should be ashamed of acting carelessly, know shame, and not stare at the Lama with wide eyes, but with fear and respect, strictly restrain one's own actions of body, speech, and mind, and abide with conduct that is in accordance with etiquette, like a new bride. Similarly, all inappropriate actions such as coquetry and arrogance should be abandoned in front of the Lama who teaches oneself the Dharma. Furthermore, all doubts about whether such actions are appropriate or not should be carefully examined and discarded with one's own wisdom.
ས་པར་བརྟགས་ལ་མི་རུང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་རྣམས་སྤངས་ཏེ་དོར་བར་བྱའོ། ། 15-378 གསུམ་པ་བཀའ་བཞིན་དུ་བྱ་བའི་སྒོ་ནས་བླ་མ་མཉེས་པར་བྱས་ལ། དང་པོ་གཞན་དོན་བྱེད་པའི་ཚེ་བཀའི་གནང་བ་ཞུ་བ་ནི། རབ་གནས་དཀྱིལ་འཁོར་སྦྱིན་སྲེག་དང་། །སློབ་མ་བསྡུད་དང་འཆད་ པ་རྣམས། །ཡུལ་དེར་བླ་མ་གནས་པ་ན། །རྗེས་མ་གནང་བར་མི་བྱ་འོ། །ཞེས་པ་སྟེ། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་རྟེན་སོགས་ལ་རབ་གནས་བྱེད་པ་དང་། རྡུལ་ཚོན་ལ་སོགས་པའི་དཀྱིལ་ འཁོར་བསྒྲུབ་སྟེ་གཞན་ལ་དབང་བསྐུར་བ་དང་། ཞི་བ་ལ་སོགས་པའི་སྦྱིན་སྲེག་བྱེད་པ་དང་། མདོར་ན་སློབ་མ་བསྡུད་པ་དང་ཆོས་འཆད་པ་རྣམས་ལ་ཡུལ་དེར་རང་གི་བླ་མ་གནས་པ་སྟེ་ བཞུགས་པ་ན་ཐུགས་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པར་གནང་བ་ཞུས་བླ་མས་གནང་ན་བྱའི། མ་གནང་བར་མི་བྱའོ། །ཡུལ་དེར་བླ་མ་མི་བཞུགས་ན་ནི་གནང་བ་ཞུ་མི་དགོས་སོ། །གཉིས་པ་དེ་ལས་ བྱུང་བའི་རྙེད་པ་འབུལ་བ་ནི། སྤྱན་དབྱེ་ལ་སོགས་ཅི་ཐོབ་པ། །དེ་ཀུན་བླ་མ་དག་ལ་འབུལ། །དེ་ཡིས་བསྟབ་པ་བླངས་ནས་ནི། །གཞན་དག་ལ་ནི་ཅི་བདེར་བྱ། །ཞེས་པ་སྟེ། སྤྱན་དབྱེ་ བ་ནི་རབ་གནས་ཀྱི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། སོགས་ཁོང་ནས་དབང་བསྐུར་བ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡོན་ཅི་དང་ཅི་ཐོབ་པ་དེ་ཀུན་བླ་མ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་དབུལ་ལོ། ། 15-379 བླ་མ་དེ་ཡིས་ཀྱང་སློབ་མས་བསྟབ་པ་སྟེ་ཕུལ་བ་དེའི་ནང་ནས་ཅི་རིགས་པ་ཅིག་བླངས་ནས་ནི་ལྷག་མ་གཞན་དག་ལ་ནི་སློབ་མ་རང་གི་ཅི་བདེ་བར་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱའོ། །གསུམ་ པ་བླ་མའི་མདུན་དུ་གཞན་གྱི་བསྙེན་བཀུར་དང་དུ་མི་ལེན་པ་ནི། བླ་མའི་སློབ་མ་སློབ་མར་མིན། །སློབ་མའང་བླ་མའི་མདུན་དུ་མིན། །བསྙེན་བཀུར་དག་དང་ལྡང་བ་དང་། །ཕྱག་སོགས་བྱེད་པ་ ལྡོག་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། བླ་མའི་སློབ་མ་རང་ཉིད་ཀྱི་སློབ་མར་བྱ་བ་མིན་ལ་རང་ཉིད་ཀྱི་སློབ་མ་ཡིན་ནའང་བླ་མའི་མདུན་དུ་ཆོས་བསྟན་པར་བྱ་བ་མིན་ནོ། །བླ་མའི་སློབ་ མ་རང་གི་སློབ་མ་མི་བྱ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་དེས་རང་ལ་བསྙེན་བཀུར་ཆེར་བྱེད་ཅིང་བླ་མ་ལ་བསྙེན་བཀུར་ཆུང་དུ་འགྲོ་ན་མི་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །དེས་མཚོན་ནས་རང་གི་སློབ་མས་ བླ་མའི་མདུན་དུ་རང་ཉིད་ལ་གོས་གཡོག་པ་སོགས་ཀྱི་བསྙེན་བཀུར་བ་དག་དང་སྟན་ལ་ལྡང་བ་དང་ཕྱག་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པར་སྣང་བ་དེ་ལྟར་མ་བྱེད་ཅེས་ལྡོག་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་ བྱེ་བྲག་ཏུ་དངོས་པོ་འབུལ་གནང་གི་ཚེ་སྤྱོད་ལམ་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ནི། སློབ་དཔོན་ལ་ནི་གང་དབུལ་དང་། །བླ་མས་ཀྱང་ནི་གང་བསྩལ་བ། །དེ་ལ་བཏུད་དེ་ལག་གཉིས་ཀྱི། །བློ་དང་ལྡན་པས་བླང་བར་བྱ། ། 15-380 ཞེས་པ་སྟེ། སློབ་དཔོན་ལ་ནི་རང་ཉིད་ཀྱི་ཡར་དངོས་པོ་གང་ཕུལ་བ་དང་དེར་མ་ཟད་བླ་མས་ཀྱང་ནི་རང་ལ་གང་བསྩལ་བ་དེ་
【現代漢語翻譯】 應檢查土地，凡不適宜之處，皆應捨棄。 第三，通過如教奉行使上師歡喜。首先，在行利他之事時，應請求上師的許可：『灌頂、壇城、火供，攝受弟子與講法等事，若上師住於該地，未經允許不得擅自進行。』意思是說，對於如來身像等所依物進行開光，或者建造彩粉等壇城併爲他人灌頂，或者進行息災等火供，總之，對於攝受弟子和講法等事，若自己的上師住於該地，即安住於該處，應與上師的意願相合，請求上師的許可，上師允許後方可進行，未經允許不得擅自進行。若上師不住於該地，則無需請求許可。第二，應供養由此獲得的財物：『開光等所得一切，皆應供養上師。上師取其所需后，其餘隨意支配。』意思是說，開光是開光儀式的別名，以及從灌頂等事中所獲得的一切供養，都應供養給自己的上師。 上師也應從弟子所供養的財物中取其所需，剩餘的則由弟子自己隨意享用。第三，在上師面前不應接受他人的侍奉：『上師之弟子，非為己之弟子。弟子亦不應于上師前，接受侍奉、起身、頂禮等。』意思是說，不應將上師的弟子作為自己的弟子，即使是自己的弟子，也不應在上師面前傳授佛法。不應將上師的弟子作為自己弟子的原因是，若這樣做，弟子會更加侍奉自己，而減少對上師的侍奉。由此可知，不應允許自己的弟子在上師面前為自己穿衣等進行侍奉，以及起身、頂禮等行為。第四，特別是在供養或接受物品時，應如何行持：『凡供養上師之物，以及上師所賜之物，智者應恭敬以雙手接取。』 意思是說，自己供養上師的任何物品，以及上師賜予自己的任何物品，都應恭敬地用雙手接取。
【English Translation】 One should examine the land and abandon whatever is unsuitable. Third, pleasing the lama by acting according to his instructions. First, when doing things for the benefit of others, one should ask for the lama's permission: 'Consecration, mandala, fire offering, gathering disciples, and teaching, if the lama is in that place, one should not do them without permission.' This means that one should consecrate the supports such as the body images of the Sugata, or construct mandalas of colored powders and empower others, or perform fire offerings such as pacifying ones, and in short, for gathering disciples and teaching the Dharma, if one's own lama is in that place, that is, residing there, one should be in accordance with his wishes and ask for his permission. If the lama grants permission, one should do it; one should not do it without permission. If the lama is not residing in that place, then it is not necessary to ask for permission. Second, offering the gains from that: 'Whatever one obtains from opening the eyes, etc., one should offer all of that to the lamas. The lama should take what he needs from that which is offered, and then do whatever is convenient for the others.' This means that opening the eyes is another name for the consecration ceremony, and whatever one obtains from doing things such as empowerment, one should offer all of that to the lama. The lama should also take whatever is appropriate from what the disciple has offered, and then the disciple himself should enjoy the remainder as he pleases. Third, not accepting the service of others in front of the lama: 'The lama's disciple is not one's own disciple. Nor should a disciple in front of the lama accept service, rising, prostrations, etc.' This means that one should not make the lama's disciple one's own disciple, and even if he is one's own disciple, one should not teach the Dharma in front of the lama. The reason why one should not make the lama's disciple one's own disciple is that if one does so, the disciple will serve oneself more and serve the lama less. From this it can be seen that one should prevent one's own disciple from serving oneself in front of the lama, such as putting on clothes, as well as rising, prostrating, etc. Fourth, how to behave specifically when offering or giving things: 'Whatever one offers to the teacher, and whatever the lama bestows, the wise should respectfully receive with both hands.' This means that whatever one offers to the teacher, and whatever the lama bestows upon oneself, one should respectfully receive with both hands.
དང་དེ་ནི་བློ་གྲོས་དང་ལྡན་པའི་སློབ་མས་ བྱ་བ་དེ་ལ་རབ་ཏུ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱི་བཏུད་དེ་ལག་པ་གཉིས་ཀྱིས་འབུལ་བ་དང་བླང་བར་བྱའོ། །ཁ་སྦྱོར་ལས། གང་ཞིག་བྱིན་པ་དེ་དང་ནི། །ཕྱག་བྱས་ནས་ནི་བླངས་བར་བྱ། །ཞེས་ བྱིན་པ་དེའང་ཕྱག་བྱེད་པར་གསུངས་སོ།། །། ༄། །གཞན་ངན་སྤྱོད་ལ་གནས་པ་བཟློག་པ། སྤྱི་དོན་དྲུག་པ་གཞན་ངན་སྤྱོད་ལ་གནས་པ་ལྡོག་པ་ནི། དྲན་པ་བརྗེད་མེད་གྱུར་པ་ན། །རང་གི་ཀུན་སྤྱོད་ལ་བརྩོན་པས། །སྤུན་གྱི་རང་སྤྱོད་འདས་ པ་ན། །དགའ་བས་ཕན་ཚུན་ལྡོག་པར་བྱ། །ཞེས་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་རང་གི་བླ་མ་དམ་པ་དེ་དུས་རྟག་ཏུ་དྲན་པས་ཉིན་མོ་སྤྱི་བོའི་གཙུག་དང་མཚན་མོ་སྙིང་གི་དབུས་སུ་བསམས་ཏེ་ བུ་གཅིག་པའི་མ་བཞིན་དུ་ཡིད་ལ་བརྗེད་པར་གྱུར་པའི་སྐབས་མེད་པར་བྱ་བ་དང་། བླ་མ་དེ་བསྟེན་ཚུལ་གྱིས་རང་གི་ཀུན་སྤྱོད་ཕྲ་ཞིང་ཕྲ་བ་རྣམས་ལའང་མགོ་ལ་མེ་ཤོར་བ་ལྟ་ བུའི་བརྩོན་པ་དྲག་པོས་འཕྲལ་དུ་ལག་ལེན་ལ་ཁེལ་བར་བྱའོ། །དེར་མ་ཟད་རྡོ་རྗེ་སྤུན་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱིས་རང་གི་བླ་མ་བསྟེན་ཚུལ་གྱི་ཀུན་སྤྱོད་མི་ཤེས་པའམ་ཤེས་ཀྱང་བག་མེད་པ་དང་མ་དད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཀུན་ནས་བླངས་ཏེ་བཅས་མཚམས་ལས་འདས་པ་རྣམས་ལ་སྙིང་བརྩེ་བས་འདི་ལྟ་བུ་མ་བྱེད་ཅེས་ལྡོག་པར་བྱས་ཏེ་ཕན་ཚུན་གཅིག་ལ་གཅིག་ཆོས་ཀྱི་གྲོགས་སུ་འགྱུར་བར་བྱའོ། ། 15-381 དེ་ལ་ཁྲོས་པ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པར་དགའ་བས་ལུང་རིག་གི་ལམ་ནས་དྲངས་ཏེ་ལེགས་པའི་ལམ་ལ་སྦྱར་བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །དེ་ལྟ་བུའི་བྱ་བ་རྣམས་ལ་ཉེས་པ་མེད་པའི་སྐབས་བཤད་པ། སྤྱི་དོན་བདུན་པ་དེ་ལྟ་བུ་བྱ་བ་རྣམས་ལ་ཉེས་ པ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་བསྟན་པ་ནི། ན་བས་བླ་མའི་བྱ་བ་ལ། །བཏུད་དེ་རྗེས་སུ་གནང་བ་ལ། །བཀག་པ་རྣམས་ནི་སྤྱད་བྱས་ཀྱང་། །དགེ་སེམས་ཅན་ལ་སྡིག་མི་འགྱུར། །ཞེས་པ་སྟེ་གོང་ དུ་བཤད་པའི་བླ་མ་བསྟེན་ཚུལ་རྣམས་བསྒྲུབ་པར་མ་ནུས་ན་གནང་བའི་སྐབས་ཡོད་དམ་སྙམ་ན་ཀུན་སློང་ངན་པས་བརྙས་པ་དང་། སྨོད་པ་དང་། ཐུགས་དཀྲུགས་པར་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ལ་རྣམ་པ་ ཐམས་ཅད་དུ་གནང་བའི་སྐབས་མེད་ཀྱང་རང་ཉིད་ནད་ཀྱི་གཟིར་ནས་རབ་ཏུ་ན་བས་བླ་མ་དེའི་ཞིང་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་དང་། མལ་སྟན་འདུག་དང་སྔོན་འགྲོ་དང་། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའི་སྐབས་ ནས་བྱུང་བའི་བཅས་རྐྱང་གི་བྱ་བ་འགའ་ཞིག་བསྒྲུབ་པར་མ་ནུས་པ་ལ། སེམས་ཀྱི་དེ་བྱེད་པ་ལ་ཡིད་མི་རང་བ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན། གུས་པས་བཏུད་དེ་མི་ན་བའི་ཚེ་བཀག་པ་ དེ་དག་སྤྱད་པར་བྱས་ཀྱང་མ་དད་པ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པས་བཅས་པའི་སྡིག་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་དག་དབང་པོས་ལྕོགས་ན་བསྒྲུབ་འདོད་ཀྱི་དགེ་བའི་སེམས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཚེ་བླ་མས་རྗེས་སུ་མ་གནང་བར་ཡང་སྤྱད་པས་ཉེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ནོ།
【現代漢語翻譯】 此外，有智慧的弟子應該以極大的恭敬心，雙手奉上並接受（供養）。《合續》中說：『凡是給予的東西，都要行禮之後再接受。』因此，經中說對於給予的東西也要行禮。 第六個總義是阻止他人處於惡行之中：如果記憶不忘失，精勤于自己的行為，當道友超越了自己的行為時，應以歡喜心互相阻止。』意思是說，要像慈母對待獨子一樣，時時刻刻憶念自己的上師，白天觀想在上師在頭頂，夜晚觀想在上師在心間，心中沒有忘記的時候。對於依止上師的方式，即使是自己極細微的行為，也要像頭頂著火一樣，立即付諸實踐。不僅如此，作為金剛兄弟，如果有人不瞭解或瞭解卻不謹慎、不信任等，從而超越了戒律，要以慈悲心阻止他們，告訴他們不要這樣做，從而互相成為佛法的助伴。 不要像生氣一樣，而要以歡喜心，通過經文和理證引導，將他們引向正道。 第七個總義是說明在這些行為中沒有過失的情況：『因病而對上師的事業，恭敬地奉獻並隨順，即使做了被禁止的事，對於善心者也不會變成罪惡。』意思是說，如果不能做到以上所說的依止上師的方式，是否允許呢？如果出於惡劣的動機而輕蔑、辱罵、擾亂上師的心，在任何情況下都是不允許的。但是，如果自己因疾病纏身，非常痛苦，無法完成上師的田地等事業，以及『床墊、坐墊和前行』等情況中出現的一些戒律，心中並非不願意做，而是恭敬地奉獻，在沒有生病的時候禁止的事情，即使做了也不會成為罪惡，因為不是不信任，而是因為有能力時想要完成的善心。在這種情況下，即使上師沒有允許，做了也沒有過失。
【English Translation】 Furthermore, a wise disciple should offer and receive (offerings) with great reverence, presenting them with both hands. The 'Samputatantra' states: 'Whatever is given, should be received after bowing.' Therefore, it is said that one should also bow to what is given. The sixth general meaning is to prevent others from dwelling in evil conduct: 'If mindfulness is unforgotten, diligently engaging in one's own conduct, when a brother exceeds his own conduct, they should mutually prevent each other with joy.' This means that one should always remember one's own precious guru, like a loving mother to her only child, thinking of the guru on the crown of the head during the day and in the heart at night, without ever forgetting. Regarding the manner of relying on the guru, even the most subtle of one's own actions should be immediately put into practice with intense diligence, as if one's head were on fire. Moreover, as Vajra brothers, if some do not know or, knowing, are careless or lack faith in the conduct of relying on the guru, and thus transgress the precepts, they should be prevented with compassion, telling them not to do such things, so that they become Dharma companions to each other. Do not be like being angry, but guide them with joy, through the path of scripture and reasoning, leading them onto the path of virtue. The seventh general meaning is to explain the circumstances in which there is no fault in such actions: 'Due to illness, towards the guru's activities, offering with reverence and compliance, even if forbidden things are done, for a virtuous-minded person, it will not become a sin.' This means that if one cannot accomplish the aforementioned ways of relying on the guru, is it permissible? If it is out of bad motivation, such as contempt, insult, or disturbing the guru's mind, it is not permissible in any way. However, if one is afflicted with illness and is in great pain, unable to accomplish the activities of the guru's field, etc., and some of the precepts that arise in situations such as 'mattresses, cushions, and preliminaries,' if one's mind is not unwilling to do them, but offers with reverence, even if one does what is forbidden when not ill, it will not become a sin, because it is not out of disbelief, but because of the virtuous intention to accomplish it when capable. In such cases, even if the guru has not permitted it, there is no fault in doing it.
། 15-382 གཞན་ཡང་ཉེས་མེད་དུ་འགྲོ་ཚུལ། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། ན་དང་དབང་ཉམས་བྱ་བ་དང་། །གཞན་གྱི་དོན་དང་དོན་ཆེན་དང་། །སྐྱེ་མེད་བསྟན་པ་དགོས་ལྡན་དང་། །ནུས་པ་བརྙེད་དང་གནང་བ་ དང་། །བཀའ་བསྒོ་བ་དང་བར་ཆད་ལས། །ཉེས་པ་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ།། །། ༄། །དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ཏེ་བཤད་པ། སྤྱི་དོན་བརྒྱད་པ་དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། འདིར་མང་སྨྲས་པས་ཅི་ཞིག་བྱ། །བླ་ མ་དགེས་བྱེད་གང་ཡིན་བྱ། །མི་མཉེས་བྱེད་ཀུན་སྤངས་པ་ལ། །དེ་དང་དེ་ལ་འབད་དེ་སྤྱད། །དངོས་གྲུབ་སློབ་དཔོན་རྗེས་འབྲངས་ཞེས། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཉིད་གསུངས་པར། །ཤེས་ནས་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ ཀྱིས། །བླ་མ་ཡོངས་སུ་མཉེས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། མདོར་ན་བླ་མ་བསྟེན་པ་འདིར་མང་དུ་སྨོས་པ་ཅི་ཞིག་དགོས་ཏེ་དོན་གྱི་སྙིང་པོ་དྲིལ་ནས་བསྟན་ན་རང་ཉིད་ཀྱི་བླ་མ་དམ་ པ་དེ་དགོས་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཤེས་ཤིང་ངེས་པར་བྱས་ནས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་དེ་དང་མི་མཉེས་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཀུན་སྤངས་པ་དེ་ལ་ནི་ཚིག་ ཙམ་མ་ཡིན་པར་སྒོ་དུ་མ་ནས་འབད་དེ་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བྱ་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་བ་དེ་མཉེས་ན་འགྲུབ་ལ། 15-383 མ་མཉེས་ན་མི་འགྲུབ་བོ་ཞེས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་རྒྱལ་བ་ཉིད་ཀྱིས་གསུངས་པས་དེ་ལྟ་བུ་ཤེས་པར་བྱས་ནས་རང་གི་སྒོ་གསུམ་གྱི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བླ་མ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དེ་ ཉིད་ཡོངས་སུ་མཉེས་པར་བྱའོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་ལས། དེ་བས་ཐབས་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་བླ་མ་མཆོག །རྗེས་སུ་མཐུན་པས་མཉེས་པར་བྱས། །དེ་མཉེས་སངས་ རྒྱས་ཐམས་ཅད་མཉེས། །ཞེས་གསུངས་སོ།། །། ༄། །མཇུག་གི་དོན། གསུམ་པ་མཇུག་གི་དོན་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཆོས་བསྟན་པའི་གོ་རིམ་ནི། བསམ་པ་དག་པའི་སློབ་མས་ནི། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སོང་ལ། །བླ་མའི་རྗེས་ སུ་འཇུག་པ་འདི། །ཁ་དོན་བྱ་བར་སྦྱིན་པར་བྱ། །དེ་ནས་སྔགས་སོགས་བྱིན་པ་ཡིས། །དམ་ཆོས་སྣོད་དུ་བྱས་ནས་སུ། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་བཞི་ནི། །བཀླག་དང་འཛིན་པ་ཉིད་དུ་བྱ། །ཞེས་ གསུངས་ཏེ། དེ་ལ་འདི་ཉིད་ཐོག་མར་གསུངས་པའི་དུས་ནི། རྗེ་བཙུན་འབྲོག་མི་ལོ་ཙཱ་བས་བཞེད་པ་སྟ་གོན་གྱི་ནུབ་མོ་སློབ་མས་སྐྱབས་འགྲོ་དང་སེམས་བསྐྱེད་བྱས་ནས་སང་ཉིན་དངོས་གཞིའི་གོང་ དུ་འཆད་པར་བཞེད། ཇོ་བོ་ནཱ་རོ་ཏ་པའི་དགོངས་པ་བླ་ཆེན་མལ་ལོ་ནི། སློབ་དཔོན་དང་སློབ་མ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཆོས་ཀྱི་འབྲེལ་པ་བྱེད་པའི་ཐོག་མར་འདི་འཆད་པར་བཞེད། གང་ལྟར་ཡང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ས
【現代漢語翻譯】 15-382 此外，關於如何變得無罪，《金剛心莊嚴經》中說：『疾病和權力衰退，爲了他人和重要之事，爲了無生之教的必要，獲得能力和恩準，命令和障礙，應知沒有罪過。』
對這些意義的總結性解釋： 第八個總義是對這些意義的總結性展示：在此說得再多又有什麼用呢？要做的是讓上師高興的事，對於讓上師不高興的事都要拋棄，對於那些要努力去實踐。『成就追隨金剛上師』，金剛持如是說，知道後用一切事物讓上師完全高興。 如是說，總之，依止上師這裡說得再多有什麼必要呢？如果將意義的精華提煉出來展示，那就是要知道並確定什麼是能讓自己的上師高興的原因，然後去完成它，而對於什麼是不高興的原因，就要全部拋棄，對於那些不僅是口頭說說，而是要從多方面努力去做。 必須這樣做的理由是，世間和出世間的一切成就，都是追隨金剛上師，讓他高興就能成就， 15-383 不高興就不能成就，金剛持勝者如是說，所以要明白這一點，用自己的身語意的一切事物，讓上師金剛上師完全高興。如是說，《金剛心莊嚴經》中也說：『因此用一切方法，讓金剛持上師，以隨順的方式讓他高興，他高興一切佛都高興。』
結尾的意義： 第三，結尾的意義分為兩部分，第一部分是教法的開示順序：具有清凈意念的弟子，皈依三寶后，進入上師的行列，應該將此作為口頭上的任務來給予。然後通過給予真言等，成為正法的容器后，十四根本墮，應該閱讀和受持。 如是說，最初宣說這個的時間是：杰尊仲彌羅匝瓦認為，在準備的夜晚，弟子皈依和發菩提心后，第二天在正行之前講解。覺沃那若巴的觀點是，上師瑪爾巴認為，上師和弟子建立金剛乘的法緣之初就應該講解這個。無論如何，菩提心的根本是……
【English Translation】 15-382 Furthermore, regarding how to become innocent, the Vajra Heart Ornament says: 'Illness and decline of power, for the sake of others and important matters, for the necessity of the unborn teaching, obtaining ability and granting, command and obstacles, one should know there is no fault.'
A summary explanation of these meanings: The eighth general meaning is a summary presentation of these meanings: What is the use of saying more here? What needs to be done is whatever makes the guru happy, and whatever makes the guru unhappy should be abandoned. One should strive in many ways for those things, not just in words. 'Accomplishments follow the Vajra Master,' the Vajradhara said. Knowing this, one should make the guru completely happy with all things. As it is said, in short, what is the need to say so much about relying on the guru here? If the essence of the meaning is distilled and shown, it is to know and ascertain what causes your own holy guru to be pleased, and then to accomplish it. And whatever causes displeasure should be completely abandoned. For those, one should strive in many ways, not just in words. The reason why it is necessary to do so is that all worldly and transworldly accomplishments are achieved by following the Vajra Master. If he is pleased, they will be accomplished, 15-383 and if he is not pleased, they will not be accomplished. The Vajradhara Victorious One said this, so knowing this, one should make the guru, the Vajra Master, completely pleased with all things of one's body, speech, and mind. As it is also said in the Vajra Heart Ornament: 'Therefore, by all means, make the Vajra Holder Guru, the supreme one, pleased by being in accordance with him. If he is pleased, all the Buddhas are pleased.'
The meaning of the conclusion: Third, the meaning of the conclusion is divided into two parts. The first part is the order of teaching the Dharma: A disciple with pure intention, after taking refuge in the Three Jewels, entering the lineage of the guru, should give this as a verbal task. Then, by giving mantras and so on, after becoming a vessel of the true Dharma, the fourteen root downfalls should be read and upheld. As it is said, the time when this was first spoken was: Jetsun Drokmi Lotsawa believed that on the night of preparation, after the disciple took refuge and generated bodhicitta, it should be explained the next day before the main practice. Jowo Naropa's view was that Lama Marpa believed that this should be explained at the beginning of the Dharma connection between the guru and the disciple in Vajrayana. In any case, the root of bodhicitta is...
ེམས་ཀྱི་བསམ་པ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སློབ་མ་སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པའི་རྩ་བ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བ་སྟེ་སྐྱབས་འགྲོ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པ་ཞིག་ལ་རང་དབང་དོར་ནས་བླ་མ་དམ་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པའི་བསྟན་བཅོས་འདི་ཉིད་ཉིན་མཚན་དུས་དྲུག་ལ་སོགས་པར་ཚིག་མི་བརྗེད་པར་ཁ་འདོན་བྱ་བ་དང་དོན་རྣམས་ཤེས་པར་བྱས་ནས་དེ་དག་ལ་དྲན་ཤེས་ལེགས་པར་བརྟེན་ནས་བླང་དོར་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱའོ། ། 15-384 འདི་ཉིད་བཤད་པའི་རྗེས་དེ་ནས་སྔགས་ཀྱི་གཙོ་བོ་སྨིན་བྱེད་ཀྱི་དབང་བསྐུར་བ་དང་། སོགས་ཁོང་ནས་བྱིན་གྱི་བརླབས་པ་ལ་སོགས་པ་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱིན་པ་དེ་ཡིས་དམ་ཆོས་སྟེ་དམ་པ་ ནི་སངས་རྒྱས་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ་དང་ཆོས་ནི་དེས་གསུངས་པའི་རྗོད་བྱེད་རྒྱུད་སྡེ་རིན་པོ་ཆེ་རྣམ་པ་བཞི་དང་། བརྗོད་བྱ་ལམ་རིམ་པ་རྣམ་པ་གཉིས་དང་། མཚན་བཅས་མཚན་མེད་ཀྱི་རྣལ་ འབྱོར་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཉན་དང་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་སྣོད་དུ་རུང་བར་བྱས་ནས་དེའི་རྗེས་སུ་དབང་དུས་སུ་ཐོབ་པའི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་བསྲུང་སྡོམ་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱ་དགོས་ཏེ། དེ་ དང་མི་ལྡན་ན་ལམ་རིམ་པ་གཉིས་རང་ཉིད་ཀྱི་བསྒོམ་པ་དང་། གཞན་ལ་འཆད་པ་སོགས་གང་བྱས་ཀྱང་ངན་སོང་གི་རྒྱུ་འབའ་ཞིག་ཏུ་འགྲོ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་དམ་ཚིག་གི་རྣམ་གྲངས་ མང་དུ་གསུངས་ཀྱང་གང་སྤྱད་ན་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྩ་བ་ནས་གཏོང་བའི་རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་བཞི་པོ་འདི་དག་གི་གཞུང་ངག་ཏུ་བཀླག་པ་དང་དོན་ཡིད་ལ་འཛིན་པ་ཉིད་དུ་བྱ་ སྟེ་རྩ་ལྟུང་གིས་མ་གོས་པ་ལ་སྒོ་དུ་མ་ནས་འབད་པ་དྲག་པོ་བྱའོ། །དེར་མ་ཟད་དམ་ཚིག་གི་སྡོམ་པ་ཕྲ་ཞིང་ཕྲ་བའི་བར་རྣམས་ཀྱང་མིག་འབྲས་བཞིན་དུ་གཅེས་པར་བསྲུང་ངོ་། ། 15-385 གང་དག་འདི་ན་དབང་མ་ཐོབ་པར་ལམ་ཉམས་སུ་ལེན། ཐོབ་ཀྱང་རྩ་ལྟུང་བཅུ་བཞི་ལ་སོགས་པའི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པའི་བསྲུང་མཚམས་གང་ཡང་མི་ཤེས་པ་དང་། ཤེས་ཀྱང་ཇི་མི་སྙམ་པར་ ལོག་པར་འཇུག་ཀྱང་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དང་རྣལ་འབྱོར་པ་བཟང་པོར་ཁས་ཆེ་སྟེ་རང་གཞན་གྱི་དོན་བསྒྲུབ་པར་རློམ་པ་རྣམས་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཚུལ་ལས་རིང་དུ་འཁྱམས་ཤིང་མནར་མེད་པའི་ བུད་ཤིང་སྙིང་རྗེའི་གནས་ཡིན་པས། བདག་ཉིད་ལ་བརྩེ་བ་ཡོད་པ་ལེགས་སུ་འདོད་པ་དག་གི་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ལ་སྨིན་བྱེད་ཀྱི་དབང་བསྐུར་བ་ཚུལ་བཞིན་དུ་མནོས་ ནས། དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་བསྲུངས་བ་གཞིར་བྱས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་ཐོས་བསམ་བསྒོམ་གསུམ་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱས་ནས་ཚེ་འདི་ལ་སོགས་པ་དུས་མྱུར་བ་ཉིད་དུ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ས་ ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་ནི་ངེས་པ་ཡང་དག་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་དགེ་བའི་རྩ་བསྔོ་བ་ནི། དེ་ལྟར་བླ་མའི་རྗེས་འཇུ
【現代漢語翻譯】 對於那些心思純凈、嚴守別解脫戒、皈依三寶（即具備共同皈依戒）的弟子，應將這部講述如何捨棄自我、追隨上師的論著，在日夜六時等時間裡，不忘字句地誦讀，理解其含義，並依靠正念和覺知，如理如法地取捨，爲了這個目的而施與。 在講解完這部論著之後，接著要如法給予密法之主成熟灌頂，以及從內部加持等。通過這些，使有情成為能夠聽聞和修持殊勝佛法之器，這裡的殊勝佛法指的是：殊勝者，即偉大的金剛持佛；法，即他所宣說的四部珍貴續部；所詮釋的，即兩種次第的道次第；以及有相和無相瑜伽等。之後，必須如法守護在灌頂時所獲得的誓言和戒律。如果不具備這些，那麼無論修持兩種次第的道次第，還是為他人講解，都只會成為墮入惡道的因。因此，即使說了許多誓言的種類，也務必做到口中唸誦、心中謹記這十四條根本墮罪，因為觸犯任何一條都會從根本上毀壞密宗的戒律，要努力避免被根本墮罪所染污。不僅如此，對於極其細微的誓言戒律，也要像保護眼珠一樣珍視守護。 那些沒有獲得灌頂就修持道次第，或者即使獲得了灌頂，卻不瞭解十四根本墮罪等誓言和戒律的守護界限，或者明知故犯，卻還自詡為金剛上師和優秀的瑜伽士，自認為能夠成辦自他利益的人，他們已經遠離了金剛乘的道路，是無間地獄的燃料，是悲憫的對象。因此，珍愛自己、希望獲得利益的人，應該從具德的金剛上師那裡如法接受成熟灌頂，以守護誓言和戒律為基礎，如理如法地聞思脩金剛乘，這樣才能在今生等短暫的時間內， निश्चित地獲得金剛持果位。接下來是第二部分，迴向善根：如是追隨上師……
【English Translation】 This treatise, which explains how to abandon self and follow the Guru, should be given to disciples who have pure minds, strictly observe the Pratimoksha vows, and have taken refuge in the Three Jewels (i.e., possess the common refuge vow). It should be recited day and night, six times a day, without forgetting the words, understanding their meaning, and relying on mindfulness and awareness to properly adopt and abandon practices. This is for the purpose of giving. After explaining this treatise, one should then properly bestow the empowerment of the ripening initiation, the chief of mantras, and blessings from within. Through these, sentient beings are made suitable vessels for hearing and practicing the excellent Dharma, which refers to: the excellent one, the great Vajradhara Buddha; the Dharma, the four precious classes of tantras spoken by him; what is explained, the two stages of the path; and yoga with and without signs, etc. Afterwards, one must properly keep the vows and precepts obtained during the empowerment. If one does not possess these, then whether one practices the two stages of the path or explains them to others, it will only become a cause for falling into the lower realms. Therefore, even if many types of vows are spoken, one must recite and keep in mind the fourteen root downfalls, as violating any one of them will fundamentally destroy the vows of the Secret Mantra. One must strive to avoid being defiled by the root downfalls. Moreover, one must cherish and protect even the most subtle vows and precepts like one's own eyes. Those who practice the path without having received empowerment, or who, even having received empowerment, do not know the boundaries of guarding the vows and precepts such as the fourteen root downfalls, or who knowingly violate them, yet boast of being Vajra Masters and excellent yogis, and presume to accomplish the benefit of themselves and others, have strayed far from the path of Vajrayana, are fuel for the Avici hell, and are objects of compassion. Therefore, those who cherish themselves and wish to attain benefit should properly receive the ripening empowerment from a qualified Vajra Master, and based on guarding the vows and precepts, properly engage in hearing, contemplating, and meditating on Vajrayana. In this way, one will definitely attain the state of Vajradhara in this life and other short periods of time. Next is the second part, dedicating the root of virtue: Thus, following the Guru...
ག་སློབ་མ་ནི། །མ་ལུས་ཕན་བསྐྱེད་སྐྱོན་མེད་འདི་བྱས་པའི། །དགེ་བ་ མཐའ་ཡས་བདག་གི་གང་བསགས་པ། །དེ་ཡི་འགྲོ་རྣམས་མྱུར་དུ་རྒྱལ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཁྱད་པར་འཕགས་བསྟོད་ལས། བསོད་ནམས་བྱས་པའི་ཚོགས་དག་ནི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཡོངས་བསྔོ་བ། ། 15-386 བཅོམ་ལྡན་ཁྱོད་ཀྱིས་གང་གསུངས་པ། །དེ་བཞིན་བསྟན་བཅོས་ལས་མ་བཤད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར། གོང་གཞུང་དོན་དུ་བཤད་པ་དེ་ལྟར་རང་ཉིད་ཀྱི་བྱུང་རྒྱལ་དུ་འཇུག་པ་མ་ཡིན་པར་བླ་མའི་རྗེས་ སུ་མཐུན་པར་སློབ་མ་རྣམས་ལ་ནི་གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་མ་ལུས་པར་ཕན་བདེ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་ཅིང་མ་བཤད་ལོག་བཤད་ཧ་ཅང་བཤད་པའི་སྐྱོན་རྣམས་མེད་པ་སྟེ་དེ་དག་དང་བྲལ་བའི་ བསྟན་བཅོས་ཤླཽ་ཀ་ལྔ་བཅུ་པ་འདི་ནམ་མཁའི་མཐའ་དང་མཉམ་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ་བྱས་པ་སྟེ་བརྩམས་པའི་དགེ་བ་མཐའ་ཡས་པ་བྷ་ཝི་ལྷ་བདག་གིས་གང་བསགས་པ་དེས་ ནི་འགྲོ་བ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དུས་རིང་པོ་མ་ཡིན་པར་མྱུར་བ་ཉིད་དུ་རྒྱལ་བ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོའི་གོ་འཕངས་ཐོབ་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་གཞུང་བརྩམས་པ་ལས་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་མི་ ཟད་ཅིང་སྤེལ་བའི་ཕྱིར་དུ་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་བསྔོ་བ་འདི་ནི་ཕྱི་རོལ་པ་ལ་མེད་པས་བདག་ཅག་གི་སྟོན་པའི་ཁྱད་ཆོས་རྨད་དུ་བྱུང་བའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་གཞུང་གི་དོན་བཤད་པ་བསྟན་ ཟིན་ཏེ། འདི་དག་གི་ཐོག་མཐའ་བར་གསུམ་གྱི་རྒྱས་བཤད་མཐའ་དག་ནི་རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་གསུང་རབ་ལས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ།། །། ༄། །དེ་ལྟར་བཤད་པའི་དགེ་རྩ་གཞན་དོན་དུ་བསྔོ་བ། གསུམ་པ་དེ་ལྟར་བཤད་པའི་དགོས་པ་གཞན་དོན་དུ་བསྔོ་བ་ནི། 15-387 དེ་རྣམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཁས་ཤིང་གྲུབ་པ་བརྙེས་པའི་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་བྷ་ཝི་ལྷས་མཛད་པའི་བླ་མ་ལྔ་བཅུ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་རྒྱ་གར་གྱི་མཁན་པོ་ཤྲདྡྷ་ཀ་ར་ཝརྨ་དང་ ཞུ་ཆེན་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་དགེ་སློང་རིན་བཟང་པོས་རྒྱ་སྐད་ལས་བོད་སྐད་དུ་བསྒྱུར་ཞིང་ཚིག་དང་དོན་ལ་ཞུ་ཆེན་བྱས་ཉན་བཤད་ཀྱི་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་རྗེ་བཙུན་མཆོག་ གི་དགོངས་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། གཞུང་འདི་ལ་འཕགས་ཡུལ་དུ་འགྲེལ་པ་མི་སྣང་ཡང་། རྗེ་ག་ཡ་དྷ་རའི་གསུང་རྒྱུན་བླ་ཆེན་འབྲོག་མི་ལས་བརྒྱུད་པ་དང་། ཇོ་བོ་ནཱ་རོ་ཏ་པའི་ མན་ངག་མལ་ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་ལས་བརྒྱུད་པ་སྟེ། བཤད་སྲོལ་དེ་གཉིས་ཀྱི་སྙིང་པོ་བསྡུས་པའི་རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེ་དཔལ་ལྡན་གྲགས་པའི་ཞབས་ཀྱི་མཛད་པའི་འགྲེལ་པ་གཞིར་བྱས། དེ་ཉིད་ ན་ཅུང་མི་གསལ་བའི་ཚིག་གི་འབྲུ་གཉེར་བ་སོགས་ཤར་མི་ཉག་གི་སྟོན་པ་པྲཛྙཱ་ཛྭ་ལའི་མཆན་བུ་དང་། མཁས་པ་གཞན་དག་གི་ལེགས་བཤད་ཀྱིས་ཀྱང་བརྒྱན་ནས་དོན་ལ་རང་བཟོའི་དྲི་མས་ མ་གོས་པར་བྱས་ཏེ་གངས་རིའི་ཁྲོད་ཀྱི་ར
【現代漢語翻譯】 如是學人，對於一切利益之事皆能成辦，毫無過失。我所積聚的無量功德，愿以此功德，令一切眾生迅速成佛！』 如是說。尤其是在《殊勝贊》中說：『所作之福德聚，皆迴向于眾生，薄伽梵（梵文Bhagavan，具有財富、名譽、榮耀、智慧、美德、精進六種功德者）您所說之語，如是教典中未曾宣說。』 如是所說。如上所說，並非隨己意而行，而是依隨上師之教導，對於學人，于暫時與究竟皆能成辦利益安樂，且無未說、錯說、多說之過失，即遠離彼等過失。此《五十頌》乃為如虛空般無邊無際之有情眾生而作，即由bhAvi lha dag（bhAvi lha dag，梵文未知，梵文羅馬擬音未知，漢語字面意思：bhAvi天神）所積聚之無量功德，愿以此令一切有情眾生不久速證得金剛持（梵文Vajradhara，金剛的持有者）之果位。此乃為從著述此論所生之無盡增長之福德，迴向於一切有情，此乃外道所無，實為我等導師之稀有功德。 如是彼等已將論典之義講說完畢。此等之初、中、后之廣釋，皆可於至尊（梵文Jetsun，佛教中對高僧或上師的尊稱）之語錄中通達。 如是迴向所說之善根為利他。 第三，如是講說之必要，乃為迴向于利他： 經由彼等之門徑，成就賢善與證悟之大阿阇黎（梵文Acharya，導師）bhAvi lha（bhAvi lha，梵文未知，梵文羅馬擬音未知，漢語字面意思：bhAvi天神）所造之《上師五十頌》，由印度堪布（梵文Khenpo，住持）shraddha kara varma（shraddha kara varma，梵文未知，梵文羅馬擬音未知，漢語字面意思：信行鎧甲）與校對之譯師比丘（梵文Bhiksu，佛教出家男子）仁欽桑布（藏文rin bzang po，梵文ratna bhadra，梵文羅馬擬音ratna bhadra，漢語字面意思：寶賢）從梵文譯為藏文，並於詞義上作了校對，確定了聞思之定論。此名為《至尊之意莊嚴》之釋論，雖于印度未見對此論之註釋，然此乃宗喀巴大師（藏文rje ga ya dha ra，梵文jaya dhara，梵文羅馬擬音jaya dhara，漢語字面意思：勝持）之語錄傳承，由大譯師卓彌（藏文'brog mi，梵文未知，梵文羅馬擬音未知，漢語字面意思：田人）所傳，以及覺窩納若巴（藏文jo bo nA ro ta pa，梵文naro ta pa，梵文羅馬擬音naro ta pa，漢語字面意思：納若巴尊者）之口訣，由瑪爾巴大譯師（藏文mal lo tsA ba chen po，梵文未知，梵文羅馬擬音未知，漢語字面意思：瑪爾巴大譯師）所傳。此乃彙集了兩種講說傳統之精髓，以至尊仁波切（藏文rin po che，梵文ratna，梵文羅馬擬音ratna，漢語字面意思：珍寶）貝丹扎巴（藏文dpal ldan grags pa，梵文shri paldrakpa，梵文羅馬擬音shri paldrakpa，漢語字面意思：吉祥名稱）之足跡所著之釋論為基礎，並於其中稍有不明顯之處，參考了夏爾彌雅之導師般若扎瓦拉（藏文shar mi nyag gi ston pa praj~nA dzwa la，梵文praj~nA dzwa la，梵文羅馬擬音praj~nA dzwa la，漢語字面意思：慧焰）之註釋，以及其他智者之善說，使意義未被自造之污垢所染污，于雪山之中……
【English Translation】 Thus, the student, for all beneficial things can be accomplished, without any fault. The immeasurable merit I have accumulated, may all beings quickly attain Buddhahood with this merit!' Thus it is said. Especially in the 'Excellent Praise' it is said: 'The accumulation of merit done, all dedicated to sentient beings, Bhagavan (Sanskrit Bhagavan, one who possesses six qualities: wealth, fame, glory, wisdom, virtue, and diligence) what you have said, as such, is not explained in the scriptures.' As it is said. As mentioned above, it is not to act according to one's own will, but to follow the teachings of the Guru, for the students, both temporarily and ultimately, can accomplish benefit and happiness, and there is no fault of not saying, saying wrongly, or saying too much, that is, being free from those faults. This 'Fifty Verses' is made for the sake of all sentient beings as boundless as the sky, that is, the immeasurable merit accumulated by bhAvi lha dag (Sanskrit unknown, Romanized Sanskrit unknown, literal Chinese meaning: bhAvi deity), may it quickly lead all sentient beings to attain the state of Vajradhara (Sanskrit Vajradhara, the holder of the Vajra). This is to dedicate the inexhaustible and increasing merit arising from writing this treatise to all sentient beings, which is not found in external paths, and is indeed a rare virtue of our teacher. Thus, they have finished explaining the meaning of the treatise. All the extensive explanations of the beginning, middle, and end of these can be understood from the teachings of the Jetsun (Sanskrit Jetsun, a term of respect for high monks or lamas). Thus, dedicating the root of virtue spoken of to benefit others. Third, the necessity of speaking in this way is to dedicate it to the benefit of others: Through these paths, the great Acharya (Sanskrit Acharya, teacher) bhAvi lha (Sanskrit unknown, Romanized Sanskrit unknown, literal Chinese meaning: bhAvi deity), who has achieved wisdom and realization, composed the 'Fifty Verses on the Guru', translated from Sanskrit into Tibetan by the Indian Khenpo (Sanskrit Khenpo, abbot) shraddha kara varma (Sanskrit unknown, Romanized Sanskrit unknown, literal Chinese meaning: Faith Practice Armor) and the reviser Bhiksu (Sanskrit Bhiksu, Buddhist monk) Rinchen Sangpo (Tibetan rin bzang po, Sanskrit ratna bhadra, Romanized Sanskrit ratna bhadra, literal Chinese meaning: Jewel Good), and the words and meanings were revised, and the definitive conclusions of listening and thinking were determined. This commentary, called 'The Ornament of the Jetsun's Thought', although no commentary on this treatise is seen in India, is the lineage of the words of Je Gayadhara (Tibetan rje ga ya dha ra, Sanskrit jaya dhara, Romanized Sanskrit jaya dhara, literal Chinese meaning: Victorious Holder), transmitted by the great translator Dromi (Tibetan 'brog mi, Sanskrit unknown, Romanized Sanskrit unknown, literal Chinese meaning: Field Person), and the oral instructions of Jowo Naropa (Tibetan jo bo nA ro ta pa, Sanskrit naro ta pa, Romanized Sanskrit naro ta pa, literal Chinese meaning: Venerable Naropa), transmitted by the great translator Marpa (Tibetan mal lo tsA ba chen po, Sanskrit unknown, Romanized Sanskrit unknown, literal Chinese meaning: Great Translator Marpa). This is based on the commentary written by Jetsun Rinpoche (Tibetan rin po che, Sanskrit ratna, Romanized Sanskrit ratna, literal Chinese meaning: Jewel) Pelden Drakpa (Tibetan dpal ldan grags pa, Sanskrit shri paldrakpa, Romanized Sanskrit shri paldrakpa, literal Chinese meaning: Glorious Fame), which gathers the essence of the two traditions of explanation, and where there are some unclear points, it refers to the annotations of Prajnadzwala (Tibetan shar mi nyag gi ston pa praj~nA dzwa la, Sanskrit praj~nA dzwa la, Romanized Sanskrit praj~nA dzwa la, literal Chinese meaning: Wisdom Flame), the teacher of Sharmingya, and the good sayings of other wise men, so that the meaning is not stained by self-made impurities, in the midst of the snow mountains...
ྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཀུན་གྱི་གཙུག་རྒྱན་རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་ཞེས་བྱ་བ་དཔལ་ས་སྐྱའི་སྒོ་རུམ་གཟིམ་སྤྱིལ་དཀར་པོ་ནས་ནུབ་ཕྱོགས་བདེ་བ་ཅན་དུ་གཤེགས་པར་མཛད་ཅིང་། 15-388 དེ་ནས་བྱང་ཕྱོགས་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གསེར་མདོག་ཅན་ཞེས་བྱ་བར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་གསེར་འོད་རྣམ་པར་རྩེན་པའི་རྒྱལ་པོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐད་དུ་ས་གཉིས་པ་དྲི་མ་མེད་པ་མངོན་ དུ་མཛད་གླིང་བཞི་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་གྱི་ཕྱེད་དང་བཅས་པ་ལ་དབང་བསྒྱུར་བའི་འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ཡོན་ཏན་མཐའ་ཡས་ཞེས་བྱ་བར་གྱུར་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཡོངས་སུ་སྦྱོངས་བར་ མཛད་དེ། ད་ལྟ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོའི་ས་ལ་བཞུགས་ངེས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་གསུང་རབ་ཀྱི་དགོངས་པའི་རྒྱན་དུ་གྱུར་པ་ཞིག་བྱུང་ན་ཅི་མ་རུང་སྙམ་པའི་ལྷག་བསམ་དག་པའི་ཀུན་ནས་ བླངས་ཏེ་སྦྱར་བའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་འདི་ཡི་མཐུས། ནམ་མཁའི་མཐའ་ཀླས་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ་འགོད་པའི་ཕྱིར་དུ། བདག་དང་བདག་གི་ཉེར་གནས་སློབ་བུ་རྣམས། །དུས་འདིར་ཚེ་ རིང་ནད་མེད་བསམ་དོན་འགྲུབ། །དོན་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་བསྟན་པ་ཆེར་རྒྱས་ནས། །ནམ་ཞིག་ཚེ་འདིའི་སྣང་བ་ནུབ་མ་ཐག །དཔོན་སློབ་ཀུན་ཀྱང་འབྲལ་མེད་ལྷན་ཅིག་ཏུ། །ཞིང་མཆོག་བདེ་བ་ཅན་དུ་སྐྱེ་ བར་ཤོག །སྐྱེས་ནས་མཁྱེན་བརྩེ་ནུས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས། །ཕན་ཚུན་འགྲན་པ་བཞིན་དུ་རབ་རྒྱས་ནས། །ཕ་མར་གྱུར་པའི་མཁའ་མཉམ་འགྲོ་དྲུག་ཀུན། །གང་ལ་གང་འདུལ་འཕྲིན་ལས་རྣམ་བཞི་ཡིས། །སྒྲིབ་གཉིས་སྦྱངས་ཤིང་ཚོགས་གཉིས་མྱུར་རྫོགས་ནས། ། 15-389 ཀུན་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ས་ལ་འགོད་གྱུར་ཅིག །དེ་རྣམས་ཀྱིས་གསུམ་པ་བརྩམས་པའི་དགེ་རྩ་གཞན་དོན་དུ་བསྔོ་བ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །འདིར་སྨྲས་པ། དུས་གསུམ་རྒྱལ་བ་ཀུན་གྱི་བགྲོད་གཅིག་ལམ། །རྡོ་རྗེ་ ཐེག་པའི་ཟབ་ལམ་ཀུན་གྱི་བཅུད། །དངོས་གྲུབ་མ་ལུས་བླ་མ་ཁོ་ན་ལས། །གཞན་དུ་རེ་བ་མེད་པའི་ཚུལ་འདི་ཡིན། །གཅིག་ཏུ་བླ་མར་འདུན་པའི་གདུང་སེམས་ཀྱི། །ལས་ལྡན་གང་དེ་ཇི་ལྟར་ བྱས་ཀྱང་བདེ། །རིན་ཆེན་རི་བོར་གནས་པའི་འདབ་ཆགས་ཚོགས། །བཙོ་མའི་གསེར་མདོག་འཛིན་པ་དངོས་པོའི་ཤིས། །རང་གི་བླ་མ་མནར་མེད་གནས་བཞུགས་ཀྱང་། །སངས་རྒྱས་དངོས་སུ་མོས་ནས་གསོལ་བཏབ་ན། །རང་ ལ་སངས་རྒྱས་བྱིན་བརླབས་འཇུག་ངེས་ཏེ། །དེ་གཉིས་ཆོས་ཉིད་དབྱེར་མེད་རྟེན་འབྲེལ་ལས། །འབྱུང་བ་ཡིན་ཞེས་འབྲོག་མི་ལོ་ཙཱ་བའི། །གསུང་རྒྱུན་བྲིས་པའི་ཚད་ལྡན་ཡི་གེ་ལས། །བཤད་ཅེས་གོང་མའི་གསུང་ རབ་རྣམས་སུ་འབྱུང་། །དེ་ཕྱིར་འདི་ལ་སོམ་ཉི་གང་ལ་ཡོད། །ཚུལ་འདི་དགོངས་ལ་དད་ལྡན་སློབ་བུ་རྣམས། །དབང་དང་དམ་ཚིག་ཟབ་མོའི་འབྲེལ་བའི་ཡུལ། །གང་ལ་ལོག་ལྟ་སྐྱེས་ཀྱང་དེ་མ་ཐག ། དེ་ཉི
【現代漢語翻譯】 金剛持（藏文：ྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་，多吉怎巴，梵文：Vajradhara，金剛持）一切之頂嚴，尊者仁波切扎巴堅贊（藏文：གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་，意為『名幢』）從薩迦（藏文：ས་སྐྱའི་）果讓（藏文：སྒོ་རུམ་）白宮（藏文：གཟིམ་སྤྱིལ་དཀར་པོ་）示寂前往西方極樂世界（藏文：བདེ་བ་ཅན་）。 之後，在北方名為金色的世界（藏文：གསེར་མདོག་ཅན་）中，于如來（藏文：དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་）金色光芒遍照王（藏文：གསེར་འོད་རྣམ་པར་རྩེན་པའི་རྒྱལ་པོ་）前，顯現二地離垢地（藏文：དྲི་མ་མེད་པ་མངོན་），成為統治四大部洲（藏文：གླིང་བཞི་）和三十三天（藏文：སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་）一半的轉輪王（藏文：འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་）無邊功德（藏文：ཡོན་ཏན་མཐའ་ཡས་），清凈佛土（藏文：སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་），如今安住于大金剛持（藏文：རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོའི་）之位。 若能將此尊者的語錄著成莊嚴之論典，豈不妙哉！以此清凈的發心和善根力，爲了將無邊無際的眾生安置於佛地，我和我的親近弟子們，愿此時長壽無病，心願成就，二利圓滿，教法昌盛。一旦此生終結，師徒眾人不離不棄，一同往生極樂凈土。往生之後，愿智慧、慈悲、能力等功德，如互相競賽般增長廣大。愿我能以隨順各種根器的方式，通過息增懷誅四種事業，清凈如母有情眾生的二障，迅速圓滿二資糧，最終將他們安置於佛地。 以上是將第三者所著的善根迴向於他眾。 在此略說：通往過去、現在、未來一切諸佛的唯一道路，是金剛乘（藏文：རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་）甚深道之精華。一切成就唯有依靠上師（藏文：བླ་མ་），除此之外別無他求。全心全意渴求上師的虔誠之心，無論如何都是安樂的。如同棲息在珍寶山上的鳥群，自然呈現出純金的色彩，這是事物本具的吉祥徵兆。 即使自己的上師住在地獄（藏文：མནར་མེད་）之中，若能視其為真佛而祈禱，必定能獲得佛的加持。這兩者之間的法性無別，是依緣起而生。這是根據仲彌洛扎瓦（藏文：འབྲོག་མི་ལོ་ཙཱ་བའི་）的可靠記載所說，也見於前輩上師的論著中。因此，對此有何懷疑呢？希望對此道理深思的具信弟子們，對於曾經接受灌頂和甚深誓言的對象，即使生起邪見，也會立即……
【English Translation】 The crown jewel of all Vajradharas (Tibetan: ྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་, Dorje Dzinpa, Sanskrit: Vajradhara, meaning 'Holder of the Vajra'), the venerable Jetsun Rinpoche Drakpa Gyaltsen (Tibetan: གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་, meaning 'Banner of Fame') passed away from the Sakya (Tibetan: ས་སྐྱའི་) Goroom (Tibetan: སྒོ་རུམ་) White Palace (Tibetan: གཟིམ་སྤྱིལ་དཀར་པོ་) to the Western Pure Land of Sukhavati (Tibetan: བདེ་བ་ཅན་). Thereafter, in the northern realm called the Golden Land (Tibetan: གསེར་མདོག་ཅན་), before the Tathagata (Tibetan: དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་) Golden Light Utterly Sporting King (Tibetan: གསེར་འོད་རྣམ་པར་རྩེན་པའི་རྒྱལ་པོ་), he manifested the second bhumi, the Immaculate Ground (Tibetan: དྲི་མ་མེད་པ་མངོན་), and became the Chakravartin King (Tibetan: འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་) Boundless Qualities (Tibetan: ཡོན་ཏན་མཐའ་ཡས་), who ruled over the four continents (Tibetan: གླིང་བཞི་) and half of the thirty-three heavens (Tibetan: སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་), purifying the Buddha-field (Tibetan: སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་). Now, he undoubtedly abides in the state of the Great Vajradhara (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོའི་). How wonderful it would be if the words of this venerable one could be compiled into an adornment of scripture! By the power of this pure intention and virtuous root, in order to establish limitless sentient beings in the state of Buddhahood, may I and my close disciples have long lives, be free from illness, and have our wishes fulfilled at this time. May we perfect the two benefits, and may the teachings greatly flourish. As soon as this life comes to an end, may the teachers and disciples, inseparable, be born together in the supreme pure land of Sukhavati. Having been born there, may the qualities of wisdom, compassion, and ability increase and expand as if competing with each other. May we purify the two obscurations and quickly perfect the two accumulations of all mother-like sentient beings, and establish them in the state of Buddhahood through the four activities of pacifying, increasing, magnetizing, and subjugating, according to their individual needs. The above is the dedication of the virtuous roots of the third author for the benefit of others. Here, I briefly state: The single path traversed by all Buddhas of the past, present, and future is the essence of the profound path of the Vajrayana (Tibetan: རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་). All accomplishments come only from the guru (Tibetan: བླ་མ་); there is no other hope. The heart of fervent devotion to the guru is blissful, no matter what happens. Just as a flock of birds dwelling on a mountain of jewels naturally takes on the color of pure gold, this is an auspicious sign of the nature of things. Even if one's guru dwells in hell (Tibetan: མནར་མེད་), if one prays to him as the actual Buddha, one will surely receive the blessings of the Buddha. The dharmata of these two is inseparable, arising from dependent origination. This is said according to the reliable writings of Dromi Lotsawa (Tibetan: འབྲོག་མི་ལོ་ཙཱ་བའི་), and it also appears in the treatises of previous gurus. Therefore, what doubt is there about this? I hope that faithful disciples who contemplate this truth, even if they develop wrong views towards those from whom they have received empowerments and profound vows, will immediately...
ད་སྣ་ཚོགས་ཐབས་ཀྱིས་དད་པའི་བློར། །བསྒྱུར་ཏེ་མཐར་འཛིན་སྤོང་བ་གནད་ཀྱི་དོན། །གང་ཞལ་མཐོང་བས་སྣང་ཞེན་ཀུན་འགག་ཅིང་། །རང་ངོ་ཤེས་པས་འཛིན་པའི་རྩ་བ་ཆོད། །དེ་ལ་གོམས་པས་ཟུང་འཇུག་ངང་གནས་པའི། ། 15-390 འདྲེན་མཛད་སྙིང་པོའི་བླ་མ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། །བསྟན་འགྲོར་དགོངས་པའི་བརྒྱུད་ལྡན་བླ་མའི་ཚོགས། །གང་ན་བཞུགས་ཀྱང་དེ་ཡི་ཞབས་བཏུད་དེ། །ཟབ་ཆོས་ངོམ་མེད་ནོད་པ་དམ་པའི་ལུགས། །དེ་ལྟར་མཁས་བཙུན་ བཟང་པོའི་བླ་མའི་ཚོགས། །གྲངས་ཡས་བསྟེན་ཀྱང་རང་ཉིད་མོས་པའི་ཡུལ། །གཅིག་ལ་ཐམས་ཅད་མོས་ནས་གསོལ་བཏབ་པས། །དངོས་གྲུབ་མ་ལུས་འབད་མེད་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་བཤེས་གཉེན་དམ་པ་རྡོ་རྗེ་སློབ་ དཔོན་བསྟེན་པའི་ཐབས་ཤླཽ་ཀ་ལྔ་བཅུ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་དགོངས་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་འཇམ་མགོན་གྲུབ་པའི་དཔའ་བོ་པདྨའི་རྣམ་སྤྲུལ་བསོད་ནམས་དབང་པོ་དང་། རྒྱལ་སྲས་ ཞི་བ་འཚོའི་རྣམ་སྤྲུལ་སྔགས་འཆང་གྲགས་པ་བློ་གྲོས། དཀྱིལ་འཁོར་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཁྱབ་བདག་དྲུག་པ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དང་དབྱེར་མ་མཆིས་པ་རྒྱལ་བ་མུས་པ་ཆེན་པོ་རྡོ་རྗེ་འཆང་སངས་རྒྱས་ རྒྱལ་མཚན། ལོ་ནས་སྤྱན་སྔ་རིན་པོ་ཆེ་ཀུན་དགའ་དོན་གྲུབ། ནགས་དགོན་པ་ཆེན་པོ་སྦྱིན་པ་གྲགས་པ། གྲུབ་མཆོག་དབང་ཕྱུག་རབ་བརྟན་ལ་སོགས་ཏེ་ཡོངས་འཛིན་ཆོས་བཞིན་དུ་སྤྱོད་པ་དུ་མའི་ ཞབས་རྡུལ་སྤྱི་བོས་ལེན་པ། དཔལ་ས་སྐྱ་པ་ཐེག་པ་མཆོག་གི་རྣལ་འབྱོར་པ་ངག་དབང་ཀུན་དགའ་བསོད་ནམས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོས་རང་དང་ཉེ་བར་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་རབ་འབྱམས་སྨྲ་བ་བསོད་ནམས་ཀྱི་མིང་ཅན་གྱི་འདི་ལྟ་བུའི་བླ་མ་བསྟེན་པའི་ཐབས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་གོ་བདེ་བ་ཞིག་ཅིས་ཀྱང་གྱིས་ཤིག་ཅེས་ཡུན་རིང་མོ་ནས་ཡང་ནས་ཡང་དུ་བསྐུལ་བའི་ངོར། 15-391 གོང་དུ་བཤད་པའི་གསུང་རབ་དེ་རྣམས་ལ་རྟེན་ནས་མེ་ཕོ་སྟག་གི་ལོ་གསར་དུ་ཤར་བའི་དཀར་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཚེས་ལ། བོད་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་གདན་དཔལ་ས་སྐྱའི་བཞི་ཐོག་བླ་བྲང་དུ་སྦྱར་ བའི་ཡི་གེ་པ་ནི་སྨོན་འགྲོ་བྱ་འདབ་པ་ངག་དབང་ཆོས་འཕེལ་གྱི་འགྱོགས་པར་བགྱིས་པ་འདིས་བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་བདེ་བསམ་གྱི་མི་ཁྱབ་པ་འབྱུང་བའི་རྒྱུར་གྱུར་ཅིག། །།སརྦ་ མངྒ་ལཾ།། །། ༈ མཁན་ཆེན་ཨ་པད་རིན་པོ་ཆེའི་དགོངས་བཞེད་ལྟར་གུ་རུས་ཞབས་ཞུ་བགྱིས་པའོ།།
【現代漢語翻譯】 以各種方便法，于信心中轉變，捨棄斷常二邊是關鍵之義。 何人以見其面而止息一切顯現之執著，以自識本性而斷除執著的根本。 於此若能串習，安住于雙運之境。 為證引導者心髓之上師，為利益教法與眾生，具傳承之上師眾。 無論住於何處，皆應頂禮其足，無有驕慢地接受甚深之法，乃聖者之行。 如是，縱然依止無數賢善之上師眾，然應于自身所喜之境。 一心信奉，虔誠祈請，一切悉地無需勤作亦能成就。 如是，依止殊勝善知識金剛上師之方法，五十章之釋，名為至尊之意莊嚴，此乃蔣貢成就者蓮花之化身索南旺波，以及靜命菩薩之化身持明扎巴洛哲，以及一切壇城之主，與第六金剛持無別之嘉瓦穆桑欽波金剛持桑杰堅贊，以及洛年欽波昆噶頓珠，以及納寺大寺院辛巴扎巴，以及成就自在旺秋饒丹等，以頭頂禮拜如法依止之眾多上師之足塵，薩迦派大乘瑜伽士阿旺昆噶索南扎巴堅贊貝桑波，應親近而住之比丘金剛持饒絳巴索南之名者，以此如是依止上師之方法之易解之釋，長久以來屢次勸請。 以上述之經論為依據，於火陽虎年新年伊始之白方初一，于藏地金剛座薩迦四層樓之拉章，由門措巴昂旺曲培記錄，愿此善根使教法與眾生，產生不可思議之利益與安樂！ 薩瓦芒嘎拉姆！（藏文，सर्व मंगलम्，sarva maṃgalam，一切吉祥！） 按照堪欽阿貝仁波切的意願，由古汝完成侍奉。
【English Translation】 Through various skillful means, transform the mind with faith, abandoning the extremes of permanence and nihilism is the essence. Whoever, by seeing his face, ceases all clinging to appearances, and by recognizing his own nature, cuts off the root of clinging. If one becomes accustomed to this, one abides in the state of union. To realize the Guru, the essence of the guide, for the benefit of the teachings and beings, the assembly of Gurus with lineage. Wherever they may reside, one should prostrate at their feet, and without arrogance, receive the profound Dharma, which is the way of the holy ones. Thus, even if one relies on countless virtuous Gurus, one should, in the object of one's own devotion. With one-pointed devotion, sincerely pray, and all siddhis will be accomplished effortlessly. Thus, the method of relying on the excellent spiritual friend, the Vajra Guru, the explanation of the fifty verses, called 'The Ornament of the Intent of the Supreme One,' this was written by Sonam Wangpo, the emanation of Jamyang Khyentse, and Drakpa Lodro, the emanation of Shantarakshita, and Gyalwa Muschenpo Dorje Chang Sangye Gyaltsen, inseparable from the sixth Vajradhara, the master of all mandalas, and Lopen Kunga Dondrup, and Nak Gonpa Chenpo Jinpa Drakpa, and Drubchok Wangchuk Rabten, and others, taking the dust of the feet of many Gurus who practice Dharma as their head ornament, Ngawang Kunga Sonam Drakpa Gyaltsen Palsangpo, the Sakya Mahayana yogi, at the request of the monk Dorje Dzinpa Rabjampa Sonam, who resides nearby, to write an easy-to-understand explanation of this method of relying on the Guru, which he had repeatedly urged for a long time. Based on the scriptures mentioned above, on the first day of the white side of the new year of the Fire Male Tiger year, at the Sakya four-story Labrang in Tibet, written by Montsopa Ngawang Chöpel, may this virtue cause immeasurable benefit and happiness to the teachings and sentient beings! Sarva Mangalam! (藏文，सर्व मंगलम्，sarva maṃgalam，All auspiciousness!) According to the wishes of Khenchen Apel Rinpoche, served by Guru.