shakyachogden1302_喻示僧眾補充隨順阿毗達磨下部說明智慧音聲.g2.0f

大班智達釋迦確丹教言集skc62མཚོན་བྱེད་དཔེའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཟུར་འདེབས། མངོན་པ་འོག་མ་དང་མཐུན་པར་བཤད་པ་རིག་པའི་དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་ཞེས་བྱ་བ། 13-2-1a ༄༅། །མཚོན་བྱེད་དཔེའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཟུར་འདེབས། མངོན་པ་འོག་མ་དང་མཐུན་པར་བཤད་པ་རིག་པའི་དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །མཁས་པར་གྲགས་པའི་བཤེས་གཉེན་ཕལ་ཆེ་བ། ༄༅། །ན་མཿསྦ་ཛྙ་ཡ། མཚོན་བྱེད་དཔེའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཟུར་འདེབས། མངོན་པ་འོག་མ་དང་མཐུན་པར་བཤད་པ་རིག་པའི་དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་ཞེས་བྱ་བ། འཕྲིན་ལས་ཤེལ་གྱི་ཁྱམས་ཆེན་ཉམས་དགའ་བར། །སྙེངས་བྲལ་སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་རྗིད་ཆགས་ཞིང་། །ལུགས་དེ་མཚོན་བརྒྱའི་རི་མོ་འགོད་མཁས་པའི། །ཐུབ་དབང་ཆོས་ཀྱི་རྗེ་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། །མཁྱེན་རབ་མེ་ཏོག་རྒྱས་པའི་སྐྱེད་ཚལ་ན། །རྟག་ཏུ་ལེགས་པར་བྱེད་པའི་རྔ་དབྱངས་ཀྱིས། །བློ་གསལ་སྐྱེ་བོའི་རྒུད་པ་སེལ་རྩོན་པ། །ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་ནོར་གྱི་རྩ་ལག་གི །གཞུང་ལུགས་མཐོང་བའི་དོན་གང་རིགས་པ་ཡིས། །རྣམ་དག་དཔྱད་ནས་ཀུན་ལ་མ་གྲང་པའི། །གསང་ཚིག་འགའི་རི་མོར་དགྱིད་པ་ལ། །མཁྱེན་ལྡན་ཐུགས་རྗེའི་ལྷ་དོན་དགེ་བར་མཛོད། །ཞུགས་གནས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་སྨྲ་བ་ལ་མཁས་པར་གྲགས་པའི་བཤེས་གཉེན་ཕལ་ཆེ་བ་དག་ན་རེ། མངོན་པ་འོག་མའི་ལུགས་ལ། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་བཞིར་གྲངས་ངེས་ཏེ། འབྲས་བུ་ 13-2-1b བཞི་རྣམ་གཞག་པ་ནི། ཞེས་གསུངས་པས་སོ་ཞེས་གསུང་། མངོན་པ་གོང་མའི་ལུགས་ལ་དེ་ལྟར་བཤད་ན་རུང་ཙམ་ཡིན་མོད། མངོན་པ་འོག་མ་དང་མི་མཐུན་ཏེ། འདི་ལྟར། ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་(བཟོད་)ཤེས་པ་དང་དགུ་དང་། འདོད་པའི་དུ་ཁ་མཐོང་སྤངས་སྤངས་པའི་སོ་སོར་ཉམས་འགོག་སོགས། འགོག་དེ་དང་པོ་བདུན་པོ་དེ་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཅིང་། འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་ཏེ། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་གཉིས་ལ། སོ་སོར་བརྒྱ་བཅུ་རྩ་དགུ་རེ་རེར་ཕྱེ་ནས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དག་བརྒྱད་བཅུ་རྩ་དགུའོ། །གྲོལ་ལམ་ཟད་པ་རྣམས་དང་བཅས། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྟགས་གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན། དེ་དག་ཆོས་ཅན། རྒྱུ་ལྔ་ཚང་བའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་ཐལ། འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། འབྲས་བུ་བཞི་རྣམ་གཞག་པ་ནི། །རྒྱུ་ལྔ་དག་ནི་སྲིད་ཕྱིར་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཁ་ཅིག་འདི་སྙམ་དུ་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་རྗེས་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ན། བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཁོ་ཆོས་ཅན་ཞེ་ན། དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་རྗེས་སུ་འདོད་ཉོན་དང་པོ་ནས་ལྔ་པའི་བར་གང་རུང་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲ

【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹教言集skc62，題為《象徵性例子的僧團附錄：符合下部阿毗達摩的解釋，名為智慧之聲》。 《象徵性例子的僧團附錄：符合下部阿毗達摩的解釋，名為智慧之聲》。 向大多數被稱為智者的善知識致敬！ ༄༅། །那嘛 薩瓦嘉雅（藏文，梵文天城體：नमः सर्वज्ञाय，梵文羅馬擬音：namaḥ sarvajñāya， 敬一切智者！）。《象徵性例子的僧團附錄：符合下部阿毗達摩的解釋，名為智慧之聲》。在事業如水晶宮殿般令人愉悅的地方，穩坐在無畏的獅子座上，精於繪製象徵百法的圖畫，我向導師釋迦法王頂禮。在智慧之花盛開的花園裡，以總是帶來美好的鼓聲，努力消除聰明人的不幸，以全知第二導師諾爾吉扎拉（意為「財根」）的宗派觀點，經過純凈的分析，對於不為大眾所知的秘密詞語的描繪感到滿意。愿有知識者的慈悲心懷善意。大多數被稱為精通於安住之相的善知識說，根據下部阿毗達摩的觀點，沙門果被確定為四種，他們說，『四果的分類是這樣的』。 如果按照上部阿毗達摩的觀點這樣說，那還可以，但這與下部阿毗達摩不符。例如，聲聞的見道，即對苦的法（忍）智等九種，以及斷除欲界見所斷的各自的止息等。這些最初的七種止息是沙門果，但它們不是四果中的任何一種。第一個論點不成立，因為沙門果分為有為法和無為法兩種，每種都有各自的一百一十九種，因為經中說，『這些是八十九種，包括解脫道和滅盡』。如果第二個論點不成立，那麼這些法，就其本身而言，應被認為是具備五種原因的沙門果，因為它們是四果中的任何一種。這是必然的，因為經中說，『四果的分類是這樣的，五因是存在的理由』。還有一些人認為，如果在獲得十六種證悟之後的沙門果是四果中的任何一種，那麼這必然適用於所有情況。但這也是不合理的，因為在十六種證悟之後，從第一個到第五個的任何一種欲界煩惱都被斷除。

【English Translation】 A Collection of Instructions by the Great Scholar Shakya Chokden skc62, entitled 'Appendix on the Sangha of Symbolic Examples: An Explanation in Accordance with the Lower Abhidharma, Called the Roar of the Melody of Wisdom'. Appendix on the Sangha of Symbolic Examples: An Explanation in Accordance with the Lower Abhidharma, Called the Roar of the Melody of Wisdom. Homage to most of the spiritual friends renowned as scholars! ༄༅། །Namaḥ Sārvajñāya (Tibetan, Sanskrit Devanagari: नमः सर्वज्ञाय, Sanskrit Romanization: namaḥ sarvajñāya, Homage to the All-Knowing!). Appendix on the Sangha of Symbolic Examples: An Explanation in Accordance with the Lower Abhidharma, Called the Roar of the Melody of Wisdom. In a delightful place where activities are like a crystal palace, Firmly seated on a fearless lion throne, Skilled at drawing pictures of symbolic hundreds, I pay homage to the Lord Buddha, the King of Dharma. In a garden where flowers of wisdom bloom, With the sound of drums that always bring goodness, Striving to dispel the misfortunes of intelligent beings, With the sectarian views of the second omniscient Norgyizalag (meaning 'Root of Wealth'), After pure analysis, I am pleased with the depiction of secret words not known to the masses. May the compassionate minds of the knowledgeable be virtuous. Most of the spiritual friends renowned as being skilled in speaking about the aspects of abiding say that, according to the lower Abhidharma, the fruits of the ascetic life are definitely four in number, and they say, 'The classification of the four fruits is such'. If it is said that way according to the upper Abhidharma, that is somewhat acceptable, but it does not accord with the lower Abhidharma. For example, the path of seeing of the Hearers, such as the Dharma (Patience) Knowledge of Suffering and the nine, and the respective cessations of abandoning what is to be abandoned by seeing in the desire realm, etc. These first seven cessations are the fruits of the ascetic life, but they are not any of the four fruits. The first argument is not established, because the fruits of the ascetic life are divided into two types, conditioned and unconditioned, each with its own one hundred and nineteen, because it is said in the scriptures, 'These are eighty-nine, including the path of liberation and cessation.' If the second argument is not established, then these phenomena, as such, should be considered fruits of the ascetic life that possess five causes, because they are any of the four fruits. This is necessarily so, because it is said in the scriptures, 'The classification of the four fruits is such, the five causes are the reason for existence.' There are also some who think that if the fruits of the ascetic life after obtaining the sixteen realizations are any of the four fruits, then this necessarily applies to all cases. But this is also unreasonable, because after the sixteen realizations, any of the first five afflictions of the desire realm are abandoned.

---

ོལ་ལམ་དང་། སོ་སོར་རྟགས་འགོག་རྣམས་དང་། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་རྗེས་སུ་འདོད་ཉོན་བདུན་བརྒྱད་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་དང་། རིམ་གྱིས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་གིས་བསམ་གཏན་དང་པོ་ནས་སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་བརྒྱད་པའི་བར་གང་རུང་སྤངས་པ་འགོག་ལམ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་རྗེས་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ནི་ཡིན་ལ། བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 13-2-2a ཅི་སྟེ། དེ་དག་རིམ་པ་བཞིན་དུ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་དང་། ཕྱིར་འོང་གི་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ན། འོ་ན་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་རྗེས་སུ་འདོད་ཉོན་དང་པོ་སྤངས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཆོས་ཅན། མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་རྣམ་ཕྱེ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པར་ཐལ། རྒྱུད་ཀྱི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མ་ཡིན་པར་ཐལ། བཅུ་དྲུག་པའི་རྗེས་སུ་རང་གི་ངོས་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་སྒོམ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ལ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེ་གཉིས་ཀྱི་གཞི་མཐུན་སྲིད་པ་ཙམ་ཡིན་ཀྱང་། འབྲས་བུ་རིམས་གྱིས་ས་ལ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལམ་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་མཐོང་ལམ་གྱི་ཁྱད་པར་ལམ་དང་། ངོས་སྐལ་གྱི་སྒོམ་སྤངས་སྤོང་བའི་སྦྱོར་བའི་ལམ་དང་། བདག་མེད་ཀྱིས་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དོན་དེ། ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ལ་གནས་བཞིན་པའི་ཉན་ཐོས་དེ། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ཏེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེ་ཡིན་ན། མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་ཙམ་གྱི་ལམ་དེ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། མཛོད་འགྲེལ་ལས། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ་ཏེ། དེས་སྤང་བར་བྱ་བའི་སྒྲིབ་པ་ལས་ངེས་པར་གྲོལ་བ། དང་པོ་ཉིད་དུ་སྐྱེ་བ་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར་དོན་གསལ་ལས། དང་པོ་ཉིད་དུ་ཞེས་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་སྨོས་པ་ཡིན་ཏེ། སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དང་རིགས་མཐུན་པའི་ལམ་ཡིན་ཏེ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ཡིན་པར་འདོད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་གནས་ 13-2-2b བཞིན་པའི་ཉན་ཐོས་དེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ཏེ། རང་རང་གི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ལམ་དེ་ལ་ལྟོས་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་སྔོན་དུ་བྱས་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་ན། འབྲས་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། འབྲས་ཐོབ་འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་གྱི་ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ལ་དེ་ལྟར་དུ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར།

【現代漢語翻譯】 道（藏文：ོལ་ལམ་），以及各個斷證（藏文：སོ་སོར་རྟགས་འགོག་རྣམས་）和證得還果（藏文：ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་）之後，斷除欲界煩惱七、八品的斷道（藏文：འདོད་ཉོན་བདུན་བརྒྱད་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་），以及漸次地，一來者（藏文：ཕྱིར་མི་འོང་）從初禪到有頂的第八品煩惱之間斷除任何一品的斷道（藏文：སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་བརྒྱད་པའི་བར་གང་རུང་སྤངས་པ་འགོག་ལམ་），所有這些都是在獲得十六諦智之後，沙門果（藏文：དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་）的果，因為是四果中的任何一個。 如果說：『這些依次是預流果（藏文：རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་）、一來果（藏文：ཕྱིར་འོང་གི་）和不還果（藏文：ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་）』，那麼，證得十六諦智之後，斷除欲界第一品煩惱的聲聞解脫道（藏文：ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཆོས་ཅན），應是斷除了見斷三結（藏文：མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་）而完全解脫的解脫道，因為相續的果是所作法。如果承認，則不應是，因為在十六諦智之後，是斷除屬於自己份額的修斷的解脫道。即使它是離貪慾先行的，並且解脫道二者的所依只是存在，但果位次第是不可能的，因為這兩個道之間有見道的差別，以及斷除屬於自己份額的修斷的加行道，並且是被無我所決定的。還有，那個道理，你直接的近取，安住在無間道（藏文：བར་ཆད་མེད་ལམ་）上的聲聞，應是入流者（藏文：རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ་），因為你是預流果的解脫道。遍及，因為如果是預流果的解脫道，必須是僅僅從見斷三結中解脫的道。《俱舍論釋》（梵文：Abhidharmakośabhāṣya）中說：『解脫道，由此能從應斷的障礙中決定解脫，最初的生起。』及其註釋《義明》（梵文：Arthavyakhya）中說：『說了最初的差別，因為第三剎那等是與之同類的道，認為是特殊的道。』因此，那個法，你所安住的 聲聞，應只是安住于入流果（藏文：རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་），因為是成為預流果的解脫道。遍及，因為如果是以各自沙門果的解脫道為所依的特殊道之前的聲聞，必須是果位特殊的，正如所說：『獲得果位，果位的特殊』，從其暗示中如此獲得。

【English Translation】 The path (Tibetan: ོལ་ལམ་), and the individual cessations (Tibetan: སོ་སོར་རྟགས་འགོག་རྣམས་), and after obtaining the fruit of the once-returner (Tibetan: ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་), the path of cessation that abandons the seventh and eighth afflictions of the desire realm (Tibetan: འདོད་ཉོན་བདུན་བརྒྱད་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་), and gradually, the non-returner (Tibetan: ཕྱིར་མི་འོང་) from the first dhyana to the eighth affliction of the peak of existence, the path of cessation that abandons any of them (Tibetan: སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་བརྒྱད་པའི་བར་གང་རུང་སྤངས་པ་འགོག་ལམ་), all of these are the fruit of the ascetic practice (Tibetan: དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་) after obtaining the realization of the sixteen truths, because it is any of the four fruits. If it is said: 'These are respectively the fruit of the stream-enterer (Tibetan: རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་), the once-returner (Tibetan: ཕྱིར་འོང་གི་), and the non-returner (Tibetan: ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་),' then, after obtaining the realization of the sixteen truths, the śrāvaka's path of liberation that abandons the first affliction of the desire realm (Tibetan: ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཆོས་ཅན), should be the path of liberation that is completely separated by abandoning the three fetters of the seen abandonment (Tibetan: མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་), because the fruit of the continuum is a conditioned phenomenon. If you admit, then it should not be, because after the sixteen truths, it is the path of liberation that abandons the cultivation abandonment of one's own share. Even if it is preceded by detachment from desire, and the basis of the two paths of liberation is only existence, the gradual order of fruits is impossible, because between these two paths there is the difference of the path of seeing, and the path of application that abandons the cultivation abandonment of one's own share, and because it is determined by selflessness. Also, that reason, the śrāvaka who is abiding on the uninterrupted path (Tibetan: བར་ཆད་མེད་ལམ་), which is your direct proximate cause, should be a stream-enterer (Tibetan: རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ་), because you are the path of liberation of the fruit of the stream-enterer. It pervades, because if it is the path of liberation of the fruit of the stream-enterer, it must be the path that is merely liberated from the three fetters of the seen abandonment. The Abhidharmakośabhāṣya says: 'The path of liberation, by which one is definitely liberated from the obscurations to be abandoned, the very first arising.' And its commentary, the Arthavyakhya, says: 'The distinction of saying 'the very first' is stated, because the third moment and so on are paths of the same kind as it, and it is considered a special path.' Therefore, that dharma, the one you are abiding in the śrāvaka, should only be abiding in the fruit of the stream-enterer (Tibetan: རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་), because it is the path of liberation that has become the fruit of the stream-enterer. It pervades, because if it is a śrāvaka preceded by a special path that relies on the path of liberation of each ascetic practice's fruit, it must be a special fruit-abider, as it is said: 'Obtaining the fruit, the specialty of the fruit,' because it is obtained in that way from its implication.

---

ཅི་སྟེ། དེ་སྐད་དུ་གསུངས་པ་དེ་ནི། མཐོང་སྤངས་སྤངས་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། དེ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། གཞུང་དེ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་ནས་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ལ་གནས་ཙམ་དེ། འབྲས་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཤེས་བྱེད་སྟོན་པའི་གཞུང་གི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཡང་དེའི་རྗེས་སུ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་རྟགས་འགོག་དོན་ཆོས་ཅན། མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་སོ་སོར་རྟགས་འགོག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདོད་ན། མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་ངོས་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་སྒོམ་སྤངས་སྤངས་པའི་སོ་སོར་གཞན་ཡང་རྟགས་འགོག་གང་ཞིག །མཐོང་སྤངས་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དང་བསྲེས་པས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་ཏེ། རྟོགས་པ་བསྲེ་བའི་གནས་སྐབས་དེ་ལ་བཞིར་གྲངས་ངེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་དེ་ཐོབ་པའི་གནས་སྐབས་ཁོ་ནར་སྤངས་སྡོམ་ཐོངས་རེ་འབྱུང་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། བཅུ་དྲུག་པའི་རྗེས་སུ་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དང་པོ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མ་ཡིན་པར་ 13-2-3a ཐལ། ཁྱོད་ལམ་ཟབ་བཅས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱོད་འདོད་པའི་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་ཉམས་པར་བྱེད་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ཁོ་ན་རེ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱིས་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་པ་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དང་པོ་ནས་ལྔ་པའི་བར་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པ་སྲིད་པར་ཐལ་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་དངོས་སུ་ཐོབ་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་སྲིད་པར་ཐལ་བ་དང་། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དང་པོ་སྤོང་བ་ལ་རྩོན་བཞིན་པའི་ཉན་ཐོས་དེ། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པར་ཐལ་ལོ། །ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་བྲལ་འབྲས་སུ་ཐལ། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་བྲལ་རྒྱུར་གྱུར་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་ན། མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཡང་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡུག་ཀུན་མཐོང་སྤངས་ཙམ་སོ་སོར་བརྟགས་འགོགས་ཆོས་ཅན། ར

【現代漢語翻譯】 如果有人說：『這樣說，是指見道和修道斷除的差別道。』 這也是不對的。因為該論典是先講離貪，然後安住於十六行相的證悟，這表明它不是一種特殊的果位，而是爲了說明論典的場合。而且，之後斷除的各個對治，作為立宗的法，斷除見道所斷的一切煩惱，是各個對治，因為你是預流果的無為法。如果承認，那就不對了。因為你自己分內的所斷，修道所斷的各個對治，還有什麼？與斷除見道所斷的各個對治混合在一起是不對的。第二個理由成立，因為證悟混合的階段，確定為四種。因為據說只有在獲得四種果位的任何一種果位時，才會出現斷除的總和。 此外，十六行相之後，以世間道斷除欲界煩惱第一個的各個對治，作為立宗的法，你不是預流果，因為你是以甚深道獲得的沙門果，而且你可能會被欲界煩惱所染污。如果有人說：『這是立宗的法，你是預流果，因為你是安住于預流果位的沙門果。』 那麼，安住于預流果位，以世間道斷除欲界煩惱從第一個到第五個的解脫道，是這樣的。因此，如果承認，那麼預流果可能會退轉，而且可能會有以世間道實際獲得的預流果，而且在這種時候努力斷除欲界煩惱第一個的聲聞，會成為趣入預流果的人。返回果位者的相續中，斷除見道和修道所斷的一切煩惱的各個對治，是返回果，因為是他相續中的沙門果。如果承認，那麼會成為以斷除欲界煩惱第六個的無間道的力量所獲得的離系果。因為返回果是無為法。不能承認，因為你是成為離系因的無間道，那麼必須是見道無間道。此外，安住于預流果位者的相續中，苦集滅道僅僅是見道所斷的各個對治，是這樣的。

【English Translation】 If someone says, 'Saying it this way, it refers to the path of distinction between what is abandoned by seeing and what is abandoned by cultivation.' That is also not correct. Because that treatise first speaks of detachment, and then abides in the realization of the sixteen aspects, which shows that it is not a special fruition, but to explain the occasion of the treatise. Moreover, the individual antidotes that are abandoned afterwards, as the subject of the proposition, abandoning all the afflictions abandoned by the path of seeing, are individual antidotes, because you are the unconditioned of the stream-enterer fruition. If you admit it, then it is not correct. Because what else is there in your own share to be abandoned, the individual antidotes abandoned by cultivation? It is not mixed with the individual antidotes abandoned by seeing. The second reason is established, because the stage of mixing realizations is determined to be four. Because it is said that only when any of the four fruitions are obtained, will there be an abandonment of the total. Furthermore, after the sixteen aspects, the individual antidotes that abandon the first of the desire realm afflictions by the worldly path, as the subject of the proposition, you are not a stream-enterer fruition, because you are the śrāmaṇa fruition obtained by the profound path, and you may be defiled by the desire realm afflictions. If someone says, 'This is the subject of the proposition, you are a stream-enterer fruition, because you are the śrāmaṇa fruition abiding in the stream-enterer fruition.' Then, abiding in the stream-enterer fruition, the liberation path that abandons the desire realm afflictions from the first to the fifth by the worldly path, is like that. Therefore, if you admit it, then the stream-enterer fruition may regress, and there may be a stream-enterer fruition actually obtained by the worldly path, and at this time the śrāvaka who strives to abandon the first of the desire realm afflictions will become one who enters the stream-enterer. In the continuum of the once-returner fruition, the individual antidotes that abandon all the afflictions abandoned by the path of seeing and the path of cultivation, are the once-returner fruition, because it is the śrāmaṇa fruition in his continuum. If you admit it, then it will become the disjunction fruition obtained by the power of the immediate path that abandons the sixth of the desire realm afflictions. Because the once-returner fruition is unconditioned. It cannot be admitted, because you are the immediate path that becomes the cause of disjunction, then it must be the immediate path of the path of seeing. Furthermore, in the continuum of the one abiding in the stream-enterer fruition, suffering, origin, cessation, and path are merely the individual antidotes abandoned by the path of seeing, it is like that.

---

ྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ལམ་རྗེས་ཟོད་ཀྱིས་སྟོན། ཐོབ་པའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། འཇིག་རྟེན་ 13-2-3b པའི་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་འབྲས་བུ་རིམ་གྱིས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཀྱང་ཡིན། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་མ་ཡིན་པ་ཡང་གཞི་མཐུན་པ་དེ་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་ཙམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱིས་འབྲས་བུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཅན་མ་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། གྲུབ་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་དེ། ས་འཕོས་པ་ཙམ་གྱི་མི་གཏོང་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་དེ། འདོད་པའི་ཉོན་མོངས་པ་སྲིད་ཅིང་། ས་འཕོས་པ་ཙམ་གྱིས་གཏོང་བར་ངེས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་པར་ཐལ། སྔ་མའི་རྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་ཡིན་ལ། ཕྱི་མའི་བཏགས་འགོག་གི་ཐོབ་ཟག་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་ཁོ་ནས། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་བཏགས་འགོག་དང་། མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་དང་གཉིས་ཀ་སྤངས་བའི་བཏགས་འགོག་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་དེ་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱིས་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་ཙམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་བརྟགས་འགོག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ། 13-2-4a དེ་ཡིན་ན། ཁྱོད་དེ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། དེ་འདྲའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ལ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་མེད་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་ཡང་མེད། འདུས་མ་བྱས་ཀྱང་མེད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མེད་དེ། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་མེད་དེ། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་དེ་ནི་ལམ་ཟག་བཅས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པའི་བཏགས་འགོག་ཡིན་པས། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་མི་རུང་། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་དེ་ནི། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་

【現代漢語翻譯】 應成為近流果（Srotapanna-phala，預流果），因為它是其相續中的沙門果（śrāmaṇya-phala，修行之果）。不能接受，因為道類智（dharmajñāna-kṣānti）顯示。因為是獲得的沙門果。此外，以世間道（laukikamārga）斷除欲界煩惱第六品（kāmadhātu-kleśa）的果，漸次相續中，斷除見斷（darśana-heya）一切結（saṃyojana）和修斷（bhāvanā-heya）三結（trisaṃyojana）的分別簡擇滅（pratisaṃkhyā-nirodha）也是。不斷除欲界煩惱第六品的分別簡擇滅的法，作為共同基礎，應成為一來果（sakṛdāgāmi-phala，一來果），因為它是其相續中的沙門果。不能接受，因為僅斷除欲界煩惱第六品，不能以殊勝的沙門果作為果。如果說法不成，則應成立，因為不可能從其相續中的見斷的分別簡擇滅中退失，僅僅是地界轉移而不捨棄，以世間道獲得的斷除欲界煩惱第六品的分別簡擇滅，欲界的煩惱存在，並且必定僅僅因地界轉移而捨棄。第二個理由應成立，因為前者的斷滅的獲得是無漏（anāsrava），後者的斷滅的獲得是有漏（sāsrava）。又，僅僅以世間道，具有斷除欲界煩惱第九品的斷滅，以及斷除見斷一切結和二者的斷滅的相續，不還果（anāgāmi-phala，不還果）的相續中，斷除三結的分別簡擇滅的法，應成為不還果，因為它是其相續中的沙門果。如果承認，那麼該法，應成為僅僅斷除欲界煩惱第九品而殊勝的分別簡擇滅，因為你是不還果的非複合（asaṃskṛta）。如果承認，那麼該法，應成為以世間道獲得的簡擇滅，任何承認，那麼你必須是那個。對此有人說，因為這樣，不還果的相續中沒有不還果，因為這樣的果既不是複合的，也不是非複合的。首先是沒有，因為沒有斷除欲界煩惱第九品的解脫道（vimokṣamārga）。其次是沒有，因為在那個時候，斷除欲界煩惱第九品的分別簡擇滅，僅僅是以有漏道獲得的斷滅，所以不能成為沙門果。在那個時候，斷除見斷的分別簡擇滅，是不還果的果…… 應成為近流果，因為它是其相續中的沙門果。不能接受，因為道類智顯示。因為是獲得的沙門果。此外，以世間道斷除欲界煩惱第六品的果，漸次相續中，斷除見斷一切結和修斷三結的分別簡擇滅也是。不斷除欲界煩惱第六品的分別簡擇滅的法，作為共同基礎，應成為一來果，因為它是其相續中的沙門果。不能接受，因為僅斷除欲界煩惱第六品，不能以殊勝的沙門果作為果。如果說法不成，則應成立，因為不可能從其相續中的見斷的分別簡擇滅中退失，僅僅是地界轉移而不捨棄，以世間道獲得的斷除欲界煩惱第六品的分別簡擇滅，欲界的煩惱存在，並且必定僅僅因地界轉移而捨棄。第二個理由應成立，因為前者的斷滅的獲得是無漏，後者的斷滅的獲得是有漏。又，僅僅以世間道，具有斷除欲界煩惱第九品的斷滅，以及斷除見斷一切結和二者的斷滅的相續，不還果的相續中，斷除三結的分別簡擇滅的法，應成為不還果，因為它是其相續中的沙門果。如果承認，那麼該法，應成為僅僅斷除欲界煩惱第九品而殊勝的分別簡擇滅，因為你是不還果的非複合。如果承認，那麼該法，應成為以世間道獲得的簡擇滅，任何承認，那麼你必須是那個。對此有人說，因為這樣，不還果的相續中沒有不還果，因為這樣的果既不是複合的，也不是非複合的。首先是沒有，因為沒有斷除欲界煩惱第九品的解脫道。其次是沒有，因為在那個時候，斷除欲界煩惱第九品的分別簡擇滅，僅僅是以有漏道獲得的斷滅，所以不能成為沙門果。在那個時候，斷除見斷的分別簡擇滅，是不還果的果……

【English Translation】 It should be the fruit of a Stream-enterer (Srotapanna-phala), because it is the fruit of the ascetic practice (śrāmaṇya-phala) in its continuum. This cannot be accepted, because the forbearance of knowledge of the Dharma (dharmajñāna-kṣānti) shows it. Because it is the fruit of the ascetic practice that has been attained. Furthermore, the fruit of abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm (kāmadhātu-kleśa) by the worldly path (laukikamārga), in the gradual continuum, the discriminative cessation (pratisaṃkhyā-nirodha) of abandoning all fetters (saṃyojana) of what is to be abandoned by seeing (darśana-heya) and the three fetters (trisaṃyojana) of what is to be abandoned by cultivation (bhāvanā-heya) is also. The phenomenon that is not the discriminative cessation of abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm, as a common basis, should be the fruit of a Once-returner (sakṛdāgāmi-phala), because it is the fruit of the ascetic practice in its continuum. This cannot be accepted, because merely abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm cannot be the fruit of a distinguished ascetic practice. If it is said that the subject is not established, then it should be established, because it is impossible to degenerate from the discriminative cessation of what is to be abandoned by seeing in its continuum, merely transferring the realm without abandoning it, the discriminative cessation of abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm attained by the worldly path, the afflictions of the desire realm exist, and it is certain that it will be abandoned merely by transferring the realm. The second reason should be established, because the attainment of the former cessation is unpolluted (anāsrava), and the attainment of the latter cessation is polluted (sāsrava). Also, only by the worldly path, the continuum that possesses the cessation of abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm, and the cessation of abandoning all fetters of what is to be abandoned by seeing and the two, in the continuum of the Non-returner (anāgāmi-phala), the phenomenon of the discriminative cessation of abandoning the three fetters should be the fruit of a Non-returner, because it is the fruit of the ascetic practice in its continuum. If it is accepted, then that phenomenon, should be the distinguished discriminative cessation of merely abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm, because you are the uncompounded (asaṃskṛta) of the Non-returner. If it is accepted, then that phenomenon, should be the cessation attained by the worldly path, whatever is accepted, then you must be that. To this someone says, because of this, there is no fruit of a Non-returner in the continuum of a Non-returner, because such a fruit is neither compounded nor uncompounded. First, there is none, because there is no path of liberation (vimokṣamārga) of abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm. Second, there is none, because at that time, the discriminative cessation of abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm is only the cessation attained by the polluted path, so it cannot be the fruit of the ascetic practice. At that time, the discriminative cessation of abandoning what is to be abandoned by seeing, is the fruit of the Non-returner... It should be the fruit of a Stream-enterer, because it is the fruit of the ascetic practice in its continuum. This cannot be accepted, because the forbearance of knowledge of the Dharma shows it. Because it is the fruit of the ascetic practice that has been attained. Furthermore, the fruit of abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm by the worldly path, in the gradual continuum, the discriminative cessation of abandoning all fetters of what is to be abandoned by seeing and the three fetters of what is to be abandoned by cultivation is also. The phenomenon that is not the discriminative cessation of abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm, as a common basis, should be the fruit of a Once-returner, because it is the fruit of the ascetic practice in its continuum. This cannot be accepted, because merely abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm cannot be the fruit of a distinguished ascetic practice. If it is said that the subject is not established, then it should be established, because it is impossible to degenerate from the discriminative cessation of what is to be abandoned by seeing in its continuum, merely transferring the realm without abandoning it, the discriminative cessation of abandoning the sixth level of afflictions of the desire realm attained by the worldly path, the afflictions of the desire realm exist, and it is certain that it will be abandoned merely by transferring the realm. The second reason should be established, because the attainment of the former cessation is unpolluted, and the attainment of the latter cessation is polluted. Also, only by the worldly path, the continuum that possesses the cessation of abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm, and the cessation of abandoning all fetters of what is to be abandoned by seeing and the two, in the continuum of the Non-returner, the phenomenon of the discriminative cessation of abandoning the three fetters should be the fruit of a Non-returner, because it is the fruit of the ascetic practice in its continuum. If it is accepted, then that phenomenon, should be the distinguished discriminative cessation of merely abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm, because you are the uncompounded of the Non-returner. If it is accepted, then that phenomenon, should be the cessation attained by the worldly path, whatever is accepted, then you must be that. To this someone says, because of this, there is no fruit of a Non-returner in the continuum of a Non-returner, because such a fruit is neither compounded nor uncompounded. First, there is none, because there is no path of liberation of abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm. Second, there is none, because at that time, the discriminative cessation of abandoning the ninth level of afflictions of the desire realm is only the cessation attained by the polluted path, so it cannot be the fruit of the ascetic practice. At that time, the discriminative cessation of abandoning what is to be abandoned by seeing, is the fruit of the Non-returner...

---

བུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་སྤངས་པ་གཉིས་ཀ་སྡོམས་པའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་རྙེད་པ་དེ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་གཞག་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཇི་སྐད་དུ། དོན་གསལ་ལས། སྤངས་པ་གཉིས་པོ་དེའི་ཐོབ་པ། ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུར་བསྡུས་པའམ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་བསྡུས་པ་ཅིག་རྙེད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན། མཐོང་བའི་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་སྤངས་པ་དང་ལྡན་པའི་ལན་གཅིག་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུའམ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་མི་བྱས་ནི། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལ་འགའ་ཞིག་འདི་སྙམ་དུ། རྒྱུད་རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་གསུམ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། སོ་སོར་བཏགས་འགོག་དེ་རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འབྲས་བུ་བཞག་དགོས་ཏེ། དེ་རྒྱུད་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལོགས་བཞག་དུ་མེད་ན། རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེའི་རྒྱུད་དེ། འབྲས་གནས་ལོག་པར་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་བྱེད་ཆོས་ཅིག་མི་རྙེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེས་དང་། 13-2-4b སྲིད་པ་ལན་བདུན་པ་དང་། ཚེ་གཅིག་བར་ཆད་ཅིག་པ་དང་། འོག་མིན་འགྲོ་དང་། བར་དོར་འདའ་བ་དང་། སྐྱེ་འདའ་བ་སོགས་ལ་སྤངས་རྟོགས་སྐྱེ་བ་ལེན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་ཙམ་ལས་དེ་དང་དེར་བཞག་པ་ཡིན་གྱི། འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་ལོགས་པ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། འབྲས་བུ་རིམ་གྱིས་པའི་འདོད་ཉོན་གསུམ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། བདུན་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉོན་མོངས་དང་པོ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་སོགས་གང་རུང་ཡིན་ན། འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པར་འགལ་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཞན་དུ་ན། རྒྱུད་ཀྱི་འབྲས་བུ་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་དངོས་སུ་ཐོབ་པ་གཅིག་སྲིད་པར་ཐལ་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཁམས་གོང་གི་རྟེན་ལ་གསར་དུ་ཐོབ་པ་གཅིག་སྲིད་པར་ཐལ་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་གཟུགས་མེད་དངོས་གཞིའི་སེམས་དེ་ལ་(བརྟེན་)པ་ཅིག་སྲིད་པར་ཐལ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་རྩོན་བཞིན་པའི་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་སྲིད་པར་ཐལ་བ་དང་། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་རྩོན་བཞིན་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་སྲིད་པར་ཐལ་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་རྩོན་བཞིན་པའི་དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་སྲིད་པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་ལ་རིམས་པ་བཞིན་དུ་འདོད་པར་མི་ནུས་ཏེ། འབྲས་བུ་ཐོག་མཐའ་མ་གཉིས་དགུས་ཐོབ་ཅེས་འབྲས་བུ་ཐོག་མཐའ་གཉིས་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ཁོ་ནས་ཐོབ་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། འདོད་པར་གསུམ་ཐོབ་ཅེས་པའི་འགྲེལ་པར་ཁམས་གོང་མའི་རྟེན་ལ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་གསར་ཐོབ་མེ

【現代漢語翻譯】 因為不是兒子。如果這樣說，沒有過失。因為像這樣的，斷除二者的時機，總合獲得一個無漏，那必須安立為不還果。如《義明》中所說：『斷除二者的獲得，獲得一次一來果或者不還果。』因此，見道的果，具有斷除的，一次一來果或者不還果不包括，是沙門果。這樣說的緣故。其中一些人這樣認為：從種姓到種姓生的相續，斷除欲界煩惱第三品的解脫道，以及個別斷滅，那必須安立為從種姓到種姓生的相續的果，因為如果那個相續沒有安立果，從種姓到種姓生的相續，會成為安立果位顛倒的法，因為找不到這樣的法。如果這樣說，沒有過失。從種姓到種姓生， 七有，一生間斷，往生色究竟天，中陰解脫，生滅等等，只是在斷除、證悟、受生方式上有差別，在那和那安立，因為沒有宣說果的差別，如果是次第果，斷除欲界煩惱第三品的解脫道，斷除第七品的解脫道，斷除初禪第一個煩惱的解脫道等等任何一個，必須和四果任何一個相違，因為如果不是這樣，相續的果會成為以世間道真實獲得一個，會成為不還果在上界新獲得一個，會成為不還果依靠無色界真實的心，會成為爲了獲得須陀洹果而努力的預流向，會成為爲了獲得斯陀含果而努力的不還向，會成為爲了獲得阿那含果而努力的阿羅漢向的過失，因為有這樣的過失。不能像那樣次第承認，因為最初和最後的二果以九獲得，意思是最初和最後的二果必須以無漏根獲得，在『欲界三獲得』的解釋中，上界的所依上沒有新獲得不還果。

【English Translation】 Because it is not a son. If you say so, there is no fault. Because like this, the time to abandon both, the total attainment of one without outflows, that must be established as the Anagami fruit. As it is said in 'Don Sal' (དོན་གསལ་, Meaning Clear): 'The attainment of abandoning both, either attaining once the Sakrdagamin fruit or the Anagami fruit.' Therefore, the fruit of the path of seeing, possessing abandonment, the Sakrdagamin fruit or the Anagami fruit is not included, it is the fruit of a Shramana. That's why it is said. Some people think like this: From lineage to the continuum of lineage birth, the liberation path of abandoning the third category of desire realm afflictions, and individual cessation, that must be established as the fruit of the continuum of lineage birth, because if that continuum does not establish a fruit, the continuum from lineage to lineage birth, it will become a dharma that establishes the fruit in a reversed manner, because such a dharma cannot be found. If you say so, there is no fault. From lineage to lineage birth, Seven existences, one life interval, going to Akanistha, liberation in the intermediate state, birth and death, etc., there are only differences in the way of abandoning, realizing, and taking birth, and it is established in that and that, because the difference of the fruit is not explained, if it is a gradual fruit, the liberation path of abandoning the third category of desire realm afflictions, the liberation path of abandoning the seventh category, the liberation path of abandoning the first affliction of the first dhyana, etc., any one of them, it must contradict any one of the four fruits, because if it is not like this, the fruit of the continuum will become one actually attained by the worldly path, it will become one newly attained Anagami fruit in the upper realm, it will become the Anagami fruit relying on the actual mind of the formless realm, it will become a stream-enterer aspirant striving to attain the Sotapanna fruit, it will become a once-returner aspirant striving to attain the Sakrdagamin fruit, it will become an non-returner aspirant striving to attain the Arhat fruit, because there is such a fault. It is not possible to gradually accept like that, because the first and last two fruits are attained by nine, meaning the first and last two fruits must be attained only by the uncontaminated faculty, and in the explanation of 'three attainments in the desire realm', there is no new attainment of the Anagami fruit on the basis of the upper realm.

---

ད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། སློབ་པ་དྲུག་ལ་གང་གི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ 13-2-5a གཟུགས་མེད་ལ་(བརྟེན་)པ་མེད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། འབྲས་བུ་ཐོབ་འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་གྱི་ཞེས་པའི་གཞུང་གི་ཕུགས་བསྟན་ལ། འབྲས་གནས་ཕྱི་མའི་ཞུགས་པ་ཡིན་ན། འཐུས་སྔ་མ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་མི་རྩོན་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། རིམས་གྱིས་པའི་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་བདུན་བརྒྱད་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་གཉིས་ཆོས་ཅན། ཞུགས་པས་བསྡུས་པའི་ལམ་བཏང་བར་ཐལ། རྒྱུ་ལྔ་ཚང་བའི་དགེ་སློང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ཏེ། འབྲས་སྔོན་ལམ་བཏང་བ་དང་། ཞེས་ཞུགས་ལམ་བཏང་བ་དེ། རྒྱུ་ལྔའི་ཡ་གྱལ་དུ་འགྲང་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། ཁྱོད་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དེ་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་མིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཅིས་སྟེ། ལུང་དེའི་དོན། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ན། དེའི་ཞུགས་ལམ་བཏང་དགོས་པའི་དོན་ཡིན་གྱི། རྒྱུ་ལྔ་ཐར་བའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ན། སྤྱིར་ཞུགས་ལམ་བཏང་དགོས་པ་མིན་ཞེ་ན། འོ་ན་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཀྱིས། འདོད་ཉོན་དང་པོ་ལྟ་བུ་གཅིག་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཐོབ་པའི་ཚེ་ན། རྒྱུ་ལྔ་མ་ཚང་བར་ཐལ། དེའི་ཞུགས་ལམ་བཏང་བའི་ཁྱད་པར་དེ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དེས་དེ་འདྲའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཐོབ་པ་དང་། རྒྱུན་ཞུགས་པའི་ལམ་བཏང་པ་གཉིས་དུས་གཅིག་ཏུ་མ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། དེ་འདྲའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་རྒྱུ་ལྔ་ཚང་བའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འགལ་ལོ། །དེར་མ་ཟད། འདོད་ཉོན་དེར་སྤོང་བ་ལ་རྩོན་བཞིན་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོངས་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྒྱ་འགོག་དོན་དེ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་ཞུགས་ལམ་བཏང་བར་ཐལ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་པ་ཁས་བླངས། འདོད་ན། ཁས་བླང་ཤིང་། 13-2-5b རང་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དེ་རྒྱུན་ཞུགས་པ་མིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་འདྲའི་གང་ཟག་དེ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་རྩོན་བཞིན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འགལ་ལོ། །དེ་ལ་ཁྱབ་པ་མེད་ན། རྒྱུན་ཞུགས་པ་ཡིན་པ་གཅིག་མི་སྲིད་པར་ཐལ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་གཅིག་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་རྩོན་པས། དེའི་གོ་མི་ཆོད་པ་གང་ཞིག །རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་རྩོན་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། འབྲས་བུ་རིམས་པའི་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་བདུན་བརྒྱད་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྒྱ་འགོག་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དང་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་གཉིས་བསྲེས་པའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་རྙེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར

【現代漢語翻譯】 此外，在解釋『爲了說明』和『爲了六種學習』時，爲了說明不還果（梵文：Anāgāmin，不再返回欲界受生）的果位不依賴於無色界，以及爲了說明獲得果位和果位之間的差別，如果安住于果位是爲了進入下一個果位，那麼就不需要爲了獲得之前的果位而努力。此外，對於漸次獲得不還果果位者來說，其相續中捨棄了欲界煩惱的第七和第八品，這兩種斷滅道，應是包含在入流道（梵文：Srotaāpanna-mārga，證入聖道之初果道）中所捨棄的道，因為這是具足五種因的僧人戒律的果。這是周遍的。因為先前的果位捨棄了道。如果承認根本，那麼你相續中的那個人就不應是不還果的入流者。為什麼呢？因為那個論典的意義是，如果是入流果（梵文：Srotaāpanna-phala，證入聖道之初果果位），那麼就需要捨棄入流道。如果是五種解脫的果，那麼通常不需要捨棄入流道。如果這樣，那麼入流果位者在獲得捨棄了第一個欲界煩惱等解脫道時，就不應具足五種因，因為捨棄入流道的差別不具足。因為他獲得那樣的解脫道，並且獲得入流道兩者不是同時的。如果承認根本，那麼那樣的解脫道是具足五種因的入流果，這是相違的。不僅如此，對於正在努力捨棄那個欲界煩惱的入流者來說，其相續中捨棄了障礙的個別斷滅，應是捨棄了入流道，因為這是入流果。承認這個宗義。如果承認，那麼就承認了。 你相續中的那個人就不應是入流者，因為你承認。如果承認，那麼那樣的人正在爲了獲得入流果而努力，這是相違的。如果這沒有周遍性，那麼就不應存在一個入流者，因為爲了獲得一個入流果而努力，這有什麼用呢？因為不可能爲了獲得所有入流果而努力。此外，對於漸次獲得不還果果位者來說，其相續中捨棄了欲界煩惱的第七和第八品，那個個別斷滅，應是你和捨棄了第六品欲界煩惱的個別分析斷滅兩者混合而獲得的一個無漏法，因為你是不還果的有為法。

【English Translation】 Furthermore, in explaining 'for the sake of explaining' and 'for the sake of six learnings,' to explain that the fruit of Anāgāmin (non-returner) does not rely on the formless realm, and to explain the difference between obtaining a fruit and the difference in fruits, if abiding in a fruit is for the sake of entering the next fruit, then there is no need to strive to obtain the previous fruit. Moreover, for those who gradually attain the Anāgāmin fruit, the two cessation paths in their continuum that have abandoned the seventh and eighth afflictions of the desire realm should be the paths abandoned in the Srotaāpanna-mārga (stream-enterer path), because this is the fruit of the monastic discipline of a monk possessing five causes. This is pervasive. Because the previous fruit abandoned the path. If you concede the root, then that person in your continuum should not be a stream-enterer who is a non-returner. Why? Because the meaning of that text is that if it is the Srotaāpanna-phala (stream-enterer fruit), then the stream-entry path must be abandoned. If it is the fruit of the five liberations, then generally there is no need to abandon the stream-entry path. If so, then when a stream-enterer in the fruit attains the liberation path of abandoning the first affliction of the desire realm, etc., he should not possess the five causes, because the difference of abandoning the stream-entry path is not complete. Because his obtaining such a liberation path and obtaining the stream-entry path are not simultaneous. If you concede the root, then such a liberation path is the stream-enterer fruit possessing five causes, which is contradictory. Moreover, for a stream-enterer who is striving to abandon that affliction of the desire realm, the individual cessation that has abandoned the obstructions in his continuum should be the abandonment of the stream-entry path, because it is the stream-enterer fruit. The sign is conceded. If you concede, then you have conceded. That person in your continuum should not be a stream-enterer, because you concede. If you concede, then such a person is striving to obtain the stream-enterer fruit, which is contradictory. If this lacks pervasiveness, then there should not exist a single stream-enterer, because striving to obtain a single stream-enterer fruit, what is the use of that? Because it is impossible to strive to obtain all stream-enterer fruits. Furthermore, for those who gradually attain the Anāgāmin fruit, that individual cessation in their continuum that has abandoned the seventh and eighth afflictions of the desire realm should be one undefiled attainment that is a mixture of you and the individual analytical cessation that has abandoned the sixth affliction of the desire realm, because you are the conditioned phenomenon of the non-returner fruit.

---

། ཁྱབ་ཏེ། གཞན་ཐོབ་པ་དང་ཟད་སྡོམས་དང་། །ཞེས། སྔར་སྤང་བྱ་འཇིག་རྟེན་སྤངས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐོས་པ་ཟག་མེད་གཅིག་རྙེད་པ་དེ། རྒྱུ་ལྔའི་ཡ་གྱལ་དུ་འགྲངས་པའི་རྟོགས། རྩ་བར་འདོད་མི་ནུས་ཏེ། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་མ་སྤངས་བར་དུ། སྤངས་པ་དེ་གཉིས་བསྲིས་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་རྙེད་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུ་ལྔ་ཚང་བའི་གཞན་སྐབས་ནས་དེ་ལ་བཞིར་ངེས་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། གཟུགས་མེད་དངོས་གཞིའི་སེམས་ལ་རྟེན་ནས་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་ཉོན་མོངས་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་མིན་པར་ཐལ། གཟུགས་མེད་དངོས་གཞིའི་སེམས་ལ་(བརྟེན་)པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་འདྲའི་བརྟགས་འགོག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱང་དེ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་ཐོབ་པ་གཟུགས་མེད་དངོས་གཞིའི་སེམས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། འཕེལ་བ་འབྲས་བུ་ཁྱད་པར་ཅན་ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་གཟུགས་ 13-2-6a མེད་པས་བསྡུས་པ་ནི་མེད་དོ། །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་འཆད་དོན་གསལ་ལས། མདོ་སྡེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། མེད་ལས་མཐའ་ཆ་དང་མཐུན་པ་ལྔ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ན་ཡང་མཐོང་བའི་ལམ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་མེད་པ་ནི་འདོད་པའི་ཁམས་ལ་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཞན་ཡང་། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དོན་དེ། ཁྱོད་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་པས། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་སྡོགས་ཀྱི་ངོ་བོར་སྐྱེ་དགོས། ཁྱོད་གཟུགས་མེད་དངོས་གཞིའི་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ཏེ། འཕགས་པས་དེ་དག་ས་བོར་བས་གཏོང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ད་ནི་འདི་དཔྱད་པར་བྱ་ཏེ། ཕལ་ཆེ་བ་གཅིག་ན་རེ། ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན། མཐོངས་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན། མཐོང་སྤངས་དང་། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་གཉིས་ཀ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་དང་། ཡང་དེ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཡིན་ན། རིམ་པ་བཞིན་དུ་སྤང་བྱ་དེར་དེ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་དག་དགག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སུན་འབྱིན་དངོས་དང་། རང་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་བསྟན་པའོ། ། ༄། །འདི་དག་དགག་པ། སུན་འབྱིན་དངོས། འོ་ན། འབྲས་རིམ་གན

【現代漢語翻譯】 遍知。『獲得其他和斷滅總集』。意思是，先前所有應斷除的世間斷除之道的聽聞，獲得一個無漏道，這是五因中的一種，是滿足的證悟。不能作為根本，因為在沒有斷除第九品欲界煩惱之前，不可能獲得那兩個斷滅，不可能獲得一個無漏道，因為在五因圓滿的其他情況下，確定為四種。另外，以無色界實有之心為所依，斷除第四禪定的第九品煩惱的解脫道，你不是不還果，因為是以無色界實有之心為（所依）的解脫道。同樣，這樣的分別斷滅，你也不是那樣的，因為你的獲得被無色界實有之心所包含。遍知。在『增長是殊勝果』的解釋中，『不還果不被無色界所包含』。並且，在那裡的解釋中，『經部』的意思是，『因為斷除了與無邊處和合的五種，所以是不還』。並且，在那裡也沒有見道，因為沒有見道是因為不觀察欲界。這樣說的。另外，那樣的時間解脫道，你是斷除第九品欲界煩惱的解脫道，因為不還果是有為法。如果這樣認為，那是不可能的，如果斷除了第九品欲界煩惱的解脫道，必須生於初禪近分的自性中，你生於無色界實有之心的自性中。遍知。因為聖者們拋棄了那些地方。現在應該分析這個，大多數人說，如果是斯陀含果位的相續解脫道，那麼一定是斷除了欲界修惑的解脫道，如果是阿那含果位的相續解脫道，那麼一定是斷除了第六品欲界煩惱的解脫道，如果是阿羅漢的相續解脫道，那麼一定是斷除了見惑和第六品欲界煩惱兩者的解脫道，並且，如果是那些相續的各自分別斷滅，那麼一定是依次斷除那些應斷除的各自斷滅。對這些進行駁斥分為兩部分：直接駁斥和說明自己沒有過失。 駁斥這些，直接駁斥。 那麼，果位次第安立。

【English Translation】 Omniscient. 'Obtaining others and the collection of cessation'. It means that the hearing of all the worldly paths of abandonment that were previously abandoned, obtaining a single uncontaminated path, which is one of the five causes, is the realization of satisfaction. It cannot be regarded as the root, because until the ninth level of desire realm afflictions is abandoned, it is impossible to obtain those two cessations, and it is impossible to obtain a single uncontaminated path, because in other cases where the five causes are complete, it is determined to be four. Furthermore, the liberation path of abandoning the ninth affliction of the fourth dhyana based on the mind of the actual reality of the formless realm, you are not the fruit of non-return, because it is the liberation path based on the mind of the actual reality of the formless realm. Also, such a discriminated cessation, you are not that either, because your attainment is included in the mind of the actual reality of the formless realm. Omniscient. In the explanation of 'Increase is a special fruit', 'The fruit of non-return is not included in the formless realm'. Moreover, in the explanation of that, the meaning is clear, 'The Sutra Pitaka' means, 'Because it has abandoned the five that are in harmony with the infinite end, it is non-returning'. Moreover, there is no path of seeing there, because the absence of that is because the desire realm is not observed. That's what it says. Furthermore, that kind of liberation path of time, you are the liberation path of abandoning the ninth affliction of desire, because the fruit of non-return is conditioned. If it is assumed, it is not possible, if it is the liberation path of abandoning the ninth affliction of desire, it must be born in the nature of the first dhyana near-attainment, you are born in the nature of the mind of the actual reality of the formless realm. Omniscient. Because the noble ones abandon those places. Now this should be analyzed, most people say that if it is the liberation path of the stream of the once-returner's fruit position, then it must be the liberation path of abandoning the desire realm afflictions, if it is the liberation path of the stream of the non-returner's fruit position, then it must be the liberation path of abandoning the sixth affliction of the desire realm, if it is the liberation path of the stream of the Arhat, then it must be the liberation path of abandoning both the afflictions of seeing and the sixth affliction of the desire realm, and also, if it is the respective discriminated cessation of those streams, then it must be the respective discriminated cessation of abandoning those to be abandoned in order. Refuting these is divided into two parts: direct refutation and explaining that oneself has no fault. Refuting these, direct refutation. Then, the establishment of the order of fruits.

---

ས་ཀྱིས་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་མ། མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ 13-2-6b ལམ་ལྡན་པར་ཐལ། དམ་བཅའ་ལྔ་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མི་ལྡན་པར་ཐལ། བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་རྗེས་སུ་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་སྔོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གྱི་ལམ། དེ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཉིས་ཀ་གཏོང་བའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། ཇི་སྐད་དུ། འཕགས་པ་འབྲས་བུ་ཐོབ་སྦྱངས་ཉམས་པ་ལས། ཞེས་དགེ་སློང་ཚུལ་གྱི་འཐུས་པ་པོ་གང་རུང་ཐོབ་པའི་ཚེ། སྔར་ཡོད་ཀྱི་ལམ་ཟག་མེད་གཏོང་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། རིམས་པའི་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མཐོངས་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལ་གྱི་ཐོབ་འབྲས་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱོད་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱོད་དང་མཐོངས་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་སྦྱོར་བའི་མུ་དང་བར་དེ་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དུ་མས་ཆོད་པའི་ཕྱིར། ཡང་དམ་བཅའ་གཉིས་པ་ལ། ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་རྗེས་སུ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་མ་(བརྟེན་)པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། ཕྱིར་མི་འོང་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་སྟེ། ཁྱོད་ཉིད་དེ་བཏང་བའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། དེའི་དུས་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེ་བསམ་གཏན་དང་པོ་ནི་བསས་(སས་)བསྡུས་གང་ཞིག་ཁྱོད་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞིའི་སྙོམ་འཇུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ཏེ། བསམ་གཏན་གཏོང་བ་འགོག་བ་ནི། །ས་འཕོས་ཉམས་པ་དག་གིས་གཏོང་། ། 13-2-7a ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དམ་བཅའ་གསུམ་པ་ལ། ཆ་ལ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་བརྟོགས་པ་དུ་སོང་བའི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་བསམ་གཏན་པའི་དངོས་གཞིའི་སྙོམ་འཇུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཆོས་ཅན། རིམ་པ་བཞིན་དུ། མཐོང་སྤངས་དང་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་གཉིས་ཀ་སྤངས་པའི། རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པར་ཐལ། སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་ཀྱིས་དེ་གཉིས་བཏང་བའི་ཕྱིར། རྣམ་གྲོལ་ལམ་གཏོང་ཚུལ་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲ་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་བཏང་བར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱིས་བརྟགས་འགོག་དེའི་ཐོབ་པ་བཏང་བའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། ཁྱ

【現代漢語翻譯】 由於地的緣故，返回果位之相續，斷除見斷和俱生三者的解脫道，應是具道者。因為不是五種誓言。如果承認，則應是不具道者。在獲得十六諦的證悟之後，如果先獲得返回果，則見斷的解脫道之路，以及斷除此道的個別觀察之滅的獲得，都會捨棄兩種無漏。之所以如此，是因為如經中所說：『聖者獲得果位后，修習退失。』當比丘獲得任何一種戒律時，就會捨棄原有的無漏道。此外，對於因貪慾而返回果位之相續的道，以有漏道斷除欲界煩惱第六品的解脫道，法相，你不應是見斷的解脫道。因為你不是無間道的獲得之果，並且你是世間道，並且你和見斷的解脫道之間，有結合的次第和間隔，以及由特殊之道所決定的緣故。又對於第二個誓言，以有漏道斷除欲界煩惱第六品之後，爲了顯現不還果，不還果位之相續的第四禪的真實等持，不是無漏的解脫道，法相。應是如此。因為是不還果之相續的解脫道。不能承認，因為你已經捨棄了它。之所以如此，是因為當時的斷除欲界煩惱第六品的解脫道，是初禪所攝，你已經生為第四禪的真實等持之自性。這是周遍的。因為捨棄禪定和滅盡定，是通過地轉移和退失來捨棄的。 如經中所說：『捨棄禪定和滅盡定，是通過地轉移和退失來捨棄的。』對於第三個誓言，由於分位先行的緣故，已經成為不還果位之證悟的聲聞阿羅漢之相續的禪定者的真實等持之自性而生的解脫道，以及個別觀察之滅，法相，次第地，應是斷除見斷和欲界煩惱第六品兩者的解脫道。因為是個別觀察之滅，以及阿羅漢之相續的解脫道和個別觀察之滅。不能承認，因為你已經捨棄了這兩者。捨棄解脫道的方式與之前相同，並且你已經捨棄了斷除欲界煩惱第九品的個別觀察之滅。因為你已經捨棄了該個別觀察之滅的獲得。之所以如此，你...

【English Translation】 Due to the ground, the continuum of the returning fruit, the liberation path that abandons the seen abandonment and the three conjuncts, should be a possessor of the path. Because it is not the five vows. If you admit, then it should be a non-possessor of the path. After obtaining the realization of the sixteen truths, if the returning fruit is obtained first, then the liberation path of the seen abandonment, and the attainment of the individual examination cessation that abandons that path, will abandon both uncontaminated ones. The reason for this is that, as it is said in the scriptures: 'The noble one, having obtained the fruit, studies and declines.' When a monk obtains any of the precepts, he will abandon the original uncontaminated path. Furthermore, for the path of the continuum of returning to the fruit due to desire, the liberation path that abandons the sixth level of desire realm afflictions with contaminated paths, the dharma characteristic, you should not be the liberation path of seen abandonment. Because you are not the fruit of the attainment of the uninterrupted path, and you are a worldly path, and between you and the liberation path of seen abandonment, there is a sequence and interval of combination, and because it is determined by a special path. Also, for the second vow, after abandoning the sixth level of desire realm afflictions with contaminated paths, in order to manifest the non-returning fruit, the actual samadhi of the fourth dhyana of the continuum of the non-returning fruit, is not an uncontaminated liberation path, the dharma characteristic. It should be so. Because it is the liberation path of the continuum of the non-returning fruit. It cannot be admitted, because you have already abandoned it. The reason for this is that the liberation path of abandoning the sixth level of desire realm afflictions at that time, is included in the first dhyana, and you have been born as the nature of the actual samadhi of the fourth dhyana. This is pervasive. Because abandoning dhyana and cessation, is abandoned through ground transfer and decline. As it is said in the scriptures: 'Abandoning dhyana and cessation, is abandoned through ground transfer and decline.' For the third vow, due to the preceding division, the liberation path that has arisen as the nature of the actual samadhi of the meditator of the continuum of the Hearer Arhat who has become the realization of the non-returning fruit, and the individual examination cessation, the dharma characteristic, sequentially, should be the liberation path that abandons both the seen abandonment and the sixth level of desire realm afflictions. Because it is the individual examination cessation, and the liberation path of the continuum of the Arhat and the individual examination cessation. It cannot be admitted, because you have already abandoned both of them. The way of abandoning the liberation path is the same as before, and you have abandoned the individual examination cessation that abandons the ninth level of desire realm afflictions. Because you have abandoned the attainment of that individual examination cessation. The reason for this is, you...

---

ོད་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྤངས་པའི་རྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ཡིན་ན། བསམ་གཏན་དང་པོའི་སས་སྡུས་ཀྱི་ཟག་བཅས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་བསམ་གཏན་བཞིའི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ཏེ། ཐོབ་པ་ཟག་བཅས་ས་ཕོས་པས་གཏོང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་སྔ་མ་གྲུབ་ཏེ། དེར་གཏོང་རྣམས་ཀྱི་རང་ཁམས་སུ། །མ་གཏོང་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན། སྲིད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའང་འདིས་ཁས་ལེན་གྱིས། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ཀྱིས་སྲིད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་དགྲ་བཅོམ་དབང་རྟུལ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞི་ཟག་མེད་ལ་རྟེན་ནས། དབང་རྣོན་དུ་དབང་པོ་འཕོས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དགུ་པ་དོན་དེ། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། 13-2-7b འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། འཕགས་པ། འབྲས་བུ་ཐོབ་སྦྱངས་ཉམས་པ་ལས། གཏོང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ། མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ལྡན་པར་ཐལ། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་འགོག་བདེན་ཡིན་ཐམས་ཅད་མཐོང་སྤངས་འགོག་བདེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཡོངས་ཤེས་ཀྱིས་ལྡན་ཚུལ་འཆད་པའི་སྐབས་སུ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡོངས་ཤེས་དགུའི་ནང་ནས་གཅིག་ཁོ་ན་དང་ལྡན་པར་བཤད་པ་དང་འགལ། གཞན་ཡང་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་དེ་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་དང་ལྡན་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འགོག་བདེན་ཡིན་ན། མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་གཏོང་ཚུལ་འཆད་པའི་སྐབས་སུ། འབྲས་བུ་རིམས་ཀྱིས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་སྔོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་པོ་དེ་བཏང་ནས་མཐའ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་པོ་དེ་ཐོབ་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དེ་ཡང་མཐོང་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དུ་མི་འཐད་དེ། མཐོང་སྤངས་མི་ནུས་པར་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཡིན་ན། ཡོངས་ཤེས་ཡིན་དགོས་པ་ལས། དེ་ཡོངས་ཤེས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་མ་གྲུབ་ན། ཡོངས་ཤེས་དགུའི་ཉམས་པ་དང་། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པ་དང་། གང་རུང་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པ་དུས་སྙམས་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་འགོག་བདེན་དེ། རང་གི་ངོས་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་སྒོམ་སྤངས་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དཔྱད་པ་དང་ལྡན་ཁ་ཅིག་འདི་སྙམ་དུ་དོགས་པར་འགྱུར་ཏེ། རིམས་ཀྱིས་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱིས་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དྲག་པོ་ 13-2-8a བཏ

【現代漢語翻譯】 如果一個具有傳承的補特伽羅（梵文：Pudgala，補特伽羅，指人或眾生）相續中的斷滅，是斷滅的獲得，那麼這是否意味著它必然是屬於初禪地的有漏法？因為你認為通過四禪定的無漏等持所獲得的斷滅是分別簡擇滅。這是周遍的，因為獲得是通過有漏地所捨棄的。前一個理由成立，因為經中說：『在那裡，捨棄者的自性，是不捨棄者的四種形態。』此外，阿羅漢相續中的解脫道，是否必然是捨棄了第九有煩惱的解脫道？這也應被承認。通過初禪的近分定，捨棄了第九有煩惱的阿羅漢鈍根者，依靠四禪定的無漏正行，將根器轉化為利根者的第九解脫道，就是那個意義。因此，這是必然的。因為那個緣故。 不能同意，因為如經中所說：『聖者，從果位的獲得、修習和退失中，會捨棄。』此外，在阿羅漢的相續中，必然具有見斷所斷的圓滿智。因為阿羅漢相續中的所有滅諦，都是見斷所斷的滅諦。不能同意，因為在解釋具有圓滿智的方式時，阿羅漢被說成只具有九種圓滿智中的一種，這與此相矛盾。此外，一來果位者必然具有見斷所斷的六種圓滿智。因為如果他的相續中有滅諦，那麼它必然是見斷所斷的滅諦。不能同意，因為在解釋捨棄圓滿智的方式時，當以漸次的預流果位者證得一來果位時，會捨棄見斷所斷的六種圓滿智，而獲得捨棄最後五個相似解脫道后的一種圓滿智。此外，一來果位者相續中捨棄了第六慾界煩惱的分別簡擇滅，也不應是見斷所斷的分別簡擇滅，因為如果是不能見斷而捨棄的分別簡擇滅，那麼它必須是圓滿智，但它不是圓滿智。如果理由不成立，那麼九種圓滿智的退失，與捨棄第六慾界煩惱，以及對任何一種生起離貪，必然是同時的。因為這樣的滅諦，是屬於自己範疇的所斷，是捨棄修斷的圓滿智。對此，一些具有分析能力的人會懷疑，當漸次的預流果位者證得一來果位時，強烈的見斷所斷的分別簡擇滅

【English Translation】 If the abandonment in the continuum of a person with lineage (Sanskrit: Pudgala, 補特伽羅, referring to a person or sentient being) is the attainment of abandonment, does this necessarily mean that it is an afflicted phenomenon included in the first dhyana (meditative concentration) ground? Because you assert that the cessation through discrimination attained by the stainless absorption of the fourth dhyana is a separate discrimination cessation. This is pervasive, because attainment is abandoned by the afflicted ground. The former reason is established, because it is said in the scripture: 'There, the self-nature of those who abandon, are the four aspects of those who do not abandon.' Furthermore, is the path of liberation in the continuum of an Arhat necessarily the path of liberation that has abandoned the ninth existence affliction? This should also be acknowledged. Through the proximate attainment of the first dhyana, the dull-witted Arhat who has abandoned the ninth existence affliction, relying on the stainless actual state of the fourth dhyana, the ninth path of liberation that transforms the faculties into sharp-witted ones, is that meaning. Therefore, it is necessarily so. Because of that reason. It cannot be agreed, because as it is said in the scripture: 'Noble ones, from the attainment, practice, and deterioration of the fruit, they will abandon.' Furthermore, in the continuum of an Arhat, it necessarily possesses the complete knowledge of what is abandoned by seeing. Because all the truths of cessation in the continuum of an Arhat are the truths of cessation abandoned by seeing. It cannot be agreed, because when explaining the way of possessing complete knowledge, the Arhat is said to possess only one of the nine complete knowledges, which contradicts this. Furthermore, the once-returner fruit state necessarily possesses the six complete knowledges abandoned by seeing. Because if there is a truth of cessation in his continuum, then it is necessarily a truth of cessation abandoned by seeing. It cannot be agreed, because when explaining the way of abandoning complete knowledge, when the gradual stream-enterer attains the once-returner fruit, he abandons the six complete knowledges abandoned by seeing, and attains the one complete knowledge after abandoning the last five similar paths of liberation. Furthermore, the separate discrimination cessation in the continuum of the once-returner fruit state that has abandoned the sixth desire realm affliction should also not be a separate discrimination cessation abandoned by seeing, because if it is a separate discrimination cessation that cannot be abandoned by seeing, then it must be complete knowledge, but it is not complete knowledge. If the reason is not established, then the deterioration of the nine complete knowledges, and the abandonment of the sixth desire realm affliction, and the arising of dispassion for any of them, must be simultaneous. Because such a truth of cessation is the object to be abandoned in its own category, it is the complete knowledge of abandoning cultivation. To this, some with analytical abilities may doubt, when the gradual stream-enterer attains the once-returner fruit, the strong separate discrimination cessation abandoned by seeing

---

ང་ངམ་མ་བཏང་། དང་པོ་ལྟར་ན། རིམས་ཀྱིས་སེམས་ཕྱིར་འོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། དྲུག་པོ་གཏོང་བར་བཤད་པ་དང་། ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་དེ་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་ལྡན་དུ་གཞུང་ལས་བཤད་པ་དང་འགལ། མི་གཏོང་ན། དེའི་ཚེ་དེ་བཏང་བར་ཐལ་ལོ། །དེའི་ཚེ་ན་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་པོ་དེའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་དེ་གཏོང་བའི་ཕྱིར། ཇི་སྐད་དུ། འཕགས་པ་འབྲས་བུ་ཐོབ་པས་གཏོང་། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། སྔ་མ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། ཆོས་གཅིག་གི་ཐོབ་པ་བཏང་ན། དེའི་ཐོབ་བྱའི་ཆོས་དེ་ཡང་བཏང་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། འདིའི་ལན་ལ། མགོ་སྒྲེའི་ལན་དང་། རྣལ་མའི་ལན་དང་། རང་ལ་འཚུངས་པ་སྤངས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་མཐོང་ལམ་པའི་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དང་པོ་ལྔ་བཏང་ངམ་མ་བཏང་། དང་པོ་ལྟར་ན། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་དེ། ཡོངས་ཤེས་དྲུག་ལྔ་དུ་གཞུང་ལས་བཤད་པ་དང་འགལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན། དེའི་ཚེ་དེ་བཏང་བར་ཐལ། དེའི་ཚེ་ན་ཡོངས་ཤེས་དང་པོ་ལྔའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་དེ་བཏང་བའི་ཕྱིར། སྔོན་ལམ་བཏང་བ་དང་ཞེས་པ་དང་། འཕགས་པ་འབྲས་བུ་ཐོབ་པས་གཏོང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་རྣལ་མའི་ལན་ཡིན། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་སུ་ཤེས་དྲུག་གི་ཐོབ་པ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ས་བསྡུས་པ་གཅིག་པོ་དེ་བཏང་ནས། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་རྙེད་པའི་ཕྱིར། དེའི་དུས་ཀྱི་ཐོབ་པ་དེའང་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དང་། མཐོང་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་གཉིས་ཀ་བསྡོམས་པའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་རྙེད་ 13-2-8b པ་ཡིན་དེ་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཀྱང་། ཕྱིར་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དེ། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་གཞན་དུ་བྱེད་དེ། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤོང་བའི་བར་འཆད་མེད་ཀྱི་སྟོབས་ཐོབ་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་རྒྱུན་ཞུགས་པས་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་སྔོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། མཐོང་ལམ་ཀྱི་ངོ་བོར་གསུང་པའི་ཐོབ་པ་དང་པོ་ལྔ་པོ་དེ་བཏང་བ་ཡིན་ཀྱང་། ཡོངས་ཤེས་དྲུག་གི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་སྒོམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་གཅིག་རྙེད་ལ། དེ་ཉིད་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་ཀྱང་ཡིན་ཅིང་། དུས་དེར་ཐོབ་པ་གཅིག་ཡིན་ཀྱང་། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ནི་དྲུག་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། སྒོམ་ལ་གནས་པ་དྲུག་གམ་ནི། །ཞེས་པ་དང་། ཟད་སྡོམས་དང་། ཞེས་འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་ཐོབ་པའི་ཚེ་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐོབ་པ་གཅིག་རྙེད་པར་བཤད་པའ

【現代漢語翻譯】 如果我不放棄，按照第一種說法，當以疾病導致心識返回的緣故而證得不還果時，就說要放棄六種（有漏識），這與經論中所說的不還果位具有六種圓滿識相矛盾。如果不放棄，那麼那時就應該放棄它。因為那時要放棄見道所斷的六種圓滿識的無漏證得。正如所說：『聖者證得果位而放棄。』因為前者有普遍性，如果放棄了一種法的證得，那麼也必須放棄該證得之法的本身。如果這樣問，對此的回答是：抬頭回答、真實的回答和避免自相矛盾。第一種是：在未曾遠離貪慾的情況下，證得見道位的十六剎那證悟時，是否放棄了見道所斷的前五種圓滿識？如果按照第一種說法，那麼那時常流果位就與經論中所說的具有六五種圓滿識相矛盾。如果按照第二種說法，那麼那時就應該放棄它，因為那時要放棄前五種圓滿識的無漏證得。這與『先前道路已放棄』以及『聖者證得果位而放棄』的說法相矛盾。第二種是真實的回答。爲了證得不還果，即放棄常流果所包含的見道所斷的六種圓滿識的證得，而獲得成為不還果體性的無漏證得。那時所獲得的證得，也是捨棄欲界煩惱第六品所獲得的個別簡擇滅，以及見道所斷的個別簡擇滅兩者相加的無漏證得。雖然那是不還果，但不還果相續中的見道所斷的個別簡擇滅，會成為其他的不還果，因為沒有獲得捨棄欲界煩惱第六品之間的無間斷力量。同樣，當常流果者先前證得十六剎那證悟時，雖然放棄了見道位的五種證得，但獲得了一種成為修道體性的六種圓滿識的無漏證得。那本身也是常流果的組合，雖然那時只有一種證得，但所證得的法——個別簡擇滅卻具有六種，正如所說：『安住于修道有六種。』以及『滅盡定』，意思是說，當證得四種果位中的任何一種時，據說獲得了一種所有個別簡擇滅的證得。 If I do not give up, according to the first statement, when the fruit of non-returning is manifested because of the mind returning due to illness, it is said that the six (defiled consciousnesses) are to be abandoned, which contradicts the statement in the scriptures that the state of non-returning fruit has six complete consciousnesses. If you do not give up, then it should be given up at that time. Because at that time, the stainless attainment of the six complete consciousnesses abandoned by the view path is to be abandoned. As it is said: 'The noble one gives up by attaining the fruit.' Because the former has universality, if the attainment of one dharma is abandoned, then the dharma to be attained must also be abandoned. If you ask, the answer to this is: answering with head raised, answering truthfully, and avoiding self-contradiction. The first is: When attaining the sixteenth realization of the path of seeing without having previously abandoned attachment, have you abandoned the first five complete consciousnesses abandoned by the view path? According to the first statement, the state of stream-enterer at that time contradicts the statement in the scriptures that there are six or five complete consciousnesses. According to the second statement, then it should be abandoned at that time, because at that time the stainless attainment of the first five complete consciousnesses is abandoned. This contradicts the statement 'the previous path has been abandoned' and 'the noble one gives up by attaining the fruit.' The second is the true answer. In order to manifest the fruit of non-returning, the attainment of the six complete consciousnesses abandoned by the view path, the one attainment that includes the fruit of stream-entry, is abandoned, and one stainless attainment that has become the nature of the fruit of non-returning is obtained. The attainment at that time is also the individual selective cessation obtained by abandoning the sixth affliction of desire, and the stainless attainment of the sum of the individual selective cessation abandoned by the view path. Although that is the fruit of non-returning, the individual selective cessation abandoned by the view path in the continuum of non-returning will become another fruit of non-returning, because the uninterrupted power to abandon the sixth affliction of desire has not been obtained. Similarly, when the stream-enterer previously attained the sixteenth realization, although the five attainments that are said to be the nature of the path of seeing were abandoned, one stainless attainment of the six complete consciousnesses that has become the nature of meditation is obtained. That itself is also the combination of the fruit of stream-entry, and although there is only one attainment at that time, the dharma to be attained, individual selective cessation, has six, as it is said: 'Abiding in meditation has six.' And 'cessation of exhaustion,' meaning that when any of the four fruits is attained, it is said that one attainment of all individual selective cessations is obtained.

【English Translation】 If I do not give up, according to the first statement, when the fruit of non-returning is manifested because of the mind returning due to illness, it is said that the six (defiled consciousnesses) are to be abandoned, which contradicts the statement in the scriptures that the state of non-returning fruit has six complete consciousnesses. If you do not give up, then it should be given up at that time. Because at that time, the stainless attainment of the six complete consciousnesses abandoned by the view path is to be abandoned. As it is said: 'The noble one gives up by attaining the fruit.' Because the former has universality, if the attainment of one dharma is abandoned, then the dharma to be attained must also be abandoned. If you ask, the answer to this is: answering with head raised, answering truthfully, and avoiding self-contradiction. The first is: When attaining the sixteenth realization of the path of seeing without having previously abandoned attachment, have you abandoned the first five complete consciousnesses abandoned by the view path? According to the first statement, the state of stream-enterer at that time contradicts the statement in the scriptures that there are six or five complete consciousnesses. According to the second statement, then it should be abandoned at that time, because at that time the stainless attainment of the first five complete consciousnesses is abandoned. This contradicts the statement 'the previous path has been abandoned' and 'the noble one gives up by attaining the fruit.' The second is the true answer. In order to manifest the fruit of non-returning, the attainment of the six complete consciousnesses abandoned by the view path, the one attainment that includes the fruit of stream-entry, is abandoned, and one stainless attainment that has become the nature of the fruit of non-returning is obtained. The attainment at that time is also the individual selective cessation obtained by abandoning the sixth affliction of desire, and the stainless attainment of the sum of the individual selective cessation abandoned by the view path. Although that is the fruit of non-returning, the individual selective cessation abandoned by the view path in the continuum of non-returning will become another fruit of non-returning, because the uninterrupted power to abandon the sixth affliction of desire has not been obtained. Similarly, when the stream-enterer previously attained the sixteenth realization, although the five attainments that are said to be the nature of the path of seeing were abandoned, one stainless attainment of the six complete consciousnesses that has become the nature of meditation is obtained. That itself is also the combination of the fruit of stream-entry, and although there is only one attainment at that time, the dharma to be attained, individual selective cessation, has six, as it is said: 'Abiding in meditation has six.' And 'cessation of exhaustion,' meaning that when any of the four fruits is attained, it is said that one attainment of all individual selective cessations is obtained.

---

ི་ཕྱིར། དེའི་ཚེ་ཐོབ་པ་གཅིག་ཡིན་ཀྱང་བརྟགས་འགོག་རྣམས་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་པ་ནི་མིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། བྲལ་བའོ་སྡེ་སོ་སོ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཆོས་གཅིག་གི་ཐོབ་པ་ཡང་དང་ཡང་དུ་རྙེད་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གཉེན་པོ་སྐྱེས་དང་འབྲས་ཐོབ་དང་། །དབང་པོ་རྣམ་པར་འཕེན་རྣམས་སུ། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །གསུམ་པ་རང་ལ་འཚུངས་པ་སྤངས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དབང་པོ་འཕོས་པ་ལ་འཚུངས་པ་སྤངས་པ་དང་། འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལ་འཚུངས་པ་སྤངས་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགྲ་བཅོམ་དབང་པོ་འཕོས་པའི་ཚེ་སྲིད་ཉོན་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ལྡན་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་ཚེ་དབང་པོ་བརྒྱུ་འཕྲུལ་གྱིས་སྡུས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་བཏང་ནས་དབང་པོ་རྣོན་གྱིས་བསྡུས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་རྙེད་ཀྱི་ཐོབ་པ་རྙེད་པའི་ཕྱིར་འདོད་འགོག་པའི་ཕྱིར། དེ་འདོད་ན། དེའི་ཚེ་དགྲ་བཅོམ་དབང་ 13-2-9a རྣོན་གྱི་རྒྱུད་ལ་དེ་སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །དེ་ཡང་འདོད་ན། དགྲ་བཅོམ་དབང་རྟུལ་དབང་པོ་འཕོས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དགུ་པ་དེ་སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དུ་ཐལ་ལོ། །དེས་ན། གང་ཟག་དེའི་རྒྱུད་ཆོས་དེ་ལྡན་པ་ཙམ་གྱིས་དེའི་རྒྱུད་ལ་ཆོས་དེ་ཡོད་མི་དགོས་ཏེ། དགོས་ཏེ། ཉན་ཐོས་མཐོང་ལམ་པའི་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་ལམ་ཡོད་པར་ཐལ་བ་དང་། གཟུགས་མེད་ན་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡོད་པར་ཐལ་བ་དང་། འགོག་པ་ལ་མཉམ་པར་གཞག་བཞིན་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་དང་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་དབང་པོ་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་དག་ལ་དེ་དག་ལྡན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་ཏེ། ས་མ་འཕོས་པར་དགེ་སློང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཙམ་གྱིས་སྦྱོར་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་མི་གཏོང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། སྦྱོར་ལམ་ནི་ཟག་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལམ་མ་ཐོབ་པ་སོ་སོ་ཡི། །སྐྱེ་བོར་འདོད་དོ་དེ་ཐོབ་དང་། །ས་འཕྲོས་ནས་ནི་རྣམ་ཉམས་འགྱུར། །ཞེས་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་གཏོང་བ་ལ་འཕགས་ལམ། ཐོབ་པ་དང་ས་འཕོས་པ་གཉིས་ཚོགས་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་མཐོང་སྒོམ་གཉིས་ལ་ནི་མི་མཚུང་ཏེ། སྒོམ་ལམ་པའི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་ལམ་གྱི་ལྡན་པ་དང་། མི་སློབ་ལམ་པའི་རྒྱུད་ལ་སྒོམ་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་བཏང་ནས་མེད་པས་སོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། འཕགས་པ་འབྲས་བུ་ཐོབ་པས་གཏོང་བར་བཤད་པས་སོ། །རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཟག་མེད་ནི། བསམ་གཏན་ཁྱད་པར་འདུ་ཤེས་མེད། །སེམས་ཅན་མ་གཏོང་གཟུགས་མེད་ནའང་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རྟགས་གསུམ་པའང་གྲུབ་ཏེ། སྲོག་ཡིད་བཏང་སྙོམས་གསུམ་པོ་ངོས་ལྡན་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་འབྲས་བུ་ལ་འཚུངས་པ་སྤང་བ་ནི། འོ་ན་ཅི་སྟེ། ཕྱིར་མི་འོང་ 13-2-9b དང་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པའི་ཚེ་ནའང་། མཐོང་སྤངས་པའི་བརྟགས་འགོག་

【現代漢語翻譯】 因此，雖然獲得是同一個，但斷證並非合一。正如經中所說：『分離，各自不同。』因此，獲得一個法，可以反覆獲得。正如經中所說：『對治生起和獲得果，以及根增上之處。』因此，第三，捨棄與自身相符之法，分為兩種：捨棄根轉移時相符之法，以及獲得果時捨棄相符之法。 第一種情況是：阿羅漢根轉移時，具有捨棄有頂煩惱的解脫道。因為在這種情況下，捨棄了神通所攝的解脫道，而獲得了銳利根所攝的解脫道，因此獲得了獲得，所以要遮破所許。如果承認，那麼阿羅漢銳利根的相續中，就應具有捨棄有頂煩惱的解脫道。如果也承認，那麼阿羅漢鈍根轉移根的第九解脫道，就應成為捨棄有頂煩惱的解脫道。 因此，僅僅是某人的相續中具有某個法，並不意味著他的相續中就一定有這個法。因為聲聞見道者的相續中，應有加行道；以及在無色界中，應有無漏律儀；以及入滅盡定者的相續中，應有意根和舍根。因為他們具有這些法。第一個理由成立，因為在未轉移地之前，僅僅是獲得比丘戒的果位，也不會捨棄加行道的獲得。因為加行道是有漏的。『未得道者，是異生，彼得已，地轉移后則變異。』因為經中說，捨棄異生需要聖道、獲得和地轉移這三個條件。然而，見道和修道兩者並不相同，因為修道者的相續中具有見道，而不學道者的相續中，捨棄了修道的獲得，所以沒有了。其原因在於，經中說聖者通過獲得果位而捨棄。 第二個理由成立，正如經中所說：『無漏者，禪定殊勝無想，有情不捨，雖在無色界。』第三個理由也成立，因為命根、意根和舍根被說成是同體。第二，在果上舍棄相符之法：那麼，如果是不還者和阿羅漢獲得果位時，見道所斷的斷證（藏文：བརྟགས་འགོག་，梵文天城體：vitarka-nirodha，梵文羅馬擬音：vitarka-nirodha，漢語字面意思：尋伺滅）

【English Translation】 Therefore, although the attainment is the same, the cessation of examination is not unified. As it is said, 'Separation, each is different.' Therefore, attaining one dharma can be attained again and again. As it is said, 'The arising of antidotes and the attainment of results, and where the faculties increase.' Therefore, third, abandoning what is congruent with oneself is divided into two: abandoning what is congruent when the faculty is transferred, and abandoning what is congruent when the result is attained. The first case is: when an Arhat transfers faculties, they have the liberation path of abandoning the afflictions of the peak of existence. Because in this case, the liberation path gathered by supernatural power is abandoned, and the liberation path gathered by sharp faculties is attained, therefore the attainment is attained, so what is asserted must be refuted. If it is admitted, then in the continuum of the Arhat with sharp faculties, there should be the liberation path of abandoning the afflictions of the peak of existence. If that is also admitted, then the ninth liberation path of the Arhat with dull faculties transferring faculties should become the liberation path of abandoning the afflictions of the peak of existence. Therefore, just because someone's continuum has a certain dharma, it does not necessarily mean that their continuum must have that dharma. Because the continuum of a Hearer's Vehicle path of seeing should have the path of application; and in the formless realm, there should be the undefiled precepts; and in the continuum of one who is dwelling in cessation, there should be the mind faculty and the equanimity faculty. Because they have these dharmas. The first reason is established, because without transferring the ground, just by attaining the result of a Bhikshu's conduct, the attainment of the path of application is not abandoned. Because the path of application is defiled. 'Those who have not attained the path are ordinary beings, and after they have attained it, the ground is transferred and then it changes.' Because it is said in the sutra that abandoning ordinary beings requires the three conditions of the noble path, attainment, and ground transfer. However, the path of seeing and the path of meditation are not the same, because the continuum of the path of meditation has the path of seeing, and the continuum of the path of no more learning has abandoned the attainment of the path of meditation, so it is gone. The reason for this is that the sutra says that the noble one abandons by attaining the result. The second reason is established, as it is said in the sutra: 'The undefiled is, meditation is superior, without perception, sentient beings do not abandon, even in the formless realm.' The third reason is also established, because the life faculty, the mind faculty, and the equanimity faculty are said to be of the same essence. Second, abandoning what is congruent on the result: then, if a Non-Returner and an Arhat attain the result, the cessation of examination abandoned by the path of seeing (Tibetan: བརྟགས་འགོག་, Devanagari: vitarka-nirodha, Romanized Sanskrit: vitarka-nirodha, Literal meaning: examination cessation)

---

གི་ཐོབ་པ་གསར་རྙེད་རེ་ཡོད་པར་འཚུངས་སོ་ཞེ་ན། རྟོག་གེ་རིགས་པ་ལ་འཚུངས་པ་སྲིད་དུ་ཆུག་ཀྱང་། གཞུང་ཉིད་ལས་མི་ཚུངས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ཏེ། ཕྱིར་མི་འོང་དང་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་དྲུག་གི་ཐོབ་པ་གཏོང་ཅིང་མི་རྙེད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕྱིར་འོང་གི་ཚེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་གི་ཐོབ་པ་བཏང་ནས། ཕྱིར་འོང་གིས་བསྡུས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་ཐོབ་པ་རྙེད་པར་གཞུང་ཉིད་ལ་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཡང་གནས་འདི་ལ་ཁ་ཅིག་འདི་སྙམ་དུ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་ཚེ་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་གི་ཐོབ་པ་སོ་སོ་བ་དེ་བཏང་བ་ཡིན་གྱི་སྤྱིར་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་ཐོབ་པ་བཏང་བ་མིན་ནོ་ཞེ་ན། དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ་དགེ་སློང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་རེ་རེ་ཐོབ་པ་ན། སྔར་སྤང་བྱ་ཇི་སྙེད་སྤངས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་ཁོ་ན་རྙེད་བཤད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ་ཟད་སྡོམས་དང་ཞེས་པ་རྩམ་འགྲེལ་ལས་ཤེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན། ཕྱིར་མི་འོང་གི་ཚེ་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་གི་ཐོབ་པ་གཅིག་གོ་དེ་བཏང་ནས། མཐའ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་ཐོབ་པ་ཅིག་རྙེད་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞར་ལ་དཔྱད་དགོས་པའི་དོགས་པ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཀྱང་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ་ཟ་སྡོམས་དང་ཞེས་དང་། བསྲེས་དང་ཟག་མེད་ཐོབ་འཛིན་ཕྱིར། །ཞེས་པས་འཁྲུལ་གཞི་བྱས་ནས། ཕལ་ཆེ་བ་དག །འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་སྡོམས་ཤིག་གཅིག་དུ་བསྲེས་པ་ཡིན་པས། གོ་རིམས་བཞིན་དུ་ཕྱིར་འོང་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་དང་། དགུ་པ་དང་། སྲིད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ 13-2-10a སྤངས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག །མཐོང་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་ཡིན་པ་སོགས་ཁས་ལེན་པར་བྱེད་དོ། །འདི་མི་ཐད་པ་ནི། འདི་ལྟར། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་སྒོམ་ལམ་བར་འཆད་མེད་ལམ་གྱི་ཐོབ་པར་ཐལ་བ་དང་། ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱི་ཐོབ་སྲིད་པར་ཐལ་བ་དང་། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་ཐལ། ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིམས་པ་བཞིན་དུ་འདོར་མི་ནུས་ཏེ། མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཁོ་ནའི་ཐོབ་འབྲས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མཐོངས་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་ཙམ་སྤངས་པའི་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་དགེ་སློང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་མིན་པའི་ཕྱིར། འདིས་མཚོན་ནས། ཕྱིར་མི་འོང་ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དེ། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་བུ་ཡིན་ན། དེ་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པ་སྲིད་པར་ཐལ། མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་ལམ་ཟག་བ

【現代漢語翻譯】 如果認為獲得是新發現，那麼是否相同呢？雖然在推理方面可能相同，但在經文中卻說不同。因為在獲得不還果（梵文：Anāgāmin，不再返回欲界受生）和阿羅漢果（梵文：Arhat，斷盡煩惱，應受供養的聖者）時，經文中說要捨棄並不會新獲得見道所斷的六種遍行煩惱的獲得。並且，在獲得一來果（梵文：Sakṛdāgāmin，再來欲界一次受生）時，經文中說要捨棄由預流果（梵文：Srotaāpanna，進入聖者之流）所包含的六種遍知煩惱的獲得，並新獲得由一來果所包含的遍知煩惱的獲得。此外，有些人在此處認為：在獲得不還果時，捨棄的是見道所斷的六種遍知煩惱各自的獲得，而不是普遍地捨棄見道所斷的遍知煩惱的獲得。這也是不合理的，因為當比丘獲得四種沙門果（梵文：Śrāmaṇyaphala，出家修道所證的果位）中的任何一種時，據說只會新獲得一個無漏的獲得，即捨棄所有先前應捨棄之物的獲得。正如《 खत्म， खत्म》（梵文：Katham，如何）和「總攝」等詞在《釋論》中所解釋的那樣。這樣一來，在獲得不還果時，就是捨棄六種遍知煩惱的獲得，並新獲得捨棄最後五分之分的遍知煩惱的獲得。順便說一句，還有這樣一個需要研究的疑問：正如《 खत्म， खत्म》（梵文：Katham，如何）和「總攝」等詞，以及「爲了混合和執持無漏的獲得」等說法所造成的困惑，大多數人認為，在顯現四種果位中的任何一種時，就會混合一種捨棄的解脫或總攝。因此，次第地承認了不還果、一來果和阿羅漢果的相續中，捨棄了欲界煩惱的第六品、第九品和有頂煩惱的第九品等，這些都是見道所斷的捨棄等等。這是不合理的，因為這樣一來，不還果位者的相續中的見道所斷和修道之間的無間道（梵文：Anantarya-mārga，無間斷地證悟真諦之道）就會成為獲得，並且會成為有漏道的獲得，並且會成為一來果。因為一來果位者的相續中，捨棄了欲界煩惱的第六品是捨棄。不能像次第那樣捨棄，因為這是見道無間道的獲得，並且是見道所斷的捨棄，並且僅僅捨棄欲界煩惱的第六品不是完全的比丘果。以此類推，如果一個退轉的不還果位者的相續中的見道所斷的滅諦（梵文：Nirodha-satya，苦滅之真諦）是不還果，那麼就會導致從果位退轉。因為見道所斷的滅諦是有漏道……

【English Translation】 If it is thought that the attainment is a new discovery, is it the same? Although it may be the same in terms of reasoning, it is said to be different in the scriptures themselves. Because when attaining the fruit of Anāgāmin (non-returner) and Arhat (one who has destroyed the enemy of afflictions, worthy of offerings), it is said in the scriptures that one abandons and does not newly acquire the attainment of the six pervasive afflictions to be abandoned by the path of seeing. And, when attaining the fruit of Sakṛdāgāmin (once-returner), it is said in the scriptures that one abandons the attainment of the six pervasive cognitions included by the Srotaāpanna (stream-enterer), and newly acquires the attainment of the pervasive cognition included by the Sakṛdāgāmin. Furthermore, some here think: When attaining the fruit of Anāgāmin, what is abandoned is the individual attainment of each of the six pervasive cognitions to be abandoned by the path of seeing, not the abandonment of the pervasive cognition to be abandoned by the path of seeing in general. This is also unreasonable, because when a monk attains any one of the four Śrāmaṇyaphala (fruits of the ascetic life), it is said that only one undefiled attainment is newly acquired, namely the attainment of abandoning all that was previously to be abandoned. As explained in the commentary on खत्म, खत्म (Katham, How) and 'compendium'. In this way, when attaining the fruit of Anāgāmin, one abandons the attainment of the six pervasive cognitions, and newly acquires the attainment of abandoning the last five parts of the pervasive cognition. Incidentally, there is also such a question that needs to be investigated: Just as the confusion caused by खत्म, खत्म (Katham, How) and 'compendium', and the statement 'for mixing and holding the undefiled attainment', most people think that when manifesting any one of the four fruits, a relinquished liberation or compendium is mixed into one. Therefore, they gradually acknowledge that in the continuum of Anāgāmin, Sakṛdāgamin, and Arhat, the abandonment of the sixth, ninth, and ninth levels of afflictions of desire and existence, etc., are all abandonments to be abandoned by the path of seeing. This is unreasonable, because in this way, the uninterrupted path (Anantarya-mārga) between the path of seeing and the path of meditation in the continuum of the Anāgāmin fruit-dweller would become an attainment, and it would become an attainment of the contaminated path, and it would become the fruit of Sakṛdāgamin. Because in the continuum of the Sakṛdāgamin fruit-dweller, the abandonment of the sixth level of afflictions of desire is an abandonment. It cannot be abandoned like a sequence, because it is the attainment of the uninterrupted path of the path of seeing, and it is an abandonment to be abandoned by the path of seeing, and merely abandoning the sixth level of afflictions of desire is not a complete fruit of a monk. By analogy, if the cessation of truth (Nirodha-satya) to be abandoned by the path of seeing in the continuum of a declining Anāgāmin is an Anāgāmin fruit, then it would lead to declining from the fruit. Because the cessation of truth to be abandoned by the path of seeing is a contaminated path...

---

ཅས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་སྲིད་པར་ཐལ་སོགས་ཀྱི་ཉེས་འབྱུང་ངོ་། །ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་དེ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་ནའང་། དེ་འདྲ་དེ་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤོང་བའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པར་ཐལ་བ་དང་། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤོང་བའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་དེ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་ཞུགས་ཡིན་པར་ཐལ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་ངོ་། །དེར་མ་ཟད་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དེ་བཏང་བ་མིན་པར་ཐལ་བ་དང་། དགྲ་བཅོམ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དེ་བཏང་བ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་དང་། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དེ་བཏང་བ་མིན་ 13-2-10b པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཕྱིར་མི་འོང་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་དེ་བཏང་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་བཞིན་ཐོབ་པ་ཟག་བཅས་ཀྱང་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་ཚེ་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་དེ་བཏང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གཉིས་རིམ་པ་བཞིན། ཕྱིར་འོང་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། འཕགས་པ་འབྲས་བུ་ཐོབ་པས་གཏོང་བར་བཤད་པ་དང་། རྟགས་ནི། ཇི་སྐད་དུ་སློབ་དང་མི་སློབ་མིན་གྱི་གསུམ་ཞེས་ཟག་མེད་བར་འཆད་མེད་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་དེ། རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བརྗོད་ན། མཛོད་ཀྱི་ལུང་དོན་ལ་སློ་ཁ་ཕྱེད་ཕྱོགས་ཕྱེད་མ་ཕྱོགས་པ་དག་གིས་ལན་ཇི་ལྟར། །འདོན་དྲི་དགོས་སོ། །ཁོ་བོ་ཅག་ལ་དེ་སྐད་དུ་འདྲི་བའི་རྣམ་པར་དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་པ་འགའ་ཞིག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ན། ཇི་སྐད་དུ་འདོན་པར་བྱེད་དེ། དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་དང་འདོད་ཉོན་མ་ལུས་པར་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་བུ་གནས་བསྡུས་པ་དེ་བཏང་ནས། མཐོང་དང་སྒོམ་སྤངས་མ་ནུས་པར་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་ཐོབ་པ་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་གནས་བསྡུས་པ་གཅིག་རྙེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་གཞན་ལའང་འདྲེ་ཞིང་། དེ་ཡང་ཕྱིར་མི་འོང་གིས་དགྲ་བཅོམ་པ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། འདོད་ཉོན་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་དེ་ལ་བཏང་ཡང་། སྤངས་པ་དེའི་ཐོབ་པ་དེ་བཏང་བ་ཡིན་ལ། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་དེ་འདྲའི་ཐོབ་པ་དེ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་ཡིན་པ་ལ་ཐུག་ཅིང་། དེ་བཏང་ཡང་དགྲ་བཅོམ་པས་འདོད་ཉོན་སྤངས་པ་དང་། སྲིད་ཉོན་སྤངས་ 13-2-11a པའི་སྤངས་པ་གཉིས་ཀའི་ཐོབ་པ་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་གནས་པ་གཅིག་རྙེད་པས། དགྲ་བཅོམ་པའི་ཚེ་འདོད་ཉོན་སྤངས་པའི་སྤང

【現代漢語翻譯】 如果這樣，就會出現通過（無間道）獲得果位的過失。如果斷除了不還果位者相續中的第六品欲界煩惱的斷證，即使是不還果，也會出現通過斷除第六品欲界煩惱的無間道獲得它的過失，並且斷除第六品欲界煩惱的無間道，也會出現成為不還果向的過失。不僅如此，當現證不還果時，通過無漏無間道斷除第六品欲界煩惱的滅諦，就會出現沒有捨棄的情況，而當現證阿羅漢果時，就會出現捨棄見道所斷的滅諦，並且沒有捨棄斷除第九品欲界煩惱的滅諦的過失。因此，不能這樣認為，因為當現證不還果時，已經捨棄了斷除第六品欲界煩惱的滅諦的無漏獲得，同樣也沒有有漏獲得，並且在阿羅漢果位時，已經捨棄了斷除第九品欲界煩惱的無漏獲得，因為這兩者依次是不還果和阿羅漢果的果位都是有為法。遍攝關係是，正如經中所說，聖者通過獲得果位而捨棄（先前的獲得）。理由是，正如經中所說，『學、非學、非雙』，通過無漏無間道獲得的滅諦的獲得，被稱為解脫道。如果這樣說，那些對《俱舍論》的經文意義一知半解的人該如何回答呢？需要提問。因為我們這裡會出現一些具有這樣提問方式的辨析者。那麼，該如何回答呢？當現證阿羅漢果時，捨棄了斷除見道所斷和所有欲界煩惱的滅諦的無漏獲得，即不還果位所包含的，從而獲得了斷除見道和修道所斷（煩惱）的滅諦的獲得，即阿羅漢果位所包含的。這也適用於其他人。也就是說，當不還果現證阿羅漢果時，即使捨棄了斷除欲界煩惱的斷證，也捨棄了該斷證的獲得。其原因在於，這樣的獲得是不還果的有為法。即使捨棄了它，阿羅漢也獲得了斷除欲界煩惱和有頂煩惱的兩種斷證的獲得，即阿羅漢果位所包含的。因此，在阿羅漢果位時，斷除欲界煩惱的斷證…… If so, there will be the fault of obtaining the fruit through (the uninterrupted path). Even if the abandonment of the sixth desire realm affliction in the continuum of the non-returner's fruit is the non-returner's fruit, it will be faulted as being obtained through the uninterrupted path that abandons the sixth desire realm affliction, and the uninterrupted path that abandons the sixth desire realm affliction will be faulted as being the stream-enterer of the non-returner. Moreover, when the non-returner's fruit is manifested, it will be faulted as not abandoning the cessation truth of abandoning the sixth desire realm affliction through the uncontaminated uninterrupted path, and when the Arhat's fruit is manifested, it will be faulted as abandoning the cessation truth of abandoning what is abandoned by the path of seeing, and not abandoning the cessation truth of abandoning the ninth desire realm affliction. Therefore, it is not possible to think so, because when the non-returner's fruit is manifested, the uncontaminated attainment of the cessation truth of abandoning the sixth desire realm affliction is abandoned, and likewise, there is no contaminated attainment, and at the time of the Arhat, the uncontaminated attainment of abandoning the ninth desire realm affliction is abandoned, because these two are, in order, the conditioned fruits of the returner and the non-returner. The pervasion is as it is said, 'The noble one is said to abandon by obtaining the fruit,' and the reason is as it is said, 'The three of learner, non-learner, and neither,' because the attainment of the cessation truth obtained through the uncontaminated uninterrupted path is said to be the path of liberation. If it is said like this, how will those who only half-understand the meaning of the scriptures of the Treasury respond? It is necessary to ask. Because there will be some analysts who ask us in this way. So, how should it be answered? When the fruit of Arhat is manifested, the uncontaminated attainment of the cessation truth of abandoning what is abandoned by the path of seeing and all desire realm afflictions, which is contained in the non-returner's fruit, is abandoned, and the attainment of the cessation truth of abandoning what is abandoned by the path of seeing and the path of cultivation is obtained, which is contained in the Arhat's fruit. This also applies to others. That is, when the non-returner manifests the Arhat, even if the abandonment of abandoning desire realm afflictions is abandoned, the attainment of that abandonment is abandoned. The reason for this is that such attainment is the conditioned fruit of the non-returner. Even if it is abandoned, the Arhat obtains the attainment of the two abandonments of abandoning desire realm afflictions and abandoning existence afflictions, which is contained in the Arhat's fruit. Therefore, at the time of the Arhat, the abandonment of abandoning desire realm afflictions...

【English Translation】 If so, there will be the fault of obtaining the fruit through (the uninterrupted path). Even if the abandonment of the sixth desire realm affliction in the continuum of the non-returner's fruit is the non-returner's fruit, it will be faulted as being obtained through the uninterrupted path that abandons the sixth desire realm affliction, and the uninterrupted path that abandons the sixth desire realm affliction will be faulted as being the stream-enterer of the non-returner. Moreover, when the non-returner's fruit is manifested, it will be faulted as not abandoning the cessation truth of abandoning the sixth desire realm affliction through the uncontaminated uninterrupted path, and when the Arhat's fruit is manifested, it will be faulted as abandoning the cessation truth of abandoning what is abandoned by the path of seeing, and not abandoning the cessation truth of abandoning the ninth desire realm affliction. Therefore, it is not possible to think so, because when the non-returner's fruit is manifested, the uncontaminated attainment of the cessation truth of abandoning the sixth desire realm affliction is abandoned, and likewise, there is no contaminated attainment, and at the time of the Arhat, the uncontaminated attainment of abandoning the ninth desire realm affliction is abandoned, because these two are, in order, the conditioned fruits of the returner and the non-returner. The pervasion is as it is said, 'The noble one is said to abandon by obtaining the fruit,' and the reason is as it is said, 'The three of learner, non-learner, and neither,' because the attainment of the cessation truth obtained through the uncontaminated uninterrupted path is said to be the path of liberation. If it is said like this, how will those who only half-understand the meaning of the scriptures of the Treasury respond? It is necessary to ask. Because there will be some analysts who ask us in this way. So, how should it be answered? When the fruit of Arhat is manifested, the uncontaminated attainment of the cessation truth of abandoning what is abandoned by the path of seeing and all desire realm afflictions, which is contained in the non-returner's fruit, is abandoned, and the attainment of the cessation truth of abandoning what is abandoned by the path of seeing and the path of cultivation is obtained, which is contained in the Arhat's fruit. This also applies to others. That is, when the non-returner manifests the Arhat, even if the abandonment of abandoning desire realm afflictions is abandoned, the attainment of that abandonment is abandoned. The reason for this is that such attainment is the conditioned fruit of the non-returner. Even if it is abandoned, the Arhat obtains the attainment of the two abandonments of abandoning desire realm afflictions and abandoning existence afflictions, which is contained in the Arhat's fruit. Therefore, at the time of the Arhat, the abandonment of abandoning desire realm afflictions...

---

ས་པ་སོགས་སྤངས་པ་སྔ་མ་རྣམས་བཏང་བ་མིན་ནོ། །ཇི་སྐད་དུ། ལན་གཅིག་ཏུ་ཟད་དེ་དག་གི །བྲམ་པའི་ཐོབ་པ་ཡང་དང་ཡང་། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་དེ་བཏང་བ་ཡིན་ཡང་། དེ་དང་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་སྤངས་གཉིས་ཀའི་ཐོབ་པ་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་གནས་བསྡུས་པ་གཅིག་རྙེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། དེ་འདྲའི་སྤངས་པ་བཏང་བ་མིན་ལ། དེར་དགེ་སློང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་འཇོག་པའི་ཚེ། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་འབྲས་བུ་ཞེས་བརྗོད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་འབྲས་བུར་མི་བརྗོད་ལ། འོན་ཀྱང་ཡོངས་ཤེས་སུ་འཇོག་པའི་ཚེ་དེ་འདྲ་དེ་ལ་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་སུ་བརྗོད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་འདྲ་ཆད་མེད་དོ། ། ༄། །རང་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་རང་ལ་ཉེས་པ་སྤང་བ་ལ། ཅི་སྟེ་འོ་ན། ཕྱིར་མི་འོང་དང་དགྲ་བཅོམ་པས་མཐོང་མ་སྤངས་པར་ཐལ་བ་དང་། དེའི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་ཉོན་མོངས་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་དག་གི་རྒྱུད་ལ་དེ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཅེ་ན། སྣལ་མའི་ལན་བཤད་ཟིན་ལ། མགོ་སྒྲེལ་བའི་ལན་ནི། དགྲ་བཅོམ་དབང་ཉུལ་དབང་པོ་འཕོས་མ་ཐག་པའི་རྒྱུད་ལ། སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་ཡོད་པར་ཐལ་བ་དང་། དེས་སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་མ་སྤངས་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ལ་དེ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དང་མི་དྲན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ཏེ། དབང་པོ་རྣོན་གྱིས་བསྡུས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་དང་ལྡན་ནོ་སྙམ་ན་སྔ་མ་ལའང་མཚུངས་སོ། །གཞན་ཡང་བསམ་གཏན་དངོས་གཞིའི་ཉེར་རྟོགས་ཀྱིས་འདོད་པ་ལ་ 13-2-11b ཆགས་བྲལ་བྱས་ལ་མ་ཉམས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་བསམ་གཏན་གཉིས་པར་སྐྱེས་པ་དེ་ཆོས་ཅན། འདོད་པའི་ཉོན་མོངས་ལ་སྤངས་པར་ཐལ་བ་དང་། དེའི་ཉོན་མོངས་རང་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པར་ཐལ། དེ་དང་བྲལ་པའི་བྲལ་ཐོབ་རང་རྒྱུད་ལ་མི་དྲན་པའི་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གྲུབ་ཏེ། བསམ་གཏན་རྟོགས་པའི་དགེ་བ་ནི། ས་འཕོས་ཉམས་པ་དག་གིས་གཏོང་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདི་ནི་ཇི་སྐད་དུ། ཁ་ཅིག་འཇིག་རྟེན་འདས་ཀྱི་ཀྱང་། །གང་ལ་ཉོན་མོངས་མི་དྲན་ཕྱིར། །སྲིད་རྩེའི་ཕྱེད་ལས་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། །གོང་དུ་སྐྱེས་པ་བཞིན་མི་དྲན། །ཞེས་པའི་གཞུང་དོན་ཡིན་ལ། ཆོས་དེའི་ཐོབ་པ་བཏང་ནས་ཀྱང་ཆོས་བཏང་མི་དགོས་པ་ཅིག་བཤད་དོ། །ཡང་ཁོ་ན་རེ། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཆོས་ཅན། མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་མ་ཐོབ་པ་རང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པར་ཐལ། དེ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་བཏང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་གྲུབ་པར་ཁས་བླངས་སྟེ། དེ་འདྲའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོ

【現代漢語翻譯】 放棄地等（指欲界）並非意味著放棄了之前的證得。正如經文所說：『一次斷盡彼等，婆羅門的證得一次又一次。』同樣，當現證一來果時，雖然捨棄了見所斷的滅諦之證得，即一來果所包含的，但由於獲得了一個包含這二者（指見所斷和欲界第六品煩惱）的斷證，即一來果位，因此，這樣的捨棄並非真正的捨棄。當安立比丘戒的果位時，會說這是由斷除欲界第六品煩惱而區分的果位，而不會說是以斷除見所斷而區分的果位。然而，在安立圓滿證悟時，會將此安立為見所斷的圓滿證悟，而不是說與斷除欲界第六品煩惱的圓滿證悟沒有差別。 第二，駁斥對自身的指責。如果有人問：『那麼，不還者（梵文：Anāgāmin，不還果）和阿羅漢（梵文：Arhat，阿羅漢果）豈不是沒有斷除見所斷？他們的相續中豈不是有見惑？因為他們的相續中沒有與斷除見所斷相應的滅諦。』對於這個問題，之前已經用『斯那瑪』（Snal ma，人名）的例子回答過了。現在用『抬頭』（Mgo sgrel ba，人名）的例子來回答：阿羅漢在臨終時，他們的相續中豈不是有有頂天的煩惱？他們豈不是沒有斷除有頂天的煩惱？因為他們的相續中沒有憶念起與斷除有頂天煩惱相應的滅諦。』這並不成立，因為他們具有由利根所包含的滅諦之證得。如果有人這樣認為，那麼之前的情況也一樣。 此外，一個通過根本定的近分定（指未至定）而脫離了對欲界的貪慾，且沒有退失的凡夫，如果投生到二禪天，那麼，他是否斷除了對欲界的煩惱？他的相續中是否具有這些煩惱？因為他沒有憶念起與這些煩惱分離的分離之證得。這個論證是成立的，因為禪定的功德會被投生和退失所捨棄。正如經文所說：『有些人即使是出世間的，由於不憶念煩惱，就像從有頂天的一半解脫，或者像投生到更高的天界一樣，不會憶念。』這段經文的意思是說，即使捨棄了證得，也不需要捨棄法本身。 又有人說：『安住于不還果位者，他們的相續中已經生起了未獲得見所斷的滅諦，因為他們已經捨棄了斷除見所斷的滅諦之證得。』承認這個論證成立，因為他們已經捨棄了這樣的滅諦之證得。

【English Translation】 Abandoning the earth and so on (referring to the desire realm) does not mean abandoning the previous attainments. As the scripture says: 'Once exhausted, those, the Brahmin's attainment again and again.' Similarly, when manifesting the fruit of Once-Returner, although the attainment of the cessation of abandonment by seeing, which is included in the Once-Returner, is abandoned, it is not a true abandonment because of obtaining one attainment that includes both of these two abandonments (referring to the abandonment by seeing and the sixth affliction of the desire realm), which is the position of the Once-Returner. When establishing the fruit of the monastic discipline, it is said that this is the fruit distinguished by abandoning the sixth affliction of the desire realm, and it is not said that it is the fruit distinguished by abandoning the abandonment by seeing. However, when establishing complete understanding, this is established as the complete understanding of the abandonment by seeing, and there is no difference from the complete understanding of abandoning the sixth affliction of the desire realm. Secondly, refuting the accusations against oneself. If someone asks: 'Then, wouldn't the Non-Returner (Sanskrit: Anāgāmin) and the Arhat (Sanskrit: Arhat) not have abandoned the abandonment by seeing? Wouldn't there be afflictions of seeing in their continuum? Because there is no cessation corresponding to the abandonment of seeing in their continuum.' To this question, the example of 'Snal ma' (a person's name) has already been answered. Now, use the example of 'Mgo sgrel ba' (a person's name) to answer: Wouldn't there be afflictions of the peak of existence in the continuum of an Arhat at the time of death? Wouldn't they not have abandoned the afflictions of the peak of existence? Because they do not remember the cessation corresponding to the abandonment of the afflictions of the peak of existence in their continuum.' This is not established, because they have the attainment of cessation included by sharp faculties. If someone thinks so, then the previous situation is the same. Furthermore, if an ordinary person who has separated from desire for the desire realm through the near attainment of the main meditation (referring to the preliminary concentration) and has not degenerated, is born in the second dhyana heaven, then, has he abandoned the afflictions of the desire realm? Does he have these afflictions in his continuum? Because he does not remember the attainment of separation from these afflictions. This argument is established, because the merits of meditation are abandoned by birth and degeneration. As the scripture says: 'Some, even if they are transcendent, do not remember afflictions, just like being liberated from half of the peak of existence, or like being born in a higher heaven, they will not remember.' The meaning of this scripture is that even if the attainment is abandoned, it is not necessary to abandon the Dharma itself. Again, someone says: 'Those who abide in the fruit of Non-Return, the cessation of not obtaining the abandonment by seeing has arisen in their continuum, because they have abandoned the attainment of the cessation of abandoning the abandonment by seeing.' Admit that this argument is established, because they have abandoned such an attainment of cessation.

---

བ་པ་དེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུར་ཁས་བླངས་པས་སོ་སྙམ་ན། སྣལ་མའི་ལན་བཤད་ཟིན་ལ་མཚུངས་པ་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་དང་ཕྱིར་མི་འོང་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མཐོང་མ་སྤངས་པར་ཐལ་ལོ། །རྟགས་གྲུབ་པའི་ཚུལ་ནི། ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ལ་ཡོངས་ཤེས་ཇི་ལྟར་མང་ཡང་། འདོད་གཟུགས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་གཉིས་ཁོ་ན་དང་ལྡན་པར་བཤད་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ་ཟག་པ་ཀུན་ཟད་ཀྱི་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་དུ་ལས་མི་དྲན་པར་བཤད་པས་སོ། །འདིའི་སྐབས་སུ་ཐོབ་བྱའི་ཆོས་དེ་རང་རྒྱུད་ལ་ཡོད་ཀྱང་། དེའི་ཐོབ་པ་རང་རྒྱུད་ལ་མེད་པ་གཅིག་བཤད་སྣང་བས་དཔྱོད་པ་གཏོང་དགོས་སོ། །དེ་ལ་ལན་འདི་སྐད་དུ་ཟེར་དགོས་པར་འགྱུར་ཏེ། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ་ 13-2-12a མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་ཡོད་ཀྱང་། དེ་ཟག་པ་ཀུན་ཟག་མེད་ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་ནང་དུ་འདུས་པས་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་མིང་མི་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ་ཅེ་ན། དགྲ་བཅོམ་པ་ཉམས་པ་ཆོས་ཅན་དེ། ཟག་པ་ཀུན་ཟད་ཀྱི་ཡོངས་ཤེས་ལས་ཉམས་པའི་ཚེ། མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ལས་ཀྱང་ཉམས་པར་ཐལ། འདོད་ན། དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པའི་ཚེ་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་ལས་ཉམས་ནས་དྲུག་ཐོབ་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཕྱིར་མི་འོང་གི་ཡོངས་ཤེས་གཉིས་སམ་གཅིག་ལས་གཉིས་སམ་པའི་ཚེ་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ལས་ཉམས་པར་འགྱུར་ལ། འདོད་ན། དེའི་ཚེ་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་ཐོབ་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །འོ་ན་ཁྱེད་རང་གི་ལུགས་ལ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། ཕྱིར་མི་འོང་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ་མཐོང་ཁོ་ན་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཀྱི་ཐོབ་པ་གཅིག་པོ་དེ་བཏང་ནས། མཐོང་དང་འདོད་ཉོན་གཉིས་ཀ་སྤངས་པའི་ཐོབ་གཅིག་རྙེད་པ་ཡིན་ལ། དགྲ་བཅོམ་པའི་ཚེ་དེ་གཉིས་ཁོ་ནའི་ཐོབ་པ་གཅིག་པོ་དེ་བཏང་ནས་སྤང་བྱ་ཇི་སྙེད་སྤངས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐོབ་པ་གཅིག་པོ་དེ་རྙེད་པ་ཡིན་ཅིང་། དགྲ་བཅོམ་སོགས་ལས་ཉམས་པའི་ཚེ་གང་ལས་ཉམས་པ་དེའི་ཆའི་ཐོབ་པ་དེ་བཏང་ནས་སྤངས་པ་མ་ཉམས་རྣམས་ཀྱི་ཐོབ་པ་གཅིག་པོ་དེ་རྙེད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཡོངས་ཤེས་སྡོམས་པའི་གཉིས་ཀ་ཡོད་ལ། སྤངས་པ་སྡོམས་པའི་བརྡ་ཆད་མ་བཞག་པའི་ཁྱད་པར་ཕྱེད་དགོས་སོ། །དེའི་ཕྱིར། ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་དྲུག་པོ་སོ་སོ་བ་ཡོད་ཀྱང་། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པ་དང་ཐོབ་གཅིག་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་ཏུ་འཇོག་པ་ཡིན་ནོ། །དོན་འདི་ནི་སྔོན་གྱི་རྣམ་བཤད་ 13-2-12b མཛད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཇི་བཞིན་བཤད་པ་མི་སྣང་ངོ་། །ད་ནི་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་འབྲས་བུ་ལ་དཔྱད་པར་བྱས་ཏེ། འདི་ལ་དངོས་དང་། དེས་གཞན་ཡང་མངོན་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ། དཔྱད་པ་བཞི་བཀོད་པ་དང་། རང་ལན་གདབ

【現代漢語翻譯】 如果有人認為，『因為他已承諾獲得入流果（Sotāpanna，梵文，Srotāpanna，srota-āpanna，入流者），所以他已獲得入流果』，那麼就像之前對『那人已完成回答』的類比一樣，阿羅漢（Arhat，梵文，Arhat，阿羅漢）和不還者（Anāgāmin，梵文，Anāgāmin，不還者）也是如此。原因：因為如此。如果承認，那麼就會陷入『未斷除見惑』的境地。理由是：即使不還者的相續中有很多現觀，也僅僅具有斷除欲界煩惱的兩種現觀；而阿羅漢的相續中，只記得有一個漏盡現觀。這裡的情況是，雖然所要獲得的法存在於自己的相續中，但獲得它的方式卻不存在於自己的相續中，因此需要進行辨析。對此，必須這樣回答：即使阿羅漢的相續中存在一個斷除見惑的現觀，但它包含在無漏盡現觀之中，因此不稱為斷除見惑的現觀。如果這樣說，那麼阿羅漢退失時，從漏盡現觀中退失時，也會從斷除見惑的現觀中退失。如果承認，那麼當從阿羅漢果退失時，就會與『從一個現觀中退失而獲得六個現觀』的說法相矛盾。當不還者從兩個或一個現觀中退失時，也會從斷除見惑的現觀中退失。如果承認，那麼那時就會與『獲得六個斷除見惑的現觀』的說法相矛盾。那麼，按照你們的觀點應該如何呢？當證得不還果時，只是捨棄了斷除見惑的現觀的獲得，而獲得了一個斷除見惑和欲界煩惱兩者的獲得。當證得阿羅漢果時，只是捨棄了那兩者的獲得，而獲得了斷除所有應斷之物的獲得。當從阿羅漢等果位退失時，捨棄了從哪個果位退失的那部分的獲得，而獲得了未退失的斷除之物的獲得。這裡既有現觀總和，也有未設立斷除總和的術語的差別，需要區分。因此，雖然不還者的相續中存在六個各自獨立的斷除見惑的斷除，但由於斷除第六個欲界煩惱的斷除和獲得是同一個，所以被視為一個現觀。這個道理，以前的論釋者們似乎沒有如實地闡述。現在來探討一下離貪先行的果位，這包括正文和由此所顯示的另一方面。首先，包括四個辨析和自答。

【English Translation】 If one thinks, 'Because he has committed to the fruit of Stream-enterer (Sotāpanna, Sanskrit, Srotāpanna, srota-āpanna, One who has entered the stream), therefore he has attained the fruit of Stream-enterer,' then just like the analogy of 'that person has finished answering' as before, so too are Arhat (Arhat, Sanskrit, Arhat, Worthy One) and Non-returner (Anāgāmin, Sanskrit, Anāgāmin, Non-returner). Reason: Because of that. If admitted, then one would fall into the state of 'not having abandoned the afflictions of view.' The reasoning is: Even if there are many manifest cognitions in the continuum of a Non-returner, they only possess the two manifest cognitions that have abandoned the afflictions of the desire realm; and in the continuum of an Arhat, only one exhaustible manifest cognition of all outflows is remembered. The situation here is that although the Dharma to be attained exists in one's own continuum, the way to attain it does not exist in one's own continuum, so it is necessary to analyze. To this, one must answer: Even if there is one manifest cognition of abandoning views in the continuum of an Arhat, it is included in the manifest cognition of inexhaustible outflows, so it is not called the manifest cognition of abandoning views. If one says this, then when an Arhat declines, when declining from the manifest cognition of inexhaustible outflows, they will also decline from the manifest cognition of abandoning views. If admitted, then when declining from the fruit of Arhat, it would contradict the statement that 'declining from one manifest cognition and attaining six manifest cognitions.' When a Non-returner declines from two or one manifest cognition, they will also decline from the manifest cognition of abandoning views. If admitted, then at that time it would contradict the statement that 'attaining six manifest cognitions of abandoning views.' So, how should it be according to your view? When realizing the Non-returner, one only relinquishes the attainment of the manifest cognition of abandoning views alone, and gains one attainment of abandoning both the afflictions of view and desire. When attaining the Arhat, one only relinquishes the attainment of those two, and gains one attainment of abandoning all that should be abandoned. When declining from the Arhat and so on, one relinquishes the attainment of the part from which one has declined, and gains one attainment of all the abandonments that have not declined. Here, there is both the sum of manifest cognitions and the difference of not establishing the terminology of the sum of abandonments, which must be distinguished. Therefore, although there are six separate abandonments of abandoning views in the continuum of a Non-returner, they are considered as one manifest cognition because the abandonment and attainment of abandoning the sixth affliction of the desire realm are the same. This meaning does not seem to have been explained as it is by the previous commentators. Now let us examine the fruit of detachment preceding desire, which includes the main text and what it also reveals. First, it includes four analyses and self-answers.

---

་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུའི་འཛིན་གང་ཡིན་ཅི་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྟགས་འགོག་དེའམ། འོན་སྟེ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་བཏགས་འགག་གམ། ཡང་ན་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེའམ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་ལམ་དེ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །དིང་སང་ཕལ་ཆེ་བ་བཞི་ཀ་དེར་སྨྲ་བ་ཡིན་པས་རེ་རེ་ནས་བརྟགས་པར་བྱས་སྟེ། དང་པོ་ལྟར་ན། ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་མཐོང་མ་སྐྱེས་གོང་དུ་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་སྤངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ཏེ་འདོད་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་བརྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ནི་བསམ་གཏན་དང་པོར་གཏོང་དགོས་སམ། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ན་ཟག་མེད་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ལམ་ལ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་ཐལ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་འདོད་ན་ལམ་ཟག་མེད་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་འགོག་པར་ཐལ། འགོག་པ་གང་ཞིག །འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་འགོག་པ་མིན་པར་ཐལ་ལོ། ། 13-2-13a གཉིས་པ་ལྟར་ན། དེ་འདྲའི་ཕྱིར་མི་འོང་དེས་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་མཐོང་སྤངས་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་པ་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་པ་དེ་མཐའ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་འགོག་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་འགོག་བདེན་དེ་ཆགས་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་འདོད་ན། དེ་འདྲ་དེ་ཡོངས་ཤེས་དྲུག་ལྡན་དུ་འགྱུར་ལ། དེ་ཡང་འདོད་ན། རྩ་འགྲེལ་གཉིས་ཀ་ལས་ཆགས་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་དེས་ཡོངས་ཤེས་དང་པོ་ལྔ་བཏང་ནས་མཐའ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་པོ་རྙེད་པར་བཤད་པ་དང་འགལ། གསུམ་པ་ལ་འདོད་ན་ཐལ། ལུང་རིགས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་དོགས་སོ །འོ་ན་ཁྱེད་རང་གི་ལུགས་ལ་དེའི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་བདེན་པར་འདོད་དམ་ཅེ་ན། དེའི་དོན་ཡོད་ཀྱང་། དོན་དེས་མཐོངས་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་མིང་མི་འཛིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། དེ་དུས་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་འགོག་པ་དེ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་བཞག་དུ་མི་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་བཤད་དོན་གསལ་ལས། སྔོན་འདོད་པ་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཞིག

【現代漢語翻譯】 那麼，什麼是『不還果』（梵文：Anāgāmi-phala，不再返回欲界受生的果位）呢？是已經斷除了欲界第九品煩惱的世間道所獲得的斷滅嗎？還是已經斷除了見道所斷煩惱的斷滅呢？或者是已經斷除了欲界第九品煩惱的解脫道？還是已經斷除了見道所斷煩惱的瑜伽道？這四者中的哪一個是不還果呢？ 現在大多數人都認為這四者都是不還果，所以需要逐一進行分析。如果按照第一種觀點，那麼僅僅是不還果位者，斷除了欲界第九品煩惱的斷滅，你是不還果，因為你在未生起見道之前，就已經通過世間道獲得了斷滅。這是因為，想要獲得斷除欲界煩惱的斷滅，必須進入初禪嗎？如果是不還果，那麼必須是無漏的。此外，你通過後得智的力量所獲得的沙門果，是不還果。如果承認這一點，那麼你就是通過無漏道所獲得的斷滅。這是什麼斷滅呢？是欲界的斷滅。如果承認這一點，那麼你就不是通過有漏道所獲得的斷滅了。 如果按照第二種觀點，那麼這樣的不還果在見道之前就已經斷除了見道所斷的煩惱。因為這樣的相續中存在著斷除見道所斷煩惱的斷滅。這樣的相續中，斷除見道所斷煩惱的斷滅，是斷除了最後五種順下分結（梵文：pañca orambhāgīyāṇi）的斷滅。因為這樣的相續中，斷除見道所斷煩惱的斷滅，是不還果。如果承認第二種觀點，那麼就會變成具有六種圓滿智慧（梵文：yonga shes drug ldan）的人。如果也承認這一點，那麼就與根本論（梵文：mula）和註釋（梵文：tika）中所說的，僅僅是不還果位者，先捨棄最初的五種圓滿智慧，然後獲得斷除最後五種順下分結的唯一圓滿智慧的說法相矛盾。 如果承認第三種觀點，那麼道理和論據也是一樣的。那麼，按照你們的觀點，這樣的相續中，見道所斷的圓滿智慧是真實的嗎？即使這個道理存在，但由於這個道理不具有斷除見道所斷煩惱的斷滅的名稱，所以當時的斷除見道所斷煩惱的斷滅，不能被認為是不還果。正如《釋義明燈》（藏文：འགྲེལ་བཤད་དོན་གསལ་）中所說：『先前對慾望的貪著已經消除。』

【English Translation】 So, what is the 'Anāgāmi-phala' (Sanskrit: Anāgāmi-phala, the fruit of no longer returning to the desire realm for rebirth)? Is it the cessation obtained by the worldly path that has abandoned the ninth level of afflictions in the desire realm? Or is it the cessation of abandonment of afflictions abandoned by the path of seeing? Or is it the liberation path that has abandoned the ninth level of afflictions in the desire realm? Or is it the yoga path that has abandoned afflictions abandoned by the path of seeing? Which of these four is the Anāgāmi-phala? Currently, most people believe that all four are Anāgāmi-phala, so it is necessary to analyze them one by one. If according to the first view, then the abandonment of the ninth level of afflictions in the desire realm by the mere Anāgāmi-phala, you are the Anāgāmi-phala, because before the arising of the path of seeing, you have already obtained the abandonment through the worldly path. This is because, in order to obtain the abandonment of desire realm afflictions, must one enter the first dhyana? If it is Anāgāmi-phala, then it must be unconditioned. Furthermore, the fruit of the śrāmaṇa you obtained through the power of subsequent wisdom is the Anāgāmi-phala. If you admit this, then you are the cessation obtained through the unconditioned path. What cessation is this? It is the cessation of the desire realm. If you admit this, then you are not the cessation obtained through the conditioned path. If according to the second view, then such an Anāgāmi-phala has already abandoned the afflictions abandoned by the path of seeing before the path of seeing. Because in such a continuum, there exists the cessation of abandonment of afflictions abandoned by the path of seeing. In such a continuum, the cessation of abandonment of afflictions abandoned by the path of seeing is the cessation of abandonment of the last five lower fetters (Sanskrit: pañca orambhāgīyāṇi). Because in such a continuum, the cessation of abandonment of afflictions abandoned by the path of seeing is the Anāgāmi-phala. If you admit the second view, then it will become a person with six complete wisdoms (Sanskrit: yonga shes drug ldan). If you also admit this, then it contradicts what is said in both the root text (Sanskrit: mula) and the commentary (Sanskrit: tika), that the mere Anāgāmi-phala first abandons the first five complete wisdoms, and then obtains the only complete wisdom that abandons the last five lower fetters. If you admit the third view, then the reasoning and arguments are the same. So, according to your view, is the complete wisdom abandoned by the path of seeing in such a continuum real? Even if this reason exists, but because this reason does not have the name of the cessation of abandonment of afflictions abandoned by the path of seeing, the cessation of abandonment of afflictions abandoned by the path of seeing at that time cannot be considered the Anāgāmi-phala. As it is said in the 'Meaningful Explanation' (Tibetan: འགྲེལ་བཤད་དོན་གསལ་): 'Previously, the attachment to desire has been eliminated.'

---

་བཅུ་དྲུག་པའི་ཚེ་བཟོད་པ་བརྒྱད་པས་ཐོབ་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཡོད་མོད་ཀྱི་ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་སྤངས་པའི་ནང་དུ་བསྡུས་པས་དེའི་མིང་མི་འཛིན་པའི་ཕྱིར་མེད་པའི་ངོ་བོ་དང་འདྲ་བར་བཞག་གོ་ཞེས་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་དེ། ཆགས་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་འདོད་ནའང་། དེས་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པར་ཐལ་བ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཟློག་དུ་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་ཁྱེད་ཅག་གིས་ཆགས་སྔོན་སོང་ཡིན་ན། 13-2-13b ངོས་ཀལ་གྱི་སྤངས་བྱའི་གཙོ་བོ་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔར་སྤངས་དགོས་པར་འདོད་པས་སོ། །གསུམ་པ་ལྟར་ནའང་། དེ་མི་ཐད་དེ། ཆགས་སྔོན་སོང་གིས་འདོད་ལ་ཆགས་བྱས་པའི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ལམ་ཡིན་ན། ཕྱིར་མི་འོང་ཞུང་པས་བསྡུས་པའི་ལམ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ཡིན་ན་བཅུ་དྲུག་པའི་ཚེ་བཏང་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན་དེ་སྤོང་བའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་དངོས་འབྲས་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་འགྲེལ་པ་ཉིད་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྤང་བྱ་གཅིག་སྤངས་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་གྱི་འཇུག་དུ་དེའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་འབྱུང་མི་སྲིད་དགོས་པའི་ཕྱིར་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། མདོར་ན་ལམ་ནི་རྣམ་བཞི་སྟེ། །ཅེས་པའི་འགྲེལ་པ་གསལ་བས་སོ། །རྟགས་དང་པོ་ནི་རེ་ཤིག་ཡིན་པ་ལ་ཞི་མོར་འོག་ནས་དཔྱོད། གཞན་ཡང་ཡོད་ལྟར་ན་ཕྱིར་མི་འོང་ཙམ་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་དེ་འདོད་པའི་སྒོམ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དུ་ཁས་ལེན་དགོས་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ཡང་ཁྱོད་ཀྱིས་མ་འདོད་པས་ཁས་བླངས་ནང་འགལ་བས་ཀྱང་གནོད་དོ། །ཡང་ཞིབ་མོར་བསམས་ན། མཐོང་ལམ་གྱི་སྔར་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ཀྱིས་འདོད་པ་ལ་ཆམ་བྱས་རྗེས་སུ་བསམ་གཏན་དངོས་བཞི་ལ་རྟེན་ནས་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་དེའི་རྒྱུད་ལ་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡོད་པར་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁས་ལེན་དགོས་ལ། དེ་འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་འདྲའི་དུས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་བརྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་དེ། ས་འཕོས་པའི་གཏོང་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་འདྲའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ཟག་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ལྟར་ནའང་སྔར་བརྟག་པ་གཉིས་པའི་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་འཇུག་ཅིང་། སྤངས་པ་བསྲེས་པའི་གཞུང་བཞིན་ཁས་བླངས་ནས་འབྲས་བུར་འཇོག་ 13-2-14a པ་ནི་སྔར་བཀག་ཟིན་ནོ། །གཉིས་པ་རང་ལན་བཏོན་པ་ནི། འོ་ན་ཁྱེད་ཉིད་ལུགས་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་གོ་བའི་ཕྱིར་འོང་དང་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུའི་མཚན་འཛིན་བཟུང་རྒྱུ་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཅེ་ན། འདི་ལྟར་སྔར་འདོད་ལ་འདུན་དང་རྣམ་འཚེ་གཉིས་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་རྗེས་སུ་མཐོང་ཀུན་

【現代漢語翻譯】 據說，十六剎那（指見道位）時，通過八忍（八種智慧）獲得的現觀（證悟）雖然存在，但由於它被包含在已捨棄最後同分（煩惱的最後階段）之中，因此不執著於它的名稱，就像不存在一樣。此外，即使你認為捨棄了該相續（心相續）的最後五種同分（煩惱的五個階段）的舍斷是已生起貪慾的（指欲界貪），因此是不會再來的果位，但你無法反駁在見道之前就已捨棄了最後五種同分（煩惱的五個階段）的說法，因為你們認為需要首先捨棄見道所斷的主要內容。 如果按照第三種觀點，那也是不成立的。如果已生起貪慾是解脫道，即對欲界生起貪慾的解脫道，那麼它必須是不會再來的聖者所包含的道。如果是這樣，就必須在十六剎那（指見道位）時捨棄。如果它是捨棄了欲界第六種煩惱的解脫道，那麼它必須是捨棄該煩惱的無間道（直接對治道）的真實結果，因為經論中是這樣說的。並且，在捨棄一個所斷之後，不可能出現該所斷的解脫道，因為正如所說：『簡而言之，道有四種。』對此解釋得很清楚。第一個理由暫時成立，稍後會進行分析。此外，如果按照你們的觀點，那麼僅僅是不會再來的聖者相續中的十六剎那（指見道位）的證悟，就必須被認為是捨棄了欲界修所斷的解脫道。但你並不這樣認為，因此這與你自己的承諾相矛盾。此外，仔細思考，在見道之前，通過第一禪的近分定（接近禪定的狀態）對欲界生起貪慾之後，依靠前四禪而現證十六剎那（指見道位）的僅僅是不會再來的果位者，你必須承認在他的相續中存在捨棄了欲界第九種煩惱的解脫道，但你不能這樣認為，因為在那種情況下的解脫道和勝解脫（殊勝的解脫）的獲得，必須通過異生地（改變狀態）的捨棄來實現，因為那種解脫道和勝解脫的獲得是有漏的。 如果按照第四種觀點，那麼之前第二個觀點的所有過失都會出現，並且像混合舍斷的論典一樣承認並將其作為結果，這在之前已經被駁斥了。 第二，駁斥自己的回答：如果按照你們的觀點，由於貪慾的解脫先於證悟，那麼就不會有未來和不會再來果位的名稱執著，是嗎？這樣，在之前對欲界的意欲和損害這兩種生起貪慾之後，見道的一切...

【English Translation】 It is said that although the direct realization (enlightenment) obtained through the eightfold forbearance (eight kinds of wisdom) at the sixteenth moment (referring to the path of seeing) exists, it is regarded as non-existent because it is included in the abandonment of the last homogeneous part (the last stage of affliction), and therefore there is no attachment to its name. Furthermore, even if you consider the abandonment of the last five homogeneous parts (five stages of affliction) of that continuum (mindstream) as arising from previous attachment (referring to desire realm attachment), and therefore as the fruit of non-return, you cannot refute the claim that the last five homogeneous parts (five stages of affliction) have already been abandoned before the path of seeing, because you believe that the main content to be abandoned by the path of seeing must be abandoned first. According to the third view, it is also untenable. If the arising of previous attachment is a path of liberation, that is, a path of liberation from attachment to the desire realm, then it must be a path included by the non-returner. If so, it must be abandoned at the sixteenth moment (referring to the path of seeing). If it is the path of liberation from the sixth affliction of the desire realm, then it must be the real result of the immediate path (direct antidote path) of abandoning that affliction, because that is what the scriptures say. Moreover, after abandoning one object to be abandoned, it is impossible for the path of liberation from that object to arise, because as it is said: 'In short, there are four paths.' This is explained very clearly. The first reason is temporarily valid and will be analyzed later. Furthermore, according to your view, the enlightenment of the sixteenth moment (referring to the path of seeing) in the continuum of a mere non-returner must be acknowledged as the path of liberation from abandoning the afflictions cultivated in the desire realm. But you do not think so, so this contradicts your own commitment. Moreover, upon careful consideration, before the path of seeing, after generating attachment to the desire realm through the near attainment of the first dhyana (state close to meditation), relying on the four actual dhyanas to manifest the sixteenth moment (referring to the path of seeing), you must acknowledge that there is a path of liberation from abandoning the ninth affliction of the desire realm in the continuum of the mere non-returner, but you cannot think so, because the attainment of such a path of liberation and the attainment of transcendence (superior liberation) at that time must be achieved through the abandonment of the changed state, because the attainment of such a path of liberation and cessation is contaminated. According to the fourth view, all the faults of the second view mentioned earlier will appear, and acknowledging it as a result by following the scriptures of mixed abandonment has already been refuted. Second, refuting one's own answer: If, according to your view, liberation from attachment precedes enlightenment, then there will be no clinging to the names of the fruits of future and non-return, right? Thus, after previously generating attachment to desire and harm, all of the path of seeing...

---

སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་ཤིང་། བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཚེ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དང་། དེའི་ཐོབ་པ་བཅུ་དྲུག་པའི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་དང་། འདུས་བྱས་སུ་བཞག་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཚེ་ལྔ་པོ་སྤངས་པའི་ཐོབ་པ་གཅིག་པོ་ཁོ་ན་རྙེད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་པ་ལ་འདུན་པ་དང་རྣམ་འཚེ་སྤངས་པའི་འགོག་པ་གཉིས་པོ་ཇི་ལྟར་ཡང་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་མི་རུང་སྟེ། ལམ་ཟག་བཅས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཅེ་ན། དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་གཉིས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་བཞག་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་དང་མཐོང་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་གཉིས་བསྲེས་པའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་ལམ་ཟག་བཅས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཀྱང་སྤངས་པ་བཟློག་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། ལམ་གཉིས་ཀྱི་བཏན་པོར་བྱས་པའི་ཕྱིར། སྤངས་པ་འདི་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་ནས་ཡོད་ཀྱང་ཇི་སྲིད་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་མ་ཐོབ་པ་དེ་སྲིད་དུ་མཐོང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་དང་བསྲེས་པའི་ཐོབ་ཟག་མེད་མ་རྙེད་པས། དེའི་ཚེ་ཁོ་ན་བདག་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་ནའང་དེའི་མཐོང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་ཞིག་སྤངས་པའི་ཆར་གྱུར་པའི་འགོག་བདེན་དེ་འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་ཡང་མིན་པའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཕུང་པོ་གསུམ་པར་བཞག་དགོས་ 13-2-14b པར་སྨྲའོ། །དེ་ན་དེ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་འགྱུར་ཏེ་རྒྱུ་ལྔ་ཚང་བའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ནི་ཡིན་འབྲས་བུ་གསུམ་པོ་གང་ཡང་མིར་ཅེ་ན། དེ་ཡང་དེས་མ་ཁྱབ་ཏེ། འདི་ལྟར་ཡོངས་སུ་ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་གྱི་ལན་གཅིག་ཕྱིར་འོང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱིས་མ་ངེས་སོ། །དེ་ལྟ་མིན་ན། འབྲས་བུ་གོང་མ་གསུམ་ལས་ཉམས་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་འབྲས་བུ་གོང་མ་གསུམ་ལྡན་པར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་ངོས་འཛིན་དེ་ལྟ་ན། མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་ཉེས་པས་ཁྱེད་ཉིད་ལའང་མི་འཇུག་ཞེ་ན། ཁོ་བོ་ནི། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་དང་ཕྱིར་མི་འོང་གང་རུང་ཡིན་ན། དེ་དང་དེའི་ངོས་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་སྤངས་པའི་ཁྱབ་པར་མི་འདོད་པར་འོག་ནས་འཆད་ལ། ཁྱོད་ཅག་ནི་དེ་ལ་དེས་ཁྱབ་པར་འདོད་པས་མི་མཚུངས་སོ། །གཉིས་པ་དེས་རིམས་གྱིས་སའང་མངོན་པར་བསྟན་པ་ནི། ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སངས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོའི་རྒྱུད་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 當捨棄三結合（指見道時斷除的三種結縛：有身見、戒禁取見、疑）並現證十六行相之悟境時，由於已先離貪慾，故舍棄不還果位的相順最後五品（指欲界貪、嗔的最後五品隨眠）之滅諦，且如彼之獲得於十六行相之體性中生起般，不還果為有為法，且被安立為有為法。因為于彼時，唯能獲得捨棄彼五者之獲得故。若如是，于彼之相續中，欲與嗔恚已捨棄之二滅，如何亦不成不還果耶？以唯由有漏道所獲得故。設若如是，然彼相續之彼二法，汝（指經部宗）是安立為沙門果者，以汝與見斷所斷之斷二者相雜之無漏獲得為一故。汝雖唯由有漏道所獲得，然不轉為斷，以已成二道之堅固性故。此斷雖于見道之前即已存在，然于未獲得十六行相之悟境前，未得見斷三結合之斷與相雜之無漏獲得故，唯于彼時，吾等方安立為沙門果。如是，彼見斷三結合之部分之滅諦，必須說為非四果之任何一者之沙門果第三聚。若如是，則彼成為不還果，以具足五因之沙門果，非為三果之任何一者故。此亦非遍，如於退失者之相續中，一來果、不還果、阿羅漢之相續中，見斷三結合之滅諦不定故。若不如是，則于退失上三果之預流果之相續中，將具有上三果。若如是，則于已先離貪慾之不還果之體相，于見道之前，捨棄最後五品之過失，亦不容於汝耶？吾等乃是，若為已先離貪慾之一來果或不還果，則不許彼與彼之體性之應舍于見道之前捨棄之遍，且將於下文闡述。汝等乃許彼與彼之遍，故不相同。第二，由彼漸次亦顯現者，乃由有漏道斷除第九品欲界煩惱，于不還果位安住之補特伽羅之相續中。

【English Translation】 When abandoning the three bindings (referring to the three bonds severed at the path of seeing: the view of a self, adherence to rules and rituals, and doubt) and directly realizing the understanding of the sixteen aspects, because of having previously detached from desire, the cessation of abandoning the last five categories of conformity (referring to the last five categories of desire realm greed and anger) of the non-returner state, and like that attainment arising in the nature of the sixteen aspects, the non-returner fruit is a conditioned phenomenon and is established as a conditioned phenomenon. Because at that time, only the attainment of abandoning those five is obtained. If so, in that continuum, how can the two cessations of desire and aversion already abandoned not be the fruit of non-returning? Because they are only obtained by the contaminated path. If that is the case, then those two dharmas in that continuum, you (referring to the Sautrantika school) establish as the fruit of a mendicant, because you and the abandonment of what is abandoned by seeing are mixed with the uncontaminated attainment as one. Although you are only obtained by the contaminated path, it does not turn into abandonment, because it has become the firmness of the two paths. Although this abandonment existed before the path of seeing, until the understanding of the sixteen aspects is not obtained, the uncontaminated attainment mixed with the abandonment of the three bindings of seeing is not obtained, so only at that time, we establish it as the fruit of a mendicant. If so, that cessation of truth, which is part of the abandonment of the three bindings of seeing, must be said to be the third aggregate of the fruit of a mendicant that is not any of the four fruits. If so, then it becomes the fruit of non-returning, because the fruit of a mendicant with five causes is not any of the three fruits. This is also not pervasive, such as in the continuum of those who have fallen away, the cessation of truth of abandoning the three bindings of seeing in the continuum of the once-returner, the non-returner, and the Arhat is uncertain. If not, then in the continuum of the stream-enterer who has fallen away from the upper three fruits, there will be the upper three fruits. If so, then in the characteristic of the non-returner who has previously detached from desire, the fault of abandoning the last five categories before the path of seeing does not apply to you either? We are, if it is a once-returner or a non-returner who has previously detached from desire, then we do not allow the pervasiveness of abandoning what should be abandoned before the path of seeing for that and that characteristic, and it will be explained below. You allow the pervasiveness of that and that, so it is not the same. Secondly, what is gradually revealed by that is that by the contaminated path, the ninth category of desire realm afflictions is cut off, in the continuum of the individual who abides in the state of the non-returner fruit.

---

ི་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་སྤངས་ཆ་དེའམ་དེའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ལམ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་པའི་སྤངས་སའམ་དེ་འདྲའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཞེས་བརྟགས་ན། སྔར་བཤད་པའི་ཉེས་པ་རྣམས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་འཇུག་ལ། རང་ལན་ནི་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ནི་ཟག་བཅས་ཁོ་ན་ཡིན་པས་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་མི་རུང་ལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་ཙམ་ཞིག་གོ །དེ་འདྲའི་བརྟགས་འགོག་དེ། ལམ་གཉིས་ 13-2-15a ཐོབ་པ་ཡིན་ཀྱང་དེ་གཉིས་ཀ་སྡོམ་པའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་དེ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུས་འདུས་བྱས་སུ་བཞག་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལས་ཀྱང་ཕྱེ་ན། དེའི་ཚེ་འདོད་པའི་སྒོམ་སྤངས་ཉོན་མོངས་དགུ་པ་སྤངས་པའི་བཏགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ནི། ཟག་བཅས་ཡིན་པས་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་མི་རུང་ལ། སྤངས་པ་དེའི་རང་ལྡོག་ནས་ལམ་ཟག་བཅས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཀྱང་། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་བཞག་དགོས་ཏེ། ཁོ་དང་མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པ་གཉིས་ཀའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་ཐུན་མོང་བ་གཅིག་རྙེད་ལ་མ་བཏང་བར་དེ། ཁོ་ལམ་བཅས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པའི་སྤངས་པ་ཡིན་ཀྱང་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ལྟར་སྤངས་པ་ཉམས་བཞིན་པའི་རང་ཉིད་ནས་འཆི་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཆགས་བྲལ་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་སྤངས་པ་འཛིན་པར་ཏེ། དེ་དག་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བལྟོས་དང་ཟག་མེད་ཐོབ་འཛིན་ཕྱིར། །ཞེས་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ཆགས་བྲལ་བའི། འཕགས་ལ་བྲལ་བ་ཐོབ་རྣམ་གཉིས། །ཞེས་པའི་གཞུང་གི་དོན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱི་སྤངས་པ་དེ་འབྲས་བུ་བཏགས་པ་བ་དང་། དེའི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་དེ་འབྲས་བུ་མཚན་ཉིད་ཁོ་ན་བ་ཡིན་ནོ། །སྐབས་འདིར་ཞར་ལ་འདི་ཤེས་དགོས་ཏེ། མཐོང་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་མཐོང་ལམ་ཡིན་པ་དང་། སྒོམ་ལམ་པ་དང་མི་སློབ་ཀྱིའང་དེ་དང་དེ་ཡིན་པ་དང་། མཐོང་ལམ་པ་དང་སྒོམ་ལམ་པ་དང་མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་རྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པའང་རིམ་པ་བཞིན་དུ་མཐོང་ལམ་སྒོམ་ལམ་མི་སློབ་ལམ་ཡིན་པའང་། སློབ་དང་མི་སློབ་མིན་གྱི་གསུམ། །ཞེས་དང་། སྦྱོར་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་སྦྱོར་ལམ་མིན་པའི་དམིགས་གསལ་གསུངས་པ་ལས་ཐོན་ནོ། །ཡང་འདི་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་ 13-2-15b འབྲས་བུ་པ་གང་རུང་མུ་མེད་ལ་ལན་གྲངས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དེ་དང་དེའི་འབྲས་གནས་ཡིན་དགོས་པ་ལ་དཔྱད། དེ་དང་དེའི་འབྲས་གནས་ཡིན་ན། དེ་དང་དེའི་འབྲས་བུས་རང་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པས་ཁྱབ་པར་ཁས་ལེན་དཔྱོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཟག་བཅས་ཀྱི་ལམ་གྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་དགུ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་འོང་དང་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཆོས་ཅ

【現代漢語翻譯】 如果考察是否為斷除了欲界第九品煩惱的斷分或其解脫道，或者斷除了見道所斷的斷處或類似的解脫道，從而判斷是否為不還果，那麼先前所說的過失會如實發生。而我方的回答是，斷除了欲界第九品煩惱的解脫道，僅僅是具有染污的，因此不能成為沙門果。只是斷除了其相續中的最後五分相似解脫而已。這種考察的斷滅，雖然獲得了兩種道，但這兩種道的總和，即無漏的獲得，必須被視為由不還果所攝持。如果更進一步區分，那麼此時斷除了欲界修道所斷的第九品煩惱的斷滅之獲得，因為是有漏的，所以不能成為沙門果。雖然斷除的自相是通過有漏道獲得的，但必須被視為沙門果，因為他和斷除了見道一切煩惱的三結的獲得，共同獲得了一個無漏的共同體，並且沒有放棄。即使他僅僅是通過道獲得的斷除，也不會像凡夫一樣，斷除後會退失，而是會持有無漏的離貪之獲得。正如經中所說：『爲了觀待和持有無漏之獲得。』以及『世間的離貪者，于聖者有離貪之獲得兩種。』這就是該論典的含義。因此，有漏道的斷除是假立的果，而無漏的獲得才是果的真實體性。在此順便需要了解的是，見道的獲得是見道，修道者和無學道者也是如此。見道者、修道者和無學道的相續中，由無間道所獲得的斷滅之獲得，也依次是見道、修道、無學道。正如經中所說：『學道和非學道的三者。』並且，從經中明確說明了加行道的獲得不是加行道，這一點可以明確區分。還需要進一步考察的是，任何一個沙門果的果位，是否都是無數個有情眾生？需要考察是否必須處於該果位。如果處於該果位，那麼是否意味著該果位必須存在於他的相續中？第一個問題，即通過有漏道斷除了欲界第六品和第九品煩惱的預流果和不還果，是否與具有阿羅漢果位的補特伽羅相續相連？ If one examines whether it is the separation from or the liberation path of the ninth affliction of desire realm, or the separation from what is abandoned by the path of seeing or a similar liberation path, thereby judging whether it is the fruit of non-returner, then the previously mentioned faults will occur as they are. Our answer is that the liberation path of abandoning the ninth affliction of desire realm is only contaminated, so it cannot be the fruit of a renunciate. It is only a separate imputed cessation of abandoning the last five similar parts of its continuum. Although such an examination of cessation obtains two paths, both of these paths, the attainment of the sum, the uncontaminated, must be regarded as being included by the fruit of non-returner. If it is further divided, then at that time, the attainment of the imputed cessation of abandoning the ninth affliction abandoned by the meditation of desire is contaminated, so it cannot be the fruit of a renunciate. Although the self-reversal of that abandonment is obtained only by the contaminated path, it must be regarded as the fruit of a renunciate, because he and the attainment of abandoning the three bonds of all afflictions abandoned by seeing have found a common uncontaminated one and have not given it up. Even though he is the abandonment obtained only by the path, he will not die from himself as an ordinary person, as the abandonment is constantly deteriorating, but he will hold the uncontaminated abandonment of obtaining detachment. These are as it is said: 'For the sake of relying on and holding the uncontaminated attainment.' And 'The worldly detachment, the noble has two kinds of detachment attainment.' This is the meaning of the scripture. Therefore, the abandonment of the contaminated path is the imputed fruit, and the uncontaminated attainment is the only characteristic of the fruit. In this case, it is necessary to know that the attainment of the path of seeing is the path of seeing, and so are the path of meditation and the non-learner. The attainment of the sign cessation obtained by the uninterrupted path of uncontaminated in the continuum of the path of seeing, the path of meditation, and the non-learner is also the path of seeing, the path of meditation, and the path of non-learning, respectively. As it is said: 'The three of learner and non-learner.' And it comes from the distinction that the attainment of the path of joining is not the path of joining. It should also be examined whether any of the fruits of the renunciate is an infinite number of beings. It should be examined whether it must be in that fruit position. If it is in that fruit position, then it should be examined whether it is necessarily the case that the fruit must be present in his continuum. The first is whether the Arhat who has the fruit of stream-enterer and non-returner in his continuum, who has abandoned the sixth and ninth afflictions of desire by the contaminated path, is...

【English Translation】 If one examines whether it is the separation from or the liberation path of the ninth affliction of desire realm, or the separation from what is abandoned by the path of seeing or a similar liberation path, thereby judging whether it is the fruit of non-returner, then the previously mentioned faults will occur as they are. Our answer is that the liberation path of abandoning the ninth affliction of desire realm is only contaminated, so it cannot be the fruit of a renunciate. It is only a separate imputed cessation of abandoning the last five similar parts of its continuum. Although such an examination of cessation obtains two paths, both of these paths, the attainment of the sum, the uncontaminated, must be regarded as being included by the fruit of non-returner. If it is further divided, then at that time, the attainment of the imputed cessation of abandoning the ninth affliction abandoned by the meditation of desire is contaminated, so it cannot be the fruit of a renunciate. Although the self-reversal of that abandonment is obtained only by the contaminated path, it must be regarded as the fruit of a renunciate, because he and the attainment of abandoning the three bonds of all afflictions abandoned by seeing have found a common uncontaminated one and have not given it up. Even though he is the abandonment obtained only by the path, he will not die from himself as an ordinary person, as the abandonment is constantly deteriorating, but he will hold the uncontaminated abandonment of obtaining detachment. These are as it is said: 'For the sake of relying on and holding the uncontaminated attainment.' And 'The worldly detachment, the noble has two kinds of detachment attainment.' This is the meaning of the scripture. Therefore, the abandonment of the contaminated path is the imputed fruit, and the uncontaminated attainment is the only characteristic of the fruit. In this case, it is necessary to know that the attainment of the path of seeing is the path of seeing, and so are the path of meditation and the non-learner. The attainment of the sign cessation obtained by the uninterrupted path of uncontaminated in the continuum of the path of seeing, the path of meditation, and the non-learner is also the path of seeing, the path of meditation, and the path of non-learning, respectively. As it is said: 'The three of learner and non-learner.' And it comes from the distinction that the attainment of the path of joining is not the path of joining. It should also be examined whether any of the fruits of the renunciate is an infinite number of beings. It should be examined whether it must be in that fruit position. If it is in that fruit position, then it should be examined whether it is necessarily the case that the fruit must be present in his continuum. The first is whether the Arhat who has the fruit of stream-enterer and non-returner in his continuum, who has abandoned the sixth and ninth afflictions of desire by the contaminated path, is...

---

ན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། ཆོས་ཅན་དེ་འདྲ་གྲུབ་པ་ཡིན། ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་དགུ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་འོང་དང་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་གང་རུང་གི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་སོ་སོར་བཏགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་དེ་ས་མ་འཕོས་ན། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ཐོབ་ཙམ་གྱིས་གཏོང་བ་ནི་མིན་པའི་ཕྱིར། ཅི་ཏེ་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་འགོག་ལམ་གཉིས་པོ་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་མི་འཇོག་ཅེ་ན། འབྲས་བུ་བར་པ་གཉིས་པོ་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ཡོད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འདོད་ན་འདི་ལན་རང་གི་ལན་ནི་རྣམ་པར་བསམས་ནས་འདེབས་དགོས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་བཏོགས་ཞི་རགས་ཅན་གྱིས་འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་ཕྱིར་འོང་བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་རྟེན་ཅན་དེ་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་འོང་འབྲས་བུ་རང་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པར་ཐལ། ཕྱིར་མི་འོང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཉིད་རྒྱུད་ལ་དེའི་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་འདུས་མྱང་འདས་གཉིས་གང་རུང་མེད་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་ཉིད་རྒྱུད་ལ་དང་པོ་མེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་དེའི་ཐོབ་པ་བཏང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པའང་མེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་བརྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་བཏང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་ཀ་གྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ཟག་བཅས་ 13-2-16a ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། བརྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་དེ་བསམ་གཏན་དང་པོར་གཏོགས་པའི་དགེ་བ་གང་ཞིག །དེ་འདྲ་དེ་བསམ་གཏན་གཉིས་པར་སྐྱེས་ཤིང་ས་འཕོས་པའི་གང་ཟག་དེས་བཏང་དགོས་པའི་ཕྱིར། བརྟགས་དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། དེར་གཏོགས་རྣམས་ཀྱི་རང་ཁམས་པ། །མ་གཏོགས་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་པས་འགྲུབ་ལ། རྟགས་གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་གཏོགས་པའི་དགེ་བ་ནི། །ས་འཕོས་ཉམས་པ་དག་གིས་གཏོང་། །ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །ཁོ་ན་རེ། འཇིག་རྟེན་པའི་ཆགས་བྲལ་བའི་འཕགས་པ་བྲལ་བའི་ཐོབ་རྣམ་གཉིས། ཅེས་བཤད་པས་བརྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་གཅིག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ངག་དེའི་ཕྱིར་འདི་ཞུགས་ལམ་ཡིན་ཏེ། ཟག་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་དེ་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་འཇོག་ཅིང་། དེ་ས་འཕོས་པས་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ཡིན་ནོ་ཅེ་ན། དེ་ལྟ་ན་ཡང་། ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་བསམ་གཏན་གཉིས་པར་དེས་རྩ་ཁྱབ་ལ་མ་ངེས་ཤིང་། འདོད་ན་དེ་བཞིན་རྒྱུད་ལ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་མེད་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ལ་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡང་མེད། དེ་སྤངས་འགོག་བདེན་ཡང་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་པར་ཐལ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་པ་ལ་ཆགས་བ

【現代漢語翻譯】 宗：因為如此，所以，立宗的法就是這樣成立的。因為以有漏道斷除了欲界九品煩惱中的六品，所以證得一來或不來果位的解脫道和各個斷滅的證得，如果未轉地，僅僅通過獲得更高的沙門果位是不會捨棄的。 問：如果以有漏道獲得的這兩個斷滅道不被認為是沙門果，那麼，『中間的兩個果位是通過有漏道獲得的』這句話就相違背了。 答：如果承認，那麼這個回答需要深思熟慮后再作答。 第二點：以初禪的近分定寂靜和粗猛的行相，對欲界生起離貪的一來者，具有二禪的所依，立宗的法，你相續中具有一來果位。 立宗：因為是不來者。 如果承認，那麼就不存在。因為你的相續中沒有包含此果位的有為法和無為涅槃二者中的任何一個。 你的相續中首先不存在有為法，因為你捨棄了斷除欲界第九品煩惱的解脫道和它的證得。 其次也不存在無為法，因為你捨棄了斷除欲界第九品煩惱的勝解脫的證得。 兩個理由都成立，因為以初禪的近分定有漏道斷除欲界第九品煩惱的解脫道和勝解脫的證得，是屬於初禪的善法。 像這樣的善法，如果此人已經生於二禪並轉地，就必須捨棄。 第一個理由是，如經所說：『屬於彼者，自性；不屬於彼者，四相。』由此成立。 第二個理由是，屬於禪定的善法，通過轉地和退失而捨棄。由此成立。 對方說：世間離貪的聖者，具有離貪的兩種證得。因為這樣說，所以勝解脫的證得有一個是無漏的。 因為這個說法，所以這是入流道，因為是有漏的。並且，它被認為是沙門果，即使轉地也不會捨棄。 答：即使如此，因為離貪先於不來果，所以不來果的二禪者不一定普遍具有。如果承認，那麼他的相續中就不存在不來果。 因為他的相續中也沒有斷除欲界第九品煩惱的解脫道，即使斷滅是真實的。 第一個理由成立，因為離貪先於不來果，所以不來果相續中的欲界生起離貪。

【English Translation】 Thesis: Therefore, the established subject is thus established. Because the path with outflows has abandoned six out of the nine desires and afflictions of the desire realm, the liberation path that has become the essence of either the once-returner or the non-returner fruit, and the attainment of individual cessation, if the ground has not been transferred, then merely attaining the later and later fruits of the ascetic conduct is not abandonment. Question: If these two cessation paths attained by the path with outflows are not considered fruits of the ascetic conduct, then it contradicts the statement that 'the two intermediate fruits are attained by the path with outflows'. Answer: If you accept, then this answer must be planted after careful consideration. Second point: The once-returner who has generated detachment from desire by the approximation of the first dhyana, which has peaceful and coarse aspects, and who has the basis of the second dhyana, that subject, you have the once-returner fruit in your own continuum. Thesis: Because you are a non-returner. If you accept, then it does not exist. Because in your continuum, there is neither conditioned nor unconditioned nirvana of this fruit. In your continuum, the first does not exist, because you have abandoned the liberation path that has abandoned the ninth affliction of desire, and its attainment. The second also does not exist, because you have abandoned the attainment of the cessation of analysis that has abandoned the ninth affliction of desire. Both reasons are established, because the liberation path that has abandoned the ninth affliction of desire by the approximation of the first dhyana with outflows, and the attainment of the cessation of analysis, are whatever virtue belongs to the first dhyana. Such a virtue, if that person has been born in the second dhyana and has transferred the ground, must be abandoned. The first reason is established by the statement: 'Those belonging to it are its nature; those not belonging to it are its four aspects'. The second reason is established by the statement: 'The virtue belonging to dhyana is abandoned by those who have transferred the ground and degenerated'. The opponent says: 'The noble one who is detached from worldly desires has two attainments of detachment'. Because of this statement, there is one cessation of analysis that is without outflows. Because of that statement, this is the stream-enterer path, because it has outflows. And it is considered a fruit of the ascetic conduct, and it is not abandoned even by transferring the ground. Answer: Even so, because detachment precedes the non-returner, the second dhyana of the non-returner is not necessarily pervasive. If you accept, then in that continuum, there is no non-returner fruit. Because in that continuum, there is also no liberation path that has abandoned the ninth affliction of desire, even if cessation is true. The first reason is established, because detachment precedes the non-returner, so in the continuum of the non-returner, detachment arises from desire.

---

ྲལ་བྱས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན་བསམ་གཏན་དང་པོར་རྟོགས་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཕྱིར་འདི་ཞུགས་ལམ་མིན་ཏེ། ཟག་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་ཏེ། དེའི་རྒྱུད་ལ་དེ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་ཡིན་ན་ཟག་བཅས་ཡིན་ 13-2-16b པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་བརྟགས་འགོག་གི་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ཀྱི་འགོག་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་ཡིན་ན་ཟག་བཅས་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། དེར་རྟོགས་རྣམས་རང་ཁས་པ། །མ་གཏོང་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པ་བ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དོན་འདི་ལ་རང་གི་ལན་ནི། ལམ་ཟག་བཅས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པའི་འགོག་པ་ཡིན་ཡང་། ཇི་སྲིད་འཕགས་ལམ་མངོན་དུ་བྱས་ཏེ། ཐོབ་པ་ཟག་མེད་མ་རྙེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུར་མི་བཞག་ལ། དེ་རྙེད་ནས་ས་འཕོས་ཀྱང་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་མི་གཏོང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དགོས། གང་གི་རྣམ་དཔྱོད་བྱིན་ཟའི་དཔུང་གིས་ནི། །འགྲན་འདོད་བུད་ཤིང་མ་ལུས་བསྲེགས་པ་བས། །མི་ཤེས་མུན་པ་མང་པོ་ཟོས་པ་འདི། །ཨེ་མ་འདི་ན་མཆོག་ཏུ་ངོ་འཚར་རོ། །ད་ནི་སེམས་རྟེན་ལ་དཔྱད་པར་བྱས་ཏེ། ཕལ་ཆེ་བ་དག །རྒྱུན་ཞུགས་དང་ཕྱིར་འོང་དང་འབྲས་བུ་རིམས་གྱིས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་གསུམ་བསམ་གཏན་དང་པོ་ནི་ཉེར་རྟོགས་ཁོ་ན་ལ་(བརྟེན་)པར་འདོད་དོ། །འོ་ན་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུའི་སེམས་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་ཞི་གནས་དེ་ཡིན་ན། འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་བཞིན་པའི་ལམ་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། དེ་ཡིན་ན་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཁྱབ་ན་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། སྔ་མ་ཁྱབ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ལ་ཡིད་བྱེད་བདུན་དུ་གྲངས་ངེས་པའི་ཕྱིར། ཡང་ན་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཡིན་ན། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་མཚན་ཉིད་རབ་ཏུ་རིག་པ་ཡིད་བྱེད་རང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་དེ་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ཁོ་ན་ལ་ཉོན་དགོས་ 13-2-17a པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཡིན་ན་འདོད་པའི་སྒོམ་སྤངས་ཉོན་མོངས་སུན་འབྱིན་པའི་གཉེན་པོ་རང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། འདོད་ན། དེ་ཡིན་ན་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཁྱབ་ན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། འདི་ལ་རང་གི་ལན་ནི་ཉེར་རྟོགས་ཟག་མེད་ལ་ཡིད་བྱེད་བདུན་གྱིས་མ་ཁྱབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུའི་སེམས་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ཞི་རགས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཅན་ཡོད་པར་ཐལ། དེའི་ར

【現代漢語翻譯】 如果通過斷除而獲得解脫之道，那麼它必然遍及初禪的證悟。因此，這並非入流道，因為它是有漏的。第二個論證成立，因為他的相續中沒有斷除此（煩惱）的滅諦之獲得。理由是，如果先前對欲界生起離貪的希求者，獲得了斷除（煩惱）的滅諦，那麼它必然是有漏的。 理由是，在見道之前，對欲界生起離貪的尋伺之滅的獲得，不可能是無漏的。理由是，如果是異生相續中的滅諦之獲得，那麼它必須是有漏的。理由是，經中說：『在那裡證悟者，他們自己承認；不捨棄者，他們的相貌不同。』 對於這個問題的回答是：即使是通過有漏道獲得的滅，只要沒有現證聖道，沒有獲得無漏的獲得，就不會被認為是沙門果。一旦獲得並轉移到更高的境界，也不會捨棄無漏的獲得。 那些憑藉智慧之光的力量，想要競爭的柴薪全部被焚燒殆盡，吞噬了眾多無知的黑暗，啊呀，這真是令人驚歎啊！ 現在來分析心的所依。大多數情況下，入流果、一來果和漸次獲得果位的不還果，都認為初禪僅僅依賴於近分定。 那麼，作為入流果的心之所依的止觀，如果是那樣，那麼它必然是正在對欲界生起離貪的道。如果是那樣，那麼它必然是初禪的近分定。如果承認，那麼入流果位必然遍及（初禪的近分定）。 前者是遍及的，因為初禪的近分定必然有七種作意。或者，如果是入流果位，那麼必然是初禪的近分定，並且自相續中生起了完全理解相的作意。理由是，入流果僅僅依賴於初禪的近分定。 如果承認，那麼它必然是自相續中生起了能夠摧毀欲界修斷煩惱的對治。如果承認，那麼入流果位必然遍及（初禪的近分定）。對於這個問題，我的回答是：無漏的近分定並非遍及七種作意。 此外，由於通過有漏道斷除了欲界第六品煩惱，所以作為一來果的心之所依的初禪近分定，必然具有寂靜和粗猛的相狀。理由是，它的...

【English Translation】 If liberation is attained through abandonment, then it must pervade the realization of the first dhyana. Therefore, this is not the path of stream-entry, because it is contaminated. The second argument is established because there is no attainment of the cessation truth in his continuum by abandoning it (affliction). The reason is, if one who previously desired detachment from desire, attains the cessation truth by abandoning (afflictions), then it must be contaminated. The reason is that before the path of seeing, the attainment of the cessation of investigation of detachment from desire in the desire realm cannot be uncontaminated. The reason is that if it is the attainment of the cessation truth in the continuum of an ordinary being, then it must be contaminated. The reason is, it is said: 'Those who realize there, they themselves acknowledge; those who do not abandon, their appearances are different.' Regarding the answer to this question: even if the cessation is attained only through the contaminated path, as long as the noble path has not been manifested and the uncontaminated attainment has not been found, it will not be regarded as the fruit of the ascetic's conduct. Even if one finds it and moves to a higher realm, one will not abandon the uncontaminated attainment. Those who, with the power of the light of wisdom, have burned all the firewood that wanted to compete, and have devoured much darkness of ignorance, alas, this is truly amazing! Now, let's analyze the support of the mind. For the most part, the stream-enterer, the once-returner, and the non-returner who gradually attain the fruits, believe that the first dhyana relies only on the access concentration. So, if the shamatha-vipassana that serves as the support of the mind for the fruit of stream-entry is such, then it must be the path that is generating detachment from desire. If so, then it must be the access concentration of the first dhyana. If you accept that, then the state of stream-entry must pervade (the access concentration of the first dhyana). The former is pervasive because the access concentration of the first dhyana is necessarily defined by seven mental engagements. Alternatively, if it is the state of stream-entry, then it must be the access concentration of the first dhyana, and the mental engagement that thoroughly understands the characteristics has arisen in one's own continuum. The reason is that the fruit of stream-entry relies solely on the access concentration of the first dhyana. If you accept that, then it must be that the antidote that subdues the afflictions to be abandoned by meditation in the desire realm has arisen in one's own continuum. If you accept that, then the state of stream-entry must pervade (the access concentration of the first dhyana). My answer to this is that the uncontaminated access concentration is not pervaded by the seven mental engagements. Furthermore, since the sixth affliction of desire is abandoned through the contaminated path, the access concentration of the first dhyana, which serves as the support of the mind for the fruit of once-returner, must have the aspects of tranquility and roughness. The reason is that its...

---

ྟེན་དུ་གྱུར་པའི་དེ་འདྲའི་ཉེར་རྟོགས་གཅིག་ཡོད། དེ་འདྲའི་ཉེར་རྟོགས་དེ་ཡིན་ན། ཞི་རགས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུའི་སེམས་རྟེན་ཡིན་ན། ཞི་རགས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུའི་གཞུང་བཞིན་ཡོད་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་འདྲའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡིན་ན་ཟག་བཅས་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་གཉིས་ཀྱི་སེམས་རྟེན་ཁས་ལེན་པ་ནི་དཔྱད་པའི་གནས་ཞིག་ཡིན་ནོ། །ཡང་རིམས་གྱིས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་རྟོགས་ཁོ་ན་ལ་(བརྟེན་)པར་འདོད་པ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱིས་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སེམས་ལ་རྟེན་ནས་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། འགོག་བདེན་གཉིས་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་འདོད་པ་ཡང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཡང་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་དེ་བསམ་གཏན་ས་དྲུག་པོ་གང་རུང་ལ་(བརྟེན་)པ་ 13-2-17b ཡིན་ནོ་ཅེ་ན། བསམ་གཏན་ས་དྲུག་གང་རུང་ལ་རྟེན་རྒྱུའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་བུ་དེ་གང་ཡིན་ཞེས་རྟགས་ན་ཁྱོད་ཀྱི་བློ་ངོར་འཇིག་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལྟར་འབྲས་བུ་འདུས་མ་བྱས་ལ་སེམས་རྟེན་མི་འཇོག་ལ། མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེ། བསམ་གཏན་དྲུག་གང་རུང་ལ་(བརྟེན་)པ་ཡིན་ཀྱང་སྔར་བཤད་པའི་རིགས་པས་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་མི་རིགས་ཤིང་། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཐ་མའི་ཆུན་ལྔ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དེ། ས་དྲུག་གང་རུང་ལ་(བརྟེན་)པ་ཡིན་ཀྱང་། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལྔ་པོ་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་སྤངས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། ད་ནི་ལམ་གང་ལ་རྟེན་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། རིན་ཆེན་བློ་བཟངས་གྲགས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས། འབྲས་བུ་ཐོག་མཐའ་གཉིས་དང་། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་འབྲས་བུ་གཉིས་ལམ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་པ་ཡིན་ལ། རིམས་གྱིས་པའི་འབྲས་བུ་བར་པ་གཉིས་པོ་ལ་ལམ་ཟག་བཅས་དང་ཟག་མེད་ཀྱིས་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། འདི་བརྟག་པར་བྱ་བ་ལ། གནོད་བྱེད་ཡོད་པར་བསྟན། སྔོན་སོང་གི་འབྲས་བུ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་པ་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་མེད་པར་བསྟན། དང་པོ་ལ། ཁས་བླངས་ནང་འགལ་བར་བསྟན། ལུང་རིགས་དང་འགལ་བར་བར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། འབྲས་བུ་དང་པོ་ལམ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་པར་འདོད་པ་དང་། བྱིས་པའི་སྔར་འདོད་ཉོན་གསུམ་ལྔ་མན་ཆད་སྤངས་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་

【現代漢語翻譯】 有一種作為所依的現觀。如果這種現觀是具有寂靜和粗猛相的，那是不可能的。因為，如果是沙門果的心所依，那麼與具有寂靜和粗猛相是相違的。並且，如果認為是以世間道斷除了欲界煩惱第六品類的離系道，以及如一來果的經文所說的那樣，那也是不合理的。因為，如果那樣的離系道是有漏的，那也是必須的。以有漏道所獲得的兩種果的心所依，是值得研究的地方。還有，如果認為漸次而行的不還果僅僅依賴於初禪的現觀，以及不還果位者依賴於無色界的心，從而對色界和無色界生起離貪的離系道，並且認為滅諦和道諦是不還果，這也是相違的。還有，如果說由於先已離貪，不還果依賴於六禪中的任何一個， 那麼，如果追問不還果依賴於六禪中的哪一個，你的觀點就會崩潰。因為，對於非由因緣和合而成的果，不設立心所依。並且，在見道之前，斷除了欲界煩惱第九品類的離系道，即使依賴於六禪中的任何一個，按照之前所說的道理，也不應理成為不還果。僅僅是由於先已離貪，不還果位者相續中的最後五蘊斷除的離系道，即使依賴於六禪中的任何一個，由於先已離貪，也不應理成為不還果，因為這五蘊不是在見道之前斷除的。現在應該考察依賴於哪條道路。尊者仁欽·洛桑扎巴曾說：『最初和最後的兩種果，以及先已離貪的兩種果，都是僅僅由無漏道所獲得的。漸次而行的中間兩種果，有有漏道和無漏道兩種。』這需要考察，指出了存在妨害。指出了先已離貪的果僅僅由無漏道獲得是沒有成立的。首先，指出了承諾自相矛盾。其次，指出了與教證和理證相違背。首先，如果認為最初的果僅僅由無漏道獲得，那麼，凡夫先前斷除了欲界煩惱三品、五品以下的須陀洹果位者

【English Translation】 There is such a realization that serves as a basis. If such a realization is characterized by both tranquility and agitation, it is not possible. Because, if it is the mind-basis of the fruit of a renunciate, it contradicts having both tranquility and agitation. Furthermore, if it is considered to be the path of liberation that abandons the sixth category of desire realm afflictions through the worldly path, or as stated in the scriptures of the fruit of a once-returner, it is not reasonable. Because, if such a path of liberation is contaminated, it is necessary. The mind-basis of the two fruits obtained through the contaminated path is a place for investigation. Also, if it is asserted that the non-returner fruit, which progresses gradually, relies solely on the realization of the first dhyana, and that the state of non-return relies on the mind of the formless realm, thereby generating a path of liberation free from attachment to the form and formless realms, and if it is asserted that the two truths of cessation and path are the non-returner fruit, it is also contradictory. Furthermore, if it is said that because of prior detachment, the non-returner fruit relies on any of the six dhyanas, then, if asked which of the six dhyanas the non-returner fruit relies on, your view will collapse. Because, for a fruit that is not compounded, a mind-basis is not established. And, before the path of seeing, the path of liberation that abandons the ninth category of desire realm afflictions, even if it relies on any of the six dhyanas, according to the previously stated reasoning, it is not reasonable to be the non-returner fruit. Merely because of prior detachment, the path of liberation that abandons the last five aggregates in the continuum of a mere non-returner, even if it relies on any of the six realms, it is not reasonable to be the non-returner fruit because these five are not abandoned before the path of seeing. Now, it should be examined which path it relies on. The venerable Rinchen Lobsang Drakpa said: 'The first and last two fruits, and the two fruits of prior detachment, are obtained solely through the uncontaminated path. The two intermediate fruits that progress gradually have both contaminated and uncontaminated paths.' This needs to be examined, indicating that there is an obstacle. It is pointed out that there is no proof that the fruit of prior detachment is obtained solely through the uncontaminated path. First, it is pointed out that the commitment is self-contradictory. Second, it is pointed out that it contradicts the scriptures and reasoning. First, if it is asserted that the first fruit is obtained solely through the uncontaminated path, then, the stream-enterer who has previously abandoned three or five or fewer categories of desire realm afflictions

---

ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་གསུམ་པ་སྤངས་པའི་འགོག་པ་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ་རྒྱུན་ཞུགས་རིགས་རིགས་སྐྱེས་འབྲས་བུར་ 13-2-18a འདོད་པ་འགལ། ཡང་དེ་དང་བཅུ་དྲུག་པའི་རྗེས་སུ་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་དང་པོ་ནས་ལྔ་པའི་བར་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འདོད་པ་ནང་འགལ། མཐོང་ལམ་གྱིས་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་བུར་འདོད་པ་དང་། དེའི་འབྲས་བུ་ལམ་བརྗེས་བཟོད་ཁོ་ནས་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ནང་འགལ། གཉིས་པ་ནི། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་དེ་ལམ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་དགོས་པ་མིན་པར་ཐལ། དེ་ཡིན་ན། དེ་ཁོ་ནས་ཐོབ་དགོས་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར། རྟགས་འབུད། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། དེ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི། མཐོང་སྤངས་པ་འགོག་ལམ་གཉིས་པོ་དེ། ལམ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཀྱང་། དེ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་མི་རུང་། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་གཉིས་པོ་དེ་ལམ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་པ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་གཉིས་ཀར་ཡང་མི་རུང་། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་གཉིས་པོ་ནི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡང་ཡིན་ལ། ལམ་ཟག་བཅས་དང་ཟག་མེད་གཉིས་ཀྱང་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་པ་ལས་འདུན་པ་དང་རྣམ་འཚེ་གཉིས་སྤངས་པའི་འགོག་པ་དང་། དེའི་ཐོབ་པ་ལམ་བདེན་ཡིན་པར་འགྱུར་བ་གཉིས་ནི་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱི་ཐོབ་པ་ཡིན་ལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་གཉིས་པོ་དེ་ལམ་ཟག་མེད་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་མེད་པར་བསྟན་པ་ནི། སྔོན་སོང་གཉིས་དངོས་སུ་ཐོབ་བྱེད་ལམ་རྗེས་བཟོད་ཁོ་ན་ཡིན་ཞེས་གསུངས་པའང་དཔྱད་ན་འཇིག་པར་སྣང་སྟེ། འདི་ལྟར་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ 13-2-18b འབྲས་བུར་བཞག་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདོད་པའི་སྒོམ་སྤངས་ཉོན་མོངས་སྤངས་པའི་འགོག་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ལམ་རྗེས་སོགས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་སྒོམ་སྤངས་སྤང་བར་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་རང་འགྲེལ་ལས། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་དབང་པོ་དགུས་ཐོབ་པར་བཤད་པ་མིན་ནམ་ཅེ་ན། དེ་ནི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་མ་ངེས་སྟེ། ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོས་ཐོབ་ན་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལམ་གྱིས་མི་ཐོབ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་འབྲས་བུ་གཉིས་ལམ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མ་བརྟགས་གཅིག་པུར་ཉམས་དགའ་བ་ཉིད་དུ་སྣང་ཡང་བརྟགས་ན་སྙིང་པོ་མི་སྣང་ངོ་། །ཡང་ཁ་ཅིག་རིམས་གྱིས་འབྲས་བུ་བར་པ་གཉིས་ལམ་ཟག་མེད་ཁོ་ནས་ཐོབ་པ་དང་། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ལམ་ཟག་བཅ

【現代漢語翻譯】 認為斷除了欲界煩惱第三品的滅和解脫道，以及預流果的隨信行、信解、家家、一間，與欲界相違背。又認為通過十六行相的隨順道，斷除了欲界煩惱從第一品到第五品的滅道，與預流果的欲界相違背。認為見道斷除了欲界煩惱第九品的滅道，是離欲先行的不還果，以及認為只有通過道類智忍才能獲得該果，是相互矛盾的。 第二點是：所知法，因為是離欲先行的緣故，不還果不一定只能通過無漏道才能獲得。如果那樣，就與只能通過無漏道獲得相違背。這是反駁。理由是：雖然先前的不還果相續中的見斷所斷的滅道二者，只能通過無漏道獲得，但因此不能成為不還果。該相續中，斷除了欲界煩惱第九品的滅道二者，既不能只通過無漏道獲得，也不能成為不還果。該相續中，斷除了最後五種順下分結的滅道二者，既是不還果，也需要有漏道和無漏道二者，因為該相續中，斷除了欲界的貪慾和嗔恚二者的滅，以及獲得該滅的道諦，是有漏道所獲得的；而該相續中，斷除了見斷一切結的三結的滅道二者，是通過無漏道獲得的。 第二點是說明沒有成立的理由：說先前二果的直接獲得道只有道類智忍，經過分析也是站不住腳的。因為，要安立為離欲先行的果的主要因素，是該相續中斷除欲界修斷煩惱的滅，而這與只能通過道類智等獲得相違背，因為見道無間道會斷除修斷煩惱。如果有人問：那麼自釋中不是說通過離欲先行的九無礙道獲得嗎？答：那不一定是成立的理由，因為如果通過無漏道獲得，就不一定不能通過有漏道獲得。因此，說離欲先行的二果只能通過無漏道獲得，似乎只是未經考察的自以為是，如果經過考察，就看不到其要義。 又有些人認為，中間二果（一來果和不還果）只能通過無漏道獲得，而離欲先行道需要有漏道。

【English Translation】 It is contradictory to assert that the cessation and path of liberation that abandon the third level of desire realm afflictions, as well as the Stream Enterer fruit of the following types: Following Belief, Gaining Understanding, Family to Family, and One Interval, are in accordance with the desire realm. Furthermore, it is contradictory to assert that the cessation and path that abandon the first to fifth levels of desire realm afflictions through the sixteen aspects of the path of accumulation, are in accordance with the Stream Enterer fruit's desire realm. It is contradictory to assert that the cessation and path that abandon the ninth level of desire realm afflictions through the Path of Seeing are the Once Returner fruit that precedes detachment, and that this fruit can only be attained through the Endurance of Subsequent Knowledge. The second point is: The object of knowledge, because it precedes detachment, the Non-Returner fruit does not necessarily have to be attained only through the uncontaminated path. If that were the case, it would contradict the requirement of being attained only through the uncontaminated path. This is a refutation. The reason is: Although the cessation and path of the abandoned afflictions of seeing and abandonment in the previous continuum of the Non-Returner fruit can only be attained through the uncontaminated path, they cannot therefore become the Non-Returner fruit. The cessation and path that abandon the ninth level of desire realm afflictions in that continuum cannot only be attained through the uncontaminated path, nor can they become the Non-Returner fruit. The cessation and path that abandon the last five lower fetters in that continuum are both the Non-Returner fruit and require both contaminated and uncontaminated paths, because the cessation of desire and aversion in the desire realm that abandon desire and aversion in that continuum, and the attainment of that cessation, which is the Truth of the Path, are attained through the contaminated path; while the cessation and path that abandon the three fetters of all afflictions of seeing and abandonment in that continuum are attained through the uncontaminated path. The second point is to show that there is no proof: Saying that the direct attainment path of the previous two fruits is only the Endurance of Subsequent Knowledge also seems untenable upon analysis. Because the main factor to be established as the fruit of preceding detachment is the cessation of abandoning the afflictions of cultivation in the desire realm in that continuum, and this contradicts being attained only through the Endurance of Subsequent Knowledge, because the Path of Seeing's uninterrupted path will abandon the afflictions of cultivation. If someone asks: Then doesn't the self-commentary say that it is attained through the nine unobstructed paths of preceding detachment? Answer: That is not necessarily a valid reason, because if it is attained through the uncontaminated path, it does not necessarily mean that it cannot be attained through the contaminated path. Therefore, saying that the two fruits of preceding detachment can only be attained through the uncontaminated path seems to be merely a pleasant experience of being alone without investigation, but if investigated, its essence is not visible. Furthermore, some people believe that the two intermediate fruits (the Once-Returner and Non-Returner fruits) can only be attained through the uncontaminated path, while the path of preceding detachment requires the contaminated path.

---

ས་ཁོ་ནས་ཐོབ་པར་སྨྲ་བ་ནི་མཛོད་འགྲེལ་དང་འགལ་བར་རྟོགས་སླའོ། །ཡང་བྱེ་བྲག་དུ་སྨྲ་བའི་ལུགས་ནི། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་གཅིག་ཁས་ལེན་དགོས་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ་སྲིད་རྩེ་ལས་སྐྱེས་བཟོད་པ་ཡི། །བཞོམ་བྱ་མཐོང་བས་སྤངས་བྱ་ཉིད། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་མཐོང་སྒོམ་གཉིས་ཀྱིས། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །ད་ནི་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ལ་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། བྱེ་བྲག་དུ་རྒྱུན་ཞུགས་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ཡོད་མེད་དཔྱད་པའོ། །འདི་ལ་ཕལ་ཆེ་བ་དག་ན་རེ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ཡིན་ན་རང་གི་ངོས་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱའི་གཙོ་བོ་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་སྤང་པ་གཅིག་དགོས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་ཕྱིར་མི་འོང་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་མི་སྲིད་པར་ཐལ། ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་ལྔ་དེའི་སྔར་སྤངས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་པོ་དེར་སྤངས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་སྔར་སྲིད་རྩེའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་དེ་གསུམ་སྤངས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 13-2-19a ཇི་སྐད་དུ། འཇིག་རྟེན་འདས་ཀྱི་སྲིད་རྩེ་ལ། །ཆགས་བྲལ་གཞག་ལ་རྣམ་པ་གཉིས། །ཅེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཅི་སྟེ། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་དེ་དེའི་སྤང་བྱའི་གཙོ་བོ་འཇོག་ཅེ་ན། དེ་ལྟ་ན། མཐོང་ལམ་གྱི་སྔར་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དེ། སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཕྱིར་འོང་ཆགས་བྲལ་སྔོན་མི་སྲིད་པར་ཐལ། དེའི་སྤང་བྱའི་གཙོ་བོ་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔར་སྤངས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། མཐོང་སྤངས་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་དང་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་གཉིས་ཀ་དེའི་སྤང་བྱ་གཙོ་བོ་གང་ཞིག །དེ་མཐོང་ལམ་གྱི་སྔར་སྤངས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་ཏེ། ཕྱིར་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་གཉིས་ཀ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་དེ། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུར་བཞག་པ་ཡིན་ལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་གཉིས་རེ་རེ་སྤངས་པའི་འགོག་ལམ་དེར་མི་འཇོག་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། ཕྱིར་མི་འོང་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གིས་ཐོབ་པའི་དགྲ་བཅོམ་ཆོས་ཅན། རྩ་བའི་དེར་བར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། དགྲ་བཅོམ་མིན་པར་ཐལ་ལོ། །རང་གི་ལན་ནི། འདོད་པའི་ཕལ་ཆེར་དང་འདོད་པའི་ཉོན་མོངས་མ་ལུས་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ཞེས་བྱ་ཡི་ཕྱིར་འོང་དང་ཕྱིར་མི་འོང་གི་སྤང་བྱའི་གཙོ་བོ་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་ན་ཞེས་མི་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། རིན་ཆེན་བློ་བཟངས་གྲགས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས། མཛོད་འགྲེལ་ལས་སྔོན་རྣམ་པ་གསུམ་མམ་བཞི་སྤངས་པའང་བདུན་ནམ་བརྒྱད་སྤངས་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ནི་ཇི་སྲིད་འབྲས་བུ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ལམ་མངོན་དུ་མ་བྱས་པ་དེ་སྲིད་དུ་རིགས་ནས་རིགས་སུ་སྐྱེ་བའམ་བར་ཆད་གཅི

【現代漢語翻譯】 那些聲稱通過土地獲得成就的說法，很容易被理解為與《俱舍論》的解釋相矛盾。此外，分別說者的觀點是，必須承認通過有漏道獲得預流果。正如所說：『從有頂生起的忍，是所斷見道所斷。與生俱來的見道和修道。』現在，我們將研究離欲先行的概念。對分別說者而言，研究預流果是否存在離欲先行。對此，大多數人說：如果存在離欲先行，那麼必須在見道之前斷除屬於自己份額的主要所斷。如果這樣，那麼不還果就不可能有離欲先行。因為不可能在最後五個相似部分之前斷除，因為不可能斷除那三個結，因為不可能在那之前斷除有頂天所包含的那三個結。正如所說：『對於超越世間的有頂天，存在兩種離欲的安立。』如果有人問：是否將欲界第九品煩惱作為其主要所斷？如果是這樣，那麼在見道之前斷除欲界第九品煩惱的滅諦，將成為先行的不還果。不還果不可能有離欲先行，因為不可能在見道之前斷除其主要所斷。見道所斷的三結和欲界第六品煩惱，哪個是其主要所斷？因為不可能在見道之前斷除它。接受了普遍性。第一個論點成立，因為斷除不還果相續中的那兩者之後的滅諦，被安立為不還果，而不是安立為斷除其相續中的那兩者各自之後的滅道。此外，通過不還果離欲先行所獲得的阿羅漢，應成為根本的障礙。因為那個緣故。因為那個緣故。因為存在欲界的離欲先行。如果承認根本，那麼就應成為非阿羅漢。我自己的回答是：對於大多數欲界和所有欲界煩惱，存在所謂的離欲先行，但不能說對於預流果和不還果的主要所斷存在離欲先行。第二點是，尊貴的洛桑扎巴說：根據《俱舍論》的解釋，斷除了先前三種或四種，或者獲得了斷除七種或八種的果位，只要沒有顯現特殊的果位之道，就會生生世世地轉生，或者存在一 個障礙。

【English Translation】 Those who claim to attain through the land are easily understood to contradict the interpretation of the Abhidharmakośa. Furthermore, the view of the Vaibhāṣikas is that it must be acknowledged that the result of Stream-enterer is attained through defiled paths. As it is said: 'The forbearance born from the peak of existence, is what is abandoned by seeing, what is to be abandoned. Born together with seeing and meditation.' Now, we will examine the concept of prior detachment. For the Vaibhāṣikas, examining whether there is prior detachment for the Stream-enterer. To this, most say: If there is prior detachment, then one must abandon the main object to be abandoned of one's own share before the path of seeing. If so, then the Non-returner cannot have prior detachment. Because it is impossible to abandon before the final five similar parts, because it is impossible to abandon those three fetters, because it is impossible to abandon those three included in the realm of existence before that. As it is said: 'For the peak of existence beyond the world, there are two ways to establish detachment.' If one asks: Is the ninth affliction of desire established as its main object to be abandoned? If so, then the cessation of truth that abandons the ninth affliction of desire before the path of seeing, will become the prior Non-returner result. The Non-returner cannot have prior detachment, because it is impossible to abandon its main object to be abandoned before the path of seeing. Which of the three fetters to be abandoned by seeing and the sixth affliction of desire is its main object to be abandoned? Because it is impossible to abandon it before the path of seeing. The pervasiveness is accepted. The first sign is established, because the cessation of truth that abandons those two in the continuum of the Non-returner is established as the Non-returner result, and the path of cessation that abandons each of those two in its continuum is not established there. Furthermore, the Arhat attained by the prior detachment of the Non-returner, should become a fundamental obstacle there. Because of that reason. Because of that reason. Because there is prior detachment of desire. If one accepts the root, then it should become a non-Arhat. My own answer is: For most of the desire realm and all the afflictions of the desire realm, there is what is called prior detachment, but one should not say that there is prior detachment for the main object to be abandoned of the Stream-enterer and the Non-returner. The second point is that the venerable Lobsang Drakpa said: According to the explanation of the Abhidharmakośa, having abandoned the previous three or four, or having attained the result of abandoning seven or eight, as long as the path of special result has not manifested, one will be reborn from lineage to lineage, or there will be one obstacle.

---

ག་པ་མིན་ནོ་ཞེས་གསུང་པའི་ཤུགས་ལ། རིགས་ནས་རིགས་ 13-2-19b སྐྱེ་དང་བར་ཆད་གཅིག་པ་གཉིས་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ཁས་ལེན་ཞེས་གསུང་། འདི་ནི་འཐད་པ་མིན་ཏེ། ལུང་དང་རིགས་པ་དང་ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་ནི། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དེ་གཉིས་ལ་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་སྤང་བྱ་དེ་དག་གི་གཉེན་པོ་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ཐོབ་པ་གཅིག་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་དོན་གསལ་ལས། རིགས་སྐྱེ་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གཅིག་མ་བཤད་དམ་ཅེ་ན། དེའི་དགོངས་པ་གཞན་དུ་རྩལ་དགོས་ཏེ། གལ་ལྟེ་ན། བཅུ་དྲུག་པ་ལ་གནས་ཙམ་གྱི་རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེ་དང་བར་ཆད་གཅིག་པ་འདོད་དགོས་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ལྟ་ན། དྲངས་མ་ཐག་པའི་རང་འགྲེལ་ལས་ཏེ། དེ་གཉིས་ལ་འབྲས་བུ་ཕྱི་མའི་ཞུགས་པས་ཁྱབ་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་རིགས་པ་དང་འགལ་བ་ནི། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེ་དེའི་རྒྱུད་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་གཅིག་ཡོད་དམ་མེད། མེད་ན། དེར་འགལ་ལ། ཡོད་ན་དེ་འདྲ་དེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུའམ། དེ་མིན་པའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་གཅིག་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་ནི་མི་སྲིད་ལ་གཉིས་པ་ལྟར་ན། ཁྱེད་འདོད་པའི་རིགས་སྐྱེའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་དེ་ཆོས་ཅན། ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་སྔོན་མ་སོང་བའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་སྔོན་འདོད་པའི་སྒོམ་སྤངས་གསུམ་སྤངས་པ་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ཐོབ་པ། འདོད་པར་སྐྱེ་བ་གཉིས་ལེན་པ་ཙམ་གྱིས་རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེ་བར་བཞག་ནུས་ན། འདོད་ཉོན་གསུམ་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་ཞིང་མཐོང་ལམ་བཅོ་ལྔ་གང་རུང་ལ་གནས་པའང་དེར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེའི་སྟེང་དུ་བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་ 13-2-20a པ་ཐོབ་པ་གཅིག་དགོས་ན། དེ་འདྲའི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་དེའང་དེར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ཁས་བླངས་ནང་འགལ་བ་ནི། རིགས་ནས་རིགས་སྐྱེ་ལ་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་སྤངས་པ་དེ་དག་གི་གཉེན་པོ་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ཐོབ་པ་གཅིག་དགོས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཡང་ཕལ་ཆེ་བ་དག །འགོག་པའི་སྙོམ་འཇུག་ཐོབ་ལ་མ་བཏང་བ་དེ། ལུས་མངོན་བྱེད་ཀྱི་དོན་དུ་འདོད་པ་འདི་ལྟར་བརྟག་དགོས་ཏེ། འགོག་པའི་སྙོམ་འཇུག་ཐོབ་ལ་མ་བཏང་བའི་ཕྱིར་མི་འོང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྟེན་ཅན་དེ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན་གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྟེན་ལ་འགོག་སྙོམས་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །ཆོས་ཅན་གྲུབ་པར་ཐལ། འགོག་སྙོམས་ལས་མ་ཉམས་བཞིན་དུ་སྲིད་རྩེ་དང་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་གཅིག་ཡོད། དེ་འདྲ་དེས་འགོག་སྙོམས་མ་བཏང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གཏོང་རྒྱུ་གང་ཡང་བྱུང་བའི་ཕྱ

【現代漢語翻譯】 『不是』這樣說的含義是，從種類到種類產生，以及相同的一個障礙或兩個障礙的生起和不生起，先前已經承認。這不合理，因為與經文、理證和承諾相違背。首先，在《俱舍論釋》中說，對於這二者，需要獲得一種證悟的差別，即斷除這些應斷之物的對治——無漏根。那麼，如果《義明論》中沒有說從種類生起有一個先前的不生起嗎？那麼，需要將該論的意圖轉移到其他方面。如果這樣，那麼就必須承認第十六剎那的從種類到種類產生，以及相同的一個障礙。如果是這樣，那麼就與剛剛引用的自釋相違背，因為其中說這二者被後來的果位所遍及。第二，與理證相違背的是，從先前不生起的種類到種類產生，在那一相續中，有一個先前不生起的沙門果，還是沒有？如果沒有，那麼在那裡就相違背。如果有，那麼這樣的果位是預流果，還是不是預流果的沙門果？前者是不可能的，如果是後者，那麼你所承認的從種類生起的預流不生起，就成為有法，成為先前沒有不生起的預流。因為他是安住在先前沒有不生起的預流果之果位上的補特伽羅。此外，如果僅僅通過獲得斷除了先前所承認的三界修斷，獲得無漏根，以及承認受生兩次，就能安立從種類到種類產生，那麼，對於欲界第三品煩惱先前不生起，並且安住在見道十五剎那中的任何一個，也會成為那樣。如果在那之上還需要獲得第十六剎那的證悟，那麼，僅僅安住在預流果位上的那樣的補特伽羅也會成為那樣。第三，與承諾內部相違背的是，與經文中說的從種類到種類產生，需要一種證悟的差別，即斷除這些應斷之物的對治——無漏根相違背。此外，大多數情況下，獲得且未捨棄滅盡定的人，爲了身體顯現的緣故而承認，這需要這樣考察：獲得且未捨棄滅盡定的非還果無色界有情，成為有法，應該是那樣。因為他是那樣。如果承認，那麼無色界的有情應該有滅盡定。成為有法是成立的，因為有一個非還果有情在未從滅盡定中退失的情況下，生於有頂天。這樣的人沒有捨棄滅盡定，因為沒有任何捨棄它的原因出現。 『不是』這樣說的含義是，從種類到種類產生，以及相同的一個障礙或兩個障礙的生起和不生起，先前已經承認。這不合理，因為與經文、理證和承諾相違背。首先，在《俱舍論釋》中說，對於這二者，需要獲得一種證悟的差別，即斷除這些應斷之物的對治——無漏根。那麼，如果《義明論》中沒有說從種類生起有一個先前的不生起嗎？那麼，需要將該論的意圖轉移到其他方面。如果這樣，那麼就必須承認第十六剎那的從種類到種類產生，以及相同的一個障礙。如果是這樣，那麼就與剛剛引用的自釋相違背，因為其中說這二者被後來的果位所遍及。第二，與理證相違背的是，從先前不生起的種類到種類產生，在那一相續中，有一個先前不生起的沙門果，還是沒有？如果沒有，那麼在那裡就相違背。如果有，那麼這樣的果位是預流果，還是不是預流果的沙門果？前者是不可能的，如果是後者，那麼你所承認的從種類生起的預流不生起，就成為有法，成為先前沒有不生起的預流。因為他是安住在先前沒有不生起的預流果之果位上的補特伽羅。此外，如果僅僅通過獲得斷除了先前所承認的三界修斷，獲得無漏根，以及承認受生兩次，就能安立從種類到種類產生，那麼，對於欲界第三品煩惱先前不生起，並且安住在見道十五剎那中的任何一個，也會成為那樣。如果在那之上還需要獲得第十六剎那的證悟，那麼，僅僅安住在預流果位上的那樣的補特伽羅也會成為那樣。第三，與承諾內部相違背的是，與經文中說的從種類到種類產生，需要一種證悟的差別，即斷除這些應斷之物的對治——無漏根相違背。此外，大多數情況下，獲得且未捨棄滅盡定的人，爲了身體顯現的緣故而承認，這需要這樣考察：獲得且未捨棄滅盡定的非還果無色界有情，成為有法，應該是那樣。因為他是那樣。如果承認，那麼無色界的有情應該有滅盡定。成為有法是成立的，因為有一個非還果有情在未從滅盡定中退失的情況下，生於有頂天。這樣的人沒有捨棄滅盡定，因為沒有任何捨棄它的原因出現。

【English Translation】 The implication of saying 'not' is that the origination from one class to another, and the arising and non-arising of the same one or two obstacles, have been previously acknowledged. This is unreasonable because it contradicts scripture, reasoning, and commitment. Firstly, the commentary on the Abhidharmakośa states that for these two, there needs to be one difference in realization, which is the attainment of the uncontaminated root, the antidote to those to be abandoned. So, if the Meaningful Illumination does not say that there is one prior non-arising in the origination from class to class, then the intention of that treatise needs to be diverted elsewhere. If so, then it must be admitted that in the sixteenth moment, there is origination from class to class, and the same one obstacle. If so, then it contradicts the self-commentary just quoted, because it says that these two are pervaded by the subsequent fruition. Secondly, the contradiction with reasoning is that in the continuum of origination from a prior non-arising class to class, is there a prior non-arising Śrāmaṇa fruition or not? If not, then there is a contradiction there. If there is, then is that fruition a Stream-enterer fruition or a Śrāmaṇa fruition that is not a Stream-enterer fruition? The former is impossible, and if it is the latter, then the Stream-enterer non-arising that you acknowledge as originating from class becomes the subject, becoming a Stream-enterer that did not previously not arise. Because he is a person abiding in the fruition of a Stream-enterer fruition that did not previously not arise. Furthermore, if merely by attaining the uncontaminated root, having abandoned the previously acknowledged afflictions to be abandoned by cultivation in the three realms, and acknowledging taking birth twice, one can establish origination from class to class, then for the third affliction of the desire realm that did not previously not arise, and who abides in any of the fifteen moments of the path of seeing, it would also become that. If on top of that, it is necessary to attain the realization of the sixteenth moment, then such a person merely abiding in the Stream-enterer fruition would also become that. Thirdly, the contradiction within the commitment is that it contradicts the scripture which says that for origination from class to class, there needs to be one difference in realization, which is the attainment of the uncontaminated root, the antidote to those to be abandoned. Furthermore, in most cases, the one who has attained and not abandoned the cessation attainment is acknowledged for the sake of the manifestation of the body, this needs to be examined in this way: the non-returner formless realm being who has attained and not abandoned the cessation attainment, becomes the subject, it should be that. Because he is that. If acknowledged, then the formless realm being should have cessation attainment. Becoming the subject is established, because there is one non-returner being who, without falling from the cessation attainment, is born in the peak of existence. Such a person has not abandoned the cessation attainment, because no cause for abandoning it has arisen.

---

ིར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དགེ་བའོ་གཉིས་སུ་མྱོང་འགྱུར་དང་། །མ་ངེས་འཕགས་པའི་སྦྱོར་བས་ཐོབ། །དེ་གནས་དོན་དུ་སྲིད་དགེ་སྐྱེས། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཡང་འཕགས་པའི་སྐབས་སུ། སྤེལ་སྒོམ་ལས་ཉམས་པའི་དོན་ལ། ཁ་ཅིག །བསམ་གཏན་བ་པ་ལ་སོགས་པའི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་བཅས་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་གྱི་ཟག་མེད་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འཕགས་པ་སོགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་མཛོད་ལ་གཞན་གང་དུ་ཡང་གསལ་བར་མ་གསུང་ཤིང་། དེའི་རྣམ་གཞག་མཛོད་རྩ་འགྲེལ་ཇི་ལྟ་བཞིན་དུ་ཁས་བླངས་ནས་ཟག་མེད་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། འཕགས་པ་འབྲས་བུ་ཐོབ་སྦྱངས་ཉམས་པས་བཏང་ཞེས་བཤད་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་ལས་ཉམས་པར་བཤད་པ་སོགས་ཀྱིས་གནོད་ལ། ཡང་མདོ་སྡེ་པས་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་འདོད་དོ། ། 13-2-20b ཞེས་མཛོད་འགྲེལ་ལས་བཤད་པ་དེ་ཁས་ལེན་པའི་དབང་དུ་བྱེད་ན་ནི། དེའི་དོན་མཐོང་སྒོམ་མི་སློབ་ལམ་གསུམ་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་པར་འདོད་པའི་དོན་ཡིན་གྱི་འཕགས་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་བསམ་གཏན་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྙོམ་འཇུག་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་འདོད་པ་ནི་མིན་ཏེ། དེ་ལྟ་ན། མདོ་སྡེ་པས་དགྲ་བཅོམ་པ་མཐོང་ཆོས་ལ་བདེ་བར་གནས་པའི་བཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་ཉམས་པ་སྲིད་པར་བཤད་པ་དང་ཇི་ལྟར་མི་འགལ་བའི་ཚུལ་བསྟོན་དགོས་སྟེ། ཟག་མེད་པ་དགུ་པོ་གང་རུང་ལས་མ་ཉམས་པར་མཐོང་ཆོས་ལ་བདེ་བར་གནས་པའི་བཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་ཉམས་པར་འདོད་པ་ཆེས་བཞད་གད་ཀྱི་གནས་སོ། །དེས་ན་འདི་ལྟར་འཆད་དགོས་ཏེ། འཕགས་རྒྱུད་ཀྱི་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ནི། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་པོ་བཞི་གང་རུང་ལས་མ་ཉམས་ན་ས་འོག་མའི་ཉོན་མོངས་སྐྱེས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཉམས་ལ། ཟག་མེད་དེའི་བརྟེན་དུ་གང་རུང་བའི་བསམ་གཏན་གྱི་སྙོམ་འཇུག་ལས་ནི་ས་འོག་མའི་ཉོན་མོངས་སྐྱེས་པ་ཙམ་གྱིས་ཉམས་དགོས་ལ། དེ་ལས་ཉམས་པ་ན། དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་དེ་ཡང་ས་འཕོ་དགོས་པ་ཡིན་ལ། བཏང་བ་དང་ཉམས་པ་ཞེས་ནི་མི་བྱ་ཏེ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ལྟར་ན། ས་འཕོས་པས་ཟག་མེད་གཏོང་བ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་རང་གི་ངོ་བོ་ལ་ཉམས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་མིན་པར་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞིའི་སྙོམ་འཇུག་ལས་མ་ཉམས་བཞིན་དུ་བསམ་གཏན་དང་པོར་ཉོན་མོངས་པའི་དབང་གིས་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་ནི། ཆོས་མངོན་པའི་ཆ་ཤས་ཀྱི་ཆ་ཤས་ཙམ་ཡང་སྣ་ལམ་དུ་མ་གྲགས་པར་ཟད་དོ། །འདིར་གང་དག །བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་ལུགས་ཀྱིས་ཕྱིར་མི་འོང་འཕགས་པའི་བསམ་གཏན་གྱི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་ལས་ཉམས་པར་འདོད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་དེའི་རང་ 13-2-21a ལུགས་ཀྱི་ཟག་མེད་ཀྱི་གཏོང་རྒྱུ་མི་ཤེས་པ་ཁོ་ནར་ཟག་མེད། ཇི་སྲིད་ཕྱིར་མི

【現代漢語翻譯】 因此，正如所說：『善行將經歷兩種結果，通過不確定的聖者之行獲得。存在於此，世間善行得以產生。』又在聖者的章節中，對於從禪定修習中退失的意義，有些人說：『是從有漏的禪定等持中退失，不可能從無漏中退失。』對於聖者等的分類，在《俱舍論》中沒有其他地方明確說明，如果按照《俱舍論》的根本和註釋來承認，並說不可能從無漏中退失，這與『聖者因獲得果位後退失而放棄』以及『從阿羅漢果位退失』等說法相違背。此外，經部師認為不可能從無漏的根中退失。 如果承認《俱舍論》的註釋中所說：『從見道、修道、無學道這三道中不可能退失』，那麼其含義是指不可能從聖者相續中存在的、轉變為無漏自性的禪定和無色定等持中退失，而不是指從無漏的根中退失。如果是這樣，那麼經部師所說的阿羅漢可能從安住于現法樂住的等持中退失，又該如何解釋才不矛盾呢？如果不從九種無漏法中的任何一種退失，卻認為可能從安住于現法樂住的等持中退失，這實在是太可笑了。因此，應該這樣解釋：聖者相續中的無漏根，如果不從沙門果的四種果位中的任何一種退失，僅僅是生起了下地的煩惱，也不會退失。但是，作為無漏根所依的任何一種禪定等持，只要生起了下地的煩惱，就一定會退失。一旦從禪定等持中退失，那麼作為其所依的無漏根也必須轉移到更高的層次，而不能說是放棄或退失。因為按照分別說者的觀點，層次的轉移並不意味著放棄無漏法；而按照經部師的觀點，無漏根的自性是不可能退失的。如果不是這樣，認為在沒有從第四禪的實際等持中退失的情況下，卻因為煩惱的緣故而生起了初禪，這簡直是連《阿毗達磨》的一點皮毛都沒有聽說過。 在此，有些人說：『按照分別說者的觀點，不還果聖者的禪定等持可能會從無漏法中退失。』這完全是因為不瞭解其自宗的無漏法放棄的道理。只要不還果沒有...

【English Translation】 Therefore, as it is said: 'Virtue will experience two results, obtained through the uncertain practice of the noble ones. Existing therein, worldly virtue arises.' Furthermore, in the chapter on the noble ones, regarding the meaning of falling away from meditative cultivation, some say: 'It is falling away from contaminated meditative absorption, etc., it is impossible to fall away from the uncontaminated.' Regarding the classification of noble ones, etc., it is not clearly stated anywhere else in the Treasury of Knowledge (Abhidharmakośa). If one acknowledges the root text and commentary of the Treasury of Knowledge as they are, and then says that it is impossible to fall away from the uncontaminated, this contradicts statements such as 'Noble ones abandon due to falling away from the attainment and practice of the fruit' and 'falling away from the state of an Arhat.' Furthermore, the Sautrāntikas assert that it is impossible to fall away from the uncontaminated faculty. If we take as valid what is stated in the commentary on the Treasury of Knowledge: 'It is impossible to fall away from the three paths of seeing, cultivation, and no-more-learning,' then its meaning is that it is impossible to fall away from the meditative absorption of dhyana and the formless absorptions that exist in the continuum of noble ones and have transformed into the nature of the uncontaminated, but not that it is impossible to fall away from the uncontaminated faculty. If that were the case, how could we reconcile the Sautrāntikas' statement that an Arhat can fall away from the meditative stabilization of dwelling in bliss in the present life? It would be utterly ridiculous to assert that one can fall away from the meditative stabilization of dwelling in bliss in the present life without falling away from any of the nine uncontaminated qualities. Therefore, it must be explained in this way: The uncontaminated faculty in the continuum of a noble one does not fall away merely by the arising of lower-realm afflictions if one has not fallen away from any of the four fruits of the ascetic path. However, the meditative absorption of any dhyana that serves as the basis for that uncontaminated faculty must fall away as soon as lower-realm afflictions arise. And when one falls away from that, the uncontaminated faculty that relies on it must also shift to a higher level, and it should not be called abandonment or falling away. Because according to the Vaibhāṣikas, shifting levels does not mean abandoning the uncontaminated; and according to the Sautrāntikas, it is impossible for the very nature of the uncontaminated faculty to fall away. If it were not so, to assert that one can give rise to the first dhyana due to the influence of afflictions while not having fallen away from the actual meditative absorption of the fourth dhyana would be to have not even a trace of the Abhidharma known to one. Here, some say: 'According to the Vaibhāṣika view, the meditative absorption of a non-returner noble one can fall away from the uncontaminated.' This is simply because they do not understand the principle of abandoning the uncontaminated in their own system. As long as a non-returner has not...

---

་འོང་གི་འབྲས་བུ་ལས་མ་ཉམས་པ་དེ་སྲིད་དུ་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ཉམས་པར་མི་འདོད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་དེའི་ལུགས་ལ་ཕྱིར་མི་འོང་འཕགས་པ་དེ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་ལས་ཉམས་པ་དང་བཏང་བ་མིན་ཀྱང་དེའི་རྒྱུད་ལ་དེ་དག་རང་བཞིན་ཁས་མི་ལེན་ཏེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་སྲེད་པ་མངོན་དུ་གང་རུང་བའི་ཕྱིར། དེ་འདྲ་དེ་ལྡན་པར་ནི་ཁས་ལེན་དགོས་ཏེ། དེའི་ཐོབ་པ་ལན་གཅིག་བརྙེད་ནས་མ་བཏང་བའི་ཕྱིར། དེ་ལ་འདི་སྙམ་དུ་དོགས་པར་འགྱུར་རོ། །བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་ལས་མ་ཉམས་ན་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམ་འཇུག་བཞི་ལྡན་དགོས་སོ་སྙམ་ན། གཟུགས་མེད་ཁམས་ཀྱི་ཉན་ཐོས་སྒོམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམ་འཇུག་དང་ལྡན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པར་ཐལ། འདོད་ན། བསམ་གཏན་གཏོགས་པའི་དགེ་བ་ནི། །ས་འཕོས་ཉམས་པ་དག་གིས་གཏོང་། །ཞེས་པ་དང་། འདོད་དང་གཟུགས་སྐྱེས་ལྷ་རྣམས་ལ། །བསམ་གཏན་ཡོད་ཅེས་པ་དང་འགལ། །རྩ་བར་རྟགས་གྲུབ་ཏེ། དེ་ཐོབ་ཅིང་དེའི་གཏོང་རྒྱུ་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། འགོག་པ་ལ་གཉེན་པར་གཞག་བཞིན་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ལ་བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པ་ད་ལྟར་བ་དང་ལྡན་པར་ཐལ། དེས་དེ་ཐོབ་ལ་མ་བཏང་བའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་བསམ་གཏན་གཉིས་པ་ནས་སྲིད་རྩེའི་བར་གང་རུང་དུ་སྐྱེས་པའི་ཉན་ཐོས་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ལ་བསམ་གཏན་དང་པོའི་སྙོམ་འཇུག་ལྡན་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ལ་དེ་འདྲའི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ 13-2-21b ནུས་པའི་ཕྱིར། འཕགས་པ་དེ་དག་ས་བོར་བས། གཏོང་ངོ་ཞེས་གསུང་བའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་དང་ལྡན་ན་དེ་ཡོད་པས་ཁྱབ་པར་འདོད་པ་ལ་ནི་སྔར་བཤད་པ་ལྟར། བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་རང་ལ་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་ལམ་ཡོད་བར་ཐལ་བ་དང་། གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་གཟུགས་ཡོད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཅི་ཏེ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམ་འཇུག་ཟག་མེད་དེ་ཡིན་ན། བསམ་གཏན་བཞི་སྙོམ་འཇུག་ཡིན་མི་དགོས་པར་ཐལ། དེ་དང་ལྡན་ན་བསམ་གཏན་བཞི་སྙོམ་འཇུག་དང་ལྡན་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཅེ་ན། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་ན། ལམ་བདེན་གྱི་མཐོང་ལམ་པ་ཡིན་མི་དགོས། དེ་དང་ལྡན་ན་ལམ་བདེན་གྱི་མ་ཐོབ་པ་རང་ལྡན་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཉན་ཐོས་མཐོང་ལམ་པ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ལམ་བདེན་དང་མི་སྲིད་པར་ཐལ། དེའི་མ་ཐོབ་པ་རང་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་པའི་ཕྱིར། སྦྱོར་ལམ་ཡིན་ན་སློབ་ལམ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པར་ཐལ། སྦྱོར་ལམ་དང་ལྡན་སློབ་ལམ་དང་ལྡན་པས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ཡང་འདི་སྤྱད་པར་བྱ་སྟེ། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཁྱད་

【現代漢語翻譯】 因為不希望返回者的果位在未證得之前，其相續中的無漏自在會退失。因此，按照他們的觀點，雖然不退轉的聖者不會從第四禪定的無漏等持中退失或捨棄，但他們不承認這些等持在其相續中具有自性，因為第一禪定所攝的貪慾可能會現行。必須承認他們具有這些等持，因為他們一旦獲得就不會捨棄。對此可能會產生疑問：如果未從第四禪定的無漏等持中退失，是否必須具有四種第四禪定的等持呢？答：以無色界的聲聞瑜伽士為例，你相續中具有第四禪定的等持，因為你相續中具有第四禪定的無漏等持。如果承認，則必須具有禪定的戒律。如果承認，那麼與『禪定所攝的善行，會因地轉移或退失而捨棄』以及『欲界和色界的諸天，具有禪定』相矛盾。根本上已成立，因為他們已獲得且未產生捨棄的原因。由於對治正在被安立，因此不還者的相續中現在具有禪定的戒律，因為他們已獲得且未捨棄。此外，在第二禪定至有頂之間的任何地方出生的聲聞聖者的相續中，具有第一禪定的等持，因為他們的相續中具有這種無漏的等持。因為無法承認，所以聖者們會捨棄這些地。因為經中說『捨棄』。如果認為具有此等持就必然具有彼等持，那麼如前所述，會導致像犀牛一樣的阿羅漢的相續中存在加行道，以及無色界中存在色法。如果第四禪定的無漏等持是第四禪定的等持，那麼不一定是第四禪定的等持，因為具有此等持不一定具有第四禪定的等持。如果有人反駁說：如果是異生，則不一定是見道的道諦行者，因為具有此等持不一定具有未獲得的道諦。如果未成立，那麼聲聞見道者，就是如此。如果承認，則與道諦不相容，因為他是相續中具有未獲得之道的補特伽羅。如果加行道不周遍於學道，那麼具有加行道不周遍於具有學道。還應這樣應用：不還果位安住者... Because it is not desirable for the non-returner's fruit to diminish before it is attained, the uncontaminated empowerment of its lineage will not be lost. Therefore, according to their view, although the non-returner Arya does not diminish or abandon the uncontaminated absorption of the fourth dhyana, they do not accept that these have self-nature in their lineage, because the desire included in the first dhyana can manifest. It must be admitted that they possess these, because once they are obtained, they are not abandoned. There may be doubts about this: If one has not diminished from the uncontaminated absorption of the fourth dhyana, then one must possess the four absorptions of the fourth dhyana. Answer: The Shravaka meditator of the formless realm is the subject. You have the absorption of the fourth dhyana in your lineage, because you have the uncontaminated absorption of the fourth dhyana in your lineage. If you admit it, then you must have the discipline of dhyana. If you admit it, then it contradicts 'The merits belonging to dhyana are abandoned by those who have transferred or diminished from the ground,' and 'The gods born in desire and form have dhyana.' The root is established as a sign, because it has been obtained and the cause of its abandonment has not occurred. Because the antidote is being established, the non-returner's lineage now has the discipline of dhyana, because they have obtained it and have not abandoned it. Furthermore, the Shravaka Arya who is born in any of the second dhyana up to the peak of existence has the absorption of the first dhyana, because their lineage has such uncontaminated absorption. Because it is impossible to admit, the Aryas abandon those grounds. Because it is said 'abandon.' Furthermore, if one believes that having it necessarily implies having it, then as mentioned earlier, it would lead to the Arhat's lineage, like a rhinoceros, having the path of application, and the formless realm having form. If the uncontaminated absorption of the fourth dhyana is the absorption of the fourth dhyana, then it does not necessarily have to be the absorption of the fourth dhyana, because having it does not necessarily imply having the absorption of the fourth dhyana. If one is an ordinary being, then one does not necessarily have to be a path of seeing of the truth of the path, because having it does not necessarily imply having the unobtained truth of the path. If it is not established, then the Shravaka path of seeing is the subject. It is so because of that. If you admit it, then it is incompatible with the truth of the path, because he is the person who has the unobtained in his lineage. If the path of application does not pervade the path of learning, then having the path of application does not pervade having the path of learning. Furthermore, this should be applied: the stream-enterer abides in the fruit...

【English Translation】 Because it is not desirable for the non-returner's fruit to diminish before it is attained, the uncontaminated empowerment of its lineage will not be lost. Therefore, according to their view, although the non-returner Arya does not diminish or abandon the uncontaminated absorption of the fourth dhyana, they do not accept that these have self-nature in their lineage, because the desire included in the first dhyana can manifest. It must be admitted that they possess these, because once they are obtained, they are not abandoned. There may be doubts about this: If one has not diminished from the uncontaminated absorption of the fourth dhyana, then one must possess the four absorptions of the fourth dhyana. Answer: The Shravaka meditator of the formless realm is the subject. You have the absorption of the fourth dhyana in your lineage, because you have the uncontaminated absorption of the fourth dhyana in your lineage. If you admit it, then you must have the discipline of dhyana. If you admit it, then it contradicts 'The merits belonging to dhyana are abandoned by those who have transferred or diminished from the ground,' and 'The gods born in desire and form have dhyana.' The root is established as a sign, because it has been obtained and the cause of its abandonment has not occurred. Because the antidote is being established, the non-returner's lineage now has the discipline of dhyana, because they have obtained it and have not abandoned it. Furthermore, the Shravaka Arya who is born in any of the second dhyana up to the peak of existence has the absorption of the first dhyana, because their lineage has such uncontaminated absorption. Because it is impossible to admit, the Aryas abandon those grounds. Because it is said 'abandon.' Furthermore, if one believes that having it necessarily implies having it, then as mentioned earlier, it would lead to the Arhat's lineage, like a rhinoceros, having the path of application, and the formless realm having form. If the uncontaminated absorption of the fourth dhyana is the absorption of the fourth dhyana, then it does not necessarily have to be the absorption of the fourth dhyana, because having it does not necessarily imply having the absorption of the fourth dhyana. If one is an ordinary being, then one does not necessarily have to be a path of seeing of the truth of the path, because having it does not necessarily imply having the unobtained truth of the path. If it is not established, then the Shravaka path of seeing is the subject. It is so because of that. If you admit it, then it is incompatible with the truth of the path, because he is the person who has the unobtained in his lineage. If the path of application does not pervade the path of learning, then having the path of application does not pervade having the path of learning. Furthermore, this should be applied: the stream-enterer abides in the fruit...

---

པར་ནས་སོགས་ཡིན་ན། ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་སོགས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ཁས་ལེན་པར་སྣང་ངོ་། །འོ་ན་འདོད་ཉོན་དང་པོ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ལ་གནས་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ལ་གནས་བཞིན་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ལམ་ལ་གནས་བཞིན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ནི་སྔར་དྲངས་པའི་འགྲེལ་པའི་ལུང་གིས་གྲུབ་བོ། །རྩ་བའི་རྟགས་གྲུབ་ཏེ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལ་བལྟོས་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ལ་གནས་བཞིན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་འཇོག་པ་ལ། འབྲས་བུ་ཕྱི་མ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པ་མི་དགོས་པར། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ལ་གནས་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ལ། ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པར་ 13-2-22a འཇོག་པ་ལ། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པ་ཞིག་དགོས་པར་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །འདིས་གཞན་ཡང་རིགས་པར་བྱའོ། །མང་དུ་ཐོས་པའི་རྣ་བ་རབ་ཡངས་ཤིང་། །དཔལ་ལྡན་རིགས་པའི་མཆེ་བ་དཀར་པོ་ཅན། །གསུང་རབས་ཤེས་པའི་ཆང་གིས་རབ་མྱོས་ནས། །སྙོམས་ལས་བདེ་བའི་མལ་དུ་གཉིད་ལོག་ཚེ། །གཞུང་བཞིན་དཔྱོད་པའི་བློའི་མཐུ་མེད་པར། །མང་པོའི་དབུས་སུ་གཞན་གྱི་ཟེར་སྒྲོས་ཙམ། །ཡི་གེར་འགོད་པའི་རྩོལ་བ་བརྒྱ་ཕྲག་གིས། །རང་གིས་རང་ཉིད་ཆེན་པོར་ཆོས་རྣམས་ལ། །ཅུང་ཟད་ཁྲེལ་བའི་རྐྱེན་གྱིས་གཉིད་ཟད་ནས། །དཔྱོད་མེད་ཁེངས་པ་ལྡན་རྣམས་རྨོངས་པ་དང་། །དཔྱོད་ལྡན་གཟུ་བོ་མང་ཞིག་བགྱེས་པ་དང་། །མངོན་པའི་གྲུབ་མཐའ་དར་ཞིང་རྒྱས་བྱའི་ཕྱིར། །ལེགས་བཤད་གཏམ་གྱིས་སྦྱོར་བ་འདི་བྱས་སོ། །རྟོག་གེ་ཕྱིའི་མཚོ་ཆེན་དེར་ཞུགས་ཀྱང་། །ཆོས་མངོན་ནང་གི་རྒྱ་མཚོ་མ་མཐོང་ན། །ལེགས་བཤད་གཏམ་འདིས་ཕག་པར་མི་འཚལ་བས། །གཅུང་པོའི་གཞུང་ལ་ཐོས་པ་བགྱིད་འཚལ་ལོ། །དེ་ནས་ཆོས་མངོན་ནགས་ཀྱི་སྨན་ལྗོངས་སུ། །རྣམ་དག་རིགས་པའི་དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་ཡིས། །བློ་གསལ་རི་དྭགས་མང་པོ་སྐྱོང་བ་དང་། །དཔལ་ལྡན་བསོད་ནམས་ལྗོན་པ་རབ་རྒྱས་ཤོག །ཡོན་ཏན་ཡལ་ཁའི་ཁྱོན་ཡངས་རྒྱས་པའི་རྩེར། །རྣམ་དཀར་གྲགས་པའི་མེ་ཏོག་སྙིམ་པ་ནི། །ལེགས་བཤད་འབྲས་བུའི་ཚོགས་ཀྱིས་ཡོངས་གང་ནས། །མཁས་འདོད་མང་པོའི་རེ་བ་སྐོང་བར་ཤོག །ཞེས་པ་འདི་ནི་ཡུལ་དབུས་ཀྱི་དབུ་རུ་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་དུ་བྱུང་བའི་ཐོས་པ་འཛིན་པ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། གསང་ཕུ་ནེའུ་ཐོག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ།། །།མངྒ་ལཾ།། །།

【現代漢語翻譯】 如果從『已證得』等角度來說，是否可以認為『一來向』等也屬於這種情況？似乎可以這樣認為。那麼，對於斷除了欲界煩惱的第一步，安住在解脫道上的須陀洹（梵文：Srotaāpanna，入流果），情況是否如此？因為確實如此。如果承認，那就不對了，因為他並沒有安住在殊勝道上。之所以這樣說，是因為他安住在解脫道上。這種說法可以通過之前引用的註釋中的引文來證實。根本的理由成立，因為他安住在相對於須陀洹果的殊勝道上。總而言之，將須陀洹果位安立為殊勝，不需要爲了獲得更高的果位而努力，僅僅安住在須陀洹果的殊勝道上就足夠了。而將『一來向』安立為『一來』，註釋中說需要爲了獲得斯陀含（梵文：Sakṛdāgāmin，一來果）果位而努力。其他情況也可以依此類推。 廣聞博學的耳朵極其開闊， 擁有光輝燦爛、智慧銳利的白色獠牙。 被經論知識的美酒徹底陶醉， 在平靜安樂的床榻上沉睡之時， 沒有如理思辨的智慧力量， 在眾人之中，僅僅拾人牙慧， 用成百上千的努力來記錄文字， 自己把自己當成偉大的智者， 對於佛法略感羞愧而驚醒， 爲了讓那些沒有思辨能力卻又自滿的人感到愚昧， 讓那些有思辨能力且公正的人感到高興， 以及爲了讓阿毗達磨（梵文：Abhidharma，論藏）的宗義得到弘揚和發展， 我撰寫了這些善說之語。 即使進入外道的廣大思想之海， 如果沒有見到阿毗達磨的內在海洋， 這些善說之語對你來說毫無用處， 你應該學習世親（梵文：Vasubandhu）的論著。 從那以後，在阿毗達磨的森林藥園中， 以清凈理性的聲音， 養育眾多聰明的鹿， 愿吉祥的福德之樹繁榮昌盛！ 在功德枝繁葉茂的頂端， 潔白美名的花朵花團錦簇， 被善說之果實完全充滿， 愿滿足眾多渴望成為智者的人的願望！ 這篇論述是由出生于衛藏（藏文：dbUs gTsang）地區北部烏茹（藏文：dbU ru）的持法者，吉祥釋迦勝賢（藏文：shAkya mchog ldan）所著，地點在桑浦寺（藏文：gsang phu）內鄔托（藏文：ne'u thog）的經堂。 吉祥圓滿！

【English Translation】 If it is from the perspective of 'already attained' etc., is it acceptable to assume that 'on the way to becoming a once-returner' etc. also belong to this category? It seems acceptable to assume so. Then, concerning a Stream-enterer (Srotaāpanna) who has abandoned the first afflictions of the desire realm and abides on the path of liberation, is this the case? Yes, it is. If you accept this, then it is incorrect, because he is not abiding on the path of distinction. The reason for this is that he is abiding on the path of liberation. This pervasion is established by the quote from the commentary cited earlier. The root reason is established, because he is abiding on the path of distinction in relation to the fruit of Stream-entry. In short, to establish the Stream-enterer fruit as distinct, it is not necessary to strive for the attainment of a higher fruit; it is sufficient to merely abide on the path of distinction of the Stream-enterer fruit. However, to establish 'on the way to becoming a once-returner,' the commentary states that it is necessary to strive for the attainment of the Once-returner (Sakṛdāgāmin) fruit. Other cases can be inferred in a similar manner. The ears of vast learning are extremely broad, Possessing glorious, sharp-witted white fangs. Thoroughly intoxicated by the wine of scriptural knowledge, When sleeping on a peaceful and comfortable bed, Without the power of a mind that reasons according to the scriptures, In the midst of many, merely picking up others' words, With hundreds of efforts to record the letters, Considering oneself a great scholar, Slightly ashamed of the Dharma and awakened from sleep, In order to make those who are without reasoning but full of pride feel foolish, To make those who are reasonable and impartial happy, And to promote and develop the tenets of Abhidharma, I have composed these words of good explanation. Even if you enter the great ocean of external philosophies, If you have not seen the inner ocean of Abhidharma, These words of good explanation are useless to you, You should study the treatises of Vasubandhu. From then on, in the forest garden of Abhidharma, With the sound of pure reasoning, Nurturing many intelligent deer, May the glorious tree of merit flourish! At the top of the vast expanse of the branches of qualities, The handful of white flowers of fame, Completely filled with the collection of fruits of good explanation, May it fulfill the wishes of many who desire to be scholars! This treatise was composed by the Dharma holder, the glorious Shakya Chokden, born in the northern region of Uru in Ü-Tsang, at the Sangpu Newtok Monastery. May there be auspiciousness!

---