ludru0204_意識明智開眼.g2.0f
如竹嘉措教言集LG16ཡིད་མངོན་བློ་གསལ་མིག་འབྱེད། 2-136 ༄༅། །ཡིད་མངོན་བློ་གསལ་མིག་འབྱེད། ༄། །ཡིད་མངོན་གྱི་བརྡ་ཆད་གསལ་བར་བཀོད་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་དང་པོ། ༄༅། །ཡིད་མངོན་གྱི་ལེགས་བཤད་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ལས་བློ་གསལ་མིག་འབྱེད་རིགས་པའི་ཐུར་མ་ཞེས་བྱ་བའི་ལེགས་བཤད་བཞུགས་སོ།། བྱམས་པའི་ཁང་བཟང་རབ་ཡངས་པར། །བློ་གྲོས་ལེགས་བཤད་འབུམ་ཕྲག་གིས། ། རྣམ་གསལ་མཁས་པ་གར་བྱེད་པའི། །རྒྱལ་སྲས་འཇམ་མགོན་བླ་མ་རྒྱལ། །འདི་ན་བློ་ལྡན་དོན་གཉེར་བར། །ཡིད་མངོན་ལེགས་བཤད་བདུད་རྩི་འདི། །སྦྱིན་ནོ་སྐལ་བ་བཟང་པོ་དག །དགའ་བའི་ཡིད་ཀྱིས་ཉན་ པར་བྱོས། །ཞེས་བརྗོད་ནས། འདིར་ཡིད་མངོན་གྱི་རྣམ་གཞག་འཆད་པ་ལ། དོན་ཚན་གསུམ་སྟེ། མཁས་རྨོངས་ཀུན་ལ་མཁོ་བྱེད་གཞུང་གི་འབྲེལ། དཔྱོད་ལྡན་མཁས་པ་དགའ་བྱེད་དཀའ་གནད་གཅོད། བློ་གསལ་གཞོན་ནུའི་ ཁ་འབྱེད་རིགས་པའི་འོད་འཕྲེང་བཀོད་པའོ། །དོན་ཚན་གསུམ་པོ་འདི་ལ། ཡིད་མངོན་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། སྒྲ་བཤད། དབྱེ་བ། ཁྱད་ཆོས་དང་ལྔའོ། །དང་པོ་ནི། རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་ དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མ་འཁྲུལ་བའི་ཡིད་ཀྱི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་རྣམ་གྲངས་ལ། ཡིད་མངོན། ཡིད་ཀྱི་མངོན་སུམ། ཡིད་ཀྱི་མངོན་སུམ་གྱི་ཚད་མ། ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་ མངོན་སུམ། མ་འཁྲུལ་བའི་ཡིད་བློ་དང་ལྔ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་སྒྲ་བཤད་ནི། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་ལྟ་བུ་སྟེ། རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པས་ན། 2-137 ཡིད་མངོན་ཞེས་བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་མིང་བཏགས་པ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་དབྱེ་བ་ལ། རང་རིག་གི་ཡིད་མངོན། གཞན་རིག་ཙམ་གྱི་ཡིད་མངོན། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གསུམ་མོ། །ཡིད་མངོན་ལ་འདི་གསུམ་ དུ་འབྱེད་དགོས་ཏེ། རྣམ་འགྲེལ་དང་རིགས་གཏེར་གཞུང་གི་དངོས་བསྟན་ལ་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གཙོ་བོར་བསྟན་ཀྱང་། སྦས་དོན་རིགས་པས་ཁ་ཕྱེ་ན་གཞན་གཉིས་པོ་དེ་ཡང་མི་འབྱུང་ཁ་མེད་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་རང་རིག་ཡིད་མངོན་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། སྒྲ་བཤད། དབྱེ་བ། ཁྱད་ཆོས་དང་ལྔའོ། །དང་པོ་ནི། རང་གི་བདག་རྐྱེན་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་འཛིན་རྣམ་དེའོ། །འོ་ན་ རང་རིག་གི་བདག་རྐྱེན་ལ་གཞན་དབང་ཞེས་བཤད་པ་མ་ཡིན་ནམ་སྙམ་ན། རང་རིག་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་ཡིད་དབང་དང་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་གང་ཡང་མེད་པས་བདག་རྐྱེན་གཞན་ དབང་ཞེས་སྤྱི་མིང་ནས་བཏགས་པ་ཡིན་པས་མི་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་རྣམ་གྲངས་ནི། རང་རིག རང་རིག་གི་མངོན་སུམ། རང་རིག་གི་ཡིད་མངོན། འཛིན་རྣམ། ཁ་ནང་བལྟས་ཀྱི་རིག་པ། ཁ་ནང་ཁོ་ ནར་ཕྱོགས་པའི་རིག་པ། འཛིན་རྣམ་རྐྱང་པའི་ཤེས་པ། གཟུང
【現代漢語翻譯】 如竹嘉措教言集LG16《意現·開慧眼》 2-136 ༄༅། །意現·開慧眼 ༄། །第一章：明晰闡述意現術語 ༄༅། །《意現妙說·如日之光》——開慧眼之理智金剛杵妙說 于慈氏廣闊之殿堂， 以智慧妙說之百萬計， 清晰展現智者之舞姿， 祈願勝者文殊怙主垂鑒！ 於此，為具慧求法者， 佈施此意現之妙說甘露。 善緣者當歡喜傾聽！ 如是說后，於此闡述意現之體系，共有三要點：于智愚皆需之法之關聯；令具慧智者喜悅之疑難剖析；啟迪聰慧少年之理智光芒。 此三要點中，意現具有體相、分類、釋詞、差別、特徵五者。 首先，體相是：由作為其俱生緣的意根所生起的，無錯亂的意之覺識，即是其體相。 其次，分類有：意現、意之現量、意之現量之量、成為意識之現量、無錯亂之意智，此五者意義相同。 第三，釋詞是：如取色意現，因其是由作為俱生緣的意根所生起的現量，故以俱生緣的角度命名為意現。 2-137 第四，差別有：自證之意現、他證之意現、義證意現三種。 意現需分此三種，因《釋量論》和《量理寶藏論》的論典中，主要闡述的是義證意現，但若以理智剖析其隱藏之義，則其他二者也必然存在。 首先，自證意現具有體相、分類、釋詞、差別、特徵五者。 首先，體相是：由作為其俱生緣的意根所生起的能取之相。 若問：自證的俱生緣不是說為他力嗎？答：自證沒有不共的俱生緣，無論是意根還是有色根，都以總的名稱稱之為他力，因此並不矛盾。 其次，分類是：自證、自證之現量、自證之意現、能取相、內觀之覺識、唯向內之覺識、唯能取相之識、所取
【English Translation】 The Collection of Teachings of Rutuk Gyamtso LG16: 'Mind Manifestation - Opening the Eye of Wisdom' 2-136 ༄༅། །Mind Manifestation - Opening the Eye of Wisdom ༄། །Chapter 1: Clearly Explaining the Terminology of Mind Manifestation ༄༅། །'Excellent Explanation of Mind Manifestation - Rays of the Sun' - Excellent Explanation Called 'The Razor of Wisdom for Opening the Eye of Wisdom' In the vast and expansive palace of Maitreya, With hundreds of thousands of excellent explanations of wisdom, Clearly displaying the dance of the wise, May the victorious Manjushri, the protector, prevail! Here, for the wise seekers of meaning, I bestow this nectar of excellent explanations of Mind Manifestation. May the fortunate ones listen with joyful minds! Having said that, here, in explaining the system of Mind Manifestation, there are three main points: the connection of the teachings needed by both the wise and the foolish; the analysis of difficult points that delight the wise; and the arrangement of the rays of reasoning that enlighten intelligent youths. Within these three main points, Mind Manifestation has five aspects: definition, classification, etymology, division, and characteristics. First, the definition is: the non-erroneous mental consciousness that arises in dependence upon the mental faculty that serves as its dominant condition, that is its definition. Second, the classifications are: Mind Manifestation, Manifest Cognition of Mind, the valid cognition of Manifest Cognition of Mind, the Manifest Cognition that has become mental consciousness, and non-erroneous mental intelligence; these five are of the same meaning. Third, the etymology is: like the Mind Manifestation that apprehends form, since it is a manifest cognition that arises in dependence upon the mental faculty that serves as its dominant condition, it is named Mind Manifestation from the perspective of the dominant condition. 2-137 Fourth, the divisions are: Mind Manifestation of Self-Awareness, Mind Manifestation of Other-Awareness, and Mind Manifestation of Meaning-Awareness. Mind Manifestation needs to be divided into these three because, although the 'Commentary on Valid Cognition' and the 'Treasury of Reasoning' mainly explain Meaning-Awareness of Mind Manifestation, if one analyzes its hidden meaning with reasoning, then the other two must also exist. First, Mind Manifestation of Self-Awareness has five aspects: definition, classification, etymology, division, and characteristics. First, the definition is: the apprehending aspect that arises in dependence upon the mental faculty that serves as its dominant condition. If one asks: Isn't the dominant condition of self-awareness said to be other-powered? The answer is: Self-awareness does not have a unique dominant condition, whether it is the mental faculty or a colored sense faculty, so it is generally named other-powered, therefore there is no contradiction. Second, the classifications are: Self-Awareness, Manifest Cognition of Self-Awareness, Mind Manifestation of Self-Awareness, the Apprehending Aspect, the Consciousness Looking Inward, the Consciousness Focused Only Inward, the Consciousness That Is Merely the Apprehending Aspect, the Apprehended
་རྣམ་མ་ཡིན་པའི་ཤེས་པ། རང་རིག་གི་ཚད་མ་དང་བཅུ་པོ་དོན་གཅིག དབྱེ་ན། མྱོང་བྱའི་སྒོ་ནས་རང་གི་མྱོང་བྱར་གྱུར་པའི་རྟོག་པ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དང་། 2-138 རང་གི་མྱོང་བྱར་གྱུར་པའི་རྟོག་མེད་ཤེས་པ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་གཉིས། མཚུངས་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས། སེམས་དང་སེམས་བྱུང་དུ་གྱུར་པའི་རང་རིག་གཉིས། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས། སྐྱེ་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ རང་རིག་གཉིས། བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས། རང་གི་བདག་རྐྱེན་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་རང་རིག་དང་། རང་གི་བདག་རྐྱེན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་རང་རིག་གཉིས། དང་པོ་ནི་ རང་རིག་ཕལ་ཆེར་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི། མཉམ་གཞག་གི་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་རང་རིག་དེའོ། །ཁ་ཅིག དབང་མངོན་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དེ་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་ལ་བརྟེན་ ནས་སྐྱེས་ཟེར་ཏེ། འཁྲུལ་པའི་གཏམ་ཡིན་པས་རྣ་བ་དགབ་བོ། །སྒྲ་བཤད་ནི། རྟོག་པ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དེ། རང་གི་བདག་རྐྱེན་ཡིད་དབང་ལས་སྐྱེས་ཤིང་། རང་གསལ་དུ་སྐྱེས་ཙམ་ཡིན་པས་ ན། རང་ཡིད་མངོན་ཞེས་བྱའོ། །ཁྱད་ཆོས་ལ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ལ། རང་རིག་ལ་ཡུལ་མེད་ཟེར་བ་དང་། རང་ལས་རྫས་གཞན་པའི་ཡུལ་མེད་ཟེར་བ་དེ། གོ་བ་བཟང་ཡང་གཞོན་ནུ་དག་གིས་ སྐྱོང་དཀའ་བས། རང་རིག་ལ་རང་ཡུལ་རྒྱང་ཆད་གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བའི་ཡུལ་དེ་མེད་ཅེས་བྱའོ། །བདག་རྐྱེན་གྱི་ཁྱད་པར། རང་རིག་ལ་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་དང་། ཡིད་དབང་གང་ཡང་མེད་ཅེས་སྨྲ་ན་གོ་བ་བཟང་ཡང་། 2-139 རང་རིག་ལ་ཁོ་རང་གི་ཐུན་མོང་མིན་པའི་བདག་རྐྱེན་བེམ་ཤེས་གང་ཡང་མེད་ལ། འོན་ཀྱང་ཁོའི་བདག་རྐྱེན་གཞན་དབང་ཙམ་ཞིག་ཡོད་ཅིང་། དེ་གང་ཡིན་ཞེ་ན། ཁོ་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པར་ཁས་ བླངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཁོའི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་དབང་དེ་ལས་མ་འདས་སོ། །ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་ལ། རང་རིག་འདི་སེམས་སེམས་བྱུང་གང་ཡང་མིན་བྱས་ན་འཐད་ཀྱང་དེ་བློར་མི་ཤོང་བས། རང་རིག་ལ་སེམས་སེམས་བྱུང་གཉིས་ཆར་ཡོད་ཅེས་ཁས་ལོངས་ཤིག མཚན་གཞི་ཇི་ལྟར་སྙམ་ན། གཙོ་སེམས་མྱོང་བྱེད་ཀྱི་རང་རིག་སེམས་དང་། སེམས་བྱུང་རྣམས་མྱོང་བྱེད་ཀྱི་རང་རིག་སེམས་བྱུང་ཡིན་ཟེར་ བ་ལས་ཐབས་མེད་དོ། །ངོ་བོའི་ཁྱད་པར། ཁ་ཅིག་ཤེས་པ་ཡིན་ན། རང་རིག་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཟེར་ཏེ། ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ། །སྒྲ་བཤད་ལ་ཁྱབ་པ་མ་འཆའ་ཞིག ཁ་ཅིག་རང་རིག་ཡིན་ ན། རང་ངེས་ཚད་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཟེར་ཏེ། གཞུང་གི་ཚིག་ཟིན་ཡང་། རང་རེ་ལ་ཚད་མ་གཉིས་ཆར་ཡོད་དོ། །འོ་ན་ཇི་ལྟར་སྙམ་ན། དབང་མངོན་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དབང་ མངོན་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དེ་རང་ངེས་ཚད་མ་ཡིན་ལ། དབང་མངོན་མ་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དབང་མངོན་ཉམས་
【現代漢語翻譯】 非異識（rnam ma yin pa'i shes pa）：與自證量（rang rig gi tshad ma）及十事（bcu po don gcig）意義相同。分類：從體驗的角度，分為成為自己體驗對象的分別念（rtog pa）的經驗自證（nyams myong gi rang rig）和成為自己體驗對象的無分別識（rtog med shes pa）的經驗自證兩種。從相應（mtshungs ldan）的角度，分為心（sems）和心所（sems byung）的自證兩種。從所依（rten）的角度，分為凡夫（skye）和聖者（'phags）相續的自證兩種。從增上緣（bdag rkyen）的角度，分為依靠自己的增上緣意根（yid dbang）而生的自證和依靠自己的增上緣等持（ting nge 'dzin）而生的自證兩種。第一種是大多數的自證，第二種是現證等持瑜伽（mnyam gzhag gi rnal 'byor mngon sum du gyur pa）的自證。有些人說，根現量（dbang mngon）的經驗自證是依靠增上緣有色根（dbang po gzugs can）而生的，這是錯誤的說法，應該摀住耳朵。詞義解釋：分別唸的經驗自證，是從自己的增上緣意根所生，並且僅僅是自明而生，因此稱為自意現（rang yid mngon）。 特點方面，在境（yul）的差別上，說自證沒有境，或者說沒有與自己本體（rang las rdzas）相異的境，這種說法雖然很好，但年輕人難以理解，所以應該說自證沒有遠離（rgyang chad）自境的能取（gzung）和所取（'dzin）二分的境。在增上緣的差別上，如果說自證沒有任何增上緣有色根和意根，這種說法雖然很好，但是自證沒有任何它自己不共的增上緣色法（bem）和識法（shes），然而它有其他的增上緣，那是什麼呢？因為它承認自己是意識（yid shes），所以它的增上緣不會超出意根。在本體的差別上，如果說自證不是心也不是心所，這樣說也可以，但是難以理解，所以應該承認自證既是心也是心所。如果問：什麼是例子呢？可以勉強地說，主心（gtso sems）是體驗者的自證心，心所是體驗者的自證心所。 本體的差別：有些人說，如果是識，那麼一定是自證，這種說法太過分了，不要隨便下這種結論。有些人說，如果是自證，那麼一定是自知量（rang nges tshad ma），雖然符合經文的字面意思，但是我們有兩種量。那麼應該怎麼理解呢？對於確定根現量（dbang mngon nges pa）的人來說，他相續中的根現量經驗自證是自知量，而對於不確定根現量的人來說，他相續中的根現量經驗
【English Translation】 Non-distinct consciousness (rnam ma yin pa'i shes pa): It is synonymous with self-cognizance (rang rig gi tshad ma) and the ten matters (bcu po don gcig). Classification: From the perspective of experience, there are two types of experiential self-cognizance (nyams myong gi rang rig): the conceptual thought (rtog pa) that becomes one's own object of experience, and the non-conceptual consciousness (rtog med shes pa) that becomes one's own object of experience. From the perspective of association (mtshungs ldan), there are two types of self-cognizance: mind (sems) and mental factors (sems byung). From the perspective of basis (rten), there are two types of self-cognizance: that of ordinary beings (skye) and that of noble beings ('phags). From the perspective of the dominant condition (bdag rkyen), there are two types of self-cognizance: that which arises relying on one's own dominant condition, the mental faculty (yid dbang), and that which arises relying on one's own dominant condition, meditative concentration (ting nge 'dzin). The first is the majority of self-cognizance, and the second is the self-cognizance that is the direct realization of meditative yoga (mnyam gzhag gi rnal 'byor mngon sum du gyur pa). Some say that the experiential self-cognizance of sense direct perception (dbang mngon) arises relying on the dominant condition of the physical sense faculty (dbang po gzugs can), but this is a false statement and one should cover one's ears. Etymological explanation: The experiential self-cognizance of conceptual thought arises from one's own dominant condition, the mental faculty, and is merely self-illuminating, therefore it is called 'self-mental direct' (rang yid mngon). Regarding the differences in characteristics, concerning the difference in object (yul), saying that self-cognizance has no object, or that it has no object that is different in substance (rang las rdzas) from itself, although this statement is good, it is difficult for young people to understand. Therefore, it should be said that self-cognizance does not have an object that is separated (rgyang chad) from its own object, divided into grasper (gzung) and grasped ( 'dzin). Regarding the difference in the dominant condition, if one says that self-cognizance has no dominant condition, neither physical sense faculty nor mental faculty, although this statement is good, self-cognizance does not have any dominant condition, neither form (bem) nor consciousness (shes), that is uniquely its own. However, it does have other dependent dominant conditions. What are they? Because it admits that it is mental consciousness (yid shes), its dominant condition does not go beyond the mental faculty. Regarding the difference in essence, if one says that self-cognizance is neither mind nor mental factor, that would be acceptable, but it is difficult to understand, so one should admit that self-cognizance is both mind and mental factor. If one asks, 'What are the examples?' One can reluctantly say that the main mind (gtso sems) is the self-cognizance mind of the experiencer, and the mental factors are the self-cognizance mental factors of the experiencer. Difference in essence: Some say that if it is consciousness, then it must be self-cognizance, but this statement is too extreme; do not make such a conclusion casually. Some say that if it is self-cognizance, then it must be self-knowing valid cognition (rang nges tshad ma), although this is in accordance with the literal meaning of the text, we have two types of valid cognition. So how should it be understood? For a person who has certain sense direct perception (dbang mngon nges pa), the experiential self-cognizance of sense direct perception in their continuum is self-knowing valid cognition, while for a person who does not have certain sense direct perception, the experiential self-cognizance of sense direct
མྱོང་གི་རང་རིག་དེ་གཞན་ངེས་ཚད་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་གཞན་ལ་ཡང་འགྲེའོ། ། 2-140 ཁ་ཅིག་ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་ཁོ་རང་ལ་རང་རིག་མངོན་སུམ་ཡིན་ཟེར་ཏེ། ཕྱོགས་གཅིག་ནས་གོ་བ་བཟང་སྟེ། ཕྱོགས་གཅིག་ནས་མིག་གྱ་མེད་ཀྱི་འགྲོས་ལྟར་སོང་འདུག་གོ །དེས་ན། འབུམ་ཕྲག་གསུམ་ པའི་དགོངས་པ་ལྟར། བུམ་འཛིན་རྟོག་པ་དེ་ཁོ་རང་ལ་མངོན་སུམ་ག་ལ་ཡིན་ཏེ། ཁོས་རང་ལ་ལྟ་བའི་བྱ་བ་ཙམ་ཡང་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁོས་བུམ་པའི་དོན་སྤྱི་ལ་བུམ་པར་ ཞེན་པ་ཙམ་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རྟོག་པ་ཕལ་ཆེར་གཅིག་གིས། ཁོ་བོ་རང་གི་མ་རིག་པའི་གནད་དགོངས་ནས། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་དེ་ཁོ་རང་གི་ངོ་ བོ་ལ་བློ་རིག་གང་ཡང་མིན་གསུང་བའི་བྱིན་རླབས་སྙིང་ལ་འཇུག་པར་གྱུར་ཅིག། ༈ །། གཞན་རིག་ཙམ་གྱི་ཡིད་མངོན་ལ། མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། སྒྲ་བཤད། དབྱེ་བ། ཁྱད་ཆོས་སོ། །དང་པོ་ནི། གཞན་ རིག་ཙམ་གྱི་རྟོག་བྲལ་མ་འཁྲུལ་བའི་ཡིད་ཀྱི་རིག་པ་དེའོ། །གཉིས་པ་ནི། གཞན་རིག་ཙམ་གྱི་ཡིད་མངོན་གྱི་ཚད་མ་རང་རིག་དོན་རིག་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་ཡིད་མངོན། དོན་རིག་མ་ཡིན་ པའི་གཞན་རིག་མངོན་སུམ་བཞི་དོན་གཅིག གསུམ་པ་ནི། གཞན་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་དེ་ལ། གཞན་རིག་ཙམ་གྱི་ཡིད་མངོན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཁ་ཕྱི་བལྟས་ཀྱི་ཡིད་མངོན་ཡིན་ཀྱང་། རང་གི་བཟུང་དོན་རིག་པ་མ་ཡིན་པས་ན། 2-141 དེ་ལྟར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་འདིར་རང་རིག་ཏུ་བཤད་པ་མིན་ནམ་སྙམ་ན། རིགས་པའི་དཔུང་མི་བཟོད་ན་གཞུང་གི་ཚིག་ཟིན་གྱི་འཁར་ལ་མ་འཁྲ་ཞིག །བཞི་པ་དབྱེ་བ་ལ་སྐྱེ་ འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་གཞན་རིག་མངོན་སུམ་གཉིས་ཡོད། ལྔ་པ་ཁྱད་ཆོས་ལ། འོ་ན་གཞན་རིག་ཙམ་གྱི་ཡིད་མངོན་ལ། ཁྱད་ཆོས་ཇི་ལྟར་དགོས་སྙམ་ན། རང་གི་གཟུང་དོན་མི་རིག་ཅིང་གཞན་རིག་ མངོན་སུམ་ཡིན་པ་ཞིག་དགོས་སོ། །མཚན་གཞི་ཇི་ལྟ་བུ་སྙམ་ན། གཞན་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས། སྔོན་གནས་རྗེས་དྲན་གྱི་མངོན་ཤེས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས་རྣམས་ཡིན་ལ། ཁོ་བོ་ཅག་ནི། རྨི་ ལམ་ཤེས་པར་གྱུར་པའི་མ་འཁྲུལ་ཤེས་རྣམས་ཀྱང་མཚན་གཞི་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་དེ་འདྲ་མི་སྲིད་སྙམ་ན། འོ་ན་རྨི་ལམ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དེ་རྨི་ལམ་མ་འཁྲུལ་བའི་ཤེས་པ་ཡོད་ ཅེས་ཁོ་བོ་སྨྲར་རོ། །དེས་ན། ཤེས་པ། རིག་པ། བློ། ཚད་མ། མངོན་སུམ། ཡིད་མངོན་སོགས་རྫས་སྤྱི་ཕལ་ཆེར་གཞན་རིག་ཙམ་གྱི་ཡིད་མངོན་ཡིན་ནོ།། །། གསུམ་པ་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ལ། མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། སྒྲ་བཤད། དབྱེ་བ། ཁྱད་ཆོས་སོ། །དང་པོ་ནི། གཟུང་དོན་ཅན་གྱི་མ་འཁྲུལ་བའི་ཡིད་ཀྱི་རིག་པ་དེའོ། །གཉིས་པ་ནི། དོན་རིག་ཡིད་མངོན། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་ཚད་མ། གཟུང་དོན་ཅན་གྱི་ཡིད་མངོན། 2-142 གཟུང་ཡུལ་ཅ
【現代漢語翻譯】 體驗的自證不是他證的量。（自證）也適用於其他事物。 有些人說所有的知識對他們自己來說都是自證的顯現。從一方面來說，這種理解是好的；但從另一方面來說，它就像無眼之人的行走一樣迷失了方向。因此，按照《三百萬頌》的觀點，執持瓶子的分別念怎麼可能對它自己是顯現呢？因為它甚至沒有對自己進行觀察的行為，因為它僅僅是對瓶子的總相執著為瓶子。因此，大多數分別念，領悟到它們自己無明的關鍵，（祈願）證成以『聲音是無常』的推理為特徵的后比量，不是任何心智的加持能夠融入心中。 愿吉祥！對於僅僅他證的意現量，有定義、名稱、詞源、分類和特徵。第一，（定義是）僅僅他證的、離分別、無錯亂的意之識。第二，（名稱是）僅僅他證的意現量，不是自證或境識的意現量；不是境識的他證現量四者意義相同。第三，（詞源是）了知他人心識的現量被稱為僅僅他證的意現量，雖然它是向外看的意現量，但因為它不是認識自己所執持的境，所以這樣安立。如果有人認為這裡所說的不就是自證嗎？如果無法忍受理性的力量，就不要依賴經文的字面意義。第四，（分類是）有凡夫和聖者相續中的他證現量兩種。第五，（特徵是）如果有人認為僅僅他證的意現量需要什麼樣的特徵呢？需要的是不認識自己的所執持境，而是他證的現量。如果有人問什麼樣的例子呢？（例子是）了知他人心識的現量，回憶前世的現量，神變的現量。我們這些能夠知曉夢境的無錯亂識也是例子。如果有人認為那是不可能的，那麼我將說，夢境體驗的自證是存在無錯亂的夢境識的。因此，知識、覺性、心、量、現量、意現量等大多數事物總相都是僅僅他證的意現量。第三，對於境識意現量，有定義、名稱、詞源、分類和特徵。第一，（定義是）具有所執持境的無錯亂的意之識。第二，（名稱是）境識意現量，境識意現量的量，具有所執持境的意現量。 具有所緣境的意現量。
【English Translation】 The self-cognition of experience is not a pramana (valid cognition) of other-cognition. It also applies to other things. Some say that all knowledge is manifestly self-cognizant to themselves. From one perspective, this understanding is good; but from another, it goes astray like the walking of the eyeless. Therefore, according to the view of the 'Three Hundred Thousand Stanzas,' how could the conceptualization that grasps a pot be manifest to itself? Because it does not even perform the act of looking at itself, because it merely clings to the general image of the pot as a pot. Therefore, may the blessing of the teaching that most conceptualizations, realizing the key point of their own ignorance, the inference characterized by the reason 'sound is impermanent' is not any kind of intelligence to its own essence, enter into my heart! May it be auspicious! For the mere other-cognition of mental direct perception, there are definition, names, etymology, divisions, and characteristics. First, (the definition is) the non-conceptual, non-erroneous mental cognition that is merely other-cognition. Second, (the names are) the mere other-cognition of mental direct perception, the mental direct perception that is neither self-cognition nor object-cognition; the four terms—non-object-cognition, other-cognition, and direct perception—are synonymous. Third, (the etymology is) the direct knowledge that knows the minds of others is called mere other-cognition of mental direct perception, because although it is an outward-looking mental direct perception, it is not a cognition of its own apprehended object, it is established as such. If one thinks, 'Isn't this explained as self-cognition here?' If you cannot bear the force of reason, do not cling to the literal meaning of the text. Fourth, (the divisions are) there are two types of other-cognition direct perception: that of ordinary beings and that of noble ones. Fifth, (the characteristics are) if one thinks, 'What kind of characteristics are needed for mere other-cognition of mental direct perception?' What is needed is something that does not cognize its own apprehended object but is other-cognition direct perception. If one asks, 'What are some examples?' (The examples are) the direct knowledge that knows the minds of others, the direct knowledge that remembers past lives, and the direct knowledge of miraculous powers. We, those who have become knowers of dreams, the non-erroneous cognitions, are also examples. If one thinks that such a thing is impossible, then I will say that the self-cognition of dream experience is that there is a non-erroneous dream cognition. Therefore, knowledge, awareness, mind, pramana, direct perception, mental direct perception, etc., most generalities of things are mere other-cognition of mental direct perception. Third, for object-cognition mental direct perception, there are definition, names, etymology, divisions, and characteristics. First, (the definition is) the non-erroneous mental cognition that has an apprehended object. Second, (the names are) object-cognition mental direct perception, the pramana of object-cognition mental direct perception, the mental direct perception that has an apprehended object. The mental direct perception that has an object of apprehension.
ན་གྱི་ཡིད་མངོན། དམིགས་རྐྱེན་ཅན་གྱི་ཡིད་མངོན། རང་གི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཡིད་མངོན། དོན་རིག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཡིད་མངོན། དོན་རྟོགས་སུ་གྱུར་པའི་ཡིད་མངོན་བཅུ་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་ནི། གཟུགས་འཛིན་གྱི་ཡིད་མངོན་དེ་ལ། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་གི་གཟུང་དོན་རིག་པའི་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་ བཏགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱེ་ན། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སོགས་ལྔ། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་སྐྱེ་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གཉིས། མཚུངས་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས། སེམས་སེམས་བྱུང་གཉིས་གཉིས་ ཡོད་དོ། །དཔེར་ན། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དེ། གཙོ་སེམས་ཡིན་ལ། དེའི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་དང་། ཡུལ་ངེས་ལྔ་སོགས་སེམས་ བྱུང་དུ་གྱུར་པའི་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ནོ།། །། ལྔ་པ་ཁྱད་ཆོས་ལ། རྐྱེན་གསུམ་གྱི་ཁྱད་ཆོས། སྐྱེ་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་ཆོས། ཡུལ་གྱི་ཁྱད་ཆོས། གཞུང་ལས་བསྟན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་ཆོས་སོ། །དང་པོ་ལ། དོན་ རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན། དེའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན། དེའི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན། དེའི་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་དང་ཉེར་ལེན་གྱི་ངོས་འཛིན་སོ་སོར་བཤད་པ་དང་། དང་པོ་ལ། 2-143 མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། སྒྲ་བཤད། དབྱེ་བ། ལག་རྗེས་དང་ལྔའོ། །དང་པོ་ནི། རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ལ་རང་འདྲའི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་ཀྱི་ཕྱིའི་སྐྱེ་མཆེད་རགས་པ་དེ། རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་ མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། སོ་སོར་ཕྲལ་ནས་རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་ལ་གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་རགས་པ་དེ་རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན་གྱི་ མཚན་ཉིད་ཡིན། རང་འབྲས་སྒྲ་འཛིན་ཡིད་མངོན་ལ་སྒྲའི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་རགས་པ་དེ། རང་འབྲས་སྒྲ་འཛིན་ཡིད་མངོན་དམིགས་རྐྱེན་མཚན་ཉིད་ཡིན་པ་སོགས་འགྲེའོ། །དེ་ཡང་རང་འབྲས་ཞེས་པས་ རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐྱེད་བྱེད་མིན་པ་རྣམས། རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན་ཡིན་པ་གཅོད། གཟུགས་འཛིན་གྱི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་ཅེས་པ་དེས། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་བདག་རྐྱེན་ ཡིད་དབང་ལྟ་བུ་དེས། དེ་བསྐྱེད་ནུས་ཀྱང་། དེ་ལ་གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་མིན་པས་ན། དེའི་དམིགས་རྐྱེན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྟོན་པར་བྱེད། གཟུགས་རགས་པ་ཞེས་པ་དེའང་། གཟུགས་ཅན་ལ་ཕྲ་ རགས་གཉིས་ཡོད་པའི། གཟུགས་ཅན་ཕྲ་བ་རྣམས་དེའི་དམིགས་རྐྱེན་ཡིན་པ་གཅོད་དོ། །འོ་ན། གཟུགས་ཅན་ཕྲ་རགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཇི་ལྟར་སྙམ་ན། འདི་ལ་ག
【現代漢語翻譯】 意識的顯現：緣條件意識的顯現。依賴於作為其獨一無二的增上緣的意根而產生的意識顯現。成為意義認知的意識顯現。 成為意義理解的十種意識顯現是同一的。第三個是：執取色法的意識顯現，被稱為『意義認知意識顯現』，因為它自己的所取境是認知意義的意識，因此如此命名。 分類：從所緣境的角度分有執取色法的意識顯現等五種；從所依的角度分有凡夫和聖者相續中的意義認知意識顯現兩種；從相應法的角度分有心和心所兩種。 例如：作為執取色法的意識顯現的第六意識，是主要的心識，而隨之生起的心所，如五遍行、五別境等，是作為心所的意義認知意識。 第五個是特點：三種緣的特點、生起方式的特點、所緣境的特點、經論中闡述方式的特點。第一個是：意義認知意識顯現的所緣緣、其獨一無二的增上緣、其等無間緣、其俱生緣和近取緣的各自界定。 第一個是：定義、名稱、詞源、分類、作用五個方面。第一個是：產生自果意義認知意識顯現的，能賦予其自類形象的外境粗大生處，是自果意義認知意識顯現的所緣緣的定義。分開來說，產生自果色法執取意識顯現的，能賦予其色法形象的粗大色法，是自果色法執取意識顯現的所緣緣的定義；產生自果聲音執取意識顯現的，能賦予其聲音形象的粗大聲音，是自果聲音執取意識顯現的所緣緣的定義，以此類推。 其中，『自果』一詞，是爲了排除不能產生自果色法執取意識顯現的事物，從而確定粗大色法是自果色法執取意識顯現的所緣緣。『賦予色法形象』一詞，是爲了說明雖然意根等作為色法執取意識顯現的增上緣，能夠產生它，但不能賦予它色法的形象，因此不是它的所緣緣。『粗大色法』一詞，是因為有粗大和微細兩種色法，是爲了排除微細色法是它的所緣緣。 那麼，粗大和微細色法的區別是什麼呢？
【English Translation】 Manifestation of consciousness: Manifestation of consciousness with objective condition. Manifestation of consciousness arising from reliance on the mind faculty that has become its unique dominant condition. Manifestation of consciousness that becomes meaning cognition. The ten manifestations of consciousness that become meaning understanding are the same. The third is: The manifestation of consciousness that grasps form, which is called 'meaning cognition consciousness manifestation', because its own object of grasping is the consciousness that cognizes meaning, hence the name. Classification: From the perspective of the object, there are five types of form-grasping consciousness manifestation, etc.; from the perspective of the basis, there are two types of meaning cognition consciousness manifestation in the continuum of ordinary beings and noble ones; from the perspective of concomitant factors, there are two types of mind and mental factors. For example: The sixth consciousness, which is the form-grasping consciousness manifestation, is the primary consciousness, and the mental factors that arise with it, such as the five omnipresent mental factors and the five object-determining mental factors, are the meaning cognition consciousness manifestation that is a mental factor. The fifth is characteristics: the characteristics of the three conditions, the characteristics of the mode of arising, the characteristics of the object, and the characteristics of the mode of presentation in the scriptures. The first is: the objective condition of the meaning cognition consciousness manifestation, its unique dominant condition, its immediate condition, and the separate identification of its co-emergent condition and its material cause. The first is: definition, names, etymology, classification, and function. The first is: The coarse outer sense source that produces the self-result meaning cognition consciousness manifestation and can impart its own-like image is the definition of the objective condition of the self-result meaning cognition consciousness manifestation. Separately, the coarse form that produces the self-result form-grasping consciousness manifestation and can impart the image of form is the definition of the objective condition of the self-result form-grasping consciousness manifestation; the coarse sound that produces the self-result sound-grasping consciousness manifestation and can impart the image of sound is the definition of the objective condition of the self-result sound-grasping consciousness manifestation, and so on. Among them, the term 'self-result' is to exclude things that cannot produce the self-result form-grasping consciousness manifestation, thereby determining that coarse form is the objective condition of the self-result form-grasping consciousness manifestation. The term 'imparting the image of form' is to explain that although the mind faculty, etc., as the dominant condition of the form-grasping consciousness manifestation, can produce it, it cannot impart the image of form to it, therefore it is not its objective condition. The term 'coarse form' is because there are two types of form, coarse and subtle, and it is to exclude subtle form from being its objective condition. So, what is the difference between coarse and subtle form?
ྲུབ་མཐའི་གནད་ཤེས་དགོས་ཏེ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཁ་ཆེའི་ལུགས་ལ། 2-144 རྫས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲན་ཡན་གར་བ། ཟླ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲན་ཡན་གར་བ་གཉིས་གནད་གཅིག་པས། དེ་གཟུགས་སུ་མ་གྲུབ་པས་གཟུགས་ཅན་མིན་ལ། གཟུགས་ཀྱང་མིན་ ནོ། །དེས་ན་གཟུགས་ཕུང་། གཟུགས། གཟུགས་ཅན། བེམ་པོ་རྣམས་གནད་གཅིག་པས། རྫས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དེ། གཟུགས་ཕུང་མིན་ཞིང་། ཕུང་པོ་ལྔ་དང་། སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་དང་། ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་པོ་གང་ཡང་མིན་ལ། འོན་ཀྱང་འདུས་བྱས་ནི་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཁས་ལེན་ནོ། །གྲུབ་མཐའི་རང་སྐྱོན་དུ་ཐུག་ནས་དེ་ལས་སྨྲ་ཐབས་མ་རྙེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མདོ་སྡེ་པའི་སྐབས་འདིར་ཡང་། ཕྱི་དོན་བདེན་གྲུབ་ཁས་ བླངས་པའི་རང་སྐྱོན་གྱི་གདོན་གྱིས་ཟིན་པས། གཡས་བཅོས་གཡོན་འཐེང་གི་རྣམ་པ་ཞིག་འདུག་ཀྱང་། རེ་ཞིག་འདི་ལྟར་ཁས་བླངས་ཏེ། རང་རྩོམ་བྱེད་དབུས་དང་ཕྱོགས་དྲུག་གི་རྡུལ་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་ རྡུལ་དུ་གྲུབ་པ་དེ། རྡུལ་རགས་པའི་མཚན་ཉིད། རྡུལ་རགས་པའི་རྩོམ་གཞི་གང་ཞིག་རང་ཟླས་དབེན་པའི་རྡུལ་དུ་གྲུབ་པ་དེ། རྡུལ་ཕྲ་མོའི་མཚན་ཉིད། དེས་ན། རྡུལ་ཕྲ་མོ་དང་། ཐོགས་མེད་ཀྱི་ རྡུལ། བསྟན་མེད་ཀྱི་རྡུལ། རྡུལ་ཕྲ་རབ། ཟླ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲན་ཡན་གར་བ། ཕྱོགས་ཀྱི་ཆ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ། རྫས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་རྣམས་གནད་གཅིག་ཅིང་། དེས་ན་གཟུགས་མིང་དུས་མཐའ་རྡུལ་ཡིག་དང་། ། 2-145 ཞེས་པའི་གཟུགས་ཅན་གྱི་ཆུང་མཐའ་མཐར་ཐུག་དེ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས་དེ་ལ་ཡང་རྡུལ་རྫས་བརྒྱད་འདུས་དགོས་སོ་ཞེས་ཁས་བླངས་པའི་གནད་ཀྱིས། དེ་རགས་པ་ཡིན་གྱི་རྡུལ་ཕྲན་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ པར་ཁས་བླངས་འདུག་ཀྱང་། མདོ་སྡེ་པའི་སྐབས་འདིར། དེ་རྡུལ་ཕྲན་མཚན་ཉིད་པར་ཁས་བླངས་ནས། དེ་བདུན་འདུས་པ་ལས་རྡུལ་ཕྲན་གཅིག་འབྱུང་ཞེས་པའི་རྡུལ་ཕྲན་གྱི་མིང་ཅན་དེ་ཡན་ཆད་རགས་པ་ ཡིན་པས། དེ་སྐབས་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲན་གྱི་མིང་ཅན་དེ། རྡུལ་ཕྲན་མཚན་ཉིད་པ་མིན་པར་ཁས་བླང་དཀའ་བའི་གནད་ལས་རང་གྲོལ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཁོ་བོ་སྨྲའོ། །དེས་ན་རྡུལ་ཕྲན་དེ་ལ་དབྱེ་ན། རྡུལ་ཕྲ་རབ་གཉིས་ཙམ་འདུས་པའི་གོང་བུ་ནས་དྲུག་ཙམ་འདུས་པའི་གོང་བུའི་བར་ཡོད་ཟེར་བ་རྣམ་དཔྱོད་ཆུང་བ་ཡིན་ཏེ། རྡུལ་ཕྲ་རབ་བདུན་མ་འདུས་བར་དུ་ཟླ་མེད་ཡིན་ལ། གཉིས་ཙམ་ འདུས་ན་ཟླ་བཅས་སུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེས་ན་རྡུལ་ཕྲན་གཉིས་འདུས་ནས་གསུམ་མ་འདུས་པ་དང་། དྲུག་འདུས་ནས་བདུན་མ་འདུས་པའི་བར་གྱི་རྡུལ་ནི་མེད་དེ། རྡུལ་བདུན་འདུས་པའི་ཚེ། ཅིག་ ཅར་དུ་འདུས་པ་ཡིན་གྱི། རིམ་གྱིས་འདུས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་རྡུལ་རབ་བདུན་འདུས་ཙམ་ཉིད་ནས་རགས་པ་གནས་གྱུར་པ་ཡིན་གྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དྲུག་མན་ཆད་རྡུལ་འདུ
【現代漢語翻譯】 需要了解各宗派的關鍵。說一切有部（Sarvastivada）的克什米爾（Kashmir）學派認為： 物質的極微（dravya-paramāṇu）是無分（無方向性）的極微，兩個無分的極微結合成一個整體。因為它不是由物質組成的，所以它不是有形的，也不是物質。 因此，色蘊（rūpa-skandha）、色（rūpa）、有色（rūpin）、物質（dravya）本質上是相同的。所以，物質的極微不是色蘊，也不是五蘊（pañca-skandha）、十二處（dvādaśa-āyatana）或十八界（aṣṭādaśa-dhātu）中的任何一個， 但它確實是組合形成的（saṃskṛta），這是他們所承認的。這是宗義上的自相矛盾，他們無法找到解決的方法。因此，經部師（Sautrāntika）在這裡也 因為執著于外境的真實存在，被自相矛盾的魔鬼所困擾，呈現出一種顧此失彼的狀態。但暫時這樣承認：由位於中心和六個方向的微塵的因產生的 微塵所組成的，是粗微塵的特徵。粗微塵的組成基礎是獨立存在的微塵，這是細微塵的特徵。因此，細微塵（paramāṇu）、無礙微塵、不可見微塵、極微、無分極微、無方向性的極微、物質極微本質上是相同的。 因此，『色名時邊塵與字』（rūpa nāma kāla anta reṇu akṣara）所說的有色之物的最小極限，說一切有部認為它必須包含八種微塵，因此它是粗大的，而不是具有微塵特徵的微塵。 但在經部師這裡，它被認為是具有微塵特徵的微塵，七個這樣的微塵聚集在一起形成一個微塵，這個被稱為微塵的東西是粗大的。因此，當時的微塵名稱不是具有微塵特徵的微塵，這很難承認，因此可以從中解脫出來。我是這麼說的。 因此，如果將微塵進行分類，說兩個或六個極微聚集在一起形成的團塊是缺乏智慧的，因為在七個極微聚集之前，它是無分的，如果兩個聚集在一起，它就變成了有分的。 因此，不存在兩個微塵聚集但未聚集到三個，或六個聚集但未聚集到七個之間的微塵，因為七個微塵聚集時，它們是同時聚集的，而不是逐漸聚集的。因此，僅僅是七個極微聚集在一起就轉變成了粗大之物，而六個以下的極微仍然是微塵。
【English Translation】 It is necessary to understand the key points of each philosophical school. According to the Kashmir school of Sarvastivada: The ultimate particle of matter (dravya-paramāṇu) is an indivisible (without directional parts) atom, and two indivisible atoms combine into one entity. Because it is not composed of matter, it is not corporeal and is not matter. Therefore, the form aggregate (rūpa-skandha), form (rūpa), corporeal (rūpin), and substance (dravya) are essentially the same. So, the ultimate particle of matter is not the form aggregate, nor is it any of the five aggregates (pañca-skandha), twelve sense bases (dvādaśa-āyatana), or eighteen elements (aṣṭādaśa-dhātu), but it is indeed compounded (saṃskṛta), which they acknowledge. This is a self-contradiction in their doctrine, and they cannot find a way to resolve it. Therefore, the Sautrāntika here also, because of clinging to the true existence of external objects, is plagued by the demon of self-contradiction, presenting a picture of fixing one thing but neglecting another. But for the time being, they acknowledge it this way: that which is produced from the cause of particles located in the center and six directions, composed of particles, is the characteristic of a coarse particle. The compositional basis of a coarse particle is a particle that exists independently, which is the characteristic of a subtle particle. Therefore, the subtle particle (paramāṇu), unimpeded particle, invisible particle, ultimate particle, indivisible atom, directionless atom, and material atom are essentially the same. Therefore, the ultimate limit of corporeal things mentioned in 'form, name, time, edge, dust, and letter' (rūpa nāma kāla anta reṇu akṣara), the Sarvastivadins believe that it must contain eight particles, so it is coarse and not a particle with the characteristics of a subtle particle. But here in the Sautrāntika school, it is considered a particle with the characteristics of a subtle particle, and seven such particles gather together to form one particle, and that which is called a particle is coarse. Therefore, the name of the particle at that time is not a particle with the characteristics of a subtle particle, which is difficult to acknowledge, so it can be freed from it. That's what I say. Therefore, if you classify particles, saying that lumps formed by the gathering of two or six ultimate particles are lacking in wisdom, because before seven ultimate particles gather, it is indivisible, and if two gather, it becomes divisible. Therefore, there are no particles between two particles gathering but not gathering into three, or six gathering but not gathering into seven, because when seven particles gather, they gather simultaneously, not gradually. Therefore, it is only when seven ultimate particles gather that they transform into a coarse substance, while six or fewer ultimate particles are still particles.
ས་པའི་ཐ་སྙད་མི་ཐོབ་ཅིང་། 2-146 རགས་པ་བརྩམས་ཟིན་ནས་ཀྱང་དེའི་ཚོགས་པ་ན་ཟླ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡོད་ཟེར་བའི་འཆོལ་གཏམ་མི་སྨྲ་བ་ནི། ལྷ་དང་བླ་མ་དམ་པའི་བྱིན་རླབས་དང་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཁོ་ ནའི་དྲིན་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དེ་ལ་དབྱེ་ན་གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ་དང་། རྡུལ་རྫས་བརྒྱད་སོགས་ཀྱང་ཁས་ལེན་ནམ་སྙམ་ན། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཁོ་ནི་ཁས་མི་ལེན་ལ། མདོ་སྡེ་ པ་ཁོ་གང་ཟེར་བརྟག་པར་བྱ་བས་རེ་ཞིག་སྦ་བར་བྱའོ། །རྡུལ་རགས་པ་ལ་དབྱེ་ན། ཕྱིའི་རྡུལ་རགས་པ་དང་། ནང་གི་རྡུལ་རགས་པ་གཉིས། ཡང་ན། རྒྱུ་གཟུགས་སུ་གྱུར་པའི་རྡུལ་རགས་པ་ དང་། འབྲས་གཟུགས་སུ་གྱུར་པའི་རྡུལ་རགས་པ་གཉིས་སོ། །དབྱེ་སྒོ་དང་པོ་ཕྱིའི་རྡུལ་རགས་པ་ལ། གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ། ནང་གི་རྡུལ་རགས་པ་ལ་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་ཡོད་ཅིང་། མིག་སོགས་དབང་ པོ་ལྔ་པོ་དེ། གཟུགས་ཅན་ཡིན་ཡང་མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་འདིར་གཟུགས་མིན་ལ། དེ་རྟེན་བཅས་དང་དེ་མཚུངས་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་། རགས་པ་དང་ཐོགས་བཅས་སོགས་ཡིན་པས་ཁྱབ་ལ། གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ་ལའང་། རགས་པ་དང་ཐོགས་བཅས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ཁས་བླང་དགོས་པ་འདྲའོ། །གང་ལྟར་ཡང་། རྡུལ་རགས་པ། ཐོགས་བཅས་ཀྱི་བེམ་པོ། བསགས་རྡུལ། བསགས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཟླ་བཅས་ཀྱི་རྡུལ་རྣམས་གནད་གཅིག་གོ ། 2-147 འོ་ན་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེད་མཆེད་ཡིན་ན། གཟུང་དོན་ཡིན་པས་ཁྱབ་བམ་སྙམ་ན། ཁ་ཅིག མ་ཁྱབ་སྟེ། འདི་ལའང་དེ་མཚུངས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེད་མཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཟེར་མོད། ལུང་གི་རྗེས་འབྲང་ གི་སྡེ་པ་དང་། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་སྐབས་སུ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཡང་། རིགས་པའི་རྗེས་འབྲང་གི་སྐབས་འདིར་མི་རིགས་ཏེ། རིགས་པའི་དབང་ཕྱུག་རྣམ་གཉིས་ཀྱིས་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། གཟུགས་ཀྱི་ སྐྱེད་མཆེད་ལ་གཟུང་དོན་གྱིས་ཁྱབ་སྟེ། སྒྲའི་སྐྱེ་མཆེད་ལ་གཟུང་དོན་གྱིས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རང་འབྲས་སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་གྱི་ཐོས་བྱར་མི་རུང་བའི་སྒྲ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁ་ཅིག མ་ཁྱབ་ སྟེ། རི་རབ་ཀྱི་ཁོང་གསེང་ན་ཡོད་པའི་སྒྲ་གཟུགས་སོགས་ཐོས་པའི་ཉན་ཤེས་དང་། མཐོང་བའི་དབང་ཡིད་མངོན་སུམ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། མ་གྲུབ་སྟེ། དེ་དག་མིག་ཤེས་ཀྱིས་མཐོང་བ་དང་། རྣ་ བས་ཐོས་པའི་གང་ཟག་མང་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ན་འདུས་བྱས་ཡིན་ན་རང་འབྲས་སྐྱེད་པའི་དོན་དེ་ནུས་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ཁྱེད་ཀྱིས་ཁས་བླང་བར་མི་ནུས་ཏེ། བསྐལ་པ་འཇིག་དུས་ཀྱི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་ཆ་མེད་པས། རང་འབྲས་བེམ་པོ་ཡང་མི་བསྐྱེད་རང་འབྲས་ཤེས་པ་གཅིག་ཀྱང་མི་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱེ་སྒོ་གཉིས་པ་རྒྱུ་གཟུགས་སུ་གྱུར་པའི་རྡུལ་རགས་པ་ནི། 2-148 འབྱུང་བ་བཞི་ལ་
【現代漢語翻譯】 甚至無法獲得『地』（ས་པའི་，earth element）這個名稱。 2-146 粗大的（རགས་པ་，gross）已經完成後，也不說其集合中有無與倫比的微塵（རྡུལ་ཕྲ་རབ་，atom）這種胡話，這完全是神和聖潔上師的加持以及智慧的恩德啊！那麼，如果將微塵進行分類，是否也承認色（གཟུགས་，form）等五境（དོན་ལྔ་，five objects）和地水火風等八種物質（རྡུལ་རྫས་བརྒྱད་，eight substances）呢？唯有分別說者（བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་，Vaibhashika）不承認，至於經部師（མདོ་སྡེ་པ་，Sautrantika）怎麼說，需要考察，暫時保留。如果將粗大的微塵進行分類，則有外粗大微塵和內粗大微塵兩種。或者，有作為因的色粗大微塵和作為果的色粗大微塵兩種。第一種分類，外粗大微塵有色等五境；內粗大微塵有眼等五根（དབང་པོ་ལྔ་，five sense faculties）。眼等五根，雖然是有色（གཟུགས་ཅན་，corporeal），但在經部師的觀點中不是色。雖然有『彼所依』（དེ་རྟེན་བཅས་，with its support）和『彼同分』（དེ་མཚུངས་，homogeneous with it）兩種，但普遍是粗大和有礙的。對於色等五境，也普遍是粗大和有礙的，似乎需要像分別說者那樣承認。無論如何，粗大微塵、有礙的物體、集合微塵、包含集合微塵的微塵，這些概念的要點是一致的。 2-147 那麼，如果是色的生處（སྐྱེད་མཆེད་，source），是否普遍是所取境（གཟུང་དོན་，object of apprehension）呢？有些人說：不普遍，因為這裡也有同類的色的生處。但是，在遵循聖典的宗派和分別說者的觀點中是這樣的，但在遵循理性的宗派中則不然，因為兩位理性自在（རིགས་པའི་དབང་ཕྱུག་，lords of reasoning，指陳那和法稱）沒有這樣說。因此，色的生處普遍是所取境，聲音的生處也普遍是所取境，因為不存在不能被自果——聲音的執取識（སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་，sound-perceiving sense consciousness）所聽到的聲音。有些人說：不普遍，因為須彌山內部的聲音等，沒有聽到聲音的聽覺和看到形象的眼識現量。這不成立，因為有很多人用眼識看到它們，用耳朵聽到它們。如果不是這樣，那麼『如果是有為法（འདུས་བྱས་，conditioned phenomena），則普遍具有產生自果的能力』這個觀點，你無法承認，因為劫末（བསྐལ་པ་འཇིག་དུས་，time of destruction）的色剎那（སྐད་ཅིག་མ་，momentary）沒有部分，既不產生自果——物體，也不產生自果——識。第二種分類，作為因的色粗大微塵是： 2-148 四大（འབྱུང་བ་བཞི་，four elements）……
【English Translation】 Even the term 'earth' (ས་པའི་, earth element) cannot be obtained. 2-146 Having completed the gross (རགས་པ་, gross), one does not utter the absurd claim that its aggregate contains an unparalleled atom (རྡུལ་ཕྲ་རབ་, atom). This is entirely due to the blessings of the deities and holy gurus, and the grace of discerning wisdom! Now, if one were to classify the atom, would one also acknowledge the five objects (དོན་ལྔ་, five objects) such as form (གཟུགས་, form), and the eight substances (རྡུལ་རྫས་བརྒྱད་, eight substances) such as earth, water, fire, and wind? Only the Vaibhashikas (བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་, Vaibhashika) do not acknowledge this. As for what the Sautrantikas (མདོ་སྡེ་པ་, Sautrantika) say, it needs to be examined and is temporarily reserved. If one were to classify the gross atom, there are two types: external gross atoms and internal gross atoms. Alternatively, there are two types: gross atoms of form that are causes and gross atoms of form that are effects. In the first classification, external gross atoms have the five objects such as form; internal gross atoms have the five sense faculties (དབང་པོ་ལྔ་, five sense faculties) such as the eye. Although the five sense faculties such as the eye are corporeal (གཟུགས་ཅན་, corporeal), in the view of the Sautrantikas, they are not form. Although there are 'that which has its support' (དེ་རྟེན་བཅས་, with its support) and 'that which is homogeneous with it' (དེ་མཚུངས་, homogeneous with it), they are generally gross and obstructive. For the five objects such as form, it seems necessary to acknowledge that they are generally gross and obstructive, as the Vaibhashikas do. In any case, the key point is that gross atoms, obstructive objects, aggregate atoms, and atoms containing aggregate atoms are all the same. 2-147 Then, if it is a source (སྐྱེད་མཆེད་, source) of form, is it universally an object of apprehension (གཟུང་དོན་, object of apprehension)? Some say: Not universally, because there are also similar sources of form here. However, this is the case in the sects that follow the scriptures and in the view of the Vaibhashikas, but not in the sects that follow reason, because the two lords of reasoning (རིགས་པའི་དབང་ཕྱུག་, lords of reasoning, referring to Dignaga and Dharmakirti) did not say so. Therefore, the source of form is universally an object of apprehension, and the source of sound is also universally an object of apprehension, because there is no sound that cannot be heard by the sound-perceiving sense consciousness (སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་, sound-perceiving sense consciousness), which is its own effect. Some say: Not universally, because there is no direct perception of hearing sounds and seeing forms within Mount Meru. This is not established, because there are many people who see them with eye consciousness and hear them with ear consciousness. If this is not the case, then you cannot acknowledge the view that 'if it is a conditioned phenomenon (འདུས་བྱས་, conditioned phenomena), it universally has the ability to produce its own effect,' because the momentary (སྐད་ཅིག་མ་, momentary) form at the end of the kalpa (བསྐལ་པ་འཇིག་དུས་, time of destruction) has no parts, and it produces neither its own effect—matter, nor its own effect—consciousness. The second classification, gross atoms of form that are causes, are: 2-148 The four elements (འབྱུང་བ་བཞི་, four elements) are...
བྱེད། འབྲས་གཟུགས་སུ་གྱུར་པའི་རྡུལ་རགས་པ་ནི། རེག་བྱའི་སྐྱེ་མཆེད་མ་གཏོགས་པའི་གཟུགས་ཅན་གྱི་སྐྱེད་མཆེད་ལྷག་མ་དགུ་ལ་བྱེད། རེག་བྱ་ལ་དེ་གཉིས་ཆ་ཚང་བ་ཡིན་ ནོ། །གཉིས་པ་རྣམ་གྲངས་ནི། རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན། དེའི་གཟུང་ཡུལ། དེའི་གཟུང་དོན་རྣམས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་སྒྲ་བཤད་ནི། གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ་ལ། རང་འབྲས་དོན་ རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན་ཞེས་འཇོག་ཏེ། རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་པའི་ཡུལ་ཡིན་པའི་སྒོ་ནས། དེ་སྐྱེད་པའི་རྐྱེན་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་དབྱེ་ན། རང་ འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་སྒྲ་དྲི་རོ་རེག་བྱ་དང་ལྔ་ཡོད། ལྔ་པ་ལག་རྗེས་ནི། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་ རྣམ་ལྡན་དུ་སྐྱེས་པ་དེ། གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེས། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་དམིགས་རྐྱེན་བྱས་པའི་བྱེད་ལས་སམ་ལག་རྗེས་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་ ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། སྒྲ་བཤད། དབྱེ་བ། ལག་རྗེས་དང་ལྔ། དང་པོ་ནི། རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་རྐྱེན་གསུམ་གང་རུང་གང་ཞིག རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ཡུལ་འཛིན་ནུས་སུ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དེ། 2-149 རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་མངོན་སུམ་གྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་གྱི་མཚན་ཉིད། སོ་སོར་བྲལ་ན། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་རྐྱེན་གསུམ་གང་རུང་གང་ཞིག གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གཟུགས་འཛིན་ ནུས་སུ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་པོའི་རྣམ་རིག་དེ། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་གྱི་མཚན་ཉིད། དེས་རིགས་འགྲེ གཉིས་པ་རྣམ་གྲངས་ནི། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་ ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན། དེའི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་ཏུ་གྱུར་པའི་དབང་པོའི་རྣམ་རིག དེའི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་དབང་པོའི་རྣམ་རིག་གསུམ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་སྒྲ་བཤད་ནི། གཟུགས་འཛིན་ དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོར་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་དེ་ལ། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེས་དེའི་གཙོ་བོའི་རྒྱུ་བྱས་པའི་སྒོ་ ནས། འབྲས་བུ་དེ་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་དབང་བསྒྱུར་བས་ན་དེ་ལྟར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་དབྱེ་བ་ལ། རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན། རང་ འབྲས་སྒྲ་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་སོགས་ལྔའོ། །ལྔ་པ་ལག་རྗེས་ནི། དོན་ལྔ་འཛིན་པའི་ཡིད་མངོན་ལྔ། རང་ར
【現代漢語翻譯】 做。成為果的粗大微粒，除了觸覺的生處之外，對剩餘的九個有色生處起作用。觸覺則兩者都完整具備。 第二，名稱：自果義識意現的所緣緣，它的所取境，它的所取義，三者意義相同。第三，詞義解釋：對於第二個色剎那，安立為自果義識意現的所緣緣，因為通過作為自果義識意現的所緣境，是產生它的因，所以這樣安立。第四，分類：有作為自果義識意現的所緣緣的色、聲、香、味、觸五種。第五，作用：第一個取色意現剎那生起為具有第二個色剎那的相，第二個色剎那，作為第一個取色意現剎那的所緣緣的作用或功用。 第二，義識意現的非共同增上緣，有定義、名稱、詞義解釋、分類、作用五種。第一，定義：自果義識意現的三種緣中的任何一種，作為能夠生起自果義識意現的境的，根的識，是自果義識意現顯現的非共同增上緣的定義。如果分開來說，取色意現的三種緣中的任何一種，作為能夠生起取色意現的，取色根的識，是取色意現的非共同增上緣的定義。這可以類推。 第二，名稱：義識意現的非共同增上緣，它的同義詞是緊隨其後的根的識，它的近取是根的識，三者意義相同。第三，詞義解釋：對於成為第一個取色根現剎那的主識，稱為第一個取色意現剎那的非共同增上緣，因為它作為它的主要因，對於果非共同地施加影響，所以這樣安立。第四，分類：有自果取色意現的非共同增上緣，自果取聲意現的非共同增上緣等五種。第五，作用：取五境的五種意現，各自是...
【English Translation】 It acts. The coarse particles that have become the result act on the remaining nine colored sources other than the source of touch. Touch has both completely. Second, the names: the objective condition of the self-result sense consciousness and mental manifestation, its object of apprehension, and its meaning of apprehension are the same. Third, the explanation of the term: the second moment of form is established as the objective condition of the self-result sense consciousness and mental manifestation, because it is the cause of producing it by being the object of the self-result sense consciousness and mental manifestation. Fourth, classification: there are five types of form, sound, smell, taste, and touch that are the objective conditions of the self-result sense consciousness and mental manifestation. Fifth, the function: the first moment of the form-grasping mental manifestation arises as having the aspect of the second moment of form, and the second moment of form acts as the objective condition of the first moment of the form-grasping mental manifestation. Second, the uncommon dominant condition of sense consciousness and mental manifestation has five aspects: definition, name, explanation of the term, classification, and function. First, the definition: any of the three conditions of the self-result sense consciousness and mental manifestation, the consciousness of the sense that produces the ability to grasp the object of the self-result sense consciousness and mental manifestation, is the definition of the uncommon dominant condition of the self-result sense consciousness and mental manifestation. Separately, any of the three conditions of the form-grasping mental manifestation, the consciousness of the form-grasping sense that produces the ability to grasp form, is the definition of the uncommon dominant condition of the form-grasping mental manifestation. This can be analogized. Second, the names: the uncommon dominant condition of sense consciousness and mental manifestation, its synonym is the immediately preceding consciousness of the sense, and its proximate cause is the consciousness of the sense, these three have the same meaning. Third, the explanation of the term: the main consciousness that becomes the first moment of the form-grasping sense manifestation is called the uncommon dominant condition of the first moment of the form-grasping mental manifestation, because it influences the result in an uncommon way by being its main cause. Fourth, classification: there are the uncommon dominant condition of the self-result form-grasping mental manifestation, the uncommon dominant condition of the self-result sound-grasping mental manifestation, and so on, five types. Fifth, the function: the five mental manifestations that grasp the five objects, each is...
ིག་ཡུལ་གཟུགས་སོགས་འཛིན་ནུས་སུ་སྐྱེས་ཤིང་། ཡིད་མངོན་ཞེས་པའི་མིང་དོན་གནས་པ་དེ། 2-150 དེ་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོའི་རྣམ་ཤེས་ལྔ་པོ་དེའི་བྱེད་ལས་སམ་ལག་རྗེས་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་ལ་མཚན་ཉིད་ རྣམ་གྲངས། སྒྲ་བཤད། དབྱེ་བ། ལག་རྗེས་དང་ལྔའོ། །དང་པོ་ནི། རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་རྐྱེན་གསུམ་གང་རུང་གང་ཞིག རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གསལ་རིག་ཏུ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རིག་པ་ དེ། རང་འབྲས་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། བྲལ་ན་ཡང་རིགས་འགྲེ། གཉིས་པ་ནི། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་དང་། དེའི་དངོས་ རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་གཉིས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་སྒྲ་བཤད་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་རྒྱུ་འབྲས་གཉིས་ཆར་རིགས་པར་མཚུངས་པས་ན་མཚུངས། ཆོས་གཞན་གྱིས་བར་མ་ཆོད་པས་ན་དེ་མ་ཐག་པ། རྒྱུ་དེས་ འབྲས་བུ་དེ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པས་ན་རྐྱེན་ཏེ། མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་ཞེས་བྱའོ། །བཞི་པ་དབྱེ་བ་ལ། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་སེམས་དང་སེམས་ བྱུང་གཉིས་ཡོད་དོ། །ལྔ་པ་ལག་རྗེས་ནི། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གསལ་རིག་ཏུ་སྐྱེས་པའི་ཆ་དེ། དེའི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་གྱི་ལག་རྗེས་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་ཉེར་ལེན་དང་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། 2-151 དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་མཚུངས་པ་དེ་ཐག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་དབང་ཤེས་དེ་ལ། སེམས་སེམས་བྱུང་གཉིས་ཡོད་པས། གཙོ་སེམས་དེས་ཉེར་ལེན་དང་། སེམས་བྱུང་དེས་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། ། དེས་ན་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་ཡིན་ན། དེའི་ཉེར་ལེན་དང་དེའི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་གཉིས་ཆར་ཡིན་པས་ཁྱབ། དེའི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་ཡིན་ ན་དེ་གཉིས་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། དེའི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་རྣམས་ཀྱིས་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། གཉིས་པ་སྐྱེ་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་ཆོས་ལ། སྐྱེ་ཚུལ། ཚད་མ་སྒྲུབ་ ཚུལ། སྐྱེ་བའི་གནས་སྐབས་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་མངོན་སུམ་ཉི་ཤུ་ཅིག་ཅར་སྐྱེ་བ་སྲིད་ཏེ། དོན་ལྔ་འཛིན་པའི་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལྔ། དོན་ལྔ་འཛིན་པའི་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ལྔ། དེ་བཅུ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་བཅུ་སྟེ་ཉི་ཤུ་ཐམ་པ་ཅིག་ཅར་དུ་སྐྱེ་བ་ཞིག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་སྐྱེས་པའི་ཚེ། ཉི་ཤུ་པོ་དེ་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་དགོས་ཏེ། ཅིག་ཅར་སྐྱེས་ཕྱིན་ཆད། ཅིག་ཅར་དུ་གནས་ཤིང་ཅིག་ཅར་དུ་འགག་པ
【現代漢語翻譯】 當根識能夠執取色等對境時，便產生了名為『意現』的意義。 2-150 這些根識的獨特俱生因，是五種感官識的運作或結果。第三，意義認知意現的相似之處在於，其直接條件具有五個特徵：定義、 類別、解釋、分類和結果。第一，作為結果的意義認知意現的任何三種條件，即任何能夠產生清晰的意義認知意現的認知， 都是作為結果的意義認知意現的直接條件的定義。即使分離，也仍然可以進行類比。第二，意義認知意現的直接條件，以及 作為其直接原因的意識，兩者是相同的。第三，解釋是：由於這兩種因果在型別上是相似的，所以稱為『相似』；由於沒有其他事物 的干擾，所以稱為『直接』；由於這個原因能夠產生那個結果，所以稱為『條件』，因此稱為『相似直接條件』。第四，分類包括： 作為意義認知意現的直接條件的心理和心理事件兩種。第五，結果是：清晰的意義認知意現的產生，是其直接條件的結果。 第四，意義認知意現的近取因和俱生條件的區別在於： 2-151 在作為意義認知意現的直接條件的感官識中，存在心理和心理事件兩種。主要的心理是近取因，而心理事件是俱生條件。 因此，如果它是意義認知意現的獨特俱生因，那麼它一定是其近取因和其相似直接條件。如果它是其相似直接條件，那麼它不一定是 兩者，因為作為其相似直接條件的心理事件是不確定的。第二，關於產生方式的特徵，包括：產生方式、 量度論證方式和產生的情況三種。第一，一般來說，一個人相續中同時產生二十種顯現是有可能的：執取五種對境的第二個感官顯現的五個剎那、 執取五種對境的第一個意顯的五個剎那，以及這十種體驗的自證的十個剎那，總共二十個剎那同時產生。當它們這樣產生時， 這二十種顯現必須同時經歷生、住、滅三個階段，因為一旦同時產生，就必須同時存在和同時消失。
【English Translation】 When root consciousness is able to grasp objects such as form, the meaning of 'mental manifestation' arises. 2-150 The unique co-emergent cause of these is the function or result of the five sense consciousnesses. Third, the similarity of meaning-cognizing mental manifestation is that its immediate condition has five characteristics: definition, category, explanation, classification, and result. First, whichever of the three conditions of meaning-cognizing mental manifestation as a result, namely, any cognition that generates clear meaning-cognizing mental manifestation as a result, is the definition of the immediate condition of meaning-cognizing mental manifestation as a result. Even if separated, analogy can still be made. Second, the immediate condition of meaning-cognizing mental manifestation, and the consciousness that is its direct cause, are the same. Third, the explanation is: since these two causes and effects are similar in type, they are called 'similar'; since there is no interference from other things, they are called 'immediate'; since this cause is able to produce that result, it is called a 'condition,' hence it is called 'similar immediate condition.' Fourth, the classification includes: the two types of mental and mental events that serve as the immediate condition of meaning-cognizing mental manifestation. Fifth, the result is: the arising of clear meaning-cognizing mental manifestation is the result of its immediate condition. Fourth, the difference between the appropriation cause and the co-emergent condition of meaning-cognizing mental manifestation is: 2-151 In the sense consciousness that serves as the immediate condition of meaning-cognizing mental manifestation, there are two types of mental and mental events. The main mental is the appropriation cause, while the mental events are the co-emergent condition. Therefore, if it is the unique co-emergent cause of meaning-cognizing mental manifestation, then it must be both its appropriation cause and its similar immediate condition. If it is its similar immediate condition, then it is not necessarily both, because the mental events that serve as its similar immediate condition are uncertain. Second, regarding the characteristics of the mode of arising, it includes: the mode of arising, the mode of valid cognition, and the circumstances of arising. First, in general, it is possible for twenty manifestations to arise simultaneously in the continuum of one person: five moments of the second sense manifestation grasping five objects, five moments of the first mental manifestation grasping five objects, and ten moments of self-awareness of these ten experiences, totaling twenty moments arising simultaneously. When they arise in this way, these twenty manifestations must simultaneously undergo the three stages of arising, abiding, and ceasing, because once they arise simultaneously, they must exist and cease simultaneously.
་དེ་འདུས་བྱས་ཀྱི་གནས་ཚུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། 2-152 ཡིད་ཀྱི་མངོན་སུམ་དུ་མ་ཡང་། །དབང་ཤེས་བཞིན་དུ་རང་རིག་གཅིག །ཅེས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་དངོས་དང་། རྒྱུན་གྱི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ཚད་མ་ཡིན་ཏེ། རང་གི་གཟུང་ དོན་ལ་གསར་དུ་མི་བསླུ་བའི་རིག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། རང་མཚན་འཛིན་ཕྱིར་འཁྲུལ་པ་མེད། །ཅེས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། དོན་རིག་དབང་མངོན་ལ་རྒྱུན་ཡོད་དེ། དབང་མངོན་སྔ་མས་ ཉེར་ལེན་བྱས་ནས་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ལ་རྒྱུན་མེད་དེ། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་སྔ་མས་ཉེར་ལེན་བྱས་ནས་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་རིག་ ཡིད་མངོན་རང་གི་ཉེར་ལེན་དབང་མངོན་ལས་སྐྱེ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་ལས་དབང་སྐྱེ། །ཞེས་སོགས་དང་། ཡིད་དབང་ལས་ནི་ཡིད་དབང་མིན། །ཞེས་སོ། །དེས་ན། གཟུགས་འཛིན་ དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་སྐྱེ། བཅུ་གཅིག་པ་ཕན་ཆད་མི་སྐྱེ་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། རྒྱུན་བཅས་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་རིགས་ འདྲ་སྔ་མའི་རྒྱུན་མེད་ཀྱང་། ཕྱི་མའི་རྒྱུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་མས་ཉེར་ལེན་བྱས་པ་ལས་ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ་ཟེར་ན། 2-153 ཧ་ཅང་ཚིག་ལ་འཁྲིས་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་བོ། །འོ་ན་དེ་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་པ་དེ་རྒྱུན་བཅས་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་ལ་རིགས་འདྲ་སྔ་མའི་རྒྱུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་ ན། འཇིག་རྟེན་གྲགས་པ་དང་བསྟུན་ན་འདིར་མ་ཁྱབ་ཅེས་ཟེར་རོ། །རིགས་པ་ཤེས་པའི་ངོར་འདོད་ལན་བཏབ་ཀྱང་དོན་ལ་གནས་པར་སེམས་སོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་བའི་གནས་སྐབས་ལ། མཁས་པ་གཞན་གྱི་ ལུགས་རྣམས་དགག རང་ལུགས་ཚུལ་དང་མཐུན་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱན་མཁན་པོའི་རྗེས་འབྲང་འགའ་ཞིག དང་པོར་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ། དེ་རྗེས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ་ཞེས་སོགས་སྤེལ་ནས་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་མི་འཐད་དེ། མཁས་པ་སྔ་མའི་གསུང་འགྲོས་ལས། དབང་མངོན་ཆུ་བོའི་རྒྱུན་དང་མཚུངས། །ཡིད་མངོན་ཆུ་བོའི་ཟེགས་མ་འདྲ། །ཞེས་དབང་མངོན་ ཆུ་བོའི་རྒྱུན་ལྟར་རྒྱུན་ཆགས་སུ་སྐྱེ་བ་དང་། ཡིད་མངོན་དབང་མངོན་གྱི་ལོགས་སུ་ཆུའི་ཟེགས་མ་འཐོར་བ་ལྟར་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། ཡང་རྒྱ་གར་ཆོས་མཆོག་དང་། དེའི་རྗེས་སུ་ འབྲང་བ་ལས་དང་པོ་པ་དང་དགེ་ལྡན་པ་སོགས། དབང་མངོན་གང་ཡིན་པ་དེའི་རྒྱུན་མཐའ་ཁོ་ནར་ཡིད་མངོན་གཅིག་སྐྱེ་ཞེས་པའང་མི་འཐད་དེ། དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་སྐྱེ་བའི་ཚེ། དབང་མངོན་སྐད་ཅིག
【現代漢語翻譯】 因為這是有為法的狀態。正如所說： 『意識的現量非為，如根識般自證一。』 第二點是關於實體和持續的差別。第一點是：對境的意識現量是量，因為它是對自己的所取境不會新產生欺騙的意識。正如所說： 『執取自相故，無有錯亂。』 第二點是：對境的根現量具有持續性，因為前一根現量作為近取因，會產生后一根現量。對境的意識現量不具有持續性，因為前一對境的意識現量不作為近取因，不會產生后一對境的意識現量。對境的意識現量必須從自己的近取因根現量中產生。正如所說： 『從有色根生根識。』等等，以及『意識根非意識根。』因此，對於某人來說，產生十個剎那的取色根現量，第十一個剎那及以後不再產生的，其相續中的第一個剎那的取色根現量，是具有持續性的識，因為雖然它沒有相似前者的持續，但具有後者的持續。 如果有人說：『那麼，那個法，你（取色根現量）的后一剎那是由你的前一剎那作為近取因產生的，這太過分了吧。』 因為這是過於拘泥於字面意思，所以不遍及。如果有人說：『那麼，那個第十個剎那是具有持續性的識，這太過分了吧，因為它具有相似前者的持續。』 如果按照世俗共稱，這裡是不遍及的。但在通達理智的人看來，即使這樣回答，我認為也是符合實際情況的。 第三，關於產生的狀態，駁斥其他智者的觀點，並以符合自宗的方式進行解釋。第一點是：一些隨從莊嚴論師的人認為，首先產生第一個剎那的取色根現量，然後產生第一個剎那的取色意識現量等等，這樣交替產生是不合理的，因為與先前智者的說法相矛盾，他們說：『根現量如河流般持續，意識現量如河流的飛沫。』也就是說，根現量像河流一樣持續不斷地產生，而意識現量則像從根現量中飛濺出來的水花一樣產生。此外，印度的法勝論師以及隨從他的先期論者和格魯派等認為，無論哪個根現量，都只在其相續的末端產生一個意識現量，這也是不合理的，因為在產生十個剎那的根現量時，根現量的每個剎那都應該產生一個意識現量。
【English Translation】 Because that is the state of conditioned phenomena. As it is said: 'The direct perception of mind is not, like sense consciousness, self-awareness alone.' The second point is about the difference between substance and continuity. The first point is: the object-cognizing mental direct perception is valid cognition, because it is a cognition that does not newly deceive its own object of apprehension. As it is said: 'Because it apprehends its own characteristic, there is no error.' The second point is: the object-cognizing sense direct perception has continuity, because the previous sense direct perception acts as the immediately preceding cause, and the subsequent one is produced. The object-cognizing mental direct perception does not have continuity, because the previous object-cognizing mental direct perception does not act as the immediately preceding cause, and the subsequent one is not produced. The object-cognizing mental direct perception must arise from its own immediately preceding cause, the sense direct perception. As it is said: 'From the physical sense arises sense consciousness.' etc., and 'Mind consciousness is not mind consciousness from the mind sense.' Therefore, for a person who produces ten moments of the form-apprehending sense direct perception, and from the eleventh moment onwards does not produce it, the first moment of the form-apprehending sense direct perception in that continuum is a consciousness with continuity, because although it does not have the continuity of the similar previous one, it has the continuity of the subsequent one. If someone says: 'Then, that phenomenon, it is too much to say that your (form-apprehending sense direct perception's) subsequent moment is produced from your previous moment as the immediately preceding cause.' Because this is being too attached to the words, it is not pervasive. If someone says: 'Then, it is too much to say that the tenth moment is a consciousness with continuity, because it has the continuity of the similar previous one.' If we follow worldly conventions, this is not pervasive here. But in the view of those who understand reasoning, even if we answer in this way, I think it is in accordance with reality. Third, regarding the state of arising, refuting the views of other scholars, and explaining it in a way that is consistent with one's own system. The first point is: some followers of the Ornament Teacher think that first the first moment of the form-apprehending sense direct perception arises, then the first moment of the form-apprehending mental direct perception arises, and so on, alternating in this way. This is unreasonable, because it contradicts the words of previous scholars, who said: 'Sense direct perception is like a continuous river, mental direct perception is like the spray of a river.' That is, sense direct perception arises continuously like a river, while mental direct perception arises like water droplets splashing from the sense direct perception. Furthermore, the Indian Dharmottara and those who follow him, such as the Early Scholars and the Gelugpas, think that only one mental direct perception arises at the very end of the continuum of whatever sense direct perception. This is also unreasonable, because when ten moments of sense direct perception arise, each moment of sense direct perception should produce a mental direct perception.
་མ་གཉིས་སོགས་དང་དུས་མཉམ་དུ་ཡིད་མངོན་སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་གསུམ་ཚང་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-154 དེ་ལྟར་ཡང་། སྤེལ་མ་དང་ནི་རྒྱུན་གྱི་མཐའ། །ཞེས་སོགས་སོ།། །། གཉིས་པ་རང་ལུགས་ལ། བདག་རྐྱེན་འགྲོས་གསུམ་སྐྱེ་བའི་ཚུལ། དམིགས་རྐྱེན་འགྲོས་ལྔར་སྐྱེ་ཚུལ། ཡིད་བྱེད་འགྲོས་བདུན་སྐྱེ་བའི་ཚུལ་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་བཅུ་རྒྱུན་ཆགས་སྐྱེ་བའི་ཚེ། དེའི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། གྲོགས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་གྱི་ཟླ་མེད་ དུ་སྐྱེ་སྟེ། དེའི་དུས་སུ་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐྱེ་བའི་བདག་རྐྱེན་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐྱེ་བ་དེ། བདག་རྐྱེན་དབང་མངོན་ལ་ལྟོས་དགོས་པ་གང་ཞིག གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དེ་སྐབས་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་ མངོན་སྐད་གཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེས། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དམིགས་རྐྱེན་ ཐུན་མོང་བ་བྱས། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོར་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་གཅིག་གིས། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་དང་། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུ་བྱས་ནས་དེ་གཉིས་དང་དེ་གཉིས་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་གསུམ་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-155 དེས་ན་དབང་པོ་དབང་ཤེས་ཀྱི། །རྒྱུ་ཡིན་ཡིད་ཀྱི་རྐྱེན་དུ་འགྱུར། །རང་རིག་ཡིན་ཕྱིར་རྒྱུད་གཞན་མེད། །དེས་ན་མངོན་སུམ་འགྲོས་གསུམ་པ། །ཞེས་སོ། །འདི་ལ་བདག་རྐྱེན་གྱི་འགྲོས་གསུམ་ཞེས་འཇོག་པའི་ རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པས་ཐུན་མོང་མིན་པའི་བདག་རྐྱེན་བྱས་ནས། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་ པོར་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མིན་པའི་བདག་རྐྱེན་བྱས་ནས་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཞིང་། དེ་གཉིས་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དེ་གཉིས་ དང་ཅིག་ཅར་དུ་ངེས་པར་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེ་གཉིས་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དེའི་བདག་རྐྱེན་ཅི་སྙམ་ན། དེ་ནི་བདག་རྐྱེན་གཞན་དབང་ལས་སྐྱེ་ཞེས་པའི་གནད་གོ་དགོས་ཏེ། མྱོང་ བྱེད་རང་རིག་རྣམས་ནི། མྱང་བྱ་ཤེས་པ་དེའི་བདག་རྐྱེན་གྱི་གཞན་དབང་ལས་སྐྱེས་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དཔ
【現代漢語翻譯】 這是因為在與母親等同時，具備了意念顯現產生的三個條件。 2-154 就像《交合與常續之邊》等所說的那樣。// 第二，關於自宗，講述了自生因三個階段產生的過程，所緣緣五個階段產生的過程，以及作意七個階段產生的過程。 首先，當一個人的相續中，取色根識的十個顯現持續產生時，其相續中取色根識的第一個剎那，會作為取色意識的無與倫比的同伴而產生。因為那時取色意識產生的自生因並不完備。因為取色意識的產生，必須依賴於自生根識。因為作為取色根識第一個剎那的近取因的取色根識並不存在。因此，當時的取色根識的第二個剎那，會與取色意識的第一個剎那同時產生。因為取色第二個剎那，會作為取色根識第二個剎那和取色意識第一個剎那的共同所緣緣。而作為取色根識第一個剎那的心所之一，會作為取色意識第一個剎那的俱生緣，並作為取色根識第二個剎那的近取因，因此這二者和這二者的體驗的自證同時產生。 2-155 因此，根與根識的/因是意識的緣。/因為是自證，所以沒有其他相續。/因此，顯現是第三個階段。//之所以稱此為自生因的三個階段，是因為眼根有色法的第二個剎那作為非共同的自生因，取色根識的第二個剎那，以及作為取色根識第一個剎那的主要意識的非共同自生因，取色意識的第一個剎那同時產生。而這二者的體驗的自證，必定與這二者同時產生。//如果有人問，那麼這二者的體驗的自證的自生因是什麼呢？那麼必須理解，這是從他緣產生的關鍵。也就是說，體驗的自證，是從所體驗的意識的自生因的他緣產生的。
【English Translation】 This is because the three conditions for the arising of mental manifestation are complete at the same time as the mother and so on. 2-154 Thus, also, 'The edge of intercourse and continuity,' and so on. // Second, regarding our own system, we will explain how the three stages of self-cause arise, how the five stages of objective cause arise, and how the seven stages of attention arise. First, when the ten manifestations of grasping form sense consciousness arise continuously in the continuum of one person, then the first moment of grasping form sense consciousness in that continuum arises as the unparalleled companion of grasping form mental consciousness, because at that time the self-cause for the arising of grasping form mental consciousness is not complete, since the arising of grasping form mental consciousness must rely on the self-cause sense consciousness, because there is no grasping form sense consciousness that has become the immediately preceding condition of the first moment of grasping form sense consciousness. Therefore, the second moment of grasping form sense consciousness at that time arises simultaneously with the first moment of grasping form mental consciousness, because the second moment of grasping form acts as the common objective condition of the second moment of grasping form sense consciousness and the first moment of grasping form mental consciousness, and one mental factor that has become the first moment of grasping form sense consciousness acts as the simultaneous condition of the first moment of grasping form mental consciousness and as the immediately preceding cause of the second moment of grasping form sense consciousness, so the two of them and the three self-awarenesses of the experience of the two of them arise simultaneously. 2-155 Therefore, the cause of sense and sense consciousness / is the condition of mind. / Since it is self-awareness, there is no other continuum. / Therefore, manifestation is the third stage. // There is a reason for calling this the three stages of self-cause, because the second moment of the eye sense of form makes a non-common self-cause, and the second moment of grasping form sense consciousness, and the non-common self-cause of the main mind that has become the first moment of grasping form sense consciousness, the first moment of grasping form mental consciousness arise simultaneously, and the self-awareness of the experience of the two of them must necessarily arise simultaneously with the two of them. // If one asks, then what is the self-cause of the self-awareness of the experience of the two of them? Then one must understand that this is the key to arising from other-cause, that is, the experiencing self-awareness arises from the other-cause of the self-cause of the experienced consciousness.
ེར་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དེ། ཁོ་རང་ གི་མྱང་བྱ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་གྱི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་དེས། ཁོའི་བདག་རྐྱེན་བྱས་ནས་སྐྱེས་ཞེས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་བདག་རྐྱེན་མ་ཡིན། འོན་ཀྱང་མྱང་བྱ་དབང་མངོན་དེའི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་དེའི་དབང་གིས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། 2-156 དེས་མྱང་བྱ་དབང་མངོན་བསྐྱེད་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་མྱོང་བྱེད་རང་རིག་དེ་ཡང་སྐྱེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལེགས་པར་བཤད་པའི་དགའ་སྟོན་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི་དམིགས་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་འགྲོས་ལྔར་སྐྱེ་ ཚུལ་ནི། རང་རིག་ལ་དམིགས་རྐྱེན་མེད་པས་འགྲོས་དཔྱད་དུ་མེད་ལ། དབང་ཡིད་ལ་དམིགས་རྐྱེན་ཡོད་པས་དམིགས་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་འགྲོས་ལྔར་སྐྱེ་ཚུལ་ཡོད་དེ། གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་དམིགས་རྐྱེན་ གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་། སྒྲ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སོགས་ལྔས་དམིགས་རྐྱེན་བྱས་ནས། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཉིས། དེ་ བཞིན་དུ་སྒྲ་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཉིས་སོགས་ཅིག་ཅར་དུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། འདི་ལ་དམིགས་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་འགྲོས་ལྔ་ཞེས་འཇོག་ པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། དམིགས་རྐྱེན་གཟུགས་སོགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལྔས་དམིགས་རྐྱེན་བྱས་ནས་དོན་ལྔ་འཛིན་པའི་མངོན་སུམ་ལྔ་ཅིག་ཅར་དུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལྡོག་པས་ཕྱེ་ན་དོན་ལྔ་འཛིན་ པའི་མངོན་སུམ་བཅུ་ཅིག་ཅར་དུ་སྐྱེ་བའི་འགྲོས་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པས་དམིགས་རྐྱེན་བྱས་ནས་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་། གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཉིས་སོགས་བཅུ་ཅིག་ཅར་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-157 དེ་ལྟར་ཡང་། ཡུལ་གྱི་འགྲོས་དཔྱད་ན་རང་རིག་ལ་ཡུལ་གཞན་མེད་པས་འགྲོས་ལྔར་འགྱུར་ལ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ཡིད་བྱེད་སྒོ་ནས་བདུན་དུ་སྐྱེ་ཚུལ་ནི། མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ ནས་འགྲོས་བདུན་དུ་སྐྱེ་ཚུལ་ཡོད་དེ། འགྲོས་ལྔ་པོ་དེའི་སྟེང་དུ། དབང་ཡིད་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་གཉིས་ཕྲལ་ནས་བསྣན་པས་བདུན་ཅིག་ཅར་དུ་སྐྱེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་ཡིད་བྱེད་ ཀྱི་འགྲོས་བདུན་ཞེས་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། དོན་ལྔ་འཛིན་པའི་མངོན་སུམ་ལྔ་ལ་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་སེམས་བྱུང་ཡིད་བྱེད་རེ་རེ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་མྱོང་བྱེད་རང་རིག་གཉིས་ལའང་། མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་ཀུན་འགྲོ་ལྔའི་ནང་ཚན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་རེ་རེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དབང་པོ་དང་ཡིད་གཉིས་ཀྱི་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སྔ་མ་གཉིས་བསྣན་ན་འགྲོས་ བདུན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་
【現代漢語翻譯】 那麼，對於顯現經驗的自證（rang rig），它並非由其所經驗的顯現之所緣境（myang bya）的俱生緣（bdag rkyen）——有色根（dbang po gzugs can pa）所生，因為那不是它的俱生緣。然而，顯現之所緣境的俱生緣是由有色根所生的。 因為憑藉其產生顯現之所緣境的力量，經驗者自證也得以產生。這是對善說的慶賀。 第二，從所緣緣的角度來看，產生五種次第的方式是：由於自證沒有所緣緣，因此沒有次第的分析。而根識和意識有所緣緣，因此存在從所緣緣的角度產生五種次第的方式。即，在同一個人的相續中，以所緣緣—— 色（gzugs）的第二剎那、聲（sgra）的第二剎那等五者作為所緣緣，同時產生第一剎那的色執意識（gzugs 'dzin yid mngon）和第二剎那的色執根識（gzugs 'dzin dbang mngon），以及第一剎那的聲執意識和第二剎那的聲執根識等。因此，稱此為從所緣緣的角度的五種次第。 這樣命名的理由是，以所緣緣——色的第二剎那等五者作為所緣緣，同時產生執取五境的五種現量（mngon sum）。如果從反面來區分，也可以稱為同時產生執取五境的十種現量的次第，因為以色的第二剎那作為所緣緣，同時產生第二剎那的根識和第一剎那的色執意識等十者。 就像這樣，如果分析境的次第，由於自證沒有其他境，因此會變成五種次第。 第三，從作意（yid byed）的角度來看，產生七種次第的方式是：從等無間緣（mtshungs pa de ma thag rkyen）的角度來看，存在產生七種次第的方式，即在上述五種次第的基礎上，將根識的經驗自證分開並加上，因此同時產生七者。稱此為作意的七種次第的理由是，對於執取五境的五種現量，就像有等無間緣心所（sems byung）作意一樣，對於經驗者自證二者， 也有等無間緣遍行五蘊（kun 'gro lnga'i nang tshan）中屬於作意的一種。就像這樣，如果加上根和意識二者的作意，就會變成七種次第。
【English Translation】 Then, as for the self-awareness (rang rig) of manifest experience, it is not produced by its object of experience (myang bya), the co-emergent condition (bdag rkyen) of manifest appearance—the physical sense faculty (dbang po gzugs can pa), because that is not its co-emergent condition. However, the co-emergent condition of the object of experience, manifest appearance, is produced by the physical sense faculty. Because by the power of its producing the object of experience, the experiencer, self-awareness, is also produced. This is a celebration of the well-spoken. Second, from the perspective of the objective condition, the way of producing five stages is: since self-awareness has no objective condition, there is no analysis of stages. But sense consciousness and mental consciousness have objective conditions, so there is a way of producing five stages from the perspective of the objective condition. That is, in the continuum of one person, taking the second moment of form (gzugs), the second moment of sound (sgra), etc., as objective conditions, the first moment of form-perceiving mental consciousness (gzugs 'dzin yid mngon) and the second moment of form-perceiving sense consciousness (gzugs 'dzin dbang mngon), as well as the first moment of sound-perceiving mental consciousness and the second moment of sound-perceiving sense consciousness, etc., arise simultaneously. Therefore, this is called five stages from the perspective of the objective condition. The reason for naming it this way is that, taking the second moment of form, etc., as objective conditions, five manifest cognitions (mngon sum) grasping the five objects arise simultaneously. If distinguished by negation, it can also be called the stages of ten manifest cognitions grasping the five objects arising simultaneously, because taking the second moment of form as the objective condition, the second moment of sense consciousness and the first moment of form-perceiving mental consciousness, etc., arise simultaneously. Like this, if the stages of the object are analyzed, since self-awareness has no other object, it will become five stages. Third, the way of producing seven stages from the perspective of attention (yid byed) is: from the perspective of the immediately preceding condition (mtshungs pa de ma thag rkyen), there is a way of producing seven stages, that is, on top of the above five stages, separating and adding the experiential self-awareness of sense consciousness, thus seven arise simultaneously. The reason for calling this the seven stages of attention is that, for the five manifest cognitions grasping the five objects, just as there is an immediately preceding condition mental factor (sems byung) of attention, for the two experiencer self-awarenesses, there is also one of the five ever-present aggregates (kun 'gro lnga'i nang tshan) of the immediately preceding condition that belongs to attention. Like this, if the attention of the two, sense and mental consciousness, is added, it will become seven stages.
སོ། །དབང་པོ་དང་ཡིད་གཉིས་ཀྱི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་སྔ་མ་གཉིས་བསྣན་ན་ཞེས་པ་མ་དག་པ་ཡིན་གྱི། དབང་པོ་དང་ཡིད་གཉིས་ཀྱི་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སྔ་མ་ གཉིས་བསྣན་ན་ཞེས་འདོན་དགོས་ཏེ། འདིར་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་ཡིད་བྱེད་ཀྱི་སྒོ་ནས། འབྲས་བུ་རང་རིག་གཉིས་བསྣན་པ་ཡིན་གྱི། རང་རིག་གཉིས་ཡིད་བྱེད་སྔ་མ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-158 རྣམ་དཔྱོད་ཡོད་ན་བསམ་དགོས་སོ།། །། གསུམ་པ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ལ། ཚུར་མཐོང་གི་དོན་རིག་དབང་ཡིད་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ན་ཕྱི་དོན་དང་ཤེས་པ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་པ་སྤྱིར་བཏང་ ལམ་པ་ཡིན་གྱི་དམིགས་བསལ་ལ་ཁྱབ་པ་མི་འཆའ་བས། དོན་རིག་མངོན་སུམ་རྣམས་ཀྱི་གཟུང་ཡུལ་ཡིན་ན། ཕྱི་དོན་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་བྱའོ།། །། བཞི་པ་གཞུང་ལས་བསྟན་ཚུལ་ནི། ཚད་མ་མདོར། ཡིད་ ཀྱང་དོན་དང་ཆགས་ལ་སོགས། །རང་གི་རྟོག་པ་མེད་པ་ཡིན་ཞེས་པ་དེ། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་དང་། རང་རིག་ཡིད་མངོན་གཉིས་དངོས་སུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཡིད་ཀྱང་ཞེས་པ་དེས། དབང་མངོན་རྣམས་ རྟོག་བྲལ་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་མ་ཟད། ཡིད་ཤེས་འགའ་ཞིག་ཀྱང་རྟོག་བྲལ་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་ནས། འོ་ན་ཚུལ་ཇི་ལྟར་སྙམ་ན། དོན་དང་ཞེས་པ་དེས་དོན་རིག་ཡིད་ཤེས་ རྣམས། ཡུལ་གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ་ལ་རྟོག་བྲལ་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་ལ། ཆགས་ལ་སོགས། ཞེས་པ་དེས། འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་སོགས་དང་། བདེ་སྡུག་སོགས་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་ཡིད་ཤེས་རྣམས་ནི་ཡུལ་ཆགས་ སྡང་སོགས་དང་བདེ་སྡུག་སོགས་ལ་རྟོག་བྲལ་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་འགྲེལ་ལས། དེ་ཕྱིར་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས། །ཞེས་སོགས་དང་། རྣམ་ངེས་ལས། དབང་ཤེས་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་ལས། ། 2-159 ཞེས་སོགས་དང་། རིག་གཏེར་ལས། ཡུལ་དང་དབང་ཤེས་རྣམ་གཉིས་ལས། །ཞེས་སོགས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་འབའ་ཞིག་དངོས་སུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཕྱིར་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས། །དེ་མ་ཐག་ རྐྱེན་ལས་བྱུང་ཅན། །ཡིད་ནི་ཡུལ་གཞན་ཉིད་འཛིན་བྱེད། །ཅེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་ཡིད་ནི། ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་དང་། དབང་ཤེས་དེ་དོན་དེ་མ་ཐག །འཛིན་པར་བྱེད་པ་ཡིད་ཀྱང་ངོ་། ། ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི། ཡིད་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་དང་། ཡུལ་དང་དབང་ཤེས་རྣམ་གཉིས་ཀྱི། །དེ་མ་ཐག་ལས་སྐྱེས་པའི་ཡིད། །ཅེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི། སྐྱེས་པའི་ཡིད་ཅེས་པའི་ དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་རྣམས་དང་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་དོན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ཕྱིར་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། དབང་ཤེས་དེ་དོན་དེ་ མ་ཐག །ཅེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དབང་ཤེས་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ད
【現代漢語翻譯】 索！如果將根識和意識二者的作意，加上前兩者，那麼『加上』的說法是不正確的。應該說，根識和意識二者的作意，加上前兩者。因為這裡是通過等無間緣的作意，將果和自證二者相加。因為自證二者不是之前的作意。 2-158 如果有智慧，就應該思考。第三，關於所緣的差別。如果說『現見』的意義是根、識、意的所緣，那麼它遍於是外境或識二者之一，這只是一般的說法，不適用于特殊情況。因此，應該說，如果是義現見的所取境，那麼它遍於是外境。 第四，關於經論中的闡述方式。《量理寶藏論》中說：『意識也緣境及貪等，是無分別之識。』這直接指出了義現意識和自證現意識。『意識也』表明，不僅根現識是無分別的現量，某些意識也是無分別的現量。那麼，這種情況是怎樣的呢？『境』表明，義現意識對於色等五境是無分別的現量。『貪等』表明，對於貪嗔等以及苦樂等經驗的自證意識，對於貪嗔等和苦樂等是無分別的現量。因此，《釋量論》中說：『因此，根的識』等等。《定量論》中說：『根識是等無間緣』等等。《正理滴論》中說：『境和根識二者』等等，這些都直接指出了義現意識。『因此，根的識，從等無間緣生起，意識是執持其他境者。』這句話中的『意識』，是直接指出的現量。『根識是彼等無間，執持者也是意識。』這句話中的『也是意識』，是直接指出的現量。『境和根識二者，從彼等無間所生的意識。』這句話中的『所生的意識』，是直接指出的現量。這些和義現意識意義相同。『因此，根的識』這句話中直接指出的根的識，以及『根識是彼等無間』這句話中直接指出的根識。
【English Translation】 So! If the two mental activities of the sense faculties and mind are added to the former two, then the statement 'added' is incorrect. It should be stated that the mental activities of the sense faculties and mind, when added to the former two. Because here, through the immediately preceding condition of mental activity, the two results of fruit and self-awareness are added. Because the two self-awarenesses are not the former mental activity. 2-158 If there is wisdom, one should contemplate. Third, regarding the distinctions of objects. If it is said that the meaning of 'perception' is the object of the senses, mind, and consciousness, then it is pervasive of either external objects or consciousness. This is a general statement and does not apply to special cases. Therefore, it should be said that if it is the apprehended object of manifest objects, then it is pervasive of external objects. Fourth, regarding the manner of teaching in the scriptures. In the Pramanavarttika (量理寶藏論), it says: 'The mind also, with respect to objects and attachment, etc., is without conceptualization.' This directly indicates the object-cognizing mental perception and the self-cognizing mental perception. 'The mind also' indicates that not only are the sense perceptions non-conceptual perceptions, but some mental consciousnesses are also non-conceptual perceptions. So, how is this the case? 'Objects' indicates that object-cognizing mental consciousnesses are non-conceptual perceptions with respect to the five objects such as form. 'Attachment, etc.' indicates that self-cognizing mental consciousnesses of experiences such as desire, hatred, etc., and pleasure, pain, etc., are non-conceptual perceptions with respect to objects such as desire, hatred, etc., and pleasure, pain, etc. Therefore, in the Pramanavarttika (釋量論), it says: 'Therefore, the consciousness of the senses,' etc. In the Pramananiscaya (定量論), it says: 'The sense consciousness is the immediately preceding condition,' etc. In the Nyayabindu (正理滴論), it says: 'The two, object and sense consciousness,' etc., these directly indicate only object-cognizing mental perception. 'Therefore, the consciousness of the senses, arising from the immediately preceding condition, the mind is the one that apprehends other objects.' The 'mind' in this phrase is the directly indicated perception. 'The sense consciousness is the immediately preceding condition of that object, the one that apprehends is also the mind.' The 'also the mind' in this phrase is the directly indicated perception. 'The two, object and sense consciousness, the mind born from the immediately preceding condition.' The 'born mind' in this phrase is the directly indicated perception. These and object-cognizing mental perception have the same meaning. 'Therefore, the consciousness of the senses' is the directly indicated consciousness of the senses, and 'the sense consciousness is the immediately preceding condition of that object' is the directly indicated sense consciousness.
བང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། ཡུལ་དང་དབང་ཤེས་རྣམ་གཉིས་ཀྱི། ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དབང་ཤེས་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡིན་ན་རང་གི་བདག་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དང་། དེའི་མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་གཉིས་ཆ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་། 2-160 ཡིད་ནི་ཡུལ་གཞན་ཉིད་འཛིན་བྱེད། །ཅེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་ཡུལ་གཞན་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་གཟུངས་ཡུལ་དང་། དབང་ཤེས་དེ་དོན་དེ་མ་ཐག །ཅེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དེ་དོན་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་ གྱི་གཟུང་དོན་དང་ཡུལ་དང་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་གཟུང་ཡུལ་རྣམས་ཡིན་ན། རང་དམིགས་རྐྱེན་དུ་བྱེད་པའི་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་དམིགས་རྐྱེན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་གིས་ནི། ཡིད་ མངོན་གྱི་བརྡ་ཆད་གསལ་བར་བཀོད་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་དང་པོ་རྫོགས་སོ།། །། ༄། །དེ་དག་ལ་རིམ་བཞིན་དོགས་པ་གཅད་པ། ད་ནི་དེ་དག་ལ་རིམ་བཞིན་དོགས་པ་གཅད་པར་བྱ་སྟེ། མཚན་ཉིད་རྣམ་གྲངས་དེ་ལྟར་བྱས་པ་ལ། ཁོ་ན་ རེ། གཙོ་སེམས་སུ་གྱུར་པའི་དབང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཡིད་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཡིད་དབང་གི་མངོན་སུམ་གང་ཞིག ཡིད་དང་ཡིད་དབང་དོན་གཅིག་པའི་ ཕྱིར་ན། བརྡ་ཆད་བཞག་མཚམས་ཤེས་དགོས་པས་མ་ཁྱབ་བོ། །དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་དབང་གང་ཞིག་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདིར་མ་ཁྱབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཡིད་དབང་གི་མངོན་སུམ་ཡིན་ པར་ཐལ། ཁྱོད་གཙོ་སེམས་ཀྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་མངོན་སུམ་གང་ཞིག སེམས་བྱུང་གི་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱབ་སྟེ། ཤེས་པ་ཡིན་ན་སེམས་སེམས་བྱུང་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-161 ཕྱི་མ་གྲུབ་ན། སེམས་བྱུང་དུ་ཐལ་ལོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་ཚད་མ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་རྗེས་དཔག་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་ཤེས་པ་གང་ཞིག་ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་ཚད་མིན་གྱི་བློ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་དངོས་པོ་གང་ཞིག ཤེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། འདིར་མ་ཁྱབ། དང་ པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་ཤེས་པ་གང་ཞིག་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་ཡོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཡིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཟེར་ན། ཁྱོད་རང་ ལ། གཙོ་སེམས་སུ་གྱུར་པའི་ཡིད་མངོན་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དབང་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དབང་པོའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་ཡིད་ཀྱི་དབང་པོའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཡིད་དབང་གང་ཞིག མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ནུས་མངོན་སོགས་སྒྲ་ཇི་བ
【現代漢語翻譯】 如果『識的自性』和『境與根識二者』這些詞語的含義中，『根識』所直接指的是根的識，那麼作為其自身結果的意義，有知覺的意現前的非共同自緣，以及與其相似的等無間緣二者都是周遍的。 因為『意是執持其他境』這句話的含義中，『其他境』所直接指的是所取境，以及『根識是彼義的直接』這句話的含義中，『彼義』所直接指的是所取義，以及『境與』這句話的含義中，所直接指的是所取境等，都是作為自所緣緣的意義，所以有知覺的意現前的所緣緣是周遍的。這些就是對意現前的術語所做的清晰闡述的第一部分。 現在將逐步破除對這些的疑惑。如果有人這樣說：作為主要心識的根，你應是意現前，因為你是意的現量。你是意根的現量，因為意和意根是同義的，所以必須瞭解術語的設定界限，否則是不周遍的。第一個推論是：你是意根的現量，因為你是意根的現量。如果這裡不周遍，那麼，你應是意根的現量，因為你是主要心識的現量，因為你是現量，而不是心所的現量。這是周遍的，因為如果是識，就必須是心或心所之一。 如果後者不成立，那麼就會成為心所。還有，你應是意的現量，因為你是意的量，因為你不是意的比量。第一個推論是：你是意的識，因為你不是意的非量之識。第一個推論是：你是意的實事，因為你是識。如果這樣說，這裡是不周遍的。第一個推論是：你是意的識，因為你是實事。第一個推論是：你是意的有，因為你是意。如果這樣說，那麼對你來說，作為主要心識的意現前，你應是根現前，因為你是根的現量。你是意根的現量，因為你是意根的現量。
【English Translation】 If the meaning of the terms 'nature of consciousness' and 'the two, object and sense consciousness,' the direct meaning of 'sense consciousness' refers to the consciousness of the senses, then as its own result, the uncommon self-condition of the sense-perceptible mental manifestation, and its similarity, both the immediately preceding condition are pervasive. Because in the meaning of the phrase 'mind holds other objects,' the direct meaning of 'other objects' refers to the object of apprehension, and in the meaning of the phrase 'sense consciousness is immediately that meaning,' the direct meaning of 'that meaning' refers to the apprehended meaning, and in the meaning of the phrase 'object and,' the direct meaning refers to the apprehended objects, etc., are the meaning of being the self-referential condition, therefore the object-condition of the sense-perceptible mental manifestation is pervasive. These are the completion of the first part of the clear explanation of the terminology of mental manifestation. Now, doubts about these will be dispelled step by step. If someone says: The sense that is the main mind, you should be mental manifestation, because you are the direct perception of mind. You are the direct perception of the sense faculty of mind, because mind and the sense faculty of mind are synonymous, so it is necessary to know the established boundaries of terminology, otherwise it is not pervasive. The first inference is: You are the direct perception of the sense faculty of mind, because you are the direct perception of the sense faculty of mind. If it is not pervasive here, then, you should be the direct perception of the sense faculty of mind, because you are the direct perception of the main mind, because you are direct perception, not the direct perception of mental factors. This is pervasive, because if it is consciousness, it must be either mind or mental factors. If the latter is not established, then it will become a mental factor. Also, you should be the direct perception of mind, because you are the valid cognition of mind, because you are not the inference of mind. The first inference is: You are the consciousness of mind, because you are not the non-valid cognition of mind. The first inference is: You are the entity of mind, because you are consciousness. If you say so, it is not pervasive here. The first inference is: You are the consciousness of mind, because you are an entity. The first inference is: You are the existence of mind, because you are mind. If you say so, then for you, the mental manifestation that is the main mind, you should be sense manifestation, because you are the direct perception of the senses. You are the direct perception of the sense faculty of mind, because you are the direct perception of the sense faculty of mind.
ཞིན་མཚུངས་སོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཁྱོད་ཀྱི་མངོན་སུམ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་མངོན་སུམ་གང་ཞིག་ཁྱོད་ཡིན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་ཚད་མ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཚད་མ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཡིན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡོད་པར་ཐལ་དང་། 2-162 ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་པོ་ཡོད་པར་ཐལ་དང་། ཁྱོད་ཀྱི་ཤེས་བྱ་ཡོད་པར་ཐལ་ལ་སྔ་མ་བཞིན་སྦྱར་ཏེ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཅན་གྱིས་གཤོག རྟགས་དང་པོ་ དེར་ཐལ། ཁྱོད་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་མ་འཁྲུལ་ བ་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་མངོན་ཡོད་པར་ཐལ། རྟགས་གཉིས་པ་དེར་ཐལ། གཙོ་སེམས་སུ་གྱུར་པའི་དབང་མངོན་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་མ་ ཁྱབ་ནའང་། གོང་གི་ཆོས་ཅན་དེས་གཤོག རྟགས་རྣམས་བསྒྲུབས་ཟིན་པས་གོ་སླ། འདོད་ན། དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་མངོན་སུམ་ཡོད་པར་ཐལ། དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་ཚད་མ་ཡོད་པ་ གང་ཞིག དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་རྗེས་དཔག་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བའི་གཉིས་པ་ཁྱོད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡོད་པར་ཐལ་གྱི་ཐལ་འགྱུར་ལ་མ་ཁྱབ་ནའང་དེས་མཚོན་ནོ། །རྩ་བའི་གསུམ་པ་ ལ་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་མངོན་ཆོས་ཅན་ཟེར་ན། འདོད་ལན་འདེབས་སོ། །འོ་ན་དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡོད་པར་ཐལ། དེར་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་དངོས་པོ་ཡོད་པ་གང་ཞིག 2-163 དེར་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་བེམ་པོ་ཡང་མེད། དེར་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཀྱང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། སྤྱི་ཁྱབ་ཡོད་ལ་སྒོས་ཁྱབ་མེད་ཀྱི་མུ་མིན་པས་ཁྱབ་བོ། །རྩ་བའི་རྟགས་ དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་དངོས་པོ་ཡོད་པར་ཐལ། དེར་གྱུར་པའི་ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ཡིན་ན། ཡིད་མངོན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། དབང་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ཡིན་ན་དབང་མངོན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ་བོ། །འདོད་ན་རྗེས་དཔག་གིས་མ་ངེས་ཀྱང་ཡིད་མངོན་ཡིན་ན་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པར་ གྱུར་པའི་ཡིད་མངོན་སུམ་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། དེ་ཡིན་ན་དྲུག་པ་ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ་བོ། །འདོད་ན་ཡིད་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་གིས་མ་ ངེས་སོ། །ཡང་རང་རིག་ཆོས་ཅན། དེ་ཕྱིར་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས། །ཞེས་སོགས་ཚིགས་བཅད་དེའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཡིད་མ
【現代漢語翻譯】 同樣如此！又有些人說：『因為你存在顯現，所以你存在顯現是成立的。』這種推論是周遍的。『因為你存在 प्रमाण (pramāṇa，量)，所以你存在 प्रमाण (pramāṇa，量) 是成立的。』這種推論是周遍的。如果不成立，那麼就會推出：『你存在 ज्ञान (jñāna，知識)』。 『你存在 वस्तु (vastu，事物)』，『你存在 ज्ञेय (jñeya，所知)』，像前面一樣應用，因為是周遍的。如果承認，那麼以成為根識顯現的法作為有法進行反駁。第一個理由是：『因為你是根識顯現。』因為是有法，因為存在它。因為存在成為根識顯現的主要心識。因為執持色法的眼識不虛妄，所以它就是那個。如果承認，那麼就會推出：『存在成為根識顯現的意識顯現。』第二個理由是：『因為成為主要心識的根識顯現就是那個。』即使根本不周遍，但因為已經成立了上面的有法，所以很容易理解。如果承認，那麼就會推出：『存在成為根識顯現的意識顯現。』存在成為根識顯現的意識 प्रमाण (pramāṇa，量)，因為不存在成為根識顯現的意識 अनुमाना (anumāna，比量)。即使根本的第二個『你存在 ज्ञान (jñāna，知識)』的推論不周遍，但它也代表了那個意思。對於根本的第三個不周遍的情況，如果說成為根識顯現的意識顯現是有法，那麼就給出承認的回答。那麼就會推出：『存在成為根識顯現的意識 ज्ञान (jñāna，知識)。』存在成為那個的意識 वस्तु (vastu，事物)， 因為不存在成為那個的意識 रूप (rūpa，色法)，也不存在成為那個的意識 不相應行 (viprayukta-saṃskāra，不相應行)。』如果這樣說，因為不是普遍存在而特殊不存在的矛盾，所以是周遍的。根本的理由是：『存在成為根識顯現的意識 वस्तु (vastu，事物)。』因為存在成為那個的意識 根 (indriya，根)。』此外，如果成為意識 ज्ञान (jñāna，知識) 的 प्रमाण (pramāṇa，量)，那麼推出一定是意識顯現，因為是意識顯現。如果成為根識 ज्ञान (jñāna，知識) 的 प्रमाण (pramāṇa，量)，那麼推出一定是根識顯現，因為是周遍的，所以不周遍。如果承認，即使不是通過 अनुमाना (anumāna，比量) 確定，但如果是意識顯現，那麼第六意識 ज्ञान (jñāna，知識) 一定是成為意識顯現的顯現。 如果是那樣，那麼推出一定是成為第六意識 ज्ञान (jñāna，知識) 的顯現，因為不周遍。如果承認，那麼不是由成為意識顯現的隨心所生。此外，自證是有法。因此，根的 ज्ञान (jñāna，知識)。等等，那個偈頌的直接顯示的意識…
【English Translation】 It's the same! Some say: 'Because you have direct perception, it follows that you have direct perception.' This inference is pervasive. 'Because you have प्रमाण (pramāṇa, measure), it follows that you have प्रमाण (pramāṇa, measure).' This inference is pervasive. If it is not established, then it follows: 'You have ज्ञान (jñāna, knowledge).' 'You have वस्तु (vastu, thing),' 'You have ज्ञेय (jñeya, knowable),' apply as before, because it is pervasive. If you accept, then refute with the dharma that has become the manifest consciousness of the senses as the subject. The first reason is: 'Because you are the manifest consciousness of the senses.' Because it is the subject, because it exists. Because there is a main consciousness that has become the manifest consciousness of the senses. Because the non-erroneous visual consciousness of grasping form is that. If you accept, then it follows: 'There is a manifest consciousness of the mind that has become the manifest consciousness of the senses.' The second reason is: 'Because the manifest consciousness of the senses that has become the main consciousness is that.' Even if the root is not pervasive, it is easy to understand because the above subject has already been established. If you accept, then it follows: 'There is a manifest consciousness of the mind that has become the manifest consciousness of the senses.' There is a प्रमाण (pramāṇa, measure) of the mind that has become the manifest consciousness of the senses, because there is no अनुमाना (anumāna, inference) of the mind that has become the manifest consciousness of the senses. Even if the second inference of the root 'You have ज्ञान (jñāna, knowledge)' is not pervasive, it represents that meaning. For the third non-pervasive case of the root, if you say that the manifest consciousness of the mind that has become the manifest consciousness of the senses is the subject, then give an affirmative answer. Then it follows: 'There is a ज्ञान (jñāna, knowledge) of the mind that has become the manifest consciousness of the senses.' There is a वस्तु (vastu, thing) of the mind that has become that, Because there is no रूप (rūpa, form) of the mind that has become that, and there is no 不相應行 (viprayukta-saṃskāra, non-associated formations) of the mind that has become that.' If you say that, because it is not a contradiction of universal existence and special non-existence, it is pervasive. The fundamental reason is: 'There is a वस्तु (vastu, thing) of the mind that has become the manifest consciousness of the senses.' Because there is a 根 (indriya, sense) of the mind that has become that.' Furthermore, if it becomes a प्रमाण (pramāṇa, measure) of consciousness ज्ञान (jñāna, knowledge), then it follows that it must be a manifest consciousness, because it is a manifest consciousness. If it becomes a प्रमाण (pramāṇa, measure) of the senses ज्ञान (jñāna, knowledge), then it follows that it must be a manifest consciousness of the senses, because it is pervasive, so it is not pervasive. If you accept, even if it is not determined by अनुमाना (anumāna, inference), if it is a manifest consciousness, then the sixth consciousness ज्ञान (jñāna, knowledge) must be a manifest perception that has become the manifest consciousness of the mind. If that is the case, then it follows that it must be a manifest perception that has become the sixth consciousness ज्ञान (jñāna, knowledge), because it is not pervasive. If you accept, then it is not caused by the mental events that have become the manifest consciousness. Furthermore, self-awareness is the subject. Therefore, the ज्ञान (jñāna, knowledge) of the senses. And so on, the direct display of consciousness of that verse…
ངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན། མ་ཁྱབ་བོ། །འདོད་ན། དོན་ རིག་ཡིད་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། ཁྱོད་གཞུང་དེའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཞུང་དེའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཡོད་པར་གྱུར་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཚད་མས་དམིགས་པར་གྱུར་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན། 2-164 བར་འཚངས་ཀྱི་སྐྱོན་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཚད་མའི་གཞལ་བྱར་གྱུར་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་གྱི་བྱེ་བྲག་གཞལ་བྱར་གྱུར་པའི་ མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་ན། ཁྱོད་རང་ལ་རྗེས་དཔག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད། མངོན་སུམ་རྟོག་དང་བྲལ་བར་ནི། །ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཚད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཡོད་པའི་གྱུར་པར་ཚད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཚད་མས་དམིགས་པར་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་མཚུངས་སོ། །ཡང་རང་རིག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྔ་མ་ གཉིས་ལ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་ལ། ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དབང་མངོན་དང་ཡིད་མངོན་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། མ་ཁྱབ་སྟེ། མངོན་སུམ་བཞིའི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ ཡིད་མངོན་ནི། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ཁོ་ན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་མངོན་སུམ་གྱི་སྐད་དོད་པྲ་ཏི་མཀྴོ། ཞེས་པའི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་ རང་གི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་དང་རང་གི་ཐུན་མོང་མིན་པའི་བདག་རྐྱེན་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་གང་རུང་དུ་ཐལ་ལོ། ། 2-165 རྩ་བར་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། འོ་ན། ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་འཇུག་པ་འབའ་ཞིག་གོ །ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་ན། སྔ་མ་གཉིས་ལ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་ལ། ཞེས་པའི་དངོས་ བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། རང་རིག་ཡིན་ན་སྔ་མ་གཉིས་ལ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་ལ། ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། འདིར་མ་ཁྱབ་ན། བསལ་ བ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། སྔ་མ་གཉིས་ལ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་ལ། ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་ན། མངོན་སུམ་གྱི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་པའི་མུ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་འཇུག་པ་འབའ་ཞིག་གོ །ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་མངོན་སུམ་ཡིན་ན། མངོན་སུམ་གྱི་སྒྲ་འཇུག་ཏུ་ཡོད་ལ། བཤད་དུ་མེད་པའི་མུ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། རྩ་བར་འདོད་བྱས་ པ་ལ། སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་གྱིས་ཤོག མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ
【現代漢語翻譯】 如果是現量，那麼你（對方）的心識應是現量，因為你的心識是現量。不遍及（ma khyab）。如果承認，那麼義知（don rig）心識應是現量。如果對方不承認遍及，那麼你（對方）的宗派的字面意義上的現量應是現量，因為你（對方）的宗派的字面意義上存在的現量，因為你是其字面意義上的量所觀察的現量。2-164 因為有中間穿插的過失，所以不遍及。對於這個理由，應是如此，因為你是其字面意義上的量的所量（gzhal bya）的現量，因為你是義知心識的差別，是所量的現量。如果這樣說，那麼你（對方）自己作為后比量（rjes dpag）的法，應是現量，因為你（對方）是『現量離分別』（mngon sum rtog dang bral bar ni）的字面意義上的量，因為是其字面意義上存在的量，因為是其字面意義上的量所觀察的量。這樣就相同了。再說，自證（rang rig）作為法，你（對方）應是『前二者有詮釋和進入兩種』（snga ma gnyis la bshad 'jug gnyis ka yod la）的字面意義上的現量，因為你是根現量（dbang mngon）和心現量（yid mngon）中的任何一個。如果不承認遍及，因為四現量（mngon sum bzhi）區分的心現量只是義知心現量。如果承認，那麼你（對方）應是『現量的梵語是pratīmakṣa』（mngon sum gyi skad dod pra ti ma ksho）的詞源解釋中存在的現量。如果承認，那麼你（對方）應是依賴於自己不共的增上緣（bdag rkyen）有色根（gzugs can pa）而產生的現量，以及依賴於自己不共的增上緣意根（yid dbang）而產生的現量中的任何一個。2-165 如果對方不承認根本的遍及，那麼，『后二者只有進入』（phyi ma gnyis la 'jug pa 'ba' zhig go）的字面意義上的現量，就必須不是『前二者有詮釋和進入兩種』（snga ma gnyis la bshad 'jug gnyis ka yod la）的字面意義上的現量，因為如果是自證，就必須不是『前二者有詮釋和進入兩種』的字面意義上的現量。如果這裡不承認遍及，那麼在排除上就應有遍及，如果是『前二者有詮釋和進入兩種』的字面意義上的現量，那麼就必然是現量的詞源解釋有詮釋和進入兩種。如果是『后二者只有進入』的字面意義上的現量，那麼就必然是現量的詞只有進入，而沒有詮釋。如果對方承認根本，那麼聖者佛陀（sangs 'phags）相續中的取色根現量來吧。如果不能成立，那麼應是如此。
【English Translation】 If it is perception, then your (opponent's) mind should be perception, because your mind is perception. Not pervasive (ma khyab). If you admit, then the meaning-knowing (don rig) mind should be perception. If the opponent does not admit the pervasiveness, then the perception in the literal meaning of your (opponent's) tenet should be perception, because the perception existing in the literal meaning of your (opponent's) tenet, because you are the perception observed by the valid cognition in its literal meaning. 2-164 Because there is the fault of interjection, it is not pervasive. For that reason, it should be so, because you are the perception that is the object of measurement (gzhal bya) of the valid cognition in its literal meaning, because you are a distinction of the meaning-knowing mind, the perception that is the object of measurement. If you say so, then you (the opponent) yourself, as the subject of inference, should be perception, because you (the opponent) are the valid cognition in the literal meaning of 'perception is free from conceptualization' (mngon sum rtog dang bral bar ni), because it is the valid cognition existing in its literal meaning, because it is the valid cognition observed by the valid cognition in its literal meaning. It is the same. Furthermore, self-awareness (rang rig) as the subject, you (the opponent) should be the perception in the literal meaning of 'the former two have both explanation and entry' (snga ma gnyis la bshad 'jug gnyis ka yod la), because you are either sense perception (dbang mngon) or mental perception (yid mngon). If you do not admit the pervasiveness, because the mental perception distinguished by the four perceptions (mngon sum bzhi) is only the meaning-knowing mental perception. If you admit, then you (the opponent) should be the perception that exists in the etymological explanation that 'the Sanskrit word for perception is pratīmakṣa' (mngon sum gyi skad dod pra ti ma ksho). If you admit, then you (the opponent) should be either the perception that arises depending on your own uncommon enabling condition (bdag rkyen) the physical sense faculty (gzugs can pa), or the perception that arises depending on your own uncommon enabling condition the mental faculty (yid dbang). 2-165 If the opponent does not admit the fundamental pervasiveness, then the perception in the literal meaning of 'the latter two only have entry' (phyi ma gnyis la 'jug pa 'ba' zhig go) must not be the perception in the literal meaning of 'the former two have both explanation and entry' (snga ma gnyis la bshad 'jug gnyis ka yod la), because if it is self-awareness, it must not be the perception in the literal meaning of 'the former two have both explanation and entry'. If the pervasiveness is not admitted here, then there should be pervasiveness in exclusion, if it is the perception in the literal meaning of 'the former two have both explanation and entry', then it must necessarily be that the etymological explanation of perception has both explanation and entry. If it is the perception in the literal meaning of 'the latter two only have entry', then it must necessarily be that the word for perception only has entry, and no explanation. If the opponent admits the root, then let the sense perception of grasping form in the continuum of the noble Buddha (sangs 'phags) come. If it cannot be established, then it should be so.
། ཁྱོད་རང་རིག་དང་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདིར་མ་ཁྱབ་སྟེ། སྔ་མ་གཉིས་ལ་བཤད་ འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་ཅེས། དོན་རིག་དབང་ཡིད་གཉིས། མངོན་སུམ་གྱི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་པར་བསྟན་པའི་ཤུགས་ཀྱིས། ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་འཇུག་པ་འབའ་ཞིག་གོ །ཞེས་པའི་ཕྱི་མ་གཉིས་པོ་དེ། 2-166 དོན་རིག་མངོན་སུམ་ལ་ཡིན་པ་གཞིར་བཞག་གི རང་རིག་དང་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་གཉིས་ལ་གོ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་དཔྱོད་ཡོད་ན་དེ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་གོ །བློ་གྲོས་མ་རྫོགས་པ་འགའ་ ཞིག་སྐྱོན་འདིས་གནོད་ཀྱི་དོགས་ནས། སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དོན་རིག་མངོན་སུམ་མེད་ཟེར་རོ། །དེ་ཡོད་པར་ཐལ། སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེར་ཐལ། མངོན་ ཤེས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སངས་འཕགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སངས་རྒྱས་པར་ཁས་འཆེ་ནས་རྟགས་མ་གྲུབ་རང་ཁ་ནས་མི་འདོན་ལས་ཆེའམ། ཁ་ཅིག་སྐྱོན་དེ་སྲུངས་མ་འདོད་ནས་སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་ འཛིན་དབང་མངོན་དེ། བདག་རྐྱེན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པ་ཡིན་པས། བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་ལས་མ་སྐྱེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་དབང་པོ་ གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པར་ཐལ། ཁྱོད་དབང་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་དབང་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ལྷའི་ མིག་གི་མངོན་ཤེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་ལྷའི་མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-167 ཁྱོད་ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་བསམ་གཏན་བཞི་པོ་གང་རུང་གི་སས་ བསྡུས་ཀྱི་ལྷའི་མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། བསམ་གཏན་ས་པའི་གཟུགས་དྭངས་པ། །རྟག་ཏུ་རྟེན་བཅས་ མ་ཚང་མེད། །ཅེས་པའི་གཞུང་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ་ལས་འོས་མེད། རྩ་བར་འདོད་ན། ཁྱོད་ཟག་བཅས་ཀྱི་མངོན་ཤེས་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་ལ་བརྟེན་ནས་མ་སྐྱེས་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ན། མ་ཁྱབ་སྟེ། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ སངས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 因為你無論是證悟還是瑜伽現量，所以不遍。對於前兩者，有詮釋和能詮釋兩種。通過顯示義現量（藏文：དོན་རིག་མངོན་སུམ་，梵文：artha-pratyakṣa，梵文羅馬擬音：artha-pratyakṣa，漢語字面意思：意義現量）和自證現量（藏文：རང་རིག་མངོན་སུམ་，梵文：sva-saṃvedana-pratyakṣa，梵文羅馬擬音：sva-saṃvedana-pratyakṣa，漢語字面意思：自知現量）的詮釋和能詮釋都存在，暗示了後兩者只有能詮釋。所謂的後兩者， 是建立在義現量存在的基礎上，是爲了理解自證現量和瑜伽現量。如果具有辨別力，那麼僅憑這些就足夠了。有些智慧不圓滿的人，擔心會受到這種錯誤的損害，所以說聖者相續中沒有義現量。這是不合理的，因為聖者相續中存在天眼現量。這是因為存在具有六神通的聖者。如果自詡為佛教徒，卻不從自己口中承認這一點，那就太過分了。有些人因為想要守護這種錯誤，所以說聖者相續中的色取眼識現量，是依賴於等持（藏文：ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：禪定）作為俱生緣而產生的，所以不是從俱生緣的根身（藏文：དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་，梵文：rūpīndriya，梵文羅馬擬音：rūpīndriya，漢語字面意思：色根）產生的。這是不合理的。因為你依賴於作為俱生緣的根身而產生，因為你是根識，因為你是根現量。如果因為是根識所以不遍，那麼聖者相續中的天眼現量，依賴於作為俱生緣的根身而產生，因為你依賴於作為俱生緣的眼根而產生，因為你依賴於作為俱生緣的天眼根而產生， 因為你是天眼現量。對此，對方辯解說，聖者相續中的天眼現量，依賴於由四禪任何一禪所攝的天眼根而產生的現量，因為你是天眼現量。這是周遍的，因為'禪定地之色清凈，恒常具足所依無缺'，因為成立了經文的意義，所以不可能不周遍。如果在根本上承認，那麼你就是有漏的現量。此外，聖者相續中的色取眼識現量，不是依賴於作為俱生緣的根身而產生的，因為你依賴於等持而產生，所以不遍。如果承認是因，那麼你就是聖者相續中的。
【English Translation】 Because you are either realization or yogic direct perception, it is not all-pervasive here. For the former two, there are both explanation and that which is explained. By showing that both explanation and that which is explained exist for artha-pratyakṣa (meaning direct perception) and sva-saṃvedana-pratyakṣa (self-awareness direct perception), it implies that the latter two only have that which is explained. The so-called latter two, are based on the existence of artha-pratyakṣa, in order to understand sva-saṃvedana-pratyakṣa and yogic direct perception. If one has discernment, then that is enough. Some who do not have complete wisdom, fearing that they will be harmed by this fault, say that there is no artha-pratyakṣa in the continuum of the Buddhas and Noble Ones. This is unreasonable, because there is divine eye direct perception in the continuum of the Buddhas and Noble Ones. This is because there are Buddhas and Noble Ones who possess the six superknowledges. If one claims to be a Buddhist but does not admit this from one's own mouth, then that is too much. Some, wanting to protect this fault, say that the visual sense direct perception in the continuum of the Buddhas and Noble Ones, is produced relying on samādhi (concentration) as the coemergent condition, so it is not produced from the rūpīndriya (form sense faculty) of the coemergent condition. This is unreasonable. Because you are produced relying on the rūpīndriya that is the coemergent condition, because you are a sense consciousness, because you are a sense direct perception. If it is not all-pervasive because it is a sense consciousness, then the divine eye direct perception in the continuum of the Buddhas and Noble Ones, is produced relying on the rūpīndriya that is the coemergent condition, because you are produced relying on the visual sense faculty that is the coemergent condition, because you are produced relying on the divine eye sense faculty that is the coemergent condition, because you are the divine eye direct perception. To this, the opponent argues that the divine eye direct perception in the continuum of the Buddhas and Noble Ones, is a direct perception produced relying on the divine eye sense faculty included in any of the four dhyānas (meditative absorptions), because you are the divine eye direct perception. This is pervasive, because 'the form of the dhyāna ground is clear, always complete with support and without deficiency', because the meaning of the scripture is established, so it is impossible not to be pervasive. If one admits it at the root, then you are a contaminated direct perception. Furthermore, the visual sense direct perception in the continuum of the Buddhas and Noble Ones, is not produced relying on the rūpīndriya that is the coemergent condition, because you are produced relying on samādhi, so it is not all-pervasive. If one admits it as the reason, then you are in the continuum of the Buddhas and Noble Ones.
ི་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་བསམ་པ་ལ་དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་ སུམ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ཟེར་ན། སངས་རྒྱས་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན་ཆོས་ཅན་གྱིས་ཤོག 2-168 དེ་ཐལ་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་རྟགས་མ་གྲུབ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་བདག་ རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་མཉམ་གཞག་ཏུ་གྱུར་པའི་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་འདིར་ མཁས་པ་ཕལ་ཆེ་བ་དག ཡིད་མངོན་ཡིན་ན་དོན་རིག་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཅེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་གསོན་ཅིག ཁྱོད་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་ཡིད་ཤེས་སུ་ གྱུར་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། དབང་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་ན་དབང་མངོན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོང་གི་རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་ཤེས་གང་ཞིག་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཤེས་པ་གང་ཞིག་དབང་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་གང་རུང་གང་ཞིག 2-169 ཀུན་གཞི་དང་ཉོན་ཡིད་གཉིས་འདིར་ཁས་མི་ལེན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན། རིག་པ་ཡིན་ན་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། ཀུན་གཞི་དང་ཉོན་ཡིད་ གཉིས་ཁས་མི་ལེན་པ་གང་ཞིག དེ་ཁས་ལེན་པའི་ཚེ་རིག་པ་ཡིན་ན་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ས་པཎྜི་ཏས། རིག་པ་ཡིན་ན་ རྣམ་ཤེས་ཀྱི། །ཚོགས་བརྒྱད་ཉིད་ལས་འདའ་བ་མེད། །ཅེས་པའི་གཞུང་འདི་ཁྲ་ལམ་མེར་དྲན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་རང་རིག་གིས་བཤོག གལ་ཏེ་ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་མངོན་སུམ་ཡིན་ན། ཡིད་མངོན་ཡིན་ པས་མ་ཁྱབ་ཟེར་ན། རང་རིག་ཆོས་ཅན། ཡིད་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དབང་མངོན་དང་ཡིད་མངོན་གང་རུང་གང་ཞིག དབང་མངོན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་མངོན་སུམ་གང་
【現代漢語翻譯】 因為瑜伽現量是現量。不遍，認為它有周遍性是荒謬的。因為你不是由作為你自己的俱生緣的心所產生的現量。因為你是由作為你自己的俱生緣的心生所產生的現量，所以這個推論是周遍的。如果不遍，那麼聖佛相續中的色受意現量，請過來。 因為那個推論是那個原因。如果承認，那麼在那裡是荒謬的。因為你是由作為你自己的俱生緣的意根所產生的現量。如果根本因沒有成立，那麼那個法。你是由作為你自己的俱生緣的心生所產生的現量是荒謬的。因為你是由作為你自己的俱生緣的心生三摩地所產生的現量，因為你是由作為你自己的俱生緣的三摩地所產生的瑜伽現量，因為你是處於等持狀態的瑜伽現量。此外，這裡大多數智者說：『如果是意現量，那麼它一定是義智。』那麼請聽著。你成為義智意現量是荒謬的。因為你是意現量。因為你成為意識的現量。這是周遍的，因為成為根識的現量一定是根現量。上面的因是荒謬的。因為你是意識的現量。第一個是荒謬的。因為什麼是根識。如果不周遍，那麼那個法。你成為意識是荒謬的。因為你是第六意識的識，因為你是八識聚中的任何一個。 因為阿賴耶識和染污意在這裡不承認。如果不周遍，那麼如果是覺知，那麼一定是六識聚及其相應者中的任何一個。因為不承認阿賴耶識和染污意，當承認它時，如果是覺知，那麼一定是八識聚及其相應者中的任何一個，因為薩迦班智達說：『如果是覺知，那麼沒有超出八識聚的。』因為清楚地記得這個論典。如果承認，那麼用自證來駁斥。如果成為意識的現量，那麼如果說不是意現量，那麼自證法。成為意現量是荒謬的。因為你是根現量和意現量中的任何一個，因為你不是根現量。第一個是荒謬的。因為你是任何現量
【English Translation】 Because Yoga direct perception is direct perception. Not pervasive, it is absurd to think that it has pervasiveness. Because you are not the direct perception produced by the mind that is your own co-emergent condition. Because you are the direct perception produced by the mental factors that are your own co-emergent condition, so this inference is pervasive. If not pervasive, then the form-receiving mind direct perception in the continuum of the enlightened Buddhas, please come here. Because that inference is that reason. If accepted, then it is absurd there. Because you are the direct perception produced by the mind-organ that is your own co-emergent condition. If the root sign is not established, then that dharma. It is absurd that you are the direct perception produced by the mental factors that are your own co-emergent condition. Because you are the direct perception produced by the mental factor of samadhi that is your own co-emergent condition, because you are the Yoga direct perception produced by the samadhi that is your own co-emergent condition, because you are the Yoga direct perception that is in a state of equipoise. Furthermore, most scholars here say: 'If it is mind direct perception, then it must be meaning-awareness.' Then listen. It is absurd that you become meaning-awareness mind direct perception. Because you are mind direct perception. Because you become the direct perception of consciousness. This is pervasive, because becoming the direct perception of sense consciousness must be sense direct perception. The above reason is absurd. Because you are the direct perception of consciousness. The first one is absurd. Because what is sense consciousness. If not pervasive, then that dharma. It is absurd that you become consciousness. Because you are the sixth consciousness, because you are any of the eight aggregates of consciousness. Because the alaya consciousness and afflicted mind are not accepted here. If not pervasive, then if it is awareness, then it must be any of the six aggregates of consciousness and their concomitants. Because the alaya consciousness and afflicted mind are not accepted, when it is accepted, if it is awareness, then it must be any of the eight aggregates of consciousness and their concomitants, because Sakya Pandita said: 'If it is awareness, then there is nothing beyond the eight aggregates of consciousness.' Because I clearly remember this treatise. If accepted, then refute with self-awareness. If it becomes the direct perception of consciousness, then if it is said that it is not mind direct perception, then self-awareness dharma. It is absurd to become mind direct perception. Because you are any of the sense direct perception and mind direct perception, because you are not sense direct perception. The first one is absurd. Because you are any direct perception
ཞིག མངོན་ སུམ་དེ་ལ་དབང་མངོན་དང་། ཡིད་མངོན་གཉིས་སུ་གྲངས་ངེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤེས་པ་དེ་ལ་དབང་ཤེས་དང་ཡིད་ཤེས་གཉིས་སུ་གྲངས་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཚུར་མཐོང་ལྷའི་རྒྱུད་ཀྱི་མི་ཡི་སེམས་ ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིད་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་མངོན་སུམ་བཞི་པོ་གང་རུང་གང་ཞིག ཁྱོད་དབང་མངོན་ཡང་མིན། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ཡང་མིན། 2-170 རང་རིག་མངོན་སུམ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གཉིས་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཁ་ནང་བལྟས་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་རིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མི་ནུས་ཏེ་ཁྱོད་ཁ་ཕྱིར་བལྟས་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཞན་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ཟེར་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། དེ་འདྲའི་མངོན་ཤེས་དེ་མིའི་སེམས་ ལ་རང་རིག་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་རང་རིག་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདོད་ན། དེ་མིའི་སེམས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རང་རིག་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་ མིའི་སེམས་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ལྷའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་དེ་མིའི་སེམས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རང་རིག་མངོན་སུམ་ཡིན་པར་ཐལ་ལ་མ་ཁྱབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མིའི་སེམས་ཤེས་པའི་རང་རིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་མིའི་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་ གང་ཞིག་རང་རིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མིའི་སེམས་དེ་ཁྱོད་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་མིའི་སེམས་ཤེས་པའི་རང་རིག་གང་ཞིག རང་རིག་ལ་རང་ལས་རྫས་གཞན་པའི་ཡུལ་མེད་པར་ཁྱོད་རང་གིས་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-171 སྐྱེ་ཚུལ་གྱི་སྐབས་སུ། ཁོ་ན་རེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། དེ་གཉིས་སྐྱེ་འགགས་གནས་ གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གཉིས་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཟུང་དོན་བྱས་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀྱི་གཟུང་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ལན་བྱས་པ་ལ། གཟུགས་འཛིན་ དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན་གྱིས་ཤོག རྟགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། འདོད་བྱས་པ་ལ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་ པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། རྟགས་དེ་ལ་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ཚུལ་ལ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འ
【現代漢語翻譯】 因此，顯現被確定為兩種：根顯現（དབང་མངོན་）和意顯現（ཡིད་མངོན་）。因為識也被確定為兩種：根識（དབང་ཤེས་）和意識（ཡིད་ཤེས་）。 此外，具有天眼通（ཚུར་མཐོང་ལྷའི་རྒྱུད་）的天人能夠知曉他人心識的顯現識，這應被視為概念意顯現（དོན་རིག་ཡིད་མངོན་），因為它是四種顯現之一，既非根顯現，也非瑜伽現量（རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་），更非自證現量（རང་རིག་མངོན་སུམ་）。前兩者可以通過陳述（ཆོས་ཅན）來確立，如果後者未被確立，那麼它應被視為內向的識，因為它是一種自證。如果接受這種觀點，那是不可能的，因為它是一種外向的識，因為它是知曉他人心識的顯現識。如果說不周遍，那麼所知（ཤེས་བྱ་）應被視為在人的心識中是自證現量，因為它是一種自證現量。這是真實的理由（རྟགས་དངོས）。如果接受這種觀點，那麼它應被視為人所體驗的自證現量，因為你接受了這種觀點。如果接受這種觀點，那麼它應被視為與人的心識是同一實體的，因為它是一種體驗的自證現量。如果接受這種觀點，那是不可能的，因為它是一種天人的識，因為它是一個陳述。 如果說它是人所體驗的自證現量，但不周遍，那麼它應被視為知曉他人心識的自證，因為它是一種知曉他人心識的顯現識，並且是自證。如果接受這種觀點，那麼人的心識應被視為與它是同一實體的，因為它是一種知曉他人心識的自證，並且你已經承認自證沒有與自身不同實體的對境。 關於生起的方式，有人說：如果一個人是色所緣根顯現（གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་）的第一個剎那的滅，那麼他一定是色所緣根顯現的滅，因為這兩者同時經歷生、住、滅三個階段，因為這兩者是從以色法第一個剎那作為所緣境而生起的，因為這是兩者的所緣境。在回答時，應以剛剛生起的色所緣根顯現的第二個剎那的人作為陳述。理由可以通過陳述來確立。如果接受這種觀點，那麼它不應被視為色所緣根顯現的滅，因為它是一個住的人，因為它是一個具有相續的人，如果說不周遍，那麼這是因為它是陳述。關於不周遍的方式，它應被視為色所緣根
【English Translation】 Therefore, manifestation is determined to be two types: sense direct perception (དབང་མངོན་) and mental direct perception (ཡིད་མངོན་). This is because consciousness is also determined to be two types: sense consciousness (དབང་ཤེས་) and mental consciousness (ཡིད་ཤེས་). Furthermore, the direct perception that knows the minds of others in the continuum of a god with clairvoyance (ཚུར་མཐོང་ལྷའི་རྒྱུད་) should be considered a conceptual mental direct perception (དོན་རིག་ཡིད་མངོན་), because it is one of the four direct perceptions, and it is neither sense direct perception, nor yogic direct perception (རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་), nor self-awareness direct perception (རང་རིག་མངོན་སུམ་). The first two can be established by the subject (ཆོས་ཅན). If the latter is not established, then it should be considered an inward-looking consciousness, because it is self-awareness. If you accept this view, it is impossible, because it is an outward-looking consciousness, since it is a direct perception that knows the minds of others. If you say it is not pervasive, then knowable objects (ཤེས་བྱ་) should be considered self-awareness direct perception in the minds of people, because it is self-awareness direct perception. This is a real reason (རྟགས་དངོས). If you accept this view, then it should be considered the self-awareness direct perception experienced by people, because you accept this view. If you accept this view, then it should be considered to be the same entity as the minds of people, because it is an experienced self-awareness direct perception. If you accept this view, it is impossible, because it is the consciousness of a god, because it is a subject. If you say that it is the self-awareness direct perception experienced by people, but it is not pervasive, then it should be considered the self-awareness that knows the minds of people, because it is a direct perception that knows the minds of people and is self-awareness. If you accept this view, then the minds of people should be considered to be the same entity as it, because it is the self-awareness that knows the minds of people, and you have already admitted that self-awareness does not have an object that is a different entity from itself. Regarding the manner of arising, someone says: If a person is the first moment of the cessation of the sense direct perception apprehending form (གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་), then he must be the cessation of the sense direct perception apprehending form, because the two experience the three stages of arising, abiding, and ceasing simultaneously, because the two arise from taking the first moment of form as the object, because that is the object of the two. In response, let the person who has just arisen with the second moment of the sense direct perception apprehending form be the subject. The reason can be established by the subject. If you accept this view, then it should not be considered the cessation of the sense direct perception apprehending form, because he is a person who abides, because he is a person who has a continuum, and if you say it is not pervasive, then this is because it is the subject. Regarding the manner of non-pervasiveness, it should be considered the sense direct perception apprehending form
ཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། བསལ་བ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་རང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རང་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་འདིར་མ་ཁྱབ་ཟེར་བ་གལ་ཆེ། 2-172 རྟགས་དེར་ཐལ། གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། འདིར་མ་ཁྱབ་ན་ཡང་ ནུས་ཡོད་དེ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པ་དང་། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པ་གང་རུང་ གང་ཞིག་ཕྱི་མ་དེ་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་མེད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱི་ རྒྱུད་ལ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁ་ཅིག་དེ་གཉིས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་ཀྱང་། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་འགགས་པའི་གང་ ཟག་ཡིན་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཟེར་རོ། །དེ་ཡང་ཅུང་ཟད་རྣམ་དཔྱོད་མཚུངས་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། །གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེ་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-173 ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ་སྐྱེས་པ་ཁོ་ན་འཇིག་པ་ཡིན། །ཞེས་པའི་གཞུང་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འཇིག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་འཇིག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ་དེ་འཇིག་པ་ཡོད་ པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་འགགས་པ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་འགག་བཞིན་པའི་གང་ ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ་དཔལ་ལྡན་ཟླ་བས། འགག་བཞིན་པ་ནི་ཡོད་ཀྱང་འཇིག་ལ་ཕྱོགས་པར་འད
【現代漢語翻譯】 因為你不是一個被遮蔽了根識的人，因為你是一個生起了色根識的人，因為你是一個生起了第二個剎那色根識的人，所以不遍及。如果有人反駁說不遍及，那麼反駁是成立的，因為你是一個在自相續中生起了色根識的人，因為你是一個在自相續中生起了色根識的人，所以在這裡說不遍及是很重要的。 理由是：任何一個在你的相續中生起了色根識的人，因為在你的相續中生起了第二個剎那的色根識。即使這裡不遍及也是有意義的。因為，你相續中生起了色根識。因為，在你相續中生起了色根識，並且在你相續中色根識滅去了，這兩者之中，任何一個都不是後者。第一個是成立的，因為你是一個人。如果後者不成立，那麼你的相續中就沒有色根識了。這是不能接受的，因為你的相續中有第二個剎那的色根識。有些人認為這兩者是同時生、滅、住的。如果一個人是第一個剎那的色根識滅去的人，那麼他就是色根識滅去的人，所以說不遍及。這也只是一種相似的辨析，因為這是遍及的。因為，剛剛生起第二個剎那色根識的人，就是色根識滅去的人。因為，剛剛生起第一個剎那色根識的人，就是面臨色根識滅去的人。 因為，這是一個有法的事物。這是遍及的，因為只有生起的事物才會壞滅。如果不遍及，那麼，這是一個有法的事物，你面臨著色根識的滅去。因為，你是一個面臨著色根識壞滅的人。因為，任何一個面臨著壞滅的人，你都是那個生起的人。第一個是成立的，因為它是面臨著壞滅的。此外，這是一個有法的事物，你面臨著色根識的滅去。因為，你是一個正在趨向滅去的人。因為，你是一個正在滅去的人。因為，你是一個剛剛生起的人。這是遍及的，因為吉祥月稱菩薩說：『正在滅去的事物雖然存在，但正在趨向壞滅。』
【English Translation】 Because you are not a person whose root consciousness is obscured, because you are a person who has generated the sense faculty consciousness of form, because you are a person who has generated the second moment of the sense faculty consciousness of form, therefore it is not pervasive. If someone refutes that it is not pervasive, then the refutation is valid, because you are a person who has generated the sense faculty consciousness of form in your own continuum, because you are a person who has generated the sense faculty consciousness of form in your own continuum, so it is important to say that it is not pervasive here. The reason is: anyone who has generated the sense faculty consciousness of form in your continuum, because the second moment of the sense faculty consciousness of form has arisen in your continuum. Even if it is not pervasive here, it is meaningful. Because, the sense faculty consciousness of form has arisen in your continuum. Because, the sense faculty consciousness of form has arisen in your continuum, and the sense faculty consciousness of form has ceased in your continuum, of these two, neither is the latter. The first is established, because you are a person. If the latter is not established, then there is no sense faculty consciousness of form in your continuum. This is unacceptable, because there is a second moment of the sense faculty consciousness of form in your continuum. Some people think that these two arise, cease, and abide simultaneously. If a person is the one in whom the first moment of the sense faculty consciousness of form has ceased, then he is the one in whom the sense faculty consciousness of form has ceased, so it is said to be non-pervasive. This is also just a similar analysis, because it is pervasive. Because, the person who has just generated the second moment of the sense faculty consciousness of form is the person in whom the sense faculty consciousness of form has ceased. Because, the person who has just generated the first moment of the sense faculty consciousness of form is the person who is facing the cessation of the sense faculty consciousness of form. Because, this is a thing that has the quality. This is pervasive, because only things that arise will perish. If it is not pervasive, then, this is a thing that has the quality, you are facing the cessation of the sense faculty consciousness of form. Because, you are a person who is facing the destruction of the sense faculty consciousness of form. Because, anyone who is facing destruction, you are the person who has arisen. The first is established, because it is facing destruction. Furthermore, this is a thing that has the quality, you are facing the cessation of the sense faculty consciousness of form. Because, you are a person who is heading towards cessation. Because, you are a person who is ceasing. Because, you are a person who has just arisen. This is pervasive, because the venerable Chandrakirti said: 'Things that are ceasing exist, but are heading towards destruction.'
ོད་གྱུར་པ། །ཞེས་པའི་བསྟན་དོན་གྲུབ་པའི་ ཕྱིར། ཡང་། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ་ ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-174 རྟགས་དོན་གྱིས་དངོས། ཡང་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དེ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདོད་ ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགག་པ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་བསལ་དངོས། ཡང་ གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལ་མ་ཁྱབ་ན། བསལ་བ་དེར་ཐལ། དེ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ ཟག་ཡོད་པ་གང་ཞིག གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་མིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་ དུ་ཕྱོགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཆོས་དེ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མིན་པར་ཐལ། དེ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས་གོང་དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། 2-175 དཔལ་ལྡན་ཟླ་བ་གྲགས་པས། སྐྱེ་བཞིན་པ་དེ་སྐྱེ་ལ་ཕྱོགས་པས་ཡོད་མིན་ཞིང་། །འགག་བཞིན་པ་ནི་ཡོད་ཀྱི་འཇིག་ལ་ཕྱོགས་པ་འདོད་གྱུར་པ། །ཞེས་པའི་གཞུང་གི་བསྟན་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། དེ་ ལྟར་བྱས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་ མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ་དེའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདི་ལ་འགལ་ཁྱབ་ཡིན་ནོ་བྱས་པ་ལ། ཁོ་ན་རེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མང
【現代漢語翻譯】 爲了成就『已成為有』的教義宗旨，又，如果斷定：『正在生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅（藏語：གང་ཟག，梵語：pudgala，梵文羅馬轉寫：pudgala，字面意思：人）是正在滅去色受顯現識的補特伽羅』，那麼這是因為正在生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅是正在生起色受顯現識的補特伽羅的緣故；因為正在生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅是剛剛生起色受顯現識的補特伽羅的緣故。 如果未遍及：『正在生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅是正在生起色受顯現識的補特伽羅』，那麼可以斷定：『正在生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅是正在面向生起色受顯現識的補特伽羅』，因為他是正在生起的補特伽羅。理由成立。如果承認，那麼可以斷定：『剛剛生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅是正在面向滅去色受顯現識的補特伽羅』，因為你承認。理由排除成立。又，如果未遍及：『正在生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅是正在生起色受顯現識的補特伽羅』，那麼排除之處可以斷定：『存在正在生起的補特伽羅，而剛剛生起第一剎那的色受顯現識的補特伽羅不是他』。如果不成立，那麼就此法，你可以斷定：『你是正在面向生起色受顯現識的補特伽羅』，因為你是正在生起的補特伽羅。如果承認，那麼可以斷定：『不是』，因為他是正在生起的補特伽羅。理由成立，上述理由有周遍性， 因為聖者月稱（藏語：ཟླ་བ་གྲགས་པ，梵語：Candrakīrti，梵文羅馬轉寫：Candrakīrti，字面意思：月亮的光芒）說過：『正在生起非有，面向生起故，正在滅去是有，面向壞滅故。』爲了成就此論典的教義宗旨。如果這樣做了，對方會說：『如果是生起第二剎那的色受顯現識的補特伽羅，那麼一定是滅去色受顯現識的補特伽羅』，因為如果是生起第二剎那的色受顯現識的補特伽羅，那麼未遍及是生起色受顯現識的補特伽羅。如果承認，那麼與色受顯現識同時生起的生起第二剎那的色受顯現識的補特伽羅，可以就此斷定。如果不成立，那麼可以就此斷定，因為是法。如果有人說這有相違周遍，對方會說：色受顯現識。
【English Translation】 In order to accomplish the doctrinal purpose of 'having become existent,' furthermore, if it is asserted that 'the person (Tibetan: གང་ཟག, Sanskrit: pudgala, Romanized Sanskrit: pudgala, literal meaning: person) who is arising with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is the person who is ceasing visual sensory manifestation consciousness,' then this is because the person who is arising with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is the person who is arising with visual sensory manifestation consciousness; because the person who is arising with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is the person who has just arisen with visual sensory manifestation consciousness. If it does not pervade that 'the person who is about to arise with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is the person who is arising with visual sensory manifestation consciousness,' then it can be asserted that 'the person who is about to arise with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is the person who is facing the arising of visual sensory manifestation consciousness,' because he is the person who is arising. The reason is valid. If you admit it, then it can be asserted that 'the person who has just arisen with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is the person who is facing the cessation of visual sensory manifestation consciousness,' because you admit it. The reason is excluded and valid. Furthermore, if it does not pervade that 'the person who is about to arise with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is the person who is arising with visual sensory manifestation consciousness,' then it can be asserted in the excluded place that 'there exists a person who is arising, and the person who has just arisen with the first moment of visual sensory manifestation consciousness is not him.' If it is not established, then regarding this dharma, you can assert that 'you are the person who is facing the arising of visual sensory manifestation consciousness,' because you are the person who is arising. If you admit it, then it can be asserted that 'it is not,' because he is the person who is arising. The reason is valid, and the above reason has pervasiveness, because the noble Chandrakīrti (Tibetan: ཟླ་བ་གྲགས་པ, Sanskrit: Candrakīrti, Romanized Sanskrit: Candrakīrti, literal meaning: Moon Fame) said: 'That which is arising is non-existent, because it is facing arising; that which is ceasing is existent, because it is facing destruction.' In order to accomplish the doctrinal purpose of this treatise. If this is done, the opponent will say: 'If it is the person who is arising with the second moment of visual sensory manifestation consciousness, then it must be the person who is ceasing visual sensory manifestation consciousness,' because if it is the person who is arising with the second moment of visual sensory manifestation consciousness, then it does not pervade that he is the person who is arising with visual sensory manifestation consciousness. If you admit it, then the person who is arising with the second moment of visual sensory manifestation consciousness, which arises simultaneously with visual sensory manifestation consciousness, can be asserted on this basis. If it is not established, then it can be asserted on this basis, because it is a dharma. If someone says that this has contradictory pervasiveness, the opponent will say: visual sensory manifestation consciousness.
ོན་ དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་པར་ཐལ། དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་ སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། འདོད་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། 2-176 དེ་གཉིས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་བྱས་དེ་གང་ཞིག གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཉིས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས་ཟེར་ན། དོན་ལ་འདོད་ལན་འདེབས་མོད། གྲགས་ངོར་ མ་ཁྱབ་ཙམ་ཡིན་ནོ། །འདོད་ལན་བཏབ་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་ མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ་ ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོང་དུ་གྲགས་ངོར་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། 2-177 གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དེ། དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དང་། དེ་དེ་གནས་པའི་གང་ཟག དེ་འགགས་པའི་གང་ ཟག་གསུམ་པོ་གང་རུང་གང་ཞིག དེ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་མ་ཡིན། དེ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན་དེ་ རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །གསུམ་པ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་ མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཉིས་དུས་མཉམ་དུ་འགགས
【現代漢語翻譯】 那麼，與（識）同時產生的第二個色所攝識現行剎那，應成為色所攝識現行，並且同時具有生、住、滅三種狀態。因為該（識）與色所攝識現行同時產生。立宗已成立。如果承認，那麼如果是色所攝識現行的生者，則應成為與該（識）同時產生的第二個色所攝識現行的生者。 2-176 該二者同時具有生、住、滅三種狀態，是指什麼？如果色所攝識現行和第一個色所攝識現行剎那同時具有生、住、滅三種狀態，那麼如果是色所攝識現行的生者，則必然是第一個色所攝識現行剎那的生者。如果說是真實的理由，實際上是承認了答案，只是在名義上不周遍。如果回答承認，那麼第一個色所攝識現行剎那的補特伽羅（藏文：གང་ཟག，含義：人，個體），應成為與色所攝識現行同時產生的第二個色所攝識現行剎那的生者，因為是色所攝識現行的生者。立宗已成立。如果承認，那麼你應成為與該（識）同時產生的第二個色所攝識現行的相續擁有者。如果承認，那麼你應成為第二個色所攝識現行剎那的相續擁有者。不能承認，因為是法（藏文：ཆོས，含義：事物，現象）的自性。對於之前所說的名義上不周遍，他反駁說：如果是色所攝識現行的生者，則應成為與該（識）同時產生的第二個色所攝識現行剎那的生者。 2-177 第一個色所攝識現行剎那的補特伽羅，因為是該（識）的生者，所以該（識）的生者、該（識）的住者、該（識）的滅者三者中，是哪一個？因為不是該（識）的住者，也不是該（識）的滅者。如果是第一個，那麼應成為補特伽羅的自性。如果第二個不成立，那麼應成為相續擁有者。如果第三個不成立，那麼該法（藏文：ཆོས，含義：事物，現象）的自性，你應成為色所攝識現行的滅者。你與該（識）同時產生的第二個色所攝識現行剎那的滅者是什麼？色所攝識現行和與該（識）同時產生的第二個色所攝識現行剎那二者同時滅。
【English Translation】 Then, the second moment of the form-grasping consciousness manifest that arises simultaneously with (consciousness) should become the form-grasping consciousness manifest and simultaneously have the three states of arising, abiding, and ceasing. Because it arises simultaneously with the form-grasping consciousness manifest. The subject is established. If you accept, then if one is an ariser of the form-grasping consciousness manifest, then one should become an ariser of the second moment of the form-grasping consciousness manifest that arises simultaneously with it. 2-176 What does it mean for the two to simultaneously have the three states of arising, abiding, and ceasing? If the form-grasping consciousness manifest and the first moment of the form-grasping consciousness manifest simultaneously have the three states of arising, abiding, and ceasing, then if one is an ariser of the form-grasping consciousness manifest, then one must be an ariser of the first moment of the form-grasping consciousness manifest. If it is said to be a real reason, it is actually admitting the answer, but it is only nominally non-pervasive. If you answer in the affirmative, then the person (Tibetan: གང་ཟག, Meaning: person, individual) of the first moment of the form-grasping consciousness manifest should become the ariser of the second moment of the form-grasping consciousness manifest that arises simultaneously with the form-grasping consciousness manifest, because it is the ariser of the form-grasping consciousness manifest. The subject is established. If you accept, then you should become the possessor of the continuum of the second moment of the form-grasping consciousness manifest that arises simultaneously with it. If you accept, then you should become the possessor of the continuum of the second moment of the form-grasping consciousness manifest. It cannot be accepted because it is the nature of dharma (Tibetan: ཆོས, Meaning: things, phenomena). Regarding the previous statement that it is nominally non-pervasive, he refutes: If one is an ariser of the form-grasping consciousness manifest, then one should become an ariser of the second moment of the form-grasping consciousness manifest that arises simultaneously with it. 2-177 The person of the first moment of the form-grasping consciousness manifest, because it is the ariser of that (consciousness), so among the ariser of that (consciousness), the abider of that (consciousness), and the ceaser of that (consciousness), which one is it? Because it is not the abider of that (consciousness), nor is it the ceaser of that (consciousness). If it is the first, then it should become the nature of a person. If the second is not established, then it should become the possessor of the continuum. If the third is not established, then that dharma (Tibetan: ཆོས, Meaning: things, phenomena), you should become the ceaser of the form-grasping consciousness manifest. What is the ceaser of the second moment of the form-grasping consciousness manifest that arises simultaneously with that (consciousness)? The form-grasping consciousness manifest and the second moment of the form-grasping consciousness manifest that arises simultaneously with that (consciousness) both cease simultaneously.
་པའི་ཕྱིར་ ཏེ། དེ་གཉིས་དུས་མ་ཉམ་དུ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་དེ་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་འགགས་ པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག དེ་གཉིས་དུས་མཉམ་དུ་འགགས་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་བྱས་ན། འོ་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་འགགས་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། 2-178 གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་འགག་གཞི་ཡིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་འགག་ ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ནི། ཁྱོད་རང་གིས། འགག་བཞིན་པ་ནི་ཡོད་ཀྱང་འཇིག་ལ་ཕྱོགས་པར་འདོད་གྱུར་པ། ། ཞེས་པའི་ལུང་འདྲེན་དང་བཅས་ཁས་བླངས་སོ་ཞེས་ཟེར་ན། འདི་འདྲའི་རིགས་ཀྱི་དཀའ་གནད་ཆེ་བ་མང་དུ་ཡོད་པས་འོག་ཏུ་ལན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འདེབས་སོ། །ཡང་ཁོ་ན་རེ། རྟོག་པ་དང་དུས་ མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་པའི་སངས་འཕགས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟོག་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག རྟོག་ པ་དང་། རྟོག་པ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྣམ་མཁྱེན་གཉིས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྐྱེ་འགག་རིགས་པ་གཞུང་བསྲིངས་ན། འདོད་ལན་ཡིན་ཡང་། གྲགས་པ་དང་འགལ་ན་སྙིང་ གས་དོགས་འདུག་པས་རེ་ཞིག་མ་ཁྱབ། འདོད་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟོག་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་མཚམས་ལ། དེ་ཆོས་ཅན། 2-179 ཁྱོད་རྟོག་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་རང་དུས་སུ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་གང་ཟག་གང་ཞིག་རྟོག་པ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་དུས་སུ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ན། གོང་གི་མ་ཁྱབ་མཚམས་ལ་ལྟོས་ཏེ་འདིར་མ་ཁྱབ། རྟགས་ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། རྟོག་པ་དེ་ཁྱོད་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རྟོག་པ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱོད་རྟོག་ པ་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལ། མ་ཁྱབ་ན། དེ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་དང་དུས་སུ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་དང་དུས་སུ་སྤངས་ པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་སྒྲིབ་པ་དང་དུས་སུ་སྤངས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་སངས་འཕགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་རྟོག་པ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྣམ་མཁྱེན་
【現代漢語翻譯】 因為那二者同時產生。不能同意，因為他是已產生的人。如果說，同時產生的色受意顯現的剎那二者是已滅的人，因為那二者同時滅亡而不遍及，那麼，色受意顯現的第一個剎那生起之際的人，是與色受意顯現同時產生的色受意顯現的第二個剎那滅亡之際的人嗎？ 色受意顯現的第一個剎那產生的人，是那已滅的人，因為他是那滅亡的基礎。如果同意，那麼，你就是那滅亡的基礎的人，因為你是那滅亡之際的人。如果同意，那麼，你就是那產生的人，因為你同意。遍及是因為，你自己引用了『正在滅亡的是存在但趨向毀滅』的教證並承認了。像這樣的難題有很多，下面將統一回答。還有人說，與分別念同時產生的遍智生起的聖佛，你就是分別念產生的人，因為你與分別念同時產生的遍智生起的人，分別念和與分別念同時產生的遍智二者同時進行生、滅、住三種狀態。如果按照生滅的理路來推論，雖然可以同意，但如果與名聲相違背，恐怕會令人擔憂，所以暫時不遍及。如果同意，那麼，你就是具有分別念相續的人，因為你是分別念產生的人。不遍及的界限是，你就是分別念產生的人，因為你是分別念在自身時間產生的人，因為你是任何一個分別念在你自身時間產生的人。 對於上面的不遍及的界限，這裡不遍及。后一個理由是，分別念與你同時產生，因為你與分別念同時。你是與分別念同時產生的人嗎？如果不遍及，那麼，就不是那樣，你就是與分別念同時滅亡的人，因為你是與分別念同時斷除的人，因為你是與障礙同時斷除的人，因為你是聖佛。還有與分別念同時產生的遍智
【English Translation】 Because the two arise simultaneously. It cannot be agreed, because he is a person who has already arisen. If it is said that the two moments of manifest sensory cognition arising simultaneously are persons who have ceased, because the two cease simultaneously and are not pervasive, then, is the person at the moment of the first arising of manifest sensory cognition, the person at the moment of the second ceasing of manifest sensory cognition arising simultaneously with manifest sensory cognition? The person in whom the first moment of manifest sensory cognition arises is the person who has ceased, because he is the basis of that cessation. If agreed, then you are the person who is the basis of that cessation, because you are the person at the moment of that cessation. If agreed, then you are the person who arises, because you agree. The pervasiveness is because you yourself quoted the scripture 'What is ceasing exists but tends towards destruction' and acknowledged it. There are many such difficulties, and a unified answer will be given below. Furthermore, someone says, 'Noble Buddha who has the omniscient wisdom arising simultaneously with conceptual thought, you are a person in whom conceptual thought arises, because you are a person in whom omniscient wisdom arises simultaneously with conceptual thought, and conceptual thought and omniscient wisdom arising simultaneously with conceptual thought perform the three states of arising, ceasing, and abiding simultaneously.' If the reasoning of arising and ceasing is followed, although it can be agreed, if it contradicts fame, there is concern about the heart, so for the time being it is not pervasive. If agreed, then you are a person who possesses a continuum of conceptual thought, because you are a person in whom conceptual thought arises. The boundary of non-pervasiveness is, you are a person in whom conceptual thought arises, because you are a person in whom conceptual thought arises in its own time, because you are any person in whom conceptual thought arises in your own time. Looking at the above boundary of non-pervasiveness, it is not pervasive here. The latter reason is that conceptual thought arises simultaneously with you, because you are simultaneous with conceptual thought. Are you a person who arises simultaneously with conceptual thought? If it is not pervasive, then it is not so, you are a person who ceases simultaneously with conceptual thought, because you are a person who abandons simultaneously with conceptual thought, because you are a person who abandons simultaneously with obscurations, because you are a Noble Buddha. Furthermore, the omniscient wisdom arising simultaneously with conceptual thought
སྐྱེས་ པའི་སངས་འཕགས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟོག་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་འགགས་པའི་གང་ཟག་གང་རུང་ཡིན། དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་རྒྱུད་ ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་དང་། རྟོག་པ་རྒྱུད་ལ་མི་ལྡན་པའི་གང་ཟག་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དངོས། འདོད་ན། རྟོག་པ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་དུས་སུ་འགགས་པར་ཐལ། 2-180 ཁྱོད་རྟོག་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། རྟོག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟོག་པ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་པའི་སངས་རྒྱས་འཕགས་པའི་དུས་སུ་མ་འགགས་པར་ཐལ། ཁྱོད་ དེའི་དུས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ཡང་རྣམ་མཁྱེན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྟོག་ པ་སྐྱེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། །ཁྱོད་རྣམ་མཁྱེན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྟོག་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག རྣམ་མཁྱེན་དང་རྣམ་ མཁྱེན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྟོག་པ་གཉིས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན། མ་ཁྱབ། འདོད་ན། ཁྱོད་སངས་འཕགས་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྣམ་མཁྱེན་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་དངོས། མ་ཁྱབ་མཚམས་ལ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དང་དེ་ འགགས་པའི་གང་ཟག་གང་རུང་ཡིན། ཕྱི་མ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གང་རུང་ཡིན་པར་ཐལ། གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་རྒྱུད་ལ་རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་མྱོང་བའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ་ཟེར་ན་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། 2-181 འོ་ན་དེ་རྣམ་མཁྱེན་འགགས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། རྣམ་མཁྱེན་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། འདོད་ན་རྣམ་མཁྱེན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་རྟོག་པ་སྐྱེ་ཁ་ མའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དེ། རྣམ་མཁྱེན་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་རྟོག་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དེ། རྣམ་མཁྱེན་འགགས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྣམ་མཁྱེན་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །དེས་ན་སྐྱེ་འགག་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་རིགས་པ་གཙོ་ བོར་བྱས་ན། དེ་འདྲའི་སོ་སྐྱེ་དེ། རྣམ་མཁྱེན་རང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་མིན་ཡང་། རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ཏེ། རྣམ་མཁྱེན་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟོག་པ་དང་དུས་མ
【現代漢語翻譯】 生起的佛陀聖者，你應是斷絕分別唸的補特伽羅（梵文：Pudgala，補特伽羅：人或有情），因為你是斷絕分別唸的任何一個補特伽羅，並且你不是生起的補特伽羅。第一點，你應是心中具有分別唸的補特伽羅和心中不具有分別唸的補特伽羅中的一個，因為你是補特伽羅。後者是現量。如果承認，那麼分別念在你之時應已斷絕，因為你是斷絕分別唸的補特伽羅。如果承認，那麼分別念，你應在與現觀（梵文：Abhisamaya，現觀：以智慧觀照真理）同時生起的佛陀聖者生起之時未斷絕，因為你在那時存在，因為你在他生起之時存在，因為你是與他同時生起的事物。 此外，與現觀同時生起的分別念生起的異生（梵文：Prthagjana，異生：凡夫），你應是現觀生起的補特伽羅，因為你是與現觀同時生起的分別念生起的任何一個補特伽羅，因為現觀和與現觀同時生起的分別念二者同時具有生、滅、住三種狀態。不遍及。如果承認，那麼你應是佛陀聖者，因為你是獲得現觀的補特伽羅，因為你是它生起的補特伽羅。第一個理由是現量。不遍及的界限是，它，你應是現觀生起的補特伽羅，因為你是它生起的補特伽羅和它滅絕的補特伽羅中的一個，不是後者。是二者中的一個，因為是補特伽羅。如果後者不成立，那麼它，你應是自己心中曾經生起現觀的補特伽羅，如果這樣說，那麼做了不遍及。 那麼，它應是現觀剛剛滅絕的補特伽羅，因為是現觀滅絕的補特伽羅，那麼不遍及。如果承認，那麼與現觀同時生起的分別念即將生起的異生，應是現觀即將滅絕的補特伽羅，因為如此的分別念剛剛生起的異生，是現觀剛剛滅絕的補特伽羅。 如果承認，那麼它，你應是現觀正在滅絕的補特伽羅，因為如此。如果承認，那麼你應是它生起的補特伽羅。因此，如果主要依靠生滅因果的理路，那麼如此的異生，雖然不是現觀在自己心中生起的補特伽羅，但是現觀生起的補特伽羅，因為是與現觀同時生起的補特伽羅。 分別念和時間
【English Translation】 The arisen Buddha Arya (Sanskrit: Ārya, 聖者), you should be a Pudgala (Sanskrit: Pudgala, 補特伽羅: person or sentient being) who has ceased conceptualization, because you are any Pudgala who has ceased conceptualization, and you are not an arisen Pudgala. The first point, you should be one of the Pudgalas who have conceptualization in their mind and the Pudgalas who do not have conceptualization in their mind, because you are a Pudgala. The latter is direct perception. If admitted, then the conceptualization should have ceased at your time, because you are a Pudgala who has ceased conceptualization. If admitted, then the conceptualization, you should not have ceased at the time when the Buddha Arya who arose simultaneously with Abhisamaya (Sanskrit: Abhisamaya, 現觀: direct realization) arose, because you exist at that time, because you exist at the time when he arose, because you are a thing that arose simultaneously with him. Furthermore, the Prthagjana (Sanskrit: Prthagjana, 異生: ordinary being) who arose with the conceptualization that arose simultaneously with Abhisamaya, you should be a Pudgala who has arisen with Abhisamaya, because you are any Pudgala who has arisen with the conceptualization that arose simultaneously with Abhisamaya, because Abhisamaya and the conceptualization that arose simultaneously with Abhisamaya both simultaneously have the three states of arising, ceasing, and abiding. Not pervasive. If admitted, then you should be a Buddha Arya, because you are a Pudgala who has attained Abhisamaya, because you are the Pudgala who has arisen with it. The first reason is direct perception. The boundary of non-pervasiveness is, it, you should be a Pudgala who has arisen with Abhisamaya, because you are one of the Pudgalas who have arisen with it and the Pudgalas who have ceased with it, not the latter. It is one of the two, because it is a Pudgala. If the latter is not established, then it, you should be a Pudgala who has ever arisen with Abhisamaya in your own mind, if said so, then made non-pervasive. Then, it should be a Pudgala who has just ceased Abhisamaya, because it is a Pudgala who has ceased Abhisamaya, then not pervasive. If admitted, then the Prthagjana who is about to arise with the conceptualization that arose simultaneously with Abhisamaya, should be a Pudgala who is about to cease Abhisamaya, because the Prthagjana who has just arisen with such conceptualization, is a Pudgala who has just ceased Abhisamaya. If admitted, then it, you should be a Pudgala who is ceasing Abhisamaya, because of that. If admitted, then you should be a Pudgala who has arisen with it. Therefore, if mainly relying on the reasoning of arising, ceasing, cause, and effect, then such Prthagjana, although not a Pudgala who has arisen with Abhisamaya in his own mind, but is a Pudgala who has arisen with Abhisamaya, because it is a Pudgala who has arisen simultaneously with Abhisamaya. Conceptualization and time
ཉམ་དུ་བྱུང་བའི་སངས་འཕགས་དེ་ཡང་རྟོག་པ་རང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་མིན་ཡང་། རྟོག་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ཏེ། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་དེ་དང་དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དང་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། མ་ཁྱབ་བྱས་ན་དཀའ་བའི་གནད་ལས་གྲོལ་བ་ཡིན་མོད། བློ་ཆུང་མང་པོ་དག་གི་བློར་ཤོང་བ་དཀའ་བས། 2-182 རེ་ཞིག་སྔ་མ་ལྟར་སྐྱོངས་ཤིང་། ཕྱིས་ཤེས་པ་རྣལ་དུ་ཕེབས་ན་གཞུང་ལམ་ལ་ཕྱིན་པས་ཆོག་གོ །ཡང་ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་ དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་གང་ཞིག་ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་ འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་གང་ཞིག་ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་ བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དངོས་སྐྱོན་ཚིག་སྐྱོན་མི་འདུག་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་ གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་ བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་གཤག་པ་ཡིན་པས་དངོས་འགལ། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-183 དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ད་ལྟ་འཆའ་ཡིན་ཡོད་དོ། །གོང་གི་གནད་བསྟན་པ་ལྟར་ན། འདིའི་རིགས་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོང་ཤས་ཆུང་ངོ་། །རྩ་བར་འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་ མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་ དང་པོ་གཉིས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཞུང་ལམ་ལ་འགྲོ་མ་ནུས་ན་འདིར་ཁྱབ་པ་མེད་ལས་འོས་མེད་དེ། ཤ་ཕྱེ་མར་ཕྱེའི་རྣམ་པ
【現代漢語翻譯】 即使是示現成佛的聖者，也不是自相續中生起分別唸的補特伽羅（梵文：pudgala，指人或個體），但卻是生起分別唸的補特伽羅，因為他是與分別念同時生起的補特伽羅。因此，可以推斷他和那個（分別念）是具有相續的補特伽羅。也可以推斷他和那個（分別念）是生起的補特伽羅。如果否認周遍關係，就能從困難的關鍵中解脫出來，但很多智慧淺薄的人難以理解。 暫時還是按照之前的思路進行，之後如果思維清晰了，按照正路走就可以了。還有，你（作為）與第一剎那的顯現色識同時產生的顯現色識，可以推斷是生起的補特伽羅。你和那個同時產生的顯現色識是具有相續的補特伽羅，因為你和那個是同時產生的，這個推論是有周遍性的。可以推斷你是生起顯現色識的補特伽羅，因為你對於『你是生起顯現色識的補特伽羅，因為你和顯現色識是同時產生的』這個推論具有周遍性。因為這其中沒有實質性的錯誤和語言上的錯誤。如果承認，那麼與第一剎那的顯現色識同時產生的第二剎那的顯現色識，作為法（梵文：dharma，指事物、現象），可以推斷你是與那個同時產生的顯現色識生起的補特伽羅。可以推斷你是與那個同時產生的顯現色識具有相續的補特伽羅，因為你是與那個同時產生的。因為周遍關係已經被剖析，所以是自相矛盾的。首先，可以推斷你是與那個同時產生的第二剎那的顯現色識具有相續的補特伽羅， 因為他是生起的補特伽羅。現在這個周遍關係是可以成立的。按照上面所指示的關鍵，這種情況很難有周遍性。如果從根本上承認，那麼你（作為）與第一剎那的顯現色識同時產生的第一剎那的顯現色識，可以推斷你是生起的補特伽羅。你和那個同時產生的顯現色識是生起的補特伽羅，因為與第一剎那的顯現色識同時產生的顯現色識，以及與那個同時產生的第一剎那的顯現色識，這二者是同時經歷生、滅、住三個階段的。如果不能按照正路走，那麼這裡必然沒有周遍性，就像肉和麵粉混合在一起一樣。
【English Translation】 Even the manifested Buddha-saint is not a person (pudgala) in whose mind a concept arises, but he is a person in whom a concept arises, because he is a person who arises simultaneously with the concept. Therefore, it can be inferred that he and that (concept) are persons with a continuum. It can also be inferred that he and that (concept) are persons who arise. If one denies the pervasion, one can be freed from the crux of the difficulty, but it is difficult for many small-minded people to comprehend. For the time being, continue as before, and later, if your mind clears, it will be sufficient to follow the right path. Furthermore, you (as) the manifest visual consciousness arising simultaneously with the first moment of manifest visual consciousness, it can be inferred that you are a person who arises. You and that simultaneously arising manifest visual consciousness are persons with a continuum, because you and that arise simultaneously, this inference has pervasion. It can be inferred that you are a person who arises with manifest visual consciousness, because you have pervasion for the inference 'You are a person who arises with manifest visual consciousness, because you and manifest visual consciousness arise simultaneously.' Because there are no substantial or linguistic errors in this. If you accept, then the second moment of manifest visual consciousness arising simultaneously with the first moment of manifest visual consciousness, as a dharma, it can be inferred that you are a person who arises with the manifest visual consciousness that arises simultaneously with that. It can be inferred that you are a person with a continuum of manifest visual consciousness that arises simultaneously with that, because you arise simultaneously with that. Because the pervasion has been dissected, it is self-contradictory. First, it can be inferred that you are a person with a continuum of the second moment of manifest visual consciousness that arises simultaneously with that, because he is a person who arises. This pervasion can now be established. According to the key indicated above, it is unlikely that there will be pervasion in this kind of situation. If you fundamentally accept, then you (as) the first moment of manifest visual consciousness arising simultaneously with the first moment of manifest visual consciousness, it can be inferred that you are a person who arises. You and that simultaneously arising manifest visual consciousness are persons who arise, because the manifest visual consciousness arising simultaneously with the first moment of manifest visual consciousness, and the first moment of manifest visual consciousness arising simultaneously with that, both simultaneously experience the three stages of arising, ceasing, and abiding. If one cannot follow the right path, then there is necessarily no pervasion here, just like meat and flour mixed together.
་གཅིག་ཡོང་ལགས་སམ། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞུང་ལམ་པ་ཚོ་འདི་རིགས་ལ་མ་ཁྱབ། འདོད་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་ དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན་གྱིས་བཤག འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་རྒྱུད་ལྡན་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། ། 2-184 འདོད་ན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྒྱུད་ལྡན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁ་ཅིག འདི་རིགས་ལ་ཁྱབ་པ་མེད་ཟེར་ཏེ། མིག་གཡས་གཡོན་ལ་བརྟེན་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་ མངོན་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་རྒྱུད་ལྡན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་བའང་ཡོད་མོད། དེ་འདྲ་རེ་ཙམ་ཡོད་དུ་ཆུག་ནའང་། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་ འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ནས། བརྒྱ་སོགས་གྲངས་མེད་ཡོད་པས་དེ་རྣམས་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དེ་རྣམས་ཅིག་ཅར་རྒྱུད་ལྡན་ཡིན་པ་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ། །གལ་ཏེ་རྩ་བ་ལ་མ་ ཁྱབ་ཟེར་ནའང་གནད་འདྲ་ཞིང་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །འོ་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་ དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་བཤགས་པ་ཡིན་པས་དངོས་འགལ། དང་པོ་ དེར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། 2-185 ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ནི་རྩ་བའི་དམ་བཅའ་རང་ལ་དངོས། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཟེར་ན། གཞུང་ལམ་པ་ ཚོ་འདིར་མ་ཁྱབ་བྱས་ན་བདེ་མོ་གཅིག་གདའ། རི་བོང་ཅལ་རྗེས་འབྲང་བ་ཚོ་ལ་ཁྱབ་པ་བྱུང་། འདོད་ན། མིན་པར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཁྱབ་པ་ རི་བོང་ཅལ་ལ་སོང་ངོ་། །གལ་ཏེ་རྩ་བར་མ་ཁྱབ་སྟེ། དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་གཉིས་ཅིག་ཅར་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་ནོ་ཟེར་ན། འོ་ན་ གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་ད
【現代漢語翻譯】 如果承認，你就是具有相續的人，因為你就是已生之人。這不周遍於順世外道，如果承認，那麼，與第一剎那同時產生的第二剎那的執色現識，應由已生之人來破斥。如果承認，你就是具有第一剎那執色現識的相續之人。 如果承認，則不應理，因為你就是具有第二剎那執色現識的相續之人。有些人說，這不周遍，因為依賴左右眼產生的執色現識前後兩個剎那具有相續。即使允許有這種情況，與第一剎那執色現識同時產生的執色現識，從第一個開始，有無數個，那麼所有這些已生之人同時具有相續，就太過分了。如果說不周遍於根本，意義相同，沒有差別。那麼，與執色現識同時產生的第二剎那執色現識的已生之人，你就是已生執色現識之人，因為你就是具有相續之人，你與執色現識同時產生。因為已經破斥了周遍，所以是相違。第一個應理，因為你就是具有第二剎那執色現識的相續之人，因為是法。如果承認，你就是已生第一剎那執色現識之人。 因為你就是已生執色現識之人，周遍就是根本的自宗。如果承認，你就是具有相續之人。如果這樣說，如果順世外道不周遍於此，那就好辦了，周遍于追隨野兔角的人。如果承認，則不應理，因為第二剎那執色現識是具有相續之人，因為與執色現識同時產生的第二剎那執色現識是具有相續之人，因為是法。又周遍於野兔角。如果說不周遍於根本，因為第一和第二剎那執色現識同時是具有相續之人，那麼，與執色現識同時產生
【English Translation】 If you accept, then you are a person with a continuum, because you are a person who is born. This does not pervade the Lokayatas (materialists). If you accept, then the second moment of the grasping-form manifest consciousness that arises simultaneously with the first moment should be refuted by a person who is born. If you accept, then you are a person with the continuum of the first moment of grasping-form manifest consciousness. If you accept, then it is not reasonable, because you are a person with the continuum of the second moment of grasping-form manifest consciousness. Some say that this is not pervasive, because the earlier and later moments of grasping-form manifest consciousness that arise in dependence on the left and right eyes have a continuum. Even if we allow for such a case, there are countless moments of grasping-form manifest consciousness arising simultaneously with the first moment of grasping-form manifest consciousness, so it would be too extreme for all those born persons to simultaneously have a continuum. Even if you say it does not pervade the root, the meaning is the same and there is no difference. So, a person who is born with the second moment of grasping-form manifest consciousness that arises simultaneously with grasping-form manifest consciousness, you are a person who is born with grasping-form manifest consciousness, because you are a person with a continuum, and you arise simultaneously with grasping-form manifest consciousness. Because the pervasion has been refuted, it is contradictory. The first is reasonable, because you are a person with the continuum of the second moment of grasping-form manifest consciousness, because it is a dharma. If you accept, then you are a person who is born with the first moment of grasping-form manifest consciousness. Because you are a person who is born with grasping-form manifest consciousness, the pervasion is directly the proponent's own assertion. If you accept, then you are a person with a continuum. If you say that, if the Lokayatas are not pervaded by this, then it is easy, it pervades those who follow the horns of a hare. If you accept, then it is not reasonable, because the second moment of grasping-form manifest consciousness is a person with a continuum, because the second moment of grasping-form manifest consciousness that arises simultaneously with grasping-form manifest consciousness is a person with a continuum, because it is a dharma. Again, it pervades the horns of a hare. If you say it does not pervade the root, because the first and second moments of grasping-form manifest consciousness are simultaneously persons with a continuum, then arising simultaneously with grasping-form manifest consciousness...
ུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དང་། བཞི་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་སོགས་ཐམས་ཅད། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་ དང་པོ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཏུ་ཐལ་ལོ། །འོ་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ནས། བརྒྱ་སྐྱེས་པའི་བར་གྱི་གང་ཟག་ཐམས་ཅད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཏུ་ཐལ། 2-186 དེ་རྣམས་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་རྣམས་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཟེར་ན་གཞུང་ལམ་པ་ཚོར་འདོད་ལན་བཏབ་པ་ལ་ འཇིགས་རྒྱུ་མི་འདུག་གོ །དེས་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག དེ་གསུམ་པ་བཞི་པ་སོགས་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ རྣམས། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ནི་ཡིན་ཏེ། དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དང་། དེ་འགགས་པའི་གང་ཟག་གང་རུང་གང་ཞིག དེ་འགགས་པའི་གང་ཟག་མིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན་ དེ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདི་ལ་ཁྱབ་པ་རིགས་པས་གྲུབ་པ་འདྲའོ། །དེ་རྣམས་གཟུགས་འཛིན་དབང་ མངོན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཏུ་ཁས་བླངས་པ་ཕྱིན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཏུ་ཁས་མ་བླངས་ན། རང་རིག་རྩ་བའི་དམ་བཅའ་དང་འགལ། དེས་ན་དེ་རྒྱུད་ ལྡན་ཡིན་པར་ཐལ་ལ་ཁྱབ་པ་མི་ཡོང་བ་མངོན་དུ་གྱུར། དེའི་གནད་ཀྱིས་རྟོག་པ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་སངས་འཕགས་དེ་རྟོག་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ཀྱང་། རྟོག་པ་རྒྱུད་ལྡན་མིན། 2-187 རྣམ་མཁྱེན་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དེ། རྣམ་མཁྱེན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ཀྱང་། དེ་རྒྱུད་ལྡན་མིན་ཞེས་ཁས་ལེན་རིགས་པ་ཨེ་ཡིན་བསམ་མོ། །འོན་ཀྱང་། དཔྱོད་ལྡན་དག་གིས་ དཔྱད་འཚལ་ལོ། །འོག་ཏུ་ལན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འདེབས་སོ་ཞེས་གདམས་པ་དེ་ནི་འདི་ལགས་སོ། །གཞན་ཡང་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ། མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དེར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་དུས་ མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་ད
【現代漢語翻譯】 所有與第一剎那生起的色受意顯同時生起的第二剎那的補特伽羅（藏文：གང་ཟག་，梵文：pudgala，英文：person），以及第四剎那生起的補特伽羅等等，都應成為具有色受意顯第一剎那相續的補特伽羅。 如果說，從與色受意顯同時生起的第二剎那的色受意顯補特伽羅，到第一百個生起的補特伽羅之間，所有的補特伽羅都應成為生起色受意顯第一剎那的補特伽羅。 因為他們都是生起色受意顯的補特伽羅，因為他們都是與色受意顯同時的補特伽羅。如果這樣說，對於中觀應成派（藏文：གཞུང་ལམ་པ་，英文：Prasaṅgika）來說，回答他們的觀點沒有什麼可怕的。 因此，與色受意顯同時生起的第二剎那的色受意顯補特伽羅，以及第三個、第四個等生起的補特伽羅們，確實是生起色受意顯的補特伽羅，但他們是生起的補特伽羅，還是滅去的補特伽羅呢？無論如何，他們不是滅去的補特伽羅。如果後者不成立，那麼就應成為不是那樣的補特伽羅。你（指對方）是具有相續的補特伽羅，因為你是與它同時生起的補特伽羅。這個推理的周遍性似乎可以通過理證成立。 既然你們已經承認他們是生起色受意顯的補特伽羅，如果不承認他們是生起色受意顯第一剎那的補特伽羅，那就與自證（藏文：རང་རིག་，梵文：sva-saṃvedana，英文：self-awareness）的根本誓言相違背。因此，他們應成為具有相續的補特伽羅，但周遍性不成立這一點是顯而易見的。由於這個關鍵點，即使與分別念（藏文：རྟོག་པ་，梵文：vikalpa，英文：conceptual thought）同時生起的聖者（藏文：འཕགས་པ་，梵文：ārya，英文：noble one）是生起分別唸的補特伽羅，但他們不具有分別唸的相續。 與一切種智（藏文：རྣམ་མཁྱེན་，梵文：sarvākārajñāna，英文：omniscience）同時生起的異生（藏文：སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་，梵文：pṛthagjana，英文：ordinary being），即使是生起一切種智的補特伽羅，但他們不具有相續，這樣承認是否合理呢？ 然而，有智慧的人們應該進行辨析。下面所說的『在某一方面給出一個答案』的建議就是指這個。 此外，與色受意顯第一剎那同時生起的即將生起的第二剎那的色受意顯補特伽羅，應成為同時具有眼根（藏文：མིག་དབང་，梵文：cakṣurindriya，英文：eye faculty）有色法（藏文：གཟུགས་ཅན་པ་，梵文：rūpin，英文：form）第二剎那和眼根有色法第一剎那相續的補特伽羅。因為那個生起的補特伽羅是同時具有色受意顯第一剎那相續的補特伽羅。這個理由是成立的。與色受意顯同時生起的色受意顯……
【English Translation】 All persons who arise simultaneously with the second moment of the manifest sensory consciousness of form, and all persons who arise with the fourth moment, etc., should be the persons who possess the continuum of the first moment of the manifest sensory consciousness of form. If it is said that all persons from the person who arises with the second moment of the manifest sensory consciousness of form, which arises simultaneously with the manifest sensory consciousness of form, up to the hundredth person who arises, should be the person who arises with the first moment of the manifest sensory consciousness of form. Because they are all persons who arise with the manifest sensory consciousness of form, because they are all persons who are simultaneous with the manifest sensory consciousness of form. If you say that, there is nothing to fear in answering the Prasangikas. Therefore, the person who arises with the second moment of the manifest sensory consciousness of form, which arises simultaneously with the manifest sensory consciousness of form, and the persons who arise with the third, fourth, etc., are indeed persons who arise with the manifest sensory consciousness of form, but are they persons who arise, or persons who cease? In any case, they are not persons who cease. If the latter is not established, then it should be that they are not such persons. You (the opponent) are a person who possesses a continuum, because you are a person who arises simultaneously with it. The pervasion of this reasoning seems to be established by reason. Since you have admitted that they are persons who arise with the manifest sensory consciousness of form, if you do not admit that they are persons who arise with the first moment of the manifest sensory consciousness of form, then it contradicts the fundamental commitment of self-awareness. Therefore, they should be persons who possess a continuum, but it is obvious that the pervasion does not hold. Due to this key point, even though an Arya who arises simultaneously with conceptual thought is a person who arises with conceptual thought, they do not possess the continuum of conceptual thought. Is it reasonable to admit that an ordinary being who arises simultaneously with omniscience, even though they are a person who arises with omniscience, does not possess that continuum? However, those with wisdom should analyze. The advice to 'give an answer in one direction' below refers to this. Furthermore, the person who is about to arise with the second moment of the manifest sensory consciousness of form, which arises simultaneously with the first moment of the manifest sensory consciousness of form, should be a person who simultaneously possesses the continuum of the second moment of the eye faculty with form and the first moment of the eye faculty with form. Because that person who arises is a person who simultaneously possesses the continuum of the first moment of the manifest sensory consciousness of form. That reason is established. The manifest sensory consciousness of form that arises simultaneously with the manifest sensory consciousness of form...
བང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དེ། དེ་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གཉིས་རེ་རེ་ནས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་ གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱོད་རང་གིས་གོང་དུ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ། །ཡང་ཁོ་ན་རེ། ཤེས་པ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། ཤེས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། 2-188 དེ་གཉིས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཅར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་བྱས་པ་ལ། འོ་ན་ཤེས་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན་གྱིས་བཤག ཟེར་ན། འདོད་ལན་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤེས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤེས་པ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཤེས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་འདིར་མ་ཁྱབ། རྟགས་ དེར་ཐལ། གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་མཚམས་ལ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤེས་པ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྲོག་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་སྲོག་ཅན་གྱི་གང་ཟག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་སྲོག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤེས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤེས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རང་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གང་ཞིག་ཁྱོད་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ ཤེས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། གང་ཟག་གང་ཞིག་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་ཤེས་པ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ནའང་མ་ཁྱབ། ཤེས་པ་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ན་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ། །ཡང་འདིར་ཁ་ཅིག 2-189 ཤེས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་མེད་ཟེར་ན། དེར་ཐལ། ཤེས་པའི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན་ བསལ་བ་དེར་ཐལ། ཤེས་པའི་འབྲས་བུའི་ཤེས་པ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ་ཤེས་པ་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་ཏེ། དེ་ཤེས་པ་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤེས་པ་སྐྱེས་ པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཤེས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ། སྲོག་འགགས་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ ན་དེར་ཐལ། སྲོག་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྲོག་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྲོག་འཆད་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་ཉོན་གྱིས་འཆི་འཕོ་ཀ་མའི་གང་ ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་བྱས་པ་ལ། ཁོ་ན་རེ། འོ་ན་མི་ཡི་རྟེན་ལ་ཤི་འཕོས་ནས་བར་སྲིད་དུ་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ། སྲོག་ཆད་པའི
【現代漢語翻譯】 如果第二剎那生起的人，那兩個人同時是有相續的人，因為他們兩個各自都是有相續的人。你已經在前面承認了這個理由。如果承認，那就太過分了。又有人說：如果是有第一剎那的識滅的人，那一定是識滅的人，因為他們三個（生、滅、住）同時存在。如果承認，那麼就應該承認第二剎那生起的人。如果承認，那麼，那個人，你不應該是識滅的人，因為你是有識住的人，因為你是有識相續的人，所以這裡不遍及。理由在那裡。因為是人。不遍及的界限是：那個人，你應該是識住的人，因為你是有命住的人，因為你是有命的人，所以不遍及。理由在那裡。因為你是有命相續的人。還有，那個人，你不應該是識滅的人，因為你是有識生的人，因為你是有自相續的識生的人，所以不遍及。理由在那裡。因為你是某個人。還有，那個人，你應該是識生的人，因為某個人在你相續中生起了識，所以也不遍及。識在你相續中生起，所以理由不成立。還有，這裡有些人說沒有識滅的人。理由是：作為識的果的識生的人就是那個人。如果不成立，理由是：因為是法。如果不遍及，那麼排除的理由是：作為識的果的識將要生起的人是識將要滅的人，因為他是識正在滅的人，因為他是識生的人。還有，應該有識滅的人，因為有命滅的人。那個人，你應該在那裡，因為是法。如果不成立，理由是：因為有命滅的人，因為有命將要滅的人，因為有命將要斷絕的人，因為有業和煩惱導致死亡和轉移的人。這樣做了之後，有人說：那麼，在人的身體上死亡並立即在中有中獲得轉世的人，是命斷絕的人嗎？ 如果第二剎那生起的人，那兩個人同時是有相續的人，因為他們兩個各自都是有相續的人。你已經在前面承認了這個理由。如果承認，那就太過分了。又有人說：如果是有第一剎那的識滅的人，那一定是識滅的人，因為他們三個（生、滅、住）同時存在。如果承認，那麼就應該承認第二剎那生起的人。如果承認，那麼，那個人，你不應該是識滅的人，因為你是有識住的人，因為你是有識相續的人，所以這裡不遍及。理由在那裡。因為是人。不遍及的界限是：那個人，你應該是識住的人，因為你是有命住的人，因為你是有命的人，所以不遍及。理由在那裡。因為你是有命相續的人。還有，那個人，你不應該是識滅的人，因為你是有識生的人，因為你是有自相續的識生的人，所以不遍及。理由在那裡。因為你是某個人。還有，那個人，你應該是識生的人，因為某個人在你相續中生起了識，所以也不遍及。識在你相續中生起，所以理由不成立。還有，這裡有些人說沒有識滅的人。理由是：作為識的果的識生的人就是那個人。如果不成立，理由是：因為是法。如果不遍及，那麼排除的理由是：作為識的果的識將要生起的人是識將要滅的人，因為他是識正在滅的人，因為他是識生的人。還有，應該有識滅的人，因為有命滅的人。那個人，你應該在那裡，因為是法。如果不成立，理由是：因為有命滅的人，因為有命將要滅的人，因為有命將要斷絕的人，因為有業和煩惱導致死亡和轉移的人。這樣做了之後，有人說：那麼，在人的身體上死亡並立即在中有中獲得轉世的人，是命斷絕的人嗎？
【English Translation】 If the person who arises in the second moment, those two are simultaneously persons with a continuum, because each of those two is a person with a continuum. You have already admitted this reason above. If you accept that, it's too extreme. Furthermore, someone says: If it is a person with the cessation of the first moment of consciousness, then it must be a person with the cessation of consciousness, because those three (arising, ceasing, abiding) exist simultaneously. If you accept that, then you should admit the person who arises in the second moment. If you accept that, then, that person, you should not be a person with the cessation of consciousness, because you are a person with the abiding of consciousness, because you are a person with the continuum of consciousness, so it does not pervade here. The reason is there. Because it is a person. The boundary of non-pervasion is: that person, you should be a person with the abiding of consciousness, because you are a person with the abiding of life, because you are a person with life, so it does not pervade. The reason is there. Because you are a person with the continuum of life. Also, that person, you should not be a person with the cessation of consciousness, because you are a person with the arising of consciousness, because you are a person with the arising of consciousness in your own continuum, so it does not pervade. The reason is there. Because you are someone. Also, that person, you should be a person with the arising of consciousness, because someone has arisen consciousness in your continuum, so it does not pervade either. Consciousness has arisen in your continuum, so the reason is not established. Also, here some say there is no person with the cessation of consciousness. The reason is: the person who arises as the result of consciousness is that person. If it is not established, the reason is: because it is a dharma. If it does not pervade, then the reason for exclusion is: the person who is about to arise as the result of consciousness is the person who is about to cease consciousness, because he is the person whose consciousness is ceasing, because he is the person with the arising of consciousness. Also, there should be a person with the cessation of consciousness, because there is a person with the cessation of life. That person, you should be there, because it is a dharma. If it is not established, the reason is: because there is a person with the cessation of life, because there is a person whose life is about to cease, because there is a person whose life is about to be cut off, because there is a person who is about to die and transfer due to karma and afflictions. After doing that, someone says: Then, the person who dies in a human body and immediately takes rebirth in the intermediate state, is he a person whose life is cut off? If the person who arises in the second moment, those two are simultaneously persons with a continuum, because each of those two is a person with a continuum. You have already admitted this reason above. If you accept that, it's too extreme. Furthermore, someone says: If it is a person with the cessation of the first moment of consciousness, then it must be a person with the cessation of consciousness, because those three (arising, ceasing, abiding) exist simultaneously. If you accept that, then you should admit the person who arises in the second moment. If you accept that, then, that person, you should not be a person with the cessation of consciousness, because you are a person with the abiding of consciousness, because you are a person with the continuum of consciousness, so it does not pervade here. The reason is there. Because it is a person. The boundary of non-pervasion is: that person, you should be a person with the abiding of consciousness, because you are a person with the abiding of life, because you are a person with life, so it does not pervade. The reason is there. Because you are a person with the continuum of life. Also, that person, you should not be a person with the cessation of consciousness, because you are a person with the arising of consciousness, because you are a person with the arising of consciousness in your own continuum, so it does not pervade. The reason is there. Because you are someone. Also, that person, you should be a person with the arising of consciousness, because someone has arisen consciousness in your continuum, so it does not pervade either. Consciousness has arisen in your continuum, so the reason is not established. Also, here some say there is no person with the cessation of consciousness. The reason is: the person who arises as the result of consciousness is that person. If it is not established, the reason is: because it is a dharma. If it does not pervade, then the reason for exclusion is: the person who is about to arise as the result of consciousness is the person who is about to cease consciousness, because he is the person whose consciousness is ceasing, because he is the person with the arising of consciousness. Also, there should be a person with the cessation of consciousness, because there is a person with the cessation of life. That person, you should be there, because it is a dharma. If it is not established, the reason is: because there is a person with the cessation of life, because there is a person whose life is about to cease, because there is a person whose life is about to be cut off, because there is a person who is about to die and transfer due to karma and afflictions. After doing that, someone says: Then, the person who dies in a human body and immediately takes rebirth in the intermediate state, is he a person whose life is cut off?
་གང་ཟག་ཡིན་ པར་ཐལ། སྲོག་ཆད་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པ་གང་ཞིག མི་ཡི་རྟེན་ལ་འཆི་འཕོ་བྱེད་བཞིན་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྲོག་ཆད་པའི་གང་ཟག་མིན་པར་ཐལ། 2-190 ཁྱོད་སྲོག་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བར་སྲིད་ཀྱི་སྲོག་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། རྟགས་དེར་ཐལ། དེ་བར་སྲིད་དུ་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཁོ་ན་རེ། མིར་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། མི་ཡི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། མི་ཡི་རྟེན་ལ་ལས་ ཉོན་གྱིས་འཆི་འཕོ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་ན་མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་དེ་ཡིན་ན་མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྲོག་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡིན་ན་མིའི་སྲོག་འཆད་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མིའི་རྟེན་ལ་ལས་ཉོན་གྱིས་འཆི་འཕོས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྲོག་ཆད་མ་ ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། མིའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་མིར་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་རྣམས་དང་། མིའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་མིར་ལས་ ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱིས་མ་ངེས་སོ། །རྟགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་གྲུབ། རྩ་བར་འདོད་ན། ཁྱོད་མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་མི་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། ། 2-191 ཞེས་སོགས་སྤྲོས་པས་ཆོག་གོ །འདི་ལ་ལན་ཇི་ལྟར་འདེབས་བསམ་དགོས་ཏེ། ཐལ་འགྱུར་གོང་མ་རྣམས་ལ་མ་ཁྱབ་ན་སྐྱོན་གཏོང་ལུགས་འདྲ། ཐལ་འགྱུར་རྗེས་མ་རང་ལ་མ་ཁྱབ་བྱས་ན། མིའི་ཕྱི་ ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། མིའི་རྟེན་ལ་ལས་ཉོན་གྱིས་འཆི་འཕོས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྲོག་ཆད་མ་ ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་མིའི་རྟེན་ལ་ལས་ཉོན་གྱིས་འཆི་འཕོས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས། འདོད་ན། ཁྱོད་མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྲོག་འགགས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་འགགས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། མིའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། མིའི་རྟེན་ལ་ལས་ཉོན་གྱིས་ འཆི་འཕོ་ཀ་མའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་དེ། མིའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་པར་ ཐལ་ལོ། །དེས་ན་རང་ལན་རྩ་བའི་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། མིའི་རྟེན་ལ་ལས་ཉོན་གྱིས་འཆི་འཕོས་མ་ཐག་པའི་གང་
【現代漢語翻譯】 立宗：是補特伽羅（藏文：གང་ཟག་，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）的緣故。 如果認為對，則應推出：你不是已斷命的補特伽羅，因為存在已斷命的補特伽羅，即正在人趣中經歷死亡和轉生的補特伽羅，而你不是。 如果承認，則應推出：作為所立宗者，你不應是已斷命的補特伽羅，因為你是存活的補特伽羅，因為你是中陰界的存活補特伽羅，這並不周遍。 對於這個理由，應推出：因為他是剛在中陰界受生的補特伽羅。 對方又說：如果他是剛因業和煩惱而在人趣受生的補特伽羅，則應推出：他必定是生起了人趣相續之識的補特伽羅，因為如果是在人趣中因業和煩惱而面臨死亡和轉生的補特伽羅，則必定是人趣相續之識即將滅盡的補特伽羅。 如果是這樣，則必定是人趣相續之命即將滅盡的補特伽羅，因為如果是這樣，則必定是人命即將斷絕的補特伽羅，因為他是剛在人趣中因業和煩惱而經歷死亡和轉生的補特伽羅，所以必定是人趣相續之命剛斷絕的補特伽羅。 如果承認根本，則對於先前和之後出現的人，剛因業和煩惱而在人趣受生的補特伽羅們，是不決定的。作為理由的法，已經成立。如果承認根本，則應推出：你與人趣相續之識是同時的。如果承認，則應推出：你與人是同時的。 等等，此處省略。需要思考如何回答這個問題，如果之前的推論不周遍，則可以指出錯誤。如果之後的推論本身不周遍，則也是在外道中出現的補特伽羅，也是剛在人趣中因業和煩惱而經歷死亡和轉生的補特伽羅，成為二者所依相同之補特伽羅，作為所立宗者，應推出：你是人趣相續之命剛斷絕的補特伽羅，因為你是剛在人趣中因業和煩惱而經歷死亡和轉生的補特伽羅，這是周遍的，對方承認。 如果承認，則應推出：你是人趣相續之命剛滅盡的補特伽羅。如果承認，則應推出：你是人趣相續之識剛滅盡的補特伽羅。如果承認，則也是在外道中出現的補特伽羅，也是在人趣中因業和煩惱而面臨死亡和轉生的補特伽羅，成為二者所依相同之補特伽羅，應推出：他是人趣相續之識即將滅盡的補特伽羅。如果承認，則應推出：你與他是同時的。 因此，自己的回答在根本上理由不成立，因為剛在人趣中因業和煩惱而經歷死亡和轉生的補特伽羅
【English Translation】 Thesis: It follows that it is a Pudgala (藏文：གང་ཟག་，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：Person). If you accept, then it should follow: You are not a Pudgala who has ceased to exist, because there exists a Pudgala who has ceased to exist, namely a Pudgala who is undergoing death and rebirth in the human realm, and you are not that. If you concede, then it should follow: As the subject of the thesis, you should not be a Pudgala who has ceased to exist, because you are a living Pudgala, because you are a living Pudgala in the intermediate state, which is not pervasive. Regarding this reason, it should follow: Because he is a Pudgala who has just taken birth in the intermediate state. The opponent further says: If he is a Pudgala who has just taken birth in the human realm due to karma and afflictions, then it should follow: He must be a Pudgala who has generated the consciousness of the human continuum, because if he is a Pudgala who is facing death and rebirth in the human realm due to karma and afflictions, then he must be a Pudgala whose consciousness of the human continuum is about to cease. If that is the case, then he must be a Pudgala whose life of the human continuum is about to cease, because if that is the case, then he must be a Pudgala whose human life is about to be cut off, because he is a Pudgala who has just experienced death and rebirth in the human realm due to karma and afflictions, so he must be a Pudgala whose life of the human continuum has just been cut off. If you accept the root, then for the Pudgalas who have just taken birth in the human realm due to karma and afflictions, who appeared before and after humans, it is uncertain. The dharma of the reason is established. If you accept the root, then it should follow: You are simultaneous with the consciousness of the human continuum. If you accept, then it should follow: You are simultaneous with humans. Etc., enough with the elaboration. It is necessary to consider how to answer this question. If the previous inferences are not pervasive, then one can point out the error. If the subsequent inference itself is not pervasive, then he is also a Pudgala who appeared in the external realms, and also a Pudgala who has just experienced death and rebirth in the human realm due to karma and afflictions, becoming a Pudgala with the same basis for both, as the subject of the thesis, it should follow: You are a Pudgala whose life of the human continuum has just been cut off, because you are a Pudgala who has just experienced death and rebirth in the human realm due to karma and afflictions, which is pervasive, and the opponent concedes. If you concede, then it should follow: You are a Pudgala whose life of the human continuum has just ceased. If you concede, then it should follow: You are a Pudgala whose consciousness of the human continuum has just ceased. If you concede, then he is also a Pudgala who appeared in the external realms, and also a Pudgala who is facing death and rebirth in the human realm due to karma and afflictions, becoming a Pudgala with the same basis for both, it should follow: He is a Pudgala whose consciousness of the human continuum is about to cease. If you concede, then it should follow: You are simultaneous with him. Therefore, one's own answer is fundamentally not established as a reason, because the Pudgala who has just experienced death and rebirth in the human realm due to karma and afflictions
ཟག་ཡིན་ན། མིའི་སྲོག་ཆད་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཀྱང་། དེ་ཆད་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཅེས་བྱའོ། ། 2-192 ཟུར་འདིས་གཞན་ཡང་མཚོན་ནོ། །ཡང་ཉོན་ཅིག ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། ཤེས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། འདོད་ཁམས་སུ་ལས་ཉོན་གྱིས་ སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན་འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་མེད་ཁམས་ཀྱི་རྟེན་ནས་འདོད་ཁམས་སུ་ལས་ཉོན་གྱིས་ སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་མེད་ཁམས་ནས་འདོད་ཁམས་སུ་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་ ལེན་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པ་གང་ཞིག གཟུགས་མེད་ཁམས་ནས་འདོད་པའི་ཁམས་སུ་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་ པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་ཤེས་པ་མངོན་དུ་གྱུར་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། གཟུགས་མེད་ཁམས་པ་ཡིན་ན། འདོད་པ་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་ མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། གཟུགས་མེད་ཁམས་ནས་འདོད་ཁམས་སུ་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པ་གང་ཞིག 2-193 དེའི་རྟེན་ལ་དེར་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་ལེན་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་མངོན་དུ་མ་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་ ཡིན་ན་འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་འབུད། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། དེ་ཡིན་ན། གཟུགས་མེད་ཁམས་པ་ཡིན་དགོས། གཟུགས་མེད་ཁམས་པ་ཡིན་ན། འདོད་ ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་མངོན་དུ་མ་གྱུར་བའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བ་རང་དུ་འདོད་ན། ཤེས་པའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་ གང་ཟག་སོགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་མ་ངེས། རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ནའང་། འདོད་ཁམས་པའི་ཤེས་པའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་འདོད་ཁམས་པ་ལས་ཉོན་གྱི་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་སོགས་ཀྱིས་མ་ ངེས་སོ། །ཡང་འདོད་ཁམས་སུ་ལས་ཉོན་གྱིས་སྐྱེ་བ་བླངས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། འདོད་པ་ཁམས་པའི་ རྟེན་ལ་འཆི་འཕོ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདོད་ཁམས་ཀྱི་རྟེན་ནས་གཟུགས་མེད་ཁམས་སུ་འཆི་འཕོ་ཁ་མ
【現代漢語翻譯】 如果說是殺生者，是否意味著一定是殺人者？不一定意味著剛剛殺人。 這段話還暗示了其他含義。再聽一下：如果某人剛因業和煩惱而受生，那麼他一定是剛生出意識的人嗎？這是因為，如果某人在欲界剛因業和煩惱而受生，那麼他一定是剛生出欲界眾生相續中的意識的人；如果某人從無色界因業和煩惱而受生到欲界，那麼他一定是剛生出欲界眾生相續中的意識的人；如果某人即將從無色界受生到欲界，那麼他一定是尚未生出欲界意識的人，因為如果某人剛從無色界因業和煩惱而受生到欲界，那麼他一定是剛顯現欲界意識的人。第一個論點的原因是：如果是無色界眾生，那麼他一定是尚未生出欲界眾生相續中的意識的人。后一個論點的原因是：如果某人剛從無色界因業和煩惱而受生到欲界，那麼他怎麼會是剛顯現欲界眾生相續中的意識的人呢？ 因為如果他即將因業和煩惱而受生到那裡，那麼他一定是尚未顯現欲界眾生相續中的意識的人。第一個論點的原因是：如果是這樣，那麼他一定是具有欲界眾生相續中的意識的人。駁斥這個論點。后一個論點的原因是：如果是這樣，那麼他一定是無色界眾生。如果是無色界眾生，那麼他一定是尚未顯現欲界眾生相續中的意識的人。如果根本上就這麼認為，那麼就不能確定在外于意識之外，剛因業和煩惱而受生的人等等。即使根本上不普遍，也不能確定在外于欲界意識之外，剛因業和煩惱而受生的欲界眾生等等。此外，如果某人在欲界剛因業和煩惱而受生，那麼他一定是剛生出欲界眾生相續中的意識的人嗎？這是因為，如果某人即將死後轉生到欲界，那麼他一定是即將滅絕欲界眾生相續中的意識的人，因為如果某人即將從欲界轉生到無色界……
【English Translation】 If it is a killer, does it necessarily mean that it is a person who has killed someone? It does not necessarily mean that it is a person who has just killed. This also implies other meanings. Listen again: If someone has just taken birth due to karma and afflictions, then must he be someone who has just given rise to consciousness? This is because if someone in the desire realm has just taken birth due to karma and afflictions, then he must be someone who has just given rise to consciousness in the continuum of desire realm beings; if someone from the formless realm has taken birth in the desire realm due to karma and afflictions, then he must be someone who has just given rise to consciousness in the continuum of desire realm beings; if someone is about to take birth from the formless realm into the desire realm, then he must be someone who has not yet given rise to desire realm consciousness, because if someone has just taken birth from the formless realm into the desire realm due to karma and afflictions, then he must be someone who has just manifested desire realm consciousness. The reason for the first argument is: If it is a being of the formless realm, then he must be someone who has not yet given rise to consciousness in the continuum of desire realm beings. The reason for the latter argument is: If someone has just taken birth from the formless realm into the desire realm due to karma and afflictions, then how could he be someone who has just manifested consciousness in the continuum of desire realm beings? Because if he is about to take birth there due to karma and afflictions, then he must be someone who has not yet manifested consciousness in the continuum of desire realm beings. The reason for the first argument is: If so, then he must be someone who possesses consciousness in the continuum of desire realm beings. Refute this argument. The reason for the latter argument is: If so, then he must be a being of the formless realm. If it is a being of the formless realm, then he must be someone who has not yet manifested consciousness in the continuum of desire realm beings. If it is fundamentally believed to be so, then it cannot be determined by someone who has just taken birth due to karma and afflictions outside of consciousness, etc. Even if it is not universally true fundamentally, it cannot be determined by a desire realm being who has just taken birth due to karma and afflictions outside of desire realm consciousness, etc. Furthermore, if someone in the desire realm has just taken birth due to karma and afflictions, then must he be someone who has just given rise to consciousness in the continuum of desire realm beings? This is because if someone is about to die and be reborn in the desire realm, then he must be someone who is about to extinguish consciousness in the continuum of desire realm beings, because if someone is about to transfer from the desire realm to the formless realm...
འི་གང་ཟག་ཡིན་ན། 2-194 འདོད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡིན་ན་འདོད་ཁམས་ཀྱི་སྲོག་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡིན་ན། འདོད་པ་ཁམས་ པའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྲོག་འཆད་ཀ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡིན་ན། འདོད་ཁམས་པའི་སྲོག་ཆད་ནས་གཟུགས་མེད་ཁམས་སུ་སྐྱེ་བ་ལེན་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་ འབུད། རྩ་བར་འདོད་ན་གོང་ལྟར་གྱི་སྐྱོན་གཏོང་ཚུལ་ཤེས་སོ། །ཡང་ཁོ་ན་རེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་ པོ་དེ། ཁྱོད་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བར་ཐལ། ཁྱོད་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་བར་འཚངས་ཀྱི་སྐྱོན་ཅུང་ ཟད་འབྱུང་ཉེན་ཡོད་པས་ཉོན་ཅིག འོ་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་མཉམ་ དུ་བྱུང་བར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་པར་ཐལ། 2-195 འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གལ་ཏེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར་ལ་ མ་ཁྱབ་ན། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་པའི་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བར་ཐལ། ཁྱོད་ དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་པའི་ དབང་མངོན་གང་ཞིག ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདིར་མ་ཁྱབ་ལས་འོས་མེད་དོ་སྙམ་ན། བསལ་བ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་དབང་མངོན་ལྔ་པོ་གང་རུང་
【現代漢語翻譯】 如果有人是欲界將要死亡的人， 那麼他一定是欲界有情的意識即將斷滅的人。因為如果他是這樣的人，那麼他一定是欲界有情的命根即將斷滅的人。因為如果他是這樣的人，那麼他一定是欲界有情的命根即將斷滅的人。因為如果他是這樣的人，那麼他一定是欲界有情死亡后將要投生到無色界的人。駁斥論證。如果對方堅持根本立場，那麼就知道像上面那樣進行反駁。 又有人說：『與第一個顯現的色根識同時產生的第一個顯現的色根識，應該與你同時產生。』因為有與你同時產生的第一個色蘊剎那，因為你是有為法。如果對方承認，那麼可能會出現一些中間穿插的過失，請注意。 那麼，與第一個顯現的色根識同時產生的第一個顯現的色根識，應該與色根識同時產生。因為對方承認。如果對方承認，那麼與第一個顯現的色根識同時產生的，以色為所緣的第一個顯現的根識，應該與第一個顯現的色根識同時產生。 因為對方承認。如果對方承認，那麼與第一個顯現的色根識同時產生的，以色為所緣的第一個顯現的根識（法），不應該與第一個顯現的色根識同時產生。因為你產生於它的後面，因為你是它的結果，因為你是有法。 如果有人說：『與第一個顯現的色根識同時產生的第一個顯現的色根識，應該與第一個顯現的色根識同時產生。』因為對方承認，如果不遍及，那麼與它同時產生的第一個顯現的色根識（法），應該與第一個顯現的色根識同時產生。因為你是與它同時產生的根識，因為你是與它同時產生的色根識，因為你是與它同時產生的色根識，並且你是色根識。如果認為這裡不可能不周遍，那麼駁斥如下：你應該與它同時產生的五種根識中的任何一種相同。
【English Translation】 If someone is a person who is about to die in the desire realm, then he must be a person whose consciousness of sentient beings in the desire realm is about to cease. Because if he is such a person, then he must be a person whose life force of sentient beings in the desire realm is about to cease. Because if he is such a person, then he must be a person whose life force of sentient beings in the desire realm is about to cease. Because if he is such a person, then he must be a person who, after dying in the desire realm, is about to be born in the formless realm. Refutation of the argument. If the opponent insists on the fundamental position, then know how to refute as above. Again, someone says: 'The first moment of manifest visual sense consciousness that arises simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness should arise simultaneously with you.' Because there is the first moment of form aggregate that arises simultaneously with you, because you are a conditioned phenomenon. If the opponent admits, then there may be some faults of interjection, please pay attention. Then, the first moment of manifest visual sense consciousness that arises simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness should arise simultaneously with visual sense consciousness. Because the opponent admits. If the opponent admits, then the first moment of manifest sense consciousness that takes form as its object, which arises simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness, should arise simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness. Because the opponent admits. If the opponent admits, then the first moment of manifest sense consciousness that takes form as its object, which arises simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness (phenomenon), should not arise simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness. Because you arise after it, because you are its result, because you are the subject. If someone says: 'The first moment of manifest visual sense consciousness that arises simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness should arise simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness.' Because the opponent admits, and if it is not pervasive, then the first moment of manifest visual sense consciousness (phenomenon) that arises simultaneously with it should arise simultaneously with the first moment of manifest visual sense consciousness. Because you are the sense consciousness that arises simultaneously with it, because you are the visual sense consciousness that arises simultaneously with it, because you are the visual sense consciousness that arises simultaneously with it, and you are visual sense consciousness. If it is thought that it is impossible not to be pervasive here, then the refutation is as follows: You should be the same as any of the five sense consciousnesses that arise simultaneously with it.
གང་ཞིག 2-196 ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་སོགས་བཞི་པོ་གང་རུང་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་དབང་མངོན་གང་ཞིག དབང་མངོན་ཡིན་ན་ གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སོགས་ལྔ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ། དངོས། ཕྱི་མ་རང་ལུགས་ལ་ཁས་ལེན་ནོ། །གོང་གི་རྟགས་ཕྱི་མ་གྲུབ་ན། འོ་ན་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་ བྱུང་བའི་སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་བཞི་གང་རུང་གང་ཞིག ཕྱི་མ་གསུམ་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ཁེགས་སོ། །དེ་དག་ནི་གསལ་བའི་ནུས་འདོན་ཡིན་ལ་གོང་གི་རྟགས་ལ་ ནུས་པ་འདོན་པ་ནི། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་ པོ་དང་དུས་མཉམ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་ བའི་གཟུགས་ཀྱི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-197 མ་གྲུབ་ན། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་ མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་གཟུང་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་འདིར་མ་ཁྱབ་ཅེས་ཟེར་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་ གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དེ་དང་། དེའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་ བྱེད་པའི་དབང་མངོན་གང་རུང་ཡིན། ཕྱི་མ་དེ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། འོ་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་དང་དུས་མཉམ་ དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་དེ་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
【現代漢語翻譯】 如果，你不是與它同時產生的聲識（聲根識，藏文：སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་），等四者中的任何一個，這是第一個論點的前提。因為，任何與你同時產生的根識，如果是根識，那麼它必然是色識（藏文：གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་）等五者中的任何一個。第一個論點成立，是事實。后一個論點，我們自宗承認。如果上述論證的後半部分成立，那麼，它必然是與它同時產生的聲識。因為，它不是后三者中的任何一個。這已經否定了它。這些是顯現的能力的發揮。而對於上述論證的能力的發揮是：與第一剎那的色識同時產生的第一剎那的色識，作為所立宗法（藏文：ཆོས་ཅན།），你不是與第一剎那的色識同時產生的，因為你產生於第一剎那的色識之外，因為你產生於與第一剎那的色識同時產生的色之外，因為你是與第一剎那的色識同時產生的色的結果，因為你是與它同時產生的以色為所緣的根識。 如果這個論點不成立，那麼，與它同時產生的色，作為所立宗法，你必然是以第一剎那的色識作為你的所緣的根識，因為存在著第一剎那的色識，而你是所緣。如果有人說這裡不周遍，那麼，與第一剎那的色識同時產生的第一剎那的色識，必然是與它同時產生的作為所緣的根識。因為它是它，以及產生於它之前的以色為所緣的根識中的任何一個。因為它不是後者。如果後者不成立，那麼，產生於第一剎那的色識之外的第一剎那的色識，必然是與第一剎那的色識同時產生的以色為所緣的根識。因為這是我們所承認的。如果承認，那麼，與它同時產生的第二剎那的色，必然是作為所緣的根識。因為這是我們所承認的，因為與它同時產生的色是第二剎那的色。
【English Translation】 If you are not any of the four, such as the sound-perceiving sense consciousness (Tibetan: སྒྲ་འཛིན་དབང་མངོན་, sgra 'dzin dbang mngon) that arises simultaneously with it, then that is the premise of the first argument. Because any sense consciousness that arises simultaneously with you, if it is a sense consciousness, then it must be one of the five, such as the form-perceiving sense consciousness (Tibetan: གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་, gzugs 'dzin dbang mngon). The first argument is established, it is a fact. The latter argument, we acknowledge in our own system. If the latter part of the above argument is established, then it must be the sound-perceiving sense consciousness that arises simultaneously with it. Because it is not any of the latter three. This has negated it. These are the exertion of the power of clarity. And the exertion of power on the above argument is: the first moment of form-perceiving sense consciousness that arises simultaneously with the first moment of form-perceiving sense consciousness, as the subject (Tibetan: ཆོས་ཅན།, chos can), you are not simultaneous with the first moment of form-perceiving sense consciousness, because you arise outside of the first moment of form-perceiving sense consciousness, because you arise outside of the form that arises simultaneously with the first moment of form-perceiving sense consciousness, because you are the result of the form that arises simultaneously with the first moment of form-perceiving sense consciousness, because you are the sense consciousness that takes form as its object that arises simultaneously with it. If this argument is not established, then the form that arises simultaneously with it, as the subject, you must be the sense consciousness that takes the first moment of form-perceiving sense consciousness as your object, because there exists the first moment of form-perceiving sense consciousness, and you are the object. If someone says that this is not pervasive here, then the first moment of form-perceiving sense consciousness that arises simultaneously with the first moment of form-perceiving sense consciousness, must be the sense consciousness that takes as its object that arises simultaneously with it. Because it is either it, or any of the sense consciousnesses that take form as their object that arise before it. Because it is not the latter. If the latter is not established, then the first moment of form-perceiving sense consciousness that arises outside of the first moment of form-perceiving sense consciousness, must be the sense consciousness that takes form as its object that arises simultaneously with the first moment of form-perceiving sense consciousness. Because this is what we acknowledge. If we acknowledge, then the second moment of form that arises simultaneously with it, must be the sense consciousness that takes as its object. Because this is what we acknowledge, because the form that arises simultaneously with it is the second moment of form.
2-198 འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཁྱོད་རང་གི་གཟུང་དོན་དུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབང་མངོན་གང་ཞིག་ཁྱོད་ཀྱི་གཟུང་དོན་དུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གོང་དེའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ་ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་ མ་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོང་གི་རྟགས་གཉིས་པ་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་དེར་ཐལ། དེ་གཟུགས་སྐད་ཅིག་དང་ པོ་དང་གཉིས་པ་གང་རུང་ཡིན། དེ་གཟུགས་སྐད་ཅིག་དང་པོ་མིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་མེད་པར་ཐལ་ལོ། ། འདོད་ན། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ ཅིག་མ་དང་པོའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-199 རྟགས་དངོས་སོ། །འདི་དག་གི་རང་ལན་ཞིབ་ཆ་ངག་ལས་རྟོགས་དགོས་སོ། །ཡང་ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བར་ཐལ། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་ པོ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་སྔ་ལོགས་སུ་ བྱུང་བར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ཡིན་པ་གང་ཞིག་ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡང་ཡོད། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། གཟུགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་བཤོག རྟགས་སླ། འདོད་ན། གཟུགས་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་ སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བ་གང་ཞིག གཟུགས་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཉིས་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཡང་དེས་ཤེས་སོ། །དེས་གཟུགས་ད
【現代漢語翻譯】 2-198 如果承認，那麼，該法，你應是取色根識的第二剎那，因為你是以你自己的所取境，即第二剎那的色作為所取境的根識；因為有任何根識，其所取境是你自己的第二剎那的色；因為上述原因。如果不能承認，因為你是取色根識的第一剎那。上述第二個理由與第二剎那的色同時產生。如果不成立，那麼，它應是如此，因為它是第一剎那的色或第二剎那的色中的任何一個。因為它不是第一剎那的色。如果後者不成立，那麼，不應有以它作為所取境的取色根識的第二剎那。如果承認，那麼，與取色根識的第一剎那同時產生的色，應有以其作為所取境的取色根識的第二剎那，因為在取色根識的第一剎那之前產生的色，有以其作為所取境的取色根識的第一剎那，因為與取色根識的第一剎那同時產生的取色根識的第一剎那即是它。 2-199 這是真實的理由。這些的詳細自答需要從口頭理解。此外，你的第一剎那應在你第二剎那之前產生，因為你的第一剎那存在，並且你的第二剎那也存在，這個推論有周遍性。你的第一剎那應在你第二剎那之前產生，因為你是取色根識，並且你的第一剎那存在，你的第二剎那也存在，這個推論有周遍性。如果承認，那麼，以色作為法來破斥。理由簡單。如果承認，那麼，與色同時產生的第一剎那的色，不應在你與它同時產生的第二剎那的色之前產生，因為你與它同時產生。它應是如此，因為你與色同時產生，並且與該色同時產生的第二剎那的色，兩者同時產生。第一個應是如此，因為你是與色同時產生的第一剎那的色。第二個也通過它來理解。通過它，色...
【English Translation】 2-198 If you accept, then, that dharma (法，phenomena), you should be the second moment of the sense consciousness apprehending form, because you are the sense consciousness that takes as its object of apprehension the second moment of form that has become your own object of apprehension; because there is any sense consciousness whose object of apprehension is the second moment of form that has become your own object of apprehension; because of the above reason. If you cannot accept, because you are the first moment of the sense consciousness apprehending form. The second reason above arises simultaneously with the second moment of form. If it is not established, then, it should be so, because it is either the first moment of form or the second moment of form. Because it is not the first moment of form. If the latter is not established, then, there should not be the second moment of the sense consciousness apprehending form that takes it as its object of apprehension. If you accept, then, the form that arises simultaneously with the first moment of the sense consciousness apprehending form, there should be the second moment of the sense consciousness apprehending form that takes it as its object of apprehension, because the form that arises before the first moment of the sense consciousness apprehending form, there is the first moment of the sense consciousness apprehending form that takes it as its object of apprehension, because the first moment of the sense consciousness apprehending form that arises simultaneously with the first moment of the sense consciousness apprehending form is it. 2-199 This is a true reason. The detailed self-answers to these need to be understood from oral instruction. Furthermore, your first moment should arise before your second moment, because your first moment exists, and your second moment also exists, this inference has pervasion. Your first moment should arise before your second moment, because you are the sense consciousness apprehending form, and your first moment exists, and your second moment also exists, this inference has pervasion. If you accept, then, refute by taking form as the subject. The reason is simple. If you accept, then, the first moment of form that arises simultaneously with form, should not arise before the second moment of form that arises simultaneously with it, because you arise simultaneously with it. It should be so, because you arise simultaneously with form, and the second moment of form that arises simultaneously with that form, both arise simultaneously. The first should be so, because you are the first moment of form that arises simultaneously with form. The second is also understood through it. Through it, form...
ང་། 2-200 ཁོ་རང་དང་དུས་མཉམ་པའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ནས། བརྒྱ་དང་གྲངས་མེད་ཀྱི་བར་ཐམས་ཅད་དུས་མཉམ་ཡིན་ཞིང་། དེའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་པའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་རྟིང་ཐམས་ཅད་ དུས་མཉམ་པ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་ཕྱི་ལོགས་དེ་མ་ཐག་པའི་གཟུགས་དང་རྟིང་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དུས་མཉམ་པར་ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག དེས་ན་རྩ་བའི་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ་བྱས་པ་ལ། དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ ཡོད་པར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ ཅིག་མ་གཉིས་པའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་བྱས་པ་ལ་དེར་ཐལ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་ པོ་དེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་པའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་གང་ཞིག གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་དང་པོ་དང་དུས་ མཉམ་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་གཉིས་པ་དེ་དེ་མིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ་སྟེ། དེ་ནི་དེའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་པའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-201 དེས་གནད་ཐམས་ཅད་དུ་ཤེས་དགོས་སོ། །དེས་ན་སྔ་མའི་རང་ལན་གནད་འདིས་རྟོགས་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་པའི་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་ དང་པོ་དང་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་པའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སོགས། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་དེའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་ དང་པོ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་སོགས་ཀྱང་དེ་དང་དུས་ མཉམ་ཡིན་ཏེ། དེ་རྣམས། དེའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་དང་གསུམ་པ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་ བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་རྣམས་དེ་དང་དུས་མཉམ་མིན་ཏེ། དེ་དེའི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་བྱས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། 2-202
【現代漢語翻譯】 2-200 從與它同時的第一個色蘊剎那，到一百乃至無數個剎那都是同時的。並且，它的前一剎那，即緊鄰的前一個色蘊剎那，以及之後的所有剎那都是同時的。色的外在，即緊鄰的色蘊以及之後的所有也應知是同時的。因此，如果說根本因不成，那麼這就有周遍性。因為與色受（gzugs 'dzin dbang mngon）的第一個現量剎那同時產生的色受的第一個現量剎那，是發生在與它同時產生的色受的第二個現量剎那之前的。如果說因不成，那麼這是因為與色受的第一個現量剎那同時產生的色受的第一個現量剎那，是取色受的第一個現量剎那的前一剎那，即緊鄰的前一個色蘊剎那作為所取義的現量。而與色受的第一個現量同時產生的色受的第二個現量並非如此，因為它取的是緊鄰的前一個色蘊的第二個剎那作為所取義的現量。 2-201 因此，必須通曉所有要點。因此，通過這個要點來理解先前的自答：與色受的第一個現量剎那同時產生的色受的現量剎那，以及與色受的第一個現量剎那同時產生的色受的第一個現量剎那等等，都是與色受的第一個現量剎那同時的。因為與色受的第一個現量剎那同時產生的色受的第一個現量剎那，是取色受的第一個現量剎那的前一剎那，即緊鄰的前一個色蘊剎那作為所取義的現量。同樣，與它同時產生的色受的第二個和第三個現量剎那等等也與它同時，因為它們是取緊鄰的前一個色蘊的第二和第三個剎那作為所取義的現量。然而，與它同時產生的，取色作為所取義的現量並非與它同時，因為它發生在它之後。如果這樣說，那麼有人會問：色受的第一個現量剎那，以及與色受的第一個現量剎那同時產生的色受的第一個現量剎那，作為有法（chos can）。 2-202
【English Translation】 2-200 From the first moment of form that is simultaneous with it, up to a hundred and countless moments are simultaneous. Moreover, its preceding moment, i.e., the immediately preceding moment of form, and all subsequent moments are simultaneous. The exterior of form, i.e., the immediately adjacent form and all subsequent forms, should also be understood as simultaneous. Therefore, if it is said that the root sign is not established, then there is pervasion. Because the first manifest moment of grasping form (gzugs 'dzin dbang mngon) that arises simultaneously with the first manifest moment of grasping form, occurs before the second manifest moment of grasping form that arises simultaneously with it. If it is said that the cause is not established, then this is because the first manifest moment of grasping form that arises simultaneously with the first manifest moment of grasping form, is the manifest power that takes the immediately preceding moment of form as its object, which is the moment immediately preceding the first manifest moment of grasping form. The second manifest moment of grasping form that arises simultaneously with the first manifest moment of grasping form is not so, because it takes the second moment of form immediately preceding it as its object. 2-201 Therefore, one must understand all the key points. Therefore, understand the previous self-answer through this key point: the manifest moment of grasping form that arises simultaneously with the first manifest moment of grasping form, and the first manifest moment of grasping form that arises simultaneously with the first manifest moment of grasping form, etc., are simultaneous with the first manifest moment of grasping form. Because the first manifest moment of grasping form that arises simultaneously with the first manifest moment of grasping form, is the manifest power that takes the immediately preceding moment of form as its object, which is the moment immediately preceding the first manifest moment of grasping form. Similarly, the second and third manifest moments of grasping form, etc., that arise simultaneously with it are also simultaneous with it, because they are the manifest powers that take the second and third moments of form immediately preceding it as their objects. However, the manifest powers that take form as their object that arise simultaneously with it are not simultaneous with it, because they occur after it. If it is said in this way, then someone might ask: the first manifest moment of grasping form, and the first manifest moment of grasping form that arises simultaneously with the first manifest moment of grasping form, as the subject (chos can). 2-202
ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་བྱུང་བ་གང་ཞིག ཁྱོད་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་ མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ་ལས་མ་འདས། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གཟུང་དོན་དུ་བྱེད་པའི་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཟུང་དོན་གྱི་ སྐབས་སུ་དོགས་པ་དཔྱད་པ་ལ། གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རགས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུང་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །ཁྱབ་པ་རང་ལ་དངོས། འདོད་ན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲན་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བསགས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན། འགལ་ཁྱབ་ཡིན་ནོ་བྱས་པ་ལ། ཁོ་ན་རེ། དེ་ཆོས་ཅན། བསགས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པར་ ཐལ། ཁྱོད་བསགས་རྡུལ་རགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རྡུལ་རགས་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་རྫས་རྡུལ་རགས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ཟེར་དགོས་སམ། ཡང་དེ་བསགས་རྡུལ་རགས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། བསགས་རྡུལ་རགས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 2-203 རགས་པ་ཡོད་པ་གང་ཞིག རྫས་རྡུལ་རགས་པ་ཡང་མེད། ཕྱོགས་ཀྱི་ཆ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་རགས་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། ཟེར་ན་ཅིར་འགྱུར་སོམས་ཤིག ཡང་གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བསགས་པའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ གང་ཞིག ཁྱོད་གཟུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུགས་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པར་ཐལ། ཟེར་ན་རྩ་བར་མ་ཁྱབ་བོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ནའང་འགལ་ཁྱབ་བོ། །རྟགས་གྲུབ་སྟེ། གཟུང་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། བཏགས་ཡོད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ རགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཟེར་ན་མ་ཁྱབ་བོ། །དེ་ལྟར་ཟེར་ན། ཁྱེད་རང་གསོན་ཅིག གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ བསགས་རྡུལ་གོང་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བསགས་རྡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་གཟུགས་ཅན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ་མཛོད་ལས། གཟུགས་ཅན་བཅུ་ནི་བསགས་པའོ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། 2-204 ཡང་དེ་ཆོས་ཅ
【現代漢語翻譯】 立宗：你和它同時產生的色取蘊（藏文：གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་，含義：執取色的蘊）的第一個剎那（藏文：སྐད་ཅིག་མ་，含義：極短的時間單位），應是真實的。因為你和它同時產生，並且你是色取蘊的第一個剎那。這是真實的理由。 如果承認，那就不對了。因為你是它之前產生的色取蘊。因為你是執取它之前產生的色的取蘊，所以沒有超出不周遍的範圍。這是理由。 立宗：你是執取它之前產生的色的第一個剎那的取蘊。在所取對境（藏文：གཟུང་དོན་，含義：被認知或執取的事物）的情況下進行懷疑和分析： 立宗：色的第一個剎那，應是粗大的。因為你是所取對境。周遍本身是真實的。 如果承認，那就不對了。因為你是極微（藏文：རྡུལ་ཕྲན་，含義：物質的最小單位）。因為你是極微的微塵（藏文：རྡུལ་ཕྲ་རབ་，含義：比極微更小的單位）。因為你是聚集的微塵，所以是相違周遍。 有人說：那個事物，應是聚集的微塵。因為你是聚集的粗大微塵。因為你是粗大的微塵，並且你不是實物粗大的微塵，難道不是必須說不周遍嗎？ 又說：那個事物，應是聚集的粗大微塵。因為存在聚集的粗大微塵。存在粗大微塵，並且既沒有實物粗大的微塵，也沒有無分方向的粗大微塵。想想會變成什麼樣？ 又立宗：色的第一個剎那，應是生處（藏文：སྐྱེ་མཆེད་，含義：產生之處）的極微。因為你是聚集的極微。如果承認，那麼，你是色的生處的極微。因為你是產生它的極微，並且你是色。如果承認，那麼，你是色的極微。因此，如果承認，那麼，你是極微。如果這樣說，根本上是不周遍的。 又立宗：那個事物，應是極微。因為你是特殊的極微，如果這樣說，也是相違周遍。理由成立，因為是所取對境。 又立宗：那個事物，應是假立存在（藏文：བཏགས་ཡོད་，含義：依賴於其他事物而存在）。因為你是粗大的。如果這樣說，是不周遍的。如果這樣說，請你好好活著！ 立宗：色的第一個剎那，應不是極微。因為你是粗大的。因為你是聚集的微塵團。因為你是聚集的微塵。因為你是具有色法的十二處（藏文：སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་པོ་，含義：眼、耳、鼻、舌、身、色、聲、香、味、觸）中的任何一個。這是周遍的，因為《俱舍論》中說：『具有色法的十處是聚集的。』 又立宗：那個事物...
【English Translation】 Thesis: You and the first moment of the arising aggregate of form (Tibetan: གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་, Meaning: Aggregate of grasping form) should be real. Because you arise simultaneously with it, and you are the first moment of the aggregate of form. This is a real reason. If asserted, that is incorrect. Because you are the aggregate of form that arose before it. Because you are the aggregate that grasps the form that arose before it, therefore it does not exceed the scope of non-pervasion. This is the reason. Thesis: You are the aggregate that grasps the first moment of form that arose before it. When examining doubts about the object to be grasped (Tibetan: གཟུང་དོན་, Meaning: The object being cognized or grasped): Thesis: The first moment of form should be coarse. Because you are the object to be grasped. The pervasion itself is real. If asserted, that is incorrect. Because you are a subtle particle (Tibetan: རྡུལ་ཕྲན་, Meaning: The smallest unit of matter). Because you are a minute dust particle (Tibetan: རྡུལ་ཕྲ་རབ་, Meaning: An even smaller unit than a subtle particle). Because you are an aggregate of minute dust particles, therefore it is contradictory pervasion. Someone says: That thing should be an aggregate of minute dust particles. Because you are an aggregate of coarse dust particles. Because you are a coarse dust particle, and you are not a substantial coarse dust particle, isn't it necessary to say non-pervasion? Again, it is said: That thing should be an aggregate of coarse dust particles. Because there exists an aggregate of coarse dust particles. There exists a coarse dust particle, and there is neither a substantial coarse dust particle nor a directionless coarse dust particle. Think about what will happen? Again, thesis: The first moment of form should be the subtle particle of the source of arising (Tibetan: སྐྱེ་མཆེད་, Meaning: Place of arising). Because you are an aggregate of subtle particles. If asserted, then you are the subtle particle of the source of arising of form. Because you are the subtle particle that produces it, and you are form. If asserted, then you are the subtle particle of form. Therefore, if asserted, then you are a subtle particle. If said like that, fundamentally it is non-pervasive. Again, thesis: That thing should be a subtle particle. Because you are a special subtle particle, if said like that, it is also contradictory pervasion. The reason is established, because it is the object to be grasped. Again, thesis: That thing should be nominally existent (Tibetan: བཏགས་ཡོད་, Meaning: Exists dependently on other things). Because you are coarse. If said like that, it is non-pervasive. If you say that, please live well! Thesis: The first moment of form should not be a subtle particle. Because you are coarse. Because you are a collection of aggregated particles. Because you are an aggregated particle. Because you are any of the ten sense bases of form (Tibetan: སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་པོ་, Meaning: Eye, ear, nose, tongue, body, form, sound, smell, taste, touch). This is pervasive, because the Abhidharmakośa says: 'The ten with form are aggregates.' Again, thesis: That thing...
ན། ཁྱོད་བསགས་རྡུལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བསགས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བསགས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དང་། རྫས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཕྱི་མ་དེ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་ པོ་གྲུབ་སྟེ། ཁྱོད་རྡུལ་དུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཁྱོད་ཟླ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲན་ཡིན་པར་ཐལ། མ་གྲུབ་པ་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུང་ཡུལ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། ཁྱབ་ སྟེ། དབང་ཡུལ་དེ་ཕྱིར་རྡུལ་ཕྲན་མིན། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཉོན། གཟུགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དབང་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་ཡང་། ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་རྡུལ་ ཕྲ་རབ་ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་གཟུང་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུང་ཡུལ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེར་མི་སྣང་བས་ཡུལ་དུ་མི་འཇོག་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་རྡུལ་ཕྲ་ རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབང་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་ཡང་། ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། དམིགས་བརྟག་ལས། དབང་པོའི་རྣམ་པར་རིག་པའི་རྒྱུ། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་ དག་ཡིན་མོད་ཀྱི། །ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་ན། དེ་མི་སྣང་ཕྱིར་དེ་ཡི་ནི། །སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་དབང་པོ་བཞིན། །ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-205 འོ་ན། ལུང་དེ་དག་གི་དགོངས་པ་ཅི་ཞིག་སྙམ་ན། དམིགས་བརྟག་དང་། རིགས་གཏེར་རང་འགྲེལ་གྱི་གཞུང་གཉིས་དགོངས་པ་གཅིག་ཏུ་ཡོད་པས། ཁོ་བོས་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། ཚུར་མཐོང་གི་གཟུགས་འཛིན་དབང་ མངོན་གྱི་གཟུང་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་དེ། ཁོ་རང་རྩོམ་བྱེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་རྣམས་བསགས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཡང་། རྩོམ་གཞི་རྡུལ་ཕྲན་དེ་དག ཚུར་མཐོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ ལ་རང་འདྲའི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་དུ་མི་སྣང་བས། དེའི་གཟུང་ཡུལ་དུ་མི་འཇོག་ཅེས་པ་སྟེ། སྙིང་པོ་དྲིལ་ན་རྡུལ་ཕྲན་རྣམས། རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ལ་རང་འདྲའི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་ མིན་པས། དེའི་གཟུང་ཡུལ་དུ་མི་འཇོག་ལ། རྡུལ་ཕྲན་དེས་བརྩམས་པའི་རགས་པ་དེ། དེ་ལ་རང་འདྲའི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པས་དེའི་གཟུང་ཡུལ་དུ་འཇོག་ཅེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །སྐལ་ བ་ཡོད་ན་སྙིང་གི་ཟེའུ་འབྲུར་གཅེས་སྤྲས་བྱ་བར་རིགས་སོ། །ཡང་ཁྱོད་ཉོན་ཅིག གཟུང་ཡུལ་ཡིན་ན། རྡུལ་ཕྲན་དང་ནི་དེ་བཞིན་དུ། །ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་རྡུལ་ཕྲན་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་ བསྟན་གྱི་རྡུལ་ཕྲན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། དེ་ཡིན་ན་རྡུལ་ཕྲན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་ཀྱི་བཟོ་སྟེ། འོ་ན་ལྕགས་ཆུ་རི་བོང་ལུགས་དང་གླང་། །ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་ལྕགས་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་
【現代漢語翻譯】 宗喀巴大師：你應是積聚的微塵，因為你是極微塵。極微塵和物質微塵，你不是後者。前者成立，因為你由微塵組成。如果後者不成立，你應是無與倫比的微塵，因為不成立。如果承認，你應不是所取境，因為如此。普遍成立，因為『感官的對境不是微塵』。再聽，『色蘊第一剎那，你雖是感知的對境極微塵』，從這裡顯示的極微塵，你應是所取境，因為如此。如果承認，你應不是所取境，因為你不在那裡顯現，所以不被認為是境。因為『色蘊第一剎那，你雖是感知的對境極微塵』，所以是顯示的極微塵。普遍成立，因為《明義釋》中說：『感官的識之因，是極微塵。』如果它是顯示的極微塵，『因為它不顯現，所以不是感官的行境。』必須是顯示的極微塵。 那麼，這些論典的意圖是什麼呢？《明義釋》和《理智寶藏自釋》的意圖是一致的，所以我將解釋：成為現見色蘊感官的對境的色法，雖然它是由自身的組成微塵積聚而成，但組成的基礎微塵，對於現見色蘊感官的相續，不顯現為產生自相，所以不被認為是它的對境。總而言之，微塵不是在自己的果，也就是現見色蘊感官上，產生自相，所以不被認為是它的對境。而由微塵組成的粗大之物，是產生自相的因，所以被認為是它的對境。如果有緣分，應該像珍愛心臟的精華一樣珍愛它。你再聽，『如果是所取境，那麼微塵也是如此。』從這句話中顯示的微塵，應普遍是微塵，因為如果是這樣，它應是微塵。如果承認，你的造作是……那麼，『鐵水、兔角、牛……』從這句話中顯示的鐵……
【English Translation】 Tsongkhapa: You should be an aggregate of dust particles, because you are an extremely small dust particle. Which of the extremely small dust particle and the substance dust particle are you? You are not the latter. The former is established, because you are composed of dust particles. If the latter is not established, you should be an unparalleled dust particle, because of the non-establishment. If you concede, you should not be an object of apprehension, because of that. It is pervasive, because 'the object of the senses is not an atom.' Listen again, 'The first moment of form, you are the object of sense consciousness, an extremely small dust particle,' from the context of what is directly indicated as an extremely small dust particle, you should be an object of apprehension, because of that. If you concede, you should not be an object of apprehension, because you do not appear there, so you are not considered an object. Because it is 'the object of sense consciousness, an extremely small dust particle,' it is the directly indicated extremely small dust particle. It is pervasive, because in the 'Critique of Objects,' it says: 'The cause of the consciousness of the senses, are indeed subtle dust particles.' If it is the directly indicated extremely small dust particle, 'because it does not appear, it is not the object of the senses.' It must be the directly indicated extremely small dust particle. Then, what is the intention of these scriptures? The intention of the 'Critique of Objects' and the 'Auto-commentary on the Treasury of Logic' are the same, so I will explain: The form that becomes the object of the direct perception of the sense of form, although it arises from the accumulation of its constituent dust particles, the foundational dust particles do not appear to produce their own characteristics to the direct perception of the sense of form in the continuum of perception, so they are not considered its object. In essence, the dust particles do not produce their own characteristics in their own result, which is the direct perception of the sense of form, so they are not considered its object. But the coarse object composed of dust particles is the cause of producing its own characteristics, so it is considered its object. If you have the fortune, you should cherish it like the essence of your heart. Listen again, 'If it is an object of apprehension, then the dust particle is also the same.' From the context of the dust particle indicated in the phrase 'dust particle,' it should be universally a dust particle, because if it is so, it should be a dust particle. If you concede, your fabrication is... Then, 'molten iron, rabbit horns, ox...' From the context of the iron indicated in the phrase 'iron'...
ལྕགས་རྡུལ་ཆོས་ཅན། 2-206 དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། གཞུང་དེའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་ཆུ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་ཆུ་རྡུལ་ཡིན་ན། གཞུང་དེའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་ལྕགས་ ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་ལྕགས་རྡུལ་མིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆུ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་ཆུ་རྡུལ་ཡིན་ན། ལྕགས་རྡུལ་བདུན་འདུས་པའི་རྡུལ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ལྕགས་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་ དངོས་བསྟན་གྱི་ལྕགས་རྡུལ་ཡིན་ན་དེ་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སོར་ཚིགས་ཞེས་བྱ་གོང་བདུན་འགྱུར། །རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ཟེར་ན། ཁྱེད་ཀྱི་མི་འཐད་དེ། གཟུང་ཡུལ་ཡིན་ན། གཟུགས་ཅན་གྱི་ ཆུང་མཐའ་མཐར་ཐུག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། གཟུང་ཡུལ་ཡིན་ན་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པས་ཁྱབ། རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་ན་གཟུགས་ཅན་ཀྱི་ཆུང་མཐའ་མཐར་ཐུག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཕྱི་མ་དེར་ ཐལ། གཟུགས་མིང་དུས་མཐའ་རྡུལ་ཡིག་དང་། །སྐད་ཅིག་ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་ནི། །ཞེས་བཤད་འདུག་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། རྡུལ་ཕྲན་དང་ནི་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་གཟུགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་བཤོག འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་ནི། ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་རྡུལ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མིན་པར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ་ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་ནི་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་བདུན་འདུས་པ་ལས། 2-207 རྡུལ་ཕྲན་དང་ནི་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་རྡུལ་ཕྲན་གཅིག་བྱུང་བ་དེ་འཐད་པའི་ཕྱིར། འདི་ལ་བསྐལ་བར་དཔྱད་ཀྱང་ཁྱོད་ཀྱིས་ལན་ཐེབས་པར་མི་ནུས་སོ། །ཡང་ཉོན་ཅིག ལྕགས་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་ གྱི་ལྕགས་རྡུལ་དེ། ཆུ་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཆུ་རྡུལ་དེ་ལ། བོང་ཚོད་ཆེ་ཆུང་གི་ཁྱད་པར་མེད་པར་དེ་གཉིས་ཀ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཏུ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀ་རྡུལ་དུ་གྲུབ། དེ་གཉིས་ཀ་རགས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་མ་གྲུབ་ནི་མི་གསུང་ལས་ཆེ། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་སྐབས་ཀྱི་ཆུ་རྡུལ་དེ། དེ་སྐབས་ཀྱི་ལྕགས་རྡུལ་ལས་བདུན་འགྱུར་གྱིས་ཆེ་བའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ ན། སོར་ཚིགས་ཞེས་བྱ་གོང་བུར་འགྱུར་ཞེས་པའི་གཞུང་འདི་ལ་སེར་གནང་རིགས་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་གཟུང་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཐོགས་མེད་ཀྱི་གཟུགས་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཟུགས་ཅན་གང་ ཞིག་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཐོགས་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་བསགས་རྡུལ་དུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་སོགས་པ་མཐའ་ཡས་མོད། རེ་ཞིག་ ཞོག དེ་ལྟར་ཡིད་མངོན་གྱི་ལེགས་བཤད་རིགས་པའི་ཐུར་མ་འདི་ནི། བློ་གསར་བུ་དག་ལ་ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཆུ་ཕོ་རྟ་ལོ་ཟླ་བ་བཅུ་པའ
【現代漢語翻譯】 鐵微粒（Chags Rdul，性質）： 原因：因為，不能同意，因為是性質。存在周遍關係，因為如果該論著的字裡行間所說的『水』是指直接指的水微粒，那麼該論著的字裡行間所說的『鐵』就必須是指直接指的鐵微粒；如果『水』是指直接指的水微粒，那麼它一定是七個微粒聚集的微粒；如果『鐵』是指直接指的鐵微粒，那麼它一定不是（七個微粒聚集的微粒）。因為，『指節』被稱為七倍的集合。如果說根本沒有周遍關係，那麼你的說法是不合理的，因為如果是所取境，那麼它一定是色法的最小極限。如果是所取境，那麼它一定是極微。如果是極微，那麼它一定是色法的最小極限。對於後面的理由，因為有『色名時極微塵字，剎那極微塵與』的說法。如果同意，那麼從『微塵與』的語境中直接指的色法來駁斥。如果同意，那麼，該性質，你一定是『極微塵與』的語境中直接指的微塵。因為同意。如果同意，那麼一定不是，因為是性質。周遍關係是，從『極微塵與』的字裡行間，由七個極微聚集而成的， 從『微塵與』直接指的一個微塵產生，這是合理的。即使對此進行長久的研究，你也無法回答。再聽著，『鐵』直接指的鐵微粒，對於『水』直接指的水微粒，在體積大小上沒有差別，因為它們都是相同的極微。因為它們都是微粒組成的，它們都不是粗大的。說理由不成立比不說還要糟糕。不能同意，因為當時的水微粒，比當時的鐵微粒大七倍。如果不成立，那麼就應該批評『指節被稱為集合』的論著。此外，作為所取境的色法，你一定是無礙的色法，因為你是任何一個作為極微的色法。如果同意，那麼一定不是，因為你是有礙的。因為你是聚集的微粒所形成的色蘊。諸如此類，無邊無際。暫時停止。因此，爲了使新學者受益，我寫下了這篇意現的善說理性的投槍。水陽馬年十月。
【English Translation】 Iron particles (Chags Rdul, nature): Reason: Because, it cannot be agreed, because it is a nature. There is pervasion, because if the 'water' mentioned in the lines of that treatise refers directly to water particles, then the 'iron' mentioned in the lines of that treatise must refer directly to iron particles; if 'water' refers directly to water particles, then it must be a particle composed of seven particles; if 'iron' refers directly to iron particles, then it must not be (a particle composed of seven particles). Because, 'knuckle' is called a sevenfold aggregate. If it is said that there is no pervasion at all, then your statement is unreasonable, because if it is an object of apprehension, then it must be the smallest limit of form. If it is an object of apprehension, then it must be an ultimate atom. If it is an ultimate atom, then it must be the smallest limit of form. For the latter reason, because there is the statement 'form name time ultimate atom character, instant minute atom and'. If you agree, then refute with the form nature directly indicated from the context of 'minute atom and'. If you agree, then, that nature, you must be the atom directly indicated in the context of 'minute atom and'. Because you agree. If you agree, then it must not be, because it is a nature. The pervasion is that from the lines of 'minute atom and', composed of seven ultimate atoms, From the 'minute atom and' directly indicated one minute atom arises, this is reasonable. Even if you investigate this for a long time, you will not be able to answer. Listen again, the iron particle directly indicated by 'iron', for the water particle directly indicated by 'water', there is no difference in size, because they are both the same ultimate atoms. Because they are both composed of particles, they are not coarse. Saying that the reason is not established is worse than saying nothing. Cannot agree, because the water particle at that time is seven times larger than the iron particle at that time. If it is not established, then the treatise 'knuckle is called an aggregate' should be criticized. Furthermore, the form nature that has become an object of apprehension, you must be an unobstructed form, because you are any form that is an ultimate atom. If you agree, then it must not be, because you are obstructed. Because you are the form aggregate formed by the accumulated particles. Such things are endless. Stop for now. Therefore, in order to benefit new scholars, I have written this spear of reasoning, a well-spoken expression of direct perception. Water Male Horse Year, October.
ི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་དཔལ་མཉན་ཡོད་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེད་ཚལ་ཆེན་པོར། 2-208 ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་རིགས་པ་སྨྲ་བ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཅེས་བྱ་བས་མགྱོགས་པར་སྦྱར་བ་དགེ་ཞིང་བཀྲ་ཤིས། འདིས་ཀྱང་རྒྱལ་བ་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་པའི་བསྟན་པ་དར་ཞིང་རྒྱས་པར་གྱུར་ཅིག། །།དགེའོ།། །།
【現代漢語翻譯】 在吉祥的十五日，于吉祥的瞻波迦園（Champaka Garden）， 釋迦比丘中的論師，名為龍樹（Nagarjuna）者迅速寫成，善哉吉祥！愿此舉也能使三百萬佛陀的教法興盛廣大！善哉！
【English Translation】 On the auspicious fifteenth day, in the great Champaka Garden (Champaka Garden), May it be virtuous and auspicious that it was quickly written by the Shakya bhikshu, the logician named Nagarjuna (Nagarjuna)! May this also cause the teachings of three million Buddhas to flourish and increase! Good!