jy18_五明學者大班智達索南孜莫尊者著作第一函續部總論.g2.0f
蔣揚貢噶滇巴嘉辰教言集JTG20དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གསུང་གི་གསང་བ་འཛིན་པ་རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་གྱི་གསུང་རབ་གླེགས་བམ་དང་པོ་ལས་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ལྗོན་ཤིང་ཞེས་བྱ་བ། 1-752 ༄༅། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གསུང་གི་གསང་བ་འཛིན་པ་རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་གྱི་གསུང་རབ་གླེགས་བམ་དང་པོ་ལས་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ལྗོན་ཤིང་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །རྒྱུའི་རྒྱུད་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག ༄༅། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གསུང་གི་གསང་བ་འཛིན་པ་རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་གྱི་གསུང་རབ་གླེགས་བམ་དང་པོ་ལས་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ལྗོན་ཤིང་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། རྗེ་བཙུན་བླ་མ་རྣམས་ལ་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རྡོ་རྗེ་འཆང་དབང་གསུང་གི་རིན་ཆེན་གཏེར། །དྲི་མེད་རྒྱུད་དོན་འབྱེད་པར་བྱེད་པའི་ངག །རྟོག་གེའི་དུག་ཆུས་མ་སྦགས་དེ་ཉིད་དོན། །མཚུངས་མེད་བླ་མའི་གསུང་རབ་རྟག་ཏུ་རྒྱལ། །ཤེས་རབ་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བ་དང་ཐབས་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་བདག་ཉིད་ཅན། །ཟུང་འཇུག་དེ་ཡང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ངོ་བོར་གཟིགས་པ། །རྡོ་རྗེ་འཆང་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་གཙོ་བོ་དང་དབྱེར་མ་མཆིས་པའི་བླ་མ་ཆེན་པོ་ལ། །འདི་འང་བརྗོད་བྱ་དང་མཐུན་པའི་མཆོད་བརྗོད་དོ། །སྤྱི་བོར་ཐལ་སྦྱར་བཏུད་བྱས་ནས། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་རྒྱུ་དོན་གྱི། །མངོན་པར་རྟོགས་པ་གསལ་བྱེད་འདི། །མན་ངག་བྲལ་བའི་སྐྱེ་བོ་ལ། །བརྩེ་བས་གསལ་པོར་བྲི་བར་བྱ། །ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྗེ་བཙུན་རྡོ་རྗེ་བདག་མེད་མ་ལས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བཀའ་རབ་འབྱམས་ཀྱི་གསུང་གི་བདུད་རྩི་དུག་ཆུ་དང་བྲལ་བ་གསན་པའི་སྙིམ་པས་ངོམས་པར་གསོལ་བས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ལ་ཐུགས་ཀྱི་སྣང་བ་ཐོབ་པའི་སློབ་དཔོན་ཆོས་སྐྱོང་མི་འཕྲོགས་པའི་མཁྱེན་རབ་དང་ཐུགས་རྗེར་ལྡན་པའི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་མཆོག་བརྙེས་ནས་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་བིརྺ་པ་ཞེས་བྱ་བར་ཡོངས་སུ་གྲགས་སོ། ། 1-753 སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་དེའི་ཡང་དག་པའི་གདམས་ངག་ལུང་དང་བཅས་པ་སློབ་དཔོན་ཀཧྣ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལས་བརྒྱུད་དེ་འོངས་པ་དང་ལྡན་པའི་པཎྜི་ཏ་ག་ཡ་དྷ་ར་དང་། དཔལ་བིརྺ་པའི་སློབ་མར་ཡང་གྲགས་མོད་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ་མ་ལས་དངོས་སུ་གསན་ཞིང་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་པའི་སློབ་དཔོན་དཔལ་ཌོམྦི་ཧེ་རུ་ཀའི་གདམས་པ་དང་ལུང་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་བརྒྱུད་པ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་དཔའ་བོ་རྡོ་རྗེ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མཁས་པ་གཉིས་ཀྱི་གསུང་གི་བདུད་རྩི་བབས་པ་རྗེ་བཙུན་འབྲོག་མི་ཤཱཀྱ་ཡེ་ཤེས་ལས
【現代漢語翻譯】 《蔣揚·貢噶滇巴嘉辰教言集》JTG20：如來一切語密之持有者，至尊仁波切扎巴堅贊（Jetsun Rinpoche Drakpa Gyaltsen）之著作第一函，名為《續部現觀寶樹》。 如來一切語密之持有者，至尊仁波切扎巴堅贊之著作第一函，名為《續部現觀寶樹》。 以因之續為先導的所依補特伽羅（指的是有資格接受密法傳承的個體）。 如來一切語密之持有者，至尊仁波切扎巴堅贊之著作第一函，名為《續部現觀寶樹》完畢。 恭敬頂禮至尊上師！ 執持金剛持（Vajradhara）之語寶藏， 開顯無垢續部之義語， 未被分別念之毒水所染之真實義， 無與倫比之上師教言恒常勝！ 具有智慧遠離戲論，以及方便大悲雙運之自性。 此雙運亦觀為俱生大樂之體性。 頂禮與金剛持壇城之主無別之大上師！ 此亦為與所詮釋內容相符之讚頌。 于頭頂合掌， 為欲明晰金剛喻因之義， 此現觀（指的是對本尊及其壇城的觀想）， 為遠離訣竅之士夫， 以慈悲之心清晰書寫。 圓滿正等覺佛陀至尊金剛無我母（Vajra Nairatmya），聽聞善逝（Sugata）一切經典中遠離毒水之甘露，以充滿敬意之姿態享用， 從而獲得佛陀之語意， 證得不被奪走之智慧與慈悲，成就殊勝成就， 因而被尊稱為瑜伽自在者毗瓦巴（Virupa）。 大阿阇黎（Acharya）之真實口訣，連同傳承，經由阿阇黎卡納帕（Kanhapa）傳來， 且與班智達（Pandita）伽耶達拉（Gayadhara）有關， 他也被認為是吉祥毗瓦巴（Virupa）之弟子， 但實際上他是從化身空行母（Dakini）益西（Yeshe）處直接聽受， 並證得殊勝成就的阿阇黎多比黑魯嘎（Dombi Heruka）之口訣和傳承， 毫無錯謬地傳給了比丘（Bhikshu）巴沃多杰（Pawo Dorje）。 如是，兩位智者之語甘露，降臨于至尊仲彌釋迦益西（Dromi Shakya Yeshe）。
【English Translation】 The Collection of Instructions by Jamyang Konga Tendzinpa Gyaltsen JTG20: The first volume of the works of Jetsun Rinpoche Drakpa Gyaltsen, holder of the secret speech of all Tathagatas, called 'The Jewel Tree of Tantric Abhisamaya'. The first volume of the works of Jetsun Rinpoche Drakpa Gyaltsen, holder of the secret speech of all Tathagatas, called 'The Jewel Tree of Tantric Abhisamaya'. The individual who is the basis for the preliminary tantra of the cause (referring to an individual qualified to receive tantric transmission). The Jewel Tree of Tantric Abhisamaya, the first volume of the works of Jetsun Rinpoche Drakpa Gyaltsen, holder of the secret speech of all Tathagatas, is complete. I prostrate with reverence to the venerable lamas! Holding the treasure of the speech of Vajradhara, Revealing the meaning of the stainless tantras, The very meaning undefiled by the poison of conceptual thought, May the unequaled words of the lama always prevail! Possessing the nature of the union of wisdom free from elaboration and skillful means of great compassion. This union is also seen as the essence of great bliss, born together. I bow to the great lama who is inseparable from the lord of the Vajradhara mandala! This is also a praise that matches the subject matter. Joining palms at the crown of the head, To clarify the meaning of the vajra-like cause, This abhisamaya, For those devoid of instructions, I will write clearly with affection. Having fully enjoyed the nectar of speech, free from poison, from the Sugata's teachings of the perfectly enlightened Buddha, Jetsun Vajra Nairatmya, with palms filled with reverence, He obtained the illumination of the Buddha's speech, attained the supreme accomplishment of wisdom and compassion that cannot be stolen, and became known as the yogi Virupa. The authentic instructions of the great Acharya, along with the transmission, came through Acharya Kanhapa, and is associated with the Pandita Gayadhara, who is also known as a disciple of glorious Virupa, but in reality, he directly received the instructions and attained the supreme accomplishment from the emanation Dakini Yeshe, and the instructions and transmission of Acharya Dombi Heruka were transmitted without error to the Bhikshu Pawo Dorje. Thus, the nectar of speech of the two wise ones descended upon Jetsun Dromi Shakya Yeshe.
་བརྒྱུད་པའི་ཧེ་བཛྲ་རྩ་བ་དང་། བཤད་པའི་རྒྱུད་གསུམ་གཅིག་ཏུ་བསྲེས་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་ཡི་གེ་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱིས་མཛད་པ་མི་གསལ་བ་གསལ་བར་མཛད་པའི་ཕྱིར་བདག་གི་བླ་མས་རྒྱུད་ཀྱི་ལུང་རྣམས་གསུངས་པ་བཞིན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྡེབས་ཏེ་ཅུང་ཟད་གསལ་བར་མཛད་དོ། །དེ་ཡང་གསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སློབ་དཔོན་གྱི་ཞལ་སྔ་ནས་ཀྱང་བྲིས་ཤིག་ཅེས་གསུང་ཞིང་། རྒྱུད་ཀྱི་དོན་ཤེས་པར་འདོད་པའི་སློབ་མས་ཀྱང་གསོལ་བ་བཏབ་པས་ན་འདི་བྲི་བ་ལ་སྐྱོན་མེད་དོ། །དེ་ཡང་ཧ་ཅང་རྒྱས་པ་དང་བསྡུས་པས་འཇིགས་པས་བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པ་བཞིན་བྲི་བར་བྱའོ། །དེ་ལ་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བའི་རིམ་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ནི་གསུམ་སྟེ། 1-754 རྒྱུའི་རྒྱུད་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་དང་། དེས་ཉམས་སུ་བླང་བའི་ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་དང་། དེ་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ལས་བྱུང་བ་འབྲས་བུའི་རྒྱུད་དོ། །དེ་ཡང་འདུས་པའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། རྒྱུད་ནི་རྒྱུན་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། །རྒྱུད་དེ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འགྱུར། །གཞི་དང་དེ་ཡི་རང་བཞིན་དང་། །མི་འཕྲོགས་པ་ཡིས་རབ་ཕྱེ་བའོ། །རང་བཞིན་རྣམ་པ་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། །གཞི་ནི་ཐབས་ཞེས་བྱ་བར་བརྗོད། །དེ་བཞིན་མི་འཕྲོགས་འབྲས་བུ་སྟེ། །གསུམ་གྱིས་རྒྱུད་ཀྱི་དོན་བསྡུས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལ་ཐོག་མར་རྒྱུའི་རྒྱུད་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི་སློབ་དཔོན་གརྦྷ་རི་པས་རྒྱུད་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལས། རྒྱུ་རིགས་སྤང་བྱ་རྐྱེན་ལ་ལྟོས། །གང་ཟག་རྣམ་པ་བཞིར་ནི་བཤད། །ཅེས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གང་ཟག་ནི་བཞི་སྟེ། རྒྱུ་ལ་ལྟོས་པ་དང་། རིགས་ལ་ལྟོས་པ་དང་། སྤང་བྱ་ལ་ལྟོས་པ་དང་། རྐྱེན་ལ་ལྟོས་པའི་གང་ཟག་གོ །དེ་དག་ཀྱང་གསུམ་དུ་འདུ་སྟེ། དང་པོ་ནི་སྤྱིར་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ་དང་ལྡན་པ་དང་། གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ནི་རྐྱེན་ཐ་དད་པ་ལ་ཞུགས་ན་འགྲུབ་ཉེ་བ་དང་། བཞི་པ་ནི་དེ་དག་གི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཆོས་ལ་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ལ་བཞི། སེམས་ཅན་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་བསྟན་པ་དང་། 1-755 རྒྱུ་གང་གིས་གང་དུ་འཁོར་བ་དང་། རྐྱེན་གང་གིས་ཇི་སྲིད་ཅིག་ཏུ་འཁོར་བ་དང་། སེམས་སྦྱངས་ན་གྲོལ་བར་འགྱུར་བའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། རིགས་ཀྱི་སྤྱི་ཉེ་བར་གཟུང་ནས་རིགས་དྲུག་གིས་བསྡུས་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྒྱུད་འདིར་འཇུག་པའི་སྐལ་པ་དང་ལྡན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་གྱི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི་སངས་རྒྱས་མ་ཡིན་སེམས་ཅན་ནི། །གཅིག་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། །དམྱལ་བ་ཡི་དྭགས་བྱོལ་སོང་དང་། །ལྷ་དང་ལྷ་མིན་མི་རྣམས་དང་། །བཤང་བའི་སྲིན་བུ་ལ་སོགས་
【現代漢語翻譯】 爲了使上師們所著的，混合了傳承的《黑汝嘎根本續》（Hevajra Tantra，本尊名）和三種解釋續部的明現次第儀軌文字更加清晰，我的上師將續部的口訣彙集在一起，略作闡釋。爲了使其更加明晰，上師也曾說『寫下來吧』。由於渴望瞭解續部意義的弟子也提出了請求，因此撰寫此文沒有過失。但爲了避免過於繁瑣或過於簡略，我將按照上師們的教導來撰寫。其中，關於眾生相續中生起次第的明現次第有三種： 1-754 作為根本因的續部先行的所依補特伽羅（Pudgala，人），以及他所修持的方便續部，以及從修持中產生的果續。正如《集續後分》所說：『續即是相續，續有三種變化，即基、自性與不奪，以此區分。自性即是因，基則稱為方便，同樣，不奪即是果，三者概括了續的意義。』 首先，作為根本因的續部先行的所依補特伽羅，正如格爾巴日巴（Garbharipa，印度學者）在《入續》中所說：『因緣應捨棄，觀待于緣，補特伽羅分為四種。』因此，補特伽羅有四種：觀待于因的補特伽羅，觀待于種姓的補特伽羅，觀待于應捨棄的補特伽羅，以及觀待于緣的補特伽羅。這些可以歸納為三種：第一種是普遍具有成就果位的因；第二種和第三種是接近於成就的，如果加入不同的緣；第四種是考慮到這些的暫時狀態而說的。其中，第一種有四點：揭示眾生皆具如來藏（Tathāgatagarbha，如來藏）; 1-755 以何因在何處輪迴，以何緣在何時輪迴，以及調伏自心即可解脫之理。第一點是：總的來說，考慮到種姓，被六道（六道輪迴）所包含的一切眾生，都具有進入此續的福分，是具有如來藏的所依補特伽羅。正如《根本續後分》第四品所說：『沒有一個眾生不是自性本具的圓滿佛陀，地獄、餓鬼、旁生，天、非天、人，以及糞便中的蟲等。』
【English Translation】 In order to clarify the manifestation realization texts written by the previous masters, which blended the root Hevajra Tantra of the lineage and the three explanatory tantras, my guru compiled the oral instructions of the tantras and explained them slightly. To make it clearer, the guru also said, 'Write it down.' Since disciples who desired to understand the meaning of the tantra also made requests, there is no fault in writing this. However, to avoid being too verbose or too concise, I will write according to the teachings of the gurus. Among them, there are three types of manifestation realization regarding the order of generation in the continuum of beings: 1-754 The basis Pudgala (person) who precedes the tantra as the fundamental cause, the means tantra that he practices, and the resultant tantra that arises from the practice. As the latter part of the Compendium Tantra says: 'Tantra is continuity, tantra has three changes, namely base, nature, and non-seizure, which are distinguished by this. Nature is the cause, the base is called means, similarly, non-seizure is the result, the three summarize the meaning of tantra.' First, the basis Pudgala who precedes the tantra as the fundamental cause, as Garbharipa said in 'Entering the Tantra': 'Causes should be abandoned, depending on conditions, Pudgalas are divided into four types.' Therefore, there are four types of Pudgalas: Pudgalas that depend on cause, Pudgalas that depend on lineage, Pudgalas that depend on what should be abandoned, and Pudgalas that depend on conditions. These can be summarized into three types: the first is generally possessing the cause for achieving the fruit; the second and third are close to achievement if different conditions are added; the fourth is spoken considering the temporary state of these. Among them, the first has four points: revealing that all beings possess the Tathāgatagarbha (Buddha-nature); 1-755 With what cause do they wander in what place, with what conditions do they wander for how long, and the principle that liberation can be achieved by taming one's mind. The first point is: generally speaking, considering the lineage, all beings included in the six realms (of samsara) have the fortune to enter this tantra and are the basis Pudgala with the Tathāgatagarbha. As the fourth chapter of the latter part of the Root Tantra says: 'There is not a single being who is not a spontaneously perfect Buddha by nature, hell beings, hungry ghosts, animals, gods, demigods, humans, and worms in feces, etc.'
པ། །ལྷ་དང་ལྷ་མ་ཡིན་གྱིས་ཀྱང་། །གཉུག་མ་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་དག་པ་ཉིད་གང་ཕྱིར་མི་ཤེས་པ་དེའི་ཕྱིར་འཁོར་བར་འཁྱམས་སོ། །རྟག་ཏུ་རང་བཞིན་གྱི་བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཅན་ནོ། །འཇིག་རྟེན་ཁམས་ནི་གང་དུ་ཡང་། །སངས་རྒྱས་གཞན་དུ་རྙེད་མི་འགྱུར། །སེམས་ནི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །སངས་རྒྱས་གཞན་དུ་བསྟན་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་ན། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། རིགས་ཆད་པའི་གང་ཟག་གསུངས་པ་དང་མི་འགལ་ལམ་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ། དེ་ནི་སེམས་ཙམ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དྲང་བའི་དོན་གྱི་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། འདིར་ནི་རིགས་ཆད་པ་མི་སྲིད་དེ། 1-756 རྒྱུད་བླ་མ་ལས་ཀྱང་། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་ནི་འཕྲོ་ཞིང་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། །སེམས་ཅན་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དེ་བཞིན་ཉིད་དབྱེར་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། །སངས་རྒྱས་འབྱུང་རུང་གི་རིགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་སེམས་ཅན་རྣམས། །རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སྙིང་པོ་ཅན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་རང་བཞིན་གྱིས་སངས་རྒྱས་ཡིན་ན་འབད་པ་མེད་པར་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ན། དེ་ལྟར་རང་བཞིན་གྱིས་དག་ཀྱང་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མས་བསྒྲིབས་པའི་ཕྱིར་འཁོར་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱུ་གང་གིས་གང་དུ་འཁོར་བ་ནི། མ་རིག་པའི་རྩ་བ་ལས་བྱུང་སྟེ། རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་ནས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། བྱིས་པ་མི་ཤེས་པས་བསྒྲིབས་པས། །འདི་ཡི་འགྲོ་བ་རང་བཞིན་གྱིས་སངས་རྒྱས་ཡིན་པར་མི་ཤེས་པ། །འགྲོ་བ་དྲུག་གི་སྲིད་པའི་མཐར། །གང་ཞིག་རྨོངས་པ་འཁོར་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ་ཞིབ་ཏུ་བླ་མས་བཤད་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་རྐྱེན་གང་གིས་ཇི་སྲིད་ཅིག་ཏུ་འཁོར་བ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་དང་པོ་ལས། །ཇི་སྲིད་ལུས་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་ངར་འཛིན་གྱིས་རྣམ་པར་གནས་པ། །དེ་ཡིས་མི་དགེ་བའི་ལས་དང་ལས་དེས་དགེ་བའི་ལས་ཀྱང་གསོག་ཟེར་བ་མིན་འགྱུར་པས། །དགེ་དང་མི་དགེ་གང་ཅུང་ཟད། ། 1-757 བྱས་པའི་ལས་ནི་ཐམས་ཅད་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། ཇི་སྲིད་ངར་འཛིན་པ་དང་ང་ཡིར་འཛིན་པ་མཚན་མར་བཅས་པ་ཡོད་པ་དེ་སྲིད་དུ་དངོས་པོ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་སྐྱེ་ལ། དེ་ལ་བརྟེན་ཏེ་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་སྐྱེ་སྟེ། དེ་དག་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ་མ་རིག་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་བརྟེན་ཏེ་ལས་ཀྱི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེ་ཞིང་། དེ་ལས་སྐྱེ་བའི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ། རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པས་འཁོར་བར་འཁྱམ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །འཁོར་བར་འཁྱམ་པའི་ཚུལ་རྒྱས་པར་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་སེམས་སྦྱངས་ན་གྲོལ་
【現代漢語翻譯】 問：既然天神和非天也都不瞭解本具大樂的清凈智慧，所以才會在輪迴中漂泊嗎？因為他們恒常具有自性安樂的智慧。無論在哪個世界，都無法找到其他的佛陀。心即是圓滿的佛陀，沒有其他的佛陀可以指引。（經文） 如果一切眾生都具有佛性，那麼《經莊嚴論》中所說的斷種姓之人，是否與此相矛盾呢？並不矛盾。那是就唯識宗的觀點而言，是引導性的解釋。而在這裡，斷種姓是不可能的。 《寶性論》中也說：『圓滿佛陀的法身是不斷顯現的，眾生與佛陀的法性，真如無二無別，具有成佛的可能性，因此眾生恒常具有如來藏。』 問：如果本來就是佛，那不是不用努力就能解脫了嗎？雖然自性清凈，但因為被突如其來的垢染所遮蔽，所以才會在輪迴中。 二、以何為因而於何處輪迴：從無明的根本產生，十二緣起被煩惱三毒所攝持而產生。根本續第四品中說：『孩童被無知所矇蔽，不瞭解此等眾生的本性即是佛，在六道輪迴的盡頭，愚昧者將會在輪迴中。』應由上師詳細講解。 三、以何為緣而輪迴多久：《桑布扎》第一品第一節中說：『只要執著五蘊之身為我，就會不斷造作惡業，而惡業也會引發善業。』無論善與非善，所造之業都會產生作用。』 只要有我執和我的執著，以及伴隨而來的名相，就會對事物產生強烈的執著。基於此，不如理作意就會產生，這些都是煩惱的遍計煩惱，也就是無明。基於此，業的遍計煩惱產生，由此產生生的遍計煩惱，十二緣起被三毒所攝持，這就是所謂的在輪迴中漂泊的含義。關於在輪迴中漂泊的詳細情況，可以從其他地方瞭解。四、調伏自心即可解脫。
【English Translation】 Q: Since even gods and demigods do not understand the pure wisdom of the innate great bliss, is that why they wander in samsara? Because they constantly possess the wisdom of natural bliss. In no world can another Buddha be found. The mind itself is the perfect Buddha; there is no other Buddha to be shown. (Scripture) If all sentient beings possess the Buddha-nature, does this contradict the statement in the Ornament of the Sutras about those who have severed their lineage? It does not contradict. That is in terms of the Mind-Only school, and it is a provisional explanation. Here, severing the lineage is impossible. The Uttaratantra also states: 'The Dharmakaya of the perfect Buddha is constantly emanating and arising, and the Dharmata of sentient beings and Buddhas, the Suchness, is inseparable. Because there is the potential for Buddhas to arise, sentient beings always possess the Buddha-nature.' Q: If one is inherently a Buddha, wouldn't one be liberated without effort? Although one is naturally pure, one is obscured by adventitious stains, and therefore remains in samsara. 2. By what cause does one wander in what realm: It arises from the root of ignorance, and the twelve links of dependent origination are gathered by the three poisons of afflictions. The fourth chapter of the Root Tantra states: 'Children are obscured by ignorance, not knowing that the nature of these beings is Buddha. At the end of the six realms of existence, the deluded one will wander in samsara.' The lama should explain this in detail. 3. By what condition does one wander for how long: The first chapter of the Samputa states: 'As long as one clings to the five aggregates of the body as self, one will accumulate non-virtuous actions, and those non-virtuous actions will also give rise to virtuous actions.' Whatever virtuous or non-virtuous actions are done, all actions will have their effect.' As long as there is self-grasping and grasping at 'mine,' along with their associated signs, there will be strong attachment to objects. Based on this, improper attention arises, and these are the afflictive afflictions, which is ignorance. Based on this, the afflictions of karma arise, and from this, the afflictions of birth arise. The twelve links of dependent origination are gathered by the three poisons, and this is the meaning of wandering in samsara. The details of wandering in samsara can be learned elsewhere. 4. Liberation comes from taming the mind.
བར་འགྱུར་བ་ནི། དེ་ལྟར་སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་ཀྱང་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མས་འཁོར་བར་གྱུར་པས་ན། འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གཞན་མེད་ཅིང་སེམས་ཉིད་རྟོགས་པ་དང་མ་རྟོགས་པའི་དབྱེ་བས་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་འགྱུར་བས་སེམས་འདི་ལེགས་པར་སྦྱང་བར་བྱ་བ་བསྟན་པ་ནི། གུར་ལེའུ་དང་པོ་ལས། སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་སྟོང་ཉིད་ལས་བྱུང་བ། །སེམས་ཅན་མཚན་ཉིད་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅན། །སེམས་ནི་རང་བཞིན་དག་ཀྱང་རང་གི་རྣམ་རྟོག་གིས། །སྐྱེ་བོ་རྣམས་དྲི་མས་ནག་པོར་བྱས། །དེ་ཕྱིར་ཀུན་ཏུ་རབ་འབད་པས། ། 1-758 སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་དྲི་མ་སྦྱང་བར་བྱའོ། །སེམས་དག་པ་ནི་ཟག་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཉོན་མོངས་དུག་ནི་ཐམས་ཅད་འཕྲོག་སྟེ་འཇོམས་སོ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དོ་ཧ་ལས་ཀྱང་། སེམས་ཉིད་དེ་ཀུན་གཞི་གཅིག་པུ་ཀུན་གྱི་ས་བོན་ཏེ། །ཀུན་གཞི་གང་ལ་ཐབས་ཀྱིས་ཟིན་མ་ཟིན་ལས་སྲིད་དང་མྱ་ངན་འདས་འཕྲོ་བ། །འདོད་པའི་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་སྟེར་བྱེད་པའི། །ཡིད་བཞིན་ནོར་འདྲའི་སེམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་སོ། །སེམས་དེ་ཡང་ཐོག་མ་དང་། ཐ་མ་དང་། རྟག་པ་དང་། ཆད་པ་ལས་ཡོངས་སུ་གྲོལ་བས་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། ཇི་སྲིད་ནམ་མཁའ་མི་འཇིག་པ། །ནམ་མཁའ་ཇི་བཞིན་དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཀྱང་མི་འཇིག་གོ །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ནི་རྒྱུ་ལ་ལྟོས་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ཅེས་བྱ་བ་རྒྱུད་འདིར་འཇུག་ཏུ་རུང་བའི་སྐལ་པ་དང་ལྡན་པའི་གང་ཟག་སྟེ། འདི་ནི་རྒྱུའི་རྒྱུད་ཅེས་བྱའོ། །རིགས་ལ་ལྟོས་པ་དང་སྤང་བྱ་ལ་ལྟོས་པའི་གང་ཟག་འདི་གཉིས་ནི་རྐྱེན་ཐ་དད་ལ་ཞུགས་ན་འགྲུབ་ཉེ་བའི་གང་ཟག་ཅེས་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། གང་ཟག་གི་ཁམས་དང་བག་ལ་ཉལ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ལམ་སྣ་ཚོགས་སུ་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་དང་པོ་རིགས་ལ་ལྟོས་པ་ལ་ཡང་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཅུ་གཅིག་པ་ལས། 1-759 གང་གི་སྲིན་ལག་རྩ་བ་ལ། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་དགུ་པར་བྱུང་བ། །མི་བསྐྱོད་པ་ཡི་རིགས་མཆོག་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཉིས་པ་ནི། རྣལ་འབྱོར་པ་གང་ནག་པོ་ཆེ། །དེ་ཡི་ལྷ་ནི་མི་བསྐྱོད་པ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །སྤང་བྱ་ལ་ལྟོས་པ་ནི། གུར་ལེའུ་དང་པོ་ལས། འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་དང་། །ང་རྒྱལ་སེར་སྣའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས། །བསྡུ་ཕྱིར་རང་གི་འཁོར་ལོ་ལ། །རྡོ་རྗེའི་གཟུགས་ནི་དུ་མ་འཛིན། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། གང་ཞེ་སྡང་ཤེས་ཆེ་བ་ནི་མི་བསྐྱོད་པའི་རིགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྐྱེན་ལ་ལྟོས་པའི་གང་ཟག་ནི་གོང་དུ་བསྟན་པའི་གང་ཟག་གསུམ་པོ་དེའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་མིང་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། མཚམ
【現代漢語翻譯】 此外，關於轉變：既然心性本自清凈，卻因突如其來的污垢而流轉于輪迴，那麼，對此沒有其他的造作者，而是憑藉覺悟或未覺悟心性的差別，而導致輪迴或涅槃。因此，教導我們要好好調伏這顆心。如《古爾經》第一品所說：『心的金剛，從空性中生起，是眾生各種特性的本性。心雖然本性清凈，卻因自己的分別念，使眾生被污垢染成黑色。因此，要時時精進，洗凈心的金剛的污垢。心清凈就是無漏的安樂。煩惱毒藥能摧毀一切。』《多哈》中也說：『心性是唯一的俱生，是萬物的種子。俱生憑藉是否被方便所攝持，而產生輪迴和涅槃。向那能賜予一切願望果實，如如意寶般的心頂禮。』這顆心也遠離了初始、終結、常恒和斷滅，如同虛空一般。《金剛古爾經》中說：『只要虛空不毀滅，如同虛空一般，心性的法性也不會毀滅。』這些是依賴於因的『所依補特伽羅』，意思是說，相續中可以進入此續，具有資格的補特伽羅。這被稱為『因的相續』。依賴於種姓和所斷的這兩種補特伽羅，是接近於成就的補特伽羅，因為他們與補特伽羅的界、習氣和隨順性相符，所以薄伽梵宣說了多種多樣的道。其中，首先，關於依賴於種姓的補特伽羅，在根本續後篇第十一章中說：『在誰的手指根部，出現九股金剛杵，那就是不動佛的殊勝種姓。』等等。第二種是：『瑜伽士如果是大黑天，他的本尊就是不動佛。』等等，要詳細瞭解。關於依賴於所斷的補特伽羅，《古爾經》第一品中說：『爲了攝受貪慾、嗔恨、愚癡、我慢、吝嗇的眾生，所以在自己的輪壇中，持有多種金剛的形象。』意思是說，誰的嗔恨心特別強烈，那就是不動佛的種姓，等等，要詳細瞭解。依賴於緣的補特伽羅，是以上所說的三種補特伽羅，在不同情況下的法名。如根本續後篇第二品中說：『界限』 Furthermore, regarding transformation: Since the nature of mind is inherently pure, yet it revolves in samsara due to sudden defilements, there is no other creator for this. It is through the distinction of realizing or not realizing the nature of mind that one experiences samsara or nirvana. Therefore, it is taught that this mind should be well tamed. As stated in the first chapter of the Gur Tantra: 'The vajra of mind, arising from emptiness, is the nature of various characteristics of sentient beings. Although the mind is inherently pure, it is through its own conceptual thoughts that beings are blackened by defilements. Therefore, always strive diligently to purify the defilements of the vajra of mind. The purity of mind is the bliss of non-leakage. The poison of afflictions destroys and annihilates everything.' The Doha also says: 'The nature of mind is the sole kunzhi (all-ground), the seed of all. From the kunzhi, depending on whether it is grasped by skillful means or not, samsara and nirvana arise. To the mind that grants all desired fruits, like a wish-fulfilling jewel, I pay homage.' This mind is also completely liberated from beginning, end, permanence, and annihilation, like the sky. The Vajra Gur Tantra says: 'As long as the sky does not perish, just like the sky, the dharma-nature of mind will also not perish.' These are the 'dependent pudgalas (individuals) based on cause,' meaning those who are qualified to enter this tantra in their continuum. This is called the 'continuum of cause.' The two types of pudgalas who depend on lineage and what is to be abandoned are those who are close to accomplishment, because they are in accordance with the element, habits, and tendencies of the pudgalas. Therefore, the Bhagavan taught various paths. Among them, first, regarding the pudgalas who depend on lineage, it is said in the eleventh chapter of the Root Tantra, Later Treatise: 'In whose finger root appears a nine-pronged vajra, that is the supreme lineage of Akshobhya.' and so on. The second is: 'If the yogi is Mahakala, his deity is Akshobhya.' and so on, to be understood in detail. Regarding the pudgalas who depend on what is to be abandoned, it is said in the first chapter of the Gur Tantra: 'To gather beings of desire, hatred, delusion, pride, and miserliness, one holds various forms of vajras in one's mandala.' Meaning, whoever has particularly strong hatred is of the lineage of Akshobhya, and so on, to be understood in detail. The pudgalas who depend on conditions are the names of the dharma in the circumstances of the three pudgalas mentioned above. As it is said in the second chapter of the Root Tantra, Later Treatise: 'Boundary'
【English Translation】 Furthermore, regarding transformation: Since the nature of mind is inherently pure, yet it revolves in samsara due to sudden defilements, there is no other creator for this. It is through the distinction of realizing or not realizing the nature of mind that one experiences samsara or nirvana. Therefore, it is taught that this mind should be well tamed. As stated in the first chapter of the Gur Tantra: 'The vajra of mind, arising from emptiness, is the nature of various characteristics of sentient beings. Although the mind is inherently pure, it is through its own conceptual thoughts that beings are blackened by defilements. Therefore, always strive diligently to purify the defilements of the vajra of mind. The purity of mind is the bliss of non-leakage. The poison of afflictions destroys and annihilates everything.' The Doha also says: 'The nature of mind is the sole kunzhi (all-ground), the seed of all. From the kunzhi, depending on whether it is grasped by skillful means or not, samsara and nirvana arise. To the mind that grants all desired fruits, like a wish-fulfilling jewel, I pay homage.' This mind is also completely liberated from beginning, end, permanence, and annihilation, like the sky. The Vajra Gur Tantra says: 'As long as the sky does not perish, just like the sky, the dharma-nature of mind will also not perish.' These are the 'dependent pudgalas (individuals) based on cause,' meaning those who are qualified to enter this tantra in their continuum. This is called the 'continuum of cause.' The two types of pudgalas who depend on lineage and what is to be abandoned are those who are close to accomplishment, because they are in accordance with the element, habits, and tendencies of the pudgalas. Therefore, the Bhagavan taught various paths. Among them, first, regarding the pudgalas who depend on lineage, it is said in the eleventh chapter of the Root Tantra, Later Treatise: 'In whose finger root appears a nine-pronged vajra, that is the supreme lineage of Akshobhya.' and so on. The second is: 'If the yogi is Mahakala, his deity is Akshobhya.' and so on, to be understood in detail. Regarding the pudgalas who depend on what is to be abandoned, it is said in the first chapter of the Gur Tantra: 'To gather beings of desire, hatred, delusion, pride, and miserliness, one holds various forms of vajras in one's mandala.' Meaning, whoever has particularly strong hatred is of the lineage of Akshobhya, and so on, to be understood in detail. The pudgalas who depend on conditions are the names of the dharma in the circumstances of the three pudgalas mentioned above. As it is said in the second chapter of the Root Tantra, Later Treatise: 'Boundary'
ས་མེད་ལྔ་ནི་བྱེད་པ་དང་། །སྲོག་ཆགས་གསོད་ལ་དགའ་བ་དང་། །གཞན་ཡང་སྐྱེ་བ་དམན་གང་དང་། །རྨོངས་དང་མ་རུངས་པའི་ལས་ཉེ་བའི་མཚམས་མེད་ལྔ་སོགས་བྱེད་པ་དང་། ༼གཟུགས་ངན་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ།༽ །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །རྒྱུའི་རྒྱུད་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གི་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། ། ༄། །ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད། ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་གཉིས། སྐལ་པ་མེད་པ་རིམ་གྱིས་འཇུག་པ་དང་། ། 1-760 སྐལ་པ་དང་ལྡན་པ་འདི་ཉིད་ལ་ཅིག་ཅར་དུ་འཇུག་པའོ། ། ༈ སྐལ་པ་མེད་པ་རིམ་གྱིས་འཇུག་པ་ལ། སྤྱོད་པ་རིམ་པ་ཅན་ལ་བསླབ་པ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། དགེ་བ་བཅུ་ལ་གོམས་པ་དང་། །བླ་མ་ལ་གུས་དབང་པོ་དུལ། །ང་རྒྱལ་ཁྲོ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ། །དེས་ནི་རེ་ཞིག་ངེས་འགྲུབ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པའང་། སཾ་པུ་ཊའི་བཅུ་པའི་དང་པོ་ལས། ཐོག་མར་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ལ་གདན་གསུམ་ཚང་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ཡི་དེ་ལ་རིགས་མང་ཡང་། སྙིང་ག་ཡི་ནི་སྟེ་ཐུགས་ཀྱི་རིགས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་ཏེ་སེམས་དབང་དུ་གྱུར་ན་གཞན་ཞར་ལ་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཀྱིལ་འཁོར་དེ་ཉིད་དུ། །རང་གི་དབང་དང་སོགས་པ་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་བཟུང་བ་རྒྱས་པར་བྱས་པ་ཡིས། །རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། ། དེ་དག་ཀྱང་ཞིབ་ཏུ་བརྗོད་ན། དང་པོ་རིམ་གྱིས་འཇུག་པ་ལ་ཡང་གཉིས། ཐུན་མོང་གི་ཐེག་པ་ལ་རིམ་གྱིས་བསླབ་པ་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཐེག་པ་ལ་རིམ་པས་བསླབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། སྤྱོད་པ་རིམ་པ་ཅན་ལ་བསླབ་པ་དང་། ལྟ་བ་རིམ་པ་ཅན་ལ་བསླབ་པའོ། །དེ་དག་ཀྱང་རིམ་པས་ཇི་ལྟར་འཇུག་ཅེ་ན། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བརྒྱད་པ་ལས། སྐལ་མེད་སེམས་ཅན་གདུལ་དཀའ་བ། །གང་གིས་འདུལ་བར་འགྱུར་བ་ལགས། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། ། 1-761 དང་པོ་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པར་བྱ། །དེ་རྗེས་བསླབ་པའི་གནས་བཅུ་ཉིད། །དེ་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་བསྟན། །མདོ་སྡེ་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་ཉིད། །དེ་ཡི་རྗེས་སུ་དབུ་མ་བསྟན། །སྔགས་ཀྱི་རིམ་པ་ཀུན་ཤེས་ནས། །དེ་རྗེས་ཀྱེ་ཡི་རྡོ་རྗེ་བརྩམ། །སློབ་མས་གུས་པར་བླངས་ནས་ནི། །འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་གིས་ནི་འདི་སྐད་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། བློ་གྲོས་རྒྱ་ཆུང་བའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ཐོག་མ་ཉིད་ནས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཐོས་པས་འཇིགས་པར་འགྱུར་བ་རྣམས་རིམ་གྱིས་བློ་སྦྱང་བར་བྱའོ། །དེའང་ལྟ་བ་དང་། སྤྱོད་པ་རིམ་གྱིས་བསླབ་པའི་སྤྱོད་པ་རིམ་པ་ཅན་ལ་བཞི་ལས་ཕྱེ་བའི་བཅུར་འགྱུར་ཏེ། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། དུས་ཚིགས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང
【現代漢語翻譯】 此外，犯下五無間罪（指殺父、殺母、殺阿羅漢、破和合僧、出佛身血五種極重罪行），喜好殺生，以及轉生於下劣之處，愚昧無知，接近邪惡行為，犯下五無間罪等，（身體殘缺不全），這些也會導致成就。諸如此類的教導已經闡述完畢。具有前行因的補特伽羅（指有情眾生）的分類已經講完。 接下來是方便之續。 方便之續分為兩種：不具根器者次第進入，以及具根器者當下進入。 不具根器者次第進入，是指教導次第修習行為。 首先，在《根本後續》第二品中說：『習慣十善業，恭敬上師，調伏根門，遠離我慢和嗔怒，這樣就能逐漸獲得成就。』 其次，在《桑布扎續》第十品的第一部分中說：『首先，爲了使之成熟，需要具備三種座位的廣大壇城，其中以心間的壇城最為殊勝，因為如果能控制心，其他自然就能成就。』在那個壇城中，『通過自己的誓言和戒律，以及廣大的誓言和戒律，金剛上師將會成就。』 如果詳細闡述這些，那麼首先，次第進入又分為兩種：在共同的乘中次第修習，以及在不共同的乘中次第修習。前者又分為兩種：教導次第修習行為，以及教導次第修習見地。』 那麼，這些是如何次第進入的呢？在《根本後續》第八品中說：『對於難以調伏的不具根器的眾生，如何調伏他們呢？』薄伽梵（Bhagavan，世尊）回答說：『首先給予齋戒和佈施，然後是十種學處，詳細解釋其中的差別，也要講述經部，之後是瑜伽行派，再之後是中觀，瞭解所有的密咒次第，然後開始《黑魯嘎金剛》，弟子恭敬地接受后，必定會成就，對此毫無疑問。』 這些教導表明：對於智慧狹隘的補特伽羅，如果一開始就聽到金剛乘，會感到恐懼，所以應該次第地修習智慧。其中，見地和行為次第修習的行為，可以分為四類，最終變為十類：皈依，以及時節性的齋戒。
【English Translation】 Furthermore, committing the five heinous crimes (killing father, killing mother, killing Arhat, disrupting the Sangha, shedding the blood of the Buddha), delighting in killing living beings, and being reborn in inferior places, being ignorant, approaching evil deeds, committing the five heinous crimes, etc., (having deformed limbs), these will also lead to accomplishment. Such teachings have been explained. The classification of the individual (Pudgala, sentient being) with the preceding cause has been taught. Next is the Tantra of Means. The Tantra of Means is divided into two: those without capacity enter gradually, and those with capacity enter immediately. Those without capacity enter gradually, which means teaching the gradual practice of conduct. Firstly, in the second chapter of the Root Subsequent Tantra, it says: 'Accustom yourself to the ten virtues, respect the Guru, subdue the senses, be free from pride and anger, and in this way, you will gradually achieve accomplishment.' Secondly, in the first part of the tenth chapter of the Samputa Tantra, it says: 'Firstly, to ripen, a great mandala with three seats is needed, and among them, the mandala of the heart is the most excellent, because if the mind can be controlled, other things will naturally be accomplished.' In that mandala, 'Through one's own vows and precepts, and through vast vows and precepts, the Vajra Master will achieve accomplishment.' If these are explained in detail, then firstly, gradual entry is further divided into two: gradual practice in the common vehicle, and gradual practice in the uncommon vehicle. The former is further divided into two: teaching the gradual practice of conduct, and teaching the gradual practice of view.' So, how do these enter gradually? In the eighth chapter of the Root Subsequent Tantra, it says: 'How can sentient beings without capacity, who are difficult to tame, be tamed?' The Bhagavan (Bhagavan, the Blessed One) replied: 'First give fasting and alms, then the ten precepts, explain the differences in detail, and also explain the Sutra Pitaka, then the Yogacara school, then the Madhyamaka, understand all the sequences of mantras, and then begin the Hevajra, and the disciple will respectfully receive it, and will surely achieve accomplishment, there is no doubt about it.' These teachings indicate that for individuals with narrow intelligence, if they hear the Vajrayana at the beginning, they will be frightened, so they should gradually cultivate their intelligence. Among them, the conduct of gradual practice of view and conduct can be divided into four categories, which eventually become ten categories: taking refuge, and seasonal fasting.
་དང་། སོ་སོར་ཐར་པ་གཏན་ཁྲིམས་བདུན་དང་། དུས་ནམ་སྐྱེ་ངེས་པ་མེད་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པའོ། །དེ་ལ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱིས་གང་ཟག་བློ་དམན་པ་བཀྲི་བར་འདོད་པས། ཐོག་མར་ཚེ་འདིའི་སྤྱོད་ཡུལ་མི་རྟག་པར་བསྟན་པས་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་ནས་ཚེ་འདིའི་མངོན་པར་ཞེན་པ་དོར་ཏེ་ལྷ་མི་ཙམ་འདོད་པར་གྱུར་པའི་བློ་སྐྱེས་པ་དང་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པར་བྱ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་འདིའང་དང་པོར་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལས་སྐྱེ་ཡི། གཞན་ལ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། 1-762 མཛོད་ལས། གཞན་ལ་བསྙེན་གནས་མོད་ཀྱི། །སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མེད། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། སྐྱབས་གསུམ་བདུན་ཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། གསུམ་པ་སྐྱབས་འགྲོའི་དགེ་བསྙེན་ནི། །དེ་ནི་གཏན་ཁྲིམས་བདུན་དུས་ཁྲིམས་གཅིག་སྟེ་སྡོམ་བརྒྱད་རྩ་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ལ་བདུན། རྒྱུ་གང་གིས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། ཡུལ་གང་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། ཚུལ་ཇི་ལྟར་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། དེའི་ཕན་ཡོན་དང་། བསླབ་བྱ་དང་། སྒྲའི་དོན་དང་། དབྱེ་བ་དང་། ཁྱད་པར་གཞག་པ་བསྟན་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་རྒྱུ་ནི་རང་འཇིགས་པ་དང་ཡུལ་ལ་དད་པ་སྟེ་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། མདོ་ལས། འཇིགས་པས་ཉེན་པའི་མི་རྣམས་ནི། །ཕལ་ཆེར་རི་དང་ནགས་ཚལ་དང་། །ལྗོན་ཤིང་སོགས་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་སྟེ། །སྐྱབས་དེ་མཆོག་གྱུར་མ་ཡིན་ལ། །སྐྱབས་དེ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་ཀྱང་། །སྡུག་བསྔལ་ཀུན་ལས་མི་གྲོལ་བས། །གང་ཚེ་གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་དང་། །ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སོང་། །སྐྱབས་དེ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་ཀྱང་། །སྡུག་བསྔལ་ཀུན་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་གྱིས་འཇིགས་པ་འདིའང་ཚེ་འདིའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། ངན་སོང་གི་སྡུག་བསྔལ་དང་། འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་འཇིགས་པ་རྣམས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །ཡང་རྒྱུ་གཉིས་པ་ཡུལ་ལ་དད་པ་ཐོབ་ནས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཡི། 1-763 དད་པ་མེད་ན་མ་ཡིན་ཏེ། མདོ་ལས། དད་པ་མེད་པའི་མི་རྣམས་ལ། །དཀར་པོའི་ཆོས་རྣམས་མི་སྐྱེ་སྟེ། །ས་བོན་མེ་ཡིས་ཚིག་པ་ལ། །མྱུ་གུ་སྔོན་པོ་ཇི་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དད་པ་འདིའང་ཡུལ་གྱི་ཡོན་ཏན་ཅི་རིགས་པ་ཐོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེ་སྟེ། ལྷ་ལས་ཕུལ་དུ་བྱུང་བར་བསྟོད་པ་ལས། སྙིང་ནས་དད་དམ་ཇི་ལྟར་དགའ་བ་དང་། །ཐེ་ཚོམ་གྱིས་སམ་གཞན་གྱི་ངོར་ཡང་རུང་། །གང་ཞིག་ཐུབ་དབང་ཟླ་བ་དེར་ཕྱག་བྱེད། །དེས་ནི་ལྷ་ཡི་བདེ་བ་ཕུན་ཚོགས་ཐོབ། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་མི་བརྟན་པའི་དད་པ་ནི། འཇིགས་པས་ཉེན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཡུལ་འདི་ནི་མཆོག་ཏུ་འགྱུར་པ་སྐྱོབ་པའོ་ཞེས་ཐོས་པས། གཞན་གྱི་ངོ་དང་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེས་པ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་སྐྱབ
【現代漢語翻譯】 以及，別解脫的七種根本戒律，和無時不在生起的菩提心。對於這一點，善知識希望引導資質愚鈍的人，首先通過展示此生享樂的無常來引發厭離心，從而捨棄對此生的執著，生起僅僅希求天人的心，並給予布薩。而這布薩也首先是從皈依開始產生的，不是從其他途徑產生。《俱舍論》中說：『雖然有其他的近住，但沒有皈依就沒有。』《七十皈依頌》中也說：『第三皈依的居士，即是七根本戒和一個時分戒，總共八戒為根本。』這樣說了。皈依有七個方面：以何因皈依，向何處皈依，以何種方式皈依，皈依的利益，應學之處，詞義，分類，以及建立差別。 其中，第一個因是自己感到恐懼，以及對皈依境生起信心，通過這兩種方式皈依。如經中所說：『被恐懼所威脅的人們，大多皈依山、森林和樹木等。但那樣的皈依並非殊勝，依靠那樣的皈依，也不能從一切痛苦中解脫。無論何時何地，皈依佛、法、僧，依靠那樣的皈依，才能從一切痛苦中解脫。』這樣說。被痛苦所威脅，指的是對今生的痛苦、惡道的痛苦和輪迴的痛苦感到恐懼而皈依的意思。另外，第二個因是對皈依境生起信心后才皈依，沒有信心就不能皈依。如經中所說：『對於沒有信心的人們，不會生起白凈的善法，就像被火燒焦的種子，不會長出青苗一樣。』就像這樣。而這信心也是依靠聽聞皈依境的各種功德而產生的。如《讚揚超勝天神》中所說：『無論是從內心深處生起信心和喜悅，還是帶著疑惑，甚至是迫於他人的情面，任何對能仁月亮頂禮的人，都能獲得圓滿的天人安樂。』就像這樣。其中，不堅定的信心是，被恐懼所威脅的人們聽到『這個皈依境是殊勝的救護者』，或者迫於他人的情面，或者心懷疑惑等情況下皈依。
【English Translation】 And, the seven fundamental precepts of individual liberation, and the arising of Bodhicitta at any time. Regarding this, the virtuous friend wishes to guide a person of dull intellect, first by showing the impermanence of the enjoyments of this life to generate renunciation, thereby abandoning attachment to this life, generating a mind that desires only gods and humans, and giving Sojong (Uposatha). And this Sojong also arises first from taking refuge, not from other means. The Treasury states: 'Although there are other near-abidings, there is none without taking refuge.' The Seventy Verses on Refuge also states: 'The third, the layperson of refuge, is seven fundamental precepts and one time-precept, a total of eight precepts as the root.' Thus it is said. There are seven aspects to taking refuge: by what cause does one take refuge, to what object does one take refuge, in what manner does one take refuge, the benefits of taking refuge, what to learn, the meaning of the words, the divisions, and establishing the distinctions. Among these, the first cause is one's own fear and faith in the object of refuge, through these two means one takes refuge. As the Sutra says: 'People threatened by fear mostly take refuge in mountains, forests, and trees, etc. But that refuge is not supreme, and relying on that refuge, one is not liberated from all suffering. Whenever and wherever one goes for refuge to the Buddha, Dharma, and Sangha, relying on that refuge, one will be liberated from all suffering.' Thus it is said. Being threatened by suffering refers to taking refuge out of fear of the suffering of this life, the suffering of the lower realms, and the suffering of samsara. Furthermore, the second cause is taking refuge after gaining faith in the object of refuge; without faith, one cannot take refuge. As the Sutra says: 'For people without faith, white dharmas do not arise, just as green sprouts do not grow from seeds burned by fire.' Like that. And this faith arises from hearing about the various qualities of the object. As the Praise of the One Who Surpasses the Gods says: 'Whether with heartfelt faith and joy, or with doubt, or even for the sake of others, whoever prostrates to the Powerful One, the Moon, will attain the abundance of divine bliss.' Like that. Among these, unstable faith is when those threatened by fear hear 'this object is a supreme protector,' or out of consideration for others, or with doubts, and so on, take refuge.
ས་སུ་འགྲོ་བ་ནི་མི་བརྟན་པའི་སྐྱབས་འགྲོ་ཞེས་བྱའོ། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་ཡོན་ཏན་ཅི་རིགས་པ་ཐོས་ནས་དེ་ལ་དད་པ་ཐོབ་པ་ནི་བརྟན་པའི་དད་པ་ཡིན་ཏེ། མདོ་ལས། སངས་རྒྱས་ལ་ཐོས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ་དང་། ཆོས་ལ་ཐོས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་ཐོས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ་ནི་ཆེས་ཉུང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ཏེ་སྐྱེས་པ་ནི་བརྟན་པའི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའོ། །གཉིས་པ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ཡུལ་ཤེས་པ་འདིའང་རྒྱས་པར་ཤེས་པ་ལ་ཚད་མེད་དེ། 1-764 མདོར་བསྡུ་ན་སྐྱོན་གྱི་རྣམ་པ་འགའ་མེད་ཅིང་། ཡོན་ཏན་གྱི་རྣམ་པ་མཐའ་དག་དང་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ཟླ་མེད་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཡིན་ལ། དེས་ཐུགས་སུ་ཆུད་པའི་ལམ་སྡུག་བསྔལ་སེལ་བའི་ཐབས་ནི་ཆོས་ཡིན་ལ། དེའི་བཀའ་བཞིན་དུ་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པའི་གྲོགས་ནི་དགེ་འདུན་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཙམ་ཞིག་ཤེས་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་སྐྱེའོ། །དེ་སྐད་དུ་མཛོད་ལས། གང་ཞིག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་དེ། །སངས་རྒྱས་སུ་བྱེད་པའི་ཆོས་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་འཁོར་དང་བཅས་པ་དགེ་འདུན་བྱེད་པའི་ཆོས། །མི་སློབ་པ་དང་སློབ་མི་སློབ་གཉིས་ཀའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ལམ་བདེན་དང་། །ཆོས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ཚུལ་ནི། དེ་ལྟར་འཇིགས་པ་དང་དད་པ་ཐོབ་པ་དེས་སྤྱིར་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་མགོན་དང་སྐྱབས་སུ་འཛིན་པ་ཡིན་ཏེ། དེའང་སངས་རྒྱས་ལ་སྟོན་པ། ཆོས་ལ་ལམ། དགེ་འདུན་ལ་གྲོགས་སུ་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་དེ་ལྟར་སྐྱབས་སུ་སོང་བའི་ཕན་ཡོན་ནི་ལྔ་སྟེ། སྡོམ་པ་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པ་དང་། བསྲུང་བ་ཆེན་པོར་འགྱུར་བ་དང་། ལོག་པར་མོས་པའི་ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་སྲབ་པ་དང་། དམ་པ་དམ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲངས་སུ་བགྲང་བ་དང་། 1-765 བསྟན་པ་ལ་དགའ་བའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་བསྲུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྐྱབས་གསུམ་བདུན་ཅུ་པ་ལས། གསུམ་ལ་སྐྱབས་འགྲོའི་དགེ་བསྙེན་ནི། །དེ་ནི་སྡོམ་བརྒྱད་རྩ་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ནི་ཤེས་པར་ཟད་དོ། །ལྔ་པ་བསླབ་བྱ་ནི་གཉིས་ཏེ། །ཐུན་མོང་གི་བསླབ་བྱ་དང་། སོ་སོའི་བསླབ་བྱའོ། །ཐུན་མོང་གི་བསླབ་བྱ་ནི། སྐྱེས་བུ་དམ་པ་དང་འགྲོགས་པ་དང་། དམ་པའི་ཆོས་ཉན་པ་དང་། ཚུལ་བཞིན་དུ་ཡིད་ལ་བྱ་བ་དང་། ཆོས་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པས་ཆོས་བསྒྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་བཞིའོ། །ཡང་བཞི་སྟེ། དབང་པོ་མི་རྒོད་པར་བྱ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་བརྩེ་བར་བྱ་བ་དང་། དུས་དུས་སུ་དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་བ་དང་། སྡོམ་པ་ཅི་ནུས་པ་ཡང་དག་པར་བླང་བར་བྱའོ། །སོ་སོའི་བསླབ་བྱ་ནི། འཕགས་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོའི་མདོ་ལས་གསུངས་པ། གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་སྐ
【現代漢語翻譯】 皈依其他地方是不穩固的皈依。聽聞三寶的各種功德後，對此生起信心，是穩固的信心。如經中所說：『聽聞佛而生信，聽聞法而生信，聽聞僧而生信，這樣的人極少。』依此而生起的皈依，是穩固的皈依。 第二，瞭解皈依的對象，廣泛地瞭解是無止境的。簡而言之，沒有任何過失，具備一切功德的無與倫比者是佛。他所證悟的，能消除痛苦的道路是法。如其教導而修行的同伴是僧。僅僅瞭解這些而生起的皈依就足夠了。如《俱舍論》中所說：『凡皈依三寶者，皈依佛，即皈依能成佛之法；皈依法，即皈依滅盡不再生之法；皈依僧，即皈依具足不學道與學道者之道的僧眾；皈依寂滅之法，即皈依各別的擇滅。』 第三，皈依的方式是：如此因恐懼和信心而普遍地將三寶視為怙主和救護。其中，佛是導師，法是道路，僧是同伴。 第四，如此皈依的利益有五種：是生起一切律儀的因；成為巨大的保護；減弱邪見的業障；被列入聖者之列；受到喜愛佛法的諸神的保護。 第一種利益，如《七十皈依頌》中所說：『皈依三寶的近事男，是八關齋戒的根本。』其他利益是顯而易見的。 第五，應學之處有二：共同的應學之處和個別的應學之處。共同的應學之處有四種：與善士交往，聽聞正法，如理作意，以及法隨法行。還有四種：不放縱根門，慈愛眾生，時時精勤供養三寶，以及盡可能受持戒律。 個別的應學之處，如《大般涅槃經》中所說：『凡皈依佛者，'舍（藏文：ཤ，梵文天城體：श，梵文羅馬擬音：śa，漢語字面意思：寂靜）'。'
【English Translation】 Taking refuge in other places is called unstable refuge. Having heard the various qualities of the Three Jewels and having faith in them is stable faith. As it says in the Sutra: 'Having heard of the Buddha and having faith, having heard of the Dharma and having faith, having heard of the Sangha and having faith, such people are very few.' Relying on that, taking refuge is stable refuge. Second, understanding the object of refuge, there is no limit to understanding it extensively. In short, the one without any faults and possessing all qualities, the incomparable one, is the Buddha. The path he realized, the method to eliminate suffering, is the Dharma. The companions who practice accordingly are called the Sangha. Relying on just understanding these, refuge arises. As it says in the Treasury of Knowledge: 'Whoever takes refuge in the three, takes refuge in the Buddha, that is, the cause of becoming a Buddha; takes refuge in the Dharma, that is, the Dharma of cessation and non-arising; takes refuge in the Sangha, that is, the Sangha possessing the path of both non-learners and learners; takes refuge in the Dharma of Nirvana, that is, taking refuge in individual cessation.' Third, the way of taking refuge is: thus, due to fear and faith, generally holding the Three Jewels as protectors and saviors. Among them, the Buddha is the teacher, the Dharma is the path, and the Sangha is the companion. Fourth, the benefits of taking refuge in this way are five: it is the cause of generating all vows; it becomes a great protection; it weakens the obscurations of wrong views; it is counted among the noble ones; and it is protected by the gods who delight in the Dharma. The first benefit, as it says in the 'Seventy Verses on Refuge': 'The upasaka who takes refuge in the Three Jewels is the root of the eight vows.' The other benefits are obvious. Fifth, there are two things to be learned: common things to be learned and individual things to be learned. The common things to be learned are four: associating with noble people, listening to the Dharma, reflecting properly, and practicing the Dharma in accordance with the Dharma. There are also four: not letting the senses run wild, being compassionate to sentient beings, diligently making offerings to the Three Jewels from time to time, and taking vows as much as possible. The individual things to be learned, as it says in the 'Great Nirvana Sutra': 'Whoever takes refuge in the Buddha, 'śa (Tibetan: ཤ, Devanagari: श, Romanized Sanskrit: śa, Literal meaning: peaceful).'
ྱབས་འགྲོ་བ། །དེ་ནི་ཡང་དག་དགེ་བསྙེན་ཏེ། །ནམ་དུའང་ལྷ་ནི་གཞན་དག་ལ། །སྐྱབས་སུ་སོང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་སྐྱབས་ཚོལ་ན། །འཚེ་ཞིང་གསོད་པའི་སེམས་དང་བྲལ། །དགེ་འདུན་ལ་ཡང་སྐྱབས་སོང་བས། །མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ཕྱག་མི་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཞན་བླ་མ་རྣམས་ཀྱི་གསུང་གི་མན་ངག་གིས་ཀྱང་སྦྱར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། ། དྲུག་པ་སྒྲའི་དོན་ནི། 1-766 ཚེ་འདིའི་འཇིགས་པ་དང་། ཕ་རོལ་གྱི་ངན་སོང་གི་འཇིགས་པ་དང་། འཁོར་བའི་འཇིགས་པ་རྣམས་ལས་སྐྱོབ་པས་ན་སྐྱབས་ཡིན་ལ། དེར་འགྲོ་བས་ནི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་སྟེ། དཔེར་ན་ཆར་གྱི་འཇིགས་པས་བྲག་སྐྱིབས་སུ་འགྲོ་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། འཚེ་བ་འོན་ལོང་སོགས་དག་ནི་ཐམས་ཅད་དང་། །འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་ཅན་འཁོར་བ་དང་། མ་ངེས་པའི་རིགས་ཅན་རྣམས་ཐེག་པ་དམན་པ་དང་། །མུ་སྟེགས་ཅན་ཐབས་མ་ཡིན་པར་ཞུགས་པ་དང་ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བ་རྣམས་དེ་དག་ལས། །སྐྱོབ་ཕྱིར་སྐྱབས་ཀྱི་དམ་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །བདུན་པ་དབྱེ་བ་དང་ཁྱད་པར་གཞག་པ་ནི། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུར་དབྱེ་བ་དང་། ཐུན་མོང་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་རྒྱུའི་སྐྱབས་འགྲོ་ནི། སྟོན་པ་དང་། ལམ་དང་། གྲོགས་སུ་འཛིན་པ་ཡིན་ལ། འབྲས་བུའི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ནི། དེའི་གནས་ཐོབ་པར་འདོད་པའོ། །ཐུན་མོང་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དབྱེ་བ་ནི། གང་ཟག་གི་དབང་དུ་བྱས་པའི་དབྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། འཇིག་རྟེན་པའི་གང་ཟག་གམ། ཉན་ཐོས་སམ། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གང་ཟག་གི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ནི་ཐུན་མོང་གི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ཡིན་ལ། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གང་ཟག་གི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ནི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའོ། ། 1-767 འདི་གཉིས་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་ཅེ་ན། འབྲས་བུའི་སྐྱབས་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། །རྒྱུའི་ཁྱད་པར་དང་། དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། ཆེད་དུ་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི་རྒྱུའི་སྐྱབས་འགྲོའི་གནས་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དེ། ཐམས་ཅད་ཀྱང་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོའོ། །འབྲས་བུའི་སྐྱབས་གནས་ནི་ཉན་ཐོས་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་སྟེ། དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པས་སོ། །རང་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་སྟེ། རྟེན་འབྲེལ་རྟོགས་པར་འདོད་པས་སོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་པ་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་སྟེ། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་མཐའ་དག་ཆུབ་པ་སངས་རྒྱས་ལས་མེད་ལ་དེ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུད་བླ་མ་ལས། ལུང་གི་ཆོས་སྤང་ཕྱིར་ལམ་བདེན་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ཕྱིར། །འགོག་བདེན་གྱི་ངོ་བོ་མེད་དགག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་རང་ཉིད་འཇིགས་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར། །ཆོས་རྣམས་གཉིས་དེ་༼དང་༽འཕགས་པའི་ཚོགས། །གཏན་གྱི་སྐྱབས་མཆོག
【現代漢語翻譯】 皈依：這是真正的居士，他們永遠不會皈依其他的神。如果在神聖的佛法中尋求庇護，他們會遠離傷害和殺戮的念頭。同樣，通過皈依僧伽，他們不會向外道致敬。正如所說的那樣。此外，還應通過上師們的口頭指導來理解。 第六，詞語的意義： 從今生的恐懼、來世的惡道之苦以及輪迴的恐懼中解救出來，因此是『皈依』。去那裡就是『皈依』。例如，就像因害怕下雨而躲在巖石下一樣。正如《經莊嚴論》中所說：『從所有傷害、盲目等，以及具有壞聚見者、輪迴，以及不確定種姓者、小乘，以及外道、進入錯誤方法者和墮入惡道者中，爲了從他們那裡解救出來，才是神聖的皈依。』 第七，區分和建立差異：分為因和果，以及共同和非共同。首先，因的皈依是視上師、道和朋友為皈依處。果的皈依是希望獲得那個果位。共同和非共同的區分是基於人的區分。世俗之人、聲聞或獨覺的皈依是共同的皈依。大乘行者的皈依是非共同的皈依。 這兩者有什麼區別呢？果的皈依處的區別，因的區別，時間的區別，以及目的的區別。首先，因的皈依處沒有區別，因為所有人都皈依三寶。果的皈依處是皈依聲聞僧伽，因為他們希望獲得阿羅漢果位。獨覺皈依佛法，因為他們希望證悟緣起。大乘行者皈依佛，因為只有佛才能完全實現自他利益，並且他們希望獲得那個果位。正如《寶性論》中所說：『因為教法的捨棄，因為道諦是具有欺騙性的法，因為滅諦的自性是無遮，因為僧伽自身具有恐懼，這兩個法（和）聖者眾，是究竟的皈依處。』 種子字和咒語： དེ་༼དང་༽（藏文），དང་（梵文天城體），daṃ（梵文羅馬擬音），和（漢語字面意思）
【English Translation】 Taking Refuge: This is a true Upāsaka (lay follower), who never takes refuge in other gods. If seeking refuge in the sacred Dharma, they are free from thoughts of harming and killing. Likewise, by taking refuge in the Sangha, they do not pay homage to non-Buddhists. As it is said. Furthermore, it should also be understood through the oral instructions of the Lamas. Sixth, the meaning of the words: Because it protects from the fears of this life, the suffering of evil destinies in the next life, and the fears of Saṃsāra (cyclic existence), it is 'Refuge'. Going there is 'Taking Refuge'. For example, like seeking shelter under a rock from the fear of rain. As it is said in the Ornament of the Sūtras: 'From all harm, blindness, etc., and those with a view of the aggregates, Saṃsāra, and those of uncertain lineage, the Lesser Vehicle, and non-Buddhists, those who have entered the wrong path, and those who fall into evil destinies, in order to protect from them, it is the sacred Refuge.' Seventh, distinguishing and establishing differences: divided into cause and effect, and common and uncommon. First, the refuge of cause is to regard the teacher, the path, and friends as refuge. The refuge of effect is to desire to attain that state. The distinction between common and uncommon is based on the distinction of persons. The refuge of a worldly person, a Śrāvaka (hearer), or a Pratyekabuddha (solitary buddha) is a common refuge. The refuge of a Mahāyāna (Great Vehicle) practitioner is an uncommon refuge. What is the difference between these two? The difference in the refuge of effect, the difference in cause, the difference in time, and the difference in purpose. First, there is no difference in the refuge of cause, because everyone takes refuge in the Three Jewels. The refuge of effect is to take refuge in the Śrāvaka Sangha, because they wish to attain the state of an Arhat (foe destroyer). A Pratyekabuddha takes refuge in the Dharma, because they wish to realize dependent origination. A Mahāyāna practitioner takes refuge in the Buddha, because only the Buddha can fully accomplish the benefit of self and others, and they wish to attain that state. As it is said in the Uttaratantra: 'Because of abandoning the teachings of scripture, because the Truth of the Path is a deceptive Dharma, because the nature of the Truth of Cessation is non-affirming negation, because the Sangha itself is accompanied by fear, these two Dharmas (and) the assembly of noble ones, are not the ultimate refuge.'
་མ་ཡིན་ཏེ། །དམ་པའི་དོན་དུ་འགྲོ་བ་ཡི། །སྐྱབས་ནི་སངས་རྒྱས་ཉག་གཅིག་ཉིད། །ཐུབ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར། །ཚོགས་ཀྱང་དེ་ཡི་མཐར་ཐུག་ཕྱིར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །རྒྱུའི་ཁྱད་པར་ནི། ཐུན་མོང་གི་རྒྱུ་ནི་དད་པ་ཡིན་པར་སྔར་བསྟན་ལ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་ནི་སྙིང་རྗེའོ། །དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཐུན་མོང་བ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་ཡིན་ལ། 1-768 ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཀྱི་བར་ཡིན་ནོ། །ཆེད་དུ་བྱ་བ་ནི་ཐུན་མོང་བ་རང་འཇིགས་པ་ལས་སྒྲོལ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ལ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་གཞན་བསྐྱབ་པར་ཕྱིར་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཐུན་མོང་བའི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་སྐབས་ཡིན་ཀྱང་དེའི་ཞར་ལ་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་བསྟན་པས་ཁྱད་པར་གཞག་པ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་སྐྱེས་པ་དེ་ལ་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་བར་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་ལ་བཞི། མིང་གི་དོན་དང་། བསླབ་བྱ་དང་། ཆོ་ག་དང་། དགོས་པའོ། །དེ་ལ་མིང་གི་དོན་ནི་དགེ་བའི་ས་བོན་གསོ་ཞིང་སྡིག་པ་སྦྱོང་བས་ན་གསོ་སྦྱོང་ཡིན་ལ། འཕགས་པ་རྣམས་ལ་ཉེ་བར་བསྙེན་པས་ན་བསྙེན་གནས་ཞེས་ཀྱང་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་སྐད་དུ། གང་ཕྱིར་དགེ་བ་མ་ལུས་གསོ་བ་དང་། །རྙེད་པའི་སྡིག་པ་འདིར་ནི་དག་བྱེད་པ། །དེས་ན་གསོ་དང་སྡིག་པ་དག་བྱེད་པས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་གསོ་སྦྱོང་ཞེས་སུ་གསུངས། །ཞེས་གསོ་སྦྱོང་གི་ཆོ་ག་ལས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་བསླབ་བྱ་ནི། གསུམ་ལས་ཕྱེ་བའི་བརྒྱད་དེ། མཛོད་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཡན་ལག་བག་ཡོད་པའི། །ཡན་ལག་བརྟུལ་ཞུགས་ཡན་ལག་སྟེ། །བཞི་གཅིག་གསུམ་རིམ་གོ་རིམ་བཞིན། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། སྲོག་གཅོད་པ་དང་། མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། 1-769 བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་དང་བཞི་སྤོང་བ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཡན་ལག་བཞི་ཡིན་ལ། ཆང་སྤོང་བ་ནི་བག་ཡོད་པའི་ཡན་ལག་སྟེ་གཅིག་གོ །ཁྲི་སྟན་མཐོན་པོ་དང་། མལ་སྟན་ཆེན་པོ་ནི་མལ་སྟན་སྤོང་བ་དང་འབྲེལ་བའི་བརྟུལ་ཞུགས། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་སྤོང་བ་ནི་ཁ་ཟས་དང་འབྲེལ་བའི་བརྟུལ་ཞུགས། གླུ་གར་དང་རོལ་མོ་དང་རྒྱན་བྱུག་པ་ཁ་དོག་འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་སྤོང་བ་ནི་སྒེག་པ་སྤོང་བའི་བརྟུལ་ཞུགས་སོ། །དེ་ལྟར་གསུམ་ནི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་གསུམ་སྟེ་དེ་ལྟར་ན་ཡན་ལག་བརྒྱད་དོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་ནི་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་གསོ་སྦྱོང་ལ་དགོས་པ་ནི་གང་ཟག་གི་རིགས་ཀྱིས་དབྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གང་ཟག་གིས་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་གྱི་དགོས་པ་ཡོད་དེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་གནས་སྐབས་སུ་ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། མཐར་ཐུག་གྲོལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་ངེས་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་བཤད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཉན་ཐོས་དང་རང་རྒྱལ་གྱི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱིས་ན
【現代漢語翻譯】 並非如此，爲了神聖的目標而行進，唯一的皈依處是佛陀。因為能仁具有法身，僧伽也是以他為最終歸宿。就像這樣所說。因的差別是，共同的因是之前所說的信心，不共同的因是慈悲。時間的差別是，共同的是盡此一生，不共同的是直至獲得菩提。目的在於，共同的是爲了從自身的恐懼中解脫，不共同的是爲了救護他人。這裡雖然是共同的皈依處，但也同時顯示了詳細的區分，因此進行了區別。像這樣皈依之後，應該給予受齋戒和佈施。受齋戒有四種：名稱的意義、應學之處、儀軌和必要性。其中，名稱的意義是滋養善的種子，凈化罪惡，因此稱為受齋戒。也因為親近聖者，所以也稱為近住。就像這樣，《受齋戒儀軌》中所說：『因為滋養一切善，並且在此凈化所獲得的罪惡，因此能仁說為受齋戒，能凈化罪惡。』第二，應學之處是從三方面劃分的八支，如《俱舍論》所說：『戒律、支分、謹慎的支分、苦行支分，四、一、三依次排列。』意思是說，斷除殺生、不予而取、非梵行、妄語這四種是戒律的四支。斷酒是謹慎的支分，為一。高大的床和大的墊子是與斷床墊相關的苦行。非時食是與食物相關的苦行。斷除歌舞、音樂、裝飾、塗抹顏色等是斷除妖嬈的苦行。這樣三種是苦行的三支，因此共有八支。第三，儀軌應在其他地方瞭解。像這樣的受齋戒的必要性是根據人的類別來區分的。大乘行者有利益眾生的必要性，爲了暫時利益一切眾生，並使之最終解脫，必須受持齋戒。就像這樣所說。聲聞和獨覺的行者們則……
【English Translation】 It is not so. For the sake of the sacred goal, the only refuge is the Buddha. Because the Thubpa (Buddha, meaning 'capable one') possesses the Dharmakaya (body of dharma), and the Sangha (community) also has him as its ultimate end. It is said like this. The difference in cause is that the common cause is faith, as previously shown, and the uncommon cause is compassion. The difference in time is that the common one is for as long as one lives, and the uncommon one is until enlightenment is attained. The purpose is that the common one is for the sake of liberating oneself from fear, and the uncommon one is for the sake of saving others. Here, although it is a common refuge, it also shows the detailed distinctions, so the differences are made. Having taken refuge in this way, one should give Sojong (Uposatha, a day of religious observance) and alms. Sojong has four aspects: the meaning of the name, what to learn, the ritual, and the necessity. Among these, the meaning of the name is that it nourishes the seeds of virtue and purifies sins, so it is called Sojong. It is also called Nyen-ne (abiding in closeness) because it closely attends to the noble ones. As it is said in the Sojong ritual: 'Because it nourishes all virtues and purifies the sins acquired here, therefore the Tathagata (Buddha) said it is Sojong, which purifies sins.' Second, what to learn are the eight branches divided from three, as stated in the Abhidharmakosha: 'Discipline, branch, mindful branch, ascetic branch, four, one, three in order.' This means that abstaining from killing, not taking what is not given, non-celibacy, and lying are the four branches of discipline. Abstaining from alcohol is the mindful branch, which is one. High beds and large cushions are ascetic practices related to abstaining from bedding. Abstaining from untimely food is an ascetic practice related to food. Abstaining from singing, dancing, music, decoration, applying colors, etc., is an ascetic practice of abstaining from coquetry. These three are the three branches of asceticism, so there are eight branches in total. Third, the ritual should be understood elsewhere. The necessity of such Sojong is distinguished by the type of person. For a Mahayana (Great Vehicle) practitioner, there is the necessity of benefiting sentient beings, for the sake of temporarily benefiting all sentient beings and ultimately liberating them, one must definitely observe Sojong. It is said like this. For the practitioners of Shravaka (Hearer) and Pratyekabuddha (Solitary Realizer)...
ི་བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་འགྱུར་བ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་བཤད་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་ལས་དང་པོ་པའི་འང་ཆེས་དང་པོ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་འཇིགས་སྐྱོབ་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལེགས་སྨོན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་སྐྱེ་བས་དེའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། 1-770 འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། གསོ་སྦྱོང་འདོད་སྤྱོད་ལྷ་ལུས་ཡིད་འོང་བ། །སྐྱེས་པ་བུད་མེད་དག་ལ་རྩོལ་བར་བགྱིད། །ཅེས་བཤེས་པའི་སྤྲིང་ཡིག་ལས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །རིམ་གྱིས་སྦྱོང་བའི་སྐབས་འདིར་གང་ཟག་ཐ་མ་གཟུང་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་གསོ་སྦྱོང་ལ་གནས་པ་ཉིན་ཞག་གི་མཐའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་ནུས་པ་དེ་ལ། དེ་རྗེས་བསླབ་པའི་གནས་བཅུ་སྦྱིན། ཞེས་གསུངས་པས་འདི་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ།། །། དེ་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་འདིའང་སོ་སོར་ཕྱེ་ན་དྲུག་སྟེ། གང་ཟག་དང་། བསམ་པ་དང་། རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཚུལ་དང་། ཐོབ་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་དང་། ཐོབ་ནས་བསྲུང་བའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་གང་ཟག་ནི་གླིང་གསུམ་དུ་སྐྱེས་པའི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་ཚུལ་ཁྲིམས་འདིའང་གང་ཟག་གི་བསམ་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་རྣམ་པ་བཞིར་འགྱུར་ཏེ། ཚེ་འདིའི་འཚེ་བ་དང་རྒྱལ་པོའི་འཇིགས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་ངན་སོང་གི་འཇིགས་པའི་སྒོ་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་བ་རྣམས་ནི་འཇིགས་སྐྱོབ་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་བྱའོ། །ཚེ་འདིའི་བདེ་བ་དང་ཕྱི་མའི་མཐོ་རིས་ཀྱི་བདེ་བ་དོན་དུ་གཉེར་བའི་སྒོ་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་བ་རྣམས་ནི་ལེགས་སྨོན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་བྱའོ། །འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོ་ལས་ཐར་པ་དོན་དུ་གཉེར་བའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ་རྣམས་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་ཀྱང་བྱ། 1-771 ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་ཀྱང་བྱ། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །བདེན་པ་མཐོང་བ་རྣམས་ལ་ནི་ཟག་པ་མེད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ་གཉིས། སོ་སོར་ཐར་པ་རིགས་བདུན་དང་། དེ་བསླབ་པའི་གནས་བཅུར་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་བསྡུ་ན་རྫས་བཞི་སྟེ། དགེ་བསྙེན་ཕ་མ་གཉིས་དང་། དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་གཉིས་དང་། བར་སློབ་མ་དང་། དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དགེ་བསྙེན་གྱི་བསླབ་པའི་རྣམ་གྲངས་དང་། དེ་ལ་འགལ་བ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པ་དང་། སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་དང་། སྣ་འགའ་སྤྱོད་པ་དང་། ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ་དང་། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་དགེ་བསྙེན་ནོ། །དང་པོ་སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པའི་གང་ཟག་འདིའང་ནུས་ན་དང་པོ་ནས་བསླབ་པའི་གནས་བཅུ་ཉིད་ལ་བསླབ་ཀྱང་མི་ནུས་ན་སྲོག་གཅོད་པ་སྤོང་བ་ལ་སོགས་པ་གང་རུང་གཅིག་ལ་སློབ་ན་སྣ་ག
【現代漢語翻譯】 轉變為證悟的支分，證悟的支分被稱為戒律。對於初學者來說，通過守護戒律可以免除恐懼，並能實現美好的願望。因此， 正如聖者龍樹菩薩在《親友書》中所說：『齋戒、隨欲享用天界身，男女皆應勤奮行持。』 在這個逐步修習的過程中，應以普通人為對象。因此，能夠遵守齋戒，守護日夜的戒律，之後便傳授十學處，應當依此修學。 總而言之，別解脫戒可以分為六個方面：補特伽羅（受戒者），意樂，差別，未得令得之方便，舍戒之因，得已守護之方式。首先，補特伽羅是指生於三洲的男子和女子。其次，這樣的戒律會因為受戒者意樂的差別而分為四種：爲了避免今生的損害、國王的懲罰以及來世的惡趣之苦而守護戒律，稱為『怖畏守護戒』；爲了追求今生的安樂和來世善趣的安樂而守護戒律，稱為『善愿守護戒』；爲了從輪迴大海中解脫而守護戒律，也稱為『菩提分戒』、『出離戒』、『別解脫戒』；對於見到真諦的人來說，則是『無漏戒』。 第三個總義是差別，分為兩種：別解脫的七種戒律，以及將這些戒律歸納為十學處。首先，如果進行歸納，則有四類：居士男女，沙彌男女，式叉摩那，比丘男女。第一類又分為兩種：居士的學處，以及違背這些學處應斷除的行為。首先，居士的學處有六種：皈依三寶，守持一分戒，守持多分戒，守持大分戒，守持圓滿戒，梵行居士。首先，對於受持皈依三寶的補特伽羅，如果能夠一開始就修學十學處，那是最好的。如果不能，那麼至少要學習斷除殺生等任何一種戒。
【English Translation】 It transforms into a branch of complete liberation of enlightenment, and the branch of enlightenment is called discipline. For beginners, keeping the discipline can avoid fear and achieve good wishes. Therefore, As the noble Nāgārjuna said in the 'Letter to a Friend': 'Fasting, enjoying the desired heavenly body, men and women should diligently practice.' In this process of gradual training, ordinary people should be taken as the object. Therefore, being able to observe fasting and keep the precepts day and night, and then impart the ten precepts, one should learn accordingly. In summary, the Prātimokṣa vows can be divided into six aspects: the individual (the one who takes the vows), intention, differences, the means to obtain what has not been obtained, the cause of abandoning the vows, and the way to protect them after obtaining them. First, the individual refers to men and women born in the three continents. Second, such discipline will be divided into four types according to the differences in the intention of the recipient: guarding the discipline to avoid harm in this life, the punishment of the king, and the suffering of evil destinies in the next life is called 'fear-guarding discipline'; guarding the discipline to pursue the happiness of this life and the happiness of good destinies in the next life is called 'good-wish-guarding discipline'; guarding the discipline to be liberated from the ocean of samsara is also called 'enlightenment-part discipline', 'renunciation discipline', 'Prātimokṣa discipline'; for those who see the truth, it is called 'non-outflow discipline'. The third general meaning is difference, divided into two types: the seven types of Prātimokṣa precepts, and the summary of these precepts into ten precepts. First, if summarized, there are four categories: male and female lay practitioners, male and female novices, Śikṣamāṇā, male and female monks. The first category is further divided into two types: the precepts of lay practitioners, and the behaviors that should be abandoned if they violate these precepts. First, there are six types of precepts for lay practitioners: taking refuge in the Three Jewels, keeping one precept, keeping multiple precepts, keeping most precepts, keeping complete precepts, and celibate lay practitioners. First, for the individual who takes refuge in the Three Jewels, it is best to learn the ten precepts from the beginning if possible. If not, then at least learn to abandon any one of the precepts, such as abstaining from killing.
ཅིག་སྤྱོད་པའི་དགེ་བསྙེན། གཉིས་ལ་སློབ་ན་སྣ་འགའ་སྤྱོད་པ། གསུམ་ལ་སློབ་ན་ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ་སྟེ། དེ་བཞི་༼གསུམ་༽ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རྩ་བ་བཞི་ཆང་དང་ལྔ་སྤོང་བ་ལ་སློབ་ན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་དགེ་བསྙེན་ནོ། །དེའི་སྟེང་དུ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བསྲུང་ན་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་དགེ་བསྙེན་ཞེས་བྱའོ། ། 1-772 དགེ་བསྙེན་འདིས་ནི་མི་དགེ་བ་བཅུ་ཀ་སྤོང་བ་ལ་བསླབ་པར་བྱ་སྟེ། མདོ་ལས། དགེ་བསྙེན་སྟོན་པ་གཞན་ལ་མི་བརྟེན་པ་ཆོས་དགེ་བ་བཅུ་སྤྱོད་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་དེ་ལ་འགལ་བ་སྤང་བ་ནི། དེ་ལྟར་ན་བསླབ་བྱ་ལྔ་དང་བཅུ་མི་འགལ་ལམ་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཡན་ལག་ལྔ་ཡི་ཆོ་ག་ཡིས། །གཞུག་པ་རུ་ནི་འདོད་པས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པས་བཅུ་སྨོས་ན་ནི་མང་པས་འཇིགས་ལ། ལྔ་སྨོས་པས་འཇུག་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་ལྔ་བསྲུངས་པས་བཅུ་ཤུགས་ཀྱིས་བསྲུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་རྒྱས་པར་མདོ་བསྟན་བཅོས་ཀུན་ནས་གསུངས་སོ། །དགེ་བསྙེན་གྱི་བསླབ་པ་འདི་ཡན་ཆད་ལ་ཞིབ་ཏུ་སློབ་པར་འདོད་པས་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་བརྒྱད་པ་ལས་སྟོན་པས་དེ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེའི་རྗེས་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ལ་སློབ་པར་འདོད་ན་འདིའང་བསླབ་པའི་གནས་བཅུ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་ཏེ། གང་ཞིག་གཞན་གྱི་སྲོག་གཅོད་ནོར་འཕྲོག་དང་། །མི་ཚངས་སྤྱོད་རྫུན་བཅོས་པའི་ཆང་ལ་སོགས། །གར་སོགས་ཕྲེང་སོགས་མལ་ཆེ་མཐོ་བ་དང་། །དུས་མིན་ཁ་ཟས་གསེར་དངུལ་ལྡོག་བྱེད་པའི། །ཡན་ལག་བཅུ་ནི་དགེ་ཚུལ་སྡོམ་པ་ཡིན། །ཞེས་ཀཱ་རི་ཀ་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེའི་སྟེང་དུའང་ནུས་ན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པའི་བར་དུའང་བླང་བར་བྱའོ། ། 1-773 གཉིས་པ་དེ་བསླབ་པའི་གནས་བཅུར་བསྡུ་བ་ཡང་། དགེ་སློང་གི་ཁྲིམས་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་པོ་ཡང་ལ་ལ་ལུས་ཀྱི་ལས་གསུམ་གྱི་ཁོངས་སུ་འདུ། དེ་བཞིན་དུ་ལ་ལ་ངག་གི་ལས་བཞི། ལ་ལ་ཡིད་ཀྱི་ལས་གསུམ་སྟེ། མདོར་ན་བསླབ་པའི་གནས་བཅུར་མ་འདུས་པ་མེད་དོ། །དེ་དག་ཇི་ལྟར་འདུ་ཚུལ་ཡང་རྒྱས་པར་བཤད་པར་བྱའོ། །སྤྱི་དོན་བཞི་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ནི་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ལྔ་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་ནི། མཛོད་ལས། བསླབ་པ་ཕུལ་དང་ཤི་འཕོས་དང་། །མཚན་གཉིས་དག་ནི་བྱུང་བ་དང་། །རྩ་བ་ཆད་དང་མཚན་འདས་པ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་འདུལ་བ་གཏོང་། །ཞེས་བྱ་བ་གཞན་ནི་ཤེས་པར་ཟད་ལ། རྩ་བ་ཆད་པ་ནི་ལོག་ལྟ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ལ། མཚན་མོ་འདས་པ་ནི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནམ་ལངས་པ་དང་གཏོང་བའོ། །དེའི་སྟེང་དུ། ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་ལ་ལ་དག ཁ་ཅིག་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལས། །གཞན་དག་དམ་ཆོས་ནུབ་པ་ལས། །ཁ་ཆེ་རྣམས་ནི་བྱུང་བ་ན། །བུ་ལོན་ནོར་བཞིན་གཉིས་སུ་འདོད། །ཅེས་འབྱུང་ངོ་། དྲུག་པ་ཐ
【現代漢語翻譯】 僅行持一戒的居士稱為『一分居士』，學習兩戒則行持部分戒律，學習三戒則行持大部分戒律，但這四種（三種）都不能算是真正的居士。若學習四根本戒並戒酒，則稱為『圓滿居士』。在此基礎上，若能守護不行淫慾，則稱為『梵行居士』。 這位居士應當學習斷除所有十種不善業。如經中所說：『不依賴其他導師的居士，即是行持十善業者。』 第二，斷除與此相違背的行為。那麼，學習五戒和十戒是否矛盾呢？並不矛盾。正如經文所說：『以五支之儀軌，欲令其入門。』意思是說，如果說十戒，很多人會感到畏懼，而說五戒則更容易入門。守護五戒，自然就能守護十戒。這些在經文和論典中都有詳細闡述。如果想更深入地學習居士戒，可以從第八種居士戒律中學習。 之後，如果想學習沙彌戒，也應該瞭解這被稱為『十學處』的內容。即：『殺生、偷盜、邪淫、妄語、飲酒等，歌舞、華鬘等，高廣大床，非時食，金銀』這十支是沙彌的戒律。』正如《三百頌》中所說。在此基礎上，如果能夠，也應當受持比丘戒。 第二，將這些歸納為十學處。比丘的二百五十三條戒律，有些屬於身的三種行為，有些屬於語的四種行為，有些屬於意的三種行為。總之，沒有不包含在十學處中的。這些如何歸納，將在後面詳細闡述。第四，使未獲得的獲得，這將在其他地方學習。第五，舍戒的原因。《俱舍論》中說：『舍戒因緣有：戒已舍、死、二形生、斷善根、命終時、別解脫。』其他內容容易理解，斷善根是指生起邪見，命終時是指齋戒的戒律在天亮時捨棄。此外，一些聲聞部派認為，有些是因為犯戒，有些是因為正法衰落，有些是因為出現二形（指同時具有男女兩性的特徵），就像欠債一樣。 第六，
【English Translation】 A layperson who practices only one precept is called a 'one-part layperson,' learning two precepts means practicing some precepts, and learning three precepts means practicing most precepts, but these four (three) are not truly perfect. If one learns the four root precepts and abstains from alcohol, they are called a 'complete layperson.' Furthermore, if one can guard against unchaste conduct, they are called a 'celibate layperson.' This layperson should learn to abandon all ten non-virtuous actions. As stated in the sutra: 'A layperson who does not rely on other teachers is one who practices the ten virtuous actions.' Second, abandoning actions that contradict this. Then, are learning the five precepts and the ten precepts contradictory? They are not contradictory. As the scripture says: 'With the ritual of the five branches, one desires to enter.' This means that if one speaks of the ten precepts, many will feel fear, while speaking of the five precepts makes it easier to enter. By guarding the five precepts, one naturally guards the ten precepts. These are explained in detail in the scriptures and treatises. If you want to study the lay precepts in more detail, you can learn from the eighth type of lay precepts. After that, if you want to learn the novice monk's precepts, you should also understand what is called the 'ten training precepts.' That is: 'Killing, stealing, unchastity, lying, drinking alcohol, etc., singing, garlands, etc., high and large beds, untimely food, gold and silver' these ten branches are the precepts of a novice monk.' As stated in the 'Three Hundred Verses.' Furthermore, if possible, one should also take the precepts of a fully ordained monk. Second, summarizing these into the ten training precepts. The 253 precepts of a fully ordained monk, some belong to the three actions of the body, some belong to the four actions of speech, and some belong to the three actions of the mind. In short, there is nothing that is not included in the ten training precepts. How these are summarized will be explained in detail later. Fourth, causing the unobtained to be obtained, this will be learned elsewhere. Fifth, the causes of abandoning precepts. The 'Treasury of Knowledge' says: 'The causes of abandoning precepts are: precepts abandoned, death, two genders arising, severing the root, end of life, individual liberation.' Other content is easy to understand, severing the root means generating wrong views, and the end of the night means abandoning the precepts of the fasting vows at dawn. In addition, some Shravaka schools believe that some are due to breaking precepts, some are due to the decline of the true Dharma, and some are due to the appearance of two forms (referring to having both male and female characteristics), just like owing a debt. Sixth,
ོབ་པ་བསྲུང་བའི་ཚུལ་ལ་གཉིས། མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བ་དང་། ཉམས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའོ། །འདི་དག་རྒྱས་པར་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་དུས་ནམ་སྐྱེ་ངེས་པ་མེད་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་ནི་སྤྱོད་པ་ཡིན་པས་སྐབས་འདིར་འབྱུང་མོད་ཀྱང་ཁ་ཅིག་དབང་བསྐུར་གྱི་སྟ་གོན་གྱི་དུས་ལ་སེམས་བསྐྱེད་མི་བྱེད་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡོད་པས། 1-774 རེ་ཞིག་གཟུང་བདེ་བའི་ཕྱིར་འོག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །སྤྱོད་པ་རིམ་པ་ཅན་ལ་བསླབ་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༈ ལྟ་བ་རིམ་པ་ཅན་ལ་བསླབ་པ་ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ། དེ་ལྟར་གོང་དུ་བསྟན་པའི་ཚུལ་གྱིས་སྤྱོད་པ་རིམ་ཅན་དུ་བསླབ་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་ཅི་རིགས་པར་བསླབས་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་ཐོས་པ་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མཛོད་ལས། ཚུལ་གནས་ཐོས་དང་བསམ་ལྡན་པས། །བསྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་ཐོས་པ་བྱས་པ་ལ་དགོས་པ་ཅི་ཡོད་ཅེ་ན། གོང་དུ་བསླབ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཉིད་ཀྱང་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་སྒྱུར་བར་བྱེད། སྐྱེས་པ་རྣམས་ཀྱིའང་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ་སོགས་པའི་བྱེ་བྲག་ཐམས་ཅད་ཤེས་པར་བྱེད། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ནི་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། དེའི་རྒྱུ་ནི་ཐོས་པ་ཡིན་ཏེ། མདོ་ལས། ཐོས་པས་མཁས་ནས་བླང་དོར་གྱི་བྱེ་བྲག་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། །ཐོས་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ཐོབ་ནས་སྡིག་པ་ལས་ལྡོག་པར་འགྱུར་བ་དང་། །ཐོས་པས་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ཐོབ་ནས་དོན་མ་ཡིན་པའི་འདོད་པ་སྤོང་བ་དང་། །ཐོས་པས་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ཐོབ་ནས་ཟག་པ་ཟད་ནས་མྱ་ངན་འདས་པ་ཐོབ། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཐོས་པ་འདིའང་བློ་གྲོས་ཆུང་བ་རྣམས་ལ་ལྟ་བ་རྣམས་རིམ་གྱིས་བསླབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་པས་དེ་ལ་བཞི། 1-775 བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དང་། མདོ་སྡེ་པ་དང་། རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་སེམས་ཙམ་པ་དང་། དབུ་མ་པའོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་བསྟན་པར་བྱ་སྟེ། རྒྱུད་ལས། དེ་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་བསྟན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་བྱ་གཞི་ལྔ་པོ་ཐམས་ཅད་རྫས་སུ་ཡོད་དེ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སོ་སོར་ཕྱེ་ནས་སྨྲ་བའི་ཕྱིར་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའོ། །དེ་སྟོན་པའི་བསྟན་བཅོས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ཉིད་ལ་གཙོར་བྱེད་པ་སྟེ། ཁོ་ན་རེ། བཀའ་རྣམས་ནི་གདུལ་བྱའི་ངོར་གསུངས་པས་དྲང་བའི་དོན་མང་བ་ཡིན་ལ། བསྟན་བཅོས་འདི་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ངེས་པའི་དོན་གསུངས་པ་རྣམས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ལོ། །དེས་ན་འདིར་གཙོར་བྱེད་པས་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའོ། །དེའི་ལུགས་ཀྱིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུ་ན་གསུམ། ཤེས་བྱའི་གནས་དང་། ཟག་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཟག་པ་མེད་པའོ། །དེའང་དབྱེ་ན་བརྒྱད་ལས།
【現代漢語翻譯】 關於守護（三昧耶）的方法有兩種：不令其退失地守護，以及令已退失者恢復。這些內容將在其他地方詳細說明。 第四，生起無定時的菩提心是行持，因此在此處出現。然而，有些人接受灌頂準備時並不生起菩提心，爲了便於理解，將在下文討論。次第行持的修學已經講完。 關於次第見解的修學： 分別說者（Vaibhāṣika）： 如上所述，以次第修學行為的方式，在戒律方面盡力修學后，接下來應當聽聞。正如《俱舍論》所說：『具戒住，聞思已，應勤修。』 聽聞之後有什麼必要呢？之前所修學的戒律，能使未生起的生起，已生起的也能瞭解其種種差別。解脫生起的根本原因是如理作意，而如理作意的根本原因是聽聞。如經中所說：『聽聞能使智者分辨取捨，聽聞能獲得戒律的修學而遠離罪惡，聽聞能獲得心的修學而捨棄無意義的慾望，聽聞能獲得智慧的修學而滅盡煩惱，獲得解脫。』 對於智慧較低的人，應次第修學見解，分為四種： 分別說者（Vaibhāṣika），經部師（Sautrāntika），瑜伽行唯識宗（Yogācāra），中觀宗（Madhyamaka）。 首先要講的是分別說者（Vaibhāṣika）。如續部所說：『彼當說分別說者。』 之所以稱為分別說者（Vaibhāṣika），是因為他們認為所有五種所知（五蘊）的自性都存在，因為他們分別剖析並陳述。他們主要依據《大毗婆沙論》來闡述。他們認為，佛陀所說的經典是應眾生根器而說的，多為不了義；而這部論典是由阿羅漢們彙集佛陀所說的究竟義理而成。因此，他們主要依據此論典，故稱為分別說者（Vaibhāṣika）。 按照他們的觀點，如果將一切法歸納起來，可分為三種：所知境、有漏法、無漏法。如果細分，則有八類。
【English Translation】 There are two ways to protect (Samaya): to protect it from deteriorating, and to restore it after it has deteriorated. These will be explained in detail elsewhere. Fourth, generating Bodhicitta at an uncertain time is conduct, so it appears here. However, some people do not generate Bodhicitta at the time of preparing for empowerment. For the sake of easy understanding, it will be discussed below. The gradual training of conduct has been explained. Regarding the training in gradual views: Vaibhāṣika: As mentioned above, after diligently training in ethics by gradually training in conduct, one should then listen. As stated in the Abhidharmakośa: 'Having morality, dwelling, hearing, and thinking, one should diligently apply oneself to meditation.' What is the necessity of listening after that? The ethics that have been trained above can transform those that have not arisen to arise, and those that have arisen can also know all the differences, such as the distinctions. The main cause of the arising of liberation is proper attention, and the cause of that is listening. As stated in the sutra: 'Listening enables the wise to distinguish between what to take and what to abandon, listening enables one to obtain the training of ethics and turn away from sin, listening enables one to obtain the training of the mind and abandon meaningless desires, listening enables one to obtain the training of wisdom and exhaust defilements, and obtain liberation.' For those with less intelligence, views should be taught gradually, in four stages: Vaibhāṣika, Sautrāntika, Yogācāra, and Madhyamaka. The first to be taught is Vaibhāṣika. As stated in the tantra: 'Then the Vaibhāṣika should be taught.' The reason why it is called Vaibhāṣika is that all five objects of knowledge (five skandhas) are considered to exist substantially, because they analyze and state them separately. They mainly rely on the Mahāvibhāṣa to explain. They believe that the Buddha's teachings were spoken according to the capacities of beings and are mostly provisional meanings, while this treatise was compiled by Arhats who gathered the definitive meanings spoken by the Buddha. Therefore, they mainly rely on this treatise, hence the name Vaibhāṣika. According to their view, if all dharmas are summarized, they can be divided into three: objects of knowledge, contaminated dharmas, and uncontaminated dharmas. If subdivided, there are eight categories.
དང་པོ་ཤེས་བྱའི་གནས་ཀྱིས་གཉིས་བསྟན་ཏེ། ཁམས་བསྟན་པ་དང་། དབང་པོ་བསྟན་པའོ། །ཟག་པ་དང་བཅས་པས་འཇིག་རྟེན་དང་། ལས་དང་། ཕྲ་རྒྱས་གསུམ་མོ། །ཟག་པ་མེད་པས་ལམ་དང་། གང་ཟག་དང་། ཤེས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ་དུ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་ཕྱེའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ཤེས་བྱའི་གནས་བརྗོད་ན་གཉིས་ཏེ། 1-776 རྒྱས་པར་དབྱེ་བ་དང་། བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། རྒྱས་པར་དབྱེ་བའི་ཚུལ་དང་། དེ་བསྡུ་བའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་མདོ་ལས་རིལ་པོ་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་གཉེན་པོར་ཕུང་པོ་ལྔ་གསུངས་སོ། །གཟུགས་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་གཉེན་པོར་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་གསུངས་སོ། །གཟུགས་དང་སེམས་གཉིས་ཀ་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་གཉེན་པོར་ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་གསུངས་སོ། །ཡང་འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོ་ལས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་སྐམ་སར་ཐོན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བདེན་པ་རྣམ་པ་བཞིའི་ཆོས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་བསྡུ་བའི་ཚུལ་གཉིས་ཏེ། ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་ཆོས་དང་། ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་སམ། ཡང་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་དང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་སོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ཟག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་ཡིན་ལ། དེ་གང་དུ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བ་ནི་ཟག་པ་དང་བཅས་པ་སྟེ། དེའང་ལམ་གྱི་བདེན་པ་མ་གཏོགས་པ་ནི་༼པའི་༽འདུས་བྱས་རྣམས་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་དང་། ཀུན་འབྱུང་དང་། ཕུང་པོ་ལྔ་དང་། སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་༼གཅིག་༽དང་། ཁམས་བཅུ་བདུན་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱི་ཕྱོགས་རེ་ནི་ཟག་བཅས་སོ། །ཟག་པ་མེད་པ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ཉེ་བར་ཞི་བ་དང་རྒྱས་པར་མི་འགྱུར་བ་སྟེ་ལམ་གྱི་བདེན་པ་དང་། 1-777 ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། ཁམས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་སྟེ། ནམ་མཁའ་དང་སོ་སོར་བརྟགས་པས་འགོག་པ་དང་། བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་དང་གསུམ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་དབྱེ་བས། དྲུག་ནི་ཟག་པ་མེད་པའོ། །དེའང་སོ་སོར་བརྟགས་པ་ནི་གཉེན་པོའི་སྟོབས་ཀྱིས་བཅོམ་པས་འགོག་པའོ། །སོ་སོར་བརྟགས་པ་མ་ཡིན་པས་འགོག་པ་ནི་རྐྱེན་མ་ཚང་བས་འགོག་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་ཡང་ཆོས་ཀྱི་བསྡུ་བས་ནི་ནམ་མཁའ་དང་འགོག་པ་གཉིས་མ་གཏོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་འདུས་བྱས་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་བྱས་པའི་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པོ་ནི་བྱས་པའི་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་ཞེས་བྱའོ། །དེ་དག་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ན་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་འདི་རྣམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་༼དབྱེ་བ་༽རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་། འདི་དག་ཁམས་གང་ལ་གང་ལྡན་པ་དང་། ཐོགས་བཅས་དང་ཐོགས་མེད་དང་། དམིགས་བཅས་དང་དམིགས་མེད་ལ་སོགས་པའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། དབང་པོ་ཉི་ཤུ
【現代漢語翻譯】 首先，通過所知境（Shes-bya'i gnas）展示了兩種內容：界（Khams）的展示和根（Dbang-po）的展示。 有漏（Zag-pa dang bcas-pa）之法包括世間（'Jig-rten）、業（Las）和微細增長（Phra-rgyas）這三者。 無漏（Zag-pa med-pa）之法包括道（Lam）、補特伽羅（Gang-zag）、智慧（Shes-pa）和三摩地（Ting-nge-'dzin）的差別這三者，這是世親論師（Slob-dpon Dbyig-gnyen）所區分的。 首先，如果講述所知境，則有兩種：詳細地分析和概括地展示。 詳細分析又分為兩種：詳細分析的方式和概括的方式。 首先，世尊（Bcom-ldan-'das）在經中爲了對治執著蘊（Phung-po）為我的觀點，宣說了五蘊（Lnga）。 爲了對治執著色（Gzugs）為我的觀點，宣說了十二處（Skye-mched bcu-gnyis）。 爲了對治執著色和心（Sems）二者為我的觀點，宣說了十八界（Khams bco-brgyad）。 此外，爲了從輪迴（'Khor-ba）的苦海中到達涅槃（Mya-ngan-las-'das-pa）的彼岸，還宣說了四聖諦（Bden-pa rnam-pa bzhi）之法。 其次，概括的方式有兩種：有漏之法和無漏之法，或者說有為法（'Dus-byas-kyi chos）和無為法（'Dus-ma-byas-kyi chos）。 首先，有漏是指煩惱（Nyon-mongs-pa），它在哪裡增長？即有漏法。除了道諦（Lam-gyi bden-pa）之外，所有有為法都是有漏的，如苦諦（Sdug-bsngal）、集諦（Kun-'byung）、五蘊、十二處、十七界以及法處（Chos-kyi skye-mched）和法界（Chos-kyi khams）的一部分都是有漏的。 無漏是指煩惱寂滅且不增長，即道諦以及法處和法界的一部分，如虛空（Nam-mkha'）、擇滅（So-sor brtags-pas 'gog-pa）、非擇滅（Brtags-min-gyi 'gog-pa）這三者，從界和處的角度來說，有六種是無漏的。 其中，擇滅是通過對治的力量而斷除的滅。 非擇滅是通過因緣不具足而產生的滅。 其次，從法的概括來說，除了虛空和滅之外，所有的法都是有為法，因為它們是由因和緣所產生的。 這三者不是由因緣所產生的，所以稱為無為法。 如果從詳細分析的角度來說，這些色蘊等的體性、分類、安立，以及這些蘊、處、界中哪些具有哪些，有礙和無礙，有緣和無緣等的詳細分析，以及二十二根（Dbang-po nyi-shu）……
【English Translation】 Firstly, two aspects are shown through the place of knowledge (Shes-bya'i gnas): the showing of the elements (Khams) and the showing of the faculties (Dbang-po). The contaminated (Zag-pa dang bcas-pa) includes the world ('Jig-rten), karma (Las), and subtle proliferation (Phra-rgyas), these three. The uncontaminated (Zag-pa med-pa) includes the path (Lam), the individual (Gang-zag), knowledge (Shes-pa), and the distinctions of samadhi (Ting-nge-'dzin), these three, as distinguished by Master Vasubandhu (Slob-dpon Dbyig-gnyen). Firstly, if speaking about the place of knowledge, there are two: elaborately distinguishing and concisely showing. Elaborate analysis is divided into two: the way of elaborately distinguishing and the way of summarizing it. Firstly, the Bhagavan (Bcom-ldan-'das) in the sutra, as an antidote to grasping at the aggregates (Phung-po) as self, taught the five aggregates (Lnga). As an antidote to grasping at form (Gzugs) as self, he taught the twelve sources (Skye-mched bcu-gnyis). As an antidote to grasping at both form and mind (Sems) as self, he taught the eighteen elements (Khams bco-brgyad). Furthermore, in order to cross from the ocean of samsara ('Khor-ba) to the dry land of nirvana (Mya-ngan-las-'das-pa), he also taught the Dharma of the four noble truths (Bden-pa rnam-pa bzhi). Secondly, there are two ways of summarizing: the contaminated Dharma and the uncontaminated Dharma, or the conditioned Dharma ('Dus-byas-kyi chos) and the unconditioned Dharma ('Dus-ma-byas-kyi chos). Firstly, 'contaminated' refers to afflictions (Nyon-mongs-pa). Where do they increase? That is the contaminated. Except for the truth of the path (Lam-gyi bden-pa), all conditioned phenomena are contaminated, such as suffering (Sdug-bsngal), origin (Kun-'byung), the five aggregates, the twelve sources, the seventeen elements, and one aspect of the Dharma source (Chos-kyi skye-mched) and the Dharma element (Chos-kyi khams). The uncontaminated is the pacification of afflictions and their non-increase, namely the truth of the path, and one aspect of the Dharma source and element, such as space (Nam-mkha'), analytical cessation (So-sor brtags-pas 'gog-pa), and non-analytical cessation (Brtags-min-gyi 'gog-pa). From the perspective of elements and sources, six are uncontaminated. Among these, analytical cessation is cessation through overcoming by the power of an antidote. Non-analytical cessation is cessation due to the lack of complete conditions. Secondly, summarizing the Dharma, all phenomena except for space and cessation are called conditioned, because they are things made from causes and conditions. The three are called unconditioned because they are not made things. If considering the perspective of elaborate distinction, the characteristics, classifications, and establishments of these aggregates of form, etc., and the detailed analysis of which elements, sources, and aggregates possess which, with or without obstruction, with or without an object, etc., and the twenty-two faculties (Dbang-po nyi-shu)...
་རྩ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་། ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། རྒྱུ་དྲུག་དང་། འབྲས་བུ་ལྔ་དང་། རྐྱེན་བཞིའི་མཚན་ཉིད་དང་གང་དང་གང་གི་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པ་ནི་འདིར་སུས་སྨྲ་བར་ནུས་ཀྱི་གཞན་ཉིད་དུ་བཙལ་བར་བྱའོ། ། 1-778 གཉིས་པ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་ན་ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་སྟེ། དེའང་ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ལས། ཆོས་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི་གཟུགས་དང་། སེམས་དང་། སེམས་ལས་བྱུང་བ་དང་། སེམས་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པའི་འདུ་བྱེད་དང་། འདུས་མ་བྱས་དང་ལྔར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་འདུས་མ་བྱས་ལ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པའོ། །གཞན་དག་ནི་སྐྱེ་བའོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ལྟ་བུའི་ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་པོ་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི་རྫས་སུ་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། རྫས་སུ་མེད་པ་ཡིན་ན་སྐུར་པ་བཏབ་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་སེམས་སོ། །དེ་ལ་རྫས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་ལྟ་བུའི་རིགས་སུ་གྱུར་པའི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་ཤེས་བྱ་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་ནི་རྫས་ཤིན་ཏུ་ཉུང་བ་ལ་དྲུག་ཡོད་དེ། དཔེར་ན་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ལ་དྲི་དང་རོ་མེད་པར་བཤད་པས་འབྱུང་བ་བཞི་དང་རེག་པ་དང་ཁ་དོག་གོ །གཟུགས་ཁམས་ཀྱི། ལུས་དབང་ལྡན་ལ་རྫས་བདུན་དང་། དབང་པོ་གཞན་ལྡན་རྫས་བརྒྱད་དོ། །འདོད་ན་དབང་པོ་མེད་པ་དང་། སྒྲ་མེད་ཕྲ་རབ་རྡུལ་རྫས་བརྒྱད། །ཅེས་བྱ་སྟེ། དྲི་དང་རོ་ཡོད་པས་བརྒྱད་དོ། །ལུས་དབང་ལྡན་ལ་རྫས་དགུའོ། །དབང་པོ་གཞན་ལ་རྫས་བཅུར་འདོད། །ཅེས་སོ། །སྒྲ་དང་ལྡན་པར་སྐྱེ་ན་རྫས་བཅུ་གཅིག་དང་ལྡན་པར་སྐྱེའོ། །དེ་ལྟར་ན་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་ཐམས་ཅད་རྫས་སུ་ཡོད་པའོ། ། 1-779 སེམས་ཀྱི་གཞི་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཚོགས་དྲུག་གོ །སེམས་ལས་བྱུང་བའི་གཞི་ནི་སེམས་བྱུང་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་གོ །དེའང་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་དེས་ལྷན་ཅིག་ཅེས་འདོད་དེ། འདི་གཉིས་ནི་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྐྱེའོ། །དེའང་རྟེན་མཚུངས་པ་དང་། དམིགས་པ་མཚུངས་པ་དང་། རྣམ་པ་མཚུངས་པ་དང་། དུས་མཚུངས་པ་དང་། རྫས་མཚུངས་པས་སོ། །དེས་ན་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་གི་ཁྱད་པར་ཤིན་ཏུ་གཞག་པར་དཀའ་བས་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་བཤད་པ་འདི་ཙམ་ལ་ལྟོས་པ་ལས་མ་བཤད་དོ། །མི་ལྡན་པའི་འདུ་བྱེད་ཀྱི་གཞི་ནི་ཤིན་ཏུ་རྩོད་པ་མང་བར་འགྱུར་བའི་གནས་ཡིན་མོད་ཀྱང་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་རྣམས་ན་རེ། ཆོས་རྣམས་ནི་རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པས་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པའི་འདུ་བྱེད་ཀྱང་རྫས་སུ་ཡོད་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། འདི་ནི་ཁོ་བོ་ཅག་གི་གྲུབ་པའི་མཐའ་ཡིན་ནོ་ཞེས་མཛོད་ལས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཤེས་བྱའི་གཞི་བཞི་ནི་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་རྣམས་ལས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །འདུས་མ་བྱས་ལ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་དོ། །འོ་ན་བསྟན་བཅོས་ལས་འབྲས་བུའི་ཆོས་ནི་འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་དང་། སོ་སོར་བརྟགས་པ་༼པའི་༽འགོག་
【現代漢語翻譯】 至於二十部派的分類，五種知識範疇的確定，六因、五果、四緣的體性以及它們各自所屬的類別等無盡的差別，這些在這裡是誰能夠說清楚的呢？應該到別處去尋找答案。 第二，如果概括地講述，那就是五種知識範疇。正如《阿毗達磨藏論》中所說：『一切法可歸納為色、心、心所、不相應行、無為法五類。』其中，無為法是沒有生起的。其他都是有生起的。』像這樣的五種知識範疇，全部都是實有存在的。如果認為它們不是實有存在的，那就變成了誹謗。所謂『實有』，是指在各自的類別中成立的自性。其中，知識範疇中的『色』，極微之物有六種，例如在色界中，據說沒有氣味和味道，所以是四大種以及觸和顏色。色界的有身根者有七種實物，其他根者有八種實物。如果想要知道，沒有根者和沒有聲音的極微塵有八種實物。因為有氣味和味道，所以是八種。有身根者有九種實物。其他根者認為是十種實物。如果與聲音一起產生，則具有十一種實物而產生。這樣看來，一切色的範疇都是實有存在的。 心的範疇是六識聚。心所的範疇是五十一心所。心和心所被認為是同時生起的。這兩者是同時產生的。這是因為它們所依相同、所緣相同、行相相同、時間相同、體性相同。因此，心和心所的差別很難確定，所以只能依靠對各自體性的描述來進行區分。不相應行的範疇是一個容易引起很多爭論的地方，但分別說者認為：法不是思辨的對象，所以不相應行也是實有存在的。這是我們的宗義。』如《俱舍論》中所說。像這樣的四種知識範疇都是從因和緣中產生的。無為法是沒有生起的。那麼，經論中所說的『果法包括一切有為法和擇滅』
【English Translation】 As for the classification of the twenty schools, the determination of the five categories of knowledge, the nature of the six causes, five effects, and four conditions, and the endless differences of what belongs to each, who can clearly explain these here? One should seek the answers elsewhere. Second, if explained concisely, there are five categories of knowledge. As it is said in the Abhidharmakosha: 'All dharmas are categorized into five: form, mind, mental factors, non-associated compositional factors, and unconditioned dharmas.' Among these, unconditioned dharmas have no arising. The others have arising.' All these five categories of knowledge are truly existent. If one thinks they are not truly existent, it becomes slander. 'Truly existent' means that the nature is established within its own category. Among these, the category of 'form' in knowledge has six extremely minute substances. For example, in the realm of form, it is said that there is no smell or taste, so it is the four great elements, touch, and color. Those with a body faculty in the form realm have seven substances, and other faculties have eight substances. If one wants to know, those without faculties and soundless subtle dust have eight substances. Because there are smell and taste, there are eight. Those with a body faculty have nine substances. Others consider it to be ten substances. If it arises with sound, it arises with eleven substances. Thus, all categories of form are truly existent. The category of mind is the six aggregates of consciousness. The category of mental factors is the fifty-one mental factors. Mind and mental factors are considered to arise simultaneously. These two arise together. This is because they have the same basis, the same object, the same aspect, the same time, and the same substance. Therefore, the difference between mind and mental factors is very difficult to determine, so one can only rely on the description of their respective natures to distinguish them. The category of non-associated compositional factors is a place that easily causes much controversy, but the Vaibhashikas believe that 'dharmas are not objects of speculation, so non-associated compositional factors are also truly existent. This is our tenet,' as stated in the Kosha. These four categories of knowledge arise from causes and conditions. Unconditioned dharmas have no arising. Then, what about the statement in the scriptures that 'the resultant dharmas include all conditioned dharmas and cessation through discrimination'?
པའོ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ལམ་བསྒོམ་པའི་རྒྱུས་སོ་སོར་བརྟགས་པའི་འགོག་པ་ཐོབ་པ་དེ་ལ་བསམས་ནས་དེ་སྐད་སྨྲས་ཏེ། ཐོབ་པ་ནི་མི་ལྡན་པའི་འདུ་བྱེད་ཡིན་ལ། 1-780 བྲལ་བ་ནི་འགོག་པ་ཡིན་པས་དེ་གཉིས་ཐ་དད་དོ། །བྲལ་བ་དང་། སོ་སོར་བརྟགས་པས་འགོག་པ་དང་། རྟག་པ་དང་། དགེ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་རྫས་ཞིག་ཡོད་པ་དེ་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་རིག་བྱ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དེ་ཙམ་ཞིག་བརྗོད་པར་ནུས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སོ་སོར་མ་བརྟགས་པའི་འགོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེའང་འདུས་བྱས་རྣམས་ཀྱི་མི་སྐྱེ་བ་དེའང་སྔ་ན་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ལ། དེའི་རྐྱེན་མ་ཚང་བས་སྐྱེ་བ་མེད་པར་གྱུར་པ་ནི་དེ་ལྟ་བུར་ཡོད་པའོ། །ནམ་མཁའ་འང་མི་སྒྲིབ་པར་གཟུགས་ཀྱི་གོ་འབྱེད་པར་བྱེད་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་འདུས་མ་བྱས་ཀྱང་རྫས་སུ་ཡོད་པར་འདོད་དོ། །དེ་ལྟར་གནས་གཉིས་ཀྱིས་ཆོས་སྤྱི་དང་རང་གི་མཚན་ཉིད་བསྟན་ཏེ་ཤེས་པར་བྱས་ནས་དེའི་འོག་ཏུ་གནས་གསུམ་གྱིས་ཟག་པ་དང་བཅས་པ་སྟོན་ཏེ། དེ་ལ་གང་དུ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་། གང་དག་ལ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་དེ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གནས་གསུམ་པ་སྣོད་བཅུད་འཇིག་རྟེན་གྱི་གནས་ཤེས་པར་བྱ་བ་དེ་ལ་སློབ་བོ། །དེའི་རྗེས་ལ་དེ་དེར་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་གང་གིས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པར་འགྱུར་བ་དེ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གནས་བཞི་པ་ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་ལ་སློབ་བོ། །དེ་ནས་ལས་དེ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་དབང་གིས་ཡིན་པས། 1-781 ཉོན་མོངས་པའི་བྱེ་བྲག་གནས་ལྔ་པ་ཕྲ་རྒྱས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ཤེས་པ་ལ་སློབ་བོ། །དེ་ལྟར་ན་ལས་བསྟན་པ་དང་ཕྲ་རྒྱས་བསྟན་པ་དེས་ཀུན་འབྱུང་གི་བདེན་པ་ཤེས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་ཆོས་ཤེས་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་གནས་གསུམ་གྱིས་ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཤེས་པར་བྱ་བ་ལ་སློབ་བོ། །དེའང་བདེན་པ་མཐོང་དང་བསྒོམས་པ་ལས། །ཉོན་མོངས་སྤངས་པ་ཞེས་བཤད་དོ༼པ༽། །ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །འདི་ལ་གནས་དྲུག་པ་ལ་གསུམ་དང་། བདུན་པ་དང་བརྒྱད་པ་ལ་རེ་རེའོ། །དེ་ལ་ལྔ་སྟེ། བདེན་པའི་དབྱེ་བ་བསྟན་པ་དང་། དེའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་སྐྱེ་བའི་ཚུལ་དང་། དེའི་གང་ཟག་གི་དབྱེ་བ་དང་། གང་ཟག་རྣམས་ཀྱི་ཤེས་པའི་དབྱེ་བ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཁྱད་པར་བསྟན་པ་དང་ལྔའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་བདེན་པའི་དབྱེ་བ་ནི། བདེན་པ་བཞིར་དབྱེ་བ་དང་། གཉིས་སུ་དབྱེ་བའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་དང་། ཀུན་འབྱུང་གི་བདེན་པ་དང་། འགོག་པའི་བདེན་པ་དང་། ལམ་གྱི་བདེན་པའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་བདེན་པ་བཞི་པོ་ཉིད་ཀྱང་སོ་སོར་བཞི་བཞི་སྟེ། རྣམ་པ་བཅུ་དྲུག་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་ལ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་སྐྱེ་བ་དང་། དེའི་གནས་སུ་བཅས་པ་འདི་
【現代漢語翻譯】 如果有人問：『什麼是『解脫』？』 那麼，這是指通過分別觀察道路並獲得止息。考慮到這一點，才這樣說。獲得是『非相應的行』， 脫離是『止息』，因此這兩者是不同的。脫離、通過分別觀察而獲得的止息、常恒以及善，這些被稱為聖者們所了知的法。只能說到這個程度。 同樣，所謂的『非分別觀察的止息』，也就是指諸有為法的『不生』。這並不是先前就存在的，而是因為缺乏產生的條件，所以才沒有產生。情況就是這樣。虛空也是如此，它不會阻礙，而是為色法提供空間。 這樣一來，即使是『非造作』的事物，也被認為是實有的。如此，通過兩個『處』（指『有為』和『無為』），就能理解共同和各自的法相。之後，通過三個『處』來展示有漏法。爲了瞭解在何處以及對何者產生煩惱，也就是爲了瞭解痛苦的真諦，需要學習第三個『處』，即器世間和有情世間的處所。 之後，爲了瞭解在這些地方，什麼原因會導致煩惱產生，需要學習第四個『處』，即業的分類。然後，業的產生是由於煩惱的力量， 因此，需要學習第五個『處』，即煩惱的細分和擴充套件的差別。這樣，通過展示業和煩惱的擴充套件，就能瞭解集諦。 如此瞭解有漏法之後，接著需要學習通過三個『處』來了解無漏法。正如經文所說：『通過見道和修道，斷除煩惱。』 在此，第六個『處』包含三個方面，第七個和第八個『處』各包含一個方面。這五個方面是：展示真諦的差別、產生證悟的方式、補特伽羅（梵文：Pudgala，意為『人』或『有情』）的差別、補特伽羅的智慧差別，以及展示三摩地（梵文：Samādhi，意為『禪定』）的特點。首先是真諦的差別，分為四種真諦和兩種真諦。 首先是四種真諦：苦諦、集諦、滅諦和道諦。這四種真諦各自又分為四種，總共有十六種行相。其中，苦諦是指有情眾生的出生以及他們所處的境地。
【English Translation】 If someone asks, 'What is 'Cessation'?', it refers to obtaining cessation through individually examining the path. Considering this, it is said so. Obtaining is 'non-associated formations,' Separation is 'cessation,' therefore these two are different. Separation, cessation obtained through individual examination, permanence, and virtue are known as the dharmas understood by the noble ones. Only this much can be said. Similarly, the so-called 'cessation through non-individual examination' refers to the 'non-arising' of conditioned phenomena. This is not something that existed previously, but because of the lack of conditions for arising, it does not arise. This is how it is. Space is also like this; it does not obstruct but provides space for form. In this way, even 'unconditioned' things are considered to be real. Thus, through the two 'places' (referring to 'conditioned' and 'unconditioned'), one can understand the common and individual characteristics of dharmas. Afterwards, through the three 'places,' one demonstrates contaminated dharmas. To understand where and for whom afflictions arise, that is, to understand the truth of suffering, one needs to learn the third 'place,' which is the place of the container world and the sentient world. After that, to understand what causes afflictions to arise in these places, one needs to learn the fourth 'place,' which is the classification of karma. Then, the arising of karma is due to the power of afflictions, Therefore, one needs to learn the fifth 'place,' which is the differentiation of the subtle and expanded aspects of afflictions. Thus, by demonstrating karma and the expansion of afflictions, one can understand the truth of the origin. Having understood contaminated dharmas in this way, one then needs to learn to understand uncontaminated dharmas through the three 'places.' As the scriptures say, 'Through the path of seeing and the path of cultivation, afflictions are abandoned.' Here, the sixth 'place' contains three aspects, and the seventh and eighth 'places' each contain one aspect. These five aspects are: demonstrating the differences of the truths, the manner of generating realization, the differences of individuals (Sanskrit: Pudgala, meaning 'person' or 'sentient being'), the differences of the wisdom of individuals, and demonstrating the characteristics of samadhi (Sanskrit: Samādhi, meaning 'meditative concentration'). First is the difference of the truths, divided into four truths and two truths. First are the four truths: the truth of suffering, the truth of the origin, the truth of cessation, and the truth of the path. Each of these four truths is further divided into four, totaling sixteen aspects. Among them, the truth of suffering refers to the birth of sentient beings and the state in which they exist.
རྣམས་ཡིན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་ཉིད་རྣམ་པ་གསུམ་མམ་སྐྱེ་རྒ་ན་འཆི་བཞི་བྲལ་འཕྲད་འགྱུར་དང་རེ་མེད་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་བས་ཁུར་ལྟ་བུར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་སྡུག་བསྔལ་བའོ། ། 1-782 གཏན་དུ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མི་རྟག་པའོ། །ནང་གི་སྐྱེས་བུ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་སྟོང་པའོ། །འདོད་དགུར་བྱེད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་བདག་མེད་པའོ། །དེ་ལྟར་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ལ་རྣམ་པ་བཞིའི་ཚུལ་གྱིས་བདེན་པའོ། །དེ་ལ་ཀུན་འབྱུང་གི་བདེན་པ་ནི་དེར་སྐྱེ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ། དེའང་བཞི་སྟེ། འོང་བའི་ཚུལ་གྱིས་ན་རྒྱུའོ། །འབྲས་བུ་མ་འོངས་པ་ན་འབྱུང་བས་ན་ཀུན་འབྱུང་བའོ། །འཕེལ་བར་བྱེད་པས་ན་རབ་ཏུ་སྐྱེ་བའོ། །སོར་སོར་འབྲང་བའི་དོན་གྱིས་ན་རྐྱེན་གྱི་རྣམ་པའོ། །དེ་ལྟར་ཀུན་འབྱུང་གི་བདེན་པའང་རྣམ་པ་བཞིར་བདེན་པའོ། དེ་ལ་འགོག་པའི་བདེན་པ་ནི་གང་ཞིག་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་འགགས་པར་གྱུར་པའོ། །དེའང་བཞི་སྟེ། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུའི་འབྲེལ་བ་ཞིག་པའི་ཕྱིར་འགོག་པའོ། །འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ཞི་བའོ། །དགེ་བའི་ཕྱིར་གྱ་ནོམ་པའོ། །ཡིད་བརྟན་པའི་མཆོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ངེས་པར་འབྱུང་བ་སྟེ། དེ་ལྟར་འགོག་པའི་བདེན་པའང་བཞིར་བདེན་པའོ། །དེ་ལ་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ནི་གང་གིས་འགོག་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ལམ་གང་གིས་བདེན་པ་བཞི་ཤེས་པ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་ལ་སྡུག་བསྔལ་དུ་ཤེས། ཀུན་འབྱུང་བ་ལ་སྤང་བྱར་ཤེས། །འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱ་བར་ཤེས། །ལམ་བསྟེན་པར་ཤེས་པའོ། ། 1-783 ཡང་ན་ཚོགས་ལམ། སྦྱོར་ལམ། མཐོང་ལམ། བསྒོམ་ལམ། མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་སྟེ་ལྔའོ། །དེ་དག་ཀྱང་རྣམ་པ་བཞིར་བདེན་ཏེ། ལམ་ངན་པའི་གཉེན་པོར་གྱུར་པས་ན་ལམ་མོ། །རིགས་པ་མ་ཡིན་པའི་གཉེན་པོའི་ཕྱིར་རིགས་པའོ། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་གྲོང་དང་མི་འགལ་བས་ན་སྒྲུབ་པའོ། །སྲིད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཉེན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་ངེས་པར་འབྱིན་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཞིར་བདེན་པའོ། ། གཉིས་པ་བདེན་པ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ། །དེ་ལ་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། མཛོད་ལས། གང་ལ་བཅོམ་དང་བློ་ཡིས་གཞན། །བསལ་ན་དེ་བློ་མི་འདོར་༼འཇུག་༽པ། །བུམ་ཆུ་བཞིན་དུ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཡོད་དེ་དོན་དམ་ཡོད་གཞན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལ་རེ་ཞིག་གི་བློ་འཇུག་ཀྱང་ཕྱིས་ནས་དེའི་བློ་མི་སྐྱེ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། དེ་བློ་ནམ་ཡང་མི་འདོར་བ་ནི་དོན་དམ་དུ་ཡོད་པའོ། །དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། བཅོམ་ན་དེ་བློ་འདོར་བ་ནི་དཔེར་ན་བུམ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། བཅག་ན་བུམ་པའི་བློ་མི་སྐྱེ་བའོ། །ཤེས་རབ་ཀྱིས་བརྟགས་ན་དེ་བློ་འདོར་བ་ནི་དཔེར
་ན་ཆུ་ལྟ་བུ་སྟེ། རོ་དང་དྲི་ལ་སོགས་པ་གུད་དུ་ཕྱེ་ན་ཆུ་ཉིད་མི་རྙེད་པ་ལྟ་བུའོ། ། 1-784 དེས་ན་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པ་ནི་ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་ཡོད་པའོ། །དེས་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དབང་གིས་བུམ་པ་ཡོད་ཆུ་ཡོད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའང་བདེན་པ་ཁོ་ནར་སྨྲས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་དོན་དམ་པར་ཡོད་པ་ནི་ནམ་ཡང་བློ་མི་འདོར་བའོ། །དེ་ནི་དཔེར་ན་གཟུགས་ལྟ་བུ་སྟེ་རགས་པ་ཡིན་ཡང་རུང་། ཕྲ་མོ་འདུལ་ཕྲ་རབ་ཏུ་བཅོམ་ཡང་རུང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པའང་ཡིན་ཏེ། སྔར་བསྟན་པའི་ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་པོ་དེ་ཙམ་ཞིག་ཡིན་པར་བསམ་མོ། །ཡང་སློབ་དཔོན་ཁ་ཅིག་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཤེས་རབ་བམ། དེའི་རྗེས་ཐོབ་ལ་འཛིན་པ་དང་བྲལ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཡིན་ལ། གཞན་གྱིས་འཛིན་པ་ནི་ཀུན་རྫོབ་བོ་ཞེས་འདོད་དོ། །གཉིས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་བདེན་པ་དེ་དག་ལ་འཇུག་པ་དེའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་སྐྱེ་བའི་གོ་རིམ་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་སྙམ་ན། མཛོད་ལས། ཚུལ་གནས་ཐོས་དང་བསམ་ལྡན་པས། །བསྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །ཞེས་གསུངས་པས། གང་ཟག་འཇུག་པའི་གོ་རིམ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་ཁོ་ནར་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་གནས་པ་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་རོ། །གཉིས་པ་དེའི་འོག་ཏུ་གསུང་རབ་ཀྱི་དོན་ཐོས་པར་བྱེད་པས་ཐོས་པ་ལ་སྦྱོར་རོ། །གསུམ་པ་ཐོས་པ་དེ་བསམ་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་སེམས་པར་བྱེད་དོ། ། 1-785 བཞི་པ་བསམས་ནས་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ལ་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ནི་ལུང་གི་དོན་ངེས་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཤེས་རབ་ཡིན་ལ། བསམ་བྱུང་ནི་དེ་ཉིད་ལ་རིགས་པའི་སྒོ་ནས་ངེས་པར་བརྟགས་པ་ལས་སྐྱེས་པ་ཡིན་ལ། བསྒོམ་བྱུང་ནི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་ཐོས་བསམ་གཉིས་ནི་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་གི་རྒྱུ་ཚོགས་པ་ཡིན་པས། དེ་སྔོན་དུ་སོང་ནས་ཞི་གནས་བསྒྲུབ་པ་དང་། ལྷག་མཐོང་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི་བསྒོམ་པ་ལ་འཇུག་པ་ན། འདུ་འཛི་དང་མི་དགེ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ལ་སོགས་པ་ཐག་བསྲིངས་ནས་བསྒོམ་མོ། །དེའང་འདོད་ཆགས་ཤས་ཆེ་ན་མི་སྡུག་པ་ནས་དང་པོ་བསྒོམས་ལ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཤེས་ཆེ་ན་བགྲང་བ་དང་རྗེས་སུ་རྟོག་པ་རླུང་ནས་དང་པོར་བསྒོམ་པ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། དེ་ལ་འཇུག་པ་མི་སྡུག་དང་། །དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་པ་དྲན་པ་ཡིས། །འདོད་ཆགས་རྣམ་རྟོག་ལྷག་རྣམས་ལ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་ཞི་གནས་གྲུབ་ནས། དེ་ནས་ལྷ་མཐོང་བསྐྱེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལམ་ལྔ་ལ་འཇུག་སྟེ། དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་བཞིས་ཚོགས་ཀྱི་ལམ་དང་། སྦྱོར་ལམ་ནི་ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་བཞིས་དྲོད། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་བཞིས་རྩེ་མོ། 1-786 དབང་པོ་ལྔ་ལས་བཟོད་པ། སྟོབས་ལྔས་འཇིག་རྟེན་ཆོས་མཆོག་གོ །མཐོང་ལམ་འཕགས་པའི
【現代漢語翻譯】 譬如水，若將其味、氣味等分離，則無法找到水本身。 因此，世俗諦的存在僅僅是名言上的存在。因此，憑藉世俗諦，說『瓶子存在』、『水存在』等等，也只是說了真理而已。而勝義諦的存在，是永遠不會被心識捨棄的。例如色法，無論是粗大的還是微細的，即使分解成極微，仍然存在。同樣，受等也是如此。應當認為，這就是之前所說的五種所知之基。還有一些論師認為，超越世間的智慧，或者其後得位上的無執著是勝義諦，而其他的執著則是世俗諦。 第二，要進入這樣的真諦，生起證悟的次第是怎樣的呢？《俱舍論》中說：『具戒聞思者，應勤修禪定。』因此，補特伽羅進入的次第有四種：首先，應當精勤于安住戒律；其次，在此之後，聽聞經論的意義，精勤于聽聞；第三，以思維如理作意，不顛倒地思考所聽聞的內容； 第四，思維之後，精勤于修習三摩地。其中，聞所生慧是從通達經論意義而產生的智慧；思所生慧是從以理智確定無疑而產生的智慧；修所生慧是從三摩地中產生的智慧。因此，聞慧和思慧是寂止和勝觀的因，因此，先進行聞思，然後修習寂止，生起勝觀。首先，在進入禪修時，應當遠離喧囂和不善分別念等。如果貪慾較重，則首先修不凈觀；如果分別念較重，則首先修數息觀和隨息觀。如《俱舍論》所說：『入此修不凈，出入息念住，貪增及多尋，』就是這個意思。這樣，通過兩種方式成就寂止之後，爲了生起勝觀，進入五道：以四念住為資糧道，以四正斷為加行道的暖位，以四神足為頂位， 以五根中的忍位，以五力為世第一法。見道是聖者。
【English Translation】 It is like water; if you separate its taste, smell, and so on, you cannot find the water itself. Therefore, what exists conventionally exists merely as a designation. Therefore, by virtue of the conventional, saying 'a vase exists,' 'water exists,' and so on, is also speaking the truth. That which exists ultimately is never abandoned by the mind. For example, form, whether it is coarse or subtle, even if it is broken down into atoms, still exists. Similarly, feelings and so on are also like that. One should think that these are just the five bases of knowable objects that were previously taught. Some teachers also believe that the wisdom that transcends the world, or the non-attachment in its subsequent attainment, is the ultimate truth, while other attachments are the conventional. Secondly, how does the realization arise when entering such truths? The Treasury of Knowledge says: 'One who abides in discipline, with hearing and thought, should diligently apply themselves to meditation.' Therefore, there are four stages of entry for an individual: First, one should diligently apply themselves to abiding in discipline. Second, after that, one should listen to the meaning of the scriptures, applying themselves to listening. Third, one should think about what one has heard with correct consideration, without reversing it. Fourth, after thinking, one should diligently apply themselves to meditating on samadhi. Among these, the wisdom arising from listening is the wisdom that arises from ascertaining the meaning of the scriptures. The wisdom arising from thinking is that which arises from ascertaining through reasoning. The wisdom arising from meditation is that which arises from samadhi. Therefore, listening and thinking are the causes for śamatha (calm abiding) and vipaśyanā (insight). Therefore, one should first engage in listening and thinking, and then cultivate śamatha and generate vipaśyanā. First, when entering meditation, one should distance oneself from busyness and negative thoughts, and so on. If attachment is strong, one should first meditate on ugliness. If conceptualization is strong, one should first meditate on counting and following the breath. As the Treasury of Knowledge says: 'Entering into this, ugliness and mindfulness of breathing in and out, for those with excessive attachment and conceptualization.' Thus, after accomplishing śamatha through these two methods, one enters the five paths in order to generate vipaśyanā: the four mindfulnesses are the path of accumulation, the four correct abandonments are the warmth stage of the path of joining, the four miraculous feet are the peak stage, the forbearance from the five faculties, the mundane supreme dharma from the five powers. The path of seeing is the noble one.
་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད། བསྒོམ་ལམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་ཡན་ལག་བདུན་ནོ། །དེ་ལ་དང་པོ་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་བཞི་བསྒོམ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་བསྒོམས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་བདེན་པ་བཅུ་དྲུག་པོ་རྣམས་ལ་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་ཟུང་འབྲེལ་གྱི་སྣང་བ་ཅུང་ཟད་སྐྱེས་པས་བརྩོན་འགྲུས་ཁྱད་པར་ཅན་ཐོབ་སྟེ། དེ་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་དྲོ་བར་གྱུར་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེའི་ཚེ་ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་བཞི་ཕྱེའོ། །དེ་ལྟར་དྲོད་གོམས་པས་སྔར་གྱི་བདེན་པ་ལ་དམིགས་པའི་ཟུང་འབྲེལ་དེ་འཕེལ་བ་ལས་མཆོག་ཏུ་རྟོགས་པ་འབྱུང་བས་ན་རྩེ་མོའོ། །དེས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྲུབ་པས་ན་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པའོ། །རྩེ་མོ་ཐོབ་པ་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་འགྱུར་བའོ། །དེ་ནས་བདེན་པ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཆ་ཤས་མཐོང་བ་དེ་ལ་བཟོད་པས་ན་བཟོད་པའོ། །དེའི་ཚེ་དབང་པོ་ལྔ་རབ་ཏུ་ཕྱེའོ། །བཟོད་པ་ཐོབ་པ་ནི་ངན་སོང་དུ་མི་འགྲོའོ། །དེ་ནས་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བདེན་པ་མཐོང་བ་འདྲེན་པར་བྱེད་པས་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་གོ །དེའི་ཚེ་སྟོབས་ལྔ་རབ་ཏུ་ཕྱེའོ། །འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་གི་མཇུག་ཐོག་ཏུ་ཟག་པ་མེད་པའི་ལམ་བདེན་པ་མཐོང་བའི་མཐོང་ལམ་སྐྱེའོ། ། 1-787 དེ་ལྟར་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་བཞི་ནི་སྦྱོར་བའི་ལམ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནས་མཐོང་བའི་ལམ་ནི་བདེན་པ་བཞི་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། ཆོས་ཤེས་པ་དང་། རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་བཞི་བཞིར་ཕྱེ་བས་བཅུ་དྲུག་སྐྱེ་སྟེ། དེའང་ཞིབ་ཏུ་སྦྱར་ན་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ༼འི་བཟོད་པ་༽དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཀུན་འབྱུང་དང་། འགོག་པ་དང་། ལམ་ལ་ཡང་བཞི་བཞིར་དབྱེའོ། ༼།འདོད་པའི་ཁམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཆོས་ཉིད་ཤེས་པ་ནི་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཡིད་ལ་ངེས་པར་འཛིན་པ་ནི་ཆོས་ཤེས་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ཀྱིའང་དེ་བཞིན་དུ་ཤེས་པ་ནི་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བདེན་པ་བཞི་ལ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་བས་བཅོ་ལྔ་ནི་མཐོང་ལམ། བཅུ་དྲུག་པ་དངོས་ནི་དེ་ལས་གོང་དུ་བསྐྱེད་དུ་མེད་པས་བསྒོམ་ལམ་དུ་འདོད་དོ།༽ །འདི་སྒོ་རུམ་དཔེ་ཁང་གི་དཔེ་རྙིང་གློ་བོ་མཁན་ཆེན་གྱིས་རྙེད་པ་ལྟར་བཅོས་པ་ཡིན་ནོ། །ལམ་གྱི་བཅུ་དྲུག་པ་ནི་བསྒོམ་ལམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་བདུན་པོ་ཡིན་ནོ། ། 1-788 དེ་ལ་དང་པོ་ཁོ་ནར་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཆོས་ཉིད་མཐོང་བའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཤེས་པ་དེས་མཐོང་སྤང་གི་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བས་བཟོད་པ། དེས་རྣམ་པར་གྲོལ
【現代漢語翻譯】 道有八支，修道有七覺支。首先，修習四念住。如此修習四念住的力量，對於十六諦生起少許止觀雙運的顯現，從而獲得殊勝的精進，這被稱為善根生暖位。此時，也分開了四正斷。如此暖位純熟后，緣于先前真諦的雙運增上，從而產生最勝的覺受，因此是頂位。由此成就等持，因此是神足。獲得頂位，善根便會持續不斷。之後，見到真諦諸法自性的一部分，因為安忍，所以是忍位。此時，五根得以完全分開。獲得忍位，便不會墮入惡趣。之後，以該等持立即引生見真諦，因此是世第一法。此時，五力得以完全分開。在世間法的頂端，生起無漏道，即見真諦的見道。 如此四加行道被稱為資糧道。之後，見道分為四類，即於四諦的法智忍、法智、類智忍和類智，總共產生十六種智慧。如果詳細分析，即是于苦諦的法智忍、于苦諦的法智、于苦諦的類智忍和于苦諦的類智。同樣，對於集諦、滅諦和道諦也分為四類。（瞭解欲界苦的法性是法智忍，憶念它就是法智。同樣，瞭解上二界的法性是類智忍，憶念它就是類智。）如此將四諦分為十六種，其中十五種是見道，第十六種實際上是無法從它之上生起的修道。這是根據索朗熱巴（Gelong Sorab）的觀點。道的第十六部分是修道的七覺支。 首先，僅僅認為見到行苦之法性的無漏智慧，就能捨棄見道所斷的煩惱，因此是安忍，由此獲得解脫。
【English Translation】 The path has eight branches, and the path of meditation has seven branches of enlightenment. First, cultivate the four close placements of mindfulness. By the power of cultivating the four close placements of mindfulness in this way, a slight appearance of union of calm abiding and insight arises regarding the sixteen truths, thereby obtaining special diligence, which is called the stage of 'warming' the roots of virtue. At this time, the four right abandonments are also distinguished. As the warmth becomes familiar in this way, the union that focuses on the previous truths increases, and therefore the supreme realization arises, hence it is the peak. Because samadhi is accomplished by this, it is the foot of miraculous powers. Obtaining the peak means that the roots of virtue will become continuous. Then, seeing a part of the nature of the truths, because of endurance, it is endurance. At this time, the five faculties are completely separated. Obtaining endurance means that one will not go to bad destinies. Then, because that samadhi immediately leads to seeing the truth, it is the supreme worldly dharma. At this time, the five powers are completely separated. At the end of the supreme worldly dharma, the path without outflows, the path of seeing that sees the truth, arises. Thus, the four stages of preparation are called the path of joining. Then, the path of seeing is divided into four types: the forbearance of knowing the Dharma in relation to the four truths, the knowledge of the Dharma, the forbearance of subsequent knowledge, and subsequent knowledge, thus generating sixteen. If analyzed in detail, there is the forbearance of knowing the Dharma in relation to suffering, the knowledge of the Dharma in relation to suffering, the forbearance of subsequent knowledge in relation to suffering, and the subsequent knowledge in relation to suffering. Similarly, the origin, cessation, and path are also divided into four. (Knowing the nature of suffering in the desire realm is the forbearance of knowing the Dharma, and remembering it is the knowledge of the Dharma. Similarly, knowing the nature of the two upper realms is the forbearance of subsequent knowledge, and remembering it is subsequent knowledge.) Thus, dividing the four truths into sixteen, fifteen are the path of seeing, and the sixteenth is actually the path of meditation, which cannot be generated above it. This is according to the view of Gelong Sorab. The sixteenth part of the path is the seven branches of enlightenment of the path of meditation. First, merely thinking that the uncontaminated knowledge that sees the nature of the suffering of action can abandon the afflictions to be abandoned on the path of seeing, therefore it is endurance, and thereby liberation is obtained.
་བ་མངོན་དུ་བྱས་པས་ཆོས་ཤེས་པ། དེ་ལྟར་གཉིས་པོ་དེ་འཕགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱུར་ཤེས་པས་ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱང་དེ་ལྟར་ཤེས་པ་ནི་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ། དེ་ངེས་པར་འཛིན་པ་ནི་རྗེས་སུ་ཤེས་པའོ། །དེ་ལྟར་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་ཡིན་ཡང་བཅོ་ལྔ་པོ་བདེན་པ་མཐོང་བས་མཐོང་བའི་ལམ་མོ། །བཅུ་དྲུག་པ་ལ་སྔ་མ་ལས་ལྷག་མ་བལྟར་མེད་པས་བསྒོམ་ལམ་དུ་འདོད་དོ། །དེའི་ཚེ་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་རྟོགས་པས་༼ལ་སོགས་པ་༽འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་རྟོགས་པས་ཕྱེ་བའོ། །དེ་ནས་བསྒོམ་པའི་ལམ་སྟེ་མཐོང་བའི་ལམ་དེ་ཉིད་འཇིག་རྟེན་པའི་བསམ་གཏན་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་བསམ་གཏན་གྱིས་གོམས་པར་བྱེད་པས་བསྒོམ་པའི་ལམ་སྟེ། དེའི་ཚེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་བདུན་སྐྱེའོ། །དེ་ཕན་ཆད་ནི་མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲངས་སུ་འགྲོའོ། ། གསུམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་གང་ཟག་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། གང་ཟག་ནི་སྤྱིར་རིགས་ཅན་གསུམ་སྟེ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་རིགས་ཅན་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིགས་ཅན་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིགས་ཅན་ནོ། ། 1-789 དེ་ལྟར་གསུམ་པོ་དེ་དང་པོ་ཉིད་ནས་ལམ་སོ་སོ་ལ་འཇུག་པའང་ཡོད་ལ། རང་སངས་རྒྱས་དང་། སངས་རྒྱས་ཉིདཾ་ནི་རྩེ་མོ་ཐོབ་ཐོབ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལམ་གྱིས་བགྲོད་ནས། དེ་ནས་སངས་རྒྱས་གཉིས་ཀྱི་ལམ་དུ་སྒྱུར་བར་བྱེད་པའང་ཡོད་དོ། །བཟོད་པ་ཐོབ་ནས་བསྒྱུར་མི་སྲིད་དེ། བཟོད་པ་ཐོབ་ནས་ངན་སོང་དུ་མི་འགྲོ་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུའང་འགྲོ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སངས་རྒྱས་གཉིས་ཀྱི་གང་ཟག་ནི་ཚོགས་རྫོགས་ནས་ཚོགས་ལམ་མམ། རང་རྒྱལ་གྱི་རིགས་ཅན་འགའ་ཞིག་དྲོད་རྩེ་མོ་ལ་གནས་ཏེ་ཚོགས་གཉིས་དང་བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སློབ་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་ཐར་པའི་ཆ་མཐུན་ལ་གནས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེའང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ། རང་སངས་རྒྱས་བསྐལ་པ་བརྒྱར་གནས་སོ། །དེ་ནས་སྟན་གཅིག་ལ་ལམ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ནས་བཟུང་སྟེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བར་དུ་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ཁོ་ན་ལ་བརྟེན་ཏེ་སྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དབང་པོ་ཤིན་ཏུ་རྣོ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་སྐད་དུ། སྟོན་དང་བསེ་རུ་བྱང་ཆུབ་པར། །བསམ་གཏན་མཐའ་སྟན་གཅིག་ལ་ཀུན། དེ་ཡི་གོང་དུ་ཐར་ཆ་མཐུན། །ཞེས་བཤད་དོ། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་གང་ཟག་ལ་གཉིས། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་གནས་སྐབས་དང་། འཕགས་པའི་གནས་སྐབས་སོ། ། 1-790 དང་པོ་ནི་གཉིས། མཐོང་ལམ་མ་སྐྱེས་ཀྱི་བར་དུ་དད་པས་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་འཕགས་པའི་གནས་སྐབས་ལ་བཞི། རྒྱུན་ཏུ་ཞུགས་པ་དང་། ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའོ། །དེ་དག་རེ་རེ་ལ་ཡང་འབྲས་བུ་ལ་ཞུགས་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】 當證悟現觀時，便知曉了法。如是，知曉此二者為聖法之因，其餘亦如是知曉，是為隨勝解忍。確定地執持它，即是隨勝解。如是，雖有十六剎那，然十五者因見真諦而為見道。第十六者，因無須再觀前所未見，故被認為是修道。彼時，因證悟正見（等等），故能區分證悟八支聖道。此後，修道，即以世間禪定和出世間禪定來串習見道，是為修道。此時，菩提之七支生起。此後，則被歸入究竟道之列。 第三，如是之人是何種人呢？人一般分為三種：聲聞種姓、獨覺種姓和菩薩（sattvabodhi，覺有情）種姓。 如是三種人，最初便進入各自的道，也有獨覺和佛陀（buddha，覺者）先以聲聞道而行，然後轉入二佛之道。獲得忍位后不可能轉變，因為獲得忍位后不會墮入惡趣，而且菩薩也必須爲了利益眾生而行。二佛之人，在圓滿資糧後進入資糧道，或者某些獨覺種姓安住于暖位和頂位，學習所有二資糧和禪定等，此被稱為安住于解脫分。菩薩需經歷三大阿僧祇劫，獨覺需經歷一百大劫。此後，從決定勝解分開始，直至菩提，僅依靠第四禪來修習。為何如此呢？因為根器非常敏銳。如是說：『紡線和金合歡樹成菩提，所有禪定皆於一座上。在其之上是解脫分。』聲聞之人有兩種：異生位和聖位。 初者有二：在未生起見道之前，有信隨行者和法隨行者。二者，聖位有四：入流果、一來果、不來果和阿羅漢果。每一果位又分為入果者和
【English Translation】 When direct perception is realized, the Dharma is known. Thus, knowing these two as the cause of the noble Dharma, and knowing the rest in the same way, is known as the forbearance of subsequent understanding. To firmly grasp it is subsequent understanding. Thus, although there are sixteen moments, the first fifteen are the path of seeing because of seeing the truth. The sixteenth is considered the path of cultivation because there is no need to look for what has not been seen before. At that time, by realizing right view (etc.), one can distinguish the realization of the eightfold noble path. Thereafter, the path of cultivation, which is the path of seeing, is practiced with worldly and transcendental meditation, which is the path of cultivation. At that time, the seven branches of enlightenment arise. From then on, it is counted as the final path. Third, what kind of person is such a person? In general, there are three types of people: the lineage of Śrāvakas (nyanthö，聲聞), the lineage of Pratyekabuddhas (rangsangye，獨覺), and the lineage of Bodhisattvas (changchup sempa，菩薩) and Buddhas (sangye，佛). Thus, these three types of people enter their respective paths from the very beginning, and there are also Pratyekabuddhas and Buddhas who first proceed on the path of Śrāvakas and then transform into the path of the two Buddhas. It is impossible to transform after obtaining forbearance, because after obtaining forbearance, one will not fall into the lower realms, and Bodhisattvas must also act for the benefit of sentient beings. Persons of the two Buddhas, after completing the accumulation of merit, enter the path of accumulation, or some of the Pratyekabuddha lineage abide in the warm and peak positions, learning all the two accumulations and meditation, etc., which is called abiding in the parts of liberation. Bodhisattvas must spend three countless eons, and Pratyekabuddhas must spend one hundred eons. Thereafter, starting from the decisive liberation part on one seat, up to enlightenment, they rely only on the fourth dhyana (samten，禪定) to cultivate. Why is this? Because the faculties are very sharp. As it is said: 'Spinning and acacia become enlightenment, all meditations are on one seat. Above it is the part of liberation.' There are two types of Śrāvaka persons: the state of ordinary beings and the state of noble beings. The first is two: before the path of seeing arises, there are those who follow by faith and those who follow by Dharma. The second, the state of noble beings, has four: Stream-enterer, Once-returner, Non-returner, and Arhat. Each of these is also divided into those who have entered the fruit and
འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་སྟེ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་རོ། །དང་པོ་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ལ་གཉིས། དེ་མ་ཐག་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ནི་རྒྱུན་ཞུགས་ཅིག་ཆར་བའོ། །རྒྱུན་ཞུགས་རིམ་གྱིས་པ་ནི་ནན་ཏར་འགོར་ན་ལན་བདུན་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་དེ་འདོད་ཁམས་ཀྱི་བསྒོམ་སྤང་གི་ཉོན་མོངས་པ་ལྔ་༼དྲུག་༽ཟད་པར་གྱུར་པས་མིར་ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་ན་ཕྱིར་འོང་བའོ། །གསུམ་པ་འདོད་པ་ཁམས་ཀྱི་བསྒོམ་སྤང་གི་ཉོན་མོངས་པའི་རྒྱུ་ཟད་པ་ནི་ཕྱིར་མི་འོང་བ་སྟེ་འདོད་ཁམས་སུ་མི་སྐྱེ་བའོ། །དེ་དག་གི་དབྱེ་བ་ནི་མཐའ་ཡས་པ་ཅིག་གནས་པ་ལས་བརྗོད་པར་ག་ལ་ནུས། བཞི་པ་ནི་སྲིད་པའི་རྩེ་མོའི་ཉོན་མོངས་པ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་མ་གཏོགས་པའི་བར་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་ཟད་པ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་ཞུགས་པ་སྟེ། དེའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའོ། །དེས་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པའོ། ། 1-791 དེ་ཡན་ཆད་ནི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལ་སློབ་པ་ཡིན་ལ། དེ་ནས་ནི་མི་སློབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ལ་བྱེ་བྲག་མི་མཐུན་པ་དྲུག་ཡོད་དོ། །ཡོངས་སུ་ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་དང་། འཆི་བར་སེམས་པའི་ཆོས་ཅན་དང་། གནས་པ་ལས་མི་བསྐྱོད་པའི་ཆོས་ཅན་དང་། རྟོགས་པའི་སྐལ་པ་ཅན་དང་། མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་ནོ། །དེ་དག་ཀྱང་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་མཆོག་ཡིན་པར་མངོན་ནོ། །རང་སངས་རྒྱས་དང་། སངས་རྒྱས་གཉིས་ཀྱང་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་གྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་དེ་ལྟ་བུའི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱི་ཤེས་པའི་དབྱེ་བ་ནི། ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་བསྡུ་ན་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་དང་། དེ་བཅུར་དབྱེ་བ་དང་། དེ་དག་གང་ཟག་གང་ལ་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ཡིན་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་དང་། ཆོས་ཤེས་པ་དང་། རྗེས་སུ་ཤེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལས་ཤེས་པ་དབྱེ་ན་བཅུ་ཐམ་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཤེས་པ་དང་། རྗེས་སུ་ཤེས་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་དང་། ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་ཤེས་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་དང་། ཀུན་འབྱུང་བ་ཤེས་པ་དང་། འགོག་པ་ཤེས་པ་དང་། ལམ་ཤེས་པ་དང་། ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པའོ། །དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ནི་བུམ་པ་དང་། སྣམ་བུ་དང་། ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་པ་སྟེ། 1-792 འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་མཐའ་དག་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་སོགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ། །རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་པ་ན་སྤྱོད་པའི་བདེན་པ་བཞི་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ། །ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་ཤེས་པ་ནི་སེམས་ཅན་ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་འདི་ནི་འདོད་ཆགས་དང་བཅས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་གང་ཡིན་པ་དེའི་རྣམ་པ་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ། །སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་
【現代漢語翻譯】 獲得果位有八種：第一種是入流果，分為兩種。立即獲得阿羅漢果的是『入流一支分』。漸次獲得入流果的，如果非常遲緩，需要七次往返（人道）。第二種是，因為欲界的修斷煩惱五（或六）種已經斷盡，所以還會再來人間一次，稱為『一來果』。第三種是，欲界的修斷煩惱之因斷盡，稱為『不來果』，即不再生於欲界。這些果位的差別是無邊無際的，怎麼能用言語表達呢？第四種是，除了有頂天的極微小煩惱之外，其餘所有煩惱都已斷盡，這是進入阿羅漢果位的階段。他的等持就像金剛一樣。如果他知道煩惱已斷盡，並且知道不再輪迴，就獲得了阿羅漢果。 以上都是在果位上還在修學的階段，之後就稱為『無學』。阿羅漢本身也有六種不同的類別：有退法阿羅漢、思死法阿羅漢、住相續法阿羅漢、堪達法阿羅漢、不動法阿羅漢。這些阿羅漢的果位依次遞增，後者比前者更殊勝。獨覺佛和佛陀也屬於不動法阿羅漢的類別。第四部分是關於這些人的智慧分類：如果將所有智慧歸納起來，可以分為三種；如果細分，可以分為十種；以及這些智慧分別屬於哪些人。第一種分為三種：世俗智、法智、類智。第二種分為十種：從法智中細分出十種智慧，即法智、類智、世俗智、他心智、苦智、集智、滅智、道智、盡智、無生智。其中，世俗智是瞭解瓶子、毯子、水等事物的智慧， 它涵蓋了所有有為法和無為法。法智是指了解欲界眾生的苦等四聖諦的智慧。類智是指了解色界和無色界眾生的四聖諦的智慧。他心智是指能夠了解其他眾生的心念，例如『這個眾生有貪慾』等等，能夠掌握其他眾生心念的各種狀態。苦智是
【English Translation】 There are eight types of attainment of fruition. The first is the fruit of Stream-enterer, which has two types. Immediately attaining Arhatship is called 'Stream-enterer in one lifetime'. Gradually attaining Stream-entry, if very slow, requires seven rebirths (in the human realm). The second is that because the five (or six) afflictions to be abandoned by cultivation in the desire realm have been exhausted, one returns to the human realm once more, called 'Once-returner'. The third is that the cause of afflictions to be abandoned by cultivation in the desire realm is exhausted, called 'Non-returner', meaning one is not reborn in the desire realm. The distinctions among these are limitless; how can they be expressed in words? The fourth is that all afflictions have been exhausted except for the tiniest afflictions of the peak of existence, which is entering the state of Arhat. Their samadhi is like a vajra. If one knows that afflictions have been exhausted and knows that one will not be reborn, one has attained Arhatship. Up to this point, one is still learning in the attainment of fruition. After that, one is called 'Non-learner'. Arhats themselves have six different categories: Arhat who is subject to falling away, Arhat who is subject to death, Arhat who abides in continuity, Arhat who is capable of realization, and Arhat who is immovable. It is evident that these are superior in order, with the latter being more excellent than the former. Pratyekabuddhas and Buddhas are also categories of the immovable Arhat. The fourth part is about the classification of knowledge of such individuals: If all knowledge is gathered together, it can be divided into three types; if it is subdivided, it can be divided into ten types; and which individuals possess these types of knowledge. The first is divided into three: conventional knowledge, knowledge of the Dharma, and subsequent knowledge. The second is divided into ten: From the knowledge of the Dharma, ten types of knowledge are subdivided, namely, knowledge of the Dharma, subsequent knowledge, conventional knowledge, knowledge of the minds of others, knowledge of suffering, knowledge of the origin, knowledge of cessation, knowledge of the path, knowledge of exhaustion, and knowledge of non-arising. Among these, conventional knowledge is the knowledge of things such as 'pot', 'blanket', and 'water', which encompasses all conditioned and unconditioned dharmas. Knowledge of the Dharma is the knowledge of the Four Noble Truths, such as suffering, etc., experienced in the desire realm. Subsequent knowledge is the knowledge of the Four Noble Truths experienced in the form and formless realms. Knowledge of the minds of others is the ability to understand the minds of other beings, such as 'this being has attachment', etc., grasping the various states of the minds of others. Knowledge of suffering is
ལ་སོགས་པ་ནི་ཟག་པ་མེད་པ་སྟེ། བདེན་པ་བཞི་ལ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་བ་ཉིད་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་སྡུག་བསྔལ་འཕགས་པའི་བདེན་པའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པར་ཤེས་པ་ལཾ་སོགཾས་པཾ་བཞི་ཡིན་ལ། བདག་གི་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་སོ། །ཀུན་འབྱུང་སྤངས་སོ། །འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱས་སོ། །ལམ་བསྟེན་ནོ་ཞེས་བྱ་བར་ཤེས་པ་ནི་ཟད་པ་ཤེས་པ་ཡིན་ལ། བདག་གིས་སྡུག་བསྔལ་ཡོངས་སུ་ཤེས་སོ། །ཤེས་པར་བྱར་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་དག་ཕན་ཚུན་གང་དང་གང་འབྲེལ་བ་ནི་ཆོས་ཤེས་རྗེས་ཤེས་མ་གཏོགས་པ་དགུ་དང་། རྗེས་ཤེས་ཆོས་ཤེས་མ་གཏོགས་པ་དགུ་དང་། འགོག་པ་ཤེས་པ་གཞན་དང་མི་འབྲེལ་བ་སོགས་དགོས་པ་ཆུང་བས་འདིར་མི་བརྗོད་དོ། ། 1-793 གསུམ་པ་ཤེས་པ་དེ་དག་གང་ཟག་གང་ལ་ལྡན་ཞེ་ན། བཞི་སྟེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཤེས་པ་གཅིག་གམ་གཉིས་དང་ལྡན་པ་སྟེ། མཐོང་བསྒོམ་པ་བདུན་ནམ་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་བཅུ་ཀ་དང་ལྡན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཐུན་མོང་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ནི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་མན་ཆད་ལ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་གཅིག་པུ་དང་ལྡན་ནོ། །གལ་ཏེ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཞིག་ཡིན་ན་ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་ཤེས་པ་དང་ཡང་ལྡན་ནོ། །མཐོང་བའི་ལམ་ནས་ཆོས་ཤེས་པ་༼ལ་སོགས་༽དང་ལྡན་ཏེ། དེའང་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལ་སྡུག་བསྔལ་ལ་༼ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་དང་ལྡན་ནོ། །སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་དང་།༽ ཆོས་ཤེས་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་རེ་རེ་བསྣན་པས་བདུན་དུ་འགྱུར་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཞིག་ཡིན་ན་ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་ཤེས་པ་དང་ལྡན་པས་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་རོ། །བསྒོམ་པའི་ལམ་ནི་དེ་ཉིད་གོམས་པར་བྱ་བ་ལས་གཞན་བསྣན་དུ་མེད་དོ། །དགྲ་བཅོམ་པ་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་གྱིས་ནི་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ཐོབ་པས་ཤེས་པ་བཅུ་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཤེས་པ་བཅུ་དང་ལྡན་པ་ཐོབ་པས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་དུ་མ་ཐོབ་སྟེ། 1-794 ཤེས་པ་བཅུ་པོ་ཉིད་ལས་མ་འདས་སོ། །དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ནི་ཡོན་ཏན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་དང་ཐུན་མོང་བ་གཉིས་ཐོབ་སྟེ། དེ་ལ་ཡོན་ཏན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ནི་གསུམ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་དང་། མཉམ་པ་དང་མི་མཉམ་པའི་ཆ་བཤད་པ་དང་། ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གསུམ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ཐོབ་སྟེ། སྟོབས་བཅུ་དང་། མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་། དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་གསུམ་དང་། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཞན་ཡང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཉམ་པ་དང་མི་མཉམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆ་བཤད་པ་ལ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཚོགས་དང་ནི། །ཆོས་སྐུ
【現代漢語翻譯】 等等這些是無漏的，進入于將四聖諦分為十六行相之中。所謂『這是苦聖諦』等是四種，即知苦、斷集、證滅、修道。所謂『我已知苦』、『我已斷集』、『我已證滅』、『我已修道』，這是知已盡，所謂『我已遍知苦』、『無可更知』等等，這是已知不生。這些彼此之間如何關聯呢？除了法智和類智之外的九種，以及除了類智和法智之外的九種，還有滅盡智與其他不相關聯等等，因為必要性很小，所以這裡不贅述。 第三，這些智慧存在於哪些補特伽羅（梵文：Pudgala，指人或眾生）身上呢？有四種：異生（梵文：Prthagjana，指凡夫）具有一或兩種智慧，見道和修道者具有七或八種智慧，阿羅漢（梵文：Arhat，指斷盡煩惱，證得解脫的聖者）具有全部十種智慧，佛陀具有共同和不共同的功德。首先，異生在勝解分以下只具有世俗智。如果異生是離欲者，那麼也具有他心智。從見道開始，具有法智等等，在第一個剎那具有苦的世俗智，在第二個剎那具有苦智和法智。同樣，每次增加一個，總共有七個，如果是離欲者，那麼具有他心智，總共有八個。修道只是爲了熟練，沒有其他增加。阿羅漢具有不退轉之法，因此獲得了盡智和無生智，具有十種智慧。像這樣具有十種智慧，獲得了許多功德差別， 並沒有超出這十種智慧。對於佛陀來說，獲得了共同和不共同的功德。其中，不共同的功德有三種：佛陀的十八不共法、平等和不平等的解釋，以及三種圓滿的解釋。首先，獲得了佛陀的十八不共法，即十力、四無畏、三念住和大悲。第二，還有解釋所有佛陀的平等和不平等功德的部分，所有佛陀的聚會和法身（梵文：Dharmakāya，佛的法性身）
【English Translation】 These and so on are without outflows, entering into the sixteen aspects of dividing the Four Noble Truths. 'This is the Noble Truth of Suffering' and so on are four, namely, knowing suffering, abandoning the origin, realizing cessation, and cultivating the path. 'I have known suffering,' 'I have abandoned the origin,' 'I have realized cessation,' 'I have cultivated the path,' this is knowing exhaustion. 'I have fully known suffering,' 'There is nothing more to know,' and so on, this is knowing non-arising. How are these related to each other? The nine excluding Dharma-knowledge and subsequent-knowledge, and the nine excluding subsequent-knowledge and Dharma-knowledge, and cessation-knowledge not related to others, etc., are not mentioned here because the necessity is small. Third, which individuals possess these knowledges? There are four: ordinary beings (Prthagjana) possess one or two knowledges, those on the paths of seeing and cultivation possess seven or eight knowledges, Arhats possess all ten knowledges, and Buddhas possess common and uncommon qualities. First, ordinary beings below the stage of decisive discrimination possess only conventional knowledge. If an ordinary being is free from desire, then they also possess knowledge of others' minds. From the path of seeing onwards, they possess Dharma-knowledge and so on. In the first moment, they possess conventional knowledge of suffering. In the second moment, they possess knowledge of suffering and Dharma-knowledge. Similarly, adding one at a time, there are seven in total. If they are free from desire, then they possess knowledge of others' minds, making eight in total. The path of cultivation is only for familiarization, with nothing else to add. Arhats, possessing the nature of non-regression, have attained the knowledge of exhaustion and the knowledge of non-arising, possessing ten knowledges. Having attained these ten knowledges, they have attained many distinctions of qualities, not exceeding these ten knowledges. For Buddhas, they have attained both common and uncommon qualities. Among these, the uncommon qualities are three: the eighteen unshared qualities of a Buddha, the explanation of equality and inequality, and the explanation of the three perfections. First, they have attained the eighteen unshared qualities of a Buddha, namely, the ten powers, the four fearlessnesses, the three mindfulnesses, and great compassion. Second, there is also the part explaining the equal and unequal qualities of all Buddhas, the assembly of all Buddhas and the Dharmakāya (body of Dharma)
་འགྲོ་བའི་དོན་སྤྱོད་པས། །མཉམ་པ་ཉིད་དེ་སྐུ་ཚེ་དང་། །རིགས་དང་སྐུ་བོང་ཚད་ཀྱིས་མིན། །ཞེས་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ནི་རྒྱུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། འབྲས་བུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། ཕན་འདོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ། །དེ་ལ་རྒྱུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ཐམས་ཅད་ལ་བར་ཆད་མེད་པར་ཡུན་རིང་དུ་གུས་པར་བྱས་ཏེ་གོམས་པའོ། །འབྲས་བུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། མཐུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། 1-795 གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ། །ཕན་འདོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་ངན་སོང་གསུམ་དང་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ལས་གཏན་དུ་ཐར་བར་མཛད་པའམ། ཡང་ན་ཐེག་པ་གསུམ་དང་བདེ་འགྲོ་ལ་འགོད་པར་མཛད་པ་སྟེ་བཞིའོ། །འདི་དག་ནི་མདོར་བསྡུས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་མ་འདྲེས་པ་སྟེ། གཞན་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པ་ནི་སུ་ཞིག་གིས་བརྗོད་པར་ག་ལ་ནུས་ཏེ་མཐའ་ཡས་པ་མངའ་བས་སོ། །གཉིས་པ་ཐུན་མོང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཡོན་ཏན་གཞན་ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་པ་དང་ཐུན་མོང་བའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་དང་། སྨོན་གནས་ཤེས་པ་དང་། སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་དང་། མངོན་ཤེས་དྲུག་པ་ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་པར་ཤེས་པའོ། །འཇིག་རྟེན་པ་དང་ཐུན་མོང་བ་ནི། མངོན་པར་ཤེས་པ་ལྔ་དང་། བསམ་གཏན་དང་། གཟུགས་མེད་པ་དང་། ཚད་མེད་པ་དང་། རྣམ་པར་ཐར་པ་དང་། ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། ཟད་པར་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པའོ། །མངོན་པར་ཤེས་པའང་དབྱེ་ན་དྲུག་སྟེ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་། ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བའི་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་། སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པའི་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་། གཞན་གྱི་སེམས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཤེས་པའི་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་། འཆི་འཕོ་བ་དང་སྐྱེ་བ་ཤེས་ཀྱི་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་། 1-796 ལྔ་ནི་འཇིག་རྟེན་པ་དང་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ལ། དྲུག་པ་ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་པར་ཤེས་པ་ནི་ཁྱད་པར་བའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། མཚན་ཉིད་དང་། སྟོབས་སོགས་དེ་དག་ཤེས་པ་གང་དང་གང་གིས་བསྡུས་པ་གནས་དང་གནས་མིན་མཁྱེན་པ་ཤེས་པ་བཅུ་དང་། ལས་དང་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མཁྱེན་པ་ཟག་མེད་ལ་རྣམ་སྨིན་མི་འདོད་པས་འགོག་ལམ་ཤེས་པ་གཉིས་བོར་བའི་བརྒྱད་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་གཞན་མངོན་པ་མཛོད་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། འདིར་ནི་སྤྱིའི་རྣམ་པ་ཙམ་ཞིག་བསྟན་ཏོ། ། སྤྱི་དོན་ལྔ་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་དེ་དག་ཀྱང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ལས་ཐོབ་པ་ཡིན་པས་དེའི་དབྱེ་བ་ཅུང་ཟད་བཤད་ན་བཞི། མིང་གི་དོན་དང་། རྫས་སུ་དབྱེ་བ་དང་། དེས་འཇིག་
【現代漢語翻譯】 利益眾生，平等在於行持，不在於壽命、種姓和身量。』以上是解釋。第三，一切佛陀都具備圓滿的因、圓滿的果和圓滿的利益。圓滿的因是指對所有福德和智慧的積累，無有間斷地長久恭敬修習。圓滿的果有四種：圓滿的智慧、圓滿的斷證、圓滿的神通和圓滿的色身。圓滿的利益是指使眾生從三惡道和輪迴的痛苦中永遠解脫，或者將眾生安置於三乘和善趣之中，共有四種。這些是簡略概括的佛陀不共功德，其他無盡的差別，誰又能述說呢？因為佛陀具有無盡的功德。第二，共同的功德有兩種：與聲聞等共同的功德和與世間人共同的功德。第一種有四種：無有煩惱、知曉所愿之處、各別正知和六神通中的漏盡神通。與世間人共同的功德有：五神通、禪定、無色定、四無量心、八解脫、八勝處、十遍處等等。神通若細分有六種：神足通、天眼通、天耳通、宿命通、他心通、漏盡通。前五種是與世間人共同的，第六種漏盡通是不共的。像這樣的功德的種種差別、體相、力量等，以及這些功德被哪些所攝，如是處非處智等十力，以及知曉業和業果，因為不承認無漏業有異熟果，所以捨棄了道和滅諦智，以其餘八智所攝等，這些都應在《阿毗達磨藏論》中瞭解，這裡只是略作 общей 闡述。第五個 общей 義，三摩地的差別，這些功德的差別也是從等持中獲得的，所以略說其差別有四種：名稱的意義、本體的分類、由此摧毀...
【English Translation】 Benefiting beings, equality lies in practice, not in lifespan, lineage, or physical stature.' This is the explanation. Third, all Buddhas possess complete causes, complete results, and complete benefits. Complete causes refer to the uninterrupted and prolonged respectful practice of accumulating all merit and wisdom. Complete results are fourfold: complete wisdom, complete cessation, complete power, and complete form body. Complete benefits refer to permanently liberating beings from the suffering of the three lower realms and samsara, or placing them in the three vehicles and the good realms, totaling four. These are the briefly summarized unique qualities of the Buddha; who could describe the other endless differences? Because the Buddha possesses endless qualities. Second, common qualities are of two types: qualities shared with Shravakas (Hearers) and qualities shared with worldly beings. The first type has four: absence of afflictions, knowing the desired place, individual correct knowledge, and the exhaustion of outflows among the six superknowledges. Qualities shared with worldly beings include: the five superknowledges, meditative concentration, formless absorptions, the four immeasurables, the eight liberations, the eight victories, the ten pervasive spheres, and so on. Superknowledges, if divided, are sixfold: the superknowledge of miraculous abilities, the superknowledge of the divine eye and ear, the superknowledge of remembering past lives, the superknowledge of knowing the minds of others, the superknowledge of knowing death and rebirth, and the superknowledge of the exhaustion of outflows. The first five are shared with worldly beings, while the sixth, the superknowledge of the exhaustion of outflows, is unique. Such distinctions of qualities, characteristics, powers, etc., and which of these qualities are included in what, such as the ten powers including knowledge of what is possible and impossible, and knowing actions and their results—since the fruition of actions without outflows is not accepted, the knowledge of the path and cessation is abandoned, and the remaining eight knowledges are included—these should be understood in the Abhidharmakosha; here, only a general explanation is given. The fifth general topic, the distinctions of samadhi, these distinctions of qualities are also obtained from meditative absorption, so briefly explaining its distinctions, there are four: the meaning of the name, the classification of the substance, by which one destroys...
རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་གྲུབ་ཚུལ་དང་། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་རིགས་ཅན་གསུམ་གྲོལ་བའི་ཚུལ་ལོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི་དགེ་བའི་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ནི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ལ། ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་ཉིད་ཡན་ལག་དང་ལྡན་ཞིང་ཞི་གནས་དང་། ལྷག་མཐོང་ཟུང་དུ་འབྲེལ་བ་ནི་བསམ་གཏན་ནམ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེའང་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་གཟུགས་ཁམས་དང་། གཟུགས་མེད་དུ་སྐྱེས་པ་རྣམས་ནི་དེར་སྐྱེས་པས་ན་བསམ་གཏན་ཞེས་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། 1-797 རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་དེ་ལྟ་བུ་ལ་འཇུག་པ་རྣམས་ནི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་དེའང་རྫས་སུ་དབྱེ་ན་བསམ་གཏན་བཞི་དང་། གཟུགས་མེད་སྐྱེ་མཆེད་མུ་བཞིའོ། །གསུམ་པ་ནི་འདི་དག་ཟག་པ་དང་བཅས་པས་བསྒོམས་ན་འཇིག་རྟེན་པའི་བསམ་གཏན་ནོ། །ཟག་མེད་དེ་ལམ་གྱི་བདེན་པ་དང་ལྡན་པས་བསྒོམས་ན་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་གོ །བཞི་པ་ནི་འདི་དག་ཀྱང་ཅི་རིགས་པར་དྲོ་བར་གྱུར་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ་དགྲ་བཅོམ་པ་མི་གཡོ་བར་གྱུར་པའི་ཆོས་ཅན་གྱི་བར་ལ་རིམ་གྱིས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཡོད་དོ། །དེ་ལ་དགྲ་བཅོམ་པ་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་ནི་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་དེ་ཡང་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་གསུམ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་སྟེ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ཡུལ་ལྔ་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བཞི་ཕོ་མོའི་མཚན་མ་གཉིས་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་བས་མཚན་མ་བཅུ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་མཚན་མ་མེད་པ། བདག་མེད་པ་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་མཚུངས་པར་ལྡན་པས་སྟོང་པ་ཉིད། ལམ་ཡང་གཟིངས་ལྟ་བུར་འབོར་བའི་ཕྱིར་སྨོན་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་འདི་ཐོབ་པ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་། མར་མེ་ཤི་བར་གྱུར་པ་ལྟར། ། 1-798 དེ་ཡི་སེམས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཐར། །ཞེས་སོ། །ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་འདིས་ནི་རྡོ་རྗེའི་གདན་དུ་ཉོན་མོངས་པ་དང་ལྷའི་བུའི་བདུད་བཏུལ་ལ། ཡངས་པ་ཅན་དུ་སླར་སྐུ་ཚེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཕྱིར་འཆི་བདག་གི་བདུད་བཏུལ་ལ། རྩྭ་མཆོག་གི་གྲོང་ཁྱེར་དུ་ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པའི་དབྱིངས་སུ་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་ཉེ་བར་བསྟན་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ཕུང་པོའི་བདུད་བཏུལ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་དེ་དག་གིས་ནི་ཁ་ཆེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་ལུགས་ཀྱི་གྲུབ་པའི་མཐའ་མདོ་ཙམ་བརྗོད་པ་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་བསྟན་ཏོ། །འདི་རྒྱས་པར་ཤེས་པར་འདོད་ན་ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ལེགས་པར་བསླབ་པར་བྱའོ།། །།དེ་ལྟར་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལེགས་པར་བསྟན་ནས། ༈ མདོ་སྡེ་པ། མདོ་སྡེ་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་དེ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེའང་མདོ་སྡེ་ཉིད་ལ་ཚད་མར་འཛིན་པས་ན་མདོ་སྡེ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འདིའི་ལ
【現代漢語翻譯】 這是關於依憑和超越世俗的成就之法，以及依此解脫三種根性的方式。首先，善心專注一境被稱為『禪定』（ting nge 'dzin）。當禪定具備所有支分，並且止觀雙運時，則稱為『三摩地』（bsam gtan）或『等持』（snyoms par 'jug pa）。由於業力的影響，眾生轉生於色界和無色界，因此，生於彼處即稱為『三摩地』。瑜伽行者進入這種狀態，因為它是所有功德的基礎，所以稱為『等持』。 其次，如果從實體的角度來區分，有四禪和四無色定。第三，如果這些禪定是有漏的，通過修習，就成為世俗的禪定。如果是無漏的，與道諦相應，通過修習，就成為超越世俗的等持。第四，這些禪定也各有不同，從最初的暖位開始，直到阿羅漢的不動法性之間，次第增上。 其中，阿羅漢的不動法性是依于第四禪而獲得的，並且通過獲得三種解脫門的禪定，達到涅槃。涅槃是沒有特徵的，因為它遠離了五蘊、有為法的四種特徵以及男女二相（將二者合為一個特徵，因此共有十種特徵）。它與無我性和空性相應，因此是空性。因為道路也像筏一樣被捨棄，所以是無愿。獲得這種禪定就稱為涅槃。正如：『如燈火熄滅般，他的心也解脫了。』 此外，世尊在金剛座降伏了煩惱魔和天子魔；在廣嚴城，爲了延續壽命而加持自身，從而降伏了死魔；在吉祥草城，示現了無余涅槃，從而降伏了蘊魔。因此說，這些是迦濕彌羅毗婆沙宗對宗義的簡要陳述。如果想要詳細瞭解，應該好好學習《阿毗達磨俱舍論》。 如是，善說毗婆沙宗之後。 經部 經部也如是說，因此應當學習。經部因為以佛經本身為衡量標準，所以稱為經部。此宗的...
【English Translation】 This is about the structure of dependence and transcendence, and how to liberate the three types of beings based on it. Firstly, the single-pointedness of a virtuous mind is called 'Samadhi' (ting nge 'dzin). When that Samadhi possesses all the limbs and is united with both tranquility and insight, it is called 'Dhyana' (bsam gtan) or 'Equanimity' (snyoms par 'jug pa). Due to the power of karma, those born in the Form Realm and the Formless Realm are called 'Dhyana' because they are born there. Yogis who enter such a state are called 'Equanimity' because it becomes the basis of all qualities. Secondly, if divided by substance, there are the four Dhyanas and the four Formless Realms. Thirdly, if these are meditated upon with outflows, they are worldly Dhyanas. If they are without outflows and possess the truth of the path, they are transcendent Equanimity. Fourthly, these also have gradual distinctions, starting from the stage of warmth and progressing to the state of the Arhat who is immovable. Among these, the Arhat's immovable Dharma nature is based on the fourth Dhyana, and by obtaining the Samadhi of the three doors of liberation, Nirvana is attained. Nirvana is without characteristics because it is free from the five aggregates, the four characteristics of conditioned phenomena, and the two characteristics of male and female (counting the two as one, thus there are ten characteristics). It is in accordance with selflessness and emptiness, therefore it is emptiness. Because the path is also abandoned like a raft, it is wishlessness. Obtaining this Samadhi is called Nirvana. As it is said: 'Like the extinguishing of a lamp, his mind is liberated.' Furthermore, the Bhagavan subdued the Mara of afflictions and the Mara of the sons of gods at the Vajra Seat; in Vaishali, he subdued the Mara of death by blessing his life; in Kushinagar, he showed the great complete Nirvana in the realm without remainder of aggregates, thus subduing the Mara of aggregates. Therefore, it is said that these are the brief tenets of the Kashmiri Vaibhashika school. If you want to know more in detail, you should study the Abhidharma Kosha well. Thus, after the Vaibhashika school was well explained. Sutrantika The Sutrantika also says the same, so it should be studied. The Sutrantika is called Sutrantika because it takes the Sutras themselves as the standard. The...
ུགས་ཀྱང་ཕལ་ཆེར་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དང་མཐུན་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་དེ་ལས་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཅིག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་གཉིས། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་སུན་དབྱུང་བ་དང་། རང་གི་གྲུབ་མཐའ་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ནི་བྱེ་བྲག་དུ་སྨྲ་བས་ལོག་པར་བཏགས་པ་མང་དུ་ཡོད་ཀྱང་མདོར་བསྡུས་པ་ཙམ་བརྗོད་ན་གཉིས་ཏེ། 1-799 མདོ་བས་བསྟན་བཅོས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ་ཚད་མར་བྱེད་པ་དང་། ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་ཀ་རྫས་སུ་ཡོད་པར་འདོད་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་མི་འཐད་དེ། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། བསྟན་བཅོས་དང་འགལ་བ་ནི་བླའི་མདོ་དང་འགལ་བ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ཏེ། མདོ་ལས་གདུལ་བྱ་ལ་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པ་མང་ངོ་སྙམ་ན། ཁྱོད་རང་གི་གཞུང་ལས། སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་གཉེན་པོར་ནི། །ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་མཐུན་པར་གསུངས། །ཞེས་བཤད་པ་མ་ཡིན་ནམ། དེས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་གདུལ་བྱའི་ངོར་གསུངས་པས་ན་ཐམས་ཅད་ལེགས་པར་གསུངས་པ་ཁོ་ནའོ། །གཉིས་པ་ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་རྫས་སུ་འདོད་པ་ལས། དེ་ལ་རྫས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཅི་ཞིག དེ་དེའི་ཐ་སྙད་ཀྱིས་བརྗོད་དུ་རུང་བའི་ངོ་བོ་ཙམ་ལ་བྱའམ། རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་དངོས་པོར་ཡོད་པ་ལ་བརྗོད་ཅེས་དྲི་བར་བྱའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། འོ་ན་ཐམས་ཅད་རྫས་སུ་ཡོད་པར་འགྱུར་བས་བཏགས་པའི་ཡོད་པ་གཞན་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་གཉིས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་དངོས་པོར་ཡོད་པ་དེ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་དང་། སེམས་ཀྱི་གཞི་དང་། སེམས་ལས་བྱུང་བའི་གཞི་ནི་རྫས་སུ་ཡོད་པ་བདེན་ན་མི་ལྡན་པའི་འདུ་བྱེད་དང་འདུས་མ་བྱས་རྫས་སུ་ཡོད་པར་ག་ལ་འགྱུར། 1-800 དེ་ལ་མི་ལྡན་པའི་འདུ་བྱེད་ཐོབ་པ་ལ་སོགས་པའང་གཟུགས་དང་སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ལ་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་མ་ཡིན་ན་དེ་ལྟར་ཡོད་པའི་རང་བཞིན་སྟོན་ཅིག དེ་ནི་མངོན་སུམ་དང་རྗེས་སུ་དཔག་པ་གང་གིས་ཀྱང་བསྟན་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཡང་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པ་རྫས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དུས་གསུམ་ཡང་རྫས་སུ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །དེ་འདོད་ན་འདས་པ་དང་། མ་འོངས་པ་དང་༼པའང་༽་ད་ལྟར་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་འདས་པ་དང་མ་འོངས་པ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཡང་འདུས་མ་བྱས་རྫས་སུ་ཡོད་པས་མྱ་དང་ལས་འདས་པའང་རྫས་སུ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །མདོར༼འདོད་༽ན། མར་མེ་ཤི་བ་ཇི་བཞིན་དུ། དེ་ཡི་སེམས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཐར། ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་སུན་ཕྱུང་ནས། མདོ་སྡེ་པས་རང་གི་གྲུབ་པའི་མཐའ་འཇོག་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མདོའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། མདོའི་དོན་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། མདོའི་ཚིག་བཤད་པའི་ཚུལ་བསྟན་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི་གསུང་རབ་ཡན་ལག་
【現代漢語翻譯】 雖然經部宗的觀點大多與分別說部（Vaibhashika，梵文：वैभाषिक，羅馬轉寫：Vaibhāṣika，漢語字面意思：分別說者）相符，但仍有一些細微的差別需要說明。這包括兩個方面：駁斥分別說部和闡述自己的宗義。 首先，分別說部有很多錯誤的觀點，簡而言之有兩個： 1-799 他們將經部的論著視為權威，並認為五蘊（Skandha，梵文：स्कन्ध，羅馬轉寫：skandha，漢語字面意思：蘊）都是實有（dravya，梵文：द्रव्य，羅馬轉寫：dravya，漢語字面意思：實體）。 關於第一點，這是不合理的。正如世親（Vasubandhu，梵文：वसुबन्धु，羅馬轉寫：Vasubandhu，漢語字面意思：天親）論師所說：『與論著相悖，即與至尊之經相悖，情況並非如此。』 如果有人認為，經文是根據被教化者的根器而說的，所以情況並非如此。那麼，你自己的論著中不是說：『對治各種行為，佛陀宣說了相應的法蘊（Dharma-skandha，梵文：धर्मस्कन्ध，羅馬轉寫：Dharma-skandha，漢語字面意思：法蘊）。』嗎？因此，一切法都是爲了適應被教化者的根器而說的，所以一切都是善說。 關於第二點，認為五蘊是實有。那麼，什麼是『實有』呢？是指僅能用該名稱來稱謂的自性，還是指具有自身特性的事物？ 如果認為是前者，那麼一切都將成為實有，虛假的安立將不復存在。如果認為是後者，那麼具有自身特性的事物，如色蘊（Rupa-skandha，梵文：रूपस्कन्ध，羅馬轉寫：Rūpa-skandha，漢語字面意思：色蘊）、識蘊（Vijnana-skandha，梵文：विज्ञानस्कन्ध，羅馬轉寫：Vijnana-skandha，漢語字面意思：識蘊）和受想行識蘊（Citta-skandha，梵文：चित्तस्कन्ध，羅馬轉寫：Citta-skandha，漢語字面意思：心所）是實有，這是沒錯的，但非相應行（viprayukta-samskara，梵文：विप्रयुक्तसंस्कार，羅馬轉寫：viprayukta-saṃskāra，漢語字面意思：不相應行）和無為法（asamskrta，梵文：असंस्कृत，羅馬轉寫：asaṃskṛta，漢語字面意思：非作）怎麼會是實有呢？ 1-800 非相應行，如獲得等，也是在色、心和心所的狀態下安立的法性。如果不是這樣，請指出它們存在的自性。因為無論是現量（pratyaksa，梵文：प्रत्यक्ष，羅馬轉寫：pratyakṣa，漢語字面意思：現量）還是比量（anumana，梵文：अनुमान，羅馬轉寫：anumāna，漢語字面意思：比量）都無法證明它們的存在，所以它們不是實有。 此外，如果生等是實有，那麼三時（過去、現在、未來）也將是實有。如果承認這一點，那麼過去和未來與現在同時存在，因此它們就不是過去和未來了。 此外，如果無為法是實有，那麼涅槃（nirvana，梵文：निर्वाण，羅馬轉寫：nirvāṇa，漢語字面意思：滅）也將是實有。總之，正如經中所說：『如燈火熄滅般，心識亦得解脫。』這將與此經文相悖。 在駁斥分別說部之後，經部宗確立自己的宗義，包括三個方面：經部的分類、經部的意義的決定和經部詞語的解釋方法。 首先，經部的分類包括十二部經（dvadasanga-dharma，梵文：द्वादशाङ्गधर्म，羅馬轉寫：dvādaśāṅga-dharma，漢語字面意思：十二分教）。
【English Translation】 Although the Sautrantika's (Sūtrāntika, Sanskrit: सौत्रान्तिक, Romanization: Sautrāntika, literal meaning: those who rely on the sutras) views mostly align with the Vaibhashika (Vaibhāṣika, Sanskrit: वैभाषिक, Romanization: Vaibhāṣika, literal meaning: those who make distinctions), there are still some subtle differences that need to be explained. This includes two aspects: refuting the Vaibhashika and elucidating one's own tenets. Firstly, the Vaibhashika has many erroneous views, which can be summarized into two points: 1-799 They regard the treatises of the Sutra school as authoritative and believe that the five Skandhas (Skandha, Sanskrit: स्कन्ध, Romanization: skandha, literal meaning: aggregate) are all substantially existent (dravya, Sanskrit: द्रव्य, Romanization: dravya, literal meaning: substance). Regarding the first point, this is unreasonable. As Master Vasubandhu (Vasubandhu, Sanskrit: वसुबन्धु, Romanization: Vasubandhu, literal meaning: Celestial Kin) said: 'What contradicts the treatises contradicts the supreme Sutras; this is not the case.' If someone argues that the Sutras are spoken according to the capacity of those being taught, so this is not the case. Then, doesn't your own treatise say: 'As antidotes to various behaviors, the Buddha spoke of corresponding Dharma-skandhas (Dharma-skandha, Sanskrit: धर्मस्कन्ध, Romanization: Dharma-skandha, literal meaning: aggregates of Dharma)?' Therefore, all Dharmas are spoken to accommodate the capacity of those being taught, so everything is well-spoken. Regarding the second point, the belief that the five Skandhas are substantially existent. Then, what is 'substantially existent'? Does it refer to the nature that can only be referred to by that name, or does it refer to things that have their own characteristics? If the former is accepted, then everything will become substantially existent, and false establishment will cease to exist. If the latter is accepted, then things with their own characteristics, such as the Rupa-skandha (Rūpa-skandha, Sanskrit: रूपस्कन्ध, Romanization: Rūpa-skandha, literal meaning: aggregate of form), Vijnana-skandha (Vijnana-skandha, Sanskrit: विज्ञानस्कन्ध, Romanization: Vijnana-skandha, literal meaning: aggregate of consciousness), and Citta-skandha (Citta-skandha, Sanskrit: चित्तस्कन्ध, Romanization: Citta-skandha, literal meaning: aggregate of mind), are substantially existent, which is correct, but how can non-associated formations (viprayukta-samskara, Sanskrit: विप्रयुक्तसंस्कार, Romanization: viprayukta-saṃskāra, literal meaning: non-associated formations) and unconditioned phenomena (asamskrta, Sanskrit: असंस्कृत, Romanization: asaṃskṛta, literal meaning: unconditioned) be substantially existent? 1-800 Non-associated formations, such as attainment, are also Dharmas established in the state of form, mind, and mental factors. If this is not the case, please point out their existing nature. Because neither direct perception (pratyaksa, Sanskrit: प्रत्यक्ष, Romanization: pratyakṣa, literal meaning: direct perception) nor inference (anumana, Sanskrit: अनुमान, Romanization: anumāna, literal meaning: inference) can prove their existence, they are not substantially existent. Furthermore, if birth, etc., are substantially existent, then the three times (past, present, future) will also be substantially existent. If this is admitted, then the past and future exist simultaneously with the present, so they are not past and future. Furthermore, if unconditioned phenomena are substantially existent, then Nirvana (nirvana, Sanskrit: निर्वाण, Romanization: nirvāṇa, literal meaning: cessation) will also be substantially existent. In short, as stated in the Sutras: 'Like the extinguishing of a lamp, consciousness is also liberated.' This will contradict this Sutra. After refuting the Vaibhashika, the Sautrantika establishes its own tenets, including three aspects: the classification of the Sutras, the determination of the meaning of the Sutras, and the method of explaining the words of the Sutras. Firstly, the classification of the Sutras includes the twelve divisions of the scriptures (dvadasanga-dharma, Sanskrit: द्वादशाङ्गधर्म, Romanization: dvādaśāṅga-dharma, literal meaning: twelve branches of teachings).
བཅུ་གཉིས་དང་། སྡེ་སྣོད་གསུམ་མོ། །དེ་ཡང་བརྗོད་བྱའི་ཁྱད་པར་ནས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་དུ་འགྱུར་ལ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་ཁྱད་པར་གནས་གསུང་རབ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་སུ་འགྱུར་བས་ན་ངོ་བོ་སྡེ་སྣོད་གསུམ་དུ་བསྡུ་ལ། 1-801 དེ་དག་ཀྱང་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་སུ་འབྱེད་དེ། དེའང་མདོའི་སྡེ་དང་། དབྱངས་ཀྱིས་བསྙད་པའི་སྡེ་དང་། ལུང་དུ་བསྟན་པའི་སྡེ་དང་། ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་སྡེ་དང་། ཆེད་དུ་བརྗོད་པའི་སྡེ་སྟེ་ལྔ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མདོ་སྡེ་ཡིན་ནོ། །གླེང་གཞིའི་སྡེ་དང་། རྟོགས་པ་བརྗོད་པའི་སྡེ་དང་། དེ་ལྟ་བུ་བྱུང་བའི་སྡེ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་འདུལ་བ་ཡིན་ནོ། །སྐྱེས་པ་རབས་ཀྱི་སྡེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་འདུལ་བ་ཡིན་ལ། ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པའི་སྡེ་དང་། རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་སྡེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་མདོ་སྡེའི་སྡེ་སྣོད་ཡིན་ནོ། །གཏན་ལ་ཕབ་པར་བསྟན་པའི་སྡེ་ནི་གཉིས་ཀའི་ཆོས་མངོན་པའི་སྡེ་སྣོད་དོ། །རང་སངས་རྒྱས་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྡེ་སྣོད་ལ་དམིགས་པ་ཡིན་ནོ། ། མདོ་སྡེ་ཚིག་ལྷུག་དོན་མང་སྟོན། །དབྱངས་བསྙད་དབུས་མཐར་ཚིགས་བཅད་གསུངས། །ལུང་སྟོན་འདས་དང་འབྱུང་བ་སྟོན། །ཚིགས་བཅད་རྐང་མཉམ་སྦྱར་ནས་གསུངས། །ཆེད་བརྗོད་མ་ཞུས་ཡི་རང་གསུངས། །གླེང་གཞི་བསླབ་པ་བཅས་པ་བརྗོད། །རྟོགས་བརྗོད་དོན་གསལ་དཔེར་བཅས་གསུངས། །དེ་ལྟ་བུ་བྱུང་སྔོན་བྱུང་བརྗོད། །སྐྱེས་རབས་སྔོན་གྱི་མཛད་པ་སྟོན། །ཤིན་རྒྱས་ཟབ་རྒྱས་ཐེག་པ་སྟོན། །རྨད་བྱུང་འཕགས་པའི་ངོ་མཚར་གཏམ། །གཏན་ཕབ་མཚན་ཉིད་སྟོན་པའོ། །ཞེས་དཀོན་མཆོག་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱིས་གོང་མའི་དགོངས་རྒྱན་ལས་གསུངས་སོ། །མཚན་ཉིད་འདི་དག་ལ་དཔྱད་ན་མདོ་རེ་རེ་ལ་མཚན་ཉིད་དུ་མ་ཚང་བ་ཡོད་དམ་སྙམ། 1-802 གཉིས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་མདོའི་དོན་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ན། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཡོད་པ་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཕུང་པོ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཡོད་པ་ནི། འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་བཅུ་དྲུག་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་གསུམ་དང་། བཀའ་རྟགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་བཞི་དང་། རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་གསུམ་གཏན་ལ་འབེབས་པའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་དོན་དེ་དག་ཀྱང་བརྗོད་པའི་ཚུལ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པས་སློབ་དཔོན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྣ་ཚོགས་ནས་བསྟན་ཀྱང་། འདིར་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དང་བསྟུན་ནས། དེ་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པའི་ཚུལ་དུ་བསྟན་པས་དེ་བཞིན་དུ་བྱས་ན། དེ་ལ་ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་ལས་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་ནི་ཕྱི་རོལ་ན་འབྱུང་བ་བཞིའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དང་། དེ་ལས་རྫས་སུ་གྱུར་པ་རྫས་སུ་གནས་ཀྱང་། མདོ་ལས། ཀྱེ་རྒྱལ་བའི་སྲས་
【現代漢語翻譯】 十二部（指佛教經典的十二種分類）和三藏（指經、律、論三部分）。從所詮釋的內容的差別來說，分為三藏；從能詮釋的語言的差別來說，分為十二部，因此，其本體可以歸納為三藏。 這些又可以分為大乘和小乘兩種。其中，契經（Sūtra，修多羅）、應頌（Geya，祇夜）、記別（Vyākaraṇa，和伽羅那）、諷頌（Gāthā，伽陀）、自說（Udāna，優陀那）這五種是聲聞（Śrāvaka）的經藏。本事（Itivṛttaka，伊帝曰多伽）、本生（Jātaka，阇陀伽）、希法（Adbhūtadharma，阿浮達磨）是聲聞的律藏。譬喻（Avadāna，阿波陀那）是菩薩（Bodhisattva）的律藏。方廣（Vaipulya，毗富羅）、未曾有法（Adbhutadharma，阿浮達磨）是菩薩的經藏。論議（Upadeśa，優波提舍）是二者的阿毗達磨藏。獨覺（Pratyekabuddha）以聲聞的藏為目標。 契經長行文句多義廣，應頌偈頌穿插於經中，記別預言過去和未來，諷頌以等韻詩句來表達，自說不待請問而自說，本事講述學處之因緣，本生以故事闡明其義理，希法敘述過去所發生之事，譬喻講述前世的行持，方廣闡述甚深廣大的法義，未曾有法講述聖者的奇特事蹟，論議闡述法相之體性。 貢卻倫珠（dkon mchog lhun grub）在《上師意趣莊嚴》（gong ma'i dgongs rgyan）中這樣說道。如果考察這些定義，會覺得每一部經並不完全具備所有的特徵。 第二，確定這些經的意義，就是確定諸法的存在方式和存在狀態。前者是指蘊、界、處（五蘊、十八界、十二處）的分類。後者是指如實存在的，即確定四聖諦、十六空性、三自性、四法印和三解脫門。由於這些意義的表達方式不可思議，所以諸位論師從各種角度進行闡述。這裡，世親（Vasubandhu）論師根據有部宗（Vaibhāṣika）的觀點，以超越其的方式進行闡述。因此，這樣做的話，在五明（五種知識的領域）的基礎上，色法（Rūpa）的基礎是外在四大種（地、水、火、風）的極微，以及由此形成的物質，雖然作為物質存在，但經中說：『奇哉，勝者之子（kyE rgyal ba'i sras）』
【English Translation】 The twelve parts (referring to the twelve categories of Buddhist scriptures) and the three Piṭakas (referring to the three parts: Sutra, Vinaya, and Abhidharma). From the difference in the content being explained, it is divided into three Piṭakas; from the difference in the language that can explain, it is divided into twelve parts, therefore, its essence can be summarized as the three Piṭakas. These can also be divided into two types: Mahayana and Hinayana. Among them, Sūtra, Geya, Vyākaraṇa, Gāthā, and Udāna are the Sūtra Piṭaka of the Śrāvakas. Itivṛttaka, Jātaka, and Adbhūtadharma are the Vinaya Piṭaka of the Śrāvakas. Avadāna is the Vinaya Piṭaka of the Bodhisattvas. Vaipulya and Adbhūtadharma are the Sūtra Piṭaka of the Bodhisattvas. Upadeśa is the Abhidharma Piṭaka of both. The Pratyekabuddha aims at the Piṭaka of the Śrāvakas. Sūtra has many meanings in prose, Geya has verses interspersed in the Sutra, Vyākaraṇa predicts the past and the future, Gāthā expresses in equal-rhyme verses, Udāna speaks without being asked, Itivṛttaka tells the causes of the precepts, Jātaka clarifies the meaning with stories, Adbhūtadharma narrates what happened in the past, Avadāna tells the past deeds, Vaipulya elaborates on the profound and vast Dharma, Adbhūtadharma tells the wonderful stories of the noble ones, and Upadeśa elaborates on the nature of the Dharma. Konchok Lhundrup (dkon mchog lhun grub) said this in 'Ornament of the Guru's Intentions' (gong ma'i dgongs rgyan). If we examine these definitions, we may feel that each Sutra does not fully possess all the characteristics. Secondly, to determine the meaning of these Sutras is to determine the way things exist and the state of existence. The former refers to the classification of skandhas, dhātus, and āyatanas (five skandhas, eighteen dhātus, and twelve āyatanas). The latter refers to what exists as it is, that is, determining the Four Noble Truths, the Sixteen Emptinesses, the Three Natures, the Four Seals of Dharma, and the Three Doors of Liberation. Because the expression of these meanings is inconceivable, the teachers explain them from various perspectives. Here, Master Vasubandhu explains them according to the views of the Vaibhāṣika school, in a way that surpasses them. Therefore, if we do this, on the basis of the five sciences (five fields of knowledge), the basis of Rūpa (form) is the ultimate particles of the external four great elements (earth, water, fire, wind), and the matter formed from them, although existing as matter, but the Sutra says: 'How wonderful, son of the Victorious One (kyE rgyal ba'i sras)'
དག་ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཙམ་མོ། །ཞེས་གསུངས་པས། ཇི་ལྟར་སྣང་ཚད་ཤེས་པ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་སྣང་བའི་རྒྱུ་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་གྱིས་བསྐྱེད་པར་འདོད་དོ། །དེས་ན་མྱོང་བའི་ཡུལ་ནི་བདག་ཉིད་གསལ་བ་ཡིན་ལ། དམིགས་པའི་ཡུལ་ནི་མྱོང་བ་དང་འདྲ་བ་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་ཡིན་ཏེ། 1-803 ཚད་མ་རྣམ་འགྲེལ་གྱི་མདོ་སྡེ་པའི་སྐབས་ལས། བདག་ཉིད་གསལ་བར་མྱོང་བ་ཡིན། །འདྲ་བར་སྣང་བ་དམིགས་པ་ཡིན། །དེས་ན་ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །དམིགས་མྱོང་བདག་ཉིད་ཐ་དད་གནས། །ཞེས་སོ། །སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་གཞི་ནི་རང་གསལ་བ་སྐད་ཅིག་མའི་རྫས་སུ་གྲུབ་པར་འདོད་དོ། །མི་ལྡན་པའི་འདུ་བྱེད་ཀྱི་གཞི་ནི་དེ་གསུམ་གྱི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཆོས་ལ་བཏགས་པ་ཡིན་གྱི། དངོས་པོ་ཐ་དད་ཀྱི་རྫས་སུ་གྲུབ་པ་མེད་དོ། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་གཞི་ནི་དངོས་པོ་མེད་པ་ཉིད་ལ་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་འདོད་དོ། །དེས་ན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའང་དངོས་པོ་མེད་པར་འདོད་དོ། །ལམ་དང་གང་ཟག་གི་ཁྱད་པར་ལ་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ནི་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དང་ཕལ་ཆེར་འདྲ་ལ། ཁྱད་པར་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ལམ་ལས༼ལ་༽ས་བཅུའི༼བཅུས་༽མདོ་ལས་གསུངས་པར་འདོད་དོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་འབྲས་བུ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ་ཁྱད་པར་སྐུ་གསུམ་མམ། མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པར་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཀྱང་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་མདོ་ལས་གསུངས་པས་དེ་ལྟར་འདོད་དོ། །གཞན་ཁྱད་པར་ཕྲ་མོ་མང་དུ་ཡོད་དེ་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་མདོའི་ཚིག་འཆད་པའི་ཚུལ་ནི། 1-804 སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། །མདོ་དོན་སྨྲ་བ་དག་གིས་ནི། དགོས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་བཅས་དང་། ཚིག་དོན་བཅས་དང་མཚམས་སྦྱོར་བཅས། །བརྒལ་ལན་བཅས་ཏེ་བསྙད་པར་བྱ། །ཞེས་རྣམ་བཤད་རིགས་པ་ལས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །སློབ་དཔོན་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་ནི། རྣམ་པར་བཤད་པའི་སྒོ་བཅུ་བཞི་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །མདོ་སྡེ་པའི་གྲུབ་པའི་མཐའ་རྒྱས་པར་ཤེས་པར་འདོད་ན་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཆོས་མངོན་པ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ཞེས་བ་འདིའང་མདོ་སྡེ་པའི་གྲུབ་པའི་མཐའ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་ཡིན་ཞེ་ན། འདི་ནས་བཤད་པ་དང་། མཛོད་འགྲེལ་དུ་མདོ་སྡེ་པར་བཏགས་པའི་གྲུབ་མཐའ་ཁྱད་པར་མེད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། ད་ལྟའི་འཆད་པ་པོ་རྣམས་ཀྱང་ཐེག་པ་ཐུན་མོང་གི་སྡོམ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། སེམས་ཙམ་པ་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་ཁས་བླངས་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། སེམས་ཙམ་ཡིན་ན་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་ཁས་བླངས་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་གཞུང་དེར་རྣམ་པར་རིག་ཙམ་དུ་བསྟན་པའང་འགའ་ཡང་༼འགལ་བ་༽མེད་དེ་མདོ་སྡེ་པས་ཕྱི་དོན་འདོད་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 『所有這三個界（三界，指欲界、色界、無色界）都只是心。』如是說，如何顯現的一切都是識，如此顯現的因由外境所生。因此，體驗的對境是自性光明，而所緣的對境是與體驗相似的外境。 如《釋量論》（Tshad ma rnam 'grel，Pramāṇavārttika）經部宗的章節中所說：『體驗是自性光明，顯現相似是所緣。因此，所有識的所緣、體驗、自性各自分立。』心和心所的所依是自明、剎那的實有。非相應的行（mі ldan pa』i 『du byed）的所依是這三者的狀態之法所假立，並非是不同事物的實有。無為法的所依只是假立於無事物之上。因此，也認為涅槃（mya ngan las 『das pa）是無事物。在道和補特伽羅（gang zag）的差別上，聲聞（nyan thos）和獨覺（rang sangs rgyas）與分別說部（bye brag tu smra ba）大致相同，特別之處在於認為菩薩（byang chub sems dpa'）的道在《十地經》（sa bcu'i mdo）中有所闡述。菩薩的果位圓滿正等覺佛（sangs rgyas）的特別之處在於三身（sku gsum）或稱為無住涅槃（mi gnas pa'i mya ngan las 'das pa），經中說即使在無餘涅槃（phung po lhag ma med par mya ngan las 'das）后，利益眾生的事業也不會中斷，因此如此認為。其他細微的差別還有很多，應從其他地方瞭解。第三，解釋經文的方式是： 世親（dbyig gnyen，Vasubandhu）論師說：『講解經義者應包含要義的總結、詞義、關聯、辯駁和回答。』如《成唯識論》（rnam bshad rigs pa）中所說。無著（thogs med，Asaṅga）論師則闡述了十四種解釋的方式等等。如果想要詳細瞭解經部宗的宗義，應從《俱舍論》（mdzod）的註釋中瞭解。《阿毗達磨集論》（chos mngon pa kun las btus pa）也是經部宗的宗義。為什麼這麼說呢？因為從這部論典的闡述和《俱舍論》註釋中經部宗的觀點來看，似乎沒有什麼差別。而且，現在的講法者也說這是共同大乘的歸納，或者說是唯識宗（sems tsam pa）承認外境。如果是唯識宗，那麼承認外境就相違了。此外，該論中也有些地方只是闡述了唯識，這也沒有任何矛盾，因為經部宗雖然承認外境，但
【English Translation】 'All these three realms (the three realms, namely the desire realm, the form realm, and the formless realm) are only mind.' Thus it is said, how everything that appears is consciousness, and the cause of such appearance is produced by external objects. Therefore, the object of experience is self-illuminating, and the object of focus is the external object similar to the experience. As it is said in the chapter on Sautrāntika in the Pramāṇavārttika: 'Experience is self-illuminating, and the appearance of similarity is the object of focus. Therefore, the object of focus, experience, and self-nature of all consciousnesses exist separately.' The basis of mind and mental factors is self-luminous, momentary reality. The basis of non-associated formations (mі ldan pa』i 『du byed) is nominally established on the state of these three, but it is not the reality of different entities. The basis of the unconditioned is only nominally established on the non-existent. Therefore, it is also believed that Nirvāṇa (mya ngan las 『das pa) is non-existent. Regarding the difference between the path and the individual (gang zag), the Śrāvakas (nyan thos) and Pratyekabuddhas (rang sangs rgyas) are roughly the same as the Vaibhāṣikas (bye brag tu smra ba), but the difference is that the path of the Bodhisattva (byang chub sems dpa') is explained in the Daśabhūmika Sūtra (sa bcu'i mdo). The special feature of the fruit of the Bodhisattva, the perfectly complete Buddha (sangs rgyas), is the Trikāya (sku gsum) or the Non-abiding Nirvāṇa (mi gnas pa'i mya ngan las 'das pa). The sūtra says that even after Parinirvāṇa (phung po lhag ma med par mya ngan las 'das), the work of benefiting sentient beings will not be interrupted, so it is believed to be so. There are many other subtle differences, which should be understood from other sources. Third, the way to explain the scriptures is: The teacher Vasubandhu (dbyig gnyen) said: 'Those who explain the meaning of the scriptures should include a summary of the main points, the meaning of the words, the connection, the debate, and the answers.' As it is said in the commentary on the Abhidharmakośa (rnam bshad rigs pa). The teacher Asaṅga (thogs med) explained fourteen ways of explanation, and so on. If you want to know the tenets of the Sautrāntika school in detail, you should learn from the commentary on the Abhidharmakośa (mdzod). The Abhidharma-samuccaya (chos mngon pa kun las btus pa) is also the tenet of the Sautrāntika school. Why is that? Because from the explanation of this treatise and the view of the Sautrāntika school in the commentary on the Abhidharmakośa, there seems to be no difference. Moreover, the current lecturers also say that this is a summary of the common Mahāyāna, or that the Yogācāra (sems tsam pa) school admits external objects. If it is the Yogācāra school, then admitting external objects is contradictory. In addition, there are also some places in the treatise that only explain Vijñānavāda, which is not contradictory, because although the Sautrāntika school admits external objects,
་ཤེས་པ་ལ་སྣང་བའི་རྣམ་པ་སེམས་སུ་འདོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མདོ་སྡེ་པ་འདི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གྲུབ་མཐའ་ཡིན་ནམ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་གྲུབ་མཐའ་ཡིན་ཞེ་ན། འདི་ནི་གྲུབ་པའི་མཐའ་འཛིན་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་གཞུང་ཡིན་ཏེ། 1-805 སློབ་དཔོན་བྷ་ཝ་པས་རྟོག་གེ་འབར་བ་ལས། ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བ་དེ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དང་། མདོ་སྡེ་པ་སྨྲ་བ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་མདོ་སྡེ་པས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་བཅུ་ལ་སོགས་པའང་གསུངས། ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པའི་སྡེ་སྣོད་ཀྱང་གསུངས་པས། ཐེག་པ་ཆེན་པོར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། ༼མི་༽འགྱུར་ཏེ་ཁོ་རང་གི་ལུགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་གྱི། སེམས་ཙམ་ཡན་ཆད་ལ་གྲགས་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཁོའི་ལུགས་ལ་གྲགས་པའི་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པ་ལས། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པ་གཞན་འབྱུང་བས། དེ་བཀར་བསྒྲུབ་དགོས་པ་ཡིན་གྱི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བཀར་བསྒྲུབ་མི་དགོས་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ་ཚད་མར་མི་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཐམས་ཅད་མདོ་སྡེ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སེམས་སོ། །གལ་ཏེ་སློབ་དཔོན་ཤཱནྟི་པའམ། མེ་ཏྲཱི་པ་ལ་སོགས་པས་མདོ་སྡེ་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ལྟར་དུའང་ད་ལྟ་བོད་ནའང་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ལ་སོགས་པ་ཐེག་ཆེན་དུའང་གྲགས་མོད་ཀྱི། དེ་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཉེ་སྟེ་མདོ་སྡེ་ལ་ཚད་མར་བྱེད་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་པའམ། 1-806 ཉན་ཐོས་གྲུབ་མཐའ་འཛིན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་མོས་པ་རྣམས་མདོ་ལ་ཚད་མར་བྱེད་པ་འདི་ཙམ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ།། །།དེ་ལྟར་མདོ་སྡེ་པའི་གྲུབ་པའི་མཐའ་ལེགས་པར་ཤེས་ནས། ༈ རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་སེམས་ཙམ་པ། དེ་ནས་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་པས་དེའི་རྗེས་ལ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་སེམས་ཙམ་པ་བསྟན་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀར་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཉན་ཐོས་ཀྱི་འདོད་པ་དགག་པ་དང་། རང་གི་འདོད་པ་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། མདོ་སྡེ་པ་རྣམས་ན་རེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པའམ། རྨད་བྱུང་བྱུང་བའི་སྡེ་ནི་ཁོ་བོ་ཅག་གི་འདི་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་གཞན་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་ཕལ་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་བཀའ་མ་ཡིན་པར་སྨྲའོ། །དེ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། སྔར་ལུང་མ་བསྟན་ལྷན་ཅིག་བྱུང་། །ཐེག་ཆེན་གྱི་ཟབ་རྒྱས་རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་དང་སངས་རྒྱས་གཞན་གྱིས་གསུངས་ཀྱང་བཀར་གྲུབ་པ་དང་། །ཐེག་ཆེན་ཞིག་ཡོད་ན་འདི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་མེད་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བཀའ་འང་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡོད་ན་གཉིས་ཀ་ཡོད། མེད་ན་གཉིས་ཀ་མེད་པས་ཡོད་མེད་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། །ཐེག་ཆེན་ཉོན་མོངས་ཀ
【現代漢語翻譯】 因為顯現於意識的形象被認為是心。 這個經部宗是大乘的宗派嗎？還是聲聞的宗派呢？ 這是持有宗義的聲聞的論典。 論師婆瓦在《正理之火》中說：『一切有部有兩種，即分別說部和經部說部。』 如果經部宗也講了菩薩十地等，也講了極其廣大的藏經，那不就變成大乘了嗎？ （不）會變成大乘，因為那是他們自己宗義的大乘，而不是唯識宗以上的著名的大乘。 因此，在他們宗義中著名的極其廣大的藏經之外，還會出現其他的大乘極其廣大的藏經，所以需要特別地去證實它，如果不是這樣，就不需要特別地去證實大乘了。 因此，我認為所有不以分別說為標準的聲聞都是經部宗。 如果論師寂天或彌勒巴等人說經部宗是大乘，這是否矛盾呢？ 即使那樣，現在在西藏，《集論》等也被認為是顯宗，但這只是接近大乘，只是考慮到以經部為標準， 或者只是考慮到持有聲聞宗義的人們信仰大乘，而以經部為標準。 如是，在很好地瞭解了經部宗的宗義之後， 瑜伽行唯識宗 『之後是瑜伽行。』如是說，因此接下來將要闡述瑜伽行唯識宗。 其中有三點：證實大乘是佛語，駁斥聲聞的觀點，以及陳述自己的觀點。 第一點是：經部宗的人說：『大乘極其廣大的藏經，或者奇特的經典，僅僅是我們所說的這些，其他的如《般若波羅蜜多》和《華嚴經》等，都不是佛語。』 這並不正確，因為《經莊嚴論》中說：『以前沒有預言，同時產生的，大乘的甚深廣大不是思辨的領域，其他佛所說的也被證實是佛語，』 『如果存在大乘，那一定是指這些經典，如果不存在，那麼聲聞的佛語也不存在，如果存在，兩者都存在，如果不存在，兩者都不存在，因此存在與不存在是相同的，』 『大乘煩惱的…
【English Translation】 Because the appearance that appears to consciousness is considered as mind. Is this Sautrāntika school a Mahāyāna school? Or is it a Śrāvakayāna school? This is a Śrāvakayāna scripture that holds a philosophical position. The teacher Bhāviveka said in Tarkajvālā: 'The Sarvāstivāda is of two types: the Vaibhāṣika and the Sautrāntika.' If the Sautrāntika also speaks of the ten Bhūmis of Bodhisattvas, etc., and also speaks of the extremely extensive Piṭaka, wouldn't it become Mahāyāna? It will not become Mahāyāna, because that is their own system's Mahāyāna, not the famous Mahāyāna above the Cittamātra. Therefore, apart from the extremely extensive scriptures famous in their system, other Mahāyāna extremely extensive scriptures will arise, so it is necessary to specifically prove it, if not, it will not be necessary to specifically prove Mahāyāna. Therefore, I think that all Śrāvakas who do not regard the Vaibhāṣika as authoritative are Sautrāntikas. If teachers like Śāntipa or Maitrīpa say that the Sautrāntika is Mahāyāna, is this contradictory? Even so, now in Tibet, the Abhidharmasamuccaya etc. are also considered Mahāyāna, but this is only close to Mahāyāna, only considering taking the Sūtra as the standard, Or only considering that those who hold the Śrāvakayāna tenets believe in Mahāyāna, and only take the Sūtra as the standard. Thus, after thoroughly understanding the tenets of the Sautrāntika school, Yogācāra Cittamātra 'Then comes the Yogācāra itself.' As it is said, therefore the Yogācāra Cittamātra will be explained next. There are three points: proving that the Mahāyāna is the word of the Buddha, refuting the views of the Śrāvakas, and stating one's own views. The first point is: The Sautrāntikas say: 'The extremely extensive Mahāyāna scriptures, or the wonderful scriptures, are only what we say, and others such as the Prajñāpāramitā and the Avataṃsaka Sūtra, etc., are not the words of the Buddha.' This is not correct, because it is said in the Sūtrālaṃkāra: 'Not prophesied before, arising simultaneously, the profound and vast Mahāyāna is not the domain of speculation, and what is said by other Buddhas is also proven to be the word of the Buddha,' 'If Mahāyāna exists, it must refer to these scriptures, if it does not exist, then the Śrāvakayāna's Buddha-word also does not exist, if it exists, both exist, if it does not exist, both do not exist, therefore existence and non-existence are the same,' 'Mahāyāna afflictions of...'
ྱི་གཉེན་པོ་ཡིན་པ་དང་ནི་སྒྲ་གཞིན་ཕྱིར། ། 1-807 ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཁོ་བོ་ཅག་འདོད་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འདི་བཀའ་མ་ཡིན་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཆོས་ལོག་པ་འདི་ལྟ་བུ་འབྱུང་ཞེས་ལུང་སྟོན་པར་རིགས་པ་ལ་ལུང་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དང་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཀ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། འདིར་བསྟན་པའི་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་རྟོག་གེ་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་ཁྱེད་རང་གི་མདོ་དང་དོན་ཁྱད་པར་མེད་པས། ཡོད་ན་གཉིས་ཀ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སྒྲ་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་གསུངས་པས། ཁྱེད་ཀྱིས་རྟོགས་དཀའ་བའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀར་གྲུབ་བོ། །གཉིས་པ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་འདོད་པ་དགག་པ་ནི། མདོ་སྡེ་པས་ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་ལས་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཏུ་གྲུབ་བོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་རང་གི་ལུགས་ཀྱིས། སྒྲ་མེད་ཕྲ་རབ་རྡུལ་རྫས་བརྒྱད། །ཅེས་འདོད་པས་ན། རྫས་བརྒྱད་མེད་པས་༼པའི་༽རྡུལ་མེད་ལ། །རྫས་བརྒྱད་སོ་སོ་ནས་གྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རྡུལ་ཉིད་ཀྱང་མེད་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་མངོན་སུམ་དུ་ཡོད་པ་དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན། དེ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བག་ཆགས་ཀྱིས་ནི་དཀྲུགས་པའི་སེམས། །དོན་དུ་སྣང་བ་རབ་ཏུ་འབྱུང་། །དོན་ཡོད་མ་ཡིན་སེམས་ཉིད་དེ། ། 1-808 ཕྱི་རོལ་དོན་མཐོང་ལོག་པ་ཡིན། །ཞེས་ལངྐར་གཤེགས་པ་ལས་གསུངས་སོ། །མི་ལྡན་པའི་འདུ་བྱེད་ནི་ཕལ་ཆེར་འདྲ་ལ། འདུས་མ་བྱས་ཀྱང་མེད་པ་ཁོ་ནར་མི་འདོད་དེ། མདོ་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་མི་སྐྱེ་མི་འགག་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མ་ཡིན། རྣམ་པར་བྱང་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་གཞི་ནི་རྫས་སུ་ཡོད་པ་སྟེ། འདི་ལ་དགོངས་ནས་དེ་བཞིན་ཉིད་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གསུངས་པས་འདི་ནི་ཡང་དག་པའི་དོན་ཞེས་འདོད་དོ། །གསུམ་པ་རང་གི་འདོད་པ་བརྗོད་པ་ནི། དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་བས་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་མཐའ་དག་བསྡུ་ན། གཞི་བཅུར་བསྡུས་པར་འདོད་དེ། ཤེས་བྱའི་གནས་དང་མཚན་ཉིད་དེར་འཇུག་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱུ་འབྲས་དེ་རབ་དབྱེ་བ་དང་། བསླབ་པ་གསུམ་དང་དེ་འབྲས་སྤངས་པ་དང་། །ཡེ་ཤེས་ཐེག་པ་མཆོག་གྱུར་ཁྱད་པར་འཕགས། །ཞེས་ཆོས་མངོན་པའི་མདོ་ལས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་དང་པོར་ཤེས་བྱའི་གནས་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྟོན་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་ལ་མཁས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཉིད་ལ་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་མཐའ་བསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དེའི་མཚན་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་རྣམ་པ་གསུམ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། 1-809 དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་ཉིད་ཤེས་པས་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་དུ་འཇུག་པ་དང་། དེའི་རྒྱུ
【現代漢語翻譯】 是其對治，並且因為是聲音的緣故。 如是說。我們所希求的大乘若非佛語，則佛陀預言會出現如此邪法是不合理的，因為沒有預言，並且大小乘同時出現，而且此處所說的深奧和廣大並非思辨者的行為範圍，並且您的經和義沒有差別，若有則二者皆有，大乘以各種聲音宣說，因為您難以理解，所以成立為佛語。第二，駁斥聲聞乘的觀點：經部宗認為在五種知識對像中，色法的對象是由極微組成的。這並不正確，按照您自己的觀點：『無聲極微八種物。』因為沒有八種物，所以沒有極微，並且因為八種物不是各自獨立的，所以極微本身也不存在。如果有人認為這與外境的顯現相違背，那也不正確，因為《楞伽經》中說：『由習氣擾動的心，顯現為外境，並非實有，只是心而已，見外境是錯誤的。』不相應行法大體相似，無為法也不僅僅是不存在，因為經中說：『自性不生不滅，非染污亦非清凈。』因此，心和心所的法是實有的，考慮到這一點，宣說了如來藏三性等一切法，所以這才是正確的觀點。第三，陳述自己的觀點：如果將瑜伽行派的大乘道全部歸納，則認為可以歸納為十個方面：知識的對象和體性，進入其中，它的因果，它的詳細分類，三學和它的果，斷除，智慧，成為最殊勝的乘，具有卓越的特點。如《阿毗達磨經》中所說。其中，首先闡述知識的對象——阿賴耶識，爲了精通一切法的因——緣起。爲了消除對它的增益和誹謗，需要了解它的體性——三自性。
【English Translation】 It is the antidote to it, and because it is sound. Thus it is said. If this Mahayana that we desire is not the Buddha's word, then it is unreasonable for the Buddha to predict that such a false Dharma would arise, because there is no prediction, and because both the Hinayana and Mahayana appear simultaneously, and because the profound and vast teachings here are not within the scope of speculative thinkers, and because your sutras and meanings are not different, and if they exist, then both exist, and because the Mahayana is taught with various sounds, it is difficult for you to understand, therefore it is established as the Buddha's word. Second, refuting the views of the Shravakas: The Sautrantikas say that among the five objects of knowledge, the object of form is composed of atoms. This is not correct, according to your own view: 'Soundless atoms are eight substances.' Because there are no eight substances, there are no atoms, and because the eight substances are not independent of each other, the atoms themselves do not exist. If someone thinks that this contradicts the appearance of external objects, that is also not correct, because the Lankavatara Sutra says: 'The mind disturbed by habit, appears as external objects, which are not real, but only mind, seeing external objects is wrong.' Non-associated formations are mostly similar, and unconditioned phenomena are not merely non-existent, because the sutra says: 'Self-nature is neither born nor destroyed, neither defiled nor purified.' Therefore, the dharmas of mind and mental factors are real, considering this, all dharmas such as the Three Natures of the Tathagatagarbha are taught, so this is the correct view. Third, stating one's own view: If all the Mahayana paths of the Yogacara school are summarized, it is considered that they can be summarized into ten aspects: the object and nature of knowledge, entering into it, its cause and effect, its detailed classification, the three trainings and its fruit, abandonment, wisdom, becoming the most supreme vehicle, having excellent characteristics. As stated in the Abhidharma Sutra. Among them, first, the object of knowledge, the Alaya-vijnana, is explained, in order to master the cause of all dharmas—dependent origination. In order to eliminate the addition and defamation of it, it is necessary to understand its nature—the three self-natures.
་འབྲས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་གི་སྤྱོད་པ་དང་། དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་བཅུར་དབྱེ་བ་དང་། ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། སེམས་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་གསུམ་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་དང་། དེ་ལྟར་རྟེན་པའི་འབྲས་བུ་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་བཅུར་སྟོན་ཏོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ཀུན་གཞི་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་བཞི། ཀུན་གཞི་ཡོད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། ཀུན་གཞིའི་མཚན་ཉིད་དང་། དེ་ལྡོག་པའི་དུས་དང་། དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་པ་དང་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་རོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡོད་པ་ཅིས་ཤེས། དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུང་ལས་མ་གསུངས་པ་ཅི་ཞེ་ན། མདོ་དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་ལས། ལུས་ལེན་པ་དང་བླངས་ཟིན་འདོར་བར་བྱེད་པས་ལེན་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འཇིག་རྟེན་གྱི་མཁས་པས་དཔག་དཀའ་བས་ཟབ་ཅིང་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་བརྟག་དཀའ་བས་ཕྲ། །ཕུང་སྐྱེ་ཁམས་གསུམ་གྱི་ས་བོན་ཐམས་ཅད་ཆུ་ཡི་ཀླུང་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་བཞིན་དུ་ཀུན་གཞི་སྐད་ཅིག་མར་འབབ། །འདི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་བར་གནས་པས་བདག་ཏུ་རྟོག་པར་གྱུར་ན་མི་རུང་ཞེས། །འདི་ནི་བྱིས་པ་ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་ངས་མ་བསྟན། ། 1-810 ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་མཚན་ཉིད་ནི། ཡང་དེ་ཀུན་གཞི་ཡིན་ཏེ། ཆོས་མངོན་པའི་མདོ་ལས། ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་དབྱིངས་ཏེ་རྒྱུ་དེ་ཉིད་ནི། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་ཀྱི་ནི་གནས་སམ་རྟེན་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡོད་པས་ན་འཁོར་བའི་འགྲོ་ཀུན་དང་། །དེ་ལོག་པས་མྱ་ངན་འདས་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བག་ཆགས་ལ་བརྟེན་ནས། ས་བོན་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་ལྡན་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པའོ། །དེ་ནི་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡང་ཡིན་ལ། དེ་ཉོན་ཡིད་དང་འཇུག་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་ལས་འབྱུང་བས་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བག་ཆགས་ལ་བརྟེན་ཏེ་བྱུང་བས་འབྲས་བུ་ཡང་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུ་འདི་ནི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ནི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་སྡུག་པ་དང་མི་སྡུག་པར་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ནི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་པོ་ཡིན་ནོ། །ཀུན་གཞི་དེ་ཐམས་ཅད་དུ་འགྱུར་བས་མ་བསྒྲིབས་པའང་ཡིན་ལ། དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བ་གང་དུའང་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་པས་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པའང་ཡིན་ནོ། ། 1-811 གསུམ་པ་ནི། འཁོར་བར་གནས་ཀྱི་བར་དུ་ནི་འཇུག་ལ། དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་ན་ལྡོག་སྟེ། དེ་སྐད་དུ། དེ་ལ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ནི། །རྣམ་སྨིན་ས་བོན་ཐམས་ཅད་པ། །ཞེས་བྱ་བ་དང་།
【現代漢語翻譯】 六度波羅蜜多（藏文：འབྲས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་，梵文：ṣaṭ-pāramitā，梵文羅馬擬音：ṣaṭ-pāramitā，漢語字面意思：六種到彼岸的方法）的實踐，以及將菩薩分為十地，以及增上戒學、增上心學、增上慧學三學的實踐方式，以及如此依賴的果，即斷證功德圓滿和智慧功德圓滿，總共宣說了這十點。其中，首先是確立阿賴耶識（藏文：ཀུན་གཞི་，梵文：ālayavijñāna，梵文羅馬擬音：ālayavijñāna，漢語字面意思：一切的基礎）有四方面：阿賴耶識存在的理由，阿賴耶識的體性，它止息的時間，以及與自在天等不同的差別。 首先，如何得知阿賴耶識的存在？為什麼在聲聞乘的經典中沒有宣說？《解深密經》（梵文：Saṃdhinirmocana-sūtra）中說：『由於身體的執取和捨棄，所以執取的阿賴耶識，世間的智者難以衡量，非常深奧，聲聞乘難以測度，非常微細。蘊、處、界的一切種子，如流水般剎那不停地流入阿賴耶識。只要輪迴存在，就執著於我，這是不行的。』 『這些我沒有向孩童般的聲聞乘宣說。』 第二，體性是：阿賴耶識是萬法的基礎。《阿毗達磨經》中說：『無始時來的界，即是因，是諸法的一切處所或所依。因為它的存在，所以有輪迴中的一切眾生；因為它的止息，所以獲得涅槃。』 因此，所謂的阿賴耶識，是依賴於一切染污法的習氣，具有執持一切種子的作用，成為生起一切染污法的因。它也是一切有色根（感官）的因，也是意識和一切入的因。它依賴於一切法的習氣而產生，所以也是果。像這樣，就是緣起。辨別緣起的自性就是阿賴耶識，區分可愛與不可愛就是十二緣起支。 阿賴耶識遍及一切，所以不是被遮蔽的；它不是善也不是惡，所以是無記的。它在輪迴中持續流轉，證得阿羅漢果時則止息。如經中所說：『阿賴耶識，是異熟一切種子。』
【English Translation】 The practice of the six pāramitās (Tibetan: འབྲས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་，Sanskrit: ṣaṭ-pāramitā, Romanized Sanskrit: ṣaṭ-pāramitā, Literal meaning: six methods to the other shore), the division of Bodhisattvas into ten bhūmis (grounds), the practice of the three trainings of higher discipline, higher mind, and higher wisdom, and the result of relying on these, which is the perfection of abandonment and the perfection of wisdom, are taught in these ten aspects. Among these, the first is establishing the ālaya-vijñāna (Tibetan: ཀུན་གཞི་，Sanskrit: ālayavijñāna, Romanized Sanskrit: ālayavijñāna, Literal meaning: the basis of everything) in four aspects: the reasons for the existence of the ālaya-vijñāna, its characteristics, the time when it ceases, and the differences that distinguish it from Īśvara (自在天) and others. First, how do we know that the ālaya-vijñāna exists? Why is it not taught in the Śrāvakayāna scriptures? The Saṃdhinirmocana-sūtra (《解深密經》) says: 'Because of the taking up and abandoning of the body, the ālaya-vijñāna that takes up is difficult for worldly scholars to fathom, it is very profound, difficult for the Śrāvakas to fathom, it is very subtle. All the seeds of the skandhas, dhātus, and āyatanas flow into the ālaya-vijñāna momentarily like an uninterrupted stream of water. As long as saṃsāra exists, one should not cling to it as self.' 'I have not taught these to the childish Śrāvakas.' Second, the characteristic is that the ālaya-vijñāna is the basis of all dharmas. The Abhidharma-sūtra says: 'The realm of beginningless time, which is the cause, is the place or basis of all dharmas. Because it exists, all beings in saṃsāra exist; because it ceases, nirvāṇa is attained.' Therefore, the so-called ālaya-vijñāna relies on the habitual tendencies of all defiled dharmas, possesses the function of holding all seeds, and becomes the cause of the arising of all defiled dharmas. It is also the cause of all physical sense faculties, and it is also the cause of consciousness and all entrances that arise from it. It arises by relying on the habitual tendencies of all dharmas, so it is also the result. Like this, it is dependent origination. Differentiating the nature of dependent origination is the ālaya-vijñāna, and distinguishing between the pleasant and unpleasant is the twelve links of dependent origination. The ālaya-vijñāna pervades everything, so it is not obscured; it is neither virtuous nor non-virtuous, so it is unspecified. It continues to flow in saṃsāra, and it ceases when the state of Arhat is attained. As the sūtra says: 'The ālaya-vijñāna is the all-seed of vipāka (異熟).'
དེ་ནི་རྒྱུན་འབབ་ཆུ་བོ་བཞིན། །དགྲ་བཅོམ་ཉིད་ན་དེ་ལྡོག་གོ །ཞེས་བཤད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡང་སངས་རྒྱས་པ་ན་གནས་གྱུར་པའི་ཚུལ་གྱིས་ལྡོག་སྟེ །ཇི་སྐད་དུ། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་གྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། བཞི་པ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་དེ་མ་རྟོགས་པ་རྣམས་རང་བཞིན་གྱི་རྒྱུ་དང་། དབང་ཕྱུག་གི་རྒྱུ་དང་། སྔོན་བྱས་པའི་ལས་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པར་རྟོག་གོ །གལ་ཏེ་དེ་ལྟ་བུ་རྣམས་དང་། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཇི་ལྟར་མི་འདྲ་སྙམ་ན། དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་པ་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་གཅིག་པུར་འདོད་ལ། ཀུན་གཞིའི་༼ནི་༽སེམས་ཅན་སོ་སོ་རེ་རེ་ལ་ཡོད་ལ། དེའང་སྐད་ཅིག་མ་དུ་མ་ཉིད་དུ་འདོད་པ་དང་། བདག་རྟག་པ་ཉིད་དུ་འདོད་པ་དང་། ཀུན་གཞི་ནི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་སྐད་ཅིག་མའི་རང་བཞིན་དུ་འདོད་པས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཤེས་བྱའི་གནས་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །གཉིས་པ་དེའི་མཚན་ཉིད་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། 1-812 གཞན་གྱི་དབང་དང་། ཀུན་བརྟགས་པ་དང་། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའོ། །དེ་དག་བཤད་པ་ལ་གསུམ། མཚན་ཉིད་དང་། མིང་དོན་དང་། རབ་ཏུ་དབྱེ་བའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་གཞན་གྱི་དབང་ནི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། རྣམ་པ་རིག་པ་ཉིད་ཡུལ་ཉེ་བར་སྤྱད་པའི་རྣམ་པར་རིག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དུ་སྣང་བ་གཟུང་ཆའི་རྣམ་པ་དང་། འཛིན་ཆའི་རྣམ་པར་སྣང་བ་གང་ཡིན་པའོ། །གཉིས་པ་དེ་ལ་ཀུན་བརྟགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་མེད་ཀྱང་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་དེ་ཉིད་དོན་དུ་སྣང་བ་གང་ཡིན་པའོ། །དེ་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཞན་དབང་དེ་ཉིད་ལ་དོན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟན་དུ་མེད་པའོ། །གལ་ཏེ་དོན་མེད་ན་རྣམ་པར་རིག་པ་གཟུང་འཛིན་དུ་སྣང་བ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དཔེར་ན་རྨི་ལམ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ལས་སེམས་ཙམ་པ་ཉིད་གྲུབ་མཐའ་ཐ་དད་པ་དུ་མར་འགྱུར་ཏེ། །སེམས་ཙམ་རྣམ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡུལ་དུ་སྣང་བ་འདི་དག་ནི་མེད་བཞིན་དུ་སྣང་བ་སྟེ། རྣམ་པ་བརྫུན་པའོ། །དེས་ན་སངས་རྒྱས་པའི་ཚེ་ནའང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་རང་རིག་པ་འབའ་ཞིག་འདོད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། 1-813 ཁ་ཅིག་བློ་རྣམ་པ་དང་བཅས་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། རྣམ་པ་འདི་ཐམས་ཅད་ནི་བདེན་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ་བློ་ཉིད་དེར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སངས་རྒྱས་ཙམ་ནའང་རྣམ་པ་འདི་དག་གནས་གྱུར་ཏེ་དག་པའི་སྣང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཉིད་ལའང་དབྱེ་བ་མང་སྟེ། ཡུལ་ནི་གཟུང་ཆར་སྣང་བའི་རྣམ་རིག་སྟེ་ཕྱེད་ཡིན་ལ། ཡུལ་ཅན་ནི་འཛིན་ཆར་སྣང་བའི་རྣམ་རིག་སྟ
【現代漢語翻譯】 這就像一條奔流不息的河流，唯有阿羅漢才能使其停止。正如經中所說。又如成佛之時，以轉化的方式止息。如是說：『何為阿賴耶識，即轉為大圓鏡智。』 第四，不理解這種阿賴耶識的緣起性的人，會認為它來自於自性因、自在天因或宿業因等。如果有人認為這些與阿賴耶識沒有區別，那麼自在天等被認為是唯一的造物主，而阿賴耶識存在於每個眾生心中，被認為是多個剎那，並且認為自我是恒常的。而阿賴耶識被認為是緣起性的、剎那生滅的，因此具有卓越的差別。所知之境即是阿賴耶識。 第二，它的體性有三種： 他起性、遍計所執性和圓成實性。爲了闡述這些，分為三部分：體性、名義和詳細分類。首先，他起性是指從阿賴耶識產生的非真實的遍計所執，也就是指顯現為蘊、界、處等的行相，以及顯現為能取和所取之相的識。 第二，遍計所執性是指實際上無意義，但僅僅是識顯現為有意義的現象。第三，圓成實性是指在他起性中，無法指出實義的行相。如果實際上沒有意義，那麼識為何會顯現為能取和所取呢？這就像夢境一樣。由此，唯識宗本身也演變為多種不同的宗派。有所謂的無相唯識派，他們認為顯現為外境的這些現象實際上並不存在，只是虛假的顯現。因此，他們認為即使在成佛時，也只存在與一切行相分離的自證智。 有些則稱為有相唯識派，他們認為所有這些行相都是真實的，因為識本身顯現為如此。因此，他們認為即使在成佛時，這些行相也會發生轉變，成為清凈的顯現。即使在有相唯識派中也有多種分類，外境是顯現為所取部分的識，是其中的一半，而有境是顯現為能取部分的識
【English Translation】 It is like a constantly flowing river, only an Arhat can stop it. As it is said. And also, at the time of Buddhahood, it ceases by way of transformation. As it is said: 'Whatever is the Alaya-consciousness, it is transformed into the Mirror-like Wisdom.' Fourth, those who do not understand the dependent arising of such Alaya-consciousness, conceive it to arise from causes such as inherent nature, the cause of Ishvara, or the cause of previous actions. If one wonders how those and the Alaya-consciousness are different, Ishvara and others are considered to be the sole creators of everything, while the Alaya exists in each individual sentient being, and is considered to be multiple moments, and the self is considered to be permanent. The Alaya, however, is considered to be of the nature of dependent arising and momentary, thus it is exceptionally distinct. The object of knowledge is the Alaya-consciousness. Second, its characteristics are threefold: Other-powered nature, completely imputed nature, and thoroughly established nature. To explain these, there are three parts: characteristics, name and meaning, and detailed divisions. First, the other-powered nature is the non-veridical complete imputation that arises from the Alaya-consciousness, which is called the 'completely discriminating consciousness.' It refers to the appearances of aggregates, elements, and sense bases, and the appearances of the aspects of the apprehended and the apprehender. Second, the completely imputed nature refers to whatever appears as meaningful even though it is meaningless, but is merely the appearance of consciousness itself. Third, the thoroughly established nature refers to the fact that in the other-powered nature, the aspect of meaning cannot be pointed out. If it is meaningless, then why does consciousness appear as the apprehended and the apprehender? It is like a dream. From this, the Mind-Only school itself transforms into many different schools. There is the so-called Non-Aspectarian Mind-Only school, which believes that these phenomena that appear as objects are actually non-existent, they are false appearances. Therefore, they say that even at the time of Buddhahood, only self-awareness that is free from all aspects is posited. Some are called Aspectarian Mind-Only, which believes that all these aspects are indeed true, because the mind itself appears as such. Therefore, they say that even at the time of Buddhahood, these aspects will be transformed and become pure appearances. Even within that, there are many divisions. The object is the consciousness that appears as the apprehended part, which is half, and the subject is the consciousness that appears as the apprehender part
ེ་ཕྱེད་ཡིན་པས་སྒོ་ང་བཀས་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་བློ་ནི་རྣམ་པ་དུ་མ་ཉིད་ཀྱང་རྣམ་པ་རིག་པ་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་འཛིན་པའང་རྣམ་པར་རིག་པ་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་པས། སྐད་ཅིག་གཅིག་ལ་ཤེས་པ་དུ་མ་འཇུག་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཁ་ཅིག་ནི་ཡུལ་ཡང་རྣམ་པ་དྲུག་གི་རིག་པ་ཡིན་ལ། ཡུལ་ཅན་ཡང་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཚོགས་དྲུག་གི་རྣམ་པར་རིག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཁ་ཅིག་ནི་རྣམ་པ་བསམ་གྱི་མི་ཁྱབ་པ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་ཡང་བདེན་པ་ཤེས་པ་གཅིག་གི་ངོ་བོར་བདེན་ཏེ། དེ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །དེ་སྒོ་ཐ་དད་ནས་འཇུག་པས་བློ་ཐ་དད་ལྟ་བུར་གྱུར་པའོ། །དེའང་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་བསྟན་པའི་མདོ་ལས། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཚོགས་དྲུག་བསྟན་པ་ནི་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། ། 1-814 ཞེས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཅིག་པུར་སྨྲ་བ་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་གྲུབ་མཐའ་ཐ་དད་དུ་མར་གྱུར་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་མི་འདོད་དོ། །དེའི་རིགས་པ་ནི། ཡི་དྭགས་དུད་འགྲོ་མི་རྣམས་དང་། །ལྷ་རྣམས་སོ་སོ་རིགས་རིགས་སུའོ། །དངོས་གཅིག་ཡིད་ནི་ཐ་དད་ཕྱིར། །དོན་མ་གྲུབ་པར་བསྟན་པ་ཡིན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་མིང་དོན་ནི། དེ་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་གཞན་གྱི་དབང་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། རང་གི་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་ལས་སྐྱེས་ཤིང་བསྐྱེད་ནས་ཀྱང་སྐད་ཅིག་ལས་མི་སྡོད་ཅིང་ཕྱི་མ་བསྐྱེད་དེ། དེས་ན་སྔ་མས་དབང་བསྒྱུར་བས་ན་གཞན་གྱི་དབང་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་ཀུན་བརྟགས་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་དེས་བདག་དང་བདག་གི་དང་མིང་དང་རྒྱུ་མཚན་ལ་སོགས་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དཔག་ཏུ་མེད་པར་བརྟགས་པས་ན་ཀུན་བརྟགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཞེས་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། དེ་ལས་གཞན་དུ་གྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་དག་པའི་དམིགས་པའམ། དགེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་པས་ན་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའོ། །གསུམ་པ་དེ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི། དེ་ལ་གཞན་དབང་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་ཏེ། བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་གཞན་གྱི་དབང་སྟེ། མ་དག་པའི་གཞན་དབང་དང་། 1-815 སོ་སྐྱེའི་ཚེ་ཀུན་ཉོན་གྱི་ངོ་བོ་དང་འཕགས་པའི་ཚེ་རྣམ་བྱང་གི་ངོ་བོར་འགྱུར་བས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་བྱང་གི་ངོ་བོ་མ་གྲུབ་པའི་གཞན་དབང་སྟེ། འདི་གཞན་དབང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་དག་པའི་གཞན་དབང་ཡང་བཟུང་ངོ་། །ཀུན་བརྟགས་ལ་དབྱེ་ན་མཐའ་ཡས་པ་སྟེ། བསྡུ་ན་གཉིས་ཏེ། ངོ་བོ་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་དང་། ཁྱད་པར་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པའོ། །དེ་ལ་ལྔ་སྟེ། མིང་ལ་བརྟེན་ཏེ་དོན་དུ་རྟོག་པ། དོན་ལ་བརྟེན་ཏེ་མིང་དུ་རྟོག་པ། མིང་ལ་བརྟེན་ཏེ་མིང་དུ་རྟོག་པ། དོན་ལ་བརྟེན་ཏེ་དོན་ལ་རྟོག་པ། གཉིས་ཀ་ལ་བརྟ
【現代漢語翻譯】 有人說，就像半個雞蛋一樣。釋迦智大師說，雖然現象多種多樣，但認知的方式也多種多樣，執持這些現象的認知也多種多樣，因此，一瞬間會產生多種意識。有些人說，境也是六種認知的現象，有境也是六識集合的認知現象。有些人說，雖然顯現出不可思議的各種現象，但真相是唯一的智慧的本質，就像意識一樣，它從不同的門進入，所以看起來像是不同的智慧。正如《十二處經》中所說：『宣說六識集合，即是意處。』 被稱為『唯一菩提薩埵』。如此形成的各種不同的宗派，都不承認外境的存在。其理由是：『餓鬼、畜生、人和天人，各自類別不同，同一事物，心識各異，因此證明外境並不存在。』等等。第二，名相的意義：為什麼稱為『他起』呢？因為從自己的習氣種子中產生，產生后也不會停留一瞬間，還會產生後續的，因此，因為先前的支配，所以稱為『他起』。為什麼稱為『遍計』呢？因為意識的遍計分別，對自我和他我、名稱和理由等等，進行無量的顛倒分別，所以稱為『遍計』。為什麼稱為『圓成實』呢？因為沒有其他可以成就的，而且是清凈的對境，或者是一切善法的頂峰，所以稱為『圓成實』。第三，詳細分類：他起可以分為兩種：習氣種子是他起，即不凈的他起；以及凡夫時是雜染的自性，聖者時轉為清凈的自性，即未成就雜染和清凈自性的他起。這既是他起的一般特徵，也包括了清凈的他起。遍計可以分為無量種，總的來說有兩種：自性遍計和差別遍計。其中有五種：依名而執著為義，依義而執著為名，依名而執著為名，依義而執著為義，以及依二者而執著。
【English Translation】 Some say it's like half an egg. Master Shakya Lodro said that although phenomena are diverse, the ways of cognition are also diverse, and the cognition that holds these phenomena is also diverse. Therefore, multiple consciousnesses arise in an instant. Some say that the object is also the phenomenon of six cognitions, and the subject is also the cognitive phenomenon of the six aggregates of consciousness. Some say that although various inconceivable phenomena appear, the truth is the essence of a single wisdom, just like consciousness. It enters through different doors, so it appears like different wisdoms. As it is said in the Sutra of the Twelve Sources: 'The collection of six consciousnesses is declared to be the source of mind.' It is called 'the only Bodhisattva'. All the various schools of thought that have formed in this way do not acknowledge the existence of external objects. The reason is: 'Pretas, animals, humans, and gods, each have different categories. The same object is perceived differently by different minds. Therefore, it proves that external objects do not exist.' and so on. Second, the meaning of the terms: Why is it called 'other-powered'? Because it arises from the seeds of one's own habits, and after arising, it does not stay for even a moment, and it also produces subsequent ones. Therefore, because of the domination of the previous one, it is called 'other-powered'. Why is it called 'imputed'? Because the imputed discrimination of consciousness makes countless inverted discriminations about self and other, names and reasons, and so on, it is called 'imputed'. How is it called 'perfected'? Because there is nothing else that can be accomplished, and it is the pure object, or the peak of all virtues, it is called 'perfected'. Third, detailed classification: Other-powered can be divided into two types: the seeds of habits are other-powered, which is impure other-powered; and the nature of defilement in the case of ordinary beings, and the nature of purification in the case of noble ones, which is other-powered that has not achieved the nature of defilement and purification. This is both the general characteristic of other-powered and includes pure other-powered. Imputed can be divided into countless types, but in general, there are two types: imputed nature and imputed difference. Among them, there are five types: relying on name to grasp as meaning, relying on meaning to grasp as name, relying on name to grasp as name, relying on meaning to grasp as meaning, and relying on both to grasp.
ེན་ཏེ་གཉིས་ཀ་རུ་རྟོག་པའོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་དང་། བཞིར་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི། རང་བཞིན་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་གནས་ལུགས་དང་། རྣམ་པར་དག་པའི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དེ་ཐོབ་པའི་ཐབས་ཕྱིན་མི་མ་ལོག་པའོ། །དེས་ན་མདོ་ལས་མེད་པའི་རྣམ་གྲངས་བསྟན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀུན་བརྟགས་བསྟན་པའོ། །སྒྱུ་མ་དང་། རྨི་ལམ་དང་། སྨིག་རྒྱུ་ལ་སོགས་པ་བསྟན་པས་གཞན་དབང་བསྟན་ཏོ། །གཉིས་པ་ནི། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་རྣམ་པ་བཞིར་བཤད་དེ། རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་བྱང་དང་། དྲི་མ་མེད་པས་རྣམ་བྱང་དང་། དེ་ཐོབ་པའི་ལམ་རྣམ་བྱང་དང་། དམིགས་པའི་རྣམ་བྱང་ངོ་། །དང་པོ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་བསྟན་པའོ། ། 1-816 གཉིས་པ་ནི་སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བའི་ཚུལ་བཤད་པ་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་བསྟན་པའོ། །བཞི་པ་ནི་ཀུན་བརྟགས་ཀྱང་མ་ཡིན། གཞན་དབང་ཡང་མ་ཡིན་པ་ནི་དམིགས་ཡུལ་གསུང་རབ་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་སོ་ཞེས་བསྟན་པའོ། །དེ་ལྟར་མཚན་ཉིད་གསུམ་བསྟན་པ་འདིས་སྒྲོ་འདོགས་དང་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་མཐའ་ལས་གྲོལ་བར་བྱེད་དེ། དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་ལས། ཆོས་རྣམས་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ཆོས་རྣམས་མ་སྐྱེས་དང་། །ཆོས་རྣམས་མ་འགགས་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་གདོད་ནས་ཞི། །ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མྱ་ངན་འདས་པར་ནི། །དགོས་པ་མེད་པར་མཁས་པ་སུ་ཞིག་སྨྲ་བར་བྱེད། །ཀུན་བརྟགས་མིང་ཏུ་བཏགས་པ་ཙམ་ཡིན་ཞིང་རང་གི་མཚན་ཉིད་དུ་མ་གྲུབ་པས་མཚན་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་དང་གཞན་དབང་རྐྱེན་ལས་བྱུང་ཞིང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ལས་རང་གི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་མེད་པས་སྐྱེ་བ་ངོ་བོ་མེད་པ་དང་། །ཡོངས་གྲུབ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་མེད་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་ཡིན་པས་དོན་དམ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་དོ་ཞེས་ངས་བཤད་དོ། །མཁས་པ་གང་ཞིག་དགོངས་པ་འདི་དག་ཤེས་པ་འདི། །རབ་ཏུ་ཉམས་པར་གྱུར་པའི་ལམ་དུ་དེ་མི་འགྲོ། །ཞེས་གསུངས་པས་དེ་ལྟར་དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་ཤེས་པར་བྱའོ།། ༈ །། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པར་རིག་པ་ལ་འཇུག་པ་ནི། 1-817 དེའི་དོན་རྟོགས་པ་ལ་འཇུག་པའོ། །འདི་ལ་བཞི་སྟེ། གང་ཟག་གང་འཇུག རྒྱུ་གང་གིས་འཇུག ཚུལ་ཇི་ལྟར་འཇུག དུས་སམ་གནས་སྐབས་གང་དུ་འཇུག་པའོ། །དང་པོ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྟེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་པ་ཚོགས་གཉིས་བསགས་པ་ཅན་ནོ། །གཉིས་པ་རྒྱུ་ནི་གསུམ། མ་ཞུམ་པ་གསུམ་དང་། སྤངས་པ་བཞི་དང་། ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་ལ་གུས་པས་འཇུག་པའོ། །དང་པོ་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་སྟོབས་བསྐྱེད་པ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་སེམས་དང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་འཇུག་པའི་སེམས་དང་། བདག་གིས་གང་ལའང་ཐོགས་པ་མེད་དོ་ཞེས་མ་ཞུམ་པའི་སེམས་གསུམ་མོ། །
【現代漢語翻譯】 認為兩者都是遍計所執。圓成實性有兩種分法：二分法和四分法。第一種二分法是：自性圓成實性，即事物的實相；以及清凈圓成實性，即獲得實相的不顛倒之方便。因此，經部中開示的無有之法相，即是開示遍計所執。而開示如幻術、夢境、陽焰等，則是開示依他起性。 第二種是：圓成實性有四種：自性清凈、離垢清凈、道清凈和所緣清凈。第一種是開示空性和真如等。第二種是闡述遠離障礙之狀態。第三種是開示菩提分法和波羅蜜多等。第四種既非遍計所執，亦非依他起性，而是所緣境，即經部的法。如是，開示三種自性，能從增益和損減之邊解脫。《解深密經》中說：『諸法無自性，諸法無生等，諸法無滅盡，諸法本來寂，諸法本來即，自性般涅槃，何須更勤作，智者誰復說。』遍計所執唯是假名安立，無有自相，故是相無自性性。依他起如幻，從緣而生，非由自力而有，故是生無自性性。圓成實性，以一切法皆無自性而善加分別，故是勝義無自性性，如是三種無自性性，我已宣說。若有智者能解此甚深義，則不復行於衰損之道。』因此，應當如是了知諸法之實相。 第三個總義是，如是入于唯識之理，即是通達彼之義理。此處有四：何人入？以何因入？如何入？於何時或何位入？第一，何人入？是菩薩，即大乘行者，已積聚二資糧者。第二，以何因入？有三不怯弱和四種斷除，以及以恭敬止觀而入。第一，三種不怯弱是：增長善根之力，為令一切眾生獲得佛果之心；趣入波羅蜜多之心；以及我于任何事皆無所障礙之不怯弱之心。
【English Translation】 Thinking of both is conceptualization. The perfectly established has two divisions: a division into two and a division into four. The first two are: the perfectly established nature, the suchness; and the perfectly established purity, the non-reversed means of obtaining it. Therefore, the phenomena without characteristics taught in the sutras indicate the completely imputed. Teaching about illusion, dreams, mirages, and so on, indicates the other-dependent. The second is: the perfectly established is explained in four ways: naturally completely pure, completely pure from stains, the path to obtain it completely pure, and the object completely pure. The first is teaching emptiness and suchness, and so on. The second is all the explanations of how to be free from obscurations. The third is teaching the aspects of enlightenment and the perfections, and so on. The fourth is neither completely imputed nor other-dependent, but the objects, the teachings of the scriptures, are taught. Thus, teaching the three characteristics frees one from the extremes of superimposition and denigration. As it says in the 'Explication of the Thought Sutra': 'Phenomena are without essence, phenomena are unborn, phenomena are unceasing, all phenomena are primordially peaceful, all phenomena are naturally in nirvana, what wise person would speak without need?' The completely imputed is merely a name, and because it is not established as its own characteristic, it is the characteristic of no essence. The other-dependent arises from conditions and is like an illusion, so it does not exist by its own nature, so it is the characteristic of no arising. The perfectly established is completely divided because all phenomena are without essence, so it is the ultimate essence of no essence, so I have said. Whatever wise person knows these thoughts, that one will not go on the path of deterioration.' Therefore, one should know the reality of things in this way. The third general topic is entering into such a consciousness-only, which is entering into understanding its meaning. There are four here: who enters? By what cause does one enter? How does one enter? When or in what state does one enter? The first is the bodhisattva, the Mahayana practitioner who has accumulated the two accumulations. The second cause is three non-discouragements, four abandonments, and entering with respect for calm abiding and insight. The first three are: increasing the power of the roots of virtue, the mind to bring all sentient beings to Buddhahood, the mind to enter into the perfections, and the three non-discouraging minds that I am unobstructed in anything.
གཉིས་པའང་ཉན་ཐོས་དང་རང་རྒྱལ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་སྤངས་པ་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་སོམ་ཉི་སྤངས་པ་དང་། ཆོས་ལ་ཕྱོགས་འཛིན་སྤངས་པ་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤངས་པ་སྟེ་སྤངས་པ་བཞི་དང་། གསུམ་པ་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་ལ་གུས་པས་འཇུག་པའོ། །གསུམ་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་འཇུག་ན་གསུམ། ཀུན་བརྟགས་ལ་དང་། གཞན་དབང་ལ་དང་། །ཡོངས་གྲུབ་ལ་འཇུག་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཐོས་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བུམ་པ་ལྟ་བུ་མིང་ཚོལ་བ་དང་། ལྟོ་ལྡིར་སོགས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཚོལ་བ་དང་། དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡོད་མེད་ཚོལ་བ་དང་། །དེའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཏགས་པ་བཙལ་བའི་སྒོ་ནས་དེ་དག་མི་དམིགས་པར་ཤེས་པའོ། ། 1-818 དེ་ལ་དེ་ཐམས་ཅད་ཡིད་ཀྱིས་བརྗོད་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་རྟོག་པས་ཀུན་བརྟགས་ལ་འཇུག་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་ལ་འཇུག་པས་གཞན་དབང་ལ་ཞུགས་པའོ། །གསུམ་པ་ནི་རྣམ་རིག་ཙམ་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱང་བཟློག་ནས་འཇུག་པས་ཡོངས་གྲུབ་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་མངོན་སུམ་གྱིས་གནས་པ་ཞེས་བྱའོ། །བཞི་པ་དུས་སམ་གནས་སྐབས་གང་དུ་འཇུག་པ་ནི་ལམ་ལྔ་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། དེའང་བསྡུ་ན་བཞི་སྟེ། མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་དང་། མཐོང་བའི་ལམ་དང་། བསྒོམ་པའི་ལམ་དང་། མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་མོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། ཚོགས་ལམ་དང་། སྦྱོར་ལམ་མོ། །དང་པོ་ལ་ཆེ་འབྲིང་གསུམ་མོ། །སྦྱོར་ལམ་ལ་བཞི་སྟེ། སེམས་སྣང་བ་ཐོབ་པའི་ཚེ་དྲོད་དང་། སྣང་བ་མཆེད་པའི་ཚེ་རྩེ་མོ་དང་། དོན་གྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་ཞུགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་བཟོད་པ་དང་། རྣམ་རིག་གི་འདུ་ཤེས་འཇིག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་ཆོས་མཆོག་སྟེ་ངེས་འབྱེད་ཆ་བཞིའོ། །དེ་ནས་མཐོང་ལམ་དུ་འཇུག་གོ །དེ་ས་བཅུའི་རིམ་པས་སྦྱོང་བ་ནི་བསྒོམ་པའི་ལམ་ལ་འཇུག་པའོ། །དེ་ནས་མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་ལ་འཇུག་གོ། །། སྤྱི་དོན་བཞི་པ་དེའི་རྒྱུ་འབྲས་ནི། དེ་ལྟར་འཇུག་པའི་ཚེ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་གི་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་འཇུག་གོ །དེ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ཏུ་གྲངས་ངེས་པ་དང་། 1-819 གོ་རིམ་ངེས་པ་དང་། སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ནི་ཐོག་མར་ལོངས་སྤྱོད་དང་ཁྱིམ་ལ་ཆགས་པས་འཁོར་བ་ལས་མི་འཕགས་པས་དེའི་གཉེན་པོར་སྦྱིན་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །འཕགས་ནས་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་སེམས་ཅན་ལོག་པར་སྒྲུབ་པས་སུན་པ་དང་། ཡུན་རིང་པོར་དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་བས་སྐྱོ་བ་སྟེ། དེའི་གཉེན་པོར་བཟོད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་སོ། །མི་ལྡོག་པ་དེ་ཆུད་ཟ་བའི་རྒྱུ་ནི་རྣམ་པར་གཡེང་བ་དང་འཆལ་བའི་ཤེས་རབ་སྟེ། དེའི་གཉེན་པོར་བསམ་གཏན་དང་ཤེས་རབ་བོ། །གཉིས་པ་གོ་རིམ་ངེས་པའི་རྒྱུ་ནི། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུར་ངེས་པའོ། །གསུམ་པ་དེ་དག་གི་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལོངས་སྤྱོད་ལ་མ་ཆགས་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་
【現代漢語翻譯】 第二，捨棄聲聞和緣覺的作意，捨棄對大乘的懷疑，捨棄對法的偏執，捨棄分別念，即四種捨棄。第三，以恭敬心進入止觀。第三，如何進入這些狀態有三種方式：進入遍計所執，進入依他起，進入圓成實。第一種方式是通過聽聞的習氣，像尋找瓶子這樣的名稱，尋找腹脹等事物，尋找它們的自性有無，以及通過尋找它們的差別假立，從而認識到這些都不可得。 因此，以心識詮釋一切事物的體性，即是進入遍計所執。第二種方式是進入唯識，即是進入依他起。第三種方式是即使是唯識的觀念也加以遣除，從而進入圓成實，這被稱為現證法界。第四，在何時或何種情況下進入？即進入五道。總而言之，可以歸納為四道：資糧道、見道、修道和究竟道。資糧道又分為上、中、下三品。加行道分為四種：在獲得心識光明時為暖位，光明增長時為頂位，以定力進入事物的一部分時為忍位，以定力摧毀能識之識時為世第一法位，即四種抉擇分。之後進入見道。通過十地的次第修習，即是進入修道。之後進入究竟道。 第四個共同主題是其因果：如此進入時，通過六波羅蜜多的行持而進入。其中有三種：六波羅蜜多的數量確定，次第確定，以及各自的體性。第一，最初由於對受用和家庭的執著而無法從輪迴中解脫，因此，爲了對治這些，需要佈施和持戒。從輪迴中解脫后，由於眾生顛倒行事而感到厭倦，並且長期行善而感到疲憊，因此，爲了對治這些，需要忍辱和精進。不退轉的原因是散亂和邪慧，因此，爲了對治這些，需要禪定和智慧。第二，次第確定的原因是因果的確定性。第三，這些各自的體性是：不執著于受用，以及持戒。
【English Translation】 Second, abandoning the attention to Śrāvakas (hearers) and Pratyekabuddhas (solitary realizers), abandoning doubts about the Mahāyāna (Great Vehicle), abandoning attachment to doctrines, and abandoning conceptualization, these are the four abandonments. Third, entering into Śamatha (calm abiding) and Vipaśyanā (insight) with reverence. Third, how to enter these states has three ways: entering Parikalpita (the fully imputed), entering Paratantra (the other-powered), and entering Pariṇiṣpanna (the fully accomplished). The first way is through the habits of hearing, like searching for a name like 'vase', searching for things like abdominal distension, searching for whether their own nature exists or not, and through searching for their specific designations, thereby knowing that these are all unattainable. Therefore, entering Parikalpita (the fully imputed) is by conceptually understanding all those things as the nature of mental expression. The second way is entering into Vijñānamātra (consciousness-only), which is entering Paratantra (the other-powered). The third way is even reversing the concept of Vijñānamātra (consciousness-only), thereby entering Pariṇiṣpanna (the fully accomplished), which is called directly abiding in the Dharmadhātu (the realm of Dharma). Fourth, when or in what situation does one enter? It is entering the five paths. In summary, it can be condensed into four paths: the path of accumulation, the path of seeing, the path of cultivation, and the path of consummation. The path of accumulation is further divided into three levels: superior, intermediate, and inferior. The path of application has four stages: when the light of consciousness is obtained, it is the stage of warmth; when the light increases, it is the stage of the peak; when one enters a part of the meaning with Samādhi (concentration), it is the stage of forbearance; when the consciousness of the knower is destroyed with Samādhi (concentration), it is the stage of the highest mundane Dharma, these are the four stages of definitive discrimination. After that, one enters the path of seeing. Training through the sequence of the ten Bhūmis (grounds) is entering the path of cultivation. After that, one enters the path of consummation. The fourth common topic is its cause and effect: when entering in this way, one enters through the practice of the six Pāramitās (perfections). There are three aspects to this: the number of the six Pāramitās is fixed, the order is fixed, and each has its own characteristics. First, initially, due to attachment to enjoyment and family, one cannot transcend Saṃsāra (cyclic existence), therefore, to counteract these, one needs Dāna (generosity) and Śīla (discipline). After transcending Saṃsāra (cyclic existence), one becomes weary due to sentient beings acting perversely, and one becomes tired of practicing virtue for a long time, therefore, to counteract these, one needs Kṣānti (patience) and Vīrya (diligence). The cause of non-retrogression is distraction and immoral wisdom, therefore, to counteract these, one needs Dhyāna (meditation) and Prajñā (wisdom). Second, the reason for the fixed order is the certainty of cause and effect. Third, the individual characteristics of these are: non-attachment to enjoyment and Śīla (discipline).
ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་འཁྲུག་པ་མེད་པ་དང་། བསྒོམ་པ་ལ་ལེ་ལོ་མེད་པ་དང་། རྣམ་པར་གཡེང་བ་མེད་དེ་རྩེ་གཅིག་པ་དང་། ཆོས་རབ་ཏུ་འབྱེད་པའོ། །འདི་དག་ཀྱང་ཆོས་དུ་དང་ལྡན་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་བརྟེན་པས་རྟེན་དམ་པ། དངོས་པོ་ཀུན་ལ་འཇུག་པས་དངོས་པོ་དམ་པ། གཞན་གྱི་ཆེད་དུ་འཇུག་པས་ཆེད་དུ་བྱ་བ་དམ་པ། འཁོར་གསུམ་མི་རྟོག་པས་ཟིན་པས་ཐབས་མཁས་དམ་པ། བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་བསྔོ་བས་བསྔོ་བ་དམ་པ། སྒྲིབ་གཉིས་བྱང་བས་རྣམ་དག་དམ་པ་སྟེ་དམ་པ་དྲུག་དང་ལྡན་པ་དང་། 1-820 རང་གཞན་གཉིས་ཀ་ཚེ་རབས་རྟག་ཏུ་སྦྱིན་སོགས་ལ་འཇུག་པ་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་བསྒོམ་པ། དད་པ་དང་འདོད་པ་གཉིས་ཀྱིས་སྦྱིན་སོགས་དོན་དུ་གཉེར་བ་མོས་པ་བསྒོམ་པ། དགེ་བའི་རོ་མྱོང་བ་དང་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བསྒོམ་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཟིན་པ་ཐབས་ལ་མཁས་པ་བསྒོམ་པ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ནས་གདུལ་བྱ་སྐལ་བ་བཞིན་གཞན་དོན་མཛད་པ་ལྟར་བསྒོམ་པ་ནི་བྱ་བ་གྲུབ་པ་བསྒོམ་པ་སྟེ་བསྒོམ་པའི་ཚུལ་དང་། སྦྱིན་པ་ལ་དབྱེ་ན། ཟང་ཟིང་། མི་འཇིགས། ཆོས་ཀྱི་སྦྱིན་པ་གསུམ། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ། ཉེས་སྤྱོད་སྡོམ་པ། དགེ་བ་ཆོས་སྡུད། སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་གསུམ། བཟོད་པ་ལ། གནོད་བྱེད་ལ་ཇི་མི་སྙམ་པ། སྡུག་བསྔལ་དང་ལེན། ཆོས་ལ་ངེས་སེམས་གསུམ། བརྩོན་འགྲུས་ལ། གོ་ཆའི་དང་། སྦྱོར་བའི་དང་། ཆོག་མི་ཤེས་པའི་བརྩོན་འགྲུས་གསུམ། བསམ་གཏན་ལ། མཐོང་ཆོས་བདེར་གནས། ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་ཅན་སྒྲུབ་པ། སེམས་ཅན་གྱི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ། ཤེས་རབ་ལ། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་ཤེས་རབ་གསུམ་སྟེ་དབྱེ་བ་དང་། དེ་ལྟ་བུའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་གིས་དགེ་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པ་ཡིན་ཏེ། སྦྱིན་སོགས་དེ་དག་གི་མཚན་ཉིད་བསྡུས་ཤིང་། དད་སོགས་དེ་དག་དང་མཐུན་པས་བསྡུས་ལ། 1-821 སྟོབས་སོགས་དེ་དག་གི་འབྲས་བུས་བསྡུས་པ་བསྡུ་བ་ལ་སོགས་པ་མཐའ་ཡས་པ་ཤེས་པར་བྱ་འདི་དག་གོང་མའི་དགོངས་རྒྱན་ལས་བྲིས་འོ།། །། སྤྱི་དོན་ལྔ་པ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི། དེ་ལྟར་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་དེས་རྣམ་པར་རིག་པ་ལ་འཇུག་པ་དེའང་ས་བཅུར་རབ་ཏུ་དབྱེ་བར་བྱ་སྟེ། རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོགས་པ་བཅུའོ། །དེ་ལ་གསུམ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཅུས་ས་བགྲོད་པའི་ཚུལ་དང་། ས་རྣམས་ཐོབ་ཚུལ་དང་། དུས་ཇི་སྲིད་ཅིག་གིས་བགྲོད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་ས་འདི་དག་ལའང་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་ལ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ནི་ས་དང་པོའི་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་རྟོགས་པའི་དོན་དུ་ཆོས་དབྱིངས་བསྒོམ་པ་སོགས་བཅུ་དང་། བྱང་ཆུབ་ལ་ཉེ་བ་དང་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་གྲུབ་པར་མཐོང་ནས་དགའ་བ་སྐྱེས་པ
【現代漢語翻譯】 不墮落，不為痛苦所擾，不懈怠於禪修，不散亂而專注，能辨別諸法。這些也具備六種殊勝：依菩提心而為殊勝之所依，入於一切事物而為殊勝之事物，為利他而行而為殊勝之目的，不執著三輪而為殊勝之方便，迴向于大菩提而為殊勝之迴向，清凈二障而為殊勝之清凈。 恒常于生生世世修持佈施等，修持普遍結合；以信心和欲樂追求佈施等的意義，修持勝解；體驗善的滋味並隨喜，修持作意；以不分別的智慧攝持，修持善巧方便；如諸佛圓滿六度后，隨所化眾生的根器而行利他，如是修持，即是修持成就事業。這是修持的方式。 佈施可分為財佈施、無畏佈施、法佈施三種。持戒可分為斷惡行戒、攝善法戒、饒益有情戒三種。忍辱可分為于損害不介意、安受痛苦、於法生起定解三種。精進可分為披甲精進、加行精進、不滿足精進三種。禪定可分為現法樂住、成就殊勝功德、成辦有情事業三種。智慧可分為加行慧、正行慧、后得慧三種。這是分類。 如是，以六度攝集一切善法，即是攝集了佈施等的體性，與信心等相應而攝集，以力量等的結果而攝集，要知道攝集等是無邊的。這些是從上師的《功德莊嚴》中摘錄的。 第五個總義是詳細分類：如是，以這六度進入到唯識中，也要分為十地，即極喜地等十地。其中有三點：以十度行於地的次第，獲得諸地的方式，以及需要多久才能行過。 首先，這些地也只是進入唯識的方式，即初地后得位時，爲了證悟法界周遍的意義，修持法界等十法，見到趨近菩提和成辦有情利益，生起歡喜。
【English Translation】 Without falling, without being disturbed by suffering, without laziness in meditation, without distraction and being focused, and being able to distinguish dharmas. These also possess six perfections: relying on Bodhicitta as the supreme reliance, entering into all things as the supreme thing, acting for the benefit of others as the supreme purpose, not clinging to the three wheels as the supreme means, dedicating to the great Bodhi as the supreme dedication, and purifying the two obscurations as the supreme purification. Constantly engaging in generosity etc. in lifetime after lifetime, cultivating universal union; pursuing the meaning of generosity etc. with faith and desire, cultivating conviction; experiencing the taste of virtue and rejoicing, cultivating attention; being grasped by non-discriminating wisdom, cultivating skillful means; just as the Buddhas perfect the six perfections and then act for the benefit of others according to the capacity of those to be tamed, so cultivating, is cultivating the accomplishment of deeds. This is the way of cultivation. Generosity can be divided into three types: material generosity, fearlessness generosity, and dharma generosity. Discipline can be divided into three types: abstaining from misconduct, gathering virtuous dharmas, and benefiting sentient beings. Patience can be divided into three types: not minding harm, accepting suffering, and generating definite conviction in the dharma. Diligence can be divided into three types: armor-like diligence, applying diligence, and insatiable diligence. Meditation can be divided into three types: dwelling in bliss in this life, accomplishing extraordinary qualities, and accomplishing the activities of sentient beings. Wisdom can be divided into three types: application wisdom, main wisdom, and subsequent wisdom. This is the classification. Thus, all virtuous dharmas are gathered by the six perfections, that is, the nature of generosity etc. is gathered, gathered in accordance with faith etc., and gathered by the results of strength etc. Know that gathering etc. is boundless. These are excerpted from the 《Ornament of Realization》 of the master. The fifth general meaning is detailed classification: Thus, entering into consciousness-only with these six perfections must also be divided into ten bhumis, namely the ten bhumis such as the Joyful Ground. There are three points: the order of traversing the grounds with the ten perfections, the way of obtaining the grounds, and how long it takes to traverse. First, these grounds are also just the way of entering consciousness-only, that is, in the subsequent attainment of the first ground, in order to realize the meaning of the Dharma Realm pervading everywhere, cultivating the ten dharmas such as the Dharma Realm, seeing the approach to Bodhi and the accomplishment of the benefit of sentient beings, generating joy.
་ལ་ས་དང་པོ་རབ་ཏུ་དགའ་བ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སོགས་ངེས་པའི་ཚིག་དང་། བསྒོམ་ཚུལ་རྣམ་པ་ལྔ་ནི། ས་དང་པོར་ས་ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱི་རྟོགས་བྱའི་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱང་བསྒོམ་པས་འདྲེས་པར་བསྒོམ་པ། ཀེང་རུང་སོགས་ཀྱི་མཚན་མ་མི་བསྒོམ་པས་མཚན་མ་མེད་པར་བསྒོམ་པ། འབད་རྩོལ་དང་བྲལ་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་བསྒོམ་པ། མཆོག་དང་མཆོག་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སུ་མི་འཛིན་པས་མཆོག་ཏུ་འབར་བར་བསྒོམ་པ། 1-822 ས་དང་པོར་བསྒོམ་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པར་མི་འཛིན་པས་ཆོག་པར་མི་འཛིན་པ་བསྒོམ་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཁྱད་པར་འཇོག་གོ་འདི་དག་དགོངས་རྒྱན་ལས་བྲིས། །ཡང་ས་འདི་རྣམས་ལ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཅུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་ཏེ། དྲུག་ནི་ས་དྲུག་ལའོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་རྗེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་བཞི་ནི་ས་བཞི་ལ་རེ་རེ་སྟེ། དེ་ལ་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཐམས་ཅད་ཐུན་མོང་དུ་བྱས་ཏེ་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་བསྔོ་བ་ནི་ཐབས་སོ། །སྨོན་ལམ་སྣ་ཚོགས་འདེབས་ཤིང་འགྲུབ་པར་བྱེད་པ་ནི་སྨོན་ལམ་མོ། །སོ་སོར་རྟོག་པ་དང་བསྒོམ་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྒྱུན་མི་གཅོད་པ་ནི་སྟོབས་སོ། །དྲུག་པོ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ནི་ཡེ་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་ས་འདི་དག་ནི་ཐོབ་པ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་ལ་མོས་པས་ཐོབ་པའོ། །ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ལ་གནས་པ་ནི་སྤྱོད་པས་ཐོབ་པའོ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྟོགས་པ་ནི་ས་དང་པོ་མཐོང་ལམ་སྟེ་རྟོགས་པས་ཐོབ་པའོ། །བསྒོམ་པའི་མཐར་འགྲོ་བ་ནི་གྲུབ་པས་ཐོབ་པའོ། །གསུམ་པ་ས་འདི་དག་དུས་ཇི་སྲིད་ཅིག་གིས་རྫོགས་ཤེ་ན། གང་ཟག་གཞན་ནི་ངེས་པ་མེད་ལ། ལྔ་ནི་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པ་གསུམ་གྱིས་མཐར་ཕྱིན་ཏེ། མོས་པས་སྤྱོད་པ་ནི་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་དང་པོའོ། ། 1-823 ལྷག་པའི་བསམ་པ་ལ་སྤྱོད་པ་ས་དང་པོ་དང་། མཚན་མ་ལ་སྤྱོད་པ་ས་དྲུག་པ་མན་ཆད་དང་། མཚན་མ་མེད་པ་སྟེ་ས་བདུན་པ་ནི་གྲངས་མེད་གཉིས་པས་སོ། །མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་པས་སྤྱོད་པ་སྟེ་ས་བཅུ་པའི་བར་ནི་གྲངས་མེད་གསུམ་པས་སོ། །དེ་སྐད་དུ། བཟང་པོ་དང་རྟག་ཏུ་བཤེས་གཉེན་དང་འཕྲད་པའི་སྨོན་པའི་སྟོབས་ཅན་དང་། །གྲོགས་ངན་གྱིས་མི་ལྡོག་པས་སེམས་འདི་ཕྱི་ཀུན་ཏུ་དགེ་ཆོས་འཕེལ་ཞིང་མི་ཉམས་པ་དང་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོག་མི་ཤེས་པར་བརྟན་ཁྱད་པར་དུ་འགྲོ་བ་ཡི་ཆོས་བཞི་པོ་ཐོབ་ནས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གྲངས་མེད་གསུམ། །ཀུན་གྱི་རྩེ་མོ་༼ཏུ་རྩོམ་པར་༽མཛད་ཅེས་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་སོ།། །། སྤྱི་དོན་དྲུག་པ་དེ་ལྟ་བུའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོའང་བསླབ་པ་གསུམ་དུ་འདུས་ཤིང་མཐར་ཕྱིན་པར་འགྱུར་རོ། །དེའང་བསླབ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསླབ་པ་ཚད་མེད་ཀྱང་བསྡུ་ན་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། དགེ་བ་ཆོས་སྡུ
【現代漢語翻譯】 例如，像'第一地極喜地'這樣的確定之詞，以及五種禪修方式：在第一地，通過禪修與所有剩餘地的所證悟之法界相混合來禪修；不禪修肯榮（Keng-rung）等的相，從而無相禪修；不費力氣，從而任運成就禪修；不執著于殊勝與不殊勝二者，從而殊勝熾燃禪修； 在第一地，不認為僅僅禪修就足夠，因此通過不認為足夠這種禪修方式來區分。這些是從《功德莊嚴》中摘錄的。此外，這些地會獲得十種波羅蜜多（Paramita，到彼岸）：六種在六地中獲得，智慧波羅蜜多的后得智四種在四地中各自獲得。對此，將所有善根共同迴向給大菩提是方便； 發起各種願望並使其實現是愿；通過個別地辨別和禪修的力量，不間斷地修持波羅蜜多是力；享受前六者的智慧，併成熟眾生是智慧。其次，這些地有四種獲得：第一地是通過信解獲得；安住於十種法行是通過行獲得；證悟法界是第一地見道，是通過證悟獲得；走向禪修的終點是通過成就獲得。 第三，這些地需要多久才能圓滿呢？對於其他人來說是不確定的，但對於五種人來說，需要三個無數大劫才能達到終點：以信解行持是第一個無數大劫； 以增上意樂行持是第一地，以相行持是第六地以下，以無相即第七地是第二個無數大劫；以無功用行持，直到第十地是第三個無數大劫。正如所說：憑藉善良和總是遇到善知識的願力，不被惡友所動搖，此心在今生來世都能增長善法而不衰退，獲得不知足於功德的堅定和殊勝的四種法，菩薩在三個無數大劫中，成就一切頂峰。 如是說。第六個共同要點是，這六種波羅蜜多也包含在三種學處中，並最終達到圓滿。其中，律儀學是菩薩無量學處的總攝，即戒律儀和善法。
【English Translation】 For example, definitive terms like 'First Ground Extremely Joyful,' and the five ways of meditating: On the first ground, meditate by mixing the dharmadhatu (realm of phenomena) to be realized with the realizations of all remaining grounds; meditate without signs by not meditating on the signs of Keng-rung, etc.; meditate effortlessly, thereby spontaneously accomplishing; meditate supremely blazing by not clinging to the two, superior and non-superior; On the first ground, do not think that meditating alone is sufficient, therefore distinguish by the way of meditating without thinking it is sufficient. These are written from the 'Ornament of Realization.' Also, these grounds will obtain the ten Paramitas (perfections): six are obtained on the six grounds, and the four subsequent wisdoms of the Perfection of Wisdom are obtained individually on the four grounds. To this, dedicating all roots of virtue in common to great enlightenment is the means; Generating various aspirations and making them succeed is aspiration; continuously practicing the Paramitas through the power of individually discriminating and meditating is power; enjoying the wisdom of the former six and maturing sentient beings is wisdom. Secondly, these grounds have four attainments: the first is attained through faith; abiding in the ten practices of Dharma is attained through practice; realizing the dharmadhatu is the first ground, the path of seeing, and is attained through realization; going to the end of meditation is attained through accomplishment. Third, how long does it take to complete these grounds? For other individuals it is uncertain, but for the five, it is completed in three countless eons: practicing with faith is the first countless eon; Practicing with higher intention is the first ground, practicing with signs is the sixth ground and below, and practicing without signs, i.e., the seventh ground, is the second countless eon; practicing without effort, up to the tenth ground, is the third countless eon. As it is said: 'By the power of aspiration of being good and always meeting spiritual friends, not being turned back by bad friends, may this mind increase in virtue in all lives and not decline, and having obtained the four dharmas of steadfastness and distinction of not knowing contentment with qualities, Bodhisattvas in three countless eons, accomplish the peak of all.' Thus it is said. The sixth general point is that these six Paramitas are also included in the three trainings and will eventually reach perfection. Among them, the training in ethics is the summary of the immeasurable trainings of Bodhisattvas, namely, the ethics of vows and the accumulation of virtue.
ད་དང་། སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམས་ལ་ཐེག་པ་དམན་པ་བས་ཁྱད་པར་དུ་གྱུར་པར་སྤྱོད་པའོ། །ལྷག་པའི་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བསྒོམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དཔའ་བར་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་སྤྱོད་པའོ། ། 1-824 ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི། མཚན་མ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ཏེ། རྣམ་པ་རྟོག་པ་མེད་པར་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་དང་། རྗེས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་སྤྱོད་པ་སྟེ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཉིད་དོ།། །། སྤྱི་དོན་བདུན་པ་དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ཚུལ་གྱིས་ལམ་གོམས་པར་བྱས་པས་འབྲས་བུ་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པ་སྟེ། མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ཐོས་པའི་བག་ཆགས་བསྒོམས་པའི་སྒོ་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་རིམ་གྱིས་ཕྲི་བས་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པས་མ་དག་པའི་གཞན་དབང་གི་མཚན་མ་ཐམས་ཅད་འགགས་པས་འཁོར་བ་ལ་མི་གནས་ལ། གཉིས་པ་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པས་རྣམ་པར་བྱང་བ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དུ་སྣང་བ་ཡང་དག་པའི་གཞན་དབང་དུ་གནས་གྱུར་པ་མ་འགགས་པས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐའ་མནན་པ་སྟེ། སྙིང་རྗེས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་སྐད་དུ། འཁོར་བར་ཐབས་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་གདུལ་བྱའི་དོན་མཛད་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་འཁོར་བ་ནི། སྟོང་པ་༼གཏོང་བ༽་མ་ཡིན་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆར་གཏོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལོག་པས་མི་སྟོང་༼གཏོང་༽བ་ཡང་མིན། ། 1-825 རྒྱུ་མཚན་གཉིས་པོ་དེའི་ཕྱིར་རིམ་བཞིན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་། །ཐོབ་པ་མ་ཡིན་མི་ཐོབ་མིན། །ཞེས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་ལས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། སྤྱི་དོན་བརྒྱད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་གསུམ། སྐུ་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་དང་། དེ་ཉིད་ཡན་ལག་ལྔ་རུ་དབྱེ་བ་དང་། དེ་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ལ་སོགས་པ་ཡོན་ཏན་ཚད་མེད་པར་དབྱེའོ། །དང་པོ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གསུམ་ཐོབ་པ་སྟེ། དེ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བ་རང་གི་དབྱིངས་བརྙེས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དབང་བསྒྱུར་བའོ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི་ཆོས་སྐུ་ལ་བརྟེན་ཏེ་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ལ་སོགས་པ་མཛད་དེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་སྨིན་པར་མཛད་པའོ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པས་ཕལ་ཆེར་ཉན་ཐོས་ལ་སོགས་པ་སྨིན་པར་མཛད་པའོ། །སྐུ་གསུམ་པོ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོའམ་མཚན་ཉིད་ཁོ་ན་ལ་ཆོས་སྐུ་ཞེས་བྱའོ། །དེའང་དུས་ནམ་བརྙེས་ན། ཚོགས་གཉིས་མ་ལུས་པ་ཡོངས
【現代漢語翻譯】 再者，于利益有情之律儀，其行持較小乘更為殊勝。增上心之學，即為修習波羅蜜多，成熟有情，以及為成辦一切佛法，而行持菩薩之勝定，如勇猛行定等。 增上慧之學，即為捨棄一切相與分別，于無分別中任運成就，並如幻而行持，此即般若波羅蜜多。第七共通義，如是依所說之理修習道，所得之圓滿果位，即為斷除煩惱障與所知障，是為不住涅槃。其中，不住涅槃乃是透過聽聞之習氣修習，逐漸減少一切煩惱，斷除一切煩惱，不凈之他起相皆滅，故不住于輪迴。其次，斷除所知障，清凈至極之真如顯現，安住于真實清凈之他起，故不斷滅涅槃之邊際，以大悲安住于利益有情。如是說：『于輪迴中以種種方便，成辦所化之義利，是故輪迴非空性，然亦非不空性，因一切遍計之分皆已止息。』 以前述二種理由，故次第之涅槃，亦非獲得，亦非未獲得。』如《大乘集論》所說。第八共通義，圓滿佛之智慧有三：分為三身，分為五智，以及分為十八不共佛法等無量功德。初者，獲得佛之三身，其中，法身乃是遠離戲論，證得自性本元，故能自在諸法。報身乃是依於法身，行持清凈剎土等事業，以大乘成熟諸菩薩。化身乃是以十二行等，主要成熟聲聞等。此三身之體性或特質，即稱為法身。何時證得呢？圓滿二資糧之時。
【English Translation】 Furthermore, the discipline of benefiting sentient beings is practiced in a way that is superior to the Hinayana. The training in higher mind is to practice the Pāramitās (perfections), to ripen sentient beings, and to engage in the samādhis (meditative concentrations) of Bodhisattvas, such as the Heroic Progress Samādhi, in order to accomplish all the Buddha's teachings. The training in higher wisdom is to abandon all signs and discriminations, to spontaneously accomplish without discrimination, and to practice as if following an illusion; this is the Prajñāpāramitā (perfection of wisdom) itself. The seventh common meaning is that by familiarizing oneself with the path through the method shown in this way, the perfect result is the abandonment of afflictions and the obscurations of knowledge, which is called non-abiding Nirvāṇa. In this, non-abiding Nirvāṇa is the gradual reduction of all afflictions through the practice of the imprints of hearing, and the abandonment of all afflictions, so that all impure characteristics of other-dependence cease, and one does not abide in Saṃsāra (cyclic existence). Secondly, by abandoning the obscurations of knowledge, the completely purified Suchness (true nature) appears, and the perfectly pure other-dependence abides without ceasing, thus not suppressing the extreme of Nirvāṇa, because compassion abides for the sake of sentient beings. As it is said: 'In Saṃsāra, one accomplishes the benefit of those to be tamed by various means, therefore Saṃsāra is not empty, but it is also not non-empty, because all that belongs to complete affliction has ceased.' For these two reasons, Nirvāṇa is neither attained nor not attained in sequence.' As it is explained in the Compendium of the Great Vehicle. The eighth common meaning is that the perfection of the Buddha's wisdom is threefold: divided into the three bodies (Kāyas), divided into the five wisdoms, and divided into immeasurable qualities such as the eighteen unshared qualities of a Buddha. The first is the attainment of the three bodies of a Buddha. Among these, the Svābhāvikakāya (essence body) is the mastery over all dharmas (phenomena) by being free from elaboration and realizing one's own essence. The Saṃbhogakāya (enjoyment body) relies on the Dharmakāya (truth body) and performs activities such as purifying the fields, and ripens the Bodhisattvas through the Mahāyāna (Great Vehicle). The Nirmāṇakāya (emanation body) mainly ripens the Śrāvakas (hearers) and others through the twelve deeds and so forth. The essence or characteristic of these three bodies is called the Dharmakāya. When is it attained? When the two accumulations are completely fulfilled.
་སུ་རྫོགས་པས་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་བཤིགས་ཏེ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་མཚན་ཉིད་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཞིག་གསུངས་ཀྱང་། 1-826 ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་དེའང་མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། གནས་གྱུར་པ་དཀར་པོའི་ཆོས་ཀྱི་གཞི་ཡིན་པ། གཉིས་སུ་མེད་པ། རྟག་པ། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ནི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གནས་གྱུར་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པ་སྟེ། དེའང་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་གནས་གྱུར་པས་ཞིང་དང་། དབྱངས་དང་། མཚན་དཔེ་ལ་སོགས་པ་ཐོབ་ལ། ཚོར་བའི་ཕུང་པོ་གནས་གྱུར་པས་ཟག་པ་མེད་པའི་བདེ་བ་དང་ལྡན་ལ། འདུ་ཤེས་གནས་གྱུར་པས་མིང་དང་ཚིག་ལ་སོགས་པ་སྣ་ཚོགས་བསྟན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་བ་དང་། འདུ་བྱེད་གནས་གྱུར་པས་སྤྲུལ་པ་དང་འཁོར་བསྡུ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་དབང་འབྱོར་ལ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་གནས་གྱུར་པས་ཡེ་ཤེས་བཞི་ལ་དབང་འབྱོར་བ་ཐོབ་པའོ། །གཞན་ཡང་དབང་འབྱོར་པ་དུ་མ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དཀར་པོའི་ཆོས་ཀྱི་གཞི་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་རྫོགས་པས་དབང་བཅུ་ཐོབ་པ་ལ་སོགས་པའོ། །གསུམ་པ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའོ། །བཞི་པ་རྟག་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྨོན་ལམ་ཟད་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཛད་པ་ཡོངས་སུ་མཾ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 1-827 ལྔ་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ནི། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པར་བྱ་བ། དཔེ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ། རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ནི་གཞན་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་སྟོབས་བཅུ་དང་མི་འཇིགས་པ་བཞི་ལ་སོགས་པ་ཚད་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་དང་ལྡན་པ་ཡང་དག་པར་བརྙེས་པ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་དེ་དག་གིས་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་ལུགས་མདོར་བསྡུས་པ་ཙམ་ཞིག་བསྟན་པ་ཡིན་གྱིས། རྒྱས་པར་ཤེས་པར་འདོད་པས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལ་སོགས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ།། །། ༈ དབུ་མ་པ། དེ་ལྟར་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་ལུགས་ལེགས་པར་ལོབས་པ་དེ་ལ། དེའི་རྗེས་སུ་དབུ་མ་བསྟན། ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་དབུ་མ་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ལ། སྤྱོད་པ་དང་ས་དང་ལམ་གྱི་རིམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་སེམས་ཙམ་པ་དང་ཁྱད་པར་མེད་པ་ཡིན་མོད་ཀྱང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ལ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་བས་བཏགས་པ་དེ་སུན་ཕྱུང་སྟེ་ཁྱད་པར་རྣམ་པར་འཇོག་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་གཉིས། རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་བ་སུན་དབྱུང་བ་དང་། རང་གི་འདོད་པ་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ནི་དེ་ལ་དབུ་མ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་བ་ར
【現代漢語翻譯】 因此，憑藉圓滿的如金剛般的等持（Samadhi），摧毀一切障礙，從而現證圓滿菩提。第二，雖然經中宣說了佛陀果位的不可思議的功德，但如果按照《攝大乘論》的觀點，它也具有五種特徵：轉依，是白法之基，無二，常，不可思議的特徵。第一，是阿賴耶識轉依后獲得法身。其中，色蘊轉依后獲得佛土、妙音、相好等；受蘊轉依后具有無漏之樂；想蘊轉依后能自在地宣說各種名相和詞句；行蘊轉依后能自在地化現和攝受眷屬等；識蘊轉依后獲得自在地運用四種智慧。此外，還宣說了許多其他的自在。第二，是白法之基的特徵，即圓滿了六波羅蜜多，獲得了十自在等。第三，無二的特徵，是遠離有和無等一切邊。第四，常的特徵，是因為真如不變，願力無盡，事業永不完結。第五，不可思議的特徵，是因為真如是各自內證的境界，遠離一切譬喻，不是思辨的對境。第三，此外，佛陀的功德還包括十力、四無畏等無量功德，完全證得了這些功德，稱為智慧圓滿。因此，以上只是簡略地介紹了瑜伽行派的觀點，如果想詳細瞭解，應該學習《攝大乘論》和《經莊嚴論》等。 此後，在精通瑜伽行派的觀點之後，宣說了中觀。這裡所說的中觀派，在行持、地、道次第等方面與唯識派沒有區別，只是爲了駁斥瑜伽行派對真如的執著，才 বিশেষভাবে 區分開來。其中分為兩部分：駁斥瑜伽行派，以及闡述自己的觀點。第一，所謂的中觀，是駁斥瑜伽行派的觀點。
【English Translation】 Therefore, by perfecting the Vajra-like Samadhi, all obscurations are destroyed, and perfect enlightenment is manifested. Secondly, although the immeasurable qualities of the Buddha's state are taught, according to the 'Compendium on the Great Vehicle (Mahāyānasaṃgraha),' it also possesses five characteristics: transformation of the basis (āśraya-parāvṛtti), being the basis of white dharmas, non-duality, permanence, and inconceivable characteristics. First, it is the attainment of the Dharmakāya (body of dharma) after the transformation of the Ālayavijñāna (storehouse consciousness). Among these, the Skandha (aggregate) of form transforms, and one attains Buddha-fields, melodious sounds, marks and signs, etc. The Skandha of feeling transforms, and one possesses uncontaminated bliss. The Skandha of perception transforms, and one gains mastery over teaching various names and words. The Skandha of volition transforms, and one gains mastery over emanations and gathering retinues, etc. The Skandha of consciousness transforms, and one attains mastery over the four wisdoms. Furthermore, many other masteries are taught. Second, the characteristic of being the basis of white dharmas is the perfection of the six Pāramitās (perfections), the attainment of the ten powers, etc. Third, the characteristic of non-duality is being free from all extremes, such as existence and non-existence. Fourth, the characteristic of permanence is because the Suchness (tathatā) is immutable, the aspiration prayers are inexhaustible, and the deeds are never fully completed. Fifth, the characteristic of being inconceivable is because the Suchness is to be individually realized, is free from all analogies, and is not an object of speculation. Third, furthermore, the Buddha's qualities include the ten powers, the four fearlessnesses, and all immeasurable qualities, and the complete attainment of these qualities is called the perfection of wisdom. Therefore, the above is only a brief introduction to the views of the Yogācāra school. If one wishes to know in detail, one should study the 'Compendium on the Great Vehicle' and the 'Ornament of the Sūtras,' etc. Thereafter, after thoroughly learning the views of the Yogācāra school, the Madhyamaka (Middle Way) is taught. The so-called Madhyamaka school here does not differ from the Cittamātra (Mind-Only) school in terms of conduct, grounds, and the stages of the path, but it specifically distinguishes itself by refuting the Yogācāra's attachment to Suchness. It is divided into two parts: refuting the Yogācāra, and stating one's own view. First, the so-called Madhyamaka is the refutation of the Yogācāra's view.
ྣམས་ཀྱང་དབུ་མར་ཡང་འདོད། ། 1-828 སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བར་ཡང་འདོད་པ་ཡིན་མོད་ཀྱང་། ཁྱེད་རང་གི་འདོད་པ་ནང་འགལ་བས་དེ་ལྟར་འདོད་པ་ཉིད་མི་འགྲུབ་བོ་ཞེས་སུན་ཕྱུང་སྟེ་རྣམ་པར་འཇོག་གོ །དེ་ལ་སེམས་ཙམ་པ་དག ཡོད་པས་མེད་པས་ཡོད་པས་ན། །འདི་ནི་དབུ་མའི་ལམ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གཞན་གྱི་དབང་ནི་ཡོད་ལ། ཀུན་བརྟགས་པ་ནི་མེད་ལ། དེས་ན་ཀུན་བརྟགས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞན་གྱི་དབང་དུ་གྲུབ་པ་དེ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་སྟེ་ཡོད་པ་དེས་ན་དབུ་མའོ་ཞེས་འདོད་པ་ལ། འདི་འདྲི་སྟེ་ཁྱེད་ཀྱི་གཞན་གྱི་དབང་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ཅི་དོན་དམ་པར་ཡོད་དམ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པ་ནི་ཀུན་བརྟགས་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ལ་གཅིག་ནི་མེད་ལ་གཅིག་ནི་ཡོད་པ་ཞེས་ཅིའི་ཕྱིར་བྱ། གལ་ཏེ་དོན་དམ་པར་ཡོད་དོ་ཞེ་ན། འོ་ན་ཡོད་པའི་མཐར་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་དབུ་མ་པའི་ལམ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་ཁྱེད་དོན་དམ་དུ་མེད་པར་འདོད་པའི་ཕྱིར་ཁྱེད་ཀྱང་མེད་པའི་མཐར་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། ཁོ་བོ་ཅག་དོན་དམ་པར་ཡོད་པར་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་མེད་པར་ནི་མི་འདོད་དོ། །འོ་ན་ཁྱེད་གང་དུ་འདོད་ཅེ་ན། ཁོ་བོ་ཅག་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཇི་ལྟར་གནས་པ་དེ་ལྟར་འདོད་དེ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཆད་པའི་མཐའ་ལས་གྲོལ་ལ། 1-829 དོན་དམ་པར་གང་དུ་ཡང་འདོད་པ་མེད་པས་མཐའ་ཐམས་ཅད་ལས་གྲོལ་བས་དབུ་མ་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་ཁྱེད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བ་དེ་གཞན་གྱི་དབང་ལས་གྲུབ་པས་ཡོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ན། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་རྫས་སུ་གྲུབ་པར་འདོད་པ་དང་ཁྱད་པར་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཡང་གཞན་གྱི་དབང་དོན་དམ་པར་ཡོད་པ་ཡིན་ན་ཁྱེད་རང་། རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་དུ་ཡང་། །གང་ཚེ་མི་འཛིན་དེ་ཡི་ཚེ། །ཞེས་འདོད་པ་མ་ཡིན་ནམ། ཡོད་ན་ཇི་ལྟར་མི་འཛིན། ཡང་སྐད་ཅིག་མ་ཙམ་དུ་དོན་དམ་པར་གྲུབ་པར་འདོད་ན་དེ་ལ་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པ་ཆ་གསུམ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་འདོད་ན་སྔ་ཕྱིའི་བར་དུ་མི་གནས་པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་དོ། །ཡང་ཁྱེད་རང་གནས་གྱུར་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདོད་ན་དོན་དམ་པར་གནས་གྱུར་རམ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པར་གནས་གྱུར། དོན་དམ་པར་གྱུར་ན་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དོན་དམ་པ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ། དོན་དམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འགྱུར་བ་མི་འཐད་པར་ཐལ་ཏེ། གལ་ཏེ་ངོ་བོ་ཉིད་ཡོད་ན། །ཇི་ལྟ་བུར་ན་གཞན་དུ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། འོ་ན་བདག་དང་རི་བོང་གི་རྭ་ལ་སོགས་པའང་གནས་འགྱུར་བར་ཐལ་ལོ། ། 1-830 དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ནའང་མེད་དོ་སྙམ་ན། འོ་ན་ཁྱེད་འཇིག་རྟེན་ན་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་རྣམས་ལ་གནོད་པ་མ་སྐྱེལ་ཅིག གལ་ཏེ་གཞན་གྱི་དབང་དེ་ནི་དོན་དམ་པའང་
【現代漢語翻譯】 他們也贊同中觀。 雖然他們也贊同佛陀的智慧遠離一切戲論，但你的觀點自相矛盾，因此無法成立。駁斥並進行辨析。對於唯識宗的人，存在、不存在、存在，這才是中觀之道。他們認為，他性是存在的，遍計所執是不存在的，因此，遠離遍計所執的他性成立，這就是圓成實性，是存在的，因此是中觀。對此進行提問：你所說的他性，是勝義諦存在還是世俗諦存在？如果是世俗諦存在，那就是遍計所執，為何要說一個是存在的，一個是不存在的？如果說是勝義諦存在，那麼就墮入了有邊，因此不是中觀之道。如果說你們認為勝義諦不存在，那麼你們也墮入了無邊。我們並不認為勝義諦存在，因此也不認為它不存在。那麼你們認為它是什麼呢？我們認為它如世俗諦所安立的那樣存在，因此從世俗諦的斷邊中解脫。 因為在勝義諦中沒有任何觀點，所以從一切邊中解脫，因此稱為中觀。還有，你們所說的遠離戲論的圓成實性是從他性中成立的，因此是存在的，如果是這樣，那麼就和分別說部的涅槃空性認為是實有自性的觀點沒有區別了。還有，如果他性是勝義諦存在的，那麼你們自己不是也認為：當不執著于唯識的時候嗎？如果存在，怎麼會不執著呢？如果僅僅是剎那間勝義諦成立，那麼它就不會有生等三相。如果這樣認為，那麼就會有前後不相續的過失。還有，如果你們認為有轉依，那麼是勝義諦轉依還是世俗諦存在而轉依？如果是勝義諦轉依，那麼因為是變化的，就不是勝義諦，如果是勝義諦，那麼變化就不合理，因為如果自性存在，怎麼會變成其他的呢？如果說是世俗諦變化，那麼我和兔子角等也會轉依。 如果認為世間上沒有，那麼就不要妨礙你們在世間上普遍承認的事物。如果他性是勝義諦的……
【English Translation】 They also agree with Madhyamaka. Although they also agree that the Buddha's wisdom is free from all elaborations, your views are contradictory, so they cannot be established. Refute and analyze. For the Mind-Only school, existence, non-existence, existence, this is the Middle Way. They believe that other-nature is existent, the imputed is non-existent, therefore, the other-nature that is free from the imputed is established, which is the perfectly established nature, which is existent, therefore it is Madhyamaka. Ask this: Is the other-nature you speak of exist in ultimate truth or in conventional truth? If it exists in conventional truth, then it is the imputed, why say that one is existent and one is non-existent? If it exists in ultimate truth, then it falls into the extreme of existence, therefore it is not the Middle Way. If you say that you think ultimate truth does not exist, then you also fall into the extreme of non-existence. We do not think that ultimate truth exists, so we do not think that it does not exist. Then what do you think it is? We think it exists as it is established in conventional truth, so it is liberated from the extreme of severance in conventional truth. Because there is no view in ultimate truth, it is liberated from all extremes, therefore it is called Madhyamaka. Also, if the perfectly established nature that you say is free from elaboration is established from other-nature, therefore it is existent, if so, then there is no difference from the view of the Sarvastivadins that the emptiness of nirvana is substantially existent. Also, if other-nature exists in ultimate truth, then don't you yourself think: When there is no clinging to Mind-Only? If it exists, how can there be no clinging? If only for a moment ultimate truth is established, then it will not have the three characteristics of arising, etc. If you think so, then there will be the fault of not being continuous between before and after. Also, if you think there is transformation, is it ultimate truth transformation or conventional truth existence transformation? If it is ultimate truth transformation, then because it is changing, it is not ultimate truth, if it is ultimate truth, then transformation is not reasonable, because if self-nature exists, how can it become other? If it is said that conventional truth changes, then I and the horns of rabbits, etc. will also transform. If you think it does not exist in the world, then do not hinder the things that you universally acknowledge in the world. If other-nature is ultimate truth...
མ་ཡིན་ལ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ན། དེས་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མ་ཤེས་ཏེ། སངས་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ། །བདེན་པ་གཉིས་ལ་ཡང་དག་བརྟེན། །འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་དང་། །དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་པའོ། །གང་དག་བདེན་པ་འདི་གཉིས་ཀྱི། །རྣམ་དབྱེ་རྣམ་པར་མི་ཤེས་པ། །དེ་དག་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ནི། །ཟབ་མོའི་དེ་ཉིད་རྣམ་ཤེས་མིན། །ཞེས་རྩ་བའི་ཤེས་རབ་ལས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་རང་གི་འདོད་པ་བརྗོད་པ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ། འཇིག་རྟེན་གྲགས་སྡེ་པ་དང་། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་དང་ཚུལ་མཚུངས་པ་དང་། སྒྱུ་མ་པ་དང་། མདོ་སྡེ་སྤྱོད་པ་དང་། རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་དབུ་མ་པའོ། །བདེན་པ་གཉིས་པོ་དེའི་དོན་མདོར་ཅུང་ཟད་ཅིག་བརྗོད་ན། དེ་ལ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བློ་ནས་བརྩམས་ཏེ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བར་ཐམས་ཅད་ནི་ཀུན་རྫོབ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ་དེ་དག་ལ་དེ་ཁོ་ཉིད་བདེན་པར་སུ་ཞིག་འཛིན་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་གང་ཞིག །བསླུ་བ་དེ་ནི་བརྫུན་ཞེས་གསུངས། ། 1-831 འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་བསླུ་བའི་ཆོས། །དེས་ན་དེ་ཆོས་བརྫུན་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དོན་དམ་པ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། མྱ་ངན་འདས་པ་བདེན་གཅིག་པུ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དེ་དངོས་པོ་མེད་ན་མདོ་སྡེ་པ་འདོད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་ཁྱད་པར་མེད་པར་ཐལ་ལ། དངོས་པོར་འདོད་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའམ་ཡང་ན་སེམས་ཙམ་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། མྱ་ངན་འདས་པ་དངོས་མེད་པའང་། །མིན་ན་དེ་དངོས་ག་ལ་ཡོད། །དངོས་དང་དངོས་མེད་ཡོངས་ཤེས་པ། །ཟད་པ་མྱ་ངན་འདའ་ཞེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ན། བློའི་ཡུལ་ཐམས་ཅད་ལས་གྲོལ་བ་དེ་སུས་ཤེས་ཤིང་བརྗོད་པར་འགྱུར། །འོ་ན་གལ་ཏེ་མདོ་ལས་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་ཡང་གསུངས། །མཚན་ཉིད་གསུམ་ཡང་གསུངས་ན་འདི་ཇི་ལྟར་བྱ། །མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་ཚེ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་གྱུར་ན་ཉན་ཐོས་དང་ཁྱད་པར་མེད་ལ། མྱ་ངན་ལས་མ་འདས་ན་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་འགྱུར་བའམ། རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་དུའང་འགྱུར་བ་འདི་ཇི་ལྟར་རིགས་ཤེ་ན། ཀུན་གཞི་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་དུ་གསུངས་པ་དེ་དག་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡིན་པ་ཙམ་ལ་འདོགས་པ་ཡིན་ལ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ནི་དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་མོད་ཀྱི། ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐུགས་མཚན་མ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཞི་བར་མཛད་པས་འཁོར་བའི་མཐའ་མནན་ཞིང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་མཐུན་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡེ་ཤེས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་ཀུན་རྫོབ་མངའ་བས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐའ་མནན་ཏེ། 1-832 འཁོར་བ་མྱ་ངན་འདས་པ་ལ། །བདག་ཉིད་ཆེ་དེ་མི་གནས་པས། །དེས་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །མི་གནས་མྱ་ངན་འདས་འདིར་བ
【現代漢語翻譯】 如果有人認為並非如此，也不是世俗諦，那麼他就是不瞭解實相。諸佛所宣說的法，完全依賴於兩種真諦：世俗諦和勝義諦。如果有人不瞭解這兩種真諦的區別，那麼他們就不能理解佛陀教法的深奧之處。《根本慧論》中這樣說到。 第二，陳述自己的觀點：世俗諦和勝義諦。首先，世俗諦有五種觀點：隨順世間名言者、與分別說部觀點相似者、幻術師、經部行者和瑜伽行中觀者。簡要地說，這兩種真諦的含義是從凡夫的智慧開始，直到一切智智的智慧，一切都是如幻的世俗諦，誰會執著于這些為真實呢？世尊說：『任何欺騙性的法都是虛假的。』 『一切有為法皆具欺騙性，因此它們是虛假的。』勝義諦是涅槃，經中說：『涅槃是唯一的真諦。』如果涅槃不是實有，那麼它就與經部所認為的涅槃沒有區別了。如果認為是實有，那麼就會變成與分別說部或唯識宗相同的觀點。如果涅槃既非實有也非非實有，那麼它怎麼存在呢？經中說：『既非實有也非非實有，完全瞭解實有和非實有，這被稱為寂滅。』那麼，誰能瞭解和描述超越一切心識對境的涅槃呢？如果經中也說了唯識，也說了三種自性，這又該如何解釋呢？如果在證得菩提時就入涅槃，那麼就與聲聞沒有區別了。如果沒有入涅槃，那麼就會變成世俗諦，或者變成唯識，這又怎麼合理呢？將阿賴耶識等說成是唯識，這僅僅是安立在世俗諦上的說法。雖然涅槃的自性是如此，但圓滿正等覺的佛陀平息了一切相和分別念，壓制了輪迴的邊際，並且具有從大悲心中產生的相似之因所生的如幻智慧，因此也壓制了涅槃的邊際。 由於偉大的自性不住于輪迴和涅槃，因此諸佛宣說了不住涅槃。
【English Translation】 If someone thinks it is not so, nor is it conventional truth, then he does not understand reality. The Buddhas teach the Dharma, relying entirely on two truths: the conventional truth and the ultimate truth. If someone does not understand the distinction between these two truths, then they cannot understand the profound reality of the Buddha's teachings. This is stated in the Root Wisdom. Second, stating one's own view: the conventional truth and the ultimate truth. First, there are five views on the conventional truth: those who follow worldly conventions, those who hold views similar to the Vaibhashikas, illusionists, Sutra practitioners, and Yoga-practicing Madhyamikas. Briefly, the meaning of these two truths is that from the minds of ordinary beings up to the wisdom of omniscience, everything is like an illusionary conventional truth, and who would cling to these as real? The Blessed One said, 'Any Dharma that is deceptive is false.' 'All conditioned phenomena are deceptive, therefore they are false.' The ultimate truth is Nirvana, and it is said in the scriptures, 'Nirvana is the only truth.' If Nirvana is not real, then it is no different from the Nirvana accepted by the Sutra school. If it is considered real, then it would become the same as the Vaibhashikas or the Chittamatrins. If Nirvana is neither real nor unreal, then how does it exist? It is said in the scriptures, 'Neither real nor unreal, fully understanding the real and the unreal, this is called cessation.' Then, who can know and describe Nirvana, which is beyond all objects of consciousness? If the Sutras also speak of only consciousness and the three natures, how should this be explained? If one enters Nirvana upon attaining enlightenment, then there is no difference from the Shravakas. If one does not enter Nirvana, then it becomes conventional truth or only consciousness, how is this reasonable? Saying that the Alaya-vijnana and so on are only consciousness is merely a designation based on conventional truth. Although the nature of Nirvana is such, the perfectly enlightened Buddha, having pacified all signs and conceptualizations, suppressed the limits of Samsara, and possessing illusion-like conventional truth arising from the similar cause of great compassion, also suppressed the limits of Nirvana. Because the great self does not abide in Samsara or Nirvana, therefore the Buddhas teach about this non-abiding Nirvana.
ཤད། །ཅེས་སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་དབུ་མ་པ་རྣམས་འདོད་དོ། །དབུ་མ་པ་ཁ་ཅིག་ནི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་གང་ཟག་དབང་པོ་གདུལ་དཀའ་བ་གཞུག་པར་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པས། གང་ཟག་གི་བདག་དང་ཁྱད་པར་མེད་ལ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ལ། དེཾ་ཉནཾ་ཐོསཾ་དངཾ་རངཾ་སངསཾ་རྒྱསཾ་ལཾ་མིཾ་སྲིདཾ་དེཾ། དེཾ་དགཾ་དངོསཾ་པོཾ་དངཾ་དངོསཾ་པོཾ་མེདཾ་པརཾ་ཆོསཾ་ཀྱིཾ་བདགཾ་ལཾ་དམིགསཾ་པའིཾ་ཕྱིརཾ་རོཾ། །འདི་སྔ་རབས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལྟ་བུ་ལ་གསུངས་པ་འདྲ་ན། དེའི་ལུགས་ལ་ཉན་རང་ལ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་མེད་པར་མི་འདོད་པས་ཚིག་འདི་རྣམས་ཡིག་སྐྱོན་ཡིན་ནམ་སྙམ་སྟེ་དཔྱད་པར་བྱའོ། །འོ་ན་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ཞེ་ན། སྨོན་ལམ་གྱི་དབང་གིས་ཏེ། ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་དཔག་བསམ་ཤིང་། །ཇི་ལྟར་རེ་བ་ཡོངས་སྐོང་བ། །དེ་བཞིན་གདུལ་བྱའི་སྨོན་ལམ་གྱི། །དབང་གིས་རྒྱལ་བའི་སྐུར་སྣང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེས་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་པས་འཁོར་བའི་མཐའ་མནན་ལ། 1-833 ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་བསོད་ནམས་བརྒྱའི་མཚན་ཅན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་གཞི་དང་། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་སྨོན་ལམ་གྱིས་འབྱུང་བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐའ་མནན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཁ་ཅིག་འདོད་དོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་དབུ་མ་པས་དེ་ལྟར་བཤད་པས་དེ་དག་ཀྱང་སྟོང་པ་ཞེས་བྱ་བ་མི་འདོད་དོ་ཞེས་བྱས་ཀྱང་དོན་གྱིས་སྟོང་པར་སོང་ལ། སེམས་ཙམ་པས་སེམས་ཉིད་ཙམ་ཡང་མི་འདོད་བྱས་ཀྱང་དོན་གྱིས་འདོད་པར་སོང་བས་དོན་ནི་སུས་ཀྱང་བརྗོད་པར་མི་ནུས་ན་དེ་དང་དེ་ལས་བརྗོད་ཐབས་མ་བྱུང་བས་ཕྱི་རོལ་ཏུ་ཞེན་པ་དང་། སྟོང་པར་ཞེན་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་སེམས་ཙམ་དུ་སྟོན་པའི་མདོ་གསུངས་ལ། དངོས་པོར་འཛིན་པ་སྤྱི་དང་སེམས་སུ་འཛིན་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དབུ་མའི་མདོ་རྣམས་གསུངས་པས་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ་ལས་ཁྱད་པར་འགལ་ཙམ་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བར་འདོད་དོ། །གང་ལྟར་ཡང་རུང་སྟེ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་འདོད་པ་མི་མཐུན་གྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྤྱོད་པ་ལ་ཁྱད་པར་མི་འདོད་པས་དབུ་མ་རྩ་བ་ལས་ཀྱང་དེ་མ་གསུངས་སོ། །དབུ་མ་ལ་མོས་པ་རྣམས་ལ་སྤྱོད་པ་དང་བཅས་པར་སྦྱར་བ་ནི་གཏམ་བྱ་རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་དང་། སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་དང་། 1-834 དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་པས་དེ་དོན་དུ་གཉེར་བས་དེ་དག་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་དང་པོར་ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་བའི་ལམ་ལ་སྤྱོད་པ་རིམ་པ་ཅན་དང་ལྟ་བ་རིམ་པ་ཅན་དུ་བསླབ་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་སྦྱར་རོ། །ཐེག་
【現代漢語翻譯】 如論寂天菩薩所說，瑜伽行中觀派如此認為。有些中觀派認為，阿賴耶識等是爲了引導難以調伏的眾生而說的，與人我沒有差別。涅槃是遠離一切所緣的。對於聲聞和緣覺來說，這是不可能的，因為他們緣於法我。如果這像是早期應成派的觀點，那麼按照他們的觀點，聲聞和緣覺並沒有證悟法無我，所以這些話可能是筆誤，需要考察。那麼，如何利益眾生呢？這取決於願力，就像如意寶珠和如意樹一樣，能夠滿足一切願望。同樣，憑藉所化眾生的願力，顯現佛陀的身相。因此，法身遠離一切所緣，是涅槃，從而壓制了輪迴的邊際。報身具有圓滿的功德，是菩薩享受法樂的基礎。化身則以大悲和願力不斷示現，從而壓制了涅槃的邊際。有些人如此認為。還有些中觀派說，如果中觀派這樣說，那麼他們也不承認『空性』。但實際上，他們已經落入了空性之中。唯識派說，他們不承認唯有心，但實際上，他們已經承認了。因此，沒有人能夠完全表達真諦，因為無法用語言來描述它。爲了消除對外境的執著和對空性的執著，才宣說了唯識的經典。爲了消除對實有的執著和對心的執著，才宣說了中觀的經典。因此，大乘經典之間並沒有根本的矛盾。無論如何，在勝義諦上，他們的觀點並不一致，但在菩提心和波羅蜜多的修行上，他們沒有差別。因此，《中觀根本慧論》中也沒有提到這些。對於信奉中觀的人來說，將修行融入其中，可以參考《寶鬘論》、《入菩薩行論》和《入中觀論》等，努力學習這些內容。首先，學習與聲聞乘共同的次第道和次第見，然後再將其應用於大乘。 大乘
【English Translation】 As stated by Master Nāgārjuna, the Yogācāra-Madhyamikas hold this view. Some Madhyamikas believe that the ālaya-vijñāna (storehouse consciousness) and so forth were taught to guide beings who are difficult to tame, and it is no different from the self of a person. Nirvāṇa is free from all objects of focus. This is not possible for śrāvakas (hearers) and pratyekabuddhas (solitary realizers), because they focus on the selflessness of phenomena. If this seems like the view of the early Prāsaṅgikas, then according to their view, śrāvakas and pratyekabuddhas do not realize the selflessness of phenomena, so these words may be a scribal error and should be examined. So, how do sentient beings benefit? It depends on the power of aspiration, like the wish-fulfilling jewel and the wish-fulfilling tree, which fulfill all desires. Similarly, through the power of the aspirations of those to be tamed, the body of the Buddha appears. Therefore, the dharmakāya (body of truth) is free from all objects of focus and is nirvāṇa, thus suppressing the extreme of saṃsāra (cyclic existence). The sambhogakāya (body of enjoyment) has perfect merit and is the basis for bodhisattvas to enjoy the Dharma. The nirmāṇakāya (body of emanation) arises from great compassion and aspiration, continuously appearing, thus suppressing the extreme of nirvāṇa. Some believe this. Others say that if the Madhyamikas say this, then they do not accept 『emptiness』 either. But in reality, they have fallen into emptiness. The Cittamātrins (Mind-Only school) say that they do not accept mind-only, but in reality, they have accepted it. Therefore, no one can fully express the truth, because it cannot be described in words. To eliminate attachment to external objects and attachment to emptiness, the sūtras of Cittamātra were taught. To eliminate grasping at entities and grasping at mind, the sūtras of Madhyamaka were taught. Therefore, there is no fundamental contradiction among the Mahāyāna sūtras. In any case, their views differ on the ultimate truth, but they do not differ on bodhicitta (the mind of enlightenment) and the practice of pāramitās (perfections). Therefore, these are not mentioned in the Mūlamadhyamakakārikā (Fundamental Verses on the Middle Way). For those who believe in Madhyamaka, incorporating practice into it can be done by referring to the Ratnāvalī (Precious Garland), the Bodhicaryāvatāra (Guide to the Bodhisattva's Way of Life), and the Madhyamakāvatāra (Entering the Middle Way), and striving to learn these. First, learn the gradual path and gradual view that are common with the Śrāvakayāna (Hearer Vehicle), and then apply them to the Mahāyāna (Great Vehicle).
པ་ཆེན་པོ་ལ་འཇུག་པའི་གོ་རིམ་ངེས་པ་མེད་དེ་སྔོན་ལ་སེམས་བསྐྱེད་ནས་བརྩམས་ཏེ་སྤྱོད་པ་རིམ་པ་བཞིན་བསླབས་ཏེ། དེ་ཁོ་ན་སློབ་པ་ཡང་ཡོད་དེ་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལྟ་བུའོ། །དང་པོར་དེ་ཁོ་ན་བསླབས་ནས། དེ་ནས་སེམས་བསྐྱེད་ནས་རིམ་གྱིས་འཇུག་པའང་ཡོད་དེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་བས་ན་འཇུག་པ་ལ་ངེས་པ་མེད་དེ། སེམས་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་ལྔ་བཤད་པ་ལྟ་བུའོ། །མངོན་པར་རྟོགས་པ་སྐྱེ་བ་ནི། རིམ་གྱིས་སྐྱེ་སྟེ་སའི་གོ་རིམ་ངེས་པ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དེ་བས་ན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཐུན་མོང་བའི་ལྟ་བ་དང་། སྤྱོད་པ་རིམ་ཅན་དུ་བསླབ་པའི་གང་ཟག་དེས། སྔགས་ཀྱི་རིམ་བ་ཀུན་ཤེས་ནས། །ཞེས་སྦྱར་ཏེ། དེའང་ཐོག་མར་བྱ་བའི་རྒྱུད་ནས་བརྩམས་ཏེ་གསང་སྔགས་ལ་རིམ་གྱིས་གཞུག་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དང་། ས་དང་ལམ་གྱི་རིམ་པ་འབྲས་བུ་གྲུབ་པ་དང་བཅས་པ་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཐུན་མོང་བ་ཉིད་ལས་ཁྱད་པར་མི་འདོད་དོ། ། 1-835 འོན་ཀྱང་འདིར་ཁྱད་པར་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པ་དེ་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བས་མོས་པས་སྤྱོད་པའི་སར་མོས་པའི་སྒོ་ནས་སྤྱིའི་རྣམ་པ་དང་། ལུས་ངག་གིས་ཅི་ནུས་ཀྱིས་སྤྱོད་པར་འདོད་ལ། དེས་ན་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པར་ལམ་ལ་ཡུན་རིང་དུ་འགོར་རོ། །གསང་སྔགས་ཀྱིས་ནི་གསང་སྔགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པས་དངོས་གྲུབ་རྣམས་མྱུར་དུ་འགྲུབ་པས་བདག་དང་གཞན་གྱི་དོན་ཐམས་ཅད་ཐོགས་པ་མེད་པར་འགྲུབ་པར་བྱེད་པས། ཚོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མྱུར་དུ་རྫོགས་པས་སྐྱེ་བ་འདིར་གྲུབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་དོ། ། གསང་སྔགས་ཀྱི་ལམ་འདི་ལའང་རིམ་གྱིས་སློབ་སྟེ། དང་པོ་བྱ་བའི་རྒྱུད་དང་། སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་དང་། རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་དང་། རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་ལ་བསླབ་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོར་ཕྱིའི་བྱ་བ་ལ་གཙོར་གྱུར་པ་བྱ་བའི་རྒྱུད་སློབ་བོ། །འདི་ལ་གཉིས། སྨིན་པར་བྱེད་པ་དང་། གྲོལ་བར་བྱེད་པའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི། བསྙེན་པ་དང་། ས་ཆོག་དང་། སྟ་གོན་དང་། དངོས་གཞིའོ། །གྲོལ་བར་བྱེད་པ་ལའང་གཉིས། ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པ་དང་། མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པའོ། །དེ་དག་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཞིབ་ཏུ་བརྗོད་ན། དེའང་དང་པོར་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་འཇུག་པ་དང་། དབང་བསྐུར་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ནས་སྐྱབས་སེམས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བསྲུང་བ་སོགས་དམ་ཚིག་དང་ཁྲུས་དང་གཙང་སྦྲ་སོགས་སྦྱོར་བའི་སྤྱོད་པ་ལ་སློབ་པ་སོགས་རིག་སྔགས་ཀྱི་འདུལ་བ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་སློབ་བོ། ། 1-836 དེ་ནས་མདུན་དུ་རས་རིས་ལ་སོགས་པའི་རྟེན་ལ་ལྷ་སྤྱན་དྲང་བ་དང་། ལྷའི་སྙིང་གར་ཟླ་བའི་དབུས་སུ་ས་བོན་དང་མཐའ་
【現代漢語翻譯】 進入大乘（Mahāyāna）沒有固定的次第，可以先從發菩提心（Bodhicitta）開始，然後次第學習各種行持。也有隻學習行持的，比如先進入行持階段。首先學習行持，然後發菩提心，再逐漸進入的也有，比如《攝大乘論》（Mahāyānasaṃgraha）。因此，進入的方式沒有固定，比如宣說發菩提心的五個原因。 證悟的生起是漸次的，地的次第是固定的，這在前面已經說過了。因此，通達大乘共同的見解和次第修習各種行持的人，應該將此與『通曉所有密咒的次第』結合起來。首先從事部（Kriyātantra）開始，然後次第進入密咒。其中，首先是發起無上菩提心，然後是戒律的行持，以及真如（Tathātā）、地道次第和果位的成就，這些與大乘共同之處沒有差別。 然而，這裡的差別在於，菩薩（Bodhisattva）的行持，通過勝解（adhimukti）力，在勝解行地（adhimukticaryābhūmi）以普遍的方式，盡身語所能地行持。因此，在三大阿僧祇劫（asaṃkhyeya-kalpa）中，在道上需要很長時間。而密咒通過密咒的方式行持，能迅速成就各種悉地（siddhi），從而無礙地成辦自他一切利益，迅速圓滿一切資糧，從而在此生獲得成就。密咒的道也需要次第學習，首先是事部，然後是行部（Caryātantra），瑜伽部（Yogatantra），以及大瑜伽部（Mahāyogatantra）。 其中，首先學習以外在行為為主的事部。這又分為兩類：成熟和解脫。成熟又分為四類：近修（sevana），地基儀軌，預備，正行。解脫也分為兩類：成就共同悉地和成就殊勝悉地。如果稍微詳細地講述這些，首先是進入壇城（maṇḍala）和灌頂（abhiṣeka）。然後是守護皈依和發心的誓言等，以及學習誓言、沐浴和潔凈等預備行為，以及學習所有持明咒（vidyā-mantra）的律儀。 然後是在面前的畫布等所依上迎請本尊（deva），在本尊的心間月輪中央的種子字（藏文：ས་བོན་，梵文天城體：बीज，梵文羅馬擬音：bīja，漢語字面意思：種子）和周圍……
【English Translation】 There is no fixed order for entering the Mahāyāna. One can start by generating Bodhicitta and then gradually learn the practices. There are also those who only learn the practices, such as entering the practice stage first. One can first learn the practices, then generate Bodhicitta, and then gradually enter, as in the Mahāyānasaṃgraha. Therefore, there is no fixed way to enter, as in the explanation of the five causes for generating Bodhicitta. The arising of realization is gradual, and the order of the bhūmis is fixed, as has been said before. Therefore, a person who understands the common view of the Mahāyāna and gradually practices the various conducts should combine this with 'knowing all the stages of mantras.' Starting with the Kriyātantra, one should gradually enter the mantras. Among them, the first is to generate the supreme Bodhicitta, then the practice of ethical conduct, as well as Suchness (Tathātā), the stages of bhūmis and paths, and the accomplishment of the result, which do not differ from the common aspects of the Mahāyāna. However, the difference here is that the conduct of a Bodhisattva, through the power of adhimukti (conviction), is practiced in the adhimukticaryābhūmi (stage of practice through conviction) in a general way, doing as much as possible with body and speech. Therefore, it takes a long time on the path, over three asamkhyeya-kalpas. Mantras, on the other hand, are practiced through the way of mantras, quickly accomplishing various siddhis, thereby accomplishing all the benefits of oneself and others without hindrance, quickly perfecting all accumulations, thereby attaining accomplishment in this life. The path of mantras also needs to be learned gradually, first the Kriyātantra, then the Caryātantra, the Yogatantra, and the Mahāyogatantra. Among them, one first learns the Kriyātantra, which is mainly focused on external actions. This is further divided into two categories: maturation and liberation. Maturation is further divided into four categories: sevana (approaching), ground rituals, preparation, and main practice. Liberation is also divided into two categories: accomplishing common siddhis and accomplishing supreme siddhis. If we explain these in a little more detail, the first is to enter the maṇḍala and receive abhiṣeka. Then, one learns the vows of refuge and Bodhicitta, as well as the preparatory actions such as vows, bathing, and purification, and learns all the disciplines of vidyā-mantras. Then, one invites the deity (deva) onto a support such as a painted canvas in front, and the seed syllable (藏文：ས་བོན་，梵文天城體：बीज，梵文羅馬擬音：bīja，漢語字面意思：seed) in the center of the moon disc at the heart of the deity and around…
སྐོར་དུ་བཟླ་བྱའི་སྔགས་བཀོད་ནས་རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པ་དང་ཤུབ་བུར་བཟླས་པར་བྱ་བ་བཟླས་བརྗོད་ཀྱི་ཆོ་ག་ཕྱོགས་འབྱུང་ལ་གཏོར་མ་འབུལ་བ། སཱཙྪ་གདབ་པ། མདོ་བཀླག་པ། སྦྱིན་སྲེག་སོགས་གྲོགས་དང་བཅས་པ་སློབ་བོ། །དེ་ནས་དེས་མཐུན་རྐྱེན་རྣམས་ཚང་བར་བྱས་ནས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིགས་ཀྱིས་ཞི་བ། པདྨའི་རིགས་ཀྱིས་རྒྱས་པ། རྡོ་རྗེའི་རིགས་ཀྱིས་དྲག་པོ་སྒྲུབ་པ་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་ངང་ནས་རང་གི་ལྷའི་གསང་སྔགས་དྲིལ་བུའི་སྒྲ་བཞིན་དུ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་འབྱུང་བ་ལ་བདེན་ཞེན་མེད་པར་མཉམ་པར་བཞག་ནས་བསྒོམ་པ་སོགས་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པ་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པའི་ཆོ་ག་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་སློབ་སྟེ། འདི་ནི་རྒྱས་པར་འཕགས་པ་ལེགས་པར་གྲུབ་པར་བྱེད་པ་དང་། དཔུང་པ་བཟང་པོ་ལས་འབྱུང་བ་དེ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེའི་རྗེས་ལ་ཕྱི་ལུས་ངག་གི་བྱ་བ་དང་། ནང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཉིས་ལ་མཉམ་པར་སྤྱོད་པས་སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་བསླབ་སྟེ། འདིའང་ཕལ་ཆེར་བྱ་བའི་རྒྱུད་དང་འདྲ་མོད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཙམ་བརྗོད་ན། དང་པོར་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་འཇུག་ཅིང་དབང་བསྐུར་བ་ལ་འཇུག་གོ ། 1-837 དེ་ནས་གསང་སྔགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ལ་གཙང་སྦྲ་ལ་སོགས་པ་མེད་ཀྱང་དངོས་གྲུབ་འགྲུབ་པས། དེ་ལྟ་བུའི་སྤྱོད་པ་ལ་སློབ་བོ། །དེ་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་དགོད་པ་དང་། བདག་ལྷར་བསྐྱེད་པ་དང་། མདུན་དུ་རས་རིས་ལ་སོགས་པའང་ལྷར་བསྐྱེད་པ་དང་། དེ་ལ་ཡེ་ཤེས་པ་སྤྱན་དྲང་བ་དང་། མཆོད་པ་དང་། བཟླས་བརྗོད་ལ་སོགས་པ་དང་། དེ་ནས་ཡང་ཕྱིའི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་རལ་གྲིའི་སྒྲུབ་པ་སོགས་དང་། ནང་གི་འབྱུང་བཞིའི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྒོམ་པས་མངོན་ཤེས་སྒྲུབ་པ་སོགས་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་ཐབས་དང་། ལྷ་སྐུ་ཞལ་ཕྱག་གི་རྣམ་པར་སྣང་བ་ལ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་བརྟགས་ནས་ལྷ་སྐུའི་དངོས་པོ་དང་བྲལ་བ་སྣང་བ་མེད་པ་མངོན་དུ་བྱས་ནས་ཡིད་བཟླས་བྱ་བ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་དང་། ཧ་ཅང་དཔྱད་དྲག་ནས་སེམས་གཡེངས་ན་ལྷ་སྐུ་ལ་སེམས་གཏད་པ་དང་། གནས་པ་ཤེས་ཆེ་ན་དཔྱད་སྒོམ་བྱ་བ་དེ་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བའི་བསམ་གཏན་གྱི་བྱ་བ་དང་། གཞན་རྗེས་སུ་འཛིན་པའི་ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་སློབ་སྟེ། འདི་ནི་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་རྒྱུད་ལ་སོགས་པ་ལས་འབྱུང་བས་དེ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེའི་རྗེས་ལ་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་ཅེས་བྱ་བ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་རྒྱུད་ལ་གཞུག་པར་བྱའོ། ། 1-838 འདིར་འཇུག་པ་ལ་གང་ཟག་རིགས་གཉིས་ཏེ། སློབ་མའི་གང་ཟག་དང་། སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པའི་གང་ཟག་གོ །སློབ་མ་ནི་གོང་དུ་བསྟན་པའི་ཚུལ་གྱིས་རྒྱུད་སྦྱང་
【現代漢語翻譯】 接下來，講述唸誦時需要觀想的真言，以及如何進行金剛唸誦和默唸，包括唸誦儀軌、供養朵瑪、樹立茶察（梵文：Sāṃcā，藏文音譯，一種小泥塔）、誦讀經典、火供等輔助修法。然後，在具備了相應的順緣之後，修習息災法（屬於如來部）、增益法（屬於蓮花部）和誅法（屬於金剛部），以獲得共同成就。此外，還要從空性的角度，觀想本尊的秘密真言如鈴聲般不間斷地發出，不執著于顯現，保持平等心，進行禪修等，以成就殊勝成就。學習成就各種成就的儀軌及其組成部分。這些內容在《聖妙成就法》和《善臂經》等經典中有詳細闡述。 之後，學習行續，即內外行為（身體和語言）與內在禪定相結合的修行方式。雖然行續與事續大體相似，但也有一些細微差別。首先，要進入壇城並接受灌頂。 接下來，學習密咒的行為，即使不注重潔凈，也能成就悉地。學習這種行為方式。然後，學習壇城的佈置、自生本尊、將面前的唐卡等觀想為本尊、迎請智慧尊、供養、唸誦等。之後，再次學習外悉地成就法，如寶劍成就法等；以及內四大壇城觀修，以成就神通等悉地成就法。對於本尊形象的顯現，運用分別慧進行分析，認識到本尊的形象與實物分離，顯現為空性，從而進行意念修持。如果過於散亂，則專注于本尊形象；如果過於遲鈍，則進行分析觀修。學習與此相關的禪定行為，以及引導他人的方便法門等。這些內容出自《現觀莊嚴經》等經典，應當學習。之後，進入瑜伽續，即以禪定為主的續部。 進入瑜伽續的人有兩種：作為弟子的補特伽羅和作為上師的補特伽羅。弟子需要按照前面所講的方式修習續部。
【English Translation】 Next, instructions are given on the mantras to be recited during practice, as well as how to perform Vajra recitation and silent recitation, including the recitation ritual, offering Torma, erecting Sāṃcā (small clay stupas), reciting scriptures, performing fire pujas, and other auxiliary practices. Then, after having all the necessary conducive conditions, practice pacifying rituals (belonging to the Tathagata family), increasing rituals (belonging to the Padma family), and wrathful rituals (belonging to the Vajra family) to attain common accomplishments. In addition, from the perspective of emptiness, visualize the secret mantra of one's own deity continuously emanating like the sound of a bell, without attachment to appearances, maintaining equanimity, and engaging in meditation, etc., to accomplish supreme accomplishments. Learn the rituals for accomplishing various accomplishments and their components. These contents are detailed in texts such as the 'Arya Well-Accomplished' and the 'Good Arm Sutra'. After that, learn the Kriya Tantra, which is the practice of combining external and internal actions (body and speech) with inner samadhi. Although the Kriya Tantra is largely similar to the Action Tantra, there are some subtle differences. First, one must enter the mandala and receive initiation. Next, learn the practices of secret mantras, where even without focusing on cleanliness, one can attain siddhi. Learn this way of practice. Then, learn the arrangement of the mandala, self-generation as the deity, visualizing the thangka, etc., in front as the deity, inviting the wisdom deity, making offerings, reciting, etc. After that, again learn the methods for accomplishing external siddhis, such as the sword accomplishment method, etc.; and the inner four elements mandala meditation to accomplish siddhis such as clairvoyance. Regarding the appearance of the deity's form, analyze it with discriminating wisdom, recognizing that the deity's form is separate from material objects, manifesting as emptiness, thereby engaging in mental recitation. If too distracted, focus on the deity's form; if too dull, engage in analytical meditation. Learn the meditative practices related to this, as well as the special methods for guiding others, etc. These contents come from texts such as the 'Manifest Enlightenment of Vairochana Tantra', which should be studied. After that, enter the Yoga Tantra, which is the tantra primarily focused on samadhi. There are two types of individuals who enter the Yoga Tantra: the individual as a disciple and the individual as a guru. The disciple needs to practice the tantra in the manner described above.
བ་མ་བྱས་པ་རྣམས་སམ། སྦྱང་བ་བྱས་ཀྱང་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་བློའི་སྤོབས་པ་ཞན་པས་གཞན་གྱི་དོན་ལ་ད་ལྟ་ནས་འཇུག་པར་མི་ནུས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །སློབ་དཔོན་གྱི་གང་ཟག་ནི་སྙེང་རྗེ་དང་ཤེས་རབ་རྩལ་ཆེ་བས་གཞན་གྱི་དོན་གྱི་ཁུར་ད་ལྟ་ཉིད་ནས་ཁྱེར་བའོ། །དེ་ལ་སློབ་མ་རྣམས་ལ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་འཇུག་པ་སྟེ་རིག་པའི་དབང་ཙམ་སྟེར་ལ། དེའང་སྦྱང་བ་མ་བྱས་པས་ནི་དམ་ཚིག་འཛིན་མི་ནུས་པས་དམ་ཚིག་མི་སྦྱིན་ཞིང་། ཡི་དམ་གྱི་བསྒོམ་བཟླས་ཙམ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །སྦྱང་བ་བྱས་པ་ནི་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་དམ་ཚིག་ཀྱང་བསྲུང་ནུས་པས་དམ་ཚིག་སྦྱིན་པ་དང་། དངོས་གྲུབ་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གང་འདོད་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དུ་དབང་བསྐུར་བའང་བྱ། དེ་ནས་དེ་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བའི་དམ་ཚིག་བསླབ་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་དང་ལྷའི་དེ་ཁོ་ཉིད་ལ་སོགས་ཏེ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བཅུ་བསླབ་པ་དང་། སློབ་མ་གཞུག་པ་ལ་སོགས་པ་སློབ་དཔོན་གྱི་ལས་ཐམས་ཅད་དང་། བསམ་གཏན། བཟླས་བརྗོད། སྦྱིན་སྲེག་གསུམ་གྱིས་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པ། 1-839 དེ་ནས་མཆོག་བསྒྲུབ་པ། དངོས་གྲུབ་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། རྒྱ་བཞིས་རྒྱས་གདབ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་མཆོག་བསྒྲུབ་པ་ཕྱག་རྒྱའི་ཡེ་ཤེས་དང་། རྩ་བའི་བསྒྲུབ་པ་མཆོག་ཐུན་གཉིས་ཀ་དང་། རྒྱུད་ཕྱི་མ་མཆོག་ཁོ་ན་དང་། ཕྱི་མའི་ཕྱི་མ་ལ་ཐུན་མོང་ཁོ་ན་སོགས་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ཐམས་ཅད་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །འདི་ནི་འཕགས་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་འདུས་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལ་སོགས་པ་ལ་འབྱུང་བས་དེར་འཇུག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་ལ་ལོབས་པས་ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་དཔལ་གསང་བ་འདུས་པ་ལ་བསླབ་བོ། །འདིའང་དབང་བསྐུར་བ་ནས་བརྩམས་ཏེ་རིམ་པ་གཉིས་གྲོགས་དང་བཅས་པའི་བར་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཤེས་རབ་ཀྱི་རྒྱུད་སངས་རྒྱས་མཉམ་སྦྱོར་ལ་སོགས་པ་ལ་བསླབ་ཏེ་བསླབ་པའི་ཚུལ་དེ་བཞིན་ནོ། །དེའི་རྗེས་སུ་ཐབས་ཤེས་རབ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་རྒྱུད་སློབ་པས་ན། དེ་རྗེས་ཀྱེ་ཡི་རྡོ་རྗེ་བརྩམས། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ཆོ་གས་སློབ་མའི་རྒྱུད་སྨིན་པར་བྱ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཡིན་ནོ། །བླ་ན་མེད་པའི་རྒྱུད་འདི་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་ནི་གཞན་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དེ་ལྟར་ན་དེ་དག་གིས་དབང་པོ་འདུལ་དཀའ་བ་ལམ་ལ་རིམ་གྱིས་འཇུག་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་མདོ་ཙམ་ཞིག་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། ལེགས་པར་རྒྱས་པར་ཤེས་པར་འདོད་པས་གཞན་དུ་བཙལ་བར་བྱའོ།། 1-840 ༈ །། ༈ སྐལ་པ་དང་ལྡན་པ་འདི་ཉིད་ལ་ཅིག་ཅར་དུ་འཇུག་པ། ད་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་གསང་སྔགས་བླ་ན་མེད་པའི་སྐལ་པ་དང་ལྡན་པ་ཅིག་ཆར་དུ་འཇུག་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་གཉིས། སྨིན་པར་བྱེད་པ་དབང
【現代漢語翻譯】 那些尚未修習的人，或者即使修習過，但因對大乘的信心不足，現在無法為他人利益著手的人。 上師的資質是，因其慈悲和智慧的力量強大，現在就能承擔起利益他人的重任。 對於弟子們，僅僅是給予進入壇城的資格，即智慧的灌頂。對於那些尚未修習的人，因為無法持守誓言，所以不給予誓言，只給予本尊的唸誦和觀修。 對於已經修習的人，因為能夠守護與之相關的誓言，所以給予誓言，並教導他們渴望獲得的成就智慧。 如果是有資格成為上師的人，也要給予金剛上師的灌頂。然後教導與此相關的誓言，以及壇城和本尊的真實性等十種真實性，以及引導弟子的方法等上師的所有事業，並通過禪定、唸誦和火供三種方式來成就共同的成就。 然後是成就殊勝成就，依靠四印來印證殊勝成就，即手印的智慧，以及根本的成就，包括共同和殊勝兩種，以及後來的續部，只有殊勝成就，以及後來的後來的續部，只有共同成就等等，所有這些成就的方法都要教導。 這些都出現在《聖者一切真實集合》和《金剛頂經》等經典中，所以應該去那裡學習。 這樣，通過熟悉瑜伽續部，就可以學習方便續部《吉祥密集金剛》。 這也要從灌頂開始，直到包括兩種次第的友伴。 然後學習智慧續部《佛平等和合》等，學習的方法也是一樣。 在那之後，通過學習方便與智慧無二的續部，如經中所說：『此後開始喜金剛。』意思是說，通過下面將要出現的儀軌，使弟子的相續成熟。 這三個無上續部的區別已經在其他地方解釋過了。 這樣，對於那些難以調伏根器的人，就展示了逐漸進入道路的證悟的簡要綱要。如果想要更詳細地瞭解，就應該去其他地方尋找。 現在講述對於具緣者如何立即進入。 現在講述對於具有大乘無上密續根器者，如何立即進入的證悟次第。這分為兩部分：使之成熟的灌頂。
【English Translation】 Those who have not practiced, or even if they have practiced, but because of their weak confidence in the Mahayana, they are unable to engage in benefiting others from now on. The qualification of a master is that, because of the great power of compassion and wisdom, they can take on the burden of benefiting others from this very moment. For the disciples, it is only giving them entry into the mandala, that is, the empowerment of knowledge. For those who have not practiced, because they cannot keep the vows, they are not given the vows, but only the recitation and visualization of the yidam. For those who have practiced, because they can protect the vows related to it, they are given the vows, and they are taught the wisdom of accomplishment that they desire. If it is a person who is qualified to become a master, they should also be given the empowerment of Vajra Master. Then teach the vows related to it, and the ten realities such as the reality of the mandala and the deity, and all the activities of the master, such as guiding the disciples, and accomplish the common accomplishments through the three: meditation, recitation, and fire offering. Then it is to accomplish the supreme accomplishment, relying on the four mudras to seal the supreme accomplishment, that is, the wisdom of the mudra, and the root accomplishment, both common and supreme, and the later tantras, only the supreme accomplishment, and the later later tantras, only the common accomplishment, etc. All these methods of accomplishment should be taught. These appear in the 'Collection of All Realities of the Noble One' and the 'Vajra Peak Sutra', etc., so one should go there to study. Thus, by being familiar with the Yoga Tantra, one can study the method tantra 'Glorious Guhyasamaja'. This also starts from empowerment and goes up to including the companions of the two stages. Then study the wisdom tantra 'Buddha Samayogatantra', etc., and the method of study is the same. After that, by studying the tantra that is non-dual in method and wisdom, as it is said in the sutra: 'Thereafter, begin Hevajra.' It means that through the rituals that will appear below, the disciple's continuum is matured. The differences between these three unsurpassed tantras have already been explained elsewhere. Thus, for those who are difficult to tame, a brief outline of the realization of gradually entering the path is shown. If one wants to know in more detail, one should look elsewhere. Now, for those who are fortunate, how to enter immediately. Now, I will speak of the realization of how to immediately enter for those who have the fortune of the Great Vehicle, the unsurpassed secret mantra. This has two parts: the empowerment that ripens.
་གི་ལམ་དང་། གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ལམ་རིམ་པ་གཉིས་འཁོར་དང་བཅས་པ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། སྨིན་པ་དང་ནི་གྲོལ་བའི་ལམ། །སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པའི་མཆོག །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་དང་པོ་སྨིན་པར་བྱེད་པ་བརྗོད་ན། དང་པོ་ནས་རྒྱུད་འདིར་ཅིག་ཆར་དུ་འཇུག་ཏུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན་རུང་ངོ་། །དེ་ལྟར་ཕྱི་མའི་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། གདོལ་པ་སྨྱིག་མ་མཁན་ལ་སོགས། །གསོད་དོན་དོན་དུ་སེམས་པ་པོ། །དེ་རྣམས་ཀྱེ་རྡོ་རྗེ་ཤེས་ནས། །འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟར་འཕགས་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་གསུངས་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོར་འཇུག་པ་ལ་སྣོད་དུ་གྱུར་པ་དང་མ་གྱུར་པ་བརྟག་མི་འཚལ་ལོ། །དེ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན། དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་མཐོང་བ་ཙམ་གྱིས་སྡིག་པ་འདག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་ཅིག་ཆར་དུ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་མོད་ཀྱང་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱག་ལེན་གྱི་བརྒྱུད་པས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྐྱབས་འགྲོ་དང་སེམས་བསྐྱེད་པ་ཙམ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་གཞུག་པར་མཛད་དོ། ། 1-841 དེ་ལྟར་སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་དང་པོ་ལས། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་སོ་ཐར་དང་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་སྡོམ་པའི་རིམ་པ་ཡིས། །ཤིན་ཏུ་ལེགས་པར་སྦྱངས་ནས་ནི། །དེ་ནས་སྔགས་སྡོམ་དང་རྒྱུད་སྡེ་ལ་བསླབ་པ་སོགས་ཀྱི་རིམ་པ་ཡི་སློབ་མའི་རྒྱུད་སྦྱངས་ནས། །གསང་བའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བསྒྲགས། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཆོ་ག་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་དང་། ཆོ་ག་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱའི་དོན་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྟེན་དང་མཆོད་པ་བཤམས་པ་སྔོན་དུ་བཏང་ལ། སློབ་དཔོན་གྱིས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྐྱེ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ། གྲོགས་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་སྟོབས་རྒྱུ་རིགས་ཀྱི་སྟོབས་དགེ་བའི་རྩ་བ་རིགས་སད་པའི་སྟོབས་དང་། ཐོས་པའི་སྟོབས་དགེ་བ་ཡང་ཡང་གོམས་པ་ལས་སྐྱེས། །ཞེས་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་གསུངས་པའི་ལྔ་པོ་བཤད་དོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་ཀྱང་འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོ་ལ་འཇིགས་པས་༼པ་དང་༽མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་གནས་འདོད་པ་དང་། བདག་པས་གཞན་གཅེས་པའི་སྙིང་རྗེ་གསུམ་པོ་མེད་པར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མི་སྐྱེ་བས་འདི་གསུམ་པོ་བཤད་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་གཉིས་ནི་དཔལ་སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་དང་པོའི་རབ་བྱེད་དང་པོ་ལས། འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོ་འཇིགས་པ་ལས། །བརྒལ་ཏེ་ཐར་བའི་སྐམ་སར་འགྲོ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ནི། ། 1-842 འཁོར་བའི་དབུས་སུ་བྱིང་བའི་ལུས་ཅན་རྣམས་ལ། །རྒལ་བར་མཚོན་པ་ཏེ་བགྲོད་བྱེད་ཀྱི་ལམ་གསུངས་པའོ། །ཞེས་པ་དང་། སྙིང་རྗེའང་།
【現代漢語翻譯】 是成熟之道和解脫之道，這兩個次第與輪涅相關。《金剛頂經》中說：『成熟和解脫之道，是佛陀菩提教法的殊勝。』 現在講述首先如何使之成熟。最初能否立即進入此續？答：可以。如後續第四品所說：『屠夫、篾匠等，以及一心想著殺生的人，他們若知是黑汝嘎，無疑會成就。』 同樣，聖者《真實攝經》中也說：『薄伽梵，進入金剛界大壇城，不必觀察是否堪為法器。』為何如此？因為僅僅見到壇城就能消除罪業。』等等，有廣述。 雖然說可以立即進入，但歷代上師的傳承，是先進行共同的大乘皈依和發心，然後再引入壇城。 如《桑布扎續》第二品第一節所說：『以皈依、別解脫戒和發心之次第，極其善妙地調伏后，再以學習密咒戒和續部等次第，調伏弟子相續後，宣說秘密的真實。』 以下講述如何進行共同的皈依和發心儀軌，以及與儀軌相關的學處之義。首先，佈置依處和供品。上師講述能生起菩提心之因：善友之力，種姓之力，善根之力，覺醒種姓之力，以及聞法之力，由反覆串習善法而生。 如《經莊嚴論》中所說。在這些因素中，若沒有對輪迴大海的恐懼、希求涅槃之境，以及自輕他重的慈悲心這三者，就不會生起菩提心，因此將講述這三者。其中前兩者，如《桑布扎續》第一品第一節所說：『從對輪迴大海的恐懼中，超越並走向解脫的彼岸，以這樣的心，對於沉溺於輪迴中的眾生，象徵著超越，即宣說了行進的道路。』 關於慈悲心，下文將述。
【English Translation】 These are the paths of maturation and liberation, two sequences related to samsara and nirvana. The Vajrasekhara Sutra states: 'The paths of maturation and liberation are the supreme teachings of the Buddha's enlightenment.' Now, to explain how to bring about maturation first. Is it permissible to enter this tantra all at once from the beginning? The answer is yes. As stated in the fourth chapter of the later section: 'Butchers, bamboo workers, and those who constantly think of killing, if they know Heruka, they will undoubtedly achieve accomplishment.' Similarly, it is also stated in the Arya Tattvasamgraha: 'Bhagavan, when entering the great mandala of the Vajradhatu, it is not necessary to examine whether one is a suitable vessel or not.' Why is this? Because merely seeing the mandala purifies sins.' and so on, there is extensive explanation. Although it is said that one can enter all at once, the lineage of practice of the previous lamas is to first take refuge and generate bodhicitta in the common Mahayana tradition, and then introduce them into the mandala. As stated in the first section of the second chapter of the Samputa Tantra: 'Having thoroughly tamed [the disciple's mind-stream] with the sequence of taking refuge, Pratimoksha vows, and generating bodhicitta, then, with the sequence of learning the secret mantra vows and tantras, proclaim the secret reality.' The following explains how to perform the common refuge and bodhicitta generation rituals, and the meaning of the precepts related to the rituals. First, arrange the supports and offerings. The guru explains the causes for generating bodhicitta: the power of virtuous friends, the power of lineage, the power of virtuous roots, the power of awakening the lineage, and the power of hearing, arising from repeatedly familiarizing oneself with virtue. As stated in the Ornament of the Sutras. Among these factors, if there is no fear of the ocean of samsara, the desire for the state of nirvana, and the compassion of cherishing others over oneself, bodhicitta will not arise, therefore these three will be explained. Among them, the first two, as stated in the first section of the first chapter of the Samputa Tantra: 'From the fear of the ocean of samsara, transcending and going to the shore of liberation, with such a mind, for the beings drowning in samsara, symbolizing transcendence, the path of progression is taught.' Regarding compassion, it will be discussed below.
སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་གྱི་ཕྱིར། །རྟག་ཏུ་སྙིང་རྗེ་བཏུང་བར་བྱ། །ཞེས་ཧེ་བཛྲའི་དྲུག་པ་ལས་གསུངས་སོ། །འདི་དག་གིས་ནི་དོན་རྒྱས་པར་བཤད་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་མཆོད་པ་འབུལ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ལ། གུར་གྱི་ལེའུ་བཅུ་གཉིས་པ་ལས་གསུངས་པ། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆི། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ལན་གསུམ་དུ་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་བསླབ་བྱ་དེའང་རྒྱུད་འདི་དག་ཉིད་ལས་གསུངས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བས་འཇིག་རྟེན་པ་ལ་སྐྱབས་སུ་མི་འགྲོ་སྟེ། ཚངས་པ་དབང་པོ་ཉེ་དབང་དྲག །གཤིན་རྗེ་དང་ནི་ནོར་བདག་ཉིད། །བདེན་བྲལ་དང་ནི་ཐག་བཟང་རིས། །གཽ་རཱི་ལ་སོགས་པ་ཡི་གདན། །ཞེས་བྱའོ། །ཆོས་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བས་སེམས་ཅན་ལ་འཚེ་བ་མི་བྱ་སྟེ། སེམས་ཅན་གནོད་པ་ཙམ་གྱིས་ནི། །ཕྱག་རྒྱའི་དངོས་གྲུབ་རྙེད་མི་འགྱུར། །ཞེས་བཅུ་གཅིག་པ་ལས་སོ། །དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བས་མུ་སྟེགས་ཅན་དང་མི་འགྲོགས་ཏེ། གདུག་ལ་བྱམས་པར་མི་བྱ་ཞིང་། །ཞེས་གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས་སོ། །སེམས་བསྐྱེད་པའི་བསླབ་བྱའང་སྨོན་པའི་སེམས་ནམ་ཡང་བྲལ་བར་མི་བྱ་སྟེ། 1-843 སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བརྟེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་སཾ་པུ་ཊའི་གསུམ་པའི་བཞི་པ་ལས། ཇི་ལྟར་དུས་གསུམ་མགོན་པོ་རྣམས། །བྱང་ཆུབ་ཏུ་ནི་ངེས་མཛད་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་བླ་ན་མེད། །དམ་པ་བདག་གིས་བསྐྱེད་པར་བགྱི། །ཞེས་པ་དང་། འཇུག་པའི་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་བསླབ་བྱའང་དེ་ཉིད་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ནི་བསླབ་པ་དང་། །དགེ་བའི་ཆོས་ནི་སྡུད་པ་དང་། །སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་ཚུལ་ཁྲིམས་གསུམ། །སོ་སོར་བརྟན་པོར་གཟུང་བར་བགྱི། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོར་དབང་བསྐུར་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། སློབ་མ་རྗེས་སུ་གཟུང་བའི་ཆོ་ག་དང་། དེ་སྨིན་པར་བྱ་བ་དབང་བསྐུར་བའི་མངོན་རྟོགས་སོ། །དང་པོ་ནི་རྒྱུད་འདི་དག་ལས་གསལ་པོ་ཙམ་མ་གསུངས་ཀྱང་། སློབ་མས་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པ་དང་པོ་ལས། སློབ་མས་པུས་མོའི་ལྷ་ང་ནི། །ས་ལ་དད་པས་བཙུགས་ནས་ནི། །ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས་བསྟོད་པ་ཡིས། །སྟོན་པ་ལ་ནི་ཞུ་བར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དེ་ནས་དབང་བསྐུར་བ་འདོད་པས་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བདུན་ཏེ། བསྙེན་པ་དང་། སའི་ཆོ་ག་དང་། སྟ་གོན་དང་། བྲིས་ཤིང་རྒྱན་དགྲམ་པ་དང་། བསྒྲུབ་ཅིང་མཆོད་པ་དང་། འཇུག་ཅིང་དབང་བསྐུར་བ་དང་། མཇུག་གི་བྱ་བའོ། །ཡང་ན་བྲི་བ་མན་ཆད་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་ཞག་གི་ནུབ་མོ་ཞེས་བྱ་བར་བྱས་ནས་བཞི་རུ་ཡང་མཛད་དོ། ། 1-844 དེ་ལ་བསྙེན་པ་ལ་གསུམ། རབ་མཚན་མའི་བསྙེན་པ། འབྲིང་དུས་ཀྱི་བསྙེན་པ། ཐ་མ་གྲངས་ཀྱི་བསྙེན་པ་སྟེ། དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་ལུ
【現代漢語翻譯】 爲了所有眾生的利益，應當時常飲用慈悲。』這是黑汝迦（Hevajra）第六品所說。這些將詳細解釋其意義。然後，先行獻供，如《古爾經》（Guhyasamaja Tantra）第十二品所說：『皈依三寶！』等偈頌應唸誦三遍。 第二，關於如此皈依和發菩提心的教導，也出自這些續部本身。皈依佛，就不會皈依世俗，如：『梵天、自在天（大自在天，Maheśvara）及其眷屬，閻魔（Yama）和財神（Kubera），無實（unreal）和善友（good friends），高里（Gauri）等之座。』 皈依法，就不會傷害眾生，如：『僅僅傷害眾生，就無法獲得手印（mudra）的成就。』這是第十一品所說。 皈依僧，就不會與外道為伍，如：『不對惡毒者慈愛。』這是《古爾經》第十五品所說。 關於發菩提心的教導，永遠不應捨棄愿菩提心，因為一切佛都依賴它。如《桑布扎續》（Samputa Tantra）第三品第四節所說：『如三世諸佛，于菩提中決定，無上菩提心，我今發此勝心。』 關於行菩提心的教導，也出自同一續部：『戒律之學，積聚善法，利益眾生之三種戒律，應各自堅定受持。』 然後，關於大壇城灌頂，分為二：攝受弟子的儀軌，以及使之成熟的灌頂之現觀。 第一，雖然這些續部中沒有明確說明，但弟子祈請，如《桑布扎續》第二品第一節所說：『弟子膝蓋著地，以虔誠之心，合掌讚頌，向導師祈請。』 第二，然後，爲了渴望灌頂，有七種現觀：修習、地之儀軌、準備、繪製並陳設裝飾、修持並供養、進入並灌頂、以及結尾之行。或者，將繪製等之前的步驟，稱為『壇城之夜』，合為四種。
【English Translation】 'For the sake of all sentient beings, one should always drink compassion.' This is stated in the sixth chapter of Hevajra. These will explain the meaning in detail. Then, offering should be done first, as stated in the twelfth chapter of the Guhyasamaja Tantra: 'I take refuge in the Three Jewels!' These verses should be recited three times. Secondly, the teachings on such refuge and the generation of Bodhicitta are also taught in these very tantras. By taking refuge in the Buddha, one does not take refuge in the worldly, such as: 'Brahma, Maheśvara (Great Lord) and his retinue, Yama and Kubera (Lord of Wealth), the unreal and good friends, the seats of Gauri, etc.' By taking refuge in the Dharma, one should not harm sentient beings, such as: 'Merely by harming sentient beings, one will not attain the siddhi (accomplishment) of the mudra (seal).' This is from the eleventh chapter. By taking refuge in the Sangha, one should not associate with non-Buddhists, such as: 'One should not be loving towards the malicious.' This is from the fifteenth chapter of the Guhyasamaja Tantra. Regarding the teachings on generating Bodhicitta, one should never abandon the aspiration Bodhicitta, because all Buddhas rely on it. As stated in the third chapter, fourth section of the Samputa Tantra: 'Just as the protectors of the three times, are determined in Bodhi, the unsurpassed Bodhicitta, I generate this supreme mind.' Regarding the teachings on engaging Bodhicitta, also from the same tantra: 'The training in morality, the accumulation of virtuous dharmas, and the three moralities of benefiting sentient beings, should each be firmly upheld.' Then, regarding the great mandala initiation, there are two parts: the ritual of accepting disciples, and the seven Abhisamayas (realizations) of the initiation that ripens them. First, although it is not clearly stated in these tantras, the disciple's request is as stated in the first section of the second chapter of the Samputa Tantra: 'The disciple, with knees on the ground, with devotion, with palms joined in praise, should request the teacher.' Second, then, for those desiring initiation, there are seven Abhisamayas: recitation (approach), the ritual of the ground, preparation, drawing and arranging the decorations, practice and offering, entering and initiating, and the concluding activities. Alternatively, the steps up to drawing are called 'the night of the mandala', making it four.
ང་ནི། ཧེ་བཛྲའི་ལེའུ་བཅུ་པ་ལས། དང་པོ་སྤྲིན་གསེབ་ཀྱི་ཟླ་བ་དང་འདྲ་བར་ཆོས་ཉིད་མི་གསལ་བའི་ཚུལ་གྱིས་མཐོང་བ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་འཛིན་ཡང་། དངོས་གྲུབ་ཀྱི་མཚན་མ་ཡིན་གྱི་བསྙེན་པའི་མཚན་མ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པའི་ལུང་ཡང་། དང་པོའི་བཅུ་གཅིག་པ་ལས། ཟླ་དྲུག་གོམས་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིས། །འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་འཛིན་ཡང་། དེ་ལྟ་སྟངས་ཀྱི་མཚན་མ་ཡིན་གྱི་བསྙེན་པའི་མཚན་མ་མ་ཡིན་ནོ། །གྲངས་ཀྱི་བསྙེན་པ་གསུམ་ནི། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། འཁོར་ལོའི་དང་པོའི་བཟླས་པ་འབུམ། །དཀྱིལ་འཁོར་ཅན་གྱི་དེ་བཞིན་ཁྲི། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་སའི་ཆོ་ག་ལ་ལྔ་སྟེ། བརྟག་པ་དང་། བསླང་བ་དང་། སྦྱང་བ་དང་། གཟུང་བ་དང་། བསྲུང་བའོ། །བརྟག་པ་ནི། དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། ཚལ་དང་སྐྱེ་བོ་མེད་གནས་དང་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་གསུངས་སོ། །བསླང་བ་ལ་གཉིས་ལས། མངོན་པ་ལས་བསླང་བ་ནི་ཤུགས་ལས་ཤེས་ལ། མི་མངོན་པ་ལས་བསླང་བ་ནི། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། གོང་གི་ཨ་སོགས་སྔགས་ཀྱིས་ནི། །དེ་ལ་གཏོར་མ་རྣམ་པར་སྦྱིན། ། 1-845 ཞེས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་ལེའུ་དང་པོ་ལས། མ་མ་རིན་ཆེན་སྣ་ཚོགས་འཛིན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་གསུངས་སོ། །སྦྱང་བ་ལ་གཉིས་ལས། ལས་དང་བྱ་བས་སྐྱོན་སྦྱང་བ་ནི། དཀྱིལ་འཁོར་ཁྲུ་གསུམ་བྱས་ནས་ནི། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ལ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་བགེགས་སྦྱང་བ་ནི། དང་པོར་ལྷ་ཡི་བདག་ཉིད་ཀྱིས། །རྣལ་འབྱོར་པས་ནི་ནོར་འཛིན་སྦྱང་། །ཞེས་པ་དང་། གོང་དུ་གསུངས་པའི་སྔགས་རཀྵ་སོགས་ཀྱིས་ནི། །མཁས་པས་འཛིན་མ་རྣམ་པར་སྦྱང་། །ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །གཟུང་བ་ལ་གཉིས་ལས། བློས་གཟུང་བ་ནི་དོན་གྱིས་ཤེས་ལ། སྟང་སྟབས་ཀྱི་བཀོད་པས་གཟུང་བ་ནི། གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བདུན་པ་དངོས་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། །བསྲུང་བ་ནི། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། ཇི་ལྟར་ལེའུ་གསུམ་པར་སྲུང་འཁོར་གྱི་བསམ་གཏན་གསུངས་པ་དེ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་། བསྲུང་བའི་འཁོར་ལོ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་༼གསུངས་༽པ་བསྒོམས་པ་ཉིད་དོ། །ཅེས་བྱ་བས་རྒྱས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཕྱོགས་ཀུན་ཏུ་འཇུག་པ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་ཆས་གོས་ནི། །དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། ཁྲུས་དང་གཙང་སྦྲ་དྲི་ཞིམ་ལུས། །སྣ་ཚོགས་རྒྱན་གྱིས་རྣམ་པར་བརྒྱན། །ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །སྟ་གོན་ལ་ཆོས་བཞི་ལས། དང་པོ་སའི་ལྷ་མོ་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་ནི་མི་མངོན་པ་ལས་བསླང་བ་དང་མཐུན་ནོ། ། 1-846 ལྷ་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་ནི་རྩ་རྒྱུད་རྣམས་ན་ནི་མེད་དེ། སཾ་པུ་ཊའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་སྟ་གོན་ལ་གནས་པ་བྱས་ལ་ཞེས་བྱ་བ་ནས་སྦྱིན་སྲེག་བྱས་ནས་ག
【現代漢語翻譯】 現在我將翻譯《黑汝嘎續》（Hevajra，喜金剛）第十章的內容。首先，關於『如同雲中之月，法性不明顯顯現』，這被認為是成就的徵兆，而非修持的徵兆。其次，關於經文，在第一章第十一節中說：『通過六個月的練習，必定能成就，對此毫無疑問。』這被認為是見解的徵兆，而非修持的徵兆。關於數量的修持，根本續第一章第十節中說：『第一個輪的唸誦是一百萬遍，具足壇城的是十萬遍。』 接下來是土地儀軌的五個部分：觀察、喚起、凈化、攝持和守護。觀察：在第一章第十節中，有一頌說：『沒有花園，沒有生物居住的地方』等等。喚起分為兩種：從顯現中喚起可以通過文意理解，而從非顯現中喚起，根本續第一章第十節中說：『用頂上的阿等咒語，向其佈施食子。』以及後續第一章中說：『母親手持各種珍寶。』等等一頌。凈化也分為兩種：通過行為和事業凈化過失，如『建造三肘高的壇城』等等所示；通過禪定凈化障礙，如『首先以本尊的自性，瑜伽士凈化土地。』以及上面所說的咒語Raksha等，『智者完全凈化土地。』所示。 攝持也分為兩種：通過智慧攝持可以通過意義理解，而通過手印姿勢的排列攝持，可以從《古汝續》第十四章和《桑布扎續》第七品中實際瞭解。守護：根本續第一章第十節中說：『如第三章所說的守護輪的禪定，同樣在這裡，守護輪如何守護，就如何禪修。』通過這些可以詳細瞭解。關於普遍進入的金剛阿阇黎的服裝：第一章第十節中說：『沐浴、清潔、身體散發香味，用各種裝飾品裝飾。』 關於準備，有四法。首先，土地女神安住于準備中，這與從非顯現中喚起相似。本尊安住于準備中，這在根本續中沒有，但在《桑布扎續》的後續中說：『在壇城安住于準備中之後』，然後進行火供等等。
【English Translation】 Now, I will translate the content of the tenth chapter of Hevajra. First, regarding 'Like the moon in the clouds, the Dharmata (nature of reality) appears unclearly,' this is considered a sign of accomplishment, not a sign of practice. Second, regarding the scripture, in the eleventh section of the first chapter, it says: 'Through six months of practice, one will surely achieve, there is no doubt about this.' This is considered a sign of view, not a sign of practice. Regarding the number of recitations, the root tantra, first chapter, tenth section, says: 'The recitation of the first wheel is one million times, and for those with mandalas, it is one hundred thousand times.' Next are the five parts of the land ritual: examination, evocation, purification, grasping, and protection. Examination: In the first chapter, tenth section, there is a verse that says: 'A place without gardens, without living beings,' and so on. Evocation is divided into two types: evocation from the manifest can be understood through the meaning, while evocation from the unmanifest, the root tantra, first chapter, tenth section, says: 'With the mantras of A, etc., on the top, offer bali (sacrificial cakes) to it.' And the subsequent first chapter says: 'The mother holds various jewels.' and so on, one verse. Purification is also divided into two types: purifying faults through actions and deeds, as shown by 'Constructing a mandala three cubits high,' etc.; purifying obstacles through samadhi (meditative concentration), as in 'First, with the self-nature of the deity, the yogi purifies the earth.' And the mantras Raksha, etc., mentioned above, 'The wise one completely purifies the earth.' is shown. Grasping is also divided into two types: grasping through wisdom can be understood through meaning, while grasping through the arrangement of hand gestures can be actually understood from the fourteenth chapter of the Gurule'u Tantra and the seventh chapter of the Samputa Tantra. Protection: The root tantra, first chapter, tenth section, says: 'As the meditation on the protection wheel is described in the third chapter, similarly here, how the protection wheel protects, that is how one meditates.' Through these, one can understand in detail. Regarding the Vajra Acharya's clothing for universal entry: The first chapter, tenth section, says: 'Bathing, cleanliness, a fragrant body, adorned with various ornaments.' Regarding preparation, there are four dharmas. First, the earth goddess abiding in preparation is similar to evocation from the unmanifest. The deity abiding in preparation is not found in the root tantras, but in the subsequent Samputa Tantra it says: 'After the mandala abides in preparation,' then perform the fire offering, and so on.
ཏོར་མ་སྦྱིན་པའི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བུམ་པ་སྟ་གོན་ནི། བུམ་པ་བརྒྱད་ལ་སོགས་པར་ལྡན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྐང་པ་ལྔ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས་ཀྱང་། རེ་ཞིག་རྩ་བའི་བུམ་པ་ལ་སོགས་པ་ལྷག་པར་གནས་པ་བྱས་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །སློབ་མ་ལྷག་པར་གནས་པ་ནི་རྩ་བའི་རྒྱུད་འདི་ན་མི་སྣང་གི། སཾ་པུ་ཊའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། སློབ་མ་ལྷག་པར་གནས་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །བྲིས་ཤིང་རྒྱན་དགྲམ་པ་ལ་བཞི། ཐིག་གིས་བྲི་བ་དང་། ཚོན་གྱིས་བྲི་བ་དང་། མཚན་མ་དགོད་པ་དང་། རྒྱན་དགྲམ་པའོ། །དང་པོ་ནི། དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། རང་གིས་འདོད་པའི་ལྷའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས། །སར་པ་ལེགས་པར་བཀལ་བ་དང་། །ཤིན་ཏུ་ཚད་མ་མཛེས་པ་ཡི། །སྲད་བུས་ཤེས་རབ་ཅན་གྱིས་གདབ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཚོན་གྱིས་བྲི་བ་ནི། རྡུལ་ཚོན་དམ་པའི་ཚོན་དང་ནི། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། མཚན་མ་དགོད་པ་ནི། ཤར་དུ་གྲི་གུག་རྣམ་པར་བྲི། ། 1-847 ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱུད་གསུམ་ཀ་ལས་ཚོན་གྱིས་བྲིས་ཤིང་མཚན་མ་དགོད་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །རྒྱན་དགྲམ་པ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་དང་པོ་ལས། འདོད་ཡོན་ལྔ་ཡིས་གང་བ་དང་། །བླ་རེ་བྲེས་པས་ཉེ་བར་འབར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །བསྒྲུབ་ཅིང་མཆོད་པ་ལ། དཀྱིལ་འཁོར་བསྒྲུབ་པ་ནི། དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། དེར་ནི་རིགས་ལྔ་ལས་བྱུང་བའི། །རིག་མ་བཟང་མོ་རྣམ་པར་གཞུག །ཅེས་སོ། །མཆོད་པ་ནི། ཕྱི་མའི་དང་པོ་ལས། མཆོད་པ་སྣ་ཚོགས་ཧཱུྃ་ཡིག་ལས་ནི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་དང་། །མེ་ཏོག་ལ་སོགས་འབུལ་བ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ལ། བཤད་པའི་རྒྱུད་གཉིས་པ་༼ཀ་༽ལས་ཀྱང་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །འཇུག་ཅིང་དབང་བསྐུར་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། སློབ་དཔོན་འཇུག་ཅིང་དབང་བླང་བ་དང་། སློབ་མ་འཇུག་ཅིང་དབང་བསྐུར་བའོ། །དང་པོ་ནི། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་སྙེམས་ཏེ་ང་རྒྱལ་དང་ལྡན་པར་བྱས་ནས། །རྐང་པ་གཡས་པ་བརྐྱང་པའི་སྟངས་སྟབས་བྱས་ཏེ། །རྡོར་སེམས་ནི་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ནཕྱག་གཉིས་པའི་ཀྱེ་རྡོ་རྗེ་སྦྱོར་བས། །སློབ་དཔོན་དཀྱིལ་འཁོར་འཇུག་པ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་དང་པོ་ལས་ཀྱང་། གང་གི་ཚེ་སྔགས་ཀྱི་ལམ་ནི་རྗེས་བཙལ་བ་སྟེ་སྔགས་ཀྱི་སྒོར་འཇུག་པས། ། 1-848 གང་ཚེ་དབང་གི་ཆོ་ག་ལ་མཁས་པས་གཞན་ལ་དབང་བསྐུར་བ་ན་དང་པོར་རང་གིས་དབང་ལེན་དགོས་པས་བླང་བའི་ཡུལ་ནི། །སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་ཏེ་གདན་གསུམ་ཚང་བའི་ལྷ་ཚོགས་མངོན་སུམ་དུའམ། །དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ལྷ་ཚོགས་ཀྱི་རྣམ་པར་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་དབུས་སུ་བདེ་བར་གཤེགས་ནས་ཏེ་བཞུགས་པར་མོས་ནས་སུ། །དབང་ཞུ་མཁན་འཇིག
【現代漢語翻譯】 『供養朵瑪』之間（進行），如是說。瓶的準備是：『具備八個瓶等。』等等五頌。桑布扎續後篇中也說：『暫時安置根本瓶等。』等等。弟子安置，在此根本續中未見。桑布扎續後篇中說：『應安置弟子。』等等。書寫和陳設供品有四種：用線條書寫，用顏料書寫，設定標誌，陳設供品。 首先是用線條書寫：在第一品第十節中說：『瑜伽士以等持自所欲之本尊，于地上善加鋪設，以極度精確美觀之線，由具智慧者繪製。』如是說。用顏料書寫是：『以神聖的顏料和… 』等等。設定標誌是：『東方書寫彎刀。』 等等，三部續中都詳細地講述了用顏料書寫和設定標誌。陳設供品是：在桑布扎第二品第一節中說：『充滿五種妙欲，以懸掛的幡旗而熾盛。』等等。修持和供養方面，修持壇城是：在第一品第十節中說：『于彼處安置由五部族所生的，賢善明妃。』如是說。供養是：在後篇第一節中說：『從吽字（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）中圓滿生起各種供品，獻上鮮花等。』等等，並且在第二部釋續中也詳細地講述了。 進入和灌頂分為兩種：上師進入和接受灌頂，弟子進入和接受灌頂。首先是上師：在根本續第一品第十節中說：『生起金剛薩埵（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：vajrasattva，漢語字面意思：金剛薩埵）的慢，並具有我慢，伸出右腿，擺出姿勢。金剛薩埵（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：vajrasattva，漢語字面意思：金剛薩埵）是怎樣的呢？以雙手結喜金剛（藏文：ཀྱེ་རྡོ་རྗེ，梵文天城體：हेवज्र，梵文羅馬擬音：hevajra，漢語字面意思：嘿金剛）印，上師進入壇城。』如是說。在桑布扎第二品第一節中也說：『當追尋真言之道，進入真言之門時，' 當精通灌頂儀軌者為他人灌頂時，首先自己必須接受灌頂，接受的對境是：『諸佛的三處（身語意）圓滿的本尊眾顯現，或者壇城本尊眾的形象，于壇城中央安樂而住。』觀想后，灌頂請求者…
【English Translation】 『Offering Torma』 in between (perform), thus it is said. The preparation of the vase is: 『Possessing eight vases, etc.』 and so on, five verses. In the later Samputa Tantra, it is also said: 『Temporarily place the root vases, etc.』 and so on. The placement of the disciple is not seen in this root tantra. In the later Samputa Tantra, it is said: 『The disciple should be placed.』 and so on. There are four aspects to writing and arranging offerings: writing with lines, writing with colors, setting marks, and arranging offerings. First, writing with lines: In the tenth section of the first chapter, it is said: 『The yogi, with equal concentration on the deity he desires, should carefully prepare the ground, and with extremely precise and beautiful lines, the wise one should draw.』 Thus it is said. Writing with colors is: 『With sacred colors and…』 and so on. Setting marks is: 『In the east, write a curved knife.』 And so on, all three tantras extensively describe writing with colors and setting marks. Arranging offerings is: In the first section of the second chapter of Samputa, it is said: 『Filled with the five desirable qualities, blazing with hanging banners.』 and so on. Regarding practice and offering, practicing the mandala is: In the tenth section of the first chapter, it is said: 『There, place the virtuous consort born from the five families.』 Thus it is said. Offering is: In the first section of the later chapter, it is said: 『Generating various offerings completely from the syllable Hūṃ (藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽), offering flowers, etc.』 and so on, and it is also described in detail in the second explanatory tantra. Entering and empowerment are divided into two: the guru entering and receiving empowerment, and the disciple entering and receiving empowerment. First, the guru: In the tenth section of the first root tantra, it is said: 『Generating the pride of Vajrasattva (藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：vajrasattva，漢語字面意思：金剛薩埵), and being filled with arrogance, extending the right leg, assuming a posture. What is Vajrasattva (藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：vajrasattva，漢語字面意思：金剛薩埵) like? With the hands forming the Hevajra (藏文：ཀྱེ་རྡོ་རྗེ，梵文天城體：हेवज्र，梵文羅馬擬音：hevajra，漢語字面意思：嘿金剛) mudra, the guru enters the mandala.』 Thus it is said. In the first section of the second chapter of Samputa, it is also said: 『When seeking the path of mantra, entering the door of mantra,』 When one skilled in the rituals of empowerment empowers another, one must first receive empowerment oneself, the object of receiving is: 『The assembly of deities complete with the three seats (body, speech, and mind) of all Buddhas appearing manifestly, or the form of the mandala deity assembly, dwelling comfortably in the center of the mandala.』 After visualizing, the empowerment requester…
་རྟེན་ཁམས་ནི་མཐའ་ཡས་སུ་གནས་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་དབང་ཐོབ་པར་མོས་པ་དང་། །རང་གི་རྒྱུད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་གནས་ཐོབ་ནས། །དམ་ཚིག་ཉམས་པས་འཇིགས་པ་ལས་སྐྱོབ་པ་ཡི་ཆེད་དུ། །སློབ་དཔོན་བློ་དང་ལྡན་པས་སློབ་མ་ལ་དབང་བསྐུར་བ་དེ་བཞིན་དུ་རང་གི་ཀྱང་བླང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་སློབ་མའི་བྱ་བ་ལ་འཇུག་པ་དང་། དབང་བསྐུར་བ་གཉིས། འཇུག་པ་ལ་ཕྱི་འཇུག་དང་ནང་འཇུག་གཉིས་ཏེ། དེའང་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་ལྔ་པ་ལས། གོས་ཀྱིས་མིག་ནི་བཀག་ནས་སུ། །དེར་ནི་སློབ་མ་འཇུག་པ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། དེ་ཉིད་ལས། མང་དུ་རབ་ཏུ་བརྗོད་པས་ཅི། །ཇི་ལྟར་དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་ཡིས། །དཀྱིལ་འཁོར་ཆོ་ག་དེ་བཞིན་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལས་ཤེས་སོ། །དབང་བསྐུར་བ་ལ་གཉིས། ཐུན་མོང་གི་དབང་བསྐུར་བ་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དབང་བཞི་བསྐུར་བའོ། །དང་པོ་ནི་དབང་དྲུག་སྟེ། །ཆུ། 1-849 ཅོད་ཅན། རྡོ་རྗེ། དྲིལ་བུ། མིང་། ཐུན་མོང་གི་བརྟུལ་ཞུགས་རྣམས་སོ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དབང་ནི་བཞི་སྟེ། བུམ་དབང་དང་། གསང་དབང་དང་། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་དང་། བཞི་པའོ། །དེ་ལྟར་ཐུན་མོང་དང་ཐུན་མོང་མིན་པའི་དབང་གཉིས་སུ་འོང་བ་ཡང་གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས། ཆུ་ཡི་དབང་གིས་དང་པོ་སྟེ། ཅོད་པན་དབང་ནི་གཉིས་པའོ། །རྡོ་རྗེ་དབང་གིས་གསུམ་པ་སྟེ། རང་གི་བདག་པོ་སྟེ་དྲིལ་བུའི་དབང་བཞི་པ་ཉིད། །མིང་གི་དབང་བསྐུར་ལྔ་པ་སྟེ། །དྲུག་པ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །བུམ་པའི་དབང་ནི་བདུན་པ་སྟེ། །གསང་བའི་དབང་ནི་བརྒྱད་པའོ། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་དགུ་པ་སྟེ། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྡོ་རྗེ་ལྟར་མི་ཕྱེད་པའི་དོན་སྟོན་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིས་དབང་བཞི་པ། །ཆོས་བཤད་པ་སོགས་རྗེས་གནང་ཀུན་གྱི་དེ་ཉིད་བརྟུལ་ཞུགས་བརྗོད་པ་དང་གསང་དབང་གི་མཐའ་རྟེན། །སྟོན་པ་རང་གི་ལུང་བསྟན་ཏེ། །དེ་འདིར་དབང་གི་ཆོ་གའོ། །ཞེས་བདུན་པ་ལ་བུམ་པའི་དབང་བསྐུར་འབྱུང་ལ། གུར་ལེའུ་བདུན་པ་ལས། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དབང་གསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། བུམ་པའི་དབང་ནི་དང་པོ་སྟེ། །གཉིས་པ་ལ་ནི་གསང་བའི་དབང་། །གསུམ་པ་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ཤེར་དབང་གི་དུས་སུ་མྱོང་བའི་ངོ་བོ་ཇི་ལྟར་ལུས་ལྟ་བུ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་སྐུ་དང་འདྲ་བ་ལ་མཚོན་ནོ། ། 1-850 ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་ཐུན་མོང་གི་དབང་དྲུག་ནི་གུར་ལེའུ་བཞི་པ་ལས་གསལ་ལ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དབང་རྣམས་ནི་གཙོ་བོར་རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས་གསལ་ཏེ། དེ་ཡང་ཕྱི་མའི་ལེའུ་གསུམ་པ་ལས་གསལ་བར་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་བུམ་པའི་དབང་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་བུམ་པའི་བྱ་བ་ལ་འཇུག་པའི་ཕྱིར་ཐུན་མོང་གི་དབང་རྣམས་ཀྱང་བུམ་པའི་དབ
【現代漢語翻譯】 『信賴居住於無垠之處的眾生皆得自在，獲得加持自身之境地，為救脫毀犯誓言之怖畏，具慧上師為弟子灌頂，自身亦當如是行持。』如是說。其次為弟子之行持與灌頂二者。入行有外入行與內入行二者。亦即于根本續之外品第五中雲：『以布遮眼后，弟子入于彼。』又于彼中雲：『多說何益？如彼略攝，壇城儀軌如是行。』如是可知。灌頂有二：共同之灌頂與不共之四灌頂。初者為六灌頂：水灌頂、冠冕灌頂、金剛杵灌頂、鈴灌頂、名號灌頂、共同之律儀等。不共之灌頂有四：寶瓶灌頂、秘密灌頂、智慧慧灌頂、第四灌頂。如是共同與不共之二灌頂，亦如《古汝續》第十五品所云：『水灌頂為第一，冠冕灌頂為第二。金剛杵灌頂為第三，自之本尊即鈴之灌頂為第四。名號灌頂為第五，第六為圓滿之佛陀。寶瓶灌頂為第七，秘密灌頂為第八。智慧慧灌頂為第九，如是真如金剛般不可分之義，以合和示現第四灌頂。』講述佛法等隨許一切之彼性，述說律儀與秘密灌頂之邊際。示現自身之授記，此即此處之灌頂儀軌。如是第七有寶瓶灌頂。又如《古汝續》第七品所云：為明示不共之灌頂，寶瓶灌頂為第一，第二為秘密灌頂，第三為智慧慧灌頂，于慧灌頂之時，體驗之自性，如身體般，即以彼第四之智慧，譬喻如來之法身。 如是說。其中共同之六灌頂于《古汝續》第四品中詳述，不共之灌頂則主要于根本續中詳述，亦即于外品第三品中詳述。何以稱之為寶瓶灌頂耶？因於一切時處皆行持寶瓶之事業，故共同之灌頂亦為寶瓶之灌頂。
【English Translation】 'Trusting that all beings residing in the boundless realm attain freedom, and having obtained the state of blessing one's own lineage, in order to save from the fear of breaking vows, the wise master bestows empowerment upon the disciple, and one should also act in the same way.' Thus it is said. Secondly, there are two aspects: the disciple's practice and the empowerment. Entering the practice has two aspects: outer entry and inner entry. That is, in the fifth chapter of the outer section of the Root Tantra, it says: 'Having covered the eyes with cloth, the disciple enters therein.' And in the same text, it says: 'What is the use of saying much? As it is briefly summarized, the mandala ritual should be performed in this way.' Thus it can be known. There are two types of empowerment: common empowerment and the uncommon four empowerments. The first is the six empowerments: water empowerment, crown empowerment, vajra empowerment, bell empowerment, name empowerment, and the common vows. The uncommon empowerments are four: vase empowerment, secret empowerment, wisdom-awareness empowerment, and the fourth empowerment. These two types of empowerment, common and uncommon, are also mentioned in the fifteenth chapter of the Guhyasamaja Tantra: 'The water empowerment is the first, the crown empowerment is the second. The vajra empowerment is the third, one's own deity, that is, the bell empowerment, is the fourth. The name empowerment is the fifth, the sixth is the complete Buddha. The vase empowerment is the seventh, the secret empowerment is the eighth. The wisdom-awareness empowerment is the ninth, and thus the suchness, like an indivisible vajra, is shown through union, the fourth empowerment.' Explaining the Dharma and all subsequent permissions, stating the nature of the vows and the boundary of the secret empowerment. Showing one's own prophecy, this is the empowerment ritual here. Thus, in the seventh, there is the vase empowerment. And as the seventh chapter of the Guhyasamaja Tantra says: 'In order to clarify the uncommon empowerments, the vase empowerment is the first, the second is the secret empowerment, the third is the wisdom-awareness empowerment, and at the time of the wisdom empowerment, the nature of the experience, like the body, is the same as the fourth wisdom, which is like the Dharmakaya of the Tathagata.' Thus it is said. Among them, the common six empowerments are detailed in the fourth chapter of the Guhyasamaja Tantra, and the uncommon empowerments are mainly detailed in the Root Tantra, that is, in the third chapter of the outer section. Why is it called vase empowerment? Because at all times and places, the activity of the vase is performed, therefore the common empowerment is also the empowerment of the vase.
ང་གི་ཁོངས་སུ་བསྡུས་པས་བུམ་པའི་དབང་ནི་ཆུ་ལ་སོགས་པ་བདུན་ནོ། ། རྫས་གསང་བའི་ཕྱིར་གསང་བའི་དབང་སྟེ། དེ་ལ་གསུམ་ལས་ཕྱེ་བའི་ལྔ་སྟེ། རྗེ་བཙུན་ཡབ་ལས་ཐོབ་པ་དང་། ཡུམ་ལས་ཐོབ་པ་དང་། གྲོལ་བའི་སྟོབས་ལས་ཐོབ་པའོ། །དེ་ལ་གསུམ། རྣམ་རྟོག་གི་རིམ་པས་དུང་དང་ཉ་ཕྱིས་སུ་མངོན་དུ་བྱས་ལ་སྦྱིན་པ་དང་། ཞོ་དང་ཆང་ལ་སྦྱར་ཏེ་སྦྱིན་པ་དང་། མགྲིན་པར་ཉིན་པར་གྱི་ཐིག་ལེ་བྱ་བའོ། །ཤེས་རབ་ཕྱག་རྒྱ་གཏད་ཅིང་ཡེ་ཤེས་དགའ་བ་བཞི་སྐྱེས་པས་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཏེ། ཤེས་རབ་ནི་དངོས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་གཏད་པ་ཡིན་ལ། ཡེ་ཤེས་དགའ་བ་བཞིའི་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ནི་འོག་ཏུ་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་སྐབས་སུ་ཞིབ་ཏུ་བཤད་པར་བྱའོ། །དབང་བཞི་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། ཚིག་གི་དང་། དོན་གྱི་དང་། ལམ་དུ་བྱེད་པ་དང་། བཞི་པ་རྟེན་ཅན་དང་། 1-851 འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་བཞི་པའོ། །དབང་དེ་དག་གི་མཐའ་རྟེན་ནི་ནུབ་གཅིག་ལ་དབང་བཞི་རྫོགས་པར་བསྐུར་ན་བུམ་དབང་གི་མཐའ་རྟེན་རྗེས་གནང་ནི་གསུམ་སྟེ། ལྷ་མཆོད་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱ་བ་དང་། ཆོས་བཤད་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་སྟེ། གསུམ་ཀའང་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཅུ་གཉིས་པ་ལས། སློབ་མའི་ཚོགས་རྣམས་བསྡུ་བར་གྱིས། །ཞེས་པས་ཀྱང་ཟིན་ལ། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་དང་པོ་ལས་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་གྲོང་ཁྱེར་མཆོག་ཏུ་སྔོན་དུ་དབང་བསྐུར་ནས། །དེ་ནས་དེ་ལ་རྗེས་སུ་གནང་བ་སྦྱིན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས་ཀྱང་གསལ་བར་གསུངས་སོ། །གསང་དབང་གི་མཐའ་རྟེན་ལུང་བསྟན་ནི། གུར་ལེའུ་གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་ལས་གསུངས་སོ། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཐའ་རྟེན་ནི། དབུགས་དབྱུང་བ་དང་། དབང་བཞི་པའི་མཐའ་རྟེན་གཟེངས་བསྟོད་ནི། གུར་ལེའུ་བཞི་པ་དང་། བཅོ་ལྔ་པ་ལས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །ནུབ་གཅིག་ལ་དབང་རྫོགས་པར་མི་བསྐུར་ན་རྡོ་རྗེ་སློབ་མའི་རིགས་ལ་ནི་མཐའ་རྟེན་གང་ཡང་མི་དགོས་ལ། རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་རིགས་ལ་མཐའ་རྟེན་བཞི་ཀ་བུམ་དབང་གི་རྗེས་ལ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མཇུག་གི་བྱ་བ་ལ་ལྔ། བླ་མ་ལ་ཡོན་དབུལ་བ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་མཆོད་པ་དང་། བཟོད་པར་གསོལ་ཏེ་གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་དང་། 1-852 ལས་ཀྱི་རྗེས་བསྡུ་བ་དང་། དགའ་སྟོན་བྱ་བ་སྟེ། རྒྱུད་ཀྱི་ལུང་དང་ཡང་སོ་སོར་སྦྱར་ལ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཆོ་ག་རྒྱུད་གསུམ་དུ་མི་གསལ་བ་རྣམས་ཇི་ལྟར་དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་ཆོ་ག་དེ་བཞིན་བྱ། །ཞེས་བཤད་པས་དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་དང་། གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་ལས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །ལག་ཏུ་བླང་བ་ཞིབ་ཏུ་ནི་སློབ་དཔོན་དཔའ་བོ་རྡོ་རྗེའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་པས་བཟང་པོ་ཡོངས་བཟུང་དང་། རིན་ཆེན་འབར་བ་ལས་རྟོགས་པར་བྱ་ཞིང་། བླ་མ་ག་ཡ་དྷ་རའི་རྗེས
【現代漢語翻譯】 歸入我之範疇的瓶灌頂有水等七種。 因物質隱秘，故為秘密灌頂。其中分為三，實則有五：從至尊上師處獲得，從佛母處獲得，以及從解脫之力中獲得。 其中有三：以分別唸的次第，將海螺和魚腸顯現並佈施；混合酸奶和酒後佈施；以及在喉嚨處施加『日間明點』。 授予智慧手印，生起四種智慧喜樂，即為智慧與般若。智慧是授予實物和智慧手印，而四種智慧喜樂的體驗，將在下文壇城輪中詳細闡述。 第四灌頂有五種：詞句之灌頂，意義之灌頂，作為道用之灌頂，具依憑之第四灌頂，以及顯現果之第四灌頂。 這些灌頂的最後儀軌是，如果一夜之間圓滿授予四種灌頂，則瓶灌頂的最後儀軌隨許有三種：供養本尊，利益有情，以及隨許說法。這三者都包含在根本續《後分》第十二章中：『應聚集所有弟子。』《密集金剛續》第二品第一節中也說：『于殊勝佛城中先灌頂，然後給予隨許。』等等，在《後分》中也有明確闡述。 秘密灌頂的最後儀軌是授記，在《古汝續》第三品和第四品中有所闡述。 智慧般若灌頂的最後儀軌是開解，第四灌頂的最後儀軌是讚頌，可在《古汝續》第四品和第十五品中領會。 如果不能一夜之間圓滿授予灌頂，那麼對於金剛阿阇黎的種姓來說，不需要任何最後儀軌；而對於金剛上師的種姓來說，四種最後儀軌都應在瓶灌頂之後進行。 結尾的行事有五種：向上師獻供，供養壇城，請求寬恕並恭請離開，收集剩餘之物，以及舉行會供。應結合續部的教證，分別理解。 如是，對於儀軌在三部續中不明確之處，如《攝略本續》所說：『壇城儀軌應如是行。』應從《攝略本續》和《秘密總續》中領會。 詳細的實踐方法，應追隨上師勇士金剛的足跡，從《善護持》和《寶焰》中領會，並追隨上師嘎雅達Ra（藏文：ག་ཡ་དྷ་ར།，梵文天城體：गयाधर，梵文羅馬擬音：Gayadhara，漢語字面意思：持家者）的足跡。
【English Translation】 The vase empowerment, which is included in my domain, has seven aspects, such as water. Because the substance is secret, it is the secret empowerment. Among them, it is divided into three, but in reality, there are five: obtained from the venerable guru, obtained from the mother, and obtained from the power of liberation. Among them, there are three: using the sequence of conceptual thoughts, manifesting and giving away conch shells and fish intestines; mixing yogurt and alcohol and giving them away; and applying the 'daytime bindu' to the throat. Granting the wisdom mudra and generating the four wisdom joys is wisdom and prajna. Wisdom is the granting of objects and wisdom mudras, and the experience of the four wisdom joys will be explained in detail below in the context of the mandala wheel. The fourth empowerment has five aspects: the empowerment of words, the empowerment of meaning, the empowerment of using it as a path, the fourth empowerment with support, and the fourth empowerment that manifests the fruit. The final rituals of these empowerments are: if the four empowerments are fully conferred in one night, then the final ritual subsequent permission of the vase empowerment has three aspects: offering to the deity, benefiting sentient beings, and subsequent permission to teach the Dharma. All three are included in the twelfth chapter of the root tantra 'Later Section': 'You should gather all the disciples.' The first section of the second chapter of the Samputa Tantra also says: 'First empower in the supreme Buddha city, and then give subsequent permission to it.' and so on, and it is also clearly stated in the 'Later Section'. The final ritual of the secret empowerment is prophecy, which is described in the third and fourth chapters of the Gur Tantra. The final ritual of the wisdom-jnana empowerment is liberation, and the final ritual of the fourth empowerment is praise, which can be understood in the fourth and fifteenth chapters of the Gur Tantra. If the empowerment cannot be fully conferred in one night, then for the lineage of Vajra Acharyas, no final ritual is needed; but for the lineage of Vajra Masters, all four final rituals should be performed after the vase empowerment. The concluding actions are five: offering gifts to the guru, offering to the mandala, asking for forgiveness and respectfully requesting departure, collecting the remaining items, and holding a feast. The scriptural evidence of the tantras should be combined and understood separately. Thus, for the rituals that are not clear in the three tantras, as stated in the 'Condensed Tantra': 'The mandala ritual should be performed in this way.' It should be understood from the 'Condensed Tantra' and the 'Secret General Tantra'. The detailed practice should follow in the footsteps of the master Warrior Vajra and be understood from 'Good Protection' and 'Precious Flame', and follow in the footsteps of the master Gayadhara (藏文：ག་ཡ་དྷ་ར།，梵文天城體：गयाधर，梵文羅馬擬音：Gayadhara，漢語字面意思：持家者).
་སུ་འབྲངས་པས། རྒྱུད་དང་མན་ངག་གི་སྟོང་ཐུན་དབང་གི་ཆུ་བོར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་དེ་དག་ཀྱང་རྒྱུ་ལ་ལྟོས་པ་ནི་རྒྱུའི་རྒྱུད་ཡིན་ལ། རིགས་ལ་ལྟོས་པ་དང་། སྤང་བྱ་ལ་ལྟོས་པ་དང་། རྐྱེན་ལ་ལྟོས་པའི་དང་པོ་རྒྱུད་སྦྱང་བ་མ་བྱས་པ་རིང་ཞིག་ནས་འགྲུབ་པ་གསུམ་ནི་ལམ་ལ་འཇུག་ཏུ་རུང་བའི་གང་ཟག་ཡིན་ལ། རྐྱེན་ལ་ལྟོས་པའི་གཉིས་པ་སྦྱང་བ་བྱས་པ་འགྲུབ་པར་ངེས་པའང་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པས་རྒྱུད་སྦྱང་བ་བྱས་པ་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་འཇུག་ཏུ་རུང་བའི་གང་ཟག་ཡིན་ལ། དབང་གིས་རྒྱུད་སྨིན་པར་བྱས་པ་ནི་ཞུགས་ཟིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ནོ་དེའང་ལམ་གྱི་གཙོ་བོ་རིམ་པ་གཉིས་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། 1-853 ལམ་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ཅེས་བཏགས་པ་ཡིན་གྱི། ལམ་ལ་སྨིན་གྲོལ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་དབང་ལམ་ཡིན་ཞིང་། གང་ཟག་མཆོག་རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བྷུ་ཏི་ལྟ་བུ་ནི་དབང་བཞི་པའི་དུས་ཉིད་ན་གྲོལ་བར་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་འབྲས་བུར་ཡང་འགྱུར་མོད་ཀྱི། འདིར་གང་ཟག་འབྲིང་དང་ཐ་མའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། ལམ་གྱི་དངོས་གཞི་རིམ་པ་གཉིས་ཡིན་ལ། དེ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་དབང་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པས། དབང་བསྐུར་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གི་ཁོངས་སུ་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །དབང་འདི་དག་རིམ་ཅན་དུ་བསྐུར་བ་དང་། ཅིག་ཅར་དུ་བསྐུར་བའི་དབྱེ་བ་ནི་འོག་ནས་བཤད་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་ཀྱང་ལེའུ་དང་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་གང་དང་གང་ནས་འབྱུང་ན། ཧེ་བཛྲའི་དང་པོའི་བཅུ་པ། ཕྱི་མའི་གསུམ་པ། ལྔ་པ་བཅུ་གཉིས་པ་རྣམས་དང་། གུར་ལེའུ་གཉིས་པ། གསུམ་པ། ལྔ་པ། བདུན་པ། བརྒྱད་པ། དགུ་པ། བཅུ་བཞི་པ། བཅོམ་ལྔ་པ་རྣམས་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་༼གཉིས་པའི་དང་པོ་དང་༽གསུམ་པ་དངོས་དང་། རྒྱུད་ཕྱི་མ་རྣམས་ལས་འབྱུང་ངོ་། །རྟེན་གྱི་གང་ཟག་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་དབང་དང་བཅས་པ་བཤད་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །དེས་ཉམས་སུ་བླང་བའི་གྲོལ་བར་བྱེད་པ་ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད། ༈ རིམ་པ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱིའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ། དེས་ཉམས་སུ་བླང་བའི་གྲོལ་བར་བྱེད་པ་ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་ནི་མདོར་བསྡུ་ན་རིམ་པ་གཉིས་སུ་འདུས་པ་ཡིན་ཏེ། 1-854 རྩ་བའི་རྒྱུད་ལེའུ་༼བརྟག་པ་༽དང་པོའི་ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཉིད་དང་ནི། །རྫོགས་པ་ཡི་ཡང་རིམ་པ་ཉིད། །རིམ་གཉིས་མཉམ་པར་གནས་ནས་ནི། །རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱིས་ཆོས་འཆད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། དཔལ་གསང་བ་འདུས་པའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་བསྟན་པ། །རིམ་པ་གཉིས་ལ་ཡང་དག་བརྟེན། །བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཉིད་དང་ནི། །དེ་བཞིན་རྫོགས་པའི་རིམ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ རིམ་པ་གཉིས་པོ་འདིའི་དངོས་གྲུབ་མཐའ་དག་བསྒྲུབ་པའི་མངོན
【現代漢語翻譯】 因此，追隨灌頂，應知其為續部和口訣的空性灌頂之水流。如是，作為所依的補特伽羅，依賴於因的是因之續，依賴於種姓，依賴於所斷，以及依賴於緣。其中，第一種依賴於緣，即未經修習的續，經過長久時間才能成就的三者，是能夠進入道之補特伽羅。第二種依賴於緣，即經過修習必定成就的二者，其中第一種，通過般若波羅蜜多修習續，是能夠進入金剛乘之補特伽羅。通過灌頂使續成熟，是已經進入之補特伽羅。這以道的 главная 兩個階段為主。 1-853 被稱為修習道的所依補特伽羅。如果道不分為成熟和解脫兩種，那麼灌頂即是道。如至尊國王因陀羅部底（Indrabhuti），在第四灌頂之時即獲得解脫，對於這些人來說，灌頂也可以成為果。但在這裡，以中等和下等補特伽羅為主，道的實際是兩個階段，修習它們必須先進行灌頂，因此將灌頂歸入所依補特伽羅的範疇。這些灌頂次第授予和同時授予的區別將在下文闡述。那麼，這些灌頂從哪些章節和分別中出現呢？《黑汝嘎續》（Hevajra Tantra）的第一品第十節，后品的第三節、第五節、第十二節，以及《勝樂金剛》（Guhyasamaja Tantra）的第二品、第三品、第五品、第七品、第八品、第九品、第十四品、第十五品，還有《密集金剛》（Samputa Tantra）的第三品正文，以及後續的續部中出現。使所依補特伽羅成熟的灌頂已經講述完畢。 因此，修習而解脫之方便續。 二次第之共同現觀 因此，修習而解脫之方便續，簡而言之，包含在二次第中。 1-854 根本續第一品第八節中說：'生起次第和圓滿次第，二者平等安住，金剛持（Vajradhara）宣說佛法。'《密集金剛後續》（Guhyasamaja Uttaratantra）中也說：'諸佛所宣說的佛法，真實依賴於二次第，即生起次第和圓滿次第。' 二次第成就一切悉地之現觀
【English Translation】 Therefore, following the empowerment, it should be known as the stream of empty empowerment of the tantras and oral instructions. Thus, the individuals who are the basis, relying on the cause is the continuum of the cause, relying on the lineage, relying on what is to be abandoned, and relying on the conditions. Among them, the first relying on the conditions, that is, the continuum that has not been practiced, the three that take a long time to accomplish, are the individuals who can enter the path. The second relying on the conditions, that is, the two that are certain to be accomplished after practice, the first of which, through the practice of the continuum through Prajnaparamita, is the individual who can enter the Vajrayana. Maturing the continuum through empowerment is the individual who has already entered. This is mainly based on the two stages of the path. 1-853 It is called the individual who is the basis for practicing the path. If the path is not divided into two types, maturation and liberation, then empowerment is the path. Like the supreme king Indrabhuti, who attained liberation at the time of the fourth empowerment, for these people, empowerment can also become the result. But here, mainly based on the middle and lower individuals, the actual path is two stages, and empowerment must be done first to practice them, so empowerment is included in the category of the basis individual. The difference between these empowerments being granted sequentially and simultaneously will be explained below. So, from which chapters and distinctions do these empowerments appear? The first chapter, tenth section of the Hevajra Tantra, the third, fifth, and twelfth sections of the later chapter, and the second, third, fifth, seventh, eighth, ninth, fourteenth, and fifteenth sections of the Guhyasamaja Tantra, as well as the third chapter of the Samputa Tantra, and the subsequent tantras. The empowerment that matures the basis individual has been explained. Therefore, the means continuum for liberation through practice. The common Abhisamaya of the Two Stages Therefore, the means continuum for liberation through practice, in short, is contained in the two stages. 1-854 The first chapter, eighth section of the Root Tantra says: 'The generation stage and the completion stage, the two abide equally, Vajradhara teaches the Dharma.' The Guhyasamaja Uttaratantra also says: 'The Dharma taught by the Buddhas truly relies on the two stages, namely the generation stage and the completion stage.' The Abhisamaya of the Two Stages for Accomplishing All Siddhis
་པར་རྟོགས་པ་ལྔ། དེ་ལྟ་བུའི་རིམ་པ་གཉིས་པོ་འདིའང་ལམ་གྱི་དངོས་གཞི་རིམ་པ་གཉིས་ཀྱི་དོན་བསྒོམ་པ་དངོས་དང་། དེའི་ཡན་ལག་ཏུ་གྱུར་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་སུ་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པོ་འདིའང་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱི་གསུང་གིས་མངོན་པར་རྟོགས་པ་གསུམ་ལས་བཅུ་གཅིག་ཏུ་དབྱེ་སྟེ། གཙོ་བོ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལྔ་དང་། འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དངོས་གྲུབ་མཐའ་དག་བསྒྲུབ་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལྔ་དང་། གཉིས་ཀ་ལ་དགོས་པའི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པའོ། །དང་པོ་ལྔ་ནི། ཐོག་མར་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ལམ་ཐམས་ཅད་དེ་དང་དེའི་རྣམ་པར་སྣང་ཡང་རང་གི་ངོ་བོའམ་གོ་ཡུལ་དུ་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་པོར་རྟོགས་པའི་ལྟ་བ་དང་། 1-855 དེ་ནས་རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་རྟེན་ཡིན་པས་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པ་དང་། དེའི་རྗེས་ལ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་ལྷ་ཡེ་ཤེས་སུ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་དང་། དེ་ལྟར་རིམ་པ་གཉིས་ལ་གནས་ནས་དྲོད་ཐོབ་པས་རང་གི་སེམས་ཀྱི་བརྟན་གཡོ་བརྟག་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་གྱི་ཕྱིར་སྤྱོད་པ་དང་། སྤྱོད་པ་ལ་གནས་པ་དེས་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་ཉེ་བའི་རྒྱུ་ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལིའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པའོ། །དངོས་གྲུབ་མཐའ་དག་གི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལྔ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུགས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ནས་བསྐུལ་བའི་ཕྱིར་སྔགས་ཀྱི་བཟླས་པ་དང་། བར་ཆད་ཞི་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར་གཏོར་མ་དང་། སྐུ་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཕྱིར་རབ་གནས་དང་། ལས་མཐའ་དག་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་སྦྱིན་སྲེག་དང་། དམན་པ་ལ་མོས་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གཟུང་བའི་ཕྱིར་ལས་ཀྱི་ཚོགས་རབ་འབྱམས་བསྟན་པའོ།། །། ༈ གཉིས་ཀ་ལ་དགོས་པའི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་ལ། ལྟ་བ་སྟོན་པའི་དགོས་པ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་གཉིས་ཀ་ལ་དགོས་པ་གྲོགས་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་རྐྱང་པས་ཀྱང་འགྲུབ་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་ལ་གཉིས། བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་དང་། བསྲུང་བའི་དམ་ཚིག་གོ །དེ་ལྟར་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་འདི་ལས་བཅུ་བཞིར་དབྱེ་ན་གཙོ་བོའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ནི་རིམ་པ་གཉིས་ཡིན་ལ་ལྷག་མ་དགུ་ནི་ཡན་ལག་གོ ། 1-856 དེའང་ལྟ་བ་དང་། སྤྱོད་པ་དང་། ཉེ་རྒྱུ་དང་། དམ་ཚིག་ལ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་སྟེ། ལས་དང་པོ་པའི་དམ་ཚིག་དང་། བརྟན་པ་ཐོབ་པའི་དམ་ཚིག་དང་། བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པའི་དམ་ཚིག་སྟེ། གསུམ་ལས་ཕྱི་མ་གཉིས་ཏེ། ལྔ་ནི་རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ལ། གཞན་བཟླས་པ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ནི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །ཡང་ལས་ཀྱི་ཚོགས་ལའང་ཕྱི་ནང
【現代漢語翻譯】 五種證悟。 這兩種次第，也分為作為道之根本的正行次第之義的修習，以及作為其支分的證悟兩種。這兩種次第，也由上師們的教言，從三種證悟分為十一種：主要是成就大手印殊勝悉地的五種證悟，以及成就世間和出世間一切悉地的五種證悟，以及兩者都需要的三昧耶和律儀。 最初的五種是：首先，爲了了知從下文出現的所有的道，雖然顯現為彼和彼的相，但其自性或意義是俱生智慧，因此首先是證悟的見； 然後，因為是圓滿次第的所依，所以修習生起次第；之後，爲了了知生起次第的本尊是智慧，所以是圓滿次第；如此安住於二次第，獲得暖相，爲了觀察自心的穩固與動搖等義，所以是行；安住於行，修習作為殊勝悉地近取因的阿黎嘎黎（藏文：ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལི，梵文天城體：आलि कालि，梵文羅馬擬音：āli kāli，漢語字面意思：阿黎嘎黎）自性的菩提心。 一切悉地的證悟五種是：爲了策勵一切如來之意之精華，所以是念誦；爲了寂滅障礙等，所以是朵瑪；爲了加持身像等，所以是開光；爲了成就一切事業，所以是火供；爲了攝受對下劣者有信心的所依補特伽羅，所以是開示無量事業之聚。 三昧耶和律儀，對於兩者都需要，顯示見之必要。 總義三，對於兩者都需要，僅僅依靠友伴三昧耶和律儀也能成就，因此三昧耶和律儀分為二：受用的三昧耶和守護的三昧耶。如此，如果將這十一種證悟分為十四種，那麼主要的證悟是二次第，其餘九種是支分。 其中，分為見、行、近取因和三昧耶三種：初學者的三昧耶、獲得穩固的三昧耶和獲得更大穩固的三昧耶。其中，後面的兩種，即五種是圓滿次第的支分，其餘唸誦等六種是生起次第的支分。此外，事業之聚也分為內外。
【English Translation】 Five Realizations. These two stages are also divided into two: the actual meditation on the meaning of the two stages, which are the basis of the path, and the manifestations that are part of it. These two are also divided by the words of the previous Lamas from three manifestations into eleven: mainly the five manifestations of accomplishing the supreme siddhi of Mahamudra, and the five manifestations of accomplishing all worldly and transcendental siddhis, and the Samaya and vows required for both. The first five are: First, in order to know that all the paths that appear from below, although appearing in that and that form, are in their own nature or meaning the innate wisdom of the mind, the first is the view of realization; Then, because it is the basis of the Completion Stage, the Generation Stage is practiced; after that, in order to realize that the deity of the Generation Stage is wisdom, it is the Completion Stage; thus, abiding in the two stages and gaining warmth, it is practice for the sake of examining the stability and movement of one's own mind; abiding in practice, one meditates on the Bodhicitta of the nature of Ali Kali (藏文：ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལི，梵文天城體：आलि कालि，梵文羅馬擬音：āli kāli，漢語字面意思：Ali Kali), which is the near cause of the supreme siddhi. The five realizations of all siddhis are: In order to stimulate the essence of the minds of all Tathagatas, it is recitation; in order to pacify obstacles, it is Torma; in order to bless statues, it is consecration; in order to accomplish all actions, it is fire puja; in order to take hold of the person who is the basis of faith in the inferior, it is the teaching of the vast collection of actions. Samaya and vows, which are necessary for both, show the necessity of the view. The third general meaning, which is necessary for both, is that it can be accomplished by merely relying on the Samaya and vows of a friend, so the Samaya and vows are divided into two: the Samaya of eating and the Samaya of protecting. Thus, if these eleven realizations are divided into fourteen, the main realization is the two stages, and the remaining nine are branches. They are divided into three: view, practice, near cause, and Samaya. The Samaya of the beginner, the Samaya of gaining stability, and the Samaya of gaining greater stability. Of these three, the latter two, the five, are branches of the Completion Stage, and the other six, such as recitation, are branches of the Generation Stage. Also, the collection of actions is divided into inner and outer.
་གཉིས་ལས། ནང་གི་ལས་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱང་རྫོགས་རིམ་གྱི་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་བསྡུ་བས་གཉིས་ཀ་ཡན་ལག་དྲུག་དྲུག་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་འདི་དག་བསླབ་པའི་གོ་རིམ་དང་གང་ཟག་དང་གཉིས། དང་པོ་ནི་བཅུ་གཅིག་དང་། གཉིས་པ་བསླབ་པའི་ཚུལ་ནི་གང་ཟག་གི་རིགས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་དབྱེ་སྟེ། དབང་རིམ་པ་ཅན་དང་ཅིག་ཆར་བའི་དབྱེ་བ་དང་། སློབ་དཔོན་དང་སློབ་མའི་དབྱེ་བ་དང་། སློབ་དཔོན་ལ་ནང་དང་ཕྱིའི་དབྱེ་བས་བསླབ་བྱ་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་བས་འདི་འོག་ཏུ་བཤད་པར་བྱའོ། །འདིར་རེ་ཞིག་ལམ་གྱི་གོ་རིམ་བརྗོད་ན་དབང་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་གང་ཟག་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པ་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དབང་གི་རྗེས་ཉིད་ལ་དབང་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་པར་རྟོགས་པའི་ལྟ་བ་སྟོན་པས། གང་ཟག་རབ་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བླ་མ་གོང་མས་གསུངས་པས་དེའི་ལུགས་སུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 1-857 འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐོག་མར་ལྟ་བ་སྟོན་པའི་དགོས་པ་དང་། ལྟ་བ་བསྟན་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་ལྟ་བ་རྟོགས་པ་འདི་ཡོད་ན་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ལམ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ཏེ། དཔལ་སཾ་པུ་ཊ་ལས། དང་པོ་རྟོགས་པའི་ལྟ་བ་སྟོང་ཉིད་བསམས་ཏེ་བསྒོམས་ནས་ནི། །ལུས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མཚན་འཛིན་གྱི་དྲི་མ་བཀྲུ། །ཞེས་སོ། །འཕགས་པ་སྡུད་པ་ལས་ཀྱང་། སྦྱིན་པ་སྦྱིན་པའི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་སྟེ་སྔོན་དུ་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་དགོས་པ་སྟེ། །ཚུལ་ཁྲིམས་བཟོད་པ་བརྩོན་འགྲུས་བསམ་གཏན་དེ་བཞིན་ནོ། །དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་ཆུད་མི་གསན་པའི་ཕྱིར་དུ་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཚུལ་གཅིག་ཏུ་སྟོན་པར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ།། །། ༈ ལྟ་བ་བསྟན་པའི་ཚུལ་ལ། དབང་གི་ཡེ་ཤེས་བསྟན་པས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ལ་ངོ་སྤྲད་པ་དངོས། གཉིས་པ་ལྟ་བ་དེ་བསྟན་པའི་ཚུལ་ནི། ཤེས་རབ་དེའང་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ཡིན་ལ། མི་རྟོག་པ་དེའང་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལྟར་ཚིག་ཙམ་གྱིས་བསྟན་པར་མི་ནུས་པས། དབང་གི་ཡེ་ཤེས་ཐོབ་པའི་རྗེས་ལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཕྱིས་ནས་དེ་ཉིད་ཡང་དག་བཤད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་ལྔ་སྟེ། དབང་གི་ཡེ་ཤེས་བསྟན་པས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ལ་ངོ་སྤྲད་པ་དངོས་དང་། 1-858 ཡེ་ཤེས་དེ་ལ་གང་ཟག་གི་བདག་ཏུ་ལོག་པར་རྟོག་པར་འགྱུར་བས་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་བསྟན་པ་དང་། ཡུལ་ཅན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པའི་ཕྱིར་ཡུལ་ཤེས་བྱ་སྤྱིའི་གནས་ལུགས་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། དེ་ལྟ་བུའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དེ་གསུང་རབ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟོགས་བྱར་བསྟན་པ་དང་། ལྟ་བ་དེ་རྟོགས་བྱེད་ཁྱད་པར་ད
【現代漢語翻譯】 二者之中，內在的行法之集合也被歸入圓滿次第道的支分，因此二者都具備六支分。像這樣的證悟，從學習的次第和補特伽羅（梵文：Pudgala，意為'人'或'個體'）的角度來看，分為兩種。第一種有十一種，第二種學習的方式則根據補特伽羅的根器來區分，有次第和頓悟之分，也有上師和弟子的區分，上師又分為內在和外在，因此所學的內容也不同，這些將在後面講述。這裡暫時講述道的次第，以獲得圓滿灌頂的補特伽羅作為上師，作為雙運瑜伽士為例，在灌頂之後，展示與灌頂相關的見地，以根器最好的補特伽羅的證悟為例，按照上師們的說法來講述。 這分為兩部分：首先是展示見地的必要性，以及展示見地的方式。第一點是，如果有了對見地的證悟，那麼下面出現的所有的道都會轉變為解脫之道。正如《桑布扎續》（梵文：Samputa）中所說：'首先思維證悟的見地，並禪修空性，洗凈有情眾生的名相執著。'《聖者集經》中也說：'佈施是佈施的前行，需要首先證悟空性的智慧。持戒、忍辱、精進、禪定也是如此。爲了不浪費善法，需要用智慧來攝持。這表明一切法都以般若波羅蜜多的方式來顯現。' 關於展示見地的方式：通過展示灌頂的智慧，直接認識實相的意義。 第二，展示見地的方式是：智慧也是不分別的，而不分別也不能像般若波羅蜜多一樣僅僅用語言來表達，因此在獲得灌頂的智慧之後才展示，所以說：'之後再正確地解釋它。'這有五個方面：通過展示灌頂的智慧，直接認識實相的意義； 因為智慧可能會被錯誤地認為是補特伽羅的自性，所以要展示人無我；爲了斷除對有境智慧的增益，要確定所知境的一般狀態；像這樣的實相，要展示為一切經論所要證悟的對象；以及作為證悟見地的特殊方法
【English Translation】 Of the two, the collection of inner practices is also included as a branch of the path of the Completion Stage, so both are endowed with six branches each. Such realizations are divided into two in terms of the order of learning and the individual (Sanskrit: Pudgala, meaning 'person' or 'individual'). The first has eleven, and the second, the way of learning, is distinguished by the faculties of the individual, with distinctions between gradual and sudden, and between teacher and student. Teachers are also divided into inner and outer, so the subjects to be learned also vary, which will be discussed below. Here, for the time being, when discussing the order of the path, taking the individual who has received complete empowerment as the teacher, as an example of a union yogi, after the empowerment, the view that realizes the empowerment and its connection is shown. Taking the realization of the best individual as an example, it will be discussed according to the words of the higher lamas. This has two parts: first, the need to show the view, and the way to show the view. The first point is that if there is realization of the view, then all the paths that appear below will become paths of liberation. As it says in the Shri Samputa: 'First contemplate and meditate on the view of realization of emptiness, and wash away the stains of clinging to signs of sentient beings.' It also says in the Noble Collection: 'Giving is the preliminary to giving, that is, the wisdom of realizing emptiness is needed first. Morality, patience, diligence, and meditation are the same. In order not to waste virtuous dharmas, they are held by wisdom. This shows that all dharmas are shown in one way as the perfection of wisdom.' Regarding the way to show the view: by showing the wisdom of empowerment, directly introduce the meaning of suchness. Second, the way to show the view is that wisdom is also non-conceptual, and non-conceptuality cannot be shown merely by words like the Prajnaparamita, so it is shown after obtaining the wisdom of empowerment. Therefore, it is said: 'Later, explain it correctly.' This has five aspects: by showing the wisdom of empowerment, directly introduce the meaning of suchness; Because wisdom may be mistakenly thought of as the self of the individual, the selflessness of the person must be shown; in order to cut off the superimposition on the wisdom of the object, the general state of the object of knowledge must be determined; such suchness must be shown as the object to be realized by all the scriptures; and as a special method for realizing the view.
ུ་འཕགས་པ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ཟབ་མོས་རྟོགས་པར་བྱ་བར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤྱིར་ཡེ་ཤེས་དེ་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ཁྱད་པར་རམ་དབྱེ་བ་མེད་པར་བསྟན་པ་དང་། དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཏུ་རྟོགས་པར་བསྟན་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་དེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དམ་ཁྱབ་པའམ་རྒྱུར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཧེ་བཛྲའི་བརྟག་པ་དང་པོའི་ལེའུ་བཅུ་པ་ལས། དབང་གི་ཕྱིས་ནས་དབང་གི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ཡང་དག་བཤད། །རྣམ་པར་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟུགས་ཅན་ཏེ་རང་བཞིན་གྱི་མྱང་འདས་དང་། །འཁོར་བའི་རང་བཞིན་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཉིས། །སྤྲོས་བྲལ་གྱི་ངང་དུ་རོ་གཅིག་པས་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཕྱིས་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དབང་གི་ཉམས་མྱོང་སྐྱེས་པའི་རྗེས་ལ་འབྲེལ་པར་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །རྣམ་དག་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་ཐ་དད་དུ་གྲུབ་པའམ། 1-859 ལོགས་ནས་བཙལ་དུ་ཡོད་པ་ཞིག་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་དབྱེ་བ་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡིན་ཞིང་། དེ་རྣལ་འབྱོར་པས་ཇི་ལྟར་མྱོང་ཞིང་རྟོགས་སྙམ་ན། ཧེ་བཛྲའི་ལེའུ་བཅུ་པ་ལས་གསུངས་པ། དབང་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི་རང་གིས་རིག་ཅིང་མྱོང་བའི་བདེ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་འགྱུར། །སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བས་རང་དང་གཞན་དུ་ཡང་དག་པར་ཞེན་ཅིང་རིག་པ་སྤངས། །མཐའ་དབུས་དང་བྲལ་བས་མཁའ་མཉམ་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་རྟོག་བྲལ་བས་རྡུལ་བྲལ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་ངོ་བོ་སྟོང་པ་ཉིད། དངོས་འཁོར་བ་དང་དངོས་མེད་མྱང་འདས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་མཆོག །ཐབས་སྐྱེས་པ་དང་ཤེས་རབ་བུད་མེད་ཤིན་ཏུ་འདྲེས་པ་སྟེ་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དྲན་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་སུ་འདོད་པ་དགག་པའི་ཕྱིར་དང་། །སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་ཞིང་གཞན་གྱིས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཏེ་རང་རིག་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་ཏུ་གྲུབ་བམ་ཞེ་ན། དེ་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རང་གཞན་ཡང་དག་རིག་པ་སྤངས་ཏེ། དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་དང་། 1-860 དམིགས་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་འགའ་འང་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་དཔེ་ནི་མཁའ་མཉམ་ཞེས་སྨྲོས་ཏེ། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། དམིགས་པ་མེད་པའི་སེམས་སུ་ནི། །གནས་པ་ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། །ནམ་མཁའ་བསྒོམ་པ་དེ་ཉིད་ནི། །སྟོང་ཉིད་བསྒོམ་པར་བཞེད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་བས་ན་རྡུལ་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །གལ་ཏེ་ཡང་ན་སེམས་རང་རིག་པར་འགྱུར་ལ། ཡང་ན་དྲན་པ་མེད་པའང་རྣམ་པ
【現代漢語翻譯】 འཕགས་པ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ཟབ་མོས་རྟོགས་པར་བྱ་བར་བསྟན་པའོ། (The teaching on realizing through the profound methods of noble secret mantra.) དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། (The first has three parts:) སྤྱིར་ཡེ་ཤེས་དེ་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ཁྱད་པར་རམ་དབྱེ་བ་མེད་པར་བསྟན་པ་དང་། (Generally, showing that there is no difference or distinction between wisdom and samsara and nirvana;) དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཏུ་རྟོགས་པར་བསྟན་པ་དང་། (Showing how to realize the undifferentiated wisdom itself;) ཡེ་ཤེས་དེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དམ་ཁྱབ་པའམ་རྒྱུར་བསྟན་པའོ། (And showing that wisdom is the essence, pervasive, or cause of all phenomena.) དང་པོ་ནི་ཧེ་བཛྲའི་བརྟག་པ་དང་པོའི་ལེའུ་བཅུ་པ་ལས། (The first is from the tenth chapter of the first section of the Hevajra Tantra:) དབང་གི་ཕྱིས་ནས་དབང་གི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ཡང་དག་བཤད། །(After empowerment, the wisdom of empowerment is truly explained.) རྣམ་པར་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟུགས་ཅན་ཏེ་རང་བཞིན་གྱི་མྱང་འདས་དང་། །(It is the embodiment of pure wisdom, the nature of nirvana itself,) འཁོར་བའི་རང་བཞིན་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཉིས། །(And the nature of samsara, the two kinds of conceptualization.) སྤྲོས་བྲལ་གྱི་ངང་དུ་རོ་གཅིག་པས་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཡོད་མ་ཡིན། །(In the state of non-elaboration, they are of one taste, so there is not the slightest difference.) ཞེས་གསུངས་ཏེ། (It is said.) ཕྱིས་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དབང་གི་ཉམས་མྱོང་སྐྱེས་པའི་རྗེས་ལ་འབྲེལ་པར་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །('After' means related to the experience of empowerment arising.) རྣམ་དག་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་ཐ་དད་དུ་གྲུབ་པའམ། (The 'pure wisdom' is not something that exists separately as a fully enlightened Buddha,) ལོགས་ནས་བཙལ་དུ་ཡོད་པ་ཞིག་མ་ཡིན་ཏེ། (Nor is it something to be sought elsewhere;) ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་དབྱེ་བ་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །(It means that there is no distinction in the equality of all phenomena.) གཉིས་པ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡིན་ཞིང་། (Secondly, what is this undifferentiated wisdom like?) དེ་རྣལ་འབྱོར་པས་ཇི་ལྟར་མྱོང་ཞིང་རྟོགས་སྙམ་ན། (How does a yogi experience and realize it?) ཧེ་བཛྲའི་ལེའུ་བཅུ་པ་ལས་གསུངས་པ། (It is said in the tenth chapter of the Hevajra Tantra:) དབང་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི་རང་གིས་རིག་ཅིང་མྱོང་བའི་བདེ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་འགྱུར། །(The essence of the wisdom of empowerment becomes the great bliss wisdom that is self-aware and experienced.) སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བས་རང་དང་གཞན་དུ་ཡང་དག་པར་ཞེན་ཅིང་རིག་པ་སྤངས། །(Being free from elaboration, it abandons clinging to and awareness of self and other.) མཐའ་དབུས་དང་བྲལ་བས་མཁའ་མཉམ་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་རྟོག་བྲལ་བས་རྡུལ་བྲལ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་ངོ་བོ་སྟོང་པ་ཉིད། (Being free from beginning and end, it is like space; being free from afflictions and conceptualization, it is the nature of phenomena free from defilements, so its essence is emptiness.) དངོས་འཁོར་བ་དང་དངོས་མེད་མྱང་འདས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་མཆོག །(It is the supreme essence that is non-dual with samsara and nirvana.) ཐབས་སྐྱེས་པ་དང་ཤེས་རབ་བུད་མེད་ཤིན་ཏུ་འདྲེས་པ་སྟེ་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །(It is the wisdom that arises from the union of skillful means, the male, and wisdom, the female, being completely mixed.) ཞེས་གསུངས་སོ། །(It is said.) དེ་ལ་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དྲན་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་སུ་འདོད་པ་དགག་པའི་ཕྱིར་དང་། །(The term 'self-aware wisdom' is to refute the idea of wisdom being without awareness,) སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་ཞིང་གཞན་གྱིས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །(And because it is the nature of phenomena that is individually self-aware and not to be realized by others.) འོན་ཏེ་རང་རིག་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་ཏུ་གྲུབ་བམ་ཞེ་ན། (But is this 'self-awareness' established as one thing?) དེ་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རང་གཞན་ཡང་དག་རིག་པ་སྤངས་ཏེ། (Because it is shown to be free from elaboration, it abandons the correct awareness of self and other,) དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་དང་། (Because these two are interdependent,) དམིགས་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་འགའ་འང་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །(And because there is no object to be fixated upon.) དེ་ཉིད་ཀྱི་དཔེ་ནི་མཁའ་མཉམ་ཞེས་སྨྲོས་ཏེ། (The example of this is said to be like space.) སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། (As the master Nagarjuna said:) དམིགས་པ་མེད་པའི་སེམས་སུ་ནི། །(In a mind without fixation,) གནས་པ་ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། །(Dwelling is the characteristic of space.) ནམ་མཁའ་བསྒོམ་པ་དེ་ཉིད་ནི། །(Meditating on space itself,) སྟོང་ཉིད་བསྒོམ་པར་བཞེད་པ་ཡིན། །(Is considered meditating on emptiness.) ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །(Like that.) དེ་བས་ན་རྡུལ་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །(Therefore, it is emptiness free from defilements.) གལ་ཏེ་ཡང་ན་སེམས་རང་རིག་པར་འགྱུར་ལ། (If, again, the mind becomes self-aware,) ཡང་ན་དྲན་པ་མེད་པའང་རྣམ་པ། (Or if it is without awareness, then...)
【English Translation】 The teaching on realizing through the profound methods of noble secret mantra. The first has three parts: Generally, showing that there is no difference or distinction between wisdom and samsara and nirvana; Showing how to realize the undifferentiated wisdom itself; And showing that wisdom is the essence, pervasive, or cause of all phenomena. The first is from the tenth chapter of the first section of the Hevajra Tantra: After empowerment, the wisdom of empowerment is truly explained. It is the embodiment of pure wisdom, the nature of nirvana itself, And the nature of samsara, the two kinds of conceptualization. In the state of non-elaboration, they are of one taste, so there is not the slightest difference. It is said. 'After' means related to the experience of empowerment arising. The 'pure wisdom' is not something that exists separately as a fully enlightened Buddha, Nor is it something to be sought elsewhere; It means that there is no distinction in the equality of all phenomena. Secondly, what is this undifferentiated wisdom like? How does a yogi experience and realize it? It is said in the tenth chapter of the Hevajra Tantra: The essence of the wisdom of empowerment becomes the great bliss wisdom that is self-aware and experienced. Being free from elaboration, it abandons clinging to and awareness of self and other. Being free from beginning and end, it is like space; being free from afflictions and conceptualization, it is the nature of phenomena free from defilements, so its essence is emptiness. It is the supreme essence that is non-dual with samsara and nirvana. It is the wisdom that arises from the union of skillful means, the male, and wisdom, the female, being completely mixed. It is said. The term 'self-aware wisdom' is to refute the idea of wisdom being without awareness, And because it is the nature of phenomena that is individually self-aware and not to be realized by others. But is this 'self-awareness' established as one thing? Because it is shown to be free from elaboration, it abandons the correct awareness of self and other, Because these two are interdependent, And because there is no object to be fixated upon. The example of this is said to be like space. As the master Nagarjuna said: In a mind without fixation, Dwelling is the characteristic of space. Meditating on space itself, Is considered meditating on emptiness. Like that. Therefore, it is emptiness free from defilements. If, again, the mind becomes self-aware, Or if it is without awareness, then...
་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་སུ་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དངོས་དང་དངོས་མེད་བདག་ཉིད་མཆོག །ཐབས་དང་ཤེས་རབ་ཤིན་ཏུ་འདྲེས་ཏེ་ཟུང་དུ་འབྲེལ་པ་ཡིན་ཞེས་བྱའོ། །འདིའི་དཔེ་ནི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པ་ཟུང་འཇུག་གམ་གཉིས་མེད་ཡིན་ཏེ། སློབ་དཔོན་ཀོ་ཏ་ལི་པས། དཔེ་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ། །བཞག་པ་ཉིད་དུ་དེ་མི་ནུས། །དམིགས་ཡུལ་གཟུགས་སྒྲ་སོགས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ། །དཔེ་ཡི་དངོས་པོ་རྣམ་པར་སྤངས་ཞེས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ཡེ་ཤེས་དེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དམ་རྒྱུར་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཉིད་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཀྱི་སྲོག་གམ་འཚོ་བ་ཡིན་ཏེ་སེམས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཡིན་པས་སོ། །སྐྱེ་མེད་ལས་མི་འགྱུར་བའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ཡི་གེ་དམ་པ་ཉིད་དེ་ཨ་ཀྵ་འགྱུར་མེད་ལ་འཇུག་པས་སོ། ། 1-861 དེ་ཉིད་འགྲོ་བའི་རང་བཞིན་ཡིན་པས་བདག་ཉིད་དེ། །དེའི་ཕྱིར་དེ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ་པོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡིན་པས་ལུས་ལ་རྣམ་པར་གནས། །དངོས་པོ་འཁོར་བ་དང་དངོས་མེད་མྱང་འདས་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་དེ་ལས་བྱུང་། གཞཾན་རྣམཾས་དབང་པོ་དྲུག་དང་གཾང་རྣམཾས་སྣོད་དང་དེཾ་རྣམཾས་བཅུད་དཾང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཚོགས་དྲུག་ཀུན་གྱི་ཚུལ་ལམ་རང་བཞིན་ཏེ་གནས་ལུགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། འདི་དག་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཉམས་ལ་ནི་དེ་ལྟར་བརྗོད་པ་བཞིན་མྱོང་ཞིང་སྐྱེ་ལ། སློབ་དཔོན་གྱིས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་པར་སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པ་ནི་འོག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱའོ།། །། ༈ ཡེ་ཤེས་དེ་ལ་གང་ཟག་གི་བདག་ཏུ་ལོག་པར་རྟོག་པར་འགྱུར་བས་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་བསྟན་པ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་གང་ཟག་གི་བདག་དགག་པ་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་པ་བསྟན་པ་ནི་དེ་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་དེ་སློབ་མས་མྱོང་ཞིང་སློབ་དཔོན་གྱིས་བཤད་པ་དེའི་ཚེ། སློབ་མའི་རྗེས་སྤྱོད་ཀྱི་ཉམས་ལ། འོ་ན་བདག་གིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་འདི་ཉིད་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མྱོང་བ་པོའམ་བྱེད་པ་པོ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པར་འདུག་གོ་ཞེས་གང་ཟག་གི་བདག་ཏུ་ལོག་པར་རྟོག་པ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་བསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་བསྟན་པ་ནི། ཤེས་རིག་གི་སྐྱེས་བུ་འདོད་པ་གྲངས་ཅན་པ་དང་སྔོན་རབས་པ་དང་དབང་ཕྱུག་བྱེད་པོར་འདོད་པ་དབང་ཕྱུག་པ་དང་། ། 1-862 བདག་རྟག་པར་འདོད་པ་བྱེ་བྲག་པ་དང་གསོ་བ་དང་སེམས་ཅན་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ་ཤིང་སོགས་གསོ་བ་དང་སེམས་ཅན་དུ་འདོད་པ་གཅེར་བུ་པ་དང་། །དུས་རྒྱུར་སྨྲ་བ་དང་གང་ཟག་རྒྱུར་སྨྲ་བ་ཉིད་དེ་དེ་གཉིས་ཆད་ལྟ་བ་དང་ནི་སྟེ་རྟོག་གེ་སྡེ་ལྔའི་འདོད་པ་ལྷན་སྐྱེས་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མ་འཁྲུལ་བའི་གནས་ལུགས་དངོས་ནི། དངོས་པོ་ཀུན་གྱི་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 如果不是轉變為無有之智慧，那又是什麼呢？（回答）是具有有和無自性的至高者，是方便和智慧完全融合，二者結合的狀態。這方面的例子就像幻術等是雙運或無二的。正如導師科塔利帕所說：『例子無法完全適用於一切法，因為目標是色、聲等，它們成為意識的對境。例子的事物被完全捨棄。』這就是他所說的。第三，智慧被展示為一切法的自性或根源：那智慧本身就是眾生的生命或生存，因為它是心的自性。那不生不滅的智慧本身就是神聖的文字，因為『阿』（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）意味著不變。那智慧本身就是行者的自性，因此是自性。因此，那智慧遍及一切法，是所有眾生的自性，因此存在於身體中。輪迴的有和涅槃的無都從那智慧中產生。其他的是六根，有些是容器，有些是內容，有些是六識的集合，都是規律或自性，即實相。』正如所說，這些瑜伽士的體驗就像所說的那樣，會經歷和產生。導師也應如此解釋，是否如此的爭論將在下面闡明。 因此，對於那智慧，會錯誤地認為存在人我，因此要展示人無我。 第二個總義是駁斥人我，並展示人無我。當學生體驗到那樣的智慧，導師也如此解釋時，在學生的後續行為體驗中，會錯誤地認為：『那麼，我所體驗到的這個就是一切法的體驗者或唯一的作者。』爲了消除這種錯誤認知，要展示人無我。知識分子所追求的數論派和先世論者，以及認為自在天是作者的自在天派，認為我是常存的勝論派和醫者，以及認為眾生是不同種類，樹木等是生命體的裸形派，以及認為時間是原因和認為人我是原因的，這二者是斷見者，以及五種推理論者的觀點，都是由俱生而來的錯誤認知所產生的。因此，不錯誤的實相是：一切事物的自性是俱生的。
【English Translation】 If it is not transformed into the wisdom of non-existence, then what is it? (Answer) It is the supreme being with the nature of existence and non-existence, where skillful means and wisdom are completely blended and united. Examples of this are like illusion, which is union or non-duality. As the teacher Kotalipa said: 'Examples cannot be fully applied to all phenomena, because the target is form, sound, etc., which become the object of consciousness. The objects of the example are completely abandoned.' That is what he said. Third, wisdom is shown as the nature or source of all phenomena: that wisdom itself is the life or existence of beings, because it is the nature of mind. That unborn and unchanging wisdom itself is the sacred letter, because 'A' (Tibetan: ཨ, Sanskrit Devanagari: अ, Sanskrit Romanization: a, literal meaning: A) means unchanging. That wisdom itself is the nature of the goer, therefore it is the self. Therefore, that wisdom pervades all phenomena, is the nature of all beings, and therefore exists in the body. The existence of samsara and the non-existence of nirvana both arise from that wisdom. Others are the six senses, some are containers, some are contents, and some are the collection of the six consciousnesses, all of which are the rule or nature, that is, reality.' As it is said, these yogis' experiences, like what is said, will experience and arise. The teacher should also explain it in this way, and the debate about whether it is so will be clarified below. Therefore, for that wisdom, it will be mistakenly thought that there is a self of person, so the selflessness of person should be shown. The second general meaning is to refute the self of person and show the selflessness of person. When the student experiences such wisdom and the teacher also explains it in this way, in the student's subsequent behavioral experience, it will be mistakenly thought: 'Then, this that I have experienced is the experiencer or the sole author of all phenomena.' In order to eliminate this misconception, the selflessness of person should be shown. The Samkhya and pre-existence proponents pursued by intellectuals, and the Ishvara proponents who believe that Ishvara is the author, the Vaisheshika and healers who believe that I am permanent, and the naked ones who believe that beings are different kinds and trees are living beings, and those who believe that time is the cause and those who believe that the self of person is the cause, these two are nihilistic, and the views of the five logicians are all produced by innate misconceptions. Therefore, the non-erroneous reality is: the nature of all things is innate.
ི་ཡེ་ཤེས་འདི་ཉིད་ནི། དོན་དམ་པར་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་ཞིང་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བས་སྒྱུ་མའི་གཟུགས་སམ་རང་བཞིན་ཅན་ཉིད་དུ་འདོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་གཉིས། གང་ཟག་གི་བདག་དངོས་དང་། དེ་དགག་པའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ། གྲངས་ཅན་པ་དང་། རིག་བྱེད་པ་དང་། བྱེ་བྲག་པ་དང་། གཅེར་བུ་པ་དང་། ཆད་པར་ལྟ་བའོ། །དང་པོ་ནི་དེ་ལ་སྐྱེས་བུ་སྟེ། གྲངས་ཅན་པས་བཏགས་པའི་བདག་རྟག་པ་གཅིག་པུ་ཡུལ་ལ་སྤྱོད་པར་འདོད་པའོ། །དེའང་སྒྱུ་མའི་གཟུགས་ཅན་ཉིད་དུ་འདོད་དེ། ཡེ་ཤེས་དེ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཀུན་གྱི་ཚུལ་དུ་སྣང་བས་མ་བརྟགས་པའི་བློ་ལ་དེ་ལྟ་བུ་སྣང་བས་དེ་དག་གིས་ལོག་པར་བརྟགས་ཀྱང་རང་གི་ངོ་བོ་ལ་མཁའ་མཉམ་རྡུལ་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་མ་གྲུབ་པས་ན་སྣང་ལ་རང་བཞིན་མེད་པ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའོ། ། 1-863 དེ་བཞིན་དུ་སྔོན་རབས་ནི་སྤྱོད་པ་བ་དང་རིག་བྱེད་ཀྱི་མཐའ་གསང་བར་སྨྲ་བའི་ཡིན་ཏེ། རྙིང་པ་རྒྱུར་སྨྲ་བ་ཞེས་བྱ་བ་སྒྲའི་ཚངས་པ་རྟག་ཏུ་གྲུབ་པར་འདོད་པའོ། །དེ་ཉིད་ཡི་གེ་དམ་པ་ནི་མི་འགྱུར་བ་ཡིན་པས། དེ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པས་དེ་ལྟར་བརྟགས་པར་སྣང་ཡང་། རང་གཞན་ཡང་དག་རིག་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་སྣང་བ་སྟོང་པ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའོ། །དེ་བཞིན་དུ་བདག་ནི་བྱེ་བྲག་པས་བདག་བེམ་པོར་འདོད་པ་སྟེ། རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའོ། །གསོ་བ་དང་སེམས་ཅན་ནི་གཅེར་བུ་པ་རྣམས་ཀྱི་སྟེ། ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྲོག་ཏུ་སྣང་བས་དེ་ལྟར་ལོག་པར་རྟོག་ཀྱང་རྡུལ་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་སྣང་བ་སྟོང་པ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཁ་ཅིག་དུས་རྒྱུར་སྨྲ་བ་དང་། ཁ་ཅིག་གང་ཟག་རྒྱུར་སྨྲ་བ་དེ་དག་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་དེ་དང་དེའི་རྣམ་པར་སྣང་བས་དེ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་ཡིན་གྱི། རང་གི་ངོ་བོ་མཁའ་མཉམ་རྡུལ་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པས་སྒྱུ་མའི་གཟུགས་ཅན་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་དམུས་ལོང་བརྒྱས་གླང་པོ་ཆེ་འཇུས་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་མདོ་ལས་བཤད་པ་དང་འདྲའོ།། །། ༈ ཡུལ་ཅན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པའི་ཕྱིར་ཡུལ་ཤེས་བྱ་སྤྱིའི་གནས་ལུགས་གཏན་ལ་དབབ་པ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་ཡུལ་ཅན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པའི་ཕྱིར་ཡུལ་ཤེས་བྱ་སྤྱིའི་གནས་ལུགས་གཏན་ལ་དབབ་པ་སྟོན་ཏེ། 1-864 དེ་ལ་ཡུལ་ཤེས་བྱ་སྤྱིའི་གནས་ལུགས་གཏན་ལ་མ་ཕབ་ན་རང་གིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལོག་པར་གོལ་བར་འགྱུར་རོ། ། ༈ བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་སྤྱིར་བསྟན་པ། དེས་ན་གོལ་ས་གཅོད་པའི་ཕྱིར་གནས་ལུགས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། དེའི་ངོ་བོ་གཏན་ལ་དབབ་པའི་སྒོ་ནས་མཐའ་བྲལ་གྱི་ལྟ་བ་རྒྱས
【現代漢語翻譯】 因此，這種智慧，從究竟意義上講，是遠離戲論的，而在世俗意義上，則顯現為多種多樣，因此被認為是幻化的形象或自性。如是說。這分為兩種：有情之我與破除有情之我。第一種又分為五類：數論派、吠陀派、勝論派、裸形派和斷見派。首先是數論派，他們認為存在一個補盧沙（藏文：སྐྱེས་བུ་，梵文天城體：पुरुष, 梵文羅馬擬音：puruṣa，漢語字面意思：人） ，即數論派所假設的常一之我，它能體驗對境。他們也認為這是幻化的形象，因為這種智慧顯現為所有識的形態，對於未經觀察的心來說，它就是那樣顯現的，因此他們錯誤地認為，它的自性是與虛空等同、無塵、空性，因此它並不成立，所以顯現而無自性，如同幻象。 同樣，古代的修行者和吠陀的隱秘論者，也被稱為『主張常因的古老者』，他們認為聲音的梵（藏文：ཚངས་པ་，梵文天城體：ब्रह्म，梵文羅馬擬音：brahma，漢語字面意思：梵天）是常存的。他們認為神聖的文字是不變的，因此錯誤地認為它就是那樣顯現的，但由於捨棄了自他正確的覺知，所以那樣的顯現是空性的，如同幻象。同樣，勝論派認為我是實物，因為它是自證的智慧。這也是如同幻象。滋養者和有情是裸形派的觀點，因為這種智慧顯現為有情眾生的生命，因此他們錯誤地認為，但由於它是無塵、空性的，所以那樣的顯現是空性的，如同幻象。同樣，有些人認為時間是原因，有些人認為補特伽羅（藏文：གང་ཟག་，梵文天城體：पुद्गल, 梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）是原因，他們也是因為智慧顯現為那樣，所以對它產生錯誤的認識。但它的自性是與虛空等同、無塵、空性，所以是幻化的形象，例如如同盲人摸象，經中如是說。 爲了斷除對有境智慧的增益，確立所知總體的實相。 第三個總義是，爲了斷除對有境智慧的增益，闡述確立所知總體的實相。 因此，如果不對所知總體的實相加以確立，那麼自己所體驗的智慧本身就會被錯誤地理解。 爲了斷除誤解之處，確立實相分為兩個方面： общей представление об установлении двух истин и 廣述通過確立其自性而遠離邊見的觀點。
【English Translation】 Therefore, this wisdom, in the ultimate sense, is free from elaboration, and in the conventional sense, it appears in various forms, and is therefore considered to be an illusory image or nature. Thus it is said. This is divided into two: the self of a person and the refutation of that. The first is divided into five: the Samkhya, the Vedas, the Vaisheshika, the Naked Ascetics, and the annihilationists. First is the Samkhya, who believe that there is a Purusha (藏文：སྐྱེས་བུ་，梵文天城體：पुरुष, 梵文羅馬擬音：puruṣa，漢語字面意思：person), the permanent, singular self posited by the Samkhyas, which experiences objects. They also consider this to be an illusory image, because this wisdom appears as the mode of all consciousnesses, and to the unexamined mind, it appears as such, therefore they wrongly assume that its nature is equal to space, dust-free, emptiness, therefore it is not established, so it appears but has no nature, like an illusion. Similarly, the ancient practitioners and the secret speakers of the Vedas, also known as 'the old ones who speak of the permanent cause', believe that the Brahma (藏文：ཚངས་པ་，梵文天城體：ब्रह्म，梵文羅馬擬音：brahma，漢語字面意思：Brahma) of sound is eternally established. They believe that the sacred letters are immutable, therefore they wrongly assume that it appears as such, but because they have abandoned the correct awareness of self and other, that appearance is empty, like an illusion. Similarly, the Vaisheshikas believe that the self is a material object, because it is self-aware wisdom. This is also like an illusion. Nourishers and sentient beings are the views of the Naked Ascetics, because this wisdom appears as the life of sentient beings, therefore they wrongly assume that, but because it is dust-free, emptiness, so that appearance is empty, like an illusion. Similarly, some say that time is the cause, and some say that the Pudgala (藏文：གང་ཟག་，梵文天城體：पुद्गल, 梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：person) is the cause, they also wrongly assume that because wisdom appears in that way. But its nature is equal to space, dust-free, emptiness, so it is an illusory image, for example, like blind people touching an elephant, as it is said in the sutras. In order to cut off the superimpositions on the wisdom of the object-possessor, to establish the general state of affairs of the knowable object. The third general meaning is to show the establishment of the general state of affairs of the knowable object in order to cut off the superimpositions on the wisdom of the object-possessor. Therefore, if the general state of affairs of the knowable object is not established, then the wisdom that one experiences oneself will be wrongly understood. Therefore, in order to cut off the places of error, there are two aspects to establishing the state of affairs: a general presentation of the establishment of the two truths and an extensive explanation of the view free from extremes through establishing its nature.
་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཧེ་བཛྲའི་ཕྱི་མའི་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། འཁོར་བའི་ཆོས་སྤངས་ནས་གཞན་དུ་ནི། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྟོགས་མི་འགྱུར་ཏེ་འཁོར་བ་མ་གྲུབ་པ་མྱང་འདས་ཡིན་པས་སོ། །འཁོར་བ་གཟུགས་དང་སྒྲ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་དྲུག །འཁོར་བ་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པ་ཕུང་པོ་ལྔ། །འཁོར་བ་མིག་སོགས་དབང་པོ་རྣམས་ཉིད་དེ། །འཁོར་བ་ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་སོ། །ཆོས་ཅན་འདི་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་ནི་མྱ་ངན་འདས། །རྨོངས་པ་སྟེ་ངོ་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་འཁོར་བའི་གཟུགས་ཅན་ཉིད་དང་། །རྨོངས་པ་མེད་པ་རང་ངོ་ཤེས་ན་འཁོར་བ་དག་པས་ནི། །འཁོར་བ་མྱ་ངན་འདས་པར་འགྱུར། །དོན་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་པས། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་དང་དོན་དམ་གྱི་བདེན་པའི་ཚུལ་ཅན་གཉིས་ཀྱི་མིང་དོན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་ཚུལ་ཅན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་གཉིས་ནི་བདེན་པ་གཉིས་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། 1-865 སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་སྟེ། མདོ་ལས། འཇིག་རྟེན་མཁྱེན་པས་གཞན་ལ་མ་གསན་པར། །བདེན་པ་འདི་གཉིས་ཉིད་ཀྱིས་བསྟན་པ་མཛད། །གང་ཞིག་ཀུན་རྫོབ་དེ་བཞིན་དོན་དམ་སྟེ། །བདེན་པ་གསུམ་པ་འགའ་ཡང་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་དོན་འདི་ཉིད་རྒྱ་ཆེར་བསྟན་པ་མཛད་དོ། །དེ་ལ་གསུམ་སྟེ། མཚན་ཉིད་དང་། མཚན་གཞི་དང་། མཚན་གཞི་ངེས་པར་བྱེད་པའི་ཚད་མའོ། །དང་པོ་ནི། ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་ཚུལ་ཅན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ། སྤྱིར་ཀུན་རྫོབ་ཅེས་བྱ་བ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་དང་། དོན་དམ་པ་དང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་སོ། །དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཅེས་བྱ་བ་ནི་སཾ་བྲྀ་ཏ་སྟེ། ཡང་དག་པ་ལ་སྒྲིབ་པས་ན་ཀུན་རྫོབ་བོ། །དེ་ནི་མ་བརྟགས་པའི་བློའམ་རྨོངས་པའི་བློ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཡང་། གཏི་མུག་རང་བཞིན་སྒྲིབ་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་སྟེ། །ཞེས་སོ། །བློ་དེའི་ངོར་བདེན་པར་བརྟགས་པ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་ཡིན་ལ། བདེན་པར་མ་བརྟགས་ན་བློ་དེའི་སྣང་ངོ་ཙམ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཅེས་བྱ་བ་ཙམ་ཡིན་ནོ། །དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་དོན་དུ་གཉེར་བས་ན་དོན་དམ་པ་སྟེ། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའམ་མི་བསླུ་བ་ཡིན་ལ། 1-866 དེའི་ངོར་བདེན་པ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། བསླུ་བ་མེད་པས་རིགས་པ་ནི། དོན་དམ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདིར་ཡང་རྨོངས་མེད་ཅེས་པས་ན་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི་ཐམས་ཅད་མཐུན་ཏེ། ཆོས་མངོན་པ་ལས། གང་ལ་ཐོ་བས་བཅོམ་དང་བློ་ཡི་༼ཡིས་༽རྡུལ་སོགས་ཆོས་གཞན། །བསལ་ན་དེ་བློ་མི་འདོར་༼འཇུག་༽པ། །རིམ་པ་བཞིན་བུམ་པ་དང་ཆུ་བཞིན་དུ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཡོད་དེ་དོན་དམ་དུ་ཡོད་པ་དང་
【現代漢語翻譯】 這是對它的解釋。首先，《黑汝嘎續》（Hevajra Tantra）的後續第四章中說：『捨棄輪迴之法，否則，無法證悟涅槃，因為輪迴未成立，涅槃即是。輪迴是色、聲等六境。輪迴是受等五蘊。輪迴是眼等諸根。輪迴是嗔恨等煩惱。』這些法（dharma）的法性（dharmata），勝義諦（paramārtha-satya）即是涅槃。因為愚昧無知，所以是輪迴的色相。如果去除愚昧，認識自性，輪迴即得清凈。輪迴即是涅槃。勝義菩提心（bodhicitta）即是涅槃。』因此，世俗諦（saṃvṛti-satya）和勝義諦是兩種真理的名相和意義。經文中這樣說。因此，『具有世俗諦和勝義諦的體性』，這二者被稱為『二諦』，是佛陀教法的核心。經中說：『世間知者（lokavidū，佛陀的稱號）未經他人傳授，親自開示了這二諦。除了世俗諦和勝義諦之外，不存在第三種真理。』龍樹（Nāgārjuna）等論師也廣泛闡述了這個意義。這裡有三點：定義（lakṣaṇa）、所定義（lakṣya）和確定所定義之量的 प्रमाण（pramāṇa）。首先，『具有世俗諦和勝義諦的體性』。一般來說，有『世俗』和『世俗諦』兩種說法，以及『勝義』和『勝義諦』兩種說法。『世俗』是 Saṃvṛta（藏文：ཀུན་རྫོབ།），因為遮蔽了真實，所以是世俗。這是未經分析的意識或愚昧的意識。正如經文所說：『愚昧的自性遮蔽了真實，所以是世俗。』在這種意識面前被認為是真實的，就是世俗諦。如果沒有被認為是真實的，那麼這種意識的顯現也僅僅被稱為『世俗』。『勝義』是指聖者們所追求的意義，因此是勝義，是不顛倒或不虛妄的。在這種意識面前的真理就是勝義諦。正如經文所說：『因為沒有欺騙，所以是正理，是勝義。』這裡也因為『沒有愚昧』，所以二諦的定義完全一致。如《阿毗達磨》（Abhidharma）中所說：『如果通過敲擊打破，或者通過智慧去除灰塵等其他事物，意識不會放棄它，就像瓦罐和水一樣，在世俗中存在，但在勝義中不存在。』 這是對它的解釋。首先，《黑汝嘎續》（Hevajra Tantra）的後續第四章中說：『捨棄輪迴之法，否則，無法證悟涅槃，因為輪迴未成立，涅槃即是。輪迴是色、聲等六境。輪迴是受等五蘊。輪迴是眼等諸根。輪迴是嗔恨等煩惱。』這些法（dharma）的法性（dharmata），勝義諦（paramārtha-satya）即是涅槃。因為愚昧無知，所以是輪迴的色相。如果去除愚昧，認識自性，輪迴即得清凈。輪迴即是涅槃。勝義菩提心（bodhicitta）即是涅槃。』因此，世俗諦（saṃvṛti-satya）和勝義諦是兩種真理的名相和意義。經文中這樣說。因此，『具有世俗諦和勝義諦的體性』，這二者被稱為『二諦』，是佛陀教法的核心。經中說：『世間知者（lokavidū，佛陀的稱號）未經他人傳授，親自開示了這二諦。除了世俗諦和勝義諦之外，不存在第三種真理。』龍樹（Nāgārjuna）等論師也廣泛闡述了這個意義。這裡有三點：定義（lakṣaṇa）、所定義（lakṣya）和確定所定義之量的 प्रमाण（pramāṇa）。首先，『具有世俗諦和勝義諦的體性』。一般來說，有『世俗』和『世俗諦』兩種說法，以及『勝義』和『勝義諦』兩種說法。『世俗』是 Saṃvṛta（藏文：ཀུན་རྫོབ།），因為遮蔽了真實，所以是世俗。這是未經分析的意識或愚昧的意識。正如經文所說：『愚昧的自性遮蔽了真實，所以是世俗。』在這種意識面前被認為是真實的，就是世俗諦。如果沒有被認為是真實的，那麼這種意識的顯現也僅僅被稱為『世俗』。『勝義』是指聖者們所追求的意義，因此是勝義，是不顛倒或不虛妄的。在這種意識面前的真理就是勝義諦。正如經文所說：『因為沒有欺騙，所以是正理，是勝義。』這裡也因為『沒有愚昧』，所以二諦的定義完全一致。如《阿毗達磨》（Abhidharma）中所說：『如果通過敲擊打破，或者通過智慧去除灰塵等其他事物，意識不會放棄它，就像瓦罐和水一樣，在世俗中存在，但在勝義中不存在。』
【English Translation】 This is an explanation of it. Firstly, in the fourth chapter of the later Hevajra Tantra, it says: 'Having abandoned the dharmas of samsara, otherwise, nirvana cannot be realized, because samsara is not established, nirvana is. Samsara is the six objects such as form and sound. Samsara is the five skandhas such as feeling. Samsara is the sense organs such as the eyes. Samsara is the afflictions such as hatred.' The dharmata of these dharmas is the ultimate truth, which is nirvana. Because of ignorance, it is the form of samsara. If ignorance is removed and one knows one's own nature, samsara is purified. Samsara is nirvana. The ultimate bodhicitta is nirvana.' Therefore, the conventional truth (saṃvṛti-satya) and the ultimate truth are the names and meanings of the two truths. This is what the scripture says. Therefore, 'having the nature of conventional truth and ultimate truth,' these two are called 'the two truths,' which are the essence of the Buddha's teachings. The scripture says: 'The knower of the world (lokavidū, an epithet of the Buddha) taught these two truths himself without being taught by others. There is no third truth other than conventional truth and ultimate truth.' The masters such as Nāgārjuna also extensively explained this meaning. There are three points here: definition (lakṣaṇa), defined (lakṣya), and प्रमाण (pramāṇa) which ascertains the defined. Firstly, 'having the nature of conventional truth and ultimate truth.' Generally, there are two terms, 'conventional' and 'conventional truth,' and two terms, 'ultimate' and 'ultimate truth.' 'Conventional' is Saṃvṛta, because it obscures the truth, it is conventional. This is either unanalyzed consciousness or ignorant consciousness. As the scripture says: 'The nature of ignorance obscures the truth, therefore it is conventional.' What is considered true in the face of this consciousness is conventional truth. If it is not considered true, then the appearance of this consciousness is merely called 'conventional.' 'Ultimate' means that which is sought by the noble ones, therefore it is ultimate, it is non-inverted or non-deceptive. The truth in the face of this consciousness is the ultimate truth. As the scripture says: 'Because there is no deception, it is reasoning, it is ultimate.' Here also, because there is 'no ignorance,' the definitions of the two truths are completely consistent. As the Abhidharma says: 'If it is broken by striking, or if dust and other things are removed by wisdom, the consciousness will not abandon it, just like a pot and water, it exists in the conventional, but does not exist in the ultimate.'
བཅོམ་པ་དང་བསལ་ཡང་དེའི་བློ་མི་འདོར་བ་གཞན་རྡུལ་ཕྲན་སོགས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་འདིའང་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མཚན་གཞི་མི་མཐུན་གྱི། །མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་མཐུན་ནོ།། །། གཉིས་པ་མཚན་གཞི་ནི་ཆོས་ཅན་འཁོར་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་ཡིན་ཏེ། བློ་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པའི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཉིད་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་སྟེ། བློ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལའང་ཡུལ་བདེན་པ་གཉིས་ཤེས་པ་ལ་ཡུལ་ཅན་གྱི་བློ་ཤེས་དགོས་པས་ཡུལ་ཅན་བློའི་རྣམ་གཞག་དང་། བློ་དེ་ལ་ལྟོས་ནས་བདེན་པ་གཉིས་སུ་གཞག་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་སྤྱིར་བློ་ཐམས་ཅད་ལ་བསྡུ་ན་བློ་ཀུན་རྫོབ་པ་དང་། བློ་དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་ཡིན་པས་ན། 1-867 བློ་གཉིས་པོ་དེ་གང་ཟག་གང་གི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་ཞེ་ན། འདི་ལ་བཞི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་འདོད་ཚུལ་དང་། རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་འདོད་ཚུལ་དང་། རྒྱུན་ཆད་རབ་ཏུ་མི་གནས་པའི་འདོད་ཚུལ་དང་། ཟུང་འཇུག་རབ་ཏུ་མི་གནས་པའི་འདོད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་དེ་ལ་ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་དག་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བློ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ལ། འཕགས་པ་རྣམས་ནི་བློ་གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་ལ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པར་གྱུར་པའི་ཚེ་བློ་མེད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དག་ཀྱང་ཡུལ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ལྟར་འདོད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་བློ་མེད་ཀྱི་དངོས་མེད་དུ་གྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་གྲུབ་མཐའ་འགལ་བ་དུ་མ་ཁས་ལེན་པ་ནི་གོང་དུ་སུན་ཕྱུང་ཟིན་ཏོ། །ཡང་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་པ་དག་ཀུན་བརྟགས་ཀྱི་བློ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ལ། གཞན་དབང་དང་ཡོངས་གྲུབ་དོན་དམ་པ་ཡིན་པས་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་བློ་ནི་གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་ལ། འཕགས་པ་གསུམ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་མེད་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཙམ་ཡོད་པས། དེའང་གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་ལ་སངས་རྒྱས་ཀུན་བཏགས་དང་བྲལ་བས་དོན་དམ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ། དེ་གཞན་དབང་གི་༼ནི་༽དོན་དམ་དུ་མི་རུང་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་དུ་མ་གོང་དུ་བརྗོད་ཟིན་ཏོ། ། 1-868 དབུ་མ་ཐལ་འགྱུར་བ་དག་ནི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བློ་ཐམས་ཅད་ནི་ཀུན་རྫོབ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ལ། འཕགས་པ་གསུམ་གྱི་མཉམ་གཞག་ནི་དོན་དམ་པ་ཡིན། རྗེས་སྤྱོད་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བློ་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་ནི་དུས་རྟག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པ་ཡིན་པས་དོན་དམ་འབའ་ཞིག་གོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེའང་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་བཞུགས་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་སྐྱོན་ཡོད་དོ། །ཡང་སློབ་དཔོན་ཟླ་གྲགས་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་། །རིགས་པ་དྲུག་ཅུ་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། བདེན་པ་གཉིས་སུ་འཇོག་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་བློ་ལ་ལྟོས་ཏེ་འཇོག་གོ་ཞེས་དམ་བཅས་པ་འགལ་བར་འགྱུར་བའ
【現代漢語翻譯】 『摧毀和清除，但其心不捨棄』，其他的如微塵等也是如此。這句話也是同樣的道理。因此，體相不相同，但所有性質都相同。 第二，體相方面，有法，輪迴是世俗諦，因為是具有心識障礙的對境。法性，涅槃是勝義諦，因為是沒有顛倒的心識的對境。這裡，要知道對境二諦，必須瞭解有境的心識，因此需要建立有境心識的分類，以及依賴於心識而安立二諦的方式。首先，總的來說，如果將所有心識歸納起來，可以分為世俗心識和勝義心識兩種。 那麼，這兩種心識存在於什麼人的相續中呢？對此有四種觀點：聲聞的觀點、瑜伽行派的觀點、常斷不住的觀點和雙運不住的觀點。第一種是聲聞的觀點，他們認為，凡夫只有世俗心識，而聖者則具有兩種心識，當涅槃時，無餘涅槃之際，就沒有心識了。他們也認為境是勝義諦，涅槃是無心識的無實有，等等，承認許多與宗義相違背的觀點，這些觀點已經在前面駁斥過了。還有瑜伽行派的人認為，遍計所執的心識是世俗，而依他起和圓成實是勝義，因此凡夫的心識具有兩種。對於三地菩薩來說，沒有世俗諦，只有世俗的假象，所以也具有兩種心識，而佛陀遠離了遍計所執，因此只有勝義。他們這樣說，但依他起不是勝義等等的過失已經在前面說過了。 應成派中觀師認為，凡夫的所有心識都是世俗的，而三地菩薩的入定是勝義，后得是世俗心識。佛陀總是處於入定狀態，因此只有勝義。他們這樣說，但這也是不正確的，因為這樣一來，佛陀就會陷入不住涅槃的過失。而且，導師月稱自己也在《六十正理論釋》中說：『安立二諦是依賴於世間人的心識而安立的』，這也會產生矛盾。
【English Translation】 'Destroying and clearing away, but not abandoning its mind,' others such as atoms are also like this. This statement is also the same principle. Therefore, the entities are different, but all the characteristics are the same. Secondly, regarding the entities, the conditioned, samsara, is the conventional truth (kun rdzob kyi bden pa), because it is the object of mind with obscurations. The nature of phenomena, nirvana, is the ultimate truth (don dam pa'i bden pa), because it is the object of mind without any perversion. Here, to know the objects, the two truths, one must understand the subject, the mind. Therefore, it is necessary to establish the classification of the subject, the mind, and the way in which the two truths are established in dependence on the mind. First, in general, if all minds are categorized, there are two types of minds: conventional mind and ultimate mind. So, which individuals possess these two types of minds? There are four views on this: the view of the Shravakas, the view of the Yogacharas, the view of constant cessation, and the view of non-abiding union. The first is the view of the Shravaka school, they believe that ordinary beings only have conventional minds, while the noble ones possess both minds. When they attain nirvana, the nirvana without remainder, there is no mind. They also believe that the object is the ultimate truth, and nirvana is a non-existent entity without mind, etc., admitting many contradictory tenets, which have already been refuted above. Also, the Yogacharas believe that the mind of complete imputation is conventional, while the dependent nature and the perfectly established nature are ultimate, therefore the minds of ordinary beings possess both. For the three noble ones, there is no conventional truth, only the mere appearance of conventionality, so they also possess both minds, while the Buddhas are free from complete imputation, therefore they only have the ultimate. They say this, but the faults of the dependent nature not being ultimate, etc., have already been mentioned above. The Prasangika Madhyamikas believe that all the minds of ordinary beings are only conventional, while the meditative equipoise of the three noble ones is ultimate, and the subsequent cognition is conventional mind. The Buddhas are always in meditative equipoise, therefore they only have the ultimate. They say this, but this is also not correct, because then the Buddhas would fall into the fault of not abiding in nirvana. Moreover, the teacher Chandrakirti himself also said in the commentary on the 'Sixty Stanzas on Reasoning': 'The establishment of the two truths is established in dependence on the minds of worldly people,' which would be contradictory.
ི་སྐྱོན་ཡོད་དོ། །ཡང་དབུ་མ་རང་རྒྱུད་པ་དག་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་དུས་ན་ཆོས་ཅན་ཤེས་པའི་བློ་ཐམས་ཅད་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བློ་ཡིན་ལ། ཆོས་ཉིད་ཤེས་པ་དེའང་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་མོད་ཀྱང་རིགས་པས་སྐྱེ་མེད་དུ་ཤེས་པ་དེ་ཆོས་ཉིད། སྐྱེ་མེད་དུ་ཤེས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་དང་ཆ་འདྲ་བས་མཐུན་པའི་དོན་དམ་ཞེས་བྱའོ། །འཕགས་པ་གསུམ་གྱི་ཤེས་པ་ནི་མཉམ་གཞག་དོན་དམ་ཡིན་ལ། རྗེས་སྤྱོད་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ནི་དོན་དམ་པ་ཡིན་ལ། དག་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་ཡེ་ཤེས་ལ་དམིགས་ནས་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ནོ། ། 1-869 དེས་ན་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའང་ཡིན་ལ། ཡེ་ཤེས་རེས་འཇོག་ཏུ་མི་བཏུབ་པས་དོན་དམ་སྟེ། རྟག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པའང་ཡིན་ཏེ། འདི་ལའང་མཐུན་པའི་དོན་དམ་པ་དེ་ལ་དོན་དམ་པ་ཉིད་དུ་གོལ་བར་མི་བྱའོ། ། གཉིས་པ་བློ་དེ་ལ་ལྟོས་ནས་ཡུལ་བདེན་པ་གཉིས་སུ་གཞག་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། བློ་ངོ་གཉིས་ལ་ལྟོས་ནས་ཡུལ་བདེན་པ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་དང་། གཉིས་པོ་དེའི་གཅིག་པ་དང་ཐ་དད་པ་བསམ་པ་དང་། གྲངས་ངེས་པ་གཞག་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། དབྱེ་བའི་གཞི་དང་། དབྱེ་བའི་དོན་དང་། དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཧེ་བཛྲ་ལས། འདི་ཉིད་འཁོར་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། །འདི་ཉིད་མྱ་ངན་འདས་པ་ཉིད། །འཁོར་བ་སྤངས་ནས་གཞན་དུ་ནི། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྟོགས་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པས། དབྱེ་བའི་གཞི་འཇིག་རྟེན་པའི་བློ་ཉིད་དེ། འདི་ཉིད་ཅེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཟླ་བ་གྲགས་པས་ཀྱང་། བདེན་པ་གཉིས་སུ་འཇོག་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་བློ་ལ་ལྟོས་ཏེ་འཇོག་གོ་ཞེས་བཤད་པའོ། །འོ་ན། དོན་དམ་བློ་ཡི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ་བློ་དེ་ཉིད་ལ་ཀུན་རྫོབ་སྒྲུབ་ལ་དོན་དམ་འགེགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་དབྱེ་གཞིར་བྱེད་པའི་ཚུལ་ལོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བའི་དོན་ནི། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་ལས། 1-870 རྨོངས་ཕྱིར་འཁོར་བའི་གཟུགས་ཅན་ཉིད། །རྨོངས་མེད་འཁོར་བ་དག་པས་ན། །འཁོར་བ་མྱ་ངན་འདས་པར་འགྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་མྱ་ངན་འདས། །ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་ཚུལ་ཅན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་རྨོངས་པ་ནི་བློ་ཀུན་རྫོབ་པ་སྟེ་མ་དཔྱད་པའི་བློའམ་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པའི་བློོའོ། །དེའི་ཡུལ་དུ་བདེན་པས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་སྟེ། འཁོར་བའི་གཟུགས་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སོ། །དེ་སྐད་དུ། དབུ་མ་འཇུག་པ་ལས། གཏི་མུག་རང་བཞིན་ཏེ་སྟོང་ཉིད་མཐོང་བ་ལ་སྒྲིབ་པའི་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་སྟེ། །གཏི་མུག་དེས་གང་ཞིག་བཅོས་མ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ཡིན་པ་ལ་ངོ་མ་ཤེས་པར་བྱིས་པ་ལ་བདེན་པར་སྣང་བ་དེ་ནི། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་ཞེས་ཐུབ་པས་༼པ
【現代漢語翻譯】 還有，自續派中觀宗認為，普通人在世時，所有認識事物的智慧都是世俗的智慧。認識法性的智慧也是世俗的，但通過推理認識到無生，這便是法性。因為認識到無生的佛陀之心與此相似，所以稱之為相應的勝義。 三聖者的智慧是等持的勝義，后得是世俗。佛陀的無分別心是勝義，清凈世間智是針對智慧的名相世俗。 因此，不住涅槃也是勝義，因為智慧無法輪番交替，所以是勝義，也是恒常的等持。對於此，不應將相應的勝義誤解為勝義本身。 第二，根據智慧來安立二諦，分為三點：根據智慧和對境來區分二諦；思考二者的同一性和差異性；以及確定數量。 第一點分為三部分：區分的基礎、區分的意義，以及消除對此的辯論。第一，喜金剛續中說：『此即稱為輪迴，此即涅槃。捨棄輪迴，無法證得涅槃。』因此，區分的基礎是世間智，因為經中說『此即』。月稱菩薩也說：『安立二諦是根據世間智來安立的。』 如果有人問：『勝義不是智慧的對境嗎？』這並不矛盾，因為智慧本身以成立世俗、遮破勝義的方式作為區分的基礎。第二，區分的意義是，喜金剛續中說： 『因愚昧故，有輪迴之形。無愚昧故，輪迴清凈。輪迴轉為涅槃，菩提心即涅槃，具有世俗勝義之體性。』 其中，愚昧是世俗的智慧，即未經審察的智慧或具有遮蔽的智慧。其對境是真實的，即世俗的諦實，稱為『輪迴之形』，是世俗諦的名稱。正如《入中論》中所說：『愚昧的自性是遮蔽見空性的，故為世俗。』因愚昧，對於何者是造作、緣起之法，不能如實知曉，于凡夫顯現為真實，此即佛陀所說的世俗諦。
【English Translation】 Furthermore, the Svatantrika-Madhyamikas consider that, for ordinary individuals, all cognitions of knowable objects are samvrti-cognitions. Cognition of dharmata is also samvrti, but the understanding of unbornness through reasoning is dharmata. Because the Buddha's mind that understands unbornness is similar to this, it is called the corresponding paramartha. The cognitions of the three aryas are samahita-paramartha, while post-meditation is samvrti. The non-conceptual mind of the Buddha is paramartha, while the pure worldly jñana is a numerical samvrti with respect to jñana. Therefore, the non-abiding nirvana is also paramartha, because jñana cannot be alternated, hence it is paramartha, and it is also constant samahita. In this regard, one should not mistake the corresponding paramartha for paramartha itself. Secondly, establishing the two truths in relation to the mind is divided into three points: distinguishing the two truths in relation to the mind and its object; contemplating the oneness and difference of the two; and establishing the definite number. The first point has three parts: the basis of distinction, the meaning of distinction, and refuting disputes about it. First, the Hevajra Tantra says: 'This itself is called samsara, this itself is nirvana. Having abandoned samsara, one will not realize nirvana elsewhere.' Therefore, the basis of distinction is worldly mind, because it says 'this itself.' Chandrakirti also said: 'Establishing the two truths is done in relation to the worldly mind.' If one asks: 'Is paramartha not the object of jñana?' It is not contradictory, because the mind itself serves as the basis of distinction by establishing samvrti and negating paramartha. Second, the meaning of distinction is, as the Hevajra Tantra says: 'Due to ignorance, there is the form of samsara. Due to the absence of ignorance, samsara is purified. Samsara transforms into nirvana, the bodhicitta is nirvana, possessing the nature of samvrti and paramartha.' Among these, ignorance is samvrti-jñana, that is, unexamined jñana or jñana with obscurations. Its object is true, that is, samvrti-satya, called 'the form of samsara,' which is a synonym for samvrti-satya. As stated in the Madhyamakavatara: 'The nature of ignorance obscures the seeing of emptiness, hence it is samvrti.' Due to ignorance, one does not truly know what is fabricated and dependently originated, and it appears as true to children, this is what the Buddha called samvrti-satya.
་༽དེ་༼དེས་༽གསུངས་ཏེ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདེན་པར་མི་འཛིན་པར་བཅོས་མར་གྱུར་པའི་བདེན་པ་༼དངོས་རྣམས་༽ཀུན་རྫོབ་ཙམ་ཏུ༼འོ།༽་གསུངས་ཏེ། སོ་སྐྱེ་རྣམས་ལ་གཟུགས་བརྙན་སོགས་སྣང་བ་དང་། འཕགས་པའི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་སྣང་བ་ལ་བདེན་པར་མི་འཛིན་པས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་དེ་ཉིད་གང་ཡིན་སྙམ་ན། འཁོར་བ་གཟུགས་དང་སྒྲ་ལ་སོགས། །འཁོར་བ་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པ། །འཁོར་བ་དབང་པོ་རྣམས་ཉིད་དེ། །འཁོར་བ་ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པ། ། 1-871 ཞེས་བྱ་སྟེ། མདོར་ན་ཆོས་ཅན་རྣམས་སོ། །དེ་ལ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ནི། རྨོངས་མེད་ཅེས་བྱ་སྟེ་བློ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའོ། །དེའི་ཡུལ་བདེན་པ་ནི་འཁོར་བ་དག་པ་སྟེ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་དོན་དམ་པའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སོ། །དེ་ལ་མྱ་ངན་འདས་པ་དེ་ཉིད་གང་ཡིན་སྙམ་ན། འདི་རྣམས་ཆོས་ནི་མྱ་ངན་འདས། །ཞེས་སོ། །དེའི་ཆོས་ཉིད་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་སྙམ་ན། གང་དུའང་གྲུབ་པ་མེད་པ་དེ་ཡིན་ཏེ། དབུ་མ་ལས། མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགགས་པར། །ཆོས་ཉིད་མྱ་ངན་འདས་དང་མཚུངས། །ཞེས་པ་དང་། གང་ལ་བརྟེན་ནས་གང་བྱུང་བ། །དེ་ནི་རེ་ཞིག་དེ་ཉིད་མིན། །ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་ཆོས་ཉིད་དེ་བློ་དོན་དམ་པའི་ཡུལ་དུ་བདེན་པས་དོན་དམ་གྱི་བདེན་པ་ཞེས་བྱ་ན། བློ་དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་གོང་དུ་མང་དུ་བཤད་ན། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བློ་དོན་དམ་པ་ཡིན་ནམ་འཕགས་པའི་བློ་དོན་དམ་པ་ཡིན་ནས་དེའི་ཡུལ་དུ་བདེན་པ་ཡིན་ནམ་ཡང་ན་བློའི་ཡུལ་གང་ཡང་མ་ཡིན། དེ་ལ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་བློ་དོན་དམ་པ་ཡིན་ན་འཇིག་རྟེན་པའི་བློས་ཡོད་པའང་མེད་པའམ་གཉིས་གའམ་གཉིས་ག་མ་ཡིན་པ་གཅིག་ལས་འཛིན་མི་ཤེས་པས་དེ་དག་དོན་དམ་པའི་བདེན་པར་ཡང་མི་འགྱུར་ལ། 1-872 གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་ཚད་མ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི། འཇིག་རྟེན་དེ་ཉིད་མཐོང་ཡིན་འཕགས་གཞན་གྱིས། །ཅི་དགོས་འཕགས་པའི་ལམ་གྱིས་ཅི་བྱར་ཡོད། །བླུན་པོ་ཚད་མར་གྱུར་པ་ག་ལ་ཡོད། །ཅེས་མདོ་ལས་༼དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས་༽བཤད་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །ཡང་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཐུགས་ཀྱི་ཡུལ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཡིན་ན་ནི་མདོ་ལས། ལྷའི་བུ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་ལྟར་དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟར་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཡང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་དེ་བློ་གང་གིའང་ཡུལ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། འོ་ན་དེ་སྨོས་པ་དོན་མེད་པར་ཡང་འགྱུར་ལ། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་ཀྱང་། མྱ་ངན་འདས་པ་བདེན་གཅིག་པུ། །དེ་ཚེ་ལྷག་མ་ཕུང་སོགས་ལོག་པའམ་བརྫུན་པ་ཞེས། །རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 因此，佛陀這樣說是因為他這樣說了。所有不被認為是真實的，而是虛假的真理（事物）都被稱為世俗諦。這是因為它們對凡夫俗子來說就像幻象，對聖者來說就像后得智的顯現。這就是（經文的）意思。那麼，什麼是世俗諦呢？經中說：輪迴是色、聲等，輪迴是感覺等，輪迴是諸根本身，輪迴是嗔恨等。 簡而言之，一切有法都是世俗諦。那麼，什麼是勝義諦呢？勝義諦被稱為『無癡』，也就是智慧不顛倒。它的對境，也就是真理，是輪迴的清凈，也就是涅槃。涅槃是勝義諦的另一種說法。那麼，什麼是涅槃呢？經中說：這些法就是涅槃。那麼，它的法性是什麼樣的呢？它是不存在任何成立的，正如《中觀論》所說：不生亦不滅，法性同涅槃。以及：由何所生之任何事物，暫時而言，並非彼事物本身。 第三，駁斥爭論：如果這樣的法性是智慧勝義諦的對境，因此被稱為勝義諦，那麼，既然之前已經多次解釋了智慧勝義諦，凡夫俗子的智慧是勝義諦，還是聖者的智慧是勝義諦，因此它是（勝義諦的）對境？或者它根本不是智慧的對境？如果凡夫俗子的智慧是勝義諦，那麼世間人的智慧無法確定事物是存在、不存在、兩者皆是還是兩者皆非，因此它們也不是勝義諦。 如果世間本身就是量（ प्रमाण ），那麼世間人自己就能看見（真理），還需要其他的聖者幹什麼？聖者的道又有什麼用？哪裡會有愚笨的人成為量呢？這與經（《入中論》）中所說的相違背。此外，如果聖者們的心之對境是勝義諦，那麼經中說：天子啊，勝義諦超越了一切相的最勝者，一切智者的智慧之境，因此不能說什麼是勝義諦。這也與經文相違背。如果勝義諦不是任何智慧的對境，那麼談論它也就沒有意義了。聖者龍樹菩薩也說：涅槃是唯一的真理，那時，其餘的蘊等都是虛假的或欺騙性的。諸佛
【English Translation】 Therefore, the Buddha spoke thus because he spoke it. All truths (things) that are not regarded as true but are false are called conventional truths. This is because they appear as illusions to ordinary beings and as appearances of subsequent wisdom to noble ones. That is the meaning. So, what is conventional truth? The sutra says: Samsara is form, sound, etc., samsara is feeling, etc., samsara is the senses themselves, samsara is hatred, etc. In short, all phenomena are conventional truth. So, what is ultimate truth? Ultimate truth is called 'non-ignorance,' which means wisdom is not inverted. Its object, which is truth, is the purification of samsara, which is nirvana. Nirvana is another name for ultimate truth. So, what is nirvana? The sutra says: These dharmas are nirvana. So, what is its nature like? It is that there is no establishment anywhere, as the Madhyamaka says: Neither born nor ceased, the nature of dharma is the same as nirvana. And: Whatever arises from what, for the time being, is not that thing itself. Third, refuting arguments: If such a nature is the object of wisdom's ultimate truth, therefore it is called ultimate truth, then, since wisdom's ultimate truth has been explained many times before, is the wisdom of ordinary beings ultimate truth, or is the wisdom of noble ones ultimate truth, therefore it is the object (of ultimate truth)? Or is it not the object of wisdom at all? If the wisdom of ordinary beings is ultimate truth, then the wisdom of worldly people cannot determine whether things exist, do not exist, are both, or are neither, therefore they are not ultimate truth either. If the world itself is valid cognition ( प्रमाण ), then worldly people themselves can see (the truth), what need is there for other noble ones? What is the use of the noble path? Where would there be a foolish person who becomes valid cognition? This contradicts what is said in the sutra (Madhyamakavatara). Furthermore, if the object of the minds of the noble ones is ultimate truth, then the sutra says: Son of the gods, ultimate truth transcends the supreme of all aspects, the realm of the wisdom of the omniscient, therefore it cannot be said what is ultimate truth. This also contradicts the sutra. If ultimate truth is not the object of any wisdom, then talking about it is also meaningless. The noble Nagarjuna also said: Nirvana is the only truth, at that time, the remaining aggregates, etc., are false or deceptive. The Buddhas
ིས་གང་གསུངས་པ། །མཁས་པ་ཅི་ཕྱིར་འདོད་མི་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བློས་བརྟགས་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་སྐྱེ་མེད་ལ་སོགས་པ་དེ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གལ་ཏེ་མི་སྟོང་ཅུང་ཟད་ཡོད། །སྟོང་པའང་ཅུང་ཟད་ཡོད་པར་འགྱུར། 1-873 མི་སྟོང་ཅུང་ཟད་མེད་པས་ན། །སྟོང་པའང་ཡོད་པར་ག་ལ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའང་འོན་ཀྱང་དོན་དམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་དོན་དམ་པའོ། །དེ་ལ་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཐུགས་ནི་དོན་དམ་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཡུལ་སྐྱེ་བ་དང་འགགས་པ་མེད་པ་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ། །འོ་ན་མདོ་ལས། དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ལས་འདས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། བདེན་མོད། ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་ཤེས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སློབ་དཔོན་ཟླ་གྲགས་ཀྱིས། གང་ཚེ་ཆོས་ཉིད་སྐྱེ་མེད་ཡིན་ཞིང་བློའང་སྐྱེ་བ་དང་བྲལ་བ། །དེ་ཚེ་སྐྱེ་མེད་དེའི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ལས་རྣལ་འབྱོར་པའི་བློ་དེ་ཡིས་དེ་ཉིད་རྟོགས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། །དཔེར་ན་ཇི་ལྟར་སེམས་ནི་གང་གི་རྣམ་པ་ཅན་དུ་གྱུར་པ་དེ་ཡི་ཡུལ། །དེ་ཡོངས་ཤེས་པ་དེ་བཞིན་ཐ་སྙད་ཉེ་བར་བརྟེན་ནས་ཤེས་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། གང་དུའང་མ་གྲུབ་པ་དེ་ཉིད་ལ་རྟོགས་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བུ་དེ་ཉིད་ལ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཉིད་ལ་འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་དག་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་གྲུབ་པར་འདོད་དོ། །དེ་ལྟར་དུ་ད་ལྟ་བོད་ཀྱི་དབུ་མ་པ་ཕལ་ཆེར་ཡང་འདོད་དོ། ། 1-874 ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ་སྔར་ཡང་སུན་ཕྱུང་ལ། སྟོང་མིན་སྟོང་པ་མིན་པའང་མིན། །ཞེས་བྱ་བའི་སྐབས་སུ་དགག་པར་བྱའོ། །འོ་ན་ད་ལྟ་སྐྱེ་མེད་ལ་སོགས་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཤེས་པའི་བློ་དེ་གང་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཡང་དག་པ་མ་མཐོང་བའི་བློ་སྟེ། ཡང་དག་མ་མཐོང་འཇིག་རྟེན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པར་རློམ་སེམས་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བློ་དེའི་ཡུལ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པར་བརྟགས་པ་དེ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་ལ་ལྟོས་ཏེ་བཞག་པས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཀུན་རྫོབ་ཉིད་ཡིན་པར་མདོ་ལས། རབ་འབྱོར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའང་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། འོ་ན་གལ་ཏེ་དོན་དམ་གྱི་བདེན་པ་བློའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་ན། མདོ་ལས། དགེ་སློང་འདི་ལྟ་སྟེ། མི་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་འདི་ནི་བདེན་པའི་མཆོག་གཅིག་པུའོ་ཞེས་གསུངས་པ་འདི་ཇི་ལྟར་དྲང་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་བརྙེས་པ་ན་དེ་ལ་འཁོར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་བདེན་པ་གཅིག་པུ་ཞེས་བྱ་ལ། འཁོར་བ་མེད་པ
【現代漢語翻譯】 如果有人問：『經中說，智者為何不欲求？』這與您所說的相矛盾。』這並非矛盾。因為凡夫俗子以自己的心識臆測的空性、無生等，並非勝義諦。因為如果稍微存在非空之物，那麼也會稍微存在空性。既然絲毫不存在非空之物，又怎麼會存在空性呢？』經中是這麼說的。雖然如此，它仍然是產生勝義的因，所以是名言勝義。對於聖者來說，他們的心是勝義，而其所緣是無生無滅、離戲論的，這就是勝義諦。如果經中說：『勝義諦超越了一切智智的境界。』這確實如此，但並非以能知和所知的關係來了解。正如論師月稱所說：『當法性無生，心識也遠離生滅時，此時瑜伽士的心識，通過專注于無生的狀態，就像認識到它本身一樣。例如，心識變成任何事物的狀態，它就成為該事物的所緣。同樣，通過依附於名言，才能瞭解勝義。』意思是說，在任何事物都不成立之處，就叫做證悟。像這樣，就叫做涅槃。法性是無為法。因此，聲聞阿羅漢們認為涅槃是成立的。現在大多數的藏族中觀派也這樣認為。 但這並不正確，以前已經駁斥過。在『非空非非空』的場合，將會進行駁斥。那麼，現在瞭解這種無生等的智慧是什麼呢？那是沒有見到真相的智慧。經中說：『未見真相的世間，自以為已證得涅槃。』因此，凡夫俗子的心識所緣的勝義諦，並非真正的勝義諦。它是相對於世俗諦而安立的，就像幻象一樣，僅僅是世俗諦。經中說：『善現，涅槃也如夢如幻。』如果勝義諦不是心識的對境，那麼經中說：『比丘，像這樣，不欺騙的法性，涅槃，是唯一的真諦。』這句話又該如何解釋呢？當如來證得無分別智時，因為他不再有輪迴，所以被稱為唯一的真諦。沒有輪迴...
【English Translation】 If someone asks: 'The sutra says, 'Why do the wise not desire?' This contradicts what you said.' This is not a contradiction. Because the emptiness, non-arising, etc., that ordinary people speculate with their minds are not the ultimate truth. Because if there is even a little non-empty thing, then there will also be a little emptiness. Since there is not the slightest non-empty thing, how can there be emptiness?' This is what the sutra says. Even so, it is still the cause of generating the ultimate, so it is the conventional ultimate. For the noble ones, their minds are the ultimate, and their object is non-arising, non-ceasing, and free from elaboration, which is the ultimate truth. If the sutra says: 'The ultimate truth transcends the realm of omniscient wisdom.' This is indeed the case, but it is not understood in terms of the relationship between the knower and the known. As the master Chandrakirti said: 'When the nature of phenomena is unborn, and the mind is also free from arising and ceasing, at this time, the yogi's mind, by focusing on the state of non-arising, is like recognizing itself. For example, the mind becomes the state of anything, it becomes the object of that thing. Similarly, by relying on conventional terms, one can understand the ultimate.' It means that where nothing is established, it is called enlightenment. Like this, it is called Nirvana. The nature of phenomena is unconditioned. Therefore, the Shravaka Arhats believe that Nirvana is established. Most Tibetan Madhyamikas also think so now. But this is not correct, it has been refuted before. In the case of 'neither empty nor non-empty', it will be refuted. So, what is the wisdom that understands this kind of non-arising etc. now? That is the wisdom that has not seen the truth. The sutra says: 'The world that has not seen the truth, thinks that it has attained Nirvana.' Therefore, the ultimate truth that is the object of the minds of ordinary people is not the real ultimate truth. It is established relative to the conventional truth, just like an illusion, it is only the conventional truth. The sutra says: 'Subhuti, Nirvana is also like a dream, like an illusion.' If the ultimate truth is not the object of the mind, then the sutra says: 'Bhikkhu, like this, the non-deceptive nature of phenomena, Nirvana, is the only truth.' How should this sentence be explained? When the Tathagata attains non-conceptual wisdom, because he no longer has samsara, he is called the only truth. Without samsara...
ས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་གྲུབ་པས་ན། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་ཀྱང་། འཁོར་བ་སྤངས་པར་གྱུར་པ་ཡི། །མྱ་ངན་འདས་ཁྱོད་མི་བཞེད་ཀྱི། ། 1-875 འཁོར་བ་མི་དམིགས་པ་ཡི་ནི། །ཞི་ཉིད་མགོན་པོ་ཁྱོད་ཀྱིས་བསྟན། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རིགས་པ་དྲུག་ཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། ཡང་དག་མཐོང་བ་འཇིག་རྟེན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པར་རློམ་སེམས་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཡང་། དངོས་དང་དངོས་མེད་ཡོངས་ཤེས་ནས། །ཟད་པ་མྱ་ངན་འདས་ཞེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས་ན། དེ་ལྟ་བུ་དེ་ལ་གང་གིའང་གནོད་པ་མེད་པས་དེས་ན་དོན་དམ་པར་བདེན་པ་སྟེ་གཅིག་པུའོ། །ཡང་ད་ལྟ་དེ་ལྟ་བུ་ཤེས་པ་དེ་ཉིད་དོན་དམ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས། རྣམ་གྲངས་ཀྱི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟར་མི་བསླུ་བས་ན་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཞེས་བཏགས་ཏེ་བཞག་གོ །གཉིས་པ་བདེན་པ་གཉིས་པོ་དེའི་གཅིག་པ་དང་ཐ་དད་པ་བསམ་པ་ནི། གལ་ཏེ་བློ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཡུལ་ནི་ལོགས་ཤིག་ཡིན་ལ། བློ་དོན་དམ་པའི་ཡུལ་ནི་ལོགས་ཤིག་ཡིན་ཏེ། དངོས་པོ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནམ། འོན་ཏེ་དེ་གཉིས་གཅིག་པའི་ཐ་དད་གཏན་མེད་ཡིན་ནམ། གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་ནམ། ལྡོག་པས་ཕྱེ་བའི་ཐ་དད་ཡིན་སྙམ་ན། དང་པོ་དངོས་པོ་ཐ་དད་མ་ཡིན་ཏེ། དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་ལས། ཐ་དད་ལས་གསུངས་པའི་སྐྱོན་བཞི་ནི། ཆོས་ཅན་དང་ཆོས་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཡང་དག་པར་མ་གྲུབ་པ་ཙམ་དོན་དམ་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་དང་། 1-876 དོན་དམ་བསྒོམས་པས་དམིགས་པའི་མཚན་མ་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་པར་ཐལ་བ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་བྱང་བ་དུས་གཅིག་པར་ཐལ་བའོ། །གཉིས་པ་གཅིག་པའི་ཕྱོགས་ཐ་དད་གཏན་མེད་ལ་བཞི། ཀུན་རྫོབ་བཞིན་དོན་དམ་སྒྲིབ་པའི་དམིགས་པར་ཐལ་བ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ལྟར་དོན་དམ་མཐོང་ཐོས་ལས་བཙལ་དུ་ཡོད་པར་ཐལ་༼བ་དང་།༽ ཀུན་རྫོབ་མཐོང་བ་ན་དོན་དམ་མཐོང་བར་ཐལ་བ་དང་། དོན་དམ་ལྟར་ཀུན་རྫོབ་ལ་དབྱེ་བ་མེད་པར་ཐལ་བའོ། །འོག་མ་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་དང་ལྡོག་པ་ཐ་དད་གཉིས་པོ་འདིར་སྐྱོན་དེ་དག་མི་འཇུག་སྟེ། དེའང་རྒྱུད་ལས། འཁོར་བ་སྤངས་ནས་གཞན་དུ་ནི། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྟོགས་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཡུལ་གཅིག་ཉིད་ལ་བློ་མི༼བློའི་༽འཇུག་པས་ཐ་དད་དོ། །དེའི་དཔེ་དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། རབ་རིབ་མཐུ་ཡིས་སྐྲ་ཤད་ལ་སོགས་པའི། །ངོ་བོ་ལོག་པ་གང་ཞིག་རྣམ་བརྟགས་པ། །དེ་ཉིད་བདག་ཉིད་གང་གི་༼དུ་༽མིག་དག་པས། །མཐོང་དེ་དེ་ཉིད་དེ་བཞིན་འདིར་ཤེས་གྱིས། །ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་གྲངས་ངེས་པ་ནི། སྤྱིར་མི་རྟག་སོགས་བདེན་པ་བཅུ་དྲུག་ཀྱང་གསུངས། རང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་བདེན་པ་དང་། རྣམ་པར་དབྱེ་བའི་བདེན་པ་ལ་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཕྱེ་སྟེ་རྟོགས་པའི་བདེ
【現代漢語翻譯】 由於寂滅本身尚未成立，因此，聖者龍樹（梵文：Nāgārjuna，指中觀宗的創始人）也說：『您不認可那已捨棄輪迴的寂滅，您所宣說的寂靜是那不執著于輪迴的。』《六十正理論》中也說：『具有正確見解者，不會妄想有輪迴和寂滅。』又說：『完全瞭解有和無之後，滅盡就被稱為寂滅。』因此，對於這樣的人，沒有任何損害，所以從勝義諦（梵文：paramārtha-satya，佛教用語，指最高的真理，與世俗諦相對）的角度來說，這是唯一的真理。而且，現在瞭解這種狀態本身就是產生勝義的因，所以被稱為名言的勝義諦。因此，因為它不欺騙，所以被命名為勝義諦。 第二，思考這兩種真理是一還是異。如果說，世俗諦（梵文：saṃvṛti-satya，佛教用語，指相對於勝義諦的世俗認知）的對境是一個，勝義諦的對境是另一個，是不同的事物嗎？或者說，這兩者是完全沒有差別的同一體嗎？還是說，是遮止同一的差別？還是通過反體來區分的差別？首先，不是不同的事物，因為《解深密經》（梵文：Saṃdhinirmocana-sūtra，佛教經典，主要闡述了唯識思想）中說，說為不同的有四種過失：會導致所法（梵文：dharma，佛教術語，指事物、現象）和法性（梵文：dharmatā，佛教術語，指事物的本性）不是一體；會導致僅僅是世俗諦的成立，而不是勝義諦的成立；會導致修習勝義諦時，不能克服所緣的相；會導致煩惱和清凈同時存在。 第二，在同一體的方面，完全沒有差別，有四種過失：會導致勝義諦像世俗諦一樣，成為遮蔽的對境；會導致勝義諦像世俗諦一樣，可以通過見聞來尋求；會導致見到世俗諦時，也見到勝義諦；會導致勝義諦像世俗諦一樣，沒有差別。下面的遮止同一的差別和通過反體來區分的差別，這兩種不會有那些過失。因為經中說：『捨棄輪迴后，不會在其他地方證得寂滅。』意思是說，在同一個對境上，心的作用是不同的，所以是差別。這方面的例子可以參考《入中論》（梵文：Madhyamakāvatāra，中觀宗的論著）：『由於眼翳的作用，所顯現的毛髮等顛倒之相，當眼睛清凈時，能如實照見，應知此處亦是如此。』 第三，確定兩種真理的數量。一般來說，也說了無常等十六種真理。自相和共相的真理，以及通過區分蘊、界、處來理解的分別真理。
【English Translation】 Since Nirvana itself is not established, the venerable Nāgārjuna also said: 'You do not accept the Nirvana that has abandoned Samsara. The peace that you teach, O Protector, is the non-apprehension of Samsara.' The Sixty Stanzas on Reasoning also states: 'Those with correct views have no thoughts of Samsara or Nirvana.' Furthermore, it is said: 'Having fully understood existence and non-existence, exhaustion is called Nirvana.' Therefore, there is no harm to such a one, and thus, in the ultimate sense, it is the sole truth. Moreover, knowing such a state is now the cause of the arising of the ultimate, and is thus called the conventional ultimate truth. Thus, because it is not deceptive, it is designated and established as the ultimate truth. Secondly, contemplating whether these two truths are one or different. If the object of the conventional mind is separate, and the object of the ultimate mind is separate, are they different entities? Or are the two completely identical without any difference? Or is it a difference that negates oneness? Or a difference distinguished by negation? Firstly, they are not different entities, because the Saṃdhinirmocana-sūtra states that there are four faults in asserting difference: it would follow that the subject and the nature of the subject are not the same; it would follow that merely establishing the conventional is not establishing the ultimate; it would follow that contemplating the ultimate would not overcome the characteristics of the object; and it would follow that defilement and purification would occur simultaneously. Secondly, on the side of identity, there are four faults in complete non-difference: it would follow that the ultimate, like the conventional, would be an object of obscuration; it would follow that the ultimate, like the conventional, could be sought through seeing and hearing; it would follow that seeing the conventional would be seeing the ultimate; and it would follow that the conventional, like the ultimate, would be without distinction. The latter two, the difference that negates oneness and the difference distinguished by negation, do not incur those faults here. For the scripture states: 'Having abandoned Samsara, Nirvana will not be realized elsewhere.' This means that on the same object, the mind's engagement is different, thus there is difference. An example of this is found in the Madhyamakāvatāra: 'Whatever distorted appearance of hairs, etc., is imagined due to the power of cataracts, know that the seeing of that very thing by a purified eye is likewise here.' Thirdly, determining the number of the two truths. Generally, sixteen truths such as impermanence are also taught. The truths of self-characteristics and common characteristics, and the truths of differentiation through distinguishing the aggregates, elements, and sense bases.
ན་པ། ལུས་སེམས་ལ་གནོད་པ་དངོས་པོའི་བདེན་པ། 1-877 ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བ་ལ་རབ་ཏུ་སྐྱེ་བའི་བདེན་པ། ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པའི་བདེན་པ། ལམ་ཤེས་ལ་འཇུག་པའི་བདེན་པ། བྱང་སེམས་ཀྱི་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་འབྱུང་བའི་བར་གྱི་བདེན་པ་སོགས་པ་བརྒྱད་ཀྱང་གསུངས། བདེན་པ་བཞིའང་གསུངས། བདེན་པ་གཉིས་ཀྱང་གསུངས། བདེན་པ་གཅིག་ཀྱང་གསུངས་༼ན༽། གཉིས་པོ་ཁོ་ནར་གྲངས་ཇི་ལྟར་ངེས་སྙམ་ན། ཧེ་བཛྲ་ལས། རྨོངས་ཕྱིར་འཁོར་བའི་གཟུགས་ཅན་ཉིད། །རྨོངས་མེད་འཁོར་བ་དག་པ་སྟེ། །འཁོར་བ་མྱ་ངན་འདས་པར་འགྱུར། །ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་ཚུལ་ཅན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ན་བློ་ལ་རྨོངས་མ་རྨོངས་གཉིས་སུ་ངེས་ལ། དེའི་ཡུལ་ལ་དཔྱད་བཟོད་མི་བཟོད་གཉིས་སུ་ངེས་པས་བདེན་པ་གཉིས་སུ་གྲངས་ངེས་སོ། །ཡང་ན་བློ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་མ་ལོག་དངོས་འགལ་ཡིན་པས་དེའི་ཡུལ་ཡང་གཉིས་སུ་ངེས་སོ།། །། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་མཚན་གཞི་ངེས་པར་བྱེད་པའི་ཚད་མ་ནི་ད་ལྟ་ཐ་སྙད་པའི་བློས་གང་དང་གང་ལ་རིགས་པས་བརྟགས་ན་དེ་འཇིག མ་བརྟགས་ན་དེར་བདེན་པ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའི་མཚན་གཞི་ཡིན་ལ། ནམ་ཡང་གནོད་པ་མེད་པའི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པའི་མཚན་གཞིའོ། །དེའི་རིགས་པ་ནི་འོག་ནས་འཆད་པ་རྣམས་ཡིན་ནོ།། །།དེ་ལྟ་བུའི་བདེན་པ་གཉིས་མདོར་བསྟན་ནས། 1-878 ༈ དེའི་ངོ་བོ་གཏན་ལ་དབབ་པའི་སྒོ་ནས་མཐའ་བྲལ་གྱི་ལྟ་བ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། དེའི་ངོ་བོ་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་རིགས་པ་བསྟན་པའི་སྒོ་ནས་མཐའ་བྲལ་གྱི་ལྟ་བ་གཏན་ལ་དབབ་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་བསྟན་པ་དེ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པར་གཏན་ལ་ཕབ་པས་དངོས་པོར་སྨྲ་བ་དང་ཚུལ་མཚུངས་ཤིང་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་བསྟན་པ་དང་། ཐམས་ཅད་མེད་པར་བསྟན་པ་དེ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བློ་ཡུལ་དུ་བསྟན་པས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སྤྱི་དང་མཚུངས་ཤིང་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་བསྟན་པ་དང་། དེས་ན་གཉིས་མེད་ཀྱི་བློས་མཐའ་བྲལ་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་ལ་ཟུང་འཇུག་ཉམས་སུ་བླང་བ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དུ་བཤད་པས་ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་དང་མཚུངས་ཤིང་མུ་སྟེགས་བྱེད་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་དང་། ཡུལ་སྣང་ལ་རང་བཞིན་མེད་པ་དང་སྣང་བ་སེམས་སུ་བསྟན་པས་སེམས་ཙམ་པ་དང་ཚུལ་མཚུངས་ཤིང་། ཉན་ཐོས་ལ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བརྟག་པ་ཕྱི་མའི་ལེའུ་གསུམ་པ་ལས། ཕྱིའི་ཡུལ་དང་ནང་གི་ཡུལ་ཅན་དག་གིས་ནི། །སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་དག་ཏུ་འགྱུར། །ཕུང་པོ་ལྔ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ནས། །མཐར་ནི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོའོ་སྙིང་རྗེ་ཆེ་ཞེས་པ་བོད་པའོ། །དབང་པོའི་ཁམས་དྲུག་དང་ནི་ཕྱི་ཡུལ་གྱི་ཁམས་དྲུག་ཉིད་དང་། །དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁ
【現代漢語翻譯】 此外，還講述了八種真諦，例如：對身心有害的物質的真諦；與輪迴相連的再生的真諦；了知滅盡和不生的真諦；進入道之知的真諦；從菩薩行到證得佛陀智慧之間的真諦等等。也講述了四種真諦，兩種真諦，甚至一種真諦（那）。如果有人認為真諦的數量如何才能確定為只有兩種呢？《喜金剛本續》中說：『因愚昧故，輪迴乃有形之物；無愚昧故，輪迴即清凈；輪迴轉為涅槃；即是世俗諦和勝義諦之理。』因此，可以確定智慧有迷惑和不迷惑兩種，而其對境則可確定為可分析和不可分析兩種，所以真諦的數量被確定為兩種。或者，智慧是顛倒和不顛倒的對立面，因此其對境也被確定為兩種。 第三個共同主題是確定基礎的量。現在，如果用名言概念的智慧來分析什麼和什麼，如果經過分析後會消失，未經分析則存在，那就是世俗諦的基礎。而以永不改變的自性存在，那就是勝義諦的基礎。其推理將在下文闡述。簡而言之，上述兩種真諦已經闡明。 通過確定其自性來詳細闡述離邊的見解。 通過展示認識其自性的推理來詳細闡述確定離邊的見解，這有三個方面：將一切存在確立為世俗諦，從而表明與有部宗相同，並顯示其卓越之處；將一切不存在確立為般若智慧的對境，從而表明與大乘總體相同，並顯示其卓越之處；因此，通過二元對立的智慧來確立離邊，並展示修持雙運。第一點又分為兩部分：通過講述蘊、界、處，表明與聲聞部相同，並顯示其超越外道之處；通過展示外境無自性以及顯現為心，表明與唯識宗相同，並顯示其超越聲聞之處。第一部分是：在《后觀察品》第三品中說：『外境和內境，轉變為十二處。五蘊即色蘊等，直至識蘊，是為大悲者所說。』六根界和六外境界，以及六根識界。
【English Translation】 Furthermore, eight truths are also taught, such as: the truth of material things that are harmful to body and mind; the truth of rebirth that is strongly connected to samsara; the truth of knowing cessation and non-arising; the truth of entering the path of knowledge; the truth from the activities of a Bodhisattva to the arising of the wisdom of a Buddha, and so on. Four truths are also taught, two truths are also taught, and even one truth is taught (Na). If one wonders how the number of truths can be determined to be only two, the Hevajra Tantra says: 'Due to ignorance, samsara is a formed thing; without ignorance, samsara is pure; samsara turns into nirvana; it is the nature of conventional truth and ultimate truth.' Therefore, it can be determined that wisdom has two aspects: delusion and non-delusion, and its objects can be determined as two: analyzable and unanalyzable, so the number of truths is determined to be two. Alternatively, wisdom is the opposite of inverted and non-inverted, so its objects are also determined as two. The third common topic is the measure for determining the basis. Now, if one analyzes what and what with the wisdom of nominal concepts, if it disappears after analysis, and exists if not analyzed, that is the basis of conventional truth. And what exists as an unchanging nature is the basis of ultimate truth. The reasoning for this will be explained below. In short, the above two truths have been explained. Elaborating on the view free from extremes by establishing its nature. Elaborating on establishing the view free from extremes by showing the reasoning for knowing its nature, there are three aspects: establishing all existence as conventional truth, thereby showing similarity with the Sarvastivadins and showing its excellence; establishing all non-existence as the object of prajna wisdom, thereby showing similarity with the Mahayana in general and showing its excellence; therefore, establishing freedom from extremes with non-dual wisdom and showing the practice of union. The first point is divided into two parts: by explaining the skandhas, dhatus, and ayatanas, showing similarity with the Sravaka school and showing its transcendence over the heretics; by showing that external objects are without inherent existence and that appearances are mind, showing similarity with the Cittamatra and showing its transcendence over the Sravakas. The first part is: In the third chapter of the Later Examination, it says: 'External objects and internal objects, transform into the twelve ayatanas. The five skandhas are the form skandha, etc., until the consciousness skandha, as said by the compassionate one.' The six sense-sphere and the six external-sphere, and the six sense-consciousness-sphere.
མས་དྲུག་ཉིད། ། 1-879 རྣལ་འབྱོར་པ་༼མ་༽རྣམས་གོ་བྱའི་ཕྱིར། །ཁམས་ནི་བཅོ་བརྒྱད་དག་ཏུ་བཤད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་བཤད་པ་ནི་འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་རྣམས་དང་མཚུངས་ལ། ཡང་དེས་མུ་སྟེགས་བྱེད་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཏེ། མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་ལྟ་བ་ཐམས་ཅད་ནི་བདག་རྟག་པ་དང་གཅིག་པུར་འཛིན་པ་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ། སློབ་དཔོན་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་ཀྱང་གསུངས་པ། མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་ལྟ་བ་གང་ཇི་སྙེད་ཅིག་ཡོད་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་གི་གཉེན་པོར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཕུང་པོ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡང་རིལ་པོ་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་གཉེན་པོར་ཕུང་པོ་ལྔ་བཤད་པས། །དུ་མ་ལ་གཅིག་ཏུ་སྒྲོ་བཏགས་པ་ལས་གཅིག་མེད་པར་བསྟན་ཏོ། །གཟུགས་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་གཉེན་པོར་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་བཤད་པས། རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྐྱེ་བ་ཉིད་དུ་གྲུབ་པས་རྟག་པ་ཉིད་སུན་ཕྱུང་ངོ་། །གཟུགས་དང་སེམས་གཉིས་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་གཉེན་པོར་ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་བཤད་པས་རིགས་ཐམས་ཅད་ཁམས་སུ་གྲུབ་པས། ཕྱི་༼སྤྱི་༽ཉིད་མེད་པར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡུལ་ཤེས་བྱ་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པ་༼ལས་༽གུད་ན་མེད་པས། བདག་འགའ་ཡང་མེད་པར་གྲུབ་པས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་འགྲུབ་བོ། ། 1-880 སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་འོ་ན་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཅེས་བྱ་བ་རྡུལ་ཕྲན་དང་སྐད་ཅིག་མ་དོན་དམ་དུ་བདེན་པར་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཡུལ་སྣང་ལ་རང་བཞིན་མེད་པ་དང་། སྣང་བ་སེམས་སུ་གཏན་ལ་དབབ་པས་སེམས་ཙམ་དང་མཚུངས་ཤིང་ཉན་ཐོས་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པར་བསྟན་པ་ནི། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་ལེའུ་གསུམ་པ་ལས། རང་བཞིན་གདོད་ནས་མ་སྐྱེས་པ་ཡིན་པས། །བདེན་པ་མིན་ཞིང་སྣང་ཙམ་མ་འགགས་པས་བརྫུན་པ་མིན་པ་དེ་བཞིན་དུ། །ཐམས་ཅད་ཆུ་ཡི་ཟླ་བ་ལྟར་དུ། །འདོད་པས་རྣལ་འབྱོར་མས་ཤེས་པར་གྱིས། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། །སྣང་ཚོད་དུ་གྲུབ་པས་བརྫུན་པ་མིན་ཀྱང་། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྡུལ་ཕྲ་རབ་གཅིག་ལ་རྡུལ་དྲུག་འདུས་པའི་རིགས་པ་དང་། སྐད་ཅིག་མ་འམ་༼དེ་༽སྐད་ཅིག་མར་ཆ་ཕྱེ་བའི་རིགས་པས་བརྟགས་ན་རྡུལ་དང་སྐད་ཅིག་མ་མི་རྙེད་པས་ན་བདེན་པ་མིན་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །འོ་ན་དེ་དག་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སློབ་དཔོན་འཕགས་པས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་གསུངས་པ། གཟུགས་ནི་ཉམ་ཆུང་བས་དབུ་བ་རྡོས་པ་འདྲ། །ཚོར་བ་བདེ་བ་ཆུང་བས་ཆུ་ཡི་ཆུ་བུར་འདྲ། །འདུ་ཤེས་མི་བརྟན་པས་སྨིག་རྒྱུ་དང་མཚུངས་ཤིང་། །འདུ་བྱེད་སྙིང་པོ་མེད་པས་ཆུ་ཤིང་དང་འདྲ་ལ། ། 1-881 རྣམ་ཤེས་བདག་མེད་པས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཞེས། །ཕུང་པོ་བསྟན་པ་དེ་ལྟ་བུ། །བྱང་ཆུབ་སེམ
【現代漢語翻譯】 女性瑜伽士爲了理解，說了十八界。 如上所述，對蘊、界、處（的解釋）與聲聞乘的聖者們相同。此外，它也超越了外道，因為外道的觀點都源於對常一我的執著。正如導師無著所說：『所有外道的觀點都源於對我的執著。』爲了對治這些，世尊宣說了蘊、界、處。爲了對治將整體執著為我，宣說了五蘊，從而揭示了多體中不存在單一的『一』。爲了對治將色執著為我，宣說了十二處，通過確立識的生起，駁斥了常恒的觀念。爲了對治將色和心二者執著為我，宣說了十八界，通過確立一切法皆為界，揭示了普遍性（共相）的不存在。』因此，由於所知境（認識的對象）與蘊、界、處等分離，因此沒有任何『我』存在，從而證明了其卓越性。 第二總義：那麼，所謂的蘊、界、處，其微塵和剎那在勝義諦中是真實存在的嗎？並非如此。因為境是顯現而無自性，並且將顯現確立為心，因此與唯識宗相同，並顯示了超越聲聞乘的卓越性。如根本續後篇第三品所說：『自性本無生，非真亦非假，顯現無間斷，一切如水月，瑜伽母當知。』雖然在顯現層面成立，因此不是虛假的，但如果用六塵聚集於一塵的理證，以及將剎那分割為更小剎那的理證來分析，則無法找到微塵和剎那，因此不是真實的。那麼，它們是什麼樣的呢？聖天論師在《菩提心釋》中說：『色如微弱泡沫，受如水中浮漚，想如陽焰無定，行如芭蕉無實，識如幻事無我。』如是宣說蘊。 菩提心
【English Translation】 For the sake of understanding for female yogis, eighteen realms are explained. As mentioned above, the explanation of the skandhas (aggregates), dhatus (elements), and ayatanas (sources) is the same as that of the noble Shravakas (listeners). Furthermore, it surpasses the Tirthikas (non-Buddhists), because all the views of the Tirthikas arise from clinging to a permanent and singular self. As stated by the teacher Asanga: 'All the views of the Tirthikas arise from clinging to a self.' As an antidote to these, the Bhagavan (Blessed One) taught the skandhas, dhatus, and ayatanas. To counteract clinging to the whole as a self, the five skandhas were taught, thereby demonstrating the absence of a single 'one' within the many. To counteract clinging to form as a self, the twelve ayatanas were taught, thereby refuting the notion of permanence by establishing the arising of consciousness. To counteract clinging to both form and mind as a self, the eighteen dhatus were taught, thereby demonstrating the absence of universality (commonality) by establishing all phenomena as dhatus.' Therefore, since the knowable object is separate from the skandhas, dhatus, ayatanas, etc., no 'self' exists, thereby proving its excellence. Second general meaning: So, are the so-called skandhas, dhatus, and ayatanas, their atoms and moments, truly existent in the ultimate truth? That is not the case. Because the object is appearance without inherent existence, and appearance is established as mind, it is therefore the same as the Chittamatra (Mind-Only) school, and it shows the excellence of surpassing the Shravakas. As stated in the third chapter of the Root Tantra: 'Since self-nature is primordially unborn, it is neither true nor false; since appearance is uninterrupted, everything is like a reflection of the moon in water; yoginis should know this.' Although it is established on the level of appearance, and therefore not false, if analyzed with the reasoning of six particles gathering on one particle, and the reasoning of dividing a moment into smaller moments, then atoms and moments cannot be found, therefore it is not true. So, what are they like? The teacher Aryadeva said in the Commentary on the Bodhichitta: 'Form is like a fragile bubble, feeling is like a water blister, perception is unstable like a mirage, formation is without essence like a plantain tree, consciousness is without self like an illusion.' Thus, the skandhas are taught. Bodhicitta
ས་དཔའ་རྣམས་ལ་བཤད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་རང་བཞིན་གྱིས་དག་ན་སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་འདི་རྣམས་གང་ལས་བྱུང་སྙམ་ན། སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སེམས་སུ་གཏན་ལ་དབབ་པ་སྟོན་ཏེ། མདོ་ལས་ཀྱང་ཇི་སྐད་དུ། ཀྱེ་རྒྱལ་བའི་སྲས་དག་ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཙམ་མོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ཉིད་རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་དྲུག་པ་ལས་ཀྱང་། ལུང་འདི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་སྟོན་བྱེད་ཡིན་པས་དེའི་འབྲུ་སྣོན་ནི། རིན་ཆེན་སེམས་ཀུན་གཞི་གསལ་ཙམ་འདི་ལས་ཕྱིར་གྱུར་པའི། །སངས་རྒྱས་མེད་ཅིང་གང་ཟག་མེད། །རྣམ་པར་ཤེས་པའི་གནས་དབང་པོ་དོན་ནམ༼རྣམས་༽ཡུལ་ཏེ་སེམས་ལས། །ཕྱི་རོལ་གྱུར་པ་ཅུང་ཟད་མེད། དེ་ལྟ་བུའི་ཀུན་གཞི་དེ་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་དབྱིངས་ཏེ་རྒྱུ་ཡིན་ལ་དེའི་ཐ་སྙད་ཀྱི་གནས་ལུགས་ནི་མཆོག་ཏུ་ཞི་བ་རང་རིག་རང་གསལ་ཙམ། །འདི་ནི་རིན་ཆེན་སེམས་ཀུན་གཞི་ཞེས་སུ་བརྗོད་དོ། །དེ་ལམ་དུ་བྱས་ན་འདོད་དོན་འབྲས་བུ་དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་སྟེར་བ། །ཀུན་གཞི་དེ་བདེན་པ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། སེམས་དེ་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་རང་བཞིན་གྱིས་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་དག་པ་སྟེ་སྟོང་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྗེ་བཙུན་གྱི་ཀུན་གཞི་ཡིག་ཆུང་ལྟར་འཆད་ཤེས་དགོས་སོ། ། 1-882 ཅེས་གསུངས་སོ། ། དེ་ལྟར་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་དེ་དག་གི་དོན་ནི་བཞིས་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་སེམས་སུ་བསྡུ་བ་སེམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དུ་བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་ནུས་པའི་མཐུ་བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྱི་རོལ་གྱུར་པ་ཅུང་ཟད་མེད། །ཅེས་པ་ཡན་ཆད་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་སྟེ། སེམས་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་གཅིག་ལས་མེད་ཀྱང་། ཐོག་མ་མེད་པའི་བག་ཆགས་ཀྱིས་ཀུན་ཏུ་དཀྲིས་པའི་དབང་གིས་སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་ཐ་དད་དུ་མར་སྣང་སྟེ། དཔེར་ན་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གཅིག་ལས་མེད་ཀྱང་ཡུལ་ཐ་དད་པར་སྣང་བ་ཐ་དད་པར་འཆར་བའམ། དམུས་ལོང་བརྒྱས་གླང་པོ་ཆེ་ལ་བྱུགས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ཡང་ལང་ཀར་གཤེགས་པ་ལས་གསུངས་པ། བག་ཆགས་ཀྱིས་ནི་དཀྲུགས་པའི་སེམས། །དོན་དུ་སྣང་བ་རབ་ཏུ་འབྱུང་། དོན་ཡོད་མ་ཡིན་སེམས་ཉིད་དེ། །ཕྱི་རོལ་དོན་མཐོང་ལོག་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་མཆོག་ཏུ་ཞི། །ཞེས་པས་བསྟན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་དྷརྨ་དྷཱ་ཏུ་སྟེ། དྷཱ་ཏུ་ནི་རྒྱུའམ་དབྱིངས་སམ་ཁམས་ལས་འདིར་རྒྱུར་སྟེ་འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་བྱེད་པས་ན་དབྱིངས་ཏེ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །དེ་སྐད་དུ། 1-883 ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་དབྱིངས། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡོད་པས་ན་འགྲོ་ཀུན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པའ
【現代漢語翻譯】 向具誓者們宣說。如是說。如果自性本自清凈，那麼這些顯現和聲音的法是從哪裡產生的呢？爲了確定一切顯現和聲音的法都歸於心，經中也如是說：『諸位佛子，此三界唯是心。』同樣，《金剛幕續》第六品中也說，此經是顯示阿賴耶識的，所以補充其意義：『珍重心，一切的根本，僅是光明，從這之外，沒有佛，沒有人。識的處所，根，境，對象，心之外，沒有絲毫。』這樣的根本是諸法的法界，是因，其名言的實相是極度寂靜的自知自明。這被稱為珍重心，一切的根本。如果將其作為道，那麼一切所愿的果實和成就都會圓滿賜予。根本是真實的嗎？心是真如的體性，自性本無生且清凈，是空性。這需要像至尊的《根本小字》一樣去理解。 如是說。要知道這些偈頌的意義有四種：將一切法歸於心，顯示心的功德，顯示心的體性，顯示心的能力，顯示心的自性。第一，『沒有絲毫在外』之前的一句偈頌，心自性光明，本來唯一，但由於無始以來的習氣所纏繞，顯現為各種不同的顯現和聲音的法。例如，太陽的輪廓本來只有一個，但因所照之處不同而顯現不同，或者像盲人摸像一樣。正如《楞伽經》所說：『習氣擾動的心，顯現為各種對象，實則無有，唯是心，向外見物是顛倒。』第二，心的體性，由『法界極度寂靜』來顯示。法界是dharma-dhātu（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས།，梵文天城體：धर्मधातु，梵文羅馬擬音：dharmadhātu，漢語字面意思：法界），dhātu（藏文：དབྱིངས།，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，漢語字面意思：界）是因或界或處，這裡是因，因為是輪迴和涅槃一切法的因，所以是界，即阿賴耶識。如是說： 『無始時期的界，是一切法的處所，因為有它，一切眾生和涅槃。』
【English Translation】 Told to the oath-holders. Thus it is said. If it is naturally pure, then where do all these phenomena of appearance and sound come from? To establish that all phenomena of appearance and sound are determined as mind, the Sutra also says: 'O sons of the Victorious Ones, these three realms are only mind.' Likewise, in the sixth chapter of the Vajra Tent Tantra, it also says that this scripture shows the ālaya-vijñāna (藏文：ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས།，梵文天城體：आलयविज्ञान，梵文羅馬擬音：ālayavijñāna，漢語字面意思：阿賴耶識), so adding its meaning: 'Precious mind, the basis of everything, is merely clear light, outside of which, there is no Buddha, no person. The place of consciousness, the senses, objects, realms, outside of the mind, there is not even a little. Such a basis is the dharmadhātu (藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས།，梵文天城體：धर्मधातु，梵文羅馬擬音：dharmadhātu，漢語字面意思：法界) of all dharmas, the cause, and its nominal reality is supremely peaceful, self-aware, self-luminous. This is called the precious mind, the basis of everything. If this is taken as the path, then all desired fruits and siddhis (藏文：དངོས་གྲུབ།，梵文天城體：सिद्धि，梵文羅馬擬音：siddhi，漢語字面意思：成就) will be completely bestowed.' Is the basis true? The mind is the nature of suchness, naturally unborn and pure, it is emptiness. This needs to be understood like the short text of the venerable one's basis. Thus it is said. The meaning of these verses should be understood in four ways: gathering all dharmas into the mind, showing the qualities of the mind, showing the nature of the mind, showing the power of the mind, and showing the essence of the mind. First, the one verse up to 'there is not even a little outside,' the mind itself is naturally clear light, but due to the power of being entangled by beginningless imprints, it appears as various different phenomena of appearance and sound. For example, the sun's disc is only one, but it appears differently depending on the different places it shines, or like blind people touching an elephant. As it is said in the Lankavatara Sutra: 'The mind disturbed by imprints, appears as objects, but in reality there are none, it is only the mind, seeing objects outside is wrong.' Second, the nature of the mind is shown by 'the dharmadhātu (藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས།，梵文天城體：धर्मधातु，梵文羅馬擬音：dharmadhātu，漢語字面意思：法界) is supremely peaceful.' The dharmadhātu (藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས།，梵文天城體：धर्मधातु，梵文羅馬擬音：dharmadhātu，漢語字面意思：法界) is dharma-dhātu (藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས།，梵文天城體：धर्मधातु，梵文羅馬擬音：dharmadhātu，漢語字面意思：法界), dhātu (藏文：དབྱིངས།，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，漢語字面意思：界) is the cause or realm or element, here it is the cause, because it causes all the dharmas of samsara and nirvana, so it is the realm, that is, the ālaya-vijñāna (藏文：ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས།，梵文天城體：आलयविज्ञान，梵文羅馬擬音：ālayavijñāna，漢語字面意思：阿賴耶識). Thus it is said: 'The realm of beginningless time, is the place of all dharmas, because it exists, all beings and nirvana.'
ང་འབྱུང་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་མཆོག་ཏུ་ཞི་སྟེ། གཟུང་བྱ་ངོ་བོ་མེད་པས་དེ་ལ་ལྟོས་པའི་འཛིན་པ་མི་འགྲུབ་སྟེ། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། གཟུང་བ་མེད་པས་དེར་འཛིན་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་རང་གསལ་བ་ཙམ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །གསུམ་པ་སེམས་ཀྱི་ནུས་པའི་མཐུ་ནི། འདི་ནི་རིན་ཆེན་སེམས་སུ་བརྗོད། །འདོད་དོན་འབྲས་བུ་རབ་སྟེར་བ། །ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། དཔེར་ན་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་ལས་གང་འདོད་པའི་འབྲས་བུ་འབྱུང་བ་དང་འདྲ་བར་རང་གི་སེམས་ཉིད་ལ་ཐབས་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་བསྐུལ་བས་དམན་པ་དང་འབྲིང་དང་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་བསྟན་པ་ནི། སེམས་ཉིད་དེ་ཉིད་རང་བཞིན་དག །ཅེས་པ་སྟེ། དེ་ལ་རང་བཞིན་ཞེས་པ་དང་། རང་བྱུང་ཞེས་པ་ནི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཏེ་རང་བཞིན་གྱིས་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་པས། གཞན་གྱི་དབང་ངམ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ།། །། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་ཤེས་རབ་དོན་དམ་གྱི་བསམ་པས་གཞལ་ན་ཐམས་ཅད་མེད་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ལ་གཉིས། 1-884 ཡུལ་མ་གྲུབ་པས་ཡུལ་ཅན་གྱི་ཤེས་པའང་མ་གྲུབ་བས་ན་སེམས་ཙམ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཡང་དོན་དམ་པར་འདིའོ་ཞེས་བྱ་བའི་གནས་ལུགས་མི་འདོད་པས། དབུ་མ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་༼འགའ་ཞིག་༽ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་བསྟན་པའོ། །འདིའི་དོན་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་སྨྲ་བ་ཞེས་པ་དབུ་མ་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་སྔ་རབས་པའི་ཐལ་འགྱུར་བ་འགའ་ཞིག་ལྟ་བུ་དོན་དམ་པར་མེད་དགག་ཁོ་ན་འདོད་པ་ལ་གོ་དགོས་ཀྱི། དཔལ་ལྡན་ཟླ་བའི་གསུང་རྣམས་རང་ལུགས་ཚད་མའི་རྒྱབ་རྟེན་དུ་རྗེ་བཙུན་ཉིད་ཀྱིས་འདྲེན་པར་མཛད་པས་དེ་འདྲ་ལ་གོ་མི་རུང་ཞེས་རབ་འབྱམས་པ་ཀུན་དགའ་ཡེ་ཤེས་གསུང་ངོ་། །དང་པོ་ནི། བརྟག་པ་དང་པོའི་ལེའུ་ལྔ་པ་ལས་གསུངས་པ། ངོ་བོས་གཟུགས་མེད་མཐོང་བ་པོ། །སྒྲ་མེད་ཐོས་པ་པོ་ཡང་མེད། །དྲི་མེད་སྣོམ་པ་པོ་ཡང་མེད། །རོ་མེད་མྱོང་བ་པོ་ཡང་མེད། །རེག་མེད་རེག་པ་པོ་ཡང་མེད། །སེམས་མེད་སེམས་ལས་བྱུང་བའང་མེད། །ཅེས་པ་འདིས་བདེན་པ་གཉིས་ཆར་སྟོན་པ་རྗེ་བཙུན་གསུངས། ཅེས་གསུངས་ཏེ། རང་གི་བློ་ལ་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ནི་བརྟགས་པ་སྟེ་ངོ་བོས་མེད་ཅེས་པའི་དོན་ནོ། །དེ་ལ་གཟུགས་ནི་དཀར་པོ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་མིག་གི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དོ། ། 1-885 དེ་ལ་རང་བཞིན་མེད་ཅེས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །དེ་ལ་རང་བཞིན་ནམ་ངོ་བོའམ་རང་བྱུང་དུ་མེད་པའོ། །ཇི་ལྟར་མེད་ཅེ་ན། གློ་བུར་གྱི་རྐྱེན་ལ་རག་ལས་པའི་ཕྱིར་དང་། འགགས་པ་སླར་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐད་ཅིག་མ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱ
【現代漢語翻譯】 『我是生』，如是說。那本身達到最極端的寂靜，因為所取的對境沒有自性，所以依賴於它的能取也不成立。正如大學者世親所說：『因為沒有所取，所以沒有能取。』如是說。因此，僅僅是自明而已，這就是它的意義。第三，心的力量的強大：『這被稱為珍寶心，能圓滿地給予所欲之果。』如是說。例如，就像如意寶珠一樣，能從中產生任何想要的果實，同樣，自己的心通過方便的因緣來激發，就能產生下等、中等和上等的成就之果。第四，心的自性之顯示：『心性本身是自性清凈的。』如是說。其中，『自性』和『自生』是同義詞，意思是自性本無生，是依賴於他者或緣起而生的道理。 第二個總義，以勝義智慧衡量時，顯示一切皆空性，分為兩部分： 因為對境不成立，所以有境的識也不成立，因此比唯識更加殊勝。雖然世俗如幻，但在勝義中，不承認『這就是它』的實有存在方式，因此比某些中觀自性空論者更為殊勝。這裡的意義是，『說自性空』是中觀的總相，所以必須理解為像早期的一些應成派一樣，只承認勝義中的無遮遣。但尊者自己引用聖者月稱的著作作為自宗量成立的依據，所以不能理解為那樣，這是遍知一切的根噶益西所說的。第一，出自第一品第五節：『無自性的色，無見者；無聲音，無聽者；無氣味，無嗅者；無味道，無嘗者；無觸覺，無觸者；無心，也無心所生。』尊者說，這顯示了二諦。意思是，顯現於自己心中的一切都是分別念，意思是無自性。其中，色是指白色等，是眼識的對境，是色的生處。 對此，應加上『無自性』。其中，沒有自性、或無自性、或無自生。如何沒有呢？因為依賴於暫時的因緣，因為止息后不再生起，因為只是剎那。
【English Translation】 『I am the arising,』 thus it is said. That itself reaches the ultimate peace, because the object to be grasped has no essence, therefore the grasper that relies on it does not arise. As the master Vasubandhu said: 『Because there is no object to be grasped, there is no grasping.』 Thus it is said. Therefore, it is merely self-illumination, that is its meaning. Third, the power of the mind's strength: 『This is called the precious mind, which fully bestows the desired fruit.』 Thus it is said. For example, just as a wish-fulfilling jewel can produce any desired fruit, similarly, one's own mind, when stimulated by the means of skillful causes, can produce all the fruits of inferior, intermediate, and supreme accomplishments. Fourth, the teaching of the nature of mind: 『The nature of mind itself is naturally pure.』 Thus it is said. Among them, 『nature』 and 『self-arising』 are synonyms, meaning that by nature there is no birth, it is the meaning of arising dependently on others or dependent origination. The second general meaning, when measured by the wisdom of ultimate truth, shows that all is emptiness, divided into two parts: Because the object is not established, the consciousness of the object-possessor is also not established, therefore it is more excellent than Cittamātra. Although conventional reality is like an illusion, in ultimate truth, it does not accept the real mode of existence of 『this is it,』 therefore it is more excellent than some Madhyamaka proponents of emptiness of inherent existence. The meaning here is that 『to speak of emptiness of inherent existence』 is the general characteristic of Madhyamaka, so it must be understood as only admitting the negation of existence in ultimate truth, like some early Prāsaṅgikas. But the venerable one himself quotes the words of the glorious Chandrakirti as the basis for establishing his own system, so it should not be understood in that way, as said by the all-knowing Kunga Yeshe. First, from the fifth chapter of the first section: 『No form with essence, no seer; no sound, no hearer; no smell, no smeller; no taste, no taster; no touch, no toucher; no mind, and no mental events.』 The venerable one said that this shows the two truths. The meaning is that all that appears in one's own mind is conceptual thought, meaning without essence. Among them, form refers to white color etc., which is the object of eye consciousness, the source of form. To this, 『without inherent existence』 should be added. Among them, there is no inherent existence, or no essence, or no self-arising. How is there none? Because it depends on temporary causes, because it does not arise again after cessation, because it is only momentary.
ིར་དང་། བྱིས་པས་ཀུན་ཏུ་བརྟགས་པའི་བདག་དང་གཙང་བ་དང་། བདེ་བ་དང་རྟག་པ་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ངོ་བོས་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། རྐྱེན་ལས་བྱུང་བ་རང་གི་ངོ་བོ་མེད་པ་དང་འགགས་པ་སླར་མི་སྐྱེ་བས་རང་གི་བདག་ཉིད་དུའང་། །མེད་པའི་ཕྱིར་དང་སྐད་ཅིག་མ་ཡིན་པས་རང་གི་ངོ་བོ་ལ། །མི་གནས་པའི་ཕྱིར་དང་བྱིས་པས་འཛིན་པ་བཞིན་ཏེ། །མེད་ཕྱིར་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་འདོད་དོ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །འབུམ་ལས་ཀྱང་། གཟུགས་ལ་རང་བཞིན་མེད་དེ། གང་ལ་རང་བཞིན་མེད་པ་ནི་བརྗོད་དུ་མེད་པའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཟུགས་རྟག་ཅིང་བརྟན་ལ་ཐེར་ཟུག་མི་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཅན་ཞིག་ཡིན་ན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འདིས་ལྷ་དང་མི་དང་ལྷ་མ་ཡིན་དུ་བཅས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཟིལ་གྱིས་མནན་ཅིང་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། གཟུགས་མི་རྟག་ཅིང་མི་བརྟན་ལ་ཐེར་ཟུག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འདིས་ལྷ་དང་མི་དང་ལྷ་མ་ཡིན་དུ་བཅས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཟིལ་གྱིས་མནན་ཅིང་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། ། 1-886 དེས་ན་རྟོག་པས་བརྟགས་ཅིང་གྲགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ཅིང་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་སྟེ། དབུ་མ་ལས། རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་བྱུང་བ་ཡི། །རང་བཞིན་བྱས་པ་ཅན་དུ་འགྱུར། །ངོ་བོ་ཉིད་ནི་བཅོས་མིན་དང་། །གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བཤད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཡུལ་མེད་པས་ཡུལ་ཅན་མི་འབྱུང་སྟེ། མཐོང་བ་པོ་མེད་ཅེས་བྱ་བ་མིག་གི་སྐྱེ་མཆེད་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །དེ་ལྟར་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོས་བསྡུས་པ་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་དང་ཁམས་བཅུ་ངོ་བོས་མེད་པ་ནི། རེག་པ་པོའང་མེད་ཅེས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །སེམས་མེད་ཅེས་པ་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོས་བསྡུས་པ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་དྲུག་དང་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དེ་༼ཉོན་ཡིད་དང་༽ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་༼པ་འདི་༽སེམས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཏེ་དེ་མེད་དོ། །སེམས་ལས་བྱུང་བ་ངོ་བོ་མེད། །ཅེས་ཆོས་ཀྱི་ཁམས་དང་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཚོར་བ་དང་འདུ་ཤེས་དང་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོའོ། །དེས་ན་རིག་བྱ་རིག་པ་ལ་ལྟོས་ལ། རིག་པའང་རིག་བྱ་ལ་ལྟོས་པས། གཅིག་ཁེགས་པས་གཅིག་འགགས་པས་ན་རང་རིག་པ་ཞེས་བྱ་བ་མེད་པས་སེམས་ཙམ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། ། 1-887 གཉིས་པ་ཀུན་རྫོབ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཡང་དོན་དམ་དུ་གནས་ལུགས་སུ་མི་འདོད་པས། ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་བསྟན་པ་ལས། དང་པོར་ཀུན་རྫོབ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་བསྟན་པ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས། དྲི་ཟའི་གྲོང་ཁྱེར་ལྟ་བུ་དང་། །སྒྱུ་མ་སྨིག་རྒྱུ་འདྲ་བ་དང
【現代漢語翻譯】 因為孩童普遍認為的『我』、『清凈』、『快樂』和『常恒』並不成立，所以從本體上來說是不存在的。正如《經莊嚴論》中所說：『由因緣所生之法，沒有自己的本體，滅盡之後也不會再生起，因此不是自己的自性。因為不是剎那生滅，所以不會停留在自己的本體中。就像孩童所執著的那樣，因為不存在，所以一切事物都被認為是無自性的。』《十萬頌般若經》中也說：『色法沒有自性，沒有自性的事物是不可言說的。』如果色法是常、恒、不變的，那麼這部大乘經典就不會征服並出現在包括天、人、阿修羅在內的世間。正因為色法是無常、不恒、變化的，所以這部大乘經典才能征服並出現在包括天、人、阿修羅在內的世間。 因此，一切都是由分別念所假立，只是名稱而已，只是依賴關係而已。正如《中觀論》中所說：『由因和緣所生的法，其自性是造作的。而本體（藏文：ངོ་བོ་ཉིད།）是無為的，不依賴於他者的。』以及『凡是依賴和生起的，就被稱為空性。』因此，沒有所緣境，能緣的心識也不會產生，所謂『沒有見者』，就是指沒有眼根。這就是它的含義。因此，由色蘊所包含的十二處和十二界，其本體是不存在的，這已經通過『沒有觸者』等語句來闡述了。所謂『沒有心』，是指由識蘊所包含的六識界和意處，以及（染污意）末那識和阿賴耶識。因為這些都包含在『心』之中，所以說『沒有心』。『心所生法無自性』，指的是法界、法處，以及受蘊、想蘊和行蘊。因此，能知依賴於所知，所知也依賴於能知。因為一個被否定，另一個也會消失，所以沒有所謂的『自證』，這表明它超越了唯識宗的觀點。 第二，雖然世俗諦如幻如化，但並不認為在勝義諦中是實有的，因此顯示了它超越了無自性。首先，如幻如化地顯示世俗諦，正如《密集續》第二品第二節中所說：『如乾闥婆城，如幻如陽焰。』
【English Translation】 Because the 'I', 'purity', 'happiness', and 'permanence' that children universally believe in are not established, they are non-existent in essence. As stated in the Ornament of the Sutras: 'Things arising from conditions have no inherent nature, and do not arise again after ceasing, therefore they are not their own self-nature. Because they are not momentary, they do not abide in their own essence. Just as children grasp, because they do not exist, all things are considered to be without inherent nature.' The Hundred Thousand Verse Perfection of Wisdom Sutra also states: 'Form has no inherent nature, and that which has no inherent nature is inexpressible.' If form were permanent, stable, and unchanging, this Great Vehicle would not conquer and appear in the world, including gods, humans, and asuras. It is precisely because form is impermanent, unstable, and changing that this Great Vehicle conquers and appears in the world, including gods, humans, and asuras. Therefore, everything is merely imputed by conceptual thought, just a name, just a dependent relationship. As stated in the Madhyamaka Karika: 'That which arises from causes and conditions, its nature is made. Essence (Tibetan: ངོ་བོ་ཉིད།) is unconditioned and does not depend on others.' And 'Whatever is dependent arising, that is explained as emptiness.' Therefore, without an object, the subject cannot arise, and 'no seer' means no eye faculty. That is its meaning. Thus, the twelve ayatanas and twelve dhatus included in the skandha of form are non-existent in essence, which has been demonstrated by the statement 'no toucher' and so on. 'No mind' refers to the six consciousnesses and the mind faculty included in the skandha of consciousness, as well as (afflicted mind) Manas and Alaya consciousness. Because these are all included in 'mind', it is said 'no mind'. 'Mental events have no inherent nature' refers to the dharma-dhatu, dharma-ayatana, and the skandhas of feeling, perception, and mental formations. Therefore, the knowable depends on the knower, and the knower depends on the knowable. Because one is negated, the other also ceases, so there is no 'self-awareness', which shows that it transcends the Mind-Only school. Second, although conventional truth is like an illusion, it is not considered to be truly existent in ultimate truth, thus showing that it transcends non-inherent existence. First, showing conventional truth as like an illusion, as stated in the second section of the second chapter of the Samputa Tantra: 'Like a city of gandharvas, like an illusion, like a mirage.'
་། །འཕྲོག་པ་ཟླ་བ་སྟེ་རྒྱལ་པོ་སེང་གེ་ཟླ་བའི་གྲོང་ཁྱེར་མཚོ་ནང་དུ་ཤར་བའི་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་པ་དང་། །རྨི་ལམ་རྩེ་བ་ལྟ་བུར་བལྟ། །སྒྱུ་མ་ཇི་བཞིན་ཐམས་ཅད་དུ། །བལྟ་བྱ་ཉིད་དང་རིག་པར་བྱ། །ཞེས་འབྱུང་བས་ན་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་པ་བདག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལས། སྒྱུ་མ༡་སྨིག་༢རྒྱུ་དྲི་ཟ་ཡི། །གྲོང་༣ཁྱེར་དང་ནི་དབང་པོའི་ག༤ཞུ། །མེ་ལོང་གི་ནི་གཟུགས་བརྙ༥ན་དང་། །ཆུ་ཟླ༦་དང་ནི་བྲག་༧ཅ་དང་། །རྨི་ལམ༨་མིག༩་ཡོར་སྤྲིན༡༠་དང་གློག༡༡ །ཆུ་ཡི་ཆུ་བུར༡༢་ཞེས་བྱ་བ། །སྒྱུ་མའི་དཔེ་ནི་བཅུ་དང་གཉིས། ཞེས་པ་ལྟར་དཔེ་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། །འོ་ན་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ན། དོན་དམ་པར་གནས་ལུགས་གང་ཡིན་སྙམ་ན། སཾ་པུ་ཊ་ལས། འགྲོ་བ་ཀུན་གྱི་གནས་པ་སྟེ་གནས་ལུགས་ནི། །དངོས་པོ་གང་ལའང་དཔྱད་ན་རྙེད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། ། 1-888 ཐབས་ཤེས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་འདུས་པ་སྟེ་ཟུང་འཇུག་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བོ། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། བསམ་པའི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་སྟེ། །དོན་དམ་པར་ན་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་གོ་ཞེས་བརྗོད་དུ་མི་བཏུབ་བོ། །དེ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་སྨྲ་བ་དག་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པར་འཛིན་པ་དེ་དག་སུན་དབྱུང་བ་སྟེ། འོག་ཏུ་རྒྱས་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ།། །། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་གཉིས་མེད་ཀྱི་བློས་མཐའ་བྲལ་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་ཟུང་འཇུག་ཏུ་ཉམས་སུ་བླང་བར་བསྟན་པ་ལ་གསུམ། སྟོང་པ་ལ་སོགས་པ་བཞི་ཀ་མཐའ་ཡིན་པས་དེ་སྤང་བར་བསྟན་པ་དང་། མཐའ་བྲལ་གྱི་དབུ་མ་ཞེས་བྱ་བར་འཛིན་པ་དེ་ཡང་མཐའ་ཡིན་པ་དང་། དེ་ལྟར་མཐའ་དང་བྲལ་ཡང་ཟུང་འཇུག་གི་ཚུལ་གྱིས་ཉམས་སུ་བླང་བར་བསྟན་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས། སྟོང་པ་བསྒོམ་པར་མི་བྱ་སྟེ། །སྟོང་མིན་བསྒོམ་པར་མི་བྱའོ། །སྟོང་པ་མི་སྤང་སྟེ་སྟོང་པར་ཞེན་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས། །སྟོང་མིན་ཡོངས་སུ་མི་སྤང་ངོ་སྤོང་མི་ནུས་སོ། །སྟོང་དང་སྟོང་མིན་བཟུང་བ་ལས། །སྒྲོ་སྐུར་གྱི་རྟོག་པ་ཉུང་མིན་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །སྟོང་མི་སྟོང་གཉིས་ཀ་ཡིན་ནམ་སྙམ་དུ་ཡོངས་སུ་སྤངས་ན་དེའང་འཛིན་པའི་ཀུན་རྟོག་སྟེ། ། 1-889 དེ་ཕྱིར་ཕྱོགས་གཉིས་པོ་གང་དུའང་འཛིན་པ་འདི་དག་སྤང་། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་དེ་དག་གིས་ནི་འདི་སྐད་སྟོན་པར་འགྱུར་ཏེ། སྟོང་པ་ཉི་ཚེ་བའམ་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་འཛིན་པའི་རྣམ་པ་དེ་སྤང་ངོ་། །འོ་ན་མི་སྟོང་པ་དང་དངོས་པོའི་བདག་གམ་ལྷའི་རྣམ་པ་ལ་སོགས་པར་བསྒོམ་མམ་སྙམ་ན། སྟོང་མིན་དུའང་བསྒོམ་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མི་བསྒོམ་པའི་འཐད་པ་ནི། སྤྱིར་ཡུལ་ཤེས་བྱ་དང་ཡུལ་ཅན་གྱི་ཤེས་པ་ག
【現代漢語翻譯】 就像被掠奪的月亮，國王獅子月亮（Senge Dawa，藏語：སེང་གེ་ཟླ་བ།）的城市在海中升起的倒影，視如夢幻泡影，一切都如幻術一般，應如實觀照並理解。 如經文所說，在世俗層面，一切法皆被加持為如幻術等。如幻術、陽焰、乾闥婆（Driza，藏語：དྲི་ཟ་）的城市、感官的錯覺、鏡中的影像、水中的月亮（Chuzla，藏語：ཆུ་ཟླ།）、山巖的回聲（Dragcha，藏語：བྲག་ཅ་）、夢境、眼翳（Migyor，藏語：མིག ཡོར།）、雲霧（Trin，藏語：སྤྲིན།）和閃電（Lok，藏語：གློག），水泡（Chubur，藏語：ཆུ་བུར།），這十二個比喻說明了一切法的虛幻性。 那麼，如果如幻術等是世俗諦，究竟的實相又是什麼呢？《桑布扎續》（Samputa，藏語：སཾ་པུ་ཊ་）中說：『一切眾生的實相，無論對任何事物進行分析，都無法找到。』 方便與智慧的結合，即雙運（Zungjuk，藏語：ཟུང་འཇུག་）的智慧的本質是不可思議的。』意思是說，它超越了思維的範疇，無法用語言描述『究竟的實相就是這樣』。 那些聲稱自性本空（Ngowo Nyinme，藏語：ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ།）的人，認為一切法的自性是空性（Tongpa Nyid，藏語：སྟོང་པ་ཉིད།），這種觀點需要駁斥，這將在後面詳細闡述。 第三個總義是，通過無二的智慧，確定遠離一切邊見，並在雙運中修持。這包括三個方面：指出空性等四者皆為邊見，因此應捨棄；認為存在遠離邊見的『中觀』也是一種邊見；以及雖然遠離一切邊見，但仍應以雙運的方式進行修持。 首先，《桑布扎續》第二品第二節中說：『不要修空性，也不要修非空性。不要捨棄空性，執著于空性的瑜伽士，也無法完全捨棄非空性。執著于空和非空，會產生許多虛構的念頭。如果完全捨棄空和非空，認為兩者都不是，那也是一種執著。』 『因此，應當捨棄對任何一方的執著。』 這些話表明，應當捨棄將空性執著為唯一真理或實相的觀念。那麼，是否應該修持非空性，或觀想事物的實體或本尊的形象呢？也不應修持非空性。 不應如此修持的理由是，一般來說，所知境（Yul Sheja，藏語：ཡུལ་ཤེས་བྱ་）和能知的心識（Yulchen gyi Shepa，藏語：ཡུལ་ཅན་གྱི་ཤེས་པ་）...
【English Translation】 Like the plundered moon, the city of King Lion Moon (Senge Dawa) appearing in the ocean is like a reflection, to be seen as a dreamlike illusion. Like magic, everything should be viewed and understood as such. As it is said, in the conventional sense, all phenomena are blessed as magic and so on. Like magic, mirage, the city of the Gandharvas (Driza), the illusion of the senses, the image in a mirror, the moon in water (Chuzla), the echo of a rock (Dragcha), dreams, cataracts (Migyor), clouds (Trin) and lightning (Lok), water bubbles (Chubur), these twelve examples establish the illusory nature of all phenomena. So, if things like magic are conventional, what is the ultimate reality? The Samputa (Sampuṭa) says: 'The state of being of all beings, the state of reality, cannot be found by examining anything.' 'The union of skillful means and wisdom, the essence of the wisdom of union (Zungjuk), is inconceivable.' It means that it is beyond the realm of thought, and it is impossible to say 'the ultimate reality is like this.' Those who speak of emptiness of inherent existence (Ngowo Nyinme), holding that the nature of all phenomena is emptiness (Tongpa Nyid), that view should be refuted, which will be discussed in detail below. The third general topic is that, having established freedom from extremes through non-dual wisdom, it is taught to practice in union. This includes three aspects: pointing out that all four, including emptiness, are extremes, so they should be abandoned; holding that there is a 'Middle Way' free from extremes is also an extreme; and although free from all extremes, it should still be practiced in the manner of union. First, the second of the second in the Samputa says: 'Do not meditate on emptiness, nor should you meditate on non-emptiness. Do not abandon emptiness, for the yogi who clings to emptiness cannot completely abandon non-emptiness.' Holding onto emptiness and non-emptiness will give rise to many fabricated thoughts. If you completely abandon emptiness and non-emptiness, thinking that neither is the case, that is also a clinging. 'Therefore, abandon these clingings to either side.' Thereby, they will show this: that the manner of clinging to emptiness as the only truth or suchness should be abandoned. So, should one meditate on non-emptiness and the entity of things or the form of deities and so on? One should not meditate on non-emptiness either. The reason for not meditating in that way is that, in general, the object of knowledge (Yul Sheja) and the consciousness that is the subject (Yulchen gyi Shepa)...
ཉིས་ཡིན་པ་ལས། ཡུལ་དོན་དམ་གྱི་གནས་ལུགས་གྲུབ་པ་མེད་པས། དེས་ན་ཡུལ་ཅན་གྱི་འཛིན་པའང་བསྒོམ་པ་མི་འཐད་དོ། །འདི་ལ་གཉིས། གནས་ལུགས་མེད་པ་དང་། དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། གནས་ལུགས་ངེས་པར་འདོད་ན་གནོད་པ་ཡོད་པ་དང་། ངེས་པ་བློ་ཡུལ་དུ་མི་རུང་བ་དང་། བློ་ལ་མ་ལྟོས་པའི་ཡུལ་མི་རུང་བ་དང་། མཐར་བཟུང་ན་སྲིད་པའི་རྩ་བར་འགྱུར་བའོ། །དང་པོ་ནི་སྟོང་པའམ་མི་སྟོང་པ་དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་མ་ཡིན་ལ། མ་ཡིན་པ་བསྒོམས་ན་མ་རིག་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཇི་ལྟར་གནས་ལུགས་མ་ཡིན་ཞེ་ན། འདི་ལྟར་མི་སྟོང་པ་གནས་ལུགས་སུ་བྱས་ན་གཅིག་དང་དུ་བྲལ་ལ་སོགས་པས་གཞིག་ན་དེ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ཡང་སྟོང་པ་གནས་ལུགས་སུ་བྱས་ན་མི་འཐད་དེ། 1-890 སྐྱེ་བ་དང་བཅས་པ་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་སྐད་དུ། འཕགས་པས་ཀྱང་དབུ་མ་ལས། འབྲས་བུ་སྐྱེ་བ་རྒྱུ་དང་བཅས་པར་མཐོང་བས། འགག་པ་སྟེ་མེད་པ་འདི་ནི་འཐད་མ་ཡིན། །དངོས་པོ་འགག་པའང་རྒྱུ་དང་བཅས་པར་མཐོང་བས། །སྐྱེ་བ་སྟེ་ཡོད་པར་རིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་། གང་ཕྱིར་རྟེན་འབྱུང་མ་ཡིན་པའི། །ཆོས་འགའ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ། །དེ་ཕྱིར་སྟོང་པ་མ་ཡིན་པའི། ཆོས་འགའ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ངེས་པ་བློ་ཡུལ་དུ་མི་རུང་བ་ནི། དེས་ན་སྟོང་པ་ནི་མི་སྟོང་པ་ལ་ལྟོས་ལ་མི་སྟོང་པ་སྟོང་པ་ལ་ལྟོས་པས། སྟོང་པ་གནས་ལུགས་ཡིན་ན་མི་སྟོང་པ་ཡང་ཡིན་ལ། མི་སྟོང་པ་གནས་ལུགས་ཡིན་ན་སྟོང་པ་ཡང་ཡིན་ན། རྣལ་འབྱོར་པས་སྟོང་པ་མ་སྤངས་ན་སྟོང་མིན་ཡང་མི་སྤང་ངོ་ཞེས་གོང་དུ་གསུངས་སོ། །དབུ་མ་ལས་ཀྱང་། གལ་ཏེ་མི་སྟོང་ཅུང་ཟད་ཡོད། །སྟོང་པ་ཅུང་ཟད་ཡོད་པར་འགྱུར། །མི་སྟོང་ཅུང་ཟད་མེད་པས་ན། །སྟོང་པའང་ཡོད་པར་ག་ལ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་བློ་ལ་མ་ལྟོས་པའི་ཡུལ་དགག་པ་ནི། འདི་སྐད་དུ། སྟོང་ཉིད་བློས་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་སྨྲས་པ་བདེན་པར་ལྟོས་པར་འགྱུར་ཏེ། སྟོང་ཉིད་ཅེས་བྱ་བར་བློ་ལ་མ་ལྟོས་པར་ངོ་བོས་གྲུབ་པ་ཅིག་ཡོད་དེ། 1-891 དཔེར་ན་རི་བོང་གི་མགོ་ལ་རྭ་མེད་ཅེས་བློས་ཤེས་པར་བྱེད་པ་དེ་རྭ་ལ་ལྟོས་ཀྱང་རི་བོང་གི་མགོ་ལ་རྭ་མེད་པ་ནི་ངོ་བོས་གནས་སོ་ཞེས་སྨྲ་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བློས་ཡུལ་དུ་མ་བྱས་པའི་རི་བོང་གི་མགོ་ལ་རྭ་མེད་པའོ་ཞེས་སུས་ཀྱང་ཡང་དག་པར་མཐོང་བའམ་དམིགས་པ་མེད་དེ། ཡུལ་དུས་གང་དུའང་བློས་ཡུལ་དུ་མ་བྱས་པའི་ཤེས་བྱ་ཞེས་བྱ་བ་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་བློས་ཡུལ་དུ་མ་བྱས་པའི་སྟོང་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདོད་ན། མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་བདག་ཀྱང་དགག་པར་མི་ནུས་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་མ་ལྟོས་པའི་ཆོས་འགའ་ཡང་མེད་ལ། ལྟོས་པའི་ཕྱིར་གནས་ལ
【現代漢語翻譯】 因為是二元對立的緣故，勝義諦的實相無法成立。因此，執著于所緣境的修習也是不合理的。對此有兩點：實相不存在，以及駁斥對此的爭論。第一點有四方面：如果一定要認為實相存在，就會有損害；實相無法成為意識的對象；不依賴於意識的境是不合理的；如果執著於此，最終會成為輪迴的根本。 第一點是，空或不空都不是事物的實相。如果修習非實相，就會變成無明。這是如何不是實相的呢？如果將不空作為實相，那麼通過分析一和多等方式，它就無法成立。同樣，如果將空作為實相也是不合理的，因為（我們）會看到生等現象。 正如聖者在《中論》中所說：『因為看到果的生起與因相關聯，所以滅（空）是不合理的。事物滅去也與因相關聯，所以生（有）也是不合理的。』以及『因為沒有不依賴於緣起的法，所以也沒有不空的法。』 第二點是，實相無法成為意識的對象。因此，空依賴於不空，不空依賴於空。如果空是實相，那麼不空也是實相；如果不空是實相，那麼空也是實相。瑜伽士如果不捨棄空，那麼也不應捨棄不空，如前所述。《中論》中也說：『如果稍微存在不空，那麼就會稍微存在空。因為不存在不空，所以怎麼會存在空呢？』 第三點是否定不依賴於意識的境。就像這樣說：如果以意識將空性作為對象，那麼你所說的話就依賴於真實，因為存在一個不依賴於意識、自性成立的空性。例如，就像通過意識知道兔子頭上沒有角，雖然這依賴於角，但兔子頭上沒有角是自性存在的。』這並非如此，因為沒有人能正確地看到或觀察到不被意識作為對象的兔子頭上沒有角。無論何時何地，都不存在不被意識作為所知境的事物。如果想要一個不被意識作為對象的空，那麼也將無法駁斥外道所說的不可思議的『我』。 因此，不存在不依賴的法，因為依賴的緣故，實相...
【English Translation】 Because it is a duality, the true nature of reality in the ultimate sense cannot be established. Therefore, it is also unreasonable to meditate on the object of perception. There are two points to this: the absence of true nature, and refuting the arguments against it. The first point has four aspects: if one insists on the existence of true nature, there will be harm; true nature cannot be an object of consciousness; an object that does not depend on consciousness is unreasonable; and if one clings to it, it will ultimately become the root of samsara. The first point is that emptiness or non-emptiness is not the true nature of things. If one meditates on what is not the true nature, it will become ignorance. How is it not the true nature? If non-emptiness is taken as the true nature, it cannot be established when analyzed by one and many, etc. Similarly, it is unreasonable to take emptiness as the true nature, because (we) see phenomena such as birth. As the noble one said in the Madhyamaka: 'Because the arising of the fruit is seen to be associated with the cause, cessation (emptiness) is not reasonable. The cessation of things is also seen to be associated with the cause, so arising (existence) is not reasonable.' And 'Because there is no dharma that does not depend on dependent origination, there is no dharma that is not empty.' The second point is that true nature cannot be an object of consciousness. Therefore, emptiness depends on non-emptiness, and non-emptiness depends on emptiness. If emptiness is the true nature, then non-emptiness is also the true nature; if non-emptiness is the true nature, then emptiness is also the true nature. If a yogi does not abandon emptiness, then he should not abandon non-emptiness either, as mentioned above. The Madhyamaka also says: 'If there is a little non-emptiness, then there will be a little emptiness. Because there is no non-emptiness, how can there be emptiness?' The third point is to negate an object that does not depend on consciousness. It is said like this: 'If you make emptiness an object of consciousness, then what you say depends on truth, because there is an emptiness that is established by its own nature without depending on consciousness. For example, just as knowing through consciousness that a rabbit's head has no horns, although this depends on horns, the absence of horns on a rabbit's head exists by its own nature.' This is not so, because no one can correctly see or observe the absence of horns on a rabbit's head that is not taken as an object by consciousness. At no time or place is there anything that is not taken as an object of knowledge by consciousness. If you want an emptiness that is not taken as an object by consciousness, then you will not be able to refute the inconceivable 'self' of the non-Buddhists. Therefore, there is no dharma that does not depend, because of dependence, the true nature...
ུགས་འདིའོ་ཞེས་གྲུབ་པ་མེད་དོ། །གཞན་ཡང་སྟོང་པར་ལྟ་བ་འདི་ལྟ་བ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ན་ཡང་དམན་ཏེ། སྨན་མ་ཞུ་བ་དུག་ཏུ་སོང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། དབུ་མ་ལས། གང་དག་སྟོང་པ་ཉིད་ལྟ་བ། །དེ་དག་བསྒྲུབ་ཏུ་མེད་པར་གསུངས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་གནས་ལུགས་འདོད་ན་ལྟ་བར་འགྱུར་ལ། ལྟ་བར་གྱུར་ན་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྣ་ཚོགས་སྐྱེ་ཞིང་དེས་འཁོར་བར་འདྲེན་པར་བྱེད་དོ། །དེས་ན་དབུ་མ་ལས། གང་གིས་ཐུགས་བརྩེ་ཉེར་བཟུང་ནས། །ལྟ་བ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར། །དམ་པའི་ཆོས་འདི་བསྟན་མཛད་པ། ། 1-892 གོ་ཏམ་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་ཕྱིར། སྟོང་དང་སྟོང་མིན་བཟུང་བ་ལས། །རྟོག་པ་ཉུང་མིན་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྟོང་པར་བཟུང་ན་ནི་ཆད་པའི་མཐའ་དང་། མི་སྟོང་ན་ནི་རྟག་པར་འགྱུར་བས་ན་འཛིན་པ་ཐམས་ཅད་སྤང་བར་བྱའོ། །དོན་བཞི་པ་འཛིན་པ་མ་སྤངས་ན་སྲིད་པའི་རྩ་བར་འགྱུར་བ་ནི། ཇི་སྲིད་དུ་འཛིན་ན་སྲིད་པར་སྐྱེ་སྟེ། ཇི་སྲིད་ཕུང་པོར་བདེན་འཛིན་ཡོད་པ། །དེ་སྲིད་དེ་ལ་ངར་འཛིན་འབྱུང་བ་ཡོད་ཅིང་། །ང་རུ་འཛིན་ན་ཡང་དེས་ལས་བསགས་ཏེ། །དེ་ལས་ཡང་ནི་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་ལས་གསུངས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་སྟོང་པ་དང་མི་སྟོང་པ་སྤངས་ན། གཉིས་ཀ་དང་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པར་བཟུང་བར་མི་ནུས་ཏེ་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་མཐའ་བཞི་སྤངས་པའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ལ་གསུམ། རང་གི་ཚིག་དང་འགལ་བ་དང་། ཐ་མལ་པར་འགྱུར་བ་དང་། ལུང་དང་འགལ་བའོ། །དང་པོ་ནི་དེ་ལྟར་ཁྱེད་ལ་ལྟ་བ་མེད་ཅིང་དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་མེད་ན། གནས་ལུགས་རྟོགས་ཞེས་བྱ་བའམ། མ་རིག་པ་སྤངས་ཏེ་རིག་པ་སྐྱེ་ཞེས་ཁྱོད་ཉིད་མི་འདོད་དམ་ཞེ་ན། འདི་ལྟར་གནས་ལུགས་མེད་པ་ལ་མེད་པ་ཉིད་དུ་སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པ་དེ་ཙམ་ལ་རྟོགས་ཞེས་ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་གདགས་སོ། ། 1-893 དེ་ཉིད་གནས་ལུགས་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ་དཔེར་ན་བདག་ལ་ནོར་མེད་དོ་ཞེས་བརྗོད་ན། མེད་པའི་ནོར་སྟོན་ཅིག་ཅེས་སུ་ཞིག་སྨྲ། དེ་བཞིན་དུ་གནས་ལུགས་མེད་དོ་ཞེས་བརྗོད་ན་དེ་ཉིད་གནས་ལུགས་སུ་ཇི་ལྟར་འཛིན་ཏེ་བཟུང་བ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི་ཁྱོད་ལྟ་བ་མི་འདོད་ན་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པ་དང་འདྲའོ་སྙམ་ན། མི་འདྲ་སྟེ་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་སྣ་ཚོགས་ཉིད་དུ་འཛིན་ཅིང་། དེའང་བདེན་པར་འཛིན་ན་ཁོ་བོ་ཅག་ནི་དམིགས་པ་གང་ལ་ཡང་མི་འཛིན་ཅིང་མི་འདོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། བྱིས་པ་རྣམས་ནི་གཟུགས་ལ་ཆགས། །བར་པ་མུ་སྟེགས་རབ་རྣམས་ནི་གཟུགས་སོགས་ལ་ཆགས་བྲལ་བར་འགྱུར། །མཁས་པ་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་གཟུགས་ཀྱི་ནི། །དེ་ཉིད་ཤེས་ན་༼ནས་༽ཡང་དག་གྲོལ། །ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། འོ་ན་བདེ་བར་གཤེགས་པས་མདོ་རྒྱུ
【現代漢語翻譯】 因此，認為存在或不存在都是錯誤的。此外，這種空性見解在所有見解中也是最差的，就像未消化的藥物變成毒藥一樣。《中論》中說：『若人執著空性見，彼人則不可救藥。』還有，如果想要了解實相，就會變成一種見解；一旦成為見解，就會產生各種各樣的分別念，從而將人引入輪迴。因此，《中論》中說：『以大悲心為懷，爲了斷除一切見解，宣說此殊勝之法，我向喬達摩（釋迦牟尼佛的尊稱）頂禮。』因此，執著空或非空，都會產生或多或少的分別念。執著空，就會墮入斷滅邊；執著非空，就會墮入常邊，因此必須捨棄一切執著。 第四個要點是，不捨棄執著就會成為輪迴的根本：只要有執著，就會產生輪迴；只要對五蘊有真實的執著，就會產生我執；一旦產生我執，就會造作惡業，從而導致輪迴。《中論》中說：『只要對蘊執為真，我執即生如影隨形，因我執故復造業，從業復生諸有中。』因此，如果捨棄空和非空，就無法執著于兩者皆是或兩者皆非，因為這是矛盾的。因此，必須捨棄四邊。 第二，駁斥對此的辯論，分為三個方面：與自己的言辭相矛盾、變得與普通人一樣、與經文相矛盾。首先，如果像你所說的那樣，你沒有見解，也沒有事物的實相，那麼你是否不認為存在『證悟實相』或者『捨棄無明，生起智慧』這樣的說法呢？是這樣的，對於不存在的實相，僅僅是斷除認為其存在的執著，就可以用『證悟』這樣的名稱來稱呼它。 如果說這本身就是實相，那也不是，例如，如果我說我沒有財產，誰會說『給我展示一下你沒有的財產』呢？同樣，如果我說沒有實相，又怎麼能執著於它呢？因為沒有任何可以執著的東西。第二，如果認為你不執著于任何見解，那就和普通人一樣了，其實並非如此，因為普通人會執著於色等各種事物，並且認為它們是真實的；而我們不執著于任何目標，也不想要任何目標。正如經文所說：『孩童耽著於色，中等外道則從對色的執著中解脫，智者通達三乘之聖者，若能知色之實相，便得解脫。』第三，如果說如來所說的經文和續部……
【English Translation】 Therefore, it is wrong to hold onto either existence or non-existence. Moreover, this view of emptiness is the worst among all views, like undigested medicine turning into poison. As stated in the Mūlamadhyamakakārikā (Fundamental Verses on the Middle Way): 'Those who cling to the view of emptiness are said to be incurable.' Furthermore, if one desires to understand the true nature of reality, it becomes a view; once it becomes a view, various kinds of conceptual thoughts arise, which lead one into samsara (cyclic existence). Therefore, as stated in the Mūlamadhyamakakārikā: 'Out of great compassion, to abandon all views, he taught this sacred Dharma; I prostrate to Gautama (an epithet of Shakyamuni Buddha).' Therefore, clinging to emptiness or non-emptiness will give rise to more or fewer conceptual thoughts. Clinging to emptiness leads to the extreme of nihilism, and clinging to non-emptiness leads to the extreme of eternalism, so all clinging must be abandoned. The fourth point is that not abandoning clinging becomes the root of samsara: as long as there is clinging, samsara will arise; as long as there is a true clinging to the skandhas (aggregates), there will be self-clinging; once self-clinging arises, it will create karma, which will lead to rebirth. As stated in the Mūlamadhyamakakārikā: 'As long as there is clinging to the aggregates as real, self-clinging arises as its shadow; because of self-clinging, one creates karma again, and from karma, one is reborn in various existences.' Therefore, if one abandons emptiness and non-emptiness, one cannot cling to both or neither, because it is contradictory. Therefore, the four extremes must be abandoned. Second, refuting the arguments against this is divided into three aspects: contradicting one's own words, becoming like ordinary people, and contradicting the scriptures. First, if, as you say, you have no view and there is no true nature of things, then do you not accept the statements 'realizing the true nature of reality' or 'abandoning ignorance and generating wisdom'? It is like this: for a non-existent true nature, merely cutting off the imputation of its existence can be nominally called 'realization'. If you say that this itself is the true nature, it is not. For example, if I say I have no possessions, who would say, 'Show me the possessions you don't have'? Similarly, if I say there is no true nature, how can one cling to it? Because there is nothing to cling to. Second, if it is thought that if you do not cling to any view, then you are the same as ordinary people, it is not so, because ordinary people cling to various things such as form and consider them to be real; but we do not cling to any object, nor do we want any object. As the scripture says: 'Children are attached to form, intermediate heretics become detached from attachment to form, etc., wise ones who are noble ones of the three vehicles, if they know the true nature of form, are truly liberated.' Third, if the sutras and tantras spoken by the Sugata (Buddha)…
ད་དག་ལས་སྟོང་པ་དང་བདག་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་དུ་མ་གསུངས་ལ། སློབ་དཔོན་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་སྟོང་པ་ལ་སོགས་པ་བསྟན་ནོ་སྙམ་ན། དེ་དག་ནི་ལྟ་བ་སྤང་བའི་སྟོང་པ་ཉིད་དེ། དབུ་མ་ལས། རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཉིད། །ལྟ་ཀུན་ངེས་པར་འབྱིན་པར་གསུངས། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཡང་གསུངས་པ། མུ་སྟེགས་ཆད་ལྟ་བ་རྣམས་གདུལ་བའི་ཕྱིར་བདག་གོ་ཞེས་ཀྱང་བཏགས་གྱུར་ཅིང་། ། 1-894 བདག་འཛིན་ཅན་འདུལ་བའི་ཕྱིར་བདག་མེད་ཅེས་ཀྱང་བཏགས་པར་འགྱུར་༼གྱུར༽། །བློ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་བདག་དང་ནི། །བདག་མེད་འགའ་མེད་ཅེས་ཀྱང་བསྟན། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། གདུལ་བྱའི་བློའི་རིམ་པས་སྒོ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དྲང་བ་དང་ངེས་པའི་དོན་དུ་བསྟན་ཏོ། །དེས་ན་མདོ་ལས། དོན་ལ་བརྟོན་པར་བྱའི་ཚིག་འབྲུ་ལ་རྟོན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སློབ་དཔོན་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པ་དེའང་བདེན་པ་བཀག་པ་དེ་ཙམ་ཞིག་དམིགས་པའི་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ན། དགག་བྱ་མ་དམིགས་པས་བཀག་པའང་མི་དམིགས་པ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བས། དེ་ཙམ་གྱི་ཆ་འདྲ་བ་ལས་བརྟེན་ཏེ་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་དོན་དམ་མམ། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཞེས་བཏགས་ཀྱི། དོན་དུ་ན་དེ་ཉིད་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པས་སློབ་དཔོན་ཁ་ཅིག་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཅེས་གསུང་ངོ་། །དེ་བས་ན་བློ་སྣང་གི་བྲལ་བའི་ཆ་དེ་ལ་དོན་དམ་རྣལ་མར་མ་རྟོན་ཅིག དེས་ན་བློའི་ཡུལ་ནི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ་དེ་ལས་གྲོལ་བས་ན་རྣམ་གྲངས་མ་ཡིན་པ་དོན་དམ་ཞེས་གདགས་ཏེ། བློའི་ཡུལ་རྣམས་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པས། དེ་ལས་འདས་པ་ཙམ་གྱི་ཆ་བསྟུན་པའི་མིང་ངོ་། །དེས་ན་སློབ་དཔོན་རྣམས་ཀྱིས་རྣམས་གྲངས་མ་ཡིན་པ་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་མ་གསུངས་པ་རྣམ་གྲངས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་ཡོད་དོ་སྙམ་དུ་གཟུང་བར་༼མི་༽བགྱིའོ། ། 1-895 སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་མཐའ་བྲལ་གྱི་དབུ་མ་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་ཀྱང་མ་ཡིན་པར་བསྟན་པ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་གསུམ་པ་ལས། གནས་ལུགས་སྟོང་པ་མིན་ཞིང་སྟོང་པ་མིན་པའང་མིན་ལ། །དབུ་མར་ཏེ་གཉིས་ཡིན་དང་གཉིས་མིན་དུ་དམིགས་ཏེ་གྲུབ་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་དག་གི་དོན་ནི་ཞིབ་ཏུ་སྔར་བརྗོད་པ་དང་འདྲ་ལ། ཅུང་ཟད་ཕྱེ་ན་འདི་ཡིན་ཏེ། རྟོག་མཁན་གྱི་བསམ་པས་བཙལ་ན་མི་སྟོང་བའི་ཆོས་མེད་ལ་རིགས་པས་ལེགས་པར་བརྟགས་ན་སྟོང་པ་མ་གྲུབ་ཅིང་། དེ་གཉིས་ཀྱི་དབུས་ན་གཉིས་ཀའམ་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་མི་འགྲུབ་སྟེ། དེ་གཉིས་རེ་རེར་མ་གྲུབ་ན་ཚོགས་པའང་མི་འགྲུབ་ལ། དེ་གཉིས་ལས་མ་གཏོགས་པའི་ཆོས་འགའ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟར་བློས་བཟུང་བ་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་མཐར་འགྱུར་ལ། མཐའ་བྲལ་གྱི་དབུ་མར་བཟུང་བ་དེའང་མཐར་འགྱུར་རོ། །འ
【現代漢語翻譯】 現在，關於空性和無我等的諸多教義，以及學者們在論著中闡述的空性等，有人認為：『這些是捨棄觀點的空性。』正如《中論》所說：『諸佛說空性，為遣一切見。』又說：『為調伏斷見外道，有時也說有我；為調伏我執者，有時也說無我。』對於智慧超群者，諸佛也曾開示：『無我亦無有。』這些教義是根據所化眾生的根器，通過各種方便之門，以不了義和了義的方式進行闡述的。因此，經中說：『應依義不依語。』學者們所說的遮破真實，如果僅僅將此作為目標，那麼由於沒有確定所要遮破的對象，遮破本身也會變得不明顯。因此，僅僅依靠相似之處，就稱之為名相上的勝義諦，或者是不顛倒的圓成實性。但實際上，它仍然是世俗諦，所以有些學者稱之為瑜伽士的世俗諦。因此，不要執著于脫離心識顯現的那一部分，將其視為真實的勝義諦。心識的對境是名相，從名相中解脫出來，才能稱之為非名相的勝義諦。心識的對境都是世俗諦，超越這些對境僅僅是隨順世俗的名稱。因此，不要認為學者們沒有說明非名相，就意味著存在一個非名相。』 第三個要點是，闡述了並非存在一個被稱為『離邊的中觀』。如《密集金剛根本續》第一品第三節所說：『實性非空亦非不空，中觀非二亦非非二，執著而成立終不可得。』這些話的含義與之前所說的相似，稍微區分一下就是：如果用分別念去尋找，找不到不空的法；如果用理智去仔細分析，也無法成立空性。在這兩者之間，既不是二者皆是，也不是二者皆非，因為如果單獨一個都無法成立，那麼它們的集合也無法成立。而且，除了這兩者之外，沒有任何其他的法。因此，無論如何用心去執著，都會走向極端。即使執著于離邊的中觀，也會走向極端。
【English Translation】 Now, regarding the many teachings on emptiness and selflessness, and the explanations of emptiness and so on by scholars in treatises, some might think: 'These are the emptinesses that abandon views.' As stated in the Mūlamadhyamakakārikā: 'The Buddhas have declared emptiness to be the relinquishing of all views.' It is also said: 'To tame those with eternalistic views, sometimes it is taught that there is a self; to tame those with self-grasping, sometimes it is taught that there is no self.' To those of supreme intelligence, the Buddhas have also taught: 'There is neither self nor no-self.' These teachings are presented as provisional and definitive, according to the capacity of the disciples, through various skillful means. Therefore, it is said in the sutras: 'Rely on the meaning, not on the words.' If the negation of truth spoken by scholars is taken as the sole object of focus, then because the object to be negated is not clearly defined, the negation itself will become unclear. Therefore, relying merely on similarities, it is called the ultimate truth in name only, or the unperverted consummated nature. But in reality, it is still conventional truth, so some scholars call it the conventional truth of yogis. Therefore, do not rely on that aspect of being free from mental appearances as the true ultimate truth. The object of the mind is nominal, and liberation from that is called the ultimate truth that is non-nominal. Since the objects of the mind are all conventional truths, going beyond them is merely a name given in accordance with convention. Therefore, do not assume that because scholars have not explained the non-nominal, it means that there is a non-nominal. The third point is that it is shown that there is no such thing as a 'Middle Way free from extremes.' As stated in the third section of the first chapter of the Samputa Tantra: 'Reality is neither empty nor not empty, the Middle Way is neither two nor not two, it cannot be established by clinging to it.' The meaning of these words is similar to what was said before, but to differentiate it slightly: if one searches with conceptual thought, one cannot find a dharma that is not empty; if one analyzes carefully with reason, emptiness cannot be established. In between these two, neither both nor neither can be established, because if one alone cannot be established, then their collection cannot be established either. Moreover, there is no other dharma apart from these two. Therefore, however one clings with the mind, one will go to extremes. Even clinging to the Middle Way free from extremes will lead to extremes.
ོ་ན་རྣལ་འབྱོར་པས་ཇི་ལྟར་ཉམས་སུ་བླང་སྙམ་ན། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་དེ་ལྟར་མཐའ་དང་བྲལ་ཡང་ཟུང་འཇུག་གི་ཚུལ་གྱིས་ཉམས་སུ་བླང་བ་ལ་གསུམ། ཟུང་འཇུག་གི་རང་བཞིན་དང་། དོན་དམ་དུ་བསམ་དུ་མེད་པར་བསྟན་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བསྒོམ་པའི་ཚུལ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བརྟག་པ་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་དེ་ཉིད་ལས། 1-896 ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་ལྷན་ཅིག་སྦྱོར་བའི། །ཐབས་ནི་སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་དོ། །དེས་ན་མཛེས་པ་སྟེ་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་ཐབས། །དེ་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ངོ་བོར་གསལ་བ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེའི་དོན་ཡང་འདི་ཡིན་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱིས་རྣམ་པར་ཕྱེ་བས་གང་ལྟར་ཡང་མ་གྲུབ་པར་ཤེས་ཀྱང་ཐབས་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་སྣང་བ་མི་འགག་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་ཞིང་དམིགས་པ་མེད་བཞིན་དུ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་གཞན་དོན་མཛད་པ་འདི་ནི་མཛེས་པས་ཏེ། དེ་ལྟར་ཡང་། གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་བྲེད་རྣམས། །བསམ་གཏན་བདེ་བ་བོར་ནས་ཀྱང་། །མནར་མེད་པར་ཡང་འཇུག་པར་བྱེད། །འདི་ནི་ངོ་མཚར་འདི་བསྔགས་འོས། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས་ཀྱང་། སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་ཐ་དད་མེད། །གང་དུ་སེམས་ནི་རྣམ་བསྒོམ་པ། །དེ་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་དང་ནི། །དགེ་འདུན་གྱི་ཡང་བསྟན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཧེ་བཛྲ་ཞེས་བྱ་བའང་འདི་ཉིད་ཡིན་ཏེ། རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། ཧེ་ནི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད། །བཛྲའང་ཤེས་རབ་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྒྱུད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བརྗོད་བྱའང་དེ་ཉིད་ཡིན་པས་ན། ཐབས་དང་ཤེས་རབ་བདག་ཉིད་རྒྱུད། །དེ་ནི་ང་ཡིས་བཤད་ཀྱི་ཉོན། །ཞེས་གསུངས་ལ། 1-897 དེ་ལ་སོགས་པ་ཟུང་འཇུག་གི་ལུང་མང་པོ་གསུངས་ཏེ་རང་ཉིད་ཀྱིས་སྤྲོ་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་དེ་ལྟ་བུ་དེ་བསམ་མམ་སྙམ་ན། དོན་དམ་དུ་བསམ་པར་བྱ་བ་ལས་འདས་ཏེ། སཾ་པུ་ཊ་ལས་རྣམ་པར་རྟོག་པས་བཏགས་པ་ཙམ་ལས་མེད་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ། །དངོས་པོ་མེད་ཅིང་བསྒོམ་པའང་མེད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། རང་གི་ངོ་བོ་འདི་ལྟར་གྲུབ་བོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚུལ་གྱིས་བསྒོམས་ན་རྟོག་པར་འགྱུར་ལ། རྟོག་པས་བསམ་པ་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མ་ཡིན་པས་བསམ་དུ་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །གསུམ་པ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བསྒོམ་པའི་ཚུལ་ནི། དེ་ལྟར་གནས་ལུགས་ནི་བསྒོམ་དུ་མེད་ལ་གནས་ལུགས་མ་བསྒོམས་ན་མི་གྲོལ་བས་ཇི་ལྟར་བསམ་སྙམ་ན། ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་ཡོད་པར་བསྟན་པ་ནི། རྣམ་པར་རྟོག་པས་བཏགས་པ་ཙམ་ལས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་དེར་ལྷག་པར་མོས་པ་སྐྱེད་ལའང་། །ཐབས་ཀྱི་རྟོག་པ་ཀུན་གྱིས་བརྟག་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཉིད་ཀྱིས་དཔྱད་པས་རིམ་གྱིས་རྟོག་མེད་སྐྱེ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་ཏེ། །མདོ་སྡེ་རྒྱན
【現代漢語翻譯】 那麼瑜伽士應該如何修持呢？總的來說，雖然第三個要點是遠離邊見，但要以雙運的方式修持，這又分為三點：雙運的自性，顯示在勝義諦中是不可思議的，以及顯示在世俗諦中修持的方式。 第一點，在《二觀察》的第二部分中說： 『與般若波羅蜜多相結合的方法，其自性是大悲。因此，美妙之處在於無緣大悲是方法。它顯現為遠離一切戲論的般若波羅蜜多的體性。』 其含義是：雖然通過智慧進行區分，知道任何事物都未成立，但通過方便大悲，顯現不會停止。因此，雖然遠離戲論且無有執著，但以大悲行利他之事是美妙的。正如所說： 『被他人的痛苦所驚嚇的人們，甚至放棄禪定的喜悅，也會進入無間地獄。這真是令人驚歎，值得讚歎！』 《金剛幕續》中也說：『空性和慈悲沒有差別，心在哪裡如是觀修，那就是佛、法和僧的教導。』 因此，所謂的黑汝迦（Hevajra，嘿汝嘎）也是這個意思。根本續中也說：『嘿（He，ഹി）是大悲，金剛（Vajra，वज्र）是智慧。』 因為一切續部的所詮都是這個，所以說：『方便和智慧的自性是續，我將宣說，仔細聽。』 像這樣，有很多關於雙運的教證，自己應該廣為宣說。 第二，有人會想，這樣的雙運是可以思考的嗎？它超越了在勝義諦中思考的範疇。《集經》中說：『對於僅僅由分別念所安立的法，沒有實物，也沒有修持。』 意思是，如果以『自性是這樣成立的』的方式來修持，就會變成分別念。而以分別念來思考就不是實相，所以是不可思議的。 第三，在世俗諦中修持的方式是：既然實相是不可修持的，如果不修持實相就無法解脫，那麼應該如何思考呢？顯示僅僅在世俗諦中存在：對於僅僅由分別念所安立的法性，要生起極大的信心，並且『要用一切方便的分別念來觀察』。 意思是，通過分別念進行觀察，逐漸成為生起無分別唸的原因。《經莊嚴論》中說：
【English Translation】 Then, how should a yogi practice? In general, although the third point is to be free from extremes, it is practiced in the manner of union, which is divided into three points: the nature of union, showing that it is inconceivable in ultimate truth, and showing the manner of practice in conventional truth. First, in the second part of 'Two Examinations' it says: 'The method of combining with the Perfection of Wisdom, its nature is great compassion. Therefore, the beauty is that objectless compassion is the method. It is clear as the essence of the Perfection of Wisdom, which is free from all elaborations.' Its meaning is: Although distinguishing with wisdom, knowing that nothing is established in any way, the appearance does not cease due to the method of great compassion. Therefore, although free from elaboration and without clinging, performing the benefit of others with great compassion is beautiful. As it is said: 'Those who are frightened by the suffering of others, even abandoning the bliss of meditation, will enter into the uninterrupted hell. This is truly amazing, worthy of praise!' The Vajraguhya also says: 'Emptiness and compassion are not different, wherever the mind meditates in this way, that is also the teaching of the Buddha, Dharma, and Sangha.' Therefore, what is called Hevajra is also this very meaning. The root tantra also says: 'He (He, हि) is great compassion, Vajra (Vajra, वज्र) is said to be wisdom.' Since the subject of all tantras is also that, it is said: 'The nature of method and wisdom is the tantra, I will explain it, listen carefully.' Like that, there are many scriptural proofs of union, one should elaborate on them oneself. Second, one might think, is such a union thinkable? It transcends being thought of in ultimate truth. The Samputa says: 'For the dharmas that are merely imputed by discrimination, there is no entity and no practice.' The meaning is, if one meditates in the manner of 'one's own nature is established in this way', it becomes discrimination. And thinking with discrimination is not the true nature, so it is inconceivable. Third, the way to meditate in conventional truth is: Since the true nature is not to be meditated upon, and if one does not meditate on the true nature, one cannot be liberated, then how should one think? Showing that it exists only in conventional truth: For the nature of dharmas that are merely imputed by discrimination, one should generate great faith, and 'one should examine with all the discriminations of method.' The meaning is that examining with discrimination itself gradually becomes the cause of generating non-discrimination. The Ornament of the Sutras says:
་ལས། སེམས་ཙམ་དུ་དམིགས་པ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་སུ། །སེམས་ཀྱང་མི་དམིགས་པ་ནི་རབ་ཏུ་སྐྱེས། །སེམས་མི་དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སུ། །མཚན་མ་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པ་ནི་རབ་ཏུ་སྐྱེ། །ཞེས་གསུངས་ལ། སློབ་དཔོན་ཏོག་ཙེ་པས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ལས་ཀྱང་། 1-898 བསྒོམ་པའི་སྐབས་སུ་མིག་གི་རྣམ་ཤེས་དམིགས་རྟེན་མི་འགྱུར་བ་དང་། ལུས་མི་གཡོ་བ། མིག་མི་འཛུམ་པ། ཡིད་འཛིན་པ་མེད་པའི་ཡན་ལག་བཞི་ལྡན་དུ་བྱས་ནས་བསླབས་ནས་དེས་རྟོགས་པ་ཡི། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བས་ངོ་མཚར་ཆེ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་པོའི་སྣང་བ་དག་ལ་ནི་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་གྱིས་སྟོང་པར་རྣམ་པར་དཔྱད་ནས་བསྒོམས་ན། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་འཆར་བར་འགྱུར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ཐབས་གང་གིས་ཇི་ལྟར་རྟོག་མེད་སྐྱེ་སྙམ་ན། རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས། གང་ཕྱིར་མཚན་མར་འཛིན་པའི་ཡིད་ཀྱིས་མི་བསྒོམ་པར། །དེ་དང་བྲལ་བའི་ཚུལ་གྱིས་འགྲོ་བ་དང་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྒོམ་པར་བྱ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་སམ་རང་བཞིན་ནི་ཡོངས་སུ་ཤེས་ནས། །མཚན་མ་གང་དུའང་བསྒོམ་དུ་མེད་པར་ཤེས་ན་བསྒོམ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། གནས་ལུགས་ལ་འདིའོ་ཞེས་རྣམ་པ་མེད་ཅིང་འཁོར་བ་མ་གྲུབ་པས་དེར་འཁྱམས་པའི་དོགས་པ་མེད། །མྱང་འདས་ལ་འདོད་པ་མེད་ཅིང་རྒྱུ་རྣམ་རྟོག་མེད་པས་འབྲས་བུ་སྡིག་པ་དང་བྲལ་བ། །ཐོག་མར་སྐྱེ་བ་དང་ཐ་མ་འགག་པ་དང་དབུས་སུ་གནས་པའི་རྟོག་པ་ལས་གྲོལ་བ། །ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་མཁས་པས་བསྒོམ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། 1-899 དེ་དག་ཀྱང་འོག་དམིགས་མེད་བསམ་མི་ཁྱབ་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཞིབ་ཏུ་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་མཐའ་བྲལ་གྱི་ལྟ་བ་རྒྱས་པར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་ཤེས་བྱ་སྤྱིའི་གནས་ལུགས་མ་ལུས་པའང་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༈ དེ་ལྟ་བུའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དེ་གསུང་རབ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟོགས་བྱར་བསྟན་པ། ད་ནི་སྤྱི་དོན་བཞི་པ་དེ་ལྟ་བུའི་གནས་ལུགས་དེ་ཉིད་རྒྱུད་སྡེ་དང་མདོ་སྡེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟོགས་བྱའི་དོན་འདི་ཉིད་ལས་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་པར་བསྟན་པ་སྟོན་ཏེ། དེའང་འདི་སྐད་དུ། ཤེས་བྱའི་གནས་ལུགས་དེ་མ་ཡིན་པ་དུ་མ་ཉིད་བསྟན་ཏོ་སྙམ་ན། དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པར་སྨྲ་བ་དག་ནི་དམན་པ་ཉིད་ཡིན་པར་སྔར་སུན་ཕྱུང་ཟིན་ལ། ཐེག་པ་མཆོག་གི་བཞེད་པ་ཐམས་ཅད་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། དེའང་སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་གཉིས་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་གཉིས་པ་ལས། འདི་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པར་བརྗོད། །འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་ཉིད། །རྡོ་རྗེ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དཔལ། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་ཉིད། །འདི་ནི་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ཀུན་གྱི་དངོས། །མཉམ་ཉིད
【現代漢語翻譯】 如經中所說：『依賴於唯心之所緣，心之不緣乃得生；依賴於心之不緣，一切相之不緣乃得生。』 托布扎大師在《不可思議》中也說：『禪修之時，眼識之所緣不改變，身體不動搖，眼睛不眨動，意念無執取，具備此四支，通過修習，證悟二取無別之智慧，甚為稀有。』 等等。 審視能取所取二者之顯現，以生、住、滅三者皆空之方式進行禪修，則能生起二取無別之智慧。』 等等。 那麼，以何種方法才能生起無分別之智慧呢？ 根本續中說：『因為執著于相的意念無法修習，所以要以遠離它的方式來修習一切行和一切法。完全瞭解一切法的自性之後，如果知道沒有任何相可以修習，那麼這就是修習。』 《桑布扎》第二品第二節中也說：『于實相中，無有「此是」之分別，輪迴未成立，故無迷途之憂。于涅槃中，無有貪求，無有能生起分別念之因，故果離罪惡。解脫于初始之生、終末之滅、以及中間之住的分別念。智者應如虛空般禪修。』 等等。 以上這些內容，將在下面關於無緣、不可思議的討論中得到更詳細的理解。 至此，已廣述離邊之見。 第三個總義，即關於所知之總相，也已闡述完畢。 現在闡述第四個總義，即如是之實相，乃是所有續部和經部的所證之義，除此之外別無他義。 如果有人認為已經闡述了許多與所知實相不符的觀點，那麼，之前已經駁斥了那些主張有實物和無實物的人是低劣的。 一切殊勝乘的觀點皆是如此。 《桑布扎》第二品第二節中說：『此乃無二，此乃殊勝菩提心，金剛金剛薩埵吉祥，圓滿正等覺菩提，此乃般若波羅蜜多，一切波羅蜜多的本體，平等性。』
【English Translation】 As it is said in the scripture: 'Relying on the object of mind-only, the non-object of mind arises; relying on the non-object of mind, the non-object of all signs arises.' Master Tobza also said in 'Inconceivable': 'During meditation, the object of the eye consciousness does not change, the body does not move, the eyes do not blink, and the mind has no grasping. Possessing these four branches, through practice, the wisdom of non-duality is realized, which is very rare.' etc. Examining the appearance of the grasper and the grasped, meditating in a way that birth, abiding, and cessation are all empty, then the wisdom of non-duality will arise.' etc. Then, how can non-conceptual wisdom arise? The Root Tantra says: 'Because the mind that clings to signs cannot meditate, one should meditate on all actions and all dharmas in a way that is free from it. After fully understanding the nature of all dharmas, if one knows that there is no sign to meditate on, then that is meditation.' The second section of the second chapter of the Samputa also says: 'In reality, there is no distinction of 'this is,' samsara is not established, so there is no worry of getting lost. In nirvana, there is no desire, and there is no cause for generating conceptual thoughts, so the result is free from sin. Liberation from the conceptual thoughts of initial birth, final cessation, and abiding in the middle. The wise should meditate like the sky.' etc. These will be understood in more detail in the following discussion on non-objectivity and inconceivability. Thus, the view of being free from extremes has been extensively explained. The third general meaning, which is about the general nature of all that is knowable, has also been explained. Now, the fourth general meaning is explained, that suchness is the object to be realized by all tantras and sutras, and there is no other meaning besides this. If someone thinks that many views that do not conform to the reality of what is knowable have been explained, then those who claim that there are real things and unreal things have been refuted as inferior. All the views of the supreme vehicle are like this. The second chapter of the second examination of the Samputa says: 'This is non-duality, this is the supreme Bodhicitta, Vajra Vajrasattva auspicious, complete perfect enlightenment Bodhi, this is Prajnaparamita, the essence of all Paramitas, equality.'
་བསམ་བྱ་ཉིད་དུ་གསུངས། །སངས་རྒྱས་ཀུན་མཆོག་བསྒོམ་པ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་ཀྱིས་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་བཅུ་བཞིའི་སྒོ་ནས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ཐམས་ཅད་འདི་དག་ཡིན་པར་སྟོན་ཏེ། དེ་ལ་ཐབས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསྒོམ་པ་འདི་ནི་སོ་སོར་མི་བསྒོམ་པས་ན་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། 1-900 འབུམ་ལས་ཀྱང་། གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། བསམ་མི་ཁྱབ་པ་ལས་ཀྱང་། རྟག་ཆད་སོགས་ཀྱི་དོགས་པ་ཀུན་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་ཞིང་འཁོར་འདས་སོགས་གཉིས་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་མེད་ཅིང་གང་དུའང་མ་གྲུབ་པས་མཆོག་ཏུ་ཞི་བ། །སྤྲོས་པ་མེད་པས་མཁའ་མཉམ་མཐར་འཛིན་གྱི་རྣམ་རྟོག་ལས་གྲོལ་བ། །འདི་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པར་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་མེད་དང་ཟུང་འཇུག་ཀྱང་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཏེ། རིམ་པ་ལྔ་པ་ལས། དེ་ལྟར་ཏིང་ངེ་འཛིན་གང་ལ་གནས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ནི། །ཟུང་འཇུག་གི་རིམ་པ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ཏིང་འཛིན་དེ་ཉིད་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །སྲིད་ཞིར་མི་གནས་པས་མི་གནས་མྱ་ངན་འདས་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཟུང་འཇུག་ཅེས་བྱ་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། ཀུན་རྫོབ་དང་ནི་དོན་དམ་པ་དག །ཀུན་རྫོབ་ཏུ་འཁོར་འདས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་སོ་སོ་ཐ་དད་པའི་ཆར་ནི་གནས་པ་ཡིན་ཡང་དོན་དམ་པར་བྱེ་བྲག་མེད་པར་ཤེས་གྱུར་ནས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གང་དུ་ཡང་དག་པར་འདྲེས་པར་འགྱུར་པ་དེ་ནས། །ཟུང་དུ་འཇུག་པར་དེས་བཤད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་མིང་གཞན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཞེས་བྱ་སྟེ། འདུས་པའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། ཐོག་མར་སྐྱེ་བ་དང་ཐ་མར་འགག་པ་དེས་མཚོན་ནས་གནས་པ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་བྲལ་བས་ཞི་བའི། ། 1-901 དངོས་པོ་ཟད་པས་རྟག་མཐའ་དང་དངོས་མེད་ཟད་པས་ཆད་མཐའ་ལས་གྲོལ་བ་དེས་ན་ཟད་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་གཙོ་བོ། །སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་དབྱེར་མི་ཕྱེད་པས། །དེ་ཉིད་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ལ། །འཕགས་པས་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས། །དེའང་མུ་སྟེགས་པས་བཏགས་པའི་བདག་དང་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་བཏགས་པའི་ཕུང་པོ་དང་སེམས་ཙམ་པས་བཏགས་པའི་རྣམ་རིག་གི། །རྟོག་པ་རྣམས་ཀྱིས་མ་བསྒྲིབས་ཤིང་། །རྟག་ཏུ་སྤྲོས་བྲལ་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་བཞེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་རྡོ་རྗེ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། རྟོག་པས་མི་ཕྱེད་པས་སྲ་ཞིང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུགས་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་འདྲེས་པའི་ངོ་བོ་ཡིན་པས་སྙིང་པོ་བརྫུན་པ་མེད་པས་ཁོང་སྟོང་མེད་པ། །རྣམ་རྟོག་གི་གྲིས་གཅད་པ་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྡོ་རྗེས་ཀྱང་གཞིག་པར་བྱ་བ་མིན། །སྐྱེ་བའི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་བསྲེག་པར་བྱར་མེད་འཆི་བའི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་གཞིག་པར་
【現代漢語翻譯】 被稱為『應當思維』。『諸佛至上之禪定』。這兩句偈頌通過十四種名稱的類別，揭示了一切真實之義皆在於此。因此，方便與智慧的禪定不應分開修習，故稱之為『無二』。 在《十萬頌般若經》中也說：『無二，即無須分為二，非各自獨立，亦非毫無差別。』在《不可思議經》中也說：『從常斷等一切疑惑中解脫，無有輪迴涅槃等二分之別，亦不成立於任何處，故為最寂靜。無有戲論，故與虛空等同，從執持邊際之分別念中解脫。此即稱為無二。』 『無二』與『雙運』也是名稱的類別。在《次第五》中說：『如是安住於三摩地之瑜伽士，即安住于雙運之次第。此三摩地即是無二智慧，不住于有寂，故為不住涅槃。』因此稱為『雙運』。如彼經所說：『世俗與勝義，於世俗中，輪迴與涅槃之差別各自成立，然于勝義中，了知無有差別，於三摩地中完全融合，故稱為雙運。』 此（雙運）亦名為『菩提心』。在《集經後分》中說：『以最初之生與最後之滅為代表，無有住處，遠離分別念而寂靜。事物滅盡故脫離常邊，無事物滅盡故脫離斷邊，因此遍及一切滅盡，故為主要。空性與悲心無有分別，此即名為菩提心。』 聖者亦云：『諸佛即是菩提心，未被外道所立之我、聲聞所立之蘊、唯識宗所立之識之分別念所染污，恒常遠離戲論，以空性為體性。』 此（菩提心）亦名為『金剛』。在《金剛頂經》中說：『不可被分別念所分割，故堅固，與一切諸佛之心平等融合，故本質真實不虛，無有空虛。不可被分別念之劍所斬斷，亦不可被智慧之金剛所摧毀。不可被生之痛苦所焚燒，亦不可被死之痛苦所摧毀。
【English Translation】 It is called 'That which should be contemplated'. 'The supreme meditation of all Buddhas'. These two verses reveal that all the meanings of reality are contained within these fourteen categories of names. Therefore, the meditation of skillful means and wisdom should not be practiced separately, hence it is called 'Non-duality'. Also in the Hundred Thousand Verses Prajnaparamita: 'Non-dual, that is, there is no need to divide into two, not independent of each other, nor without any difference.' Also in the Inconceivable Sutra: 'Liberated from all doubts such as permanence and annihilation, there is no distinction between samsara and nirvana, and it is not established anywhere, therefore it is supremely peaceful. Without elaboration, it is equal to space, liberated from the conceptual thoughts of holding onto extremes. This is called non-duality.' 'Non-duality' and 'Union' are also categories of names. In the Fifth Stage: 'Thus, the yogi who abides in samadhi abides in the stage of union. This samadhi itself is non-dual wisdom, not abiding in existence or peace, therefore it is non-abiding nirvana.' Therefore, it is called 'Union'. As that sutra says: 'Conventional and ultimate, in the conventional, the differences between samsara and nirvana are established separately, but in the ultimate, knowing that there is no difference, and being completely integrated in samadhi, it is called union.' This (union) is also called 'Bodhi mind'. In the Later Part of the Collected Sutras: 'Represented by the initial birth and the final cessation, there is no dwelling place, and it is peaceful because it is free from conceptual thoughts. Because things are exhausted, it is free from the extreme of permanence, and because non-things are exhausted, it is free from the extreme of annihilation, therefore it pervades all exhaustion, so it is the main thing. The indivisibility of emptiness and compassion, this is called the Bodhi mind.' The Noble One also said: 'The Buddhas are the Bodhi mind, not obscured by the conceptual thoughts of the self established by the heretics, the aggregates established by the Shravakas, and the consciousness established by the Mind-Only school, always free from elaboration, and regarded as the nature of emptiness.' This (Bodhi mind) is also called 'Vajra'. In the Vajrasekhara Sutra: 'Because it cannot be divided by conceptual thoughts, it is solid, and because it is the essence of the equality of all Buddhas' minds, it is genuine and not false, without emptiness. It cannot be cut by the sword of conceptual thoughts, nor can it be destroyed by the vajra of wisdom. It cannot be burned by the suffering of birth, nor can it be destroyed by the suffering of death.
བྱར་མེད་པར། །སྟོང་ཉིད་རྡོ་རྗེར་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བརྗོད་དེ། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ཉིད་ནས་གསུངས་པ། དེ་བཞིན་དུ་སྐུ་གསུང་ཐུགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་བྱང་ཆུབ་མཆོག་གི་ཡེ་ཤེས་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་རྡོ་རྗེ་ངེས་པར་བརྗོད། ། 1-902 ཡེ་ཤེས་དེ་ཆོས་དབྱིངས་རྡོ་རྗེ་ལས་བྱུང་བ། །དེ་ནི་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ཡིན་པར་བརྗོད་དོ། །ཅེས་གསུངས་ལ། རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། སྟོང་པ་ཉིད་རྡོ་རྗེ་རྣམ་རྟོག་གིས་མི་ཕྱེད་ཅེས་བྱར་བརྗོད། །སེམས་དཔའ་སྲིད་པ་གསུམ་རོ་གཅིག་ཏུ་རྟོགས་པ་ཡེ་ཤེས་སོ། །འདིས་ནི་ཤེས་རབ་རིག་པ་ཡིས། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱར་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་དཔལ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཧེ་བཛྲ་ལས། ཤྲཱི་ནི་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །ཡང་དེ་ལ་དཔལ་མཆོག་དང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། དཔལ་མཆོག་དང་པོ་ལས། སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་བས་ཐོག་མཐའ་མེད་པའི་དམིགས་མེད་ཀྱི་ཐུགས་རྗེས་འགྲོ་དོན་ལ་ཆགས་པས་སེམས་དཔའ་དེ་ཉིད་ལ་ནི། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད། །དེ་ཉིད་ལ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་དགྱེས་པས་དགའ་བ་ཆེ། །༼དེའི་ཕྱག་རྒྱ་ནི་རྡོ་རྗེ་སྙེམས་མའི་ཚུལ་ལོ། དེའི་བདག་པོ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་མཚན་ཅན་གྱི་ཐུགས་སོ། །དེའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པས་བདག་པོའི་བདག་ཅེས་སོ།༽ །དྲི་མས་མ་གོས་པས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡིན་པས་ཀུན་བདག་ཉིད། །དེ་ཉིད་ལས་བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་དཔལ་དང་མཆོག་དང་དང་པོའི་སྐྱེས་བུའོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཉིད་ལ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་སྟེ། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། 1-903 དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་མི་བསླུ་བས་བདེན་པ་མི་འགྱུར་བས་ཤིན་ཏུ་བརྟན་པ། །དེ་ལྟ་བུའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་རྟོགས་ནས། །ཇི་སྙེད་པའི་ཆོས་ཀུན་རྟོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ། །དེ་ཉིད་རྟོགས་པས་སངས་རྒྱས་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱ་སྟེ། །རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། ཤེས་བྱ་ཇི་ལྟ་བ་རང་བཞིན་མེད་པའི་ཕྱིར་སེམས་པ་མེད་ཅིང་དམིགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ནི་ལྟ་བ་བསྒོམ་པ་མེད། །སྤྱོད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྔགས་མེད་ལྷ་ཡང་མེད་པ་སྟེ། །སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་སྐྱེས་བ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ལས་བྱུང་བ། །འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་ལམ་གྱི་རིམ་པ་བསྟན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། །དེ་ལ་གཉིས། ཤེས་རབ་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། ཤེས་རབ་ཟབ་པ་དང་ཐབས་རྒྱ་ཆེ་བ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་བའི་གསང་སྔགས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཤེས་པར་གྱུར་ཅིང་། །གོང་ནས་གོང་དུ་ཁྱད་པར་དུ་ནི་རྟ
【現代漢語翻譯】 『無有自性』，被稱為『空性金剛』。如是宣說。彼即被稱為『金剛薩埵』。正如金剛頂續所說，如是身語意之安立，即是菩提勝妙之智慧。彼即是金剛，真實宣說。 此智慧生於法界金剛，彼即被稱為金剛薩埵。如是宣說。根本續中亦云：空性金剛，不可為分別念所破，如是宣說。眾生三有，視作一體，即是智慧。以此智慧方便，被稱為金剛薩埵。如是宣說。彼即被稱為『吉祥』，如《喜金剛》所云：『吉祥即是無二智慧』。如是宣說。又，彼被稱為『殊勝第一吉祥』。《殊勝第一吉祥》中雲：遠離生住滅三者，以無始無終之無緣大悲，利益有情，故彼菩薩被稱為：金剛薩埵。彼于利益有情之事甚為歡喜，故為大樂。（其手印為金剛慢相。其主尊為具大菩提之名者之心意。以其為主，故稱主之主。）不為垢染所染，故為普賢，一切之自性，故為一切之主。彼即是薄伽梵、吉祥、殊勝、第一之士夫。彼即被稱為『圓滿正等覺』。《金剛頂》中雲： 如實性不欺，真實不遷變，故極堅固。如是之如實性，若能證悟。如所有之諸法，若能證悟。彼即是證悟，故名佛陀。如是宣說。彼即被稱為『菩提』。《金剛帳續》第十四章中雲：所知如所有，以無自性故，無有心念，以無所緣故，無有見修。以無有行故，無有真言，亦無本尊。心之金剛，生於無生之自性。此乃獲得菩提之道次第之教授。如是宣說。彼即被稱為『般若波羅蜜多』。彼有二：智慧與般若波羅蜜多。初者，如《金剛頂》所云：甚深智慧與廣大方便，善巧結合，通達秘密真言之結合。
【English Translation】 'Devoid of inherent existence' is called 'Emptiness Vajra'. Thus it is said. That itself is called 'Vajrasattva'. As it is said in the Vajra Peak Tantra, the establishment of body, speech, and mind is the supreme wisdom of enlightenment. That is the Vajra, truly spoken. This wisdom arises from the Dharmadhatu Vajra, that is called Vajrasattva. Thus it is said. In the Root Tantra it is also said: Emptiness Vajra, cannot be broken by conceptual thought, thus it is said. Beings of the three realms, seen as one, is wisdom. With this wisdom and skillful means, it is called Vajrasattva. Thus it is said. That itself is called 'Glorious', as it is said in the Hevajra Tantra: 'Glorious is non-dual wisdom'. Thus it is said. Again, that is called 'Supreme First Glorious'. In the Supreme First Glorious it is said: Separated from the three of arising, abiding, and ceasing, with uncaused great compassion without beginning or end, benefiting sentient beings, therefore that Bodhisattva is called: Vajrasattva. He is very pleased with the matter of benefiting sentient beings, therefore it is great bliss. (Its mudra is the manner of Vajra Pride. Its lord is the mind of the one with the name of Great Enlightenment. Because it is the master, it is called the master of the master.) Not stained by defilements, therefore it is Samantabhadra, the nature of all, therefore it is the master of all. That is the Bhagavan, glorious, supreme, and the first person. That itself is called 'Perfectly Complete Buddha'. In the Vajra Peak it is said: The thusness is not deceiving, the truth is not changing, therefore it is extremely firm. Such thusness, if one can realize it. All the phenomena as they are, if one can realize them. That is realization, therefore it is called Buddha. Thus it is said. That itself is called 'Enlightenment'. In the fourteenth chapter of the Vajra Tent Tantra it is said: The knowable as it is, because it is without inherent existence, there is no mind, because there is no object of focus, there is no view or meditation. Because there is no action, there is no mantra, and there is no deity. The Vajra of the mind, arises from the nature of no arising. This is the teaching of the order of the path to attain enlightenment. Thus it is said. That itself is called 'Prajnaparamita'. There are two: wisdom and Prajnaparamita. The first, as it is said in the Vajra Peak Tantra: Profound wisdom and vast skillful means, skillfully combined, understanding the combination of secret mantras.
ོགས་པ་འཕེལ་བར་བྱེད་པ། །དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཤེས་པའི། །ཤེས་པ་ལ་ཤེས་རབ་ཅེས་སུ་བཤད། །ཅེས་པ་དང་། གཉིས་པ་ལའང་དེ་ཉིད་ལས། ཕྱི་རོལ་པ་དང་ཉན་ཐོས་དང་རང་རྒྱལ་གྱི། ། 1-904 ཤེས་རབ་ལས་ནི་བླ་མ་སྟེ་གོང་མར་བརྗོད་པའི། །དེ་བཞིན་ཉིད་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་གཞི་བ་རབ་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ཞེས་བཤད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཀུན་གྱི་དངོས་ཏེ། ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ལ་མ་ཆགས་པས་སྦྱིན་པ། ཉེས་པས་མ་གོས་པས་ཚུལ་ཁྲིམས། ཞེ་སྡང་མེད་པས་བཟོད་པ། མྱུར་དུ་འཛུད་པས་བརྩོན་འགྲུས། རྩེ་གཅིག་པས་བསམ་གཏན་ནོ། །དེས་ན་འཕགས་པ་སྡུད་པ་ལས། སྦྱིན་པ་སྦྱིན་པའི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་ཤེས་རབ་སྟེ། །ཚུལ་ཁྲིམས་བཟོད་པ་བརྩོན་འགྲུས་བསམ་གཏན་དེ་བཞིན་ནོ། །དགེ་ཆོས་ཆུད་མི་གསན་ཕྱིར་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་ཡིན། །འདི་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཚུལ་གཅིག་སྟོན་པར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། ། དེ་ཉིད་ལ་མཉམ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། འབུམ་ལས། ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་པས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མཉམ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་འཁོར་འདས་མཉམ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབུ་མ་ལས། མྱ་ངན་འདས་མཐའ་གང་ཡིན་པ། །དེ་ཉིད་འཁོར་བའི་མཐའ་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཉིད་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ནི། །ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བའང་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་བསམ་པར་བྱ་བ་ཉིད་དེ། རིགས་པ་དྲུག་ཅུ་པ་ལས། མྱ་ངན་འདས་པ་བདེན་གཅིག་པུ། །དེ་ཚེ་ལྷག་མ་ལོག་པ་ཞེས། ། 1-905 རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་གང་གསུངས་པ། །མཁས་པ་ཅི་ཕྱིར་འདོད་མི་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་སངས་རྒྱས་ཀུན་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། མཉམ་སྦྱོར་ལས། སྐུ་གསུམ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་དངོས་པོ། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་སྟེ་དེ་ཉིད་བདེ་བའི་མཆོག་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་མཆོག་སྟེ། དཔའ་མཆོག་ལས། སྒྲིབ་གཉིས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ནི་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཡིན་ལ། དེ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་འདོད་བྱ་ཡིན་པའི་འདོད་པའི་སྒྲས་བསྟན་ཏེ། འདོད་པ་དེས་སངས་རྒྱས་ནས་སོ་སྐྱེའི་བར་གྱི་སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ཡིད་ལ་ཁྱབ་པ་སྟེ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་རྣམ་དག་གི་ཚུལ་དང་། བྱང་སེམས་རྣམས་ལ་རང་གི་བའི་ཚུལ་གྱིས་ཁྱབ། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་སྡུག་ཅིང་ཡིད་དུ་འོང་བས་ཡིད་ལ་གནས། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ཡབ་གྱུར་ཉིད་དེ་བདེ་བ་རབ་ཏུ་སྩོལ་བས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདི་ནི་འདོད་ཆགས་ཏེ་འདོད་པའི་མཆོག་ཀྱང་ཡིན་ལ་དམ་ཚིག་གི་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་སྒོམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འདུས་པ་ལས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དེ་མེད་པ་ཞིག་བསྒོམ་མམ། ཡོད་པ་ཞིག་བསྒོམ། དང
【現代漢語翻譯】 能使增長。了知勝義諦的真如，其所具有的知識稱為般若。』 第二種解釋也出自同一處：『勝過外道、聲聞和緣覺的，是被稱為至上的般若。』 真如是所有戲論的基礎，達到究竟的彼岸，稱為般若波羅蜜多。』 經中這樣說到。因此，般若波羅蜜多是所有波羅蜜多的本質：不執著于智慧本身，是佈施；不被罪過玷污，是持戒；沒有嗔恨，是忍辱；迅速進入，是精進；一心專注，是禪定。 因此，在《聖者彙集經》中說：『佈施以般若為先導，持戒、忍辱、精進、禪定也是如此。爲了不浪費善法，所以要完全領受。這能顯示一切法的一個方面。』 經中這樣說到。因此，它被稱為平等性。在《十萬頌般若經》中說：『由於一切法都是平等性，所以般若波羅蜜多是平等性。』 此外，由於輪迴和涅槃是平等的。在《中觀論》中說：『涅槃的邊際是什麼，那就是輪迴的邊際。這兩者之間，即使極其微小的差別也不存在。』 經中這樣說到。因此，它應該是被思考的。在《六十正理論》中說：『涅槃是唯一的真理，那時剩餘的都是虛妄。諸佛所說的話，智者為何不信受呢？』 經中這樣說到。因此，它被稱為一切佛。在《總集經》中說：『無二的三身智慧是一切佛的本質。（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།，梵文天城體：वज्र सत्त्व，梵文羅馬擬音：Vajra Sattva，漢語字面意思：金剛薩埵）是快樂的頂峰。』 經中這樣說到。它是至高無上的。在《勇猛頂經》中說：『清凈二障的智慧菩提心是金剛持，它是偉大者們所渴望的，用『慾望』一詞來表示。慾望遍及從佛到凡夫的所有眾生的心中，以清凈的方式遍及諸佛，以自在的方式遍及菩薩。 它存在於所有眾生心中，令人喜愛和嚮往。它是所有眾生的父親，因為它給予極大的快樂。世尊是慾望，也是慾望的頂峰，是誓言的頂峰，是真實的智慧。』 經中這樣說到。因此，它被稱為禪修。在《集經》中說：『菩提心是修不存在的，還是修存在的？』
【English Translation】 that causes increase. The knowledge that knows the suchness of the ultimate truth is called prajna (wisdom).' The second explanation also comes from the same source: 'Superior to the wisdom of outsiders, Shravakas (Listeners), and Pratyekabuddhas (Solitary Realizers) is the prajna that is called supreme.' 'Suchness is the basis of all elaborations, reaching the ultimate shore, is called Prajnaparamita (Perfection of Wisdom).' Thus it is said in the sutra. Therefore, Prajnaparamita is the essence of all paramitas: not being attached to wisdom itself is generosity; not being defiled by faults is discipline; having no hatred is patience; entering quickly is diligence; being single-pointed is meditation. Therefore, in the 'Collection of Noble Ones' it is said: 'Generosity is preceded by prajna, so are discipline, patience, diligence, and meditation. In order not to waste virtue, it should be fully embraced. This shows one aspect of all dharmas.' Thus it is said in the sutra. Therefore, it is called equality. In the 'Hundred Thousand Verse Prajna Sutra' it is said: 'Because all dharmas are equality, Prajnaparamita is equality.' Furthermore, because samsara (cyclic existence) and nirvana (liberation) are equal. In the 'Madhyamaka Shastra' it is said: 'Whatever is the limit of nirvana, that is the limit of samsara. Between the two, there is not even the slightest difference.' Thus it is said in the sutra. Therefore, it should be contemplated. In the 'Sixty Stanza Reasoning' it is said: 'Nirvana is the only truth, at that time the rest are false. Why do the wise not believe what the Buddhas have said?' Thus it is said in the sutra. Therefore, it is called all Buddhas. In the 'Samputa Tantra' it is said: 'The non-dual wisdom of the three kayas (bodies) is the essence of all Buddhas. Vajrasattva (Tibetan: རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།, Sanskrit Devanagari: वज्र सत्त्व, Sanskrit Romanization: Vajra Sattva, Chinese literal meaning: Diamond Being) is the supreme of bliss.' Thus it is said in the sutra. It is supreme. In the 'Valiant Supreme Sutra' it is said: 'The bodhicitta (mind of enlightenment) of wisdom that is purified of the two obscurations is Vajradhara (Diamond Holder), it is desired by the great ones, indicated by the word 'desire'. Desire pervades the minds of all beings from Buddhas to ordinary beings, pervading the Buddhas in a pure way, and the Bodhisattvas in a self-existing way. It dwells in the minds of all beings, being lovely and desirable. It is the father of all beings, because it bestows great happiness. The Bhagavan (Blessed One) is desire, and also the peak of desire, the peak of samaya (vow), and is true wisdom.' Thus it is said in the sutra. Therefore, it is called meditation. In the 'Compendium Sutra' it is said: 'Is the bodhicitta meditated on as non-existent, or meditated on as existent?'
་པོ་ལྟར་ན། དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་སྒོམ་པའི་དངོས་པོ་མེད་དེ་བསྒོམ་བྱ་མེད་པས་སོ། ། 1-906 གཉིས་པ་ལྟར་ན། །བསྒོམ་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ཡོད་པ་དེའང་སྒོམ་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་པ་མིན་ཏེ་མ་བསྒོམས་ཀྱང་ཡོད་པས་སོ། །ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་བཀག་པ་དེ་བས་ན་དངོས་པོ་དང་དངོས་མེད་གཉིས་ཡིན་པ་དང་མིན་པའི་ཕུང་གསུམ་པ་དེ་མེད་པས་ན། །གང་དུའང་དམིགས་སུ་མེད་པ་ནི་སྒོམ་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་དང་། །བདེ་མཆོག་དང་། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། གསང་བ་འདུས་པ་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་མཐའ་ཡས་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པ་འདི་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྤྲོས་པ་ཆོད་པར་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟོགས་བྱའང་འདི་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༈ ལྟ་བ་དེ་རྟོགས་བྱེད་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ཟབ་མོས་རྟོགས་པར་བྱ་བར་བསྟན་པ། དེ་ནི་སྤྱི་དོན་ལྔ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་ལྟ་བ་དེ་རྟོགས་བྱེད་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་གསང་སྔགས་ཡིན་ཞིང་གཞན་གྱིས་མི་རྟོགས་པར་བསྟན་པའོ། །འདི་ལ་བཞི་སྟེ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དེ་ཐབས་གཞན་གྱིས་མི་རྟོགས་ཤིང་ཐབས་ཟབ་མོས་རྟོགས་པར་བསྟན་པ་དང་། གསང་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་ལྟ་བ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་ཡེ་ཤེས་བསྟན་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་དེ་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་སུ་བསྟན་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་དེའང་ལུས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པས་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་ལུས་ཀྱི་གནས་ལུགས་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 1-907 དེ་ལ་དང་པོ་ནི། རྩ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། གཞན་གྱིས་བརྗོད་མིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས། །གང་དུ་ཡང་ནི་མི་རྙེད་དེ། །ཞེས་འབྱུང་སྟེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པ་ལ་སོགས་པའི་ཐོས་བསམ་ལ་སོགས་པས་མི་རྟོགས་ཏེ། སློབ་དཔོན་ཨཱཪྻ་དེ་ཝས་བདག་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལས། བསྐལ་པ་བྱེ་བ་རྣམས་སུ་ཡང་། །ཐོས་པའི་ཕ་རོལ་སོན་གྱུར་ཀྱང་། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་སྒྱུ་མའི་དཔེས་མཚོན་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ནི་བདག་བྱིན་བརླབ་ལས་ཕྱིར་ཕྱོགས་པ་སྟེ་དེ་མི་ཤེས་པས། །གང་ཟག་དེ་ཡིས་སྒྱུ་ལུས་དེ་ཉིད་རྙེད་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་དང་། །ཆོས་ཀུན་རྨི་ལམ་སྒྱུ་འདྲ་ཞེས། །སངས་རྒྱས་པ་ཀུན་སྨྲ་མོད་ཀྱི། །བདག་བྱིན་བརླབ་ལས་ཕྱིར་ཕྱོགས་པས། །རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་འདྲ་བའི་སྐུ་རྟོགས་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་གང་ལས་རྙེད་སྙམ་ན། བླ་མའི་དུས་ཐབས་བསྟེན་པ་དང་། །བདག་གི་བསོད་ནམས་ལས་ཤེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། བླ་མས་མན་ངག་གནང་བ་དང་། །དབང་གསུམ་པའི་དུས་སུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་དུས་དང་། དབབ་བཟློག་ལ་སོགས་པའི་ཐབས་དང་། ཕྱག་རྒྱ་བསྟེན་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】 按照第一種觀點，由於觀修萬法皆無自性，因此沒有所觀修之物，因為沒有能觀修的對象。 按照第二種觀點，即使存在可以觀修的事物，它對於觀修也並非必要，因為即使不觀修它也存在。既然兩種觀點都被否定，那麼事物和非事物，存在與不存在的第三種可能性也不存在。因此，無所緣是觀修。』 如是說道。同樣，嘿日嘎（藏文：ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ，梵文天城體：हेvajra，梵文羅馬擬音：hevajra，漢語字面意思：嘿瓦金剛）、勝樂金剛（藏文：བདེ་མཆོག，梵文天城體：cakrasaṃvara，梵文羅馬擬音：chakrasamvara，漢語字面意思：輪勝）、時輪金剛（藏文：དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ，梵文天城體：kālacakra，梵文羅馬擬音：kalachakra，漢語字面意思：時輪）、密集金剛（藏文：གསང་བ་འདུས་པ，梵文天城體：guhyasamāja，梵文羅馬擬音：guhyasamaja，漢語字面意思：秘密集會）、一切智（藏文：ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ，梵文天城體：sarvajña，梵文羅馬擬音：sarvajna，漢語字面意思：一切智者）、不可思議（藏文：བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ，梵文天城體：acintya，梵文羅馬擬音：achintya，漢語字面意思：不可思議）和無作意（藏文：ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ，梵文天城體：amanasikara，梵文羅馬擬音：amanasikara，漢語字面意思：無作意）等等，具有無量名稱的自性，就是這無二之性，應斷除戲論。一切所證悟的也是這個，如是已經闡明。 爲了闡明通過殊勝的密咒方便來證悟此見解。 這是第五個總義，即爲了闡明這種見解是通過殊勝的密咒來證悟的，而其他方式無法證悟。這有四點：闡明唯有通過甚深方便才能證悟此真如，而其他方便不能；闡明密咒宗的見解與智慧的差別；闡明智慧是譬喻智慧；以及爲了通過擊中身體要害來證悟智慧，從而確定金剛身的體性。 首先，根本續第八品中說：『非他所說俱生智，任何之處皆難覓。』 這意味著，通過波羅蜜多乘等的聞思等無法證悟。阿 Arya Deva（聖天）在《自加持》中說：『縱經百千劫，通達聞思彼岸，以世俗諦幻喻，亦不能知佛身，彼人背離自加持，不能證得幻身。』 又說：『諸佛皆說諸法如夢幻，然因背離自加持，故不能證悟如夢幻之身。』 那麼從何處證得呢？經中說：『應依上師時方便，以及自身之福德。』 意思是，依止上師給予的口訣，以及在第三灌頂時修持菩提心等先前所行的時機，以及降伏、回遮等方便，以及依止手印等。
【English Translation】 According to the first view, since all phenomena are meditated upon as being without inherent existence, there is no object to be meditated upon, because there is no object to be meditated upon. According to the second view, even if there is an object to be meditated upon, it is not necessary for meditation, because it exists even without meditation. Since both views are negated, the third possibility of something being both existent and nonexistent does not exist. Therefore, not focusing on anything is meditation.' Thus it is said. Similarly, Hevajra (Tibetan: ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ，Sanskrit Devanagari: हेvajra，Sanskrit Romanization: hevajra，Chinese literal meaning: Heya Vajra), Chakrasamvara (Tibetan: བདེ་མཆོག，Sanskrit Devanagari: chakrasaṃvara，Sanskrit Romanization: chakrasamvara，Chinese literal meaning: Wheel Supreme), Kalachakra (Tibetan: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ，Sanskrit Devanagari: kālacakra，Sanskrit Romanization: kalachakra，Chinese literal meaning: Wheel of Time), Guhyasamaja (Tibetan: གསང་བ་འདུས་པ，Sanskrit Devanagari: guhyasamāja，Sanskrit Romanization: guhyasamaja，Chinese literal meaning: Secret Assembly), Sarvajna (Tibetan: ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ，Sanskrit Devanagari: sarvajña，Sanskrit Romanization: sarvajna，Chinese literal meaning: All-Knowing), Achintya (Tibetan: བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ，Sanskrit Devanagari: acintya，Sanskrit Romanization: achintya，Chinese literal meaning: Inconceivable), and Amanasikara (Tibetan: ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ，Sanskrit Devanagari: amanasikara，Sanskrit Romanization: amanasikara，Chinese literal meaning: Non-Attention), etc., which possess endless names, is this very non-duality, and one should cut off elaboration. This is also what is to be realized by all, as has already been shown. To explain that this view is to be realized through the profound methods of Secret Mantra, which are particularly excellent for realizing it. This is the fifth general meaning, which is to explain that such a view is realized through the Secret Mantra, which is particularly excellent, and that it is not realized by other means. This has four points: explaining that only through profound means can this Suchness be realized, and not through other means; explaining the difference between the view of the Secret Mantra tradition and wisdom; explaining that wisdom is exemplary wisdom; and in order to realize wisdom by striking the vital points of the body, establishing the nature of the Vajra body. First, in the eighth chapter of the Root Tantra, it says: 'The co-emergent is not spoken by others, and is not found anywhere.' This means that it is not realized through hearing and thinking, etc., of the Paramita Vehicle, etc. Arya Deva said in 'Self-Blessing': 'Even after hundreds of thousands of eons, having reached the other shore of hearing, one cannot know the Buddha's body, which is exemplified by the illusion of conventional truth, because one turns away from self-blessing. That person will not find the illusory body.' It also says: 'All Buddhas say that all phenomena are like dreams and illusions, but because they turn away from self-blessing, they do not realize the body that is like dreams and illusions.' Then from where is it found? It is said: 'One should know from the teacher's timely means and from one's own merit.' This means relying on the guru's instructions, and the times of previous actions such as cultivating bodhicitta during the third empowerment, and methods such as subduing and averting, and relying on mudras, etc.
བདག་གི་སྐྱེ་བ་འདིའམ་སྔ་མ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསགས་པས་བླ་མ་ལ་གུས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་ལྡན་ཞིང་རྟེན་འབྲེལ་འཛོམས་ན་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། ། 1-908 རིམ་པ་ལྔ་ལས་ཀྱང་། རི་དབང་རྩེ་ལས་འགའ་ཞིག་ལྷུང་གྱུར་ན། །ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་སྙམ་ཡང་ལྟུང་བར་འགྱུར། །བླ་མའི་དྲིན་གྱིས་ཕན་པའི་ལུང་རྡོར་བཟླས་སོགས་རིམ་ལྔ་ཐོབ་ན། །གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་སྙམ་ཡང་གྲོལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་ལྟ་བ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་ཡེ་ཤེས་བསྟན་པ་ནི་ལེའུ་དང་པོ་ལས། ལུས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་གནས། །རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་སྤངས། །དངོས་པོ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་པོ། །ལུས་གནས་ལུས་ལས་མ་སྐྱེས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རྡོ་རྗེའི་ཚིག་འདི་ལ་གཉིས། དངོས་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ལ་སྦྱར་ཏེ་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་དོན་དམ་པར་བཤད་པ་དང་། དེ་ཉིད་གསང་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་ལ་སྦྱར་བའོ། །དང་པོ་ནི་དོན་ལྔ་སྟེ། རང་གི་ངོ་བོ་དང་མཚན་ཉིད་དང་། དེའི་རྟེན་དང་། ཡེ་ཤེས་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་གནས་ལུགས་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཁམས་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལུས་ལ་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཁྱབ་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་སྤངས་ཏེ། རང་བཞིན་གྱིས་སྒྲོ་བཏགས་སམ་མི་བདེན་པ་ལ་བདེན་པར་འཛིན་པས་རྟོག་པ་སྟེ་དེ་དང་བྲལ་བའོ་ཞེས་སྔར་བརྗོད་པའི་བདེན་པ་གཉིས་སམ་མཐའ་བྲལ་ཐམས་ཅད་འདིར་དྲན་པར་བྱའོ། ། 1-909 གསུམ་པ་རྟེན་ནི་ལུས་གནས༼ལ་༽ཞེས་པ་སྟེ། རང་གི་ལུས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ནི། དངོས་པོ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་པོ་སྟེ། །ཕུང་པོ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཁམས་གསུམ་མམ་འཁོར་འདས་ཀྱིས་བསྡུས་པའམ་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱིས་བསྡུས་པའོ། །ལྔ་པ་ནི་ལུས་ལ་གནས་ཀྱང་ལུས་ལས་མ་སྐྱེས་པ་སྟེ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཏེ་རྩོད་པ་སྤང་པའོ། །དེ་དག་ཀྱང་ཞིབ་ཏུ་གོང་དུ་མཐའ་གཉིས་སམ་མཐའ་བྲལ་གྱི་སྐབས་སུ་བརྗོད་པ་བཞིན་འདིར་ཡང་རྟོགས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་ལ་སྦྱར་ན་སྔར་བཞིན་ལྔ་སྟེ། དང་པོ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་སྟེ་དབང་གསུམ་པའི་དུས་སུ་རྟོགས་པའི་ཞུ་བདེའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་སྤངས་ཏེ་གློ་བུར་གྱི་རྟོག་པ་མེད་པའོ། །གསུམ་པ་ནི་ལུས་ལ་སྟེ་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཏན་ཚིགས་ལ་སོགས་པས་མི་རྙེད་དེ། རྟེན་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་རླུང་དང་བཅས་པ་ལས་རྟོགས་སོ། །དེ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་བསྟོད་པ་ལས། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ནི་ངོ་ཤེས་པ་དང་མི་ཤེས་པ་དག་ལས། །དོན་ལ་རང་གི་ལུས་འད
【現代漢語翻譯】 我的今生或前世積累了功德，如果具備對上師的恭敬等條件，並且因緣具足，就能證悟，這就是它的意義。 關於五次第，如《山王峰經》所說：『如果山王的頂峰稍微墜落，即使認為不會墜落，最終也會墜落。』同樣，如果通過上師的恩德，獲得了唸誦金剛句等五次第，即使認為不會解脫，最終也會解脫。 第二，從密宗的見解中特別指出智慧，如第一品所說：『身體中存在偉大的智慧，完全捨棄一切分別念，遍佈一切事物，安住于身體，並非由身體所生。』 對於這句金剛語，有兩種解釋：一是將事物的實相、自性俱生與名相的勝義諦相結合來解釋；二是將此與密宗的樂空俱生相結合來解釋。第一種解釋有五個方面：自性、特徵、所依、將此智慧顯示為一切的主宰、以及所依和能依的安住方式。 首先，遍佈于為三界所攝的一切眾生的身體中的是自性俱生的智慧。第二，完全捨棄一切分別念，遠離自性上的增益或將非真實執為真實的分別念，即與之前所說的二諦或離邊相同，在此應憶念。 第三，所依是『安住于身體』，因為自己的身體具有佛陀的本質。第四，『遍佈一切事物』，即為蘊、界、處、三界或輪迴涅槃所攝，或為二諦所攝。第五，安住于身體，但並非由身體所生，因為是智慧的自性，這是爲了消除爭論。這些也應如前在詳細闡述二邊或離邊時所說的那樣理解。 第二種解釋，如果與樂空俱生相結合，也如前一樣有五個方面：首先是偉大的智慧，即在第三灌頂時證悟的樂空智慧。第二，完全捨棄一切分別念，即沒有突發的分別念。第三，在身體中，無法在外在的理由等中找到，而是從作為所依的三脈輪以及風息中證悟。如《法界贊》所說：『心的自性光明，無論認識或不認識，實際上自己的身體……』
【English Translation】 My accumulation of merit in this life or previous lives, if combined with respect for the lama and other conditions, and if the interdependent circumstances are complete, one will attain realization. This is its meaning. Regarding the five stages, as stated in the 'King of Mountains Peak Sutra': 'If the peak of the King of Mountains slightly falls, even if one thinks it will not fall, it will eventually fall.' Similarly, if through the kindness of the lama, one obtains the five stages such as reciting the Vajra words, even if one thinks one will not be liberated, one will eventually be liberated. Second, from the perspective of the Tantric view, the wisdom is particularly pointed out, as stated in the first chapter: 'Great wisdom resides in the body, completely abandoning all conceptual thoughts, pervading all things, abiding in the body, not born from the body.' Regarding this Vajra word, there are two explanations: one is to explain the suchness of phenomena, the self-nature of co-emergence, in conjunction with the ultimate truth of nomenclature; the other is to explain it in conjunction with the bliss-emptiness co-emergence of the Tantric tradition. The first explanation has five aspects: self-nature, characteristics, basis, showing this wisdom as the master of all, and the way the basis and the dependent abide. First, the self-nature co-emergent wisdom pervades the bodies of all sentient beings encompassed by the three realms. Second, completely abandoning all conceptual thoughts, being free from the superimposition on self-nature or the conceptual thought of grasping the unreal as real, which is the same as the previously mentioned two truths or freedom from extremes, should be remembered here. Third, the basis is 'abiding in the body', because one's own body has the essence of the Buddha. Fourth, 'pervading all things', that is, encompassed by the aggregates, elements, sense bases, the three realms, or samsara and nirvana, or encompassed by the two truths. Fifth, abiding in the body but not born from the body, because it is the nature of wisdom, this is to eliminate disputes. These should also be understood as mentioned above in the detailed explanation of the two extremes or freedom from extremes. The second explanation, if combined with bliss-emptiness co-emergence, also has five aspects as before: first is the great wisdom, the bliss-emptiness wisdom realized during the third initiation. Second, completely abandoning all conceptual thoughts, that is, without sudden conceptual thoughts. Third, in the body, it cannot be found in external reasons, etc., but is realized from the three chakras, which are the basis, along with the winds. As the 'Praise to the Dharmadhatu' says: 'The clear light of the nature of mind, whether recognized or not, in reality one's own body...'
ི་ཉིད་ལ་ཐམས་ཅད་དུ་ཁྱབ་བྱེད་དུ་གནས་ཀྱང་བླུན་པོས་དེ། །རང་གི་རྣམ་པར་རྟོག་པས་བཅིངས་ལ་མཁས་པས། །བདག་ཉིད་ཤེས་ན་གྲོལ་བར་འགྱུར། ། 1-910 ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ནི་དངོས་པོ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་པོ་སྟེ། །ལུས་ལ་རྩས་ཁྱབ་ལ་དེ་ལ་བྱང་སེམས་གནས་ལ། དེ་བདེ་བས་ཁྱབ་ལ་དེ་མི་རྟོག་པས་ཁྱབ་ཅིང་དེ་ལས་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །ལྔ་པ་ནི་ལུས་ལ་གནས་ཀྱང་བརྒྱུད་དེ་སྐྱེ་ཡི་དངོས་སུ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །དེས་ན་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་པོ་འདིས་ནི་ལྟ་བ་ཐམས་ཅད་བསྟན་ཏེ། རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ནི་སྔར་གྱི་རྣམས་ཡིན་ལ། ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་ནི་ད་འཆད་པ་རྣམས་ཡིན་པས་ན་འདིའི་སྟེང་དུ་ཐམས་ཅད་རྟོགས་པར་བྱ་སྟེ། ཞིབ་ཏུ་རྒྱུད་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་རྟོགས་པར་ཡང་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ཡེ་ཤེས་དེ་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་སུ་བསྟན་པ་ནི་ལེའུ་བཅུ་པ་ལས། གང་ཕྱིར་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་ལས་བྱུང་བའི་བདེ་བ་ཡིན་པ། །དེ་ཕྱིར་བདེ་བ་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་དངོས་མིན་ནོ། །ཐབས་ཤེས་དང་ཞུ་བདེ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྐྱེས་པ་ལས་གང་སྐྱེས་པའི་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ལ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པར་དེ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བ་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་དངོས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེའང་ཆོས་ཅན་གྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཉིད་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་སྡོམ་པ་སྟེ་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། ། 1-911 ཅེས་གསུངས་ཏེ། དབང་ལས་བྱུང་བའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཏེ། ཡེ་ཤེས་གྲུབ་པ་ལས་ཀྱང་། དབང་པོ་གཉིས་འབྱུང་བདེ་བ་ནི། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དངོས་ཡིན་ཞེས་སྐྱེ་ངན་སྨྲའི། །དེ་ནི་བདེ་བ་མཆོག་ཡིན་ཞེས། །རྒྱལ་བ་མཆོག་གིས་མ་གསུངས་སོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། བཞིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ལྟ་བར་འདོད་པ་ལ་མེ་ལོང་གི་གཟུགས་༼བརྙན་༽བཞིན་ནོ། །དེ་ཁོ་ན་མཐོང་ལམ་དངོས་ཡིན་ན་སྐྱོན་ཡོད་དེ། བདེན་པར་མཐོང་བར་འགྱུར་བ་དང་། དེ་འདོད་ན་གྲུབ་པར་འགྱུར་བ་དང་། དེ་འདོད་ན་མངོན་སུམ་གྱིས་བསལ་བ་དང་། བདེན་པ་མཐོང་ཡང་མི་འགྲུབ་ན་སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སེམས་ལས་མེད་ལ། སེམས་རྟོགས་ན་མི་འགྲུབ་ན་གྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་སྐྱེས་པ་མེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། བདེན་པ་མཐོང་ཡང་འགགས་ན་ཕྱིས་གྲུབ་ནའང་འགག་པར་འགྱུར་བ་དང་། དེ་ལྟ་ན་འབད་པ་དོན་མེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཕྱིས་ཀྱི་བདེན་པ་མཐོང་བ་མཐོང་ལམ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་དུ་མ་ཡང་འབྱུང་སྟེ། འོག་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་སྐབས་སུ་རྒྱས་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་དེ་ལྟ་བུའི་ལྟ་བ་རྟོགས་པ་དེ་ཐབས་ཟབ་མོ་ལུས་ལ་བརྟེན་ནས་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་ལུས་ཀྱི་གནས་ལུགས་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་རླུང་དང་བཅས་པས་རྟོགས་པར་བྱ་བས་ན། འདི་
【現代漢語翻譯】 如經文所說：'雖然自性周遍一切，愚者卻被自己的分別念所束縛，智者若能認識自性，便能解脫。' 第四，自性遍佈萬物。如同脈絡遍佈身體，菩提心安住其中，菩提心又被樂所遍佈，樂又被無分別所遍佈，由此生起譬喻智慧。這是其含義。 第五，自性雖然存在於身體中，但它是通過傳遞而產生的，並非直接產生。這是其含義。因此，僅憑這一頌詞就揭示了所有的見地。俱生自性是先前的那些，而俱生樂是現在要解釋的這些，因此應該在此基礎上理解一切，詳細地在續部本身中去理解。 第三，將智慧展示為譬喻智慧，如第十章所說：'因為是從大種產生的樂，所以俱生樂的智慧並非真實存在。從方便智慧和樂二者同時產生的不分別智慧，應被稱為俱生。一切法的自性是遠離戲論的，被稱為真實俱生。' 這也意味著一切法所具有的相，都包含在法性真如之中，是同一的。 如經文所說，從灌頂產生的智慧是譬喻智慧。從智慧成就中也說：'二根生樂即是真如實性。' 惡劣之輩才會說，'那是至高無上的快樂。' 諸佛之王從未如此說過。如同想要觀看面容的壇城，需要藉助鏡子的影像。如果認為那就是真實所見之道，就會出現問題，因為會執著為真實。如果執著為真實，就會變成實有。如果執著為實有，就會被現量所否定。即使見到真諦，如果不能成就，那麼一切顯現和聲音的法都只是心。如果認識了心卻不能成就，那麼就不會產產生就的功德。即使見到真諦，如果會消失，那麼即使後來成就也會消失。如果這樣，努力就變得毫無意義。後來見到的真諦就不是見道等等過失。這些過失在下部壇城輪的章節中會詳細闡述。第四，像這樣的見地，是通過依賴深奧的身體方便來證悟的，因此必須通過金剛身的處所、三壇城以及風息來證悟。
【English Translation】 As the scripture says: 'Although self-nature pervades everything, fools are bound by their own discriminating thoughts, and wise people, if they know self-nature, will be liberated.' Fourth, self-nature pervades all things. Just as the veins pervade the body, Bodhicitta (enlightenment mind) dwells in it, and Bodhicitta is pervaded by bliss, and bliss is pervaded by non-discrimination, from which arises exemplary wisdom. This is its meaning. Fifth, although self-nature exists in the body, it is produced through transmission and not directly. This is its meaning. Therefore, all views are revealed by this single verse. Co-emergent nature is the former ones, and co-emergent bliss is what will be explained now, so everything should be understood on this basis, and understood in detail in the tantra itself. Third, showing wisdom as exemplary wisdom, as it says in the tenth chapter: 'Because it is the bliss arising from the great elements, the wisdom of co-emergent bliss is not real. The non-discriminating wisdom that arises from the simultaneous arising of skillful means and bliss should be called co-emergent.' The nature of all dharmas is free from elaboration and is called true co-emergence. This also means that all the aspects of dharmas are included in the suchness of dharmadhatu, which is the same. As the scripture says, the wisdom arising from empowerment is exemplary wisdom. It is also said from the accomplishment of wisdom: 'The bliss arising from the two roots is the true reality.' Evil ones say, 'That is the supreme bliss.' The King of Buddhas never said so. It is like needing the image of a mirror to see the mandala of the face. If that is considered the real path of seeing, there will be problems, because it will be clung to as real. If it is clung to as real, it will become substantial. If it is clung to as substantial, it will be negated by direct perception. Even if the truth is seen, if it cannot be accomplished, then all the dharmas of appearance and sound are only mind. If the mind is recognized but cannot be accomplished, then the merits of accomplishment will not arise. Even if the truth is seen, if it disappears, then even if it is accomplished later, it will disappear. If so, the effort becomes meaningless. Seeing the truth later is not the path of seeing, and so on. These faults will be explained in detail in the chapter on the lower mandala wheel. Fourth, such a view is realized by relying on the profound skillful means of the body, so it must be realized through the place of the Vajra body, the three mandalas, and the winds.
བསྟན་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། 1-912 དང་པོ་ལུས་ཇི་ལྟར་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་བསྟན་པ་དང་། ད་ལྟ་ལུས་གནས་པ་ལ་རྩ་དང་འཁོར་ལོ་ལ་སོགས་པ་ཇི་ལྟར་གནས་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། ཐ་མ་ཇི་ལྟར་འཇིག་པའི་ཚུལ་ལོ། །དེ་ལ་ཐ་མ་འདི་ཉིད་སྔོན་དུ་བརྗོད་ན་བདེ་བས་དེ་སྔོན་དུ་བརྗོད་ན། འཆི་བའི་དུས་སུ་ས་ཆུ་ལ་ཐིམ་སྟེ་ལུས་ཀྱི་སྟོབས་ཉམས། ཆུ་མེ་ལ་ཐིམ་སྟེ་ལུས་ཀྱི་གཤེར་བའི་དངོས་པོ་སྐམ། མེ་རླུང་ལ་ཐིམ་སྟེ་ལུས་ཀྱི་དྲོད་ཡལ། རླུང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་ཐིམ་སྟེ་དབུགས་རྒྱུ་བ་ཆད། རྣམ་པར་ཤེས་པ་འོད་གསལ་ལ་ཐིམ་སྟེ་དེའི་དུས་སུ་གདམས་ངག་ཡོད་ན་འཆི་ཁ་མའི་ཡེ་ཤེས་ངོ་འཕྲོད། ངོ་མ་འཕྲོད་ན་བར་དོར་རྫུས་སྐྱེས་ཀྱི་ལུས་ལེན། དེར་བར་དོའི་གདམས་ངག་ཡོད་ན་ངོ་འཕྲོད། མ་འཕྲོད་ན་སྐྱེ་བ་ལེན་པས་ན་ཐོག་མར་ལུས་ཇི་ལྟར་ཆགས་པ་དང་སྦྱར་བར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་སཾ་པུ་ཊའི་དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། སྙིང་སྟོབས་སྐུ་སྟེ་ལུས་དང་རྡུལ་འོག་དང་བཅས། །མུན་པ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འདྲེས་པ་ལས་ལུས་གྲུབ་བོ། །དེའང་སྙིང་སྟོབས་ཁུ་བ་དང་རིན་ཆེན་ཏེ་རཀྟ་རྡུལ་དང་། །མུན་པ་སེམས་གསུམ་ལས་ལུས་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟར་བསྐྱེད་པ་དེའང་ཁུ་ཁྲག་འབབ་པའི་རྩ་ཡི་ཀུན་སྤྱོད་ཉིད་གསུངས་པ། །ཁུ་ཁྲག་འབབ་པའི་རྩ་དེ་ཡི་སྒོ་ཡང་རོ་རྐྱང་གི་སྒོ་དེ་ཉིད་ལས། ། 1-913 དེ་རྣམས་མ་ཡི་མངལ་དུ་འདུ་བའི་དུས་སུ་ནི། །བུ་ཚའི་ལུས་ལྷ་ཡི་ཞལ་ཕྱག་གི་རྣམ་པ་ཅན་དམིགས་པ་སྟེ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །ཁམས་དཀར་པོ་རུས་པ་རྐང་ཁུ་བ་གསུམ་གྱི་རྒྱུ་དང་། དམར་པོ་ལྤགས་པ་ཤ་ཁྲག་གསུམ་གྱི་རྒྱུ། ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་དང་པོ་གྲུབ་ཚུལ་ལ་བཞི། །ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་ཚུལ་དང་། སེམས་ལས་ལུས་ངག་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་བའི་ཚུལ་དང་། དེ་ལ་དཔེ་བརྒྱད་དང་སྟོང་པ་གསུམ་གྱིསཾ་རྟེན་འབྲེལ་ལས་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་བའི་ཚུལ་དང་། དེའང་སྐྱེ་གནས་བཞི་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་དེ་ལ་སྤྱིར་སེམས་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པས་བསྡུས་པ་མཚན་མ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་དང་། ངག་རགས་པ་སྨྲ་བ་དང་སྤྱོད་༼དགོད་༽པ་ལ་སོགས་པ། ཕྲ་བ་རླུང་གིས་བསྡུས་པ་དང་། ལུས་རགས་པ་དབང་པོ་རྟེན་ཁོག་པ་དང་བཅས་པ། ཕྲ་བ་རྩ་དང་ཐིག་ལེས་བསྡུས་པ་འདི་ལ་ལུས་ངག་ལ་རྟེན་ཞེས་གྲགས། །སེམས་ལ་བརྟེན་པ་ཞེས་གྲགས་སོ། །ཡང་། ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་དང་གསུམ། །གཅིག་ལ་གཅིག་བརྟེན་པ་ཡིན་ཏེ་དེ་དག་ཀྱང་སེམས་གཅིག་གི་དང་སྟེ་རང་བཞིན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐིག་ལེ་ལས་ཀྱང་། འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་བཞི་པོ་ནི། །སྲོག་གི་རྟེན་དུ་ཤེས་པར་བྱ། ། 1-914 ཡང་ན་སྲོག་སྟེ་རྣམ་ཤེས་ནི་འབྱུང་བ་དེ་རྣམས་ཀྱི་རྟེན་དུ། །ལེགས་དགྱེས་དབང་མོ
【現代漢語翻譯】 教法有三： 第一，闡述身體如何形成的過程；其次，確定身體存在時，脈、輪等如何存在；最後，闡述身體如何壞滅的過程。如果先說最後一個（壞滅之理）會比較容易理解，那麼就先說它：在死亡的時候，地融入水，身體的力量衰退；水融入火，身體的濕潤物質乾涸；火融入風，身體的溫度消失；風融入識，呼吸停止；識融入光明，這時如果有訣竅，就能在臨終時認識本覺智慧。如果未能認識，就會在中陰期獲得幻身。在那裡，如果掌握中陰期的訣竅就能認識（本覺），如果未能認識，就會再次投生。因此，首先要結合身體如何形成的過程來理解。正如《桑布扎》第六品第一句所說：『心力是身體，包括身體和微塵。』『黑暗是心的自性，與心混合而形成身體。』也就是說，心力、精液、珍寶（即紅菩提，rakta）微塵和三種黑暗之心是產生身體的原因。如此產生身體，也說明了精血流動的脈的運作方式。精血流動的脈的入口，也就是羅讓（ro rkyang）的入口。 當它們在母親的子宮中結合時，觀想子女的身體具有天神的容貌和手勢，這樣就會誕生。白色明點是骨骼、骨髓和精液三種物質的基礎，紅色明點是面板、肌肉和血液三種物質的基礎。』如是說。其中，關於最初的形成過程有四點：身體、語言、意三者的所依和能依之理；心如何產生身語之理；通過八喻和三空，闡述如何從緣起中產生；以及四生如何形成之理。首先，一般來說，心由能取和所取構成，顯現為各種各樣的相和分別念。粗略的語言包括說話和行為（如歡笑等），精細的語言則由風構成。粗略的身體包括作為所依的根身和處，精細的身體則由脈和明點構成。這些被稱為身語的『所依』，心被稱為『能依』。此外，還有：『身語意三者，相互依存，它們也是唯一心性的顯現。』如是說。《大手印明點》中也說：『四大元素，應知是命的所依。』 或者說，命，也就是識，是四大元素的所依。』樂喜自在。
【English Translation】 There are three aspects to the teachings: First, explaining how the body is formed; second, determining how the body exists, with its channels, wheels, and so forth; and finally, explaining how the body disintegrates. It is easier to understand if we discuss the last one (the process of disintegration) first, so let's begin with that: At the time of death, earth dissolves into water, and the body's strength diminishes; water dissolves into fire, and the body's moisture dries up; fire dissolves into wind, and the body's warmth vanishes; wind dissolves into consciousness, and breathing ceases; consciousness dissolves into clear light, and at that time, if one has the key instructions, one can recognize the wisdom of the ground at the moment of death. If one fails to recognize it, one takes a phantom body in the bardo (intermediate state). There, if one has the key instructions for the bardo, one can recognize it. If one fails to recognize it, one takes rebirth. Therefore, one must first understand how the body is formed. As the first line of the sixth chapter of the Samputa says: 'Mind-power is the body, including the body and the atoms.' 'Darkness is the nature of mind, mixed with mind, the body is formed.' That is, mind-power, semen, precious rakta (red essence), atoms, and the three darknesses of mind are the causes of the body. The formation of the body also explains the functioning of the channels through which semen and blood flow. The entrance to the channels through which semen and blood flow is the entrance to the ro rkyang. When they gather in the mother's womb, one should visualize the bodies of the children with the faces and gestures of deities, and thus they will be born. The white essence is the basis of bone, marrow, and semen; the red essence is the basis of skin, flesh, and blood,' it is said. Among these, regarding the initial formation, there are four points: the basis and the dependent relationship of body, speech, and mind; how mind gives rise to body and speech; how it arises from dependent origination through the eight similes and three emptinesses; and how the four modes of birth are formed. First, in general, mind is composed of grasping and being grasped, appearing as various signs and conceptual thoughts. Coarse speech includes speaking and actions (such as laughing), while subtle speech is composed of wind. The coarse body includes the sense faculties and the physical base, while the subtle body is composed of channels and bindus (drops). These are known as the 'bases' of body and speech, while mind is known as the 'dependent.' Furthermore: 'Body, speech, and mind, are mutually dependent; they are also manifestations of the one nature of mind,' it is said. In the Mahamudra Bindu: 'The four great elements, should be known as the support of life.' Or rather, life, that is, consciousness, is the support of those elements.' Joyful and free.
ས་ཤེས་པར་གྱིས། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་ད་ལྟ་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་རགས་པ་སྣང་བ་འདི་ད་ལྟ་གནས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། སེམས་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་རླུང་ལ་བརྟེན་ལ། རླུང་ནི་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་དང་རྩའི་སྒོ་ལ་བརྟེན་ཏེ་གནས་སོ། །དེ་བས་ན་རྟེན་ལུས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པས་བརྟེན་པ་སེམས་ལ་གནད་དུ་སྣུན་པར་བྱེད་དོ། །གཉིས་པ་སེམས་ལས་ངག་ལུས་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ཚུལ་ནི། གལ་ཏེ་དེ་ལྟ་ན་ཉན་ཐོས་སམ་ཕྱི་རོལ་པ་ལྟར་ཕྱིའི་དོན་འགྲུབ་པར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ་ལུས་ནི་འབྱུང་བ་བཞི་ལས་སྐྱེ་ལ། །འབྱུང་བ་གསུམ་པོ་རླུང་ལས་སྐྱེ། །རླུང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཞུ་བདེ་རོ་གཅིག་པའི་སེམས་ནི་ཆེན་པོ་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་དགའ་བ་གཅིག་ཉིད་ལས། །འབྱུང་བ་ལྔ་དང་དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ཡི་གཟུགས་སམ་རང་བཞིན་ཀྱིས་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ལྔ་རྣམ་པར་མཚོན། །རྒྱུད་ཀྱི་ཚིགས་ཕལ་ཆེར་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་ལ་སྦྱར་དགོས་ལ། ཚིག་གི་འབྲུ་སྣོན་ལམ་ལ་སྦྱར་ཏེ་བྲིས་ཀྱང་སྐབས་དོན་གྱི་ཤེས་བྱེད་དུ་འགྲོ་བ་ནི། སེམས་ཆེན་པོ་གཅིག་ཉིད་ལས་འབྱུང་བ་ལྔ་དང་ཕུང་པོ་ལྔ་སོགས་བྱུང་བ་ལ་གོ་དགོས་ཏེ་གཞིའི་སྐབས་ཡིན་པས་སོ། ། 1-915 ཞེས་ཧེ་བཛྲ་ལས་བཤད་དོ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐིག་ལེ་ལས་ཀྱང་། །རྣམ་ཤེས་གསུམ་གཡོ་བ་ལས་ནི་སྐྱེས་པ་རླུང་འབྱུང་ལ། །དེ་བསྐྱོད་པ་ལས་མེ་ནི་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །དྲོད་དེ་ལས་ཆུ་ནི་རླངས་པའི་ཚུལ་གྱིས་འབྱུང་བར་འགྱུར། །དེ་ལས་སྐྱེས་པ་ནི་སའི་ཁམས་ཡིན་ཏེ། །འབྱུང་བ་དེ་རྣམས་ཀུན་ལས་ཕུང་པོ་འབྱུང་། །དེ་ལས་སྐྱེ་མཆེད་འབྱུང་བར་འགྱུར། །དེ་ལས་ཡེ་ཤེས་ཏེ་ཤེས་པའི་རང་བཞིན་རྟོག་པ་སྣ་ཚོགས་སྐྱེ། །དེའང་འདོད་ཆགས་སོགས་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་ཀྱི་རིམ་པས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་སེམས་གང་ལས་སྐྱེས་ཞེ་ན། འོད་གསལ་བ་ལས་སོ། །དེ་ལ་འོད་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཡིན། དེ་ལས་སེམས་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ཞེ་ན། དེ་ལ་འོད་གསལ་བ་ནི་མ་བསྒྲིབས་པའི་ཕྱིར་འོད་གསལ་བ་སྟེ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་གང་གི་ངོ་བོར་ཡང་མ་གྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ནི་འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ལ་ད་ལྟ་སེམས་གློ་བུར་དུ་སྐྱེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་མེད་ལས་སྐྱེ་བ་དང་འཁོར་བ་ལ་ཐོག་མ་ཡོད་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་འོད་གསལ་ལས་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ཞེ་ན། དེ་ལ་སྔ་མ་འགགས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་འོད་གསལ་ལ་ཐིམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སློབ་དཔོན་ཨཱཪྻ་དེ་ཝས་འཆི་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཡིན་ལ། 1-916 སྐྱེ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཅེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་འགག་པའམ་མེད་པར་འདོད་པའི་ཕྱིར་བློའི་ཡུལ་དུ་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ན། བདེན་མོད་ཀྱང་གནས་པ་འགག་པའི་ཆ་ནས་
【現代漢語翻譯】 要知道這一點！因此，現在就以粗顯的身、語、意三者存在為前提，顯現的各種執取和能取之心依賴於風，而風則依賴於身體的感官和脈絡之門而存在。因此，專注于作為所依的身體，就能影響作為能依的心。 第二，心如何產生語和身？如果像這樣，難道不會像聲聞或外道一樣，無法成就外在的目的嗎？不是的，身體由四大產生，而三者（地、水、火）由風產生，風又由識產生。因此，體驗融樂一味的心，即大俱生喜，以五大和譬喻五智的形象或自性，象徵性地表達了五種實義智慧。 續部的許多章節需要結合基、道、果三者來理解，即使詞語的額外含義被用於道，也能成為理解上下文的關鍵。從唯一的大心中產生五大和五蘊等，需要理解為是基礎階段。 如《黑行金剛》所說。勝樂大手印明點中也說：『從三種識的動搖中產生風，推動它產生火，從熱量中，水以蒸汽的形式出現，從中產生地界，從所有這些要素中產生蘊，從中產生處，從中產生智慧，即各種認識的自性，各種概念，也以貪慾等一百零八種次第產生。』 那麼，心從何處產生呢？從光明中產生。那麼，什麼是光明？心如何從中產生呢？光明是不被遮蔽的，因此是光明，即心的法性，其本質未被任何事物所成立。自性光明是輪迴和涅槃一切事物的法性，因此現在心並非突然產生，否則會陷入無因生和輪迴有始的過失。那麼，如何從光明中產生呢？所有先前的止息都融入光明之中，阿阇黎提婆說：『死亡是勝義諦，而生是世俗諦。』 那麼，如果認為勝義諦會止息或不存在，就會變成虛無嗎？確實如此，但從安住和止息的角度來看
【English Translation】 Know this! Therefore, now, taking the coarse body, speech, and mind as the basis of existence, the various appearances of grasping and being grasped by the mind depend on the wind, and the wind depends on the body's senses and the doors of the channels. Therefore, focusing on the body as the support, one can influence the mind as the supported. Second, how do speech and body arise from the mind? If so, wouldn't it be impossible to accomplish external purposes, like the Shravakas or outsiders? No, the body arises from the four elements, and the three (earth, water, fire) arise from the wind, and the wind arises from consciousness. Therefore, experiencing the mind of unified bliss, which is the great innate joy, symbolically expresses the five actual wisdoms through the form or nature of the five elements and the five exemplary wisdoms. Many chapters of the Tantras need to be understood in relation to the base, path, and result. Even if the additional meaning of words is used for the path, it can become the key to understanding the context. The arising of the five elements and the five aggregates from the single great mind needs to be understood as the stage of the base. As stated in the Hevajra Tantra. It is also said in the Great Seal of Mahamudra: 'From the movement of the three consciousnesses, the wind arises, moving it causes fire to arise. From that heat, water arises in the form of steam, from which the earth element arises. From all those elements, the aggregates arise, from which the sense bases arise, from which wisdom arises, that is, the nature of knowing, various concepts, also arising in the order of one hundred and eight such as desire.' So, from where does the mind arise? From luminosity. So, what is luminosity? How does the mind arise from it? Luminosity is un obscured, therefore it is luminosity, that is, the nature of the mind, whose essence is not established by anything. Self-luminous nature is the nature of all things in samsara and nirvana, so the mind does not arise suddenly now, otherwise it would fall into the fault of causeless arising and the beginning of samsara. So, how does it arise from luminosity? All previous cessations dissolve into luminosity, which is called, Acharya Aryadeva said: 'Death is the ultimate truth, and birth is the conventional truth.' So, if one thinks that the ultimate truth will cease or not exist, will it become nihilistic? It is true, but from the perspective of abiding and ceasing
དོན་དམ་མ་ཡིན་ཀྱང་འགགས་ནས་གང་དུ་ཡང་མ་གྲུབ་པ་སུས་བློའི་ཡུལ་དུ་བྱ། དཔེར་ན་འཁོར་བ་སྤངས་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་མོད་ཀྱང་། འཁོར་བ་མ་དམིགས་པའི་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །ཡང་ན་རང་བཞིན་གྱིས་སྐྱེ་བར་མ་གྲུབ་པ་ཉིད་ནི་འོད་གསལ་བ་སྟེ། རྟེན་དེ་སྐྱེ་བ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །དེས་ན་སྐྱེ་བ་སྔ་མའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འགགས་པ་དེ་ཐ་སྙད་དུ་འགགས་པ་ཡིན་ཡང་། དོན་དམ་པར་མ་སྐྱེས་མ་འགགས་པ་དེས་ན་འོད་གསལ་བའོ། །ཐ་སྙད་དུ་བྱས་ན་འགགས་པ་ལས་སྐྱེ་བ་ཡང་མིན། སྔ་མ་ཉིད་འོངས་པ་ཡང་མིན་ཏེ། དེ་ལྟ་ནའང་སྐྱེ་བས་ན་འོད་གསལ་བ་ལས་སྐྱེ་བ་ཞེས་བྱའོ། ། གསུམ་པ་དཔེ་བརྒྱད་དང་སྟོང་པ་གསུམ་གྱིས་རྟེན་འབྲེལ་ལས་སྐྱེ་བའི་ཚུལ་ནི་དེ་ལྟར་ཡང་། ཁ་ཏོན་མར་མེ་མེ་ལོང་རྒྱ། །མེ་ཤེལ་ས་བོན་སྐྱུར་དང་སྒྲ་བརྙན་བཞིན་དུ། །ཕུང་པོ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བ་དང་སྐྱེ་བ་ཡིན་པས་འཇིག་རྟེན་འདི་ཕ་རོལ་ཏུ། །མི་འཕོ་བར་ཡང་མཁས་རྟོགས་བྱ། ། 1-917 ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་རྒྱུན་སྐྱེ་བ་འདི་ཡང་རྒྱུ་དུ་མ་དང་ལྡན། རྐྱེན་དུ་མ་དང་ལྡན་ཏེ། སྔ་མའི་ཀུན་གཞི་ནི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། ལས་ཀྱི་བག་ཆགས་བསྒོས་པ་ནི་རྐྱེན་ཡིན་ནོ། །བག་ཆགས་ཞེས་བ་འདི་ཅི་ཞིག་ཡིན་ཞེ་ན། སྐྱེ་བ་སྔ་མར་མ་རིག་པའི་དབང་གིས་ལས་འདུས་བྱས་པས་མངོན་པར་བསྒོས་པའི་སེམས་རིག་པ་ཕྱི་མ་མངོན་པར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་གང་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་སྔ་མའི་ཀུན་གཞིའི་སྐད་ཅིག་འགགས་པ་ནི་འོད་གསལ་བར་གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་བག་ཆགས་ཀྱི་དབང་གིས་ཀུན་གཞི་ད་ལྟར་བ་སྐྱེ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ། །དེས་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་ཡིད་སྐྱེ་བ་ནི་ཤིན་ཏུ་སྟོང་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལས་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཚོགས་དྲུག་སྟོང་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་སྐྱེའོ། །དེ་ལྟར་ན་མ་རིག་པས་རྒྱུ་བྱས། འདུ་བྱེད་ཀྱི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གསུམ་དེ་ལྟར་སྐྱེའོ། །དེ་ལས་མིང་དང་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ཞེ་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་དེ་ལས་རླུང་སྐྱེ་ལ། དེ་ལས་མེ་དང་ཆུ་དང་ས་སྐྱེ། དེ་ལས་ཕུང་པོ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་སྐྱེའོ། །བཞི་པ་སྐྱེ་གནས་བཞི་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་ནི། དེའང་སེམས་ཅན་སྐྱེ་བ་བཞིས་བསྡུས་པ་ལས། བརྫུས་ཏེ་སྐྱེ་བ་ནི་རང་གི་སྒྲོ་བཏགས་པ་ཙམ་ལས་སྐྱེའོ། ། 1-918 སྒོང་སྐྱེས་དང་། དྲོད་གཤེར་ལས་སྐྱེ་བའང་རྐྱེན་འགའ་ཞིག་ཙམ་ལས་རག་ལས་ཏེ་སྐྱེའོ། །མངལ་སྐྱེས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི་མདོ་རྒྱུད་ཀུན་ལས་གསུངས་ཏེ་ཉེ་བར་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འདིར་ཡང་དེ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་སྐྱེ་བ་སྔ་མ་གང་འགགས་པ་ཡིན་ཡང་རུང་སྟེ། བར་དོའི་སྐབས་སུ་བརྫུས་ཏེ་སྐྱེ་བའི་ལུས་ལེན་ན
【現代漢語翻譯】 即使不是究竟的，但如果斷滅了，什麼也無法成就，誰能理解這種境界？例如，雖然捨棄輪迴是涅槃，但如同宣說未見輪迴之寂靜為涅槃一樣。或者，自性上未成立生起，即是光明，是說作為所依的生起本身。因此，前一剎那的識滅，名言上是滅，但究竟上是不生不滅，因此是光明。名言上來說，不是從滅中生起，也不是前一剎那的到來，即便如此，因為是生起，所以說是從光明中生起。 第三，以八喻和三空來闡釋從緣起中生起的方式：『如燈、油、鏡、印，火晶、種子、酸味、聲響，蘊聚相續與生起，此世不移至他世，智者應如是了知。』 如是說。其中，識的相續生起也具有多種因，多種緣。前一剎那的阿賴耶識是因，業的習氣薰染是緣。什麼是習氣呢？即前一生由於無明的力量造作了業，由此薰染，使得後來的心識顯現生起。 因此，前一剎那的阿賴耶識滅，就轉變成了光明。由於習氣的力量，現在的阿賴耶識生起，這被稱為大空性。由此產生我執，生起染污意，這被稱為極空性。由此，六識聚生起，其自性是空性。如此，以無明為因，以行（造作）為緣，識這三者就這樣生起。那麼，從識中如何生起名色等呢？從識中生起風，從風中生起火、水、土，從中生起蘊、處、界。 第四，四生形成的道理：眾生可歸納為四種生，化生是從自己的虛妄分別中產生。卵生和濕生也依賴於一些因緣而產生。關於胎生的闡述，在所有的經續中都有講述，因為這是顯而易見的。因此，這裡也要講述胎生。無論是哪一生滅，在中陰階段會取化生之身。
【English Translation】 Even if it is not ultimate, if it ceases, nothing can be accomplished. Who can comprehend such a state? For example, although abandoning samsara is nirvana, it is like saying that the peace of not seeing samsara is nirvana. Or, that which is not established to arise by its own nature is luminosity, which means that the basis itself is called arising. Therefore, the cessation of the consciousness of the previous moment is nominally cessation, but ultimately it is neither arising nor ceasing, therefore it is luminosity. Nominally speaking, it does not arise from cessation, nor does the previous moment come, even so, because it is arising, it is said to arise from luminosity. Third, the way of arising from dependent origination is explained by eight similes and three emptinesses: 'Like a lamp, oil, mirror, seal, fire crystal, seed, acid, and sound, the aggregation of aggregates and arising, this world does not move to the other world, the wise should understand this.' It is said like that. Among them, the continuous arising of consciousness also has many causes and many conditions. The alaya consciousness of the previous moment is the cause, and the habitual impregnation of karma is the condition. What is habitual impregnation? That is, in the previous life, due to the power of ignorance, actions were accumulated, and the mind and consciousness that were manifestly impregnated caused the subsequent manifestation of consciousness. Therefore, the cessation of the alaya consciousness of the previous moment is transformed into luminosity. Due to the power of habitual impregnation, the present alaya consciousness arises, which is called great emptiness. From this arises self-grasping, and the afflicted mind arises, which is called extreme emptiness. From this, the six aggregates of consciousness arise, whose nature is emptiness. In this way, with ignorance as the cause and action as the condition, these three, consciousness, arise in this way. Then, how do name and form, etc., arise from consciousness? From consciousness arises wind, and from wind arise fire, water, and earth, and from them arise aggregates, elements, and sources. Fourth, the principle of the formation of the four births: sentient beings can be summarized into four types of birth. Spontaneous birth arises from one's own false discriminations. Egg-born and moisture-born also depend on some causes and conditions to arise. The explanation of womb-born is mentioned in all sutras and tantras, because it is obvious. Therefore, womb-born will also be explained here. No matter which birth ceases, in the bardo state, one takes a spontaneously born body.
ོ། །དེ་ལས་མངལ་དུ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐོག་མར་ལུས་གང་ལས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་དང་། རྒྱུ་དེས་ལུས་ཇི་ལྟར་གྲུབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དངོས་པོ་དང་དངོས་མེད་ལས་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་དང་། སེམས་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ལས་སྐྱེ་བར་འདོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཁུ་ཁྲག་དངོས་པོ་དང་སེམས་དངོས་མེད་འདྲེས་པ་ལས་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་ནི་དེ་མངལ་དུ་སྐྱེ་བའི་ལུས་ལེན་པ་ན། རྒྱུ་དུ་མ་རྐྱེན་དུ་མ་དང་ལྡན་དགོས་ཏེ། ཕ་མའི་སྙོམས་འཇུག་བྱེད་པའི་ཚེ་རྩ་སྒོ་གཉིས་ལ་བརྟེན་ཏེ་ཐིག་ལེ་མཉམ་དུ་བབས་པ་དྲི་ཟ་ཉེ་བར་འཁོར་བ་སྟེ། བར་དོའི་ཤེས་པ་རླུང་ལ་ཞོན་ཏེ་དེར་འོངས་པ། ལས་མཉམ་པར་བསགས་པ། ཕ་མའི་བདེ་བ་དང་། བར་དོའི་ཤེས་པའི་སེམས་སྣང་བ་གསུམ་སྟེ་རྣམ་ཤེས་གསུམ་རོ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་དུ་གྱུར་པ། ཕོ་མོའི་དབང་གིས་ཕ་མ་ལ་ཆགས་སྡང་གི་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེས་པའི་རྐྱེན་ཏེ། 1-919 དེ་དག་འཛོམས་པའི་ཚེ་མངལ་དུ་སྐྱེ་བ་ལེན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི་དེ་ལྟར་ན་རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མ་དང་ལྡན་པས་ཁ་ཅིག་སེམས་གསུམ་ལས་སྐྱེས་ཞེས་ཟེར། ཁ་ཅིག་ནི་ལས་ལས་སྐྱེ་བར་རྟོག ཁ་ཅིག་ནི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་ལས་སྐྱེ་བར་རྟོག ཁ་ཅིག་ནི་ཁུ་ཁྲག་དང་རླུང་ལས་སྐྱེ་བར་རྟོག ཁ་ཅིག་ནི་རྡུལ་མུན་པ་སྙིང་སྟོབས་ལས་སྐྱེ་བར་རྟོག དེ་ལྟར་དེ་དག་ཀྱང་རྒྱུ་རྐྱེན་ཕྱོགས་རེ་ཙམ་ལ་བསམས་ནས་ནོར་བའང་མ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཁོ་ན་དང་རྟག་པ་དང་གཅིག་པུ་ལ་སོགས་པར་འཛིན་ན་ནོར་བར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། དཔེར་ན་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལྟ་བུའམ། དམུས་ལོང་བརྒྱས་གླང་པོ་ཆེ་བལྟས་༼འཇུས་༽པ་ལྟ་བུའོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་རྒྱུ་དེས་ལུས་ཇི་ལྟར་གྲུབ་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས། ཕྲ་བ་གྲུབ་ཚུལ་དང་། རགས་པ་གྲུབ་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་རྒྱུ་རྐྱེན་རྟེན་འབྲེལ་དེ་རྣམས་འཛོམས་པའི་དུས་སུ་ཕ་མའི་ཁུ་ཁྲག་དང་རླུང་འདྲེས་པ་དེའི་ཚེ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་བརྒྱལ་ལོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་རླུང་དང་བཞི་རིམ་གྱིས་སྐྱེ་སྟེ། དེའང་མེར་མེར་པོ་ལ་སོགས་པའི་དུས་སུ་རླུང་གནས་པ་ལས་རྩ་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱི་དང་ཁུ་ཁྲག་གྲུབ་བོ། །དེ་ནས་རླུང་འཇུག་པའི་དབང་གིས་རྩ་རྐྱང་མ་དང་། ལྡང་བའི་རིམ་པས་རྩ་རོ་མ་སྟེ་དེ་ལྟར་རྩ་གཉིས་གྲུབ་ལ། 1-920 དེ་བཞིན་དུ་རྩ་རྣམས་དང་། རྩའི་ཡི་གེ་རྣམས་དང་། ཁམས་བདུད་རྩི་རྣམས་འཕེལ་ཞིང་སྐྱེ་ལ་འཕོ་ཞིང་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནི་དེའང་ཟླ་བ་དང་པོ་ལ་སྲོག་གི་རླུང་ལྡང་འཇུག་གནས་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་ཉའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཉིས་པ་ལ་རུ་སྦལ་གྱི་རྣམ་པ་ལྟ་བུར་ཡན་ལག་ལྔའི་ཐད་ཀར་ཅུང་ཟད་འབུར་རོ། །གསུམ་པ་ཕག་རྒོད་ཀྱི་རྣམ་པ་ལྟ་བུར་མགོ་ཅུང་ཟད་མཐོ་བའོ། །བཞི་པ་དང་ལྔ་པ་ལ་ར་མ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་ཡན་ལག་
【現代漢語翻譯】 此後，關於入胎之理有二：首先是身體由何而生的原因，以及此原因如何形成身體的方式。 第一點又分為兩種觀點：一種認為由物質和非物質產生，另一種認為由三心等產生。 第一種觀點認為，身體由精血等物質與心等非物質混合而生。當其入胎受生時，需要具備多種因緣。父母交合時，依靠二根（梵文：Rāga-dvāra，貪慾之門）同時降下明點（梵文：Bindu，精滴），同時乾闥婆（梵文：Gandharva，氣味神）臨近，中陰（梵文：Antarābhava，中有）的意識乘風而來，共同積累的業力，父母的快樂，以及中陰意識的三種顯現——這三種識融為一體。由於男女的因緣，父母產生貪嗔的煩惱。 當這些條件匯聚時，便會入胎受生。第二種觀點認為，既然需要多種因緣，有些人便說由三心而生，有些人認為由業而生，有些人認為由身語意三門而生，有些人認為由精血和風而生，有些人認為由塵、黑暗、勇氣而生。如此種種，他們也只是考慮到部分因緣，這並非錯誤，但如果執著於此，認為它是唯一、恒常、獨立的，那就會變成錯誤。例如，如同觀看太陽的圓盤，或者盲人們觸控大象一樣。 第二個總義是關於此原因如何形成身體的方式，分為兩種：微細的形成方式和粗大的形成方式。 首先，當所有這些因緣匯聚時，父母的精血與風混合，此時意識昏厥。依靠它，三個脈輪（梵文：Cakra，能量中心）和四個次第逐漸產生。在如水泡般的階段，風駐留，從而形成阿瓦都帝（梵文：Avadhūti，中脈）和精血。之後，由於風的進入，形成了左脈（梵文：Iḍā，陰脈）和右脈（梵文：Piṅgalā，陽脈），如此形成了兩條脈。同樣，脈、脈的文字、以及甘露（梵文：Amṛta，不死之藥）等逐漸增長、產生、移動和變化。 其次，在第一個月，依靠命風（梵文：Prāṇa-vāyu，生命之氣）的升起、進入和駐留，身體會變成魚的形狀。同樣，在第二個月，會變成海龜的形狀，五肢稍微凸起。第三個月，會變成野豬的形狀，頭部稍微抬高。第四個月和第五個月，會變成雙胞胎的形狀，四肢...
【English Translation】 Then, regarding the manner of entering the womb, there are two aspects: first, the cause from which the body arises, and how that cause forms the body. The first is divided into two views: one that believes it arises from material and non-material elements, and another that believes it arises from the three minds, etc. The first view holds that the body arises from the mixture of material elements such as semen and blood, and non-material elements such as the mind. When taking birth in the womb, it requires many causes and conditions. When the parents engage in intercourse, relying on the two root gates (Sanskrit: Rāga-dvāra, gates of desire), the bindu (Sanskrit: Bindu, drop of essence) descends simultaneously, and the gandharva (Sanskrit: Gandharva, celestial musician) is nearby. The consciousness of the bardo (Sanskrit: Antarābhava, intermediate state) rides on the wind and comes there, the jointly accumulated karma, the parents' pleasure, and the three appearances of the bardo consciousness—these three consciousnesses become one. Due to the male and female causes, the parents develop afflictions of attachment and aversion. When these conditions come together, one takes birth in the womb. The second view is that since many causes and conditions are needed, some say it arises from the three minds, some think it arises from karma, some think it arises from the three doors of body, speech, and mind, some think it arises from semen, blood, and wind, and some think it arises from dust, darkness, and courage. Thus, they are also not wrong to consider only some of the causes and conditions, but if they cling to it, thinking it is the only, permanent, and independent one, then it becomes wrong. For example, like looking at the disc of the sun, or like blind people touching an elephant. The second general meaning is about how that cause forms the body, which is divided into two: the subtle formation and the gross formation. First, when all these causes and conditions come together, the parents' semen and blood mix with the wind, at which time the consciousness faints. Relying on it, the three chakras (Sanskrit: Cakra, energy centers) and four stages gradually arise. In the stage like a bubble, the wind dwells, thereby forming the avadhūti (Sanskrit: Avadhūti, central channel) and semen and blood. Then, due to the entry of wind, the left channel (Sanskrit: Iḍā, lunar channel) and the right channel (Sanskrit: Piṅgalā, solar channel) are formed, thus forming two channels. Similarly, the channels, the letters of the channels, and the amṛta (Sanskrit: Amṛta, nectar of immortality) gradually increase, arise, move, and change. Secondly, in the first month, relying on the rising, entering, and dwelling of the prāṇa-vāyu (Sanskrit: Prāṇa-vāyu, life-force wind), the body will become like the shape of a fish. Similarly, in the second month, it will become like the shape of a turtle, with the five limbs slightly protruding. In the third month, it will become like the shape of a wild pig, with the head slightly raised. In the fourth and fifth months, it will become like the shape of twins, with the limbs...
གི་ཚོགས་ཅུང་ཟད་གསལ་བའོ། །དྲུག་པ་ལ་ནག་པའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་ཡན་ལག་ཕལ་ཆེ་བ་རྫོགས་པའོ། །བདུན་པ་ལ་མིའི་སེང་གེ་སྟེ་མགོ་སེང་གེའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་རྫོགས་པའོ། །བརྒྱད་པ་ལ་མིའུ་ཐུང་གི་གཟུགས་ལྟ་བུར་གྲུབ་པའོ། །དགུ་པ་ལ་ངང་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་མངལ་ནས་འབྱུང་བར་འདོད་པའོ། །བཅུ་པ་ལ་སངས་རྒྱས་ཏེ་ས་བཅུ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། མངལ་གྱི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཟླ་བ་བཅུ་ཡང་ས་བཅུ་པོ་རྣམས་ཏེ། །ཟླ་བཅུ་རྫོགས་ནས་སེམས་ཅན་སྐྱེ་བ་ནི་ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག་སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་གོ །ཆོས་མཐུན་འདི་དག་གི་རྐྱེན་གྱིས་སེམས་ཅན་རྣམས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ། 1-921 གནས་སྐབས་བཅུ་པོ་ལ་ཁྱབ་འཇུག་གི་འཇུག་པ་བཅུའི་མིང་བཏགས་པ་ནི། ཁྱབ་འཇུག་གི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་སེམས་ཅན་རྗེས་སུ་གཟུང་བའི་ཕྱིར་དཔལ་རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་དང་། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་གསུངས་པ་དེ་འདིར་ཡང་ཅུང་ཟད་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཐིག་ལེ་ལས། གང་དང་གང་གྲུབ་པའི་ཚུལ་དང་། རྩ་སྐྱེ་བའི་རིམ་པའང་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་གྱི་རིམ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཞིབ་ཏུ་གོ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་རགས་པའི་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཕྲ་བའི་རླུང་དང་སེམས་ལས་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟར་རྡོ་རྗེའི་ལུས་གྲུབ་པའི་རྒྱུ་དང་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས། དེ་ནི་ད་ལྟ་ལུས་གནས་པའི་ཚུལ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། ལུས་རགས་པ་དབང་པོ་རྟེན་ཁོག་པ་དང་བཅས་པ་འདི་ལ་ཕྲ་བའི་གནད་གཏན་ལ་མ་ཕབ་ན་ཏིང་ངེ་འཛིན་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། དཔེར་ན་འོ་མ་འདོད་པས་རྭ་ལས་འཐེན་པ་དང་འདྲ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། མཚན་ཉིད་ཐེག་པར་གསུངས་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་དང་། །བཞི་སྟོང་གི་ནི་ཆོ་གས་ནི། །ལུས་ཀྱི་དེ་ཉིད་མི་ཤེས་པ་སྟེ་ནང་གི་རྟེན་འབྲེལ་མ་གསུངས་པས། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་བརྟེན་ནས་ཚེ་གཅིག་གིས་སངས་རྒྱ་བའི་འབྲས་བུ་མེད་པ་སྟེ་མི་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། 1-922 ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་གནད་ཤེས་ན་དེ་དང་དེར་གནད་དུ་བསྣུན་པས་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེ་བར་བྱེད་དེ། དཔེར་ན་འོ་མ་འདོད་པས་ནུ་མ་ལ་འཐེན་པ་དང་འདྲའོ། །དེ་ལ་ལུས་ཀྱི་ཕྲ་བ་གཏན་ལ་དབབ་ན། སཾ་པུ་ཊའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་ལུས་སུ་གསུངས་པ་སྟེ། དཀྱིལ་འཁོར་བྷ་གར་བརྗོད་པ་ཉིད། །དཀྱིལ་འཁོར་ཡང་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས། །དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ནི་བརྟག་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས་ན། དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་དང་དེ་ལ་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་པ་རླུང་སྟེ་བཞིའོ། །དེ་ལ་ལུས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་རགས་པ་དབང་པོ་རྟེན་ཁོག་པ་དང་བཅས་པ་ཕྲ་བ་རྩའི་རྣམ་པར་གནས་པ་རྣམས་སོ། །བྷ་གའི་དཀྱིལ་འ
【現代漢語翻譯】 第六個階段類似於黑色的形象，大部分肢體已經完整。 第七個階段是人獅，頭部類似於獅子的形象，也已經完整。 第八個階段形成類似於侏儒的形象。 第九個階段類似於天鵝，被認為是胎生。 第十個階段是佛，因為他完全圓滿了十地。 正如《后四續》所說：'子宮的十個月份也對應著十地。十個月圓滿后，眾生的出生意味著證得了十地自在的佛陀。這些與法相符的因緣，使得眾生毫無疑問地能夠成佛。' 基於此，將十個階段命名為遍入天的十個化身，是爲了引導追隨遍入天的眾生，這是從《吉祥金剛鬘》和《吉祥時輪金剛》中所說的，這裡也稍作引用。 同樣，從明點中，關於如何形成以及脈生長的順序，也應基於三個壇城的順序來詳細理解。 因此，已經闡明了粗大的蘊、界、處是由微細的風和心所形成的。 這樣，在確定了金剛身形成的因和形成的方式之後，現在確定身體存在的狀態。如果不確定這個粗大身體（包括感官、所依和內部）的微細要點，就不會產生三摩地。例如，這就像想要牛奶卻從牛角中擠奶一樣。《桑布扎後續》中說：'如果只是宣說經部的八萬四千法蘊，而不瞭解身體的實相，不闡述內在的緣起，那麼依靠這些都無法在一生中獲得成佛的果實，這是不可能的。' 因此，如果瞭解了要點，就能通過擊中要害來產生三摩地，例如想要牛奶就從乳房中擠奶一樣。要確定身體的微細之處，《桑布扎後續》中說：'壇城被稱為身體，壇城被稱為 bhaga（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：女性生殖器），壇城也是菩提心，應該考察三個壇城。'因此，壇城有三個，加上顯現它們的風，共有四個。身體的壇城是粗大的感官、所依和內部，以及存在於微細脈絡中的形態。bhaga（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：女性生殖器）的壇城
【English Translation】 The sixth stage is like a black figure, with most limbs complete. The seventh stage is a man-lion, with the head resembling a lion, also complete. The eighth stage forms a figure like a dwarf. The ninth stage is like a swan, believed to be born from the womb. The tenth stage is the Buddha, because he has completely perfected the ten bhumis (stages). As stated in the 'Later Four Tantras': 'The ten months of the womb also correspond to the ten bhumis. After the ten months are complete, the birth of a sentient being means attaining the Buddha, the master of the ten bhumis. These Dharma-congruent causes ensure that sentient beings will undoubtedly attain Buddhahood.' Based on this, naming the ten stages as the ten incarnations of Vishnu is to guide the sentient beings who follow Vishnu. This is from what is said in the 'Glorious Vajra Garland' and the 'Glorious Kalachakra', and a little is also quoted here. Similarly, from the bindu (thig le), the manner in which things are formed and the order in which the channels grow should also be understood in detail based on the order of the three mandalas. Thus, it has been explained that the gross aggregates, elements, and sources are formed from the subtle winds and mind. Having thus determined the cause of the Vajra body's formation and the manner of its formation, now we determine the state in which the body exists. If the subtle points of this gross body (including the senses, support, and interior) are not determined, samadhi will not arise. For example, this is like trying to extract milk from a horn when desiring milk. The 'Later Samputa Tantra' says: 'If one merely proclaims the eighty-four thousand collections of Dharma from the Sutras, without understanding the true nature of the body, without explaining the inner dependent origination, then relying on all of these will not yield the fruit of attaining Buddhahood in one lifetime; it is impossible.' Therefore, if one knows the key points, one can generate samadhi by striking at the key points, just as one extracts milk from the breast when desiring milk. To determine the subtle aspects of the body, the 'Later Samputa Tantra' says: 'The mandala is said to be the body, the mandala is said to be bhaga (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: female genitalia), the mandala is also bodhicitta, the three mandalas should be examined.' Therefore, there are three mandalas, plus the wind that manifests them, making four in total. The mandala of the body is the gross senses, support, and interior, as well as the forms that exist in the subtle channels. The mandala of bhaga (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: female genitalia)
ཁོར་ནི་རགས་པ་ཡབ་ཡུམ་གྱི་རྡོ་རྗེ་དང་པདྨ་ཕྲ་བ་རྩ་ཡི་གེའི་རྣམ་པར་གནས་པ་རྣམས་སོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་བསྡུ་ན་ཁུ་ཁྲག་བདུད་རྩི་ལྔ། །དབྱེ་ན་ཁམས་བཅུ་དྲུག་དང་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ལ་སོགས་པའོ། །འདི་དག་ཇི་ལྟར་གནད་ཡིན་ན། །རླུང་སེམས་ལ་གནས་ལ། རླུང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་ལ། དེ་རྩ་ལ་གནས་པས་རྩའི་གནད་ཤེས་ན་རླུང་སེམས་དབང་དུ་འདུ་ལ། དེ་འདུས་པས་རྟོག་བཅས་ཀྱི་སེམས་དབང་དུ་འདུས་པར་འགྱུར་བས་དེ་བསྟན་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། 1-923 དེ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་རླུང་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། རྩ་ལུས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། ཡི་གེ་བྷ་གའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། ཁམས་བདུད་རྩིའི་དཀྱིལ་འཁོར་རོ། །དེ་ལ་དང་པོ་རྩ་གཏན་ལ་ཕབ་པས་གཉིས་པོ་ཤུགས་ལ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་རྩ་ནི་རྩའི་གཙོ་མོ་གསུམ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འབབ་པའི་གཙོ་བོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། ཡི་གེ་དགོད་པའི་གཙོ་བོ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་དང་། ཡན་ལག་གི་རྩའི་གཙོ་བོ་སྟོང་ཕྲག་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། རྩ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི་ཐོག་མར་རླུང་གནས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་རྩ་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱི་གྲུབ་བོ། །རླུང་ནང་དུ་འཇུག་པ་དང་འཛིན་པའི་རྣམ་རྟོག་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་གཡོན་རྐྱང་མ་ཁ་ཐུར་དུ་བལྟས་པ་གྲུབ་བོ། །རླུང་ཕྱིར་འགྲོ་བ་དང་གཟུང་བའི་རྣམ་རྟོག་ལ་བརྟེན་ནས་གཡས་རོ་མ་ཁ་གྱེན་ལ་བལྟས་པ་གྲུབ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་དང་པོ་ལས། དེ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་རྩ་རྣམ་པ་གསུམ་ནི་རྒྱུ་ལམ་འབྲས་གསུམ་དུ་གཙོ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་གཙོ་མོ་སྟེ་རྒྱུ་དུས་སུ་རྩ་གསུམ་གྱིས་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་བསྐྱེད་པ་དང་། ལམ་དུས་སུ་བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པའི་ཉམས་བསྐྱེད་པ་དང་། འབྲས་དུས་སུ་སྐུ་གསུང་ཐུགས་སམ་སྐུ་གསུམ་བསྐྱེད་པ་ལ་རྩ་འདི་རྣམས་གཙོ་ཆེ་བས་སོ། །རྐྱང་མ་དང་། 1-924 རོ་མ་དང་། ཀུན་འདར་མའོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འབབ་པ་གཙོ་བོའི་དབང་དུ་བྱས་ན་གཙོ་མོ་གསུམ་པོ་དེའང་གཏོགས་པའི་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཏེ། ལེའུ་དང་པོ་ལས། རྩ་རྣམས་ནི་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་འབབ་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི་དེ་དག་ལ་ཡི་གེ་དང་དགོད་པའི་རྩ་གཙོ་བོའི་དབང་དུ་བྱས་ན་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་གྲུབ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་གཉིས་པ་ལས། ལྟེ་བར་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི། སྙིང་ཁར་བརྒྱད། མགྲིན་པར་བཅུ་དྲུག སྤྱི་བོར་སོ་གཉིས་ཏེ། འཁོར་ལོ་བཞི་ཡི་རབ་དབྱེ་བས། །བརྒྱ་ཕྲག་གཅིག་དང་ཉི་ཤུ་ལྷག །སོ་སེན་བསྐྱེད་པ་སོགས་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱིས་གང་བའི་མི་ཕྱེད་མ་སོགས། །རྩ་རྣམས་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ནི་གཙོ་བོ་སྟེ་མཆོག
【現代漢語翻譯】 脈輪是粗分父脈（男效能量）母脈（女效能量）的vajra（藏文，梵文天城體：वज्र，梵文羅馬擬音：vajra，漢語字面意思：金剛）和padma（藏文，梵文天城體：पद्म，梵文羅馬擬音：padma，漢語字面意思：蓮花），細微的根本字形狀態。 菩提心（byang chub sems）的壇城，總的來說是精血、五甘露，分開來說是十六界和三十二脈等。 這些如何是關鍵呢？ 氣住在心裡，氣和菩提心融為一體，它住在脈里，如果知道脈的關鍵，就能控制氣和心，控制了氣和心，就能控制有分別唸的心，所以要講這個。 這有兩方面：一是確定三個壇城，二是確定顯現它們的風。 第一方面有三點：脈身的壇城、字母bhaga的壇城、界甘露的壇城。 其中，首先確定了脈，就能自然而然地瞭解其他兩個。 脈有三種主要的脈，有菩提心流下的三十二脈，有佈置字母的一百二十脈，有七萬二千條支脈，還有不可思議的脈。 首先，最初依靠氣而形成ava dhuti（藏文，梵文羅馬擬音）脈。 依靠氣進入和保持的兩種分別念，形成左邊的kyangma（藏文）脈，口朝下。 依靠氣出去和抓住的分辨，形成右邊的roma（藏文）脈，口朝上。如《脈經》第一章所說：『其中三種脈，作為因、道、果三者，因為最重要，所以是主要的。在因時，三脈產生身、語、意；在道時，產生樂、明、無分別的體驗；在果時，產生身、語、意，或者說三身，所以這些脈最重要。』 kyangma（藏文），roma（藏文）和kun darma（藏文）等。 第二，如果從菩提心流下的主要脈的角度來說，包括上述三種主要脈在內，共有三十二脈。如第一章所說：『脈有三十二，菩提心流下三十二。』 第三，如果從在這些脈上佈置字母的主要脈的角度來說，就有一百二十脈。如《桑布扎》第一品第二節所說：『臍輪六十四，心輪有八脈，喉輪有十六，頂輪三十二，四輪的細分，一百二十多，產生牙齒等，充滿菩提心的自性，不可分割等。』 三十二脈是最主要、最殊勝的。
【English Translation】 The chakras are the coarse vajra (male energy) and padma (female energy) of the father and mother, and the subtle root letter forms. The mandala of bodhicitta (byang chub sems), in general, is essence blood and the five amritas. Separately, it is the sixteen realms and thirty-two channels, etc. How are these the key? The prana resides in the mind, and the prana merges with the bodhicitta. It resides in the channels. If you know the key of the channels, you can control the prana and mind. By controlling the prana and mind, you can control the mind with conceptual thoughts. Therefore, this should be taught. There are two aspects to this: first, establishing the three mandalas; second, establishing the prana that manifests them. The first aspect has three points: the mandala of the channel body, the mandala of the letter bhaga, and the mandala of the essence amrita. Among these, if the channel is first established, the other two will be understood naturally. There are three main channels, thirty-two channels through which bodhicitta flows, one hundred and twenty channels for arranging letters, seventy-two thousand branch channels, and countless channels. First, the ava dhuti channel is formed initially depending on the prana. Depending on the two conceptual thoughts of the prana entering and holding, the left kyangma channel is formed, with its mouth facing downward. Depending on the discernment of the prana going out and grasping, the right roma channel is formed, with its mouth facing upward. As stated in the first chapter of the 'Channel Sutra': 'Among these three types of channels, as the cause, path, and result, they are the most important. At the time of the cause, the three channels generate body, speech, and mind; at the time of the path, they generate experiences of bliss, clarity, and non-conceptuality; at the time of the result, they generate body, speech, and mind, or the three kayas, so these channels are the most important.' kyangma, roma, and kun darma, etc. Second, if considered from the perspective of the main channels through which bodhicitta flows, including the above three main channels, there are thirty-two channels in total. As stated in the first chapter: 'There are thirty-two channels, through which thirty-two bodhicittas flow.' Third, if considered from the perspective of the main channels for arranging letters on these channels, there are one hundred and twenty channels. As stated in the second part of the first chapter of the 'Samputa': 'Sixty-four in the navel chakra, eight in the heart chakra, sixteen in the throat chakra, thirty-two in the crown chakra, the detailed division of the four chakras, one hundred and twenty more, generating teeth, etc., filled with the nature of bodhicitta, indivisible, etc.' The thirty-two channels are the most important and supreme.
་གོ །ཅེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ནི་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ཡན་ལག་གི་རྩ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་སྟོང་ཕྲག་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་གྲུབ་སྟེ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐིག་ལེའི་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། ཉོན་ཅིག་ལྷ་མོ་སྐལ་ཆེན་མོ། །རྩ་ཡི་འཁོར་ལོ་འབྱུང་བ་མཆོག །སྟོང་ཕྲག་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཏེ། །རྩ་རྣམས་ཀྱི་ནི་རིགས་བཤད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། ལྔ་པ་ནི་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་རྩ་ཕྲན་བ་སྤུའི་བུ་གའི་སྒོར་ཟུག་པ་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱད་བཅུ་གནས་སོ་ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། ། 1-925 བྷ་གའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་ལྔ། རྩ་བ་ཨ་དང་ཨེ་བཾ་གཉིས་དང་ཨ་ཀ་ཙ་ཊ་ཏ་པ་ཡ་ཤ་ཡི་གེ་བརྒྱད་དང་། སཾ་པུ་ཊ་ལས། ར་ཡི་རྣམ་པ་ཁྲག་གི་ཁམས། །ཧ་ནི་དེ་བཞིན་རེག་བྱ་ཉིད། །བྱེ་ནི་བད་ཀན་ཞེས་བྱར་གསུངས། །པ་ཡི་རྣམ་པ་སེམས་ཉིད་དང་། །ར་ཡི་རྣམ་པ་རོ་ཉིད་དེ། །མེ་ནི་དེ་བཞིན་ལྟོ་ཚིལ་དག །ར་ནི་མེ་ཉིད་དུ་ནི་གསུངས། །མེ་ཡི་རྣམ་པ་ཤ་རུ་གསུངས། །ས་ཡི་རྣམ་པ་བཤང་བར་གསུངས། །རྦ་ཡི་རྣམ་པས་དེ་བཞིན་ཚིལ། །རྨ་ཡི་ལྤགས་པ་ཉིད་དུ་གསུངས། །ནི་ཡི་རྣམ་པས་རུས་པ་ཉིད། །ས་ཡི་རྣམ་པས་གཅི་བ་ཡིན། །ད་ཡི་རྣམ་པས་གློ་བ་ཉིད། །སྡྱི་ནི་པདྨ་ཉིད་དུ་གསུངས། །ཤིན་ཏུ་མཛེས་པའི་རྫས་དང་ལྡན། །ཏ་ཡི་རྣམ་པ་ཁུ་བ་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ལས་བྱུང་བ་ཡིན། །ཞེས་པ་འདིས་ཡི་གེ་བཅུ་དྲུག་དང་ཁམས་བཅུ་དྲུག་གཉིས་ཀ་སྟོན་པས་ཡི་གེ་བཅུ་དྲུག་དང་། པུ་ཛ་ཨོ་ཨ་གོ་ར་དེ་མ་ན་ཨོ་ཏྲི་ཀོ་ཀ་ལཾ་ཀ་ཧི་པྲེ་གྲྀ་སཽ་སུ་ན་སི་མ་ཀུ་ཧཱུྃ་རིང་པོ་བརྒྱད་བྷྲཱུྃ་ཨཾ་ཛྲིཾ་ཁཾ་ཧཱུྃ་སྟེ་ཡི་གེ་སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་དང་། ཡི་གེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་སྟེ། དེ་དག་རྣམས་དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འཕོ་བའི་རྩ་དང་ཡི་གེ་བཅུ་དྲུག་ལ་སོགས་པ་རྩ་དང་ཡི་གེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིབས་སུ་གནས་སོ། ། 1-926 ཁམས་བདུད་རྩིའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་ལྔ། རྩ་བ་ཞུ༼ཁུ་༽བ་དང་། ཁྲག་གཉིས་དང་། བདུད་རྩི་ལྔ་དང་། ཁམས་བཅུ་དྲུག་དང་། ཡི་གེ༼ཁམས་༽སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་དང་། དེ་དག་ལའང་ཁམས་དྭངས་མ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་གནས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་ཞིབ་ཏུ་བརྗོད་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམས་ནི་རྩ་རྣམས་དང་མཉམ་དུ་རིམ་པ་བཞིན་དུ་སྐྱེ་སྟེ། རྩ་དབུ་མའི་ཡར་སྣས་ཕ་ལས་ཐོབ་པའི་ཁུ་བ་འཛིན། མར་སྣས་མ་ལས་ཐོབ་པའི་ཁྲག་བཟུང་ནས་མི་གཡོ་བར་བྱེད། རོ་རྐྱང་གཉིས་ཀྱི་སྨད་རྩ་ཁ་གཉིས་སུ་གྱེས་ནས་རྐྱང་མའི་གཡོན་ལ་བརྟེན་ནས་ཁུ་བ་འཕེན་འཛིན་བྱེད། མདུན་ངོས་ནས་དྲི་ཆུ་འཕེན་འཛིན་བྱེད། རོ་མའི་གཡས་ལ་བརྟེན་ནས་ཁྲག་འཕེན་འཛིན་བྱེད། རྒྱབ་ངོས་ནས་དྲི་ཆེན་འཕེན་འཛིན་བྱེད་དེ། རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་དང་པོ་ལས། རྐྱང་མའི་མདུན་ནས་མི་བསྐྱོད་པ་དྲི་ཆུ་དང་གཡོན་ནས་ཁུ་བ་འབབ་པ་སྟེ། །རོ་མའི་གཡ
【現代漢語翻譯】 如是說。第四，依賴於這些，形成了七萬二千個作為主要分支的脈絡。在《大手印明點》第四品中說：『諦聽，具大福分的女神！脈輪是諸法之源。有七萬二千脈，這是對脈的種類的闡述。』如是說。第五，也說依賴於這些，有八十俱胝的微細脈穿透毛孔。 bhaga（藏文，梵文天城體，bhaga，吉祥）的壇城有五種。根本是阿（藏文，梵文天城體，a，無）和埃（藏文，梵文天城體，e，來）以及班（藏文，梵文天城體，vaṃ，種子字）二者，以及阿（藏文，梵文天城體，a，無）卡（藏文，梵文天城體，ka，ka）擦（藏文，梵文天城體，ca，ca）扎（藏文，梵文天城體，ṭa，ṭa）達（藏文，梵文天城體，ta，ta）巴（藏文，梵文天城體，pa，pa）亞（藏文，梵文天城體，ya，ya）夏（藏文，梵文天城體，śa，śa）的八個字。在《合集經》中說：『ra（藏文，梵文天城體，ra，火）的形態是血液的元素。ha（藏文，梵文天城體，ha，空）同樣是觸覺。bya（藏文，梵文天城體，bya，鳥）被稱為是白痰。pa（藏文，梵文天城體，pa，蓮花）的形態是心性。ra（藏文，梵文天城體，ra，火）的形態是味道。me（藏文，梵文天城體，me，水）同樣是腹部的脂肪。ra（藏文，梵文天城體，ra，火）被說是火。me（藏文，梵文天城體，me，水）的形態被說是肉。sa（藏文，梵文天城體，sa，風）的形態被說是糞便。rba（藏文，梵文天城體，rba，rba）的形態同樣是脂肪。rma（藏文，梵文天城體，rma，rma）被說是面板。ni（藏文，梵文天城體，ni，ni）的形態是骨頭。sa（藏文，梵文天城體，sa，風）的形態是尿液。da（藏文，梵文天城體，da，da）的形態是肺。sdya（藏文，梵文天城體，sdya，sdya）被說是蓮花。具有非常美麗的物質。ta（藏文，梵文天城體，ta，ta）的形態是精液，是從菩提心產生的。』這段話顯示了十六個字和十六個元素，以及十六個字，pu ja o a go ra de ma na o tri ko ka laṃ ka hi pre gri sau su na si ma ku hūṃ（藏文，梵文天城體，pu ja o a go ra de ma na o tri ko ka laṃ ka hi pre gri sau su na si ma ku hūṃ，pu ja o a go ra de ma na o tri ko ka laṃ ka hi pre gri sau su na si ma ku hūṃ，pu ja o a go ra de ma na o tri ko ka laṃ ka hi pre gri sau su na si ma ku hūṃ）這三十七個字，以及不可思議的字。所有這些都以菩提心轉移的脈和十六個字等，以及脈和不可思議的字的形式存在。 甘露元素的壇城有五種。根本是精液（khu）和血液二者，以及五種甘露，十六個元素，三十七個字，並且在這些之中也存在著不可思議的清凈元素。如是說。如果詳細地說，菩提心與脈絡一同依次產生，中脈的上端持有從父親那裡獲得的精液，下端持有從母親那裡獲得的血液，使其不移動。左右二脈的下部脈絡分為兩個開口，依賴於左側的單脈來射出和持有精液，從前面射出和持有尿液，依賴於右側的羅瑪脈來射出和持有血液，從後面射出和持有大便。在《脈經》第一品中說：『單脈的前面是不動搖的尿液，左邊流出精液。羅瑪脈的右邊』
【English Translation】 Thus it was said. Fourth, relying on these, seventy-two thousand main branch channels are formed. In the fourth chapter of 'Mahamudra Bindu': 'Listen, goddess of great fortune! The wheel of channels is the source of phenomena. There are seventy-two thousand channels, this is the explanation of the types of channels.' Thus it was said. Fifth, it is also said that relying on these, eighty crore fine channels penetrate the pores of the hair. The mandala of bhaga (auspicious) has five aspects. The root is a (without) and e (come) and vaṃ (seed syllable) both, and the eight letters a (without) ka (ka) ca (ca) ṭa (ṭa) ta (ta) pa (pa) ya (ya) śa (śa). In the 'Samputa Tantra' it says: 'The form of ra (fire) is the element of blood. ha (space) is similarly touch. bya (bird) is said to be phlegm. The form of pa (lotus) is the nature of mind. The form of ra (fire) is taste. me (water) is similarly abdominal fat. ra (fire) is said to be fire. The form of me (water) is said to be flesh. The form of sa (wind) is said to be excrement. The form of rba (rba) is similarly fat. rma (rma) is said to be skin. The form of ni (ni) is bone. The form of sa (wind) is urine. The form of da (da) is the lungs. sdya (sdya) is said to be a lotus. It possesses very beautiful substances. The form of ta (ta) is semen, which arises from bodhicitta.' This shows both the sixteen letters and the sixteen elements, and the sixteen letters, pu ja o a go ra de ma na o tri ko ka laṃ ka hi pre gri sau su na si ma ku hūṃ (seed syllables), these thirty-seven letters, and the inconceivable letters. All of these exist in the form of channels that transfer bodhicitta, and the sixteen letters, etc., and the form of inconceivable channels and letters. The mandala of nectar elements has five aspects. The root is semen (khu) and blood both, and the five nectars, the sixteen elements, the thirty-seven letters, and in these also exist inconceivable pure elements. Thus it was said. If explained in detail, bodhicitta arises together with the channels in sequence, the upper end of the central channel holds the semen obtained from the father, the lower end holds the blood obtained from the mother, making it unmoving. The lower channels of the two channels, ro and rkyaṅ, divide into two openings, relying on the left side of the single channel to emit and hold semen, from the front to emit and hold urine, relying on the right side of the roma channel to emit and hold blood, from the back to emit and hold feces. In the first chapter of the 'Channel Sutra' it says: 'From the front of the single channel is the unmoving urine, and from the left flows semen. The right side of the roma channel'
ས་ནས་དེ་བཞིན་དུ་ཁྲག་དང་རྒྱབ་ནས་དྲི་ཆེན་འབབ་ཅིང་། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ངོ་བོ་ཟླ་བ་སྟེ་ཐིག་ལེ་དྭངས་མ་འབབ་པར་བཤད་པ། །དེ་ནི་ཀུན་འདར་མ་རབ་གྲགས། །ཞེས་བཤད་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། རྩ་རོ་རྐྱང་གཉིས་ནི་སྐྱེ་གནས་ཀཀྐོ་ལིའི་དབུས་སུ་སྟེ་ནང་གི་ནི། །གཡོན་དང་གཡས་སུ་དེ་བཞིན་དུ། །གཡོན་དུ་སྟེ་དེས་དབུ་མའི་ཡར་རྩེ་སྨིན་མཚམས་སུ་ཁུ་བ་རྣམས་བཟུང་སྟེ་གནས་པར་ཤེས་པར་བྱ། ། 1-927 གཡས་པ་ལ་ནི་སྟེ་གཡས་པས་དབུ་མའི་མར་རྩེ་གསང་གནས་སུ་ཁྲག་བཟུང་སྟེ་གནས་པ་ཉིད་དེ། །རྩ་དེ་གཉིས་ལས་ཐིག་ལེ་དེ་གཉིས་འདུ་བ་དེའང་ཆོས་ཕུང་པོ་དང་དབྱིངས་དེ་དག་གི་རྒྱུ་སྡུད་པའོ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཤ་ཆེན་གྱི་དྭངས་མ་ནི་ཀུན་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་འཛིན་ལ། །དེ་༼ལྟར་༽བདུད་རྩི་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ཁམས་དྭངས་མ་ཐམས་ཅད་འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ། དེ་དག་ལས་འཕེལ་བས་གནས་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིར་ཡི་གེ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིར་འགྲུབ་ཅིང་། དེར་ཁམས་དྭངས་མ་གནས་པ་དང་། ཡང་སྙིང་གའི་དཀྱིལ་དུ་རྩ་བརྒྱད་གྲུབ་པས། སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་སུ་གྲུབ་པ་དེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་གྲུབ་པས་ལུས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནད་དེ་དག་ཡིན་ཏེ། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་གཉིས་པ་ལས། སོ་སེན་བསྐྱེད་པ་སོགས་བྱང་སེམས་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས། །གང་ཚེ་རྩ་སོ་བདུན་པོ་འདིར་ནི་གང་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ། །དབང་པོ་དྲུག་དང་ཕུང་པོ་ལྔ་དང་འབྱུང་བ་བཞི་ལ་སོགས་པའི་ལུས་བསྐྱེད་པའི་བྱང་སེམས་ཡིས། བུ་ཚའི་ལུས་རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི་སངས་རྒྱས་རྒྱུ་དེ་ཡིས་དེ་མ་ཐག་བསྐྱེད་དོ། །ད་ལྟ་རང་གི་ལུས་ཀྱི་རྩ་སོ་བདུན་ལས་བྱུང་བའི་བྱང་སེམས་དེ་ཡིས་རང་ལུས་ཀྱི་ཕུང་ཁམས་སོགས་དེ་མ་ཐག་བསྐྱེད་དོ། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། 1-928 དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས་ཀྱང་། ར་ནི་མེ་ཞེས་བྱ་བའི་ས་བོན་ཡིན་པས་མེ་ཁམས་མཚོན་པར་གསུངས། །དེ་ལས་ཁྲག་སྐྱེ་དེ་ལས་མཁྲིས་པ་ཡང་དག་ལངས། །མཚན་ཉིད་གཅིག་འདོད་ཅེས་པ་ནི་སྱེའི་འགྲེང་བུ་ཨེ་གུད་དུ་ཕྲལ་བས་ཨེ་ཀ་སྟེ་གཅིག་ཡིན་ལ་རླུང་མཁྲིས་བད་ཀན་འདུས་པས་གཅིག་པ་ནི་འདུས་ནད་དེ། སྱེ་ཞེས་པའི་ས་དངོས་ཀྱིས་བད་ཀན་བསྟན་ལ་ས་དེ་ལས། །རྡུལ་དང་ཆུ་རྒྱུས་ཡང་དག་འབྱུང་བར་གྱུར་པ་བསྟན་ཏེ་སྱ་ནི་བད་ཀན་ནོ། །དེ་དག་གི་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཡི་མགོན་པོར་བརྗོད་པའི་རླུང་ནི། །ཧ་ནི་ས་བསྟན་ཏེ་ཧ་ཡ་ནི་མགྱོགས་འགྲོ་ལ་འཇུག་པས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་རླུང་ཡིན་པར་གསུངས། །དེས་ན་རུས་པའི་མཚམས་ནི་སྟེ་ཚིགས་ཆེན་བཅུ་གཉིས་འདི་རྣམས་སུ། །ས་བོན་ར་ཧ་ས་ཡ་ཨེ་ལྔ་ནི་ཡང་དག་པར་བཏབ་པ་སྟེ་གནས་ལ་དེས་འདུ་བ་བཞི་དང་ལུས་བསྐྱེད་དོ། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། དྲུག་པའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། པུལླཱི་རར་ནི་མི་ཕྱེད་མ། །སོ་
【現代漢語翻譯】 同樣地，從地上流出血液，從背後流出糞便，而智慧的本質是月亮，從中流出純凈的明點。這被稱為『一切搖動』或『極度著名』。 《桑布扎續》第六品第一節中說：『雙根脈位於卡郭里（kakkoli，梵文：kakoli，一種藥草）的生殖處中心，即內部。左邊和右邊也是如此。左邊，它抓住並保持著中脈向上延伸至眉間的精液。右邊，它抓住並保持著中脈向下延伸至秘密處的血液。從這兩條脈中，這兩個明點聚集，這也是聚集法蘊和界（dhātu）的原因。』 肉的精華被一切力量所掌握。像那樣，依靠這五種甘露，所有精華元素都會增長。從它們的增長中，二十四個處所形成二十四個字母，精華元素駐留於此。此外，在心臟的中心形成八條脈，形成三十二條脈，這三十二條脈形成三十二種菩提心，是整個身體的關鍵。正如《桑布扎續》第一品第二節所說：『三十二種菩提心產生牙齒等。當這三十七條脈存在時，那時，產生感官、五蘊、四大等身體的菩提心，立即產生自生圓滿佛的子身。現在，從自身身體的三十七條脈中產生的菩提心，立即產生自身身體的蘊、界等。』 第六品第一節中也說：『ra（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ར，र，ra，火）是火的種子字，表示火元素。從那產生血液，從那產生膽汁。』 『性質相同』是指將sye（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：སྱེ，स्ये，sye，未知）的豎線分開，變成eka（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ཨེ，ए，e，一），即一，風、膽、涎混合成一體，即混合病。sye（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：སྱེ，स्ये，sye，未知）的實際位置表示涎，從那位置，塵土和水脈產生，表示sya（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：སྱ，स्य，sya，未知）是涎。 『被稱為它們之主的風是ha（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ཧ，ह，ha，未知），表示土地，haya（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ཧཡ，हय，haya，馬）表示快速移動，因此普遍移動的是風。』因此，骨骼的連線處，即這十二個大關節中，種子字ra（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ར，र，ra，火）、ha（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ཧ，ह，ha，未知）、sa（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ས，स，sa，未知）、ya（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ཡ，य，ya，未知）、e（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ཨེ，ए，e，一）五個被正確地種下，通過它們，四種結合和身體產生。正如第六品第二節所說：『pullī ra（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：པུལླཱི ར，पुल्ली र，pullī ra，未知）是不完整的。』
【English Translation】 Similarly, blood flows from the ground and excrement flows from the back, while the essence of wisdom is the moon, from which pure bindu flows. This is known as 'All Shaking' or 'Extremely Famous'. In the first section of the sixth chapter of the Samputa Tantra, it says: 'The two root channels are located in the center of the reproductive place of kakkoli (Sanskrit: kakoli, a medicinal herb), that is, inside. The left and right are also the same. On the left, it grasps and holds the semen that extends upward from the central channel to the space between the eyebrows. On the right, it grasps and holds the blood that extends downward from the central channel to the secret place. From these two channels, these two bindus gather, which is also the reason for gathering the Dharma aggregates and the elements (dhatu).' The essence of meat is held by all powers. Like that, relying on these five nectars, all essence elements will grow. From their growth, twenty-four places form twenty-four letters, and the essence elements reside there. Furthermore, eight channels are formed in the center of the heart, forming thirty-two channels, and these thirty-two channels form thirty-two types of bodhicitta, which are the key to the entire body. As the second section of the first chapter of the Samputa Tantra says: 'The thirty-two bodhicittas produce teeth, etc. When these thirty-seven channels exist, at that time, the bodhicitta that produces the body, such as the senses, the five aggregates, and the four elements, immediately produces the son's body of the spontaneously accomplished Buddha. Now, the bodhicitta that arises from the thirty-seven channels of one's own body immediately produces the aggregates, elements, etc. of one's own body.' The first section of the sixth chapter also says: 'ra (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ར，र，ra，Fire) is the seed syllable of fire, representing the fire element. From that, blood is produced, and from that, bile arises.' 'The same nature' means that separating the vertical line of sye (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: སྱེ，स्ये，sye，Unknown) becomes eka (Sanskrit, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ཨེ，ए，e，One), which is one, and the mixture of wind, bile, and phlegm becomes one, which is a mixed disease. The actual location of sye (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: སྱེ，स्ये，sye，Unknown) indicates phlegm, and from that location, dust and water veins arise, indicating that sya (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: སྱ，स्य，sya，Unknown) is phlegm. 'The wind, which is called the lord of them, is ha (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ཧ，ह，ha，Unknown), indicating earth, and haya (Sanskrit, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ཧཡ，हय，haya，Horse) means fast moving, so the one that moves universally is wind.' Therefore, in the joints of the bones, that is, in these twelve major joints, the seed syllables ra (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ར，र，ra，Fire), ha (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ཧ，ह，ha，Unknown), sa (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ས，स，sa，Unknown), ya (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ཡ，य，ya，Unknown), and e (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: ཨེ，ए，e，One) are correctly planted, and through them, the four combinations and the body are produced. As the second section of the sixth chapter says: 'pullī ra (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: པུལླཱི ར，पुल्ली र，pullī ra，Unknown) is incomplete.'
དང་སེན་མོ་འབབ་པར་བརྗོད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཕྲ་བའི་གནད་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ཏེ་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ནས་ཡུལ་ལ་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་པ་ནི་གནས་པའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ལ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་སྙིང་པོ་ཡེ་ཤེས་རླུང་གཏན་ལ་དབབ་ན་སྤྱིར་རླུང་གི་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ལྔ་སྟེ། 1-929 རླུང་གི་རང་གི་ངོ་བོ་དང་། རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། བྱེད་པའི་ལས་དང་། རླུང་རྒྱུ་བའི་ཚུལ་རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་། ལམ་དུ་བྱས་པ་ན་ཇི་ལྟར་འགྱུར་བའོ། །དང་པོ་རླུང་གི་ངོ་བོ་ནི་འབྱུང་བ་ཆེན་པོའི་ཁོངས་སུ་འདུ་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེའང་ཕྱིའི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ནང་གི་འབྱུང་བ་སྣ་ཚོགས་བྱེད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བར་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ། བརྟག་པ་དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། དེ་ཡི་མགོན་པོར་བརྗོད་པའི་རླུང་། །ཧ་ནི་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བར་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་རྟེན་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་རབ་ཏུ་དབྱེ་ན་གསུམ་སྟེ། རླུང་གི་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། རྒྱུ་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི་ས་དང་ཆུ་དང་མེ་དང་རླུང་དང་ནང་མཁའ་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་རླུང་ཞེས་བྱ་སྟེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། མེ་ཉིད་དང་ནི་རླུང་ཉིད་དང་། །དབང་ཆེན་ཏེ་ས་དང་ནི་དེ་བཞིན་ཆུའི་རླུང་། །འཁོར་ལོ་སྟེ་ནམ་མཁའི་རླུང་སེམས་ཀྱི་ཀུན་སྤྱོད་པ་སྟེ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་། །མེ་རླུང་སྟེང་དང་རླུང་གི་རླུང་ངོས་དང་བྲང་༼དྲང་༽པོར་ཐད་ཀ་དང་ཆུ་རླུང་འོག་ཏུ་འགྲོ། །ཞེས་པ་དང་། དེ་ཉིད་ལས། རྣམ་སྣང་ལ་སོགས་པ་སངས་རྒྱས་ཏེ་རིགས་ལྔའི་རླུང་རྣམས། ། 1-930 རྒྱུ་ཚུལ་ནི་སྟེང་གི་སྒོར་ནི་གཡོ་ཞིང་གནས། །དེ་རྣམས་འོག་ཏུའང་རྣམ་པར་གནས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །༼གཉིས་པ་༽རླུང་རྒྱུ་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་གཉིས་ཏེ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་ཞེས་བྱ་བ་གནས་པ་རྒྱུ་བ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་དང་། ལས་ཀྱི་རླུང་ཞེས་བྱ་བ་ལྡང་འཇུག་རྒྱུ་བའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཏེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ཉིད་ལས། རྟག་ཏུ་ནུབ་པ་སྟེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་རྒྱུ་བ་མེད་པ་དང་རབ་རྒྱུ་བ་ལས་རླུང་གཉིས་ནི། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་འགྲོ་བ་སྟེ་གནས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རྩ་བའི་རླུང་ལྔ་དང་། ཡན་ལག་གི་རླུང་ལྔ་སྟེ་བཅུར་འགྱུར་ཏེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ཉིད་ལས། སྤྱིར་སྟེང་འོག་གི་སྒོ་ལ། སྣ་སྒོ་དང་བཤང་ལམ། སྤྱི་གཙུག་དང་སྨིན་མཚམས། རྩ་གཡས་པ་དང་གཡོན་པ། རླུང་ལྡང་བ་དང་འཇུག་པ། སྲོག་རྩོལ་དང་ཐུར་སེལ་རྣམས་ཀྱི་སྔ་མ་ལ་སྟེང་སྒོ་དང་ཕྱི་མ་ལ་འོག་སྒོར་བྱས་པ་མང་ཡང་འདིར་སྟེང་གི་སྒོ་སྟེ་སྣ་སྒོར་ནི་
【現代漢語翻譯】 被稱為『降下冰雹』等等。如此一來，依靠這些微細的要點，五蘊（梵文：skandha，構成個體存在的基本要素）、十二處（梵文：āyatana，感覺器官和感覺對像）和十八界（梵文：dhātu，構成經驗世界的要素）得以圓滿，並接近和享受對境，這就是『住』。 第二，如果能確定顯現這三種壇城（梵文：mandala，象徵宇宙或本尊的圖形）的心髓——智慧氣，那麼，總的來說，從氣的顯現證悟的角度來看，有五種： 氣的自性，氣的分類，氣的作用，氣執行的方式，以及作為道路時會如何變化。第一，氣的自性屬於大種（梵文：mahābhūta，構成物質世界的元素），但它不是外在的大種，而是內在的，是所有產生各種現象的根本。《觀察六法》的第一法中說：『被稱為其主宰的氣，哈（藏文：ཧ，種子字，梵文天城體：ह，梵文羅馬擬音：ha，漢語字面意思：空性）意味著普遍存在。』這表明氣是意識的所依。 第二，分類有三種：從氣的自性分類，從執行方式分類，以及從作用分類。第一種是地氣、水氣、火氣、風氣、內空之氣和識氣。《觀察六法》的第一法中說：『火和風，以及大自在天（梵文：Maheśvara，印度教主神濕婆的別名），地和水的氣，輪（藏文：འཁོར་ལོ，種子字，梵文天城體：चक्र，梵文羅馬擬音：cakra，漢語字面意思：輪）是虛空之氣，心之所用是識氣。火氣向上，風氣橫向，水氣向下。』 其中還說：『毗盧遮那佛（梵文：Vairocana，五方佛之一）等五部佛的氣，執行方式是在上方旋轉和存在，也在下方存在。』 （第二種）從氣執行的方式分類有兩種：智慧氣，其自性是無住無行；業氣，其自性是起落執行。《觀察六法》的第一法中說：『常寂滅是智慧氣，無行而極行，二氣於一切有情中執行而住。』 第三，從作用分類，有五根本氣和五支分氣，共計十種。《觀察六法》的第一法中說：『一般來說，上下之門，鼻孔和肛門，頂門和眉間，左右脈，氣升起和進入，命勤氣和下行氣，前者為上門，後者為下門，雖然有很多，但這裡上門是鼻孔……』
【English Translation】 It is said to be 'hail falling' and so on. Thus, relying on these subtle points, the skandhas (aggregates), āyatanas (sense bases), and dhātus (elements) are perfected, and approaching and enjoying the objects is 'abiding'. Secondly, if one can ascertain the essence of manifesting these three mandalas (sacred diagrams), which is the wisdom wind, then, in general, from the perspective of realizing the wind, there are five: The nature of the wind, its divisions, its functions, the manner in which it moves, and how it changes when it becomes the path. First, the nature of the wind belongs to the mahābhūtas (great elements), but it is not an external mahābhūta; rather, it is internal, being the root of all that produces various phenomena. The first of the Six Examinations states: 'The wind that is said to be its protector, ha (Tibetan: ཧ, seed syllable, Devanagari: ह, Romanized Sanskrit: ha, literal meaning: emptiness) is said to be all-pervading.' This indicates that the wind is the support of consciousness. Secondly, the divisions are threefold: divisions based on the nature of the wind, divisions based on the manner of movement, and divisions based on the function. The first is earth wind, water wind, fire wind, air wind, inner space wind, and consciousness wind. The first of the Six Examinations states: 'Fire and wind, and Maheśvara (a name of the Hindu god Shiva), earth and likewise water wind, cakra (Tibetan: འཁོར་ལོ, seed syllable, Devanagari: चक्र, Romanized Sanskrit: cakra, literal meaning: wheel) is the space wind, the activity of the mind is the consciousness wind. Fire wind goes upward, air wind goes horizontally, and water wind goes downward.' It also states: 'The winds of the five Buddha families, such as Vairocana (one of the Five Dhyani Buddhas), move and abide in the upper sphere, and also abide in the lower sphere.' (Secondly) The division based on the manner of movement is twofold: wisdom wind, whose nature is without abiding or movement; and karma wind, whose nature is rising, entering, and moving. The first of the Six Examinations states: 'Constant cessation is the wisdom wind, without movement and extremely moving, the two winds move and abide in all sentient beings.' Thirdly, the division based on function is into the five root winds and the five branch winds, making a total of ten. The first of the Six Examinations states: 'Generally, the upper and lower gates, the nostrils and anus, the crown of the head and the space between the eyebrows, the right and left channels, the rising and entering winds, the life-sustaining wind and the downward-clearing wind, the former being the upper gate and the latter being the lower gate, although there are many, here the upper gate is the nostrils...'
ལྡང་འཇུག་གནས་པའི་སྦྱོར་བ་གསུམ་རྒྱུ་བ་ན་མིག་སོགས་སྒོ་དགུ་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བསྐོར་ཏེ་དེ་འཁོར་བའི་ཚུལ་གྱིས་རྒྱུའོ། །ཡང་ན་སྟེང་གི་སྒོར་ནི་སྲོག་རླུང་དེས་སྦྱོར་བ་གསུམ་དུ་རྒྱུ་བའི་ཚེ་སྒོ་དགུ་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བསྐོར་ཏེ་རླུང་ལྷག་མ་དགུའང་རང་རང་གི་གནས་སུ་རྒྱུའོ་ཞེས་པ་འདི་སྐབས་དོན་ནོ། ། 1-931 ཞེས་པ་དང་། ཀ་བ་གཅིག་སྟེ་རྩ་དབུ་མ་དང་སྒོ་དགུ་ནི་མིག་ལ་སོགས་པ། །སྦོམ་པོ་ཕུང་པོ་ལྔ་ནི་ལྷག་པའི་ལྷ་རྒྱལ་བ་རིགས་ལྔ། །དེ་ལྟ་བུའི་སྐུའི་སྒོ་ནས་རླུང་ཇི་ལྟར་རྒྱུ་ན། ལྡང་འཇུག་གནས་པའི་རླུང་མིག་སོགས་བུ་ག་དགུར་ནི་སོན་ཅིང་རྒྱུ་བའི་ཕྱིར་ན་དེ་རྣམས་ལ་སྒོ། །དགུ་ཡི་རྣམ་པར་ཡོངས་སུ་གྲགས་སོ། །ཡང་ན་ཀ་བ་གཅིག་ནི་སྲོག་རླུང་། དེ་ལས་སྐྱེས་པའི་རླུང་དགུ་ནི་སྒོ་དགུ། སྦོམ་པོ་ལྔ་ནི་རླུང་ལྔ་ཁམས་ལྔར་འདུས་པ་སྟོན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རླུང་བཅུ་པོ་དེ་དག་གི་མིང་ནི་གང་ཡིན་ཞེ་ན། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། སྲོག་དང་ཐུར་སེལ་གྱེན་རྒྱུ་དང་། །ཁྱབ་དང་མཉམ་གནས་ཞེས་བྱ་དང་། །ཀླུ་ནི་རྒྱུ་བ་སྟེ་རྒྱུ་མ་སྦྲུལ་ལྟ་བུ་ལ་གནས་ནས་མིག་དང་གཟུགས་སྤྲོད་པ་དང་རུས་སྦལ་ནི་རྣམ་པར་རྒྱུ་བ་སྟེ་མཆིན་པ་རུས་སྦལ་ལྟ་བུ་ལ་གནས་ནས་རྣ་བ་དང་སྒྲ་སྤྲོད་པ་རྩངས་པ་ནི་ཡང་དག་རྒྱུ་སྟེ་གློ་བ་རྩངས་པ་ལྟ་བུ་ལ་གནས་ནས་སྣ་དང་དྲི་སྤྲོད་པ་དང་། །ལྷས་བྱིན་ནི་རབ་ཏུ་རྒྱུ་བ་སྟེ་སྙིང་ལྷས་སྦྱིན་ལྟ་བུ་ལ་གནས་ནས་ལྕེ་དང་རོ་སྤྲོད་པ་དང་ནི་གཞུ་ལས་རྒྱལ་ནི་ངེས་པར་རྒྱུ་བ་སྟེ་མཁལ་མ་གཞུ་རྒྱུད་ལྟ་བུ་ལ་གནས་ནས་ལུས་དང་རེག་བྱ་སྤྲོད་པའོ། ། 1-932 ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་རླུང་དེ་དག་འབྱུང་བ་རྣམས་དང་ཕན་ཚུན་ཇི་ལྟར་འབྲེལ་སྙམ་ན། འདིར་བླ་མའི་མན་ངག་གིས་སྲོག་འཛིན་ཆུ་སྙིང་ལ་གནས། མཉམ་གནས་སའི་ཁམས་ལྟེ་བ་ན་གནས། ཐུར་སེལ་རླུང་ཁམས་བཤང་གཅིའི་ལམ་ན་གནས། གྱེན་རྒྱུ་མེ་མགྲིན་པ་ན་གནས། ཁྱབ་བྱེད་ནམ་མཁའི་ཁམས་ལུས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་གནས་པ་དང་ལྔ་ནི་རྩ་བའི་རླུང་ཡིན་ལ། ཡན་ལག་གི་རླུང་རྣམས་ནི་རྒྱུ་བ་ས་མིག་ན། མཉམ་རྒྱུ་ཆུ་རྣ་བ་ན། ཡང་དག་རྒྱུ་མེ་སྣ་ན། རབ་ཏུ་རྒྱུ་རླུང་ལྕེ་ན། ངེས་པར་རྒྱུ་ནམ་མཁའི་ཁམས་ཚིགས་ལ་གནས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། རེ་རེ་ལ་ཡང་འབྱུང་བ་ལྔའི་བདག་ཉིད་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་ནི། ཐུར་སེལ་ཞེས་བྱ་ཡེ་ཤེས་ཁམས་སུ་གྱུར་ལ་སྲོག་རླུང་ཡང་ནི་སྟོང་པ་ནམ་མཁའ་འོ། །རླུང་ལས་ཡང་ནི་མཉམ་གནས་ཡིན་ལ་སླར་ཡང་མེ་ནི་གྱེན་རྒྱུ་ཁྱབ་བྱེད་ཉིད་ནི་ཆུ་ཡིན་ནོ། །ཀླུ་ནི་ས་ཡིན་དེ་ནས་རུས་སྦལ་དང་ནི་རྩངས་པའི་རླུང་དང་ལྷས་བྱིན་དང་ནི་ནོར་ལས་རྒྱལ། །བཞི་པོ་འབྱུང་བ་གང་གི་ངོ་བོར་འབྱུང་ན་རླུང་དང་མེ་དང་ཆ
【現代漢語翻譯】 當升起、進入、安住這三種結合執行時，眼睛等九竅完全圍繞著它，以循環的方式執行。或者，當頂部的氣門中的命氣以三種結合的方式執行時，九竅完全圍繞著它，剩餘的九種氣也各自在自己的位置執行。這就是這段話的要點。 上面所說的，一根柱子指的是中脈，九竅指的是眼睛等。粗大的五蘊指的是殊勝的本尊五部佛。那麼，通過這樣的身體之門，氣是如何執行的呢？升起、進入、安住的氣在眼睛等九個孔竅中播撒並執行，因此這些孔竅被稱為『門』，以九種形式廣為人知。或者，一根柱子指的是命氣，從它產生的九種氣是九竅，粗大的五蘊指的是五氣與五界融合顯現。』這樣說道。那麼，這十種氣的名稱是什麼呢？在《金剛鬘》中說：『命氣、下行氣、上行氣、遍行氣、平等住氣，以及龍氣、行氣（位於腸中，如蛇一般，連線眼睛和形象），龜氣（遍佈全身，位於肝臟中，如龜一般，連線耳朵和聲音），鹙氣（完全執行，位於肺部，如鹙一般，連線鼻子和氣味），天施氣（徹底執行，位於心臟，如天施一般，連線舌頭和味道），勝幡氣（確定執行，位於腎臟，如弓弦一般，連線身體和觸覺）。』 這樣說道。那麼，這些氣與諸元素之間是如何相互關聯的呢？在此，根據上師的口訣，持命氣位於水的心臟。平等住氣位於土的臍輪。下行氣位於風的排泄通道。上行氣位於火的喉嚨。遍行氣位於虛空的身體各處。這五種是根本氣。分支氣是：行氣位於土的眼睛，並行氣位於水的耳朵，完全執行氣位於火的鼻子，徹底執行氣位於風的舌頭，確定執行氣位於虛空的關節。』這樣說道，每一種氣都具有五種元素的自性。在《時輪金剛》中說：『下行氣是智慧界，命氣是空性虛空。平等住氣是風，上行氣是火，遍行氣是水。龍氣是土，然後是龜氣、鹙氣、天施氣和勝幡氣。』這四種氣是哪種元素的自性呢？是風、火、水
【English Translation】 When the three combinations of rising, entering, and abiding are in motion, the nine gates such as the eyes completely surround it and move in a cyclical manner. Or, when the life-force in the upper gate moves in three combinations, the nine gates completely surround it, and the remaining nine winds also move in their respective places. This is the gist of this passage. As it is said above, one pillar refers to the central channel (Skt. nāḍī, 梵文 नाडी, nāḍī, 脈), and the nine gates refer to the eyes and so on. The gross five aggregates refer to the supreme deities, the Five Buddha Families. So, how does the wind move through such a body gate? The winds of rising, entering, and abiding sow and move in the nine orifices such as the eyes, so these are called 'gates' and are widely known in nine forms. Alternatively, one pillar is the life-force. The nine winds born from it are the nine gates. The five gross elements show the five winds combined into the five elements.' Thus it is said. So, what are the names of these ten winds? In the Vajra Garland it says: 'Life-force, downward-clearing, upward-moving, pervasive, and equal-dwelling, and the dragon (藏文 ཀླུ་, 天城文 नाग, nāga, 龍), moving (located in the intestines, like a snake, connecting the eyes and form), turtle (藏文 རུས་སྦལ་, 天城文 कूर्म, kūrma, 龜), which moves in various ways (located in the liver, like a turtle, connecting the ears and sound), heron (藏文 རྩངས་པ་, 天城文 कृकल, kṛkala, 鹙), which is truly moving (located in the lungs, like a heron, connecting the nose and smell), Deva-giving (藏文 ལྷས་བྱིན་, 天城文 देवदत्त, devadatta, 天施), which is thoroughly moving (located in the heart, like Deva-giving, connecting the tongue and taste), and Victory-from-bow (藏文 གཞུ་ལས་རྒྱལ་, 天城文 धनंजय, dhanaṃjaya, 勝幡), which is definitely moving (located in the kidneys, like a bowstring, connecting the body and touch).' Thus it is said. So, how are these winds related to the elements? Here, according to the guru's instructions, the life-sustaining wind resides in the water heart. The equal-dwelling wind resides in the earth element at the navel. The downward-clearing wind resides in the wind element's path of excrement and urine. The upward-moving wind resides in the fire throat. The pervasive wind resides in the space element, pervading the entire body. These five are the root winds. The branch winds are: the moving wind resides in the earth eye, the co-moving wind resides in the water ear, the truly moving wind resides in the fire nose, the thoroughly moving wind resides in the wind tongue, and the definitely moving wind resides in the space element's joints.' Thus it is said, each of which possesses the nature of the five elements. In the Kalachakra it says: 'The downward-clearing is transformed into the wisdom element, and the life-force is also emptiness, space. The equal-dwelling is also from the wind, and again the fire is the upward-moving, the pervasive itself is water. The dragon is earth, and then the turtle, the heron wind, Deva-giving, and Victory-from-wealth.' Which element's nature do these four arise from? They are wind, fire, and water.
ུ་དང་ས་རྣམས་ལ་ནི་རིམ་གྱིས་ཡང་ནི་འབྱུང་བར་འགྱུར། །ཞེས་ཁམས་དྲུག་ཏུ་གསུངས་སོ། །སྤྱིར་རླུང་རེ་རེ་ལ་འབྱུང་བ་ལྔ་ལྔ་ཡོད་པར་རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས་ཀྱང་། 1-933 སྲོག་རླུང་སྟོང་ཉིད་ཡེ་ཤེས་མིང་། །ཞེས་པ་དང་། སྲོག་རླུང་མི་བསྐྱོད་པར་བཤད་པ་ལ་མི་བསྐྱོད་པ་ཆུ་ཡིན་པ་དུ་མ་བཤད་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་བྱེད་པའི་ལས་ནི་གཉིས་ཏེ། སྤྱིའི་ལས་དང་། སོ་སོའི་ལས་སོ། །དང་པོ་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་རྟེན་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། འབུམ་ཕྲག་ལྔ་པ་ལས། གསལ་བྱེད་ཧ་ནི་དབྱངས་ཀྱི་དྲུག་པ་ཨཱུ་རིང་པོ་དང་ཀླད་ཀོར་དང་ལྡན་པ། ཧཱུྃ་ཡིན་པའི་རྟེན་འབྲེལ་དེས་རླུང་ལ་བརྟེན་པའི་སེམས་ལ། རྣམ་པར་ཤེས་པར་ཡོངས་སུ་གྲགས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས་ཀྱང་། འདི་ནི་རླུང་ཁམས་ཆེན་པོ་སྟེ། །རྣམ་ཤེས་ཀུན་གཞི། ཉོན་ཡིད། འཇུག་ཤེས་གསུམ་གྱི་བཞོན་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །ཡང་འདིས་ལུས་བསྐྱེད་པ་དང་འཕེལ་བར་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བའང་བྱེད་དེ། ཧ་ནི་རླུང་སྟེ་དེ་ཡི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ། །བདུད་རྩི་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་མཉམ་པར་སྦྱོར་བ་སྟེ་རླུང་སེམས་གཉིས་སྦྱོར་ཞིང་འཕེལ་བར་བྱེད་དོ། །ཞེས་འབྱུང་བས། དང་པོ་ལུས་སྐྱེ་བའི་དུས་སུ་མའི་མངལ་དུ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་རླུང་ལ་ཞོན་ཏེ་ཞུགས་པས་རླུང་གནས་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་བརྒྱལ་ལོ། །དེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་གི་བདག་ཉིད་ལ་གནས་སོ། །དེ་ནས་སྲོག་རླུང་ནས་བརྩམས་ཏེ། ། 1-934 རླུང་བཅུ་པོ་རིམ་གྱིས་སྐྱེས་པས་ལུས་རྒྱས་པར་བྱེད་དོ། །ད་ལྟ་གནས་པའི་དུས་སུ་རླུང་རྒྱུས་པས་ལུས་མི་རུལ་པར་འཛིན་པར་བྱེད། རླུང་ལྡང་བ་དང་འཇུག་པའི་སྒོ་ནས་སེམས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་འཆི་བའི་དུས་སུའང་ས་ཆུ་ལ་ཐིམ་པ་དང་། ཆུ་མེ་ལ་ཐིམ་པ་དང་། མེ་རླུང་ལ་ཐིམ་པ་དང་། རླུང་ནམ་མཁའ་ལ་ཐིམ་པ་ལ་སོགས་པ་རླུང་རྣམས་རིམ་གྱིས་འགགས་ཏེ་འཆི་བར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན། བདེ་བ་དང་སྡུག་བསྔལ་རང་བཞིན་གྱིས། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་གྲུབ་པའི་གནས་ནི་ལུས་ཡིན་ཏེ། རླུང་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་དབང་གིས་བདེ་སྡུག་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སོ་སོའི་ལས་ནི་བླ་མའི་མན་ངག་གིས་རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་དང་མཐུན་པར་གསུངས་ཏེ། དང་པོ་སྲོག་གི་རླུང་གིས་ལུས་སེམས་མི་འབྲལ་བར་བྱེད་ཅིང་། སྣ་སྒོར་རླུང་རྒྱུ་བའི་ལས་བྱེད་དོ། །ཐུར་སེལ་གྱིས་བཤང་གཅི་ལ་སོགས་པ་ཐུར་དུ་འཕེན་པའི་ལས་བྱེད། མཉམ་གནས་ཀྱིས་ཁ་ཟས་འཇུ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། དྭངས་མ་ལུས་ལ་ཁྱབ་པའི་ལས་བྱེད་དོ། །གྱེན་རྒྱུས་སྨྲ་བ་དང་དགོད་པ་དང་། སྐྱུག་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད། ཁྱབ་བྱེད་ཀྱིས་འདེ
【現代漢語翻譯】 土和水等依次產生'，這樣說了六界。一般來說，關於每個風都有五種元素，在《金剛鬘》中也說： '命風是空性智慧之名。'說命風是不動，不動是水，這在很多地方都說過，所以沒有矛盾。第三個共同的意義是作用，有兩種：共同的作用和各自的作用。第一種是作為意識的所依，如《五萬頌》中所說：'顯現的哈字是元音的第六個長音，與頂輪相連，是吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）的所依，通過這種緣起，依賴於風的心，被稱為意識。'《金剛鬘》中也說：'這是偉大的風界，是諸識之基，是煩惱意，是三識的坐騎。'又，它也做著產生和增長身體等事情，如：'哈是風，它在一切形態中，與五甘露自性的諸佛平等結合，風心二者結合並增長。'因此，最初在身體產生的時候，意識乘著風進入母親的子宮，依靠風的住處，意識昏迷。它安住在智慧風的自性中。然後從命風開始， 十種風依次產生，使身體增長。現在安住的時候，風流動，使身體不腐爛。通過風的升起和進入，產生各種各樣的心的分別念。同樣，在死亡的時候，地融入水，水融入火，火融入風，風融入虛空等等，諸風依次停止，導致死亡。因此，'快樂和痛苦是自性，同時產生，成就的處所是身體，由於風和菩提心的增減，產生一切快樂和痛苦。'這樣說。第二種是各自的作用，通過上師的口訣，與《金剛鬘》相符。首先，命風使身心不分離，並在鼻孔中流動。下行風做著將大小便等向下排泄的作用。平等住風做著消化食物等，並將精華遍佈全身的作用。上行風做著說話、歡笑和嘔吐等。遍行風做著...
【English Translation】 'Earth and water, etc., will gradually arise again,' thus it speaks of the six realms. Generally, regarding each wind having five elements, it is also said in the Vajramala: 'The life wind is named emptiness wisdom.' Saying that the life wind is immovable, and that immovable is water, has been said in many places, so there is no contradiction. The third common meaning is the function, which has two types: common functions and individual functions. The first is to serve as the basis of consciousness, as stated in the Fifty Thousand Verses: 'The manifesting 'ha' is the sixth long vowel, connected with the head circle, it is the basis of Hūṃ (藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽), through this dependent arising, the mind that relies on wind is known as consciousness.' It is also said in the Vajramala: 'This is the great wind element, the basis of all consciousnesses, the afflicted mind, the vehicle of the three consciousnesses.' Also, it performs actions such as generating and increasing the body, as in: 'Ha is wind, in all its forms, it equally unites with all the Buddhas of the nature of the five nectars, the wind and mind unite and increase.' Therefore, initially, at the time of the body's birth, consciousness rides on the wind and enters the mother's womb, relying on the dwelling of the wind, consciousness faints. It dwells in the nature of the wisdom wind. Then, starting from the life wind, the ten winds gradually arise, causing the body to grow. Now, at the time of dwelling, the wind flows, preventing the body from decaying. Through the rising and entering of the wind, various kinds of mental discriminations arise. Similarly, at the time of death, earth dissolves into water, water dissolves into fire, fire dissolves into wind, wind dissolves into space, and so on, the winds gradually cease, leading to death. Therefore, 'Happiness and suffering are of their own nature, arising simultaneously, the place of accomplishment is the body, due to the increase and decrease of wind and bodhicitta, all happiness and suffering arise.' Thus it is said. The second is the individual functions, which are taught in accordance with the Vajramala through the oral instructions of the guru. First, the life wind keeps the body and mind inseparable and functions by flowing through the nostrils. The downward-clearing wind functions by expelling excrement and urine downwards. The equally-dwelling wind functions by digesting food and spreading the essence throughout the body. The upward-moving wind functions by speaking, laughing, and vomiting. The pervading wind functions by...
གས་པ་དང་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་དོ། །ཡན་ལག་གི་རླུང་རྣམས་མིག་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ལྔ་ནས་བྱུང་ནས་གཟུགས་རིག་པ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 1-935 དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་ནི། སྲོག་གིས་ལུས་སེམས་མི་འབྲལ་བར་སྡེབ་པར་བྱེད་ཅིང་རོ་རྐྱང་ཉི་ཟླའི་ལམ་འགྲོ་ཐུར་སེལ་ཐུར་དུ་འབྱིན་ལ་རོ་རྣམས་མ་ལུས་ལུས་ལ་ཁྱེར་བ་མཉམ་གནས་ཀྱིས། །གྱེན་དུ་རྒྱུ་བས་ལུས་བསྐྱོད་པ་ནི་བྱེད་དེ་གང་ཞེ་ན་ཁ་དང་ལག་པ་རྐང་པ་རྣམས་དང་གླུ་དང་གར་བྱེད་པ། །ཁྱབ་བྱེད་ནད་རྣམས་སྐྱེད་པར་བྱེད་དེ་རང་བཞིན་ཆུ་ཡིན་པས་དེའི་ཡོན་ཏན་དབང་གིས་ལུས་འཁྱོགས་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཀླུ་ཡིས་སྒྲེགས་པ་ཉིད་དེ་ལག་པ་དང་ནི་རྐང་པ་བསྐུམ་པ་རླུང་ནི་རུས་སྦལ་གྱིས། །ཁྲོ་བ་དང་ནི་འཁྲུགས་པ་མ་ལུས་རླུང་ནི་རྩངས་པ་ཡིན་ལ་ལྷས་བྱིན་གྱིས་ནི་གླལ་བར་བྱེད། །ལུས་ལ་བྱིས་པ་གཞོན་ནུ་དར་བབས་རྒས་པ་འཆི་བ་སྟེ་དེ་ལས་ལྔ་པ་འཆི་བ་ཡིན་པས་དེ་ཉིད་ལྔ་པོ༼པ་༽བྲལ་བར་གྱུར་གྱི་བར་དུ་གཏོང་བར་མི་བྱེད་པ་མི་བདག་ཅེས་བོས་ཏེ་ཀླུ་༼རླུང་༽ནི་ནོར་ལས་རྒྱལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། སྤྱི་དོན་བཞི་པ་རླུང་རྒྱུ་བའི་ཚུལ་རྣམ་པར་གཞག་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། རླུང་རྒྱུ་བ་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་དང་། དེ་ཚུལ་ལམ་རྣམ་པ་ཇི་ལྟར་རྒྱུ་བ་དང་། གནས་དང་ལམ་གང་ནས་རྒྱུ་བ་དང་། གྲངས་དུ་ཞིག་རྒྱུ་བ་དང་། གྲངས་དེ་ལྟར་འོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པའོ། ། 1-936 དང་པོ་ནི་ཐུར་སེལ་ལ་སོགས་པའི་རླུང་དགུ་ནི་རང་རང་གི་གནས་ནས་རང་གི་ལས་བྱེད་པ་ཉིད་ལ་རྒྱུ་བ་ཞེས་ཟེར་ལ། སྲོག་གི་རླུང་ནི་ཐོག་མར་ཨ་བ་དྷཱུ་ཏཱི་ལ་གནས་པའི་༼ནི་༽ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ལ། དེ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་སྒོ་ནས་སྙིང་གར་སྲོག་གི་རླུང་དུ་གནས་ནས་རྩ་གཉིས་ཀྱི་ནུས་པས་སྲོག་དང་རྩོལ་བ་ཞེས་བྱ་བར་འཇུག་པ་དང་། གནས་པ་དང་ལྡང་བར་སྣའི་བུ་གའི་སྒོ་ནས་རྒྱུ་བ་ཡིན་ཏེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། དེ་ཡི་ལུས་ཀྱིས་སྟེང་སྒོ་ལའང་། རྡོ་རྗེ་ཅན་ཏེ་སྲོག་རྩོལ་གྱི་རླུང་ནི་རྟག་ཏུ་བཞུགས་ཏེ་རྒྱུའོ། །སྟེང་གི་སྒོར་ནི་སྦྱོར་བ་གསུམ། །སྒོ་དགུ་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བསྐོར། །ཞེས་པ་དང་། དེ་ཉིད་ལས། ལྡང་འཇུག་གནས་གསུམ་པོ་ཉིད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་སྦྱོར་བ་ཐབས་ཤེས་ཀྱི་གསུམ་དུ་གནས་ཏེ། །རྣམ་པ་གསུམ་དུ་དབྱེ་བས་རྣམ་པར་གནས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སྣའི་སྒོ་ནས་གསལ་བར་རྒྱུ་བ་ནི། སྲོག་རླུང་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐིག་ལེ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་གཉིས་ག་ལས། སྣ་ཡི་སྒོ་ཡི་རྒྱུན་ལས་ནི། །སྲོག་དང་རྩོལ་བའི་རྒྱུ་བ་དག །དུས་ཀུན་དུ་ནི་རྒྱུ་བ་ནི། །སྲོག་ཅེས་བྱ་བ་ཡིན་པར་བཤད། །ཅེས་པ་དང་། སྨིན་མའི་དབུས་སུ་སྲོག་གི་རླུང་། །
【現代漢語翻譯】 進行抬起和放下等活動。四肢的氣息從眼睛等五種感官產生，並進行感知形狀等活動。』 在《時輪經》中說：『生命使身體和心靈不分離地結合在一起，單調的味道，日月執行的道路，向下排泄，將所有味道帶入身體，保持平衡。向上流動使身體移動，例如嘴、手、腳，以及唱歌和跳舞。遍行氣產生疾病，因為其自性是水，所以其功德使身體彎曲也是如此。龍使身體伸直，手和腳收縮，風是烏龜。憤怒和衝突都是脾臟的風，拉薩嘉因使身體張開。身體有嬰兒、青少年、壯年、老年和死亡五個階段，其中第五個是死亡，所以在第五個階段分離之前，不要放手，稱之為「人主」，風勝過財富。』 如上所述。第四個總論是關於風的執行方式的五種分類：什麼是風的執行，它如何執行，從哪裡執行，有多少種執行，以及解釋為什麼有這麼多種執行。 第一種是，下行氣等九種風從各自的位置進行各自的活動，這被稱為執行。生命之氣最初位於阿瓦都提，也被稱為智慧之氣。通過執著於它，在心中作為生命之氣存在，並通過兩條脈的力量，進入生命和努力的狀態，並通過鼻孔進行存在、升起和停留的活動。如第六品第一節所說：『它的身體也在上面的門上，金剛持，生命和努力之氣總是存在並執行。上面的門有三種結合。被九個門完全包圍。』 同樣，在其中說到：『存在、進入和停留這三種結合，存在於方法和智慧的三種結合中。通過分為三種形式而存在。』因此，通過鼻孔清晰地執行的只是生命之氣。如《大手印明點》和《金剛鬘》中所說：『從鼻孔的通道中，生命和努力的執行。總是執行的是，被稱為生命。』在眉毛的中央是生命之氣。
【English Translation】 It performs activities such as lifting and placing. The limb winds arise from the five senses such as the eyes and perform activities such as perceiving forms.』 From the Kalachakra Tantra: 『Life combines the body and mind without separation, monotonous taste, the path of the sun and moon, downward excretion, taking all tastes into the body, maintaining balance. Flowing upwards causes the body to move, such as the mouth, hands, and feet, and singing and dancing. The pervasive wind generates diseases because its nature is water, so its merit causes the body to bend as well. The dragon makes the body straighten, the hands and feet contract, the wind is the turtle. Anger and conflict are all the wind of the spleen, and Lhasbyin makes the body gape. The body has five stages: infant, youth, adulthood, old age, and death, of which the fifth is death, so before separating from the fifth, do not let go, calling it the 'Lord of Men,' the wind is victorious over wealth.』 As stated above. The fourth general topic is the five classifications of how the wind moves: what is the movement of wind, how does it move, from where does it move, how many types of movement are there, and explaining why there are so many types of movement. The first is that the nine winds, such as the downward-clearing wind, perform their respective activities from their respective locations, which is called movement. The life wind initially resides in the Avadhuti, also called the wisdom wind. By clinging to it, it exists as the life wind in the heart, and through the power of the two channels, it enters the state of life and effort, and performs the activities of being, rising, and dwelling through the nostrils. As stated in the first section of the sixth chapter: 『Its body is also on the upper door, Vajradhara, the life and effort wind always resides and moves. The upper door has three combinations. Completely surrounded by the nine doors.』 Similarly, it says therein: 『The three combinations of being, entering, and dwelling, exist in the three combinations of method and wisdom. It exists by being divided into three forms.』 Therefore, what clearly moves through the nostrils is only the life wind. As stated in the Mahamudra Tilaka and the Vajra Garland: 『From the passage of the nostrils, the movement of life and effort. What always moves is, called life.』 In the center of the eyebrows is the life wind.
1-937 དེ་ལྟར་གཅིག་པུའང་ལྡང་འཇུག་གནས་གསུམ་དུ་བཤད། །ཅེས་སོ། །འོ་ན་སྲོག་རླུང་ཆུ་ཡིན་ལ། །གྱེན་རྒྱུ་མེ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པ་བཤད་པས། སྣའི་བུ་ག་ནས་ཆུ་རླུང་ཁོ་ན་ལས་མི་རྒྱུའམ་སྙམ་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྙིང་ག་ན་ཆུའི་ཁམས་གཙོར་གནས་ཤིང་སྲོག་རླུང་ཡང་སྙིང་ག་ན་གཙོར་གནས་པས་ཆུའི་ཁམས་ཞེས་བརྗོད་ཀྱི། སྤྱིར་ཡང་རླུང་རེ་རེ་ལ་ཡང་འབྱུང་བ་ལྔ་ལྔ་གནས་པ་ཡིན་པ་ལ། སྲོག་གི་རླུང་ནི་རླུང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་ཡིན་ཞིང་། འབྱུང་བ་ལྔ་ཀའི་བདག་ཉིད་དོ། །གཉིས་པ་རླུང་དེ་དག་ཚུལ་ལམ་རྣམ་པ་ཇི་ལྟར་རྒྱུ་ཞེ་ན། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་ཡིན་ལ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་ནི་ཁ་ཅིག་ལས་མི་རྒྱུ་བར་བཤད། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་ཆ་རེ་རྒྱུ་བར་བཤད་ཀྱང་། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་དང་། བླ་མའི་མན་ངག་གིས་ཐུན་བཞིའི་མཚམས་སམ། ཀུན་ལ་ཁྱབ་པའི་ཚུལ་གྱིས་རྒྱུ་ཞིང་གསལ་བར་ནི་མི་རྒྱུ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། འཁོར་ལོ་བཞི་ཡི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་དབང་གིས། །ཐུན་བཞིར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་སྟེ་ཐུན་བཞིའི་མཚམས་སམ། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་གཟུགས་ཀྱིས་ནི་སྟེ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་འདི་ནི་ཇི་ལྟར་བདེ་བར་རོལ། ཞེས་གསུངས་སོ། །ནམ་མཁའི་རླུང་ནི་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་ཆ་རེ་རྒྱུ་བར་བཤད། 1-938 རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་དང་བླ་མའི་མན་ངག་གིས་ད་ལྟ་ནི་གསལ་བར་འགྱུར་བ་མེད་ལ་འཁོར་གྱི་ཚུལ་གྱིས་རྒྱུ་ཞིང་། འཆི་བའི་དུས་སུ་འབྱུང་བ་བཞིའི་རླུང་ཡང་ནམ་མཁའི་རླུང་གིས་དབང་བྱས་ཏེ། གཙོ་བོའི་ཚུལ་གྱིས་རྒྱུ་སྟེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས་ཀྱང་། རྣམ་སྣང་ལ་སོགས་སངས་རྒྱས་རྣམས། །སྟེང་གི་སྒོར་ནི་གཡོ་ཞིང་གནས། །ཞེས་གསུངས་པས་ལྔ་ཀ་རྒྱུ་བའང་ཡིན་ལ། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། རླུང་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བ་ཡིས། །རྟག་ཏུ་འགྲོ་བ་རླུང་རྣམས་བཞི། །ཞེས་པས་ད་ལྟ་གཙོ་བོ་བཞི་པོ་རྒྱུ་བར་མངོན་ལ། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས་ཀྱང་། ལུས་ཀུན་ལ་ནི་གནས་པའི་ནམ་མཁའི་རླུང་། །བྱ་བ་ཀུན་ལ་འཇུག་པའོ། །འདི་ནི་རྣམ་སྣང་ངོ་བོ་སྟེ། །འཆི་བའི་དུས་ལ་འབྱུང་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །འབྱུང་བ་བཞིའི་རླུང་ཁ་དོག་བཞིར་རྒྱུ་ཚུལ་བཞིས་རྒྱུ་སྟེ། ས་རླུང་སེར་པོ་སྣའི་བུ་ག་གཉིས་ཀ་ལས་རྒྱུ་སྟེ། གཉིས་ཀ་ལས་ནི་འབྱུང་བའི་ཁམས། །གསེར་གྱི་མདོག་ཏུ་སྣང་བ་སྟེ། དབང་ཆེན་གྱི་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་ཉིད། རིན་ཆེན་མགོན་པོའི་རྒྱུ་བའོ། །ཆུ་རླུང་ནི་སྣ་བུག་གཉིས་ནས་དལ་ཞིང་རྒྱུ་བ་མི་ཚོར་བར་དཀར་པོར་རྒྱུ་སྟེ། དལ་ཞིང་རྒྱུ་བ་མེད་པའི་ཁམས། །ཆུ་ཡི་དཀྱིལ་འཁོར་ཉིད་ཡིན་ཏེ། །དག་པ་ཤེལ་ལྟར་སྣང་བ་ནི། །རྡོ་རྗེ་མགོན་པོའི་རྒྱུ་བའོ། ། 1-939 མེ་རླུང་སྣ་བུག་གཡས་ནས་དམར་པོར
【現代漢語翻譯】 如是，亦說唯一（的明點）處於生起、安住、消融三位。』如是說。那麼，既然說了命氣是水，上行氣是火等等，是否會認為只有水氣從鼻孔中執行呢？並非如此。因為心間主要安住著水的體性，命氣也主要安住在心間，所以才說是水的體性。一般來說，每個氣中都安住著五種元素。而命氣是所有氣的根本，是五種元素的自性。 第二，這些氣如何執行呢？識氣是智慧氣，據說智慧氣不從某些（脈）中執行。雖然時輪金剛中說它執行一個『恰』（藏文：ཆ་，指時間單位），但《金剛鬘》和上師口訣說它在四座瑜伽的間隙，或者以遍佈一切的方式執行，但不會明顯地執行。《金剛鬘》中說：『以四輪分別的緣起力，加持於四座瑜伽的間隙，或者以金剛薩埵之身，即以遍佈一切的方式，此智慧氣如何安樂享受？』如是說。虛空氣在時輪金剛中說它執行一個『恰』。 《金剛鬘》和上師口訣說，現在它不會明顯地顯現，而是以輪轉的方式執行。臨終時，四大之氣也受虛空氣的控制，以主要的方式執行。第六品第一（節）中也說：『毗盧遮那等諸佛，在上方的門中搖動而住。』如是說，所以五者都在執行。又在同一部經中說：『以風等之差別，恒常執行的風有四種。』因此，現在主要有四種在執行。在《金剛鬘》中也說：『安住于全身的虛空氣，進入一切事業。此乃毗盧遮那之體性，于臨終時顯現。』如是說。四大之氣以四種顏色、四種方式執行。地氣是黃色的，從兩個鼻孔中執行。『從兩個（鼻孔）中，顯現出元素的體性，呈現金色，乃是大自在天的壇城，是寶生佛的執行。』水氣從兩個鼻孔中緩慢執行，難以察覺，呈現白色。『緩慢且不執行的體性，乃是水的壇城，清凈如水晶，是金剛持的執行。』 火氣從右鼻孔中呈現紅色執行。
【English Translation】 Thus, it is also said that the single (Bindu) exists in the three states of arising, abiding, and dissolving. 'Thus it is said. Then, since it is said that the life-force air is water, the upward-moving air is fire, etc., would one think that only water-air flows from the nostrils? That is not the case. Because the water element mainly dwells in the heart, and the life-force air also mainly dwells in the heart, it is said to be the water element. In general, each air also contains the five elements. And the life-force air is the root of all airs, and is the nature of the five elements. Second, how do these airs move? The consciousness air is the wisdom air, and it is said that the wisdom air does not move from certain (channels). Although it is said in the Kalachakra that it moves one 'cha' (Tibetan: ཆ་, referring to a unit of time), the Vajramala and the Guru's instructions say that it moves in the intervals of the four sessions of yoga, or in a way that pervades everything, but it does not move obviously. The Vajramala says: 'By the power of the interdependent arising of the four wheels, blessed in the intervals of the four sessions, or with the body of Vajrasattva, that is, in a way that pervades everything, how does this wisdom air enjoy blissfully?' Thus it is said. The space air is said in the Kalachakra to move one 'cha'. The Vajramala and the Guru's instructions say that it does not manifest clearly now, but moves in a rotating manner. At the time of death, the four elements of air are also controlled by the space air, and move in a major way. The first (section) of the sixth chapter also says: 'The Buddhas such as Vairochana, move and dwell in the upper gate.' Thus it is said, so all five are moving. Again, in the same scripture it says: 'By the distinction of wind and so on, the winds that constantly move are four.' Therefore, it is now evident that there are mainly four moving. In the Vajramala it is also said: 'The space air that dwells in the whole body, enters into all activities. This is the nature of Vairochana, and appears at the time of death.' Thus it is said. The four elements of air move in four colors and four ways. The earth air is yellow and moves from both nostrils. 'From both (nostrils), the nature of the elements appears, appearing golden, is the mandala of the Great Lord, is the movement of Ratnasambhava.' The water air moves slowly from both nostrils, imperceptible, appearing white. 'The nature of slow and non-moving, is the mandala of water, pure as crystal, is the movement of Vajradhara.' The fire air moves red from the right nostril.
་རྒྱུ་སྟེ། གཡས་པ་ནས་ནི་འབྱུང་བའི་ཁམས། །མེ་ཡི་དཀྱིལ་འཁོར་ཉིད་ཡིན་ཏེ། །ཁ་དོག་དམར་ཞིང་གསལ་བ་འདི། །པདྨ་མགོན་པོའི་རྒྱུ་བ་འོ། །རླུང་གི་རླུང་སྣ་བུག་གཡོན་ནས་ལྗང་སེར་དུ་རྒྱུ་སྟེ། གཡོན་པ་ལས་ནི་འབྱུང་བའི་ཁམས། །རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ། །ལྗང་སེར་དུ་ནི་སྣང་བ་སྟེ། །ལས་ཀྱི་མགོན་པོའི་རྒྱུ་བའོ། །ཞེས་པའོ། །དེ་ལྟར་གསུང་སྒྲོས་ཀྱིས་སྣ་བུག་ཐ་དད་པར་གསུང་ཡང་། ཁོ་བོའི་རྣམ་པར་རྟོག་པས་ནི་སྣ་བུག་རེ་རེའི་ལོགས་གཡས་གཡོན་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་ནམ་སྙམ་སྟེ་མྱོང་བ་ལས་གྲུབ་བོ། །རླུང་དེ་དག་ཇི་ལྟར་རྒྱུ་སྙམ་ན། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། སྟེང་དང་ངོས་དང་བྲང་༼དྲང་༽འོག་འགྲོ། །ཞེས་གསུངས་པས། མགོན་པོ་རེ་རེའི་རླུང་ཡང་ལྷ་མོ་བཞི་བཞི་དང་ལྡན་ཏེ། པདྨའི་མགོན་པོ་ལྟ་བུའི་རྒྱུ་བའི་དུས་སུའང་ནང་ཚན་གྱི་འབྱུང་བ་བཞི་ཕྱོགས་ཐ་དད་པ་ནས་རྒྱུ་སྟེ། མེ་རླུང་སྟེང་དུ་སོར་བཞི་གྲངས་ཉིས་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་རྒྱུ། རླུང་གི་རླུང་ངོས་སུ་སོར་དྲུག་གྲངས་སྔར་བཞིན་ཀུན་ལ་སྦྱར། ས་རླུང་དྲང་པོར་ཐད་ཀར་སོར་བཅུ་དྲུག་ཏུ་རྒྱུ། ཆུ་རླུང་འོག་ཏུ་སོར་བཅུ་གཉིས་སུ་རྒྱུའོ། །དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་ནི། ས་རླུང་སོར་བཅུ་གཉིས། ཆུ་རླུང་བཅུ་གསུམ། མེ་བཅུ་བཞི། 1-940 རླུང་བཅོ་ལྔ། ནམ་མཁའི་རླུང་བཅུ་དྲུག་རྒྱུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སཾ་པུ་ཊའི་དགོངས་པའང་འདི་དང་མཐུན་ནམ་སྙམ་སྟེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། རྐང་མེད་རྐང་གཅིག་རྐང་གཉིས་དང་། །རྐང་བཞི་ལ་ནི་སོགས་པ་ཡིས། །རླུང་ལ་སོགས་པས་རབ་དབྱེ་བས། །རྟག་ཏུ་འགྲོ་བ་རླུང་རྣམ་བཞི། །ཞེས་གསུངས་པས། སོར་གྱི་གྲངས་རིམ་པ་བཞིན་འཕེལ་བར་མངོན་ནོ། །རླུང་དེ་དག་གི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ནི། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། སེམས་དང་བཅིངས་པ་ས་རླུང་སྐྱེས་བུ་དང་དལ་བ་ཆུ་རླུང་སྐྱེས་བུ་ཅན་དང་རླངས་པ་མེ་རླུང་། །ཁྱད་པར་དང་མྱུར་བ་རླུང་གི་རླུང་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་དོན་ནམ་མཁའི་རླུང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ལས། བཅིངས་པ་དང་དལ་བ་དང་རླངས་པ་དང་མྱུར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་གནས་དང་ལམ་གང་ནས་རྒྱུ་ཞེ་ན། སྤྱིར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་རྩ་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིའི་མར་སྣའི་ཨ་ཐུང་བྷ་གའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་གནས་པ་ནི་ཀུན་གྱི་རྩ་བ་ཡིན་ལ། དེ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་དབང་གིས་སྲོག་དང་རྩོལ་བར་བྱུང་། དེ་འཁོར་ལོ་བཞི་ལ། དེ་སྙིང་གའི་རྩ་འདབ་བཞི་ལས་འབྱུང་བ་བཞིར་བྱས་ནས། འཁོར་ལོ་བཞིའི་རྩ་འདབ་རྣམས་ལ་རིམ་པ་བཞིན་འབྱུང་སྟེ། ཡུལ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་སོགས་པ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུས་ནས་འབྱུང་བ་བཞིའི་བདག་ཉིད་དུ་མགྲིན་པ་ནས་འབྱུང་བ་ནི་གསུང་གི་སྒོ་བཞི་ཞེས་བྱ། 1-941 སྣ
【現代漢語翻譯】 『根本』，即從右側產生的界（khams）。火之壇城（dkyil 'khor）即是，此紅色且明亮之物，乃蓮花怙主（pad+ma mGon+po）之執行。風之氣息從左鼻孔流出，呈黃綠色，即從左側產生的界。名為風之壇城，顯現為黃綠色，乃事業怙主（las kyi mGon+po）之執行。』 如是，雖有言論說鼻孔各異，然我之分別念以為，此乃指每個鼻孔之左右兩側而言，此乃從經驗中得出。 若問這些氣息如何執行？《六法》第一品中說：『上下及面胸腹行。』因此，每一怙主之氣息皆與四位天女相伴。如蓮花怙主執行之時，其內部之四種元素亦從不同方向執行。火之氣息向上執行四指，數量為二百二十五。風之氣息在面上執行六指，數量如前，皆可類推。地之氣息正直地直接執行十六指。水之氣息向下執行十二指。 《時輪經》（dus kyi 'khor lo）中說：『地之氣息十二指，水之氣息十三指，火之氣息十四指，風之氣息十五指，空之氣息十六指。』 我以為《合集續》（sam+pu+Ta）之意也與此相符。《六法》第一品中說：『無足、單足、雙足及，四足等之分類，以氣息等詳細區分，恒常執行四種氣息。』由此可見，指之數量依次遞增。 這些氣息之名稱有：《六法》第一品中說：『心與束縛為地之氣息，生者與緩慢為水之氣息，生者具有與蒸汽為火之氣息，特殊與迅速為風之氣息，瑜伽士所證為空之氣息。』 《一切集密金剛橛》（ye shes rdo rje kun las btus pa）中說：『束縛、緩慢、蒸汽與迅速』等，應依次對應。 第三，若問從何處執行？總的來說，智慧之氣息（ye shes kyi rlung）存在於命脈（rtsa a wa dhU tI）下端的短阿（a thung）巴嘎（bha ga）壇城中，此乃一切之根本。因兩條脈之作用，而產生生命和努力。其位於四個脈輪（'khor lo）中，從心間的四瓣脈中產生四種元素，依次在四個脈輪的脈瓣中顯現，執行於二十四個境等處，從喉嚨中產生四種元素之自性，稱為語之四門。
【English Translation】 'Root', that is, the element (khams) arising from the right side. The mandala (dkyil 'khor) of fire is just that, this red and bright thing is the movement of Lotus Lord (pad+ma mGon+po). The breath of wind flows out of the left nostril, appearing yellowish-green, that is, the element arising from the left side. Called the mandala of wind, appearing yellowish-green, is the movement of Karma Lord (las kyi mGon+po).' Thus, although there are statements that the nostrils are different, my discrimination thinks that this refers to the left and right sides of each nostril, which is derived from experience. If asked how these breaths move? The first chapter of the 'Six Dharmas' says: 'Up and down, and face, chest, and abdomen move.' Therefore, each Lord's breath is accompanied by four goddesses. For example, when the Lotus Lord moves, the four elements within it also move from different directions. The fire breath moves upwards four fingers, the number is two hundred and twenty-five. The wind breath moves six fingers on the face, the number is as before, all can be inferred. The earth breath moves straight and directly sixteen fingers. The water breath moves downwards twelve fingers. The 'Kalachakra Tantra' (dus kyi 'khor lo) says: 'The earth breath is twelve fingers, the water breath is thirteen fingers, the fire breath is fourteen fingers, the wind breath is fifteen fingers, the space breath is sixteen fingers.' I think the meaning of the 'Samputa Tantra' (sam+pu+Ta) also agrees with this. The first chapter of the 'Six Dharmas' says: 'Footless, single-footed, two-footed, and, four-footed, etc. The four breaths that always move are distinguished in detail by breaths, etc.' From this, it can be seen that the number of fingers increases sequentially. The names of these breaths are: The first chapter of the 'Six Dharmas' says: 'Mind and bondage are the earth breath, the born and slow are the water breath, the born with and steam are the fire breath, special and rapid are the wind breath, the space breath is realized by yogis.' The 'Collected Vajrakilaya of All Wisdom' (ye shes rdo rje kun las btus pa) says: 'Bondage, slowness, steam, and rapidity,' etc., should be matched sequentially. Third, if asked from where do they move? In general, the wisdom breath (ye shes kyi rlung) exists in the short A (a thung) Bhaga (bha ga) mandala at the lower end of the central channel (rtsa a wa dhU tI), which is the root of everything. Due to the action of the two channels, life and effort are produced. It is located in the four chakras ('khor lo), and the four elements are produced from the four petals of the heart channel, appearing sequentially in the petals of the four chakras, moving in the twenty-four realms, etc., and the nature of the four elements is produced from the throat, called the four doors of speech.
་སྒོ་གཉིས་ནས་འབྱུང་བ་ནི་ཐུགས་ཀྱི་སྒོ་གཉིས་ཞེས་བྱ། ཡན་ལག་གི་རླུང་ཕྲ་མོ་བུ་ག་དགུ་ནས་རྒྱུ་བ་ནི་སྐུའི་སྒོ་དགུ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། སྐུའི་སྒོ་དགུ་དང་གསུང་གི་སྒོ་བཞི་དང་ཐུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་སྒོ་གཉིས་ལས་རྒྱུ་བའི་རླུང་ནི་རིམ་པ་བཞིན་ནི། །ཐ་མ་འབྲིང་པོ་དམ་པ་ཉིད་དེ་རྟོགས་དཀའ་སླའི་དབང་གིས་བཞག་པའོ། །ཅེས་པ་དང་། ཟླ་བ་སྟེ་ཐིག་ལེ་འབབ་པ་རྐྱང་མ་ཉི་མ་སྟེ་རཀྟ་འབབ་པ་རོ་མ་སྟེ་རྩ་གཉིས་པོའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བས། །གསུམ་པའི་སྒོ་ནི་སྟེ་ཐུགས་ཀྱི་སྒོ་ཡིད་དང་བཅས་ཏེ་ཡིད་གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་ཤར་བའི་རྩ་གཉིས་ཕྱུང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་སྣ་བུག་ལས་གྲངས་དུ་ཞིག་རྒྱུ་ཞེ་ན། ཉིན་ཞག་ཕྲུགས་གཅིག་ལ་ཉི་ཁྲི་ཅིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་རྒྱུ་སྟེ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐིག་ལེ་ལས། །ཐོག་མར་འབྱུང་དང་རྔུབ་པའི་གྲངས། །ཉི་ཁྲི་དང་ནི་ཆིག་སྟོང་དང་། །དེ་བཞིན་གྲངས་ནི་བརྒྱ་ཕྲག་དྲུག །ཉིན་དང་མཚན་མོར་ངེས་པར་རྒྱུ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་དེ་ལྟར་འོང་བའི་འཐད་པ་ནི། ཕྱི་རོལ་ན་ཇི་ལྟ་བར་ནང་ལུས་ལའང་དེ་ལྟར་གནས་ཏེ། ཕྱི་རོལ་ཏུ་དབུགས་ཚོད་དང་ཆུ་ཚོད་ལ་སོགས་པས་ཉིན་ཞག་འཛིན་པ་ཡོད་པ་ལྟར་ནང་གིའང་རླུང་གིས་འཛིན་པར་བྱེད་དེ། 1-942 དེ་ལའང་གཉིས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། ཀྱེ་རྡོ་རྗེའི་དགོངས་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཡུལ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིའི་དབང་གིས་དགུ་བརྒྱ་ཕྲག་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་དང་། དེ་རེ་རེ་ལའང་ལྷ་མོའི་རླུང་ཉིས་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་པ་བཞི་བཞིའོ། །མགོན་པོ་བཞི་པའི་ལྟེ་བའི་ནང་སྐོར་རྩ་འདབ་བཞི་དང་སྣ་སྒོའི་དབྱེ་བས་འཕོ་བ་གཉིས་གཉིས་ཏེ་དྲུག་གཉིས་བཅུ་གཉིས་དང་ལྡན་ཏེ། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། གཡོན་ནས་ལས་ཀྱི་མགོན་པོ་དང་གཡས་ནས་པདྨ་མགོན་པོ་དང་གཉིས་ཀ་ནས་རིན་ཆེན་མགོན་པོ་དང་། །འོག་ནས་དལ་བར་རྒྱུ་བ་རྡོ་རྗེ་མགོན་པོ་དང་རྣམ་པ་བཞིར་འགྱུར། །མགོན་པོ་རེ་རེ་ལ་ཐུན་ཕྱེད་དེ་དུས་སྦྱོར་ཕྱེད་ཀྱི་ནི་དུས་དབུགས་དགུ་བརྒྱའི་ཡུན་དག་ཏུ། །ལས་ནི་གཉིས་གཉིས་དག་ཏུ་གནས། རླུང་གི་རླུང་རྒྱུ་བའི་དུས་སུ་དབང་། མེ་ལ་མངོན་སྤྱོད། ས་ལ་རྒྱས་པ། ཆུ་ལ་ཞི་བ་འགྲུབ་པས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཐུན་ཕྱེད་ནི་འཕོ་བ་ཕྱེད་དོ། །འཕོ་བ་རེ་རེ་ལ་རླུང་དགུ་བརྒྱ་ཕྲག་གཉིས་གཉིས་རྒྱུ་བས་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ་འཕོ་བ་བཅུ་གཉིས་ཞེས་ཟེར་རོ། །གཉིས་པ་ཀྱེ་རྡོ་རྗེའི་ལུགས་ཀྱི་ཟླ་བ་དང་། ཉི་མ་དང་། ཨཱ་ལི་དང་། ཀཱ་ལི་དང་། འཕོ་བ་བཅུ་དྲུག་དང་། དབྱུ་གུ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་དང་། 1-943 ཆུ་ཚོད་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། ཐུན་ཚོད་བཞི་སྟེ། དེ་ལྟར་ཐམས་ཅད་བཞིའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟེ
【現代漢語翻譯】 從兩個門產生的，稱為心的兩個門。從九個孔道流動的微細肢體之氣，稱為身的九個門。如《六法第一》所說：『身的九門，語的四門，以及心的自性二門，流動的氣依次是：下、中、上，因理解的難易而安立。』又說：『月亮，即明點滴落；太陽，即紅血滴落；羅摩，即二脈的區分。第三門，即心的門，與意念相連，意念顯現為能取和所取二脈。』等等。 第四，從鼻孔流出多少氣？答：一個晝夜流出二萬一千六百氣。如《大手印明點》所說：『最初呼出和吸入的次數，是二萬一千，以及六百之數，晝夜必定如此。』 第五，如此執行的道理是：如同外在世界一樣，內在身體也如此存在。外在有以呼吸和時鐘等來計算晝夜，內在也以氣來計算。 對此也有兩種觀點：金剛空行和金剛鬘的觀點，以及喜金剛的觀點。第一種觀點是，根據二十四個聖地，有九百二十四個氣，每個氣又有四位空行母的氣，每位空行母有二百二十五個氣。四護主的臍輪內有四脈瓣，加上鼻孔的區分，有兩次轉變，即二二得四，共十二個。如《金剛鬘》所說：『從左邊是業護主，從右邊是蓮花護主，從兩邊是珍寶護主，從下邊緩慢流動的是金剛護主，顯現為四種形態。每個護主有半個時辰，即半個時辰的結合，持續九百個呼吸的時間。業是兩次，兩次存在。氣在氣流動的時候有力量，火能顯現，土能增長，水能寂滅。』因此，半個時辰就是半次轉變。每次轉變流動九百個氣，所以一個晝夜有十二次轉變。第二種觀點是，喜金剛的體系中有月亮、太陽、阿利、嘎利、十六次轉變、六十四個指寸、三十二個時辰、四個時分，總共是四。根據這些，觀察臍輪。
【English Translation】 That which arises from the two doors is called the two doors of the heart. The subtle winds of the limbs that flow from the nine apertures are called the nine doors of the body. As it says in the 'First of the Six': 'The winds that flow from the nine doors of the body, the four doors of speech, and the two doors of the nature of the heart are, in order: lower, middle, and higher, established according to the ease or difficulty of understanding.' And: 'The moon, which is the dropping of bindu (藏文：ཐིག་ལེ།，梵文天城體：बिन्दु，梵文羅馬擬音：bindu，漢語字面意思：明點); the sun, which is the dropping of rakta (藏文：རཀྟ།，梵文天城體：रक्त，梵文羅馬擬音：rakta，漢語字面意思：紅血); and the distinction of the two nadis (藏文：རྩ།，梵文天城體：नाडी，梵文羅馬擬音：nāḍī，漢語字面意思：脈), roma. The third door, which is the door of the heart, together with the mind, the two nadis that arise as grasping and being grasped.' And so on. Fourth, how many breaths flow from the nostrils? Answer: Twenty-one thousand six hundred breaths flow in one day and night. As it says in the 'Great Seal Bindu': 'The number of initial exhalations and inhalations is twenty-one thousand, and likewise six hundred in number, certainly flowing day and night.' Fifth, the reason for this is that just as it is outside, so it is within the body. Just as there is the reckoning of day and night outside by means of breaths and clocks, so too is it reckoned within by means of wind. There are two views on this: the view of Vajra Dakini and Vajra Garland, and the view of Hevajra. The first is that according to the twenty-four places, there are nine hundred and twenty-four winds, and for each of these there are four goddesses' winds, each with two hundred and twenty-five winds. Within the navel chakra of the Four Protectors, there are four petal-nadi, and with the distinction of the nostrils, there are two transformations, two by two, making twelve. As it says in the 'Vajra Garland': 'From the left is the Karma Protector, from the right is the Padma Protector, from both is the Ratna Protector, and flowing slowly from below is the Vajra Protector, appearing in four forms. Each Protector has half a thun (藏文：ཐུན།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：thun，漢語字面意思：時辰), that is, half a period of time, lasting for nine hundred breaths. Karma is two by two, existing twice. The wind has power when the wind flows, fire manifests, earth increases, and water pacifies.' Therefore, half a thun is half a transformation. Each transformation has nine hundred breaths flowing, so it is said that there are twelve transformations in one day and night. The second view is that according to the Hevajra system, there are the moon, the sun, ali (藏文：ཨཱ་ལི།，梵文天城體：आलि，梵文羅馬擬音：āli，漢語字面意思：阿利), kali (藏文：ཀཱ་ལི།，梵文天城體：कालि，梵文羅馬擬音：kāli，漢語字面意思：嘎利), sixteen transformations, sixty-four digits, thirty-two hours, and four thun, all of which are four. Based on these, observe the navel chakra.
་བའི་རྩ་འདབ་ཀྱི་དབང་གིས་དབྱུ་གུ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཡིན་ལ། དབྱུ་གུ་རེ་རེ་ལ་རླུང་སུམ་བརྒྱ་སུམ་ཅུ་རྩ་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ཀྱིས་ཉིན་ཞག་འདའ་འོ། །དབྱུ་གུ་གཉིས་ལ་ཆུ་ཚོད་གཅིག་སྟེ། སྤྱི་བོའི་རྩ་འདབ་ཀྱི་དབང་གིས་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཆུ་ཚོད་རེ་རེ་ལ་དྲུག་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་རྩ་ལྔའོ། །ཆུ་ཚོད་གཉིས་ལ་འཕོ་བ་གཅིག་སྟེ་མགྲིན་པའི་རྩ་འདབ་ཀྱི་དབང་གིས་བཅུ་དྲུག་གོ །འཕོ་བ་རེ་རེ་ལ་རླུང་སྟོང་སུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུའོ། །འཕོ་བ་གཉིས་ལ་ཐུན་ཕྱེད་པ་གཅིག་སྟེ་སྙིང་གའི་རྩ་འདབ་ཀྱི་དབང་གིས་བརྒྱད་དེ་ཐུན་ཕྱེད་པ་རེ་ལ་རླུང་ཉིས་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་པ་རེ་རྒྱུ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུ་བརྒྱད་ཀྱིས་ཉིན་ཞག་འདའོ། །ཐུན་ཕྱེད་པ་གཉིས་ལ་ཐུན་གཅིག་སྟེ། སྙིང་གའི་ནང་སྐོར་གྱི་རྩ་འདབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་བཞི་སྟེ་འདབ་མ་རེ་ལ་རླུང་ལྔ་སྟོང་བཞི་བརྒྱ་པ་རེ་རྒྱུའོ། །དེ་ལྟ་བུ་བཞིས་ཉིན་ཞག་འཛིན་ཏེ། གང་ལྟར་བསྔོས་ཀྱང་ཉིན་ཞག་གཅིག་གི་རླུང་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་ཚང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཕྱིར་རྒྱུ་བ་དང་། ནང་དུ་རྒྱུ་བ་དང་། གནས་པ་དང་། གསུམ་ལ་གཅིག་ཏུ་བྱས་ནས་བསྔོ་བ་ཡིན་ནོ། ། སྤྱི་དོན་ལྔ་པ་ལམ་དུ་བྱས་པ་ན་ཇི་ལྟར་འགྱུར་ཞེ་ན། 1-944 དང་པོར་རླུང་བཟུང་བས་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཟིན་པ་ཡིན་ཏེ། ཡིད་ཀྱི་རྟ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡིད་ཟིན་པས་ཞི་གནས་སྐྱེ་ལ་དེ་ལས་ལྷག་མཐོང་གི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེའོ། །དང་པོར་སྲོག་རྩོལ་བགྲངས་པས་བཟླས་པར་འགྱུར་བས་དེས་སྒྲིབ་པ་ཟད་པར་འགྱུར་རོ། །ཡང་རླུང་རྣམ་བཞི་གསལ་བས་ཕྲིན་ལས་བཞི་འང་འགྲུབ་པར་བྱེད་དོ། །མཐར་ལས་ཀྱི་རླུང་འགགས་ཏེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་མངོན་དུ་འགྱུར་བར་བྱེད་དེ། དྲུག་པའི་དང་པོ་ལས། སེམས་མེད་སྐྱེས་བུ་མེད་པ་དང་། །ཡིད་དང་ལྡན་པ་མེད་པ་དང་། །ཞེས་པ་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐིག་ལེ་ལས་ཀྱང་། རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་རླུང་བསྒོམས་ན། །དངོས་གྲུབ་མྱུར་དུ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རླུང་གི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཤད་ཟིན་ཏོ།། ༈ །། དེ་ལྟར་ན་ལུས་རྩ་དང་། ཡི་གེ་བྷ་ག་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམས་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་ལུས་སུ་བརྗོད་པ་སྟེ། དཀྱིལ་འཁོར་ཡང་ནི་བྷ་གར་གསུངས། །དཀྱིལ་འཁོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཉིད་དོ། །དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ནི་བརྟག་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ནི་རླུང་སྟེ། རླུང་ཞེས་བྱ་བས་ལས་ཀུན་བྱེད། །ཅེས་སོ། །དེ་ལྟར་ལུས་ཀྱི་གནད་ངོ་ཤེས་པས་བླ་མའི་མན་ངག་གིས་གནད་དེ་དང་དེར་བསྣུན་པས་སེམས་བདེ་སྟོང་གི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེད་པར་བྱེད་པས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བས་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། ། 1-9
【現代漢語翻譯】 由於臍輪脈瓣的作用，有六十四個脈管，每個脈管以三百三十又二分之一的呼吸次數度過一天一夜。兩個脈管相當於一個時辰。由於頂輪脈瓣的作用，三十二個時辰，每個時辰有六百七十五次呼吸。兩個時辰相當於一個『འཕོ་བ』（轉移）。由於喉輪脈瓣的作用，有十六個『འཕོ་བ』，每個『འཕོ་བ』有一千三百五十次呼吸。兩個『འཕོ་བ』相當於半個『ཐུན』（夜晚時間單位）。由於心輪脈瓣的作用，有八個半『ཐུན』，每個半『ཐུན』有兩千七百次呼吸，這樣八個半『ཐུན』度過一天一夜。兩個半『ཐུན』相當於一個『ཐུན』。如果以心輪內脈瓣的作用來計算，有四個『ཐུན』，每個脈瓣有五千四百次呼吸。這樣四個『ཐུན』維持一天一夜。無論如何計算，一天一夜的總呼吸次數是兩萬一千六百次。這些呼吸分為向外流動、向內流動和停留三種，將這三種合為一體進行計算。 第五個共同點是，如果將這些應用於修行道路，會發生什麼變化呢？ 首先，控制呼吸可以控制意識，因為意識是心的坐騎。控制了心，就能生起止（梵文：śamatha，平靜），並由此生起觀（梵文：vipaśyanā，內觀）的定（梵文：samādhi，專注）。首先，計算呼吸的次數會變成唸誦，從而消除障礙。此外，清晰地觀想四種呼吸也能成就四種事業（息增懷誅）。最終，業氣停止，智慧氣顯現。《第六之初》中說：『無心之人，無生殖器，無意念，無伴侶。』《大手印明點》中也說：『瑜伽士修習呼吸，迅速獲得成就。』以上是關於呼吸的證悟的解釋。 因此，身體的脈、字形『བྷ་ག་』（bhaga，女性生殖器）和菩提心被稱為三個壇城。《後部續》中說：『壇城被稱為身體，壇城也被稱為『བྷ་ག་』，壇城即是菩提心，應觀察這三個壇城。』而使之顯現的是呼吸，『呼吸』一詞可以完成所有事業。 因此，瞭解身體的關鍵，通過上師的口訣點按這些關鍵點，可以生起樂空（梵文：sukha-śūnyatā）的定，這是一種比波羅蜜多（梵文：pāramitā，度）更卓越的證悟方法。
【English Translation】 Due to the influence of the navel chakra petals, there are sixty-four nāḍīs (channels), and each nāḍī spends a day and night with three hundred thirty and a half breaths. Two nāḍīs are equivalent to one hour. Due to the influence of the crown chakra petals, there are thirty-two hours, and each hour has six hundred seventy-five breaths. Two hours are equivalent to one 'འཕོ་བ' (transfer). Due to the influence of the throat chakra petals, there are sixteen 'འཕོ་བ', and each 'འཕོ་བ' has one thousand three hundred fifty breaths. Two 'འཕོ་བ' are equivalent to half a 'ཐུན' (nighttime unit). Due to the influence of the heart chakra petals, there are eight and a half 'ཐུན', and each half 'ཐུན' has two thousand seven hundred breaths, so eight and a half 'ཐུན' spend a day and night. Two half 'ཐུན' are equivalent to one 'ཐུན'. If calculated by the influence of the inner petals of the heart chakra, there are four 'ཐུན', and each petal has five thousand four hundred breaths. Thus, four 'ཐུན' maintain a day and night. No matter how it is calculated, the total number of breaths in a day and night is twenty-one thousand six hundred. These breaths are divided into outward flow, inward flow, and staying, and these three are combined into one for calculation. The fifth common point is, what changes will occur if these are applied to the path of practice? First, controlling the breath can control consciousness, because consciousness is the mount of the mind. By controlling the mind, śamatha (梵文，calm) arises, and from this, vipaśyanā (梵文，insight) samādhi (梵文，concentration) arises. First, counting the number of breaths will become recitation, thereby eliminating obstacles. Furthermore, clearly visualizing the four breaths can also accomplish the four activities (pacifying, increasing, magnetizing, and subjugating). Ultimately, the karmic breath ceases, and the wisdom breath manifests. The 'Beginning of the Sixth' says: 'A person without mind, without genitals, without intention, without a companion.' The Mahāmudrā Tilaka also says: 'Yogis who practice breath, quickly attain accomplishment.' The above is an explanation of the realization of breath. Therefore, the body's nāḍīs, the syllable 'བྷ་ག་' (bhaga, female genitalia), and bodhicitta (梵文，enlightenment mind) are called the three maṇḍalas (梵文，sacred circles). The 'Later Tantra' says: 'The maṇḍala is said to be the body, the maṇḍala is also called 'བྷ་ག་', the maṇḍala is bodhicitta itself, these three maṇḍalas should be examined.' And what makes them manifest is the breath, the word 'breath' can accomplish all activities. Therefore, understanding the key points of the body, by tapping these key points with the guru's instructions, one can generate the samādhi of bliss and emptiness (梵文，sukha-śūnyatā), which is a particularly superior method of realization compared to the pāramitās (梵文，perfections).
45 དེ་ལྟར་འདི་དག་ཀྱང་ལེའུ་དང་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་གང་གི་ཡིན་ཞེ་ན། ཧེ་བཛྲའི་ལེའུ་དང་པོ་དང་། ཕྱི་མའི་བཞི་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་དྲུག་པ་རྣམས་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པའོ། །དང་པོར་རྟོགས་པའི་ལྟ་བ་གཏན་ལ་དབབ་པའི་སྐབས་རྫོགས་སོ།། ༈ །། ༈ རྟོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དེས་ལུས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པའི་བསམ་གཏན་སྒོམ་པ། དེ་ལྟར་རྟོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དེས་ལུས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པའི་བསམ་གཏན་སྒོམ་པར་བྱེད་དོ། ། ༈ དབྱེ་བའི་གཞི། དབྱེ་བའི་དོན་དང་། མིང་དོན་ནམ་ངེས་ཚིག་བསྟན་པ། དེ་ལྟ་བུའི་ལམ་འདི་ཡང་རིམ་པ་གཉིས་སུ་གསུངས་ཏེ། ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཉིད་དང་ནི། །རྫོགས་པ་ཡི་ཡང་རིམ་པ་ཉིད། །རིམ་གཉིས་མཉམ་པར་གནས་ནས་ནི། །རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱིས་ཆོས་འཆད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དཔལ་གསང་བ་འདུས་པའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ། །རིམ་པ་གཉིས་ལ་ཡང་དག་བརྟེན། །བསྐྱེད་པ་ཡི་ནི་རིམ་པ་དང་། །དེ་བཞིན་རྫོགས་པའི་རིམ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱི་ཆོས་རིམ་པ་གཉིས་སུ་འདུས་ན། རྒྱུའི་རྒྱུད་དང་། འབྲས་བུའི་རྒྱུད་རིམ་པ་གཉིས་སུ་ཇི་ལྟར་འདུ་སྙམ་ན། དེ་ལ་རིམ་པ་གཉིས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལམ་གཉིས་པོ་ཉིད་ཡིན་མོད་ཀྱང་། རྒྱུའི་རྒྱུད་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་སྦྱང་གཞི་ཡིན་ལ། དབང་བསྐུར་བ་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན་ལ། གཏོར་མ་ལ་སོགས་པ་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་གྲོགས་ཡིན་ཞིང་། 1-946 འབྲས་བུ་སྐུ་གཉིས་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པས། དེར་འདུས་ཏེ་རྒྱས་པར་འོག་ནས་བཤད་པར་བྱའོ། །རིམ་པ་གཉིས་པོ་འདི་ལ་དྲུག་སྟེ། དབྱེ་བའི་གཞི་དང་། དབྱེ་བའི་དོན་དང་། མིང་དོན་ནམ་ངེས་ཚིག་བསྟན་པ་དང་། རིམ་པ་གཉིས་གྲངས་ངེས་པར་བསྒོམ་དགོས་པའི་འཐད་པ་དང་། རིམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་གྲོལ་བའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམ་པའི་གོ་རིམ་བསྟན་པའོ། །༼དང་པོ་ནི། ཡིད་མཚན་རྟོག་ལས་སྐྱོབ་པའི་ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་གང་ཞིག་གྲོལ་བྱེད་ཀྱི་ལམ་དུ་གྱུར་པའོ། །གཉིས་པ་དེ་ལ་དབྱེ་ན་བུམ་དབང་ཐོབ་པས་གོམས་པར་བྱ་བ་བསྐྱེད་རིམ་དང་། མཆོག་དབང་ཐོབ་པས་གོམས་པར་བྱ་བ་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་གཉིས་སོ། །༽དང་པོ་༼གསུམ་པ་༽ལ་གསུམ། གཙོར་སྦྱང་གཞི་ལས་མིང་དུ་བཏགས་པ་དང་། གཙོར་འབྲས་བུ་ལས་མིང་དུ་བཏགས་པ་དང་། གཙོར་ལམ་ལས་མིང་དུ་བཏགས་པའོ། །དང་པོ་ནི་སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱི་བཞེད་པས། སྦྱང་གཞི་དང་སྦྱོང་བྱེད་ཀྱི་རིམ་པ་གཉིས་ཏེ། དེ་ལ་སྦྱང་གཞི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལ་བསྐྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐ་མལ་གྱི་ལུས་གྲུབ་པ་ཡིན་ལ། རིམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་སྐྱེ་བའི་རིམ་པ་སྐྱེ་གནས་བཞི་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་མངལ་སྐ
【現代漢語翻譯】 那麼，這些內容出自哪些章節和解釋呢？它們出自《黑汝嘎》（Hevajra）的第一章、後續的第四章，以及《勝樂金剛集續》（Samputa）的第六品。這是對最初證悟之見的確定。第一階段，關於確立見地的討論到此結束。 具有證悟之人，應修習以身體為要點的禪定。 如是，具有證悟之人，應修習以身體為要點的禪定。 分類的基礎、分類的意義，以及名稱的含義或詞源的解釋。 這樣的道也分爲了兩個階段，如第八章所說：'生起次第和圓滿次第，安住於二次第，金剛持將宣說佛法。'《吉祥密集續》（Guhyasamaja Tantra）的後續經典也說：'諸佛所宣說的佛法，完全依賴於兩個次第，即生起次第和圓滿次第。'如果金剛持的佛法歸納為兩個次第，那麼因的續和果的續如何歸納為兩個次第呢？對此，所謂的兩個次第，實際上就是兩種道，因的續是這二者的所凈之基，灌頂是這二者的先導，朵瑪等是這二者的助伴，果位的二身是這二者所要獲得的果，因此，它們都包含在其中，將在下文詳細解釋。這兩個次第有六個方面：分類的基礎、分類的意義、名稱的含義或詞源的解釋、必須確定修習兩個次第的理由、兩個次第解脫的原因，以及修習兩個次第的順序。第一個方面是：能夠從意念、相狀和分別中解救出來的特殊方法，成爲了解脫之道。第二個方面是，如果進行分類，通過獲得寶瓶灌頂而應熟練修習的是生起次第，通過獲得殊勝灌頂而應熟練修習的是圓滿次第。'第一個方面（即第三個方面）有三個：主要從所凈之基命名、主要從果命名，以及主要從道命名。第一個是聖龍樹父子的觀點，即所凈之基和能凈之道的兩個次第。其中，將所凈之基的生起次第稱為'生起'，是因為它是普通身體的成就；將'次第'稱為'次第'，是因為它是身體產生的次第，即四生，特別是胎生。
【English Translation】 Thus, to which chapters and treatises do these belong? They belong to the first chapter of Hevajra, the fourth of the latter, and the sixth section of the Samputa. This is the realization of the initial view of enlightenment. The first stage, the discussion on establishing the view, is complete. One who possesses realization should meditate on the contemplation that focuses on the body. Thus, one who possesses realization should meditate on the contemplation that focuses on the body. The basis of classification, the meaning of classification, and the explanation of the meaning of the name or etymology. This path is also taught in two stages, as stated in the eighth chapter: 'The generation stage and the completion stage, abiding equally in the two stages, Vajradhara will teach the Dharma.' The later tantra of the Glorious Guhyasamaja Tantra also states: 'The Dharma taught by the Buddhas relies entirely on two stages, namely the generation stage and the completion stage.' If the Dharma of Vajradhara is summarized into two stages, then how are the tantra of the cause and the tantra of the result summarized into two stages? To this, the so-called two stages are actually the two paths themselves, the tantra of the cause is the basis for purification of these two, the empowerment is the precursor to these two, the torma and so on are the companions of these two, and the two kayas of the result are the results to be obtained by these two. Therefore, they are all included therein and will be explained in detail below. These two stages have six aspects: the basis of classification, the meaning of classification, the explanation of the meaning of the name or etymology, the reason why it is necessary to definitely meditate on the two stages, the reason for liberation by the two stages, and the order of meditating on the two stages. The first aspect is: the special method that can save from thought, appearance, and discrimination, has become the path of liberation. The second aspect is, if classified, what should be practiced through obtaining the vase empowerment is the generation stage, and what should be practiced through obtaining the supreme empowerment is the completion stage.' The first aspect (i.e., the third aspect) has three: mainly named from the basis of purification, mainly named from the result, and mainly named from the path. The first is the view of the venerable Nagarjuna and his sons, namely the two stages of the basis of purification and the path of purification. Among them, the generation stage of the basis of purification is called 'generation' because it is the accomplishment of the ordinary body; 'stage' is called 'stage' because it is the order of the body's arising, namely the four births, especially womb birth.
ྱེས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས། མངལ་གྱི་གནས་སྐབས་ལྔའོ། ། 1-947 དེ་སྦྱོང་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་ལྷའི་རྣམ་པ་ནི་སྦྱོང་བྱེད་བསྐྱེད་རིམ་མོ། །སྦྱང་གཞི་རྫོགས་པ་ནི་ཐ་མལ་གྱི་སེམས་ཅན་ཤི་བ་ཡིན་ལ། རིམ་པ་ནི་ས་ཆུ་ལ་ཐིམ་པ་ལ་སོགས་པ་འཆི་བའི་རིམ་པའོ། །དེ་སྦྱོང་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པ་དང་འོད་གསལ་ལ་སོགས་པ་ནི་སྦྱོང་བྱེད་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་བཞེད་པས་བསྐྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ལ་བྲོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་ཡིན་ལ། དེ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་ལྷའི་རྣམ་པ་བསྒོམ་པ་ལ་རིམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་ལས་འབྲས་བུ་གོང་དུ་བོགས་དབྱུང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཡིན་ལ། རིམ་པ་ནི་དེ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ཉིན་མོའི་རྣལ་འབྱོར་ནམ་མཁའ་དང་། མཚན་མོའི་རྣལ་འབྱོར་མུན་ཁང་ལ་བརྟེན་ནས་དབང་པོ་ལྔ་ཡུལ་ལ་མི་གཡེང་བར་བྱེད་པ་སོར་བསྡུས། དེ་ལས་རྟགས་བཅུ་ཡིས་སྟོང་གཟུགས་མངོན་དུ་གྱུར་ནས་ཡུལ་སེམས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་མཉམ་བཞག་སྐྱེས་པ་བསམ་གཏན། གཡས་གཡོན་དང་སྟེང་འོག་གི་རླུང་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་སྲོག་སྩོལ། འཁོར་ལོ་བཞི་ཡིས་རླུང་སེམས་ལས་སུ་རུང་སྟེ་གཟུང་འཛིན་དབུ་མར་ཐིམ་པ་འཛིན་པ། ལས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གསུམ་གང་རུང་ལ་བརྟེན་ནས་བདེ་སྟོང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེས་པ་རྗེས་དྲན། 1-948 མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ་ཡན་ལག་དྲུག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཞེད་དོ། །གསུམ་པ་སློབ་དཔོན་བིརྺ་པ་དང་། ཌོམྦིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་ལམ་ལས་མིང་གཙོར་བཏགས་ཏེ། བློས་ཀུན་ཏུ་ལྷའི་རྣམ་པ་བསྐྱེད་པ་ནི་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ལ། གསལ་འདེབས་པ་ནི་རིམ་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་སྦྱང་གཞི་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུའང་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཞེས་བྱ་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་རྫོགས་པ་ཉིད་གསལ་འདེབས་པས་རྫོགས་པ་སྟེ། རང་བྱིན་རླབས་དང་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་བསྒོམ་པ་ཡིན་ལ། རིམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རིམ་གྱིས་བསྒོམ་པ་སྟེ། དེའི་རྒྱུ་སྦྱང་གཞི་དང་འབྲས་བུ་རྫོགས་པའི་རིམ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ།། །། ༈ རིམ་པ་གཉིས་གྲངས་ངེས་པར་བསྒོམ་དགོས་པའི་འཐད་པ། དོན་གཉིས་༼བཞི་༽པ་རིམ་པ་གཉིས་གྲངས་ངེས་པར་བསྒོམ་པའི་འཐད་པ་སྟོན་ཏོ། །དེ་ལ་དེ་ལྟ་བུའི་རིམ་པ་གཉིས་ཀ་བསྒོམ་པའམ། འོན་ཏེ་གང་རུང་གཅིག་བསྒོམ་སྙམ་ན། དེ་ལ་གཉིས་བསྒོམ་དགོས་སོ། །དེའི་འཐད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤང་བྱ་གཉིས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རིམ་པ་གཉིས་ཀ་བསྒོམ་པའི་འཐད་པ་དང་། ཐོབ་བྱ་གཉིས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རིམ་པ་གཉིས་ཀ་བསྒ
【現代漢語翻譯】 關於出生，有五種胎內狀態。 凈化它們的方法，即本尊瑜伽是生起次第。所要凈化的對境是凡夫的死亡，次第是地融入水等死亡次第。凈化它們的方法，如金剛誦和光明等，被稱為圓滿次第。這是他們的觀點。 第二種觀點是菩薩們的觀點，稱為『生起』，是爲了生起對殊勝成就的渴望，它是共同成就。修持它的方法是觀想本尊瑜伽，這被稱為次第。『圓滿』是指從中無法獲得更高果位，因此它是殊勝成就。次第是修持它的方法，即通過白天的瑜伽（觀想）天空和夜晚的瑜伽（觀想）暗室，使五根不散亂于對境，進行收攝。由此，通過十相，空色顯現，生起無有對境和心識二元的等持，即禪定。左右和上下之氣融入一體，即命勤。四輪使氣和心識堪能，能取和所取融入中脈，即執持。依靠業和智慧的三大印，生起樂空無二的智慧，即隨念。 顯現不變化的巨大安樂智慧，即三摩地，共有六支。這是他們的觀點。 第三種觀點是追隨比瓦巴（Virupa）和多比（Ḍombi）的觀點，他們主要強調名稱。通過心識完全生起本尊瑜伽是生起次第，明晰觀想是次第，其所要凈化的因和果也應被理解為生起次第。『圓滿』是指身語意三者的圓滿，通過明晰觀想來圓滿，即自我加持和觀想壇城輪。『次第』是指次第觀想，其因，即所要凈化的對境和果，應被理解為圓滿次第。 需要確定數量來修持二次第的理由 第四個意義是闡述需要確定數量來修持二次第的理由。如果有人想知道是否需要修持這兩種次第，或者只需修持其中一種，那麼答案是需要修持兩種。理由有三：因為需要斷除兩種障礙，所以需要修持兩種次第；因為需要獲得兩種成就，所以需要修持兩種次第。
【English Translation】 Regarding birth, there are five stages of existence in the womb. The method for purifying them, namely the deity yoga, is the generation stage. The object to be purified is the death of ordinary beings, and the stages are the stages of death, such as earth dissolving into water. The method for purifying them, such as the Vajra recitation and luminosity, is called the completion stage. This is their view. The second view is that of the Bodhisattvas, called 'generation,' which is to generate a desire for supreme accomplishment, which is a common accomplishment. The method for accomplishing it is to contemplate the deity yoga, which is called the stage. 'Completion' refers to the supreme accomplishment because no higher fruit can be extracted from it. The stage is the practice of accomplishing it, namely, through daytime yoga (contemplating) the sky and nighttime yoga (contemplating) the dark room, keeping the five senses from being distracted by objects, and withdrawing them. From this, through the ten signs, the empty form manifests, and equanimity arises, free from duality of object and mind, which is meditation. The left, right, above, and below winds merge into one, which is life force. The four chakras make the wind and mind workable, and the grasping and the grasped dissolve into the central channel, which is holding. Relying on any of the three great mudras of karma and wisdom, the wisdom of co-emergent bliss and emptiness arises, which is recollection. Manifesting the unchanging great bliss wisdom, which is samadhi, has six branches. This is their view. The third view is that of following Virupa and Ḍombi, who mainly emphasize names. Completely generating the deity yoga through the mind is the generation stage, and clearly visualizing is the stage. Its object to be purified, both cause and effect, should also be understood as the generation stage. 'Completion' refers to the completion of body, speech, and mind, which is completed through clear visualization, namely self-blessing and contemplating the mandala wheel. 'Stage' refers to gradual contemplation, and its cause, namely the object to be purified, and the effect, should be understood as the completion stage. The Reason for Meditating on the Two Stages with a Definite Number The fourth meaning is to explain the reason for meditating on the two stages with a definite number. If one wonders whether to meditate on both of these stages or just one of them, the answer is that both must be meditated on. There are three reasons: because two obstacles need to be abandoned, both stages need to be meditated on; because two accomplishments need to be attained, both stages need to be meditated on.
ོམ་དགོས་པ་དང་། རང་གི་ངོ་བོ་རྟེན་དང་བརྟེན་པར་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་བསྒོམ་པར་འཐད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། ཐ་མལ་གྱི་རྣམ་རྟོག་དང་། གྱ་ནོམ་པ་ལྷར་ཞེན་པའོ། ། 1-949 དེ་ལ་དང་པོ་ནི་སྤང་བྱ་ཐ་མལ་གྱི་རྣམ་རྟོག་སྦྱོང་བའི་ཕྱིར་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་ལ། གྱ་ནོམ་པ་ལྷར་ཞེན་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པའོ། །དེ་ལ་བསྐྱེད་རིམ་གྱིས་ཐ་མལ་གྱི་རྣམ་རྟོག་སྤང་བའང་། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། ཕལ་པའི་གནས་སྐབས་ཏེ་ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། །བསྐྱེད་རིམ་སྒོམ་པ་ཡང་དག་རབ་ཏུ་གྲགས། །རང་བཞིན་གྱི་གནས་སྐབས་རྫོགས་རིམ་བསྒོམ་པ་ལས། །དངོས་དང་དངོས་མེད་གང་དུ་བསྒོམ་པའང་མ་ཡིན་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་མི་བསྒོམ་པའང་མིན་ནོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་རྟོག་པ་དེ་བཞིན་ཏེ། འོན་ཀྱང་མི་གཙང་བའི་ཚད་དེ་ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་མཉམ་པ༼ར་༽སྦྱང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་རབ་ཏུ་བསྒོམ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་མི་གཙང་བའི་ཚད་ཐ་མལ་གྱི་རྣམ་རྟོག་ལ་གཉིས། རྒྱུ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་དང་། འབྲས་བུ་བདག་དང་བདག་གིར་འཛིན་པའོ། །དང་པོ་སྦྱོང་བ་ནི་ཚོགས་གཉིས་བསགས་པ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་བདག་དང་བདག་གིར་འཛིན་པ་ནི་སྣོད་བཅུད་གཉིས་ཏེ། དེའང་སྣོད་སྦྱོང་བ་ནི་འབྱུང་བ་བཞི་ལས་གྲུབ་པའི་གཞལ་ཡས་ཁང་དང་། ཡང་དཔའ་བོ་གཅིག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་གདན་ནོ། །བཅུད་སྦྱོང་བ་ལ་གཉིས། སྐྱེད་ཆོག་གིས་སྐྱེ་གནས་བཞི་སྦྱོང་ཚུལ་དང་། 1-950 ལྷའི་རྣམ་པས་ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་སྦྱོང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་འཁོར་བར་སྐྱེ་བའི་གནས་སྐྱེ་གནས་བཞི་ཡིན་ལ། དེ་སྦྱོང་བ་སྐྱེད་ཆོག་བཞི་སྟེ། དེའང་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་འཁོར་ལོ་གཅིག་ལ་སྦྱར་ན་མངོན་བྱང་ལྔ་ལས་རྒྱུ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་བསྐྱེད་པ་ནི། ཉི་མ་ནི་དྲོད། ཟླ་བ་ནི་གཤེར་ཏེ་དྲོད་གཤེར་གཉིས་ལས་སྐྱེ་བའམ། ཉི་ཟླ་གཉིས་ཀྱིས་ཁུ་ཁྲག་མཚོན་པས་མངལ་སྐྱེས་ཀྱི་བློ་སྦྱོང་ངོ་། །འཁོར་གྱི་ལྷ་མོ་མངལ་ནས་འབྱིན་པས་མངལ་སྐྱེས་སྦྱོང་ངོ་། །འབྲས་བུ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཐིག་ལེའི་གོང་བུ་ལས་བཞེངས་པས་སྒོང་སྐྱེས་སྦྱོང་ངོ་། །སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་ལྷ་སྐད་ཅིག་གམ་ས་བོན་ཙམ་ལས་བསྐྱེད་པས་བརྫུས་སྐྱེས་ཀྱི་བློ་སྦྱོང་ངོ་། །དེ་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་བསྡུ་བ་ནི་སྣོད་བཅུད་འཇིག་པ་སྦྱོང་ངོ་། །ལྷ་སོ་སོའི་སྐྱེད་ཆོག་ནི་འོག་ཏུ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བའི་སྐྱེད་པའི་ཆོ་ག་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་ལྷའི་རྣམ་པས་ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་སྦྱོང་ཚུལ་ནི། ཤིན་ཏུ་ཟབ་པའི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཁྲོ་ཆགས་ཀྱི་རྣམ་པ་སྟེ། ཁྲོ་བོའི་སྐུར་བཞུགས་པས་ཞེ་སྡང་འདུལ།
【現代漢語翻譯】 不必需，並且因為自己的體性是依和能依而成立的緣故，所以適合修習。第一部分分為兩種：庸常的分別念和殊勝的執著于天神。 1-949 其中，第一種是爲了調伏應斷除的庸常分別念而修習生起次第，爲了斷除殊勝的執著于天神而修習圓滿次第。生起次第如何斷除庸常分別念呢？在《金剛帳》第十四章中說：『爲了摧毀凡夫的狀態，即庸常的分別念，修習生起次第被認為是正確的。自性的狀態是修習圓滿次第，無論修習有或無，都不是不分別，也不是不修習。菩薩們的分別念也是如此，然而，爲了平等調伏不凈的程度，即庸常的分別念，應當修習如來佛的形象。』其中，不凈的程度，即庸常的分別念，分為兩種：因是業和煩惱，果是執著於我和我所。調伏第一種是積累二資糧，第二種執著於我和我所，即器和情兩種，其中調伏器，是由四大組成的宮殿，如果以一個本尊為例，那就是座墊。調伏情分為兩種：以生起儀軌調伏四生方式， 1-950 以本尊的形象調伏三種煩惱的方式。第一種是輪迴中出生的四種方式，調伏它們的是四種生起儀軌。如果與一個壇城的輪相關聯，那麼從五種顯現菩提中生起因金剛持（vajradhara，梵文，Vajradhara，金剛的持有者）是：太陽是暖，月亮是濕，從暖濕二者中出生，或者日月二者代表精血，調伏胎生的心識。從子宮中取出眷屬本尊，調伏胎生。果金剛持從明點的圓團中顯現，調伏卵生。剎那間或僅僅從種子中生起生處本尊，調伏化生的心識。然後，收攝壇城是調伏器情世界的壞滅。各個本尊的生起儀軌將在下面生起次第的章節中說明。這樣，就是所調伏的對境和調伏的生起儀軌，這被稱為生起次第。第二個共同點是以本尊的形象調伏三種煩惱的方式：極其深奧的生起次第是忿怒和貪慾的形象，以忿怒尊的形象來調伏嗔恨。
【English Translation】 It is not necessary, and because one's own nature is established as the dependent and the depender, it is appropriate to practice. The first part is divided into two: ordinary conceptualization and extraordinary attachment to deities. 1-949 Among these, the first is to practice the generation stage in order to subdue the ordinary conceptualizations that should be abandoned, and to practice the completion stage in order to abandon the extraordinary attachment to deities. How does the generation stage abandon ordinary conceptualizations? In the fourteenth chapter of the Vajra Tent it says: 'In order to destroy the state of the ordinary, that is, ordinary conceptualizations, the practice of the generation stage is known to be correct. The state of self-nature is the practice of the completion stage, whether one practices existence or non-existence, it is neither non-conceptualization nor non-practice. The conceptualizations of the Bodhisattvas are also like that, however, in order to equally subdue the degree of impurity, that is, ordinary conceptualizations, one should practice the form of the Tathagata.' Among these, the degree of impurity, that is, ordinary conceptualizations, is divided into two: the cause is karma and afflictions, and the result is attachment to self and what belongs to self. Subduing the first is accumulating the two accumulations, and the second, attachment to self and what belongs to self, is the two, vessel and contents. Among these, subduing the vessel is the palace made of the four elements, and if one takes a single deity as an example, it is the seat. Subduing the contents is divided into two: the way to subdue the four modes of birth with the generation rite, 1-950 and the way to subdue the three afflictions with the form of the deity. The first is the four modes of birth in which one is born in samsara, and the four generation rites subdue them. If one applies it to one wheel of the mandala, then generating the cause Vajradhara (vajradhara，Sanskrit，Vajradhara，one who holds vajra) from the five manifest enlightenments is: the sun is warmth, the moon is moisture, born from the two, warmth and moisture, or the two, sun and moon, represent semen and blood, subduing the mind of the womb-born. Taking the retinue deity out of the womb subdues the womb-born. The result Vajradhara arises from the sphere of bindu, subduing the egg-born. Generating the birth-place deity in an instant or from just a seed subdues the miraculously born mind. Then, gathering the mandala is subduing the destruction of the vessel and contents. The generation rites of each deity will be explained in the chapter on the generation stage below. Thus, it is called the object to be subdued and the generation rite of subduing. The second common point is the way to subdue the three afflictions with the form of the deity: the extremely profound generation stage is the form of wrath and desire, subduing anger by residing in the form of a wrathful deity.
བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་དབུས་ན་བཞུགས་པས་ནི་འདོད་ཆགས་སྦྱོང་། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཀྱིས་བརྒྱན་པའི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུར་བསྒོམས་པས་ནི་གཏི་མུག་ཞི་བར་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། 1-951 རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་དང་། །ང་རྒྱལ་སེར་སྣའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས། །བསྡུ་ཕྱིར་རང་གི་འཁོར་ལོ་སྟེ་དཀྱིལ་འཁོར་ལ། །འོད་དཔག་མེད་སོགས་རྡོ་རྗེ་སྟེ་ལྷའི་གཟུགས་ནི་དུ་མ་འཛིན། །ཞེས་པ་དང་། ཞེ་སྡང་འདུལ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། ཤིན་ཏུ་གདུག་པ་དྲག་པོ་ལ། །ཞི་བ་ཉེ་བར་མི་སྦྱོར་ཏེ། །འདི་མཁྱེན་རྡོ་རྗེ་ཅན་ཆེན་གྱིས། །རང་ཉིད་ཀྱེ་ཡི་རྡོ་རྗེར་འགྱུར། །ཞེས་པ་དང་། གཏི་མུག་འདུལ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། ཤིན་ཏུ་སྟོང་པ་སྟེ་མེད་པར་ཞེན་པ་རྣམས་ཀྱིས། །ལས་རྒྱུ་འབྲས་ཡོད་པ་མིན་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་འཛིན་པ་རྣམས་ཀྱི། །དོན་དུ་སངས་རྒྱས་གཏི་མུག་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་སྟོན་པ། །རྡོ་རྗེ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམ་སྣང་དུ་འགྱུར། འདི་ནི་གྲུབ་ཐོབ་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་མཐོ་བའི་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུ་ལ་གོ་རུང་ངམ་སྙམ། ཞེས་པ་དང་། འདོད་ཆགས་འདུལ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ལས་སྐྱེས་པ་སྤངས་ཤིང་མི་མོས་པ། །སེམས་ཅན་གང་ཞིག་བདེ་བར་བྱེད་པའི། །ཆགས་པས་བྱང་ཆུབ་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་པར་འདོད་པ་རྣམས་ལ་བྱང་ཆུབ་དེ་སྦྱིན་ཕྱིར། །པདྨ་གར་གྱི་དབང་ཕྱུག་གི་སྐུར་འགྱུར། །ཞེས་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་དང་པོ་དངོས་ལས་ཀྱང་། ཨེ་མའོ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཀུན་མཁྱེན་ཡེ་ཤེས་བླ་ན་མེད་པ། ། 1-952 དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེན་༼བདེ་༽བའི་དོན་གང་ཡིན་པ་མཚོན་བྱེད་དུ། །བཙུན་མོ་སྤྲུལ་ནས་ཉེ་བར་སྤྱོད་པར་མཛད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ཁྲོ་ཆགས་ཀྱི་སྐུས་རྩ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་ཞི་བར་བྱེད་པ་ཡིན་པས་ན། ཉོན་མོངས་པ་གཞན་རྣམས་ཤུགས་ལ་ཞི་བར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཁྲོ་ཆགས་ཀྱི་རྣམ་པའི་སྐུ་མེད་པ་རྣམས་ནི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་མི་ཟབ་པ་ཞེས་བྱའོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་རྫོགས་པའི་རིམ་པས་ནི་གྱ་ནོམ་པ་ལྷར་ཞེན་པ་ཉིད་སྦྱོང་བར་བྱེད་དེ། བརྟག་པ་གཉིས་པའི་ལེའུ་གཉིས་པ་ལས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི། །བརྟུལ་ཞུགས་ཅན་གྱིས་སྤྲོས་པ་བསྒོམ། །སྤྲོས་པ་རྨི་ལམ་ལྟར་བྱས་ནས། །སྤྲོས་པ་ཉིད་ནི་སྤྲོས་མེད་བྱེད། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། དེ་ནས་ཟུང་དུ་ཆུད་པ་ན། །ཇི་ལྟར་སྣང་ལ་རང་བཞིན་མེད་པ་སྒྱུ་མ་མྱོང་ལ་རང་བཞིན་མེད་པ་རྨི་ལམ་དང་། །གསལ་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པ་ཇི་ལྟར་བར་མའི་སྲིད་པ་ཡིན་པ་བཞིན། །རྟག་ཏུ་གོམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །བདེ་བ་ཆེན་པོ་ལེན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཉིད་ནི་ཇི་ལྟར་བསྒོམ་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཐོབ་པར་འདོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་རྫོགས་པའི་ར
【現代漢語翻譯】 安住在明妃眷屬之中能調伏貪慾；觀想以妙相好莊嚴的色身能寂滅愚癡。 《金剛帳續》中說：『爲了攝受貪慾、嗔恨、愚癡，以及我慢、慳吝的眾生，于自之輪，即壇城中，示現無量光等金剛，即諸佛之形相。』又說：『就調伏嗔恨而言，對於極其兇猛暴烈者，不應施以寂靜調伏之法。金剛持大士深知此理，故自身化為忿怒金剛。』又說：『就調伏愚癡而言，對於那些執著于空無，認為沒有業果，並持守此類邪見者，爲了他們，佛陀示現愚癡之行，化為圓滿金剛佛，即毗盧遮那佛。』這或許可以理解為成就者們的高深見行。 又說：『就調伏貪慾而言，對於那些捨棄由離貪所生的菩提心，不予欣求，卻想以貪慾成辦菩提，並欲利益有情者，爲了將菩提給予他們，化為蓮花舞自在尊之身。』 《桑布扎續》第一品正文中也說：『唉瑪吙！諸佛之無上全知智慧，爲了象徵如來不變之真諦，化現明妃而行近事。』 如是，以忿怒、貪慾之身能寂滅根本的三種煩惱，因此，其他煩惱也自然平息。沒有忿怒、貪慾之相的本尊生起次第，則被稱為不甚深奧。 第二個總義是，圓滿次第能調伏對勝妙天尊的執著。第二觀察品第二節中說：『修持生起次第瑜伽者，應觀想顯現之法如夢如幻，並將此顯現轉為無顯現。』 又說：『當證得雙運時，所顯現者皆無自性，如幻如夢；光明而無阻礙，如中陰身。』以恒常串習之瑜伽，欲獲得受用大樂之壇城，則應如是修持。
【English Translation】 Dwelling amidst the retinue of consorts purifies attachment; meditating on the form body adorned with marks and signs pacifies delusion. The Vajra Tentra states: 'To gather beings of attachment, hatred, delusion, pride, and miserliness, in one's own wheel, that is, the mandala, one assumes various forms of Vajra, such as Amitabha, that is, the forms of deities.' It also states: 'Regarding subduing hatred, one should not apply peaceful means to those who are extremely fierce and violent. Knowing this, the great Vajradhara transforms himself into a wrathful Vajra.' It also states: 'Regarding subduing delusion, for those who cling to emptiness, believing there is no cause and effect, and who hold such false views, for their sake, the Buddha demonstrates the conduct of delusion, transforming into the complete Vajra Buddha, Vairochana. This may be understood as the lofty conduct of realized beings.' It also states: 'Regarding subduing attachment, for those who abandon the Bodhichitta born from detachment, do not desire it, yet wish to accomplish Bodhi through attachment and benefit sentient beings, in order to bestow Bodhi upon them, one transforms into the form of the Lord of Lotus Dance.' The actual first chapter of the Samputa Tantra also states: 'Emaho! The unsurpassed omniscient wisdom of all Buddhas, to symbolize the unchanging truth of the Thus-Gone-Ones, manifests as a consort and engages in intimate conduct.' Thus, by means of wrathful and desirous forms, the three root afflictions are pacified, and therefore, other afflictions are naturally pacified. The generation stage of deities without wrathful and desirous forms is said to be not very profound. The second general meaning is that the completion stage purifies clinging to the magnificence of deities. The second chapter of the second examination states: 'A practitioner of the generation stage yoga should meditate on appearances as illusory, like a dream, and transform these appearances into non-appearance.' It also states: 'Then, when duality is comprehended, whatever appears is without inherent existence, like illusion and dream; clear and unobstructed, like the intermediate state of existence. Through the yoga of constant habituation, one desires to attain the mandala that enjoys great bliss, just as it is meditated upon.'
ིམ་པས་སྦྱང་གཞི་ཐ་མལ་པ་མཐའ་དག་ཀྱང་སྦྱོང་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་བཅུ་པ་ལས། བདེན་འཛིན་གྱི་རྣམ་རྟོག་གཏི་མུག་ཆེན་པོ་སྟེ། 1-953 འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོར་ལྟུང་བར་བྱེད། །མི་རྟོག་ཏིང་འཛིན་ལ་གནས་ན། །ནམ་མཁའ་སྐྱོན་གྱིས་མི་གོས་པ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །ཡང་བརྟག་པ་གཉིས་པ་ལས། ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་འདི་ནི་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིརདངོས་པོ་དང་དེའི་རང་བཞིན་སྟོང་པར་ཤེས་པས་དངོས་པོ་མེད་པ་ང་། །འཁོར་འདས་ཀྱི་དངོས་པོ་འམ་རང་བཞིན་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ང་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་གཞུང་གིས་རང་བྱིན་བརླབ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་རྟེན་འབྱུང་བ་བཞི་ལས་གྲུབ་པའི་རྩ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་མ་དག་པའི་སྣོད་དང་བཅུད་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་རྟེན་རྣམས་སྦྱོང་ལ། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ནི་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཡིད་སྦྱོང་སྟེ། ལུང་ནི་ལྟ་བའི་སྐབས་སུ་མང་དུ་བརྗོད་ཟིན་ཏོ། །ཡང་རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྦྱང་གཞི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་འཇིག་པའི་ཚུལ་སྦྱོང་སྟེ། འཆི་བའི་དུས་སུ་ས་ཆུ་ལ་ཐིམ་པ་དང་། ཆུ་མེ་ལ་ཐིམ་པ་དང་། མེ་རླུང་ལ་ཐིམ་པ་དང་། རླུང་ནམ་མཁའ་ལ་ཐིམ་པ་དང་། ནམ་མཁའ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་ཐིམ་པ་ལ་སོགས་པའི་རྟགས་རྣམས་རྣལ་འབྱོར་པས་བསྒོམ་པའི་རྟགས་ད་ལྟར་འབྱུང་སྟེ། གུར་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། དང་པོ་སྤྲིན་གྱི་རྣམ་པ་འཆར་བ་སྟེ་དྲོད་ཐོབ་པའི་རྟགས་དང་། ། 1-954 གཉིས་པ་དུ་བ་འདྲ་བ་ཉིད་རྩེ་མོ། །གསུམ་པ་མེ་ཁྱེར་རྣམ་པ་སྟེ་བཟོད་པ། །བཞི་པ་མར་མེ་ཉེར་འབར་བ་ཆོས་མཆོག །ལྔ་པ་རྟག་ཏུ་སྣང་བ་སྟེ། །སྤྲིན་མེད་ནམ་མཁའ་འདྲ་བ་ཉིད་མཐོང་ལམ་ལ་སྦྱར་རོ། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་སྦྱང་གཞི་རིམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་སྦྱོང་ཚུལ་ནི། བསྐྱེད་པས་ཀུན་རྟོག་སྦྱོང་ལ། དེ་ཉིད་རྫོགས་པས་སྦྱོང་བ་དང་། སྐྱེ་བ་བསྐྱེད་པས་སྦྱོང་ལ། འཆི་བ་རྫོགས་པས་སྦྱོང་བ་དང་། བསྐྱེད་རྫོགས་རེ་རེས་ཀྱང་སྐྱེ་བ་དང་འཆི་བ་དང་། སྣང་བ་དང་སྟོང་པའམ་རྟོག་པ་མཐའ་དག་སྦྱོང་བ་ཡིན་ནོ། །དང་པོ་ནི་རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། ཕལ་པའི་རྣམ་རྟོག་སྦྱོང་བའི་ཕྱིར། །ཞེས་བྱ་བའི་ལུང་གིས་གྲུབ་བོ། །གཉིས་པའང་རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། དང་པོ་སྤྲིན་གྱི་རྣམ་པ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། སྤྱོད་པ་བསྡུས་པ་ལས་འཕགས་པ་ལྷས། གང་ཞིག་སྐྱེ་བ་སྒྱུ་མའི་དཔེ་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་མཚོན་པ་སྟེ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་སྟེ། འཆི་བའི་མིང་ཡང་རིལ་འཛིན་རྗེས་གཞིག་གིས་གཤིགས་པའི་དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན་ལ། །སྒྱུ་ལུས་འོད་གསལ་གྱི་རིམ་པ་གཉིས་པོ་དེ་དག་བླ་མའི་དྲིན་གྱིས་ནི། །རྙེད་པ་འདི་ནི་མ་འོངས་སངས་རྒྱས་ཡི
【現代漢語翻譯】 因此，也要修習所有普通的所凈之物。《桑布扎續》（Samputa Tantra）第十章中說：『執著于真實的分別念是巨大的愚癡，使人墮入輪迴的苦海。如果安住于無分別的禪定中，就像天空不會被瑕疵所染一樣，變得清凈無垢。』此外，第二品中說：『俱生智（lhan skyes kyi ye shes）的自性是大樂，因此，了知事物及其自性為空性，則無事物存在，我即是空。爲了現量證悟輪迴和涅槃的事物或自性，我即是佛。』諸如此類的經典以自生加持（rang byin brlab）和壇城輪的智慧，從四大要素產生的脈等，來清凈不凈的器和情所攝的所依。依靠這些所依而產生的智慧，則清凈依靠這些所依的意。在見解的章節中已經多次提到這些經文。 此外，圓滿次第的智慧清凈所凈之物，即所依和能依壞滅的方式。瑜伽士觀修死亡時，地融入水，水融入火，火融入風，風融入空，空融入識等征相現在顯現。《古爾續》（Gur Tantra）第四品中說：『首先顯現雲彩般的景象，這是獲得暖相的徵兆。其次是煙霧般的景象，這是頂相。第三是螢火蟲般的景象，這是忍相。第四是燈火明亮燃燒，這是勝妙法。第五是恒常顯現，如同無雲的晴空，這與見道相合。』等等。 如上所述，以兩種次第清凈所凈之物的方式是：生起次第清凈分別念，圓滿次第也清凈分別念；生起次第清凈生，圓滿次第清凈死；生起次第和圓滿次第各自都能清凈生和死，以及顯現和空性或一切分別念。第一種情況，《金剛帳續》（Vajra Panjara Tantra）中有經文證明：『爲了清凈凡夫的分別念。』第二種情況，也是《金剛帳續》中說：『首先是雲彩般的景象。』等等。聖天（Aryadeva）在《行集論》（Caryasamgraha）中說：『生以幻化的十二譬喻來象徵，這是世俗諦。死亡之名也是以分解蘊聚來表示，這是勝義諦。』這兩個幻身和光明次第，依靠上師的恩德，才能獲得，這預示著未來成佛。
【English Translation】 Therefore, one should also purify all ordinary objects of purification. The tenth chapter of the Samputa Tantra states: 'The conceptual thought of clinging to truth is great ignorance, causing one to fall into the ocean of samsara. If one abides in non-conceptual samadhi, one becomes stainless, just as the sky is not stained by flaws.' Furthermore, the second chapter states: 'This innate wisdom (lhan skyes kyi ye shes) is the nature of great bliss. Therefore, knowing that things and their nature are empty, there is no thing, I am emptiness. In order to directly realize the things or nature of samsara and nirvana, I am the Buddha.' Such scriptures, with self-bestowed blessings (rang byin brlab) and the wisdom of the mandala wheel, purify the impure vessels and contents, which are composed of the elements such as the channels arising from the four elements. The wisdom that arises from relying on these purifies the mind that relies on them. These texts have been mentioned many times in the context of views. Furthermore, the wisdom of the Completion Stage purifies the objects of purification, namely the way the support and supported disintegrate. The signs of death, such as earth dissolving into water, water dissolving into fire, fire dissolving into wind, wind dissolving into space, and space dissolving into consciousness, are now appearing as signs that the yogi meditates on. The fourth chapter of the Gur Tantra states: 'First, the appearance of cloud-like forms is a sign of gaining warmth. Second, the appearance of smoke-like forms is the peak. Third, the appearance of fireflies is patience. Fourth, the burning of a lamp is the supreme Dharma. Fifth, it is always appearing, like a cloudless sky, which is applied to the Path of Seeing.' And so on. As mentioned above, the way to purify the objects of purification with the two stages is: the Generation Stage purifies conceptual thoughts, and the Completion Stage also purifies them; the Generation Stage purifies birth, and the Completion Stage purifies death; each of the Generation and Completion Stages purifies birth and death, as well as appearance and emptiness, or all conceptual thoughts. The first case is proven by the scripture in the Vajra Panjara Tantra: 'In order to purify the conceptual thoughts of ordinary people.' The second case is also stated in the Vajra Panjara Tantra: 'First, the appearance of cloud-like forms.' And so on. Aryadeva in the Compendium of Practices (Caryasamgraha) says: 'Birth is symbolized by the twelve similes of illusion, which is the conventional truth. The name of death is also expressed by the decomposition of aggregates, which is the ultimate truth.' These two stages of the illusory body and clear light, through the kindness of the guru, can be attained, which indicates future Buddhahood.
ན། །བདེན་གཉིས་དེ་ལ་དབྱེར་མེད་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ནི། །རྒྱུན་མི་འཆད་བཞིན་དུ་བདེན་གཉིས་དེ་དག་ཁྱད་པར་མེད་པ། ། 1-955 མིང་གཉིས་མཐའ་མ་ཟུང་འཇུག་གཅིག་ཏུ་གོ་ན༼པོ་ཁོ་ནར་༽ནི། །ཤེས་པ་དེ་འདིར་བཅིངས་ལས་གྲོལ་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་ན། རིམ་པ་གཉིས་པོ་དེ་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །ཚིགས་སུ་བཅད་པ་དེ་དག་ནི་རིམ་པ་ལྔ་པ་ལས་ཀྱང་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་རེ་རེས་ཀྱང་སྐྱེ་འཆི་ལ་སོགས་པ་སྦྱོང་བ་ནི། སྦྱང་གཞི་དང་སྦྱོང་བྱེད་ཐམས་ཅད་ངོ་སྤྲད་ལ་ལམ་ཐམས་ཅད་གཅིག་ཏུ་བསྡེབས་ནས་སྟོན་པ་འདི་ནི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ་བིརྺ་པའི་བཞེད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཐོབ་བྱ་སྐུ་གཉིས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམ་པའི་འཐད་པ་ནི། དེ་ལ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པར་བྱེད་ལ། རྫོགས་པའི་རིམ་པས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པར་བྱེད་དོ། །དང་པོའང་གུར་གྱི་ལེའུ་དང་པོ་ལས་གསུངས་པ། འདིའི་ཚིག་དང་པོ་གཉིས་རྫོགས་རིམ་ལ་སྦྱར་བའི་བཤད་པ་འབྱུང་མོད་འདིར་བསྐྱེད་རིམ་ལྟར་བཤད་ན་ལེགས་སྙམ། དེ་ཕྱིར་ལྷའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་འཁོར་ལོ་ཞེས། །སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ལྷར་བསྒོམ་པའི་ཐབས་ནི་བདེ་བའི་སྡོམ་པ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་ང་རྒྱལ་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་མྱུར་བར་འགྲུབ། །སྟོན་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་མཚན། །གཙོ་བོ་དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུར་ལྡན། །བསྐྱེད་རིམ་དེ་ནི་ཐབས་ཀྱི་གཟུགས་ཅན་ཡིན་པས་འབྲས་བུ་གཟུགས་སྐུ་འགྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། ། 1-956 ཞེས་གསུངས་པས་འབྲས་བུ་དང་མཐུན་པས་སྦྱང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་བསྒོམ་པར་བྱ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གོང་དུ་བསྟན་པ་དེ་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མངོན་པར་སངས་རྒྱས་པ་དང་མཐུན་ཏེ། ཚོགས་གཉིས་བསགས་པས་ནི་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ཚོགས་བསགས་པ་དང་འདྲ། སྲུང་བའི་འཁོར་ལོས་སྲོད་ལ་བདུད་བཏུལ་བ། །གཞལ་ཡས་ཁང་གིས་མ་དག་པའི་སྣོད་སྦྱངས་ཏེ་འོག་མིན་ཏུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས། མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ལྔའི་རིམ་པས་ལྷའི་རྣམ་པར་གྲུབ་པ་ནི་འོག་མིན་ནམ་རྡོ་རྗེ་གདན་གྱི་སྟེང་དུ་ཐོ་རངས་སངས་རྒྱས་པ་དང་འདྲ། དབང་བསྐུར་བ་ནི། ཁམས་གསུམ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོར་དབང་བསྐུར་འོད་ཟེར་གྱི་འཕྲོ་འདུས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་དང་། བཟླས་པ་ནི་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དང་མཐུན་ནོ། །བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བསྡུས་ཏེ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བསྒོམས་པས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་མཐུན་ཏེ། དེ་ལྟར་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་དང་མཐུན་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་མཛད་ནས། སླར་ཡང་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་འདྲ་བར་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངང་ལས་ལྷའི་སྐུར་ལངས་ནས་སྤྱོད་ལམ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་ཚུལ་གྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ།
【現代漢語翻譯】 此外，真諦與俗諦無別的融合，即是恆常不間斷地視真諦與俗諦無有差別。 當兩個名稱最終理解為融合為一時，即（梵文：Prakṛti，字面意思：自性）的知識在此從束縛中解脫。如是說，這兩個次第也是二諦。這些偈頌也出自第五次第。 第三，每一次的生與死等的淨化，即是認識所有淨化之基與淨化之法，將所有道徑合而為一來宣說，這是瑜伽自在者大成就者Virupa（毗如巴）的觀點。 第二，由於所要獲得的是二身，因此觀修兩個次第是合理的：生起次第能獲得色身，圓滿次第能獲得法身。 首先，也如《古爾經》第一章所說，雖然此處前兩句經文有與圓滿次第相結合的解釋，但在此處按照生起次第來解釋似乎更好。因此，諸佛壇城的輪涅，一切顯現皆觀為本尊之法，乃是安樂之總持。 以佛慢瑜伽，迅速成就佛果。具足三十二相，主要具足八十隨好。生起次第是方便之形，因此能成就果位色身。 如是說，由於與果相符，為了淨化，應當觀修佛之色身，以上所展示的內容與如來現證菩提相符：積累二資糧如同於無數劫中積累資糧；守護輪迴如同於夜晚降伏魔軍；以宮殿淨化不清淨之器，加持為色究竟天；以五種現證菩提之次第成就本尊之形，如同於色究竟天或金剛座上黎明證悟成佛；灌頂如同於三界中灌頂為法王，光芒之放射與收攝利益眾生；念誦等同於轉法輪。 將生起次第歸攝於空性中觀修，如同進入完全的涅槃。如是，由於與十二行相相符，在行佛陀之事業後，又如事業恆常不間斷般，從空性中起立為本尊之身，以行持瑜伽之方式利益眾生。
【English Translation】 Furthermore, the fusion of the two truths, without distinction, is to constantly and continuously regard the two truths as indistinguishable. When the two names are ultimately understood as merging into one, the knowledge of (Sanskrit: Prakṛti, literal meaning: nature) is here liberated from bondage. As it is said, these two stages are also the two truths. These verses also come from the fifth stage. Third, the purification of each birth and death, etc., is to recognize all the bases of purification and the methods of purification, and to proclaim the unification of all paths. This is the view of the great accomplished yogi Virupa. Second, since what is to be attained is the two bodies, it is reasonable to meditate on the two stages: the generation stage enables the attainment of the Form Body, and the completion stage enables the attainment of the Dharma Body. First, as stated in the first chapter of the Gur Tantra, although there is an explanation here that combines the first two verses with the completion stage, it seems better to explain them here according to the generation stage. Therefore, the wheel of the mandala of the Buddhas, the method of contemplating all appearances as deities, is the summary of bliss. With the yoga of Buddha pride, one quickly attains Buddhahood. Possessing the thirty-two major marks, mainly possessing the eighty minor marks. The generation stage is the form of skillful means, therefore it can accomplish the resultant Form Body. As it is said, since it is in accordance with the result, for the sake of purification, one should contemplate the Form Body of the Buddha. The above-mentioned content is in accordance with the Tathagata's manifestation of enlightenment: accumulating the two accumulations is like accumulating accumulations in countless eons; guarding the wheel of protection is like subduing the Maras at night; purifying the impure vessel with the palace, blessing it as Akanishta; accomplishing the form of the deity with the five stages of manifest enlightenment is like attaining enlightenment at dawn on Akanishta or the Vajra Throne; empowerment is like empowering as the Dharma King in the three realms, the emanation and absorption of light benefits sentient beings; recitation is like turning the wheel of Dharma. Meditating on the generation stage by gathering it into emptiness is like entering complete Nirvana. Thus, since it is in accordance with the twelve deeds, after performing the deeds of the Buddha, it is like the deeds constantly and continuously arising from emptiness as the body of the deity, benefiting sentient beings in the manner of conduct yoga.
།དེས་ན་བསྐྱེད་པའི་རྣམ་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་གྲུབ་པར་བྱེད་པ་དང་མཐུན་པས་འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། ། 1-957 ཡང་རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས་ཀྱང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལུས་ཅན་བསྒོམ་པའི་ཐབས་ཀྱི་དགོས་པ་ཅི་ལགས། གསང་བའི་བདག་པོ་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །དེ་ཅི་ལགས། སངས་རྒྱས་ཉིད་དོ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་ཅི་ལགས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ཅི་ལགས། ལུས་ཅན་ཏེ་གཟུགས་སྐུ་འདི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་ཆ་ཡིན་པས་བདེན་པའོ། །ཅི་བཅོམ་ལྡན་འདས་བེམ་པོ་ལགས་སམ། བཀའ་སྩལ་པ། བེམ་པོ་མ་ཡིན་ཏེ་ང་ཉིད་མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །འདིས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བར་བསྒྲུབས་པ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཡང་འདིས་ལོག་པར་རྟོག་པ་རྣམ་པ་བཞི་བསལ་བ་ཡིན་ཏེ། སངས་རྒྱས་ལ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་མི་འདོད་པའི་ལོག་པར་རྟོག་པ་བསལ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ལ་ཡེ་ཤེས་མེད་པའི་ལོག་རྟོག་བསལ་བ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ནི་རྣམ་པའང་ཕྱི་རོལ་ལ་ཐུགས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ་འདོད་པའི་ལོག་པར་རྟོག་པ་བསལ་བ་དང་། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པས་ཐུན་མོང་འགྲུབ་པ་ཙམ་ལས་མཆོག་སྒྲུབ་པ་ལ་བསྐྱེད་རིམ་གྱིས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་ལོག་པར་རྟོག་པ་བསལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞིབ་ཏུ་བླ་མས་བསྟན་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པར་བྱེད་དེ། 1-958 སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་དྲུག་པ་ལས། ཞུ་བདེའི་ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱ་ལ་མ་ལྟོས་པར་རང་བྱིན་བརླབ་ཀྱི་ཐབས་ལས་རང་བྱུང་ངོ་བོ་ཉིད་འདི་ནི། །ཉམས་སྣང་ལ་ཆོས་སྐུ་དང་འདྲ་བར་སྣང་བས་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་ནི་རབ་ཏུ་གྲགས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་གུར་གྱི་ལེའུ་དྲུག་པ་ལས། རྫོགས་རིམ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་འོད་གསལ་བ། །གང་ཟག་གང་ཞིག་བསྒོམ་པ་དེ་བས་ན། །སེམས་ཅན་དེས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ནས་དེ་དང་མཉམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྫོགས་རིམ་གྱི་ཉམས་ཟུང་འཇུག་ངོ་བོ་ཉིད་དང་མཐུན་པ་རྣམས་ཆོས་སྐུ་དང་མཐུན་པར་མོས་ཤིང་བསྲེས་ལ་ལམ་དུ་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམས་པས་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཉིས་འགྲུབ་པ་དེའང་ལན་གཅིག་དེ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པར་འགྲུབ་པ་ལ་ད་ལྟ་ནས་དེ་ལྟ་བུ་བསྒོམས་པས་འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་ལ། དེའང་འབྲས་བུའི་རྣམ་པ་ཙམ་ཡིན་པས་རྣམ་པ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འདི་རྒྱས་པར་ལམ་གྱི་སྐབས་ཉིད་དུ་བཤད་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བསྒོམ་པར་འཐད་པ་ལ། བརྒལ་བའི་དོན་ནི་རྫོགས་པའི་རིམ་པས་བསྐྱེད་རིམ་ཉིད་ཀྱང་སྦྱོང་བའི་ཕྱིར་དང་། འབྲས་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འགྲུབ་པ་ཡིན་ན་
【現代漢語翻譯】 因此，以生起次第的方式成就佛的色身，這與將果轉化為道相符，因此也稱為『果為道用』。 此外，《金剛帳續》第十四章中也說：『薄伽梵（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས་，含義：世尊）修習有身之法的必要是什麼？秘密主（藏文：གསང་བའི་བདག་པོ་，含義：金剛手菩薩），有其必要。那是什麼？即是成佛。成佛又是什麼？即是遍知一切。那是什麼？有身，即此色身，是智慧的顯現，故為真實。』『難道薄伽梵是無情物嗎？』世尊回答說：『不是無情物，我即是如鏡般的智慧。』等等。這證明了佛的色身是智慧自性的身。 此外，這還破除了四種邪見：破除了認為佛沒有色身的邪見；破除了認為佛沒有智慧的邪見；破除了認為色身是外在現象，而智慧是其自性的邪見；破除了認為生起次第只能成就共同悉地，而不能通過生起次第成就殊勝悉地的邪見。詳細內容應由上師傳授。 第二，修習圓滿次第能獲得法身。 《密集續》第六品中說：『俱生喜樂的智慧，不依賴手印，而是通過自加持之法而自然生起的自性。因其在體驗中顯現得與法身相似，故被稱為法身。』 此外，《帳續》第六品中說：『圓滿次第是法界的光明，無論何人修習，此有情眾生證悟成佛，並與之無別。』就像這樣，圓滿次第的體驗與俱生相應的自性，應視為與法身相應，並將其融合于道中。像這樣修習兩種次第，能成就佛的兩種果身，若能一次性地成就，現在就如此修習，則稱為『果為道用』。這也只是果的相貌，因此稱為『相為道用』。這些將在道的章節中詳細闡述。 第三，因為自性是能依和所依，所以修習是合理的。駁斥的意義在於，圓滿次第也能凈化生起次第，並且能成就果——法身。
【English Translation】 Therefore, accomplishing the Rupakaya (form body) of the Buddha through the method of the generation stage aligns with transforming the result into the path, and thus it is also called 'transforming the fruit into the path'. Furthermore, it is also stated in the fourteenth chapter of the Vajra Tent Tantra: 'What is the necessity of the Bhagavan (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས་, meaning: Blessed One) practicing the method of embodying beings?' The Lord of Secrets (Tibetan: གསང་བའི་བདག་པོ་, meaning: Vajrapani), there is a necessity. What is it? It is Buddhahood itself. What is Buddhahood itself? It is the all-knowingness itself. What is it? Having a body, that is, this Rupakaya, is the manifestation of wisdom, therefore it is the truth.' 'Is the Bhagavan an inanimate object?' The Buddha replied, 'It is not an inanimate object, I myself am mirror-like wisdom.' and so on. This establishes that the Rupakaya of the Buddha is the body of the nature of wisdom. Furthermore, this also dispels four wrong views: it dispels the wrong view that the Buddha does not have a Rupakaya; it dispels the wrong view that the Buddha does not have wisdom; it dispels the wrong view that the Rupakaya is an external phenomenon, while wisdom is its nature; and it dispels the wrong view that the generation stage can only accomplish common siddhis, and not supreme siddhis through the generation stage. The details should be taught by the guru. Second, practicing the completion stage leads to the attainment of the Dharmakaya (Dharma body). It is said in the sixth chapter of the Samputa Tantra: 'The wisdom of spontaneous bliss, without relying on mudras, but arising naturally from the method of self-blessing, this self-born nature. Because it appears similar to the Dharmakaya in experience, it is widely known as the Dharmakaya.' Furthermore, it is said in the sixth chapter of the Tent Tantra: 'The completion stage is the clear light of the Dharmadhatu (realm of Dharma), whoever practices it, that sentient being attains Buddhahood and becomes inseparable from it.' Like this, the experiences of the completion stage that correspond to the nature of coemergence should be regarded as corresponding to the Dharmakaya, and they should be mixed and transformed into the path. Practicing these two stages in this way accomplishes the two fruit bodies of the Buddha, and if they can be accomplished in one instance, practicing in this way from now on is called 'transforming the fruit into the path'. This is only the appearance of the fruit, therefore it is called 'transforming the appearance into the path'. These will be explained in detail in the chapter on the path. Third, because one's own nature is the support and the supported, it is reasonable to practice. The meaning of refutation is that the completion stage also purifies the generation stage, and it accomplishes the fruit—the Dharmakaya.
དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཆོག་པས་བསྐྱེད་རིམ་དོན་མེད་སྙམ་དུ་རྒོལ་བ་ནི། 1-959 ཧེ་བཛྲའི་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོས་གསོལ་པ། རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་འདི། །དེ་ཡི་བདེ་བ་ནི་བདེ་ཆེན་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་སུ་བརྗོད། །རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་ཡེ་ཤེས་བསྒོམ་པ་མེད་པ་སྟེ་མི་བསྒོམ་པར། །བསྐྱེད་པ་ཡིས་ནི་ཅི་ཞིག་འཚལ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་ལན་ནི་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་དེ་ལྟར་བཟང་ཡང་། དེ་ལ་རྟེན་བསྐྱེད་རིམ་མེད་ན་དེ་ཉིད་ཀྱང་མི་འབྱུང་ཞེས་དཔེ་དང་བཅས་ཏེ་ལན་འདེབས་པ་ནི། ཨེ་མ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེ། །རྫོགས་རིམ་ལ་དད་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་བསྐྱེད་རིམ་ལས་རབ་ཏུ་ཉམས། །ལུས་ཀྱི་དངོས་པོ་མེད་པར་རྟེན་གང་ལས་བདེ་བ་སྐྱེ། །བདེ་བ་སྨྲ་བར་མི་ནུས་སོ། །བརྟེན་པ་ཁྱབ་བྱ་དང་ཁྱབ་བྱེད་ཚུལ་གྱིས་ནི། །བདེ་བས་འགྲོ་བ་ཁྱབ་པ་ཉིད། །ཇི་ལྟར་མེ་ཏོག་ལ་གནས་དྲི། །མེ་ཏོག་དངོས་མེད་ཤེས་མི་འགྱུར། །དེ་བཞིན་གཟུགས་སོགས་དངོས་མེད་ན། །བདེ་བ་ཉིད་ཀྱང་དམིགས་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྒྱུའི་གནས་སྐབས་སུའང་། རྟེན་ཞུ་བ་མེད་ན་བརྟེན་པ་བདེ་བ་མེད་པར་འགྱུར། །ཞུ་བདེ་གཉིས་སོ་སོར་གནས་པའི་ནུས་པ་མེད་ཕྱིར་ཕན་ཚུན་ལྟོས་པ་དང་བཅས་པའོ། །སྐྱེས་མ་ཐག་ཞལ་ཕྱག་རྣམ་པ་ལྷའི་གཟུགས་ཅན་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་ལྷ་སོ་སོའི་དག་པ། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་མཆོག་ཏུ་བདེ་བ་གཟུགསསམ་རང་བཞིན་མེད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དག་པ། ། 1-960 ཞེས་འབྱུང་ལ། འབྲས་བུའི་སྐབས་སུའང་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྣམ་པ་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་དེ་སྐད་མ་སྨྲ་ཞིག །ང་ཉིད་དངོས་པོ་གཟུགས་སྐུ་དང་དངོས་མེད་ཆོས་སྐུ་ང་། །དང་པོ་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་གནས་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པར་བརྗོད། །རང་བཞིན་མེད་པས་གཟུགས་མེད་པ་དང་མ་འགགས་པས་གཟུགས་དང་ལྡན་པའི་མཆོག །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཟབ་མོ་ཞི་བའི་གཟུགས་དང་ལྡན། །ཞེས་གུར་ལས་གསུངས་ཏེ། དེས་ན་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་འབྲལ་བ་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ།། །། ༈ རིམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་གྲོལ་བའི་རྒྱུ་མཚན། སྤྱི་དོན་ལྔ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རིམ་པ་གཉིས་པོ་བསྒོམས་པས་གྲོལ་བའི་འཐད་པ་སྟོན་ཏོ། །འདི་ལ་གསུམ་སྟེ། རིགས་སམ་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གྲོལ་བར་འཐད་པ་དང་། ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་གྲོལ་བར་འཐད་པ་དང་། དག་པ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གྲོལ་བར་འཐད་པའོ། །དང་པོ་ནི་དེ་ལྟ་བུའི་རིམ་པ་གཉིས་པོ་དེ་བསྒོམས་པས་ཅི་ཞིག་བྱ་སྙམ་ན། རིགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འབྲས་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གོང་དུའང་བཤད་ཟིན་མོད། རྒྱུ་རང་ཇི་ལྟར་ཡིན་སྙམ་ན། ཐམས་ཅད་གསང་བ་ལས། རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུས་རྒྱས་གདབ་ཅིང་། འབྲས་
【現代漢語翻譯】 如果有人反駁說，僅憑（圓滿次第）就足夠了，生起次第沒有意義。 《喜金剛後續二續》中，金剛藏請問：『圓滿次第的瑜伽，其樂即是大樂俱生智。圓滿次第的智慧，無需修習，不修習。通過生起次第能獲得什麼？』 回答是：圓滿次第雖然如此殊勝，但若沒有作為基礎的生起次第，圓滿次第也不會產生。以下用比喻來回答：『唉瑪，大菩薩！因對圓滿次第的信仰，而輕視生起次第。沒有身體的物質，從何處產生快樂？無法談論快樂。』 以所依和能依的關係來說：『快樂遍佈眾生。如同花朵上的香味，沒有花朵的實物就無法知曉。同樣，如果色等事物不存在，快樂也無法被認知。』 經中說：在因的階段，如果沒有所依的融化，能依的快樂就不會產生。因為融化和快樂二者沒有各自獨立存在的能力，所以是相互依存的。剛出生時，面容和手等形象就已經是本尊的形象，這是諸佛的清凈。 心的自性是極樂，色等無自性，這是真如的清凈。 經中記載：在果的階段，金剛藏說：『不要說沒有形象的菩提。我本身就是物質的色身和非物質的法身。從一開始就自然存在的如來。』 《古哈雅薩摩扎續》中說：『無自性故無色，無斷絕故具色之勝妙，不可思議甚深寂靜之色。』因此，所依和能依是不可分割的。 第五個總義是，闡述通過修習這兩種次第而解脫的合理性。這有三個方面：因具有（解脫的）種子或原因而合理，因具有特殊的方便而合理，以及因具有三種清凈的自性而合理。 首先，如果有人認為修習這兩種次第能做什麼呢？因為它們是（解脫的）種子。因為它們是獲得如來成就的因。雖然之前已經說過是因，但如果有人問因本身是什麼樣的呢？《一切秘密》中說：『以果來印證因，果』
【English Translation】 If someone argues that the generation stage is meaningless, thinking that (the perfection stage) alone is sufficient. In the second of the Hevajra Uttaratantra, Vajragarbha asks: 'This yoga of the perfection stage, its bliss is called the great bliss of co-emergent wisdom. The wisdom of the perfection stage, there is no need to meditate, without meditating. What is achieved by the generation stage?' The answer is: Although the perfection stage is so excellent, if there is no generation stage as a basis, the perfection stage will not arise. The answer is given with an example: 'Ema, great Bodhisattva! Due to faith in the perfection stage, one is very negligent of the generation stage. Without the substance of the body, from what basis does bliss arise? One cannot speak of bliss.' In terms of the relationship between the dependent and the depended: 'Bliss pervades beings. Just as fragrance dwells in a flower, without the actual flower, it cannot be known. Similarly, if forms and other things do not exist, bliss itself cannot be perceived.' It is said in the scriptures: Even in the stage of the cause, if there is no melting of the support, the bliss of the supported will not arise. Because melting and bliss do not have the ability to exist separately, they are mutually dependent. The fact that the face, hands, and other aspects are already in the form of a deity at birth is the purity of the individual deities. The nature of mind is supreme bliss, and forms and other things are without nature, which is the purity of suchness. It is recorded in the scriptures: In the stage of the result, Vajragarbha says: 'Do not speak of enlightenment without form. I myself am the material form body and the non-material Dharma body. From the beginning, the Tathagata exists naturally.' The Guhyasamaja Tantra says: 'Because it is without nature, it is without form, and because it is without cessation, it possesses the excellence of form, an inconceivable, profound, and peaceful form.' Therefore, the dependent and the depended are inseparable. The fifth general topic is to show the reason for liberation through the practice of these two stages. There are three aspects to this: it is reasonable to be liberated because it has the seed or cause (of liberation), it is reasonable to be liberated because it has special means, and it is reasonable to be liberated because it has the nature of three purities. First, if someone thinks, what can be done by practicing these two stages? Because they are the seeds (of liberation). Because they are the cause of attaining the accomplishment of the Tathagata. Although it has been said before that they are the cause, if someone asks what the cause itself is like? The Sarvarahasya says: 'The cause is sealed with the fruit, and the fruit'
བུ་ལ་ཡང་རྒྱུས་རྒྱས་གདབ། །ཅེས་གསུངས་པས། སྤྱིར་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིགས་ཡིན་ལ། 1-961 འབྲས་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའང་རྒྱུའི་རིགས་ཡིན་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ་ལམ་ཡང་དེ་གཉིས་ཀྱི་རིགས་ཡིན་ལ། དེ་གཉིས་ཀྱང་ལམ་གྱི་རིགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། ཧེ་བཛྲའི་ལེའུ་ལྔ་པ་ལས་གསུངས་ཏེ། རིགས་ཡིན་པ་དང་གྲངས་འབྱུང་བ་ལྔ་རྣམས་དང་། ཕུང་པོ་ལྔ་ཡི་རང་བཞིན་གྱིས། །རིགས་དང་བགྲང་བྱ་འདི་ཡིས་ནི། །རྒྱུ་ལ་རིགས་དང་འབྲས་བུ་ལ་རིགས་བདག་ཞེས་མངོན་པར་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། །དེའང་སྤྱིར་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་རིགས་སུ་བཞག་པ་ཡོད་དེ། བུད་ཤིང་ལ་མེའི་རིགས་ཟེར་བ་ལྟ་བུའོ། །འབྲས་བུའང་རྒྱུའི་རིགས་སུ་བཞག་པ་ཡོད་དེ། བུམ་པ་ལ་འཇིམ་པའི་རིགས་ཟེར་བ་ལྟ་བུའོ། །ཡང་བརྟེན་པ་ལ་རྟེན་གྱི་རིགས་སུ་བཞག་པ་ཡོད་དེ། རྒྱལ་པོ་ལ་བརྟེན་པ་ལ་རྒྱལ་པོའི་རིགས་ཅན་ཟེར་བ་ལྟ་བུའོ། །རྟེན་ལ་བརྟེན་པའི་རིགས་སུ་བཞག་པ་ཡོད་དེ། ངན་པ་བརྟེན་པ་ལ་ངན་པའི་རིགས་ཟེར་བ་ལྟ་བུའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ལའང་སོ་སོར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དཔེ་དེ་བཞིན་དུ་ཡོད་པ་ལས། དོན་ནི་འབྱུང་བ་ལྔ་རྣམས་དང་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། འདི་དག་སྦྱངས་པ་ལས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དངོས་གྲུབ་འབྱུང་བས་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་རིགས་སུ་བཞག་གོ །འདི་དག་སྦྱངས་པ་ལས་བྱུང་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་དེ་དག་གི་རིགས་སུ་བཞག་སྟེ། 1-962 ཐུབ་པ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་རྨོངས། །ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །དེས་ན་དཔེ་བུད་ཤིང་དང་མེ་འདྲ་བའི་ཕྱིར། །སཾ་པུ་ཊ་ལས། བུད་ཤིང་བསྲེགས་པ་ཡིན་ཡང་བུད་ཤིང་ལས་བྱུང་བས་ན་དེའི་རིགས་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟར་ཞེ་སྡང་སྤོང་བའི་སངས་རྒྱས་ལ་ནི་ཞེ་སྡང་གི་མཚན་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ། །འགྲོ་དོན་ལ་དགྱེས་པའི་རྒྱལ་བ་རྣམས་རྣམ་འགྱུར་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པས་གར་མཁན་མཆོག་གོ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་གང་གིས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་པོ་ནི་རིགས་ཀྱི་བདག་པོ་ཡིན་ལ། གང་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དེ་ནི་དེའི་རིགས་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། སྦྱང་འབྲས་རིགས་ལྔའི་མགོན་དེས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བས་ན། །སྦྱང་གཞི་ལ་དེ་ཡི་རིགས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བས་ན་ལམ་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་སྐབས་འདིར་འབྲས་བུ་ནི་རིགས་ཀྱི་བདག་པོ་ཡིན་ལ། ལམ་དང་རྒྱུ་ནི་རིགས་ཡིན་པར་འཇོག་གོ །དེ་བས་ན་རིགས་དང་རིགས་ཀྱི་བདག་པོ་མི་འབྲལ་ཞིང་འབྲེལ་བ་ཅན་དུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རིམ་པ་གཉིས་པོ་འདིས་གྲོལ་བར་འགྱུར་ཏེ། ཞེན་པས་འཇུག་ཅིང་འབྲེལ་པས་མི་བསླུ་བ་ཡིན་ནོ། །དེའང་ཞེན་པ་ནི་འབྲས་བུ་ལ་ཞེན་ལ། འཇུག་ནི་ལམ་ལ་འཇུག་པའོ། །འབྲེལ་པ་ནི། རིམ་པ་དེ་བསྒོམས་ན་འབྲས་བུ་འགྲུ
【現代漢語翻譯】 『又對兒子詳細說明。』如是說，總的來說，一切因都是如來藏， 果也是如來藏的因，同樣，道也是那二者的因，那二者也是道的因。就像《黑汝迦經》第五品所說：『種姓和顯現的五種，以及五蘊的自性，以種姓和所數之物，對於因，稱為種姓；對於果，稱為種姓之主。』 總的來說，因中安立有果的種姓，就像木柴被稱為火的種姓一樣。果中也安立有因的種姓，就像瓶子被稱為泥土的種姓一樣。同樣，所依賴的，安立為能依賴的種姓，就像依賴國王的人被稱為具有國王的種姓一樣。能依賴的，安立為所依賴的種姓，就像依賴惡人的人被稱為具有惡人的種姓一樣。同樣，對於總相和別相，也應當各自了解。 就像例子中那樣，意義是五大種等，這些通過修習，能生起如來的成就，因此因中安立有果的種姓。從修習這些而產生的如來，安立為那些的種姓， 就像『能仁（釋迦牟尼佛）是遍照佛的愚癡』一樣。因此，就像木柴和火一樣。《密集續》中說：『即使燒了木柴，也是從木柴中產生的，所以稱為它的種姓，同樣，捨棄嗔恨的佛陀，也說嗔恨的名稱。』爲了利益眾生而歡喜的勝者們，示現各種變化，是舞者中的至尊。 因此，誰是完全攝受者，誰就是種姓之主；誰是被完全攝受者，誰就是他的種姓。就像《金剛頂經》所說：『清凈之果，被五種姓之主完全攝受，因此，清凈之基，安立於他的種姓壇城中。』 因此，在這個確定道的階段，果是種姓之主，道和因是種姓。因此，種姓和種姓之主不可分離且具有關聯，因此通過這兩個次第就能解脫，通過執著而進入，通過關聯而不欺騙。執著是執著于果，進入是進入道。關聯是，如果修習那個次第，就能成就果。
【English Translation】 『And explain to the son in detail.』 As it is said, in general, all causes are the Tathāgatagarbha (the womb of the thus-gone), The fruit is also the cause of the Tathāgata, and similarly, the path is also the cause of those two, and those two are also the cause of the path. As it is said in the fifth chapter of the Hevajra Tantra: 『The five kinds of lineage and manifestation, and the nature of the five aggregates, with lineage and what is to be counted, for the cause, it is called lineage; for the fruit, it is called the lord of lineage.』 In general, the lineage of the fruit is established in the cause, just as firewood is called the lineage of fire. The lineage of the cause is also established in the fruit, just as a pot is called the lineage of clay. Similarly, what is relied upon is established as the lineage of what can be relied upon, just as someone who relies on a king is called having the lineage of a king. What can be relied upon is established as the lineage of what is relied upon, just as someone who relies on a bad person is called having the lineage of a bad person. Similarly, for the general and the specific, one should understand them separately. Just as in the example, the meaning is the five great elements, etc., these, through practice, can generate the accomplishment of the Tathāgata, therefore the lineage of the fruit is established in the cause. The Tathāgata arising from the practice of these is established as the lineage of those, Just like 『The Muni (Shakyamuni Buddha) is the ignorance of Vairochana Buddha.』 Therefore, just like firewood and fire. The Samputa Tantra says: 『Even if the firewood is burned, it is produced from the firewood, so it is called its lineage, similarly, the Buddha who abandons hatred also speaks the name of hatred.』 The victors who rejoice in benefiting beings, showing various transformations, are the supreme dancers. Therefore, whoever is the one who completely embraces is the lord of the lineage; whoever is completely embraced is his lineage. As the Vajrasekhara Sutra says: 『The fruit of purification, being completely embraced by the lord of the five lineages, therefore, the basis of purification is established in his lineage mandala.』 Therefore, in this stage of determining the path, the fruit is the lord of the lineage, and the path and the cause are the lineage. Therefore, the lineage and the lord of the lineage are inseparable and related, therefore liberation is attained through these two stages, entering through attachment and not deceiving through connection. Attachment is attachment to the fruit, entering is entering the path. Connection is, if that stage is practiced, the fruit will be accomplished.
བ་པར་ངེས་ཏེ་མི་བསླུ་བའོ། ། 1-963 དེའང་འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་དང་། རྣམ་པ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་དང་། མོས་པ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་དང་། བྱིན་རླབས་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་བཞིས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལམ་ཐམས་ཅད་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའང་རྣམ་པ་ལམ་དུ་བྱེད་པའི་མཚོན་བྱེད་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་མཚོན་ན་འབྲས་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རྣམ་པར་རྟོག་པས་མི་ཕྱེད་པས་རྡོ་རྗེ། ཆགས་པས་མ་གོས་པས་པདྨ། དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་གཤེགས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། དེ་མཚོན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ལའང་དེའི་བརྡས་རྣམ་པར་འཇོག་པས་རྡོ་རྗེ་ལ་སོགས་པའོ། །ཡང་དེ་ལས་བྱུང་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་ལ་སོགས་པའང་དེའི་རིགས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་མཚོན་བྱེད་དེ་བསྒོམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་པའི་ལམ་རིམ་པ་གཉིས་ཀྱང་དེའི་རིགས་སོ། །ལམ་དེས་སྦྱང་བར་བྱས་པས་འབྲས་བུ་དེ་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ་འབྱུང་བ་བཞི་ལ་སོགས་པ་དེའི་རིགས་ཞེས་བྱ་ལ། ལམ་བསྐྱེད་རིམ་ལའང་དེ་ལ་སོགས་པ་མཐའ་ཡས་པ་དང་། རྫོགས་རིམ་ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ལའང་དེའི་རིགས་ཡིན་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་མཐའ་ཡས་པ་རྣམས་ཀྱང་རིགས་པའི་ཚུལ་འདིས་རྒྱས་པར་བླ་མས་སྟོན་པར་འགྱུར་བས་ན་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེས་ན་རིགས་དང་རིགས་ཀྱི་བདག་པོ་དང་ཕྱག་རྒྱས་གདབ་པར་བྱ་བ་དང་། 1-964 འདེབས་པའི་དབྱེ་བ་ནམ་ཡང་དབྱེར་མི་ཕྱེད་པའི་ཕྱིར་གྲོལ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ་འདིའི་དོན་ནི་སྦྱང་གཞི་དེ་དག་གི་རང་བཞིན་ལེགས་པར་ངོ་ཤེས་ཚེ་སྦྱང་འབྲས་ཀྱང་དེ་ལས་གཞན་ན་མེད་པར་ཐག་ཆོད་པ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་གྲོལ་བར་འཐད་པ་ནི། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། དུག་གི་དུམ་བུ་གང་ཉིད་ཀྱིས། །སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་འཆི་བར་འགྱུར། །དུག་གི་དེ་ཉིད་ཤེས་པ་དེས། །བོང་ང་ལྟ་བུ་བརྟེན་པའི་དུག་གིས་ཁྱི་སྨྱོན་སོགས་གཡོ་བའི་དུག་ནི་འབིགས་པར་བྱེད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། འདི་ལ་བཞི། དུག་གིས་དུག་ལ་བསྣུན་པའི་རིགས་འདྲ་གཉེན་པོར་ཆེ་བ་དང་། རླུང་གིས་རླུང་ལ་བསྣུན་པས་བཟློག་པ་གཉེན་པོར་ཆེ་བ་དང་། ཆུས་ཆུ་དགུག་པ་མང་པོ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྦམས་པ་གཉེན་པོར་ཆེ་བ་དང་། ཚིག་པ་མེས་གདུང་བ་ཡང་ནས་ཡང་དུ་བསྣན་པ་གཉེན་པོར་ཆེ་བའོ། །དེས་ན་དྲི་མས་དྲི་མ་འཁྲུ་བ་གཉེན་པོར་ཆེ་བའམ། རྟོག་པས་རྟོག་པ་བཟློག་པ་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། སྐྱེ་བོ་མི་བཟད་པ་ཡི་ལས་ཉོན་མོངས་སོགས། །གང་དང་གང་གིས་འཆིང་འགྱུར་བ། །ཐབས་དང་བཅས་ན་དེ་ཉིད་ཀྱིས། །སྲིད་པའི་འཆིང་བ་ལས་གྲོལ་འགྱུར། ཞེས་གསུངས་ཏེ། གོང་དུ་བསྟན་པའི་དཔེ་བཞིས་སྤང་བྱ་ཉིད་ལ་ཐབས་ཀྱིས་ཟིན་ན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གྲོལ་ཏེ། 1-965 སྲིད་པའི་འཆིང་བ་ལས་གྲོལ་ན་སངས་ར
【現代漢語翻譯】 確實無疑。 1-963 其中，以果為道、以相為道、以欲為道、以加持為道這四種方式，可以確定金剛乘的所有道。其中，如果從一個方面來象徵以相為道，那麼果位的法身（梵文：Dharmakāya）不會被分別念所動搖，因此是金剛；不被貪慾所染污，因此是蓮花；如實地趨入真如，因此是如來等等。爲了象徵這些，在色身（梵文：Rūpakāya）上也以這些標誌來區分，比如金剛等等。此外，從這些產生的壇城、輪等等也屬於這一類。像這樣的象徵物，瑜伽士修習的兩種次第也屬於這一類。通過這些道凈化，作為成就果位的因，四大等等也屬於這一類。道的生起次第中也有無量無邊的這些，在圓滿次第的事業手印中也有這些，像這樣無量無邊的內容，上師會以理性的方式來詳細闡述，因此應當瞭解。因此，種姓、種姓的主尊、手印應當結合， 1-964 結合的方式是，因為它們永遠不可分割，所以是解脫之因。這段話的意思是，如果能很好地認識到這些所要凈化的事物的自性，那麼就能確信凈化的結果不會在其他地方。第二，因為被特殊的方法所掌握，所以適合解脫。《根本續後分》第二品中說：『毒藥的一小部分，就能使所有的人死亡。如果了解毒藥的本性，就能用曼陀羅等方法來消除瘋狂的狗等所引起的毒。』等等。這裡有四種情況：以毒攻毒，相似的種類作為對治非常有效；以風攻風來逆轉，作為對治非常有效；用水引水，將許多水聚集在一起，作為對治非常有效；以火焚燒，反覆增加痛苦，作為對治非常有效。因此，用污垢清洗污垢作為對治非常有效，或者用分別念來逆轉分別念。同樣在《根本續》中說：『眾生不悅意的業和煩惱等，無論被什麼束縛，如果掌握了方法，就能從存在的束縛中解脫。』這裡說了，以上面提到的四種例子來說明，如果所要捨棄的事物本身被方法所掌握，就能從中解脫， 1-965 如果從存在的束縛中解脫，就能成佛。
【English Translation】 It is certain and not deceiving. 1-963 Furthermore, all the paths of Vajrayana are established through four methods: taking the result as the path, taking the aspect as the path, taking the aspiration as the path, and taking the blessing as the path. Among these, if we symbolize 'taking the aspect as the path' from one perspective, the Dharmakāya (Body of Truth) of the result is not separated by conceptualization, hence it is Vajra (Diamond); it is not stained by attachment, hence it is Padma (Lotus); it goes to Suchness (Tathātā), hence it is Tathāgata (Thus-Gone One), and so on. To symbolize these, the Rūpakāya (Form Body) is also distinguished by these symbols, such as Vajra and so on. Moreover, the Mandala (Circle) and Chakra (Wheel) that arise from these also belong to this category. Such symbols, the two stages of the path of a yogi who meditates on them, also belong to this category. By purifying through these paths, the four elements and so on, which are the cause of achieving the result, are said to belong to this category. In the generation stage of the path, there are countless such things, and in the completion stage of the Karma Mudrā (Action Seal), there are also such things. The Guru will extensively teach these countless aspects through reasoning, so it should be understood. Therefore, the lineage, the lord of the lineage, and the Mudrā (Seal) should be combined, 1-964 The way to combine them is that because they are never separable, they are the cause of liberation. The meaning of this is that if one recognizes well the nature of these objects to be purified, then one can be certain that the result of purification is not elsewhere. Secondly, it is appropriate to be liberated because it is seized by a special method. The second chapter of the Root Tantra states: 'A small piece of poison can cause all beings to die. If one knows the nature of the poison, one can use mandalas and other methods to eliminate the poison caused by mad dogs, etc.' There are four situations here: using poison against poison, similar kinds are very effective as antidotes; using wind against wind to reverse it, is very effective as an antidote; using water to draw water, gathering many waters together, is very effective as an antidote; burning with fire, repeatedly increasing suffering, is very effective as an antidote. Therefore, washing dirt with dirt is very effective as an antidote, or reversing conceptualization with conceptualization. Similarly, it says in the Root Tantra: 'Whatever binds beings with unpleasant karma and afflictions, if one possesses the method, one will be liberated from the bonds of existence.' It is said here, using the four examples mentioned above, that if the object to be abandoned itself is seized by the method, one will be liberated from it, 1-965 If one is liberated from the bonds of existence, one will become a Buddha.
ྒྱས་ཀྱི་འབྲས་བུར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཞིབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་དག་པ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གྲོལ་བར་འཐད་པ་ནི། དེ་ལ་རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམས་པས་ཇི་ལྟར་གྲོལ་སྙམ་པ་ལ། ཧེ་བཛྲའི་ལེའུ་དགུ་པ་ལས། ཕུང་པོ་ལྔ་དང་དབང་པོ་དྲུག །སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་འབྱུང་ཆེན་ལྔ། །རང་བཞིན་གྱིས་ནི་རྣམ་པར་དག །ཅེས་ཏེ། དེ་ལྟར་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ཕྱིར་གྲོལ་ལོ། །འོ་ན་བསྒོམས་ནས་ཅི་བྱ་སྙམ་ན། ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་སྦྱང་བྱ་སྟེ། དྲི་མ་གློ་བུར་བ་རྣམས་སྦྱང་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །དེ་ལ་རང་བཞིན་གྱིས་ཇི་ལྟར་དག དེ་སྦྱོང་བའི་གཉེན་པོས་ནི་ཇི་ལྟར་དག དེའི་འབྲས་བུ་ནི་ཇི་ལྟར་འགྱུར་སྙམ་ན། དེ་རེ་རེ་ལའང་དག་པ་གསུམ་གསུམ་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་ལ། ངེས་པར་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །དག་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་བརྗོད། །ཅེས་ཏེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་གྱིས་མ་སྐྱེས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །དག་པ་གཉིས་པ་ནི། ཕྱི་ནས་རེ་རེའི་དབྱེ་བ་ཡིས། །ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་ཏེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལུས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་ཞལ་ཕྱག་གི་རྣམ་པར་གྲུབ་པ་སྟེ། ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། ཞལ་ཕྱག་རྣམ་པའི་གཟུགས་ཅན་ཉིད། ། 1-966 ཅེས་སོ། །འོ་ན་དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་ན་ཞལ་ཕྱག་གི་རྣམ་པ་ཉིད་གང་ལས་འབྱུང་སྙམ་ན། རང་རིག་བདག་ཉིད་དག་པ་ཉིད། །དག་པ་གཞན་གྱིས་རྣམ་གྲོལ་མིན་ཏེ། རང་གི་སེམས་ཀྱི་ཆོ་འཕྲུལ་ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །དེ་ལྟར་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པས་ན་གློ་བུར་དུ་གཟུང་འཛིན་དུ་སྣང་བའི་དྲི་མ་སྦྱོང་བ་ལ་ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དག་པ་གསུམ་དགོས་པས་དེས་ན་ལམ་བསྒོམ་པར་རིགས་སོ། །དེ་ལ་ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དག་པ་ནི་རྟོགས་པའི་ལྟ་བ་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་མོས་པ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐབས་རྒྱུད་ཀྱི་ལྷ་སོ་སོའི་དག་པ་ནི་ཕྱི་ནས་རེ་རེ་སྟེ་རྣམ་པ་གཟུགས་ཅན་སྦྱོང་བར་བྱེད་པ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའོ། །ཐབས་རྒྱུད་ཀྱི་རང་རིག་པའི་དག་པ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སེམས་ཡིན་པ་དེ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་རྫོགས་པའི་རིམ་པའོ། །དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མཉམ་རྗེས་གཉིས་གཉིས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ལམ་རིམ་པ་གཉིས་དག་པ་གསུམ་ལྡན་བསྒོམས་པའི་འབྲས་བུ་ནི། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དག་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་ལ། རང་རིག་པའི་དག་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་ལ། ལྷ་སོ་སོའི་དག་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་ནོ། ། 1-967 དེ་བས་ན་རྒྱུ་ལམ་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་དག་པ་གསུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་རིམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་གྲོལ་བར་རིགས་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ།། །། ༈ རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམ་པའི་གོ་རིམ་བསྟན་
【現代漢語翻譯】 被稱為『轉變為果』，應仔細理解。第三，因為具有三種清凈的自性，所以適合解脫。對此，如果思考通過修習兩個次第如何解脫，在《黑汝嘎續》（Hevajra Tantra）第九品中說：『五蘊和六根，六處和五大，自性本凈。』因此，因為自性本凈，所以解脫。如果想，那麼修習后做什麼呢？是爲了凈化煩惱和所知二障，是爲了凈化突發的垢染。對此，如果想，自性如何清凈？通過凈化的對治力如何清凈？其結果如何轉變？對於每一個問題，都具備三種清凈。對此，『必須一切事物，清凈即是真如。』也就是說，真如的清凈是指一切法自性不生的真如。第二種清凈是：『從外在的各個差別，諸天眾所宣說。』也就是說，一切有情的身自性清凈，顯現為面容和手足的形態。如《后二品》所說：『具有面容和手足形態之身。』如果想，如果這樣在真如中自性清凈，那麼面容和手足的形態從何而來呢？『自證自性即清凈，非由其他清凈而解脫，乃是自心的幻化。』因此，因為自性清凈，所以爲了凈化突發顯現為能取所取的垢染，需要方便續的三種清凈，因此修習道是合理的。對此，方便續的真如清凈是證悟的見解，因為對真如生起信解。方便續的各個本尊的清凈是從外在的各個方面，凈化顯現為形態之身，是生起次第。方便續的自證清凈是證悟一切法是心，是圓滿次第的方法。所有這些都應知為寂止和勝觀兩種。像這樣修習具備三種清凈的兩個次第的結果是：真如的清凈達到究竟是法身，自證的清凈達到究竟是自性身，各個本尊的清凈達到究竟是色身。 因此，因為因、道、果一切都是三種清凈，所以通過兩個次第適合解脫。這是其含義。 兩個次第修習的次第的教導
【English Translation】 It is called 'transforming into the fruit,' which should be carefully understood. Third, because it possesses the nature of three purities, it is appropriate to be liberated. Regarding this, if one thinks about how to be liberated through practicing the two stages, it is said in the ninth chapter of the Hevajra Tantra: 'The five aggregates and six senses, the six sense bases and five great elements, are naturally pure.' Therefore, because they are naturally pure, there is liberation. If one thinks, then what is done after practice? It is to purify the two obscurations of afflictions and knowledge, to purify the adventitious stains. Regarding this, if one thinks, how is the nature pure? How is it purified by the antidote of purification? How does its result transform? For each question, there are three purities. Regarding this, 'It is necessary that all things, purity is suchness.' That is to say, the purity of suchness refers to the suchness of all phenomena being unborn in nature. The second purity is: 'From the external individual distinctions, the gods proclaim.' That is to say, the bodies of all sentient beings are naturally pure, appearing in the form of faces and limbs. As stated in the 'Later Two Chapters': 'Having the form of faces and limbs.' If one thinks, if it is naturally pure in suchness, then from where do the forms of faces and limbs come? 'Self-awareness itself is purity, liberation is not from other purity, but is the magic of one's own mind.' Therefore, because it is naturally pure, in order to purify the stains that suddenly appear as grasping and being grasped, the three purities of the means tantra are needed, therefore it is reasonable to practice the path. Regarding this, the suchness purity of the means tantra is the view of realization, because faith arises in suchness. The purity of each deity of the means tantra is from the external individual aspects, purifying the form body, which is the generation stage. The self-awareness purity of the means tantra is the method of the completion stage, which realizes that all phenomena are mind. All of these should be known as the two, quiescence and insight. The result of practicing the two stages with three purities like this is: the ultimate purity of suchness is the Dharmakaya (chos kyi sku), the ultimate purity of self-awareness is the Svabhavikakaya (ngo bo nyid kyi sku), and the ultimate purity of each deity is the Rupakaya (gzugs kyi sku). Therefore, because the cause, path, and result are all three purities, it is appropriate to be liberated through the two stages. This is its meaning. The teaching of the order of practicing the two stages
པ། སྤྱི་དོན་དྲུག་པ་རིམ་པ་གཉིས་ཀྱི་བསྒོམ་ཚུལ་ལམ་གོ་རིམ་བསྟན་པ་ནི། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ནི་བསྐྱེད་རིམ་བསྟན་༼བརྟན་༽ནས་རྫོགས་རིམ་བསྒོམ་པར་བཞེད་དེ། རིམ་པ་ལྔ་པ་ལས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པར་ལེགས་གནས་ནས། །རྫོགས་པའི་རིམ་པ་འདོད་རྣམས་ལ། །ཐབས་འདི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །སྐས་ཀྱི་གདང་བུ་ལྟ་བུར་གསུངས། །ཞེས་བཤད་དོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ནི་བརྟན་རུང་མི་བརྟན་རུང་ལོ་བཅུ་གཉིས་བསྐྱེད་རིམ་བསྒོམས་ནས། དེ་ནས་གདོད་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པར་བྱེད་དོ། །སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཞབས་ནི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལ་རྫོགས་པའི་རིམ་པས་རྒྱས་གདབ་ནས་བསྒོམ་མོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་ཁོ་བོས་ལེགས་པར་མ་རྟོགས་སོ། །སློབ་དཔོན་ཌོམྦི་པས་ནི་བདུད་རྩི་འོད་ཀྱི་གཞུང་ལས། བློ་བཟང་དང་པོར་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པར་བྱེད་དང་༼པ་༽ཕན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་དང་། སྔགས་ནི་རྣམ་དག་གུག་སྐྱེད་དེ་དབྱངས་ཀྱི་ཡི་གེ་རྣམ་པར་དག་པ་གོ་ཆ་སྐྱེ་མཆེད་བྱིན་རླབས་ལྟ་བུ་ཡིན་ནམ་སྙམ་ངེས་པར་སེམས་པ་སྟེ་བསྒོམ་པ་དྲན་པ་བྲལ་མི་བྱ་སྟེ་བརྗེད་མི་བྱ། །དེ་ལྟར་བསྒོམ་པའི་ཕྱིས་ནི་རངས་ཤིང་སྟེ་སྤྲོ་ན་བསྐྱེད་རིམ་སྒོམ་པའི་བློ་བཟང་པོ་དེ་ཉིད་སྐད་ཅིག་གཅིག་གི་བར་དུའང་མི་ཡེངས་པའི་སེམས་དང་སྐད་ཅིག་རྒྱུན་དུ་ལྡན་པར་བྱས་ནས། ། 1-968 རྫོགས་པའི་རིམ་པ་སྲིད་པ་ལས་བྱུང་༼འཇིག་བྱེད་༽ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་རྟག་ཏུ་རྣམ་པར་བསམ། །ཞེས་གསུངས་པས་ན་བསྐྱེད་རིམ་བརྟན་ནས་རྫོགས་རིམ་བསྒོམ་པར་གསལ་ལོ། །ཇོ་བོ་ག་ཡ་དྷ་རའི་བཞེད་པས་ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། རིམ་གཉིས་མཉམ་པར་གནས་ནས་ནི། །ཞེས་གསུངས་པས་ན་སྟན་ཐོག་གཅིག་ཏུ་རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམ་སྟེ། ཐུན་སྟོད་ལ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བསྒོམས་ནས། ཐུན་སྨད་ལ་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པར་བཞེད་དོ། །དེ་ལྟ་བུའི་དོན་དེ་དག་ཀྱང་རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་ལེའུ་དང་པོ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། དགུ་པ་དང་། ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་དང་། དགུ་པ་དང་། གུར་ལེའུ་བཞི་པ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་དང་། ལུང་གཞན་གྱིས་གྲོགས་བྱས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡིན་ནོ། །རིམ་པ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱིའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༈ རྟེན་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ། ད་ནི་སོ་སོའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལས་ཐོག་མར་རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་རྟེན་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བརྗོད་ན་ལྔ། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་སྒོམ་པའི་གང་ཟག་དང་། གནས་དང་། དུས་དང་། བསམ་པ་དང་། ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་རོ། །དང་པོ་ནི་དབང་ཐོབ་ཅིང་དམ་ཚིག་དང་ལྡན་པའོ། །གནས་ནི་གསུམ་ལས། ལས་དང་པོ་པའི་གནས་དང་། ཅུང་ཟད་བརྟན་པ་དང་། བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པའི་གནས་སོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་བའི་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་
【現代漢語翻譯】 第六個總義是關於次第二種修習方式或次第的闡述： 導師龍樹父子主張先修習生起次第，然後修習圓滿次第。如《次第五》中說：『安住于生起次第后，對於希求圓滿次第者，此方便如圓滿佛陀所說，猶如階梯的橫木。』菩薩們無論穩固與否，都要修習十二年的生起次第，然後才修習圓滿次第。導師佛智足說，以圓滿次第來印持生起次第而修習，但我對此理解不透徹。導師多比巴在《甘露光》中說：『智者首先應修習生起次第，有益的手印和真言是清凈的勾召，如清凈的元音字母，盔甲、生處、加持等，應如是思維，修習時不要失去正念，不要忘記。』如此修習之後，如果感到快樂，那麼修習生起次第的智者，即使在一剎那間也不要散亂，要使心與剎那相續不斷。然後，持續不斷地思念從輪迴中生起的俱生智（藏文：ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས།）。』因此，很明顯，要先穩固生起次第，然後才能修習圓滿次第。喬沃·噶雅達ra的主張在第八品中說：『安住於二次第平等中。』因此，要在同一個座上修習二次第，上午修習生起次第，下午修習圓滿次第。這些道理也見於根本續的第一品、第八品、第九品、後部第二品、第九品、金剛頂續第四品、第八品、第十四品，以及其他經論的輔助。二次第的總相證悟已經闡述完畢。 現在，從各自的證悟來說，首先講述圓滿次第的所依生起次第，共有五種：修習生起次第的補特伽羅、處所、時間、意樂和本尊瑜伽。第一，是獲得灌頂且具有誓言者。處所有三種：初學者的處所、稍微穩固的處所和獲得極大穩固的處所。第一種是根本續後部第二品。
【English Translation】 The sixth general topic is the explanation of the methods or order of practicing the two stages. The teachers Nagarjuna and his son assert that one should first practice the generation stage and then practice the completion stage. As it is said in the Fifth Stage: 'Having well-established in the generation stage, for those who desire the completion stage, this method is like the rungs of a ladder, as spoken by the complete Buddha.' Bodhisattvas, whether stable or not, should practice the generation stage for twelve years, and then practice the completion stage. The teacher Sangye Yeshe Zhap said that the generation stage should be sealed with the completion stage and then practiced, but I do not understand this well. The teacher Dombipa said in the text 'Nectar Light': 'The wise should first practice the generation stage, and the beneficial mudras and mantras are pure hooks, such as pure vowels, armor, birthplaces, blessings, etc., and should think like this, and the practice should not be separated from mindfulness, and should not be forgotten.' After practicing like this, if you feel happy, then the wise person who practices the generation stage should not be distracted even for a moment, and should keep the mind constantly connected with the moment. Then, constantly think of the co-emergent wisdom (Tibetan: ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས།) that arises from samsara.' Therefore, it is clear that one must first stabilize the generation stage and then practice the completion stage. Jowo Gayadhara's assertion is in the eighth chapter, which says: 'Abiding equally in the two stages.' Therefore, one should practice the two stages on the same seat, practicing the generation stage in the morning and the completion stage in the afternoon. These meanings are also found in the first chapter, eighth chapter, ninth chapter of the root tantra, the second chapter of the later part, the ninth chapter, the fourth chapter, eighth chapter, fourteenth chapter of the Guhyasamaja Tantra, and the assistance of other scriptures. The general realization of the two stages has been explained. Now, from the perspective of individual realizations, first, the support of the completion stage, the generation stage, will be discussed, which has five aspects: the individual who practices the generation stage, the place, the time, the intention, and the deity yoga. First, it is the one who has received empowerment and possesses vows. There are three places: the place for beginners, the place for those who are slightly stable, and the place for those who have gained great stability. The first is the second chapter of the later part of the root tantra.
པ་ལས། 1-969 ལས་དང་པོ་པས་གོམས་པར་བྱེད་དུས་ཀྱི། །སྒྲུབ་པའི་གནས་ནི་གང་དུ་བསྔགས་པའི་སེམས་དང་མཐུན་ཞིང་། །གཅིག་ཏུ་མཉམ་གཞག་འགྲུབ་འགྱུར་བའི་མཐུན་རྐྱེན་ཚང་བའི། །གནས་ནི་བཟང་པོ་ངེས་པར་བརྟག །རང་གི་ཁྱིམ་དུ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས་ཀྱང་། ཆུ་དང་འབྲས་བུས་བརྒྱན་པ་ཡི། །ནགས་ཚལ་ཆེན་པོའི་གནས་སུ་ནི། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །སེམས་ཅུང་ཟད་བརྟན་པའི་གནས་ནི་དུར་ཁྲོད་ཡིན་ནོ། །བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པའི་གནས་ནི་རིགས་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་གནས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་གཉིས་༼བཞི་༽པ་ལས། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཀྱེ་རྡོ་རྗེ། །ང་ནི་དུར་ཁྲོད་ཆུ་འགྲམ་དང་། །ནགས་ཚལ་ཆེན་པོའི་འགྲམ་དུ་ནི། །བསྙེན་བཀུར་ཅན་སྒྲུབ་པ་པོ་ལ་དངོས་གྲུབ་སྟེར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །གནས་དེ་དག་ཀྱང་ལས་དང་པོ་པའི་གནས་ནི་དབེན་པ་དང་། ཡིད་དང་མཐུན་པ་དང་། རང་གི་ཁྱིམ་དང་། བཀྲ་ཤིས་པ་དང་བཞི་ཡིན་ལ། ཅུང་ཟད་བརྟན་པའི་གནས་ནི་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པའི་གནས་ཡིན་ལ། བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པའི་གནས་ནི་ངེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་དུས་ལ་ཡང་གསུམ་སྟེ། ལས་དང་པོ་པའི་སྒོམ་པའི་དུས་ནི་རྣམ་རྟོག་གི་འདུ་འཕྲོ་ཉུང་བའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པས། །རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། མཚན་དུས་སུ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 1-970 ཅུང་ཟད་བརྟན་པའི་དུས་ནི་ཐུན་བཞིའི་དུས་སུ། །བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པ་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་བསྒོམ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། རྐང་པ་འཁྲུད་དང་ཟ་བ་དང་། འཐོར་འཐུང་གིས་ཁ་བཤལ་བ་དང་སོ་རྩི་གོ་ལ་སོགས་ཟ་བ་དང་། །ཙནྡན་གྱི་ཕྱེ་མས་ནི་ལུས་དང་ལག་པ་ཉེད་པ་དང་། །སྨན་གཡོགས་ཀྱིས་ནི་རྐེད་འགེབས་དང་། །ཕྱིར་འབྱུང་བ་དང་སྨྲ་དང་འགྲོ་བ་དང་། །འདུག་དང་ཁྲོ་བ་དང་རྩེ་ཞིང་དགོད་པ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས་མ་བརྟེན་པ་དང་མདོར་ན་དུས་ཐམས་ཅད་དུ། །ཤེས་རབ་དང་ལྡན་ཞིང་བརྟུལ་ཞུགས་ཅན་ཉིད་ཀྱིས། །རྣལ་འབྱོར་མ་ནི་རྣམ་པར་བསྒོམ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་བསམ་པ་ནི་བདག་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ་སངས་རྒྱས་འདོད་པ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། བདག་ཉིད་གྲུབ་པའི་སེམས་ཀྱིས་ནི། །རྣལ་འབྱོར་མ་བདག་མེད་མ་བསྒོམ་མོ་ཤེས་རབ་ཅན། །ཡང་ན་ཧེ་རུ་དཔལ་གཟུགས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་ནི་སྤྱིར་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པའི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་གཉིས་སུ་གསུངས་པའི་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ལས་ཀྱི་ཚོགས་རབ་འབྱམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་འབྱུང་བ་ཡིན་ནའང་གཟུང་བདེ་བས་འདིར་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བརྗོད་དེ། དེ་ལ་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་ལ་གཉིས་ཏེ། 1-971 ལྷའི་རྣམ་པ་དང་། མངོན་པར་རྟོགས
【現代漢語翻譯】 1-969 關於初學者修習時的：適合修習的地點，應與心意相符，具備能成就專注禪定的所有順緣。好的地點必須認真考察。如『在自己的家中』。又如《金剛帳續》所說：『以水和果實裝飾的，廣闊森林之處。』等等。心稍穩定后的地點是墓地。獲得更大穩定性的地點是與自身根性和意願相符的地方。如《金剛帳續》第二品（或第四品）所說：『大悲者，嘿 Vajra（金剛），我于墓地、水邊，以及廣闊森林之側，對虔誠供養的修行者賜予成就。』等等。這些地點中，對於初學者來說，地點應具備四個條件：僻靜、合意、自家、吉祥。對於心稍穩定者來說，地點應是精進修行之處。對於獲得更大穩定者來說，地點則無有定所。 第三，時間也有三種。初學者修習的時間，應選擇念頭紛擾較少的吉時。如《根本續後編》第二品所說：『于夜晚時分。』 1-970 心稍穩定時，應於一日四時之中修習。獲得更大穩定時，則應隨時修習。如《根本續後編》第二品所說：『洗腳、吃飯、漱口、嚼口香糖、吃檳榔等，用旃檀粉塗抹身體和手，用藥布遮蓋腰部，大小便、說話、行走，坐臥、憤怒、嬉戲歡笑，不離 भगवती (bhagavatī, भगवती，巴嘎瓦蒂，薄伽梵女)，總之，任何時候，有智慧且行為端正者，都應修習瑜伽母。』 第四，發心是指爲了自己和一切眾生的利益而希求成佛。如《根本續後編》第二品所說：『有智慧者，應以成就自利之心，修習無我瑜伽母，或 हेरू (heru, हेरू，黑魯嘎)之身。』 第五，本尊瑜伽一般分為成就殊勝成就和成就共同成就兩種。其中，成就共同成就的本尊瑜伽出現在各種事業部的場合中，但爲了便於理解，這裡將其歸為一類進行闡述。本尊瑜伽分為兩種： 1-971 本尊形象和現觀。
【English Translation】 1-969 Regarding the time when a beginner practices: The place for practice should be in accordance with one's mind, possessing all the favorable conditions to achieve focused meditation. A good place must be carefully examined. Such as 'in one's own home.' Also, as stated in the 《Vajrapanjara Tantra》: 'A place in a vast forest, adorned with water and fruits.' etc. A place after the mind is slightly stable is a cemetery. A place for gaining greater stability is a place that is in accordance with one's own disposition and wishes. As stated in the second (or fourth) chapter of the 《Vajrapanjara Tantra》: 'Great compassionate one, He Vajra, I, in the cemetery, by the water, and beside the vast forest, grant accomplishment to the practitioner who is devoutly offering.' etc. Among these places, for a beginner, the place should have four conditions: secluded, agreeable, one's own home, and auspicious. For one whose mind is slightly stable, the place should be where diligent practice is undertaken. For one who has gained greater stability, the place is not fixed. Third, time also has three aspects. The time for a beginner to practice should be an auspicious time when disturbing thoughts are few. As stated in the second chapter of the 《Root Tantra Subsequent Compilation》: 'At night time.' 1-970 When the mind is slightly stable, one should practice during the four periods of the day. When greater stability is achieved, one should practice at all times. As stated in the second chapter of the 《Root Tantra Subsequent Compilation》: 'Washing the feet, eating, rinsing the mouth, chewing gum, eating betel nuts, etc., rubbing the body and hands with sandalwood powder, covering the waist with medicated cloth, defecating, speaking, walking, sitting, anger, playing and laughing, not being apart from भगवती (bhagavatī, भगवती，Bhagavati, Blessed Lady), in short, at any time, one who is wise and of virtuous conduct should practice the Yogini.' Fourth, the motivation is to aspire to Buddhahood for the benefit of oneself and all sentient beings. As stated in the second chapter of the 《Root Tantra Subsequent Compilation》: 'One who is wise should, with the mind of accomplishing self-benefit, practice the selflessness Yogini, or the form of हेरू (heru, हेरू，Heruka).' Fifth, deity yoga is generally divided into achieving supreme accomplishment and achieving common accomplishment. Among them, the deity yoga for achieving common accomplishment appears in the context of various activity sections, but for ease of understanding, it is classified here as one category for explanation. Deity yoga is divided into two types: 1-971 The deity's form and the visualization.
་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཙོ་བོར་མཆོག་སྒྲུབ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། ལས་རྒྱས་པའི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་རོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས། ཧེ་རུ་ཀ་བཞི་བདག་མེད་མ་དང་ལྔ། དྲུག་པ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་དང་དྲུག་འབྱུང་ངོ་། །རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། རིགས་བསྡུས་པ་དང་རྐྱང་པ་གཉིས། བསྡུས་པ་ལ་རྒྱས་པ་དང་བསྡུས་པ་གཉིས་འབྱུང་སྟེ། །ལེའུ་ལྔ་པ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་རེ་རེ་སྟེ་རིགས་རྐྱང་བསྒོམ་པའམ། ཡང་ན་རིགས་ལྔ་དབུས་སུ་བཞུགས་པའི་བསྡུས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་རོ། །ལྷ་མོ་བརྒྱད་བརྒྱད་ཀྱི་དབུས་སུ་གནས་པའམ། །ཡང་ན་བཞི་བཞིའི་དབུས་སུ་གནས་པ་ལྷ་ལྔ་ལ་ལྔ་སྟེ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔའི་བར། །གང་ཚེ་དཀྱིལ་འཁོར་རིགས་བསྡུས་པ་རྒྱས་བསྡུས་གཉིས་ཀ་ཡི། །སྒོར་ནི་ལྕགས་ཀྱུ་ཞགས་པ་དང་། །ལྕགས་སྒྲོག་དེ་བཞིན་དྲིལ་བུ་དང་། །འཇུག་པའི་སྒོ་སྲུང་དགོད་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རིགས་བསྡུས་པའི་ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱང་གཙོ་བོ་འཕོ་བའི་གནད་ཀྱིས་དཀྱིལ་འཁོར་ལྔ་ལྔར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ཉིད་ལས། སངས་རྒྱས་མགོན་པོ་མི་བསྐྱོད་པ་སོགས་གང་ཉིད་ཀྱི། །དབུས་སུ་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་གཙོ་འཁོར་གང་བྱུང་བར་གྱུར་པ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་ནི་མིང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་བརྗོད། །སྙིང་པོ་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའམ་ལེན་པས་དཀྱིལ་འཁོར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་རྒྱུད་ལས། 1-972 དངོས་སུ་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་གྲངས་རྐྱང་པ་དང་། བསྡུས་པའི་རྒྱས་པ་ལྔ། བསྡུས་པ་ལྔ་སྟེ་བཅོ་ལྔ་རྩ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཁ་བསྐང་ནས་ཧེ་རུ་ཀ་གསུམ་སྟེ་བཅོ་བརྒྱད་རྗེ་བཙུན་མའི་སྒྲུབ་ཐབས་གཉིས་ཏེ་ཉི་ཤུ་ཐམ་པ་འབྱུང་བ་ལ། བླ་མའི་མན་ངག་གིས་དཀྱིལ་འཁོར་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཉིས་སུ་བྱེད་དོ་༼དེ༽། མི་བསྐྱོད་པ་ལ་ཧེ་རུ་ཀ་བཞི་ཡོད་པ་དེ་བཞིན་དུ་རིགས་གཞན་རྣམས་ལའང་བཞི་བཞིར་བྱས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་རིགས་རྐྱང་པའི་སྒྲུབ་ཐབས་ཉི་ཤུ། བསྡུས་པའི་རྒྱས་པ་ལ་ཉི་ཤུ། བསྡུས་པའི་བསྡུས་པ་ལ་ཉི་ཤུ། རྗེ་བཙུན་མའི་རིགས་གཉིས་ཏེ་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཉིས་སུ་བཞེད་དོ། །སཾ་པུ་ཊ་ལས། མཆོག་བསྒྲུབ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གཞུང་ལས་བརྒྱད་འབྱུང་སྟེ། ཧེ་རུ་ཀ་བཞི་བདག་མེད་མ། །ཡེ་ཤེས་མཁའ་འགྲོ་མ་ལྷ་བཅུ་གསུམ་དང་། བསྡུས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་དང་། དྲག་པོའི་གདན་ཅན་ལྷ་བཅུ་བདུན་ནོ། །དེ་ལ་བླ་མའི་མན་ངག་དང་བརྟག་པ་བདུན་པ་དངོས་ལས། གང་གི་ཡང་༼གང་༽ཡང་ལྷའི་འཁོར་ལོའི་དབུས་སུ་བཅུག་པ་དེའི་མཚན་དུ་བསྟན་པར་གྱུར་པའི་རྡོ་རྗེའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་མཁས་པས་བསྔགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ལ་གཙོ་བོ་འཕོ་བའི་གནད་ཀྱིས་དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ལྔ་རུ་བྱས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་མཆོག་བསྒྲུབ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་བཅུ་གཉིས་སོ། ། 1-973 འོ་ན་གཙོ་བོ་དུ་
【現代漢語翻譯】 是這樣的。首先分為兩部分：主要為成就殊勝的壇城，以及增益事業的本尊瑜伽。 首先是根本續中說：『四位黑汝嘎、無我母以及五位，第六金剛持與六位出現。』 《金剛幕續》中說：『有總攝和單獨兩種。總攝又分為廣大和簡略兩種。』 第五品中說：『或者各自觀修單獨的壇城，或者觀修五部佛安住于中央的總攝壇城。』 『或者安住於八位明妃的中央，或者安住於四位的中央，五尊本尊各有五位，共二十五位。』 『何時壇城是總攝的，無論是廣大還是簡略兩種，門上都要安立鐵鉤、索、鐵鏈和鈴鐺，以及進入的門衛。』 這樣說道。總攝的兩種情況，也主要通過遷識的要訣，轉變為五個壇城。正如那部續中所說：『無論是佛陀怙主、不動佛等哪一位，在中央出現壇城的主尊眷屬，那一位就被稱為名號壇城。』 『以受持或領受精華大樂而成為壇城。』這樣說道。這樣看來，續部中 實際上壇城的數量，單獨的有五種，總攝的廣大有五種，總攝的簡略有五種，共十五種，加上根本續的壇城補充，黑汝嘎三種，共十八種，加上兩部作明佛母的修法，共二十種。通過上師的口訣，可以達到六十二種。 不動佛有四位黑汝嘎，同樣其他各部也各有四位。這樣看來，單獨的修法有二十種，總攝的廣大有二十種，總攝的簡略有二十種，作明佛母的兩部，共六十二種。 《密集續》中說：『成就殊勝的壇城，經文中出現八種：四位黑汝嘎、無我母，智慧空行母十三尊，以及總攝壇城金剛界，和具忿怒座的十七尊。』 其中，通過上師的口訣和第七觀察，實際上，無論哪一位被置於本尊輪的中央，被指示為他的名稱的金剛壇城，是智者所讚歎的。因此，金剛界通過主尊遷識的要訣，轉變為五大壇城。這樣看來，成就殊勝的壇城有十二種。 那麼主尊有多少呢？
【English Translation】 It is like this. First, there are two parts: mainly the mandala for accomplishing the supreme, and the yoga of deities for increasing activities. First, the root tantra says: 'Four Herukas, Selfless Mother, and five, the sixth Vajradhara and six appear.' The Vajra Tent Tantra says: 'There are two types: collective and individual. The collective is further divided into extensive and concise.' The fifth chapter says: 'Either meditate on each individual mandala, or meditate on the collective mandala with the five Buddha families residing in the center.' 'Or residing in the center of eight goddesses, or residing in the center of four, each of the five deities has five, totaling twenty-five.' 'Whenever the mandala is collective, whether extensive or concise, the doors should be adorned with iron hooks, lassos, iron chains, and bells, as well as entering gatekeepers.' Thus it is said. The two aspects of the collective also mainly transform into five mandalas through the key point of transference of consciousness. As it says in the same text: 'Whichever Buddha Lord, such as Akshobhya, has the main retinue of the mandala arising in the center, that one is called the Name Mandala.' 'By holding or taking the essence of great bliss, it becomes a mandala.' Thus it is said. In this way, in the tantra, Actually, the number of mandalas is fifteen: five individual ones, five extensive collective ones, and five concise collective ones. Adding the mandalas that supplement the root tantra, there are three Herukas, totaling eighteen, plus the two methods of Kurukulla, totaling twenty. Through the oral instructions of the lama, it can reach sixty-two. Akshobhya has four Herukas, and similarly, each of the other families also has four. In this way, there are twenty individual methods, twenty extensive collective ones, and twenty concise collective ones, plus the two families of Kurukulla, totaling sixty-two. The Samputa Tantra says: 'The mandala for accomplishing the supreme appears eight times in the texts: four Herukas, Selfless Mother, Yeshe Khandroma (Wisdom Dakini) with thirteen deities, and the collective mandala Vajradhatu, and the fierce-seated one with seventeen deities.' Among them, through the lama's oral instructions and the seventh examination, in reality, whichever one is placed in the center of the deity's wheel, the Vajra Mandala that is shown as his name is praised by the wise. Therefore, Vajradhatu transforms into five great mandalas through the key point of the main deity's transference of consciousness. In this way, there are twelve mandalas for accomplishing the supreme. Then how many main deities are there?
མ་འཕོ་བས་དཀྱིལ་འཁོར་དེ་བས་ཀྱང་མང་བར་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན། རིགས་ལྔ་ལས་ལྷག་པའི་གཙོ་བོ་གཞན་ནི་མི་བཞེད་དེ། ལྷ་གཞན་ནི་ལས་རྒྱས་པའི་ལྷ་ཞེས་བྱ་བར་འགྱུར་ཏེ། བརྟག་པ་བདུན་པ་དངོས་ལས། ཞི་བ་དང་། རྒྱས་པ་དང་། དབང་དང་། མངོན་སྤྱོད་ཀྱི་ལས་རྣམས་ལ་འཁོར་ལོའི་བདག་པོས་༼པོའི་༽རྒྱལ་པོ་༼མོ་༽རྣམ་པར་སྒོམ་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལས་རྒྱས་པའི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་ནི། རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས། ཀུ་རུ་ཀུལླེ་དང་། དྲག་པོའི་སྔགས་བདུན་གསུངས། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་གཉིས་པ་ལས། འབྱུང་པོ་འདུལ་བ་དང་། སྟོབས་པོ་ཆེ་གཉིས། བཞི་པ་ལས་ཁྲོ་བོ་བཅུ། བརྒྱད་པ་ལས་སྒྲོལ་མ་དང་། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་མ། བཅུ་གཉིས་པ་ལས་ཁྲོ་བཅུ་སྤྱིའི་སྲུང་འཁོར། བཅུ་བཞི་པ་ལས་རྡོ་རྗེ་ལུས་མེད། བཅོམ་ལྔ་པ་ལས་ཀུ་རུ་ཀུལླེ་དང་། སྤྱན་རས་གཟིགས་ལ་སོགས་པ་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་བཅུ། རྡོ་རྗེ་ནག་པོ་རྣམས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་ལས་རྒྱས་པའི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་གསུངས་སོ། །བཤད་པའི་རྒྱུད་སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་གཉིས་པའི་རབ་བྱེད་བཞི་པ་ལས་སྒྲོལ་མ་དང་། ཀུ་རུ་ཀུལླེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་མ། རིགས་བཞི་དང་ཡུམ་བཞི་དང་བརྒྱད། བདུན་པ་དངོས་ནས་ལས་ཚོགས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་བཅུ་བདུན་ཏེ། 1-974 དེ་ལྟར་ན་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་གསུངས་སོ། །སཾ་པུ་ཊའི་ལྔ་པའི་གཉིས་པ་ལས། རྫོགས་རིམ་དང་འབྲེལ་བ་དང་ཕྲེང་བ་དང་འབྲེལ་བ་ལས་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་གཉིས་ཀྱང་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་སཾ་པུ་ཊའི་བདག་མེད་མའི་སྐབས་ཀྱི་དྲུག་པ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་མི་བགྲང་ངམ་སྙམ་ན། རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་བསྡུ་བས་དེ་ནི་མི་བགྲང་ངོ་། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་དེ་དག་གི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ནི་གསུམ་དུ་བསྡུས་ཏེ། སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་ཆོ་ག་དང་། དངོས་གཞིའི་རྣལ་འབྱོར་དང་། རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་གོ །དེ་ལྟར་གསུམ་པོ་རེ་རེ་ལའང་རྒྱས་བསྡུས་ཀྱི་དབྱེ་བས་མང་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་རྣལ་འབྱོར་ལ་གསུམ་སྟེ། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསག་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་བསག་པ་དང་། བར་ཆད་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྲུང་བའི་འཁོར་ལོ་བསྒོམ་པ་དང་མི་བསྒོམ་པའོ། །བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་རྒྱས་བསྡུས་བཞི། ཚད་མེད་བཞིས་བསྡུས་པ་དང་། དེའི་སྔོན་དུ་མཆོད་པ་དང་གཉིས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་དང་། ཡན་ལག་བདུན་པ་དང་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་དང་། རིགས་ལྔའི་སྡོམ་པ་བཟུང་བ་དང་བཞིས་བསྡུས་པའོ། །དེ་དག་ཞིབ་ཏུ་བརྗོད་ན་དང་པོ་ནི། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། བླ་མ་རྡོ་རྗེ་རྣམས་མཆོད་ནས། །བདུན་པོ་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱ། ། 1-975 ཞེས་པ་དང་། ཚངས་པའི་གནས་ནི་བཞི་པོ་ཡིས། །སེམས་ཀྱི་ང
【現代漢語翻譯】 如果認為不增加壇城數量，那麼是否可以這樣認為呢？他們不承認五部之外的其他主尊，其他的本尊被稱為增益事業本尊。正如《第七觀察》中所說：『寂靜、增益、敬愛和降伏等事業，壇城之主應觀想國王（或王后）的形象。』 第二，關於增益事業本尊的瑜伽，在根本續中提到了古汝古列（Kurukulle）和七種忿怒咒語。在《金剛帳》第二品中，提到了調伏鬼神和大力者兩種本尊；第四品中提到了十忿怒尊；第八品中提到了度母（Tara）和般若波羅蜜多（Prajnaparamita）；第十二品中提到了十忿怒尊的總防護輪；第十四品中提到了金剛無身；第十五品中提到了古汝古列和觀世音（Avalokiteshvara）等十種本尊瑜伽，以及黑金剛等。這樣總共有二十八種增益事業本尊的瑜伽。 在釋續《桑布扎》第二觀察的第四品中，提到了度母、古汝古列、般若波羅蜜多、四部和四母等八種本尊；在第七觀察中，提到了與事業相關的十七種本尊瑜伽。 這樣總共有二十八種本尊瑜伽。在《桑布扎》第五品的第二品中，也出現了與圓滿次第相關和與念珠相關的兩種本尊瑜伽。如果有人認為不應計算《桑布扎》無我母章節中的第六品金剛持，那麼因為他被歸入金剛界，所以不計算在內。 第二個共同要點是，這些本尊的現證可以歸納為三個方面：前行儀軌、正行瑜伽和圓滿次第的支分。這三個方面中的每一個，都可以根據繁簡程度進行詳細瞭解。其中，前行瑜伽有三種：積聚福德資糧、積聚智慧資糧，以及爲了平息障礙而修持或不修持防護輪。 積聚福德資糧有四種繁簡不同的方式：以四無量心概括、以供養和其前行兩種方式概括、以七支供和三種方式概括，以及受持五部律儀和四種方式概括。如果詳細說明這些，那麼第一種方式是，如《金剛帳》中所說：『供養上師金剛，七支完全清凈。』 以及，以四梵住之心
【English Translation】 If it is thought that the mandala will not become more numerous by not moving, then is it not thought so? They do not accept other main deities other than the Five Families, and other deities become deities of increasing activity. As stated in the Seventh Examination: 'For the activities of pacifying, increasing, subjugating, and manifesting, the lord of the wheel should contemplate the king (or queen)'. Secondly, regarding the yoga of deities of increasing activity, Kurukulle and seven fierce mantras are mentioned in the root tantra. In the second chapter of the Vajra Tent, there are two deities, taming the Bhutas and the Great Powerful One; in the fourth chapter, there are ten wrathful deities; in the eighth chapter, there are Tara and Prajnaparamita; in the twelfth chapter, there is the general protection wheel of the ten wrathful deities; in the fourteenth chapter, there is Vajra Bodyless; in the fifteenth chapter, there are ten deity yogas such as Kurukulle and Avalokiteshvara, and the Black Vajras. Thus, there are twenty-eight yogas of deities of increasing activity. In the fourth section of the second examination of the explanatory tantra Samputa, Tara, Kurukulle, Prajnaparamita, the Four Families, the Four Mothers, and eight deities are mentioned; in the seventh examination, seventeen deity yogas related to activities are mentioned. Thus, there are twenty-eight deity yogas. In the second section of the fifth chapter of the Samputa, two deity yogas also arise from being related to the completion stage and being related to the rosary. If one thinks that Vajradhara in the sixth chapter of the Samputa's section on Selfless Mother should not be counted, then since he is included in the Vajra realm, he is not counted. The second general point is that the realization of these can be summarized into three: the preliminary ritual, the actual yoga, and the limb of the path that completes it. Each of these three can be understood in detail with distinctions of elaboration and condensation. Among these, the preliminary yoga has three aspects: accumulating merit, accumulating wisdom, and contemplating or not contemplating the protection wheel to pacify obstacles. Accumulating merit has four ways of being condensed, from elaborate to simple: condensed by the four immeasurables, condensed by offering and its preliminary, condensed by the seven limbs and three, and condensed by holding the vows of the Five Families and four. If these are explained in detail, the first is, as stated in the Vajra Tent: 'Having offered to the Vajra Gurus, the seven are completely purified.' And, with the four abodes of Brahma,
ལ་ནི་བསོ་བར་བྱ། །ཞེས་འབྱུང་བས་ན། ཚོགས་བསག་པའི་ཞིང་སྤྱན་དྲངས་ཏེ། ཕྱག་དང་མཆོད་པ་དང་སྡིག་པ་བཤགས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུན་བཤགས་དང་ཚད་མེད་བཞི་བསྒོམ་པའོ། །༼བཞི་པ་ནི༽། སཾ་པུ་ཊའི་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྡོམ་པ་གཟུང་བ་གསུངས་པའང་ཡན་ལག་བདུན་པའི་ཁོངས་སུ་བསྡུའོ། །དེ་ནས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམ། དེ་ནས་སྲུང་བའི་འཁོར་ལོ་ལས་སྤྲོས་པའི་བྱེ་བྲག་གི་རྡོ་རྗེ་རྭ་བ་ལ་སོགས་པ་ཐུན་མོང་གི་སྲུང་འཁོར་དང་། ཁྲོ་བོ་བཅུའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྲུང་འཁོར་གཉིས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །སྔོན་འགྲོ་འབྲིང་དུ་བྱེད་ན་ཚོགས་གཉིས་བསག་པ་ལས་༼ཁྲོ་བཅུའི་༽སྲུང་འཁོར་མེད་དོ། །བསྡུས་ནས་བྱེད་ན་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ནི་སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་བསྐྱེད་ཙམ་མམ། ཚད་མེད་བཞིར་བསྡུས་ནས། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་བསྒོམ་པའོ། །འབྲིང་བསྡུས་ཀྱི་སྔོན་འགྲོ་འདི་ལས་རྒྱས་པའི་རྣལ་འབྱོར་ལས་མཆོག་བསྒྲུབ་པ་ལ་མི་བྱ་གསུང་ཡང་། བརྟག་པ་གཉིས་པའི་ལེའུ་གསུམ་པ་བཞིན་བྱས་ན་ཀུན་ལ་འཇུག་པར་མངོན་ནོ། །དངོས་གཞིའི་རྣལ་འབྱོར་ལ་ཡང་རྒྱས་བསྡུས་གསུམ་སྟེ། ཡན་ལག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་རྒྱས་པའི་ལུགས་དང་། འབྲིང་དང་། བསྡུས་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཡང་རྒྱུད་སོ་སོའི་དགོངས་པས་མི་འདྲ་བ་གསུམ་གསུངས་ཏེ། 1-976 ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་དུ་བསྡུ་བ་དང་། ཡན་ལག་དྲུག་ཏུ་བསྡུ་བ་དང་། བསྙེན་སྒྲུབ་བཞིར་བསྡུས་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོའི་དགོངས་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་གཉིས་མཐུན་ཏེ། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། དང་པོ་གཞལ་ཡས་ཁང་བསྐྱེད། དེ་ནས་འོག་མིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཏེ་ཞལ་ཡས་ཁང་དེར་བྱོན་ནས་བཞུགས་པར་བསམ་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཏིང་འཛིན་མཆོག་གོ །དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་པས་ནི་སྙོམས་འཇུག་བྱ། །དེ་ནས་ཐུགས་ཀ་ནས་འཁོར་གྱི་ལྷ་ཐམས་ཅད་བསྐྱེད་པ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་རྒྱལ་པོ་མཆོག་གོ །དེ་ནས་ཡང་ཕྱག་རྒྱ་བཞིའི་རྒྱས་གདབ་པའི་བར་བྱས་ནས་སོ་སོའི་ལས་ལ་སྦྱར་བ་ནི་ལས་རྒྱལ་པོ་མཆོག་གོ །ཞེས་གསུངས་ཏེ་འདི་ཤར་ཆེན་གྱི་གསུང་ཡིན་ལ་སྐབས་དོན་རྗེ་བཙུན་གྱི་གསུང་འདིས་འབྲུ་སྣོན་བྱས་ན་ཆོག་པར་འདུག་གོ །སྐུ་གསུམ་ལམ་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་པོ་གཙོ་བོ་བསྐྱེད་པ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ། འཁོར་བསྐྱེད་ནས་ཡེ་ཤེས་པ་བཀུག་སྟེ་དབང་བསྐུར་ལ་མཆོད་བསྟོད་བདུད་རྩི་མྱང་བ་ཡན་ཆད་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཉིས་པ་ལོངས་སྐུ། ཕྲ་ཐིག་ལ་སོགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་ལ་བཞག་པ་གསུམ་པ་སྤྲུལ་སྐུའོ། །གཉིས་པ་རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་ཡན་ལག་དྲུག་གིས་བཅིངས་ནས། གུར་ལེའུ་བདུན་པ་ལས། སངས་རྒྱས་གནས་ནི་རྫོགས་པ་གཞས་ཡས་ཁང་དང་། ། 1-977 ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་རང་བཞིན་རྗེས་སུ་ཆགས་པ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་ཡན་ལག་དང
【現代漢語翻譯】 如經文所說：『應作祈請。』因此，迎請積資之田，進行頂禮、供養、懺悔等持續懺悔，以及修習四無量心。（第四）在《密集金剛》金剛界中，所說的受持律儀也包含在七支供中。之後，修習智慧資糧，即空性。然後，守護輪分為共同的守護輪，如由事業所生的金剛墻等，以及十忿怒尊的不共守護輪，應如是理解。如果進行中等的前行，則在積聚二資糧之外，沒有（十忿怒尊的）守護輪。如果簡略進行，則福德資糧可簡略為皈依、發心，或四無量心，之後修習智慧資糧。雖然經中說，不要從此中等簡略的前行中修習廣大的瑜伽，但如果像《二觀察》第三品那樣做，則似乎可以應用於一切。正行瑜伽也有廣、中、略三種。圓滿一切支分是廣大的方式，以及中等和簡略的方式。第一種方式也根據各自續部的觀點，有三種不同的說法： 歸納為三三摩地，歸納為六支，以及歸納為四本尊修法。第一種是《金剛頂經》的觀點，與《密集金剛》金剛界相同。《金剛頂經》中說：『首先生起宮殿，然後於色究竟天成佛，並降臨於該宮殿安住，這是最勝的加行三摩地。瑜伽士應入於此定。然後從心間生起一切眷屬本尊，這是最勝的壇城王。然後直至以四印印持，並各自委派事業，這是最勝的事業王。』據說這是夏爾欽的說法，如果用至尊的說法來補充，似乎就可以了。爲了將三身作為道用，首先生起主尊，這是法身。生起眷屬后，迎請智慧尊，灌頂並供養讚頌，直至享用甘露，這是第二三摩地，報身。將微細脈等置於瑜伽中，這是第三三摩地，化身。第二種是跟隨《金剛幕續》，以六支束縛。如《幕續》第七品所說：『佛陀的住所是圓滿的宮殿，』 隨順普賢的自性，即金剛薩埵的支分。
【English Translation】 As it says in the scriptures, 'One should make supplication.' Therefore, invite the field for accumulating merit, and perform prostrations, offerings, confession, etc., continuous confession, and cultivate the four immeasurables. (Fourth) In the Vajradhatu of Samputa, the taking of vows that is mentioned is also included within the seven-limb practice. After that, cultivate the accumulation of wisdom, which is emptiness. Then, the protection wheel is understood as two types: the common protection wheel, such as the vajra fence arising from activities, and the uncommon protection wheel of the ten wrathful deities. If one performs the intermediate preliminary practice, there is no protection wheel (of the ten wrathful deities) other than accumulating the two accumulations. If one performs it briefly, the accumulation of merit can be abbreviated to refuge and bodhicitta, or the four immeasurables, and then cultivate the accumulation of wisdom. Although it is said that one should not cultivate the extensive yoga from this intermediate abbreviated preliminary practice, it seems that if one does it as in the third chapter of the Second Examination, it can be applied to everything. The main practice of yoga also has three types: extensive, intermediate, and brief. Fully completing all the limbs is the extensive way, as well as the intermediate and brief ways. The first way also has three different statements according to the views of the respective tantras: Condensed into three samadhis, condensed into six limbs, and condensed into four sadhanas. The first is the view of the Vajrasekhara Tantra, which is the same as the Vajradhatu of Samputa. In the Vajrasekhara Tantra, it says: 'First, generate the palace, then attain enlightenment in Akanistha and descend to that palace and abide there, this is the supreme application samadhi. The yogi should enter into this samadhi. Then, from the heart, generate all the retinue deities, this is the supreme mandala king. Then, up to sealing with the four seals and assigning each to their respective activities, this is the supreme activity king.' It is said that this is Sharchen's statement, and it seems that it would be acceptable to supplement it with the statement of Jetsun. In order to use the three kayas as the path, first generate the main deity, which is the dharmakaya. After generating the retinue, invite the wisdom deity, give empowerment, and offer praise, up to enjoying the nectar, this is the second samadhi, the sambhogakaya. Placing the subtle channels, etc., in yoga, this is the third samadhi, the nirmanakaya. The second is to follow the Vajrapanjara Tantra, binding with six limbs. As it says in the seventh chapter of the Panjara Tantra: 'The abode of the Buddha is the perfect palace,' Following the nature of Samantabhadra, which is a limb of Vajrasattva.
་། །རང་གི་ལྷག་པའི་ལྷར་སྒྲུབ་དབང་བསྐུར་བ་དང་། །མཆོད་བསྟོད་བདུད་རྩི་མྱང་ལ་སོགས། །རྣལ་འབྱོར་ཡན་ལག་དྲུག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པས་གཞལ་ཡས་ཁང་བསྐྱེད་པ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཀྱི་ཡན་ལག་སྟེ། གུར་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་རྣམ་པར་བསྒོམ། དེ་ལ་སྟེ་དེའི་ནང་དུ་སངས་རྒྱས་གནས་གཞལ་ཡས་ཁང་བསམས་ནས། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་རྗེས་སུ་ཆགས་པ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་ཡན་ལག་ནི། རྒྱུ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་བསྐྱེད་པ་དང་། འཁོར་གྱི་ལྷ་མོ་དབྱུང་བ་དང་། འབྲས་བུ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པར་བཞེངས་པ་སྟེ། སྐྱེ་མཆེད་དང་སྐུ་གསུང་ཐུགས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་པ་དགུག་པ་རྣམས་ཏེ། གུར་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། མངོན་བྱང་རྣམ་པ་ལྔ་པོ་བསྒོམ་པར་བྱ། །དང་པོ་སྐྱེས་བུ་རྒྱུ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་བསམ་དེ་ནས། །མཁའ་འགྲོ་མ་ཡི་འཁོར་ལོ་སྤྲོ། །དྲི་ཟ་མཉམ་པར་ཞུགས་པ་ནི། ཁུ་བ་རྗེས་སུ་དྲན་པ་བྱ། མཚམས་ཀྱི་ལྷ་མོས་བསྐུལ་བ་སྟེ། འཁོར་ལོའི་འདྲེན་པས་བསྐུལ་ནས་ནི། །མིག་ལ་སོགས་ལ་གཏི་མུག་སོགས། །རྡོ་རྗེ་གསུམ་ནི་གནས་གསུམ་དགོད། །ཕྱི་ནས་རྗེས་ཆགས་རྡོ་རྗེ་སྟེ། །ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་གཞུག་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་དབང་བསྐུར་བ་མི་བསྐྱོད་པའི་ཡན་ལག 1-978 བདུད་རྩི་མྱང་བ་འོད་དཔག་ཏུ་མེད་པའི་ཡན་ལག མཆོད་པ་དོན་ཡོད་གྲུབ་པའི་ཡན་ལག བསྟོད་པ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གྱི་ཡན་ལག་རྣམས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། དབང་ནི་གཽ་རི་སོགས་རིག་མ་བརྒྱད་རྣམས་ཀྱིས་དབང་བསྐུར་བ་དང་། །ཡང་ན་བདུད་རྩི་མྱང་བ་དང་། །ལྷ་མོ་བརྒྱད་ཀྱིས་མཆོད་པ་ཉིད། །འཁོར་ལོ་འདྲེན་པས་བསྟོད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་དང་ཡན་ལག་དྲུག་རྫོགས་པ་འདི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་འཁོར་ལོ་ཁོ་ན་ལ་སྦྱར་བའི་མངོན་རྟོགས་ཡིན་གྱི། ལྷ་རྐྱང་པ་རྣམས་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་མཐའ་དག་ལ་འཇུག་པ་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་རྣམ་པ་བཞིས་བསྡུས་པ་ནི། རྩ་བའི་རྒྱུད་བརྟག་པ་གཉིས་པ་དང་། གསང་བ་འདུས་པའི་དགོངས་པ་དང་མཐུན་པ་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་གསུམ་པ་ལས། དང་པོ་༼ཡང་ནི་༽སྟོང་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་བསག་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཏེ་དམ་ཚིག་སེམས་དཔའ་བསྐྱེད་པ་བསྙེན་པའི་ཡན་ལག གཉིས་པ་ལ་ནི་ས་བོན་བསྡུ་བ་སྟེ་གནས་གསུམ་དུ་ཡི་གེ་དགོད་པ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པའི་ཡན་ལག །གསུམ་པ་ལ་ནི་གཟུགས་བརྙན་རྫོགས་པ་སྟེ་ཡེ་ཤེས་པ་གཞུག་པ་སྒྲུབ་པའི་ཡན་ལག བཞི་པ་ལ་ནི་ཡིག་འབྲུ་དགོད་པ་སྟེ་རིགས་བདག་གིས་རྒྱས་འདེབས་པ་སྒྲུབ་པ་ཆེན་པོའི་ཡན་ལག 1-979 ཅེས་གསུངས་ལ། གསང་བ་འདུས་པའི་ལེའུ་བཅུ་གཉིས་པ་ལས། དམ་ཚིག་པ་བསྐྱེད་པ་བསྙེན་པའི་དམ་ཚིག་སྦྱོར་བ་དང་། དེ་ནས་སྐྱེ་མཆེད་སྐུ་གསུང་ཐུགས་
【現代漢語翻譯】 如經中所說，將自己觀想為本尊，進行灌頂，享用供養和讚頌的甘露等，這些被認為是瑜伽的六支。如是說，生起宮殿是遍照佛（Vairochana）的支分。在《帳篷續》第四品中說：『觀想為法之源，在其內部思維諸佛安住的宮殿。』 第二，隨生是金剛薩埵（Vajrasattva）的支分，即生起因金剛薩埵，放出眷屬天女，以及顯現果金剛持（Vajradhara）。包括生處和以身語意加持，以及迎請智慧尊等。《帳篷續》第四品中說：『應修持五種現證。首先，思維因金剛持，然後放出空行母的輪。與尋香（Gandharva）平等進入，憶念精液。由界門天女勸請，由輪之引導者勸請后，于眼等處，無明等，三金剛安住於三處。從外隨生金剛，智慧尊融入。』 此後，灌頂是不動佛（Akshobhya）的支分；享用甘露是無量光佛（Amitabha）的支分；供養是不空成就佛（Amoghasiddhi）的支分；讚頌是寶生佛（Ratnasambhava）的支分。《金剛帳篷續》第四品中說：『灌頂是八位高麗（Gauri）等明妃灌頂，或者享用甘露，八天女進行供養，輪之引導者進行讚頌。』 如是，這圓滿了三三摩地和六支，是僅應用於壇城輪的現證，而非應用於單獨的本尊。 第三，進入所有生起次第，以唸誦、修持四支歸納，與根本續第二品和《密集金剛》的意旨相符。根本續第三品中說：『首先，空性智慧積聚，菩提心，即生起誓言尊，是念誦的支分。第二，收集種子字，即於三處安立字，是近修的支分。第三，圓滿影像，即融入智慧尊，是修持的支分。第四，安立字，即由部主加持，是大修的支分。』 《密集金剛》第十二品中說：『生起誓言尊，是念誦的誓言結合；然後，生處身語意……』
【English Translation】 As stated in the scriptures, visualizing oneself as the deity, performing empowerment, partaking of the nectar of offerings and praises, etc., are considered the six limbs of yoga. Thus, generating the palace is a limb of Vairochana (the Illuminator). As stated in the fourth chapter of the 'Tent Tantra': 'Meditate on the source of Dharma, and within it, contemplate the palace where the Buddhas reside.' Secondly, subsequent arising is a limb of Vajrasattva (Diamond Mind), which involves generating the cause, Vajrasattva, emitting the retinue of goddesses, and manifesting the result, Vajradhara (Diamond Holder). It includes the sense bases and the blessing of body, speech, and mind, as well as inviting the wisdom being. As stated in the fourth chapter of the 'Tent Tantra': 'One should practice the five types of Abhisambodhi (manifest enlightenment). First, contemplate the cause, Vajradhara, and then emit the wheel of Dakinis (sky dancers). Entering equally with the Gandharvas (celestial musicians), remember the semen. Urged by the gate goddesses, and after being urged by the guide of the wheel, in the eyes and other places, ignorance and so on, the three Vajras reside in the three places. From the outside, the subsequent arising Vajra, the wisdom being is integrated.' Thereafter, empowerment is a limb of Akshobhya (the Immovable); partaking of nectar is a limb of Amitabha (Infinite Light); offering is a limb of Amoghasiddhi (Unfailing Success); and praise is a limb of Ratnasambhava (Jewel Born). As stated in the fourth chapter of the 'Vajra Tent Tantra': 'Empowerment is the empowerment by the eight Gauri (white goddess) and other consorts, or partaking of nectar, the eight goddesses make offerings, and the guide of the wheel makes praises.' Thus, the completion of these three samadhis and six limbs is the Abhisambodhi (manifest enlightenment) applied only to the mandala wheel, and not to individual deities. Thirdly, entering all the stages of generation is summarized by the four limbs of recitation and practice, which is in accordance with the second chapter of the Root Tantra and the intent of the Guhyasamaja (Secret Assembly). As stated in the third chapter of the Root Tantra: 'First, emptiness wisdom accumulation, Bodhicitta (enlightenment mind), which is generating the Samayasattva (vow being), is the limb of recitation. Second, collecting the seed syllables, which is placing the letters in the three places, is the limb of approaching practice. Third, perfecting the image, which is integrating the wisdom being, is the limb of practice. Fourth, placing the letters, which is blessing by the family lord, is the limb of great practice.' As stated in the twelfth chapter of the Guhyasamaja (Secret Assembly): 'Generating the Samayasattva (vow being) is the union of the vows of recitation; then, the sense bases, body, speech, and mind...'
བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་འབྱུང་བ་དང་། ཡེ་ཤེས་པ་གཞུག་པ་བསྒྲུབ་པའི་དོན་གྱི་དམ་ཚིག་དང་། །དབང་བསྐུར་ཞིང་རྒྱས་གདབ་པ་སྒྲུབ་པ་ཆེན་པོ་དག་དང་བཞི་ཞེས་པ་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞིའི་མིང་ཙམ་འབྱུང་། །ཞེས་པ་དང་། ཡང་། བསྙེན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དམ་ཚིག་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་བ་ལ། །རང་ཉིད་བྱང་ཆུབ་མཆོག་སྟེ་ལྷ་དམ་ཚིག་སེམས་དཔར་ནི་བསྒོམ་པར་བྱ། །ཞེས་དམ་ཚིག་སེམས་དཔའ་བསྐྱེད་པའོ། །ཡན་ལག་གཉིས་པ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་ནི་བསྒྲུབ་མཆོག་སྟེ་དམ་ཚིག་སེམས་དཔའ་བསྐྱེད་པ་དེ་ལ། སྐྱེ་མཆེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བསྒོམ་དགོས་པས་སོ། །རྡོ་རྗེ་སྐྱེ་མཆེད་རྣམ་པར་དཔྱོད་ཅེས་སོ། །ཅེས་སྐྱེ་མཆེད་དང་སྐུ་གསུང་ཐུགས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། ། ཏིང་ངེ་འཛིན་སེམས་དཔའ་སྔགས་ཀྱི་བདག་པོ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་བསྒོམ་པ་ཡི་ཚུལ་གྱིས། །ཡན་ལག་གསུམ་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཚེ་ན་སངས་རྒྱས་ཀུན་འཛིན་དཔལ་དང་ལྡན་ཞེས་སོགས་ཚིགས་བཅད་གཉིས་ཀྱིས་ཡེ་ཤེས་པ་བསྐུལ་བར་གསུངས། །ཞེས་ཡེ་ཤེས་པ་གཞུག་པའོ། །ཡན་ལག་བཞི་པ་སྒྲུབ་པ་ཆེན་པོ་བྱེད་པའི་ཚེ། རང་གི་སྔགས་བཛྲ་དྷྲྀཀ་ལ་སོགས་པས་རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱི་གཟུགས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བསྒོམས་ལ། ། 1-980 དབུ་རྒྱན་ལ་ནི་རིགས་ལྔ་ལ་བདག་པོ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ་དང་ལྷག་མ་རྣམས་ལ་རྣམ་སྣང་ལ་སོགས་པ་བསམ། །ཞེས་དབང་བསྐུར་ཞིང་རྒྱས་གདབ་པའོ། །མཆོད་བསྟོད་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་དེའི་ཡན་ལག་ཙམ་སྟེ་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞིའོ། །བརྟག་པ་གཉིས་པའི་གཞུང་དེ་བསྙེན་སྒྲུབ་ཇི་ལྟར་འགྲུབ་སྙམ་ན། གསང་བ་འདུས་པའི་ལེའུ་བཅུ་གཉིས་པ་ལས། སྒྲུབ་པ་ཆེན་པོ་དག་དང་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞིའི། །རྡོ་རྗེའི་བྱེ་བྲག་ཤེས་བྱས་ལ། །དེ་ནས་ཐུན་མོང་གི་ལས་རྣམས་བསྒྲུབ་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ནས། རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། ཐ་མལ་པ་ནི་སྟེ་ཐུན་མོང་གི་ལས་སྒྲུབ་པ་ལ་རྡོ་རྗེ་བཞི་སྟེ་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞི་དང་། །མཆོག་སྒྲུབ་པ་ལ་ནི་ཡེ་ཤེས་བདུད་རྩི་སྟེ་སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་མཆོག་ཡིན་ནོ། །དེའང་ལུས་དབེན། ངག་དབེན། སེམས་དབེན། སྒྱུ་ལུས། འོད་གསལ། ཟུང་འཇུག་དྲུག་གོ །ཡན་ལག་བཞིའི་ངོས་འཛིན་ནི་དང་པོ་སྟོང་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས། །གཉིས་པ་ལ་ནི་ས་བོན་བསྡུ། །གསུམ་པ་ལ་ནི་གཟུགས་བརྙན་རྫོགས། །བཞི་པ་ལ་ནི་ཡིག་འབྲུ་དགོད། །རྡོ་རྗེ་རྣམ་བཞི་དག་གིས་ནི། །ཐ་མལ་ཏེ་ཐུན་མོང་གི་བསྒྲུབ་པའི་བསྙེན་པ་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས། བཅུ་གཉིས་པ་ལས། རྡོ་རྗེའི་བྱེ་བྲག་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པ་དང་། ཕྱི་མའི། རྡོ་རྗེ་རྣམ་བཞི་དེ་དག་གིས། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་པས་ན། 1-981 བརྟག་པ་གཉིས་པའི་གཞུང་དེ་བསྙེན་སྒྲུབ་བཞིར་ཤེས་པར་བྱའོ། །འདིར་ཤར་ཆེན་གྱི་ལུང་འ
【現代漢語翻譯】 『臨近成就的加持』，『迎請智慧尊』是成就誓言的意義，『灌頂並加持』是四種大成就，這四者僅僅是念誦成就四支的名字。 並且，對於唸誦的等持誓言，要一心一意地精進修持，自身觀想為菩提勝妙的誓言尊，即觀想為誓言薩埵。 這是生起誓言薩埵。第二支，臨近成就，是殊勝成就，即在生起誓言薩埵之後，必須修持加持諸蘊，所以說『辨別金剛諸蘊』。 這是加持諸蘊以及身語意。以等持薩埵、明咒之主、智慧薩埵的觀修方式，在第三支成就之時，經文中用兩句偈頌說『執持一切佛陀，具足光輝』等，是迎請智慧尊。 這是迎請智慧尊。在第四支修持大成就之時，以自己的明咒，如 Vajradhrk 等，觀想金剛持的形象如來。 頭飾觀想為五部之主，即偉大的金剛持，其餘觀想為毗盧遮那佛等。這是灌頂並加持。供養讚頌等僅僅是其支分，以上是念誦成就四支。 第二品中，如果想知道如何成就念誦，在《秘密集會》第十二章中說：『應知四支大成就，唸誦成就之差別，之後修持共同之事業。』 經中說，在修持普通事業時，有四金剛，即唸誦成就四支；在修持殊勝成就時，有智慧甘露，即六支合修最為殊勝，也就是身遠離、語遠離、心遠離、幻身、光明、雙運六支。 四支的認識是：第一，空性菩提心；第二，彙集種子字；第三，圓滿影像；第四，安立字句。以四種金剛，修持普通成就的唸誦。 因此，第十二章中說『應知金剛之差別』，與后經中『以四種金剛』所說一致，所以，第二品應知是念誦成就四支。這裡引用夏爾欽的教證。
【English Translation】 'The blessing of near attainment', 'inviting the wisdom being' is the meaning of accomplishing the samaya, and 'empowerment and blessing' are the four great accomplishments. These four are merely the names of the four branches of recitation accomplishment. Furthermore, for the samaya of the samadhi of recitation, one must diligently practice with one-pointedness, visualizing oneself as the supreme Bodhi, the samaya being, that is, visualizing oneself as the samaya-sattva. This is generating the samaya-sattva. The second branch, near attainment, is the supreme attainment, that is, after generating the samaya-sattva, one must practice blessing the skandhas, hence it is said, 'Discern the vajra skandhas'. This is blessing the skandhas, speech, and mind. With the practice of samadhi-sattva, the lord of mantra, and wisdom-sattva, at the time of the third branch of accomplishment, the scriptures say in two verses, 'Holding all Buddhas, possessing splendor', etc., which is inviting the wisdom being. This is inviting the wisdom being. At the time of the fourth branch of practicing great accomplishment, with one's own mantra, such as Vajradhrk, etc., visualize the form of Vajradhara as the Tathagata. Visualize the crown as the lord of the five families, that is, the great Vajradhara, and the rest as Vairochana, etc. This is empowerment and blessing. Offerings, praises, etc., are merely its branches. The above are the four branches of recitation accomplishment. In the second chapter, if one wants to know how to accomplish recitation, in the twelfth chapter of the Guhyasamaja it says: 'One should know the differences of the four branches of great accomplishment and recitation accomplishment, and then practice common activities.' The sutra says that when practicing ordinary activities, there are four vajras, which are the four branches of recitation accomplishment; when practicing supreme accomplishment, there is wisdom nectar, which is the union of six branches, which is the most supreme, that is, the six branches of body isolation, speech isolation, mind isolation, illusory body, luminosity, and union. The recognition of the four branches is: first, emptiness Bodhicitta; second, gathering seed syllables; third, perfecting the image; fourth, establishing letters. With the four vajras, practice the recitation of ordinary accomplishment. Therefore, the twelfth chapter says 'One should know the differences of the vajras', which is consistent with what is said in the later sutra 'with the four vajras', so the second chapter should be known as the four branches of recitation accomplishment. Here, the teachings of Sharchen are quoted.
གྲེལ་ལའང་བརྟེན། རྗེ་བཙུན་གྱིས་གསུངས་པའི་སྐབས་དོན་ལའང་དཔྱད་ནས་འབྲུ་སྣོན་བགྱིས་པ་ལགས། དེ་ལྟ་བུའི་སྐྱེད་ཆོག་གསུམ་པོ་དེ་རིགས་བསྡུས་པ་ལ་ནི་གསུམ་ཀ་སྦྱོར་ལ། སཾ་པུ་ཊའི་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་དང་བསྙེན་སྒྲུབ་བཞི་སྦྱར་རོ། །རིགས་སོ་སོའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། བདག་མེད་མ་ལ་ཡན་ལག་དྲུག་དང་བསྙེན་སྒྲུབ་བཞིས་སྡུད། གཞན་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་འཁོར་ལོ་དང་ལྷ་རྐྱང་པ་ཐམས་ཅད་ལ་བསྙེན་སྒྲུབ་བཞིས་སྡུད་དེ། སློབ་དཔོན་བིརྺ་པའི་བཞེད་པས་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞི་མ་ཚང་བའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་མཆོག་ཐུན་མོང་གང་ལ་ཡང་མི་བཞེད་དེ། རྒྱས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །འབྲིང་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་དང་ཡན་ལག་དྲུག་ནི་མེད་ལ། བསྙེན་སྒྲུབ་བཞིས་བསྐྱེད་ནས་མཆོད་བསྟོད་ལ་སོགས་པ་མི་བྱ་བར་བཟླས་པ་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པ་ནི་སྐྱེ་མཆེད་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པར་སྐུ་གསུང་ཐུགས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། དབང་མི་བསྐུར་བར་དབུ་རྒྱན་རང་ཆས་སུ་བསྒོམ་པའི་ཡན་ལག་བཞིའམ་དམ་ཚིག་སེམས་དཔའ་དབུ་རྒྱན་རང་ཆས་ཅན་སྐད་ཅིག་མས་བསྐྱེད་ནས་བཟླས་པ་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུའི་དངོས་གཞི་དམ་ཚིག་སེམས་དཔའི་སྐྱེད་ཆོག་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་བཞི་སྟེ ། 1-982 མངོན་བྱང་ལྔ་ལས་བསྐྱེད་པ་དང་། ས་བོན་གསུང་རྡོ་རྗེ། ཕྱག་མཚན་ཐུགས་རྡོ་རྗེ། རྫོགས་པ་སྐུ་རྡོ་རྗེ། འོད་ཟེར་སྤྲོ་བསྡུ་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ། རྡོ་རྗེ་ཆོ་ག་ཡན་ལག་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ལས་བསྐྱེད་པ་དང་། སྙིང་པོ་ཚིག་ཙམ་ལས་བསྐྱེད་པ་དང་། དབུགས་ཀྱི་སྤྲོ་བསྡུ་ལས་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་མངོན་བྱང་ལས་བསྐྱེད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཉམ་པར་སྦྱོར་བ་དང་། མི་མཉམ་པར་སྦྱོར་བའོ། །དེ་ལ་མཉམ་པར་སྦྱོར་བ་ནི་གུར་དང་། སཾ་པུ་ཊ་གཉིས་ཀའི་རིགས་བསྡུས་པའི་རྒྱུ་རྡོ་རྗེ་འཆང་བསྐྱེད་དོ། །མི་མཉམ་པར་སྦྱོར་བ་ནི་རིགས་སོ་སོ་བ་རྣམས་དང་བདག་མེད་མ་བསྐྱེད་དོ། །ཧེ་རུ་ཀ་གསུམ་ལ་ནི་མི་མཉམ་པར་སྦྱོར་བ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཆོ་ག་གསུམ་དང་བཞི་དང་སྙིང་པོ་ཚིག་ཙམ་ལས་བསྐྱེད་པ་དང་བཞི་ཀ་འཇུག་གོ །དྲག་པོའི་གདན་ཅན་ནི་སྙིང་པོ་ཚིག་ཙམ་ལས་བསྐྱེད་དོ། །ཡེ་ཤེས་མཁའ་འགྲོ་དང་ལྡན་པ་ནི་དབུགས་འབྱུང་རྔུབ་ཀྱི་སྤྲོ་བསྡུ་ལས་བསྐྱེད་དོ། །འཁོར་ཕལ་ཆེར་ནི་མངལ་ནས་བསྐྱེད་དོ། །སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་ལྷ་ནི་སྙིང་པོ་ཚིག་ཙམ་ལས་བསྐྱེད་དོ། །ལས་རྒྱས་པའི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་ཐམས་ཅད་རྡོ་རྗེ་ཆོ་ག་གསུམ་དང་བཞི་དང་། སྙིང་པོ་ཚིག་ཙམ་ལས་བསྐྱེད་པ་གང་མོས་ཀྱིས་བསྐྱེད་པའི་ཆོ་གའོ། །སྐྱེད་ཆོག་དེ་རྣམས་ཀྱང་སྐྱེ་གནས་བཞི་སྦྱོར་བར་བསྡུ་སྟེ། 1-983 མངོན་བྱང་ལྔས་བསྐྱེད་པ་ནི་དྲོད་གཤེར་ལས་སྐྱེས་པ་དང་མངལ་སྐྱེས་སྦྱོང་།
【現代漢語翻譯】 也依賴於註釋，並參考至尊者（Jetsun）所說的要點，進行補充。 像這樣的三種生起次第，總合起來稱為三合一。在《密集金剛》（Samputa）的《金剛界》（Vajradhatu）中，結合三種三摩地和四種唸誦修持。各種本尊的壇城，以及無我母（Nairatmya），則以六支瑜伽和四種唸誦修持來總攝。其他的壇城輪和所有單獨的本尊，都以四種唸誦修持來總攝。根據比瓦巴（Virupa）大師的觀點，不具備四支唸誦修持的現觀，無論殊勝或共同，都不被認可，這是從廣的方面來說的。 從中等程度來說，沒有三種三摩地和六支瑜伽，通過四種唸誦修持生起本尊后，不進行供養和讚頌等，直接進入唸誦。簡略的方式是，不加持諸蘊，而是加持身語意，不灌頂，而是觀想頂飾自然具備的四支，或者剎那間生起具有自然頂飾的誓言尊，然後進入唸誦。 像這樣，正行誓言尊的生起次第有四種不同的方式： 從五種現觀中生起；從種子字（藏文：ས་བོན་，梵文天城體：बीज，梵文羅馬擬音：bīja，漢語字面意思：種子）、語金剛（Vajra）；從手印（藏文：ཕྱག་མཚན།），意金剛（Vajra）；從圓滿次第，身金剛（Vajra）；從光芒的放出和收攝，智慧金剛（Vajra）；從金剛儀軌的三支等生起；從僅僅心咒的詞句生起；以及從氣息的放出和收攝生起。首先，從現觀中生起分為兩種：平等結合和不平等結合。其中，平等結合是指生起《古拉雅續》（Guhyasamaja）和《密集金剛》（Samputa）兩種的總集因，金剛持（Vajradhara）。不平等結合是指生起各種不同的本尊和無我母（Nairatmya）。 對於三種黑茹嘎（Heruka），則四種方式都可以採用：不平等結合、金剛儀軌的三種和四種、以及僅僅從心咒的詞句生起。對於具有忿怒座者，則僅僅從心咒的詞句生起。對於具有智慧空行母者，則從氣息的呼出和吸入的放出和收攝生起。大多數眷屬是從胎生中生起。諸蘊的本尊是從僅僅心咒的詞句生起。所有事業增上的本尊瑜伽，都可以隨意選擇從金剛儀軌的三種和四種，以及僅僅從心咒的詞句生起的方式。 這些生起次第也可以歸納為結合四種生處： 從五種現觀生起，是濕生和胎生。
【English Translation】 It also relies on annotations and refers to the key points spoken by the Jetsun, making additions. Such three types of generation stages, when combined, are called the combination of all three. In the Vajradhatu of Samputa, combine the three samadhis and the four recitations and practices. The mandalas of various deities, as well as Nairatmya, are summarized by the six-branch yoga and the four recitations and practices. Other mandala wheels and all single deities are summarized by the four recitations and practices. According to the view of Master Virupa, the Abhisamaya that does not have the complete four branches of recitation and practice is not accepted in either the supreme or common aspects; this is from the perspective of elaboration. From the middle perspective, there are no three samadhis and six-branch yoga. After generating the deity through the four recitations and practices, one enters recitation without performing offerings and praises. The condensed method is to not bless the aggregates, but to bless the body, speech, and mind. Without empowerment, one contemplates the four branches of the crown ornament as naturally present, or instantaneously generates the Samayasattva with the natural crown ornament and then enters recitation. Thus, there are four different ways of generating the main Samayasattva: Generating from the five Abhisamayas; from the seed syllable (藏文：ས་བོན་，梵文天城體：बीज，梵文羅馬擬音：bīja，漢語字面意思：seed), speech Vajra; from the hand symbol (藏文：ཕྱག་མཚན།), mind Vajra; from the completion stage, body Vajra; from the emanation and absorption of light rays, wisdom Vajra; generating from the three branches of the Vajra ritual, etc.; generating from just the words of the essence mantra; and generating from the emanation and absorption of breath. First, generating from the Abhisamayas is divided into two: equal combination and unequal combination. Among them, equal combination refers to generating Vajradhara, the cause of the collection of both Guhyasamaja and Samputa. Unequal combination refers to generating various individual deities and Nairatmya. For the three Herukas, all four methods can be applied: unequal combination, the three and four Vajra rituals, and generating from just the words of the essence mantra. For those with a wrathful seat, it is generated from just the words of the essence mantra. For those with wisdom Dakinis, it is generated from the emanation and absorption of exhaling and inhaling breath. Most retinues are generated from womb-born. The deities of the aggregates are generated from just the words of the essence mantra. All Yogas of increasing activities of deities can be generated by choosing any of the three and four Vajra rituals, and generating from just the words of the essence mantra. These generation stages can also be summarized as combining the four birth places: Generating from the five Abhisamayas is moisture-born and womb-born.
རྡོ་རྗེ་ཆོ་ག་གསུམ་དང་བཞི་དང་ཐིག་ལེ་ལས་བཞེངས་པས་སྒོང་སྐྱེས་སྦྱོང་། དབུགས་འབྱུང་རྔུབ་དང་སྙིང་པོ་ཚིག་ཙམ་གྱིས་རྫུས་སྐྱེས་སྦྱོང་། འཁོར་གྱི་ལྷ་མངལ་ནས་འབྱིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་མངལ་སྐྱེས་སྦྱོང་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་སྐྱེ་གནས་བཞི་སྦྱོང་བ་དང་ཚོགས་གཉིས་བསགས་ནས་ལྷའི་སྐུར་གྲུབ་པས་འབྲས་བུ་བསྒྲུབ་པ་སྟེ། སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་ཞིང་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་ནི། བཟླས་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་དང་། ཁ་ཟས་དང་། གཏོར་མ་དང་། ཁྲུས་དང་། ཐུན་མཚམས་ཀྱི་བྱ་བ་དང་། ཉལ་བ་དང་། ལྡང་བ་རྣམས་ནི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ལ། མཆོག་བསྒྲུབ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་ནི་དག་པ་དྲན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་ཡིན་ནོ། །འདི་དག་ཀྱང་རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་གཅིག་པ་དང་། ཕྱི་མའི་བཞི་པ་དང་། ལྔ་པ་རྣམས་དང་། གུར་གྱི་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། ལྔ་པ་དང་། བདུན་པ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་གཉིས་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་དང་། བཅོམ་ལྔ་པ་རྣམས་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གསུམ་པ་ནས་གསུམ་པ་དངོས་ཀྱི་བར་དང་། བདུན་པ་དངོས་དང་། 1-984 ཞར་ལས་བྱུང་བ་ལྔ་པའི་གཉིས་པ་དང་། བརྒྱད་པའི་གཉིས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ཡིན་ནོ། །རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་རྟེན་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༈ རྫོགས་པའི་རིམ་པ། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་ལྷ་ཡེ་ཤེས་སུ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། རྫོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱིར་འགྲོ་དང་། ཉམས་སུ་བླངས་པའི་ཐབས་སོ། ། ༈ རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། རྫོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱིར་འགྲོ། དང་པོ་ལ་གཉིས། གཞན་ལུགས་དགག་པ་དང་། རང་ལུགས་བཞག་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྫོགས་རིམ་མ་ཡིན་པ་ལ་དེར་འཁྲུལ་པ་བཞི་སྟེ། དཀྱིལ་འཁོར་བསྡུ་བ་དང་། ལྟ་བའི་རྒྱ་དང་། རྟོག་པ་ཁ་འཚོམ་དང་། ལྟ་བ་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་བསམ་གཏན་ནོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི་བསྐྱེད་རིམ་གྱི་མཐར་སྣོད་བཅུད་ནས་བཟུང་སྟེ་ནཱ་དའི་མཐར་སྟོང་པར་བྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་ལྷ་སྣང་ལ་རང་བཞིན་མེད་པར་བསྒོམ་པའོ། །གསུམ་པ་ནི་རྟོག་པ་གང་ཡང་མི་འགྱུ་བའི་ཤེས་པ་ཐོམ་མེ་བའོ། །བཞི་པ་ནི་གནས་ལུགས་གང་ཡིན་པ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་དེའི་ངང་དུ་ཅུང་ཟད་གནས་པར་བྱེད་པའོ། །འོ་ན་རྫོགས་རིམ་གང་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་ལ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ལ་གསུམ། ལུས་རྫོགས་ཚུལ་དང་། ངག་རྫོགས་ཚུལ་དང་། སེམས་རྫོགས་ཚུལ་ལོ། །དེ་གསུམ་ཀའང་ལུང་དང་བསྟུན་ནས་བརྗོད་ན་གཉིས་ཏེ། རང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་རིམ་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཐབས་སོ། ། 1-985 ཡང་གཉིས་ཏེ། དམིགས
【現代漢語翻譯】 通過金剛乘的三種、四種和明點（藏文：ཐིག་ལེ་）的方式來凈化卵生；通過呼吸和心髓的隻言片語來凈化化生；通過從壇城（藏文：འཁོར་）本尊的子宮中取出（覺性）來凈化胎生。這樣，通過凈化四生，積累二資糧，成就本尊之身，從而實現果位。這就是凈化所凈之物，成就果位的生起次第。 第三個總義，即圓滿次第的支分包括：唸誦、行持、飲食、朵瑪（藏文：གཏོར་མ་，供品）、沐浴、禪定間歇的行為、睡眠和起床，這些是所有修行者共同的。而對於成就殊勝的壇城，『清凈憶念』是一種特殊的法。這些內容也見於根本續第一品的第三品、第四品、第八品、第十一品，以及後續的第四品、第五品，還有《古續》的第一品、第二品、第四品、第五品、第七品、第八品、第十二品、第十四品、第十五品，以及《桑布扎續》第二品從第三品到實際的第三品之間，以及實際的第七品，還有附屬行為中第五品的第二品和第八品的第二品。以上已經闡述了圓滿次第所依的生起次第。 圓滿次第 爲了將生起次第的本尊認知為智慧，修持圓滿次第分為三個方面：圓滿次第的定義、兩種圓滿的共同之處以及修持的方法。 圓滿次第的定義和兩種圓滿的共同之處 第一部分分為兩個方面：駁斥他宗觀點和確立自宗觀點。首先，對於非圓滿次第卻誤認為圓滿次第的有四種情況：壇城收攝、見解之網、念頭止息和見解作意之禪定。第一種是指在生起次第的最後階段，從外器世界到內情眾生，直至那達（藏文：ནཱ་ད，நாத，nāda，聲音）的盡頭都觀為空性。第二種是指觀想本尊顯現而無自性。第三種是指沒有任何念頭生起的呆滯的覺知。第四種是指確定了實相的本來面目后，稍作安住。那麼，什麼是圓滿次第呢？ 對此，確立自宗觀點分為三個方面：身圓滿之理、語圓滿之理和意圓滿之理。如果這三者都依據經文來闡述，則可以歸納為兩種：自加持次第和壇城輪之方便。 還有兩種：所緣
【English Translation】 Purifying the egg-born through the three, four, and bindu (Tibetan: ཐིག་ལེ་) of Vajrayana; purifying the miraculously born through breath and a mere word of the heart essence; purifying the womb-born by extracting (awareness) from the womb of the deities of the mandala (Tibetan: འཁོར་). Thus, by purifying the four births and accumulating the two accumulations, one accomplishes the body of the deity, thereby realizing the fruit. This is the generation stage of purifying what is to be purified and accomplishing the fruit. The third general meaning, the limbs that perfect the completion stage, include: recitation, conduct, diet, torma (Tibetan: གཏོར་མ་, offering), bathing, activities during meditation breaks, sleeping, and waking up, which are common to all practitioners. However, for accomplishing the supreme mandala, 'pure mindfulness' is a special dharma. These contents are also found in the third, fourth, eighth, and eleventh chapters of the first root tantra, as well as the fourth and fifth chapters of the subsequent tantras, and the first, second, fourth, fifth, seventh, eighth, twelfth, fourteenth, and fifteenth chapters of the Gur Tantra, as well as the second chapter of the Samputa Tantra from the third chapter to the actual third chapter, and the actual seventh chapter, and the second chapter of the fifth chapter and the second chapter of the eighth chapter in the ancillary actions. The generation stage, which is the basis of the completion stage, has been explained. The Completion Stage In order to realize the deity of the generation stage as wisdom, the practice of the completion stage is divided into three aspects: the definition of the completion stage, the commonality of the two completions, and the method of practice. The Definition of the Completion Stage and the Commonality of the Two Completions The first part is divided into two aspects: refuting the views of others and establishing one's own view. First, there are four situations where what is not the completion stage is mistaken for the completion stage: mandala retraction, the net of views, cessation of thoughts, and meditation on contemplating the view. The first refers to the final stage of the generation stage, where everything from the outer world to the inner sentient beings, up to the end of nada (Tibetan: ནཱ་ད, Devanagari: नाद, Romanized Sanskrit: nāda, meaning 'sound'), is visualized as emptiness. The second refers to contemplating the deity's appearance without inherent existence. The third refers to a dull awareness in which no thoughts arise. The fourth refers to settling on the nature of reality after determining what it is, and then abiding in that state for a while. So, what is the completion stage? In response, establishing one's own view is divided into three aspects: the reason for the body's completion, the reason for the speech's completion, and the reason for the mind's completion. If all three are explained according to the scriptures, they can be summarized into two: the stage of self-blessing and the means of the mandala wheel. There are also two: the object of focus
་པ་དང་བཅས་པ་དང་། དམིགས་པ་མེད་པའོ། །ཡང་གཉིས་ཏེ། རང་བཞིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་དང་། ཞུ་བདེ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའོ།། །། གཉིས་པ་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱིར་འགྲོ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེ་བས་འདི་ལ་གསུམ་སྟེ། ལམ་ལ་སོམ་ཉི་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཕྱི་རོལ་གྱི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ནང་དུ་བཅད་པ་དང་། དེ་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རང་གི་ངོ་བོ་བསྟན་པ་དང་། དེ་མི་སྤང་ཞིང་བསྐྱེད་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། སྡོམ་པའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་ལུས་དང་རྩ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། རྩ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བརྟན་༼བསྟན་༽པའི་སྒོ་ནས་ས་དང་ལམ་ཐམས་ཅད་ནང་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། རྣལ་འབྱོར་མའམ་རྣལ་འབྱོར་པའི་ལུས་དབུས་གནས་སུ། །ཨ་ཡི་སྟེ་ཨ་ཤད་ཀྱི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་ནི་སྡོམ་པའི་གནས་སོ། །ཇི་ལྟར་ཕྱི་རོལ་ན་ཇི་སྙེད་ཡོད་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཇི་ལྟ་བ་དེ་ལྟར་དུ་ནང་ལུས་སེམས་ལ་སྡོམ་སྟེ། །སྡོམ་པའི་ཚུལ་དེ་ཉིད་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ཞིང་རྒྱས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་པས་ལུས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལ་སྡོམ་པའི་དབྱེ་བ་ལ་ལྔ་སྟེ། 1-986 གང་དུ་སྡོམ་པ་དང་། ཇི་སྙེད་སྡོམ་པ་དང་། གང་སྡོམ་པ་དང་། གང་གིས་སྡོམ་པ་དང་། སྡོམ་པ་རང་གི་ངོ་བོའོ། །དང་པོ་ནི་སྐྱེ་བའི་གནས་གཙོ་བོ་ལྟེ་བའི་ཨྃ་ངོ་། །སྐྱེ་བའི་གནས་མཐའ་དག་ནི་འཁོར་ལོ་བཞིའོ། །དེ་ལས་ཀྱང་སྤྲོས་ན་རྩ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་བར་རོ། །གཉིས་པ་ཇི་སྙེད་ཅིག་སྡོམ་ཞེ་ན། ཕྱི་རོལ་དུ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནང་དུ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སྡོམ་པ་སྟེ། ཕྱི་རོལ་གྱི་ཆོས་བཞི་ཚན་སྡེ་པ་བཞི་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་འཁོར་ལོ་བཞི་ལ་སོགས་པ་ལ་སྡོམ། སྐུ་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་སུམ་ཚན་ཐམས་ཅད་རྩ་གསུམ་ལ་སྡོམ། ཐབས་ཤེས་རབ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་གཉིས་ཚན་ཐམས་ཅད་ཐབས་ཤེས་རབ་གཉིས་སམ་རྩ་གཉིས་ལ་སྡོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་རོལ་གྱི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ནང་དུ་གཅོད་པ་སྟེ། ཨེ་ནི་ས་རུ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་གང་སྡོམ་སྙམ་ན། ཉན་ཐོས་ལུས་ངག་གི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྡོམ་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མི་དགེ་བ་བཅུ་སྡོམ་ཞིང་། འདིར་ཡང་སྤང་བྱ་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་མཚན་མ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྡོམ་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་བསྡོམས་ཞེས་པ་དང་སྡོམ་པ་ཞེས་པ་གཉིས་སྒྲ་བཤད་གཅིག་ཏུ་འདུ་བར་མི་རིགས་སོ་སྙམ་ན། 1-987 རྒྱ་གར་གྱི་སྐད་ལས་མང་པོ་གཅིག་ཏུ་བསྡོམས་པ་ལ་ཡང་སཾ་བ་ར་ཞེས་ཟེར་ལ། བསྲུང་བའི་དམ་ཚིག་སྤང་བྱ་རྣམས་སྡོམ་པ་ལ་སཾ་བ་ར་ཞེས་ཟེར་བས་སྒྲ་གཅིག་པོ་འདི་ལ་རྣམ་གྲངས་གཉིས་སུ་འཇུག་པ་ཡ
【現代漢語翻譯】 以及無所緣（dMigs pa med pa'o）。又有兩種：自性俱生（rang bzhin lhan cig skyes pa）和融樂俱生（zhu bde lhan cig skyes pa'o）。 第二，圓滿次第（rdzogs pa'i rim pa）普遍適用的情況是：所有這些圓滿次第都依賴於三個壇城（dkyil 'khor gsum）而生起，因此有三種情況：爲了消除道路上的猶豫，將所有外在的顯現都收攝於內；通過確立這一點，揭示菩提心（byang chub kyi sems）的自性；以及表明不應捨棄和發展它。 第一種情況有兩種：通過戒律的詳細分類來確立身體和脈（rtsa）；以及通過脈和菩提心的穩固來將所有地和道都確立于內。 第一種情況見於《根本續後篇》第四品：『瑜伽母或瑜伽士的身體中脈處，阿字（A，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）的阿夏達（A shad）之形，是戒律的處所。』就像外在有多少法，同樣地，內在也應將身心收攝。應詳細且廣泛地瞭解戒律的方式。』這表明了身體的壇城。 其中，戒律的分類有五種： 在哪裡持戒？持多少戒？持什麼戒？用什麼持戒？以及戒律的自性是什麼？ 第一，主要的生處是臍輪的嗡（Om，藏文：ཨྃ་，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）。所有的生處是四個脈輪（'khor lo bzhi'o）。如果更加詳細地解釋，則有無數的脈。 第二，持多少戒呢？就像外在有多少法，同樣地，內在也應收攝。將外在的四類法，如四諦等，都收攝於四個脈輪等之中。將三身等三類法都收攝於三脈之中。將方便智慧等二類法都收攝於方便智慧二者或二脈之中。像這樣，將所有外在的顯現都收攝於內。例如，『埃（E）是土地』等。 第三，持什麼戒呢？聲聞（nyan thos）持身語的過失，菩薩（byang chub sems dpa'）持十不善業，而這裡也應持所有應斷除的、不相順的方面，即相和分別念。 如果這樣，有人會想，『bsDoms』（總攝）和『sDom pa』（戒律）這兩個詞的詞源是否不應被視為相同呢？ 在印度語中，將許多事物總攝在一起也稱為『Samvara』（梵文天城體：संवर，梵文羅馬擬音：saṃvara，漢語字面意思：總攝），守護誓言、斷除應斷之物也稱為『Samvara』（梵文天城體：संवर，梵文羅馬擬音：saṃvara，漢語字面意思：戒律），因此這個詞具有兩種含義。
【English Translation】 And without object of focus (dMigs pa med pa'o). Again, there are two: innate co-emergent (rang bzhin lhan cig skyes pa) and bliss-melting co-emergent (zhu bde lhan cig skyes pa'o). Secondly, what is common to the two stages of completion (rdzogs pa'i rim pa) is that all such stages of completion arise in dependence on the three mandalas (dkyil 'khor gsum), so there are three aspects to this: cutting off all external elaborations inwardly in order to abandon doubt on the path; revealing the intrinsic nature of bodhicitta (byang chub kyi sems) through the means of establishing that very thing; and showing that it should not be abandoned but cultivated. The first has two aspects: establishing the body and channels (rtsa) through the divisions of vows; and establishing all the grounds and paths inwardly through stabilizing the channels and bodhicitta. The first is from the fourth chapter of the Root Tantra Subsequent: 'In the central place of the body of a yogini or yogi, the form of A-shad of the letter A (A，Devanagari: अ，IAST: a，Literal meaning: A) is the place of vows.' Just as all the phenomena that exist externally, so too should the body and mind be gathered inwardly. The manner of gathering should be thoroughly distinguished and expanded. This shows the mandala of the body. There are five divisions of vows: Where to take vows, how many vows to take, what vows to take, with what to take vows, and the nature of the vows themselves. First, the main place of birth is the Om (Om，Tibetan: ཨྃ་，Devanagari: ॐ，IAST: oṃ，Literal meaning: Om) at the navel chakra. All the places of birth are the four chakras ('khor lo bzhi'o). If explained in more detail, there are countless channels. Second, how many vows to take? Just as all the phenomena that exist externally, so too should they be gathered inwardly. All the external four categories of phenomena, such as the Four Truths, are gathered into the four chakras, and so on. All the three categories of phenomena, such as the three kayas, are gathered into the three channels. All the two categories of phenomena, such as method and wisdom, are gathered into the two, method and wisdom, or the two channels. Like this, all external elaborations are cut off inwardly. For example, 'E is known as earth,' and so on. Third, what vows to take? A Shravaka (nyan thos) takes vows against the misdeeds of body and speech, a Bodhisattva (byang chub sems dpa') takes vows against the ten non-virtuous actions, and here too, all the aspects that should be abandoned, the discordant aspects, signs and conceptualizations, should be taken as vows. If so, one might think, should the etymologies of 'bsDoms' (gathering) and 'sDom pa' (vow) not be considered the same? In the Indian language, gathering many things together is also called 'Samvara' (Devanagari: संवर, IAST: saṃvara, Literal meaning: Gathering), and guarding vows, abandoning what should be abandoned, is also called 'Samvara' (Devanagari: संवर, IAST: saṃvara, Literal meaning: Vow), so this single word has two meanings.
ིན་པས་ན་འདིར་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་གང་གིས་སྡོམ་སྙམ་ན། ཕྱག་རྒྱའམ་གཏུམ་མོའི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས་སྡོམ་མོ། །ལྔ་པ་སྡོམ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་སམ་ལྷན་སྐྱེས་སོ། །གཉིས་པ་རྩ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྟན་པས་ས་དང་ལམ་ཐམས་ཅད་ནང་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་གཉིས་པ་ལས། གོང་ནས་བསྟན་པའི་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་དེ་ཉིད་ལུས་ལ་ཚང་ཚུལ་ཡང་དག་བཤད་པ་ནི། །བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་སྒྲུབ་ཀྱང་རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོགས་ས་རྣམས་དང་སངས་རྒྱས་འགྲུབ་ལ་ལུས་ལའང་ཐོབ་བྱ་ཐོབ་བྱེད་དེ་དག་གནས་ཏེ། །འདི་ལྟར་དབང་པོ་དྲུག་དང་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་དྲུག་དང་ཚིགས་ཆེན་བརྒྱད་སྤྱི་བོ་རྐང་མཐིལ་གཉིས་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱི་འཁོར་རམ་ལམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་ལྷ་མོ་དང་ཁྲོ་བོ་རྣམས་ཀྱི་གནས་ཏེ་ངོ་བོ་ཡིན་ནོ། །ཕུང་པོ་ལྔ་དང་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་ལྔ་དང་འབྱུང་བ་ལྔ་རྣམས་ནི་གཙོ་བོའམ་འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་གྱིས། ། 1-988 སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་དེ་རིགས་ལྔ་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ཡུམ་ལྔ་རྣམས་ཀྱི་ནི་གནས་ཏེ་ངོ་བོ་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས་༼ཡི་༽ཆོས་ལ་ཕྱི་ན་དབྱེ་བསྡུ་ཡོད་པ་ལྟར་ནང་ལའང་དབྱེ་བསྡུ་ཡོད་པས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཕྱི་ན་མེད་ཀྱི་ནང་ན་མཆོག་ཏུ་འབབ་བོ་སྟེ་གནས་སོ་ཞེས་པའོ། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། དེའི་དོན་ཡང་ཆོས་དགུ་དགུ་བསྲེས་ནས་སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་ངོ་སྤྲད་དེ། སྦྱང་གཞི་ཕུང་པོ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད༡་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན༢་དང་། གཞལ་ཡས་ཁང་ལྷ་དང་བཅས༣་པ་དང་། རྩ་དང༤་། ཡི་གེ་དང༥་། ཁམས་བདུད་རྩི་དང༦་། རླུང་དང༧་། ས་བཅུ་གཉིས་དང༨་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས༩་རྣམས་ཏེ། འདི་དག་ཀྱང་བླ་མས་འཆད་པའམ། རྒྱུད་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་རྒྱས་པར་བསྙད་ལ་རྟོགས་པར་བྱའོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་དེ་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་བསྟན་པ་ནི། འཕོ་བ་དང་ལྷ་མོ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ནང་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པའི་ཕྱིར། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། གང་ཕྱིར་བཅུ་དྲུག་པའི་ཆ་རྣམས་སྦྱོང་བའི་ལྷ་མོ་མེད་པས། །འབད་པས་རྩ་ཡི་གེ་ཀུན་གྱི་ལྷག་མ་བཅུ་དྲུག་པ་རྣམས་ལྷ་མོའི་སྦྱང་གཞིར་སྤང་བར་བྱའོ། །ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན། བཅུ་དྲུག་པ་རྣམས་ཀྱིས་དོན་གྱི་བྱ་བ་མི་བྱེད་ཕྱིར། ། 1-989 བཅོ་ལྔའི་ཆ་ཤས་དང་ལྡན་པ་ཡི་བདག་ཉིད་ཀྱི། །ཟླ་བ་ཡར་ངོ་མར་ངོ་ལ་འཕེལ་འགྲིབ་བཅོ་ལྔར་འགྱུར་བ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལའང་དགའ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྟོགས་པ་བསྐྱེད་ཅིང་བགྲོད་པ་དང་བཅས་པའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་རྣམས་སུ་འགྱུར་བས་ཐབས་ཧེ་རུ་ཀའོ། །བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཧེ་རུ་ཀ་ནི་ཨཱ་ལི་བཅོ་ལྔའི་གཟུགས་ཏེ་སྤྲོས་བཅས་ཡིན་ལ།
【現代漢語翻譯】 因此，這裡也應同樣理解。第四，以何來約束呢？以手印或拙火瑜伽來約束。第五，約束的自性是自生智慧或俱生智。 第二，通過展示脈和菩提心，將所有地和道融入其中。桑布扎續的第一個二品中說：『上面所說的三十七道品，在身上圓滿具備的情況，如實宣說。修持道品，從極喜地等各地上，成就佛果，在身上也能獲得能獲得和所獲得之物。如此，六根等六境，以及八大關節，頂輪和雙足底，都是自性輪或道的權能。菩薩、天女和忿怒尊的處所，即是其自性。五蘊等五毒和五大，是主尊或果位的差別。所有佛，即五部、五智、五母的處所，即是其自性。』 『如佛和菩薩在外在的法上有所區分和歸納，內在也有區分和歸納。佛本身在外不在，但在內則最為殊勝，即安住。』如是說。其意義是將九九之法混合，介紹所凈之基和能凈之法。所凈之基是蘊、界、處、三十七道品，以及宮殿和本尊等，還有脈、字、界、甘露、風、十二地、佛等。這些也應由上師講解，或在續部本身中詳細闡述並理解。 第二個總義，通過確定其本身，來展示菩提心的自性。爲了將遷識和天女等全部融入其中，根本續後篇第四品中說：『因為沒有能凈化十六分相的明妃，所以應努力將脈、字的所有剩餘十六分，作為明妃的所凈之基而捨棄。』為什麼呢？因為十六分不能成辦事業。具備十五分相的自性，如月亮盈虧般，菩提心也生起喜等覺受，併成辦具有行持的事業，所以是方便嘿嚕嘎。大樂嘿嚕嘎是十五阿里的形象，是有所造作的。
【English Translation】 Therefore, it should be understood in the same way here as well. Fourth, by what is it restrained? It is restrained by the mudra or the yoga of inner heat. Fifth, the nature of restraint is self-arisen wisdom or co-emergent wisdom. Second, by showing the channels and bodhicitta, all the grounds and paths are integrated within. The second chapter of the Samputa Tantra states: 'The thirty-seven factors of enlightenment mentioned above, the way they are fully present in the body, is truly explained. Practicing the factors of enlightenment, from the Joyful Ground and so on, achieving Buddhahood, one can also obtain what is to be obtained and what obtains on the body. Thus, the six faculties and so on, the six objects, and the eight major joints, the crown of the head and the soles of the two feet, are the wheel of nature or the power of the path. The abodes of Bodhisattvas, goddesses, and wrathful deities are their nature.' 'The five aggregates and so on, the five poisons and the five elements, are the distinction of the main deity or the result. All Buddhas, that is, the abodes of the five families, the five wisdoms, and the five mothers, are their nature. Just as Buddhas and Bodhisattvas have distinctions and classifications in external dharmas, there are also distinctions and classifications internally. The Buddha himself is not absent externally, but internally he is most supreme, that is, he abides.' Thus it is said. Its meaning is to mix the nine-nine dharmas, introducing the basis to be purified and the means of purification. The basis to be purified is the aggregates, elements, sense bases, the thirty-seven factors of enlightenment, as well as the palace and deities, and the channels, letters, elements, nectar, wind, twelve grounds, Buddhas, etc. These should also be explained by the guru, or elaborated and understood in the tantra itself. The second general meaning, by establishing its very nature, shows the nature of bodhicitta. In order to integrate transference of consciousness and goddesses, etc., entirely within, the fourth chapter of the latter part of the root tantra states: 'Because there is no consort to purify the sixteen aspects, one should strive to abandon the remaining sixteen parts of all the channels and letters as the basis to be purified by the consort.' Why? Because the sixteen parts do not accomplish the activity of meaning. The nature possessing fifteen parts, like the waxing and waning of the moon, the bodhicitta also generates experiences such as joy and accomplishes activities with conduct, therefore it is skillful means Heruka. Great bliss Heruka is the form of fifteen 'a-lis', and is contrived.
།རྣལ་འབྱོར་མ་བཅོ་ལྔ་པོ་རྣམས་ནི་དེ་ཡི་ཆ་བཅུ་དྲུག་རྣམས་ཏེ་སྤྲོས་མེད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེའང་ཚེས་དང་། འཕོ་བ་དང་། རྩ་དང་། ཡི་གེ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་། དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་དང་། ལྷ་མོ་རྣམས་ཏེ། བདུན་བདུན་གཅིག་ཏུ་བསྲེགས་ཏེ་དེའང་རྒྱས་པར་བླ་མས་འཆད་པའམ། རྒྱུད་ཀྱི་སྟེང་དུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དོན་གསུམ་པ་དེ་མི་སྤང་ཞིང་བསྐྱེད་པར་བསྟན་པ་ལ་གཉིས། མི་སྤོང་བ་དང་། བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཧེ་བཛྲ་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོས་གསོལ་པ། རྣལ་འབྱོར་མ་ཀུན་བསྟེན་པའམ་དེའི་ངོ་བོ་རྩ་རྣམས་ཀུན་ལས་བྱུང་བ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་བསྐྱེད་པའི་རང་བཞིན་ཉིད། །སྒྲིབ་སེལ་ལས་འགྲིབ་མེད་བདེ་བ་བསྐྱེད་པས་བཏུང་མཆོག་རྟོག་པ་མེད་པས་ནམ་མཁའ་ཉིད། །ག་པུར་ཅི་ནས་ངས་༼ངེས་༽པར་མི་སྤོང་བར་བྱ་བ་ལགས་སམ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། 1-990 ཇི་སྐད་སྨྲས་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཐབས་ནི་དེ་ཉིད་ལས། ཐབས་གང་གིས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྐྱེད་པ་ལགས། བཀའ་སྩལ་པ། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཐབས་དང་ནི། །རང་བྱིན་བརླབ་པའི་རིམ་པས་ཀྱང་། །རྟེན་ཀུན་རྫོབ་ཀུནྡ་ལྟ་བུ་དང་བརྟེན་པ་དོན་དམ་ཚུལ་ཅན་གྱི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་རབ་ཏུ་བསྐྱེད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྟན་ཏེ། རྒྱས་པར་ཉམས་སུ་བླང་བ་ཉིད་ཀྱི་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ།། །། ༈ ཉམས་སུ་བླངས་པའི་ཐབས་བསྟན་པ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་རྟེན་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེ་བའི་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་ཉམས་སུ་བླང་བ་ལ་ལྔ་སྟེ། ཐབས་གཉིས་ཉམས་སུ་བླང་བའི་ཚུལ་དང་། དེ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་། མ་སྐྱེས་པ་སྐྱེད་ཅིང་སྐྱེས་པ་བོགས་དབྱུང་བའི་ཐབས་དང་། མི་མཐུན་པའི་བར་ཆད་བསལ་བ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དྲོད་རྟགས་སོ། །དང་པོ་ཉམས་སུ་བླང་བ་ལ་གཉིས། རང་བྱིན་བརླབ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཐབས་སོ། །དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་རྟེན་དམིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་། བརྟེན་པ་དམིགས་པ་མེད་པ་དོན་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་ཚུལ་ཅན་གྱི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་གཉིས་རབ་ཏུ་བསྐྱེད། ཅེས་པ་དང་། དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། 1-991 ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པས་གང་སྐྱེས་པ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པར་དེ་བརྗོད་བྱ། །རང་བཞིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་ཞེས་བརྗོད། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་སྡོམ་པ་གཅིག །ཅེས་གསུངས་པས་ན། རྟེན་ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་དང་། བརྟེན་པ་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་གང་ལྟར་བསྡེབས་ཀྱང་བཏུབ་མོད་ཀྱི་རེ་ཞིག་གཟུང་བདེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། རང་བྱིན་བརླབ་དང་དཀྱིལ་
【現代漢語翻譯】 瑜伽母十五尊即是其十六分之一，是無所造作的。』如是說。即指月亮盈虧、轉移、脈、字、菩提心、十六喜、以及諸天女。將七個七個混合在一起，詳細內容由上師講解，或在續部中領悟。第三個意義是不捨棄且生起，分為兩部分：不捨棄和生起。第一部分出自《黑汝嘎續》後篇第四章，金剛藏請問：『應依止所有瑜伽母，或其自性皆從脈中生起。生起俱生喜的自性。消除障礙，生起無減損的安樂，因飲用殊勝之物而無分別念，如同虛空。我應如何才能不捨棄嘎布日（梵文：Kapūra，樟腦）？』薄伽梵回答：『如你所說。』如是說。第二部分是生起的方法，出自同一處：『以何種方法生起菩提心？』回答說：『以壇城輪的方法，以及自加持的次第。能依所依皆如世俗菩提心，所依乃是勝義諦。能善生菩提心。』如是說。此處宣說了世俗和勝義菩提心的壇城，詳細的修持將在適當的場合講解。 修持方法之教授 第三個共同要點是，依賴於此所依而生起的圓滿次第之修持，有五個方面：修持兩種方便的方法，由此生起的等持之相，生起未生起的並增進已生起的方便，消除不順品的障礙，以及等持的暖相。第一，修持分為兩部分：自加持和壇城輪的方法。每一個又分為具有所依的世俗菩提心，以及無所依的勝義菩提心。『能善生世俗和勝義的兩種菩提心。』出自第一品第十章：『由俱生所生起，即稱為俱生。自性稱為俱生。一切法總集為一。』如是說，因此，所依是融樂俱生，所依是自性俱生。如此，無論如何組合都可以，但暫且爲了便於理解，先說自加持和壇城。
【English Translation】 The fifteen Yoginis are the sixteen parts of it, which are without elaboration.' Thus it is said. That is, the phases of the moon, transitions, channels, letters, Bodhicitta (enlightenment mind), the sixteen joys, and the goddesses. Mixing seven and seven together, the details are explained by the Guru, or realized in the Tantra. The third meaning is not abandoning and generating, divided into two parts: not abandoning and generating. The first part comes from the fourth chapter of the later Hevajra Tantra, where Vajragarbha asks: 'Should one rely on all Yoginis, or their nature arises from all the channels. The very nature of generating coemergent joy. Eliminating obscurations, generating undiminishing bliss, without conceptualization due to drinking the supreme, like the sky. How should I not abandon Kapura (Sanskrit: Kapūra, camphor)?' The Bhagavan replies: 'As you have spoken.' Thus it is said. The second part is the method of generation, from the same source: 'By what method is the Bodhicitta generated?' The answer is: 'By the method of the mandala wheel, and also by the order of self-blessing. The dependent and the support are like the conventional Bodhicitta, and the support is of the nature of ultimate truth. The Bodhicitta is well generated.' Thus it is said. Here, the mandala of conventional and ultimate Bodhicitta is taught, and the detailed practice will be explained at the appropriate time. Teaching the Method of Practice The third common point is that the practice of the completion stage, which arises in dependence on this basis, has five aspects: the method of practicing the two means, the characteristics of the Samadhi (meditative concentration) that arises from it, the means of generating what has not arisen and increasing what has arisen, eliminating unfavorable obstacles, and the signs of warmth of the Samadhi. First, practice is divided into two parts: self-blessing and the method of the mandala wheel. Each of these is further divided into the conventional Bodhicitta with a basis, and the ultimate Bodhicitta without a basis. 'The two Bodhicittas, conventional and ultimate, are well generated.' From the tenth chapter of the first part: 'That which is born from coemergence is called coemergent. The nature is called coemergent. All phenomena are gathered into one.' Thus it is said, therefore, the basis is the bliss of melting coemergence, and the support is the nature of coemergence. Thus, no matter how you combine them, it is fine, but for the sake of easy understanding, let's first talk about self-blessing and the mandala.
འཁོར་འཁོར་ལོའི་དམིགས་བཅས་གཉིས་སྔོན་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་རང་བྱིན་བརླབ་དམིགས་བཅས་ལ་གཉིས། ཟབ་མོ་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་དང་། མི་ཟབ་པ་རྫོགས་པའི་རིམ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། སོ་སོར་བསྒོམ་པ་དང་། ལྡན་པར་བསྒོམ་པའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི། རྩ་ལུས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར། ཡི་གེ་བྷ་གའི་རྣལ་འབྱོར། བདུད་རྩི་ཐིག་ལེའི་རྣལ་འབྱོར། སྙིང་པོ་རླུང་གི་རྣལ་འབྱོར་རོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་རྒྱུད་ལས། རྐྱང་མ་དང་རོ་མ་ལ་སོགས་པའོ། །གཉིས་པའང་ཨྃ་གི་རྣམ་པ་སྡོམ་པའི་གནས་ལ་སོགས་པའོ། །གསུམ་པའང་རྡོ་རྗེ་གུར་བཅུ་བཞི་པ་ལས། སྙིང་གི་དབུས་སུ་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་གནས་པར་གྱུར། །གཟུགས་བརྙན་ཟླ་བའི་དབུས་དེར་མ་བཅོམ་པ་སྟེ་ཧཱུྃ་ཡིག །སྣ་ཚོགས་འོད་ཀྱིས་ཡང་དག་ཁྱབ་པ་ཞིག་བསམ། །དེ་ལས་རྡོ་རྗེ་སྔོན་པོ་ཧཱུྃ་གིས་མཚན་པ་བསྒོམ་པར་བྱ། །དེ་ལས་འོད་ཟེར་འཕྲོས། ལྟེ་བའི་ཨྃ་ལ་ཕོག དེ་མེར་འབར་བས་ཐིག་ལེ་འབབ་པའི་འབར་འཛག་བསྒོམ་པ་ནི་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་བདག་མེད་མ། ། 1-992 ཆོ་གས་བསྐུལ་བས་བསྒོམ་པར་བྱ། །ཞེས་པ་སྟེ་འདི་ནང་ལ་སྦྱར་བའི་སྐབས་ཡིན་པས་བདག་མེད་མ་ལྟེ་བའི་ཨྃ་ལ་གོ་དགོས། ཞེས་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་ལྔ་པའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་མང་དུ་གསུངས་སོ། །བཞི་པའང་། རྟག་ཏུ་འགྲོ་བ་རླུང་རྣམས་བཞི། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །གཉིས་པ་ལྡན་པར་བསྒོམ་པ་ལ་གསུམ། དེ་དག་གཉིས་སམ། གསུམ་མམ། བཞི་དང་ལྡན་པར་བསྒོམ་པའོ། །དེ་ལྟར་ཟབ་མོ་ཀུན་ལ་གཏུམ་མོའམ་ཐིག་ལེའི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་མིང་འདོགས་སོ། །དེའི་དམིགས་པ་གཏུམ་མོའི་རྣལ་འབྱོར་ནི། ལེའུ་དང་པོ་ལས། ལྟེ་བར་གཏུམ་མོ་འབར་བ་ཡིས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལྔ་བསྲེགས་ཤིང་། །སྤྱན་ལ་སོགས་པ་ཡང་བསྲེགས་ཏེ། །བསྲེགས་པས་རི་བོང་ཅན་ཧྃ་འཛག །ཅེས་གསུངས་ལ། སྤྱིར་བཤད་པའི་རྒྱུད་སཾ་པུ་ཊ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས་འཁོར་ལོ་ལ་བརྟེན་པ་དང་། མ་བརྟེན་པའོ། །བརྟེན་པ་ལ་ཡང་གཅིག་ལ་བརྟེན་པ་ལ་སོགས་པ་མང་དུ་གསུངས་ཏེ། རྒྱས་པར་བླ་མས་བཤད་དེ་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་མི་ཟབ་པ་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་ནི། ཕྲ་མོའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྩ་གཉིས་འཛོམ་པའི་སྣ་རྩེར་ཕྲ་མོའི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྒོམ་པ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། སྤྱིར་རྒྱུད་ཀྱི་ཚིག་རྣམས་ཕྱི་བསྐྱེད་རིམ་ལ་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པ་དང་། ནང་སྦས་དོན་ལ་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པ་གཉིས་སུ་ཡོད་པ་ལས་འདིར་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་བདག་མེད་མ། ། 1-993 ཆོ་གས་བསྐུལ་བས་བསྒོམ་པར་བྱ། །ཞེས་པ་བསྐྱེད་རིམ་གྱི་ལྷ་སྐུ་ཡབ་ཡུམ་བསྒོམ་པ་ལ་གོ་དགོས་ཀྱི་གོང་དུ་བཤད་པའི་འབྲུ་སྣོན་དང་མི་འདྲའོ། །དེས་ཐིག་ལེ་ཕབ་པ་མཁའ་འགྲོ་མའི་དབུ་མའི་སྣ་ཡི་མཐར་གནས་པ། །ཐིག་ལེ་ཡུངས་ཀར་ཙམ་དུ་རྣམ་པར་བསྒོམ། ཡུངས་ཀར་ཙམ་ག
【現代漢語翻譯】 首先要講述具有輪（chakra）觀想的兩種目標。其中，關於自身加持的觀想目標有兩種：深奧的圓滿次第和非深奧的圓滿次第。 第一種又分為兩種：分別修習和合和修習。 第一種（分別修習）又分為四種：脈身的瑜伽、字母Bhaga的瑜伽、甘露明點的瑜伽、心要風的瑜伽。 第一種是根據脈續所說，如單脈（kyang ma）和羅脈（ro ma）等。 第二種也是關於嗡（Oṃ）的形象，如彙集處等。 第三種也如《金剛帳續》第十四品所說：『在心間中央，觀想月輪安住。月輪中央有不毀壞的形象，即吽（Hūṃ）字。（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）。觀想各種光芒完全遍佈。從中觀想藍色的金剛，以吽字為標誌。從中放出光芒，照射到臍間的嗡（Oṃ）字。（藏文：ཨྃ，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）。觀想其如火燃燒，明點降落的燃燒滴落。』這是金剛空行母無我母（Vajraḍākiṇī Nairātmyā）。 通過儀軌的激勵進行觀修。』這裡指的是融入其中的時候，無我母指的是臍間的嗡（Oṃ）字。 《合集續》（Saṃpuṭa Tantra）第五品第二部分也對此有諸多闡述。 第四種是：『恒常執行的風有四種。』等等。 第二種（合和修習）分為三種：修習與其中兩種、三種或四種合和。 像這樣，所有深奧的修法都被稱為拙火瑜伽或明點瑜伽。 關於拙火瑜伽的觀想目標，《第一品》中說：『在臍間，拙火燃燒，焚燒五如來（Tathāgata），也焚燒眼等，焚燒后，兔持者（月亮）降下吽（Hūṃ）字。（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）。』 總的來說，在《合集續》（Saṃpuṭa Tantra）和《金剛帳續》中，有依賴輪和不依賴輪的說法。依賴輪又有一一依賴等多種說法，詳細內容應向上師請教。 第二種，非深奧的圓滿次第是：修習微細瑜伽時，在兩條脈彙集的鼻尖觀想微細的壇城。如《金剛帳續》第十四品所說：一般來說，經續的詞句有兩種解釋方式：一種是結合外生起次第來解釋，另一種是結合內隱義來解釋。這裡，『金剛空行母無我母（Vajraḍākiṇī Nairātmyā）。 通過儀軌的激勵進行觀修。』指的是觀想生起次第的本尊身像，即父母雙尊，與前面所說的種子字增補不同。由此降下明點，空行母的頂端位於中脈的鼻端。觀想明點如同一粒芥子。
【English Translation】 First, the two objectives with chakra visualization should be stated. Among them, regarding the visualization objective of self-blessing, there are two: the profound completion stage and the non-profound completion stage. The first is further divided into two: separate meditation and combined meditation. The first (separate meditation) is further divided into four: the yoga of the channel body, the yoga of the letter Bhaga, the yoga of nectar bindu, and the yoga of essential wind. The first is according to the Channel Tantra, such as the single channel (kyang ma) and the ro channel (ro ma), etc. The second is also about the image of Oṃ, such as the gathering place, etc. The third is also as stated in the fourteenth chapter of the Vajra Tent Tantra: 'In the center of the heart, visualize the moon disc abiding. In the center of the moon disc is an indestructible image, namely the letter Hūṃ. (Tibetan: ཧཱུྃ，Devanagari: हुं，Romanized Sanskrit: hūṃ，Literal Chinese meaning: 吽). Visualize various lights completely pervading. From that, visualize a blue vajra marked with the letter Hūṃ. From that, radiate light, striking the Oṃ at the navel. (Tibetan: ཨྃ，Devanagari: ॐ，Romanized Sanskrit: oṃ，Literal Chinese meaning: 嗡). Visualize it burning like fire, the burning dripping of bindu falling.' This is Vajraḍākiṇī Nairātmyā. 'Meditate by the encouragement of the ritual.' Here it refers to the time of integration, and Nairātmyā refers to the Oṃ at the navel. The Saṃpuṭa Tantra, the second part of the fifth chapter, also elaborates on this. The fourth is: 'The winds that constantly move are four.' etc. The second (combined meditation) is divided into three: meditating in combination with two, three, or four of them. Like this, all profound practices are called Tummo Yoga or Bindu Yoga. Regarding the visualization objective of Tummo Yoga, the first chapter says: 'In the navel, Tummo burns, burning the five Tathāgatas, also burning the eyes, etc. After burning, the rabbit-holder (moon) descends the letter Hūṃ. (Tibetan: ཧཱུྃ，Devanagari: हुं，Romanized Sanskrit: hūṃ，Literal Chinese meaning: 吽).' In general, in the Saṃpuṭa Tantra and the Vajra Tent Tantra, there are statements of relying on the wheel and not relying on the wheel. Relying on the wheel also has various statements such as relying on one, etc. The details should be learned by asking the guru. The second, the non-profound completion stage, is: when practicing subtle yoga, visualize the subtle mandala at the tip of the nose where the two channels converge. As stated in the fourteenth chapter of the Vajra Tent Tantra: Generally speaking, there are two ways to explain the words of the tantras: one is to explain them in conjunction with the outer generation stage, and the other is to explain them in conjunction with the inner hidden meaning. Here, 'Vajraḍākiṇī Nairātmyā. Meditate by the encouragement of the ritual.' refers to visualizing the deity's body of the generation stage, that is, the union of the parents, which is different from the seed syllable supplementation mentioned earlier. From this, the bindu descends, and the top of the ḍākiṇī is located at the tip of the nose of the central channel. Visualize the bindu as small as a mustard seed.
ྱི་ཐིག་ལེའི་ནང་དུ་རྡོ་རྗེའི་ལྟེ་བ་ལ་ནི་འགྲོ་བ་ཀུན་ཏེ་རིགས་བསྡུས་སོགས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྟེན་དང་བརྟེན་པར་བཅས་པ་དམིགས་ལ། ནང་ལ་དེའི་ཡུམ་གྱི་སྣ་རྩེར་ཐིག་ལེ་ཕྲ་མོ་བསམ། དེའི་ནང་དུ་ཕྱག་མཚན་ས་བོན་གྱིས་མཚན་པ་བསམས། དེ་ལས་འོད་འཕྲོས་ཁམས་གསུམ་རྒྱུ་བ་བཅུད་དང་མི་རྒྱུ་བ་སྣོད་ཐམས་ཅད་ལ་ཕོག དེ་ཐམས་ཅད་འོད་དུ་ཞུ། ཕྱིའི་གཞལ་ཡས་ཁང་ལ་ཐིམ། དེ་ནས་རིམ་གྱིས་ཡུམ་ལ་བསྡུ། ཡུམ་གསང་བའི་ཐིག་ལེ་ལ་བསྡུ། དེ་ཕྱག་མཚན་ལ། དེ་ནང་གི་སྲུང་འཁོར་ནས་རིམ་བཞིན་ཕྲ་མོའི་ས་བོན་གྱི་བར་བསྡུ། དེ་ལ་སེམས་གཏད། ཡང་ན། དེའང་སྟོང་པར་བྱས་ཏེ་དེའི་ངང་ལ་བཞག དེ་ལྟར་སྒོམ་པར་བྱེད་པ་ཡིས། །རང་གི་བྱིན་བརླབ་རབ་ཏུ་འགྲུབ། །ཅེས་གསུངས་ཏེ་རྒྱས་པར་བླ་མས་གསུང་བར་འགྱུར་རོ། །རང་བྱིན་བརླབ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། ། ད་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཐབས་དམིགས་པ་དང་བཅས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེ་བའི་རྟེན་དང་། 1-994 དེ་བསྟེན་པའི་ཐབས་དང་། བསྟེན་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དོ། །རྟེན་ལ་གཉིས་ཏེ། །དངོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱའོ། །དངོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ལ་གཉིས་ཏེ། གནས་སྐབས་ལ་དགོངས་ནས་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་དང་། དེ་ཉིད་ངོ་བོ་ལ་དགོངས་ནས་བཞིར་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་དུ་དབྱེ་ན། ལང་ཚོ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་དང་། རིགས་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་དང་། ཡོན་ཏན་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའོ། །དང་པོ་ནི་དབང་དུས་སུ་གཙོ་སྟེ། ཕྱི་མའི་ལྔ་པ་ལས། བཅུ་གཉིས་བརྒྱད་གཉིས་ལོན་པ་ཡི། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ལ། གཉིས་པའང་ལམ་དུས་གཙོ་བོ་སྟེ། དེའང་རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་ལྔ་པ་ལས། །གར་མ་ཚོས་མ་རྡོ་རྗེ་མ། །གདོལ་མ་དེ་བཞིན་བྲམ་ཟེ་མོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། རྡོ་རྗེའི་ཕྱག་རྒྱ་གཡུང་མོ་ཉིད། །དེ་བཞིན་པདྨ་གར་མ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས། སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། སྐྱེས་ཐོབ་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཅན་ནོ། །དང་པོ་ནི་འབྲས་བུའི་དུས་གཙོ་བོ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། མཆོག་ཐོབ་པ་ཡི་བུད་མེད་གང་། །རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་སྤངས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི་གནས་སྐབས་ཀུན་ཏུ་འཇུག་པ་པདྨ་ཅན་ཏེ། ཕྱི་མའི་བརྒྱད་པ་ལས། ཤིན་ཏུ་རིང་མིན་ཐུང་བ་མིན། ། 1-995 ཞེས་པ་དང་། དེ་རྙེད་ན་ནི་དངོས་གྲུབ་འགྱུར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི། སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་དང་། ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་པ་དང་། དབང་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་པ་དང་། ཡོན་ཏན་དང་མཐུན་པའོ། །དང་པོ་ནི་མ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད། བྲམ་ཟེ་མོ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་དེ་བཅུ་དྲུག་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཧེ་བཛྲ་ལས། མ་དང་སྲིང་མོ་ཉིད་དང་ཡང་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱ
【現代漢語翻譯】 在明點的內部，觀想金剛的中心，其中包含所有眾生的種姓集合等壇城，包括所依和能依。在內部，觀想其明妃鼻尖上的微細明點。在其中，觀想以手印種子字（藏文：ཕྱག་མཚན་ས་བོན་，梵文天城體：मुद्राबीज，梵文羅馬擬音：mudrābīja，漢語字面意思：手印種子）為標誌。從那明點發出光芒，照射到三界的一切有情和無情事物上。所有這些都融入光中，融入外面的宮殿。然後逐漸收攝到明妃中，明妃收攝到秘密的明點中，那明點收攝到手印中，然後從內部的保護輪逐漸收攝到微細的種子字（藏文：ཕྲ་མོའི་ས་བོན་，梵文天城體：सूक्ष्मबीज，梵文羅馬擬音：sūkṣmabīja，漢語字面意思：微細種子）中。將心專注於此。或者，也可以將它化為空性，安住于空性之中。這樣修持，就能圓滿自己的加持。』如是說，上師會詳細講解。 以上講完了自加持。現在講解壇城輪的方便，包括觀想，分為三部分：所依賴的所依、依止的方法，以及從依止中產生的智慧的特徵。所依有兩種：真實的印和智慧的印。真實的印有兩種：根據情況分為三種，以及根據其自性分為四種。第一種分為三種：與青春相符、與種姓相符、與功德相符。第一種在灌頂時最重要。在後部第五品中說：『十二、八、二歲時。』等等。第二種在道時最重要。也在根本續第一品第五節中說：『舞女、旃陀羅女、石女、婆羅門女。』等等。金剛手印是年輕女子，蓮花手印是舞女。』等等。第三種有兩種：具有修習的功德和具有與生俱來的功德。第一種在果位時最重要。在後部根本續第二品中說：『獲得殊勝成就的女子，完全捨棄了一切分別念。』如是說。第二種是任何時候都可以使用的蓮花女，在後部第八品中說：『不太長也不太短。』等等。如果找到她，就能獲得成就。』等等。 第二種分為四種：如其聲、不如其聲、與灌頂相關、與功德相符。第一種是母親等八種，婆羅門女等八種，共十六種。在《黑汝嘎續》中說：『母親和姐妹，』等等。
【English Translation】 Within the bindu, visualize the vajra center, containing the mandala of all beings' lineages, including the support and the supported. Internally, visualize a tiny bindu at the tip of her consort's nose. Within it, visualize it marked with a hand-seal seed syllable (Tibetan: ཕྱག་མཚན་ས་བོན་, Sanskrit Devanagari: मुद्राबीज, Sanskrit Romanization: mudrābīja, Literal Chinese meaning: hand-seal seed). From that, light radiates, striking all sentient and insentient things in the three realms. All of that dissolves into light, dissolving into the outer palace. Then gradually gather into the consort, the consort gathers into the secret bindu, that gathers into the hand-seal, then from the inner protection wheel gradually gather into the subtle seed syllable (Tibetan: ཕྲ་མོའི་ས་བོན་, Sanskrit Devanagari: सूक्ष्मबीज, Sanskrit Romanization: sūkṣmabīja, Literal Chinese meaning: subtle seed). Focus the mind on this. Or, make it empty and rest in that state. By meditating in this way, one's own blessings will be accomplished.』 Thus it is said, and the lama will explain in detail. The self-blessing has been taught. Now, regarding the method of the mandala wheel, along with visualization, there are three aspects: the support upon which one relies, the method of relying, and the characteristics of the wisdom that arises from relying. There are two supports: the actual mudra and the wisdom mudra. There are two types of actual mudras: classified into three based on circumstances, and classified into four based on their essence. The first is divided into three: corresponding to youth, corresponding to lineage, and corresponding to qualities. The first is most important during empowerment. In the fifth chapter of the later tantra, it says: 'When one is twelve, eight, or two years old.' etc. The second is most important during the path. Also, in the fifth chapter of the first root tantra, it says: 'A dancer, a candala woman, a barren woman, a brahmin woman.' etc. 'The vajra mudra is a young woman, likewise, the lotus is a dancer.' etc. The third has two aspects: possessing the qualities of training and possessing innate qualities. The first is most important during the fruition. In the second chapter of the later root tantra, it says: 'A woman who has attained the supreme accomplishment, has completely abandoned all conceptual thoughts.' Thus it is said. The second is a lotus woman who can be engaged at any time, in the eighth chapter of the later tantra, it says: 'Not too long, not too short.' etc. 'If one finds her, then accomplishments will occur.' etc. The second is divided into four: as it sounds, not as it sounds, related to empowerment, and in accordance with qualities. The first is the eight mothers and so on, the eight brahmin women and so on, making sixteen in total. In the Hevajra Tantra, it says: 'Mother and sister,' etc.
ད་དང་། གར་མ་ཚོས་མ་རྡོ་རྗེ་མ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་དོ། །གཉིས་པ་ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ནི་མ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་བྲམ་ཟེ་མོ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊ་དང་ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེ་ལས། མ་ནི་སྐྱེ་གཉིས་དེ་བཞིན་གཤེགས། །བུ་མོ་གཡུང་མོ་རུ་ནི་བརྗོད། །མནའ་མ་གདོལ་པ་མོར་ཤེས་བྱ། །སྲིང་མོ་གར་མར་ཤེས་པར་བྱ། །སྲིང་མོའི་བུ་མོ་ཚོས་མ་སྟེ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཞང་པོའི་ཆུང་མ་རྗེ་མོ་ཉིད། །མ་ཡི་སྤུན་ནི་རྒྱལ་རིགས་ཏེ། །སྒྱུག་མོ་དམངས་མོར་ཤེས་པར་བྱ། །གསུངས་པ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་དང་འབྲེལ་པའི་མ་ལ་སོགས་པ་མ་ཡིན་པར་ཚོས་མ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི་ཕྱག་རྒྱ་གཅིག་ལ་ལྡོག་པ་བརྒྱད་ཚང་བ་སྟེ། དེའང་གསང་དབང་གི་རྟེན་ལ་མ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། ། 1-996 དབང་གི་གཉེན་རྩིས་ནི། གསང་དབང་གི་རྟེན་མ། ཤེར་དབང་རྟེན་སྲིང་མོ། བདག་གིས་དབང་བསྐུར་བ་བུ་མོ། བདག་གི་ཕྱག་རྒྱས་དབང་བསྐུར་བ་སྲིང་མོའི་བུ་མོ། བདག་གི་གསང་དབང་གི་རྟེན་གྱི་གྲོགས་མཆེད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཞང་པོའི་ཆུང་མ། གསང་དབང་གི་རྟེན་དེའི་གྲོགས་མཆེད་མོ་ནི་མའི་སྤུན། རང་གི་ཕྱག་རྒྱའི་གསང་དབང་གི་རྟེན་སྒྱུག་མོ། བླ་མའི་གྲོགས་མཆེད་མོ་ཕའི་སྲིང་མོ་དེ་བརྒྱད་དམ། རང་གི་གསང་དབང་གི་གྲོགས་མཆེད་ཕྱག་རྒྱ་མ་མནའ་མ་སྟེ་འདི་རྩིས་ན་ཕའི་སྲིང་མོ་མི་བགྲང་ངོ་། །བཞི་པ་ནི་ཕྱག་རྒྱ་ཐམས་ཅད་ཡོན་ཏན་གྱི་ལོ་དག་པས་ཕྱེ་ན་ཕྱག་རྒྱ་གཅིག་ལ་ཡོན་ཏན་བཅུ་དྲུག་བཅུ་དྲུག་སྟེ། ཡོན་ཏན་གྱི་གཉེན་རྩིས་ནི། ཕྱག་རྒྱ་ལས་བྱུང་བའི་ཡེ་ཤེས་དེས་སྐྱེ་འགྲོ་ཡེ་ཤེས་སུ་བསྐྱེད་པས་མ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐལ་པ་སྟོན་པས་སྲིང་མོ། དེའི་ངོ་བོར་འཚེད་པས་བཙོ་བླག་མ། དེའི་ཡོན་ཏན་འཇོ་བས་བུ་མོ། །དེའི་སྐལ་བ་སྟོན་པ་ལས་ཆེར་འཕེལ་བས་སྲིང་མོའི་བུ་མོ། །སྐྱེ་འགྲོ་བསྐྱེད་པའི་གྲོགས་སུ་གྱུར་པས་ཞང་པོའི་ཆུང་མ་དང་མའི་སྤུན། སྐལ་བ་སྟོན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུར་གྱུར་པས་སྒྱུག་མོ་དང་སྲིང་མོ། ཡེ་ཤེས་གཡོ་ཞིང་འཕེལ་བས་གར་མ། རྣམ་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལ་མི་རེག་པས་གཡུང་མོ་དང་དམངས་མོ། ཡེ་ཤེས་རྣམ་རྟོག་ལ་མི་རེག་པས་བྲམ་ཟེ་མོ་དང་རྒྱལ་རིགས་མོ་དང་རྗེ་མོ། 1-997 རྣམ་རྟོག་གསོད་པས་གདོལ་པ་མོ་སྟེ་བཅུ་དྲུག་ལས་བདུན་ནི། རྒྱུད་ལས། གང་ཕྱིར་སྐྱེ་འགྲོ་བསྐྱེད་པ་ཡི། །སོགས་ཀྱི་ལུང་གིས་ཤེས་ལ། །གཞན་རྣམས་ནི་ཡོན་ཏན་གྱི་གཉེན་རྩིས་བྱས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེའང་མ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་ཏེ། །རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་ལྔ་པ་ལས། གང་ཕྱིར་སྐྱེ་འགྲོ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཤེས་རབ་མ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དོན་གཉིས་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ནི། །སཾ་པུ་
【現代漢語翻譯】 還有，『噶瑪措瑪多吉瑪』（Karma Tsoma Dorje Ma，事業欲天金剛母）等八種。 第二種不如實的是，『瑪』（Ma，母親）等八種會變成『婆羅門女』等八種。如《桑布扎續》和《智慧明點續》中所說：『瑪是二生，如來。女兒是妓女。新娘是賤民女。姐妹是舞女。姐妹的女兒是措瑪。』等等，還有『叔父的妻子是王妃。母親的姐妹是王族女。兒媳是平民女。』 所說的是，與世俗相關的『瑪』等不是，而是說是『措瑪』等。 第三種是一個手印具備八種變化，也就是密灌頂的所依稱為『瑪』等。 灌頂的親屬計算是：密灌頂的所依是『瑪』（母親），慧灌頂的所依是『姐妹』，我所灌頂的是『女兒』，我的手印所灌頂的是『姐妹的女兒』，我的密灌頂所依的道友的手印是『叔父的妻子』，密灌頂所依的道友是『母親的姐妹』，自己的手印的密灌頂所依是『兒媳』，上師的道友是『父親的姐妹』，這八種嗎？自己的密灌頂的道友手印『新娘』，如果這樣計算，就不算『父親的姐妹』了。 第四種是所有手印都以功德的年份來區分，那麼一個手印就有十六種功德。功德的親屬計算是：從手印產生的智慧，能將眾生轉化為智慧，所以是『瑪』（母親）。顯示智慧的份額，所以是『姐妹』。以其自性來烹飪，所以是『廚娘』。施予其功德，所以是『女兒』。顯示其份額，並使其增長，所以是『姐妹的女兒』。成為利益眾生的朋友，所以是『叔父的妻子』和『母親的姐妹』。成為顯示份額的智慧之源，所以是『兒媳』和『姐妹』。智慧搖曳增長，所以是『舞女』。分別念不觸及智慧，所以是『妓女』和『平民女』。智慧不觸及分別念，所以是『婆羅門女』和『王族女』和『王妃』。 斷滅分別念，所以是『賤民女』，這十六種中，七種是根據續部中『因為能生育眾生』等的教證而知曉的。其他的則是從功德的親屬計算中產生的。也就是會變成『瑪』等。根本續第一品的第五品中說：『因為能生育眾生，所以稱為智慧母。』等等。 第二層意思是智慧手印，如《桑布扎》
【English Translation】 And, 'Karma Tsoma Dorje Ma' (Karma Tsoma Dorje Ma, the Vajra Mother of Action Desire), and so on, are eight. The second, which is not as it is, is that 'Ma' (Mother) and so on, eight kinds, will become 'Brahmin woman' and so on, eight kinds. As it is said in the Samputa Tantra and the Wisdom Bindu Tantra: 'Ma is twice-born, Thus Come One. Daughter is a prostitute. Bride is a Chandalika woman. Sister is a dancer. Sister's daughter is Tsoma.' And so on, and 'Uncle's wife is a queen. Mother's sister is a royal woman. Daughter-in-law is a commoner woman.' What is said is that 'Ma' and so on, which are related to the world, are not, but are said to be 'Tsoma' and so on. The third is that one mudra has eight transformations, that is, the basis of secret empowerment is called 'Ma' and so on. The calculation of relatives for empowerment is: the basis of secret empowerment is 'Ma' (Mother), the basis of wisdom empowerment is 'Sister', what I empower is 'Daughter', what my mudra empowers is 'Sister's daughter', the mudra of the friend of my secret empowerment basis is 'Uncle's wife', the friend of the secret empowerment basis is 'Mother's sister', the secret empowerment basis of one's own mudra is 'Daughter-in-law', the guru's friend is 'Father's sister', are these eight? The friend mudra of one's own secret empowerment is 'Bride', if calculated this way, 'Father's sister' is not counted. The fourth is that all mudras are distinguished by the years of merit, then one mudra has sixteen merits. The calculation of relatives of merit is: the wisdom arising from the mudra transforms beings into wisdom, so it is 'Ma' (Mother). It shows the share of wisdom, so it is 'Sister'. It cooks with its own nature, so it is 'Cook'. It bestows its merits, so it is 'Daughter'. It shows its share and increases it, so it is 'Sister's daughter'. It becomes a friend to benefit beings, so it is 'Uncle's wife' and 'Mother's sister'. It becomes the source of wisdom that shows the share, so it is 'Daughter-in-law' and 'Sister'. Wisdom sways and grows, so it is 'Dancer'. Discrimination does not touch wisdom, so it is 'Prostitute' and 'Commoner woman'. Wisdom does not touch discrimination, so it is 'Brahmin woman' and 'Royal woman' and 'Queen'. It destroys discrimination, so it is 'Chandalika woman', among these sixteen, seven are known from the scriptures such as 'Because it can give birth to beings' in the tantras. The others arise from the calculation of relatives of merit. That is, it will become 'Ma' and so on. The fifth chapter of the first chapter of the root tantra says: 'Because it can give birth to beings, it is called the Wisdom Mother.' And so on. The second meaning is the wisdom mudra, such as in the Samputa
ཊའི་བརྟག་པ་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས། བསྟན་པ་ལ་སྨོད་པའི་འཇིགས་པ་དང་། སྐྱེ་བོ་གདུག་པའི་ནང་དུ་ནི་རྣལ་འབྱོར་པ་རང་གི་སེམས་འབའ་ཞིག་ལ་དེར་བསམས་པས་སེམས་ལ་ལྷག་པར་མོས་པ་མངོན་དུ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་བསྟེན་པའི་ཐབས་ལ་གསུམ། སྦྱོར་བ་འདུ་ཤེས་གསུམ་ལྡན་དང་། །དངོས་གཞི་དབབ་གཟུང་གི་ཡེ་ཤེས་ངོས་བཟུང་བ་དང་། རྗེས་བཟློག་ཁྱབ་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བའོ། །དང་པོ་ནི་བདག་དང་ཕྱག་རྒྱ་ལྷར་བསྐྱེད་པ་ལྷའི་འདུ་ཤེས་དང་། མཁའ་གསང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་སྔགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་། ལྷན་སྐྱེས་མངོན་དུ་བྱའོ་སྙམ་པ་ཆོས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ཏེ། ཐབས་འདུ་ཤེས་གསུམ་དང་ལྡན་པས་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱེད་དེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་ལྔ་པ་ལས། ཐབས་སྒྲུབ་པོ་དང་ཤེས་རབ་རིག་མས་ཆོ་ག་འདུ་ཤེས་གསུམ་ལྡན་ལ་སོགས་པ་ཡིས། ། 1-998 དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རིག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས་རྟག་ཏུ་མཆོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། མཆོག་མཐའ་དགའ་བྲལ་དང་པོར་ནི། །མུན་པ་ལ་ནི་མར་མེ་ལྟར། །དེ་བཞིན་བུས་ཀྱང་ཡིད་ཆེས་གྱིས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ལ། དེས་ནི་སྦྱོར་བ་ལས་བྱུང་བའི། ག་པུར་མཁས་པས་མི་སྤང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། ཞིབ་ཏུ་བླ་མས་མན་ངག་ཏུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ།། །། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་གཉིས་ཏེ། གཞན་གྱི་ལོག་པར་རྟོག་པ་དགག་པ་དང་། རང་གི་འདོད་པ་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལོག་རྟོག་དང་། དེ་དགག་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། གནས་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྡོ་རྗེ་ནོར་བུའི་དཀྱིལ་ན་གནས་པ་ན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། རང་གི་ངོ་བོ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་དབང་གི་ཡེ་ཤེས་ནི་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཏེ། སྤྲིན་བར་གྱི་ཉི་མའམ། ཉི་ཤུ་དགུའི་ཟླ་བ་བཞིན་སྐྱེས་མ་ཐག་འགག་གོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། གོ་རིམ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་ལྷན་སྐྱེས་དགའ་བ་གསུམ་པར་སྐྱེ་སྟེ། བརྟག་པ་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། དེའང་དགའ་བྲལ་དང་པོར་མཚོན། ཞེས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། མཆོག་མཐའ་དགའ་བྲལ་དང་པོར་ནི། །མུན་པ་ལ་ནི་མར་མེ་ལྟར། 1-999 ཞེས་པ་དང་། ལྔ་པ་ལས་ཀྱང་། མཆོག་གི་མཐའ་དང་དགའ་བྲལ་དབུས། །སྟོང་དང་སྟོང་མིན་ཧེ་རུ་ཀ །ཞེས་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་མན་ངག་དང་བྲལ་བ་རྣམས་སྨྲའོ། །སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་ལོག་རྟོག་དགག་པའང་གསུམ་སྟེ། དང་པོ་གནས་ཀྱི་ལོག་རྟོག་དགག་པ་ལ་གཉིས། བྱང་སེམས་ནོར་བུར་གནས་པའི་ལོག་རྟོག་དང་། པདྨར་གནས་པའི་ལོག་རྟོག་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི་བྱང་སེམས་རྡོ་རྗེ་བུམ་པའི་དཀྱིལ་དུ་གནས་པ་ལྷན་སྐྱེས་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་ནི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། ལྷ་མོ་ཨུཙྪུ་མའི་རྒྱུ
【現代漢語翻譯】 在第二品『觀察』的第二部分中，講述了對佛法的誹謗所帶來的恐懼，以及在邪惡之人中，瑜伽士應專注于自己的內心，從而更加顯現對內心的虔誠。第二個總義是關於修持的方法，分為三個方面：具備結合的三個認知；正行是識別降臨和攝取的智慧；以及後續是不減弱地守護普遍的智慧。第一點是，將自己和手印觀想為本尊，這是本尊的認知；加持空行母和秘密處，這是咒語的認知；以及生起俱生智的想法，這是法性的認知。通過具備這三種方法認知，可以顯現智慧。正如根本續第一品的第五節所說：『通過修持方法和智慧明妃，以及具備儀軌的三種認知等等，瑜伽士應恒常供養真如。』第二點是：『至上喜樂的初始階段，如同黑暗中的明燈，同樣，兒子也應深信不疑。』第三點是：『因此，由結合所產生的，智者不應捨棄樟腦。』等等，這些都會由上師詳細地以口訣形式傳授。 第三個總義是依賴於此而生起的智慧，分為兩種：駁斥他人的錯誤觀念和陳述自己的觀點。第一種又分為兩種：錯誤的觀念和對這些觀念的駁斥。第一種有三種：對處所的錯誤觀念，認為菩提心位於金剛寶珠的壇城中，俱生智由此而生；對自性的錯誤觀念，認為灌頂的智慧是意義的智慧，如同云間的太陽或二十九的月亮，剛生起就消失；以及對次第的錯誤觀念，認為俱生喜在第三位生起。正如第一品第十節所說：『那也在最初的喜樂中顯現。』以及後面第二品所說：『至上喜樂的初始階段，如同黑暗中的明燈。』以及第五節所說：『至上的盡頭和喜樂的中心，空性和非空性的黑汝嘎。』依賴於這些，那些缺乏口訣的人們會這樣說。第二個總義是駁斥錯誤的觀念，也分為三種：首先是駁斥關於處所的錯誤觀念，分為兩種：駁斥菩提心位於寶珠中的錯誤觀念，以及駁斥位於蓮花中的錯誤觀念。第一種是，聲稱菩提心位於金剛寶瓶的壇城中，這是俱生的，這種說法是外道的觀點。正如烏楚瑪天女續中所說：
【English Translation】 In the second part of the second chapter, 'Examination,' it speaks of the fear of slandering the Dharma, and that among wicked people, the yogi should focus solely on their own mind, thereby manifesting greater devotion to the mind. The second general meaning concerns the methods of practice, which are threefold: possessing the three recognitions of union; the main practice is recognizing the wisdom of descending and seizing; and the subsequent practice is guarding the pervasive wisdom without diminishing. The first point is to visualize oneself and the mudra as deities, which is the recognition of the deity; blessing the dakini and the secret place, which is the recognition of mantra; and the thought of manifesting innate wisdom, which is the recognition of dharma. By possessing these three method recognitions, wisdom can be manifested. As stated in the fifth verse of the first chapter of the Root Tantra: 'Through the practice of method and the wisdom consort, and possessing the three recognitions of ritual, etc., the yogi should always worship Suchness.' The second point is: 'The initial stage of supreme bliss, like a lamp in the darkness, similarly, the son should also have faith.' The third point is: 'Therefore, that which arises from union, the wise should not abandon camphor.' Etc., these will be taught in detail by the guru as oral instructions. The third general meaning concerns the wisdom that arises from relying on this, which is twofold: refuting the wrong views of others and stating one's own views. The first is further divided into two: wrong views and the refutation of those views. The first has three aspects: the wrong view about the place, claiming that bodhicitta resides in the mandala of the vajra jewel, and innate wisdom arises from there; the wrong view about the nature, claiming that the wisdom of empowerment is the wisdom of meaning, like the sun behind the clouds or the moon on the twenty-ninth, it arises and immediately ceases; and the wrong view about the order, claiming that innate bliss arises in the third stage. As stated in the tenth verse of the first chapter: 'That also manifests in the initial joy.' And as stated in the second chapter later: 'The initial stage of supreme bliss, like a lamp in the darkness.' And as stated in the fifth verse: 'The end of the supreme and the center of bliss, emptiness and non-emptiness Heruka.' Relying on these, those who lack oral instructions speak thus. The second general meaning is the refutation of wrong views, which is also threefold: first, refuting the wrong view about the place, which is divided into two: refuting the wrong view that bodhicitta resides in the jewel, and refuting the wrong view that it resides in the lotus. The first is the claim that bodhicitta resides in the mandala of the vajra vase, which is innate, this claim is a tirthika's view. As stated in the tantra of the goddess Ucchuma:
ད་ཅེས་བྱ་བ་ཕྱི་རོལ་པའི་རྒྱུད་ལས། ཞི་བ་དབང་ཕྱུག་དང་ནུས་པ་ཨུ་མ་མཉམ་པར་སྦྱོར་བའི། །དམ་པའི་བདེ་བ་མཆོག་ཞི་ནུས་གཉིས་སུ་མེད། །ཞི་མིན་ནུས་པ་མ་ཡིན་པས། །རིན་ཆེན་དཀྱིལ་དུ་གང་གནས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི་ཡང་ཁ་ཅིག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཉམས་ནས་པདྨར་གནས་པ་ལྷན་སྐྱེས་སུ་སྨྲ་བ་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་དམན་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ནི་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་སྤངས་ན་ལྷན་སྐྱེས་མི་སྐྱེ་སྟེ། ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། ག་པུར་ཉིད་ནི་བདག་མེད་མ། །བདེ་བ་བདག་མེད་ཚུལ་ཅན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་། གསང་བ་གྲུབ་པ་ལས་ཀྱང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྤངས་གྱུར་ན། །རྣམ་ཤེས་ཕུང་པོ་བརྒྱལ་འགྱུར་བས། །མ་སྨད་དངོས་གྲུབ་ག་ལ་ཡོད། ། 1-1000 ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་དགག་པ་ནི། མི་མཁས་པ་ཁ་ཅིག་དབང་གསུམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ནོ་ཞེས་འདོད་དོ། །དེ་ལ་འདི་སྐད་དུ་འདྲི་སྟེ། དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ནུབ་ཅིང་བརྗོད་དུ་མེད་པ་ཅུང་ཟད་གསལ་བར་བྱས་པ་མཐོང་བའི་ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་དང་འདྲ་བ་དེ་ཡིན་ནམ་མཐོང་བའི་ལམ་ཉིད་སྐད་ཅིག་ཙམ་སྐྱེས་པ་ཡིན། དང་པོ་ལྟར་ན་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་སུ་འདོད་ཀྱང་དཔེ་རུ་ཐལ་ལོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་མཐུན་པར་འགྱུར་ཏེ། རིག་བྱེད་ཀྱི་མཐའ་གསང་བར་སྨྲ་བའི་གཞུང་ལས། ནུས་དང་ཕྲད་ཅིང་སྦྱོར་བ་ལས། །ནུས་པ་ལ་ཕན་ཚུན་ཆགས་འགྱུར་མཐར་འགྱུར་བ། །ཚངས་པའི་དེ་ཉིད་ནི་བདེ་བ་གང་ཞི་བ་ཡིན་ལ། །བདེ་བ་དེས་མངོན་སུམ་དུ་གྲོལ་བར་འགྱུར། །ནུས་པ་དང་སྦྱོར་བས་བདེ་བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ། །སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་བ་མེད་པ་ཡིས། །དུས་ཀུན་ཏུ་དགའ་བ་ཚངས་པའི་གཟུགས། །བདེ་བ་དེ་ཉིད་ལ་ཐར་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བརྒྱད་པ་ལས་ཀྱང་། ཀུན་མཁྱེན་ཡེ་ཤེས་དེ་ལྟ་བུ། །ཞེས་དཔེར་བཤད་པ་དང་། ཡང་དེ་ཉིད་ཀྱི་བཅུ་པ་ལས། གང་ཕྱིར་འབྱུང་བ་ཆེ་བདེ་བ། ། 1-1001 དེ་ཕྱིར་བདེ་བ་དེ་ཉིད་མིན། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་དངོས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །རིག་༼རིགས་༽པས་ཀྱང་གནོད་དེ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེས་ནས་འགག་པའི་ཕྱིར་མཐོང་བའི་ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཐོབ་ཀྱང་ཉམས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་འདོད་ན་འབད་པ་དོན་མེད་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་མཐོང་ལམ་ནི་མ་མཐོང་བ་མཐོང་བས་མཐོང་ལམ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་པས། སྔར་དབང་གི་སྐབས་སུ་མཐོང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་མཐོང་ལམ་ཡང་མཐོང་ལམ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་དེ་དག་གི་སྐྱོན་སྤོང་ཡང་སྐད་ཅིག་ཙམ་མཐོང་ལམ་སྐྱེ་བ་ནི་གསང་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲ་ན། སྐད་ཅིག་མཐོང་
【現代漢語翻譯】 在名為《外道續》的著作中，有這樣的記載：『寂靜自在（Śiva）與力量（Śakti）烏瑪（Umā）結合，至高無上的喜樂是寂靜與力量的無二。如果不是寂靜，也不是力量，那麼珍寶之中所存在的是什麼呢？』 其次，有些人說菩提心退失後會存在於蓮花之中，這是與生俱來的，這種說法非常低劣。因為菩提心是與生俱來的所依，如果捨棄了菩提心，與生俱來的就不會產生。如《后四品》所說：『樟腦本身是無我的，快樂也是無我的。』《秘密成就法》中也說：『如果捨棄了菩提心，識蘊就會昏厥，那麼不被責備的成就又在哪裡呢？』 因此，駁斥對自性的錯誤理解：有些不聰明的人認為第三灌頂的智慧本身就是意義的智慧。對此，我們可以這樣詢問：所謂的意義的智慧，是指念頭止息、不可言說、稍微顯現、類似於見道的智慧，還是指見道本身剎那生起？如果是前者，雖然你認為是意義的智慧，但實際上只是一個比喻。如果是後者，就與外道的智慧相同了。因為在《吠陀經》的秘密教義中說：『與力量相遇並結合，力量相互貪戀並最終改變。梵天的本體是寂靜的快樂，通過這種快樂可以顯現解脫。與力量結合，快樂永不間斷，沒有痛苦的產生，永遠喜悅是梵天的形象，這種快樂被稱為解脫。』 《根本續》第一品的第八品中也說：『全知智慧就是這樣。』這只是一個比喻。同樣，在那部經的第十品中說：『因為產生的是大樂，所以快樂本身不是。』意思是說，依靠產生，真實的智慧不會產生。從理證上來說，因為意義的智慧產生後會消失，所以見道的智慧和獲得佛陀的果位也會退失。如果承認這一點，那麼努力就沒有意義了。此外，見道是因為見到未見之物才被稱為見道，既然之前在灌頂時已經見過了，那麼見道也就不是見道了。 如果他們辯解說，剎那生起的見道是密宗的觀點，那麼剎那的見
【English Translation】 In the text called 'The Lineage of Outsiders,' it says: 'The union of peaceful Lord (Śiva) and the power (Śakti) Umā, the supreme bliss of the sacred is the non-duality of peace and power. If it is not peace, nor power, then what dwells in the center of the precious?' Secondly, some say that the mind of enlightenment, having declined, dwells in the lotus, which is innate. This is extremely inferior, because the mind of enlightenment is the basis of the innate. If that is abandoned, the innate does not arise. As it says in the fourth of the later sections: 'Camphor itself is selfless, and happiness is also selfless.' And in the 'Secret Accomplishment': 'If the mind of enlightenment is abandoned, the aggregate of consciousness will faint. Where, then, is the faultless accomplishment?' Therefore, refuting the wrong understanding of one's own nature: Some unwise people believe that the wisdom of the third empowerment itself is the wisdom of meaning. To them, we ask this: Is the so-called wisdom of meaning that which is the cessation of thoughts, inexpressible, slightly clear, similar to the wisdom of the path of seeing, or is it the path of seeing itself arising for a moment? If it is the former, although you consider it the wisdom of meaning, it is only an example. If it is the latter, it becomes similar to the wisdom of the non-Buddhists, because in the secret teachings of the Vedas it is said: 'Meeting and uniting with power, power becomes mutually attached and ultimately changes. The very nature of Brahma is the peaceful bliss, and through that bliss, liberation is manifestly attained. By uniting with power, bliss is continuous, without the arising of suffering. Joy at all times is the form of Brahma. That bliss itself is called liberation.' In the eighth chapter of the first root tantra, it also says: 'Such is the omniscient wisdom.' This is just an example. Again, in the tenth chapter of the same tantra, it says: 'Because the great bliss arises, therefore that bliss itself is not it.' It is said that relying on arising, the actual wisdom does not arise. Logically, because the wisdom of meaning arises and then ceases, the wisdom of the path of seeing and the attainment of Buddhahood will also decline. If that is admitted, then the effort is meaningless. Furthermore, the path of seeing is called the path of seeing because one sees what has not been seen. Since it has already been seen during the empowerment, the path of seeing is not the path of seeing. If they argue that the momentary arising of the path of seeing is the view of Secret Mantra, then the momentary seeing
བའི་ཚེ་གླིང་བཞི་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་བསྒུལ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་སྟོན་ཅིག དེ་ལྟར་མི་ནུས་ཀྱང་མཐོང་ལམ་དུ་འདོད་ན་སྨྱོན་པའི་གཏམ་བཞིན་བཞད་གད་ཀྱི་གནས་སོ། །ལོག་རྟོག་རྣམས་ལས་ནི་འདི་དམན་ནོ། ། གསུམ་པ་གོ་རིམ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་དགག་པ་ལ་གཉིས། གསུམ་པར་འདོད་པའི་ལུགས་གཉིས་དགག་པ་དང་། བཞི་པར་འདོད་པའི་ལུགས་གཅིག་དགག་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དབང་བསྐུར་ངན་པའི་ལུགས་དགག་པ་དང་། ཡང་དག་དབང་བསྐུར་མ་ཡིན་པའི་ལུགས་དགག་པའོ། །དང་པོ་ལ་ནི་ངོ་བོའི་ལོག་རྟོག་ཀྱང་ཡོད་ལ། གཉིས་པ་ལ་ནི་གོ་རིམ་གྱི་ལོག་རྟོག་ཡོད་དོ། ། 1-1002 དེ་གཉིས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་དགག་སྟེ། དེ་ལ་གཉིས། ལུང་གིས་དགག་པ་དང་། རིགས་པས་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། དང་པོ་དགའ་བ་ཙམ་ཉིད་དེ། གཉིས་པའི་གྲངས་ལས་མཆོག་དགའ་ཉིད། །གསུམ་པ་ལ་ནི་དགའ་བྲལ་ཏེ། །བཞི་པ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པར་བརྗོད། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། དགའ་བྲལ་དགའ་བ་དག་གི་མཐར་བྱུང་བའི་ལྷན་སྐྱེས་ནི་གཟུང་འཛིན་གྱི། །རྟོག་པའི་དྲ་བ་རྣམ་པར་སྤངས། །འཛག་པའི་འགྱུར་བ་མེད་ཅིང་ཕྱིན་ལོག་གི་འཁྲུལ་པ་ལས་འདས་ཤིང་། །ཞུ་བདེ་ཐ་མི་དད་པའི་ཀྱེ་ཡི་རྡོ་རྗེ་རྣམ་པར་གསལ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དང་པོའི་བརྒྱད་པ་ལས་ཀྱང་། བསྐྱེད་རིམ་གྱི་སྐབས་ཁ་དོག་ནག་པོ་སོགས་ཡན་ལག་དྲུག་བསྒོམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས་ཡེ་ཤེས་ཉམས་སུ་མྱོང་ལ། །དགའ་བྲལ་གྱི་མཐར་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་གནོད་དེ། དེ་ལ་བཅུ་གཅིག་སྟེ། སྐད་ཅིག་མ་བཞི་འཁྲུགས་པ་དང༡་། དེ་བཞིན་དུ་དགའ་བ་དང༢་། འཁོར་ལོ་དང༣་། ཡས་འབབ་དང༤་། དབང་དང༥་། དྲི་མ་དང༦་། ཁསམ་གསུམ་གྱི་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་དང༧་། ས་ལམ་དང༨་། མས་བརྟན་དང༩་། ཕྱག་རྒྱ་བཞི་དང༡༠་། འབྲས་བུའི༡༡་བར་དུ་འཁྲུགས་པའོ། །སྐད་ཅིག་མ་བཞིས་དགའ་བ་བཞི་མཚོན་པར་གསུངས་པ་ལ་སྐད་ཅིག་མ་བཞི་འཁྲུགས་པས་དགའ་བ་བཞིའང་འཁྲུགས་པར་འགྱུར་རོ། ། 1-1003 གསུམ་པ་འཁོར་ལོ་བཞིའི་གོ་རིམ་ཡང་འཁྲུགས་པར་འགྱུར་ཏེ། མགྲིན་པའི་འཁོར་ལོ་ལྷན་སྐྱེས་སུ་འགྱུར་ལ། སྤྱི་བོ་དགའ་བྲལ་དུ་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་ཡས་འབབ་ཀྱི་དགའ་བ་བཞིའི་གོ་རིམ་ཡང་འཁྲུགས་ཏེ། སྤྱི་བོ་ནས་མགྲིན་པ་དགའ་བ། སྙིང་ག་མཆོག་དགའ་ནི་མཐུན་ལ། ལྟེ་བ་དགའ་བྲལ་ནི་ལྷན་སྐྱེས་སུ་འགྱུར་ལ། རྡོ་རྗེའི་རྩེ་མོར་ལྷན་སྐྱེས་ནི་དགའ་བྲལ་དུ་འགྱུར་ཏེ། དེའི་རིམ་པ་ཡང་། དཔལ་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་བའི་རྒྱུད་ལས། དགའ་བ་བཞི་ནི་ཁུ་བ་འབབ་པའི་རིམ་པ་སྟེ། གཙུག་ཏོར་རྩ་འདབ་ནས་སྨིན་ཕྲག་གི་རྩ་འདབ་བར་ཁྱབ་པ་དགའ་བ་མགྲིན་པའི་ཚད་དེ། མགྲིན་པའི་རྩ་འདབ་ནས་སྙིང་གའི་རྩ་འདབ་བར་མཆོག་དགའ་སྟེ
【現代漢語翻譯】 當他這樣做時，展示神通，例如撼動一億個四大洲。如果他不能這樣做，卻想在見道時這樣做，那就像瘋子說的話一樣，是可笑的。這些邪見比這更糟糕！第三，駁斥對次第的錯誤理解，分為兩部分：駁斥那些認為有三種次第的觀點，以及駁斥那些認為有一種次第的觀點。第一部分又分為兩部分：駁斥錯誤的灌頂次第，以及駁斥不正確的灌頂次第。第一種情況也存在本體上的邪見，而第二種情況則存在次第上的邪見。 將這兩種觀點一起駁斥。這又分為兩部分：通過經文駁斥和通過理證駁斥。第一種駁斥來自《第一品第十節》：『第一是喜，第二是勝喜，第三是離喜，第四是俱生喜。』以及《金剛帳續》中說：『從離喜和喜的盡頭生起的俱生喜，斷除了能取所取的分別之網，沒有滴漏的變化，超越了顛倒的錯覺，在不可分割的融合中，嘿金剛清晰顯現。』《第一品第八節》中也說：『在生起次第的階段，觀修黑色等六支瑜伽士體驗智慧，在離喜的盡頭也是如此。』理證也同樣可以駁斥。這有十一個方面：四剎那的錯亂，喜的錯亂，輪的錯亂，上下降的錯亂，灌頂的錯亂，垢染的錯亂，三空的欲和禪定的錯亂，地道的錯亂，下穩固的錯亂，四印的錯亂，以及果的錯亂。既然經文中說四剎那代表四喜，那麼四剎那的錯亂也會導致四喜的錯亂。 第三，四輪的次第也會錯亂，喉輪會變成俱生喜，頂輪會變成離喜。第四，上下降的四喜次第也會錯亂，從頂輪到喉輪是喜，心輪是勝喜是相同的，臍輪的離喜會變成俱生喜，金剛端（生殖器）的俱生喜會變成離喜。其次第如《吉祥大樂》續中所說：『四喜是精液下降的次第，從頂髻脈瓣到眉間的脈瓣是喜，是喉輪的量度，從喉輪的脈瓣到心輪的脈瓣是勝喜。』
【English Translation】 When he does so, display miracles such as shaking a hundred million four continents. If he cannot do so, but wants to do so at the time of seeing the path, it is like the words of a madman, a cause for laughter. These wrong views are worse than that! Third, refuting the wrong understanding of the order, divided into two parts: refuting those who think there are three orders, and refuting those who think there is one order. The first part is further divided into two parts: refuting the wrong empowerment order, and refuting the incorrect empowerment order. In the first case, there is also a wrong view of the essence, while in the second case, there is a wrong view of the order. Refuting these two views together. This is further divided into two parts: refuting by scripture and refuting by reasoning. The first refutation comes from 'First Chapter Tenth Section': 'The first is joy, the second is supreme joy, the third is joylessness, the fourth is coemergent joy.' And in the Vajra Tent Tantra it says: 'The coemergent joy that arises from the end of joylessness and joy, cuts off the net of subject-object duality, has no change of dripping, transcends the illusion of inversion, in the indivisible union, Hevajra clearly appears.' It is also said in 'First Chapter Eighth Section': 'In the stage of the generation stage, the yogi who meditates on the six limbs such as the black color experiences wisdom, and it is the same at the end of joylessness.' Reasoning can also refute it. There are eleven aspects to this: the confusion of the four moments, the confusion of joy, the confusion of the wheel, the confusion of ascending and descending, the confusion of empowerment, the confusion of defilement, the confusion of desire and meditation of the three emptinesses, the confusion of the ground and path, the confusion of the lower stability, the confusion of the four seals, and the confusion of the fruit. Since the scriptures say that the four moments represent the four joys, the confusion of the four moments will also lead to the confusion of the four joys. Third, the order of the four wheels will also be confused, the throat wheel will become coemergent joy, and the crown wheel will become joylessness. Fourth, the order of the four joys of ascending and descending will also be confused, from the crown to the throat is joy, the heart wheel is supreme joy is the same, the joylessness of the navel wheel will become coemergent joy, and the coemergent joy of the vajra tip (genitals) will become joylessness. Its order is as stated in the 'Glorious Great Bliss' Tantra: 'The four joys are the order of semen descending, from the lotus petals of the crown to the lotus petals of the eyebrows is joy, which is the measure of the throat wheel, from the lotus petals of the throat wheel to the lotus petals of the heart wheel is supreme joy.'
། །སྙིང་ག་དེས་ན་༼དེ་ནས་༽ལྟེ་བའི་རྩ་འདབ་བར་ལ་འབབ་པ་དགའ་བ་དང་བྲལ་བར་འགྱུར་ཞིང་དེས་དགའ་བྲལ་རྫོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། །སྣ་ཚོགས་རོལ་མོ་སྟེ་དང་པོའི་དགའ་བ་ནས་བཟུང་སྙིང་ག་ཡན་ཆོད་དུ་དགའ་བ་དང་པོ་གསུམ་དང་། དེ་ནས་ལྟེ་བ་དང་ལྟེ་བ་ནས། ཇི་སྲིད་གསང་བའི་པདྨའི་རྡོ་རྗེ་ནོར་བུར་སོན་པ་ཁྱད་དགའ་དང་། །ཇི་སྲིད་གསང་བའི་ནོར་རྩེ་ནས། །ཕྱིར་ལ་མ་འཕྲོས་བར་དུ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ་༼སོ༽། །ལྔ་པ་ཡང་དབང་བཞིའི་གོ་རིམ་ཡང་འཁྲུགས་པར་འགྱུར་ཏེ། 1-1004 ཕྱི་མའི་གསུམ་པ་ལས། དབང་ནི་བཞི་ཡི་གྲངས་ཀྱིས་ནི། །དགའ་བ་ལ་སོགས་རིམ་ཤེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས་ན། བུམ་དབང་གིས་དགའ་བ། གསང་དབང་གིས་མཆོག་དགའ། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་དགའ་བྲལ་མཚོན་ལ། བཞི་པས་ལྷན་སྐྱེས་མཚོན་པ་ཡིན་པ་ལ། བཞི་པས་དགའ་བྲལ་མཚོན་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་འདོད་དོ་ཞེ་ན། དྲུག་པ་དྲི་མ་འཁྲུད་པའི་གོ་རིམ་ཡང་འཁྲུགས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཕྱི་མའི་གསུམ་པ་ཉིད་ལས། དགོད་པ་དག་པ་སློབ་དཔོན་ཉིད། །ལྟ་བ་གསང་བ་དེ་བཞིན་ནོ། །ལག་བཅངས་ལ་ནི་ཤེས་རབ་ཉིད། །གཉིས་གཉིས་འཁྱུད་པ་དེ་ཉིད་དང་། །ཞེས་གསུངས་པས་ན་དབང་བཞི་དང་། དགའ་བ་བཞི་གོ་རིམ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ལག་བཅངས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་བྲལ་བར་བྱེད་པ་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱིས་ཀྱང་ལག་བཅངས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་བྲལ་བར་བྱེད་ལ། དབང་བཞི་པས་འཁྱུད་པའི་དྲི་མ་བྲལ་བ་བཞིན་དགའ་བྲལ་གྱིས་ཀྱང་འཁྱུད་པའི་དྲི་མ་བྲལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེའང་འདོད་དོ་ཞེ་ན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པས་དགའ་བྲལ་ཉིད་བཟང་བར་འགྱུར་ཏེ། དྲི་མ་ཆེན་པོ་འདག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདུན་པ་ཁམས་གསུམ་གྱི་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་འཁྲུགས་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་བཞི་པ་རྣམས་བཟང་ཞིང་། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་འཁོར་བ་སྤོང་སྟེ་ཞིབ་ཏུ་བླ་མས་བསྟན་པར་བྱའོ། ། 1-1005 ས་ལམ་དང་། མས་བརྟན་དང་། ཕྱག་རྒྱ་དང་། འབྲས་བུ་རྣམས་ཀྱང་མཐར་ཐུག་དང་བཞི་པ་རྣམས་བཟང་བ་ཡིན་ཏེ། ཞིབ་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལྷན་སྐྱེས་བཞི་པར་འདོད་ཀྱང་ནོར་བ་ནི། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་པདྨར་བབས་ནས་དེའི་རྗེས་ལ་ཚུར་ཕྲོགས་པ་ལས་ཡེ་ཤེས་སྐྱེའོ་ཞེས་ཟེར་ན་གཞུང་དང་འགལ་ཏེ། ཧེ་བཛྲ་ལས། མཆོག་མཐའ་དགའ་བྲལ་དང་པོར་ནི། །ཞེས་པ་དང་། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། ཇི་སྲིད་གསང་བའི་ནོར་རྩེ་ནས། །མ་འཕྲོས་བར་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་ཞིབ་ཏུ་བླ་མས་བསྟན་པར་བྱའོ། །དེ་དག་གི་བརྗོད་པ་མང་དུ་ཡོད་མོད་ཀྱང་གཞུང་མང་པས་འཇིགས་པས་མ་སྤྲོས་སོ།། །། ད་ནི་རང་གི་འདོད་པ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་གཉིས། འདོད་པ་དངོས་དང་། དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང
【現代漢語翻譯】 因此，如果（在那之後）菩提心下降到臍輪的蓮花處，就會失去喜悅，但這並非喜悅與空性的圓滿。各種樂器，從最初的喜悅開始，直到心間，是最初的三種喜悅。然後是從臍輪，以及從臍輪開始，直到到達秘密蓮花的金剛寶，是殊勝喜悅。直到從秘密蓮花的頂端，沒有向外散發之前，都是俱生喜悅的智慧。如是說。 第五，四灌頂的順序也會被打亂。後面的第三部經中說：『灌頂以四的數目，喜悅等次第應知。』因此，寶瓶灌頂代表喜悅，秘密灌頂代表勝喜，智慧智慧灌頂代表離喜，第四灌頂代表俱生。但現在第四灌頂卻代表離喜了。如果他們也這樣認為，那麼第六，洗滌垢染的順序也會被打亂。後面的第三部經中說：『歡笑是清凈，上師亦如是，見是秘密，亦是如此。手印是智慧，二二交合即是彼。』因此，四灌頂和四喜的順序一致，就像智慧智慧通過手印使人遠離貪慾一樣，俱生也使人遠離手印的貪慾。就像第四灌頂使人遠離交合的垢染一樣，離喜也使人遠離交合的垢染。如果他們也這樣認為，那麼俱生喜悅就會變得更好，因為它能洗滌巨大的垢染。第七，三界的慾望和禪定也會被打亂。三界的慾望和第四禪都很好，依靠它們可以捨棄輪迴，應由上師詳細教導。 地道、穩固、手印和果位，最終和第四個都很好，應詳細說明。 第二，認為俱生是第四個也是錯誤的。如果說菩提心下降到蓮花后，再收回，就會產生智慧，這與經文相違背。《喜金剛》中說：『殊勝至極，離喜為首。』《大樂經》中也說：『直到從秘密蓮花的頂端，沒有散發之前，都是俱生。』這些都應由上師詳細教導。這些說法有很多，但因為害怕經文太多，所以不再贅述。 現在要陳述自己的觀點，分為兩部分：陳述觀點本身，以及消除對觀點的爭論。首先是陳述觀點本身。
【English Translation】 Therefore, if (after that) the Bodhicitta descends to the lotus of the navel chakra, one will lose joy, but this is not the completion of joy and emptiness. Various musical instruments, starting from the initial joy, up to the heart chakra, are the first three joys. Then from the navel chakra, and starting from the navel chakra, until reaching the Vajra Jewel of the secret lotus, is the special joy. Until from the top of the secret lotus, before it spreads outward, it is the wisdom of co-emergent joy. Thus it is said. Fifth, the order of the four empowerments will also be disrupted. The third scripture later says: 'Empowerments with the number of four, joys and so on should be known in order.' Therefore, the vase empowerment represents joy, the secret empowerment represents supreme joy, the wisdom wisdom empowerment represents joylessness, and the fourth empowerment represents co-emergence. But now the fourth empowerment represents joylessness. If they also think so, then sixth, the order of washing away defilements will also be disrupted. The third scripture later says: 'Laughter is purity, the guru is also like that, seeing is secret, it is also like that. Mudra is wisdom, two by two union is that.' Therefore, the order of the four empowerments and the four joys is consistent, just as wisdom wisdom makes people away from lust through mudra, co-emergence also makes people away from the lust of mudra. Just as the fourth empowerment makes people away from the defilement of union, joylessness also makes people away from the defilement of union. If they also think so, then co-emergent joy will become better, because it can wash away huge defilements. Seventh, the desires of the three realms and meditation will also be disrupted. The desires of the three realms and the fourth dhyana are all good, relying on them one can abandon samsara, it should be taught in detail by the guru. The grounds and paths, stability, mudras, and fruits, the ultimate and the fourth are all good, it should be explained in detail. Second, it is also wrong to think that co-emergence is the fourth. If it is said that after the Bodhicitta descends to the lotus, and then retracts, wisdom will arise, this is contrary to the scriptures. The Hevajra says: 'Supreme and ultimate, joylessness is the first.' The Great Bliss Sutra also says: 'Until from the top of the secret lotus, before it spreads out, it is co-emergent.' These should be taught in detail by the guru. There are many of these statements, but because of fear of too many scriptures, I will not elaborate further. Now I will state my own views, divided into two parts: stating the views themselves, and eliminating disputes over the views. First is stating the views themselves.
་པོ་ལ་གསུམ། ཡང་དག་པའི་གནས་དང་། རང་གི་ངོ་བོ་ཡང་དག་པ་དང་། གོ་རིམ་ཡང་དག་པའོ། །དང་པོ་ནི། གནས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཐབས་ཀྱི་རིགས་ཀྱི་བདག་པོའི་ཁ་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་རྩ་མཛེས་པའི་སྣ་རྩེར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གནས་ཏེ། མ་ཉམས་པའི་དུས་དེར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། མཆོག་མཐའ་དགའ་བྲལ་དང་པོར་ནི། །མུན་པ་ལ་ནི་མར་མེ་ལྟར། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། 1-1006 ཆགས་པ་ཐིག་ལེ་གཙུག་ཏོར་ནས་ནོར་བུའི་བར་འཕེལ་བ་དཀར་ཕྱོགས་དང་ཆགས་བྲལ་ཐིག་ལེ་ནོར་བུ་ལས་ཕྱིར་ཟག་པ་ནག་ཕྱོགས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཉམས་པ། །རྡོ་རྗེ་འི་རྩེ་མོར་རབ་ཏུ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི། །བདེ་ཆེན་རང་བཞིན་འདི་ཉིད་ནི། །དགའ་བཟང་རྒྱལ་སྟོང་རྫོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱི་མ་རྫོགས་པའི་སྒྲ་ཡིས་བསྟན་པ་ཡིན། ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་མཚོན་བྱེད་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ་བཞིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བལྟ་བར་འདོད་པ་ལ་མེ་ལོང་གི་གཟུགས་བརྙན་ནམ། བདུད་རྩི་དོན་གཉེར་བ་ལ་སྦྲང་རྩི་ལྕེ་ལ་བཞག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དམ་མཐོང་ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ཞིང་ཡེ་ཤེས་དེ་མཚོན་དུ་རུང་བ་སྤྲོས་པའི་མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། ཀུན་མཁྱེན་ཡེ་ཤེས་དེ་ལྟ་བུ། །ཞེས་གསུངས་ལ། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་ཕྱག་རྒྱ་བཞི་པ་ལས་ཀྱང་། ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་ནས་རྒྱུ་མཐུན་པའི་འབྲས་བུ་སྐྱེ་བར་བྱེད་དོ། །འདྲ་བར་འབྱུང་བས་རྒྱུ་མཐུན་པའོ། །ཇི་ལྟར་མེ་ལོང་ལ་བརྟེན་ནས་བཞིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་བ་དེ་ནི་དེ་བཞིན་དུ་མི་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །སྔོན་དུ་ཡང་མ་གྲུབ་ལ་ད་ལྟར་ཡང་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། 1-1007 དེ་ལྟར་བཞིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་ནི་འདྲ་བ་ཙམ་དུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་རང་གི་བཞིན་མཐོང་བ་ཞེས་འཁྲུལ་པས་དགའ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་སློབ་དཔོན་དམན་པས་སློབ་མ་དམན་པ་རྣམས་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་བསྒྲུབས་ནས་དེ་ཁོ་ན་ཉམས་སུ་མྱོང་ངོ་ཞེས་དགའ་བ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལ་དགའ་ཞིང་མགུ་བས་ཆོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱའི་གཏམ་ཡང་མི་ཤེས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་རྨོངས་པ་དག་འདི་སྐད་དུ་སློབ་དཔོན་དག་གིས་གཉིད་དང་འཁྲིག་དུས་སྐད་ཅིག་མ་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། རྣམ་རྟོག་ཅུང་ཟད་ནུབ་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་པ་ལ། དེ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པས་གཉིད་མཐུག་པོ་དང་འཁྲིག་པའི་དུས་སུ་ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་ཙམ་སྐྱེའོ་ཞེས་སྨྲ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་སེམས་ཅན་དང་འགོག་པའི་བསམ་གཏན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་འབད་པ་མེད་པར་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་དང་། སློབ་དཔོན་ཨིནྡྲ་
【現代漢語翻譯】 有三種「波」（藏語，相當於階段或方面）：正確的處所、正確的自性和正確的次第。 第一，就處所而言，方便之部的尊主之口和智慧之脈的美麗鼻尖上，菩提心安住，在未衰退之時，將會產生。如《根本後續經》第二品所說：『至高無上的喜樂，最初遠離束縛，猶如黑暗中的明燈。』又如《大樂經》所說： 『貪執，從頂髻的明點到珍寶之間增長，是白法的方面；無貪執，明點從珍寶向外流失，是黑法的自性衰退。』『在金剛頂端完全增長的，大樂的自性，這本身就是喜樂、善良、圓滿的國王，圓滿的「圓滿」一詞所表示的。』 第二，自性是指『作為象徵的譬喻智慧』，就像想要觀看壇城的人觀看鏡中的影像，或者想要獲得甘露的人將蜂蜜放在舌頭上一樣。圓滿正等覺的法性或見道的智慧本身並非智慧，而是可以象徵智慧，遠離一切戲論的生起。如《根本經》所說：『全知智慧就是這樣。』龍樹菩薩在《四印》中也說：『依靠業手印，產生同類因的果。相似而生，故為同類因。就像依靠鏡子，產生面容的影像，那是不可能不發生的。因為先前沒有成立，現在也沒有成立。』 『因此，面容的影像應被理解為僅僅是相似。』『因此，世間人看到自己的面容，因為錯覺而感到高興。』『同樣，低劣的導師讓低劣的弟子們修習智慧，並體驗它，因此感到高興。』『對它感到高興和滿足，甚至不知道法印的談論。』 對此迷惑的人們說，導師們說睡眠和性愛時是『剎那』，他們認為只是稍微停止了分別念。對此錯誤地認為，在深度睡眠和性愛時會產生一剎那的智慧。如果是這樣，那麼眾生和滅盡定者們也會毫不費力地獲得成佛等等過失。導師因陀羅...
【English Translation】 There are three 'Po' (Tibetan, equivalent to stage or aspect): the correct place, the correct self-nature, and the correct order. First, in terms of place, the Bodhicitta resides at the mouth of the Lord of the Family of Means and at the beautiful tip of the nose of the Wisdom Vein, and it will arise at the time when it has not declined. As stated in the second chapter of the Root Subsequent Tantra: 'The supreme bliss, initially free from bondage, is like a lamp in the darkness.' Also, as stated in the Great Bliss Tantra: 『Attachment, increasing from the bindu at the crown to the jewel, is the aspect of the white dharma; non-attachment, the bindu flowing outward from the jewel, is the nature of the black dharma declining.』 『That which fully expands at the tip of the vajra, the nature of great bliss, this itself is the king of joy, goodness, and completion, indicated by the word 'completion' of completion.』 Second, self-nature refers to 'exemplary wisdom as a symbol,' just as someone who wants to view a mandala views an image in a mirror, or someone who wants to obtain nectar places honey on their tongue. The Dharma-nature of perfect complete enlightenment or the wisdom of the path of seeing itself is not wisdom, but it can symbolize wisdom, the arising that is free from all elaboration. As stated in the Root Tantra: 'Such is the all-knowing wisdom.' Nagarjuna also said in the Four Seals: 'Relying on the karma mudra, the fruit of the same cause arises. Born similarly, therefore it is the same cause. Just as relying on a mirror, the image of the face arises, it is impossible for that not to happen. Because it was not established before, and it is not established now.』 『Therefore, the image of the face should be understood as merely similar.』 『Therefore, worldly people see their own face and are happy because of illusion.』 『Similarly, inferior teachers make inferior disciples practice wisdom and experience it, therefore they are happy.』 『Being happy and content with it, they do not even know the talk of the Dharma Seal.』 Those who are confused about this say that the teachers say that sleep and sexual intercourse are 'moments,' they think that it is only a slight cessation of conceptual thought. Mistakenly thinking about this, they say that a moment of wisdom arises during deep sleep and sexual intercourse. If that were the case, then sentient beings and those in cessation samadhi would also effortlessly attain Buddhahood, etc., which would be a fault. The teacher Indra...
བྷཱུ་ཏིས་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་གྲུབ་པ་ལས། དབང་པོ་གཉིས་འབྱུང་བདེ་བ་ནི། །དེ་ཉིད་ཡིན་ཞེས་སྐྱེ་ངན་སྨྲའི། །དེ་ནི་བདེ་བ་ཆེ་ཡིན་ཞེས། །རྒྱལ་བ་མཆོག་གིས་མ་གསུངས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་འཁྲིག་པའི་ཡེ་ཤེས་བཀག་པ་དང་། གཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་རྨོངས་པའི་བསྒོམ་པ་ཡེ་ཤེས་སུ་འདོད་པ་དགག་པའི་ཕྱིར། དེ་ཉིད་ལས། དེས་ན་སེམས་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ལ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ནི། ། 1-1008 དེ་ནི་རབ་ཏུ་དགག་པར་བྱ། །ཤིན་ཏུ་རྨོངས་པ་ཅི་ཡང་མི་དྲན་པའི་གནས་སྐབས་ཡེ་ཤེས་སུ། །རྣལ་འབྱོར་པ་ནི་ལ་ལ་འདོད། །རྒྱུ་རྨོངས་པ་བསྒོམས་པས་འབྲས་བུ་རྨོངས་པ་ནི། །གང་ཟག་རྨོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་འཐོབ་པར་འགྱུར། །ཐམས་ཅད་རྒྱུ་དང་མཚུངས་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་འཇིག་རྟེན་ལ་སྤྱོད་དེ། །ཀོ་ཏྲ་པ་ལས་འབྲས་སྐྱེ་བ། །གང་ནའང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །སློབ་དཔོན་ཞི་བ་འཚོས་ཀྱང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གྲུབ་པ་ལས། ཤར་ཆེན་གྱིས། འདི་ལྷ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་པར་འདུས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ལུང་ཡིན་ཟེར་བའང་ཡོད་གསུངས། གཉིད་མཐུག་ལོག་གནས་ལྟ་བུར་ནི། །རྣམ་རྟོག་མེད་ཅིང་བདག་མེད་པ། །མཚན་འཛིན་གྱི་འདུ་ཤེས་མེད་ཅིང་རྟོག་པ་དང་སྤྱོད་༼དཔྱོད་༽པ་མེད། །གཟུགས་མེད་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གང་ཡང་མེད། །ཅེས་བྱ་བ་ནས། བདག་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་འཕྲོག་པའི་རྐུན་པོ་ནི། །དེ་ཡིས་སྡིག་པ་ཅི་མ་བྱས། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལས་འཕྲོས་ནས་གསུངས་སོ། །རྒྱས་པར་གོང་དུ་བཀག་ཟིན་ཏོ། །གསུམ་པ་གོ་རིམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ནི་བཞི་པར་སྐྱེ་སྟེ། དེ་ལ་ཐོག་མར་སྐད་ཅིག་མའི་གོ་རིམ་གྱིས་དགའ་བའི་གོ་རིམ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ཕྱི་མའི་གསུམ་པ་ལས། 1-1009 དུས་སྐད་ཅིག་མ་བཞིའི་དབྱེ་བས་ཕྱེ་བ་ཉིད་ཀྱིས། །དུས་ཅན་དགའ་བ་བཞིའི་ཉམས་མྱོང་དུས་དེ་ལས་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བས། །དུས་སྐད་ཅིག་བཞི་ཤེས་ན་བདེ་བ་ལ་དགའ་བ་ཤེས་པར་འགྱུར། །དེའི་གནས་ཨེ་བྃ་རྣམ་པར་རབ་ཏུ་གནས། །ཞེས་སོ། །སྐད་ཅིག་མ་ཉིད་གང་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་ཉིད་ལས། སྣ་ཚོགས་དང་ནི་རྣམ་སྨིན་དང་། །རྣམ་ཉེད་དེ་བཞིན་མཚན་ཉིད་བྲལ། །སྐད་ཅིག་བཞི་ནི་རབ་ཤེས་པ། །དེ་ལྟར་རྣལ་འབྱོར་པས་ཤེས་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །སྣ་ཚོགས་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དེ་ཉིད་ལས། འཁྱུད་དང་འོ་བྱེད་ལ་སོགས་པ། །སྣ་ཚོགས་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་བཤད། །རྣམ་པར་སྨིན་པ་དེ་ལས་བཟློག་པ་སྟེ་རྩོལ་བ་ཆུང་ཞིང་བདེ་བ་ཆེའོ། །འདི་ལ་བདེ་བའི་ཚོར་བ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཟ་ཞིང་མྱོང་བ་ཉིད། །བདག་གི་བདེ་བ་ཟོས་ཤིང་མྱོང་ངོ་ཞེས་འཇིག་རྟེན་པ་ཡི། །གྲོས་བྱེད་པ་ལྟར་རྟོག་ཅིང་དཔྱོད་པ་ནི་རྣམ་པར་ཉེད་པར་བརྗོད། །མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བ་ནི་གོང་མ་གསུམ་ལས་གཞན་པ། །ཆགས
【現代漢語翻譯】 Bhutis 也從智慧成就中說，兩種力量產生快樂，那就是涅槃。他們錯誤地說那是涅槃，但至尊勝者（佛陀）並未說那是最大的快樂。』 這句話是爲了禁止性交的智慧，並駁斥將睡眠的智慧和愚癡的禪修視為智慧的觀點。正如《喜金剛本續》所說：『因此，完全禁止將無心狀態視為真如。』 一些瑜伽士認為完全愚昧、什麼都記不起來的狀態是智慧。通過修習愚昧的因，只會獲得愚昧的果。一切都與其因相同，其果在世間顯現。從牛糞中生出果實，在任何地方都不可能。』 諸如此類的說法被廣泛闡述。寂護論師也在《建立真如》中對此進行了闡述。夏欽說：『有人說這是所有天神真實聚集的續部的教言。』 就像沉睡、顛倒的狀態一樣，沒有分別念，沒有我執，沒有對相的執著，沒有思考和判斷，沒有任何無色有為的功德。』 從那裡開始，『那個奪走所有自身功德的盜賊，他會不造作罪業嗎？』 諸如此類的說法是從涅槃的角度出發而說的。以上已經廣泛駁斥過了。 第三，按照順序，俱生喜應在第四位產生。首先，要了解剎那順序的喜樂次第。正如《後續三論》所說：『通過四剎那的區分，有時的四喜體驗會從那時產生。如果知道四個剎那，就能知道對快樂的喜悅。其位置是 A (ཨ，Aakar आकार，A，無) E (ཨེ，Ekaar एकार，E，一) BAM (བྃ，BAM बीज，BAM，種子字) 完美地安住。』 那麼，什麼是剎那呢？正如《喜金剛本續》所說：『多樣和異熟，以及完全享受，同樣地，無相。如果能完全瞭解這四個剎那，瑜伽士就能瞭解。』 什麼是多樣等呢？它們是什麼樣的呢？正如《喜金剛本續》所說：『擁抱和親吻等等，被稱為各種各樣的形式。異熟是與此相反的，努力少而快樂大。』 在這裡，快樂的感受被智慧所吞噬和體驗。『我吞噬和體驗自己的快樂』，像世俗之人一樣思考和判斷，這被稱為完全享受。與無相不同於前三者，貪執……
【English Translation】 'Bhutis also say that from the accomplishment of wisdom, two powers arise, which is bliss, that is nirvana. They wrongly say that is nirvana, but the Supreme Conqueror (Buddha) did not say that is the greatest bliss.' This statement is to prohibit the wisdom of sexual intercourse and to refute the view that the wisdom of sleep and the meditation of ignorance are considered wisdom. As the Hevajra Tantra says: 'Therefore, it is completely forbidden to regard the state of mindlessness as suchness.' Some yogis consider the state of complete ignorance, where nothing can be remembered, as wisdom. By practicing the cause of ignorance, only the fruit of ignorance will be obtained. Everything is the same as its cause, and its fruit manifests in the world. It is impossible for fruit to grow from cow dung anywhere.' Such statements are widely elaborated. Acharya Shantarakshita also elaborated on this in the 'Establishment of Suchness'. Sharchen said: 'Some say that this is the teaching of the tantra where all the deities are truly gathered.' Like the state of sleep, inversion, there is no conceptualization, no ego, no attachment to characteristics, no thinking and judgment, and no qualities of formless conditioned phenomena.' Starting from there, 'That thief who steals all the qualities of oneself, what sins would he not commit?' Such statements are made from the perspective of nirvana. The above has been widely refuted. Third, in order, the Co-emergent Bliss should arise in the fourth position. First, one must understand the order of bliss in the sequence of moments. As the Uttaratantra says: 'Through the distinction of four moments, the experience of the four joys at times arises from that time. If one knows the four moments, one can know the joy of happiness. Its location is A (ཨ，Aakar आकार，A，without), E (ཨེ，Ekaar एकार，E，one), BAM (བྃ，BAM बीज，BAM，seed syllable) perfectly abides.' So, what is a moment? As the Hevajra Tantra says: 'Diversity and maturation, and complete enjoyment, similarly, without characteristics. If one can fully understand these four moments, the yogi can understand.' What are diversity, etc.? What are they like? As the Hevajra Tantra says: 'Hugging and kissing, etc., are called various forms. Maturation is the opposite of this, with less effort and greater happiness.' Here, the feeling of happiness is devoured and experienced by wisdom. 'I devour and experience my own happiness,' thinking and judging like worldly people, this is called complete enjoyment. Without characteristics is different from the previous three, attachment...
་པ་དང་ཆགས་བྲལ་གྱི་མཐའ་རྣམ་པར་སྤངས། །ཞེས་སོ། །སྐད་ཅིག་མ་བཞི་དང་དགའ་བ་བཞིའི་དུས་ནི། སྣ་ཚོགས་དང་པོ་དགའ་བ་ཉིད། །རྣམ་སྨིན་ལ་ནི་མཆོག་དགའ་ཉིད། །རྣམ་ཉེད་དགའ་བྲལ་དགའ་བ་ཉིད། །མཚན་བྲལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཉིད། །ཅེས་སོ། ། 1-1010 དེ་ལྟར་བརྗོད་ཀྱང་ལུང་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པའི་སྐྱེ་བོ་དག་ནི། བདག་གི་བདེ་བ་ཟོས་པ་ཡིས། །གྲོས་ནི་རྣམ་པར་ཉེད་པར་བརྗོད། །ཅེས་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་ཉེད་པ་བཞི་པར་འབྱུང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་གོང་མ་ཉིད་བརྟན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེའི་རྒྱུད་ལས། འོ་དང་འཁྱུད་པ་ལ་སོགས་ཀྱི། །སྣ་ཚོགས་དགའ་བ་སྣ་ཚོགས་ཉིད། །བྷ་གར་ལིངྒ་རབ་སྦྱོར་བས། །རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཡེ་ཤེས་མཆོག །ཕྱག་རྒྱ་ཉིད་ལ་རྣམ་པར་ཉེད། །མཚན་ཉིད་བྲལ་བས་ངེས་མཚོན་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས་བསྲུབ་པ་དང་སྲུབ་པའི་སྦྱོར་བས་ཕྱག་རྒྱ་ཉེད་པ་ནི་རྣམ་པར་ཉེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་གསུམ་པར་འབྱུང་བར་རིགས་སོ། །ལུང་གཞན་དང་པོ་དགའ་བ་ཙམ་ཉིད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྔར་བརྗོད་པའི་ལུང་ཡང་འདིར་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་རྩོད་སྤང་ནི་གཉིས། དགའ་བྲལ་དང་དགའ་བྲལ་གྱི་དགའ་བ་མི་འཁྲུལ་བར་བྱ་བ་དང་། མཆོག་དགའ་དང་མཆོག་དགའི་དགའ་བ་མི་འཁྲུལ་བར་བྱ་བའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱང་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་ཞིབ་ཏུ་བརྗོད་ན། དེ་ལྟར་ན་མཆོག་མཐའ་དགའ་བྲལ་ཞེས་བྱ་བའི་ལུང་ཇི་ལྟར་དྲང་ཞེ་ན། མཆོག་དགའ་ལ་ནི་གཉིས་ཡོད་དེ། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་དུས་ཀྱི་མཆོག་དགའ་དང་། ལྷན་སྐྱེས་ཉིད་ལ་མཆོག་དགར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་མཆོག་དགའ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། 1-1011 རྡོ་རྗེ་དང་པདྨ་སྦྱར་བས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་དགའ་བ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་མཆོག་དགའ་འོ། །ལྷན་སྐྱེས་ནི་དགའ་བ་གསུམ་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་མཆོག་དགའ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། དགའ་བ་གསུམ་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་དགར་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་ལམ་མེད་ཅིང་སྒོམ་པ་པོ་གང་ཟག་ཡང་མེད་ལ། །དེའི་ལུས་ཀྱང་མེད་ཅིང་གཟུང་བ་མེད་དང་འཛིན་པའང་མེད་ཅེས་མདོར་བསྟན་ནས། ལུས་མེད་པས་ན་ཤ་དང་ཁྲག་ཀྱང་མེད་ཅིང་བཤང་དང་གཅི་བ་མེད། །གཟུང་འཛིན་མེད་པས་སྐྱུག་བྲོ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཚུལ་ལུགས་ལ་རྨོངས་མེད་གཙང་སྦྲ་མེད་༼མཆོད་༽ཕྱིར་ཐོགས་མེད་དང་། །ཆགས་མེད་སྡང་བ་མེད་དང་རྨོངས་མེད་ཕྲག་དོག་མེད། །སེར་སྣ་མེད་ཅིང་ང་རྒྱལ་མེད་དང་མཐོང་བྱ་སྟེ་ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་མེད། །ལམ་མེད་པས་བསྒོམ་དང་སྒོམ་པ་པོ་སེམས་ཀྱང་མེད་ཅིང་བཤེས་དང་དགྲ་མེད་ཅིང་། །མདོར་ན་རློམ་སེམས་མེད་པའི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བས་ཟུང་འཇུག་ཉིད་དོ། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། ཐོབ་མར་མཆོག་དགའ་ཞེས་པ་དང་། མཇ
【現代漢語翻譯】 遠離痛苦和執著的邊際。』如是說。四剎那和四喜的時刻是：『最初是雜喜，成熟時是勝喜，離貪是離喜，無相是俱生喜。』如是說。 儘管如此說，那些錯誤理解經文的人卻說：『因為我享受了快樂，所以說這是第四種錯誤。』如果有人這樣說，那是不對的。爲了鞏固上述經文，在《智慧明點續》中說：『關於愛撫等，各種喜悅是各種各樣的。在蓮花和金剛結合時，成熟的是最勝的智慧。在手印中體驗，通過無相來確定。』因此，通過攪拌和攪拌的結合來體驗手印，這可以被認為是第三種體驗。其他經文，如『最初只是喜悅』等，也應在此處引用。第二，辯論的消除分為兩種：不混淆離喜和離喜之喜，以及不混淆勝喜和勝喜之喜。如果將這兩者放在一起詳細說明，那麼如何解釋『最勝邊際離貪』的經文呢？勝喜有兩種：成熟時的勝喜和俱生時的勝喜。為什麼第一個被稱為勝喜呢？ 因為金剛和蓮花的結合產生了最勝的喜悅，所以稱為勝喜。俱生喜是三種喜悅中最殊勝的，因此被稱為勝喜。在根本續的第一品第十節中說：『在三種喜悅中最殊勝的俱生喜，沒有道路，也沒有修行者。』並且沒有身體，沒有所取，也沒有能取。』簡要地說明了，『因為沒有身體，所以沒有肉和血，沒有大小便。』因為沒有能取和所取，所以沒有令人厭惡的世俗習俗，沒有無知，沒有潔癖（供養），所以沒有障礙。』沒有執著，沒有憎恨，沒有無知，沒有嫉妒。』沒有吝嗇，沒有傲慢，沒有可見的，也沒有可獲得的果實。』因為沒有道路，所以沒有冥想和冥想者，沒有朋友和敵人。』簡而言之，沒有自負的俱生智慧，在世俗中顯現為各種各樣，所以是雙運。』如是說。最初被稱為勝喜，最後被稱為
【English Translation】 Completely abandoning the extremes of suffering and attachment. ' Thus it is said. The time of the four moments and the four joys is: 'The first is the various joys, the ripening is the supreme joy, detachment is the joy of detachment, and the absence of characteristics is the coemergent joy.' Thus it is said. Even though it is said that way, those who wrongly interpret the scriptures say: 'Because I have enjoyed the pleasure, it is said that this is the fourth error.' If someone says that, it is not correct. In order to strengthen the above scripture, in the Essence of Wisdom Thigle Tantra it is said: 'Regarding caresses and so on, the various joys are various. When the lotus and vajra are combined, what ripens is the supreme wisdom. Experience in the mudra, and determine through the absence of characteristics.' Therefore, experiencing the mudra through the combination of churning and churning can be considered the third experience. Other scriptures, such as 'The first is just joy' and so on, should also be quoted here. Second, the elimination of debate is divided into two: not confusing the joy of detachment and detachment, and not confusing the supreme joy and the joy of supreme joy. If these two are explained in detail together, then how should the scripture 'Supreme Limit Detachment' be interpreted? There are two kinds of supreme joy: the supreme joy at the time of ripening and the supreme joy at the time of coemergence. Why is the first called supreme joy? Because the combination of vajra and lotus gives rise to the supreme joy, it is called supreme joy. Coemergent joy is the most supreme of the three joys, so it is called supreme joy. In the tenth section of the first root tantra, it is said: 'In the coemergent joy, which is the most supreme of the three joys, there is no path, and there is no practitioner.' And there is no body, no object to be grasped, and no grasper. ' Briefly stating, 'Because there is no body, there is no flesh and blood, and there is no excrement and urine.' Because there is no grasper and grasped, there are no disgusting worldly customs, no ignorance, no cleanliness (offering), so there is no obstruction. 'No attachment, no hatred, no ignorance, no jealousy.' No miserliness, no arrogance, no visible, and no obtainable fruit. 'Because there is no path, there is no meditation and meditator, no friends and enemies.' In short, the coemergent wisdom without conceit appears in various ways in the mundane, so it is union. ' Thus it is said. Initially called supreme joy, and finally called
ུག་ཏུ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་སྣ་ཚོགས་ཉིད། ཅེས་ལྷན་སྐྱེས་ཉིད་ལ་མཆོག་དགར་གསུངས་པས་སོ། །དགའ་བྲལ་ལ་ཡང་གཉིས་ཡོད་དེ། དགའ་འབྲལ་གྱི་དགའ་བ་དང་། དགའ་བ་དང་བྲལ་བའི་དགའ་བྲལ་ལོ། ། 1-1012 དང་པོ་ནི་སྐད་ཅིག་གསུམ་པ་རྣམ་པར་ཉེད་པའི་སྐབས་སུ་བྱུང་བའི་ཕྱི་བྱད་གཟུགས་སུ་ཞེན་པའི་དགའ་བ་དང་བྲལ་ཞིང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་རགས་རིམ་ནུབ་པས་དགའ་བྲལ་གྱི་དགའ་བའོ། །དགའ་བྲལ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལུས་ལ་ཉམས་པ་སྟེ། དགའ་བའི་རྒྱུ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་ཁ་ཅིག་དགའ་བྲལ་གྱི་དགའ་བར་འདོད་ན་ཤིན་ཏུའང་འཁྲུལ་ཏེ། འདི་ནི་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་སྤང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ག་པུར་ཉིད་ནི་བདག་མེད་མ། །བདེ་བ་བདག་མེད་ཚུལ་ཅན་ཉིད། །ཅེས་ག་པུར་སྤངས་ན་བདག་མེད་མ་སྤངས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་མི་སྤང་བ་དང་། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། འཕྲོས་པ་ལས་ནི་ཆགས་པའི་བདེ་བ་དང་བྲལ་བར་འགྱུར། །སྡུག་བསྔལ་བས་ནི་ཁམས་ཟད་དེ། །ཁམས་ཟད་པས་ནི་འཆི་བར་འགྱུར། །ཤི་ནས་དེ་དག་འགྲོ་བ་གཞན་དུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །སྲིད་པར་འཆི་འཕོ་ཞིང་སྐྱེ་བ་སྟེ། །དེ་ཕྱིར་འབད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །ཆགས་པས་དོར་བ་རྣམ་པར་སྤངས། །ཞེས་པ་དང་། གསང་བ་གྲུབ་པ་ལས་ཀྱང་། དངོས་གྲུབ་ཀུན་གྱི་རྟེན་གྱུར་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྤངས་གྱུར་ན། །རྣམ་ཤེས་ཕུང་པོ་བརྒྱལ་འགྱུར་བས། །མ་སྨད་དངོས་གྲུབ་ག་ལ་ཡོད། །ཅེས་གསུངས་པས་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྤངས་པ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་དུ་སྤང་བྱ་ཉིད་ཡིན་པ་དང་། 1-1013 དེ་ལ་དགའ་བྲལ་གྱི་དགའ་བར་བྱས་ན། དགའ་བ་དང་བྲལ་བར་ནི་འགྱུར་གྱི། དགའ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དགའ་བའི་རྒྱུ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགའ་བ་བཞིར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ་ཐ་མ་དགའ་བ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དགའ་བ་གསུམ་པོ་ཁོ་ན་ལས་མེད་དོ་ཞེ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགའ་བ་བཞིར་གསུངས་པ་ལ་དོན་མེད་དོ། །དེ་བས་ན་མཆོག་མཐའ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་དགའ་བ་གསུམ་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་ལྷན་སྐྱེས་དེ་ལ་ཡང་ནང་གི་དབྱེ་བས་དགའ་བ་བཞི་ཡོད་པ་ལས་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ལྷན་སྐྱེས་ཞེས་སོ། །དགའ་བྲལ་གྱི་དང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐིག་ལེ་དབང་གི་གནས་སུ་མ་ལྷུང་བའི་སྔོན་དུ་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ལྷན་སྐྱེས་དེ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །ལུང་དང་རིགས་པ་གཞན་ནི་གཞུང་མང་དུ་དོགས་པས་མ་བྲིས་སོ། །དམིགས་པ་དང་བཅས་པའི་རང་བྱིན་བརླབ་དང་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཐབས་བསྟན་ཟིན་ཏོ། ། དམིགས་མེད་བསྒོམ་པ་ལ་གཉིས། གཉིས་ཀའི་དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་བསྐྱང་ཚུལ་དང་། རང་བྱིན་བརླབ་ཀྱི་དམིགས་མེད་བྱེ་བྲག་ཏུ་བསྐྱང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་དམིགས་པ་དང་བཅས་པ་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་དམིགས་པ་མེད་པ་སྐྱེ་ཡི།
【現代漢語翻譯】 'ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་སྣ་ཚོགས་ཉིད།' (lhan cig skyes pa sna tshogs nyid)（俱生種種自體）因此說俱生本身是最殊勝的。喜與離也有兩種：喜離之喜和離喜之喜離。 第一種是當第三個剎那完全成熟時，與對外在事物形式的執著分離而產生的喜悅，以及粗略分別念消失時產生的喜離之喜。喜離是指菩提心從身體中消退，因為與喜悅的因分離。有些人認為這是喜離之喜，那是極其錯誤的，因為這在任何情況下都應該避免。如雲：'ག་པུར་ཉིད་ནི་བདག་མེད་མ། །བདེ་བ་བདག་མེད་ཚུལ་ཅན་ཉིད།' (ga pur nyid ni bdag med ma / bde ba bdag med tshul can nyid)（樟腦本身是無我母，樂是無我相）如果捨棄樟腦，就會變成沒有捨棄無我母，因此不能捨棄。在《大樂續》中也說：'འཕྲོས་པ་ལས་ནི་ཆགས་པའི་བདེ་བ་དང་བྲལ་བར་འགྱུར། །སྡུག་བསྔལ་བས་ནི་ཁམས་ཟད་དེ། །ཁམས་ཟད་པས་ནི་འཆི་བར་འགྱུར། །ཤི་ནས་དེ་དག་འགྲོ་བ་གཞན་དུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །སྲིད་པར་འཆི་འཕོ་ཞིང་སྐྱེ་བ་སྟེ། །དེ་ཕྱིར་འབད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །ཆགས་པས་དོར་བ་རྣམ་པར་སྤངས།' (』phros pa las ni chags pa』i bde ba dang bral bar 』gyur / sdug bsngal bas ni khams zad de / khams zad pas ni 』chi bar 』gyur / shi nas de dag 』gro ba gzhan du skye bar 』gyur / srid par 』chi 』pho zhing skye ba ste / de phyir 』bad pa thams cad kyis / chags pas dor ba rnam par spangs)（從散逸中會失去貪慾的快樂，痛苦會耗盡精氣，精氣耗盡會導致死亡，死後他們會轉生到其他道，在輪迴中經歷死亡和轉生，因此，通過一切努力，完全避免因貪慾而放棄。）以及在《秘密成就法》中也說：'དངོས་གྲུབ་ཀུན་གྱི་རྟེན་གྱུར་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྤངས་གྱུར་ན། །རྣམ་ཤེས་ཕུང་པོ་བརྒྱལ་འགྱུར་བས། །མ་སྨད་དངོས་གྲུབ་ག་ལ་ཡོད།' (dngos grub kun gyi rten gyur pa』i / byang chub sems ni spangs gyur na / rnam shes phung po brgyal 』gyur bas / ma smad dngos grub ga la yod)（如果捨棄了作為一切成就之基礎的菩提心，識蘊將會昏厥，哪裡會有無上的成就呢？）因此，捨棄菩提心在任何情況下都應該避免。 如果將此視為喜離之喜，那將會變成離喜，而不是喜，因為捨棄了喜悅的因。也不會變成四喜，因為最終會與喜悅分離。如果說只有前三種喜悅，那麼世尊所說的四喜就沒有意義了。因此，所謂的最勝邊際等，是指在三種喜悅中最殊勝的俱生喜，其中又以內部分為四喜，即俱生之俱生。所謂喜離之初，是指在明點未落入蓮花之前，俱生之俱生將會產生的意思。由於擔心內容過多，所以沒有寫其他的經文和道理。有相的自加持和壇城輪的方便已經講完。無相的修法有兩種：依靠兩種有相而生起的智慧的修持方法，以及自加持的無相的特殊修持方法。第一種是依靠那些有相，無相將會生起。
【English Translation】 'Lhan cig skyes pa sna tshogs nyid.' (俱生種種自體, Co-emergent manifold itself) Therefore, it is said that co-emergence itself is the most supreme. There are also two types of joy and separation: the joy of joy-separation and the joy-separation of separation from joy. The first is the joy that arises when the third moment is fully matured, separated from the attachment to external forms, and the joy of joy-separation that arises when coarse conceptual thoughts disappear. Joy-separation refers to the decline of Bodhicitta from the body, because it is separated from the cause of joy. Some consider this to be the joy of joy-separation, which is extremely wrong, because it should be avoided in all circumstances. As it is said: 'ga pur nyid ni bdag med ma / bde ba bdag med tshul can nyid' (樟腦本身是無我母，樂是無我相, Camphor itself is the mother of no-self, pleasure is the nature of no-self) If camphor is abandoned, it will become not abandoning the mother of no-self, therefore it cannot be abandoned. In the 'Great Bliss Tantra' it is also said: '』phros pa las ni chags pa』i bde ba dang bral bar 』gyur / sdug bsngal bas ni khams zad de / khams zad pas ni 』chi bar 』gyur / shi nas de dag 』gro ba gzhan du skye bar 』gyur / srid par 』chi 』pho zhing skye ba ste / de phyir 』bad pa thams cad kyis / chags pas dor ba rnam par spangs' (從散逸中會失去貪慾的快樂，痛苦會耗盡精氣，精氣耗盡會導致死亡，死後他們會轉生到其他道，在輪迴中經歷死亡和轉生，因此，通過一切努力，完全避免因貪慾而放棄, From dissipation, one will be separated from the pleasure of attachment, suffering will exhaust the essence, the exhaustion of essence will lead to death, after death they will be reborn in other realms, experiencing death and rebirth in samsara, therefore, through all efforts, completely avoid abandoning due to attachment.) And in the 'Secret Accomplishment' it is also said: 'dngos grub kun gyi rten gyur pa』i / byang chub sems ni spangs gyur na / rnam shes phung po brgyal 』gyur bas / ma smad dngos grub ga la yod' (如果捨棄了作為一切成就之基礎的菩提心，識蘊將會昏厥，哪裡會有無上的成就呢？, If the Bodhicitta, which is the basis of all accomplishments, is abandoned, the consciousness aggregate will faint, where will there be unsurpassed accomplishment?) Therefore, abandoning Bodhicitta should be avoided in all circumstances. If this is considered the joy of joy-separation, it will become separation from joy, not joy, because the cause of joy is abandoned. It will also not become the four joys, because it will eventually be separated from joy. If it is said that there are only the first three joys, then the four joys spoken by the Blessed One would be meaningless. Therefore, the so-called supreme limit, etc., refers to the co-emergent joy that is most supreme among the three joys, which is internally divided into four joys, namely the co-emergent of co-emergence. The so-called first of joy-separation means that before the drop falls into the lotus, the co-emergent of co-emergence will arise. Due to concerns about excessive content, other scriptures and reasons have not been written. The method of self-blessing with signs and the mandala wheel has been explained. There are two types of formless meditation: how to cultivate the wisdom that arises based on the two types of forms, and the special method of cultivating the formless self-blessing. The first is that based on those forms, the formless will arise.
དམིགས་པ་མེད་པ་ཐོག་མ་ཉིད་ནས་བསྒོམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། 1-1014 རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་སྐད་དུ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་ཀྱང་། དམིགས་པ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་སུ། །མི་དམིགས་པ་ནི་རབ་ཏུ་སྐྱེ། །མི་དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སུ། །མི་དམིགས་པ་ནི་རབ་ཏུ་སྐྱེ། །ཞེས་གསུངས་ལ། ཀོ་ཏ་ལི་པས་ཀྱང་། མིག་གི་རྣམ་ཤེས་རྟོགས་པ་ཡིས། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ངོ་མཚར་ཆེ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཉིས་པོ་དག་གི་༼ནི་༽སྤྱོད་པ་ཡིས། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་འབར་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་དམིགས་པ་དང་བཅས་པའི་རང་བྱིན་བརླབ་བམ་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཐབས་ལ་བརྟེན་ནས་ཡེ་ཤེས་ཅུང་ཟད་ཙམ་སྐྱེས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དམིགས་པ་མེད་པ་བསྒོམ་པར་བྱ་སྟེ། རྒྱུ་དང་ལམ་དང་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་ལྔ་པ་ལས། སྒོམ་པ་པོ་མེད་བསྒོམ་པ་མེད། །ལྷ་མེད་སྔགས་ཀྱང་ཡོད་མ་ཡིན། །སྤྲོས་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ལས། །ལྷ་དང་སྔགས་ནི་ཡང་དག་གནས། །ཞེས་སོ། །བརྗོད་དུ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་ན་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ཇི་ལྟར་ཡིན་སྙམ་ན། ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུའོ། །ཀུན་རྫོབ་ཙམ་ཏུ་སྣང་ཡང་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། 1-1015 ཉམས་མྱོང་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་གཟུགས་ཏེ་རང་བཞིན་དང་། །བདེ་བ་བསྐྱེད་པས་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་རྣལ་འབྱོར་མ། །དེ་ཉིད་ལ་སྙིང་པོ་ལེན་ཅིང་རྟོག་པ་གཅོད་པས་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་དང་། །དཔེའི་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ཡི་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་དྲུག་པ་ལས་ཀྱང་། ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱར་བཤད། །བདེ་བ་དམ་པ་རུ་ནི་བརྗོད། །རང་འབྱུང་ངོ་བོ་ཉིད་འདི་ནི། །ཆོས་ཀྱི་སྐུར་ནི་རབ་ཏུ་གྲགས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་པར་བྱས་ནས་ཆོས་བདག་མེད་པ་བསྒོམ་པར་བྱ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། གང་ཕྱིར་ཡིད་ཀྱིས་བདེན་ཞེན་དང་བཅས་ཏེ་མི་བསྒོམ་པར། །འགྲོ་བ་སྟེ་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ལྟ་བས་ཟིན་པར་བྱས་ནས་བསྒོམ་པར་བྱ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ནི་ཡོངས་སུ་ཤེས་ན། །འཛིན་པ་དང་བཅས་པས་སྒོམ་པ་ཉིད་ནི་གནས་ལུགས་ཀྱི་དོན་སྒོམ་པ་མིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་གང་ཕྱིར་ཡིད་ཀྱིས་མི་བསྒོམ་པ་ཇི་ལྟར་སྒོམ་སྙམ་ན། མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ཏེ། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས། སྟོང་པ་བསྒོམ་པར་མི་བྱ་སྟེ། །སྟོང་མིན་བསྒོམ་པར་མི་བྱའོ། །སྟོང་པ་མི་སྤང་རྣལ་འབྱོར་པས། །སྟོང་མིན་ཡོངས་སུ་མི་སྤང་ངོ་། །སྟོང་དང་སྟོང་མིན་བཟུང་བ་ལས། ། 1-1016 རྟོག་པ་ཉུང་མིན་སྐྱེ་བར་འ
{ "translations": [ "從一開始就修習無所緣是不對的，因為它是所依和能依的關係。正如《經莊嚴論》中所說：『依靠所緣才能生起無所緣，依靠無所緣才能生起無所緣。』郭達利巴也說：『以眼識了悟，無二智慧甚奇妙。』等等，『以二者的行持，無二智慧得以熾燃。』因此，依靠具有所緣的自加持或壇城輪的方法，生起少許智慧后，再修習無所緣。應當了知，一切因、道、果都是不可言說的自性。正如根本續第一品的第五節所說：『無有修者，無有修法，無有本尊，亦無咒語。從無戲論的自性中，本尊和咒語真實存在。』如果自性是不可言說的，那如何顯現為種種現象呢？僅僅是世俗諦而已。即使顯現為世俗諦，也應當了知，所有這些都是俱生智。正如后根本續第四品所說：『體驗智慧即是俱生之形，是自性，因生起安樂故為大樂瑜伽母，于彼取其精華並斷除分別，故為壇城輪，是五種譬喻智慧的自性。』桑布扎續的第六節也說：『此智慧被稱為金剛薩埵（多吉森華，वज्रसत्त्व，vajrasattva，金剛勇識），被稱為殊勝安樂，此自生之體性，被尊稱為法身。』如此了知后，應當修習法無我。正如根本續第八品所說：『因為心中懷有實執而未修習，故應以觀照一切行者，即一切事物后而修習。若能完全了知一切法的體性，則懷有執著的修習，並非修習實相之義。』那麼，心中不修習，又該如何修習呢？應當遠離一切邊見。正如桑布扎續第二節的第二部分所說：『不應修習空性，亦不應修習非空性。瑜伽士不應捨棄空性，亦不應完全捨棄非空性。執著空與非空，』」 "俱生智會生起。" ], "english_translations": [ "It is not right to meditate on the absence of focus from the very beginning, because it is the basis and the dependent. As it is said in the Ornament of the Sutras: 'Depending on the focus, the absence of focus arises. Depending on the absence of focus, the absence of focus arises.' Kotalipa also said: 'With the understanding of eye consciousness, the non-dual wisdom is wonderful.' And so on, 'With the practice of the two, the non-dual wisdom will blaze.' Therefore, relying on the method of self-blessing with focus or the mandala wheel, after a little wisdom arises, one should meditate on the absence of focus. One should know that all causes, paths, and results are of an unspeakable nature. As it is said in the fifth chapter of the first root tantra: 'There is no meditator, no meditation, no deity, and no mantra. From the nature of non-elaboration, the deity and mantra truly exist.' If the nature is unspeakable, how does it appear in various forms? Only as conventional truth. Even though it appears only as conventional truth, one should know that all of these are co-emergent wisdom. As it is said in the fourth chapter of the later root tantra: 'Experiential wisdom is the form of co-emergence, the nature, and because it generates bliss, it is the yogini of great bliss. Taking its essence and cutting off thoughts, it is the mandala wheel, the nature of the five example wisdoms.' And in the sixth chapter of the Samputa it is said: 'That wisdom is said to be Vajrasattva (多吉森華，वज्रसत्त्व，vajrasattva，Diamond Being). It is called supreme bliss. This self-born essence is known as the Dharmakaya (法身，chos kyi sku, dharmakāya, Dharma Body).' Having understood this, one should meditate on the absence of self in phenomena. As it is said in the eighth chapter of the root tantra: 'Because one does not meditate with a mind attached to truth, one should meditate after grasping all beings, that is, all things, with sight. If one fully knows the nature of all things, then meditating with attachment is not meditating on the meaning of the true state.' Then, if one does not meditate with the mind, how should one meditate? It is to be free from all extremes. As it is said in the second part of the second chapter of the Samputa: 'One should not meditate on emptiness, nor should one meditate on non-emptiness. The yogi should not abandon emptiness, nor should he completely abandon non-emptiness. From grasping emptiness and non-emptiness,'" "Non-minimal thoughts will arise." ] }
གྱུར། །རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤངས་སྙམ་ན་ཀུན་རྟོག་སྟེ། །དེ་ཕྱིར་དེ་ཉིད་ཡོངས་སུ་སྤངས། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཐ་ན་ང་ཅི་ཡང་མི་སྒོམ་མོ་སྙམ་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའང་སྤངས་པ་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། དེ་ལྟ་བུའི་གཉིས་ཀྱི་གཟུང་བ་ཡོངས་སུ་སྤངས་པ་ནི། །རྣམ་པར་གྲོལ་བ་སྟེ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐོང་བའམ་དེ་ནི་དམིགས་གཏད་དང་བྲལ་བས་གནས་དང་ལྡན་པ་༼བྲལ་བ་༽སྟེ། ང་ཞེས་བྱ་བའི་ཀུན་རྟོག་འདི་འཛིན་བཅས་ཡིན་པས། །དེ་ཕྱིར་འདི་ནི་ཡང་དག་སྤངས། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟ་བུ་དེའི་མཚན་ཉིད་རེ་ཞིག་ལས་དང་པོ་པས་བློའི་ཡུལ་དུ་ཇི་ལྟར་བྱ་སྙམ་ན། རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། རྣམ་པ་མེད་ཅིང་དོགས་པ་མེད། །འདོད་པ་མེད་ཅིང་སྡིག་པ་བྲལ། །ཐོག་མ་ཐ་མའི་རྟོག་ལས་གྲོལ། །ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་མཁས་པས་བསྒོམ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། བསྒོམ་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་འདི་ལ་སྒོམ་བྱེད་ཀྱི་ཤེས་པ་འདིས་བསྒོམ་པའི་དངོས་པོ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་བསྒོམ། བསྒོམས་པའི་འབྲས་བུ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཐོབ་པར་བྱ་སྙམ་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའང་མེད། ཉོན་མོངས་པ་དང་དེའི་འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་སྤངས་པའི་རྣམ་རྟོག་ཀྱང་མེད། འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་དང་། དེ་སྒྲུབ་པའི་གཉེན་པོ་ཡེ་ཤེས་བརྟེན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའང་མེད་པས་དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཡེ་ཤེས་ཅུང་ཟད་སྐྱེས་པ་དང་བསྲེས་ནས་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ཡིན་ནོ། ། 1-1017 དེ་སྐད་དུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་འགྲེལ་ལས། དམིགས་པ་མེད་པའི་སེམས་སུ་ནི། །གནས་པ་ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། །ནམ་མཁའ་སྒོམ་པ་དེ་ཉིད་ནི། །སྟོང་ཉིད་སྒོམ་པར་བཞེད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སྙིང་རྗེ་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན། མི་འགྱུར་ཏེ། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས། སྙིང་རྗེ་ལྡན་པས་སེམས་ཅན་ལ། །རྒྱབ་ཀྱིས་ཕྱོགས་པར་མི་བྱ་ཞིང་། །ཞེས་བྱ་བ་ནས། དམིགས་མེད་གནས་སུ་ཤེས་རབ་དང་། །དམིགས་མེད་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད། །བློ་དང་ལྷན་ཅིག་གཅིག་གྱུར་པས། །ནམ་མཁའ་ནམ་མཁའ་ཇི་ལྟ་བའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་བར་འབྲས་བུ་དང་ཐུན་མོང་དུ་གསུངས་སོ། །རང་བྱིན་བརླབ་དང་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་དམིགས་པ་དང་བཅས་པ་གཉིས་ཀའི་ཐུན་མོང་གི་དམིགས་པ་མེད་པའི་བསྒོམ་པའོ། །གཉིས་པ་རང་བྱིན་བརླབ་འབའ་ཞིག་གི་དམིགས་པ་མེད་པར་སྦྱོར་ན་ལེའུ་བརྒྱད་པའི། གང་ཕྱིར་ཡིད་ཀྱིས་མི་སྒོམ་པར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ལས་དང་པོ་པས་ཀྱང་སྒོམ་དུ་རུང་ཡང་ཡུལ་ལ་ཡེ་ཤེས་ངོས་བཟུང་བའི་མན་ངག་ལ་སོགས་པ་སྟོན་ཏེ། ལེའུ་བརྒྱད་པར་འཆད་པར་འགྱུར་རོ།། །། གཉིས་པ་ཐབས་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་གཉིས། དོན་དམ་པར་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྔགས་དང་ལྷ་ཡང་དག་པར་གནས་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】 如果認為已經完全捨棄了分別念，那也是一種分別念。因此，必須完全捨棄它。就像經文中所說：'因此，必須完全捨棄它。' 甚至連'我什麼都不想'這種念頭也要捨棄。就像經文中所說：'完全捨棄了這樣的二取，就是解脫，就是證悟真如，或者說是遠離了執著而安住。' 因為'我'這種分別念是執著的，所以必須徹底捨棄。' 像這樣，對於初學者來說，如何將它的體性作為意念的對象呢？就是要捨棄一切分別念。就像經文中所說：'沒有形象，沒有疑惑，沒有慾望，遠離罪惡，從初始到終結都從分別念中解脫，智者應如虛空般禪修。' 這就是說，對於這個禪修的對象，禪修者的意識不會想'我要禪修這樣的事物，禪修后要獲得這樣的結果'。也沒有捨棄煩惱和其果——痛苦的分別念。也沒有證得佛果和修持對治品——智慧的分別念。因此，這是將依于所緣而生起的少許智慧與之混合而修持。 正如《菩提心釋》中所說：'安住于無所緣的心，其體性如同虛空。禪修虛空，就是禪修空性。' 這樣說來，難道不會捨棄慈悲心嗎？不會的。《桑布扎二品》第二品中說：'具有慈悲心的人，不應背棄眾生。' 直到'無所緣的智慧和無所緣的大慈悲，與智慧融為一體，如同虛空一般。' 這裡將果位也包括在內一起宣說了。這是自加持和具有壇城輪的所緣，以及兩者共同的無所緣禪修。第二，如果將自加持單獨與無所緣結合，那麼依據第八品'因為心不禪修'等內容，即使是依據生起次第的初學者也可以修持，但會教授關於在對境上認識智慧的訣竅等內容，這將在第八品中闡述。 第二，依于方便而生起的等持分為兩種：雖然在勝義諦上遠離戲論，但在世俗諦上，咒語和本尊真實安住。
【English Translation】 If one thinks that all conceptualizations have been completely abandoned, that itself is a conceptualization. Therefore, it must be completely abandoned. As it is said in the scripture: 'Therefore, it must be completely abandoned.' Even the thought 'I am not thinking of anything' should be abandoned. As it is said in the scripture: 'Completely abandoning such dualistic grasping is liberation, is realizing suchness, or it is abiding without an object of focus.' Because the conceptualization of 'I' is clinging, it must be completely abandoned.' Like this, for a beginner, how to make its nature an object of mind? It is to abandon all conceptualizations. As it is said in the scripture: 'Without form, without doubt, without desire, free from sin, liberated from conceptualizations from beginning to end, the wise should meditate like the sky.' That is to say, for this object of meditation, the meditator's consciousness does not think 'I will meditate on such a thing, and after meditating I will obtain such a result.' There is also no conceptualization of abandoning afflictions and their result—suffering. There is also no conceptualization of attaining Buddhahood and cultivating the antidote—wisdom. Therefore, this is practicing by mixing the slight wisdom that arises based on the object of focus. As it is said in the Bodhicitta Explanation: 'Abiding in a mind without an object of focus, its nature is like the sky. Meditating on the sky is considered meditating on emptiness.' If that is the case, wouldn't compassion be abandoned? No, it wouldn't. In the Second Chapter of the Samputa, it says: 'A person with compassion should not turn their back on sentient beings.' Until 'Wisdom without an object of focus and great compassion without an object of focus, united with wisdom, are like the sky.' Here, the result is also spoken of together. This is self-blessing and the meditation without an object of focus that is common to both the mandala wheel and the object of focus. Second, if self-blessing alone is combined with the absence of an object of focus, then according to the eighth chapter, 'Because the mind does not meditate,' etc., even a beginner who relies on the generation stage can practice, but it will teach the key points of recognizing wisdom on the object, which will be explained in the eighth chapter. Second, the samadhi that arises based on means is divided into two: Although it is free from elaboration in the ultimate truth, in the conventional truth, mantras and deities truly abide.
1-1018 དེས་ན་འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་བྱུང་བའོ། །དང་པོ་ནི་དང་པོའི་ལྔ་པ་ལས། སྒོམ་པ་པོ་མེད་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བསྒོམ་པའང་མེད། །ལྷ་མེད་སྔགས་ཀྱང་ཡོད་མ་ཡིན། །གཟུང་འཛིན་གྱི་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ལས། །སྔགས་དང་ལྷ་ནི་ཡང་དག་གནས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དང་པོའི་བརྒྱད་པ་ལས། སྣང་ལུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཡེ་ཤེས་ང་ལས་འགྲོ་བ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འབྱུང་ཞིང་། །ང་ལས་ས་འོག་ས་སྟེང་ས་བླའི་གནས་གསུམ་པོ་ཡང་འབྱུང་ལ། །ཡེ་ཤེས་ང་ཡིས་འཁོར་འདས་འདི་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་སྟེ། །གྲུབ་ལུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་སྤྲོས་བྲལ་ལས་མ་གཏོགས་པའི་འགྲོ་བའི་རང་བཞིན་གཞན་མ་མཐོང་། །ཞེས་གསུངས་པས་རྟོགས་པར་བྱའོ།། །།གསུམ་པ་བོགས་དབྱུང་བ་ནི་གཉིས། ཐབས་ཀྱིས་བསྟེན་ཚུལ་དང་། གོམས་པས་ཆུ་བོ་རྒྱུད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་འབྱུང་བའོ། །དང་པོ་ནི་ལེའུ་བརྒྱ་པ་ལས། བཟའ་དང་བཏུང་དང་ཆུ་བླུགས་ནས་ཁྲུས་བྱེད་པ་དང་། །ཉལ་དང་གཉིད་ལོག་པ་དང་བསམ་མནོ་སེམས་པ་དང་། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མངོན་དུ་ཐོབ་པར་འདོད་པས། དེ་ནས་མངོན་དུ་འགྲོ་བ་སྟེ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ་མཉམ་གཞག་གི་རྗེས་ལའང་གོམས་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །གཉིས་པ་གོམས་ན་ཆུ་བོ་རྒྱུན་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་དུ་འགྱུར་བ་ནི་འདི་སྐད་དུ། 1-1019 དབང་པོ་གང་དང་གང་ལམ་ཉིད། །དེ་ནི་དེ་ཡི་ངོ་བོར་འགྱུར། །མཉམ་པར་མ་བཞག་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །རྟག་པར་ཤིན་ཏུ་མཉམ་གཞག་ཉིད། །ཅེས་འབྱུང་བ་དང་། །གཞན་ཡང་རྟག་ཏུ་ཉམས་སུ་བླངས་པས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བརྒྱད་པ་ལས། ཆུ་བོའི་རྒྱུན་ནི་རབ་འབབ་དང་། །མར་མེའི་རྩེ་མོ་རབ་བཅིངས་ལྟར། །རྟག་ཏུ་དེ་ཉིད་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །ཉིན་དང་མཚན་དུ་མཉམ་པར་བཞག །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཡང་རྗེས་སྤྱོད་ཀྱི་དུས་ཐམས་ཅད་དུའང་གོམས་པས་མྱོང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། ཇི་ལྟར་སྒྱུ་མ་རྨི་ལམ་དང་། །ཇི་ལྟར་བར་མའི་སྲིད་ཡིན་པ། །རྟག་ཏུ་གོམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །དཀྱིལ་འཁོར་འདི་ནི་དེ་བཞིན་འདོད། །ཅེས་གསུངས་སོ།། །།བཞི་པ་བར་ཆད་བསལ་བ་ལ་གཉིས། བར་ཆད་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་དང་། དེ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་བསལ་བའོ། །དང་པོ་ནི་འབྱུང་བ་དང་། གདོན་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་གྱིའོ། །དེ་སེལ་བའང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཏེ། ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། ས་རྡིབ་དང་ཆུ་དང་རླུང་གིས་ཁྱེར་བ་དང་ནི། །མེས་ཚིག་པ་དང་ནམ་མཁའ་ཉིད་དེ་གཡང་ལ་ལྷུང་བ་དང་ནི། །རང་འཛིན་རྟོག་གཞན་གཟུང་བའི་རིག་པའི་ཚོར་བ་ཡིས། །ཀུན་གྱིས་སྐད་ཅིག་མི་གནོན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྐང་པ་གོང་མ་གསུམ་གྱིས་བར་ཆད་བསྟན་ལ། 1-1020 འོག་མས་ལམ་ཉམས་སུ་
【現代漢語翻譯】 因此，輪迴與涅槃的一切法皆由瑜伽士的禪定而生。第一點見於《最初的第五品》：『無有修行者，亦無如何修行之法，無有本尊，亦無咒語。』從無有能取與所取戲論之自性中，咒語與本尊真實存在。』如是說。 第二點見於《最初的第八品》：『若依顯現之方式，一切有情眾生皆從智慧我而生，從我生出地下、地上、地上之上的三處。智慧我遍佈輪迴與涅槃，若依成就之方式，除了離戲論之外，未見有情之其他自性。』如是說，應如是了知。 第三，生起證悟分二：以方便而修持之方式，以及由串習而生起如河流般相續之禪定。第一點見於《百品》：『飲食、飲用、注水沐浴，睡眠、入睡、思慮、作意，欲現證大手印者，由此現證，即得成就。』如是說，于等持之後亦應串習，此乃其義。 第二，若串習則轉為如河流般相續之瑜伽，如是說：『任何根門即是道，彼即轉為彼之體性。未入定之瑜伽士，應恒常極度入定。』如是說。此外，恒常修持則將體驗，根本續《最初的第八品》中說：『如河流之相續流淌，如燈焰之緊密相連，恒常以此瑜伽，日夜入定。』如是說。又，於一切後行之時亦由串習而體驗，根本續《后品》第二品中說：『如幻術、夢境，如中陰之存在，恒常串習之瑜伽士，應如是希求此壇城。』如是說。 第四，遣除障礙分二：障礙之種類，以及以禪定遣除之。第一是地、水、火、風之災，以及魔障，還有禪定本身。以禪定本身遣除之，見於《第八品》：『地崩、水漂、風捲，火焚、虛空墜落，自執、他取之覺知，皆無法瞬間壓制。』如是說，前三句偈說明了障礙，
【English Translation】 Therefore, all phenomena of samsara and nirvana arise from the samadhi of a yogi. The first point is found in 'The Fifth Chapter of the First': 'There is no meditator, nor is there a way to meditate. There is no deity, nor is there a mantra.' From the nature free from the elaboration of grasping and being grasped, mantras and deities truly exist.' Thus it is said. The second point is found in 'The Eighth Chapter of the First': 'If according to the way of appearance, all sentient beings arise from the wisdom-I, and from me arise the three places of below the earth, on the earth, and above the earth. The wisdom-I pervades all of samsara and nirvana, and if according to the way of accomplishment, other than the nature free from elaboration, no other nature of beings is seen.' Thus it is said, and should be understood accordingly. Third, arising of realization is twofold: the way to rely on skillful means, and the arising of a river-like continuous samadhi through habituation. The first point is found in 'The Hundred Chapters': 'Eating, drinking, pouring water for bathing, sleeping, falling asleep, contemplating, and thinking, one who desires to manifest the great mudra, will manifest it and attain it.' Thus it is said, and one should also become accustomed to it after equipoise, this is the meaning. Second, if one becomes accustomed, it transforms into a river-like continuous yoga, as it is said: 'Whatever sense faculty is the path itself, that transforms into its essence. A yogi who has not attained samadhi should always be extremely in samadhi.' Thus it appears. Furthermore, constantly practicing will lead to experience, as the root tantra 'The Eighth Chapter of the First' says: 'Like the continuous flow of a river, like the tightly bound tip of a flame, constantly with this yoga, remain in samadhi day and night.' Thus it is said. Also, at all times of subsequent conduct, one will experience through habituation, as the root tantra 'The Second Chapter of the Later' says: 'Like illusion, dreams, like the existence of the bardo, a yogi who constantly habituates, should desire this mandala in the same way.' Thus it is said. Fourth, removing obstacles is twofold: the types of obstacles, and removing them with samadhi. The first is the elements, and demonic influences, and samadhi itself. Removing them is also done with that very samadhi, as it is found in 'The Eighth Chapter': 'Earth collapsing, water carrying away, wind blowing away, fire burning, and space itself falling into an abyss, self-grasping, other-grasping awareness, none can suppress it for an instant.' Thus it is said, the first three lines of the verse explain the obstacles,
ལེན་པའི་བར་ཆད་ཐམས་ཅད་ཞི་བར་འགྱུར་བའི་དོན་ནོ།། །།ལྔ་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དྲོད་རྟགས་ལ་གཉིས། ལམ་གྱི་ས་མཚམས་དང་། དེའི་རྟགས་སོ། །དང་པོ་ནི། འཇིགས་སྨྱོ་དེ་བཞིན་སྡུག་བསྔལ་དང་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། སྤྱོད་པའི་སྐབས་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟགས་ཀྱང་། དང་པོ་སྤྲིན་གྱི་རྣམ་པ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། དེའང་འོག་སྤྱོད་པའི་དྲོད་རྟགས་ཀྱི་སྟེང་དུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་ཞིབ་ཏུ་བླ་མས་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་ཀྱང་རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་དང་པོ་དང་། ལྔ་པ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། ཞར་ལས་བྱུང་བ་དགུ་པ་དང་། བཅུ་པ་དང་། ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། བཅུ་གཅིག་པ་རྣམས་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་གཉིས་པ་དང་། བདུན་པ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་རྣམས་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་དང་པོ་ཐམས་ཅད་དང་། གཉིས་པའི་གཉིས་པ་དང་། ལྔ་པའི་གཉིས་པ་དང་། དྲུག་པ་ཐམས་ཅད་དང་། དགུ་པའི་དང་པོས་ཀྱང་ཅུང་ཟད་བསྟན་ཏོ། །རྫོགས་པའི་རིམ་པ་བསྟན་ཟིན་ཏེ། རིམ་པ་གཉིས་ཀའི་མངོན་པར་རྟོགས་པའང་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༈ སྤྱོད་པའི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་དྲོད་བསྟན་པ། དེ་ལྟར་ལམ་གྱི་གཙོ་བོ་རིམ་པ་གཉིས་ལ་གནས་པ་དེས་གང་ཟག་ཕྱི་ལ་མཆོག་ཏུ་གཞོལ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བཟླས་པ་དང་སྦྱིན་སྲེག་ལ་སོགས་པ་འདིའི་རྗེས་ལ་འབྱུང་ཡང་། 1-1021 ནང་དུ་མཆོག་ཏུ་གཞོལ་བ་གཙོ་བོར་བྱས་པ་དང་། སྤྱི་དོན་མཆོག་སྒྲུབ་པའི་མངོན་རྟོགས་ལྔར་བྱས་པའི་ཕྱིར་གཟུང་བདེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། རིམ་པ་གཉིས་ལ་གནས་པ་དེ་དྲོད་ཐོབ་ནས་རང་གི་སེམས་ཀྱི་བརྟན་གཡོ་བརྟག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྤྱོད་པ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྤྱོད་པའི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་དྲོད་དང་། དྲོད་ཐོབ་པས་སྤྱད་པའི་སྤྱོད་པ་དངོས་སོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་སྟེ། དྲོད་ཅེས་བྱ་བའི་རང་གི་ངོ་བོ་དང་། རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། དབྱེ་བ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དང་། དྲོད་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་དང་། ཐོབ་པ་བརྟན་པར་བྱེད་པའི་དུས་དང་། དྲོད་དང་སྤྱོད་པ་མཚམས་སྦྱར་བའོ། །དང་པོ་ནི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པའི་ལུས་ངག་ཡིད་ཀྱི་མཐུའམ་ནུས་པའི་ཁྱད་པར་ལ་དྲོད་ཅེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་དེ་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་ཏེ། དྲོད་སྤྱིའི་རྟགས་དང་། བྱེ་བྲག་དྲོད་གསུམ་དུ་དབྱེ་བའོ། །གསུམ་པ་དབྱེ་བ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ལའང་གཉིས་ཏེ། དྲོད་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་དང་། ཆེ་འབྲིང་གསུམ་གྱི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ནི། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། མཚན་མ་ཡང་དག་མཚོན་པར་བྱ། །དང་པོ་སྤྲིན་གྱི་རྣམ་པ་སྟེ་དྲོད། །གཉིས་པ་དུ་བ་འདྲ་བ་ཉིད་རྩེ་མོ། །གསུམ་པ་མེ་ཁྱེར་རྣམ་པ་ཉིད་བཟོད་པ། །བཞི་པ་མར་མེ་ཉེར་འབར་བ་ཆོས་མཆོག །
【現代漢語翻譯】 是爲了平息所有接受的障礙。 第五，關於三摩地（梵文：Samādhi，心定）的暖相，分為兩個方面：道的界限及其徵兆。首先，如經文所說：'恐懼、瘋狂、痛苦等'，應根據修行的情況來理解。其次，關於徵兆，如經文所說：'最初是云的形狀'，也應在下方修行的暖相之上理解。因此，這些細節將由上師詳細解釋。這些內容也出現在根本續的第一品、第五品、第八品，以及附帶行為的第九品、第十品，以及後續的第二品、第三品、第四品、第十一品等章節中；金剛幕續的第二品、第七品、第八品、第十四品等章節中；《合集續》（梵文：Samputa Tantra）的第一個觀察品全部內容，以及第二個觀察品的第二部分、第五個觀察品的第二部分、第六個觀察品全部內容，以及第九個觀察品的第一部分也有少量提及。圓滿次第已經闡述完畢，兩種次第的現觀也已闡述完畢。 修行前的暖相 因此，安住于兩種次第之道的根本，是以外向追求卓越之人為對象，因此唸誦和火供等行為會隨之而來。以內向追求卓越為主，並以五種殊勝成就的現觀為重點，爲了便於理解，安住于兩種次第之人，在獲得暖相后，爲了檢驗自己內心的穩定與動搖，應宣說修行。這分為兩個方面：修行前的暖相，以及獲得暖相后實際的修行。第一部分有六個方面：暖相的自性，暖相的分類，各種分類的特徵，未獲得暖相而獲得的方法，使已獲得的暖相穩定的時間，以及暖相與修行的連線。首先，暖相是指從三摩地中產生的身、語、意之力量或能力的特殊性。其次，暖相分為兩種：暖相的一般徵兆和分為三種特殊暖相。第三，各種分類的特徵也分為兩種：暖相的一般特徵和大小中三種暖相的特徵。首先，如金剛幕續第四品所說：'應正確地標示徵兆。最初是云的形狀，這是暖相；其次是如煙般的頂峰；第三是如螢火般的忍位；第四是如燈火般燃燒的勝法。'
【English Translation】 It is to pacify all the obstacles of receiving. Fifth, regarding the heat signs of Samadhi (Tibetan: ting nge 'dzin, Sanskrit: Samādhi), there are two aspects: the boundaries of the path and its signs. First, as the scripture says: 'Fear, madness, suffering, and so on,' should be understood according to the circumstances of practice. Second, regarding the signs, as the scripture says: 'Initially, it is the shape of a cloud,' it should also be understood above the heat signs of the practice below. Therefore, these details will be explained in detail by the guru. These contents also appear in the first chapter, the fifth chapter, the eighth chapter of the Root Tantra, and the ninth chapter of the incidental actions, the tenth chapter, and the subsequent second chapter, third chapter, fourth chapter, eleventh chapter, etc.; the second chapter, the seventh chapter, the eighth chapter, the fourteenth chapter, etc. of the Vajra Tent Tantra; all the first examination chapter of the Samputa Tantra, and the second part of the second examination chapter, the second part of the fifth examination chapter, all the sixth examination chapter, and the first part of the ninth examination chapter also mentions a little. The completion stage has been explained, and the manifestation of both stages has also been explained. Preliminary Heat of Practice Therefore, abiding in the root of the two stages of the path is for the sake of those who are outwardly devoted to excellence, so recitation and fire offerings and other actions will follow. Focusing on the inward pursuit of excellence and focusing on the five manifestations of supreme accomplishment, for the sake of easy understanding, those who abide in the two stages, after obtaining heat, should express the practice in order to examine the stability and movement of their own minds. This is divided into two aspects: the preliminary heat of practice and the actual practice of practicing with the obtained heat. The first part has six aspects: the nature of what is called heat, the classification of heat, the characteristics of each classification, the method of obtaining what has not been obtained, the time to stabilize what has been obtained, and the connection between heat and practice. First, heat refers to the particularity of the power or ability of body, speech, and mind arising from Samadhi. Secondly, heat is divided into two types: the general signs of heat and the division into three special heats. Thirdly, the characteristics of each classification are also divided into two types: the general characteristics of heat and the characteristics of the three sizes of heat. First, as the fourth chapter of the Vajra Tent Tantra says: 'The signs should be correctly marked. Initially, it is the shape of a cloud, which is heat; secondly, it is the peak like smoke; thirdly, it is the forbearance like a firefly; fourthly, it is the supreme Dharma that burns like a lamp.'
1-1022 ལྔ་པ་རྟག་ཏུ་སྣང་བ་སྟེ། སྤྲིན་མེད་ནམ་མཁའ་འདྲ་བ་ཉིད། །དེ་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཐོབ་པའི་རྒྱུ། །དངོས་གྲུབ་དང་ཉེ་བར་འགྱུར་བ་དང་པོ་ཡིན། །ཕྱི་ནས་སྒྱུ་མའི་རྣམ་པ་ལྟར། །རྨི་ལམ་གྱི་རྣམ་པ་ལྟ་བུའི་བདེན་མེད་དུ་སྐད་ཅིག་སྐད་ཅིག་ལ་འགྱུར། །ཁམས་གསུམ་རྒྱུ་དང་མི་རྒྱུ་བ། །མ་ལུས་ལུས་པ་མེད་པར་ཡེ་ཤེས་གཅིག་གིས་རྟོགས་ཤིང་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་བ་བསྒོམ་ལམ་མོ། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་ལྔ་པའི་གཉིས་པ་ལས། ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུར་དང་པོར་མཚན་མ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཐོག་མར་མར་མེའི་རྣམ་པ་མཐོང་བར་འགྱུར། །འབྲིང་པོར་གཉིསཾ་པཾ་མཚནཾ་མཾ། གཅིག་གམ་གཉིས་སམ་ངེས་མེད་དུ་མེཾ་ཁྱེརཾ་གྱིཾ། རྣམཾ་པརཾ་མཐོང་ན་རྡུལཾ་དུཾ་མཚོནཾ་པརཾ་བྱེདཾ། །ཆེན་པོར་རྡུལ་རྡུལཾ་དཀརཾ་ཐིག་ལེ་ཙཾ་ནཾ་ཀཾ་ཙམ་གྱི་དབྱིབསཾ་སུཾ། །ཕྱོགསཾ་བཅུརཾ་འཕྲོ་བ་དེཾ་བཞིནཾ་མཐོངཾ་བརཾ་འགྱུརཾ། །དྲོད་དུ་རྟགས་གསུམཾ་པརཾ་མཐོང་བ་དེ་སྔ་མ་ལས་ཉོནཾ་མོངསཾ་བཅོམཾ་སྟེ་ཆུང་ངུ་སོང་བས་ཕྲ་མོར་བྱས་པཾ་ནིཾ་རྣལཾ་འབྱོརཾ་པཾ་ཡིསཾ་རྣམཾ་པརཾ་བརྟགཾ་སྟེ་མཚོན། རྩེ་མོར་འདོད་པའི་ལྷཾ་ཡིཾ་ལོངས་སྤྱོད་ངང་གི་འདུསཾ་པཾ་ཡངཾ་མཐོང་། བཞིཾ་པརཾ་ཡངཾ་ནིཾ་བསྟནཾ་པའོཾ། །བཟོད་པར་གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་ལྷཾ་ཡིཾ་གཟུགསཾ་ནིཾ་ཐམསཾ་ཅདཾ་དུཾ་མཐོང་། ལྔཾ་པརཾ་སེམསཾ་ཀྱིསཾ་བརྟགཾ་པརཾ་བྱཾ། །ཆོས་མཆོག་ཏུ་དྲུགཾ་པཾ་གཟུགསཾ་ནིཾ་མེདཾ་པའིཾ་ཆཾ་ཡང་ཤེས། 1-1023 མཐོང་ལམ་དུ་བདུནཾ་པཾ་ཆོསཾ་ཀྱི་དབྱིངས་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་ཉིདཾ་དོཾ། །སྒོམ་ལམ་གྱི་མཐར་རྟག་ཞེས་བྱ་བ་ནས། བརྒྱད་པ་ཉིད་ཀྱིས་མཚོན་བྱའམ་རྟགས་ཀྱི་མཚན་གཞི་ནི་རང་འདོད་རྣལ་འབྱོར་པའི། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་འབྲས་བུའི་དོན། །ཞེས་བྱ་བའི་བར་དང་། གཞན་ཡང་གསུངས་ཏེ། ཞིབ་ཏུ་རྒྱུད་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ་དྲོད་གསུམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་གསུམ། དྲོད་ཆུང་ངུ་ཞེས་བྱ་བ་མཉམ་གཞག་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་བརྒྱད་མགོ་སྙོམས་པ་སྙམ་བྱེད། ཉོན་མོངས་པ་གློ་བུར་བ་དྲག་པོ་ལྡོག་པ་སྙམ་བྱེད་ན། ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤྱད་དེ་བརྟན་ནམ་མི་བརྟན་བརྟག །མི་བརྟན་ན་སླར་བསམ་གཏན་ལ་འཇུག་སྟེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། ཡང་ནི་བསྒོམ་པ་བརྟན་ནམ་མི་བརྟན་བརྟག་པའི་ཕྱིར་ནུབ་པ་ན་སྟེ་མཚན་མོར་བསམ་གཏན། །བསྡུས་ནས་བྱིས་པའི་རྩེ་བ་ལྟར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བརྟན་ན་དྲོད་ཆུང་ངུ་ཡིན་ཏེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། དེ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་ཆོས་བརྒྱད་ནི། །ཐམས་ཅད་ཤིན་ཏུ་ཡུན་དུ་སྤངས། །ཞེས་པ་དང་། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། འཆི་བ་སོགས་ཀྱིས་འཇིགས་པ་དང་རང་གི་སེམས་སྨྱོ་བ་དང་དེ་བཞིན་སྡུག་བསྔལ་དང་། །སེམས་མྱ་ངན་གྱིས
【現代漢語翻譯】 第五是恒常顯現，猶如無雲晴空。那是獲得一切智的因，是成就的第一步。之後，如幻象般，如夢境般，剎那剎那都在變化，了知三界有因無因，無餘無剩，以一智慧證悟，成就果位，是為修道。 如是說。桑布扎續第五品之二中說：資糧道小位時，最初所有相的開始，會見到燈火的形象。中位時，見到二（藏文：གཉིསཾ་，梵文天城體：द्वि，梵文羅馬擬音：dvi，漢語字面意思：二）或者（藏文：པཾ་，梵文天城體：प，梵文羅馬擬音：pa，漢語字面意思：種子字）相（藏文：མཚནཾ་，梵文天城體：लक्षण，梵文羅馬擬音：lakṣaṇa，漢語字面意思：相）或者（藏文：མཾ་，梵文天城體：म，梵文羅馬擬音：ma，漢語字面意思：種子字），一個或兩個，或不確定，見到（藏文：མེཾ་，梵文天城體：मे，梵文羅馬擬音：me，漢語字面意思：種子字）火焰（藏文：ཁྱེརཾ་，梵文天城體：खे，梵文羅馬擬音：khe，漢語字面意思：空）的（藏文：གྱིཾ་，梵文天城體：गि，梵文羅馬擬音：gi，漢語字面意思：的）形象（藏文：རྣམཾ་，梵文天城體：नम，梵文羅馬擬音：nama，漢語字面意思：形象），則象徵（藏文：རཾ་，梵文天城體：र，梵文羅馬擬音：ra，漢語字面意思：種子字）塵土（藏文：རྡུལཾ་，梵文天城體：धूल，梵文羅馬擬音：dhūla，漢語字面意思：塵土）（藏文：དུཾ་，梵文天城體：दु，梵文羅馬擬音：du，漢語字面意思：種子字）（藏文：མཚོནཾ་，梵文天城體：लक्षण，梵文羅馬擬音：lakṣaṇa，漢語字面意思：相）（藏文：པརཾ་，梵文天城體：पर，梵文羅馬擬音：para，漢語字面意思：其他）（藏文：བྱེདཾ་，梵文天城體：कृ，梵文羅馬擬音：kṛ，漢語字面意思：做）。大位時，見到如塵土般的白色（藏文：རྡུལ་རྡུལཾ་，梵文天城體：धूलि धूलि，梵文羅馬擬音：dhūli dhūli，漢語字面意思：塵土塵土）（藏文：དཀརཾ་，梵文天城體：धवल，梵文羅馬擬音：dhavala，漢語字面意思：白色）小點（藏文：ཐིག་ལེ་ཙཾ་，梵文天城體：बिन्दु，梵文羅馬擬音：bindu，漢語字面意思：點）如（藏文：ནཾ་，梵文天城體：न，梵文羅馬擬音：na，漢語字面意思：種子字）（藏文：ཀཾ་，梵文天城體：क，梵文羅馬擬音：ka，漢語字面意思：種子字）那（藏文：ཙཾ་，梵文天城體：च，梵文羅馬擬音：ca，漢語字面意思：種子字）般大小的形狀，向十方放射。 暖位時，見到三種徵兆，比之前煩惱減少，變得微細，瑜伽士應分別觀察象徵。頂位時，也會見到欲界天人的享用聚集。第四也已顯示。忍位時，色界天人的形象全部都能見到。第五，用心分別觀察。勝法位時，第六，也能知曉形象的不存在。 見道時，第七，現量證悟法界。修道盡頭，從常恒開始，第八以其象徵，或作為徵兆的基礎，是隨自己意願的瑜伽士，諸佛的果位之義。如是說。其他也已宣說，應在續部本身之上仔細了悟。第二，分別暖位三種特徵，分為三類。暖位小位時，于等持中，覺得世間八法平等。覺得猛烈的突發煩惱消退時，應行搖擺不定的行為，觀察穩定與否。若不穩定，則再次進入禪定。第五品之三中說：爲了觀察禪定穩定與否，黃昏時應禪定，收攝后如孩童嬉戲般。如是說。若穩定，則是暖位小位。第五品之三中說：如是世間八法，全部徹底長久地捨棄。以及根本續後篇之二中說：對死亡等感到恐懼，以及自己的心瘋狂，以及痛苦，以及心中憂慮。
【English Translation】 The fifth is constant appearance, like a cloudless sky. That is the cause for attaining omniscience, the first step to accomplishment. Afterwards, like an illusion, like a dream, it changes moment by moment, understanding the three realms with and without cause, without remainder, realizing with one wisdom, accomplishing the fruit, this is the path of meditation. Thus it is said. From the second of the fifth chapter of the Samputa Tantra: In the small stage of the path of accumulation, at the beginning of all signs, one will see the image of a lamp. In the middle stage, seeing two (Tibetan: གཉིསཾ་，Sanskrit Devanagari: द्वि，Sanskrit Romanization: dvi, literal meaning: two) or (Tibetan: པཾ་，Sanskrit Devanagari: प，Sanskrit Romanization: pa, literal meaning: seed syllable) signs (Tibetan: མཚནཾ་，Sanskrit Devanagari: लक्षण，Sanskrit Romanization: lakṣaṇa, literal meaning: sign) or (Tibetan: མཾ་，Sanskrit Devanagari: म，Sanskrit Romanization: ma, literal meaning: seed syllable), one or two, or uncertain, seeing the image (Tibetan: རྣམཾ་，Sanskrit Devanagari: नम，Sanskrit Romanization: nama, literal meaning: image) of (Tibetan: གྱིཾ་，Sanskrit Devanagari: गि，Sanskrit Romanization: gi, literal meaning: of) flame (Tibetan: ཁྱེརཾ་，Sanskrit Devanagari: खे，Sanskrit Romanization: khe, literal meaning: space) (Tibetan: མེཾ་，Sanskrit Devanagari: मे，Sanskrit Romanization: me, literal meaning: seed syllable), then it symbolizes (Tibetan: མཚོནཾ་，Sanskrit Devanagari: लक्षण，Sanskrit Romanization: lakṣaṇa, literal meaning: sign) dust (Tibetan: རྡུལཾ་，Sanskrit Devanagari: धूल，Sanskrit Romanization: dhūla, literal meaning: dust) (Tibetan: རྡུལཾ་，Sanskrit Devanagari: धूल，Sanskrit Romanization: dhūla, literal meaning: dust) (Tibetan: དུཾ་，Sanskrit Devanagari: दु，Sanskrit Romanization: du, literal meaning: seed syllable) (Tibetan: པརཾ་，Sanskrit Devanagari: पर，Sanskrit Romanization: para, literal meaning: other) (Tibetan: བྱེདཾ་，Sanskrit Devanagari: कृ，Sanskrit Romanization: kṛ, literal meaning: to do). In the great stage, seeing white (Tibetan: དཀརཾ་，Sanskrit Devanagari: धवल，Sanskrit Romanization: dhavala, literal meaning: white) specks like dust (Tibetan: རྡུལ་རྡུལཾ་，Sanskrit Devanagari: धूलि धूलि，Sanskrit Romanization: dhūli dhūli, literal meaning: dust dust) the size of (Tibetan: ཙཾ་，Sanskrit Devanagari: च，Sanskrit Romanization: ca, literal meaning: seed syllable) a (Tibetan: ཀཾ་，Sanskrit Devanagari: क，Sanskrit Romanization: ka, literal meaning: seed syllable) (Tibetan: ནཾ་，Sanskrit Devanagari: न，Sanskrit Romanization: na, literal meaning: seed syllable) bindu (Tibetan: ཐིག་ལེ་ཙཾ་，Sanskrit Devanagari: बिन्दु，Sanskrit Romanization: bindu, literal meaning: dot), radiating in ten directions. In the heat stage, seeing three signs, the afflictions are reduced compared to before, becoming subtle, the yogi should separately observe the symbols. In the peak stage, one will also see the enjoyment gathering of the desire realm gods. The fourth has also been shown. In the forbearance stage, the forms of the form realm gods can all be seen. Fifth, observe and analyze with the mind. In the supreme dharma stage, sixth, one can also know the non-existence of form. In the path of seeing, seventh, directly realizing the realm of dharma. At the end of the path of meditation, starting from permanence, the eighth symbolizes it, or as the basis of the sign, is the fruit of the Buddhas according to one's own wishes. Thus it is said. Others have also been spoken, one should carefully understand it on the tantra itself. Second, the three characteristics of the heat stage are divided into three categories. In the small stage of the heat stage, in equanimity, one feels that the eight worldly dharmas are equal. When one feels that the sudden intense afflictions have subsided, one should engage in unsteady behavior, observing whether it is stable or not. If it is not stable, then enter meditation again. The third of the fifth chapter says: In order to observe whether the meditation is stable or not, one should meditate at dusk, and after gathering, act like a child playing. Thus it is said. If it is stable, then it is the small stage of the heat stage. The third of the fifth chapter says: Thus, the eight worldly dharmas, all are completely and permanently abandoned. And the second of the latter root tantra says: Fearing death and so on, and one's own mind going mad, and likewise suffering, and sorrow in the mind.
་གདུང་བ་འཚེ་བ་དང་། །འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་ཆེས། །སྒྲུབ་པ་པོ་ཉིད་ཉོན་མི་མོངས། ། 1-1024 ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དྲོད་འབྲིང་པོ་ནི་ཚར་གཅད་པ་དང་། རྗེས་སུ་གཟུང་བའི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ནུས་པ་སྟེ། རྣམ་ཤེས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལས་ཆ་མི་མཉམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །དྲོད་ཆེན་པོ་ནི་ཚར་གཅད་པ་དང་རྗེས་སུ་གཟུང་བ་གཉིས་ཀ་ནུས་པ་སྟེ། རྣམ་ཤེས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལས་ཆ་མཉམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དྲོད་ཆེ་འབྲིང་གཉིས་ཀའི་ལུང་ཡང་། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། ཕན་པ་གཞན་རྗེས་སུ་འཛིན་པ་དང་གནོད་པ་ཚར་གཅོད་པའི་འབྲས་བུ་བསྒྲུབ་བྱ་ལ་འབྱུང་བ། །དེ་ལྟར་ངེས་པར་ཤེས་ནས་ནི། །ཇི་ལྟར་དེ་ནི་སྐད་ཅིག་ཀྱང་། །རྣལ་འབྱོར་ངུ་འབོད་ག་ལ་འགྲོ་སྟེ་མི་འགྲོའོ། །རྣམ་ཤེས་དང་ཡེ་ཤེས་ཆ་མཉམ་མི་མཉམ་གྱི་དོན་ནི། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཡེ་ཤེས་རྒྱུན་ལྡན་འབྱུང་མི་འབྱུང་གི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དོན་བཞི་པ་དྲོད་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་ནི་གསུམ་སྟེ། དྲོད་ཆུང་ངུ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམ་པ་ཉིད་ཡིན་ལ། འབྲིང་མ་ཐོབ་པར་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ནི་ཀུན་འདར་གྱི་གསང་སྤྱོད་ཡིན་ཞིང་། ཆེན་པོ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ནི་དྲག་ཤུལ་གྱི་ལས་སོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི་རྟོགས་པར་སླའོ། །གསུམ་པ་རིམ་པ་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་དུ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྟགས་ལྔའང་མཐོང་། ། 1-1025 དྲོད་ཆུང་ངུ་དང་འབྲིང་པོ་ཐོབ་ཀྱང་། དྲོད་ཆེན་པོ་ཐོབ་ཏུ་མ་བཏུབ་ན་རིམ་པ་གཉིས་ལ་བརྩོན་འགྲུས་དང་བརྟུན་པ་དྲག་པོས་སྒྲུབ་པ་ཟླ་བ་དྲུག་བྱ། དེ་ལ་མ་གྲུབ་ན་སླར་ཡང་དྲུག དེ་ལ་མ་གྲུབ་ན་སླར་ཡང་དྲུག་བྱ་སྟེ། སློབ་དཔོན་ཌོམྦི་པའི་དེ་ཉིད་བཅུ་པ་ལས། སྒྲུབ་པ་ཆེན་པོ་ཟླ་བ་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱིས་ཀྱང་མ་གྲུབ་ན་དྲག་ཤུལ་གྱིས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ན། སྒྲུབ་པ་ཟླ་བ་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱིས་མ་གྲུབ་ན་དངོས་པོ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པའི་རྟགས་ཡིན་པས་ལྷ་གནད་ལ་བོར་བ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། རང་ཉིད་ཀྱིས་རིགས་རྐྱང་བསྡུས་ཀྱི་མངོན་རྟོགས་བསྒོམས་ནས་ཡེ་ཤེས་པ་སྤྱན་འདྲེན་གྱི་ཚུལ་དུ་བསྒྲུབ་པ་ནི། རང་གི་སྙིང་ག་ནས་གཽ་རི་སོགས་སྤྲོས་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་སྤྱན་དྲངས་རང་གི་ཞལ་དུ་ཞུགས། སྙིང་གར་ཞུ། ཡུམ་གྱི་ཆོས་འབྱུང་གྲོང་ཁྱེར་ཡིད་འོང་བར་སླེབས་པའི་སྐད་ཅིག་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་ཡོངས་རྫོགས་བསམ། ཡང་སངས་རྒྱས་རྣམས་སྤྱན་དྲངས། ཞལ་དུ་ཞུགས། སྙིང་གར་ཞུ་བ་ལས་ཁྲོ་བོ་བདུད་རྩི་འཁྱིལ་པ་འམ་གནོད་མཛེས་རབ་ཏུ་ཁྲོས་པ་གཡས་ན་གཏུན་ཤིང་དང་། གཡོན་སྡིགས་མཛུབ་དང་བཅས་པས་ཕུར་བུ་འཛིན་པར་བསྒོམ་ལ་ཡེ་ཤེས་དགུག་གཞུག་སོགས་བྱས་པ། རྡོ་རྗེ་མཛུབ་མོའི་སྦྱོར་བ་ཡིས། ། 1-1026 གལ་ཏེ་
【現代漢語翻譯】 『痛苦折磨，貪嗔癡盛，修行者自身亦受煩惱』，如是說。中等暖相是指能夠進行調伏和攝受的任何一種事業，這被稱為識和智慧的事業不均等。大暖相是指能夠進行調伏和攝受二者，這被稱為識和智慧的事業相等。關於大、中兩種暖相的經典依據是，《根本續後篇》第二品中說：『利益他人，攝受他人，以及損害他人，調伏他人的果，將在修行者身上顯現。如是確定知曉后，瑜伽士如何會發出哭喊之聲呢？不會的。』識和智慧均等與不均等的意義是指，后得位中智慧是否持續生起。如是說。第四個意義是，未獲得暖相者，獲得暖相之方法有三種：未獲得小暖相者，獲得之方法是修持次第二法；未獲得中暖相者，獲得之方法是普賢密行；未獲得大暖相者，獲得之方法是猛厲事業。前兩種容易理解。第三種依靠次第二法，也能見到煙等五種驗相。 即使獲得了小暖相和中暖相，如果不能獲得大暖相，則以極大的精進和苦行修持次第二法六個月。如果六個月沒有成就，再次修持六個月，如果仍然沒有成就，再次修持六個月。正如多比巴（Ḍombipa）大師在《真實十品》中所說：『即使經過十八個月的長期修持仍未成就，則應以猛厲手段進行修持。』因此，如果經過十八個月的修持仍未成就，則表明對事物有強烈的執著，因此需要修持拋棄神的關鍵。正如《金剛帳續》中所說：『自己觀想本尊單獨聚集的現觀，以迎請智慧尊的方式進行修持，即從自己的心間發出高日（Gauri）等，迎請如來，進入自己的口中，進入心間，到達蓮花生的可意城市，瞬間觀想整個壇城。再次迎請諸佛，進入口中，進入心間，從中觀想憤怒尊甘露旋或害美極度憤怒，右手持杵，左手持期克印，手持橛，進行迎請智慧等。』以金剛指的結合，如果
【English Translation】 'Suffering torments, attachment, hatred, and ignorance are rampant, and the practitioner themselves are afflicted by afflictions,' it is said. The medium heat sign refers to the ability to perform any activity of subduing and subjugating, which is called the unequal proportion of the activities of consciousness and wisdom. The great heat sign refers to the ability to perform both subduing and subjugating, which is called the equal proportion of the activities of consciousness and wisdom. The scriptural authority for both the great and medium heat signs is found in the second chapter of the Latter Fundamental Tantra: 'The benefit of benefiting others, subjugating others, and harming others, and the result of subduing others, will appear in the practitioner. Having ascertained this, how can a yogi go about crying out? They will not.' The meaning of equal and unequal consciousness and wisdom refers to whether wisdom continuously arises in the post-attainment state. Thus it is said. The fourth meaning is that there are three methods for obtaining heat signs for those who have not obtained them: the method for obtaining the small heat sign is to meditate on the two stages of the gradual path; the method for obtaining the medium heat sign is the secret practice of Kuntuzangpo; the method for obtaining the great heat sign is fierce activity. The first two are easy to understand. The third, relying on the two stages of the gradual path, can also see the five signs such as smoke. Even if one has obtained the small and medium heat signs, if one cannot obtain the great heat sign, one should practice the two stages of the gradual path with great diligence and perseverance for six months. If one does not succeed in six months, one should practice again for six months, and if one still does not succeed, one should practice again for six months. As Master Ḍombipa said in the Tenth Chapter of Reality: 'Even if one does not succeed after eighteen months of long practice, one should practice with fierce means.' Therefore, if one does not succeed after eighteen months of practice, it indicates a strong attachment to objects, and therefore one needs to practice abandoning the key to the deity. As the Vajra Tent Tantra says: 'One should visualize the self as the single-gathered deity, and practice in the manner of inviting the wisdom deity, that is, emitting Gauri and others from one's heart, inviting the Tathagatas, entering one's mouth, entering one's heart, arriving at the delightful city of Padmasambhava, and instantly visualizing the entire mandala. Again, inviting the Buddhas, entering the mouth, entering the heart, from which one visualizes the wrathful deity Amrita Kundali or the harmful and beautiful one extremely wrathful, holding a pestle in the right hand and a threatening mudra in the left hand, holding a stake, and performing the invocation of wisdom, etc.' With the union of the vajra fingers, if
མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་མི་སྟེར་ན། །ཁྲོ་བོ་དེ་ཉིད་ཨོཾ་དུ་རུ་དུ་རུ་ཙྪིནྡ་ཙྪིནྡ་ཧཱུྃ་ཕཊ་ཞེས་པའི་སྔགས་ཀྱིས་བསྐུལ་ནས་གདབ་བྱ་འདེབས་བྱེད་རྣམས་མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་རྩ་དབུ་མའི་ལམ་ནས་སོང་སྟེ་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་མི་བསྐྱོད་པའི་དབུ་ནས་སོང་སྟེ་ཞབས་ཀྱི་བར་དུ་བྱུང་བས་གསད་པར་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྔར་གྱི་དམིགས་པ་དེས་འཁོར་རྣམས་ཀྱང་བསད་དེ་མཐར་ཅི་ཡང་མི་དམིགས་པ་ལ་བློ་བཞག་པས་འགྲུབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། མངོན་པར་རྟོགས་པ་ནི་རྒྱུད་ཀྱི་སྟེང་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། ། དོན་ལྔ་པ་དེས་དྲོད་ཆེན་པོ་ཐོབ་ནས། ཐོབ་པ་བརྟན་པར་བྱེད་པ་ནི་ཟླ་བ་ཕྱེད་དུ་སྔར་གྱི་དེ་ལ་གོམས་པར་བྱེད་ཅིང་གནས་པར་བྱ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། འདོད་ཡོན་ལ་བཾརྩེ་ཞིང་རོལ་བས་དངོས་གྲུབ་དོན་དུ་ཡང་། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་བར་དུ་གསང་སྤྱོད་གྱི་རྟོགས་པ་ཡོངས་སུ་བརྟགས་ནས་རྟོགས་ཤིག ༼།བསམ་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་སྤངས་ནས།༽ །ལྷ་ཡི་གཟུགས་སུ་སེམས་པ་ཡིས། །ཉི་མ་གཅིག་ཀྱང་མ་ཆད་པར། །བསྒོམས་པས་ཡོངས་སུ་བརྟག་པར་གྱིས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དྲུག་པ་དྲོད་དང་སྤྱོད་པ་མཚམས་སྦྱར་བ་ནི། དྲོད་ཆུང་ངུ་ཐོབ་ནས་ཀུན་འདར་གསང་ནས་སྤྱོད་ལ། འབྲིང་པོ་ཐོབ་ནས་ཀུན་འདར་འཇིག་རྟེན་པའི་མངོན་དུ་སྤྱོད་ཅིང་། 1-1027 དྲོད་ཆེན་པོ་ཐོབ་ནས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་སྤྱོད་དོ་ཞེས་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༈ དྲོད་ཐོབ་པས་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པ་དངོས། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་དྲོད་ཐོབ་པས་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པ་དངོས་ལ་རྒྱས་པར་དབྱེ་ན་བཅུ་བཞི་ལ་སོགས་པར་གསུངས་ཀྱང་ངོ་བོའི་དགུ་གཅིག་ཏུ་མདོར་བསྡུ་ན་དྲུག་ཏུ་འདུས་ཏེ། སྤྱོད་པ་རང་གི་ངོ་བོ་དང་། རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། དབྱེ་བ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དང་། སྤྱོད་པ་སྤྱད་པའི་དུས་དང་། རྟེན་གྱི་གང་ཟག་དང་། སྤྱོད་པའི་དགོས་པའོ། །དང་པོ་ལ་དབྱེ་བ་དགུ་ཡོད་པ་ཨངྐི་ལྟར་ཤེས་པར་བྱ་ནི་སྤྱིར་ལས་དང་པོ་པའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ངག་གི་སྤྱོད་པ་མང་དུ་གནས་ན་ཡང་འདིར་གནས་སྐབས་ཀྱི་སེམས་བརྟན་པ་ཐོབ་པ་ལ་བྱ་སྟེ། དང་པོར་བླ་མ་ལ་ཕྱག་བྱས། དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཕུལ། ལུས་ཀྱང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བསྔོས་ལ་སྤྱོད་པ་ལ་འགྲོ་སྟེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། དཔལ་ལྡན་སློབ་དཔོན་རྡོ་རྗེ་ཅན། །ཀུན་གྱི་མགོན་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པ་དང་། ལེའུ་དྲུག་པ་ལས། ལུས་ཀྱི་སྦྱིན་པ་བྱིན་ནས་ནི། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་སྤྱོད་པ་དངོས་ནི། ནང་དུ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྟོགས་པས་ཀུན་ནས་བསླངས་བའི་ཕྱི་རོལ་དུ་ལུས་ངག་གཡོ་ཞིང་རྒྱུ་བ་ཅི་འདོད་བྱེད་པའི་ཁྱད་པར་ལ་བྱའོ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལུས༡་ཅི་འདོད་བྱ་བ་བྱེད་པའི་ཁྱད་པར་ནི་རེས་ཅོ་རེག་དང་རལ་
【現代漢語翻譯】 如果（本尊）不給予殊勝的成就，那麼就用忿怒尊的咒語『嗡 德汝 德汝 匝欽達 匝欽達 吽 啪』來催動，觀想能降伏者和所降伏者皆無所緣，從根本中脈的道路向上，從壇城中金剛薩埵（Vajrasattva）不動佛（Akshobhya）的頭頂向下，直至腳底，以此方式誅殺。同樣地，用之前的觀想方式誅殺所有眷屬，最終將心安住在無所緣的狀態中，就能成就。』等等。而現觀將在續部中講解。 第五個要點是獲得大暖相后，爲了穩固所獲得的暖相，要在半個月內持續修習並安住於之前的方法。如《根本後續》第二品所說：『以慾望為樂，享受欲妙，也能成就所求。半個月內，詳細觀察密行的證悟。捨棄一切思慮，以本尊之身來思維，日夜不間斷地修習，就能完全證悟。』 第六個要點是將暖相與行為結合：獲得小暖相后，要秘密地進行顫抖的行為；獲得中等暖相后，要在世人面前公開地進行顫抖的行為；獲得大暖相后，要知道要行持普賢行。 正行：以獲得暖相而行持 第二個總義：以獲得暖相而行持，如果詳細劃分，有十四種等說法，但如果歸納為本質上的九種或一種，則可歸納為六種：行為的自性、詳細分類、各個分類的特徵、行持的時間、所依的補特伽羅、行持的目的。第一點有九種分類，要像數字一樣瞭解，一般而言，對於初學者來說，雖然有許多身語的行為，但這裡指的是暫時獲得穩固心性的行為：首先向上師頂禮，供養一切事物，並將身體奉獻給一切眾生，然後開始行持。如第五品第三節所說：『頂禮具德金剛持，一切眾生之怙主。』以及第六品所說：『佈施身體之後。』 真正的行為是：內在由真如的證悟所引發，外在身語隨意活動，這就是所謂的差別。也就是說，身體隨意行事的差別在於時而觸控，時而...
【English Translation】 If the supreme siddhi is not granted, then urge the wrathful deity with the mantra 'Om dhu dhu tstshinda tstshinda hum phat,' and visualize that the one to be subdued and the one who subdues are without any object of focus, going upwards from the central channel of the root, from the head of Vajrasattva (Diamond Being) Akshobhya (Immovable One) in the mandala downwards to the feet, and in this way, kill them. Similarly, kill all the retinue with the previous visualization, and finally, by placing the mind in a state of no object of focus, one will achieve accomplishment.' and so on. The Abhisamaya (realization) will be explained in the Tantra. The fifth point is that after obtaining great heat, in order to stabilize the heat obtained, one should practice and abide in the previous method for half a month. As it says in the second chapter of the Root Subsequent Tantra: 'By enjoying desires and sensual pleasures, one can also accomplish the desired purpose. For half a month, thoroughly examine the realization of secret conduct. Having abandoned all thoughts, with the mind in the form of the deity, without missing a single day, by meditating, you will thoroughly examine it.' The sixth point is to combine heat and conduct: after obtaining small heat, one should engage in trembling conduct secretly; after obtaining medium heat, one should engage in trembling conduct openly in the world; after obtaining great heat, one should know that one should practice Samantabhadra's conduct. Actual conduct: engaging in conduct by obtaining heat The second general meaning: engaging in conduct by obtaining heat. If divided in detail, there are fourteen kinds of statements, but if summarized into nine or one in essence, it can be summarized into six: the nature of conduct itself, detailed classifications, the characteristics of each classification, the time of practice, the individual who relies on it, and the purpose of the practice. The first point has nine classifications, which should be understood like numbers. In general, for beginners, although there are many physical and verbal actions, here it refers to the action of temporarily obtaining a stable mind: first, prostrate to the lama, offer all things, and dedicate the body to all sentient beings, and then begin to practice. As it says in the third section of the fifth chapter: 'I prostrate to the glorious Vajradhara (Diamond Holder), the protector of all beings.' And as it says in the sixth chapter: 'Having given the gift of the body.' The real conduct is: inwardly aroused by the realization of Suchness, outwardly the body and speech move freely, this is the so-called difference. That is to say, the difference in the body acting as one pleases is that sometimes it touches, and sometimes...
པ་ཅན་ལ་སོགས་པ་དང་། 1-1028 བགོ༢་བར་བྱ་བ་ལ་ངེས་པ་མེད་དེ། ལྔ་པའི་བཞི་པ་ལས། རོ་ཡི་དཀྲིས་མའི་གོས་བཟང་དང་། །རོ་བསྲེགས་ཐལ་བས་དེ་བཞིན་བརྒྱན། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། སྨད་གཡོགས་ཁ་དོག་སྣ་ཚོགས་ཉེད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། རྩ་རྒྱུད་ལས། བགོ་བ་སྟག་གི་པགས་པ་ཉིད། །བཟའ་བ་མི་འཆི་བཅུ་ཕྱེད་དེ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །བཟའ༣་བར་བྱ་བ་ལ་ངེས་པ་མེད་དེ། རེས་བཟའ་བར་བྱ་བ་བཟང་པོ་རྒུན་འབྲུམ་ལ་སོགས་པ་ཟ་ལ། རེས་ངན་པ་སྐྱུགས་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱང་ཟ་སྟེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་ལས། ཁྱི་དང་བོང་བུ་རྔ་མོ་དང་། གླང་པོ་ལ་སོགས་ཁྲག་འཐུངས་ནས། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཇི་ལྟར་རྙེད་པ་བཞིན་དུ་བཟའ། །ཟོས་ཤིང་ཟོས་དང་གཏོར་མ་སྦྱིན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །རྒྱན༤་ཆ་ལའང་ངེས་པ་མེད་དེ། འབྲས་བུ་སྣ་ཚོགས་དོ་ཤལ་སོགས། །འོ་མ་ཟིལ་སོགས་དེ་བཞིན་སྤྲས། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། སྣོད༥་དང་སྤྱོད་པ་བྱེད་པའི་དུས་དང་གནས༦་རྣམས་ལའང་ངེས་པ་མེད་དེ། རོ་ཡི་ཁམ་ཕོར་ཐོགས་ནས་ནི། །མཚན་མོའི་དུས་སུ་རྒྱུ་བར་བྱ། །བཞི་མདོ་དང་ནི་རི་བོ་དང་། །ཤིང་གཅིག་གམ་ནི་དུར་ཁྲོད་དུ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཞན་པའི་ཡུལ་འཁོར་གྲུབ་པ་དང་། ། 1-1029 རི་ཡི་ཕུག་དང་ཚང་ཚིང་དང་། །གདོད་ནས་གྲུབ་པའི་དུར་ཁྲོད་ཆེ། །རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོའི་འགྲམ་དུའམ། །སྐྲག་པ་ཐམས་ཅད་རྣམ་སྤངས་ཏེ། །དེ་ལྟར་ཤེས་རབ་ཅན་གྱིས་བསྒོམ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ངག༧་ལའང་ངེས་པ་མེད་པར་སྨྲ་སྟེ། རེས་འགའ་ལེགས་སྦྱར་ཟུར་ཆག་ནི། །ལྡོག་པ་ཡིས་ནི་འདོན་པར་བྱེད། །ཅེས་སོ། །གྲོགས༨་ལའང་ངེས་པ་མེད་དེ། བགྲོད་པ་དང་བགྲོད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དེ་ལ་བགྲོད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུས༩་ངག་གི་དམ་ཚིག་ལས་གྲོལ་བས་ན། ལུས་ངག་གི་དམ་ཚིག་ལ་ངེས་པ་མེད་དེ། གང་ཞིག་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དེ་ནི་བྱ་བ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །ལུས་ངག་གི་དམ་ཚིག་ལ་བླ་མ་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་ནི་མི་འདོར་ཏེ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དམ་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། རྒྱལ་བས་མཆོད་པའི་སློབ་དཔོན་ནི། །སེམས་ཅན་ཡིན་ཡང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དམ་ཚིག་གིས་རྟག་ཏུ་དངོས་གྲུབ་སྦྱིན་པར་བྱེད་དེ། བློ་དང་ལྡན་པའི་སློབ་དཔོན་ལ་ཕྱོགས་བཅུར་བཞུགས་པའི་སློབ་མ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་མཆོད་པར་བྱེད་དོ། །གང་གི་ཕྱིར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མཆོད་པའི་བསོད་ནམས་གང་ཞིག་སློབ་དཔོན་གྱི་བ་སྤུའི་ཁུང་བུའི་རྩེ་མོ་གཅིག་ལ་མཆོད་ན་མཐོང་བ་དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སློབ་དཔོན་སོ་སྐྱེ་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཆོད་པ་བྱེད་པ་མཐོང་ངོ་། ། 1-1030 ངེས་པར་རང་གི་ཐོབ་བྱ་ལས་མི་འ
【現代漢語翻譯】 等等，沒有固定的規則。正如第五品第四節所說：『用香味的纏繞物裝飾華麗的衣服，同樣用火葬的灰燼裝飾。』以及『下裙有各種顏色。』等等。此外，在《根本續》中說：『穿戴老虎的皮毛，食用不死之藥的一半。』等等。對於食物也沒有固定的規則，有時吃好的食物，如葡萄等；有時也吃不好的食物，如嘔吐物等。正如第五品第三節和第四節所說：『喝狗、驢、騾子和大象等的血。』等等。『按照找到的來吃，吃了又吃，並佈施食子。』等等。對於裝飾品也沒有固定的規則，『各種水果、項鍊等，以及牛奶、甘露等同樣裝飾。』等等。對於器皿和行為的時間和地點也沒有固定的規則，『拿著屍體的頭蓋骨碗，在夜晚遊蕩。在十字路口、山頂、一棵樹下或墓地裡。』等等。『在其他圓滿的地方，在山洞和茂密的叢林中，以及最初形成的巨大墓地裡，或在巨大的海洋邊。』『完全消除所有恐懼，有智慧的人應如此禪修。』等等。對於語言也沒有固定的規則，有時用變音的梵語來表達。對於同伴也沒有固定的規則，『與可行者和不可行者同行』。由於從身語的誓言中解脫出來，所以對於身語的誓言沒有固定的規則，『不應做的事情可以做』等等，有詳細的說明。但是，對於身語的誓言，不應放棄對上師的頂禮，因為這是智慧的誓言。正如第五品第三節所說：『諸佛所供養的上師，即使是凡夫，也因智慧的誓言而恒常賜予成就。』有智慧的上師，十方諸佛都供養他。因為供養圓滿正覺和菩薩的功德，如果供養上師的一個毛孔的頂端，就能看到。因此，看到菩薩的上師，一個凡夫，就是在做佛的供養。 絕對不能偏離自己應得的。
【English Translation】 Etc., there are no fixed rules. As it is said in the fourth section of the fifth chapter: 'Adorn fine clothes with fragrant wrappings, and similarly adorn with the ashes of cremation.' And 'The lower garment has various colors.' Etc. Furthermore, in the Root Tantra, it says: 'Wear the skin of a tiger, and eat half of the immortal medicine.' Etc. There are no fixed rules for food either, sometimes eating good food, such as grapes, etc.; sometimes also eating bad food, such as vomit, etc. As it is said in the third and fourth sections of the fifth chapter: 'Drink the blood of dogs, donkeys, mules, and elephants, etc.' Etc. 'Eat as you find it, eat and eat, and offer torma.' Etc. There are no fixed rules for ornaments either, 'Various fruits, necklaces, etc., and milk, nectar, etc., are similarly adorned.' Etc. There are also no fixed rules for the time and place of vessels and actions, 'Holding a skull cup of a corpse, wander at night. At a crossroads, on a mountain, under a single tree, or in a cemetery.' Etc. 'In other accomplished places, in mountain caves and dense thickets, and in a large cemetery that has been established from the beginning, or on the shore of a great ocean.' 'Completely abandoning all fear, the wise should meditate in this way.' Etc. There are no fixed rules for speech either, sometimes uttering distorted Sanskrit. There are no fixed rules for companions either, 'Going with those who can go and those who cannot go.' Since one is liberated from the vows of body and speech, there are no fixed rules for the vows of body and speech, 'What should not be done can be done,' etc., is explained in detail. However, for the vows of body and speech, one should not abandon prostrating to the guru, because it is the vow of wisdom. As it is said in the third section of the fifth chapter: 'The teacher who is worshiped by the Buddhas, even if he is an ordinary being, constantly bestows accomplishments through the vow of wisdom.' The wise teacher is worshiped by the Tathagatas residing in the ten directions. Because the merit of offering to the fully enlightened Buddhas and Bodhisattvas, if one offers to the tip of one pore of the guru, one will see it. Therefore, seeing the guru of the Bodhisattva, an ordinary being, is seen as making offerings to the Buddha. One must never deviate from what one deserves.
དའ་བའི་དམ་ཚིག་གི་སངས་རྒྱས་འདོད་པས་དངོས་གྲུབ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་བླ་མ་དམ་པ་ལ་སྨད་པར་མི་བྱ་བ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། དཔལ་ལྡན་སློབ་དཔོན་རྡོ་རྗེ་ཅན། །ཀུན་གྱི་མགོན་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་དྲུག་པ་ལས་ཀྱང་། དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པའི་སློབ་མ་གང་། །རང་ལ་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བ་སྦྱིན་པ་པོ། །མནར་མེད་སྤངས་པའི་རྒྱུ་སློབ་དཔོན་ཡིན་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་སློབ་མས་བླ་མ་མངོན་ཕྱག་འཚལ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྤྱོད་པའི་རང་གི་ངོ་བོ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །།རབ་ཏུ་དབྱེ་ན་གཉིས་ཏེ། ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་དང་། ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པའོ། །དེའང་ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། གང་ཞིག་འགྲོ་ལ་ཕན་པ་ཡི། །ཀུན་འདར་གྱི་ནི་སྤྱོད་པ་གསུངས། །ཞེས་པ་དང་། ཀུན་བཟང་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མཚུངས་པ་མེད་པ་གྲུབ་པར་འགྱུར་བས། །སྤྱོད་པའི་ཕན་ཡོན་ངེས་པར་རིག་ནས་རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱིས་གསུངས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་ལ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སྨྱོན་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྒྱལ་བུ་གཞོན་ནུའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། གསང་སྤྱོད་ཅེས་བྱའོ། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་ལ་མིང་གཞན་དོན་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། 1-1031 རྒྱལ་ཚབ་ཆེན་པོའི་ས་ལ་གནས་པ་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་མངོན་དུ་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱའོ།། །། དབྱེ་བ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ནི། ཅིའི་ཕྱིར་ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། སྨྱོན་པ་འདྲ་བས་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་འཇིགས་ཤིང་འདར་བས་ཀུན་འདར་རམ། ཡང་ཀུན་འདར་ལ་སྒྲ་སོ་སོར་བཞག་ན་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱི་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ནི་གཉིས་སྤངས་ཞེས་བྱ་བར་ཡང་འགྱུར་བས་ན་བཟའ་བྱ་དང་། བཟའ་བྱ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་མེད། བཏུང་བྱ་དང་བཏུང་བྱ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་མེད། བགྲོད་བྱ་དང་བགྲོད་བྱ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་མེད། བླང་བྱ་དང་དོར་བྱ་གཉིས་སུ་མེད་པར་སྤྱོད་པ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་དྲུག་པ་ལས། བཟའ་དང་བཟའ་མིན་སྤྱོད་པ་དང་། །དེ་བཞིན་བཏུང་མིན་སྤྱོད་པ་དང་། །བགྲོད་དང་བགྲོད་མིན་སྔགས་པ་ཡིས། །རྣམ་རྟོག་ཉིད་དུ་མི་བྱ་འོ། །ཞེས་པ་དང་། བརྟག་པ་ལྔ་པ་དངོས་ལས། བཟའ་བཅའ་དེ་བཞིན་བཏུང་བ་ཉིད། །ཇི་ལྟར་རྙེད་པ་རབ་ཏུ་བཟའ། །ཡིད་འོང་མི་འོང་རྣམ་རྟག་༼རྟོག་༽ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །ཞེན་པ་ཙམ་དུ་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔས་ནི། །གང་ཞིག་འགྲོ་ལ་ཕན་པའི་ཕྱིར། ། 1-1032 ཀུན་འདར་གྱི་ནི་སྤྱོད་པ་གསུངས། །ཞེས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་སྨྱོ
【現代漢語翻譯】 『以誓言之三昧耶（Samaya，誓言）的佛陀，爲了欲求成就而賜予悉地（Siddhi，成就），不應誹謗上師』等等。『吉祥上師金剛持（Vajradhara，金剛持），向一切的怙主頂禮！』等等。在根本續第一品的第六品中也說：『無論哪個獲得成就的弟子，對於賜予自己真實智慧顯現的上師，因為上師是斷絕無間地獄之因，所以獲得成就的弟子應當恭敬頂禮上師。』這樣說了。行為的自性已經顯示完畢。 如果詳細區分，則有兩種：遍搖（Kun'dar）的行為和普賢（Kuntu Zangpo）的行為。其中，在第五品的第三品中說：『凡是對眾生有利益的，被稱為遍搖的行為。』以及『因為與圓滿的普賢佛無別，所以必定會成就，金剛持已經說了行為的利益。』這樣說了。 遍搖的行為，其名稱的別名有瘋子的行為、王子年輕的行為和秘密行。普賢的行為，其它的名稱有勝義方面完全勝利的行為、安住于大寶王位的行為和世間顯現的行為。 各種分類的定義是：為什麼稱為遍搖的行為呢？因為像瘋子一樣，讓世間的人們感到恐懼和搖動，所以稱為遍搖嗎？或者，如果將遍搖的語音分開，則稱為阿瓦都提（Awadhuti），這也翻譯為『離二』，因此，對於可食之物和不可食之物沒有分別，對於可飲之物和不可飲之物沒有分別，對於可行之路和不可行之路沒有分別，對於應取之物和應舍之物都沒有分別地行事。在根本續第一品的第六品中說：『食用和非食用，同樣飲用和非飲用，行走和非行走，以咒語，不應作分別念。』以及在第五品正文中說：『食物和飲料，無論如何獲得都應食用，因為悅意和不悅意僅僅是分別念，所以不應執著。』等等。因此，稱為阿瓦都提的行為。在第五品的第三品中說：『吉祥金剛薩埵（Vajrasattva，金剛薩埵）爲了利益眾生，說了遍搖的行為。』 為什麼稱為瘋
【English Translation】 'The Buddha of Samaya (vows), bestows siddhis (accomplishments) for those who desire attainment, and one should not slander the noble Lama,' and so on. 'Glorious Vajradhara (the Diamond Holder), I prostrate to the protector of all!' and so on. Also, in the sixth chapter of the first root tantra, it is said: 'Whatever disciple attains siddhi, to the one who bestows the light of true wisdom upon oneself, because the guru is the cause of abandoning the Avici hell, therefore, the disciple who has attained accomplishment should respectfully prostrate to the guru.' Thus it is said. The nature of conduct has been shown. If divided in detail, there are two types: the conduct of Kun'dar (All-Shaking) and the conduct of Kuntu Zangpo (Samantabhadra, All Good). Among them, in the third chapter of the fifth section, it is said: 'Whatever benefits beings is called the conduct of Kun'dar.' And, 'Because it is inseparable from the perfect Samantabhadra Buddha, it will surely be accomplished, Vajradhara has spoken of the benefits of conduct.' Thus it is said. The conduct of Kun'dar has other names such as the conduct of a madman's asceticism, the conduct of a young prince, and secret conduct. The conduct of Kuntu Zangpo has other names such as the conduct of completely overcoming the meaning, the conduct of abiding in the position of the great regent, and the conduct of worldly manifestation. The definitions of the individual divisions are: Why is it called the conduct of Kun'dar? Because it is like a madman, causing fear and shaking among worldly people, is it called Kun'dar? Or, if the sounds of Kun'dar are separated, it is called Awadhuti, which is also translated as 'abandoning duality,' therefore, there is no distinction between what is edible and what is not edible, no distinction between what is drinkable and what is not drinkable, no distinction between what is passable and what is not passable, and no distinction between what should be taken and what should be discarded. In the sixth chapter of the first root tantra, it is said: 'Eating and non-eating, likewise drinking and non-drinking, walking and non-walking, with mantras, one should not make distinctions.' And in the actual fifth chapter, it is said: 'Food and drink, whatever is obtained, should be eaten, because pleasant and unpleasant are merely discriminations, therefore, one should not be attached.' And so on. Therefore, it is called the conduct of Awadhuti. In the third chapter of the fifth section, it is said: 'Glorious Vajrasattva, for the benefit of beings, has spoken of the conduct of Kun'dar.' Why is it called mad
ན་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། སྨྱོན་པར་བརྫུས་ནས་རིགས་ལ་སོགས་པ་གསང་ནས་སྤྱོད་པ་བྱེད་པ་སྟེ། ལྔ་པ་དངོས་ལས། བཟའ་དང་བཟའ་མིན་ཇི་སྙེད་པ། །སྨྱོན་པའི་སྦྱོར་བས་བཟའ་བར་བྱ། །ཞེས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་རྒྱལ་བུ་གཞོན་ནུའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། རྒྱལ་ཚབ་ཆེན་པོའི་ས་དྲོད་ཆེན་པོ་མ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རྒྱལ་བུ་གཞོན་ནུའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱའོ། །རྣལ་འབྱོར་པ་ཁས་མི་ལེན་པར་གསང་སྟེ་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་གསང་སྤྱོད་ཅེས་བྱ་སྟེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། དེ་ལྟར་སྤྱོད་པ་དེའི་བསམ་པ་དང་དགོས་ཆེད་སོགས་མཆོག་ཏུ་བསམ་བྱས་ནས་༼ཡས་གནས་༽ཏེ་གཞན་གྱིས་རྟོགས་དཀའ་བ་ཡིན་ནོ། །ཤིན་ཏུ་གསང་བས་ཡོ་གིས་བསྒོམ། །ཞེས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། རང་གི་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོར་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་སྟེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། ཀུན་བཟང་མཚུངས་པ་མེད་འགྲུབ་པས། །སྤྱོད་པ་ངེས་རིག་རྡོ་རྗེ་ཅན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་གང་གིས་ཀྱང་རྫི་མི་ནུས་ཤིང་དེ་ལ་བརྒྱལ་༼ལས་རྒྱལ་༽བས་ན་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བ་སྟེ། ལྔ་པའི་གསུམ་པ་ལས། 1-1033 བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་ནི་སེམས་བཞག་ནས། །ཕྱོགས་ལས་རྒྱལ་བའི་སྤྱོད་པ་བརྩམ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་རྒྱལ་ཚབ་ཆེན་པོའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། རྣམ་ཤེས་དང་ཡེ་ཤེས་ཆ་མཉམ་སྟེ་ཟག་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་མངོན་དུ་གྱུར་པས་གཞན་དོན་རྣམས་ཐོགས་པ་མེད་པར་ནུས་པའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་པའི་རྒྱལ་པོའི་རྒྱལ་ཚབ་ཆེན་པོ་དང་འདྲ་སྟེ། ལྔ་པ་དངོས་ལས། ཡང་ནི་དཔལ་ལྡན་རྒྱལ་ཚབ་ཆེ། །བརྟུལ་ཞུགས་སྤྱོད་པའང་བསྒྲགས་པ་ཉིད། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་གྱི་ཕྱིར། །གང་གིས་དངོས་གྲུབ་མཐར་འགྲོ་བ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལ་འཇིག་རྟེན་པའི་མངོན་དུ་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་ཚོགས་བདག་ཆེན་པོའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ།། །། སྤྱི་དོན་བཞི་པ་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པའི་དུས་ནི་གཉིས་ཏེ། གང་གི་ཚེ་སྤྱད་པ་དང་། ཇི་སྲིད་ཅིག་སྤྱད་པའོ། །དང་པོ་ནི་དྲོད་ཐོབ་ནས་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པ་ཡིན་ཏེ། དེའང་གསུམ་སྟེ། དྲོད་ཆུང་ངུ་ཐོབ་ནས་ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་གསང་སྟེ་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་མཚན་མོའི་དུས་སུ་བཟའ་བྱ་དང་བཟའ་བྱ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སུ་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་སྤྱོད་ལ། ཉིན་མོར་རང་གི་ཁྱིམ་དུ་བྲམ་ཟེ་ཡིན་ན་བྲམ་ཟེ་ཟླ་དང་མཐུན་པར་སྤྱོད། དེ་བཞིན་དུ་རང་གི་རིགས་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པར་སྤྱོད་ཅིང་སྡོད་དོ། །དེས་ངེས་པར་དྲོད་འབྲིང་པོ་སྐྱེ་སྟེ། 1-1034 དེ་སྐྱེས་པ་དང་ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་མངོན་དུ་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་རང་གི་
【現代漢語翻譯】 問：什麼是『瘋行』？ 答：假裝瘋癲，隱藏種姓等身份秘密行事。如第五品正文所說：『可食與不可食，皆以瘋癲之行食用。』 問：為何稱為『童子行』？ 答：因為尚未獲得大灌頂，故稱為『童子行』。 爲了不承認瑜伽士身份而秘密行事，故稱為『密行』。如第五品第三節所說：『如此行事，其想法和目的等，經過高度思考（于勝處），即他人難以理解。』 『極其秘密地被瑜伽士修持。』 問：為何稱為『普賢行』？ 答：因為將自己的證悟視為普賢的智慧本質，故稱為普賢。如第五品第三節所說：『成就無與倫比的普賢，行持必定的智慧金剛。』 問：為何稱為『勝方行』？ 答：因為任何不順之方都無法擊敗，且能戰勝它們，故稱為勝方。如第五品第三節所說： 『于菩提心安住心，開始勝方之行。』 問：為何稱為『大灌頂行』？ 答：因為識與智平等，無漏之智慧顯現，能無礙地利益他人，故如世間國王的大灌頂。如第五品正文所說：『又是具德大灌頂，亦宣說行持之行。爲了一切有情眾生的利益，誰能究竟成就。』 因此，爲了在世間顯現，也稱為『大自在天行』。 第四個共同主題是行持的時間，分為何時行持和行持多久。首先，從獲得暖相開始行持，分為三種：獲得小暖相后，秘密行持『遍行』，即在夜晚行持可食與不可食無二分別等行為。白天，如果是婆羅門，則按照婆羅門的習俗行事。同樣，按照自己的種姓和習俗行事。這樣必定會生起中等暖相。 生起中等暖相后，開始在世間顯現『遍行』，即自己的…
【English Translation】 Q: What is called 'Crazy Conduct'? A: It means pretending to be crazy, concealing one's lineage and other identities, and acting secretly. As stated in the main text of the Fifth Chapter: 'Whatever is edible and inedible, one consumes through the actions of a madman.' Q: Why is it called 'Youthful Prince Conduct'? A: Because one has not yet attained the great empowerment, it is called 'Youthful Prince Conduct'. Because one practices secretly without acknowledging being a yogi, it is called 'Secret Conduct'. As stated in the third section of the Fifth Chapter: 'Thus, the thoughts and purposes of such conduct are highly contemplated (in a superior place), making it difficult for others to understand.' 'Extremely secretly meditated upon by yogis.' Q: Why is it called 'Samantabhadra's Conduct'? A: Because one realizes one's own realization as the wisdom essence of Samantabhadra (普賢, 普賢, Samantabhadra, Universal Worthy), it is called Samantabhadra. As stated in the third section of the Fifth Chapter: 'Achieving the incomparable Samantabhadra, the conduct is the Vajra (金剛, वज्र, vajra, diamond/thunderbolt) of definite awareness.' Q: Why is it called 'Conduct of Complete Victory Over All Directions'? A: Because no adverse direction can defeat it, and it overcomes them, it is called complete victory over all directions. As stated in the third section of the Fifth Chapter: 'Having placed the mind on the Bodhi mind, one begins the conduct of victory over all directions.' Q: Why is it called 'Great Regent's Conduct'? A: Because consciousness and wisdom are equal, and stainless wisdom manifests, one can benefit others without obstruction, like the great regent of a worldly king. As stated in the main text of the Fifth Chapter: 'Also, the glorious great regent, proclaims the conduct of discipline. For the benefit of all sentient beings, whoever ultimately achieves accomplishment.' Therefore, to manifest in the world, it is also called 'Great Lord of Hosts' Conduct. The fourth common topic is the time of practicing the conduct, which is divided into when to practice and for how long. First, one practices the conduct from the time one obtains warmth, which is divided into three: after obtaining a small warmth, one secretly practices the 'All-Pervading' conduct, which means practicing non-dualistic activities such as eating edible and inedible things at night. During the day, if one is a Brahmin, one acts according to Brahmin customs. Similarly, one acts and lives according to one's own lineage and customs. By doing so, one will definitely generate medium warmth. After generating medium warmth, one begins to manifest the 'All-Pervading' conduct in the world, which means one's own…
ཡུལ་འཁོར་སྤངས་ནས་རིགས་ལ་སོགས་པ་གསང་ནས་སྨྱོན་པར་བརྫུས་ཏེ་སྤྱོད་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་དྲོད་ཆེན་པོ་ཐོབ་སྟེ་ཟག་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་གྲུབ་མཐའ་རྙོགས་ནས། ལུང་བསྟན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་བྱུང་བ་དང་། ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་འཇིག་རྟེན་གྱི་མངོན་དུ་སྤྱད་དོ། །གལ་ཏེ་དྲོད་འབྲིང་པོ་ལ་བརྟེན་ནས་ཀུན་འདར་སྤྱད་ཀྱང་དབང་པོ་རྟུལ་ཏེ། དེ་དྲོད་ཆེན་པོ་མ་ཐོབ་ན་དྲག་ཤུལ་གྱིས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ནི་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་སྤྱོད་པ་དེ་དག་ཀྱང་དུས་ཇི་སྲིད་ཅིག་སྤྱད་སྙམ་ན། ཟླ་བ་རེ་རེ་སྤྱོད་དེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། ཟླ་བ་གཅིག་ཏུ་གསང་ལ་སྤྱོད། །ཇི་སྲིད་ཕྱག་རྒྱ་མ་རྙེད་པ། །ཞེས་གསང་སྤྱོད་ཀྱི་དུས་བསྟན་ལ། དེ་ཉིད་ལས། ཟླ་བ་གཅིག་གིས་སྐལ་ལྡན་པར། །འགྱུར་བ་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་འཇིག་རྟེན་པའི་མངོན་དུ་སྤྱད་པའི་དུས་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། སྤྱི་དོན་ལྔ་པ་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི་དྲོད་ཐོབ་ཅིང་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་འདོད་པ་ཆོས་གཉིས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་དྲུག་པ་ལས། ཅུང་ཟད་དྲོད་ནི་ཐོབ་པ་ན། ། 1-1035 གལ་ཏེ་སྤྱོད་པ་བྱེད་འདོད་པས། །གལ་ཏེ་ཚེ་འདི་ལ་སངས་རྒྱས་འགྲུབ་པར་འགྱུར་བའི་འདོད་ཡོད་ན། །འདིས་ནི་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པ་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་དྲོད་མ་ཐོབ་ན་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པར་མི་རིགས་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། གང་བཤད་འཇིགས་སུ་རུང་པའི་ཚུལ་ཅན་གྱིས། །སྤྱོད་པ་འདོད་ཡོན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱིར་མ་གསུངས་ཏེ་རང་གི་རྟོགས་པ་འཕེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དང་། དཔལ་གསང་བ་གྲུབ་པ་ལས་ཀྱང་། གང་ཕྱིར་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྟོགས་པ་མེད་བཞིན་དུ། །ངོ་མཚར་ཆེ་བ་ལྟར་བྱེད་པ། །ཇི་སྲིད་ནམ་མཁའ་མི་འཇིག་པའི་བར་དུ། །ཤི་བའི་འོག་ཏུ་དམྱལ་བར་སྐྱེ། །ཞེས་པ་དང་། དེ་ཉིད་ལས། གཞན་དུ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྟོགས་པ་དམན་པ་ཡིས། །འཚོ་བ་ཙམ་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ་ཅན་ཉིད་དུ་འགྱུར་པ། །དམྱལ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ། །རྟོགས་ལྡན་དུ་མིང་བཏགས་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱིས་ནི་ཅི་ཞིག་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མཚན་ཉིད་གཉིས་པ་དྲོད་ཐོབ་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མི་འདོད་ན་སྤྱོད་པ་སྤྱད་མི་དགོས་ཏེ། ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་ནི་ངག་དུ་བརྗོད་པ་ཙམ་གྱིས་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་མཚན་ཉིད་གཉིས་དང་ལྡན་པས་སྤྱོད་པ་སྤྱད་དོ།། །། སྤྱི་དོན་དྲུག་པ་སྤྱོད་པའི་དགོས་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། 1-1036 ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པའི་དགོས་པ་དང་། ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་དགོས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་གི་སེམས་ཀྱི་བརྟན་གཡོ་བརྟག་པ་དང་། གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་ཡུལ་དང་གྲོག
【現代漢語翻譯】 離開家園，隱藏種姓等，假裝成瘋子一樣行事。這樣可以獲得巨大的熱量，從而獲得無漏的智慧，超越世間的成就，並獲得預言的印記。昆圖桑波（藏語：ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ།，梵語：Samantabhadra，梵文羅馬擬音：薩曼達巴德拉，漢語字面意思：普賢）的行為將在世間顯現。如果依靠中等的熱量進行昆達利尼（藏語：ཀུན་འདར།）的修行，感官會變得遲鈍。如果沒有獲得巨大的熱量，就用強力來修行，這在前面已經說過了。那麼，這些行為要持續多久呢？每個月都要進行修行。在後部根本續的第二品中說：'一個月內秘密修行，直到獲得印記為止。'這裡說明了秘密修行的期限。同樣，在同一部經中說：'一個月就能成為有緣者，對此毫無疑問。'這裡說明了在世間顯現的期限。 第五個總義是，作為基礎的人，要獲得熱量，爲了眾生的利益，希望在此生獲得最高的成就，具備這兩種品質。在第一部根本續的第六品中說：'稍微獲得熱量時，如果想進行修行，如果希望在此生證得佛果，就應該進行這種修行。'這裡說，如果沒有獲得熱量，就不應該進行修行。在後部根本續的第二品中說：'所說的可怕行為，不是爲了享受慾望，而是爲了增長自己的證悟。'以及，在吉祥秘密成就中也說：'因為沒有證悟真如，卻做出驚人的行為，直到天空不毀滅，死後會墮入地獄。'以及，在同一部經中說：'否則，證悟真如低下的人，會成為僅僅爲了生存的原因，成為獲得地獄的原因。以證悟者的名義所做的虛偽行為有什麼用呢？'這裡說，即使獲得了熱量，如果沒有菩提心，不希望在此生獲得大手印，也不需要進行修行，因為共同的成就可以通過口頭唸誦來獲得。因此，具備這兩種品質的人才應該進行修行。 第六個總義是，修行的必要性有兩個：昆達利尼修行的必要性和昆圖桑波修行的必要性。第一個又分為兩個方面：檢驗自己的心是否穩定，以及獲得成就的處所和同伴。
【English Translation】 Leaving one's homeland, concealing one's caste, and acting like a madman. This is done to gain great heat, thereby attaining flawless wisdom, transcending worldly achievements, and receiving the seal of prophecy. The conduct of Kuntuzangpo (Tibetan: ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ།, Sanskrit: Samantabhadra, Romanized Sanskrit: Samantabhadra, Literal meaning: Universal Worthy) will be manifested in the world. If one relies on moderate heat to practice Kundalini (Tibetan: ཀུན་འདར།), the senses will become dull. If one does not gain great heat, one will practice with force, as has been said before. So, how long should these practices last? One should practice each month. In the second chapter of the Later Root Tantra, it says: 'Practice secretly for one month, until the seal is obtained.' Here, the duration of secret practice is indicated. Likewise, in the same text, it says: 'In one month, one will become fortunate, there is no doubt about this.' Here, the duration of manifestation in the world is indicated. The fifth general meaning is that the individual who serves as the basis must have gained heat and, for the benefit of sentient beings, desire supreme accomplishment in this very life, possessing these two qualities. In the sixth chapter of the First Root Tantra, it says: 'When a little heat is gained, if one wishes to practice, if one has the desire to attain Buddhahood in this very life, then one should engage in this practice.' It is said here that if one has not gained heat, one should not engage in practice. In the second chapter of the Later Root Tantra, it says: 'The terrifying practices that are spoken of are not for the sake of enjoying desires, but for the sake of increasing one's own realization.' And, in the Glorious Secret Accomplishment, it also says: 'Because one has not realized Suchness, yet performs amazing deeds, until the sky does not perish, one will be born in hell after death.' And, in the same text, it says: 'Otherwise, one with inferior realization of Suchness will become a mere cause for survival, a cause for obtaining hell. What is the use of pretense with the name of an accomplished one?' It is said here that even if one has gained heat, if one does not have Bodhicitta and does not desire Mahamudra in this very life, one does not need to practice, because common accomplishments can be obtained through mere verbal recitation. Therefore, one who possesses these two qualities should engage in practice. The sixth general meaning is that there are two necessities for practice: the necessity of Kundalini practice and the necessity of Kuntuzangpo practice. The first is further divided into two aspects: examining whether one's own mind is stable, and the place and companions for attaining accomplishment.
ས་དབང་དུ་བྱའོ། །དང་པོ་ལ་ཡང་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། ཡིད་ནི་བརྟན་ནམ་གཡོའམ་ཅི། །རང་གི་སེམས་ནི་སོ་སོར་བརྟག །ཅེས་པ་དང་། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་དྲུག་པ་ལས། །སྤྱོད་པ་གང་གི་གིས་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པར་འགྲོ་བ། །ཀྱེའི་རྡོ་རྗེའི་དངོས་གྲུབ་རྒྱུས། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པའི་དགོས་པ་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བའི་དགོས་པ་སྟེ། བརྟག་པ་ལྔ་པ་དངོས་ལས། སེམས་ཅན་རྗེས་སུ་གཟུང་བའི་རྒྱུར། །བློ་ལྡན་ཆེན་པོས་རྒྱུ་བར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །མདོར་ན་ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་རང་དོན། ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་གཞན་དོན་ནོ། །དེ་ལྟར་སྤྱོད་པ་འདིའང་རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་དྲུག་པ་དང་། ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་རྣམས་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་ལྔ་པའི་གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་ལས་བསྟན་ཏོ། །དྲོད་ཐོབ་ནས་སྤྱོད་པ་བྱ་བ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །སྤྱོད་པ་ལ་གནས་པ་དེས་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་ཉེ་བའི་རྒྱུ་ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལིའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ། དེ་ལྟར་སྤྱོད་པ་ལ་གནས་པ་དེས་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལྔ་པ་ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་ནས་ཨཱ་ལི་དང་ཀཱ་ལིའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་བསྟན་ཏོ། ། 1-1037 ༈ ཉེ་རྒྱུའི་དགོས་པ་བསྟན་པ། དེ་ལ་གཉིས། ཉེ་རྒྱུའི་དགོས་པ་དང་། དེ་ཉམས་སུ་བླངས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བསྒྲུབ་པ་ལ་བརྟེན་ཕྱག་རྒྱར་མ་རྟེན་པར་འགྲུབ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བཅུ་པ་ལས། དངོས་གྲུབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད་རྟོག་པས་མི་ཕྱེད་པ། །ཕྱག་རྒྱའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་འགྲུབ། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་། གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས་ཀྱང་ཕྱག་རྒྱའི་དངོས་གྲུབ་དངོས་གྲུབ་ཆེ། །དངོས་གྲུབ་ཀུན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་སྤྱིར་ཕྱག་རྒྱ་བསྟེན་པའི་དུས་གསུམ་སྟེ། དང་པོ་དབང་དུས་དང་། བར་དུ་ལམ་དུས་དང་། མཐར་འབྲས་བུའི་དུས་སོ། །དེ་ལ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་བསྟེན་ན་ནི་འགྲུབ་ལ། ཐོག་མ་གཉིས་སུ་བསྟེན་ཡང་མཐར་མ་བསྟེན་ན་མི་འགྲུབ་ཅིང་། ཐོག་མ་གཉིས་སུ་མ་བསྟེན་ཡང་མཐར་བསྟེན་ན་འགྲུབ་པས་ན་མངོན་པར་རྟོགས་པ་འདི་གལ་ཆེའོ། །དེ་ལ་དེ་ལྟར་ཕྱག་རྒྱའི་ལམ་གྱིས་ཅིས་ཀྱང་གྲོལ་ཞིང་དེ་དགོས་ན་བུད་མེད་བདག་མེད་མའི་རྣལ་འབྱོར་མས་བདག་དང་རྟོགས་པ་མཉམ་པའི་སྐྱེས་པ་དང་འཕྲད་ན་ནི་གྲོལ་བར་འགྱུར་ལ། གལ་ཏེ་མ་ཕྲད་ན་ཇི་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལམ་བསྒྲུབ་སྙམ་ན། ས་བཅུ་པའི་བར་དུ་ནི་རྟེན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བགྲོད་ལ། དེ་ནས་ནུས་པ་མཆོག་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུས་སྐྱེས་པ
【現代漢語翻譯】 應當如是行持。首先，在根本續後篇第二品中說：『心是穩定還是動搖？各自觀察自己的心。』以及，在根本續第一品第六品中說：『通過何種行持能達到成就的究竟？是喜金剛的成就續。』等等。普賢行愿的必要性是爲了使眾生完全成熟，如《觀察品》第五品正文中說：『爲了攝受眾生，有智慧的大士應當遊行。』等等。總之，昆達爾（Kun'dar）的行持是爲了自身利益，普賢行愿是爲了他人利益。像這樣的行持也在根本續第六品、後篇第二品和第三品、金剛幕續第十品以及《總集續》（Samputa）的《觀察品》第五品的第三品和第四品中闡述。已經闡述了獲得暖相后應當如何行持。 安住於行持者，通過觀修作為殊勝成就近取因的阿黎迦梨（Āli Kāli）自性的菩提心。 如是安住於行持者，已經闡述了通過依止第五明妃手印，觀修阿黎和迦梨自性的菩提心。 1-1037 顯示近取因的必要性 這分為兩部分：近取因的必要性和修持它的方式。首先，爲了成就大手印，必須依賴手印，不依賴手印則無法成就。如根本續第一品第十品中說：『成就的特徵無法通過分別念來理解，通過手印瑜伽士才能成就。』以及，金剛幕續第十五品中也說：『手印的成就是偉大的成就，不是所有成就的行境。』等等。一般來說，依賴手印有三個階段：首先是灌頂時，中間是道時，最後是果時。如果在所有階段都依賴，就能成就；如果在前兩個階段依賴，但最後不依賴，則無法成就；如果前兩個階段不依賴，但最後依賴，就能成就，因此這個現觀非常重要。因此，通過手印之道無論如何都能解脫，如果需要解脫，那麼與具有無我見的女瑜伽士相遇，並與具有與自己相同證悟的男子結合，就能獲得解脫。如果不能相遇，那麼如何修持成佛之道呢？直到十地菩薩，都可以依靠那個所依來修行，之後因為具有殊勝的能力，自身化現為男子之身。
【English Translation】 It should be practiced in this way. Firstly, in the second chapter of the Uttaratantra (Later Tantra), it says: 'Is the mind stable or moving? Examine your own mind individually.' And, in the sixth chapter of the first Root Tantra, it says: 'Through what conduct does one go to the ultimate of accomplishment? It is the Tantra of Accomplishment of Hevajra.' etc. The necessity of the Samantabhadra conduct is to fully ripen sentient beings, as it says in the fifth chapter of the Examination Tantra: 'For the purpose of subduing sentient beings, the great wise ones should wander.' etc. In short, the conduct of Kuntuzangpo (Kun'dar) is for one's own benefit, and the conduct of Samantabhadra is for the benefit of others. Such conduct is also taught in the sixth chapter of the Root Tantra, the second and third chapters of the Uttaratantra, the tenth chapter of the Vajra Tent Tantra, and the third and fourth chapters of the fifth Examination Tantra of the Samputa Tantra. It has been taught how to practice after obtaining warmth. The one who abides in conduct meditates on the Bodhicitta that is the nature of Āli Kāli, which is the proximate cause of supreme accomplishment. Thus, the one who abides in conduct has shown how to meditate on the Bodhicitta that is the nature of Āli and Kāli by relying on the fifth Mudrā, which is the realization of supreme accomplishment. 1-1037 Showing the necessity of the proximate cause This is divided into two parts: the necessity of the proximate cause and the manner of practicing it. First, in order to accomplish Mahāmudrā, one must rely on Mudrā; without relying on Mudrā, it cannot be accomplished. As it says in the tenth chapter of the first Root Tantra: 'The characteristics of accomplishment cannot be understood by conceptual thought; it is accomplished by the yogi of Mudrā.' And, in the fifteenth chapter of the Tent Tantra, it also says: 'The accomplishment of Mudrā is a great accomplishment; it is not the object of all accomplishments.' etc. Generally, there are three times for relying on Mudrā: first, at the time of empowerment; second, during the path; and third, at the time of the result. If one relies on it at all times, one will accomplish it; if one relies on it in the first two times but not in the end, one will not accomplish it; if one does not rely on it in the first two times but relies on it in the end, one will accomplish it. Therefore, this Abhisamaya is very important. Therefore, one will be liberated by the path of Mudrā in any case, and if one needs liberation, then meeting with a female yogi who has the view of selflessness and uniting with a male who has the same realization as oneself will lead to liberation. If one cannot meet, then how can one practice the path to Buddhahood? Until the tenth Bhūmi, one can proceed with that basis itself, and then, because one has supreme power, one manifests oneself as a male body.
ར་བསྒྱུར་ལ། 1-1038 མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལྔ་པ་འདི་ཉམས་སུ་བླངས་ལ་སངས་རྒྱས་བསྒྲུབ་བོ། །དེ་ཡང་ཐབས་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་ནི་ཤེས་རབ་གྲོལ་བར་འགྱུར་ལ། ཤེས་རབ་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་ཐབས་གྲོལ་བར་ཡང་མི་འགྱུར་ཞིང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་རྟེན་རྐྱང་པ་ཉིད་ཀྱིས་གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་བས་བུད་མེད་དྲོད་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་དེས་བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུས་ཧེ་རུ་ཀ་ཆེན་པོར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། གཟོད་མིའི་ཕྱག་རྒྱ་ལ་སོགས་པ་ཕྱག་རྒྱའི་རིགས་བཞི་པོ་དང་པོ་ནས་གོམས་པ། །གྲུབ་པ་ཐོབ་པ། ལུང་བསྟན་པ། ནུས་མཐུའི་བཀུག་པ་གང་རུང་ཞིག་བླངས་ལ་འབྲས་བུ་དང་མཚམས་སྦྱར་བར་བྱ་སྟེ། དེ་སྐད་དུ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། བུད་མེད་གཟུགས་ནི་སྤངས་ནས་གཞན། །ཧེ་རུ་ཀ་ཡི་གཟུགས་སུ་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། ། དོན་གཉིས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་དེ་ཉམས་སུ་བླང་བ་ལ་དྲུག་སྟེ། ཉེ་བའི་རྒྱུའི་རང་གི་ངོ་བོ་དང་། དེ་གང་གི་ཚེ་མངོན་དུ་བྱ་བའི་དུས་དང་། མངོན་དུ་བྱ་བའི་གནས་དང་། གང་ལ་བརྟེན་ཏེ་སྒྲུབ་པའི་རྟེན་དང་། མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་དང་། ཐབས་ལ་བརྟེན་ཏེ་མངོན་དུ་བྱས་པ་ལས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། བརྒྱད་དྲུག་གི་བདག་ཉིད་དང་། དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི་ཐབས་གཉིས་ལས་བྱུང་བའི་ཨཱ་ལི་དང་ཀཱ་ལིའི་བདག་ཉིད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཆོས་བརྒྱད་དམ་དྲུག་གི་བདག་ཉིད་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། ། 1-1039 དེ་ལ་ཐབས་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང་བ་ནི། རང་བྱིན་བརླབ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང་བ་ནི་ཨཱ་ལི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཞེས་བྱ་ལ། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང་བ་ལ་ཀཱ་ལི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཞེས་བྱ་སྟེ། བརྟག་པ་དགུ་པའི་དང་པོ་ལས། ཨཱ་ལི་ནི་ཨ་ས་མ་མི་མཉམ་པ། ལ་ཏི་ཡང་ན་ལི་ལེན་པ་སྟེ་མི་མཉམ་པའི་བདེ་བ་ལེན་པའི་ཕྱིར་ཁུ་བ་བུང་བ་ནི་བྷྲ་མ་ར་སྟེ་བྷྲ་མ་ར་འཁྲུལ་བ། ར་ཧེ་ཡ་བྲལ་བར་བྱེད་པ་ཞེས་པ་འཁྲུལ་པ་བྲལ་བར་བྱེད་པ་ཞེས་བྱར་བརྗོད། །བུང་བ་དེ་ཉིད་ནི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་བྱིས་པ་སྐྲག་པས་འཇིགས་བྱེད་ཉིད། །ཀཱ་ལི་ནི་ཀཾ་བདེ་བ་ཨཱ་ལི་དྲི་ཀུན་ནས་མྱོང་བའི་ཕྱིར་ཕྱག་རྒྱའི་བྷ་ག སྐྱེ་གནས་ཀྱི་ཆུ་སྐྱེས་འདིས་རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་མེ་ཏོག་ཅེས་རྡུལ་རྒྱལ་པོ་ནི་རཱ་ཛ་སྟེ་རཉྫ་ཡ་ནི་འཚེད་པར་བྱེད་པ་སྟེ་བྱང་སེམས་རང་གི་གནས་སུ་དྲངས་ནས་བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འཚེད་པས་རྒྱལ་པོ། །དེས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའི་ལུས་ནི་མེ་ཏོག་རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱི་ལུས་ཏེ་དེའང་རྡོ་རྗེ་ནི་སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་སྟེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དེས་བཟུང་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ཆོས་བརྒྱད་དམ་དྲུག་གི་བདག་ཉིད་ཅན་ཞེས་བྱ་ལ། 1-1040 བྱང་ཆུབ་ཀ
【現代漢語翻譯】 若要轉變， 1-1038 應修持此第五現觀，以成就佛果。其中，以方便之緣，智慧得以解脫；然以智慧之緣，方便亦不得解脫。僅憑智慧之依憑亦不得解脫。故，獲得大暖相之女子，應以自身之身加持為大黑汝迦（Heruka），並從最初即熟悉四種手印，如種姓手印等。應取成就、授記、或能力之加持，並將其與果位相結合。如是說：于根本續後分第二品中亦云：『捨棄女子之形相，轉變為黑汝迦之身。』如是等等。 第二，修持如是現觀有六：近取因之自性，以及何時應現前，應現前之處所，依何而修持之所依，現前之方便，以及依方便而現前，從而成就果位之方式。 初中有二：八六之自性，以及遣除對此之諍論。初者，由二方便所生之阿黎（Āli）與嘎黎（Kāli）之自性，即是具有八或六法之菩提心。 1-1039 其中，依賴二方便而生者：依賴自加持而生者，名為阿黎菩提心；依賴壇城輪而生者，名為嘎黎菩提心。如《九品續》第一品所云：『阿黎者，阿（A）為薩瑪（sama）不平等，拉帝（lati）或拉（li）取，即取不平等之樂，故精液。蜂（bhramara）者，為布拉瑪拉（bhramara）迷亂，拉嘿亞（raheya）分離，意為使迷亂分離。』此蜂即是智慧，故金剛童子因恐懼而為怖畏者。嘎黎者，康（kam）為樂，阿黎為氣味，因遍嘗諸味，故為手印之巴嘎（bhaga）。生處之蓮花，以此而增長，故為花。塵之國王為拉雜（raja），即染雜亞（ranjaya）意為烹煮，即菩提心被引至自處，以樂之智慧烹煮而為國王。以此所特化之身，即為具花金剛之身，彼亦為金剛，即心之金剛，即被菩提心所持。』如是等等。所謂具有八或六法之自性， 1-1040 菩提心
【English Translation】 For transformation, 1-1038 One should cultivate this fifth Abhisamaya (manifest realization) to accomplish Buddhahood. Among these, through the condition of skillful means, wisdom is liberated; however, through the condition of wisdom, skillful means are not liberated. Liberation does not occur solely through reliance on wisdom. Therefore, a woman who has attained great warmth should bless her own body as a great Heruka, and from the beginning, be familiar with the four types of Mudras (hand seals), such as the caste Mudra. One should take accomplishment, prophecy, or the empowerment of abilities, and combine it with the fruition. As it is said: In the second chapter of the latter part of the Root Tantra: 'Having abandoned the form of a woman, transform into the form of Heruka.' And so on. Secondly, there are six aspects to cultivating such Abhisamaya: the nature of the proximate cause, when it should be manifested, the place where it should be manifested, the support on which to rely for practice, the means of manifestation, and the manner in which the fruit is accomplished through manifestation based on the means. The first has two aspects: the nature of eight or six, and refuting disputes about it. The first is that the nature of Āli and Kāli, which arise from the two skillful means, is called the Bodhicitta (mind of enlightenment) possessing eight or six Dharmas. 1-1039 Among these, that which arises from reliance on the two skillful means: that which arises from reliance on self-blessing is called Āli Bodhicitta; that which arises from reliance on the Mandala wheel is called Kāli Bodhicitta. As it is said in the first chapter of the Ninth Tantra: 'Āli is A, asama (Sanskrit: unequal), lati or li taking, that is, taking unequal bliss, hence semen. Bee (bhramara) is bhramara (Sanskrit: confused), raheya separating, meaning causing confusion to separate.' This bee is wisdom, hence Vajra (diamond/thunderbolt) child is fearful because of fear. Kāli is kam (Sanskrit: bliss), Āli is smell, because of fully experiencing all smells, hence the bhaga (Sanskrit: vulva) of the Mudra. The lotus of the place of birth, because it increases with this, hence flower. The king of dust is raja (Sanskrit: king), that is, ranjaya (Sanskrit: to cook), meaning Bodhicitta is led to its own place, and cooks with the wisdom of bliss to become the king. The body distinguished by this is the body with the flower Vajra, that is, the Vajra of the mind, that is, held by the Bodhicitta.' And so on. It is called possessing the nature of eight or six Dharmas, 1-1040 Bodhicitta
ྱི་སེམས་གཅིག་ཉིད་སྟོན་༼རྟེན་༽ནམ་ཡོན་ཏན་གྱི་ལྡོག་པས་ཕྱེ་ན་ཐབས་སྒྲུབ་པ་པོས་རང་བྱིན་བརླབ་བསྒོམ་པའི་ཞུ་བདེ་གཉིས། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་བསྒོམ་པའི་ཞུ་བདེ་གཉིས་ཏེ་བཞི། ཤེས་རབ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་དོ། །དྲུག་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་རང་བྱིན་བརླབ་མ་བསྒོམས་ཀྱང་ཐབས་ཀྱི་དེས་བཏུབ་པས་དྲུག་གོ །ཡང་ན་ཐབས་ལ་ཞུ་བ་བདེ་བ་མི་རྟོག་པ་རང་རིག་པ་བཞི། ཤེས་རབ་ལ་ཡང་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་དོ། །དྲུག་ནི་ཞུ་བདེ་༼མི་རྟོག་པ་༽གསུམ་གསུམ་རང་རིག་པ་ནི་དེའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་མ་བསྔོས་ན་དྲུག་སྟེ། གང་ལྟར་ཡང་རྟེན་ཐིག་ལེ་བཞི་ལ་བརྟེན་པ་བདེ་བ་བཞི་ཡོད་པ་ལྟ་བུ་ནི་མིན་ཏེ། རྟེན་ཐིག་ལེ་གཅིག་ཉིད་བརྟེན་པ་བདེ་བ་ལ་སོགས་པ་དུ་མ་དང་ལྡན་པས་ཡོན་ཏན་གྱི་ལྡོག་པས་ཕྱེ་བས་བརྒྱད་དྲུག་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །དེའང་དང་པོ་རང་བྱིན་བརླབ་ཀྱི་ཐིག་ལེ་ཅུང་ཟད་དྭངས་པར་བྱས་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོས་ཤིན་ཏུ་དྭངས་པར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྩོད་སྤོང་ནི། འོ་ན་སེམས་ཀྱི་རྟོགས་པ་འཆར་བ་ཞུ་བ་ལ་ལྟོས་པར་མི་རིགས་སོ་སྙམ་ན། ལྟོས་ཏེ་ཇི་སྲིད་དུ་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལུས་གནས་པ་དེ་སྲིད་དུ་ཚོགས་པ་གཅིག་པའི་འབྲེལ་པས་གནས་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། 1-1041 ལུས་སྤངས་ནས་ནི་སེམས་ཀྱིས་ནི། །གནས་པ་གཞན་དུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། སེམས་སྤངས་ནས་ནི་ལུས་ཀྱིས་ནི། །མཛེས་པ་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་བས་ན་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ཟབ་མོ་ནི་རྟེན་ལུས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པས་བརྟེན་པ་སེམས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཟག་པ་མེད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དུས་ནའང་ཐུགས་རྟོག་པ་མེད་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། ལུས་ཟག་པ་མེད་པ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅན་གྱི་སྐུ་ལ་བརྟེན་པ་ཡིན་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྣམ་པ་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་དེ་སྐད་མ་སྨྲ་ཞིག་ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་ན། གང་དག་ང་ལ་གཟུགས་སུ་མཐོང་། །གང་གིས་ང་ལ་སྒྲར་ཤེས་པ། །ལོག་པར་ཤེས་པའི་བསམ་པ་ཅན། །སྐྱེ་བོ་དེས་ནི་ང་མི་མཐོང་། །ཞེས་བྱ་བའམ། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་ཀྱང་། སྐུ་མིན་སྐུ་ལས་གཞན་པ་མིན། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སྐུ་ལྡན་མིན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་མི་འགལ་ལམ་སྙམ་ན། དེ་དག་ནི་དོན་དམ་པ་འབའ་ཞིག་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཡང་དག་པར་ན་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱང་བློའི་ཡུལ་དུ་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །སངས་རྒྱས་འདོད་པའི་ཚེ་སེམས་མེད་པའི་སངས་རྒྱས་བེམས་པོའང་མི་རིགས་ལ་སྐུ་མེད་པའང་མི་རིགས་པས་ན། 1-1042 སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བ་བཞེད
【現代漢語翻譯】 如果以功德的差別來區分，那麼在觀修自加持時，方便行者會有兩種樂融（ཞུ་བདེ་，梵文：prasāda，羅馬：prasada，漢語：喜悅），在觀修壇城輪時，會有兩種樂融，總共四種。對於智慧也是如此，有四種，總共八種。六種是指即使不觀修智慧的自加持，也可以通過方便的自加持來達到，所以是六種。或者，方便道中有四種樂融：無分別、自證。智慧道中也有四種，總共八種。六種是指三種樂融（無分別），自證是其法性，如果不單獨計算，就是六種。無論如何，不能像依賴四個脈輪一樣，有四種依賴的樂。因為依賴一個脈輪，就具有多種樂等功德，所以以功德的差別來區分，就會變成八種、六種等。其中，首先要讓自加持的明點稍微清澈，然後通過壇城輪讓它非常清澈。 第二，關於辯論的消除：如果有人認為心的證悟不需要依賴樂融，那是不對的。因為只要有漏的身體存在，就需要依靠聚合的聯繫而存在。正如根本續第四品所說： 『捨棄身體后，心識不會在其他地方顯現。』 以及『捨棄心識后，身體不會變得美麗。』 因此，密宗甚深的方便道，就是擊中作為所依的身體的要害，從而擊中作為能依的心識的要害。即使在無漏的佛陀時代，也有無分別的法身（ཆོས་ཀྱི་སྐུ།，梵文：Dharmakāya，羅馬：Dharmakaya，漢語：法身），無漏的報身（ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ།，梵文：Saṃbhogakāya，羅馬：Sambhogakaya，漢語：報身），以及依靠具有智慧自性的身。正如《金剛幕續》第十四品所說：不要說金剛心髓沒有形象。 如果真是這樣，那麼『凡以色相見我，以音聲求我，此人行邪道，不能見如來。』或者龍樹菩薩所說的『非身非離身，如來非有身。』等說法，難道沒有矛盾嗎？這些都是指究竟勝義諦而言。因為真實而言，所謂的佛陀，也是無法在意識中成立的。想要佛陀的時候，既不能要沒有心識的佛陀，也不能要沒有身體的佛陀。 因此，龍樹菩薩等一切智者，都承認雙運之身。
【English Translation】 If we differentiate based on the distinctions of qualities, then for a practitioner of skillful means, there are two kinds of bliss-melting (ཞུ་བདེ་，梵文：prasāda，羅馬：prasada，漢語：joy) when contemplating self-blessing, and two kinds of bliss-melting when contemplating the mandala wheel, making a total of four. Similarly, for wisdom, there are also four, making a total of eight. The six refer to the fact that even if one does not contemplate the self-blessing of wisdom, it can be achieved through the skillful means, hence six. Alternatively, in skillful means, there are four kinds of bliss-melting: non-conceptual, self-awareness. In wisdom, there are also four, making a total of eight. The six refer to the fact that the three kinds of bliss-melting (non-conceptual), self-awareness is its nature, so if not counted separately, it is six. In any case, it is not like relying on four chakras, where there are four kinds of bliss of reliance. Because relying on a single chakra possesses many qualities such as bliss, differentiating based on the distinctions of qualities, it becomes eight, six, etc. Among them, first, one should make the bindu of self-blessing slightly clear, and then make it very clear through the mandala wheel. Second, regarding the refutation of debate: If one thinks that the arising of realization of mind does not need to rely on bliss-melting, that is not right. Because as long as the contaminated body exists, it needs to exist through the connection of aggregation. As the fourth chapter of the Root Tantra says: 'Having abandoned the body, the mind will not be seen elsewhere.' And 'Having abandoned the mind, the body will not become beautiful elsewhere.' Therefore, the profound skillful means of Secret Mantra is to strike the key point of the body as the basis, thereby striking the key point of the mind as the dependent. Even in the time of the uncontaminated Buddha, there was the non-conceptual Dharmakaya (ཆོས་ཀྱི་སྐུ།，梵文：Dharmakāya，羅馬：Dharmakaya，漢語：Body of Dharma), the uncontaminated Sambhogakaya (ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ།，梵文：Saṃbhogakāya，羅馬：Sambhogakaya，漢語：Body of Enjoyment), and relying on the body with the nature of wisdom. As the fourteenth chapter of the Vajra Tent Tantra says: Do not say that the Vajra Essence has no form. If that is the case, then 'Those who see me in form, those who seek me in sound, that person has wrong thoughts, and cannot see the Tathagata.' Or Nagarjuna's saying 'Not the body, not apart from the body, the Tathagata is not with a body.' etc., are there no contradictions? These all refer to the ultimate truth. Because in reality, the so-called Buddha cannot be established in consciousness. When wanting a Buddha, one cannot want a Buddha without mind, nor can one want a Buddha without a body. Therefore, all the wise ones such as Nagarjuna, etc., acknowledge the body of union.
་པ་ཡིན་ནོ།། །། གཉིས་པ་དུས་ལ་གཉིས། ཉེ་རྒྱུ་ནམ་བསྒོམ་པའི་དུས་དང་། ནམ་འགྲུབ་པའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི་རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམས་ཏེ་དྲོད་ཐོབ་ནས་གསང་སྤྱོད་ཟླ་བ་གཅིག་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་མངོན་དུ་ཟླ་བ་གཅིག་སྤྱད་པའི་མཐར་ཉེ་རྒྱུ་སྤྱོད་པའི་སྐལ་པ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནམ་འགྲུབ་ཅེ་ན། ཞག་བདུན་དུ་སྤྱད་ན་འགྲུབ་པར་གསུངས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས། ས་བཅུ་གཉིས་པས་བསྒྲུབས་ན་ཉི་མ་གཅིག་གིས་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །དེས་མ་གྲུབ་ན་ཉི་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཆོ་ག་དང་། །ས་བཅུ་གཅིག་པས་ཉི་མ་གསུམ་གྱི་སྦྱོར་བ་དང་། །བཅུ་པས་དེ་བཞིན་དུ་ནི་ཉི་མ་བཞི། །དགུ་པས་ཉི་མ་ལྔ་ཡི་སྦྱོར་བ་ཡིས། །འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་སོ། །ཞག་བདུན་གྱིས་འགྲུབ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཞག་དྲུག་པ་ལ་སྔོན་དུ་ལྷ་དང་བླ་མ་ལ་མེ་ཏོག་ལ་སོགས་མཆོད་བྱས་ནས། །བསམ་གཏན་བསྒོམ་པའི་གནས་སུ་འདུག་པ་དང་། །ཕྱག་རྒྱ་དང་ལྷན་ཅིག་སྙོམས་པར་ཞུགས་ནས་ནི། །རྡོ་རྗེ་མཆོད་པ་ཡང་དག་བརྩམས། །རྡོ་རྗེ་ཉི་མ་ནུབ་པ་སྟེ་སྲོད་ལ་བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ་གྱི་དུས་ན། །ཉེ་རྒྱུའི་སྦྱོར་བ་འདི་ནི་ཡང་དག་བརྩམས། ། 1-1043 ཉི་མ་འཆར་ཀའི་དུས་སུ་ནི། །དངོས་གྲུབ་འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཐ་མལ་པའི་འདོད་ཆགས་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པས་འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་ཟག་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་ལ་རྗེས་སུ་ཆགས་པས། །འདོད་ཆགས་ཆེན་པོའི་རང་བཞིན་ལས། །ཆགས་ཆེན་ཏིང་འཛིན་གནས་ནས་ནི། །ཟུང་འཇུག་གི་སྐུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རབ་བསྒྲུབ་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཐོ་རངས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བའི་དུས་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཐོ་རངས་རླུང་སེམས་དྭངས་པར་གྱུར་པའི་དུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ།། །།གསུམ་པ་གནས་ལ་གཉིས་ཏེ། ཕྱིའི་གནས་དང་། ནང་གིའོ། །དང་པོ་ནི་གསུམ། ཐུན་མོང་གི་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་གྲགས་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་འོ། །དང་པོ་ཐུན་མོང་བ་ལ་གྲགས་པ་རྡོ་རྗེའི་གདན་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་གྲགས་པ་ནི་འོག་མིན་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་དོན་དམ་པའི་གནས་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་བས་སྒྲུབ་པ་པོ་རང་ཉིད་གང་ན་གནས་པ་དེ་ཉིད་རྡོ་རྗེའི་གདན་ཡིན་ཏེ། བདེ་མཆོག་རྩ་རྒྱུད་ལས། རྣལ་འབྱོར་པ་ཆེན་པོ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་སེམས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཧེ་རུ་ཀ །ཡུལ་ཕྱོགས་གང་ན་གནས་གྱུར་པ། །ཡུལ་ངན་མཐའ་འཁོབ་ཡིན་ན་ཡང་། །ཡུལ་དེ་རྡོ་རྗེ་གདན་དུ་ཡོངས་སུ་བརྟག་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ཏེ་༼སོ།༽ །ནང་གི་གནས་ནི་ཐབས་ཀྱི་རིགས་ཀྱི་བདག་པོའི་ཁ་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་རྩ་མཛེས་པའི་སྤྱི་བོར་ཆོས་འབྱུང་གི་གནས་སུ་འཛོམ་པ་སྟེ། 1-1044 རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གསུམ་པ་ལས། ཨེ་ཡི་ཆ་བྱད་བཟང་པོ་གང་། །དབུས་སུ་བཾ་གྱིས་རྣམ་པར་བརྒྱན།
【現代漢語翻譯】 是這樣的。
第二，時間分為兩種：接近成就的時間和成就的時間。第一種情況是，通過修習兩個次第並獲得暖相后，進行一個月的秘密行和一個月的人間顯現，最終有資格進行接近成就的修行。第二種情況是，何時成就呢？據說修行七天即可成就。《金剛帳續》第十五章中說：『如果由十二地菩薩來修持，一天即可成就。如果不能成就，兩天進行儀軌。十一地菩薩三天進行結合，十地菩薩同樣四天。九地菩薩五天進行結合，必定成就，對此毫無疑問。』如果按七天成就來算，第六天要先用鮮花等供養本尊和上師，然後在禪修的地方安住，與手印一同入定，如法進行金剛供養。在金剛日落時分，也就是黃昏時分，在無間道的時刻，如法進行接近成就的結合。在日出之時，將獲得成就，對此毫無疑問。由於超越了凡夫的貪慾，對無漏大樂生起強烈的貪戀，因此從大貪慾的自性中，從大貪慾的定境中，圓滿修成雙運身大手印。』據說黎明時分是現證菩提的時刻，因為黎明時分風息和心識清明。第三，處所分為兩種：外在的處所和內在的處所。第一種又分為三種：共同的、不共同的和究竟的。第一種共同的處所是金剛座（Vajrāsana，金剛座）。第二種不共同的處所是密嚴剎土（Oḍḍiyāna，烏仗那）。第三種究竟的處所是金剛乘行者自身所處的任何地方都是金剛座。《勝樂根本續》中說：『瑜伽士中的大成就者，證悟心之空性的黑汝嘎（Heruka，黑汝嘎），無論他住在何處，即使是惡劣的邊地，那個地方也被認為是金剛座。』內在的處所是，方便之父的口和智慧之母的蓮花，在頂輪的法生處匯合。《根本續》第三品中說：『啊（藏文ཨ，梵文天城體अ，梵文羅馬擬音A，無生）的形象是美好的，中央用瓦姆（藏文ཝཾ，梵文天城體व，梵文羅馬擬音vaṃ，水）來莊嚴。』
【English Translation】 It is like this.
Secondly, there are two times: the time for approaching accomplishment and the time for accomplishment. The first is that after practicing the two stages and obtaining warmth, one becomes qualified to practice approaching accomplishment after engaging in secret conduct for one month and worldly manifestation for one month. The second is, when does one accomplish? It is said that accomplishment is achieved by practicing for seven days. The fifteenth chapter of the Vajra Tent Tantra says: 'If accomplished by a twelfth-level bodhisattva, it will be accomplished in one day. If it is not accomplished by that, perform the ritual for two days. An eleventh-level bodhisattva combines for three days, and a tenth-level bodhisattva similarly for four days. A ninth-level bodhisattva combines for five days, and accomplishment will surely occur, there is no doubt about this.' If we assume accomplishment in seven days, on the sixth day, one should first make offerings such as flowers to the deity and the guru, then abide in the place of meditation, and having entered into samadhi together with the mudra, properly perform the Vajra offering. At the time of the Vajra sunset, that is, at dusk, at the time of the uninterrupted path, properly perform this union of approaching accomplishment. At the time of sunrise, accomplishment will be achieved, there is no doubt about this. Because of surpassing the desire of ordinary people, and developing a strong attachment to the uncontaminated bliss of great desire, therefore, from the nature of great desire, from the state of samadhi of great desire, perfectly accomplish the Mahamudra of the Union Body.' It is said that dawn is the time for complete enlightenment, because at dawn the winds and mind are clear. Thirdly, there are two places: the external place and the internal place. The first is divided into three: common, uncommon, and ultimate. The first common place is Vajrasana (Vajrāsana, Diamond Throne). The second uncommon place is Oḍḍiyāna (Oḍḍiyāna, Uddiyana). The third ultimate place is that wherever a Vajrayana practitioner resides, that very place is Vajrasana. The Root Tantra of Chakrasamvara says: 'The great accomplished one among yogis, Heruka (Heruka, Heruka) who realizes the emptiness of mind, wherever he dwells, even if it is a bad borderland, that place is considered to be Vajrasana.' The internal place is the mouth of the father of skillful means and the lotus of the mother of wisdom, joined together at the Dharma-genesis place on the crown of the head. The third chapter of the Later Root Tantra says: 'The form of A (藏文ཨ，梵文天城體अ，梵文羅馬擬音A，無生) is beautiful, adorned in the center with Vam (藏文ཝཾ，梵文天城體व，梵文羅馬擬音vaṃ，水).'
།བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནི་གནས། །སངས་རྒྱས་རིན་ཆེན་ཟ་མ་ཏོག །ཅེས་གསུངས་ཏེ། གནས་དེ་ན་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིར་མངོན་དུ་བྱའོ།། །།བཞི་པ་རྟེན་གང་ལ་བརྟེན་ནས་མངོན་དུ་བྱ་ན། སྤྱིར་ཕྱག་རྒྱ་ནི་དང་པོ་ནས་གོམས་པ་དང་། གྲུབ་པ་ཐོབ་པ་དང་། ལུང་བསྟན་པ་དང་། མཐུའམ་ནུས་པས་བཀུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་བཞིར་བཤད་པ་ལས། སཾ་པུ་ཊའི་དགོངས་པ་བཞི་ཀས་ཀྱང་གྲོལ་བའི་རྟེན་དུ་འགྱུར་ཏེ། བཅུ་པའི་དང་པོ་ལས། གཏི་མུག་རྣམ་སྣང་གི་བདག་ཉིད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་པས་ངེས་པར་བསྟེན་བྱ་མ་ཞེས་པ་བརྡ་མིང་ཡིན་ལ་ངོ་བོ། །ལྷ་མོའང་༼མོའམ་༽སྐྱེ་གཉིས་བདག་ཉིད་སྐྱེས་ཏེ་བྲམ་ཟེ་མོ། །གཏི་མུག་རྣམ་དག་བསམ་གཏན་པས། །བླངས་ནས་ཡུམ་སྤྱན་མར་བསྐྱེད་ན་མངོན་སུམ་དུ་རྣམ་སྣང་དུ་འགྱུར་རོ། །མ་ནི་རིག་མ་དམ་པ་སྟེ། །གལ་ཏེ་ཕ་སྟེ་བླ་མ་ཡིས་སྔར་བསྟེན་ཀྱང་། །དེ་བཞིན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་འགྲུབ། །བདེ་བ་ཆེན་པོས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་དགོངས་པས་ནི། །མིའི་ཕྱག་རྒྱ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་གྲོལ་བའི་རྟེན་དུ་འགྱུར་ལ། ལྷ་མོ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྐྱེན་ལས་གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། 1-1045 གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས། པདྨར་རྡོ་རྗེ་ཅན་བཅུག་ནས། །རང་གི་རིག་བདག་མ་སྟེ་མ་མཱ་ཀིར་བྱ། །དེ་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །མིའི་ཕྱག་རྒྱ་འདི་ནི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་བརྗོད། །མི་ཡི་ཕྱག་རྒྱ་བླངས་ནས་ནི། །དེ་ལ་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་སྟེ་ཕྱག་རྒྱའི་དབྱེ་བ་སོ་སོར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནས། བདུན་གྱི་རྒྱལ་པོ་དོན་གྲུབ་འགྲུབ་པ་དང་། ཐམས་ཅད་འདྲེན་པ་རྡོ་རྗེ་འཆང་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པས་ན། མིའི་ཕྱག་རྒྱ་འབའ་ཞིག་བསྔགས་སོ། །གང་ལྟར་ཡིན་ཡང་རུང་སྟེ། ཕྱག་རྒྱ་རྣམས་སྤྱན་ལ་སོགས་པར་བསྐྱེད་ལ། སྙོམས་པར་འཇུག་པར་བྱ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་བཅུ་པའི་དང་པོ་ལས། སྤྱན་དང་ལྷན་ཅིག་སངས་རྒྱས་ཉིད། །མཱ་མ་ཀཱི་དང་མི་བསྐྱོད་པ། །འགྲུབ་འགྱུར་དཀར་མོ་ལྷན་ཅིག་ཏུ། །པདྨ་ཅན་དང་སྒྲོལ་མ་ནི། །ལྷན་ཅིག་དོན་ཡོད་གྲུབ་པར་འགྱུར། །རིན་ཆེན་རིན་ཆེན་མ་དང་འགྲུབ། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ།། །། ལྔ་པ་རྒྱུ་དེ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་བྱིན་བརླབ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའོ། །དང་པོ་རང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་རིམ་པ་ཅུང་ཟད་མངོན་དུ་བྱས་པས་རླུང་སེམས་ཤིན་ཏུ་དྭངས་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་གཉིས་པ་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱའོ།། །།དྲུག་པ་ཐབས་མངོན་དུ་བྱས་པ་ལས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་ནི། 1-1046 གཉིས་ལས། དང་པོ་ཐེག་པ་ཐུན་མོང་བ་ལ་གྲགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། སྲོད་ལ་བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ་གྱིས་བདུད་བཏུལ་ནས།
【現代漢語翻譯】 『一切安樂之源，乃是珍寶佛』。因此，應當在那處所顯現阿瓦都提。 第四，依賴何種所依而顯現？一般來說，手印有四種說法：從一開始就習慣，獲得成就，受到授記，以及通過力量或能力吸引。其中，《合集續》的四種意趣都可以成為解脫的所依。如第十品的第一句所說：『愚癡幻相之自性的瑜伽士必須依止』，這只是隱語，其真實意義是：女神，或者說是具有兩次生命本質的婆羅門女。如果愚癡清凈的禪定者迎請並以明妃之眼觀之，則會顯現為明現。母親是智慧的殊勝者。如果父親，也就是上師，先前已經依止，那麼同樣也能成就。大樂如是宣說。』等等。根據《金剛帳續》的意趣，人的手印可以成為解脫的所依，而女神等則不能通過享樂的因緣而獲得解脫。 《帳續》第十五品中說：『將金剛置於蓮花中，以自己的智慧本性作為嘛嘛格（藏文：མ་མཱ་ཀིར་བྱ།），與之共同成就。人的手印被稱為大手印。迎請人手印之後，以佛法加以區分，應當分別瞭解手印的差別。』從那裡開始，『七王的國王成就，一切引導者金剛持也將成就。』因此，僅僅讚歎人的手印。無論如何，應當將手印觀想為眼等，並進行等持。如《合集續》第十品的第一句所說：『與眼一同成佛，嘛嘛格和不動佛，將與白度母一同成就，蓮花者和度母，將與義成一同成就，珍寶與珍寶母一同成就。』等等。 第五，顯現此果之方法有二：自加持和壇城輪。首先，通過稍微顯現自加持的次第，使風心極其清凈。然後，顯現第二種方法，即壇城輪之道的果。 第六，從顯現方法到成就果之方式： 分為兩種。首先，就共同乘而言，通過在夜晚以無間道降伏魔眾。
【English Translation】 'The source of all happiness is the precious Buddha.' Therefore, one should manifest Awadhūta in that place. Fourth, upon what basis should one manifest? Generally, there are four explanations of mudrā: being accustomed from the beginning, attaining accomplishment, receiving prophecy, and attracting through power or ability. Among these, the four intentions of the Saṃpuṭa can also become the basis for liberation. As the first verse of the tenth chapter says: 'The yogi of the nature of delusion and illusion must rely on,' this is just a coded name, its true meaning is: the goddess, or rather, the Brahmin woman who possesses the essence of two lives. If a meditator who is pure of delusion invites and views with the eye of a vidyā, then it will manifest as clear appearance. The mother is the supreme of wisdom. If the father, that is, the guru, has previously relied upon her, then one will also accomplish in the same way. Great Bliss thus declared.' and so on. According to the intention of the Vajra Gūhya, human mudrās can become the basis for liberation, while goddesses and others cannot be liberated through the cause of enjoyment. The fifteenth chapter of the Gūhya says: 'Having placed the vajra in the lotus, make your own wisdom nature as Māmakī (藏文：མ་མཱ་ཀིར་བྱ།), and together with her accomplish. This human mudrā is called the Great Mudrā. Having taken the human mudrā, distinguish it with Dharma, and one should know the differences of the mudrās separately.' From there, 'The king of the seven kings will accomplish, and the guide of all, Vajradhara, will also accomplish.' Therefore, only the human mudrā is praised. In any case, one should visualize the mudrās as eyes, etc., and enter into samādhi. As the first verse of the tenth chapter of the Saṃpuṭa says: 'Together with the eye, Buddhahood itself, Māmakī and Akṣobhya, will accomplish together with White Tārā, the lotus-holder and Tārā, will accomplish together with Amoghasiddhi, the jewel will accomplish with the Jewel Mother.' and so on. Fifth, there are two methods for manifesting this result: self-blessing and the maṇḍala wheel. First, by slightly manifesting the sequence of self-blessing, make the wind-mind extremely clear. Then, manifest the result of the second method, the path of the maṇḍala wheel. Sixth, the manner in which the result is accomplished from the manifested method: Divided into two. First, in terms of what is known in the common vehicle, by subduing the maras at night with the unobstructed path.
ཐོ་རངས་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ་གྱིས་སངས་རྒྱས་ཞེས་ཟེར་ལ། གཉིས་པ་འཚང་རྒྱ་ཚུལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལས་འབྱུང་བ་ལ་གཉིས། ཕྱིའི་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་དང་། ནང་གི་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའོ། །དང་པོ་ནི་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ལྔའི་རིམ་པས་འཚང་རྒྱ་བར་བཤད་ལ། ནང་གི་ནི་དབང་གི་གནས་མཆོག་གི་ཟེ་བར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཆོས་བརྒྱད་དམ་དྲུག་གི་བདག་ཉིད་ཅན་མངོན་དུ་བྱས་ནས་རླུང་འདྲེན་པ་རྣམ་པ་གསུམ་ཞེས་བྱ་བ་གཡས་དང་། གཡོན་དང་། དབུས་མ་གསུམ་ནས་དྲངས་ཏེ་ཐབས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་རྒྱུད་སོ་སོར་དག་པར་བྱས་ནས། རླུང་སེམས་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིར་ཚུད་ཅིང་ཐིམ་པའི་སྐད་ཅིག་ལ་ལུས་ཟག་པ་མེད་པ་འཇའ་ཚོན་ལྟ་བུའི་སྐུ་དང་། སེམས་རྟོག་པ་མེད་པ་མངོན་དུ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་བཅོ་ལྔ་པ་ལས། ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་པའི་དངོས་གྲུབ་ནི་དངོས་གྲུབ་ཆེ་སྟེ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན་གྱི། །དངོས་གྲུབ་ཀུན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། །ཞག་དྲུག་པའི་ཐོ་རངས་དེའི་དུས་སུ་རྡོ་རྗེ་འཆང་དེ་ཡི་ལུས་སྐད་ཅིག་ལ་ཐོབ་ཅིང་། །སྐད་ཅིག་དེ་ཉིད་ན་ནི་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ཚུལ་ཏེ་སྐུར་འགྱུར། ། 1-1047 སྐད་ཅིག་ན་ནི་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་ཐམས་ཅད་དེའི་འཁོར་དུ་ལྡན། །ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་གང་སྒོམ་པ་དང་ནི་སྔགས་གང་བཟླས་པ་ཉིད་དག་གི་གོ་འཕང་ཐོག་མར་འགྲུབ་པས་རྣམ་སྣང་གི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིན་ན་ཐོག་མར། །སྐད་ཅིག་ལ་སངས་རྒྱས་རྣམ་སྣང་མཛད། །སྤྱན་གྱིས་ཕྲག་ནས་འཁྱུད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནས། ཐམས་ཅད་འདྲེན་པར་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་དང་། ཡང་སཾ་པུ་ཊའི་བཅུ་པའི་གཉིས་པ་ལས། དེ་ནས་གང་དུ་རིག་མའི་སྐྱེས་བུ་གྲུབ་པ་དེས་འདི་ལྟ་བུའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འབྱུང་སྟེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཕྱག་རྒྱའི་སྐྱེ་གནས་ཀྱི་སྙིང་པོར་ཁམས་གསུམ་ཐམས་ཅད་མཐོང་བ་དང་། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཉེ་བའི་རྒྱུ་དེ་དག་ཀྱང་བརྟག་པ་གཉིས་པའི་ལེའུ་བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་པ་དང་། ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་ལས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གསུངས་ལ། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་བཅོ་ལྔ་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་དགུ་པ་དངོས་དང་། བཅུ་པའི་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་ལས་ཤིན་ཏུ་གསལ་བར་གསུངས་སོ། །ཉེ་བའི་རྒྱུ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ལམ་གྱི་གཙོ་བོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དངོས་གྲུབ་མཐའ་དག་བསྒྲུབ་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་གཙོ་བོར་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་ཏན་ལས་འདས་པའི་དངོས་གྲུབ་མཐའ་དག་སྒྲུབ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། 1-1048 ལམ་གྱི་ཡན་ལག་གི་གྲངས་དང་གོ་རིམ་ལ་ངེས་པ་མེད་ཀྱང་། གཟུང་བདེ་བའ
【現代漢語翻譯】 通過黎明時分的第四禪定，以解脫道證得佛果。第二種成佛方式源於不共的途徑，分為兩種：外在的現證菩提和內在的現證菩提。第一種是指通過五種現證菩提的次第成佛。內在的則是指在灌頂的至高之處，將具有八種或六種法性的菩提心顯現出來，然後從右、左、中三脈引導三種風，凈化方便和智慧的脈。當風息融入並消融于阿瓦都帝（梵文：Avadhuti，中脈）時，剎那間，身體便會成就無漏的彩虹身，心也會成就無念的狀態。《金剛帳續》第十五品中說：『依賴手印的成就乃是大成就，瑜伽續以下的成就，皆非其境界。』第六日黎明之時，金剛持于剎那間獲得其身，于彼剎那，即是大樂之身。剎那間，世間和出世間的一切都成為他的眷屬。無論修持何種天瑜伽，持誦何種真言，都能首先成就其果位。如果是毗盧遮那的瑜伽士，則首先於剎那間成就毗盧遮那佛。』從『以眼擁抱』開始，直至『成就引導一切』。此外，《桑布扎續》第十品第二節中說：『此後，當明妃之子成就時，便會產生如此圓滿的功德。』等等，以及『在手印生處之精華中，能見三界一切。』等等。這些近取因在《二觀察續》的第八品、第十品、后二品、第三品和第四品中略有提及，而在《金剛帳續》第十五品、《桑布扎續》第九品、第十品的第一節和第二節中則有非常清晰的闡述。近取因已闡述完畢。已闡述了成就至高成就的主要道之現證。 已闡述了成就世間和出世間一切成就的現證。 第二個總義是，主要針對成就世間和出世間一切成就的情況。 雖然道的支分的數量和順序不確定，但爲了便於理解
【English Translation】 Through the fourth dhyana of dawn, Buddhahood is attained by the path of liberation. The second way of attaining Buddhahood arises from uncommon paths, and is divided into two: external Abhisambodhi and internal Abhisambodhi. The first refers to attaining Buddhahood through the sequence of the five Abhisambodhis. The internal one refers to manifesting the Bodhicitta with eight or six Dharmas at the supreme place of empowerment, and then drawing the three winds from the right, left, and central channels, purifying the channels of method and wisdom respectively. When the wind-mind enters and dissolves into the Avadhuti (Sanskrit: Avadhuti, central channel), in that instant, the body becomes a rainbow body free from outflows, and the mind achieves a state of non-thought. The fifteenth chapter of the Vajra Tent Tantra says: 'The accomplishment based on Mudra is a great accomplishment, not within the realm of practice of all accomplishments below the Yoga Tantra.' On the dawn of the sixth day, Vajradhara obtains his body in an instant, and in that instant, it transforms into a body of great bliss. In an instant, all worldly and transmundane beings are present in his retinue. Whatever deity yoga is practiced, whatever mantra is recited, the attainment of its fruit is first accomplished. If it is a yogi of Vairochana, then first, in an instant, he becomes the Buddha Vairochana.' Starting from 'embracing with the eyes,' up to 'accomplishing the guidance of all.' Furthermore, the second part of the tenth chapter of the Samputa Tantra says: 'Thereafter, when the son of the Vidya-woman is accomplished, such perfect qualities arise,' and so on, and 'In the essence of the birthplace of the Mudra, all three realms are seen,' and so on. These proximate causes are mentioned slightly in the eighth, tenth, second, third, and fourth chapters of the Second Examination Tantra, but are very clearly explained in the fifteenth chapter of the Vajra Tent Tantra, the ninth chapter of the Samputa Tantra, and the first and second parts of the tenth chapter. The proximate causes have been explained. The Abhisambodhi for accomplishing the supreme Siddhi, the main path, has been explained. The Abhisambodhi for accomplishing all worldly and transmundane Siddhis has been explained. The second general meaning is mainly directed towards the situation of accomplishing all worldly and transmundane Siddhis. Although the number and order of the limbs of the path are not fixed, for the sake of easy understanding
ི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ལྔར་གསུངས་ཏེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུགས་བསྐུལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྔགས་ཀྱི་བཟླས་པ་དང་། བར་ཆད་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཏོར་མ་དང་། དངོས་གྲུབ་མྱུར་དུ་འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་སྦྱིན་སྲེག་དང་། སྐུ་གཟུགས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཀྱང་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རབ་གནས་དང་། སེམས་ཅན་དངོས་གྲུབ་དམན་པ་ལ་མོས་པའི་གང་ཟག་རྗེས་སུ་གཟུང་བའི་ཕྱིར་ལས་ཀྱི་ཚོགས་རབ་འབྱམས་སོ། །དང་པོ་སྔགས་ཀྱི་བཟླས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྔགས་ཀྱི་ངོ་བོ་དང་། དབྱེ་བའོ། །ངོ་བོ་ནི་རང་གི་སེམས་ཉིད་སྤྲོས་པའི་མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའོ། །དབྱེ་ན་གསུམ་སྟེ། དོན་དམ་པའི་སྔགས་དང་། ནང་ལྟར་བཤད་པའི་སྔགས་དང་། ཕྱི་དོན་གྱི་སྔགས་སོ། །དང་པོ་ནི་ངོ་བོ་དང་མཐུན་པར་རང་གི་སེམས་ཉིད་དེ། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གསུམ་པ་ལས། སྒོམ་པ་ལྷ་ཡི་རྣལ་འབྱོར་དང་། །སྔགས་ཀྱི་བཟླས་པའི་ཆོག་རིམ་དང་། །བྲིས་སྐུ་དང་ནི་སྐུ་གཟུགས་ཀྱང་དོན་དམ་པར་བཤད་དུ་མེད་ཀྱང་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་སྤྲུལ་པ་སྟེ། དེའི་དགོས་པ་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་འདོད་ཕྱིར། །ང་ཡི་རྒྱུད་དུ་བསྒྲགས་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི་རང་གི་ལྟེ་བའི་ཨྃ་སྟེ། 1-1049 སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་བཞི་པ་ལས། ལུས་ཅན་རྣམས་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ལྟེ་བའི་ཨྃ་སྒྲ་ནི་སྔགས་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ནས། རང་བཞིན་གྱིས་ནི་མ་སྐྱེས་པའི། །ཨའི་སྔགས་ནི་ཡི་གེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཡིན་པས་ཡིག་འབྲུའི་དབང་ཕྱུག་མཆོག་གོ །ཅེས་བྱ་བའི་བར་དུ་གསུངས་སོ། །ཡང་ལྟེ་བའི་ཨྃ་ལས་སྔགས་ཐམས་ཅད་འབྱུང་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། དེ་ལྟར་དོན་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་ཨ་ནི་སྡེ་ཚན་གཙོ་བོ་སྟེ། །ལུས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྔགས་ཀུན་ནི། །འདི་ཉིད་ལས་ནི་ཡང་དག་འབྱུང་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཕྱི་དོན་གྱི་སྔགས་ལ་དྲུག་སྟེ། སྔགས་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བཏུ་བ་དང་། བཏུས་པའི་སྔགས་དངོས་དང་། བཟླས་པའི་ཡུལ་ཕྲེང་བ་དང་། ཁ་ཟས་དང་། བཟླས་པའི་མན་ངག་དང་། དགོས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། ལུས་དང་ཡན་ལག་གིས་བཏུ་བ་དང་། ཚིགས་སུ་བཅད་པས་བཏུ་བ་དང་། བཟློག་སྟེ་བཏུ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། བཏུ་བའི་གཞི་དང་། བཏུ་བའི་ཐབས་སོ། །གཞི་ནི་ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལིའོ། །བཏུ་བའི་ཐབས་ནི་ཀཱ་ལི་ལས་ལུས་བཏུ་ལ། ཨཱ་ལི་ལས་ཡན་ལག་བཏུ་སྟེ། དེ་ལའང་གསུམ། འཁོར་ལོ་ལ་བརྟེན་ཏེ་བཏུ་བ་དང་། དབྱངས་གསལ་བྱེད་རྐྱང་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་བཏུ་བ་དང་། ས་བོན་ལ་བརྟེན་ཏེ་བཏུ་བའོ། །དེའང་སཾ་པུ་ཊ་ལས། ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལི་གཉིས་ནི་སྔགས། ། 1-1050 ཡང་ན་དེ་ལས་བཏུས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་དགུ་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བདུན་པའི་གསུམ་པ་ནས་བསྟན་ཏོ། །བཏུས་པའི་སྔགས
【現代漢語翻譯】 根據灌頂的分類，（密法）被分為五類：爲了勸請一切如來，進行真言的唸誦；爲了平息障礙，進行朵瑪的供養；爲了迅速成就悉地，進行火供；爲了通過加持佛像也能成就，進行開光；爲了攝受對低劣悉地感興趣的眾生，進行各種事業的集合。首先，真言的唸誦分為兩種：真言的本體和分類。本體是自己的心性，遠離一切戲論。分類有三種：勝義諦的真言、內如所說的真言和外義的真言。第一種與本體相符，是自己的心性。《桑布扎續》第二品第三節中說：『禪修是本尊瑜伽，真言的唸誦儀軌，畫像和佛像，雖然在勝義諦中無法描述，但都是由無二智慧的心所化現。』其必要性是：『爲了利益眾生，所以在我的續部中宣說。』第二種是自己臍間的嗡（藏文：ཨྃ，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）。 《桑布扎續》第一品第四節中說：『一切有情眾生，臍間的嗡聲被稱為真言。』直到『自性不生的阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）真言，是一切字母的來源，因此是字母的主宰。』之間都有說明。而且，一切真言都從臍間的嗡（藏文：ཨྃ，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）中產生。該續中說：『因此，具有重大意義的阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）是部類之主，一切有情眾生的真言，都從此中真實產生。』因此，外義的真言有六種：爲了凈化真言而進行收集，收集到的真言本身，唸誦的對境念珠，食物，唸誦的訣竅和必要性。第一種有三種：通過身體和肢節來收集，通過偈頌來收集，通過顛倒來收集。第一種有兩種：收集的基礎和收集的方法。基礎是阿（藏文：ཨཱ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：阿）里嘎（藏文：ཀཱ，梵文天城體：का，梵文羅馬擬音：kā，漢語字面意思：嘎）里。收集的方法是從嘎（藏文：ཀཱ，梵文天城體：का，梵文羅馬擬音：kā，漢語字面意思：嘎）里中收集身體，從阿（藏文：ཨཱ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：阿）里中收集肢節。這也有三種：依靠輪來收集，依靠單獨的元音和輔音來收集，依靠種子字來收集。其中，《桑布扎續》中說：『阿（藏文：ཨཱ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：阿）里嘎（藏文：ཀཱ，梵文天城體：का，梵文羅馬擬音：kā，漢語字面意思：嘎）里是真言，或者從中收集。』根本續後篇第九品和《桑布扎續》第七品第三節中都有闡述。收集到的真言。
【English Translation】 According to the classification of empowerment, (Tantra) is divided into five categories: To encourage all Tathagatas, the recitation of mantras is performed; to pacify obstacles, Torma offerings are made; to quickly achieve Siddhi, fire offerings are performed; to achieve through consecrating Buddha images, consecration is performed; to guide beings who are interested in inferior Siddhis, various collections of activities are performed. First, the recitation of mantras is divided into two types: the essence of mantras and their classification. The essence is one's own mind, free from all elaborations. There are three types of classification: mantras of ultimate truth, mantras as described internally, and mantras of external meaning. The first type corresponds to the essence, which is one's own mind. The third section of the second chapter of the 'Samputa Tantra' states: 'Meditation is the yoga of deities, the ritual sequence of mantra recitation, paintings, and Buddha images, although they cannot be described in ultimate truth, are all manifestations of non-dual wisdom mind.' Its necessity is: 'To benefit sentient beings, it is proclaimed in my Tantra.' The second type is the Om (藏文：ཨྃ，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：Om) at one's navel. The fourth section of the first chapter of the 'Samputa Tantra' states: 'For all sentient beings, the sound of Om (藏文：ཨྃ，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：Om) at the navel is called mantra.' It explains up to 'The self-existent A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：A) mantra is the source of all letters, therefore it is the supreme lord of letters.' Moreover, all mantras arise from the Om (藏文：ཨྃ，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：Om) at the navel. The Tantra states: 'Therefore, A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：A), which has great significance, is the chief of the categories, and all mantras of sentient beings truly arise from this.' Therefore, there are six types of mantras with external meaning: collecting for the purpose of purifying mantras, the collected mantras themselves, the rosary for recitation, food, the key instructions for recitation, and the necessity. The first type has three kinds: collecting through the body and limbs, collecting through verses, and collecting through inversion. The first type has two kinds: the basis of collection and the method of collection. The basis is Ā (藏文：ཨཱ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：A) li Kā (藏文：ཀཱ，梵文天城體：का，梵文羅馬擬音：kā，漢語字面意思：Ka) li. The method of collection is to collect the body from Kā (藏文：ཀཱ，梵文天城體：का，梵文羅馬擬音：kā，漢語字面意思：Ka) li and collect the limbs from Ā (藏文：ཨཱ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：A) li. This also has three kinds: collecting by relying on the wheel, collecting by relying on individual vowels and consonants, and collecting by relying on seed syllables. Among them, the 'Samputa Tantra' states: 'Ā (藏文：ཨཱ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：A) li Kā (藏文：ཀཱ，梵文天城體：का，梵文羅馬擬音：kā，漢語字面意思：Ka) li is the mantra, or collected from it.' It is explained in the ninth chapter of the Root Tantra Subsequent and the third section of the seventh chapter of the 'Samputa Tantra'. The collected mantras.
་དངོས་ལ་བཞི། བཟླས་པའི་སྔགས། ལས་ཚོགས་ཀྱི་སྔགས། ས་བོན་གྱི་སྔགས། གཏོར་མ་དང་ཁ་ཟས་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔགས་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་གཉིས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་བཞི་པ་དང་། ལྔ་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་ལེའུ་ཅི་རིགས་པ་ལས་བསྟན་ཏོ། །བཟླས་པའི་ཡུལ་ཕྲེང་བ་ལ་བདུན། ཕྲེང་བའི་རྒྱུ་དང་། གྲངས་དང་། ཕྲེང་ཐག་དང་། མདོ་འཛིན་དང་། བརྒྱུ་བའི་ཚུལ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། བགྲང་བའི་ཚུལ་ལོ། །ཁ་ཟས་ནི་འོ་མའི་བཏུང་བ་ལ་སོགས་པའོ། །དེ་དག་ནི་༼རྩ་༽རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཅུ་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་དྲུག་པ། སཾ་པུ་ཊའི་བརྒྱད་པའི་གཉིས་པ་རྣམས་ལས་བསྟན་ཏོ། །བཟླས་པའི་མན་ངག་ལ་དྲུག འགོག་པའི་བཟླས་པ་དང་། སྤྲོ་བསྡུ་དང་། རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པ་དང་། ཤུབ་བུ་དང་། བཀོད་པ་དང་། འཁོར་བའི་བཟླས་པའོ། །གོང་མ་ལྔ་ནི་བླ་མས་ཞིབ་ཏུ་འཆད་པར་འགྱུར་ལ། དྲུག་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཡུམ་དང་བཅས་པ་ལ་འདོ་ལའི་བཟླས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཡུམ་མེད་པ་ལ་མ་ནིང་གི་བཟླས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། ཡབ་ཀྱི་ཞལ་ནས་ཡུམ་གྱི་ཞལ་དུ་འཁོར་བའི་ནང་དུ་བརྗོད་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིས། ། 1-1051 བརྟུལ་ཞུགས་ཅན་གྱིས་བཟླས་པར་བྱ། །ཞེས་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྒྱད་པའི་གཉིས་པ་ལས། ཟུང་ལྟར་ཏེ་ཁ་སྦྱོར་གྱི་བཟླས་པ་རིམ་པའི་ཆོ་ག་ཡིས། །སྔགས་ཀྱི་བཟླས་པ་རབ་ཏུ་གྲགས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བཟླས་པའི་མན་ངག་གཞན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་ལ་དམིགས་ནས་བཟླས་པར་ཡང་བཤད་དེ། དེ་ཉིད་ལས། མཉམ་གཞག་བཟླས་དང་བསྒོམ་པ་ཡིས། །འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པས་ན་བཟླས་པའི་མན་ངག་ལྔ་ལ་སོགས་པར་བླ་མས་བཤད་དེ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། བཟླས་པའི་དགོས་པ་ནི་གཉིས། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཆེད་དུ་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུགས་བསྐུལ་ཞིང་སྙན་གསན་འབེབས་པ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་དྲུག་པ་ལས། སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། མཁའ་འགྲོ་མ་དང་རང་བཙུན་མོ། །བདག་མེད་མ་བརྙེས་ནས་མངོན་སུམ་དུ་ནི་བྱ་བའི་ཕྱིར། །སྔགས་ནི་དངོས་གྲུབ་སྩོལ་ཅིག་ཅེས་སྙན་གསན་འབེབས་པར་བརྗོད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་ནི། རང་གི་སེམས་ལ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་གསང་སྔགས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །འདིའང་རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་གཉིས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་ལྔ་པ་དང་། དགུ་པ་དང་། བཅུ་པ་རྣམས་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་གཉིས་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། དྲུག་པ་དང་། བདུན་པ་དང་། 1-1052 བརྒྱད་པ་དང་། དགུ་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་དང་། བཅོ་ལྔ་པ་རྣམས་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྒྱད་པའི་གཉིས་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། བརྟག་པ་བདུན་པ་དག་ལས་བསྟན་ཏེ། བཟ
【現代漢語翻譯】 真實有四種：唸誦的真言，事業的真言，種子（藏文：ས་བོན，梵文天城體：बीज，梵文羅馬擬音：bīja，漢語字面意思：種子）的真言，以及加持食子和食物等的真言。這些在根本續第一品的第二部分，後續的第四、第五部分，《金剛幕續》，以及《合集續》的『列吉』部分中有所闡述。 唸誦的對象——念珠有七個方面：念珠的材質，念珠的數量，念珠的線，主珠，穿珠的方式，加持，以及計數的方式。食物指的是牛奶飲料等。這些在（根本）後續的第十品，《金剛幕續》的第六品，《合集續》的第八品第二部分中有所闡述。 唸誦的訣竅有六種：止息唸誦，展開與收攝，金剛唸誦，耳語唸誦，安置唸誦，以及輪轉念誦。前五種由上師詳細講解，第六種有兩種：與明妃一同進行時，稱為『鞦韆唸誦』；沒有明妃時，稱為『男身唸誦』。《金剛幕續》中說：『以從父尊之口輪轉至母尊之口的結合方式，瑜伽士應進行唸誦。』《合集續》第八品第二部分中說：『如同一對，以結合的唸誦，通過次第儀軌，真言唸誦最為殊勝。』 另一種唸誦的訣竅是觀想如來之身而唸誦。如經中所說：『通過等持唸誦和禪修，將會成就，對此毫無疑問。』因此，唸誦的五種訣竅等應由上師講解，並加以理解。 唸誦的必要性有兩個方面：共同的意義和特別的目的。首先，是策勵一切如來，並使其傾聽。如《金剛幕續》第六品中所說：『爲了使佛、菩薩、空行母和自在母，以及未證悟無我的眾生能夠親見，唸誦真言，祈請賜予成就，使其傾聽。』等等。 其次，特別的目的在於：爲了實現自己心中所愿，應結合秘密真言。這在根本續第一品的第二部分，後續的第五、第九和第十品，以及《金剛幕續》的第二、第四、第六、第七、第八、第九、第十四和第十五品，以及《合集續》第八品的第二和第四部分，以及第七品中有所闡述。
【English Translation】 There are four types of actualities: the mantra for recitation, the mantra for activities, the seed (Tibetan: ས་བོན, Sanskrit Devanagari: बीज, Sanskrit Romanization: bīja, literal Chinese meaning: seed) mantra, and the mantra for blessing tormas and food. These are explained in the second part of the first root tantra, the fourth and fifth parts of the subsequent tantra, the Vajra Tent Tantra, and the 'Leki' section of the Samputa Tantra. There are seven aspects to the object of recitation—the mala: the material of the mala, the number of beads, the string of the mala, the main bead, the method of threading the beads, the blessing, and the method of counting. Food refers to milk drinks, etc. These are explained in the tenth chapter of the (root) subsequent tantra, the sixth chapter of the Vajra Tent Tantra, and the second part of the eighth chapter of the Samputa Tantra. There are six key instructions for recitation: stopping recitation, expanding and contracting, vajra recitation, whispering recitation, placement recitation, and revolving recitation. The first five are explained in detail by the guru, and the sixth has two types: when done with a consort, it is called 'swinging recitation'; when without a consort, it is called 'hermaphrodite recitation.' The Vajra Tent Tantra says: 'Through the union of speaking in the rotation from the mouth of the father to the mouth of the mother, the yogi should recite.' The second part of the eighth chapter of the Samputa Tantra says: 'Like a pair, with the recitation of union, through the sequential ritual, the mantra recitation is most excellent.' Another key instruction for recitation is to recite while visualizing the body of the Tathagata. As it says in the same text: 'Through meditative recitation and contemplation, accomplishment will occur; there is no doubt about this.' Therefore, the five key instructions for recitation, etc., should be explained by the guru and understood. There are two necessities for recitation: the common meaning and the special purpose. First, it is to urge all the Tathagatas and to make them listen. As the sixth chapter of the Vajra Tent Tantra says: 'In order to make the Buddhas, Bodhisattvas, dakinis, independent mothers, and those who have not realized selflessness directly perform activities, recite the mantra, requesting them to grant accomplishments, and make them listen.' And so on. Second, the special purpose is: in order to accomplish whatever one desires in one's mind, one should combine secret mantras. This is explained in the second part of the first root tantra, the fifth, ninth, and tenth chapters of the subsequent tantra, and the second, fourth, sixth, seventh, eighth, ninth, fourteenth, and fifteenth chapters of the Vajra Tent Tantra, and the second and fourth parts of the eighth chapter of the Samputa Tantra, and the seventh chapter.
ླས་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །གཏོར་མ་ལ་ལྔ་སྟེ། གཏོང་བའི་དུས་དང་། ཡོ་བྱད་དང་། ཆོ་ག་དང་། དགོས་པ་དང་། གནས་སྐབས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བའོ། །དུས་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུན་གྱི་དུས་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་དུས་སོ། དང་པོ་ནི་ཐུན་མཚམས་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་ལ། ཁྱད་པར་ནི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་སོགས་པ་ཟླ་བ་གཅིག་ལ་དུས་དྲུག་གམ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། །ཡོ་བྱད་ནི་ཅི་འབྱོར་བ་ཡིན་ནའང་ཁྱད་པར་དུ་དཀུ་བག་ཅན་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་པའོ། །ཆོ་ག་ལ་བཞི་སྟེ། རྫས་ཀྱི་དང་། མགྲོན་དང་། གཏོར་མ་ལ་སོགས་པ་དབུལ་བ་དང་། མཇུག་གི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། རྫས་བསང་བ་དང་། སྦྱང་བ་དང་། བསྐྱེད་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །མགྲོན་ལ་བཞི་སྟེ། བསྐྱེད་པ་དང་། དགུག་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། དབང་བསྐུར་བའོ། །གཏོར་མ་ལ་སོགས་པ་དབུལ་བ་ལ་ཡང་བཞི། གཏོར་མ་དབུལ་བ། མཆོད་པ་འབུལ་བ། བསྟོད་པ་བྱ་བ། ཕྲིན་ལས་གཞོལ་བའོ། །མཇུག་ལ་བཞི། རྡོ་རྗེ་གླུ་དང་བཀྲ་ཤིས་ཀྱིས་དགྱེས་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། འདོད་པའི་དོན་ལ་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། བཟོད་པར་གསོལ་ཏེ་གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་དང་། 1-1053 སྨོན་ལམ་གདབ་ཅིང་གཏོར་མ་གཏང་བ་སྟེ། དེ་དག་ཀྱང་རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་གཉིས་པ། ཕྱི་མའི་བཞི་པ། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་གསུམ་པ་རྣམས་ལས་གཙོར་བསྟན་ལ། སཾ་པུ་ཊའི་དགུ་པའི་གཉིས་པ་ལས། ཟླ་བ་མར་ངོའི་བཅུ་བཞི་དང་། །ཁྱད་པར་དུ་ནི་བརྒྱད་པ་དང་། །ཡར་གྱི་ངོ་ཡི་བཅུ་པ་ལ། །མཆོད་པ་མཆོད་པའི་བདག་ཉིད་འགྱུར། །ཞེས་དུས་བསྟན་ཅིང་། དེ་ཉིད་ལས། རླུང་གཡོས་པས་མེ་འབུད་པ་དང་མེ་སྦར་བས་འབར་བ་ཉིད་དང་ནི། །དེ་བཞིན་དུ་ཡང་མེ་དེས་བདུད་རྩི་ལྔ་ཁྱད་པར་དུ་བསྐོལ་བ་ཉིད་དོ། །ཁ་དོག་དྲི་རོ་ནུས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་བར་བསྒོམ་པ་ནི་ཤེལ་གྱི་གཟུགས་ཀྱིས་མཚོན་པ་དྭངས་ཤིང་གསལ་བར་བསྐྱེད་བྱ་ཞིང་། །དེ་ཕྱིར་ཆོ་ག་ཐམས་ཅད་བརྟག་པར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་བསྟན་ལ། ཤིང་གཅིག་དང་ནི་དུར་ཁྲོད་དང་། །ཞེས་བྱ་བས་མགྲོན་གྱི་བྱེ་བྲག་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་ཡང་བསྟན་ཏོ།། །། སྤྱི་དོན་བཞི་པ་དགོས་པ་ནི། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བཞི་པ་ལས། བགེགས་དང་ལོག་པར་འདྲེན་པ་ལས། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྲོག་བསྲུང་ཕྱིར། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པས་གཏོར་མ་བསྟན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གནས་སྐབས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བ་ནི། ནད་ཞི་བ་དང་ལོངས་སྤྱོད་འཕེལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། 1-1054 འདིའང་རྩ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་དང་པོའི་གཉིས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་བཞི་པ་དང་། དགུ་པ་རྣམས་དང་། གུར་ལེའུ་གསུམ་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་དགུ་པའི་གཉིས་པ་དང་། བརྒྱད་པའི་བཞི་པ་རྣམས་ཀྱིསབསྟན་ཏོ། །གཏོར་མ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །དངོས་གྲུབ་མྱུར་དུ་འགྲུབ་པར་བ
【現代漢語翻譯】 已經解釋了供養儀軌。 供養有五個方面：供養的時間、供養的物品、供養的儀式、供養的目的和供養的場合。 時間分為兩種：固定的時間和特殊的時間。前者與時段有關，後者是每月初八等，一個月有六次或八次。 物品是任何可得之物，特別是帶有裝飾的食物。 儀式有四種：準備物品的儀式、迎請賓客的儀式、供養供品的儀式和結束的儀式。 準備物品的儀式有四種：凈化物品、清潔物品、生起本尊和加持物品。 迎請賓客的儀式有四種：生起本尊、迎請賓客、加持賓客和灌頂。 供養供品的儀式也有四種：供養供品、獻上祭品、讚頌和進行事業。 結束的儀式有四種：用金剛歌和吉祥物使之歡喜，祈求願望實現，請求寬恕並送賓客離開， 祈願並佈施供品。這些主要在根本續第一品的第二部分、後續的第四部分和金剛帳續的第三章中有所闡述。在《桑布扎續》第九品的第二部分中說：『月亮漸虧的十四日，特別是初八日，以及月亮漸盈的初十日，供養會變成供養的本質。』這裡說明了時間。同一續中說：『風吹燃火，火燃燒，同樣，用火熬煉五甘露。』觀想顏色、氣味、味道和力量圓滿，如同水晶般清澈透明。因此，所有儀式都應仔細檢查。』這裡說明了加持。『一棵樹和墓地』等說明了不同賓客的區別。 第四個共同主題是目的：在根本續後續的第四部分中說：『爲了保護眾生的生命免受障礙和邪見的侵害，金剛持（Vajradhara）解釋了供養。』 為場合所做之事：應根據需要，如平息疾病和增加財富等來安排。 這些也在根本續的第一品第二部分、後續的第四部分和第九部分，以及帳續第三章、《桑布扎續》第九品第二部分和第八品第四部分中有所闡述。 已經解釋了供養儀軌。 爲了迅速成就悉地（siddhi，成就）
【English Translation】 The offering ritual has been explained. There are five aspects to an offering: the time of offering, the items of offering, the ritual of offering, the purpose of offering, and the occasion for offering. Time is divided into two types: fixed times and special times. The former is related to time intervals, while the latter includes the eighth day of the month, etc., with six or eight times in a month. Items are whatever is available, especially food with decorations. There are four types of rituals: the ritual of preparing items, the ritual of inviting guests, the ritual of offering offerings, and the ritual of concluding. The ritual of preparing items has four aspects: purifying the items, cleansing the items, generating the deity, and blessing the items. The ritual of inviting guests has four aspects: generating the deity, inviting the guests, blessing the guests, and bestowing empowerment. The ritual of offering offerings also has four aspects: offering the offerings, presenting the sacrifices, praising, and performing activities. The concluding ritual has four aspects: delighting them with Vajra songs and auspiciousness, praying for the fulfillment of desires, requesting forgiveness and bidding farewell to the guests, making aspirations and giving away the offerings. These are mainly explained in the second part of the first chapter of the Root Tantra, the fourth part of the subsequent chapter, and the third chapter of the Vajra Tent Tantra. In the second part of the ninth chapter of the Samputa Tantra, it says: 'On the fourteenth day of the waning moon, especially the eighth day, and the tenth day of the waxing moon, the offering becomes the essence of offering.' Here, the time is indicated. The same tantra says: 'As wind fans the fire and fire burns, similarly, boil the five ambrosias with fire. Contemplate the perfection of color, smell, taste, and power, like a crystal clear and transparent form. Therefore, all rituals should be carefully examined.' Here, the blessing is explained. 'A single tree and a cemetery' etc. indicate the differences between different guests. The fourth common theme is the purpose: In the fourth part of the subsequent Root Tantra, it says: 'To protect the lives of sentient beings from obstacles and wrong views, Vajradhara explained the offering.' What to do for the occasion: It should be arranged according to needs, such as pacifying diseases and increasing wealth. These are also explained in the second part of the first chapter of the Root Tantra, the fourth and ninth parts of the subsequent chapter, the third chapter of the Tent Tantra, the second part of the ninth chapter of the Samputa Tantra, and the fourth part of the eighth chapter. The offering ritual has been explained. In order to quickly accomplish siddhis (achievements)
ྱེད་པའི་ཐབས་སྦྱིན་སྲེག་ལ་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། མཇུག་གི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་སྟེ། ཐབ་དང་། བུད་ཤིང་དང་། མེ་དང་། མཆོད་རྫས་དང་བསྲེག་རྫས་བཤམ་ཐབས་དང་བཅས་པ་དང་། དུས་ཕྱོགས་དང་བཅས་པ་དང་། སྒྲུབ་པ་པོའི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། ཐབ་ཀྱི་དབྱིབས། ཚད། ཁ་དོག མཚན་མ། མུ་རན་རྣམས་ཏེ། ལས་བཞིའི་བྱེ་བྲག་གིས་སོ་སོའོ། །བུད་ཤིང་དང་མེའང་ལས་བཞིའི་བྱེ་བྲག་གིས་སོ་སོའོ། །བཤམ་ཐབས་ནི་ལས་འཇམ་པོ་གསུམ་ལ་བསྲེག་རྫས་ནི་གཡས་ལ། མཆོད་རྫས་གཡོན་ནོ། །དུས་དང་ཕྱོགས་ཀྱང་ལས་བཞིའི་བྱེ་བྲག་གིས་བཞིའོ། །སྒྲུབ་པ་པོའི་ཁྱད་པར་ལ་ལྔ་སྟེ། ཁ་ལྟ་ཕྱོགས། འདུག་སྟངས། རྒྱན་དང་ཆས་གོས། བསམ་པ། དགང་གཟར་དང་བླུགས་གཟར་རྣམས་ཏེ། ལས་བཞིའི་བྱེ་བྲག་གིས་སོ་སོའོ། །དངོས་གཞི་ལ་དྲུག་སྟེ། བདག་གི་རྣལ་འབྱོར་དང་། མེ་བཙལ་ཞིང་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཐབ་དང་ཡོ་བྱད་བསང་བ་དང་། ཐབ་ཁུང་མངོན་པར་འདུ་བྱ་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་མེ་ལྷ་མཆོད་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་མེ་ལྷ་མཆོད་པའོ། ། 1-1055 མཇུག་གི་ཆོ་ག་ལ་དྲུག་སྟེ། འཇིག་རྟེན་པའི་མེ་ལྷ་ལྷག་མས་མཆོད་པ་དང་། གཏོར་མ་གཏོང་བ་དང་། ཙ་རུའི་བཟའ་བ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། འདོད་པའི་དོན་ལ་གསོལ་བ་གདབ་ལ་བཟོད་པར་གསོལ་ཏེ་གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་དང་། སྨོན་ལམ་གདབ་པ་དང་། ལས་ཀྱི་རྗེས་མི་མངོན་པར་བྱ་བ་སྟེ། དེ་དག་ཀྱང་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་དང་པོ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བདུན་པའི་གཉིས་པ་དང་། བདུན་པ་དངོས་རྣམས་ལས་ཞིབ་ཏུ་འབྱུང་བས་དེར་རྟོགས་པར་བྱའོ། །སྦྱིན་སྲེག་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །སྐུ་གཟུགས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཀྱང་དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རབ་ཏུ་གནས་པ་ལ། དོན་དམ་པར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་ལ་རབ་ཏུ་གནས་པ་བྱས་པས་བཟང་དུ་འགྲོ་རྒྱུ་མེད་ལ། མ་བྱས་པས་ངན་དུ་འགྲོ་བ་མེད་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་དད་པ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་བ་སྤེལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་རབ་གནས་བསྟན་ཏེ། རབ་ཏུ་གནས་པའི་རྒྱུད་ལས། སྐྱེ་བོ་རབ་ཏུ་དད་པ་ཡིས། །བྱེད་པ་དགེ་བ་སྤེལ་བའི་ཕྱིར། །རབ་གནས་བསྟན་བཅོས་ལས་གསུངས་པ། ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་བྱས་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལ་དྲུག་སྟེ། རྟེན་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཟང་པོ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དང་། 1-1056 དུས་དང་། གནས་དང་། ཡོ་བྱད་དང་། ཆོ་ག་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཟང་པོ་སྟེ་བཟང་པོ་དྲུག་གོ །དང་པོ་ནི་བྲིས་སྐུ་ལ་སོགས་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་ཞིང་བཟོ་བོས་བྱ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དུ་དབང་ཐོབ་པ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་སོན་པ། སྔོན་ཆད་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་མཐོ
【現代漢語翻譯】 火供的方法有三：預備、正行和結行儀軌。第一部分有六個方面：火壇、木柴、火焰、供品（包括陳設供品和焚燒物）、時間方位，以及修行者的特點。第一部分有五個方面：火壇的形狀、大小、顏色、標誌和邊緣，這些都根據四種事業的不同而有所區別。木柴和火焰也根據四種事業的不同而有所區別。陳設方面，對於息災等三種柔和的事業，焚燒物在右邊，供品在左邊。時間和方位也根據四種事業的不同而有四種。修行者的特點有五個方面：面朝的方向、坐姿、裝飾和服裝、意念，以及勺子和傾倒器，這些都根據四種事業的不同而有所區別。 正行有六個方面：自生本尊瑜伽、尋找並生起火焰、凈化火壇和器具、顯現火壇的孔、供養世間火神、供養出世間火神。 結行儀軌有六個方面：用殘餘供品供養世間火神、佈施朵瑪、享用焫食、祈禱所愿之事並請求寬恕后恭送本尊、發願、使業的痕跡不顯現。這些在根本續的第一個部分，《金剛幕續》的第八品和第十四品，《密集續》第七品的第二部分和第七品正文中都有詳細說明，應在那裡理解。火供的講解完畢。 爲了使身像加持后能成就一切悉地，對於裝藏，實際上，對如來（Tathāgata）的身像進行裝藏並沒有好壞之分，做與不做都不會有影響，但爲了增長具有信心的眾生的善業，所以在世俗諦中，僅以名言安立的方式宣說裝藏。《裝藏續》中說：『眾生以極大的信心，行持善業增長之故，于裝藏之論中說，僅是名言安立耳。』因此，裝藏是這樣安立的。裝藏有六個方面：所依的本尊完全清凈且殊勝，金剛阿阇黎（Vajra Acarya）， 時間，地點，器具，儀軌完全清凈且殊勝，這六者是殊勝的。第一，繪畫的身像等，應具足相好，並且由工匠圓滿完成。第二，金剛阿阇黎應獲得灌頂，通達密咒，以前精通事業的儀軌。
【English Translation】 The methods of Homa (fire offering) are threefold: preparation, main practice, and concluding rituals. The first part has six aspects: the fire altar, firewood, flame, offerings (including the arrangement of offerings and combustibles), time and direction, and the characteristics of the practitioner. The first part has five aspects: the shape, size, color, signs, and edges of the fire altar, which vary according to the different four activities. Firewood and flame also vary according to the different four activities. In terms of arrangement, for the three gentle activities such as pacifying, the combustibles are on the right, and the offerings are on the left. Time and direction also have four variations according to the different four activities. The characteristics of the practitioner have five aspects: the direction faced, posture, decorations and clothing, intention, and the ladle and pouring vessel, which vary according to the different four activities. The main practice has six aspects: self-generation deity yoga, finding and generating fire, purifying the fire altar and implements, manifesting the opening of the fire altar, offering to the worldly fire god, and offering to the transcendental fire god. The concluding rituals have six aspects: offering the remaining offerings to the worldly fire god, offering Torma, enjoying Caru (burnt offering), praying for desired wishes and asking for forgiveness before respectfully sending away the deity, making aspirations, and making the traces of the activity invisible. These are explained in detail in the first part of the root Tantra, the eighth and fourteenth chapters of the Vajra Tent Tantra, and the second part and the actual seventh part of the Samputa Tantra, where they should be understood. The explanation of Homa is complete. In order to accomplish all Siddhis (achievements) through the consecration of the image, in reality, there is no good or bad in consecrating the image of the Tathagata (Thus Gone One); doing it or not doing it has no effect. However, in order to increase the merit of sentient beings with faith, consecration is taught merely as a conventional designation in the relative truth. The Consecration Tantra says: 'Because sentient beings with great faith increase their virtuous deeds, in the treatise on consecration, it is said to be merely a conventional designation.' Therefore, consecration is established in this way. There are six aspects to consecration: the support (image) is completely pure and excellent, the Vajra Acarya (Vajra Master), the time, the place, the implements, and the rituals are completely pure and excellent; these six are excellent. First, the painted image, etc., should possess the signs and characteristics and be completely finished by the craftsman. Second, the Vajra Acarya should have received empowerment, be versed in Mantras, and previously be proficient in the rituals of the activities.
ང་ཞིང་བསྙེན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་སྟེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་དང་པོ་ལས། སྔོན་རབ་གནས་ཀྱི་ཆོ་ག་མཐོང་ཞིང་རྒྱུད་དང་མན་ངག་སོགས་སྔགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་སོན། །ཞེས་བྱ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་དུས་ནི་ཡར་གྱི་ངོ་གཟའ་སྐར་བཟང་པོ་འཛོམ་པ་སྟེ། རབ་ཏུ་གནས་པའི་རྒྱུད་ལས། ཉི་མ་བྱང་བགྲོད་ཀྱི་ཟླ་བ་དྲུག་དང་ཟླ་བ་ལྷག་པ་པ་སངས་ཕུར་བུ་གཟའ་བཞི་དང་། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ལ། གཟའ་སྐར་འཛོམ་ན་མར་ངོ་ལའང་ཉེས་པ་མེད་དེ། གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་ལས། རབ་གནས་དང་ནི་དབང་བསྐུར་ཉིད། །ཡར་གྱི་ངོ་ལ་བརྟག་པར་བྱ། །གཟའ་དང་སྐར་མ་འཛོམས་གྱུར་ན། །མར་གྱི་ངོ་ལའང་ཉེས་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་གནས་ནི་རབ་ཏུ་གནས་པའི་རྒྱུད་ལ་སོགས་པ་ནས་ཇི་ལྟར་ཇི་སྐད་བཤད་པ་བཞིན་རྟོགས་པར་བྱ་ཞིང་། ཁྱད་པར་དུ་ཁྲུས་སའི་སྟེགས་བུ་བཤམ་༼ཤང་༽པའོ། །ལྔ་པ་ཡོ་བྱད་ནི་རབ་ཏུ་གནས་པ་ཡང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་སྦྱིན་སྲེག་གཉིས་དང་འབྲེལ་བས། 1-1057 སྦྱིན་སྲེག་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་། རབ་ཏུ་གནས་པ་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་། ཁྲུས་དང་མངའ་དབུལ་བ་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་། དབང་བསྐུར་བ་དང་འབྲེལ་པར་བྱེད་ན་སློབ་མ་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་། རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་རྣམས་སོ། །དྲུག་པ་ཆོ་ག་ལ་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། མཇུག་གོ །དང་པོ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་བསྙེན་པ་དང་། ས་ཆོག་དང་། །སྟ་གོན་གྱི་ཆོ་ག་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་བྲིས་ཤིང་རྒྱན་དགྲམ་པ་དང་། སྒྲུབ་ཅིང་མཆོད་པ་རྣམས་སྔོན་དུ་སོང་བས་རབ་ཏུ་གནས་པའི་སྦྱོར་བ་སྟ་གོན་ལ་འཇུག་པར་བྱའོ། །དབང་སྐུར་དང་འབྲེལ་ན་སློབ་མ་འཇུག་ཅིང་དབང་བསྐུར་བ་ཚར་ནས། རབ་གནས་ཀྱི་སྟ་གོན་བྱེད་པ་དང་། རབ་གནས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ཚར་ནས། ནུབ་གསུམ་པར་བྱས་ནས་ཕྱིདཾ་ནུབ་སློབ་མ་འཇུག་ཅིང་དབང་བསྐུར་བ་ལུགས་གཉིས་གང་རུང་བྱའོ། །དེ་ལྟར་གང་ལྟར་ཡང་རུང་སྟེ། སྟ་གོན་ལ་འདུན། ཁྲུས་དང་། སྦྱང་བ་དང་། ཡན་ལག་བཞིས་བསྐྱེད་པ་དང་། མཆོད་པ་དང་། སང་རབ་གནས་བྱ་བར་སྙན་གསན་དབབ་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་པ་གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་དང་། ཞལ་བསྒྱུར་བའམ་ཞབཾ་དགབ་པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་སྔ་དྲོར་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། སྔ་བར་སྐུ་གཟུགས་སྦྱང་བ་དང་། 1-1058 ཞེས་བྱ་བ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རྒྱུད་དང་བསྟན་བཅོས་དུ་མ་ནས་སྔ་དྲོ་འབའ་ཞིག་བྱ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་བདུན་ཏེ། དེའང་སྟ་གོན་བཞིན་ཁྲུས་དང་། སྦྱང་བ་དང་། ཡན་ལག་བཞི་རྫོགས་སུ་བསྐྱེད་པ་དང་། མཆོད་པ་དང་བཞི་ནི་འདྲ་ལ། སྟ་གོན་གྱི་སྙན་གསན་དབབ་པ་དང་། གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་དང་། ཞལ་བསྒྱུར་བ་གསུམ་གྱི་དོད་པོར། སྤྱན་དབྱེ་བ་དང་། བརྟན་པར་
【現代漢語翻譯】 我完整地進行了修持。在根本續的後續篇章的第一部分中提到：'先前已見過加持的儀式，通曉續和口訣等密咒的彼岸。'等等。第三個要素是時間，即吉祥的星宿和吉日匯聚之時。在加持續中說：'太陽北行之六個月，以及閏月，叭星、普爾布星，四顆星宿。'等等。如果星宿吉祥匯聚，即使在黑月也沒有過失。在秘密總續中說：'加持和灌頂，應在白月進行觀察。如果星宿吉祥匯聚，即使在黑月也沒有過失。'第四個要素是地點，應如加持續等中所說的那樣理解，特別要準備好沐浴的臺座。第五個要素是物品，加持與壇城和火供二者相關，因此需要火供所需的物品、壇城所需的物品、加持所需的物品、沐浴和加冕所需的物品，如果與灌頂相關，則需要弟子所需的物品和金剛上師所需的物品。第六個要素是儀式，分為三個部分：準備、正行和結尾。首先，由於與壇城相關，因此要先進行修持、土地儀軌、準備儀軌，繪製並裝飾大型壇城，進行修持和供養等，以此進入加持的準備階段。如果與灌頂相關，則先讓弟子進入，灌頂結束后，再進行加持的準備。加持的正行結束后，在第三天的晚上，或者在晚上讓弟子進入並進行灌頂，二者任選其一。無論如何，都要進行準備，包括沐浴、凈化、通過四支圓滿生起、供養，以及稟告明日將進行加持，迎請智慧尊降臨，以及開光或固定。正行應在早晨進行，如'早晨凈化身像'等經文所述。同樣，在許多續和論典中都說應只在早晨進行。其中有七個步驟，與準備階段一樣，包括沐浴、凈化、通過四支圓滿生起、供養，這四個步驟是相同的。不同的是，準備階段的稟告、迎請和開光三個步驟，在這裡被開眼和堅固所取代。 I have fully accomplished the practice. In the first part of the subsequent chapter of the Root Tantra, it is mentioned: 'Previously, the ritual of consecration has been seen, and the other shore of mantras such as tantras and instructions has been reached.' etc. The third element is the time, which is when auspicious constellations and auspicious days converge. In the Consecration Tantra, it says: 'The six months of the sun's northern course, and the intercalary month, the Pa star, the Purbu star, the four constellations.' etc. If auspicious constellations converge, there is no fault even in the dark moon. In the Secret General Tantra, it says: 'Consecration and empowerment should be observed during the waxing moon. If the planets and stars converge, there is no fault even in the waning moon.' It is said. The fourth element is the place, which should be understood as described in the Consecration Tantra, etc., and in particular, the bathing platform should be prepared. The fifth element is the items, as the consecration is related to both the mandala and the fire offering, so the items needed for the fire offering, the items needed for the mandala, the items needed for the consecration, the items needed for bathing and enthronement, and if it is related to empowerment, the items needed for the disciple and the items needed for the Vajra Master are needed. The sixth element is the ritual, which is divided into three parts: preparation, main practice, and conclusion. First, since it is related to the mandala, the practice, the land ritual, and the preparation ritual should be done first, and the large mandala should be drawn and decorated, and the practice and offerings should be made, so that the preparation for the consecration can be entered. If it is related to empowerment, the disciple should be allowed to enter and the empowerment should be completed, and then the preparation for the consecration should be done. After the main practice of the consecration is completed, either the disciple should be allowed to enter and the empowerment should be performed on the third night, or in the evening, either of the two methods can be chosen. In any case, preparation should be made, including bathing, purification, generation through the four limbs, offering, and informing that the consecration will be performed tomorrow, inviting the wisdom beings to descend, and opening the eyes or fixing them. The main practice should be done in the morning, as stated in the scriptures such as 'purifying the body in the morning'. Similarly, many tantras and treatises say that it should only be done in the morning. There are seven steps, which are the same as the preparation, including bathing, purification, generation through the four limbs, and offering. The difference is that the three steps of informing, inviting, and opening the eyes in the preparation stage are replaced here by opening the eyes and stabilizing.
【English Translation】 I have fully accomplished the practice. In the first part of the subsequent chapter of the Root Tantra, it is mentioned: 'Previously, the ritual of consecration has been seen, and the other shore of mantras such as tantras and instructions has been reached.' etc. The third element is the time, which is when auspicious constellations and auspicious days converge. In the Consecration Tantra, it says: 'The six months of the sun's northern course, and the intercalary month, the Pa star, the Purbu star, the four constellations.' etc. If auspicious constellations converge, there is no fault even in the dark moon. In the Secret General Tantra, it says: 'Consecration and empowerment should be observed during the waxing moon. If the planets and stars converge, there is no fault even in the dark moon.' It is said. The fourth element is the place, which should be understood as described in the Consecration Tantra, etc., and in particular, the bathing platform should be prepared. The fifth element is the items, as the consecration is related to both the mandala and the fire offering, so the items needed for the fire offering, the items needed for the mandala, the items needed for the consecration, the items needed for bathing and enthronement, and if it is related to empowerment, the items needed for the disciple and the items needed for the Vajra Master are needed. The sixth element is the ritual, which is divided into three parts: preparation, main practice, and conclusion. First, since it is related to the mandala, the practice, the land ritual, and the preparation ritual should be done first, and the large mandala should be drawn and decorated, and the practice and offerings should be made, so that the preparation for the consecration can be entered. If it is related to empowerment, the disciple should be allowed to enter and the empowerment should be completed, and then the preparation for the consecration should be done. After the main practice of the consecration is completed, either the disciple should be allowed to enter and the empowerment should be performed on the third night, or in the evening, either of the two methods can be chosen. In any case, preparation should be made, including bathing, purification, generation through the four limbs, offering, and informing that the consecration will be performed tomorrow, inviting the wisdom beings to descend, and opening the eyes or fixing them. The main practice should be done in the morning, as stated in the scriptures such as 'purifying the body in the morning'. Similarly, many tantras and treatises say that it should only be done in the morning. There are seven steps, which are the same as the preparation, including bathing, purification, generation through the four limbs, and offering. The difference is that the three steps of informing, inviting, and opening the eyes in the preparation stage are replaced here by opening the eyes and stabilizing.
བཞུགས་སུ་གསོལ་བ་དང་། མངའ་དབུལ་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱའོ། ། མཇུག་གི་ཆོ་ག་ལ་བདུན་ཏེ། རྟེན་སྤྱན་དྲང་དུ་བཏུབ་ན་སྤྱན་དྲང་བ་དང་། སྲུང་མར་བསྒོ་བ་དང་། ཡོན་བདག་ལ་མཆོད་པ་བསྒོ་བ་དང་། སྨོན་ལམ་རྒྱ་ཆེན་པོ་གདབ་པ་དང་། ལས་ཀྱི་ལྷག་ཆད་བསྐང་བའི་ཞི་བའི་སྦྱིན་སྲེག་བྱ་བ་དང་། ཡོན་བླང་བ་དང་། དགའ་སྟོན་བྱ་བའོ། །དེ་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་རབ་གནས་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། རྟེན་དམ་ཚིག་པ་ལ་ཡེ་ཤེས་པ་བཀུག་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་ཇི་སྲིད་འཁོར་བའི་མཐའི་བར་བཞུགས་སུ་གསོལ་བས་ན་དམ་ཚིགས་སྟེ་༼དམ་ཚིག་པ་དེ་༽ཡེ་ཤེས་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་རབ་ཏུ་གནས་པ། བཟང་པོར་གནས་པ། མཆོག་ཏུ་གནས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ལོང་བ་མིག་ཕྱེ་ནས་གྲོང་ཁྱེར་དུ་འཇུག་ནུས་པ་བཞིན་སྐུ་གཟུགས་སྤྱན་ཕྱེ་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ནུས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྤྱན་དབྱེ་ཞེས་བྱའོ། ། 1-1059 མཆོད་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱས་ནས་མངའ་ཕུལ་བས་ན་རྒྱལ་པོ་རྒྱལ་སར་ཐོན་པ་དང་འདྲ་སྟེ་མངའ་དབུལ་བ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་དང་པོ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་དགུ་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བདུན་པ་དངོས་ལས་མིང་ཙམ་འབྱུང་ངོ་། རབ་ཏུ་གནས་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །སེམས་ཅན་དངོས་གྲུབ་དམན་པ་ལ་མོས་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་རྗེས་སུ་གཟུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལས་ཀྱི་ཚོགས་རབ་འབྱམས་བསྒྲུབ་པ་ལ་གཉིས། སྒྲུབ་པའི་ཐབས་དང་། དེས་བསྒྲུབས་པའི་དངོས་གྲུབ་དངོས་སོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། ཞི་སོགས་དམན་པ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས། འབྲིང་གྲུབ་ཆེན་བརྒྱད་སྒྲུབ་ཐབས། འབྲིང་གི་རབ་མཁའ་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་སོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། རྐྱང་པས་སྒྲུབ་པ་དང་། ཚོགས་པས་སྒྲུབ་པའོ། །རྐྱང་པས་སྒྲུབ་པ་ལ་ལྔ། རྫས་སྦྱོར་ལ་བརྟེན་པ་དང་། འཁྲུལ་འཁོར་ལ་བརྟེན་པ་དང་། བཟླས་པ་ལ་བརྟེན་པ། སྦྱིན་སྲེག་ལ་བརྟེན་པ། བསམ་གཏན་ལ་བརྟེན་པའོ། །ཚོགས་པ་ལ་བརྟེན་པ་ནི། དེ་དག་གི་གཉིས་སམ་གསུམ་མམ། བཞིའམ། ལྔ་ཀ་འཚོགས་པ་གང་རུང་གིས་ལས་བསྒྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་རྐྱང་པས་བསྒྲུབ་པ་ནི། བདུན་པའི་དང་པོ་ལས། རྫས་སྦྱོར་རོའི་ཁའི་བུག་པའི་ནང་སོན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །འཁྲུལ་འཁོར་ཡང་བདུན་པའི་གསུམ་པ་ལས། དེ་ནས་ལས་རྣམས་ཀུན་བྱེད་པའི། ། 1-1060 སྒྲོལ་མའི་འབྱུང་བ་བཤད་པར་བྱ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་སོ། །བཟླས་པ་ཡང་། བེ་ཌུ་ཡཱ་བེ་ཌུ་ཡཱ་ཞེས་བརྗོད་ན་གླང་པོ་ཆེ་འབྲོས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །སྦྱིན་སྲེག་ཀྱང་སྤྱིར་ལས་ཀུན་ལ་དགོས་པར་མངོན་ཡང་། །སྦྱིན་སྲེག་རྐྱང་པས་བསྒྲུབ་པ་བདུན་པའི་གཉིས་པ་ལས། དེ་ནས་རྒྱས་པར་འདོད་ན་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །བསམ་གཏན་ལ་བརྟེན་པ་ཡང་བདུན་པ་དངོས་ལས། དེ་ནས་དུག་གིས་ཟིན་པ་བསླང་བའི་ཕྱིར་
【現代漢語翻譯】 進行安座和非同尋常的加持。結尾的儀式有七個方面：如果可以迎請本尊，則迎請本尊；敕令護法；為施主敕令供養；立下廣大的願望；進行彌補事業上不足的息災火供；接受供養；舉行慶典。那麼，為什麼稱為『開光』呢？因為將誓言本尊迎請到所依物上，爲了利益眾生，祈請其安住直至輪迴的盡頭，因此，以誓言（藏文：དམ་ཚིགས་པ་དེ་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：那個誓言）加持智慧本尊，使其成為殊勝安住、吉祥安住、至上安住。如同盲人睜開眼睛后能夠進入城市一樣，爲了使佛像開眼后能夠利益眾生，所以稱為『開眼』。 通過無量的供養進行加持，如同國王登上王位一樣，所以稱為『加持』。這些內容在根本續的第一個章節、《金剛幕續》的第九個章節和《密集續》的第七個章節中，只有名稱出現。開光的解釋已經完畢。爲了攝受對低劣成就感興趣的眾生，需要修行各種事業，這分為兩個方面：修行的方便和由此成就的真實成就。第一方面有三個：修行息災等低劣成就的方便；修行中等成就，即八大成就的方便；修行中等之上的成就，即飛行虛空等的方便。第一方面又分為兩種：單獨修行和集體修行。單獨修行有五種：依靠藥物配方；依靠幻輪；依靠唸誦；依靠火供；依靠禪定。集體修行是指：以上這些方式中的兩種、三種、四種或五種結合起來進行事業。單獨修行的方法在第七品的第一部分中提到：『將藥物配方放入嘴裡』等等。幻輪也在第七品的第三部分中提到：『之後，爲了進行所有事業，將要講述度母的來源』等等。唸誦方面，例如：『唸誦貝度亞，貝度亞，大象就會逃跑』等等。火供通常被認為對所有事業都是必要的。單獨通過火供進行修行的方法在第七品的第二部分中提到：『之後，如果想要興盛』等等。依靠禪定的方法也在第七品中提到：『之後，爲了使中毒者甦醒』。
【English Translation】 To perform the consecration and the extraordinary empowerment. The concluding rituals have seven aspects: if it is possible to invite the deity, then invite the deity; command the protectors; command the offerings to the patrons; make extensive prayers; perform a pacifying fire offering to compensate for any deficiencies in the activity; receive offerings; and hold a celebration. So, why is it called 'consecration'? Because the commitment being is invited onto the support, and for the benefit of sentient beings, it is requested to remain until the end of samsara, therefore, the commitment (Tibetan: དམ་ཚིགས་པ་དེ་，Sanskrit Devanagari: ，IAST: ，Literal meaning: that commitment) blesses the wisdom being, making it a supreme abiding, auspicious abiding, and ultimate abiding. Just as a blind person can enter a city after opening their eyes, in order to enable the image to benefit sentient beings after opening its eyes, it is called 'eye-opening'. Through immeasurable offerings, empowerment is performed, just as a king ascends the throne, so it is called 'empowerment'. These contents appear only in name in the first chapter of the Root Tantra, the ninth chapter of the Vajra Tent Tantra, and the seventh chapter of the Samputa Tantra. The explanation of consecration is complete. In order to guide beings who aspire to lesser attainments, it is necessary to accomplish a vast array of activities, which are divided into two aspects: the means of accomplishment and the actual attainment accomplished thereby. The first aspect has three: the means of accomplishing lesser attainments such as pacification; the means of accomplishing intermediate attainments, namely the eight great attainments; and the means of accomplishing attainments above the intermediate, such as flying in the sky. The first aspect is further divided into two: solitary accomplishment and collective accomplishment. Solitary accomplishment has five aspects: relying on medicinal compounds; relying on magical wheels; relying on recitation; relying on fire offerings; and relying on meditation. Collective accomplishment refers to accomplishing activities by combining two, three, four, or all five of these methods. The method of solitary accomplishment is mentioned in the first part of the seventh chapter: 'Putting the medicinal compound in the mouth,' and so on. Magical wheels are also mentioned in the third part of the seventh chapter: 'Then, in order to perform all activities, the origin of Tara will be explained,' and so on. Regarding recitation, for example: 'Reciting 'Beduya, Beduya,' the elephant will run away,' and so on. Fire offerings are generally considered necessary for all activities. The method of solitary accomplishment through fire offerings is mentioned in the second part of the seventh chapter: 'Then, if you want to prosper,' and so on. The method of relying on meditation is also mentioned in the seventh chapter: 'Then, in order to revive someone who has been poisoned.'
ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །སྤྱིར་ཚོགས་པ་ལ་བརྟེན་པ་དང་། རྐྱང་པ་ལ་བརྟེན་པ་རྣམས་ལ་ཡང་བསམ་གཏན་ཙམ་རེ་དགོས་པར་མངོན་ནོ། །གཉིས་པ་འབྲིང་གྲུབ་ཆེན་བརྒྱད་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་ལ་སྤྱིར་རྒྱུད་སྡེ་ཀུན་ལས་སྤྱིའི་སྒྲུབ་པ་དང་། སོ་སོའི་སྒྲུབ་པ་གཉིས་འབྱུང་བ་ལས། སྤྱི་སྒྲུབ་ནི་རོ་ལངས་དང་། གནོད་སྦྱིན་མོས་གྲུབ་ཆེན་བརྒྱད་གང་རུང་ཅིག་སྟེར་ནུས་པར་བཤད་ཀྱང་། རོ་ལངས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་ནི་རྒྱུད་གསུམ་པོ་འདི་ན་མི་སྣང་། གནོད་སྦྱིན་མོའི་སྒྲུབ་པ་རྒྱུད་ན་ཡོད་ཀྱང་། རེས་གནོད་སྦྱིན་མོ་ཉིད་གཅིག་ཏུ་བསྔོ། །རེས་སྤྱི་སྒྲུབ་ཏུ་བསྔོ། སོ་སོའི་སྒྲུབ་པ་ལ་རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས་ནི། བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་ལ་བརྟེན་ནས་བཅུད་ལེན་གཟུང་དུ་རུང་བ་ལས་གཞན་མེད། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། དྲི་ལྔ་བདུད་རྩི་ལྔ་ཡང་དག་བླངས་ནས་ནི། ། 1-1061 རྫས་ལྔ་དང་ནི་བསྲེ་བ་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་རི་ལུ་བསྟན། །ཀླུ་ཡི་རྒྱལ་པོའི་མགོ་བསྲེགས་ནས་ཏེ་སྦྲུལ་མགོ་གཉིས་པའི་མགོ་ཁམ་ཕོར་ཁ་སྦྱོར་དུ་བསྲེག་པ་ལ་ཟེར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ཀྱིས་མིག་སྨན། བ་བླའི་ས་བོན་ལྡན་པ་དང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་རྐང་བྱུག ཡན་ལག་མེད་པའི་སྟེ་སྣང་བ་མཐའ་ཡས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དབུས། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གནོད་སྦྱིན་མོ། །ཨོ་ཌའི་ཡུལ་ཏེ་ཨོ་རྒྱན་དུ་དུ་ཉེ་བ་ན། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ས་འོག་བསྒྲུབ་པ། ལེའུ་བདུན་པའི་བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་གིས་བཅུད་ལེན་བསྟན། གནོད་སྦྱིན་མོ་བསྒྲུབ་པ་ནི་ལེའུ་གཉིས་པའི་འབྱུང་པོ་འདུལ་བ་དང་། བཞི་པའི་གནོད་མཛེས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །མི་སྣང་བ་ནི་རི་ལུའི་ཤུགས་ལས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །རལ་གྲིའི་སྒྲུབ་ཐབས་མེད་དོ། །སཾ་པུ་ཊའི་བརྒྱད་པའི་དང་པོ་ལས། རི་ལུ་ནི་ཡང་ན་རི་ལུ་བྱ་བར་འདོད་པས་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ལ། དེ་ཉིད་ལས། སྤང་བའི་ཚུལ་དུ་ཞེས་བྱ་བས་མི་སྣང་བར་བསྟན་ཏོ། །རི་ལུ་དང་མི་སྣང་བ་གཉིས་ཀས་ནི་མི་སྣང་བ་བསྒྲུབ་པ་ནི་མཐུན་ལ། བསྒྲུབ་ལུགས་ཀྱི་ཕྱེ་བས་གཉིས་སུ་བསྔོ་བ་ཡིན་ནམ་སྙམ་མོ། །དེ་ནས་མིག་སྨན་གྱི་སྦྱོར་བ་བཤད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་མིག་སྨན་བཤད། དེ་ནས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བཤད། ། 1-1062 བཟླས་དང་བསམ་གཏན་རྟག་དགའ་བ། །གང་གིས་སྒྲུབ་པོ་འགྲུབ་འགྱུར་བའི། །བཅུད་ཀྱིས་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་བཤད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བཅུད་ལེན་བཤད་དོ། །ལུས་དང་ཚེ་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བཅུད་ལེན་རྣམས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟར་བཞི་ལས་ལྷག་མ་བཞི་༼མ་༽བསྟན་ཏོ། །གསུམ་པ་འབྲིང་གི་མཆོག་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་ནི་བཟླས་བསྒོམ་ལ་བརྟེན་ཏེ་འགྲུབ་པ་ལས་བྱེ་བྲག་གི་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་རྒྱུད་གསུམ་ན་མི་སྣང་ངོ་། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་དངོས་གྲུབ་ནི་དེ་དག་གིས་བསྒྲུབས་པའི་འབྲས་བ
【現代漢語翻譯】 如上所述。一般來說，無論是依賴於集體的修法，還是依賴於個體的修法，都需要一定的禪定。 第二，修持八大成就法的中等方法。一般來說，在所有的續部中，都有共同的修法和各自的修法兩種。共同的修法是能賜予游尸（Ro-langs，梵文Vetāla，游尸，字面意思為殭屍）和財神女（Gnod-sbyin-mo，梵文Yakṣiṇī，藥叉女）八大成就中的任何一種。但是，在三個續部中沒有游尸的修法。雖然續部中有財神女的修法，但有時會專門供養財神女本身，有時會供養共同的修法。至於各自的修法，從根本續中來看，除了依賴於食物誓言來攝取精華之外，沒有其他方法。《金剛帳續》第十四章中說：『取五肉五甘露，與五物混合。』等等，顯示了隱身術（Ri-lu）。焚燒龍王頭，指的是將兩條蛇頭的口對口地焚燒。等等，顯示了眼藥。『具有婆婆羅樹的種子』等等，顯示了足藥。『沒有肢體』，指的是在無量光（Snang-ba-mtha'-yas，梵文Amitābha，阿彌陀佛）壇城的中央。等等，顯示了財神女。『在鄔金（O-ḍai yul，梵文Oḍḍiyāna，烏仗那）附近』等等，顯示了地下修法。第七章的食物誓言顯示了攝取精華。修持財神女的方法在第二章的調伏鬼神和第四章的美麗財神中有所顯示。隱身術是從隱身術的力量中產生的。沒有劍的修法。 《密集續》第八品的第一部分說：『隱身術，或者說是想要做隱身術』等等。同一續中，『以拋棄的方式』顯示了隱身。隱身術和隱身兩者都與修持隱身術相一致，但似乎是由於修法方式的差異而分為兩種。 然後，講述了眼藥的配製方法。等等，講述了眼藥。然後，講述了事業的儀軌。 『唸誦和禪定，恒常歡喜，以何者修持，修行者將成就，精華攝取的儀軌。』等等，講述了攝取精華。顯示了身體、壽命和受用的精華攝取。這樣，在四種之外，還顯示了剩餘的四種。 第三，修持中等中的殊勝成就的方法是依賴於唸誦和禪定而成就，但在三個續部中沒有特殊的修法。 第二個共同主題是成就，即通過這些修法所獲得的果實。
【English Translation】 Thus it was said. In general, it seems that both those relying on the assembly and those relying on the individual need some meditation. Second, the method of accomplishing the eight great siddhis of the intermediate level. In general, from all the Tantras, there arise both common and individual accomplishments. The common accomplishment is said to be able to grant any one of the eight great siddhis of Vetāla (Ro-langs, Sanskrit Vetāla, corpse, literally meaning zombie) and Yakṣiṇī (Gnod-sbyin-mo, Sanskrit Yakṣiṇī, Yaksha woman). However, the accomplishment of Vetāla is not found in these three Tantras. Although the accomplishment of Yakṣiṇī is in the Tantra, sometimes the Yakṣiṇī herself is specifically offered to, and sometimes it is offered to the common accomplishment. As for the individual accomplishments, from the root Tantra, there is nothing other than relying on the food vow to be able to take essence. Vajragarbha Tantra, chapter fourteen, says: 'Having taken the five excrements and five elixirs, mix them with the five substances.' etc., shows the Ri-lu (concealment). Burning the head of the Naga king refers to burning the heads of two snakes mouth to mouth. etc., shows the eye medicine. 'Having the seeds of the Babbula tree' etc., shows the foot ointment. 'Without limbs', that is, in the center of the mandala of Amitābha (Snang-ba-mtha'-yas, Sanskrit Amitābha, Infinite Light). etc., shows the Yakṣiṇī. 'Near the country of Oḍḍiyāna (O-ḍai yul, Sanskrit Oḍḍiyāna, Uddiyana)' etc., shows the underground accomplishment. The food vow of chapter seven shows the taking of essence. The accomplishment of Yakṣiṇī is shown in the subduing of spirits in chapter two and the beautiful wealth in chapter four. The invisibility arises from the power of Ri-lu. There is no method for the sword accomplishment. The first of the eighth chapter of the Saṃpuṭa Tantra says: 'Ri-lu, or wanting to do Ri-lu' etc. From the same Tantra, 'in the manner of abandoning' shows invisibility. Both Ri-lu and invisibility are in agreement with accomplishing invisibility, but it seems that they are divided into two due to the difference in the method of accomplishment. Then, the preparation of eye medicine is explained. etc., explains the eye medicine. Then, the ritual of action is explained. 'Recitation and meditation, constant joy, by which the practitioner will accomplish, the ritual of taking essence.' etc., explains the taking of essence. The essences of body, life, and enjoyment are shown. Thus, in addition to the four, the remaining four are shown. Third, the method of accomplishing the best of the intermediate is accomplished by relying on recitation and meditation, but there is no special method of accomplishment in the three Tantras. The second common topic is the accomplishment, which is the result of accomplishing through these methods.
ུ་རྣམས་ཏེ། དེ་ལ་གསུམ། ཞི་སོགས་དམན་པ་དང་། འབྲིང་དང་། འབྲིང་གི་ཆེན་པོའོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་བའི་ལས་བཞི། ཡན་ལག་གི་ལས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། །རྩ་བའི་ལས་ནི། ཞི་བ་དང་། རྒྱས་པ་དང་། དབང་དང་། མངོན་སྤྱོད་དོ། །དེ་དག་གི་ཡན་ལག་ནི་ཞི་བ་ལ་ནད་ཞི་བ་དང་། གདོན་ཞི་བ་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་དང་། རྒྱས་པ་ལ་ཚེ་རྒྱས་པ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་དང་འཁོར་རྒྱས་པ་ལ་སོགས་པ་མང་པོའོ། །དབང་ལ་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པ་དབང་དུ་བྱ་བ་དང་། དགུག་པ་ལ་སོགས་པ་མང་པོའོ། །མངོན་སྤྱོད་ལ་གསོད་པ་དང་། བསྐྲད་པ་དང་། དབྱེ་བ་དང་། རེངས་པ་ལ་སོགས་པ་དྲག་པོའི་ལས་མང་པོའོ། །ཡང་གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས་ལས་བཞི་གང་ཡང་རུང་བར་འདུ་བ་རྣམ་ཤེས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་དབབ་པ་དང་། 1-1063 འདི་དག་སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཚར་གཅོད་རྗེས་འཛིན་གང་རུང་ནུས་པ་དང་། གཉིས་ཀ་ནུས་པ་ལྟ་བུ་ལ་གོ་རུང་སྙམ། མེ་མ་མུར་བསིལ་བ་དང་། ཆུ་ལ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་དེ་དག་གིས་སྐྱེ་བོ་དད་ན་དབང་དང་འབྲེལ། །དེ་འཁོར་དུ་འདུ་ན་རྒྱས་པ་དང་འབྲེལ། མེ་མ་མུར་བསིལ་བ་ཞི་བ་ལྟ་བུར་ཡང་འགྲོ། ཕབ་པས་སྨྱོ་ན་དྲག་པོར་ཡང་འགྲོ། ལྷག་མ་རྣམས་ལས་བཞིར་གསལ། གཟུགས་བསྒྱུར་བ་གྲུབ་ཆེན་གྱི་མི་སྣང་བའི་ཁོངས་སུ་འདུའམ་སྙམ། སྲིད་མ་ཐ་མ་པའི་བྱང་སེམས་བཏགས་པ་དེ་མིག་སྨན་གྱི་ཁོངས་སུ་འདུའམ་སྙམ་མོ། །དེ་ལ་དམན་པ་ལས་བཞིར་འདུ་བ་ནི། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་གཅིག་པ་ལས། ཕན་པ་རྣམ་སྣང་ཉིད་ཀྱིས་ཞི་བ་སྟེ། །རྡོ་རྗེ་ཉི་མ་རིན་འབྱུང་གིས་རྒྱས་པ་འོ། །རྡོ་རྗེ་ཆོས་འོད་དཔག་མེད་ཀྱིས་དབང་ཞེས་བྱ། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་མི་བསྐྱོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གསད་པར་བྱ། །ཞེས་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་བཞི་དང་། ཞི་བའི་སེམས་ཀྱིས་ཞི་བ་སྟེ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བསམ་པ་བཞི་དང་། མཐར་ནི་སྭཱཧཱ་ཞི་བ་སྟེ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྔགས་ཀྱི་མཐའ་རྟེན་བཞི་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །ཡན་ལག་རྣམས་ནི་དེ་དག་གི་ཁོངས་སུ་འདུས་པར་ཤེས་པས་སོ། །ཡང་ལས་ཕྲ་མོ་རྣམས་ཀྱི་གྲངས་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་ལེའུ་བཞི་པའི་གཏོར་མའི་ཕན་ཡོན་གྱི་སྐབས་སུ་དབང་དང་། 1-1064 མངོན་སྤྱོད་དང་། དགྲའི་སྡེ་འཇིག་པ་དང་། བསྐྲད་པ་དང་། བསད་པ་དང་། དགུག་པ་དང་། ཞི་བ་དང་། རྒྱས་པར་ཡང་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བརྒྱད་དུ་བཤད་པ་༼དང་།༽ དང་པོའི་ལེའུ་གཉིས་པ་ལས་སྔགས་བདུན་གྱིས་ལས་བདུན་བཤད་ཀྱང་དེ་གཉིས་ཀའང་ཧ་ཅང་བསྡུ་བའི་ལུགས་རྒྱས་བསྡུས་མི་མཛེས་པས་གནས་སྐབས་སུ་བདེ་བར་གཤེགས་པས་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི། ལེགས་པར་ཕྱེ་བ་ནི་གུར་ཉིད་ཀྱིའོ། །དམན་པའི་འབྲིང་གྲུབ་ཆེན་བརྒྱད་དང་། དམན་པའི་མཆོག་མཁའ་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་ནི་རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། མིག་སྨན་དང་ནི་རྐང་
【現代漢語翻譯】 這些是事業手印等，分為三種：息災等下品、中品和中品中的上品。 第一種是根本四事業，以及無數的支分事業。根本事業是：息災、增益、懷愛和誅伏。這些事業的支分，息災包括平息疾病、平息魔障等等；增益包括增長壽命、增長受用和眷屬等等；懷愛包括懷柔國王等等，以及勾招等等；誅伏包括殺害、驅逐、離間和僵化等等猛烈的事業。此外，根據情況的不同，四事業可以歸納為任何一種，如意識和智慧的事業的降伏，以及在修行時能夠進行調伏、攝受或兩者兼具。例如，使火不燃燒而變涼，在水中行走等等，如果人們因此而產生信仰，則與懷愛有關；如果他們聚集在周圍，則與增益有關；使火不燃燒而變涼也類似於息災；通過降伏使人瘋狂也類似於誅伏。其餘的在四事業中都很明顯。改變形貌似乎屬於大成就者的隱身之列。將最低等的菩薩稱為眼藥似乎也屬於眼藥之列。 關於下品如何歸入四事業，在《金剛帳》第十一章中說：『利益之事由毗盧遮那佛息滅，金剛日和寶生佛增益，金剛法和無量光佛懷愛，依靠金剛薩埵和不動佛進行殺害。』這是四種本尊瑜伽和四種意念，如『以息滅之心息滅』等等，以及四種真言結尾，如『最後是梭哈息滅』等等。通過這四種方式可以理解。支分事業可以通過了解它們包含在這些之中來理解。此外，在根本續的第四品關於朵瑪的利益中，微細的事業有八種：懷愛、誅伏、摧毀敵軍、驅逐、殺害、勾招、息災和增益。在第一品的第二章中，雖然通過七真言宣說了七事業，但這兩種方式都過於簡略，詳略不當，因此是世尊爲了適應當時的情況而宣說的，而詳細的區分則在《金剛帳》本身中。 下品的中品是八大成就，下品中的上品是空行等等，如《金剛帳》第四品所說：『眼藥和足』
【English Translation】 These are Karma Mudras (action seals) etc., which are of three types: pacifying etc. which are inferior, intermediate, and the great of the intermediate. The first is the four root actions, and countless branch actions. The root actions are: pacifying, increasing, magnetizing, and subjugating. The branches of these actions are: pacifying includes pacifying diseases, pacifying evil spirits, etc.; increasing includes increasing life, increasing enjoyment and retinue, etc.; magnetizing includes subjugating kings, etc., and attracting, etc.; subjugating includes killing, expelling, separating, and paralyzing, etc., which are many fierce actions. Furthermore, depending on the circumstances, the four actions can be included in any one, such as the subjugation of the actions of consciousness and wisdom, and the ability to subdue, attract, or both during practice. For example, making fire cool without burning, walking on water, etc., if people have faith in these, it is related to magnetizing; if they gather around, it is related to increasing; making fire cool without burning is also like pacifying; making people crazy by subjugating is also like subjugating. The rest are clear in the four actions. Transforming appearances seems to belong to the realm of invisibility of great achievers. Calling the lowest Bodhisattva an eye medicine seems to belong to the category of eye medicine. Regarding how the inferior is included in the four actions, it is said in the eleventh chapter of the Vajra Tent: 'Beneficial deeds are pacified by Vairochana, Vajra Sun and Ratnasambhava increase, Vajra Dharma and Amitabha magnetize, and killing is done by relying on Vajrasattva and Akshobhya.' These are the four deity yogas and the four thoughts, such as 'pacifying with a pacifying mind,' etc., and the four mantra endings, such as 'finally, Svaha pacifies,' etc. These four methods can be understood. Branch actions can be understood by knowing that they are included in these. Furthermore, in the fourth chapter of the root tantra, regarding the benefits of Torma, there are eight subtle actions: magnetizing, subjugating, destroying enemy armies, expelling, killing, attracting, pacifying, and increasing. In the second chapter of the first section, although seven actions are explained through seven mantras, both of these methods are too brief, and the detail and brevity are not appropriate, so they were spoken by the Sugata to suit the circumstances, while the detailed distinctions are in the Vajra Tent itself. The intermediate of the inferior is the eight great siddhis, and the supreme of the inferior is the Dakinis, etc., as stated in the fourth chapter of the Vajra Tent: 'Eye medicine and foot'
བྱུག་དང་། །རལ་གྲི་ས་འོག་བསྒྲུབ་པ་དང་། །རི་ལུ་མཁའ་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། །མི་སྣང་བ་དང་བཅུད་ཀྱིས་ལེན། །རིག་འཛིན་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་ཉིད། །བུ་མོ་དམ་པ་དགུག་པ་ནི། །བདག་བརྙེས་༼མཉེས་༽པས་ནི་སྒྲུབ་པ་པོས། །དངོས་གྲུབ་རྡོ་རྗེ་རྣམས་ཐོབ་བོ། །ཞེས་གསུངས་པས། དམན་པའི་འབྲིང་གྲུབ་ཆེན་བརྒྱད་ནི། མིག་སྨན་མིག་ལ་བྱུགས་པས་འཇིག་རྟེན་གསུམ་མཐོང་བ་དང་། རྐང་པ་ལ་རྫས་བྱུགས་པས་རྐང་མགྱོགས་དང་། རལ་གྲི་ཁར་བཅུག་ན་ནམ་མཁའ་ལ་འགྲོ་བ་དང་། ས་འོག་གི་གཏེར་རམ། བུམ་པ་ཆེན་པོ་བཏོན་ནས་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཅི་འདོད་པ་སྟེར་བ་དང་། རི་ལུ་ཁར་བཅུག་ན་སུས་ཀྱང་མི་མཐོང་ཞིང་། གནོད་སྦྱིན་ལྟར་འདོད་པའི་གཟུགས་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། 1-1065 འདིའི་ཁོངས་སུ་གཟུགས་བསྒྱུར་བའང་འདུ་སྙམ་མོ། །ཐིག་ལེ་དཔྲལ་བར་བྱས་ན་བདག་སུས་ཀྱང་མི་མཐོང་བ་དང་། ཚེ་ཉི་ཟླ་ལྟར་གནས། ལུས་ལོ་བཅུ་དྲུག་ལོན་པ་འདྲ། ལྕགས་དང་ཟངས་གསེར་དུ་བསྒྱུར་བ་སྟེ། གསུམ་པོ་ལ་བཅུད་ལེན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཚེ་དང་ལུས་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བཅུད་ལེན་ཞེས་བྱའོ། །བུ་མོ་དམ་པ་དགུག་པ་ནི་གནོད་སྦྱིན་མོ་བསྒྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་རི་ལུ་དང་མི་སྣང་བ་གཅིག་ཏུ་བྱས། གནོད་སྦྱིན་མོ་གྲུབ་ཆེན་གྱི་སྤྱི་བསྒྲུབ་ཏུ་བྱས་ན་བཅུ་ལེན་ལ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་ལ་བརྒྱད་དུ་བྱའོ། །ཡང་ན་དྲག་པོའི་ལས་ཐོགས་པ་མེད་པར་འགྲུབ་པ་ལ། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་དང་། ཨ་བྷི་དྷ་ན་ལས་བཤད་དེ། ཡང་ན་རི་ལུ་དང་མི་སྣང་བ་གཅིག་ཏུ་བྱས་གནོད་སྦྱིན་མ་གྲུབ་ཆེན་བརྒྱད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་བསྔོ་ན། ཚེ་དང་ལུས་ཀྱི་བཅུད་ལེན་གཅིག་ཏུ་བྱས། ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་གསེར་འགྱུར་གུད་དུ་བྱས་ལ་བརྒྱད་དུ་བརྩིའོ། །དམན་པའི་མཆོག་ནི་མཁའ་སྤྱོད་དང་། །རིག་འཛིན་དང་། འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའོ། །འདི་ལ་སྒྲུབ་ཐབས་གསུམ་སྟེ། བརྩོན་འགྲུས་རབ་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་འགྲུབ་པ་དང་། འབྲིང་འཆི་བས་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་འཕོ་བའི་ཐབས་ཀྱིས་བར་དོར་འགྲུབ་པ་དང་། ཐ་མ་སྨོན་ལམ་གྱིས་འགྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་མཁའ་སྤྱོད་ནི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ནམ་མཁའ་ལ་རྒྱུ་ཞིང་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བྱེད་པ་ལ་བྱ། 1-1066 རིག་འཛིན་ནི་གསང་སྔགས་ཀྱི་རིག་པ་བཟུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་ཚེ་ཉི་ཟླ་གནས་ཀྱི་བར་དུ་ཐུབ་ཅིང་། ནམ་མཁའ་ལ་འགྲོ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐུན་མོང་དུ་གྲགས་པ་ཙམ་མོ། །འདི་དེ་གཉིས་ཀའི་ཡོན་ཏན་ནི་ལུས་ཤིན་ཏུ་མཛེས་ཤིང་ལོ་བཅུ་དྲུག་ལོན་པའི་ཆ་བྱད་ཅན། ཅི་བསམ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ནམ་མཁའ་ལས་འབྱུང་བ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་དུ་འགྲོ་ཞིང་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ལས་ཆོས་ཉན་པ་སྟེ །ས་དང་པོ་ཐོབ་ཏུ་ཆ་བའམ། ས་དང་པོ་ཉིད་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ཡང་གསུང་ངོ་། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་ནི་གྲགས་པ
【現代漢語翻譯】 『塗藥和，寶劍地下成就和，力行虛空和，隱身和，取精。持明轉輪王。迎請明妃，我以喜悅成就，獲得金剛悉地。』如是說。下品之八大成就為：眼藥涂于眼，見三界；足底塗藥，健步如飛；口含寶劍，可行於虛空；發掘地下寶藏，或取出大寶瓶，隨眾生所需而施予；口含藥丸，則無人得見，如夜叉般隨心所欲變幻身形。 我認為此中也包括變身之術。額頭塗藥，則無人得見自身，壽命如日月般長久。身如十六歲少年。能將鐵、銅變為黃金。此三者稱為取精，即壽命、身體、受用之取精。迎請明妃即修持夜叉女。若將藥丸和隱身合二為一，將夜叉女作為大成就之總修，則取精可分為三，總計為八。或者，爲了毫不費力地成就猛厲事業，可參考金剛空行母和阿毗達那之教言。又或者，將藥丸和隱身合二為一，將夜叉女歸於八大成就之中，則可將壽命和身體之取精合二為一，將受用之黃金轉變為單獨計算，總計為八。下品之最上者為空行、持明和轉輪王。對此有三種成就之法：上等精進者，此生即可成就；中等者，以死亡為緣，通過遷識之法于中陰成就；下等者，以發願而成就。其中，空行是指以神通力于虛空中行走，並將所行之處作為自己的修行之地。 持明是指依靠持守密咒之明，能夠活到日月長存，于虛空中行走，這只是普遍的說法。這兩者的功德是：身體極其美麗，容貌如十六歲少年，一切所需之受用皆從虛空中降臨，以神通力從佛土前往佛土，從化身處聽聞佛法，可獲得初地，或與初地相同。轉輪王是名聲。
【English Translation】 'Applying medicine and, achieving the sword underground and, practicing in the sky and, invisibility and, taking essence. Vidyadhara Chakravartin. Inviting the noble maiden, I achieve with joy, obtaining the Vajra Siddhi.' Thus it is said. The eight lesser achievements are: applying eye medicine to the eyes, seeing the three realms; applying medicine to the soles of the feet, swift feet; holding a sword in the mouth, walking in the sky; excavating underground treasures, or taking out a large vase, giving whatever sentient beings desire; holding a pill in the mouth, no one sees, transforming into a form like a Yaksha at will. I think this also includes the art of transformation. Applying medicine to the forehead, no one sees oneself, life is as long as the sun and moon. The body is like a sixteen-year-old boy. Able to turn iron and copper into gold. These three are called taking essence, that is, taking the essence of life, body, and enjoyment. Inviting the noble maiden is practicing Yaksha women. If the pill and invisibility are combined into one, and the Yaksha woman is taken as the general practice of great achievement, then the essence can be divided into three, totaling eight. Or, in order to achieve fierce actions effortlessly, refer to the teachings of Vajra Dakini and Abhidhana. Or, combining the pill and invisibility into one, and assigning the Yaksha woman to the eight great achievements, then the essence of life and body can be combined into one, and the enjoyment of gold transformation can be calculated separately, totaling eight. The best of the lesser is the Khachara, Vidyadhara, and Chakravartin. There are three methods of achievement for this: the best diligent person can achieve it in this life; the middle person, taking death as a condition, achieves it in the bardo through the method of transference; the lower person achieves it through aspiration. Among them, Khachara refers to walking in the sky with magical powers and taking the place where one walks as one's practice. Vidyadhara refers to relying on holding the knowledge of secret mantras, being able to live as long as the sun and moon, and walking in the sky, which is just a common saying. The merits of these two are: the body is extremely beautiful, the appearance is like a sixteen-year-old boy, all the desired enjoyments come from the sky, going from Buddha land to Buddha land with magical powers, listening to the Dharma from the incarnation, one can obtain the first ground, or be the same as the first ground. Chakravartin is fame.
ར་ཟད་དོ། །འདི་དག་ཀྱང་རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་གཉིས་པ་དང་། བཅུ་གཅིག་པ་དང་། ཕྱི་མའི་དང་པོ་དང་། དགུ་པ་དང་། བཅུ་པ་རྣམས་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་གཉིས་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། དྲུག་པ་དང་། བདུན་པ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་གཅིག་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་དང་། བཅོ་ལྔ་པ་རྣམས་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་གསུམ་པའི་གསུམ་པ་དང་། བརྟག་པ་བདུན་པས་ཧྲིལ་གྱིས་བསྟན་ཏོ། །སེམས་ཅན་དངོས་གྲུབ་དམན་པ་ལ་མོས་པའི་གང་ཟག་རྗེས་སུ་གཟུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལས་ཀྱི་ཚོགས་རབ་འབྱམས་བཤད་ཟིན་ཏེ། གཙོ་བོར་འཇིག་རྟེན་པའི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལྔ་ཀ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །གཉིས་ཀ་ལ་དགོས་པའི་གྲོགས་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་གཉིས་ཀ་ལ་དགོས་པའི་གྲོགས་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། 1-1067 དམ་ཚིག་གི་རྣམ་གྲངས་དང་། དེ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དབང་བཞི་དང་འབྲེལ་པས་དམ་ཚིག་བཞིའམ། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དུ་འདུ་བས་དམ་ཚིག་གསུམ་མམ། ཡང་གང་ཟག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དམ་ཚིག ཐ་མའི་དམ་ཚིག འབྲིང་གི་དམ་ཚིག རབ་ཀྱི་དམ་ཚིག་ཅེས་བྱ་བ་བཞིའམ། དེ་ཉིད་ལ་ཡང་ན་ལས་དང་པོ་པ་དང་། དྲོད་ཅུང་ཟད་པ་དང་། དྲོད་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་སྟེ། གང་ཟག་གསུམ་དུ་གནས་པས་ན་དམ་ཚིག་གསུམ་དུ་འདུས་སོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བའི་ཚུལ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལས་དང་པོ་པས་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བ་དང་། དྲོད་ཆུང་ངུ་ཐོབ་པས་བསྲུང་ཚུལ་དང་། ཆེན་པོ་ཐོབ་པས་བསྲུང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐོབ་པ་རྗེས་སུ་བསྲུང་བའི་ཚུལ་བསྟན་པ་དང་། ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། བསྲུང་བའི་དམ་ཚིག་དང་། བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་གོ །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱས་པར་བསྲུང་བ་དང་། མདོར་བསྡུས་ཏེ་བསྲུང་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་བཞི་དང་། ཡན་ལག་གི་དམ་ཚིག་ཕྲ་མོ་རྣམས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས། སློབ་དཔོན་སྨད་པར་མི་བྱ་ཞིང་། །བདེ་གཤེགས་བཀའ་ལས་འདའ་མི་བྱ། །སྤུན་ལ་སྨད་པ་ཉིད་མི་བྱ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་གདུག་བྱམས་དང་ཞེས་པ་འདིས་སེམས་ཅན་བྱམས་སྤོང་དང་སྨོན་སེམས་གཏོང་བ་གཉིས་བསྟན་ཞེས་གུར་རྒྱན་ལས་གསུངས། ། 1-1068 བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྤང་མི་བྱ་ཞེས་པ་འདི་གཞུང་ན་མེད། །སྐལ་མེད་དེ་ཉིད་གཏམ་མི་བྱ་ཞེས་པས་གསང་སྒྲོགས་དང་གདུག་ལ་བྱམས་པ་བསྟན། །སྐལ་ལྡན་སེམས་ཅན་སྤང་མི་བྱ། །བདག་གི་ལུས་ལ་ངེས་མི་སྨད། །ཆོས་ཀྱི་ཚད་ནི་གཟུང་མི་བྱ་ཞེས་པས་དགུ་པ་དང་བཅུ་གཅིག་པ་བསྟན། །གཞན་གྱི་ཆོས་ལའང་སྨད་མི་བྱ། །བུད་མེད་ཉིད་ལའང་སྨད་མི་བྱ། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་རབ་ཏུ་སྤང་བ་མདོར་བསྡུས་པ་རྡོ་རྗེ་ཞེས་བྱ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །ཇི་
【現代漢語翻譯】 結束了。這些內容在根本續（rtsa rgyud）第一品的第二章、第十一章、後續（phyi ma）第一品、第九品和第十章，以及金剛帳（rdo rje gur）的第二章、第四章、第六章、第七章、第八章、第十一章、第十四章和第十五章，還有《桑布扎續》（sam pu Ta）第三品之第三部分，以及第七觀察品中完整地闡述了。爲了引導那些對成就較低的眾生感興趣的人，已經講解了各種事業的集合。主要講述了實現世間成就的五種現觀。 對於兩者都需要的助伴——誓言和律儀： 總義第三，對於兩者都需要的助伴——誓言和律儀，分為兩部分： 誓言的分類，以及如何守護誓言的方法。 第一部分有三種：與四灌頂相關聯的四種誓言；或者歸納為身、語、意三種誓言；或者分為所有人的誓言、下等誓言、中等誓言、上等誓言四種；或者也可以分為初學者、略有暖相者、獲得大暖相者三種，因為眾生處於三種狀態，所以歸納為三種誓言。 總義第二，如何守護誓言的方法分為三種：初學者如何守護，獲得小暖相者如何守護，獲得大暖相者如何守護。 第一部分分為兩種：展示獲得后如何守護的方法，以及展示如果違犯后如何補救的方法。 第一部分分為兩種：守護的誓言和食用的誓言。 第一部分分為兩種：詳細守護和簡略守護。 第一部分分為兩種：十四條根本墮罪和細微的支分誓言。 這些內容在《金剛帳》第十五章中提到：『不應誹謗上師，不應違背善逝之教，不應誹謗同修，應以慈悲對待眾生』，《帳飾》（gur rgyan）中說，這表明了捨棄對眾生的慈悲和捨棄愿菩提心這兩種行為。 『不應捨棄菩提心』，這句話在原文中沒有。『不應與無緣者交談』，這表明了泄露秘密和對惡人慈悲。『不應捨棄具緣眾生，不應輕蔑自己的身體，不應衡量正法』，這表明了第九條和第十一章。『也不應誹謗其他正法，也不應誹謗婦女。』簡略地概括了徹底斷除根本墮罪，這就是名為金剛的等持（定）。如何……
【English Translation】 It is finished. These are explained fully in the second and eleventh chapters of the first Tantra, the first, ninth, and tenth chapters of the later Tantra, the second, fourth, sixth, seventh, eighth, eleventh, fourteenth, and fifteenth chapters of the Vajra Tent, the third part of the third chapter of the Samputa, and the seventh examination. For the sake of guiding those beings who are interested in inferior attainments, the various collections of actions have been explained. All five realizations for mainly accomplishing worldly attainments have been shown. For the companion vows and samayas needed for both: The third general topic, the companion vows and samayas needed for both, has two parts: The categories of vows and how to keep them. The first has three parts: the four vows related to the four empowerments; or the three vows that are categorized into body, speech, and mind; or the four vows called the vows of all persons, the lowest vow, the intermediate vow, and the highest vow; or it can also be divided into three: beginners, those with a little warmth, and those who have obtained great warmth. Since beings exist in three states, they are categorized into three vows. The second general topic, how to keep the vows, has three parts: how beginners keep them, how those who have obtained a little warmth keep them, and how those who have obtained great warmth keep them. The first part has two parts: showing how to keep them after obtaining them, and showing how to remedy them if they are broken. The first part has two parts: the vows to keep and the vows to consume. The first part has two parts: keeping them in detail and keeping them briefly. The first part has two parts: the fourteen root downfalls and the subtle branch vows. These are mentioned in the fifteenth chapter of the Vajra Tent: 'Do not disparage the teacher, do not transgress the words of the Sugata, do not disparage your brothers, and be compassionate to sentient beings.' The 'Tent Ornament' says that this shows the two actions of abandoning compassion for sentient beings and abandoning the aspiration for bodhicitta. 'Do not abandon bodhicitta,' this sentence is not in the original text. 'Do not speak to those who are not qualified,' this shows revealing secrets and being compassionate to the wicked. 'Do not abandon qualified beings, do not despise your own body, and do not measure the Dharma,' this shows the ninth and eleventh. 'Do not disparage other Dharmas, and do not disparage women.' Briefly summarizing the complete abandonment of the root downfalls, this is the samadhi called Vajra. How...
སྲིད་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོའི་བར། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་ནི་སྤང་མི་བྱ། །རྟག་ཏུ་དམ་ཚིག་བསྲུང་བར་བྱ། །རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུའང་གཟུང་བར་བྱ། །གཙུག་ཏོར་རྟག་ཏུ་གཟུང་བར་བྱ། །རྟག་ཏུ་སྦྱིན་སྲེག་དགང་བར་བྱ། །རྟག་ཏུ་དཀྱིལ་འཁོར་བཞེངས་པར་བྱ། །རྟག་ཏུ་བདེ་གཤེགས་རབ་གནས་བྱ། །འབྱུང་པོ་ཆེ་ལ་གཏོར་མ་སྦྱིན། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། རྟག་པར་རྒྱུན་དུ་སྔགས་བཟླས་ཤིང་། །བསམ་གཏན་ཉིད་དང་འབྲལ་མི་བྱ། །རྟག་ཏུ་སློབ་མ་བསྡུ་བྱ་ཞིང་། །རྟག་པ་རུ་ནི་བཤད་པ་གྱིས། །རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་བསྐྱང་བར་བྱ། །རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་ཆེར་མཉེས་བྱ། །ཛམྦྷ་ལ་ལ་ཆུ་སྦྱིན་ཞིང་། །ལས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་སྤྱད། །བྱེ་མའི་མཆོད་རྟེན་ལས་ལ་ཡང་། །མཁས་པས་ཆོ་ག་བཞིན་དུ་བྱ། །ཞེས་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྒྱད་པའི་དང་པོ་ལས། 1-1069 དང་པོ་རྡོ་རྗེའི་ཚད་དང་ལྷ་དགོད་ཚུལ་སོགས་རྡོ་རྗེ་དེ་ཉིད་དེ། །དྲིལ་བུའི་ཚད་དང་ལྷ་དགོད་ཚུལ་སོགས་དྲིལ་བུ་ཡང་ནི་གཉིས་པའོ། །གསུམ་པ་ཕྲེང་བའི་རྒྱུ་དང་གྲངས་སོགས་ཕྲེང་བ་དེ་ཉིད་དེ། །བཞི་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འཕོ་བ་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དངོས་ཤེས་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གསུམ་པ་ལས། ཁྱོད་ཀྱིས་སྲོག་ཆགས་གསད་པར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་རྣམས་ནི་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པའི་དམ་ཚིག་སྟེ་གོང་མ་ཉིད་ཀྱིས་ཁོངས་སུ་འདུའོ། །དོན་གཉིས་པ་དམ་ཚིག་དེ་དག་མདོར་བསྡུས་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསྲུངས་ན་སྦྱང་གཞི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དུ་འདུས་པས། དམ་ཚིག་ཀྱང་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་དམ་ཚིག་ཏུ་འདུ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་བཅུ་པ་དངོས་ལས། བུད་མེད་དང་ནི་སྐྱེས་པའི་ལུས་བཟང་ངན་དུ་མར་སྣང་བ་ནི། །ལས་ནི་དགེ་སྡིག་དུ་མས་བསྐྱེད་པས་ན། །ལས་དེའང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མི་ཤེས་པས་ཀྱང་འཕེན་པ་ཅིས་གཞན་གྱི་ལུས་ལ་སྨད་པར་མི་བྱ་སྟེ་དེའི་ཤུགས་བསྟན་རང་གི་ལུས་ཀྱི་ཉེས་སྤྱོད་གསུམ་སྤོང་བ་དང་བཅས་པ་ནི་སྐུ་ཡི་རྡོ་རྗེའི་དམ་ཚིག་གོ །སེམས་ཅན་སྣ་ཚོགས་ལ་གདུང་བ་སྟེ་གནོད་པ་བསྐྱེད་པའི་བརྣབ་སེམས་སོགས་དང་། ། 1-1070 ཀུན་རྟོག་དྲ་བའི་རྣམ་རྟོག་གིས། །སེམས་ལ་སྨད་པ་སྟེ་སྐྱོན་གྱིས་གོས་པར་མི་བྱ་སྟེ། ཐུགས་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་དམ་ཚིག་གོ །ཕྲག་དོག་ཉིད་ཀྱིས་མ་རངས་པས། །ཚིག་རྩུབ་ལ་སོགས་སྨྲ་མི་བྱ། །རང་གཞན་གྱི་ངག་ལ་མི་སྨད་པར་རྣ་བ་བདེ་བར་བྱེད་པ་ཉིད། །གསུང་གི་རྡོ་རྗེའི་དམ་ཚིག་གོ །ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། དམ་ཚིག་གསུམ་པོ་འདི་བསྲུངས་པས་གཞན་རྣམས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྲུང་བར་འགྱུར་རོ། །མངོན་པར་རྟོགས་པ་དེ་དག་ཀྱང་ཧེ་བཛྲ་ཕྱི་མའི་གསུམ་པ་དང་། གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ། སཾ་པུ་ཊའི་བརྒྱ
【現代漢語翻譯】 直至證得菩提之心， 不應捨棄三寶。 應恒常守護誓言， 亦應執持金剛鈴。 應恒常頂戴佛頂尊勝咒， 應恒常進行護摩供養。 應恒常建立壇城， 應恒常為善逝作開光。 應施予大種（四大元素）食子。 如是說。又于彼經中說： 恒常不斷地持誦真言， 不應與禪定分離。 應恒常攝受弟子， 應恒常宣說（佛法）。 應恒常守護眾生， 應恒常令諸佛歡喜。 應供養藏巴拉水， 一切事業皆應如法行持。 對於沙堆佛塔的事業， 智者亦應如儀軌而行。 如是說。于《桑布扎續》第八品第一節中： 第一是金剛的度量和安立本尊的方式等，即是金剛本身。 第二是鈴的度量和安立本尊的方式等，即是鈴。 第三是念珠的材質和數量等，即是念珠本身。 第四是智慧的真如，即是智慧的轉移和智慧的真如，應知是實相。 如是說。此外，于根本續後篇第三品中：『你應殺害眾生。』 如是說等，這些都是以深意而說的誓言，都包含在上述誓言之中。 第二層含義是，如果以簡略的方式守護這些誓言，那麼所要凈化的對境就包含在身、語、意三門之中，因此，誓言也包含在身、語、意三誓言之中。于《桑布扎續》第十品正文中：『女人和男人的身體顯現為好壞等多種，是由善惡等多種業所產生的。由於業也是由不瞭解真如而產生的，因此不應誹謗他人的身體，』這暗示了捨棄自己身體的三種惡行，即是身金剛的誓言。 『對於各種眾生，產生痛苦，即產生貪婪等，以及由分別念網的分別念所產生的，不應玷污心，』這是意金剛的誓言。 『不應因嫉妒而不滿，說粗惡語等，不誹謗自他的語言，使聽者悅耳，』這是語金剛的誓言。 如是說。守護這三個誓言，其他誓言自然也會被守護。這些證悟也見於《黑汝嘎續》後篇第三品、《古汝續》第十五品、《桑布扎續》第八品等。
【English Translation】 Until reaching the heart of enlightenment, One should not abandon the Three Jewels. One should always protect the vows, And also hold the vajra and bell. One should always hold the crown protuberance, One should always perform fire offerings. One should always construct mandalas, One should always consecrate the Sugatas. One should offer torma to the great elements. Thus it is said. And also in that same text: Always and continuously recite mantras, Do not separate from meditation itself. Always gather disciples, Always give teachings. Always protect sentient beings, Always greatly please the Buddhas. Offer water to Jambhala, And perfectly practice all actions. Even for the activity of sand stupas, The wise should act according to the ritual. Thus it is said. In the first section of the eighth chapter of the Samputa: First is the measure of the vajra and the method of establishing the deity, etc., that is the vajra itself. Second is the measure of the bell and the method of establishing the deity, etc., that is the bell. Third is the material and number of beads of the mala, etc., that is the mala itself. Fourth is the suchness of wisdom, that is the transference of wisdom and the suchness of wisdom, one should know that it is the actual knowledge. Thus it is said. Furthermore, in the third chapter of the Root Tantra's sequel: 'You should kill living beings.' Thus it is said, these are vows spoken with a deeper meaning, and they are all included within the above vows. The second meaning is that if these vows are kept in a concise manner, then the objects to be purified are included in the three doors of body, speech, and mind, and therefore, the vows are also included in the three vows of body, speech, and mind. In the actual tenth chapter of the Samputa: 'The bodies of women and men appear in various forms, good and bad, which are produced by various virtuous and non-virtuous actions. Since actions are also produced by not knowing suchness, one should not criticize the bodies of others,' this implies abandoning the three misdeeds of one's own body, which is the vajra vow of the body. 'For various sentient beings, causing suffering, that is, generating greed, etc., and the conceptualizations of the network of discriminations, one should not defile the mind,' this is the vajra vow of the mind. 'One should not be dissatisfied with jealousy, speak harsh words, etc., not defaming the speech of oneself and others, making it pleasing to the ears,' this is the vajra vow of speech. Thus it is said. By keeping these three vows, the other vows will naturally be kept. These realizations are also found in the third chapter of the Hevajra sequel, the fifteenth chapter of the Gurule'u, and the eighth chapter of the Samputa, etc.
ད་པའི་དང་པོ་རྣམས་ནས་འབྱུང་ངོ་། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཤ་ལྔ་བདུད་རྩི་རྣམ་པ་ལྔས་བདག་དང་གཞན་ལ་ཁ་ཟས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་མཆོད་པ་སྟེ། དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུན་གྱི་བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་གོ །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། བདུད་རྩིའི་རི་ལུ་སྒྲུབ་པ་དང་། བསྟེན་པ་དང་། ཕན་ཡོན་བསྟན་པའོ། །སྒྲུབ་པ་ནི། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བཅུ་གཅིག་པ་ལས། ན་ར་མི་དང་ག་བི་བ་ལང་ཧ་དང་པོ་ཧསྟེ་གླང་ཆེན་དང་། །མཐའ་ཡི་ཤྭ་སྟེ་ཨ་ཤྭ་རྟ་དང་དང་པོའི་ཤྭ་སྟེ་ཤྭ་ན་ཁྱི། །ཀྱེ་ཡི་རྡོ་རྗེའི་དངོས་གྲུབ་ཕྱིར། །བདུད་རྩི་ལྔ་ཡང་དེ་བཞིན་བཟའ། ། 1-1071 ཞེས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་དགུ་པ་ལས་ཀྱང་། ཡི་གེ་གསུམ་བཏུས་པའི་རྗེས་ལ་བཟའ་བ་དང་བཏུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། སཾ་པུ་ཊའི་དགུ་པའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱང་ཡིན་ལྕགས་ཀྱུའང་ཡིན་པས་ཡེ་ཤེས་ལྕགས་ཀྱུ་སྟེ་དེའང་ཡེ་ཤེས་ལྔའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་ལྔའོ། །ཡིད་ཀྱིས་དམིགས་པས་ཐམས་ཅད་དགུག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཧ་འོད་དཔག་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཡིས་ཁ་དོག་ངན་པ་འཕྲོག་ཅིང་ཁ་དོག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བྱེད། རྣམ་སྣང་གི་ངོ་བོ་ཧོསཾ་ནིཾ་དྲིཾ་ངནཾ་པ་འཇིགཾ་ཅིང་བཟང་པརཾ་བྱེདཾ། མི་བསྐྱོད་པའི་ངོ་བོ་ཧྲཱིཾཿས་ནིཾ་བརྩོནཾ་འགྲུསཾ་ཏེ་རོ་ངན་པ་འཇོམསཾ་ནས་བཟང་བརཾ་བྱེདཾ། ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གཏོར་མ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་ཐུན་མོང་དུ་བསྟན་ལ། ཐོད་པ་དེ་ཡི་དབུས་ནས་མཐེབ་སྲིན་གྱིས་བླངས་ནས་ནི། །དེ་ནས་བདུད་རྩི་མྱང་བར་བྱ། །ཞེས་བྱ་བས་བདུད་རྩི་མྱང་བ་བསྟན་ཏོ། །རྒྱས་པར་ནི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐིག་ལེ་ལས་བསྟན་ཅིང་། ལག་ཏུ་བླང་བ་ནི་བླ་མའི་མན་ངག་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་བསྟེན་པ་ནི་ཐུན་གྱི་ཐོག་མཐའ་འམ་ཐུན་རེ་ལ་རེ་རེའམ་ཞག་རེ་ལ་རེ་རེའམ་ཟླ་བ་རེ་ལ་རེ་རེ་བསྟེན་པར་བྱ་ཞིང་། ཁ་ཟས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བདུད་རྩིར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ལ་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱའོ། ། 1-1072 གསུམ་པ་ཕན་ཡོན་ནི་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། ཚེ་དང་ལུས་ཀྱི་བཅུད་ལེན་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། ཧེ་བཛྲའི་དྲུག་པ་ལས། རྒ་ཤིས་ཟིལ་གྱིས་མི་གནོན་ཅིང་། །རྟག་ཏུ་བསྲུང་བར་འགྱུར་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁྱད་པར་གྱི་བཟའ་བའི་དམ་ཚིག་ནི་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྟེ། དེ་ལ་གཉིས། མིང་དོན་དང་། ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། གང་ཟག་གིས་དབྱེ་བ་དང་། རྣལ་འབྱོར་གྱིས་དབྱེ་བ་དང་། དུས་ཀྱིས་དབྱེ་བ་དང་། དགོས་པས་དབྱེ་བ་དང་། མཆོད་བྱས་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། དཔའ་བོ་དང་རྣལ་འབྱོར་མ་འཚོགས་པ་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱ་ལ། དཔའ་བོ་འབའ་ཞིག་འཚོགས་ན་ད
【現代漢語翻譯】 這些都來自於最初的誓言。第二個共同主題是關於飲食的誓言，爲了消除分別念，用五種肉和五種甘露作為食物來供養自己和他人。這分為兩種：日常飲食的誓言和特殊飲食的誓言。第一種有三種：修持甘露的『日魯』（Ri lu），受用它，以及展示它的利益。修持方法如下：在根本續的第十一章中說：『那（Na，藏文，Devanagari: न，IAST: Na，字面意思：無），人（Ra，藏文，Devanagari: र，IAST: Ra，字面意思：人），米（Mi，藏文，Devanagari: म，IAST: Mi，字面意思：非），嘎（Ga，藏文，Devanagari: ग，IAST: Ga，字面意思：去），比（Bi，藏文，Devanagari: ब，IAST: Bi，字面意思：二），瓦（Ba，藏文，Devanagari: व，IAST: Va，字面意思：或），朗（Laṃ，藏文，Devanagari: लं，IAST: Laṃ，字面意思：抓住），哈（Ha，藏文，Devanagari: ह，IAST: Ha，字面意思：摧毀），和最初的帕（Pa，藏文，Devanagari: प，IAST: Pa，字面意思：喝），哈斯（Has，藏文，Devanagari: हस्，IAST: Has，字面意思：笑），即大象，以及最後的夏（Śa，藏文，Devanagari: श，IAST: Śa，字面意思：平靜），即阿濕婆（Aśva，藏文，Devanagari: अश्व，IAST: Aśva，字面意思：馬），和最初的夏（Śa，藏文，Devanagari: श，IAST: Śa，字面意思：平靜），即夏那（Śvana，藏文，Devanagari: श्वन，IAST: Śvana，字面意思：狗）。爲了嘿汝嘎（Hevajra）的成就，也同樣食用五種甘露。』 在後部續的第九章中也說：『在收集三個字母之後，食物和飲料被加持。』桑布扎續的第九章第二節也說：『智慧也是，鐵鉤也是，因此是智慧鐵鉤，這也是五種智慧的極致區分，通過意念專注，可以勾召一切。』等等。哈（Ha，藏文，Devanagari: ह，IAST: Ha，字面意思：摧毀）是無量光（Amitābha）的本質，它奪走醜陋的顏色，並使其變得完美。毗盧遮那佛（Vairocana）的本質，霍姆（Hoṃ，藏文，Devanagari: हों，IAST: Hoṃ，字面意思：種子字），寧（Niṃ，藏文，Devanagari: निं，IAST: Niṃ，字面意思：種子字），德林（Driṃ，藏文，Devanagari: ड्रिं，IAST: Driṃ，字面意思：種子字），寧（Niṃ，藏文，Devanagari: निं，IAST: Niṃ，字面意思：種子字），帕（Pa，藏文，Devanagari: प，IAST: Pa，字面意思：喝），摧毀醜陋並使其變得美好。不動佛（Akshobhya）的本質，赫利（Hrīḥ，藏文，Devanagari: ह्रीः，IAST: Hrīḥ，字面意思：慚愧），寧（Niṃ，藏文，Devanagari: निं，IAST: Niṃ，字面意思：種子字），勤奮，摧毀糟糕的味道並使其變得美好。』等等，這些與加持朵瑪（Torma）的方式相同。從顱碗的中央，用拇指和食指取出，然後品嚐甘露。這表明了品嚐甘露。更詳細的說明可以在《大手印明點》（Mahāmudrā Tilaka）中找到，而實際操作則應從上師的口訣中學習。第二，受用它，應該在每次法會開始和結束時，或每次法會時，或每天一次，或每月一次受用。所有的食物也應該加持為甘露后再享用。 第三，它的益處是，金剛瑜伽母（Vajrayogini）會加持它，它會變成壽命和身體的精華。黑汝嘎（Hevajra）的第六章說：『不會被衰老和疾病所壓倒，並且會永遠受到保護。』特殊飲食的誓言是會供輪（Tsog），這分為兩種：名稱和意義，以及儀軌。第一種有五種：從人的角度區分，從瑜伽的角度區分，從時間的角度區分，從需要的角度區分，以及從供養的角度區分。第一種有三種：勇士（Dakas）和瑜伽母（Dakinis）聚集在一起被稱為會供輪，如果只有勇士聚集在一起，則被稱為...
【English Translation】 These all arise from the initial vows. The second common theme is the vow of eating, which is to offer oneself and others as food with five meats and five nectars in order to abandon discrimination. This is divided into two: the vow of daily eating and the vow of special eating. The first has three: accomplishing the 'Rilu' (Ri lu) of nectar, partaking of it, and showing its benefits. The practice is as follows: In the eleventh chapter of the Root Tantra, it says: 'Na (藏文，Devanagari: न，IAST: Na，meaning: no), Ra (藏文，Devanagari: र，IAST: Ra，meaning: man), Mi (藏文，Devanagari: म，IAST: Mi，meaning: not), Ga (藏文，Devanagari: ग，IAST: Ga，meaning: go), Bi (藏文，Devanagari: ब，IAST: Bi，meaning: two), Vaṃ (藏文，Devanagari: वं，IAST: Vaṃ，meaning: or), Laṃ (藏文，Devanagari: लं，IAST: Laṃ，meaning: grasp), Ha (藏文，Devanagari: ह，IAST: Ha，meaning: destroy), and the first Pa (藏文，Devanagari: प，IAST: Pa，meaning: drink), Has (藏文，Devanagari: हस्，IAST: Has，meaning: laugh), which is the elephant, and the last Śa (藏文，Devanagari: श，IAST: Śa，meaning: peace), which is Aśva (藏文，Devanagari: अश्व，IAST: Aśva，meaning: horse), and the first Śa (藏文，Devanagari: श，IAST: Śa，meaning: peace), which is Śvana (藏文，Devanagari: श्वन，IAST: Śvana，meaning: dog). For the sake of Hevajra's accomplishment, also eat the five nectars in the same way.' It is also said in the ninth chapter of the Later Tantra: 'After collecting the three letters, food and drink are blessed.' The second section of the ninth chapter of the Saṃpuṭa Tantra also says: 'Wisdom is also, the hook is also, therefore it is the wisdom hook, which is also the ultimate distinction of the five wisdoms, and by focusing with the mind, everything is summoned.' And so on. Ha (藏文，Devanagari: ह，IAST: Ha，meaning: destroy) is the essence of Amitābha, it steals the ugly color and makes it perfect. The essence of Vairocana, Hoṃ (藏文，Devanagari: हों，IAST: Hoṃ，meaning: seed syllable), Niṃ (藏文，Devanagari: निं，IAST: Niṃ，meaning: seed syllable), Driṃ (藏文，Devanagari: ड्रिं，IAST: Driṃ，meaning: seed syllable), Niṃ (藏文，Devanagari: निं，IAST: Niṃ，meaning: seed syllable), Pa (藏文，Devanagari: प，IAST: Pa，meaning: drink), destroys the ugly and makes it good. The essence of Akshobhya, Hrīḥ (藏文，Devanagari: ह्रीः，IAST: Hrīḥ，meaning: shame), Niṃ (藏文，Devanagari: निं，IAST: Niṃ，meaning: seed syllable), diligence, destroys the bad taste and makes it good.' And so on, these are shown in common with the way of blessing the Torma. Taking it from the center of the skull cup with the thumb and forefinger, then tasting the nectar. This shows the tasting of nectar. More detailed explanations can be found in the Mahāmudrā Tilaka, and the actual practice should be learned from the guru's instructions. Second, partaking of it, it should be partaken at the beginning and end of each session, or at each session, or once a day, or once a month. All food should also be blessed as nectar before enjoying it. Third, its benefits are that Vajrayogini will bless it, and it will become the essence of life and body. The sixth chapter of Hevajra says: 'One will not be overwhelmed by old age and disease, and will always be protected.' The vow of special eating is the Tsog Khorlo (assembly circle), which is divided into two: name and meaning, and ritual. The first has five: distinguishing by person, distinguishing by yoga, distinguishing by time, distinguishing by need, and distinguishing by offering. The first has three: when Dakas and Dakinis gather together, it is called Tsog Khorlo, and if only Dakas gather together, it is called...
པའ་བོའི་སྟོན་མོ། །དཔའ་མོ་འབའ་ཞིག་འཚོགས་ན་དཔའ་མོའི་སྟོན་མོའོ། །གཉིས་པ་རྣལ་འབྱོར་གྱིས་ཕྱེ་ན་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་མི་མཐུན་པ་དུ་མ་འཚོགས་ན་མཛའ་བ་འདུས་པའོ། །གསུམ་པ་དུས་ཀྱིས་ཕྱེ་ན་སྦྱིན་སྲེག་དང་རབ་གནས་ཀྱི་དུས་ལ་ཙ་རུའི་བཟའ་བའོ། །བཞི་པ་དགོས་པས་ཕྱེ་ན་ལྷ་གྲངས་དང་མཐུན་པའི་འབག་བྱས་ཏེ། ཚར་གཅད་པ་ལ་སོགས་པའི་དུས་སུ་བྱས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གར་རོ། །ལྔ་པ་མཆོད་བྱས་ཕྱེ་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་མཁའ་འགྲོ་མ་འབའ་ཞིག་མཆོད་ན་རིགས་ལྡན་མ་མཆོད་པ་དང་། གཞོན་ནུ་མའི་སྟོན་མོ་ཞེས་གཉིས་ཀྱི་མིང་འཐོབ་བོ། ། 1-1073 དེ་དག་ཀྱང་མངོན་པར་རྟོགས་པ་གཅིག་པ་ཡིན་པས། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་དེའི་ཆོ་ག་ལ་དྲུག་སྟེ། གནས་དང་། དུས་དང་། ཡོ་བྱད་དང་། གང་ཟག་དང་། ཆོ་ག་དང་། དགོས་པའོ། །གནས་ལ་གཉིས། ལས་དང་པོ་པའི་གནས་དང་། སེམས་བརྟན་པ་ཐོབ་པ་ཡིའོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བདུན་པ་ལས། དུར་ཁྲོད་རི་ཡི་བྱ་སྐྱིབས་དང་། །དེ་བཞིན་མི་མེད་གྲོང་ཁྱེར་དང་། །ཡང་ན་དབེན་པའམ་རྒྱ་མཚོའི་མཐར། །བཟའ་བ་འདི་ནི་རབ་ཏུ་བཟའ། །ཞེས་གསུངས་ལ། བཤད་པའི་རྒྱུད་གཉིས་ལས་ཀྱང་གསལ་བར་གསུངས་སོ། །སེམས་བརྟན་པ་ཐོབ་པའི་གནས་ནི་ཡུལ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིའམ། ཡུལ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བདུན་པ་ལས། གནས་དང་ཉེ་བའི་གནས་དང་ནི། །ཞེས་བྱ་ལ་སོགས་པ་དང་། གནས་ནི་ཛཱ་ལནྡྷཱ་རར་བཤད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དུས་ནི་གཉིས་ཏེ། རྒྱུན་གྱི་དུས་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི་ཡར་ངོའི་བརྒྱད་དང་། བཅུ་དང་། བཅུ་བཞི་དང་། བཅོ་ལྔ་དང་། མར་ངོ་ལའང་དེ་བཞིན་དུ་དུས་བཞི་སྟེ། ཟླ་བ་གཅིག་ལ་དུས་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བདུན་པ་ལས། ཡི་དྭགས་ཟླ་ཕྱེད་བཅུ་བཞི་དང་། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་བརྒྱད་པ་ཉིད། །ཅེས་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་དགུ་པའི་གཉིས་པ་ལས། ཟླ་བ་མར་ངོའི་བཅུ་བཞི་དང་། །ཁྱད་པར་དུ་ནི་བརྒྱད་པ་དང་། ། 1-1074 ཡར་གྱི་ངོ་ཡི་བཅུ་པ་ལ། །མཆོད་པ་མཆོད་པའི་བདག་ཉིད་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁྱད་པར་གྱི་དུས་ནི་རྒྱུད་ཉན་པ་དང་བཤད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་འབྲེལ་པ་དང་། འཆི་བ་བསླུ་བ་དང་། མུ་གེ་ཞི་བར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་དུས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་གཉིས་པ་ལས། འཆི་བའི་ཚེའམ་མུ་གེའམ། །ཕས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གནོད་པ་དང་། །རབ་གནས་དཀྱིལ་འཁོར་སྦྱིན་སྲེག་དང་། །ཆར་མེད་པ་དང་ཞི་བ་ལ། །སྔགས་དང་བསྒོམ་པར་ལྡན་པ་ཡིས། །གང་ཞིག་བདག་ནི་རྟག་རོལ་པ། །དེ་ཡི་མདུན་དུ་བདག་འདུག་སྟེ། །དེར་ནི་བརྫུན་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡོ་བྱད་ནི་ཅི་འགྱུར་པ་ཡིན་ནའང་མེད་དུ་མི་རུང་བ་ཤ་དང་ཆང་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་
【現代漢語翻譯】 空行母的盛宴：如果僅僅聚集空行母，那就是空行母的盛宴。 第二，從瑜伽的角度劃分，如果不聚集各種不同的天神瑜伽，那就是友好的聚會。 第三，從時間上劃分，在火供和開光的時候，食用祭品。 第四，從必要性上劃分，製作與神祇數量相符的面具，在降伏等時候進行，那就是佛的舞蹈。 第五，從供養的角度劃分，特別地，如果僅僅供養世間和出世間的空行母，那就是供養具種女，並獲得『少女的盛宴』之名。 這些也都是相同的證悟。因此，第二個總義的儀軌有六個方面：地點、時間、用具、人物、儀軌和必要性。地點分為兩種：初學者的地點和獲得心穩定者的地點。初學者是指，在根本續後篇第七品中說：『尸陀林、山崖的鳥棲處，同樣無人居住的城市，或者寂靜處或大海邊，享用這些食物是最好的。』在解釋續的兩種中也明確說明了。獲得心穩定者的地點是二十四個聖地或三十二個聖地。在根本續第一篇第七品中說：『聖地和近處的聖地。』等等。聖地是指在札蘭達拉（Jālandhara）解釋的。等等。時間分為兩種：通常的時間和特殊的時間。通常的時間是上弦月的初八、初十、十四和十五，下弦月也是如此，一個月有八個時間。在根本續第一篇第七品中說：『鬼宿月半十四，同樣還有初八。』《桑布扎續》（Saṃpuṭa）第九品第二節中說：『下弦月的十四，特別是初八，上弦月的初十，供養成為供養的主體。』特殊的時間是與聽聞和講述續等相關的時間，以及贖命、平息饑荒等的時間。在《金剛帳續》第二品中說：『死亡之時或饑荒時，外道的損害和，開光壇城火供和，無雨和平息時，具備咒語和禪定者，無論何時我常嬉戲，就在他的面前我安住，在那裡不會有虛假。』用具是任何可以改變的東西，但不可缺少的是肉和酒。在根本續第一篇中說：
【English Translation】 The feast of Ḍākinīs: If only Ḍākinīs gather, that is the feast of Ḍākinīs. Second, dividing from the perspective of yoga, if various different divine yogas do not gather, that is a friendly gathering. Third, dividing from the perspective of time, at the time of fire offering and consecration, consuming the offering. Fourth, dividing from the perspective of necessity, making masks that match the number of deities, and performing it at the time of subjugation, etc., that is the dance of the Buddha. Fifth, dividing from the perspective of offering, especially, if only offering to worldly and transworldly Ḍākinīs, that is offering to the one with lineage, and obtaining the name 'feast of young girls'. These are also the same realization. Therefore, the ritual of the second general meaning has six aspects: place, time, implements, person, ritual, and necessity. Place is divided into two: the place for beginners and the place for those who have attained stability of mind. The beginner refers to, in the seventh chapter of the latter root tantra, it says: 'Cemeteries, bird shelters on cliffs, likewise uninhabited cities, or solitary places or the seashore, consuming these foods is the best.' It is also clearly stated in the two explanatory tantras. The place for those who have attained stability of mind is the twenty-four sacred sites or the thirty-two sacred sites. In the seventh chapter of the first root tantra, it says: 'Sacred sites and nearby sacred sites.' etc. The sacred site is explained in Jālandhara. etc. Time is divided into two: ordinary time and special time. Ordinary time is the eighth, tenth, fourteenth, and fifteenth of the waxing moon, and the same is true for the waning moon, there are eight times in a month. In the seventh chapter of the first root tantra, it says: 'The fourteenth of the ghost month, likewise the eighth.' The second section of the ninth chapter of the Saṃpuṭa tantra says: 'The fourteenth of the waning moon, especially the eighth, the tenth of the waxing moon, the offering becomes the essence of offering.' Special times are times related to hearing and explaining the tantra, as well as times for redeeming life, pacifying famine, etc. In the second chapter of the Vajraghanta tantra, it says: 'At the time of death or famine, the harm of external forces, and, consecration mandala fire offering, and, lack of rain and pacification, with mantra and meditation, whenever I always play, I abide in front of him, there will be no falsehood there.' Implements are anything that can be changed, but what cannot be missing is meat and alcohol. In the first chapter of the first root tantra, it says:
བདུན་པ་ལས། རྒྱལ་མཚན་དང་ནི་མཚོན་བསྣུན་དང་། ལན་བདུན་པོ་ཡང་བཟའ་བར་བྱ། ཞེས་པ་དང་། ཕྱི་མའི་བདུན་པ་ལས། སྐྱེས་པའི་ཐོད་ཆེན་ཆ་གཅིག་པར། །ཆང་ནི་བཟང་པོས་ཡོངས་བཀང་སྟེ། །ཞེས་བྱ་བ་རྩ་བ་དང་བཤད་པའི་རྒྱུད་ལས་མང་དུ་གསུངས་སོ། །གང་ཟག་ལ་གསུམ་སྟེ། ལས་དང་པོ་པ་དང་། སེམས་བརྟན་པ་ཐོབ་པ་དང་། བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པའོ། །དང་པོ་ནི་དམ་ཚིག་ཐོབ་ལ་མ་ཉམས་པའི་དཔའ་བོ་དང་རྣལ་འབྱོར་མ་དང་། དཔའ་བོ་འབའ་ཞིག་གམ། རྣལ་འབྱོར་མ་འབའ་ཞིག་གམ། རིགས་ལྡན་མ་མཆོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། 1-1075 མཁའ་འགྲོ་མ་བདུན་པོའི་ཁྱིམ་དུ་ཐོད་པ་སོགས་མཚན་མ་བྲིས་ནས་མཆོད་པ་འམ། །རྒྱས་བཏབ་པའི་མིའི་བུ་མོ༼འམ་༽རིགས་ལྡན་མ་མཆོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། རོའི་རས་ལ་སོགས་པ་ལ་ཐོད་པའི་མཚན་མ་བྲིས་པའང་མཆོད་པར་བྱ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་བཞི་པའི་གཉིས་པ་ལས། ཐོད་པ་ནི་གཟུགས་ཅན་མའི་དགྲ་སཏྭ་ནི་འོ་བྱེད་མའི་མཆེ་བ་སྟེ་ཕག་གི་སོ་ནི་ལཱ་མཱའི་དང་། །ཆུ་སྲིན་རྒྱལ་མཚན་ནི་ཡོངས་གྱུར་མའི་རལ་གྲི་ནི་བྱིས་བཅས་མའི་དང་། །འཕང་མདུང་ནི་མི་ལྡོག་མའི་དུང་ནི་འདོད་པ་མོའི་ཕྱག་རྒྱ་དང་བདུན་དུ་གསུངས། །གཟུགས་ཅན་མ་ལ་སོགས་པ་དང་ཡང་དག་པར་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་འདི། །སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་རིག་པས་རྟག་ཏུ་མཆོད། ཅེས་པ་དང་། དེ་ཉིད་ཀྱི་གསུམ་པ་ལས། པདྨའི་འདབ་མ་ལྟ་བུའི་མིག །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །སེམས་བརྟན་པ་ཐོབ་པ་ནི་དྲོད་ཆུང་འབྲིང་ཐོབ་པའོ། །བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པའི་གྲོགས་ནི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པའི་དཔའ་བོ་དང་རྣལ་འབྱོར་མ་དང་། །འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་མཁའ་འགྲོ་མ་རྣམས་ཏེ། དེ་ལ་མཁའ་འགྲོ་མ་ནི་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་མཁའ་འགྲོ་མ་བྱེ་བ་ཕྲག་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་རྣམས་ནི་རྣལ་འབྱོར་མ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་དུ་འདུས་ལ། 1-1076 དེ་དག་ཀྱང་རྣལ་འབྱོར་མ་བདུན་དུ་འདུ་ཞིང་། དེ་དག་ཀྱང་རྡོ་རྗེ་ཕག་མོའམ། རྡོ་རྗེ་བདག་མེད་མ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་ཏུ་འདུ་བ་ཡིན་ཏེ། སཾ་པུ་ཊའི་བཞི་པའི་གཉིས་པ་ལས། གཟུགས་ཅན་མ་དང་འོ་བྱེད་མ། །ལཱ་མཱ་ཡོངས་གྱུར་བྱིས་བཅས་མོ། །མི་ལྡོག་མ་དང་འདོད་པ་མོ། །འདི་དག་མཁའ་འགྲོ་བདུན་དུ་གསུངས། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། བདེ་མཆོག་རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས། རྣལ་འབྱོར་མ་ནི་སུམ་ཅུ་དྲུག །རྡོ་རྗེ་ཕག་མོའི་རིགས་ལས་བྱུང་། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟ་བུའི་རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་དང་བརྡ་དང་བརྡའི་ལན་བྱས་པས། དམ་ཚིག་དང་ལྡན་པར་ཤེས་ནས་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལ་འདུ་བ་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་ལེའུ་བདུན་པ་ལས། ཕྱག་རྒྱ་ཕྱག་རྒྱའི་ལན་གྱིས་ནི། །དམ་ཚིག་གིས་ནི་རྣམ་པར་དབྱེ། །དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་མས་སྨྲས་པ། །ཨེ་མ་བུ་ནི་སྙ
【現代漢語翻譯】 第七品中說：『勝幢與兵器，以及七種食物，都應食用。』后七品中說：『將一個完整的人頭蓋骨，盛滿上好的酒。』這些在根本續和解釋續中多有闡述。對於修行者，有三種：初學者、獲得心之穩定者、以及獲得更大穩定者。初學者是指獲得誓言且不違背的勇士和瑜伽母，或者僅僅是勇士，或者僅僅是瑜伽母，或者以具種姓之女作為供養對境。 在七位空行母的住所中，繪製頭蓋骨等標誌進行供養，或者以加持過的少女或具種姓之女作為供養對境，在尸布等物上繪製頭蓋骨的標誌也應供養。《密集續》第四品第二節中說：『頭蓋骨是形色母之敵，薩埵是飲血母之牙，豬牙是拉瑪之物，摩羯勝幢是遍行母之劍，劍是稚童母之物，箭是無退轉母之矛，海螺是欲樂母之手印，共七種。』與形色母等進行真實結合的儀軌，應以空性與慈悲的瑜伽智慧恒常供養。』該續第三品中說：『如蓮花瓣般的眼睛。』等等，有詳細的闡述。獲得心之穩定者是指獲得小、中等暖相者。獲得更大穩定者的同伴是指獲得成就的勇士和瑜伽母，以及世間和出世間的空行母們。對於空行母，世間和出世間的無數空行母都包含在三十七位瑜伽母中。 這些瑜伽母又包含在七位瑜伽母中，而這七位又歸於金剛亥母或金剛無我母，即歸於一體。《密集續》第四品第二節中說：『形色母與飲血母，拉瑪、遍行母、稚童母，無退轉母與欲樂母，這七位被稱為空行母。』《勝樂根本續》中說：『三十六位瑜伽母，皆從金剛亥母族 उत्पन्न (utpanna, 烏特帕那，生)中 उत्पन्न (utpanna, 烏特帕那，生)生。』因此，與這樣的瑜伽母們通過手勢和手勢的迴應，得知她們具有誓言后，才能聚集在會供輪中。《根本續》第一品第七節中說：『通過手印和手印的迴應，以誓言來區分。』此時，瑜伽母說道：『唉瑪，兒子啊，可憐憫者！』
【English Translation】 From the seventh chapter: 'The victory banner and weapons, and the seven foods, should be eaten.' From the latter seventh chapter: 'A complete human skull, filled with the best alcohol.' These are extensively discussed in the root and explanatory tantras. There are three types of individuals: beginners, those who have attained stability of mind, and those who have attained greater stability. The first refers to heroes and yoginis who have obtained vows and do not break them, or only heroes, or only yoginis, or those who make offerings to daughters of good lineage. In the abode of the seven Ḍākinīs, draw symbols such as skulls and make offerings, or make offerings to blessed girls or daughters of good lineage. Drawing skull symbols on shrouds and other things should also be offered. From the second part of the fourth chapter of the Saṃpuṭa Tantra: 'The skull is the enemy of Rūpiṇī, Sattva is the tooth of Rudhirā, the pig's tooth is of Lāmā, the Makara banner is the sword of Paricārikā, the sword is of Bālikā, the arrow is the spear of Anivartinī, the conch is the mudrā of Kāminī, these are the seven.' This ritual of truly uniting with Rūpiṇī and others should always be offered with the wisdom of emptiness and compassion. From the third chapter of the same tantra: 'Eyes like lotus petals.' And so on, there are detailed explanations. Those who have attained stability of mind are those who have attained small and medium heat. The companions of those who have attained greater stability are heroes and yoginis who have attained siddhis, and worldly and transworldly Ḍākinīs. As for Ḍākinīs, countless worldly and transworldly Ḍākinīs are included in the thirty-seven yoginis. These yoginis are also included in the seven yoginis, and these seven are unified into Vajravarāhī or Vajradakini, that is, unified into one. From the second part of the fourth chapter of the Saṃpuṭa Tantra: 'Rūpiṇī and Rudhirā, Lāmā, Paricārikā, Bālikā, Anivartinī and Kāminī, these seven are called Ḍākinīs.' From the Root Tantra of Cakrasaṃvara: 'Thirty-six yoginis, arise from the family of Vajravarāhī.' Therefore, by making gestures and responding to gestures with such yoginis, knowing that they possess vows, one can gather in the Gaṇacakra. From the seventh chapter of the first Root Tantra: 'Through gestures and responses to gestures, distinguish by vows.' At that time, the yogini said: 'Ema, son, pitiable one!'
ིང་རྗེ་ཆེ། །གལ་ཏེ་ཕྲེང་བའི་ལག་སྟོན་ན། །འདུ་བར་བྱ་ཞེས་སྨྲ་བ་ཡིན། །ཕྲེང་བ་མངོན་པར་བཏང་བྱས་ན། །དམ་ཚིག་ལ་མནོས་ལ་ཤོག་ཅིག་བརྟུལ་ཞུགས་བཟང་པོ་ཞེས་བོད་པའོ། །དེ་ལ་ཕལ་པ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་པ་ཞེས་སྤྱིར་མཁའ་འགྲོ་འདུ་བའི་གནས་ཙམ། །བཟང་པོའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཏེ་མཁའ་འགྲོ་མཆོག་རྣམས་འདུ་ཤིང་གནས་པའི་ས་ནི་ཡུལ་སོ་གཉིས་སོ། །དེ་ལ་འདུ་བར་རྣལ་འབྱོར་མས། ། 1-1077 གང་སྨྲས་དེ་ལྟར་ཐམས་ཅད་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཆོ་ག་ལ་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ། དངོས་གཞི། མཇུག་གོ །དང་པོ་ལ་དྲུག་སྟེ། གནས་ཁང་བརྒྱན་པར་བྱས་ལ་ཚོགས་ཀྱི་ཁ་ཟས་དང་མཆོད་གཏོར་བཤམ་པ་དང་། སློབ་དཔོན་ནང་དུ་བྱོན་ནས་སྔོན་དུ་བཞུགས་པ་དང་། དེའི་རྗེས་ལ་དབྱུག་པ་སྔོན་པོའི་ང་རྒྱལ་འཛིན་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་སྟེ་ནང་དུ་འཇུག་པ་དང་། ཕྱག་དང་མཎྜལ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་རྒན་རིམ་བཞིན་གྲལ་བྱ་བ་དང་། ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་ལ་གནས་པར་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། ཡི་གེ་བརྒྱ་པས་རྒྱུད་༼སྦྱང་ཞིང་སྲུང་འཁོར་བསྒོམ་༽པའོ། །གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ལ་ལུགས་གཉིས་ཏེ། བདག་བསྐྱེད་འབའ་ཞིག་མཆོད་པ་དང་། བདག་དང་མདུན་བསྐྱེད་གཉིས་ཀ་མཆོད་པའི་ལུགས་སོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་བའི་རྒྱུད་དང་རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་གཞུང་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི་སཾ་པུ་ཊའི་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །དང་པོ་ལྟར་ན་དངོས་གཞི་བདག་གི་རྣལ་འབྱོར་རྫོགས་པ་གཅིག་ལ་ཚིམ་པ་དྲུག་ཏུ་བྱའོ། །གཉིས་པ་སཾ་པུ་ཊའི་དགོངས་པ་ལྟར་ན་གསུམ་སྟེ། བདག་གི་རྣལ་འབྱོར་བྱ་བ་དང་། མདུན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྐྱེད་པ་དང་། དངོས་གཞི་ཚིམ་པ་དྲུག་བྱ་བའོ། །གང་ལྟར་ཡང་རུང་སྟེ་ཚིམ་པ་དྲུག་ཏུ་ཐམས་ཅད་འདུ་བས་ན་ཚིམ་པ་དྲུག་ནི། བདག་བསྐྱེད་ཡན་ལག་དྲུག་གིས་བདག་གི་རྣལ་འབྱོར་རྫོགས་པར་བྱས་ནས། 1-1078 དེ་ཉིད་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མཆོད་པས་ཚིམ་པར་བྱ་བ་དང་། སྙིང་གའི་དཀྱིལ་འཁོར་བདུད་རྩི་མྱངས་པས་ཚིམ་པར་བྱ་བ་དང་། ཆོས་སྐྱོང་སྲུང་མ་གཏོར་མས་ཚིམ་པར་བྱ་བ་དང་། དམ་ཚིག་དང་ལྡན་པའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཁ་ཟས་ཀྱི་ཚིམ་པར་བྱ་བ་དང་། མཐར་༼སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་ལྷ་རྣམས་༽གླུ་གར་དང་རོལ་མོས་ཚིམ་པར་བྱ་བ་དང་། ཚིམ་པ་དྲུག་པོ༼པ་ཐབས་ཤེས་སྙོམས་འཇུག་བདེ་བས་ཚིམ་པ་༽དངོས་སོ། ། གསུམ་པ་རྗེས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་དྲུག་སྟེ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེའི་གླུ་བླང་ཞིང་། བཀྲ་ཤིས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་ཚིགས་བཅད་བརྗོད་པ་དང་། ལྷག་མའི་གཏོར་མས་ཚིམ་པར་བྱ་ཞིང་། ཆོ་ག་ལྷག་ཆད་བསྐང་བའི་དོན་དུ་ཡི་གེ་བརྒྱ་པ་འདོན་པ་དང་། ལས་བསགས་པ་འབྲས་བུ་དང་ལྡན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྨོན་ལམ་གདབ་ཅིང་འདོད་པའི་དོན་ལ་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། བཟོད་པར་གསོལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་
【現代漢語翻譯】 '尊貴的至尊！如果示意集合手印，那便是說要聚集。如果完全放出念珠，那便是召喚：'持守誓言，前來此處，善良的瑜伽士！'。這指的是超越世俗之外的地方，通常是空行母聚集之處。善良者的行為場所，也就是空行母們聚集和居住的地方，是三十二處聖地。在那裡，瑜伽母會聚集。' '如其所說，一切皆應照辦。' 因此，儀軌分為三個部分：準備、正行和結行。首先是準備階段，包括六個步驟：裝飾住所，準備會供的食物和供品朵瑪；上師進入並首先安坐；然後，祈請持有藍色手杖、懷有傲慢的瑜伽士進入；以頂禮和獻曼達的方式，按照輩分安排座位；祈請安住于本尊瑜伽；唸誦百字明以凈化相續（並觀修保護輪）。' '第二部分是正行，有兩種方式：僅供養自生本尊，以及供養自生本尊和前生本尊。第一種方式是根本續和《金剛幕續》的觀點，第二種方式是《桑布扎續》的密意。按照第一種方式，正行只需完成自生瑜伽，並以六種供養令其滿足。按照第二種《桑布扎續》的密意，則分為三個步驟：進行自生瑜伽，生起前生壇城，以及進行六種供養。無論哪種方式，都包含六種供養，因此六種供養是：以六支瑜伽圓滿自生瑜伽后，以禪定的壇城供養令其滿足；以品嚐甘露令心間的壇城滿足；以朵瑪令護法神和護衛者滿足；以食物令具誓之人滿足；最後，以歌舞和音樂令（十二處之神）滿足；而第六種供養（是透過方便與智慧雙運的安樂而滿足）是真正的供養。' '第三部分是結行，包括六個步驟：爲了加持，唱誦金剛歌；爲了吉祥，唸誦吉祥偈；以剩餘的朵瑪令其滿足；爲了彌補儀軌的缺失，唸誦百字明；爲了使所積之業具有成果，發願並祈求所愿之事；祈求寬恕，然後遣散世間'
【English Translation】 'O Noble Great One! If the hand gesture of the rosary is shown, it is said that one should gather. If the rosary is completely released, it is a summons: 'Come here, O virtuous practitioner, having taken vows!' This refers to a place beyond the ordinary, generally a place where Ḍākinīs gather. The place of activity of the virtuous, that is, the place where the supreme Ḍākinīs gather and reside, is the thirty-two sacred sites. There, the Yoginīs gather.' ''As it is said, everything should be done accordingly.' Thus, the ritual has three parts: preparation, main part, and conclusion. The first is the preparation stage, which includes six steps: decorating the dwelling, preparing the feast offerings and torma; the master enters and sits down first; then, requesting the yogi who holds the blue staff and has pride to enter; offering prostrations and maṇḍala, arranging seats according to seniority; requesting to abide in the yoga of the deity; and reciting the hundred-syllable mantra to purify the continuum (and meditating on the protective circle).' 'The second part is the main part, which has two methods: offering only to the self-generation deity, and offering to both the self-generation deity and the front-generation deity. The first method is the view of the root tantra and the Vajra Tent Tantra, and the second method is the intent of the Saṃpuṭa Tantra. According to the first method, the main part only needs to complete the self-generation yoga and satisfy it with six offerings. According to the second method of the Saṃpuṭa Tantra, it is divided into three steps: performing the self-generation yoga, generating the front-generation maṇḍala, and performing the six offerings. Whichever method is used, all include the six offerings, so the six offerings are: after perfecting the self-generation yoga with the six branches, satisfying it by offering the maṇḍala of samādhi; satisfying the maṇḍala in the heart by tasting amṛta; satisfying the Dharma protectors and guardians with torma; satisfying those who hold vows with food; and finally, satisfying (the deities of the twelve sense bases) with song, dance, and music; and the sixth offering (satisfying with the bliss of the union of skillful means and wisdom) is the real offering.' 'The third part is the concluding activities, which include six steps: to bless, singing the vajra song; to bring auspiciousness, reciting auspicious verses; satisfying with the remaining torma; to make up for any deficiencies in the ritual, reciting the hundred-syllable mantra; to make the accumulated karma fruitful, making aspirations and praying for desired things; asking for forgiveness, and then dismissing the worldly'
དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་མགྲོན་གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་དང་། བསྲུང་བ་བྱས་ལ་སྣོད་མ་ཡིན་པ་ལ་གསང་བའི་ཕྱིར་ལས་ཀྱི་རྗེས་མི་མངོན་པར་བྱ་བའོ། ། སྤྱི་དོན་དྲུག་པ་དགོས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་དགོས་པ་དང་། གནས་སྐབས་ཀྱི་དགོས་པའོ། །དང་པོ་ནི་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཡིན་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་གསུམ་པ་ལས། 1-1079 བྱང་ཆུབ་འདོད་པས་ལུས་བདེ་བ་དང་སེམས་རངས་ཤིང་སྤྲོ་བའི་ཕྱིར་གར་དང་ནི། གླུ་དང་རོལ་མོའི་སྒྲ་བྱེད་དང་། །དྲི་དང་ཕྲེང་བ་བྱུག་པ་ཡིས། །རིག་པའི་རྒྱལ་པོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་རབ་ཏུ་འགྲུབ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །གནས་སྐབས་ཀྱི་དགོས་པ་ནི་ཚེ་རིང་བ་དང་། ནད་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ཏེ། སྔར་དུས་ཀྱིས་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །མངོན་པར་རྟོགས་པ་དེ་དག་ནི་རྩ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་དང་པོའི་བདུན་པ་དང་། ཕྱི་མའི་བདུན་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་གཉིས་པ་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་དང་། བཅོམ་ལྔ་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་དགུ་པའི་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་རྣམས་ལས་ཞིབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱ་ཡི། །ལུང་རྣམས་ནི་ཡི་གེ་མང་དུ་དོགས་པས་མ་བྲིས་སོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་ནི་གཉིས་ཏེ། ཉེས་པ་ཕྲ་མོ་ལས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་བ་དང་། ཉེས་པ་ཆེན་པོ་ལས་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་ཡང་དག་པར་བླང་བའོ། །དང་པོ་ནི་རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་གསུམ་པ་ལས་ཡི་གེ་བརྒྱ་པ་གསུངས་ལ། ཉེས་པ་ཆེན་པོ་བཅོས་པ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས། རྣལ་འབྱོར་པ་དམ་ཚིག་ཉམས་པས་བག་མེད་པར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ཏེ། ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དམ་ཚིག་བླང་བར་བྱས་ནས་ཕྱིས་མི་བྱེད་པར་སྡོམ་པ་གཟུང་བར་བྱ་སྟེ། 1-1080 དེའི་ཕྱིར་ཀུན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་ཞིང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་གནས་པས་ཕྱག་རྒྱའི་རྣལ་འབྱོར་བྱའོ། །ཞེས་པ་དང་། ཡང་། སྔགས་ཀྱི་ལམ་ནི་རྗེས་བཙལ་བས། །གང་ཚེ་མཁས་པས་དབང་བསྐུར་བ། །ཞེས་པ་ནས། དམ་ཚིག་ཉམས་པས་འཇིགས་པ་ཡི། །བློ་དང་ལྡན་པས་དེ་བཞིན་བླང་། །ཞེས་གསུངས་པས། །དབང་བསྐུར་ཡང་དག་པར་བླང་བར་བྱའོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་དྲོད་ཆུང་ངུ་ཐོབ་པའི་དམ་ཚིག་ནི། གུར་གྱི་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས། ཕྱག་རྒྱ་བཅིངས་པ་རྣམ་སྤངས་ཤིང་། །མཆོད་རྟེན་ལས་ནི་མི་བྱ་སྟེ། །དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སོགས་ལུས་ཀྱི་ལས། །རྨི་ལམ་དུ་ཡང་མི་བྱའོ། །སློབ་དཔོན་གཞན་ལ་ཕྱག་མི་བྱ། །བླ་མའི་རྒན་རབས་ཕྱག་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །ཡང་སཾ་པུ་ཊའི་ལྔ་པའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། གླེགས་བམ་བཀླག་པར་གསུངས་པ་མི་བྱ་བ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། ། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་དྲོད་ཆེན་པོ་སྐྱེས་པའི་དམ་ཚིག་ནི། དམ་ཚིག་སྡོམ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་
【現代漢語翻譯】 邀請世間和出世間的賓客，進行守護，爲了對非器保密，不顯現事業的軌跡。 第六個總義是關於必要，分為兩種：主要的必要和暫時的必要。 首先是成佛本身，如《金剛幕續》第十三章所說： 『爲了菩提，身體安樂，心滿意足，歡喜，進行歌舞，發出歌聲和音樂之聲，以香和花鬘塗抹，能迅速成就智慧之王（指本尊）的殊勝成就。』 暫時的必要是長壽和無病等，之前在時間場合已經講過。 這些現觀在根本續的最初七品和後續七品，以及《金剛幕續》的第二品、第八品、第十四品、第十五品，以及《密集續》第九品的第二、第三、第四品中可以詳細瞭解，因為擔心文字過多，所以沒有寫出這些引文。 第二個總義是關於如果誓言破損，補救的方法有兩種：從細微的過失中恢復，以及從重大過失中如法地重新受持誓言和戒律。 首先，《金剛幕續》第三品中講了百字明咒。補救重大過失的方法是，《密集續》第二品第二節中說：『瑜伽士如果誓言破損，就會放縱地產生，所以應該重新受持菩薩戒，之後不再犯，受持戒律。』 因此，應該具備一切戒律，安住于真如，進行手印瑜伽。 此外，『密咒之道在於追尋，何時智者灌頂，』 從『誓言破損令人恐懼，具慧者應如是受持』，說明應該如法地接受灌頂。 第二個總義是關於獲得微小暖相的誓言，如《幕續》第十五品所說：『不應解除手印，不應在佛塔處，不應進行壇城等身體的活動，即使在夢中也不應。不應向其他上師頂禮，應向上師的師長頂禮。』等等。 此外，《密集續》第五品第二節中也說：『不應唸誦經書』等等。 第三個總義是關於產生巨大暖相的誓言：『從誓言戒律中解脫』等等。
【English Translation】 Inviting guests of the world and beyond, providing protection, and concealing the traces of activities to maintain secrecy for those who are not vessels. The sixth general topic concerns necessity, which is divided into two types: the primary necessity and the temporary necessity. First is the attainment of Buddhahood itself, as stated in the thirteenth chapter of the Vajra Panjara Tantra: 'For Bodhi, to have bodily comfort, contentment, and joy, perform dances, produce sounds of songs and music, and anoint with fragrances and garlands, one can swiftly accomplish the supreme siddhi of the King of Wisdom (referring to the deity).' The temporary necessities are longevity and freedom from illness, etc., which have been discussed previously in the context of time and occasion. These Abhisamayas can be understood in detail from the initial seven chapters and the subsequent seven chapters of the root Tantra, as well as the second, eighth, fourteenth, and fifteenth chapters of the Vajra Panjara Tantra, and the second, third, and fourth sections of the ninth chapter of the Samputa Tantra. Because of the concern for excessive text, these quotations have not been written out. The second general topic concerns the methods of restoration if vows are broken, which are twofold: recovering from minor transgressions, and properly retaking vows and precepts from major transgressions. First, the hundred-syllable mantra is taught in the third chapter of the Vajra Panjara Tantra. The method for remedying major transgressions is stated in the second section of the second chapter of the Samputa Tantra: 'If a yogi breaks their vows, they will be born recklessly, so they should retake the Bodhisattva vows and then refrain from committing them again, taking the precepts.' Therefore, one should possess all precepts, abide in Suchness, and perform the mudra yoga. Furthermore, 'The path of mantra lies in seeking, when the wise one is initiated,' From 'Fearful of breaking vows, the intelligent one should take them accordingly,' it is explained that one should properly receive initiation. The second general topic concerns the vows for obtaining small warmth, as stated in the fifteenth chapter of the Panjara Tantra: 'One should not undo the bound mudras, one should not be at stupas, one should not perform activities of the body such as mandalas, even in dreams. One should not prostrate to other gurus, one should prostrate to the elder gurus of the lineage.' etc. Furthermore, in the second section of the fifth chapter of the Samputa Tantra, it is also said: 'One should not recite scriptures,' etc. The third general topic concerns the vows for generating great warmth: 'Liberation from the vows of precepts,' etc.
ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་ཧེ་བཛྲའི་དྲུག་པ་དང་། གུར་བཅོ་ལྔ་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་ལྔ་པ་ལ་སོགས་པ་ལས་གསུངས་ཏེ། གོང་དུ་བསྟན་པའི་སྤྱོད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་འདིར་བཤད་མི་དགོས་སོ། །གཉིས་ཀ་ལ་དགོས་པའི་གྲོགས་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་བསྟན་ཟིན་ཏེ། 1-1081 ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་མཐའ་དག་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །དབང་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་གི་རིགས་གསལ་བར་བཤད་པ། དེ་ལྟ་བུའི་ལམ་དེ་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་གང་ཟག་ལམ་ལ་འཇུག་པའི་སྔོན་དུ་ཅུང་ཟད་བཤད་པ་དེ་རྒྱས་པར་འོག་ཏུ་བཤད་པར་བྱའོ་ཞེས་ཁས་བླངས་པའི་དབང་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་གི་རིགས་གསལ་བར་བཤད་ན་གསུམ་སྟེ། གང་ཟག་གི་རིགས་དབྱེ་བ་དང་། དྲི་བ་དགོད་པ་དང་། ལན་གདབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། དབང་གིས་དབྱེ་བ་དང་། སྤྱོད་པས་དབྱེ་བ་དང་། འབྲས་བུ་གྲུབ་ཉེ་རིང་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི་སྤྱིར་དབང་གི་སྒོ་ནས་སློབ་དཔོན་དང་སློབ་མ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས་སུ་འགྱུར་ལ། གཉིས་པའང་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་ཕྱི་ལ་མཆོག་ཏུ་གཞོལ་བ་དང་། ནང་ལ་མཆོག་ཏུ་གཞོལ་ཞེས་བྱ་བར་ཡང་འགྱུར་ལ། །གསུམ་པའང་འབྲས་བུ་གྲུབ་ཉེ་རིང་གི་སྒོ་ནས་རབ་དང་འབྲིང་དང་ཐ་མ་ཞེས་བྱ་བར་དབྱེ་བ་བྱའོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་དེ་ལྟར་གང་ཟག་གི་རིགས་མང་དུ་ཡོད་ན། གང་ཟག་དེ་དག་གིས་དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ལམ་ཇི་ལྟར་ཉམས་སུ་ལེན་སྙམ་པའི་རྟོག་པས་དྲི་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་སམ་ལམ་དང་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ལས་ཕྱེ་བའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པ་གཅིག་དགོས་སམ། 1-1082 རྡོ་རྗེ་སློབ་མས་ཀྱང་བཏུབ། ཡང་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་ནས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་བླང་དགོས་སམ་མི་དགོས། དེ་ལྟར་ཉམས་སུ་བླངས་ན་ཚེ་འདི་ཁོ་ན་ལ་འགྲུབ་བམ། འོན་ཏེ་འཆི་ཀ་ལ་སོགས་པར་ཡང་འགོར་སྙམ་པའི་དྲི་བ་གསུམ་མོ། །ལན་ལ་ཡང་གསུམ། ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དགོས་ཀྱི་སློབ་མས་མི་བཏུབ་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་བླང་དུ་བཏུབ་ཀྱང་ནང་ལ་གཞོལ་བས་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ལྔ་སྤོང་བ་དང་། ཉམས་སུ་བླངས་ན་གང་ཟག་རབ་འབྲིང་གིས་དུས་བཞིའམ་གསུམ་ན་འགྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་དྲི་བ་དང་པོའི་ལན་བསྟན་པ་དབང་གི་སྒོ་ནས་གཉིས་ཏེ། སློབ་དཔོན་གྱི་གང་ཟག་དང་། སློབ་མའི་གང་ཟག་གོ །སློབ་མ་ལ་ཡང་ཁམས་བརྟགས་ལ་རབ་འབྲིང་གསུམ་དུ་དབྱེ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་ཕྱི་མ་ལས། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་དབང་ནི་སློབ་དཔོན་གི་དབང་ཐམས་ཅད་དོ། །སློབ་མ་མཆོག་འབྲིང་ཐ་མ་གསུམ་ལས། ཐ་མ་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་བུམ་དབང་དང་གསང་དབང་ལེན་པའི་རིམ་པ་རྣམ་རྟོག་ཆེ་ན་མགྲིན་པར་ཉིན་པར་གྱི་ཐིག་ལེའོ། །འབྲིང་པོ་ལ་ནི་ཉ་ཕ
【現代漢語翻譯】 這些內容在《嘿 Vajra 六法》，《古爾十五法》，《桑布扎第五品》等經典中都有闡述。因為與前面提到的行為相同，所以這裡無需贅述。已經闡述了雙方都需要的誓言和戒律。 已經完整地闡述了十一個方便續部的證悟。 關於獲得灌頂之人的種類之闡釋 爲了詳細闡述在修持這種道之前，修行者應該略作解釋的內容，現在將詳細闡述獲得灌頂之人的種類，共有三種：區分人的種類，提出問題，以及回答問題。第一種分為三種：通過灌頂區分，通過行為區分，以及通過成就果位的遠近來區分。第一種，一般來說，從灌頂的角度來看，可以分為上師和弟子兩種。第二種，從行為的角度來看，又可以分為極度傾向於外在和極度傾向於內在兩種。第三種，從成就果位的遠近來看，可以分為上等、中等和下等三種。 第二個總義是，既然人的種類如此之多，那麼這些人如何修持所闡述的道呢？帶著這樣的疑問，提出了三個問題：是需要一個金剛上師來修持生起次第和圓滿次第，或者從道和道的支分中分離出來的十一個證悟嗎？ 金剛弟子也可以嗎？或者，即使成爲了金剛上師，也必須修持所有這些嗎？如果這樣修持，是今生就能成就，還是會拖延到臨終或其他時候？這三個問題。答案也有三個：修持所有這些需要金剛上師，弟子不行；金剛上師可以修持所有這些，但傾向於內在的人會放棄五種道的支分；如果修持，上等和中等的人可以在四個或三個時期內成就。其中，第一個問題的答案表明，從灌頂的角度來看，有兩種人：上師和弟子。弟子也可以根據根器分為上等、中等和下等三種。根據《桑布扎外續》：圓滿的灌頂是上師的所有灌頂。上等、中等和下等三種弟子中，下等弟子如果接受瓶灌頂和秘密灌頂的次第，如果分別念大，那麼在喉嚨處會有白天的明點。中等弟子會有魚。
【English Translation】 These are explained in the Hevajra Six, the Gur Fifteen, the Samputa Fifth Chapter, and so on. Since it is the same practice as mentioned above, there is no need to elaborate here. The vows and commitments needed by both have been explained. All eleven realizations of the method tantra have been fully explained. Explanation of the Types of Individuals Who Receive Empowerment To elaborate on what the practitioner should briefly explain before engaging in the path of practice, we will now explain in detail the types of individuals who receive empowerment, which are three: distinguishing the types of individuals, asking questions, and answering questions. The first is divided into three: distinguishing by empowerment, distinguishing by conduct, and distinguishing by the proximity of achieving the result. First, in general, from the perspective of empowerment, it can be divided into two: the teacher and the disciple. Second, from the perspective of conduct, it can be further divided into those who are extremely inclined towards the external and those who are extremely inclined towards the internal. Third, from the perspective of the proximity of achieving the result, it can be divided into superior, intermediate, and inferior. The second general meaning is, since there are so many types of individuals, how do these individuals practice the path that has been taught? With this question in mind, three questions are raised: Is it necessary to have a Vajra master to practice the generation stage and completion stage, or the eleven realizations separated from the path and the limbs of the path? Is it also possible for a Vajra disciple? Or, even if one becomes a Vajra master, is it necessary to practice all of these? If one practices in this way, will one achieve it in this lifetime, or will it be delayed until death or other times? These are the three questions. There are also three answers: To practice all of these requires a Vajra master, and a disciple is not capable; a Vajra master can practice all of these, but those who are inclined towards the internal will abandon the five limbs of the path; if one practices, superior and intermediate individuals can achieve it in four or three periods. Among these, the answer to the first question indicates that from the perspective of empowerment, there are two types of individuals: the teacher and the disciple. Disciples can also be divided into superior, intermediate, and inferior according to their capacity. According to the Outer Samputa: The complete empowerment is all the empowerments of the teacher. Among the superior, intermediate, and inferior disciples, the inferior disciple, if he receives the sequence of vase empowerment and secret empowerment, if the conceptualization is large, then there will be a daytime bindu at the throat. The intermediate disciple will have a fish.
ྱིས་ཀྱི་སྣོད་སོགས་སུ་མངོན་དུ་བྱས་ནས་སྦྱིན་པའོ། །མཆོག་ལ་ནི་སངས་རྒྱས་གཅིག་པའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཏེ་ཡབ་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་ཡུམ་གྱི་མཁའ་ནས་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 1-1083 དེ་ལ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་ཐོབ་པས་ནི་ལམ་ཐམས་ཅད་རྫོགས་པར་ཉམས་སུ་མི་ལེན་པ་ཡོད་ཀྱང་ཉམས་སུ་ནི་ཐམས་ཅད་བླང་དུ་བཏུབ་སྟེ། དེའི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་གུར་ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། དེ་ནས་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི། །མཚན་ཉིད་ཡང་དག་རབ་བཤད་བྱ། །དེ་ཡི་ཉེ་བར་བསྟན་པའི་སྔགས། །སྒྲུབ་པ་པོ་ཡིས་ཉེ་བར་འགྲུབ། །སྤྱོད་ལམ་དལ་ཞིང་ཟབ་མོའི་ཆོས་རྟོགས་པ་དང་ལྡན། །རིག་པའི་གནས་ལྔ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་མཁས་དང་བཅས། །སྦྱིན་སྲེག་གི་ཆོ་ག་དང་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཆོ་ག་དང་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཤེས་ཤིང་། །རབ་གནས་དང་གཏོར་མའི་ཆོ་གའི་ཕ་རོལ་ཏུ་སོན་པ། །བསྲུང་བ་དབང་བསྐུར་གཏོར་མ་བཟླས་དགཾར་དང་། །ཕྱིར་བཟློག་གཉིས་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བསྒྲུབ་པ་དང་། བསྡིགས་སྦྱོར་བ་དང་གཤེགས་སུ་གསོལ་བ་སྟེ། །དེ་ཉིད་བཅུ་ཞེས་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས། །ཞེས་པའི་དེ་ཉིད་བཅུ་ནི་རྣམ་པར་རིག །ཉན་ཐོས་སྤྱོད་པ་བསྲུང་བ་འོ། །སྔགས་སྤྱོད་རིམ་པར་གུས་པ་དང་། །གཟུགས་ལྡན་མཐོང་ན་དགའ་བ་དང་། །དཀྱིལ་འཁོར་འབྲི་བ་ལ་མཁས་ཞིང་བཟླས་པར་ལྡན་པ་བསྙེན་པ་སོང་བ། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་འཇོམས་པ་སྟེ་དེས་མ་གོས་པའོ། །སྔགས་ཀྱི་མིང་དོན་སྔགས་སྤེལ་བ་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་སྒྲ་སྤངས་བ་དང་བཞིའི་སྒོ་ནས་སྔགས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་དང་ཏནྟྲ་ལ་ཏ་ན་ལུས་ཏྲ་ཡ་སྐྱོབ་བ་སྟེ་ལུས་སྐྱོབ་པ་རྒྱུད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་སྟེ་ཞི་རྒྱས་སོགས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡིས། ། 1-1084 འཇིག་རྟེན་རྣམས་ནི་བདེ་བར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་མ་ཐོབ་པ་རྣམས་ནི་རྡོ་རྗེ་སློབ་མ་སྟེ། དེས་ནི་རབ་གནས་ལ་སོགས་པ་གཞན་དོན་གྱི་བྱ་བ་རྣམས་ནི་བྱར་མི་བཏུབ་སྟེ། འོན་ཀྱང་སངས་རྒྱས་འདོད་པས་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་ཕྱིས་བླང་བར་བྱའོ། །དྲི་བ་གཉིས་པའི་ལན་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་ཀྱང་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་ལེན་པ་དང་མི་ལེན་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། སློབ་དཔོན་གསང་སྔགས་ལ་གཞོལ་བ་དང་། ནང་ལ་གཞོལ་བ་ཞེས་བྱ་བའམ། ཡང་ཕྱི་ལ་གཞོལ་བ་དང་། ནང་ལ་གཞོལ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་དབྱེ་བ་གཉིས་སོ། །དེ་ལ་ཕྱི་ལ་གཞོལ་བས་ནི་དབང་ཐོབ་ནས་མངོན་རྟོགས་བཅུ་གཅིག་པོ་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་ལེན་ཏེ། ལྟ་བ་དང་དམ་ཚིག་དང་ལྡན་པས་རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམ་ཞིང་། བཟླས་པ་དང་གཏོར་མ་ཡང་བྱེད། གྲུབ་པ་བརྟན་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་སྦྱིན་སྲེག་ཀྱང་བྱེད། རང་གཞན་གྱི་དོན་དུ་དབང་བསྐུར་དང་རབ་གནས་ཀྱང་བྱེད། ཅུང་ཟད་གྲུབ་ནས་རང་གཞན་གྱི་དོན་དུ་ལས་རབ་འབྱམས་ཀྱང་བསྒྲུབ། དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་དྲོད་ཐོབ་ན་སྤྱོད་པ་ཡང
【現代漢語翻譯】 顯現於食物等容器中佈施。對於至高者，則以唯一佛陀的自性，從父之金剛、母之虛空中佈施，如是說。 雖有已得金剛阿阇黎灌頂者，不能圓滿修持一切道，然一切皆可修持。其相亦如《密集金剛續》第八品所說：『此後當善說金剛阿阇黎之相，依彼所教之真言，修行者易於成就。行儀安詳，通達深奧之法，精通五明，知曉火供、壇城及真言之儀軌，通達開光與朵瑪之儀軌。守護、灌頂、朵瑪、唸誦，以及息災與增益，壇城之修持，忿怒印之結印與迎請。此乃十事，諸佛所說。』所謂十事，即善於辨別，守護聲聞之行，次第恭敬真言之行，見具相者心生歡喜，善於繪製壇城，具足唸誦，已完成近修，摧毀根本墮罪，不為彼所染。以真言之名義、真言之傳承、捨棄金剛之語聲等四門，行持真言之瑜伽。怛特羅（藏文：ཏནྟྲ་，梵文天城體：तन्त्र，梵文羅馬擬音：tantra，漢語字面意思：續部）者，塔納（藏文：ཏ་ན་，梵文天城體：तन，梵文羅馬擬音：tana，漢語字面意思：身）為身，扎亞（藏文：ཏྲ་ཡ་，梵文天城體：त्रय，梵文羅馬擬音：traya，漢語字面意思：救護）為救護，即以身救護，以續部之瑜伽，即息災等儀軌。 使世間眾生安樂。』如是說。未得阿阇黎灌頂者，乃金剛弟子，彼不能行開光等利他之事，然欲求成佛者，應于日後受金剛阿阇黎之灌頂。第二個問題的回答是，雖已成為金剛阿阇黎，然有修持一切與不修持一切之二者，即阿阇黎有專注於密咒者，與專注于內者，或有專注于外者，與專注于內者之二分法。其中，專注于外者，于得灌頂后，修持一切十一種現觀，以具足見解與誓言故，修持二種次第，亦作唸誦與朵瑪，為成就穩固等目的，亦作火供，為自他之利益，亦作灌頂與開光，略有成就后，為自他之利益，亦修持諸事業，依彼等而得暖相后，亦可修行。
【English Translation】 Giving alms by manifesting them in containers such as food. For the supreme, it is said that one should give alms from the vajra of the father and the space of the mother, with the nature of the sole Buddha. Although there are those who have received the Vajra Acharya empowerment who do not fully practice all paths, all can be practiced. Its characteristics are also described in the eighth chapter of the Guhyasamaja Tantra: 'Then the characteristics of the Vajra Acharya will be well explained. The mantras taught by him will be easily accomplished by the practitioner. With calm conduct, understanding profound Dharma, proficient in all five sciences, knowing the rituals of fire offerings, mandalas, and mantras, and having reached the other shore of consecration and Torma rituals. Protection, empowerment, Torma, recitation, pacification, and increase, the practice of mandalas, the application of wrathful mudras, and the invitation to depart. These are the ten things spoken by the Buddhas.' The ten things are: being able to distinguish, guarding the conduct of the Shravakas, respecting the practice of mantras in order, rejoicing upon seeing those with form, being skilled in drawing mandalas, possessing recitation, having completed the approach, destroying the root downfalls, and not being defiled by them. Through the four doors of the name and meaning of mantras, the transmission of mantras, and abandoning the sound of Vajra words, one practices the yoga of mantras. Tantra (藏文：ཏནྟྲ་，梵文天城體：तन्त्र，梵文羅馬擬音：tantra，漢語字面意思：continuum) means that tana (藏文：ཏ་ན་，梵文天城體：तन，梵文羅馬擬音：tana，漢語字面意思：body) is the body, and traya (藏文：ཏྲ་ཡ་，梵文天城體：त्रय，梵文羅馬擬音：traya，漢語字面意思：protection) is protection, that is, protecting the body, with the yoga of the tantra, that is, rituals such as pacification and increase. 'Making the worlds happy.' Thus it is said. Those who have not received the Acharya empowerment are Vajra disciples, and they cannot perform other-benefiting activities such as consecration. However, those who desire Buddhahood should receive the Vajra Acharya empowerment later. The answer to the second question is that even if one has become a Vajra Acharya, there are two types: those who practice everything and those who do not practice everything, that is, Acharyas who focus on secret mantras and those who focus on the inner, or those who focus on the outer and those who focus on the inner. Among them, those who focus on the outer practice all eleven manifestations after receiving empowerment, and because they possess view and vows, they practice the two stages, and also perform recitation and Torma. For the purpose of achieving stability and so on, they also perform fire offerings, and for the benefit of themselves and others, they also perform empowerment and consecration. After achieving some accomplishment, they also perform various activities for the benefit of themselves and others. If warmth is obtained based on these, one can also practice.
་སྤྱད། །ཉེ་རྒྱུ་ཡང་བྱས་ནས་ས་རྣམས་བགྲོད་པར་བྱེད། འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་སྔར་བཤད་པའི་རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བརྒྱད་པའི། དེ་ནས་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱིས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལུང་འདིར་ཡང་རྒྱས་པར་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། 1-1085 རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་ཐོབ་ནས་ནང་ལ་མཆོག་ཏུ་གཞོལ་བས་ནི་སྤྲོས་མེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་བྱ་སྟེ། མཆོག་སྒྲུབ་པའི་མངོན་རྟོགས་ལྔ་དང་། དམ་ཚིག་དང་དྲུག་སྤྱོད་ལ་དངོས་གྲུབ་མཐའ་དག་སྒྲུབ་པའི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་ཡན་ལག་བཟླས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་མི་སྤྱོད་དེ། ནང་གི་བཟླས་པ་ལ་སོགས་པར་འདུ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སཾ་པུ་ཊའི་དྲུག་པ་ལས། ནང་གི་བཟླས་པ་རྩ་གཉིས་ནས་རྒྱུ་བའི་རླུང་ལྡང་འཇུག་གནས་གསུམ་ཡིག་འབྲུ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་དུ་འཁོར་བར་བྱེད་པར་དམིགས་པ་ཉིད། །ཅེས་བྱ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ལ། ལས་རབ་འབྱམས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྫོགས་རིམ་ཉིད་ཀྱིས་འགྲུབ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་བཞི་པ་ལས། གང་ཞིག་ལུས་ལ་སྔགས་གནས་པས་དེ་ལ་དམིགས་པ་དང་མ་བྲལ་བར་བསྒྲུབ་ན་རལ་གྲི་དང་། མིག་སྨན་གྱིས་འཇིག་རྟེན་གསུམ་མཐོང་བ་དང་། རྐང་བྱུག་དང་། རི་ལུ་དང་། རྐང་འོག་དང་། གནོད་སྦྱིན་མོའི་ཡན་ལག་སྟེ་དབང་དུ་བྱ་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་གསུམ་གྱི་ཁོངས་སུ་རྒྱུ་བ་དངུལ་ཆུའི་ལས་ཀྱིས་འགྲོ་བ་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་ཚེ་བསྐལ་པར་གནས་ཤིང་ཁམས་གསེར་དུ་བསྒྱུར་བ་དང་། གང་ཞིག་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་མཐུ་ཆེ་བ་རང་གི་ལུས་ཀྱི་ཁྱིམ་དུ་ཨ་ལས་བྱུང་བའི་ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལི་ལྔ་བཅུ་ལ་བརྟེན་པ་འདོད་པ་དང་ལྡན་པ་དམིགས་པ་དང་མ་བྲལ་བས་འགྲུབ་བོ་ཞེས་པ་དང་། 1-1086 ཡང་དེ་ཉིད་ལས། སྔགས་ཀྱི་གཟུགས་ལྟེ་བའི་ཨྃ་ཉིད་ཀྱིས་ལུས་ཅན་གྱི། །ཞི་རྒྱས་སོགས་ལས་ཀྱི་ཚོགས་ནི་བྱེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །དེས་ན་སྤྲོས་མེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་ཉིད་དུ་བྱས་ཏེ། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས། གཉིས་སུ་མེད་པའི་དོན་རྟོགས་ཤིང་ཉམས་སུ་བླང་བར་འདོད་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་པས་བདག་ཉིད་འདི་ལས་འགྱུར་བར་མི་བྱའོ་སྙམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་ངེས་པར་བྱས་ནས་བླ་མའི་བཀའི་གནང་བ་དང་། རང་གི་དམ་ཚིག་སྤྲོས་མེད་ལ་གནས་པས་སྒོམ་པར་བྱེད་ན། ལག་པའི་ཕྱག་རྒྱ་དང་སྔགས་དང་སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་ང་རྒྱལ་བསྒོམས་པས་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་དམ་ཚིག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བས་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པ་ལ་ཅི་ཞིག་བྱ། དེ་ལྟ་བུའི་གཞུང་ཐམས་ཅད་སྤངས་ནས་བླ་མ་ལས་ཐོབ་པའི་གནས་ཀྱི་བསམ་གཏན་བསམ་མི་ཁྱབ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་དེ་ལ་བརྩོན་པས་སེམས་ཉིད་རང་རིག་པ་ཙམ་ལ་སྤྲོ་བས་ཉིན་མཚན་དུ་གོམས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ན་སྤྲོས་མེད་འབའ་ཞིག་གོ
【現代漢語翻譯】 也要作為近取因來行走于各處。成就果位，如同之前所說的《金剛幕續》第八品。然後，金剛阿阇黎，等等，這些經文也應當廣泛地應用。 獲得金剛阿阇黎的灌頂后，內心極度專注于無戲論瑜伽。爲了成就殊勝，不應修持五種現觀、誓言和六種行持，以及爲了成就一切悉地而修持生起次第的支分，如唸誦等五種，因為它們都包含在內在的唸誦等之中。如《桑布扎續》第六品所說：『內在的唸誦是指觀想從二根處流動的氣息，以升起、進入、安住三種狀態，化為三字自性而旋轉。』等等。一切事業都通過圓滿次第來成就。如《桑布扎續》第一品第四節所說：『如果身體中有咒語存在，不離專注地修持，就能像用劍和眼藥看到三界一樣，或者像足藥、瑞盧、足下、夜叉女的肢體一樣，可以控制和行走於三界之中，水銀的作用就像追隨者一樣，壽命能延續到劫，能將賤金屬變成黃金。』無論如何，以神通力強大，安住于自身之宅，依賴於從阿字產生的五十字母，不離專注地修持，就能成就所愿。' 又如該續所說：『咒語之身，以臍間的嗡字，能為有情眾生，成就息增等事業。』等等，廣為宣說。因此，應當修持無戲論瑜伽。如《桑布扎續》第二品第二節所說：『想要證悟和修持無二之義，瑜伽士不應從自身改變，應當以瑜伽的決心，依止上師的教言，安住于無戲論的誓言中進行禪修。』如果觀修手印、咒語和身像的慢，就能生起共同的悉地，這是誓言。那麼，爲了成就殊勝的悉地，還需要做什麼呢？捨棄所有這樣的論典，精勤于從上師處獲得的處所的禪定，不可思議的瑜伽，以自心本覺為樂，日夜修習。』因此，唯有無戲論。
【English Translation】 It should also be used as a proximate cause to travel through all the places. To manifest the fruit, as mentioned before in the eighth chapter of the Vajra Tent. Then, the Vajra Master, etc., these scriptures should also be widely applied. Having received the empowerment of the Vajra Master, one should engage in the yoga of non-elaboration by being supremely devoted inwardly. In order to accomplish the supreme, one should not practice the five Abhisamayas, Samaya and six conducts, and the five limbs of the generation stage such as recitation for accomplishing all the Siddhis, because they are included in the inner recitation etc. As it is said in the sixth chapter of the Samputa: 'The inner recitation is the very contemplation of causing the winds that flow from the two roots to revolve in the nature of the three syllables in the three states of rising, entering, and abiding.' etc. And all actions are accomplished by the perfection stage itself. As it is said in the fourth chapter of the first Samputa: 'If one dwells on the mantra residing in the body and practices without separation from contemplation, one can see the three worlds with a sword and eye medicine, or like foot medicine, Rilu, under the foot, and the limbs of a Yaksha woman, one can control and wander in the three worlds, the action of mercury is like following, one can live for a kalpa, transform base metals into gold, and whoever is powerful in all ways with miraculous powers, dwelling in the house of one's own body, relying on the fifty Ali Kali arising from A, will accomplish desires without separation from contemplation.' Again, it says in the same text: 'The body of mantra, with the Om at the navel, will perform the activities of pacifying, increasing, etc. for sentient beings.' etc., extensively explained. Therefore, one should practice the yoga of non-elaboration. As it is said in the second chapter of the second Samputa: 'One who desires to realize and practice the meaning of non-duality, the yogi of Suchness should not change from this self, having made a determination of yoga, relying on the instructions of the Guru, and meditating while abiding in the non-elaborate Samaya. If one meditates on the pride of hand mudras, mantras, and body images, one will generate common Siddhis, this is the Samaya.' What is there to do to accomplish the supreme Siddhi? Abandoning all such texts, one should strive for the contemplation of the place obtained from the Guru, the yoga of the inconceivable, delighting in the mere self-awareness of the mind, and becoming accustomed to it day and night. Therefore, only non-elaboration.
། འོ་ན་སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་ང་རྒྱལ་བསྒོམ་ཞེས་པས་བསྐྱེད་རིམ་ཡང་སྤོང་བར་མངོན་ན། དེ་ལྟར་ན་རིམ་པ་གཉིས་མ་ཡིན་ཞིང་ལུང་རྣམས་དང་ཡང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་འཇིག་རྟེན་གྱི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པར་འདོད་པའི་བསམ་པ་ཅན་གྱིས་ལྷ་བསྒོམ་པ་སྤོང་བ་ཡིན་ལ། 1-1087 མཆོག་སྒྲུབ་པ་ནི་སྤོང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལ་སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་ང་རྒྱལ་བསྒོམས་པས་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པས་ཅི་ཞིག་བྱ་ཞེས་གསལ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ན་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། ཇི་ལྟར་མེ་ཏོག་ལ་གནས་དྲི། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ལུང་དང་ཡང་མི་འགྲིག་ལ། ལུང་གཞན་གྱི་གནོད་པ་ཡང་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ལྟར་ན་ལུང་ལས། ནང་ལ་གཞོལ་བའི་རྣལ་འབྱོར་པས་ནི་བསྐྱེད་རིམ་གྱི་ཡན་ལག་བཟླས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་སྤང་བར་བཤད་དོ། །སློབ་དཔོན་གྱི་ཞལ་སྔ་ནས་ནི་ནང་ལ་གཞོལ་བའི་རྣལ་འབྱོར་པས་བཟླས་པ་ལ་སོགས་པ་ཅི་ནས་ཀྱང་སྤང་ངོ་ཞེས་ལུང་བསྟན་པ་ཁོ་ནར་ཡང་དཀའ་ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །དྲི་བ་གསུམ་པ་དེ་ལྟར་ཉམས་སུ་བླངས་ན་འབྲས་བུ་དུས་ནམ་ཞིག་འགྲུབ་པར་འགྱུར་སྙམ་ན། དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། ནམ་འགྲུབ་པའི་དུས་དང་། དེའི་ཡན་ལག་གོ །དང་པོ་ནི་བརྩོན་འགྲུས་དང་བསྟུན་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་གང་ཟག་རིགས་བཞིའི་འགྲུབ་པའི་དུས་བཞི་སྟེ། ཚེ་འདི་ལ་འགྲུབ་པ་དང་། འཆི་ཁར་འགྲུབ་པ་དང་། བར་དོར་འགྲུབ་པ་དང་། སྐྱེ་བ་བརྒྱུད་དེ་འགྲུབ་པའོ། །གཉིས་པ་དེའི་ཡན་ལག་ཀྱང་བཞི་སྟེ། སྐྱེ་བ་འདིར་འགྲུབ་པའི་ཡན་ལག་བཅུད་ལེན་དང་། འཆི་ཁར་འགྲུབ་པའི་ཡན་ལག་འདའ་ཀ་མ་དང་། 1-1088 བར་དོར་འགྲུབ་པའི་ཡན་ལག་བར་དོ་དང་། སྐྱེ་བ་བརྒྱུད་དེ་འགྲུབ་པའི་ཡན་ལག་སྨོན་ལམ་མོ། །དེ་དག་ཀྱང་ཞིབ་ཏུ་བརྗོད་ན་སྐྱེ་བ་འདིར་འགྲུབ་པ་ནི་ལམ་མང་པོ་ཉམས་སུ་བླངས་པ་སྟེ། སྤྱོད་པ་དང་ཉེ་རྒྱུ་ཚུན་ཆད་སྤྱད་པ་ནི་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཏེ། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་བཞི་པ་ལས། བསྐལ་པ་བྱེ་བ་གྲངས་མེད་པར། །ཇི་སྲིད་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་པ། །གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་མཁས་གང་གི་ཉེ་རྒྱུ་ལ་བརྟེན་པའི་དམ་པའི་བདེ་བས་སངས་རྒྱས་ཁྱོད། །སྐྱེ་བ་འདིར་ནི་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དེའི་ཡན་ལག་ནི་ཚེ་འདི་ལ་སངས་རྒྱས་འདོད་པས་དྲོད་ནི་མ་ཐོབ་ན་སྔོན་ལ་བཅུད་ཀྱིས་ལེན་ལ་སོགས་པས་ཚེ་བསྒྲུབས་ཏེ། སཾ་པུ་ཊའི་བདུན་པའི་དང་པོ་ལས། སྨན་འདི་དང་ལྡན་པས་རྣལ་འབྱོར་པས་ལོ་བརྒྱ་ཕྲག་སྟོང་ལ་སོགས་པར་གནས་པར་བྱའོ། །དུས་ཀྱི་འཆི་བ་ནམ་འོང་མི་རིག་པས། །གང་ཞིག་རྣལ་འབྱོར་པ་སངས་རྒྱས་པར་འདོད་པ། །དེ་ཡི་ངལ་བ་དོན་མེད་ཅིང་། །དེ་ཉིད་འབྲས་བུ་ཐོབ་མི་འགྱུར། །ཡོ་གི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་ཤིན་ཏུ་མཉམ་གཞག་པས། །དེ་ལྟར་བཅུད་ལེན་གྱ
【現代漢語翻譯】 那麼，如果修持身相慢，是否意味著也要捨棄生起次第呢？如果那樣，就不是二次第，而且也與經文相違背了，是這樣嗎？並非如此，想要成就世間悉地的人才會捨棄觀修本尊，而修持殊勝成就則不是捨棄。因為修持身相慢能生起共同悉地，所以應該怎麼做呢？經文中已經明確說明了。如果不是這樣，那麼就與根本續後篇第二品中的『如花中之香』等經文相違背，而且還會產生其他經文的過失。如果那樣，經文中說：『專注于內心的瑜伽士，應捨棄生起次第的五支，如唸誦等。』上師也曾說過：『專注于內心的瑜伽士無論如何都要捨棄唸誦等，』僅僅是這樣指示也很困難。第三個問題是，如果那樣修持，什麼時候才能獲得果位呢？這有兩種情況：何時成就的時間，以及它的支分。第一種是根據精進的差別，有四種根器的人成就的四種時間：即生證得，臨終證得，中陰證得，以及來世證得。第二種是它的支分也有四種：即生證得的支分是食精，臨終證得的支分是不死甘露， 中陰證得的支分是中陰，來世證得的支分是發願。如果詳細說明，即生證得是指修持多種道，甚至連行持和近取因都實踐，那麼今生就能證得。如《桑布扎續》第一品第四節中說：『于無數劫中，乃至未得佛陀位，以密咒之方便，依於何者近取因之殊勝安樂，汝即是佛陀，於此生中定能證得。』第二種是它的支分，如果今生想要成佛卻沒有獲得暖相，那麼首先要通過食精等方法來延長壽命。如《桑布扎續》第七品第一節中說：『具此藥者，瑜伽士應住于百千萬年中。不知何時死期至，若有瑜伽士欲成佛，彼之辛勞皆無義，彼亦不得其果。瑜伽士極入於三摩地，如是食精之法。』
【English Translation】 So, does 'meditating on the pride of the body' imply abandoning the generation stage? If so, it's not the two stages and contradicts the scriptures, right? That's not the case. Those who desire to attain worldly siddhis abandon meditating on the deity, but practicing the supreme accomplishment is not abandonment. Because meditating on the pride of the body generates common siddhis, what should be done? It's clearly stated in the scriptures. If it were not so, it would contradict scriptures like 'the fragrance in a flower' from the second chapter of the latter part of the root tantra, and other scriptural faults would arise. If so, the scriptures say: 'Yogis who are focused inward should abandon the five branches of the generation stage, such as recitation.' The master also said: 'Yogis who are focused inward must abandon recitation, etc.,' even just indicating this is difficult. The third question is, if one practices in that way, when will the result be achieved? There are two aspects to this: the time of achievement and its branches. The first is that, according to the differences in diligence, there are four times of achievement for four types of individuals: achieving in this life, achieving at the time of death, achieving in the bardo, and achieving through future lives. The second is that its branches are also four: the branch of achieving in this life is essence extraction (Bcud len), the branch of achieving at the time of death is undying nectar ( 'da' ka ma), the branch of achieving in the bardo is the bardo, and the branch of achieving through future lives is aspiration (smon lam). If we explain in detail, achieving in this life means practicing many paths, even practicing conduct and proximate causes, then one will achieve in this very life. As it says in the fourth verse of the first chapter of the Samputa Tantra: 'In countless millions of kalpas, until Buddhahood is not attained, by the skillful means of mantra, relying on the supreme bliss of whatever proximate cause, you, the Buddha, will surely achieve in this life.' The second is its branch, if one desires Buddhahood in this life but has not attained warmth, then one should first prolong life by extracting essence, etc. As it says in the first verse of the seventh chapter of the Samputa Tantra: 'Possessing this medicine, the yogi should remain for hundreds of thousands of years, etc. Since one does not know when the time of death will come, whoever, the yogi, desires to become a Buddha, his efforts are meaningless, and he will not attain the result. The yogi is extremely absorbed in samadhi, thus the method of essence extraction.'
ི་འཆི་བསླུའི་ཆོ་ག་ང་ཡིས་བསྔགས། །ཞེས་གསུངས་ལ། གུར་གྱི་ལེའུ་བཞི་པ་ལས། མིག་སྨན་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པས་དེ་དག་ནི་ཚེ་འདིར་འགྲུབ་པའི་གྲོགས་ཡིན་ནོ། ། 1-1089 འདི་དག་ལམ་གང་གི་ཁོངས་སུ་བསྡུ་ན། དམ་ཚིག་དང་ལས་ཚོགས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་བསྡུ། །གཉིས་པ་ནི་འཆི་ཁ་ལ་སོགས་པ་འདི་ལ་ལམ་གཞན་རྣམས་རྫོགས་པར་ཉམས་སུ་མི་ལེན་ཀྱང་བླང་ཏུ་བཏུབ་ལ། ཉེ་རྒྱུ་ནི་ཅི་ནས་ཀྱང་མ་སྤྱད་ལ། སྤྱོད་པ་ནི་སྤྱོད་འཕྲོ་ལ་འདའ་བའང་སྲིད་དེ། སློབ་དཔོན་ནག་པོ་པ་བཞིན་ནོ་སྙམ་མོ། །འབྲས་བུ་འགྲུབ་པ་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། ཉེ་རྒྱུ་ཅིས་ཀྱང་དགོས་སམ་མི་དགོས་སྙམ་ན། སྤྱོད་པ་དང་ཉེ་རྒྱུ་མ་སྤྱད་པར་འབྲས་བུ་མི་འགྲུབ་བོ། །དེ་བཞིན་དུ་སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱང་བཞེད་དེ། རིམ་པ་ལྔ་པ་ལས། ཇི་ལྟར་ཤིང་ལ་མེ་གནས་ཀྱང་། །མ་གཙུབས་བར་དུ་མི་འབྱུང་ལྟར། །དེ་བཞིན་བྱང་ཆུབ་ཟླ་སྟེ་ཐབས་དང་བྲལ་བ༼བས།༽ །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མི་འཐོབ་བོ། །ཞེས་གསུངས་པས་འཆི་ཁ་ལ་སོགས་པར་ཡང་རང་སྐལ་གྱི་སྤྱོད་པ་བག་ཙམ་རེ་བྱེད་པར་བཞེད་དོ། །འདི་ནི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་ལམ་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་རིགས་ཀྱི་གང་ཟག་ལ་དགོངས་ཀྱི། དབང་རྗེས་ལ་གྲོལ་བ་ཨིནྡྲ་བྷཱུ་ཏི་ལྟ་བུ་དང་སྟན་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་གྲོལ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་ལམ་ཚང་བར་མི་དགོས་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཉེ་རྒྱུ་ནི་ཅིས་ཀྱང་དགོས་པས་དབང་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་ལམ་དྲུག་གམ་བཅུ་གཅིག་ཚང་བས་ན་དེ་ཇི་ལྟར་ཚང་བའི་ཚང་བརྩིས་ལ་ཞིབ་ཏུ་བཤད་དེ། 1-1090 འདི་ནི་བདག་གི་རྟོག་པ་ལ་ལེགས་པར་གསུངས་སོ། །ཡང་འདའ་ཀ་མ་ལ་སོགས་པར་འགྲུབ་ཅེས་གསུངས་པ། འདི་ཡང་སངས་རྒྱས་ཉིད་འགྲུབ་བམ། འོན་ཏེ་གཞན་ཞིག་འགྲུབ་སྙམ་ན། །ཁ་ཅིག་ནི་སངས་རྒྱས་ཉིད་འགྲུབ་པར་འདོད་དེ། བུ་ག་དགུ་ཡི་སྟེང་མཆོག་སྟེ་དམ་པ་གསེར་གྱི་སྒོ་ཕྱེ་ནས། །འཕྲལ་དུ་ཡིད་ཀྱིས་འཕོ་བྱེད་པ། །ཉིན་རེ་ཞིང་བྲམ་ཟེ་སྟེ་སྡིག་པ་དང་བྲལ་བའི་མི་གསོད་པ་དང་། །མཚམས་མེད་ལྔ་ནི་བྱེད་པ་དང་། །ཆོམ་རྐུན་བྱེད་པ་དང་ལས་ཀྱིས་ལོངས་སྤྱོད་འདོད་ལོག་སྤྱོད་པ་དང་། །འདི་ཡི་ལམ་གྱིས་གྲོལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་པས་ཤེས་སོ། །བླ་མ་རྣམས་ཀྱི་གསུང་གི་ལུང་དེ་ནི་བར་དོར་རིག་འཛིན་གྲུབ་པ་ལ་དགོངས་ཀྱི། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སངས་རྒྱས་སུ་འགྲོ་བར་འདོད་དེ། བཟང་པོའི་ལམ་གྱི་སྟེ་སྤྱི་བོ་ནས་འཕོ་བས་རྣལ་འབྱོར་པའི། །འགྲོ་བ་མཛེས་པར་ཏེ་རིག་པ་འཛིན་པ་སོགས་སུ་སྐྱེ་བ་ཁྱོད་ལ་བསྟན། །ཞེས་པས་སོ། །གང་ཟག་གི་དབྱེ་བས་ངེས་པ་མེད་པར་མངོན་ནོ། །གསུམ་པ་བར་དོར་འགྲུབ་པ་ནི་བླ་མ་བརྒྱུད་པ་རྣམས་ཀྱི་མན་ངག་དག་ལས་ཟབ་ཅིང་གསལ་བར་གསུངས་མོད། བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་ཕལ་ཆེར་ལས་གསལ་བར་བྲིས་པ་ནི་མ་མཐོང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ཡ
【現代漢語翻譯】 『我讚美死亡欺騙的儀式。』如是說。古茹儀軌第四品中，講述了眼藥等，這些是今產生就的助伴。 這些歸屬於哪條道？歸屬於誓言和事業。第二種是臨終等，對於這種情況，即使不完全修持其他道，也可以接受。近取因無論如何都不能捨棄，而行持則有可能在行持過程中中斷，就像黑行者那樣。成就果位是否必須行持和近取因？不使用行持和近取因則無法成就果位。正如龍樹菩薩所說，在第五次第中：『猶如木中有火性，不摩擦則不生起。如是菩提心亦然，離於方便不能得。』因此，即使在臨終等情況下，也應做一些自己份內的行持。這指的是對於修持所有十一種現觀的補特伽羅，而對於依灌頂解脫的因陀羅菩提等，以及在一座上解脫的人來說，則不需要完整的道。因為近取因是無論如何都需要的，所以在灌頂本身就具備了六道或十一種道，因此需要詳細解釋如何具備。 這在我的理解中解釋得很好。又如在『安達嘎瑪』等處說成就，這是指成就佛陀本身，還是成就其他？有些人認為是指成就佛陀本身，如雲：『九孔之上是至高，打開黃金之門，立即用心識轉移，每天殺婆羅門，造作五無間罪，行盜竊，以業享受邪淫，以此道可得解脫。』從上師們的口傳來看，這指的是在中陰成就持明，並依此成佛。如雲：『以善道，即從梵穴轉移，瑜伽士的，美妙的行者，即轉生為持明等，我為你展示。』因此，從補特伽羅的角度來看，這是不確定的。第三，關於在中陰成就，上師傳承的口訣中對此有深刻而清晰的闡述，但在大多數的經續和論典中，我沒有看到明確的記載。然而，也……
【English Translation】 'I praise the ritual of deceiving death.' Thus it is said. In the fourth chapter of the Guruyoga, eye medicine and the like are mentioned, which are aids to achieving success in this life. To which path do these belong? They belong to the vows and activities. The second is at the time of death, etc. For this situation, even if one does not fully practice other paths, it is acceptable to take them up. The immediate cause (nyegyu) must not be abandoned under any circumstances, but the practice may be interrupted during the practice, like the black practitioner. Is practice and the immediate cause necessary for achieving the fruit? Without practice and the immediate cause, the fruit cannot be achieved. As stated by Acharya Nagarjuna, in the Fifth Stage: 'Just as fire resides in wood, it does not arise until rubbed. Likewise, the mind of enlightenment, without skillful means, cannot be obtained in any way.' Therefore, even in situations such as death, one should do some practice according to one's capacity. This refers to individuals who practice all eleven realizations, but for those who are liberated through empowerment, such as Indrabhuti, and those who are liberated on a single seat, a complete path is not necessary. Because the immediate cause is necessary in any case, the empowerment itself possesses six or eleven paths, so it is necessary to explain in detail how it is possessed. This is well explained in my understanding. Furthermore, as it is said to be accomplished in 'Andaka' and others, does this mean achieving Buddhahood itself, or achieving something else? Some believe that it means achieving Buddhahood itself, as it says: 'Above the nine orifices is the supreme, opening the golden door, immediately transferring the mind, killing a Brahmin every day, committing the five heinous crimes, stealing, enjoying sexual misconduct through karma, one will be liberated by this path.' From the oral instructions of the Lamas, this refers to achieving Vidyadhara in the Bardo and becoming a Buddha based on that. As it says: 'By the path of goodness, that is, transferring from the Brahma aperture, the yogi's, beautiful being, that is, I show you the birth as a Vidyadhara, etc.' Therefore, from the perspective of the individual, it appears uncertain. Third, regarding achieving in the Bardo, the oral instructions of the lineage Lamas explain this profoundly and clearly, but in most of the sutras, tantras, and treatises, I have not seen a clear record. However, also...
ེ་ཤེས་ཐིག་ལེ་ལས། ཡང་ན་ལུས་ནི་སྤངས་མ་ཐག །བརྩོན་པར་མི་ལྡན་པས་ཀྱང་འགྲུབ། ། 1-1091 ཅེས་པ་དང་། སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཞབས་ཀྱིས་ཞལ་གྱི་ལུང་ལས། སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཁྱོད་ཀྱང་ཁྱི་མོས་འབྲས་ཆན་དང་ཞོ་སྐྱུག་པ་དང་ཉ་ཤའི་ཚོད་མ་སོགས་མ་ཟོས་པའི་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་དང་འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེ་ང་ལ་ཁྱིམ་བཙུན་དུ་མཐོང་ནས་ཅུང་ཟད་མ་དད་པའི་འཁྲུལ་རྟོག་པས། །ཐོགས་བཅས་ཀྱི་གཟུགས་དང་བཅས་པའི་ཕུང་པོ་རང་ལུས་མ་སྤངས་པར་ནི། །ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་རྡོ་རྗེ་འཆང་མི་འགྲུབ་སྟེ། །ཡིད་ཤེས་འཁོར་བཅས་ནི་མི་ཤིགས་པ་གྲིབ་མ་ལྟ་བུའི་རྡོ་རྗེའི་སྐུར་གྲུབ་ནས། །བར་དོར་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཡང་དག་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་ལེགས་པར་གསུངས་སོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་ལེའུ་གཉིས་པའི། ཇི་ལྟར་སྒྱུ་མ་རྨི་ལམ་དང་། །ཇི་ལྟར་བར་མའི་སྲིད་ཡིན་པ། །རྟག་ཏུ་གོམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས། །དཀྱིལ་འཁོར་ཉིད་ནི་དེ་བཞིན་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པས་ཟིན་ཟེར་ན་ཡང་། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འདིས་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་བསྟན་གྱི་བར་དོར་འགྲུབ་པའི་ལུང་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་འཕོ་བ་དང་བར་དོ་གཉིས་གང་གི་ནང་དུ་བསྡུ་ན་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་དང་ཚིག་དང་སྡོམ་པའི་ནང་དུ་འདུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ་རིམ་པ་གཉིས་ཀའི་ཁོངས་སུ་བསྡུ་ཞེས་གསུངས་ལ། སློབ་དཔོན་གྱི་ཞལ་སྔ་ནས་ནི་རྫོགས་རིམ་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་བསྡུ་སྟེ། 1-1092 སློབ་དཔོན་བྷ་ཝ་པས་གྲོང་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་ནང་གི་ལས་ཀྱི་ཚོགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེས་ན་འདི་ནི་ལས་ཚོགས་དང་དམ་ཚིག་གཉིས་ཀའི་ཁོངས་སུ་འདུའོ་ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །གང་ལྟར་ཡང་འདའ་ཁ་དང་བར་དོར་འགྲུབ་པར་འདོད་པའི་གང་ཟག་འབྲིང་པོའི་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ཁྱད་པར་བ་ཡིན་ནོ། ། བཞི་པ་སྐྱེ་བ་བརྒྱུད་དེ་འགྲུབ་པར་འདོད་པ་སྨོན་ལམ་གྱི་ལམ་པ་མོས་པ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ནི་སྐྱེ་བ་གཅིག་ནས་བཅུ་དྲུག་གི་བར་རམ་དེ་ལས་ཀྱང་འགོར་བ་སྲིད་ནའང་འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཏེ། འདིའི་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ཁྱད་པར་བ་ནི་སྨོན་ལམ་ཡིན་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་བརྒྱད་པ་ལས། རིགས་སུ་སྐྱེ་དང་དམ་ཚིག་ཅན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་དགུ་པའི་གཉིས་པ་ལས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བདེ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་སོ། །འདི་ནི་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པའི་ཁོངས་སུ་འདུ་བ་ཡིན་ནོ། །སྨོན་ལམ་དང་མོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཇི་ལྟར་འགྲུབ་ན་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པར་སྐྱེ་ཞིང་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་མ་བྱས་ནས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། རྣལ་འབྱོར་པ་གང་དབང་བསྐུར་མེད། །དཀྱིལ་འཁོར་དུ་ནི་མ་ཞུགས་དང་། །གང་ཞིག་རབ་གནས་མ་མཐོང་དང་། །གང་གིས་སྦྱིན་སྲེ
【現代漢語翻譯】 《智慧明點》中說：『或者身體一旦捨棄，即使不具備精進也能成就。』 此外，上師桑結益西（Sangsgye Yeshe，佛陀智慧）也曾口述道：『桑結益西（Sangsgye Yeshe），你因為狗不吃剩飯、酸奶和魚肉等食物，以及柔和金剛（Jampey Dorje）你看到我像個居家修行者一樣，稍微產生了一些不信任的錯覺，所以，不捨棄這個有執著的色蘊之身，今生就無法成就金剛持（Vajradhara）。意識及其所依將轉化為不壞的金剛身，如同影子一般，在中陰（Bardo）中才能圓滿成就殊勝的悉地（Siddhi）。』 有些人引用根本續（Root Tantra）外續第二品中的話：『如幻如夢，如中陰之存在，瑜伽士恒常串習，如是觀想壇城。』認為可以支援此觀點，但事實並非如此。這段話只是用夢境等比喻來說明一切法，並非指在中陰中成就的教證。 那麼，遷識（Phowa）和中陰成就應該歸入哪個範疇呢？上師們說，它們包含在詞句和誓言之中。有些人說，它們包含在兩種次第之中。但上師認為，它們包含在圓滿次第（Dzogrim）之中。 上師巴瓦（Bhava）在奪舍（Grong Jug，遷識的一種）時說，這是內在事業的集合。因此，也有人說，這包含在事業集合和誓言之中。無論如何，對於那些希望在臨終和中陰中成就的人來說，這是中等根器者道路上一個特殊的支分。 第四種是通過轉世來成就，即以發願作為道路，以信心作為道路。從一生到十六生，甚至更長時間都有可能成就。此道的特殊支分是發願。根本續外續第八品中說：『生於高貴種姓，具足誓言。』等等。《桑布扎續》（Samputa Tantra）第九品第二節中說：『愿一切眾生皆得安樂。』等等。這包含在誓言和律儀之中。 如何通過發願和信心來成就呢？轉生為轉輪王（Chakravarti）等，如果不為眾生謀福利，就無法成就果位。《金剛帳續》（Vajra Ghanta Tantra）第十四品中說：『沒有灌頂的瑜伽士，沒有進入壇城，沒有見過加持，沒有進行火供。』
【English Translation】 In the 'Wisdom Drop': 'Or, as soon as the body is abandoned, accomplishment is achieved even without diligence.' Furthermore, the master Sanggye Yeshe (Buddha Wisdom) said verbally: 'Sanggye Yeshe, because the dog does not eat leftover rice, sour yogurt, and fish dishes, and because Jampey Dorje (Gentle Vajra) you saw me as a householder and had some slight misgivings, therefore, without abandoning this body of clinging to form, Vajradhara (Diamond Holder) cannot be accomplished in this life. Consciousness and its retinue will be transformed into an indestructible Vajra body, like a shadow, and in the Bardo (intermediate state) the supreme Siddhi (accomplishment) will be perfectly achieved.' Some quote the second chapter of the Outer Root Tantra: 'Like illusion, like dream, like the existence of the Bardo, the yogi constantly familiarizes himself, thus visualizing the Mandala.' Even if they say they have grasped it, it is not so. This does not mean that all phenomena are like dreams, etc., and that accomplishment in the Bardo is a valid statement. So, into which category should Phowa (transference of consciousness) and Bardo accomplishment be classified? The upper Lamas said that they are contained within words and vows. Some say that they are contained within both stages. But the master said that they are contained within the Completion Stage (Dzogrim). Master Bhava said at the time of Grong Jug (a type of transference of consciousness) that it is a collection of inner activities. Therefore, some also say that this is contained within both the collection of activities and the vows. In any case, for those who wish to achieve accomplishment at the time of death and in the Bardo, this is a special branch of the path for a person of medium capacity. The fourth is to achieve accomplishment through rebirth, which is to take aspiration as the path and faith as the path. It may take from one to sixteen lifetimes, or even longer, but accomplishment will be achieved. The special branch of this path is aspiration. The eighth chapter of the Outer Root Tantra says: 'Born into a noble family, possessing vows.' etc. The second section of the ninth chapter of the Samputa Tantra says: 'May all sentient beings be happy.' etc. This is contained within vows and precepts. How is accomplishment achieved through aspiration and faith? By being born as a Chakravarti (wheel-turning monarch) etc., and without working for the benefit of sentient beings, the fruit cannot be achieved. The fourteenth chapter of the Vajra Ghanta Tantra says: 'A yogi without empowerment, without entering the Mandala, without seeing the blessing, without performing a fire offering.'
ག་མ་བྱས་དང་། ། 1-1093 འཇིག་རྟེན་འདི་དང་ཕ་རོལ་ཏུ། །དེ་ཡི་དངོས་གྲུབ་མཆོག་ཉིད་མེད། །གང་གིས་སློབ་དཔོན་གསོལ་མ་བཏབ། །འདིར་ནི་རིགས་སུ་སྐྱེ་བ་མེད། །ཅེས་སྤང་བྱའི་གང་ཟག་བསྟན་ནས་ལམ་ལ་ཞུགས་ནས་མོས་ན་ཅི་འགྲུབ་སྙམ་ན། དེ་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་ཐོགས་ལ། རྣམ་སྣང་ལ་སོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་སྒོ་ནས་བསྒོམ་པར་བྱ། །གང་ཞིག་བྱང་ཆུབ་མ་ཐོབ་ནའང་། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་གནས་སུ་རྣལ་འབྱོར་པ་དེ། །སྐྱེ་ཞིང་དེའི་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མར་ཡང་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །ཡང་ན་ས་ཡི་བདག་པོ་ཆོས་ལྡན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ཉིད། །འོག་མིན་སོགས་གཙང་མའི་གནས་སུ་མངོན་པར་འགྲོ། །བདེ་བ་ཅན་དང་མཁའ་འགྲོ་སྟེ་མཁའ་སྤྱོད་དང་། །དགའ་ལྡན་དུ་ནི་བློ་ལྡན་འགྲོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། སཾ་པུ་ཊའི་དང་པོའི་བཞི་པ་ལས་ཀྱང་། ཡང་ནི་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ས་བཅུ་གསུམ་པ་ཉིད། །ཡང་ན་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའམ། །འདིས་ནི་གྲུབ་པ་ཆེན་པོ་བརྒྱད། །གཞན་ཡང་ཡིད་ལ་འདོད་པའང་སྟེར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་སྨོན་ལམ་དང་མོས་པ་ལ་གནས་པས་དམ་ཚིག་གི་ཉེས་པས་མ་གོས་ན་སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་ན་འགྲུབ་སྟེ། སློབ་དཔོན་པདྨ་བས་དམ་ཚིག་ལྔ་པ་ལས། གལ་ཏེ་ལྟུང་བ་མེད་གྱུར་ན། །སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་དག་ན་འགྲུབ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཡང་དེའི་སྟེང་དུ་བླ་མ་ལ་དབང་བསྐུར་བ་ཡང་ཡང་མནོས་ན་སྐྱེ་བ་བདུན་ན་འགྲུབ་སྟེ། 1-1094 གསང་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཛོད་ལས། དབང་བསྐུར་ཡང་དག་སྦྱིན་ལྡན་ན། །སྐྱེ་ཞིང་སྐྱེ་བར་དབང་བསྐུར་འགྱུར། །དེ་ཡི་སྐྱེ་བ་བདུན་ན་ནི། །མ་བསྒོམས་པར་ཡང་དངོས་གྲུབ་འཐོབ། །ཅེ་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་བརྩོན་འགྲུས་དང་བསྟུན་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་མྱུར་དུ་འགྲུབ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ལམ་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་གང་ཟག་གི་རིགས་ཀྱི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་བསྟན་ཟིན་ཏེ། ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་དང་དབང་ཐོབ་ནས་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་གང་ཟག་གི་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། ༈ །། ༄། །འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་འབྲས་བུའི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ། དེ་ལྟར་ལམ་རིམ་པ་ཅན་དུ་བསླབ་བམ་ཅིག་ཅར་དུ་བསླབ་ཀྱང་རུང་། ནང་ལ་གཞོལ་བ་བཞིན་ནམ་ཕྱི་ལ་གཞོལ་བ་བཞིན་པས་གང་ལ་བསླབ་ཀྱང་རུང་སྟེ། འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་འབྲས་བུའི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ས་བཅུ་གཉིས་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་བསྟན་པའོ། །དེ་ལ་གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་སའི་རིམ་པ་ལ་གཉིས། སྤྱིར་ས་ཐོབ་པ་གནས་སྐབས་རྣམ་གྲངས་བཞིར་གཞག་པ་དང་། སའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཞིབ་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། ས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པ་དང་། །སྤྱོད་པ་དག་ལ་འ
【現代漢語翻譯】 未做什麼？ 1-1093 於此世及彼世，無有勝彼之成就。何人若未祈請上師，則於此處不得善生。（意為若不祈請上師，則無法獲得殊勝的成就和善趣的轉生。） 如是，于開示應斷之補特伽羅后，若入道而生信，心想能成辦何事耶？即于彼之後，以生起次第之門，觀想如來佛等一切諸佛。縱未得菩提，瑜伽士亦得轉輪王之位。且彼之來世亦復如是。或為具法之土地之主，即為國王。亦可現前往色究竟天等清凈之處。往生極樂世界、空行凈土，以及兜率天，皆為具慧者所往。（意為通過觀想和修行，瑜伽士可以獲得世間和出世間的成就，包括轉輪王位、往生凈土等。） 如是說。桑布扎續第一品第四節中亦云：『或為金剛持，即十三地。或為轉輪王。以此能成辦八大成就，亦能隨心所欲。』 如是說。彼等亦安住于祈願和信心，若未為三昧耶之過所染污，則於十六世能成辦。蓮花生大士于第五誓言中雲：『若無墮罪，則於十六世能成辦。』 如是說。又于其上，若屢屢于上師處領受灌頂，則於七世能成辦。 1-1094 秘密續藏中雲：『若具足圓滿之灌頂，則于生生世世得受灌頂。于彼之七世中，縱未修習亦能獲得成就。』 如是說。如是，當知以勤奮和精進之差別，能迅速成辦。已開示修道之補特伽羅之種類差別。已開示以方便續之現觀和獲得灌頂后修習之補特伽羅之差別，以及一切。 ༈ །། ༄། །果成就之果續之現觀 如是，無論次第修習或頓然修習，無論趨向內在或趨向外在，無論修習何者，果成就之果續之現觀有二：即開示獲得十地之暫時之果之方式，以及開示獲得佛地之究竟之果之方式。其中，暫時之果之地的次第有二：總的來說，獲得地之暫時之果有四種分類；以及詳細解釋地之現觀。初者，現觀莊嚴經中雲：『獲得地乃勝解行，及增上意樂。'
【English Translation】 What was not done? 1-1093 In this world and the next, there is no higher attainment than that. Whoever does not supplicate the guru will not be born into a good lineage here. (Meaning that without supplicating the guru, one cannot obtain supreme attainments and good rebirths.) Thus, after pointing out the individuals to be abandoned, if one enters the path and has faith, what does one think can be accomplished? Immediately after that, one should meditate on all the Buddhas, such as Vairochana, through the stages of generation. Even if one does not attain enlightenment, that yogi will be born into the state of a universal monarch. And that rebirth will also occur in his future life. Or he will be the lord of the earth, a righteous king. He will also manifestly go to the pure realms such as Akanishta. He will go to Sukhavati, the realm of the Dakinis, and Tushita, the Joyful Land, as an intelligent being. (Meaning that through contemplation and practice, a yogi can attain worldly and transcendental achievements, including the position of a universal monarch and rebirth in pure lands.) Thus it is said. Also, in the first chapter, fourth section of the Samputa Tantra, it says: 'Or he will be a Vajradhara, the thirteenth bhumi. Or a universal monarch. Through this, he will accomplish the eight great siddhis, and also grant whatever he desires.' Thus it is said. They also abide in aspiration and faith, and if they are not defiled by the faults of samaya, they will be accomplished in sixteen lifetimes. Guru Padmasambhava said in the Fifth Vow: 'If there are no transgressions, it will be accomplished in sixteen lifetimes.' Thus it is said. Furthermore, if one repeatedly receives empowerment from the guru, it will be accomplished in seven lifetimes. 1-1094 In the Treasury of Secret Tantras it is said: 'If one has perfect empowerment, one will be empowered in life after life. In those seven lifetimes, one will attain accomplishment even without practice.' Thus it is said. Likewise, one should know that it can be accomplished quickly through the distinctions of diligence and effort. The distinctions of the types of individuals who practice the path have been shown. All the distinctions of the individuals who practice after obtaining the realization and empowerment of the means tantras have been shown. ༈ །། ༄། །The Manifest Realization of the Fruit Tantra of Accomplishing the Fruit Thus, whether one studies gradually or all at once, whether one inclines inward or outward, whichever one studies, the manifest realization of the fruit tantra of accomplishing the fruit is twofold: namely, showing the way to accomplish the temporary fruit of the twelve bhumis, and showing the way to accomplish the ultimate fruit of the Buddha bhumi. Among these, there are two stages to the temporary fruit of the bhumis: generally, there are four categories for the temporary fruit of attaining the bhumis; and a detailed explanation of the manifest realization of the bhumis. The former is from the Ornament of the Sutras: 'Attaining the bhumis is through aspiration and conduct.'
ཇུག་པ་དང་། །རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ས་རྣམས་ནི། །གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཞི། ། 1-1095 ཞེས་གསུངས་ཏེ། མོས་པས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་སྟེ། ས་དང་པོ་ལ་མོས་པ་ཐོབ་པའོ། །སྤྱོ་པས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པའི་སའི་ཚེ་ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ལ་འཇུག་པའོ། །རྟོགས་པས་ཐོབ་པ་ནི་ས་དང་པོ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྟོགས་ནས་ལམ་ཐམས་ཅད་ཐེག་པ་གཅིག་ཏུ་རྟོགས་པའོ། །གྲུབ་པས་ཐོབ་པ་ནི། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ས་ལ་འཇུག་༼པ་དང་ཞུགས་༽པའི་ཚེའོ། །འདིར་ས་དེ་དག་ལས་གང་ཡིན་ཞེ་ན། རྟོགས་པའི་ས་དང་། གྲུབ་པའི་སའོ། །འོ་ན་ས་དང་པོས་མ་གྲུབ་བམ་ཞེ་ན། ཅུང་ཟད་གྲུབ་སྟེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ཉིད་ལས། ས་རྣམས་ཐམས་ཅད་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱ། །གྲུབ་པ་དག་ཀྱང་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཡང་འདོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། མོས་སྤྱོད་ནི་མ་གྲུབ་པའོ། །ལྷག་མ་གཉིས་ནི་གྲུབ་པའོ། །གྲུབ་པ་ལ་ས་བདུན་པ་མན་ཆད་ནི་མ་གྲུབ་པའོ། །དེ་ཡན་ཆད་ནི་གྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་འདིར་རྟོགས་པ་དང་གྲུབ་པའི་སའམ་མ་གྲུབ་པ་༼དང་གྲུབ་པ་༽ཞེས་བྱ་བ་ཉིད་དུའང་བསྡུར་བཏུབ་པས། ས་དང་པོ་ཡན་ཆད་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཡིན་ནོ། ། སྤྱི་དོན་གཉིས་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཞིབ་ཏུ་བཤད་ན། ས་རེ་ལ་བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་དག་ལས་དུ་མ་བཤད་ཀྱང་འདིར་བླ་མའི་གསུང་གིས་ས་རེ་རེ་ལ་བསྡུས་པའི་དོན་བཞི་བཞི་སྟེ། 1-1096 ས་གྲུབ་པའི་རྒྱུ་གང་ཡིན་པ་དང་། རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། གྲུབ་པའི་རྟགས་དང་། མིང་གི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། བརྒྱུད་པའི་རྒྱུ་དང་། དངོས་ཀྱི་རྒྱུའོ། །དང་པོ་ནི་སྤྱོད་པ་དང་། ཉེ་རྒྱུ་སྟེ། དེ་ཡང་ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དྲོད་ཆེན་པོ་མཐོང་ལམ་ཐོབ་སྟེ། དེ་ནས་ཀུན་བཟང་གི་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པ་ཡིན་ཏེ། དེའང་མྱུར་དུ་འགྲུབ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཀུན་བཟང་ཟླ་བ་གཅིག་ཏུ་སྤྱད་པས་ས་བརྒྱད་པ་མངོན་དུ་བྱས་ནས། དེ་ནས་ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་ནས་ནང་རྟེན་འབྲེལ་བསྒྲིགས་ནས་ཉེ་རྒྱུ་ཞག་བདུན་གྱིས་ས་ལྷག་མ་རྣམས་འགྲུབ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། དེའང་རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། ཉི་མ་གཅིག་གིས་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། སྔར་ཉེ་རྒྱུའི་སྐབས་སུ་བརྗོད་ཟིན་ཏོ། །འདི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་ཡང་མཐུན་ཏེ། གསང་ཆེན་ཐབས་ལ་མཁས་པ་ལས་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་འདོད་ན་ཞག་བདུན་ནའང་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་འགྲུབ་ལ། འདོད་ན་བསྐལ་པ་བརྒྱ་ནའང་འགྲུབ་བོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ཡང་དུས་རིང་དུ་སྡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པའི་མཇུག་ཏུ་ཉེ་རྒྱུའི་ཆ་མཐུན་སྤྱད་ནས། དྲོད་ཆེན་པོ་ཐོབ་པས་ཀུན་བཟང་གི་སྤྱོད་པས་ཟླ་བའམ། 1-1097 ལོའམ། བསྐལ་པ་
【現代漢語翻譯】 『入及悟入，諸地以成就之門有四種。』 如是說，以信得地是指信行地，即于初地獲得信。以行得地是指于信地之時進入十種行。以悟得地是指于初地悟入法界，悟入一切道為一乘。以成就得地是指進入不退轉地之時。此處是諸地中的哪一種呢？是悟入地和成就地。那麼初地沒有成就嗎？稍微成就，如《經莊嚴論》中所說：『諸地一切未成就，及成就當知，成就亦有未成就，及成就亦應許。』如是說，信行是未成就。其餘二者是成就。于成就中，七地以下是未成就。其以上是成就。對此，此處可比較為悟入和成就地，或未成就和成就，是初地以上的現觀。 第二個總義，詳細解釋現觀，每一地于經和論中多有解釋，但此處以上師之語，每一地歸納為四義： 成就地的因是什麼，悟入的差別，成就的相，以及名稱的意義。第一點分為兩種：傳承的因和直接的因。第一種是行和近因，即依靠普賢的行，獲得大暖相，然後修持普賢行，如果想要快速成就，修持普賢行一個月即可現證八地，然後依靠手印，安排內在的緣起，近因七天即可成就其餘諸地，如《金剛帳續》所說：『一日即可成就。』等等，之前在近因時已經說過。這與波羅蜜多也相符，從大秘密方便善巧中，獲得不生法忍的菩薩，如果想，七天也能成就無上菩提，如果想，百劫也能成就。又如果想要長時間安住，在普賢行的結尾修持近因的順品，獲得大暖相，以普賢行一個月或
【English Translation】 'Entering and realizing, the grounds are fourfold through the door of accomplishment.' Thus it is said, obtaining the ground through faith refers to the ground of faith practice, that is, obtaining faith in the first ground. Obtaining the ground through practice refers to entering the ten practices at the time of the ground of faith. Obtaining the ground through realization refers to realizing the Dharmadhatu in the first ground and realizing all paths as one vehicle. Obtaining the ground through accomplishment refers to the time of entering the irreversible ground. Which of these grounds is it here? It is the ground of realization and the ground of accomplishment. Then, is the first ground not accomplished? It is slightly accomplished, as it is said in the 'Ornament of the Sutras': 'All the grounds are known as unaccomplished and accomplished. Even the accomplished are considered unaccomplished and accomplished.' Thus it is said, faith practice is unaccomplished. The remaining two are accomplished. Among the accomplished, the seventh ground and below are unaccomplished. Those above that are accomplished. In this regard, here it can be compared to the ground of realization and accomplishment, or unaccomplished and accomplished, which is the Abhisamaya from the first ground onwards. The second general meaning, explaining Abhisamaya in detail, each ground is explained in many ways in the Sutras and Shastras, but here, according to the words of the Guru, each ground is summarized into four meanings: What is the cause of the accomplished ground, the difference of realization, the sign of accomplishment, and the meaning of the name. The first point is divided into two: the cause of the lineage and the direct cause. The first is practice and the proximate cause, that is, relying on the practice of Samantabhadra, obtaining great warmth, and then practicing the practice of Samantabhadra. If one wants to achieve quickly, practicing the practice of Samantabhadra for a month can manifest the eighth ground, and then relying on the Mudra, arranging the inner dependent origination, the proximate cause can accomplish the remaining grounds in seven days, as it is said in the 'Vajra Tent Tantra': 'It can be accomplished in one day.' etc., which has been said before in the context of the proximate cause. This is also consistent with the Paramitas, from the great secret skillful means, the Bodhisattva who obtains the forbearance of non-arising Dharmas, if he wishes, can achieve unsurpassed Bodhi in seven days, and if he wishes, can achieve it in a hundred kalpas. Also, if one wants to abide for a long time, at the end of the practice of Samantabhadra, practice the concordant aspects of the proximate cause, obtain great warmth, and with the practice of Samantabhadra for a month or
ལ་སོགས་པ་དུས་ཇི་སྲིད་འདོད་པར་སྤྱད་པས། ས་བཅུ་གཉིས་མངོན་དུ་བྱས་ཏེ། ཉེ་རྒྱུ་ཞག་བདུན་གྱིས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའང་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་དངོས་ཀྱི་རྒྱུ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་བཞི་སྟེ། དེའང་གཉིས་ནི་༼ལུས་༽རྩ་དང་། རྩའི་ཡི་གེ་དང་། ཁམས་བདུད་རྩི་དང་། རླུང་རྣམས་དབུ་མའི་ནང་དུ་རིམ་གྱིས་ཐིམ་པས་ས་རྣམས་རིམ་གྱིས་རྟོགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་རྩ་ནི་ཕྲ་མོ་བྱེ་བ་ཕྲག་ཕྱེད་དང་བཞི། དེ་ལས་བསྡུ་ན་ཡན་ལག་གི་རྩ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་སྟོང་ཕྲག་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས། ཡི་གེ་དགོད་པའི་རྩ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་བརྒྱ་ཉི་ཤུ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་དག་པ་ལ་དགོངས་ནས་སྦས་པའི་རྩ་ལྔ་བསྣན་པས་སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་ནམ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འབབ་པ་གཙོ་བོའི་དབང་དུ་བྱས་ན་རྩ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་སོ། །རྩ་ཡི་གེ་ནི་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་པོ་དེ་ཉིད་དང་། གཞན་ཡང་ཡི་གེའི་དབྱིབས་སུ་གནས་པ་རྣམས་སོ། །བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ནི་མི་ཕྱེད་མ་ནི་སོ་དང་སེན་མོ་སྐྱེད་པའི་ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མ་གནས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སོ། །རླུང་ནི་ལས་ཀྱི་རླུང་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་སྟེ། དེ་ཉིད་ལ་ཡུལ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཡུལ་རེ་རེ་ན་དགུ་བརྒྱ་པ་ཕྲག་རེ་རེ་གནས་ལ། 1-1098 ཡུལ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཡུལ་རེ་ན་དྲུག་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་རྩ་ལྔ་པ་རེ་གནས་པ་སྟེ། འདིར་ནི་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་པ་གཙོར་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་རྩ་རྣམས་ཀྱི་རླུང་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམས་དབུ་མར་རིམ་གྱིས་ཐིམ་པ་ལས་ས་རྣམས་ཀྱི་རྟོགས་པ་སྐྱེའོ། །དེ་ལ་ཡུལ་དུ་དུ་ལས་ས་རེའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ་སྙམ་ན། རྒྱུད་ཁ་ཅིག་ལས་གྲངས་ལ་ངེས་པ་མ་བཤད། ཁ་ཅིག་ལས་བཤད་པ་ལ་མང་ཉུང་མི་མཐུན་པ་སྣང་ཡང་བཤད་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ན་ཐོག་མར་ས་གཉིས་དང་། ཐ་མར་ས་གཉིས་ནི་ཡུལ་བཞི་བཞིའི་ས་རེ་རེའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ་ལ། བར་གྱི་ས་བརྒྱད་ལ་ནི་ས་རེ་རེ་ལ་ཡུལ་གཉིས་གཉིས་ཀྱི་རླུང་སེམས་ལ་སོགས་ཐིམ་པ་ལས་སྐྱེ་བར་བརྟག་པ་དྲུག་པ་ལས་གསལ་ལོ། །མཇུག་ཏུ་ས་བཅུ་གསུམ་པ་ནི་རླུང་སེམས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྟོབས་བསྡམས་པས་སྙིང་གའི་ནང་དབུ་མ་ཉིད་ལ་བརྟེན་པའི་སྦས་པའི་རྩ་ལྔས་གཙོ་བྱས་ཏེ། སྤྱི་གཙུག་གི་དབུ་མར་ཐིམ་པ་ལས་བཅུ་གསུམ་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའོ། །སྟོབས་བསྡམས་པ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རྩ་ལྔ་པོ་འདི་ན་རླུང་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གྲངས་སུ་བྱས་པས་སྔར་གྱི་རྣམ་པ་ཉིད་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དབུ་མའི་མདུད་པའི་གྲངས་ལ་སོགས་པ་ནི་འདིར་མི་གསུང་ངོ་། ། 1-1099 རྒྱུ་བསྟན་པའོ། །རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་ནི་ས་དང་པོ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་བདག་མེད་པ་ཚེས་གཅིག་པའི་ཟླ་བ་ལྟ
【現代漢語翻譯】 等，隨心所欲地使用，可以顯現十二地。也有通過近因七天內成就果位的。第二，真實的因是四個脈輪，也就是（身）脈、脈之字、界（梵文：dhātu，漢語：元素）甘露和氣，依次融入中脈，從而依次證悟諸地。其中，脈有微細脈四億五千萬條。如果歸納起來，主要的支脈有七萬二千條。如果按照書寫文字的主要脈來算，有一百二十條。如果考慮到三十七道品清凈，加上隱藏的五脈，就是三十七條。如果以菩提心降臨為主，則有三十二條脈。脈之字就是那三十二條脈本身，以及其他存在於文字形狀中的脈。菩提心是指從不分離的，是產生牙齒和指甲的界（梵文：dhātu，漢語：元素）的精華等。氣是二萬一千六百種業氣。如果按照二十四個處來算，每個處有一萬個。如果按照三十二個處來算，每個處有六百七十五個。這裡主要指三十二個處。像這樣的脈的氣和菩提心依次融入中脈，從而產生諸地的證悟。那麼，從哪個處產生哪個地的證悟呢？有些經典沒有明確說明數量。有些經典雖然說了，但數量多少不一。如果遵循經典所說的，那麼最初的兩個地和最後的兩個地，分別從四個處的每個處證悟一個地。中間的八個地，則從每個地的兩個處的風心等融入而產生。在第六個觀察中對此有詳細說明。最後，第十三個地是所有風心力量的集合，主要依靠位於心間的，以中脈為基礎的五個隱藏脈，融入頂輪的中脈，從而證得第十三個佛地。為什麼要集合力量呢？因為這五個脈中的風和菩提心的數量，與之前的狀態相比並沒有增加。中脈的結的數量等，這裡沒有說明。 這是對因的闡述。證悟的差別是，初地證悟一切法界（梵文：Dharmadhātu，漢語：法界）普遍存在，無我，如同初一的月亮。
【English Translation】 Etc., using them as desired for as long as one wishes, one can manifest the twelve bhumis (grounds). There are also those who accomplish the fruit within seven days through the proximate cause. Secondly, the actual cause is the four chakras (wheels), which are the (body) channels, the letters of the channels, the elements (dhātu) nectar, and the winds, which gradually dissolve into the central channel, thus realizing the bhumis (grounds) in sequence. Among these, there are four hundred and fifty million subtle channels. If summarized, there are seventy-two thousand main branch channels. If considering the main channels for writing letters, there are one hundred and twenty. Considering the purification of the thirty-seven factors of enlightenment, adding the five hidden channels, there are thirty-seven. If considering the descent of bodhicitta (enlightenment mind) as primary, there are thirty-two channels. The letters of the channels are those same thirty-two channels, and others that exist in the form of letters. Bodhicitta (enlightenment mind) is the essence of the elements (dhātu) that produce teeth and nails, which is inseparable, and so on. The winds are twenty-one thousand six hundred karmic winds. If considering the twenty-four places, each place has ten thousand. If considering the thirty-two places, each place has six hundred and seventy-five. Here, the thirty-two places are considered primary. From the gradual dissolution of the winds and bodhicitta (enlightenment mind) of such channels into the central channel, the realization of the bhumis (grounds) arises. So, from which place does the realization of which bhumi (ground) arise? Some tantras (texts) do not specify a definite number. Although some tantras (texts) do specify, the numbers vary. If following the tantras (texts) that do specify, the first two bhumis (grounds) and the last two bhumis (grounds) each realize one bhumi (ground) from each of the four places. The middle eight bhumis (grounds) arise from the dissolution of wind and mind, etc., from two places for each bhumi (ground). This is explained in detail in the sixth examination. Finally, the thirteenth bhumi (ground) is the collection of the power of all wind and mind, mainly relying on the five hidden channels located in the heart, based on the central channel, dissolving into the central channel at the crown of the head, thus realizing the thirteenth Buddha bhumi (ground). Why collect the power? Because the number of wind and bodhicitta (enlightenment mind) in these five channels is no more than the previous state. The number of knots in the central channel, etc., is not mentioned here. This is the explanation of the cause. The distinction of realization is that the first bhumi (ground) realizes that the Dharmadhātu (法界) (Dharmadhātu, 天城體：धर्मधातु, Romanization: dharmadhātu, meaning: the realm of dharma) is all-pervasive, selfless, like the first day's moon.
་བུར་རྟོགས། གཉིས་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ་བཅུ་གསུམ་པའི་བར་དུ་ཇེ་གསལ་ཇེ་གསལ་རྟོགས་ཏེ། ཚེས་གཉིས་ནས་བཅོ་ལྔའི་ཟླ་བ་བཞིན་ནོ། །རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་རོ། །གྲུབ་པའི་རྟགས་ལ་གཉིས་ཏེ། ས་དང་པོའི་རྟགས་དང་། ས་ལྷག་མ་རྣམས་དེས་བསྒྲེའོ། །དང་པོ་ནི་བཅུ་གསུམ་༼གཉིས་༽ཏེ། མདོ་སྡེ་ས་བཅུ་པ་ལས། ཇི་སྐད་དུ་སྐད་ཅིག་ཐང་ཅིག་ཡུད་ཙམ་གཅིག་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་བརྒྱ་རབ་ཏུ་ཐོབ་པ་དང་། དེ་དག་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་། སངས་རྒྱས་བརྒྱ་མཐོང་བ་དང་དེ་དག་གི་བྱིན་རླབས་ཀྱང་ཡང་དག་པར་ཤེས་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་བརྒྱ་གཡོ་བར་བྱེད་པ་དང་། ཞིང་བརྒྱར་ཡང་འགྲོ་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་བརྒྱ་སྣང་བར་བྱེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་བརྒྱ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དང་། བསྐལ་པ་བརྒྱར་གནས་པར་བྱེད་པ་དང་། བསྐལ་པ་བརྒྱ་ལ་སྔོན་དང་ཕྱི་མའི་མཐར་འཇུག་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྒོ་བརྒྱ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་། ལུས་བརྒྱ་ཀུན་ཏུ་སྟོན་པ་དང་། ལུས་རེ་རེ་ལ་ཡང་འཁོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བརྒྱ་བརྒྱ་དང་ལྡན་པར་ཀུན་ཏུ་སྟོན་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་རྣམས་བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ནི། 1-1100 སྙོམས་འཇུག༡་མཐོང༢་དང་བྱིན་རླབས་ཤེས༣། །གཡོ༤་འགྲོ༥་སྣང༦་མིན་༼སྨིན༧་༽བསྐལ་པར་གནས༨། །སྔོན༩་ཕྱི་ཆོས་སྒོ་༡༠ལུས་བརྒྱ་སྟོན༡༡། །གཅིག༡༢་ལ་བསྐོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ། །ཞེས་བྱ་བར་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡོན་ཏན་བཅུ་གསུམ་༼གཉིས་༽པོ་དེ་དག་ཀྱང་བརྒྱ་ཕྲག་ནི་ས་དང་པོའི་འོ། །གཉིས་པ་ས་ལྷག་མ་རྣམས་དེས་བསྒྲེ་བ་ནི་བཅུ་གཅིག་སྟེ་བཅུ་གསུམ་༼གཉིས་༽པོ་དེ་ཉིད་ས་གཉིས་པ་ལ་ནི་བཅུ་གསུམ་༼གཉིས་༽པ་སྟོང་ཐོབ་བོ། །གསུམ་པ་ལ་ནི་འབུམ་ཐོབ་བོ། །བཞི་པ་ལ་ནི་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་ཐོབ་བོ། །ལྔ་པ་ལ་ནི་བྱེ་བ་སྟོང་ཐོབ་བོ། །དྲུག་པ་ལ་ནི་བྱེ་བ་འབུམ་ཐོབ་བོ། །བདུན་པ་ལ་ནི་བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་ཕྲག་འབུམ་ཐོབ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ཡན་ཆད་ཡོན་ཏན་དེ་དག་ལ་གྲངས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བགྲང་བར་མི་ནུས་པས། རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བགྲང་སྟེ། བརྒྱད་པ་ལ་ནི་ཇི་སྐད་བཤད་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་འབུམ་གྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་རྡུལ་སྙེད་ཐོབ། དགུ་པ་ལ་ནི་ཡོན་ཏན་རྣམས་སྟོང་གསུམ་གྱི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གྲངས་མེད་པ་འབུམ་ཕྲག་བཅུའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་རྡུལ་སྙེད་ཐོབ། བཅུ་པ་ལ་ནི་ཇི་སྐད་དུ་བསྟན་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཡང་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་རྡུལ་སྙེད་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། ། 1-1101 གཞན་ཡང་ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པ་འདིས་ཡོན་ཏན་གཞན་ཡང་རང་གི་ལུས་ཀྱི་བ་སྤུའི་བུ་ག་རེ་རེར་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་བགྲང་བ་ལས་འདས་རེ་རེ་ཞིང་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཞལ
【現代漢語翻譯】 如初一之月，逐漸領悟。從第二地到第十三地，領悟越來越清晰，如同初二到十五的月亮。這是領悟的差別。 成就的徵象有二：初地的徵象，以及其餘各地的徵象，都依此衡量。初地的徵象有十三（應為十二）：如《十地經》所說：『剎那、瞬間、片刻之間，獲得百種三摩地，併入于這些三摩地，見到百位佛陀，並如實知曉他們的加持，能震動百個世界，也能前往百個佛土，能照亮百個世界，能成熟百個眾生，能住于百劫，能于百劫中通達前後際，能開顯百種法門，能示現百種身相，每個身相都具有百位菩薩圍繞。』 這些內容可以用偈頌概括： 入定１、見佛２、知加持３， 震動４、前往５、照亮６、成熟７、住劫８， 前後９、法門１０、示百身１１， 於一１２勤奮作圍繞。 應當如此理解。因此，這十三（應為十二）種功德，以百為單位是初地的功德。 第二，其餘各地的功德依此衡量，有十一項，即這十三（應為十二）種功德，在二地時獲得千倍，三地時獲得十萬倍，四地時獲得百千萬億倍，五地時獲得十億倍，六地時獲得千億倍，七地時獲得千億億倍。應當知曉。 此後，這些功德無法用數字衡量，只能用極微塵來衡量。八地時，如前所述的功德，獲得相當於百千世界極微塵數量的功德。九地時，獲得相當於無數百千大千世界極微塵數量的功德。十地時，如前所述的功德，獲得相當於不可說不可說極微塵數量的功德。 此外，安住於十地的菩薩，還能在自身每個毛孔中顯現無數無量的佛陀，每位佛陀又有無數無量的菩薩圍繞。
【English Translation】 Like the waxing moon of the first day, realization gradually dawns. From the second bhumi to the thirteenth, realization becomes increasingly clear, like the moon from the second to the fifteenth day. This is the difference in realization. The signs of accomplishment are twofold: the signs of the first bhumi, and the remaining bhumis are measured by this. The signs of the first bhumi are thirteen (should be twelve): As stated in the Dasabhumika Sutra: 'In an instant, a moment, a short time, one obtains a hundred samadhis, enters into those samadhis, sees a hundred Buddhas, and truly knows their blessings, can shake a hundred worlds, can go to a hundred Buddha-fields, can illuminate a hundred worlds, can ripen a hundred sentient beings, can abide for a hundred kalpas, can penetrate the beginning and end of a hundred kalpas, can reveal a hundred Dharma-gates, can manifest a hundred bodies, and each body is surrounded by a hundred bodhisattvas.' These can be summarized in a verse: Enter samadhi 1, see Buddhas 2, know blessings 3, Shake 4, go 5, illuminate 6, ripen 7, abide in kalpas 8, Beginning and end 9, Dharma-gates 10, manifest hundred bodies 11, At one 12, diligently strive to surround. It should be understood in this way. Therefore, these thirteen (should be twelve) qualities, in units of hundreds, are the qualities of the first bhumi. Secondly, the qualities of the remaining bhumis are measured by this, there are eleven items, that is, these thirteen (should be twelve) qualities, in the second bhumi, one obtains a thousand times, in the third bhumi, one obtains a hundred thousand times, in the fourth bhumi, one obtains a hundred million times, in the fifth bhumi, one obtains a billion times, in the sixth bhumi, one obtains a hundred billion times, in the seventh bhumi, one should know that one obtains a hundred trillion times. Thereafter, these qualities cannot be measured by numbers, but can only be measured by atoms. In the eighth bhumi, the qualities as described above, one obtains qualities equivalent to the number of atoms in a hundred thousand worlds. In the ninth bhumi, one obtains qualities equivalent to the number of atoms in countless hundreds of thousands of great trichiliocosms. In the tenth bhumi, the qualities as shown above, one obtains qualities equivalent to the number of inexpressible inexpressible atoms. Furthermore, a bodhisattva abiding in the tenth bhumi can also manifest countless Buddhas in each pore of his body, and each Buddha is surrounded by countless bodhisattvas.
་གྱིས་མི་ལང་བའི་འཁོར་མངའ་བ་དག་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལ་རྣམ་པ་གཞན་དང་གཞན་དག་ཏུའང་སྟོན་པར་ནུས་ལ། དེ་ལས་གཞན་འགྲོ་བ་ལྔའི་འཁོར་བ་མི་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བ་ཐ་དད་པ་རྣམས་མ་འདྲེས་པར་བ་སྤུའི་ཁུང་བུ་རེ་རེ་ནས་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལ་སྟོན་པར་ནུས་ཤིང་། བརྒྱ་བྱིན་དང་། ཚངས་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་སྐྱོང་བ་དང་། མིའི་རྒྱལ་པོ་དང་། ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་འདུལ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བརྒྱ་བྱིན་ལ་སོགས་པའི་གཟུགས་བཟུང་ནས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་ཆོས་སྟོན་པར་ནུས་སོ། །ས་བཅུ་གཅིག་པ་ལ་དེས་དཔེ་བྱ་བར་མི་བཟོད་པ་ཐོབ་པ་དང་། བཅུ་གཉིས་པ་ཡང་གོང་མ་ལས་ཆེས་ཆེ་བ་ཉིད་ཐོབ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་རྒྱས་པར་ནི་མདོ་སྡེ་ས་བཅུ་པ་ཉིད་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་མན་ངག་ལས་བཙལ་བར་བྱ་སྟེ་འདིར་རྒྱས་པར་ནི་མི་གསུང་ངོ་། །གྲུབ་པའི་རྟགས་རྣམས་སོ། །མིང་གི་དོན་གང་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་མིང་གི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན་པ་དང་། 1-1102 ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཐུན་མོང་བའི་མིང་ལ་སྦྱར་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི་གཉིས། ཕྱིའི་ཡུལ་གྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། དེ་ཉིད་ནང་གི་ཡུལ་དང་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བདུན་པ་ལས། གནས་དང་ཉེ་བའི་གནས་དང་ནི། །ཞིང་དང་ཉེ་བའི་ཞིང་དང་ནི། །ཚནྡོ་ཉེ་བའི་ཚནྡོ་ཉིད། །དེ་བཞིན་འདུ་བ་ཉེ་འདུ་བ། །འཐུང་གཅོད་ཉེ་བའི་འཐུང་གཅོད་དང་། །དུར་ཁྲོད་ཉེ་བའི་དུར་ཁྲོད་ཉིད། །འདི་རྣམས་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་ཏེ། །ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག་མགོན་པོ་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་གི་དོན་ནི་ཕྱི་རོལ་ན་གནས་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཉིས་ལས་ཕྱེ་བའི་ཡུལ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་དེ་ཉིད་ནང་ནའང་ཡོད་དེ། སྤྱི་བོ་པུལླཱི་ར་མཱ་ལ་ཡ་ལ་སོགས་པ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་པའོ། །དེ་ལ་ཕྱི་དང་ནང་གི་པུལླཱི་ར་མཱ་ལ་ཡ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་བཞི་ལ་ནི་གནས་ཞེས་གསུངས་ལ། ནང་དུ་ཡུལ་བཞིའི་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ་པ་ལས་ས་དང་པོའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ་ལ། དེའི་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཡུལ་བཞི་ན་གནས་པའི་དཔའ་བོ་དང་རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཡིན་ཡང་ས་དང་པོ་ཐོབ་པའི་ཚུལ་བཟུང་ནས་གནས་པ་རྣམས་དང་། ཡུལ་རྣམས་བདག་གི་དབང་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ས་དང་པོ་ལ་གནས་ཞེས་བརྡ་གདགས་སོ། ། 1-1103 དེ་བཞིན་དུ་ས་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱང་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཉེ་བའི་གནས་དང་ཞིང་ལ་སོགས་པ་ལ་སྦྱར་ཏེ་རྒྱས་པར་རྟོགས་པར་བྱའོ། །འདི་རྣམས་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་ཏེ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གནས་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཉིས་པོ་འདི་རྣམས་ས་བཅུ་གཉིས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག་མགོན་པོ་ཉ
【現代漢語翻譯】 能夠于每一個剎那，示現無量無數、種類各異的眷屬；不僅如此，還能于每一個剎那，從每一個毛孔中，清楚地示現五道輪迴中人等各種不同的眾生；對於應以帝釋（梵文：Śakra，佛教護法神）、梵天（梵文：Brahmā，印度教的創造之神）、世間守護神、人王、聲聞（梵文：Śrāvaka，聽聞佛陀教誨而證悟的弟子）、獨覺（梵文：Pratyekabuddha，不依賴他人教導而獨自證悟者）以及如來（梵文：Tathāgata，佛陀的稱號之一）調伏的眾生，則化現為帝釋等形象，自然而然地為他們宣說佛法。獲得第十一地時，能獲得無與倫比的典範，而第十二地也應知是獲得了遠勝於前者的成就。至於其他功德的詳細差別，應從《十地經》（梵文：Daśabhūmika Sūtra）以及不共的口訣中尋求，此處不作詳述。以上是成就的徵象。 名稱的含義是什麼呢？這有兩種：一是從不共名稱的角度作簡要說明；二是將不共的特性與共同的名稱結合起來進行詳細闡述。第一種又分為兩種：一是外境的詳細分類；二是將外境與內境結合起來進行說明。第一種，如根本續第一品的第七節所說：『處所及近處，田園及近園，壇城及近壇，以及會合處，飲血及近飲，尸林及近林，此等十二地，十地自在尊。』 這些話的意思是，從外境的十二處所等中，可以區分出三十二種境。第二種，同樣的境也存在於內在，即頂輪、普拉瑪拉雅等三十二處。其中，外內境的普拉瑪拉雅等四境被稱為『處所』。內在四境的氣息融入中脈，從而生起初地的證悟。由於與此相關的外境四處所居住的勇士和瑜伽母們，即使是化身，也示現獲得初地的形象而安住，並且由於這些境已成為自己的掌控，因此初地被稱為『處所』。 同樣，第二地等也應依次與近處、田園等結合起來，詳細理解。『此等十二地』，意為這十二處所等即是十二地等。『十地自在尊』等。
【English Translation】 Being able to manifest at every instant countless and diverse retinues; moreover, being able to clearly manifest at every instant from every pore the various distinct beings of the five realms of samsara, such as humans; for beings to be tamed by Śakra (Sanskrit: Śakra, Buddhist Dharma protector), Brahmā (Sanskrit: Brahmā, Hindu god of creation), world guardians, human kings, Śrāvakas (Sanskrit: Śrāvaka, disciples who attain enlightenment by hearing the Buddha's teachings), Pratyekabuddhas (Sanskrit: Pratyekabuddha, those who attain enlightenment independently without relying on others' teachings), and Tathāgatas (Sanskrit: Tathāgata, one of the titles of the Buddha), to manifest as forms such as Śakra and spontaneously teach the Dharma to them. Upon attaining the eleventh bhūmi, one obtains an incomparable exemplar, and the twelfth bhūmi should also be known to have attained an achievement far surpassing the former. As for the detailed differences of other qualities, one should seek them from the Daśabhūmika Sūtra (Sanskrit: Daśabhūmika Sūtra) and uncommon oral instructions, as they are not elaborated here. These are the signs of accomplishment. What is the meaning of the name? There are two aspects: first, a brief explanation from the perspective of the uncommon name; second, a detailed explanation by combining the uncommon characteristics with the common name. The first is further divided into two: first, a detailed classification of the external environment; second, an explanation by combining the external environment with the internal environment. The first, as stated in the seventh section of the first chapter of the root tantra: 'Place and nearby place, field and nearby field, mandala and nearby mandala, and gathering place, drinking blood and nearby drinking, charnel ground and nearby charnel ground, these twelve are the bhūmis, the lord of the ten bhūmis.' The meaning of these words is that from the twelve places and so on in the external environment, thirty-two realms can be distinguished. The second, the same realms also exist internally, namely the thirty-two places such as the crown chakra, Pūlīramalaya, and so on. Among them, the four external and internal realms of Pūlīramalaya and so on are called 'places.' The breath of the four internal realms merges into the central channel, thereby giving rise to the realization of the first bhūmi. Because the heroes and yoginis residing in the four external realms related to this, even though they are emanations, manifest the appearance of attaining the first bhūmi and abide, and because these realms have become under one's control, the first bhūmi is called 'place.' Similarly, the second bhūmi and so on should also be combined with nearby places, fields, and so on in sequence for detailed understanding. 'These twelve are the bhūmis' means that these twelve places and so on are the twelve bhūmis, and so on. 'The lord of the ten bhūmis,' and so on.
ིད། །ཅེས་བྱ་བ་ནི་ས་བཅུ་པའི་དབང་ཕྱུག་གི་མགོན་པོ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་གཞན་གྱིས་བརྗོད་མི་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་འདིས་ནི་ས་བཅུ་གཉིས་བརྗོད་ཀྱི། གཞན་གྱིས་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཐུན་མོང་བའི་མིང་ལ་སྦྱར་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། ས་བཅུ་གཉིས་སོ་སོའི་མིང་དོན་དང་། ས་ཞེས་བ་སྤྱིའི་མིང་དོན་ནོ། །དང་པོ་ནི་སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་ལྔ་པའི་དང་པོ་ལས། གནས་ནི་རབ་ཏུ་དགའ་བའི་ས། །དེ་བཞིན་ཉེ་གནས་དྲི་མ་མེད། །ཞིང་ནི་འོད་བྱེད་ཤེས་པར་བྱ། །ཉེ་བའི་ཞིང་ནི་འོད་འཕྲོ་ཅན། །ཚནྡོ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སྟེ། །ཉེ་བའི་ཚནྡོ་སྦྱང་དཀའ་བ། །འདུ་བ་རིང་དུ་སོང་བ་ཉིད། །ཉེ་བའི་འདུ་བ་མི་གཡོ་བ། །དུར་ཁྲོད་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཉིད། །ཉེ་བའི་དུར་ཁྲོད་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་བཅུའི་ས་རྣམས་ལ། །རྣལ་འབྱོར་མ་ཡི་ཀླ་ཀློའི་སྐད་དེ་བརྡ་སྐད་ཡིན་ནོ། ། 1-1104 པུ་ལ་སོགས་པ་ཅི་གསུངས་པ། །ཕྱི་དང་ནང་དུ་ཡང་དག་བསམ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་གནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་དང་པོའི་བརྡ་སྟེ། བརྡ་དེར་འདོགས་པའི་རྒྱུ་ནི་སྔར་མདོར་བསྟན་པའི་སྐབས་སུ་བརྗོད་ཟིན་ཏེ། བརྡ་འོག་མ་རྣམས་ཀྱང་ཤེས་པར་བྱའོ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་མཐུན་པར་སྦྱར་བ་སྟེ། དེ་དག་གི་མིང་གི་དོན་ནི། མགོན་པོ་བྱམས་པས་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཉ་བ་དང་། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་མཐོང་བ་ལ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་རབ་དགའ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །འཆལ་ཚུལ་རྩོལ་བའི་དྲི་བྲལ་ཕྱིར། །དྲི་མ་མེད་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །ཐོས་པ་རྒྱས་པའི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཆེན་པོ་ནི། བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་བྱེད་པ། །འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཆོས། །རབ་ཏུ་སྲེག་བྱེད་འོད་ལྟ་བུ། །དེ་དང་ལྡན་ཕྱིར་ས་དེ་ན། །སྒྲིབ་པ་གཉིས་པ་༼པོ་༽བསྲེགས་པས་འོད་འཕྲོ་ཅན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱེད་ཅིང་། །ལོག་སྒྲུབ་ཀྱིས་མི་སྐྱེ་བར་རང་གི་སེམས་ཀྱང་བསྲུང་བའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱིས་སྦྱང་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱང་དཀའ་ཞེས་བྱའོ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ནས། །འཁོར་བ་དང་ནི་མྱ་ངན་འདས། །གཉིས་འདིར་མངོན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། །མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ས་ཞེས་བཤད། ། 1-1105 བགྲོད་གཅིག་ལམ་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར། །རིང་དུ་སོང་བའི་སར་འདོད་དོ། །མཚན་བཅས་མཚན་མེད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོའི་ཕྱིར། །མི་གཡོ་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད། །སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་བློ་བཟང་། །ས་དེ་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཡིན། །སྤྲིན་བཞིན་གཉིས་ཀྱིས་ནམ་མཁའི་ཆོས། །ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་དག་གི་དོན་ནི་ས་དང་པོ་ལ་བདག་དང་གཞན་གྱི་
【現代漢語翻譯】 被稱為『如是』的是十地自在的怙主菩薩。這是其他人不能說的。』被稱為『如是』的，是指十二地，其他人不能說。第二，將非共同的特性與共同的名稱聯繫起來進行詳細解釋，分為兩部分：十二地各自的名稱和含義，以及『地』作為通用名稱的含義。 第一部分出自《三補吒經》第五品的第一部分：『處是極喜地，同樣近處是離垢地，田是發光地，近田是焰光地，禪都是現前地，近禪都是難勝地，合是遠行地，近合是不動地，尸林是善慧地，近尸林是法雲地。十度地的瑜伽母的野蠻語言是隱語。』 佛陀所說的布拉等，內外都要如實思考。』如是說。其中，『處』是指初地的隱語，之所以用這個隱語，是因為之前在簡要說明時已經說過，其他的隱語也應該知道。『極喜』是指與度相符的結合，這些名稱的含義是：怙主慈氏在《經莊嚴論》中說：『對於菩提的渴望，以及見到利益眾生的事業，會產生極大的喜悅，因此稱為極喜。』 『因為遠離了放逸、惡行和努力的污垢，所以稱為離垢地。』通過廣聞而產生的巨大法之光明，是『發光』。『就像菩提的順緣之法，能夠焚燒一切，如同火焰。』因為具有這種能力，所以此地能夠焚燒二障，因此稱為『焰光』。爲了使眾產生熟，並且不因邪見而動搖，也爲了守護自己的心，『有智慧的人難以調伏』，因此稱為『難勝』。依靠智慧度，輪迴和涅槃，都能在此顯現，因此稱為『現前地』。 『因為與唯一的道路相連，所以認為是遠行地。』因為不為有相和無相的二種概念所動搖，所以肯定地說為『不動地』。各自具有正確的智慧和善良的智慧，此地是『善慧地』。像云一樣，以二種方式遍佈虛空的法，因此稱為『法雲』。』如是說，這些含義是：初地對自我和他人的……
【English Translation】 That which is called 'Thus' is the lord of the ten grounds, the Bodhisattva. This is not to be spoken by others. That which is called 'Thus' refers to the twelve grounds, and is not to be spoken by others. Secondly, elaborating on the unique aspects by associating them with common names is divided into two parts: the individual names and meanings of the twelve grounds, and the meaning of 'ground' as a general term. The first part is from the first part of the fifth chapter of the Samputa Sutra: 'The place is the Extremely Joyful Ground, similarly the near place is the Stainless Ground, the field is the Illuminating Ground, the near field is the Radiant Ground, the Chandoha is the Manifest Ground, the near Chandoha is the Difficult to Conquer Ground, the gathering is the Far-Reaching Ground, the near gathering is the Immovable Ground, the charnel ground is the Good Wisdom Ground, the near charnel ground is the Cloud of Dharma Ground. The barbarian language of the Yogini of the ten perfections is code language.' Whatever Buddha said, such as Pula, should be thoroughly contemplated both internally and externally. 'Thus it is said.' Among them, 'place' is the code for the first ground. The reason for using this code is that it has already been mentioned in the brief explanation earlier, and the other codes should also be understood. 'Extremely Joyful' refers to the combination that matches the perfection. The meanings of these names are: Lord Maitreya said in the Ornament of the Sutras: 'For the desire for Bodhi, and seeing the work of benefiting beings, great joy arises, therefore it is called Extremely Joyful.' 'Because it is free from the defilements of carelessness, misconduct, and effort, it is called the Stainless Ground.' The great light of Dharma that arises from extensive hearing is 'Illuminating'. 'Like the Dharma that is conducive to Bodhi, it can burn everything, like a flame.' Because it possesses this ability, this ground can burn the two obscurations, therefore it is called 'Radiant'. In order to mature beings, and not be shaken by wrong views, and also to protect one's own mind, 'it is difficult for the wise to subdue', therefore it is called 'Difficult to Conquer'. Relying on the perfection of wisdom, both Samsara and Nirvana can be manifested here, therefore it is called 'Manifest Ground'. 'Because it is connected to the one and only path, it is considered the Far-Reaching Ground.' Because it is not moved by the two concepts of having characteristics and not having characteristics, it is definitely said to be the 'Immovable Ground'. Each possessing correct wisdom and good wisdom, this ground is the 'Good Wisdom Ground'. Like clouds, the Dharma of the sky pervades in two ways, therefore it is called the 'Cloud of Dharma Ground'. 'Thus it is said, these meanings are: the first ground regarding self and others...'
དོན་བསྒྲུབ་ནུས་པའི་ཕྱིར་རབ་ཏུ་དགའ་བའོ། །གཉིས་པ་ལ་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དྲི་མ་ཐག་བསྲིངས་པས་དྲི་མ་མེད་པའོ། །གསུམ་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྟོབས་ཀྱི་༼ཆོས་༽ཚད་མེད་པ་ཡོངས་སུ་ཚོལ་བའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བའི་འོད་བྱེད་དོ། །བཞི་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་གཉིས་བསྲེགས་པས་འོད་འཕྲོ་བའོ། །ལྔ་པ་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་སེམས་ཅན་གྱི་ལོག་པར་བསྒྲུབས་པས་ཉོན་མི་མོངས་པར་རང་གི་སེམས་བསྲུང་བ་དེ་སྦྱང་དཀའ་བས་སྦྱང་དཀའ་བའོ། །དྲུག་པ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་མི་གནས་ཤིང་དེ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །བདུན་པ་ལ་བགྲོད་པ་གཅིག་པ་དང་འབྲེལ་ཞིང་རིང་དུ་སོང་བ་སྟེ་རྩོལ་བ་ལས་བྱུང་བའི་སྤྱོད་པའི་མཐར་འགྲོ་བའོ། ། 1-1106 བརྒྱད་པ་ལ་མཚན་མ་དང་མཚན་མ་མེད་པ་གཉིས་ལ་རྩོལ་བའི་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོ་བའོ། །དགུ་པ་ལ་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པའི་བློ་གྲོས་བཟང་པོ་ལེགས་པར་ཐོབ་པའོ། །བཅུ་པ་ལ་སྤྲིན་བཞིན་དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་གཉིས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་ཆོས་རྟེན་ལ་ཡོད་པ་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན་ནོ། ། འོ་ན་འདིར་ས་བཅུ་གཅིག་པ་དང་། བཅུ་གཉིས་པ་ཅིའི་ཕྱིར་མ་བཤད་ཅེ་ན། རྒྱུད་ལས། ཕ་རོལ་ཕྱིན་བཅུའི་ས་རྣམས་ལ། །རྣལ་འབྱོར་མ་ཡི་ཀླ་ཀློའི་སྐད། །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པ་ལས་གྲགས་པ་དང་ལུང་སྒོ་བསྟུན་ནས། ས་བཅུ་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཅུ་གྲངས་དང་གོ་རིམ་ལ་སོགས་པ་མཐུན་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །གཞན་དུ་ན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་མིང་ལས། འདི་རྣམས་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཀླ་ཀློའི་སྐད་ནི་བརྡའི་སྐད་དོ། །པུ་ལ་སོགས་པ་ཅི་གསུངས་པ་ནི་པུལླཱི་ར་མཱ་ལ་ཡ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་ལོ། །ཡུལ་དེ་དག་གང་ན་གནས་ཤེ་ན། ཕྱི་དང་ནང་དུ་ཡང་དག་གནས། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལུས་དང་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ན་གནས་སོ། །དེ་དག་གི་ནང་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་གནས་ལ་སོགས་པར་འཇོག་པའི་རྒྱུ་ནི་སྔར་མདོར་བསྟན་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། 1-1107 འོ་ན་བཅུ་གཅིག་པ་དང་བཅུ་གཉིས་པའི་མིང་གང་ཡིན་ཞེ་ན། རྒྱུ་རྒྱས་པའི་ལུང་ཀུ་མུ་ཏིར་བྲིས་པ་དང་། ངེས་བརྗོད་བླ་མ་ལས་ཀྱང་གསུངས་ཏེ། འཐུང་གཅོད་དཔེ་མེད་དེ་བཞིན་དུ། །ཉེ་བའི་འཐུང་གཅོད་ཡེ་ཤེས་ཆེ། །ཞེས་གསུངས་པས། བཅུ་གཅིག་པ་ནི་སྔར་གྱི་ས་རྣམས་ཀྱིས་དཔེ་ཙམ་དུའང་བྱ་བར་དཀའ་བས་དཔེ་མེད་པའོ། །བཅུ་གཉིས་པ་ནི་དེ་ལྟ་བུ་དེ་ཆེས་ཆེ་བའི་ཡེ་ཤེས་སུ་གྱུར་པས་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོའོ། །འོ་ན་བཅུ་གསུམ་པ་མ་སྤོས་པ་
【現代漢語翻譯】 第一，爲了能夠成就意義而極度歡喜。 第二，因為斷除了破戒的污垢，所以是無垢。 第三，爲了完全獲得禪定的力量（法）的無限，所以向他人施予佛法的光明。 第四，以菩提之道的智慧焚燒煩惱障和所知障，從而發出光芒。 第五，在使眾產生熟的時候，對於眾生的邪見不生煩惱，守護自己的心，這是難以調伏的，所以是難調伏。 第六，依靠般若波羅蜜多，不住于輪迴和涅槃，並且證悟了它。 第七，與唯一的道路相關聯，並且長久地行進，到達由努力產生的行為的終點。 第八，對於有相和無相兩種，不為兩種努力的概念所動搖。 第九，已經很好地獲得了各自正確認識的良好智慧。 第十，如雲一般，通過禪定和陀羅尼二門所獲得的法，存在於所依之上，因為遍佈如虛空一般，所以是法雲。 那麼，為什麼這裡沒有講述第十一個地和第十二個地呢？ 經中說：『十度之諸地，瑜伽母之野語。』 因此，是根據波羅蜜多乘的名聲和經文的說法，僅僅考慮到十地和十波羅蜜多在數量和順序等方面的一致性而說的。 否則，與非共同的名稱『這些是十二地』的說法也會相違背。 『野語』是隱語。 所說的『普拉』等是指普拉、拉瑪拉雅等地方。 這些地方在哪裡呢？ 經中說：『內外皆安住。』 即安住在身體和外部兩者之中。 將它們安置在內部緣起之處等的原因，在之前簡略指示的時候已經說過了。 那麼，第十一個和第十二個地的名稱是什麼呢？ 在《因緣廣大論》的蓮花中記載，以及《決定語上師》中也說到：『飲斷無譬喻，如是近飲斷，大智慧。』 因此，第十一個地是由於之前的諸地難以作為譬喻，所以是無譬喻。 第十二個地是像那樣轉變為最廣大的智慧，所以是大智慧。 那麼，第十三個地沒有搬動……
【English Translation】 First, to rejoice greatly in order to be able to accomplish meaning. Second, because the stain of immoral conduct has been completely removed, it is stainless. Third, in order to fully acquire the immeasurable power (Dharma) of Samadhi, one shines the light of the Dharma to others. Fourth, with the wisdom of the aspects of enlightenment, the two obscurations, afflictive and cognitive, are burned, thus radiating light. Fifth, when ripening sentient beings, one does not become afflicted by the wrong views of sentient beings, and guarding one's own mind is difficult to tame, therefore it is difficult to tame. Sixth, relying on the Prajnaparamita, one does not abide in Samsara or Nirvana, and one has realized it. Seventh, it is connected with the one path and has gone far, reaching the end of the practice that arises from effort. Eighth, one is not moved by the two concepts of effort regarding the two, sign and signless. Ninth, one has well obtained the good intelligence of individually and correctly knowing. Tenth, like a cloud, the Dharma obtained through the two doors of Samadhi and Dharani exists on the support, and because it pervades like the sky, it is the cloud of Dharma. Then, why are the eleventh and twelfth Bhumis not explained here? In the Tantra it says: 'The Bhumis of the ten perfections, the barbarian language of the Yoginis.' Therefore, it is spoken according to the fame and scriptural statements of the Paramita Vehicle, only considering the similarity of the ten Bhumis and the ten Paramitas in terms of number and order. Otherwise, it would also contradict the uncommon name 'These are the twelve Bhumis.' 'Barbarian language' is coded language. What is said such as 'Pula' refers to places such as Pulla, Ramalaya, etc. Where are these places located? It is said: 'They dwell perfectly both internally and externally.' That is, they dwell both in the body and externally. The reason for placing them in the internal places of dependent origination, etc., has already been explained in the context of the previous brief indication. Then, what are the names of the eleventh and twelfth Bhumis? It is written in the Kumuti of the Extensive Treatise on Causes, and it is also said in the Definitive Word Lama: 'Drinking Cut No Example, Likewise Near Drinking Cut Great Wisdom.' Therefore, the eleventh Bhumi is 'No Example' because the previous Bhumis are difficult to use even as an example. The twelfth Bhumi is 'Great Wisdom' because that suchness has become the greatest wisdom. Then, the thirteenth Bhumi has not moved...
ཅི་ཞེ་ན། གོང་མ་རྣམས་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་ཡིན་ལ། བཅུ་གསུམ་པ་ནི་སངས་རྒྱས་རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་ས་ཉིད་ཡིན་པས་མ་སྨོས་ཏེ། ངེས་བརྗོད་བླ་མ་ལས། རྡོ་རྗེའི་ས་ནི་བཅུ་གསུམ་པ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ས་ཞེས་བྱ་བ་སྤྱིའི་མིང་དོན་ནི། ཅིའི་ཕྱིར་ས་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། གནས་ཞེས་བྱ་བའམ། ས་ཞེས་བྱ་སྟེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། དགེ་བ་བསྒྲུབ་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགའ་བས་རྟག་པ་ཐམས་ཅད་དུ། །གནས་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །ས་རྣམས་གནས་པ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་པ་དང་། སའི་ངེས་ཚིག་ནི། འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིགས་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱིར་ཕྱིར་གོང་དུ་བགྲོད་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ནི་སར་འདོད་དོ། །ཞེས་ཏེ། འགྲོ་བ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འཇིགས་པ་མེད་པའི་རྟེན་དང་། 1-1108 ས་འོག་མ་ལ་བརྟེན་ནས་ཕྱིར་ཞིང་གོང་དུ་འགྲོ་བའི་རྟེན་བྱེད་པས་ས་སྟེ། མདོར་ན་ས་དང་འདྲ་བར་རྟེན་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་དག་ཀྱང་རྩ་རྒྱུད་དང་པོའི་བདུན་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་ལྔ་པའི་དང་པོ་ནས་བསྟན་ཅིང་། དེའི་གྲོགས་རྣམས་ལེའུ་གཞན་ནས་ཀྱང་ཅི་རིགས་པར་འབྱུང་ངོ་། །གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་བཅུ་གཉིས་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ད་ནི་མཐར་ཐུག་གི་འབྲས་བུ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟར་གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ས་བཅུ་གཉིས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་མཐར་ས་བཅུ་གསུམ་པ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ས་ནི་མཐར་ཐུག་གི་འབྲས་བུ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །འདི་ལའང་གཉིས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་ཉེ་བའི་རྒྱུའི་ངོ་མཚར་གྱི་ལྟས་དང་། དེས་མངོན་དུ་བྱས་པའི་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་དེ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ཉེ་རྒྱུའི་རྣམ་གཞག་ནི། དེ་ལྟར་གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ས་དང་པོ་ཐོབ་ནས། ཀུན་བཟང་གི་སྤྱོད་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་ས་ལྷག་མ་རྣམས་ཟླ་བའམ། ལོའམ། བསྐལ་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པར་གནས་པའང་ཡོད་དོ། །སྤྱོད་པ་ཟླ་བ་གཅིག་གི་མཐར་ཉེ་རྒྱུའི་ཞག་དྲུག་གམ་ལྔའི་༼ལྔས་༽ས་རྣམས་བསྒྲུབས་ནས། བདུན་པའི་སྲོད་ལ་བདུད་བཏུལ་ཏེ། ཐོ་རངས་འཚང་རྒྱ་བས་ཞག་བདུན་ལ་འགྲུབ་པའང་ཡོད་དེ། 1-1109 དེའི་མངོན་རྟོགས་རྒྱས་པར་སྔར་ཉེ་རྒྱུའི་སྐབས་སུ་བརྗོད་ཟིན་ཡང་། རེ་ཞིག་མཚམས་སྦྱར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཅུང་ཟད་བརྗོད་ན།རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅོ་ལྔ་པ་ལས་ཀྱང་། ཕྱག་རྒྱའི་དངོས་གྲུབ་དངོས་གྲུབ་ཆེ། །དངོས་གྲུབ་ཀུན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། །དེ་དུས་དེ་ཡི་ལུས་ཐོབ་ཅིང་། །སྐད་ཅིག་ན་ནི་བདེ་ཆེན་ཚུལ། །སྐད་ཅིག་ལ་ནི་དེ་འཁོར་ལྡན། །བསྒོམ་པ་དང་ནི་སྔགས་ཉིད་དང་། །སྐད་ཅིག་སངས་རྒྱས་རྣམ་སྣང་མཛད། །སྤྱན་གྱིས་ཕྲག་ནས་འཁྱུད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནས་བརྩམས
【現代漢語翻譯】 那麼，之前的那些是菩薩的境界，而第十三地無需多言，就是佛陀金剛持的境界。《勝樂根本續》中說：『金剛地是第十三地。』之所以稱為『地』，是因為『地』意味著『處所』或『地』。《寶性論》中說：『爲了成就各種善行，喜悅恒常存在於一切處，因此菩薩的各個地被認為是安住之處。』地的定義是：『爲了無量眾生無所畏懼，對於那無量眾生，爲了不斷向上提升，那些本身就被認為是地。』也就是說，它是無量眾生無所畏懼的依靠，依靠下地而向上提升的依靠，所以稱為地。總之，它像大地一樣作為依靠。這些在根本續第一品的第七節和《密集金剛》第五品的第一節中都有闡述，其輔助內容也在其他章節中有所提及。菩薩十二地的暫時性果位已經闡述完畢。 現在將要闡述最終的果位。像這樣，在暫時性果位十二地圓滿之後，第十三地金剛持地就是最終的果位，也被稱為佛地。這也有兩個方面：顯現佛地的近取因的奇妙徵兆，以及由此顯現的果位的特徵。首先，顯現佛地的近取因的形態是：像這樣，在獲得第一地之後，依靠普賢行，有些會在月、年或無量劫中安住于其餘各地上。有些通過在一個月的修行結束時，以近取因在六天或五天內成就各地的功德，並在第七天的傍晚降伏魔眾，黎明時分證得菩提，從而在七天內成就。雖然之前在近取因的部分已經詳細闡述了其證悟過程，但爲了暫時連線上下文，稍微提及一下。《金剛幕續》第十五品中也說：『手印的成就，是偉大的成就，不是所有成就的行境。那時獲得他的身體，剎那間呈現大樂之相，剎那間擁有眷屬。通過禪定和真言，剎那間化現為佛陀毗盧遮那佛，用眼睛擁抱。』從這裡開始……
【English Translation】 So, the previous ones are the stages of Bodhisattvas, and the thirteenth stage, needless to say, is the stage of Buddha Vajradhara. As stated in the Root Tantra of Chakrasamvara: 'The Vajra stage is the thirteenth stage.' The reason it is called 'stage' is that 'stage' means 'place' or 'ground.' As stated in the Ornament of the Sutras: 'To accomplish various virtuous deeds, joy is constantly present in all places, therefore the various stages of Bodhisattvas are considered to be dwelling places.' The definition of 'stage' is: 'For the sake of immeasurable beings being fearless, for those immeasurable beings, to continuously ascend upwards, those themselves are considered as stages.' That is to say, it is the support for immeasurable beings to be fearless, and the support for ascending upwards relying on the lower stages, so it is called a stage. In short, it acts as a support like the earth. These are explained in the seventh section of the first chapter of the Root Tantra and the first section of the fifth chapter of the Samputa Tantra, and their auxiliary contents are also mentioned in other chapters as appropriate. The temporary fruits of the twelve Bodhisattva stages have been explained. Now, the ultimate fruit will be explained. Like this, after the temporary fruit of the twelve stages is completed, the thirteenth stage, the Vajradhara stage, is the ultimate fruit, also known as the Buddha stage. This also has two aspects: the wondrous signs of the proximate cause of manifesting the Buddha stage, and the characteristics of the fruit manifested by it. First, the form of the proximate cause for manifesting the Buddha stage is: Like this, after obtaining the first stage, relying on the practice of Samantabhadra, some will abide in the remaining stages for months, years, or immeasurable eons. Some, by completing the practice in one month, accomplish the merits of each stage in six or five days with the proximate cause, and subdue the Maras on the evening of the seventh day, attaining enlightenment at dawn, thus accomplishing it in seven days. Although its realization has been explained in detail in the section on proximate causes, to temporarily connect the context, a little will be mentioned. The fifteenth chapter of the Vajra Tent Tantra also says: 'The accomplishment of the mudra, is a great accomplishment, not the realm of all accomplishments. At that time, obtaining his body, in an instant, the aspect of great bliss appears, in an instant, possessing retinue. Through meditation and mantra, in an instant, manifesting as Buddha Vairocana, embracing with the eyes.' Starting from here...
་ཏེ། སྤྱན་དང་བདག་མ་སྟེ་མ་མཱ་ཀི་དང་སྒྲོལ་མ་དང་། །གོས་དཀར་མོ་ཤིན་ཏུ་ཡིད་འཕྲོག་མ། །མེ་ཏོག་དང་དྲི་ཡིས་ནི་མཐུན་པར་བརྒྱན་ཅིང་མཆོད་པར་བྱས་ནས། །རྡོ་རྗེའི་མཆོད་པ་ཡང་དག་བརྩམ། །སྔགས་པས་ཕན་པ་རྣམ་སྣང་འགྲུབ་འགྱུར་ཞིང་། །ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་མི་བསྐྱོད་པ་འགྲུབ་པ་དང་། །རྡོ་རྗེ་ཉི་མ་རིན་འབྱུང་འགྲུབ་པ་དང་། དམ་པའི་ཡི་གེ་འོད་དཔག་མེད་འགྲུབ་པ་དང་། །བདུན་གྱི་རྒྱལ་པོ་འགྲུབ་པ་དང་། །ཐམས་ཅད་འདྲེན་པ་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐད་ཅིག་གིས་འགྲུབ་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ཉེ་རྒྱུ་ལ་བརྟེན་ནས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་ངོ་མཚར་གྱི་ལྟས་བསྟན་པ་ནི། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་བཅུ་པའི་གཉིས་པ་ལས་གསུངས་པ། གང་དུ་རིག་མའི་སྐྱེས་བུ་གྲུབ་པ་དེར་འདི་ལྟ་བུའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འབྱུང་སྟེ། ། 1-1110 ས་འདི་དགའ་ཞིང་མགུ་ལ་རངས་པས་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་གཡོས་པ་ལ་སོགས་པ་འགུལ། ལྡེག འུར། ཆེམས། འཁྲུགས་ནས། བདུད་ཀྱི་གནས་སུ་ཆ་ལང་ལྟ་བུའི་སྒྲ་གྲག་པ་དང་། ཕྱོགས་བཅུར་བསྐལ་པའི་མེ་ལྟ་བུའི་སྐར་མ་ལྟུང་བ་དང་། རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་འཁྲུགས་པའི་སྒྲ་དང་། ཐམས་ཅད་དུ་གནམ་རྡོ་སྟེ་ཐོག་ལྷུང་བ་དང་། དེ་ཉིད་དུ་བསྐལ་པའི་མེའི་གཟུགས་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བ་འབར་བ་དང་། ཕྱག་རྒྱའི་སྐྱེ་གནས་ཀྱི་སྙིང་པོར་ཁམས་གསུམ་ཐམས་ཅད་སྣང་བ་དང་། ཞེས་བྱ་བ་དང་། མཆོད་པའི་ཁྱད་པར་རྣམ་པ་མང་པོས་མཆོད་ཅིང་བསྟོད་པར་ཡང་གསུངས་ཏེ། དོན་བསྡུས་ན་ཚངས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྷ་རྣམས་དང་། ཀླུ་དང་། གནོད་སྦྱིན་དང་། དྲི་ཟ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་པའི་མཆོད་པའི་ཁྱད་པར་སྣ་ཚོགས་པས་མཆོད་པར་གསུངས་ཏེ། ཡི་གེ་མང་བས་འཇིགས་པས་མ་བྲིས་པས། སཾ་པུ་ཊའི་བཅུ་གཉིས་པ་ཉིད་དུ་བལྟ་བར་བྱའོ། །དེ་ཉིད་ལས་མཇུག་བསྡུས་ནས་གསུངས་པ། གཞན་ཡང་ཁྱོད་ལ་རྒྱས་པར་བཤད་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཅི་ཞིག་དགོས་ཏེ་བསྒྲུབས་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱིས་ཁམས་གསུམ་དུ་སྐྱེས་པའི་མཆོད་པ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་མཆོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་བར་དུ་གསུངས་སོ། །སཾ་པུ་ཊའི་བཅུ་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་གཉིས་པའི་གཞུང་དེ་སྲོད་ལ་བདུད་བཏུལ་བའི་དུས་སོ། ། 1-1111 གྲུབ་པའི་རྟགས་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། གཉིས་པ་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་ལ་གཉིས། སྤྱི་དང་མཐུན་པའི་སྐུའི་རྣམ་གཞག་དང་། འདི་ཉིད་དུ་གྲགས་པའི་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པ་ལས་གྲགས་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལས་གྲགས་པའོ། །དང་པོ་ལའང་བཞི། སྐུ་གཉིས་སུ་འདོད་པ་དང་། སྐུ་གསུམ་དུ་འདོད་པ་དང་། སྐུ་བཞིར་འདོད་པ་དང་། ཡང་སྐུ་གསུམ་དུ་འདོད་པ་ལུགས་གཉིས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཁ་ཅིག་སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་སྐུ
【現代漢語翻譯】 然後，以眼和自生母（藏文：སྤྱན་དང་བདག་མ་སྟེ་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）瑪瑪吉（藏文：མ་མཱ་ཀི་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）和度母，以及白衣母，極其迷人。用鮮花和香氣和諧地裝飾和供養，並進行金剛供養。持咒者將成就遍照如來，也將成就金剛手和不動明王，以及金剛日和寶生如來，以及聖妙之字無量光如來，以及七王如來，以及一切引導者如來。如是說，依靠手印，瞬間即可成就。如此依靠近因，示現成就果位的奇妙景象，出自《密集續》第十章之二。無論在何處成就明妃之士，都將出現如此的圓滿。 此地歡喜、愉悅、滿足，以六種方式震動等而搖動、傾斜、喧囂、閃爍、騷動。在魔鬼的住所發出如鈸般的聲音。十方如劫火般的星辰隕落。大海發出騷動的聲音。一切處都降下冰雹，即雷擊。在那裡，如劫火形象般的智慧之光燃燒。在手印生處的心髓中，顯現三界一切。如是說，以多種供養的殊勝來供養和讚頌。總而言之，梵天等諸天、龍族、夜叉、乾闥婆等，以各種各樣的供養殊勝來供養。因文字繁多而畏懼，故未書寫，應查閱《密集續》第十二章。其中總結道：此外，你還需要以廣說的方式做什麼呢？以所修之福，供養三界所生的那些供品。如是說。出自《密集續》第十章之二，于夜晚降伏魔軍之時。 成就之相已示現完畢。 第二，果位的體性有二：共同和相似的身的分類，以及此處所稱的果位的體性。第一者有二：從波羅蜜多乘中宣說的和從金剛乘中宣說的。第一者也有四：認為有二身的，認為有三身的，認為有四身的，以及另一種認為有三身的第二種觀點。第一種是：一些人認為佛是完全解脫之身。
【English Translation】 Then, with eyes and self-born mother (Tibetan: སྤྱན་དང་བདག་མ་སྟེ་, Sanskrit Devanagari:, Sanskrit Romanization:, Chinese literal meaning:), Mamaki (Tibetan: མ་མཱ་ཀི་, Sanskrit Devanagari:, Sanskrit Romanization:, Chinese literal meaning:) and Tara, and the white-clad mother, extremely captivating. Adorned and offered harmoniously with flowers and scents, and the Vajra offering is properly performed. The mantra practitioner will accomplish Vairochana, and will also accomplish Vajrapani and Akshobhya, as well as Vajra Surya and Ratnasambhava, as well as the sacred syllable Amitabha, as well as the Seven Kings, and all the Guides. Thus it is said, relying on the mudra, it will be accomplished in an instant. Thus, relying on the proximate cause, showing the wondrous signs of accomplishing the fruit, is stated in the second of the tenth chapter of the Samputa Tantra. Wherever the accomplished one of the vidya-woman is, such abundance will occur. This place is joyful, delighted, and satisfied, shaking in six ways, such as moving, tilting, clamoring, flashing, and stirring. In the abode of demons, sounds like cymbals are heard. Stars like the fire of the eon fall in the ten directions. The great ocean makes a stirring sound. Hailstones, i.e., lightning, fall everywhere. There, the light of wisdom, like the form of the fire of the eon, blazes. In the essence of the place of origin of the mudra, all three realms appear. Thus it is said, offering and praising with various excellent offerings. In short, the gods such as Brahma, the nagas, yakshas, gandharvas, etc., offer with various excellent offerings. Fearing the multitude of words, it is not written, and the twelfth chapter of the Samputa Tantra should be consulted. There it is summarized: Furthermore, what need is there for you to explain in detail? With the merit of practice, offer those offerings born in the three realms. Thus it is said. From the second section of the tenth chapter of the Samputa Tantra, at the time of subduing the demons at night. The signs of accomplishment have been shown. Second, the nature of the fruit has two aspects: the classification of the body that is common and similar, and the nature of the fruit that is known here. The first has two aspects: what is declared from the Paramita Vehicle and what is declared from the Vajra Vehicle. The first also has four: those who believe in two bodies, those who believe in three bodies, those who believe in four bodies, and another second view that believes in three bodies. The first is: some believe that the Buddha is a completely liberated body.
་དང་། གཟུགས་སྐུའི་བདག་ཉིད་གཉིས་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ། ཉན་ཐོས་ལས་གཙོར་གྲགས་པའི་ཕྱིར་འདིར་མི་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པའང་ཕལ་ཆེར་ནི་སྐུ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་དུ་འདོད་དེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྐུ་དབྱེ་བ། །རང་བཞིན་ཆོས་སྐུ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་། །གཞན་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཡིན་ཏེ། །དང་པོ་གཉིས་པའི་རྟེན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། སྐུ་གསུམ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྐུ་བསྡུས་པར་ནི་ཤེས་བྱས་ཏེ། །སྐུ་གསུམ་དག་གི་རང་བཞིན་གྱིས་༼གཞན་གྱི༽། །དོན་འདི་རྟེན་དང་བཅས་པར་བསྟན། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། ངོ་བོ་ཉིད་དམ། རང་བཞིན་ནམ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བའི་རྣམས་གྲངས་སུ་འདོད་པས་དེ་དང་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་དང་། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་འོ། །དེ་ལ་སྐུ་གསུམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ཉིད་ལས། 1-1112 ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །འཁོར་ཡོངས་སུ་སྡུད་པ་ཐ་དད་པ་དང་ཞིང་དང་མཚན་དང་། །སྐུ་དང་ཆོས་ལ་རྫོགས་པར་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། །མཛད་པ་སྟེ་དྲུག་པོ་དག་གིས་ཐ་དད་དོ། །རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ནི་ཁྱད་པར་མེད་པ་ངོ་བོ་མཉམ་པ་ཉིད་དང་། །རྟོགས་དཀའ་བས་ཕྲ་ཞིང་ལོངས་སྐུ་དེ་དང་རྟེན་དང་བརྟེན་པར་འབྲེལ་བ་དང་། །དགྱེས་དགུར་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་བསྟན་པར་བྱ་བ་ལ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུའི་ཆོས་ཀྱི་འབྱོར་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུར་འདོད་དོ། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དཔག་མེད་པ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུར་ནི་འདོད་པ་སྟེ། །རང་གཞན་དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྟེ། རང་དོན་ལོངས་སྐུ་ཆོས་སྐུ་ལ་དང་། གཞན་དོན་སྤྲུལ་སྐུ་ལོངས་སྐུ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཉིད་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞིར་འདོད་པ་ནི། །མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་བཅས། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་སྐུ་མཛད་པར་བཅས་པ་སྟེ། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཡང་དག་བཤད། །ཅེས་འབྱུང་བས། །སེང་གེ་བཟང་པོ་ནི་སྐུ་བཞིར་གསལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་ལ། ཁ་ཅིག་ནི་སྐུ་གསུམ་ཁོ་ནའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཡང་གཞུང་ལས་ནི་སྐུ་བཞིར་གསལ་ཏེ། །ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་གང་དག །ཐོབ་གྱུར་རྣམ་ཀུན་རྣམ་དག་པ། ། 1-1113 དེ་དག་རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་ཅན། །ཞེས་གསུངས་ལ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་ཞེ་ལྔ་བཤད་ནས་༼དེ༽། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་ཆོས། །རྣམ་པར་ཐར་དང་མཐར་གྱིས་ནི། །སྙོམས་འཇུག་དགུ་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །ཟད་པར་བཅུ་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ནི། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་རྣམ་བརྒྱད་དང་། །ཉོན་མོངས་མེད་དང་སྨོན་མཁྱེན་དང་། །མངོན་ཤེས་སོ་སོ་ཡང་དག་རིག །རྣ
【現代漢語翻譯】 說有色身的自性二者，因為聲聞乘中主要宣說，所以這裡不贅述。第二種觀點也大都認為具有三身的自性。《經莊嚴論》中說：『諸佛之身有差別，自性法身圓滿受用，以及其他化身，前二者為後者的所依。』又說：『以三身應知佛之身被攝略，以三身之自性，此義連同所依一起被闡明。』因此，本體、自性或法身等名稱被認為是同義詞，與受用圓滿身和化身相同。關於三身的體性，《經莊嚴論》中說： 『于受用圓滿之世間界一切處，眷屬完全聚集，各不相同，以及凈土、相好、身和佛法上圓滿受用，以及事業等六者各不相同。自性身是無差別，本體平等性，難以證悟故微細，受用身與之有能依所依之關聯，以及隨心所欲地開示佛法受用，被認為是受用圓滿身之佛法財富圓滿的因。諸佛之化身無量，被認為是化身，自他二利皆圓滿，自利依賴於受用身和法身，他利依賴於化身和受用身的一切形態而存在。』 認為有四身的情況是，《現觀莊嚴論》中說：『本體以及受用圓滿身，同樣還有他化身，法身連同事業，如是宣說為四種。』因此，獅子賢論師說四身是明確的，但有些人則認為只有三身。雖然經論中明確指出有四身，如經中說：『佛陀的本體身，是無漏之法，凡是獲得一切圓滿清凈的，這些都具有自性。』 經中在闡述了菩提分等一百四十五種功德后，說：『菩提分、無量法、解脫以及次第，九次第定之自性，十遍處之自性，八勝處以分別，無煩惱與愿智，以及神通知，各別正智。』
【English Translation】 It is said that there are two natures of the colored body, but it is not mentioned here because it is mainly known in the Śrāvakayāna. Most of the second view also considers it to be the nature of the three bodies. The Sūtrālaṃkāra says: 'The bodies of the Buddhas are different, the Svābhāvikakāya (自性身，ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་，Svābhāvikakāya，Essence Body), the Saṃbhogakāya (受用圓滿身，ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་，Saṃbhogakāya，Enjoyment Body), and the Nirmāṇakāya (化身，སྤྲུལ་པའི་སྐུ་，Nirmāṇakāya，Emanation Body); the first two are the basis of the latter.' It also says: 'It should be known that the body of the Buddha is condensed by the three bodies, and the meaning of the three bodies is shown together with the support.' Therefore, the terms essence, nature, or Dharmakāya (法身，ཆོས་ཀྱི་སྐུ་，Dharmakāya，Dharma Body) are considered synonymous with the Saṃbhogakāya and the Nirmāṇakāya. Regarding the characteristics of the three bodies, the Sūtrālaṃkāra itself says: 'In all realms of the Saṃbhogakāya, the retinue is fully assembled, different from each other, as well as the fields, signs, body, and fully enjoying the Dharma, and the activities are different by these six. The Svābhāvikakāya is undifferentiated, the nature of equality, subtle because it is difficult to realize, and the Saṃbhogakāya is related to it as the basis and the supported, and the Dharma enjoyment is shown as desired, which is considered to be the cause of the perfection of the Dharma wealth of the Saṃbhogakāya. The countless Nirmāṇakāyas of the Buddhas are considered to be Nirmāṇakāyas, and both self and other benefits are perfect; self-benefit depends on the Saṃbhogakāya and the Dharmakāya, and other-benefit depends on all forms of the Nirmāṇakāya and the Saṃbhogakāya.' Those who think of four bodies, the Abhisamayālaṃkāra says: 'The Svābhāvikakāya and the Saṃbhogakāya, as well as the other Nirmāṇakāya, the Dharmakāya together with the activities, are truly explained as four forms.' Therefore, Siṃhabhadra says that the four bodies are clear, but some say that there are only three bodies. However, the scriptures clearly state that there are four bodies, as the scriptures say: 'The Svābhāvikakāya of the Buddha is the uncontaminated Dharma, and whatever is obtained is completely pure in every way, these have the characteristic of Svabhāva.' After explaining one hundred and forty-five qualities such as the Bodhipakṣa, the scriptures say: 'The Bodhipakṣa, immeasurable Dharma, liberation, and gradual, the nature of the nine Samāpattis, the nature of the ten Kṛtsnāyatanas, the eightfold division by overcoming, without affliction and wishful wisdom, and the supernatural powers, each individually correct knowledge.'
མ་པ་ཐམས་ཅད་དག་བཞི་དང་། །དབང་བཅུ་དང་ནི་སྟོབས་བཅུ་དང་། །མི་འཇིགས་པ་ནི་བཞི་དག་དང་། །བསྲུང་བ་མེད་པ་རྣམ་གསུམ་དང་། །དྲན་པ་ཉེར་གཞག་རྣམ་གསུམ་དང་། །བསྙེངས་པ་མི་མངའ་ཆོས་ཉིད་དང་། །བག་ཆགས་ཀུན་དག་བཅོམ་པ་དང་། །སྐྱེ་ལ་ཐུགས་བརྩེ་ཆེན་པོ་དང་། །ཐུབ་པ་ཁོ་ནའི་མ་འདྲེས་ཆོས། །བཅོ་བརྒྱད་བཤད་པ་གང་ཡིན་པ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ལ། །ལོངས་སྐུ་ནི། མཚན་ནི་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུའི་བདག་ཉིད་འདི། །ཐེག་ཆེན་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱིར། །ཐུབ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུར་བཞེད། །ཅེས་པ་དང་། སྤྲུལ་སྐུ་ནི། གང་གི་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་བར། །འགྲོ་ལ་ཕན་པ་སྣ་ཚོགས་དག །མཉམ་དུ་མཛད་པའི་སྐུ་དེ་ནི། །ཐུབ་པའི་སྤྲུལ་སྐུ་རྒྱུན་མི་འཆད། །ཅེས་གསུངས་སོ། ། 1-1114 ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་ལས་ནི། དེ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དབང་སྒྱུར་བའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི་གང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་དང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་བརྟེན་པ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་མྱོང་བར་མཛད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི་གང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་བརྟེན་པ་ཉིད་དེ་དགའ་ལྡན་གྱི་གནས་ན་བཞུགས་པ་ནས་བཟུང་སྟེ། འཕོ་བ་དང་། བལྟམས་པ་དང་། འདོད་པ་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། མངོན་པར་འབྱུང་བ་དང་། མུ་སྟེགས་ཀྱི་ནང་དུ་གཤེགས་པ་དང་། དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དང་། ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་ཏུ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །གསུམ་དུ་འདོད་པ་ལུགས་གཉིས་པ་ནི། སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པས་སྐུ་གསུམ་དུ་བཞེད་ལ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། མཐར་འཛིན་གྱི་རྟོག་པས་བརྟགས་པའི་ཤེས་བྱའི་བུད་ཤིང་སྐམ་པོ་མ་ལུས་པ། །ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མེས་བསྲེགས་པས་རྟོག་པ་མཐའ་དག་ཞི་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དེ་རྒྱལ་རྣམས་ཆོས་སྐུ་སྟེ། ། 1-1115 དེ་ཚེ་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་དེས་འཆི་འཕོ་བའི་འགག་པ་མེད་ལ་གཞན་ཡང་ཡིད་ལུས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་དང་། བསམ་མི་ཁྱབ་པའི་འཆི་འཕོའི་འགག་པ་དང་། གཟུགས་སྐུ་ལྟར་གདུལ་བྱའི་ངོར་སྐྱེ་འགག་ཏུ་སྣང་བའམ་མེད་དོ། །སྤྲོས་པའི་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་འགགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ཡིས་མངོན་སུམ་མཛད། ཅེས་པ་དང་། ཡང་སྐུ་གཉིས་ནི་དེ་ཉིད་ལས། སངས་རྒྱས་དེ་ཡི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་བསོད་ནམས་མཐའ་ཡས་ཀྱིས། །ཟིན་པ་སྟ
【現代漢語翻譯】 諸佛所有一切功德，如四種清凈、十種自在、十種力量、四種無畏、三種守護、三種正念、無有怯懦之自性、斷盡一切習氣、以及對眾生的大悲心，這些不與他人共有的十八種佛法，被稱為遍知一切的智慧，也就是法身。 如經中所說。報身是：具足三十二相和八十隨形好，爲了大乘行者能夠受用佛法，佛陀示現圓滿報身。 如經中所說。化身是：只要輪迴未空，爲了利益一切眾生，恒常示現各種化身，這就是佛陀的化身，永不間斷。 《大乘集論》中說：法身是如來（Tathagata）的法身，因為祂是主宰一切法的處所。報身是依于各種清凈佛土和法身而顯現的佛陀眷屬，使他們能夠受用大乘佛法。化身是依於法身而顯現，從兜率天降生，經歷降生、入胎、受用欲樂、出家、外道辯論、苦行、證悟菩提、轉法輪、以及示現大般涅槃等過程。 這是第二種關於三身的觀點。論師月稱（Chandrakirti）主張三身之說，並在《入中論》（Madhyamakavatara）中解釋其定義：以執著二元的妄念所產生的，所有能知的乾燥柴薪，都被智慧之火焚燒殆盡，一切分別念寂滅的智慧之身，即是諸佛的法身。 此時，既沒有業和煩惱所造成的生死，也沒有死亡和轉世的終結。此外，也沒有意生身（manomayakaya）的生起，以及不可思議的死亡和轉世的終結。或者說，如同色身一般，在所化眾生面前示現生滅，或者不示現。當止息了戲論之心和心所的智慧，即是報身所顯現的境界。 此外，關於二身之說，經中提到：佛陀的報身是由無量福德所成就。
【English Translation】 All the qualities of the Buddhas, such as the four kinds of purity, the ten powers, the ten strengths, the four fearlessnesses, the three protections, the three mindfulnesses, the nature of not being daunted, the complete purification of all habitual tendencies, and the great compassion for beings, these eighteen unshared dharmas of the Buddhas are said to be the wisdom of knowing all aspects, which is the Dharmakaya (body of dharma). As it is said in the scriptures. The Sambhogakaya (body of enjoyment) is: possessing the thirty-two major marks and eighty minor marks, for the sake of the Mahayana practitioners being able to enjoy the Dharma, the Buddha manifests the complete Sambhogakaya. As it is said in the scriptures. The Nirmanakaya (body of emanation) is: as long as samsara is not empty, in order to benefit all beings, constantly manifesting various emanations, this is the Nirmanakaya of the Buddha, never ceasing. From the Mahayanasamgraha: The Svabhavikakaya (body of essence) is the Dharmakaya of the Tathagatas, because it is the place of dominion over all dharmas. The Sambhogakaya is that which relies on the various pure Buddha-fields and the Dharmakaya, enabling them to enjoy the Mahayana Dharma. The Nirmanakaya is that which relies on the Dharmakaya itself, starting from residing in the Tushita heaven, and showing the processes of descent, birth, enjoyment of desires, renunciation, debate with heretics, asceticism, enlightenment, turning the wheel of Dharma, and demonstrating the great complete Nirvana. This is the second view on the Trikaya. The teacher Chandrakirti asserts the Trikaya, and in the Madhyamakavatara explains its definition: All the dry firewood of knowable objects, produced by the dualistic clinging mind, is burned by the fire of wisdom, the body of wisdom in which all conceptualizations are pacified, that is the Dharmakaya of the Victorious Ones. At that time, there is neither birth caused by karma and afflictions, nor the cessation of death and transmigration. Furthermore, there is neither the arising of the manomayakaya (mind-made body), nor the cessation of inconceivable death and transmigration. Or, like the Rupakaya (form body), it shows arising and ceasing in front of the beings to be tamed, or it does not show. Furthermore, regarding the theory of two bodies, it is mentioned in the scriptures: The Sambhogakaya of the Buddha is accomplished by immeasurable merit.
ེ་བསྒྲུབས་པ་དང་དེར་མ་ཟད་ཆོས་སྐུའི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དང་ནམ་མཁའ་དང་དང་གཞན་རྩི་ཤིང་ལཾ་ཆོས་སྐུ་དེ་ཡི་མཐུས། །སྒྲ་གང་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་སྟོན་པ་འབྱུང་བ། །དེ་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱིས་ཀྱང་དེ་ཉིད་རིག །ཅེས་ཏེ། དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་བཀྲལ་བ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་པ་དང་། དེའི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་དག་ལས། ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གསལ་བར་བྱེད་པའི་སྒྲ་གང་ཞིག་འབྱུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་གཞུང་གི་དོན་ལེགས་པར་མ་རྟོགས་པའི་རྨོངས་པ་ཁ་ཅིག །སེམས་འགགས་པ་སྟེ་སྐུ་ཡི་མངོན་སུམ་མཛད། །ཅེས་གསུངས་པ་ཙམ་ལ་བརྟེན་ནས། སྤང་བྱའི་བུད་ཤིང་ཟད་པ་ན་དེའི་གཉེན་པོ་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་ཟད་དེ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ནི་གཞན་སྣང་གི་སྐུ་འབའ་ཞིག་གིས་མཛད་དོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ། 1-1116 དེ་ནི་སངས་རྒྱས་དང་སློབ་དཔོན་གཉིས་ཀ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པར་འགྱུར་ཏེ། སངས་རྒྱས་བེམས་པོ་ལྟ་བུར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། སློབ་དཔོན་གྱི་དགོངས་པའང་དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འཇུག་པ་ཉིད་ལས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅན་གྱི་སྐུ་ཤེས་བྱའི་བུད་ཤིང་སྐམ་པོ་མ་ལུས་པ་བསྲེགས་པ་ལས་ཤེས་བྱ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ལས་སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའོ་ཞེས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུར་བཤད་ལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་སྟོབས་བཅུའང་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མཁྱེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་མི་རིགས་པར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བཅས་པར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྟོག་བཅས་མ་ཡིན་ནོ། །དོན་གཉིས་པ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལུགས་ལ་གསུམ། ཡན་ལག་བདུན་ལྡན་དུ་འདོད་པ་དང་། སྐུ་གསུམ་ཡན་ལག་བདུན་ལྡན་དུ་འདོད་པ་དང་། སྐུ་གཉིས་ཡན་ལག་བཅུ་བཞིར་འདོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སློབ་དཔོན་ངག་གི་དབང་ཕྱུག་གྲགས་པས། དཔལ་གསང་བ་འདུས་པའི་དོན་དང་མཐུན་པར་དགོངས་ནས། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྐུ་གསུམ་ནི་ཡན་ལག་བདུན་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ཏེ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་དང་ཁ་སྦྱོར་བདེ་ཆེན་རང་བཞིན་མེད། །སྙིང་རྗེས་ཡོངས་གང་རྒྱུན་མི་འཆད་དང་འགོག་པ་མེད། ། 1-1117 ཡན་ལག་བདུན་དང་ལྡན་པས་སངས་རྒྱས་འདི་ཉིད་ནི། །ངག་དབང་གྲགས་པ་བདག་འདོད་ཚད་མས་ཡོངས་སུ་བསྒོས་པ་སྟེ་ཚད་མས་གྲུབ་པ་ཡིན་པས་གཞན་བློ་ཅན་རྣམས་ཀྱང་འདོད་དོ། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། འོག་མིན་གྱི་གནས་སུ་ས་བཅུ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ཆེན་པོ་མཛད་པ་དང་། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བརྒྱན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅན་གྱི་སྐུ་བཙུན་མོ་དང་ཞལ་སྦྱོར་དང་། ཟག་མེད་ཀ
【現代漢語翻譯】 不僅如此，法身的加持使化身、天空和其他植物都因法身的力量，任何聲音都顯示出法的真如。世間也因此認識到它。這就是解釋它的意義：菩薩們完全變成了法的受用之因。從那加持的化身中，任何能清楚顯示法之真如的聲音都會出現等等。對於那些不理解經文意義的愚昧之人，他們僅僅依靠『心已止息，即顯現身』這句話，就說當應斷除的柴薪耗盡時，其對治的智慧也耗盡，眾生的利益僅僅由其他顯現的身來完成。 這實際上是對佛和導師兩者的誹謗，因為佛會變得像無情物一樣。導師的意圖也不是這樣，因為在《入行論》中說，智慧自性的身，焚燒了所有知識的乾柴，從無生中產生無生，那就是諸佛的法身。佛的功德，如十力中的知是處非處等，也會變得不合理。那麼，這難道不會變成有分別念嗎？不會的，因為這是不可思議的境界，所以不是有分別念。第二，金剛乘的觀點有三種：認為具備七支，認為三身具備七支，認為二身具備十四支。第一種觀點是：導師語自在稱認為，與吉祥密集金剛的意義相符，諸佛的三身具備七支：圓滿受用和合大樂無自性，以慈悲充滿，相續不斷，沒有止息。 具備七支的佛陀，語自在稱我所認為的，是經過量論完全證明的，因此其他有識之士也這樣認為。他說道：在色究竟天，為十地菩薩們提供偉大的法之受用，以妙相好莊嚴的智慧自性的身，與明妃和合，無漏的...
【English Translation】 Moreover, the blessings of the Dharmakaya cause emanations, the sky, and other plants to, through the power of that Dharmakaya, any sound that reveals the suchness of Dharma to arise. The world also recognizes it as such. This is to explain its meaning: Bodhisattvas are entirely transformed into the cause of the enjoyment of Dharma. From those emanations of blessings, any sound that clearly reveals the suchness of Dharma will arise, and so on. To some ignorant ones who do not understand the meaning of the scriptures well, relying solely on the statement 'The mind has ceased, thus manifesting the body,' they say that when the firewood to be abandoned is exhausted, the wisdom that is its antidote is also exhausted, and the benefit of sentient beings is accomplished solely by other manifested bodies. This is actually a slander against both the Buddha and the teacher, because the Buddha would become like an inanimate object. The teacher's intention is not like that either, because in the 'Entering the Middle Way' it says that the body of the nature of wisdom, having burned all the dry firewood of knowable objects, arising from the unborn, possesses the unborn, that is the Dharmakaya of the Buddhas. The Buddha's qualities, such as the ten powers, including the knowledge of what is and is not the proper place, would also become unreasonable. Then, wouldn't this become conceptual? No, because it is an inconceivable state, so it is not conceptual. Secondly, the Vajrayana view has three aspects: believing in possessing seven limbs, believing in the three bodies possessing seven limbs, and believing in the two bodies possessing fourteen limbs. The first view is: The teacher Ngakgi Wangchuk Drakpa, considering it in accordance with the meaning of glorious Guhyasamaja, the three bodies of the Buddhas possess seven limbs: perfect enjoyment, union, great bliss, no self-nature, filled with compassion, continuous, without cessation. This Buddha, possessing seven limbs, is what Ngakgi Wangchuk Drakpa, I, believe, is fully proven by valid cognition, so other intelligent people also believe it. He said: In Akanishta, providing great enjoyment of Dharma to the tenth-ground Bodhisattvas, the body of the nature of wisdom adorned with marks and signs, in union with consorts, without outflows...
ྱི་བདེ་བས་རྒྱུད་གང་བ་ཉིད་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་ཉིད་དང་། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་རྟག་ཏུ་འབྱུང་བ་ཉིད་དང་། མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་ཉིད་དང་། འགོག་པ་མེད་པ་སྟེ། མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་དང་བདུན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། འདིར་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་གཞུང་གིས་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ལྟར་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་སྐུ་གསུམ་ཡན་ལག་བདུན་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སྟོང་པ་དང་སྙིང་རྗེ་གཉིས་སུ་མེད་པ། སེམས་གནས་གྱུར་པ་རང་བཞིན་མེད་པའི་ཡན་ལག་གིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི་འོག་མིན་དུ་གྲུབ་ནས་གནས་མི་འཕོ་ཞིང་། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་འབར་བའི་ཁ་སྦྱོར་གྱི་སྐུ་ས་བཅུ་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་སྣང་བ། 1-1118 ངག་གནས་གྱུར་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁ་སྦྱོར་བདེ་ཆེན་དང་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །སྤྲུལ་སྐུ་ནི་གདུལ་བྱ་མོས་པ་སྣ་ཚོགས་ལ་ཐབས་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་འདུལ་བ་ལུས་གནས་གྱུར་པ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་འགོག་པ་མེད་པ་དང་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི་འདིར་སློབ་དཔོན་གྱི་ཞལ་སྔ་ནས་རྙེད་པའི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་རྒྱུད་དག་ལས་འདི་ལྟར་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་སྐུའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལུགས་ཀྱི་སྐུ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཡང་རུང་སྟེ། རེ་རེ་ལ་ཡང་ཡན་ལག་བདུན་བདུན་དང་ལྡན་དགོས་ཏེ། ཡན་ལག་ནི་སྔར་བརྗོད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་འདིར་ཐོག་མར་སྐུ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ལ། དེ་རེ་རེ་ལའང་སྐུ་གསུམ་གསུམ་དང་ཡན་ལག་བདུན་བདུན་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་སྐུ་གཉིས་ནི་དོན་དམ་གྱི་སྐུ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བའམ། ཡང་དོན་དམཾ་གྱི་སྐུ་དང་། བརྡའི་སྐུ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་སྐུ་གཉིས་ཙམ་དུ་བྱེད་པ་འདི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མ་དང་ཡང་མཐུན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལས། རང་དོན་གཞན་དོན་དོན་དམ་སྐུ་དང་ནི། །དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཀུན་རྫོབ་སྐུ་ཉིད་དེ། །བྲལ་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ནི། །ཡོན་ཏན་དབྱེ་བ་དྲུག་ཅུ་བཞི་དག་དང་། ། 1-1119 ཞེས་པ་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱིས་ནི་འབྱོར་པའི་གནས། །དམ་པའི་དོན་གྱི་སྐུ་ཡིན་ཏེ། །དྲང་སྲོང་རྣམས་ཀྱི་བརྡ་ཡི་སྐུ། །ཕ་རོལ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་གནས། །དང་པོའི་སྐུ་ནི་སྟོབས་ལ་སོགས། །བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་ལྡན། །གཉིས་པ་སྐྱེ་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན། །རྣམ་སྨིན་ཡོན་ཏན་དག་དང་ལྡན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་དོན་དམཾ་གྱི་སྐུ་གསུམ་ཡན་ལག་བདུན་ལྡན་ནི། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་རང་བཞིན་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ལོངས་སྐུ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ར
【現代漢語翻譯】 以喜樂充滿自性，以自性無自性，以大悲恒常利益有情，事業永不間斷，無有止息，不住涅槃，此為七者。 第二，在此，將依照金剛乘的論典和歷代上師的教言來闡述。即是說，法身具備三身七支。法身是空性與慈悲無二無別，心之本性轉變，由無自性之支所攝。 報身是不動搖地安住於色究竟天，具足光輝燦爛之相好，顯現於十二地等地的菩薩面前，語之本性轉變，由圓滿報身、雙運大樂三者所攝。 化身是以種種方便調伏種種根器的所化眾生，身之本性轉變，由大悲、永不間斷、無有止息三者所攝。 第三，在此，將闡述從阿阇黎處獲得的金剛乘續部中所說的金剛乘之身的分類。 關於金剛乘的見解，身可以是二身或三身，每一個身都必須具備七支，這些支分就是之前所說的那些。 在此，首先將身份為二，每一個身都具備三身和七支。 這二身份別是勝義諦身和世俗諦身，或者說是勝義諦身和表相身。 這樣將身份為二，也符合大乘《寶性論》的觀點。如其中所說：『自利利他勝義身，依于彼之世俗身，離與圓熟之果是，六十四種功德具。』 以及，『自性乃是成就處，勝義諦身即是彼，瑜伽士之表相身，乃是他者圓滿處，第一之身具威力，以及離系諸功德，第二之身大丈夫相，圓熟功德悉具足。』 其中，勝義諦身的三身七支是：法身遠離一切戲論，即是無自性。 報身是菩薩
【English Translation】 Being filled with bliss, being without inherent existence by nature, constantly benefiting sentient beings with great compassion, activities never ceasing, being without cessation, and not abiding in Nirvana, these are the seven. Secondly, here, it will be explained according to the Vajrayana scriptures and the instructions of the previous masters. That is to say, the Dharmakaya (法身，Dharmakāya) possesses the three Kayas (身，kāya) and seven aspects. The Dharmakaya (法身，Dharmakāya) is the inseparability of emptiness and compassion, the transformation of the nature of mind, and is encompassed by the aspect of no self-nature. The Sambhogakaya (報身，Saṃbhogakāya) abides immovably in Akanishta (色究竟天，Akaniṣṭha), possessing radiant marks and signs, appearing to Bodhisattvas (菩薩，bodhisattva) of the twelfth Bhumi (地，bhūmi) and so on, the transformation of the nature of speech, encompassed by the complete Sambhogakaya (報身，Saṃbhogakāya), union, and great bliss. The Nirmanakaya (化身，Nirmāṇakāya) tames various disciples with various methods, the transformation of the nature of body, encompassed by great compassion, never ceasing, and without cessation. Thirdly, here, the classification of the Vajrayana body as stated in the Vajrayana Tantras (續部，tantra) obtained from the Acharya (阿阇黎，ācārya) will be explained. Regarding the Vajrayana view, the body can be either two Kayas or three Kayas, and each Kaya must possess seven aspects, which are the ones previously mentioned. Here, first, the body is divided into two, and each body possesses three Kayas and seven aspects. These two Kayas are the ultimate truth body and the conventional truth body, or the ultimate truth body and the symbolic body. Dividing the body into two in this way is also in accordance with the Mahayana (大乘，Mahāyāna) Ratnagotravibhāga (《寶性論》，Ratnagotravibhāga). As it says therein: 'Self-benefit, other-benefit, ultimate truth body, dependent on that, conventional truth body, the result of separation and maturation, possessing sixty-four qualities.' And, 'Self-nature is the place of accomplishment, the ultimate truth body is that, the symbolic body of the Yogis (瑜伽士，yogin), is the place of perfect other, the first body possesses power, and qualities of separation, the second body, marks of a great man, possessing all the qualities of maturation.' Among them, the three Kayas and seven aspects of the ultimate truth body are: the Dharmakaya (法身，Dharmakāya) is free from all elaboration, which is no self-nature. The Sambhogakaya (報身，Saṃbhogakāya) is the Bodhisattva (菩薩，bodhisattva)
ྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་གཞིར་གྱུར་པ་དང་། དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་དང་། ཤེས་རབ་ཁ་སྦྱོར་དང་། ཟག་པ་མེད་པའི་བདེ་བས་རྒྱུད་གང་བ་དང་ཡན་ལག་གསུམ་མོ། །སྤྲུལ་སྐུ་ནི་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་འབྱུང་བའི་གཞིར་གྱུར་པ་དང་། དེ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་། འགོག་པ་མེད་པ་དེ་ཉིད་དེ་ཡན་ལག་གསུམ་མོ། །བརྡའི་སྐུ་གསུམ་ནི་ཆོས་སྐུའི་བརྡ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ལ་སོགས་པའི་ཐུགས་ཀར་རྡོ་རྗེའི་རྣམ་པར་གནས་པ་སྟེ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་འདུས་པ་ལས། བཅོམ་ལྡན་སེམས་དཔའ་འདི་ཉིད་ནི། །རྡོ་རྗེའི་ངོ་བོས་ཐུགས་ཀར་གནས། །ཞེས་ཞལ་ཕྱག་གི་རང་བཞིན་མེད་པའི་ཡན་ལག་དང་། ལོངས་སྐུ་ནི་འོག་མིན་གྱི་གནས་སུ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ལ་སོགས་པའི་བརྡའི་སྐུས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། 1-1120 སྤྱན་ལ་སོགས་པ་དང་ཞལ་སྦྱོར་གྱི་བརྡ་དང་། དེས་མཚོན་པའི་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་བརྡ་དང་ཡན་ལག་གསུམ་མོ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་དོན་མཛད་པ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ལྟ་བུ་ནས་རི་བོང་ལ་སོགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པ་དང་། དེའང་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་། འགོག་པ་མེད་པ་སྟེ་ཡན་ལག་གསུམ་མོ། །དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་བརྡའི་སྐུ་མི་འཐད་དོ་ཞེ་ན། དེ་ལ་འགལ་བ་མེད་དེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་མཚོན་བྱེད་ཀྱི་བརྡ་ཙམ་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་དུ་ན་མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། ལོངས་སྐུ་ནི་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཅན་ལ་བཤད་པ་དེའང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པའང་ལོངས་སྐུར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལུང་དུ་མི་རིགས་སོ་ཞེ་ན། ས་བཅུ་པའི་མགོན་པོ་བྱམས་པས་གསུངས་པ་ལུང་དུ་དྲང་བར་བྱའོ། །འོ་ན་ལོངས་སྐུ་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཅན་ཁོ་ན་དེ་ནི་མཾ་ཡིན་ན་སྔར་གྱི་སྐྱོན་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་ཇི་ལྟར་དྲང་ཞེ་ན། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་རྒྱུད་སྡེ་དང་མདོ་སྡེ་སོ་སོའི་ལུང་ལ་བརྟེན་ནས་དགོངས་པ་ཕྱོགས་རེ་ཙམ་ལ་དགོངས་ནས་བཤད་པ་ཡིན་པས་ན། ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྐྱོན་མེད་དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཕྱོགས་རེ་ཙམ་བརྗོད་པ་ཡིན་ལ། 1-1121 མཐའ་དག་བརྗོད་པར་ག་ལ་ནུས། ཡང་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས། སངས་རྒྱས་སྐུ་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཅན། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐུ་ལྔ་ལ་སོགས་པར་བཤད་དོ། །སྐུའི་དབྱེ་བ་བཤད་ཟིན་ཏོ།། །། སྤྱི་དོན་གསུམ་༼གཉིས་༽པ་དེ་ལྟར་སྐུ་གཉིས་སམ་གསུམ་མམ་བཞིའམ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་དུ་མར་བསྟན་ཡང་རུང་ཡན་ལག་བདུན་དང་བཅུ་བཞི་ལ་སོགས་པ་གང་ལྟར་བསྟན་ཡང་རུང་སྟེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་མཚན་ཉིད་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེའི་རྩ་བ་དང་བཤད་པའི་རྒྱུད་འདི་ལས་གསུངས་ཚད་ཀྱི་དབང
【現代漢語翻譯】 是諸佛受用佛法的所依，具有無緣大悲、智慧結合、無漏之樂充滿身心，此為法身三支。 化身是唯以無緣大悲為利益眾生之本，且恒常不斷、無有止息，此為化身三支。 表詮三身中，法身的表詮是，諸如來佛毗盧遮那佛（Vairochana，意為光明遍照）等的心間，安住金剛之相，此乃從真如聚合而來。『薄伽梵（Bhagavan，世尊）此心，以金剛之性住於心間』，此為無有面容手足之相的支分。 報身是於色究竟天（Akaniṣṭha，最高天）之境，毗盧遮那佛等以表詮之身，令諸菩薩受用佛法，以及眼等和顏面結合的表詮，以及由此象徵的大樂的表詮，此為報身三支。 化身是唯以大悲心利益眾生，如釋迦牟尼佛（Śākyamuni，釋迦族聖者）乃至化作兔等形象利益眾生，且恒常不斷、無有止息，此為化身三支。 對此，有人說：法身不應有表詮之身。對此，並無相違之處，因為如來佛只是宣說了作為象徵的表詮而已。 否則，《現觀莊嚴論》（Abhisamayālaṃkāra）中說報身具有相好，這也是不合理的，因為化身釋迦牟尼佛也會變成報身。 如果說這不符合教證，那麼應引用十地菩薩慈氏菩薩（Maitreya，未來佛）所說作為教證。 如果報身僅僅具有相好，那麼就會出現之前的過失。那麼應該如何引用呢？ 所有這些都是依賴於續部和經部的各自教證，僅從某一方面的觀點出發而宣說的，因此，一切都沒有過失，因為只是陳述了佛陀功德的某一方面， 又怎能全部陳述呢？又如《名稱讚》（Nāmasaṃgīti）中說：『佛是五身之自性』，從而解釋為五身等。 已講述了身的分類。 總義三（二）：如是，無論是宣說二身、三身、四身或五身等多種身，無論是宣說七支或十四支等，無論如何宣說，佛地的體性，都取決於《喜金剛根本續》（Hevajra-tantra）和此釋續中所說的權衡。
【English Translation】 It is the basis for the enjoyment of the Dharma by the Buddhas, endowed with impartial compassion, the union of wisdom, and the filling of the mindstream with uncontaminated bliss; these are the three aspects of the Dharmakāya. The Nirmāṇakāya is the very great impartial compassion that serves as the basis for the benefit of sentient beings, and it is continuous and unceasing; these are the three aspects of the Nirmāṇakāya. Among the three symbolic bodies, the symbol of the Dharmakāya is the presence of a vajra in the heart of the Blessed One Vairochana (Vairochana, meaning 'the Illuminator') and others; it is from the union of Suchness itself. 'This Blessed One, the Bodhisattva, dwells in the heart with the nature of a vajra.' This is an aspect without the nature of face and hands. The Sambhogakāya is the enjoyment of the Dharma by the Bodhisattvas in the realm of Akaniṣṭha (Akaniṣṭha, the highest heaven) by the symbolic body of Vairochana and others, and the symbol of the union of eyes and face, and the symbol of the great bliss that it represents; these are the three aspects of the Sambhogakāya. The Nirmāṇakāya is the great compassion itself that benefits sentient beings, such as Śākyamuni (Śākyamuni, the sage of the Shakya clan), who benefits sentient beings by means of forms such as rabbits, and it is also continuous and unceasing; these are the three aspects of the Nirmāṇakāya. To this, some say: The Dharmakāya should not have a symbolic body. To this, there is no contradiction, because the Tathāgata himself has spoken of it only as a symbol of representation. Otherwise, it is not reasonable that the Sambhogakāya is said to have marks and signs in the Abhisamayālaṃkāra, because the Nirmāṇakāya Śākyamuni would also become a Sambhogakāya. If it is said that this is not in accordance with the scriptures, then the words of Maitreya (Maitreya, the future Buddha), the lord of the tenth bhūmi, should be cited as scripture. If the Sambhogakāya is only with marks and signs, then the previous fault will occur. How should it be cited then? All of these are based on the scriptures of the tantras and sūtras respectively, and are spoken with regard to only one aspect of the intention, so there is no fault in any of them, because only one aspect of the qualities of the Buddha is stated, How could all be stated? Again, as it is said in the Nāmasaṃgīti, 'The Buddha is the nature of the five bodies,' and thus it is explained as the five bodies and so on. The division of the bodies has been explained. General Meaning Three (Two): Thus, whether two, three, four, or five bodies are taught, or whether seven or fourteen aspects are taught, the characteristics of the state of Buddhahood depend on the measure spoken in the root Hevajra Tantra and this explanatory tantra.
་དུ་བྱས་ནས་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་ནི་གསུམ་སྟེ། བཤད་གཞི་སྐུ་བཞིའམ་ལྔ་ཡེ་ཤེས་ལྔས་བསྡུས་པ་དང་། འཆད་བྱེད་ཡན་ལག་ལྔས་བསྡུས་པ་དང་། སྐུ་དང་ཡན་ལག་བསྲེ་བའོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་དང་པོ་ལས། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དང་། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དང་། དམ་ཚིག་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དང་། སྙིང་པོ་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། དེ་དག་ལ་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཆོས་སྐུ་དང་། ལོངས་སྐུ་དང་། སྤྲུལ་སྐུ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་སྟེ་སྐུ་བཞིའམ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་བསྣན་ཏེ། ལྔ་པོ་དེ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ནས་བསྟན་ཏེ། དེ་དག་གི་མཚན་ཉིད་ནི་གོང་དུ་བསྟན་པ་རྣམས་ཉིད་ཡིན་ཞིང་། རྒྱུད་ཀྱི་སྟེང་དུའང་སྟོན་པ་ཡིན་ནོ། ། 1-1122 ཡེ་ཤེས་ལྔས་བསྡུས་པ་ནི་རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་ཅི་ལགས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཡེ་ཤེས་ལྔས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པར་འཆད་དེ། ཡེ་ཤེས་ལྔའང་སྐུ་བཞིར་འདུ་བས་འདི་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ལེགས་ཏེ། འཕགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་དང་ཡང་མཐུན་ནོ། །དེའི་རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་འོག་ཏུ་གནས་གྱུར་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུའི་སྐབས་སུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་འཆད་བྱེད་ཡན་ལག་ལྔས་བསྡུས་པ་ནི། བླ་མའི་མན་ངག་གིས་རྒྱུད་གསུམ་ཀའི་དགོངས་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བྱས་ནས་བརྗོད་ན་འདིར་འདུས་ཏེ། དེའང་བར་སྐབས་ཀྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ནི། གནས་ཡོངས་གྱུར་དང་ཡེ་ཤེས་སྐུ། །མི་གནས་མྱ་ངན་འདས་ཉིད་དང་། །གཉིས་སུ་མེད་པ་ཉིད་དང་ནི། །མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་འདུས། །ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་དང་པོར་རྒྱུ་ལ་དམིགས་ནས་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གནས་གྱུར་པ་ཆོས་སྐུ་ནི་འབྱུང་པོས་འདས་པ་དང་འགྲོ་བ་ད་ལྟ་བ་དང་འོང་བ་མ་འོངས་པ་སྟེ་དུས་གསུམ་ཐམས་ཅད་ནི། །ལྷན་སྐྱེས་བསྒོམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་རང་གིས་ཀུན་མཁྱེན་ལྟ་བུར་གཟིགས་ཏེ་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་གཅིག་ཏུ་གནས་གྱུར་པའོ། ། 1-1123 རྩ་ཡི་གེ་གནས་གྱུར་ལོངས་སྐུ་ནི་སངས་རྒྱས་རིགས་ལྔ་དང་སངས་རྒྱས་སྲས་པོ་སྟེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་སུ་གནས་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་ནི་དང་། །ཡན་ལག་ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་ཀུན་དང་བུ་ག་སྐྱེ་མཆེདཀུན་ཡིན་ནོ། །རྩ་ལུས་གནས་གྱུར་སྤྲུལ་སྐུ་ནི་མགོ་བོའི་དྲ་བ་སྟེ་ལུས་ཀྱི་རྩ་ཐམས་ཅད་དང་སྐུད་པ་དབུ་མར་བཅས་པ་གནས་གྱུར་པ། །ལུས་ནི་སྣང་ལ་རང་བཞིན་ཡོད་པ་མིན་པ་འཇའ་ཚོན་ལྟར་གཟིགས་ཤིང་། །གནས་གྱུར་པ་གྲུབ་པའི་སྐད་ཅིག་ལ་ཀྱེ་རྡོ་རྗེའི་གཟུགས་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྐང་པ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ནི་ཡིད་ཀྱི་
【現代漢語翻譯】 因此，果的特徵有三個：所依為四身或五智所攝，能詮為五支所攝，以及身與支的融合。第一點，如根本續第一品所說：金剛薩埵（Vajrasattva，金剛勇識），大勇識，誓言大勇識，以及名為心髓金剛者。對這些依次是法身（Dharmakāya），報身（Saṃbhogakāya），化身（Nirmāṇakāya），以及自性身（Svābhāvikakāya），即四身，或加上極清凈自性身，這五者涵蓋並展示了所有佛法。它們的特徵如前所述，並在續部中也予以闡述。 五智所攝，如金剛帳續第十四品所說：『何為佛陀？即遍知一切者。』等等，以此為依據，闡述了五智涵蓋了所有佛地。五智也可歸入四身，因此這是對佛陀的良好分類，也與聖者佛地相符。關於其詳細分類，將在下文『轉依』和『智慧身』部分進行闡述。 第二點，能詮為五支所攝：若以上師口訣將三續部的意趣彙集一處進行闡述，則可歸納於此。其中，中間的偈頌是：『轉依與智慧身，不住涅槃及，無二性與，事業恒不斷。』 首先，以因作為對境，轉依的特徵是：如金剛帳續第十四品所說：『意識轉依為法身，超越了地、水、火、風四大元素，以及過去、現在、未來三時。』與生俱來的瑜伽士自己觀見一切如同遍知者，轉依為一大智慧。 根本字轉依為報身，是轉依為五佛部和佛子，即菩薩眾的因。支分是五蘊和十二處。根本身轉依為化身，是頭部的脈絡，即身體的所有脈絡，包括中脈轉依。身體顯現而無自性，如彩虹般觀見。在轉依成就的瞬間，便能執持喜金剛之形。
【English Translation】 Thus, the characteristics of the fruit are threefold: the basis is the four bodies or the five aggregates of wisdom, the expression is the five branches, and the integration of body and branches. Firstly, as stated in the first chapter of the Root Tantra: Vajrasattva (Diamond Being), Mahāsattva (Great Being), Samayasattva (Pledge Being), and the one called Heart Essence Vajra. To these, respectively, are the Dharmakāya (Body of Truth), Sambhogakāya (Body of Enjoyment), Nirmāṇakāya (Body of Emanation), and Svābhāvikakāya (Body of Essence), the four bodies, or adding the supremely pure Svābhāvikakāya, these five encompass and demonstrate all the Buddha's teachings. Their characteristics are as previously stated and are also taught in the tantras. The five wisdoms are encompassed, as stated in the fourteenth chapter of the Vajraguṇatantra: 'What is Buddhahood itself? It is the all-knowing one.' And so forth, based on this, it is explained that the five wisdoms encompass all the Buddha grounds. The five wisdoms can also be included in the four bodies, so this is a good classification of the Buddha, and it is also in accordance with the noble Buddha grounds. A detailed classification will be discussed below in the sections on transformation and the wisdom body. Secondly, the expression is encompassed by the five branches: If the intention of the three tantras is brought together in one place and expressed through the guru's instructions, it is included here. The intermediate verse is: 'Transformation and the wisdom body, non-abiding nirvana, non-duality, and continuous activity.' Firstly, focusing on the cause, the characteristic of transformation is: As stated in the fourteenth chapter of the Vajraguṇatantra: 'The transformation of consciousness into the Dharmakāya, which transcends the elements of earth, water, fire, and wind, and all three times—past, present, and future.' The innate yogi sees everything as if he were omniscient, transforming into one great wisdom. The root syllable transforms into the Sambhogakāya, which is the cause of transforming into the five Buddha families and the Buddha's sons, the Bodhisattvas. The branches are the five aggregates and all the twelve sources. The root body transforms into the Nirmāṇakāya, which is the network of the head, that is, all the veins of the body, including the central channel. The body appears but has no inherent nature, seeing it like a rainbow. At the moment of accomplishing transformation, one holds the form of Hevajra.
རྣམ་པར་ཤེས་པ་གནས་གྱུར་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་མངོན་ནོ། །དེ་ནས་རྐང་པ་གཉིས་ཀྱིས་རྩ་ཡི་གེ་ངག་གནས་གྱུར་ལོངས་སྐུར་མངོན་ནོ། །དེ་ནས་རྐང་པ་གཉིས་ཀྱིས་རྩ་ལུས་གནས་གྱུར་སྤྲུལ་པའི་སྐུར་མངོན་ནོ། །མཇུག་གི་རྐང་པ་གཅིག་གིས་ནི་སྐུ་གསུམ་གྱི་དོན་བསྡུས་པའོ། །དེ་དག་གི་དོན་ནི་འདི་ལྟར་རྟོགས་པར་བྱ་སྟེ། ཕྱིས་གནས་གྱུར་པའི་རྒྱུའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ངོ་བོ་གཅིག་ཀྱང་ལྡོག་པ་ཐ་དད་པ་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། ཕུང་པོ་ལྔར་བསྡུས་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་བཞི་རྟེན་ཡིན་ལ་བརྟེན་པ་ཡིད་དང་ལྔར་བསྡུས་པ་དང་། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དུ་བསྡུས་པ་དང་། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཡིད་འབའ་ཞིག་གནས་གྱུར་ཚུལ་ལོ། ། 1-1124 དེ་ལ་དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་དགོངས་པ་ལྟར་ན་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ནི་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པ་རིགས་དང་ཡེ་ཤེས་ལྔར་གྱུར་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཕུང་པོ་ལྔ་རིགས་ལྔའམ་ཡེ་ཤེས་ལྔར་འགྱུར་རོ། །ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་འདི་ལ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་ལས་ནི་གནས་གྱུར་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་གཞན་གྱི་དབང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་རྣམ་པར་ལོག་པ་ནི་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་ཞིང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དབང་སྒྱུར་བ་ཉེ་བར་གནས་པ། རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཆར་གཏོགས་པའི་གཞན་དབང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། དེ་ཉིད་ལ་དབང་འབྱོར་བ་ལྔས་བསྡུས་ཏེ། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་གནས་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞིང་དང་། ལུས་དང་། མཚན་དང་། དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་དང་། དབྱངས་མཐའ་ཡས་པ་དང་། སྤྱི་གཙུག་བལྟར་མི་མངོན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་པ་དང་། ཚོར་བའི་ཕུང་པོ་གནས་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཁ་ན་མ་ཐོབ་མེད་ཅིང་ཚད་མེད་ལ་རྒྱ་ཆེ་བའི་བདེ་བས་ཡང་དག་པར་གནས་པ་ལ་དབང་འབྱོར་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་གནས་གྱུར་པའི་ཕྱིར་མིང་གི་ཚོགས་དང་། ཚིག་གི་ཚོགས་དང་། ཡི་གེའི་ཚོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསྟན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་པ་དང་། 1-1125 འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་གནས་གྱུར་པའི་ཕྱིར་སྤྲུལ་པ་དང་། སྒྱུར་བ་དང་། འཁོར་སྡུད་པ་དང་། དཀར་པོའི་བསྡུ་བ་ལ་དབང་འབྱོར་པ་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོ་གནས་གྱུར་པའི་ཕྱིར་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་དང་། མཉམ་པ་ཉིད་དང་། སོ་སོར་རྟོག་པ་དང་། བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་འབྱོར་པའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་དཀྱིལ་འཁོར་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྐུ་ལྔ་དང་ཡེ་ཤེས་ལྔར་གྱུར་ཀྱང་རུང་སྟེ། འདི་ནི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་གདམས་ངག་ལས་རྟོགས་པར་བྱ་བས་འདིར་མི་བརྗོད་དོ། །གསུམ་པ་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྐུ་གསུམ་སྟེ། སྐུ་རྡོ་རྗེ་ནི་ཆོས་སྐུ། གསུང་རྡོ་ར
【現代漢語翻譯】 識（རྣམ་པར་ཤེས་པ་）轉變成為法身（ཆོས་ཀྱི་སྐུར་）顯現。 然後，雙足的根本字（རྩ་ཡི་གེ་）和語（ངག་）轉變，顯現為報身（ལོངས་སྐུར་）。 然後，雙足的根本身（རྩ་ལུས་）轉變，顯現為化身（སྤྲུལ་པའི་སྐུར་）。 最後的一足則概括了三身的意義。 這些的意義應當這樣理解：如果從後來轉變的因的角度來說，本體雖然是一個，但差別有四種，即歸納為五蘊，以及歸納為四壇城（དཀྱིལ་འཁོར་བཞི་）——所依和能依的意（ཡིད་）——共五種，以及歸納為身語意三者，以及由於是所有這些的作者，所以僅僅是意轉變的方式。 如果從第一個角度來說，按照金剛乘（རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་）的觀點，色蘊（གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་）可以轉變為毗盧遮那佛（རྣམ་པར་སྣང་མཛད་）如明鏡般的五種姓（རིགས་）和五種智慧（ཡེ་ཤེས་），五蘊可以轉變為五姓或五智。 關於這五蘊，在《大乘集論》（ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་）中，轉變的特徵是：一切障礙完全屬於遍計所執（ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་གཞན་གྱི་དབང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་），從一切障礙中解脫，並且能夠自在地主宰一切法，安住于完全清凈的自性中。 其中以五種自在來概括：色蘊轉變后，能自在地擁有佛土（ཞིང་）和身（ལུས་），以及相好（མཚན་）和隨形好（དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་），以及無盡的妙音（དབྱངས་མཐའ་ཡས་པ་）和無能見頂（སྤྱི་གཙུག་བལྟར་མི་མངོན་པ་）；受蘊（ཚོར་བའི་ཕུང་པོ་）轉變后，能自在地安住于無間斷、無量且廣大的快樂中；想蘊（འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་）轉變后，能自在地以一切名（མིང་གི་ཚོགས་）、句（ཚིག་གི་ཚོགས་）和字（ཡི་གེའི་ཚོགས་）來宣說； 行蘊（འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་）轉變后，能自在地擁有化現（སྤྲུལ་པ་）、變化（སྒྱུར་བ་）、攝受眷屬（འཁོར་སྡུད་པ་）和白法（དཀར་པོའི་བསྡུ་བ་）；識蘊（རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོ་）轉變后，能自在地擁有如明鏡般的智慧（མེ་ལོང་ལྟ་བུ་）和平等性智（མཉམ་པ་ཉིད་）和妙觀察智（སོ་སོར་རྟོག་པ་）和成所作智（བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་）。 關於第二種，從四壇城的角度來說，可以轉變為五身和五智，這需要從不共的口訣中去理解，所以這裡不作說明。 關於第三種，從身語意三者的角度來說，就是三身：身金剛（སྐུ་རྡོ་རྗེ་）是法身，語金剛（གསུང་རྡོ་རྗེ）
【English Translation】 The consciousness (རྣམ་པར་ཤེས་པ་) transforms and manifests as the Dharmakaya (ཆོས་ཀྱི་སྐུར་). Then, the root syllable (རྩ་ཡི་གེ་) and speech (ངག་) of the two feet transform and manifest as the Sambhogakaya (ལོངས་སྐུར་). Then, the root body (རྩ་ལུས་) of the two feet transforms and manifests as the Nirmanakaya (སྤྲུལ་པའི་སྐུར་). The last one foot summarizes the meaning of the Trikaya. The meaning of these should be understood as follows: If considering from the perspective of the cause that transforms later, although the essence is one, there are four different aspects: summarized into the five skandhas, and summarized into the four mandalas (དཀྱིལ་འཁོར་བཞི་) - the support and the supported mind (ཡིད་) - totaling five, and summarized into the three aspects of body, speech, and mind, and because it is the agent of all these, it is merely the way the mind transforms. If considering from the first perspective, according to the Vajrayana (རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་) view, the form skandha (གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་) can transform into the five families (རིགས་) and five wisdoms (ཡེ་ཤེས་) of Vairochana (རྣམ་པར་སྣང་མཛད་) like a mirror, the five skandhas can transform into the five families or five wisdoms. Regarding these five skandhas, in the 'Compendium of Mahayana' (ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་), the characteristic of transformation is: all obscurations completely belong to the paratantra (ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་གཞན་གྱི་དབང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་), being liberated from all obscurations, and being able to freely dominate all dharmas, abiding closely in the completely pure nature. Among them, it is summarized by five freedoms: after the form skandha transforms, one can freely possess the Buddha-field (ཞིང་) and body (ལུས་), as well as the major marks (མཚན་) and minor marks (དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་), as well as endless melodious sounds (དབྱངས་མཐའ་ཡས་པ་) and an invisible crown of the head (སྤྱི་གཙུག་བལྟར་མི་མངོན་པ་); after the feeling skandha (ཚོར་བའི་ཕུང་པོ་) transforms, one can freely abide in uninterrupted, immeasurable, and vast happiness; after the perception skandha (འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་) transforms, one can freely proclaim with all names (མིང་གི་ཚོགས་), sentences (ཚིག་གི་ཚོགས་), and letters (ཡི་གེའི་ཚོགས་); After the formation skandha (འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་) transforms, one can freely possess emanation (སྤྲུལ་པ་), transformation (སྒྱུར་བ་), gathering retinues (འཁོར་སྡུད་པ་), and white dharmas (དཀར་པོའི་བསྡུ་བ་); after the consciousness skandha (རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོ་) transforms, one can freely possess mirror-like wisdom (མེ་ལོང་ལྟ་བུ་), equality wisdom (མཉམ་པ་ཉིད་), discriminating wisdom (སོ་སོར་རྟོག་པ་), and accomplishing wisdom (བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་). Regarding the second, from the perspective of the four mandalas, one can transform into the five bodies and five wisdoms, which needs to be understood from the uncommon oral instructions, so it will not be explained here. Regarding the third, from the perspective of the three aspects of body, speech, and mind, they are the Trikaya: the body vajra (སྐུ་རྡོ་རྗེ་) is the Dharmakaya, the speech vajra (གསུང་རྡོ་རྗེ)
ྗེ་ནི་ལོངས་སྐུ། ཐུགས་རྡོ་རྗེ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་ཞེས་རྩ་རྒྱུད་ལེའུ་དང་པོར་ཞིབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱ་བ་བཞིན་ནམ། ཡང་མན་ངག་ལས་སྐུ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ། གསུང་ལོངས་སྐུ། ཐུགས་ཆོས་སྐུ་ཞེས་བྱ་བ་གོང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་བཞི་གནས་གྱུར་ལ་སོགས་པ་དང་བསྟུན་ཏེ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྐབས་སུ་གསུངས་པ་བཞིན་རྟོགས་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་ཡིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གོང་མ་རྣམས་ཀྱང་ཡིད་གནས་གྱུར་དུ་འདུས་ཏེ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་གནས་གྱུར་ཞེ་ན། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ཉིད་གནས་གྱུར་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སོ། ། 1-1126 ཀུན་གཞི་ཉིད་གནས་གྱུར་པ་ནི་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ཡེ་ཤེས་སོ། །ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གནས་གྱུར་པ་ནི་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་༼སོ༽། །ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གནས་གྱུར་པ་ནི་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་གནས་གྱུར་པ་ནི་བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། བཤད་པའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། རང་གི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། རང་རྣམས་སེམས་དང་དེ་རྣམས་ཡུལ་ཀྱི་གཟུགས་ཅན་ནི་རང་གི་གཟུགས་ཅན་ཏེ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡིན་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ནམ་སྙམ། ཀུན་གཞི་དང་། ཉོན་མོངས་པ་ཅན་དང་། ཡིད་དང་། མིག་དང་། རྣ་བ་དང་། སྣ་དང་། ལྕེ་དང་། ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དེ་རྣམས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་ནི་རང་གི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་གྱུར་པའོ། །བདག་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྒོམ་པས་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་དང་། མཉམ་པ་ཉིད་དང་། སོ་སོར་རྟོག་པ་དང་། བྱ་བ་ནན་ཏན་གྱི་རང་བཞིན་ལ་གནས་ནས་ལྡོག་པར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས་འཁོར་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་བརྒྱད་པ་ལ་གནས་ནས་དེ་ལྡོག་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་དང་། མཉམ་པ་ཉིད་དང་། སོ་སོར་རྟོག་པ་དང་། བྱ་བ་ནན་ཏན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྒྱུ་མའི་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 1-1127 དོན་དེ་ཉིད་གསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སློབ་དཔོན་ཙནྡྲ་གོ་མིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་བསྟན་བཅོས་ལས་གསུངས་པ། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་གྱུར། །དེ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད་ཀྱི། །ངོ་བོ་ཆོས་སྐུ་ཉིད་དུ་ཡང་དག་འདོད། །ཉོན་མོངས་ཅན་ཡིད་གནས་གྱུར་པ། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་གནས་སུ་འདོད། །སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་དེ་ཉིད་དོ། །ཡེ་ཤེས་དེ་དག་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུར་བཞག་པ་སྟེ། །ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་རྫོགས་པར་ལོངས་སྤྱོད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ས་བཅུ་པ་རྣམས། །ཆོས་ལ་རྫོགས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར། །ཁ་ཅིག་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །ལོངས
【現代漢語翻譯】 那麼，寂怒尊（藏文：ྗེ་ནི་ལོངས་སྐུ།，報身），心之金剛（藏文：ཐུགས་རྡོ་རྗེ་）為化身，正如根本續第一品中詳細解釋的那樣理解嗎？或者，根據口訣，身是化身，語是報身，心是法身，這與上述四輪位置的轉化等相符，是否應理解為在非共同的場合所說？第四，因為一切的作者是意，所以應理解為上述諸者也包含在意的轉化中。如何轉化呢？阿賴耶識的法性轉化是法界智（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་）。 阿賴耶本身轉化是如鏡智（藏文：མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ཡེ་ཤེས་སོ།）。染污意轉化是平等性智（藏文：མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་༼སོ༽）。意識轉化是妙觀察智，五根識轉化是成所作智。正如所說，在後續中，『自己的自性完全轉化』是指，自己等同於心，而心等同於境的色，是自己的色，是心的自性，是這個意思嗎？阿賴耶、染污意、意、眼、耳、鼻、舌、身的識，這些完全轉化就是自己的自性完全轉化。通過修無我之定，如鏡智、平等性、妙觀察智、成所作智安住于精勤的自性而轉變，是這個意思。正如所說，還有，從那裡面，輪迴的因，安住在阿賴耶識等八識上，以其轉變的相，如鏡智、平等性、妙觀察智、成所作智的幻化自性而成就。 爲了闡明那個意義，導師月稱（梵文：Chandra Gomi）在《佛地論》中說：『何為阿賴耶識，彼即轉化為如鏡智。彼亦是法界，極其清凈之自性，真實認為即是法身。染污意之轉化，視為平等性智之所在。妙觀察智者，即是意識本身。彼等智慧安立為圓滿報身，為示現圓滿受用大乘之法，以及十地之大菩薩，圓滿受用彼法之故。』有些人認為如鏡智也是報身。
【English Translation】 So, is it to be understood that the Peaceful and Wrathful Deities (Tibetan: ྗེ་ནི་ལོངས་སྐུ།, Sambhogakaya), and the Mind Vajra (Tibetan: ཐུགས་རྡོ་རྗེ་) as Nirmanakaya, as is explained in detail in the first chapter of the Root Tantra? Or, according to the oral instructions, is it to be understood that the Body is Nirmanakaya, Speech is Sambhogakaya, and Mind is Dharmakaya, in accordance with the transformation of the four chakra positions, etc., as spoken in uncommon circumstances? Fourth, because the doer of all is the mind, it should be understood that the above are also included in the transformation of the mind. How does it transform? The transformation of the nature of the alaya consciousness is the Dharmadhatu Wisdom (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སོ།). The alaya itself transforming is the Mirror-like Wisdom (Tibetan: མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ཡེ་ཤེས་སོ།). The transformed afflicted mind is the Equality Wisdom (Tibetan: མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་༼སོ༽). The transformed mind consciousness is the Discriminating Wisdom, and the transformed five sense consciousnesses are the Accomplishing Wisdom. As it is said, in the subsequent tantra, 'The complete transformation of one's own nature' means that oneself is equal to the mind, and the mind is equal to the form of the object, which is one's own form, is the nature of the mind, is that the meaning? The alaya, the afflicted mind, the mind, the eye, the ear, the nose, the tongue, and the body's consciousnesses, these completely transformed are the complete transformation of one's own nature. By meditating on the samadhi of selflessness, the Mirror-like Wisdom, Equality, Discriminating, and Accomplishing Wisdoms abide in the nature of diligence and transform, is that the meaning. As it is said, also, from that, the cause of samsara, abiding in the eight consciousnesses such as the alaya consciousness, with the characteristic of its transformation, the Mirror-like Wisdom, Equality, Discriminating, and Accomplishing Wisdoms are accomplished by the illusory nature. To clarify that meaning, the teacher Chandra Gomi said in the Treatise on the Buddha Land: 'Whatever is the alaya consciousness, that transforms into the Mirror Wisdom. That is also the Dharmadhatu, the very pure nature, truly considered to be the Dharmakaya itself. The transformation of the afflicted mind, is considered to be the place of the Equality Wisdom. The Discriminating Wisdom, is the mind consciousness itself. Those wisdoms are established as the complete Sambhogakaya, to show the complete enjoyment of the Mahayana Dharma, and the great Bodhisattvas of the ten bhumis, completely enjoy that Dharma.' Some consider the Mirror Wisdom to also be the Sambhogakaya.
་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་རུ་འདོད། །དེ་ཡང་ལོངས་སྐུ་དེ་ཡི་རྒྱུ་ཉིད་ཀྱིས། །རྒྱུ་མིང་འབྲས་བུར་ཉེ་བར་བརྟག་པའོ་དེ་བཞིན་དུ་གཞན་མཉམ་པ་ཉིད་དང་སོ་སོར་རྟོག་པ་ལ་བཏགས་པའང་རྒྱུའི་མིང་གིས་སོ། །དབང་པོ་ལྔ་ཡི་རྣམ་ཤེས་གཞན། །དེ་ནི་གཟུགས་ནས་རེག་བྱའི་བར་གྱི་དོན་ཀུན་ཡོངས་སུ་འཛིན་པའི་ཕྱིར། །དེ་གནས་གྱུར་ཐོབ་ནས་སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་དུ། །སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་དེ་ནི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཙམ་དུ་གནས་འགྱུར་བ་ཐོབ་པའོ། །བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་དེ་ཡང་རྟག་པར་ཡུལ་ཐམས་ཅད་དུ། ། 1-1128 དུས་ཇི་ལྟ་བར་དང་བསམ་པ་ཇི་ལྟ་བར། །སྤྲུལ་པའི་སྐུ་སྟེ་སངས་རྒྱས་རྣམས། །སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་གནས་འགྱུར་བ་ཐམས་ཅད་སྤྲུལ་པའི་སྐུའི་རྒྱུ་ལ་སྤྲུལ་སྐུར་བཏགས་པ་ཡིན་ནོ། །འགའ་ཞིག་དག་གིས་ཡིད་ཉིད་ལ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི་དེར་རྟོགས་ཏེ། །དབང་པོ་ལྔ་ཡི་རྣམ་ཤེས་གང་། །དེ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གནས་གྱུར་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ད་ནི་དེ་ལྟར་གནས་གྱུར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུའི་མཚན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དེ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་བཞི། སྐུ་མེད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྐུ་བེམས་པོ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལྔའི་མཚན་ཉིད་དང་། སྐུ་གསུམ་གྱིས་ཡེ་ཤེས་ལྔ་བསྡུས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི་སངས་རྒྱས་ནི་སྐུ་མེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། སྐུ་དེ་ཡང་བེམས་པོ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། ཡེ་ཤེས་ལྔའི་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ཡིན་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་ལེའུ་བཅུ་བཞི་པ་ལས། ཇི་སྐད་དུ། སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་ཅི་ལགས། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ཅི་ལགས། ལུས་ཅན་འདི་ནི་བདེན་པའོ། །དེ་རྒྱུ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན། རྡོ་རྗེ་འཛིན་པས་བཀའ་སྩལ་པ། །འདི་ལྟར་ང་ནི་མཚན་བཟང་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་ལྡན་ཞིང་དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་བརྒྱད་ཅུས་བརྒྱན་པའོ། ། 1-1129 དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཐ་ཡིའི་གཟུགས་དང་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ལམ་དུས་སུ་མཚན་དཔེ་ཅན་དུ་བསྒོམས་པས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེས་གསོལ་པ། ཅི་བཅོམ་ལྡན་འདས་བེམས་པོ་ལགས་སམ། རྡོ་རྗེ་འཛིན་པས་བཀའ་སྩལ་པ། ང་ཉིད་མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཅི་ལགས། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པས་བཀའ་སྩལ་པ། བདེན་པ་ཡང་མ་ཡིན་པ་དང་། བརྫུན་པ་ཡང་མ་ཡིན་པ་དང་། རྒྱུ་མ་ཡིན་པ་དང་། རྐྱེན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ང་ཉིད་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། ང་ཉིད་བྱ་བ་ནན་ཏན་གྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། ང་ཉིད་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། དེ་ལྟར་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའོ། །དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་རྣམ་པ་དང་བྲལ་བའི་བྱང་ཆུབ་དེ་སྐད་མ་སྨྲ་ཞིག ང་ཉིད་དངོས་པ
【現代漢語翻譯】 被稱為圓滿報身。而且，這由報身的因所致，因的名義接近於果。同樣，施設於其他等性以及個別自證也以因的名義稱之。五根的識之外，那是因為完全執持色等直到觸的所有事物。獲得那處所的轉變后，爲了所有眾生的利益，五根的識獲得轉變，僅僅成為成所作智。那成所作智也恒常在一切境中。 在任何時間和任何想法中，化身，即諸佛，五根的識的所有轉變，都施設為化身的因，即化身。有些人認為意即是化身，五根的識即是圓滿報身。』如是說。處所的轉變已經顯示完畢。現在，因為具有如是處所轉變的智慧的自性，智慧身的體性如何呢？將要宣說。那有四種：不是無身，不是物質之身，五智的體性，以及三身如何包含五智的方式。前兩種是，佛不是無身，那身也不是物質之身，而是五智自性的身。如《金剛幕續》第十四章所說：『佛陀本身是什麼？是遍知一切相。那是什麼？這個有情是真實的。那是什麼原因呢？金剛持說：如此我具有三十二相好，並以八十隨形好莊嚴。』 那是什麼原因呢？因為與其他人（thāyi）的身體不同，所以在道位時觀修具有相好，因此是應該成就的。金剛手菩薩請問：『世尊是物質性的嗎？』金剛持說：『我本身是如鏡智。』如鏡智是什麼？金剛持說：『不是真實的，也不是虛假的，不是因，也不是緣。』如此我本身是平等性智，我本身是成所作智，我本身是妙觀察智，如此法界是極其清凈的。因此，大菩薩不應說與相分離的菩提。我本身是事物。
【English Translation】 It is called the Sambhogakaya (enjoyment body). Moreover, this is due to the cause of the Sambhogakaya, the name of the cause is close to the result. Similarly, the imputation to other equality and individual self-awareness is also named by the name of the cause. Other than the consciousness of the five senses, that is because it completely holds all things from form to touch. After obtaining the transformation of that place, for the benefit of all sentient beings, the consciousness of the five senses obtains transformation and becomes merely the wisdom of accomplishing activities. That accomplished wisdom also constantly in all realms. At any time and in any thought, the Nirmanakaya (emanation body), that is, all the transformations of the consciousness of the five senses of the Buddhas, are imputed to the cause of the Nirmanakaya, that is, the Nirmanakaya. Some think that mind itself is the Nirmanakaya, and the consciousness of the five senses is the Sambhogakaya.』 Thus it is said. The transformation of the place has been shown. Now, because it has the nature of such a place-transformed wisdom, what is the nature of the wisdom body? It will be declared. There are four: not being without a body, not being a material body, the nature of the five wisdoms, and how the three bodies contain the five wisdoms. The first two are that the Buddha is not without a body, and that body is not a material body, but a body of the nature of the five wisdoms. As it is said in the fourteenth chapter of the Vajra Tent Tantra: 『What is the Buddha himself? It is the omniscient one. What is that? This sentient being is true. What is the reason for that? Vajradhara said: Thus I have thirty-two major marks and eighty minor marks.』 What is the reason for that? Because it is different from the body of others (thāyi), so in the path stage, meditating on having marks and signs, therefore it is to be accomplished. Vajrapani Bodhisattva asked: 『Is the Bhagavan material?』 Vajradhara said: 『I myself am like mirror-like wisdom.』 What is mirror-like wisdom? Vajradhara said: 『It is neither true nor false, neither cause nor condition.』 Thus I myself am equality wisdom, I myself am accomplished wisdom, I myself am discriminating wisdom, thus the Dharmadhatu is extremely pure. Therefore, the great Bodhisattva should not speak of the Bodhi that is separated from the marks. I myself am a thing.
ོ་དངོས་མེད་ང་། །དང་པོའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པར་བརྗོད། །གཟུགས་མེད་གཟུགས་དང་ལྡན་པའི་མཆོག །ཟབ་མོ་ཞི་བའི་གཟུགས་དང་ལྡན། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཚིགས་སུ་བཅད་པ་དེའི་དོན་ནི་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་དང་བཅས་པས་དངོས་པོ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ཡང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དངོས་པོ་ཡིན་ཡང་། ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཀྱང་བརྗོད་དུ་མེད་པས་བདེན་དངོས་སུ་མེད་པའོ། །དེ་ཉིད་ཐོག་མ་ནས་གྲུབ་པས་དང་པོའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། ། 1-1130 རྐང་པ་འོག་མ་གཉིས་ནི་རྟོགས་པར་སླའོ། །དེ་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲྭ་བ་ལས། ཡེ་ཤེས་སྐུ་སྟེ་རང་བྱུང་བ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཡང་འདི་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཡེ་ཤེས་ལྔའི་མཚན་ཉིད་ནི། དེ་ཉིད་གསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སྐུའི་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པ་གསུངས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་སྟེ། །ཡེ་ཤེས་གསུམ་ནི་དེ་ལ་བརྟེན། །མཉམ་པ་ཉིད་དང་སོ་སོར་རྟོག །བྱ་བ་གྲུབ་པ་ཁོ་ན་འོ། །ཞེས་ཏེ། མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ནི་མི་གཡོ་ལ། ཡེ་ཤེས་གསུམ་ནི་དེ་ལ་བརྟེན་པ་དང་གཡོ་བའོ། །མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རྒྱུད་ཀྱི་དོན་བླ་མ་རྣམས་གསུང་པ་དང་། འཕགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ནི་མཐུན་ཏེ། ཡེ་ཤེས་ལ་ཁམས་གསུམ་གཟུགས་བརྙན་གྱི་ཚུལ་དུ་སྣང་བས་ཡེ་ཤེས་དང་ཁམས་གསུམ་དབྱེར་མེད་པས་མེ་ལོང་གི་གཟུགས་བརྙན་བཞིན་སྣང་བས་ན་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་དང་། ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པས་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། སྤང་བྱའི་རྣམ་རྟོག་ཐམས་ཅད་བཅོམ་པས་ན་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་མ་ལུས་པ་གྲུབ་པས་བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། ཡེ་ཤེས་དང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དབྱེར་མི་ཕྱེད་པས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སོ། ། 1-1131 དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་དང་རྒྱུད་ལས་གསུངས་པ་དང་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་འབྱུང་བ་དང་ཕལ་ཆེར་ནི་མཐུན་ཏེ། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ང་ཡི་མེད། །ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་དུས་རྟག་ཏུ་ལྡན། ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་སྒྲིབ་པ་མེད་པས་མ་རྨོངས་པ། །རྟག་ཏུ་ཡུལ་དེ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའང་མིན། །ཡེ་ཤེས་ཀུན་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་འབྱུང་གནས་ཆེན་པོ་འདྲ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་ཕྱིར་ཏེ། །ཞེས་ཏེ། ཡེ་ཤེས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཏེ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་ལ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །སྒོམ་པ་དག་པས་སེམས་ཅན་ལ། །མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་འདོད། །མི་གནས་ཞི་བར་བཞུགས་པ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་ཏེ། བྱང་
【現代漢語翻譯】 『非存在之我，被稱為最初之如來。無色且具色之至上者，具有深寂之形。』如是說。該偈頌之意為，以名相和好相而言，是為事物；又因其為智慧之身，故為事物。然智慧本身亦不可言說，故非真實存在。其自最初即已成就，故為最初之如來。 后兩句偈頌易於理解。如是，諸佛乃智慧之身。《幻網經》云：『智慧身，自生者。』其意亦在於此。第三，五種智慧之體性，為闡明此，于《經莊嚴論》中，宣說了具有智慧體性之身的差別，如雲：『明鏡智不動，三智依于彼，平等性與個別智，成所作事唯此。』如是，如明鏡般不動，三智則依于彼而動。明鏡般智慧之體性，與傳承上師所言，以及聖者佛陀之地相同，于智慧中，三界顯現為影像之形式，故智慧與三界無別，如明鏡之影像般顯現，故如明鏡。因知曉一切如是和所有，故為個別智。因斷除一切所斷之分別念，故為平等性智。因成就自他一切利益，故為成所作智。智慧與法界無別，故為法界智。 如是，佛陀之境地與傳承中所說，以及《經莊嚴論》中所出者大體相同。『明鏡智中我皆無，由境之門永不絕，恒時具足。于所知一切無有遮蔽故，無有愚昧。亦非恒時顯現於彼境。為一切智慧之因，如智慧之大源。圓滿受用之佛陀，乃智慧之影像生起之處。』如是，為一切智慧之因，為一切智慧之源，是為圓滿受用之佛陀，為智慧之影像生起之處，故為如明鏡之智慧。『以禪定清凈故，于有情，希求平等性智。不住寂滅而安住，是為平等性智。』如是，菩
【English Translation】 'The non-existent self is called the first Tathagata. The supreme being without form and with form, possesses the form of profound peace.' Thus it is said. The meaning of this verse is that with names and characteristics, it is an object; and because it is the body of wisdom, it is an object. However, wisdom itself is also unspeakable, so it is not truly existent. It is accomplished from the beginning, so it is the first Tathagata. The latter two lines of the verse are easy to understand. Thus, the Buddhas are the body of wisdom. The Magic Net Sutra says: 'Wisdom body, self-born.' Its meaning is also in this. Third, the nature of the five wisdoms, to clarify this, in the Ornament of the Sutras, the differences of the body with the nature of wisdom are explained, as it says: 'Mirror wisdom is unmoving, three wisdoms rely on it, equality and individual wisdom, accomplishing what needs to be done is only this.' Thus, like a mirror, it is unmoving, and the three wisdoms rely on it and move. The nature of mirror-like wisdom is the same as what the lineage lamas say, and the ground of the noble Buddhas, in wisdom, the three realms appear as images, so wisdom and the three realms are inseparable, appearing like the image of a mirror, so it is like a mirror. Because it knows all that is and all that there is, it is individual wisdom. Because it destroys all the conceptual thoughts to be abandoned, it is equality wisdom. Because it accomplishes all the benefits of self and others, it is accomplishing activity wisdom. Wisdom and the dharmadhatu are inseparable, so it is dharmadhatu wisdom. Thus, the state of the Buddha and what is said in the lineage, and what comes from the Ornament of the Sutras are mostly the same. 'In the mirror wisdom, I am all without, from the door of the object, it is never cut off, always complete. Because there is no obscuration to all that is knowable, there is no ignorance. It is also not always directed to that object. Because it is the cause of all wisdoms, like the great source of wisdom. The Buddha of perfect enjoyment, is the place where the image of wisdom arises.' Thus, it is the cause of all wisdoms, the source of all wisdoms, it is the Buddha of perfect enjoyment, the place where the image of wisdom arises, so it is like the wisdom of a mirror. 'Because of the purity of meditation, for sentient beings, the desire for equality wisdom. Abiding in non-abiding peace, is considered to be equality wisdom.' Thus, Bodhi
ཆུབ་སེམས་དཔའ་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་དུས་ན་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཐོབ་པ་དེ་སྒོམ་པ་དག་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་ཚེ་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་བཞུགས་པ་ནི་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སོ། །དེའི་མཛད་པ་ཡང་། དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་པ་དང་། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དག་དང་ལྡན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མོས་པ་བཞིན། །སངས་རྒྱས་སྐུ་ནི་ཉེ་བར་སྟོན། ། 1-1132 ཞེས་གསུངས་སོ། །སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་སུ་ནི། །ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་མཛད་པ། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་གཅོད་མཛད་པའི། །ཆོས་ཆེན་ཆར་ནི་རབ་ཏུ་འབེབས། །ཞེས་པའོ། །བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་དོན་སྒྲུབ་པ་འོ། །ཞེས་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཀུན་ཏུ་སྤྲུལ་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པའོ། །སྤྲུལ་པ་དེ་ཡང་གསུངས་པ། སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དེ་རྟག་ཏུ། །མཛད་པ་གྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །གྲངས་དང་ཞིང་གི་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བསམ་མི་ཁྱབ་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་བྱ་བ་མཛད་པའི་བྱེ་བྲག་གྲངས་དང་ཞིང་གི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའོ། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་དེ་འབྱུང་བའི་དགོས་པའམ་རྒྱུ་ནི། འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་སེམས་མཉམ་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཆོས་རབ་སྟོན་ཕྱིར་དང་། །བྱ་བ་གྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ཡང་དག་འབྱུང་། །ཞེས་པ་དང་པོ་འཛིན་པ་ནི་ཐོས་པའི་ཆོས་རྣམས་སོ། ། 1-1133 གཉིས་པ་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བདག་གཞན་མཉམ་པའོ། །གསུམ་པ་ནི་ཆོས་སྟོན་པའོ། །བཞི་པ་ནི་བྱ་བའི་དོན་ཀུན་གྲུབ་པའོ། །ཡང་སློབ་དཔོན་ཙནྡྲ་གོ་མིས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བཤད་པ། འགའ་ཞིག་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་དམིགས། །མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་དག་ཏུ་འདོད། །གཞན་དག་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་དེ་ཤེས་བྱའི་དོན་ཀུན་གྱི་རྣམ་པ་མཁྱེན་པ་ཡིས། །ཤེས་བྱའི་དོན་ཀུན་གྱི་ནི་སྤྱོད་ཡུལ་འདོད། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་དམིགས་པའི་ཡུལ་ཅན་ནོ། །བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཡུལ་དྲུག་ལ་དམིགས་པའི་དགོས་དོན་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་འདི་ཡུལ་ཅན་དུ་འདོད། །ཡུལ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ནི་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་མ་འདྲེས་པ་ཉིད་དུ། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་འདི་ནི་ཆོས་སྟོན་པའི་ནུས་པ་ཀུན་དང་ལྡན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། དེ་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ལྔ་པོ་དེ་དག་གིས་སྐུ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྟོབས་དང་མི་འ
【現代漢語翻譯】 當菩薩顯現證悟之時，對眾生獲得平等性的覺知，通過清凈的禪定獲得菩提時，安住于不住涅槃，這就是平等性智。 其事業為： 『於一切時中，具足慈愛與大悲，隨眾生之意樂，示現佛身。』 如是說。個別自證智是： 『對於一切所知，恒常無礙，如同禪定與總持之寶藏。』 于諸輪壇之中，示現一切無漏之法財，斷除一切疑惑，普降大法之雨。 如是說。成所作智是： 『於一切界中，以種種無量無數之化身，成辦一切眾生之利益。』 此乃於一切世間界中，以無量化身成辦眾生之利益。又說此化身： 『佛之化身恒常以成辦事業之差別、數量與剎土之種種方式，應知為不可思議。』 即佛之化身亦恒常以事業之差別、數量與剎土之方式，於一切方面皆不可思議。如是說。此四種智慧生起之必要或原因為： 『為執持故，為心平等故，為真實宣說妙法故，為成辦事業之自體故，四種智慧如實生起。』 第一，執持乃指所聽聞之法。 第二，乃指對一切眾生之自他平等。 第三，乃指宣說佛法。 第四，乃指一切事業之成就。又，學師旃扎果彌（Candragomin）解釋智慧之體性： 『某些人以如是性為目標，認為其為如鏡之智。』 『其他人則認為如鏡之智，以知曉一切所知之相，乃一切所知之行境。』 『何為平等性智？彼以如是性為目標，具有如是之境。』 『成所作智，以六境為目標，認為此六種必要之境。』 『於一切時處，一切所知皆不混雜，此為分別智，具足宣說佛法之一切能力。』 如是說。如是五種智慧，以三身之自性，佛之十力與不...
【English Translation】 When a Bodhisattva manifests enlightenment, gaining the knowledge of equality towards all sentient beings, and upon attaining Buddhahood through pure meditation, abides in non-abiding Nirvana, this is the Wisdom of Equality. Its activity is: 'At all times, endowed with loving-kindness and great compassion, according to the inclinations of sentient beings, it reveals the body of the Buddha.' Thus it is said. The Discriminating Awareness Wisdom is: 'Towards all knowable objects, it is constantly unhindered, like a treasure of Samadhi and Dharani.' In the mandalas of the circles, it demonstrates all the untainted riches of the Dharma, cuts off all doubts, and pours down a great rain of Dharma. Thus it is said. The Accomplishing Activity Wisdom is: 'In all realms, with various immeasurable and countless emanations, it accomplishes the benefit of all sentient beings.' This is accomplishing the benefit of sentient beings with immeasurable emanations in all world realms. Furthermore, this emanation is spoken of: 'The Buddha's emanation is always to be known as inconceivable in all aspects through the distinctions, numbers, and fields of accomplishing activities.' That is, the Buddha's emanation is always to be known as inconceivable in all aspects through the distinctions, numbers, and fields of accomplishing activities. Thus it is said. The necessity or cause for the arising of these four wisdoms is: 'For the sake of holding, for the sake of equality of mind, for the sake of truly proclaiming the excellent Dharma, and for the sake of the very nature of accomplishing activities, the four wisdoms truly arise.' Firstly, holding refers to the Dharmas that have been heard. Secondly, it refers to the equality of self and others for all sentient beings. Thirdly, it refers to proclaiming the Dharma. Fourthly, it refers to the accomplishment of all purposes of activity. Furthermore, the teacher Candragomin explained the nature of wisdom: 'Some aim at Suchness, considering it as mirror-like wisdom.' 'Others consider mirror-like wisdom, knowing the aspects of all knowable objects, as the sphere of activity of all knowable objects.' 'What is the Wisdom of Equality? It aims at Suchness, having such an object.' 'The Accomplishing Activity Wisdom, aiming at the six objects, considers these six as necessary objects.' 'At all times and places, all knowable objects are unmixed; this is Discriminating Wisdom, endowed with all the abilities to proclaim the Dharma.' Thus it is said. These five wisdoms, with the nature of the three bodies, the ten powers of the Buddha, and the non...
ཇིགས་པ་ལ་སོགས་པའམ། གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་མཚན་དཔེ་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག སྤྲུལ་སྐུའི་ཕྲིན་ལས་ཉེར་བདུན་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་དྲུག་ཅུའམ། གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་དང་ཞེ་ལྔ། སྤྲུལ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ཉེར་བདུན་ཏེ་ཉིས་བརྒྱ་རྩ་གཉིས་༼བརྒྱད་ཅུ་རྩ་བཞི་༽ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པར་འཕགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་དང་བསྟན་བཅོས་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བཤད་དེ། 1-1134 སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལས་ཇི་སྐད་དུ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ནི་རྣམ་པ་ལྔ་པོ་འདིས་ཡང་དག་པར་བསྡུས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ལྔ་གང་ཞེ་ན། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་དང་། མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། སོ་སོར་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ལས་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་རྣམས་དང་བསྟན་བཅོས་མཛད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བསྡུས་པ་གསུངས་པ་རྣམས་ནི་ཡི་གེ་མང་བས་འཇིགས་པས་མ་བྲིས་སོ། །བཞི་པ་ཡེ་ཤེས་ལྔས་སྐུ་གསུམ་ཇི་ལྟར་བསྡུས་ཤེ་ན། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ནི་ལོངས་སྐུར་བཤད། ཁ་ཅིག་གིས་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་གཉིས་ཀ་ཆོས་སྐུ་ཡིན་ཏེ། རྒྱན་ལས་ལོངས་སྐུར་བཤད་པ་ནི་ལོངས་སྐུའི་རྒྱུ་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ནས་༼ལ་༽མཉམ་པ་ཉིད་དང་། སོ་སོར་རྟོག་པ་ནི་ལོངས་སྐུ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདིར་བླ་མ་རྣམས་དང་སློབ་དཔོན་ཙནྡྲ་གོ་མི་དང་མཐུན་པར་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ནི་ཆོས་སྐུ་ཡིན་ལ། མེ་ལོང་ལྟ་བུ་དང་། མཉམ་པ་ཉིད་དང་། སོ་སོར་རྟོག་པ་ནི་ལོངས་སྐུ་ཡིན་ནོ། །ཕལ་ཆེར་མཐུན་པར་བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐུའོ་ཞེས་འདོད་མོད་ཀྱི། 1-1135 ཁ་ཅིག་གིས་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་སྤྲུལ་སྐུའོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུའོ། །འོ་ན་སེམས་ནི་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་ལ། ལུས་ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན་ཏེ་བེམས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་བེམས་པོས་ཤེས་བྱ་རྟོགས་པར་མི་རིགས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། སེམས་ལས་མ་གཏོགས་པའི་ཕྱི་རོལ་ན་བེམས་པོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་འགའ་ཡང་མེད་དེ། ཀྱེ་རྒྱལ་བའི་སྲས་དག་ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཙམ་མོ་ཞེས་པ་དང་། རིན་ཆེན་སེམས་ལས་ཕྱིར་བྱུང་བའི། །སངས་རྒྱས་མེད་ཅིང་གང་ཟག་མེད། །རྣམ་པར་ཤེས་པའི་གནས་དོན་ནམ། །ཕྱི་རོལ་གྱུར་བ་ཅུང་ཟད་མེད། །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་སེམས་ནི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་ལ། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི་བརྗོད་དུ་མེད་པ་ཡིན་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། །ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། དེ་ལ་ཡེ་ཤེས་ཀ
【現代漢語翻譯】 諸如畏懼等，色身的功德有一百一十二相好，法身的功德有二十一種分類，化身的利生事業有二十七種。總而言之，佛陀的功德有一百六十種，或者說，色身的功德有一百一十二種，法身的功德有一百四十五種，化身的功德有二十七種，總計二百零二種（或八十四種）。這些都被聖者（指佛陀）在《佛地經》和論著中歸納和闡述。 如《佛地經》所說：『佛地應知以五種相完全攝持。』五者為何？即：法界極清凈，以及，如鏡智，平等性智，妙觀察智，成所作智。』經中廣說，以及論著中如何以智慧歸納功德，因文字繁多故不贅述。 第四個問題：五智如何攝持三身？《經莊嚴論》中說：『如鏡智即是報身。』有些人認為，如鏡智和法界二者皆是法身。經莊嚴論中說報身，是指報身的因。平等性智和妙觀察智是報身。此處，與上師們和旃陀羅·瞿彌論師的觀點一致，法界智是法身，如鏡智、平等性智和妙觀察智是報身。大體一致的是，成所作智是化身。 有些人也說，妙觀察智是化身。如此說來，諸佛是智慧之身。那麼，心是遠離戲論的，而身體不是智慧，因為是物質。因此，物質不可能領悟所知。』對此，我的回答是：除了心之外，沒有所謂的物質。如經云：『諸佛子，此三界唯是心。』又云：『珍寶皆從心所生，無有佛陀與眾生，識之境域與作用，外境絲毫皆不存。』因此，心是如幻的智慧之身，心的本質是不可言說的，所以沒有矛盾。智慧之身已經闡述完畢。 關於智慧的...
【English Translation】 Such as fear, the qualities of the Rupakaya (Form Body) are one hundred and twelve major and minor marks, the qualities of the Dharmakaya (Dharma Body) are twenty-one categories, and the activities of the Nirmanakaya (Emanation Body) are twenty-seven. In summary, the qualities of the Buddha are one hundred and sixty, or the qualities of the Rupakaya are one hundred and twelve, the qualities of the Dharmakaya are one hundred and forty-five, and the qualities of the Nirmanakaya are twenty-seven, totaling two hundred and two (or eighty-four). These are all summarized and explained by the noble ones (referring to the Buddhas) in the Buddhabhumi Sutra and treatises. As stated in the Buddhabhumi Sutra: 'The Buddhabhumi should be known to be completely encompassed by these five aspects.' What are the five? They are: the extremely pure Dharmadhatu (Realm of Dharma), and the Mirror-like Wisdom, the Wisdom of Equality, the Discriminating Wisdom, and the Accomplishing Wisdom.' The sutra elaborates, and the treatises explain how the qualities are summarized by wisdom, but I will not elaborate due to the abundance of text. Fourth question: How do the five wisdoms encompass the three bodies? The Ornament of the Sutras states: 'The Mirror-like Wisdom is the Sambhogakaya (Enjoyment Body).' Some believe that both the Mirror-like Wisdom and the Dharmadhatu are the Dharmakaya. The Ornament of the Sutras speaks of the Sambhogakaya, referring to the cause of the Sambhogakaya. The Wisdom of Equality and the Discriminating Wisdom are the Sambhogakaya. Here, in accordance with the views of the Lamas and Acharya Chandragomin, the Wisdom of the Dharmadhatu is the Dharmakaya, and the Mirror-like Wisdom, the Wisdom of Equality, and the Discriminating Wisdom are the Sambhogakaya. It is generally agreed that the Accomplishing Wisdom is the Nirmanakaya. Some also say that the Discriminating Wisdom is the Nirmanakaya. Thus, the Buddhas are the bodies of wisdom. Then, 'the mind is free from elaboration, and the body is not wisdom because it is material. Therefore, it is not reasonable for matter to realize the knowable.' To this, my answer is: Apart from the mind, there is no such thing as matter. As the sutra says: 'Oh, sons of the Buddhas, these three realms are only mind.' And: 'Jewels arise from the mind, there are no Buddhas or beings, the realm and function of consciousness, no external objects exist.' Therefore, the mind is the illusory body of wisdom, and the essence of the mind is inexpressible, so there is no contradiction. The body of wisdom has been explained. Regarding the wisdom of...
ྱི་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། དེ་བསྟན་པ་ནི། རྩ་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་ལས། ཆགས་དང་འཇིག་པ་དག་གིས་ཀྱང་། །ཐབས་དང་ཤེས་རབ་གནོན་མི་འགྱུར། །གང་ཕྱིར་ཐབས་ནི་འབྱུང་བ་ཉིད། །འཇིག་པ་ཤེས་རབ་སྲིད་མཐར་བྱེད། །དེས་ན་རབ་འཇིག་ཡོད་མ་ཡིན། །དེ་ཉིད་ལ་ནི་ཆགས་པ་མེད། །ལ་ལ་འཇིག་པས་འཇིག་པར་འགྱུར། ། 1-1136 འཇིག་པའི་དངོས་མེད་ཟད་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པས་བསྟན་ཏེ། དེ་ལ་གསུམ། འཁོར་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དེས་ན་ཟུང་དུ་འཇུག་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྐང་པ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ཤེས་རབ་ཆེན་པོ་ཉིད་བསྟན་ཏེ། ཆགས་པ་ནི་སྐྱེ་བ་སྟེ་ཐོག་མར་སྐྱེ་བ་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མ་གྲུབ་པས་འཇིག་པ་མི་འགྲུབ་སྟེ། དེས་ན་སྐྱེ་བ་དང་འཇིག་པས་དམིགས་པ་མེད་པའི་ཐབས་དང་ཤེས་རབ་གནོན་པར་མི་ནུས་ཏེ་ངོ་བོས་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། འོ་ན་སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། གང་ཕྱིར་ཐབས་ནི་འབྱུང་བ་ཉིད། །ཅེས་ཏེ། དམིགས་པ་མེད་པའི་ཐབས་ནི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཡིན་ལ། དེས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐའ་མནན་ཅིང་། གཞན་༼དོན་༽དུ་འཁོར་བར་མི་སྡོད་པས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ལྟར་ན་སྤྲོས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། རྐང་པ་བཞི་པར། འཇིག་པ་ཤེས་རབ་སྲིད་མཐར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་པས་དམིགས་པ་མེད་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྲིད་པ་མཐར་བྱེད་པ་སྟེ། ཤེས་རབ་ཆེན་པོས་འཁོར་བའི་མཐའ་མནན་ནས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མི་གཏོང་བའོ། ༼།གསུམ་པ་ནི།༽ འོ་ན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ཞེན་ནམ་ཞེ་ན། 1-1137 མ་ཡིན་ཏེ་ངོ་བོས་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་འཇིག་པ་དང་ཆགས་པ་མེད་པས་དེས་ན་ཞེས་རྐང་པ་གཉིས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི་། དེས་ན་འཇིག་པ་མེད་པ་དང་ཆགས་པའང་མེད་པས་ན་སྲིད་ཞི་མཉམ་པ་འདི་ནི་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། སཾ་པུ་ཊའི་གཉིས་པའི་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། དམིགས་མེད་གནས་སུ་ཤེས་རབ་དང་། །དམིགས་མེད་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད། །བློ་དང་ལྷན་ཅིག་གཅིག་གྱུར་པས། །ནམ་མཁའ་ནམ་མཁའ་ཇི་ལྟ་བུ། །ཞེས་གསུངས་ལ། འཕགས་པས་ཀྱང་དབུ་མ་རྩ་བ་ལས། འཁོར་བར་སྤངས་པར་གྱུར་པ་ཡི། །མྱ་ངན་འདས་ཁྱོད་མི་བཞེད་ཀྱི། །འཁོར་བ་མི་དམིགས་པ་ཡི་ནི། །ཞི་ཉིད་མགོན་པོ་ཁྱོད་ཀྱིས་བསྟན། །ཞེས་གསུངས་ལ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། །སྤངས་པ་ནི་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །དེའི་མཚན་ཉིད་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ཡོངས་སུ་བཏང་བ་དང་བཅས་པས་འཁོར་བ་ཡོངས་སུ་མི་གཏོང་བའི་གནས་ཏེ་གནས་གྱུར་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །འོ་ན་སྤང་བྱ་མེད་དམ་ཞེ་ན། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་མ
【現代漢語翻譯】 因為是如來之身，所以是不住涅槃。對此的闡述是：根本續後篇第二品中說：『生與滅亦不能，勝過方便與智慧，何以故方便乃，生起滅盡為智慧，是故無有勝滅盡，于彼亦無有生起，若有以滅而滅盡，滅盡之物無有盡。』這表明了這一點。對此有三點：非輪迴，非涅槃，因此是雙運。第一點是通過前兩句來了解智慧本身，生是最初的生起，因為自性不成立，所以滅也不成立。因此，生與滅不能勝過無所緣的方便與智慧，因為自性不成立。第二點是：如果有人認為佛陀的功德也會消失，那不是的。因為『何以故方便乃，生起』。無所緣的方便是大悲心，它壓制了涅槃的邊際，並且爲了利益他人而不停留在輪迴中，因此佛陀不可思議的力量等才會顯現。如果這樣，那不是會變得繁瑣嗎？不是的。在第四句中說：『滅盡為智慧，于有邊際』。因此，無所緣的智慧使有寂達到盡頭，大智慧壓制了輪迴的邊際，而不捨棄涅槃。（第三點是：）如果有人執著于涅槃嗎？ 不是的，因為自性不成立，所以沒有生滅，因此說了這兩句。第三點是：因此，因為沒有滅盡，也沒有生起，所以輪涅平等，這便是不住涅槃。在《桑布扎續》第二品第二節中也說：『無緣處所智慧與，無緣大悲心本身，與智慧一同成一體，如虛空之同虛空。』聖者也在《中觀根本慧論》中說：『您不喜悅那，已捨棄輪迴的，涅槃寂靜，不住輪迴者，寂靜是怙主您所說。』在《攝大乘論》中也說：『捨棄即是不住涅槃。』它的特徵是，連同完全捨棄煩惱，也不完全捨棄輪迴的處所，即是轉依。』等等，廣為宣說。如果這樣，沒有要捨棄的嗎？在世俗諦中，有要捨棄的。
【English Translation】 Because it is the body of the Tathagata, it is non-abiding Nirvana. This is explained as follows: The second chapter of the latter part of the Root Tantra says: 'Birth and destruction also cannot, overcome skillful means and wisdom, why is it that skillful means is, the arising, destruction is wisdom, the end of existence, therefore there is no victorious destruction, in that there is also no arising, if there is destruction by destruction, the object of destruction is endless.' This shows this point. There are three points to this: not Samsara, not Nirvana, therefore it is a union. The first point is to understand wisdom itself through the first two lines, birth is the initial arising, because self-nature is not established, so destruction is not established. Therefore, birth and destruction cannot overcome the objectless skillful means and wisdom, because self-nature is not established. The second point is: if someone thinks that the merits of the Buddha will also disappear, that is not the case. Because 'why is it that skillful means is, the arising'. Objectless skillful means is great compassion, it suppresses the boundary of Nirvana, and does not stay in Samsara for the benefit of others, therefore the inconceivable power of the Buddha and so on will appear. If so, wouldn't it become cumbersome? No. In the fourth line it says: 'Destruction is wisdom, the end of existence'. Therefore, objectless wisdom brings existence to an end, great wisdom suppresses the boundary of Samsara, and does not abandon Nirvana. (The third point is:) If someone is attached to Nirvana? No, because self-nature is not established, so there is no birth and destruction, therefore these two lines are said. The third point is: Therefore, because there is no destruction and no arising, Samsara and Nirvana are equal, this is non-abiding Nirvana. In the second section of the second chapter of the Samputa Tantra it also says: 'Wisdom in the place of no object and, great compassion itself, together with wisdom become one, like the sky is like the sky.' The Holy One also said in the Fundamental Wisdom of the Middle Way: 'You do not rejoice in that, which has abandoned Samsara, the peace of Nirvana, the non-abiding Samsara, peace is what the protector you have said.' In the Summary of the Great Vehicle it also says: 'Abandonment is non-abiding Nirvana.' Its characteristic is that, together with completely abandoning afflictions, it does not completely abandon the place of Samsara, that is, transformation of the basis.' And so on, widely proclaimed. If so, is there nothing to abandon? In relative truth, there is something to abandon.
་གཏོགས་༼རྟོགས་༽པའི་དབང་གིས་འཁོར་བ་སྟེ། ལ་ལ་འཇིག་པས་འཇིག་པར་འགྱུར། །འཇིག་པའི་དངོས་མེད་ཟད་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ་རྒྱས་པར་རྟོགས་པར་བྱའོ། །མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། 1-1138 གཉིས་སུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ན་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེས་ན་གོང་དུ་བསྟན་པ་ཡི། །འབྱུང་པོ་འགྲོ་དང་འོང་བ་ཉིད། །རང་གིས་ཀུན་མཁྱེན་ལྟ་བུར་གཟིགས། །ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་སེམས་གནས་གྱུར་པ་སྲིད་ཞི་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་རྟོགས་པས་དེ་རྟོགས་པ་དང་རྟོགས་བྱ་ཐམས་ཅད་བྲལ་བས་ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་ཏེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་རྒྱས་པར་བཤད་པའི་རྒྱུད་སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་བཅུ་པའི་གསུམ་པ་ལས། མཚན་ཉིད་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་གིས་བསྡུས་ནས་གསུངས་ཏེ། རིག་མའི་སྐྱེས་བུ་གྲུབ་པ་ནི་གང་དུའང་མི་འགྲོ༡། གང་དུའང་མི་གནས༢། ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་དང་དབུས་དང་བྲལ་བ༣། །མཐའ་གཉིས་སུ་མེད་པ༤། ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་གནས་གསུམ་དུ་སྣང་བ༥་ཞེས་བྱ་བ་ནས། གང་དུའང་མི་འགྲོ་བས་ཐམསཾ་ཅདཾ་དུཾ་སོནཾ་པ༦།ཾ ཐམསཾ་ཅདཾ་མཁྱེནཾ་པ༧།ཾ ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དབང་ཕྱུག་ཡིན་པས་ཐམསཾ་ཅདཾ་པ།༨ཾ སེམས་ཅན་གྱི་བསམ་པ་འགེངས་པས་ཐམསཾ་ཅདཾ་ཀྱིཾ་དོནཾ་ཐམསཾ་ཅད༩།ཾ སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ལ་གནས་པ༡༠། སྐྱོན་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ༡༡། ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བརྒྱན་པར་བྱས་པ༡༢། ཐམས་ཅད་དང་ལྡན་པ༡༣། ཞི་བ༡༤། 1-1139 མཉམ་པ་མེད་པ༡༥། རྟག་པར་མཛད་པ༡༦། མགོན་པོ༡༧། སྐྱོབ་པ༡༨། ཀན་ཏུ་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ༡༩། དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་བྲལ་བ༢༠། རྒྱལ་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ༢༡། རྒྱལ་པོ༢༢། ཕྱེད་པར་དཀའ་བའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ༢༣། ཉོན་མོངས་པའི་གདུང་བ་ལས་གྲོལ་བའི་ཕྱིར་ཟླ་བ༢༤། དོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་སེང་གེ༢༥ གཏིང་དཔག་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ཆུའི་ཕུང་པོ༢༦། དེ་ལྟར་དཔེ་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱིས་དཔེར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་བར་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བྷཱུ་ཏིས་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་གྲུབ་པ་ལས། བརྟན་གཡོ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་དང་རྟོག་པས་མི་ཕྱེད་རྡོ་རྗེའི་སྐུ་ཉིད་དང་། །ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་རང་བཞིན་ཉིད་དང་ནི། །སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་ཞིང་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་རང་གིས་རིག་པ་ལས། །ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་ནི་དེ་བས་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པའི་དོན་ཡང་འདི་ཡིན་ནོ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་དང་མཐུན་པར་རྒྱུད་བླ་མ་ལས་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་དེ་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་འདུས་མ་བྱས་པ་དང་ལྡན་ཤིང་སྒྲིབ་གཉིས་ཞི་བའི་ཆོས་སྐུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་དང་། །མཁྱེན་དང་བརྩེ་དང་ནུས་པར་ལྡན་པ་དང་། །སོ་སོར་རང་གི
【現代漢語翻譯】 由於領悟的緣故而有輪迴。有些事物因毀滅而毀滅，但毀滅的事物並非完全消失。』這樣說，要詳細地理解。不住涅槃已經闡述完畢。 無二的體性即是不住涅槃，因此是無二的。因此，如前所述：『生者來來往往，以自己的方式看待一切。』正如所說，當心念轉變，領悟到輪迴與寂靜的平等性時，通過領悟這一點，一切領悟者和被領悟者都分離，一切法都變得平等，這就是所謂的佛陀的法身的意義。關於這個意義的詳細解釋，在《桑布扎續》第十章的第三節中，以二十六個特徵進行了總結：『覺悟的瑜伽士不會去任何地方1，不會停留在任何地方2，沒有開始、結束和中間3，沒有兩個極端4，因為遍及一切，所以顯現為三個狀態5。』從『不去任何地方，所以到達一切地方6，知曉一切7，因為是遍行自在，所以是一切8，滿足眾生的想法，所以是一切的意義9，住在一切眾生的心中10，從一切過失中解脫11，用一切功德來裝飾12，擁有一切13，寂靜14， 無等15，恒常存在16，是怙主17，是救護者18，捨棄一切分別念19，沒有形狀和顏色20，不是勝利者的行境21，是國王22，因為難以分割，所以是金剛23，因為從煩惱的痛苦中解脫，所以是月亮24，因為沒有疑惑，所以是獅子25，因為難以衡量，所以是水聚26。』像這樣，用各種比喻來讓瑜伽士們效仿。』這樣廣泛地闡述了。關於這個意義，國王因陀羅菩提也在《智慧成就》中說：『遍及穩定和運動的一切，不能被分別念分割的金剛身，以及永不改變的偉大喜樂的自性，從無垢和真實的智慧中，自己領悟，因此被稱為一切智者。』所說的意義也是這個。與這個意義相符，《寶性論》中也說：佛陀不為因緣所造，具有寂滅二障的法身，自然成就，具有智慧、慈悲和力量，各自以自己的方式。
【English Translation】 Due to the power of realization, there is samsara. Some things perish because of destruction, but the destroyed things do not completely disappear.' Thus it is said, and it should be understood in detail. The non-abiding nirvana has been explained. The nature of non-duality is precisely the non-abiding nirvana, therefore it is non-dual. Therefore, as stated above: 'Beings come and go, seeing everything as if with their own omniscience.' As it is said, when the mind transforms, realizing the equality of samsara and peace, by realizing this, all realizers and realized are separated, and all dharmas become equal, which is the meaning of what is called the Dharmakaya of the Buddha. Regarding the detailed explanation of this meaning, in the third section of the tenth chapter of the Samputa Tantra, it is summarized with twenty-six characteristics: 'The accomplished yogi of awareness does not go anywhere 1, does not stay anywhere 2, has no beginning, end, and middle 3, has no two extremes 4, because it pervades everything, it appears as three states 5.' From 'does not go anywhere, therefore arrives everywhere 6, knows everything 7, because it is the lord of all-pervading, therefore it is everything 8, fulfills the thoughts of beings, therefore it is the meaning of everything 9, dwells in the hearts of all beings 10, is liberated from all faults 11, is adorned with all qualities 12, possesses everything 13, is peaceful 14, is unequaled 15, is eternally existent 16, is the protector 17, is the savior 18, has abandoned all discriminations 19, has no form and color 20, is not the realm of the victorious ones 21, is the king 22, because it is difficult to divide, therefore it is vajra 23, because it is liberated from the suffering of afflictions, therefore it is the moon 24, because there is no doubt, therefore it is the lion 25, because it is difficult to fathom, therefore it is a mass of water 26.' Like this, use various metaphors for the yogis to emulate.' Thus it is extensively explained. Regarding this meaning, King Indrabhuti also said in The Accomplishment of Wisdom: 'Pervading all that is stable and moving, the vajra body that cannot be divided by discrimination, and the very nature of great bliss that never changes, from the immaculate and true wisdom, realizing oneself, therefore it is desired as the all-knowing one.' The meaning of what is said is also this. In accordance with this meaning, the Uttaratantra also says: The Buddha is not made by causes and conditions, possesses the Dharmakaya that naturally accomplishes the pacification of the two obscurations, possesses wisdom, compassion, and power, each in their own way.
ས་རིག་པ་ལས་གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་མིན་པས། །དོན་གཉིས་ལྡན་པས་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་པས་ཀྱང་འདི་དང་མཐུན་ནོ། །ཡང་དེ་ཉིད་ལས། 1-1140 རྟག་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །གཙང་བའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །བདག་གི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །བདེ་བའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ཡི། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་འདི་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཉིས་སུ་མེད་པའི་མཚན་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྙིང་རྗེས་འཁོར་བ་མི་གཏོང་བས་ན་གཞན་དོན་དུ་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལ་མཛད་པ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། གསུམ་སྟེ། ཆོས་སྐུ་མཛད་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། ལོངས་སྐུས་ས་བཅུ་པའི་དོན་མཛད་ལ། སྤྲུལ་པའི་སྐུས་མཛད་པ་ནི་གསུམ་སྟེ། མཆོག་དང་། འབྲིང་དང་། ཐ་མའོ། །དེ་དག་ཀྱང་གང་ལ་ཅིས་འདུལ་དེ་ལ་དེའི་རྣམ་པར་སྟོན་པ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལེའུ་བརྒྱད་པ་ལས། འདི་ནི་རང་བྱུང་བཅོམ་ལྡན་འདས། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དང་། །རིགས་དང་བྱང་ཆུབ་བྱེད་པ་དང་། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་ལྷར་གཤེགས་དང་། །ཁྱིམ་ནས་འབྱུང་བར་བྱེད་པ་དང་། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འཛིན་པ་དང་། །སྐྱེ་བ་ཡོངས་སུ་ལེན་པ་དང་། ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་འདས་པ་སྟོན། །འདུལ་བའི་འཇིག་རྟེན་མཐོང་ནས་ནི། །འདི་ནི་གཟུགས་ནི་དུ་མར་བྱེད། །སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་སྐྱབས་བཞེད་པས། །སངས་རྒྱས་གར་ནི་རོལ་པར་མཛད། །རི་བོང་སྟག་དང་སེང་གེ་དང་། །གླང་པོ་རྣམས་ཀྱི་རིགས་སུ་ཡང་། ། 1-1141 སྙིང་རྗེ་ཕན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ནི། །ཕྱག་རྒྱ་གྲུབ་པས་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །བུད་མེད་སྒྱུ་མའི་སྤྲོས་པ་ཡིས། །འདོད་ཆགས་ཅན་ལ་ཆོས་གསུངས་སོ། །བུད་མེད་སྒྱུ་མ་སངས་རྒྱས་ཉིད། །སྒྱུ་མ་ཐམས་ཅད་སེལ་བར་བྱེད། །ཅེས་བྱ་བ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བཅུ་པའི་གསུམ་པ་ལས་ཀྱང་། དེ་ཉིད་གཅིག་པུས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ཀྱང་བལྟམས་པ་སྟོན་པ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནས་བརྩམས་ཏེ། ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་ཁམས་གསུམ་གྱི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་སྟེ། དེ་ལྟར་རིགས་ཀྱི་བུ་འདི་ལྟར་ཁྱད་པར་དུ་མར་རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིམ་༼རོལ་༽པ་མཆོག་ཏུ་སྟོན་པར་མཛད་དེ། གང་ཞིག་གྲུབ་པ་སྒྱུ་མའི་ཚུལ་གྱིས་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་མཛད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་བར་དུ་མཛད་པ་བཅུ་དྲུག་ལ་སོགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པ་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། སྤྱི་དོན་གསུམ་པ་སྐུ་དང་ཡན་ལག་བསྲེ་བ་ནི། དེ་ལྟར་ན་སྤྱི་དོན་ལྔ་པོ་འདི་དག་གིས་འདི་སྐད་བསྟན་པར་འགྱུར་ཏེ། རྒྱུའི་དབང་དུ་བྱས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་གནས་གྱུར་པའི་མཚན་ཉིད་ཅེས་བརྗོད་ཀྱང་སྐུ་གསུམ་དང་ཡེ་ཤེས་ལས་བརྗོད་པར་
【現代漢語翻譯】 由於不是通過其他因素而是通過智慧來理解，因此具有雙重意義，即是佛陀。這也與之前所說的相符。此外，在《般若波羅蜜多經》中也說： 『常樂我凈度彼岸，永恒之般若波羅蜜，純凈之般若波羅蜜，真我之般若波羅蜜，極樂之般若波羅蜜。』 這說的也是同樣的意思。無二之相已闡釋完畢。 由於不住涅槃且與無二無別，因此以慈悲不捨輪迴，從而為利益他人而不斷行事。那麼，這些事業是什麼樣的呢？有三種：法身是事業之因，報身成就十地菩薩之利益，化身的事業有三種：殊勝、中等和下等。這些也都是根據應以何種方式調伏眾生，就示現相應的形象。《金剛幕續》第八品中說：『此乃自生薄伽梵，轉法輪，行種姓與菩提，如是降生為天神，離家出走，受持出家戒，完全受生，示現完全涅槃。見調伏之世間，此乃化現多種形象。佛陀欲作眾生之怙主，佛陀嬉戲作舞。化身為兔、虎、獅子，以及象之類。』 『以慈悲利他之心，手印成就而轉生。以幻化女身之顯現，為有貪慾者說法。幻化女身即是佛陀，遣除一切幻象。』 《合集續》第十品第三節也說：『彼獨自利益眾生，捨棄一切分別念，卻示現降生』，從這裡開始，直到『完全涅槃，是三界之大法王。』如此，種姓之子，以夢幻般之多種差別，示現佛陀之殊勝行境，成就者以幻化之方式利益一切眾生。』其中廣述了以十六種事業等方式利益眾生。不斷行持事業已闡釋完畢。 第三個共同主題是融合身與支分。如此，這五個共同主題將闡釋如下：就因的角度而言，即使將佛陀的地位稱為轉變之相，也只能通過三身和智慧來描述。
【English Translation】 Since it is understood not by other factors but by wisdom, it has dual meaning, which is the Buddha. This also corresponds to what was said before. Furthermore, it is said in the Prajnaparamita: 'The other shore of permanence, the other shore of purity, the other shore of self, the other shore of bliss.' This also speaks of the same meaning. The non-dual aspect has been explained. Since it does not abide in Nirvana and is non-dual, it does not abandon samsara with compassion, thus constantly acting for the benefit of others. So, what are these activities like? There are three: the Dharmakaya (法身，Dharmakāya) is the cause of activities, the Sambhogakaya (報身，Saṃbhogakāya) accomplishes the benefit of the ten bhumis (十地) Bodhisattvas, and the Nirmanakaya's (化身，Nirmāṇakāya) activities are of three types: supreme, intermediate, and inferior. These also manifest in corresponding forms according to how beings should be tamed. The eighth chapter of the Vajraghanta (金剛幕續，Vajraghaṇṭa) says: 'This is the self-born Bhagavan (薄伽梵，Bhagavān), turning the wheel of Dharma (法輪，Dharma), performing lineage and Bodhi (菩提，bodhi), likewise descending as a god, leaving home, holding the monastic vows, fully taking birth, showing complete Nirvana (涅槃，nirvāṇa). Seeing the world to be tamed, this one manifests in many forms. The Buddha, wishing to be the protector of beings, the Buddha plays and dances. Transforming into the species of rabbits, tigers, lions, and elephants.' 'With a compassionate and beneficial mind, rebirth occurs through the accomplishment of mudras (手印，mudrā). With the manifestation of an illusory woman's body, the Dharma (法，Dharma) is taught to those with desire. The illusory woman's body is the Buddha himself, dispelling all illusions.' The third section of the tenth chapter of the Samputa (合集續，Saṃpuṭa) also says: 'He alone benefits beings, abandoning all discriminations, yet showing birth,' starting from there, until 'complete Nirvana (涅槃，nirvāṇa), is the great king of the Dharma (法，Dharma) of the three realms.' Thus, son of the lineage, with dream-like multiple differences, he shows the supreme conduct of the Buddha, the accomplished one benefits all beings in an illusory manner.' Among them, the ways of benefiting beings with sixteen activities and so on are extensively explained. The continuous performance of activities has been explained. The third common topic is the integration of the body and its parts. Thus, these five common topics will explain as follows: From the perspective of cause, even if the state of Buddhahood is called the aspect of transformation, it can only be described through the Trikaya (三身，Trikāya) and the wisdoms.
འགྱུར་ཏེ་རྒྱས་པར་གོང་དུ་བརྗོད་ཟིན་ཏོ། ། 1-1142 ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་ཀྱང་སྐུ་གསུམ་ཡེ་ཤེས་ལྔ་བསྟན་པ་སྟེ་གོང་དུ་བརྗོད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་སུ་མེད་པ་དང་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་དང་ཤེས་རབ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་སྟེ། དེའང་སྐུ་གསུམ་དང་ཡེ་ཤེས་ལྔ་སྟེ། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ནི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཡིན་ལ། ཤེས་རབ་ཆེན་པོ་ནི་རང་བཞིན་ཆོས་སྐུ་ཡིན་ཞིང་གཉིས་སུ་མེད་པས་ནི་དེ་གཉིས་དབྱེར་མི་ཕྱེད་པ་རྟོགས་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྐུའི་ངོ་བོ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པས་ན་སྐུ་གསུམ་ཡེ་ཤེས་ལྔར་འགྱུར་རོ། །མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་མཛད་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ་གདུལ་བྱ་ལ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་གཉིས་སྟོན་པར་འགྱུར་ཏེ། འདི་ལྟར་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུས་ནི་ས་བཅུ་པ་རྣམས་ཀྱིས་དོན་མཛད་ལ། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ལ་གསུམ་དུ་དབྱེ་སྟེ། མཆོག་གིས་ནི་གྲུབ་པའི་ས་ལ་གནས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་དོན་མཛད་ཅིང་། སྤྲུལ་པ་འབྲིང་གིས་ནི་གདུལ་བྱ་དམན་པའི་དོན་མཛད་ཅིང་། སྤྲུལ་པ་ཐ་མས་ནི་གང་ལ་ཅིས་འདུལ་དེ་ལ་དེའི་དོན་མཛད་དེ། རི་བོང་དང་སྟག་ལ་སོགས་པ་དང་། གྲུ་དང་གཟིངས་ལ་སོགས་པ་དང་། འདོད་འཇོ་དང་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་ལ་སོགས་པས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པ་སྟེ། 1-1143 དེ་ལྟར་ན་སྤྲུལ་པ་གསུམ་གྱིས་དོན་མཛད་པའོ། །འོ་ན་དེ་ལྟར་སྤྲུལ་པ་ཐ་མའི་གདུལ་བྱ་ཐ་མ་ལ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུའི་སྣང་བ་མེད་པ་གྲུ་དང་གཟིངས་ལ་སོགས་པར་སྣང་བས་ན། གདུལ་བྱ་ཐ་མ་འདུལ་བས་ཐ་མ་ཡིན་ན་སྤྲུལ་སྐུ་མཆོག་དང་འབྲིང་གཉིས་གདུལ་བྱ་མཆོག་འབྲིང་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུར་སྣང་བས་ན་ཁྱད་པར་ཅི་ཡང་མེད་དོ། །དེས་ན་སྤྲུལ་པ་འབྲིང་གིས་གདུལ་བྱ་དམན་པའི་དོན་མཛད་ཅེས་ཅིའི་ཕྱིར་བྱ་སྙམ་ན། སྤྲུལ་པ་མཆོག་ནི་གྲུབ་པའི་ས་ཡན་ཆད་ལ་སྣང་ལ། ཕལ་པ་གཞན་གྱིས་མཐོང་བའི་སྐལ་པ་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་དེ་ཉིད་འདུས་པ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་མཐོང་བ་རྣམས་གྲུབ་པའི་ས་ལ་བཞག་གོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྲུལ་པ་འབྲིང་སངས་རྒྱས་སུ་སྣང་ཡང་དེ་མཐོང་བ་ལ་ཡང་ལ་ལ་དག་ངན་འགྲོར་འགྲོ་བ་དག་ཀྱང་སྣང་ཞིང་། ཉན་ཐོས་དང་རང་རྒྱལ་བའི་ས་ལ་བཞག་པ་རྣམས་ཀྱང་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ས་བཅུ་པ་ནི་གཟུགས་སྐུ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འཁོར་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ཞིང་གྲུབ་པ་ཡན་ཆད་ཀྱང་སྤྲུལ་སྐུ་ཀུན་གྱི་འཁོར་ཡིན་ནོ། །སྤྲུལ་སྐུ་འབྲིང་ལ་འཁོར་གཉིས་པོ་དེ་མེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ལ་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་ནི་འཁོར་དེ་དག་ཉིད་ཡིན་པས། འདིར་གཙོ་ཆེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྨོས་པ་ཡིན་ནོ། ། 1-1144 དེ་ལྟར་ན་འབྲས་བུ་དེ་དག་ལེའུ་གང་ནས་འབྱུང་སྙམ་ན། རྩ་བའི་རྒྱུད་
【現代漢語翻譯】 轉變和擴充套件已經在前面講述過了。 1-1142 雖然說的是『智慧之身』，但實際上是指三身和五智，這在前面已經講過了。通過『無二』和『不住涅槃』，也闡述了佛陀無所緣的慈悲和智慧的擴充套件。這也就是三身和五智。大慈悲是色身二者，大智慧是自性法身，而『無二』則是證悟到二者不可分割的顯現。諸佛之身的本體是法身，因此會轉變為三身和五智。事業和利生事業永不間斷，法身是事業之因，會向所化眾生示現二色身。例如，報身利益十地菩薩，而化身則分為三種：殊勝化身利益安住于成就地及以上者，中等化身利益較差的所化眾生，下等化身則根據不同根器進行調伏，如化現為兔、虎等，或船、筏等，或如意寶珠等，以利益眾生。 1-1143 如此說來，三種化身都在利益眾生。那麼，既然下等化身所調伏的下等眾生看不到佛身，而是看到船、筏等，那麼，如果說調伏下等眾生就是下等化身，那麼殊勝化身和中等化身所調伏的殊勝和中等眾生看到的是佛身，這又有什麼區別呢？因此，為什麼說中等化身利益較差的所化眾生呢？殊勝化身只顯現給安住于成就地及以上者，其他人沒有機會見到。正如《集經》中所說：『見到壇城者，安住于成就地。』中等化身顯現為佛，但見到者中也有墮入惡趣者，也有安住于聲聞和緣覺地者。因此，十地菩薩是所有色身的共同眷屬，而成就地及以上者也是所有化身的眷屬。中等化身並非沒有這兩種眷屬，而以上兩種化身則擁有這些眷屬，這裡只是根據主要方面進行闡述。 1-1144 那麼，這些果位是從哪一品產生的呢？是從根本續部產生的。
【English Translation】 The transformation and expansion have already been mentioned above. 1-1142 Although it is said 'Wisdom Body', it actually refers to the Trikaya (三身，trīkāya，three bodies of the Buddha，佛身的三種化身) and the Five Wisdoms, which have been mentioned above. Through 'Non-duality' and 'Non-abiding Nirvana', the expansion of the Buddha's objectless compassion and wisdom is also explained. This is also the Trikaya and the Five Wisdoms. Great compassion is the two Rupakayas (色身，rūpakāya，form body，佛的色身), great wisdom is the Svabhavikakaya (自性法身，svabhāvikakāya，essence body，自性身), and 'Non-duality' is the manifestation of realizing that the two are inseparable. The essence of the bodies of the Buddhas is the Dharmakaya (法身，dharmakāya，dharma body，法身), so it will transform into the Trikaya and the Five Wisdoms. The activity and benefit of beings are continuous. The Dharmakaya is the cause of activity, and it will show the two Rupakayas to the beings to be tamed. For example, the Sambhogakaya (報身，saṃbhogakāya，enjoyment body，報身) benefits the Bodhisattvas of the Ten Bhumis (十地，ten grounds，菩薩的十個階段), and the Nirmanakaya (化身，nirmāṇakāya，emanation body，化身) is divided into three types: the supreme Nirmanakaya benefits those who abide in the ground of accomplishment and above, the intermediate Nirmanakaya benefits the inferior beings to be tamed, and the lower Nirmanakaya benefits according to the different capacities, such as transforming into rabbits, tigers, etc., or boats, rafts, etc., or wish-fulfilling jewels, etc., to benefit sentient beings. 1-1143 In this way, the three Nirmanakayas are benefiting beings. Then, since the lower beings to be tamed by the lower Nirmanakaya do not see the Buddha's body, but see boats, rafts, etc., then, if it is said that taming the lower beings is the lower Nirmanakaya, then the superior and intermediate Nirmanakayas tame the superior and intermediate beings who see the Buddha's body, what is the difference? Therefore, why is it said that the intermediate Nirmanakaya benefits the inferior beings to be tamed? The supreme Nirmanakaya only appears to those who abide in the ground of accomplishment and above, and others have no chance to see it. As it is said in the 《集經》: 'Those who see the mandala (壇城，maṇḍala，sacred diagram，神聖的圖) are placed on the ground of accomplishment.' The intermediate Nirmanakaya appears as a Buddha, but among those who see it, there are also those who fall into the lower realms, and there are also those who are placed on the ground of Sravakas (聲聞，śrāvaka，hearer，聽者) and Pratyekabuddhas (緣覺，pratyekabuddha，solitary realizer，獨覺者). Therefore, the Ten Bhumis are the common retinue of all Rupakayas, and those who are above the ground of accomplishment are also the retinue of all Nirmanakayas. The intermediate Nirmanakaya does not lack these two retinues, but the above two Nirmanakayas have these retinues, so here it is mentioned according to the main aspect. 1-1144 Then, from which chapter do these fruits arise? They arise from the root Tantra (續部，tantra，treatise，論).
ཀྱི་བརྟག་པ་དང་པོའི་ལེའུ་དང་པོ་དང་། །ཕྱི་མའི་གཉིས་པ་དང་། གུར་བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་བཞི་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊའི་བརྟག་པ་བཅུ་པའི་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་སྟེ། དེ་དག་གིས་མངོན་པར་རྟོགས་པའོ། །འབྲས་བུའི་རྒྱུད་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །རྒྱུད་གསུམ་གྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བསྟན་ཟིན་ཏེ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་སོ།། །། དེ་ལྟར་དེ་དག་ཀྱང་ཐོག་མར་བརྗོད་པའི་བླ་མ་གཉིས་ལས་ཇི་ལྟར་བརྒྱུད་དེ་འོངས་སྙམ་ན། འདིར་བརྗོད་པ། རྡོ་རྗེ་འཆང་དབང་དཔལ་ལྡན་ཡེ་ཤེས་མཁའ་འགྲོ་མ། །རྗེ་བཙུན་ཆོས་སྐྱོང་མཐུན་སྟོབས་དབང་ཕྱུག་བིརྺ་པ། །ནག་པོ་ཌ་མ་པ་དང་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱི་དཔལ། །རྗེ་བཙུན་ག་ཡ་དྷ་ར་ཤཱཀྱ་ཡེ་ཤེས་མཆོག །ཅེས་བྱ་བ་བརྒྱུད་པ་དང་པོ་བརྗོད་ནས། གཞན་ཡང་གཉིས་པའང་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། ཌོཾ་བི་ཧེ་རུ་ཀ་དཔལ་དེ་རྗེས་སུ། །ཨ་ལ་ལ་དང་དཔལ་ལྡན་ནགས་ཁྲོད་གརྦྷ་རི། །རྒྱལ་བ་དཔལ་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྦྱང་དཀའ་ཟླ་བ་དང་། །དཔའ་བོ་རྡོ་རྗེས་ཡེ་ཤེས་ཞབས་ལ་གདམས་པའོ། །བརྒྱུད་པ་གཉིས་པོ་འཛིན་པའི་རྗེ་བཙུན་ཤཱཀྱ་ཡེ་ཤེས་ལས་སུས་ཇི་ལྟར་ཐོས་ཤིང་། དེ་དག་ལས་ཀྱང་བླ་མ་ཆེན་པོས་ཇི་ལྟར་ཐོས་སྙམ་ན། དཔེ་དང་བསྟུན་ནས་བརྗོད་པ། མ་དྲོས་ཡེ་ཤེས་ཞབས་ལས་རྒྱུན་བཞིའི་བླ་མ་ནི། ། 1-1145 འཁོན་དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོ་སེ་སྟོན་ཀུན་རིགས་དང་མངའ་རིས་གསལ་བའི་སྙིང་པོ་འཁྱིན་ལོ་ཙཱ་བ་འོད་ཀྱི་སྣང་བའི་མཐའ་ཅན་ཏེ། །རིག་དང་སྙིང་པོའི་ཞབས་ལས་ཞང་སྟོན་ཆོས་འབར་བ་འཁོན་སྒྱི་ཆུ་བ་དགྲ་ལྷ་འབར་བའི་མཐའ། །རྒྱུན་བཞི་འཛིན་པའི་བླ་ཆེན་དེ་ལ་རྟག་ཕྱག་འཚལ། །དེ་ལྟར་རྗེ་བཙུན་གཉིས་ལས་བརྒྱུད་དེ་བླ་མ་ཤཱཀྱ་ཡེ་ཤེས་མ་དྲོས་པའི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོས་བཟུང་ནས། དེས་ཀྱང་མ་དྲོས་པའི་མཚོ་ལས་ཆུ་བོ་བཞི་འབབ་པ་བཞིན་དུ་སློབ་མའི་མཆོག་བཞི་ལ་གདམས་ཤིང་དེ་དག་གི་གསུང་གི་ཆུ་བོ་ཡང་བདག་ཅག་གི་བླ་མ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་ཡོན་ཏན་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་དུ་མས་ཡོངས་སུ་གང་བར་བབས་ནས། དེས་ཀྱང་སྐལ་པ་དང་ལྡན་པའི་སྐྱེ་བོ་མ་ལུས་པའི་ཡིད་ཡོན་ཏན་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེས་ཚིམ་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་རྗེ་བཙུན་གཉིས་པོའི་གཞུང་ལས་འདིར་གང་གཙོ་བོར་བྲིས་པ་ཡིན་ཞེ་ན། བརྗོད་པ། རྗེ་བཙུན་མཐུ་སྟོབས་གསུང་གི་མན་ངག་ནི། །ག་ཡ་དྷ་རས་གསུངས་པ་འདིར་གཙོ་སྟེ། །ཌོཾ་བིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་གསུང་ངག་དོན། །སྦྱང་དཀའ་ཟླ་བས་གསུངས་པ་གཞན་དུ་གསལ། །རྗེ་བཙུན་བིརྺ་པའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་ག་ཡ་དྷ་རས་གསུངས་པ་འདི་ནི་བཤད་ཐབས་ཀྱི་མན་ངག་དྲུག་དང་མངོན་པར་རྟོགས་པ་རྒྱུད་གསུམ་གྱིས་བཅིངས་པ་འདི་ཡིན་ནོ། ། 1-1146 དཔལ་ཌོཾ་བི་པའི་མན་ངག་སློབ་དཔོན་མི་ཐུབ་ཟླ
【現代漢語翻譯】 《第一觀察》的第一章節，以及《後續》的第二章節，《古爾》的第八章節和第十四章，以及《桑布扎》的第十觀察的第二和第三章節，這些都是爲了證悟。果的傳承已經闡述完畢。三種傳承的全部證悟也已經闡述完畢，完全圓滿了。 那麼，這些傳承是如何從最初提到的兩位上師那裡流傳下來的呢？現在來說明：金剛持自在主、吉祥的智慧空行母，至尊護法具力自在主毗瓦巴，黑行者達瑪巴和阿瓦都帝巴，至尊伽耶陀羅和釋迦智。這是第一個傳承的敘述。接下來，也將敘述第二個傳承：棟比嘿嚕嘎巴，緊隨其後的是阿拉拉和吉祥的納闊噶巴日，勝者吉祥智慧，難勝月，以及勇士金剛將教言傳授給了智慧足。這是兩個傳承的持有者至尊釋迦智，他是從誰那裡聽聞的？而那些上師又是如何從偉大的上師那裡聽聞的呢？對照典籍來說明：從瑪卓智慧足那裡，有四脈傳承的上師： 昆·貢卻嘉波、色敦·昆日，以及昂熱·薩威寧布、欽·洛扎瓦·沃吉囊瓦。從日和寧布足那裡，有祥敦·確巴瓦、昆·吉曲瓦·扎拉巴。對持有四脈傳承的偉大上師，我恒常頂禮。就這樣，兩位至尊的傳承被瑪卓巴大海上師釋迦智所掌握。而他也像從瑪卓巴海流出的四條河流一樣，將教言傳授給四位傑出的弟子，而他們的教言之河流也流向了我們偉大的上師確吉嘉措，他充滿了功德如意寶，並以如意寶般的功德滿足了所有具緣之人的心。要知道這一點。那麼，在這兩位至尊的教法中，哪一個是最主要被記錄下來的呢？現在來說明：至尊具力語教言，伽耶陀羅所說在此為主，追隨棟比的語教言，難勝月所說在其他地方闡明。追隨至尊毗瓦巴，伽耶陀羅所說的，是與六種解釋方法和三種傳承的證悟相聯繫的教言。 吉祥棟比巴的教言，米圖扎巴...
【English Translation】 The first chapter of 'First Observation', the second chapter of 'Subsequent', the eighth and fourteenth chapters of 'Gur', and the second and third chapters of the tenth observation of 'Samputa', these are for realization. The lineage of the fruit has been explained. All the realizations of the three lineages have also been explained, completely perfected. So, how did these lineages come down from the two lamas initially mentioned? Here it is said: Vajradhara, the Lord, the glorious Yeshe Khadro Ma (Wisdom Dakini), Jetsun Chokyong Thunto Wangchuk Birupa, Nagpo Damapa and Awadhuti Pal, Jetsun Gayadhara and Shakya Yeshe. This is the narration of the first lineage. Furthermore, the second lineage will also be narrated: Dombi Heruka Pal, followed by Alala and the glorious Nakhot Garbhari, Victorious One, Glorious Wisdom, Nansheng Yue (Difficult to Conquer Moon), and the hero Vajra imparted the instructions to Yeshe Zhap (Wisdom Foot). These are the two lineages held by Jetsun Shakya Yeshe, from whom did he hear them? And how did those lamas hear them from the great lama? Explaining in accordance with the texts: From Madro Yeshe Zhap (Undefiled Wisdom Foot), there are four lineages of lamas: Khon Konchok Gyalpo, Seton Kunrig, and Ngari Salwai Nyingpo, Khyin Lotsawa Okyi Nangwa. From Rig and Nyingpo Zhap, there are Zhangton Chobarwa, Khon Gyi Chuwa Dralha Barwa. To the great lama who holds the four lineages, I constantly prostrate. Thus, the lineages of the two Jetsuns were held by the great ocean of Madropa, Shakya Yeshe. And he, like the four rivers flowing from the ocean of Madropa, imparted the instructions to the four excellent disciples, and their rivers of teachings also flowed to our great lama Chokyi Gyatso, who is filled with meritorious wish-fulfilling jewels, and satisfies the minds of all fortunate beings with wish-fulfilling jewel-like merits. This should be known. So, in the teachings of these two Jetsuns, which is the most important one written here? Explaining: The Jetsun's powerful speech instructions, what Gayadhara said is the main one here, following Dombi's speech instructions, what Nansheng Yue said is explained elsewhere. Following Jetsun Birupa, what Gayadhara said is this teaching bound by the six methods of explanation and the realization of the three lineages. The teachings of the glorious Dombipa, Mituzhaba...
་བས་གསལ་བར་མཛད་པ་ཡང་འདི་ཉིད་དང་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་མོད་ཀྱང་འདི་ནི་བཤད་ཐབས་ཀྱི་མན་ངག་མཐའ་དྲུག་དང་མངོན་པར་རྟོགས་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་དཔེ་དང་བསྟུན་ནས་ཡན་ལག་ལྔས་འཆིང་སྟེ་སྟོན་པ་གཙོ་ཆེ་བས་ན། དེ་ཡང་ཀུ་མུ་ཏ་པཉྩི་ཀ་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཞིབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །བརྒྱུད་པའི་ལོ་རྒྱུས་ཅུང་ཟད་ཅིག་བཤད་ཟིན་ཏེ་མདོར་བསྡུས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པ་བླ་མའི་ཚོགས་རྣམས་ཀྱི། །བཀའ་དྲིན་དྲན་ནས་དད་པས་མཆི་མ་ལྷུང་། །རྟག་ཏུ་བླ་མའི་རབ་མཆོག་དེ་དག་གི །ཞབས་པད་དྲི་མ་མེད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གཞུང་དོན་ཚར་ནས་བླ་མའི་སྤྱན་སྔ་རུ། །མཆིས་ནས་ཉེས་པ་བཅོས་པར་ཞུ་བ་ཡི། །སྐལ་པ་སྐལ་ངན་བདག་ལ་ག་ལ་ཡོད། །ཀྱི་ཧུད་བླ་མ་སེམས་ཤིང་འཁོད་པར་བྱེད། །བསོད་ནམས་མཐའ་ཡས་ཀྱི་བསྒྲུབས་ཡོན་ཏན་རྩེ། །ཁྱོད་འདྲའི་མགོན་དང་བྲལ་ནས་མགོན་མེད་བདག །མི་འདུལ་སྐྱེ་བོ་འདུལ་ཞིང་མཆིས་ལགས་ན། །སྤྱན་རས་ཀྱིས་སྐྱོངས་མགོན་པོ་ཐུགས་རྗེ་ཅན། །ཀྱེ་མ་ཁ་བ་ཅན་གྱི་ཁྲོད་འདི་ན། །ཕལ་ཆེར་ལོངས་སྤྱོད་རྒུད་གྱུར་དད་པ་བྲལ། །མུ་སྟེགས་འཕེལ་ཞིང་ཆོས་ལྟར་བཅོས་པ་མང་། །ཆོས་བྱེད་ཕལ་ཆེར་ཚེ་འདིར་སྤྲོ་བར་མཐོང་། ། 1-1147 འགའ་ཞིག་རྟོག་གེའི་དུག་ཆུས་བློ་རབ་འཁྲུལ། །ལ་ལ་བསྟན་བཅོས་ཐོས་པའི་ཆང་གིས་མྱོས། །ཁ་ཅིག་ཚུལ་ཁྲིམས་མཆོག་འཛིན་ཀུན་ལ་གཤེ །ཕལ་ཆེར་གསུང་རབ་མཆོག་འདི་སྤངས་སུ་དོགས། །འགའ་ཞིག་སྨིན་བྱེད་དང་བྲལ་ཟབ་དོན་སྒོམ། །ཁ་ཅིག་ལག་ལེན་སྲོལ་ཉམས་ཚིག་དོན་འཆད། །གཞན་དག་ཆོ་ག་མ་མཐོང་བརྫུན་གྱིས་བསླད། །དེ་དག་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་གཟུགས་བརྙན་ཡིན། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་གཞུང་ཐོས་པས་ཡིད་རྒྱས་ཀྱང་། །རྒྱུད་ཀྱི་སྣང་བས་བློ་གྲོས་མ་བརླན་པའི། །མན་ངག་ཕྲ་མོ་བཟུང་ནས་འདིས་ཆོག་ཅེས། །སྨྲ་བའི་རྨོངས་རྣམས་དོན་མེད་མ་གྱུར་ཏམ། །ལམ་ལ་མ་ཞུགས་ལོག་པར་ཞུགས་པ་དང་། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་སྤངས་ཞུགས་ཀྱང་གཟུགས་བརྙན་འདྲ། །དེ་དག་སྤང་ཕྱིར་བདག་གིས་བརྡ་སྤྲད་ཀྱང་། །བྱོལ་སོང་འཇིག་རྟེན་མི་གོ་ཇི་ལྟར་བྱ། །འདིར་ནི་རྒྱུ་དོན་ཡོན་ཏན་རིན་ཆེན་གཏེར། །སྐྱོན་མེད་གྲུབ་པའི་བླ་མའི་གསུང་གིས་ཕྱེ། །ཚིག་དོན་སྒྲོན་མེ་འདི་ཡིས་གསལ་བྱས་ཀྱིས། །ཡོན་ཏན་རིན་ཆེན་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་ལོང་། །རྒྱུད་ཀྱི་ས་གཞིར་ཡིད་ཀྱི་ས་བོན་བཏབ། །བླ་མའི་གསུང་རབ་དྲི་མེད་ཆར་གྱིས་བརླན། །ཐོས་བསམ་གྱིས་བསྐྱངས་རིན་ཆེན་ལྗོན་ཤིང་འཁྲུངས། །སྐལ་ལྡན་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་ཀྱི་བསྟི་གནས་ཡིན། །བདག་ཀྱང་སྐྱེ་བ་འདི་ནས་བཟུང་ནས་ནི། །ཇི་སྲིད་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་མ་ཐོབ་བར། །མཐུ་སྟོབས་དབང་ཕྱུག་གཞུང་དང་མི་འབྲལ་ཞིང་། ། 1-1148 བླ་མའི་ཚོགས་ཀྱི་བྲན་དུ་སྐྱེ་བར་ཤ
【現代漢語翻譯】 雖然（Atiśa）尊者也說，（《菩提道燈論》的）解釋也與此（《事師五十頌》）相符，但由於此（《菩提道燈論》）主要是通過與世俗的例子相符的六種解釋方法和證悟，以五支來束縛而進行闡述，因此，也應該在《集學論》（Kumu-ta-panjika）本身上詳細理解。 傳承的歷史已經稍微講述了一些，所有內容也以簡要的方式進行了展示。 如此展示教法，憶念上師們的恩德，虔誠地流下眼淚。 恒常對那些至高無上的上師們的清凈蓮足頂禮。 經文的意義結束后，在上師的面前，請求懺悔罪過，我這個惡劣之人哪裡有這樣的機會呢？ 唉！上師啊，請您銘記於心並安住於此。 以無量功德所成就的功德之頂，我這樣的人，與您這樣的怙主分離后，成了無依無靠之人。 我將調伏未被調伏的眾生，祈請您以慈眼垂視，慈悲的怙主啊！ 唉！在這雪域之中，大多數人享用衰敗，失去信心。 外道興盛，偽裝成佛法的行為增多，大多數修行佛法的人都沉迷於今生。 有些人被思辨的毒水擾亂了心智，有些人因聽聞論典的酒而陶醉。 有些人執著于戒律，呵斥一切，大多數人似乎放棄了這部殊勝的經典。 有些人與成熟的引導分離，修習深奧的意義，有些人實踐的傳統衰敗，講解詞句的意義。 有些人沒有看到儀軌，用謊言來摻雜，這些人是金剛乘的幻影。 即使聽聞了波羅蜜多的經文而心生喜悅，但沒有用續部的光明來滋潤智慧，抓住微小的口訣，說'這就足夠了'，這樣的愚癡之人難道不是毫無意義嗎？ 沒有進入正道，反而進入邪道，即使進入金剛乘，也只是幻影而已。 爲了捨棄這些，我即使給予提示，但像旁生一樣的世人又怎能理解呢？ 這裡有原因、結果、功德，是珍寶的寶藏，由無錯謬、成就的上師之語開啟。 用這詞句意義的明燈來照亮，隨心所欲地獲取功德珍寶吧！ 在續部的土地上播下意念的種子，用上師無垢的教言之雨來滋潤。 通過聽聞和思維來培育，生長出珍貴的樹木，這是具緣眾生的聚集之地。 我從今生開始，直到沒有獲得金剛持果位之前，愿我的能力、力量、權勢與經典不分離， 愿我生生世世都成為上師們的奴僕。
【English Translation】 Although the venerable (Atiśa) also said that the explanation (of 'Bodhipathapradipa') is in accordance with this ('Fifty Verses on the Guru'), since this ('Bodhipathapradipa') mainly explains by binding with five limbs in accordance with the six methods of explanation and worldly examples of realization, it should also be understood in detail on the 'Compendium of Trainings' (Kumu-ta-panjika) itself. The history of the lineage has been briefly narrated, and everything has also been shown in a concise manner. Having shown the teachings in this way, remembering the kindness of the assemblies of gurus, tears fall with devotion. Always prostrating to the immaculate lotus feet of those supreme gurus. After the meaning of the text is finished, in the presence of the guru, requesting to amend the faults, where would I, a person of bad fortune, have such an opportunity? Alas! Guru, please keep this in mind and abide here. Having accomplished the peak of merit with immeasurable merit, I, such a person, separated from a protector like you, have become helpless. I will tame the untamed beings, please look upon me with compassionate eyes, compassionate protector! Alas! In this land of snow, most people's enjoyment has declined, and they have lost faith. Non-Buddhists are flourishing, and there are many acts disguised as Dharma, and most practitioners of Dharma are indulging in this life. Some are greatly confused in mind by the poison of speculation, and some are intoxicated by the wine of hearing treatises. Some are attached to discipline, scolding everyone, and most seem to have abandoned this supreme scripture. Some are separated from ripening empowerment and meditate on the profound meaning, some have traditions of practice that have declined and explain the meaning of words. Some have not seen the rituals and adulterate them with lies, these are reflections of the Vajrayana. Even though they are delighted by hearing the Paramita scriptures, but without moistening their wisdom with the light of the tantras, they grasp small instructions and say, 'This is enough,' are such fools not meaningless? Not entering the path, but entering the wrong path, even if entering the Vajrayana, it is only a reflection. In order to abandon these, even if I give hints, how can worldly beings like animals understand? Here are the cause, result, qualities, and a treasure of jewels, opened by the words of a flawless, accomplished guru. Illuminate with this lamp of word and meaning, and take as you wish the jewels of qualities! Plant the seed of mind on the ground of the tantras, and moisten it with the rain of the guru's immaculate teachings. Nurture it through hearing and contemplation, and a precious tree will grow, this is the gathering place of fortunate beings. From this life onwards, until I have not attained the Vajradhara state, may my power, strength, and dominion not be separated from the scriptures, May I be born as a servant of the assemblies of gurus in all my lives.
ོག །བླ་མའི་ཚོགས་རྣམས་མཉེས་པར་བྱས་པ་ཡིས། །སྐུ་གསུམ་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ལྡན་ཐོབ་ནས་ཀྱང་། །ནམ་མཁའི་མཐས་གཏུགས་གྱུར་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས། །གཉིས་མེད་སངས་རྒྱས་ས་ལ་འགོད་པར་ཤོག །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཁམས་འབྱམས་ཀླས་མ་ལུས་ཀུན། །རྣལ་འབྱོར་འདིས་ནི་དོན་ཀུན་རབ་འགྲུབ་ཅེས། །སྙན་པའི་གྲགས་པས་ཁྱབ་པར་གྱུར་ནས་ཀྱང་། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་རྒྱལ་མཚན་བརྟན་པར་ཤོག །དེ་འདྲའི་བློ་གྲོས་འཆང་བའི་དགེ་བསྙེན་ལ། །རྗེ་བཙུན་བླ་མ་དམ་པས་བསྐུལ་བ་དང་། །བྱང་ཆུབ་ཤེས་རབ་འབུམ་ཕྲག་འོད་གསལ་བས། །གསོལ་བ་བཏབ་ནས་ལེགས་པར་སྦྱར་བ་ཡིན། །ཁོ་བོས་འབད་དེ་ལེགས་པར་སྦྱར་བ་ཡིས། །མངོན་པར་རྟོགས་པ་རིན་ཆེན་ལྗོན་ཤིང་ལས། །ཐུན་མོང་ལྟ་བ་རིམ་པ་ཅན་གྱི་སྐབས། །འདི་ནི་བླ་མ་དམ་པས་གསལ་བར་མཛད། །ལེགས་སྦྱར་འདི་ལ་ཉེས་པ་མེད་པར་སེམས། །ཉེས་པ་གང་སྣང་བདག་གི་ཉེས་པ་སྟེ། །བླ་མ་བླ་མར་བཅས་པའི་མ་ཡིན་པས། །བདག་ལ་མཁའ་འགྲོའི་ཚོགས་ཀྱིས་བཟོད་པར་མཛོད། འདི་བགྱིས་པ་ལས་དུབ་པ་གྱུར་པ་ཡི། །དགེ་བ་དུང་ཟླ་ཀུནྡ་དང་མཚུངས་པ། །བདག་གི་རྒྱུད་ལ་ངེས་པར་སྐྱེས་པ་དེས། །འགྲོ་ཀུན་དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་འཛིན་འགྱུར་ཤོག རྒྱུད་གསུམ་པོ་གཅིག་ཏུ་བསྲེས་པའི་ས་གཞིར་ཡིད་ཀྱི་ས་བོན་བཏབ་སྟེ་བླ་མའི་གསུང་ལས་བྱུང་བའི་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་ལྗོན་ཤིང་ཐོས་བསམ་གྱི་སྲུང་བས་ཀུན་ཏུ་བསྐྱེད་པ་འདི་ནི་མན་ངག་གི་ཚོགས་ཀྱི་ཚིག་གི་མེ་ཏོག་གིས་མཛེས་ཤིང་འདོད་པའི་དོན་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བའི་འབྲས་བུ་དང་ལྡན་པ། 1-1149 ལུང་གིས་རབ་ཏུ་རྒྱས་པའི་ལོ་འདབ་ཀྱིས་ཕྱུག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་གདུང་བ་ལས་སྐྱོབ་པའི་བསིལ་གྲིབ་ཅན། སྐལ་པ་དང་ལྡན་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱི་བསྟི་གནས་སུ་གྱུར་པའི་ཡོན་ཏན་ཚད་མེད་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ལྗོན་ཤིང་ཞེས་བྱ་བ་ཤཱཀྱའི་དགེ་བསྙེན་ཐེག་པ་མཆོག་གི་རྣལ་འབྱོར་པ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་དཔལ་ས་སྐྱའི་དབེན་གནས་དམ་པར་ཉེ་བར་སྦྱར་བ་འདི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་སོ།། །། ཉེས་པ་རྣམས་བླ་མའི་ཚོགས་ལ་བཟོད་པར་གསོལ་ལོ། །འདིས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་བྱེད་པར་གྱུར་ཅིག འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོ་རྡོ་རྗེའི་གདན་ལས་བྱང་ཕྱོགས་སུ་དཔག་ཚད་བརྒྱ་ཕྲག་གཅིག་བགྲོད་པའི་སའི་ཆ་འགྲན་ཟླས་བདེན་པའི་མཁས་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་འབྱུང་བའི་མཚན་མ་དང་ལྡན་པའི་དཔལ་ས་སྐྱའི་དབེན་གནས་དམ་པར་སྐུ་འཁྲུངས་པ། འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེས་མངོན་སུམ་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཤེས་བྱའི་དཀྱིལ་འཁོར་མ་ལུས་པ་ཐུགས་སུ་ཆུད་པའི་མཁྱེན་རབ་དཔག་ཏུ་མེད་པས་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་མཐའ་དག་ལ་འཁོན་པའི་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་མཛད་པའོ། །སླད་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་ཉིད་ཀྱིས་འདིའི་དོན་བསྡུས་པ་གཅིག་ཀྱང་མཛད་
【現代漢語翻譯】 愿以取悅上師眾的功德，獲得具足三身五智之果位，並使如虛空般無邊無際的眾生，皆能安立於無二之佛陀果位。 愿此瑜伽行者，以其美名傳遍所有無盡的佛土，圓滿一切心願，並使金剛持之勝幢永固。 具足如是智慧之在家居士，受至尊上師之勸請，由覺悟智慧光明之百千光芒，祈請后善加編纂。 我以精勤努力善加編纂，于顯現證悟之珍寶樹中，共同次第見之章節，此乃上師所開顯。 我確信此善編纂無有錯謬，若有錯謬皆為我之過失，非上師及上師之過，祈請空行眾對我寬恕。 以此所作之功德，如皓月、昆達般純潔，於我相續中必定生起，愿一切眾生皆成具德金剛持。 于混合三續為一之地上，播下意之種子，由上師之語所生之證悟樹，以聞思之守護而悉皆養育，此乃以口訣之集合，以詞句之花朵莊嚴，具足生起一切所欲之果實。 以聖教之繁茂枝葉而富饒，具足救脫煩惱痛苦之清涼，成為具緣瑜伽行者之住所，此無量功德之珍寶樹，乃由釋迦之在家居士、大乘瑜伽行者扎巴堅贊（Grags pa rgyal mtshan，名號）于吉祥薩迦（Sa skya，地名）之寂靜處所編纂圓滿。 祈請上師眾寬恕一切過失！愿此能成辦一切眾生之利益！如是，于菩提心之金剛座起，向北方行進百千由旬之地，具足不間斷涌現堪能辯論之智者之徵兆，于吉祥薩迦之寂靜處誕生。 由文殊金剛（'Jam pa'i rdo rje，文殊菩薩）親自加持，通達一切所知之壇城，以無量之智慧，與一切不順之宗派為敵之大自在者扎巴堅贊所造。 之後，亦由彼造此義之略義。
【English Translation】 By pleasing the assembly of Lamas, may I obtain the state of possessing the three Kayas and five wisdoms, and may all sentient beings, reaching the limits of space, be established in the state of non-dual Buddhahood. May this Yogi, with his fame spread throughout all boundless Buddha-fields, accomplish all purposes, and may the victory banner of Vajradhara be firm. This lay practitioner, holding such intelligence, urged by the venerable and holy Lama, with hundreds of thousands of lights of enlightened wisdom, having prayed, was well composed. By my effort, having composed it well, from the precious tree of realization, in the context of the common gradual view, this was clearly made by the holy Lama. I think there is no fault in this well-composed work. Whatever faults appear are my faults, not those of the Lama and the Lamas. May the assembly of Dakinis forgive me. By the merit of having done this, which is like the conch, the moon, and the Kunda, may it necessarily arise in my lineage, and may all beings become glorious Vajradharas. On the ground where the three lineages are mixed into one, having planted the seed of mind, this tree of realization arising from the words of the Lama, nurtured by the protection of hearing and thinking, is adorned with the flowers of the words of the collection of instructions, and possesses the fruit of arising all desired purposes. Rich with leaves flourishing with scripture, possessing the cool shade that protects from the suffering of afflictions, becoming the abode of fortunate Yogis, this immeasurable quality, the precious tree, was completely composed by the Shakya lay practitioner, the supreme vehicle Yogi Drakpa Gyaltsen (Grags pa rgyal mtshan) in the holy secluded place of Pal Sakya (Sa skya). May the assembly of Lamas forgive all faults! May this accomplish the benefit of all sentient beings! Thus, from the Vajra seat of the essence of Bodhi, proceeding one hundred thousand yojanas to the north, possessing the sign of an unbroken stream of scholars capable of debating the truth, born in the holy secluded place of Pal Sakya. Blessed directly by Manjushri Vajra ('Jam pa'i rdo rje), having comprehended the entire mandala of knowable things, with immeasurable wisdom, the great master Drakpa Gyaltsen, who is hostile to all unfavorable factions, composed this. Later, he also composed a summary of the meaning of this.
ལ། དེ་བར་སྐབས་སུ་བྲིས་ཤིག་ཅེས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བཀའ་བབས་ནས། ཤཱཀྱའི་དགེ་བསྙེན་གཞོན་ནུ་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་ལ་འཁོན་པ་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་ཞུ་དག་བགྱིས་ནས། 1-1150 སླར་ཡང་དེ་ཉིད་ཀྱི་སྤྱན་སྔར་ཕུལ་ཏེ་ཤིན་ཏུ་དག་པར་བགྱིས་སོ། །ཐུབ་པའི་དགོངས་པ་མེ་ཏོག་གི །ཕྲེང་བ་བླ་མའི་གསུང་ཟེར་གྱིས། །ཕྱེ་འདི་འགྲོ་བའི་སྤྱི་གཙུག་ན། །ཟླ་ཟེར་བཞིན་དུ་མཛེས་པར་ཤོག །རྒྱལ་བ་ཀུན་གྱི་དགོངས་པ་མཐར་ཐུག་པ། །མཁས་གྲུབ་ཀུན་གྱིས་བགྲོད་ཅིང་བསྔགས་པའི་ལམ། །གསུང་རབ་ཀུན་གྱི་གླེགས་བམ་གཅིག་པུ་འདི། །སྐལ་ལྡན་ཀུན་གྱི་འདྲེན་མཆོག་སློབ་དཔོན་ཡིན། །ཚིག་ཙམ་ཐོས་ན་འབྲེལ་ཚད་དོན་ལྡན་ཡིན། །དོན་ལ་བསམ་ན་མཁའ་འགྲོའི་སྙན་བརྒྱུད་ཡིན། །ཉམས་སུ་བླངས་ན་སངས་རྒྱས་ལག་བཅང་ཡིན། །ས་སྐྱའི་བསྟན་འཛིན་ཡོངས་ཀྱི་སྤྱི་ནོར་ཡིན། །དེ་སླད་བརྩོན་པས་གཞུང་བཟང་འདིར། །ཐོས་སོགས་སྒོ་ནས་འཇུག་ནུས་ན། །ཤིན་ཏུ་སྐལ་པ་བཟང་པོར་ནི། །གྲོགས་དག་ཅིས་ཀྱང་མཁྱེན་པར་མཛོད། །ཅེས་སྨྲས་སོ། །སྤྱི་ལྗོན་གྱི་མཆན་འདི་ནི་རང་ཉིད་ཀྱི་དྲན་པ་གསོ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་མཆེད་པོ་བླ་མ་ཀུན་བཟང་དང་། སྐྱེ་རྒུ་མཁན་པོ་ཕྲིན་ལས་ཆོས་འཕེལ་དང་། རྩེ་གདོང་པ་དགེ་འདུན་ཡར་འཕེལ་གསུམ་གྱི་བཞེད་སྐོང་དུ། ཆོས་སྨྲ་བའི་གཟུགས་བརྙན་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་ཤར་ཆེན་གྱི་ལུང་འགྲེལ་གཙོ་བོར་བྱས་ནས་བྲིས་པ་འདིས་དོན་དུ་གཉེར་བ་རྣམས་ལ་ཕན་ཐོགས་པར་གྱུར་ཅིག། །།
【現代漢語翻譯】 此後，他指示我立即寫下來。Sakya（薩迦派）的在家信徒袞噶堅贊，因為對年輕的傲慢者生起嗔恨，所以進行了校對。 之後，再次將此書獻於他面前，並進行了非常仔細的修訂。愿佛陀的意旨，如花朵的花環，通過上師的教言之光芒，像月光一樣，在眾生的頭頂上顯得美麗！所有勝者的終極意旨，智者和成就者所遵循和讚美的道路，所有經文的唯一書卷，是所有有緣者的至尊導師。僅僅聽到文字，就與有意義的事物相關聯；思考其意義，就是空行母的耳語傳承；付諸實踐，就是手持佛陀。是薩迦派所有教法持有者的共同財富。因此，如果能通過聽聞等方式進入這部優秀的著作，朋友們，請務必知道這是非常幸運的。如是說。這篇《總論》的註釋，是爲了喚起我自己的記憶，並滿足我的法友喇嘛袞桑、杰古堪布欽列曲培和澤東巴格敦雅培三位的願望，由說法者的身影袞噶堅贊主要依據夏欽的釋論而寫成，愿此舉對那些尋求意義的人有所幫助！
【English Translation】 Thereafter, he instructed me to write it down immediately. Sakya (Sakya school) lay devotee Kunga Gyaltsen, because of resentment towards the young arrogant one, proofread it. Afterwards, this book was again presented before him, and it was revised very carefully. May the intention of the Buddha, like a garland of flowers, through the light of the Guru's teachings, appear beautiful like moonlight on the crown of beings! The ultimate intention of all victors, the path followed and praised by the wise and accomplished ones, the single volume of all scriptures, is the supreme guide for all fortunate ones. Merely hearing the words is related to meaningful things; contemplating its meaning is the whispered transmission of the Dakinis; putting it into practice is holding the Buddha in hand. It is the common wealth of all Sakya doctrine holders. Therefore, if one can enter this excellent work through hearing and so on, friends, please be sure to know that this is very fortunate. Thus it is said. This commentary on the 'General Treatise' is to evoke my own memory, and to fulfill the wishes of my Dharma friends Lama Kunsang, Jegu Khenpo Trinley Chöpel, and Tsedongpa Gedun Yarphel, written by the shadow of the speaker Kunga Gyaltsen mainly based on the commentary of Sharchhen, may this be of benefit to those who seek meaning!