shakyachogden1721_大地護持仁蚌地方釋迦吉祥問答及噶巴地方問答等.g2.0f

大班智達釋迦確丹教言集skc129ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་རིན་སྤུངས་སྡེ་པ་ཤཱཀྱ་རྒྱལ་མཚན་གྱི་ཞུས་ལན་དང་། སྡེ་པ་སྒར་པའི་ཞུས་ལན་སོགས་བཞུགས་སོ།། 17-21-1a ༄༅། །ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་རིན་སྤུངས་སྡེ་པ་ཤཱཀྱ་རྒྱལ་མཚན་གྱི་ཞུས་ལན་དང་། སྡེ་པ་སྒར་པའི་ཞུས་ལན་སོགས་བཞུགས་སོ།། ༄། །ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་རིན་སྤུངས་སྡེ་པ་ཤཱཀྱ་རྒྱལ་མཚན་གྱི་ཞུས་ལན། ༄༅། །ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་རིན་སྤུངས་སྡེ་པ་ཤཱཀྱ་རྒྱལ་མཚན་གྱི་ཞུས་ལན་དང་། སྡེ་པ་སྒར་པའི་ཞུས་ལན་སོགས་བཞུགས་སོ།། 17-21-1b ༄༅། །སྭསྟི་པྲ་ཛཱ་བྷྱཿ བྱམས་པའི་ཕྱག་དང་ཐུགས་རྗེའི་ལྕགས་ཀྱུ་ཡིས། །དམན་པའི་ལམ་དང་ལོག་པའི་ལམ་དག་ནས། །ཕན་པའི་གནས་དང་བདེ་བའི་ལམ་དག་ཏུ། །འདྲེན་མཛད་སྟོན་པ་དེ་ལ་ཕྱག་བགྱིའོ། །ཐུགས་རྗེ་ཆེ་ལྡན་ཐུབ་ཆེན་སྟོན་པ་དེ། །མང་པོས་བཀུར་དང་བུ་རམ་ཤིང་པ་དང་། །གཽ་ཏམ་རིགས་དང་ཟས་གཙང་སྲས་པོ་ཞེས། །དཔལ་ལྡན་བསྐལ་པ་བཟང་པོའི་མདོ་སྡེར་གསུངས། །རྒྱ་ཆེ་རོལ་པའི་མདོ་སྡེར་སྒྱུ་འཕྲུལ་མ། །གསོ་སྦྱོང་ལྡན་པའི་ལྷུམས་དེར་ཞུགས་སོ་ཞེས། །གསལ་བར་གསུངས་པ་བགྱེར་གྱི་རིགས་འཁྲུངས་པའི། །ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་ཞིག་གིས་འདི་ལྟར་དཔྱད། །ཡུམ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ཚངས་སྤྱོད་མ་ཉམས་པར། །རྒྱལ་སྲས་མངལ་དུ་འཇུག་པའི་གོ་སྐབས་ཅི། །དུས་དེར་ཚངས་སྤྱོད་མེད་པའི་དབང་མཛད་ནས། །གསོ་སྦྱོང་བླངས་པའི་མངལ་དུ་ཞུགས་སོ་ཞེས། །བསྔགས་པའི་ཕྲེང་ལྡན་དེ་ལ་དགོངས་པ་ཅི། །ཞེས་པ་དྲི་བའི་གནས་སུ་ 17-21-2a ཐོག་མར་བཀོད། །དཔྱོད་ལྡན་མཁས་པས་ཚུལ་བཞིན་དྲིས་པ་ལ། །སྔར་རྒོལ་མཁས་པས་རང་འདོད་བཞག་བྱས་ནས། །དེ་སྒྲུབ་བྱེད་པའི་ཤེས་བྱེད་འདྲི་མཛད་ན། །ཚར་བཅད་གནས་དང་བྲལ་བའི་ལུང་རིགས་ཀྱིས། །ཤེས་བྱེད་འགོད་པ་དྲིས་ལན་གཞུང་དག་ཏུ། །རིགས་པར་བཤད་ཀྱི་ཕ་རོལ་འདྲི་མཁས་ལ། །ཚངས་པའི་ཟོལ་གྱིས་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་དང་། །རང་ཉིད་ཆེན་པོར་མཚོན་ཕྱིར་འདྲི་པོ་ལ། །དངོས་ལན་མེད་པར་ཚིག་ལན་དུག་མདའ་ཡིས། །བསྣུན་བྱེད་དེ་དང་དེ་འདྲ་དེ་དག་གིས། །རང་ཉིད་རྨོངས་དང་དམ་པ་མིན་པར་མཚོན། །དེ་ཕྱིར་ས་སྐྱོང་སྙན་གྱི་རྟ་བབས་ནི། །དཔྱོད་ལྡན་དཔའ་མཛངས་རིམ་གསུམ་ཁང་བརྩེགས་ཅན། །བརྒྱད་བརྒྱད་ལང་ཚོའི་ཀ་ཆེན་ཕྲེང་ལྡན་པའི། །མྱོས་བསྲུང་རིམ་གསུམ་ལྡན་པས་འདི་བཞེས་ཤིག །ཐུབ་ཆེན་སྟོན་པ་ཤཱཀྱའི་མཚན་དཀར་བ། །བགྲང་ཡས་བསྐལ་བའི་གོང་དུ་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །རྣམ་སྣང་ཆེན་པོའི་གོ་འཕང་ལ་ཞུགས་ནས། །གཞན་དུ་སྐད་ཅིག་ཙམ་ཡང་གཡོ་མི་མཛད། །རྒྱུ་མཐུན་སྐུ་དང་དེ་ཡི་ཉིང་སྤྲུལ་གྱི། །རྣམ་འཕྲུལ་བསམ་ཡས་གྲངས་ལས་འདས་པ་དག །སྟོན་མཛད་དེ་ཀུན་སྒྱུ་མའི་རྣམ་རོལ་ཏུ། །ཐེག་ཆེན་ཆོས་ལ་གསུངས་ཕྱིར་རང་རྒྱུད་མིན། །ཟས་གཙང་ཉིད་དང་ལྷ་མོ་སྒ

【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹教言集skc129，包括對統治大地的仁邦第巴·釋迦堅讚的答覆，以及對第巴噶波的答覆等。 統治大地的仁邦第巴·釋迦堅讚的答覆。 吉祥！以慈愛的雙手和慈悲的鐵鉤，從卑劣的道路和邪惡的道路上，引向利益的處所和安樂的道路。向引導者導師頂禮！ 具大悲者，大能仁導師，在吉祥賢劫經中被稱為『眾人敬仰者』、『布拉姆辛巴』、『喬達摩種姓』和『凈飯王子』。 在《廣大嬉戲經》中說，『幻化母進入了具有齋戒的子宮』。統治大地的貴族種姓出身者如此思考： 『在母親的齋戒梵行未受損的情況下，王太子如何能進入子宮？』既然當時沒有梵行，又如何能進入接受齋戒的子宮呢？ 對擁有讚頌之鏈的他，您有何想法？這是最初提出的問題。 有見識的智者如理提問，如果之前的辯論者堅持己見，並要求提供證據來證明，那麼在答覆中，應以無懈可擊的理由和經文來提供證據。 擅長提問者，以梵天的偽裝來壓制對方，爲了顯示自己的偉大而提問，不給予實際回答，而是用毒箭般的言辭攻擊。這些行為只會暴露自己的愚昧和非聖潔。 因此，統治者的耳朵是駿馬的落腳點，請接受這棟具有見識、勇敢和智慧的三層樓房，以及裝飾著八十八根青春大柱的、具有三重保護的醉酒者。 大能仁導師釋迦的白名，在無數劫之前已經圓滿成佛，進入了大光明遍照的果位，片刻也不動搖。 以同類身和他的化身，示現了無數不可思議的幻化。因為在大乘佛法中說這一切都是幻化的遊戲，所以不是自性。 凈飯王和天女摩耶...

【English Translation】 Collection of Instructions by the Great Scholar Shakya Chokden skc129, including the replies to Rinpung Depa Shakya Gyaltsen, who rules the earth, and the replies to Depa Garpa, etc. Replies to Rinpung Depa Shakya Gyaltsen, who rules the earth. Swasti Prajā Bhyah! With the loving hand and the hook of compassion, from the inferior path and the wrong path, lead to the place of benefit and the path of happiness. I prostrate to that guide, the teacher! The Great Compassionate One, the Great Sage Teacher, is called 'Honored by Many', 'Buram Shingpa', 'Gautama Lineage', and 'Son of Zasang' in the Auspicious Kalpa Sutra. In the Extensive Play Sutra, it says, 'The Illusionary Mother entered the womb with vows.' One born of the noble lineage who rules the earth contemplates thus: 'Without the mother's vows of celibacy being broken, how could the prince enter the womb?' Since there was no celibacy at that time, how could he enter the womb that had taken vows? What is your thought on him who possesses the garland of praise? This is the question initially posed. A discerning scholar asks properly, and if the previous debater insists on his own view and asks for evidence to prove it, then in the reply, evidence should be provided with irrefutable reasons and scriptures. One who is skilled at asking questions, using the guise of Brahma to suppress the opponent, asking questions to show his own greatness, without giving a real answer, but attacking with poisonous words. These actions only reveal one's own ignorance and lack of holiness. Therefore, the ruler's ear is the resting place for a horse. Please accept this three-story building with discernment, courage, and wisdom, and adorned with eighty-eight great pillars of youth, with a triple protection for the intoxicated. The white name of the Great Sage Teacher Shakya, having perfected enlightenment countless eons ago, having entered the state of Great Light, does not waver even for a moment. With the body of the same cause and its emanation, he shows countless inconceivable transformations. Because it is said in the Great Vehicle Dharma that all these are plays of illusion, it is not self-nature. Zasang and the goddess Maya...

---

ྱུ་འཕྲུལ་ཡང་། །སྤྱན་རས་གཟིགས་དང་རྗེ་བཙུན་སྒྲོན་མ་ཞེས། །ངེས་དོན་ལུང་ལས་གསུངས་ཕྱིར་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །དེ་ཕྱིར་དེ་ཡིས་ 17-21-2b འཕོ་བའི་བག་ཆགས་སྤངས། །དེ་ཚེ་ཡབ་ཡུམ་རྡུལ་དང་ཟླ་བ་ཡི། །ཁམས་ལས་ཟས་གཙང་སྲས་པོ་ཇི་ལྟར་འཁྲུངས། །སྟོན་པའི་སྐུ་གདུང་རིང་བསྲེལ་མཐའ་ཡས་པ། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་གྱི་ཆོས་ལས་འདས་སོ་ཞེས། །ངེས་པར་གསེར་འོད་དམ་པའི་མདོ་ཡིས་སྟོན། །སྟོན་དབང་བལྟམས་དང་མྱ་ངན་འདས་ལ་སོགས། །ཇི་བཞིན་མིན་ཚུལ་ཐེག་ཆེན་རྒྱུད་བླར་གསུངས། །སངས་རྒྱས་གཟུགས་སྐུའི་རྣམ་རོལ་ཅི་མཆིས་པ། །ངེས་པར་གདུལ་བྱའི་བློ་སྣང་ཙམ་ཡིན་གྱི། །ཡང་དག་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དངོས་མིན་པ། །དང་བའི་སངས་རྒྱས་རྒྱུད་ཀྱི་དགོངས་པར་ཤེས། །འོན་ཀྱང་ནང་གི་གསང་ཆེན་མི་ཤེས་པའི། །འཇིག་རྟེན་ངེས་པའི་ལམ་དུ་དྲང་བྱའི་ཕྱིར། །བསྐལ་པ་བཟང་པོའི་སྤྲུལ་སྐུ་སྟོང་ལྷག་པ། །རྒྱལ་པོའི་རིགས་དང་བྲམ་ཟེའི་རིགས་སུ་སྟོན། །འཇིག་རྟེན་བློ་ལ་དེ་ཉིད་ངེས་པའི་དོན། །དེ་དེར་མ་ཟད་ཉན་ཐོས་སྡེ་པས་ཀྱང་། །གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ཚོགས་ཆེན་གཉིས་བསགས་པའི། །འཕགས་མིན་གཞོན་ནུ་སྲིད་པའི་མཐར་གནས་པ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདོད་པ་གྲུབ་པའི་མཐའ། །དེ་ཚེ་གཽ་ཏམ་རིགས་སུ་ངེས་པར་འདོད། །ཐུན་མོང་ཐེག་པར་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་ཞིག །མ་རིག་བག་ཆགས་ས་འམ་འཕོ་བ་ཡི། །བག་ཆགས་དབང་གིས་ཡུམ་གྱི་མངལ་བཟུང་བར། །འདོད་པའི་གྲུབ་མཐའ་ཞིག་ཀྱང་མཁས་ལ་གྲགས། །དེ་ཚེ་དེ་ཡང་རྒྱལ་བའི་ཤ་རི་རམ། །ངེས་པར་རྒྱལ་པོའི་རིགས་སུ་འདོད་པ་ཡིན། །དེ་ལྟར་འཆད་ན་ལྷ་མོ་སྒྱུ་འཕྲུལ་གྱིས། །གསོ་སྦྱོང་བླངས་པའི་བཤད་པ་བཏང་སྙོམས་མཛད། །མངལ་སྐྱེས་མཚན་ཉིད་ལྡན་པ་ཡིན་མི་བཞེད། །གང་ཕྱིར་འཇུག་དང་འབྱུང་བ་གཉིས་ཀ་ཡང་། །སྲིད་པའི་ལམ་ཆེན་དེ་ནས་མཛད་པ་མིན། །གཡས་པའི་བློ་ནས་འཇུག་དང་བལྟམས་པར་མཛད། །མངལ་འཇུག་ཚེའང་འཕོ་བའི་བདེ་བ་ 17-21-3a ཡིས། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཉི་ཟླའི་བར་དག་ཏུ། །རྣམ་ཤེས་སྒྲ་གཅན་ཚུལ་གྱིས་ཞུགས་པའང་མིན། །རང་བཞིན་ཁང་བཟང་བང་རིམ་གསུམ་ལྡན་པའི། །གཞལ་མེད་ཁང་མཛེས་ཡིད་འོང་སྒོ་བརྒྱའི་དབུས། །འཁོར་ཚོགས་ཁྲག་ཁྲིག་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་སོགས། །སྨིན་ཞིང་གྲོལ་མཛད་ཚུལ་གྱིས་བཞུགས་པ་ཡིན། །བློ་ཡི་མེ་ལོང་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པའི། །གདུལ་བྱའི་བློ་ལ་སྤྲུལ་སྐུའི་སྣང་བ་ནི། །ངོ་མཚར་ཡིད་འོང་སྟོན་ཚུལ་དེ་ལྟར་ཡིན། །བློ་གྲོས་མེ་ལོང་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡི། །ས་ཆེན་འཛིན་པའི་འཕགས་པ་ཆེ་རྣམས་ལ། །སྤྲུལ་སྐུའི་རྣམ་རོལ་དེ་ལྟར་སྣང་བ་མེད། །ངེས་པ་ལྔ་ལྡན་ལོངས་སྐུའི་རྣམ་རོལ་གྱིས། །འགྲོ་བའི་དོན་མཛད་ཁོ་ནར་སྣང་བ་ཡིན། །རྒྱལ་བ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་སྐུའི་མེ་ལོང་ལ། །གཟུགས་སྐ

【現代漢語翻譯】 幻化也是如此。觀世音和聖度母，從究竟的經文中說，是圓滿正等覺。 因此，他捨棄了轉生的習氣。那時，父母的精血和日月之精華，如何生出凈飯王的兒子？ 佛陀的舍利，無量無邊，超越了微塵之法，金光明經中如是說。 佛陀的誕生、涅槃等等，不如實之處，在大乘經續中有所闡述。 佛陀色身的示現，都是爲了調伏眾生的心識顯現，並非真正的圓滿正等覺。 原始佛陀的密意中如是了知。 然而，爲了引導不瞭解內在甚深秘密的世間人走向正道，賢劫的千餘化身，示現為國王種姓和婆羅門種姓。 爲了讓世間人心識中對此有所確定，不僅如此，小乘部派也認為，在三大阿僧祇劫中積累了二種資糧，尚未成為聖者的青年，處於輪迴的盡頭，菩薩已達到願望的終點，那時，必定會成為喬達摩種姓。 在共同乘中，有學菩薩，因無明的習氣或轉生的習氣，而受生於母胎的宗義，也被智者所稱道。那時，他也必定被認為是國王種姓的佛陀舍利。 如此解釋，則女神幻化，接受布薩的說法，就被置於中舍。不認為具有胎生之相。因為進入和出生，都不是從輪迴的大道而來。而是從右脅進入和誕生。 入胎之時，也不是以轉生的安樂，加持日月之間，以羅睺星的方式進入。而是在自性莊嚴的三層樓閣中，在擁有百門的迷人宮殿中央，與三千六百萬眷屬等，以成熟和解脫的方式安住。 對於智慧之鏡尚未圓滿的，所化眾生的心識，化身的顯現，是如此奇妙迷人的示現。對於智慧之鏡已經圓滿的，持有大地的大菩薩們，化身的示現並非如此顯現。而是以具足五種決定的報身形象，利益眾生。

【English Translation】 Transformation is also like this. Avalokiteshvara and Jetsun Dronma, from the definitive scriptures, are complete and perfect Buddhas. Therefore, he abandoned the habits of transmigration. At that time, how was the son of King Śuddhodana born from the essence of his parents' blood and the essence of the sun and moon? The relics of the Buddha are immeasurable and boundless, surpassing the Dharma of infinitesimal particles, as stated in the Sutra of Golden Light. The birth, nirvana, etc. of the Buddha, where they are not as they seem, are explained in the Mahayana sutras. The manifestations of the Buddha's form body are all manifestations of the minds of those to be tamed, not the actual complete and perfect Buddha. This is understood in the intent of the primordial Buddha. However, in order to guide those in the world who do not understand the great inner secrets to the right path, more than a thousand incarnations of the Good Kalpa appear as kings and Brahmins. In order to establish this in the minds of the world, not only that, but the Sravaka school also believes that a youth who has accumulated the two great accumulations in three countless kalpas, who is not yet a noble one, who dwells at the end of samsara, and whose Bodhisattva has reached the end of his wishes, will certainly be regarded as a Gautama lineage at that time. In the common vehicle, it is also known to the wise that a Bodhisattva who is a noble being, due to the habits of ignorance or the habits of transmigration, takes birth in a mother's womb. If explained in this way, the statement that the goddess took the vows of transformation is put in the middle. It is not considered to have the characteristics of a womb-born being. Because neither entering nor emerging is done from the great path of samsara. Rather, they enter and are born from the right side. At the time of entering the womb, it is not with the bliss of transmigration that the consciousness enters between the sun and moon, blessed by the eclipse. Rather, they dwell in the center of a beautiful palace with a hundred doors, with thirty-six million attendants, etc., in a manner that ripens and liberates. For the minds of those to be tamed whose mirror of wisdom is not yet complete, the manifestation of the incarnation is such a wonderful and pleasing display. For the great noble ones who hold the great earth, whose mirror of wisdom is completely perfect, the manifestation of the incarnation does not appear in this way. Rather, it appears only to benefit beings with the manifestation of the Sambhogakaya with five certainties. The mirror of the Dharmakaya of the Victorious One himself, the form body

---

ུའི་རི་མོ་ཅི་ཡང་འཆར་བ་མེད། །འོན་ཀྱང་གཞན་སྣང་ཇི་བཞིན་མཁྱེན་པ་ལ། །ཆོས་ཀུན་གཟིགས་ཤེས་བརྗོད་པ་ངེས་པའི་དོན། །གསང་སྔགས་གཞུང་ལས་སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བའི་ཚུལ། །སྔོན་བྱུང་སྟོན་པའི་རྣམ་ཐར་གྱིས་མཚོན་ནས། །རྗེས་འཇུག་ལམ་ལ་སློབ་ཚུལ་ཤེས་ཕྱིར་དུ། །ཐུབ་དབང་སྟོན་པ་མངལ་སྐྱེས་ཡིན་པ་གསུངས། །དེ་དེའི་དགོངས་དང་དགོས་པ་གནོད་བྱེད་གསུམ། །གསང་སྔགས་གཞུང་ཆེན་ཉིད་དུ་གསལ་བར་གསུངས། །མང་པོས་བཀུར་བའི་རྒྱུད་འཛིན་ར་ཧཱུ་ལ། །རྒྱལ་བའི་སྲས་ཡིན་ཞེས་པ་དྲང་བའི་དོན། །དེ་ལས་གཞན་དུ་ཐུབ་ཆེན་རྒྱལ་བ་དེ། །ས་ཆེན་བཅུ་གཉིས་མཐོན་པོ་ལ་བཞུགས་ནས། །འཕོ་ཆེན་བཅུ་གཉིས་རྒྱུ་བ་ཀུན་བཅོམ་ནས། །མི་འགྱུར་བདེ་བ་ཉིད་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་གི །བདེ་ཆེན་ལོངས་སྐུའི་གོ་འཕང་བརྙེས་པ་ཅི། །སྐབས་དོན་བསྡུས་ནས་གསལ་བར་གསོལ་བ་ནི། །སྒྱུ་འཕྲུལ་ལྷ་མོ་གསོ་སྦྱོང་སྒྲ་ཇི་བཞིན། །མང་བཀུར་གདུང་འཛིན་ཇི་བཞིན་མིན་པའི་སྒྲ། ། 17-21-3b དགོངས་གཞི་གདུལ་བྱའི་བློ་ལ་སྣང་དེ་ཡིན། །དགོས་པ་སྒྱུ་མས་འཇིག་རྟེན་བསླུའོ་ཞེས། །རིག་བྱེད་འདོན་རྣམས་སྨྲ་བའི་མཐའ་འགོག་བྱེད། །དངོས་ལ་གནོད་བྱེད་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས། །ཡང་དག་རྫོགས་སངས་རྒྱས་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ།། །།དེ་ལྟར་འདྲི་བ་པོ་རྣམ་པར་དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་ལས་སུ་བྱ་བ་གང་ཞིག་འདྲི་བའི་དོན་དེ་ལ་དོགས་པ་ཞུགས་ནས་དྲིས་པ་ན། གང་ལ་འདྲི་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་རྣམ་པར་མ་རྨོངས་པ་དག་གིས་ཆོས་ལུགས་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། སྐབས་སུ་བབ་པའི་དོན་དེ་ཉིད་ལ་མཐའ་གཞན་དུ་སྲིད་པའི་དོགས་པར་རྣམ་པར་བཅད་ནས་ཚད་མས་ངེས་པ་དྲངས་པའི་དོན་ཞིག་ཐོག་མར་དམ་བཅའ་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ལ་ཕྱིར་རྒོལ་བའི་བྱེ་བྲག་གིས་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་འགྱུར་ཏེ། སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་འདྲི་བའོ། །དེ་ཡང་འདིར་དམ་བཅའ་ཡང་དག་བཞག་པ་དེའི་ཚེ་ཕྱིར་རྒོལ་དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་པས་སྒྲུབ་བྱེད་འདྲི་བ་སྐབས་སུ་བབ་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཚེ་སྔ་རྒོལ་ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པས་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་གཏན་ཚིགས་བཀོད་ནས་རྟགས་དེའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་སུ་འགྱུར་བའི་ཚུལ་དང་། མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་དང་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ལས་ཟློག་པའི་ཚུལ་ངེས་པར་བྱས་ནས་འདྲི་བ་པོའི་རྒྱུད་ལ་ཡང་དག་པའི་ཤེས་པ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ནི་རྒོལ་བ་དང་ཕྱིར་རྒོལ་བ་དག་གི་ལུགས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡིན་པ་ལས་སྐབས་འདིར། རང་རེའི་སྟོན་པ་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་ནི་ཤེས་འདོད་ཆོས་ཅན་ནོ། །མངལ་སྐྱེས་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ནམ་མིན་ཞེས་པ་ནི་འདྲི་བའོ། །དེ་དེ་མ་ཡིན་པ་ནི་སྒྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཆོས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀ་སྡོམ་ནས་བརྗོད་པ་ནི་ཁོ་བོའི་དམ་བཅའ་འོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེས་འདྲི་ན་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་སངས་རྒྱས་པའི་

【現代漢語翻譯】 心中未曾浮現任何形象，然而卻如實知曉他人的顯現。 通曉一切佛法，這才是『見』與『知』的真實含義。 密宗經典中修習的方法，通過過去佛陀的傳記來展現。 爲了讓後學者瞭解修習的途徑，佛陀示現為胎生。 其中的深意、必要以及三種障礙，都在偉大的密宗經典中明確闡述。 大眾敬仰的傳承持有者羅睺羅（Rahula），被稱為佛陀之子，這是真實不虛的。 除此之外，偉大的佛陀釋迦牟尼，安住於十二大地之上。 斷除十二種巨大的遷變，證得不變的安樂，獲得十一萬俱胝（Koti）的。 大樂報身果位。 現在簡要而清晰地提問： 幻化天女（Mayadevi）、齋戒（Posadha）、聲音（Svara）是否如其字面意義？ 大眾敬仰的傳承持有者（Kula-dhara）是否並非如其字面意義？ 所詮釋的意義在於調伏者的心識顯現。 必要之處在於防止那些認為幻術可以欺騙世人的。 吠陀學者（Rigveda）的謬論。 對實相的障礙在於從無始以來，就已經證得圓滿正等覺。 因此，提問者以辨析之心，詢問應如何行事，心中存疑而發問。 對於提問的對象，那些未被迷惑者，其教法如下： 對於當下所討論的主題，首先要排除其他可能性，以正量確立無疑的觀點作為立宗。 對此，反駁者有兩種方式：駁斥和提出論證。 當正確地確立了立宗之後，具有辨析能力的反駁者，應當時機成熟地提出論證。 此時，具有智慧的立宗者，應提出論證的理由，明確其作為宗法（pakṣadharmatva）的性質，以及同品遍在性（sapakṣa-vrttitva）和異品遍遣性（vipakṣa-vyavṛttitva），從而在提問者的心中生起正確的認識，這便是立宗者和反駁者的論辯方式。 因此，在此處，我們自己的導師，釋迦牟尼佛，是具有可知的法（dharma）者。 提問是：他是胎生者嗎？ 不是胎生，這是需要證明的法。 將兩者結合起來陳述，便是我的立宗。 如果問：為什麼這樣說呢？因為他從無始以來就已經成佛了。

【English Translation】 No image arises in the mind, yet one knows the appearances of others as they are. Knowing and seeing all dharmas, this is the true meaning of 'seeing' and 'knowing'. The methods of practice in the tantric scriptures are shown through the biographies of past Buddhas. In order for followers to understand the path of practice, the Buddha manifested as being born from a womb. The profound meaning, necessity, and three obstacles therein are clearly explained in the great tantric scriptures. Rahula (Rahula), the lineage holder revered by the masses, is called the son of the Buddha, which is true and not false. Apart from that, the great Buddha Shakyamuni abides on the twelve great lands. Having eliminated the twelve great transmigrations, attained unchanging bliss, and obtained eleven hundred thousand Koti. The great bliss Sambhogakaya state. Now, to ask briefly and clearly: Are the words Illusion Goddess (Mayadevi), Fasting (Posadha), and Sound (Svara) as they are literally? Is the lineage holder revered by the masses (Kula-dhara) not as it is literally? The meaning being interpreted is the appearance in the mind of the one to be tamed. The necessity is to prevent those who think that illusion can deceive the world. The fallacies of the Vedic scholars (Rigveda). The obstacle to reality is that from beginningless time, one has already attained perfect and complete enlightenment. Therefore, the questioner, with a discerning mind, asks how to act, questioning with doubt in mind. For the object of questioning, those who are not deluded, their teachings are as follows: Regarding the topic being discussed, first, eliminate other possibilities, and establish an indubitable view with valid cognition as the thesis. To this, there are two ways for the refuter: refutation and proposing arguments. When the thesis is correctly established, the refuter with the ability to discern should propose arguments when the time is right. At this time, the proponent with wisdom should propose the reason for the argument, clarifying its nature as the property of the subject (pakṣadharmatva), as well as the presence in similar instances (sapakṣa-vrttitva) and the absence in dissimilar instances (vipakṣa-vyavṛttitva), thereby generating correct knowledge in the mind of the questioner, which is the way of debate between the proponent and the refuter. Therefore, here, our own teacher, Buddha Shakyamuni, is the one who possesses knowable dharmas. The question is: Is he born from a womb? Not being born from a womb is the dharma to be proven. Stating the two together is my thesis. If asked: Why say that? Because he has been enlightened from beginningless time.

---

ཕྱིར་ཞེས་པ་ནི་གཏན་ཚིགས་སོ། །འདིར་གཏན་ཚིགས་ནི་གྲུབ་ཟིན་པས་སྒྲུབ་མི་དགོས་ཤིང་། མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་ནི། མཐུན་པའི་ 17-21-4a དཔེ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུའི་སྟེང་དུ་འདྲི་བ་པོས་གྲུབ་ཟིན་པས་སྒྲུབ་མི་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་རྟགས་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ལ་མ་ཞུགས་པར་སྒྲུབ་པ་ནི། ད་ལེན་སྐབས་འདིར་དགོས་པའི་གཙོ་བོ་ཡིན་པས་ལུང་དང་རིགས་པ་དག་གོང་དུ་ཚིགས་སུ་བཅད་པར་བསྒྲུབས་ནས་རྒྱས་པར་སྤྲོས་པ་དེ་དག་གོ །དེའི་འོག་ཏུ་གཏན་ཚིགས་འདི་ལྟར་བཀོད་པར་བྱ་ཏེ། གང་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་མངོན་པར་སངས་རྒྱས་པའི་སྐུ་མངའ་ཡིན་ན། མངལ་སྐྱེས་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ། དཔེར་ན་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་བཞིན། རང་རེའི་སྟོན་པ་དང་རྒྱལ་པོ་ཟླ་བ་བཟང་པོ་ཡང་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་སངས་རྒྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཀོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། སྟོན་པ་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་འཇིག་རྟེན་གྱི་སྣང་ཚུལ་ལ་རྒྱལ་རིགས་སུ་འཁྲུངས་པ་དང་། མངལ་སྐྱེས་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཡུམ་གསོ་སྦྱོང་ལ་གནས་པ་དེ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་ཡིན་པ་དང་། སྟོན་པའི་སྐུ་གདུང་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་ཆོས་ལས་འདས་པ་རྣམས་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །གང་ལ་དོན་གང་དྲིས་པ་ལ། །དེ་དེའི་ཤེས་བྱེད་འགོད་པའི་ཚུལ། །རྟོག་གེའི་སྐད་ཀྱིས་ཕུལ་བ་འདི། །མཁས་པའི་མདུན་སེར་དབྱུང་བྱར་ལགས། །ལ་ལ་མཁས་པའི་གྲལ་དག་ཏུ། །དབྱུང་བྱ་མིན་པའི་ཚིག་གི་ཕྲེང་། །ཁ་སྒོའི་སྟེངས་ལ་འབབ་བཞིན་དུ། །མཁས་པར་ཁས་ལེན་གང་དེ་དག །སྙིང་ནས་མཁས་སམ་མཁས་མིན་གྱི། །རྣམ་པར་དཔྱོད་པས་གང་མཁས་པ། །དེ་ཡི་དབྱེ་བ་མཛངས་པས་ཤེས། །མདོ་སྡེའི་ཆོས་སྐད་རྟོག་གེ་ཡི། །རིགས་པའི་ལམ་དུ་དྲངས་བྱས་ཏེ། །ས་སྐྱོང་གང་ལ་མངའ་བརྙེས་པའི། །ཆོས་ཀྱི་སྐད་ཀྱང་སྦྱར་ནས་ཕུལ། །དགེ་བས་ས་ཆེན་སྐྱོང་བ་རྣམས། །བྱང་ཆུབ་ཐུགས་དང་མི་འབྲལ་ཞིང་། །མངའ་འབངས་མཚོ་བཞིན་གང་བ་དང་། །དབུ་རྨོག་གོང་ནས་གོང་བཙན་ཤོག །ཅེས་སྟོན་པ་ཐུབ་ 17-21-4b པའི་དབང་པོ་ཡུམ་གྱི་ལྷུམས་སུ་ཞུགས་པའི་དུས་ཁྱད་པར་ཅན་ས་གའི་ཉ་ལ་མགྱོགས་པར་བྲིས་ནས་ཕུལ་བ་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་མི་དབང་དོན་ཡོད་རྡོ་རྗེས་དོགས་གཅོད་ཞུས་པའི་ལན་དུ་བསྩལ་བ་ལེགས་བཤད་གསེར་གྱི་རྔ་སྒྲ་བཞུགས་སོ།། [ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་མི་དབང་དོན་ཡོད་རྡོ་རྗེས་དོགས་གཅོད་ཞུས་པའི་ལན་དུ་བསྩལ་བ་ལེགས་བཤད་གསེར་གྱི་རྔ་སྒྲ་བཞུགས་སོ། །]༄༅། །ན་མོ་བུདྡྷཱ་ཡ། འཛམ་གླིང་སའི་ཐིག་ལེ། ཡངས་པའི་ནོར་འཛིན་སྐྱོང་མཛད། ཁྲིམས་གཉིས་གསལ་བའི་མེ་ལོང་། ཤྲཱི་ཨ་མོ་གྷ་བཛྲ་རཱ་ཞལ་སྔ་ནས། དཔལ་རྗེ་བཙུན་དགྱེས་པའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་ལེགས་པར་བཤད་པའི་གྲྭ་དམན་པ་མ་ཡིན་པ་གང་དེར། དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་དྲ

【現代漢語翻譯】 『ཕྱིར』 (phyir)的意思是理由或論證。這裡，論證已經成立，所以不需要再證明。與一致的方面相隨，即在一致的例子中，法身（chos kyi sku，真理之身）和報身（longs spyod rdzogs pa'i sku，圓滿報身）之上，提問者已經成立了這些概念，因此不需要進一步證明。 第三，在不屬於不一致的方面的情況下進行證明，這是目前情況下最主要的需求，因此，之前在詩句中建立的經文和邏輯論證都已詳細闡述。之後，應如下陳述論證：如果某人從無始以來就擁有顯現成佛之身，那麼他就不可能是從子宮出生的。例如，就像報身一樣。我們的導師和國王月賢（རྒྱལ་པོ་ཟླ་བ་བཟང་པོ།）也是從無始以來就已成佛。基於此，導師釋迦牟尼在世間的顯現中出生于皇族，並非從子宮出生，以及他的母親處於齋戒之中，這些都是字面意義上的。導師的遺體超越了微塵的性質，這些都已成立。 對於提出的任何問題，以邏輯的方式給出答案，這就像用辯論的語言獻給智者一樣。有些人不屬於智者的行列，他們的話語像雨點般落下，那些自認為是智者的人，無論是內心真正有智慧還是沒有智慧，智者都能通過辨別來了解他們的區別。將經文的術語引入邏輯推理的道路，並將那些精通統治土地的人的術語也結合起來奉獻出來。愿以善行統治大地的人們，他們的菩提心永不分離，愿他們的子民像海洋一樣廣闊，愿他們的王冠越來越強大。』 這是在薩嘎月的吉祥日子裡，迅速寫下並獻上的關於導師釋迦牟尼進入母親子宮的特殊時刻的描述。 《善說金鼓》，是薩欽·貢瑪·多紐多杰（ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་མི་དབང་དོན་ཡོད་རྡོ་རྗེས་，統治大地的君主多紐多杰）為回答疑問而作。 ༄༅། །頂禮佛陀！讚頌語獻給贍洲（འཛམ་གླིང་， Jambudvīpa，閻浮提）的中心，廣闊土地的統治者，雙重法律的明鏡，尊貴的阿摩伽跋折羅（ཨ་མོ་གྷ་བཛྲ་，不空金剛）面前。對於吉祥的至尊導師的善說，那些並非低劣的僧侶們，渴望著神聖的佛法之鼓。

【English Translation】 'Phyir' means reason or argument. Here, the argument is already established, so there is no need to prove it further. Following the consistent aspect, that is, on the Dharma body (chos kyi sku, Truth Body) and the Sambhogakaya (longs spyod rdzogs pa'i sku, Enjoyment Body), the questioner has already established these concepts, so there is no need to prove them further. Third, proving without belonging to the inconsistent aspect is the main need in this current situation, so the scriptures and logical arguments established in the verses above have been elaborated in detail. After that, the argument should be stated as follows: If someone has the body of enlightenment from beginningless time, then he cannot be born from the womb. For example, like the Sambhogakaya. Our teacher and King Moon Good (རྒྱལ་པོ་ཟླ་བ་བཟང་པོ།) were also enlightened from beginningless time. Based on this, the appearance of the teacher Shakyamuni in the world as born into a royal family, not born from the womb, and his mother being in a state of fasting, these are literal. The teacher's relics transcend the nature of dust, these are established. To give answers to any questions in a logical way, it is like offering to the wise in the language of debate. Some people do not belong to the ranks of the wise, their words fall like rain, those who consider themselves wise, whether they are truly wise or not, the wise can know their differences through discernment. Introducing the terms of the scriptures into the path of logical reasoning, and combining the terms of those who are proficient in ruling the land to offer. May those who rule the earth with good deeds, may their Bodhicitta never be separated, may their people be as vast as the ocean, and may their crowns become stronger and stronger.' This is a description of the special moment when the teacher Shakyamuni entered his mother's womb, written and offered quickly on the auspicious day of Saga. 'The Golden Drum of Good Explanation,' composed by Sachen Gongma Donyod Dorje (ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་མི་དབང་དོན་ཡོད་རྡོ་རྗེས་, the sovereign Donyod Dorje who rules the great earth) in response to questions. ༄༅། །Namo Buddhaya! Homage to the Buddha! Praises are offered to the center of Jambudvipa (འཛམ་གླིང་, Jambudvīpa, the world), the ruler of the vast land, the mirror of dual laws, before the venerable Amoghavajra (ཨ་མོ་གྷ་བཛྲ་, Amoghavajra, Unfailing Vajra). To the good words of the glorious and venerable guru, those monks who are not inferior, aspire to the sacred drum of the Dharma.

---

ི་བ་མཆིད་འཕྲིན་དུ་སྤྲིངས་པ་དག་ལས། དྲི་བ་དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། སྒོམ་རྙིང་མ་བ་རྣམས་ཀྱི་ལུགས་ལ། ཅི་ཡང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པར་འཇོག་ཟེར་བ་འདི། དུས་གསུམ་གྱི་ཡིད་བྱེད་བཀག་ནས། སྣང་བ་གང་ཤར་གྱི་སྟེང་བཟོ་མེད་དུ་ཀློད་ནས་འཇོག་པ་འདི་ཀ་ཡིན་ལགས་སམ། ཞེས་དང་། དྲི་བ་གཉིས་པ་ནི། འབྲི་ཁུང་དགོངས་གཅིག་པའི་དཀར་ནག་ཟང་ཐལ་དུ་བྱས་པའི་ཆོས་སྐད་འདི་ལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ན་སྡུག་བསྔལ་མངོན་གྱུར་བ་ངེས་དོན་དུའང་ཡོད་གསུང་བར་འདུག །འདི་ལ་ཁ་ཅིགཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ས་དང་པོ་ཐོབ་ནས་སྡུག་བསྔལ་མི་མྱོང་བར་གསུངས་ཏེ། འཕགས་པས་འཆི་དང་ན་བ་དང་། །རྒ་བའི་སྡུག་བསྔལ་རྩད་ནས་སྤངས། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་དབང་གིས་སྐྱེས། །དེ་ལ་དེ་མེད་ཕྱིར་དེ་མེད། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་ལུང་འདྲེན་པར་འདུག །ལ་ལ་ཞིག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ན་མ་འདྲེས་པའི་འཁོར་བ་ཡོད་པར་གསུངས་ཤིང་། འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད་ནས། བདེན་བཞིའི་ཚུལ་གྱི་རྣམ་པ་ཅན། །ཞེས་སོགས་ཀྱང་གསུངས་པས། དཀར་ནག་ཟང་ཐལ་གྱི་ཆོས་སྐད་འདི་ཡང་འཐད་པ་འདྲ་ཟེར། དྲི་བ་གསུམ་པ་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་མཚམས་མེད་པ་ལྔ་བྱས་པའི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ཞིག་གིས་ལམ་གཞན་གང་ཡང་མ་སྒོམས་ཤིང་། སྒྲིབ་པ་དེ་ 17-21-5a མ་སྦྱངས་པར། བཙན་ཐབས་སུ་འཕོ་བའི་མན་ངག་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། འཕོས་མ་ཐག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཐོབ་བམ་མི་ཐོབ་ལགས། དྲི་བ་བཞི་པ་ནི། རྒྱལ་བ་ཡང་དགོན་པའི་མགུར་ལས། ཡིད་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་ཟད་ཙ་ན། །དཀར་ནག་གི་ལས་ལ་འབྲས་བུ་མེད། །ཅེས་གསུང་འདུག་པ། དགོངས་ཡུལ་དུ་ཇི་ལྟར་བབ་ལགས། དྲི་བ་ལྔ་པ་ནི། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་བཟླས་པ་ཆོ་ག་བཞིན་འབུམ་ཕྲག་གཅིག་བཟླས་པས་རྩ་ལྟུང་རྩ་བ་ནས་འདག་གསུང་བ་འདི་ངེས་དོན་ཡིན་ནམ་མིན། ངེས་དོན་ཡིན་ན་སྒྲིབ་པའི་བག་ཆགས་ཀྱང་འདག་ལགས་སམ། སྒྲིབ་པ་ཕྲ་མོ་འདག་པ་ལ་ཡང་དག་པའི་དོན་རྟོགས་དགོས་སམ་མི་དགོས། ཤེས་བྱ་ཇི་ལྟ་བ་ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པ་ལགས་དུས། མ་འདྲེས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་བཀའ་ལུང་ཐུགས་ལ་གདགས་པ་ཞུ། ཞེས་ལྷག་ཆད་མེད་པར་སྤྲིངས་སོ།། །།སྭསྟི། རྙོག་བྲལ་དངུལ་དཀར་དྭངས་པའི་མེ་ལོང་ལ། །ཇི་སྙེད་ཤེས་བྱའི་ཡ་མཚན་ལྟ་ཅི་སྨོས། །ངེས་དོན་ཇི་ལྟའི་ངོ་མཚར་མ་ཉམས་པ། །འཆར་མཛད་འཇམ་པའི་དབྱངས་ལ་ཕྱག་བཙལ་ནས། །བཀའ་བཙན་གྲགས་ལྡན་དཔུང་ཚོགས་ཅན། །རྣམ་པར་དཔྱོད་དང་སྒྲིན་འགྲུས་དང་། །དཀྱེལ་ལྡན་མཛངས་པའི་ས་སྐྱོང་གི །མཆིད་ལན་གུས་པས་འདིར་འབུལ་གྱི། །དེ་ནས་འདིར་དྲི་བ་དང་པོའི་ལན་ལ། དངོས་ལན་བསྡུས་ཏེ་བརྗོད་པ་དང་། འཕྲོས་དོན་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གནས་སྐབས་ཕྱེད་ན་འཐད་པ་དང་། མ་ཕྱེད་ན་མི་འཐད་པའོ། །དང་པོ་ནི་དུས་གསུམ་གྱི་ཡིད་བྱེད་འགོག་ཅེས་བྱ་བ་དེ། སྤྱིར་ལ

【現代漢語翻譯】 在寄出的信件中，第一個問題是：『按照舊寧瑪派的修行方式，據說要做到心中什麼都不想。這是指停止對過去、現在、未來三時的念頭，然後不對任何顯現出來的東西進行改造，自然放鬆嗎？』 第二個問題是：『直貢噶舉的『空有不二』的教法中，說佛陀的境界中也有真實的痛苦顯現。對此，有些人引用經文說，獲得初地菩薩后就不會再有痛苦的體驗：『聖者已斷除，死亡疾病老苦，由業及煩惱生，彼無故此亦無。』等等。還有些人說，佛陀的境界中有不混雜的輪迴顯現，並且《文殊真實名經》中也說：『具有四諦之相。』因此，『空有不二』的教法似乎也是合理的。』 第三個問題是：『一個造了五無間罪的凡夫，沒有任何其他修行，也沒有消除這些罪障，只是強行修持了頗瓦（遷識）的訣竅，那麼他能在遷識后立即獲得佛果嗎？』 第四個問題是：『嘉瓦揚袞巴的道歌中說：『當念頭的導師消失時，善惡之業就沒有果報。』這句話的含義是什麼？』 第五個問題是：『據說按照儀軌唸誦金剛薩埵心咒一百萬遍，就能徹底清除根本墮罪。這是究竟的意義嗎？如果是究竟的意義，那麼是否也能清除習氣？清除細微的業障是否需要證悟真實的意義？』 在您知曉一切如所有性和盡所有性之時，請將完整而不混雜的教言銘記於心。』以上是完整無缺的信件內容。 吉祥！猶如清澈無瑕的銀鏡，何止能照見一切知識的奇妙，還能毫不失真地顯現究竟真實的奇妙。我向文殊菩薩致敬！ 擁有強大名聲和軍隊的，具備辨別力、精進和慷慨智慧的統治者，我在此恭敬地呈上您的回信。 接下來，對於第一個問題，我將簡要地回答要點，並詳細地闡述其含義。首先，在某些情況下是合理的，在另一些情況下是不合理的。所謂『停止對過去、現在、未來三時的念頭』，一般來說…

【English Translation】 In the letters sent, the first question is: 'According to the practice of the old Nyingma school, it is said that one should remain without thinking of anything in the mind. Does this mean stopping thoughts of the three times—past, present, and future—and then, without fabricating anything from whatever arises, naturally relaxing?' The second question is: 'In the teachings of the Drikung Kagyu's 'inseparability of emptiness and existence,' it is said that even in the state of Buddhahood, there is a true manifestation of suffering. Regarding this, some people quote scriptures saying that after attaining the first bhumi (level) of a Bodhisattva, one no longer experiences suffering: 'The noble ones have abandoned death, disease, and the suffering of old age, which arise from karma and afflictions; because that is absent, this is also absent.' and so on. Others say that in the state of Buddhahood, there is a manifestation of unmixed samsara, and the Manjushri Namasamgiti also says: 'Having the aspect of the Four Noble Truths.' Therefore, the teaching of 'inseparability of emptiness and existence' seems reasonable as well.' The third question is: 'If an ordinary person who has committed the five heinous crimes without interruption, without any other practice, and without purifying these obscurations, forcibly practices the Powa (transference of consciousness) technique, will he attain Buddhahood immediately after the transference, or not?' The fourth question is: 'In the song of Gyalwa Yang Gonpa, it is said: 'When the teacher of thoughts disappears, there is no result from good or bad deeds.' What is the meaning of this statement?' The fifth question is: 'It is said that reciting the Vajrasattva mantra one hundred thousand times according to the ritual will completely purify the root downfalls. Is this the ultimate meaning? If it is the ultimate meaning, then will it also purify the habitual tendencies? Is it necessary to realize the true meaning in order to purify subtle obscurations?' 'At the time when you know all the suchness and the extent of all knowable things, please keep in mind the complete and unmixed teachings.' The above is the complete and unedited content of the letter. Auspicious! Like a clear and flawless silver mirror, not only can it reflect the wonders of all knowledge, but it can also reveal the wonders of ultimate truth without distortion. I pay homage to Manjushri! Possessing great fame and an army, the ruler with discernment, diligence, and generous wisdom, I respectfully present your reply here. Next, regarding the first question, I will briefly answer the main points and explain the meaning in detail. First, it is reasonable in some cases and unreasonable in others. The so-called 'stopping thoughts of the three times,' generally speaking...

---

ྟ་བའི་ཚེ་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་མཉམ་གཞག་གི་ཚེ་དང་། ཁྱད་པར་དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཡིན། སྣང་བ་གང་ཤར་ལ་བཟོ་མེད་དུ་འཇོག་ཅེས་པ། སྤྱིར་རྗེས་ཐོབ་དང་། བྱེ་བྲག་ལྟ་བའི་རྒྱུན་སྐྱོང་བའི་དུས་སུ་ཡིན། འདི་ལ་མན་ངག་པས། 17-21-5b མ་བཅོས་ལྷུག་པ་ཅེས་དང་། སྡེ་སྣོད་པས་རྗེས་ཐོབ་དག་པ་འཇིག་རྟེན་པ་ཞེས་ཟེར། དོན་འདི་ལ་མདོ་སྔགས་དང་། མན་ངག་གི་ཆོས་ལུགས་རྙིང་པ་ཇི་སྙེད་པ་མཐུན། གཉིས་པ་སྐབས་མ་ཕྱེད་ན་སྐྱོན་ཡོད་པ་ནི། ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་གྱི་སྐབས་དང་། སྤྱོད་པ་དང་ལྟ་བའི་སྐབས་དང་། བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་གསོག་གི་སྐབས་དང་། ཐོས་བསམ་དང་སྒོམ་པའི་སྐབས་དང་། སྦྱོར་འཇུག་དང་དངོས་གཞིའི་སྐབས་མ་ཕྱེ་བར། ཅི་ཡང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ་དང་བཟོ་མེད་དུ་འཇོག་པ་དམ་པའི་ཆོས་སུ་ཁས་ལེན་ན། དཀར་པོ་གཅིག་ཐུབ་ཀྱི་མིང་ཅན། རྒྱ་ནག་མཁན་པོའི་ཆོས་ལུགས་སུ་སོང་། ཀུན་རྫོབ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སྔ་མ་རྣམས་སུ། རྒྱུའི་ཀུན་སློང་མི་དམིགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཟིན་པ། དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། སྦྱིན་པ་བཏང་བར་བྱའོ་སྙམ་པ་སོགས་ཀྱི་ཡིད་བྱེད་དང་ལྡན་པ། བླང་དོར་གྱི་བཟོ་དང་བཅས་པ་ངེས་པར་དགོས་ལ། དོན་དམ་སོགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ཁྱད་པར་ཅན་རྣམས་སུ། ཅི་ཡང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ་དང་། མ་བཅོས་ལྷུག་པར་འཇོག་པ་དེ། དཔལ་ས་ར་ཧ་དང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱི་ལུགས་སུ་འཆད་པ་ཡིན། གཉིས་པ་འཕྲོས་དོན་རྒྱས་པར་འཆད་པ་ནི། བོད་ཕྱི་མ་དག་ན་རེ། སྒོམ་ཡིད་བྱེད་དང་བྲལ་བ་འདི་ཧྭ་ཤང་གི་ལུགས་ཡིན། རྨོངས་པ་དང་འཛིན་སྟངས་མི་འགལ་བས་མ་རིག་པའི་གཉེན་པོར་མ་སོང་ཇི་ལྟར་མཐོ་ཡང་ཞི་གནས་ལྟེངས་པོ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ལྷག་མཐོང་མ་ཡིན། ལྷག་མཐོང་གི་ངོས་འཛིན། གཞུང་ལུགས་ཚད་ཐུབ་ཀུན་ལས་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ལ་བཤད་པ་ཡིན། དེ་བས་ན་ཞི་ཕྱག་རྫོགས་གསུམ་པ་ལ་སྒོམ་པ་ཡི་བྱེད་དང་བྲལ་བ་ཞེས། མི་ཚེ་ཧྭ་ཤང་གི་ལུགས་ལ་སྐྱེལ་བ་ཡིན་མོད། ས་སྐྱ་པའང་ཁ་བཤད་ཀྱི་ཚེ་ན། ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལས་ཧྭ་ཤང་གི་ལུགས་སུན་ཕྱུང་བ་དང་། 17-21-6a སྦ་བཞེད་དང་། རྒྱལ་བཞེད་དུ་བལྟ་བར་བྱ། ཞེས་སོགས་ཀྱི་བཤད་པ་བྱེད་མོད། རང་ལུགས་ཀྱི་མཉམ་པར་འཇོག་ཚུལ་མཐར་ཐུག་པ་ཧྭ་ཤང་གི་ལུགས་ལས་མ་འདས་སོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། སུན་འབྱིན་པ་དངོས་དང་། རང་གི་ལུགས་འཇོག་ཚུལ་འཕྲོས་དོན་དང་བཅས་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཡིད་བྱེད་དང་བྲལ་བ་བདག་འཛིན་གྱི་གཉེན་པོར་མི་འགྲོ་བ་དང་། ལྷག་མཐོང་ལ་སོར་རྟོག་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཁྱབ་ན། སྤྱིར་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་དང་། བྱེ་བྲག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཇི་སྙེད་པ་བདག་འཛིན་གྱི་གཉེན་པོ་དང་། ལྷག་མཐོང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ

【現代漢語翻譯】 觀（藏文：ལྟ་བའི་ཚེ་），特別是等持（藏文：མཉམ་གཞག་）之時，以及正行（藏文：དངོས་གཞིའི་）的特殊時刻。所謂『對任何顯現都不加造作地安住』，一般是指后得（藏文：རྗེས་ཐོབ་）之時，特別是持續觀修（藏文：ལྟ་བའི་རྒྱུན་སྐྱོང་）之時。對此，訣竅派（藏文：མན་ངག་པ）稱之為『無造作的放鬆』（藏文：མ་བཅོས་ལྷུག་པ་ཅེས་），經藏派（藏文：སྡེ་སྣོད་པ）則稱之為『后得清凈世間』（藏文：རྗེས་ཐོབ་དག་པ་འཇིག་རྟེན་པ་）。此意與顯宗、密宗以及訣竅派的諸多舊派教法相符。 第二，若不區分時機則有過失：若不區分世俗諦與勝義諦的時機，不區分行持與見解的時機，不區分積累福德與智慧資糧的時機，不區分聽聞、思維與修習的時機，不區分加行與正行的時機，對任何事都不作意，並認為無造作安住是殊勝的佛法，則會墮入名為『一味一體』（藏文：དཀར་པོ་གཅིག་ཐུབ་）的漢地和尚（藏文：རྒྱ་ནག་མཁན་པོ）的宗派。在之前的世俗諦等時機中，必須具備以不緣的智慧攝持的意樂，以及皈依、發心、佈施等作意，必須要有取捨的造作。而在勝義諦等特殊情況下，對任何事都不作意，無造作地放鬆安住，這是薩ra哈（梵文：Sarahah）和龍樹（梵文：Nāgārjuna）的宗派所宣講的。 第二，廣說其餘意義：後來的藏人說，這種遠離作意的禪修是和尚的宗派。由於與愚癡和執著並不相違，因此即使再高深，也只是止（梵文：Śamatha）的平靜狀態，而不是觀（梵文：Vipaśyanā）。觀的定義是，在所有可靠的論典中，都說是分別的智慧。因此，他們一生都在奉行遠離作意的止觀雙運和大圓滿，這實際上是和尚的宗派。即使薩迦派在口頭上說，蓮花戒（梵文：Kamalaśīla）曾駁斥過和尚的宗派，並且應該參考《斯巴遺教》（藏文：སྦ་བཞེད་）和《王統世系明鑑》（藏文：རྒྱལ་བཞེད་），但實際上，他們宗派的究竟安住方式並沒有超出和尚的宗派。 以上是他們的說法。對此，分為兩部分：直接駁斥，以及闡述自己的宗派安住方式及其餘義。第一，如果遠離作意不能成為我執的對治，並且觀被認為是分別的智慧所遍及，那麼，所有的瑜伽現量，特別是佛陀的智慧，都會變成不是我執的對治，也不是觀。瑜伽現量（藏文：རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ）

【English Translation】 The time of viewing (Tibetan: ལྟ་བའི་ཚེ་), especially the time of Samadhi (Tibetan: མཉམ་གཞག་), and the special moment of the actual practice (Tibetan: དངོས་གཞིའི་). The so-called 'unfabricated abiding in whatever arises' generally refers to the time of post-meditation (Tibetan: རྗེས་ཐོབ་), especially the time of maintaining the continuity of viewing (Tibetan: ལྟ་བའི་རྒྱུན་སྐྱོང་). To this, the esoteric instruction school (Tibetan: མན་ངག་པ) calls it 'unfabricated relaxation' (Tibetan: མ་བཅོས་ལྷུག་པ་ཅེས་), and the Sutra school (Tibetan: སྡེ་སྣོད་པ) calls it 'post-meditation pure world' (Tibetan: རྗེས་ཐོབ་དག་པ་འཇིག་རྟེན་པ་). This meaning is in accordance with many old teachings of Sutra, Tantra, and esoteric instructions. Second, if the occasions are not distinguished, there is fault: If the occasions of conventional truth and ultimate truth are not distinguished, the occasions of conduct and view are not distinguished, the occasions of accumulating merit and wisdom are not distinguished, the occasions of hearing, thinking, and meditating are not distinguished, and the occasions of preliminary practice and actual practice are not distinguished, and if one does not pay attention to anything and accepts unfabricated abiding as the supreme Dharma, then one will fall into the Chinese monk's (Tibetan: རྒྱ་ནག་མཁན་པོ) sect called 'One Taste' (Tibetan: དཀར་པོ་གཅིག་ཐུབ་). In the previous occasions of conventional truth, etc., it is necessary to have the intention of being supported by non-objective wisdom, and to have the intention of taking refuge, generating Bodhicitta, giving alms, etc., and it is necessary to have the fabrication of acceptance and rejection. In the special occasions of ultimate truth, etc., not paying attention to anything and abiding in unfabricated relaxation is explained as the tradition of Sarahah and Nāgārjuna. Second, elaborating on the additional meaning: Later Tibetans say that this meditation without attention is the tradition of the Chinese monk. Since it does not contradict ignorance and clinging, even if it is very high, it is only a state of tranquility (Śamatha), not insight (Vipaśyanā). The definition of insight is explained in all reliable treatises as the wisdom that distinguishes individually. Therefore, spending one's life in the tradition of the Chinese monk, practicing the union of tranquility and insight and Dzogchen without attention, is actually the tradition of the Chinese monk. Even though the Sakyas verbally say that Kamalaśīla refuted the tradition of the Chinese monk, and that one should refer to the 'Ba's Testament' (Tibetan: སྦ་བཞེད་) and the 'Royal Genealogy' (Tibetan: རྒྱལ་བཞེད་), in reality, the ultimate way of abiding in their own tradition does not go beyond the tradition of the Chinese monk. This is what they say. There are two parts to this: direct refutation, and explaining one's own tradition of abiding and its additional meanings. First, if being without attention does not become the antidote to self-grasping, and if insight is pervaded by discriminating wisdom, then all yogic direct perception, especially the wisdom of the Buddha, will become not the antidote to self-grasping, nor insight. Yogic direct perception (Tibetan: རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ)

---

་དུ་འཇོག་པ་ལ་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བ་ཞིག་ངེས་པར་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་འཕགས་པའི་སྒོམ་ལྟ་ཅི་སྨོས། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྦྱོར་ལམ་ལྟ་བུ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་སྒོམ་ཡང་ཡིད་བྱེད་ཞེན་པ་དང་བྲལ་བར་བཞག་དགོས་པ་རྗེ་བཙུན་བྱམས་པའི་གཞུང་རྒྱན་གཉིས་དང་འབྱེད་གཉིས་ལས་གསལ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ལུང་མང་པོར་ལྷག་མཐོང་དུ་བཤད་པའི་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་དེ་ནི་བསམ་བྱུང་གི་ཤེས་རབ་ཡིན་གྱི་སྒོམ་བྱུང་གི་རྣལ་འབྱོར་དངོས་མ་ཡིན། དེ་བཞིན་དུ་ལུང་མང་པོར་ཞི་གནས་སུ་བཤད་པའི་སེམས་གནས་པའི་ཐབས་དགུ་ཡང་སྒོམ་ལ་འཇུག་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་གྱི། སྒོམ་བྱུང་གི་རྣལ་འབྱོར་དངོས་མ་ཡིན། གཉིས་པོ་དེ་ལ་ཞི་གནས་མ་ཐོབ་པའི་ལྷག་མཐོང་དང་། ལྷག་མཐོང་མ་ཐོབ་པའི་ཞི་གནས་ཞེས་བྱ། གཉིས་པོ་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་གནས་སྐབས་དེ་ལ་སྒོམ་བྱུང་གི་རྣལ་འབྱོར་དངོས་ཤེས་བྱ། སྒོམ་དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་དྲན་པ་དང་ཤེས་བཞིན་གྱི་མེལ་ཚེ་བ་དགོས་མོད། དེ་འདྲ་དེ་སྒོམ་སྐྱོན་སེལ་བྱེད་ཡིན་གྱི། སྒོམ་དངོས་མ་ཡིན། སྒོམ་དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ནི། ཤིང་གཉིས་དྲུད་པ་ལས་བྱུང་བའི་མེས་ཤིང་དེ་ཉིད་ཀྱང་བསྲེག་པའི་དཔེས། སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཉིད་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་ 17-21-6b ཀྱི་མེས་སྲེག་དགོས་པར་བཤད་པ་ཡིན། ཡིད་བྱེད་དང་བྲལ་བའི་ཞི་གནས་དེ་ལྟེངས་པོ་ཞེས་བྱ་བའི་བྱིང་རྨུགས་ཅན་འགྱུར་ན། སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་དེ་ཡང་གཡེར་པོའམ་རྒོད་བག་ཅན་དུ་ཅིའི་ཕྱིར་མི་ཐལ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་འཇོག་ཚུལ་ནི། དབུ་མ་ཐལ་རང་པ་ནི། སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་རིགས་ཤེས་ཀྱི་དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཅི་ཡང་མ་རྙེད་པའི་ངང་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ཡིན། དེའི་ཚེ་ན་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་སོ་སོ་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་རོ་གཅིག་པས་ན་ཡིད་བྱེད་ཁས་ལེན་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་གཉིས་སྟོང་གི་ཤེས་པ་རང་རིག་རང་གསལ་བ་ཙམ་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་པས་ན། དུས་དེར་སེམས་སེམས་འབྱུང་གི་རྒྱུ་བ་ཅི་བྱུང་ཡང་སྒོམ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་དངོས་སུ་ཁས་མི་ལེན། གསང་སྔགས་བླ་མེད་པ་ནི། སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་དབང་དང་བྱིན་རླབས་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། དངོས་གཞིའི་ཚེ་བདེ་ཆེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་པས་ན། སྐབས་དེར་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། རྣམ་ཤེས་འཁོར་བཅས་ཀྱི་རྒྱུ་བ་ཅི་བྱུང་ཡང་ལྟ་བའི་རྣལ་འབྱོར་དངོས་སུ་ཁས་མི་ལེན། སྐབས་འདིར་ཡུལ་སྣང་སྟོང་ཟུང་འཇུག །ཤེས་པ་གསལ་སྟོང་ཟུང་འཇུག །ལུས་བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་སྙད་ཡོད་ལ། དེའི་ཚེ་ན་སྟོང་ཞེས་པ་ཐམས་ཅད་གཟུང་འཛིན་ག

【現代漢語翻譯】 因此，爲了安住于遠離分別的狀態，必須具備無分別的智慧。更不用說聖者的禪修了，即使是大乘的加行道，也必須安住于遠離作意執著的禪修中，這是杰尊·彌勒的論著《現觀莊嚴論》和《辨中邊論》、《辨法法性論》中明確闡述的。正因為如此，許多經論中所說的觀慧，是思所成慧，而不是修所成的真實瑜伽。同樣，許多經論中所說的九住心，也只是進入禪修的準備，而不是修所成的真實瑜伽。前者稱為未得止的觀和未得觀的止。將二者結合的狀態，才稱為修所成的真實瑜伽。在正式禪修時，需要正念和正知的守護，但這只是爲了消除禪修的過失，而不是真正的禪修。在正式禪修時，就像兩木相鉆生火，最終火也會燒掉木頭一樣，分別唸的智慧也需要被智慧之火所焚燒。 如果遠離作意的止，變成了昏沉掉舉，那麼分別唸的智慧為什麼不會變成散亂或掉舉呢？ 第二，關於如何確立自宗觀點：應成派中觀宗認為，在加行時，首先運用理智進行觀察，然後在正行時，安住於一無所獲的狀態。此時，能取和所取不是分離的，一切都融入空性一味之中，更不用說執著于作意了。瑜伽行派認為，在加行時，首先確定能取和所取是無二的，然後在正行時，安住於二空之識的自知自明之中。因此，無論此時生起什麼樣的心和心所，都不認為是真正的禪修瑜伽。無上瑜伽部認為，在加行時，首先接受灌頂和加持，然後在正行時，安住于顯現大樂智慧的狀態。因此，更不用說此時的作意了，無論生起什麼樣的有輪識，都不認為是見道的真實瑜伽。此時有『所顯空樂雙運』、『覺性明空雙運』、『身樂空雙運』等術語。此時，『空』指的是一切能取和所取都融入空性之中。

【English Translation】 Therefore, in order to abide in a state free from conceptualization, it is necessary to have a wisdom that is free from discrimination. Not to mention the meditation of the noble ones, even the preliminary practices of the Mahayana path must be established in a meditation free from mental engagement and attachment. This is clearly stated in the treatises of Lord Maitreya, such as the 'Ornament of Clear Realization,' 'Distinguishing the Middle from the Extremes,' and 'Distinguishing Dharma from Dharmata.' Because of this, the wisdom of individual analysis, which is explained as insight in many scriptures, is wisdom born of thought, not the actual yoga born of meditation. Similarly, the nine ways of abiding the mind, which are explained as calm abiding in many scriptures, are only preparations for entering meditation, not the actual yoga born of meditation. The former is called insight without calm abiding, and calm abiding without insight. The state of combining the two is called the actual yoga born of meditation. During the actual meditation, mindfulness and awareness are necessary, but these are only to eliminate the faults of meditation, not the actual meditation itself. During the actual meditation, just as the fire produced by rubbing two pieces of wood together eventually burns the wood itself, the wisdom of individual analysis must also be burned by the fire of wisdom. If calm abiding, which is free from mental engagement, turns into dullness or agitation, then why wouldn't the wisdom of individual analysis turn into distraction or excitement? Second, regarding how to establish one's own view: The Prasangika Madhyamaka school believes that during the preliminary practice, one first uses reasoning to investigate, and then during the actual practice, one abides in a state of finding nothing. At this time, the object and the subject are not separate, but everything is integrated into the one taste of emptiness, let alone clinging to mental engagement. The Yogacara school believes that during the preliminary practice, one first establishes that the apprehended and the apprehender are non-dual, and then during the actual practice, one abides in the self-knowing and self-illuminating consciousness of the two emptinesses. Therefore, no matter what kind of mental activity arises at this time, it is not considered the actual yoga of meditation. The Anuttarayoga Tantra school believes that during the preliminary practice, one first receives empowerment and blessings, and then during the actual practice, one abides in the state of manifesting the wisdom of great bliss. Therefore, let alone mental engagement at this time, no matter what kind of samsaric consciousness arises, it is not considered the actual yoga of the view. At this time, there are terms such as 'appearance and emptiness in union,' 'awareness and clarity in union,' and 'body and bliss in union.' At this time, 'emptiness' means that all apprehended and apprehender are integrated into emptiness.

---

ྱི་རྟོག་པས་སྟོང་བ་ལ་འཆད་རྒྱུ་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་བཤད་པ་དེའི་ཚེ་ཡུལ་གྱི་སྣང་བ་གང་ཤར་བཟོ་མེད་ལྷུག་པར་འཇོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་དང་། ཤེས་པ་བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པར་འཆར་ཞེས་པ་དེ་དང་། ལུས་བདེ་ལ་འཛིན་པ་བྱུང་ན་ཟག་བཅས་སུ་འགྲོ་བས། ལུས་ཀྱི་བདེ་བ་ཟག་བཅས་ཀྱི་འཛིན་པ་དང་བྲལ་བ་དེའི་ཚེ། ཟག་མེད་ཀྱི་བདེ་བར་འཇོག་པ་ཡིན། བོད་ཕྱི་མས་སྐབས་འདིའི་སྟོང་པའི་ངོས་འཛིན། བདེན་གྲུབ་ཀྱིས་སྟོང་ 17-21-7a པ་ལ་བཤད་ནས། བདེ་སྟོང་གཉིས་ཡུལ་ཡུན་དུ་སྦྱོར་བ་དང་། གསལ་སྟོང་ཡུལ་ཡུལ་ཅན་དུ་སྦྱོར་ཞེས་ཟེར་ཏེ། ཡིད་རྟོན་པའི་གནས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཡང་མན་ངག་པ་དག་ནི། སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་བླ་མའི་གསོལ་འདེབས་དང་། མོས་གུས་ཀྱི་གདུང་ཤུགས་དྲག་པོ་དང་། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་བལྟ་བ་སོགས་ལ་བརྟེན་ནས་དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཤེས་པ་གསལ་སྟོང་འཛིན་མེད་ཀྱི་ངང་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ཡིན་པས་ན། ཡིད་ལ་བྱེད་པ་གང་བྱུང་ཡང་གནས་ལུགས་ཀྱི་དོན་ལ་སྒྲིབ་པར་བྱེད། དེ་འདྲའི་གསལ་སྟོང་འཛིན་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ནི་སངས་རྒྱས་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་བར་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱད་མེད་དུ་བཞུགས་པ་དེ་ལ། རྒྱུད་སྡེ་བས་རང་བཞིན་ཆོས་སྐུ་དང་། རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སྟོང་ཉིད་ཅེས་ཟེར། བྱམས་ཆོས་པ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཞེས་ཟེར། རྙིང་མ་བས་རྫོགས་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ། ཕྱག་རྒྱ་བས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཞེས་ཟེར། ཞི་བྱེད་པས་སྡུག་བསྔལ་རབ་ཏུ་ཞི་བར་བྱེད་པ་ཞེས་ཟེར། ས་སྐྱ་པས་ཀུན་གཞི་རྒྱུ་རྒྱུད་དང་། འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཅེས་འཆད། དེ་ལྟ་ན་ཡང་རྟོགས་བྱའི་གནས་ལུགས་གཅིག་བུ་དེ་ལ། རྟོགས་བྱེད་ཐབས་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་ནི། རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པའི་གསུང་གིས། རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ཕར་ཕྱིན་གྱི་ཐེག་པ་པ་ཡིན་ན། གནས་ཚུལ་སེམས་པའི་རིགས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས། རྡོ་རྗེའི་ཐེག་པ་པ་ཡིན་ན་དབང་བསྐུར་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས། གཉིས་པོ་གང་རུང་ལ་མ་བརྟེན་པར། རང་སེམས་གསལ་སྟོང་འཛིན་མེད་དུ་གནས་པ་ཙམ་ལ་ཡིད་ཆེས་མེད་དོ། །ཅེས་གསུང་། གསུམ་པ་འཕྲོས་པའི་དོན་ནི། སྔོན་གྱི་དུས་སུ་བཤད་མ་ཐག་པའི་སྒོམ་ཚུལ་དེ་དག་ལ་ཐ་སྙད་འདོགས་ཚུལ་འདི་ལྟར་བྱུང་སྟེ། ཕར་ཕྱིན་པའི་ལུགས་ཀྱི་སྒོམ་གྱི་རྟོགས་པ་སྐྱེད་ཚུལ་དེ་ལ། མཁས་པ་པཎྜི་ཏའི་དཔྱད་སྒོམ་དང་། སྔགས་དང་མན་ངག་པའི་ 17-21-7b སྒོམ་ཚུལ་དེ་ལ་ཀུ་སཱ་ལིའི་འཇོག་སྒོམ་ཞེས་ཟེར། ལུགས་སྔ་མའི་ཞལ་འཛིན་པ་རྣམས་ནི། གནས་ལུགས་ཀྱི་དོན་ནི་ཤིན་ཏུ་ལྐོག་གྱུར་ཡིན་པས། ཡིད་ཆེས་པའི་རྟགས་ལ་མ་བརྟེན་པར་རྟོགས་མི་ནུས། དེའི་ཕྱིར་ལུགས་ཕྱི་མ་བླུན་པོའི་སྒོམ་ཡིན་ཞེས་ཟེར་ཞིང་། རྔོག་ལོ་ཆེན་པོ་དང་གངས་ཅན་པ་ཕྱི་མ་དག་དེ་ལྟར་དུ་འཆད། ཕྱོགས་ཕ

【現代漢語翻譯】 是故，當講解空性時，應安住于自然流露的境界之中，不造作任何事物。當覺知呈現出清晰、明亮、無分別的狀態時，若對身體的舒適產生執著，則會落入有漏之境。因此，當身體的舒適脫離有漏的執著時，便安住于無漏的喜樂之中。然而，一些後期的藏族學者將此處的空性誤解為遠離實有，並聲稱將樂空二者結合爲一體，或將明空結合爲主客二元，這些觀點是不可信賴的。 此外，一些口訣派的修行者在結合之際，會依賴上師的祈請文、強烈的虔誠心以及對心性的觀照等方法，從而在正行時，將覺知安住于明空無執的狀態。然而，任何形式的作意都會遮蔽實相的真諦。這種明空無執的智慧，普遍存在於從佛陀到眾生的一切有情之中，密宗稱之為自性法身和遍一切種殊勝空性。慈氏學派稱之為心性的光明。寧瑪派稱之為大圓滿。大手印派稱之為大手印。希解派稱之為徹底止息痛苦。薩迦派則解釋為阿賴耶識因和輪迴涅槃無別。儘管如此，所證悟的實相只有一個，而證悟的方法卻各有不同。正如薩迦班智達所說：『若所依補特伽羅為波羅蜜多乘之行者，則應先以理智思維其義；若為金剛乘之行者，則應先受具格之灌頂。若不依此二者，僅信自心安住于明空無執之狀態，則不足為信。』 第三，關於補充說明：在過去，對於上述禪修方法有如下的術語區分：波羅蜜多乘的禪修生起證悟的方式被稱為智者班智達的觀察修，而密咒和口訣派的禪修方法則被稱為瑜伽士的安住修。前者認為，實相的真諦非常隱秘，若不依賴可信的徵兆，則無法證悟。因此，他們認為後者的禪修是愚者的禪修。榮氏父子和後來的康區人也如此宣稱。

【English Translation】 Therefore, when explaining emptiness, one should abide in the state of natural flow, without fabricating anything. When awareness arises in a clear, bright, and non-conceptual state, if attachment arises to the comfort of the body, then one will fall into the realm of contaminated existence. Therefore, when the comfort of the body is free from the attachment of contaminated existence, one abides in the bliss of uncontaminated existence. However, some later Tibetan scholars misunderstand the emptiness here as being devoid of true existence, and claim to combine bliss and emptiness into one, or to combine clarity and emptiness into subject and object duality, these views are not trustworthy. In addition, some practitioners of the oral tradition rely on the guru's supplication, strong devotion, and contemplation of the nature of mind during union, so that during the main practice, awareness abides in a state of clarity and emptiness without attachment. However, any form of conceptualization will obscure the true meaning of reality. This wisdom of clarity and emptiness without attachment is universally present in all sentient beings from the Buddha to sentient beings, which the tantric tradition calls the self-nature Dharmakaya and the all-perfect supreme emptiness. The Maitreya school calls it the luminosity of the nature of mind. The Nyingma school calls it Dzogchen. The Mahamudra school calls it Mahamudra. The Shije school calls it the complete cessation of suffering. The Sakya school explains it as the Alaya consciousness cause and the inseparability of samsara and nirvana. Nevertheless, there is only one reality to be realized, but the methods of realization are different. As Sakya Pandita said: 'If the dependent individual is a practitioner of the Paramita Vehicle, then one must first think about its meaning with reason; if one is a practitioner of the Vajrayana Vehicle, then one must first receive a qualified empowerment. If one does not rely on either of these two, and only believes that one's own mind abides in a state of clarity and emptiness without attachment, then it is not trustworthy.' Third, regarding supplementary explanations: In the past, there were the following terminological distinctions for the above-mentioned meditation methods: the way in which the Paramita Vehicle's meditation generates realization is called the analytical meditation of the wise Panditas, while the meditation methods of the mantra and oral tradition schools are called the abiding meditation of the yogis. The former believes that the true meaning of reality is very hidden, and that one cannot realize it without relying on credible signs. Therefore, they believe that the latter's meditation is the meditation of fools. Rong's father and sons and later Kham people also claimed this.

---

ྱི་མའི་ཞལ་འཛིན་པ་དག་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་ལུགས་མཐར་ཐུག་པ་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་གསལ་རིག་ཙམ་འདི་ལས་གཞན་མེད། འདི་ནི་རྣམ་རྟོག་གི་འཛིན་པ་འགོག་པའི་མན་ངག་ཙམ་ལ་བརྟེན་ནས་མངོན་དུ་འགྱུར། དེ་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་ཙ་ན་ཀུན་རྫོབ་གཟུང་འཛིན་གྱི་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་འཁྲུལ་སྣང་ཡིན་པར་ཐག་ཆོད། ལྟ་བའི་སྒོ་འབྱེད་ཚུལ་དང་། ཉམས་སུ་མྱོང་ཚུལ་འདི་ཁོ་ནས་ས་ལས་བགྲོད་པ་ཡིན་གྱི། དབུ་མ་རིགས་ཚོགས་དང་། ཚད་མ་སྡེ་བདུན་གྱི་ཐ་སྙད་མང་པོ་ཅི་ཞིག་བྱ། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་རིགས་ཚོགས་སུ་སྒོམ་པས་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱའི་ལྟ་བ་མ་བཤད། ཕུང་པོ་རྣམ་བཅད་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སྙིང་པོ་མེད་ཅེས་བོད་ཡུལ་དུ་སྔོན་བྱོན་གྱི་མན་ངག་པ་ཕལ་ཆེར་དེ་སྐད་དུ་གསུངས་ཤིང་། ཕྱིས་བྱོན་གྱི་ཆེན་པོ་ཁ་ཅིག་ཀྱང་། དབུ་མ་ཐལ་རང་དུ་གྲགས་པའི་གཞུང་ནས་བཤད་པའི་ལྟ་བ་གཏན་ལ་འབེབས་ཚུལ་ནི་སྙིང་པོ་མེད་དོ། །རྗེ་བཙུན་བྱམས་པའི་ཆོས་དང་མ་མཐུན་ཞིང་། གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འཆད། དེ་ལྟར་འཆད་པ་དེ་དག་ནི་ཕྱོགས་རེ་བ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པའི་ལུགས་ཡིན་ལ། མདོ་སྔགས་མན་ངག་གསུམ་ཀའི་མངའ་བདག་ས་སྐྱ་པ་ནི། འཆད་ཚུལ་དེ་དག་རེ་རེ་ལ་ཡང་གཉིས་ཀ་ཚང་དགོས་པར་བཞེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། རྗེ་བཙུན་དཀར་པོ་རྣམ་གསུམ་གྱིས་ཇི་སྐད་དུ། མཐའ་བྲལ་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་ཟུང་འཇུག་ཏུ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཅིག་བཞེད་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ 17-21-8a འདི་ལྟར། མན་ངག་པའི་ལུགས་ཀྱི་ལྟ་བ་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་ཚུལ་དེ་འཐད་པ་ཡིན་མོད། དེའི་ཡན་ལག་ཏུ་ཤིང་རྟའི་སྲོལ་གཉིས་འབྱུང་བའི་རིགས་པས་གཏན་ལ་འབེབས་ཚུལ་དེ་ཉིད་ངེས་པར་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་མེད་ན་གང་ཞིག་ཉམས་སུ་བླང་བར་བྱ་བའི་ངེས་དོན་དེ་ལ་མཚན་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་ལྡོག་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། ཡང་སྡེ་སྣོད་པའི་རིགས་པས་གཏན་ལ་འབེབས་ཚུལ་དེ་ཡང་ལེགས་པ་ཡིན་མོད། དེའི་ཡན་ལག་ཏུ་གང་ཞིག་ཉམས་སུ་བླང་བར་བྱ་ངེས་པའི་དོན་ཞིག་ངོས་འཛིན་དགོས་ཏེ། དེ་མེད་ན་ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་དེ་ནི་སྒྲ་རྟོག་གི་ཡུལ་ལས་མ་འདས་པའི་ཕྱིར་དང་། དབུ་མ་རིགས་ཚོགས་ཀྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་མེད་པར་དགག་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ལྟ་བ་དེ་ནི་དུག་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་ཉིད་ལས་མ་འདས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཐོས་བསམ་དོན་མེད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། མཚན་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་ཟློག་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལོག་པ་ན་མཚན་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རང་འབྱུང་དུ་འཆར་ལ། དེ་ལྟར་ཤར་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ལྟ་བ་དེ་ལ་ཉམས་མྱོང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ལྟ་བ་ཞེས་བྱ་ཞིང་། དེ་ཉིད་ལྟ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ཡིན་པའི་ཕྱ

【現代漢語翻譯】 那些持有禪定見解的人認為，一切諸法的究竟實相，不外乎是心的本性，即明覺。這僅僅依賴於阻止概念性執著的訣竅來實現。一旦直接證悟了它，就會確信所有世俗的能取所取顯現都是錯覺。僅僅通過這種開啟見地和體驗的方式，才能超越輪迴。運用中觀理聚（dbu ma rigs tshogs）和量論七論（tshad ma sde bdun）的諸多術語又有什麼用呢？在龍樹（Klu sgrub）的理聚中，並沒有闡述通過禪修來體驗的見地。在藏地，許多先前的口訣傳承者都說，對蘊進行分析性破析的空性是沒有意義的。有些後來的大人物也說，從被稱為中觀應成派和自續派的論典中所闡述的見地，其確立方式是沒有意義的，因為它與至尊彌勒（Byams pa）的教法不一致，並且與密咒金剛乘相違背。他們這樣解釋。如此解釋是偏袒一方的宗派主義。而薩迦派（sa skya pa），是顯宗、密宗和口訣的持有者，他們認為每一種解釋方式都必須包含兩者。這是如何呢？正如至尊三怙主（dkar po rnam gsum）所說：『在遠離邊見中確立，並在雙運中體驗。』 就像這樣，口訣傳承的見地，其安住的方式是合理的。但作為其組成部分，通過兩大車軌（shing rta'i srol gnyis）的推理來確立的方式是絕對必要的。因為如果沒有它，就無法阻止對所要體驗的決定性意義的概念性執著。同樣，通過論藏的推理來確立的方式也是好的。但作為其組成部分，必須識別出所要體驗的決定性意義。因為如果沒有它，通過聞思來確立的就無法超越言語概念的範疇。並且，通過中觀理聚來確立的空性僅僅是對不存在的事物的否定。並且，以通過聞思來確立的空性為對境的見地，無非是一種有毒的見地。那麼，聞思是沒有意義的嗎？不是的。因為必須阻止概念性執著。當它被阻止時，無相的智慧會自然顯現。如此顯現的，被稱為體驗的見地，即體驗禪定的見地。而這本身就是一切見地的究竟。

【English Translation】 Those who hold the view of contemplation say that the ultimate nature of all phenomena is none other than the nature of mind, which is mere clarity and awareness. This is realized simply by relying on the key point of stopping conceptual clinging. As soon as it is directly seen, it is certain that all appearances of dualistic grasping are illusions. It is only through this way of opening the view and experiencing that one can traverse the bhumis. What is the use of so many terms from the Madhyamaka collections of reasoning (dbu ma rigs tshogs) and the seven treatises on valid cognition (tshad ma sde bdun)? In Nagarjuna』s (Klu sgrub) collections of reasoning, the view to be experienced through meditation is not explained. In Tibet, most of the previous masters of oral instructions said that emptiness, which is the analytical dissection of the aggregates, is meaningless. Some of the later great ones also say that the way of establishing the view explained in the treatises known as Prasangika and Svatantrika Madhyamaka is meaningless because it does not agree with the teachings of the venerable Maitreya (Byams pa) and contradicts the secret mantra Vajrayana. They explain it in this way. Such explanations are sectarian, clinging to one side. But the Sakyapas (sa skya pa), who are the masters of Sutra, Tantra, and oral instructions, hold that each of these ways of explaining must include both. How is that? As the venerable Three White Ones (dkar po rnam gsum) said: 『Establish in freedom from extremes and experience in union.』 Like this, the way of abiding in the view of the oral instruction lineage is reasonable. But as its component, the way of establishing through the reasoning of the two chariots (shing rta'i srol gnyis) is absolutely necessary. Because without it, one cannot reverse the conceptual thought of apprehending the defining meaning of what is to be experienced. Also, the way of establishing through the reasoning of the Abhidharma is good. But as its component, one must identify a defining meaning of what is to be experienced. Because without it, what is established through hearing and thinking does not transcend the realm of verbal concepts. And the emptiness established by the Madhyamaka collections of reasoning is merely a negation of what does not exist. And the view that takes as its object the emptiness established through hearing and thinking is nothing more than a poisonous view. So, are hearing and thinking meaningless? No, because conceptual clinging must be reversed. And when it is reversed, the signless wisdom will arise spontaneously. That which arises in this way is called the view of experience, the view of experiential samadhi. And that itself is the ultimate of all views.

---

ིར། དེ་ཡང་ཐོས་བསམ་རྣམ་དག་གི་ལྟ་བ་དེ་ནི་ཀུན་ཏུ་རྨོངས་པ་མ་རིག་པའི་གཉེན་པོ་བྱེད་ཅིང་། ཆགས་པ་གཅོད་པའི་ལམ་ཞེས་བྱ། ཉམས་མྱོང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ལྟ་བ་དེ་ནི་རྣམ་རྟོག་རྒྱུན་ཆགས་ཀྱི་གཉེན་པོར་འཆད་ཅིང་། བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་ལམ་ཞེས་བྱའོ། །ལ་ལ་ན་རེ། ས་ལུགས་ཀྱི་ལྟ་བ་མཐར་ཐུག་ནི། དབུ་མ་རིགས་ཚོགས་དང་། ཐལ་འགྱུར་བའི་གཞུང་ལས་འབྱུང་བ་དེ་ཉིད་དོ། །ཞེས་ཟེར་བ་དེ་དག་གིས་ས་སྐྱ་པའི་གཞུང་གང་ཞིག་ངེས་པ་མ་ཡིན། རྗེ་བཙུན་དེ་དག་གི་ལུང་ན་ནི། བསྟན་ 17-21-8b བཅོས་མཛད་པའི་སློབ་དཔོན་དག་གི་གཞུང་ནས་རྣམ་གྲངས་པ་མ་ཡིན་པའི་དོན་དམ་མ་བཤད་པ་དང་། ལྟ་བའི་ངོས་འཛིན་སྤྱི་དོན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་བཤད་ན་རྣམ་གྲངས་པའི་དོན་དམ་དུ་སོང་ཞེས་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། ངེས་དོན་དངོས་སུ་བཤད་པའི་སྐབས་གཅིག་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན། གསལ་སྟོང་དང་སྣང་སྟོང་སོགས་སུ་བཤད་པའི་སྟོང་པ་དེ་ཡང་མེད་དགག་ཏུ་འཆད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཟུང་འཇུག་ཏུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཟུང་འཇུག་གི་གོ་བ་ཟུང་འབྲེལ་ལ་བཤད་ན་ཤིན་ཏུ་ཐ་ཆད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་གྲངས་པ་མ་ཡིན་པའི་དོན་དམ་གྱི་ངོས་འཛིན་ནི། སྦས་དོན་དང་མཐར་ཐུག་གི་ཚུལ་གྱིས་འཆད་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཚན་ཉིད་ཐེག་པའི་རིགས་པ་ལ་སྦས་པ་དང་མཐར་ཐུག་གི་དོན་དུ་སུས་ཀྱང་མི་འཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཟུང་འཇུག་ཏུ་བཤད་པའི་སྟོང་པ་དེ་ཡང་གཟུང་འཛིན་དུ་ཞེན་པའི་རྟོག་པས་སྟོང་པ་ལ་འཆད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་གི་གཞུང་བཤད་ཀུན་ལས་དེ་ལྟར་བཤད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཇི་སྐད་དུ། ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་སྤྲོས་བྲལ་ལས། །ལྷག་པའི་ལྟ་བ་ཡོད་ན་ནི། །ལྟ་དེ་སྤྲོས་པ་ཅན་དུ་འགྱུར། །ཞེས་བཤད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་སྤྲོས་བྲལ་ལ་མེད་དགག་གིས་ཁྱབ་པ་མ་ངེས་ཤིང་། ངེས་སུ་ཆུག་ཀྱང་ཐོས་བསམ་གྱི་ལྟ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། ཉམས་མྱོང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ལྟ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དེ་ཉིད་ཀྱི་དེ་མ་ཐག་ཏུ། དེས་ན་བཤད་པས་གོ་བ་ཡི། །ཐོས་པའི་ལྟ་བ་གཅིག་ཉིད་ཡིན། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཚངས་ཆེན་ས་ལ་འཕོས་པའི་བརྒྱ་བྱིན་གང་ཁྱོད་སྤྱན་སྟོང་མངའ་ལགས་པ། །རྣམ་གྲོལ་རོ་བརྒྱའི་བདེ་སྟེར་མཁན་འདི་ལེགས་པར་བཤད་པའི་ལང་ཚོ་མ། །འདོད་ལྷའི་ཞགས་པས་རང་གིར་བྱས་པ་མིན་འདི་གང་དེར་འབུལ་ལགས་ཀྱི། །གཟིགས་རྟོག་མཛའ་བོས་སྤངས་ 17-21-9a པ་མིན་པའི་མྱ་ངན་མེད་མ་ཉིད་གྱུར་ཅིག །ཅེས་དྲི་བ་དང་པོའི་ལན་རྣམ་པར་བཤད་པ་འདི་གྲུབ་པའོ།། །།སྭསྟི། རྫོགས་སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་བཙལ་ནས། །གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བའི་རིམ་པ་ཡིས། །ལས་དང་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ནི། །ཇི་ལྟར་འཆད་པ་དེ་དབྱེ་བྱ། །དྲི་བ་གཉིས་པའི་ལན་རྣམ་པར་བཤད་པ་ལ། གཉིས་ཏེ། དང

【現代漢語翻譯】 再者，通達清凈的聞思之見，能普遍地對治愚昧無明的狀態，是斷除貪執的道路。而由體驗產生的禪定之見，則被闡釋為對治持續不斷的分別念，是大菩提之路。 有些人說，薩迦派最究竟的見解，就是出自中觀理聚論和應成派論著中的觀點。說這些話的人，並不真正瞭解薩迦派的教義。那些尊者們的論述中，並沒有不依名相而說的勝義諦，如果以概括性的方式來闡述見解，就會落入依名相的勝義諦中。他們並沒有真正宣說究竟的勝義諦。雖然他們闡述了明空和顯空等空性，但並非以遮遣的方式來解釋，因為這是在雙運的框架下闡述的。如果將雙運理解為二者的結合，那就非常膚淺了。不依名相的勝義諦的認識，必須以隱秘和究竟的方式來闡述。然而，在名相乘的理路中，沒有人以隱秘和究竟的方式來解釋。 在雙運的框架下闡述的空性，必須解釋為遠離對能取所取的執著。因為所有的金剛句論著都是這樣闡述的。那麼，如果有人問：『難道不是說，在般若波羅蜜多的離戲論中，如果存在更高的見解，那麼這種見解就變成了戲論嗎？』答案是，般若波羅蜜多乘的離戲論，並不一定完全是遮遣。即使是遮遣，那也是針對聞思之見的，而不是針對體驗禪定之見的。因為在那段引文之後緊接著說：『因此，通過闡述所理解的，是唯一的聞見。』 在此我說道：如同大梵天降臨人間的帝釋天，您擁有千眼；您是賜予解脫百味的施予者，是善於闡述的妙齡少女。您不是被欲天之索束縛的對象，而是奉獻給那位的供品；愿您成為遠離憂傷的母親，不被慈愛的目光所捨棄！ 以上是對第一個問題的解答。 吉祥圓滿！ 頂禮圓滿正覺的佛陀！ 爲了區分各宗派的觀點，我將闡述他們如何解釋業和果的關係。 以下是對第二個問題的解答，分為兩部分：

【English Translation】 Moreover, the view of pure hearing and thinking is the antidote to universal ignorance, and is called the path of cutting attachment. The view of experiential samadhi is explained as the antidote to continuous conceptualization, and is called the path of great enlightenment. Some say that the ultimate view of the Sakya school is that which comes from the Madhyamaka collections of reasoning and the treatises of the Prasangika school. Those who say these things do not truly understand the Sakya teachings. In the words of those venerable ones, there is no ultimate truth that is not expressed through nomenclature in the treatises of the teachers who composed the treatises. If the identification of the view is explained in a general way, it becomes an ultimate truth expressed through nomenclature. There is not a single instance where the definitive meaning is actually explained. The emptiness explained as luminosity and emptiness of appearance is not explained as negation, because it is explained in terms of union. If the understanding of union is explained as combination, it is extremely inferior. The identification of the ultimate truth that is not expressed through nomenclature must be explained in a hidden and ultimate way. However, in the reasoning of the characteristic vehicle, no one explains it as a hidden and ultimate meaning. The emptiness explained in terms of union must be explained as being empty of the conceptualization of grasping at the apprehended and the apprehender, because all the explanations of the Vajra verses explain it in this way. Then, if someone asks: 'Is it not said that in the non-elaboration of the Perfection of Wisdom, if there is a higher view, then that view becomes elaborate?' The answer is that the non-elaboration of the Perfection of Wisdom vehicle is not necessarily pervaded by negation. Even if it is negation, it is in terms of the view of hearing and thinking, not in terms of the view of experiential samadhi, because immediately after that quote, it says: 'Therefore, what is understood through explanation is the one view of hearing.' Here I say: Like Indra with a thousand eyes, the great Brahma descended to earth; you are the giver of the bliss of a hundred flavors of liberation, a beautiful maiden skilled in explanation. You are not captured by the noose of the god of desire, but are an offering to that one; may you become a mother free from sorrow, not abandoned by the gaze of loving discernment! This concludes the explanation of the answer to the first question. May there be auspiciousness! I prostrate to the fully enlightened Buddha! In order to differentiate the views of the various schools, I will explain how they explain the relationship between actions and their results. The following is the explanation of the answer to the second question, in two parts:

---

ོས་ལན་མདོར་བསྡུས་ནས་བཏབ་པ་དང་། འཕྲོས་དོན་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དཀར་པོ་ཟང་ཐལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཐད་པ་ཡིན་ཏེ། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཟག་མེད་ཀྱི་དགེ་བའི་རྒྱུ་མཐུན་དང་བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཉིད་དུ་མཐར་ཐུག་པའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བའི་ཉན་ཐོས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བཀར་མི་འདོད་པ་དག་གིས་ནི་ནག་པོ་ཟང་ཐལ་གྱི་ཐ་སྙད་མི་འདོད་ཀྱང་། དོན་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མྱོང་དགོས་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱིའང་ཞབས་ལ་སེང་ལྡེང་ཟུག་པ་དང་། རྟ་ཆས་རུལ་པ་གསོལ་བ་དང་། བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་སྐུར་འདེབས་སུ་གྱུར་པ་དང་། ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་དབྱེན་བྱས་པ་སོགས་རང་རྒྱུད་པར་ཁས་ལེན་པའི་ཕྱིར། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་པ་དག་གིས་ནི་དེ་ལྟར་བཞེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྲིད་མི་གནས་པའི་མྱང་འདས་མངོན་དུ་མ་བྱས་པ་དེ་སྲིད་དུ་ནི་སངས་རྒྱས་སུ་མི་འཇོག་ལ། དེ་མངོན་དུ་བྱས་ནས་ནི་ལས་ཉོན་གྱི་རྣམ་སྨིན་མྱོང་བའི་གོ་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར། དགོངས་གཅིག་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་བསྟན་བཅོས་སུ་བཞེད་པས་ནག་པོ་ཟང་ཐལ་རང་ལུགས་སུ་འཇོག་པ་རྣམ་པར་འཚམས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བོད་ཕྱི་མ་གཞན་སྣང་གི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་པོ་སངས་རྒྱས་དངོས་སུ་ 17-21-9b ཁས་ལེན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རང་སྣང་ལ་མ་དག་པའི་སྣོད་བཅུད་ཀྱི་སྣང་བ་འཆར་བར་འདོད་པ་དག་གིས་ནི། ནག་པོ་ཟང་ཐལ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་ཏེ། མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ལས་འགའ་ཞིག་རང་རྒྱུད་པ་ཡིན་ལ། གཞན་དག་དེ་མ་ཡིན་པའི་རྣམ་དབྱེ་མི་རུང་པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་རང་སྣང་ལ་གང་ཤར་བ་དེ་ནི་རང་རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས། དེ་ལས་མ་གཏོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཕུང་པོ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡོད་ན་གཟུང་འཛིན་རྫ་གཞན་ཁས་བླངས་པས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལས་ཉམས་སོ། །གཉིས་པ་འཕྲོས་དོན་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུད་བླའི་ལུང་དོན་ཞིབ་མོར་དཔྱོད་དགོས་པ་དང་། མ་འདྲེས་པའི་འཁོར་བ་ཅི་ལ་ཟེར་བསམ་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱུད་བླའི་ལུང་དེས་ས་ཐོབ་ནས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་སྤངས་པས་ཁྱབ་པར་སྟོན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དེའི་དོན་ས་ཐོབ་ནས་སྐྱེ་རྒ་ན་འཆིའི་སྡུག་བསྔལ་སྤངས་པར་སྟོན་པ་ཡིན་ལ། འཇིག་རྟེན་ཆོས་མཆོག་གི་ལུས་རྟེན་མ་བོར་བ་དེ་སྲིད་དུ་འདུ་བྱེད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་མ་དོར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྡོ་རྗེའི་ཐེག་པས་ཚེ་གཅིག་ལ་སངས་རྒྱ་བ་དེའི་ཚེ། ཇི་སྲིད་དུ་ས་བཅུ་གཉིས་པ་མངོན་དུ་མ་བྱས་པ་དེ་སྲིད་དུ། ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་མ་དོར་བར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་ན་ཡང་ནག་པོ་ཟང་ཐལ་དུ་མི

【現代漢語翻譯】 以簡短的回答開始，然後詳細解釋其餘內容。首先，'白色通透'（dkar po zang thal）這個說法是合理的，因為功德的積累會導致證悟成佛，並且無漏善業的果報最終會在佛的境界中實現。那些宣稱自己是佛教徒，但又不希望偉大的乘（Mahayana）興盛的人，他們不希望'黑色通透'（nag po zang thal）這個詞，但他們已經預設接受了這個概念，就像聲聞（Nyanrang）阿羅漢必須體驗業力的成熟一樣，導師佛陀的腳被荊棘刺傷，接受腐爛的馬糧，被婆羅門女孩誹謗，提婆達多分裂僧團等等，這些都被他們自己所承認。然而，偉大的乘的追隨者們並不這樣認為，因為只要沒有實現無住涅槃（mi gnas pa'i myang 'das），就不會被認為是佛，一旦實現了，就沒有機會體驗業力和煩惱的成熟。宗喀巴大師認為《寶性論》（Gyü Blai）是偉大的乘的論著，因此將'黑色通透'作為其自身體系的一部分是不恰當的。那些承認外在顯現的兩個色身（gzugs sku）是真實的佛，並且認為在佛的智慧自顯中會出現不凈的容器和內容顯現的人，他們雖然不希望'黑色通透'，但實際上已經預設接受了它，因為十二行傳中的一些是自相續的，而另一些則不是，這種區分是不允許的，而且在佛的自顯中出現的任何事物都是由自相續所包含的，除此之外沒有痛苦的集合，如果有，那就意味著承認了能取和所取的二元對立，從而偏離了偉大的乘。 第二部分是詳細解釋其餘內容，分為兩部分：需要詳細分析《寶性論》的經文含義，以及思考什麼是不混雜的輪迴（ma 'dres pa'i 'khor ba）。首先，《寶性論》的經文並沒有表明一旦獲得了菩薩地（sa），就完全放棄了苦諦（sdug bsngal gyi bden pa），而是表明一旦獲得了菩薩地，就放棄了生老病死的痛苦，只要沒有放棄世間最高的身體，就仍然存在行苦（'du byed kyi sdug bsngal），而且對於那些通過金剛乘（Vajrayana）在一生中成佛的普通人來說，只要沒有實現第十二地，就仍然沒有放棄近取蘊（nyer len gyi phung po）。即使那樣，也不會是'黑色通透'。

【English Translation】 Starting with a brief answer, then explaining the rest in detail. Firstly, the term 'White Transparency' (dkar po zang thal) is valid because the accumulation of merit leads to enlightenment and Buddhahood, and the fruition of uncontaminated virtue ultimately culminates in the state of Buddhahood. Those who claim to be Buddhists but do not wish for the Great Vehicle (Mahayana) to flourish, they do not want the term 'Black Transparency' (nag po zang thal), but they have implicitly accepted the concept, just as the Shravaka (Nyanrang) Arhats must experience the maturation of karma, the teacher Buddha's foot being pierced by a thorn, accepting rotten horse feed, being slandered by a Brahmin girl, Devadatta splitting the Sangha, etc., are all acknowledged by themselves. However, followers of the Great Vehicle do not think so, because as long as non-abiding Nirvana (mi gnas pa'i myang 'das) has not been realized, one is not considered a Buddha, and once it is realized, there is no opportunity to experience the maturation of karma and afflictions. Tsongkhapa considers the Ratnagotravibhāga (Gyü Blai) to be a treatise of the Great Vehicle, so it is inappropriate to include 'Black Transparency' as part of its own system. Those who acknowledge that the two Form Bodies (gzugs sku) of external appearance are real Buddhas, and who believe that impure vessel and content appearances arise in the Buddha's wisdom self-appearance, they do not want 'Black Transparency' but have implicitly accepted it, because some of the twelve acts are self-continuum and others are not, this distinction is not permissible, and whatever appears in the Buddha's self-appearance is encompassed by the self-continuum, and there is no aggregate of suffering apart from that, and if there were, it would mean acknowledging the duality of grasper and grasped, thus deviating from the Great Vehicle. The second part is to explain the rest in detail, divided into two parts: the meaning of the Ratnagotravibhāga scriptures needs to be analyzed in detail, and to think about what unmixed samsara (ma 'dres pa'i 'khor ba) is. Firstly, the Ratnagotravibhāga scripture does not indicate that once the Bodhisattva ground (sa) is attained, the truth of suffering (sdug bsngal gyi bden pa) is completely abandoned, but rather indicates that once the Bodhisattva ground is attained, the suffering of birth, old age, sickness, and death is abandoned, and as long as the highest body of the world has not been abandoned, there is still the suffering of conditioning ('du byed kyi sdug bsngal), and for ordinary people who attain Buddhahood in one lifetime through Vajrayana, as long as the twelfth ground has not been realized, the appropriated aggregates (nyer len gyi phung po) have not been abandoned. Even so, it would not be 'Black Transparency'.

---

་འདོད་དེ། སངས་རྒྱས་པའི་ཚེ་ཕུང་པོ་དེ་དོར་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱའི་རྒྱུ་བ་འགགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་མ་འདྲེས་པའི་འཁོར་བ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ཡོད་ཅེས་པ་དེ་སུ་ཞིག་གི་ལུགས་ཡིན་པ་དང་། ལུང་གང་ནས་བཤད་ནི་རྩད་མ་ཆོད། དེས་འཁོར་བ་དང་སྡུག་བསྔལ་གྱི་གོ་ཆོད་ན་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ཡོད་པ་འགལ། བདེན་བཞིའི་ཚུལ་གྱི་རྣམ་པ་ཅན། །ཞེས་པའི་ལུང་དེས། འཇམ་དཔལ་གྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་ཤར་བའི་སྡུག་ 17-21-10a བདེན་གྱི་རྣམ་པ་དེ་སྡུག་བདེན་དངོས་སུ་སྟོན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་པ་དེ་འཇམ་དཔལ་གྱི་མཁྱེན་པས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇམ་དཔལ་གྱི་མཁྱེན་པ་ནི་དག་སྣང་འབའ་ཞིག་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། དཔེར་ན་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཉམས་ཀྱི་སྣང་བ་ལ་ཤར་བའི་འཁོར་བའི་ཆོས་ཇི་སྙེད་པ་དེ་དངོས་མ་ཡིན་པར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན། དེ་འདྲ་དེ་ལ་སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོ་ཞེས་དང་། འཁོར་བར་སྣང་ཡང་འཁོར་བའི་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་ཞེས། གཞན་སྟོང་གི་ཚུལ་དུ་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་རྣམ་པ་མེད། །ཅེས་དང་། གཟུགས་མེད་གཟུགས་བཟང་དམ་པ་སྟེ། །ཅེས་དང་། སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཅན་ཡིད་ལས་སྐྱེས། །ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ནས་འདི་ལྟར་ཤེས་དགོས་ཏེ། འཁོར་བ་དང་སྡུག་བསྔལ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད། སྤྱིར་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ། ཀུན་བཏགས་པ་དང་། རྣམ་པར་བཏགས་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དེ་དང་དེ་ཞེས་བྱ་བ་གསུམ་གསུམ་དུ་འབྱེད་དགོས་པར་ཁུངས་ཐུབ་ཀྱི་མདོ་དང་རྒྱུད་སྡེ་རྣམས་ལས་གསུངས་སོ། །དེའི་ཚེ་ན་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། སྡུག་བསྔལ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་གཟུང་འཛིན་གཉིས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ལ། དེས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་རིགས་འགྲེ་ཞིང་། དེའི་ཚེ་ན་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ནི་དག་པའི་སྣང་བ་འབའ་ཞིག་ཏུ་འཆར་གྱི། མ་དག་པའི་སྡུག་བསྔལ་དུ་མི་འཆར། རྣལ་འབྱོར་པའི་མཉམ་གཞག་ཏུ་ནི་དེ་འདྲ་དེ་མ་དག་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྣམ་པར་སྣང་ཡང་། དེས་སྟོང་པའི་སྟོང་གཟུགས་ཞེས་བྱ་བ་དེར་འཆད་པ་ཡིན། རྣལ་འབྱོར་པ་མ་ཡིན་པའི་སེམས་ཅན་ལ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་དང་། རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་རང་རྒྱུད་པར་སྣང་ཞིང་ 17-21-10b ཉམས་སུ་མྱོང་བའོ། །དོན་འདི་དག་ལ་ནི་ལམ་འབྲས་ལས་སྣང་བ་གསུམ་ཞེས་བཤད་དོ། །མདོར་ན་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་དང་སངས་རྒྱས་ཏེ་ཐེག་པ་གསུམ་ཀའི་མྱང་འདས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་ནི་རྣམ་སྨིན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ལྟ་ཅི་སྨོས། སྡུག་བསྔལ་གྱི་བག་ཆགས་ཙམ་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། མཁྱེན་ནས་དྲིས་སོ་དྲིས་ནས་མཁྱེན། །དོགས་ནས་

【現代漢語翻譯】 問：如果這樣認為，那麼成佛時，因為已經捨棄了蘊，因為二萬一千六百種生滅已經止息。第二種情況是，在佛的境界中，沒有與輪迴混雜的輪迴和痛苦存在，這是誰的觀點？出自哪部經典？無法考證。如果這樣理解輪迴和痛苦，那麼在佛的境界中存在輪迴和痛苦就相矛盾。《四諦之理的相狀》這句經文所說的，文殊菩薩的智慧中顯現的苦諦的相狀，並不是真實地顯示苦諦本身，因為這個相狀是被文殊菩薩的智慧所包含的，而文殊菩薩的智慧是純粹的清凈顯現。例如，瑜伽士在禪定體驗中顯現的輪迴之法，並非真實存在。 這是什麼呢？這種狀態被稱為空色大手印，雖然顯現為輪迴，但卻空于輪迴之法，這是以他空的觀點來解釋的。如是說：『具足一切相，卻又無相。』『無色之色，殊勝之至。』『種種色相，由心而生。』因此，必須這樣理解：不僅是輪迴和痛苦，對於一切所知，都需要分為遍計所執、分別假立和法性之如是三種，這是有可靠依據的經部和續部所說的。此時，將苦諦分為三種，其中的法性之苦，指的是遠離了痛苦的能取所取二取的智慧。由此可以類推到一切所知。此時，法性之苦在佛的境界中，只會顯現為清凈的顯現，不會顯現為不清凈的痛苦。在瑜伽士的等持中，這種狀態雖然顯現為不清凈的痛苦之相，但卻被解釋為空性的空色。對於非瑜伽士的眾生來說，遍計所執和分別假立的痛苦，會顯現為自性存在，並且親身經歷。 這些道理在《道果》中被稱為三種顯現。總而言之，無論是聲聞、緣覺還是佛，三乘的涅槃境界中，不要說異熟果的痛苦，就連痛苦的習氣也不存在。在此說道：『知而問，問而知，疑而……』

【English Translation】 Question: If one thinks this way, then at the time of attaining Buddhahood, because the skandhas have been abandoned, because the twenty-one thousand six hundred arising and ceasing have ceased. The second case is, in the realm of the Buddha, there is no samsara and suffering that is not mixed with samsara. Whose view is this? Which scripture does it come from? It cannot be verified. If samsara and suffering are understood in this way, then it contradicts the existence of samsara and suffering in the realm of the Buddha. The scripture 'The Aspect of the Truth of the Four Noble Truths' says that the aspect of the Truth of Suffering that appears in Manjushri's wisdom does not actually show the Truth of Suffering itself, because this aspect is contained in Manjushri's wisdom, and Manjushri's wisdom is purely pure appearance. For example, the Dharma of Samsara that appears in the yogi's meditative experience is said to be not real. What is this? This state is called the Great Seal of Empty Form, although it appears as samsara, it is empty of the Dharma of samsara, which is explained from the point of view of other-emptiness. As it is said: 'Complete with all aspects, yet without aspects.' 'The formless form, supremely excellent.' 'Various forms are born from the mind.' Therefore, it must be understood that not only samsara and suffering, but for all knowable things, it is necessary to divide them into three types: the completely imputed, the conceptually established, and the suchness of Dharma-nature, which is said in the reliable Sutras and Tantras. At this time, dividing the Truth of Suffering into three, the Suffering of Dharma-nature refers to the wisdom that is empty of the two graspers of suffering. From this, it can be analogized to all knowable things. At this time, the Suffering of Dharma-nature in the realm of the Buddha will only appear as a pure appearance, and will not appear as an impure suffering. In the samadhi of a yogi, this state appears as an impure suffering, but it is explained as the emptiness of empty form. For non-yogi beings, the completely imputed and conceptually established suffering will appear as self-existent and be experienced personally. These principles are called the three appearances in the Lamdre. In short, whether it is a Shravaka, a Pratyekabuddha, or a Buddha, in the realm of Nirvana of the three vehicles, not to mention the suffering of Vipaka, there is not even a trace of the habit of suffering. Here it is said: 'Knowing and asking, asking and knowing, doubting and...'

---

དཔྱད་དོ་དཔྱད་ནས་དོགས། །ཤེས་ནས་བཤད་དོ་བཤད་ནས་ཤེས། །དྲི་སར་དྲི་སོ་ཞུ་སར་ཞུས། །དགྱེས་ཕྱིར་ཕུལ་ལོ་ཕུལ་ཕྱིར་དགྱེས། །གནང་སྦྱིན་ཞུའོ་ཞུ་སྦྱིན་གནང་། །མྱུར་དུས་མཇལ་ལོ་མཇལ་དུ་མྱུར། །མཇལ་ནས་དགྱེས་སོ་དགྱེས་ན་མཇལ།། །།སྭསྟི། རྫོགས་སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །མ་བསྒོམས་འཚང་རྒྱ་འཕོ་བ་ཡི། །གནས་འདི་ལྷུག་པར་བཤད་དཀའ་ཡང་། །ཇི་ལྟར་ནུས་པའི་ལན་འཚལ་ལོ། །འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། དངོས་ལན་བསྡུས་ཏེ་བཏབ་པ་དང་། མཐའ་ཆོད་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྡིག་པོ་ཆེ་ལམ་གང་ལ་ཡང་མ་སྦྱངས་པར་འཕོ་བའི་ཆོ་ག་ཡིན་ངོ་ཤེས་པ་གཅིག་གིས་འཕོས་མ་ཐག་ཏུ་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་མངོན་དུ་བྱེད་ནུས་པ་མིན་ཏེ། རྒྱུ་ཚོགས་གཉིས་མ་བསགས་པར་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་སུ་མ་ཟད་འཕགས་ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཙམ་ཡང་མངོན་དུ་བྱེད་ནུས་པ་མིན་ཏེ། དེར་འཇོག་པ་ལ་མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱེད་དགོས་ལ། ལམ་གང་ལ་ཡང་མ་སྦྱངས་པར་དེ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ལམ་གཞན་གང་ལ་ཡང་མ་བསླབ་པ་ཡིན་མོད། འཕོ་བའི་ཆོ་ག་ཉིད་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་སོ་ཞེ་ན། དུས་དེར་མཚོན་བྱེད་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་ཙམ་ཞིག་མངོན་དུ་བྱེད་པ་སྲིད་མོད། འཕོས་མ་ཐག་ཏུ་མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱ་བའི་ལུང་མེད་པ་དང་། མ་འཕོས་ 17-21-11a གོང་དུ་ལམ་ལ་གོམ་འདྲིས་མེད་པས། རང་འབྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱེད་ནུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་སྡིག་པོ་ཆེ་ལ་འཕོ་བ་མི་སྲིད་པའམ། སྲིད་ཀྱང་དགོས་པ་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། མི་སྲིད་པ་མ་ཡིན་མོད། དགོས་པ་ནི། ངན་སོང་དུ་བར་མཚམས་མེད་པར་སྐྱེས་ངེས་ཀྱི་ལས་བྱས་པའི་མི་ཞིག་གིས་འཕོ་བའི་ཆོ་ག་ཚུལ་བཞིན་དུ་གྲུབ་པ་དེའི་ཚེ། ངན་སོང་དུ་མི་འགྲོ་བར་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ། རླུང་སེམས་དབུ་མར་མ་ཚུད་ན་ནི་འཕོ་བའི་དོན་མེད་ལ། དེར་ཚུད་པ་ན་ངན་སོང་དུ་འཕོ་བའི་ལམ་ཐམས་ཅད་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེ་འདྲ་དེ་གང་དུ་འགྲོ་ཞེ་ན། མཐོ་རིས་སུ་འགྲོ་སྟེ། ངན་སོང་གི་འགྲོ་བ་ཁེགས་ཤིང་། ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་ནི་མ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དེར་འགྲོ་བའི་རྒྱུ་བསོད་ནམས་ཆ་མཐུན་གྱི་དགེ་བ་ཇི་ལྟར་ཡོད་ཅེ་ན། སྐབས་དེར་དེ་ལ་ལྷ་དང་བླ་མ་ཡིད་ལ་བྱ་བ་སོགས་མེད་ན་ནི། སྡིག་པོ་ཆེའི་འཕོ་བར་མི་རུང་ལ། དེ་ཡོད་ན་དེའི་རྒྱུ་ལས་སོ། །གཉིས་པ་ཞིབ་མོར་བཤད་པ་ལ། གང་འཕོ་བའི་གང་ཟག་ནི་གཉིས་ཏེ། འདུས་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་གང་ཡང་མེད་པ་དང་། ཡོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་རྩ་ཆད་པ་ད་ང་། མཚམས་མེད་བྱས་པ་འཚམས་མ་འབྱོར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། གོང་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་ཟིན་པ་དེ་ཉིད་དོ། །ཡོད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐར་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་དགེ་རྩ་ཡོད་པ་དང་། དེ་མེད་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 考察又考察，疑慮頓生；知曉后講述，講述後知曉；于應問處提問，于應稟處稟告；為悅意而獻供，因獻供而悅意；祈請賜予，賜予祈請；迅速會面，為會面而迅速；會面而喜悅，喜悅則會面。 吉祥！頂禮圓滿正等覺佛陀！ 對於未經修習，即能成就的頗瓦（轉移意識）之法，此處雖難以詳盡闡述，然將盡力作答。 此中有二：略述真實回答，以及詳盡闡釋最終定論。 首先，對於罪大惡極之人，未經任何道途修習，僅憑頗瓦儀軌，是否能在意識轉移后立即證得佛果？答案是否定的。因為未積聚二資糧，則無法生起佛果。不僅無法成佛，甚至連聖道的智慧也無法證得。因為要安住於此，必須證得表詮義的智慧，而未經任何道途修習，則不可能證得此智慧。 或許有人會問：雖然未曾修習其他道途，但僅憑頗瓦儀軌本身，即能證得智慧嗎？答：在彼時，或許能證得少分表詮譬喻之智慧。然而，並無經典記載，在意識轉移后立即能證得表詮義之智慧。且在意識轉移之前，若未曾熟悉道途，則無法證得自生智慧。 那麼，對於罪大惡極之人，是否無法進行頗瓦？或者說，即使可以進行，也毫無意義？答：並非無法進行。其意義在於：若某人造作了必墮惡趣的惡業，通過如法修持頗瓦儀軌，則可避免墮入惡趣。若風息與明點未入中脈，則頗瓦毫無意義。一旦風息與明點入于中脈，則斷絕了墮入惡趣的所有途徑。 那麼，此人將往生何處？答：將往生善趣。因為已斷絕了墮入惡趣的途徑，但尚未斷絕業與煩惱所致的輪迴。那麼，此人往生善趣的順緣福德從何而來？答：若在此人進行頗瓦時，心中沒有憶念本尊和上師等，則不適合為罪大惡極之人進行頗瓦。若有憶念，則此憶念即是往生善趣之因。 其次，詳細闡述。堪能進行頗瓦之人有兩種：一者，沒有任何世俗善根；二者，具有世俗善根。 首先，對於第一種人，即斷絕善根之人，如造作五無間罪且未懺悔者，如前所述。 對於第二種人，又分為兩種：具有解脫分善根者，以及不具有解脫分善根者。

【English Translation】 Examining and examining, doubts arise; knowing and speaking, speaking and knowing; asking where one should ask, reporting where one should report; offering for pleasure, pleased by offering; requesting bestowal, bestowing upon request; meeting swiftly, swift to meet; meeting and rejoicing, rejoicing then meeting. Svasti! Homage to the Fully Enlightened Buddha! Regarding the transference (of consciousness) that achieves enlightenment without cultivation, it is difficult to fully explain this place, but I will answer as best as I can. There are two aspects to this: a concise answer stating the essence, and a detailed explanation clarifying the final conclusion. Firstly, for a great sinner who has not trained in any path, is it possible to manifest the fruit of Buddhahood immediately after the transference ritual is performed by someone who knows it? It is not possible, because without accumulating the two accumulations, the fruit of Buddhahood will not arise. Not only Buddhahood, but even the wisdom of the noble path cannot be manifested, because to abide there, one must manifest the wisdom of the meaning to be represented, and without training in any path, there is no way to manifest it. If one asks, 'Although one has not studied any other path, is it possible that the transference ritual itself is the means to manifest wisdom?' The answer is, at that time, it is possible to manifest only a symbolic example of wisdom. However, there is no scriptural authority that one can manifest the wisdom of the meaning to be represented immediately after the transference, and because one has not familiarized oneself with the path before the transference, Therefore, one cannot manifest self-arisen wisdom. If that is the case, is transference impossible for a great sinner, or if it is possible, does it become unnecessary? It is not impossible, but the necessity is that when a person who has committed actions that will definitely cause them to be born in the lower realms without interruption properly completes the transference ritual, they are certain not to go to the lower realms, because if the winds and mind do not enter the central channel, then the transference is meaningless, and when they enter there, all paths to transference to the lower realms are blocked. If that is the case, where does such a person go? They go to the higher realms, because the path to the lower realms is blocked, but birth by karma and afflictions is not blocked. If that is the case, what kind of merit, a cause harmonious with going there, does that person have at that time? If at that time, that person does not have the deity and the lama in mind, then it is not suitable for the transference of a great sinner, and if they do, then that is the cause. Secondly, explaining in detail, there are two types of individuals who can be transferred: those who have no conditioned virtue at all, and those who have virtue. Firstly, those who have severed their roots of virtue, such as those who have committed the five inexpiable sins and have not reconciled, are the same as those who have been established above. There are two types of those who have virtue: those who have roots of virtue in harmony with liberation, and those who do not.

---

ང་བསོད་ནམས་ཆ་མཐུན་ཡོད་པའོ། །ཕྱི་མ་དེ་ནི་འཕོས་མ་ཐག་མཐོ་རིས་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་དུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །དང་པོ་དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐེག་དམན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཡང་བདག་མེད་པའི་ལྟ་བ་ལ་ཐོས་བསམ་གྱི་གོམ་འདྲིས་ཡོད་པ་དང་། མེད་པའོ། །ཡོད་པ་དེས་ནི་འཕོས་མ་ཐག་ཏུ་དམན་པའི་མཐོང་ལམ་མངོན་དུ་བྱེད་པར་ནུས་སོ། །མེད་པ་དེས་ནི་བསོད་ནམས་ཆ་མཐུན་ཅན་ཡིན་ན། མཐོ་རིས་སུ་དམན་པའི་རིགས་ཅན་དུ་འགྱུར་བར་ 17-21-11b མ་ཟད། དེ་མེད་ན་ཡང་དེར་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ། འཕོ་བའི་ཆོ་ག་ཙམ་གྱིས་སྤྱིར་ངན་སོང་གི་འགྲོ་བ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་སེམས་བསྐྱེད་འཁོར་དང་བཅས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ཡང་ཕར་ཕྱིན་གྱི་ཐེག་པ་པ་དང་། སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་དེ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ལྟ་བ་ཐོས་བསམ་གྱི་གོམ་འདྲིས་ཅན་ཞིག་ཡིན་ན་ནི། འཕོས་མ་ཐག་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མཐོང་ལམ་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །གོམ་འདྲིས་དེ་འདྲ་མེད་ན་ཡང་མཐོ་རིས་སུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་རིགས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ལ་ཡང་། སྤྱིར་འཕོ་བའི་མན་ངག་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལམ་གྱི་ཁྱད་ཆོས་སུ་བཤད་ལ། དེའི་ལུགས་ཀྱི་འཕོ་བ་པོའི་གང་ཟག་ལ། རབ་འབྲིང་ཐ་མ་གསུམ་ལས། རབ་ནི་སྔགས་ཀྱི་ས་བཅུ་གཉིས་པ་ཚུན་ཆད་མངོན་དུ་བྱས། ཚེ་དེ་ལ་བཅུ་གསུམ་པ་མངོན་དུ་བྱེད་མ་ནུས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་སྙད་བྱས་པ་དེའམ། ཡང་རིམ་ལྔ་དང་ཆོས་དྲུག་པའི་ཐ་སྙད་ལྟར་ན། འོད་གསལ་གྱི་རྟོགས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་མངོན་དུ་བྱས་ཤིང་། ཚེ་དེ་ཉིད་ལ་ཟུང་འཇུག་གི་སྐུ་མངོན་དུ་བྱེད་མ་ནུས་ན། འཕོས་མ་ཐག་མི་སློབ་པའི་ཟུང་འཇུག་མངོན་དུ་བྱེད་པར་ནུས་སོ། །འོད་གསལ་ལ་མཐར་ཕྱིན་མ་ཕྱིན་གྱི་དབྱེ་བས། ཟུང་འཇུག་ལ་ཡང་སློབ་པ་དང་། མི་སློབ་པ་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། །འབྲིང་པོ་ནི། བསྐྱེད་རིམ་མཚན་ཉིད་པ་ལ་སྦྱངས་པ་སྔོན་དུ་སོང་ཞིང་། རྫོགས་རིམ་གཏུམ་མོ་དང་སྒྱུ་ལུས་ཙམ་ལ་གོམས་འདྲིས་ཡོད་པ་ནི། འཕོས་མ་ཐག་སྔགས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་མངོན་དུ་བྱེད་པར་ནུས་ལ། འདི་ལ་ནི་ཟུང་འཇུག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། འཕོ་བས་འོད་གསལ་མངོན་དུ་བྱས་ཤིང་། བདེ་བ་ཆེན་པོ་ལ་སྔོན་ནས་གོམ་འདྲིས་ཡོད་པའི་དོན་གྱིས་བདེ་སྟོང་ཟུང་དུ་ཆུད་པའི་ཕྱིར། འོད་གསལ་གྱིས་ལམ་ལ་དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་གྱིས་གོམས་འདྲིས་ཡོད་ན་ནི་འཕོ་བ་ 17-21-12a མ་བྱས་ཀྱང་འཆི་བ་འོད་གསལ་གྱི་དུས་སུ་འོད་གསལ་མ་བུ་འཕྲོད་ནས་ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་རོ། །གང་ཟག་ཐ་མ་ནི། བསྐྱེད་རིམ་མཚན་ཉིད་པ་ལ་སྦྱངས་པ་སྔོན་དུ་སོང་ཞིང་། རྫོགས་རིམ་གྱི་ལྟ་སྒོམ་སྣ་ཅིག་ཙམ་ལ་ཡང་གོམས་འདྲི

【現代漢語翻譯】 我具有相應的福德因緣。下一個狀態是，一旦我去世，我將立即轉生到天界。第一個狀態又分為兩種情況：基於小乘（Hinayana）的情況和基於大乘（Mahayana）的情況。第一種情況又分為兩種：一種是對無我的見解有聞思的熟悉，另一種是沒有。如果具備聞思的熟悉，那麼一旦去世，就能立即證得小乘的見道。如果沒有，如果具有相應的福德因緣，那麼不僅會轉生到天界成為小乘種姓，即使沒有福德因緣，也能確定會轉生到天界，因為僅僅通過遷識的儀軌，通常就能阻止墮入惡趣。大乘的解脫因緣是具有大乘的發心及其相關的修持。這又分為兩種：波羅蜜多乘（Paramitayana）和密咒乘（Mantrayana）。如果是前者，並且對空性的見解有聞思的熟悉，那麼一旦去世，就會立即成為大乘的見道者。如果沒有這種熟悉，也會轉生到天界成為大乘種姓。第二種情況，基於金剛乘（Vajrayana），一般來說，遷識的口訣被認為是金剛乘道路的特殊之處。按照金剛乘的觀點，遷識者可以分為上、中、下三種。上等者是指已經證得密咒的第十二地，但在此生無法證得第十三地的人，或者按照次第五法（Rim-lnga）和六法（Chos-drug）的術語來說，是指已經證得圓滿光明（'od gsal）的證悟，但在此生無法證得雙運身（zung 'jug）的人，一旦去世，就能立即證得無學雙運。根據光明是否圓滿，雙運也分為有學和無學兩種。中等者是指，已經預先修習了具足特徵的生起次第（bskyed rim），並且對圓滿次第（rdzogs rim）中的拙火（gtum mo）和幻身（sgyu lus）有所熟悉的人，一旦去世，就能立即證得密咒的見道。這也被稱為雙運大手印（zung 'jug phyag rgya chen po），因為通過遷識證得了光明，並且由於先前對大樂（bde ba chen po）的熟悉，而證得了樂空雙運。如果在遷識之前，已經通過光明以總相的方式熟悉了道路，那麼即使不進行遷識，在臨終光明（'chi ba 'od gsal）的時刻，也能證得母子光明匯合，從而現量見到法性。下等者是指，已經預先修習了具足特徵的生起次第，並且對圓滿次第的少許見修行有所熟悉的人。

【English Translation】 I possess the corresponding meritorious affinity. The next state is that, as soon as I pass away, I will immediately be reborn in the heavenly realm. The first state is further divided into two situations: based on the Hinayana and based on the Mahayana. The first situation is again divided into two: one with familiarity of hearing and thinking about the view of selflessness, and one without. If there is familiarity of hearing and thinking, then as soon as one passes away, one will be able to directly realize the Hinayana's path of seeing. If not, if one has the corresponding meritorious affinity, then not only will one be reborn in the heavenly realm as a Hinayana lineage, but even without that, it is certain that one will be reborn there, because merely through the ritual of transference of consciousness, one can generally prevent falling into the lower realms. The Mahayana's liberation affinity is having the Mahayana's bodhicitta and its associated practices. This is again divided into two: the Paramitayana and the Mantrayana. If it is the former, and if there is familiarity of hearing and thinking about the view of emptiness, then as soon as one passes away, one will immediately become a Mahayana's path of seeing practitioner. If there is no such familiarity, one will also be reborn in the heavenly realm as a Mahayana lineage. The second situation, based on the Vajrayana, generally speaking, the oral instruction of transference of consciousness is considered a special characteristic of the Vajrayana path. According to the Vajrayana's view, the person who performs transference of consciousness can be divided into three: superior, intermediate, and inferior. The superior one refers to someone who has realized up to the twelfth bhumi of mantra, but is unable to realize the thirteenth bhumi in this life, or according to the terminology of the Five Stages (Rim-lnga) and Six Dharmas (Chos-drug), someone who has realized the ultimate realization of clear light ('od gsal), but is unable to realize the union body (zung 'jug) in this very life, then as soon as one passes away, one will be able to directly realize the non-learning union. Based on whether the clear light is ultimate or not, the union is also divided into two: learning and non-learning. The intermediate one is someone who has previously practiced the qualified generation stage (bskyed rim), and is familiar with only the heat yoga (gtum mo) and illusory body (sgyu lus) of the completion stage (rdzogs rim), then as soon as one passes away, one will be able to directly realize the mantra's path of seeing. This is also called the Great Seal of Union (zung 'jug phyag rgya chen po), because through transference of consciousness, one has realized the clear light, and due to the previous familiarity with great bliss (bde ba chen po), one has realized the union of bliss and emptiness. If one has become familiar with the path through clear light in a general way before transference of consciousness, then even without performing transference of consciousness, at the time of the dying clear light ('chi ba 'od gsal), one will realize the union of mother and son clear light, and thus directly see the dharmata. The inferior person is someone who has previously practiced the qualified generation stage, and is familiar with even just a little bit of the view and meditation of the completion stage.

---

ས་མེད་པ་སྟེ། དེ་འདྲ་དེས་འཕོ་བའི་ཆོ་ག་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཐེབས་ན་འཕོས་མ་ཐག་སྔགས་ལུགས་ཀྱི་མཚོན་བྱེད་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱེད་ནུས་ཏེ། རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཚུད་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་སོ། །མདོར་ན་སྔགས་ལུགས་ཀྱི་འཕོ་བ་ཇི་སྙེད་པ་ནི་འཆི་བ་འོད་གསལ་མངོན་དུ་གྱུར་ཟིན་པ་དེའི་ཚེ་འཕོ་བ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དུས་མིན་དུ་འཕོས་ན་ལྷ་གསོད་པའི་ཉེས་པ་ལས་བྱུང་བའི་དབང་གིས་འཕོ་བ་ངན་སོང་གི་རྒྱུར་སོང་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར། སྔགས་ལམ་གྱི་འཕོ་བ་པོ་རབ་འབྲིང་དེ་དག་གིས། ལམ་ལ་གོམས་པ་དྲག་ཞན་གྱི་དབང་ལས་འཕོ་ས་དེ་དང་དེར། འཕོ་ཐུབ་པའི་ངེས་པ་མེད་ཀྱང་། ངེས་པར་རིག་པ་འཛིན་པའི་གནས་སམ། མཁའ་ལ་སྤྱོད་པ་སོགས་ཀྱི་གནས་སུ་མི་སྐྱེ་བ་ནི་མི་སྲིད་དེ། ལྷ་དང་བླ་མའི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་དང་། སྙིང་རྗེ་དང་སྨོན་ལམ་དང་། རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཚུད་པའི་མཐུ་ལས་སོ། །དེར་སྐྱེས་ནས་རིམ་གྱིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་འཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འཕོ་སར་འཕོས་ན་སྐྱེ་སར་སྐྱེ། །སྐྱེ་སར་སྐྱེས་ན་གནས་སར་གནས། །རྟག་བརྟན་གཡུང་དྲུང་གཡུང་བརྟན་རྟག །གནས་ཡོད་གནས་སུ་བཞུགས་སར་བཞུགས། །མཆིད་དྲིས་གསུམ་པའི་ལེན་ལེགས་པར་བཏབ་པ་འདི་གྲུབ་པའོ།། །།རྡོ་རྗེ་འཛིན་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་སྒོམ་བཟླས་ཚུལ། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་པ་རྣམས་ལ། །རྡོ་རྗེའི་མཚན་ཅན་དེས་དྲིས་འཆད། །འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། དངོས་ལན་བཏབ་པ་དང་། དོགས་གཅོད་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྡོ་རྗེ་སེམས་ 17-21-12b དཔའི་བཟླས་པ་ཆོ་ག་བཞིན་འབྱུང་བ་ལ་སྒོམ་པའང་ཆོ་ག་བཞིན་བྱེད་དགོས་ལ། སྒོམ་བཟླས་ཆོ་ག་བཞིན་དུ་འབྱུང་བ་ལ་སེམས་གཞན་དུ་མ་གཡེངས་པ་ངེས་པར་དགོས་ཤིང་། བཟླ་བྱའི་སྔགས་དེའི་ཀུན་སློང་གཞན་དུ་གཡེངས་ན་དེའི་ཚེ་འབུམ་ཕྲག་ལ་སོགས་པའི་གྲངས་ཀྱི་གོ་ཆོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རྡོར་སེམས་ཀྱི་བཟླ་བྱའི་སྔགས་ལ་རྣམ་གྲངས་མང་ཡང་། དྲི་བའི་སྐབས་འདིར་རྡོར་སེམས་ཀྱི་ཡིག་བརྒྱའི་དབང་དུ་མཛད་པར་གསལ་བས། བཟླས་པ་དེ་བྱེད་པའི་གནས་སྐབས་ལ་གཉིས་ཏེ། རྩ་ལྟུང་མ་བྱུང་གོང་དུ་ལམ་ཉམས་ལེན་གྱི་སྔོན་འགྲོར་བྱེད་པ་དང་། རྩ་ལྟུང་ཅན་གྱིས་དེའི་དག་བྱེད་དུ་བྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་ལྟུང་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་སློབ་པ་ཡིན་པས། ཕལ་ཆེར་རྩ་ལྟུང་འབྱུང་བ་མི་སྲིད་དོ། །མི་སྲིད་པ་དེ་ལ་ནི་རྩ་བ་ནས་འདག་མི་འདག་གི་དཔྱད་པ་མི་དགོས་ཏེ། དཔེར་ན་སྦལ་པའི་རལ་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི་གལ་ཏེ་རྩ་ལྟུང་བྱུང་ཟིན་པ་དེའི་དག་བྱེད་དུ་སྒོམ་བཟླས་ཆོ་ག་བཞིན་དུ་བྱེད་པ་དེ་ལའང་། གཉིས་ཏེ། བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་གི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེས་ནས་བྱེད་པ་དང་། མ་སྐྱེས་པར་བྱེད་པའོ། །དང་པོས་ནི་རྩ་ལྟུང་

【現代漢語翻譯】 如果沒有（修持的基礎），如果那樣的人如法地進行頗瓦（འཕོ་བའི་ཆོ་ག，轉移意識的儀式），那麼在頗瓦之後，就能立即顯現密宗所象徵的譬喻智慧，這是因為風息和心識融入中脈的力量。總之，所有密宗的頗瓦，都需要在死亡光明（འཆི་བ་འོད་གསལ，臨終時體驗到的明光）顯現時進行。如果在非時進行頗瓦，由於犯下『殺神』的罪過，頗瓦可能會成為墮入惡道的因。密宗頗瓦修行者，無論上等還是中等，由於對道的熟悉程度不同，不一定能轉移到特定的地方。但他們必定會轉生到持明者的處所，或者空行剎土等地，這是不可能不發生的，這是因為諸佛和上師的加持，以及慈悲和願力，還有風息和心識融入中脈的力量。在那裡轉生后，他們將逐漸獲得大手印（ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ，Mahāmudrā）的殊勝成就。這裡說道：如果轉移到該去的地方，就會轉生到該轉生的地方。如果轉生到該轉生的地方，就會安住於該安住的地方。恒常穩固，永恒不變。安住於該安住的地方，安坐於該安坐的地方。第三個問題的回答圓滿結束。 向金剛持（རྡོ་རྗེ་འཛིན，Vajradhara）頂禮！現在講解金剛薩埵（རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ，Vajrasattva）的觀修和唸誦方法。由具金剛名者向金剛乘的行者提問並作答。此處分為兩部分：一是直接回答，二是解釋疑惑。首先是直接回答：如法進行金剛薩埵的唸誦，觀修也必須如法進行。如法進行觀修和唸誦，必須確保心不散亂。如果唸誦真言（སྔགས，mantra）時心念散亂，那麼即使唸誦數百萬遍也毫無意義。金剛薩埵的唸誦真言有很多種，但根據此處提問的情況，顯然是指金剛薩埵的百字明（ཡིག་བརྒྱ，the hundred-syllable mantra of Vajrasattva）。唸誦百字明有兩種情況：一是未犯根本戒（རྩ་ལྟུང，root vows）之前，作為道之修持的前行；二是已犯根本戒者，以此作為凈化的方法。第一種情況是學習不犯根本戒的特殊方法，因此幾乎不可能犯根本戒。對於不可能發生的事情，無需討論是否需要凈化，就像兔子角一樣。第二種情況是，如果已經犯了根本戒，那麼如法進行觀修和唸誦以進行凈化，也分為兩種：一是生起樂空雙運（བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག，the union of bliss and emptiness）的智慧後進行；二是未生起樂空雙運的智慧前進行。第一種情況是，生起樂空雙運的智慧后，根本戒的罪過

【English Translation】 If there is no (basis for practice), if such a person performs the Powa (འཕོ་བའི་ཆོ་ག, the ritual of transferring consciousness) properly, then immediately after the Powa, they can manifest the exemplary wisdom symbolized by the Tantric tradition, due to the power of the wind-mind entering the central channel. In short, all Tantric Powas must be performed when the death luminosity (འཆི་བ་འོད་གསལ, the clear light of death) has already manifested. If Powa is performed at an inappropriate time, due to the sin of 'killing a deity', the Powa may become a cause for falling into the lower realms. Tantric Powa practitioners, whether superior or intermediate, may not necessarily be able to transfer to a specific place due to the varying degrees of familiarity with the path. However, it is impossible for them not to be reborn in the abode of Vidyadharas or the realm of Dakinis, due to the blessings of the deities and gurus, compassion and aspiration, and the power of the wind-mind entering the central channel. Having been born there, they will gradually attain the supreme Siddhi of Mahamudra (ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ, Mahāmudrā). Here it is said: If transferred to the place to be transferred, one will be reborn in the place to be reborn. If reborn in the place to be reborn, one will abide in the place to be abided. Constant and stable, eternal and unchanging. Abiding in the place to be abided, sitting in the place to be seated. The answer to the third question is completed perfectly. Homage to Vajradhara (རྡོ་རྗེ་འཛིན, Vajradhara)! Now explaining the method of meditation and recitation of Vajrasattva (རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ, Vajrasattva). The one with the name of Vajra asks and answers to the practitioners of Vajrayana. Here there are two parts: first, a direct answer; second, an explanation of doubts. First, the direct answer: To perform the recitation of Vajrasattva according to the ritual, the meditation must also be performed according to the ritual. To perform meditation and recitation according to the ritual, it is necessary to ensure that the mind is not distracted. If the mind is distracted when reciting the mantra (སྔགས, mantra), then even reciting it millions of times is meaningless. There are many kinds of mantras for Vajrasattva, but according to the context of this question, it clearly refers to the hundred-syllable mantra (ཡིག་བརྒྱ, the hundred-syllable mantra of Vajrasattva) of Vajrasattva. There are two situations for reciting the hundred-syllable mantra: first, before breaking the root vows (རྩ་ལྟུང, root vows), as a preliminary practice for the path; second, for those who have broken the root vows, as a method of purification. The first situation is learning a special method of not breaking the root vows, so it is almost impossible to break them. For something that is impossible to happen, there is no need to discuss whether it needs to be purified, just like a rabbit's horn. The second situation is that if one has already broken the root vows, then performing meditation and recitation according to the ritual to purify them is also divided into two types: first, performing it after generating the wisdom of the union of bliss and emptiness (བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག, the union of bliss and emptiness); second, performing it before generating the wisdom of the union of bliss and emptiness. The first situation is that after generating the wisdom of the union of bliss and emptiness, the transgression of the root vows

---

གི་བག་ཆགས་འཇོམས་ནུས་ཏེ། བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོམས་པར་མི་ནུས་པའི་སྔགས་ཀྱི་སྤང་བྱ་མི་སྲིད་པས་སོ། །སྒོམ་བཟླས་ཀྱི་ཚུལ་གཉིས་པ་དེས་ནི་རྩ་ལྟུང་གི་རྣམ་སྨིན་རྒྱང་སྲིང་བར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། རྩ་བ་ནས་དྲུངས་འབྱིན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་སོ་ཐར་དང་བྱང་སེམས་སྡོམ་པའི་ལྟུང་བ་བཤགས་ཚུལ་རྣམས་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་དོགས་གཅོད་ཞིབ་མོར་བཤད་པ་ལ། གཉིས་ཏེ། དངོས་ལན་སྔ་མའི་དོན་བཤད་པ་དང་། ཕྱི་མའི་དོན་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་སྒོམ་པ་ཆོ་ག་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ནི། སྔགས་བླ་མེད་ལུགས་ཀྱི་བླ་མའི་རྣལ་འབྱོར་དཔྱིས་ཕྱིན་པ་དེ་ཡིན་ལ། དེ་འདྲ་དེ་བདེ་སྟོང་ 17-21-13a གི་ཡེ་ཤེས་དངོས་སུ་འདྲེན་བྱེད་ཀྱི་ཐབས་མཁས་ཡིན་པར་ནི་སྔགས་ལུགས་ཀྱི་མན་ངག་པ་ཀུན་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེས་ནི་ངོ་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱར་གྱུར་པའི་རྩ་ལྟུང་མ་འོངས་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་དུ་བྱེད་པ་དང་། སྐྱེས་ཟིན་གྱི་བག་ཆགས་རྩ་བ་ནས་དྲུངས་འབྱིན་ནུས་པར་ནི། མདོ་སྔགས་ཀྱི་གཞུང་ཆེན་འཆད་པ་མཐའ་དག་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །དངོས་ལན་ཕྱི་མའི་གོ་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། རྣམ་སྨིན་རྒྱང་བསྲིངས་པའི་གོ་དོན་གང་ཡིན་པ་དང་། རེ་ཤིག་རྒྱང་བསྲིངས་པ་དེ་མཐར་མྱོང་དགོས་སམ་པའི་ལན་དཔྱད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྩ་བའི་ལྟུང་བ་ཆེ་ཤོས་ཤིག་བྱུང་ན་དེས་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཏོང་ཞིང་། ལྟུང་བ་དེ་མ་བཤགས་ན་རྡོ་རྗེའི་དམྱལ་བར་སྐྱེ་ངེས་སུ་ཡོད་པ་དེ་ལ་སྒོམ་བཟླས་རགས་པ་དེའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་རེ་ལ་ལྟུང་བ་ཉིས་འགྱུར་དུ་འཕེལ་རུང་མི་འཕེལ་བར་བྱས་ཤིང་། ལྟུང་བ་གཅིག་པོ་དེའི་རྣམ་སྨིན་ཀྱང་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་དེ་ཉིད་དུ་མྱོང་བ་མ་ཡིན་པར་བྱས་པ་ལ། འོན་ཀྱང་བག་ཆགས་མ་དག་པའི་དོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་གཞན་ལ་མྱོང་རུང་དུ་ཡོད་པ་ནི་མ་ཁེགས་སོ། །གཉིས་པ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཁེགས་ཀྱང་རྣམ་སྨིན་དེ་གཏན་མི་མྱོང་བ་ཡང་སྲིད་པ་ཡིན་ཏེ། བཤགས་པ་དེའི་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་དེ་མ་ངེས་པའི་ལས་སུ་བྱས་པའོ། །དེ་ལྟར་བྱས་པའི་འོག་ཏུ་རྡུལ་ཚོན་ལ་སོགས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་དབང་བསྐུར་བ་བླངས་ཤིང་ཐོབ་པས་ནི། སྔོན་གྱི་རྩ་ལྟུང་དེའི་བག་ཆགས་མ་དག་ཀྱང་། ལྟུང་བ་དེའི་བག་ཆགས་ཡོད་པ་དེ་རྣམ་སྨིན་མི་འབྱིན་པར་ངེས་པའི་ལས་སུ་བྱས་པའོ། །ཡང་རྩ་ལྟུང་ཅན་གྱི་གསང་སྔགས་པས་སྒོམ་བཟླས་ཀྱི་ཆོ་གས་རྩ་ལྟུང་དག་པར་བྱས་ཀྱང་། གསང་སྔགས་པ་ཉིད་དུ་ཚུད་པ་ལ་ནི། སླར་ཡང་ལས་དང་པོ་པ་བཞིན་དུ་དབང་བསྐུར་བ་རྩ་བ་ནས་བླང་དགོས་ཏེ། སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ལེན་དགོས་པས་སོ། །དཔེར་ན་བྱང་སེམས་ཀྱི་སྡོམ་པའི་ 17-21-13b སྐབས་བཞིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་གྲུབ་པའོ།། །།དེ་ལས་འཕྲོས་པའི་དྲི་བ། སྒྲིབ་པ་ཕྲ

【現代漢語翻譯】 如果僅僅通過一般的禪修和唸誦無法摧毀根本墮罪的習氣，那麼通過樂空雙運的智慧也無法摧毀，因為不可能存在無法通過真言來消除的對治品。第二種禪修和唸誦的方式，實際上是延長了根本墮罪的異熟果報，而不是從根本上拔除，就像聲聞乘和菩薩戒的墮罪懺悔方式一樣。 第二部分，詳細解釋疑難解答，分為兩部分：解釋先前回答的含義和解釋之後回答的含義。第一部分是：如儀軌所說的觀脩金剛薩埵（Vajrasattva），這是無上瑜伽部（Anuttarayoga Tantra）最究竟的上師瑜伽（Guru Yoga），是直接引導進入樂空智慧的巧妙方法，這是所有密宗行者都認同的。如此產生的智慧，能使作為對治品的根本墮罪，未來不再生起，並且能從根本上拔除已經產生的習氣，這是所有顯宗和密宗的偉大論典都一致認可的。 對於之後回答的含義，分為兩部分：異熟果報被延長的含義是什麼？以及，被暫時延長的異熟果報最終是否必須經歷？第一部分是：如果發生了最嚴重的根本墮罪，這會破壞密宗的誓言，如果不懺悔墮罪，肯定會墮入金剛地獄（Vajra Hell）。通過粗略的禪修和唸誦的力量，可以阻止墮罪每天成倍增長，並且使這個墮罪的異熟果報不會在來世立即成熟，而是被延後，但是，由於習氣未被清凈，仍然有可能在其他世經歷果報。第二部分是：即使如此，也可能永遠不會經歷異熟果報，因為通過懺悔的力量，墮罪已經變成了不確定的業。在此之後，接受和獲得如沙壇城（Mandala）等的灌頂，即使先前的根本墮罪的習氣沒有完全清凈，也能使這個墮罪的習氣不再產生異熟果報，成為一種確定的結果。此外，即使一個犯了根本墮罪的密宗行者通過禪修和唸誦的儀軌清凈了根本墮罪，但要重新成為密宗行者，仍然需要像初學者一樣，從根本上重新接受灌頂，因為需要重新受持密宗的誓言，就像菩薩戒的情況一樣。以上論述完畢。 由此引申出的問題：煩惱障（Kleśāvaraṇa）和所知障（Jñeyāvaraṇa）的種子，是否也需要通過這種方式來清凈？

【English Translation】 If the habitual tendencies of the root downfalls cannot be destroyed by ordinary meditation and recitation alone, then they cannot be destroyed by the wisdom of the union of bliss and emptiness, because there cannot be a countermeasure that cannot be eliminated by mantra. The second method of meditation and recitation actually prolongs the maturation of the root downfall, rather than eradicating it from the root, just like the methods of confessing downfalls in the Pratimoksha and Bodhisattva vows. The second part, explaining the doubts in detail, is divided into two parts: explaining the meaning of the previous answer and explaining the meaning of the subsequent answer. The first part is: As the ritual says, meditating on Vajrasattva, this is the most ultimate Guru Yoga of the Anuttarayoga Tantra, which is a skillful method to directly lead into the wisdom of bliss and emptiness, which is agreed upon by all Tantric practitioners. The wisdom generated in this way can make the root downfall, which is the object to be abandoned, not arise in the future, and can eradicate the already generated habitual tendencies from the root, which is unanimously recognized by all the great treatises of Sutra and Tantra. Regarding the meaning of the subsequent answer, it is divided into two parts: What is the meaning of prolonging the maturation? And, is it necessary to eventually experience the temporarily prolonged maturation? The first part is: If the most serious root downfall occurs, this will break the Tantric vows, and if the downfall is not confessed, one will definitely fall into the Vajra Hell. Through the power of rough meditation and recitation, it can prevent the downfall from multiplying every day, and also prevent the maturation of this single downfall from maturing immediately in the next life, but it is postponed. However, since the habitual tendencies have not been purified, it is still possible to experience the retribution in other lives. The second part is: Even so, it is possible that the maturation will never be experienced, because through the power of confession, the downfall has become an uncertain karma. After doing so, receiving and obtaining initiations in mandalas such as sand mandalas, even if the habitual tendencies of the previous root downfall have not been completely purified, can make the habitual tendencies of this downfall not produce maturation, becoming a definite result. Furthermore, even if a Tantric practitioner who has committed a root downfall purifies the root downfall through the ritual of meditation and recitation, in order to be included as a Tantric practitioner again, it is still necessary to receive the initiation from the root again, like a beginner, because it is necessary to retake the Tantric vows, just like the case of the Bodhisattva vows. The above discussion is completed. The question arising from this: Do the seeds of the afflictive obscurations (Kleśāvaraṇa) and the cognitive obscurations (Jñeyāvaraṇa) also need to be purified in this way?

---

་མོ་འདག་པ་ལ་ཡང་དག་པའི་དོན་ངེས་པར་རྟོགས་དགོས་སམ་ཞེས་པ་ནི། ངེས་པར་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། ཕར་ཕྱིན་ལུགས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་མཐར་མ་ཕྱིན་ན་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ཕྲ་མོ་སྤངས་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། སྔགས་ལུགས་ཀྱི་བདེ་སྟོང་མངོན་གསུམ་དུ་རྟོགས་པ་མཐར་མ་ཕྱིན་ན། བདེ་ཆེན་གྱི་སྒྲིབ་པ་ཕྲ་མོ་སྤངས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཚུལ་གཉིས་པོ་གནས་ལུགས་ཀྱི་དོན་རྟོགས་པའི་ཐབས་ལ་ཟབ་མི་ཟབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། རྟོགས་པ་མྱུར་བུལ་གྱི་ཁྱད་པ་དང་། མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའི་ལྟ་བ་ནི་སྔགས་ལུགས་ཀྱི་ཡང་དག་པའི་དོན་ཡིན་པར་ངེས་སོ།། །།ཡང་འཕྲོས་པའི་མཆིད་དྲིས་གཅིག་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ཡིད་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་ཟད་ཙ་ན། །དཀར་ནག་གི་ལས་ལ་འབྲས་བུ་མེད། །ཅེས་ཡང་དགོན་པས་བཤད་པ་དེ་གློ་བ་ལ་ལྗེན་ནམ་ཞེས་གསུངས་པ། ཁོང་གི་དགོངས་པ་གང་ལ་གཏད་མི་ཤེས་ཀྱང་། སྡེ་སྣོད་ཀྱི་ལུང་དང་མཐུན་པར་བཤད་ན། འདི་ལྟར་ལྟ་བས་སྤྲོས་པ་གཅོད་པ་མཐར་ཐུག་པའི་ཚེ། ཡིད་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་ཟད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེའི་ཚེ་རྣམ་རྟོག་གི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་འགགས་པའི་ཕྱིར། དེའི་རིགས་དོན་དཀར་ནག་གི་ལས་ཉིད་ཀྱང་མ་དམིགས་ན། དེའི་འབྲས་བུ་ལྟ་ཅི་སྨོས། བོད་ཕྱི་མ་གང་དག །རྣམ་རྟོག་མི་འགོག་པར་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣམ་གཞག་ཁས་ལེན་པ་ནི། ཀླུ་སྒྲུབ་དང་ཐོགས་མེད་ཀྱི་ལུགས་གཉིས་ཀ་དང་མི་མཐུན་ཞིང་། མན་ངག་གི་གཞུང་ཀུན་དང་འགལ་ལོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། དགག་བྱ་སྤྲོས་པ་ནི་བདེན་གྲུབ་ལས་གཞན་ལ་བཤད་མ་ནུས་ཤིང་སྤྲོས་བྲལ་ཡང་དགག་བྱ་གཅིག་བུ་དེ་ལས་གཞན་བདེན་མེད་སོགས་ཀྱི་མཐའ་མ་བཀག་པས་ཉི་ཚེ་བ་ཙམ་དུ་ཟད་པས་སོ། །ཡང་དགོན་པའི་ 17-21-14a གསུང་འདིའི་དོན་འདི་ལྟར་ཡང་འཆད་ནུས་ཏེ། དཀར་པོ་ཞེས་པ་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་དགེ་བ་ལ་འཆད་པར་ཆོས་མངོན་པ་ལས་གསུང་པ་བཞིན་དུ་དེ་ལ་ངོས་བཟུང་ནས། ཡིད་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་ཞེས་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཟད་པའི་ཚེ་ན། དཀར་ནག་གི་ལས་གཉིས་ཀ་བྱེད་པ་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར་ན་དེའི་འབྲས་བུ་ལྟ་ཅི་སྨོས། རྟོག་པ་དེ་ནམ་གྱི་ཚེ་ཟད་སྙམ་ན། སྡེ་སྣོད་པ་དག་ས་བརྒྱད་པ་ནས་ཟད་པར་འཆད་ལ། ཡང་དག་པར་ན་གནས་ལུགས་ཀྱི་དོན་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་གི་ངོ་ན་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་བསོགས་པ་མེད་དོ། །ཇི་སྐད་བཤད་པ་དེ་དག་ནི་མཉམ་གཞག་གི་ལྟ་བས་ལ་ཟློ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཤན་འབྱེད་པའི་ཚེ་ནི་ཡིད་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་ཟད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ནག་པོའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མེད་མོད། དཀར་པོའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་ཡོད་དེ། ཟག་པ་མེད་པའི་ལས་དག་གི་འབྲས་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་རྣམ་སྨིན་

【現代漢語翻譯】 問：是否需要對空性（藏文：སྟོང་ཉིད།，含義：emptiness）有正確的理解才能凈除業障？答：是的，這是必須的。因為如果按照般若乘（藏文：ཕར་ཕྱིན་ལུགས།，含義：Prajnaparamita）的觀點，不能完全證悟空性，就不可能斷除細微的所知障（藏文：ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ།，含義：obscurations to knowledge）。同樣，如果按照密乘（藏文：སྔགས་ལུགས།，含義：mantra system）的觀點，不能完全證悟樂空（藏文：བདེ་སྟོང་།，含義：bliss and emptiness），就不可能斷除大樂的細微障礙。儘管如此，大乘（藏文：ཐེག་པ་ཆེན་པོ།，含義：Mahayana）這兩種方法在證悟實相（藏文：གནས་ལུགས།，含義：the way things are）的手段上，存在深淺、快慢以及無上不變之樂的差別。因此，密乘的正確見地（藏文：ལྟ་བ།，含義：view）是殊勝的。 還有一個問題是：『當意念之師耗盡時，黑白之業皆無果。』（藏文：ཡིད་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་ཟད་ཙ་ན། །དཀར་ནག་གི་ལས་ལ་འབྲས་བུ་མེད། །）永貢巴（藏文：ཡང་དགོན་པ།）這樣說是否合理？雖然我不知道他的意圖是什麼，但如果按照經藏（藏文：སྡེ་སྣོད།，含義：collection of discourses）的教義來解釋，當以見地徹底斷除戲論（藏文：སྤྲོས་པ།，含義：elaboration）時，就可以說是『意念之師耗盡』，因為那時所有的分別念（藏文：རྣམ་རྟོག，含義：conceptual thought）都已停止。既然連黑白之業都無法確定，又何談它們的果報呢？那些不阻止分別念，卻聲稱自己無戲論的藏人，既不符合龍樹（梵文天城體：नागार्जुन，梵文羅馬擬音：Nāgārjuna）和無著（梵文天城體：असङ्ग，梵文羅馬擬音：Asaṅga）的觀點，也與所有的口訣教法相悖。為什麼這樣說呢？因為所要破除的戲論，只能是真實存在（藏文：བདེན་གྲུབ།，含義：truly existent），而所謂的『無戲論』，如果沒有破除這個唯一的所破，即真實存在，那麼沒有破除其他如『無自性』（藏文：བདེན་མེད།，含義：non-existence）等邊見，就只是半吊子而已。永貢巴的這句話也可以這樣解釋：按照《阿毗達磨》（梵文天城體：अभिधर्म，梵文羅馬擬音：Abhidharma，含義：higher knowledge）的說法，『白色』指的是有漏善業（藏文：ཟག་བཅས།，含義：contaminated），如果將『意念之師』理解為分別念耗盡之時，那麼因為沒有造作者，黑白之業都不會產生果報。那麼，分別念何時耗盡呢？小乘（藏文：སྡེ་སྣོད་པ།，含義：Shravakas）經典說在第八地（藏文：ས་བརྒྱད་པ།，含義：eighth bhumi）耗盡，但實際上，當安住于實相時，就不會積累有漏之業。以上所說的是安住于實相的見地。如果在出定（藏文：རྗེས་ཐོབ།，含義：post-meditation）時進行區分，那麼意念之師耗盡是在佛地（藏文：སངས་རྒྱས།，含義：Buddhahood），那時沒有黑業的果報，但白業的果報是存在的，因為無漏之業（藏文：ཟག་པ་མེད།，含義：uncontaminated）的果報是法身（藏文：ཆོས་ཀྱི་སྐུ།，含義：Dharmakaya），以及圓滿的福德資糧（藏文：བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས།，含義：merit accumulation）的成熟。

【English Translation】 Question: Is it necessary to have a correct understanding of emptiness (Tibetan: སྟོང་ཉིད།, Meaning: emptiness) in order to purify obscurations? Answer: Yes, it is necessary. Because if, according to the Prajnaparamita system (Tibetan: ཕར་ཕྱིན་ལུགས།, Meaning: Prajnaparamita), one does not fully realize emptiness, it is impossible to eliminate the subtle obscurations to knowledge (Tibetan: ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ།, Meaning: obscurations to knowledge). Similarly, if, according to the mantra system (Tibetan: སྔགས་ལུགས།, Meaning: mantra system), one does not fully realize bliss and emptiness (Tibetan: བདེ་སྟོང་།, Meaning: bliss and emptiness), it is impossible to eliminate the subtle obscurations of great bliss. Nevertheless, these two methods of the Great Vehicle (Tibetan: ཐེག་པ་ཆེན་པོ།, Meaning: Mahayana) differ in the depth and speed of realizing the nature of reality (Tibetan: གནས་ལུགས།, Meaning: the way things are), and in the unsurpassed and unchanging bliss. Therefore, the correct view (Tibetan: ལྟ་བ།, Meaning: view) of the mantra system is superior. Another question is: 'When the teacher of ideation is exhausted, there is no fruit for black and white karma.' (Tibetan: ཡིད་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་ཟད་ཙ་ན། །དཀར་ནག་གི་ལས་ལ་འབྲས་བུ་མེད། །) Is it reasonable for Yang Gonpa (Tibetan: ཡང་དགོན་པ།) to say this? Although I do not know his intention, if we explain it according to the teachings of the Sutra Pitaka (Tibetan: སྡེ་སྣོད།, Meaning: collection of discourses), when the elaboration (Tibetan: སྤྲོས་པ།, Meaning: elaboration) is completely cut off by the view, it can be said that 'the teacher of ideation is exhausted,' because at that time all conceptual thoughts (Tibetan: རྣམ་རྟོག, Meaning: conceptual thought) have ceased. Since even black and white karma cannot be determined, what need is there to mention their results? Those Tibetans who do not stop conceptual thoughts but claim to be free from elaboration are inconsistent with both the views of Nagarjuna (Sanskrit Devanagari: नागार्जुन, Sanskrit Romanization: Nāgārjuna) and Asanga (Sanskrit Devanagari: असङ्ग, Sanskrit Romanization: Asaṅga), and contradict all the pith instructions. Why is this so? Because the elaboration to be refuted can only be truly existent (Tibetan: བདེན་གྲུབ།, Meaning: truly existent), and the so-called 'freedom from elaboration,' if it does not refute this one thing to be refuted, namely true existence, then not refuting other extremes such as 'non-existence' (Tibetan: བདེན་མེད།, Meaning: non-existence) is only half-baked. This statement of Yang Gonpa can also be explained as follows: According to the Abhidharma (Sanskrit Devanagari: अभिधर्म, Sanskrit Romanization: Abhidharma, Meaning: higher knowledge), 'white' refers to contaminated virtuous karma (Tibetan: ཟག་བཅས།, Meaning: contaminated), and if we understand 'the teacher of ideation' as the time when conceptual thoughts are exhausted, then because there is no creator, neither black nor white karma will produce results. When will conceptual thoughts be exhausted? The Shravakas (Tibetan: སྡེ་སྣོད་པ།, Meaning: Shravakas) say that they are exhausted on the eighth bhumi (Tibetan: ས་བརྒྱད་པ།, Meaning: eighth bhumi), but in reality, when abiding in the nature of reality, one does not accumulate contaminated karma. What has been said above is based on the view of abiding in the nature of reality. If we distinguish in post-meditation (Tibetan: རྗེས་ཐོབ།, Meaning: post-meditation), then the exhaustion of the teacher of ideation is in Buddhahood (Tibetan: སངས་རྒྱས།, Meaning: Buddhahood), at which time there is no result of black karma, but the result of white karma exists, because the result of uncontaminated karma (Tibetan: ཟག་པ་མེད།, Meaning: uncontaminated) is the Dharmakaya (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་སྐུ།, Meaning: Dharmakaya), and the maturation of the complete accumulation of merit (Tibetan: བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས།, Meaning: merit accumulation).

---

ནམ། ཡང་ན་དབང་གི་འབྲས་བུ་མཚན་བཟང་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུ་དང་། ཟག་པ་མེད་པའི་དགའ་བ་དང་བདེ་བ་ཤིན་ཏུ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་ལ་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་པ་དག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། དོན་ཡོད་འདི་དོན་ཡོད་པ་དབང་པོ་ཡི། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུར་ཐོགས་པ་མེད་རྒྱལ་པོ། །རབ་བརྗིད་ཁྱོད་རབ་བརྗིད་ཁྱོད་ཁྱོད་ཀྱི་སྐུ། །གསུང་སྙན་དེ་གསུང་སྙན་དེའང་དེ་ཡི་གསུང་། །ཐུགས་གསལ་ཉིད་ཐུགས་གསལ་ཉིད་ཉིད་ཀྱི་ཐུགས། །དཔལ་ལྡན་མཁྱེན་དང་བརྩེ་དང་ནུས་དང་མཛད་ལྡན་དཔལ། །གང་འདོད་ཤེས་སར་དྲིས་པས་དྲིས་སར་ཤེས་འདོད་གང་། །རྣམ་པར་དཔྱོད་དང་འགྲུས་དང་ཐུགས་རྗེ་ཡིས། །འཛམ་བུའི་གླིང་ཆེན་བདེ་བར་འཚོ་མཛད་པའི། །ས་སྐྱོང་འདེགས་བྱེད་སྐྱེ་རྒུའི་བསོད་ནམས་ཀྱི། །དབང་ཆེན་གཞི་ལ་རྟག་པར་ཞབས་ 17-21-14b བརྟན་ཤོག །ཅེས་ས་ཆེན་སྐྱོང་མཛད་ཤྲཱི་ཨ་མོ་གྷ་བཛྲ་ར་ཛའི་གསུང་གི་མཆིད་དྲིས་སུ་སྤྲིངས་པའི་ཞུས་ལན་ལེགས་པར་བཤད་པ་གསེར་གྱི་རྔ་སྒྲ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། ཡུལ་དབུས་ཀྱི་ཀློག་པ་པ་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། གཙང་ཆུ་མིག་རིང་མོའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཉེ་བར་སྦྱར་ནས་ཕུལ་བའི་ཡི་གེ་པ་ནི་བློ་བཟང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།མངྒ་ལཾ།། ༄། །གཤེད་དམར་གྱི་རྟེན་དང་བརྟེན་པར་བཅས་པའི་ངོས་འཛིན་གྱི་ཞུས་ལན། ༈ [གཤེད་དམར་གྱི་རྟེན་དང་བརྟེན་པར་བཅས་པའི་ངོས་འཛིན་གྱི་ཞུས་ལན། །]༄། །སྭསྟི། །འཇམ་པའི་དབྱངས་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། །གཤིན་རྗེའི་གཤེད་པོ་རྟེན་དང་ནི། །བརྟེན་པར་བཅས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །ངོས་འཛིན་གསལ་བར་བཤད་བྱ་བ། །གཤིན་རྗེ་དང་ནི་དེའི་གཤེད་པོ། །སོ་སོར་ངོས་འཛིན་བྱོས་ཤེ་ན། །སྤྱིར་བཤད་པ་དང་སྐབས་ཀྱི་དོན། །སོ་སོར་ཕྱེ་ནས་འདིར་བསྟན་བྱ། །དང་པོ་ཡུལ་ཅན་དབང་གིས་ནི། །ཡུལ་གྱི་འཆར་སྒོ་ཀུན་འབྱུང་ཕྱིར། །ཡུལ་ཅན་རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །བདེན་པ་གཉིས་སུ་འཇོག་བྱེད་དོ། །རྣམ་ཤེས་མ་རིག་དབང་གིས་ནི། །ཡུལ་ཇི་བཞིན་དུ་མི་ཤེས་པ། །ཉིད་ཕྱིར་ཡང་དག་མིན་རྟོག་དང་། །དེ་ལས་ལྡོག་པ་ཡེ་ཤེས་སོ། །རྣམ་ཤེས་ཁ་ཕྱིར་བལྟས་པ་དང་། །རང་གི་ངོ་བོ་ནང་བལྟ་ཡི། །དབྱེ་བས་ཚོགས་པ་གཅིག་གནས་སུ། །འཁོར་དང་མྱ་ངན་འདས་པར་དབྱེ། །ཉེར་ལེན་གཅིག་ལས་སྐྱེས་གྱུར་ཀྱང་། །ནང་བལྟ་གསལ་རིག་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཡུན་དུ་གོམ་པས་ཕྱིར་བལྟ་བའི། །ཡུལ་སྣང་རིམ་གྱི་འགག་པར་བྱེད། །ཕྱིར་བལྟ་གོམས་ཀྱང་མཐའ་མེད་དུ། །འཕེལ་མི་སྲིད་དེ་འཁྲུལ་བའི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་གོམས་པས་མཐའ་མེད་དུ། །འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ་མ་འཁྲུལ་ཕྱིར། །སེམས་ལ་སེམས་མ་མཆིས་པ་དང་། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བར། །གསུངས་དོན་འདི་ཡིན་འཁོར་བ་ལས། །གཉེན་པོ་ལོགས་ནས་ཚོ

【現代漢語翻譯】 此外，由於擁有三十二種妙相（梵文：dvātriṃśadvaralakṣaṇa），八十種隨形好（梵文：aśītyanuvyañjana），以及無漏的喜樂，享受著極其純凈的快樂。 在此說道：有意義啊，這有意義啊，是諸根的主宰！ 如金剛般無礙的國王！ 極輝煌啊您，極輝煌啊您，您的身軀！ 妙音啊那，妙音啊那，也是他的聲音！ 明智啊您，明智啊您，是您的心！ 吉祥者，具備智慧、慈悲、能力和事業的榮耀！ 無論想知道什麼，詢問時，想知道的都能知曉！ 以辨別、精進和慈悲， 使閻浮提（梵文：Jambudvīpa，人世間）安樂生活！ 護持大地的君主，眾生的福祉之柱！ 愿您的大權之基永遠穩固！ 這是護持大地的Śrī Amoghavajra Rāja（不空金剛王）的聖旨，對所提問題的圓滿答覆，名為《金鼓之聲》。這是由中央地區的校對者，吉祥的釋迦勝賢（Śākyaśre），以無垢妙慧，在藏曲米久瑪（Tsamchu Mikringma）寺院附近整理並呈獻的。書寫者是洛桑確吉堅贊（Losang Chökyi Gyaltsen）。吉祥圓滿！ 這是關於死神（梵文：Yama）的處刑者（梵文：Yamāntaka）及其所依之物的辨識問答。 敬禮妙音（梵文：Mañjuśrī）！ 現在將清晰地闡述死神的處刑者及其所依之物的壇城（梵文：maṇḍala）的辨識。 如果想要分別辨識死神及其處刑者， 那麼需要將總體的解釋和具體的情況分開來闡述。 首先，從有境（認知的主體）的角度來說， 由於境（認知的對象）的一切顯現都由此產生， 因此，有境的識（梵文：vijñāna）即是智慧（梵文：jñāna）， 它將事物區分為二諦（梵文：dvasatya，勝義諦和世俗諦）。 由於識受到無明（梵文：avidyā）的影響， 不能如實地瞭解事物， 因此，它是不正確的分別念， 而與此相反的則是智慧。 識向外看， 而其自性則向內看， 通過這種區分，在一個聚集之處， 可以區分輪迴（梵文：saṃsāra）和涅槃（梵文：nirvāṇa）。 即使它們都從同一個近取因（梵文：upādāna-hetu）中產生， 但內觀的明覺智慧， 會通過不斷地練習， 阻止向外觀看之境的次第顯現。 即使習慣於向外觀看，也不會無止境地 增長，因為那是錯亂的。 而習慣於智慧，則會無止境地 增長，因為它不是錯亂的。 所謂『心無自心』，以及 『心的自性是光明』的 教義，就是這個意思，從輪迴中， 尋找對治的方法。

【English Translation】 Moreover, because they possess the thirty-two excellent marks (Sanskrit: dvātriṃśadvaralakṣaṇa), the eighty minor marks (Sanskrit: aśītyanuvyañjana), and the stainless joy and bliss, enjoying exceedingly pure happiness. Here it is said: Meaningful, this is meaningful, the lord of the senses! Like a vajra, an unobstructed king! Extremely glorious, you are extremely glorious, your body! Sweet sound, that sweet sound, is also his voice! Wise, you are wise, is your mind! Glorious one, possessing wisdom, compassion, ability, and deeds! Whatever one wants to know, when asked, whatever one wants to know can be known! With discernment, diligence, and compassion, Making the great Jambudvīpa (human world) live in peace! The king who protects the earth, the pillar of merit for beings! May the foundation of your great power always be firm! This is the decree of Śrī Amoghavajra Rāja (Infallible Vajra King) who protects the earth, a perfect response to the questions asked, called 'The Sound of the Golden Drum.' This was compiled and presented by the central region's proofreader, the auspicious Śākyaśre (Śākyaśre), with immaculate wisdom, near the Tsamchu Mikringma Monastery. The scribe is Losang Chökyi Gyaltsen. May there be auspiciousness! This is the question and answer regarding the identification of the Red Wrathful One (Yamāntaka) and what it depends on. Homage to Mañjuśrī! Now, the identification of the mandala of the executioner of death and what it depends on will be clearly explained. If you want to identify death and its executioner separately, Then it is necessary to separate the general explanation and the specific situation to explain here. First, from the perspective of the subject (the cognizer), Since all appearances of the object (the object of cognition) arise from this, Therefore, the consciousness of the subject is wisdom, It divides things into two truths (Sanskrit: dvasatya, ultimate truth and conventional truth). Because consciousness is influenced by ignorance, It does not know things as they are, Therefore, it is an incorrect conceptualization, And the opposite of that is wisdom. Consciousness looks outward, While its nature looks inward, Through this distinction, in one gathering place, Saṃsāra and nirvāṇa can be distinguished. Even though they are born from the same proximate cause, The clear and aware wisdom that looks inward, Will, through continuous practice, Prevent the gradual appearance of the outward-looking realm. Even if one is accustomed to looking outward, it will not endlessly Increase, because that is delusion. But being accustomed to wisdom will endlessly Increase, because it is not delusion. The doctrine that 'the mind has no mind' and that The nature of the mind is luminosity' Is what this means, from saṃsāra, Looking for an antidote.

---

ལ་མི་དགོས། །གཉིས་པ་སྐབས་གྱི་དོན་བཤད་པ། ། 17-21-15a གཤིན་རྗེ་ཉོན་མོངས་དུག་ལྔ་པོ། །ཡིན་ནོ་གཤེད་པོ་དུག་ལྔ་ཡི། །ངོ་བོ་རང་རིག་རང་གསལ་བ། །དེ་ཚེ་ཆོས་ཅན་ཆོས་ཉིད་ཕྱིར། །ཐོག་མེད་དུས་ནས་གཞི་གཅིག་ཏུ། །གནས་ཀྱང་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་དུ། །འགྱུར་བ་གོམས་པར་བྱེད་ལ་ལྟོས། །འོ་ན་གཤིན་རྗེ་དང་གཤེད་པོའི། །གནས་ཚུལ་དེ་འདྲ་གཞི་དུས་ནས། །ཡིན་ན་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཡི། །ཟབ་ཁྱད་གང་ལས་འབྱུང་ཞེ་ན། །གཤིན་རྗེ་གཤེད་པོའི་བསྒྲུབ་གཞི་དེ། །ཕར་ཕྱིན་དབུ་མ་པས་ཤེས་མོད། །སྒྲུབ་ཐབས་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་ཡི། །བསྒྲུབ་ཚུལ་སྔགས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་སོ། །རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལོ། །རྣལ་འབྱོར་པ་རང་ཉིད་ཀྱི་ནི། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་སུ་ཡོད་ན། །རྒྱུ་ཡི་དུས་སུ་འབྲས་ཡོད་པ། །གྲངས་ཅན་ལུགས་སུ་ཐལ་མིན་ནམ། །ཞེ་ན་གྲངས་ཅན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །རྒྱུ་འབྲས་དུས་མཉམ་འདོད་པ་དང་། །འདིར་ནི་རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི །སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་དུ་ཉིད་ནས། །ཡོད་པར་བཞེད་པ་མི་མཚུངས་ཏེ། །དོན་དམ་གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་པ། །བློར་མི་ཤོང་ན་གསང་སྔགས་ཀྱི། །བསྒྲུབ་ཚུལ་ཤེས་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། །གལ་ཏེ་དཀྱིལ་འཁོར་འདིར་གཏོགས་ལ། །གཤིན་རྗེ་དང་ནི་གཤེད་པོ་གཉིས། །སོ་སོར་འབྱེད་དམ་གཤེད་པོ་ཉིད། །ཁོ་ནར་ངེས་པ་ཡིན་ཞེ་ན། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི། །སྒྲུབ་པ་པོ་དང་སྒྲུབ་ཐབས་ཀུན། །སྟོང་ཉིད་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ལས། །གཞན་ཡོད་མིན་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་ཡི། །རྭ་བའི་ནང་དུ་གང་ཆུད་པ། །ཀུན་ཀྱང་དོན་དམ་བདེན་ཁོ་ན། །འདི་ལྟར་ཉོན་མོངས་ལྔ་པོ་ལ། །ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་དུ་ཕྱེ་ནས། །ཆགས་དང་ཆགས་ཆེན་ཞེ་སྡང་དང་། །ཞེ་སྡང་ཆེན་པོ་གཏི་མུག་དང་། །གཏི་མུག་ཆེན་པོ་སོགས་འབྱེད་པར། །རྒྱུད་ལས་གསུངས་དང་ཤེར་ཕྱིན་དུ། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་བདེན་གཉིས་སུ། །ཕྱེ་བའི་ཕྱིར་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །ཆགས་དང་སྡང་སོགས་གཤིན་རྗེ་དང་། དོན་དམ་ཆགས་སྡང་ 17-21-15b སོགས་གཤེད་པོ། །ཉིད་ཕྱིར་འབྱུང་བ་རིམ་རྩེགས་དང་། །བུམ་པའི་བདུད་རྩི་ཀླད་ཆེན་དང་། །དབྱུག་པ་མི་མགོ་ཐོད་པ་སོགས། །དོན་དམ་དབང་བྱས་དེ་དང་དེར། །ངེས་སོ་ཀུན་རྫོབ་དབང་བྱས་ཀྱི། །དེ་དང་དེར་ཞེན་པ་འདིར་ནོངས། །འོ་ན་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པའི་ཡང་། །བསྒྲུབ་གཞི་དོན་དམ་བདེན་མིན་ནམ། །ཞེ་ན་རྩ་བ་ཆོས་དབྱིངས་ལས། །མ་གཏོགས་བསྒྲུབ་གཞི་མེད་མོད་ཀྱང་། །སྒྲུབ་བྱེད་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཀྱིས་དང་། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་གྲུབ་པའི། །ཁྱད་པར་ཤེས་ན་གསང་སྔགས་ཀྱི། །གསང་ཆེན་མ་ལུས་ཤེས་པར་འགྱུར། །སྒྲུབ་པ་པོ་རང་ཉིད་ཀྱི་སེམས། །དབུ་མར་ཚུད་པས་གཤིན་རྗེ་ཡི། །འཇོམས་བྱེད་དཔའ་བོ་ཉིད་དང་ནི། །རེ་ཤིག་གཟུང་འཛིན་ལམ་ཉིད་དུ། །བཅུག་པས་འཇི

【現代漢語翻譯】 不需要其他的（上師）。第二，解釋此時的意義。 閻魔（藏文：གཤིན་རྗེ་，含義：死亡之主）即是五種煩惱毒藥。是的，閻魔就是五毒的劊子手。其自性是自知自明。那時，作為法性，從無始以來，它們本為一體。雖然存在，卻成為所害和能害。看看習慣是如何形成的。那麼，閻魔和劊子手的狀態，如果從最初就是那樣，密咒乘的深奧之處從何而來呢？閻魔和劊子手的修持基礎，中觀派的學者也瞭解。但修持的方法，壇城和輪涅的修持方式，是密咒的特殊之處。如果作為所依和能依的壇城輪涅，存在於瑜伽士自己無二的智慧中，那麼在因位時就已存在果位，這難道不是數論派的觀點嗎？如果這樣說，數論派認為世俗諦的因果是同時的，而這裡認為，自性清凈的佛陀從一開始就存在於眾生心中，這並不相同。如果不能理解勝義諦的基果無別，更不用說了解密咒的修持方式了。如果壇城屬於這裡，閻魔和劊子手是分開的，還是僅僅確定為劊子手呢？在等持的瑜伽中，修行者和所有修持方法，都源於空性智慧金剛，沒有其他。因此，金剛的圍墻內所包含的一切，都是勝義諦的真實。像這樣，將五種煩惱分為世俗諦和勝義諦，如貪慾和更大的貪慾，嗔恨和更大的嗔恨，愚癡和更大的愚癡等。經典中這樣說，般若經中，一切所知都分為二諦。因此，世俗諦的貪嗔等是閻魔，勝義諦的貪嗔等是劊子手。因此，出現次第，寶瓶的甘露，大腦，棍棒，人頭，顱骨等，勝義諦自在，確定是那些。世俗諦自在，執著于那些是錯誤的。那麼，世俗諦的修持基礎，不是勝義諦嗎？雖然根本是法界，沒有其他的修持基礎，但如果瞭解修持的智慧，以及由業和煩惱所成就的差別，就能瞭解所有的密咒秘密。修行者自己的心，進入中觀，成為閻魔的降伏者，成為勇士，稍微將能取和所取放入道中，摧毀（一切）。 等同於摧毀（一切）。

【English Translation】 No other (guru) is needed. Second, explaining the meaning of the occasion. Yama (Tibetan: གཤིན་རྗེ་, meaning: Lord of Death) is the five poisons of affliction. Yes, Yama is the executioner of the five poisons. Its essence is self-awareness and self-illumination. At that time, as Dharmata, from beginningless time, they were one. Although they exist, they become the harmed and the harmer. Look at how habits are formed. So, the state of Yama and the executioner, if it has been like that from the beginning, where does the profoundness of the Mantra Vehicle come from? The basis for the practice of Yama and the executioner is known by scholars of the Madhyamaka school. But the method of practice, the way of practicing the mandala and the wheel, is the special characteristic of Mantra. If the mandala and the wheel, as the support and the supported, exist in the yogi's own non-dual wisdom, then the result already exists at the time of the cause, isn't this the view of the Samkhya school? If you say so, the Samkhya school believes that the cause and effect of conventional truth are simultaneous, but here it is believed that the Buddha of self-nature purity exists in the hearts of sentient beings from the beginning, which is not the same. If you cannot understand the inseparability of the base and result of ultimate truth, let alone understand the way of practicing Mantra. If the mandala belongs here, are Yama and the executioner separated, or are they only determined to be the executioner? In the yoga of equanimity, the practitioner and all methods of practice come from the Vajra of emptiness wisdom, there is nothing else. Therefore, everything contained within the walls of the Vajra is the truth of ultimate truth. Like this, dividing the five afflictions into conventional truth and ultimate truth, such as desire and greater desire, hatred and greater hatred, ignorance and greater ignorance, etc. The scriptures say so, in the Prajnaparamita Sutra, all knowable things are divided into two truths. Therefore, the greed and hatred of conventional truth are Yama, and the greed and hatred of ultimate truth are the executioner. Therefore, the order of appearance, the nectar of the vase, the brain, the stick, the human head, the skull, etc., are free in ultimate truth, and are determined to be those. Being free in conventional truth, clinging to those is wrong here. So, isn't the basis for the practice of conventional truth the ultimate truth? Although the root is Dharmadhatu, there is no other basis for practice, but if you understand the wisdom of practice, and the differences achieved by karma and affliction, you will understand all the secrets of Mantra. The practitioner's own mind, entering the Madhyamaka, becomes the subduer of Yama, becomes a hero, and slightly puts the grasper and the grasped into the path, destroying (everything). Equivalent to destroying (everything).

---

ག་རྟེན་ཚེ་གྲུབ་པ། །དེ་ཚེ་ལྕགས་ལ་དངུལ་ཆུའི་དཔེས། །རྡོ་རྗེའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་གསུམ་པོ། །འགྲུབ་པའི་ཐབས་མཁས་ཤེས་པར་བྱ། །ཅེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ས་སྐྱོང་ཆེན་པོ་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་གསུང་གིས་ཉེ་བར་བསྐུལ་བའི་ཞལ་ངོར་བགྱིས་ནས། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། མེ་ཕོ་སྟག་གི་ལོ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གྱི་ཐོག་མ་ཉིད་ནས་ལེགས་པར་སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་པ་ནི་བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ལྷུན་གྲུབ་བོ།། །།༄༅། །ཨོཾ་སྭསྟི་སིདྷཾ། སྣ་ཚོགས་འབྱིན་བྱེད་བསོད་ནམས་བརྒྱས་བྱིན་པོ། །ནམ་ཡང་འགྱུར་མེད་བདེ་ལ་རོལ་དེ་དང་། །འཇུག་པ་རྣམ་བཅུའི་གར་བྱེད་མཁན་དེས་ཀྱང་། །ཁྱོད་ཞབས་ཡང་མཚན་གྱུར་པ་ཤཱཀྱའི་སྲས། །ཉིད་གསུང་ལམ་ཆེན་བོད་ཡུལ་འདིར་འདྲེན་པོ། །སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་རྒྱལ་པོའི་སྐུར་བཞེངས་ནས། །མངོན་པར་མཐོ་དང་ངེས་པར་ལེགས་པའི་ལམ། །དགེ་བཅུའི་ཁྲིམས་དང་ཡི་གེའི་སྦྱོར་བས་སྤེལ། །དེ་ནས་འཇམ་དབྱངས་བཀའ་གྲུབ་པ། །ཁྲི་སྲོང་བཙན་པོའི་སྐུ་རིང་ལ། །དགུ་བརྒྱ་གོ་དགུའི་ལོར་འཚོ་བའི། །མཁན་ཆེན་རྒྱལ་བའི་སྲས་འདིར་བྱོན། །ཟབ་ 17-21-16a ཡངས་བསྟན་པའི་རྒྱ་མཚོ་དང་། །ཁྱད་པར་འདུལ་ཁྲིམས་ཡོངས་རྫོགས་པ། །བཤད་ལུང་ཀུན་བཅས་དང་པོར་ཚུགས། །ཡུན་ལོ་ཉིས་བརྒྱའི་བར་དུ་བཞུགས། །དེ་ནས་འདུལ་ཁྲིམས་ཐུན་མཚམས་སུ། །ནག་པོའི་སྤྲིན་གྱིས་བསྒྲིབས་གྱུར་པ། །སྲན་མ་ཚུགས་པར་བློ་བཟང་འགས། །མདོ་སྨད་ཡུལ་གྱི་ཕ་མཐར་འདྲོངས། །དེ་ཚེ་ལོ་གྲངས་བརྒྱར་ལོན་པའི། །དུས་སུ་དབུས་གཙང་མི་བཅུ་ཡིས། །འདུལ་ཁྲིམས་བསྙེན་རྫོགས་ཀུན་ཚང་བ། །སྤྱན་དྲངས་སྡེ་པ་སོ་སོ་ཡི། །གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་མང་དུ་འཕེལ། །ཡོད་སྨྲའི་སྡེ་པར་གཅིག་པ་དང་། །མཚམས་གཞན་སོ་སོ་ཐ་དད་ཕྱིར། །དགེ་འདུན་དབེན་དུ་མ་གྱུར་ཞིང་། །མཐུན་པ་བདེ་བས་འཚོ་བཞིན་དུ། །གང་བ་དེ་ནི་དེང་དུས་བར། །ལོ་གྲངས་དྲུག་བརྒྱའི་ཚད་ཙམ་སྟེ། །སྐབས་དེར་སྨོན་ལམ་འོད་ཅེས་པའི། །འདུལ་འཛིན་ཤ་མིས་གཞི་གསུམ་གྱི། །རྣམ་གཞག་ལ་སོགས་ལག་ལེན་ཀུན། །ཚུགས་ནས་རྒྱུན་མ་ཆད་ཅེས་ཐོས། །དེ་ནས་ཕྱི་དུས་སྐབས་ཞིག་ཏུ། །མཚུངས་བྲལ་ཁ་ཆེའི་པཎ་ཆེན་ཕེབས། །འདུལ་ཁྲིམས་སྐྱེ་དང་གནས་པ་དང་། །ཕྱིར་བཅོས་ཡན་ལག་ཀུན་ཚང་བའི། །གཞི་གསུམ་རྣམ་གཞག་ལོ་རེ་བཞིན། །རྒྱུན་མི་ཆད་པར་འཛིན་སྟེངས་སུ། །སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་ཕལ་ཆེ་བ། །སྦྱོང་བྱེད་འདུལ་ཁྲིམས་སྲོལ་ཆེན་པོ། །འཁྲུལ་མེད་ཚུགས་ནས་དེང་དུས་བར། །ཕྱེད་བཅས་སུམ་བརྒྱའི་ལོ་གྲངས་ཙམ། །འདུལ་ཁྲིམས་སྤྱད་པ་ཐ་སྙད་ཕྱིར། །སྡོམ་རྒྱུད་དག་མ་དག་ཅེས་པའི། །དབྱེ་བ་དཀའ་ཡང་མཁན་རྒྱུད་དང་། །སྦྱངས་པའི་དགེ་བས་འདི་མཆོག་འཛིན། །ཉེ་དང་རིང་དུ་མི་འགྲོ་བའི། །ཐབས་ནི་གསོ་

【現代漢語翻譯】 何為依憑而成就？ 彼時如鐵得水銀之喻。 金剛身語意三者， 成就之方便，應善知曉。 此乃大護法王於一切方所皆得勝者之語所勸請，由吉祥釋迦勝賢無垢善慧於火陽虎年仲秋之初所善作，書寫者為索南益西倫珠。

嗡 索斯帝 悉曇！ 百福所生，能出種種。 恒常不變，安樂而住。 復有善舞十種姿勢者， 汝足蓮花，亦名釋迦子。 汝之聖言，引至此藏地。 化現觀世音自在王之身。 增上生與決定勝之道， 以十善法與文字而弘揚。 其後，妙音成就者， 于赤松德贊王在位之時， 九百九十九歲時， 堪布（Śāntarakṣita，寂護）大菩薩降臨於此。 甚深廣大的教法之海， 特別是圓滿的戒律， 包含所有的講說傳承，最初建立。 住世長達兩百年。 其後，戒律中斷之時， 被黑色的雲朵所遮蔽， 如豆芽般，洛桑（blo bzang，賢善）開始， 前往多麥（mdo smad，多康地區）的邊陲。 彼時，在年滿百歲之際， 衛藏（dbus gtsang，衛藏地區）十人眾， 具足一切戒律， 迎請至各各宗派的， 大寺廟中廣為發展。 因有部（yod smra，說一切有部）的宗派一致， 以及結界各異之故， 僧團並未分離， 和合安樂地生活著， 此種狀況直至今日， 約有六百年的時間。 當時，名為門朗沃（smon lam 'od）的， 持律者夏彌（sha mis），將三事（gzhigsum，三事）的， 儀軌等一切實修， 建立起來，據說從未中斷。 其後，在後來的某個時期， 無與倫比的克什米爾大班智達（paṇḍita，學者）到來。 戒律的生起、住持和， 恢復等一切支分具足的， 三事儀軌每年， 持續不斷地進行。 修學的功德大部分， 在於修習戒律的偉大傳統。 無誤地建立直至今日， 約有二百五十年的時間。 爲了戒律的修持之名， 戒律傳承清凈與否的， 區分雖難，然以堪布傳承和， 修學的功德，認為此為殊勝。 爲了不趨於近與遠， 方法是布薩（gso

【English Translation】 What is accomplished by relying on? At that time, like mercury on iron. The Vajra body, speech, and mind, The skillful means of accomplishment, should be well known. This was well composed by the glorious Śākya Supreme Possessor, Immaculate Good Intellect, at the beginning of the autumn month of the Fire Male Tiger year, urged by the words of the Great Protector King, victorious in all directions, and the scribe was Sonam Yeshe Lhundrup.

Om Svasti Siddham! Born of a hundred merits, producing various things. Always unchanging, dwelling in bliss. And also the one who dances in ten forms, Your lotus feet, also named Son of Śākya. Your holy words, leading to this Tibetan land. Manifesting as the body of Avalokiteśvara, the King. The path of higher rebirth and definite goodness, Spread through the ten virtues and the combination of letters. Thereafter, Jamyang (mañjuśrī，文殊菩薩) the Accomplisher of Speech, During the reign of King Trisong Detsen, At the age of nine hundred and ninety-nine, The Great Abbot Śāntarakṣita came here. The vast ocean of profound teachings, Especially the complete Vinaya (monastic discipline), Including all the explanations and transmissions, was first established. He remained for two hundred years. Thereafter, when the Vinaya was interrupted, Obscured by black clouds, Like a bean sprout, Lobsang began, Going to the edge of Do-mad (Eastern Tibet). At that time, at the age of one hundred, The ten people of Ü-Tsang (Central Tibet), Complete with all the Vinaya ordinations, Invited to the various, Great monasteries, which greatly increased. Because the Sarvāstivāda (yod smra，說一切有部) school is consistent, And the boundaries are different, The Sangha (community) did not separate, Living harmoniously and happily, This situation continues to this day, About six hundred years. At that time, a holder of the Vinaya named Mönlam Ö, Established all the practices such as the three bases, And it is said that it has never been interrupted. Thereafter, at some later time, The incomparable Kashmiri Great Paṇḍita arrived. The Vinaya's arising, abiding, and, Restoration, complete with all the branches, The three bases ritual every year, Continues uninterrupted. Most of the merits of studying, Lie in the great tradition of practicing the Vinaya. Established without error until today, About two hundred and fifty years. For the sake of the term of practicing the Vinaya, Although the distinction between pure and impure Vinaya lineages is difficult, This is considered superior because of the Khenpo (abbot) lineage and, The merits of study. In order not to go near or far, The method is the Uposatha (gso

---

སྦྱོང་ཡོན་ཏན་ཚོགས། །འཕེལ་བྱེད་དབྱར་གནས་ཉེས་པ་ལས། །སློང་དང་དབྱེན་དང་རྩོད་ཞི་བའི། །ཐབས་མཆོག་དགག་དབྱེའི་ཆོ་ག་རྣམས། །འཁྲུལ་མེད་ལག་ལེན་དུ་མཛད་པ། །དུས་གང་ཚེ་དང་ཡུན་ཇི་ཙམ། །བཞེད་ཚུལ་སྲོལ་འབྱེད་གཉིས་ 17-21-16b པ་ལྟར། །མཛད་ན་བསླབ་སྦྱངས་རྒྱ་ཆེ་ཞིང་། །ལུས་སེམས་བདེ་བར་གནས་སོ་ཞེས། །བུ་སྟོན་མཁས་པའི་གསུང་ལས་བྱུང་། །དེར་དགོངས་པ་ནི་སྟོན་ཐ་སོགས། །ངོས་འཛིན་འཇིག་རྟེན་བསྟན་བཅོས་དག །ཟླ་བ་རེ་རེའི་ཁྱད་ཞུགས་པ། །ཡིན་ཞེས་གསུང་བ་འདི་གྲུབ་བོ།། །།༄༅། །ཨོཾ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ། དུས་འཁོར་ལ་སོགས་མང་དག་ཏུ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དང་གསང་སྔགས་ཀྱི། །གཞི་ལམ་འབྲས་བུའི་ཁྱད་འབྱེད་ལ། །འཁོར་བའི་རྩ་བ་འཕོ་བ་ཡི། །བག་ཆགས་དང་ནི་བདག་འཛིན་དང་། །གཉེན་པོ་འགྱུར་མེད་བདེ་བ་དང་། །བདག་མེད་རྟོགས་དང་འབྲས་བུ་ཡང་། །འཕོ་ཆེན་བཅུ་གཉིས་མ་ལུས་པར། །འགག་དང་ཀུན་ཏུ་འོད་ཀྱི་ས། །ཡིན་ཞེས་གསུངས་ལ་སྔོན་རབས་པས། །མ་བཤད་ཁ་ཅིག་འདིར་བཤད་བྱ། །འཕོ་བའི་བག་ཆགས་ཞེས་བྱ་བ། །ཁམས་འཕོས་པ་ཡི་བདེ་བ་ལ། །སྲེད་པའི་འདོད་ཆགས་བག་ལ་ཉལ། །འདི་དེ་མི་ཡི་རྟེན་ཅན་ལ། །འཁོར་བ་བསྐྱེད་དང་འཛིན་པའི་རྒྱུར། །དགོངས་སོ་ཀུན་ལ་དེར་མ་ངེས། །དེ་དེར་བཤད་པའི་དགོས་པ་ཡང་། །གཉེན་པོ་མི་འགྱུར་བདེ་བ་ཉིད། །དང་དུ་བླང་བྱའི་ཕྱིར་དང་ནི། །དངོས་ལ་གནོད་བྱེད་རིག་པ་ཡི། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་དངོས་མིན་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཅུང་ཟད་རྒྱས་བཤད་པ། །དམན་པར་ངེས་པའི་ཉན་རང་དང་། །བླ་མེད་ཐེག་པར་ངེས་དེ་དག །སྲིད་པའི་རྩ་བ་སུན་འབྱིན་པར། །མཚུངས་ཀྱང་ཚེ་འདིའི་འཁོར་བ་ནི། །རེ་ཞིག་འཛིན་དང་ཡུད་ཙམ་ཡང་། །འཛིན་འདོད་མེད་པའི་ཁྱད་པར་ཅན། །འདོར་འདོད་ཕུང་པོས་འཇིགས་གནས་ཏེ། །འཛིན་འདོད་བསོད་ནམས་ཚོགས་རྫོགས་དོན། །འཇིགས་ཀྱང་བསམ་གཏན་རབ་མཐའ་དང་། །འགོག་སྙོམས་མེད་པར་འདོར་མི་ནུས། །ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་པ་དག་གི །སྲིད་པའི་རྩ་གྱུར་མ་རིག་པ། །ཆེད་དུ་སྤོང་བས་འགྲུབ་བྱེད་རྒྱུ། །སྲེད་པ་ཆེད་དུ་གཉེར་མི་སྤོང་། །གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་ཚོགས་ 17-21-17a རྫོགས་པ། །མཐར་ཕྱིན་མ་གྱུར་དེ་སྲིད་དུ། །འཁོར་བར་བཞུགས་པ་རྒྱུན་མི་གཅོད། །བླ་མེད་ཐེག་པ་པར་ངེས་དག །སྲིད་པ་གཞན་དུ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ། །ཆེད་དུ་སྤོང་དགོས་མ་ཡིན་ཏེ། །ཟག་བཅས་ཕུང་པོའི་རྒྱུན་འདི་ཉིད། །བཅད་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ཕྱིར་རོ། །འཁོར་བ་རྒྱུན་གཅོད་པ་དེ་ཡང་། །ཇི་སྲིད་ཚོགས་མ་རྫོགས་པར་མིན། །དེ་སྲིད་ཟག་བཅས་ཕུང་འཛིན་པར། །ནུས་པ་འཕོ་བའི་བག་ཆགས་ཉིད། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་གཟུང་འཛིན་གྱི། །ལམ་དུ་འཕོས་ཤིང་གཟུང་བ་ཡི། །སྲིད་པའི་རྒྱུན་དང་བསྐྱེད་དང་འཕེལ། །དེ་སྲིད་བར་དུ་འཕོ་ཆེན་གྱི། །རླུང་ཡང་འགོ

【現代漢語翻譯】 修習功德之聚，增長在於夏安居，從過失中，平息爭端和諍訟的殊勝方法，無謬地實踐斷除之儀軌。何時以及持續多久，如二位開創者所愿。如果這樣做，學修將廣博，身心安樂。這是布敦大師的教言。他的意圖是，秋收等，識別世間論典，每個月都有其特殊之處，他這樣說是成立的。 嗡 索斯帝 悉曇 (藏文：ༀ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ།，梵文天城體：ॐ स्वस्ति सिद्घिः，梵文羅馬擬音：oṃ svasti siddham，漢語字面意思：愿吉祥成就)。在時輪金剛等眾多經典中，區分了波羅蜜多和密咒的，基、道、果的差別。輪迴的根本是遷識的習氣、我執，以及對治無變之樂，證悟無我和果，十二大遷識全部，都是止息和普光之境。前代之人未曾闡述，今在此略作解釋。所謂遷識的習氣，是對遷識之樂的貪戀執著。這對於具有人身者來說，是產生和維持輪迴的因。普遍認為並非如此。之所以這樣說，是爲了欣然接受對治不變之樂，以及因為對事物有害的，並非是不相容的現象。接下來稍微詳細地解釋一下，確定為小乘的聲聞和緣覺，以及確定為無上乘的那些，雖然在摧毀有之根本上是相同的，但今生的輪迴，暫時執持，甚至片刻，也不想執持，具有想要捨棄的特點，畏懼蘊，爲了圓滿福德資糧而執持，即使畏懼，沒有禪定的極致和滅盡定，也無法捨棄。大乘共同宗派的，作為有之根本的無明，通過特意斷除來成就，貪愛不是特意去對治斷除的。三個無數劫的資糧，在沒有達到圓滿之前，在那之前，住在輪迴中，不會中斷。確定為無上乘的那些，作為轉生到其他有的因，不是特意需要斷除的，僅僅是斷除有漏蘊的相續就足夠了。斷除輪迴的相續，只要資糧沒有圓滿就不能斷除。在那之前，執持有漏蘊，遷識的習氣，為什麼呢？因為已經遷入能取所取的道路，所取的有的相續，產生和增長，在那之前，遷識的大風也會停止。

【English Translation】 The accumulation of merits through practice, its growth lies in the summer retreat, from faults, the supreme methods for pacifying disputes and quarrels, flawlessly practicing the rituals of purification. When and for how long, as desired by the two founders. If done this way, learning and practice will be extensive, and body and mind will be at ease. This comes from the words of the scholar Buton. His intention is that autumn harvests, etc., identifying worldly treatises, each month has its special characteristics, this is established by his saying so. Om Swasti Siddham (藏文：ༀ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ།，梵文天城體：ॐ स्वस्ति सिद्घिः，梵文羅馬擬音：oṃ svasti siddham，漢語字面意思：May there be good fortune and accomplishment). In the Kalachakra and many other scriptures, the distinctions between the Paramitas and the Secret Mantras, the basis, path, and result are differentiated. The root of samsara is the habituation of transference, self-grasping, and the antidote, immutable bliss, the realization of selflessness, and the result as well, all twelve great transferences, are the state of cessation and all-pervading light. Some things not explained by previous generations will be explained here. The so-called habituation of transference is the craving attachment to the bliss of the transferred element. This, for those with a human body, is the cause for generating and maintaining samsara. It is generally thought not to be so. The reason for saying this is to gladly accept the antidote, immutable bliss, and because what harms things is not an incompatible phenomenon. Next, explaining a little more extensively, those determined as Hinayana, the Shravakas and Pratyekabuddhas, and those determined as Anuttarayoga, although they are the same in destroying the root of existence, the samsara of this life, temporarily holding on, not even for a moment, do not want to hold on, having the characteristic of wanting to abandon, fearing the aggregates, holding on in order to perfect the accumulation of merit, even fearing, without the ultimate of meditation and cessation, one cannot abandon. The common Mahayana schools, the ignorance that is the root of existence, is accomplished by intentionally abandoning it, craving is not intentionally cultivated to be abandoned. The accumulation of three countless eons, until it has not reached completion, until then, residing in samsara, it will not be interrupted. Those determined as Anuttarayoga, the cause for being born into another existence, does not need to be intentionally abandoned, merely cutting off the continuum of contaminated aggregates is sufficient. Cutting off the continuum of samsara, one cannot cut it off as long as the accumulation has not been completed. Until then, holding onto contaminated aggregates, the habituation of transference, why? Because it has transferred into the path of grasper and grasped, the continuum of existence of the grasped, generating and increasing, until then, the great wind of transference will also cease.

---

ག་པར་མི་བྱ་སྟེ། །དེ་བཀག་ན་ནི་གཟུང་འཛིན་གྱི། །ལམ་དུ་ཁམས་འདྲོངས་ནུས་མེད་ཕྱིར། །ཁམས་འདྲོངས་པས་ནི་ལུས་གནས་པ། །དེ་སྲིད་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སོགས། །བསོད་ནམས་ཚོགས་ཀུན་རྫོགས་ཐུབ་པ། །དེ་ཚེ་གཟུང་འཛིན་ལམ་དག་ཏུ། །ཁམས་འདྲོངས་འཛིན་ནུས་རླུང་དག་དང་། །ལྟེ་བར་གཏུམ་མོ་སྦར་བའི་མེས། །ལྕགས་ལ་དངུལ་ཆུ་ཇི་བཞིན་དུ། །ཀུ་མུད་ཏ་ཀ་ཇི་སྲིད་དུ། །གཟུང་བས་བེམས་བཅས་རྒྱུན་གཅོད་ཅིང་། །ཟག་མེད་འཇའ་ཚོན་གནས་སུ་གྱུར། །འདི་དག་ལ་ནི་འཕོ་བ་ཡི། །བག་ཆགས་མེད་ན་མི་འབྱུང་རྒྱུར། །དགོས་པ་ཡིན་ཏེ་དེ་དེ་ལ། །ཟག་བཅས་ཁམས་སྤེལ་གོང་ནས་གོང་། །འཕེལ་བྱེད་རྒྱུ་ཚོགས་མང་པོ་དང་། །འབེབས་འཛིན་ཟློག་ཁྱབ་ཕྱག་རྒྱ་ཡི། །ཐབས་མང་པོ་ཡིས་བསྒྲུབ་དགོས་ཕྱིར། །འོ་ན་བག་ཆགས་དེ་སྤངས་པའི། །སངས་རྒྱས་དང་ནི་དེ་སྤོང་བའི། །གཉེན་པོ་གང་དང་གང་གི་ཚེ། །ཞེ་ན་སྔགས་ཀྱི་ས་བཅུ་གཉིས་པོ། །རེ་རེ་བཞིན་ཡང་མི་འགྱུར་བའི། །བདེ་བ་སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱ་རེ། །འཐོབ་ཅེས་གསུངས་པ་དེ་རེ་རེས། །རང་རང་ངོས་སྐལ་བག་ཆགས་ཀྱང་། །དེ་དང་དེ་ཙམ་རེ་སྤངས་ 17-21-17b སོ། །ཞེས་འཆད་ནུས་མེད་དོ་དངོས་སུ་ན། །སྲོག་རྩོལ་འགོག་པ་དངོས་གཉེན་ཏེ། །དེ་ལས་འཛིན་པ་གྲུབ་དེ་ནས། །མི་འགྱུར་བདེ་བ་འབྱུང་དགོས་ཕྱིར།། །།མངྒ་ལཾ།།

【現代漢語翻譯】 何處不應為？若禁錮彼，則于執取之途，氣脈不能調柔。氣脈調柔故，身體方能安住。如是，方能圓滿會供輪等，一切福德資糧。屆時，于執取之途，氣脈調柔，能執持之風息，以及臍間燃起拙火之火，如鐵中鍊金，如蓮花開放。執持故，斷除有質礙之相續，轉為無漏虹光之境。此等若無遷識之習氣，則不會發生。需知，于彼等之上，增益有漏之氣脈，需以眾多增長之因緣，以及降、持、遮、遍之手印等眾多方便來成辦。若然，斷除彼習氣之，佛陀以及斷除彼之對治是何時？答：密咒之十二地，每一地皆獲得不退轉之，八百俱生喜。如是宣說，每一地皆能斷除，與其自身相應之習氣。如是無法解釋，實際上，斷除命勤才是真實對治，由此方能成就執持，之後方能生起不退轉之喜樂。 吉祥！

【English Translation】 Where should one not act? If that is blocked, then on the path of grasping, the channels cannot be softened. Because the channels are softened, the body can remain. Thus, one can perfect the gathering wheel and all collections of merit. At that time, on the path of grasping, the channels are softened, the winds that can grasp, and the fire of the fierce woman ignited in the navel, like gold in iron, like the opening of a lotus. Because of grasping, the continuous stream of material existence is cut off, and it becomes the state of stainless rainbow light. If these do not have the habitual tendencies of transference, they will not occur. It is necessary to know that on those, increasing the contaminated channels, one must accomplish with many causes of increase, and many methods of descending, holding, obstructing, and pervading mudras. If so, when is the Buddha who abandons those habitual tendencies, and the antidote that abandons them? Answer: The twelve grounds of mantra, each ground obtains the unchanging, eight hundred co-emergent joys. Thus it is said that each ground can abandon the habitual tendencies corresponding to itself. It cannot be explained like that, in reality, cutting off the life force is the real antidote, from that one can accomplish grasping, and then the unchanging bliss must arise. May there be auspiciousness!

---