shakyachogden0807_彌勒所立愿文廣釋慈法入門.g2.0f

大班智達釋迦確丹教言集skc38འཕགས་པ་བྱམས་པས་བཏབ་པའི་སྨོན་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་བཤད་པ་བྱམས་པའི་ཆོས་ལ་འཇུག་པའི་སྒོ་ཞེས་བྱ་བ། 8-7-1a ༄༅། །འཕགས་པ་བྱམས་པས་བཏབ་པའི་སྨོན་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་བཤད་པ་བྱམས་པའི་ཆོས་ལ་འཇུག་པའི་སྒོ་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །མཆོད་པར་བརྗོད་ཅིང་རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་བ། ༄༅། །ན་མོ། ཨརྱ་མཻ་ཏྲི་ནཱ་ཐ་ཡེ། འཕགས་པ་བྱམས་པས་བཏབ་པའི་སྨོན་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་བཤད་པ་བྱམས་པའི་ཆོས་ལ་འཇུག་པའི་སྒོ་ཞེས་བྱ་བ། ཐུབ་ཆེན་སྟོན་པ་དེ་ཡི་ཞལ་གྱི་སྒོ། །བྱམས་དང་སྙིང་རྗེའི་ལང་འཚོ་གཡོ་ལྡན་པས། །རྟག་ཏུ་དམ་ཆོས་གསུང་བའི་འཛུམ་དཀར་གྱི། །འོད་འཕྲེང་འབར་བ་དེ་ལ་ཕྱག་བགྱིའོ། །སྔོན་ཚེ་བྱམས་པས་སྨོན་ལམ་གང་བཏབ་པ། །དུས་འདིར་ཐུབ་ཆེན་སྟོན་པས་འགྲོ་མང་ལ། །ཐེག་མཆོག་གཏམ་གྱི་དགའ་སྟོན་མྱོང་བྱའི་ཕྱིར། །གང་བཤད་དེ་འཆད་དེ་ཡང་དེ་ཕྱིར་དུའོ། །ཞེས་མཆོད་པར་བརྗོད་ཅིང་རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། བཤད་བྱ་དངོས་ཀྱི་དོན་འཆད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ་དགོས་པའི་དོན། བསྡུས་པའི་དོན། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། ༄། །དགོས་པའི་དོན། དང་པོ་ནི། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་དུའོ། །དེའི་དོན་ཡང་ཅི་ཞེ་ན། འདི་ལྟར་ཐེག་པ་མཆོག་གི་སྨོན་ལམ་ནི་གཉིས་ཏེ། བཟང་པོ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་དང་། བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་མོ། །དང་པོ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོས་བཏབ་པའོ། །འདོད་ཆེན་པ་མ་ཡིན་པའི་བྱང་སེམས་ཞེས་ཀྱང་བྱ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཞོན་ 8-7-1b ནུའི་ས་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་བ་དེས། དགོས་པ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ་བཀོད་མ་ཟིན་པ་དེ་སྲིད་དུ། རང་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་རླབས་པོ་ཆེ་ཁོ་ན་ལ་སློབ་པར་སྨོན་པའོ། །སྨོན་ལམ་གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་མ་ཕམ་པ་ལྟ་བུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདོད་ཆེན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། རྒྱལ་བའི་མྱུ་གུ་ལྟ་བུ་དང་། ཟླ་བ་ཚེས་པ་ལྟ་བུའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བ་དེས། རང་ཉིད་ཐོག་མར་སངས་རྒྱས་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གོ་འཕངས་དེ་ལ་འགོད་པའི་ཕྱིར་དུ་སྨོན་ལམ་འདེབས་པའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་རྒྱལ་སྲས་རིགས་གཉིས་ཀྱི་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ནི། གོ་རིམས་བཞིན་དུ། ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་དང་། མ་ཕམ་པའོ། །དེའི་ཕྱིར་འདི་གཉིས་ལ་རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱི་ཐུ་བོ་ཞེས་ཡོངས་སུ་གྲགས་སོ། ། ༄། །བསྡུས་པའི་དོན། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ནི། གཞུང་འདི་ནི་དོན་གཉིས་ཀྱིས་བསྡུས་ཏེ། མ་ཕམ་པས་སྔོན་སྨོན་ལམ་ཇི་ལྟར་བཏབ་པ་དང་། དེ་ལྟར་བཏབ་པའི་ཕན་ཡོན་སྟོན་པས་གསུངས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྨོན་ལམ་དངོས་དང་། རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས་དེ་འགྲུབ་པར་བསྔོ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་ཉིད་ཐོག་མར་འཚང་རྒྱ་བར

【現代漢語翻譯】大班智達釋迦確丹教言集skc38《聖慈氏所造之愿文釋——入慈氏之門》 8-7-1a ༄༅། །《聖慈氏所造之愿文釋——入慈氏之門》 ༄། །敬禮並立誓造論。 ༄༅། །那摩，阿雅·彌勒納塔耶。（藏文：ན་མོ། ཨརྱ་མཻ་ཏྲི་ནཱ་ཐ་ཡེ，梵文天城體：नम आर्य मैत्रेय नाथ ये，梵文羅馬擬音：nama ārya maitreya nātha ye，漢語字面意思：敬禮聖彌勒怙主）。《聖慈氏所造之愿文釋——入慈氏之門》。偉大的導師釋迦牟尼佛的口，充滿慈愛和悲憫的活力，總是以開示正法的潔白微笑，閃耀光芒，我向您頂禮。往昔慈氏所發的愿，今時導師釋迦牟尼佛為眾生，爲了體驗殊勝教法的盛宴，所宣說的，我將解釋，亦為此故。如是，首先進行敬禮並立誓造論，然後闡述正論的內容，分為三部分：必要的意義、總攝的意義、詞句的意義。 ༄། །必要的意義第一，爲了圓滿菩提之行。其意義為何？如此，殊勝乘的愿文有兩種：賢善行愿和菩提行愿。第一種是，由菩薩普賢所發。也被稱為非大欲菩薩。也被稱為菩薩童子薩埵。爲了在未將一切眾生安置於佛地之前，自己僅僅修學菩薩的偉大行持而發願。第二種愿文，如勝者之子無垢者，也被稱為大欲菩薩，如勝者之苗、如新月般的菩薩。爲了自己首先成佛，並將一切眾生安置於此果位而發願。如是，兩種佛子中最為殊勝者，依次是普賢和無垢者。因此，此二者被廣稱為佛子中的上首。 ༄། །總攝的意義第二，總攝的意義是：此論以兩個意義總攝：無垢者往昔如何發願，以及導師宣說如此發願的利益。第一部分分為兩點：愿文字身，以及祈願通過諸佛菩薩的加持力而成就。第一點又分為兩點：自己首先成佛。

【English Translation】 A Collection of Instructions by the Great Scholar Shakya Chokden skc38, Explanation of the Aspiration Prayer Composed by the Noble Maitreya: The Gate to Entering the Dharma of Maitreya 8-7-1a ༄༅། །Explanation of the Aspiration Prayer Composed by the Noble Maitreya: The Gate to Entering the Dharma of Maitreya ༄། །Homage and Promise to Compose. ༄༅། །Namo, Arya Maitri Natha Ye. (藏文：ན་མོ། ཨརྱ་མཻ་ཏྲི་ནཱ་ཐ་ཡེ，梵文天城體：नम आर्य मैत्रेय नाथ ये，梵文羅馬擬音：nama ārya maitreya nātha ye，漢語字面意思：Homage to the Noble Maitreya, the Protector). Explanation of the Aspiration Prayer Composed by the Noble Maitreya: The Gate to Entering the Dharma of Maitreya. The mouth of the great teacher, the Buddha Shakyamuni, Vibrant with the vitality of love and compassion, Always with a white smile teaching the sacred Dharma, Radiating light, I prostrate to you. The aspiration prayer made by Maitreya in the past, Now, the teacher, the great Buddha, for many beings, To experience the feast of the supreme vehicle's teachings, What was spoken, I will explain, and also for that reason. Thus, after first making homage and promising to compose, the actual subject matter is explained in three parts: the purpose, the summary, and the meaning of the words. ༄། །The Purpose First, it is for the complete fulfillment of the conduct of enlightenment. What is its meaning? Thus, there are two types of aspiration prayers of the supreme vehicle: the aspiration prayer of excellent conduct and the aspiration prayer of enlightenment conduct. The first is made by the Bodhisattva Samantabhadra. Also known as the Bodhisattva without great desire. Also known as the Bodhisattva Youth Sapa. Wishing to learn only the great conduct of a Bodhisattva until all sentient beings are placed in the state of Buddhahood. The second aspiration prayer, like the son of the Victorious One, Immaculate One, also known as the Bodhisattva with great desire, like the sprout of the Victorious One, like the waxing moon Bodhisattva. Wishing to first become a Buddha oneself and then place all sentient beings in that state. Thus, the most important of the two types of Victorious Ones' sons are, in order, Samantabhadra and Immaculate One. Therefore, these two are widely known as the chief sons of the Victorious One. ༄། །The Summary Second, the summary meaning is: this text is summarized by two meanings: how Immaculate One made the aspiration prayer in the past, and how the Teacher spoke of the benefits of making such an aspiration. The first part has two points: the aspiration prayer itself, and the dedication that it be accomplished through the blessings of the Buddhas and Bodhisattvas. The first point has two parts: first becoming enlightened oneself.

་སྨོན་པ་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུ་ཚོགས་གཉིས་རྫོགས་པར་སྨོན་པ་དང་། འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་སྨོན་པ་དང་། དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྔོན་འགྲོ་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་སྡིག་པ་བཤགས་པ་དང་། དངོས་གཞི་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀུན་ལ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གསུམ་མོ། །གཉིས་པ་ནི། བདག་ལ་རྣམ་པ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྔོན་འགྲོ་ཕྱག་མཆོད། སྡིག་བཤགས། 8-7-2a ཡི་རང་བཞི་སྔོན་དུ་བྱ་བ་དང་། དངོས་གཞི་དོན་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྱོགས་བཅུ་དག་གི་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་དང་། རྐང་པ་གསུམ་མོ། །གཉིས་པ་ནི། བདག་ནི་ཞེས་པའི་རྐང་པ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་སྨོན་པ་ལ་བཞི་སྟེ། མྱུར་དུ་འཚང་རྒྱ་བར་སྨོན་པ། འཚང་རྒྱས་ནས་བདུད་ཀྱི་སྡེ་འདུལ་བར་སྨོན་པ། དེ་བཏུལ་ནས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་སྨོན་པ། དེ་ནས་ཡུན་རིང་དུ་བཞུགས་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྱོགས་བཅུ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ནི། བྱང་ཆུབ་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་ཕན་པའི་སླད་དུ་དང་། བདེ་བའི་སླད་དུ་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་སྨོན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྲོག་ཆགས་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆོས་རྔ་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་སོ། །བཞི་པ་ནི། བསྐལ་པ་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་སངས་རྒྱས་ནས་གཞན་དོན་བྱེད་པར་སྨོན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེའི་སྤྱན་གྱིས་གཟིགས་པར་སྨོན་པ་དང་། གཟིགས་ནས་ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ས་ལ་འགོད་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། འདོད་པའི་འདམ་དུ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ལ་ཐར་པ་ལ་འགོད་པར་སྨོན་པ་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལ་འགོད་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། སེམས་ཀྱི་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྨོན་སེམས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་ལ་སློབ་པར་སྨོན་པ་དང་། འཇུག་སེམས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་ལ་སློབ་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཀུན་རྫོབ་བྱང་སེམས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་ལ་དང་། དོན་དམ་བྱང་སེམས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་ལ་དང་། དེ་གཉིས་ཀའི་ཐུན་མོང་གི་བསླབ་བྱ་ལ་སློབ་པར་སྨོན་པའོ། །དང་ 8-7-2b པོ་ལ་གསུམ་ལས། ཉེས་སྤྱོད་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། ཕ་རོལ་ཕྱིན་དྲུག་རྫོགས་བགྱིས་ནས་ཞེས་པའོ། །སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་ཐར་བགྱིད་ཤོག

【現代漢語翻譯】發願，以及之後為利益眾生而發願。第一部分分為兩點：發願圓滿兩種資糧，以及發願獲得佛果。第一部分又分為兩點：發願生起世俗菩提心的殊勝之心，以及發願生起勝義菩提心的殊勝之心。第一部分又分為兩點：前行是頂禮和懺悔罪業，正行是生起圓滿菩提心。前行是『于諸佛』等三頌。第二是『愿我』等一頌。第二部分分為兩點：前行是頂禮供養、懺悔、隨喜四者，正行是生起勝義菩提心的殊勝之心。前行是『十方一切』等一頌和三句。第二是『我』這一句。第二部分，發願獲得佛果，分為四點：發願迅速成佛，發願成佛后調伏魔眾，調伏魔眾后發願轉法輪，之後發願長久住世。第一是『十方』等一頌。第二是『菩提』等兩句。第三部分分為爲了利益和爲了安樂而發願轉法輪兩點，第一是『眾生』等兩句。第二是『法鼓』等兩句。第四是『劫』等兩句。第二部分，成佛后發願利益他人，分為兩點：發願以慈悲之眼垂視眾生，以及垂視后發願將他們安置於解脫和一切智地。第一是『貪慾泥中』等一頌。第二部分分為發願安置於解脫，以及發願安置於一切智地。第一是『心之』等一頌。第二部分分為兩點：發願學習願心的學處，以及發願學習行心的學處。第一是『圓滿正覺』等一頌。第二部分分為三點：發願學習世俗菩薩的學處，發願學習勝義菩薩的學處，以及發願學習兩者共同的學處。第一部分分為三點：以遮止惡行的律儀戒而言，是『圓滿六度波羅蜜』。以利益眾生而言，是『愿度六道諸有情』。

【English Translation】 Aspiration, and then aspiration to benefit sentient beings. The first part is divided into two points: aspiration to perfect the two accumulations, and aspiration to attain Buddhahood. The first part is further divided into two points: aspiration to generate the supreme mind of relative Bodhicitta, and aspiration to generate the supreme mind of ultimate Bodhicitta. The first part is further divided into two points: the preliminary is prostration and confession of sins, and the main practice is generating the perfect Bodhicitta. The preliminary is 'To all Buddhas' etc., three verses. The second is 'May I' etc., one verse. The second part is divided into two points: the preliminary is prostration, offering, confession, and rejoicing, and the main practice is generating the supreme mind of ultimate Bodhicitta. The preliminary is 'All in the ten directions' etc., one verse and three lines. The second is 'I' this one line. The second part, aspiration to attain Buddhahood, is divided into four points: aspiration to quickly attain Buddhahood, aspiration to subdue the hordes of demons after attaining Buddhahood, aspiration to turn the wheel of Dharma after subduing the hordes of demons, and then aspiration to remain for a long time. The first is 'Ten directions' etc., one verse. The second is 'Bodhi' etc., two lines. The third part is divided into two points: aspiration to turn the wheel of Dharma for the sake of benefit and for the sake of happiness, the first is 'Sentient beings' etc., two lines. The second is 'Dharma drum' etc., two lines. The fourth is 'Kalpa' etc., two lines. The second part, aspiration to benefit others after attaining Buddhahood, is divided into two points: aspiration to look upon sentient beings with eyes of compassion, and aspiration to place them in liberation and omniscience after looking upon them. The first is 'In the mud of desire' etc., one verse. The second part is divided into aspiration to place in liberation, and aspiration to place in omniscience. The first is 'Of the mind' etc., one verse. The second part is divided into two points: aspiration to learn the precepts of aspirational mind, and aspiration to learn the precepts of engaging mind. The first is 'Perfect Buddha' etc., one verse. The second part is divided into three points: aspiration to learn the precepts of relative Bodhisattva, aspiration to learn the precepts of ultimate Bodhisattva, and aspiration to learn the common precepts of both. The first part is divided into three points: in terms of the discipline of restraining from negative actions, it is 'Perfecting the six Paramitas'. In terms of benefiting sentient beings, it is 'May I liberate sentient beings in the six realms'.

་ཅེས་པའོ། །དགེ་བ་ཆོས་བསྡུས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། མངོན་ཤེས་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་ཀྱི་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །དང་པོ་ནི། མ་སྐྱེས་པ་དང་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱིན་པ་གཏོང་བས་མཚོན་ནས་ཕྱིན་དྲུག་ལ་སློབ་པར་སྨོན་པ་དང་ཕྱིན་དྲུག་རྫོགས་པར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བདག་འཛིན་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ནི། དངོས་པོ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་དྲུག་གོ །གཉིས་པ་སྨོན་ལམ་དེ་འགྲུབ་པར་སྨོན་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་སྨོན་ལམ་དེ་ལྟར་བཏབ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། དེ་ལྟར་སྤྱད་པ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གོ །ཐོག་མར་བསྡུས་པའི་དོན་ནི་དེ་ཙམ་དུ་བཤད་ནས། བསྡུས་པའི་དོན་གྱི་རྟོགས་ཚུལ་གཉིས་པ་ཞིག་ཀྱང་བློ་ལ་འཆར་བ་དེ་ནི། ཚིག་གི་དོན་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བཤད་པར་བྱའོ། ། ༄། །ཚིག་གི་དོན། སྨོན་ལམ་འདི་གང་ཟག་གང་གིས་དགོས་པ་གང་གི་ཕྱིར། དུས་ནམ་གྱི་ཚེ་བཏབ་པ། གསུམ་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། སྨོན་ལམ་འདི་གང་ཟག་གང་གིས་དགོས་པ་གང་གི་ཕྱིར། དུས་ནམ་གྱི་ཚེ་བཏབ་པ་དང་། བརྗོད་བྱའི་དོན་སྟོན་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་མདོ་སྡེ་གང་གི་ནང་དུ་གཏོགས་པ། གཞུང་གི་དོན་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྗེ་བཙུན་མ་ཕམ་པ་འདི་སྔོན་ལས་དང་པོ་པའི་ཚེ། དགེ་སློང་བློ་གྲོས་བརྟན་པ་ཞེས་བྱ་བར་གྱུར་པ་ན། སྐྱེ་དགུ་ཐམས་ཅད་ལ་བུ་གཅིག་པ་ལྟར་བྱམས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་བྱམས་པ་ཞེས་བྱའི་མཚན་གསོལ་བ་དེ་ནས་བཟུང་སྟེ། ནམ་ཞིག་རྡོ་རྗེ་གདན་དུ་སངས་རྒྱས་ནས་མྱ་ངན་ལས་ 8-7-3a འདས་པའི་ཚུལ་མི་སྟོན་པ་དེ་སྲིད་དུ། བྱམས་པ་ཞེས་བྱ་བར་གྲགས་པ་དེས་སོ། །དུས་ནི་སྔོན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པའི་ཚེའོ། །དགོས་པ་ནི། གོང་དུ་བཤད་པ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་དུའོ། །ཚུལ་ནི། ཉིན་མཚན་གྱི་དུས་དྲུག་ཏུའོ། །དེའི་ཡང་དགོས་པ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཐུན་མཚམས་ལས་མི་འདའ་བའི་ཕྱིར་དུའོ། ། ༄། །བརྗོད་བྱའི་དོན་སྟོན་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་མདོ་སྡེ་གང་གི་ནང་དུ་གཏོགས་པ། གཉིས་པ་ལ་བརྗོད་བྱ་ནི། ལྟ་བ་བདག་མེད་པ་གཉིས་དང་། བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ནས། སྤྱོད་པ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ལ་སློབ་པའི་ཚུལ་རྣམས་སྟོན་ལ། བཀའ་འཁོར་ལོ་གསུམ་ལས། ཐ་མའི་ནང་ཚན་འཕགས་པ་དཀོན་མཆོག་བརྩེགས་པའི་མདོ་སྡེའི་ནང་དུ་འབྱུང་ལ། དེ་ཡང་རང་རེའི་སྟོན་པས། སྔོན་བྱུང་བ་དེ་ལྟར་བརྗོད་པ་དེ་ཉིད་བཀའ་བསྡུ་བ་པོས། མདོ་སྡེ་དེའི་ནང་དུ་བསྡུས་པའོ། །དེའི་ནང་ད

【現代漢語翻譯】這便是所謂的總結。從善法總集角度而言，即是神通等兩句偈頌。第二部分分為兩種情況：一是證悟法無我，二是證悟人無我。第一種情況是：『未生』等一句偈頌。第二種情況是：『佛』等一句偈頌。第三部分分為兩種情況：一是通過佈施等行為來發愿修學六度，二是發願圓滿六度。第一種情況是：『我執』等一句偈頌。第二種情況是：『事物』等六句偈頌。第二部分是發願成就這些願望，即『諸佛』等一句偈頌。第二部分是如此發願的利益，即『如是行持』等一句偈頌。首先，總結的意義就解釋到這裡。然而，對於總結意義的第二種理解方式也浮現在腦海中，那便是將詞語的意義一同解釋。現在開始解釋詞語的意義。這個愿文是由誰爲了什麼目的，在何時發起的呢？第三部分，關於詞語的意義，即這個愿文是由誰爲了什麼目的，在何時發起的？以及闡述主題的方式是怎樣的，基於什麼理由屬於哪個經典？詳細解釋經文的意義。首先，至尊無勝者（Maitreyanātha，彌勒怙主）在最初發心之時，轉世為名為堅慧的比丘，因為像對待獨子一樣慈愛一切眾生，所以被稱為慈氏。從那時起，直到他在金剛座成佛，並且不示現涅槃之前，都被稱為慈氏。時間是過去行持菩薩行的時候。目的是爲了圓滿上述菩薩行。方式是在晝夜六時之中。這樣做的必要性是爲了菩薩的戒律不超越規定的時限。第二，關於闡述主題的方式是怎樣的，基於什麼理由屬於哪個經典？第二部分，主題是：兩種無我見，以及發起菩提心，並闡述修學六度的方式。在三轉法輪中，屬於最後的《聖寶積經》之中。而且，這是我們導師（釋迦牟尼佛）講述的過去之事，由結集者將其收集在該經典之中。就在其中。

【English Translation】 This is the so-called summary. From the perspective of the compilation of virtuous dharmas, it refers to the two verses such as 'supernormal knowledge'. The second part is divided into two situations: one is the realization of the selflessness of phenomena, and the other is the realization of the selflessness of the person. The first situation is: 'Unborn' and so on, one verse. The second situation is: 'Buddha' and so on, one verse. The third part is divided into two situations: one is aspiring to learn the six perfections, starting with giving, and the other is aspiring to perfect the six perfections. The first situation is: 'Grasping at self' and so on, one verse. The second situation is: 'Things' and so on, six verses. The second part is aspiring to accomplish these aspirations, that is, 'All Buddhas' and so on, one verse. The second part is the benefit of making such aspirations, that is, 'Practicing in this way' and so on, one verse. First, the meaning of the summary is explained to this extent. However, a second way of understanding the meaning of the summary also emerges in the mind, that is, to explain the meaning of the words together. Now, let's begin to explain the meaning of the words. By whom, for what purpose, and at what time was this aspiration made? The third part, regarding the meaning of the words, is: by whom, for what purpose, and at what time was this aspiration made? And what is the way of presenting the subject matter, and for what reason does it belong to which sutra? Explain the meaning of the text in detail. First, the venerable Maitreyanātha (Maitreya, 彌勒怙主), when he first generated the mind of enlightenment, was reborn as a bhikshu named Firm Intelligence. Because he loved all beings like an only child, he was named Maitreya. From then until he attained enlightenment at Vajrasana and did not show the manner of passing into nirvana, he was known as Maitreya. The time was when he was practicing the conduct of a Bodhisattva in the past. The purpose is to perfect the aforementioned conduct of a Bodhisattva. The manner is in the six periods of day and night. The necessity of doing so is so that the precepts of a Bodhisattva do not exceed the prescribed time limit. Second, what is the way of presenting the subject matter, and for what reason does it belong to which sutra? In the second part, the subject matter is: the two views of selflessness, and generating the mind of enlightenment, and explaining the way of learning the six perfections. Among the three turnings of the wheel of Dharma, it belongs to the final 'Holy Ratnakuta Sutra'. Moreover, this is what our teacher (Shakyamuni Buddha) spoke of in the past, and the compilers collected it in that sutra. It is within that.

ུ་བསྡུས་པའི་བཀའ་ཐ་མར་གཏོགས་པའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བ་དང་། ལམ་གྱི་བགྲོད་ཚུལ་དང་། ལྟ་སྤྱོད་ཀྱི་རྣམ་གཞག་མཚུངས་པར་བཤད་པ་ལས་ཤེས་སོ། །དེ་དང་ཇི་ལྟར་མཐུན་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ཀུན་ལ་ཞེས་པ་ནས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པའི་བར་ནི། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བཀར་སྒྲུབ་པ་དང་། ཆ་མཐུན་ནོ། །དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། དེ་དེར་སྒྲུབ་པ་ནི། དེའི་སྤྱོད་པ་ཉན་ཐོས་སྡེ་པའི་ངོར་ཡང་དེར་སྒྲུབ་དགོས་པ་ཡིན་གྱི། དེའི་ལྟ་བ་དེར་སྒྲུབ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ལ། འདིར་ཡང་དོན་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཕྱག་གི་ཡུལ་དུ་བསྟན་པ་ན། དེ་དེར་སྒྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་པོ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་སྐྱབས་འགྲོ་ཡང་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ནི་དངོས་སུ་གསལ་ལ། ཆོས་དཀོན་མཆོག་ནི། དོན་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་བྱ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ 8-7-3b དངོས་ཡིན་པས་སོ། །སེམས་ཀྱི་དབང་དུ་ཞེས་པ་ནས་བདག་གིས་ཀུན་མཁྱེན་ས་བོན་ནོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་ནི་རིགས་ཀྱི་ལེའུའི་དོན་སྟོན་ནོ། །དེ་ཡང་སྡིག་པ་བཤགས་པ་དང་། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསོགས་པ་ནི། རིགས་སད་པའི་དོན་དངོས་ཡིན་པས་སོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་། སྦྱོར་བའི་སྔོན་དུ་སྙིང་རྗེ་དང་། །མོས་པ་དང་ནི་བཟོད་པ་དང་། །དགེ་བ་ཡང་དག་སྤྱོད་པ་ནི། །རིགས་ཀྱི་རྟགས་སུ་ངེས་པར་བཤད། །ཅེས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། །བདག་གི་བྱང་ཆུབ་མི་ཟད་ཤོག །ཅེས་པས། སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་ལེའུའི་དོན་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། སྨོན་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཚུལ་བཤད་པའོ། །ཕྱོགས་བཅུ་དག་གི་ཞེས་པ་ནས། ཕྱག་འཚལ་བའི་བར་གྱིས་ནི་སྒྲུབ་པའི་ལེའུའི་དོན་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གནས་རྩོམ་འབྲས་བུ་འབྱུང་བ་ཆེ་བདག་ཉིད། །རྒྱས་སྲས་རྣམས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་པ་ལྟར། ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའི་བསླབ་བྱའི་དོན་སྒྲུབ་པ་ལ་འཆད་དགོས་ཀྱིས། དོན་དམ་བྱང་སེམས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་ནི། འོག་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ནས། འབྱུང་བས་ན། འདིར་ནི་ཕྱོགས་བཅུའི་སངས་རྒྱས་ཀུན་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་། མཆོད་པ་དང་། སྡིག་པ་བཤགས་པ་དང་། བསོད་ནམས་ཀུན་ལ་ཡི་རང་བ་ནི་དེ་སྐབས་ཀྱི་སྒྲུབ་པའི་ངོ་བོ་ཡིན་པས་སོ། །བདག་ནི་ཡེ་ཤེས་མཆོག་ཐོབ་ཤོག །ཅེས་པས་ནི། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་ལེའུའི་དོན་སྟོན་ནོ། །དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ནི། བདག་མེད་པ་གཉིས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་འཆད་པས་སོ། །མངོན་ཤེས་དྲུག་པོ་མངོན་གྱིས་ནས་ཞེས་དང་། བླ་མེད་བྱང་ཆུབ་རེག་གྱུར་ཅིག་ཅེས་པས་ནི། མཐུ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལེའུའི་དོན་སྟོན་ནོ། །དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། མཐུ་

【現代漢語翻譯】此外，作為總結性教誨的一部分，其知識也應從《大乘經莊嚴論》（Mahāyāna-sūtrālaṃkāra）中瞭解，其中解釋了道路的行進方式以及觀點和行為的體系是相同的。那麼，它與《大乘經莊嚴論》有何相似之處呢？從『諸佛』（sangs rgyas kun la）到『向菩提心敬禮』（byang chub sems la phyag 'tshal lo）之間，與大乘的建立相一致。其知識也應在那裡建立。在那裡建立，是因為其行為也需要在聲聞部面前建立，但其觀點則不必在那裡建立。這裡，將勝義菩提心作為禮敬的對象，也是在那裡建立。這兩句偈頌也表明了皈依。佛和僧是真實存在的，而法寶則應理解為勝義菩提心，因為它是道路的真實諦。從『心的力量』（sems kyi dbang du）到『我是一切智的種子』（bdag gis kun mkhyen sa bon no）之間，揭示了種姓品（rigs kyi le'u）的意義。懺悔罪業和積累功德是喚醒種姓的真實意義。正如所說：『在加行之前，慈悲和，信仰以及忍耐和，善行是，種姓的標誌，確定無疑地宣說。』『愿我的菩提永不耗盡！』（bdag gi byang chub mi zad shog）揭示了發心品（sems bskyed kyi le'u）的意義，即宣說了發願發起殊勝菩提心的方式。從『十方』（phyogs bcu dag gi）到『敬禮』（phyag 'tshal ba'i bar）之間，揭示了修行品（sgrub pa'i le'u）的意義。正如所說：『處所、造作、產生廣大果實，是佛子們的修行。』因此，需要在世俗菩提心方面解釋發起殊勝菩提心的學處之意義，而勝義菩提心的修行則從下面的第十四品開始。因此，這裡向十方諸佛敬禮、供養、懺悔罪業和隨喜一切功德，是那個時候修行的本質。『愿我獲得殊勝智慧！』（bdag ni ye shes mchog thob shog）揭示了真如品（de kho na nyid kyi le'u）的意義。其知識也應從真如的意義，即在二無我的智慧中解釋。『六種神通顯現』（mngon shes drug po mngon gyis nas）和『愿觸及無上菩提』（bla med byang chub reg gyur cig）揭示了力量和菩提品（mthu dang byang chub kyi le'u）的意義。其知識也應從力量此外，作為總結性教誨的一部分，其知識也應從《大乘經莊嚴論》（Mahāyāna-sūtrālaṃkāra）中瞭解，其中解釋了道路的行進方式以及觀點和行為的體系是相同的。那麼，它與《大乘經莊嚴論》有何相似之處呢？從『諸佛』（sangs rgyas kun la）到『向菩提心敬禮』（byang chub sems la phyag 'tshal lo）之間，與大乘的建立相一致。其知識也應在那裡建立。在那裡建立，是因為其行為也需要在聲聞部面前建立，但其觀點則不必在那裡建立。這裡，將勝義菩提心作為禮敬的對象，也是在那裡建立。這兩句偈頌也表明了皈依。佛和僧是真實存在的，而法寶則應理解為勝義菩提心，因為它是道路的真實諦。從『心的力量』（sems kyi dbang du）到『我是一切智的種子』（bdag gis kun mkhyen sa bon no）之間，揭示了種姓品（rigs kyi le'u）的意義。懺悔罪業和積累功德是喚醒種姓的真實意義。正如所說：『在加行之前，慈悲和，信仰以及忍耐和，善行是，種姓的標誌，確定無疑地宣說。』『愿我的菩提永不耗盡！』（bdag gi byang chub mi zad shog）揭示了發心品（sems bskyed kyi le'u）的意義，即宣說了發願發起殊勝菩提心的方式。從『十方』（phyogs bcu dag gi）到『敬禮』（phyag 'tshal ba'i bar）之間，揭示了修行品（sgrub pa'i le'u）的意義。正如所說：『處所、造作、產生廣大果實，是佛子們的修行。』因此，需要在世俗菩提心方面解釋發起殊勝菩提心的學處之意義，而勝義菩提心的修行則從下面的第十四品開始。因此，這裡向十方諸佛敬禮、供養、懺悔罪業和隨喜一切功德，是那個時候修行的本質。『愿我獲得殊勝智慧！』（bdag ni ye shes mchog thob shog）揭示了真如品（de kho na nyid kyi le'u）的意義。其知識也應從真如的意義，即在二無我的智慧中解釋。『六種神通顯現』（mngon shes drug po mngon gyis nas）和『愿觸及無上菩提』（bla med byang chub reg gyur cig）揭示了力量和菩提品（mthu dang byang chub kyi le'u）的意義。其知識也應從力量

【English Translation】 Furthermore, as part of the concluding teachings, the knowledge should also be understood from the Mahāyāna-sūtrālaṃkāra (Great Vehicle, Ornament of the Sutras), where it is explained that the way of progressing on the path and the system of views and conduct are the same. How is it similar to the Mahāyāna-sūtrālaṃkāra? From 'To all the Buddhas' (sangs rgyas kun la) to 'I prostrate to the Bodhicitta' (byang chub sems la phyag 'tshal lo), it is consistent with the establishment of the Great Vehicle. Its knowledge should also be established there. It is established there because its conduct also needs to be established in the presence of the Śrāvakayāna school, but its view does not need to be established there. Here, presenting the ultimate Bodhicitta as the object of prostration is also established there. These two verses also indicate taking refuge. The Buddha and the Sangha are actually clear, while the Dharma Jewel should be understood as the ultimate Bodhicitta, because it is the truth of the path. From 'By the power of the mind' (sems kyi dbang du) to 'I am the seed of omniscience' (bdag gis kun mkhyen sa bon no), it reveals the meaning of the chapter on lineage (rigs kyi le'u). Confessing sins and accumulating merit are the real meaning of awakening the lineage. As it is said: 'Before the application, compassion and, faith and patience and, virtuous conduct are, the signs of lineage, definitely declared.' 'May my Bodhi never be exhausted!' (bdag gi byang chub mi zad shog) reveals the meaning of the chapter on generating the mind (sems bskyed kyi le'u), which explains the way of aspiring to generate the supreme Bodhicitta. From 'The ten directions' (phyogs bcu dag gi) to 'Prostration' (phyag 'tshal ba'i bar), it reveals the meaning of the chapter on practice (sgrub pa'i le'u). As it is said: 'The place, the creation, the production of great fruit, is considered the practice of the Buddha's sons.' Therefore, it is necessary to explain the meaning of the precepts for generating the supreme Bodhicitta in terms of conventional Bodhicitta, while the practice of ultimate Bodhicitta begins from the fourteenth chapter below. Therefore, here, prostrating to all the Buddhas of the ten directions, making offerings, confessing sins, and rejoicing in all merits are the essence of practice at that time. 'May I attain supreme wisdom!' (bdag ni ye shes mchog thob shog) reveals the meaning of the chapter on Suchness (de kho na nyid kyi le'u). Its knowledge should also be explained from the meaning of Suchness, which is in the wisdom of the two selflessnesses. 'The six superknowledges manifest' (mngon shes drug po mngon gyis nas) and 'May I touch unsurpassed Bodhi' (bla med byang chub reg gyur cig) reveal the meaning of the chapter on power and Bodhi (mthu dang byang chub kyi le'u). Its knowledge should also be from the power Furthermore, as part of the concluding teachings, the knowledge should also be understood from the Mahāyāna-sūtrālaṃkāra (Great Vehicle, Ornament of the Sutras), where it is explained that the way of progressing on the path and the system of views and conduct are the same. How is it similar to the Mahāyāna-sūtrālaṃkāra? From 'To all the Buddhas' (sangs rgyas kun la) to 'I prostrate to the Bodhicitta' (byang chub sems la phyag 'tshal lo), it is consistent with the establishment of the Great Vehicle. Its knowledge should also be established there. It is established there because its conduct also needs to be established in the presence of the Śrāvakayāna school, but its view does not need to be established there. Here, presenting the ultimate Bodhicitta as the object of prostration is also established there. These two verses also indicate taking refuge. The Buddha and the Sangha are actually clear, while the Dharma Jewel should be understood as the ultimate Bodhicitta, because it is the truth of the path. From 'By the power of the mind' (sems kyi dbang du) to 'I am the seed of omniscience' (bdag gis kun mkhyen sa bon no), it reveals the meaning of the chapter on lineage (rigs kyi le'u). Confessing sins and accumulating merit are the real meaning of awakening the lineage. As it is said: 'Before the application, compassion and, faith and patience and, virtuous conduct are, the signs of lineage, definitely declared.' 'May my Bodhi never be exhausted!' (bdag gi byang chub mi zad shog) reveals the meaning of the chapter on generating the mind (sems bskyed kyi le'u), which explains the way of aspiring to generate the supreme Bodhicitta. From 'The ten directions' (phyogs bcu dag gi) to 'Prostration' (phyag 'tshal ba'i bar), it reveals the meaning of the chapter on practice (sgrub pa'i le'u). As it is said: 'The place, the creation, the production of great fruit, is considered the practice of the Buddha's sons.' Therefore, it is necessary to explain the meaning of the precepts for generating the supreme Bodhicitta in terms of conventional Bodhicitta, while the practice of ultimate Bodhicitta begins from the fourteenth chapter below. Therefore, here, prostrating to all the Buddhas of the ten directions, making offerings, confessing sins, and rejoicing in all merits are the essence of practice at that time. 'May I attain supreme wisdom!' (bdag ni ye shes mchog thob shog) reveals the meaning of the chapter on Suchness (de kho na nyid kyi le'u). Its knowledge should also be explained from the meaning of Suchness, which is in the wisdom of the two selflessnesses. 'The six superknowledges manifest' (mngon shes drug po mngon gyis nas) and 'May I touch unsurpassed Bodhi' (bla med byang chub reg gyur cig) reveal the meaning of the chapter on power and Bodhi (mthu dang byang chub kyi le'u). Its knowledge should also be from the power

ནི་མངོན་ཤེས་དང་། བྱང་ཆུབ་ནི་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལ་འཆད་པར་གཞུང་དེ་ཉིད་ལས་གསལ་བས་སོ། །ཕྱོགས་བཅུ་ 8-7-4a དག་གི་ཞེས་པ་ནས། འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་ཐར་བགྱིད་ཤོག །ཅེས་པའི་བར་གྱིས་ནི། ཡོངས་སུ་སྨིན་གྱི་ལེའུའི་དོན་སྟོན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལེའུ་བཅུའི་དོན་ཚང་བར་བསྟན་པས་ནི། གང་ལ་བསླབ་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་རང་བཞིན་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ཡིན་ནོ། །དོན་ཇི་ལྟར་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཚུལ་ལ། ལྟ་བ་དང་། སྤྱོད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། གཞུང་དེར་ཆོས་མོས། ཆོས་འཚོལ། ཆོས་བཤད། ཆོས་སྒྲུབ་གདམ་ངག་རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ལེའུ་རྣམས་ནི། ལྟ་བ་བདག་མེད་པ་གཉིས་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པར་ཤིན་ཏུ་གསལ་ལ། དེ་དག་གི་དོན་ནི། མ་སྐྱེས་པ་དང་། ཞེས་པ་ནས། ཆོས་རྟོགས་ཤོག །ཅེས་པའི་བར་གྱིས་སྟོན་པར་གསལ་ལོ། །ཐབས་ལྡན་གྱི་ལེའུའི་དོན་ནི། བདག་འཛིན་ཞེས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གིས་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་། ཐབས་ལྡན་གྱི་དོན་ནི། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་ལས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་བཞི་ཡིན་ལ། འདིར་ཡང་དེ་ཉིད་གསལ་བས་སོ། །སྦྱིན་པ་གསལ་མོད། གཞན་གསུམ་ཇི་ལྟར་གསལ་ཞེ་ན། སྙན་པར་སྨྲ་བ་དང་། དོན་སྤྱོད་པ་ནི། སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་སྨན་སླད་དུ། ཞེས་པས་འཆད་ལ། དོན་མཐུན་པ་ནི། དངོས་པོ་ཀུན་ལ་མི་གནས་པར། །ཞེས་པས་སྟོན། ཡང་ན་ནི་སྦྱིན་གཏོང་ཤོག །ཅེས་པས་སྦྱིན་གཏོང་རྣམ་པ་བཞི་བསྟན་ལ། དེ་དང་བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་བཞི་དོན་གཅིག་པ་ཡིན་ཏེ། སྦྱིན་པ་ནི། ཟང་ཟིང་གི་དང་སྙན་པར་སྨྲ་བ་ནི་བྱམས་པའི་དང་། དོན་སྤྱོད་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དང་། དོན་མཐུན་པ་ནི། མི་འཇིགས་པ་སྦྱིན་པས་བསྟན་ནོ། །དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་རང་ཉིད་འཇིགས་པ་མེད་པའི་གོ་འཕངས་ལ་གནས་ནས། གཞན་འཇིགས་པ་ལས་སྐྱོབ་པ་ནི་དོན་མཐུན་པའི་ངོ་བོ་ཡིན་པས་སོ། །ཕྱིན་དྲུག་གི་ལེའུའི་དོན་ནི། དངོས་པོ་དངོས་པོ་མ་མཆིས་ 8-7-4b པས། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་དྲུག་གིས་གསལ་བར་བསྟན་ལ། མཐར་ཐུག་གི་ལེའུའི་དོན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གིས་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། བསམ་པ་རྫོགས་པ་དང་། མཐར་ཐུག་རྫོགས་བྱང་གི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཐོབ་པ་དོན་གཅིག་ལ་འདུས་པས་སོ། །ས་བཅུ་དང་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་གྱི་ལེའུའི་དོན་ནི། དེ་ལྟར་ཞེས་སོགས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་གིས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན། སྨོན་ལམ་འདིའི་བརྗོད་བྱའི་ལུས་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་གྱི་ལུས་ཀྱི་བཞུགས་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་མཐུན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། ། ༄། །གཞུང་གི་དོན་རྒྱས་པར་བཤད་པ། བྱམས་པས་སྨོན་ལམ་བཏབ་པ། གསུམ་པ་གཞུང་གི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། བྱམས་པས་སྨོན་ལམ་བཏབ་པ་དང་། དེ

【現代漢語翻譯】『མངོན་ཤེས་』 (mngon shes) 是指神通，而『བྱང་ཆུབ་』 (byang chub) 則是指圓滿的菩提，這些都在該文字中明確說明。從『ཕྱོགས་བཅུ་དག་གི་』 (phyogs bcu dag gi，十方) 到『འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་ཐར་བགྱིད་ཤོག』 (』gro drug sems can thar bgyid shog，愿六道眾生解脫) 這部分，展示了完全成熟的章節的含義。因此，通過完整地展示這十章的含義，確定了作為學習對象的『大乘』 (theg pa chen po，大乘) 的本質。關於如何實踐這些含義，分為『見』 (lta ba，見) 和『行』 (spyod pa，行) 兩個方面。首先，文字中關於『信仰佛法』 (chos mos，信法)、『尋求佛法』 (chos 』tshol，求法)、『宣說佛法』 (chos bshad，說法) 和『修持佛法』 (chos sgrub，修法) 的章節，都清楚地表明瞭它們是關於領悟『二無我』 (bdag med pa gnyis，二無我) 的智慧。這些章節的含義從『未生』 (ma skyes pa，未生) 到『證悟佛法』 (chos rtogs shog，證悟佛法) 都有明確的闡述。『方便』 (thabs ldan，方便) 章的含義由一個頌詞『執著於我』 (bdag 』dzin，我執) 等來展示。此外，『方便』的含義是身、語、意三者的行為完全清凈，以及四攝。這裡也清楚地說明了這一點。雖然佈施很明顯，但其他三個如何明顯呢？『悅耳的言語』 (snyan par smra ba，愛語) 和『利益行為』 (don spyod pa，利行) 通過『爲了利益一切眾生』 (sems can kun la sman slad du，為利一切眾生) 來解釋，而『行為一致』 (don mthun pa，同事) 則通過『不住於一切事物』 (dngos po kun la mi gnas par，不住一切事物) 來展示。或者，『再次佈施』 (yang na ni sbyin gtong shog，再次佈施) 展示了四種佈施，這與四攝的含義相同。佈施是物質的，悅耳的言語是慈愛的，利益行為是佛法的，行為一致則通過給予無畏來展示。其證明是，自己安住于無畏的地位，從恐懼中拯救他人是行為一致的本質。『六度』 (phyin drug，六度) 章的含義通過六個頌詞『事物非事物』 (dngos po dngos po ma mchis pas，事物非事物) 等清楚地展示。『終極』 (mthar thug，終極) 章的含義由一個頌詞『一切佛陀』 (sangs rgyas kun gyi，一切佛陀) 等來展示，因為圓滿的意願和獲得終極圓滿菩提的功德都彙集為一個含義。『十地』 (sa bcu，十地) 和『三十七道品』 (byang phyogs so bdun，三十七道品) 章的含義由一個頌詞『如是』 (de ltar，如是) 等來展示。因此，這個祈願文的主題內容與《大乘經莊嚴論》 (theg pa chen po mdo sde』i rgyan，大乘經莊嚴論) 的結構完全一致。這已經成立。『詳細解釋文字的含義：彌勒的祈願』 (byams pas smon lam btab pa，慈氏之愿)。第三部分是關於文字的含義，分為兩部分：『彌勒的祈願』 (byams pas smon lam btab pa，慈氏之愿) 和……

【English Translation】『མངོན་ཤེས་』 (mngon shes) refers to clairvoyance, and 『བྱང་ཆུབ་』 (byang chub) refers to perfect Bodhi, as clearly stated in the text itself. The section from 『ཕྱོགས་བཅུ་དག་གི་』 (phyogs bcu dag gi, of the ten directions) to 『འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་ཐར་བགྱིད་ཤོག』 ('gro drug sems can thar bgyid shog, may the six types of beings be liberated) shows the meaning of the chapter on complete maturation. Thus, by fully presenting the meaning of these ten chapters, the nature of the 『Mahayana』 (theg pa chen po, Great Vehicle), which is the object of study, is determined. Regarding how to practice these meanings, there are two aspects: 『view』 (lta ba, view) and 『conduct』 (spyod pa, conduct). First, the chapters in the text on 『believing in the Dharma』 (chos mos, believing in Dharma), 『seeking the Dharma』 (chos 'tshol, seeking Dharma), 『explaining the Dharma』 (chos bshad, explaining Dharma), and 『practicing the Dharma』 (chos sgrub, practicing Dharma) clearly indicate that they are about the wisdom of realizing the 『two selflessnesses』 (bdag med pa gnyis, two selflessnesses). The meaning of these chapters is clearly explained from 『unborn』 (ma skyes pa, unborn) to 『realize the Dharma』 (chos rtogs shog, realize the Dharma). The meaning of the 『skillful means』 (thabs ldan, skillful means) chapter is shown by a single verse 『clinging to self』 (bdag 'dzin, clinging to self), etc. Furthermore, the meaning of 『skillful means』 is the complete purification of the actions of body, speech, and mind, and the four means of gathering disciples. This is also clearly stated here. Although generosity is obvious, how are the other three obvious? 『Pleasant speech』 (snyan par smra ba, pleasant speech) and 『beneficial conduct』 (don spyod pa, beneficial conduct) are explained by 『for the benefit of all beings』 (sems can kun la sman slad du, for the benefit of all beings), and 『consistent action』 (don mthun pa, consistent action) is shown by 『not abiding in all things』 (dngos po kun la mi gnas par, not abiding in all things). Alternatively, 『again giving』 (yang na ni sbyin gtong shog, again giving) shows the four types of giving, which are the same as the four means of gathering disciples. Giving is material, pleasant speech is loving, beneficial conduct is Dharma, and consistent action is shown by giving fearlessness. The proof of this is that one abides in the state of fearlessness and saving others from fear is the essence of consistent action. The meaning of the 『six perfections』 (phyin drug, six perfections) chapter is clearly shown by the six verses 『things non-things』 (dngos po dngos po ma mchis pas, things non-things), etc. The meaning of the 『ultimate』 (mthar thug, ultimate) chapter is shown by a single verse 『all Buddhas』 (sangs rgyas kun gyi, all Buddhas), etc., because the fulfillment of wishes and the attainment of the qualities of ultimate perfect Bodhi converge into one meaning. The meaning of the 『ten grounds』 (sa bcu, ten grounds) and 『thirty-seven factors of enlightenment』 (byang phyogs so bdun, thirty-seven factors of enlightenment) chapter is shown by a single verse 『thus』 (de ltar, thus), etc. Therefore, the subject matter of this aspiration prayer is completely consistent with the structure of the 『Ornament of the Mahayana Sutras』 (theg pa chen po mdo sde'i rgyan, Ornament of the Mahayana Sutras). This is established. 『Detailed explanation of the meaning of the text: Maitreya's aspiration』 (byams pas smon lam btab pa, Maitreya's aspiration). The third part is about the meaning of the text, divided into two parts: 『Maitreya's aspiration』 (byams pas smon lam btab pa, Maitreya's aspiration) and...

འི་ཕན་ཡོན་སྟོན་པས་གསུངས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྨོན་ལམ་དངོས་དང་། དེ་འགྲུབ་པའི་བདེན་ཚིག་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་ངོས་བཟུང་བ། སྨོན་ལམ་དེ་ཉིད་ལྟ་སྤྱོད་ཟུང་འཇུག་གི་སྒོ་ནས་ཇི་ལྟར་ཉམས་སུ་ལེན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྔོན་འགྲོ་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། ཡན་ལག་བདུན་པ་སྔོན་དུ་བཏང་བ། དངོས་གཞི་རང་ཉིད་ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་གོ་འཕངས་ཐོབ་པར་སྨོན་པ། མཇུག་རང་གིས་ཐོབ་པའི་གོ་འཕངས་དེ་གཉིས་ཀ་ལ་སེམས་ཅན་གཞན་འགོད་པའོ། ། ༈ བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་ངོས་བཟུང་བ། སྔོན་འགྲོ་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། ཡན་ལག་བདུན་པ་སྔོན་དུ་བཏང་བ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྔོན་འགྲོ་དད་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། དངོས་གཞི་ཚོགས་གཉིས་བསགས་པ་དོན་ཡོད་པར་བྱ་བའོ། ། ༈ སྔོན་འགྲོ་དད་པ་བསྐྱེད་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཞན་རྒྱུད་ལ་གྲུབ་ཟིན་གྱི་དཀོན་མཆོག་གཉིས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། རང་རྒྱུད་ལ་འབྱུང་རུང་གི་དཀོན་མཆོག་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ལ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དེ་ 8-7-5a ཡང་ཕྱག་ཅེས་པ་ནི། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གུས་པ་ལ་བྱ་ལ། འཚལ་བ་ནི། བྱེད་པའམ་བགྱི་བའོ། །དེ་ཡང་ལུས་གུས་པ་ནི། ཡན་ལག་ལྔ་རྣམ་པར་སྨད་པའོ། །དེ་ཡང་ཡན་ལག་ལྔ་པོ་ས་ལ་གཏུགས་པའམ། གཞན་གྱི་ཞབས་སྤྱི་བོར་ལེན་པ་གང་རུང་ངོ་། །འདུལ་བ་ནས་ཕྱག་བྱ་བའི་གོ་དོན་རྣམ་པ་གཉིས་གསུངས་པ་ཡང་དེ་ཉིད་དོ། །ངག་གུས་པ་ནི། བསྟོད་པའི་དབྱངས་རྒྱ་མཚོས་བསྟོད་པའོ། །ཡིད་གུས་པ་ནི། རྡུལ་གཅིག་གི་སྟེང་ན། རྡུལ་སྙེད་ཀྱི་གྲངས་དང་མཉམ་པའི་སངས་རྒྱས་སྲས་དང་བཅས་པ་བཞུགས་པར་མོས་ནས། དེ་ལ་མངོན་པར་དགའ་བས་སོ། །ཡོན་ཏན་མཐོང་ནས་མངོན་པར་དགའ་བའི་ཚུལ་ཡང་། ཇི་སྐད་དུ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བརྩེ་བ་ཅན། །ཞེས་པ་ནས། སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཐེ་ཚོམ་དག །གཅོད་པ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱི་དོན། དྲན་བཞིན་པའི་སྒོ་ནས། ངག་ཏུ་བརྗོད་དེ། ཡན་ལག་ལྔ་ས་ལ་གཏུགས་པར་བྱེད་པའོ། །དེ་ལྟར་གཏུགས་པ་ནས་ཡན་ལག་དེ་དང་དེས་ཁྱབ་པའི་ས་ལ་དབང་ཆེན་གྱི་གཞིའི་བར། རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་གྲངས་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་སྙེད་ཀྱི་གྲངས། འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོར་སྐྱེ་བ་ལེན་པ་ནི། རྣམ་སྨིན་གྱི་ཁྱད་པར་དང་། མཐར་ཐུག་གང་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་དེའི་གོ་འཕངས་ཐོབ་པ་ནི། བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་དང་། རང་གིས་ཐོབ་པའི་ཡོན་ཏན་ལ་གཞན་རྣམས་ཀྱང་དགའ་བ་ནི། རྒྱུ་མཐུན་གྱི་འབྲས་བུའོ། །གཉིས་པ་ལས་སུ་བྱ་བ་གང་ལ་ཞེ་ན། ཀུན་ལ་ཞེས་པ་སྟེ། ཕྱོགས་བཅུ་ན་བཞུགས་པ་དང་། དུས་གསུམ་དུ་བྱོན་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་དག་གོ །དེ་གང་ཞེ་ན། སངས་རྒ

【現代漢語翻譯】這是通過展示利益的方式所說的。首先分為兩部分：實際的祈願和實現祈願的真實語。第一部分又分為兩部分：確定菩提行愿，以及如何通過見行雙運的方式來修持該祈願。第一部分分為三個部分：前行皈依，先行七支供，以及正行祈願自己獲得解脫和一切智的果位，最後是將自己獲得的果位安置於其他眾生。菩提行愿的確定：前行皈依和先行七支供。首先分為兩部分：前行生起信心，以及使正行積累二資糧變得有意義。前行生起信心：首先分為兩部分：皈依他相續中已成就的二寶，以及皈依自相續中可能出現的二寶。第一部分分為兩部分：皈依佛和皈依僧。首先是：頂禮！這裡的『頂禮』是指身語意三門恭敬，『禮』是做或行。其中，身體恭敬是指五體投地。也就是五體接觸地面，或者將他人的腳放在自己的頭頂。調伏中也說了頂禮的兩種含義。語言恭敬是指用讚頌的妙音來讚美。意念恭敬是指觀想在一粒微塵上，有如微塵數量一樣多的佛和菩薩安住，並對此感到極大的歡喜。見到功德而感到歡喜的方式，如經中所說：『對眾生具有慈悲心，』直到『斷除眾生的疑惑，我向您頂禮。』在憶念這些意義的同時，口中唸誦，身體五體投地。這樣投地，從接觸地面的肢體所遍及的土地，直到大自在天的基礎，如微塵數量一樣多的數量，轉生為轉輪聖王，這是異熟的差別；最終獲得頂禮之對象的果位，這是離系的果；自己獲得的功德也讓其他人歡喜，這是等流果。第二，對誰做呢？是對一切，也就是對十方安住和過去、現在、未來三世的一切佛。那麼，什麼是佛呢？

【English Translation】 This is spoken by showing the benefits. First, there are two parts: the actual aspiration and stating the truth to fulfill that aspiration. The first part is further divided into two parts: identifying the aspiration for Bodhisattva conduct, and how to practice that aspiration through the union of view and practice. The first part is divided into three parts: the preliminary refuge, preceding the seven branches, and the main practice of aspiring to attain the state of liberation and omniscience, and finally, placing other sentient beings in both states attained by oneself. Identifying the aspiration for Bodhisattva conduct: the preliminary refuge and preceding the seven branches. First, there are two parts: the preliminary generation of faith, and making the accumulation of the two accumulations meaningful. Preliminary generation of faith: First, there are two parts: taking refuge in the two jewels already accomplished in others' minds, and taking refuge in the two jewels that can arise in one's own mind. The first part is divided into two parts: taking refuge in the Buddha and taking refuge in the Sangha. First is: I prostrate! Here, 'prostration' refers to reverence in body, speech, and mind, and 'prostrate' means to do or perform. Among them, physical reverence is the five-point prostration. That is, the five points touch the ground, or placing the feet of others on one's head. The Vinaya also speaks of the two meanings of prostration. Verbal reverence is praising with the melody of praise. Mental reverence is visualizing that on a single atom, there reside Buddhas and Bodhisattvas equal to the number of atoms, and feeling great joy in this. The way of feeling joy upon seeing the qualities is as stated in the scripture: 'Having compassion for sentient beings,' until 'Cutting off the doubts of sentient beings, I prostrate to you.' While remembering these meanings, one speaks them aloud, and the body touches the ground with five points. By touching the ground in this way, from the limbs that touch the ground, until the basis of the great power of the earth, the number of atoms that exist, that many times taking birth as a Chakravartin king is the distinction of the fully ripened result; ultimately attaining the state of the object of prostration is the separated result; and others also rejoicing in the qualities attained by oneself is the result of the same cause. Second, to whom should it be done? It is to all, that is, those who abide in the ten directions and are distinguished by having come in the three times. What is that? It is the Buddha.

ྱས་ཞེས་པ་སྟེ། སྤངས་པ་དང་། རྟོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གཉིས་ཀ་སྒྲ་གཅིག་གིས་མཚོན་པར་ནུས་ལ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་། སྔོན་གྱི་ལོ་ཙྪ་བ་ཆེན་པོ་དག་གིས་སྦྱར་བའི་བསྟན་བཅོས་སྒྲ་ 8-7-5b སྦྱོར་བམ་པོ་གཉིས་པ་ལས། མ་རིག་གཉིད་ལས་སངས་ཕྱིར་དང་། །ཤེས་བྱ་ལ་ཡང་བློ་རྒྱས་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་པདྨ་ལྟར་སངས་རྒྱས། །དེ་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་མཚན་གསོལ་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་། བུདྡྷ་ཞེས་པའི་མིང་གཅིག་པུ་དེ་ཉིད། སངས་པ་དང་། རྒྱས་པ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་གྱི། ཚིག་གཉིས་དང་དོན་གཉིས་སོ་སོར་སྦྱོར་བ་ནི། ཡི་གེའི་དོན་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། བྱང་སེམས་ལ་དང་། ཉན་ཐོས་ལ་ཕྱག་འཚལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གང་ལ་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་དང་། དེར་མ་ཟད་ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་ཡང་ངོ་། །རང་སངས་རྒྱས་མི་སྨོས་པ་ཅི་ཞེ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་མི་སྟོན་པས་སམ། ཡང་ན་ཇི་སྐད་དུ། ཉན་ཐོས་ཞི་བ་ཚོལ་རྣམས་ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར། ཉན་ཐོས་དང་དེའི་ཕྱོགས་སུ་བསླན་པ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར། དེ་དེ་མཚོན་པར་བཤད་ན་ཡང་འགྲིག་གོ །འོ་ན། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དེ་མི་སྟོན་ལ། ཅིག་ཤོས་ཀྱིས་སྟོན་པ་ཅི་ཞེ་ན། རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་སུ་ཁས་བླངས་ནས། རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལ་མི་འདུན་པས་དེའི་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་ཆོས་མི་སྟོན་པ་དང་། ཉན་ཐོས་ཞེས་བྱའི་མིང་གི་དོན་ནི། ཐོས་སྒྲོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཐོས་ནས་ཉན་དུ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་ཐབས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པར། མདོ་སྡེ་པདྨ་དཀར་པོ་སོགས་ལས་གསལ་བར་བཤད་དོ། །དེས་དེ་ལྟར་སྟོན་པ་དེ་ཡང་། ཤེས་རབ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཆ་ནས་རང་གི་རང་དབང་དུ་སྟོན་པར་ནུས་པར་ཤེར་ཕྱིན་གྱི་མདོ་སྡེ་སོགས་ལས་གསལ་བ་ལྟར་ཡིན་ལ། དེས་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གཞན་ལ་འཆད་ཀྱང་། དེའི་དྲུང་དུ་བྱང་སེམས་ 8-7-6a ཀྱི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལ་སྡོམ་པ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན། སྟོང་པ་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཇི་ལྟར་ཡོད་ཅེ་ན། བྱམས་པའི་ཆོས་བར་པ་གསུམ་གྱི་ལུགས་འདིར་ཡང་། དེ་ལ་དེ་མངོན་སུམ་གྱི་རྟོགས་པ་མེད་ཀྱང་། ཐོས་བསམ་གྱི་རྟོགས་པ་ནི་ཡོད་པའི་ཚུལ་ངེས་པར་ཁས་ལེན་དགོས་སོ། །འོ་ན་གཉིས་པོའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། དྲང་སྲོང་གི་མིག་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། ལྷའི་མིག་ལྡན་པ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །དེ་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ལ། ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་དཔེ་མེད་དྲང་སྲོང་ཆེ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དྲང་སྲོང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཡངས་པར་བྱས་ན། ཕྱི་རོལ་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ

【現代漢語翻譯】『覺』（gyas）這個詞，能以一個音節表示斷除和證悟兩種功德。正如以前的大譯師們所著的《聲明論典·音韻》第二卷中所說：『爲了從無明的睡眠中醒來，也爲了智慧增長，如蓮花般覺悟成佛，因此得名覺。』因此，『佛』（buddha）這個詞本身就包含覺悟和增長兩種含義，如果將這兩個詞和兩種含義分開解釋，那就不是文字的本意了。第二部分分為兩點：向菩薩和聲聞頂禮。第一點是：頂禮！向誰頂禮呢？向菩薩們，而且也向聲聞們頂禮。為什麼不提獨覺呢？是因為他們不宣講大乘佛法嗎？或者如《聲聞寂靜者釋》中所說：『聲聞和隨順他們的人』，可以解釋為也包括了獨覺。那麼，為什麼獨覺不宣講，而聲聞宣講呢？因為獨覺們自己發誓要成佛，不希求圓滿菩提，所以不宣講為此目的的法。而『聲聞』這個詞的含義是『聽聞並宣告』，或者『聽聞后使他人聽聞』。這是就獲得圓滿菩提的方法而言的，在《妙法蓮華經》等經典中有詳細的闡述。他們如此宣講，是因為他們能夠憑藉般若空性的力量，自主地宣講，這在《般若波羅蜜多經》等經典中有明確的說明。雖然他們爲了圓滿菩提而勸請他人發起菩提心，但不會在他們面前授予菩薩戒，因為他們自己沒有這個戒律。那麼，他們如何擁有證悟空性的智慧呢？即使按照慈氏菩薩的《中間三論》的觀點，也必須承認他們沒有現量證悟，但有聽聞和思考的證悟。那麼，這兩者的功德有什麼區別呢？『具有仙人眼』是指菩薩，而『具有天眼』是指聲聞。正如佛的名號中所說：『普賢、無與倫比、大仙人』。如果廣義地解釋『仙人』這個詞，也可以指外道的瑜伽士。

【English Translation】 The term 'gyas' can represent both the qualities of abandonment and realization with a single syllable. As stated in the second volume of the 'Treatise on Statements, Phonetics' composed by the great translators of the past: 'To awaken from the sleep of ignorance, and also to expand wisdom, awakening like a lotus into Buddhahood, therefore it is named Buddha.' Therefore, the single name 'Buddha' itself encompasses both awakening and expansion. Separating these two words and two meanings is not the true meaning of the letters. The second part is divided into two points: prostrating to Bodhisattvas and Śrāvakas. The first point is: prostration! To whom? To the Bodhisattvas, and also to the Śrāvakas. Why are Pratyekabuddhas not mentioned? Is it because they do not teach the Mahāyāna Dharma? Or as stated in the commentary on 'Śrāvakas Seeking Peace': 'Śrāvakas and those who align with them,' it can be explained as also including Pratyekabuddhas. Then, why do Pratyekabuddhas not teach, while Śrāvakas do? Because Pratyekabuddhas vow to become Buddhas themselves and do not aspire to complete enlightenment, they do not teach the Dharma for that purpose. The meaning of the term 'Śrāvaka' is 'one who hears and proclaims,' or 'one who hears and causes others to hear.' This is in terms of the method of attaining complete enlightenment, which is explained in detail in the 'Lotus Sutra' and other scriptures. They teach in this way because they are able to independently teach by the power of prajñā (wisdom) of emptiness, as clearly stated in the 'Prajñāpāramitā Sutra' and other scriptures. Although they encourage others to generate bodhicitta (the mind of enlightenment) for complete enlightenment, they do not bestow the Bodhisattva vows upon them, because they themselves do not have those vows. Then, how do they possess the wisdom of realizing emptiness? Even according to the view of Maitreya's 'Three Middle Treatises,' it must be acknowledged that they do not have direct realization, but they do have the realization of hearing and contemplation. Then, what is the difference in the qualities of these two? 'Having the eye of a sage' refers to Bodhisattvas, while 'having the divine eye' refers to Śrāvakas. As stated in the enumeration of the names of the Buddha: 'Samantabhadra, incomparable, great sage.' If the term 'sage' is interpreted broadly, it can also refer to non-Buddhist yogis.

་ནས། སངས་རྒྱས་པའི་བར་ཐམས་ཅད་དོ། །ལྷ་མིག་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པ་ནི་མངོན་ཤེས་དང་ལྡན་པ་སྟེ། གཞན་གྱི་དོན་བྱེད་ནུས་པའོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་ལྷའི་མིག་གིས་ནི་གདུལ་བྱ་གང་ན་ཡོད་པའི་ཡུལ་དང་། གདུལ་བྱ་དེའི་གཟུགས་མཐོང་བར་ནུས་པའོ། །ཡང་ན་ཡོན་ཏན་གཉིས་ཀ་ཡང་ཡུལ་གཉིས་ཀ་ལ་སྦྱར་ནས། དྲང་སྲོང་ཞེས་པས་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། རི་ཥི་ཞེས་པ་དྲང་སྲོང་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གཉིས་ཀའི་སྐད་དོད་དུ་སྣང་བས་སོ། །མདོར་ན་མངོན་ཤེས་དྲུག་གི་སྒོ་ནས་གཞན་གྱི་དོན་བྱེད་པར་ནུས་པའི་བྱང་སེམས་དང་། ཉན་ཐོས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཕྱག་འཚལ་ལོ་གང་ལ་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལའོ། །དེ་གང་ཞེ་ན། འཆད་ཚུལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་རྐྱང་པ་ལ་སྦྱར་བ་དང་། ཡང་ན་ཀུན་རྫོབ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱང་མཚོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བྱང་ཆུབ་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དམ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། ཀུན་རྫོབ་པ་གཟུགས་ཀྱི་ 8-7-6b སྐུའོ། །དེར་སེམས་བསྐྱེད་པའི་དང་། འདུན་པའི་དང་། དབྱེ་བས་དེ་ཡང་གཉིས་སོ། །སེམས་བསྐྱེད་དང་པོའི་ལག་རྗེས་ཀྱིས་ནི། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་རྫོགས་ནས། ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བྱང་ཆུབ་འདྲེན་པར་བྱེད་ལ། གཉིས་པའི་ལག་རྗེས་ཀྱིས་ནི། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་རྫོགས་ནས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི་བྱང་ཆུབ་འདྲེན་པར་བྱེད་དོ། །འདིར་ནི་དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་དཀོན་མཆོག་འཆད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་ཕྱིར་དང་དེ་ཡང་། གང་གིས་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པ་དང་། གང་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་གཉིས་ལ་འཆད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དེའི་ཡོན་ཏན་ཅི་ཞེ་ན། སྤངས་པའི་ཁྱད་པར་ནི། ངན་འགྲོ་ལས་ནི་ལྡོག་བགྱིད་ཅིང་། །ཞེས་པ་སྟེ། དེར་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་མི་དགེ་བའི་ས་བོན་སྤོངས་ནུས་པའོ། །རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་ནི། ཐར་པའི་ལམ་ནི་རབ་སྟོན་ལ། །ཞེས་པ་སྟེ། བདག་མེད་པ་གསུམ་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པས། རིགས་ཅན་གསུམ་ཀ་རྗེས་སུ་འཛིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཐོ་རིས་ལམ་ནི་ཞེས་འདོན་པ་ལྟར་ན། བླང་དོར་གྱི་གནས་གསལ་བར་བྱེད་པས་སོ། །ནུས་པའི་ཁྱད་པར་ནི། རྒ་ཤི་མེད་པར་འདྲེན་བགྱིད་པའི། །ཞེས་པ་ནི། མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར། དངོས་སམ་བརྒྱུད་ནས་འདྲེན་པའི་མཐུ་ཡོད་པའོ། །འདི་ནི་སྔ་མ། མཐོ་རིས་ལམ་ཞེས་འཆད་པ་ལྟར་ན། འདིར་རྒ་ཤི་མེད་པ་ནི། ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་ཙམ་ལ་བྱ་ལ། དེ་ཡང་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་གཞུང་ལྟར་ན། དམན་པའི་ལྷག་མེད་ནས་ཀྱང་རྒ་ཤི་མེད་པར་འཇོག་ནུས་ལ། དབུ་མ་ལྟར་ན། དེ་ན་ཡང་དེ་མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་སའི་དབང་གིས་ལུས་ལེན་པ་ཡོད་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། རྐང་པ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ཀུན་རྫོབ་བྱང་སེམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་མཚོན་པ་ཡིན་ཏེ

【現代漢語翻譯】乃至成佛之間的一切（眾生）。具有天眼是指具有神通，能夠利益他人。特別是，天眼能夠看到在何處的被調伏者，以及被調伏者的形象。或者，可以將兩種功德都與兩種對像聯繫起來。'正直者'（藏文：དྲང་སྲོང་，梵文天城體：ṛṣi，梵文羅馬擬音：rishi，漢語字面意思：仙人）表示神通的顯現，因為'ṛṣi'似乎是'正直者'和'神通'的梵文對應詞。簡而言之，是指能夠通過六種神通利益他人的菩薩和聲聞者。第二，我向誰頂禮呢？向菩提心頂禮。那是什麼呢？有兩種解釋方式：一種是僅指勝義菩提心，另一種是也代表世俗菩提心。第一種情況，菩提心一般有兩種：勝義的法身和世俗的色身。通過發起菩提心的意樂和分類，它也分為兩種。發起菩提心的第一個足跡是圓滿智慧資糧，從而引導至法身的菩提；第二個足跡是圓滿福德資糧，從而引導至色身的菩提。這裡指的是第一種情況，因為現在是講解大乘佛法的時機，而且也必須講解如何離貪，以及誰是離貪者。菩提心的功德是什麼呢？斷除的特點是：'能從惡趣中解脫'，意思是能夠斷除產生惡趣的非善種子。證悟的特點是：'能善示解脫道'，意思是由於現證三無自性，因此能夠攝受三種根器者。如果像'高處的道路'那樣唸誦，那麼它能清楚地顯示取捨之處。能力上的特點是：'能引至無老死'，意思是具有直接或間接引導至不住涅槃的力量。這是按照先前的'高處的道路'來解釋的。這裡所說的無老死，是指有餘涅槃。按照瑜伽行派的觀點，即使是從下劣的有餘涅槃也能安立為無老死。按照中觀派的觀點，即使在那時也不是沒有老死，因為由於無明習氣的力量，仍然會受生。第二種情況，前兩句偈頌代表了世俗菩提心的功德。

【English Translation】 Even all the way to becoming a Buddha. 'Having divine eye' means having clairvoyance, being able to benefit others. Specifically, with the divine eye, one can see the location of those to be tamed and the form of those to be tamed. Alternatively, both qualities can be applied to both objects. 'Sage' (Tibetan: དྲང་སྲོང་, Sanskrit Devanagari: ṛṣi, Sanskrit Romanization: rishi, literal Chinese meaning: immortal) indicates the manifestation of magical powers, as 'ṛṣi' appears to be the Sanskrit equivalent of both 'sage' and 'magical power'. In short, it refers to Bodhisattvas and Śrāvakas who are able to benefit others through the six clairvoyances. Second, to whom do I prostrate? To the mind of enlightenment (Bodhicitta). What is that? There are two ways to explain it: one is to apply it solely to the ultimate Bodhicitta, and the other is to also represent the conventional Bodhicitta. In the first case, there are generally two types of enlightenment: the ultimate Dharmakāya and the conventional Rūpakāya. With the intention and classification of generating the mind, it is also divided into two. The first footprint of generating the mind is to perfect the accumulation of wisdom, thereby leading to the enlightenment of the Dharmakāya; the second footprint is to perfect the accumulation of merit, thereby leading to the enlightenment of the Rūpakāya. Here, it refers to the first case, because it is now the time to explain the precious Dharma of the Mahāyāna, and it is also necessary to explain how to be free from attachment, and who is free from attachment. What are the qualities of that Bodhicitta? The distinction of abandonment is: 'It turns away from bad migrations', meaning it can abandon the seeds of non-virtue that cause birth there. The distinction of realization is: 'It clearly shows the path of liberation', meaning that by directly realizing the three selflessnesses, it can embrace all three types of individuals. If recited as 'the path of higher realms', then it clarifies the places of acceptance and rejection. The distinction of ability is: 'It leads to no aging and death', which means it has the power to lead directly or indirectly to the non-abiding Nirvāṇa. This is according to the previous explanation of 'the path of higher realms'. Here, 'no aging and death' refers only to the Nirvāṇa with remainder. According to the Yogācāra school, even from the inferior Nirvāṇa with remainder, one can establish no aging and death. According to the Madhyamaka school, even then it is not without it, because there is still the taking of a body due to the power of the seeds of ignorance. In the second case, the first two lines of the verse represent the qualities of the conventional Bodhicitta.

། རྐང་པ་དང་ 8-7-7a པོས་བསོད་ནམས་ཆ་མཐུན་གྱི་དགེ་རྩ་མཐའ་དག་དང་། རྐང་པ་གཉིས་པས། ཐར་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་དགེ་རྩ་མཐའ་དག་མཚན་པར་ནུས་ལ། དེ་གཉིས་ཀྱིས་ནི། ཉེར་སྤྱོད་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། དགེ་བ་ཆོས་བསྡུད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་གཉིས་བསྡུས་པའོ། །རྒ་ཤི་མེད་པར་འདྲེན་པ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་པའོ། ། ༈ ཡན་ལག་བདུན་པ་སྔོན་དུ་བཏང་བ། གཉིས་པ་ཚོགས་གཉིས་བསགས་པ་དོན་ཡོད་པར་བྱ་བ་ནི། ཡན་ལག་བདུན་གྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། ༈ ཚོགས་གཉིས་བསགས་པ་དོན་ཡོད་པར་བྱ་བ། དེ་ཡང་། ཡན་ལག་དང་པོ་ལྔས་ནི། ཚོགས་གཉིས་སོགས་པར་བྱེད་ལ། འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དང་། མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བར་གསོལ་བའི་ཡན་ལག་གཉིས་ཀྱིས་ནི། དེ་ཐོབ་པ་དོན་ཡོད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དང་། མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་འདི་དང་། བཟང་པོ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ཡན་ལག་བདུན་གྱི་སྒོ་ནས་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསོགས་པར་མཚུངས་ཀྱང་། མི་འདྲ་བ་ནི། བསྔོ་བའི་ཁྱད་པར་ལས་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། རང་ཉིད་ཀྱི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ། བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པ་དང་། རང་ཉིད་ཤུལ་དུ་བཞག་ནས་སེམས་ཅན་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་རྒྱུར་བསྔོ་བའི་ཁྱད་པར་ལས་སོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་། འདིར་ནི། བདག་གིས་ཀུན་མཁྱེན་ས་བོན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་། བཟང་སྤྱོད་དུ། ཐམས་ཅད་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཕྱིར་བསྔོའོ། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །དེར་བདག་གི་ཞེས་ལས་སུ་བྱ་བའི་སྒྲ་སྦྱར་ན། མ་དག་ལ། བདག་གིས་ཞེས་བྱེད་པ་པོའི་ཚིག་སྦྱར་བ་ཙམ་ནི་སྐྱོན་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་། 8-7-7b ཡེ་ཤེས་ཀྱིའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྡིག་པ་བཤགས་པ་དང་། བསྔོ་བས་མཚོན་ནས་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། བཤགས་པར་བགྱིའོ། །གང་ན། བདག་གིས་སྡིག་པ་ཅི་བགྱིས་པ་དེ་དག་གོ །གང་གིས་ན། བདག་གིས་སོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་སྲས་བཅས་མངོན་སུམ་དུ་བཞུགས་པར་མོས་པའི་སྤྱན་སྔར་མཆིས་ནས་སུའོ། །སྡིག་པ་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། ཅི་བགྱིས་པ་ཞེས་པའི་ཚིག་གིས་ནི་ཚེ་འདིར་མ་ཟད། ཚེ་རབས་སྔ་མ་རྣམས་སུ་ཡང་སྡིག་པ་བྱས་པ་ངེས་པར་མཚོན་ཏེ། སེམས་ཀྱི་དབང་དུ་གྱུར་པ་ན། །ཞེས་པ་དང་འབྲེལ་བས་སོ། །སེམས་ཀྱི་དབང་ཞེས་པ་ནི། སེམས་ཀུན་གཞིའི་སྟེང་གི་ཉོན་མོངས་པའི་ས་བོན་གྱི་དབང་དུ་གྱུར་པས། ཞེས་པའམ། ཡང་ན་སེམས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། ཉོན་མོངས་ཀྱི་དབང་དུ་གྱུར་པས་ནའོ། །གཉིས་པ་ནི། བྱེད་པ་པོ་བདག་གིས་ལས་སུ་བྱ་བ་བྱང་ཆུབ། དགོས་ཆེད་མི་ཟད་པར་ཤོག་ཤིག

【現代漢語翻譯】第一句：通過雙足（藏文：རྐང་པ་，梵文天城體：पाद，梵文羅馬擬音：pāda，漢語字面意思：足）能夠圓滿積累順應世俗諦的無盡善根；第二句：通過雙運（藏文：པོས་，推測為ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་，意為雙運）能夠圓滿積累順應解脫的無盡善根。這兩者涵蓋了近分律儀（藏文：ཉེར་སྤྱོད་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་）和攝善法戒（藏文：དགེ་བ་ཆོས་བསྡུད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་）兩種律儀。無老無死的引導是色身（藏文：གཟུགས་ཀྱི་སྐུ）之因。首先進行七支供。第二，使積累二資糧（福德資糧和智慧資糧）變得有意義，這包含在七支供中。使積累二資糧變得有意義：其中，前五支用於積累二資糧，轉法輪和不入涅槃這兩支，使獲得的資糧變得有意義，因為它們是轉法輪和不入涅槃之支。雖然《入菩薩行論》的愿文和《普賢行愿品》都同樣通過七支積累福德資糧，但不同之處在於迴向的差別。爲了自己和眾生的利益，發願獲得菩提，並將自己留下，迴向給所有其他眾生，使他們獲得圓滿菩提。正如經中所說：『在此，我乃一切智之種子。』《普賢行愿品》中說：『一切皆為圓滿菩提而回向。』如果在『我』字上加上賓格，則不正確。僅在『我』字上加上作者格，則沒有問題。因此，首先分為兩部分：圓滿福德資糧和圓滿智慧資糧。第一部分又分為兩部分：懺悔罪業和以迴向為代表的發起世俗菩提心。第一部分是：『我懺悔。』懺悔什麼？『我所造的一切罪業。』誰懺悔？『我。』如何懺悔？在觀想諸佛菩薩顯現在面前的情況下懺悔。罪業有多少？『一切所造』一詞明確表示不僅是今生的罪業，也包括前世的罪業，因為與『受心支配』有關。『受心支配』是指受根本識上煩惱種子的支配，或者受意識的煩惱支配。第二部分是：作者『我』，所作之事『菩提』，目的是『永不窮盡』。

【English Translation】 The first line: Through the feet, one can perfectly accumulate all the roots of virtue that are in accordance with merit; the second line: Through the union, one can perfectly accumulate all the roots of virtue that are in accordance with liberation. These two encompass the discipline of proximate conduct and the discipline of gathering virtuous dharmas. Guiding without aging or death is the cause of the Sambhogakaya (form body). First, the seven-branch practice is performed. Second, making the accumulation of the two accumulations (merit and wisdom) meaningful is encompassed by the seven branches. Making the accumulation of the two accumulations meaningful: Among them, the first five branches are used to accumulate the two accumulations, and the two branches of turning the wheel of Dharma and not passing into nirvana make the attainment meaningful, because they are the branches of turning the wheel of Dharma and not passing into nirvana. Although both the aspiration of 'Entering the Bodhisattva's Way' and the 'King of Prayers' equally accumulate merit through the seven branches, the difference lies in the distinction of dedication. For the benefit of oneself and sentient beings, one aspires to attain Bodhi, and leaves oneself behind, dedicating it to all other sentient beings so that they may attain perfect Bodhi. As it is said in the sutra: 'Here, I am the seed of omniscience.' In the 'King of Prayers', it says: 'Everything is dedicated for the sake of perfect Bodhi.' If the dative case is added to 'I', it is incorrect. Merely adding the agentive case to 'I' is not a problem. Therefore, the first is divided into two parts: perfecting the accumulation of merit and perfecting the accumulation of wisdom. The first part is further divided into two parts: confessing sins and generating the conventional Bodhicitta, represented by dedication. The first part is: 'I confess.' What is confessed? 'All the sins I have committed.' Who confesses? 'I.' How is it confessed? By visualizing the Buddhas and Bodhisattvas present before one. How many sins are there? The word 'all that has been done' clearly indicates not only the sins of this life, but also the sins of previous lives, because it is related to 'being under the control of the mind.' 'Under the control of the mind' means being under the control of the seeds of affliction on the basis of the fundamental consciousness, or being under the control of the afflictions of the mind consciousness. The second part is: the agent 'I', the object 'Bodhi', the purpose 'never to be exhausted'.

།རྒྱུ་གང་ལས་ཞེ་ན། རྒྱས་འགྱུར་གྱི་རིགས་དང་། རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་རིགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། བདག་གིས་ལུས་ངག་ཡིད་ཀྱི་ལས་རྣམ་པ་གསུམ་པོ་གང་གི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ནི་གསར་དུ་གང་བསྐྱེད་པ་དེ་ལས། གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི་བྱང་ཆུབ་མི་ཟད་པར་ཤོག་ཅིག །གཉིས་པ་ནི། དང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་བསྡུས་པ་སྔ་མར་མ་ཟད། བདག་གིས་ཀུན་མཁྱེན་ས་བོན་ཏེ། རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་རིགས་དེས། ཆོས་སྐུའི་བྱང་ཆུབ་མི་ཟད་པར་ཤོག་ཤིག །འདིར་མི་ཟད་པར་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི། དམན་པའི་མྱང་འདས་ལས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། དེར་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཟད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་རང་བཞིན་གནས་རིགས་རྫོགས་བྱང་དུ་ 8-7-8a བསྔོ་དགོས་པ་ནི། རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་དག་གི་ལུགས་ཡིན་ཏེ། དེར་མ་ཟད་བསྔོ་བ་ན་ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་སུ་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཟད་ནས་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར། གསར་དུ་བསག་པའི་བསོད་ནམས་རྫོགས་བྱང་དུ་བསྔོ་བ་ནི། ཐེག་པ་ཐུན་མོང་གི་ལུགས་ཡིན་ཏེ། དེ་དེར་མ་བསྔོས་ན། བསོད་ནམས་ཆ་མཐུན་ཙམ་ཡིན་གྱི། ཐར་པ་ཆ་མཐུན་དུ་མི་འགྱུར་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལ། མཆོད་པ་འབུལ་བ་དང་། གཞན་གྱི་དགེ་བ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་དང་། ཕྱག་འཚལ་བ་དང་། དེ་ནས་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། བདག་ནི་ཡི་རང་ངོ་། །གང་ལ་ཞེ་ན། ཕྱོགས་བཅུ་དག་གི་ཞིང་ཁམས་རྒྱ་མཚོ་རྣམས་སུ། སངས་རྒྱས་སྲས་དང་བཅས་པ་ལ་མཆོད་པ་འབུལ་བ་གང་བྱུང་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཁྱེན་པས་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བར་མཛད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལའོ། །འདིས་ནི་རང་གིས་མཆོད་པ་འབུལ་བ་ཡང་མཚོན་པར་ནུས་སོ། །མཆོད་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། མེ་ཏོག་དམ་པ་ཞེས་སོགས་སུ། བླ་ན་ཡོད་པའི་མཆོད་པ་དང་། བླ་ན་མེད་པའི་མཆོད་པ་གཉིས་བཤད་པ་དང་། དཔལ་མཆོག་ཤེར་ཕྱིན་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འཛིན་པ་དང་། འཆང་བ་དང་། ཞེས་པ་ནས། ཚུལ་བཞིན་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དེ་དག་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་མཆོད་པའི་ཆོ་ག་རྒྱས་པའོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། །མཆོད་ནས་ཅི་ཞིག་བྱ་ཞེ་ན། སྡིག་པ་ཐམས་ཅད་བཤགས་པར་བགྱིད། །ཅེས་པའོ། །སྔ་མ་དང་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གི་ཁྱད་པར་ལས་ཏེ། གོང་མ་ནི་སྡིག་པ་ཙམ་བཤགས་པ་དང་། འདི་ནི་མཆོད་པ་ལ་སེར་སྣ་བྱས་པ་སོགས་སངས་རྒྱས་མཆོད་པ་ལ་བརྟེན་པའི་སྡིག་པ་གང་ཡོད་པ་དེའོ། ། 8-7-8b གཉིས་པ་ནི། བསོད་ནམས་ཀུན་ལ་ཡི་རང་ངོ་། །ཞེས་པ་སྟེ། རང་གཞན་གྱིས་བྱས་པའི་བསོད་ནམས་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བས། དེ་གོང་ནས་གོང་དུ་འཕེལ་བའི་ཕྱིར་དང་། བསོད་ནམས་བྱས་པ་མཉམ་པ་ཉིད་འཐོབ་པར་བཤད་པའོ། །གསུམ་པ་ནི།

【現代漢語翻譯】問：以何為因？答：有增長之族和自性安住之族兩種。第一種是：我以身語意三業所積聚的福德資糧，愿能不斷生出化身之菩提。第二種是：以『及』字所包含的，不僅是前者，我以普賢王如來藏之種子字（藏文：ཀུན་མཁྱེན་ས་བོན་，梵文天城體：सर्वज्ञताबीज，梵文羅馬擬音：sarvajñatābīja，漢語字面意思：全知種子），即自性安住之族，愿能不斷生出法身之菩提。此處『不斷』一詞，是爲了區別于低劣的涅槃，因為在低劣的涅槃中，善根和菩提分等功德都會耗盡。在此處，必須將自性安住之族迴向于圓滿菩提，這是瑜伽行派的觀點。不僅如此，迴向時，如果善根在無餘涅槃中耗盡，則可能無法轉化為圓滿菩提。將新積累的福德迴向于圓滿菩提，這是共同乘的觀點，因為如果不迴向，福德只能成為順緣，而無法成為解脫的順緣。第二種是：供養、隨喜他人之善、頂禮和發殊勝菩提心。第一是：我隨喜。隨喜什麼呢？隨喜十方一切剎土中，對諸佛及其眷屬所作的供養，以及諸佛以智慧隨喜的一切。這也能代表自己所作的供養。供養，如《華嚴經》所說：『殊妙鮮花』等，有殊勝供養和無上供養兩種。如《般若波羅蜜多經》所說：『受持、讀誦般若波羅蜜多』等，乃至『如理作意』，這些都是對如來的一切廣大供養。供養之後做什麼呢？懺悔一切罪業。這與之前的懺悔有什麼區別呢？區別在於總和別的差別。前者只是懺悔一般的罪業，而後者是懺悔因吝嗇供養等，與供養諸佛有關的罪業。第二是：隨喜一切福德。隨喜自己和他人所作的福德，使之越來越增長，並獲得相同的福德。第三是：

【English Translation】 Q: What is the cause? A: There are two types: the lineage of increase and the lineage of inherent nature. The first is: May the inexhaustible enlightenment of the Form Body arise from whatever merit I newly generate through the accumulation of the three actions of body, speech, and mind. The second is: Included by the word 'and,' not only the former, but may the inexhaustible enlightenment of the Dharma Body arise from the seed of all-knowingness (Tibetan: ཀུན་མཁྱེན་ས་བོན་, Sanskrit Devanagari: सर्वज्ञताबीज, Sanskrit Romanization: sarvajñatābīja, Literal meaning: seed of omniscience), that is, the lineage of inherent nature. Here, the word 'inexhaustible' is to distinguish it from inferior Nirvana, because in that state, the roots of virtue and qualities such as the aspects of enlightenment are exhausted. Here, it is necessary to dedicate the lineage of inherent nature to perfect enlightenment, which is the view of the Yogacara school. Moreover, when dedicating, if the roots of virtue are exhausted in the Nirvana without remainder, it may not be possible to transform them into perfect enlightenment. Dedicating the newly accumulated merit to perfect enlightenment is the view of the common vehicle, because if it is not dedicated, the merit can only become a contributing factor, but may not become a contributing factor to liberation. The second is: offering, rejoicing in the virtues of others, prostrating, and generating the supreme mind of ultimate enlightenment. The first is: I rejoice. In what do I rejoice? I rejoice in whatever offerings are made to the Buddhas and their retinues in the ocean of realms in the ten directions, and whatever the Buddhas rejoice in with their wisdom. This can also represent the offerings made by oneself. Offerings, as stated in the Flower Ornament Sutra: 'Excellent flowers,' etc., there are two types: supreme offerings and unsurpassed offerings. As stated in the Supreme Glorious Perfection of Wisdom Sutra: 'Holding, reciting the Perfection of Wisdom,' etc., up to 'rightly attending to it,' these are all extensive rituals of offering to all the Tathagatas. After offering, what should be done? Confess all sins. What is the difference between this and the previous confession? The difference lies in the general and the specific. The former is only confessing general sins, while the latter is confessing sins related to offering to the Buddhas, such as being stingy with offerings. The second is: I rejoice in all merits. By rejoicing in the merits made by oneself and others, they increase more and more, and it is said that one obtains equal merit. The third is:

སངས་རྒྱས་ཀུན་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པ་སྟེ། ཚུལ་ནི་སྔ་མ་ལྟར་རོ། །ཡང་ན་ཚིག་རྐང་ཕྱི་མ་གསུམ་པོ་འདི། སྔ་མ་རྣམས་ཀྱི་དོན་བསྡུར་བྱས་ནས། ཕྱོགས་བཅུ་སོགས་རྐང་པ་བཞི་ལ། མཆོད་པ་དང་། རྗེས་སུ་ཡི་རང་བའི་ཡན་ལག་གཉིས་ཀ་སྦྱར་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀུན་ལ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་ཐོག་མ་བཞི་ཕྱག་འཚལ་གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། བདག་ནི་ཡེ་ཤེས་མཆོག་ཐོབ་ཤོག །ཅེས་པའོ། །དེ་ཡང་ཡེ་ཤེས་མཆོག་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་བཤད་ན་འགྲིག་མོད། དེ་ལྟ་ན་ཡང་བདག་གི་བྱང་ཆུབ་མི་ཟད་ཤོག །ཅེས་པ་དང་ཟློས་པར་འགྱུར་བས་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ལ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཚོགས་གཉིས་རྫོགས་པ་དོན་ཡོད་པར་བྱ་བ། གཉིས་པ་ཚོགས་གཉིས་རྫོགས་པ་དོན་ཡོད་པར་བྱ་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། མྱུར་དུ་འཚང་རྒྱ་བར་སྨོན་པ། དེ་ནས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་སྨོན་པ། དེའི་འཕྲིན་ལས་སེམས་ཅན་ལ་འཇུག་པར་སྨོན་པ། དེ་ནས་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བར་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ནི་བསྐུལ་མ་འདེབས་སོ། །གང་དུ་ཞེ་ན་ཕྱོགས་བཅུ་དག་གི་ཞིང་རྣམས་སུ། ས་བཅུ་པོ་དག་ལ་སོ་སོར་གནས་པ་ཡི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་མྱུར་དུ་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་འཚང་རྒྱ་བགྱིད་པར་རོ། །འདི་དངོས་བསྟན་སེམས་ཅན་གཞན་ལ་སྦྱར་ཡང་བསྟན་དོན་གྱི་གཙོ་བོ་ནི་སྨོན་ལམ་འདེབས་པ་པོ་རང་ཉིད་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པ་བཤད་པའི་གཞིའོ། །དགོས་པ་ནི། 8-7-9a སྲོག་ཆགས་ཀུན་ལ་སྨན་སླད་དུའོ། །དུས་ནི་བྱང་ཆུབ་དམ་པར་སངས་རྒྱས་ཤིང་། སྡེ་དང་བཅས་པའི་བདུད་བཏུལ་ནས་སོ། །འདི་ཡང་སངས་རྒྱས་པ་དང་། བདུད་བཏུལ་བ་གཉིས་ཀ་ཚོགས་པ་ལ་བྱ་བ་ཡིན་གྱིས། སངས་རྒྱས་ནས་བདུད་བཏུལ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ན། ཇི་སྐད་དུ། བདུད་སྡེ་འཇོམས་དང་རྫོགས་པ་ནི། །བྱང་ཆུབ་ཅེས་པའི་ལུང་དང་འགལ་བ་དང་། དེའི་ཚེ་བདུད་བཏུལ་ཟིན་པའི་རིགས་པ་དང་འགལ་བ་ལས་སོ། །མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་བསྟོད་པ་ལས། མུ་སྟེགས་སྟོན་པ་དྲུག་དང་ལྷས་བྱིན་སོགས། །འཁོར་མོ་འཇིག་གི་ཡུལ་དུ་བདུད་རྣམས་བཏུལ། །ཞེས་བཤད་པ་དེ་ལ་ནི་ཡིད་བརྟན་དུ་མི་རུང་སྟེ། འདིར་བདུད་བཏུལ་ནས་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་བཤད་པའི་ལུང་དང་འགལ་བ་དང་། དེ་དག་བདུད་དུ་འཆད་པ་གཞུང་ལུགས་གང་ནས་ཀྱང་མི་འབྱུང་བའི་རིགས་པ་ཀུན་དང་འགལ་བས་སོ། །སངས་རྒྱས་པ་དང་། བདུད་བཏུལ་བ་གཉིས་ལ་ནི། ཤིང་ཞེས་པ་ཕུན་ཚུན་བསྡུད་པའི་ཚིག་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། བདུད་བཏུལ་བ་དང་། འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་གཉིས་ལ་ནི། ནས་ཞེས་པ་རིམ་པ་སྟོན་པའི་ཚིག་ཡོད་པས། ལུང་གཉིས་པོ་མཚུངས་སོ་སྙམ་དུ་བསམ་པར་མི་བྱའོ། །གསུམ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་རྔ་ཆེན་པོ་ཚངས་པའི་གསུང་དབྱངས་ཀྱི་བརྡུངས་སྒྲ་ཡིས་ནི། སྡུག་བསྔལ་གསུམ་པོ་གང

【現代漢語翻譯】向一切佛陀頂禮！如前所述。或者，這三句詩可以總結前述的含義，並在四個方向等處，將供養和隨喜這兩個支分結合起來，並將最初的四句偈頌，即『向一切佛陀』等，結合爲頂禮的支分。第二是：愿我獲得殊勝智慧！這裡，殊勝智慧可以解釋為佛陀的智慧，但這樣就與『愿我的菩提永不窮盡！』重複了，因此應將其與勝義菩提心結合起來。爲了使積累二資糧變得有意義：第二，使積累二資糧變得有意義，分為三個方面：祈願迅速成佛，然後祈願轉法輪，然後祈願其事業利益眾生，然後祈願不入涅槃。第一是種下激勵：在哪裡種下呢？在十方所有的佛土中，對於安住在十地上的菩薩們，祈願他們迅速證得無上菩提。雖然這直接指向其他眾生，但所要表達的主要含義是代表祈願者自己。第二是：愿法輪常轉！這是宣說的基礎。必要性是：爲了利益一切眾生。時間是證得殊勝菩提，並調伏魔眾之後。這裡，成佛和調伏魔眾都是針對僧眾而言的，而不是成佛之後才調伏魔眾。如果那樣，正如所說：『摧毀魔軍即圓滿，是名為菩提。』這與經文相悖，也與那時已經調伏魔眾的道理相悖。在十二行傳的讚頌中說：『六外道本師和天授等，在閻浮提洲調伏了魔眾。』對此不可輕信，因為這與此處所說調伏魔眾之後才轉法輪的經文相悖，而且將他們解釋為魔眾，在任何經論中都找不到依據，與一切道理相悖。對於成佛和調伏魔眾，『和』字是互相包含的詞語；而對於調伏魔眾和轉法輪，『之後』是表示順序的詞語。因此，不要認為這兩個經文是相同的。第三是，以大法鼓，以梵天之語的鼓聲，使三苦充滿

【English Translation】 I prostrate to all the Buddhas! The method is as before. Alternatively, these last three verses can summarize the meaning of the previous ones, and in the four directions, etc., combine both the limbs of offering and rejoicing, and combine the first four shlokas, i.e., 'To all the Buddhas,' etc., as limbs of prostration. The second is: May I attain supreme wisdom! Here, supreme wisdom can be explained as the wisdom of the Buddhas, but in that case, it would be repetitive with 'May my Bodhi never be exhausted!' Therefore, it should be combined with the ultimate Bodhicitta. To make the completion of the two accumulations meaningful: Secondly, making the completion of the two accumulations meaningful is divided into three aspects: wishing to quickly attain Buddhahood, then wishing to turn the wheel of Dharma, then wishing that its activities benefit sentient beings, and then wishing not to pass into Nirvana. The first is to plant an encouragement: Where to plant it? In all the Buddha-fields of the ten directions, for the Bodhisattvas who abide on the ten Bhumis, may they quickly attain supreme Buddhahood. Although this directly points to other sentient beings, the main meaning to be expressed is to represent the wisher himself. The second is: May the wheel of Dharma be turned! This is the basis of the explanation. The necessity is: For the benefit of all living beings. The time is after attaining supreme Bodhi and subduing the Maras. Here, both attaining Buddhahood and subduing the Maras are for the Sangha, not subduing the Maras after attaining Buddhahood. If so, as it is said: 'Destroying the Maras is perfection, it is called Bodhi.' This contradicts the scripture, and also contradicts the reason that the Maras have already been subdued at that time. In the praise of the twelve deeds, it is said: 'The six heretical teachers and Devadatta, etc., subdued the Maras in the land of Jambudvipa.' This should not be trusted, because it contradicts the scripture that says the wheel of Dharma is turned after subduing the Maras, and explaining them as Maras cannot be found in any scriptures, contradicting all reasons. For attaining Buddhahood and subduing the Maras, the word 'and' is a mutually inclusive word; while for subduing the Maras and turning the wheel of Dharma, the word 'after' is a word indicating sequence. Therefore, do not think that these two scriptures are the same. The third is, with the great drum of Dharma, with the sound of the drum of Brahma's voice, filling the three sufferings

་རུང་གིས་གདུངས་པའི་སེམས་ཅན་ཐར་པ་མྱང་འདས་ཀྱི་ས་ལ་འགོད་པར་ཤོག་ཤིག་ཅེས་པའོ། །བཞི་པ་ནི་བཞུགས་པར་གྱུར་ཅིག །སུ་ཞིག་ཅེ་ན། སངས་རྒྱས་པ་དེའོ། །དུས་ཇི་ཙམ་གྱི་བར་དུ་ཞེ་ན། བསྐལ་པ་བྱེ་བ་བསམ་ཡས་སུའོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་དུ་ཞེ་ན། དམ་པའི་ཆོས་སྟོན་པར་མཛད་ཅིང་ངོ་། །འདིར་ཡན་ལག་ཕྱི་མ་གཉིས་དངོས་སུ་བྱང་སེམས་ 8-7-9b གཞན་དང་སངས་རྒྱས་གཞན་ལ་སྦྱར་ཡང་། ཤུགས་བསྟན་རང་ཉིད་མྱུར་དུ་སངས་རྒྱས། སངས་རྒྱས་ནས་རིང་དུ་བཞུགས་པ་གཉིས་ཀ་མཚོན་ནོ། །འདིའི་ཡན་ལག་གི་གོ་རིམ་ནི། བཟང་སྤྱོད་ལས་འབྱུང་བ་དང་མི་མཐུན་ཡང་། དེ་ཁོ་ན་ལྟར་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ། སྤྱོད་འཇུག་ལས་བྱུང་བ་ཡང་གོ་རིམ་དེ་ལྟར་དུ་མ་ངེས་པ་དང་། བཤད་པའི་རྒྱུད་རྡོ་རྗེའི་གུར་ལས་ཀྱང་། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་བདག་སྐྱབས་མཆི། །སྡིག་པ་ཐམས་ཅད་སོ་སོར་བཤགས། །འགྲོ་བའི་དགེ་ལ་རྗེས་ཡི་རང་། །ཞེས་སོགས་གོ་རིམས་དེ་ལྟར་དུ་ཡང་འབྱུང་བས་སོ། ། ༈ དངོས་གཞི་རང་ཉིད་ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་གོ་འཕངས་ཐོབ་པར་སྨོན་པ། དེ་ལྟར་སྔོན་འགྲོ་ཡན་ལག་བདུན་པ་བསྟན་ཟིན་ནས། དངོས་གཞི་ཐར་པ་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་གོ་འཕངས་སུ་སྨོན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཁྱེན་པར་གསོལ་བ་དང་། འདོད་པའི་དོན་ལ་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་རྐང་གཉིས་མཆོག་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་གཟིགས་ཤིང་དགོངས་སུ་གསོལ། སུ་ཤིག་ལ་ཅེ་ན། འཆིང་བ་ཉོན་མོངས་པ་ཀུན་གྱིས་བཅིང་བ་བདག་ལའོ། །བཅིང་བའི་ཁྱད་པར་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། འདོད་པའི་ཁམས་འདམ་དུ་བྱིང་བ་འདྲ་བའི་ནང་དུ་བྱིང་བར་འགྱུར་ཞིང་། འདོད་པའི་ཕུང་པོ་དེ་ལ་སྲེད་པའི་འདོད་ཆགས་སྲད་བུ་དང་འདྲ་བས་དམ་དུ་བཅིངས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐར་པ་ཙམ་ལ་སྨོན་པ་དང་། རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལ་སྨོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཟིགས་ནས་ཅི་ཞིག་བྱ་ཞེ་ན། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བྱམས་པའི་ཐུགས་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས། བདག་སྲིད་པའི་མཚོ་ལས་སྒྲོལ་བར་ཤོག་ཤིག །ཞེ་སྡང་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བྱམས་པར་མི་རིགས་སོ་ཞེ་ན། སེམས་ཀྱི་དྲི་མར་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་དེའི་གཞན་དབང་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་ལ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་སྨོད་པར་མི་མཛད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་ན་བྱམས་པར་རིགས་སོ། ། 8-7-10a གཉིས་པ་ནི། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་གང་ད་ལྟར་བཞུགས་པ་དང་། གང་དག་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཚུལ་བསྟན་ཟིན་པ་དང་། མ་བྱོན་པའི་སངས་རྒྱས་ཏེ། མ་འོངས་པ་ནི་བདག་གི་སྔོན་ལ་སངས་རྒྱས་པར་གྱུར་པ་དེ་དག་གི་རྗེས་སུ་བདག་ཀྱང་སློབ་ཅིང་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་གྱུར་ཅིག །དེའི་ཁྱད་པར་ཡང་། ཇི་སྐད་དུ། བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་བྱེ་བྲག་རྣམས། །བཟང་པོ་སྤྱོད་པ་བྱང་ཆུབ་སངས་རྒྱས་ནས། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། ། ༈ མ

【現代漢語翻譯】愿以慈悲之心，引領受苦眾生到達解脫涅槃的境地。第四個是請佛住世。請誰住世呢？請佛陀住世。住世多久呢？直到無數劫。以何種方式住世呢？以宣講神聖的佛法的方式住世。這裡，后兩個支分實際上可以應用於其他菩薩和其他佛陀，但暗示著自己迅速成佛，成佛后長久住世這兩個方面。這些支分的順序與《普賢行愿品》中的順序不一致，但必須確定就是如此。就像《入菩薩行論》中的順序也不一定如此。在密續《金剛幕續》中也說：『我皈依三寶，懺悔一切罪業，隨喜眾生的善行。』等等，順序也是如此。正行：祈願自己獲得解脫和一切智智的果位。如是，在宣講完七支加行之後，正行分為兩個方面：祈願解脫和一切智智的果位。即：祈請和祈願所希望的果位。首先，兩句祈請至尊佛陀和菩薩們垂視並憶念。憶念誰呢？憶念被所有煩惱束縛的我。束縛的特點是什麼呢？沉溺於慾望的泥潭之中，被對慾望之蘊的貪愛緊緊束縛。其次，分為兩個方面：僅僅祈願解脫和祈願圓滿菩提。首先是：垂視之後做什麼呢？愿具足慈悲之心的諸位，救度我脫離輪迴之海。難道不應該慈悲那些充滿嗔恨的眾生嗎？因為他們是心的污垢，是受其控制的人，所以佛陀們不會呵斥他們。因此，應該慈悲他們。其次是：愿現在住世的圓滿佛陀，以及已經示現涅槃之相的佛陀，以及未來的佛陀，即在我之前成佛的未來佛陀們，我亦追隨他們學習，行持圓滿菩提之行。其特點是，如經中所說：『菩提行愿的種種差別，從普賢行到菩提成佛。』

【English Translation】 May I lead sentient beings suffering from torment to the state of liberation and nirvana. The fourth is to request the Buddha to remain in the world. Who should remain? The Buddha. For how long? For countless eons. In what manner? By teaching the sacred Dharma. Here, the latter two branches can actually be applied to other Bodhisattvas and other Buddhas, but it implies both one's own swift attainment of Buddhahood and remaining in the world for a long time after attaining Buddhahood. The order of these branches is inconsistent with that in the 'Bodhicaryāvatāra', but it must be determined to be so. Just as the order in the 'Bodhicaryāvatāra' is not necessarily so. In the tantra 'Vajra Tent', it also says: 'I take refuge in the Three Jewels, I confess all sins, I rejoice in the merits of beings.' and so on, the order is also like this. The main practice: Praying to attain the state of liberation and omniscience. Thus, after explaining the seven preliminary practices, the main practice is divided into two aspects: praying for liberation and the state of omniscience. That is: praying and wishing for the desired result. First, the two verses request the supreme Buddhas and Bodhisattvas to look upon and remember. Who should they remember? Remember me, who is bound by all afflictions. What are the characteristics of the bondage? Drowning in the mire of desire, being tightly bound by the attachment to the aggregates of desire. Secondly, it is divided into two aspects: merely praying for liberation and praying for perfect Bodhi. The first is: what should be done after looking upon? May those who possess loving-kindness save me from the ocean of samsara. Shouldn't one be compassionate to those beings full of hatred? Because they are the defilements of the mind, those who are controlled by it, the Buddhas do not rebuke them. Therefore, one should be compassionate to them. The second is: May the perfect Buddhas who are now living in the world, and the Buddhas who have already shown the aspect of nirvana, and the future Buddhas, that is, the future Buddhas who will attain Buddhahood before me, I also follow them to learn and practice the perfect Bodhi conduct. Its characteristic is, as it is said in the sutra: 'The various differences of Bodhi conduct vows, from the conduct of Samantabhadra to the attainment of Buddhahood.'

ཇུག་རང་གིས་ཐོབ་པའི་གོ་འཕངས་དེ་གཉིས་ཀ་ལ་སེམས་ཅན་གཞན་འགོད་པ། གསུམ་པ་ལ། གཞན་ཐར་པ་ལ་འགོད་པ་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལ་འགོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་ན་རང་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་རྫོགས་པར་བགྱིས་ཏེ། ཐོག་མར་སངས་རྒྱས་ནས། འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་གི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཐར་པ་ལ་འགོད་པའི་བྱ་བ་བགྱིད་པར་ཤོག་ཤིག །ཅེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་གི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་མངོན་པར་ཤེས་པ་དྲུག་པོ་མངོན་དུ་བགྱིས་ནས་མཐར་ཐུག་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ལ་རེག་པར་གྱུར་ཅིག ། ༈ སྨོན་ལམ་དེ་ཉིད་ལྟ་སྤྱོད་ཟུང་འཇུག་གི་སྒོ་ནས་ཇི་ལྟར་ཉམས་སུ་ལེན་པ། གཉིས་པ་སྨོན་ལམ་བཏབ་པའི་དོན་དེ་ཉིད་ཇི་ལྟར་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལྟ་བ་བདག་མེད་པ་གཉིས་ཀྱི་དང་། སྤྱོད་པ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་གི་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཚུལ་ལོ། ། ༈ ལྟ་བ་བདག་མེད་པ་གཉིས་ཀྱི་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཚུལ། ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པར་སྨོན་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པར་སྨོན་པ་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པར་འདུན་པའོ། །དང་པོ་ནི། །སྟོང་པའི་ཆོས་རྣམས་རྟོགས་པར་ཤོག །ཇི་ལྟར་སྟོང་ཞེ་ན། རྣམ་པར་རིག་པ་སྟེ། ནང་གི་དངོས་པོ་ལ་ངོ་བོ་མ་མཆིས་པ་དང་། དངོས་མ་མཆིས་ཞེས་པ་ཕྱིའི་དངོས་པོ་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་པའོ། །དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་ཕྱི་ནང་གཉིས་ཀ་འདས་པའི་དུས་སུ་མ་སྐྱེས་པ་དང་། མ་འོངས་པ་ན་མི་འབྱུང་བ་དང་། ད་ལྟར་གྱི་རང་བཞིན་མ་མཆིས་པ་སྟེ་མེད་པ་དང་། དུས་གསུམ་པོ་ 8-7-10b གང་ལ་བརྟེན་པའི་གནས་ཀྱང་མ་མཆིས་པའོ། །ཡང་ན་ཕྱི་ནང་གི་དངོས་པོ་གཉིས་ཆོས་ཅན་དུ་བཞག་ནས། རང་བཞིན་མ་མཆིས་པ་ནི་བསྒྲུབ་བྱ་དང་། མ་སྐྱེས་མི་འབྱུང་དང་། གནས་མ་མཆིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་དེ། སྐྱེ་འཇིག་གནས་གསུམ་ལ་དཔྱད་ན་མ་དམིགས་པའི་དོན་ནོ། །དེ་ཡང་གཙོ་བོ་རྣམ་རིག་མ་མཆིས་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ་གསལ་བ་ནི། དབུ་མའི་གཞུང་ལུགས་ཆེན་པོ་དག་གི་དོན་བསམས་པས་ཤེས་པར་ནུས་ལ། ནང་རྣམ་རིག་མ་མཆིས་པར་གྲུབ་པ་ན། ཕྱིའི་དངོས་མ་མཆིས་པར་ཡང་དོན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། སྣང་བ་སེམས་སུ་སྒྲུབ་པ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལས་སོ། །དེའི་ཚུལ་ཡང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བྱུང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མཉམ་གཞག་པས། །ཡིད་ཀྱི་བརྗོད་པ་མ་གཏོགས་པ། །དོན་ཀུན་རབ་ཏུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། ། ༈ གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པར་འདུན་པ། གཉིས་པ་ནི། སེམས་ཅན་དང་། སྲོག་དང་། གང་ཟག་དང་། གསོག་དང་། བདག་ཅེས་བྱ་བ་རྣམས་ནི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། དེ་དག་ཀྱང་རེ་རེ་ནས་མ་མཆིས་པའི་ཆོས་རྟོགས་པར་ཤོག་ཤིག །དེ་དག་མ་མཆིས་པའི་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་གཏན་ཚིགས་ནི། བདག་ཕུང་གཅིག

【現代漢語翻譯】將自己所獲得的地位，安置其他的眾生。第三，將其他眾生安置於解脫，以及安置於一切智智（指佛果）。第一種情況是：如此一來，自己圓滿了六波羅蜜多（佈施、持戒、忍辱、精進、禪定、智慧），首先成佛，然後將六道輪迴的眾生安置於解脫。第二種情況是：愿六道輪迴的眾生，在暫時獲得六種神通，最終證得無上菩提（梵文：Anuttarā-samyak-saṃbodhi）。如何以見修行相結合的方式來修持這個愿文？第二，如何修持所發願的意義，分為兩種方式：以證悟二無我之見（人無我和法無我）的方式，以及以修持六波羅蜜多的方式。如何修持二無我之見？愿證悟法無我。第一部分分為兩個方面：愿證悟法無我，以及渴望證悟人無我。第一點是：愿證悟一切皆空的法。如何為空呢？即是唯識，內在的事物沒有自性，沒有事物，即是外在的事物也空無自性。其論證方式是，內外之物在過去沒有產生，未來不會產生，現在也沒有自性，即不存在，也沒有可以依賴的三時（過去、現在、未來）。或者將內外之物作為所立宗，沒有自性是所破，不生不滅，無處可住是能立，觀察生住滅三者，是不可得之義。其中，主要闡明了內識不存在的論證方式，通過思維中觀宗的偉大論典的意義可以理解。如果成立了內識不存在，那麼外物不存在也自然成立，因為在此之前已經成立了現象是心。其方式也如《經莊嚴論》所說：『菩薩入于等持時，除了意念之言說，一切事物皆不見。』渴望證悟人無我。第二點是：眾生、命、人、補特伽羅（梵文：Pudgala，意為『人』或『個體』）、我，這些都是名稱的不同說法，愿證悟這些各自不存在的法。這些不存在的方式是什麼呢？論證的理由是：我和蘊（五蘊，色、受、想、行、識）非一非異。

【English Translation】 To place other sentient beings in the position one has attained. Third, to place others in liberation and in omniscience (referring to Buddhahood). The first case is: In this way, having perfected the six pāramitās (generosity, discipline, patience, diligence, concentration, and wisdom), may I first become a Buddha and then work to place sentient beings of the six realms of existence in liberation. The second case is: May sentient beings of the six realms of existence temporarily attain the six abhijñās (supernormal knowledges), and ultimately attain the unsurpassed Bodhi (Sanskrit: Anuttarā-samyak-saṃbodhi). How to practice this aspiration with the integration of view and conduct? Second, how to practice the meaning of the aspiration, there are two ways: through the view of realizing the two selflessnesses (selflessness of person and selflessness of phenomena), and through the practice of the six pāramitās. How to practice the view of the two selflessnesses? Aspiring to realize the selflessness of phenomena. The first part is divided into two aspects: aspiring to realize the selflessness of phenomena, and desiring to realize the selflessness of person. The first point is: May I realize that all dharmas are empty. How is it empty? It is consciousness-only, inner things have no essence, and no things, that is, outer things are also empty of their own essence. Its proof is that neither inner nor outer things are produced in the past, nor will they be produced in the future, nor do they have self-nature in the present, that is, they do not exist, and there is no place to rely on in the three times (past, present, future). Or, placing inner and outer things as the subject, the absence of self-nature is the probandum, and non-arising, non-ceasing, and no place to dwell are the probans, examining the three of arising, abiding, and ceasing, it is the meaning of non-apprehension. Among them, the main explanation of the proof that inner consciousness does not exist can be understood by contemplating the meaning of the great treatises of the Madhyamaka school. If it is established that inner consciousness does not exist, then the non-existence of outer things is also naturally established, because it has already been established that phenomena are mind. Its manner is also as stated in the Ornament of the Sūtras: 'When a Bodhisattva enters into samadhi, except for the expression of mind, all things are not seen.' Desiring to realize the selflessness of person. The second point is: sentient beings, life, person, Pudgala (Sanskrit: Pudgala, meaning 'person' or 'individual'), and self, these are different terms for the same thing, may I realize that each of these dharmas does not exist. What is the way in which these do not exist? The reason for the proof is: the self and the skandhas (the five aggregates: form, feeling, perception, mental formations, and consciousness) are neither one nor different.

་དང་། ཐ་དད་དང་། རྟེན་བརྟེན་པ་ལྡན་པ་སྟེ། བདག་ཏུ་ཐ་སྙད་བཏགས་པའི་དོན། ཚོལ་བྱེད་ཀྱི་རིགས་པ་ལྔས་མ་རྙེད་པ་དང་། ཤེས་བྱེད་ཀྱི་དཔེ་ནི། སངས་རྒྱས་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ལྟར་རོ། །སངས་རྒྱས་དང་། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ནི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། དེས་བདག་མེད་རྟོགས་པ་ལྟར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་ནུས་མོད་ཀྱང་། ནུས་པ་ཆེར་མ་ཐོན་པས། དེ་ལ་བདག་མེད་པ་ལྟར་ཞེས་སམ། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ལྷག་མེད་དུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་བདག་མེད་པ་ལྟར་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དེ་ཡང་། ལྷག་མེད་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་བདག་ཆད་པ་ནི། ཕྱི་ནང་གི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་ཀུན་གྱི་འདོད་པ་ཡིན་ལ། སངས་རྒྱས་ལ་བདག་མེད་པའི་ཚུལ་ཡང་། དབུ་མའི་ 8-7-11a རྩ་བ་ལས། ཕུང་མིན་ཕུང་པོ་ལས་གཞན་མིན། །དེ་ལ་ཕུང་མེད་དེ་དེར་མེད། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཕུང་ལྡན་མིན། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་རོ། །དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། སེམས་ཅན་ལ་བདག་འགོག་པ་ལས། སངས་རྒྱས་ལ་བདག་འགོག་པ་ཆེས་སླ་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། བདག་དང་། སེམས་ཅན་ནི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སུ་འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་ལ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི། སེམས་ཅན་ཟད་པའི་གནས་སྐབས་ལ་བཏགས་པས་སོ། །འདིར་བདག་མེད་གཉིས་འཆད་པ་ན། སྟོང་པའི་ཆོས་ཞེས་པ་དང་། བདག་མ་མཆིས་པའི་ཆོས་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི། བདག་མེད་གཉིས་ཀྱི་དོན། མེད་དགག་ཏུ་འཆད་པ་བསལ་ནས། མ་ཡིན་པར་དགག་པ་ཉིད་དུ་སྟོན་པ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དང་། རྒྱུད་བླ་མ་གཉིས་ཀ་ལས། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་དོན་མ་ཡིན་དགག་ཏུ་བཤད་ཅིང་། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་གྱི་དགོངས་པ་འཕགས་སེང་གི་འགྲེལ་པ་ལས། དེ་ལྟར་བཤད་པ་དང་ཡང་མཐུན་ནོ། ། ༈ སྤྱོད་པ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་གི་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། འཁོར་གསུམ་རྣམ་དག་སྤྱིར་བཤད་པ་དང་། ཕྱིན་དྲུག་སོ་སོར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སེར་སྣ་མ་མཆིས་སྦྱིན་གཏོང་ཤོག །ཅེས་པ་དྲུག་ཀ་ལ་སྦྱར་བར་བྱ་སྟེ། ཚུལ་འཆད་མ་མཆིས་ཁྲིམས་བསྲུངས་ཤོག །ཞེས་སོགས་སོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་བདག་ཏུ་འཛིན་པས་ནང་གི་དངོས་པོ་ལ་མི་གནས་ཤིང་། བདག་གིར་འཛིན་པ་ཡིས་ཕྱིའི་དངོས་པོ་ཀུན་ལ་མི་གནས་པར། ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཕན་པའི་སླད་དུའོ། །གཉིས་པ་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ནི། སེར་སྣ་མ་མཆིས་པའི་སྦྱིན་པ་ཇི་ལྟར་གཏོང་ཞེ་ན། ཀུན་རྫོབ་དང་། དོན་དམ་གྱི་ཁྱད་པར་གཉིས་ཀྱིས་སྟོན་ཏེ། བདག་གི་སྦྱིན་པ་བཏང་བར་བྱ་བའི་ཆོས་དང་། ཟང་ཟིང་དང་། མི་འཇིགས་པའི་ལོངས་སྤྱོད་གང་དང་། གང་ཡིན་པ་དེ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ 8-7-11b པར་ཤོག་ཤིག །ལོངས་སྤྱོད་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དངོས་པོ་དངོས་པོ་མ་མཆིས་པའི། །ཞེས་པ་སྟེ། དོན་དམ་པར་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་པའོ། །དེ་ལྟར་བདེན་པ་གཉིས་ལས་

【現代漢語翻譯】不同，以及具有依賴和被依賴性，這是施加『我』這個名稱的意義。通過五種尋求的推理無法找到，作為知識的例子，就像佛陀（Buddha）和偉大的苦行者（drang srong chen po）一樣。佛陀和偉大的苦行者是名稱的同義詞，雖然可以說他們證悟了無我，但效果不大。因此，可以加上『就像他們沒有我一樣』，或者『就像偉大的苦行者進入無餘涅槃的境界沒有我一樣』。而且，在無餘的境界中，『我』的斷滅是所有內外道宗派的共同願望。關於佛陀無我的方式，如《中觀根本慧論》（dBu ma'i rtsa ba）所說：『非蘊，非蘊之外，彼無蘊，彼中無，如來非有蘊。』（Phung min phung po las gzhan min. De la phung med de der med. De bzhin gshegs pa phung ldan min.）其知識的依據是，相對於對眾生否定『我』，對佛陀否定『我』更容易。其知識的依據是，『我』和『眾生』在世間是名稱的同義詞，而『如來』是安立在眾生滅盡的狀態上的。在此解釋兩種無我時，出現『空性之法』（stong pa'i chos）和『無我之法』（bdag ma mchis pa'i chos），是爲了消除將兩種無我的意義解釋為『無遮』，而是爲了表明『非此之遮』。《經莊嚴論》（mDo sde'i rgyan）和《寶性論》（rGyud bla ma）都將空性的意義解釋為『非此之遮』，並且與《現觀莊嚴論》（mNgon rtogs rgyan）的義釋，聖解脫軍（'Phags seng）的解釋相一致。修持六度波羅蜜多的方式第二部分分為兩部分： общей объяснение чистоты трех кругов и объяснение шести парамит по отдельности. Первая часть: 『沒有吝嗇，請佈施！』（Ser sna ma mchis sbyin gtong shog）這句話適用於所有六度，例如『沒有虛偽，請守護戒律！』（Tshul 'chad ma mchis khrims bsrungs shog）等等。如何理解呢？通過智慧的差別，不住于內在的事物，通過執著，不住于外在的一切事物，爲了以方便的差別利益一切眾生。第二部分分為六個方面，首先是沒有吝嗇的佈施如何給予呢？通過世俗和勝義的差別來展示：愿我的佈施成為被佈施的法，以及任何物質和無畏的享受，都能自然成就。什麼樣的享受呢？『事物非事物』（dngos po dngos po ma mchis pa'i），意思是勝義中自性空。因此，從兩個諦的角度來看

【English Translation】 different, and possessing dependence and being depended upon, which is the meaning of applying the name 'I'. It cannot be found by the five types of reasoning for seeking, and as an example of knowledge, it is like the Buddha and the great ascetic (drang srong chen po). Buddha and the great ascetic are synonyms for names, and although it can be said that they realized non-self, the effect is not great. Therefore, it can be added 'just as they have no self', or 'just as the great ascetic entered the realm of nirvana without remainder without self'. Moreover, in the realm of no remainder, the cessation of 'self' is the common desire of all internal and external philosophical schools. Regarding the way the Buddha has no self, as stated in the Root Verses on the Middle Way (dBu ma'i rtsa ba): 'Not aggregates, not other than aggregates, there are no aggregates in it, not in it, the Tathagata is not with aggregates.' Its basis of knowledge is that it is easier to negate 'self' in the Buddha than to negate 'self' in sentient beings. Its basis of knowledge is that 'self' and 'sentient beings' are synonyms for names in the world, while 'Tathagata' is established on the state of the exhaustion of sentient beings. When explaining the two types of non-self here, the appearance of 'the Dharma of emptiness' (stong pa'i chos) and 'the Dharma of no self' (bdag ma mchis pa'i chos) is to eliminate the interpretation of the meaning of the two types of non-self as 'negative negation', but to show 'negation of what is not this'. Both the Ornament of the Sutras (mDo sde'i rgyan) and the Treatise on the Buddha-Nature (rGyud bla ma) explain the meaning of emptiness as 'negation of what is not this', and it is also consistent with the interpretation of the Meaning of the Ornament of Clear Realization (mNgon rtogs rgyan) by Arya Asanga ('Phags seng). The way to practice the six perfections (pāramitā) The second part is divided into two parts: a general explanation of the purity of the three circles and an explanation of the six perfections individually. The first part: 'Without stinginess, please give alms!' (Ser sna ma mchis sbyin gtong shog) This sentence applies to all six perfections, such as 'Without pretense, please keep the precepts!' (Tshul 'chad ma mchis khrims bsrungs shog) and so on. How to understand it? Through the difference of wisdom, not dwelling on internal things, and through attachment, not dwelling on all external things, in order to benefit all sentient beings with the difference of means. The second part is divided into six aspects, the first of which is how to give alms without stinginess? It is shown through the difference between the conventional and the ultimate: May my alms become the Dharma to be given, and whatever material and fearless enjoyment, may it be naturally accomplished. What kind of enjoyment? 'Things non-things' (dngos po dngos po ma mchis pa'i), meaning empty of self-nature in the ultimate sense. Therefore, from the perspective of the two truths

མི་འདའ་བའི་ཚུལ་གྱིས་སྦྱིན་པའི་ཕར་ཕྱིན་རྫོགས་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་རྣམ་འཇིག་པས་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱིས་དེ་ལྟར་རྟོགས་ནས། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྫོགས་ཤོག །ཅེས་པའོ། །གཉིས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་ཡང་། ཐབས་ཤེས་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ངོས་བཟུང་བ་དང་། དེ་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཚུལ་བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྐྱོན་མེད་ཅིང་། ཞེས་སྦྱར་ནས། ཐ་སྙད་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྐྱོན། སྒོ་གསུམ་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་ཅིང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་འཁོར་གསུམ་དུ་འཛིན་པས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ལྡན་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་བདེན་པ་གཉིས་ལས་མི་འདའ་བའི་ཚུལ་གྱིས་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་དགོས་སོ། །ཞེས་སྟོན་པ་ནི། རློམ་སེམས་མེད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྫོགས་ཤོག །ཅེས་པའོ། །གསུམ་པ་ལ་ཡང་། བདེན་གཉིས་ཟུང་འཇུག་གི་བཟོད་པ་ངོས་བཟུང་། དེ་ཇི་ལྟར་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ས་ལྟ་བུའི་བཟོད་པས་སྡུག་བསྔལ་དང་དུ་ལེན་པ་དང་། ཆུ་ལྟ་བུའི་བཟོད་པས་ཆོས་ལ་ངེས་པར་རྟོགས་པ་དང་། མེ་ལྟ་བུའི་བཟོད་པས་གནོད་པ་ལ་ཇི་མི་སྙམ་པའི་བཟོད་པ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བཟོད་པའོ། །དོན་དམ་པར་རླུང་གི་ཁམས་ལྟར་ཡུལ་གང་ལ་ཡང་མི་གནས་ཤིང་། ཁྲོ་བ་མ་མཆིས་པ་ནི། དོན་དམ་པའི་བཟོད་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་ཚུལ་གྱིས་བཟོད་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྫོགས་ཤོག །ཅེས་པའོ། །བཞི་པ་ལ་ཡང་། གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དོན་དམ་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། བརྟན་སྤྲོ་ལེ་ལོ་མ་མཆིས་ཤིང་། །ཞེས་པ་སྟེ། སྤང་བྱ་གཉིས་ཀ་མི་དམིགས་པའོ། ། 8-7-12a ཀུན་རྫོབ་ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཐ་སྙད་དུ་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་བརྩོན་འགྲུས་བརྩམས་པའི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས། བརྟན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདུད་ལས་ཀྱིས་མི་ཕྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་སྟོབས་དང་ལྡན་པའི་ལུས་ངག་སེམས་གསུམ་གྱིས་བརྩོན་འགྲུས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྫོགས་ཤོག་ཅེས་པའོ། །ལྔ་པ་ལ་ཡང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི། དོན་དམ་པར་མི་དམིགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནོ། །དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི། ཐ་སྙད་དུ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱིས་མི་ཚུགས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་བདེན་གཉིས་ཟུང་དུ་འཇུག་པའམ། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས། །བསམ་གཏན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྫོགས་ཤོག །ཅེས་པའོ། །དྲུག་པ་ལ་ཡང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ། དོན་དམ་པར་རྟོགས་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ལས་སོ། །རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་གསུམ་གྱི་ཤེས་རབ་དང་། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་དང་། ཀུན་རྫོབ་རྟོགས་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར། ཡང་ཞེས་པ། སྔ་མ་དེར་མ་ཟད་སྔོན་མཐའ་ཕྱི་མཐའ་ད་ལྟར་གསུམ་རིག་སྟེ།

【現代漢語翻譯】宣講『以不退轉之方式圓滿佈施波羅蜜』，即：萬物皆為壞滅之相，以智慧如是了知后，愿以世俗諦之佈施波羅蜜得以圓滿。第二，關於持戒，亦有二者：一是安立具足方便與智慧二者的戒律，二是宣說修持此戒律之方式。初者為：『戒律無過失』，如是連線。于名言中，戒律之過失，即身語意三門之罪過皆無有，且以智慧之殊勝，於三輪中不執著，具足清凈之戒律。二者為：如是，應以不退轉於二諦之方式守護戒律。如是開示：愿以無驕慢之戒律，圓滿戒律波羅蜜。第三，亦有二者：一是安立二諦雙運之忍辱，二是講述如何修持此忍辱。初者為：如大地般之忍辱，安忍痛苦；如水般之忍辱，於法 निश्चित（梵文：niścita，梵文羅馬擬音：niścita，漢語字面意思：確定）了知；如火般之忍辱，對於損害毫不介意，此乃世俗諦之忍辱。于勝義諦中，如風之界般，不住于任何境，且無有嗔恨，此乃勝義諦之忍辱。二者為：愿以如是之方式，圓滿忍辱波羅蜜。第四，亦有二者。初者為：勝義諦之特點為：堅定精進無有懈怠。即于所斷二者皆不執著。世俗諦方便之特點為：于名言中，以身語意三門發起之精進。所謂堅定，即不為魔業所動搖。二者為：如是，愿以具足力量之身語意三門，圓滿精進波羅蜜。第五，亦有二者。初者為：如幻術般之禪定，于勝義諦中為不執著之禪定。勇猛行之禪定，于名言中為不為相違品所動搖者。二者為：如是，愿以二諦雙運，或如金剛般之禪定，圓滿禪定波羅蜜。第六，亦有二者。初者為：于勝義諦中，由了悟之方式之特點而生。三解脫門之智慧，以及於三時中證悟平等性之智慧。世俗諦了悟方式之特點，又，即不僅限於前者，亦能通達過去、未來、現在三時。

【English Translation】 Explaining 'perfecting the perfection of giving through the way of non-regression' means: all things are of the nature of destruction, and having realized this with wisdom, may the perfection of giving in the conventional truth be perfected. Secondly, regarding discipline, there are also two aspects: one is to establish the discipline that possesses both skillful means and wisdom, and the other is to explain how to practice this discipline. The first is: 'discipline without faults,' connecting it as such. In terms of terminology, the faults of discipline, meaning there are no transgressions of the three doors of body, speech, and mind, and with the distinction of wisdom, not clinging to the three spheres, possessing pure discipline. The second is: thus, one must guard discipline in a way that does not deviate from the two truths. This is shown as: may the perfection of discipline be perfected through discipline without arrogance. Thirdly, there are also two aspects: one is to establish the patience of the union of the two truths, and the other is to explain how to practice this patience. The first is: patience like the earth, accepting suffering; patience like water, certainly understanding the Dharma; patience like fire, not minding harm, this is conventional patience. In the ultimate sense, like the element of wind, not abiding in any object, and without anger, this is ultimate patience. The second is: may the perfection of patience be perfected in such a way. Fourthly, there are also two aspects. The first is: the distinction of the ultimate truth is: steadfast diligence without laziness. That is, not focusing on the two to be abandoned. The distinction of conventional skillful means is: in terminology, the diligence initiated by the three doors of body, speech, and mind. What is called steadfastness is not being swayed by the works of demons. The second is: thus, may the perfection of diligence be perfected by the three doors of body, speech, and mind possessing strength. Fifthly, there are also two aspects. The first is: samadhi like illusion, in the ultimate sense, is non-attachment samadhi. The samadhi of valiant going is, in terminology, not being shaken by opposing factors. The second is: thus, may the perfection of meditation be perfected by uniting the two truths, or by diamond-like samadhi. Sixthly, there are also two aspects. The first is: in the ultimate sense, it arises from the distinction of the way of realization. The wisdom of the three doors of liberation, and the wisdom of realizing equality in the three times. The distinction of the way of realizing the conventional truth, also, means not only the former but also understanding the three times: past, future, and present.

རིག་པ་གསུམ་མངོན་སུམ་དུ་བགྱིས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་ཚུལ་གྱི་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྫོགས་ཤོག །ཅེས་པའོ། །དེ་ལྟར་ཕྱིན་དྲུག་རྫོགས་པ་ནི། ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སོ། ། ༈ སྨོན་ལམ་དེ་འགྲུབ་པའི་བདེན་ཚིག་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི་སྨོན་ལམ་དེ་ཇི་ལྟར་བཏབ་པ་བཞིན་དུ་འགྲུབ་པར་བསྔོ་བ་ནི། སྨོན་ལམ་འདེབས་པ་པོ་བདག་གི་བསམ་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་གྱུར་ཅིག །གང་གི་མཐུ་ལས་ཤེ་ན། སྨོན་ལམ་དེ་ལྟར་བཏབ་པ་ལ། སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱིས་བསྔགས་པ་སྟེ། རྗེས་སུ་ཡི་རང་བར་མཛད་པ་དང་། རང་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཀྱི་འོད་དང་། གཟི་བརྗིད་ཏེ། མེ་ལྕེ་རབ་ཏུ་འབར་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་མཐུ་ལས་སོ། །དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་དང་། 8-8-1a བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྨོན་ལམ་དེ་རྫོགས་པའི་གྲོགས་མཛད་པས་སོ། ། ༄། །དེའི་ཕན་ཡོན་སྟོན་པས་གསུངས་པ། དེ་ལྟར་བྱམས་པའི་སྨོན་ལམ་དངོས་བསྟན་ཟིན་ནས། དེའི་ཕན་ཡོན་སྟོན་པ་ཐུབ་པའི་དབང་པོས་གསུངས་པ་ནི། གོང་དུ་བཤད་པ་ལྟར། བྱམས་པ་ཞེས་མཚན་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་དང་ལྡན་པ་དེས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པར་བྱེད་ཅིང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་རྫོགས་པར་བགྱིས་ནས། རིམ་གྱིས་ས་བཅུ་པོ་ལ་རབ་ཏུ་གནས་པར་བྱས་སོ། །དེ་ལྟར་བྱམས་པའི་སྨོན་ལམ་ལ། །འཕགས་ཡུལ་འགྲེལ་པ་སྔོན་མ་གྱུར། །མཁས་དང་མཁས་པ་མིན་འགལ་ཡི། །རྣམ་བཤད་འགའ་ཞིག་གྲགས་ན་ཡང་། །དེ་ཡི་ཚིག་དོན་མ་ལྟས་པར། །མང་དུ་ཐོས་པའི་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱིས། །རྒྱལ་བའི་གསུང་ལ་རྣམ་བརྟགས་པ། །མི་ཕམ་དགྱེས་པའི་དོན་དུ་བསྔོ། །དགེ་དེས་ཡིད་ཀྱི་ལང་འཚོ་ནི། །སྨོན་ལམ་ཤིང་རྟ་ལ་ཞོན་ནས། །བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་ཐང་འཇམ་ལ། །བདེ་བར་རྒྱུ་བ་ཉིད་གྱུར་ཅིག །ཕྱ་མཁར་མཐོན་པོའི་ཕོ་བྲང་གི །ས་སྐྱོང་འབྱོར་པའི་དཔག་བསམ་ལ། །བདེ་བར་བསྟི་བའི་སྤོང་བ་པས། །བྱང་ཆུབ་ཡོངས་ལ་འཇུག་ཕྱིར་སྦྱར། །དགེ་དེས་ས་སྐྱོང་བློན་པོར་བཅས། །ཕ་རོལ་འཚེ་བ་མེད་པ་དང་། །མངའ་འབངས་མཚོ་བཞིན་གང་བ་དང་། །དབུ་རྨོག་གོང་ནས་གོང་བཙན་ཤོག །ཅེས་རྗེ་བཙུན་བྱམས་པའི་སྨོན་ལམ་གྱི་རྒྱ་ཆེར་བཤད་པ། བྱམས་པའི་ཆོས་ལ་འཇུག་པའི་སྒོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། ཡུལ་དབུས་ཀྱི་ཐོས་པ་འཛིན་པ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། རྣམ་འཕྱང་གི་ལོ་གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཡར་ངོ་ལ། ཕན་ཡུལ་རིག་པའི་འབྱུང་གནས་ཀྱི་སའི་ཐིག་ལེ། ཆོས་འཁོར་རྩེ་མོའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཉེ་བར་སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་པ་ནི། བཤེས་གཉེན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།

【現代漢語翻譯】三種智慧顯現於前。（這是第一種智慧的成就）。第二種是：愿如此之道的智慧波羅蜜多圓滿！（這是第二種智慧的成就）。如此六度圓滿，即是圓滿正等覺的佛陀。為使此祈願成就而宣說真實語：第二部分是迴向，愿此祈願如所發願般成就。愿我，發起祈願者，的所有心願皆得圓滿。憑藉何種力量呢？憑藉如此發願，諸佛讚歎，隨喜贊同，以及自身智慧之光，光輝，如火焰般熾盛，以及菩薩精進的力量。其證明是，諸佛和菩薩皆助此祈願圓滿。宣說其利益：如是，在直接闡述慈氏菩薩的祈願之後，導師釋迦牟尼宣說了其利益：如前所述，具足『慈氏』之名者，將行菩薩行，圓滿六波羅蜜多，並次第安住於十地。如是，關於慈氏菩薩的祈願。在聖地印度，曾有舊譯本，智者與非智者間或有衝突。雖有一些論釋流傳，然未考察其詞句含義，僅憑博聞的分別念，對佛陀的教言進行臆測。我將此功德迴向于令彌旁（Mipham）喜悅之事。愿此善根使我意念的活力，乘坐祈願的車乘，在菩薩行的平坦之地，安樂遊行。愿安住于高聳的ཕྱ་མཁར（Phya mkhar）高樓宮殿的，如意寶般的薩迦（Sakya）護法，爲了完全進入菩提道而精進。愿此善根使薩迦護法及其大臣，遠離一切損害，領土臣民如海般廣闊，王冠愈發尊貴強大。』如是，關於至尊慈氏菩薩祈願的廣釋，《入慈氏法之門》，由衛藏地區的聞法者，吉祥釋迦勝賢無垢善慧，在瑞相之年水兔年上弦月，于ཕན་ཡུལ（Phan yul）智慧之源的中心，ཆོས་འཁོར་རྩེ་མོ（Chos 'khor rtse mo）寺院中撰寫完成。書寫者為善知識法幢。

【English Translation】 The three wisdoms are made manifest. (This is the accomplishment of the first wisdom.) The second is: May the wisdom of such a path, the pāramitā, be perfected! (This is the accomplishment of the second wisdom.) Thus, the perfection of the six perfections is the perfectly complete Buddha. To speak the truth of accomplishment for the fulfillment of this aspiration: The second part is the dedication, wishing that this aspiration be fulfilled as it was made. May all the thoughts of myself, the one who makes the aspiration, be completely fulfilled. By the power of what? By making such an aspiration, praised by all the Buddhas, rejoicing and agreeing, and by the light of one's own wisdom, splendor, blazing like a flame, and by the power of the bodhisattva's diligence. The proof of this is that all the Buddhas and bodhisattvas help to fulfill this aspiration. Showing its benefits, it is said: Thus, after directly explaining the aspiration of Maitreya, the Lord Shakyamuni spoke of its benefits: As mentioned above, the one who is fully known by the name 'Maitreya' will practice the conduct of enlightenment, perfect the six pāramitās, and gradually abide on the ten bhūmis. Thus, concerning the aspiration of Maitreya. In the sacred land of India, there were previous translations, and there were conflicts between the wise and the unwise. Although some commentaries are known, without examining the meaning of the words, only with the discriminating mind of much hearing, speculating on the words of the Victorious One, I dedicate this to the delight of Mipham. May this virtue cause the vitality of my mind, riding on the chariot of aspiration, to travel happily on the smooth plain of the bodhisattva's conduct. May the protector of Sakya, like a wish-fulfilling jewel, dwelling comfortably in the palace of the high Phya mkhar, strive to fully enter into enlightenment. May this virtue cause the protector of Sakya, together with his ministers, to be free from harming others, and may his dominion and subjects be as vast as the ocean, and may his crown be ever more noble and powerful.' Thus, this extensive explanation of the aspiration of the venerable Maitreya, 'The Door to Entering the Dharma of Maitreya,' was written by the holder of learning from Ü-Tsang, the glorious Shakya Chokden Drime Lekpai Lodrö, in the waxing moon of the Water Rabbit year with auspicious signs, at the Chos 'khor rtse mo monastery, the center of the source of wisdom in Phan yul. The scribe was the spiritual friend Chökyi Gyaltsen.