greatsixsutras0111_七十空性論頌.g2.0f
六大冊之根本教言Ztsa12སྟོང་པ་ཉིད་བདུན་ཅུ་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་བ། 1-815 ༄༅། །སྟོང་པ་ཉིད་བདུན་ཅུ་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་བ། ༄༅། །སྟོང་པ་ཉིད་བདུན་ཅུ་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་བ།། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། ཤཱུནྱ་ཏཱ་སཔྟི་ཀཱ་རི་ཀཱ་ནཱ་མ། བོད་སྐད་དུ། སྟོང་པ་ཉིད་བདུན་ཅུ་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ཞེས་ བྱ་བ། འཇམ་དཔལ་གཞོན་ནུར་གྱུར་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གནས་པའམ་སྐྱེ་འཇིག་ཡོད་མེད་དམ། །དམན་པའམ་མཉམ་དང་ཁྱད་པར་ཅན། །སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་སྙེད་དབང་གིས། །གསུང་གི་ཡང་དག་དབང་གིས་མིན། ། བདག་མེད་བདག་མེད་མིན་བདག་དང་། །བདག་མེད་མིན་པས་བརྗོད་དགའ་མེད། །བརྗོད་བྱ་མྱ་ངན་འདས་དང་མཚུངས། །དངོས་པོ་ཀུན་གྱི་རང་བཞིན་སྟོང་། །གང་ཕྱིར་དངོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །རང་བཞིན་རྒྱུ་རྐྱེན་ཚོགས་ པ་འམ། །སོ་སོ་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ལ། །ཡོད་མིན་དེ་ཕྱིར་སྟོང་པ་ཡིན། །ཡོད་ཕྱིར་ཡོད་པ་སྐྱེ་མིན་ཏེ། །མེད་ཕྱིར་མེད་པ་སྐྱེ་མ་ཡིན། །ཆོས་མི་མཐུན་ཕྱིར་ཡོད་མེད་མིན། །སྐྱེ་བ་མེད་ པས་གནས་འགག་མེད། །གང་ཞིག་སྐྱེས་དེ་བསྐྱེད་བྱ་མིན། །མ་སྐྱེས་པ་ཡང་བསྐྱེད་བྱ་མིན། །སྐྱེས་པ་དང་ནི་མ་སྐྱེས་པའི། །སྐྱེ་བཞིན་པ་ཡང་བསྐྱེད་བྱ་མིན། །འབྲས་བུ་ཡོད་པས་འབྲས་ལྡན་རྒྱུ། །རྒྱུ་ མིན་དང་མཚུངས་མེད་པ་ཡང་། །མེད་དེ་ལ་ཡང་རྒྱུ་མིན་མཚུངས། །ཡོད་མིན་མེད་པའང་མིན་ན་འགལ། །དུས་གསུམ་རྣམས་སུ་འཐད་མ་ཡིན། །གཅིག་མེད་པར་ནི་མང་པོ་དང་། །མང་པོ་མེད་པར་གཅིག་མི་འཇུག ། 1-816 དེ་ཕྱིར་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་བའི། །དངོས་པོ་མཚན་མ་མེད་པ་ཡིན། །རྟེན་འབྱུང་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་གང་། །སྡུག་བསྔལ་འབྲས་ཅན་དེ་མ་སྐྱེས། །སེམས་གཅིག་ལ་ཡང་མི་འཐད་ཅིང་། །དུ་མ་ལ་ཡང་འཐད་ མ་ཡིན། །རྟག་མིན་མི་རྟག་མིན་བདག་དང་། །བདག་མིན་གཙང་མིན་མི་གཙང་མིན། །བདེ་མིན་སྡུག་བསྔལ་མ་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་ཕྱིན་ཅི་ལོག་རྣམས་མེད། །དེ་མེད་ཕྱིན་ཅི་ལོག་བཞི་ལས། །སྐྱེས་པའི་མ་ རིག་མིན་སྲིད་ལས། །དེ་མེད་འདུ་བྱེད་མི་འབྱུང་ཞིང་། །ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །མ་རིག་འདུ་བྱེད་མེད་མི་འབྱུང་། །དེ་མེད་འདུ་བྱེད་མི་འབྱུང་ཞིང་། །ཕན་ཚུན་རྒྱུ་ཕྱིར་དེ་གཉིས་ནི། །རང་ བཞིན་གྱིས་ནི་མ་གྲུབ་ཡིན། །གང་ཞིག་བདག་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས། །མ་གྲུབ་དེ་གཞན་ཇི་ལྟར་བསྐྱེད། །དེ་ཕྱིར་གཞན་ལས་གྲུབ་པ་ཡིས། །རྐྱེན་གཞན་དག་ནི་སྐྱེད་བྱེད་མིན། །ཕ་ནི་བུ་མིན་བུ་ཕ་ མིན། །དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་མེད་མིན་ལ། །དེ་གཉིས་ཅིག་ཆར་ཡང་མིན་ལྟར། །ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་དེ་བཞིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་རྨི་ལམ་ཡུལ་བརྟེན་པའི། །བདེ་སྡུག་དང་དེའི་ཡུལ་མེད་པ། །དེ་བཞིན་གང་ཞིག་ ལ་བརྟེན་ན། །གང་ཞིག་རྟེན་འབྱུང་
【現代漢語翻譯】 《七十空性論》 頂禮曼殊室利童子！ 安住或生滅，存在或不存在，低劣或平等，或有差別，並非由佛陀或世間自在天的語言所決定，而是由真實的證悟所決定。 無我、非無我、有我，以及非無我所能言說，所言說的與涅槃相同，萬物的自性皆空。 因為一切諸法的自性，無論是因緣和合，還是各自獨立，都不存在於任何事物中，因此是空性。 因為存在，所以有法不會產生；因為不存在，所以無法也不會產生。由於法不一致，因此既非存在也非不存在。沒有生，就沒有住和滅。 已經出生的事物不是被創造的，未出生的事物也不是被創造的。正在出生的事物，無論是已生的還是未生的，都不是被創造的。 因為有果，所以有果的因，與無因相同，沒有也是如此，與無因相同。如果既非有也非無，那就是矛盾，在三時中都不合理。 沒有一，就沒有多；沒有多，就沒有一。因此，緣起的事物沒有自性。 十二緣起支，是痛苦的果，它不是產生的。對於一個心識不合理，對於多個心識也不合理。既非恒常也非無常，既非有我也非無我，既非清凈也非不清凈，既非快樂也非痛苦，因此沒有顛倒。 因為沒有這些，從四種顛倒中，產生的無明和行也不存在。沒有這些，行就不會產生，其餘的也一樣。無明和行不會無因而生，沒有這些，行就不會產生，因為它們是相互依存的，所以這兩者在自性上都不是真實的。 如果某事物在自性上不是真實的，它又如何產生其他事物呢？因此，由其他事物所產生的，其他因緣也不是創造者。 父親不是兒子，兒子也不是父親，兩者並非互不相干，兩者也不是同時存在，十二緣起支也是如此。 就像夢境中依賴於所緣境的苦樂以及它們的所緣境不存在一樣，那麼依賴於什麼呢？什麼是緣起呢？
【English Translation】 Seventy Stanzas on Emptiness Homage to Manjushri Kumara! Whether abiding or arising and ceasing, existing or not existing, inferior or equal, or having distinctions, it is not by the power of the language of the Buddha or the Lord of the World, but by the power of true realization. No-self, not no-self, self, and not not-self cannot be expressed. What is expressed is the same as nirvana. The nature of all things is emptiness. Because the nature of all phenomena, whether the collection of causes and conditions, or individually, does not exist in any thing, therefore it is emptiness. Because it exists, the existent does not arise; because it does not exist, the non-existent does not arise. Because the dharmas are inconsistent, therefore it is neither existent nor non-existent. Without arising, there is no abiding or ceasing. That which has arisen is not created, and that which has not arisen is not created. That which is arising, whether arisen or not arisen, is not created. Because there is a result, there is a cause with a result, which is the same as without a cause, and without is also the same, which is the same as without a cause. If it is neither existent nor non-existent, then it is contradictory and not reasonable in the three times. Without one, there is no many; without many, there is no one. Therefore, the phenomena of dependent arising have no characteristics. The twelve links of dependent arising, which are the fruit of suffering, are not produced. It is not reasonable for one mind, nor is it reasonable for many minds. Neither permanent nor impermanent, neither self nor no-self, neither pure nor impure, neither happiness nor suffering, therefore there are no inversions. Because these are not, the ignorance and action that arise from the four inversions do not exist. Without these, action will not arise, and the rest are the same. Ignorance and action do not arise without cause, and without these, action will not arise, because they are interdependent, so these two are not truly self-existent. If something is not truly self-existent in nature, how can it produce other things? Therefore, that which is produced by other things, other conditions are not creators. The father is not the son, and the son is not the father, the two are not unrelated, and the two are not simultaneous, and the twelve links are the same. Just as the suffering and happiness that depend on the objects of dreams and their objects do not exist, then what does it depend on? What is dependent arising?
དང་འདིའང་མེད། །གལ་ཏེ་དངོས་རྣམས་རང་བཞིན་གྱིས། །མེད་ན་དམན་མཉམ་ཁྱད་འཕགས་དང་། །སྣ་ཚོགས་ཉིད་ནི་མི་འགྲུབ་ཅིང་། །རྒྱུ་ལས་ཀྱང་ནི་མངོན་འགྲུབ་མིན། །རང་བཞིན་གྲུབ་ན་རྟེན་འབྱུང་གི ། 1-817 དངོས་པོ་མེད་འགྱུར་མ་བརྟེན་ན། །རང་བཞིན་མེད་པ་ག་ལ་འགྱུར། །དངོས་པོ་ཡོད་དང་དངོས་མེད་ཀྱང་། །མེད་ལ་རང་དངོས་གཞན་དངོས་སམ། །དངོས་མེད་འགྱུར་བ་ག་ལ་ཞིག །དེ་ན་རང་དངོས་གཞན་ དངོས་དང་། །དངོས་མེད་ཕྱིན་ཅི་ལོག་པ་ཡིན། །གལ་ཏེ་དངོས་པོ་སྟོང་ཡིན་ན། །འགག་པ་མེད་ཅིང་སྐྱེ་མི་འགྱུར། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་ལ། །གང་ལ་འགག་ཅིང་གང་ལ་སྐྱེ། །དངོས་དང་དངོས་ མེད་ཅིག་ཅར་མེད། །དངོས་མེད་མེད་ན་དངོས་པོ་མེད། །རྟག་ཏུ་དངོས་པོའང་དངོས་མེད་འགྱུར། །དངོས་མེད་མེད་པར་དངོས་མི་སྲིད། །དངོས་པོ་མེད་པར་དངོས་མེད་མིན། །རང་ལས་མིན་ཞིང་གཞན་ལས་མིན། །དེ་ ལྟ་བས་ན་དེ་མེད་ན། །དངོས་པོ་མེད་ཅིང་དངོས་མེད་ན། །ཡོད་པ་ཉིད་ན་རྟག་ཉིད་དང་། །མེད་ན་ངེས་པར་ཆད་ཉིད་ཡིན། །དངོས་པོ་ཡོད་ན་དེ་གཉིས་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་དངོས་པོ་ཁས་བླངས་ མིན། །རྒྱུན་གྱིས་ཕྱིར་ན་འདི་མེད་དེ། །རྒྱུ་བྱིན་ནས་ནི་དངོས་པོ་འགག །སྔར་བཞིན་འདི་ཡང་མ་གྲུབ་ཅིང་། །རྒྱུན་ཆད་པར་ཡང་ཐལ་བར་འགྱུར། །སྐྱེ་འཇིག་བསྟན་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ལམ་བསྟན་མ་ཡིན་ སྟོང་ཉིད་ཕྱིར། །འདི་དག་ཕན་ཚུན་བཟློག་པ་རུ། །མཐོང་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལས་ཡིན། །གལ་ཏེ་སྐྱེ་འགག་མེད་ཡིན་ན། །ཅི་ཞིག་འགགས་པས་མྱ་ངན་འདས། །རང་བཞིན་གྱིས་ནི་སྐྱེ་མེད་ཅིང་། །འགག་མེད་གང་དེ་ཐར་མིན་ནམ། ། 1-818 གལ་ཏེ་འགག་ལས་མྱ་ངན་ཆད། །གལ་ཏེ་ཅིག་ཤོས་ལྟར་ན་རྟག །དེ་ཕྱིར་དངོས་དང་དངོས་མེད་དག །མྱ་ངན་འདས་པར་རུང་མ་ཡིན། །གལ་ཏེ་འགོག་པར་འགའ་གནས་ན། །དངོས་པོ་ལས་གཞན་དེ་ ཡོད་འགྱུར། །དངོས་པོ་མེད་ཕྱིར་འདི་མེད་ལ། །དངོས་པོ་མེད་ཕྱིར་དེ་ལས་མེད། །མཚན་གཞི་ལས་གཞན་མཚན་ཉིད་ལས། །མཚན་གཞི་གྲུབ་པས་རང་མ་གྲུབ། །ཕན་ཚུན་ལས་ཀྱང་མ་གྲུབ་སྟེ། །མ་གྲུབ་མ་ གྲུབ་སྒྲུབ་བྱེད་མིན། །འདིས་ནི་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དང་། །ཚོར་དང་ཚོར་བ་པོ་སོགས་དང་། །ལྟ་པོ་བལྟ་བྱ་སོགས་ཅིའང་རུང་། །དེ་ཀུན་མ་ལུས་བཤད་པ་ཡིན། །གནས་མེད་ཕན་ཚུན་ལས་གྲུབ་དང་། །འཆོལ་ ཕྱིར་རང་ཉིད་མ་གྲུབ་ཕྱིར། །དངོས་པོ་མེད་ཕྱིར་དུས་གསུམ་ནི། །ཡོད་པ་མ་ཡིན་རྟོག་པ་ཙམ། །གང་ཕྱིར་སྐྱེ་དང་གནས་དང་འཇིག །འདུས་བྱས་མཚན་ཉིད་འདི་གསུམ་མེད། །དེ་ཕྱིར་འདུས་བྱས་ཉིད་མ་ ཡིན། །འདུས་མ་བྱས་ལའང་ཅུང་ཟད་མེད། །མ་ཞིག་མི་འཇིག་ཞིག་པའང་མིན། །གནས་པ་གནས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མི་གནས་པ་ཡང་གནས་མ་ཡིན། །སྐྱེས་པ་མི་སྐྱེ་མ་སྐྱེས་མིན། །འདུས་བྱས་དང་ནི་ འདུས་མ་བྱས།
【現代漢語翻譯】 並且這些也不存在。如果諸法自性本空，那麼低劣、平等、殊勝以及種種差別便不能成立，也不能從因中顯現。如果自性成立，則有違于緣起。 如果事物不依賴而存在，那麼自性又怎麼會不存在呢？對於有和無，以及無的自體和他體，又怎麼會有無的變化呢？因此，自體、他體以及無，都是顛倒的。如果事物是空性的，那麼就不會有滅，也不會有生。對於自性本空的法，又有什麼會滅，什麼會生呢？ 有和無不能同時存在。如果無不存在，那麼有也不存在。有會變成無，無不存在，有也不會存在。沒有有，就沒有無。既非自生，也非他生。因此，如果無不存在，那麼有也不存在；如果無存在，那麼有也存在。如果存在，那麼就是常；如果不存在，那麼就是斷。如果事物存在，那麼這二者都會成立。因此，不應承認事物存在。 因為有常的過失，所以這些都不存在，因為給予因，事物就會滅亡。如同之前一樣，這些也不能成立，並且也會陷入常斷的過失。爲了顯示生滅，佛陀才宣說了道，而不是爲了空性。這些彼此相違，是由於顛倒的見解所致。如果生滅不存在，那麼什麼滅了才能獲得涅槃呢？如果自性本無生，那麼無滅的法不就是解脫嗎？ 如果從滅而獲得涅槃，那麼如果像另一種情況一樣，就是常。因此，有和無都不能成為涅槃。如果滅時還有什麼存在，那麼就會有不同於事物的存在。因為事物不存在，所以這些也不存在；因為事物不存在，所以也不會有這些。從體相之外的相，體相成立，自體就不會成立。彼此之間也不能成立，不成立的不能作為成立的依據。 通過這些可以解釋因和果，感受和感受者等等，見者和所見等等。這些都已經全部解釋過了。因為無處可住，並且是互相成立，因為散亂並且自體不成立，因為事物不存在，所以三時都不存在，僅僅是分別念而已。 因為生、住、滅這三種有為法的特徵都不存在。因此，有為法本身就不存在。在無為法中也沒有任何事物。不壞、不滅、也不是壞滅。住也不是住，不住也不是住。生也不是生，不生也不是生。有為法和無為法都是如此。
【English Translation】 And these also do not exist. If all phenomena are empty of inherent existence, then inferiority, equality, superiority, and various distinctions cannot be established, nor can they manifest from causes. If inherent existence were established, it would contradict dependent origination. If things exist without dependence, how could inherent existence not exist? For existence and non-existence, and the self and other of non-existence, how could there be a change of non-existence? Therefore, self, other, and non-existence are all inverted. If things are empty, then there will be no cessation and no arising. For that which is empty of inherent existence, what ceases and what arises? Existence and non-existence cannot exist simultaneously. If non-existence does not exist, then existence does not exist. Existence will become non-existence, and if non-existence does not exist, existence will not exist. Without existence, there is no non-existence. Neither self-arisen nor other-arisen. Therefore, if non-existence does not exist, then existence does not exist; if non-existence exists, then existence exists. If it exists, then it is permanent; if it does not exist, then it is necessarily annihilation. Because of the fault of permanence, these do not exist, because giving rise to causes, things will cease. As before, these cannot be established, and it will also fall into the fault of permanence and annihilation. In order to show arising and ceasing, the Buddha taught the path, not for emptiness. These contradict each other, due to inverted views. If arising and ceasing do not exist, then what ceases to attain Nirvana? If there is no inherent arising, then is not the unceasing Dharma liberation? If Nirvana is attained from cessation, then if it is like another situation, it is permanent. Therefore, existence and non-existence cannot be Nirvana. If something remains at cessation, then there will be an existence different from things. Because things do not exist, these also do not exist; because things do not exist, there will be no these. From the characteristic other than the basis, the basis is established, and the self will not be established. They cannot be established with each other, and what is not established cannot be the basis for establishment. Through these, cause and effect, feeling and the feeler, seer and seen, etc., can be explained. These have all been explained. Because there is nowhere to dwell, and they are established with each other, because they are scattered and the self is not established, because things do not exist, the three times do not exist, only conceptual thoughts. Because the three characteristics of conditioned phenomena, arising, abiding, and ceasing, do not exist. Therefore, conditioned phenomena themselves do not exist. There is also nothing in unconditioned phenomena. Not decaying, not ceasing, nor decaying. Abiding is not abiding, and not abiding is not abiding. Arising is not arising, and not arising is not arising. Conditioned and unconditioned phenomena are all like this.
།དུ་མ་མ་ཡིན་གཅིག་མ་ཡིན། །ཡོད་མིན་མེད་མིན་ཡོད་མེད་མིན། །མཚམས་འདིར་སྣ་ཚོགས་ཐམས་ཅད་འདུས། །བཅོམ་ལྡན་བླ་མས་ལས་གནས་དང་། །ལས་བདག་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་དང་། །སེམས་ཅན་རང་གི་ལས་དང་ནི། ། 1-819 ལས་རྣམས་ཆུད་མི་ཟ་བར་གསུངས། །ལས་རྣམས་རང་བཞིན་མེད་གསུངས་ཏེ། །མ་སྐྱེས་གང་དེ་ཆུད་མི་ཟ། །དེ་ལས་ཀྱང་ནི་བདག་འཛིན་སྐྱེ། །དེ་བསྐྱེད་འཛིན་དེའང་རྣམ་རྟོག་ལས། །གལ་ཏེ་ལས་ལ་རང་ བཞིན་ཡོད། །དེ་སྐྱེས་ལུས་ནི་རྟག་པར་འགྱུར། །ལས་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་རྣམ་སྨིན་ཅན། །མི་འགྱུར་དེ་ཕྱིར་བདག་ཏུ་འགྱུར། །ལས་ནི་རྐྱེན་སྐྱེས་ཡོད་མིན་ཞིང་། །རྐྱེན་མིན་ལས་སྐྱེས་ཅུང་ཟད་མེད། །འདུ་བྱེད་རྣམས་ ནི་སྒྱུ་མ་དང་། །དྲི་ཟའི་གྲོང་ཁྱེར་སྨིག་རྒྱུ་མཚུངས། །ལས་ནི་ཉོན་མོངས་རྒྱུ་མཚན་ཅན། །ཉོན་མོངས་འདུ་བྱེད་ལས་བདག་ཉིད། །ལུས་ནི་ལས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ཅན། །གསུམ་ཀའང་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་། །ལས་ མེད་ན་ནི་བྱེད་པོ་མེད། །དེ་གཉིས་མེད་པས་འབྲས་བུ་མེད། །དེ་མེད་ཉེ་བར་སྤྱོད་པ་མེད། །དེ་བས་དངོས་པོ་དབེན་པ་ཡིན། ། ལས་ནི་སྟོང་པར་ཡང་དག་པའི། །ཤེས་ན་དེ་ཉིད་མཐོང་བའི་ ཕྱིར། །ལས་ནི་འབྱུང་སྟེ་དེ་མེད་ན། །ལས་ལས་འབྱུང་གང་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཇི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་དེ་བཞིན་གཤེགས། །རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ནི་སྤྲུལ་པ་སྤྲུལ། །སྤྲུལ་པ་དེ་ཡིས་སླར་ཡང་ནི། །སྤྲུལ་པ་གཞན་ཞིག་ སྤྲུལ་གྱུར་པ། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་སྤྲུལ་སྟོང་། །སྤྲུལ་པས་སྤྲུལ་པ་སྨོས་ཅི་དགོས། །གཉིས་པོ་མིང་ཙམ་ཡོད་པ་ཡང་། །གང་ཅིའང་རུང་སྟེ་རྟོག་པ་ཙམ། །དེ་བཞིན་བྱེད་པོ་སྤྲུལ་དང་མཚུངས། །ལས་ནི་སྤྲུལ་པས་སྤྲུལ་དང་མཚུངས། ། 1-820 རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་གང་ཅུང་ཟད། །ཡོད་པ་དེ་དག་རྟོག་པ་ཙམ། །གལ་ཏེ་ལས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡོད། །མྱང་འདས་བྱེད་པོ་ལས་ཀྱང་མེད། །གལ་ཏེ་མེད་ན་ལས་བསྐྱེད་པ། །འབྲས་བུ་སྡུག་དང་མི་ སྡུག་མེད། །ཡོད་ཅེས་པ་ཡོད་མེད་ཅེས་ཡོད། །ཡོད་དང་མེད་ཅེས་དེ་ཡང་ཡོད། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཡིས། །གསུངས་པ་རྟོགས་པར་སླ་མ་ཡིན། །གལ་ཏེ་གཟུགས་ནི་རང་འབྱུང་བཞིན། །གཟུགས་དེ་འབྱུང་ ལས་འབྱུང་མ་ཡིན། །རང་ལས་བྱུང་མིན་མ་ཡིན་ནམ། །གཞན་ལས་ཀྱང་མིན་དེ་མེད་ཕྱིར། །གཅིག་ལ་བཞི་ཉིད་ཡོད་མིན་ཅིང་། །བཞི་ལའང་གཅིག་ཉིད་ཡོད་མིན་པས། །གཟུགས་ནི་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་བཞི། །རྒྱུར་ བྱས་ནས་གྲུབ་ཇི་ལྟར་ཡོད། །ཤིན་ཏུ་མི་འཛིན་ཕྱིར་དེ་མེད། །རྟགས་ལས་ཤེ་ན་རྟགས་དེའང་མེད། །རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། །རྟགས་མེད་པར་ཡང་མི་རིགས་སོ། །གལ་ཏེ་བློ་དེས་གཟུགས་འཛིན་ ན། །རང་གི་རང་བཞིན་ལ་འཛིན་འགྱུར། །རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་པས་ཡོད་མིན་པས། །ཡང་དག་གཟུགས་མེད་ཇི་ལྟར་འཛིན། །ཇི
་སྐད་བཤད་གཟུགས་སྐྱེས་པའི་བློའི། །སྐད་ཅིག་སྐད་ཅིག་གིས་མི་འཛིན། །འདས་དང་མ་འོངས་ གཟུགས་ཀྱི་ནི། །དེ་ཡིས་ཇི་ལྟར་རྟོགས་པར་འགྱུར། །གང་ཚེ་ནམ་ཡང་ཁ་དོག་དང་། །དབྱིབས་དག་ཐ་དད་ཉིད་མེད་པས། །དེ་དག་ཐ་དད་འཛིན་ཡོད་མིན། །གཟུགས་དེ་གཅིག་ཏུའང་གྲགས་པ་མིན། །མིག་བློ་མིག་ལ་ཡོད་མིན་ཏེ། ། 1-821 གཟུགས་ལ་ཡོད་མིན་བར་ན་མེད། །གཟུགས་དང་མིག་ལ་བརྟེན་ནས་དེ། །ཡོངས་སུ་རྟོག་པ་ལོག་པ་ཡིན། །གལ་ཏེ་མིག་བདག་མིག་མཐོང་ན། །དེ་གཟུགས་མཐོང་བར་ཇི་ལྟར་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་མིག་དང་གཟུགས་ བདག་མེད། །སྐྱེ་མཆེད་ལྷག་མའང་དེ་བཞིན་ནོ། །མིག་ནི་རང་བདག་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་། །དེ་ནི་གཞན་བདག་གིས་ཀྱང་སྟོང་། །གཟུགས་ཀྱང་དེ་བཞིན་སྟོང་པ་སྟེ། །སྐྱེ་མཆེད་ལྷག་མའང་དེ་བཞིན་ནོ། །གང་ཚེ་གཅིག་ རེག་ལྷན་ཅིག་འགྱུར། །དེ་ཚེ་གཞན་རྣམས་སྟོང་པ་ཉིད། །སྟོང་པའམ་མི་སྟོང་མི་སྟོན་ལ། །མི་སྟོང་པ་ཡང་རྟེན་མི་བརྟེན། །ངོ་བོ་མི་གནས་ཡོད་མིན་པས། །གསུམ་འདུས་པ་ཡོད་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ བདག་ཉིད་ཀྱིས་རེག་མེད་པས། །དེ་ཚེ་ཚོར་བ་ཡོད་མ་ཡིན། །ནང་དང་ཕྱི་ཡི་སྐྱེ་མཆེད་ལ། །བརྟེན་ནས་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འབྱུང་། །དེ་ལྟ་བས་ན་རྣམ་ཤེས་ནི། །སྨིག་རྒྱུ་སྒྱུ་མ་བཞིན་དུ་ སྟོང་། །རྣམ་ཤེས་ཤེས་བྱ་ལ་བརྟེན་ནས། །འབྱུང་ལ་ཤེས་བྱ་ཡོད་མ་ཡིན། །ཤེས་བྱ་ཤེས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །དེ་ཕྱིར་ཤེས་པ་པོ་ཉིད་མེད། །ཐམས་ཅད་མི་རྟག་ཡང་ན་ནི། །མི་རྟག་པ་ཡང་ རྟག་པ་མེད། །དངོས་པོ་རྟག་དང་མི་རྟག་ཉིད། །འགྱུར་ན་དེ་ལྟ་ག་ལ་ཡོད། །སྡུག་དང་མི་སྡུག་ཕྱིན་ཅི་ལོག །རྐྱེན་ལས་ཆགས་སྡང་གཏི་མུག་དངོས། །འབྱུང་ཕྱིར་ཆགས་སྡང་གཏི་མུག་དང་། །རང་བཞིན་གྱིས་ནི་ཡོད་མ་ཡིན། ། 1-822 གང་ཕྱིར་དེ་ཉིད་ལ་ཆགས་ཤིང་། །དེ་ལ་ཞེ་སྡང་དེ་ལ་རྨོངས། །དེ་ཕྱིར་རྣམ་པར་རྟོག་པས་བསྐྱེད། །རྟོག་དེའང་ཡང་དག་ཉིད་དུ་མེད། །བརྟག་བྱ་གང་དེ་ཡོད་མ་ཡིན། །བརྟག་བྱ་མེད་རྟོག་ག་ ལ་ཡོད། །དེ་ཕྱིར་བརྟག་བྱ་རྟོག་པ་དག །རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་ཕྱིར་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་ཉིད་རྟོགས་པས་ཕྱིན་ཅི་ལོག །བཞི་ལས་བྱུང་བའི་མ་རིག་མེད། །དེ་མེད་ན་ནི་འདུ་བྱེད་རྣམས། །མི་འབྱུང་ལྷག་ མའང་དེ་བཞིན་ནོ། །གང་གང་ལ་བརྟེན་སྐྱེ་བའི་དངོས། །དེ་དེ་མེད་པས་དེ་མི་སྐྱེ། །དངོས་དང་དངོས་མེད་འདུ་བྱས་དང་། །འདུས་མ་བྱས་འདི་མྱ་ངན་འདས། །རྒྱུ་རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་དངོས་པོ་རྣམས། །ཡང་ དག་ཉིད་དུ་རྟོག་པ་གང་། །དེ་ནི་སྟོན་པས་མ་རིག་གསུངས། །དེ་ལས་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འབྱུང་། །དངོས་པོ་སྟོང་པར་དེ་རྟོགས་ནས། །ཡང་དག་མཐོང་ཕྱིར་རྨོངས་མི་འགྱུར། །དེ་ནི་མ་རིག་འགོག་པ་ ཡིན། །དེ་ལས་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འགག །འདུ་བྱེད་དྲི་ཟའི་གྲོང་ཁྱེར་དང་
【現代漢語翻譯】 思維由色法所生之識，剎那剎那皆不住留；已逝與未來之色法，彼識又將如何了知？ 何時顏色與形狀等，皆無任何差別存在，彼識便不可能執持差別，色法亦非顯現為一。 眼識非在於眼根之中，亦非在於色法之中，亦非存在於二者之間；然依於色法與眼根，生起顛倒之分別念。 若眼根能自見眼根，又怎能見色法？因此，眼根與色法皆無自性，其餘諸處亦是如此。 眼根自性為空，亦是他性為空；色法亦是空性，其餘諸處亦是如此。 何時一觸和合生起，其餘諸法即是空性；空性或非空性皆不成立，非空性亦無所依。 自性不住亦非存在，故三者和合亦不存在；彼觸無自性，故無感受。 依于內外諸處，生起了別之識；因此，識如陽焰與幻術般為空性。 識依于所知而生，然所知並不存在；所知既不存在，識亦不存在。 一切皆無常，然無常亦非恒常；若事物是常與無常，又怎會如此？ 苦與樂皆是顛倒，由因緣生起貪嗔癡；貪嗔癡並非自性存在。 因對彼生貪，對彼生嗔，對彼愚昧；故由分別念而生，然此分別念亦非真實。 所分別之境並不存在，無所分別，分別念又怎會存在？因此，所分別與分別念，皆由因緣所生，故為空性。 了知此理，則無由四顛倒所生之無明；無明若滅，則行亦不生，其餘亦是如此。 凡依于某事物而生之法，若無彼事物，則彼法不生；有與無、有為與無為，此即是涅槃。 若能如實了知，由因緣所生之諸法，即是如來所說之無明；由此生起十二緣起支。 若能了知諸法為空性，則能如實見，亦不愚昧；此即是無明之滅，由此十二緣起支亦滅。 行如乾闥婆城，虛幻不實。
【English Translation】 The mind born of form, does not hold onto moments; how can it understand the past and future forms? When colors and shapes are without any difference, that mind cannot grasp differences, and form does not appear as one. Eye-consciousness is not in the eye, nor in the form, nor in between; but relying on form and eye, arises a reversed conceptualization. If the eye could see itself, how could it see form? Therefore, eye and form have no self-nature, and so it is with the other sense bases. The eye is empty of self, and also empty of other; form is also empty, and so it is with the other sense bases. When one touch arises together, the others are empty; emptiness or non-emptiness is not established, and non-emptiness has no basis. Since self-nature does not abide and does not exist, the three together do not exist; that touch has no self-nature, so there is no feeling. Relying on the internal and external sense bases, discriminating consciousness arises; therefore, consciousness is empty like a mirage or illusion. Consciousness arises relying on the knowable, but the knowable does not exist; since the knowable does not exist, consciousness does not exist. All is impermanent, but impermanence is not permanent; if things are permanent and impermanent, how can it be so? Suffering and happiness are reversed, from causes arise attachment, aversion, and ignorance; attachment, aversion, and ignorance do not exist by nature. Because one is attached to it, averse to it, and ignorant of it; therefore, it is born from conceptualization, but that conceptualization is not true. The object to be conceptualized does not exist, without an object, how can conceptualization exist? Therefore, the object to be conceptualized and conceptualization, are born from causes, so they are empty. Understanding this, there is no ignorance born from the four inversions; if ignorance ceases, then actions do not arise, and so it is with the others. Whatever arises relying on something, if that thing does not exist, then that does not arise; existence and non-existence, conditioned and unconditioned, this is nirvana. If one truly understands that things born from causes are ignorance, as the Teacher said; from this arise the twelve links of dependent origination. If one understands that things are empty, then one sees truly and is not ignorant; this is the cessation of ignorance, and from this the twelve links cease. Actions are like a Gandharva city, illusory and unreal.
། །སྒྱུ་མ་སྨིག་རྒྱུ་སྐྲ་ཤད་དང་། །དབུ་བ་ཆུ་བུར་སྤྲུལ་པ་དང་། །རྨི་ལམ་མགལ་མེའི་འཁོར་ལོ་མཚུངས། ༼།འདི་ལ་དངོས་ པོ་མེད་པའང་མེད། །རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་པ་ཡི། །དངོས་དང་དངོས་མེད་སྟོང་པ་ཡིན།༽འདི་བསྟན་འགྱུར་མ་དཔེ་ན་མི་འདུག་པས་དཔྱད་པ་ཞུ། །དངོས་ཀུན་རང་བཞིན་སྟོང་པས་ན། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མཚུངས་མེད་པས། ། 1-823 རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བ་འདི། །དངོས་པོ་རྣམས་སུ་ཉེ་བར་བསྟན། །དམ་པའི་དོན་ནི་དེར་ཟད་དེ། །འཇིག་རྟེན་ངོར་བྱས་ཐ་སྙད་དག །སྣ་ཚོགས་ཐམས་ཅད་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བརྟེན་ བརྟག་མཛད། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཆོས་བསྟན་མི་འཇིག་ཅིང་། །ཡང་དག་ཉིད་དུ་ནམ་ཡང་ཆོས་བསྟེན་མེད། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་གསུངས་པ་མ་རིག་པས། །དེ་ལས་དྲི་མེད་བརྗོད་པ་འདི་ལས་སྐྲག །འདི་ལ་ བརྟེན་ནས་འདི་འབྱུང་ཞེས། །འཇིག་རྟེན་ཚུལ་འདི་མི་འགོག་ཅིང་། །གང་བརྟེན་རང་བཞིན་མེད་པས་དེ། །ཇི་ལྟར་ཡོད་འགྱུར་དེ་ཉིད་ངེས། །དད་ལྡན་དེ་ཉིད་ཆོས་ལ་བརྩོན། །ཚུལ་འདི་རིགས་པས་རྗེས་དཔོགས་གང་། ། བརྟེན་མེད་ཆོས་འགལ་བརྟན་པ་ཡི། །སྲིད་དང་སྲིད་མིན་སྤངས་ནས་ཞི། །འདི་དག་རྐྱེན་འདི་ལས་རིགས་ནས། །ལྟ་ངན་དྲ་བ་ཀུན་ལྡོག་དེས། །ཆགས་རྨོངས་ཁོང་ཁྲོ་སྤངས་པའི་ཕྱིར། །མ་གོས་མྱ་ངན་འདས་ པ་ཐོབ། །སྟོང་ཉིད་བདུན་ཅུ་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་བ། སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་མཛད་པ་རྫོགས་སོ།། །།ལོ་ཙྪ་བ་གཞོན་ནུ་མཆོག་དང་། སྙན་དར་མ་གྲགས་དང་ཁུའི་འགྱུར་དག་ ལས་དོན་དང་ཚིག་བཟང་དུ་བྲིས་པའོ།།
【現代漢語翻譯】 幻術、陽焰、毛髮之幻，以及水泡、幻化、夢境、火輪之喻。 （於此無實有，亦無非有。由因與緣所生，有與非有皆是空性。）此句在丹珠爾版本中未見，請覈查。 諸法皆因自性空，如來無與倫比故， 此乃緣起之甚深義，于諸法中已明示現。 至高真諦止於此，世俗諦中施設名， 圓滿正覺薄伽梵，即以緣起而觀察。 開示世間不壞法，然于正法無所依。 如來所說緣起法，無明眾生聞生怖， 依此清凈之妙理，遠離垢染得解脫。 此有故彼生，此乃世間之常理， 何者所依皆無自性，彼如何有當善知。 具信之人勤精進，以理推知此妙法， 離系之法違于常，斷除有無證寂滅。 此等皆從因緣生，能斷一切諸惡見， 為斷貪嗔癡暗故，證得無染之涅槃。 《七十空性論》至此圓滿，聖龍樹阿阇黎所著。 譯師青年勝、善吉祥稱與庫氏之譯作，于義與詞皆善妙。
【English Translation】 Illusion, mirage, the illusion of hair, and metaphors of bubbles, transformations, dreams, and fire wheels. (Here there is neither real existence nor non-existence. Born from causes and conditions, both existence and non-existence are emptiness.) This verse is not found in the Tanjur version, please verify. Because all things are empty in nature, the Tathagata is incomparable, This is the profound meaning of dependent origination, which is clearly shown in all things. The highest truth ends here, and names are established in the conventional truth, The perfectly enlightened Bhagavan observes through dependent origination. He teaches the indestructible Dharma of the world, but never relies on the true Dharma. The dependent origination taught by the Tathagata frightens beings obscured by ignorance, Relying on this pure and wonderful principle, one is liberated from defilements. Because this exists, that arises; this is the constant principle of the world, Whatever is relied upon has no self-nature; how can it exist? This should be well understood. The faithful diligently strive to infer this wonderful Dharma through reasoning, The unconditioned Dharma contradicts permanence, cutting off existence and non-existence to attain peace. These all arise from causes and conditions, which can cut off all evil views, To cut off greed, hatred, and delusion, one attains stainless Nirvana. The 'Seventy Stanzas on Emptiness' is now complete, written by the venerable Acharya Nagarjuna. The translations of the translator Youthful Victory, Good Auspicious Name, and Ku are excellent in both meaning and words.