masters0205_地道建立.g2.0f

古代薩迦學者教言集KH9ས་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག། 2-713 ༄༅། །ས་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག། ༄། །སྤྱིའི་རྣམ་པར་གཞག་པ། ༄༅། །ས་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་དགོངས་པ་གསལ་བའི་ཉི་འོད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། ཨོཾ་སྭསྟི། ས་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་དགོངས་པ་གསལ་བའི་ཉི་འོད་ཅེས་བྱ་བ། བླ་མ་དང་ལྷག་པའི་ ལྷ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བདེ་ལྡན་གཙུག་གི་ཆུ་ཤེལ་མདངས་ཕྲོག་མཚན་དཔེའི་རི་དྭགས་དང་ལྡན་ཞིང་། །རལ་པའི་ཁུར་བྱུང་ལམ་གསུམ་ཆུ་བོའི་བསིལ་ལས་ཆེས་ལྷག་དྲུག་ཅུའི་དབྱངས། །གསུམ་བརྩེགས་བསྲེག་བྱེད་དྲག་ པོའི་མིག་ལས་ནུས་པའི་མཐུ་ལྡན་མཁྱེན་པའི་ཐུགས། །གང་ལ་རེག་ལྡན་བླ་མ་མཆོག་དང་ལྷའི་ལྷ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གང་གིས་མཁས་ལ་དང་བློའི་ནུས་པ་སྟེར་བྱེད་ཅིང་། །བར་མ་རྣམས་ལའང་ལེགས་ བཤད་མིག་དང་ལྡན་གྱུར་པ། །རྨོངས་པ་རྣམས་ཀྱི་བློའི་མུན་པ་སེལ་བའི་མཆོག །ས་ལམ་རྣམ་གཞག་དགོངས་གསལ་ཉི་འོད་བདག་གིས་བྲི། །འདི་ལ་གསུམ་ཏེ། སྤྱིའི་རྣམ་པར་གཞག་པ། སྐབས་སུ་བབ་པ་ ས་ལམ་ཉིད་བཤད་པ། དེས་གྲུབ་པའི་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་གོ །དང་པོ་ལ་སྤྱིར་གང་ཟག་ནི་རིགས་གསུམ་སྟེ་སྲིད་པ་འདོད་པ་དང་། དེ་དང་བྲལ་བར་འདོད་པ་དང་། དེ་གཉིས་ཀ་མི་འདོད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱང་འཕེན་པ་དང་། ལྟ་བ་ཆད་པའི་མཐའ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་ཏེ། དེ་དག་ནི་ཁམས་གསུམ་ས་དགུ་ལ་ངན་འགྲོའི་ལམ་དང་། བདེ་འགྲོའི་ལམ་གཉིས་ལས། ལྟ་བ་ངན་པའི་འབྲས་བུ་ནི་ངན་འགྲོ་ཉིད་དུ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-714 གཉིས་པ་ནི་མུ་སྟེགས་མཆོག་གཅེར་བུ་བ་དང་། རང་སྡེ་གྲུབ་མཐའ་འོག་མ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཏེ། དེ་དག་ནི་སྲིད་པ་ཟད་པའི་ཐབས། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་འབད་ཀྱང་ལྟ་བ་མ་དག་པས་བདེ་ འགྲོ་ཉིད་ཐོབ་ཀྱི་ངེས་ལེགས་ཐོབ་པ་ནི་མ་ཡིན། ཡང་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་ཐབས་ལ་མཁས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་དང་བྲལ་བས་སྲིད་པ་དང་བྲལ་བར་འདོད་པ་ཡིན་གྱི་སྲིད་ ཞི་གཉིས་ཀྱི་མཐའ་ལ་མི་གནས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ནི། ལྟ་བ་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྲིད་པ་མི་འདོད་པ་དང་། སྤྱོད་པ་ཐབས་མཁས་ཁྱད་པར་ ཅན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བརྩེ་བ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ཡང་གནས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱན་ལས། ཚུལ་རོལ་ཕ་རོལ་མཐའ་ལ་མིན་ཞེས་དང་། ཉིར་ སྣང་ལས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྙིང་བརྩེ་ནི། སྲིད་པ་དགའ་བར་བྱེད་པ་སྟེ། །བློ་ཡི་དེ་ནི་གནས་པ་ཡང་། །བརྐམ་པ་རྗེས་སུ་སེམས་མ་ཡིན། ཞེས་གསུངས་པའོ། །དེ་ལྟར་གང་ཟག་ནི་རིགས་གསུམ་ ལས། དང་པོ་ནི་ཆོས་ལ་དངོས་སུ་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ནི་ཆོས་ལ་འཇུག་པའི་སྒོ་དང་པོ་དད་པ་དང་། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ལ་བསྟེན་ནས་མངོན་མཐོ་དང་། དེའི་སྟེང་དུ་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་ལ་བརྟེན་ནས

【現代漢語翻譯】 古代薩迦學者教言集KH9《道次第論》。 2-713 ༄༅། །道次第論。 ༄། །總的安立。 ༄༅། །名為《道次第論·顯意日光》的著作。 嗡 索斯帝！名為《道次第論·顯意日光》。 向喇嘛和本尊致敬！ 安樂頂髻奪目光彩的水晶，具足妙相好， 髮髻中涌出三道河流，勝過清涼，六十妙音。 三重燃燒的忿怒之眼，具足威力的智慧心。 凡是與之接觸者，向至尊喇嘛和天神之神致敬！ 賜予智者智慧和才能， 對於中等之人，也具備善說之眼。 消除愚昧者心中的黑暗。 我將撰寫《道次第論·顯意日光》。 此論分為三部分：總的安立、正文所說的道次第，以及由此成就的果位的安立。 首先，總的來說，眾生分為三種：希求輪迴者、希求脫離輪迴者，以及不希求二者者。 第一種是：順世外道和持斷見者等。這些人於三界九地中，只有惡趣道和善趣道兩種。由於惡見的果報必定是惡趣。 2-714 第二種是：尼犍子和安住于自宗下部宗義者。這些人雖然努力以戒律來滅盡輪迴，但由於見解不正，只能獲得善趣，無法獲得決定勝。 此外，聲聞和獨覺也因為缺乏善巧方便，雖然希求脫離輪迴，但並非不住于輪迴和寂滅二邊。 第三種是大乘：以證悟無我的智慧不希求輪迴，以善巧方便的菩提心、慈悲等不住于寂滅。如《寶性論》云：『不住輪迴不住寂滅。』《明顯句論》中說：『菩薩的慈悲心，喜悅于輪迴，智慧不住于輪迴。』 如是，眾生分為三種，第一種不是真正進入佛法，第二種和第三種是進入佛法的開端，首先是信心，然後依止善知識，獲得增上生，並在其基礎上依止正確的見解。

【English Translation】 Collection of Instructions from Ancient Sakya Scholars KH9 - The Presentation of Grounds and Paths. 2-713 ༄༅། །The Presentation of Grounds and Paths. ༄། །General Presentation. ༄༅། །The Presentation of Grounds and Paths, called 'Sunlight Illuminating the Intention'. Om Svasti! The Presentation of Grounds and Paths, called 'Sunlight Illuminating the Intention'. I prostrate to the Lama and the Yidam! The crystal of bliss, adorned with the splendor of marks and signs, The three rivers flowing from the matted hair, surpassing coolness, the sixty melodies. The powerful wisdom mind from the three-tiered burning wrathful eye. To the Lama and the God of Gods, I prostrate! Who bestows wisdom and ability upon the wise, And upon the intermediate ones, possesses the eye of good explanation. The supreme dispeller of the darkness of ignorance in the minds of the deluded. I shall write 'Sunlight Illuminating the Intention' on the Presentation of Grounds and Paths. This has three parts: the general presentation, the explanation of the grounds and paths themselves, and the presentation of the resulting fruit. Firstly, in general, beings are of three types: those who desire existence (samsara), those who desire to be free from it, and those who desire neither. The first are the materialists and those who assert nihilistic views, etc. These beings, in the three realms and nine grounds, have only the paths of the lower realms and the paths of the higher realms. Since the result of wrong views is definitely the lower realms. 2-714 The second are the Jains and those who abide in the lower tenets of their own schools. These beings strive for the means to exhaust existence, but because their views are impure, they can only attain higher realms, not definite goodness. Furthermore, the Hearers (Shravakas) and Solitary Buddhas (Pratyekabuddhas) also desire to be free from existence because they lack skillful means, but they do not abide in the extremes of existence and peace. The third is the Great Vehicle (Mahayana): with the wisdom that realizes selflessness, they do not desire existence, and with skillful means, such as the mind of enlightenment, love, and great compassion, they do not abide in nirvana either. As stated in the Ornament (Abhisamayalankara): 'Not in the extreme of discipline, not in the other extreme.' And in the Clear Exposition (Prasannapada): 'The compassion of the Bodhisattva delights in existence, but the wisdom does not abide in existence.' Thus, beings are of three types. The first does not actually enter the Dharma. The second and third are the beginning of entering the Dharma, first with faith, then relying on a virtuous friend to attain higher states, and upon that, relying on the correct view.

་ངེས་ལེགས་བྱང་ཆུབ་གསུམ་༼གཉིས་༽དང་། 2-715 དེའི་སྟེང་དུ། ཐབས་མཁས་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་བརྟེན་ནས་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་ལས། དད་ཅན་ཉིད་ཕྱིར་ཆོས་ལ་བརྟེན། །ཤེས་རབ་ལྡན་ཕྱིར་ཡང་དག་རིག ། འདི་གཉིས་གཙོ་བོ་ཤེས་རབ་སྟེ། །དེ་ཡི་སྔོན་འགྲོ་དད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་། སྦྱིན་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་གཞན་གྱི་དོན། །བཟོད་པ་བརྩོན་འགྲུས་འདི་ཉིད་ཀྱི། །རྟེན་ནམ་ཤེས་རབ་ཐར་པའི་རྒྱུ། །ཐེག་ཆེན་ དོན་ནི་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། ༄། །གང་ལ་སྐྱེ་བའི་རྟེན་བཤད་པ། གཉིས་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་ས་ལམ་ཉིད་བཤད་པ་ལ། གང་ལ་སྐྱེ་བའི་རྟེན། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ས་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་དངོས་བཤད་པ་ གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་ལུས་རྟེན་དང་། སེམས་རྟེན་གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་སྟོབས་ཀྱིས་སྔར་མེད་པའི་གསར་དུ་ངན་སོང་གསུམ་དང་སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་མི་སྐྱེ་སྟེ། རྣམ་སྨིན་གྱི་སྒྲིབ་པ་ཤས་ ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ཟ་མ་དང་མ་ནིང་ལ་ཡང་མི་སྐྱེ་སྟེ། གཉེན་པོ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་སྤྱད་མི་བཟོད་པའི་ཕྱིར། ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ཤས་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པས་མཚམས་ མེད་ལྔ་བྱས་པ་ལ་ཡང་མི་སྐྱེ་ལ། ཁམས་གོང་མ་ལ་དངོས་སུ་མི་སྐྱེ་སྟེ། རྒྱུད་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་གཡེངས་པས་སེམས་ལོང་མེད་པའི་ཕྱིར། སྐྱེས་ཟིན་གནས་པ་ནི་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། 2-716 གཞན་སྟོབས་ཀྱིས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྐྱེ་སྟེ། འཁོར་མོ་འཇིག་གི་ཡུལ་དུ། འཕགས་པ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གིས་ཡི་དྭགས་མང་པོ་བདེན་པ་མཐོང་བ་ལ་བཀོད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། པད་ དཀར་ལས་ཀླུ་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་གིས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཤེར་ཕྱིན་གྱི་མདོ་ལས་ཀྱང་གཟུགས་ན་སྤྱོད་པ་དང་། གཟུགས་མེད་ན་སྤྱོད་པའི་ལྷའི་བུ་མང་པོ་བྱང་ ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་སེམས་རྟེན་ལ། མཐོང་ལམ་ཡན་ཆད་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་སྡོགས། དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཙམ་པོ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས། གཉིས་པ། གསུམ་པ། བཞི་པའི་དངོས་གཞི་སྟེ་བསམ་གཏན་ས་དྲུག་དང་། གཟུགས་མེད་དང་པོ་གསུམ་སྟེ། ཟག་མེད་ས་དགུ་པོ་གང་རུང་ལ་བརྟེན་དགོས་ཏེ། སྤང་བྱ་མཐོང་སྤང་སྤོང་བ་ལ། ཞི་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་སེམས་ གནས་པའི་ཐབས་དགུ་མཐར་ཕྱིན་པ་དང་། ལྷག་མཐོང་ཁྱད་པར་ཅན་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཟུང་དུ་འཇུག་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྤྱོད་འཇུག་ལས། ཞི་གནས་རབ་ཏུ་ལྡན་པའི་ལྷག་མཐོང་གིས། །ཉོན་མོངས་ རྣམ་པར་འཇོམས་པར་ཤེས་བྱས་ནས། །ཐོག་མར་ཞི་གནས་བཙལ་བྱ་དེ་ནས་ནི། །འཇིག་རྟེན་ཆགས་པ་མེད་ལ་མངོན་དགས་འགྲུབ། །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཚོགས་སྦྱོར་ནི་ཐོག་མར་འདོད་པ་དང་གཟུ

【現代漢語翻譯】 決定勝妙菩提三（二）， 在此之上，依靠善巧方便，才能獲得圓滿菩提。如《寶鬘論》所說：『唯信者依於法，具慧者依于正理，此二之中慧為主，彼之先導乃信心。』又說：『佈施、持戒、利他行，忍辱、精進此等之，所依或慧解脫因，大乘之義乃攝略。』 所生之所依 第二，宣說適時的地道本身。分為所生之所依，以及依彼所生之地道體性之真實宣說兩部分。首先，所依分為身所依和心所依兩種。第一種，依靠自力，不會新生於三惡趣和無樂處，因為具有極重的異熟障。也不會生於閹人和不男不女者，因為無法運用各自對治的智慧。由於具有極重的業障，也不會生於造作五無間罪者。也不會直接生於上界，因為相續被禪定的散亂所佔據，沒有空閑。已經出生的則知曉存在於所有這些之中。 依靠他力，也會生於所有這些之中。如《輪涅經》中說，聖觀自在將許多餓鬼安置於證悟真諦之處。又如《白蓮經》中說，兩萬一千龍發起了無上菩提心。又如《般若經》中說，許多色界和無色界的天子也發起了菩提心。第二種，心所依方面，見道以上必須依靠第一禪的近分定、第一禪的根本定（僅此而已）和殊勝者二者、第二禪、第三禪、第四禪的根本定，即六禪地，以及無色界的前三者，即必須依靠九種無漏地中的任何一種。因為在捨棄所斷之見所斷時，必須雙運殊勝的止觀，即圓滿九種心住的方法，以及證悟無我的殊勝勝觀。如《入行論》所說：『以具止觀力，能盡滅煩惱，知已先求止，止由離欲成，世間無散亂，無能成寂止。』。資糧道和加行道最初是欲界和色界。

【English Translation】 Definitely excellent three Bodhis (two), Moreover, one attains perfect enlightenment by relying on skillful means. As stated in the 'Ratnavali': 'Only the faithful rely on the Dharma, the wise rely on right reasoning, among these two, wisdom is the main one, its precursor is faith.' Also: 'Generosity, ethics, benefiting others, patience, diligence, these are the basis or the cause of liberation through wisdom, the meaning of the Great Vehicle is summarized.' The basis of birth Secondly, explaining the actual stages and paths that are relevant. This is divided into the basis of birth, and the actual explanation of the nature of the stages and paths that arise from it. Firstly, the basis is divided into the physical basis and the mental basis. The first, by one's own power, one is not newly born in the three lower realms or in places without joy, because one possesses a great deal of karmic obscuration. One is also not born as a eunuch or hermaphrodite, because one cannot practice the wisdom that individually counteracts them. Because one possesses a great deal of karmic obscuration, one is also not born as one who has committed the five heinous crimes. One is also not directly born in the higher realms, because the continuum is occupied by the distraction of meditative absorption, and there is no space. Those who are already born are known to exist in all of these. By the power of others, one is also born in all of these. As stated in the 'Wheel of Existence Sutra', the noble Avalokiteśvara placed many hungry ghosts in a place where they could see the truth. Also, as stated in the 'White Lotus Sutra', twenty-one thousand nagas generated the supreme mind of enlightenment. Also, as stated in the 'Perfection of Wisdom Sutra', many sons of gods in the form realm and formless realm also generated the mind of enlightenment. Secondly, regarding the mental basis, those above the path of seeing must rely on the access concentration of the first dhyana, the actual basis of the first dhyana (just this) and the two special ones, the second dhyana, the third dhyana, the actual basis of the fourth dhyana, i.e., the six dhyana grounds, and the first three of the formless realm, i.e., one must rely on any of the nine uncontaminated grounds. Because when abandoning what is to be abandoned by seeing, one must unite the special śamatha and vipaśyanā, i.e., perfecting the nine methods of abiding in the mind, and the special vipaśyanā that realizes selflessness. As stated in the 'Bodhicaryāvatāra': 'With the power of śamatha and vipaśyanā, one can completely destroy afflictions, knowing this, first seek śamatha, śamatha is achieved by detachment, in a world without distraction, no one can achieve śamatha.' The paths of accumulation and preparation are initially in the desire realm and the form realm.

གས་ཀྱི་རྟེན་ཁོ་ན་ལ་སྐྱེ་ཡང་བསམ་པ་འདོད་པས་བསྡུས་པ་ལས་ནི་ངེས་པར་ཚོགས་ལམ་སྐྱེ་དགོས་ལ། 2-717 སྦྱོར་ལམ་ནི་འདོད་པ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་སས་བསྡུས་གཉིས་ལ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༄། །ས་ཡི་རྣམ་གཞག། གཉིས་པ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ས་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་དངོས་ལ། ས་ཡི་རྣམ་གཞག་དང་། ལམ་ གྱི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ལ་སའི་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་ངེས་ལེགས་ཀྱི་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་རྟོགས་པ་སའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན། ཉན་ཐོས་ རང་རྒྱལ་གྱི་ས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་དང་བཞི། དང་པོ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ རྟོགས་པ་དེ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། དཀར་པོ་རྣམ་པར་མཐོང་བའི་ས། རིགས་ཀྱི་ས། བརྒྱད་པའི་ས། མཐོང་བའི་ས། སྲབ་པའི་ས། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ས། བྱས་ པ་རྟོགས་པའི་ས། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་དང་བརྒྱད་དེ། རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་ལས། ཇི་ལྟར་ཉན་ཐོས་ཐེག་པ་ལས། །ཉན་ཐོས་ས་ནི་བརྒྱད་བཤད་པ། །དེ་བཞིན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལའང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་ས་བཅུ་བསྟན། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བརྒྱད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་རིམ་བཞིན། བསམ་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་གནས་སྐབས་ཉན་ཐོས་སུ་རིགས་ངེས་པའི་ཉན་ཐོས་ཚོགས་ལམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ། 2-718 དང་པོའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གནས་སྐབས་ཉན་ཐོས་སུ་རིགས་ངེས་པའི་ཉན་ཐོས་སྦྱོར་ལམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་གཉིས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་ བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་གསུམ་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་བཞི་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་པའི་ཡོན་ཏན་ གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་ལྔ་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་དྲུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པའི་ཡོན་ ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་བདུན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ། ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ། ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་ པ་དེ་བརྒྱད་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། འོ་ན་ཉན་ཐོས་ལ་ས་བརྒྱད་ཀྱིས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་དེ། ངེས་པར་འབྲས་གནས་གསུམ་པོ་གང་རུང་གི་རྟོགས་པར་ངེས་སམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ མ་ངེས་ཏེ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་དང་། དེའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པས་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་དེ་ལ། དེ་གཉི

【現代漢語翻譯】 即使僅僅生起于加行道的所依，也必須生起由意樂所攝持的資糧道； 要知道，加行道可以生起于欲界和色界所攝持的二者。 第二，依靠上述所生的地道之分類，實際上包括地的分類和道的分類兩部分。首先是地的分類，包括地的定義和分類兩部分。首先是定義：作為功德所依的、由決定勝的道所攝持的證悟，是地的定義。分類有：聲聞地、緣覺地、菩薩地和佛地四種。第一種（聲聞地）又包括定義和分類兩部分。首先是定義：作為聲聞功德所依的聲聞證悟，是聲聞地的定義。第二是分類：包括白凈現觀地、種姓地、第八地、見地、薄地、離欲地、作證地、聲聞地等八種。如《寶鬘論》中所說：『如是聲聞乘中說，聲聞地有八種，如是于大乘中，亦說菩薩有十地。』 這八種地的定義依次是：以意樂的力量，暫時決定種姓為聲聞的聲聞資糧道者的功德所依之證悟，是第一地的定義。暫時決定種姓為聲聞的聲聞加行道者的功德所依之證悟，是第二地的定義。入流果的功德所依之證悟，是第三地的定義。安住于入流果位的補特伽羅的功德所依之證悟，是第四地的定義。一來果的安住果位補特伽羅的功德所依之證悟，是第五地的定義。不還果的安住果位補特伽羅的功德所依之證悟，是第六地的定義。聲聞阿羅漢的功德所依之證悟，是第七地的定義。一來向、不還向、聲聞阿羅漢向三者任何一個的功德所依之證悟，是第八地的定義。那麼，以八地來區分的聲聞地，是否一定是安住於三果位中的任何一個果位的證悟呢？並非如此，因為有先已離欲的一來向，以及彼之不還向，故不一定。因此，聲聞地中，這二者……

【English Translation】 Even if it only arises from the basis of the application path, it is necessary to generate the accumulation path, which is gathered by the intention of desire; It should be known that the application path can arise from both desire and the form realm. Second, the actual classification of grounds and paths that arise based on the above includes two parts: the classification of grounds and the classification of paths. First, the classification of grounds includes two parts: the definition of grounds and the types of grounds. First is the definition: the realization gathered by the definitive goodness path, which serves as the basis for qualities, is the definition of a ground. The types are: the ground of Hearers (Śrāvaka), the ground of Solitary Realizers (Pratyekabuddha), the ground of Bodhisattvas, and the ground of Buddhas. The first (Hearer ground) also includes two parts: definition and types. First is the definition: the Hearer realization that serves as the basis for the qualities of Hearers is the definition of the Hearer ground. Second is the classification: it includes the Ground of White Aspect Vision, the Lineage Ground, the Eighth Ground, the Seeing Ground, the Thin Ground, the Ground of Freedom from Desire, the Ground of Accomplished Realization, and the Hearer Ground, totaling eight. As stated in the 'Precious Garland': 'As in the Hearer Vehicle, it is said that there are eight Hearer grounds, similarly, in the Great Vehicle, ten Bodhisattva grounds are taught.' The definitions of these eight grounds are, in order: the realization that serves as the basis for the qualities of a Hearer on the accumulation path, who is temporarily determined to be of the Hearer lineage by the power of intention, is the definition of the first ground. The realization that serves as the basis for the qualities of a Hearer on the application path, who is temporarily determined to be of the Hearer lineage, is the definition of the second ground. The realization that serves as the basis for the qualities of one who has entered the stream, is the definition of the third ground. The realization that serves as the basis for the qualities of a person abiding in the fruit of stream-entry, is the definition of the fourth ground. The realization that serves as the basis for the qualities of a person abiding in the fruit of once-return, is the definition of the fifth ground. The realization that serves as the basis for the qualities of a person abiding in the fruit of non-return, is the definition of the sixth ground. The realization that serves as the basis for the qualities of a Hearer Arhat, is the definition of the seventh ground. The realization that serves as the basis for the qualities of any of the three: one who has entered once-return, one who has entered non-return, or one who has entered Hearer Arhatship, is the definition of the eighth ground. So, is the Hearer ground, which is divided by the eight grounds, necessarily the realization of abiding in any of the three fruits? It is not necessarily so, because of the once-returner who has previously abandoned desire, and the non-returner of that, it is not certain. Therefore, in the Hearer ground, these two...

ས་དང་། རིམ་གྱིས་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་དང་། 2-719 ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་དང་གསུམ་གྱི་རྟོགས་པ་ནི་རིམ་བཞིན་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ། ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ། དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་གསུམ་གྱི་རྟོགས་ པ་ཡིན་པས། རིམ་གྱིས་པའི་ཞུགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྟོགས་པ་དང་། ཅིག་ཅར་བའི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་རྟོགས་པ་ནི། ཅིག་ཅར་བའི་དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པའི་རྟོགས་པ་ཡིན་པས། ཅིག་ཅར་ བའི་རྟོགས་པ་སྟེ། མདོར་ན་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་དང་། རིམ་གྱིས་པ། ཅིག་ཅར་བ་གསུམ་གའི་རྟོགས་པ་ཡོད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གང་དག་ཉན་ཐོས་ཞུགས་པའམ། ཞུགས་པ་༼ཞུགས་པ་ཁོ་ན་༽ཡིན་ན། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་ལ་ནི། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་དང་། དེའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་གཉིས་ནི། །ཞུགས་པ་དང་འབྲས་གནས་གང་རུང་ཡིན་པར་ ཐལ། རིམ་བཞིན་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཞུགས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཞུགས་གནས་གང་རུང་གང་ཞིག འབྲས་གནས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་ པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཞུགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་པར་ཐལ། ཞུགས་གནས་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་འབྲས་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་འདི་ལྟ་བུའི་མ་དཔྱད་པའི་གྲུབ་མཐའ་ལ་འཇུག་པར་མི་བྱ་སྟེ། 2-720 རྩིབ་མ་ཆག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ། གཉིས་པ་ལ། བསེ་རུ་ ལྟ་བུའི་ས་དང་། ཚོགས་སྤྱོད་ཀྱི་ས་གཉིས། མཚན་ཉིད་རིམ་བཞིན། བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དང་། ཚོགས་ན་སྤྱོད་པའི་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པའོ། །གསུམ་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་ལ། སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་དང་། སོ་སོའི་རང་བཞིན་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ། ས་ཡི་མཚན་ཉིད། ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་ པར། འགྲུབ་པའི་དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་དང་། །སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཟུང་དུ་ཆུད་པའི་སྒོ་ནས་རང་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་བྱང་སེམས་འཕགས་པའི་ ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་དང་། རྟོགས་པའི་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ལ་གནས་པའི་སྲས་ཕྱི་མ་སྐྱེད་པའི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སའི་མཚན་ཉིད། འོ་ན་མོས་པས་སྤྱོད་པའི་སས་མ་ངེས་ སོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་མོས་པས་སྤྱོད་པའི་ས་དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་དང་པོ་ཡིན་པར་ཐལ།

【現代漢語翻譯】 以及，漸次道的須陀洹果位（Sotāpanna，梵文，Srotāpanna，Srota-āpanna，入流者）的特殊證悟， 斯陀含果位（Sakadāgāmin，梵文，Sakṛdāgāmin，Sakṛd-āgāmin，一來者）的特殊證悟，和阿那含果位（Anāgāmin，梵文，Anāgāmin，Anāgāmin，不還者）的特殊證悟這三種證悟，是依次斯陀洹向（Sotāpattimagga，梵文，Srotāpattimārga，Srota-āpatti-mārga，入流道）的證悟，斯陀含向（Sakadāgāmimagga，梵文，Sakṛdāgāmimārga，Sakṛd-āgāmi-mārga，一來道）的證悟，阿羅漢向（Arhat，梵文，Arhan，Arhat，應供）的證悟。因此，漸次道的入流道的證悟，和頓悟道的須陀洹果位的特殊證悟，是頓悟道的阿羅漢向的證悟。所以是頓悟道的證悟。總之，應知有離貪慾先行的，漸次道的，頓悟道的三種證悟。 如果有人說：『凡是聲聞乘的入流道，都是入流道。』 那麼對於這些人，離貪慾先行的斯陀含向，和阿那含向這兩種，應是道或果位中的任何一個，因為是漸次道的斯陀含向和阿那含向的緣故。如果承認，那麼應是道，因為是道位中的任何一個，而不是果位的緣故。如果承認，那麼應是入流道，因為是道的緣故。如果后一個理由不成立，那麼應獲得十六諦的證悟，因為是入流道二者的果位。因此，不應進入這種未經考察的宗派， 因為肋骨會折斷的緣故！第二，關於獨覺（Pratyekabuddha，梵文，Pratyekabuddha，Pratyeka-buddha，緣覺）地，也有體性和分類兩種。第一是：獨覺的功德所依之證悟。第二分為：犀角（Khaḍgaviṣāṇa，梵文，Khaḍgaviṣāṇa，Khaḍga-viṣāṇa，犀牛角）喻地和集聚行地兩種。體性依次是：犀角喻的獨覺的功德所依之證悟，和集聚中修行的獨覺的功德所依之證悟。 第三，關於菩薩（Bodhisattva，梵文，Bodhisattva，Bodhi-sattva，覺有情）地，分為總的建立和各自的自性廣說兩種。第一種又分為：地的體性，功德的差別，成就的時間的差別三種。第一是：以無緣大慈悲（Mahākaruṇā，梵文，Mahākaruṇā，Mahā-karuṇā，大悲）和證悟空性（Śūnyatā，梵文，Śūnyatā，Shunyata，空性）的智慧雙運的方式，作為自相續所具有的聖者菩薩的功德之所依，以及作為安住于證悟的后一相續，生起后一佛子的所依之證悟，這就是菩薩地的體性。如果有人問：『那麼，信行地（Adhimukticaryābhūmi，梵文，Adhimukticaryābhūmi，Adhimukti-carya-bhūmi，勝解行地）不一定是嗎？』 答：不是，因為那不是菩薩地的緣故。例如，信行地是聲聞乘的第一個地，這是可以成立的。

【English Translation】 And, the special realization of the Sotāpanna (Sotāpanna, Sanskrit, Srotāpanna, Srota-āpanna, 'stream-enterer') fruit of the gradual path, the special realization of the Sakadāgāmin (Sakadāgāmin, Sanskrit, Sakṛdāgāmin, Sakṛd-āgāmin, 'once-returner') fruit, and the special realization of the Anāgāmin (Anāgāmin, Sanskrit, Anāgāmin, Anāgāmin, 'non-returner') fruit. These three realizations are successively the realization of the Sotāpattimagga (Sotāpattimagga, Sanskrit, Srotāpattimārga, Srota-āpatti-mārga, 'stream-entry path'), the Sakadāgāmimagga (Sakadāgāmimagga, Sanskrit, Sakṛdāgāmimārga, Sakṛd-āgāmi-mārga, 'once-returning path'), and the Arhat (Arhat, Sanskrit, Arhan, Arhat, 'worthy one') path. Therefore, the realization of the stream-entry path of the gradual path, and the special realization of the Sotāpanna fruit of the sudden path, is the realization of the Arhat path of the sudden path. So it is the realization of the sudden path. In short, it should be known that there are three realizations: those preceded by detachment, the gradual path, and the sudden path. If someone says: 'All Śrāvaka (Śrāvaka, Sanskrit, Śrāvaka, Shravaka, 'hearer') paths of stream-entry are stream-entry paths,' then for these people, the Sakadāgāmin path and the Anāgāmin path preceded by detachment should be either the path or the fruit, because they are the Sakadāgāmin path and the Anāgāmin path of the gradual path. If you admit that, then it should be the path, because it is any one of the path positions, not the fruit position. If you admit that, then it should be the stream-entry path, because it is the path. If the latter reason is not established, then the realization of the sixteen truths should be attained, because it is the fruit of the two stream-entry paths. Therefore, one should not enter such an unexamined tenet, because the ribs will be broken! Second, regarding the Pratyekabuddha (Pratyekabuddha, Sanskrit, Pratyekabuddha, Pratyeka-buddha, 'solitary buddha') ground, there are also two: the nature and the classification. The first is: the realization that is the basis of the qualities of the Pratyekabuddha. The second is divided into two: the Khaḍgaviṣāṇa (Khaḍgaviṣāṇa, Sanskrit, Khaḍgaviṣāṇa, Khaḍga-viṣāṇa, 'rhinoceros horn')-like ground and the Saṃghasevana (Saṃghasevana, Sanskrit, Saṃghasevana, Samgha-sevana, 'community practice') ground. The natures are successively: the realization that is the basis of the qualities of the Pratyekabuddha like the rhinoceros horn, and the realization that is the basis of the qualities of the Pratyekabuddha who practices in the Saṃgha. Third, regarding the Bodhisattva (Bodhisattva, Sanskrit, Bodhisattva, Bodhi-sattva, 'enlightenment being') ground, it is divided into two: the general establishment and the detailed explanation of the respective natures. The first is divided into three: the nature of the ground, the difference of qualities, and the difference of the time of accomplishment. The first is: the realization that is the basis of the qualities of the noble Bodhisattva possessed by one's own mind-stream, through the union of great compassion (Mahākaruṇā, Sanskrit, Mahākaruṇā, Mahā-karuṇā, 'great compassion') without object and the wisdom that realizes emptiness (Śūnyatā, Sanskrit, Śūnyatā, Shunyata, 'emptiness'), and the realization that is the basis for abiding in the later continuum of realization, giving rise to the later Buddha-child, that is the nature of the Bodhisattva ground. If someone asks: 'Then, is the Adhimukticaryābhūmi (Adhimukticaryābhūmi, Sanskrit, Adhimukticaryābhūmi, Adhimukti-carya-bhūmi, 'ground of conduct of conviction') not necessarily so?' Answer: No, because that is not the Bodhisattva ground. For example, the Adhimukticaryābhūmi is the first ground of the Śrāvaka, which can be established.

ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-721 རྟགས་ཁྱབ་སྒྲིགས་མཚམས་དང་བཅས་པ་ཁས། འདོད་ན། བརྒྱད་པའི་ས་དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་གསུམ་པ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མིན་པར་ཐལ། ས་བརྒྱད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་དེ་ལ་བཅུ་གཅིག་ཏུ་ཡོད་པར་ཐལ། །མོས་པས་སྤྱོད་པའི་ས་དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མོས་པས་སྤྱོད་པའི་ས་དེ་དང་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། ཁོ་ན་རེ། ས་བཅུ་པ་དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་མིན་པར་ཐལ། དེ་འབྲས་བུའི་ས་ཡིན་གྱི། རྒྱུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་མིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་ན། འོ་ན། བྱས་པ་ རྟོགས་པའི་ས་དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་མིན་པར་ཐལ། དེ་སཾ་ཞུགས་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གི་རྟོགས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་སྟེ། བྱས་པ་རྟོགས་པའི་ས་དེ། ས་བརྒྱད་ཀྱིས་ཟླས་ ཕྱེ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་མིན་ཅིང་། ཐེག་པ་གསུམ་གྱིས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་ན། འོ་ན། གོང་མ་ལ་ཡང་མ་ཁྱབ་སྟེ། ས་བཅུ་པ་དེ་རྒྱུ་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་དང་། འབྲས་བུའི་ས་གཉིས་ཀྱིས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་མིན་ཅིང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་བཅུས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་ལས། 2-722 དེ་བཞིན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལའང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་བཅུའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་ལ། བསླབ་པ་གསུམ་སྦྱོང་བའི་ཁྱད་པར། ཟག་མེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་སྦྱོང་ བའི་ཁྱད་པར། ཕར་ཕྱིན་ལྷག་པའི་ཁྱད་པར། མཉམ་གཞག་ཏུ་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ངེས་ཤེས་འདྲེན་པའི་ཁྱད་པར། རྣམ་སྨིན་གྱི་སྐྱེ་བ་འཛིན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར། ཡོངས་སྦྱོང་གི་ ཆོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་བདུན་ལས། དང་པོ་ནི། ས་དང་པོར་བསླབ་པ་གསུམ་གྱི་རྟེན་བྱེད་པ་དང་། གཉིས་པ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་གཙོ་བོར་སྦྱོང་། གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། ལྔ་པ་ དང་གསུམ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བསླབ་པ་གཙོ་བོར་སྦྱོང་། དྲུག་པ་ནས་བཅུ་པའི་བར་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་གཙོ་བོར་སྦྱོང་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། ས་དང་པོ་ལ་ཕུང་པོ་ལྔ་ཆར་གྱི་ རྟེན་བྱེད་པ་དང་། གཉིས་པ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་སྦྱོང་། གསུམ་པ་བཞི་པ་ལྔ་པ་གསུམ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཕུང་པོ་སྦྱོང་། དྲུག་པ་དང་བདུན་པ་གཉིས་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕུང་པོ་ སྦྱོང་། བརྒྱད་པ་ནས་བཅུ་པའི་བར་ལ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཕུང་པོ་དང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པའི་ཕུང་པོ་སྦྱོང་བའོ། །གསུམ་པ་ནི། དབུས་མཐའ་ལས། སྦྱིན་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་བཟོད་བརྩོན་འགྲུས། ། 2-723 བསམ་གཏན་དང་ནི་ཤེས་རབ

【現代漢語翻譯】 因為大乘的見道是菩薩的初地。 2-721 承認具有能遍和周遍的界限。如果這樣認為，那麼第八地應是聲聞的第三地，因為你這樣認為。如果這樣認為，那麼就不應是，因為它（第八地）是（菩薩）地。此外， 菩薩的地應有十一個，因為勝解行地是菩薩的地。如果這樣認為，那麼勝解行地應是第一地， 因為你這樣認為。如果有人說：『第十地不應是菩薩的地，因為它是果地，而不是因菩薩的地。』那麼，如果這樣， 作證地不應是聲聞的地，因為它不是后三位入流果的證悟。』這不遍及，因為作證地不是由八地所分的聲聞地，而是由三乘所分的聲聞地。』如果這樣說，那麼，對上面也不遍及，因為第十地不是由因菩薩地和果地二者所分的菩薩地，而是由菩薩十地所分的菩薩地。如《寶鬘論》所說： 2-722 『同樣，在大乘中，有菩薩的十地。』因此。 第二，在功德的差別上，有修學三學的差別、修學無漏五蘊的差別、殊勝波羅蜜多的差別、在等持中證悟法性的差別、在後得位中引導定解的差別、受持異熟果報的生起方式的差別、以及清凈之法的差別等七種。其中第一種是：第一地是三學的所依，第二地主要修學戒學，第三、第四和第五地主要修學定學，第六地到第十地主要修學慧學。 第二種是：第一地是五蘊的所依，第二地修學戒蘊，第三、第四、第五地修學定蘊，第六地和第七地修學慧蘊，第八地到第十地修學解脫蘊和解脫知見蘊。 第三種是：如《中邊分別論》所說：『佈施與戒律，忍辱與精進， 2-723 禪定以及智慧，』

【English Translation】 Because the Path of Seeing in the Mahayana is the first Bhumi (stage, level) of a Bodhisattva (enlightenment being). 2-721 Acknowledging the pervasion along with its boundaries. If asserted, then the eighth Bhumi should be the third Bhumi of a Shravaka (hearer, disciple), because it is asserted. If asserted, then it should not be, because it is the eighth Bhumi. Furthermore, The Bhumi of a Bodhisattva should be eleven, because the Adhimukticarya-bhumi (stage of conduct through conviction) is the Bhumi of a Bodhisattva. If asserted, then the Adhimukticarya-bhumi should be the first, Because it is asserted. If one says: 'The tenth Bhumi should not be the Bhumi of a Bodhisattva, because it is the Fruition Bhumi, not the causal Bhumi of a Bodhisattva,' then, if so, The Krta-anuvipashyana-bhumi (stage of realized action) should not be the Bhumi of a Shravaka, because it is not the realization of any of the latter three entering-the-stream fruits. This is not pervasive, because the Krta-anuvipashyana-bhumi is not the Shravaka Bhumi divided by the eight Bhumis, but the Shravaka Bhumi divided by the three vehicles.' If said so, then, it is not pervasive to the former either, because the tenth Bhumi is not the Bodhisattva Bhumi divided by the causal Bodhisattva Bhumi and the Fruition Bhumi, but the Bodhisattva Bhumi divided by the ten Bodhisattva Bhumis. As the Ratnavali (Precious Garland) says: 2-722 'Likewise, in the Great Vehicle, there are ten Bodhisattva Bhumis.' Therefore. Secondly, regarding the distinctions of qualities, there are seven: the distinction of training in the three trainings, the distinction of training in the five uncontaminated aggregates, the distinction of surpassing Paramitas (perfections), the distinction of realizing Dharmata (the nature of reality) in Samahita (meditative equipoise), the distinction of leading to certainty in post-meditation, the distinction of how to take rebirth as Vipaka (karmic result), and the distinction of completely purifying Dharmas (phenomena). The first of these is: the first Bhumi serves as the basis for the three trainings, and in the second Bhumi, the training in morality is mainly practiced. In the third, fourth, and fifth Bhumis, the training in Samadhi (concentration) is mainly practiced. From the sixth to the tenth Bhumis, the training in Prajna (wisdom) is mainly practiced. The second is: the first Bhumi serves as the basis for all five aggregates, and in the second Bhumi, the aggregate of morality is trained. In the third, fourth, and fifth Bhumis, the aggregate of Samadhi is trained. In the sixth and seventh Bhumis, the aggregate of Prajna is trained. From the eighth to the tenth Bhumis, the aggregate of Vimukti (liberation) and the aggregate of Vimukti-jnana-darshana (knowledge and vision of liberation) are trained. The third is: As the Madhyantavibhaga (Distinction Between the Middle and Extremes) says: 'Giving and morality, patience and diligence, 2-723 Dhyana (meditation) as well as wisdom,'

་ཐབས། །སྨོན་ལམ་སྟོབས་དང་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །འདི་རྣམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བཅུར་འདོད། ཁྱད་པར་ཅན་དང་ཁྱད་མེད་ནི། །ས་བཅུ་དག་ལ་རིམ་ཤེས་བྱ། ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །བཞི་ པ་ནི། ས་བཅུ་ལ་རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་ཆོས་ཉིད་མཐོང་བ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དེ། ཆོས་ཉིད་ཆ་ཤེས་མེད་པ་ལ་མཐོང་མ་མཐོང་གི་ཆ་གཉིས་མེད་པའི་ཕྱིར། གློ་བུར་དྲི་བྲལ་གྱི་ ཆོས་ཉིད་མཐོང་བ་ལ་ནི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། ས་རེ་རེ་ལ་གློ་བུར་དྲི་དྲལ་གྱི་ཆོས་ཉིད་གསར་མཐོང་རེ་རེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མདོ་ལས། སྤྲིན་མཐོང་མཁའ་ལ་ཉི་བཞིན་འདིར་ཁྱོད་ཕྱོགས་གཅིག་ བློ་གྲོས་ཅན། །བློ་མིག་དག་པའི་འཕགས་མཆོག་གིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཐོང་མ་ལགས། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཁྱོད་ཆོས་སྐུ་མཐའ་ཡས་གང་དག་རབ་ཞི་བ། ཤེས་བྱ་མཐའ་མེད་མཁའ་དབྱིངས་ཁྱབ་པ་དེ་དག་གིས་ ཀུན་མཐོང་། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ལྔ་པ་ནི། དབུས་མཐའ་ལས། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དོན་མཆོག་གི་དོན། །རྒྱུ་མཐུན་དོན་གྱི་མཆོག་ཉིད་དང་། །ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་དོན་དང་། །རྒྱུད་རྣམས་ཐ་དད་མེད་དོན་ དང་། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །དྲུག་པ་ནི་ས་དང་པོ་ལ་འཛམ་བུ་གླིང་གི་རྒྱལ་པོ། གཉིས་པ་ལ་གླིང་བཞིའི་རྒྱལ་པོ། གསུམ་པ་ལ་བརྒྱ་སྦྱིན། བཞི་པ་ལ་འཐབ་བྲལ་གྱི་རྒྱལ་པོ། 2-724 ལྔ་པ་ལ་དགའ་ལྡན་གྱི་རྒྱལ་པོ། དྲུག་པ་ལ་འཕྲུལ་དགའི་རྒྱལ་པོ། བདུན་པ་ལ་གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ། བརྒྱད་པ་ལ་སྟོང་གི་བདག་པོ་ཚངས་པ། དགུ་པ་ལ་སྟོང་གསུམ་གྱི་ བདག་པོ་ཚངས་ཆེན། བཅུ་པ་ལ་འོག་མིན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ལྷའི་བུ་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ་རྣམས་སུ་སྐྱེ་བ་འཛིན་པར་ས་བཅུ་པ་དང་། རིན་ཆེན་འཕྲེང་བར་བཤད་དོ། །བདུན་པ་ནི། དང་བཅུ་གཉིས་ བརྒྱད་གསུམ་པ་ལྔ། །བཞི་བཅུ་ལྔ་བཅུ་དྲུག་ཅུ་གཉིས། །བདུན་པ་ཉི་ཤུ་བརྒྱད་པ་བརྒྱད། །དགུ་པ་ལ་ནི་བཅུ་གཉིས་ཏེ། །ཀུན་སྡོམ་དགུ་བཅུ་གོ་ལྔའོ། །གསུམ་པ་འགྲུབ་པའི་དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ། གང་ཟག་དབང་པོ་རྣོན་པོས་ནི། མོས་སྤྱོད་ལ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གཅིག མ་དག་ས་བདུན་ལ་གྲངས་མེད་གཅིག དག་པ་ས་གསུམ་ལ་གྲངས་མེད་གཅིག་སྟེ། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དགོས་སོ། །མཛོད་ ལས། དེ་གྲངས་མེད་གསུམ་ལ་སངས་རྒྱས། ཞེས་དང་། རིགས་གཏེར་ལས། གྲངས་མེད་གསུམ་གྱིས་དེ་མཐར་ཕྱིན། །ཞེས་དང་། སྡོམ་གསུམ་ལས། །དེ་ཡིས་ཇི་ལྟར་མྱུར་ན་ཡང་། །གྲངས་མེད་གསུམ་གྱིས་དཀའ་སྤྱོད་དགོས། །ཞེས་ གསུངས་པས་སོ། །དབང་པོ་འབྲིང་པོས་ནི། མོས་སྤྱོད་ལ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་དྲུག ས་བཅུ་པོ་རེ་རེ་ལ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་གསུམ་སྟེ། སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་དགོས་པར་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་པ་དང་། 2-725 སློབ་དཔོན་གྱིས་འགྲེལ་ཆེན་ལས་བཤད་དོ། །དབང་པོ་རྟུལ་པོ་ལ་ནི་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད

【現代漢語翻譯】 方法。願力與智慧，這些被認為是十度波羅蜜多。有差別與無差別，應依次瞭解十地。 第四，在十地上，見到自性清凈的法性沒有差別，因為對於法性沒有部分了解，所以沒有見與不見的兩種情況。而見到遠離客塵的法性則有差別，因為每一地都有新見的遠離客塵的法性。 經中說：『如雲中見日，智者汝於此方。清凈慧眼的聖者亦未盡見。世尊，您那無邊寂靜的法身，遍佈無盡虛空的所知，能盡見一切。』 第五，《中邊分別論》中說：『普遍利益眾生的最勝義，同因之義的最勝性，無執持之義，以及諸續流無差別之義。』 第六，初地轉生為贍部洲的國王，二地轉生為四大洲的國王，三地轉生為帝釋天，四地轉生為夜摩天王，五地轉生為兜率天王，六地轉生為化樂天王，七地轉生為他化自在天王，八地轉生為大梵天，九地轉生為三千大千世界之主大梵天，十地轉生為色究竟天之主大自在天。這是《十地經》和《寶鬘論》中所說的。 第七，一、十、二、八、三、五，四、十、五、十、六、十、二，七、二十、八、八，九、十二，總計九十五。在成就的時間差別上， 對於根器敏銳者，在勝解行地需一個無數劫，在七清凈地需一個無數劫，在三清凈地需一個無數劫，總共需要三個無數劫。《俱舍論》中說：『彼於三無數劫成佛。』《寶性論》中說：『三無數劫彼至究竟。』《三戒論》中說：『即使如何迅速，亦需三無數劫之苦行。』 對於根器中等者，在勝解行地需六個無數劫，每一地需三個無數劫，總共需要三十六個無數劫。這是世親在《經莊嚴論》的註釋和導師在《大疏》中所說的。 對於根器遲鈍者，則需要無數劫。

【English Translation】 method. The power of aspiration and wisdom, these are considered the ten perfections. Difference and non-difference should be understood sequentially on the ten grounds. Fourth, on the ten grounds, there is no difference in seeing the nature of self-purified Dharmata (法性，Dharmatā，法性，nature of reality), because there is no partial understanding of Dharmata, so there are no two aspects of seeing and not seeing. However, there is a difference in seeing the nature of freedom from adventitious stains, because each ground has a newly seen nature of freedom from adventitious stains. As it says in the sutra: 'Like seeing the sun in the clouds, you, the wise one, in this direction. Even the noble ones with pure eyes of wisdom have not seen everything. Blessed One, those infinite Dharmakayas (法身，Dharmakāya，法身，body of truth) of yours that are completely pacified, those that pervade the endless space of knowable objects, see everything.' Fifth, as it says in the Madhyāntavibhāga (中邊分別論，Madhyāntavibhāga，中邊分別論，Distinguishing the Middle from the Extremes): 'The supreme meaning of universally benefiting beings, the supreme nature of the meaning of the common cause, the meaning of non-grasping, and the meaning of non-difference in the streams.' Sixth, on the first ground, one is born as the king of Jambudvipa (贍部洲，Jambudvīpa，贍部洲，Jambudvipa); on the second ground, as the king of the four continents; on the third ground, as Indra (帝釋天，Indra，帝釋天，Indra); on the fourth ground, as the king of Yama (夜摩天王，Yāma，夜摩天王，Yama); on the fifth ground, as the king of Tushita (兜率天王，Tuṣita，兜率天王，Tushita); on the sixth ground, as the king of Nirmanarati (化樂天王，Nirmāṇarati，化樂天王，Nirmanarati); on the seventh ground, as the king of Paranirmitavasavarti (他化自在天王，Paranirmitavaśavarti，他化自在天王，Paranirmitavasavarti); on the eighth ground, as Brahma (大梵天，Brahmā，大梵天，Brahma), the lord of a thousand; on the ninth ground, as Mahabrahma (大梵天，Mahābrahmā，大梵天，Mahabrahma), the lord of the three thousand great thousands; on the tenth ground, as the great powerful son of the gods, the king of Akanishta (色究竟天，Akaniṣṭha，色究竟天，Akanishta). This is what is said in the Dashabhumika Sutra (十地經，Daśabhūmika Sūtra，十地經，Ten Grounds Sutra) and the Ratnavali (寶鬘論，Ratnāvalī，寶鬘論，Precious Garland). Seventh, one, ten, two, eight, three, five, four, ten, five, ten, six, ten, two, seven, twenty, eight, eight, nine, twelve, totaling ninety-five. Regarding the differences in the time of accomplishment, For those with sharp faculties, one asamkhyeya-kalpa (無數劫，asaṃkhyeya-kalpa，阿僧祇劫，incalculable eon) is needed on the stage of adhimukti-carya (勝解行地，adhimukti-carya，勝解行地，stage of aspirational conduct), one asamkhyeya-kalpa on the seven pure grounds, and one asamkhyeya-kalpa on the three pure grounds, totaling three asamkhyeya-kalpas. As it says in the Abhidharmakosha (俱舍論，Abhidharmakośa，俱舍論，Treasury of Knowledge): 'He becomes a Buddha in three asamkhyeya-kalpas.' As it says in the Uttaratantra (寶性論，Uttaratantra，寶性論，Sublime Continuum): 'In three asamkhyeya-kalpas, he reaches the end.' As it says in the Trisamvara (三戒論，Triśamvara，三戒論，Three Vows): 'Even if it is how quick, one needs the asceticism of three asamkhyeya-kalpas.' For those with medium faculties, six asamkhyeya-kalpas are needed on the stage of adhimukti-carya, and three asamkhyeya-kalpas on each of the ten grounds, totaling thirty-six. This is what Vasubandhu (世親，Vasubandhu，世親，Vasubandhu) said in the commentary on the Sutra-alamkara (經莊嚴論，Sūtrālaṃkāra，經莊嚴論，Ornament of the Sutras) and the teacher in the Great Commentary. For those with dull faculties, countless kalpas are needed.

་པའི་ཡང་གྲངས་མེད་པ་དགོས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་སོ་སོའི་རང་བཞིན་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། ས་ བཅུ་པོ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་དང་། སྐྱེ་བའི་ཚུལ་དང་། སྒྲ་བཤད་པ་དང་བཞི་བཞིར་ཤེས་པར་བྱ་བ་ལ། ས་དང་པོའི་མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་སྦྱིན་པའི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་སེམས་མཐོང་ལམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་ལ་དབྱེ་ན། ཆོས་ཉིད་ལ་རྩེ་ གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དང་། ཀུན་རྫོབ་ལ་མཉམ་པར་གཞག་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་གཉིས། དེའི་དང་པོ་ལ་ཡང་། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ལྟ་བུ་བར་ཆད་མེད་ལམ། ཆོས་ཤེས་ ལྟ་བུ་རྣམ་གྲོལ་ལམ། རྗེས་ཤེས་ལྟ་བུ་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དང་གསུམ། གཉིས་པ་ལ་ཡང་མཉམ་གཞག་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་དང་། ཟད་པར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ཟིལ་གནོན་གྱི་དང་། མཐར་གནས་ཀྱི་ དང་། རྣམ་ཐར་གྱི་དང་ལྔ་ཡོད་ཀྱི། ས་དང་པོ་ན་ཐོད་རྒལ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་རྗེས་ཐོབ་ལ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་མོས། བསྔོ། རྗེས་སུ་ཡི་རང་དང་གསུམ། 2-726 ཡོངས་སྦྱོང་གི་སྒོ་ནས་བཅུ། སྟོན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཡོངས་སྦྱོངས་དང་། རྗེས་ཐོབ། རྟེན་འབྲེལ་ལ་རྟོག་པ་གཉིས་རྣམས་སུ་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཚུལ་ནི། དང་པོར་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་དེ། ས་དང་པོའི་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མཇུག་ནི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་འཛིན་ཏེ། ས་དང་པོའི་ཡོངས་སྦྱོངས་རྫོགས་མ་ཐག་པ་དེ། ས་གཉིས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པ་ གང་ཞིག ས་དང་པོའི་ཡོངས་སྦྱོངས་རྣམས་ཀྱང་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཉེ་བ་དང་། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་མཐོང་བ་ལ། །རབ་ ཏུ་དགའ་བ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་རབ་དགའ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ས་གཉིས་པ་ལ་ཡང་བཞི་ལས། གཙོ་བོར་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་སེམས་སྒོམ་ལམ་ པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པ་དེ་ས་གཉིས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་ན་སྔར་ལྟར་གཉིས། དེའི་དང་པོ་ལ་ཡང་སྔར་ལྟར་སྤོང་བའི་ལམ། རྣམ་གྲོལ་ལམ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ དང་གསུམ་མོ། གཉིས་པ་ལ་སྦྱོར་བ་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་དང་། ཐོད་རྒལ། མཐར་གནས། རྣམ་ཐར། ཟད་པར། ཟིལ་གནོན་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་དྲུག་ཡོད་ཅིང་། མཉམ་གཞག་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་ནི། ས་གཉིས་པ་ཡན་ལ་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱ་དགོས་སོ། ། 2-727 གལ་ཏེ་ཁོ་ན་རེ། ས་གཉིས་པའི་སྦྱོར་བ་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་ཆོས་ཅན། མཉམ་གཞག་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་ཡིན་པར་ཐལ། མཉམ་གཞག་ད

【現代漢語翻譯】 要知道，獲得這些功德需要無數的劫。第二，詳細解釋各自的自性。每一地都要了解四點：體性、分類、生起的方式和詞義解釋。首先，初地的體性是：主要通過行持佈施波羅蜜多，作為菩薩見道功德所依之證悟。 第二，分類：有入定智慧和后得智慧兩種。第一種又分為：專注於法性的入定智慧和專注於世俗的入定智慧兩種。前者又分為：如苦法忍般的無間道、如法智般的解脫道、如后智般的特殊道三種。後者有入定獅子奮迅、盡所有定、威伏定、邊際定、解脫定五種。要知道，初地沒有頓超定。 第二，后得的分類：從本體的角度分為信解、迴向、隨喜三種；從清凈的角度分為十種；從示現方式的角度分為清凈、后得、緣起分別兩種。 第三，生起的方式：首先生起入定智慧，即苦法忍，因為這是初地的第一個剎那。最後由后得攝持，因為初地清凈圓滿之後，就是二地的智慧，而且初地的所有清凈也都是后得智慧。 第四，詞義解釋：《寶鬘論》中說：『對於菩提心生起親近，對於利益眾生之事生起證悟，會生起極大的歡喜，因此稱為極喜地。』 二地也分為四點。主要通過行持戒律波羅蜜多，作為菩薩修道功德所依之證悟，是二地的體性。第二，分類如前，分為兩種。第一種也如前，分為斷除道、解脫道、特殊道三種。第二種有加行獅子奮迅、頓超、邊際、解脫、盡所有、威伏定六種。要知道，入定獅子奮迅，二地以上才會有。 如果有人問：二地的加行獅子奮迅，應是入定獅子奮迅，因為是入定智慧的緣故。

【English Translation】 It should be known that obtaining these merits requires countless eons. Second, explain the individual self-natures in detail. For each of the ten bhumis, it is necessary to understand four aspects: the nature, the divisions, the manner of arising, and the etymological explanation. First, the nature of the first bhumi is: primarily through the practice of generosity paramita, it is the realization that serves as the basis for the qualities of a Bodhisattva on the path of seeing. Second, the divisions: there are two types of wisdom, meditative wisdom and post-meditative wisdom. The first is further divided into: meditative wisdom that focuses single-pointedly on the nature of reality, and meditative wisdom that focuses on conventional reality. The first of these is further divided into three: the path of non-interruption, such as the forbearance of suffering-dharma; the path of liberation, such as dharma-knowledge; and the path of distinction, such as subsequent knowledge. The second has five: meditative lion's play, the samadhi of exhaustion, the samadhi of subjugation, the samadhi of ultimate abiding, and the samadhi of liberation. It should be known that there is no sudden transcendence samadhi on the first bhumi. Second, the divisions of post-meditation: from the perspective of essence, there are aspiration, dedication, and rejoicing; from the perspective of purification, there are ten; from the perspective of the way of teaching, there are purification, post-meditation, and two types of conceptualization of dependent origination. Third, the manner of arising: first, meditative wisdom arises, which is the forbearance of suffering-dharma, because it is the first moment of the first bhumi. The end is held by post-meditation, because immediately after the completion of the purification of the first bhumi, it is the wisdom of the second bhumi, and all the purifications of the first bhumi are also post-meditative wisdom. Fourth, the etymological explanation: The Garland of Jewels says: 'Nearness to enlightenment, and seeing the accomplishment of the welfare of sentient beings, gives rise to great joy, therefore it is called the 'Joyful One'.' The second bhumi also has four aspects. Primarily through the enjoyment of the paramita of ethics, the realization that serves as the basis for the qualities of a Bodhisattva on the path of cultivation is the nature of the second bhumi. Second, the divisions are the same as before, with two types. The first is also the same as before, with three types: the path of abandonment, the path of liberation, and the path of distinction. The second has six types: application lion's play, sudden transcendence, ultimate abiding, liberation, exhaustion, and the samadhi of subjugation. It should be known that meditative lion's play does not exist above the second bhumi. If someone asks: The application lion's play of the second bhumi should be the meditative lion's play, because it is meditative wisdom.

ང་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་ཀྱི་གཞི་མཐུན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཟེར་ ན། འོ་ན་ས་དང་པོའི་མཉམ་གཞག་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་ཆོས་ཅན། སྦྱོར་བ་སེང་གེའི་རྣམ་འགྱིངས་ཡིན་པར་ཐལ། སྦྱོར་བ་དང་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་ཀྱི་གཞི་མཐུན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། བྱས་པ་ལ་ ཁྱོད་ཅི་ཟེར། དེས་ན་དིང་སང་། ས་ལམ་སྐྱེ་ཚུལ་གྱི་རིམ་པ་མི་ཤེས་པར། ས་གཉིས་པའི་སྦྱོར་བ་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་དེ། ས་དང་པོའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་ཁས་བླངས་ནས། ས་གཉིས་པ་ ལ་སོགས་པའི་ཐོད་རྒལ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཡང་ལ་ལ། ས་གཉིས་པའི་དང་པོར་སྦྱོར་བའི་ལམ། དེ་ནས་བར་ཆད་མེད་ལམ། དེ་ནས་རྣམ་གྲོལ་ལམ། དེ་ ནས་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས། ཐོད་རྒལ། དེ་ནས་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། འགའ་ཞིག་ངེས་པ་མེད་པར། ས་གཉིས་པའི་གང་ཟག་ལ་ལ་ནི། རྗེས་ཐོབ་དང་པོར་སྐྱེ་ བ་ཡང་ཡོད་ཅིང་། ཁ་ཅིག་ལ་མཉམ་གཞག་དང་པོར་སྐྱེ་བ་ཡང་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་སོགས། དིང་སང་གི་ཕར་ཕྱིན་པ་རྣམས་མཁས་པ་ཆེན་པོའི་ང་རྒྱལ་རང་ས་ནས་སྨྲ་ཡང་། 2-728 གཏད་ཐུབ་པའི་གྲུབ་མཐའ་མེད་པར་ངེས་མེད་སྣ་ཚོགས་སྨྲ་བར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཁོ་བོ་ནི། གཞུང་འགྲེལ་གྱི་དགོངས་པ། བླ་མའི་མན་ངག་གི་སྒོ་ནས་སྨྲ་བར་བྱེད་དེ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་རྗེས་ཐོབ་ལ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་སྔར་ལྟར་གསུམ། ཡོངས་སྦྱོང་གི་སྒོ་ནས་བརྒྱད། སྟོན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཡོངས་སྦྱོང་རྒྱུན་ཆགས་པའི་སྒོ། སེམས་འཇལ་རྟོག་གསུམ་བྱེད་པ། མོས། བསྔོ། རྗེས་སུ་ཡི་ རང་དང་ལྔར་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་ཚུལ་ནི། ས་གཉིས་པའི་དང་པོར་རྗེས་ཐོབ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ས་དང་པོའི་ཡོངས་སྦྱོང་རྫོགས་མ་ཐག་པ་དེ། ས་གཉིས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པ་ནི་གང་ ཞིག ས་དང་པོའི་ཡོངས་སྦྱོང་ཐམས་ཅད་རྗེས་ཐོབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ་འགྲེལ་ཆེན་ལས། ཇི་སྲིད་ས་དེ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་མ་ཤེས་པ་དེ་སྲིད་དུ་ནི་ས་དེ་ཡིན་ལ་རྫོགས་ ནས་ནི་ས་གཞན་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། ཀ་ཤིའི་སྒོམ་རིམ་བར་མ་ལས་ཀྱང་། འདི་ཁོ་ན་བཞིན་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡོངས་སྦྱོང་གི་དོན་ཡང་། ས་རང་གི་སྐྱོན་སྦྱོང་བ་དང་། གོང་མའི་ཡོན་ཏན་ ཐོབ་པའི་ཕྱིར་བརྩོན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཏན་ཚིགས་གཉིས་པ་ནི་མཐུན་གྲུབ་དུ་ཡོད་པས་སྒྲུབ་མི་དགོས་སོ། །དེས་ན་ས་གཉིས་པ་ལ་ནི་དང་པོར་རྗེས་ཐོབ་སྐྱེ། དེ་ན་སྦྱོར་བ་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་དང་། 2-729 དེ་ནས་ཐོད་རྒལ། དེ་ནས་བར་ཆད་མེད་ལམ། དེ་ནས་རྣམ་གྲོལ་ལམ། དེ་ནས་ཁྱད་པར་ལམ། དེ་ནས་ཡོངས་སྦྱོང་བྱེད་པ་ཡང་ཡོད་ལ། ཡང་དང་པོར་རྗེས་ཐོབ། དེ་ནས་བར་ཆད་མེད་ལམ། རྣམ་གྲོལ་ལམ། ཁྱད་པར་ལམ། དེ་ནས་སྦྱོར་བ་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་དང་། དངོས་ག

【現代漢語翻譯】 如果有人說：『因為我和獅子奮迅（Senge Namgying）的基礎相同。』 那麼，初地的等持獅子奮迅，法相上，應是獅子的奮迅，因為（等持）和獅子奮迅的基礎相同。你對此有何看法？ 因此，現在有些人不瞭解地道生起次第，就承認二地的加行獅子奮迅是一地的智慧，然後說二地等生起頓超的等持。還有些人說，二地首先是加行道，然後是無間道，然後是解脫道，然後是獅子奮迅，頓超，然後是后得智慧生起。還有些人沒有定論，說二地的某些補特伽羅首先生起后得，有些人首先生起等持等等。 現在這些學波羅蜜多的人，雖然以大學者的傲慢自居，但沒有可靠的宗派，只是隨意地說各種各樣的話。我將通過經論的意旨和上師的口訣來闡述，你們將會明白。 第二，關於后得，從本體的角度來說，和之前一樣有三種；從圓滿修習的角度來說，有八種；從示現方式的角度來說，有圓滿修習持續不斷的門徑，以及作意、衡量、尋思三種，還有信解、迴向、隨喜五種。 第三，關於生起次第，二地首先生起后得，因為初地的圓滿修習剛剛完成就是二地的智慧。為什麼呢？因為初地的所有圓滿修習都是后得。首先成立，如《釋論》所說：『只要沒有學會圓滿修習那個地，就還是那個地，圓滿之後就是其他的地。』《噶希修道次第中篇》中也同樣這樣說過。圓滿修習的意義也在於，爲了修習自己地的過失和獲得更高地的功德而努力。 第二個理由是現成的，所以不需要論證。因此，對於二地來說，首先生起后得。然後是加行獅子奮迅，然後是頓超，然後是無間道，然後是解脫道，然後是殊勝道，然後是進行圓滿修習。或者首先是后得，然後是無間道，解脫道，殊勝道，然後是加行獅子奮迅和真實。

【English Translation】 If someone says, 'Because I and the Lion's Arising (Senge Namgying) have the same basis.' Then, the Samadhi Lion's Arising of the first ground, in terms of its dharma characteristic, should be the Lion's Arising, because (the Samadhi) and the Lion's Arising have the same basis. What do you say to this? Therefore, nowadays, some people, without understanding the order of the arising of the grounds and paths, acknowledge that the application Lion's Arising of the second ground is the wisdom of the first ground, and then say that the Samadhi of Breakthrough arises in the second ground. Others say that in the second ground, first is the path of application, then the path of immediate consequence, then the path of liberation, then the Lion's Arising, Breakthrough, and then the subsequent wisdom arises. Still others are uncertain, saying that some individuals on the second ground first give rise to subsequent attainment, and some first give rise to meditative equipoise, and so on. Now, these Paramita practitioners, although speaking from their own position with the arrogance of great scholars, have no reliable tenet and speak of various uncertainties. I will explain through the meaning of the scriptures and commentaries and the oral instructions of the Lamas, and you will understand. Second, regarding subsequent attainment, from the perspective of essence, there are three as before; from the perspective of complete training, there are eight; from the perspective of the way of showing, there is the gate of continuous complete training, and the three of mind measurement, thought, and investigation, as well as the five of faith, aspiration, dedication, and subsequent rejoicing. Third, the way of arising is that the subsequent attainment arises first on the second ground, because the complete training of the first ground that has just been completed is the wisdom of the second ground. Why? Because all the complete training of the first ground is subsequent attainment. The first is established, as the Great Commentary says: 'As long as one has not learned to completely train that ground, it is still that ground, and once it is completed, it is another ground.' The Intermediate Stages of Kashi's Meditation also say the same. The meaning of complete training is also that one strives to train the faults of one's own ground and to obtain the qualities of the higher ground. The second reason is readily available, so there is no need to prove it. Therefore, for the second ground, subsequent attainment arises first. Then there is the application Lion's Arising, then Breakthrough, then the path of immediate consequence, then the path of liberation, then the special path, and then there is also the practice of complete training. Or first there is subsequent attainment, then the path of immediate consequence, the path of liberation, the special path, and then the application Lion's Arising and reality.

ཞི་ཐོད་རྒལ་དང་། ཟད་པར་དང་། ཟིལ་གནོན་ལ་སོགས་པ་དང་། དེ་ནས་ཡོངས་སྦྱོང་བྱེད་པ་ཡང་ཡོད་པ་ཡིན་པར་ ཤེས་པར་བྱའོ། །ས་གཉིས་པ་ནས་བཟུང་སྟེ་དགུ་པའི་བར་ས་བརྒྱད་ཀྱི་སྐྱེ་ཚུལ་ནི་འདི་ཁོ་ན་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ས་གཉིས་པའི་མཇུག་ཀྱང་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་འཛིན་ཏེ། ས་གཉིས་པའི་ཡོངས་ སྦྱོང་ཐམས་ཅད་རྗེས་ཐོབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། འཆལ་ཚུལ་རྩོལ་བའི་དྲི་བྲལ་ཕྱིར། །དྲི་མ་མེད་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ས་གསུམ་པ་ལ་ཡང་སྔར་ལྟར་ བཞི་ལས། མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་བཟོད་པའི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་སེམས་སྒོམ་ལམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཡོངས་སྦྱོང་གི་གྲངས་མ་གཏོགས་ པ་སྔ་མ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དང་། གསུམ་པ་སྐྱེ་ཚུལ་ཡང་སྔ་མ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ནོ། །བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཆེན་པོ་ནི། །བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་བྱེད་པའོ། ། 2-730 ཞེས་སོ། །ས་བཞི་པ་ལ་ཡང་བཞི་ལས། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་སོགས་སྔར་ལྟར་དུ་བསྒྲེའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་དང་། གསུམ་པ་སྐྱེ་ ཚུལ་ཡང་སྔར་ལྟར་རོ། །བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཆོས། །རབ་ཏུ་སྲེག་བྱེད་འོད་ལྟ་བུ། །དེ་དང་ལྡན་ཕྱིར་ས་དེ་ནི། །གཉིས་པོ་སྲེགས་པ་འོད་འཕྲོ་ཅན། །ཞེས་ སོ། །ས་ལྔ་པ་ལ་ཡང་བཞི་ལས། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་བསམ་གཏན་གྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་སོགས་བསྒྲེའོ། །གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ཡང་སྔར་ལྟར་རོ། །བཞི་པ་སྒྲ་ བཤད་པ་ནི། སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱེད་དང་། །རང་གི་སེམས་ཀྱང་བསྲུང་བའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་སྦྱང་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱང་དཀའ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ས་དྲུག་པ་ལ་ཡང་བཞི་ ལས། གཙོ་བོར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་སོགས་བསྒྲེའོ། །གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་འདྲ། བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ནས། །གཉིས་འདིར་མངོན་དུ་གྱུར་ བའི་ཕྱིར། །མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ས་བདུན་པ་ལ་ཡང་བཞི་ལས། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་ཐབས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་སོགས་བསྒྲེའོ། །གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ཡང་འདྲ། 2-731 བཞི་པ་ནི། བགྲོད་ཅིག་ལམ་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར། །རིང་དུ་སོང་བའི་སར་འདོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ས་བརྒྱད་པ་ལ་ཡང་བཞི་ལས། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་སྨོན་ལམ་གྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་སོགས་བསྒྲེའོ། །གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ཡང་འདྲ། བཞི་པ་ནི། འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོའི་ཕྱིར། །མི་གཡོ

【現代漢語翻譯】 要知道，有寂滅、滅盡和降伏等等，然後還有完全的凈化。要知道，從第二地到第九地，這八地的生起方式就是這樣。第二地的結尾也由后得位所執持，因為第二地的所有凈化都是后得位。 第四，解釋名稱：如『遠離邪行勤奮之垢，故名無垢地』所說。第三地也有如前所述的四點。第一，定義：主要是通過享用忍辱波羅蜜多，作為菩薩修道功德之所依的證悟。第二，分類：除了凈化的數量，其餘與之前一樣。第三，生起方式也與之前一樣。第四，解釋名稱：如『能作廣大佛法之光明，故名發光地』所說。 第四地也有四點。第一，定義：主要是通過享用精進波羅蜜多等等，如前所述。第二，分類和第三，生起方式也與之前一樣。第四，解釋名稱：如『如此菩提分法，能焚燒一切如光，因此地具有二者焚燒之光』所說。 第五地也有四點。第一，定義：主要是通過享用禪定波羅蜜多等等。第二和第三也與之前一樣。第四，解釋名稱：如『能令眾生完全成熟，並守護自心，是賢者們難以調伏的，故名難勝地』所說。 第六地也有四點。主要是通過享用智慧波羅蜜多等等。第二和第三相同。第四，解釋名稱：如『依于智慧波羅蜜多，二者在此顯現，故名現前地』所說。 第七地也有四點。第一，定義：主要是通過享用方便波羅蜜多等等。第二和第三也相同。第四：如『與行道相連，故認為是遠行地』所說。 第八地也有四點。第一，定義：主要是通過享用愿波羅蜜多等等。第二和第三也相同。第四：如『不為二種作意所動，故名不動地』

【English Translation】 It should be known that there are cessation, exhaustion, subjugation, and so on, and then there is also complete purification. It should be understood that from the second bhumi to the ninth, the way these eight bhumis arise is just like this. The end of the second bhumi is also held by the subsequent attainment, because all the purifications of the second bhumi are subsequent attainment. Fourth, explaining the name: As it says, 'Because it is free from the defilement of striving for immoral conduct, it is called the Immaculate Bhumi.' The third bhumi also has four points as before. First, definition: mainly through enjoying the perfection of patience, it is the realization that serves as the basis for the qualities of a Bodhisattva on the path of meditation. Second, classification: except for the number of purifications, it is the same as before. Third, the way it arises is also the same as before. Fourth, explaining the name: As it says, 'Because it creates the great light of the Dharma, it is called the Illuminating Bhumi.' The fourth bhumi also has four points. First, definition: mainly through enjoying the perfection of diligence, etc., as mentioned before. Second, classification, and third, the way it arises are also the same as before. Fourth, explaining the name: As it says, 'Like the light that thoroughly burns the factors of enlightenment, that bhumi is radiant with the light that burns the two.' The fifth bhumi also has four points. First, definition: mainly through enjoying the perfection of meditation, etc. Second and third are also the same as before. Fourth, explaining the name: As it says, 'Because it completely ripens sentient beings and protects one's own mind, it is difficult for the wise to tame, therefore it is called the Difficult to Tame Bhumi.' The sixth bhumi also has four points. Mainly through enjoying the perfection of wisdom, etc. Second and third are the same. Fourth, explaining the name: As it says, 'Relying on the perfection of wisdom, the two become manifest here, therefore it is called the Manifest Bhumi.' The seventh bhumi also has four points. First, definition: mainly through enjoying the perfection of skillful means, etc. Second and third are also the same. Fourth: As it says, 'Because it is connected to the path of travel, it is considered the Far-Reaching Bhumi.' The eighth bhumi also has four points. First, definition: mainly through enjoying the perfection of aspiration, etc. Second and third are also the same. Fourth: As it says, 'Because it is not moved by the two kinds of perception, it is called the Immovable Bhumi.'

་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ས་དགུ་པ་ལ་ཡང་བཞི་ ལས། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་སྟོབས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་སོགས་བསྒྲེའོ། །གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་འདྲ། བཞི་པ་ནི། སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་བློ་བཟང་། །ས་དེ་ལེགས་པའི་ བློ་གྲོས་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ས་བཅུ་པ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། གཙོ་བོར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་ཐེག་ཆེན་སྒོམ་ལམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་བྱེད་ པའི་རྟོགས་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྩ་བའི་དབྱེ་བ་ལྔར་ལྟར་གཉིས་ལས། དེའི་དང་པོ་ལ། སྤོང་བའི་ལམ་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་གཉིས་ཡོད་ཀྱི། རྣམ་གྲོལ་གྱི་ལམ་ནི་ མེད་དེ། ས་བཅུ་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་ན། རྒྱུན་མཐའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་དགོས་པ་ནི་གང་ཞིག བར་ཆད་མེད་ལམ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་མེད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། 2-732 སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུའི་དངོས་གཉེན་འཇུཾག་པཾ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་ན་རྒྱུན་མཐའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉི་སྣང་དང་། འགྲེལ་ཆེན་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལས་ ཀྱང་། བྱང་སེམས་ཀྱིས་སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ། ཅིག་ཅར་བ་ཁོ་ན་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྗེས་ཐོབ་ལ། དབྱེ་ན་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། མོས་བསྔོ། རྗེས་སུ་ཡི་རང་དང་གསུམ། སྟོན་ཚུལ་ནི། འབྲས་ བུའི་སའི། ལྡོག་པ་ནས་སྟོན་གྱི་སྔར་གྱི་ཡོངས་སྦྱོངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་ནི་མེད་དེ། ས་བཅུ་པ་ལ་ཡོངས་སྦྱོངས་མེད་པའི་ཕྱིར། ཡོད་ན་ས་བཅུ་པའི་ཡོངས་སྦྱོངས་རྫོགས་མ་ཐག་པ་དེ་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ཁས་ལེན་དགོས་པ་དང་། དེ་ལྟར་ན་རྒྱུན་མཐའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ས་བཅུ་པའི་ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མ་ཐ་མ་མ་ཡིན་པའམ། ཡང་ན་ཡོངས་སྦྱོངས་སུ་ཁས་ལེན་དགོས་པ་ལས། དང་པོ་མི་རུང་སྟེ། སྐད་ཅིག་མ་ཐ་མའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་མི་རུང་སྟེ་རྗེས་ཐོབ་མིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་དག་ས་དགུ་པའི་ཡོངས་སྦྱོངས་ཉིད། ས་བཅུ་པའི་ཡོངས་སྦྱོངས་སུ་ འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྐྱེ་ཚུལ་གྱི་གནད་མ་རྟོགས་པའོ། ། གསུམ་པ་སྐྱེ་ཚུལ་ནི། ས་བཅུ་པའི་དང་པོར་རྗེས་ཐོབ་སྐྱེ་སྟེ། ས་དགུ་པའི་ཡོངས་སྦྱོངས་རྫོགས་མ་ཐག་པ་དེ་ས་བཅུ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-733 འཇུག་ནི་མཉམ་གཞག་གིས་འཛིན་དེ། རྒྱུན་མཐའི་ཡེ་ཤེས་དེ། ས་བཅུ་པའི་ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མ་ཐ་མ་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་མཉམ་གཞག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། སྤྲིན་བཞིན་ གཉིས་ཀྱིས་ནམ་མཁའི་ཆོས། །ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཞན་ཡང་ས་བཅུ་ལ་གང་ཟག་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། ཡོན་ཏན་གྱི་གྲངས་བརྩི་ཚུལ། སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ་ལ་སོགས་ པ་ནི། ས་བཅུ་པ་དང་། འཇ

【現代漢語翻譯】 必須明確地說這是『十地』。』這是佛所說的。 關於第九地，也有四點：第一點是體性，主要是通過享用力量的波羅蜜多等來闡述。第二點和第三點相同。第四點是：『各自正確的智慧是善良的，那個地是美好的智慧。』這是佛所說的。 關於第十地，也有四點：第一點是體性，主要是通過享用智慧的波羅蜜多，作為大乘禪修道功德的基礎，這種證悟就是它的體性。第二點是分類，根本的分類有五種，分為兩種。其中第一種有斷除之道和特殊之道兩種，沒有解脫道，因為第十地的無間道一定是常邊際的智慧，因為沒有在無間道之前出現的解脫道。第一點成立，因為如果是禪修所斷的微小之又微小的煩惱障的對治，那麼無間道一定是常邊際的智慧。在《日光經》、《大疏》和《小疏》等中，也只是講述了菩薩如何一次性地斷除所斷之物。第二點是后得位，從自性的角度分為信解、隨喜和迴向三種。顯現的方式是從果位的角度，沒有從之前的清凈的角度來顯示，因為第十地沒有清凈。如果有清凈，那麼第十地清凈之後立即就要承認是成佛，這樣常邊際的智慧就不是第十地最後一剎那的智慧，或者必須承認是清凈，但第一種情況是不允許的，因為是最後一剎那的結合。第二種情況是不允許的，因為不是后得位。那些認為第九地的清凈就是第十地的清凈的人，沒有理解產生的關鍵。 第三點是產生的方式，第十地首先產生后得位，因為第九地的清凈之後立即就是第十地的智慧。進入是通過等持來執持，因為常邊際的智慧是第十地最後一剎那的智慧，因為那是等持。第四點是詞義解釋，如『如雲般二者，以天空之法，遍佈之故，是為法雲。』 此外，關於十地的補特伽羅完全清凈、功德的數量計算方式、斷除所斷之物的方式等等，都在《十地經》和《入中論》中有所闡述。

【English Translation】 It must be clearly stated that this is the 'Tenth Ground.' Thus it was said. Regarding the Ninth Ground, there are also four points: The first is the nature, which is mainly explained through enjoying the Pāramitā of Power, etc. The second and third are the same. The fourth is: 'Individual correct wisdom is good, that ground is good wisdom.' Thus it was said. Regarding the Tenth Ground, there are also four points: The first is the nature, which is mainly through enjoying the Pāramitā of Wisdom, as the basis for the qualities of the Mahāyāna meditation path, that realization is its nature. The second is the classification, the fundamental classification has five types, divided into two. The first of these has two paths: the path of abandonment and the path of distinction. There is no path of liberation, because the uninterrupted path of the Tenth Ground must be the wisdom of the limit of existence, because there is no path of liberation that precedes the uninterrupted path. The first point is established, because if it is the antidote to the subtle and extremely subtle obscurations of knowledge to be abandoned by meditation, then the uninterrupted path must be the wisdom of the limit of existence. In the 'Sunlight Sutra,' the 'Great Commentary,' and the 'Small Commentary,' etc., it is only explained how Bodhisattvas abandon what is to be abandoned all at once. The second point is the subsequent attainment, which is divided from the perspective of its essence into aspiration, rejoicing, and dedication. The way of showing it is from the perspective of the result, there is no teaching from the perspective of purification before, because there is no purification on the Tenth Ground. If there is purification, then immediately after the purification of the Tenth Ground, it must be admitted that it is Buddhahood, so the wisdom of the limit of existence is not the last moment of wisdom of the Tenth Ground, or it must be admitted as purification, but the first case is not allowed, because it is the combination of the last moment. The second case is not allowed, because it is not subsequent attainment. Those who think that the purification of the Ninth Ground is the purification of the Tenth Ground have not understood the key to the way it arises. The third point is the way it arises, the subsequent attainment arises first on the Tenth Ground, because immediately after the purification of the Ninth Ground is the wisdom of the Tenth Ground. Entering is held by Samāhita, because the wisdom of the limit of existence is the last moment of wisdom of the Tenth Ground, because that is Samāhita. The fourth point is the explanation of the words, such as 'Like clouds, the two, with the Dharma of the sky, because of pervading, are the Dharma Cloud.' Furthermore, regarding the complete purification of the individual on the Tenth Ground, the method of calculating the number of qualities, the method of abandoning what is to be abandoned, etc., are explained in the 'Ten Grounds Sutra' and the 'Entering the Middle Way'.

ུག་པ་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དང་། བྱང་ས་དང་། རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་དང་། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པ་དང་། དབུས་མཐའ་སོགས་ལས་རྒྱས་པར་བློ་གྲོས་ཀྱི་རྒྱ་བསྐྱེད་དེ། བསླབ་ནས་ མཁས་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ། སྐྱེ་ཚུལ། སྒྲ་བཤད་པ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི་སྤངས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྟེན་བྱེད་པའི་རྟོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཤེས་བྱ་མཁྱེན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཇི་ལྟ་བ་དང་། ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པའི་རྣམ་མཁྱེན་གཉིས་སོ། །གནས་གྱུར་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་མེ་ལོང་ལྟ་བུའི། མཉམ་པ་ཉིད་ ཀྱི། སོ་སོར་རྟོག་པའི། བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་བཞི་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། ཀུན་གཞི་གནས་གྱུར་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་མེ་ལོང་གི་གཟུགས་བརྙན་ལྟར་མཁྱེན་པ་མཐར་ཐུག་པའི་ཡེ་ཤེས། 2-734 ཉོན་ཡིད་གནས་གྱུར་པ་ལ་བརྟེན་ནས་འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་པའི་ཡེ་ཤེས། ༼ཡིད་ཤེས་གནས་གྱུར་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཆོས་ཅན་ཐམས་ཅད་སོ་སོར་རྟོག་པ་མཐར་ ཐུག་པའི་ཡེ་ཤེས།༽ སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་གནས་གྱུར་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གདུལ་བྱའི་བྱ་བ་སྣ་ཚོགས་སྒྲུབ་པ་མཐར་ཐུག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། མཚན་ཉིད་རིམ་བཞིན་ཡིན་ལ། དེ་ལ་མེ་ལོང་ལྟ་ བུའི་ཡེ་ཤེས་ནི། རྟེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་སམ། མི་གཡོ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ལ། ལྷག་མ་གསུམ་ནི་བརྟེན་པའི་ཡེ་ཤེས་སམ། གཡོ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཏེ། རྒྱུའི་དུས་སུ་ཀུན་གཞི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ དང་། འཇུག་ཤེས་དྲུག་དང་། ཉོན་ཡིད་ནི་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་གཡོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྒྱན་ལས་ཀྱང་། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་ཏེ། ཡེ་ཤེས་གསུམ་ནི་དེ་ལ་བརྟེན། མཉམ་པ་ཉིད་དང་སོ་སོར་ རྟོག །བྱ་བ་གྲུབ་པ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་དེ། རང་ལྡོག་ནས་གཡོ་བ་དང་མི་གཡོ་བའི་ཡེ་ཤེས་སུ་ཁས་ལེན་པར་བྱའི། ཁྱབ་མཐའ་ནི་མི་མཆའ་སྟེ། ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་མི་འགལ་ཞིང་། གཡོ་བ་དང་མི་གཡོ་བ་ནི་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འཕགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལས་མདོར་བསྡུ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ནི་ལྔར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་དང་། 2-735 དེ་བཞིན་དུ་མཉམ་པ་ཉིད་དང་། བྱ་བ་གྲུབ་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་ནི་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་དུ་བསམས་ནས་འགའ་ཞིག་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་དང་ ལྔ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལུགས་ལ་ཡེ་ཤེས་བཞི་ལས་མི་འདོད་པར་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་བསོད་ནམས་རྩེ་མོས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱན་འགྲེལ་པ་ དང་བཅས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལས། ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཐ་སྙད་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེའི་སྐབས

【現代漢語翻譯】 《現觀莊嚴論》（Abhisamayalankara）、《經莊嚴論》（Sutralamkara）、《菩薩地論》（Bodhisattvabhumi）、《寶鬘論》（Ratnavali）、《法界贊》（Dharmadhatustotra）、《中邊分別論》（Madhyantavibhaga）等論典中廣泛學習，以擴充套件智慧，通過學習成為智者。第四，關於佛地，有四方面：體性、分類、生起方式和詞義解釋。首先，體性是斷除（煩惱障和所知障）和圓滿智慧的所依。 第二，從分類上來說，從所知境的知曉方式來分，有如所有智（yathavad-jnana）和盡所有智（yathasankyeya-jnana）兩種。從轉依的角度來分，有如鏡智、平等性智、妙觀察智、成所作智四種。體性分別是：阿賴耶識轉依后，像鏡子反映影像一樣了知一切所知境的究竟智慧； 末那識轉依后，證悟一切輪迴和涅槃平等性的究竟智慧；（意識轉依后，分別了知一切法性的究竟智慧；）五根識轉依后，成就度化眾生各種事業的究竟智慧。這是四種智慧各自的體性。其中，如鏡智是所依的智慧，或者是不動搖的智慧，其餘三種是能依的智慧，或者是動搖的智慧。因為在因位時，阿賴耶識是一切的所依，六識和末那識都依賴於它而動搖。正如《現觀莊嚴論》所說：『鏡智不搖動，餘三依此生，平等與觀察，成所作方有。』 因此，這四種智慧，從自相的角度來說，可以承認為動搖和不動搖的智慧，但不能混淆其外延，因為四種智慧並不相違，而動搖和不動搖是相違的。在《聖佛地經》中總結道：『應知佛地有五，即如鏡智，以及平等性智、成所作智，和法界智，都是極其清凈的。』有人認為這是指法界智和五種智慧，這是不合理的，因為瑜伽自在索南孜摩認為，在般若乘中，不承認四種智慧之外的其他智慧。而且在《現觀莊嚴論》及其註釋、《佛地經》中，都沒有提到法界智這個術語。那麼，在這種情況下……

【English Translation】 Extensively study from texts such as the 'Abhisamayalankara' (Ornament of Clear Realization), 'Sutralamkara' (Ornament of the Sutras), 'Bodhisattvabhumi' (Stages of a Bodhisattva), 'Ratnavali' (Precious Garland), 'Dharmadhatustotra' (Praise of the Dharmadhatu), 'Madhyantavibhaga' (Distinguishing the Middle from the Extremes), etc., to expand your intelligence, and become wise through learning. Fourth, regarding the Buddha-bhumi (Buddha-field), there are four aspects: nature, classification, mode of arising, and explanation of terms. First, the nature is the basis for the perfection of abandonment (of afflictive and cognitive obscurations) and wisdom. Second, in terms of classification, from the perspective of how things are known, there are two types of omniscience: knowing things as they are (yathavad-jnana) and knowing things in their entirety (yathasankyeya-jnana). From the perspective of transformation, there are four types of wisdom: mirror-like wisdom, wisdom of equality, discriminating wisdom, and accomplishing wisdom. The natures are, respectively: the ultimate wisdom that knows all knowable objects like reflections in a mirror, based on the transformation of the alaya-vijnana (store consciousness); the ultimate wisdom that realizes the equality of all samsara and nirvana, based on the transformation of the klesha-manas (afflicted mind); (the ultimate wisdom that individually discerns all phenomena, based on the transformation of the manovijnana (mental consciousness);) the ultimate wisdom that accomplishes various activities for taming beings, based on the transformation of the five sense consciousnesses. These are the respective natures of the four wisdoms. Among them, mirror-like wisdom is the wisdom of the basis, or the unwavering wisdom, while the remaining three are the dependent wisdoms, or the wavering wisdoms. This is because in the causal stage, the alaya-vijnana is the basis of everything, and the six consciousnesses and the klesha-manas depend on it and waver. As the 'Abhisamayalankara' states: 'Mirror-like wisdom does not waver; the other three arise from it; equality and discrimination; only accomplishing is there.' Therefore, these four wisdoms, from the perspective of their own characteristics, should be acknowledged as wavering and unwavering wisdoms, but their extensions should not be confused, because the four wisdoms are not contradictory, while wavering and unwavering are contradictory. In the 'Arya Buddha-bhumi Sutra', it is summarized: 'The Buddha-bhumi should be known as five, namely mirror-like wisdom, and similarly, the wisdom of equality, accomplishing wisdom, and the wisdom of the dharmadhatu, all of which are extremely pure.' Some say that this refers to the dharmadhatu wisdom and five wisdoms, which is unreasonable, because Sonam Tsemo, the lord of yoga, stated that in the Prajnaparamita tradition, no wisdom other than the four wisdoms is accepted. Moreover, in the 'Abhisamayalankara' and its commentaries, and in the 'Buddha-bhumi Sutra', the term dharmadhatu wisdom is not mentioned. So, in this case...

་ཀྱི་ཆོས་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཡིན་པར་བཤད་ན། ས་དེ་ཅི་ཞེ་ན། དེ་ནི་རྒྱུའི་དུས་ཀྱི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་གསལ་ཆ་གནས་གྱུར་པ་ལས། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་དང་། སྟོང་པའི་ཆ་གནས་གྱུར་པ་ལས་ཆོས་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་ཏུ་ འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཤེས་པའི་ཆེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞིབ་པར་ནི་ངག་ལས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཚུལ་ནི། མཉམ་རྗེས་དབྱེར་མེད་ཡིན་པས་གང་འདོད་ཀྱི་སྒོ་ནས་བཤད་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་སྒྲ་ བཤད་པ་ནི། མདོ་ལས། མ་རིག་གཉིད་ལས་སངས་ཕྱིར་དང་། །ཤེས་བྱ་ལ་ཡང་བློ་རྒྱས་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་པདྨ་ལྟར་སངས་རྒྱས། །དེ་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ཡིན་ནོ། སའི་སྒྲ་དོན་ནི། 2-736 རྒྱན་ལས། འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིག་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱི་ཕྱིར་གོང་དུ་འགྲོ་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ལ་སར་འདོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཡིན་ནོ།། ༈ །། ༄། །ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལམ། གཉིས་པ་ལམ་ གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་སམ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་གོ་སྐབས་ཕྱི་ཤུལ་དུ་གྱུར་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལམ། རང་ རྒྱལ་གྱི་ལམ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་སམ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་གོ་སྐབས་ཕྱི་ ཤུལ་གྱུར་པའོ། །དབྱེ་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚོགས་ལམ། སྦྱོར་ལམ། མཐོང་ལམ། སྒོམ་ལམ། མི་སློབ་ལམ་དང་ལྔ་ལས། དང་པོ་ལའང་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཁ་ཅིག་ཉན་ཐོས་ལས་དང་ པོ་པའི་མངོན་རྟོགས་ཡིན་ཟེར་ན། རང་རྒྱལ་གྱི་ཚོགས་ལམ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་ཉན་ཐོས་ལས་དང་པོ་པའི་མངོན་རྟོགས་རྣམས། མཚོན་བྱ་དེར་ཐལ། མཚན་ཉིད་དེའི་ཕྱིར། དེས་ན་རང་ལུགས་ནི། ཉན་ཐོས་ལས་ དང་པོ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་། འབྲིང་། ཆེན་པོ་དང་གསུམ་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚོགས་ལམ་གང་ཞིག 2-737 དྲན་པ་ཉེར་བཞག་བཞིའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །དེ་ལ་དྲན་པ་ཉེ་བཞག་བཞི་ནི། ལུས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ། ཚོར་བ། སེམས། ཆོས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་དང་བཞིའོ། །སྔ་ མ་དེ་གང་ཞིག ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞིའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །དེ་བཞི་ནི་མི་དགེ་བའི་ཆོས་མ་སྐྱེས་པ་མི་བསྐྱེད་པ། སྐྱེས་པ་སྤོང་བ། དགེ་བའི་ཆོས་མ་སྐྱེས་པ་བསྐྱེད་ པ། སྐྱེས་པ་སྤེལ་བའི་ཡང་དག་སྤོང་བ་དང་བཞིར་ཡོད། དེ་གང་ཞིག རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་བཞིའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །དེ་བཞི་ནི། འདུན་པའི་ཏི

【現代漢語翻譯】 如果說法的界是極其清凈的，是佛的境界。 那麼，這個境界是什麼呢？那是因位時阿賴耶識的明分轉依，從鏡智，以及空性的部分轉依，轉變成極其清凈的法界。爲了理解這一點，需要詳細地從口訣中領悟。第三，產生的次第，因為是俱生智，所以可以隨意講述。第四，解釋詞義，如經中所說：『從無明的睡眠中醒來，對於所知也增長智慧，如蓮花般覺醒成佛，因此稱為佛。』就像這樣。地的詞義，如《寶性論》中所說：『因為無量眾生不壞滅，對於那無量眾生，因為不斷向上增長，因此認為他們是地。』就像這樣。 關於道的分類，第二是道的分類。道的體性和分類兩種。第一，道的體性是解脫的入口，或是成佛的機會和後路。第二，分類有聲聞道、緣覺道、大乘道三種。第一種又分為體性和分類兩種。第一，體性是聲聞解脫的入口，或是聲聞成佛的機會和後路。分類有聲聞的資糧道、加行道、見道、修道、無學道五種。第一種又分為體性和分類兩種。第一，有些人說聲聞最初的現觀，緣覺的資糧道具有聲聞最初的現觀，是所指，因為是體性。因此，自宗認為是聲聞最初者的聲聞解脫的入口。第二，分類有聲聞的資糧道小、中、大三種。體性依次是，聲聞的資糧道，以四念住的功德來區分。四念住是：身念住、受念住、心念住、法念住。前者是以四正斷的功德來區分。四正斷是：未生之惡不生，已生之惡斷除，未生之善生起，已生之善增長。後者是以四神足的功德來區分。四神足是：欲神足、

【English Translation】 If it is said that the Dharmadhatu (法界, Dharma-realm) is extremely pure and is the realm of the Buddha (佛, Buddha). Then, what is this realm? It is the transformation of the clear aspect of the Alaya-vijñana (阿賴耶識, store consciousness) at the time of the cause, from the Mirror Wisdom (鏡智, Mirror Wisdom), and the transformation of the aspect of emptiness, into the extremely pure Dharmadhatu. In order to understand this, it is necessary to comprehend it in detail from the oral instructions. Third, the order of arising, because it is coemergent wisdom, it can be explained as desired. Fourth, explaining the meaning of the words, as it is said in the sutra: 'Awakening from the sleep of ignorance, and also increasing wisdom in what is to be known, awakening like a lotus to become a Buddha, therefore it is called Buddha.' It is like this. The meaning of the word 'ground', as it is said in the Ornament of the Mahayana Sutras: 'Because countless beings do not perish, for those countless beings, because they constantly grow upwards, therefore they are considered to be the ground.' It is like this. Regarding the classification of the path, the second is the classification of the path. There are two types: the nature of the path and the classification of the path. First, the nature of the path is the entrance to liberation, or the opportunity and aftermath of becoming a Buddha. Second, the classification includes the path of the Shravakas (聲聞, Hearers), the path of the Pratyekabuddhas (緣覺, Solitary Realizers), and the path of the Mahayana (大乘, Great Vehicle). The first type is further divided into two types: nature and classification. First, the nature is the entrance to the liberation of the Shravakas, or the opportunity and aftermath of the Shravakas becoming Buddhas. The classification includes the five paths of the Shravakas: the path of accumulation, the path of preparation, the path of seeing, the path of meditation, and the path of no more learning. The first type is further divided into two types: nature and classification. First, some say that the first realization of the Shravakas, the path of accumulation of the Pratyekabuddhas has the first realization of the Shravakas, is the referent, because it is the nature. Therefore, the self-school believes that it is the entrance to the liberation of the Shravakas of the first Shravakas. Second, the classification includes the small, medium, and large paths of accumulation of the Shravakas. The nature is in order, the path of accumulation of the Shravakas, distinguished by the merits of the four mindfulnesses. The four mindfulnesses are: mindfulness of the body, mindfulness of feeling, mindfulness of mind, mindfulness of phenomena. The former is distinguished by the merits of the four right abandonments. The four right abandonments are: not generating unwholesome dharmas that have not arisen, abandoning those that have arisen, generating wholesome dharmas that have not arisen, and increasing those that have arisen. The latter is distinguished by the merits of the four legs of miraculous power. The four legs of miraculous power are: desire

ང་ངེ་འཛིན་དང་། སེམས་ཀྱི་དང་། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་དང་། དཔྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྤོང་བའི་འདུ་བྱེད་དང་ལྡན་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་དང་བཞིའོ། །ཡང་གསུམ་པོ་དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། དབང་པོ་རྣོན་པོ་ཤེས་རབ་ལྷག་པས་ལམ་ གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དབང་པོ་རྟུལ་པོ་དད་པ་ལྷག་པས་ལམ་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས། ཡང་གནས་སྐབས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རིགས་ངེས་པ་ངེས་པའི་རིགས་ཅན་དང་། ཐེག་པ་གཞན་དུ་འགྱུར་ སྲིད་པ། མ་ངེས་པའི་རིགས་ཅན་གྱི་ཚོགས་ལམ་གཉིས་རྣམས་སུ་ཡང་ཡོད། གཉིས་པ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ། ཡོན་ཏན། སྒྲ་བཤད་པ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་སྦྱོར་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་གོ་སྐབས་ཕྱི་ཤུལ་གྱུར་པ་དེའོ། ། 2-738 གཉིས་པ་ལ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་རྩེ་མོ་བཟོད་པ་ཆོས་མཆོག་དང་བཞི། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། རྩེ་ མོ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་སོ། །དེའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་བཟོད་པ་དང་པོ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་འདྲ། དེའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་ བྱུང་ཞིང་། ཆོས་མཆོག་དང་པོ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་འདྲ། དེའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་མ་སྐྱེས་གོང་གི་འདྲ། །དྲོད་སོགས་བཞི་པོ་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཆུང་ངུ་འབྲིང་ཆེན་པོ་ དང་གསུམ་གསུམ་དུ་ཡོད་ལ་བྱེ་བྲག་དུ་སྨྲ་བ་ནི། ཆོས་མཆོག་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་ཁོ་ནར་འདོད་པས་དབྱེ་བ་མི་བཞེད་དེ། མཛོད་ལས། ཇི་ལྟར་བཟོད་ཆེན་སྐད་ཅིག་མ། །གཅིག་ཡིན་དེ་བཞིན་ ཆོས་མཆོག་ཀྱང་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཡང་དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་གནས་སྐབས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་རིགས་ངེས་པ་དང་། མ་ངེས་པ་གཉིས་གཉིས་སུ་ཡོད་ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ནི་བཟོད་ ཆེན་ཐོབ་ནས་རིགས་ངེས་པར་འདོད་དེ། མཛོད་ལས། གཉིས་སློབ་རིགས་ལས་ཟློག་ནས་ནི། སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར། ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཡང་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གིས་དབྱེ་ན། ཞུགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་དང་། 2-739 དེ་མིན་པའི་སྦྱོར་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཡང་། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ། དེའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པའི་སྦྱོར་ལམ་དང་གསུམ། གཉིས་པ་ ལ་ཡང་དྲོད་རྩེ་མོ། བཟོད་པ་ཆུང་འབྲིང་གཉིས་དང་བཞིའོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ནི། དྲོད་རྩེ་གཉིས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་ནི། དབང་པོ་ལྔ་ཐོབ་ཏེ། དེ་ལྔ་ནི། དད་པའི་དབང་པོ། དྲན་པའི། བརྩོན་ འགྲུས་ཀྱི། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་པོའོ། །བཟོད་མཆོག་གཉིས་ཀྱིས་ནི་སྟོབས་ལྔ་ཐོབ་སྟེ། དེ་ལྔ་ནི། དད་པའི་སྟོབས

【現代漢語翻譯】 四種如意足是：欲定（ང་ངེ་འཛིན་，意為「我執」），精進定（བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་，意為「精進」），心定（སེམས་ཀྱི་，意為「心」）和觀擇定（དཔྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་，意為「觀擇」），它們都具備斷除（སྤོང་བའི་འདུ་བྱེད་，意為「斷除」）的特徵。這四者中的每一個又可以分為兩種：根器敏銳者，以智慧為主導跟隨道；根器遲鈍者，以信心為主導跟隨道。此外，根據根器和命運的不同，它們也存在於聲聞乘的兩種資糧道中：一類是註定成為聲聞乘行者，一類是可能轉向其他乘。 第二，關於聲聞乘的加行道，包括四個方面：定義、分類、功德和詞源解釋。首先，定義是：聲聞乘行者相續中的菩提機會，已經成熟並接近結果。 其次，從體性的角度來看，聲聞乘的加行道分為暖位、頂位、忍位和勝法位四種。它們的定義依次是：暖位是聲聞乘大資糧道相續圓滿後生起的，頂位是頂位剎那生起之前的解脫之門。忍位是頂位相續圓滿後生起的，與忍位剎那生起之前相似。勝法位是忍位相續圓滿後生起的，與勝法位剎那生起之前相似。勝法位是勝法位相續圓滿後生起的，與苦法忍生起之前相似。這四種暖位等又各自有小、中、大三種。但毗婆沙宗認為，勝法位只有一個剎那，因此不承認這種分類。《俱舍論》中說：『如大忍唯剎那，勝法亦爾』。 此外，每一種又可以分為兩種：一類是註定證得聲聞乘菩提，一類是不確定。但毗婆沙宗認為，獲得大忍位后，就註定會證得菩提。《俱舍論》中說：『二者從學道退轉，將成佛』。 此外，從所依補特伽羅的角度來分，有入流果曏者的加行道，以及非入流果曏者的加行道兩種。前者又分為：入流果曏者、一來果曏者（已斷除欲界煩惱的一部分）、不還果曏者的加行道三種。後者又分為暖位、頂位，以及小忍位和中忍位兩種，共四種。 第三，關於功德：處於暖位和頂位時，可以獲得五根，即信根、念根、精進根、定根和慧根。處於忍位和勝法位時，可以獲得五力，即信力。

【English Translation】 The four legs of magical power are: samadhi of desire (ང་ངེ་འཛིན་, Ngangezin, meaning 'my clinging'), samadhi of effort (བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་, Tson drü kyi, meaning 'diligence'), samadhi of mind (སེམས་ཀྱི་, Sem kyi, meaning 'mind'), and samadhi of discrimination (དཔྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་, Chö pai ting nge dzin, meaning 'analysis'), all of which possess the characteristic of abandonment (སྤོང་བའི་འདུ་བྱེད་, Pong wai dü jé, meaning 'abandonment'). Each of these four can be further divided into two types: those with sharp faculties who follow the path led by wisdom, and those with dull faculties who follow the path led by faith. Furthermore, depending on their disposition and destiny, they also exist in the two paths of accumulation of the Hearer Vehicle: one destined to become a Hearer Vehicle practitioner, and one that may turn to other vehicles. Second, regarding the Hearer Vehicle's path of preparation, it includes four aspects: definition, classification, qualities, and etymological explanation. First, the definition is: the opportunity for enlightenment in the continuum of a Hearer Vehicle practitioner, which has matured and is close to fruition. Secondly, from the perspective of essence, the Hearer Vehicle's path of preparation is divided into four: heat, peak, forbearance, and supreme dharma. Their definitions are, in order: heat is what arises after the completion of the great accumulation path of the Hearer Vehicle; peak is the gateway to liberation of the Hearer Vehicle before the arising of the first moment of the peak; forbearance is what arises after the completion of the peak, similar to before the arising of the first forbearance; supreme dharma is what arises after the completion of the forbearance, similar to before the arising of the first supreme dharma; supreme dharma is what arises after the completion of the supreme dharma, similar to before the arising of the suffering dharma forbearance. Each of these four heats, etc., also has three types: small, medium, and large. However, the Vaibhashika school believes that the supreme dharma has only one moment, so they do not acknowledge this classification. The Abhidharmakosha says: 'Just as great forbearance is only one moment, so is the supreme dharma.' Furthermore, each of these can be divided into two types: one destined to attain the enlightenment of the Hearer Vehicle, and one that is uncertain. However, the Vaibhashika school believes that after obtaining great forbearance, one is destined to attain enlightenment. The Abhidharmakosha says: 'The two turn away from the path of learning and will become Buddhas.' Furthermore, from the perspective of the individual who is the basis, there are two types: the path of preparation of those who are stream-enterers, and the path of preparation of those who are not stream-enterers. The former is further divided into three types: the stream-enterer, the once-returner (who has partially abandoned the afflictions of the desire realm), and the path of preparation of the non-returner. The latter is divided into four types: heat, peak, and small and medium forbearance. Third, regarding the qualities: when in the heat and peak stages, one can obtain the five roots, namely the root of faith, the root of mindfulness, the root of diligence, the root of samadhi, and the root of wisdom. When in the forbearance and supreme dharma stages, one can obtain the five powers, namely the power of faith.

། དྲན་པའི། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་སྟོབས་དང་ ལྔའོ། །བཤེས་སྤྲིང་ལས། ཏིང་འཛིན་ཤེས་རབ་ཆོས་མཆོག་ལྔ་ཉིད་དེ། སྟོབས་དབང་ཞེས་བྱ་རྩེ་མོར་གྱུར་པའང་ལགས། ཞེས་དང་། མཛོད་ལས། སྡེ་ཚན་བདུན་ནི་གོ་རིམ་བཞིན། །ལས་ནི་དང་པོ་པ་དག་དང་། ། ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་རྣམས་དང་ནི། །བསྒོམ་དང་མཐོང་ལ་རབ་ཏུ་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །ཡང་དྲོད་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མེ་སྐྱེ་བའི་སྔ་ལྟས་ཡིན་པས་དྲོད་ དང་། རྩེ་མོ་ལ་དགེ་རྩ་མི་འཆད་པ་དང་། བཟོད་པ་ལ་ངན་སོང་སྤོང་བ་དང་། ཆོས་མཆོག་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་ཐོབ་པ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། 2-740 མེ་སྐྱེ་བའི་སྔ་ལྟས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་དང་། རྩེ་མོ་ཐོབ་པ་རྩ་མི་འཆད། །བཟོད་ཐོབ་ངན་སོང་ཡོང་མི་ལྟུང་། །འཇིག་རྟེན་པ་འི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག །ཅེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། མཐོང་ལམ་ལ་དངོས་སུ་སྦྱོར་བས་ན་སྦྱོར་བའི་ལམ། ངེས་འབྱེད་ནི་མཐོང་ལམ་ཡིན་ལ་དེའི་ཆ་ནས་ཕན་འདོགས་པས་ན་ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་གམ། དེ་དང་དམིགས་རྣམ་མཐུན་པར་རྗེས་སུ་ཞུགས་པས་ ན་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ནམ། ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་དོན། དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་གྱིས་རྟོགས་ཞིང་། མངོན་བར་རྟོགས་པ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པས་ན་དོན་མངོན་པར་རྟོགས་པ་རྣམས་ནི་རྣམ་གྲངས་དང་ བཅས་ཏེ་སྒྲ་བཤད་པའོ། ༈ །གསུམ་པ། ཉོན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་ཡང་། སྤང་བྱ་མཐོང་སྤོང་གི་རྣམ་གཞག གཉེན་པོ་མཐོང་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་ གི་རྣམ་གཞག་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་དངོས་གཉེན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡོད་པ་ཅན་གྱི་བདེན་པ་ལ་ལོག་པར་ ཞུགས་པའི་ཀུན་བཏགས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་སྤང་བྱའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་། ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་། འགོག་པ་མཐོང་སྤོང་། ལམ་མཐོང་སྤང་དང་བཞིའི་མཚན་ཉིད་རྣམས་ནི་རིམ་བཞིན། 2-741 རང་གི་དངོས་གཉེན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡོད་པ་ཅན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་པའི་ཀུན་བཏགས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་སྤང་བྱའོ། །དེ་ཅན་གྱི་ཀུན་འབྱུང་ བདེན་པ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་པའི་འདྲ། དེ་ཅན་གྱི་འགོག་པ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་པའི་འདྲ། དེ་ཅན་གྱི་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་པའི་འདྲའོ། ། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། འདོད་ཁམས་ ཀྱི། གཟུགས་ཁམས་ཀྱི། གཟུགས་མེད་ཁམས་ཀྱི་མཐོང་སྤང་གསུམ་ལས། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་བདེན་བཞིའི་མཐོང་སྤང་བཞི་བཞི་ལས། འདོད་ཁམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལ་ཡང་། འདོད་ཆགས། ཁོང་ཁྲོ། ང་

【現代漢語翻譯】 五力是：憶念力、精進力、禪定力、智慧力。《親友書》中說：『禪定、智慧五勝法，是為力、自在及頂峰。』《俱舍論》中說：『七科次第如是安立，其業用與初業者，及抉擇分諸支分，于修與見作增上。』因此這樣說。此外，在暖位時，是無分別智之火生起的前兆，所以稱為暖位；頂位時，善根不會退失；忍位時，能捨棄惡趣；勝法位時，能獲得世間一切法中最殊勝的，因為是無分別智之火生起的前兆。』又說：『得頂位者根不壞，得忍位者不墮惡趣，得世間法之勝者。』這就是第四個解釋詞義： 見道是直接結合的道，所以稱為結合道。抉擇是見道，從它的角度來利益，所以稱為抉擇支分，或者與它在對境和行相上一致而隨順，所以稱為抉擇分同分，或者通過聞思而確定的意義，以總義的方式證悟，並且趨向于現觀，所以稱為義現觀，這些都是包括名稱在內的詞義解釋。 第三，聲聞的見道也分為四種：所斷的見道所斷之相、對治的見道之相、斷滅之果之相、安住於此之補特伽羅之相。第一種又分為體性和差別兩種。第一種是：以自之真實對治聲聞的見道無間道所具有的，于諦理顛倒執著的遍計所執之所斷。第二種差別是：從本體的角度分為苦諦見所斷、集諦見所斷、滅諦見所斷、道諦見所斷四種，它們的體相依次是：以自之真實對治聲聞的見道無間道所具有的，于苦諦顛倒執著的遍計所執之所斷。同樣，于集諦顛倒執著的，于滅諦顛倒執著的，于道諦顛倒執著的。 從界的角度來分，有欲界、色界、無色界的見道所斷三種，每一界又各有四諦的見道所斷，比如欲界的苦諦見所斷，又有貪慾、嗔恚、我慢。

【English Translation】 The five powers are: the power of mindfulness, the power of diligence, the power of samadhi, and the power of wisdom. As stated in 'Letter to a Friend': 'Samadhi, wisdom, the five supreme dharmas, are power, mastery, and the peak.' The Abhidharmakosha states: 'The seven sections are arranged in order, their functions are with the initial ones, and the limbs of the decisive division, greatly enhance meditation and seeing.' Therefore, it is said. Furthermore, in the stage of warmth, it is a precursor to the arising of the fire of non-conceptual wisdom, hence it is called the stage of warmth; in the peak stage, the roots of virtue do not decline; in the stage of forbearance, one can abandon the lower realms; in the stage of supreme dharma, one can attain the most supreme of all worldly dharmas, because it is a precursor to the arising of the fire of non-conceptual wisdom.' It is also said: 'One who attains the peak does not have their roots destroyed, one who attains forbearance does not fall into the lower realms, one who attains the supreme of worldly dharmas.' This is the fourth explanation of the meaning of the words: The path of seeing is the path that is directly connected, so it is called the connecting path. Decisiveness is the path of seeing, and it benefits from its perspective, so it is called the limb of decisive division, or it is in accordance with it in terms of object and aspect and follows it, so it is called the similar part of decisive division, or the meaning determined through hearing and thinking, realized in the manner of a general meaning, and directed towards direct perception, so it is called the meaning of direct perception, these are all explanations of the meaning of the words, including the names. Third, the path of seeing of the Shravakas is also divided into four types: the aspect of what is to be abandoned by the path of seeing, the aspect of the antidote path of seeing, the aspect of the fruit of abandonment, and the aspect of the individual who abides in this. The first type is further divided into two types: nature and difference. The first is: what is to be abandoned by the conceptualized, which is possessed by the uninterrupted path of seeing of the Shravakas, which is the real antidote to oneself, and which is the inverted clinging to the truth. The second difference is: from the perspective of the entity, it is divided into four types: what is to be abandoned by seeing the truth of suffering, what is to be abandoned by seeing the truth of origin, what is to be abandoned by seeing the truth of cessation, and what is to be abandoned by seeing the truth of the path, their respective characteristics are: what is to be abandoned by the conceptualized, which is possessed by the uninterrupted path of seeing of the Shravakas, which is the real antidote to oneself, and which is the inverted clinging to the truth of suffering. Similarly, the inverted clinging to the truth of origin, the inverted clinging to the truth of cessation, the inverted clinging to the truth of the path. From the perspective of the realms, there are three types of what is to be abandoned by seeing: the realm of desire, the realm of form, and the realm of formlessness. Each realm has four truths to be abandoned by seeing, for example, what is to be abandoned by seeing the truth of suffering in the realm of desire, there is also desire, anger, and pride.

རྒྱལ། མ་ རིག་པ། ཐེ་ཚོམ་སྟེ། ལྟ་མིན་ལྔ་དང་། འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ། མཐར་འཛིན་པའི་ལྟ་བ། ལོག་པར་ལྟ་བ། ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ལྟ་བ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ ལྟ་བ་ལྟེ་ལྟ་བ་ལྔ་དང་བཅུ། དེ་བཞིན་དུ་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་ལ་བཅུ། འགོག་པ་མཐོང་སྤོང་ལ་བཅུ། ལམ་མཐོང་སྤང་ལ་བཅུ་སྟེ་བཞི་བཅུར་ཡོད་ལ། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ལ་ཁོང་ཁྲོ་ མེད་པས། ལྟ་བ་ལྔ་དང་། ལྟ་མིན་བཞི་སྟེ། གཟུགས་ཁམས་ན་དགུ་བཞི་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་ཡང་དགུ་བཞི་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་སྟེ་ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་ན་མཐོང་སྤང་ཉོན་མོངས་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས། 2-742 ས་ཡིས་ཕྱེ་ན་འདོད་པའི་ས་ལ་བཞི་བཅུ། བསམ་གཏན་དང་པོ། གཉིས་པ། གསུམ་པ། བཞི་པ། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས། ཅི་ཡང་མེད་པ། འདུ་ཤེས་མེད་འདུ་ཤེས་མེད་ མིན་སྐྱེ་མཆེད་དེ། ས་བརྒྱད་པོ་རེ་རེ་ལ་དགུ་བཞི་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་རྩ་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་བས་གསུམ་བརྒྱ་ཉེར་བརྒྱད་དུ་ཡང་འགྱུར་རོ། །མཛོད་ལྟར་ན་འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལ་སྔར་ ལྟར་ལྟ་བ་ལྔ་དང་། ལྟ་མིནལྔ་སྟེ་བཅུ། ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་དང་འགོག་པ་མཐོང་སྤང་གཉིས་ལ། ལྟ་མིན་ལྔ་དང་། འཇིགས་ལྟ་མཐར་འཛིན་ནི་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་ལྟ་བ་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱི་ལོག་ ཞུགས་མེད་པས་བདུན་བདུན་དང་། ལམ་མཐོང་སྤང་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་གྱི་ལོག་ཞུགས་ཡོད་པས་བརྒྱད་དང་། ཁམས་གོང་ན་ཁོང་ཁྲོ་མེད་པས་ན། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལ་དགུ། ཀུན་འབྱུང་ དང་འགོག་པ་གཉིས་ལ་དྲུག་དྲུག་དང་། ལམ་མཐོང་སྤང་ལ་བདུན་ཡོད་པར་འདོད་དེ། མཛོད་ལས། དེ་དག་བཅུ་དང་བདུན་བདུན་བརྒྱད། །ལྟ་བ་གསུམ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ། །འདོད་ན་སྡུག་བསྔལ་ལ་སོགས་པ། ། མཐོང་བས་རིམ་བཞིན་སྤོང་བར་བྱེད། །བཞི་ནི་སྒོམ་པས་སྤང་བྱ་ཡིན། །ཁོང་ཁྲོ་མ་གཏོགས་དེ་དག་ཉིད། །གཟུགས་ཁམས་གཟུགས་མེད་དེ་དང་འདྲ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་སྤོང་བྱེད་གཉེན་པོ་མཐོང་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། 2-743 མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ། ཡོན་ཏན། ངེས་ཚིག་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ཤེས་བཟོད་སྐད་ ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་དེ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད། ཆོས་ཤེས་གཉིས། སྡུག་བསྔལ་རྗེས་བཟོད། རྗེས་ཤེས་གཉིས། དེ་བཞིན་དུ་ཀུན་འབྱུང་ལ་བཞི། འགོག་པ་ལ་བཞི། ལམ་ལ་བཞིའོ། །མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། མཛོད་ལྟར་ན། འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་དངོས་སུ་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་བཞིན་དུ་ཉན་ཐོས་ཞེས་ པ་ཀུན་ལ་སྦྱ

【現代漢語翻譯】 愚昧（མ་རིག་པ།，ma rig pa），疑惑（ཐེ་ཚོམ་，the tshom），即五種不正見（ལྟ་མིན་ལྔ，lta min lnga）：有身見（འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ，'jig tshogs la lta ba），邊見（མཐར་འཛིན་པའི་ལྟ་བ，mthar 'dzin pa'i lta ba），邪見（ལོག་པར་ལྟ་བ，log par lta ba），見取見（ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ལྟ་བ，lta ba mchog tu 'dzin pa'i lta ba），戒禁取見（ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ལྟ་བ，tshul khrims dang brtul zhugs mchog tu 'dzin pa'i lta ba），這五見加上五種不正見，共十種。同樣，集諦所斷（ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་，kun 'byung mthong spang）有十種，滅諦所斷（འགོག་པ་མཐོང་སྤོང་，'gog pa mthong spong）有十種，道諦所斷（ལམ་མཐོང་སྤང་，lam mthong spang）有十種，總共四十種。由於上二界沒有嗔恚（ཁོང་ཁྲོ་，khong khro），所以有五見和四種不正見，在色界（གཟུགས་ཁམས，gzugs khams）有三十六種（དགུ་བཞི་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག，dgu bzhi sum cu rtsa drug），在無色界（གཟུགས་མེད་ཁམས，gzugs med khams）也有三十六種，如果從界（ཁམས，khams）的角度來分，見所斷的煩惱（ཉོན་མོངས，nyon mongs）有一百一十二種。 如果從地（ས，sa）的角度來分，欲界（འདོད་པའི་ས，'dod pa'i sa）有四十種。初禪（བསམ་གཏན་དང་པོ，bsam gtan dang po），二禪（གཉིས་པ，gnyis pa），三禪（གསུམ་པ，gsum pa），四禪（བཞི་པ，bzhi pa），空無邊處（ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད，nam mkha' mtha' yas skye mched），識無邊處（རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས，rnam shes mtha' yas），無所有處（ཅི་ཡང་མེད་པ，ci yang med pa），非想非非想處（འདུ་ཤེས་མེད་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད，'du shes med 'du shes med min skye mched），這八地每一地都有三十六種，所以也變成三百二十八種。按照《俱舍論》（མཛོད，mdzod）的觀點，欲界的苦諦所斷（སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་，sdug bsngal mthong spang）仍然是五見和五不正見，共十種。集諦所斷和滅諦所斷各有五不正見，以及除了有身見和邊見之外的后三種見，因為沒有邪見，所以各有七種。道諦所斷有戒禁取見的邪見，所以有八種。上界沒有嗔恚，所以苦諦所斷有九種，集諦和滅諦各有六種，道諦所斷有七種。如《俱舍論》所說：『彼十及七七八，除三二見余，欲苦等次第，見斷如是說，四修斷應知，除嗔彼自體，色無色界同。』 第二，關於斷除者（སྤོང་བྱེད，spong byed）對治（གཉེན་པོ，gnyen po）——見道（མཐོང་ལམ，mthong lam）的分類，有體性（མཚན་ཉིད，mtshan nyid），分類（དབྱེ་བ，dbye ba），功德（ཡོན་ཏན，yon tan），定義（ངེས་ཚིག，nges tshig）四方面。首先是體性：是指聲聞（ཉན་ཐོས，nyan thos）直接證悟人無我（གང་ཟག་གི་བདག་མེད，gang zag gi bdag med）的真諦（བདེན་པ，bden pa）的現觀（མངོན་རྟོགས，mngon rtogs）。其次，從本體的角度來看，有十六個剎那（སྐད་ཅིག་མ，skad cig ma）的智忍（ཤེས་བཟོད，shes bzod）：苦法忍（སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད，sdug bsngal chos bzod），苦法智（ཆོས་ཤེས，chos shes）二者；苦類忍（སྡུག་བསྔལ་རྗེས་བཟོད，sdug bsngal rjes bzod），苦類智（རྗེས་ཤེས，rjes shes）二者。同樣，集諦有四種，滅諦有四種，道諦有四種。體性的定義依次是：按照《俱舍論》的觀點，直接斷除欲界苦諦所斷的聲聞的真諦現觀，是聲聞的苦法忍的體性。同樣，聲聞這個詞可以普遍適用。

【English Translation】 Ignorance (མ་རིག་པ།, ma rig pa), doubt (ཐེ་ཚོམ་, the tshom), namely the five wrong views (ལྟ་མིན་ལྔ, lta min lnga): view of the aggregates (འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ, 'jig tshogs la lta ba), extreme view (མཐར་འཛིན་པའི་ལྟ་བ, mthar 'dzin pa'i lta ba), wrong view (ལོག་པར་ལྟ་བ, log par lta ba), view of holding views as supreme (ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ལྟ་བ, lta ba mchog tu 'dzin pa'i lta ba), view of holding moral discipline and asceticism as supreme (ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ལྟ་བ, tshul khrims dang brtul zhugs mchog tu 'dzin pa'i lta ba). These five views plus the five wrong views, totaling ten. Similarly, what is abandoned by seeing the origin (ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་, kun 'byung mthong spang) has ten, what is abandoned by seeing cessation (འགོག་པ་མཐོང་སྤོང་, 'gog pa mthong spong) has ten, what is abandoned by seeing the path (ལམ་མཐོང་སྤང་, lam mthong spang) has ten, totaling forty. Because the two upper realms do not have anger (ཁོང་ཁྲོ་, khong khro), there are five views and four wrong views. In the form realm (གཟུགས་ཁམས, gzugs khams) there are thirty-six (དགུ་བཞི་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག, dgu bzhi sum cu rtsa drug), and in the formless realm (གཟུགས་མེད་ཁམས, gzugs med khams) there are also thirty-six. If divided from the perspective of realms (ཁམས, khams), the afflictions (ཉོན་མོངས, nyon mongs) abandoned by seeing are one hundred and twelve. If divided from the perspective of grounds (ས, sa), the desire realm (འདོད་པའི་ས, 'dod pa'i sa) has forty. The first dhyana (བསམ་གཏན་དང་པོ, bsam gtan dang po), the second dhyana (གཉིས་པ, gnyis pa), the third dhyana (གསུམ་པ, gsum pa), the fourth dhyana (བཞི་པ, bzhi pa), the sphere of infinite space (ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད, nam mkha' mtha' yas skye mched), the sphere of infinite consciousness (རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས, rnam shes mtha' yas), the sphere of nothingness (ཅི་ཡང་མེད་པ, ci yang med pa), the sphere of neither perception nor non-perception (འདུ་ཤེས་མེད་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད, 'du shes med 'du shes med min skye mched). Each of these eight grounds has thirty-six, so it also becomes three hundred and twenty-eight. According to the view of the Abhidharmakośa (མཛོད, mdzod), what is abandoned by seeing the suffering of the desire realm (སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་, sdug bsngal mthong spang) is still the five views and five wrong views, totaling ten. What is abandoned by seeing the origin and what is abandoned by seeing cessation each have five wrong views, and the latter three views excluding the view of the aggregates and the extreme view, because there is no wrong adherence, so each has seven. What is abandoned by seeing the path has the wrong adherence of moral discipline and asceticism, so there are eight. The upper realms do not have anger, so what is abandoned by seeing suffering has nine, the origin and cessation each have six, and what is abandoned by seeing the path has seven. As the Abhidharmakośa says: 'Those ten and seven, seven eight, except three two views, desire suffering etc., seeing abandons successively, four should be abandoned by meditation, except anger, that self, form realm, formless realm, same.' Second, regarding the classification of the antidote (གཉེན་པོ, gnyen po) that abandons (སྤོང་བྱེད, spong byed)—the path of seeing (མཐོང་ལམ, mthong lam), there are four aspects: nature (མཚན་ཉིད, mtshan nyid), division (དབྱེ་བ, dbye ba), qualities (ཡོན་ཏན, yon tan), and definition (ངེས་ཚིག, nges tshig). First is the nature: it refers to the direct realization (མངོན་རྟོགས, mngon rtogs) of the truth (བདེན་པ, bden pa) of the Śrāvaka (ཉན་ཐོས, nyan thos) who directly sees the selflessness of persons (གང་ཟག་གི་བདག་མེད, gang zag gi bdag med). Second, from the perspective of the entity, there are sixteen moments (སྐད་ཅིག་མ, skad cig ma) of knowledge and forbearance (ཤེས་བཟོད, shes bzod): suffering dharma forbearance (སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད, sdug bsngal chos bzod), suffering dharma knowledge (ཆོས་ཤེས, chos shes) two; suffering subsequent forbearance (སྡུག་བསྔལ་རྗེས་བཟོད, sdug bsngal rjes bzod), suffering subsequent knowledge (རྗེས་ཤེས, rjes shes) two. Similarly, the origin has four, cessation has four, and the path has four. The definitions of the natures are in order: according to the view of the Abhidharmakośa, the direct realization of the truth of the Śrāvaka that directly abandons what is abandoned by seeing the suffering of the desire realm is the nature of the suffering dharma forbearance of the Śrāvaka. Similarly, the word Śrāvaka can be universally applied.

ར་རོ། འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། ཁམས་གོང་གི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་དངོས་ སུ་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ། སྡུག་བསྔལ་རྗེས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྡུག་བསྔལ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་ མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་བཞིན་དུ་ཕྱི་མའི་བཅུ་གཉིས་ལ་ཡང་སྦྱར་སྟེ་ཤེས་པར་བྱའོ། །འདི་ནི་དམིགས་རྣམས་འཆད་སླ་བའི་ཕྱིར། མཚོན་བྱ་དེ་དག་བརྗོད་པ་ཡིན་གྱི། ལུགས་འདི་ལ་མཚན་ཉིད་དེ་དག་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་མཚན་ཉིད་དང་གཉིས་པའི་དང་། 2-744 གསུམ་པའི་ནས་བཅོ་ལྔ་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། ཞེས་པའི་བར་དུ་མཐོང་ལམ་སྦྱར། བཅུ་དྲུག་པ་ལ་ནི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཞེས་སྦྱར་དགོས་ཏེ། མཐོང་ལམ་ སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་ན། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཡིན་པ་མ་ཁྱབ་ཏེ། དེའི་ཚོགས་པ་ན་ཡོད་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་། དེའི་ཐོབ་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་རང་དང་མཚུངས་པར་ ལྡན་པའི་སེམས་སེམས་བྱུང་གཞན་རྣམས་ཀྱང་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་ཡང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་བཟོད་མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤེས་རབ་མིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་གཞན་རྣམས་ལའང་ཤེས་པར་མཛོད་ཅིག དེས་ན་ཤེས་བཟོད་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་པོ་ནི་མཐོང་བ་མངོན་རྟོགས་དང་། དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་སེམས་སེམས་བྱུང་རྣམས་ནི་དམིགས་པ་མངོན་རྟོགས་དང་། དེའི་ཚོགས་པ་ན་ཡོད་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ སྡོམ་པ་དང་། ཐོབ་པ་རྣམས་ནི་བྱ་བ་མངོན་རྟོགས་ཞེས་བྱ་སྟེ། མཛོད་ལས། བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ནི། །སེམས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་གོ །དེ་ལ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ནི། །མ་མཐོང་མཐོང་ ཕྱིར་མཐོང་བའི་ལམ། །ཞེས་དང་། མཐོང་དམིགས་བྱ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ཀུན་བཏུས་ལྟར་ན། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་དངོས་སུ་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། 2-745 དེ་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་ཀྱི་འཇུག་ཐོག་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་ཞིང་། ཆོས་བཟོད་ཆོས་ཤེས་གཉིས་ ལ་དམིགས་ནས། དེ་གཉིས་འཕགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱུར་ངེས་པ་འདྲེན་པར་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྡུག་བསྔལ་རྗེས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེའི་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་ཞིང་དེ་ ལ་དམིགས་ནས། དེའི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ། སྡུག་བསྔལ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 如果有人問：『什麼是苦諦見斷的真實證悟，即從欲界苦諦見斷中實際解脫的聲聞？』回答：『這是苦法智的定義。』什麼是上界苦諦見斷的真實證悟，即實際斷除上界苦諦見斷的聲聞？』回答：『這是苦類智忍的定義。』什麼是從中實際解脫的聲聞的真實證悟？』回答：『這是苦類智的定義。』同樣，其餘十二項也應類推理解。這是爲了便於解釋所緣境，才說明這些代表性的例子。實際上，按照這種體系，這些定義是聲聞見道第一剎那、第二剎那、第三剎那乃至第十五剎那的定義。』見道應這樣類推。第十六剎那則應加上『是真實證悟第十六剎那的定義』。如果說是見道第一剎那，那麼並非普遍是苦法忍，因為在其集合中，有無漏的律儀，以及它的獲得，還有與苦法忍自身相似的相應心和心所等，它們也是見道第一剎那，但並非是苦法忍，因為它們不是智慧。對於其他情況，也請理解。因此，十六個智忍剎那是見所證，而與其相應的相應心和心所等是所緣境所證，在其集合中的無漏律儀和獲得等是作用所證。如《俱舍論》所說：『真實證悟是，心的十六剎那。其中十五剎那，未見為見道。』以及『見、所緣境、作用』。按照《攝類學》的觀點，苦諦見斷的真實證悟，即實際斷除苦諦見斷的聲聞，是苦法忍的定義。從中實際解脫的解脫道或真實證悟，是苦法智的定義。苦法智的起始，緊隨其後，以法忍法智二者為所緣境，引導二者成為聖者之法的因，這樣的聲聞的真實證悟，是苦類智忍的定義。緊隨其後，以其為所緣境，完全斷除其自性的聲聞的真實證悟，是苦類智的定義。

【English Translation】 If someone asks, 'What is the true realization of the abandonment of suffering in the realm of desire, that is, the Shravaka who has actually liberated from the abandonment of suffering in the realm of desire?' Answer: 'This is the definition of the Dharma-knowledge of Suffering.' What is the true realization of the abandonment of suffering in the higher realms, that is, the Shravaka who actually abandons the abandonment of suffering in the higher realms?' Answer: 'This is the definition of the Subsequent-knowledge-acceptance of Suffering.' What is the true realization of the Shravaka who has actually liberated from it?' Answer: 'This is the definition of the Subsequent-knowledge of Suffering.' Similarly, the remaining twelve items should also be understood by analogy. This is to facilitate the explanation of the objects of observation, and to explain these representative examples. In fact, according to this system, these definitions are the definitions of the first moment, the second moment, the third moment, and up to the fifteenth moment of the Shravaka's Path of Seeing.' The Path of Seeing should be analogized in this way. For the sixteenth moment, it should be added that 'it is the definition of the sixteenth moment of true realization.' If it is said to be the first moment of the Path of Seeing, then it is not universally the Acceptance of Dharma of Suffering, because in its collection, there are the undefiled precepts, as well as its attainment, and the corresponding mind and mental factors that are similar to the Acceptance of Dharma of Suffering itself, which are also the first moment of the Path of Seeing, but they are not the Acceptance of Dharma of Suffering, because they are not wisdom. Please understand this for other situations as well. Therefore, the sixteen moments of knowledge-acceptance are what is realized by seeing, and the corresponding mind and mental factors are what is realized by the object of observation, and the undefiled precepts and attainments in its collection are what is realized by action. As the Abhidharmakosha says: 'True realization is, the sixteen moments of the mind. Among them, fifteen moments, are the path of seeing for seeing what has not been seen.' And 'seeing, object of observation, action.' According to the view of the Collected Topics, the true realization of the abandonment of suffering, that is, the Shravaka who actually abandons the abandonment of suffering, is the definition of the Acceptance of Dharma of Suffering. The path of liberation or true realization that actually liberates from it is the definition of the Knowledge of Dharma of Suffering. The beginning of the Knowledge of Dharma of Suffering, immediately following, takes the Acceptance of Dharma and Knowledge of Dharma as its objects of observation, and guides the two to become the cause of the Dharma of the Noble Ones, such true realization of the Shravaka is the definition of the Subsequent-knowledge-acceptance of Suffering. Immediately following it, taking it as its object of observation, the true realization of the Shravaka that completely cuts off its nature is the definition of the Subsequent-knowledge of Suffering.

་མཚན་ཉིད་ཡིན། འདིས་ཕྱི་མ་བཅུ་ལ་ཡང་རིགས་འགྲེ་མཛོད། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ ལྟར་ན། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པའི་སྟེང་གི་མི་རྟག་པ་ལ། ངེས་ཤེས་འདྲེན་པའི་ནུས་པ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་བཞིན་ དུ་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པའི་སྟེང་གི་མི་རྟག སྡུག་བསྔལ། སྟོང་། བདག་མེད། ཀུན་འབྱུང་བདེན་པའི་སྟེང་གི་རྒྱུ། ཀུན་འབྱུང་། རབ་སྐྱེ། རྐྱེན། འགོག་པའི་བདེན་པའི་སྟེང་གི་འགོག་པ། ཞི་བ། གྱ་ནོམ། ངེས་འབྱུང་། ལམ་བདེན་གྱི་ལམ། རིག་པ། སྒྲུབ་པ། ངེས་འབྱིན་ལ། ངེས་ཤེས་འདྲེན་ནུས་པའི་ནུས་པ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་གསུང་རོགས་མཛོད། 2-746 ཡང་ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། བར་ཆད་མེད་ལམ། རྣམ་གྲོལ་ལམ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དང་གསུམ་ལ། མངོན་པ་ལས་ནི། བཟོད་པ་བརྒྱད་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་། ཤེས་པ་བརྒྱད་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དུ་ འཇོག་སྟེ། མཛོད་ལས། བཟོད་དང་ཤེས་པ་གོ་རིམ་བཞིན། །བར་ཆད་མེད་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མངོན་པ་གོང་མ་ལས་ནི། ཆོས་ཤེས་བཞི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། རྗེས་བཟོད་དང་། རྗེས་ཤེས་ རྣམས་ནི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དུ་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །རྒྱན་ལས་ནི་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་དེ་ཁོ་ན་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་། ལྷག་མ་བཅོ་ལྔ་ནི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་གཉིས་ ཀ་ཡིན་པར་འདོད་དོ། ། རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཞུགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་དང་། འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་གཉིས། དང་པོ་ལ་རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ། ཆགས་བྲལ་ཕྱིར་འོང་ ཞུགས་པ། དེའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་དང་གསུམ། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ནས། ལམ་རྗེས་བཟོད་ཀྱི་བར་བཅོ་ལྔ། བཅོ་ལྔ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་ གནས། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་། འབྲས་གནས། དེའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་དང་གསུམ། དེ་གསུམ་པོ་ནི། བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ཁོ་ནར་ངེས་སོ། །ཡང་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། 2-747 གནས་སྐབས་ཉན་ཐོས་སུ་རིགས་ངེས་པའི་མཐོང་ལམ་དང་། རིགས་མ་ངེས་པའི་མཐོང་ལམ་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ནི་མཛོད་ལས། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཐོབ་པར་གསུངས་ཀྱང་། འདིར་བྱང་ཆུབ་ ཡན་ལག་བདུན་ཐོབ་ཏེ། དེ་བདུན་ནི། དྲན་དང་ཆོས་རབ་འབྱེད་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་། དགའ་དང་ཤིན་ཏུ་སྦྱང་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། བཏང་སྙོམས་འདི་བདུན་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། གཞན་ཡང་མཐོང་སྤངས་སྤོང་བའི་ནུས་པ་དང་། འཕགས་པའི་གྲངས་སུ་གཏོགས་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་དགེ་སྦྱོང་དང་། འཇ

【現代漢語翻譯】 是其特徵。以此類推於後面的十個。按照《現觀莊嚴論》所說，對於苦諦上的無常，首先獲得引導定解能力的聲聞之諦現觀，是苦法忍的特徵。同樣地，對於苦諦上的無常、苦、空、無我，集諦上的因、集、生、緣，滅諦上的滅、寂、妙、離，道諦上的道、理、行、出，首先獲得引導定解能力的聲聞之諦現觀，請說這是道後智的特徵。 又從道的角度來分，有無間道、解脫道、殊勝道三種。在《俱舍論》中，八忍是無間道，八智是解脫道。如《俱舍論》所說：『忍與智次第，是無間與解脫道。』在《阿毗達磨》中，四法智是解脫道，後忍和後智是殊勝道。在《現觀莊嚴論》中，唯有苦法智是無間道，其餘十五種是解脫道和殊勝道二者。 從所依補特伽羅的角度來分，有入流者的見道和果位者的見道兩種。第一種又分為入流向入者、一來向入者、不來向入者的見道三種。每一種又各有從苦法忍到道後忍的十五種。第二種分為入流果位者、一來果位者、不來果位者的見道三種。這三種一定是第十六種道後智。 又從種姓的角度來分，有暫時決定為聲聞種姓的見道和種姓不決定的見道兩種。 第三個功德是，雖然《俱舍論》中說獲得八支聖道，但這裡獲得七覺支。這七覺支是：念、擇法、精進、喜、輕安、定、捨，這七者是七覺支。 此外，還有斷除見斷的能力，屬於聖者之列，是真實的沙門，是世間的福田。

【English Translation】 That is its characteristic. By analogy, apply this to the following ten as well. According to the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization), the clear realization of the truth of the Hearer, which first obtains the ability to induce definite understanding on the impermanence of the truth of suffering, is the characteristic of the Suffering Dharma-patience. Similarly, please say that the clear realization of the truth of the Hearer, which first obtains the ability to induce definite understanding on the impermanence, suffering, emptiness, and selflessness of the truth of suffering; the cause, origin, intense arising, and condition of the truth of origin; the cessation, peace, excellence, and definite emergence of the truth of cessation; and the path, reason, practice, and definite issuing of the truth of the path, is the characteristic of the Subsequent Knowledge of the Path. Furthermore, dividing from the perspective of the path, there are three: the Path of No Obstruction, the Path of Liberation, and the Path of Distinction. In the Abhidharma, the eight patiences are the Path of No Obstruction, and the eight knowledges are the Path of Liberation. As stated in the Kosa: 'Patience and knowledge in order, are the Path of No Obstruction and the Path of Liberation.' In the Higher Abhidharma, the four Dharma-knowledges are the Path of Liberation, and the Subsequent Patience and Subsequent Knowledge are explained as the Path of Distinction. In the Ornament, it is asserted that only the Suffering Dharma-knowledge is the Path of No Obstruction, and the remaining fifteen are both the Path of Liberation and the Path of Distinction. Dividing from the perspective of the individual who is the basis, there are two: the Path of Seeing of the stream-enterer and the Path of Seeing of the fruition-stainer. The first is further divided into three: the Path of Seeing of the stream-enterer-entrant, the once-returner-entrant, and the non-returner-entrant. Each of these fifteen includes from the Suffering Dharma-patience to the Subsequent Patience of the Path. The second is divided into three: the Path of Seeing of the stream-enterer-fruition-stainer, the once-returner-fruition-stainer who has previously abandoned attachment, and the non-returner-fruition-stainer. These three are definitely only the sixteenth, the Subsequent Knowledge of the Path. Furthermore, dividing from the perspective of lineage, there are two: the Path of Seeing of those temporarily determined to be Hearer-lineage and the Path of Seeing of those whose lineage is undetermined. The third quality is that, although the Kosa states that the eightfold noble path is attained, here the seven branches of enlightenment are attained. These seven are: mindfulness, discrimination of phenomena, diligence, joy, pliancy, concentration, and equanimity. These seven are the seven branches of enlightenment. Furthermore, there is the ability to abandon what is to be abandoned by seeing, belonging to the assembly of noble ones, being a true renunciate, and being a field of merit for the world.

ིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་དང་། ཆོས་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་མིག་རྡུལ་མེད་ཅིང་། དྲི་མ་དང་ བྲལ་བ་རྣམ་པར་དག་པ་ཐོབ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོན་ཏན་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཐོབ་བོ། །བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་སྔར་མ་མཐོང་བ་གསར་དུ་མཐོང་བས་མཐོང་བའི་ ལམ་ཞེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཀྱི་ངོས་སྐལ་གྱི་དྲི་མ་ལས་གྲོལ་ བའི་རྣམ་གྲོལ་དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་གྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ་བཞི། མཛོད་ལྟར་ན། འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་འབྲས་བུ། 2-748 ཁམས་གོང་མའི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་འབྲས་བུ། དེ་བཞིན་དུ། འདོད་པའི་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་། ཁམས་གོང་མའི་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་། འདོད་པའི་འགོག་པ་མཐོང་སྤང་། ཁམས་གོང་མའི་འགོག་ པ་མཐོང་སྤང་། འདོད་པའི་ལམ་མཐོང་སྤང་། ཁམས་གོང་མའི་ལམ་མཐོང་སྤང་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་འབྲས་བུ་སྟེ་བརྒྱད། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། འདུས་བྱས་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། འདུས་མ་བྱས་འགོག་པ་གཉིས་ གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། །ཀུན་ལས་བཏུས་ལྟར་ན། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་། ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་། འགོག་པ་མཐོང་སྤང་། ལམ་མཐོང་སྤང་དང་བཞི་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་འབྲས་བུ་བཞི། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་འདུས་ བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་གཉིས་གཉིས་སུ་ཡོད་པར་བཤད། རྒྱན་ལྟར་ན་ལྡོག་པའི་སྒོ་ནས་འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་གཉིས། རྫཾས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ། སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས་རྩ་ བའི་དབྱེ་བ་བཞི། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཁམས་ཀྱི་བཅུ་དང་དགུ། དེ་སྤང་བའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། སྔར་སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས་ཇི་སྙེད་ཡོད་པའི་འབྲས་བུ་ཡང་དེ་སྙེད་ཡོད་པར་རིག་པར་བྱའོ། ། བཞི་པ་དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། ཉན་ཐོས་ཀྱི། མཐོང་ལམ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ལ་དབྱེ་ན་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ཤེས་བཟོད་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་བཅུ་དྲུག 2-749 དབང་པོའི་སྒོ་ནས་སྐད་ཅིག་མ་བཅོ་ལྔ་ལ་གནས་པ་ལ་དབང་རྟུལ་དད་པའི་རྗེས་འབྲང་དང་། དབང་རྣོན་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་གཉིས་གཉིས་རེ། བཅུ་དྲུག་པ་ལ་ནི། དབང་པོ་རྟུལ་པོ་ལ་དད་ མོས་དང་། དབང་པོ་རྣོན་པོ་ལ་མཐོང་ཐོབ་ཅེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ནི། །མ་མཐོང་མཐོང་ཕྱིར་མཐོང་བའི་ལམ། །དད་དང་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་བ། །ཞེས་དང་། བཅུ་དྲུག་པ་ལ་དེ་ འབྲས་གནས། །དེ་ཚེ་དབང་པོ་རྣོ་རྟུལ་དག །དད་པས་མོས་དང་མཐོང་བས་ཐོབ། །ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །གང་དག་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་མཐོང་ལམ་ལ་དབང་པོ་རྟུལ་པོ་ལ་མཛོད་ལྟར་བར་ཆད་མེད་ལམ་ བརྒྱད་སྐྱེ་

【現代漢語翻譯】 超越依賴，對於諸法，沒有諸法的眼塵，獲得遠離垢染的清凈等等，獲得無量功德。第四，解釋詞義：因為 புதிதாக（藏文：གསར་དུ་，梵文天城體：nūtana，梵文羅馬擬音：nutana，漢語字面意思：新的）見到 ранее（藏文：སྔར་，梵文天城體：pūrva，梵文羅馬擬音：purva，漢語字面意思：以前）未見的補特伽羅無我，故稱為見道。第三，斷除之果的分類，分為體性和差別兩種。第一，體性是：從自因聲聞的見道無間道之分的垢染中解脫的解脫，是聲聞見道的沙門果的體性。第二，差別有四種。如《俱舍論》所說：從欲界苦諦所斷中實際解脫的果；從上界苦諦所斷中實際解脫的果；同樣，從欲界集諦所斷、上界集諦所斷、欲界滅諦所斷、上界滅諦所斷、欲界道諦所斷、上界道諦所斷中實際解脫的果，共有八種。每一種又各有有為解脫道和無為滅止兩種。《攝類學》中說：從苦諦所斷、集諦所斷、滅諦所斷、道諦所斷四種中實際解脫的果有四種，每一種又各有有為和無為兩種。《現觀莊嚴論》中說，從遮遣的角度有有為和無為兩種，從實事的角度有見道十五剎那，從所斷的角度有根本的四種差別，每一種又各有十界和九界。從斷除的角度來區分，要知道先前從所斷的角度有多少，果也有多少。 第四，安住於此的補特伽羅的分類：如果對具有聲聞見道的補特伽羅進行區分，從本體的角度有安住於十六剎那的十六種補特伽羅；從根器的角度，有安住於十五剎那的鈍根信隨行者和利根法隨行者各兩種。對於第十六剎那，鈍根者稱為信勝解，利根者稱為見得。對此，《釋量論》中說：『未見為見故，見道，信與法之隨行者。』以及『第十六彼果位住，彼時根器利鈍異，由信勝解與見得。』因此。哪些三乘的見道中，根器鈍者如《俱舍論》所說，產生八種無間道。

【English Translation】 Transcending dependence, for all dharmas, there is no eye-dust of dharmas, obtaining purity free from defilements, and so on, obtaining immeasurable merits. Fourth, explaining the meaning of the words: Because புதிதாக (Tibetan: གསར་དུ་, Sanskrit Devanagari: nūtana, Sanskrit Romanization: nutana, Chinese literal meaning: new) seeing ранее (Tibetan: སྔར་, Sanskrit Devanagari: pūrva, Sanskrit Romanization: purva, Chinese literal meaning: before) the non-self of the person that was not seen before, it is called the Path of Seeing. Third, the classification of the fruits of abandonment, divided into nature and differences. First, the nature is: the liberation from the defilements of the division of the uninterrupted path of the Hearer's Path of Seeing, is the nature of the fruit of the Hearer's Path of Seeing's ascetic practice. Second, there are four differences. As stated in the Abhidharmakośa: the fruit of actually liberating from what is abandoned by the sight of suffering in the desire realm; the fruit of actually liberating from what is abandoned by the sight of suffering in the upper realms; similarly, from what is abandoned by the sight of the origin in the desire realm, what is abandoned by the sight of the origin in the upper realms, what is abandoned by the sight of the cessation in the desire realm, what is abandoned by the sight of the cessation in the upper realms, what is abandoned by the sight of the path in the desire realm, what is abandoned by the sight of the path in the upper realms, there are eight fruits in total. Each of these also has two: the conditioned liberation path and the unconditioned cessation. In the Compendium of Topics, it is said: the fruits of actually liberating from the four: what is abandoned by the sight of suffering, what is abandoned by the sight of the origin, what is abandoned by the sight of the cessation, and what is abandoned by the sight of the path, there are four fruits, and each of these also has two: conditioned and unconditioned. In the Ornament for Clear Realization, it is said that from the perspective of negation, there are two: conditioned and unconditioned; from the perspective of reality, there are fifteen moments of the Path of Seeing; from the perspective of what is to be abandoned, there are four fundamental differences, and each of these also has ten realms and nine realms. From the perspective of abandonment, know that however much there was from the perspective of what was to be abandoned before, there is also that much fruit. Fourth, the classification of the individuals who abide in this: If we distinguish the individuals who possess the Hearer's Path of Seeing, from the perspective of the entity, there are sixteen types of individuals who abide in the sixteen moments; from the perspective of faculties, there are two each of the dull-faculty follower of faith and the sharp-faculty follower of dharma who abide in the fifteen moments. For the sixteenth moment, the dull-faculty is called 'faith-liberation', and the sharp-faculty is called 'attainment of seeing'. Regarding this, the Pramāṇavārttika says: 'Because of not seeing, seeing, the Path of Seeing, the followers of faith and dharma.' And 'The sixteenth abides in that fruit position, at that time the faculties are different, dull and sharp, by faith, liberation, and by seeing, attainment.' Therefore. Among which Paths of Seeing of the three vehicles, those with dull faculties, as stated in the Abhidharmakośa, generate eight uninterrupted paths.

ཞིང་། དབང་འབྲིང་ལ་ཀུན་ལས་བཏུས་ལྟར་བར་ཆད་མེད་ལམ་བཞི་དང་། དབང་རྣོན་ལ་མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལྟར་བར་ཆད་མེད་ལམ་གཅིག་ཁོ་ན་སྐྱེའོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མ་བརྟགས་པ་སྟེ། མཛོད་ ལས་བཤད་པའི་མཐོང་ལམ་པ་ཡིན་ན། དབང་རྟུལ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཏེ། གཞུང་ཉིད་ལ་གསལ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཀུན་ལས་བཏུས་ལས་གསུངས་པ་ལ་ཡང་དབང་འབྲིང་གིས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱན་ལས་གསུངས་པ་ལ་ཡང་། དབང་རྣོན་གྱིས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབང་པོ་རྟུལ་དང་རྣོན་པོ་དག །དད་དང་མཐོང་ཐོབ། ཅེས་པའི་གཞུང་སྐུ་ཁམས་བཟང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་གྲུབ་མཐའི་ཁྱད་པར་ཡིན་གྱིས། 2-750 དབང་པོའི་ཁྱད་པར་ནི་མིན་ནོ། །རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཞུགས་པ་དང་འབྲས་གནས་གཉིས། དང་པོ་ལ་རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ། དེའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་ པ་དང་གསུམ། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ལ་གནས་པ་ནས། ལམ་རྗེས་བཟོད་ལ་གནས་པའི་བར་མཐོང་ལམ་པ་བཅོ་ལྔ་བཅོ་ལྔ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་འབྲས་གནས་ལ་ཡང་རྒྱུན་ཞུགས་ འབྲས་གནས། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས། དེའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་དང་གསུམ། དེ་ནི་བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཏུ་ངེས་སོ། །འོ་ན་རྒྱུན་ཞུགས་གྱི་ འབྲས་བུ་ནི། མཐོང་སྤང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པས། རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་འདོད་དགོས་ལ། དེ་ལྟ་ན་ནི། དབུ་མ་པའི་ལུགས་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་སྡུག་བསྔལ་ ཆོས་ཤེས་དེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུར་འགྱུར་ཏེ། མཐོང་སྤང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་མཐོང་སྤང་། ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་ དངོས་སུ་སྤོངས་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་ན། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། འོ་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་པ་དེ། 2-751 རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་དེ། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་འགྲེལ་ཚུང་ལས། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་དེ་དབུ་མ་པའི་ལུགས་ལ་མཐོང་སྤང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ཡང་། དེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུར་མི་འགྱུར་ཏེ། གྲུབ་མཐའ་འོག་མ་གཉིས་ དང་། སྒོ་བསྟུན་པའི་ཚེ་ཡང་། ཉན་ཐོས་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ན། འབྲས་བུ་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་དེ་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། མཛོད་ལས།

【現代漢語翻譯】 有人說，根據《集論》（Abhidharmasamuccaya）的觀點，根器中等者證得見道時，會生起四種無間道；而根據《現觀莊嚴論》（Abhisamayalankara）的觀點，根器銳利者只會生起一種無間道。這種說法未經考察。如果證得見道者是《俱舍論》（Abhidharmakosha）中所說的見道者，那麼不能斷定他一定是根器遲鈍者，因為《俱舍論》本身對此有明確的闡述。此外，《集論》所說的也不一定指根器中等者，而《現觀莊嚴論》所說的也不一定指根器銳利者。因為經文說：『根器遲鈍和銳利者，通過信心和見道獲得。』這是因為他們的身心狀態良好。因此，這是宗派的差別，而不是根器的差別。 從所依的角度來區分，有入流和果位兩種。第一種入流又分為：爲了斷除欲界煩惱而預先進入的入流（即預流向），因此有一來向，以及因此有不來向三種。每一種又從安住于苦法忍，到安住于道后忍之間，有十五種見道者。第二種果位也有預流果、爲了斷除欲界煩惱而預先進入的一來果，以及因此有不來果三種。這必定是安住于第十六道后智的補特伽羅。 那麼，預流果是指斷除了見道所斷的三結（身見、戒禁取見、疑），從而獲得了殊勝的沙門果。如果是這樣，那麼按照中觀宗的觀點，聲聞乘的見道——苦法智，就成了預流果，因為斷除了見道所斷的三結，從而獲得了殊勝的沙門果。這是因為他的苦法忍是直接斷除見道所斷的三結的無間道。如果見道是無間道，那麼一定是苦法忍。如果承認上述觀點，那麼聲聞乘的見道——苦法智，就成了預流果位。因為他的苦法智是預流果。如果承認這種說法，就與《釋量論》（Pramanavarttika）的註釋中將入流描述為入流向相矛盾。但這是沒有過失的。即使聲聞乘的見道——苦法智，按照中觀宗的觀點，斷除了見道所斷的三結而變得殊勝，它也不會成為預流果，因為即使與其他兩個較低的宗派相比較，或者在隨順其他宗派的觀點時，聲聞乘的沙門果也不一定是四果中的任何一個，因為苦法智是沙門果。《俱舍論》中說：

【English Translation】 Some say that according to the Abhidharmasamuccaya, those with medium faculties generate four uninterrupted paths when attaining the path of seeing, while according to the Abhisamayalankara, those with sharp faculties generate only one uninterrupted path. This statement is unexamined. If the one who attains the path of seeing is the one described in the Abhidharmakosha, then it is not necessarily the case that they are dull-witted, because the text itself clearly explains this. Furthermore, what is stated in the Abhidharmasamuccaya does not necessarily refer to those with medium faculties, and what is stated in the Abhisamayalankara does not necessarily refer to those with sharp faculties. This is because the scripture says, 'Dull and sharp faculties are obtained through faith and seeing,' because their physical and mental states are good. Therefore, this is a difference in tenets, not a difference in faculties. Distinguishing from the perspective of the basis, there are two: those who have entered and those who abide in the fruit. The first, those who have entered, are divided into three: those who have entered to eliminate desire (Skt. raga), those who have previously gone to the stream-enterer (Skt. srotapanna), therefore those who have entered the once-returner (Skt. sakrdagamin), and therefore those who have entered the non-returner (Skt. anagamin). Each of these has fifteen paths of seeing, from abiding in the acceptance of suffering-dharma to abiding in the subsequent acceptance of the path. The second, those who abide in the fruit, also have three: the fruit of the stream-enterer, the fruit of the once-returner who has previously gone to eliminate desire, and therefore the fruit of the non-returner. This is definitely a person who abides in the sixteenth subsequent knowledge of the path. So, the fruit of the stream-enterer is considered the fruit of the excellent ascetic practice by abandoning the three fetters abandoned by the path of seeing (self-view, attachment to rites and rituals, and doubt). If so, then according to the Madhyamaka school, the suffering-dharma-knowledge of the path of seeing of the Hearers (Skt. Sravaka) becomes the fruit of the stream-enterer, because it is the fruit of the excellent ascetic practice by abandoning the three fetters abandoned by the path of seeing. This is because his suffering-dharma-acceptance is the uninterrupted path that directly abandons the three fetters abandoned by the path of seeing. If the path of seeing is an uninterrupted path, then it is necessarily the suffering-dharma-acceptance. If you accept the root, then the suffering-dharma-knowledge of the path of seeing of the Hearers becomes the abiding fruit of the stream-enterer. Because his suffering-dharma-knowledge is the fruit of the stream-enterer. If you accept this, it contradicts the explanation in the commentary that the stream-enterer is described as entering the stream. But there is no fault, because even though the suffering-dharma-knowledge of the path of seeing of the Hearers is excellent by abandoning the three fetters abandoned by the path of seeing according to the Madhyamaka school, it does not become the fruit of the stream-enterer, because even when comparing with the two lower schools, or when conforming to the views of other schools, the ascetic fruit of the Hearers is not necessarily any of the four fruits, because the suffering-dharma-knowledge is the ascetic fruit. The Abhidharmakosha says:

དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་ནི་དྲི་མེད་ལམ། འབྲས་བུ་འདུ་བྱས་འདུས་མ་བྱས། གྲོལ་ལམ་ཟད་པ་རྣམས་དང་བཅས། །དེ་དག་བརྒྱ་བཅུ་རྩ་དགུའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་འབྲས་བུ་བཞི་ པོ་གང་རུང་ཡིན་ན། ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱི། འབྲས་བུ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་འདི་ནི་གྲུབ་མཐའ་གང་འོག་ཐམས་ཅད་ལ་གནད་དུ་ཆེ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ཀུན་ལས་བཏུས་ཀྱི་ལུགས་ལ། ཉན་ཐོས་ ཀྱི་མཐོང་ལམ་ཆོས་ཤེས་དེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་ཁས་ལེན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ལམ་ཆོས་བཟོད་མཐོང་སྤང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤོངས་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་ན། 2-752 ཆོས་བཟོད་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ལུགས་འདི་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཀུན་བཏུས་ཉིད་ལས། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལ། བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་དགོས་པར་གསུངས་པའི་ ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་མཐོང་སྤང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཉན་ཐོས་སློབ་པ་འབྲས་གནས་དེ། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་མཛོད་ལྟར་ན་རུང་ཡང་། གཞན་རྣམས་ལ་མི་རུང་ སྟེ། སྔར་གྱི་སྐྱོན་དེ་སོ་ན་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རང་ལུགས་ནི། བཅུ་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་ཐོབ་པའི་ཉན་ཐོས་གང་ཞིག མཐོང་སྤང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་དེ། རྒྱུན་ ཞུགས་འབྲས་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། ཞེས་བྱའོ། །བཞི་པ་སྒོམ་ལམ་ལ་ཡང་། སྤང་བྱ་སྒོམ་སྤང་ཀྱི་རྣམ་གཞག གཉེན་པོ་སྒོམ་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག དེ་ལ་གནས་པའི་གང་ ཟག་གི་རྣམ་གཞག་དང་བཞི། དང་པོ་སྒོམ་སྤང་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་དངོས་གཉེན་དུ་གྱུར་པའི་གཉེན་པོ་ཡོད་པ་གང་ཞིག མཐོང་སྤང་ལས་རྫས་གཞན་དུ་ཡོད་ པའི་སྤང་བྱའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་སྤང་། རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་སྤང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་སྤང་དང་གསུམ་ལས། ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་རང་རང་གི་ཐད་དུ་འཆད་ལ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། 2-753 དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་སྤང་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་འཁོར་བས་བསྡུས་པའི་ཕུང་པོའོ། །དབྱེ་ན། དངོས་སུ་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་སྒོམ་སྤང་ ཉོན་མོངས་དང་། རྒྱུད་ནས་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ལས་ཉོན་གྱིས་འཕངས་པའི་འཁོར་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་དངོས་གཉེན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་ བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡོད་པ་ཅན་གྱི་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་སེམས་རྒྱུད་རབ་ཏུ་མ་ཞི་བའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། འདོད་ཆགས། ཁོང་ཁྲོ། ང་རྒྱལ། མ་རིག་པ་སྟེ་ ལྟ་མིན་བཞི། འཇིག་ལྟ། མཐར་འཛིན་གྱི་ལྟ་བ་སྟེ། ལྟ་བ་གཉིས་དང་དྲུག་ཡ

【現代漢語翻譯】 『持戒之行為是無垢之道，其果既非有為亦非無為，是具有解脫道和滅盡道等功德。』如是說故。因此，如果四果中的任何一個果位，都必須具備五種殊勝的特徵。這一點對於所有宗派而言都至關重要。否則，按照《攝類學》的觀點，聲聞的見道法智必須被認為是須陀洹果。因為見道法智是斷除見斷、修斷和俱生煩惱三者的無間道。如果見道是無間道，那麼它必然是四法忍中的任何一個。但這種說法是不可接受的，因為《攝類學》本身說，獲得須陀洹果必須證得十六諦。因此，如果像《俱舍論》那樣，將斷除見斷、修斷和俱生煩惱三者的聲聞學道果位定義為須陀洹果，那也是可以的。但對於其他宗派來說則不然，因為之前的過失依然存在。因此，我們自己的觀點是：證得十六諦，並且斷除了見斷、修斷和俱生煩惱三者的聲聞，才是須陀洹果的定義。 第四，關於修道，分為四種：所斷修斷之相、對治修道之相、已斷之果之相，以及安住于果位之補特伽羅之相。首先，關於修斷，又分為定義和分類兩種。定義是：具有能作為直接對治的對治道，並且在本體上不同於見斷的所斷法。分類有三種：聲聞的修斷、緣覺的修斷、大乘的修斷。後兩者將在各自的部分中闡述。首先，關於聲聞的修斷，又分為定義和分類兩種。定義是：安住在能被聲聞修斷無間道所摧毀的品類中的，被輪迴所攝的蘊。分類有兩種：安住在能被直接摧毀的品類中的修斷煩惱，以及安住在能被從根本上摧毀的品類中的業煩惱所拋棄的輪迴。首先，關於前者，又分為定義和分類兩種。定義是：具有能作為直接對治的聲聞修道無間道，並且與生俱來的、心相續極不寂靜的狀態。分類有兩種：從體性的角度分為：貪慾、嗔恚、我慢、無明（即非見四者），以及有身見、邊執見（即二見），總共六種。

【English Translation】 'The conduct of a renunciate is a stainless path, its fruit is neither conditioned nor unconditioned, it possesses the path of liberation and cessation.' Therefore, if any of the four fruits are attained, they must possess five excellent characteristics. This is crucial for all schools of thought. Otherwise, according to the 'Compendium of Topics' (Kunsle), the Dharma-knowledge of the path of seeing of a Hearer (Nyanthö) must be accepted as the fruit of Stream-enterer (Gyünzhuk). Because the Dharma-knowledge of the path is the immediate path that eliminates the three: what is to be abandoned by seeing, what is to be abandoned by meditation, and the co-emergent afflictions. If the path of seeing is an immediate path, then it must be any of the four Dharma-acceptances. But this is unacceptable, because the 'Compendium of Topics' itself states that to attain the fruit of Stream-enterer, one must realize the sixteen aspects of the Four Noble Truths. Therefore, it is acceptable, as in the 'Treasury of Knowledge' (Mdzöd), to define the Hearer's path of learning, which is separated by abandoning the three: what is to be abandoned by seeing, what is to be abandoned by meditation, and the co-emergent afflictions, as the characteristic of the fruit of Stream-enterer. But this is not acceptable for other schools, because the previous faults remain. Therefore, our own view is: a Hearer who has realized the sixteen aspects of the Four Noble Truths and is separated by abandoning the three: what is to be abandoned by seeing, what is to be abandoned by meditation, and the co-emergent afflictions, is the definition of the fruit of Stream-enterer. Fourth, regarding the path of meditation, there are four aspects: the aspect of what is to be abandoned by meditation, the aspect of the antidote path of meditation, the aspect of the fruit of what has been abandoned, and the aspect of the individual abiding in that fruit. First, regarding what is to be abandoned by meditation, there are two aspects: definition and classification. The definition is: that which possesses an antidote that serves as its direct opponent, and is an object to be abandoned that is substantially different from what is to be abandoned by seeing. There are three classifications: what is to be abandoned by meditation by Hearers, what is to be abandoned by meditation by Solitary Realizers, and what is to be abandoned by meditation by the Great Vehicle. The latter two will be explained in their respective sections. First, regarding what is to be abandoned by meditation by Hearers, there are two aspects: definition and classification. The definition is: the aggregates included in cyclic existence that abide in the category of what is to be destroyed by the immediate path of the Hearer's path of meditation. There are two classifications: afflictions to be abandoned by meditation that abide in the category of what is to be directly destroyed, and cyclic existence thrown by karma and afflictions that abide in the category of what is to be destroyed from the root. First, regarding the former, there are two aspects: definition and classification. The definition is: the mind-stream that is naturally co-emergent, possesses the immediate path of the Hearer's path of meditation as its direct antidote, and is extremely unpacified. There are two classifications: from the perspective of essence, there are desire, anger, pride, ignorance (the four non-views), and the view of the self and the view of extremes (the two views), making a total of six.

ོད་ལ། ལྟ་བ་ཕྱི་མ་གསུམ་དང་། ཐེ་ཚོམ་ནི་མཐོང་སྤང་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །མཛོད་ལྟར་ན། འདོད་ཆགས་དང་། ང་ རྒྱལ་དང་། མ་རིག་པ་དང་། འཇིགས་ལྟ་བཞི་ཁོ་ན་ཡོད་གྱི། ཁོང་ཁྲོ་ནི་མཐོང་སྤང་དུ་འདོད་དོ། །བདེན་པའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ལོག་ཞུགས་དྲུག དེ་བཞིན་དུ། ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་དང་། འགོག་བདེན་དང་། ལམ་བདེན་གྱི་ཡུལ་ལ་བརྟེན་པ་དྲུག ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། འདོད་པ་ན་དྲུག་བཞི་ཉེར་བཞི། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ན་ཁོང་ཁྲོ་མེད་པས་ལྔ་བཞི་ཉི་ཤུ་ཉི་ཤུ། 2-754 ཆུང་ངུ་འབྲིང་ཆེན་པོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཉོན་མོངས་རེ་རེ་ལ་ཡང་། ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ། ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ། ཆེན་པོའི་འབྲིང་། ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་དང་གསུམ། འབྲིང་ལ་ཡང་། འབྲིང་གི་ཆེན་པོ། འབྲིང་ གི་འབྲིང་། འབྲིང་གི་ཆུང་ངུ་དང་གསུམ། ཆུང་ངུ་ལ་ཡང་ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ། ཆུང་ངུའི་འབྲིང་། ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་དང་གསུམ་ཏེ། དགུ་དགུར་ཡོད་དོ། །དེ་ལྟར་ཕྱེ་ན། འདོད་པའི་ཁམས་ན་དྲུག་དགུ་ ལྔ་བཅུ་ང་བཞི། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ན་ལྔ་དགུ་བཞི་བཅུ་ཞེ་ལྔ། གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་ལྔ་དགུ་བཞི་བཅུ་ཞེ་ལྔ་སྟེ་བརྒྱ་དང་བཞི་བཅུ་ཞེ་༼ཞེ་༽བཞིར་ཡང་འགྱུར་ལ། ས་དགུས་ཕྱེ་ན། འདོད་ པ་ལ་འདྲ། བསམ་གཏན་དང་པོ། གཉིས་པ། གསུམ་པ། བཞི་པ། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས། ཅི་ཡང་མེད་པ། འདུ་ཤེས་མེད་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་དེ་བརྒྱད་ན་ལྔ་དགུ་བཞི་ བཅུ་ཞེ་ལྔ་ཏེ། སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུར་ཡང་འགྱུར་ལ། འདོད་པ་དང་བསྡོམས་པས་བཞི་བརྒྱ་དང་བཅུ་བཞིར་ཡང་ཡོད་དོ། །དེ་དག་ཀྱང་བདེན་པ་རེ་རེར་ཕྱེ་ན་འདོད་པ་ན་དྲུག་དགུ་ལྔ་ བཅུ་རྩ་བཞི་པ་བཞི་སྟེ། ཉིས་བརྒྱ་དང་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་དོ། །ས་ཕྱི་མ་བརྒྱད་པ་ཡང་། ལྔ་དགུ་ཞེ་ལྔ་པ་བཞི་བཞི་སྟེ་སྟོང་བཞི་བརྒྱ་དང་བཞི་ཅུ་ཏེ། འདོད་པ་དང་སྡོམ་པས་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་ང་དྲུག་ཏུ་གསུངས་སོ། ། 2-755 བདེན་པ་རེ་རེའི་ཉོན་མོངས་པ་རེ་རེ་ནས་དབྱེ་ན་ཡང་དེ་ལྟར་དུ་དབྱེའོ། །སྤྱིར་སྡོམ་སྟེ་དབྱེ་ན། ས་དགུ་ན་དགུ་དགུ་བརྒྱ་བཅུ་གྱ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་རྒྱུད་ནས་གཞོམ་བྱའི་སྒོམ་སྤང་ ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྒོམ་ལམ་གྱི་བརྒྱུད་ནས་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པ་གང་ཞིག སྡུག་བསྔལ་བདེན་པས་བསྡུས་པའོ། །དེ་ལ་དབྱེ་ན། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པར་གྱུར་པའི་ཉེར་ ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་དང་། མ་དག་པ་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་གཉིས་དང་བདུན་དུ་ཡོད་དེ། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་དེ་སྤང་བྱ་གང་ཞིག མཐོང་སྤང་མིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་ བདེན་པ་དང་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་ཟད་པར་སྤངས་པའི་ཐེག་ཆེན་མཐོང་ལམ་མི

【現代漢語翻譯】 又，關於見斷煩惱的分類，隨部派不同而異。如說一切有部認為，三種邪見（薩迦耶見，梵文：Sakkāya-dṛṣṭi，梵文羅馬擬音：Sakkāya-dṛṣṭi，漢語字面意思：有身見；邊見，梵文：antagrāha-dṛṣṭi，梵文羅馬擬音：antagrāha-dṛṣṭi，漢語字面意思：邊執見；邪見，梵文：mithyā-dṛṣṭi，梵文羅馬擬音：mithyā-dṛṣṭi，漢語字面意思：惡見）和懷疑是見斷的。但《俱舍論》中說，只有貪慾、我慢、無明和怖畏四種是見斷，而嗔恚被認為是修斷。 從諦的角度劃分，有六種基於苦諦的邪見。同樣，也有六種基於集諦、滅諦和道諦的邪見。從界的角度劃分，欲界有六、四、二十四種。上二界（色界和無色界）沒有嗔恚，所以各有五、四、二十種。 從小、中、大三種程度劃分，每一種煩惱又分為大、中、小三種。即大的又分大之大、大之中、大之小三種；中的又分中之大、中之中、中之小三種；小的又分小之大、小之中、小之小三種，總共九種。這樣劃分，欲界有六九五十四種，色界有五九四十五種，無色界也有五九四十五種，總共一百四十四種。如果按九地劃分，欲界相同，初禪、二禪、三禪、四禪、空無邊處、識無邊處、無所有處、非想非非想處這八地各有五九四十五種，總共三百六十種。加上欲界，總共有四百一十四種。如果將每一種諦的煩惱再細分，也可以這樣劃分。 總的來說，如果總括地劃分，九地共有九九八十一個煩惱。 第二，關於從修道斷除的修斷煩惱，分為體性和分類兩部分。首先，體性是：凡是屬於修道斷除的範疇，且被苦諦所涵蓋的。對其進行分類，有轉化為苦諦的五取蘊和不清凈的器世間兩種，共有七種。苦諦是應斷除的嗎？因為不是見斷。第一個論證成立，因為苦諦和它是同一的。第二個論證成立，因為苦諦被滅盡所斷除的大乘見道所...

【English Translation】 Furthermore, the classification of afflictions to be abandoned by seeing differs according to different schools. For example, the Sarvāstivāda school believes that the three false views (Sakkāya-dṛṣṭi, Sakkāya-dṛṣṭi, view of self; antagrāha-dṛṣṭi, antagrāha-dṛṣṭi, extreme view; mithyā-dṛṣṭi, mithyā-dṛṣṭi, false view) and doubt are to be abandoned by seeing. However, the Abhidharmakośa states that only desire, pride, ignorance, and fear are to be abandoned by seeing, while anger is considered to be abandoned by cultivation. Dividing from the perspective of the Truths, there are six false views based on the Truth of Suffering. Similarly, there are six based on the Truth of Origin, the Truth of Cessation, and the Truth of the Path. Dividing from the perspective of the realms, the Desire Realm has six, four, and twenty-four. The two upper realms (Form Realm and Formless Realm) do not have anger, so each has five, four, and twenty. Dividing from the perspective of small, medium, and large, each affliction is further divided into large, medium, and small. That is, the large is further divided into large of the large, medium of the large, and small of the large; the medium is further divided into large of the medium, medium of the medium, and small of the medium; the small is further divided into large of the small, medium of the small, and small of the small, totaling nine types. With this division, the Desire Realm has six nine fifty-four types, the Form Realm has five nine forty-five types, and the Formless Realm also has five nine forty-five types, totaling one hundred and forty-four types. If divided according to the nine grounds, the Desire Realm is the same, and the eight grounds of the First Dhyana, Second Dhyana, Third Dhyana, Fourth Dhyana, Space of Infinite, Consciousness of Infinite, Nothingness, and Neither Perception nor Non-Perception each have five nine forty-five types, totaling three hundred and sixty types. Adding the Desire Realm, there are a total of four hundred and fourteen types. If each affliction of each Truth is further subdivided, it can also be divided in this way. In general, if divided comprehensively, there are nine nine eighty-one afflictions in the nine grounds. Second, regarding the afflictions to be abandoned by cultivation, which are abandoned through the path of cultivation, there are two parts: the nature and the classification. First, the nature is: whatever belongs to the category of being abandoned by the path of cultivation and is encompassed by the Truth of Suffering. Classifying it, there are the five aggregates of clinging that have transformed into the Truth of Suffering and the impure vessel world, totaling seven types. Is the Truth of Suffering to be abandoned? Because it is not to be abandoned by seeing. The first argument is established because the Truth of Suffering and it are the same. The second argument is established because the Truth of Suffering is abandoned by the Mahayana path of seeing that has exhausted...

་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་སྤོང་བྱེད་སྒོམ་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ། ཡོན་ཏན། སྒྲ་བཤད་པ་དང་བཞི་ལསདང་པོ་ནི། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ཟིན་རྒྱུན་ལྡན་དུ་སྒོམ་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་ པ་ལ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། མཉམ་གཞག་གི་ཡེ་ཤེས་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། མངོན་རྟོགས་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཞེས་པ་འདི་ནས། 2-756 རང་རྒྱལ་ལ་མ་བསླེབ་ཀྱི་བར་སྦྱོར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །རང་གི་དངོས་ཡུལ་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། གང་ཟག་གི་བདག་ མེད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དང་། ཀུན་རྫོབ་ལ་མཉམ་པར་གཞག་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་དང་གཉིས། དང་པོ་ནི་གང་ཟག་ བདག་མེད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། སྤོང་བའི་ལམ། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་གི་ངོ་སྐལ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་པ་དངོས་སུ་སྤོངས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། སྤང་བྱ་རིམ་གྱིས་པའི་དབང་དུ་ བྱས་པའི་སྤོང་གཉེན་དང་། སྤང་བྱ་ཅིག་ཅར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་སྤོང་གཉེན་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་རྣམས་རིམ་གྱིས་སྤོང་ བའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྤོང་གཉེན་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། འདོད་པའི་སྒོམ་སྤང་དགུ་སྤོང་པའི་སྤོང་གཉེན་དགུ། དང་པོའི་དགུ། གཉིས་པའི་དགུ། གསུམ་པའི་དགུ། བཞི་པའི་དགུ། 2-757 ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་ཀྱི་དགུ། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་ཀྱི་དགུ། ཅི་ཡང་མེད་པའི་དགུ། ཡོད་མིན་མེད་མིན་གྱི་དགུ་སྟེ་གྱ་གཅིག དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་སྦྱོར་བའི་ལམ་དང་། འཇུག་པ་བར་ཆད་མེད་ ལམ་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དོ། གཉིས་པ་སྤང་བྱ་ཅིག་ཅར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་སྤོང་གཉེན་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཅིག་ཅར་སྤོང་ བའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་སྤོང་གཉེན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་དགུ་ཅིག་ཅར་དུ་སྤོང་བའི་སྤོང་གཉེན་ནས། ཆུང་ ངུའི་ཆུང་ངུ་དགུ་ཅིག་ཅར་དུ་སྤོང་བའི་གཉེན་པོའི་བར་དགུ། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་སྦྱོར་བའི་ལམ་དང་། འཇུག་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དོ། གཉིས་པ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ལ་ཡང་

【現代漢語翻譯】 爲了存在（srid pa'i phyi rro）。第二，關於斷除之道的修行次第，分為四部分：定義、分類、功德和詞源解釋。首先是定義：對於已現證人無我，並安住于持續修習的聲聞乘的隨現證（rjes la mngon rtogs）。 第二，從體性的角度分類，有止觀雙運的智慧（mnyam gzhag gi ye shes）和后得智慧（rjes thob ye shes）兩種修道。第一種又分為定義和分類兩部分。首先是定義：從『對於現證是聲聞乘的』開始，直到『尚未到達自證』之間，應知是結合（sbyor ba）。對於自證對境一心專注的聲聞乘的隨現證。 第二是分類：對於人無我一心專注的止觀雙運智慧，以及對於世俗諦一心專注的止觀雙運智慧兩種。第一種又分為定義和分類兩部分。首先是定義：對於人無我一心專注的聲聞乘的隨現證。 第二是分類：斷除道（spong ba'i lam）、解脫道（rnam par grol ba'i lam）和殊勝道（khyad par gyi lam）三種。第一種又分為定義和分類兩部分。首先是定義：直接斷除屬於自己份額的修斷煩惱的聲聞乘的隨現證。 第二是分類：根據斷除次第的斷除對治（spong gnyen），以及根據一次性斷除的斷除對治兩種。第一種又分為定義和分類兩部分。首先是定義：安住于次第斷除三界修斷煩惱的聲聞乘的斷除對治隨現證。 第二是分類：斷除欲界修斷九品的斷除對治九品。初品的九品，第二品的九品，第三品的九品，第四品的九品，空無邊處的九品，識無邊處的九品，無所有處的九品，非想非非想處的九品，總共八十一品。每一品又各有加行道（sbyor ba'i lam）和入無間道（'jug pa bar chad med lam）兩種。 第二，根據一次性斷除的斷除對治，也有定義和分類兩部分。首先是定義：安住於一次性斷除三界修斷煩惱的斷除對治的聲聞乘的隨現證。 第二是分類：從一次性斷除三界修斷大煩惱中的大品九品的斷除對治，到一次性斷除小煩惱中的小品九品的對治之間，共有九品。每一品也各有加行道和入無間道兩種。第二，關於解脫道

【English Translation】 For the sake of existence (srid pa'i phyi rro). Secondly, regarding the arrangement of the path of meditation for abandonment, there are four parts: definition, classification, qualities, and etymological explanation. First is the definition: For a Hearer (nyan thos) who has directly realized the selflessness of the person and abides in the lineage of continuously meditating on it, it is the subsequent realization (rjes la mngon rtogs). Secondly, classified from the perspective of essence, there are two paths of meditation: the wisdom of meditative equipoise (mnyam gzhag gi ye shes) and the wisdom of subsequent attainment (rjes thob ye shes). The first has two parts: definition and classification. First is the definition: From 'for the realization, it is of the Hearer' to 'until not reaching self-realization,' it should be known as combination (sbyor ba). For a Hearer who single-pointedly abides in meditative equipoise on their own object, it is the subsequent realization. The second is classification: the wisdom of meditative equipoise that single-pointedly abides on the selflessness of the person, and the wisdom of meditative equipoise that abides on the conventional truth. The first has two parts: definition and classification. First is the definition: For a Hearer who single-pointedly abides on the selflessness of the person, it is the subsequent realization. The second is classification: the path of abandonment (spong ba'i lam), the path of liberation (rnam par grol ba'i lam), and the path of distinction (khyad par gyi lam). The first has two parts: definition and classification. First is the definition: For a Hearer who directly abandons the afflictions to be abandoned by meditation that are their own share, it is the subsequent realization. The second is classification: the abandonment antidote (spong gnyen) according to the gradual abandonment of what is to be abandoned, and the abandonment antidote according to the simultaneous abandonment of what is to be abandoned. The first also has two parts: definition and classification. First is the definition: For a Hearer's abandonment antidote that abides in the lineage of gradually abandoning the afflictions to be abandoned by meditation in the three realms, it is the subsequent realization. The second is classification: the nine abandonment antidotes that abandon the nine to be abandoned by meditation in the desire realm. The nine of the first, the nine of the second, the nine of the third, the nine of the fourth, the nine of the infinity of space, the nine of the infinity of consciousness, the nine of nothingness, the nine of neither existence nor non-existence, totaling eighty-one. Each of these also has two paths: the path of application (sbyor ba'i lam) and the path of immediate access ( 'jug pa bar chad med lam). Secondly, regarding the abandonment antidote according to the simultaneous abandonment of what is to be abandoned, there are also two parts: definition and classification. First is the definition: For a Hearer's abandonment antidote that abides in the lineage of simultaneously abandoning the afflictions to be abandoned by meditation in the three realms, it is the subsequent realization. The second is classification: from the abandonment antidote that simultaneously abandons the nine great of the great afflictions to be abandoned by meditation in the three realms, to the antidote that simultaneously abandons the nine small of the small, there are nine. Each of these also has two paths: the path of application and the path of immediate access. Secondly, regarding the path of liberation

མཚན་ ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་དྲི་མ་ལས་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་ དབྱེ་ན། སྔར་ལྟར་སྤང་བྱ་རིམ་གྱིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། སྤང་བྱ་ཅིག་ཅར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས་སོགས་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲ། གཉིས་པ་ཅིག་ཅར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡང་སྔ་མ་ལ་དཔག་ཏེ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། 2-758 གསུམ་པ་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ལ་ཡང་མཉམ་གཞག་དང་རྗེས་སོགས་དུ་མ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་ཀུན་རྫོབ་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་དངོས་ཡུལ་ཀུན་རྫོབ་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། མཐར་གནས། རྣམ་པར། ཟིལ་གནོན། ཟད་པར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ བཞིར་ཡོད་ལ། མཛོད་ལས། ས་བརྒྱད་རྣམ་པ་གཉིས་འབྲེལ་དང་། །གཅིག་བསྒལ་སོ་ཞིང་འོང་ནས་ནི། །རིགས་མི་མཐུན་པ་གསུམ་པར་འགྲོ། །ཐོད་རྒལ་གྱི་ནི་སྙོམས་འཇུག་ཡིན། །ཞེས་ཐོད་རྒལ་གསུངས་ཀྱི། སེང་གེ་ རྣམ་འགྱིངས་ནི་མ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་རྗེས་ཐོབ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་བསྡུ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མངོན་སུམ་དུ་ གྱུར་བའི་རྗེས་ཐོབ་དང་། རྟོག་པར་གྱུར་བའི་རྗེས་ཐོབ་གཉིས། །དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉི་ལས། དང་པོ་ནི། རྗེས་ཐོབ་མངོན་སུམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ༼མངོན་གསུམ་གཞན་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་དང་། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ།༽མངོན་སུམ་ཙམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་དང་། ཡིད་ཀྱི་མངོན་སུམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་གཉིས། 2-759 དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་གཞན་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། བདག་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་སྒོམ་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བས་དམིགས་ པ་མངོན་སུམ་རྟོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ནི། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་སྒོམ་ལམ་རྗེས་ཐོབ་ཁོ་ནར་ངེས་ཏེ། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ཡིན་ན། ཡང་དག་ པའི་དོན་བདག་མེད་གཉིས་གང་རུང་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་བློ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་རྟོག་པའི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་ པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པའི་སྟེང་གི་མི་རྟག་པ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་ནས། སྡུག་བསྔལ། སྟོང་པ། བདག་མེད། རྒྱུ། ཀུན་འབྱུང་

【現代漢語翻譯】 體性的分類有兩種。第一種是：從自緣聲聞的修道無間道之分的解脫，即聲聞的解脫道或后得位現觀。 第二種分類：如前所述，可分為漸斷所斷和頓斷所斷兩種情況。第一種情況的體性和分類等同於前述。第二種頓斷的情況也應參照前述來理解。 第三，在特殊道中，也有等持和后得等多種情況。第二，在世俗上安住的等持智慧也有兩種體性分類。第一種是：一心安住于自境世俗的聲聞后得位現觀。 第二種分類有：邊際住定、種種住定、勝伏住定、盡滅住定四種。如《俱舍論》所說：『八地二種相連，一超生田而來，異類成三，超勝之等持。』這裡說了超勝，但沒有說獅子奮迅。 第二，后得位有體性和分類兩種。第一種是：由后得位所攝的聲聞后得位現觀。第二種分類：可分為現量后得和分別后得兩種。第一種有體性和分類兩種。第一種是：由后得現量所攝的聲聞后得位現觀。 第二種分類：可分為（現量轉為他性，和瑜伽現量之自性兩種。第一種）：現量自性和意現量自性兩種。 第一種是：聲聞修道者相續中的他心智現量等。第二種是：具有俱生我執的修道者相續中，以正確的見解現量證悟對境等。第二，瑜伽現量，必定是現量證悟人無我的修道后得位，因為如果是瑜伽現量，則必定是現量證悟真實義人無我二者之一的智慧。 第二，轉為分別之自性者，有體性和分類兩種。第一種是：于自境現前耽著的聲聞后得位現觀。第二種分類：從苦諦上的無常耽著開始，到苦、空、無我、因、集。

【English Translation】 There are two types of characteristics. The first is: the liberation of a Hearer (Śrāvaka) from the defilements of the uninterrupted path of the Hearer's path of meditation, i.e., the Hearer's path of liberation or subsequent realization. The second classification: As before, it can be divided into gradual abandonment and sudden abandonment. The characteristics and classifications of the first case are the same as those mentioned earlier. The second case of sudden abandonment should also be understood by referring to the previous one. Third, in the special path, there are also various states such as equipoise and subsequent attainment. Second, there are also two types of characteristics and classifications for the wisdom of equipoise that abides in the conventional. The first is: the subsequent realization of a Hearer who single-mindedly abides in his own object, the conventional. The second classification includes: the Samādhi of ultimate abiding, the Samādhi of various aspects, the Samādhi of overpowering, and the Samādhi of cessation. As stated in the Treasury of Knowledge (Abhidharmakośa): 'The eight grounds are connected in two ways, one transcends and comes from the field, different kinds become three, the Samādhi of transcendence.' Here, transcendence is mentioned, but not the lion's leap. Second, the subsequent attainment has two aspects: characteristics and classification. The first is: the subsequent realization of a Hearer, which is included in the subsequent attainment. The second classification: can be divided into manifest subsequent attainment and conceptual subsequent attainment. The first has two aspects: characteristics and classification. The first is: the subsequent realization of a Hearer, which is included in the manifest subsequent attainment. The second classification: can be divided into (manifest transforming into otherness, and the nature of Yoga manifest. The first): the nature of mere manifest and the nature of mental manifest. The first is: like the manifest knowledge of others' minds in the continuum of a Hearer practitioner. The second is: like the direct realization of the object by the correct view in the continuum of a practitioner who possesses innate self-grasping. Second, Yoga manifest is definitely only the subsequent attainment of a practitioner who directly realizes the selflessness of a person, because if it is Yoga manifest, then it must be the wisdom that directly realizes either of the two: the true meaning of selflessness. Second, for that which transforms into the nature of conceptualization, there are two aspects: characteristics and classification. The first is: the subsequent realization of a Hearer who is manifestly attached to his own object. The second classification: starting from the attachment to impermanence on the truth of suffering, to suffering, emptiness, selflessness, cause, origin.

། རབ་སྐྱེ། རྐྱེན། འགོག་པ། ཞི་བ། གྱ་ནོམ། ངེས་འབྱུང་། ལམ། རིག་པ། སྒྲུབ་པ། ངེས་འབྱིན་ལ། མངོན་པར་ཞེན་པའི་བར་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་དོ། །དིང་སང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ན། གཞི་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཞི་ཤེས་ཡིན་ན། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་ལ་ནི་འདི་འདྲི་སྟེ། ཐེག་དམན་གྱི་རྟོགས་རིགས་དེ་སྣ་ཚོགས་པ་ཡིན་པར། ཉེ་ཚེ་བ་དང་སྣ་ཚོགས་ཉིད། ཅེས་པ་དང་། 2-760 འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། འབྲས་བུ་དང་པོ་ལ་སོགས་པ་རྟོགས་པ་ཐ་དད་པ་དང་། ཞེས་དང་། དེའི་ཊིཀར་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྟོགས་རིགས་ནི་འབྲས་བུ་དང་པོ་ལ་སོགས་པ་རྟོགས་པ་ཐ་དད་པ་ཉིད་ དེ། མི་རྟག་པ་ལ་སོགས་པར་དམིགས་པའི་རྣམ་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་དང་། དེ་དག་གི་དོན་ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོའི་བཀའ་འགྲེལ་གྱི་མཐོང་སྒོམ་རྟོགས་རིགས་ཐ་དད་མེད་པའི་དོན་ལ། དཔྱད་པ་ ལས་ཀྱང་། ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་སྒོམ་གཉིས་ལ། རྟོགས་རིགས་མཐའ་དད་མེད་པར་གསུངས་པའི་དོན་མཉམ་གཞག་གི་རྟོགས་རིགས་དང་རྟོགས་རིགས་སྣ་ཚོགས་སུ་གསུངས་པའི་དོན་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་རྟོགས་རིགས་ལ་འཇོག་པ་ སོགས་མུན་ཁུང་དུ་སྒྲོན་མེ་སྟོན་པ་ལྟ་བུའི་བཤད་པ་མཛད་ཀྱང་། ད་དུང་རེ་རེ་ཙམ་གྱི་ཡིད་ལ་མ་གཏོགས། མངོན་རློམ་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་རྟོགས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཡང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་ དེ་ལ། ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། སྤོང་བའི་ལམ། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དང་གསུམ། དང་པོ་གཉིས་ནི། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་སྒོམ་ ལམ་ཁོ་ན་ཡིན་པས་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གསུམ་པ་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་འཕགས་ལམ་སྔ་མ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། 2-761 གསུམ་པ་དབྱེ་ན། ལམ་སྔ་མ་ལ་ལྟོས་ནས་བཞག་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ། ཤེས་བྱ་མཁྱེན་ཚུལ་ལ་ལྟོས་ནས་བཞག་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ། ཡོན་ཏན་བསྒྲུབ་ཚུལ་ལ་ལྟོས་ནས་བཞག་པའི་ཁྱད་པར་ གྱི་ལམ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མཉམ་གཞག་རྗེས་ཐོབ་གཉིས་ལས། དེ་ནི་སྒོམ་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་ པོ་ལ་ལྟོས་ནས་གཉིས་པ་ཁྱར་པར་གྱི་ལམ་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། གཉིས་པ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ། མཁས་བྱའི་དངོས་པོ་དྲུག་གང་རུང་ལ་མཁས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། བདེན་པ་ལ་མཁས་པ། ཕུང་པོ་ལ་མཁས་པ། ཁམས་ལ། སྐྱེ་མཆེད་ལ། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ལ། གནས་དང་གནས་མིན་པ་ལ་མཁས་པ་དང་དྲུག་གོ ། གསུམ་ པ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་ཐོབ་ལ་མ་ཉམ་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོག

【現代漢語翻譯】 生起（rabs skye，梵文：utpāda，梵文天城體：उत्पाद，梵文羅馬擬音：utpāda，漢語字面意思：生起）。緣（rkyen，梵文：pratyaya，梵文天城體：प्रत्यय，梵文羅馬擬音：pratyaya，漢語字面意思：緣）。 止息（'gog pa，梵文：nirodha，梵文天城體：निरोध，梵文羅馬擬音：nirodha，漢語字面意思：止息）。寂靜（zhi ba，梵文：śānta，梵文天城體：शान्त，梵文羅馬擬音：śānta，漢語字面意思：寂靜）。廣大（gya nom，梵文：pranīta，梵文天城體：प्रणीत，梵文羅馬擬音：pranīta，漢語字面意思：殊勝）。出離（nges 'byung，梵文：nissarana，梵文天城體：निःसरण，梵文羅馬擬音：nissarana，漢語字面意思：出離）。道（lam，梵文：mārga，梵文天城體：मार्ग，梵文羅馬擬音：mārga，漢語字面意思：道）。智（rig pa，梵文：jñāna，梵文天城體：ज्ञान，梵文羅馬擬音：jñāna，漢語字面意思：智）。修（sgrub pa，梵文：bhāvanā，梵文天城體：भावना，梵文羅馬擬音：bhāvanā，漢語字面意思：修）。決定出離（nges 'byin la，梵文：nairvedha，梵文天城體：नैर्वेध，梵文羅馬擬音：nairvedha，漢語字面意思：抉擇）。於此等十六行相現前而住。 如今若為聲聞之修道，則周遍是基礎智。 對於那些聲稱若為基礎智，則周遍是瑜伽現前者，我將如此提問：小乘的證悟種類是多種多樣的，如《近事》中所說『多種性』， 《釋論》中也說：『初果等證悟各不相同』，其註釋中說：『聲聞的證悟種類，因其所緣無常等之行相，故初果等證悟各不相同』。 所有這些意義，在全知者的教言和解釋中，對於見道和修道的證悟種類沒有差異的意義，以及在研究中，聲聞的見道和修道二者，所說的證悟種類沒有差異的意義，與等持的證悟種類和所說的證悟種類多種多樣之意義，安立於后得的證悟種類等，雖然做出瞭如同在黑暗中點亮燈火般的解釋，但至今除了極少數人之外，自負者們是不會理解的。此外，聲聞的修道，若從道的角度來區分，有舍道、解脫道和殊勝道三種。前兩種，僅僅是對人無我一心專注的等持修道，故已於前述。第三種殊勝道，又分體性和分類兩種。第一種是比之前的聖道更為殊勝的聲聞隨行之現觀。 第三種分類，相對於之前的道而安立的殊勝道，相對於所知之知曉方式而安立的殊勝道，相對於功德之修習方式而安立的殊勝道三種。其中，第一種又分體性和分類兩種。第一種與之前相同。第二種分類，有等持和后得兩種。例如，相對於修道的第一剎那，第二剎那即為殊勝道。第二種也分體性和分類兩種。第一種是於六種所知事物任何一種精通的聲聞隨行之現觀。第二種分類，有精通真諦、精通蘊、精通界、精通處、精通緣起、精通處非處六種。第三種也分體性和分類兩種。第一種是獲得真實等持且未衰退的聲聞隨行之現觀。 生起（rabs skye，梵文：utpāda，天城體：उत्पाद，羅馬轉寫：utpāda，字面意思：生起）。緣（rkyen，梵文：pratyaya，天城體：प्रत्यय，羅馬轉寫：pratyaya，字面意思：緣）。 止息（'gog pa，梵文：nirodha，天城體：निरोध，羅馬轉寫：nirodha，字面意思：止息）。寂靜（zhi ba，梵文：śānta，天城體：शान्त，羅馬轉寫：śānta，字面意思：寂靜）。廣大（gya nom，梵文：pranīta，天城體：प्रणीत，羅馬轉寫：pranīta，字面意思：殊勝）。出離（nges 'byung，梵文：nissarana，天城體：निःसरण，羅馬轉寫：nissarana，字面意思：出離）。道（lam，梵文：mārga，天城體：मार्ग，羅馬轉寫：mārga，字面意思：道）。智（rig pa，梵文：jñāna，天城體：ज्ञान，羅馬轉寫：jñāna，字面意思：智）。修（sgrub pa，梵文：bhāvanā，天城體：भावना，羅馬轉寫：bhāvanā，字面意思：修）。決定出離（nges 'byin la，梵文：nairvedha，天城體：नैर्वेध，羅馬轉寫：nairvedha，字面意思：抉擇）。於此等十六行相現前而住。

【English Translation】 Arising (rabs skye, Sanskrit: utpāda, Devanagari: उत्पाद, Romanization: utpāda, literal meaning: arising). Condition (rkyen, Sanskrit: pratyaya, Devanagari: प्रत्यय, Romanization: pratyaya, literal meaning: condition). Cessation ('gog pa, Sanskrit: nirodha, Devanagari: निरोध, Romanization: nirodha, literal meaning: cessation). Peace (zhi ba, Sanskrit: śānta, Devanagari: शान्त, Romanization: śānta, literal meaning: peace). Vast (gya nom, Sanskrit: pranīta, Devanagari: प्रणीत, Romanization: pranīta, literal meaning: excellent). Renunciation (nges 'byung, Sanskrit: nissarana, Devanagari: निःसरण, Romanization: nissarana, literal meaning: renunciation). Path (lam, Sanskrit: mārga, Devanagari: मार्ग, Romanization: mārga, literal meaning: path). Wisdom (rig pa, Sanskrit: jñāna, Devanagari: ज्ञान, Romanization: jñāna, literal meaning: wisdom). Cultivation (sgrub pa, Sanskrit: bhāvanā, Devanagari: भावना, Romanization: bhāvanā, literal meaning: cultivation). Definite emergence (nges 'byin la, Sanskrit: nairvedha, Devanagari: नैर्वेध, Romanization: nairvedha, literal meaning: ascertainment). These sixteen aspects are present. Now, if it is the path of meditation for a Śrāvaka (nyan thos, Hearer), it is pervasively the basis of knowledge. To those who claim that if it is the basis of knowledge, it is pervasively manifest yoga, I ask this: The types of realization in the Lesser Vehicle are diverse, as stated in the 'Near Ones' and 'Diversity'. Also, in the 'Small Commentary': 'The first fruit and so on, the realizations are different,' and in its commentary: 'The types of realization of the Śrāvakas are different, because they have aspects that focus on impermanence and so on.' All these meanings, in the words and explanations of the All-Knowing One, regarding the meaning of no difference in the types of realization of the path of seeing and the path of meditation, and in the examination, the meaning of stating no difference in the types of realization in the two paths of seeing and meditation of the Śrāvakas, placing the types of realization of meditative equipoise and the types of realization stated as diverse in the types of realization of subsequent attainment, although making explanations like showing a lamp in a dark cave, still, apart from a few, the conceited ones will not understand. Furthermore, the path of meditation of the Śrāvakas, if divided from the perspective of the path, has three: the path of abandonment, the path of liberation, and the path of distinction. The first two are only the meditative equipoise of single-pointed focus on the selflessness of the person, so it has been explained above. The third, the path of distinction, has two: characteristic and division. The first is the manifest realization following the Śrāvakas, which is more distinguished than the previous noble path. The third division has three: the path of distinction established in relation to the previous path, the path of distinction established in relation to the way of knowing the knowable, and the path of distinction established in relation to the way of accomplishing qualities. Among these, the first has two: characteristic and division. The first is the same as before. The second division has two: meditative equipoise and subsequent attainment. For example, in relation to the first moment of the path of meditation, the second is the path of distinction. The second also has two: characteristic and division. The first is the manifest realization following the Śrāvakas who are skilled in any of the six objects of knowledge. The second division has six: skilled in truth, skilled in aggregates, skilled in elements, skilled in sources, skilled in dependent origination, and skilled in what is and is not. The third also has two: characteristic and division. The first is the manifest realization following the Śrāvakas who have attained the actual absorption and have not declined. Arising (rabs skye, Sanskrit: utpāda, Devanagari: उत्पाद, Romanization: utpāda, literal meaning: arising). Condition (rkyen, Sanskrit: pratyaya, Devanagari: प्रत्यय, Romanization: pratyaya, literal meaning: condition). Cessation ('gog pa, Sanskrit: nirodha, Devanagari: निरोध, Romanization: nirodha, literal meaning: cessation). Peace (zhi ba, Sanskrit: śānta, Devanagari: शान्त, Romanization: śānta, literal meaning: peace). Vast (gya nom, Sanskrit: pranīta, Devanagari: प्रणीत, Romanization: pranīta, literal meaning: excellent). Renunciation (nges 'byung, Sanskrit: nissarana, Devanagari: निःसरण, Romanization: nissarana, literal meaning: renunciation). Path (lam, Sanskrit: mārga, Devanagari: मार्ग, Romanization: mārga, literal meaning: path). Wisdom (rig pa, Sanskrit: jñāna, Devanagari: ज्ञान, Romanization: jñāna, literal meaning: wisdom). Cultivation (sgrub pa, Sanskrit: bhāvanā, Devanagari: भावना, Romanization: bhāvanā, literal meaning: cultivation). Definite emergence (nges 'byin la, Sanskrit: nairvedha, Devanagari: नैर्वेध, Romanization: nairvedha, literal meaning: ascertainment). These sixteen aspects are present.

ས་སོ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མཐར་གནས། རྣམ་པར། ཟད་པར། ཟིལ་ གནོན། སྨོན་གནས་དང་ལྔའོ། །ཡང་སྒོམ་ལམ་དེ་ལ་གཉེན་པོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། སུན་འབྱིན་པའི་གཉེན་པོ། སྤོང་པའི་གཉེན་པོ། རྟེན་གྱི་གཉེན་པོ། ཐག་སྲིང་བའི་གཉེན་པོ་དང་བཞི་ལས། མཚན་ཉིད་རྣམས་ནི་རིམ་བཞིན་རང་གི་ངོ་སྐལ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་རྣམ་པར་སུན་འབྱིན་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་མགོ་མནན་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། 2-762 དེ་དངོས་སུ་སྤོང་པར་བྱེད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། །༼དེ་ལས་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ཀྱི་མངོན་རྟོགས།༽དེ་ལས་གྲོལ་བ་ཡིན་པ་ནི་གང་ཞིག་རྣམ་གྲོལ་ལམ་མིན་པའི་ ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ནི། སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་སྤོང་བར་བྱེད་པ་དང་། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པོ་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། དེ་བརྒྱད་ནི། ཡང་དག་ལྟ་དང་ འཚོ་དང་རྩོལ་བ་དང་། །དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ངག་དང་ལས་མཐའ་དང་། །ཡང་དག་རྟོགས་ཉིད་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་བརྒྱད། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། །བཞི་པ་སྒྲ་བཤད་ནི། གང་ཟག་བདག་མེད་རྟོགས་ཟིན་རྒྱུན་ལྡན་ དུ་སྒོམ་པས་ན་སྒོམ་ལམ་དང་། བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྗེས་ལ་རྟོགས་པས་ན་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་ཞེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་ པོ་ནི། རང་རྒྱུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ལས་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ། གཉིས་པ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས་གཉིས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན་དུ། དེ་ལས་དངོས་སུ་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དུ་གྱུར་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་དང་། དེ་ལས་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་འདུས་མ་བྱས་རྣམ་བྱང་བདེན་པའོ། ། 2-763 གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རིམ་གྱིས་པའི་འབྲས་བུ་དང་། ཅིག་ཅར་བའི་འབྲས་བུ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་པའི་ཉོན་མོངས་དགུ་ལས་གྲོལ་བའི་འབྲས་བུ་དགུ། དེ་བཞིན་དུ། བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ། གསུམ་པ། བཞི་པ། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས། ཅི་ཡང་མེད་པའི་བར་གྱི་ཉོན་མོངས་དགུ་དགུ་ལས་གྲོལ་བའི་འབྲས་བུ་དགུ། སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་དང་པོ་གསུམ་ལས་གྲོལ་བ་བརྒྱད། དེའི་ ཉོན་མོངས་དགུ་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ལམ་གྱི་སྒོམ་ལམ་ནི་མེད་དེ། སྲིད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ན། དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཅིག་ཅར་ བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་རྣམས་ཅིག་ཅར་དུ་སྤོང་བའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་རང་རྒྱུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ ལམ་བར་ཆད་མ

【現代漢語翻譯】 第二，分類為：終住（mthar gnas，指修行達到最終階段的住所），各別（rnam par，指對事物進行區分辨析），盡滅（zad par，指煩惱徹底斷滅），勝伏（zil gnon，指通過修行戰勝煩惱），愿住（smon gnas，指發願所居住的處所），共有五種。 此外，從對治的角度對修道進行分類，有四種：破斥的對治（sun 'byin pa'i gnyen po，通過智慧破斥煩惱），斷除的對治（spong pa'i gnyen po，通過修行斷除煩惱），所依的對治（rten gyi gnyen po，以正見為基礎的對治），持續的對治（thag sring ba'i gnyen po，持續不斷地進行對治）。它們的定義是：依次以各自的本分，以力量壓制屬於修斷的煩惱，安住於此種狀態的聲聞乘的現觀。 實際斷除這些煩惱的聲聞乘的現觀。 （從這些煩惱中解脫的聲聞乘的現觀。）從中解脫是指無論是解脫還是未解脫的聲聞乘的現觀。 第三，功德：能夠斷除修斷的煩惱，並且能夠獲得八支聖道。這八支是：正見、正命、正精進、正念、正定、正語、正業、正勤。正如所說：『正見、正命、正精進，正念、正定、正語、正業、正勤，此八支正道。』 第四，詞義解釋：因為恒常修習已經證悟人無我的補特伽羅，所以稱為修道。因為在現證真諦之後才證悟，所以稱為隨現觀。 第三，關於斷除與果的分類，有定義和分類兩種。第一，定義：從自因聲聞乘的修道無間道的部分中解脫出來的解脫。 第二，從體性的角度進行分類，有有為果和無為果兩種。它們的定義依次是：從其中實際解脫出來的，成為解脫道的聲聞乘的隨現觀；以及從其中解脫出來的，聲聞乘修道者的相續中的無為的清凈真諦。 第二，分類：有漸次的果和頓時的果兩種。第一，漸次的果：從欲界的九種煩惱中解脫出來的九種果。同樣，從初禪、二禪、三禪、四禪、空無邊處、識無邊處、無所有處之間的九種煩惱中解脫出來的九種果。從有頂的最初三種煩惱中解脫出來的八種果。沒有從有頂的第九種煩惱中解脫出來的道之修道，因為如果斷除了有頂的第九種煩惱，那麼一定是聲聞乘的阿羅漢果。 第二，就頓時的果而言，也有定義和分類兩種。第一，定義：能夠頓然斷除三界的修斷煩惱，安住於此種狀態的自因聲聞乘的修道無間道。

【English Translation】 Secondly, the divisions are: final abode, distinct, exhaustion, subjugation, and aspiration abode, these five. Furthermore, dividing the path of meditation from the perspective of antidotes, there are four: the antidote of refutation, the antidote of abandonment, the antidote of reliance, and the antidote of prolongation. Their definitions are, respectively: the direct perception of the Hearers, abiding in the category of suppressing, with the power of refuting the afflictions to be abandoned by meditation, which are the portion of their own share. The direct perception of the Hearers who actually abandon them. (The direct perception of the Hearers who are liberated from them.) Being liberated from them is the direct perception of the Hearers, whether liberated or not. Thirdly, the qualities: it abandons the afflictions to be abandoned by meditation, and it obtains the eightfold noble path. These eight are: right view, right livelihood, right effort, right mindfulness, right concentration, right speech, right action, and right diligence. As it is said: 'Right view, right livelihood, right effort, right mindfulness, right concentration, right speech, right action, and right diligence, these eight are the limbs of the path.' Fourthly, the etymology: because one constantly meditates on the person who has realized the selflessness of the individual, it is called the path of meditation. Because it is realized after the direct realization of the truth, it is called subsequent direct perception. Thirdly, regarding the classification of abandonment and result, there are definition and division. Firstly, the definition: the liberation from the afflictions to be abandoned by meditation, which are the portion of the uninterrupted path of the path of meditation of the Hearers, which is its own cause. Secondly, dividing from the perspective of essence, there are two: the conditioned result and the unconditioned result. The definitions are, respectively: the subsequent direct perception of the Hearers, which has become the path of liberation from actually liberating from it; and the unconditioned purity truth in the continuum of the Hearers meditators who are liberated from it. Secondly, the divisions are: gradual result and sudden result. Firstly, the gradual result: the nine results of liberation from the nine afflictions of the desire realm. Similarly, the nine results of liberation from the nine afflictions between the first dhyana, the second dhyana, the third dhyana, the fourth dhyana, the infinity of space, the infinity of consciousness, and nothingness. The eight results of liberation from the first three afflictions of the peak of existence. There is no path of meditation of the path of liberation from the ninth affliction of that, because if the ninth affliction of existence is abandoned, then it must be the result of the Arhat of the Hearers. Secondly, in terms of the sudden, there are also definition and division. Firstly, the definition: the uninterrupted path of meditation of the Hearers, which is its own cause, abiding in the category of being able to suddenly abandon the afflictions to be abandoned by meditation of the three realms.

ེད་ལམ་ཀྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་ཉོན་མོངས་ལས་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། དེ་ལ་དབྱེ་ན། ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་དང་པོ་བརྒྱད་སྤང་བའི་ རྣམ་གྲོལ་ལམ་བརྒྱད། དགུ་པ་ལས་གྲོལ་བ་ནི་མེད་དེ། དགུ་པ་སྤངས་པའི་འབྲས་བུ་དེ་ཅིག་ཅར་བའི་དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། 2-764 རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ། ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ། སྤང་བྱ་རིམ་གྱིས་པ་དང་། ཅིག་ཅར་བའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་གཉིས། ཕྱི་མ་གཉིས་ ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་འབྲས་བུ་དང་། རིམ་གྱིས་པའི་འབྲས་བུ་གཉིས་ཏེ། དྲུག་ཏུ་ཡོད་པའོ། །བཞི་པ་དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། ཉན་ཐོས་ཀྱི་མི་སློབ་ལམ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཉན་ཐོས་སློབ་པ་འཕགས་པའོ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་ བོའི་སྒོ་ནས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པ་དང་། རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་ལམ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པ་གཉིས། འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས། ཕྱིར་འོང་ འབྲས་གནས། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས་མཚན་ཉིད་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་གང་ཞིག མཐོང་སྤང་ཀུན་སྦྱོར་གསུམ་སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན་རིམ་ གྱིས་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་དང་། ཅིག་ཅར་བའི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པར་གྱུར་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་གང་ཞིག ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་རྣམས་རིམ་གྱིས་སྤོང་བའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། 2-765 དབྱེ་ན་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་པ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས་ཏེ། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། དེ་གང་ཞིག་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་མི་བརྩོན་པ་དང་བརྩོན་པའོ། །གཉིས་པ་ཅིག་ཅར་བ་ ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་ནི་དེ་གང་ཞིག ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་རྣམས་ཅིག་ཅར་དུ་སྤོང་བའི་རིགས་སུ་གནས་པའོ། །དབྱེ་ན་ཙམ་པོ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། དེ་ གང་ཞིག་ཅིག་ཅར་བའི་དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་མི་བརྩོན་པ་དང་། བརྩོན་པའོ། །གཉིས་པ་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་ སྤངས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སློབ་པ་འབྲས་གནས་གང་ཞིག རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་རིགས་སུ་མི་གནས་པའོ། །དབྱེ་ན། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་དང་། རིམ་གྱིས་ པའི་ཕྱིར་འོང་གཉིས། དེ་རེ་རེ་

【現代漢語翻譯】 聲聞修道者從道路的本性煩惱中解脫出來的解脫，或者說，可以分為幾種？可以分為去除三界修斷煩惱的前八種解脫道。沒有第九種解脫，因為去除第九種煩惱的果實會立即變成阿羅漢的果位。從所依補特伽羅的角度來分，有入流果、一來果、不來果三種。第一種又分為次第入流果和頓悟入流果兩種。后兩種又分為離貪先行的果和次第果兩種，總共有六種。第四個問題是關於安住於此果位之補特伽羅的分類，分為聲聞修道者的定義和分類兩部分。第一部分是：在圓滿了見道十六剎那之後，尚未生起聲聞無學道之前的聲聞有學聖者。第二部分是分類：從本體的角度分為具有聲聞修道和具有獨覺修道的聲聞修道者兩種。從果位的角度分為入流果位、一來果位、不來果位三種。第一種又分為兩種，其定義是：以斷除見斷三結而區分的聲聞修道。第二種是分類，分為次第入流果位和頓悟入流果位兩種。第一種是指成為聲聞修道者的入流者，安住于次第斷除三界修斷煩惱的種性之中，這就是它的定義。 分類：分為僅僅是果位者和具有特殊功德者兩種，定義分別是：不努力和努力獲得一來果。第二種頓悟者，其定義是：安住于頓悟斷除三界修斷煩惱的種性之中。分類：分為僅僅是果位者和具有特殊功德者兩種，定義分別是：不努力和努力獲得頓悟阿羅漢果。第二種一來果位也分為定義和分類兩部分。第一部分是：以斷除欲界第六品煩惱而區分的，具有五種功德的聲聞有學果位，不安住于入流的種性之中。分類：分為離貪先行的一來者和次第一來者兩種，每一種又可以細分。

【English Translation】 The liberation of a Shravaka practitioner from the afflictions of the path's nature, or how can it be divided? It can be divided into eight types of liberation that remove the first eight of the afflictions to be abandoned through cultivation in the three realms. There is no ninth liberation, because the fruit of abandoning the ninth affliction immediately becomes the fruit of an Arhat. From the perspective of the basis, the individual, there are three: the fruit of Stream-enterer, the fruit of Once-returner, and the fruit of Non-returner. The first is further divided into two: the gradual Stream-enterer and the immediate Stream-enterer. The latter two are divided into the fruit of detachment preceding and the gradual fruit, making a total of six. The fourth question concerns the classification of individuals abiding in these fruits, divided into the definition and classification of Shravaka practitioners. The first part is: the noble Shravaka learner who has arisen after completing the sixteen moments of the path of seeing and before the unlearned path of the Shravaka has arisen. The second part is the classification: from the perspective of essence, there are two types of Shravaka practitioners: those who possess the Shravaka path of cultivation and those who possess the Pratyekabuddha path of cultivation. From the perspective of fruit, there are three: the Stream-enterer fruit-stayer, the Once-returner fruit-stayer, and the Non-returner fruit-stayer. The first is further divided into two, and its definition is: the Shravaka path of cultivation that is distinguished by abandoning the three fetters to be abandoned by seeing. The second is the classification, divided into the gradual Stream-enterer fruit-stayer and the immediate Stream-enterer fruit-stayer. The first refers to the Stream-enterer who has become a Shravaka practitioner, abiding in the lineage of gradually abandoning the afflictions to be abandoned through cultivation in the three realms; this is its definition. Classification: divided into those who are merely fruit-stayers and those with special qualities, the definitions being: not striving and striving to attain the Once-returner fruit, respectively. The second type, the immediate one, its definition is: abiding in the lineage of immediately abandoning the afflictions to be abandoned through cultivation in the three realms. Classification: divided into those who are merely fruit-stayers and those with special qualities, the definitions being: not striving and striving to attain the immediate Arhat fruit, respectively. The second type, the Once-returner fruit-stayer, also has two parts: definition and classification. The first part is: the Shravaka learner fruit-stayer with five qualities, distinguished by abandoning the sixth affliction of the desire realm, not abiding in the lineage of the Stream-enterer. Classification: divided into the Once-returner with detachment preceding and the gradual Once-returner, each of which can be further subdivided.

ལ་ཡང་། ཙམ་པོ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ཕྱིར་མི་འོང་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་ པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱི་ཉན་ཐོས་སློབ་པ་འབྲས་གནས། དབྱེ་ན་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་དང་། རིམ་གྱིས་པ་གཉིས། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། ཙམ་པོ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས་གཉིས། 2-766 ཙམ་པོ་ལ་ཡང་། དད་མོས་དང་། མཐོང་ཐོབ་གཉིས་གཉིས། ཁྱད་པར་ཅན་ལའང་། དབང་པོའི་སྒོ་ནས་འདྲ། བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་གཟུགས་སུ་ཉེར་འགྲོ། གཟུགས་མེད་དུ་ཉེར་འགྲོ། མཐོང་ཆོས་ཞི། ལུས་མངོན་བྱེད། ཚེ་ཡོངས་གྱུར་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་ལྔ། དང་པོ་ལ་ཡང་། བར་མདའ་བ། སྐྱེས་མདའ་བ། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་དང་བཅས་ཏེ་མདའ་བ། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པ་མདའ་བ། འཕར་བ། ཕྱེད་དུ་ འཕར་བ། གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འཕོ་བ་དང་། སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་དང་བརྒྱད། ལྔ་པ་ལ་འདོད་པར་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་དང་། གཟུགས་སུ་དང་། གཟུགས་མེད་དུ་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་དང་གསུམ་ཡོད་དོ། །ལྔ་པ་ ཉན་ཐོས་ཀྱི་མི་སློབ་ལམ་ལ་ཡང་། ལམ་དངོས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དང་། དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ནི། ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། གང་ཟག་ གི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་གི་སྒོ་ནས། འཁོར་བར་འཆིང་བྱེད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་མ་ལུས་པ་སྤང་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཁྱེན་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པ་ གཉིས། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་ལྷག་བཅས་པའི་མཁྱེན་པ་དང་། ལྷག་མེད་པའི་མཁྱེན་པ་གཉིས་སོ། ། གཉིས་པ་དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། 2-767 དང་པོ་ནི་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་པའི་ཉན་ཐོས། དབྱེ་ན་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ལྷག་བཅས་པ་དང་ལྷག་མེད་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དགྲ་བཅོམ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་ལུས་རྟེན་དང་བཅས་པའི་ཉན་ཐོས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བདག་གསོད་པའི་ཆོས་ཅན་གྱི་དང་། འཆི་བར་སེམས་པའི་ཆོས་ཅན་གྱི་དང་། རྗེས་སུ་བསྲུང་ བའི་ཆོས་ཅན་གྱི་དང་། རྟོགས་པའི་སྐལ་བ་ཅན་གྱི་དང་། གནས་པ་མི་བསྐྱོད་པའི་དང་། མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་གྱི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་དྲུག་ཏུ་ཡོད། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་འདོད་པའི་ཁམས་ དང་། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་དང་། གཟུགས་མེད་ཁམས་པའི་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་གསུམ། ལྷག་མེད་མྱང་འདས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི་དགྲ་བཅོམ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་ལུས་རྟེན་དང་བྲལ་བའི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པའོ། །དབང་པོའི་ སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། དུས་སྦྱོར་དང་། དུས་མི་སྦྱོར་གྱི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པ་གཉིས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པ་གང་ཞིག་དབང་པ

【現代漢語翻譯】 此外，對於一來果，也有兩種：『僅此而已』和『特殊』。第三種，不來果，也有定義和分類兩種。首先是定義：通過斷除第九品欲界的煩惱，具備五種殊勝功德的聲聞學道果位。分類有：先已離欲者和漸次離欲者兩種。每一種又分為『僅此而已』和『特殊』兩種。 對於『僅此而已』，又分為『信勝解』和『見至』兩種。對於『特殊』，從根基的角度相似，從作用的角度分為：趨向色界、趨向無色界、現法寂靜、身證、壽盡等五種不來果。第一種又分為：中般涅槃、生般涅槃、有行般涅槃、無行般涅槃、超越般涅槃、半般涅槃、一切處超越、有頂邊際行等八種。第五種有：欲界壽盡、色界壽盡、無色界壽盡等三種。 第五個，聲聞無學道，也有道的體性和安住于道之補特伽羅的體性兩種。首先是道：有道的定義和分類兩種。首先是定義：通過對補特伽羅無我的究竟證悟，斷除所有束縛輪迴的煩惱的聲聞之智慧。第二是分類：從體性的角度分為盡智和無生智兩種；從所依的角度分為有餘智和無餘智兩種。 第二，安住于道之補特伽羅的體性，有聲聞阿羅漢的定義和分類兩種。首先是定義：究竟證悟補特伽羅無我的聲聞。分類從體性的角度分為有餘和無餘兩種。第一種有定義和分類兩種。首先是定義：初得阿羅漢果，具有身體所依的聲聞。第二是分類：從種姓的角度分為：壞自性法者、思惟死者、隨護者、具證悟分者、安住不動者、不退轉法者等六種聲聞阿羅漢。從界的角度分為欲界、色界、無色界阿羅漢三種。無餘涅槃的定義是：初得阿羅漢果，脫離身體所依的聲聞阿羅漢。從根基的角度分類，分為時解脫和非時解脫兩種聲聞阿羅漢。定義依次是：聲聞阿羅漢，如果根基...

【English Translation】 Furthermore, for the Once-Returner, there are also two types: 'mere' and 'special'. Thirdly, for the Non-Returner, there are also two aspects: definition and classification. The first is the definition: a Hearer trainee who possesses five special qualities, distinguished by having abandoned the ninth level of desire realm afflictions. The classifications are: those who have previously abandoned desire and those who do so gradually. Each of these is further divided into 'mere' and 'special'. For the 'mere', there are also two types: 'faith-liberated' and 'vision-attained'. For the 'special', they are similar in terms of faculties, but in terms of function, they are divided into: those who approach the form realm, those who approach the formless realm, those who attain peace in this life, those who realize through the body, and those who exhaust their lifespan. The first is further divided into: intermediate passing away, birth passing away, passing away with effort, passing away without effort, surpassing, half-surpassing, moving to all places, and going to the ultimate end of the peak of existence, totaling eight. The fifth has three types: exhausting lifespan in the desire realm, exhausting lifespan in the form realm, and exhausting lifespan in the formless realm. Fifthly, for the Hearer's non-learning path, there are two aspects: the nature of the actual path and the nature of the individual who abides in it. The first is the path: it has two aspects, definition and classification. The first is the definition: the Hearer's wisdom that, through the ultimate realization of the selflessness of the individual, abandons all afflictions that bind one to samsara. The second is the classification: from the perspective of essence, there are two types: the knowledge of exhaustion and the knowledge of non-arising; from the perspective of basis, there are two types: the knowledge with remainder and the knowledge without remainder. Secondly, the nature of the individual who abides in it, there are two aspects: the definition and classification of the Hearer Arhat. The first is the definition: a Hearer who has ultimately realized the selflessness of the individual. The classification, from the perspective of essence, is divided into two types: with remainder and without remainder. The first has two aspects: definition and classification. The first is the definition: a Hearer who has attained the Arhatship for the first time, possessing a physical basis. The second is the classification: from the perspective of lineage, there are six types of Hearer Arhats: those who destroy their own nature, those who contemplate death, those who protect, those who possess a share of realization, those who abide immovably, and those who do not regress. From the perspective of realm, there are three types of Arhats: those of the desire realm, those of the form realm, and those of the formless realm. The definition of Nirvana without remainder is: a Hearer Arhat who has attained Arhatship for the first time, separated from the physical basis. From the perspective of faculties, there are two types of Hearer Arhats: those who are liberated in time and those who are not liberated in time. The definitions are, respectively: a Hearer Arhat who, if the faculties...

ོ་རྟུལ་པོའི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་དང་། དེ་གང་ ཞིག་དབང་པོ་རྣོན་པོའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའོ། །ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། གཉིས་ཀའི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་གཉིས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། དངོས་གཞིའི་རྣམ་ཐར་མ་ཐོབ་པར་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས། 2-768 གཉིས་པ་ནི། དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་ཐོབ་པའི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པའོ། །མཛོད་ལྟར་ན་གཉིས་ཀའི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་ངེས་པར་འགོག་སྙོམས་ཐོབ་དགོས་ཏེ། འགོག་ཐོབ་ གཉིས་ཀ་ལས་རྣམ་གྲོལ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ནི་གཅིག་ཤོས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཀུན་ལས་བཏུས་ལྟར་ན་རྣམ་ཐར་ངེས་པར་ཐོབ་དགོས་སོ། །དེ་བཞི་ནི་ལྷག་བཅས་པ་དང་ལྷག་མེད་པ་གཉིས་ཀ་ ལ་ཡོད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་དངོས་སྨྲ་བ་རྣམས་ནི་ལྷག་མེད་མྱང་འདས་ཀྱི་སྐབས་སུ་འདུས་བྱས་ཀྱི་འཇུག་པ་རྒྱུན་ཆད་པར་འདོད་ལ། དབུ་མ་པ་ནི། ཟག་བཅས་ཀྱི་ཕུང་པོ་རྒྱུན་ ཆད་པ་ལ་འདོད་དེ། ལུས་ཞིག་ཚོར་བ་བསིལ་བར་གྱུར། །འདུ་ཤེས་འགགས་ཤིང་འདུ་བྱེད་ཞི། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནུབ་གྱུར་པ། །དེ་འདྲ་དེ་ནི་སྡུག་བསྔལ་མཐའ། །ཞེས་དང་། མར་མེ་ཤི་བར་གྱུར་ པ་བཞིན། །དེ་ཡི་སེམས་ནི་རབ་ཏུ་ཞི། །ཞེས་དང་། ཚིག་གསལ་ལས། ལྷག་བཅས་པ་ནི་རྐུན་པོ་བསད་ནས་གྲོང་མ་སྟོང་པ་ལྟ་བུ། ལྷག་མེད་པ་ནི། རྐུན་པོ་ཡང་བསད། གྲོང་ཡང་སྟོངས་པ་ ལྟ་བུ། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་རྐུན་པོའི་དཔེས། ལས་ཉོན་དང་། གྲོང་གི་དཔེས་ནི་ལས་ཉོན་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཟག་བཅས་ཀྱི་ཕུང་པོ་སྟེ། ཕུང་པོ་ལྔ་བསྟན་པ་ཡིན་པས་ན། ཉོན་མོངས་མེད་ཀྱང་དེ་དག་ལ། ། 2-769 ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མཐོང་བ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་ཡང་གནད་གཅིག་པ་ཡིན།། །། ༄། །རང་རྒྱལ་གྱི་ལམ། གཉིས་པ་རང་རྒྱལ་གྱི་ལམ་ལ་ཡང་། ལམ་བགྲོད་ཚུལ་གྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་། བགྲོད་བྱ་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་ གཉིས། དང་པོ་ལ། བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་དང་། ཚོགས་ན་སྤྱོད་ཀྱི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ་རང་ས་ནས་བཤད་པ་དང་། མཛོད་ནས་གསུངས་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི་བསྐལ་པ་བརྒྱར་ ཚོགས་བསགས་པ་སྔོན་དུ་སོང་ནས། སྐྱེ་བ་གཅིག་གི་ཐོགས་པ་ཕན་དུ་རང་རྒྱལ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ཙམ་ཡང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེད་མ་ནུས་པར། སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་ལ་རང་རྒྱལ་གྱི་དྲོད་ནས། ཟད་ པ་ཤེས་པ་དང་། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་མཁས་བྱའི་དངོས་པོ་དྲུག་ལ་ཚེ་འདིར་མཁས་པར་བྱེད་ཅིང་། འཆི་ཁར་སྨོན་ལམ་རྣམ་པ་གསུམ་འདེབས་པ་སྟེ། འདི་ནི་རང་ས་ནས་བཤད་ པའི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་དང་པོའོ། །གཉིས་པ་མཛོད་ནས་ཀྱང་འདི་དང་ཆ་འདྲ་བར་གསུངས་ཏེ། བསེ་རུ་བསྐལ་པ་བརྒྱ་ཡི་རྒྱུས། ཞེས་གསུངས།

【現代漢語翻譯】 成為遲鈍的自性，以及什麼成為敏銳的自性呢？從功德的角度來說，有兩種從智慧的部分解脫，以及從兩部分解脫。它們的定義依次是：沒有獲得實際解脫，通過證悟無我的智慧，從煩惱的障礙中解脫的聲聞。 第二種是：獲得實際等持的聲聞阿羅漢。按照《俱舍論》的觀點，從兩部分解脫的聲聞阿羅漢必須獲得滅盡定，因為經中說：『獲得滅盡定，從兩者中解脫。』智慧的則只有一種。按照《集論》的觀點，必須獲得解脫。這四種要知道在有餘涅槃和無餘涅槃中都存在。其中，有部宗認為在無餘涅槃時，有為法的運作完全停止。而中觀宗則認為是有漏蘊的相續停止，如經中所說：『身體毀滅，感受寂靜，想念止息，行蘊寂滅，識蘊消逝，如此便是痛苦的終結。』又如經中所說：『如同燈火熄滅，他的心完全寂靜。』《顯句論》中說：有餘涅槃就像殺死盜賊后村莊未空，無餘涅槃就像盜賊被殺，村莊也空了。 這裡，盜賊比喻煩惱和業，村莊比喻業和煩惱的果報，即有漏蘊。因為已經宣說了五蘊，所以與『無有煩惱，彼等亦見，業之果報』意義相同。 二、獨覺道 關於獨覺道，也有兩種分類：行道方式的分類和所行之道的分類。第一種分為兩種：如犀牛般的行道方式和聚集修行的行道方式。第一種又分為從自宗解釋和從《俱舍論》解釋兩種。第一種是：積累百劫資糧作為前提，在一生中甚至無法生起獨覺道的加行道暖位，爲了在來世從獨覺道的暖位開始，獲得盡智和無生智，此生精通六種明處，臨終時發起三種愿。這是從自宗解釋的第一種行道方式。第二種，《俱舍論》中也以相似的方式宣說：『犀牛百劫之因。』

【English Translation】 Becoming the nature of dullness, and what becomes the nature of sharpness? From the perspective of qualities, there are two types of liberation: liberation from the aspect of wisdom, and liberation from both aspects. Their definitions are, in order: the Shravaka (Hearer) who, without having attained actual liberation, is liberated from the obscurations of afflictions through the wisdom of realizing selflessness. The second is: the Shravaka Arhat who has attained actual meditative absorption. According to the Abhidharmakosha, the Shravaka Arhat who is liberated from both aspects must necessarily attain the Cessation Attainment, because it is said: 'Having attained Cessation, liberated from both.' The one of wisdom is only one. According to the Abhidharmasamuccaya, liberation must necessarily be attained. These four should be known to exist in both Nirvana with residue and Nirvana without residue. Among these, the Realists assert that in Nirvana without residue, the activity of conditioned phenomena completely ceases. The Madhyamikas, however, assert that it is the cessation of the continuum of contaminated aggregates, as it is said in the sutra: 'The body is destroyed, feelings are cooled, perceptions cease, formations are pacified, consciousness vanishes, such is the end of suffering.' And as it is said in the sutra: 'Like the extinguishing of a lamp, his mind is completely pacified.' The Prasannapada says: Nirvana with residue is like killing a thief but the village is not empty; Nirvana without residue is like the thief being killed and the village also being emptied. Here, the thief is an analogy for afflictions and karma, and the village is an analogy for the results of karma and afflictions, i.e., the contaminated aggregates. Because the five aggregates have been taught, it has the same meaning as 'Without afflictions, they also see the fruits of karma.' 2. The Path of the Pratyekabuddha Regarding the path of the Pratyekabuddha, there are also two classifications: the classification of the manner of traversing the path and the classification of the path to be traversed. The first is divided into two: the manner of traversing the path like a rhinoceros and the manner of traversing the path of practicing in a group. The first is further divided into two: explanation from one's own tradition and explanation from the Abhidharmakosha. The first is: having accumulated merit for a hundred eons as a prerequisite, and without being able to generate even the warmth stage of the path of joining of the Pratyekabuddha in one lifetime, in order to obtain the Exhaustion Knowledge and Non-arising Knowledge from the warmth stage of the Pratyekabuddha in the next life, one becomes skilled in the six objects of knowledge in this life and makes three kinds of aspirations at the time of death. This is the first manner of traversing the path explained from one's own tradition. The second, the Abhidharmakosha, also speaks in a similar way: 'The rhinoceros has the cause of a hundred eons.'

སྟོན་དང་བསེ་རུ་བྱང་ཆུབ་བར། །བསམ་གཏན་མཐའ་རྟེན་གཅིག་ལ་ ཀུན། །ཞེས་དང་། གཉིས་པ་ཚོགས་ན་སྤྱོད་པའི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་ལ་ངེས་པའི་དང་། མ་ངེས་པའི་བགྲོད་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་བསྐལ་པ་བརྒྱར་ཚོགས་བསགས་པ་སྔོན་དུ་སོང་ཞིང་། 2-770 སྐྱེ་བ་གཅིག་གི་ཐོགས་པ་མན་ཆད་དུ། རང་རྒྱལ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་བཟོད་འབྲིང་མན་ཆད་རྒྱུད་ལ་སྐྱེད་ཅིང་། བཟོད་ཆེན་བསྐྱེད་མ་ནུས་པར་ཕྱི་མ་ལ་བཟོད་ཆེན་ནས། ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ ཤེས་པའི་བར་མངོན་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཚེ་འདིར་མཁས་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དྲུག་ལ་མཁས་པར་བྱེད་ཅིང་། འཆི་ཁར་སྨོན་ལམ་གསུམ་འདེབས་པའོ། །འདི་ནི་རང་ས་ནས་བཤད་པའི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་གཉིས་ པའོ། །གཉིས་པ་ནི་བསྐལ་བ་བརྒྱར་ཚོགས་བསགས་པ་སྔོན་དུ་སོང་ནས། སྐྱེ་བ་གཅིག་གི་ཐོགས་པ་མན་ཆད་དུ། རང་རྒྱལ་གྱི་ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་འབྲས་བུ་དང་པོ་གཉིས་པོ་གང་རུང་མངོན་དུ་ བྱས་ཏེ། སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་ལ་འབྲས་བུ་ཕྱི་མ་གཉིས་མངོན་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཚེ་འདིར་མཁས་པའི་དངོས་པོ་དྲུག་ལ་མཁས་པར་བྱེད་ཅིང་། འཆི་ཁར་སྨོན་ལམ་གསུམ་འདེབས་པའི། དེ་གསུམ་ནི་སངས་ རྒྱས་དང་ཉན་ཐོས་མེད་པའི་ཞིང་དུ་སྐྱེ་བར་གྱུར་ཅིག དེར་སློབ་དཔོན་གཞན་གྱི་གདམས་ངག་ལ་མ་ལྟོས་པར་རང་བྱུང་གི་བྱང་ཆུབ་མངོན་དུ་བྱེད་པར་གྱུར་ཅིག རང་གི་གདུལ་བྱ་ལ་ལུས་ ཀྱི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་མེད་པར་ཆོས་སྟོན་པར་གྱུར་ཅིག ཅེས་པ་དང་གསུམ་མོ། །འདི་ནི་རང་ས་ནས་བཤད་པའི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་གསུམ་པའོ། །གཉིས་པ་མ་ངེས་པའི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་ལ་ཡང་། ཀུན་བཏུས་ནས་བཤད་པ་དང་། 2-771 མཛོད་ནས་བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཅིག་ཅར་བའི་ཉན་ཐོས་རྒྱུན་ཞུགས། ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད་མི་ནུས་པར། རང་བྱུང་གི་བྱང་ཆུབ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་སྟེ། ཀུན་ བཏུས་ལས། སངས་རྒྱས་འབྱུང་བ་མེད་པ་ན། རང་རྒྱལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་ཐོག་མར་རང་རྒྱལ་གྱི་ལམ་དུ་འཇུག་པའི་ཚེ། རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་ལམ་ནས་འཇུག་པས་གཟུང་ བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་མ་རྟོགས་པའོ། །གཉིས་པ་མཛོད་ནས་བཤད་ཚུལ་ལ་ཡང་། སོ་སྐྱེ་སྔོན་སོང་དང་། ཉན་ཐོས་སྔོན་སོང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། གཉིས་སློབ་རིགས་ལས་ཟློག་ནས་ནི། །ཞེས་གསུངས་པའི་ དོན་ཡིན་པས། སྐྱེ་བ་གཅིག་གི་ཐོགས་པ་མན་ཆད་དུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་བཟོད་འབྲིང་མན་ཆད་རྒྱུད་ལ་སྐྱེད་ནས་ཕྱི་མ་ལ་རང་རྒྱལ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་བཟོད་ཆེན་ནས་བཟུང་སྟེ། ཟད་མི་ སྐྱེ་ཤེས་པའི་བར་མངོན་དུ་བྱེད་པའོ། །འདི་ནི་ཐོག་མར་རང་རྒྱལ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་ནས་འཇུག་གོ །གཉིས་པ་ནི་སྐྱེ་བ་གཅིག་གི་ཐོགས་པ་མན་ཆད་དུ། །འབྲས་བུ་དང་པོ་གཉིས་པོ་གང་རུང་ མང

【現代漢語翻譯】 『斯敦』與『貝汝』直至菩提，禪定之邊際皆歸一。』 第二，若聚集，則行道之方式有決定與不決定兩種。第一種有體性和分類兩種。第一種是歷經百劫積累資糧， 在一次轉生之內，于自身相續中生起低於獨覺之加行道忍中品的功德，未能生起大忍，爲了在來世從大忍開始，直至現證盡智與無生智之間，今生精通六種學處，臨終時發起三種愿。 這是從自宗所說的行道方式之第二種。 第二種是歷經百劫積累資糧，在一次轉生之內，通過獨覺之道現證最初二果中的任何一個，爲了在來世現證后二果，今生精通六種學處，臨終時發起三種愿。這三種愿是：愿我生於無佛亦無聲聞之剎土；愿我不依賴其他上師之教誨，現證自生之菩提；愿我能以身示教，無需言語，便能為所化眾生說法。此為第三種。 這是從自宗所說的行道方式之第三種。 第二，不決定的行道方式也有兩種，即從《攝類學》所說和從《俱舍論》所說。第一種是：頓悟之聲聞入流者，未能現證聲聞阿羅漢果，卻現證自生之菩提。如《攝類學》所說：『無佛出世時，將成為獨覺。』 這是因為最初進入獨覺道時，是從獨覺的修道入門，所以未證悟人無我。 第二，從《俱舍論》所說的行道方式也有兩種：先以異生身份修行和先以聲聞身份修行。第一種是：『從二學種類中返回。』 其含義是，在一次轉生之內，于自身相續中生起低於聲聞之加行道忍中品的功德，然後在來世從獨覺之加行道大忍開始，直至現證盡智與無生智之間。 這是最初從獨覺的加行道入門。 第二種是，在一次轉生之內，現證最初二果中的任何一個。

【English Translation】 'Ston' and 'Be Ru' until Bodhi, all the limits of meditation are one. Second, if gathered, there are two ways of practicing the path: definite and indefinite. The first has two aspects: definition and classification. The first is to accumulate merit for hundreds of kalpas, Within one lifetime, generate merits lower than the middle forbearance of the Yoga Path of Pratyekabuddha in one's own mindstream, and fail to generate great forbearance. In order to manifest from great forbearance in the next life until the knowledge of exhaustion and non-arising, one should be proficient in the six objects of learning in this life and make three aspirations at the time of death. This is the second way of practicing the path as described from one's own perspective. The second is to accumulate merit for hundreds of kalpas, and within one lifetime, manifest any of the first two fruits through the path of Pratyekabuddha. In order to manifest the latter two fruits in the next life, one should be proficient in the six objects of learning in this life and make three aspirations at the time of death. These three aspirations are: May I be born in a realm without Buddhas or Shravakas; May I manifest self-born Bodhi without relying on the teachings of other teachers; May I be able to teach the Dharma to those who can be tamed through my body, without words. This is the third. This is the third way of practicing the path as described from one's own perspective. Second, there are also two ways of practicing the path that are indefinite, namely, as described in the Compendium and as described in the Abhidharmakosha. The first is: A Shravaka Stream-enterer who attains enlightenment suddenly, but is unable to manifest the fruit of a Shravaka Arhat, manifests self-born Bodhi. As the Compendium says: 'When no Buddha appears, one will become a Pratyekabuddha.' This is because when one first enters the path of Pratyekabuddha, one enters through the path of meditation of Pratyekabuddha, so one has not realized the selflessness of persons. Second, there are also two ways of practicing the path as described in the Abhidharmakosha: practicing first as an ordinary being and practicing first as a Shravaka. The first is: 'Returning from the two learning types.' Its meaning is that within one lifetime, one generates merits lower than the middle forbearance of the Yoga Path of Shravaka in one's own mindstream, and then in the next life, starting from the great forbearance of the Yoga Path of Pratyekabuddha, until one manifests the knowledge of exhaustion and non-arising. This is initially entering from the Yoga Path of Pratyekabuddha. The second is manifesting any of the first two fruits within one lifetime.

ོན་དུ་བྱས་ནས། ཚེ་ཕྱི་མ་ལ་སངས་རྒྱས་དང་ཉན་ཐོས་མི་བཞུགས་པའི་ཞིང་ཁམས་སུ་འབྲས་བུ་ཕྱི་མ་གཉིས་མངོན་དུ་བྱེད་པའོ། །འདི་ཡང་ཐོག་མར་རང་རྒྱལ་གྱི་ལམ་ལ་འཇུག་པའི་ཚེ། 2-772 སྦྱོར་ལམ་ནས་འཇུག་པ་ཡིན་གྱི། ཀུན་ལས་བཏུས་ལྟར་སྒོམ་ལམ་ནས་འཇུག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་མཛོད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བཟོད་ཆེན་ཐོབ་ནས་ཐེག་པ་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་ཉན་ཐོས་སུ་འཇོག་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་ན་ཡོད་སྲིད་པ་དང་། ཉན་ཐོས་གཞན་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གནས་སྲིད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །འདི་ཡང་གཞན་གྱིས་མ་རྟོགས་པའོ། །གཉིས་པ་བགྲོད་ པར་བྱ་བ་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ་ཡང་། རང་རྒྱལ་གྱི་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་རྒྱལ་གྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རང་རྒྱལ་གྱི་ཚོགས་ ལམ། སྦྱོར་ལམ། མཐོང་ལམ། སྒོམ་ལམ། མི་སློབ་ལམ་དང་ལྔ་ལས། དང་པོ་ཚོགས་ལམ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་གང་ཞིག ཆོས་མངོན་རྟོགས་ ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། རང་རྒྱལ་གྱི་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་། འབྲིང་། ཆེན་པོ་དང་གསུམ་གྱི། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། རང་རྒྱལ་གྱི་ཚོགས་ལམ་གང་ཞིག དྲན་པ་ཉེར་གཞག་གི་ ཡོན་ཏན་གྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་དང་། དེ་གང་ཞིག ཡང་དག་སྤང་བའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་དང་། དེ་གང་ཞིག རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཡོན་ཏན་གྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། 2-773 བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་ཚོགས་ལམ་དང་། ཚོགས་སྤྱོད་ཀྱི་ཚོགས་ལམ་གཉིས། ཕྱི་མ་ལ་ཡང་། ངེས་པའི་དང་། མ་ངེས་པའི་རིགས་གཉིས་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་སྦྱོར་ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་ གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་རྒྱལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་གང་ཞིག དོན་མངོན་རྟོགས་ཀྱི་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། དྲོད། རྩེ་མོ། བཟོད་པ། ཆོས་མཆོག་དང་བཞི། དང་པོ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་ དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་གང་ཞིག རང་རྒྱལ་གྱི་ཚོགས་ལམ་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། རང་རྒྱལ་གྱི་རྩེ་མོ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཡེ་ཤེས་སོ། །དབྱེ་ན་ཆུང་འབྲིང་ ཆེན་པོ་གསུམ། གཉིས་པ་རྩེ་མོ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་རང་རྒྱལ་གྱི་དྲོད་ཆེན་པོ་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། བཟོད་པ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་རང་རྒྱལ་གྱི་དོན་ མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། སྔར་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ནོ། །བཟོད་པ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་གང་ཞིག དྲོད་རྩེ་ཆོས་མཆོག་གང་ རུང་ལས་གཞན་དུ་གྱུར་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། ཆུང་ངུ་འབྲིང་ཆེན་པོ་དང་གསུམ། རྒྱུའི་སྒ

【現代漢語翻譯】 因此，來世會在沒有佛和聲聞的剎土中顯現後世的兩種果報。這也如同最初進入自證菩提道時，是從加行道進入，而不是像《攝類學》所說的那樣從修道進入。因為按照《俱舍論》的觀點，在獲得聲聞的忍位之後，就不會再轉入其他乘。之所以將其安立為聲聞，是因為考慮到其可能存在於佛的眷屬中，也可能與其他聲聞一同安住。這一點是不被他人所理解的。第二，關於所行之道——道的分類，也有自證菩提道的體性和分類兩種。第一是自證菩提的解脫之門。第二是分類，即自證菩提的資糧道、加行道、見道、修道和無學道這五種。首先，資糧道有體性和分類兩種。第一是：自證菩提的解脫之門，且被法現觀所完全區分。第二是分類，即自證菩提的資糧道小、中、大三種。它們的體性依次是：自證菩提的資糧道，且被四念住的功德所完全區分；以及被正斷的功德所完全區分；以及被神變的功德所完全區分。而每一個又分為犀牛般的資糧道和聚集受用的資糧道兩種。後者又分為決定性和非決定性兩種。 第二，加行道也有體性和分類兩種。第一是：自證菩提的入門，且被義現觀所完全區分。分類上，從本體的角度分為暖位、頂位、忍位、世第一法四種。第一，暖位也有體性和分類兩種。第一是：自證菩提的加行道，產生於自證菩提的資糧道圓滿之後，且是自證菩提的頂位尚未生起之前的智慧。分類上分為小、中、大三種。第二，頂位也有體性和分類兩種。第一是：自證菩提的大暖位圓滿之後產生，且是忍位尚未生起之前的自證菩提的義現觀。第二，分類與之前相同。忍位也有體性和分類兩種。第一是：自證菩提的加行道暖位，與暖位、頂位、世第一法中的任何一個都不同。第二，分類上，從本體的角度分為小、中、大三種。從因的角度...

【English Translation】 Therefore, in the future life, the two later fruits will be manifested in a pure land where there are no Buddhas and Shravakas. This is also like initially entering the path of Pratyekabuddha, entering from the path of application, not from the path of cultivation as stated in the 'Compendium of Topics'. Because according to the view of the 'Treasury of Knowledge', after obtaining the forbearance of a Shravaka, one will not be transformed into another vehicle. The reason for establishing it as a Shravaka is because it is considered that it may exist in the retinue of the Buddha, and may also abide together with other Shravakas. This point is not understood by others. Secondly, regarding the path to be traversed - the classification of the path, there are also two types: the nature and classification of the path of Pratyekabuddha. The first is the gateway to the liberation of Pratyekabuddha. The second is the classification, namely the five paths of Pratyekabuddha: the path of accumulation, the path of application, the path of seeing, the path of cultivation, and the path of no more learning. First, the path of accumulation has two types: nature and classification. The first is: the gateway to the liberation of Pratyekabuddha, which is completely distinguished by the Abhisamaya. The second is the classification, namely the three types of Pratyekabuddha's path of accumulation: small, medium, and large. Their natures are respectively: the path of accumulation of Pratyekabuddha, which is completely distinguished by the qualities of the four mindfulnesses; and that which is completely distinguished by the qualities of right abandonment; and that which is completely distinguished by the qualities of magical powers. And each of these is further divided into two types: the path of accumulation like a rhinoceros horn and the path of accumulation of gathering enjoyment. The latter is further divided into two types: definite and indefinite. Secondly, the path of application also has two types: nature and classification. The first is: the entry point of Pratyekabuddha, which is completely distinguished by the Abhisamaya of meaning. In terms of classification, it is divided into four types from the perspective of essence: heat, peak, forbearance, and the supreme Dharma of the world. First, the heat also has two types: nature and classification. The first is: the path of application of Pratyekabuddha, which arises after the completion of the path of accumulation of Pratyekabuddha, and is the wisdom before the peak of Pratyekabuddha has arisen. In terms of classification, it is divided into three types: small, medium, and large. Second, the peak also has two types: nature and classification. The first is: it arises after the completion of the great heat of Pratyekabuddha, and is the Abhisamaya of meaning of Pratyekabuddha before the forbearance has arisen. Second, the classification is the same as before. The forbearance also has two types: nature and classification. The first is: the heat of the path of application of Pratyekabuddha, which is different from any of the heat, peak, and the supreme Dharma of the world. Second, in terms of classification, it is divided into three types from the perspective of essence: small, medium, and large. From the perspective of cause...

ོ་ནས་རང་རྒྱལ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་གྱི་རྗེས་སུ་བྱུང་བའི་དང་། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་གྱི་རྗེས་སུ་བྱུང་བའི་བཟོད་པ་གཉིས་སོ། ། 2-774 ཆོས་མཆོག་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ་གཉིས། བཟོད་པའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་འབྱུང་ཞིང་། རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་ལམ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན་གསུམ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ ལ་ཡང་མཉམ་གཞག་རྗེས་ཐོབ་གཉིས་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། ། གསུམ་པ་རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་ལམ་ལ། རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་སྤང་གི་རྣམ་གཞག གཉེན་པོ་མཐོང་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཀྱི་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ སྤང་བྱའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ། རྣམ་བྱང་གི་རྣམ་པར་རྟོག་པ། གཟུགས་སོགས་ལ་ཐ་དད་དུ་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ། ཉོན་མོངས་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་ རྣམ་རྟོག རང་གི་རྟོགས་པ་ལ་མཆོག་ཏུ་རློམ་པའི་རྣམ་རྟོག ཐོབ་ཟིན་ཡོངས་སུ་ཉམས་པའི་རྟོག་པ་དང་དྲུག་ཏུ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་གཉེན་པོ་མཐོང་ལམ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ། ཡོན་ཏན་ དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་གང་ཞིག བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་ཀྱི་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། ཤེས་བཟོད་སྐད་གཅིག་མ་བཅུ་དྲུག 2-775 ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་བཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་ལམ་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་ཙམ་རྟོགས་པའི་མཐོང་ལམ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བསེ་རུ་ལྟ་བུ་དང་། ངེས་པའི་རང་ བཞིན་ཅན་གྱི་མཐོང་ལམ་གཉིས་ཏེ། ཚོགས་ལམ་གྱི་སྐབས་སུ་བཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ། སྦྱོར་ལམ་གྱི་སྐབས་སུ། དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་གྱིས་སྒོམས་པས་མཐོང་ལམ་གྱི་སྐབས་སུ་ མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སོ་སྐྱེ་སྔོན་སོང་། ཉན་ཐོས་སྔོན་སོང་གི་མཐོང་ལམ་ལྟ་བུ་ཏེ། ཚོགས་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་སུ་བཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་ཐོས་བསམ་གྱིས་ གཏན་ལ་མ་ཕབ་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཚོགས་ལམ་དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚོགས་ལམ་ཡིན་གྱིས། རང་རྒྱལ་གྱི་ཚོགས་ལམ་མིན་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་མ་ཕབ་པས་སྦྱོར་ལམ་དུ་དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་ གྱིས་མ་བསྒོམས། དེར་མ་བསྒོམས་པས་མཐོང་ལམ་དུ་མངོན་སུམ་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། འོ་ན་དེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་དང་ཁྱད་པར་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེ་ན་ཁྱད་པར་མེད་པ་མིན་ ཏེ། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་། རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་སློབ་དཔོན་གཞན་གྱི་གདམས་ངག་ལ་མ་བརྟེན་པར་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་

【現代漢語翻譯】 此外，還有兩種忍（Kṣānti，忍）：一種是緣覺（Pratyekabuddha，辟支佛）道之後的忍，另一種是聲聞（Śrāvaka，弟子）道之後的忍。 2-774 對於最勝法（Agra-dharma，殊勝法）也有定義和兩種分類：它是忍的相續圓滿後生起，且在緣覺道的見道（Darśanamārga，見道）未生起之前的解脫之入門。第二種分類有三種。所有這些都有止觀（Śamatha-vipaśyanā，奢摩他-毗缽舍那）兩種。 第三，關於緣覺道的見道，有緣覺道的見道所斷之分類、對治見道之分類、所斷之果的分類，以及安住於此之補特伽羅（Pudgala，人）的分類這四種。其中，第一種有定義和分類兩種。第一種是緣覺道的見道無間道（Anantaryamārga，無間道）所要摧毀的，屬於所斷之範疇。 第二種分類有六種：遍計所生的分別（Parikalpita-vikalpa，遍計分別）、清凈的分別（Nirvikalpa-vikalpa，無分別）、對色等事物執持為異體的分別、煩惱習氣的分別、對自己的證悟自以為是的分別，以及已獲得的完全退失的分別。 第二，關於對治見道，有定義、分類和功德三種。第一種是：緣覺道的解脫之入門，是對真諦（Satya，諦）現觀（Abhisamaya，現觀）的徹底區分。 第二種分類，從體性的角度來說，有十六剎那（Kṣaṇa，瞬間）的智忍（Jñāna-kṣānti，智忍）和法忍（Dharma-kṣānti，法忍）。 2-775 從所緣境的角度來說，有兩種緣覺道的見道：一種是證悟所取法無我（Dharma-nairātmya，法無我），另一種是僅僅證悟補特伽羅無我（Pudgala-nairātmya，人無我）。第一種類似於犀牛角（Khaḍgaviṣāṇa，獨角犀牛），以及具有決定性的見道。因為在資糧道（Saṃbhāramārga，資糧道）時，所取法無我是通過聽聞和思惟而確定的；在加行道（Prayogamārga，加行道）時，是通過總相的方式修習的，所以在見道時能夠現量見到。 第二種類似於異生（Pṛthagjana，凡夫）先行的見道，以及聲聞先行的見道。因為在資糧道的階段，所取法無我沒有通過聽聞和思惟來確定。因為那個資糧道是聲聞的資糧道，而不是緣覺的資糧道。在那裡，由於沒有通過聽聞和思惟來確定，所以在加行道中沒有通過總相的方式來修習。由於在那裡沒有修習，所以在見道中不會成為現量。 那麼，它會和聲聞的見道沒有差別嗎？並非沒有差別，雖然在證悟補特伽羅無我上沒有差別，但在不依賴其他上師的教導而證悟十二緣起（Dvādaśāṅga-pratītyasamutpāda，十二因緣）上存在差別。

【English Translation】 Furthermore, there are two types of Kṣānti (忍, patience): one that arises after the path of a Pratyekabuddha (緣覺, Solitary Realizer), and another that arises after the path of a Śrāvaka (聲聞, Hearer). 2-774 For Agra-dharma (最勝法, Supreme Dharma), there are also a definition and two classifications: it is the entry into liberation that arises after the completion of the continuum of Kṣānti (忍, patience) and before the arising of the Darśanamārga (見道, Path of Seeing) of a Pratyekabuddha. The second classification has three types. All of these have two types of Śamatha-vipaśyanā (止觀, Calm Abiding and Insight). Third, regarding the Darśanamārga (見道, Path of Seeing) of a Pratyekabuddha, there are four classifications: the classification of what is to be abandoned by the Darśanamārga of a Pratyekabuddha, the classification of the antidote Darśanamārga, the classification of the fruit of what is abandoned, and the classification of the Pudgala (補特伽羅, person) who abides therein. Among these, the first has a definition and two classifications. The first is that which is to be abandoned, residing in the category of what is to be destroyed by the Anantaryamārga (無間道, Immediate Path) of the Darśanamārga of a Pratyekabuddha. The second classification has six types: Parikalpita-vikalpa (遍計分別, conceptual imputation), Nirvikalpa-vikalpa (清凈的分別, non-conceptual imputation), the imputation of grasping forms and other things as distinct entities, the imputation of the habitual tendencies of afflictions, the imputation of being conceited about one's own realization, and the imputation of completely losing what has been attained. Second, regarding the antidote Darśanamārga, there are three aspects: definition, classification, and qualities. The first is: the entry into the liberation of a Pratyekabuddha, which is a thorough distinction of the Abhisamaya (現觀, direct realization) of the Satya (真諦, Truth). The second classification, from the perspective of essence, includes the sixteen moments of Jñāna-kṣānti (智忍, Knowledge-patience) and Dharma-kṣānti (法忍, Dharma-patience). 2-775 From the perspective of the object of observation, there are two types of Darśanamārga (見道, Path of Seeing) of a Pratyekabuddha: one that realizes the Dharma-nairātmya (法無我, selflessness of phenomena), and another that only realizes the Pudgala-nairātmya (人無我, selflessness of person). The first is like the horn of a rhinoceros (Khaḍgaviṣāṇa, 犀牛角), and the Darśanamārga that has certainty. Because in the Saṃbhāramārga (資糧道, Path of Accumulation), the Dharma-nairātmya is determined through hearing and thinking; in the Prayogamārga (加行道, Path of Application), it is meditated upon in the manner of a general meaning, so in the Darśanamārga it is seen directly. The second is like the Darśanamārga that is preceded by a Pṛthagjana (異生, ordinary being), and the Darśanamārga that is preceded by a Śrāvaka (聲聞, Hearer). Because in the stage of the Saṃbhāramārga, the Dharma-nairātmya is not determined through hearing and thinking. Because that Saṃbhāramārga is the Saṃbhāramārga of a Śrāvaka, not the Saṃbhāramārga of a Pratyekabuddha. There, because it is not determined through hearing and thinking, it is not meditated upon in the manner of a general meaning in the Prayogamārga. Because it is not meditated upon there, it will not become direct in the Darśanamārga. Then, will it become no different from the Darśanamārga of a Śrāvaka? It is not without difference, although there is no difference in realizing the Pudgala-nairātmya, there is a difference in realizing the Dvādaśāṅga-pratītyasamutpāda (十二緣起, Twelve Links of Dependent Origination) without relying on the instructions of other teachers.

དང་། ཐེག་འབྲིང་གི་མངོན་རྟོགས་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-776 རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་དང་། རང་རྒྱལ་གྱི་རིགས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དེ། དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་སྔོན་སོང་གི་རང་ རྒྱལ་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་དང་། གཉིས་པ་ངེས་པའི་རང་བཞིན་ཀྱི་ཚོགས་སྤྱོད། བསེ་རུ་ལྟ་བུ་དང་། སོ་སྐྱེ་སྔོན་སོང་གི་རང་རྒྱལ་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ནི། ཉན་ཐོས་གཞན་ལས་ཐེག་འབྲིང་གི་མངོན་རྟོགས་སུ་གྱུར་པ་དང་རང་གི་སྤང་བྱ་ཤེས་སྒྲིབ་བཟུང་རྟོག་སྤོང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ཡོད་པའོ། །གསུམ་པ་སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་བྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱུ་རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཀྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་ལས་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས་ མཐོང་སྤང་ཉན་མོངས་སྤངས་པའི་འབྲས་བུ་དང་། མཐོང་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཀྱི་བཟུང་རྟོག་སྤངས་པའི་འབྲས་བུ་གཉིས་སོ། །ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་གཉིས། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་ མཐོང་སྤང་ཉོན་མོངས་ལས་གྲོལ་བ་དང་། རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཀྱི་བཟུང་རྟོག་ལས་གྲོལ་བ་གཉིས་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། །བཞི་པ་དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། རང་རྒྱལ་གྱི་རིགས་ཅན་མཐོང་ལམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། 2-777 དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ཐེག་འབྲིང་གི་གང་ཟག་གོ །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ༼དབང་པོའི་སྒོ་ནས་༽དབང་རྟུལ་དང་། དབང་རྣོན་ གཉིས། རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་རིགས་ཅན། ཚོགས་ན་སྤྱོད་པའི་རིགས་ཅན་གཉིས། སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། མཐོང་སྤང་ཉོན་མོངས་སྤངས་པ་དང་། མཐོང་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཀྱི་བཟུང་རྟོག་ སྤངས་པ་གཉིས། ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་ཙམ་རྟོགས་པ་དང་། བཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་གཉིས། ངེས་མ་ངེས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རང་རྒྱལ་དུ་ ངེས་པ་དང་། མ་ངེས་པ་གཉིས་སུ་ཡང་ཡོད་དོ། །བཞི་པ་རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་ལམ་ལ། སྤང་བྱ་སྒོམ་སྤང་། སྤོང་བྱེད་སྒོམ་ལམ། སྤངས་པ་འབྲས་བུ། དེ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ དང་བཞི། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་སྤང་བྱའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། དངོས་ཀྱི་སྤང་བྱ་ དང་། བརྒྱུད་ནས་སྤང་བྱ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་དང་ཤེས་སྒྲིབ་ཀྱི་གཟུང་རྟོག་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྐ

【現代漢語翻譯】 並且，因為存在中士道（theg 'bring）的現觀是否是現觀的區別等等。 從所依補特伽羅（gang zag，person）的角度來區分，有聲聞（nyan thos，hearer）相續的見道和獨覺（rang rgyal，solitary realizer）種姓相續的見道兩種。第一種是：聲聞先行的獨覺相續的見道；第二種是決定性的自性之集合行，如犀牛角（bse ru）；以及異生（so skye，ordinary being）先行的獨覺相續的見道等。第三個是功德：聲聞從其他轉變為中士道的現觀，以及具有斷除自宗所斷煩惱障（nyon mongs sgrib，afflictive obscuration）和所知障（shes sgrib，cognitive obscuration）的執著分別（bzung rtog，grasping thought）等功德。 第三，關於斷除之果的分類，也有體性和差別兩種。第一種是：自因獨覺的見道無間道（bar chad med lam，uninterrupted path）的體性，從所斷中解脫的解脫道（rnam grol lam，path of liberation）。第二種是區分：從所斷的角度，有斷除見斷煩惱（nyon mongs，affliction）之果，以及斷除見斷所知障的執著分別之果兩種。從本體的角度，果有有為（'dus byas，conditioned）和無為（'dus ma byas，unconditioned）兩種。它們各自又有從見斷煩惱中解脫，以及獨覺的見斷所知障的執著分別中解脫兩種。 第四，關於安住於此的補特伽羅的分類，有獨覺種姓見道者的體性和差別兩種。 第一種是：相續中具有獨覺的真諦現觀，安住于種姓中的中士道補特伽羅。第二種是區分：從根器（dbang po，faculty）的角度，有利根（dbang rnon，sharp faculty）和鈍根（dbang rtul，dull faculty）兩種；從種姓的角度區分，有如犀牛角般的種姓，以及在僧團中修行的種姓兩種；從所斷的角度區分，有斷除見斷煩惱，以及斷除見斷所知障的執著分別兩種；從證悟方式的角度區分，有僅證悟人無我（gang zag gi bdag med，selflessness of person），以及證悟所取法無我（bzung ba chos kyi bdag med，selflessness of phenomena）兩種；從決定和不決定的角度區分，也有決定成為獨覺和不決定成為獨覺兩種。 第四，關於獨覺的修道，有：所斷為修斷，能斷為修道，已斷為果，以及安住於此的補特伽羅的分類四種。第一種有體性和差別兩種。第一種是：獨覺的修道無間道所要摧毀的品類中所安住的所斷。第二種是區分：有直接所斷和間接所斷兩種。第一種有修斷煩惱和所知障的執著分別兩種。第一種是：聲聞的...

【English Translation】 And, because there are differences such as whether the realization of the Intermediate Vehicle (theg 'bring) is a realization or not. Distinguishing from the perspective of the basis person (gang zag, person), there are two types of the path of seeing of the Hearer (nyan thos, hearer) lineage and the path of seeing of the Solitary Realizer (rang rgyal, solitary realizer) lineage. The first is: the path of seeing of the Solitary Realizer lineage preceded by the Hearer; the second is the practice of the collection of definitive nature, such as the rhinoceros horn (bse ru); and the path of seeing of the Solitary Realizer lineage preceded by an ordinary being (so skye, ordinary being), etc. The third is the qualities: the Hearer who has transformed from others into the realization of the Intermediate Vehicle, and possesses qualities such as abandoning grasping thoughts (bzung rtog, grasping thought) of the afflictive obscurations (nyon mongs sgrib, afflictive obscuration) and cognitive obscurations (shes sgrib, cognitive obscuration) to be abandoned by oneself. Third, regarding the classification of the fruit of abandonment, there are also two types: the nature and the distinctions. The first is: the nature of the path of liberation (rnam grol lam, path of liberation) that is the uninterrupted path (bar chad med lam, uninterrupted path) of the self-cause Solitary Realizer, liberated from what is to be abandoned. The second is the distinction: from the perspective of what is to be abandoned, there are two fruits: the fruit of abandoning afflictions (nyon mongs, affliction) to be abandoned by the path of seeing, and the fruit of abandoning grasping thoughts of the cognitive obscurations to be abandoned by the path of seeing. From the perspective of the entity, there are two types of fruit: conditioned ( 'dus byas, conditioned) and unconditioned ('dus ma byas, unconditioned). Each of these also has two types: liberation from afflictions to be abandoned by the path of seeing, and liberation from grasping thoughts of the cognitive obscurations to be abandoned by the path of seeing of the Solitary Realizer. Fourth, regarding the classification of the person who abides in this, there are two types: the nature and the distinctions of the path of seeing of the Solitary Realizer lineage. The first is: the person of the Intermediate Vehicle who possesses the realization of the truth of the Solitary Realizer in their continuum, abiding in the lineage. The second is the distinction: from the perspective of the faculty (dbang po, faculty), there are two types: sharp faculty (dbang rnon, sharp faculty) and dull faculty (dbang rtul, dull faculty); distinguishing from the perspective of the lineage, there are two types: the lineage like the rhinoceros horn, and the lineage that practices in the assembly; distinguishing from the perspective of what is to be abandoned, there are two types: abandoning afflictions to be abandoned by the path of seeing, and abandoning grasping thoughts of the cognitive obscurations to be abandoned by the path of seeing; distinguishing from the perspective of the way of realization, there are two types: realizing only the selflessness of person (gang zag gi bdag med, selflessness of person), and realizing the selflessness of phenomena (bzung ba chos kyi bdag med, selflessness of phenomena) of what is grasped; distinguishing from the perspective of definite and indefinite, there are also two types: definite Solitary Realizer and indefinite Solitary Realizer. Fourth, regarding the path of meditation of the Solitary Realizer, there are four types: what is to be abandoned is what is to be abandoned by meditation, what abandons is the path of meditation, what has been abandoned is the fruit, and the classification of the person who abides in this. The first has two types: the nature and the distinctions. The first is: what is to be abandoned that abides in the category of what is to be destroyed by the uninterrupted path of the path of meditation of the Solitary Realizer. The second is the distinction: there are two types: direct what is to be abandoned and indirect what is to be abandoned. The first has two types: afflictions to be abandoned by meditation and grasping thoughts of cognitive obscurations. The first is: the...

བས་སུ་བསྟན་པ་དང་འདྲ། གཉིས་པ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་བཟུང་རྟོག་དང་པོ་བརྒྱད། 2-778 རྣམ་བྱང་གཟུང་རྟོག་བར་པ་གཉིས། མཾ་རྟོགཾས་པཾ་དྲུཾག་༼རྣམ་རྟོག་བཞི་༽དང་བཅུ་བཞིར་ཡོད་ལ། དེ་ཡང་ཀུན་བཏགས་རྣམས་ནི་རང་རྒྱལ་གྱི་མཐོང་སྤང་དང་། ལྷན་སྐྱེས་རྣམས་ནི་སྒོམ་སྤང་དུ་རིག་པར་ བྱའོ། །གཉིས་པ་སྤོང་བྱེད་སྒོམ་ལམ་ལ་ཡང་། རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་གང་ཞིག རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་ཀྱིས་ ཕྱེ་བའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་གཉིས། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་ཙམ་རྟོགས་པ་དང་། གཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་ པ་གཉིས། ༼རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་༽བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་དང་། ཚོགས་ན་སྤྱོད་པའི་སྒོམ་ལམ་གཉིས་རྣམས་སུ་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་ རང་རྒྱུ་རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་དྲི་མ་ལས་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས་སྒོང་སྤང་། ཉོན་མོངས་ལས་གྲོལ་བའི་དང་། རང་ རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཀྱི་གཟུང་རྟོག་ལས་གྲོལ་བ་གཉིས། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་དང་། འདུས་མ་བྱས་གཉིས་གཉིས་སུ་ཡོད། བཞི་པ་དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། 2-779 མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་ཐོབ་པའི་ཐེག་འབྲིང་སློབ་པའི་གང་ཟག་གོ །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། དབང་པོའི་སྒོ་ནས་རྣོ་རྟུལ་གཉིས། ཞུགས་གནས་ཀྱི་ སྒོ་ནས་རྒྱུན་ཞུགས་དང་། ཕྱིར་འོང་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གསུམ་ཡོད་ལ། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་ཙམ་རྟོགས་པ་དང་། བཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་གཉིས་སུ་ཡོད་ཅིང་། རིགས་ ཀྱི་སྒོ་ནས་ངེས་པ་དང་མ་ངེས་པ་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། ། གང་དག་ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པ་རང་རྒྱལ་གྱི་རིགས་ཅན་སློབ་པ་ཡིན་ན། ཉན་ཐོས་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། ཁ་ ཆེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བས་ཀྱང་བྱང་འཕགས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ཁས་མི་ལེན་པར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི། ཚོགས་ལམ་དུ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་ལ་སོགས་པར་ཚོགས་བསགས་ནས་བྱང་སེམས་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ ནས་བཟུང་སྟེ་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་བར་གདན་ཐོག་གཅིག་ལ་མངོན་དུ་བྱས་པའི། འཕགས་ལམ་སྐད་གཅིག་མ་གསུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་བར་མ་ཆད་དུ་སྐྱེ་བས། དོན་ལ་དེ་དག་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་ གང་ཟག་དེ་སངས་རྒྱས་མིན་ཞིང་། སོ་སྐྱེ་ཡང་མིན་ན་བྱང་འཕགས་ལས་མ་འདས་ཀྱང་། གཞན་ངོར་ནི་དེ་ལྟ་བུའི་སྤུ་རིས་མ་ཟིན་པས་ཐ་སྙད་འཇོག་པ་བཞིན་དུ། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལམ་གྲོད་ཚུལ་ལྔ་པོ་

【現代漢語翻譯】 就像被展示出來一樣。第二，從各方面來說，煩惱的執著和最初的八種分別念。 2-778 解脫的執著是中間的兩種。慢的分別念（四種分別念）有十四種。其中，遍計所執是見道所斷，俱生所執是修道所斷。 第二，關於斷除煩惱的修道，也有自證的修道之體性和分類兩種。第一，自證的解脫之入口，之後由現觀來區分。 第二，分類：從本體的角度來說，有等持智慧和后得智慧兩種；從所緣的角度來說，有僅證悟人無我和證悟所取法無我兩種；從所依的角度來說，有犀牛角般的修道和在僧團中修行的修道兩種。 第三，關於斷除之果的分類，有體性和分類兩種。第一，自因自證的修道無間道之分的垢染中解脫的解脫道。 第二，分類：從所斷的角度來說，有斷除煩惱障的解脫和自證的修道所斷的所知障之執著兩種。每一種又各有有為果和無為果兩種。 第四，關於安住於此之補特伽羅的分類，有 2-779 體性和分類兩種。第一，自證之後獲得現觀的小乘有學補特伽羅。 第二，分類：從根器的角度來說，有利根和鈍根兩種；從入住的角度來說，有預流果、一來果和不來果三種；從所緣的角度來說，有僅證悟人無我和證悟所取法無我兩種；從種性的角度來說，有決定和不決定兩種。 如果有人說，聲聞修道者是具有自證種性的小乘有學者，那麼不能因為是聲聞就遍及一切，因為 克什米爾的說一切有部也不承認大乘的術語，菩薩在資糧道積累了無數劫的資糧，從菩薩的加行道暖位開始，直到無盡無生智之間，在一座上現證了三十四剎那的無間道。實際上，那些相續中具有這些功德的補特伽羅既不是佛，也不是凡夫，雖然沒有超出大乘，但在他人看來，並沒有完全掌握這些細節，所以就像安立術語一樣。自證佛的五種修行方式...

【English Translation】 It's like being shown. Second, from all aspects, the clinging to afflictions and the initial eight conceptualizations. 2-778 The clinging to liberation is the middle two. The conceited conceptualizations (four conceptualizations) are fourteen. Among them, the imputed ones are abandoned by the path of seeing, and the innate ones are to be known as abandoned by the path of meditation. Second, regarding the path of meditation that eliminates afflictions, there are also two aspects: the nature of the self-realized path of meditation and its divisions. First, the entrance to self-realized liberation, which is later distinguished by direct realization. Second, divisions: From the perspective of essence, there are two types of wisdom: meditative wisdom and post-meditative wisdom; from the perspective of the object, there are two types: realizing only the selflessness of the person and realizing the selflessness of phenomena; from the perspective of the basis, there are two types of meditative paths: the solitary rhinoceros-like path and the path practiced in a sangha. Third, regarding the classification of the fruit of abandonment, there are two aspects: nature and divisions. First, the path of liberation that is freed from the defilements of the uninterrupted path of self-cause and self-realized meditation. Second, divisions: From the perspective of what is to be abandoned, there are two types: liberation from the afflictive obscurations and the clinging to the cognitive obscurations abandoned by the self-realized path of meditation. Each of these also has two types of fruits: conditioned and unconditioned. Fourth, regarding the classification of the individuals who abide in this, there are 2-779 two aspects: nature and divisions. First, a Hearer's Vehicle trainee who has attained direct realization after self-realization. Second, divisions: From the perspective of faculties, there are two types: sharp and dull; from the perspective of entering the stream, there are three types: stream-enterer, once-returner, and non-returner; from the perspective of the object, there are two types: realizing only the selflessness of the person and realizing the selflessness of phenomena; from the perspective of lineage, there are two types: definite and indefinite. If someone says that a Hearer's Vehicle practitioner is a trainee with the lineage of self-realization, then it is not necessarily the case that being a Hearer's Vehicle pervades everything, because the Kashmir Sarvastivadins also do not accept the terminology of the Mahayana. Bodhisattvas accumulate merit for countless eons on the path of accumulation, and from the heat stage of the path of application of Bodhisattvas, up to the knowledge of exhaustion and non-arising, they directly realize the thirty-four moments of the uninterrupted path in a single session. In reality, those individuals who possess these qualities in their continuum are neither Buddhas nor ordinary beings. Although they have not transcended the Mahayana, others do not fully grasp these details, so it is like establishing terminology. The five ways of practicing of a self-realized Buddha...

གང་གིས་བགྲོད་ཀྱང་སྐྱེ་བ་གཅིག་གི་ཐོགས་པ་མན་ཆད་དུ་ནི་ལམ་ཞུགས་གཞིར་བཞག་པ་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་ཁྱབ་ལ། 2-780 དེ་ནས་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་ལ་དྲོད་ནས་བཟུང་ཏེ་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་བར་རམ། སྒོམ་ལམ་ནས་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་བར་སྟན་ཐོག་གཅིག་ཏུ་མངོན་དུ་བྱེད་པས་དོན་ལ་དེའི་སློབ་ལམ་ རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དེ། ཉན་ཐོས་མིན་ཞིང་། མི་སློབ་པ་ཡང་མིན་པས། རང་སངས་རྒྱས་ལས་མ་འདས་ཀྱང་། གཞན་ངོར་དེ་ལྟ་བུའི་སྤུ་རིས་འབྱེད་མ་ཐུབ་པའི་ཕྱིར། ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་ རྒྱས་གང་གི་ཡང་ཐ་སྙད་མི་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །གནད་འདི་རྟོགས་ན་སངས་རྒྱས་དང་ཉན་ཐོས་མེད་པའི་ཞིང་ཁམས་སུ་ཡང་ཞེས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཡིན་ན། མི་སློབ་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ དང་། རིགས་ཅན་སློབ་པ་ཡིན་ན། ཉན་ཐོས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་གསུངས་པའི་གོ་བ་དང་དོན་དང་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཁས་ལེན་ཚུལ་ཤེས་པར་འགྱུར་ཞིང་གཞན་དུ་ན་བསྐལ་པར་འབད་ཀྱང་མི་ རྟོགས་སོ། །ལྔ་པ་མི་སློབ་ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ། དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། ཐེག་འབྲིང་གི་མཐར་ཐུག་གི་རྟོགས་པའོ། །དབྱེ་ན་ངོ་བོའི་ སྒོ་ནས་མཉམ་རྗེས་གཉིས། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་རྒྱུད་དང་། ཚོགས་ན་སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ལམ་གཉིས། བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་གཉིས། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་དང་། 2-781 མ་རྟོགས་པ་གཉིས་རྣམས་སུ་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། རང་རྒྱལ་དགྲ་བཅོམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཐེག་འབྲིང་གི་གང་ཟག་གང་ ཞིག མི་སློབ་པའི་ལམ་ཐོབ་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ལྷག་བཅས་པ་དང་། ལྷག་མེད་པ་གཉིས་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ན། འདོད་པའི་རྟེན་ ཅན་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཀྱང་། གཉིས་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་གང་གི་ཡང་རྟེན་ཅན་མིན་པའོ། །ཡང་བསེ་རུ་ལྟ་བུ་དང་། ཚོགས་ན་སྤྱོད་པ་གཉིས། ཡང་ན་གཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་དང་མ་ རྟོགས་པ་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ།། ༈ །། ༄། །ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ། གསུམ་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་སམ། ཐེག་ཆེན་གྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་གོ་ སྐབས་ཕྱེ་ཤུལ་དུ་གྱུར་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ། སྦྱོར་རམ། མཐོང་ལམ། སྒོམ་ལམ། མི་སློབ་ལམ་དང་ལྔ་ལས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ། སྐྱེ་ཚུལ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྦྱོར་ལམ་མ་སྐྱེས་གོང་གི ཐེག་ཆེན་སོ་སྐྱེའི་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། ཁྱད་པར་འཕགས་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབ

【現代漢語翻譯】 無論以何種方式修行，證得一來果之前都屬於道，這普遍適用於聲聞乘。 從下一世的暖位開始，直至證得無餘涅槃，或從修道位直至證得無餘涅槃，于同一座上現證，實際上，擁有這種傳承的補特伽羅，既非聲聞乘，也非無學，雖然未超出獨覺乘的範圍，但因無法區分這種差別，因此不使用聲聞乘或獨覺乘的名稱。如果理解了這個要點，就能明白在沒有佛和聲聞乘的剎土中，如果說是獨覺乘，那一定是無學，如果說是有部宗的學者，那一定是聲聞乘的說法的含義、意義和術語的差別，否則即使努力一劫也無法理解。第五，關於無學道，分為定義、分類和安住於此的補特伽羅的分類三種。首先是小乘的究竟證悟。從性質上分，有俱生智和后得智兩種；從所依上分，有犀角喻部的傳承和樂於聚會的傳承兩種；從作用上分，有盡智和無生智兩種；從對境上分，有證悟法無我和未證悟法無我兩種。 第三，關於安住於此的補特伽羅的分類，分為獨覺阿羅漢的定義和分類兩種。首先，任何小乘的補特伽羅，通過獲得無學道而徹底區分。其次，從分類上分，有有餘依和無餘依兩種。就前者而言，一定是具有欲界之身的，而後者則不具有三界任何一界的身體。或者分為犀角喻部和樂於聚會兩種，或者分為證悟法無我和未證悟法無我兩種。 大乘道 第三，關於大乘道，分為定義和分類兩種。首先是大乘解脫的入口，或者說是開啟大乘菩提機會的開端。其次，從分類上分，有大乘資糧道、加行道、見道、修道和無學道五種。首先，關於資糧道，分為定義、分類和生起方式三種。首先是大乘加行道未生起之前的大乘凡夫的現觀。其次，從分類上分，有從性質上分的分類，以及從殊勝差別的角度分的分類。

【English Translation】 Whichever path one treads, those who have attained up to the state of 'once-returner' are generally categorized under the Hearers (Śrāvakas). From the stage of 'warmth' in the next life until the realization of the knowledge of cessation and non-arising, or from the path of meditation until the knowledge of cessation and non-arising is realized in a single sitting, the individual who possesses such a lineage is neither a Hearer nor a Non-Learner. Although not exceeding the scope of a Solitary Realizer (Pratyekabuddha), due to the inability to distinguish such nuances, they are not referred to as either Hearers or Solitary Realizers. Understanding this key point will enable one to comprehend the meaning, significance, and terminological differences in statements such as 'even in realms without Buddhas and Hearers,' and the implications of statements like 'if one is a Solitary Realizer, they must be a Non-Learner,' and 'if a person of lineage is a Learner, they must be a Hearer.' Otherwise, one may strive for eons without understanding. Fifth, regarding the Path of No More Learning, there are three aspects: definition, classification, and the categorization of individuals abiding therein. The first is the ultimate realization of the Lesser Vehicle. In terms of nature, there are two types: subsequent and coemergent. In terms of basis, there are lineages like the rhinoceros-like and those who gather in groups. In terms of function, there are the knowledge of exhaustion and the knowledge of non-arising. In terms of object, there are those who realize the selflessness of phenomena and those who do not. Third, regarding the categorization of individuals abiding therein, there are two aspects: the definition and classification of Solitary Realizer Arhats. First, any individual of the Lesser Vehicle who is thoroughly distinguished by having attained the Path of No More Learning. Second, in terms of classification, there are two types: with remainder and without remainder. In the case of the former, it is necessarily dependent on the realm of desire, while the latter is not dependent on any of the three realms. Alternatively, there are the rhinoceros-like and those who gather in groups, or those who realize the selflessness of phenomena and those who do not. The Great Vehicle Path Third, regarding the Great Vehicle Path, there are two aspects: definition and classification. The first is the entrance to the liberation of the Great Vehicle, or the opening that has become the opportunity for the enlightenment of the Great Vehicle. Second, in terms of classification, there are the five paths of the Great Vehicle: Accumulation, Application, Seeing, Meditation, and No More Learning. First, regarding the Path of Accumulation, there are three aspects: definition, classification, and the manner of arising. The first is the direct realization of a Great Vehicle ordinary being before the arising of the Great Vehicle Path of Application. Second, in terms of classification, there is classification based on nature and classification based on the manner of superior distinction.

ྱེ་བ། ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་གསུམ་ལས། 2-782 དང་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་འབྲིང་ཆེན་པོ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་འབྲིང་པོ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཐེག་ཆེན་ སོ་སྐྱེའི་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རིགས་མ་ངེས་པ་དང་། ངེས་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི་གནས་སྐབས་ཐེག་པ་གཞན་དུ་འགྱུར་སྲིད་པ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི་བསམ་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་ པའོ། །གཉིས་པ་འབྲིང་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། ཆེན་པོ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཐེག་ཆེན་སོ་སྐྱེའི་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་སྔར་བཞིན། གསུམ་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་འབྲིང་པོ་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། སྦྱོར་ལམ་ དྲོད་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཐེག་ཆེན་སོ་སྐྱེའི་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །འདི་ནི་སྐྱེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། དབང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ན། དབང་པོ་རྣོན་པོ་ཆེན་ པོ་དང་། དབང་པོ་རྣོན་པོ་འབྲིང་དང་། རྟུལ་པོ་ལ་ཆུང་ངུར་བཞག་པ་སྟེ། རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་རྣོན་པོ་ཡི། རྟོགས་སླ་རྟུལ་པོས་རྟོགས་དཀར་བཞེད། ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་བསྟན་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། 2-783 ཚོགས་ལམ་ཕལ་པ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས། དང་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐོས་བསམ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཐོས་པ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཚོགས་ ལམ་དང་། བསམ་པ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཚོགས་ལམ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ལྷག་པར་བྱ། ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་བསྟན་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་བསྟེན་དང་ཀུན་འདྲི་དང་། །ཞེས་ པའི་སྐབས་ནས་བསྟན་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་མཁས་པའི་ཡུལ་ལྔ་ལ་མཁས་པའི་བསྒོམ་བྱུང་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཐར་པ་ཆ་མཐུན། དེ་ནི། མཚན་མེད་རབ་ཏུ་སྦྱིན་ལ་སོགས། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་ནོ། །མཁས་པའི་ཡུལ་ལྔ་ནི། དད་པའི་ཡུལ་སངས་རྒྱས་སོགས། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཡུལ་སྦྱིན་སོགས་དྲུག དྲན་པའི་ཡུལ་བསམ་པ་ཕུན་ཚོགས། ཏིང་ ངེ་འཛིན་གྱི་ཡུལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མཚན་མར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། ཤེས་བྱའི་ཡུལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་དོ། །འདི་རྣམ་རྫོགས་སྦྱོར་བར་གྱུར་བའི་ཚོགས་ཡིན་ལ། ཡུལ་ཅན་སྦྱོར་བཞི་དང་འབྲེལ་བའི་སྒྲུབ་ པའམ། །བྱེ་བྲག་གི་སྒྲུབ་པ་ཡང་འདི་ནས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། དམན་ལམ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ན།

【現代漢語翻譯】 分類：從功德的角度分為三種。 2-782 第一種是：大乘的資糧道分為小、中、大三種。第一種有體相和分類兩種。第一種體相是：未生起中品大乘資糧道之前的大乘異生之現觀。第二種分類是：不定種性和決定種性兩種。第一種是指暫時可能轉變為其他乘，第二種是指以意樂的力量不會退轉。 第二種是中品資糧道，也有體相和分類兩種。第一種體相是：在小品大乘資糧道相續圓滿之後生起，未生起大品資糧道之前的大乘異生之現觀。第二種分類與之前相同。第三種是大品大乘資糧道，也有體相和分類兩種。第一種體相是：在中品大乘資糧道圓滿之後生起，未生起加行道暖位之前的大乘異生之現觀。第二種分類與之前相同。這是從根器的角度來劃分的。如果從根性的角度來劃分，則根性銳利者為大，根性中等者為中，根性遲鈍者為小。如『圓滿菩提銳利者，易證遲鈍者難證』中所說。 第二種是從超勝差別的角度來劃分： 2-783 分為普通資糧道和殊勝資糧道兩種。第一種是：以大乘的聞思為主的大乘解脫分。第二種分類是：以聽聞為主的資糧道和以思維為主的資糧道兩種。第一種如『尤于諸佛』中所說。第二種如『親近佛及遍問』中所說。第二種殊勝資糧道也有體相和分類兩種。第一種體相是：精通聲明、因明、醫方明、工巧明、內明五明，以修所生慧為主的解脫分。如『無相勝施等』等所說。五明是：信仰的對境是佛等，精進的對境是佈施等六度，正念的對境是圓滿的思維，等持的對境是不分別一切法的相狀，智慧的對境是一切法。這是成為圓滿結合的資糧，也是與四種結合相關的修法，或者說特殊的修法也是由此獲得的。 第三種是從功德的角度來劃分：以下士道未先行為前提。

【English Translation】 Classification: Divided into three from the perspective of merit. 2-782 The first is: The Mahayana accumulation path is divided into small, medium, and large. The first has two aspects: definition and classification. The first definition is: The direct perception of an ordinary Mahayana being before the arising of the medium Mahayana accumulation path. The second classification is: uncertain lineage and certain lineage. The first refers to the possibility of temporarily transforming into another vehicle, and the second refers to non-retrogression due to the power of intention. The second is the medium accumulation path, which also has two aspects: definition and classification. The first definition is: The direct perception of an ordinary Mahayana being that arises after the completion of the small Mahayana accumulation path and before the arising of the large accumulation path. The second classification is the same as before. The third is the large Mahayana accumulation path, which also has two aspects: definition and classification. The first definition is: The direct perception of an ordinary Mahayana being that arises after the completion of the medium Mahayana accumulation path and before the arising of the heat stage of the path of preparation. The second classification is the same as before. This is divided from the perspective of faculties. If divided from the perspective of disposition, the sharpest disposition is large, the medium disposition is medium, and the dull disposition is small. As stated in 'Perfect Bodhi is easily realized by the sharp, difficult to realize by the dull'. The second is divided from the perspective of surpassing differences: 2-783 Divided into ordinary accumulation path and special accumulation path. The first is: The Mahayana liberation fraction that mainly focuses on hearing and thinking about Mahayana. The second classification is: the accumulation path that mainly focuses on hearing and the accumulation path that mainly focuses on thinking. The first is as stated in 'Especially to the Buddhas'. The second is as stated in 'Approach the Buddha and ask everywhere'. The second special accumulation path also has two aspects: definition and classification. The first definition is: The liberation fraction that mainly focuses on the wisdom arising from cultivation, being proficient in the five sciences of sound, logic, medicine, crafts, and inner knowledge. As stated in 'The supreme giving of no sign, etc.'. The five sciences are: the object of faith is the Buddha, etc.; the object of diligence is the six perfections such as giving; the object of mindfulness is perfect thought; the object of samadhi is non-discrimination of the characteristics of all dharmas; the object of knowledge is all dharmas. This is the accumulation that becomes a perfect combination, and it is also the practice related to the four combinations, or the special practice is also obtained from this. The third is divided from the perspective of merit: based on the premise that the lower path has not preceded.

ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་ནས་དྲན་པ་ཉེར་གཞག 2-784 འབྲིང་ནས། ཡང་དག་སྤོང་བ། ཆེན་པོ་ནས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་རྣམས་རིམ་བཞིན་ཐོབ་ལ། དབུ་མ་པའི་ལུགས་ལ་ནི། ཤ་བའི་སྤྱན་དང་། ལྷའི་སྤྱན་ཐོབ་པ་ཡང་ཡོད་ཅིང་། ཆོས་རྒྱུན་གྱི་ཏིང་ ངེ་འཛིན་ཐོབ་པ་ཡང་ཡོད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་ཚུལ་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་གྱི་དང་པོར་རྗེས་ཐོབ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་ཐོས་ བསམ་གྱི་ངོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འཇུག་ནི་མཉམ་གཞག་གིས་འཛིན་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་ཐ་མ་དེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་དྲོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པ་གང་ཞིག དྲོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མེ་སྐྱེ་བའི་སྔ་ལྟས་ཡིན་པས་དེ་དང་དམིགས་རྣམ་རྗེས་སུ་མཐུན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྦྱོར་ལམ་ ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ། སྐྱེ་ཚུལ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྣམ་གྲོལ་གྱི་འཇུག་ངོགས་གང་ཞིག ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐར་པ་ཆ་ མཐུན་གྱི་གནས་སྐབས་ལས་འདས་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དང་། ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་དང་། སྟོན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དང་། 2-785 རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་དངོས་ཡུལ་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ ན། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་དང་། བཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་དང་། འཛིན་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྣམས་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་ དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་མཉམ་གཞག་ཏུ་གྱུར་པའི་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་བའི་དང་། རྟོག་ པའི་ངོ་བོར་གྱུར་བའི་མཉམ་གཞག་དང་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཉན་རང་འཕགས་པའི་རྟོགས་པ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་སྦྱོར་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཉམ་གཞག་ཏུ་གྱུར་པའི་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་ རྟོགས་པའི་རྟོགས་པ་དེ། དེ་ལ་ཡང་། དགྲ་བཅོམ་གི་རྟོགས་པ་སྔོན་སོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ལྟ་བུ་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་པ་དང་། སློབ་པ་འཕགས་པའི་རྟོགས་པ་སྔོན་སོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ རྟོགས་པ་ལྟ་བུ་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ཟིན་རྒྱུན་ལྡན་དུ་སྒོམ་པ་དང་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི་དམན་ལམ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་སྦྱོར་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་མཉམ་གཞག་ལྟ་བུའོ། ། 2-786 གཉིས་པ་གཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཐེག་ཆ

【現代漢語翻譯】 從小的資糧道獲得正念近住， 從中的資糧道獲得正斷，從大的資糧道次第獲得神足。 對於中觀宗來說，也有獲得肉眼和天眼的情況，並且要知道也有獲得法流三摩地的情況。第三，生起的方式是：大乘資糧道的最初是后得位生起，因為大乘資糧道的第一個剎那是聞思的自性。進入是正定所攝持，因為大乘資糧道的最後一個剎那，是大乘暖位第一個剎那的直接因，暖位第一個剎那，是無分別智慧之火生起的前兆，因此必須與其所緣和行相相順應。第二，對於大乘加行道，也有體性、分類和生起方式這三者。第一，大乘見道未生起之前的大乘解脫之入門，超越了大乘解脫分之狀態。第二，分類有四種，從自性方面、從功德方面、從開示方式方面來分。第一種分為正定智慧和后得智慧兩種。第一種又分為體性和分類兩種。第一，是自心專注于自境的大乘抉擇分。第二，分類有三種，即自心專注於人無我、所取法無我和能取法無我。第一種又分為體性和分類兩種。第一，是成為正定的證悟人無我的大乘抉擇分。第二，分類有兩種，即瑜伽現證和成為分別的自性。第一，是聲聞緣覺聖者之證悟先行的加行道者的相續中的，成為正定的現證人無我的證悟。對於此，也有兩種情況：如阿羅漢的證悟先行的相續中的現證是究竟的，以及如學道聖者的證悟先行的相續中的證悟，是現證之後持續修習。第二，是下劣道未先行的加行道者的相續中的證悟人無我的正定。 第二，證悟所取法無我的大乘抉擇分。

【English Translation】 From the small accumulation path, one obtains mindfulness and close placement; From the middle one, one obtains right abandonment; from the great one, one obtains the limbs of miraculous power in sequence. According to the Madhyamaka school, there are also cases of obtaining the flesh eye and the divine eye, and it should be known that there are also cases of obtaining the samadhi of the Dharma stream. Third, the manner of arising is: the first of the Mahayana accumulation path is the post-attainment arising, because the first moment of the Mahayana accumulation path is the nature of hearing and thinking. Entering is held by equipoise, because the last moment of the Mahayana accumulation path is the direct cause of the first moment of the Mahayana heat stage, and the first moment of the heat stage is the precursor to the arising of the fire of non-conceptual wisdom, therefore it must be in accordance with its object and aspect. Second, for the Mahayana application path, there are also three aspects: nature, classification, and manner of arising. First, the entrance to the Mahayana liberation before the arising of the Mahayana seeing path, which transcends the state of the Mahayana liberation-part. Second, the classification has four aspects: from the aspect of nature, from the aspect of qualities, and from the aspect of the manner of teaching. The first is divided into two: equipoise wisdom and post-attainment wisdom. The first has two aspects: nature and classification. First, it is the Mahayana definitive-part that single-pointedly places itself on its own object. Second, the classification has three aspects: equipoise wisdom that single-pointedly places itself on the selflessness of persons, the selflessness of apprehended phenomena, and the selflessness of apprehending phenomena. The first has two aspects: nature and classification. First, it is the Mahayana definitive-part that realizes the selflessness of persons that has become equipoise. Second, the classification has two aspects: yoga manifest and becoming the nature of conceptualization. First, it is the realization of the selflessness of persons that has become equipoise in the continuum of the application path practitioner who has the realization of the Hearer-Solitary Realizer noble ones as a precursor. For this, there are also two situations: like the realization of an Arhat in the continuum of the preceding realization, the manifest realization is ultimate, and like the realization of a learning noble one in the continuum of the preceding realization, it is the continuous practice of meditation after manifest realization. Second, it is like the equipoise of realizing the selflessness of persons in the continuum of the application path practitioner who does not have the inferior path as a precursor. Second, the Mahayana definitive-part that realizes the selflessness of apprehended phenomena.

ེན་གྱི་སྦྱོར་ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་མཉམ་གཞག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཐེག་ཆེན་ གྱི་དོན་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་དང་། རྟོག་པར་གྱུར་པའི་གཉིས། དང་པོ་ལ་བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་རྟོགས་པ་སྔོན་སོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ལྟ་བུ་མངོན་སུམ་དུ་ རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་གི་དང་། དེའི་རིགས་ཅན་སློབ་པའི་རྟོགས་པ་སྔོན་སོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ལྟ་བུ་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ཟིན་རྒྱུད་ལྡན་དུ་སྒོམ་པ་དང་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་རྒྱལ་གྱི་རྟོགས་ པ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་ཐེག་ཆེན་སྦྱོར་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེར་གྱུར་བའི་མཉམ་གཞག་ལྟ་བུའོ། ། གསུམ་པ་འཛིན་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་སྦྱོར་ལམ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་འཛིན་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་མཉམ་གཞག་གིས་བསྡུས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། དྲོད་སོགས་བཞིའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་འཛིན་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་ མེད་རྟོགས་པའི་སྦྱོར་ལམ་བཞིར་ཡོད་ལ། འཛིན་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་སྦྱོར་ལམ་ནི་མེད་དེ། འཛིན་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་དེ། ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མིན་པའི་རྟོགས་བྱའི་བདག་མེད་ཡིན་པས། 2-787 སྔར་མ་མཐོང་བར་མངོན་སུམ་དུ་གསར་དུ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་ཁོ་ནར་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྗེས་ཐོབ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཐེག་ ཆེན་གྱི་ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་གོ །གཉིས་པ་དབྱེ་ན་རྟོག་པར་གྱུར་པ་དང་། མངོན་སུམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་བདག་མེད་དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་གྱིས་རྟོགས་པ་དང་། བདག་མེད་མ་རྟོགས་ པའི་རྟོག་པར་གྱུར་པའི་སྦྱོར་ལམ་གཉིས། དང་པོ་ནི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་གཟུང་རྟོག རྣམ་བྱང་གཟུང་རྟོག་བཏགས་འཛིན་རྟོག་པ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་སྦྱོར་ལམ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ ནི་རྫས་འཛིན་རྟོག་པའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་སྦྱོར་ལམ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་མེད་མ་རྟོགས་པར་ཐལ། ཁྱོད་དང་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་བདེན་འཛིན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། ཁྱོད་རྫས་འཛིན་རྟོག་པ་ངོ་བོར་ལྡན་པའི་སྦྱོར་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་མངོན་སུམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་ལ་ཡང་། རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་དང་། མངོན་སུམ་ཙམ་གྱི་ངོ་ བོར་གྱུར་པ་དང་གཉིས། དང་པོ་ལ། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་དང་། གཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དམན་ལམ་སྔོན་མ་སོང་བའི་སྦྱོར་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་གཞན་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་ལྟ་བུ་སྟེ། 2-788 དེ

【現代漢語翻譯】 此外，關於方便道的分類，有兩種特徵區分。第一種是：證悟所取之法無我的等持，成為大乘的現觀。第二種區分是：成為瑜伽現前的，以及成為分別唸的兩種。第一種，如紅珊瑚般的證悟，是先前串習的相續中的究竟現觀；以及與其同類的，學習的證悟，是先前串習的相續中已經現前證悟，並於具有此相續中修習的兩種。第二種是：自生的證悟，是先前未曾生起的，大乘方便道者的相續中成為那樣的等持。第三，關於執著所取之法無我的方便道，也有特徵和區分兩種。第一是：執著所取之法無我的等持所攝的大乘抉擇分。第二種區分是：有成為暖等四者體性的，執著所取之法無我的四種方便道；而沒有現前證悟執著所取之法無我的方便道。因為執著所取之法無我，是大乘不共的所證之無我，先前未曾見過，所以只是在大乘見道中才新見到。第二，關於后得，也有特徵和區分兩種。第一是后得所攝的大乘抉擇分之支分。第二種區分是：成為分別唸的，以及成為現前的體性兩種。第一種，有以無我總義的方式證悟的，以及未證悟無我的分別唸的方便道兩種。第一種，如遍行煩惱所取分別念、凈除所取分別念、假立執著分別念這三種中的任何一種體性的方便道。第二種，如實執分別唸的體性的方便道，因為它是法，你沒有證悟無我，因為有和你體性相同的實執。因為你是具有實執分別念體性的方便道。第二，關於成為現前的體性，也有成為瑜伽現前的體性，以及僅僅成為現前的體性兩種。第一種，有現前證悟人無我的，以及現前證悟所取之法無我的兩種。第二種是：先前沒有下劣道，方便道者的相續中的他心智現量。 2-788 結束

【English Translation】 Furthermore, regarding the classification of the path of preparation, there are two types of characteristic distinctions. The first is: the Samadhi (定，concentration) that realizes the absence of self of phenomena (chos, 法) that are apprehended (gzung ba, 所取), becoming the direct realization (mngon rtogs, 現觀) of the Mahayana (大乘). The second distinction is: two types, those that are the manifestation of Yoga (瑜伽現前), and those that are conceptual (分別念). The first, like the realization of a red coral, is the ultimate direct realization in the continuum of prior habituation; and those of the same kind, the learning realization, are the two types that are already directly realized in the continuum of prior habituation, and cultivated in the continuum that possesses it. The second is: self-generated realization, which has not arisen before, is the Samadhi that becomes like that in the continuum of the Mahayana practitioner of the path of preparation. Third, regarding the path of preparation that grasps the absence of self of phenomena, there are also two types of characteristics and distinctions. The first is: the Mahayana decisive factor (抉擇分) included in the Samadhi that grasps the absence of self of phenomena. The second distinction is: there are four paths of preparation that grasp the absence of self of phenomena, which are the nature of heat and so on; and there is no path of preparation that directly realizes the absence of self of phenomena. Because grasping the absence of self of phenomena is the absence of self to be realized, which is unique to the Mahayana, it has not been seen before, so it is only newly seen in the Mahayana path of seeing. Second, regarding subsequent attainment, there are also two types of characteristics and distinctions. The first is the limb of the Mahayana decisive factor included in subsequent attainment. The second distinction is: two types, those that are conceptual, and those that are the nature of manifestation. The first, there are two types of paths of preparation that realize in the manner of the general meaning of selflessness, and the conceptual path of preparation that does not realize selflessness. The first, such as the path of preparation that is the nature of any of the three: afflictive grasping conceptualization, purifying grasping conceptualization, imputed grasping conceptualization. The second, such as the path of preparation that is the nature of substance-grasping conceptualization, because it is a phenomenon, you have not realized selflessness, because there is a true grasping that is the same nature as you. Because you are the path of preparation that possesses the nature of substance-grasping conceptualization. Second, regarding the nature of becoming manifest, there are also two types: the nature of becoming the manifestation of Yoga, and the nature of merely becoming manifest. The first, there are two types: the direct realization of the absence of self of a person, and the direct realization of the absence of self of phenomena. The second is: the direct knowledge of knowing the minds of others in the continuum of the practitioner of the path of preparation, which did not previously have an inferior path. 2-788 End

་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་མེད་མ་རྟོགས་པར་ཐལ། བདག་མེད་དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་གྱིས་མ་རྟོགས་པ་གང་ཞིག མངོན་སུམ་དུ་མ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཤེས་པ་གང་ཞིག རྟོག་པ་མིན་ པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་ཏེ། བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་མཐོང་ལམ་ཐོབ་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་སྐྱེ་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས། དྲོད་རྩེ་མོ་བཟོད་པ། ཆོས་མཆོག་དང་བཞི་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་ རིམ་བཞིན། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྦྱོར་ལམ་རྩེ་མོ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཐེག་ཆེན་སྐྱེས་བུའི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་རྟོགས། དེའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ ཞིང་བཟོད་པ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་འདྲ། དེའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་ཆོས་མཆོག་མ་སྐྱེས་གོང་གི་འདྲ། དེའི་རྒྱུན་རྫོགས་རྗེས་སུ་བྱུང་ཞིང་། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཐེག་ཆེན་སྐྱེས་ བུའི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་རྟོགས། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཆུང་ངུ་འབྲིང་ཆེན་པོ་དང་གསུམ་གསུམ་དུ་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་དྲོད་ཀྱི་སྐབས་སུ་ནི། ལུང་སྟོན་པའི་སྦྱོར་བ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་རྟགས་བཅུ་གཅིག་རྟགས་ཀྱི་རྩེ་སྦྱོར་རྣམས་ཐོབ། རྩེ་མོའི་སྐབས་སུ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་སྦྱོར་བ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་རྟགས་དྲུག རྣམ་འཕེལ་གྱི་རྩེ་སྦྱོར་དང་གསུམ་ཐོབ། བཟོད་པའི་སྐབས་སུ་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་སྦྱོར་བ། 2-789 ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་རྟགས་གཉིས། བརྟན་པའི་རྩེ་སྦྱོར་རྣམས་ཐོབ། ཆོས་མཆོག་གི་སྐབས་སུ་བར་ཆད་མེད་པའི་སྦྱོར་བ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་རྟགས་གཅིག་སེམས་ཀུན་གནས་ཀྱི་རྩེ་མོར་རྣམས་ཐོབ་པའོ། །བཞི་པ་ བསྟན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། སྐབས་དང་པོར་དངོས་སུ་བསྟན་པ་ནས། ལྔ་པར་དངོས་སུ་བསྟན་པའི་བར་ལྔ་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། དམིགས་པ་རྣམ་པ་རྒྱུ་ཡོངས་འཛིན་བཞིས་ཐེག་དམན་གྱི་ སྦྱོར་ལམ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྟོགས་རིགས་མཉམ་གཞག་གིས་བསྡུས་པའི་ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་དེ་སྐབས་དང་པོར་དངོས་བསྟན་གྱི་མཚན་ཉིད་གོ །ཐེག་དམན་གྱི་ རྟོགས་རིགས་མི་དམིགས་པར་བསྒོམ་པའི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་མཉམ་གཞག་དུ་གྱུར་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་དེ་སྐབས་གཉིས་པར་བསྟན་པའི། དབྱེ་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལམ་ཤེས་པའི་ལམ་ཤེས་ ཀྱི་རྒྱུ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་དང་། རང་རྒྱལ་གྱི་ལམ་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་གཉིས། ཞེན་སྤྱོད་མངོན་འགྱུར་བ་བཀག་པའི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་དེ་སྐབས་ གསུམ་པར་བསྟན་པའི། སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པའི་བསམ་སྦྱོར་དང་། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་རྟགས་གང་རུང་གི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ངེ

【現代漢語翻譯】 有法者，你沒有證悟無我，因為你沒有以總義的方式證悟無我。何者沒有以總義的方式證悟？因為沒有現量證悟。第一個論點成立，因為任何識都是分別念。第二個論點成立，因為沒有獲得現量證悟無我的見道。 第二，從生起的方式來說，暖位、頂位、忍位、勝法位這四者，其各自的體相是：大乘資糧道圓滿後生起，且於大乘加行道頂位尚未生起前，大乘補特伽羅相續中的現觀。其相續圓滿後生起，且於忍位尚未生起前的現觀相同。其相續圓滿後生起，且於勝法位尚未生起前的現觀相同。其相續圓滿後生起，且於苦法忍尚未生起前，大乘補特伽羅相續中的現觀。而每一者又各自有小、中、大三種。 第三，從功德的角度來區分，在暖位時，獲得能作授記的加行，以及不退轉的十一種征相和征相的頂加行等。在頂位時，獲得不退轉的加行，不退轉的六種征相，以及增長的頂加行等三種。在忍位時，獲得決定勝的加行，不退轉的兩種征相，以及堅固的頂加行等。在勝法位時，獲得無間加行，不退轉的一種征相，以及心一境性的頂位。 第四，從開示方式的角度來區分，從第一個直接開示的階段到第五個直接開示的階段，共有五個階段。其各自的體相是：以所緣、行相、因、圓滿四種方式，從比小乘加行道更為殊勝的違品方面進行開示，由正定所攝的大乘見道支分，是第一個直接開示的體相。從小乘的見道不作意，從違品方面進行開示，轉變為正定的大乘見道支分，是第二個開示的體相。如果區分，有聲聞的道、緣覺的道，道的因，以及隨順抉擇分兩種。從遮止耽著和實行的顯現的違品方面進行開示的大乘抉擇分，是第三個開示的體相。從緣眾生的意樂和加行，以及不退轉的任何一種征相的違品方面進行開示的抉擇分。

【English Translation】 Proponent: You have not realized selflessness because you have not realized selflessness in a general way. What has not been realized in a general way? Because it has not been realized directly. The first point is established because any consciousness is a concept. The second point is established because one has not attained the path of seeing, which directly realizes selflessness. Secondly, from the perspective of how they arise, the four—heat, peak, forbearance, and supreme dharma—are defined respectively as follows: The direct realization in the continuum of a Mahayana individual, arising after the completion of the great accumulation path of the Mahayana, and before the peak of the Mahayana joining path has arisen. The same direct realization arising after the completion of its continuum and before forbearance has arisen. The same arising after the completion of its continuum and before supreme dharma has arisen. The direct realization in the continuum of a Mahayana individual arising after the completion of its continuum and before suffering-dharma-acceptance has arisen. Each of these also has three types: small, medium, and large. Thirdly, differentiating from the perspective of qualities, in the stage of heat, one obtains the application that prophesies, the eleven signs of non-retrogression, and the peak application of signs. In the stage of peak, one obtains the application of non-retrogression, the six signs of non-retrogression, and the three of the peak application of increase. In the stage of forbearance, one obtains the application of definite emergence, the two signs of non-retrogression, and the stable peak application. In the stage of supreme dharma, one obtains the application of non-interruption, one sign of non-retrogression, and the peak of single-pointedness of mind. Fourthly, differentiating from the perspective of the mode of teaching, there are five stages from the first stage of direct teaching to the fifth stage of direct teaching. Their respective characteristics are: The limb of ascertainment of the Great Vehicle, which is taught from the opposite side, surpassing the Joining Path of the Lesser Vehicle by means of the four: object, aspect, cause, and complete grasping, and which is included within meditative equipoise, is the characteristic of the first direct teaching. The limb of ascertainment of the Great Vehicle, which has become meditative equipoise, taught from the opposite side, meditating without focusing on the types of realization of the Lesser Vehicle, is the second teaching. If differentiated, there are two: the path of the Hearers, the cause of the path of knowledge, and the concordant aspect of ascertainment; and the path of the Solitary Realizers, the cause of the path of knowledge, and the concordant aspect of ascertainment. The limb of ascertainment of the Great Vehicle, taught from the opposite side, preventing the manifestation of attachment and practice, is the third teaching. The ascertainment taught from the opposite side of the intention and practice focused on sentient beings, and any sign of non-retrogression.

ས་འབྱེད་ཡན་ལག་དེ་སྐབས་བཞི་པར་བསྟན་པའི། དེ་ལ་དབྱེ་ན། དྲོ་བ་རྣམས་ཀྱིས་དམིགས་པ་འདིར། 2-790 ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་བསྟན་པ་ལྟ་བུ། སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པའི་སྦྱོར་ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་ལས་ཟློག་སོགས་རྟགས། ཞེས་སོགས་ཀྱི་སྐབས་ནས་བསྟན་པ་ལྟ་བུ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་ པའི་རྟགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་གཉིས་སུ་ཡོད། རྩེ་མོར་ཐོབ་པའི་རྟགས་སོགས་བཞི་པོ་གང་རུང་གིས་མཚོན་ནས་བསྟན་པའི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་དེ་སྐབས་ལྔ་པར་བསྟན་པའི་ མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་དྲོད། རྩེ་མོ། བཟོད་པ། ཆོས་མཆོག་དང་བཞི་བཞིར་ཡོད་ལ། དང་པོ་གཉིས་སུ་བསྟན་པ་ནི། མཉམ་གཞག་དང་བར་པར་བསྟན་པ་ལ་མཉམ་རྗེས་གཉིས་ཀ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་སུ་བསྟན་པ་ནི་རྗེས་ཐོབ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་ཚུལ་ལ། ཕྱིའི་སྐྱེ་ཚུལ་དང་། ནང་གི་སྐྱེ་ཚུལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྦྱོར་ལམ་གྱི་ཐོག་མར་ མཉམ་གཞག་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་དྲོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མེ་སྐྱེ་བའི་སྔར་ལྟས་ཐོབ་མ་ཐག་པ་ལ་འཇོག་དགོས་པ་གང་ཞིག དེ་ རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་དམིགས་རྣམས་རྗེས་སུ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། འཇུག་ཀྱང་མཉམ་གཞག་གིས་འཛིན་པ་ཡིན་ཏེ། སྦྱོར་ལམ་ཆོས་མཆོག་སྐད་ཅིག་ཐ་མའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ན། མཉམ་གཞག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-791 གཉིས་པ་ནང་གི་སྐྱེ་ཚུལ་ལ་དྲོད་རྩེ་མོ་བཟོད་པ་ཆོས་མཆོག་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་དྲོད་ཀྱི་མགོ་མཉམ་གཞག་གིས་འཛིན་པ་ནི། སྤྱིའི་སྐྱེ་ཚུལ་གྱིས་ཤེས་ལ། འཇུག་ནི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་འཛིན་ ཏེ། རྩེ་མོ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་དེ། དགེ་བའི་རྩ་བ་གཡོ་བའི་རྩེ་མོ་ཐོབ་མ་ཐག་པ་ལ་འཇོག་དགོས་པ་ནི་གང་ཞིག་དྲོད་སྐད་ཅིག་མ་ཐ་མ་དེ་དང་། དམིགས་རྣམ་མཚུངས་དགོས་པའི་ ཕྱིར། མཛོད་ལས། རྩེ་མོ་ཐོབ་པ་རྩ་མི་འཆད། ཅེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། དགེ་བའི་རྩ་བ་གཡོ་བའི་རྩེ་མོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་རྩེ་མོའི་ཡང་མགོ་རྗེས་ཐོབ་ ཀྱིས་འཛིན་པ་ནི་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གྲུབ་ལ། འཇུག་ཀྱང་མཉམ་གཞག་གིས་འཛིན་ཏེ། བཟོད་པ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། ངན་འགྲོ་མེད་པའི་ཆོས་ཆེན་པོ་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་མ་ཐག་པ་ལ་འཇོག་ དགོས་པ་གང་ཞིག རྩེ་མོ་སྐད་ཅིག་མ་ཐ་མ་དེ་ཡང་། དེ་དང་དམིགས་རྣམས་མཐུན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་ཏེ། མཛོད་ལས། བཟོད་ཐོབ་ངན་སོང་ཡོངས་མི་སྟུང་། །ཞེས་དང་། ངན་འགྲོ་མེད་པའི་ ཆོས་ཆེན་པོ་ལ་བཟོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། གསུམ་པ་བཟོད་པའི་མགོ་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་འཛིན་པ་ནི། དེ་ཉིད་ཀྱིས་གྲུབ་ལ། འཇུག་ཀྱང་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་འཛིན་ཏེ། ཆོས་མཆོག་སྐད་ཅིག་མ་དང

【現代漢語翻譯】 證悟支分在第四階段中闡述，可分為兩種情況：一種是通過專注于眾生的加行道來闡述，如『以溫暖專注於此』（藏文：དྲོ་བ་རྣམས་ཀྱིས་དམིགས་པ་འདིར།）等章節所示；另一種是通過從色等事物中解脫等徵象來闡述，如『從色等事物中解脫』（藏文：གཟུགས་ལ་སོགས་ལས་ཟློག་སོགས།）等章節所示，這是通過不退轉的徵象來闡述的。以獲得頂位等四種徵象中的任何一種來表示，並由后得所攝的證悟支分，是第五階段闡述的特徵。 所有這些都有暖位、頂位、忍位、勝法位四種。前兩種闡述的是，在等持和中間狀態闡述的，既有等持也有後得；后兩種闡述的是后得，這應該理解。 第三，關於生起的方式，分為外在生起和內在生起兩種。首先，外在生起是指大乘加行道的最初生起等持，因為大乘暖位的第一個剎那，必須被認為是獲得不分別智慧之火生起的前兆，這是因為，它與不分別智慧及其所緣在本質上是相同的。即使是結束，也是由等持所執持，因為如果是加行道勝法位的最後一個剎那的智慧，那麼一定是等持。 第二，關於內在生起，分為暖位、頂位、忍位、勝法位四種。首先，暖位的開始由等持執持，這可以通過一般的生起方式來理解。而結束則由后得執持，因為頂位的第一個剎那，必須被認為是獲得動搖善根之頂位的時刻，這是因為暖位的最後一個剎那，必須與所緣和行相相同。《俱舍論》中說：『獲得頂位，根不壞』（梵文天城體：लब्ध मूर्धानो मूलं न छिद्यते，梵文羅馬擬音：labdha mūrdhāno mūlaṃ na chidyate，漢語字面意思：已得頂者，其根不絕）。《俱舍論釋》中也說：『因為是動搖善根的頂位』。 第二，頂位的開始由后得執持，這可以通過上述來證明。而結束則由等持執持，因為忍位的第一個剎那，必須被認為是獲得無惡趣之大法的忍位，這是因為頂位的最後一個剎那，也與此相同。《俱舍論》中說：『得忍不墮惡趣』（梵文天城體：क्षान्तिलाभी न दुर्गतिम्，梵文羅馬擬音：kṣāntilābhī na durgatim，漢語字面意思：得忍之人，不墮惡趣）。因為是對無惡趣之大法的忍位。 第三，忍位的開始由后得執持，這可以通過上述來證明。而結束也由后得執持，因為勝法位的第一個剎那...

【English Translation】 The limb of ascertainment is explained in the fourth stage, which can be divided into two situations: one is explained through the path of application focusing on sentient beings, as shown in chapters such as 'With warmth focusing on this'; the other is explained through signs such as liberation from forms, etc., as shown in chapters such as 'Liberation from forms, etc.', which is explained through the sign of non-retrogression. Represented by obtaining any of the four signs such as the summit, and the limb of ascertainment gathered by the subsequent attainment, is the characteristic explained in the fifth stage. All of these have four each of warmth, summit, forbearance, and supreme dharma. The first two explain that what is explained in equipoise and intermediate states has both equipoise and subsequent attainment; the latter two explain that it is subsequent attainment, which should be understood. Third, regarding the manner of arising, there are two types: external arising and internal arising. First, external arising refers to the initial arising of equipoise in the Mahayana path of application, because the first moment of the Mahayana warmth must be considered as obtaining the precursor to the arising of the fire of non-conceptual wisdom, which is because it is essentially the same as non-conceptual wisdom and its objects. Even the end is held by equipoise, because if it is the wisdom of the last moment of the supreme dharma of the path of application, then it must be equipoise. Second, regarding internal arising, there are four types: warmth, summit, forbearance, and supreme dharma. First, the beginning of warmth is held by equipoise, which can be understood through the general manner of arising. The end is held by subsequent attainment, because the first moment of the summit must be considered as the moment of obtaining the summit of shaking the roots of virtue, which is because the last moment of warmth must be the same as the object and aspect. The Treasury of Knowledge says: 'Having obtained the summit, the root is not destroyed.' The Small Commentary also says: 'Because it is the summit of shaking the roots of virtue.' Second, the beginning of the summit is held by subsequent attainment, which can be proven by the above. The end is also held by equipoise, because the first moment of forbearance must be considered as obtaining the forbearance of the great dharma without bad destinies, which is because the last moment of the summit is also the same as this. The Treasury of Knowledge says: 'Having obtained forbearance, one does not fall into bad destinies.' Because it is the forbearance of the great dharma without bad destinies. Third, the beginning of forbearance is held by subsequent attainment, which can be proven by the above. The end is also held by subsequent attainment, because the first moment of the supreme dharma...

་པོ་དེ། 2-792 འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་གི་རྣམ་བྱང་གི་སྟོབས་ལྔ་ཕུལ་དུ་ཕྱིན་པ་ཐོབ་མ་ཐག་པ་ལ་འཇོག་པ་གང་ཞིག བཟོད་པ་སྐད་ཅིག་མ་ཐ་མ་དེ། དེ་དང་དམིགས་རྣམ་མཐུན་པ་དགོས་ པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་ཏེ། ཆོས་མཆོག་ལྔ་ཉིད་དེ། སྟོབས་དབང་ཞེས་བྱ་རྩེ་མོར་ཕྱིན་པའང་ལགས། ཞེས་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་ཅེས་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ སོ། །བཞི་པ་ཆོས་མཆོག་གི་མགོ་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་འཛིན་པ་ཡང་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གྲུབ་ལ། འཇུག་མཉམ་གཞག་གིས་འཛིན་པའང་སྤྱིའི་སྐྱེ་ཚུལ་གྱིས་ཤེས་སོ། །འདི་ནི་ཐེག་པ་གསུམ་ཆར་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ནི། དམིགས་རྣམ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་འཕོ་བ་ཡིན་ཏེ། དྲོད་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོ་གསུམ་གྱི་དམིགས་རྣམ་གསུམ་ལས། དམིགས་པ་ནི་ ཐམས་ཅད་ཀྱང་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པར་འདྲ་ལ། རྩེ་མོ་ཆུང་ངུས་ནི། སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་ནས། བདག་ཉིད་གྲངས་བཞིན་དུ་མི་དགེ་བ་སྤོང་བའི་སྒོ་ནས་ཟློག་པར་བྱེད་ཅིང་། གཞན་ཡང་སྡིག་པ་ ལས་སྡོག་པ་ལ་སྦྱོར་བ་ཡིན་ལ། དྲོད་ཆེན་པོ་ཡང་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་ནས་རྣམ་པ་འདི་ཕྱི་གཉིས་ཀར་ཕན་པའི་བདག་ཉིད་ཅན། ཕ་དང་མའི་སེམས་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་འཇུག་པ་ཏེ། 2-793 དེ་གཉིས་ནི་གཅིག་གི་རྗེས་ལ་གཅིག་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །བཟོད་པ་ཆུང་ངུ་། རྩེ་མོ་ཆེན་པོ་དང་དམིགས་པ་འདྲ་བ་ལ་རྣམ་པ་ཁྱད་པར་བདེན་པ་ལ་དམིགས་ལ། ཆོས་མཆོག་ཀྱང་བཟོད་པ་ ཆེན་པོ་དང་དམིགས་པ་འདྲ་བ་ལ། རྣམ་པ་སེམས་ཅན་སྨིན་པ་དང་གྲོལ་བར་བྱེད་པ་ལ་གནས་ནས་གཞན་གྱི་རྟེན་ཡང་དེ་ལྟར་འགོད་པའི་རྣམ་པ་ཅན་དུ་བཤད་པས། ནང་མཚན་ན་འཕོ་ བའི་ཚེ་དམིགས་རྣམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཚེ་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་དམིགས་རྣམ་སྦྱོང་ཚུལ་ལས། ན་འཕོ་བ་འདི་ལ་དྲོ་བ་རྣམས་ཀྱི་དམིགས་པ་འདིར། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཡིན་པར་བསྔགས། དེ་དག་ཉིད་ལ་སེམས་ མཉམ་སོགས། །རྣམ་པ་དག་ནི་བཅུར་བཤད་དོ། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་འདི་དཔང་པོར་ཡོད་པས་ཐེ་ཚོམ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་ལ་ཡང་། སྤང་བྱ་མཐོང་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག གཉེན་པོ་མཐོང་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་ཁས་ལེན་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ ནི་རང་གི་དངོས་གཉེན་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་ཡོད་པ་ཅན་གྱི་སྒྲིབ་གཉིས་གང་རུང་གིས་བསྡུས་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན་ངོ་བོ་དང་། ཡུལ་དང་། ཁམས་དང་། སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་བཞི་ལས། 2-794 དང་པོ་ནི། ཉེས་སྒྲིབ་དང་། ཤེས་སྒྲིབ་གཉིས་སུ་ཡོད་ལ། ཉོན་སྒྲིབ་ཡིན་ན་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཏེ། བ

【現代漢語翻譯】 問：什麼是安立於獲得超勝的五種世間法之頂的暖位？ 答：是最後的剎那忍位，因為需要它與所緣和行相一致。首先，五種勝法本身就是頂位，也被稱為『力自在』。如經中所說：『世間法之頂』，以及『因為是世間法之頂』等等。 第四，勝法以獲得首尾的方式執持，這也由上述觀點成立。而入定后以等持的方式執持，則可以通過一般的生起方式來理解。這適用於三乘，但特別是在大乘中，是通過修習所緣和行相的方式來轉化的。在暖位獲得后，從小、中、大三種所緣和行相中，所緣都是緣于眾生。小頂位緣于眾生，通過如計數般地斷除不善來遮止，並將罪惡轉化為更嚴重的罪惡。大暖位也緣于眾生，具有利益今生來世的自性，通過父母之心等方式進入。這兩者是一個接著一個出現的。 小忍位與大頂位在所緣上相同，但在行相上有所不同，緣于真諦。勝法也與大忍位在所緣上相同，但在行相上安住于成熟和解脫眾生，並以同樣的方式安立其他所依。因此，如果從內在特徵上說，在轉化時，如果以所緣和行相來概括，那麼從獲得后的所緣和行相的修習方式來看，暖位的所有所緣都被讚歎為一切眾生。對於這些眾生，慈心等等行相被宣說了十種。』因為有這些經文作為依據，所以沒有懷疑。 第三，關於大乘的見道，有四種安立：應斷除的見道之相、對治見道之相、斷除之果之相，以及安住於此的補特伽羅之相。首先，第一個安立有體性、分類和承認三種。首先，體性是自相的對治，即具有間斷的大乘見道所攝的二障中的任何一個。 第二，從本體、所緣、界和應斷除的角度來分類，有四種。首先，本體分為煩惱障和所知障兩種。如果是煩惱障，那麼一定是屬於大乘見道所斷的。

【English Translation】 Q: What is established as the pinnacle of the five powers of the supreme worldly dharma immediately upon attainment? A: It is the final moment of the patience (藏文：བཟོད་པ་，梵文天城體：क्षान्ति，梵文羅馬擬音：kṣānti，漢語字面意思：忍耐) because it needs to be in accordance with the object and aspect. Firstly, the five supreme dharmas themselves are the pinnacle, also called 'power and dominion'. As it says, 'the supreme of worldly dharma', and 'because it is the supreme of worldly dharma', etc. Fourth, the supreme dharma is held by obtaining the beginning and the end, which is also established by the same. And holding by means of meditative equipoise is also known by the general mode of arising. This is done in terms of all three vehicles, but specifically in the Great Vehicle, it is transformed through the method of training the object and aspect. In the case of the subsequent attainment of warmth, among the three objects and aspects of small, medium, and large, the object is the same for all, focusing on sentient beings. The small peak focuses on sentient beings, turning back by abandoning non-virtue as if counting, and also applying sin to what is worse than sin. The great warmth also focuses on sentient beings, having the nature of benefiting both this and future lives, entering through the mind of father and mother, etc. These two occur one after the other. Small patience and great peak are the same in object, but different in aspect, focusing on truth. The supreme dharma is also the same in object as great patience, but the aspect abides in maturing and liberating sentient beings, and is said to have the aspect of establishing other supports in the same way. Therefore, if one gathers the object and aspect at the time of transformation, from the method of training the object and aspect after attainment, all the objects of the warmths are praised as all sentient beings. For those very beings, aspects such as equanimity, etc., are taught as ten. Because there are these texts as evidence, there is no doubt. Third, regarding the path of seeing in the Great Vehicle, there are four establishments: the aspect of what is to be abandoned on the path of seeing, the aspect of the antidote on the path of seeing, the aspect of the fruit of abandonment, and the aspect of the person abiding therein. Firstly, the first establishment has three aspects: definition, division, and acceptance. Firstly, the definition is the antidote to its own object, any of the two obscurations included in the Great Vehicle's path of seeing that has interruption. Secondly, there are four divisions in terms of essence, object, realm, and what is to be abandoned. Firstly, the essence is divided into two: afflictive obscuration and cognitive obscuration. If it is an afflictive obscuration, then it must be abandoned by the path of seeing in the Great Vehicle.

ྱང་འཕགས་ཡིན་ན། འཁོར་བར་འཆིང་བྱེད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་རྒྱུད་ལ་མི་ལྡན་ པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་གྱི་སྤངས་རྟོགས་དེ་དམན་ལམ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་ནས་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་ ཏེ། རྒྱུད་བླར། འཕགས་པས་ན་དང་འཆི་བ་དང་། རྒས་པའི་སྡུག་བསྔལ་རྩད་ནས་སྤངས། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་དབང་གིས་སྐྱེ། །དེ་ལ་དེ་མེད་ཕྱིར་དེ་མེད། །ཅེས་དང་། ཇི་བཞིན་ཡང་དག་མཐོང་བའི་ཕྱིར། ། སྐྱེས་སོགས་རྣམས་ལས་འདས་གྱུར་ཀྱང་། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་ཏེ། ཉིད་སྣང་ལས། ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཤེས་པ་དང་སྤོང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་བྱང་སེམས་ཆེན་པོའི་ མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཡིན་ནོ། །བཟོད་པ་དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཤེས་སྒྲིབ་ཡིན་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་མི་དགོས་ ཏེ། སྒོམ་ལམ་གྱི་ཤེས་སྒྲིབ་དེ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་མིན་པའི་ཕྱིར། གང་དག་སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཡིན་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་མིན་དགོས་པར་ཁས་ལེན་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། རང་རྒྱལ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-795 གཉིས་པ་ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གཟུང་རྟོག་དང་། འཛིན་པའི་རྟོག་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་གང་ཞིག རང་ཡུལ་གཟུང་བ་ལ་དམིགས་ནས། ལོངས་སྤྱད་བྱར་མངོན་པར་ཞེན་པའི་བློའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། གཞིའི་རྟེན་ཅན་གྱི་དང་། གཉེན་པོའི་རྟེན་ཅན་གྱི་གཟུང་རྟོག་གཉིས། དང་པོ་ལ་དགུར་ཡོད་དེ། མ་རིག་ཕུང་ཁམས་མིང་གཟུགས་དང་། །མཐར་ཆགས་ ཀུན་བྱང་མི་ཤེས་དང་། །འཕགས་ལམ་མི་གནས་དམིགས་པ་ནི། །བདག་གཞན་རྣམ་དག་སྐྱེད་བྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་ཡང་དགུར་ཡོད་དེ། ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་སྐྱེ་བའི་དོན། །སྟོང་པ་ཕར་ཕྱིན་མཐོང་སྒོམ་ལམ། ། མི་སློབ་པ་ཡི་ལམ་དག་ལ། །སོ་སོར་རྟོག་པ་རྣམ་པ་དགུ། །གཉིས་པ་འཛིན་རྟོག་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་གང་ཞིག རང་ཡུལ་འཛིན་ པ་ལ་དམིགས་ནས་ལོངས་སྤྱོད་པ་པོར་མངོན་པར་ཞེན་པའི་བློའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྫས་འཛིན་རྟོག་པ་དང་། རྟག་འཛིན་རྟོག་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཡང་དགུར་ཡོད་དེ། རང་དབང་གཅིག་པ་རྒྱུ་དང་ ནི། །ལྟ་བ་པོ་དང་ཉོན་མོངས་དང་། །འདོད་ཆགས་བྲལ་དང་མཐོང་སྒོམ་ལམ། །དོན་བྱས་བདག་ཏུ་རྟོག་པ་དགུ། །གཉིས་པ་ལ་ཡང་དགུར་ཡོད་དེ། སྐྱེས་བུའི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་དང་། །རྟེན་འབྲེལ་རྣམ་བྱང་མཐོང་སྒོམ་ལམ། ། 2-796 ཁྱད་པར་ལམ་དང་མི་སློབ་ལམ། །དེར་ནི་རྟོག་པ་རྣམ་པ་དགུ།

【現代漢語翻譯】 如果是有緣聖者，那麼一定不具備束縛輪迴的煩惱，因為這是普遍情況。如果聲聞阿羅漢和獨覺阿羅漢的斷證不是以低劣道為先導，那麼就是證得了大乘的見道，從苦法智忍開始圓滿。首先，第一個論點成立，如《寶性論》所說：『聖者已斷生老死，以及一切諸苦惱，由業及惑而生者，于彼無彼故無有。』又說：『如實見故超生等。』第二個論點成立，如《二顯論》所說：『聲聞和獨覺的智慧和斷除，就是大菩薩的無生法忍。』什麼是忍呢？就是對苦諦的法智忍。』如果是所知障，那麼不一定是屬於大乘見道所斷的，因為修道上的所知障不是大乘見道所斷的。如果有人認為修道所斷的所知障一定不是大乘見道所斷的，那是不合理的，因為獨覺所斷的修道所斷的所知障就是大乘見道所斷的所知障。 第二，從對象的角度分為能取分別和所取分別兩種。第一種分為定義和分類兩種。定義是：大乘見道所斷的，以自己的對象作為能取，對顯現為受用境而執著的心。分類分為：以基為所依的能取分別和以對治為所依的能取分別兩種。第一種有九種：『無明蘊界名色等，漸增凈及無知，聖道不住之對境，能生自他清凈。』第二種也有九種：『蘊界處生之義，空性般若見修道，無學道之諸道中，個別分別有九種。』第二，所取分別也分為定義和分類兩種。定義是：大乘見道所斷的，以自己的對象作為所取，對顯現為受用者而執著的心。分類分為：實執分別和常執分別兩種。第一種也有九種：『自在唯一因與見，見者煩惱及貪慾，離貪見修道，作義我執有九種。』第二種也有九種：『士夫蘊界處與緣起，清凈見修道，殊勝道與無學道，于彼分別有九種。』

【English Translation】 If one is an Arya (Yangphak, 聖者), then they necessarily do not possess the afflictions that bind one to samsara (khorwa, 輪迴), because that is the general case. If the abandonment and realization of a Shravaka Arhat (Nyenrang Drachom, 聲聞阿羅漢) and Pratyekabuddha Arhat (Nyenrang Drachom, 獨覺阿羅漢) are not preceded by an inferior path, then they have realized the Path of Seeing (Mthonglam, 見道) of the Mahayana (Thekchen, 大乘), beginning with the Dharma-knowledge-acceptance of suffering (dukngal chos shes, 苦法智忍). First, the first point is established, as the Ratnagotravibhāga (Gyü Bla, 寶性論) says: 'Aryas have abandoned birth, old age, and death, and all sufferings. Those born from karma and afflictions, because that does not exist for them, that does not exist.' It also says: 'Because of seeing as it is, they have transcended birth and so on.' The second point is established, as the Nidanasutra (Nyisnang, 二顯論) says: 'The knowledge and abandonment of the Shravakas and Pratyekabuddhas is the non-arising Dharma-acceptance of the great Bodhisattvas.' What is acceptance? It is the Dharma-knowledge-acceptance of suffering.' If it is a cognitive obscuration (shesdrip, 所知障), then it is not necessarily abandoned on the Path of Seeing of the Mahayana, because the cognitive obscuration on the Path of Meditation (gomlam, 修道) is not abandoned on the Path of Seeing of the Mahayana. If someone asserts that the cognitive obscuration abandoned on the Path of Meditation is necessarily not abandoned on the Path of Seeing of the Mahayana, that is not reasonable, because the cognitive obscuration abandoned on the Path of Meditation by a Pratyekabuddha is the cognitive obscuration abandoned on the Path of Seeing of the Mahayana. Second, from the perspective of the object, there are two types of conceptualization: grasping at the object (zungtok, 能取分別) and grasping at the subject (dzinpa'i rtokpa, 所取分別). The first is divided into definition and types. The definition is: that which is abandoned on the Path of Seeing of the Mahayana, which, focusing on its own object as the grasped, is a mind that clings to what appears as an object of enjoyment. The types are divided into two: conceptualization grasping at the object based on the ground (zhizhi tenchan gyi, 以基為所依的) and conceptualization grasping at the object based on the antidote (nyenpö tenchan gyi, 以對治為所依的). The first has nine types: 'Ignorance, aggregates, elements, name and form, gradual increase, complete purification, non-knowing, the object of the noble path not abiding, generate self and other purity.' The second also has nine types: 'The meaning of aggregates, elements, sense bases, birth, emptiness, perfection of wisdom, Path of Seeing, Path of Meditation, in the paths of the Path of No More Learning, there are nine types of individual conceptualizations.' Second, conceptualization grasping at the subject also has two types: definition and types. The definition is: that which is abandoned on the Path of Seeing of the Mahayana, which, focusing on its own object as the grasper, is a mind that clings to what appears as the enjoyer. The types are divided into two: conceptualization grasping at substance (dze dzin rtokpa, 實執分別) and conceptualization grasping at permanence (tak dzin rtokpa, 常執分別). The first also has nine types: 'Independence, oneness, cause, the seer, afflictions, desire, detachment from desire, Path of Seeing, Path of Meditation, making meaning, there are nine types of self-grasping.' The second also has nine types: 'Person, aggregates, elements, sense bases, dependent arising, complete purification, Path of Seeing, Path of Meditation, special path, and Path of No More Learning, in those, there are nine types of conceptualizations.'

།དེ་དག་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་གང་ཞིག་འདྲ་བ་ལ་སྤྱོད་པ་པོར་མངོན་པར་ཞེན་པ་དང་། བཏགས་བར་མངོན་པར་ཞེན་པ་ སྦྱར་བའོ། །གསུམ་པ་ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། འདོད་པའི་ཁམས་ན་དགུ་བཞི་སོ་དྲུག གཟུགས་ཁམས་ན་དགུ་བཞི་སོ་དྲུག གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་དགུ་བཞི་སོ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་དོ། །བཞི་པ་སྤང་བྱའི་ སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྤང་བྱའི་རིགས། རང་རྒྱལ་གྱི་སྤང་བྱའི་རིགས། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྤང་བྱའི་རིགས་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྫས་འཛིན་རྟོག་པ་གང་ཟག་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་རྣམས་ ཡིན་ཏེ། ཉན་ཐོས་ཀྱིས་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉོན་སྒྲིབ་ནི་གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་གྱི་རྩ་བ་ཅན་ཡིན་པས་ན། ཉན་ཐོས་ལ་ལས་དང་ཉོན་སྒྲིབ་སྤངས་པའི་ཐར་པ་ ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། གཞིའི་རྟེན་ཅན་གྱི་གཟུང་རྟོག་དང་པོ་བརྒྱད། གཉེན་པོའི་རྟེན་ཅན་གྱི་གཟུང་རྟོག་དང་པོ་བཞི། ཕྱི་མ་གསུམ་དང་བཅོ་ལྔ་ཡང་ཡིན་ཏེ། རང་རྒྱལ་ལ་ཡང་གཟུང་བ་ ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ། གསུམ་པ་གཞིའི་རྟེན་ཅན་གྱི་གཟུང་རྟོག་དགུ་པ་རྣམ་དག་སྐྱེད་བྱེད་སྤྱི་དང་། དེའི་གཉེན་པོའི་རྟེན་ཅན་གྱི་གཟུང་རྟོག་གཉིས་ཏེ། སྟོང་པ་ཉིད་དང་ཕར་ཕྱིན་ལ་ལོངས་སྤྱད་བྱར་མངོན་པར་ཞེན་པའི་བློ་གཉིས་དང་། 2-797 རྟག་འཛིན་གྱི་རྟོགས་པ་དགུ་ཏེ་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྤང་བྱའི་རིགས་ཡིན་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པ་ལ་འཇུག་བྱར་མངོན་པར་ཞེན་པའི་འཇུག་པ་གཟུང་རྟོག་ དང་། ཆོས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་བཏགས་འཛིན་རྟོག་པ་རྣམས་ནི། ཐེག་ཆེན་ཁོ་ནས་སྤང་བར་ནུས་ཀྱི། ཐེག་དམན་གྱིས་སྤང་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ཁས་ལེན་པའི་ཚུལ་ནི། ཐེག་ཆེན་ གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་ན། མཐོང་སྤང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཏེ། ཉན་རང་གི་སྒོམ་སྤང་ཐམས་ཅད་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་ཡང་། མཐོང་སྤང་མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྒོམ་སྤང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཐེག་ཆེན་གྱི་ སྒོམ་སྤང་ཡིན་ན། སྒོམ་སྤང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་སྤང་དེ་ཡང་སྤང་བྱ་གང་ཞིག མཐོང་སྤང་མིན་པའི་ཕྱིར། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་ན། མཐོང་སྤང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཀྱང་། མཐོང་སྤང་ཡིན་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཏེ། ཐེག་པ་གསུམ་ཆར་གྱི་མཐོང་སྤང་ཐམས་ཅད་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཡིན་ན། སྒོམ་སྤང་ཡིན་ པས་ཁྱབ་ཀྱང་། སྒོམ་སྤང་ཡིན་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཏེ། ཉན་རང་གི་སྤང་བྱ་ཐམས་ཅད་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་ཀྱང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་སྤང་མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-798 ཉན་རང་གི་སྤང་བྱ་ཐམས་ཅད་མཐོང་སྤང་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་ཐོབ་ནས་སྤང་པའི་ཕྱིར། ཉ

ན་རང་དགྲ་བཅོམ་གྱི་སྤངས་པ་དེ་ནས་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། གཉིས་པ་སྤོང་བྱེད་མཐོང་ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཆོས་དབྱིངས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བའི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། ཤེས་བཟོད་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་བར་ཆད་ ལམ་དང་། རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དང་གསུམ། སྟོན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་སྐབས་དང་པོ་ནས་ལྔ་པར་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་དང་ལྔ་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། གཉེན་པོ་ ཚོགས་སྒྲུབ་ཀྱི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྐབས་དང་པོར་བསྟན་པ་ལ། དེ་ལ་དབྱེ་ན། སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས་མཐོང་སྤང་གཟུང་འཛིན་གྱི་རྣམ་རྟོག་བཞིའི་གཉེན་པོ་ མཐོང་སྤང་གཉེན་པོའི་ཚོགས་སྒྲུབ་བཞི། འདི་ཕྱིའི་ཕན་ཡོན་གྱི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྐབས་གཉིས་པར་བསྟན་པའི། དབྱེ་ན་ཤེས་བཟོད་སྐད་གཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་ལ་ མཚན་ཉིད་རིམ་བཞིན། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་སངས་རྒྱས་ཕན་ཚུར་རྣམ་གྲངས་སུ་ཁས་མི་ལེན་པ་ལ་ངེས་པ་འདྲེན་པའི་ནུས་པ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པ་སོགས་རིགས་བསྒྲེ་ཤེས་པར་མཛོད་ཅིག 2-799 སྤྲོས་པ་སོ་གཉིས་དང་བྲལ་བའི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྐབས་གསུམ་པར་བསྟན་པའི། དེ་ལ་དབྱེ་ན། ཤེས་བཟོད་སྐད་གཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་ རིམ་བཞིན། གཟུགས་སོགས་རྟག་པ་ཡང་མིན། མི་རྟག་པ་ཡང་མིན་པའི་དོན་ལ་ངེས་པ་འདྲེན་པའི་ནུས་པ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ ཉིད་ཡིན་པ་སོགས་བསྒྲེའོ། །ཁྱད་མཚན་དང་། ཕྱིར་མི་ལྡོག་གི་རྟགས་དྲུག་གང་རུང་གི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྐབས་བཞི་པར་བསྟན་པའི། དབྱེ་ན་སྤང་བྱའི་སྒོ་ ནས་ཤེས་བཟོད་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་ལ་ངེས་ཤེས་འདྲེན་པའི་ནུས་པ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པ་སོགས་བསྒྲེ། །མཐོང་སྤང་བཟུང་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་བཞིའི་གཉེན་པོར་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གི་ཉམས་ལེན་གྱི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་ གྱི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་དེ་སྐབས་ལྔ་པར་དངོས་བསྟན་གྱི་མཐོང་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན་སྤང་བྱའི་སྒོ་ནས། གཉེན་པོ་མཐོང་ལམ་གྱི་རྩེ་སྦྱོར་བཞི། ཉམས་ལེན་གྱི་སྒོ་ནས། སྦྱིན་སོགས་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གིས་དབྱེ་བ་དྲུག 2-800 དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་དྲུག་དྲུག

【現代漢語翻譯】 因為阿羅漢的斷證是從那裡圓滿的緣故。第二，關於斷除者見道，也有體性和分類兩種。第一，是如實照見法界（chos dbyings）的真諦現觀。第二，分類：從本體的角度，有十六剎那的智忍；從道的角度，有障礙道、解脫道和特殊道三種；從開示方式的角度，有從第一品到第五品所開示的大乘見道五種。其中，體性依次是： 從對治積聚的顛倒所開示的大乘真諦現觀，這是在第一品中開示的。對此進行分類：從所斷的角度，有對治見斷所取能取四種分別唸的見斷對治積聚四種。從前後利益的顛倒所開示的大乘真諦現觀，這是在第二品中開示的。分類為十六剎那的智忍，體性依次是： 對於不承認如來藏（de bzhin nyid）和佛陀是相互異體的觀點，首次獲得引導決定的能力的大乘真諦現觀。這是苦法忍的體性等，請明智地進行類比。 從遠離三十二種戲論的顛倒所開示的大乘真諦現觀，這是在第三品中開示的。對此進行分類：從十六剎那的智忍中，體性依次是：對於色等既不是常有也不是無常的意義，首次獲得引導決定的能力的大乘真諦現觀。這是苦法忍的體性等，請進行類比。特徵和從不退轉的六種征相的任何一種顛倒所開示的大乘真諦現觀，這是在第四品中開示的。分類：從所斷的角度，從十六剎那的智忍中，體性依次是： 對於不可思議等法的無我，首次獲得定解引導能力的大乘真諦現觀。這是苦法忍的體性等，請進行類比。作為對治見斷所取能取四種分別念，從六度波羅蜜多的修持的顛倒所開示的大乘真諦現觀，這是在第五品中直接開示的見道的體性。分類：從所斷的角度，有對治見道的四種頂加行；從修持的角度，有佈施等六度波羅蜜多的六種分類。 每一個又分為六個六個。

【English Translation】 Because the abandonment of the Arhat is perfected from there. Secondly, regarding the path of seeing (mthong lam) that abandons, there are two aspects: nature and divisions. First, it is the direct realization of the truth (bden pa mngon rtogs) that directly sees the Dharmadhatu (chos dbyings). Second, the divisions: From the perspective of essence, there are sixteen moments of knowledge and forbearance; from the perspective of the path, there are three: the obstructed path, the liberated path, and the distinguished path; from the perspective of the way of teaching, there are five Mahayana paths of seeing taught from the first to the fifth chapter. Among them, the natures are in order: The direct realization of the Mahayana truth taught from the reversal of accumulating antidotes, which is taught in the first chapter. To classify it: From the perspective of what is to be abandoned, there are four accumulations of antidotes to be seen, which are antidotes to the four conceptualizations of grasping and being grasped to be seen. The direct realization of the Mahayana truth taught from the reversal of the benefits of before and after, which is taught in the second chapter. The divisions are sixteen moments of knowledge and forbearance, and the natures are in order: The direct realization of the Mahayana truth that initially obtains the ability to lead to certainty regarding the non-acceptance of Suchness (de bzhin nyid) and the Buddha as mutually different entities. This is the nature of the forbearance of suffering, etc. Please be wise to make analogies. The direct realization of the Mahayana truth taught from the reversal of being free from thirty-two elaborations, which is taught in the third chapter. To classify it: From the sixteen moments of knowledge and forbearance, the natures are in order: The direct realization of the Mahayana truth that initially obtains the ability to lead to certainty regarding the meaning that forms, etc., are neither permanent nor impermanent. This is the nature of the forbearance of suffering, etc. Please make analogies. The direct realization of the Mahayana truth taught from the reversal of any of the six signs of distinction and irreversibility, which is taught in the fourth chapter. Divisions: From the perspective of what is to be abandoned, from the sixteen moments of knowledge and forbearance, the natures are in order: The direct realization of the Mahayana truth that initially obtains the ability to lead to certainty regarding the selflessness of phenomena such as the inconceivable. This is the nature of the forbearance of suffering, etc. Please make analogies. As an antidote to the four conceptualizations of grasping and being grasped to be seen, the direct realization of the Mahayana truth taught from the reversal of the practice of the six perfections is the nature of the path of seeing directly taught in the fifth chapter. Divisions: From the perspective of what is to be abandoned, there are four peak applications of the antidote path of seeing; from the perspective of practice, there are six divisions by the six perfections such as generosity. Each of these is further divided into sixes.

་ཏེ། དྲུག་བཞི་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིར་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་རྒྱུ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་ བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་དྲི་མ་ལས་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན་འབྲས་བུ་འདུས་བྱས་དང་། འདུས་མ་བྱས་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་ནས། ལམ་རྗེས་ཤེས་ ཀྱི་བར་བཅོ་ལྔར་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི་མཐོང་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་འགོག་བདེན་ཐམས་ཅད་ཡིན་ཏེ། མཐོང་ལམ་པའི་རྒྱུད་ལ་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་འབྱུང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་དེ་ལ་གནས་ པའི་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། ཐེག་ཆེན་མཐོང་ལམ་པའི་མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་ས་གཉིས་པ་མ་ཐོབ་པའི་རྒྱལ་སྲས་འཕགས་པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མཐོང་ལམ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་ པའི་མཐོང་ལམ་པ་དང་། སྒོམ་ལམ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་མཐོང་ལམ་པ། ལམ་རྒྱུད་ལ་མི་ལྡན་པའི་མཐོང་ལམ་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི་ཤེས་བཟོད་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་པོ་གང་རུང་རྒྱུད་ལ་ ལྡན་པའི་གང་ཟག་གོ །གཉིས་པ་ནི་མཉམ་བཞག་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས་དང་རྗེས་ཐོབ་རྟེན་འབྲེལ་ལ་རྟོག་པ་དང་། ས་དང་པོའི་ཡོངས་སྦྱོངས་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་ནི་བཏགས་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་མངོན་གྱུར་བ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་མཐོང་ལམ་པ་ལྟ་བུའོ། ། 2-801 གསུམ་པ་སྒོམ་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། སྤང་བྱ་སྒོམ་སྤང་གི་རྣམ་གཞག སྤོང་བྱེད་སྒོམ་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག དེ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ཤེས་སྒྲིབ་བོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། རྟོག་ པ་མངོན་གྱུར་པ་དང་། བག་ཆགས་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། མ་དག་པའི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཀྱི་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་མངོན་པར་ཞེན་པའི་ བློའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། སློབ་དཔོན་ལྟར་ན། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་གཟུང་རྟོག རྣམ་བྱང་གཟུང་རྟོག རྫས་འཛིན་རྟོག་པ། བཏགས་འཛིན་རྟོག་པ་དང་བཞི། འཕགས་པ་དང་རྩ་བ་ལྟར་ན། སྦྱོར་བའི་ཡུལ་ གྱི་གཟུང་རྟོག འཇུག་པའི་ཡུལ་གྱི་གཟུང་རྟོག སེམས་ཅན་བཏགས་པའི་རྟོག་པ་དང་། བཏགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལ་བརྟེན་པའི་རྟོག་པ་དང་བཞི་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་བག་ཆགས་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་བག་ཆགས་སོ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། བག་ཆགས་ཆེན་པོ། འབྲིང་། ཆུང་ངུ་དང་གསུམ། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་གསུམ་གསུམ་སྟེ་དགུ་དགུར་ཡོད་དོ། ། 2-802 ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། གཟུང་རྟོག་དང་པ

【現代漢語翻譯】 因此，有六十四個。 第三，關於斷滅之果的分類，有定義和分類兩種。 第一，定義是：從自因大乘見道無間道的部分垢染中解脫出來的解脫道。 第二，分類是：有為果和無為果兩種。 第一種，從苦法智到道類智之間有十五種。 第二種，是見道者的相續中的一切滅諦，因為見道者的相續中不會產生修道障礙。 第四，關於安住於此的補特伽羅的分類，有大乘見道者的定義和分類兩種。 第一，定義是：尚未獲得二地的菩薩聖者。 第二，分類是：相續中具有見道的見道者，相續中具有修道的見道者，以及相續中不具有道的見道者三種。第一種是相續中具有十六剎那的智忍中的任何一個的補特伽羅。第二種是具有等持獅子奮迅和后得緣起的分別念，以及具有初地清凈的相續的補特伽羅。第三種是相續中具有現行的假立執著的分別唸的見道者。 2-801 第三，關於修道的分類，有應斷之修斷的分類，能斷之修道的分類，斷滅之果的分類，以及安住於此的補特伽羅的分類四種。 第一種，有定義和分類兩種。第一，定義是：大乘修道無間道所應斷滅的，屬於應斷滅之範疇的所知障。第二，分類是：從體性的角度，有現行的分別念和習氣兩種。第一種也有定義和分類兩種。第一，定義是：不清凈的修道無間道所應斷滅的，屬於應斷滅之範疇的現行執著之心。第二，分類是：按照論師的觀點，有周遍染污所取分別念、遍凈所取分別念、實物執著分別念、假立執著分別念四種。按照聖者和根本的觀點，有加行之境的所取分別念、趣入之境的所取分別念、于有情假立的分別念，以及依賴於假立之因的分別念四種。第二，關於習氣，有定義和分類兩種。第一，定義是：大乘修道無間道所應斷滅的，屬於應斷滅之範疇的習氣。第二，分類是：大習氣、中習氣、小習氣三種。每一種又分為三種，總共有九種。 2-802 從所緣的角度分類，有能取分別念和所取分別念。

【English Translation】 Therefore, there are sixty-four. Third, regarding the classification of the fruit of abandonment, there are two aspects: definition and classification. First, the definition is: the liberation that arises from being freed from the defilements that are the portion of the uninterrupted path of the Seeing Path of the self-cause Great Vehicle. Second, the classification is: there are two types of fruit: conditioned and unconditioned. The first type includes the fifteen aspects from the knowledge of suffering to the subsequent knowledge of the path. The second type includes all the cessation truths in the continuum of the Seeing Path practitioner, because there are no obstacles to the Meditative Path arising in the continuum of the Seeing Path practitioner. Fourth, regarding the classification of the individuals who abide in that, there are two aspects: the definition of the Great Vehicle Seeing Path practitioner and the classification. First, the definition is: the noble bodhisattva who has not yet attained the second ground. Second, the classification is: the Seeing Path practitioner who possesses the Seeing Path in their continuum, the Seeing Path practitioner who possesses the Meditative Path in their continuum, and the Seeing Path practitioner who does not possess the path in their continuum. Among these three, the first is the individual who possesses any one of the sixteen moments of knowledge and acceptance in their continuum. The second includes those individuals who possess the mental engagement of the lion's roar in meditative equipoise and the conceptualization of dependent origination in post-meditation, as well as those who possess the continuum of the first ground's purification. The third is like the Seeing Path practitioner who has manifest conceptualizations of imputation in their continuum. 2-801 Third, regarding the classification of the Meditative Path, there are four aspects: the classification of what is to be abandoned by meditation, the classification of the Meditative Path that abandons, the classification of the fruit of abandonment, and the classification of the individuals who abide in that. The first has two aspects: definition and classification. First, the definition is: the cognitive obscurations that are to be overcome by the uninterrupted path of the Great Vehicle Meditative Path, and which belong to the category of what is to be abandoned. Second, the classification is: from the perspective of essence, there are two types: manifest conceptualizations and habitual tendencies. The first also has two aspects: definition and classification. First, the definition is: the mind of manifest clinging that is to be overcome by the uninterrupted path of the impure Meditative Path, and which belongs to the category of what is to be abandoned. Second, the classification is: according to the teachers, there are four types: the conceptualization of grasping at what is completely afflicted, the conceptualization of grasping at what is completely purified, the conceptualization of grasping at substance, and the conceptualization of grasping at imputation. According to the noble ones and the root texts, there are four types: the conceptualization of grasping at the object of application, the conceptualization of grasping at the object of engagement, the conceptualization of imputation upon sentient beings, and the conceptualization that relies on the reason for imputation. Second, regarding habitual tendencies, there are two aspects: definition and classification. First, the definition is: the habitual tendencies that are to be overcome by the uninterrupted path of the Great Vehicle Meditative Path, and which belong to the category of what is to be abandoned. Second, the classification is: great habitual tendencies, medium habitual tendencies, and small habitual tendencies. Each of these is further divided into three, making a total of nine. 2-802 Classifying from the perspective of the object, there are the conceptualization of the grasper and the conceptualization of the grasped.

ོ་ལ་དགུ། གཉིས་པ་ལ་དགུ། འཛིན་རྟོག་དང་པོ་ལ་དགུ། གཉིས་པ་ལ་དགུ་སྟེ་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་ལ། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། འདོད་ཁམས་ན་སྔར་ལྟར་དགུ་བཞི་སོ་དྲུག གཟུགས་ཁམས་ན་སོ་དྲུག གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་སོ་དྲུག་ཏེ། བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་དུ་ཡོད་ཅིང་། ཆེ་འབྲིང་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རེ་རེ་ལ་ཡང་ཆེན་པོའི་ ཆེན་པོ། ཆེན་པོའི་འབྲིང་། ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་དང་གསུམ། འབྲིང་གི་ཆེན་པོ། འབྲིང་གི་འབྲིང་། འབྲིང་གི་ཆུང་ངུ་དང་གསུམ། ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ། ཆུང་ངུའི་འབྲིང་། ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་དང་གསུམ་གསུམ་དུ་ཡོད་ དོ། །ས་དགུ་ལ་ནི་ཆེན་པོ་ཡི། །ཆེན་པོ་ལ་སོགས་དྲི་མ་ཡི། །གཉེན་པོ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ། །སོགས་པའི་ལམ་ནི་དག་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ སྤང་ཡིན་ན། ཤེས་སྒྲིབ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཏེ། སྒྲིབ་པ་དེ་ལ་ཉོན་སྒྲིབ་དང་། ཤེས་སྒྲིབ་གཉིས་ལས། ཉོན་སྒྲིབ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་ཐོབ་ནས་སྤངས་ཚར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཐེག་ཆེན་ གྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྒྲིབ་པ་གཉིས་པོ་དེ་རང་ལྡོག་ནས་སྒོམ་སྤང་དུ་ཁས་ལེན་པ་ཡིན་ཡང་། ཁྱབ་མཐའ་ནི་མི་འཆའ་ཏེ། མཐོང་སྤང་ཉོན་སྒྲིབ་དང་། མཐོང་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། 2-803 དེ་དག་སྒོམ་སྤང་མིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་མཐོང་སྤང་དང་མཐོང་སྤང་སྒོམ་སྤང་འགལ་ཡང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་སྤང་དང་། སྒོམ་སྤང་གཉིས་མི་འགལ་ཞིང་རང་ལྡོག་ནི་མཐོང་སྤང་དུ་ཁས་ལེན་པ་ཡིན་ ཏེ། མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་སྤང་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་གཞོམ་བྱའི་རིགས་སུ་གནས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁོའི་དངོས་གཉེན་དུ་གྱུར་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་གྲུབ་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་ཐོབ་ནས་སྤངས་ཚར་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་ཏེ། ཉན་ རང་གིས་ཤེས་སྒྲིབ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་སྤོང་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་འདི་ལྟ་བུའི་ཁས་ལེན་ཚུལ་ནི་ཤིན་ཏུ་གལ་ཆེ་བས་ཞིབ་མོའི་སྒོ་ནས་བཤད་པའོ། །གཉིས་པ་སྤོང་བྱེད་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ཟིན་རྒྱུན་ལྡན་དུ་སྒོམ་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་ སྒོ་ནས། ཟག་བཅས་སྒོམ་ལམ་དང་། ཟག་མེད་སྒོམ་ལམ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་གཟུང་འཛིན་གཉིས་དང་བཅས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། 2-804 རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་དང་། མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ

【現代漢語翻譯】 總共有三十六種，分為九類。第二類也有九種。第一種執著有九種，第二種執著也有九種，總共三十六種。如果從界（梵文：dhātu，含義：構成要素）的角度來劃分： 欲界（梵文：Kāmadhātu，含義：慾望的領域）有如前所述的三十六種，色界（梵文：Rūpadhātu，含義：物質的領域）有三十六種，無色界（梵文：Ārūpyadhātu，含義：非物質的領域）也有三十六種，總共一百零八種。如果從大小的角度來劃分：每一種又分為大之大、大之中、大之小三種；中之大、中之中、中之小三種；小之大、小之中、小之小三種。 如經中所說：『九地中，大之大等煩惱，以小之小等對治道清凈。』 因此，如果說是大乘（梵文：Mahāyāna，含義：偉大的載具）的修斷，那麼它一定是所知障（梵文：jñeyāvaraṇa，含義：對知識的阻礙）。因為障礙分為煩惱障（梵文：kleśāvaraṇa，含義：由煩惱引起的障礙）和所知障兩種，而煩惱障已經通過獲得大乘的修道（梵文：bhāvanāmārga，含義：通過修行達到的道路）而被斷除。這是因為它屬於大乘的見斷（梵文：darśanamārgaheya，含義：在見道時斷除的）。即使這兩種障礙本身會互相轉化並被認為是修斷，但範圍並不完全相同，因為存在見斷的煩惱障和見斷的所知障，而這些不是修斷。 因此，見斷和修斷雖然是矛盾的，但大乘的見斷和修斷並不矛盾，並且本身可以被認為是見斷，因為它是見道（梵文：darśanamārga，含義：見真理的道路）無間道（梵文：anantaryamārga，含義：直接導致解脫的道路）所要摧毀的對治品。這是因為它是大乘的見道無間道所要摧毀的對治品，因為沒有成為它的直接對治的大乘的修道無間道。 第一個論點成立，因為它已經通過獲得大乘的修道而被斷除。第二個論點成立，因為聲聞（梵文：Śrāvaka，含義：聽聞者）和獨覺（梵文：Pratyekabuddha，含義：獨自覺悟者）無法斷除任何所知障。因此，這種承認的方式非常重要，所以要詳細解釋。 第二，關於能斷除的對治——大乘的修道，也有體性和分類兩種。第一，體性是：已經現證（梵文：abhisamaya，含義：直接體驗）空性（梵文：śūnyatā，含義：空虛，無自性）並處于持續修習狀態的大乘的隨現證（梵文：anvabhisamaya，含義：隨後的體驗）。第二，分類是從本體的角度分為：有漏（梵文：sāsrava，含義：與煩惱相關的）修道和無漏（梵文：anāsrava，含義：沒有煩惱的）修道兩種。第一種有體性和分類兩種。第一，體性是具有能取所取二取（梵文：grāhaka-grāhya-dvaya，含義：主體和客體的二元對立）的大乘的隨現證。第二，分類分為： 后得智（梵文：pṛṣṭhalabdhajñāna，含義：從禪定中出來后獲得的智慧）和等持智（梵文：samāhitajñāna，含義：在禪定中獲得的智慧）兩種。第一種有體性和分類兩種。第一，體性是

【English Translation】 There are thirty-six in total, divided into nine categories. The second category also has nine types. The first type of grasping has nine, and the second type of grasping also has nine, totaling thirty-six. If divided from the perspective of realms (Sanskrit: dhātu, meaning: constituent elements): The desire realm (Sanskrit: Kāmadhātu, meaning: the realm of desire) has thirty-six as before, the form realm (Sanskrit: Rūpadhātu, meaning: the realm of form) has thirty-six, and the formless realm (Sanskrit: Ārūpyadhātu, meaning: the formless realm) also has thirty-six, totaling one hundred and eight. If divided from the perspective of size: each one is further divided into great of great, medium of great, small of great; great of medium, medium of medium, small of medium; great of small, medium of small, and small of small. As it is said in the scripture: 'In the nine grounds, the defilements such as great of great, etc., are purified by the antidote of small of small, etc.' Therefore, if it is said to be the abandonment through cultivation (修斷, bhāvanāpahātavya) of the Great Vehicle (Sanskrit: Mahāyāna, meaning: the great vehicle), then it must be the cognitive obscuration (Sanskrit: jñeyāvaraṇa, meaning: obscuration of knowledge). Because obscurations are divided into afflictive obscuration (Sanskrit: kleśāvaraṇa, meaning: obscuration caused by afflictions) and cognitive obscuration, and the afflictive obscuration has already been abandoned by attaining the path of cultivation (Sanskrit: bhāvanāmārga, meaning: the path attained through cultivation) of the Great Vehicle. This is because it belongs to the abandonment through seeing (Sanskrit: darśanamārgaheya, meaning: abandoned during the path of seeing) of the Great Vehicle. Even if these two obscurations themselves transform and are considered abandonment through cultivation, the scope is not entirely the same, because there exist afflictive obscuration abandoned through seeing and cognitive obscuration abandoned through seeing, and these are not abandonment through cultivation. Therefore, although abandonment through seeing and abandonment through cultivation are contradictory, the abandonment through seeing and abandonment through cultivation of the Great Vehicle are not contradictory, and can themselves be considered abandonment through seeing, because it is the object to be destroyed by the uninterrupted path (Sanskrit: anantaryamārga, meaning: the path directly leading to liberation) of the path of seeing (Sanskrit: darśanamārga, meaning: the path of seeing truth). This is because it is the object to be destroyed by the uninterrupted path of the path of seeing of the Great Vehicle, because there is no uninterrupted path of the path of cultivation of the Great Vehicle that becomes its direct antidote. The first argument is established because it has already been abandoned by attaining the path of cultivation of the Great Vehicle. The second argument is established because Hearers (Sanskrit: Śrāvaka, meaning: listeners) and Solitary Buddhas (Sanskrit: Pratyekabuddha, meaning: solitary realizer) cannot abandon any cognitive obscuration. Therefore, this way of acknowledging is very important, so it will be explained in detail. Second, regarding the antidote that can abandon—the path of cultivation of the Great Vehicle—there are also two aspects: nature and classification. First, the nature is: the subsequent realization (Sanskrit: anvabhisamaya, meaning: subsequent experience) of the Great Vehicle that has already directly realized (Sanskrit: abhisamaya, meaning: direct experience) emptiness (Sanskrit: śūnyatā, meaning: emptiness, no self-nature) and is in a state of continuous practice. Second, the classification is divided from the perspective of the entity into: contaminated (Sanskrit: sāsrava, meaning: associated with afflictions) path of cultivation and uncontaminated (Sanskrit: anāsrava, meaning: without afflictions) path of cultivation. The first has two aspects: nature and classification. First, the nature is the subsequent realization of the Great Vehicle that possesses the duality of grasper and grasped (Sanskrit: grāhaka-grāhya-dvaya, meaning: the duality of subject and object). Second, the classification is divided into: Subsequent wisdom (Sanskrit: pṛṣṭhalabdhajñāna, meaning: wisdom gained after emerging from meditation) and equipoise wisdom (Sanskrit: samāhitajñāna, meaning: wisdom gained in meditation). The first has two aspects: nature and classification. First, the nature is

་ནི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་ཡོད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མོས་ པ་སྒོམ་ལམ། བསྔོ་བ་སྒོམ་ལམ། རྗེས་སུ་ཡི་རང་སྒོམ་ལམ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ཡུམ་དོན་གསུམ་གྱི་འབྱུང་གནས་སུ་ངེས་པའི་འདུན་པ་མཚུངས་ལྡན་དང་ བཅས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སོ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རང་དོན་མོས་པ། གཉིས་དོན་མོས་པ། གཞན་དོན་མོས་པ་དང་གསུམ་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན་ཡུམ་རང་དོན་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་ འབྱུང་གནས་སུ་ངེས་པ་དང་། ཡུམ་གཉིས་དོན་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་སུ་ངེས་པའི་དང་། ཡུམ་གཞན་དོན་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་སུ་ངེས་པའི་འདུན་པ་མཚུངས་དང་བཅས་པའི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་ཡོད། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། ཆུང་ངུ་འབྲིང་ཆེན་པོ་གསུམ། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་། ཆུང་ངུའི་འབྲིང་། ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ་དང་གསུམ། འབྲིང་གི་ཆུང་ ངུ་། འབྲིང་གི་འབྲིང་། འབྲིང་གི་ཆེན་པོ་དང་གསུམ། ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་། ཆེན་པོའི་འབྲིང་། ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་དང་གསུམ་ཏེ། ཉེར་བདུན་མས་རིམ་བཞིན། ས་གཉིས་པའི་མོས་པ་ནས། ས་བཅུ་པའི་མོས་པའི་བར་རྣམས་ཡིན་ནོ། ། 2-805 མོས་པ་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ན། འདི་དགུ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཏེ། ས་དང་པོའི་མོས་པ་རྣམས། མོས་པ་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ཡང་། དགུ་པོ་གང་ཡང་མིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །༼གཉིས་པ་ལ་མཚན་ ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ། དགེ་རྩ་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་རྒྱུར་ཡོངས་སུ་སྒྱུར་བར་བྱེད་པའི་སོགས་འདྲ། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་སྔར་བཞིན་དགུའོ། །གསུམ་པ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་ པོ་རང་གཞན་གྱི་དགེ་བ་ལ་དགའ་བ་སྒོམ་པར་བྱེད་པའི་སོགས་འདྲ། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་སྔར་བཞིན་དགུའོ།༽གཉིས་པ་རྣམ་གཞག་སྒོམ་ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། གཟུང་ འཛིན་གཉིས་དང་བཅས་པའི་མཉམ་གཞག་གིས་བསྡུས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མཉམ་གཞག་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས། ཐོད་རྒལ། ཟད་པར། ཟིལ་མནན། རྣམ་ཐར། མཐར་གནས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་ འཛིན་རྣམས་སུ་ཡོད་དོ། །དེ་དག་ཟག་བཅས་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ཏེ། གཟུང་འཛིན་གཉིས་སྣང་གི་རྣམ་རྟོག་དང་བཅས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཟག་མེད་སྒོམ་ལམ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་ པོ་ནི། རང་ཡུལ་ཆོས་དབྱིངས་གཉིས་སྣང་ནུབ་པའི་ཚུལ་གྱིས་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། སྒྲུབ་པ་སྒོམ་ལམ། རྣམ་དག་སྒོམ་ལམ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དང་གསུམ་ལས། 2-806 དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་རང་གི་ངོ་སྐལ་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་དངོས་སུ་སྤོང་བ

【現代漢語翻譯】 是后得所攝的大乘之隨現觀。第二，分類有：勝解行道、迴向行道、隨喜行道三種。第一種有體性和分類兩種。第一，確信為三世佛母之義的生處，具有相應之希求，是大乘之隨現觀。第二，分類有：自利希求、二利希求、他利希求三種。體性依次是：確信佛母為自利圓滿之生處；確信佛母為二利圓滿之生處；確信佛母為他利圓滿之生處，具有相應之希求，是后得所攝的大乘之隨現觀。它們每一個又分為小、中、大三種。它們每一個又分為：小的最小、小的中等、小的大三種；中等的最小、中等的中等、中等的大三種；大的最小、大的中等、大的最大三種，共二十七種，依次是從二地之勝解到十地之勝解。 如果是勝解行道，則不遍於這九種中的任何一種，因為初地的勝解等，雖然是勝解行道，但不是九種中的任何一種。{第二種有體性和分類兩種。第一，將善根完全轉變為圓滿菩提之因等相同。第二，分類如前一樣有九種。第三種有體性和分類兩種。第一，修習歡喜自己和他人的善根等相同。第二，分類如前一樣有九種。}第二，分別行道也有體性和分類兩種。第一是具有能取所取二者的止觀所攝的大乘之隨現觀。第二，分類有：止觀獅子奮迅、超越、盡所有、勝伏、解脫、寂止等持。這些都是有漏行道，因為具有能取所取二相之分別念。第二，無漏行道有體性和分類兩種。第一是自境法界二相泯滅之方式而現證的大乘之隨現觀。第二，分類有：修習行道、清凈行道、殊勝道三種。 第一種有體性和分類兩種。第一是真實斷除自己份位之修斷所斷煩惱障和所知障。

【English Translation】 It is the subsequent realization of Mahayana gathered by post-attainment. Second, there are three types of classification: Aspiration Meditation Path, Dedication Meditation Path, and Rejoicing Meditation Path. The first has two aspects: definition and classification. First, it is the subsequent realization of Mahayana with the desire to ascertain the source of the three meanings of the Mother (Yum, 般若波羅蜜多), along with corresponding aspirations. Second, there are three types of classification: Self-Benefit Aspiration, Two-Benefits Aspiration, and Other-Benefit Aspiration. The definitions are, respectively: ascertaining the Mother as the source of the perfection of self-benefit; ascertaining the Mother as the source of the perfection of two benefits; and ascertaining the Mother as the source of the perfection of other-benefit, along with corresponding aspirations, which is the subsequent realization of Mahayana gathered by post-attainment. Each of these also has three levels: small, medium, and large. Each of these also has: smallest of the small, medium of the small, largest of the small; smallest of the medium, medium of the medium, largest of the medium; smallest of the large, medium of the large, and largest of the large, totaling twenty-seven, sequentially from the aspiration of the second Bhumi to the aspiration of the tenth Bhumi. If it is the Aspiration Meditation Path, it is not pervasive in any of these nine, because the aspirations of the first Bhumi, although they are the Aspiration Meditation Path, are not any of the nine. {The second has two aspects: definition and classification. First, transforming the roots of virtue entirely into the cause of perfect enlightenment, etc., is the same. Second, the classification is the same as before, with nine types. The third has two aspects: definition and classification. First, cultivating joy in the virtues of oneself and others, etc., is the same. Second, the classification is the same as before, with nine types.} Second, the Analytical Meditation Path also has two aspects: definition and classification. The first is the subsequent realization of Mahayana gathered by Samatha-Vipassana (止觀) with both grasping and the grasped. Second, the classifications include: Samatha-Vipassana Lion's Arrogance, Transcendence, Exhaustion, Subjugation, Liberation, and the Samadhi of Abiding at the Limit. These are all contaminated meditation paths because they are accompanied by the conceptual thoughts of dualistic appearance of grasping and the grasped. Second, the uncontaminated meditation path has two aspects: definition and classification. The first is the subsequent realization of Mahayana that directly realizes the manner in which the duality of self-object Dharmadhatu (法界) is extinguished. Second, the classifications include: Practice Meditation Path, Purification Meditation Path, and Special Path. The first has two aspects: definition and classification. The first is the actual abandonment of the afflictive obscurations and cognitive obscurations to be abandoned by meditation, which are the portion of one's own status.

འི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ས་གཉིས་པའི་སྒྲུབ་ པ་སྒོམ་ལམ་ནས་ས་བཅུ་པའི་སྒྲུབ་པ་སྒོམ་ལམ་གྱི་བར་དགུ། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོའི་དངོས་གཉེན་དུ་གྱུར་པའི་དང་། ཆེན་པོའི་འབྲིང་དང་། ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་དང་། འབྲིང་གི་ཆེན་པོ་དང་། འབྲིང་གི་འབྲིང་དང་། འབྲིང་གི་ཆུང་ངུ་དང་། ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ་དང་། ཆུང་ངུའི་འབྲིང་དང་། ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུའི་དངོས་གཉེན་དུ་གྱུར་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་། སྦྱོར་བའི་ལམ་དང་། འཇུག་པ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གཉིས་གཉིས་སུ་ཡོད་པར་རིག་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་རྣམ་དག་སྒོམ་ལམ་ལ། དབྱེ་བ་དང་མཚན་ཉིད་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱུ་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་དྲི་མ་ལས་གྲོལ་བའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ་ས་གཉིས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ ལམ་ནས། ས་དགུ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གྱི་བར་བརྒྱད་དུ་ཡོད་ལ། ས་བཅུ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ནི་མེད་དེ། ས་བཅུ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡོད་ན། དེ་སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ་དུ་ཁས་ལེན་དགོས་ལ། 2-807 དེ་ལྟར་ན་དེ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བ་ཡིན་ལ། དེ་སྒོམ་སྤང་ཤེས་སྒྲིབ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ནི་ཁྱེད་རང་གི་དྲུང་ནས་ཞལ་གྱི་བཞེས་ པ་ཡིན་ཏེ། ས་དགུ་ལ་ནི་ཆེན་པོ་ཡི། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་གིས་བསྟན་ཏོ། །འདོད་ན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྣམ་དག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། ། གསུམ་པ་ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དུ་གྱུར་བའི་ཟག་མེད་ སྒོམ་ལམ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཆོས་དབྱིངས་གཉིས་སྣང་ནུབ་པའི་ཚུལ་གྱི་རྟོགས་པའི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་གང་ཞིག རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། སྤོང་བའི་ལམ་ལས་དོན་གཞན་དུ་གྱུར་ པའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ས་གཉིས་པའི་ཁྱད་པར་ལམ་ནས་བཟུང་ཏེ། ས་བཅུ་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་བར་དགུ། གང་དག་ཟག་མེད་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ན། སྒྲུབ་པ་སྒོམ་ལམ་དང་། རྣམ་དག་སྒོམ་ལམ་གང་ རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་སྨྲ་བ་ནི། གཞུང་གིས་བསྟན་ཚུལ་ལ་འཁྲུལ་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་ཟག་བཅས་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ན། མོས་སྔོ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་དང་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ པར་ཐལ། ཟག་མེད་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ན། སྒྲུབ་པ་སྒོམ་ལམ་དང་། རྣམ་དག་སྒོམ་ལམ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཆོས་ཉིད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་གཞག་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ན། 2-808 ཟག་མེད་སྒོམ་ལམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ལམ་ཡིན་ན། ཟག་བཅས་སྒོམ་ལམ་དང་། ཟག་མེད་སྒོམ་ལམ་གང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ས་བརྒྱད་པའི་རྫོགས་སྨིན་སྦྱང

【現代漢語翻譯】 大乘隨順現觀。第二種分類是：從二地之修道到十地之修道之間有九個。定義是依次成為大乘修斷之大品之上品、大品之中品、大品之下品、中品之上品、中品之中品、中品之下品、小品之上品、小品之中品、小品之下品的對治的大乘隨順現觀。並且，要知道每一個都有加行道和入無間道兩種。第二是清凈修道，有分類和定義兩種。 第一種是：從自因大乘修道無間道之分上的垢染中解脫的大乘隨順現觀。第二種分類是：從二地之解脫道到九地之解脫道之間有八個。而十地之解脫道是沒有的。如果十地有解脫道，那麼必須承認它是從修斷之小品之下品中解脫的道。如果那樣，它就是極清凈的，因為它就是從修斷之小品之下品中解脫的清凈。理由是您自己口頭承認的：『九地有大品』等等的論典中已經說明了。如果承認，那麼就成了佛的清凈。 第三是成為殊勝道的無漏修道，有定義和分類兩種。第一種是：證悟法界二取相消失之理的隨順現觀，並且是與解脫道和斷道不同的。第二種分類是：從二地之殊勝道開始，到十地之殊勝道之間有九個。如果問：哪些是無漏修道？回答說：凡是無漏修道，必定是修道和清凈道中的任何一個，這種說法是錯解了論典的意趣。如果那樣，凡是有漏修道，必定是勝解隨喜和第三者中的任何一個。因為凡是無漏修道，必定是修道和清凈道中的任何一個。因此，如果是專注於法性的唯一的大乘修道，那麼必定是無漏修道。因為凡是大乘修道，必定是有漏修道和無漏修道中的任何一個。八地的圓滿成熟凈化。

【English Translation】 The subsequent realization of the Great Vehicle. The second division is: from the practice path of the second bhumi to the practice path of the tenth bhumi, there are nine. The definitions are, in order, the subsequent realization of the Great Vehicle that becomes the direct antidote to the greatest of the great obscurations to be abandoned by cultivation of the Great Vehicle; the middle of the great; the small of the great; the great of the middle; the middle of the middle; the small of the middle; the great of the small; the middle of the small; and the small of the small. And it should be understood that each of these has two: the path of joining and the entering uninterrupted path. Second is the pure practice path, which has two: division and definition. The first is: the subsequent realization of the Great Vehicle that is freed from the defilements of the share of the uninterrupted path of the practice path of the Great Vehicle, which is its own cause. The second division is: from the liberation path of the second bhumi to the liberation path of the ninth bhumi, there are eight. And there is no liberation path of the tenth bhumi, because if there were a liberation path of the tenth bhumi, then it would have to be admitted that it is the path that is completely liberated from the smallest of the small obscurations to be abandoned by cultivation. If that were the case, then it would be extremely pure, because it is the pure that is liberated from the smallest of the small obscurations to be abandoned by cultivation. The reason is that it is your own verbal admission: 'The ninth bhumi has the great,' etc., as shown by the scriptures. If you assert that, then it would follow that it is the purity of the Buddha. Third is the uncontaminated practice path that has become a distinguished path, which has two: definition and division. The first is: the subsequent realization of the realization of the manner in which the two appearances of the dharmadhatu have subsided, and which is other than the path of liberation and the path of abandonment. The second division is: from the distinguished path of the second bhumi up to the distinguished path of the tenth bhumi, there are nine. If asked: Which are the uncontaminated practice paths? To say that whatever is an uncontaminated practice path is necessarily either a practice path or a pure path is a misunderstanding of the way the scriptures show it. If that were the case, then whatever is a contaminated practice path would necessarily be either aspiration, subsequent rejoicing, or the third. Because whatever is an uncontaminated practice path is necessarily either a practice path or a pure path. Therefore, if it is a Great Vehicle practice path that is single-pointedly placed in equanimity on the nature of reality, then it is necessarily an uncontaminated practice path. Because whatever is a Great Vehicle practice path is necessarily either a contaminated practice path or an uncontaminated practice path. The completion, maturation, and purification of the eighth bhumi.

ས་གསུམ་མ་བྱས་པར། ཡང་ དག་མཐའ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དེ། ཟག་བཅས་སྒོམ་ལམ་མིན་ཏེ། ཆོས་ཉིད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྒྲུབ་པ་སྒོམ་མིན་ཏེ། སྤོང་ བ་གཉེན་པོ་མིན་པའི་ཕྱིར། རྣམ་དག་སྒོམ་མིན་ཏེ། རྣམ་གྲོལ་ལམ་མིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཟག་མེད་སྒོམ་ཡིན་ཏེ། གཟུང་འཛིན་གཉིས་སྣང་གི་རྣམ་རྟོག་དང་མི་ལྡན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྒོམ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཉིད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་ས་བརྒྱད་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་གཞུང་ལས་དངོས་སུ་ཟག་བཅས་སྒོམ་ལམ་ལ་མོས་བསྔོ་རྗེས་སུ་ ཡི་རང་གསུམ་དང་། ཟག་མེད་སྒོམ་ལམ་ལ་སྒྲུབ་པ་སྒོམ་ལམ་དང་། རྣམ་དག་སྒོམ་ལམ་གཉིས་སུ་གསུངས་ཀྱང་། དེ་དང་དེས་མ་ཁྱབ་པ་ནི་གནད་ཀྱི་དོན་ཡིན་པས། ཕན་ཐོགས་པར་གྱུར་ཅིག སྟོན་ ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། སྐབས་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། ལྔ་པ་རྣམས་སུ་བསྟན་པའི་སྒོམ་ལམ་རྣམས་ཡོད་པ་ལས། མཚན་ཉིད་ནི་རིམ་བཞིན། གཉེན་པོ་ཚོགས་སྒྲུབ་ཀྱི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་མངོན་རྟོགས་སྐབས་དང་པོར་བསྟན་པའི། 2-809 གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ས་གཉིས་པའི་གཉེན་པོ་ཚོགས་སྒྲུབ་ནས་ས་བཅུ་པའི་གཉེན་པོ་ཚོགས་སྒྲུབ་ཀྱི་བར་དགུ་ཡོད་དོ། །ཐེག་ཆེན་གྱི་རྟོགས་རིགས་ཀྱི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྗེས་ལ་ མངོན་རྟོགས་གཉིས་པར་བསྟན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མོས་བསྔོ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་དང་། སྒྲུབ་པ་སྒོམ་ལམ། རྣམ་དག་སྒོམ་ལམ་དང་ལྔར་ཡོད་དོ། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་རྟགས་དང་སྦྱོར་བ་ ཕྱི་མ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་འདྲ། བཞི་པར་བསྟན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན་རྗེས་ཐོབ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་སོགས་དགུ་དང་སྦྱོར་བ་ཕྱི་མ་གསུམ་དུ་ཡོད་དོ། །སྒོམ་ ལམ་རྩེ་སྦྱོར་དང་། བར་ཆད་མེད་པའི་རྩེ་སྦྱོར་གང་རུང་གི་ལྡོག་པ་ནས་བསྟན་པའི་ལྔ་བར་འདྲ། དབྱེ་ན་སེང་གེ་རྣམ་འགྱིངས། ཐོད་རྒལ། བར་ཆད་མེད་པའི་རྩེ་སྦྱོར་དང་གསུམ། སའི་སྒོ་ནས་ དབྱེ་ན། ས་བཅུར་ཡོད་དེ། ས་བཅུ་རྣམས་ལ་སྒོམ་པའི་ལམ། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་རྒྱུ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ སྒོམ་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཀྱི་ངོ་སྐལ་གྱི་དྲི་མ་ལས་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། དབྱེ་ན་འདུས་བྱས་དང་། འདུས་མ་བྱས་དང་། དང་པོ་ནི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། གཉིས་པ་ནི་སོ་སོར་བརྟགས་པའི་འགོག་པ་ཡིན་ནོ། ། 2-810 བཞི་པ་དེ་ལ་གནས་པ་གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག་ལ། ཐེག་ཆེན་སྒོམ་ལམ་པའི་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། ས་གཉིས་པ་ཐོབ་པའི་རྒྱལ་སྲས་འཕགས་པ་དེ། དེའི་མཚན་ཉིད

【現代漢語翻譯】 如果未造就三地（ས་གསུམ་，指見道位、修道位、無學道位），那麼 證得真如實相的等持智慧，並非有漏的修道，因為這是專注於法性的等持智慧。它不是修行，因為不是斷除對治；它不是清凈的修行，因為它不是解脫道。因此，它是無漏的修行，因為它是與不具有能取所取二取分別唸的大乘修行，因為這是專注於法性的八地菩薩的等持智慧。 因此，經論中雖然明確地將有漏的修道分為隨喜、迴向、讚歎三種，並將無漏的修道分為修行道和清凈道兩種，但未能完全涵蓋所有情況，這才是關鍵所在，希望對你有所幫助！從開示方式的角度來區分，存在於第一、第二、第四和第五個階段中開示的修道，其體性依次為：從對治積資的顛倒方面所開示的大乘之後，在第一現觀階段所開示的。 第二種區分方式是：從二地對治積資到十地對治積資之間共有九種。從大乘證悟之道的顛倒方面所開示的大乘之後，在第二現觀階段所開示的體性。第二種區分方式是：隨喜、迴向、讚歎、修行道和清凈道共有五種。從不退轉的徵象和后三種結合中的任何一種顛倒方面所開示的相似之處，是第四階段所開示的體性。區分方式有：后得小之又小等九種，以及后三種結合。 從修道頂結合和無間頂結合中的任何一種顛倒方面所開示的相似之處，是第五階段的相似之處。區分方式有：獅子奮迅、直斷、無間頂結合三種。從地的角度來區分，共有十地，因為經中說：『十地是修行的道』。第三，關於斷除之果的分類，有體性和分類兩種。第一種是：從作為自因的大乘修道無間道之分的垢染中解脫出來的解脫道。區分方式有：有為和無為兩種。第一種是解脫道，第二種是各別自證智的止息。 第四，關於安住於此的補特伽羅的分類，有大乘修道者的體性和分類兩種。獲得二地的聖者菩薩，是其體性。

【English Translation】 Without having accomplished the three grounds (ས་གསུམ་, referring to the paths of seeing, cultivation, and no more learning), then, That Samadhi-wisdom which manifests the ultimate reality is not a contaminated path of meditation, because it is Samadhi-wisdom that single-pointedly abides in the suchness of phenomena. It is not accomplishment or meditation, because it is not abandonment or antidote; it is not pure meditation, because it is not a path of liberation. Therefore, it is uncontaminated meditation, because it is the Mahayana meditation that does not possess the dualistic conceptualizations of grasping and being grasped, because it is the Samadhi-wisdom of the eighth-ground Bodhisattva that single-pointedly abides in the suchness of phenomena. Therefore, although the scriptures explicitly state that the contaminated path of meditation is divided into three: rejoicing, dedication, and approval; and the uncontaminated path of meditation is divided into two: the path of accomplishment and the path of purification, the fact that these do not fully encompass all cases is the key point, may it be beneficial! Differentiated from the perspective of the mode of teaching, the paths of meditation taught in the first, second, fourth, and fifth stages respectively have the characteristics of: after the Mahayana taught from the reverse aspect of the antidote accumulation, taught in the first stage of Abhisamaya. The second way to differentiate is: there are nine from the antidote accumulation of the second ground to the antidote accumulation of the tenth ground. After the Mahayana taught from the reverse aspect of the Mahayana realization lineage, the characteristic taught in the second stage of Abhisamaya. The second way to differentiate is: there are five: rejoicing, dedication, approval, the path of accomplishment, and the path of purification. The similarity taught from the reverse aspect of any of the signs of non-retrogression and the latter three combinations is the characteristic taught in the fourth stage. The ways to differentiate are: the smallest of the post-attainment, etc., nine, and the latter three combinations. The similarity taught from the reverse aspect of any of the peak combination of the path of meditation and the uninterrupted peak combination is the similarity of the fifth stage. The ways to differentiate are: Lion's Arrogance, Direct Transcendence, and Uninterrupted Peak Combination, three. Differentiated from the perspective of the grounds, there are ten grounds, because it is said in the scriptures: 'The ten grounds are the path of meditation.' Third, regarding the classification of the fruit of abandonment, there are two: characteristic and differentiation. The first is: the path of liberation that is freed from the defilements of the share of the uninterrupted path of the Mahayana path of meditation as its own cause. The ways to differentiate are: conditioned and unconditioned, two. The first is the path of liberation, and the second is the cessation of separate self-awareness. Fourth, regarding the classification of the individuals who abide therein, there are two: the characteristic and differentiation of the Mahayana meditator. The noble Bodhisattva who has attained the second ground is its characteristic.

་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་ ན། ལམ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་སྒོམ་ལམ་པ་དང་། མེད་པའི་སྒོམ་ལམ་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ས་བརྒྱད་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་བྱང་འཕགས་དང་། ས་དང་པོ་དྲུག་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་བྱང་འཕགས་རྣམས་ཡིན་ ཏེ། ས་བརྒྱད་པ་ཐོབ་ནས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་སྒྱུར་བ་ཐོབ་པས། ལམ་རྒྱུད་ལ་མི་ལྡན་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ས་བདུན་པ་མན་ཆད་དུ་སྒོམ་སྤང་རྟོག་པ་མངོན་ གྱུར་དུ་ལྡན་པ་ཡང་སྲིད་པས། ལམ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་མེད་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། རྟོག་པ་མངོན་གྱུར་བ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་བཞིན་པའི་ས་གཉིས་པ་ནས་བདུན་པའི་བར་གྱི་བྱང་འཕགས་ རྣམས་ཡིན་ནོ། །སྒོམ་ལམ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་ན། སྒོམ་ལམ་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཏེ། ས་དང་པོའི་རྗེས་ཐོབ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་མཐོང་ལམ་པ་དེ། སྒོམ་ལམ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་ཀྱང་སྒོམ་ལམ་པ་མིན་ པའི་ཕྱིར་རོ། །སྒོམ་ལམ་རྒྱུད་ལ་མེད་ན། སྒོམ་ལམ་པ་མིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ་ཏེ། རྟོག་པ་མངོན་གྱུར་བ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་ས་གཉིས་པའི་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་དེ། སྒོམ་ལམ་རྒྱུད་ལ་མེད་ཀྱང་། 2-811 སྒོམ་ལམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་དག་དང་པོའི་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་དེ། མཐོང་སྒོམ་གང་ཡིན་མིན་ཏེ། དང་པོ་མིན་པ་གང་ཞིག ཕྱི་མ་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ་མཉམ་བཞག་མིན་ པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་མིན་ཏེ། སྒོམ་ལམ་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོ་དགུ་པོ་གང་ཡང་མིན་པའི་ཕྱིར། རིམ་བཞིན་དུ། ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ་སོགས་པ་དགུ་ནི། ས་གཉིས་པ་ནས་བཅུའི་བར་གྱི་སྒོམ་ལམ་ ཡིན་པས་ན། འདི་ནི་ས་དང་པོའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཚོགས་སྦྱོར་གང་རུང་མིན་པའི་སོ་སྐྱེའི་ལམ་ཡོད་པར་ཐལ། མཐོང་སྒོམ་གང་རུང་མིན་པའི་སློབ་ པ་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ལམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་ས་དང་པོའི་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་ལ་གནས་པ་དེ། རྒྱལ་སྲས་མིན་པར་ཐལ། དེ་བྱང་སེམས་ཚོགས་སྦྱོར་བ་དང་མཐོང་སྒོམ་པ་གང་རུང་མིན་ པའི་ཕྱིར། རྟགས་གྲུབ་ཏེ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་ལམ་དེ་སློབ་ལམ་བཞི་པོ་གང་རུང་མིན་པའི་ཕྱིར།། ༈ །།ལྔ་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མི་སློབ་ལམ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། འཛིན་པ་ཆོས་ ཀྱི་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཡེ་ཤེས་དེ་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན་རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས། ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་སྐུའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གཉིས། བསྟན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས། རྒྱུ་འབྲས་གཙོ་བོ་མཁྱེན་པ་དང་། 2-812 རྣམ་རྟགས་མཚན་མས་བསྡུས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་གཉིས་སུ་ཡོད་དོ།། །། ༄། །དེས་གྲུབ་པའི་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད། གསུམ་པ་དེས་གྲུབ་པའི་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས་ལ

【現代漢語翻譯】 是。第二，從分類上講，有相續中有道的修道者和沒有道的修道者兩種。第一種是八地以上的聖菩薩，以及初地到六地相續中有道的聖菩薩。因為獲得八地后，就獲得了對無分別智慧的自在，所以沒有不具足道的。七地以下，有可能現前具有修斷的分別念，所以有具足道和不具足道兩種情況。第二種是相續中具有現前分別唸的二地到七地的聖菩薩。如果相續中有修道，並不一定就是修道者，因為初地后得位時相續中具有的見道者，雖然相續中有修道，但不是修道者。如果相續中沒有修道，也不一定就不是修道者，因為相續中具有現前分別唸的二地聖菩薩，雖然相續中沒有修道，但卻是修道者。那麼，最初的后得智慧，是見道還是修道呢？不是見道，因為不是最初；也不是修道，因為不是後者。不是最初，因為不是等持；不是後者，因為不是修道的小、中、大九品道。次第而言，小之小等九品道，是二地到十地的修道，所以這不是初地的智慧。』這樣說。這是不合理的，因為可以推出：有非資糧道和加行道的凡夫道，因為有非見道和修道的學道聖者相續中的道。此外，安住于初地后得智慧者，可以推出：不是菩薩，因為他不是菩薩的資糧道、加行道，也不是見道者、修道者。能成立這個論點，因為他的相續中的道不是四種學道中的任何一種。 第五，關於大乘的無學道，也有體性和分類兩種。體性是：現證通達法無我的究竟智慧。分類上，從所依的角度分，有化身和報身相續中的智慧兩種；從教法的方式分，有以因果為主的遍知，以及以總相、別相、自相所攝的一切法遍知兩種。 第三，由它所成就的果位的分類上，有圓滿佛陀的體性和分類兩種。

【English Translation】 Yes. Secondly, in terms of classification, there are two types of meditators: those who have the path in their continuum and those who do not. The first type includes the noble Bodhisattvas from the eighth bhumi onwards, and the noble Bodhisattvas from the first to the sixth bhumi who have the path in their continuum. Because upon attaining the eighth bhumi, one gains mastery over non-conceptual wisdom, there is no lack of possessing the path. Below the seventh bhumi, it is possible to have manifest conceptual thoughts to be abandoned through meditation, so there are both those who possess the path and those who do not. The second type includes the noble Bodhisattvas from the second to the seventh bhumi who still have manifest conceptual thoughts in their continuum. If one has the path of meditation in their continuum, it does not necessarily mean they are a meditator, because the one who has attained the path of seeing in the post-meditation state of the first bhumi, although they have the path of meditation in their continuum, they are not a meditator. If one does not have the path of meditation in their continuum, it also does not necessarily mean they are not a meditator, because the noble Bodhisattva of the second bhumi who has manifest conceptual thoughts in their continuum, although they do not have the path of meditation in their continuum, they are a meditator. Then, is the initial post-meditation wisdom the path of seeing or the path of meditation? It is not the path of seeing, because it is not the initial; nor is it the path of meditation, because it is not the latter. It is not the initial, because it is not meditative equipoise; it is not the latter, because it is not any of the nine paths of meditation: small, medium, and large. Sequentially, the nine paths, such as the smallest of the small, are the paths of meditation from the second to the tenth bhumi, so this is the wisdom of the first bhumi.' So it is said. This is unreasonable, because it can be inferred that there is an ordinary being's path that is neither the path of accumulation nor the path of preparation, because there is a path in the continuum of a noble learner that is neither the path of seeing nor the path of meditation. Furthermore, one who abides in the post-meditation wisdom of the first bhumi, it can be inferred that they are not a Bodhisattva, because they are neither a Bodhisattva of the path of accumulation, the path of preparation, nor a seer of the path, nor a meditator of the path. This can be established, because the path in their continuum is not any of the four paths of learning. Fifthly, regarding the Mahayana path of no more learning, there are also two aspects: definition and classification. The definition is the ultimate wisdom that directly realizes the selflessness of phenomena. In terms of classification, from the perspective of the basis, there are two types of wisdom: the wisdom in the continuum of the Sambhogakaya (enjoyment body) and the Nirmanakaya (emanation body); from the perspective of the way of teaching, there are two types of omniscience: the omniscience that primarily knows cause and effect, and the omniscience that knows all phenomena encompassed by general characteristics, specific characteristics, and defining characteristics. Third, regarding the classification of the results achieved by it, there are the definition and classification of the perfect Buddha.

ས། དང་པོ་ནི། སྤངས་པ་དང་ཡེ་ཤེས་ཕུན་ཚོགས་ཐོབ་པའོ། ། ༈ ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུ། སྤྲུལ་སྐུ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ། ཡོན་ཏན་དང་གསུམ། དང་པོ་ ནི། དབྱིངས་རང་བཞིན་གྱི་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། སྤངས་བྱ་བློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་རྣམ་པར་དག་པའི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དང་། མཁྱེན་རྩེ་ནུས་པའི་ཡོན་ཏན་དབྱེར་མེད་རང་བཞིན་གྱི་སྐུའོ། །གཉིས་པ་ དབྱེ་ན། རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དང་། གློ་བུར་གྱིས་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་གཉིས་སོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། དེ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་ དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་ཟག་པའི་སྒོ་དྲུག་གང་རུང་དང་མ་འབྲེལ་བའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །དབྱེ་ན། སྡེ་ཚན་ཉེར་ཅིག་ཏུ་ཡོད་དེ། བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་ནས། རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་ཉེར་གཅིག་ལས། དང་པོ་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྟོགས་རིགས་སུ་གནས་པའི་མཐར་ཐུག་གི་མཁྱེན་པ་དེ། སྐབས་འདིར་དངོས་སུ་བསྟན་པའི་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ལ། སྤྱིར་ནི་སེམས་ཅན་ལ་ཡང་ཡོད་པར་རིག་པར་བྱའོ། ། 2-813 གཉིས་པ་ཚད་མེད་བཞི་ནི། བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་དགའ་བ་བཏང་སྙོམས། ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་རྣམ་པར་བརྒྱད་ནི། གཟུགས་ཅན་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་གཟུགས། ཁྱད་པར་སྡུག་པའི་རྣམ་པར་ཐར། གཟུགས་མེད་བཞི་དང་ འགོག་པ་བརྒྱད་ཞེས་པའོ། །བཞི་པ་མཐར་གནས་དགུ་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་དང་གཟུགས་མེད་བཞི། འགོག་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དགུ། ཞེས་པའོ། །ལྔ་པ་ཟད་པར་བཅུ་ནི། ས་ཆུ་མེ་རླུང་སྔོ་སེར་དང་། དཀར་དམར་ནམ་མཁའ་རྣམ་ཤེས་བཅུ། ཞེས་པའོ། །དྲུག་པ་ཟིལ་གནོན་བརྒྱད་ནི། གཟུགས་ཅན་ཆུང་ངུ་ཆེན་པོ་དང་། །གཟུགས་མེད་ཆུང་ངུ་ཆེན་པོ་དང་། །སྔོ་སེར་དམར་དཀར་རྣམ་པ་བརྒྱད། །ཞེས་སོ། །བདུན་པ་ ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། གདུལ་བྱའི་ཉོན་མོངས་པ་དྲུང་ནས་འབྱིན་པའི་མཐར་ཐུག་གི་ཡེ་ཤེས་སོ། །བརྒྱད་པ་སྨོན་གནས་མཁྱེན་པ་བརྒྱད་ནི། ཁྱད་པར་བཞི་ལྡན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མཐར་ཐུག་ པའོ། །དགུ་པ་མངོན་ཤེས་དྲུག་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་རྣ་བ་སྔོན་གནས་དྲན། །གཞན་སེམས་ཤེས་དང་ལྷའི་མིག །ཟག་པ་ཟད་པ་རྣམ་དྲུག་གོ །བཅུ་པ་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་ནི། ཚིག་དོན་སྤོབས་ པ་ཆོས་རིག་བཞི། །ཞེས་སོ། །བཅུ་གཅིག་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཞི་ནི། རྟེན་དམིགས་ཐུགས་དང་ཡེ་ཤེས་བཞི། ཞེས་སོ། བཅུ་གཉིས་པ་དབང་བཅུ་ནི། ཚེ་དང་སེམས་དང་ཡོ་བྱད་དང་། །ལས་དང་སྐྱེ་བ་མོས་པ་དང་། ། 2-814 སྨོན་ལམ་རྫུ་འཕྲུལ་ཡེ་ཤེས་ཆོས། །འདི་དག་ཐུབ་པའི་དབང་བཅུར་བཞེད། །ཞེས་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་སྟོབས་བཅུ་ནི། གནས་ལས་ཁམས་མོས་དབང་པོ་དང་། །ཀུན་རྟོགས་བཟོད་དང་༼

【現代漢語翻譯】 首先： 獲得斷證和智慧的圓滿。 本體身： 其次，分類為：本體身、報身、化身三種。首先，本體身有體性、分類和功德三個方面。 體性是：具備自性清凈的法界和斷除客塵垢染的清凈二者，以及智慧、能力無二無別的自性之身。 分類為：自性清凈的本體身和客塵清凈的本體身兩種。 功德是：無漏的智慧。這也有體性和分類兩種。 體性是：與六種漏的任何一種都不相關的智慧。 分類為：有二十一個類別，從三十七道品到一切智之間有二十一個。首先，三十七道品是：安住在聲聞的證悟之道的究竟智慧，在這裡是實際宣說的三十七道品的體性，但一般來說，也要理解為眾生也具有。 第二，四無量心是：慈、悲、喜、舍。 第三，八解脫是：有色觀有色、有色觀無色、殊勝妙樂的解脫、四無色定和滅盡定。 第四，九次第定是：四禪定、四無色定和滅盡定。 第五，十遍處是：地、水、火、風，青、黃，白、紅，虛空、識。 第六，八勝處是：有色觀小、大之色，無色觀小、大之色，青、黃、紅、白八種。 第七，無煩惱三摩地是：從所化眾生的煩惱中徹底拔除的究竟智慧。 第八，八種愿智是：具有四種殊勝的究竟智慧。 第九，六神通是：神足通、天耳通、宿命通、他心通、天眼通、漏盡通。 第十，四無礙解是：詞無礙解、義無礙解、辯才無礙解、法無礙解。 第十一，四清凈是：所依清凈、所緣清凈、意樂清凈、智慧清凈。 第十二，十自在是：壽命自在、心自在、資具自在、業自在、生自在、勝解自在、愿自在、神力自在、智自在、法自在，這被認為是能仁的十自在。 第十三，十力是：處非處智力、業異熟智力、種種勝解智力……

【English Translation】 Firstly: Attaining the perfection of abandonment and wisdom. The Essence Body (ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ།, 梵文：Svabhavikakaya, 梵文羅馬擬音：Svābhāvikakāya, 漢語字面意思：自性身): Secondly, it is classified into: Essence Body, Enjoyment Body, and Emanation Body. Firstly, the Essence Body has three aspects: nature, classification, and qualities. The nature is: possessing both the purity of the essential nature of reality and the purity of abandoning adventitious defilements, and the body of inseparable wisdom, capacity, and power. The classification is: the Essence Body that is pure by nature and the Essence Body that is pure by adventitious means. The qualities are: uncontaminated wisdom. This also has two aspects: nature and classification. The nature is: wisdom that is not associated with any of the six doors of contamination. The classification is: there are twenty-one categories, from the thirty-seven factors of enlightenment to omniscience. Firstly, the thirty-seven factors of enlightenment are: the ultimate wisdom that abides in the path of realization of the Hearers, which here is the nature of the thirty-seven factors of enlightenment that are actually taught, but in general, it should also be understood that sentient beings also possess them. Secondly, the four immeasurables are: loving-kindness, compassion, joy, and equanimity. Thirdly, the eight liberations are: form contemplating form, form contemplating formlessness, the distinctive liberation of beauty, the four formless absorptions, and cessation. Fourthly, the nine successive abidings are: the four concentrations, the four formless absorptions, and the absorption of cessation. Fifthly, the ten spheres of totality are: earth, water, fire, wind, blue, yellow, white, red, space, and consciousness. Sixthly, the eight victories are: contemplating small and large forms with form, contemplating small and large forms without form, and the eight aspects of blue, yellow, red, and white. Seventhly, the Samadhi without Afflictions is: the ultimate wisdom that completely uproots the afflictions of those to be tamed. Eighthly, the eight wisdoms of aspiration are: the ultimate wisdom possessing four distinctions. Ninthly, the six superknowledges are: miraculous power, divine ear, remembrance of past lives, knowledge of others' minds, divine eye, and the exhaustion of defilements. Tenthly, the four analytical understandings are: analytical understanding of words, analytical understanding of meaning, analytical understanding of eloquence, and analytical understanding of Dharma. Eleventhly, the four purities are: purity of basis, purity of object, purity of intention, and purity of wisdom. Twelfth, the ten powers are: power over life, power over mind, power over resources, power over actions, power over birth, power over aspiration, power over prayer, power over miraculous abilities, power over wisdom, power over dharma. These are considered the ten powers of the Thus-Gone-One. Thirteenth, the ten strengths are: the power of knowing what is possible and impossible, the power of knowing the maturation of actions, the power of knowing various inclinations...

ལམ་དང་ཀུན་ཉོན་༽སྔོན་གྱི་གནས། ། འཆི་འཕོ་ཟག་པ་ཟད་མཁྱེན་པ། །འདི་དག་ཐུབ་པའི་སྟོབས་བཅུའོ། །ཞེས་སོ། །བཅུ་བཞི་པ་མི་འཇིགས་པ་བཞི་ནི། རང་དོན་སྤངས་རྟོགས་དམ་བཅའ་དང་། །གཞན་དོན་སྤང་ལམ་དམ་བཅའ་བཞི། །ཞེས་སོ། །བཅོ་ ལྔ་པ་བསྲུང་བ་མེད་པ་བཞི་ནི། སྐུ་གསུང་ཐུགས་ནི་དག་པའོ། །ཞེས་སོ། །བཅུ་དྲུག་པ་དྲན་པ། ཉེར་གཞག་གསུམ་ནི། ཆོས་ཉན་དགའ་དང་མི་ཉན་ལ། །མི་དགའ་གཉིས་འཛིན་མེད་པ་གསུམ། །ཞེས་ སོ། །བཅུ་བདུན་པ་སྙེལ་བ་མི་མངའ་བའི་ཆོས་ཉིད་ནི། འཇིག་རྟེན་ལ་དུས་དྲུག་ཏུ་གཟིགས་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐར་ཐུག་གོ །བཅོ་བརྒྱད་པ་བག་ཆགས་ཡང་དག་པར་བཅོམ་པ་ནི། སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་ དང་བཅས་པ་ལས་གྲོལ་བའོ། །བཅུ་དགུ་པ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ནི། ལྷག་པར་གཞན་གྱི་དོན་བྱེད་པའོ། །ཉི་ཤུ་པ་མ་འདྲེས་བཅོ་བརྒྱད་ནི། སྐུ་ལ་འཕྲུལ་དང་གསུང་ཅ་ཅོ་ཐུགས་མཉམ་པར་མ་ བཞག་དང་། ཐ་དད་འདུ་ཤེས་དྲན་ཉམས་དང་། །སོ་སོར་མ་བརྟགས་བཏང་སྙོམས་ནི། །མི་མངའ་སྤྱོད་པ་མ་འདྲེས་དྲུག །འདུན་བརྩོན་དྲན་ཏིང་ཤེས་རབ་དང་། །རྣམ་གྲོལ་ཉམས་པ་མི་མངའ་བ། །རྟོགས་པ་མ་འདྲེས་དྲུག་ཡིན་ཏེ། ། 2-815 འདས་དང་མ་འོངས་ད་ལྟར་ལ། །མ་ཆགས་མ་ཐོགས་ཡེ་ཤེས་གསུམ། །སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་འཕྲིན་ལས་ནི། །ཡེ་ཤེས་སྔོན་འགྲོ་དེ་རྗེས་འབྲང་། །ཞེས་སོ། །རྣམ་མཁྱེན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་མ་ ལུས་པར་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཡེ་ཤེས་སོ། ། ༈ ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུ། གཉིས་པ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུ་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་ཡོན་ཏན་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ངེས་པ་ལྔ་ལྡན་གྱི་མཐར་ཐུག་གི་ གཟུགས་སྐུའོ། །ངེས་པ་ལྔ་ནི། གནས་ངེས་པ་འོག་མིན་ཁོ་ན། དུས་ངེས་པ་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་མ་སྟོངས་བར། ངོ་བོ་ངེས་པ་མཚན་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བརྒྱན་པ། འཁོར་ངེས་པ་ས་བཅུ་ལ་ གནས་པའི་བྱང་སེམས། ཆོས་ངེས་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་གསུང་པའོ། །གཉིས་པ་ད་བྱེ་ན། ཕྱོགས་བཅུའི་ལོང་སྐུ་བཅུར་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ནི། མཚན་དང་། དཔེ་བྱད་དང་། གསུང་དབྱངས་གསུམ་ལས། དང་པོ་མཚན་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་དཔེ་བྱད་ཀྱི་རྒྱུ་བརྒྱ་ལས་བྱུང་བའི་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོར་མཚོན་པར་བྱེད་པའི་འཕགས་པའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཞབས་དང་ ཕྱག་འཁོར་ལོས་མཚན་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་དཔེ་བྱེད་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བ་སྤུའི་བུ་ག་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་བརྒྱའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོ་མཛེས་པར་བྱེད་པའི་བརྒྱན་ནོ། ། 2-816 དབྱེ་ན་ཐུབ་པའི་སེན་མོ་ཟངས་ཀྱི་མདོག་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་བཅུའོ། །གསུམ་པ་གསུང་དབྱངས་ལ་ཡང་། མཚན་ཉིད་ད

【現代漢語翻譯】 道與煩惱，宿世之所繫。 死歿遷轉，諸漏皆已盡。此乃是佛陀的十力。 第十四，四無畏：為自利斷除而立誓，為他利斷除道而立誓。 第十五，四無守護：身語意皆清凈。 第十六，三近念：樂於聽法，不樂於聽法，對二者皆無執著。 第十七，無有忘失之法性：以究竟之智慧，於世間六時觀照。 第十八，習氣徹底斷除：從二障及其習氣中解脫。 第十九，大悲：尤為利他而行事。 第二十，十八不共法：身有神通，語無雜音，意不偏執，無異想，無失念，無未察覺之舍，於行持中無不共六法。欲、勤、念、定、慧及解脫無退失，于證悟中無不共六法。於過去、未來、現在，無染著，無障礙之三智。身語意之事業，皆以智慧為先導，隨之而行。 遍知的體性：乃是究竟之智慧，能現量證悟一切法。 （二）報身 第二，報身亦有三種：體性、分類與功德。第一：具有五種決定的究竟色身。五種決定為：處所決定，唯有色究竟天；時間決定，直至輪迴未空；自性決定，以相好與智慧莊嚴；眷屬決定，十地菩薩；法決定，宣說大乘之法。 第二，分類：於十方有十報身。 第三，功德：相好、隨好與音聲。第一，相好有體性與分類二者。第一，體性是由百福之因所生，能彰顯大丈夫之殊勝功德。第二，分類：如足與手有輪相等三十二相。 第二，隨好亦有體性與分類二者。第一，體性是圓滿佛陀一切毛孔之福百因所生，能莊嚴大丈夫之莊嚴。分類：如佛陀之指甲如紅銅色等八十種隨好。 第三，音聲亦有體性。

【English Translation】 The path and afflictions, the basis of previous existences. Passing away and transmigration, all outflows are exhausted. These are the ten powers of the Buddha. Fourteenth, the four fearlessnesses: the vow to renounce for one's own benefit, and the four vows to renounce the path for the benefit of others. Fifteenth, the four non-guardianships: body, speech, and mind are pure. Sixteenth, the three mindfulnesses: delight in listening to the Dharma, not listening to the Dharma, and not clinging to either. Seventeenth, the nature of not forgetting: ultimate wisdom that sees the world in six periods. Eighteenth, the complete destruction of imprints: liberation from the two obscurations and their imprints. Nineteenth, great compassion: especially acting for the benefit of others. Twentieth, the eighteen unshared qualities: the body has miracles, the speech has no chatter, the mind is not impartial, there are no different perceptions, no loss of mindfulness, no unexamined equanimity, and no unshared six in conduct. Desire, diligence, mindfulness, concentration, wisdom, and liberation are not diminished, and there are no unshared six in realization. In the past, future, and present, there are three wisdoms without attachment or obstruction. The activities of body, speech, and mind are preceded by wisdom and followed by it. The characteristic of omniscience: the ultimate wisdom that directly realizes all phenomena without exception. (2) Sambhogakaya (Enjoyment Body) Second, the Sambhogakaya also has three aspects: nature, divisions, and qualities. First: the ultimate form body with five certainties. The five certainties are: the certainty of place, only Akanishta; the certainty of time, until samsara is not empty; the certainty of essence, adorned with marks and wisdom; the certainty of retinue, bodhisattvas abiding on the ten bhumis; the certainty of Dharma, speaking the Dharma of the Great Vehicle. Second, divisions: there are ten Sambhogakayas in the ten directions. Third, qualities: marks, signs, and voice. First, marks have two aspects: nature and divisions. First, the nature is the noble quality that represents the great person arising from a hundred causes of signs. Second, divisions: thirty-two marks such as feet and hands marked with wheels. Second, signs also have two aspects: nature and divisions. First, the nature is the ornament that beautifies the great person arising from the hundred causes of merit that accomplish all the pores of the Buddha. Divisions: eighty signs such as the Buddha's nails being like the color of red copper. Third, the voice also has a nature.

ང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དབུའི་གཙུག་ཏོར་འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་འབུམ་ཕྲག་ བརྒྱ་འགྱུར་ལས་བྱུང་བའི་ངག་གི་ཡོན་ཏན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན་གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་ཡོད་དོ། །སྡོམ་ནི། གཉེན་དང་འཇམ་དང་ཡིད་འོང་ཡིད་དུ་འཐད། །དག་དང་དྲི་མེད་རབ་གསལ་སྙན་ ཞིང་འཇམ། །མཉེན་པོས་མི་ཚུགས་བསྙན་དང་རལ་བ་དང་། །མི་ཚུབ་མི་རླང་རབ་དུལ་རྣ་བར་སྙན། །ལུས་ཚིམ་སེམས་ཚིམ་སྙིང་དགའ་དགའ་བདེ་སྐྱེད། །གདུང་མེད་ཀུན་ཤེས་རིག་བྱ་རྣམ་པར་གསལ། །དགའ་བྱེད་ མངོན་དགའ་སྤོང་ཤེས་རྣམ་པར་རིག །རིགས་འགྲེལ་སྐྱོན་མེད་སེང་གེ་གླང་པོའི་སྒྲ། །འབྲུག་དང་ཀླུ་དབང་དྲི་ཟ་ཀ་ལ་བྷིང་། །ཚང་དང་ཤང་ཤང་ཏིའུ་སྒྲ་དབྱངས་དང་། །ལྷ་དབང་སྐད་དབྱངས་ལྟར་སྙན་རྔའི་ སྒྲ། །མ་ཁེངས་མི་དམའ་རྗེས་བཞུགས་གཟུར་ཆག་མེད། །མ་ཚང་མི་གཞུམ་མི་ཞེན་རབ་ཏུ་དགའ། །ཁྱབ་དང་ཐ་བ་མེད་དང་རྒྱུན་ཆགས་རྗིད། །རྫོགས་བྱེད་ཚིམ་བྱེད་མ་དམད་མི་འགྱུར་བའི། །མ་བརྟགས་ཀུན་ ཏུ་གྲགས་དང་རྣམས་མཆོག་ལྡན། །ཞེས་སོ། །འདི་ནི་འཕགས་གྲོལ་གྱི་ཉིར་སྣང་དང་། དབྱིག་གཉེན་གྱི་མདོ་སྡེ་བརྒྱན་ལས་འབྱུང་བ་བཞིན། བཀོད་པ་ཡིན་ལ། གཞུང་ལུགས་ལ་ལ་ནས་གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞིར་བཤད་པ་ཡང་ཡོད་དོ། ། 2-817 འདི་དག་གི་རྒྱུ་ལ་སྤྱིར་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་དང་། ཆོས་སྐུ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ལ། དེའི་དང་པོ་ནི་འཇིག་རྟེན་དང་། ཉན་ཐོས་ཀྱི། རང་རྒྱལ་གྱི་ བསོད་ནམས་ཇི་སྙེད་པ་བཅུར་བསྒྲེས་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་བ་སྤུའི་བུ་ག་གཅིག་འགྲུབ། དེ་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་བརྒྱར་བསྒྱུར་བས། དཔེ་བྱད་གཅིག་འགྲུབ། དེ་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་བརྒྱར་ བསྒྱུར་བས་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་འགྲུབ། དེ་འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་སྟོང་དུ་བསྒྱུར་བས། མཛོད་སྤུ་འགྲུབ། མཛོད་སྤུ་འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་ཡིས་དབུའི་གཙུག་ཏོར་འགྲུབ། གཙུག་ཏོར་འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་ བྱེ་བ་འབུམ་ཕྲག་བསྒྲེས་པས་གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་ལས། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ། །བསོད་ནམས་ཚོགས་ལས་འགྲུབ་པ་སྟེ། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་མདོར་ བསྡུ་ན། །རྒྱལ་པོ་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་ལས་འཁྲུངས། །ཞེས་དང་། བསོད་ནམས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ལས། །ཇི་ལྟར་སངས་རྒྱས་མཚན་འབྱུང་བ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གདུང་ཅན་ལ། །རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་དེ་བཞིན་གསོན། །རང་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཀུན་ནས་བྱུང་། །སློབ་དང་མི་སློབ་ལས་བྱུང་བ། །འཇིག་རྟེན་མ་ལུས་བསོད་ནམས་ཀུན། །འཇིག་རྟེན་བཞིན་དུ་དཔག་མེད་གང་། །དེ་ཙམ་བཅུ་རུ་སྒྲེས་པ་ཡིས། །བ་སྤུའི་བུ་ག་གཅིག་འགྲུབ་ཏེ། ། 2-818 སངས་ར

【現代漢語翻譯】 我有兩種分類：第一種是，成就佛頂的福德，由成百上千的福德積累而產生的語言功德。第二種分類是，佛語具有六十種妙音特徵。總而言之，這些特徵包括：親切、柔和、悅耳、令人滿意、純正、無瑕、清晰、動聽且柔和。 溫和不粗暴，悅耳動聽，不遲鈍不沙啞，非常溫順，悅耳動聽。使身體滿足，使心靈滿足，使內心喜悅，帶來快樂和幸福。沒有痛苦，通曉一切，智慧清晰。令人喜悅，顯而易見的喜悅，懂得捨棄，非常聰明。解釋種姓，沒有缺陷，如獅子和大象的聲音。如龍和龍王，乾闥婆和迦陵頻伽的聲音。完整、和諧、美妙的音調。如天王的聲音般悅耳，如鼓聲。不傲慢，不高高在上，始終如一，沒有偏差。不匱乏，不沮喪，不執著，非常喜悅。普遍、無差別、持續不斷、莊嚴。圓滿、滿足、不低劣、不變。未經思考而廣為人知，具備所有 श्रेष्ठ (藏文原文)。 以上是根據聖解脫的顯現和世親的《經莊嚴論》所記載。然而，在一些論典中，也有將佛語的妙音特徵描述為六十四種的。 這兩種色身的因，總的來說，色身是由福德資糧所生，法身是由智慧資糧所生。其中，首先是世間和聲聞、緣覺的無量福德乘以十倍，才能成就如來一個毛孔的福德。將所有毛孔成就的福德乘以一百倍，才能成就一個隨形好。將所有隨形好成就的福德乘以一百倍，才能成就三十二相。將成就三十二相的福德乘以一千倍，才能成就白毫相。將成就白毫相的福德乘以百萬倍，才能成就佛頂。將成就佛頂的福德乘以百千億倍，才能產生六十種妙音特徵。如《寶鬘論》所說：『諸佛之色身，福德資糧生，法身若略說，國王智慧生。』《福德不可思議經》中說：『如來之相如何生？大乘種姓具者，大王如是聽。緣覺之所生，從有學無學生，世間所有諸福德，如世間般無量。如是十倍增，則成一毛孔，如來。』

【English Translation】 I have two classifications: The first is the merit of speech that arises from hundreds of thousands of merits that accomplish the Ushnisha (藏文：དབུའི་གཙུག་ཏོར，頭頂，梵文天城體：उष्णीष，梵文羅馬擬音：Uṣṇīṣa，漢語字面意思：佛頂) of the Buddha. The second classification is that the Buddha's speech has sixty qualities of melodious sound. In summary, these qualities include: being affectionate, gentle, pleasing, satisfying, pure, flawless, clear, melodious, and soft. Gentle without being harsh, pleasing to the ear, not dull or hoarse, very docile, pleasing to the ear. Satisfying the body, satisfying the mind, delighting the heart, bringing joy and happiness. Without suffering, knowing everything, wisdom is clear. Delightful, obvious joy, knowing how to renounce, very intelligent. Explaining lineage, without defects, like the sound of a lion and an elephant. Like the sound of a dragon and a dragon king, a Gandharva and a Kalaviṅka (藏文：ཀ་ལ་བྷིང་，迦陵頻伽，梵文天城體：कलविङ्क，梵文羅馬擬音：kalaviṅka，漢語字面意思：妙音鳥). Complete, harmonious, and beautiful tones. As melodious as the voice of a Deva king, like the sound of a drum. Not arrogant, not high above, consistent, without deviation. Not deficient, not discouraged, not attached, very joyful. Universal, without difference, continuous, dignified. Perfecting, satisfying, not inferior, unchanging. Known everywhere without thinking, possessing all श्रेष्ठ (藏文原文). The above is recorded according to the appearance of Arya Vimoksha and Vasubandhu's Ornament of the Sutras. However, in some treatises, there are also descriptions of the Buddha's speech having sixty-four qualities of melodious sound. The cause of these two Kayas (藏文：སྐུ，身，梵文天城體：काय，梵文羅馬擬音：kāya，漢語字面意思：身), in general, the Rupakaya (藏文：གཟུགས་སྐུ，色身，梵文天城體：रूपकाय，梵文羅馬擬音：rūpakāya，漢語字面意思：色身) arises from the accumulation of merit, and the Dharmakaya (藏文：ཆོས་སྐུ，法身，梵文天城體：धर्मकाय，梵文羅馬擬音：dharmakāya，漢語字面意思：法身) arises from the accumulation of wisdom. Among them, first, multiplying the immeasurable merits of the world, Sravakas (藏文：ཉན་ཐོས，聲聞，梵文天城體：श्रावक，梵文羅馬擬音：śrāvaka，漢語字面意思：聲聞), and Pratyekabuddhas (藏文：རང་རྒྱལ，緣覺，梵文天城體：प्रत्येकबुद्ध，梵文羅馬擬音：pratyekabuddha，漢語字面意思：緣覺) by ten, one can accomplish the merit of one pore of the Tathagata (藏文：དེ་བཞིན་གཤེགས་པ，如來，梵文天城體：तथागत，梵文羅馬擬音：tathāgata，漢語字面意思：如來). Multiplying the merit of accomplishing all pores by one hundred, one can accomplish one minor mark. Multiplying the merit of accomplishing all minor marks by one hundred, one can accomplish the thirty-two major marks. Multiplying the merit of accomplishing the thirty-two major marks by one thousand, one can accomplish the Urna (藏文：མཛོད་སྤུ，白毫，梵文天城體：ऊर्णा，梵文羅馬擬音：ūrṇā，漢語字面意思：白毫) hair. Multiplying the merit of accomplishing the Urna hair by one hundred thousand, one can accomplish the Ushnisha (藏文：གཙུག་ཏོར，佛頂，梵文天城體：उष्णीष，梵文羅馬擬音：Uṣṇīṣa，漢語字面意思：佛頂). Multiplying the merit of accomplishing the Ushnisha by hundreds of billions, one can produce the sixty qualities of melodious sound. As the Ratnavali (藏文：རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ，寶鬘論) says: 'The Rupakaya of the Buddhas arises from the accumulation of merit; the Dharmakaya, if briefly explained, is born from the king of wisdom.' The Inconceivable Merit Sutra says: 'How do the marks of the Tathagata arise? Those with the lineage of the Mahayana (藏文：ཐེག་པ་ཆེན་པོ，大乘，梵文天城體：महायान，梵文羅馬擬音：mahāyāna，漢語字面意思：大乘) should listen, O great king. What is born of the Pratyekabuddhas, born of those with learning and without learning, all the merits of the world, immeasurable like the world. Increasing that by ten times, one pore of the Tathagata is accomplished.'

ྒྱས་བ་སྤུའི་བུ་ག་ནི། །ཐམས་ཅད་དེ་དང་འདྲ་བར་འགྱུར། །བསྐྱེད་པ་ཡི་ནི་བསོད་ནམས་གང་། །དེ་དག་བརྒྱར་ནི་བསྒྱུར་བ་ཡིས། །དཔེ་བྱེད་བཟང་པོ་གཅིག་ཏུ་བཞེད། །བསོད་ནམས་དེ་སྙེད་དེ་ སྙེད་ཀྱི། །རྒྱལ་པོ་དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་ནི། །གཅིག་མཐར་ཕྱིན་ཆེ་དེ་ལྟ་བུ། །བརྒྱད་བཅུའི་བར་དུ་འབྱུང་བར་འགྱུར། །དཔེ་བྱེད་བཟང་པོ་བརྒྱད་བཅུ་དག །འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་ཚོགས་གང་ཡིན། །དེ་དག་བརྒྱར་ ནི་བསྒྱུར་བ་ཡིས། །སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་གཅིག་གོ །མཚན་ནི་སུམ་ཅུ་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ། །བསོད་ནམས་རྒྱ་ཆེན་གང་ཡིན་པ། །དེ་དག་སྟོང་དུ་བསྒྱུར་བ་ཡིས། །ཟླ་བ་གཉིས་འདྲའི་མཛོད་པུའོ། །མཛོད་སྤུ་ ཡི་ནི་བསོད་ནམས་དག །སྟོང་ཕྲག་བརྒྱར་ནི་སྡོམ་པ་ཡིས། །སྤྱི་གཙུག་མཆོག་ནི་མི་སྣང་བ། །སྐྱོབ་པའི་གཙུག་ཏོར་སྐྱེད་པར་བྱེད། །གཙུག་ཏོར་བསོད་ནམས་བྱེ་བ་དག །འབུམ་ཕྲག་བརྒྱར་ནི་བསྒྲེས་པ་ཡིས། ། གྲངས་ནི་བརྒྱ་ཆེན་བཅུ་པོ་དག །སངས་རྒྱས་གསུང་གི་སྒྲ་དབྱངས་ནི། །ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་སྐྱེད་པའི་མཆོག །ཅེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་སངས་རྒྱ་བའི་སྐབས་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་ཏེ། རྒྱུ་འགྲུབ་པའི་སྐབས་མི་ སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན་རྒྱུ་འགྲུབ་པ་མི་སྲིད་པ་ཡང་མིན་ལ། རྒྱུ་དཀའ་བ་ཡང་མིན་ཏེ། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་དང་འབྱུང་བཞི་མཐའ་ཡས་པ་བཞིན་དུ། སྡུག་བསྔལ་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་མཐའ་ཡས། 2-819 དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྙིང་རྗེ་མཐའ་ཡས། དེས་སྒྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་མཐའ་ཡས་སྐད་ཅིག་རེ་ལ་འབྱུང་ཞིང་། དུས་ཀྱང་རྟག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་ལས། བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་པའི་བསོད་ ནམས་ནི། འདི་ལ་སྒྱིད་ལུག་མི་བྱའོ། །ཕྱོགས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་ནམ་མཁའ་དང་། །འབྱུང་བཞི་མཐའ་ཡས་པ་བཞིན་དུ། སྡུག་བསྔལ་སེམས་ཅན་མཐའ་ཡས་འདོད། །སེམས་ཅན་མཐའ་ཡས་དེ་དག་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་ སྐད་ཅིག་ལ། །སྡུག་བསྔལ་དག་ལས་དྲངས་བྱས་ཏེ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ལ་འགོད་པར་ངེས། །དེ་ལྟར་བརྟན་པར་གནས་དེ་ནི། །མི་ཉལ་བའམ་ཉལ་ཡང་རུང་། །ཡང་དག་བླངས་པ་ནས་བཟུང་སྟེ། །བག་མེད་གྱུར་ ཀྱང་སེམས་ཅན་རྣམས། །མཐའ་ཡས་ཕྱིར་ནི་སེམས་ཅན་བཞིན། །བསོད་ནམས་མཐའ་ཡས་རྟགས་སོགས་འབྱུང་། །ཞེས་དང་། གང་དུ་སེམས་ཅན་མེད་གྱུར་ན། །ཚད་མེད་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལ། །སོགས་པས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་བྱའི་ ཕྱིར། །ཞུམ་པ་དང་དུ་བླངས་མི་བླ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ སྤྲུལ་སྐུ། གསུམ་པ་སྤྲུལ་སྐུ་ལ་ཡང་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ། ཡོན་ཏན་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། ལོངས་སྐུ་ལ་བརྟེན་ནས་གང་འདུལ་གྱི་སྐུར་སྟོན་ པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་གཟུགས་སྐུའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ། བཟོ་སྤྲུལ་སྐུ། སྐྱེ་བ་སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་ནི་སྤྲུལ་ས

【現代漢語翻譯】 毛孔的產生，一切都變得和它一樣。創造的福德，將其轉化為百倍，形成一個好的範例。如此多的福德，如此之多，國王的妙相，一個達到極致，就是那樣。八十種好，會逐漸顯現。八十種好相的成就，是怎樣的福德集合？將其轉化為百倍，就是一個大丈夫相。三十二相成就的原因，是廣大的福德。將其轉化為千倍，就是像新月一樣的眉間白毫相。眉間白毫相的福德，累積成千上萬倍，頂髻無能見，產生救護的頂髻。頂髻的福德，增加到千萬億倍，一百大劫的數字，是佛陀語言的音韻，產生六十支音的殊勝。 如是說。那麼成佛的時候，就會變得不可能，因為成就的原因是不可能的。如果說成就的原因是不可能的，也不是不可能，也不是困難的。例如，如同虛空和四大無邊無際一樣，痛苦的有情也是無邊無際的。同樣，菩薩的慈悲也是無邊無際的。由此所成就的福德，每一剎那都在產生，而且時間也是永恒的。如《寶鬘論》所說：『成就菩提的福德，對此不要懈怠。如同各方的虛空和四大無邊無際一樣，痛苦的有情被認為是無邊無際的。無邊無際的有情，菩薩在一剎那間，從痛苦中解脫出來，必定安置於佛位。』如此堅定地安住，無論是睡著還是沒睡著，從真正發心開始，即使變得放逸，因為有情是無邊無際的，所以如同有情一樣，無邊無際的福德等也會顯現。』又說：『如果哪裡沒有有情，每一個無量剎那，等等，爲了獲得菩提，不要接受灰心。』 化身 第三是化身，也有體相、分類和功德三種。首先是體相：依賴於報身，爲了調伏眾生而示現的，屬於那一類的色身。 第二是分類：有殊勝化身、工巧化身、轉生化身三種。第一種的體相是，化身

【English Translation】 The creation of pores, everything becomes like it. The merit of creation, transforming it into a hundredfold, forms a good example. So much merit, so much, the king's excellent marks, one reaching the extreme, is like that. The eighty minor marks will gradually appear. The accomplishment of the eighty minor marks, what kind of collection of merits is it? Transforming it into a hundredfold, it is one major mark of a great person. The cause of the accomplishment of the thirty-two major marks is vast merit. Transforming it into a thousandfold, it is the ūrṇā hair between the eyebrows like a crescent moon. The merit of the ūrṇā hair between the eyebrows, accumulating into tens of thousands of times, the uṣṇīṣa cannot be seen, producing the saving uṣṇīṣa. The merit of the uṣṇīṣa, increasing to hundreds of millions of times, the number of a hundred great kalpas, is the sound of the Buddha's speech, producing the supreme sixty qualities of voice. It is said. Then, at the time of becoming a Buddha, it will become impossible, because the cause of accomplishment is impossible. If it is said that the cause of accomplishment is impossible, it is neither impossible nor difficult. For example, just as space and the four elements are boundless, suffering sentient beings are also boundless. Similarly, the compassion of Bodhisattvas is also boundless. The merit accomplished by this is produced every moment, and time is also eternal. As the 'Ratnavali' says: 'Do not be lazy in the merit of accomplishing Bodhi. Just as space and the four elements in all directions are boundless, suffering sentient beings are considered boundless. Boundless sentient beings, Bodhisattvas in an instant, liberate from suffering, and will surely place them in the position of Buddha.' So firmly abiding, whether sleeping or not sleeping, from the moment of truly generating the mind, even if becoming negligent, because sentient beings are boundless, so like sentient beings, boundless merits, etc., will also appear.' It also says: 'If there is no sentient being anywhere, every immeasurable moment, etc., in order to attain Bodhi, do not accept discouragement.' Emanation Body Third is the Emanation Body, which also has three aspects: characteristics, divisions, and qualities. First, the characteristic: relying on the Enjoyment Body, it is the Form Body that belongs to the category of those who are tamed. Second, the divisions: there are three types of Emanation Bodies: Supreme Emanation Body, Craft Emanation Body, and Rebirth Emanation Body. The characteristic of the first type is that the Emanation Body

ྐུ་གང་ཞིག་གྲཾགས་ཆེཾན་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེའོ། ། 2-820 ཁ་གཅིག་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚུལ་སྟོན་པར་མཛད་པ་ཟེར་བ་ནི་མི་འཐད་དེ། བདེ་བ་ཅན་གྱི་སངས་རྒྱས་འདོད་དཔག་མེད་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན་ཡང་། མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚུལ་སྟོན་ པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་དྲི་ཟའི་རྒྱལ་པོ་རབ་དགའ་འདུལ་བའི་ཕྱིར་དུ། པི་ཝཾ་བཞེས་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི་ལྷའི་བུ་དམ་པ་ཏོག་དཀར་པོ་ ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་འཕྲིན་ལས་ལ་ཡང་འཕྲིན་ལས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁ་གཅིག་ཆོས་སྐུས་བདག་རྐྱེན་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང་བའི་རྣམ་དཀར་གྱི་ཡོན་ཏན་ ཞེས་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུས་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཆོས་སྐུས་བདག་རྐྱེན་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང་བའི་རྣམ་དཀར་གྱི་ལས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྟེན་གྱི་སྒོ་ ནས། བྱ་བ་ཡུལ་ལ་ཡོད་པ་དང་། །བྱེད་པ་པོ་ལ་ཡོད་པ་གཉིས། །ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་འཕྲིན་ལས་ཉེར་བདུན་དུ་ཡོད་དེ། ལམ་གྱི་རྟེན་ལ་འགོད་པ་ངན་འགྲོའི་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བ་ལ་འགོད་ པ་དང་། ལམ་ལ་འགོད་པ་ལ་ཚོགས་སྦྱོར་མཐོང་སྒོམ་ལམ་ལ་འགོད་པ་ལྔ། ཚོགས་ལམ་ལ་འགོད་པ་ལ་སྦྱོར་བ་བསྡུ་དངོས་བཞི་ལ་འགོད་པ་དང་། བལྟ་བ་བླང་དོར་རྟོགས་པ་ལ་འགོད་པ་དང་། 2-821 སྤྱོད་པ་ལ་གཞན་དོན་གྱི་སྤྱོད་པ་བྱམས་སོགས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ལ་འགོད་པ་དང་། རང་དོན་གྱི་སྤྱོད་པ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གོམས་པ་ལ་འགོད་པ་དང་། གཉིས་དོན་གྱི་སྤྱོད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལམ་ དགེ་བ་བཅུ་ལ་འགོད་པ་དང་ལྔ། སྦྱོང་ལམ་ལ་འགོད་པ་ལ། ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་གྱི་སྟོང་པར་གོམས་པ་ལ་འགོད་པ་དང་། མཐོང་ལམ་ལ་འགོད་པ་ལ། དང་པོར་སྦྱིན་པའི་ཕར་ཕྱིན་ ལ་འགོད་པ་དང་། བསྒོམ་ལམ་ལ་འགོད་པ་ལ། ས་གཉིས་པ་ནས་ལྔ་པའི་བར་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ནས་བསམ་གཏན་གྱི་ཕར་ཕྱིན་གྱི་བར་ལ་འགོད་པ་དང་། ས་དྲུག་པར་ཤེར་ཕྱིན་ ལ་བརྟེན་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་མེད་པར་རྟོགས་པ་ལ་འགོད་པ་དང་། ས་བདུན་པར་ཐབས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་གྱིས་སྒྲིབ་པ་སྤང་རུང་སོགས་སུ་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ལ་འགོད་པ་དང་། ས་བརྒྱད་ པར་སྟོབས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་གྱིས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བྱང་སེམས་ཀྱི་ལམ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མངོན་ཞེན་སྤངས་པ་ལ་འགོད་པ་གཉིས་དང་། ས་དགུ་པར་སྨོན་ལམ་གྱིས་གཟུགས་སྐུར་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ པ་ལ་འགོད་པ་དང་། ས་བཅུ་ཐོབ་མ་ཐག་པར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་གྱིས་འོད་ཟེར་གྱི་དབང་བསྐུར་ལ་འགོད་པ་དང་། སྐྱེ་བ་གཅིག་གིས་ཐོགས་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སོ་སོར་ངེས་པ་མཛད་པ་དང་། 2-822 སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པ་དང་། སངས་རྒྱས་མཆོད་པའི་དོན་དུ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་དྲུང་དུ་ཉེར་བར་འགྲོ་བ་ལ་འ

【現代漢語翻譯】 誰被廣大佛陀所開示？ 如果說一個佛陀示現十二行狀是不合理的。因為極樂世界的佛陀阿彌陀佛雖然是無量化身之主，但並沒有示現十二行狀。第二，例如，世尊爲了調伏樂神之王拉巴嘎，而彈奏琵琶。第三，例如，天子丹巴朵嘎波。第三，關於功德事業，也有事業的定義和分類兩種。第一，如果說某種白色功德是依靠法身作為主因而產生的，那是不合理的，因為它不一定是自性身。因此，它是依靠法身作為主因而產生的白色事業。第二種分類，從所依的角度來看，分為作用存在於對像上和作用存在於作者上兩種。從本體的角度來看，有二十七種事業，將它們安立於道之所依上，安立於平息惡趣痛苦上，以及安立於道上，包括資糧道、加行道、見道、修道五種。安立於資糧道上，包括安立於四種攝事，安立於見解的取捨和證悟上， 安立於行為上，包括安立於利他行為的慈愛等自性上，安立於自利行為的熟悉六度上，安立於二利行為的佛陀之道十善上等五種。安立於加行道上，包括安立於熟悉一切法自性空性上。安立於見道上，包括首先安立於佈施度上。安立於修道上，包括從二地到五地之間，安立於持戒度到禪定度之間。在六地，依靠智慧度，安立於證悟一切法無相上。在七地，以方便度成熟于能斷除障礙等。在八地，以願力度，安立於不共菩薩道和捨棄對一切法的執著上兩種。在九地，以願力在色身上獲得菩提。剛獲得十地時，以智慧度安立於光芒灌頂上。以及以一生補處的方式確定圓滿菩提， 爲了利益眾生和供養佛陀，親近佛陀。

【English Translation】 Who is thoroughly revealed by the vast Buddha? It is unreasonable to say that one Buddha manifests the twelve deeds. Because Amitabha (Amitābha) Buddha (Buddha) of Sukhavati (Sukhāvatī) , although being the lord of immeasurable emanations, does not manifest the twelve deeds. Second, for example, the Bhagavan (Bhagavān) took the lute in order to subdue the king of the Gandharvas (Gandharva), Rabga. Third, for example, the son of the gods, Dampa Tokkarpo. Third, regarding the qualities and activities, there are both the definition and the divisions of activities. First, it is unreasonable to say that a certain white quality arises relying on the Dharmakaya (Dharmakāya) as the main condition, because it is not necessarily the Svabhavikakaya (Svābhāvikakāya). Therefore, it is a white activity that arises relying on the Dharmakaya (Dharmakāya) as the main condition. The second division, from the perspective of the basis, is divided into two: the action existing on the object and the action existing on the agent. From the perspective of the essence, there are twenty-seven activities, which are established on the basis of the path, established on pacifying the suffering of the lower realms, and established on the path, including the five paths of accumulation, preparation, seeing, and meditation. Established on the path of accumulation, including establishing on the four objects of gathering, establishing on the acceptance and rejection of views and realization, establishing on conduct, including establishing on the nature of loving-kindness, etc., of altruistic conduct, establishing on the familiarity with the six perfections of self-benefiting conduct, establishing on the ten virtues of the Buddha's path of the two-benefit conduct, etc., five kinds. Establishing on the path of preparation, including establishing on familiarity with the emptiness of all phenomena. Establishing on the path of seeing, including first establishing on the perfection of generosity. Establishing on the path of meditation, including from the second to the fifth bhumis (bhūmi), establishing on the perfection of morality to the perfection of meditation. On the sixth bhumi (bhūmi), relying on the perfection of wisdom, establishing on realizing that all phenomena are without characteristics. On the seventh bhumi (bhūmi), with the perfection of skillful means, maturing into being able to abandon obscurations, etc. On the eighth bhumi (bhūmi), with the perfection of strength, two kinds of establishing on the uncommon Bodhisattva (Bodhisattva) path and abandoning attachment to all phenomena. On the ninth bhumi (bhūmi), with the perfection of aspiration, attaining enlightenment in the form body. Immediately upon attaining the tenth bhumi (bhūmi), with the perfection of wisdom, establishing on the empowerment of light rays. And determining the complete enlightenment separately as a one-life connection, for the benefit of sentient beings and the offering of Buddhas, approaching the Buddhas.

གོད་པ་དང་གསུམ་དང་། སྲིད་པ་མཐའ་མ་པར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་རྒྱུའི་ཡན་ལག་ལ་ འགོད་པ་དང་། ལས་འབྲས་ཀྱི་འབྲེལ་པ་ཆུད་མི་ཟ་བ་ལ་འགོད་པ་སྟེ། ནུས་པ་ལ་འགོད་པ་གཉིས་དང་། ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ་ལ་འགོད་པ་དང་། ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་ས་བོན་ མེད་པར་སྤངས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་འགོད་པ་སྟེ། སྤངས་པ་ལ་འགོད་པ་གཉིས་དང་། ཇི་ལྟ་བ་རྟོགས་པ་དང་། ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པ་གཉིས་ཏེ། རྟོགས་པ་ལ་འགོད་པ་གཉིས་དང་། བྱང་སེམས་དང་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྣམ་བྱང་གི་རྒྱུ་ཚོགས་ལ་འགོད་པ་ཏེ། རྒྱུ་ཚོགས་དག་པ་ལ་འགོད་པ་གཉིས་དང་། ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་འགོད་པ་ནི། མི་གནས་པའི་མྱང་འདས་ལ་འགོད་པ་ཏེ། དེ་ལྟར་ ན་སྤྲུལ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་དུ་སྦྱར་ཡང་། ཆོས་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་ཉེར་བདུན་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལམ་དང་སའི་དབྱེ་བ། མཐར་ཐུག་གི་འབྲས་བུ་དང་། དེ་དག་གི་སྤང་བྱ་མི་ མཐུན་ཕྱོགས་གཞུང་སོ་སོ་ལས་འབྱུང་བ་མ་འདྲེས་པ་དང་། བགྲོད་ཚུལ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་སྐྱེ་བའི་རིམ་པ་བློ་ལ་ངེས་པར་བྱས་ནས། ས་དང་ལམ་བདེ་བླག་ཏུ་དགྲོད་དེ་སྐུ་གསུམ་མ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དང་། 2-823 ཐོབ་ནས་ཀྱང་འཕྲིན་ལས་དཔག་ཏུ་མེད་པའི་སྒོ་ནས་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་བདེའི་འབྲས་བུ་རྒྱ་ཆེར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། ། འདིར་སྨྲས་པ། སྔོན་སྦྱངས་བློ་གྲོས་དམན་པ་མིན་པ་ལྡན་པ་དང་། །ཚེ་འདིར་གཞུང་ མང་བརྩོན་པའི་སྟོབས་ཀྱི་སྦྱངས་པ་དང་། །ཡོངས་འཛིན་དམ་པའི་ལྕགས་ཀྱུ་མཆོག་གིས་བཟུང་བའི་ཕྱིར། །གང་ཞིག་སྨྲས་འདི་སྨྲ་བ་གཞན་དང་ཐུན་མོང་མིན། །འགའ་ཞིག་ཕྲག་དོག་ལག་པས་བློ་མིག་བཀབ། །ལ་ ལ་འཁོར་མང་ལོངས་སྤྱོད་དྲེགས་པས་སྙེམས། །གཞན་དག་ཆེན་པོའི་ང་རྒྱལ་རི་ཡིས་ངཾལ། །ཕལ་ཆེར་ལེགས་བཤད་མཆོག་འདི་སྤང་དུ་དོགས། །དེ་སླད་གྲོགས་དག་དཔྱོད་པའི་བློ་ཡོད་རྣམས། །ཚད་ལྡན་གཞུང་དང་འགལ་ བའི་ཚོགས་འདུག་ན། །དཔྱད་པའི་སྒོ་ནས་ལུང་རིགས་རྣམས་དག་གིས། །བྱི་དོར་བྱས་ལ་བདག་ནི་མི་འདོད་མེད། །དོན་མེད་ཁོང་ཁྲོའི་མེ་སྦར་དགེ་བ་སྲེག །ཕྲག་དོག་རླངས་པའི་ཚུབ་མ་ཆེར་ངལ་ཞིང་། ། སྲང་ཁའི་དུད་སྤྲིན་ཐིབས་པ་དེ་དག་གིས། །ལེགས་བཤད་སིཾལ་བའི་གདུང་སེལ་ག་ལ་བཟོད། །འདི་བརྩམ་དགེ་བས་མཁའ་མཉམ་སེམས་ཅན་ཀུན། །སྐྱོན་མེད་དགེ་བའི་བཤེས་ལ་རབ་བསྟེན་ནས། །འཇུག་པ་བདེ་བའི་ ལམ་ལ་རབ་ཞུགས་ཏེ། །སྐུ་གསུམ་མཛད་པའི་དཔལ་གྱིས་རོལ་བར་ཤོག །བདག་ཀྱང་དེང་ནས་ཚེ་རབས་ཐམས་ཅད་དུ། །ཚད་ལྡན་གཞུང་གི་དགོངས་པ་སྨྲ་བྱེད་ཅིང་། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་རྣམས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ། ། 2-824 འཆད་རྩོད་རྩོམ་པའི་སྒོ་ནས་འཛིན་པར་ཤོག །བདག་ལ་དམིགས་ནས་གཡོ་སྒྱུ་རབ་བརྩོམ་ཞིང་། །ཆགས་སྡང་ཀུཾན་མོའི་ངག་མདའ་འཕེན་བྱེད་པའི། །བཤེས་གཉེན་དེ་དག་འདི་བརྩམས་དག

【現代漢語翻譯】 安立於三有之苦，以及將最後有者安置於菩提之因的支分上，以及安立於業果不虛的關係上，即安立於能力上的兩種。安立於斷除一切顛倒，以及安立於無有顛倒種子的斷除之智慧上，即安立於斷除上的兩種。如實了知和如所有了知兩種，即安立於了知上的兩種。安立於菩薩和佛陀的清凈之因的積聚上，即安立於清凈因的積聚上的兩種。安立於道之果上，即安立於不住涅槃上。如是，即使與化身的功德相結合，也是法身的二十七種事業。 因此，對於不共的道和地的差別，究竟的果，以及它們的所斷不共之品從各自的論典中產生而不混雜，以及行道之方式，以及生和生的次第，在心中確定之後，就能輕易地行於地和道，直至未獲得三身之前，即使獲得之後，也能以無量的事業之門，廣大地成辦利益眾生的安樂之果。 在此說道：往昔串習不具足低劣之智慧，今生以精勤眾多論典的力量串習，以及因為被殊勝的具德上師之鐵鉤所攝持之故，凡所說之此語與其他的說法不共。有些人以嫉妒之手遮蔽智慧之眼，有些人因眷屬眾多、受用富足而傲慢，有些人以大我的我慢如山般高聳，大多數人恐怕會捨棄此殊勝的善說。因此，朋友們，具有辨別智慧的你們，如果存在與量論相違的集合，就以觀察之門，以清凈的教理來加以辨別，我沒有不樂意。無意義地燃起嗔恨之火，燒燬善根，嫉妒的蒸汽塵霧瀰漫，秤桿的煙雲濃厚，這些如何能忍受善說甘露的清涼？ 以此著作之善，愿虛空般的眾生，都能依止無有缺失的善知識，進入安樂之道，獲得三身事業之榮耀。愿我從今乃至生生世世，都能成為宣說量論意趣者，並且以講說、辯論、著作之門來護持薩迦派諸位尊者的教法。愿那些針對我而造作虛偽，以貪嗔癡的惡語之箭射向我的善知識們，都能以此著作之善，獲得究竟的安樂。

【English Translation】 To establish in the suffering of the three realms, and to establish the last existence on the limbs of the cause of enlightenment, and to establish in the unfailing relationship of cause and effect, that is, to establish in the two kinds of abilities. To establish in abandoning all inversions, and to establish in the wisdom of abandoning without the seeds of inversion, that is, to establish in the two kinds of abandonment. The two kinds of knowing as it is and knowing as many as there are, that is, to establish in the two kinds of knowing. To establish in the accumulation of pure causes of Bodhisattvas and Buddhas, that is, to establish in the two kinds of accumulation of pure causes. To establish in the fruit of the path, that is, to establish in non-abiding Nirvana. Thus, even if combined with the qualities of the Nirmāṇakāya, it is the twenty-seven activities of the Dharmakāya. Therefore, regarding the distinctions of the uncommon path and grounds, the ultimate fruit, and their objects of abandonment, the uncommon qualities arise from their respective treatises without being mixed, and regarding the manner of traversing the path, and the order of births and rebirths, having ascertained them in the mind, one can easily traverse the grounds and paths until one has not attained the three bodies, and even after attaining them, one can extensively accomplish the fruit of benefiting beings through immeasurable doors of activities. Here it is said: In the past, one was not endowed with inferior intelligence due to familiarity, in this life, one is familiar with the power of diligently studying many treatises, and because one is held by the supreme iron hook of the virtuous guru, whatever is said here is uncommon with other sayings. Some cover the eye of wisdom with the hand of jealousy, some are arrogant due to having many retinues and abundant resources, some are arrogant with the pride of a great self like a mountain, most people are afraid of abandoning this supreme good saying. Therefore, friends, those of you who have the wisdom to discern, if there is a collection that contradicts the valid treatises, then through the door of examination, purify it with the pure teachings, I have no displeasure. Meaninglessly igniting the fire of anger, burning the roots of virtue, the dust of the steam of jealousy pervades, the clouds of smoke from the scales are thick, how can these endure the coolness of the nectar of good sayings? By the virtue of composing this, may all sentient beings equal to space rely on virtuous friends without defects, enter the path of ease, and enjoy the glory of the activities of the three bodies. May I, from now on, in all lifetimes, be one who speaks the intention of the valid treatises, and may I uphold the teachings of the Sakya masters through the doors of teaching, debating, and composing. May those virtuous friends who fabricate deceit against me and shoot the arrows of evil words of attachment and aversion, by the virtue of this composition, attain ultimate bliss.

ེ་བའི་མཐུས། །རང་བཞིན་ངན་པ་ དེ་ལས་གྲོལ་གྱུར་ཅིག །ས་དང་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་དགོངས་པ་གསལ་བའི་ཉི་འོད་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ནི། དོན་དུ་གཉེར་བའི་སློབ་མ་དུ་མས་ཡང་ཡང་དུ་བསྐུལ་བའི་ངོར། ཀུན་མཁྱེན་ མཁས་པའི་དབང་པོ་བསོད་ནམས་སེང་གེ་དང་། རྗེ་བཙུན་ལེགས་པའི་འབྱུང་གནས་ཀྱི་གསུང་ལས་སྐྱེས་པ་མངའ་རིས་རྭའི་བན་སྡེ་ཡོན་ཏན་འབྱུང་བའི་གནས་ཞེས་བགྱི་བས། ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོའི་གསུང་རྒྱུན་ཁྱད་ པར་ཅན་འགའ་དང་། ལེགས་བཤད་རྣམས་གཞིར་བཞག་ནས། ཆུ་ཕོ་བྱི་བའི་ལོའི་ཡར་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་དུས་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་ཐུབ་བསྟན་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོར་སྦྱར་བའོ། །འདིས་འགྲོ་བ་སེམས་ ཅན་མང་པོ་ལ་ཕན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འབྱུང་བར་གྱུར་ཅིག འདི་བྲིས་དགེ་བས་བདག་སོགས་སེམས་ཅན་རྣམས། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་ལམ་ལ་རབ་ཞུགས་ནས། །ཀུན་མཁྱེན་གསུང་གི་བདུད་རྩིས་འཚོ་བ་དང་། ། ཡོངས་འཛིན་དེ་འདྲས་རྗེས་སུ་འཛིན་པར་ཤོག། །།མངྒ་ལཾ།། །།

【現代漢語翻譯】 愿以善行之力，使自性惡劣者，從中解脫。此名為『開顯意旨之光明』，乃關於地與道的安立，應諸多精進之弟子再三勸請，由全知智者索南僧格（བསོད་ནམས་སེང་གེ་，Sonam Senge）和至尊勒貝炯內（ལེགས་པའི་འབྱུང་གནས，Lekpai Jungne）之語所生之阿里拉孜寺的班德永丹炯內（ཡོན་ཏན་འབྱུང་བའི་གནས，Yonten Jungne）所著。以全知大士之殊勝語錄及善說為基礎，於水陽鼠年上弦月十五殊勝之時，成於圖丹南嘉大法幢寺。愿此能利益無量眾生。以此書寫之功德，愿我等眾生，皆能入于波羅蜜多乘之道，以全知之語甘露為食，併爲如是之善知識所攝受。吉祥！吉祥！ 愿以此功德， 自性惡劣者， 愿能得解脫。 此為地道論， 名為意光明， 應諸弟子請， 全知善知識， 索南僧格尊， 勒貝炯內語， 阿里寺僧徒， 永丹炯內著， 依于全知教， 殊勝之語錄， 水鼠年佳時， 圖丹寺完成的書。 愿此利眾生， 功德愿迴向， 我等諸有情， 得入波羅蜜， 以全知語甘， 露滋養身心， 善知識攝受。 吉祥！吉祥！

【English Translation】 May all beings with negative tendencies be liberated from them through the power of this virtue. This treatise, entitled 'The Sunlight Illuminating the Understanding of the Establishment of Grounds and Paths,' was composed at the great Tupten Namgyal Monastery on the auspicious fifteenth day of the waxing moon in the Water Male Rat year, at the repeated request of many diligent students, by Bande Yonten Jungne (ཡོན་ཏན་འབྱུང་བའི་གནས，Yonten Jungne) of Ngari Ra Monastery, born from the words of the omniscient Khedrup Sonam Senge (བསོད་ནམས་སེང་གེ་，Sonam Senge) and the venerable Lekpai Jungne (ལེགས་པའི་འབྱུང་གནས，Lekpai Jungne), based on some of the special lineages of the omniscient great one and excellent explanations. May this bring vast benefit to many sentient beings. By the virtue of writing this, may I and all sentient beings enter the path of the Paramita Vehicle, be nourished by the nectar of the omniscient one's words, and be cared for by such a spiritual mentor. Mangalam! Mangalam! By the power of this merit, May those with evil nature, Be liberated from it. This is the treatise on grounds and paths, Named 'Light of Understanding,' At the request of disciples, The omniscient, virtuous teacher, The venerable Sonam Senge, And the words of Lekpai Jungne, The monk of Ngari Monastery, Yonten Jungne composed it, Based on the teachings of the omniscient, The special lineage of words, In the auspicious Water Rat year, Completed at Tupten Monastery. May this benefit beings, May the merit be dedicated, May we and all sentient beings, Enter the Paramita, Be nourished by the nectar of the omniscient's words, And be cared for by the virtuous teacher. Mangalam! Mangalam!