rigral05_大乘經莊嚴論廣釋之花.g2.0f
利佩若吉教言集RR5ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་རྣམ་པར་བཤད་པའི་མེ་ཏོག་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 1-114 ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་རྣམ་པར་བཤད་པའི་མེ་ཏོག་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། ༄། །བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རང་བཞིན་བཤད་པ། ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་རྣམ་པར་བཤད་པའི་མེ་ཏོག་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། མ་ཧཱ་ཡཱ་ན་པཱུ་ཏྲ་ཨ་ལཾ་ཀཱ་ར་བི་དོ་ཤ་པུཥྤ་ནཱ་མ། བོད་ སྐད་དུ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་རྣམ་པར་བཤད་པའི་མེ་ཏོག་ཅེས་བྱ་བ། ཕྱོགས་བཅུ་དུས་གསུམ་གྱི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བསྐལ་བཟང་འདི་ལ་ མཛད་པ་མཐར་ཕྱིན་པ། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སྟོང་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །མ་བྱོན་སངས་རྒྱས་བྱམས་པས་མཛད་པ་ཡི། །ཐེག་ཆེན་མདོ་སྡེ་ཀུན་གྱི་རྒྱན་འདི་བཤད། །སྐྱེ་བ་གཅིག་ན་ཚངས་རྒྱ་བ་འཕགས་ པ་བྱམས་པས་མཛད་པའི་ཆོས་ལྔ་པོ་འདི་ནི་སློབ་དཔོན་སེང་གེ་བཟང་པོས་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་དགའ་ལྡན་དུ་ཞུས་ནས་བརྩམས་པར་འདོད་ལ། སློབ་དཔོན་ཨ་བྷྱ་ལ་སོགས་པས་བཀའ་བསྡུ་བ་ བྱས་མ་ཐག་ཏུ་བརྩམས་པར་འདོད། དེ་ལས་གཞན་བཞི་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་བསྟན་བཅོས་རང་རང་གི་ནང་ན་ཡོད་པའི་མདོ་འཆད་པ་ཡིན་ལ། གཞུང་འདི་ནི་ ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ་ཤིན་ཏུ་མང་བའི་དོན་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་འགྲེལ་པ་ལའང་འཕགས་པ་རྣམ་གྲོལ་སྡེས་གསུང་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུའི་བཤད་པ་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་བྱས་པ་ལྟར་བལྟའོ་ཞེས་དེས་བྱས་པ་གུད་ན་འདོད་ལ་གཞན་གྱིས་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་བྱས་པར་འདོད་དོ། ། 1-115 དེ་ལྟ་བུའི་བསྟན་བཅོས་འདི་ལ་བརྩམ་པར་བྱ་བ་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རང་བཞིན་བཤད་པ་དང་། དེས་བསྟན་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱེ་བ་བཤད་པ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ལའང་མཚན་གྱི་དོན་ནི། མ་ཧཱ་ཡ་ ན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དང་པཱུ་ཏྲ་མདོ་སྡེ་དང་། ཨ་ལང་ཀཱ་ར་རྒྱན་ཏེ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མདོ་སྡེ་གསལ་བར་བྱེད་པ་དང་མཛེས་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཀའི་རྒྱན་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་ལོ་ཙ་བའི་ཕྱག་གོ །མཚན་ཅན་གཞུང་ནི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ལྔ་བརྒྱའམ་ཚེག་བར་བདུན་པའི་བརྒྱད་བརྒྱ་བཅོ་ལྔར་གནས་པ་ལས་ཚིགས་བཅད་དང་པོ་ནི། སྟོན་པར་བྱེད་ཅེས་ཁྱད་ པར་གྱི་གཞིར་བྱས་ནས་ཅི་ཞེས་བསྟན་པ་ལས་བརྩམས་པས་སྟོན་ཏེ་སུ་ལ་སྟོན་པར་བྱེད་ན་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ལུང་དང་རྟོགས་པའི་དོན་རྣམས་ཤེས་བྱའི་དོན་མ་ལུས་པ་ཤེས་པའི་འཕགས་པ་ བྱམས་པ་རང་གིས་སོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་སྟོན་ན་ཐེག་ཆེན་གྱི་དོན་སྟོན་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་ངག་དང་ཚིག་དྲི་མ་མེད་པས་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་ནི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ ཡིན་པ་ངག་དང་ཚིག་ནི་ཡི་གེ་དང་མིང་ལ་སོགས་པའི་རྩོམ་ཚུལ་སྒྲ་ནས་འབ
【現代漢語翻譯】 《利佩若吉教言集》RR5《大乘經莊嚴論》釋——花 1-114 《大乘經莊嚴論》釋——花 論典之自性釋 《大乘經莊嚴論》釋——花。印度語：Mahāyāna-sūtra-alaṃkāra-vidoṣa-puṣpa-nāma。藏語：《大乘經莊嚴論》釋——花。向十方三世一切諸佛和菩薩頂禮！ 於此賢劫中， 功德圓滿者， 向千位圓滿佛陀敬禮！ 未來佛彌勒所造之， 大乘經部一切之莊嚴，我將解說。 一生可成佛之聖彌勒所造之五法，有說為獅子賢論師請問聖無著于兜率天后所著。亦有阿毗跋等論師認為是在結集經藏后立即著成。其餘四法是于般若波羅蜜多等論典各自所含之經部進行解釋。而此論則是對極其眾多的大乘經部的意義進行解釋。 關於此論的註釋，有說聖解脫軍以六十支分所作的解釋，應如聖無著所作一般看待，認為是他所作；也有人認為是由世親論師所作。 1-115 如此論典，首先要講的是論典的自性，以及它所闡述的法的分類。首先是名稱的含義：Mahāyāna（大乘），Pūtra（經部），Alaṃkāra（莊嚴），即大乘的經部，具有使之顯明和美化的雙重莊嚴作用。佛和菩薩是譯者的敬禮對象。具名的論典共有五百頌或八百一十五個七音節，第一頌以『顯示』作為特點的基礎，從『什麼』的顯示開始，顯示的對象是通曉三乘的教理和證悟，以及了知一切所知之義的聖彌勒自身。如何顯示呢？以顯示大乘之義的清凈無垢的論述，論述是論典名稱的別稱，言語和文字是文字和名稱等的寫作方式，從聲音到意義。
【English Translation】 Lipe Rogyi Teachings RR5 The Flower of Explanation on the Ornament of the Great Vehicle Sutra 1-114 The Flower of Explanation on the Ornament of the Great Vehicle Sutra Explanation of the Nature of the Treatise The Flower of Explanation on the Ornament of the Great Vehicle Sutra. In Sanskrit: Mahāyāna-sūtra-alaṃkāra-vidoṣa-puṣpa-nāma. In Tibetan: The Flower of Explanation on the Ornament of the Great Vehicle Sutra. I prostrate to all Buddhas and Bodhisattvas of the ten directions and three times! In this auspicious eon, Those who have perfected their deeds, I prostrate to a thousand complete Buddhas! This ornament of all the Great Vehicle Sutras, Created by the future Buddha Maitreya, I will explain. These five dharmas created by the noble Maitreya, who attains Buddhahood in one lifetime, are said to have been composed by the teacher Simhabhadra after asking the noble Asaṅga in Tuṣita. Some teachers, such as Abhaya, believe that it was composed immediately after the compilation of the scriptures. The other four are explanations of the sutras contained within their respective treatises, such as the Perfection of Wisdom. This treatise explains the meaning of the extremely numerous Great Vehicle Sutras. Regarding the commentary on this treatise, some say that the explanation of the sixty branches by the noble Vimuktisena should be regarded as being done by the noble Asaṅga; others believe that it was done by the teacher Vasubandhu. 1-115 Such a treatise, the first thing to be discussed is the nature of the treatise, and the classification of the dharmas it expounds. First, the meaning of the name: Mahāyāna (Great Vehicle), Pūtra (Sutra), Alaṃkāra (Ornament), that is, the sutra of the Great Vehicle, which has the dual function of making it clear and beautifying it. Buddhas and Bodhisattvas are the objects of salutation of the translators. The named treatise has a total of five hundred verses or eight hundred and fifteen seven-syllable lines, the first verse takes 'showing' as the basis of the characteristic, starting from showing 'what', the object of showing is the noble Maitreya himself who knows the teachings and realizations of the three vehicles, and knows all the meanings of all that is to be known. How to show it? With pure and immaculate discourses showing the meaning of the Great Vehicle, the discourse is another name for the treatise, words and texts are the writing styles of letters and names, etc., from sound to meaning.
ྱུང་བ་བཞིན་ངག་དྲི་མེད་ནི་འགྲེལ་པ་ལས་གྲོང་ཁྱེར་པ་ལ་སོགས་པ་ཅེས་འབྱུང་སྟེ། ཐར་པའི་གྲོང་ཁྱེར་དུ་འགྲོ་བའི་ཚིག་སྙན་ཅིང་འཇེབས་པ་ལ་སོགས་ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པའི་འགྲེལ་བཤད་དུ་ལྟའོ། ། 1-116 ཚིག་དྲི་མེད་ནི་མིང་ཚིག་རིགས་པ་དང་འབྲེལ་བའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་བྱེད་ན་འགྲོ་བ་སྡུག་བསྔལ་ལས་བསྒྲལ་ཕྱིར་རོ། །རྒྱུ་ཅིས་བྱེད་ན་སྡུག་བསྔལ་འགྲོ་ལ་སྙིང་རྗེ་དེ་ཡི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །ཅི་ བྱེད་ན་ཐེག་མཆོག་བསྟན་པའི་རྣམ་པ་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་སོ། །ཡང་ཅིའི་ཆེད་དུ་བྱེད་ན་དེ་ཡི་འགྲོ་བའི་སེམས་ཅན་ལ་སྟེ་ལ་ནི་བཞི་པ་དགོས་ཆེད་ཀྱི་དོན་ཏོ། །རྣམ་པ་དུ་ཞིག་ སྟོན་པ་བྱེད་ཅེ་ན་འབྱོར་པ་སྟེ་རིགས་པའི་དོན་ཚུལ་བླང་སྟེ་གོང་ན་མེད་པ་ལྔ་སྟོན་པར་བྱེད་དོ། ། རྣམ་པ་ལྔ་ནི་འགྲེལ་པས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱ་ བ་དང་། བསམ་པར་བྱ་བ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བཤད་དོ། །འདིའི་དོན་འགྲེལ་ཊཱིཀ་བྱེད་པས་རིགས་དང་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་བྱང་ཆུབ་ ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་མཐའ་ལ་མི་གནས་པའི་རྟོགས་པ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཆོས་ལ་བྱས་ནས་དེ་ལ་སྤྲོས་པ་སྣ་ཚོགས་བཤད་པ་དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེ་དོན་མི་འགྲིག་ཅིང་ཤེས་པ་དཀའ་ ལ་གཞུང་ལ་མ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འདི་ལ་དང་པོ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་བརྗོད་བྱ་སྤྱི་ལ་སྦྱར་ཏེ་བཤད་ན། ལང་ཀར་གཤེགས་པ་ལས། ཆོས་ལྔ་དང་ནི་རང་བཞིན་དང་། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་བརྒྱད་ཉིད་དང་། ། 1-117 བདག་མེད་གཉིས་ཀྱི་དངོས་པོར་ནི། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཐམས་ཅད་འདུས། །ཞེས་འབྱུང་བའི་ཆོས་ལྔ་ནི། །མིང་དང་མཚན་མ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་བཞིན་དང་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །དེ་ལ་ མིང་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མིང་ཚིག་ཡི་གེ་རྗོད་བྱེད་དུ་སྣང་བའོ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་ནི་དེ་གཉིས་འབྲེལ་བར་འཛིན་པའི་ཐོས་བསམ་གྱི་ཤེས་རབ་བོ། །དེ་དག་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ འཇུག་པའི་ཐོག་མར་བསྒྲུབ་དགོས་པས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བའོ། །དེ་ནས་ཤེས་བྱའི་བདེན་བརྫུན་བྱེ་བྲག་ཏུ་དབྱེ་དགོས་ལ། དེ་ནི་རང་བཞིན་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་གྱི་འབྱེད་པས་དེ་ནི་བྱེ་བྲག་ཏུ་ཤེས་ པར་བྱ་བའོ། །རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དུ་ཞིག་ཡིན་ཞེས་བསམ་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོས་ མི་ཤེས་པས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཡུལ་ཅན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་ཡུལ་འཕགས་པའི་བདེན་བཞི་དང་བཅས་པ་ནི་བདག་མེད་པ་གཉིས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཡིན་ནོ། ། ༄། །སྐབས་དང་པོ་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ལུས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ བསྟན་བཅོས་འདིའི་བརྗོད་བྱ་དོན་གྱི་ལུ
【現代漢語翻譯】 如同蓮花般清凈的語言，在註釋中被稱為『城市居民』等等。進入解脫之城的語言，優美動聽，具備八支，是對無自性的解釋。 1-116 清凈的語言與名、詞、理相關聯。為何要這樣做呢？爲了從痛苦中解救眾生。以何為因呢？以對受苦眾生的慈悲為本性。做什麼呢？以宣講殊勝乘的法相，即法的類別。又爲了什麼而做呢？爲了利益眾生，這裡的『ལ་』是第四格，表示目的。要展示多少種相呢？要展示財富，即領悟道理的方式，以及無上的五種相。這五種相是：註釋所要證實的、要詳細瞭解的、要思考的、不可思議的，以及與菩提分相順應的自性。對此，註釋者進行解釋，說通過理和發菩提心，以及菩薩行和不落兩邊的證悟，以及對菩提之法的實踐，並對此進行各種闡述，這些是不對的。因為例子和意義不一致，難以理解，也沒有融入經文之中。因此，首先將此與大乘的總論結合起來進行解釋。《楞伽經》中說：『五法與自性，八識及二無我，一切大乘皆攝於此。』這裡所說的五法是：名、相、分別、如如和正智。其中，名是大乘的名、詞、文字，顯現為能詮釋者。分別是執著二者關聯的聞思智慧。這些是進入大乘之初必須證實的，所以是所要證實的。然後，必須區分所知的事實和虛假，這通過區分自性、體性和相來實現，所以是要詳細瞭解的。八識聚是眾生有多少種識需要思考的。如如和正智是凡夫無法瞭解的，所以是不可思議的。具有所緣的菩提分順應法，即具有聖者四諦的所緣境，是二無我的事物。 1-117 第一品 講述論著的體性 第二品 講述論著所詮釋的意義的體性
【English Translation】 Like a lotus, the immaculate speech is described in the commentary as 'city dwellers' and so on. The speech that leads to the city of liberation, being melodious and pleasing, possessing eight qualities, is regarded as an explanation of emptiness. 1-116 Immaculate speech is related to names, words, and reasoning. Why is it done? To liberate beings from suffering. What is the cause? Compassion for suffering beings is its very nature. What does it do? It demonstrates the form of the supreme vehicle, the categories of Dharma. And for what purpose is it done? For the sake of sentient beings, where 'ལ་' is the fourth case, indicating purpose. How many aspects are shown? It shows prosperity, that is, the way of understanding reasoning, and the five unsurpassed aspects. The five aspects are: what is to be accomplished by the commentary, what is to be known in detail, what is to be contemplated, what is inconceivable, and the nature that is in accordance with the aspects of enlightenment. The commentators explain this by saying that it involves reasoning, generating the mind of enlightenment, the conduct of a Bodhisattva, the realization of non-abiding at the extremes, and engaging with the Dharma of enlightenment, elaborating on it in various ways, but this is not correct. Because the examples and meanings do not align, it is difficult to understand, and it does not engage with the text. Therefore, first, apply this to the general subject matter of the Great Vehicle and explain it. In the Laṅkāvatāra Sūtra, it says: 'The five dharmas, self-nature, the eight consciousnesses, and the objects of the two selflessnesses, all are included in the Great Vehicle.' The five dharmas mentioned here are: name, form, discrimination, suchness, and perfect wisdom. Among them, name is the name, word, and letter of the Great Vehicle, appearing as the expresser. Discrimination is the wisdom of hearing and thinking that grasps the connection between the two. These must be accomplished at the beginning of entering the Great Vehicle, so they are what is to be accomplished. Then, one must differentiate between the truth and falsehood of what is to be known, which is done by distinguishing between self-nature, essence, and characteristics, so it is what is to be known in detail. The eight aggregates of consciousness are what one must contemplate, asking how many consciousnesses sentient beings have. Suchness and perfect wisdom are not known by ordinary beings, so they are inconceivable. The Dharma that accords with the aspects of enlightenment, having an object, that is, the object of the noble four truths, is the object of the two selflessnesses. 1-117 Chapter One: Explanation of the Body of the Treatise Chapter Two: Explanation of the Body of the Meaning Expressed by the Treatise
ས་དང་སྦྱར་ན་འབྱོར་པའམ་རིགས་པའི་དོན་དང་པོ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བཀར་བསྒྲུབ་པ་དང་། གཉིས་པ་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། གསུམ་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་རིགས་དང་། བཞི་པ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། 1-118 ལྔ་པ་ལམ་སྒྲུབ་པའོ། །ཡང་ན་ལེའུ་དང་པོས་བཀར་བསྒྲུབ་པའི་བརྗོད་བྱ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་ལྔ་ཡིན་པས་དེ་དང་སྦྱར་ཏེ། དང་པོ་སྐྱབས་འགྲོ་དང་རིགས་དང་སེམས་བསྐྱེད་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ ཚོགས་ལམ་དང་། སྦྱོར་ལམ་དང་། མཐོང་ལམ་དང་། སྒོམ་ལམ་དང་། མི་སློབ་པའི་ལམ་སྟེ་ལམ་ལྔ་དང་འབྱོར་པའམ་རིགས་པའི་དོན་ལྔ་རིམ་པ་བཞིན་སྦྱར་རོ། །དེ་འདྲ་བ་སྤྱིར་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དོན་ ལྔ་དང་བྱེ་བྲག་ཏུ་བསྟན་བཅོས་འདིའི་བསྡུས་པའི་དོན་ལྔ་གཞུང་འདིས་བཤད་པས་དགའ་བ་སྐྱེད་པའི་དཔེ་ལྔ་ཚིགས་བཅད་གཉིས་པས་སྟོན་པ་ནི་གསེར་ལས་བརྡུངས་བྱས་འདྲ་ཞེས་པ་སྟེ་འདིའང་འགྲེལ་པས་ གོ་རིམ་བཞིན་དུ་གསེར་ལས་བརྡུངས་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟར་དགའ་བའི་མཆོག་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་སྤྱིར་དགའ་བ་སྐྱེ་བའི་དཔེར་བྱས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གི་ཆོས་མཐུན་ནི་མ་སྦྱར་རོ། །སྤྱི་འདྲ་བ་ལ་ ཁྱད་པར་གྱི་འདྲ་བ་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་བཤད་དེ། རྣམ་པར་ངེས་པ་ལས་སྤྱི་དོན་དུ་གཉེར་བ་ནི་སོ་སོར་ངེས་པའི་ཁྱད་པར་དོན་དུ་གཉེར་བར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གང་ བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །བྱེ་བྲག་གི་འདྲ་བ་ནི་ཁོ་བོས་བྱས་པ་གུད་ན་ཡོད་དོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དེ་ལྟར་རང་བཞིན་གྱིས་བཟང་ན་དགའ་བ་བསྐྱེད་པའི་རྒྱན་དོན་མེད་དོ་ཞེ་ན་གཟུགས་རྒྱན་ཞེས་པས་དེ་སྤོང་བར་བྱེད་དོ། ། 1-119 ཆགས་ཕྱིར་གྲོང་པ་མཛེས་པ་ཡི། །རྒྱན་གྱིས་ལུས་ནི་རྒྱན་འདོད་ལྟར། །རྣམ་འགྲེལ་རྒྱན་ཡང་བདག་གིས་ནི། །བྱས་ཏེ་དྲེགས་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན། །ཞེས་བཤད་པ་བཞིན་ཏེ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ཡང་ཞེས་བསྒྱུར་རོ། ། དེས་ན་དཔེ་གསུམ་གྱིས་ཆོས་ལ་གུས་པ་བསྐྱེད་དེ་སྨན་དྲི་ང་ལ་རོ་ཞིམ་པས་ནད་སེལ་བ་དང་འདྲ་བར་སྟོང་ཉིད་དང་མ་སྐྱེས་པ་དང་། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ སྐྲག་ཀྱང་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་གྱི་དོན་ཤེས་ན་སྒྲིབ་པའི་ནད་ཞི་བ་ནི་ཇི་ལྟར་བསྣམས་ན་ཞེས་པའོ། །རྒྱལ་པོའི་མཆོག་སྟེར་བ་ནི་ཆོས་དཀའ་ཞེས་པ་སྟེ། སྦྱངས་པའི་སྙན་ངག་ལས་རྒྱལ་བས་ སོ། །བྲམ་ཟེ་ཆུ་ལ་ཅི་ཙམ་ཞིག །ཅེས་དྲིས་པའི་ལན་དུ། མི་ཡི་བདག་པོ་པུས་ནུབ་ཙམ། །ཞེས་སྨྲས་པས། འགྲོན་བུ་འབུམ་དང་འབུམ་ཡང་འབུམ། །གླང་ཆེན་མྱོས་པ་བཅུ་དག་ནི། །ཆུ་ལ་པུས་ ནུབ་ཞེས་བརྗོད་པས། །ལྷ་ཡི་བྲམ་ཟེ་ལ་བྱིན་ནོ། །ཞེས་གྲགས་པ་བཞིན་ནོ། །རིན་པོ་ཆེའི་དཔེས་འཕགས་པའི་ནོར་སྟེར་བ་ནི་རིན་ཆེན་རིགས་ལྡན་ཞེས་པ་སྟེ། ཡུལ་གང་ན་ནི་ཡོངས་རྟོགས་མཁས་ པ་མེད། །རྒྱ་མཚོ་ལས་བྱུང་ནོར་བུ་དེར་མི་བྲིན། །ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ་རིན་ཐང་མེད་པ་ལ
【現代漢語翻譯】 如果與意義或類別相關聯，第一點是完成大乘（Mahāyāna），第二點是皈依，第三點是大乘的種姓，第四點是發菩提心， 第五點是修道。或者，第一章所要完成的主題是大乘的五道，因此與此相關聯：首先是以前行皈依、種姓和發菩提心的資糧道，然後是加行道、見道、修道和無學道，這五道與意義或類別的五個方面依次相關聯。一般來說，這五個方面是大乘的意義，特別是這部論典所概括的五個方面，這部論典通過五個令人愉悅的比喻來展示，第二頌通過『勝於黃金之錘鍊』來展示，這也如註釋所說，按照順序，就像勝於黃金之錘鍊一樣，產生極大的喜悅，一般來說，這是喜悅的比喻，但沒有特別相關的法。因為對於普遍的相似性來說，沒有必要進行特殊的相似性，因為從確定性中尋求普遍意義，不會導致尋求單獨確定的特殊性。特殊的相似性是我自己做的。如果大乘本身如此美好，那麼創造喜悅的裝飾品就沒有意義了，『形象裝飾』可以消除這種說法。 『因為貪戀，村莊變得美麗，身體因裝飾而如願以償。我創作了《現觀莊嚴論》，但不是爲了驕傲。』正如所說，也翻譯為『經莊嚴』。 因此，通過三個比喻來培養對法的尊重，就像藥物的氣味難聞但味道鮮美，可以治癒疾病一樣，如果害怕空性、無生和原始寂靜等詞語，但瞭解三自性的意義，就能平息遮蔽的疾病，這就是『如何攜帶』的意思。給予國王的最高權力就是『法難』的意思。勝過精通詩歌的人。當婆羅門問『水有多深？』時，回答說：『人的主人，到膝蓋那麼深。』因此，據說：『用十萬個金幣和十萬個金幣，十頭醉象，說水到膝蓋那麼深，就給了神聖的婆羅門。』就像這樣。珍寶的比喻是給予聖者的財富，即『珍寶種姓』的意思。在任何沒有完全理解的智者的地方，從海洋中出現的珍寶都賣不出去。沒有價值的水晶珍寶……
【English Translation】 If associated with meaning or category, the first point is the accomplishment of Mahāyāna (Great Vehicle), the second is taking refuge, the third is the lineage of the Great Vehicle, and the fourth is generating Bodhicitta (the mind of enlightenment), and the fifth is practicing the path. Alternatively, the subject matter to be accomplished in the first chapter is the five paths of the Great Vehicle, so in relation to that: first, the path of accumulation, preceded by taking refuge, lineage, and generating Bodhicitta; then the path of preparation, the path of seeing, the path of meditation, and the path of no more learning—these five paths are sequentially related to the five aspects of meaning or category. In general, these five aspects are the meaning of the Great Vehicle, and specifically, the five aspects summarized in this treatise, which this text demonstrates through five examples that generate joy, the second verse demonstrating through 'better than hammering gold,' which, as the commentary says, in order, like better than hammering gold, generates supreme joy. In general, this is an example of joy, but there is no particularly related dharma. Because for universal similarity, there is no need for special similarity, because seeking universal meaning from certainty does not lead to seeking the particularity of separate certainty. The special similarity is what I myself have done. If the Great Vehicle itself is so good, then the ornament of creating joy is meaningless; 'image ornament' can eliminate this statement. 'Because of attachment, the village becomes beautiful, the body is adorned as desired by ornaments. I composed the Ornament of Clear Realization, but not out of pride.' As it is said, it is also translated as 'Sutra Ornament'. Therefore, cultivate respect for the Dharma through three metaphors, just as the smell of medicine is unpleasant but the taste is delicious, which can cure diseases. If one is afraid of words such as emptiness, non-arising, and primordial peace, but understands the meaning of the three self-natures, one can pacify the disease of obscuration, which is what 'how to carry' means. Giving the highest power to the king means 'difficult Dharma'. Surpassing those skilled in poetry. When the Brahmin asked, 'How deep is the water?' the answer was: 'The lord of men, knee-deep.' Therefore, it is said: 'With a hundred thousand gold coins and a hundred thousand gold coins, ten drunken elephants, saying the water is knee-deep, it was given to the divine Brahmin.' Just like that. The metaphor of jewels is giving the wealth of the noble ones, meaning 'jewel lineage'. In any place where there are no wise people who fully understand, the jewels that come from the ocean cannot be sold. Worthless crystal jewels...
། །བ་ལང་རྫི་ནི་ཕྲོམ་གསུམ་སྦྱིན་ཞེས་ཟེར། །ཞེས་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །བཟློག་པ་ནི་ལྟ་ཤེས་པའི་འཕགས་པ་རྣམས་སོ། ། 1-120 གཞུང་ཤླཽ་ཀ་དྲུག་པོ་དེ་དག་གིས་ནི་བརྟན་བཅོས་འདིའི་སྡོམ་གྱིས་ལུས་རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་དགོས་འབྲེལ་བཞི་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལྟར་འབྱོར་པའོ་དོན་རྣམ་པ་ལྔ་དཔེ་དང་བཅས་པས་ནི་ མདོར་བསྡུས་པའི་དོན་གྱི་ལུས་ལྔ་དང་གཞུང་འདིའི་བརྗོད་བྱ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །གཟུགས་རྒྱན་ཞེས་པས་ནི་གཞུང་འདིས་ལྔ་པོ་དེ་ཕྱེ་བས་དེ་ཤེས་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེས་ནས་དགའ་བའི་དགོས་ པ་བསྟན་ནོ། །དེ་ནས་ཤླཽ་ཀ་གསུམ་གྱིས་ནི་དཔེ་གསུམ་གྱིས་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་གུས་པ་སྐྱེས་ནས་སྒྲུབ་པ་བྱས་པས་འཕགས་པར་སོང་སྟེ་མཐར་ཚངས་རྒྱ་བ་དགོས་པའི་དགོས་པ་བསྟན་ནོ། ། དེ་དགོས་པ་ལས་བྱུང་བ་དང་དགོས་པ་བསྟན་བཅོས་ལས་བྱུང་བའི་འབྲེལ་བ་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁོང་ན་ཡོད་པ་དེ་ཤུགས་ལ་གོ་སྟེ། བསྟན་བཅོས་དང་ནི་དགོས་པའི་དོན། །འབྲེལ་བའི་གཞི་ནི་ གཉིས་ལ་གནས། །དེ་བཞིན་འདུས་བྱས་དེ་ཡི་ཕྱིར། །དགོས་ལས་ལོགས་ཤིག་མ་བཤད་དོ། །བྱ་བ་དང་། འབྲེལ་བ་སྟོན་པར་བྱེད་པའི་སྒྲ། །དངོས་སུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་གྱི། །འོན་ཀྱང་དེ་ནི་རྣམ་འབྱེད་ ལས། །དོན་གྱིས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་མིན། །ཞེས་གྲགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ཁ་ཆེའི་པཎྜི་ཏ་པད་ཛཱ་ན་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་གསེར་ལས་ཞེས་པའི་སྟོན་པའི་ཚིགས་བཅད་གཅིག་ཁོ་ན་དགོས་འབྲེལ་སྟོན་པར་བཤད་པ་དེ་ནི་དཔེ་སྟོན་པ་ཡིན་མོད་བརྗོད་བྱ་ནི་དཔེས་མཚོན་པའི་དོན་གྱིས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་ནམ། 1-121 གཞན་གསུམ་ནི་དོན་ལྔས་དངོས་ཤུགས་གང་ལའང་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་སྔ་མ་བཞིན་འཐད་པ་ཡིན་ནོ། །མ་འབྲེལ་བའི་བཤད་པ་གཞན་མང་པོ་ནི་དུས་དང་སྒྲ་བློ་མགྲོན་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་མི་བཤད་ དོ། །འདིར་མ་བཤད་པའི་ཚིག་དོན་རྣམས་ནི་འགྲེལ་པ་དང་འགྲེལ་བཤད་དུ་བལྟའོ། །སྐབས་ནི་ལེའུའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཏེ་སཾ་སྐྲྀཏ་ལ་པ་རི་ཚེ་ད་ནི་ཡོངས་སུ་བཅད་པ་ཡིན་ལ། པ་ཏྲ་ ལ་ནི་དོན་མཐུན་པས་འདབ་མའམ་ཁ་ཅིག་ནི་རིམ་པར་ཕྱེ་བ་ཞེས་ཟེར་རོ། །སྐབས་དང་པོ་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ལུས་བཤད་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ལ། དང་པོ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀར་བསྒྲུབ་པ་བཤད་པ། དེ་ལྟར་དགོས་འབྲེལ་བཞི་དང་ལྡན་པའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རང་བཞིན་ བཤད་ནས་ད་ནི་དེས་བསྟན་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་དབྱེ་བ་བཤད་དེ། འདི་ལ་སྐབས་ཉི་ཤུས་བསྟན་པའི་དོན་ཉི་ཤུ་དང་དེས་ནང་གསེས་ཀྱིས་ཕྱེ་ན་དགུ་བཅུ་རྩ་གཅིག་ཏུ་བོད་ཀྱི་ སློབ་དཔོན་ཁ་ཅིག་བཤད་དེ་ནང་གསེས་ཀྱིས་དབྱེ་བའི་གྲངས་ནི་མངོན་རྟོགས་རྒྱན་བཞིན་འདིར་མ་མཛད་པས་གང་ལྟར་ཡང་རུང་ངོ་། །དེ་ལ་དང་པོ་ཐེག་པ་ཆེ
【現代漢語翻譯】 正如『牧牛人施捨三個弗羅姆』所說的那樣。反之，則是指具有洞察力的聖者們。 1-120 這六個頌（梵文：śloka）通過這部論著的綱要，揭示了論著的結構和四個必要關聯。如此，以五種方式呈現的財富之意義，連同譬喻， 概括了五種意義的結構，並總結了這部論著的主題。『形象莊嚴』（梵文：Gzugs rgyan）意味著，通過這部論著對這五者的區分，生起對它們的理解，從而揭示了喜悅的必要性。 然後，通過三個頌，以三個譬喻，生起對大乘佛法的恭敬，通過修行而成為聖者，最終揭示了獲得梵天之境的必要性。 從必要性中產生，以及必要性從論著中產生的關聯，這兩者都隱含在其中，因此可以間接理解。論著與必要性的意義，關聯的基礎存在於兩者之中。 同樣，由於有為法（梵文：'dus byas）的緣故，沒有單獨說明必要性。行為和揭示關聯的詞語，並非真實存在，然而，它們可以通過區分，從意義上理解。』這是廣為人知的。 因此，克什米爾的班智達（梵文：paṇḍita）帕達扎納（梵文：Padma-jñāna），連同他的追隨者，說『黃金』（梵文：gser las）這一個導師的偈頌就揭示了必要關聯，這只是一個例子，難道所表達的主題不是通過例子所象徵的意義來揭示的嗎？ 1-121 其他三個頌既沒有直接也沒有間接地通過五種意義來揭示，因此像前面一樣是合理的。許多不相關的解釋，因為會耗費時間和精力，所以不在這裡說明。 這裡沒有說明的詞語和意義，可以在註釋和解釋中找到。『章節』（藏文：skabs）是章節名稱的另一種說法，在梵文中，『帕里切達』（梵文：pariccheda）是完全分割的意思，而『帕特拉』（梵文：patra）的意思相近，所以是『葉』或者有些人說是『依次分開』的意思。第一章，論著的結構已經解釋完畢。 ༄། །關於佛法分類，首先解釋將大乘確立為佛陀的教誨。 如是，在解釋了具備四個必要關聯的論著的自性之後，現在解釋它所揭示的佛法分類。對於這一點，一些藏族學者說，有二十個章節揭示了二十個意義，如果再細分，則有九十一個，但就像《現觀莊嚴論》（梵文：Abhisamayālaṃkāra）一樣，這裡沒有進行細分，所以無論如何都可以。其中，首先是大乘。
【English Translation】 As it is said, 'The cowherd gives three phroms.' Conversely, it refers to the noble ones who possess insight. 1-120 These six ślokas, through the summary of this treatise, reveal the structure of the treatise and the four necessary connections. Thus, the meaning of wealth presented in five ways, along with the metaphor, summarizes the structure of the five meanings and summarizes the subject matter of this treatise. 'Image Adornment' (Gzugs rgyan) means that through the distinction of these five by this treatise, the understanding of knowing them arises, thereby revealing the necessity of joy. Then, through three ślokas, with three metaphors, respect for the Mahāyāna Dharma arises, and by practicing, one becomes a noble being, ultimately revealing the necessity of attaining the realm of Brahmā. The connection arising from necessity and the necessity arising from the treatise are both implicit within them, so they can be understood indirectly. The meaning of the treatise and the necessity, the basis of the connection lies in both. Likewise, because of conditioned phenomena ('dus byas), necessity is not explained separately. Words that act and reveal connections are not actually present, however, they can be understood from the meaning through distinction.' This is well-known. Therefore, the Kashmiri paṇḍita Padma-jñāna, along with his followers, said that the single verse of the teacher 'Gold' (gser las) reveals the necessary connection, which is just an example, isn't the subject matter expressed by the meaning symbolized by the example? 1-121 The other three ślokas do not reveal through the five meanings either directly or indirectly, so they are reasonable as before. Many irrelevant explanations are not explained here because they would consume time and effort. The words and meanings not explained here can be found in the commentaries and explanations. 'Chapter' (skabs) is another way of saying the name of the chapter, in Sanskrit, 'pariccheda' means complete division, and 'patra' has a similar meaning, so it means 'leaf' or some say it means 'separated in order'. The first chapter, the structure of the treatise has been explained. ༄། །Regarding the classification of Dharma, first explain establishing Mahāyāna as the Buddha's teaching. Thus, after explaining the nature of the treatise possessing four necessary connections, now explain the classification of the Dharma it reveals. Regarding this, some Tibetan scholars say that there are twenty chapters revealing twenty meanings, and if further subdivided, there are ninety-one, but like the Abhisamayālaṃkāra, no further subdivision is made here, so it can be either way. Among them, first is Mahāyāna.
ན་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀར་བསྒྲུབ་པ་ བཤད་དེ་འདིར་ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་དག་དེ་ལ་ནི་ཕན་ཡོན་དེ་འདྲ་མེད་དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་བསླབ་པ་གསུམ་རང་བཞིན་མེད་པར་བཤད་ནས་འགོག་པས་འདུལ་བ་ལ་མི་སྣང་མདོ་སྡེ་ལ་མི་འཇུག་མངོན་པའི་ཆོས་ཉིད་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 1-122 དེས་ན་དེ་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པའི་ཐབས་ལ་བསླུ་བའི་ཕྱིར་བདུད་སྡིག་ཅན་དང་དགེ་སློང་ཀླུ་སྒྲུབ་ལ་སོགས་པ་ནང་པའི་རྟོག་གེ་པ་དང་མུ་སྟེགས་པའི་རྟོག་གེ་ པས་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ་འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་མེད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་འགོག་པ་ལ་དོན་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་པ་ནི་ཆོས་འདི་དེ་འདྲ་བའི་སྐྱོན་ཅན་ དུ་སྔར་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལུང་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དང་ཐེག་ཆུང་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བྱུང་བ་དང་རྟོག་གེ་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་དང་ཤེས་བྱ་མ་ལུས་པ་ཤེས་པར་བྱས་ན་ དེ་སངས་རྒྱས་སུ་གྲུབ་པ་དང་ཐེག་ཆེན་ཡོད་ན་དེའི་མདོ་རྒྱུད་འདི་ཚོ་བཀར་ཡོད་པ་དང་མེད་ན་དེ་ལས་བྱུང་བའི་སངས་རྒྱས་མེད་པས་ཐེག་ཆུང་ཡང་མེད་པ་དང་དེ་བསྒོམས་པས་ཡེ་ ཤེས་སྐྱེས་ནས་སྒྲིབ་པའི་གཉེན་པོ་བྱེད་པ་དང་མེད་པར་བཤད་པ་ན་སྒྲ་གཞན་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་ཡང་ཆོས་འཁོར་གནས་དང་ཡངས་པ་ཅན་ཞེས་པའི་ཚིག་གིས་ཀྱང་དུས་གཅིག་ན་དུ་ མ་བྱུང་བར་མི་འགྲུབ་སྟེ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རིགས་ཅན་ལ་ཐེག་ཆེན་གསུངས་ཀྱང་དབང་པོ་བརྟུལ་ཞིང་བསོད་ནམས་དམན་པས་ཉན་ཐོས་ལ་དེ་ཐོས་པའི་སྐལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 1-123 མཉན་ཡོད་དུ་སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེ་གསུངས་པ་ཉན་ཐོས་སུས་ཀྱང་མ་ཚོར་བ་བཞིན་ནོ། །རབ་འབྱོར་ལ་སོགས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་འགྱུར་བའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པས་ ཐོས་པ་ཡིན་ནོ། །དེར་སྨོས་པའི་ཡུལ་དེ་དག་ཏུའང་གནས་ཐམས་ཅད་མ་འདུས་ཏེ་ཐེག་ཆུང་ལ་རྒྱ་གར་ཤར་ཕྱོགས་སུ་ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་རབ་བརྟན་གྱི་གནས་རྫིང་བུ་དལ་གྱིས་འབབ་ཏུ། ལས་ཀྱི་ རྒྱུ་བ་ལུང་སྟོན་པའི་མདོ་གསུངས་པས་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་བདེན་མཐོང་ལ་བཀོད་པ་དང་། རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་གྲོང་ཁྱེར་རྒྱ་མཚོ་ནས་འོངས་པའི་ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་ནག་པོ་དང་གཽའུ་ཏ་མ་འཁོར་སྟོང་ དང་བཅས་པ་ལས་ཆོས་བཤད་པ་དང་། ཡུལ་ལྔ་ལེན་ལྷོ་བྱང་དུ་བྱོན་ཏེ་དེ་ནས་མཚོ་མ་དྲོས་པར་བྱོན་ནས་ཆོས་གསུངས་པ་དང་། དེ་ནས་ལིའི་ཡུལ་དུ་བྱོན་ནས་རི་གླང་མགོ་ལ་བཞུགས་ ཏེ་དེར་སངས་རྒྱས་སྟོང་གི་བསྟན་པ་འབྱུང་བར་ལུང་བསྟན་པ་དང་། དཔལ་ལྷ་ལས་བབས་པར་ཆོས་གསུངས་པ་དང་ཐེག་ཆེན་ལ་པོ་ཏ་ལ་དང་ལང་ཀའི་ཡུལ་དུ་ཆོས་གསུངས་པ་དང་ས་བཅུ་ པ་དང་དཔལ་མཆོག་དང་པོ་ལ་སོགས་པ་གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དང་། འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད
【現代漢語翻譯】 關於佛陀教法的實踐，小乘部派認為其中沒有利益，因為佛陀沒有宣說，並且通過宣說三學無自性來阻止，因此不關注戒律，不進入經藏，並且與阿毗達磨的法性相違背。 因此，他們說，爲了欺騙一切眾生獲得天界和解脫的方法，這是惡魔、惡人以及龍樹等佛教論師和外道論師所為，因為他們宣說輪迴和涅槃的一切法都不存在。爲了反駁這一點，首先簡要說明三個要點：這種法沒有像他們所說的那樣有缺陷，因為過去的一切佛陀都沒有預言過；它與小乘同時出現；它不是論師的活動範圍；如果能夠了知一切所知，就能成就佛陀；如果存在大乘，那麼這些經續就具有權威性；如果不存在，那麼從中產生的佛陀也不存在，因此小乘也不存在；修習它可以生起智慧，成為遮蔽的對治，如果說沒有，那就是在曲解佛陀的教法。此外，通過『法輪常轉』和『廣闊』等詞語，也無法證明它不是同時出現，因為在那個時候，雖然為具有菩薩種性的人宣說了大乘，但由於根器遲鈍且福德淺薄，聲聞沒有聽聞的福分。如同在舍衛城宣說《大方廣佛華嚴經》時，沒有一個聲聞能夠領會一樣。像大迦葉等聲聞，是會轉變成菩薩和大菩提的聲聞，所以能夠聽聞。在經中所提到的那些地方，並非所有地方都聚集在一起，小乘在印度東方的龍王善住的地方，水池緩慢流動的地方，宣說了預示業果的經典，四大天王被安排在證悟真諦的位置上。在印度南方的城市裡，從海里來的龍王黑龍和喬達摩帶著一千眷屬宣講佛法。前往五印度的南北方，然後前往熱海宣講佛法。然後前往李域，坐在象鼻山上，在那裡預言了千佛的教法將會出現。在天降寶階處宣講佛法。大乘在普陀山和楞伽等地宣講佛法，並在他化自在天宣講了《十地經》和《勝妙 প্রথম》等經典。以及《文殊根本續》等。 關於佛陀教法的實踐，小乘部派認為其中沒有利益，因為佛陀沒有宣說，並且通過宣說三學無自性來阻止，因此不關注戒律，不進入經藏，並且與阿毗達磨的法性相違背。 因此，他們說，爲了欺騙一切眾生獲得天界和解脫的方法，這是惡魔、惡人以及龍樹等佛教論師和外道論師所為，因為他們宣說輪迴和涅槃的一切法都不存在。爲了反駁這一點，首先簡要說明三個要點：這種法沒有像他們所說的那樣有缺陷，因為過去的一切佛陀都沒有預言過；它與小乘同時出現；它不是論師的活動範圍；如果能夠了知一切所知，就能成就佛陀；如果存在大乘，那麼這些經續就具有權威性；如果不存在，那麼從中產生的佛陀也不存在，因此小乘也不存在；修習它可以生起智慧，成為遮蔽的對治，如果說沒有，那就是在曲解佛陀的教法。此外，通過『法輪常轉』和『廣闊』等詞語，也無法證明它不是同時出現，因為在那個時候，雖然為具有菩薩種性的人宣說了大乘，但由於根器遲鈍且福德淺薄，聲聞沒有聽聞的福分。如同在舍衛城宣說《大方廣佛華嚴經》時，沒有一個聲聞能夠領會一樣。像大迦葉等聲聞，是會轉變成菩薩和大菩提的聲聞，所以能夠聽聞。在經中所提到的那些地方，並非所有地方都聚集在一起，小乘在印度東方的龍王善住的地方，水池緩慢流動的地方，宣說了預示業果的經典，四大天王被安排在證悟真諦的位置上。在印度南方的城市裡，從海里來的龍王黑龍和喬達摩帶著一千眷屬宣講佛法。前往五印度的南北方，然後前往熱海宣講佛法。然後前往李域，坐在象鼻山上，在那裡預言了千佛的教法將會出現。在天降寶階處宣講佛法。大乘在普陀山和楞伽等地宣講佛法，並在他化自在天宣講了《十地經》和《勝妙 প্রথম》等經典。以及《文殊根本續》等。
【English Translation】 Regarding the practice of the Buddha's teachings, the Hinayana schools argue that there is no benefit in it because the Buddha did not teach it, and they prevent it by explaining that the three trainings are without inherent existence. Therefore, they do not pay attention to the Vinaya, do not enter the Sutras, and contradict the nature of the Dharma in the Abhidharma. Therefore, they say that in order to deceive all sentient beings in the methods of attaining heaven and liberation, it was done by demons, evil people, and Buddhist philosophers such as Nagarjuna, and non-Buddhist philosophers, because they teach that all phenomena of samsara and nirvana do not exist. To refute this, first briefly state three points: this Dharma is not as flawed as they say, because all the Buddhas of the past have not prophesied it; it arose simultaneously with the Hinayana; it is not the domain of philosophers; if one can know all that is to be known, one will become a Buddha; if the Mahayana exists, then these sutras and tantras are authoritative; if it does not exist, then the Buddhas arising from it do not exist, therefore the Hinayana also does not exist; practicing it generates wisdom and acts as an antidote to obscurations, and if they say it does not, then they are distorting the Buddha's teachings. Furthermore, it cannot be proven that it did not arise simultaneously through words such as 'the wheel of Dharma constantly turns' and 'vast,' because at that time, although the Mahayana was taught to those with the Bodhisattva lineage, the Shravakas did not have the fortune to hear it due to their dull faculties and meager merit. Just as when the Avatamsaka Sutra was taught in Shravasti, not a single Shravaka could comprehend it. Shravakas like Mahakashyapa are Shravakas who will transform into Bodhisattvas and great Bodhi, so they are able to hear it. In those places mentioned in the sutras, not all places are gathered together; in the eastern part of India, in the place of the Naga king Shravasti, where the pool flows slowly, the sutra predicting the results of karma was taught, and the Four Great Kings were placed in the position of realizing the truth. In the southern city of India, the Naga king Black Naga and Gautama, who came from the ocean with a thousand attendants, taught the Dharma. They went to the north and south of the five Indias, and then went to the Hot Sea to teach the Dharma. Then they went to Li country, sat on Elephant Head Mountain, and there prophesied that the teachings of a thousand Buddhas would appear. They taught the Dharma at the place where the gods descended. The Mahayana taught the Dharma in places such as Potala and Lanka, and taught the Ten Bhumi Sutra and the Samantamukha Parivarta Sutra in Paranirmita-vasavartin. And the Manjushri Root Tantra, etc. Regarding the practice of the Buddha's teachings, the Hinayana schools argue that there is no benefit in it because the Buddha did not teach it, and they prevent it by explaining that the three trainings are without inherent existence. Therefore, they do not pay attention to the Vinaya, do not enter the Sutras, and contradict the nature of the Dharma in the Abhidharma. Therefore, they say that in order to deceive all sentient beings in the methods of attaining heaven and liberation, it was done by demons, evil people, and Buddhist philosophers such as Nagarjuna, and non-Buddhist philosophers, because they teach that all phenomena of samsara and nirvana do not exist. To refute this, first briefly state three points: this Dharma is not as flawed as they say, because all the Buddhas of the past have not prophesied it; it arose simultaneously with the Hinayana; it is not the domain of philosophers; if one can know all that is to be known, one will become a Buddha; if the Mahayana exists, then these sutras and tantras are authoritative; if it does not exist, then the Buddhas arising from it do not exist, therefore the Hinayana also does not exist; practicing it generates wisdom and acts as an antidote to obscurations, and if they say it does not, then they are distorting the Buddha's teachings. Furthermore, it cannot be proven that it did not arise simultaneously through words such as 'the wheel of Dharma constantly turns' and 'vast,' because at that time, although the Mahayana was taught to those with the Bodhisattva lineage, the Shravakas did not have the fortune to hear it due to their dull faculties and meager merit. Just as when the Avatamsaka Sutra was taught in Shravasti, not a single Shravaka could comprehend it. Shravakas like Mahakashyapa are Shravakas who will transform into Bodhisattvas and great Bodhi, so they are able to hear it. In those places mentioned in the sutras, not all places are gathered together; in the eastern part of India, in the place of the Naga king Shravasti, where the pool flows slowly, the sutra predicting the results of karma was taught, and the Four Great Kings were placed in the position of realizing the truth. In the southern city of India, the Naga king Black Naga and Gautama, who came from the ocean with a thousand attendants, taught the Dharma. They went to the north and south of the five Indias, and then went to the Hot Sea to teach the Dharma. Then they went to Li country, sat on Elephant Head Mountain, and there prophesied that the teachings of a thousand Buddhas would appear. They taught the Dharma at the place where the gods descended. The Mahayana taught the Dharma in places such as Potala and Lanka, and taught the Ten Bhumi Sutra and the Samantamukha Parivarta Sutra in Paranirmita-vasavartin. And the Manjushri Root Tantra, etc.
་གནས་གཙང་མའི་ནམ་མཁའ་ལ་གསུངས་པ་དང་རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་འོག་མིན་དུ་སངས་རྒྱས་མ་ཐག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་དེ་ནས་འཛམ་བུ་གླིང་དུ་བྱོན་པའི་ལམ་ཁར་རི་རབ་ཀྱི་རྩེ་ལ་གསུངས་ནས་རྡོ་རྗེ་གདན་དུ་བྱོན་པ་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་མ་འདུས་པར་སྣང་ངོ་། ། 1-124 བྱ་རྒོད་ཕུང་པོའི་རི་ལ་སོགས་པ་ལའང་ལན་དུ་མ་བཞུགས་པ་ཡོད་བཞིན་དུ་ལོ་གཅིག་གི་ངེས་པ་མི་རུང་ངོ་དེའི་ཕྱིར་ཚིགས་བཅད་དེ་ནི་སངས་རྒྱས་བཞུགས་པའི་གནས་རྒྱུས་ཆུང་ངུ་གཅིག་ གིས་བྱས་པར་ངེས་སོ། ། གཉིས་པ་དེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་དང་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཏང་སྙོམས་བྱས་ནས་ལུང་མ་བསྟན་སྙམ་པ་འགོག་པ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་མངོན་སུམ་སྤྱན་ཞེས་པའོ། །གཉིས་ པ་ཐེག་ཆེན་མེད་ཀྱང་ཐེག་ཆུང་ལས་སངས་རྒྱས་འབྱུང་བས་མེད་ན་མེད་པ་མ་གྲུབ་བོ་སྙམ་པ་འགོག་པ་ནི་མ་ཚངས་པ་དང་ཞེས་པའོ། །དེ་གཉིས་འགལ་བ་དང་བཤད་པ་ནི་བསམ་པ་ དང་ནི་ཞེས་པའོ། །ལྟ་བ་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་སྒོམ་པ་དང་ཤེས་བྱ་མ་ལུས་པ་ལ་སློབ་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ན་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་བ་སློབ་དཔོན་དགེ་སྲུང་དང་སློབ་དཔོན་ཆོས་མཆོག་ གིས་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་གྲུབ་པ་ནས་བཤད་ལ། མཛོད་ལས། ཀུན་ལ་ཐམས་ཅད་སྙིང་རྗེ་ཡིས། །སྦྱིན་པར་བྱེད་པས་སྦྱིན་པ་རྫོགས། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་སྒྲུབ་ཚུལ་ གྱི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བཤད་དོ། །མི་ཕམ་མགོན་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱིས་སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་ཚུལ་མིན་པས་དེ་མི་འཐད་པར་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་སྡེ་སྣོད་གསུམ་དང་མི་མཐུན་པ་འགོག་པ་ནི་རང་གི་ཉིད་ལ་འཇུག་ཕྱིར་དང་ཞེས་པའོ། ། 1-125 བཞི་པ་རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་བཤད་པ་ནི་རྟོག་གེ་བརྟེན་ཅིང་མ་ངེས་ལ་ཞེས་པ་སྟེ་འགྲེལ་པ་དང་འགྲེལ་བཤད་གཉིས་ཀས་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རྟོག་གེ་ལ་བྱས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་པའི་ རྟོག་གེ་ཡང་དག་པ་ལ་ནི་མ་བྱས་ཏེ་དེ་ནི་ཡང་དག་པར་སོ་སོར་རྟོག་པ་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་པ་ཐེག་ཆེན་ཁོ་ནས་ སངས་རྒྱས་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་མཚན་བཤད་པ་ནི། རྒྱ་ཆེའི་ཕྱིར་དང་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་ཐེག་ཆེན་ལ་སྐྲག་པའི་ཉེས་པ་བཤད་པ་ནི་འགྲོ་བ་དེ་གནས་མིན་ལ་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་དེ་ལ་སྐྲག་ པའི་རྒྱུ་བཤད་པ་ནི་དེ་ལས་གཞན་དང་ཞེས་པའོ། །འདིར་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྡེ་སྣོད་ནས་ཐེག་པ་གསུམ་ཀའི་ལམ་འབྱུང་བ་བཞིན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྡེ་སྣོད་ནས་ཀྱང་ཐེག་པ་གསུམ་ཀའི་ལམ་འབྱུང་བས་ འགྲེལ་པའི་སྐྱོན་འདི་དག་མི་འབྱུང་ངོ་། །བརྒྱད་པ་ཐེག་ཆེན་མེད་ན་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་འབྱེད་པའི་ཤེས་རབ་མེད་པས་བཀའ་ཡིན་མིན་མི་ངེས་སོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི་འདི་ན་དང་པོ་ཞེས་པའོ། ། དགུ་པ་སྐྲག་པའི་གནས་མ་ཡིན་པ་བཤད་པ་ནི་བདག་གིས་མི་ཤེས་ཞེས་པའོ། །
【現代漢語翻譯】 在清凈之地的虛空中宣說，以及在現喜凈土（梵文：Akaniṣṭha，意為：色界頂天）中，毗盧遮那佛（梵文：Vairocana）成佛后立即宣說，以及將這些內容進行總結。之後，在前往贍部洲（梵文：Jambudvipa，意為：人世間）的途中，于須彌山頂宣說，然後前往金剛座（梵文：Vajrasana，意為：菩提伽耶）等等，似乎沒有很多內容彙集在一起。 1-124 在鷲峰山（梵文：Gṛdhrakūṭa）等地也多次停留，因此不能確定為一年。因此，這段偈頌一定是佛陀停留的地點的一個小小的記錄。 第二，詳細解釋它，首先，爲了阻止人們認為佛陀保持中立而不作預言，所以說『諸佛是現量眼』。 第二，爲了阻止人們認為即使沒有大乘，也能從小乘中成佛，如果沒有大乘，那麼沒有成佛的說法就不成立，所以說『非圓滿』。 將這兩者進行對比和解釋，所以說『意樂與』。 導師善護（梵文：Guṇarakṣita）和導師法勝（梵文：Dharmottara）從對無我（梵文：anātman）的見解，對有情無我的禪修，以及對所有知識的圓滿學習，最終成就佛陀的角度，闡述瞭如何成就一切智智（梵文：sarvajñāna）。《俱舍論》中說：『以慈悲之心，普施一切，是為佈施圓滿。』等等，闡述了通過聲聞乘（梵文：Śrāvakayāna）的成就一切智智的方式獲得佛果。 彌龐·貢布（藏文：Mi pham mgon po）認為這不是通過大乘成就佛果的方式，所以認為這種說法不合理。 第三，爲了阻止與三藏（梵文：Tripiṭaka）不一致的說法，所以說『為入自性故』。 1-125 第四，解釋了這不是推理的範圍，所以說『推理是依賴且不確定的』，註釋和釋論都將其解釋為外道的推理，而不是佛教正確的推理，因為正確的辨別是佛陀和菩薩智慧的因。 第五，解釋了只有大乘才能成就佛果的原因，所以說『因其廣大故』。 第六，解釋了畏懼大乘的過患，所以說『眾生非處所』。 第七，解釋了畏懼的原因，所以說『異於彼者』。 這裡，就像從大乘的藏經中產生三乘的道一樣，也應該能從聲聞乘的藏經中產生三乘的道，這樣就不會出現註釋中的這些過失了。 第八，如果沒有大乘，就沒有區分大小乘的智慧，因此無法確定是否是佛語，所以說『於此為最初』。 第九，解釋了這不是一個應該畏懼的地方，所以說『我不了知』。
【English Translation】 It was spoken in the sky of the pure realm, and immediately after enlightenment in Akanishta (梵文：Akaniṣṭha, meaning: the highest heaven of the Form Realm) by Vairocana (梵文：Vairocana), and a summary of those teachings. Later, on the way to Jambudvipa (梵文：Jambudvipa, meaning: the human world), it was spoken on the summit of Mount Meru (梵文：Sumeru), and then on the way to Vajrasana (梵文：Vajrasana, meaning: Bodh Gaya), it seems that many teachings were not compiled together. 1-124 Since there were many stays on Vulture Peak (梵文：Gṛdhrakūṭa) and other places, it is not right to determine it as one year. Therefore, that verse must be a small record of the places where the Buddha stayed. Second, to explain it in detail, first, to prevent people from thinking that the Buddha remained neutral and did not make predictions, it is said, 'The Buddhas are manifest eyes'. Second, to prevent people from thinking that even without the Mahayana, one can attain Buddhahood from the Hinayana, and if there is no Mahayana, then the statement of not attaining Buddhahood is not established, it is said, 'non-completeness'. To contrast and explain these two, it is said, 'intention and'. Master Guṇarakṣita (梵文：Guṇarakṣita) and Master Dharmottara (梵文：Dharmottara), from the perspective of meditating on the selflessness of persons (梵文：pudgalanairātmya), the complete study of all knowable objects, and ultimately attaining Buddhahood, explain how to achieve omniscience (梵文：sarvajñāna). The Abhidharmakośa states: 'With compassion for all, giving to all, is the perfection of giving.' etc., explaining how to attain Buddhahood through the way of achieving omniscience in the Śrāvakayāna (梵文：Śrāvakayāna). Mipham Gonpo (藏文：Mi pham mgon po) believes that this is not the way to achieve Buddhahood through the Mahayana, so he considers this statement unreasonable. Third, to prevent statements that are inconsistent with the Tripiṭaka (梵文：Tripiṭaka), it is said, 'for entering one's own nature'. 1-125 Fourth, explaining that this is not the scope of reasoning, it is said, 'reasoning is dependent and uncertain', the commentary and sub-commentary explain it as the reasoning of non-Buddhists, not the correct reasoning of Buddhism, because correct discernment is the cause of the wisdom of Buddhas and Bodhisattvas. Fifth, explaining the reason why only the Mahayana can achieve Buddhahood, it is said, 'because of its vastness'. Sixth, explaining the fault of fearing the Mahayana, it is said, 'sentient beings are not in the right place'. Seventh, explaining the reason for fear, it is said, 'different from that'. Here, just as the paths of the three vehicles arise from the Mahayana scriptures, the paths of the three vehicles should also arise from the Śrāvakayāna scriptures, so these faults in the commentary will not occur. Eighth, if there is no Mahayana, there is no wisdom to distinguish between the Greater and Lesser Vehicles, so it is impossible to determine whether it is the Buddha's word, so it is said, 'here is the first'. Ninth, explaining that this is not a place to be afraid of, it is said, 'I do not know'.
བཅུ་པ་དམན་པ་ལ་མ་མོས་པས་མཆོག་ཏུ་གྲུབ་པ་བཤད་པ་ནི་དམན་པར་མོས་ཤིང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་མ་ཐོས་པའི་མདོ་སྡེ་སྤང་དུ་མི་རུང་བར་སྟོན་པ་ནི་ཐོས་རྗེས་འབྲངས་ཏེ་ཞེས་པའོ། ། 1-126 བཅུ་གཉིས་པ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པའི་ཉེས་པ་བཤད་པ་ནི་དོན་སྒྲ་ཇི་བཞིན་ཞེས་པའོ། །དེ་ལྟར་བཀའ་མ་ཡིན་པ་དགག་པའི་ཚུལ་གྱིས་བཀར་སྒྲུབ་པ་རྒྱས་པར་བཤད་ནས་གསུམ་པ་མཇུག་སྡུད་པ་ ནི་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་པ་ཞེས་པའོ། །སྐབས་གཉིས་པ་བཀའི་སྒྲུབ་བོ།། །། ༄། །སྐབས་གསུམ་པ་སྐྱབས་འགྲོ། སྐབས་བཞི་པ་རིགས། སྐབས་ལྔ་པ་སེམས་བསྐྱེད་པ། བཀར་སྒྲུབ་པའི་ཐེག་ཆེན་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་ནས་འཇུག་པས་དེ་ལ་ངོ་བོ་ནི་ཡུལ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་སྐྱབས་ཞུ་བའི་ཡིད་དང་ངག་ གོ །འདི་ལ་དོན་བཞི་ལས་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནས་མཆོག་གི་དོན་བཤད་པ་ནི་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དང་། གང་ཕྱིར་དང་པོར་ཞེས་བྱའི་ཚིགས་བཅད་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་དེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་བཞིའི་ དང་པོ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ཁྱད་པར་བཞི་བཤད་པ་ནི་གང་ཞིག་སེམས་ཅན་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ཁས་ལེན་པའི་ཁྱད་པར་གསུམ་བཤད་པ་ནི་གང་ཞིག་དགའ་བ་མང་པོས་ཞེས་པའོ། །ཡང་ཁས་ལེན་ པ་དེ་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྲས་མཚན་གྱིས་བརྒྱན་པ་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་རྒྱལ་པོའི་བུ་ལྟར་དབང་བསྐུར་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི་སངས་རྒྱས་སྲས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཚིགས་བཅད་གསུམ་ མོ། །དེ་བློན་པོ་ཆེན་པོ་ལྟར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི་བློན་པོ་ཆེན་པོ་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་ནི་བསོད་ནམས་ཕུང་ཆེན་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་ཁྱད་པར་ནི་བློ་ལྡན་ཉན་ཐོས་ཚོགས་བཅས་ཞེས་པའོ། ། 1-127 རྩ་བའི་གསུམ་པ་སྐྱབས་འགྲོའི་རང་བཞིན་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི་འདི་ནི་དེ་དངོས་འདོད་པས་ཁས་ལེན་ཞེས་པའོ། །རྩ་བའི་བཞི་པ་སྐྱབས་འགྲོའི་ཕན་ཡོན་སྟོན་པ་ནི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་འདིར་སོང་ ཞེས་པའོ། །སྐབས་གསུམ་པ་སྐྱབས་འགྲོའོ།། །། སྐྱབས་འགྲོའི་ནུས་པས་རིགས་སད་འོང་བས་དེ་སྟོན་ཏེ་དེའི་ངོ་བོ་ཐེག་ཆུང་བ་མ་ཆགས་འཕགས་རིགས་ཞེས་པ་དང་ཁ་ཅིག་དང་པོ་ནས་དེའི་རིགས། ཁ་ཅིག་ སྦྱངས་པ་ལས་གྱུར་ཏོ་ཞེས་མ་ཆགས་པའི་དགེ་བ་དང་དབང་པོ་གཉིས་ལ་འདོད་དོ། །ཐེག་ཆེན་པ་ནི་ཀུན་གཞི་ལ་ཡོད་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ས་བོན་དང་སྒྲིབ་པ་སྲབ་མཐུག་དང་ཆོས་ཀྱི་ དབྱིངས་ལ་འདོད་པ་གསུམ་མོ། །མདོར་ན་འཕགས་པ་བཞིའི་ཆོས་བསྐྱེད་པའི་ནུས་པ་ལ་འདོད་དོ། །རང་བཞིན་དང་རྒྱས་པ་ནུས་པ་སད་མ་སད་དེ་ས་བོན་སྐམ་པོ་དང་དེ་རླན་དང་འཕྲད་པ་ འདྲའོ། །གཞུང་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་རིགས་ཡོད་པའི་མདོར་བསྟན་ནི་ཡོད་དང་མཆོག་དང་ཞེས་པའོ། །དེ་དག་དོན་བཞི་བཞིས་བཤད་པ་ལ་དང་པོ་ཡོད་པ་བཤད་པ་ནི་ཁམས་རྣམས་དང་ནི་ཞེས་ པའོ། །གཉིས་པ་མཆོག་བཤད་པ་
【現代漢語翻譯】 第十，解釋不贊同低劣而成就殊勝，即'贊同低劣'之意。 第十一，展示不應捨棄未曾聽聞的經藏，即'聽聞之後隨行'之意。 第十二，解釋如字面意義的過失，即'意義如字面'之意。 如是，以遮止非佛語的方式，廣說確立佛語，之後第三部分是總結，即'意之過失'之意。第二部分是佛語的成立。 第三部分，皈依。第四部分，種姓。第五部分，發心。 以確立佛語的大乘，從皈依開始進入，因此，其自性是對特殊境地皈依的意和語。 對此，有四層意義，首先是概括性地展示，然後解釋殊勝的意義，即'普遍行'和'因為首先'這兩個偈頌。 第二，對此進行詳細解釋，其中四部分，第一部分是解釋普遍行的四種差別，即'無論何者有情'之意。 第二，解釋承諾的三種差別，即'無論何者以眾多歡喜'之意。又，展示那承諾本身，以佛子之名裝飾，如諸佛之王的兒子般被灌頂，即'佛子之事業'等三個偈頌。 展示那將如大臣般，即'大臣'之意。第三，是證悟的差別，即'福德大聚'之意。第四，是壓伏的差別，即'具慧聲聞僧眾'之意。 根本第三，確定皈依的自性，即'此乃彼真實欲求而承諾'之意。根本第四，展示皈依的利益，即'皈依於此已去'之意。第三部分，皈依。 皈依的力量能喚醒種姓，因此展示它，其自性是不執著小乘的聖種姓，有些人認為最初就是那樣的種姓，有些人認為是從修習中轉變而來，即認為是不執著的善根和根器。大乘行者則認為是阿賴耶識中存在的無漏種子，以及薄厚不一的遮障和法界這三者。總之，是指生起四聖者之法的能力。自性和增長，就像能力覺醒與未覺醒，種子乾燥與遇到濕潤一樣。關於經文的意義，有四點，第一點是簡要說明存在種姓，即'存在與殊勝'之意。對這些以四種意義進行解釋，第一是解釋存在，即'界等與'之意。第二是解釋殊勝
【English Translation】 The tenth, explaining the accomplishment of the supreme by not approving of the inferior, means 'approving of the inferior'. The eleventh, showing that the Sutra Pitaka that has not been heard should not be abandoned, means 'following after hearing'. The twelfth, explaining the fault of the literal meaning, means 'meaning as it is'. Thus, by refuting what is not the Buddha's word, extensively explaining the establishment of the Buddha's word, and then the third part is the conclusion, which means 'fault of mind'. The second section is the establishment of the Buddha's word. The third section, Refuge. The fourth section, Lineage. The fifth section, Generation of Bodhicitta. Taking refuge and entering into the Great Vehicle that establishes the Buddha's word, therefore, its essence is the mind and speech of taking refuge in a special place. In this regard, there are four meanings, first, to show in brief and then explain the meaning of the supreme, which are the two verses 'always going' and 'because first'. Second, to explain it in detail, with four parts, the first part is to explain the four distinctions of always going, which means 'whoever sentient beings'. Second, explaining the three distinctions of promising, which means 'whoever with many joys'. Also, showing that the promise itself, adorned with the name of the Buddha's son, will be empowered like the son of the king of all Buddhas, are the three verses 'the deeds of the Buddha's son' and so on. Showing that it will be like a great minister, which means 'great minister'. Third, is the distinction of realization, which means 'great mass of merit'. Fourth, is the distinction of overpowering, which means 'intelligent listeners with assemblies'. The third of the root, determining the nature of refuge, means 'this is promised by those who desire it'. The fourth of the root, showing the benefits of refuge, means 'having gone to this refuge'. The third section, Refuge. The power of refuge awakens the lineage, so it shows it, its essence is the noble lineage that is not attached to the Small Vehicle, and some think that it is the lineage from the beginning. Some think that it is transformed from practice, that is, they think it is the virtue and faculties that are not attached. The Great Vehicle practitioners think that it is the uncontaminated seed in the Alaya, and the obscurations of varying thickness, and the Dharmadhatu, these three. In short, it refers to the ability to generate the Dharma of the Four Noble Ones. Nature and growth are like the ability to awaken or not awaken, the seed being dry or meeting moisture. Regarding the meaning of the text, there are four points. The first point is to briefly explain the existence of lineage, which means 'existence and supreme'. These are explained with four meanings, the first is to explain existence, which means 'elements and'. The second is to explain the supreme
ནི་དེ་དག་ཁྱད་པར་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་བཤད་པ་ནི་རང་བཞིན་དང་ནི་ཞེས་པ་སྟེ་ཡོན་ཏན་སྒྲོལ་བ་ནི་གོ་ཏྲ་ཞེས་པ་གོ་གུ་ན་ཡོན་ཏན་དང་ཏྲ་ཏ་ར་སྒྲོལ་བ་སྟེ་འདི་ལས་ཡོན་ཏན་སྐྱེས་ནས་འཁོར་བ་ལས་སྒྲོལ་བ་ཞེས་བྱ་བར་འགྱུར་རོ། ། 1-128 བཞི་པ་རྟགས་བཤད་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྔོན་དུ་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་རབ་དབྱེ་བཤད་པ་ནི་རིགས་ནི་ངེས་དང་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་ཉེས་དམིགས་བཤད་པ་ནི་ཉོན་མོངས་གོམས་དང་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་ ཕན་ཡོན་བཤད་པ་ནི་རིང་མོ་ཞིག་ན་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་དཔེ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ནི་གསེར་གྱི་བྱ་བ་དང་། གཉིས་པ་ནི་རིན་ཆེན་མཆོག་རིགས་ཞེས་པའོ། །དེ་ལྟར་དོན་བརྒྱད་ཀྱིས་ཡོད་པར་ བཤད་ནས་རྩ་བའི་དོན་གཉིས་པ་རིགས་མེད་པར་བཤད་པ་ནི་ལ་ལ་གཅིག་ཏུ་ཉེས་པར་སྤྱོད་ཅེས་པའོ། །གཉིས་པ་རིགས་གཉིས་ཀྱི་ཆེ་བ་བཤད་པ་ནི་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེར་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་ འབྲས་བུ་བཤད་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་ཞེས་པའོ། །སྐབས་བཞི་པ་རིགས་སོ།། །། རིགས་སད་ནས་དང་པོ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་འཇུག་པའི་སྤྱོད་པ་སེམས་བསྐྱེད་པ་འབྱུང་བས་མཚན་ཉིད་ནི་ གཞན་དོན་དུ་བྱང་ཆུབ་འདོད་པ་ཡིན་ནོ། །དབྱེ་བ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ནི་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་བར་དུ་ཡོད་དེ་དེ་ལའང་འཁོར་བ་མ་ཟད་ཀྱི་བར་དུ་རང་གི་ བྱང་ཆུབ་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་འཐོབ་འདོད་པ་ཡོད་པས་སོ། །ས་མཚམས་ཀྱི་རིམ་པ་ནི་འགྲེལ་ཆུང་བཞིན་ནོ། །གཞུང་དོན་ལ་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི་སྤྲོ་བ་ཆེ་དང་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ས་མཚམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི་སེམས་བསྐྱེད་དེ་ནི་ཞེས་པ་སྟེ་འདི་ནས་ཀྱང་ཐ་མ་འདི་སངས་རྒྱས་ལ་བཤད་དོ། ། 1-129 གསུམ་པ་སེམས་བསྐྱེད་དེ་རྣམ་པ་དུ་མའི་སྒོ་ནས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི་དེའི་རྩ་བ་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་བརྡ་ལས་བྱུང་བ་ཀུན་རྫོབ་པའི་སེམས་བསྐྱེད་བཤད་པ་ནི་གྲོགས་སྟོབས་ཞེས་པའོ། །ལྔ་ པ་དོན་དམ་པའི་སེམས་བསྐྱེད་བཤད་པ་ནི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རབ་མཉེས་བྱས་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་དཔེའི་ཆེ་བ་བཤད་པ་ནི་བསྐྱེད་པ་ས་དང་མཚུངས་པ་སྟེ་ཞེས་པ་སྟེ་བློ་གྲོས་མི་ཟད་ པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་མི་ཟད་པ་ནས་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །བདུན་པ་སེམས་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་སྨད་པ་བཤད་པ་ནི་ཆེར་འོས་སེམས་བསྐྱེད་སྤངས་པའི་སྐྱེ་བོ་གང་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་སེམས་བསྐྱེད་པ་ ལ་བསྔགས་པ་བཤད་པ་ནི་བློ་ལྡན་སེམས་མཆོག་ཅེས་པའོ། །དགུ་པ་མི་བྱེད་པའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་བཤད་པ་ནི་གང་ཚེ་གཞན་གྱི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་པ་སེམས་བསྐྱེད་ནས་མི་ལྡོག་པ་བཤད་པ་ ནི་འདི་ཡིས་ཆོས་ཀུན་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་མི་འཇིགས་པ་བཤད་པ་ནི་གཞན་དོན་བརྩོན་ལྡན་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཉིས་པ་སེམས་ཅན་ཡལ་བར་འདོར་བ་དགག་པ་བཤད་པ་ནི་སློབ་ དཔོན་བརྩེ་ཆ
【現代漢語翻譯】 『是那些差別』的意思。第三，解釋體性是『自性』等，功德解脫是指『種姓』，『果』是功德，『脫』是度脫，意思是說從此產生功德，從輪迴中解脫。 第四，解釋相是『在結合之前』的意思。第五，解釋差別是『種姓是決定』的意思。第六，解釋過患是『煩惱串習』的意思。第七，解釋利益是『長久之後』的意思。第八，兩個比喻的第一個是『金的作為』，第二個是『珍寶殊勝種姓』的意思。這樣通過八個意義解釋了存在，然後根本的第二個意義解釋了沒有種姓是『有些人造作惡業』的意思。第二，解釋兩種種姓的偉大是『深且廣大』的意思。第四，解釋果是『功德非常廣大』的意思。第四品是關於種姓。 覺醒種姓之後，首先進入大乘的行為是產生菩提心，所以體性是爲了他人的利益而希求菩提。差別有二十二種，從資糧道的小到佛的果位之間都有，即使在那裡面，直到輪迴未空之間，也有希望自己的菩提不斷地獲得。地界的次第就像《釋論小》一樣。關於論的意義，首先體性是『歡喜大』的意思。第二，從地界的角度來區分是『菩提心是』等，從這裡也對最後的佛進行了解釋。 第三，通過多種方式來確定菩提心是『它的根本』的意思。第四，解釋從表相產生的世俗菩提心是『友力』的意思。第五，解釋勝義菩提心是『圓滿佛陀極喜』的意思。第六，解釋比喻的偉大是『生起如地』等，從智慧無盡的菩提心無盡開始解釋。第七，解釋對沒有生起菩提心的人的責備是『大應捨棄菩提心之人』的意思。第八，解釋對生起菩提心的人的讚歎是『具慧殊勝心』的意思。第九，解釋獲得不作的律儀是『何時他人』的意思。第十，解釋生起菩提心后不退轉是『以此諸法』的意思。第十一，解釋不畏懼痛苦是『為他利精進』的意思。第十二，解釋遮止捨棄有情是『導師慈悲』
【English Translation】 『It means those differences.』 Third, explaining the nature is 『self-nature』 etc., merit liberation refers to 『Gotra (藏文：རིགས་，梵文天城體：गोत्र，梵文羅馬擬音：gotra，漢語字面意思：種姓)』, 『Go (藏文：གོ་，梵文天城體：गो，梵文羅馬擬音：go，漢語字面意思：果)』 is merit, 『Tra (藏文：ཏྲ་，梵文天城體：त्र，梵文羅馬擬音：tra，漢語字面意思：脫)』 is deliverance, meaning that from this, merit arises and is liberated from Samsara. Fourth, explaining the sign is 『before the union』 meaning. Fifth, explaining the distinction is 『lineage is certain』 meaning. Sixth, explaining the fault is 『affliction habituation』 meaning. Seventh, explaining the benefit is 『after a long time』 meaning. Eighth, the first of the two metaphors is 『the work of gold』, and the second is 『the supreme noble lineage』 meaning. Thus, after explaining existence through eight meanings, the second fundamental meaning explains the absence of lineage as 『some people engage in evil deeds』 meaning. Second, explaining the greatness of the two lineages is 『deep and vast』 meaning. Fourth, explaining the fruit is 『merit is extremely vast』 meaning. The fourth chapter is about lineage. After awakening the lineage, the first practice of entering the Mahayana is the arising of Bodhicitta (藏文：བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་，梵文天城體：बोधिचित्त，梵文羅馬擬音：bodhicitta，漢語字面意思：菩提心), so the nature is the desire for enlightenment for the benefit of others. There are twenty-two distinctions, from the small accumulation path to the state of Buddhahood, and even within that, until Samsara is empty, there is the hope that one's own enlightenment will be continuously attained. The order of the Bhumi (藏文：ས་，梵文天城體：भूमि，梵文羅馬擬音：bhūmi，漢語字面意思：地) is like the Commentary. Regarding the meaning of the text, first, the nature is 『great joy』 meaning. Second, distinguishing from the perspective of the Bhumi is 『Bodhicitta is』 etc., and from here, the final Buddha is also explained. Third, determining Bodhicitta through various means is 『its root』 meaning. Fourth, explaining the conventional Bodhicitta arising from symbols is 『friend's strength』 meaning. Fifth, explaining the ultimate Bodhicitta is 『perfect Buddha greatly pleased』 meaning. Sixth, explaining the greatness of the metaphor is 『arising like the earth』 etc., starting from the inexhaustible Bodhicitta of inexhaustible wisdom. Seventh, explaining the condemnation of those who have not generated Bodhicitta is 『greatly appropriate is the person who abandons Bodhicitta』 meaning. Eighth, explaining the praise of those who have generated Bodhicitta is 『wise supreme mind』 meaning. Ninth, explaining the attainment of the vow of non-action is 『when others』 meaning. Tenth, explaining non-regression after generating Bodhicitta is 『by this all Dharmas』 meaning. Eleventh, explaining not fearing suffering is 『diligent for the benefit of others』 meaning. Twelfth, explaining preventing the abandonment of sentient beings is 『teacher compassion』
ེན་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་ལེ་ལོ་སྨད་པ་བཤད་པ་ནི་མགོ་ལ་སེམས་ཅན་ཞེས་པའོ། །སྐབས་ལྔ་པ་སེམས་བསྐྱེད་པའོ།། །། ༄། །སྐབས་དྲུག་པ་སྒྲུབ་པ། སྐབས་བདུན་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད། །སྐབས་བརྒྱད་པ་མཐུ། སྐབས་དགུ་པ་རང་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ། སེམས་བསྐྱེད་ནས་གཉིས་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་སྒྲུབ་པའི་སྤྱོད་པ་བྱེད་པས་དེ་བཤད་དེ་དེ་ལ་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི་གནས་རྩོམ་ཞེས་པའོ། ། 1-130 གཉིས་པ་རང་གཞན་མཉམ་པའི་སྒྲུབ་པ་བཤད་པ་ནི་གཞན་དང་བདག་ཏུ་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་གཞན་དོན་ཁྱད་པར་དུ་བྱ་དགོས་པ་ལ་མདོར་བསྟན་པ་ནི་ཇི་ལྟར་སྙིང་རྗེའི་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་ དེའི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་བཅུ་གསུམ་བཤད་པ་ནི་ཐ་ཆད་འབྲིང་དང་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་གཞན་དོན་སྒྲུབ་ཚུལ་མཆོག་བཤད་པ་ནི་སྐྱེ་བོ་དང་མཐུན་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་སྲིད་ཞི་གཉིས་ཀྱི་རང་གཞན་ གྱི་དོན་སྒྲུབ་པའི་སྐྱོན་ཡོན་བཤད་པ་ནི་འདོད་ལྡན་སྐྱེ་བོ་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་དེ་སྤྱོད་ཡུལ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་བསྔོ་བ་དང་འབྲེལ་བར་སྒྲུབ་པ་ནི་རྒྱལ་སྲས་སྤྱོད་ཚེ་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་ སེམས་ཅན་ལ་མི་བཟོད་པ་དགག་པ་ནི་རྟག་ཏུ་ཉེས་པས་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་དེ་འདྲའི་སྒྲུབ་པས་སྲིད་ཞི་གཉིས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་ཐམས་ཅད་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་ཆེ་བ་སྟོན་པ་ནི་སྒྲུབ་པ་ འདི་ནི་ཞེས་པའོ། །སྐབས་དྲུག་པ་སྒྲུབ་པའོ།། །། སྒྲུབ་པ་དེ་ལ་ཡང་དོན་དམ་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཤེས་པ་དགོས་པས་དེ་བཤད་པ་ན་དང་པོ་དོན་དམ་པའི་མཚན་ཉིད་བཤད་པ་ནི་ཡོད་ མིན་མེད་མིན་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་བདག་ཏུ་ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དགག་པ་བཤད་པ་ནི་བདག་ཏུ་ལྟ་བ་ཅེས་པའོ། །གསུམ་པ་དེར་ལྟ་བའི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་སླད་པ་བཤད་པ་ནི་ཇི་ལྟར་འཁྲུལ་པ་ཅེས་པའོ། ། 1-131 བཞི་པ་སྲིད་ཞི་བདག་མེད་པར་མཉམ་པའི་ལྟ་བ་བཤད་པ་ནི་འདི་ལ་དོན་དམ་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་གཉེན་པོ་དོན་དམ་པའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་གོ་རིམ་བཤད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་པས་ ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་དོན་དམ་པའི་ཡེ་ཤེས་དེའི་ཆེ་བ་སྟོན་པ་ནི་ཐུབ་པས་གསུངས་པའི་ཞེས་པའོ། །སྐབས་བདུན་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དོ།། །།དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལས་མངོན་ཤེས་ ཀྱི་མཐུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་བས་དེ་བཤད་པ་ན་དང་པོ་མངོན་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་བཤད་པ་ནི་སྐྱེ་དང་ངག་སེམས་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་དེའི་རྒྱུ་བཤད་པ་ནི་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ཅེས་པའོ། །གསུམ་ པ་འབྲས་བུ་བཤད་པ་ནི་གང་གིས་འཕགས་དང་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་མཐོང་བ་དང་སྟོན་པའི་ལས་བཤད་པ་ནི་ཆགས་དང་འཇིག་བཅས་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་འོད་ཟེར་གྱི་ལས་བཤད་པ་ནི་འོད་ཟེར་ བཏང་བས་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་རྣམ་པར་རོལ་པ་དང་སྤྲུལ་པའི་ལས་བཤད་པ་ནི་དེ་ནི་མཆོག་ཚོགས་ཅེས་པའོ། །བདུན་པ་ཞིང་དག་པའི་ལས་བཤད་པ་ནི་ཡེ་ཤེས་དག་ལ་དབང་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །
【現代漢語翻譯】 第十二是呵責懈怠，名為『厭離』。 第十三是宣說呵責懈怠，名為『于首有情』。 第五品為發心。 第六品為修行。 第七品為真如。 第八品為神通。 第九品為自圓滿。 從發心之後，第二是行持修習大乘道的行為，因此宣說它，其中第一是體性，名為『安住造作』。 第二是宣說自他平等的修習，名為『於他與我』。 第三是對於必須特別利益他眾的簡要指示，名為『如具悲憫』。 第四是宣說它的十三種分類，名為『下中上等』。 第五是宣說利益他眾的殊勝修行方式，名為『隨順眾生』。 第六是宣說輪迴與寂滅二者，自他利益的功過，名為『貪慾有情』。 第七是與完全清凈此行境的迴向相結合的修行，名為『佛子行時』。 第八是遮止對有情的不忍，名為『恒時過患』。 第九是宣說以如此修行，能勝伏輪迴與寂滅二者一切修行的偉大之處，名為『此修行乃』。 第六品為修行。 修行也需要通達勝義諦真如，因此宣說它，其中第一是宣說勝義諦的體性，名為『非有非無』。 第二是宣說破除執著於我的顛倒見，名為『執著於我』。 第三是宣說於此執著的錯亂，名為『如何錯亂』。 第四是宣說輪迴與寂滅于無我中平等的見解，名為『於此勝義』。 第五是宣說生起對治勝義諦智慧的次第，名為『菩提薩埵』。 第六是宣說勝義諦智慧的偉大之處，名為『佛所宣說』。 第七品為真如。 從通達真如的智慧中，將獲得神通的力量，因此宣說它，其中第一是宣說神通的自性，名為『生與語心』。 第二是宣說它的因，名為『第四禪定』。 第三是宣說果，名為『何者以勝』。 第四是宣說見與示現的業，名為『具縛與壞』。 第五是宣說光明的業，名為『放光芒故』。 第六是宣說種種戲耍與化現的業，名為『彼乃勝聚』。 第七是宣說清凈剎土的業，名為『以于智慧清凈力故』。
【English Translation】 The twelfth is rebuking laziness, called 'Disgust'. The thirteenth is explaining the rebuking of laziness, called 'At the Head of Sentient Beings'. The fifth chapter is on generating the mind of enlightenment. The sixth chapter is on practice. The seventh chapter is on suchness. The eighth chapter is on powers. The ninth chapter is on self-perfection. After generating the mind of enlightenment, the second is engaging in the practice of cultivating the path of the Great Vehicle, therefore it is explained. The first of these is the nature, called 'Abiding Composition'. The second is explaining the practice of equality between self and others, called 'To Others and Self'. The third is a brief instruction on why it is necessary to particularly benefit others, called 'Like Compassion'. The fourth is explaining its thirteen divisions, called 'Inferior, Medium, and Superior'. The fifth is explaining the supreme way to accomplish the benefit of others, called 'Conforming to Beings'. The sixth is explaining the merits and faults of accomplishing the benefit of self and others in both samsara and nirvana, called 'Desiring Beings'. The seventh is practicing in connection with dedicating the field of action that is completely pure, called 'When a Bodhisattva Acts'. The eighth is refuting intolerance towards sentient beings, called 'Always Faults'. The ninth is showing the greatness of how such practice surpasses all practices of samsara and nirvana, called 'This Practice Is'. The sixth chapter is on practice. Practice also requires understanding the ultimate reality of suchness, therefore it is explained. The first of these is explaining the nature of ultimate reality, called 'Neither Exists nor Does Not Exist'. The second is explaining the refutation of the inverted view of clinging to self, called 'Clinging to Self'. The third is explaining the confusion of clinging to that, called 'How Confused'. The fourth is explaining the view of equality in selflessness of samsara and nirvana, called 'In This Ultimate'. The fifth is explaining the order of arising of the wisdom that is the antidote to ultimate reality, called 'Bodhisattva'. The sixth is showing the greatness of that wisdom of ultimate reality, called 'Taught by the Buddha'. The seventh chapter is on suchness. From the wisdom of understanding suchness, the power of clairvoyance will be obtained, therefore it is explained. The first of these is explaining the essence of clairvoyance, called 'Birth and Speech Mind'. The second is explaining its cause, called 'Fourth Dhyana'. The third is explaining the result, called 'By Whom Superior'. The fourth is explaining the action of seeing and showing, called 'With Attachment and Destruction'. The fifth is explaining the action of light rays, called 'By Emitting Light Rays'. The sixth is explaining the action of various plays and manifestations, called 'That Is Supreme Assembly'. The seventh is explaining the action of purifying the field, called 'Because of Power Over Pure Wisdom'.
བརྒྱད་པ་ལྡན་པ་རྣམ་པ་གསུམ་བཤད་པ་ནི་འདབ་གཤོག་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་འཇུག་པའི་དོན་བཤད་པ་ནི་མངོན་པར་ཤེས་པ་དྲུག་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་པ་དེའི་ཆེ་བ་བཤད་པ་ནི་དེ་ནི་དབང་མཆོག་ཅེས་པའོ། ། 1-132 སྐབས་བརྒྱད་པ་མཐུའི་སྐབས་སོ།། །། དེ་འདྲ་བའི་རྒྱལ་སྲས་དེ་རང་སྨིན་པའི་ཚུལ་བཤད་པ་ན་དང་པོ་སྨིན་པ་དགུ་མདོར་བསྟན་པ་ནི་དགའ་དང་དད་དང་ཞེས་པའོ། །དེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་ དང་པོ་དགའ་བ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་ནི་གྲོགས་མཆོག་ལ་སོགས་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་དད་པ་སྨིན་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ཤེས་དང་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་རབ་ཞི་སྨིན་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་སྡོམ་ཞིང་ཞེས་ པའོ། །བཞི་པ་སྙིང་བརྩེ་སྨིན་པ་ནི་རང་བཞིན་སྙིང་བརྩེ་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་བཟོད་པ་སྨིན་པ་ནི་རང་བཞིན་བརྟན་པ་ཅེས་པའོ། །དྲུག་པ་ཡིད་གཞུངས་སྨིན་པ་ནི་རྣམ་སྨིན་དག་ཅིང་ཞེས་པའོ། ། བདུན་པ་མཐུ་ཐོབ་སྨིན་པ་ནི་དགེ་བ་གཉིས་ཀྱིས་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་མི་ཕྲོགས་པ་སྨིན་པ་ནི་ཆོས་བཟང་རིགས་པས་ཞེས་པའོ། དགུ་པ་སྤོང་བའི་ཡན་ལག་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་ནི་དགེ་བ་ བསགས་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་པ་རང་སྨིན་པའི་ཆེ་བ་སྟོན་པ་ནི་ད་ལྟར་དངོས་པོ་རྣམ་དགུ་ཞེས་པའོ། །སྐབས་དགུ་པ་རང་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའོ།། །། ༄། །སྐབས་བཅུ་པ་གཞན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱེད་པ། སྐབས་བཅུ་གཅིག་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྐབས། རང་སྨིན་པ་ལས་གཞན་སྨིན་པ་འབྱུང་བས་དེ་ བཤད་པ་ན་དང་པོ་གཞན་སྨིན་པའི་ངོ་བོ་ནི་ཇི་ལྟར་རྨ་དང་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་དེའི་དབྱེ་བ་ནི་ལུས་ཅན་བྲལ་བར་སྨིན་བྱེད་ཅེས་པའོ། །གསུམ་པ་བསམ་པ་གང་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ནི་ཇི་ལྟར་རྒྱལ་སྲས་ཞེས་པའོ། ། 1-133 བཞི་པ་སྦྱོར་བ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གིས་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ནི་སྦྱིན་པས་བྱེད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ལུས་དང་ཞེས་པའོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་བྱེད་པ་ནི་རྟག་པ་རང་བཞིན་ཞེས་པའོ། །བཟོད་པས་ ནི་གཞན་གནོད་བྱེད་ལ་ཞེས་པའོ། །བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་ནི་རྒྱལ་སྲས་བརྩོན་འགྲུས་ཞེས་པའོ། །བསམ་གཏན་གྱིས་ནི་ཡིད་ཀྱིས་དབང་ནི་ཞེས་པའོ། །ཤེས་རབ་ཀྱིས་ནི་དེ་ཉིད་དགོངས་དོན་ཞེས་པའོ། །མཇུག་སྡུད་པ་ ནི་དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཅེས་པའོ། །སྐབས་བཅུ་པ་གཞན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱེད་པའོ།། །། དེ་ལྟར་ཐེག་ཆེན་སྒྲུབ་པའི་སྤྱོད་པ་ལས་གསུམ་དེ་གྲུབ་པའི་སྤྱོད་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ བྱང་ཆུབ་འབྱུང་སྟེ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ལས། བྱང་ཆུབ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་འདི་ནི་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདིའི་ངོ་བོ་ནི་ དོན་གཉིས་མཐར་ཐུག་པའི་སངས་རྒྱས་ཏེ་འདི་ལ་དང་པོ་རྒྱུ་དང་ངོ་བོ་དང་དཔེའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་དཀའ་སྤྱད་དཔག་མེད་ཅེས་པའོ། །གཉིས་པ་གཉིས་མེད་མཐར་ཐ
【現代漢語翻譯】 第八，解釋三種圓滿的相貌，即是『如羽翼』。 第九，解釋進入的意義，即是『六種神通』。 第十，解釋它的偉大，即是『那是至高無上的力量』。 1-132 第八品 修習品完。 像這樣的王子，解釋他自身成熟的方式，首先，概括地展示九種成熟，即是『喜悅、信仰』等。 詳細解釋這些成熟： 第一，喜悅完全成熟，即是『最佳朋友』等。 第二，信仰成熟，即是『瞭解功德』。 第三，完全寂靜成熟，即是『非常調伏』。 第四，慈悲心成熟，即是『自性慈悲』。 第五，忍辱成熟，即是『自性堅固』。 第六，心意調順成熟，即是『完全成熟清凈』。 第七，獲得力量成熟，即是『通過兩種善』。 第八，不被奪取成熟，即是『通過善法理性』。 第九，捨棄的支分完全成熟，即是『積累善』。 第十，展示自身成熟的偉大，即是『現在九種事物』。 第九品 自身完全成熟品完。 第十品 使他人完全成熟。 第十一品 菩提品。 因為從自身成熟產生使他人成熟，所以解釋它，首先，使他人成熟的本質是『如何如傷口』。 第二，它的分類是『使有情眾生脫離』。 第三，使什麼心成熟，即是『如何如王子』。 1-133 第四，通過六度使之成熟，通過佈施使之成熟，即是『菩薩的身』。 通過持戒，即是『常恒自性』。 通過忍辱，即是『對於他人加害』。 通過精進，即是『王子精進』。 通過禪定，即是『心意的力量』。 通過智慧，即是『那如實之義』。 總結，即是『如是菩薩』。 第十品 使他人完全成熟品完。 如是，從修習大乘的行為中，這三種行為成就，從一切相智的菩提產生，從毗盧遮那佛現證菩提中。 菩提和一切智，這二者無二無別，不可分割，如是宣說。 它的本質是達到二利的究竟佛陀，對於此，首先通過原因、本質和比喻的方式展示菩提，即是『無數難行』。 第二，無二究竟
【English Translation】 Eighth, explaining the three aspects of perfection is 'like wings'. Ninth, explaining the meaning of entering is 'six superknowledges'. Tenth, explaining its greatness is 'that is the supreme power'. 1-132 Chapter Eight: The Chapter on Accomplishment is complete. Like such a prince, explaining how he himself matures, first, briefly showing the nine maturities is 'joy and faith' and so on. Explaining these in detail: First, joy is fully matured, which is 'best friend' and so on. Second, faith is matured, which is 'knowing qualities'. Third, complete peace is matured, which is 'very disciplined'. Fourth, compassion is matured, which is 'innate compassion'. Fifth, patience is matured, which is 'innate stability'. Sixth, mind is tamed matured, which is 'completely matured and pure'. Seventh, power is obtained matured, which is 'by two virtues'. Eighth, not being robbed is matured, which is 'by good Dharma reasoning'. Ninth, the limb of abandonment is fully matured, which is 'accumulating virtue'. Tenth, showing the greatness of self-maturation is 'now nine things'. Chapter Nine: The Chapter on Self-Fully Maturing is complete. Chapter Ten: Making Others Fully Mature. Chapter Eleven: The Chapter on Bodhi. Because maturing others arises from self-maturation, explaining it, first, the nature of maturing others is 'how like a wound'. Second, its division is 'making sentient beings separate'. Third, which mind is made to mature, which is 'how like a prince'. 1-133 Fourth, maturing through the six perfections, maturing through generosity, which is 'the body of a Bodhisattva'. Through discipline, which is 'constant nature'. Through patience, which is 'to those who harm others'. Through diligence, which is 'prince diligence'. Through meditation, which is 'the power of mind'. Through wisdom, which is 'that true meaning'. Concluding, which is 'thus Bodhisattva'. Chapter Ten: The Chapter on Making Others Fully Mature is complete. Thus, from the practice of accomplishing the Great Vehicle, these three practices are accomplished, from the Bodhi of all-knowing, from Vairochana Buddha manifesting enlightenment. Bodhi and all-knowingness, these two are non-dual, inseparable, thus it is said. Its essence is the ultimate Buddha who has attained the two benefits, for this, first showing Bodhi through the means of cause, essence, and example, which is 'immeasurable austerities'. Second, non-dual ultimate
ུག་མཐུ་དང་བཅས་ པ་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྟན་པ་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཞེས་པ་ནས་རྒྱུ་ཕྱིར་སྤྲིན་དང་འདྲ་ཞེས་པའི་བར་རོ། །གསུམ་པ་སྐྱབས་གནས་མཐར་ཐུག་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྟན་པ་ནི་རྟག་ཏུ་ཉོན་མོངས་ཚོགས་ཀུན་དང་ཞེས་པ་ནས་སངས་རྒྱས་སྐྱབས་ཆེན་ཉིད་དུ་འདོད་ཅེས་པའི་བར་རོ། ། 1-134 བཞི་པ་གནས་གྱུར་གྱི་མཐར་ཐུག་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྟན་པ་ནི་གང་ལ་ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ཞེས་པ་ནས་ཡོངས་གྱུར་འདོད་ཀྱི་བར་རོ། །ལྔ་པ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་ཀྱང་སྣང་མི་སྣང་གི་ དཔེས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་རྟག་ཏུ་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་ཆད་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་ཇི་ལྟར་རྔ་དག་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་ཟབ་པའི་སྒོ་ནས་ བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ལའང་གསུམ་གྱི། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ཟབ་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་སྔ་མ་ཕྱི་མ་ཁྱད་མེད་ཀྱང་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་གནས་པ་ཟབ་པའི་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་ནི་ ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་ཕྲིན་ལས་ཟབ་པ་བཅུའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་སྟོབས་སོགས་སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་ལ་ཞེས་པའོ། །དེ་དག་གི་དཔེ་དང་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དགོངས་པ་ བཤད་པ་ནི་དྲི་མེད་དབྱིངས་དང་དེ་བཞིན་ཉིད་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་འབྱོར་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ལ་མཐུ་ལ་སོགས་པའི་འབྱོར་པ་བཤད་པ་ནི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་ཞེས་པའོ། །གནས་གྱུར་ གྱི་འབྱོར་པ་བདུན་བཤད་པ་ནི་དབང་པོ་ལྔ་རྣམས་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །དགུ་པ་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་མཛད་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་འདི་ན་འཇིག་ཞེས་པ་ནས་དེ་འདི་རྨད་བྱུང་བའི་ཆོས་ཞེས་པའི་བར་རོ། ། 1-135 དགུ་པ་ཆོས་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀུན་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཞེས་པའོ། །བཅུ་པ་སྐུའི་དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ སྐུ་དབྱེ་བ་ཞེས་པ་ནས་རྒྱུན་གྱི་དེ་དག་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱི་བར་རོ། །བཅུ་གཅིག་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་ནི་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ཞེས་པ་ནས་ཡེ་ཤེས་ བཞི་པོ་ཡང་དག་འབྱུང་གི་བར་རོ། །བཅུ་གཉིས་པ་སངས་རྒྱས་གཅིག་དང་དུ་མ་མ་ཡིན་པ་ནི་ཐ་དད་རིགས་དོན་ཅེས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་བཤད་པ་ནི་མེད་པ་ གང་ཡིན་པ་སྟེ་འདི་ལ་ཉེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཅེས་རྔོག་ལུགས་བཤད་པ་ལ་ནི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡང་མེད་དོ། །བཅུ་བཞི་པ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་གཅིག་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་ བཤད་པ་ནི་ཀླུང་དག་པའི་འོག་ཏུ་ཞེས་པའོ། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་ལ་སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་པ་དེ་ལྟར་བྱ་བ་དང་བཤད་ཟིན་པ་རྣམས་ཀྱི་སྡོམ་སྟེ་དང་པོ་ནི་སྐབས་དང་པོའོ། །བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ ལེའུ་ནི་མདོའི་མིང་ངོ་། །དེ་ཡན་ཆད་ལ་མཇུག་སྡུད་བྱེད་
【現代漢語翻譯】 以威力等方式展示的菩提是，從『一切法皆是佛』到『如因緣之云』之間的內容。第三，展示究竟的皈依處是菩提，從『常時煩惱諸眾』到『佛陀即是大皈依』之間的內容。 第四，展示轉依的究竟是菩提，從『于彼煩惱所知障』到『完全轉變希求』之間的內容。第五，展示周遍一切卻顯現與不顯現的譬喻的菩提，如『猶如虛空恒常』。 第六，通過事業相續不斷的角度展示菩提，如『猶如鼓聲』。第七，從甚深的角度展示菩提，又分三部分。第一，從體性甚深的角度展示菩提，即『前後無別亦』。 第二，從安住甚深的角度展示，即『無漏法界中』。第三，從十種事業甚深的角度展示菩提，即『力等佛法諸』。這些的譬喻和解釋如來藏的密意，即『無垢法界與真如』。 第八，從富饒的角度展示菩提，解釋威力等的富饒，即『聲聞諸』。解釋七種轉依的富饒，即『五根諸』等。第九，從成熟有情的角度展示菩提，即從『於此世間』到『此乃稀有之法』之間的內容。 第九，從法界清凈的角度展示菩提，即『諸法皆是真如』。第十，從身的差別的角度展示菩提，即從『諸佛身差別』到『恒常彼等即是常』之間的內容。 第十一，從智慧的差別的角度展示菩提，即從『如鏡智慧』到『四種智慧真實生』之間的內容。第十二，佛陀既非一亦非多，即『各別體性義』。第十三，解釋成就佛陀的方法，即『無有為何，於此臨近菩提』，對於解釋榮頌學派的觀點沒有任何理由。 第十四，從一切佛陀事業唯一的角度展示菩提，即『清凈龍之下』。之後，生起對菩提的歡喜，這是對如是行事和已說內容的總結，即第一品。菩提品是經的名字。以上是對結尾的總結。
【English Translation】 The demonstration of Bodhi with power and so on is from 'All dharmas are Buddha' to 'like clouds of causes'. Third, the demonstration of the ultimate refuge as Bodhi is from 'Always afflictions all assemblies' to 'Buddha is considered the great refuge'. Fourth, the demonstration of the ultimate transformation as Bodhi is from 'In whom afflictions and cognitive obscurations' to 'Completely transformed desire'. Fifth, the demonstration of Bodhi with the example of being pervasive yet appearing and not appearing, such as 'Just as space is always'. Sixth, the demonstration of Bodhi from the perspective of the continuous activity, such as 'Just as the sound of a drum'. Seventh, the demonstration of Bodhi from the profound perspective is also divided into three parts. First, the demonstration of Bodhi from the perspective of the profound nature, which is 'Before and after without difference'. Second, the demonstration from the perspective of the profound abiding, which is 'In the uncontaminated realm'. Third, the demonstration of Bodhi from the perspective of the ten profound activities, which is 'Powers and other Buddha dharmas'. The examples and explanations of these are the intention of the Tathagatagarbha, which is 'Immaculate realm and suchness'. Eighth, the demonstration of Bodhi from the perspective of abundance, explaining the abundance of power and so on, which is 'Shravakas'. Explaining the seven abundances of transformation, which is 'Five faculties' and so on. Ninth, the demonstration of Bodhi from the perspective of maturing sentient beings, which is from 'In this world' to 'This is a wonderful dharma'. Ninth, the demonstration of Bodhi from the perspective of the purity of the Dharmadhatu, which is 'All dharmas are suchness'. Tenth, the demonstration of Bodhi from the perspective of the differences of the body, which is from 'Buddhas' body differences' to 'Constant those are always'. Eleventh, the demonstration of Bodhi from the perspective of the differences of wisdom, which is from 'Mirror-like wisdom' to 'Four wisdoms truly arise'. Twelfth, the Buddha is neither one nor many, which is 'Separate nature meaning'. Thirteenth, explaining the method of accomplishing Buddhahood, which is 'What is non-existent, near to Bodhi', there is no reason for explaining the view of the Rongsong school. Fourteenth, the demonstration of Bodhi from the perspective of the single activity of all Buddhas, which is 'Under the pure Naga'. Afterwards, generating joy in Bodhi, this is a summary of such actions and spoken content, which is the first chapter. The Bodhi chapter is the name of the sutra. The above is a summary of the ending.
པ་ནི་འདི་འགྲེལ་པ་དང་འགྲེལ་བཤད་ཀྱི་ནང་ན་བྲིས་པའི་མདོ་ལ་སོགས་པའི་དོན་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྤྱོད་པ་གསུམ་གྱིས་ཉམས་སུ་ལེན་ལུགས་གཅིག་རྫོགས་པར་བསྟན་ནོ། ། 1-136 ཞེས་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྐབས་བཅུ་གཅིག་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྐབས་རྫོགས་སོ།། །། ༄། །སྐབས་བཅུ་གཉིས་པ་མོས་པ། སྐབས་བཅུ་གསུམ་པ་ཆོས་འཚོལ་བ། སྐབས་བཅུ་བཞི་པ་ཆོས་བཤད་པ། འདི་མན་ཆད་ཀྱིས་ཀྱང་འདིའི་འགྲེལ་པ་དང་ཊཱི་ཀ་ནས་འབྱུང་བའི་མདོ་ལ་སོགས་པའི་དོན་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྤྱོད་ པ་གསུམ་གྱིས་ཉམས་སུ་ལེན་ཚུལ་བཤད་དེ་སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་བསྐྱེད་དང་རིགས་དང་མོས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡན་མན་དུ་དགོས་པ་རྣམས་ནི་དེ་གཉིས་ཀར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་འདིའི་དང་པོ་ཐེག་ ཆེན་ལ་འཇུག་པའི་སྤྱོད་པ་ནི་མོས་པ་ཡིན་ཏེ་དེའི་ངོ་བོ་ནི་ངེས་པའི་དོན་ལ་ངེས་པར་འཛིན་པ་མི་འཕྲོག་པའི་བྱེད་ལས་ཅན་ལ་བཤད་དེ་འདིར་ཐེག་ཆེན་ལ་དེ་ལྟར་འཛིན་པའོ། ། གཞུང་དང་པོ་མོས་པའི་དབྱེ་བ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་བཤད་པ་ནི་སྐྱེ་དང་མ་སྐྱེས་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་མོས་པའི་བར་གཅོད་བཤད་པ་ནི་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་ཅེས་པའོ། །གསུམ་པ་མོས་པའི་ཕན་ ཡོན་བཤད་པ་ནི་བསོད་ནམས་ཆེ་དང་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་མོས་པའི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་ནི་འདོད་པ་ཅན་གྱི་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་མོས་པ་ལ་ཞུགས་པ་དགག་པ་ནི་གང་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ཞེས་ པའོ། །དྲུག་པ་མོས་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་ནི་གཞན་དག་ལ་ནི་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་མོས་པའི་འབྲས་བུ་བཤད་པ་ནི་དེ་ལྟར་འཕགས་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་པའོ། །སྐབས་བཅུ་གཉིས་པ་མོས་པའོ།། །། 1-137 གཉིས་པ་ཐེག་ཆེན་སྒྲུབ་པའི་སྤྱོད་པའི་དང་པོ་ནི་གང་ལ་འཇུག་པའི་ཆོས་ཚོལ་བ་ཡིན་པས་དེ་བཤད་དེ། དེ་ལ་དང་པོ་དམིགས་པ་སྟེ་སྣོད་འཚོལ་བ་བཤད་པ་ནི་སྡེ་སྣོད་དག་ནི་ ཅེས་པའོ། །གཉིས་པ་དམིགས་པ་རྙེད་པ་ཚོལ་བ་ནི་དམིགས་པ་ཆོས་དང་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་འཚོལ་བ་ནི་རིགས་གསུམ་པ་དང་བྱ་བ་བྱེད་ཅེས་པའོ། །བཞི་པ་ཤེས་བྱའི་དེ་ ཁོ་ན་ཉིད་འཚོལ་བ་ནི་རྟག་ཏུ་གཉིས་བྲལ་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་འཚོལ་བ་ནི་ཇི་ལྟར་སྒྱུ་མ་དེ་བཞིན་དུ་ཞེས་པ་ནས་དྲུག་ཚན་གཉིས་དང་གསུམ་པོ་རེ་རེར་འདོད་ ཅེས་པའི་བར་རོ། །དྲུག་པ་ཤེས་བྱ་འཚོལ་བ་ནི་ཡང་དག་མིན་རྟོག་ཅེས་པའོ། །བདུན་པ་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་བྱང་འཚོལ་བ་ནི་རང་གི་ཁམས་ལས་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་རྣམ་པར་རིག་པ་ ཙམ་འཚོལ་བ་ནི་སེམས་ནི་གཉིས་སུ་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་མཚན་ཉིད་འཚོལ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་ལ་ཞེས་པ་ནས་འཕེལ་བ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་འདོད་ཅེས་པའི་བར་རོ། །བཅུ་པ་ རྣམ་པར་གྲོལ་བ་འཚོལ་བ་ནི་ས་བོན་གཞན་དུ་གྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ནས་ལྡོག་པར་འདོད་ཀྱི་བར་རོ། །བཅུ་གཅིག་པ་ངོ་བོ་
【現代漢語翻譯】 因此，在註釋和解釋中寫到的，關於通過三種大乘行為來修持經部等意義的方法，已完整地展示出來。 1-136 爲了能夠理解這一點。第十一品，菩提品，圓滿結束。 第十二品，信解。第十三品，求法。第十四品，說法。 從這裡開始，也講述了從註釋和 टीका（梵文，Devanagari：टीका，梵文羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中出現的經部等意義，通過三種大乘行為來修持的方法，皈依、發心、種姓和信解等，上下所需的內容，都應該在那兩者中理解。其中，這裡首先進入大乘的行為是信解，它的自性是對決定之義堅定不移的執持，具有不可奪的功用，這裡是指對大乘的如此執持。 第一，講述信解的二十六種分類，即『生』和『未生』等。 第二，講述信解的障礙，即『不作意』等。 第三，講述信解的利益，即『福德大』等。 第四，講述信解的差別，即『有欲者』等。 第五，遮止進入信解，即『因為有情』等。 第六，講述信解的福德差別，即『對於其他』等。 第七，講述信解的果，即『如是聖者大』等。第十二品，信解品，圓滿結束。 1-137 第二，修持大乘的行為的第一個是尋求所入之法，因此講述它。其中，首先講述所緣，即尋求法器，即『經藏等』等。 第二，尋求獲得所緣，即『所緣法』等。 第三，尋求作意，即『第三種姓』和『行事』等。 第四，尋求所知之真如，即『常時離二』等。 第五，尋求如幻，即『如幻』等，從那裡到『二六和三者各自』之間。 第六，尋求所知，即『非真妄念』等。 第七，尋求煩惱和凈分，即『從自性界』等。 第八，尋求唯識，即『心是二』等。 第九，尋求體性，即『諸佛對有情』等，到『無增之體性』之間。 第十，尋求解脫，即『因為種子轉異』等，到『逆轉』之間。 第十一，尋求本體
【English Translation】 Thus, in the commentaries and explanations, the method of practicing the meaning of the Sutras, etc., through the three Mahayana practices is completely shown. 1-136 In order to understand this. The eleventh chapter, the Bodhi chapter, is complete. Chapter Twelve, Faith. Chapter Thirteen, Seeking the Dharma. Chapter Fourteen, Explaining the Dharma. From here on, it also explains the method of practicing the meaning of the Sutras, etc., which appear in the commentaries and ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary), through the three Mahayana practices, such as refuge, generating Bodhicitta, lineage, and faith. The necessary contents up and down should be understood in both of them. Among them, the first practice of entering the Mahayana here is faith, and its nature is to firmly hold the meaning of certainty, with the function of being unassailable, which here refers to such a holding of the Mahayana. First, the twenty-six divisions of faith are explained, namely 'born' and 'unborn', etc. Second, the obstacles to faith are explained, namely 'non-attention', etc. Third, the benefits of faith are explained, namely 'great merit', etc. Fourth, the differences of faith are explained, namely 'desireful', etc. Fifth, the rejection of entering faith is explained, namely 'because sentient beings', etc. Sixth, the differences in the merit of faith are explained, namely 'for others', etc. Seventh, the fruit of faith is explained, namely 'thus great noble one', etc. Chapter Twelve, the Faith Chapter, is complete. 1-137 Second, the first of the practices of accomplishing the Mahayana is seeking the Dharma to be entered, so it is explained. Among them, first, the object, that is, seeking the vessel, is explained, namely 'the Sutra Pitaka', etc. Second, seeking to obtain the object, namely 'the object Dharma', etc. Third, seeking attention, namely 'the third lineage' and 'action', etc. Fourth, seeking the Suchness of what is to be known, namely 'always separate from two', etc. Fifth, seeking the illusion-like, namely 'like an illusion', etc., from there to 'two sixes and three each'. Sixth, seeking what is to be known, namely 'untrue delusion', etc. Seventh, seeking afflictions and purification, namely 'from one's own realm', etc. Eighth, seeking only consciousness, namely 'the mind is two', etc. Ninth, seeking characteristics, namely 'the Buddhas for sentient beings', etc., to 'the nature of no increase'. Tenth, seeking liberation, namely 'because the seed has changed', etc., to 'reversal'. Eleventh, seeking the essence
ཉིད་མེད་པ་འཚོལ་བ་ནི་རང་དང་རང་གི་བདག་ཉིད་དུ་ཞེས་པའོ། ། 1-138 བཅུ་གཉིས་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་འཚོལ་བ་ནི་ཐོག་མ་དང་ནི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་ཐེག་པ་གཅིག་ལ་འཚོལ་བ་ནི་ཆོས་དང་བདག་མེད་གྲོལ་བ་རྣམས་ནས་བྱང་ཆུབ་དམ་ པ་ཐོབ་པར་གྱུར་གྱི་བར་རོ། །བཅུ་བཞི་པ་རིག་པའི་གནས་འཚོལ་བ་ནི་རིག་པའི་གནས་ལྔ་ཞེས་པའོ། །བཅོ་ལྔ་པ་ཁམས་བརྡས་པའི་རིགས་རྒྱས་པ་ཚོལ་བ་ནི་རྒྱུ་དམིགས་ནས་ནི་དགའ་བ་ དང་ཞེས་པ་ནས་ཁམས་ནི་བརྟས་པར་བྱེད་པོ་ཡིན་ཞེས་པའི་བར་རོ། །བཅུ་དྲུག་པ་ཆོས་འཚོལ་བའི་དབྱེ་བ་ནི་རྒྱས་དང་ལྷག་པའི་བསམ་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་བདུན་པ་རྒྱུའི་ཆོས་འཚོལ་བ་ནི་ བསྟན་ཆོས་གཟུགས་དང་ཞེས་པའོ། །བཅོ་བརྒྱད་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་འཚོལ་བ་ནི་རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཅེས་པའོ། །མཇུག་སྡུད་པ་ནི་དེ་ལྟར་བློ་གྲོས་ཅེས་པའོ། །སྐབས་བཅུ་གསུམ་པ་ཆོས་འཚོལ་ བའོ།། །། བཙལ་ནས་གཞན་ལ་སྟོན་པས་དེ་བཤད་པ་ན། དང་པོ་ཆོས་ལ་སེར་སྣ་སྤངས་པ་ནི་བརྟན་པ་རྣམས་ནི་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་དོན་མེད་པ་དང་ཡོད་པ་བཤད་པ་ནི་གང་ཕྱིར་རང་ རིག་ཅེས་པའོ། །གསུམ་པ་སྟོན་པའི་དབྱེ་བ་བཤད་པ་ནི་སེམས་དཔའ་མཆོག་གི་ཅེས་པའོ། །བཞི་པ་སྟོན་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་བཤད་པ་ནི་རྒྱ་ཆེ་ཐེ་ཚོམ་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་ཚིག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་རྒྱལ་སྲས་ཚིག་ནི་ཞེས་པའོ། ། 1-139 དྲུག་པ་ཡི་གེ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་བསྟན་དང་དེ་བཞིན་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་སྟོན་པའི་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་ནི་ངག་ཚིག་ཤིན་ཏུ་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་དད་དང་དགའ་ དང་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པའི་དབྱེ་བ་བཤད་པ་ནི་གཞུག་པ་ཅེས་པའོ། །བཅུ་པ་དགོངས་པ་བཞི་བཤད་པ་ནི་མཉམ་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་དེ་ཤེས་པའི་ཕན་ཡོན་ བཤད་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལ་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཉིས་པ་ཆོས་སྟོན་པའི་ཕན་ཡོན་བཤད་པ་ནི་དེ་ལྟར་བློ་བཟང་ཞེས་པའོ། །སྐབས་བཅུ་བཞི་པ་ཆོས་བཤད་པའོ།། །། ༄། །སྐབས་བཅོ་ལྔ་པ་སྒྲུབ་པ། སྐབས་བཅུ་དྲུག་པ་གདམས་ངག་དང་རྗེས་སུ་བསྟན་པ། སྐབས་བཅུ་བདུན་པོ་ལས་གསུམ་ཐབས་ཀྱིས་ཟིན་པ། གཞན་ལ་བཤད་ཅིང་རང་ཉིད་སྒྲུབ་ པ་བྱེད་པས་དེ་བཤད་དེ། དེ་ལ་དང་པོ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོས་ལམ་གཉིས་ལ་བདག་མེད་གཉིས་རྟོགས་ནས་སྒྲུབ་པ་བྱེད་པ་བཤད་པ་ནི་བློ་ལྡན་གཉིས་ལ་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་འཕགས་པས་མཐོང་ སྒོམ་གཉིས་ལ་སྒྲུབ་པ་བྱེད་པ་བཤད་པ་ནི་དེ་ནས་དེ་ནི་ས་དང་པོར། ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་སྒྲུབ་པ་བག་ཡོད་པར་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི་བློ་ལྡན་གང་དུ་ཞེས་པའོ། །བཞི་ པ་ཉོན་མོངས་པས་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བའི་དགོངས་པ་བཤད་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་ཉན་རང་གི་བསམ་པ་སྤང་དགོས་པར་བསྟན་པ་
【現代漢語翻譯】 尋找無有自性，即是尋找自身與自性的本性。 第十二，尋找對不生之法的忍耐，即是『最初與』等句。 第十三，尋找唯一乘，是從『法與無我解脫』等句，直到『獲得無上菩提』之間。 第十四，尋找明處（vidyāsthāna，知識的領域），即是『五明處』。 第十五，尋找界增盛之族，即是從『以因緣為緣，生起喜樂』等句，直到『界是增盛之因』之間。 第十六，尋找法的分類，即是『廣大與增上意樂』等句。 第十七，尋找因之法，即是『所詮之法，色』等句。 第十八，尋找分別念，即是『諸佛子』等句。 結尾是『如是，具慧者』等句。 第十三品，尋找法。 尋得之後向他人宣說，即是說彼法： 第一，捨棄對法的慳吝，即是『穩固者』等句。 第二，宣說無意義與有意義，即是『何以故，自證』等句。 第三，宣說宣說者的分類，即是『菩薩殊勝』等句。 第四，宣說圓滿的宣說者，即是『廣大，疑惑』等句。 第五，圓滿的語句，即是『佛子之語』等句。 第六，圓滿的文字，即是『教法與如是』等句。 第七，宣說者的偉大自性，即是『言辭極其』等句。 第八，圓滿，即是『信心與歡喜』等句。 第九，宣說隱晦意趣的分類，即是『投入』等句。 第十，宣說四種意趣，即是『平等性與』等句。 第十一，宣說了知此的利益，即是『于佛法』等句。 第十二，宣說法的利益，即是『如是，具慧』等句。 第十四品，宣說法。 第十五品，修持。 第十六品，教誡與隨教。 第十七品，三事以方便攝持。 為他人宣說，自己也修持，因此宣說彼等： 其中，第一，宣說異生通過對二道的證悟，了悟二無我後進行修持，即是『具慧者對二』等句。 第二，宣說聖者通過見道和修道進行修持，即是『從彼之後，于初地』等句。 第三，宣說必須謹慎修持，即是『具慧者於何處』等句。 第四，宣說以煩惱對治煩惱的意趣，即是『法界是』等句。 第五，宣說必須捨棄聲聞和獨覺的想法
【English Translation】 Searching for the absence of inherent existence is said to be searching for oneself and one's own nature. Twelfth, searching for the acceptance of the unoriginated dharma is the phrase 'the beginning and'. Thirteenth, searching for the one vehicle is from the phrase 'liberation from dharma and selflessness' up to 'becoming one who obtains supreme enlightenment'. Fourteenth, searching for the fields of knowledge (vidyāsthāna) is the phrase 'five fields of knowledge'. Fifteenth, searching for the increase of the elements is from the phrase 'because of the cause and condition, joy and' up to 'the element is the cause of increase'. Sixteenth, the division of searching for the dharma is the phrase 'extensive and superior thought and'. Seventeenth, searching for the dharma of the cause is the phrase 'the taught dharma, form and'. Eighteenth, searching for conceptualization is the phrase 'the sons of the Victorious Ones'. The conclusion is the phrase 'thus, intelligent one'. Thirteenth chapter, searching for the dharma. Having searched and then shown it to others, that is explaining it: First, abandoning miserliness towards the dharma is the phrase 'the steadfast ones'. Second, explaining the meaningless and the meaningful is the phrase 'because of what, self-awareness'. Third, explaining the divisions of the one who shows is the phrase 'supreme Bodhisattva'. Fourth, explaining the complete one who shows is the phrase 'extensive doubt'. Fifth, complete words are the phrase 'the words of the son of the Victorious One'. Sixth, complete letters are the phrase 'the teaching and likewise'. Seventh, the nature of the greatness of the one who shows is the phrase 'utterly words'. Eighth, completeness is the phrase 'faith and joy and'. Ninth, explaining the divisions of the hidden intention is the phrase 'putting in'. Tenth, explaining the four intentions is the phrase 'equality and'. Eleventh, explaining the benefit of knowing that is the phrase 'in the Buddha's dharma'. Twelfth, explaining the benefit of showing the dharma is the phrase 'thus, wise one'. Fourteenth chapter, explaining the dharma. Fifteenth chapter, practice. Sixteenth chapter, advice and following advice. Seventeenth chapter, the three activities are encompassed by skillful means. Explaining to others and practicing oneself, therefore explaining those: Among these, first, explaining how ordinary beings, having realized the two selflessnesses through the two paths, practice is the phrase 'intelligent ones to two'. Second, explaining how noble ones practice through the path of seeing and the path of cultivation is the phrase 'from then on, in the first ground'. Third, showing that practice must be done with diligence is the phrase 'intelligent one where'. Fourth, explaining the intention of abandoning afflictions with afflictions is the phrase 'the realm of dharma is'. Fifth, showing that the thoughts of hearers and solitary realizers must be abandoned.
ནི་སེམས་ཅན་ཆེད་དུ་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་དང་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་ལ་སྐྲག་པ་སྤངས་པ་ནི་ཆོས་མེད་པ་དང་ཞེས་པའོ། ། 1-140 བདུན་པ་འདོད་ཆགས་ལས་སྐྱེས་པ་ལྟུང་བ་མ་ཡིན་པར་བསྟན་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ཅན་ལ་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་སྒྲུབ་པའི་དབྱེ་བ་བཤད་པ་ནི་སྨན་བཟང་པོ་ལ་ནད་པ་བཞིན་ ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་སྒྲུབ་པའི་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་དག་བཤད་པ་ནི་དེ་ལྟར་བདག་ཏུ་ཞེས་པའོ། །སྐབས་བཅོ་ལྔ་པ་སྒྲུབ་པའོ།། །།སྒྲུབ་པ་ནི་གདམས་ངག་དང་རྗེས་བསྟན་ལས་འབྱུང་བས་དེ་བཤད་དེ། དེ་ ལ་དང་པོ་གདམས་ངག་ནོད་པ་པོའི་གང་ཟག་བཤད་པ་ནི་བསྐལ་བ་གྲངས་མེད་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་གང་ལ་གནོད་པའི་ཡུལ་བཤད་པ་ནི་དེ་ཚེ་ཆོས་ཀྱི་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་དེ་སེམས་དྲུག་ གིས་སྒོམ་པ་བཤད་པ་ནི་དེ་ནས་དང་པོར་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་དེ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བཅུ་གཅིག་གིས་སྒོམ་པ་སྟོན་པ་ནི་ཡིད་ཀྱིས་བརྗོད་པས་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་དེའི་སེམས་གནས་པའི་ཐབས་ དགུས་སྒོམ་པ་བཤད་པ་ནི་དམིགས་པ་ལ་ནི་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་དེ་ལྟར་སྒོམ་པའི་འབྲས་བུ་བཤད་པ་ནི་དེ་ནས་དེ་ཡི་ལུས་དང་སེམས་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་དེའི་ཕན་ཡོན་ལྔ་བཤད་པ་ ནི་དེ་ནས་དེ་དག་སྔོན་རོལ་དུ་ཞེས་པ་སྟེ་དེ་ཡན་ཆད་ནི་ཚོགས་ལམ་ན་སྒོམ་པའི་གདམས་ངག་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་བརྒྱད་པ་སྦྱོར་ལམ་བཞི་འབྱུང་ཚུལ་བཤད་པ་ནི་དེ་ནས་དེ་འདྲར་འགྱུར་བ་ཡིན་ཞེས་པའོ། ། 1-141 དགུ་པ་མཐོང་ལམ་ཐོབ་ཚུལ་བཤད་པ་ནི་དེ་ནས་དེས་ནི་ཞེས་པའོ། །དེ་འདིའི་ཞེས་པ་ནས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ནི་ཐོབ་པར་འདོད་ཅེས་པའི་བར་གྱིས་ནི་མཐོང་ལམ་གྱི་སྤངས་རྟོགས་མང་པོ་བཤད་ དོ། །དེ་ནས་གང་ཞིག་བློ་ཡི་འགྲོ་བ་འདུས་བྱས་ཙམ་ཞེས་པས་ནི་མཐོང་ལམ་ཐོབ་པའི་ཆེ་བ་བཤད་དོ། །བཅུ་པ་སྒོམ་ལམ་བཤད་པ་ནི་དེ་ནས་དེ་ཡི་ལྷག་མ་ཡི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་ གཅིག་པ་གདམས་པ་ངག་གི་ཆེ་བ་བཤད་པ་ནི་དེ་ལྟར་མཐོང་དཀའི་ཐུབ་པ་ཞེས་པ་ནས་ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་འགྲོ་བར་འགྱུར་ཞེས་པའི་བར་ཏེ་འདིས་ཀྱང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་ འབྲས་ཚར་གཅིག་བསྟན་པས་མཇུག་སྡུད་སྡོམ་གྱི་ཚིགས་བཅད་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །སྐབས་བཅུ་དྲུག་པ་གདམས་ངག་དང་རྗེས་སུ་བསྟན་པའོ།། །།སྔར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་ཐམས་ཅད་བྱེད་པ་ པོ་དང་ལས་དང་བྱ་བ་འབྲས་བུ་གསུམ་བདག་གཉིས་སུ་མི་དམིགས་པ་དགོས་པས་དེ་བཤད་དོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ལས་གསུམ་མི་དམིགས་པས་ཟིན་པ་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞིར་བསྟན་པ་ནི་ ཇི་ལྟར་ནགས་ཚལ་དང་ནི་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་དེ་ལ་ཐེག་ཆེན་ལ་སྐྲག་པ་དང་ཉན་རང་ལ་དགའ་བ་གཉིས་ཟློག་དགོས་པར་སྟོན་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་དཀའ་བའི་ལས་ནི་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་ལས་ཐབས་ཀྱིས་ཟིན་པའི་ཆེ་བ་སྟོན་པ་ནི་རྟག་ཏུ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ལས་
【現代漢語翻譯】 是為利益有情眾生而行。第六，斷除對無自性和自性清凈的恐懼，即是『無有諸法』之義。 第七，闡述由貪慾所生並非墮落，即是『菩薩于有情』之義。第八，闡述修持的差別，即是『如良醫之於病人』之義。第九，闡述修持的三輪清凈，即是『如是於我』之義。第十五品為修持。 修持源於口訣和隨教，故而宣說之。其中，首先闡述接受口訣者的身份，即是『無數劫』之義。第二，闡述所損害的對境，即是『彼時法之』之義。第三，闡述以六種心修持，即是『彼時初』之義。第四，闡述以十一種作意修持，即是『以意念誦』之義。第五，闡述以九種方法安住其心修持，即是『于所緣境』之義。第六，闡述如是修持的果報，即是『彼時彼之身與心』之義。第七，闡述其五種利益，即是『彼時彼等先導』之義，以上是資糧道中修持的口訣。第八，闡述加行道四者生起的方式，即是『彼時彼等轉成』之義。 第九，闡述獲得見道的方式，即是『彼時彼者』之義。從『彼之』至『一同欲得』之間，闡述了見道的大量斷證功德。之後，『若有心之行境唯是造作』，闡述了獲得見道的殊勝之處。第十，闡述修道，即是『彼時彼之餘』之義。第十一，闡述口訣的殊勝之處，即是『如是難見之能仁』至『將度功德海彼岸』之間，這也一次性地展示了大乘的因果關係，因此作了總結性的偈頌。 第十六品為口訣和隨教。先前所說的一切，都需要不執著於三門的一切行為的作者、行為和所作、果報這三者，以及我和我所二者，因此宣說之。其中，首先闡述不執著於三業所攝持，作為一切善行的基礎，即是『如森林』之義。第二，闡述必須遮止對大乘的恐懼和對小乘的喜好，即是『甚為艱難之業』之義。第三，闡述以方便所攝持的殊勝之處，即是『恒常不分別之業』之義。
【English Translation】 It is for the sake of sentient beings. Sixth, abandoning the fear of no-self-nature and naturally pure, is the meaning of 'no dharmas'. Seventh, explaining that arising from desire is not a downfall, is the meaning of 'Bodhisattva towards sentient beings'. Eighth, explaining the differences in practice, is the meaning of 'like a good doctor to a patient'. Ninth, explaining the complete purification of the three wheels of practice, is the meaning of 'thus to me'. The fifteenth chapter is practice. Practice arises from instructions and subsequent teachings, therefore it is explained. Among them, first, explaining the person who receives the instructions, is the meaning of 'countless eons'. Second, explaining the object to be harmed, is the meaning of 'at that time, the Dharma'. Third, explaining meditation with six minds, is the meaning of 'then, at first'. Fourth, explaining meditation with eleven kinds of attention, is the meaning of 'with mind reciting'. Fifth, explaining meditation with nine methods of settling the mind, is the meaning of 'on the object'. Sixth, explaining the result of meditating in this way, is the meaning of 'then, his body and mind'. Seventh, explaining its five benefits, is 'then, those preceding', up to that point is the instruction for meditating on the path of accumulation. Eighth, explaining how the four paths of joining arise, is the meaning of 'then, they become like that'. Ninth, explaining how the path of seeing is attained, is the meaning of 'then, by him'. From 'that of this' to 'together, one desires to attain', explains many abandonments and realizations of the path of seeing. Then, 'whatever the mind's movement is merely fabricated', explains the greatness of attaining the path of seeing. Tenth, explaining the path of meditation, is the meaning of 'then, the remainder of that'. Eleventh, explaining the greatness of the instruction of words, is from 'thus, the rare to see Thubpa' to 'will go to the other shore of the ocean of qualities', this also shows the cause and effect of the Great Vehicle in one go, therefore, a concluding summary verse is made. The sixteenth chapter is instructions and subsequent teachings. All that has been said before requires that all actions of the three doors do not fixate on the agent, action, and object, the three fruits, and the two selves, therefore it is explained. Among them, first, explaining that being grasped by non-fixation on the three actions is the basis of all virtues, is the meaning of 'like a forest'. Second, explaining that it is necessary to reverse the fear of the Great Vehicle and the joy of the Hearers and Solitary Realizers, is the meaning of 'extremely difficult task'. Third, explaining the greatness of being grasped by skillful means, is the meaning of 'always non-discriminating action'.
ཅན་ཞེས་པའོ། ། 1-142 སྐབས་བཅུ་བདུན་པོ་ལས་གསུམ་ཐབས་ཀྱིས་ཟིན་པའོ།། །། ༄། །སྐབས་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། སྐབས་བཅུ་དགུ་པ་མཆོད་པ་དང་བསྟེན་པ་དང་ཚད་མེད་པ། ཡུམ་ལས་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ཏུ་མ་འདུས་པའི་དཀར་པོའི་ཆོས་ནི་མེད་དེ་ཞེས་འབྱུང་བ་དེ་བཤད་པ་ལ་དང་པོ་རྩ་བའི་སྡོམ་ ནི། གྲངས་དང་དེའི་མཚན་ཉིད་གོ་རིམ་དང་ཞེས་པས་བསྟན་ནས་བཅུ་པོ་དེ་རིམ་པ་བཞིན་བཤད་དེ་དེ་ལ་དང་པོ་དྲུག་ཏུ་གྲངས་ངེས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་རྣམ་པ་དྲུག་གིས་སྟོན་པ་ན་ དང་པོ་རྩོམ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དྲུག་ཏུ་ངེས་པ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་དང་ལུས་ཞེས་པ་ནས་དྲུག་པ་བསླབ་པ་གསུམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དྲུག་ཏུ་ངེས་པ་ནི་བསླབ་གསུམ་དབང་དུ་མཛད་ ནས་ནི་ཞེས་པའི་བར་ཚིགས་བཅད་དྲུག་གིས་བསྟན་ནོ། །གཉིས་པ་མཚན་ཉིད་ནི་སྦྱིན་པ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་དང་ཞེས་པ་དྲུག་གོ །གསུམ་པ་གོ་རིམ་ངེས་པ་ནི་སྔ་མ་ལ་བརྟེན་ཞེས་པའོ། ། བཞི་པའི་ངེས་ཚིག་ནི་དབུལ་བ་འདོར་བ་ཞེས་པ་སྟེ། སཾ་སྐྲྀ་ཏའི་ངེས་ཚིག་ནི་ཕར་ཕྱིན་དང་མངོན་པའི་ཊཱི་ཀ་ན་ཡོད། ལྔ་པ་སྒོམ་པ་ནི་ཐམས་ཅད་སྒོམ་པ་དངོས་པོ་དང་ཞེས་ པའོ། །དྲུག་པ་རབ་དབྱེ་ནི་དོན་རྣམས་གཏོང་བར་བྱེད་པ་དང་ཞེས་པ་ནས་རེ་རེ་ལ་ཚིགས་བཅད་གཉིས་གཉིས་ཏེ་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་བསྟན་ནོ། །བདུན་པ་བསྡུ་བ་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས་ཀུན་ཞེས་པའོ། ། 1-143 བརྒྱད་པ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྦྱིན་པ་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་ཡོན་ཏན་ནི་སངས་རྒྱས་སྲས་རྣམས་སློང་དང་འཕྲད་ན་ཞེས་པས་དྲུག་ཀའི་ཆེ་བའི་ཡོན་ཏན་བཞི་བཞི་བཤད་དོ། །སློང་ བ་མཐོང་རྫོགས་ཞེས་པས་ཡང་དྲུག་ཀའི་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཡོན་ཏན་བཤད་དོ། །སྦྱིན་པ་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི་ཞེས་པས་ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཡོན་ཏན་བཤད་དོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ སྦྱིན་པ་ནི་ཞེས་པས་སྦྱིན་པའི་ཡོན་ཏན་བཤད་དོ། །གཙོ་དང་དེ་རྒྱུ་ལས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་ཞེས་པས་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བཤད་དོ། །རྩ་བའི་བཅུ་པ་དྲུག་པོ་ཕན་ཚུན་རྣམ་པར་ངེས་ ཞེས་པ་ནི་ཕན་ཚུལ་བསྡུས་ཞེས་པའོ། །གཞན་སྨིན་པའི་ཐབས་བསྡུ་དངོས་བཞིའི་དང་པོ་ངོ་བོ་ནི་སྦྱིན་མཚུངས་དེ་སྟོན་ཅེས་པའོ། །གཉིས་པ་བྱེད་པ་ནི་ཕན་པར་བྱེད་པའི་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་ལས་ ནི་དང་པོ་སྣོད་འགྱུར་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་གྲངས་ངེས་ནི་ཟང་ཟིང་དང་ནི་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་རྣམ་པའི་དབྱེ་བ་ནི་རྣམ་པའི་དབྱེ་བའི་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་ཕན་ཡོན་ནི་འཁོར་སྡུད་པ་དང་ ཞེས་པའོ། །དེ་ལྟར་རྟག་ཏུ་ཞེས་པས་ནི་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་དང་བསྡུ་དངོས་བཞིའི་བྱེད་པ་བཤད་དོ། །སྐབས་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ།། །།མཆོད་པ་དང་བསྟེན་པ་དང་ཚད་མེད་པའི་དང་པོ་དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་ནི་རབ་དང་
【現代漢語翻譯】 被稱為『旃』。 1-142 第十七品以三種方法概括。 ༄། །第十八品，波羅蜜多（pāramitā，到達彼岸）；第十九品，供養、依止和無量。 經中說，『沒有不包含在六度（六波羅蜜多）中的白法』，爲了解釋這一點，首先是根本的綱要：通過『數量及其體性和次第』來指示，然後依次解釋這十個方面。其中，首先，確定為六個的原因，是通過六種方式來展示， 第一，從造作的角度確定為六個，即從『受用和身體』開始，到第六，從三學的角度確定為六個，即到『以三學為主』之間的六個偈頌來展示。第二，體性是『佈施與相違品衰損』等六個。第三，次第的確定是『依賴於前者』。 第四，詞義的確定是『捨棄貧窮』。梵語的詞義在《波羅蜜多》和《現觀莊嚴論》的註釋中有。第五，修習是『修習一切事物』。第六，詳細分類是從『施捨諸物』開始，每一項用兩個偈頌，共十二個偈頌來展示。第七，總結是『一切白法』。 1-143 第八，相違品是『菩薩的佈施』。第九，功德是『佛子們在遇到乞討時』，以此來解釋六度的各自的四種殊勝功德。『見到乞討圓滿』，以此來解釋六度的各自的清凈功德。『佈施是所依和基礎』，以此來解釋成為八法之首的功德。『菩薩的佈施』，以此來解釋佈施的功德。『主要和彼因果的差別』，以此來解釋精進的功德。根本的第十，『六者相互確定』，即『相互包含』。 成熟他人的方便，四攝（catuḥ-saṃgrahavastu）的第一個，本體是『佈施等同於彼』。第二，作用是『利益他人』。第三，業是『首先是器轉變』。第四，數量的確定是『財物等』。第五，種類的差別是『種類的差別』。第六，利益是『攝受眷屬』。 如是恒常，以此來解釋六度和四攝的作用。第十八品，波羅蜜多。供養、依止和無量的第一個，供養三寶是殊勝的
【English Translation】 It is called 'can'. 1-142 The seventeenth chapter is summarized by three methods. ༄། །Chapter 18, Pāramitā (到達彼岸); Chapter 19, Offering, Reliance, and Immeasurable. It is said in the scriptures, 'There is no white dharma that is not included in the six perfections (Six Pāramitās)', in order to explain this, first is the fundamental outline: indicated by 'number and its nature and order', and then explain these ten aspects in order. Among them, first, the reason for determining it as six is to show it in six ways, First, from the perspective of creation, it is determined as six, that is, starting from 'enjoyment and body', to the sixth, from the perspective of the three learnings, it is determined as six, that is, to the six verses between 'mainly based on the three learnings'. Second, the nature is 'giving and the decline of conflicting qualities' and so on. Third, the determination of the order is 'depending on the former'. Fourth, the determination of the meaning of the word is 'abandoning poverty'. The Sanskrit meaning of the word is in the commentary on 《Pāramitā》 and 《Abhisamayālaṃkāra》. Fifth, practice is 'practicing all things'. Sixth, the detailed classification is from 'giving away all things', each item is shown with two verses, a total of twelve verses. Seventh, the summary is 'all white dharmas'. 1-143 Eighth, the conflicting quality is 'the Bodhisattva's giving'. Ninth, the merit is 'when the Buddha's sons encounter begging', in order to explain the four kinds of special merits of each of the six perfections. 'Seeing the begging complete', in order to explain the pure merits of each of the six perfections. 'Giving is the basis and foundation', in order to explain the merit of becoming the head of the eight dharmas. 'The Bodhisattva's giving', in order to explain the merit of giving. 'The main and the difference between cause and effect', in order to explain the merit of diligence. The fundamental tenth, 'the six are mutually determined', that is, 'mutually included'. The means to mature others, the first of the four saṃgrahavastus (四攝), the essence is 'giving is equal to that'. Second, the function is 'benefiting others'. Third, the karma is 'first is the vessel transformation'. Fourth, the determination of the number is 'wealth and so on'. Fifth, the difference in types is 'the difference in types'. Sixth, the benefit is 'gathering relatives'. Thus constantly, this is used to explain the function of the six perfections and the four saṃgrahavastus. Chapter 18, Pāramitā. The first of offering, reliance, and immeasurable, offering to the Three Jewels is supreme.
སེམས་དང་ལྡན་པ་ཡིས་ཞེས་པའོ། ། 1-144 འདིའི་བྱེ་བྲག་གི་དབྱེ་བ་ནི་འགྲེལ་པ་བཞིན་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་བཤེས་གཉེན་བསྟེན་པ་ནི་བསྟེན་པ་རྟེན་དང་གཞི་དང་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་ཚད་མེད་པ་ལ་དེ་སྤྱིར་བཤད་པ་ནི་བརྟན་པའི་ ཚངས་པ་ཞེས་པའི་ཚིགས་བཅད་བཅུ་གཉིས་སོ། །སྙིང་རྗེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ནི་རབ་འབར་དགྲའི་དབང་དུ་སོང་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཤླཽ་ཀ་སུམ་ཅུ་ལྷན་ཅིག་སྟོན་ཏེ་དབྱེ་བ་ནི་འགྲེལ་ པ་བཞིན་བཤད་དོ། །འདིའང་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས་ཞུས་པ་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆོས་རབ་ཏུ་མང་པོ་ལ་བསླབ་པར་མི་བྱའི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་བསླབ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལག་ མཐིལ་དུ་མཆིས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་འདི་ལས་འབྱུང་བས་འདིར་ཡང་ཆོས་བཟང་པོ་འདིའི་འཕྲོས་སུ་བྱས་ནས་བཤད་པར་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་ ཞེས་པས་ནི་གསུམ་པོ་སྤྱིའི་དོན་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །སྐབས་བཅུ་དགུ་པ་མཆོད་པ་དང་བསྟེན་པ་དང་ཚད་མེད་པའོ།། །། ༄། །སྐབས་ཉི་ཤུ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ། སྐབས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ལ་དང་པོ་ངོ་ཚ་དང་ཁྲེལ་ཡོད་ཤེས་ པ་གཉིས་ནི་ངོ་ཚ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྤངས་དང་ཞེས་པ་དང་བྱིས་པ་གོས་བཟང་ཤིན་ཏུ་གྱོན་ཡང་ནི་ཞེས་པ་གཉིས་རིམ་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་བརྟན་པ་བཤད་པ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་པའི་བརྟན་པ་ནི་ཞེས་པའོ། ། 1-145 གསུམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་བཤད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་མི་སྐྱེ་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་བསྟན་བཅོས་ཤེས་པ་བཤད་པ་ནི་བརྟན་པའི་བསྟན་བཅོས་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་འཇིག་རྟེན་ཤེས་པ་ནི་བརྟན་རྣམས་འཇིག་རྟེན་ ཤེས་པ་ཉིད་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་སྟོན་པའི་དབྱེ་བ་ནི་གཙུག་ལག་བསྟན་པའི་ཆོས་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་སོ་སོ་རིགས་བཞི་བཤད་པ་ནི་རྣམ་གྲངས་དང་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཚོགས་གཉིས་བཤད་པ་ནི་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཚོགས་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཆོས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་བཤད་པ་ནི་བློ་ལྡན་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་པ་ཞེས་པ་ནས་སྒྲིབ་པའི་གཉེན་པོ་སྒོམ་པའོ་ཞེས་པའི་ བར་གྱིས་སྡེ་ཚན་བདུན་རིམ་པ་བཞིན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་དོ། །བཅུ་པ་ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་ནི་ཡང་དག་གནས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་ཐབས་ལ་མཁས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་ རྫོགས་བྱ་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཉིས་པ་གཟུངས་ནི་རྣམ་སྨིན་ཐོས་ལ་གོམས་པ་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་སྨོན་ལམ་ནི་བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་བཞི་པ་ཏིང་འཛིན་ནི་ཏིང་འཛིན་གསུམ་ གྱིས་ཞེས་པའོ། །བཅོ་ལྔ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་བཞི་བཤད་པ་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་བཞེད་པས་ཞེས་པའོ། །དེ་ལ་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པར་སྤྱིར་སྒྲུབ་པ་ནི་མི་རུང་རྒྱུ་ལས་ས
【現代漢語翻譯】 『具有心者』之意。 1-144 此處的細分差別，如註釋中所述。第二，依止善知識，即『依止是所依、基礎』之意。第三，對無量作總的闡述，是『穩固的梵天』等十二頌。對慈悲作特別的闡述，是『猛烈燃燒，落入敵方之手』等三十個偈頌一同闡述，其差別如註釋中所述。此處也是觀世音菩薩請問：『菩薩不應學習眾多法門，若學習大悲，則一切佛法皆在掌握之中』。因此，一切大乘佛法皆由此而生，故應知此處也是承接此善法而宣說。如是，『對薄伽梵』等語，是總結了三者的共同含義。第十九品為供養、依止和無量。 ༄། །第二十品為順菩提分。第二十一品為功德品。 順菩提分中，第一，知慚知愧，即『羞恥捨棄不順品』和『孩童雖穿華麗衣裳』，依次對應。第二，闡述穩固，即『菩薩的穩固』之意。 1-145 第三，闡述不生，即『菩提不生』之意。第四，闡述通達論典，即『穩固的論典』之意。第五，通達世間，即『穩固者通達世間』之意。第六，導師的差別，即『根本教法的法』之意。第七，分別闡述四種姓，即『名相』之意。第八，闡述二資糧，即『菩薩們的資糧』之意。第九，闡述三十七菩提分法，即從『具慧者憶念正念』至『修習對治遮障』之間，將七個部分依次分開闡述。第十，止觀，即『依靠真實安住』之意。第十一，善巧方便，即『圓滿諸佛之法』之意。第十二，陀羅尼，即『成熟于聽聞』之意。第十三，愿，即『穩固者們』之意。第十四，三摩地，即『以三種三摩地』之意。第十五，闡述四法印，即『欲利益有情』之意。其中，總的論證有為法無常，即『不可能從因』開始。
【English Translation】 『Having Mind』 means that. 1-144 The specific distinctions here are explained as in the commentary. Second, relying on a spiritual friend means 『relying is the support and basis』. Third, the general explanation of the immeasurable is the twelve verses beginning with 『Stable Brahma』. The specific explanation of compassion is the thirty shlokas together, beginning with 『Fiercely burning, falling into the hands of the enemy』, and the distinctions are explained as in the commentary. Here also, it was requested by Avalokiteshvara: 『Bodhisattvas should not study many dharmas, but if they study great compassion, then all the Buddha's dharmas will be in the palm of their hand.』 Therefore, all Mahayana dharmas arise from this, so it should be understood that this is also explained in continuation of this good dharma. Thus, 『To the Bhagavan』 and other words summarize the common meaning of the three. The nineteenth chapter is offering, reliance, and immeasurable. ༄། །The twentieth chapter is in accordance with the aspects of enlightenment. The twenty-first chapter is the chapter on qualities. In accordance with the aspects of enlightenment, first, knowing shame and embarrassment, that is, 『Shame abandons unfavorable aspects』 and 『Even if a child wears very fine clothes』, correspond in order. Second, explaining stability, that is, 『The stability of a Bodhisattva』. 1-145 Third, explaining non-arising, that is, 『Enlightenment does not arise』. Fourth, explaining knowledge of the scriptures, that is, 『Stable scriptures』. Fifth, knowing the world, that is, 『The stable ones know the world』. Sixth, the distinction of the teacher, that is, 『The dharma of the fundamental teachings』. Seventh, separately explaining the four castes, that is, 『Nomenclature』. Eighth, explaining the two accumulations, that is, 『The accumulations of the Bodhisattvas』. Ninth, explaining the thirty-seven factors of enlightenment, that is, from 『The wise one remembers mindfulness』 to 『Meditating on the antidote to obscurations』, the seven sections are divided and explained in order. Tenth, shamatha and vipassana, that is, 『Relying on true abiding』. Eleventh, skillful means, that is, 『Perfecting the dharmas of the Buddhas』. Twelfth, dharani, that is, 『Habituated to hearing ripening』. Thirteenth, aspiration, that is, 『Of the stable ones』. Fourteenth, samadhi, that is, 『With three samadhis』. Fifteenth, explaining the four seals of dharma, that is, 『Wishing to benefit sentient beings』. Among them, the general proof that conditioned phenomena are impermanent begins with 『Impossible from cause』.
ྐྱེས་ཕྱིར་དང་ཞེས་པའོ། ། 1-146 ནང་སེམས་ཅན་སྒྲུབ་པ་ནི་དང་པོ་ཇེ་བས་ཇེ་ཆེ་དང་ཞེས་པའོ། །ཕྱི་སྣོད་སྒྲུབ་པ་ནི་འབྱུང་བ་རྣམས་དང་ཞེས་པའོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་རིགས་པས་སྒྲུབ་པ་ནི་གང་ཟག་བརྟགས་ པར་ཡོད་ཉིད་དུ་ཞེས་པའོ། །ལུང་གིས་སྒྲུབ་པ་ནི་འདི་ལྟར་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ནི་ཞེས་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་ནི་དོན་སྡུད་པའོ། །སྐབས་ཉི་ཤུ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའོ།། །། ཡོན་ ཏན་ལ་དང་པོ་ངོ་མཚར་ཆེ་བ་བཤད་པ་ནི་རང་གི་ལུས་དང་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་མི་ཆེ་བ་ནི་འོད་ཆགས་བྲལ་དང་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་སེམས་མཉམ་པ་བཤད་པ་ནི་ཇི་ལྟར་བློ་ ལྡན་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་ཕན་འདོགས་པ་བཤད་པ་ནི་སྣོད་ཉིད་དུ་ནི་བྱེད་པ་དང་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་ཕན་པའི་ལན་བཤད་པ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་ལ་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་སྨོན་པ་བཤད་པ་ ནི་རྟག་ཏུ་འཕེལ་དང་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་སྦྱོར་བ་ཆུད་མི་ཟ་བ་བཤད་པ་ནི་འཇིགས་སྤངས་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཡང་དག་པར་སྦྱོར་བ་བཤད་པ་ནི་རེ་བ་མེད་པའི་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་ ཉམས་པ་དང་ཁྱད་པར་དུ་གྱུར་བ་བཤད་པ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ཆགས་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་པ་བཅོས་མ་དང་ཡང་དག་བཤད་པ་ནི་སྤྲུལ་པ་དང་ནི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་འདུལ་བ་བཤད་པ་ནི་བློ་ལྡན་དེ་དག་ཅེས་པའོ། ། 1-147 བཅུ་གཉིས་པ་ལུང་བསྟན་པ་བཤད་པ་ནི་གང་ཟག་དུས་ཀྱི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་ངེས་པར་འགྱུར་བ་བཤད་པ་ནི་བློ་ལྡན་ཞེས་པའོ། །བཅུ་བཞི་པ་གདོན་མི་ཟ་བར་བྱ་བ་བཤད་པ་ ནི་མཆོད་བསླབ་ཞེས་པའོ། །བཅོ་ལྔ་པ་རྟག་ཏུ་བྱ་བ་བཤད་པ་ནི་འདོད་པའི་ཉེས་དམིགས་ཞེས་པའོ། །བཅུ་དྲུག་པ་གཙོ་བོའི་དངོས་པོ་བཤད་པ་ནི་ཆོས་བཞིན་ཞེས་པའོ། །བཅུ་བདུན་པ་གདགས་པ་ རྣམ་པར་གཞག་པ་ནི་མདོ་སོགས་རྣམ་པའི་ཞེས་པའོ། །བཅོ་བརྒྱད་པ་ཡོངས་སུ་འཚོལ་བ་བཤད་པ་ནི་མིང་དང་དངོས་དག་ཞེས་པའོ། །བཅུ་དགུ་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཤེས་པ་བཤད་པ་ནི་ཐམས་ ཅད་དམིགས་སུ་ཞེས་པའོ། །ཉི་ཤུ་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བཤད་པ་ནི་ཡོངས་སྨིན་ཞེས་པའོ། །ཉི་ཤུ་གཅིག་པ་བཤད་པའི་འབྲས་བུ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་ཞེས་པའོ། །ཉི་ཤུ་གཉིས་པ་ཐེག་ཆེན་ བཤད་པ་ནི་དམིགས་པ་ཆེ་བ་ཞེས་པའོ། །ཉི་ཤུ་གསུམ་པ་ཐེག་ཆེན་བསྡུས་པ་ནི་རིགས་དང་ཆོས་ལ་ཞེས་པའོ། །ཉེར་བཞི་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་དབྱེ་བ་བཤད་པ་ནི་གཅིག་ ནི་མོས་པ་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པའོ། །ཉེར་ལྔ་པ་དེའི་མཚན་གྱི་དབྱེ་བ་བཤད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེ་ཞེས་པ་ལ་ཚིགས་བཅད་དོ། །སྐབས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་སོ།། །། 1-148 ༄། །སྐབས་ཉི་ཤུ་གཉིས་པ་མཐར་ཐུག་པའི་སྐབས། མཐར་ཐུག་པའི་སྐབས་ལ་དང་པོ་རྟགས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི་བརྩེ་དང་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ཁྱིམ་པ་དང་རབ་བྱུང་
【現代漢語翻譯】 『སྐྱེས་ཕྱིར་དང་ཞེས་པའོ།』 的意思是『因為產生』。 1-146 內在的有情眾生之成就，意思是『首先越來越大』。 外在的器世界之成就，意思是『諸元素』。 以理證成立一切法無我，意思是『於人我可考察』。 以聖言成立，意思是『如是諸法皆是』。 如是，功德是意義的總結。 第二十章 與菩提分相順。 關於功德，首先解釋殊勝之處，意思是『自己的身體』。 第二，不偉大，意思是『離光之貪』。 第三，解釋心平等，意思是『如具慧者』。 第四，解釋利益，意思是『作為器皿』。 第五，解釋利益的回報，意思是『對於受用』。 第六，解釋發願，意思是『恒時增長』。 第七，解釋不浪費努力，意思是『斷除怖畏』。 第八，解釋正確的努力，意思是『無有期望』。 第九，解釋退步和變得特殊，意思是『受用貪執』。 第十，解釋虛假和真實，意思是『化身』。 第十一，解釋調伏，意思是『具慧彼等』。 1-147 第十二，解釋授記，意思是『有情時之』。 第十三，解釋必定轉變，意思是『具慧者』。 第十四，解釋不被鬼神所害，意思是『供養學習』。 第十五，解釋恒常應做之事，意思是『慾望之過患』。 第十六，解釋主要事物，意思是『如法』。 第十七，解釋安立，意思是『經部等類』。 第十八，解釋完全尋求，意思是『名與實等』。 第十九，解釋如實知，意思是『一切對境』。 第二十，解釋不可估量，意思是『完全成熟』。 第二十一，解釋所說之果，意思是『菩提心』。 第二十二，解釋大乘，意思是『所緣廣大』。 第二十三，總結大乘，意思是『種姓與法』。 第二十四，解釋菩薩之體性的差別，意思是『一者具信』。 第二十五，解釋其名稱的差別，意思是『菩提薩埵，摩訶薩埵』，此為一頌。 第二十一章，功德之章。 1-148 第二十二章 究竟之章。 關於究竟之章，第一，區分標誌，意思是『慈與』。 第二，在家和出家。
【English Translation】 『སྐྱེས་ཕྱིར་དང་ཞེས་པའོ།』 means 『because of being born』. 1-146 The accomplishment of inner sentient beings means 『first becoming greater and greater』. The accomplishment of the outer container world means 『the elements』. Establishing the selflessness of all phenomena through reasoning means 『in the person, there is something to be examined』. Establishing through scripture means 『like this, all phenomena are』. Thus, qualities are the summary of meaning. Chapter Twenty: In Accordance with the Aspects of Enlightenment. Regarding qualities, first explaining the amazing aspect means 『one's own body』. Second, not being great means 『freedom from attachment to light』. Third, explaining equanimity of mind means 『like the intelligent one』. Fourth, explaining benefiting means 『as a vessel』. Fifth, explaining the return of benefit means 『regarding enjoyments』. Sixth, explaining aspiration means 『always increasing』. Seventh, explaining not wasting effort means 『abandoning fear』. Eighth, explaining correct effort means 『without hope』. Ninth, explaining deterioration and becoming special means 『attachment to enjoyments』. Tenth, explaining artificial and genuine means 『emanation』. Eleventh, explaining taming means 『those intelligent ones』. 1-147 Twelfth, explaining prophecy means 『sentient being's time』. Thirteenth, explaining definite transformation means 『the intelligent one』. Fourteenth, explaining not being harmed by demons means 『offering learning』. Fifteenth, explaining what should always be done means 『the faults of desire』. Sixteenth, explaining the main object means 『according to Dharma』. Seventeenth, explaining establishment means 『Sutra and other types』. Eighteenth, explaining complete seeking means 『name and reality, etc.』. Nineteenth, explaining knowing as it is means 『all objects』. Twentieth, explaining immeasurable means 『completely ripened』. Twenty-first, the fruit of explanation means 『Bodhi mind』. Twenty-second, explaining the Great Vehicle means 『great object』. Twenty-third, summarizing the Great Vehicle means 『lineage and Dharma』. Twenty-fourth, explaining the distinctions of the nature of a Bodhisattva means 『one with faith』. Twenty-fifth, explaining the distinctions of its name means 『Bodhisattva, Mahasattva』, this is a verse. Chapter Twenty-one: The Chapter on Qualities. 1-148 Chapter Twenty-two: The Chapter on the Ultimate. Regarding the chapter on the ultimate, first, distinguishing marks means 『love and』. Second, householder and renunciant.
དབྱེ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་ལྷག་པའི་བསམ་པ་ནི་ས་ རྣམས་ཀུན་ལ་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་ནི་ས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་སྐྱེ་བའི་དབྱེ་བ་ནི་བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་གནས་པ་དང་སའི་དབྱེ་བ་ནི་ མཚན་ཉིད་ཅེས་པས་མདོར་བསྟན་ནས་མཚན་ཉིད་བཤད་པ་ནི་སྟོང་ཉིད་ནི་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་གང་ཟག་བཤད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལྟ་བ་རྣམ་དག་པ་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་བསླབ་པ་བཤད་ པ་ནི་ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་ཕུང་པོ་བཤད་པ་ནི་ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་གྲུབ་པ་བཤད་པ་ནི་ས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་རྟགས་ལས་ཐོབ་ པའི་རྟགས་བཤད་པ་ནི་སྣང་དང་བཅས་དང་ཞེས་པའོ། །ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཐོབ་པའི་རྟགས་པ་ནི་འདུན་པ་མེད་པ་མ་ཡིན་ཞེས་པའོ། །སའི་ཕན་ཡོན་བཤད་པ་ནི་ས་རྣམས་ཀུན་ལ་ཞེས་པའོ། །བདུན་ པ་ངེས་ཚིག་བཤད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཞེས་པ་སྟེ། སྤྱིའི་ངེས་ཚིག་འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་ཅེས་པ་ནི། བྷཱུ་མི་ཞེས་པ་བྷཱུ་ཏ་འབྱུང་པོ་ཨ་མི་ཏ་དཔག་མེད་ཨ་བྷ་ཡ་འཇིགས་མེད་ཡང་ཨ་མི་ཏ་དཔག་མེད་བྷཱུ་ཡ་ན་ཕྱི་ཕྱིར་མི་གྷ་མ་ན་མ་གོང་དུ་འགྲོ་བ་སྟེ་འབྱུང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འཇིགས་པ་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་རྟོགས་པ་གོང་ནས་གོང་དུ་འགྲོ་བ་ཞེས་པར་འགྱུར་རོ། ། 1-149 བརྒྱད་པ་ཐོབ་པ་བཤད་པ་ནི་ས་ཐོབ་པ་ནི་ཞེས་པའོ། །ལུས་ཅན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དང་ཞེས་པ་ནི་སྔར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་སྤྱོད་པ་བཞིར་བསྡུས་པའོ། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རྒྱུ་ཡོངས་ སུ་རྫོགས་པ་བཤད་པ་ནས་གསུམ་པ་མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་གྲུབ་པའི་སྤྱོད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཉིད་བཤད་པ་ན་དང་པོ་ཚད་མེད་བཞིས་བསྟོད་པ་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བརྩེ་བ་ ཅན་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་རྣམ་ཐར་དང་ཟད་པར་ཟིལ་གནོན་གྱིས་བསྟོད་པ་ནི་ཐུབ་པ་སྒྲིབ་ཀུན་ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པས་བསྟོད་པ་ནི་སེམས་ཅན་དག་ནི་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་ སྨོན་ནས་ཤེས་པས་བསྟོད་པ་ནི་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་སོ་སོ་ཡང་དག་པའི་རིག་པ་བཞིས་བསྟོད་པ་ནི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཅེས་པའོ། །དྲུག་པ་མངོན་ཤེས་ཀྱི་བསྟོད་པ་ནི་ གཤེགས་ནས་ཞེས་པའོ། །བདུན་པ་མཚན་དཔེས་བསྟོད་པ་ནི་ལུས་ཅན་གྱིས་ཞེས་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཡོངས་སུ་དག་པས་བསྟོད་པ་ནི་ལེན་དང་གནས་དང་ཞེས་པའོ། །དགུ་པ་སྟོབས་བཅུས་བསྟོད་པ་ནི་ཐབས་དང་ སྐྱབས་དང་ཞེས་པའོ། །བཅུ་པ་མི་འཇིགས་པ་བཞིས་བསྟོད་པ་ནི། རང་གཞན་དོན་དུ་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གཅིག་པ་བསྲུང་བ་མེད་པ་དང་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ནི་བསྲུང་མེད་ཅེས་སོ། ། 1-150 བཅུ་གཉིས་པ་བག་ཆགས་བཅོམ་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ནི་ཀུན་མཁྱེན་ཁྱོད་ལ་ཞེས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་བསྙེལ་བ་མི་མངའ་
【現代漢語翻譯】 區別在於被稱為『菩薩』。 第三個殊勝意樂是『於一切地』。 第四個是『完全攝持』，即『於一切地』。 第五個是『生之差別』，即『具慧者之』。 第六個是『住與地之差別』，以『體性』作簡要指示，而體性之解釋是『空性即是』。 第二個解釋『補特伽羅』（梵文：Pudgala，意為個體、人）是『菩薩見地清凈者』。 第三個解釋『學處』是『如實通達法性』。 第四個解釋『蘊』是『如實通達法性』。 第五個解釋『成就』是『一切地』。 第六個解釋『從相獲得之相』是『與顯現俱』。 獲得六度之相是『非無意樂』。 解釋地之利益是『於一切地』。 第七個解釋『詞義』是『于菩提』，總的詞義是『無量諸元素』，即梵文『Būmi』（藏文：ས་，地）, 『Bhūta』（藏文：འབྱུང་པོ་，元素）, 『Amita』（藏文：དཔག་མེད་，無量）, 『Abhaya』（藏文：འཇིགས་མེད་，無畏）, 又是『Amita』（藏文：དཔག་མེད་，無量）, 『Bhūyana』（藏文：ཕྱི་ཕྱིར་མི་གྷ་མ་ན་མ་གོང་དུ་འགྲོ་བ་，越來越高）, 意為無量元素使無畏，且證悟越來越高。 第八個解釋『獲得』是『獲得地是』。 『有情大乘』是指將之前所說的一切歸納為四種行持。 從對所有這些圓滿之因的解釋，到第三個究竟大乘成就之行持，即佛地之解釋，首先以四無量讚歎，即『慈愛眾生者』。 第二個以解脫和滅盡壓制讚歎，即『能仁摧毀一切障』。 第三個以無煩惱讚歎，即『諸有情』。 第四個以願力而知讚歎，即『任運成就且』。 第五個以四無礙解讚歎，即『所依與能依』。 第六個以神通讚歎，即『逝后』。 第七個以相好讚歎，即『有情以』。 第八個以完全清凈讚歎，即『取與住與』。 第九個以十力讚歎，即『方便與救護與』。 第十個以四無畏讚歎，即『自他義利』。 第十一個以無守護和四念住之門讚歎，即『無守護』。 第十二個以斷除習氣之門讚歎，即『一切智者您』。 第十三個以無忘失讚歎。
【English Translation】 The distinction is that of being called a 'Bodhisattva'. The third, the superior intention, is 'on all grounds'. The fourth, the complete holding, is 'on all grounds'. The fifth, the distinction of birth, is 'of those with intelligence'. The sixth, the distinction of abiding and ground, is indicated briefly by 'characteristic', and the explanation of the characteristic is 'emptiness is'. The second explanation of 'Pudgala' (Sanskrit: Pudgala, meaning individual, person) is 'Bodhisattva with pure view'. The third explanation of 'discipline' is 'thoroughly understanding the nature of reality'. The fourth explanation of 'aggregate' is 'thoroughly understanding the nature of reality'. The fifth explanation of 'accomplishment' is 'all grounds'. The sixth explanation of 'signs obtained from characteristics' is 'together with appearance'. The sign of obtaining the six perfections is 'not without intention'. The explanation of the benefits of the ground is 'on all grounds'. The seventh explanation of 'definition' is 'for enlightenment', the general definition being 'immeasurable elements', that is, Sanskrit 'Bhūmi' (Tibetan: ས་, ground), 'Bhūta' (Tibetan: འབྱུང་པོ་, element), 'Amita' (Tibetan: དཔག་མེད་, immeasurable), 'Abhaya' (Tibetan: འཇིགས་མེད་, fearless), and again 'Amita' (Tibetan: དཔག་མེད་, immeasurable), 'Bhūyana' (Tibetan: ཕྱི་ཕྱིར་མི་གྷ་མ་ན་མ་གོང་དུ་འགྲོ་བ་, going higher and higher), meaning immeasurable elements make fearless, and realization goes higher and higher. The eighth explanation of 'obtaining' is 'obtaining the ground is'. 'Sentient beings, the Great Vehicle' refers to summarizing all that has been said before into four practices. From the explanation of the complete cause of all these, to the third ultimate Great Vehicle accomplishment practice, which is the explanation of the Buddha ground itself, first praised with the four immeasurables, that is, 'loving sentient beings'. The second is praised with liberation and exhaustion overcoming, that is, 'the able one destroys all obscurations'. The third is praised with no afflictions, that is, 'sentient beings are'. The fourth is praised with knowing from aspiration, that is, 'spontaneously accomplished and'. The fifth is praised with the four analytical knowledges, that is, 'the support and the supported'. The sixth is praised with superknowledge, that is, 'having passed away'. The seventh is praised with marks and signs, that is, 'with a body'. The eighth is praised with complete purity, that is, 'taking and abiding and'. The ninth is praised with the ten powers, that is, 'skillful means and refuge and'. The tenth is praised with the four fearlessnesses, that is, 'for the benefit of self and others'. The eleventh is praised through the gate of no protection and the four mindfulnesses, that is, 'without protection'. The twelfth is praised through the gate of destroying habitual tendencies, that is, 'omniscient one, to you'. The thirteenth is praised with no forgetfulness.
བས་བསྟོད་པ་ནི་སེམས་ཅན་ཀུན་ཞེས་པའོ། །བཅུ་བཞི་པ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་ པོས་བསྟོད་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ཞེས་པའོ། །བཅོ་ལྔ་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པས་བསྟོད་པ་ནི་སྤྱོད་པ་དང་ནི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་དྲུག་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པས་བསྟོད་པ་ནི་སྐུ་ གསུམ་དག་གི་ཞེས་པའོ། །བཅུ་བདུན་པ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་རྫོགས་པས་བསྟོད་པ་ནི་འཛིན་པ་མི་མངའ་ཞེས་པའོ། །བཅོ་བརྒྱད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ནི་དམ་པའི་དོན་ནི་ གྲུབ་པ་སྟེ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །སྐབས་ཉི་ཤུ་གཉིས་པ་མཐར་ཐུག་པའི་སྐབས་སོ།། །། གཞུང་འདི་ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱིས་ཇི་ལྟར་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་ཚུལ་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ བཀར་གྲུབ་ཅིང་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་འགྲོས་རིགས་སད་ནས་སེམས་བསྐྱེད་དེ། དེ་ལྟར་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་ལམ་གྱི་གཞུང་ཤིང་བྱས་ནས་དེའི་ས་མཚམས་བཞིན་ལམ་ལྔ་ལེའུ་སོ་སོར་འཐོར་བ་རྣམས་ཐད་ ཀ་ཐད་ཀར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ལྟ་བའི་ཡུལ་བདེན་པ་གཉིས་པ་དང་བཞི་དང་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་དང་ཤེས་བྱ་གཞི་ལྔ་དག་སྤྱོད་པ་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་དང་བཅུ་ལ་སོགས་པ་ས་མཚམས་གཅིག་ཏུ་བྱར་མི་རུང་བ་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་རྣམས་ནི་ལམ་ལྔ་ཐུན་མོང་དུ་ཇི་ལྟར་རིགས་པ་བཞིན་ཤེས་པར་བྱའོ། ། 1-151 མི་སློབ་པའི་ལམ་ནི་བྱང་ཆུབ་ལེའུ་དང་མཐར་ཐུག་པ་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཚིག་དོན་རྣམས་ནི་འགྲེལ་པ་དང་རྒྱ་ཊཱིཀ་བཞིན་བཤད་ཀྱི་བོད་ཀྱི་ཆ་ལག་ལ་ནི་ནོར་བ་མང་པོ་སྣང་ངོ་། །ཁྱད་ པར་དུ་རྔོག་ལུགས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་དང་ས་བཅད་རྣམས་ནི་འགྲེལ་ཊཱི་ཀ་མི་མཐུན་པར་སྣང་ངོ་། ཐེག་ཆེན་མདོ་སྡེ་ཀུན་གྱི་རྒྱན། །ཚིག་ཉུང་དོན་མང་ལེགས་བཤད་པའི། །སིན་ཏརྠ་ནི་ལེགས་བཀོད་པས། ། བྱམས་དྲུང་ལུང་བསྟན་ཐོབ་པར་ཤོག །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་སིན་ཏརྠ་མང་དུ་ཐོས་པའི་དགེ་སློང་བཅོམ་ལྡན་རལ་གྲིས་དཔལ་ལྡན་སྣར་ཐང་གི་དགོན་པར་སྦྱར་བ་རྫོགས་སོ།། །།མངྒ་ལཾ།།
【現代漢語翻譯】 第十三贊是讚頌一切有情，即『眾生』之意。 第十四贊是讚頌大悲，即『世間』之意。 第十五贊是讚頌佛陀不共之法，即『行持與』之意。 第十六贊是讚頌遍知一切相，即『三身諸』之意。 第十七贊是讚頌圓滿六度，即『無執持』之意。 第十八贊是從佛陀的體性之門讚頌，即『勝義諦』之意。 第二十二品是究竟品。 如何通過聞、思、修三者來了解這部論典的方法是：確立大乘是佛陀的教言，通過大乘的皈依來喚醒種姓，然後發起菩提心。像這樣，以二十二品作為道路的骨架，按照它的界限，將分散在五個道上的章節直接地、如實地瞭解。 對於見解的對境，如二諦、四諦、三自性、五基等，以及行持，如六度、十度等，許多不能放在同一個界限內的內容，應當按照五道共同的方式，如理如實地瞭解。 無學道是菩提品和究竟品。 詞句的意義應當按照註釋和印度釋論來解釋，但在藏文部分似乎有很多錯誤。 特別是，俄派的註釋和章節劃分似乎與註釋不一致。 大乘經莊嚴論， 言簡意賅善說義， 辛達塔善安立， 愿獲彌勒尊垂念。 大乘經莊嚴論之辛達塔，由多聞比丘薄伽梵戒于吉祥那塘寺造訖。吉祥圓滿！
【English Translation】 The thirteenth praise is praising all sentient beings, meaning 'all beings'. The fourteenth praise is praising great compassion, meaning 'the world'. The fifteenth praise is praising the Buddha's unique Dharma, meaning 'conduct and'. The sixteenth praise is praising the omniscient, meaning 'the three bodies'. The seventeenth praise is praising the perfection of the six perfections, meaning 'without grasping'. The eighteenth praise is praising from the perspective of the Buddha's nature, meaning 'the ultimate truth'. The twenty-second chapter is the ultimate chapter. The method of understanding this treatise through the three practices of hearing, thinking, and meditating is: establish that the Mahayana is the Buddha's teaching, awaken the lineage through the Mahayana refuge, and then generate Bodhicitta. In this way, using the twenty-two chapters as the framework of the path, understand the chapters scattered on the five paths directly and truthfully according to its boundaries. Regarding the objects of view, such as the two truths, the four truths, the three natures, the five bases, and the practices, such as the six perfections, the ten perfections, etc., many contents that cannot be placed within the same boundary should be understood in a way common to the five paths, as appropriate. The path of no more learning is the Bodhi chapter and the ultimate chapter. The meaning of the words should be explained according to the commentaries and Indian treatises, but there seem to be many errors in the Tibetan parts. In particular, the Ngok tradition's commentary and chapter divisions seem to be inconsistent with the commentaries. The Ornament of the Mahayana Sutras, Concise and meaningful, well-spoken meaning, Sindhartha is well established, May I receive the blessings of Maitreya. The Sindhartha of the Ornament of the Mahayana Sutras, completed by the learned Bhikshu Bhagavan Raksha at the auspicious Narthang Monastery. Auspicious and complete!