jy15_零散著作集.g2.0f
蔣揚貢噶滇巴嘉辰教言集JTG17འདུལ་བའི་ལག་ལེན་རིན་ཆེན་སྒྲོན་མེ་ཞེས་བྱ་བ། 1-426 ༄༅། །འདུལ་བའི་ལག་ལེན་རིན་ཆེན་སྒྲོན་མེ་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །དང་པོ་སྡོམ་པ་བླང་བའི་ཐབས་བསྟན་པ། ༄༅། །འདུལ་བའི་ལག་ལེན་རིན་ཆེན་སྒྲོན་མེ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། ཨོཾ་སྭསྟི། ཕུལ་བྱུང་ཐུགས་བསྐྱེད་རྩ་བ་རབ་བརྟན་ཚོགས་གཉིས་མཛེས་པའི་ཡལ་གས་སྤྲས། །བསམ་ཡས་ཡོན་ཏན་འདབ་མས་ཕྱུག་ཅིང་སྐུ་གསུམ་འབྲས་བུའི་ཁུར་གྱིས་ལྕི། །སྣ་ཚོགས་ཉོན་མོངས་ཚ་གདུང་སྐྱོབ་མཛད་གཅིག་ཏུ་དགེ་བའི་བསིལ་གྲིབ་ཅན། །བཅོམ་ལྡན་ཐུབ་དབང་ལྷ་ཡི་ལྷ་ལ་སྒོ་གསུམ་གུས་པས་བསྟོད་པར་བགྱི། །བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་ཉོན་མོངས་རིམས་ནད་ཚོགས། །གང་ཞིག་བསྟེན་ན་ཡུད་ཀྱིས་མཐར་བྱས་ཏེ། །འཕོ་མེད་བདེ་བའི་དབུགས་དབྱུང་སྦྱིན་མཛད་པ། །ཆོས་འདུལ་བདུད་རྩིའི་གཏེར་ལ་བདག་ཕྱག་འཚལ། །མཁྱེན་པས་རྒྱལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་ཆོས་མཛོད་འཛིན། །བརྩེ་བས་རིས་བྲལ་འགྲོ་ལ་བུ་བཞིན་དགོངས། །ནུས་པས་དཔག་དཀའི་འཁོར་བའི་མཐའ་བསྙིལ་བ། །འཇམ་དབྱངས་བླ་མའི་ཞབས་པད་སྤྱི་བོས་མཆོད། །གདུལ་དཀའི་འགྲོ་ལ་ཐུགས་བརྩེའི་གཞན་དབང་གིས། །རྡུལ་བྲལ་ཞི་བའི་ལམ་བཟང་ལེགས་འདོམས་པ། །སྡོམ་གསུམ་བཀའ་དྲིན་སྩོལ་བའི་དྲིན་ཆེན་རྗེ། །འདྲེན་མཆོག་བླ་མའི་ཚོགས་ལ་ཕྱག་བགྱིའོ། །ཚོགས་གཉིས་ཆུ་གཏེར་ཆེན་པོ་ལས་འོང་གཞན་ཕན་ཐུགས་བསྐྱེད་ཤིང་རྟས་དྲངས། །མཁྱེན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆ་ཤས་ཡོངས་རྫོགས་བརྩེ་ཆེན་རི་བོང་གཟུགས་ཀྱིས་མཚན། །རྣམ་གསུམ་སྡེ་སྣོད་ལྷ་ཡི་ལམ་ཞུགས་ལུང་དང་རིགས་པའི་འོད་ཕྲེང་ཅན། །བློ་གསལ་གདུལ་བྱའི་ཀུནྡའི་གཉེན་གྱུར་དགེ་བའི་བཤེས་ལའང་བདག་ཕྱག་འཚལ། ། 1-427 ཐུབ་པ་མཆོག་གི་བསྟན་པའི་སྒོར་ཞུགས་ནས། །སྤང་བླང་འབྱེད་པར་འདོད་པའི་གྲོགས་དག་ལ། །ཕན་པར་བསམས་ནས་བླ་མའི་གསུང་བཞིན་དུ། །ལེགས་པར་བརྗོད་པ་འདི་ལ་གསན་པར་ཞུ། །དེ་ལ་འདིར་ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་གང་ཟག་གིས་བསླབ་པ་རིན་པོ་ཆེ་རྣམ་པ་གསུམ་ལ་སློབ་དགོས་ཤིང་། དེའི་ནང་ནས་ཀྱང་ཐོག་མར་ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་སློབ་དགོས་པར་གསུངས་པས། དེ་ལ་འཇུག་པར་འདོད་པ་དག་གིས་ལག་ཏུ་ལེན་པའི་རིམ་པ་མདོ་ཙམ་བརྗོད་ན། དང་པོ་སྡོམ་པ་བླང་བའི་ཐབས། བར་དུ་སྲུང་བའི་ཐབས། ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་བསྟན་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ། སྡོམ་པའི་ངོ་བོ། ཆོ་གའི་རབ་དབྱེ། ཐོབ་པའི་མཚམས། གཏོང་བའི་རྒྱུ་སོགས་རྒྱས་པར་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱ་ལ། ལག་ཏུ་ལེན་པའི་རིམ་པ་ནི་སྡོམ་པ་འབོག་པའི་ཆོ་ག་རྣམས་སུ་གསལ་བས་མ་སྤྲོས་སོ། །འདིར་སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་ལ་དོགས་པ་ཅུང་ཟད་དཔྱད་ན། ཁ་ཅིག་གི་བསམ་པ་ལ། འགྲེང་ཡུལ་འདུན་སོགས་ཕུལ་བ་མིན། །མ་རྫོགས་ཉམས་དང་མཚམས
【現代漢語翻譯】 《調伏行持寶燈論》 第一，講述受戒之方法 《調伏行持寶燈論》 嗡 索斯帝（藏文：ཨོཾ་སྭསྟི།，漢語字面意思：吉祥）。 殊勝發心根基穩固，二資糧（福德資糧和智慧資糧）莊嚴枝葉繁茂； 具備無量功德之花瓣，三身（法身、報身、化身）果實纍纍壓枝頭； 救護種種煩惱之熱惱，唯一具有善妙清涼之蔭； 于調伏者釋迦牟尼佛，諸天之天，以身語意恭敬讚頌。 八萬四千煩惱眾， 若依止您，頃刻間便能止息； 賜予無遷變安樂之呼吸， 我向調伏之甘露藏頂禮。 以智慧持有如海的佛法寶藏， 以慈悲平等地視眾生如子； 以力量摧毀難以估量的輪迴邊際， 我以頭頂禮敬文殊上師之蓮足。 以慈悲心憐憫難調伏的眾生， 善巧指引遠離塵垢的寂靜之道； 賜予三戒（別解脫戒、菩薩戒、密宗戒）恩澤的恩重上師， 我向引導之殊勝上師眾頂禮。 從二資糧（福德資糧和智慧資糧）之大海涌出，以利他之心之大車牽引； 智慧之壇城圓滿具足，以大悲心之兔形為標誌； 三藏（經藏、律藏、論藏）步入天道，具備教證之光芒； 我向成為具慧所化之蓮友的善知識頂禮。 進入至尊佛陀的教法之門后， 對於想要辨別取捨的道友們， 爲了利益你們，我將如上師所說， 請聆聽我這善妙之語。 在此，想要獲得解脫和一切智（佛果）的補特伽羅（梵文，天城體：पुद्गल，羅馬音：pudgala，漢語字面意思：人）必須修學三種珍貴的學處（戒學、定學、慧學）。其中，首先要修學增上戒學。因此，想要進入戒學的人，我將簡要講述受持戒律的次第：首先，講述受戒之方法；其次，講述守護戒律之方法；最後，講述破戒后恢復之方法。首先，關於受戒之方法，戒體的體性、儀軌的分類、獲得戒體的界限、舍戒之因等，應于其他論典中廣為學習。此處，受戒之儀軌已於各種儀軌中闡明，故不贅述。在此，對於是否獲得戒體略作觀察。某些人認為，『陳設處所、迎請對境等尚未圓滿，或者違犯根本戒和支分戒』。
【English Translation】 The Jewel Lamp of Disciplinary Practice First, teaching the method of taking vows The Jewel Lamp of Disciplinary Practice Om Swasti. The root of excellent bodhicitta is firm, adorned with branches of the two accumulations (accumulation of merit and accumulation of wisdom); Rich in petals of countless qualities, laden with the burden of the fruits of the three bodies (Dharmakaya, Sambhogakaya, Nirmanakaya); Protecting from the heat of various afflictions, uniquely possessing the cool shade of virtue; To the Subduer, the Lord Shakyamuni, the god of gods, I praise with reverence in body, speech, and mind. Eighty-four thousand afflictions, If one relies on you, they will be completely extinguished in an instant; Granting the breath of unchanging bliss, I prostrate to the treasure of the nectar of discipline. With wisdom, holding the Dharma treasury of the ocean of Buddhas, With love, regarding all beings equally as children; With power, overturning the immeasurable boundaries of samsara, I worship the lotus feet of Manjushri Guru with my head. With compassion, pitying the difficult-to-tame beings, Skillfully guiding the excellent path of peace, free from dust; The kind Guru who bestows the grace of the three vows (Pratimoksha, Bodhisattva, and Vajrayana vows), I prostrate to the assembly of supreme guides, the Gurus. Emerged from the great ocean of the two accumulations (accumulation of merit and accumulation of wisdom), drawn by the chariot of altruistic bodhicitta; The mandala of wisdom is fully complete, marked with the form of a rabbit of great compassion; The three pitakas (Vinaya, Sutra, Abhidhamma) enter the path of the gods, possessing the light of scripture and reason; I prostrate to the virtuous friend who has become the friend of the lotus of the clear-minded disciples. After entering the door of the teachings of the supreme Buddha, For the Dharma friends who wish to distinguish between what to abandon and what to adopt, Thinking to benefit you, I will speak well as the Guru has said, Please listen to this excellent speech of mine. Here, a person who desires to attain liberation and omniscience (Buddhahood) must study the three precious trainings (discipline, concentration, and wisdom). Among them, one must first study higher discipline. Therefore, for those who wish to enter into discipline, I will briefly explain the order of taking vows: first, teaching the method of taking vows; second, teaching the method of guarding the vows; and finally, teaching the method of restoring the vows after breaking them. First, regarding the method of taking vows, the nature of the vows, the classification of rituals, the limits of obtaining the vows, the causes of abandoning the vows, etc., should be studied extensively in other treatises. Here, the rituals of taking vows have been clarified in various rituals, so I will not elaborate. Here, I will briefly examine whether or not one has obtained the vows. Some people think, 'The arrangement of the place, the invitation of the objects of refuge, etc., are not complete, or one has violated the root and branch vows.'
་མེད་མིན། །སྡིག་པ་ཐ་དད་འཁྲུལ་བཅས་མིན། །མཚམས་མཚན་དཀོན་མཆོག་གཞན་མིན་པའོ། །ཞེས་པའི་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་བཅུ་གསུམ་པོ་གང་རུང་དང་མི་ལྡན་ན་དེ་དག་གིས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱས་ཀྱང་ལས་མི་འཆག་པར་གསུངས་ལ། 1-428 བསྡམ་བྱའི་ཉེས་པ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་དང་མི་ལྡན་པར་འགྱུར་བས། ད་ལྟའི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བསྡམ་བྱར་མ་ཟད་བཤགས་བྱའི་ཉེས་པས་ཀྱང་མ་གོས་པ་མི་རྙེད་པས་དེ་དག་གིས་ལས་བྱས་ཀྱང་ལས་མི་འཆག་པའི་ཕྱིར་དང་། བསྒྲུབ་བྱས་ཆོ་ག་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི་དོན་མི་ཤེས་པས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ། དེས་ན་ད་ལྟའི་དགེ་ཚུལ་སློང་རྣམས་ནི་མིང་ཙམ་མོ་སྙམ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ལས་གྲལ་དུ་འདུས་པའི་དུས་སུ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྡམ་འོས་རྣམས་བསྡམས་བཤགས་འོས་རྣམས་བཤགས། བྱིན་གྱིས་བརླབ་འོས་རྣམས་གསོལ་བའི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་རློབས་པར་བྱེད་ལ། དེ་དག་བྱས་པས་ལྷག་མ་མན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བས་ལས་ལ་སྒྲིབ་པ་འདག་པར་འགྱུར་ཏེ། མདོ་རྩར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཞན་ཡང་ཁྱིམ་པས་མཁན་པོ་བྱས་ཀྱང་བསྒྲུབ་བྱས་ཁྱིམ་པར་མ་ཤེས་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གསུངས། ཡུལ་གྱི་ངོས་ནས་དེ་ལྟར་ཡིན་ཡང་། བསྒྲུབ་བྱའི་ངོས་ནས་མི་སྐྱེའོ་སྙམ་ན། མ་ངེས་ཏེ། ཞུ་བར། བཙུན་པ་མཐའ་འཁོབ་པ་འཕགས་པའི་སྐད་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བགྱིས་པ་དང་། མཐའ་འཁོབ་པས་འཕགས་པའི་སྐད་དུ་མ་འཚལ་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། དེ་སྟེ་གསུང་རབ་འདི་དང་ལྡན་ཞིང་ཁས་ལེན་པའི་སེམས་ཡོད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པར་གསུངས་ཤིང་། 1-429 མདོ་རྩར་གླེན་པ་ལ་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པས་སོ། །དེས་ན་སྔོན་གྱི་མཁན་སློབ་ལྟ་བུ་རྙེད་དཀའ་ཡང་། བསླབ་བྱ་བསྲུང་སྡོམ་ལ་བརྩོན་པའི་མཁན་སློབ་སོགས་རང་རང་གི་བྱ་བའི་ལས་ལ་མི་རྨོངས་པ་དག་གིས། སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་གྱི་ཆོ་ག་ལག་ལེན་ལྟར་བྱས་ཤིང་། བསྒྲུབ་བྱས་ཀྱང་ཡུལ་འདི་དག་ལས་སྡོམ་པ་བླངས་ཏེ་བསྲུང་སྙམ་པ་ཡོད་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་ཐེ་ཚོམ་མི་ཟ། ཆོ་ག་འཁྲུག་པ་ལེན་སེམས་ལོག་པ་སོགས་ཀྱིས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའང་ཡོད་མོད་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ཞེན་པར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སྡོམ་པ་ཙམ་སྐྱེ་བ་ཡོད་ཀྱང་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་མེད་དེ། དེང་སང་གི་རབ་བྱུང་ཕལ་ཆེར་ལ་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། མི་འཐད་དེ་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་རྒྱུན་ཆགས་སུ་མེད་ནའང་། སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཚེ་མཁན་སློབ་ཀྱིས་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་དགོས་སོ་ཞེས་བརྡ་སྤྲད་པས་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ལེགས་པར་བརྡ་སྤྲད་པས་སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་དུས་ཤེས་པ་བཞིན་ནོ། །ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་ན་དེ་ཙ
【現代漢語翻譯】 如果缺少上述十三種補充法中的任何一種，即使他們進行了羯磨，羯磨也不會中斷。如果僅僅因為違犯了應防護的罪過，就變得不具備補充法的條件，那麼現在的比丘們，不要說應防護的罪過，就連懺悔的罪過也找不到沒有沾染的，因此即使他們進行羯磨，羯磨也不會中斷。由於受戒者不瞭解羯磨儀軌的全部意義，因此不會生起戒律。那麼，現在的沙彌和比丘們只是徒有虛名嗎？並非如此。在羯磨集會時，比丘們會防護應防護的墮罪，懺悔應懺悔的墮罪，並通過祈請羯磨加持應加持的事物。通過這樣做，甚至較輕的墮罪也能消除對羯磨的障礙，因為《根本律》中說，通過加持，一切都會變得清凈。此外，即使在家人擔任親教師，如果受戒者不知道自己是在家人，也會生起戒律。從地域的角度來看是這樣，但從受戒者的角度來看，不一定不生起戒律。經文中說：『如果邊地僧人用聖地的語言受具足戒，或者邊地人不懂聖地的語言，是否能受具足戒？如果他具備並接受這些經典，那麼他就能受具足戒。』 《根本律》中說，愚人會生起戒律，但會犯錯。因此，雖然很難找到像以前的親教師和阿阇黎那樣的人，但那些精進守護戒律，不迷惑于各自職責的親教師和阿阇黎們，如果按照儀軌進行前行、正行和後行，並且受戒者也希望從這些地方獲得戒律並守護它，那麼就不要懷疑是否會生起戒律。雖然由於儀軌混亂、發心不正等原因，可能不會生起戒律，但也不要絕對地執著於此。如果僅僅是生起戒律，那麼就不會有別解脫戒，因為現在大多數出家人都沒有出離心。這種說法是不合理的，即使沒有堅定的出離心，但在受戒時，親教師和阿阇黎也會告知需要出離心，因此會生起出離心。就像通過正確告知就能知道獲得戒律的時間一樣。即使沒有堅定的出離心，僅僅是...
【English Translation】 If any of the aforementioned thirteen supplementary dharmas are missing, even if they perform the karma, the karma will not be interrupted. If one becomes unqualified for the supplementary dharmas merely by committing an offense that should be restrained, then among the current bhikshus (monks), not to mention offenses that should be restrained, it is impossible to find one who is not tainted by offenses that require confession. Therefore, even if they perform the karma, the karma will not be interrupted. Because the ordinand does not understand the full meaning of the karma ritual, the vows will not arise. So, are the current shramaneras (novice monks) and bhikshus merely nominal? That is not the case. During the karma assembly, the bhikshus restrain the offenses that should be restrained, confess the offenses that should be confessed, and bless the things that should be blessed through the karma of supplication. By doing so, even the lesser offenses can eliminate the obstacles to the karma, because the Mūlasarvāstivāda Vinaya says that through blessing, everything becomes pure. Furthermore, even if a householder acts as the preceptor, if the ordinand does not know that he is a householder, the vows will arise. From the perspective of the place, it is so, but from the perspective of the ordinand, it is not certain that the vows will not arise. The sutra says: 'If a monk from a remote area takes full ordination in the language of the noble ones, or if a person from a remote area does not understand the language of the noble ones, can he be fully ordained? If he possesses and accepts these scriptures, then he can be fully ordained.' The Mūlasarvāstivāda Vinaya says that a fool will generate vows but will commit offenses. Therefore, although it is difficult to find preceptors and acharyas like those of the past, if those preceptors and acharyas who diligently guard the precepts and are not confused about their respective duties perform the preliminary, main, and concluding rituals according to the practice, and if the ordinand also wishes to receive and guard the vows from these places, then do not doubt whether the vows will arise. Although vows may not arise due to confused rituals, wrong intentions, etc., one should not be absolutely attached to this. If only the vows arise, then there will be no Pratimoksha vows, because most of the renunciants nowadays do not have renunciation mind. This statement is unreasonable, even if there is no firm renunciation mind, the preceptor and acharya will inform the need for renunciation mind at the time of taking vows, so renunciation mind will arise. Just as one knows the time of obtaining vows by being properly informed. Even if there is no firm renunciation mind, merely...
མ་གྱིས་གོ་མི་ཆོད་སྙམ་ན། དེ་ལྟར་ན་ཀུན་དགའ་བོའི་ཚ་བོ་གཉིས་དང་། གཅུང་དགའ་བོ་ཆོས་ཅན། ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། 1-430 ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་ལོ། །ཡི་གེས་འཇིགས་པས་ཞིབ་པར་གཞན་དུ་བཙལ་ལོ།། །། ༄། །བར་དུ་བསྲུང་བའི་ཐབས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་བར་དུ་བསྲུང་བའི་ཐབས་བསྟན་པ་ལ་དྲུག ༈ གང་ཟག་གཞན་ལ་བསྟེན་ནས་བསྲུང་བ་དང་། རང་གི་བསམ་པ་ཕུན་ཚོགས་ཀྱིས་བསྲུང་བ། གང་ཟག་གཞན་ལ་བསྟེན་ནས་བསྲུང་བ་དང་། རང་གི་བསམ་པ་ཕུན་ཚོགས་ཀྱིས་དང་། རྐྱེན་དགོས་དང་ལྡན་པའི་ཚེ་ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་དང་། སྤང་བྱ་ངོ་ཤེས་ནས་དང་། བསླབ་པ་ཡོངས་སྦྱོང་གི་སྒོ་ནས་དང་། བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བསྟེན་པའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བའོ། །དང་པོ་ལའང་གསུམ་སྟེ། གནས་འཆའ་བའི་ཚུལ། གནས་ལ་བསྟེན་པའི་ཚུལ། དེ་ལྟར་བསྟེན་པའི་དགོས་པའོ། །དང་པོ་ནི། རང་ཉིད་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུའི་བར་དུ་གནས་ལ་བསྟེན་དགོས་ཤིང་། དེ་ཡང་མཁན་པོ་ཡོད་ན་གནས་སུ་གྱུར་ཟིན་པས་གནས་འཆའ་བའི་ཆོ་ག་མི་དགོས་པར་བསྟེན་པས་ཆོག མེད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ལྔ་ཕྲུགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ཞིག་གམ། དུས་དབང་གིས་དེ་ལྟ་བུ་མ་རྙེད་ན་སྤང་བླང་གི་གནས་འདོམས་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་བཟང་པོ་ཞིག་ལ་གནས་འཆའ་སྟེ། དེ་ཡང་ཡུལ་གྱི་སྒྱིད་པ་ལ་བཟུང་ནས་མགོ་བོས་རྐང་པ་ལ་གཏུགས་པའི་ཕྱག་བྱས་ཏེ་ངག་ཏུ། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བཙུན་པ་ལ་གནས་འཆའ་བར་གསོལ་ན། བཙུན་པས་བདག་ལ་གནས་སྩོལ་ཅིག 1-431 བདག་བཙུན་པ་ལ་གནས་འཆའ་ཞིང་མཆིས་སོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་བྱ། །འོན་ཀྱང་སློབ་དཔོན་གཅིག་གིས་དགེ་ཚུལ་གཅིག་ལས་ལྷག་པ་མི་བཞག་པར་གསུངས། གཉིས་པ་ནི། མདོ་རྩར། གནས་པས་གནས་ལ་མ་ཞུས་པར་བྱ་བ་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་དམིགས་བསལ་འགའ་ཞིག་མ་གཏོགས་པ་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཞུ་ཞིང་། དཔོན་སློབ་གཉིས་ཀ་ཡོན་ཏན་མཉམ་པར་མ་གྱུར་གྱི་བར་དུ་སློབ་པ་སྟེ་ཞིབ་པར་མདོ་རྩར་བལྟའོ། །གསུམ་པ་ནི། དེ་ལྟར་བླ་མས་བསྟན་པ་བཞིན་དུ་སློབ་མས་ཉན་ན། མཚོ་ལ་གནས་པའི་པདྨ་ལྟར་ཡོན་ཏན་འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ། སྐྱེས་རབས་ལས། དམ་པའི་སྐྱེ་བོ་སུས་ཀྱང་མི་བསྲིང་སྟེ། །དུལ་བའི་ཚུལ་གྱིས་དགེ་ལ་བསྟེན་པར་བྱ། །དེ་དང་ཉེ་ན་དེ་ཡི་ཡོན་ཏན་རྡུལ། །ཆེད་དུ་མ་བསྒོས་ན་ཡང་འགོས་པར་འགྱུར། །ཞེས་དང་། གཞན་ཡང་མདོ་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་མང་དུ་གསུངས་པས་ཚུལ་འདི་ཉིད་གནད་དམ་པར་རྟོགས་པར་བྱ་སྟེ། སློབ་དཔོན་མི་དགོས་པའི་རང་བྱུང་གི་སངས་རྒྱས་གཉིས་ལས་མ་གསུངས་པས་སོ།། །། གཉིས་པ་ནི། ཉེས་པ་འབྱུང་བ
【現代漢語翻譯】 如果有人認為這沒有道理，那麼按照這種說法，阿難陀（Kungawo，佛陀的侍者）的兩個侄子和弟弟阿難陀（Gawowo Chökyi Chan）就不應成為具有出離心誓言傳承的補特伽羅。 因為經中說他們沒有堅定的出離心。如果承認這一點，那就太過分了！因為文字讓人害怕，所以詳細內容請在別處尋找。 第二，展示守護（誓言）的方法。 第二部分是展示守護（誓言）的方法，分為六個方面： 依靠他人來守護，以自己圓滿的發心來守護。 依靠他人來守護，以自己圓滿的發心來守護，在需要因緣時以特殊的方法來守護，通過認識應斷之法來守護，通過全面修習學處來守護，以及通過依止安樂住的因緣來守護。第一部分又分為三個方面：安住的方式，依靠處所的方式，以及如此依靠的必要性。第一方面是：自己受比丘戒后，必須依靠處所十年。如果已經有堪布（Khenpo，戒師），那麼堪布所在之處就已成為處所，無需舉行安住的儀式，依靠即可。如果沒有堪布，那麼就依靠一位受比丘戒滿十年且具足五德的人，或者如果因時代原因找不到這樣的人，就依靠一位能夠教導取捨之處的善良比丘來安住。安住時，抓住地方的邊緣，用頭觸碰其腳進行頂禮，口中說：『尊者請垂聽，我，名為……，祈請在尊者處安住，請尊者賜予我處所，我于尊者處安住』，重複三次。沙彌（Gechül，未受比丘戒的出家人）也應如此行事。然而，一位阿阇黎（Lopön，上師）不應接受超過一位沙彌。 第二方面是：如《根本律》（Dötsa）中所說：『安住者未經處所允許，不得行事』，因此，除了少數特殊情況外，所有事情都應稟告。在師徒雙方的功德相等之前，都要學習，詳細內容請查閱《根本律》。第三方面是：如果弟子按照上師的教導去做，那麼就會像住在蓮花湖中的蓮花一樣，功德增長。如《本生經》（Kyerab）中說：『智者不應強求，應以調伏的態度依止善知識。靠近他，他的功德之塵，即使不刻意沾染，也會沾染上。』此外，在經論中也有很多類似的說法，因此要認識到這種方式是至關重要的。因為除了不需要上師的自然產生的佛陀之外，沒有其他情況。 第二是：罪過產生的原因。
【English Translation】 If one thinks this is unreasonable, then according to this, Kungawo's (Ānanda, Buddha's attendant) two nephews and younger brother Gawowo Chökyi Chan should not be considered individuals possessing the lineage of vows of renunciation. Because it is said in the scriptures that they did not have firm thoughts of renunciation. If one admits this, it would be too extreme! Because the words are frightening, seek the details elsewhere. Second, showing the method of guarding (the vows). The second part is showing the method of guarding (the vows), which has six aspects: Guarding by relying on others, and guarding by one's own perfect intention. Guarding by relying on others, guarding by one's own perfect intention, guarding with special methods when conditions are needed, guarding by recognizing what should be abandoned, guarding through the door of fully practicing the precepts, and guarding through the door of relying on the conditions for dwelling in comfort. The first part also has three aspects: the manner of dwelling, the manner of relying on a place, and the necessity of relying in this way. The first aspect is: after oneself has taken full ordination, one must rely on a place for ten years. If there is already a Khenpo (Upadhyaya, preceptor), then the place where the Khenpo is has already become a place, and there is no need to perform the ritual of dwelling, it is enough to rely on it. If there is no Khenpo, then rely on someone who has been fully ordained for ten years and possesses the five qualities, or if such a person cannot be found due to the times, rely on a virtuous monk who can teach what to adopt and abandon to dwell. When dwelling, grasp the edge of the place, prostrate by touching the feet with the head, and say in words: 'Venerable one, please listen, I, named..., request to dwell in the presence of the Venerable one, please grant me a place, I dwell in the presence of the Venerable one,' repeat three times. A novice (Gechül, unordained monastic) should also do the same. However, one Acharya (Lopön, teacher) should not accept more than one novice. The second aspect is: as it is said in the Root Text (Dötsa): 'One who dwells should not act without asking the place,' therefore, except for a few special cases, all matters should be reported. Until the qualities of both teacher and student become equal, one must study, see the Root Text for details. The third aspect is: if the disciple listens as the lama teaches, then like a lotus dwelling in a lake, the qualities will increase. As it is said in the Jataka (Kyerab): 'The wise do not force, but rely on virtue with a tamed attitude. Near him, the dust of his qualities, even if not intentionally touched, will be infected.' Furthermore, there are many similar sayings in the sutras and shastras, so one must realize that this method is essential. Because it is not said that there are two naturally arising Buddhas who do not need a teacher. Second is: the cause of the arising of faults.
འི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་མི་ཤེས་པ་དང་། མ་གུས་པ་དང་། བག་མེད་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་མང་བ་རྣམས་ཡིན་པས། དེ་དག་གི་གཉེན་པོར་དགེ་བ་ལ་སྤྲོ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དང་། འཇུག་ལྡོག་གི་གནས་ལ་གཟོབ་པའི་བག་ཡོད། 1-432 རང་རྒྱུད་ལ་ཉེས་པ་བྱུང་མ་བྱུང་བརྟག་པའི་ཤེས་བཞིན་རྣམས་བསྟེན་དགོས་ཏེ། བཤེས་སྤྲིང་ལས། བག་ཡོད་བདུད་རྩིའི་གནས་ཏེ་བག་མེད་པ། །འཆི་བའི་གནས་སུ་ཐུབ་པས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །ཞེས་དང་། སྤྱོད་འཇུག་ལས། ཤེས་བཞིན་མེད་པའི་ཆོམ་རྐུན་དག །དྲན་པ་ཉམས་པའི་རྗེས་འབྲངས་ནས། །བསོད་ནམས་དག་ནི་ཉེར་བསགས་ཀྱང་། །རྐུན་པོས་འཕྲོག་བཞིན་ངན་འགྲོར་འགྲོ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པས་སོ། །དེས་ན་རང་གི་བློ་གྲོས་ཀྱིས་ཅི་ལྕོགས་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་རྣམས་ལ་ཐོས་བསམ་བྱེད་དགོས། དེ་ཙམ་མ་ནུས་ནའང་སོར་མདོ་ཙམ་ཤེས་པར་བྱ་དགོས་ཏེ། སེམས་མ་བསྲུངས་ན་བསླབ་པ་བསྲུང་མི་ནུས་ཤིང་བསྲུང་བྱ་མ་ཤེས་ན་ཉེས་པ་མི་ཁེགས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡང་རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། དེ་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིས། །དང་པོར་བསླབ་ལ་རབ་གུས་བྱ། །སོ་སོར་ཐར་པ་འདུལ་བཅས་པ། །མང་ཐོས་དོན་གཏན་ཕབ་ལ་སྒྲིམས། །ཞེས་སོ།། །། ༈ རྐྱེན་དགོས་དང་ལྡན་པའི་ཚེ་ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་བསྲུང་བ། གསུམ་པ་ལ་བཞི་སྟེ། དུས་དྲན་གྱི་ངོ་བོ། དེ་བརྟེན་དགོས་པའི་འཐད་པ། གཞི་གང་ལ་བརྟེན་པ། ཚུལ་ཇི་ལྟར་བརྟེན་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྟོན་པས་བཅས་པ་མཛད་པ་རྣམས་ལས་གང་དང་འགལ་ནའང་བཅས་ལྡན་རབ་བྱུང་གི་རྟེན་ལ་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་མོད། རྐྱེན་དགོས་དང་ལྡན་ན་འགའ་ཞིག་ལ་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའི་དུས་ཡོད་དེ། དཔེར་ན་རྩྭ་སྔོན་གཅོད་པ། 1-433 མེ་ཏོག་འཐོག་པ་སོགས་ལ་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་ཡང་། མཆོད་རྟེན་ལ་བྱི་དོར་བྱ་བའི་བསམ་པ་དང་། སྟོན་པ་མཆོད་པའི་བསམ་པས་དེ་དག་བྱས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ་ས་གའི་ལྷས། དགེ་སློང་ལ་ནི་མི་དགེ་བས། །ལྟུང་བར་འགྱུར་གྱི་སེམས་དགེ་ན། །མཆོད་རྟེན་སྐུ་ལས་སྐྱེས་པ་ཡི། །རྩྭ་སྔོན་འཐོག་པར་བྱེད་བཞིན་དུ། །ཇི་ལྟར་དད་པའི་སེམས་ཀྱིས་ནི། །སྟོན་པ་ལ་ནི་མཆོད་འདོད་པས། །མེ་ཏོག་ཕྲེང་བ་སྤེལ་བའི་ཕྱིར། །འཐོག་པ་དེ་ལ་དེ་ཙམ་མིན། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེས་ན་རྐྱེན་དགོས་དེ་འདྲ་བ་བྱུང་བའི་ཚེ་གནང་བ་ཡིན་པས་ཉེས་པ་མེད་དོ་སྙམ་ནས་དྲན་དགོས་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། སྟོན་པས་དཀའ་ཞིང་འཚེར་བའི་ཚེ་ངའི་བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་བག་ཡངས་ཡོད་ཀྱིས་གསུངས་ནའང་། ཇི་ལྟར་ཡོད་མ་གསུངས་པས་དེས་ན་དུས་དྲན་བརྟེན་དགོས་པ་ཡིན། གལ་ཏེ་དུས་ཡོད་ན་དེའི་ཚེ་དུས་དྲན་མ་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ངོ་སྙམ་ན། མ་ཡིན་ཏེ་མདོ་རྩར། བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་དུས་དག་ཡོད་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ལ་མ་ཡིན་ནོ།
【現代漢語翻譯】 根本原因是無知、不恭敬、放逸和煩惱眾多。因此，對治它們的方法是樂於行善的精進，以及對取捨之處謹慎的細心。 1-432 需要依止觀察自相續是否產生過患的正知。如《親友書》所說：『細心是甘露之源，放逸者，如來宣說為死亡之處。』又如《入行論》所說：『無正知的盜賊，跟隨失念之后，即使積累了功德，也會被盜賊偷走，墮入惡趣。』等等。因此，要儘自己的智慧，對調伏的律藏進行聞思。即使不能做到那樣，也要至少了解別解脫戒。因為不守護自心，就無法守護學處；不瞭解所守護之處，就無法避免過患。』正如《寶鬘論》所說：『此後出家者，首先應極恭敬學，別解脫及律，多聞且定解，精進修持。』 ༈ 在具備必要條件時，以特殊方法守護。 第三部分分為四個方面：時間的本質、必須依賴它的理由、所依賴的基礎、以及依賴的方式。第一，無論違背佛陀所制定的任何戒律，都會對具戒出家人的所依產生過患。但是，如果具備必要條件，某些情況下不會產生墮罪。例如，割草、 1-433 採花等行為，比丘會因此犯墮罪。但是，如果以修繕佛塔或供養佛陀的發心去做這些事，就沒有過患。如薩迦的拉尊所說：『比丘若行不善，定會因此而墮罪，若心懷善念，如從佛塔身軀上，割取青草一般，又如以虔誠之心，欲供養于佛陀，為編織鮮花鬘，採摘鮮花亦無妨。』因此，當出現這種情況時，因為是開許的，所以沒有過患，要這樣憶念。 第二，佛陀在困難和窘迫時說：『我的所有學處都有開許。』但沒有說明如何開許，因此需要依賴時間。如果認為有時間，那時即使不憶念時間也沒有過患，那是不對的。如《根本律》所說：『所有學處都有時間，但不是加持過的。』
【English Translation】 The main causes are ignorance, disrespect, carelessness, and abundant afflictions. Therefore, the antidotes to these are diligent effort in rejoicing in virtue and careful mindfulness in guarding against what to adopt and abandon. 1-432 It is necessary to rely on the awareness that examines whether faults have arisen in one's own mindstream. As it says in 'Letter to a Friend': 'Mindfulness is the source of nectar; the Tathagata has declared carelessness to be the place of death.' And as it says in 'Engaging in the Bodhisattva's Deeds': 'Thieves without awareness, following after the loss of mindfulness, even if they accumulate merit, are stolen by thieves and go to bad destinies.' Therefore, one must study and contemplate the Vinaya Pitaka, which subdues whatever one can with one's own intelligence. Even if one cannot do that much, one must at least know the Pratimoksha Sutra. For if one does not guard one's mind, one cannot guard the precepts, and if one does not know what to guard, one cannot avert faults. As it says in 'Precious Garland': 'Thereafter, one who has gone forth should first show great respect for learning, the Pratimoksha and the Vinaya, be diligent in hearing much, determining the meaning, and meditating.' ༈ Guarding with special methods when conditions and necessities are present. The third part has four aspects: the nature of time, the reason for needing to rely on it, the basis on which to rely, and how to rely on it. First, whatever contradicts what the Teacher has established will be a fault in the basis of an ordained person who possesses the precepts. However, if conditions and necessities are present, there are times when some things will not cause a downfall. For example, cutting grass, 1-433 picking flowers, etc., will cause a monk to fall. However, if these are done with the intention of cleaning a stupa or making offerings to the Teacher, there is no fault. As Saga Lhaz says: 'For a monk, if it is not virtuous, it will become a downfall, but if the mind is virtuous, like cutting green grass from the body of a stupa, or with a faithful mind, wishing to make offerings to the Teacher, for the sake of arranging garlands of flowers, picking them is not so much.' Therefore, when such conditions and necessities arise, there is no fault because it is permitted, and this is what one should remember. Second, the Teacher said in times of difficulty and distress, 'There is flexibility in all my precepts.' But he did not say how there is flexibility, so one needs to rely on time. If one thinks that if there is time, there is no fault even if one does not remember the time, that is not correct. As it says in the Root Sutra: 'All precepts have times, but not those that have not been blessed.'
།ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་མེ་རེག་སོགས་བྱ་བ་གང་དང་གང་ལ་འཇུག་པ་དེ་དང་དེའི་ཚེ་དུས་དྲན་པ་དགོས་སམ་ཞེ་ན། སྤྱིར་དགོས་མོད། འོན་ཀྱང་དང་པོར་བྱ་བ་འདི་དང་འདི་ལ་དུས་དྲན་བརྟེན་ནོ་སྙམ་ནས་དུས་རིང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན། 1-434 ཕྱིས་འཕྲལ་དང་འཕྲལ་ལ་མ་དྲན་ཡང་ཉེས་པ་ཁེགས་པར་སེམས་ཏེ། ལུང་ལས། མཁན་སློབ་སོགས་ཀྱི་དོན་དུ་མེ་ལ་རེག་པ་གནང་བའི་ཚེ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་དང་པོ་དུས་དྲན་པར་བྱས་ཀྱང་། ཡང་ཡང་བརྗེད་ནས་མེ་ལ་རེག་པས་འགྱོད་ནས་གསོལ་བས། དུས་རིང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། བཀག་པ་ལས་རྐྱེན་སྟོབས་ཀྱིས་གནང་བ་ཡོད་པ་ཞིག་སྟེ། དེ་ཡང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྣམས་ནི་རང་འདོད་ཀྱི་ཁྲི་བ་ཟད་པའི་བྱང་སེམས་ལ་གནང་བའི་དུས་སྲིད་ཀྱང་། གཞན་ལ་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་མ་གནང་། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལས་ཆང་མ་གཏོགས་པ་གཞན་རྣམས་གནང་བའི་དུས་ཡོད་དེ། ནད་པ་ལ་གནང་བས་སོ། །བཅས་རང་གི་ཁྱད་པར་ནི་རབ་དབྱེ་ལས། རང་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ། །སྐྱེ་བོ་ཀུན་ལ་སྡིག་པར་འགྱུར། །བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ། །བཅས་པ་ཕྱིན་ཆད་ལྟུང་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྐྱེན་དགོས་ཁྱད་པར་ཅན་མེད་ན་སླ་ཆོས་མི་བྱ་སྟེ། ཆོ་ག་བཙན་པོ་ཡོད་ན་བག་ཡངས་ལ་བརྟེན་པར་མི་བྱ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ནི། ནངས་པར་བཟའ་བཏུང་སོགས་བྱ་བ་གང་ལ་ཡང་མ་ཞུགས་པའི་ཐོག་མར། ད་ལྟ་དུས་དབང་གིས་གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་གྱི་བསླབ་བྱ་འདི་དག་སྲུང་བར་ནི་མི་ནུས་ཤིང་། 1-435 མ་བསྲུངས་ན་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོ་རེས་ཀྱང་ཡུན་རིང་པོར་དམྱལ་བར་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་དགོས་པར་གསུངས་པས། སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ཅན་གྱིས་མི་མཁྱེན་པ་མེད་ཅིང་སྟོན་པ་འདི་སྙིང་རྗེ་ཆེ་བ་ཡིན་པས། གནང་བ་ཞུ་བར་བྱའོ་སྙམ་པས། སྟོན་པའི་སྐུ་བརྙན་བྲིས་འབུར་གང་རུང་ཡོད་ན་དེའི་མདུན་དང་། མེད་ནའང་རུང་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་ཡིད་བྱེད་པ། །དེ་ཡི་མདུན་ན་ཐུབ་པ་བཞུགས། །གསུངས་པ་ལྟར་སངས་རྒྱས་རྣམས་གདུལ་བྱ་འདུལ་བའི་དུས་ལས་ནམ་ཡང་མི་ཡོལ་བས། འདིར་སྟོན་པ་དངོས་སུ་བཞུགས་ཡོད་སྙམ་པའི་མོས་གུས་བསྐྱེད་ནས་ཕྱག་གསུམ་འཚལ་ཞིང་། ཐལ་མོ་སྦྱར་ལ་ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་། ངག་ཏུ། སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་བདག་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས། དེ་རིང་གི་གནས་སྐབས་སུ་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་དང་། གཞན་གྱི་དོན་དང་། རྐྱེན་དབང་གིས་གླུ་གར་དང་རོལ་མོ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་དམ་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་དང་། མེ་ལ་རེག་གམ་རེག་ཏུ་འཇུག་པ་དང་། ས་བོན་བཅོམ་པ་དང་བཅོམ་དུ་གཞུག་པ་དང་། སྐྱེ་བ་གཅོད་པ་དང་གཅོད་དུ་འཇུག་པ་དང་། ས་རྐོ་བ་དང་རྐོར་བཅུག་པ་ད
【現代漢語翻譯】 如是說。那麼，對於觸火等任何行為，是否都需要時時憶念呢？總的來說是需要的。但是，如果一開始就想著『這個行為需要憶念』，並長時間地加持，那麼即使後來一時想不起來，也認為可以避免過失。正如律經中所說：『爲了堪布（Khenpo，親教師）和阿阇黎（Acharya，軌範師）等人的緣故，允許觸火時，比丘們最初憶念，但如果反覆忘記而觸火，感到後悔並祈請，因此（佛）說要長時間地加持。』 第三，存在因特殊情況而開許的情況。也就是說，自性罪對於那些自願耗盡煩惱的菩薩來說，或許有開許的時候，但即使他人面臨生命危險，也不允許（犯自性罪）。對於別解脫戒中的遮罪，除了飲酒之外，其他都有開許的時候，比如爲了病人而開許。自性罪和遮罪的區別在於《律分別》中說：『自性罪，對所有人來說都是罪惡；遮罪，從制定之後才成為墮落之因。』應當如是理解。如果沒有特殊的原因，就不應該輕率行事，如果儀軌非常嚴格，就不應該依賴放縱，因為（經中）是這麼說的。 第四，在早上還沒有開始任何飲食等活動時，首先想到：『現在由於時勢所迫，這些有特殊情況的戒律是無法守護的，如果不守護，即使是輕微的罪過，也會在漫長的時間裡于地獄中感受痛苦。』因此，想到『導師（Tonpa，本師）具有大慈悲心，無所不知，而且這位導師非常慈悲，所以應該祈求開許。』如果存在導師的畫像或塑像，就在其面前；即使沒有也可以，正如（經中）所說：『無論何處憶念佛，導師恒時居其前。』因為諸佛爲了調伏所化眾生，從不耽誤時機。所以，要生起『導師真實住於此地』的虔誠之心，磕三個頭，合掌並蹲下，口中唸誦：『具大慈悲的導師，請垂聽我（的祈請）。我，名為某某的釋迦比丘，在今天的特殊情況下，爲了符合佛法的行為、爲了利益他人、或者由於特殊原因，可能會唱歌跳舞、演奏音樂，或者自己觸火、讓別人觸火，或者破壞種子、讓別人破壞種子，或者殺生、讓別人殺生，或者挖掘土地、讓別人挖掘土地……』
【English Translation】 Thus it is said. So, for any action such as touching fire, is it necessary to remember the time constantly? Generally, it is necessary. However, if one initially thinks, 'This action requires remembrance of time,' and blesses it for a long time, then even if one doesn't remember it immediately later, it is thought that the fault can be avoided. As it is said in the Vinaya: 'When permission is given to touch fire for the sake of the Khenpo (preceptor) and Acharya (teacher), the monks should initially remember the time, but if they repeatedly forget and touch the fire, feeling regret and requesting, therefore (the Buddha) said to bless it for a long time.' Third, there are cases where permission is granted due to special circumstances. That is to say, intrinsic transgressions (self-nature sins) may be permitted for Bodhisattvas who voluntarily exhaust their afflictions, but they are not permitted even if others face life-threatening situations. Among the prohibitive transgressions (enacted sins) in the Pratimoksha (individual liberation vows), all except drinking alcohol have times when they are permitted, such as being permitted for the sick. The difference between intrinsic and enacted transgressions is stated in the 'Vinaya Differentiation': 'Intrinsic transgressions are sinful for all beings; enacted transgressions become a cause of downfall only after they are enacted.' It should be understood as such. If there is no special reason, one should not act rashly; if the ritual is very strict, one should not rely on laxity, as it is said. Fourth, in the morning, before engaging in any activities such as eating or drinking, one should first think: 'Now, due to the force of circumstances, these precepts with special conditions cannot be kept, and if they are not kept, even minor transgressions will cause suffering in hell for a long time.' Therefore, thinking, 'The Teacher (Tonpa, the master) has great compassion and is omniscient, and this Teacher is very compassionate, so I should request permission.' If there is a painting or statue of the Teacher, one should do so in front of it; even if there isn't, it is fine, as it is said: 'Wherever one remembers the Buddha, the Teacher always resides before them.' Because the Buddhas never delay in taming those to be tamed. Therefore, one should generate devotion, thinking, 'The Teacher is actually present here,' prostrate three times, join the palms, squat down, and recite: 'Teacher, endowed with great compassion, please listen to me (my request). I, a Shakya monk named so-and-so, in today's special circumstances, for the sake of Dharma-abiding actions, for the benefit of others, or due to special reasons, may sing and dance, play music, or touch fire myself, or cause others to touch fire, or destroy seeds, or cause others to destroy seeds, or kill living beings, or cause others to kill living beings, or dig the earth, or cause others to dig the earth...'
ང་། ལག་ཉ་དང་མཚམས་བཙོས་དང་རྗེན་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་དང་། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བ་དང་། 1-436 གསོག་འཇོག་བྱས་ཏེ་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་མདོར་ན་དགེ་སློང་གི་ཁྲིམས་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་ལས། དུས་དྲན་བརྟེན་དུ་རུང་བ་རྣམས་སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ཅན་གྱིས་བདག་ལ་གནང་བར་མཛད་དུ་གསོལ། །ཞེས་བརྗོད། དགེ་ཚུལ་ཡིན་ན་གཞན་འདྲ་བ་ལ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དེ་རིང་གི་གནས་སྐབས་སུ་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་དང་། རང་གཞན་གྱི་དོན་དང་། རྐྱེན་དབང་གིས་གླུ་གར་དང་རོལ་མོ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་དམ་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་དང་། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་མདོར་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་བསླབ་པར་བྱ་བ་རྣམས་ལས་དུས་དྲན་བརྟེན་དུ་རུང་བ་རྣམས་སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ཅན་གྱིས་གནང་བར་མཛད་དུ་གསོལ། །ཞེས་དེ་ལྟར་བརྗོད་པས། སྟོན་པས་བདག་ལ་གནང་བ་བྱིན་སྙམ་དུ་ཡིད་ཆེས་བསྐྱེད། ད་ལྟ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ནུབ་ལ་ཉེ། སེམས་ཅན་གྱི་བདེ་སྐྱིད་ཟད། མི་སྲུན་པའི་སྐྱེ་བོས་གང་བའི་དུས་འདིར། སྔོན་གྱི་དགེ་སློང་ལྟ་བུ་མི་འབྱུང་བས། འདི་ལྟ་བུའི་ཐབས་དུ་མས་བསླབ་བྱ་བསྲུང་སྡོམ་ལ་མ་འབད་ན་ཉིན་རེ་བཞིན་ཉེས་ལྟུང་གི་ཆར་འབབ་པར་འདུག་པས་ཚུལ་འདི་ལྟ་བུ་ལ་བརྩོན་པར་ཀུན་ལ་སྙིང་ནས་གསོལ་བ་འདེབས་སོ། །མི་ལུས་ཐོབ་ཀྱང་མི་ཚེ་གཡེང་བས་ཟད། །དམ་ཆོས་ཐོས་ཀྱང་ཡིད་ཆེས་ནོར་གྱིས་དབུལ། 1-437 ཁ་བཤད་ཤེས་ཀྱང་ཉམས་སུ་མ་ལོན་པ། །སྐལ་ངན་བདག་ནི་ལྷར་བཅས་སྙིང་རྗེའི་གནས། །ཞེས་ཀྱང་སྨྲས་སོ།། །། ༈ སྤང་བྱ་ངོ་ཤེས་ནས་བསྲུང་བ། བཞི་པ་ལ། དགེ་ཚུལ་གྱི་བསླབ་བྱ་ནི་བྱེ་བྲག་བཤད་པ་ལས། འཆང་བ་དང་ནི་འབྲལ་བ་དང་། །དེ་བཞིན་ས་ནི་རྐོ་བ་དང་། །རིན་ཆེན་རེག་དང་མེ་ལ་རེག །སྤང་བ་ཟ་དང་ས་བོན་འཇིག །ལྗོན་ཤིང་འཛེག་དང་ཤིང་གཅོད་དང་། །བྱིན་ལེན་མ་བྱས་ཟ་བ་དང་། །རྩྭ་སྔོན་མི་གཙང་འདོར་བ་དང་། །དེ་བཞིན་གསོག་འཇོག་ཟ་བ་སྟེ། །བཅུ་གཉིས་རྣམས་ནི་མ་གཏོགས་པ། །ཞེས་གསུངས་པའི་འཆང་བ་ལ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བའི་བཅུ་གསུམ་དང་། འདུལ་འཛིན་རྣམས་ཀྱིས་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ། ཟླ་འཇོག་གསོག་འཇོག་དགོན་པར་འབྲལ། །མ་སྨྲས་འདུན་བསྒྱུར་མ་རྫོགས་ཉལ། །ཞེས་པ་དྲུག་དང་བཅུ་དགུ་ལས་གཞན་དགེ་སློང་གི་བསླབ་བྱ་གང་དང་འགལ་ན་དགེ་ཚུལ་ལ་ཡང་ཕྱོགས་མཐུན་གྱི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་ཅིང་། བླང་འདས་ཀྱི་རྐང་གྲངས་ཙམ་ནི་ཉེས་ལྟུང་སྤྱི་བཤགས་སུ་གསལ་བས་འདིར་མ་སྨོས་ལ། དགེ་སློང་གིས་ཤེས་ནས་སྤང་བར་བྱ་བ་ལ་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལས། འདི་དག་གི་དབྱེ་བ་ཞིབ་ཏུ་བཤད་ན། བསླབ་པ་འཆའ་བའི་སྙད་ཀ་གླེང་གཞི། བཅས་པ་མཛད་པའི་རྒྱུ་མཚན། ལྟུང་བའི་རྒྱུ་ཚོགས། གཞི་བསམ་པ་སྦྱོར་བ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་གི་མཚན་ཉིད། ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་སྦོམ་པོ་དང
【現代漢語翻譯】 我，未經允許食用生魚、煮魚、生肉、熟肉、腐爛的食物等，以及 儲存食物后食用等等。總之，請慈悲的導師為我開示比丘二百五十三條戒律中，可以作為時時憶念和依靠的法條。』 如果是沙彌，則說：『我，名為釋迦沙彌某某，在今天的情況下，從事與法相應的行為，爲了自己和他人，或者因為因緣而唱歌、跳舞、演奏音樂等，以及食用非時食等等。總之，請慈悲的導師為我開示沙彌應學之處中，可以作為時時憶念和依靠的法條。』 這樣說之後，要相信導師已經應允了我。現在佛陀的教法衰落，眾生的安樂減少，這個時代充滿了不馴服的人。 像以前的比丘那樣的人不會再出現，如果不通過這樣的多種方法來守護戒律，那麼每天都會像下雨一樣降下罪過。因此，我衷心懇請大家努力實踐這樣的方法。 即使獲得了人身，一生也虛度了；即使聽聞了正法，也缺乏信心的財富； 即使口頭上知道，也沒有實際修持。我這個不幸的人，祈求諸佛菩薩慈悲垂憐。』 也這樣說了。 第四，認識到應捨棄的事物並加以守護。 關於沙彌的學處，《毗婆沙論》中說：『執持、分離，以及挖掘土地，接觸珍寶和火，捨棄食物，破壞種子，攀爬樹木和砍伐樹木，未經允許食用，丟棄青草和不凈物，以及儲存食物后食用，這十二種情況除外。』 將執持分為兩種，共有十三種，以及持律者們將允許的結合起來：『放置過月、儲存食物、離開僧院，未說、改變僧眾意願、未圓滿而睡。』 這十九種之外，如果違背了比丘的任何學處，也會給沙彌帶來相應的罪過。至於違越的條目數量，在罪過總懺悔中已經明確，因此這裡不再贅述。 對於比丘來說，知道后應該捨棄的五種罪過，如果詳細解釋這些罪過的區別，包括受戒的緣起、制定戒律的原因、犯戒的因緣、根本（動機）、行為（預備階段）、究竟（完成階段）的特徵，以及如果要素不完整，則是粗罪等等。
【English Translation】 I, eating raw fish, cooked fish, raw meat, cooked meat, rotten food, etc. without permission, and Storing food and then eating it, etc. In short, please, compassionate teacher, grant me the teachings among the 253 precepts of a bhikshu that can be relied upon for constant remembrance.』 If it is a shramanera, then say: 『I, a shramanera of Shakya named so-and-so, in this present situation, engage in activities in accordance with the Dharma, for myself and others, or due to circumstances, sing, dance, play music, etc., and eat untimely food, etc. In short, please, compassionate teacher, grant me the teachings among the things to be learned by a shramanera that can be relied upon for constant remembrance.』 After saying this, one should believe that the teacher has granted it. Now the Buddha's teachings are declining, the happiness of sentient beings is decreasing, and this era is filled with unruly people. People like the former bhikshus will not appear again, and if one does not strive to guard the precepts through such various methods, then sins will fall like rain every day. Therefore, I sincerely request everyone to diligently practice such methods. Even if one obtains a human body, one's life is wasted in distraction; even if one hears the Dharma, one is poor in the wealth of faith; Even if one knows it verbally, one does not practice it. I, this unfortunate one, pray for the compassion of all Buddhas and Bodhisattvas.』 So it is said. Fourth, recognize what should be abandoned and protect it. Regarding the precepts of a shramanera, the Vibhasha Shastra says: 『Holding, separating, and digging the earth, touching jewels and fire, abandoning food, destroying seeds, climbing trees and cutting trees, eating without permission, discarding green grass and impure things, and storing food and then eating it, these twelve are excluded.』 Dividing holding into two, there are thirteen in total, and the Vinaya holders combine what is permissible: 『Keeping over a month, storing food, leaving the monastery, not speaking, changing the Sangha's will, sleeping without completion.』 Apart from these nineteen, if one violates any of the bhikshu's precepts, it will also bring corresponding faults to the shramanera. As for the number of items violated, it has been clarified in the general confession of sins, so it will not be repeated here. For a bhikshu, the five sins that should be abandoned after knowing them, if the differences between these sins are explained in detail, including the origin of taking vows, the reason for establishing precepts, the causes of transgression, the characteristics of the root (motivation), action (preparatory stage), and ultimate (completion stage), and if the elements are incomplete, then it is a gross sin, etc.
་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཚུལ། 1-438 ལྟུང་བའི་སྦོམ་པོའི་ལྕི་ཡང་སོགས་དུ་མ་ཡོད་ཅིང་། སྡེ་ལྔར་མ་འདུས་པའི་སྦོམ་པོ་དང་ཉེས་བྱས་ཀྱང་དུ་མ་ཡོད་མོད། རྒྱས་པར་བཤད་ན་ཡི་གེ་མང་བས་འཇིགས་པས། འདིར་ཚིག་ཚོགས་ཉུང་བ་ལ་འབད་པར་བྱས། དེ་ལ་སྤྱིའི་གྲངས་ལ་ངེས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་སྡོམ་ཚིག་བཀོད་ནས་འབྱུང་ཉེ་བ་འགའ་ཞིག་བྱེ་བྲག་ཏུ་འཆད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དེ་ལ་སྡེ་ཚན་དང་པོའི་སྡོམ་ཚིག་ནི། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་རྐུ་བ་དང་། །མི་ལ་བསད་པར་མི་བྱ་བ། །རྫུན་དུ་སྨྲ་དང་བཅས་པ་ཡི། །ཆོས་བཞི་འདིར་ནི་གསུངས་པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །དེ་དག་ལས་ཁྱད་པར་དུ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་འདི་ཉིད་འབྱུང་ཉེ་བ་ཡིན། རིན་ཐང་གི་ཚད་ལ་དུ་མ་གསུངས་མོད། དངུལ་སྐྱ་ཞོ་གང་གི་བརྒྱད་ཆ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་གསུངས་པས་རིན་ཐང་ཚང་སླ། དངོས་པོ་དམན་པ་རྩྭ་ཤིང་ལྟ་བུ་ཡིན་ཡང་རིན་ཐང་ཚང་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཏེ། དགེ་སློང་ནོར་ཅན་གྱིས་ཤིང་བརྐུས་ནས་བཅས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཁྱད་པར་འཇིག་རྟེན་ན་རྐུ་བ་དངོས་ཀྱི་ཐ་སྙད་མི་བྱེད་པ། གཞན་གྱི་རྫས་བརྙས་ཏེ་ཕྱིར་མི་སྦྱིན་པ་དང་། རང་གི་ནོར་རྐུན་པོས་ཁྱེར་བ་ཕྱིས་ཕྱིར་འཕྲོག་ན་ཕམ་པར་གསུངས་པ་དང་། གདེང་ཡོད་བཞིན་དུ་སྐུགས་བཙུག་སྟེ་ནོར་ཐོབ་ན་ཕམ་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་ཞེས་མཚོ་ཊཱིཀ་ཏུ་བཤད། 1-439 སྡེ་ཚན་གཉིས་པའི་སྡོམ་ནི། ཁུ་བ་འཛིན་དང་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་སྨྱན། །ཁང་པ་ཁང་ཆེན་དང་ནི་གཞི་མེད་དང་། །བག་ཙམ་དགེ་འདུན་དབྱེན་དང་དེ་རྗེས་ཕྱོགས། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་དང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའོ། །ཞེས་སོ། །སྨྱན་གྱི་ལྷག་མ་འདི་ཁྱོ་ཤུགས་འཐབ་པར་གྱུར་པ་བསམ་བཟང་དུ་རློམ་ནས་འདུམ་པར་བྱས་ནའང་འབྱུང་ཞིང་། འདི་དང་འདི་གཉེན་དུ་བྱས་ན་ཅི་འོང་ཟེར་ནས་དྲི་བ་ལ། དེ་ལྟར་བྱས་ན་ལེགས་ཚུལ་སོགས་བརྗོད་མི་ཉན་པར་འདུག་ལགས། སོ་ཐར་དང་ལུང་དུ་མ་ངེས་པ་གཉིས་ཞེས་འབྱུང་ཡང་། དང་པོ་ཕམ་ལྷག་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་དུ་མ་ངེས་ཤིང་། །གཉིས་པ་ལྷག་མ་དང་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་སུ་མ་ངེས་པས་མདོ་རྩར་སྡེ་ཚན་ཟུར་དུ་མ་མཛད་པས། འདིར་ཡང་སྡེ་ཚན་ལྔར་བྱས་པའི་གསུམ་པ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ལ་གཉིས། ཞག་གི་ཆད་ལས་དང་འབྲེལ་བ་སྤང་ལྟུང་གི་སྡེ། བཤགས་པ་ཙམ་དང་འབྲེལ་བ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེའོ། །དང་པོ་ལ་དཀའ་གནད་སྤྱིར་བཤད་པ། ངོ་བོའི་གྲངས་སྡོམ་གྱིས་བསྟན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། འདིར་ཤན་གྱི་མཐའ་ཅུང་ཟད་དཔྱད་ན། རྫས་ཤན་སྤྱིའི་ངོ་བོ། བྱེ་བྲག་སོ་སོའི་ཤན་བརྡེག་ཚུལ། ལྟུང་ཤན་བརྡེག་ཚུལ། ཤན་འདྲེ་བའི་དུས། གང་གིས་གང་ལ་བརྡེག་པ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། ཤན་རྡེག་བྱེད་ཀྱི་རྫས་ལ་བདག་འཛིན་ཞུགས་པ་དེས། 1-440 བརྡེག་བྱའི་རྫས་ལ་གོས་པར་བྱས་ནས་བརྡེག་བ
【現代漢語翻譯】 違犯罪過的方式： 1-438 有許多墮罪中的粗罪，有輕有重。也有許多不屬於五篇的粗罪和罪過。如果詳細敘述，恐怕文字過多，因此我努力使文句簡短。爲了對總數產生確定，先列出總綱，然後根據情況詳細解釋一些容易犯的罪過。第一組的總綱是：'不凈行、偷盜、殺人、妄語，這四種罪過在此宣說。' 在這些罪過中，不予而取的墮罪最容易發生。雖然說了許多價值的標準，但如果偷盜價值為銀沙霍（一種銀幣單位）八分之一的物品，就被判為墮罪，因此很容易達到價值標準。即使是低賤的物品，如草木，如果價值足夠，也會構成墮罪。這是因為有錢的比丘偷盜樹木而被制定戒律的緣故。 關於意樂的差別，世間上不稱為偷盜的行為，如輕視他人的財物而不歸還，或者自己的財物被盜賊拿走後又搶回來，都會構成墮罪。海疏中說，明知故犯，通過欺騙手段獲得財物，也會構成墮罪。 1-439 第二組的總綱是：'故意排精、觸控女性、充當媒人、建造房屋、無根誹謗、略微製造僧團分裂以及隨從分裂者、毀壞他人家庭、使人不愉快。' 充當媒人的剩餘情況是，即使夫妻發生爭執，自認為好心去調解，也會犯戒。如果有人問：'如果讓這個人與這個人結婚會怎麼樣？'，也不能說這樣做很好之類的話。律經中說有不定罪兩種，第一種是不定為波羅夷、僧殘、墮罪三種罪中的哪一種，第二種是不定為僧殘和墮罪中的哪一種。因此，在根本律中沒有單獨列出這些組別。這裡也將五篇分為三類，第三類是墮罪，分為兩種：與捨墮相關的，即與隔夜有關的罪過；以及僅與懺悔相關的，即單純的墮罪。 關於第一種，首先總體上說明了難點，然後通過總數來顯示其性質。首先是：在這裡稍微分析一地獄限，有作為判斷標準的物品的總體性質，各個別差異的判斷方式，墮罪的判斷方式，界限混淆的時間，以及用什麼來判斷什麼這五個方面。首先是：以作為判斷標準的物品為對象，產生我執。 1-440 使被判斷的物品被沾染，然後進行判斷。
【English Translation】 How transgressions occur: 1-438 There are many grave offenses among the downfall offenses, some heavy and some light. There are also many grave offenses and transgressions that do not belong to the five categories. If explained in detail, I fear there would be too many words, so I have strived to keep the sentences concise. In order to establish certainty about the total number, I will first state the summary and then explain in detail some of the more common offenses. The summary of the first group is: 'Improper conduct, stealing, killing a human being, and lying, these four offenses are declared here.' Among these offenses, the downfall of taking what is not given is the most likely to occur. Although many standards of value have been stated, if one steals an item worth one-eighth of a silver sho (a unit of silver currency), it is considered a downfall offense, so it is easy to meet the value standard. Even if the item is of low value, such as grass or wood, if the value is sufficient, it will constitute a downfall offense. This is because a wealthy monk stole wood and a rule was established. Regarding the difference in intention, actions that are not called stealing in the world, such as despising another's property and not returning it, or taking back one's own property that has been taken by thieves, will constitute a downfall offense. The Ocean Commentary states that knowingly obtaining wealth through deception constitutes a downfall offense. 1-439 The summary of the second group is: 'Deliberately emitting semen, touching a woman, acting as a matchmaker, building a house, unfounded accusations, slightly causing division in the Sangha and following those who cause division, ruining another's family, and causing displeasure.' The remaining case of acting as a matchmaker is that even if a couple has a dispute, trying to reconcile them out of a sense of goodwill will also constitute an offense. If someone asks, 'What will happen if this person marries this person?', one should not say things like 'It would be good if they did so.' The Vinaya states that there are two types of indefinite offenses: the first is indefinite as to whether it is a parajika, sanghavasesa, or thullaccaya offense; the second is indefinite as to whether it is a sanghavasesa or thullaccaya offense. Therefore, these categories are not listed separately in the root text. Here, the third of the five categories, the category of thullaccaya offenses, is divided into two: those related to expiation involving overnight separation, and those related only to confession, which are purely thullaccaya offenses. Regarding the first, the difficulties are first explained in general, and then the nature is shown through the total number. First: Here, if we analyze the boundaries a little, there are five aspects: the general nature of the object that serves as the standard of judgment, the way of judging each individual difference, the way of judging downfall offenses, the time when the boundaries are confused, and what is used to judge what. 1-440 Causing the object being judged to be tainted, and then judging.
ྱ་དེས་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་དུས་མིན་ཡང་གཞན་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རིགས་སུ་བྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་ལ། གོས་ལྷུང་བཟེད་སྨན་ཤན་བརྡེག་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་འཆང་འཇོག་གི་ཤན་བརྡེག་ཚུལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། འདིར་རྫས་ཤན་དང་ཞག་ཤན་སོ་སོར་མ་ཕྱེ་བར་ཐུན་མོང་དུ་དཔེར་བརྗོད་ན། དཔེར་ན་ཚེས་གཅིག་ལ་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་གོས་ཚད་དང་ལྡན་པའམ་ཁ་སྐོང་གི་རེ་བ་མེད་ན་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་དུ་ལངས་པའི་གོས་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བཞག་ན། ཚེས་གཉིས་ནས་བཅུའི་བར་གང་རུང་ལ་གོས་གཉིས་པ་རྙེད་པ་དེ་ལ་བྱིན་རླབས་བྱས་རུང་མ་བྱས་རུང་། ཚེས་བཅུ་གཅིག་གི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ཚེ། སྔ་མས་རང་སྟོབས་དང་ཕྱི་མས་གཞན་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་གཉིས་བསྐྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །འོན་ཀྱང་རྫས་ཤན་ལ་གོས་སྔ་ཕྱིའི་བར་དུ་ཞག་གིས་མ་ཆོད་ཀྱང་ཤན་བརྡེག་པ་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆོས་གོས་རྣམ་གསུམ་གང་རུང་མེད་པའི་གང་ཟག་གིས། །ཁ་སྐོང་གི་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་དང་ལྡན་པའི་གོས་ཚེས་གཅིག་ལྟ་བུ་ལ་རྙེད་ནས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བཞག ཚེས་གཉིས་ནས་སུམ་ཅུའི་བར་ལ་དེ་ལྟ་བུའི་གོས་གཉིས་པ་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་མ་བརླབས་གང་ལྟར་ཡང་རུང་སྟེ། 1-441 སོ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ཚེ་ཟླ་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་གཉིས་བསྐྱེད་པའོ། །འདི་ལ་རིགས་ལོག་ཤན་འབྱུང་བ། རིགས་ལོག་ཤན་མི་འབྱུང་བ། རིགས་མི་བཟློག་ཤན་མི་འབྱུང་བ། རིགས་མི་བཟློག་ཤན་འབྱུང་བའི་མུ་བཞི་ཡོད་པ་ཅུང་ཟད་བཤད་ན། དང་པོ་ནི། ཚེས་གཅིག་ལ་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་དུ་ལངས་པའི་གོས་གཅིག་རྙེད། གཉིས་ནས་བཅུའི་བར་གང་རུང་ལ་གོས་ཡོངས་རྫོགས་རྙེད་ནས་ཁ་སྐོང་གི་རེ་བ་ཆད་ན། གོས་སྔ་མ་དེ་རིགས་ལོག་ཤན་འབྱུང་གི་གོས་ཡིན་ཏེ། སྔར་ཟླ་འཇོག་གི་གོས་རིགས་ཡིན་པ་ལ་ད་ཞག་བཅུ་པའི་གོས་རིགས་སུ་གྱུར་པ་དང་། ཚེས་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ཚེ་གོས་སྔ་ཕྱི་རིམ་བཞིན་རང་སྟོབས་དང་གཞན་སྟོབས་ཀྱིས་འཆང་ལྟུང་བསྐྱེད་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཚེ་གཅིག་གི་སྔ་དྲོའི་དུས་སུ་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་དུ་ལངས་པའི་གོས་རྙེད་ནས། ཕྱི་དྲོའི་དུས་སུ་གོས་ཡོངས་རྫོགས་རྙེད་ན་གོས་སྔ་མ་རིགས་ལོག་ཤན་མི་འབྱུང་བའི་ཡིན་ཏེ། ཁ་སྐོང་གི་རེ་བ་ཆད་པས་རིགས་ལོག་ལ། ཉིན་གཅིག་ལ་རྙེད་པ་ཞག་ཤན་མི་བརྡེག་པས་སོ། །འོན་ཀྱང་རྫས་ཤན་མི་བརྡེག་པའི་ངེས་པ་མེད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། ཚེས་གཅིག་ལ་ཚད་སྔ་མ་ལྟ་བུའི་གོས་རྙེད་དེ་ནས་ཁ་སྐོང་གི་གོས་གཞན་མ་རྙེད་ན། ཞག་སོ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ཚེ་གོས་དེ་རིགས་མ་ལོག་ཤན་མི་འབྱུང་གི་གོས་ཡིན་ཏེ། 1-442 ཁ་སྐོང་གི་རེ་བ་མ་ཆད་པ་དང་ཤན་བརྡེག་བྱ་མེད་པས་སོ། །བཞི་པ་ནི། ཚེས་གཅིག་ལ་གོས་སྔར་ལྟ་བུ་རྙེད་ནས་ཚེས་གཉ
【現代漢語翻譯】 此外，依靠自身力量產生墮落的，並非未到時間，而是依靠他力產生墮落的情況。第二部分包括：衣物、缽、醫藥、嚼物之間的界限劃分方法。第一部分包括持有和放置的界限劃分方法，分為兩種。首先，在這裡，不區分物品界限和過夜界限，而是共同舉例說明。例如，在初一獲得一件覆蓋三圈（僧人的外、內、下三層衣）且尺寸合適的衣物，或者在沒有補充期望的情況下，獲得一件長度為一肘的衣物，如果沒有加持就放置，那麼在初二到初十之間的任何一天，獲得第二件衣物，無論是否加持。到了十一日的黎明時分，前一件衣物依靠自身力量，后一件衣物依靠他力，都會產生墮落。然而，在物品界限上，即使前後衣物之間沒有過夜的間隔，也會有界限劃分的情況。 第二種情況是，對於沒有三種法衣中任何一件的人來說，如果帶著補充的期望，在初一獲得一件長度為一肘的衣物，如果沒有加持就放置，那麼在初二到三十之間，無論是否加持，獲得第二件同樣的衣物，到了三十一日的黎明時分，就會產生持有衣物過月的兩種墮落。這種情況會產生類別轉變的界限，不產生類別轉變的界限，不轉變類別的界限不產生，不轉變類別的界限產生。下面稍微解釋一下這四種情況。第一種情況是，在初一獲得一件長度為一肘的衣物，在初二到初十之間的任何一天，獲得完整的衣物，並且不再有補充的期望，那麼前一件衣物就是會產生類別轉變界限的衣物。因為之前是過月持有的衣物類別，現在變成了過十夜的衣物類別。到了十一日的黎明時分，前後衣物依次依靠自身力量和他力產生持有衣物墮落。第二種情況是，在初一的上午獲得一件長度為一肘的衣物，在下午獲得完整的衣物，那麼前一件衣物就是不會產生類別轉變界限的衣物。因為不再有補充的期望，所以類別發生了轉變，並且在同一天獲得，所以不會劃分過夜的界限。然而，不一定不會劃分物品的界限。第三種情況是，在初一獲得一件如前所述的衣物，之後沒有獲得其他的補充衣物，那麼到了三十一日的黎明時分，這件衣物就是不會轉變類別且不產生界限的衣物。因為沒有斷絕補充的期望，所以無法劃分界限。第四種情況是，在初一獲得一件如前所述的衣物，在初二
【English Translation】 Furthermore, generating downfall by one's own power is not untimely, but rather a situation of generating downfall by the power of others. The second part includes: methods for distinguishing boundaries between robes, bowls, medicine, and chewing substances. The first part includes methods for distinguishing boundaries of holding and placing, divided into two types. First, here, without distinguishing between material boundaries and overnight boundaries, examples are given in common. For example, on the first day, obtaining a robe that covers the three circles (outer, inner, and lower garments of a monk) and is of suitable size, or obtaining a robe of one cubit in length without the expectation of supplementation, if it is placed without being blessed, then on any day from the second to the tenth, obtaining a second robe, whether blessed or not. At dawn on the eleventh day, the former robe generates downfall by its own power, and the latter robe generates downfall by the power of others. However, in terms of material boundaries, even if there is no overnight interval between the former and latter robes, there will be boundary distinctions. The second situation is that for a person who does not have any of the three Dharma robes, if with the expectation of supplementation, obtaining a robe of one cubit in length on the first day, if it is placed without being blessed, then from the second to the thirtieth, obtaining a second similar robe, whether blessed or not, at dawn on the thirty-first day, two types of downfall of holding robes over a month will be generated. In this situation, there will be a boundary of category transformation, a boundary of no category transformation, a boundary of non-transformation of category that does not arise, and a boundary of non-transformation of category that arises. Below is a brief explanation of these four situations. The first situation is that on the first day, obtaining a robe of one cubit in length, and on any day from the second to the tenth, obtaining a complete robe, and no longer having the expectation of supplementation, then the former robe is a robe that will generate a boundary of category transformation. Because it was previously a category of robes held over a month, it has now become a category of robes held over ten nights. At dawn on the eleventh day, the former and latter robes generate the downfall of holding robes in sequence by their own power and the power of others. The second situation is that in the morning of the first day, obtaining a robe of one cubit in length, and in the afternoon, obtaining a complete robe, then the former robe is a robe that will not generate a boundary of category transformation. Because there is no longer the expectation of supplementation, the category has been transformed, and because it is obtained on the same day, the overnight boundary will not be divided. However, it is not necessarily the case that the material boundary will not be divided. The third situation is that on the first day, obtaining a robe as described earlier, and then not obtaining other supplementary robes, then at dawn on the thirty-first day, this robe is a robe that will not transform category and will not generate a boundary. Because the expectation of supplementation has not been severed, it is impossible to divide the boundary. The fourth situation is that on the first day, obtaining a robe as described earlier, and on the second
ིས་ནས་སུམ་ཅུའི་བར་གང་རུང་ལ་གོས་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་དུ་ལངས་པ་གཞན་ཞིག་རྙེད་ན། སྔ་མ་དེ་རིགས་མ་ལོག་ཤན་འབྱུང་གི་གོས་ཡིན་ཏེ། ཁ་སྐོང་གི་རེ་བ་མི་ཆད་པས་དང་ཤན་བརྡེག་བྱ་ཡོད་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་འདོན་པ་བརྗེས་ནས་ཞག་བཅུ་པའི་སྐབས་ལྟར་ཤེས་པར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ལ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་དང་། ཞག་བདུན་པའི་སྨན་ཤན་བརྡེག་ཚུལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྔ་དྲོའི་དུས་སུ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྨན་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཞག དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་རྙེད་པ་ཡིན་ན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དང་། ཕྱིས་ནས་རྙེད་པ་ཡིན་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་རུང་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཚེ་སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེས་རང་སྟོབས་དང་། གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་གསོག་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཚེས་གཅིག་ལ་བུ་རམ་གྱི་སྨན་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཞག དེ་དང་མཉམ་དུ་རྙེད་པ་ཡིན་ན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དང་། ཉིན་ཕྱི་མ་རྣམས་སུ་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་ཡང་རུང་སྟེ། ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ཚེ་དང་པོ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེས་རང་སྟོབས་དང་། 1-443 གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའོ། །འདིར་རྫས་ཤན་དང་ཞག་ཤན་སོ་སོར་མ་བཤད་ཀྱང་ཤེས་སླའོ། །གསུམ་པ་ནི། རང་ལ་སྤང་ལྟུང་གང་བྱུང་བ་དེའི་རྒྱུར་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་སྤང་དགོས་སུ་གནས་པའི་ཤན་དེས་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱི་ཡོ་བྱད་རིགས་མཐུན་མི་མཐུན་ཐམས་ཅད་སྤང་བར་བྱ་དགོས་པ་ཉིད་དུ་བྱེད་པ་ཡིན། འོ་ན་བཤགས་པ་བྱེད་པའི་ཚེ་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱི་རྫས་ཐམས་ཅད་སྤང་དགོས་སམ་ཞེ་ན། གོས་ཁྲུ་གང་བས་དམན་པ་དང་། །རིན་ཐང་དེ་ཙམ་མི་རི་བ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཚད་ལས་ཆུང་བ། ཟས་མགུལ་དུ་མིད་པ་མི་མངོན་པའི་ཆུང་ངུ་རྣམས་སྤང་མི་དགོས་ཏེ། སྤང་རིན་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་རིན་ཕྲེང་དུ་གསུངས། ལྟུང་ཤན་འདི་ལུང་རིགས་གཏེར་མཛོད་དུ། ཡོ་བྱད་ལ་ཞེན་པའི་དབང་གིས་བྱུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་མ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བའི་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ནུས་པ་འཕེལ་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་ཕྱི་མའི་ནུས་པ་གོང་འཕེལ་བྱེད་པ་ཡིན་ཞེས་གསུངས། དེས་ན་ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་འཕྲལ་དང་འཕྲལ་ལ་བཤགས་པ་མ་བྱས་ནས་ཡུན་རིང་དུ་ལུས་ན་བཤགས་པས་འདག་དཀའ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་དེ་ལགས་སོ། །བཞི་པ་ནི། རྫས་ཤན་འདྲེ་དུས་ཤན་བརྡེག་བྱ་དེ་ནམ་གྲུབ་པ་ན་ཡིན་ཞིང་། ལྟུང་ཤན་འདྲེ་དུས་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱི་རྫས་གྲུབ་མ་ཐག་ཏུའམ་ཡང་ན་ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་བྱུང་བ་ན་ཡིན་ནོ། ། 1-444 ལྔ་པ་ནི། གོས་འཆང་བ་ཟླ་འཇོག་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་གསུམ་གྱི་སྐབས་སུ་བཅས་རིགས་མཐུན་པ་དགོས་པས། གོས་ཤན་གྱིས་ལྷུང་བཟེད་ལ་མི་བརྡེ
【現代漢語翻譯】 如果找到任何價值在三十之間，可以作為一件衣服的替代品，那麼之前的那個就成了『未舍離的衣服』，因為它仍然有補充的希望並且可以進行替換。第二種情況是，像十日法一樣，通過交換衣服和缽來了解。第三種情況包括兩種方式：適合作為份額的物品和七日藥的替換方式。首先，如果在早晨找到適合作為份額的藥物，就加持並放置。如果同時找到，則不加持；如果之後找到，則可以加持。一旦超過了份額的時間限制，之前加持過的藥物會憑藉自身的力量，而其他藥物則憑藉替換的力量，產生積聚的墮落。第二種情況是，如果在初一找到紅糖藥物，就加持並放置。如果同時找到，則不加持；如果在之後的日子裡找到，即使加持了，一旦第八天的黎明到來，最初加持過的藥物會憑藉自身的力量，而其他藥物則憑藉替換的力量，產生墮落。這裡雖然沒有分別解釋物質替換和時間替換，但很容易理解。第三種情況是，任何導致自己產生捨棄墮落的物品，由於必須捨棄的替換關係，會導致之後找到的所有同類或不同類的物品都必須捨棄。那麼，在懺悔的時候，是否需要捨棄之後找到的所有物品呢？《珍寶鬘》中說，少於一件衣服的價值，或者價值不高的物品，以及小於缽的尺寸，或者小到無法吞嚥的食物，都不需要捨棄，因為它們沒有捨棄的價值。關於墮落替換，在《教理寶藏》中說，由於對物品的執著而產生，並且沒有進行改正，因此，墮落的異熟果，即痛苦的產生能力，會通過增長的力量來增強後續墮落的力量。因此，如果產生了墮落，沒有立即懺悔，而是拖延很長時間，那麼懺悔就很難清除，這就是關鍵所在。第四種情況是，物質替換和時間替換何時完成？物質替換是在找到後續物品時立即完成，或者是在產生後續墮落時完成。第五種情況是，在持有衣服、放置月份和持有缽的三種情況下，需要相似的戒律，因此，衣服的替換不會影響到缽。 If one finds another item of clothing that can serve as a substitute, with a value between thirty, then the previous one becomes an 'unabandoned garment', because it still has the hope of being supplemented and can be replaced. The second case is to understand it like the ten-day method, by exchanging clothes and bowls. The third case includes two ways: items suitable as a share and the method of replacing seven-day medicine. First, if a medicine suitable as a share is found in the morning, it is blessed and placed. If found at the same time, it is not blessed; if found later, it can be blessed. Once the time limit for the share has passed, the previously blessed medicine will generate the downfall of accumulation by its own power, and the other medicines will generate it by the power of substitution. The second case is that if a brown sugar medicine is found on the first day, it is blessed and placed. If found at the same time, it is not blessed; if found in the following days, even if blessed, once the dawn of the eighth day arrives, the initially blessed medicine will generate the downfall by its own power, and the other medicines will generate it by the power of substitution. Here, although material substitution and time substitution are not explained separately, it is easy to understand. The third case is that any object that causes oneself to incur a relinquishment downfall, due to the substitution relationship that must be relinquished, will cause all subsequent similar or dissimilar items found to have to be relinquished. So, when confessing, is it necessary to relinquish all subsequently found items? The 'Jewel Garland' says that items less than the value of a garment, or items that are not worth that much, and items smaller than the size of a bowl, or food that is too small to be swallowed, do not need to be relinquished, because they have no value to be relinquished. Regarding the downfall substitution, the 'Treasury of Logic and Scripture' says that it arises from attachment to objects, and because it is not rectified, the ripening result of the downfall, that is, the ability to generate suffering, will enhance the power of subsequent downfalls through the power of increase. Therefore, if a downfall occurs and is not confessed immediately, but is delayed for a long time, then confession is difficult to purify, and that is the key point. The fourth case is, when is material substitution and time substitution completed? Material substitution is completed immediately upon finding the subsequent item, or upon the occurrence of the subsequent downfall. The fifth case is that in the three cases of holding clothes, placing the month, and holding a bowl, similar precepts are required, therefore, the substitution of clothes will not affect the bowl.
【English Translation】 If one finds another item of clothing that can serve as a substitute, with a value between thirty, then the previous one becomes an 'unabandoned garment', because it still has the hope of being supplemented and can be replaced. The second case is to understand it like the ten-day method, by exchanging clothes and bowls. The third case includes two ways: items suitable as a share and the method of replacing seven-day medicine. First, if a medicine suitable as a share is found in the morning, it is blessed and placed. If found at the same time, it is not blessed; if found later, it can be blessed. Once the time limit for the share has passed, the previously blessed medicine will generate the downfall of accumulation by its own power, and the other medicines will generate it by the power of substitution. The second case is that if a brown sugar medicine is found on the first day, it is blessed and placed. If found at the same time, it is not blessed; if found in the following days, even if blessed, once the dawn of the eighth day arrives, the initially blessed medicine will generate the downfall by its own power, and the other medicines will generate it by the power of substitution. Here, although material substitution and time substitution are not explained separately, it is easy to understand. The third case is that any object that causes oneself to incur a relinquishment downfall, due to the substitution relationship that must be relinquished, will cause all subsequent similar or dissimilar items found to have to be relinquished. So, when confessing, is it necessary to relinquish all subsequently found items? The 'Jewel Garland' says that items less than the value of a garment, or items that are not worth that much, and items smaller than the size of a bowl, or food that is too small to be swallowed, do not need to be relinquished, because they have no value to be relinquished. Regarding the downfall substitution, the 'Treasury of Logic and Scripture' says that it arises from attachment to objects, and because it is not rectified, the ripening result of the downfall, that is, the ability to generate suffering, will enhance the power of subsequent downfalls through the power of increase. Therefore, if a downfall occurs and is not confessed immediately, but is delayed for a long time, then confession is difficult to purify, and that is the key point. The fourth case is, when is material substitution and time substitution completed? Material substitution is completed immediately upon finding the subsequent item, or upon the occurrence of the subsequent downfall. The fifth case is that in the three cases of holding clothes, placing the month, and holding a bowl, similar precepts are required, therefore, the substitution of clothes will not affect the bowl.
ག་ལ། གསོག་འཇོག་གི་སྐབས་སུ་ནང་ཚན་རིགས་མཐུན་དགོས་པས་བུ་རམ་གྱི་ཤན་གྱིས་བུ་རམ་ལ་བརྡེག་གི་མར་ལ་མི་བརྡེག དེ་ཡི་རྒྱུ་མཚན་འདི་ནད་པ་ལ་གནང་བས་ཅུང་ཟད་བག་ཡངས་མཛད་པ་ལགས། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པས་བརླབས་པ་ལ་བརྡེག་པའི་སྐབས་སུ་སྔ་མ་དང་དུས་མཉམ་པས་བརྡེག་གི་ཕྱི་མས་མི་བརྡེག་མ་བརླབས་པ་ནང་མཉམ་པ་ལྟ་བུ་ལ་བརྡེག་པའི་སྐབས་སྔ་མས་ཕྱི་མ་ལ་བརྡེག་གི་དུས་མཉམ་པས་ཀྱང་མི་བརྡེག སྨན་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་མ་བརླབས་པ་དང་བརླབས་པ་ལ་བརྡེག་གི བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པས་གཞན་ལ་མི་བརྡེག་པ་ཡིན། ལྟུང་ཤན་རྡེག་བྱེད་སྤང་ལྟུང་གང་རུང་ཡིན་པས། དེའི་རྒྱུར་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་སྤང་དགོས་སུ་གནས་པའི་ཤན་དེས། བརྡེག་བྱ་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱི་དངོས་པོ་རིགས་མཐུན་མི་མཐུན་གྱི་ཡོ་བྱད་རྣམས་སམ། ཡང་ན་ལྟུང་བ་སྔ་མས་སེམས་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་གཞན་ལའོ། །འདི་དག་གི་ལུང་སྦྱོར་རྣམས་ཡི་གེས་འཇིགས་པས་མ་བཀོད་ཀྱང་། ནོར་འཁྲུལ་མེད་པས་ཡིད་ཆེས་མཛད་འཚལ། མདོར་ན་སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་རྒྱུར་གྱུར་གྱི་རྫས་དེ་རྒྱུན་དུ་བཅངས་ན། 1-445 དེ་ཕྱིན་ཆད་ཞག་རེ་ལ་ལྟུང་བ་རེ་འབྱུང་བར་གསུངས་པས་གོང་དུ་བཤད་པའི་ཤན་འཇུག་མི་འཇུག་གི་དབྱེ་བ་ལ་མཁས་པར་བྱས་ནས། རང་དབང་བའི་གོས་ཁྲུ་གང་བ་ཡན་ཆོད་བསམ་པ་ཐག་པས་གཞན་ལ་བསྔོ་བའམ། འཆད་འགྱུར་བཞིན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་སོགས་མ་བྱས་ན། ལྟུང་བ་འབྱུང་རུང་གི་གོས་གྲངས་བཅུ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་ལ་ལོ་རེ་བཞིན་འཆང་ལྟུང་འདི་ཁོ་ན་ལའང་སུམ་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་རེ་ཙམ་ཉུང་མཐའ་འབྱུང་བར་འདུག་པས་ཉེས་པ་འདི་དག་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་ལ་ཅིས་ཀྱང་བརྩོན་དགོས། དེ་ལྟར་མི་བྱེད་པར་དེ་འདྲའི་ཆོས་བརྒྱད་བྱས་པས་ཅི་ཡང་མི་འོང་ཟེར་བ་དེ་འདྲ་མི་གསུང་བར་ཞུ།། །། གཉིས་པ་ལའང་བཅུ་ཚན་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ནི། འཆང་བ་འབྲལ་བ་འཇོག་པ་དང་། །འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་ལེན་པ་དང་། སློང་དང་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་བཅས། །རིན་ཐང་སོ་སོར་བསྐུར་བའོ། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་གང་ལམ་དང་ནི། །འཁྲུ་བ་དང་ནི་གསེར་དངུལ་དང་། །མངོན་མཚན་ཅན་དང་ཉོ་ཚོང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །འདིའི་དང་པོ་གསུམ་རྩོལ་སྒྲུབ་མ་བྱས་པར་རྙེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དེ། གཞན་ལས་རབ་ཏུ་ཐོབ་པ་ནི། །ཅི་བདེ་བར་ཡང་ཡོངས་སུ་སྤྱད། །ཅེས་སོ། །རྩོལ་སྒྲུབ་བྱས་ན་ནི་དངོས་པོ་བཟང་པོ་གཞན་གྱིས་སྟན་བྱས་ནའང་ལྟུང་བ་སྐྱེད་དོ། ། 1-446 གསེར་དངུལ་གྱི་སྤང་བ་འདི་རུང་བ་བྱས་ན་མི་འབྱུང་ལ། དགོས་ཆེད་གང་ལ་ན། ཆོས་གོས་ལམ་རྒྱགས་ནད་པ་ཡི། །སྨན་གྱི་རྒྱུར་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་ཅི་ལྟར་བྱ་ན། རུང་བ་བྱེད་པའི་ཚུལ་གསུམ་མདོ་རྩར་ག
【現代漢語翻譯】 那麼，在儲存的時候，因為需要內部種類相同，所以用紅糖的餘味來觸碰紅糖，而不會觸碰酥油。這樣做的理由是給病人一些安慰。沒有加持過的東西，在觸碰加持過的東西時，因為和之前一樣，所以觸碰後面的東西不會觸碰，就像沒有加持過的東西和裡面一樣。在觸碰的時候，前面的東西觸碰後面的東西，因為時間一樣，所以也不會觸碰。給藥物加持過，會觸碰沒有加持過的和加持過的。沒有加持過的東西不會觸碰其他東西。墮罪的餘味，無論是觸碰還是捨墮，都是如此。因此，作為其原因的事物，必須捨棄的餘味，觸碰的對象，無論是後來獲得的種類相同還是不同的物品，或者是在之前的墮罪中，心相續中存在的後來的其他墮罪。這些引用的組合因為文字太多而沒有列出，但是沒有錯誤，請相信。總之，如果一直持有產生捨墮的原因的物品， 1-445 據說從那以後，每天都會產生一個墮罪，所以要精通上面所說的餘味是否進入的區分。如果一個擁有十件可能產生墮罪的衣服的比丘，每年僅僅因為這個持衣墮罪，至少也會產生三千六百個左右的墮罪，所以無論如何都要努力避免這些過失。如果不這樣做，而說做這樣的八種法也沒有用，請不要這樣說。第二個部分也有三個十個一組，第一個是：『持有、分離、放置，混合、允許、接受，乞討、上衣、下衣，價值分別轉移。』第二個是：『純蠶絲、羊毛，兩份和六份，高度和道路，洗滌以及金銀，有明顯標誌的和貿易。』這三個中的前三個，如果沒有努力獲得，就沒有墮罪，因為：『從他人那裡獲得，可以隨意使用。』如果努力獲得，即使是其他人用好的東西作為墊子，也會產生墮罪。 1-446 如果允許使用金銀，就不會產生墮罪，因為：『爲了法衣、路費、病人，以及藥物的原因除外。』那麼應該怎麼做呢？在根本律中說了三種允許使用的方法。
【English Translation】 So, when storing, because the internal types need to be the same, the aftertaste of brown sugar touches brown sugar, but not butter. The reason for doing this is to give the patient some comfort. What has not been blessed, when touching what has been blessed, because it is the same as before, touching the latter will not touch, just like what has not been blessed is the same as the inside. When touching, the former touches the latter, and because the time is the same, it will not touch either. If the medicine has been blessed, it will touch what has not been blessed and what has been blessed. What has not been blessed will not touch other things. The aftertaste of a downfall, whether touching or expiatory downfall, is the same. Therefore, the thing that is the cause of it, the aftertaste that must be abandoned, the object of touch, whether it is the same or different kind of objects obtained later, or in the previous downfall, the later other downfalls that exist in the mind stream. These combinations of citations are not listed because there are too many words, but there are no errors, please believe. In short, if you always hold the thing that is the cause of the expiatory downfall, 1-445 It is said that from then on, one downfall will occur every day, so you must be proficient in distinguishing whether the aftertaste mentioned above enters or not. If a Bhikshu who has ten clothes that may cause downfall, at least about three thousand six hundred downfalls will occur every year just because of this holding clothes downfall, so you must try to avoid these faults anyway. If you don't do this, and say that doing such eight dharmas is useless, please don't say that. The second part also has three sets of ten, the first is: 'Holding, separating, placing, mixing, allowing, accepting, begging, upper garment, lower garment, value transferred separately.' The second is: 'Pure silk, wool, two parts and six parts, height and road, washing and gold and silver, with obvious signs and trade.' The first three of these, if you don't work hard to obtain them, there is no downfall, because: 'Obtained from others, you can use it as you please.' If you work hard to obtain it, even if others use good things as cushions, it will cause downfall. 1-446 If you allow the use of gold and silver, there will be no downfall, because: 'Except for the sake of Dharma clothes, travel expenses, patients, and medicine.' So how should it be done? The three ways to allow use are stated in the root verses.
སུངས་ཏེ། དང་པོ་ནི་སྦྱིན་བདག་བདག་པོ་ཉིད་དུ་མོས་སུ་བཅུག་ནས་དེ་ལ་ཡིད་གཏད་དེ་འཆང་བ་དང་། གཉིས་པ་ནི་ཞལ་ཏ་བ་བདག་པོར་མོས་སུ་བཅུག་ནས་འཆང་བའོ། །གསུམ་པ་སྔགས་ཀྱིས་རུང་བ་བྱེད་ཚུལ་ནི། རིན་པོ་ཆེ་དངོས་དང་དེར་སྨོས་པ་ཟངས་སོགས་ལའང་བྱིན་བརླབ་བྱ་བར་གསུངས་པས། རྫས་དེ་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་བཞག ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་འགྲེངས་ཏེ་ཡུལ་རང་གི་མདུན་གྱི་བར་སྣང་ལ་ལག་པ་བརྐྱངས་ནས། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདི་རྙེད་དེ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདིས་དངོས་པོ་རུང་བ་བསྒྲུབ་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། ཐབས་ལེགས་བྱ། ངག་ཏུ་བརྗོད་པ་བཞིན་ཡིད་ཀྱིས་བསམ་མོ། །ཡུལ་དགེ་སློང་མེད་ན་མདུན་དུ་འཕགས་པ་མཽ་གལ་བུ་ལྟ་བུ་བཞུགས་པར་བསམ་ལ་ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་གཞན་ནི་འདྲ། 1-447 དགེ་ཚུལ་ཡིན་ན་བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་ཚུལ་ཞེས་འདོན་པ་བརྗེ་བ་མ་གཏོགས་འདྲ། དགེ་ཚུལ་གྱིས་དུས་དྲན་བྱེད་པ་དང་རུང་བ་བྱེད་པའི་ཚུལ་འདི་དག་རང་བཟོ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ་སྤྱིར་དགེ་སློང་ལ་བག་ཡངས་ཡོད་ན་དགེ་ཚུལ་ལའང་བང་ཡངས་འབྱུང་རིགས་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་བསླབ་བྱ་རྣམས་ལ་ཉེས་མེད་ཀྱི་དུས་མང་དུ་གསུངས་པས་དེས་ན་དུས་དྲན་བརྟེན་དགོས་ལ། སྔགས་ཚིག་ངག་ཏུ་བརྗོད་པ་འདི་རང་གི་དྲན་པ་གསོ་བའི་ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པས་སོ། །འདིས་ཡིད་གཏད་ཡུལ་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་དགོས་སོ། །གཞན་དགེ་སློང་གིས་འཆང་མི་རུང་བ་ཐག་ཁྲ་བོ་སོགས་ཀྱང་ཁྱིམ་པ་ལ་ཡིད་གཏད་དེ་འཆང་བར་གསུངས་སོ། །གནང་བ་ཇི་ལྟར་ཡོད་ཅེ་ན། ཀཱ་རི་ཀཱ་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། ཆོས་སྒྲོག་བྱེད་པའི་གླུ་ལ་ཉེས་པ་མེད། སྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་སྒྲོག་པའང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། ནད་པས་དབེན་པར་འདུག་ནས་བསྐུ་བྱ་སྟེ། །དད་ལྡན་དག་གིས་རྐང་པར་སྤོས་བྱུག་ན། །སྦྱིན་བདག་གིས་ནི་ལྐོག་ཏུ་བཀྲུ་བར་བྱ། །ཞེས་དང་། ཁྱིམ་པས་རིན་ཆེན་འོད་འབར་བྱས་བྱིན་ནའང་། །མི་རྟག་ཉིད་དུ་བསྒོམས་ལ་འདུག་པར་བྱ། །ཞེས་དང་། ནད་པ་ལ་ནི་མཁས་པའི་ལུང་ཉིད་དུས། །ཕོངས་པ་ལ་ནི་དུས་མིན་མེད་པ་ཡིན། ། 1-448 དངུལ་དང་གསེར་གྱི་རྣམ་པ་ལེན་བྱེད་ན། །ཉེས་བྱས་འགྱུར་རོ་གོས་དང་རྒྱགས་ཕྱིར་དང་། །ལུས་ཀྱི་ཕྱིར་དང་དེ་བཞིན་སྨན་ཕྱིར་དང་། །ཆོས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ནི་ཉེས་པ་མེད། །ཅེས་སོགས་གསུངས་ལ་དེའི་འགྲེལ་པ་འོད་ལྡན་དུ་རྒྱུ་མཚན་དང་བཅས་ཏེ་གསུངས་པས་ཤེས་པར་འདོད་ན་དེར་བལྟ་བར་བྱའོ། །ཉོ་ཚོང་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལ། མངོན་མཚན་ཅན་དང་ཉོ་ཚོང་ག
【現代漢語翻譯】 因此，第一種方式是讓施主（sbyin bdag，donor）作為主人，信任並持有；第二種方式是讓侍者（zhal ta ba，attendant）作為主人，信任並持有。第三種是持咒使其可行的方法：如經中所說，珍寶實物以及提到的銅等物品也應被加持。將物品放在比丘（dge slong，monk）面前，使所緣（yul，object）和所依（rten，support）兩者豎立，在所緣自身面前的虛空中伸出手，說：『尊者請聽，我，釋迦比丘，名為某某，獲得了這個不適宜的物品，我，釋迦比丘，名為某某，將加持這個不適宜的物品，我將用這個不適宜的物品來成就適宜的物品。』如此重複三次，善用方便，如口中所說，心中也如此思念。如果沒有比丘，就觀想面前有聖者大目犍連（Maudgalyayana）等，說『請諸神垂聽』，其餘相同。 如果是沙彌（dge tshul，novice monk），則將『我，釋迦比丘』改為『我，釋迦沙彌』，除此之外都相同。如果有人問，沙彌進行時念和使其可行的方式是否是自創的？這是有理由的，一般來說，如果比丘有寬泛的許可，那麼沙彌也應該有寬泛的許可。並且，沙彌的學處中多次提到無罪的時間，因此需要依靠時念。口中唸誦咒語是一種特殊的憶念方法。這需要信任的對象不是出家人。此外，比丘不應持有的雜色線等物品，經中說可以信任在家人而持有。如果問，這有什麼依據？《三百頌》（Kārikā-sumbhaṭa）中說：『歌唱佛法沒有過失，讚頌導師的功德也是如此。』以及『病人應在僻靜處敷藥，有信仰者用香塗抹腳，施主應秘密地清洗。』以及『即使在家人給予閃耀的珍寶，也應觀修無常而安住。』以及『對於病人來說，智者的教言是適時之語，對於貧困者來說，沒有不適時之語。』 『如果接受金銀，就會犯下墮罪，但爲了衣服、食物、身體、醫藥和佛法，則沒有過失。』等等經文都有說明，如果想了解其中的理由，可以參考《光明疏》（'od ldan），其中有詳細的解釋。關於買賣的墮罪，有明顯特徵的和買賣的。
【English Translation】 Therefore, the first way is to let the donor (sbyin bdag) be the master, trust and hold; the second way is to let the attendant (zhal ta ba) be the master, trust and hold. The third is the method of making it feasible by mantra: As it is said in the scriptures, precious objects and the mentioned copper and other items should also be blessed. Place the item in front of the monk (dge slong), make both the object (yul) and the support (rten) stand upright, stretch out your hand in the space in front of the object itself, and say: 'Venerable, please listen, I, a Shakya monk, named so-and-so, have obtained this unsuitable item, I, a Shakya monk, named so-and-so, will bless this unsuitable item, I will use this unsuitable item to accomplish a suitable item.' Repeat this three times, use skillful means, and as you say in your mouth, think in your heart as well. If there is no monk, visualize the venerable Maudgalyayana and others in front of you, and say 'Please let the gods hear', the rest is the same. If it is a novice monk (dge tshul), then change 'I, a Shakya monk' to 'I, a Shakya novice monk', everything else is the same. If someone asks whether the way a novice monk performs mindfulness and makes it feasible is self-created? There is a reason for this, generally speaking, if a monk has broad permission, then a novice monk should also have broad permission. Moreover, the novice monk's precepts often mention innocent times, so it is necessary to rely on mindfulness. Reciting mantras is a special way to cultivate mindfulness. This requires that the object of trust is not a monastic. In addition, items such as variegated threads that monks should not hold can be held by trusting lay people, according to the scriptures. If you ask, what is the basis for this? The Three Hundred Verses (Kārikā-sumbhaṭa) says: 'There is no fault in singing the Dharma, and so is praising the qualities of the teacher.' And 'The sick should apply medicine in a secluded place, the faithful should apply incense to the feet, and the donor should wash secretly.' And 'Even if a lay person gives a shining jewel, one should meditate on impermanence and abide.' And 'For the sick, the words of the wise are timely, for the poor, there is no untimely word.' 'If one accepts gold and silver, one will commit a downfall, but there is no fault for the sake of clothing, food, body, medicine, and Dharma.' And so on, the scriptures explain, and if you want to know the reasons, you can refer to the Luminous Commentary ('od ldan), which has detailed explanations. Regarding the downfall of trading, there are those with obvious characteristics and trading.
ི་ལྟུང་བ་འདི་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཁེ་འདོད་པས་པ་ཎ་སོགས་སྐྱེད་དུ་གཏོང་བ་དང་པོ། གཞན་གང་ཡང་རུང་བ་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་ཕྱི་མ་ཡིན། ཡང་ན་རིན་པོ་ཆེ་མངོན་མཚན་ཅན་སྐྱེད་དུ་གཏོང་བ་དང་གཞན་འབྲུ་སོགས་ཀྱི་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་ཕྱི་མ་ཡིན་ནོ། །སྤྱིར་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་བཀག་ཀྱང་དམིགས་བསལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དམ། རང་གི་ཆོས་གོས་སོགས་ཉོ་དགོས་ཤིང་ཐབས་གཞན་གྱིས་མི་འགྲུབ་ན་རང་གི་བློ་ཚོད་ཀྱིས་རིན་ཐང་བཏབ་ནས་ཕ་རོལ་པོ་ལ་འདི་ཙམ་གྱིས་ཆོག་གམ། ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ནས་ཉོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ། གལ་ཏེ་ཉོ་བྱེད་སྒྲིན་པོ་འགའ་མེད་ན། །ཚིག་ནི་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལས་གཞན་ཁེ་འདོད་པས་ཉོ་ཚོང་བྱེད་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་ལ། གཡོ་ཚོང་བྱས་ནས་ཁེ་ཐོབ་ན་བརྐུས་པ་དངོས་ཡིན་པར་གསུངས་པས་ཕམ་པ་ཡང་འབྱུང་བས་དེས་ན་འདི་ལ་སྐྱོན་དུ་ལྟ་བ་ལས་ཡོན་ཏན་དུ་རློམ་པར་མི་བྱ། ། 1-449 གསུམ་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད་གཉིས་དང་ཐ་ག་གཉིས། །བྱིན་འཕྲོག་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། །དགོན་པ་བ་དང་རས་ཆེན་དང་། །བསྔོས་པ་དང་ནི་གསོག་འཇོག་གོ །ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི། སྨན་ཅུང་ཟད་བླུགས་ལ་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀའི་ལག་གཡོན་འོག་དང་གཡས་པས་སྟེང་ནས་བཀབ་ལ། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་ལྷུང་བཟེད་ཟས་ལ་སྤྱད་པར་འོས་པ་དྲང་སྲོང་གི་སྣོད་འདི་སློང་བའི་སྣོད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ལན་གསུམ་བརྗོད་ཅིང་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བ་འདིའི་གླེང་གཞིར་ཞག་བདུན་པ་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་པར་མཛད། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཞག་བདུན་པ་ལས་སྨན་གཞན་རང་དུས་ལས་འདས་པར་བཅངས་ནའང་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས། མཁས་པ་གཞན་ནི་སྨན་གཞན་གྱིས་ཀྱང་ལྟུང་བ་འདི་སྐྱེད་པར་བཞེད་དོ། །འདིའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་ལ་དུས་དྲན་བརྟེན་པ་དང་། རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་དེར་མཚམས་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་དང་གསོག་འཇོག་བྱས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པར་གསུངས་པས། དེའི་ཚུལ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚུལ་གཞན་དུ་ཤེས་ལ། འདིར་གང་ཟག་གི་རུང་ཁང་བྱ་ཚུལ་འདུལ་འཛིན་སྔ་མའི་ཕྱག་ལེན་བཞིན་བརྗོད་ན། བཟའ་བཅའི་རིགས་རྣམས་རུང་ཁང་དུ་འཇོག་ཡུལ་ཡོད་ཚེ་རང་གིས་དགེ་སྦྱོར་བྱ་བའི་མཚམས་ཁང་བྱིན་རླབས་བྱ་མི་རུང་ཡང་། 1-450 འཇོག་ཡུལ་མེད་ན་གཉིས་ཀར་བྱིན་རླབས་བྱ་དགོས། དེ་ཡང་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་མཆིལ་ལྷྭམ་ཕུད་ནས་ཡུལ་དེ་བསླབ་པ་རྒན་ན་ཕྱག་གསུམ་བྱ། གཞོན་ན་ཐང་ཤད་བྱས་ནས་གཉིས་ཀ་འགྲེངས་ཏེ་ཡུལ་དེ་མཁན་པོ་ཡིན་ན་དེ་དང་སློབ་དཔོན་ཡིན་ན་སློབ་དཔོན་ཞེས་བརྗོད། མིན་ན་དགེ་སློང་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཆོ་ག་ལ་
【現代漢語翻譯】 這兩種墮落的差別是：第一種是爲了利益而將帕那（古印度貨幣單位）等放貸生息；后一種是進行任何其他買賣交易。或者，第一種是將具有明顯價值的珍寶放貸生息；后一種是進行穀物等其他物品的買賣交易。一般來說，雖然禁止買賣交易，但如果特殊情況下是爲了僧團的利益，或者需要購買自己的法衣等物品，且沒有其他方法可以實現，那麼可以自己估價，問對方『這個價格可以嗎？』重複三次後再購買，就沒有罪過。《根本說一切有部毗奈耶》中說：『如果買者不精明，那麼價格要說三次。』除此之外，如果爲了利益而進行買賣交易，就會構成墮落。如果通過欺騙性的交易獲得利益，那實際上就是偷盜，甚至可能導致被判為『他勝罪』（Parajika，斷頭罪），因此，對於這種行為，應該視為過失，而不是美德。 第三部分是：『兩個缽和兩張織布機，施捨物的追回、秋收月、小凈、寺院管理人、大塊布料、供養物和儲藏物。』 關於加持缽：倒入少量藥物，用所在地的施主和僧侶的左手托住缽底，右手蓋住缽口，說：『請僧眾垂聽，我，名為某某，將此缽加持為適合食用的、正直的器皿，作為乞食之用。』重複三次，並妥善進行。 關於儲藏物的捨棄，這件事的起因是有人儲藏了超過七天的藥物，因此制定了戒律。《毗奈耶五十卷》中說，即使是其他藥物，如果超過規定的時間儲存，也會構成惡作。其他學者認為，其他藥物也會導致這種墮落產生。爲了避免這種過失，可以依靠時間提醒，或者加持儲藏室，據說這樣可以避免過界烹煮、過夜儲存和儲藏的過失。關於加持僧團儲藏室的方法，可以參考其他地方。這裡只按照早期持律者的慣例，講述個人儲藏室的加持方法：如果食物等物品有地方存放，就不應該加持自己的禪房；如果沒有地方存放，則兩者都需要加持。加持時，所在地的施主和僧侶都要脫掉鞋子，如果所在地的人比自己年長，則行三個禮拜；如果比自己年輕，則彈指致意。兩人都站立，如果所在地的人是堪布（Khenpo，親教師），則稱呼為堪布；如果是阿阇黎（Acharya，軌範師），則稱呼為阿阇黎；如果都不是，則說：『大德比丘持律者，爲了加持儲藏室的儀式……』
【English Translation】 The difference between these two offenses is: the first is lending out panas (ancient Indian currency unit) etc. for profit; the second is engaging in any other buying and selling. Alternatively, the first is lending out precious jewels with obvious value for profit; the second is engaging in buying and selling of grains etc. Generally, although buying and selling are prohibited, if it is specifically for the benefit of the Sangha, or if it is necessary to buy one's own robes etc., and there is no other way to achieve it, then one can estimate the value oneself and ask the other party, 'Is this price acceptable?' Repeating this three times before buying is without fault. The Mūlasarvāstivāda Vinaya states: 'If the buyer is not shrewd, then the price should be stated up to three times.' Apart from that, if one engages in buying and selling for profit, it becomes an offense. If one gains profit through deceptive trading, it is actually stealing, and may even lead to Parajika (defeat, expulsion), therefore, this should be regarded as a fault, not a virtue. The third part is: 'Two bowls and two looms, the recovery of donated items, the autumn month, minor purification, the monastery manager, large pieces of cloth, offerings, and storage.' Regarding the blessing of the bowl: Pour a small amount of medicine into it, and with the left hand of both the local patron and the monk supporting the bottom of the bowl, and the right hand covering the top, say: 'Please listen, Sangha. I, named so-and-so, bless this bowl as a suitable vessel for food, as a mendicant's vessel.' Repeat three times and do it properly. Regarding the abandonment of storage, the basis for this is that someone stored medicine for more than seven days, and therefore the precept was established. The Fiftieth Volume of the Vinaya states that even other medicines, if kept beyond their due time, are considered a दुष्कृतम् (藏文：ཉེས་བྱས།，梵文天城體：दुष्कृतम्，梵文羅馬擬音：duṣkṛtam，漢語字面意思：惡作). Other scholars believe that other medicines can also cause this offense to arise. To avoid this fault, one can rely on time reminders, or bless the storage room, which is said to prevent the faults of cooking beyond the limit, storing overnight, and storage. Regarding the method of blessing the Sangha's storage room, one can refer to other sources. Here, according to the practice of earlier Vinaya holders, I will describe the method of blessing an individual's storage room: If there is a place to store food and other items, one should not bless one's own meditation room; if there is no place to store them, then both should be blessed. When blessing, both the local patron and the monk should take off their shoes, and if the person in the locality is older than oneself, one should prostrate three times; if younger, one should snap one's fingers. Both should stand, and if the person in the locality is a Khenpo (abbot), one should address them as Khenpo; if an Acharya (teacher), one should address them as Acharya; if neither, one should say: 'Great Bhikshu Vinaya holder, for the ritual of blessing the storage room...'
ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་ཞེས་བརྗོད། ཡུལ་གྱིས་ཆོས་བཞིན་འདུལ་བ་བཞིན་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བརྗོད། དེ་ཉིད་ཀྱིས་བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བསླབ་པ་ལ་མ་གུས་པ་མ་ལགས་སོ། །ཇི་ལྟར་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་མཁྱེན་པ་དང་ལྡན། གཟིགས་པ་དང་ལྡན་པ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་རུང་བའི་ཁང་པ་དང་ཟས་ཀྱི་ཁང་པར་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱོད་པར་མཁྱེན་ཅིང་གཟིགས་པ་དེ་ལྟར་ན་འདི་བདག་གི་ཕྱིར་དྲན་པ་ཉེ་བར་འཇོག་གོ །དེས་བདག་གི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་རྗེས་སུ་འཛིན་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། ཐབས་ལེགས་བྱས། དེ་ནས་གཏང་རག་གི་ཕྱག་བྱས་ནས་དགེ་སློང་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཆོ་ག་ལ་ཐུགས་གཏད་པ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་ལགས་ཞེས་དང་། ཡུལ་གྱིས་ཆོས་བཞིན་འདུལ་བ་བཞིན་བྱས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ཞེས་བརྗོད། གཉིས་ཀས་ཁྲིམས་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོགས་བརྗོད། 1-451 དེ་ཡང་རུང་ཁང་གང་གི་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་མེད་པར་ཞག་གཅིག་འདའ་བར་བྱས་ན་འདིའི་རུང་བ་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་བར་རིན་ཕྲེང་དུ་གསུངས། གཉིས་པ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ལ་བཅུ་ཚན་དགུ་ལས། དང་པོ་ནི། རྫུན་སྐྱོན་དགེ་སློང་ཕྲ་མ་དང་། །སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་དང་སྟོན་པ་དང་། །འདོན་དང་གནས་ངན་ལེན་དང་ཆོས། །བཤེས་ངོར་བྱེད་དང་ཁྱད་དུ་གསོད། །ཅེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ས་བོན་འཕྱ་བ་སྒོ་བ་དང་། །ཁྲི་དང་གདིང་དང་སྐྲོད་པ་དང་། །ཕྱིས་གནོན་འབྱུང་བ་འདེབས་པ་དང་། །རིམ་པ་གཉིས་སུ་རྩིག་པའོ། །ཞེས་སོ། །ས་བོན་དང་སྐྱེ་བ་འཇིག་པའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་གཞོམ་བྱའི་རྫས་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ཡང་རུང་བ་བྱས་ན་ཉེས་པ་མེད། དེ་ཡང་གྲོ་ནས་ལྟ་བུ་ལ་མེས་རུང་བ་བྱ་ཚུལ་ནི། དེ་དག་ཕུང་པོར་བྱས་ཏེ་ཕྱོགས་གཉིས་སམ་གསུམ་ནས་མེས་རེག་ཙམ་བྱས་ན་དེ་དགེ་སློང་གིས་བཅོམ་ཡང་ཉེས་པ་མེད། འོན་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་རུང་བ་བྱས་ན་དེ་ལ་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་བཤད། རྗེན་བཙོས་སུ་ཡང་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་རུང་བ་བྱེད་པ་པོ་དགེ་ཚུལ་མན་ཆད་ཅིག་དགོས། སྦྱིན་བསྲེག་གི་རྫས་ལ་རུང་བ་མ་བྱས་ཀྱང་ཐེག་པ་གོང་འོག་གི་ཁྱད་པར་དང་། དགོས་པ་དང་དགག་བྱ་ཆེ་ཆུང་གིས་ཉེས་པ་མེད་པར་གསུངས། 1-452 རུང་བ་བྱས་ནའང་ཡོན་ཏན་ལས་ཅི་ཡོད། །མེས་རུང་བ་འདི་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དམ་སྙམ། མདོ་རྩར། རུང་བར་བྱེད་པ་ཡོད་ན་སྔོ་བསྐྲབྃ་པར་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ །ཞེས་ཁང་ཐོག་གི་སྔོ་འཐོག་ཏུ་བཅུག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པར་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། མ་བསྐོས་ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་། །ཟས་དང་ཆོས་གོས་གཉིས་དག་དང་། །དོན་མཐུན་གྲུ་དང་དབེན་པ་གཉིས། །དགེ་སློང་མ་ཡིས་སྦྱོར་བཅུག་པའོ། །ཞེས་སོ། །འདི་དག་འབྱུང་མི་ཉེ་ཡང་བསྲུང་སེམས་མེད་ན་ལྟ
【現代漢語翻譯】 請說：『請您關注。』 請說：『請按照國家和佛法來調伏。』 他自己說：『僧眾請聽。 我，釋迦比丘，名叫某某，對學處沒有不恭敬。』 如來、應供、正遍知（梵文：Tathāgata Arhat Samyaksaṃbuddha，如來阿羅漢正等覺）具有智慧和眼力，他們知道並看到可以享用合適的房屋和食物，因此，請您為我憶念。』 他說了三遍：『愿您接受我的梵行。』 方法很好。 然後，行感恩禮，對比丘持律大德說：『您關注加持合適的房屋的儀式，非常感謝。』 並說：『隨喜您按照國家和佛法來調伏。』 兩人都說戒律等。 如果合適的房屋沒有僧人居住，過了一夜，那麼這個合適的房屋就會變得放逸，這是《寶鬘論》中所說的。 第二，在墮罪部中，有九個十事，第一個是：『虛妄過失，比丘離間， 懊惱挖掘，顯示和， 驅逐和惡劣住處，以及佛法， 朋友面前做作，特別殺害。』 第二個是：『嘲笑種子，門和， 床和坐墊，驅趕和， 事後壓制，播種和， 兩次建造。』 即使種子和幼苗被破壞會產生許多墮罪，但如果使其合適，則沒有罪過。 例如，對於小麥和大麥等，使其合適的方法是：將它們堆成一堆，從兩三個方向用火稍微接觸一下，即使比丘破壞了它們，也沒有罪過。 然而，據說如果比丘使其合適，那麼他就會犯墮罪。 也會變成生煮。 因此，需要一個沙彌以下的人來使其合適。 對於火供的物品，即使不使其合適，由於上下乘的差別，以及需要和禁止的大小，也沒有罪過。 即使使其合適，又有什麼功德呢？ 如果認為讓用火使其合適的人去做沒有罪過，那麼《根本說一切有部毗奈耶》中說：『如果有使其合適的人，就讓他去除房屋頂上的草。』 因此，讓去除房屋頂上的草沒有罪過。 第三個是：『未經允許，太陽落山和， 食物和兩件法衣， 意義一致的船和兩個寂靜處， 比丘尼允許交合。』 這些雖然不容易發生，但如果沒有守護之心，就會墮落。
【English Translation】 Say, 'Please pay attention.' Say, 'Please subdue according to the country and the Dharma.' He himself says, 'Sangha, please listen. I, a Shākya bhikṣu, named so-and-so, am not disrespectful to the precepts.' The Tathāgata Arhat Samyaksaṃbuddha (梵文：Tathāgata Arhat Samyaksaṃbuddha，如來阿羅漢正等覺) who possess wisdom and sight, they know and see that suitable houses and food can be enjoyed, therefore, please keep me in mind.' He says three times, 'May you accept my Brahmacharya.' The method is good. Then, offer a gesture of gratitude, saying to the great bhikṣu who upholds the Vinaya, 'Thank you very much for your attention to the ritual of blessing the suitable house.' And say, 'I rejoice in your subduing according to the country and the Dharma.' Both speak of the precepts, etc. If a suitable house is left unoccupied by a bhikṣu for a night, then this suitable house will become lax, as stated in the 'Garland of Jewels.' Secondly, in the section on offenses, there are nine sets of ten, the first being: 'False faults, bhikṣu discord, Annoyance digging, showing and, Expulsion and bad dwelling, and Dharma, Making a show in front of friends, especially killing.' The second is: 'Mocking seeds, door and, Bed and cushion, driving away and, Subsequent suppression, planting and, Building twice.' Even though destroying seeds and seedlings will result in many offenses, if it is made suitable, there is no fault. For example, for wheat and barley, the method of making it suitable is: piling them up and touching them slightly with fire from two or three directions, even if a bhikṣu destroys them, there is no fault. However, it is said that if a bhikṣu makes it suitable, then he will commit an offense. It will also become half-cooked. Therefore, someone below the rank of a śrāmaṇera is needed to make it suitable. For the items of a fire offering, even if it is not made suitable, there is no fault due to the difference between the higher and lower vehicles, and the size of what is needed and what is prohibited. Even if it is made suitable, what merit is there? If one thinks that there is no fault in having someone use fire to make it suitable, then the Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'If there is someone to make it suitable, let him remove the grass from the roof of the house.' Therefore, there is no fault in having the grass removed from the roof of the house. The third is: 'Without permission, the sun sets and, Food and two Dharma robes, A boat with the same meaning and two solitary places, A bhikṣuṇī allows intercourse.' Although these are not likely to happen, if there is no mind of protection, one will fall.
ུང་བ་མ་བྱུང་བ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱིས་སྲུང་བའི་ཕན་ཡོན་ཐོབ་དཀའ་སྙམ་མོ། ། བཞི་པ་ནི། ཡང་ཡང་དང་ནི་འདུག་གནས་གཅིག །ཕྱེ་དང་བཅའ་དང་སྟོབ་པ་དང་། །འདུས་དང་དུས་མིན་གསོག་འཇོག་དང་། །ཁ་ནས་མིད་དང་བསོད་པ་ཉིད། །ཅེས་སོ། །སྤང་ཟའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་ལྷག་པོར་བྱས་ན་མི་འབྱུང་། དེའི་ཚུལ་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་ཟས་ཀྱི་གནས་མ་བཏང་བ་ཞིག་དགོས། རང་ཉིད་ཀྱིས་ཟས་རུང་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དེ་ཡུལ་གྱི་མདུན་དུ་བཞག་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། མདུན་ཐད་དྲང་པོར་འདུག་ཅིང་། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འཚལ་མ་འཚལ་ལགས་ཤིང་སྤང་བར་བགྱིས་པ་ལས། བཟའ་བར་བྱ་བ་རྙེད་ཅིང་འཚལ་བར་འཚལ་ན་ལྷག་པོར་བགྱིས་ཏེ་བདག་ལ་སྩལ་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གཅིག་བརྗོད། 1-453 ཡུལ་གྱིས་ཟས་དེ་ལག་ཏུ་བླངས་ཤིང་ཁམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཟོས་ནས། ཅི་བདེར་གསོལ་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་ནས་དེ་ལ་སྦྱིན། ཡུལ་དེ་ཟས་སྤངས་ཟིན་ན་མི་ཟ་བར་ཚིག་ཙམ་གྱིས་ལྷག་པོར་བྱ། ལྷག་པོར་བྱས་པའི་ཟས་དེ་ཟས་སྤངས་པ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་བཟའ་རུང་བར་གསུངས། འོན་ཀྱང་ནད་པ་དང་མུ་གེའི་དུས་སུ་ལྷག་པོར་མ་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་པར་གསུངས་སོ། །དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ལ། ཟན་དང་ཤིང་ཐོག་སོགས་དུས་རུང་གི་བཟའ་བཅའི་རིགས་ལས་སྨན་གཞན་གསུམ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཕྱི་དྲོ་ཡང་བཟའ་རུང་སྟེ། སྟོན་པས་གྲོང་ཁྱེར་བཟང་བྱེད་དུ་ཁྱིམ་བདག་ལུག་ལ་སོགས་པ་བཏུལ་བའི་ཚེ། ལུག་གིས་ཞལ་ཟས་བཞེས་པར་གསོལ་བ་ན། དུས་ཡོལ་གྱི་དུས་མིན་གྱི་ཟས་སྟ་གོན་གྱིས་གསུངས། དུས་མིན་དུ་རུང་བ་ཅི་ལགས་ཞུས་པས་མར་དང་བུ་རམ་དང་། ཧགས་དང་ཤ་ཁ་ར་དང་། བཏུང་བའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཞོ་ནི་འཐུང་དུ་མི་རུང་སྟེ། །ཨུ་པ་ལི་ཞོ་ནི་སྔ་དྲོ་བའོ། །ཞོའི་ཁ་ཆུ་ནི་ཕྱི་དྲོ་བའོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཧུ་ལུ་ཧུ་ལུ་ཡི་རང་དང་། །ཀུན་སྤྱོད་སྣོད་དང་ལན་ཚྭ་དང་། །ལམ་དང་སོར་གཉིས་དཀྲུགས་དང་གདིང་། །གསེར་གྱི་རུང་བ་དག་དང་བཅུ། །ཞེས་མི་རུང་བའི་གཞི་བཅུའི་ཡ་གྱལ་ཀྱང་ཡིན་པས་སོ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་འདི། 1-454 གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་ཁེགས་ན་མི་འབྱུང་བས། སྔར་བཤད་པ་ལྟར་དུས་དྲན་སོགས་ལ་འབད། ལག་ཉ་སོགས་ཀྱི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་སུ་ཟན་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་ཚུལ་ལ། བསམ་པ་བདག་ལྟུང་བ་དང་བཅས་ཏེ་གསོན་པ་བས་དེང་ཉིད་ཤི་བ་སླའོ་སྙམ་པ་དང་སྨོན་འཇུག་གི་སེམས་གཉིས་གསལ་བཏབ་ནས་སྦྱོར་བ་ཉིན་དང་པོར་ཟན་གཅོད་ཅིང་ཇ་ཡང་མི་བཏུང་། ཉིན་གཉིས་པ་ལ་ཟན་སྤར་གང་དང་ཇ་ཕོར་པ་གང་བཏུང་། ཉིན་གསུམ་པ་ལ་ཟན་སྤར་དོ་དང་ཇ་ཡང་ཕོར་པ་དོ་བཏུང་། བཞི་པ་ལ་ཇི་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་དེ་ཙམ་བཟའ་ཞིང་བཏུང་ངོ་། །དེ་ཡང་ལྟོ་འདུན་གྱིས་མ་ཡིན་པར་ལུས་
【現代漢語翻譯】 僅僅是沒有發生墮落而已，很難獲得守護的利益，我是這麼想的。第四個是：『又、又和住處一，分和食物和餵養，聚集和非時儲蓄，口中吞嚥和福德本身。』這就是說，如果過度食用剩餘食物，就會犯墮落罪。其中的方法是：必須是比丘沒有放棄食物的地方。自己將如法的食物給予並接受后，放在地方的前面，頂禮，然後在前面端正地坐著，說：『諸位僧眾請聽，我比丘名叫某某，需要或不需要，已經放棄了，如果能得到可以食用的食物，需要或不需要，請將剩餘的食物賜予我。』這樣說一遍。 地方的人拿起食物，吃兩三口，然後說：『隨意食用吧。』然後將食物給予他。如果地方的人已經放棄了食物，就不要吃，只是用語言來做剩餘。據說，剩餘的食物也可以給其他放棄食物的人食用。然而，據說在生病和饑荒的時候，即使不做剩餘也沒有罪過。對於非時食用的墮落罪，除了米飯和水果等如法的食物外，其他三種藥物，如果加持后，下午也可以食用。世尊在善行城降伏牧羊人等的時候，牧羊人請求世尊用餐，世尊說要準備非時食物。當被問及什麼是非時可以食用的食物時，世尊回答說：『酥油、紅糖、哈革、沙卡拉和飲料。』因此，酸奶不能飲用。烏帕里酸奶是早上的，酸奶的清水是下午的。』據說：『呼嚕呼嚕的自性，行為、容器、鹽、道路、兩指、攪拌和坐墊，以及金色的如法之物等十種。』這也是不應該做的十種非法的根本原因。對於儲存后食用食物的墮落罪，如果避免了儲蓄的罪過，就不會發生。所以要像以前說的那樣，努力進行時節憶念等。爲了避免手抓食物等的罪過，對於斷食的方法，要明確兩種心，即認為『我寧願帶著墮落而死，也不願茍活』的想法和發願的心，然後在第一天斷食，連茶也不喝。第二天吃一把米飯，喝一杯茶。第三天吃兩把米飯，也喝兩杯茶。第四天吃喝足夠的東西。而且，這不是爲了滿足食慾，而是爲了維持身體。
【English Translation】 It is merely that the downfall has not occurred, and it is difficult to obtain the benefit of protection, I think. The fourth is: 'Again, again, and the same dwelling place, division and food and nourishment, gathering and untimely hoarding, swallowing from the mouth and merit itself.' That is to say, if one excessively consumes leftover food, one will commit a downfall. The method for this is: it must be a place where a bhikshu has not given up food. After oneself has given and received lawful food, place it in front of the place, prostrate, and then sit upright in front, saying: 'Venerable Sangha, please listen, I, a bhikshu named so-and-so, need or do not need, have already given up, if I can obtain edible food, need or do not need, please grant me the leftover food.' Say this once. The person of the place takes the food, eats two or three mouthfuls, and then says: 'Eat as you please.' Then gives the food to him. If the person of the place has already given up the food, do not eat it, but merely make it leftover with words. It is said that the leftover food can also be given to others who have given up food. However, it is said that there is no fault even if one does not make it leftover during illness and famine. For the downfall of eating at the wrong time, other than lawful foods such as rice and fruit, the other three medicines, if blessed, can also be eaten in the afternoon. When the Teacher was subduing the shepherd, etc., in the city of Good Deeds, the shepherd requested the Teacher to have a meal, and the Teacher said to prepare untimely food. When asked what untimely food could be eaten, the Teacher replied: 'Ghee, brown sugar, Hag, Shakara, and drinks.' Therefore, yogurt cannot be drunk. Upali yogurt is for the morning, and the clear water of yogurt is for the afternoon.' It is said: 'The nature of Hulu Hulu, behavior, container, salt, road, two fingers, stirring, and cushion, and the ten kinds of lawful things of gold, etc.' This is also one of the ten illegal roots that should not be done. For the downfall of eating food that has been hoarded, if the fault of hoarding is avoided, it will not occur. So one must strive for seasonal remembrance, etc., as said before. In order to avoid the fault of grasping food with the hand, etc., for the method of fasting, one must clarify two minds, namely the thought of 'I would rather die with downfall than live on' and the mind of aspiration, and then fast on the first day, not even drinking tea. On the second day, eat a handful of rice and drink a cup of tea. On the third day, eat two handfuls of rice and also drink two cups of tea. On the fourth day, eat and drink as much as is enough. Moreover, this is not to satisfy the appetite, but to maintain the body.
ཀྱི་སྲིན་བུ་གསོ་བ་ཆོས་དང་སྒྲུབ་པའི་རྟེན་འཚོ་བ་ལ་དམིགས་ནས་ལོངས་སྤྱད་པར་གསུངས་པས་བཏུང་བ་མ་བཅད་ན་ཟན་གཅོད་ཀྱི་གོ་མི་ཆོད་པ་མ་ཡིན། རྒྱ་ཇའི་བཏུང་བ་འདི་འདུལ་འཛིན་སྔ་མ་འགའ་ཞིག་ཐུན་ཚོན་དུ་རུང་བའི་སྨན་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པར་བཞེད་ཅིང་། ལུང་ལས་ཟན་བཅད་པར་གསུངས་ཀྱི་བཏུང་བ་བཅད་པར་མ་གསུངས། འདིས་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པའང་ཁེགས་པས། དེས་ན་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་འབྱུང་བའི་གཞི་ཐམས་ཅད་སྤང་དགོས་པས་ཇ་མི་བཏུང་བའི་གནད་དེ་ཡིན་པར་གསུངས། ཟན་གཅོད་བྱེད་པ་པོ་དགེ་ཚུལ་ཡིན་ན་བཏུང་བ་བཅད་མི་དགོས། 1-455 དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཟན་གཅོད་བྱེད་དགོས་པར་གཞུང་ནས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་དོན་གྱིས་ཐོབ་པས་རྒྱུན་དུ་དགུང་གཅོད་མི་ནུས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཟན་གཅོད་བྱས་ན་ལེགས། གཉིས་པ་དེའི་ཕན་ཡོན་ནི་ཤིང་ཐོག་སོགས་རུང་བ་མ་བྱས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ཟ་བ་དང་། ལ་ཕུག་སོགས་རྩ་བའི་རིགས་དབྱུང་ནས་འཚེད་པ་སོགས་བྱེད་པ་དང་། ཕྱི་དྲོ་ཟ་བ་རྣམས་ལ་ཉེས་པ་མེད་པར་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་འདི་དག་ཟས་མེད་ཅིང་ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པའི་དུས་ལྟ་བུ་ལ་གནང་བ་ཡིན་གྱི་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་མ་ཡིན་ནོ། །བྱིན་ལེན་བྱེད་པའི་ཚུལ་ནི། བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོ་ཟས་དེ་གྱེན་དུ་འདེགས་ནུས་པའི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞིག་གིས་མདུན་ཐད་དྲང་པོར་ཟས་དེ་བཟུང་ནས། རང་གི་ལག་པ་གཉིས་གན་རྐྱལ་དུ་བཀན། སེམས་ལག་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ལྷུང་བཟེད་སོགས་ཀྱིས་འདི་ནི་སྦྱིན་པའོ། །བདག་ནི་ལེན་པའོ་སྙམ་ནས་ལེན་པ་ཡིན། དམིགས་བསལ་བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་ཟས་གཞན་མེད་ཅིང་། བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོའང་མེད་ན། རང་དབང་བའི་ཟས་བླངས་ཏེ་སྒྲ་མི་སྙན་གྱི་དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཉེས་པ་མེད་དེ། ཞུ་བར། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པའི་དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་ཡུལ་དེར་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ང་ཁྱོད་པ་དང་། 1-456 དགེ་སྡིག་གི་བྱེད་པོ་སེམས་ཡིན་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །བྱིན་ལེན་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། འཕྲོག་དང་འདྲིལ་དང་རེག་པ་དང་། །བསྔོས་དང་དགེ་སློང་མིན་གྱུར་དང་། །ངོ་བོ་གྱུར་དང་སྐྱེ་བ་གྱུར། །དོར་བ་ཡིས་ནི་བྱིན་ལེན་འཇིག །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། ། ལྔ་པ་ནི། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་ཉལ་སར་འདུག །འགྲེང་དང་གཅེར་བུ་དམག་དང་ནི། །ཞག་གཉིས་བཤམས་དཀྲུག་འགྲོ་བ་དང་། །བརྡེག་དང་གཟས་དང་གནས་ངན་ལེན། །ཅེས་སོ། །དྲུག་པ་ནི། བདེ་དང་མེ་དང་འདུན་པ་དང་། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཆོས་གཏམ་སྨྲ། །དགེ་ཚུལ་ཁ་དོག་མ་བསྒྱུར་དང་། །རིན་པོ་ཆེ་དང་ཚ་བའི་དུས། །ཞེས་སོ། །ནུབ་ལྷག་ཉལ་གྱི་ཉེས་པ་འགོག་པ་ལ་རང་དང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དགུའམ་གནས
【現代漢語翻譯】 如果說爲了治療身體的疾病，或者爲了修行而維持生活而享用，那麼不戒飲料就不能算是斷食。有些持律者認為，飲用漢茶屬於可以作為佐料的藥物。經典中只說了斷食，沒有說斷飲料。這也可以避免積蓄的過失。因此，必須斷除產生積蓄過失的一切根源，這就是不喝茶的原因。如果斷食者是沙彌，則不必斷飲料。 雖然經典中沒有明確說明沙彌必須斷食，但實際上已經包含了這個意思，所以平時不能過午不食的人，斷食是很好的。第二，斷食的利益是，可以吃未經允許的水果等，未經給予而取用的東西，以及拔出蘿蔔等根莖類煮食，以及下午吃東西等，都沒有罪過。然而，這些都是在沒有食物、非常飢餓的時候才允許的，不是在任何時候都可以。給予和接受的方式是：給予者必須是能夠舉起食物的比丘，在面前端正地拿著食物，自己雙手仰掌，心中想著與手相連的缽等是佈施，自己是接受者而接受。如果沒有特別給予和接受的食物，也沒有給予者，那麼可以隨意取用食物，在不悅耳的聲音時加持后享用，沒有罪過。經文中說：『在北方的嘈雜聲中加持，沒有墮落。』 其理由是，那個地方的享用有你我的分別，以及善惡的作者是心的關鍵。破壞給予和接受的原因是：搶奪、糾纏、接觸，獻祭、非比丘、變質、變生，以及丟棄，都會破壞給予和接受。第五是：與眾生同處一床，站立、裸體、戰爭，兩夜陳設、擾亂行走，毆打、傷害和惡劣處境。第六是：安樂、火、慾望，與非比丘說佛法，沙彌不改變顏色，以及珍寶和炎熱時節。爲了避免夜晚剩餘食物的過失，自己和非比丘之間要有半肘或九指的距離。
【English Translation】 If it is said that one enjoys for the purpose of healing physical ailments or for maintaining life in order to practice Dharma, then not abstaining from beverages cannot be considered fasting. Some Vinaya holders consider the drinking of Han tea to belong to the category of medicine that can be used as a condiment. The scriptures only mention fasting, not abstaining from beverages. This also avoids the fault of accumulation. Therefore, all sources that give rise to the fault of accumulation must be abandoned, and that is the reason for not drinking tea. If the faster is a Shramanera (novice monk), then it is not necessary to abstain from beverages. Although the scriptures do not explicitly state that a Shramanera must fast, it actually includes this meaning, so it is good for those who cannot usually eat only before noon to fast. Secondly, the benefits of fasting are that there is no fault in eating fruits, etc., that have not been allowed, things taken without being given, and cooking by extracting roots such as radishes, and eating in the afternoon. However, these are only allowed when there is no food and one is very hungry, not at all times. The way of giving and receiving is: the giver must be a Bhikshu (fully ordained monk) who can lift the food, holding the food upright in front of him, with his hands upturned, thinking that the bowl, etc., connected to the hands is the offering, and that he is the receiver and receives it. If there is no specially given and received food, and there is no giver, then one can freely take the food and bless it and enjoy it during unpleasant sounds, without fault. The scriptures say: 'Blessing in the midst of unpleasant sounds in the north does not lead to downfall.' The reason is that the enjoyment in that place has the distinction of you and me, and the key is that the maker of good and evil is the mind. The causes that destroy giving and receiving are: robbery, entanglement, contact, offering, non-Bhikshu, degeneration, transformation, and abandonment, which destroy giving and receiving. Fifth: staying in a bed with living beings, standing, nakedness, war, setting up for two nights, disturbing walking, beating, harming, and bad situations. Sixth: comfort, fire, desire, speaking Dharma to non-Bhikshus, Shramaneras not changing color, and precious jewels and hot seasons. To avoid the fault of leftover food at night, there must be a distance of half a cubit or nine fingers between oneself and a non-Bhikshu.
་ཁང་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བའི་ཚད་ཙམ་གྱིས་བར་ཆོད་ན། ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་གསུངས། རྐྱེན་དབང་གིས་ལྷན་ཅིག་ཉལ་དགོས་པ་བྱུང་ན་སྐ་རགས་དང་ཐག་པས་སམ་ས་ལ་རི་མོ་བྲིས་ཏེ་བར་བཅད་ན་ནུབ་ལྷག་གི་ཉེས་པ་ཐུབ་པར་སྔོན་གྱི་འདུལ་འཛིན་འགའ་ཞིག་བཞེད་ཅེས་ཐོས་ནའང་། འདི་གནས་བརྟན་པ་དང་མང་བཀུར་སྡེ་པ་གཉིས་ཀྱི་ལུགས་ཡིན་པས་སྡེ་པ་ཐ་དད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཉེས་པ་ཁེགས་མི་ཁེགས་ཁ་ཚོན་ཆོད་དཀའ་མོད། འོན་ཀྱང་བསླབ་བྱ་ཡལ་བར་བོར་བ་དང་ནི་གཏན་མི་མཚུངས་ཏེ་ཁྱད་གསོད་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 1-457 དེས་ན་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུའི་ཚེ་སྐ་རགས་སོགས་ཀྱིས་བར་གཅོད་པ་དེ་ལེགས་པར་སེམས་སོ། །ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་གོས་གྱོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་འདི། གོས་ཁྲུ་གང་བ་ཡན་ཆད་ཅི་ཡང་རུང་བ་ཚོན་གྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་གོས་གཞན་གྱིས་གཡོགས་མ་མེད་པར་གྱོན་ན་ཐ་ན་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཁ་གཡོགས་ཙམ་ལ་ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་གོས་ལོངས་སྤྱོད་ནའང་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་བ་ཡིན། འདིའི་བཅས་པ་མཛད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཁྱིམ་པ་དང་རྟགས་འདྲེ་བ། བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་བྱེད་པ། གཞན་མ་དད་པར་གྱུར་པ་རྣམས་ཡིན་པས་དགག་བྱ་རྫོགས་མི་རྫོགས་དཔྱད་ནས་རང་གི་ཇི་ནུས་ཀྱིས་སྤང་བླང་བྱེད་པ་དང་། སྟོན་པ་སྙིང་རྗེ་ཆེ་བ་ཡིན་པས་དུས་དྲན་བརྟེན་པ་གལ་ཆེ། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་ནོར་བུ་ལ་སོགས་པའི་རིན་པོ་ཆེ་དངོས་དང་དེར་སྨོས་པ་དུང་ལ་སོགས་པའི་རོལ་མོ་དང་། རལ་གྲི་སོགས་མཚོན་ཆ་ལའང་རེག་ན་ལྟུང་བ་དེར་འགྱུར་བས་འདི་འབྱུང་ཉེ་བས་བག་ཡོད་མཛད་འཚལ། གལ་ཏེ་རེག་དགོས་པའི་རྐྱེན་བྱུང་ན་དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་དང་། ཡོ་བྱད་ཆུད་ཟ་བ་སྐྱོབ་པའི་བསམ་པ་དང་མ་འབྲལ་བ་ཞིག་དགོས་སོ། །བདུན་པ་ནི། དུད་འགྲོ་འགྱོད་པ་སོར་མོ་དང་། །རྩེ་དང་ལྷན་ཅིག་སྡངས་བྱེད་དང་། །སྦེད་དང་གདེང་མེད་གཞི་མེད་དང་། །སྐྱེས་པ་མེད་པར་ལམ་འགྲོ་བའོ། ། 1-458 ཞེས་སོ། །བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ནི། བུད་མེད་བདག་པོས་སྲུང་བའམ། །རང་ལ་ཁྲིམས་གྲོགས་གཞན་ཡོད་ན་ལྟུང་བ་འདི་མི་འབྱུང་ཡང་། ནུབ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་ཉལ་ན་ནུབ་ལྷག་གི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ཞིང་། དེ་ཁྱོ་ཤུགས་ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ཉལ་ཤོམ་གྱི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པའི་ལྟུང་བའང་འབྱུང་ཉེའོ། །བརྒྱད་པ་ནི། རྐུ་དང་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་དང་། །རྐོ་དང་མགྲོན་དང་བསླབ་པ་དང་། །འཐབ་དང་མི་སྨྲ་འགྲོ་བ་དང་། །མི་གུས་ཆང་འཐུང་དུས་མིན་པའོ། །ཞེས་སོ། །དགུ་པ་ནི། ཟས་བཅས་སྐྱ་རེངས་ད་གདོད་དང་། །ཁབ་རལ་དང་ནི་ཁྲི་རྐང་དང་། །བརྡལ་དང་གདིང་དང་གཡན་པ་དང་། །རས་ཆེན་བདེ་གཤེགས་ཆོས་གོས་སོ། །ཞེས་སོ། །བཞི་པ་སོར་བཤགས་ཀྱི་སྡེ་ནི། གྲོང་དང་ཁྱིམ་གཞན་ཉིད་དང་ནི། །བསླབ་པ་རྣམས་དང་དགོན་པ་ནི། །སངས་རྒྱས་ཕན་པར་མ
【現代漢語翻譯】 據說，如果房間的間隔只有四指寬，就不會有罪過。如果因緣分而必須同睡，那麼用腰帶或繩子，或在地上畫線來隔開，可以避免過夜的罪過，這是以前一些持戒者的觀點。但這屬於常住部和大眾部兩派的觀點，因為是不同部派，所以很難確定是否能避免罪過。然而，這與忘記教誨是完全不同的，因為沒有輕視（教誨）。 因此，在這種情況下，用腰帶等隔開是最好的。關於『穿著未經改色的衣服』的墮罪，只要衣服有一肘長或更長，無論什麼顏色，如果沒有其他改色的衣服覆蓋，即使只用未經改色的衣服蓋住缽，也會犯下此墮罪。制定此戒的原因是爲了防止與在家人混淆、做不該做的事、讓其他人失去信心。因此，要審查應禁止的事項是否完整，並盡力取捨。因為導師非常慈悲，所以重視憶念（導師的功德）非常重要。關於『觸控珍寶』的墮罪，如果觸控到真正的珍寶，如寶石等，以及提到的海螺等樂器，以及刀劍等武器，都會犯下此墮罪，因此要小心謹慎，因為這很容易發生。如果必須觸控，則需要不離供養三寶和避免浪費物品的念頭。 第七條是：『與動物一起悔罪，用手指、玩耍、一起瞪眼，隱藏、沒有把握、沒有根據，沒有男人一起行走。』 第八條是：『偷盜、未滿二十歲、挖掘、招待、學習、爭鬥、不說話行走、不尊敬飲酒、非時。』 第九條是：『帶著食物黎明時分，針、刀、床腳、褥子、墊子、疥瘡、大布、善逝法衣。』 第四個是向他人懺悔的類別：『城鎮和別人的家，以及學處和寺院，爲了佛陀的利益。』
【English Translation】 It is said that if the separation in a room is only the width of four fingers, there is no transgression. If one must sleep together due to circumstances, separating with a belt or rope, or drawing a line on the ground, can prevent the transgression of spending the night together, according to some former Vinaya holders. However, this belongs to the Sthavira and Mahasanghika schools, and because they are different schools, it is difficult to determine whether it can prevent the transgression. Nevertheless, it is completely different from forgetting the teachings, because there is no disrespect (towards the teachings). Therefore, in such circumstances, it is best to separate with a belt or the like. Regarding the transgression of 'wearing uncolored clothes,' as long as the cloth is one cubit or longer, no matter what color, if it is worn without being covered by other colored clothes, even using uncolored cloth to cover a begging bowl can incur this transgression. The reason for establishing this precept is to prevent confusion with laypeople, doing what should not be done, and causing others to lose faith. Therefore, one should examine whether the prohibited items are complete and strive to adopt or reject them as much as possible. Because the teacher is very compassionate, it is important to cherish the remembrance (of the teacher's qualities). Regarding the transgression of 'touching precious objects,' touching actual precious objects such as jewels, as well as musical instruments such as conch shells mentioned, and weapons such as swords, will incur this transgression, so be careful, as this is easy to happen. If one must touch them, one needs to maintain the thought of offering to the Three Jewels and avoiding wasting items. The seventh is: 'Repenting with animals, with fingers, playing, glaring together, hiding, without assurance, without basis, walking without a man.' The eighth is: 'Stealing, under twenty years old, digging, hosting, learning, fighting, walking without speaking, disrespectfully drinking alcohol, untimely.' The ninth is: 'With food at dawn, needle, knife, bed leg, mattress, cushion, scabies, large cloth, Sugata Dharma robe.' The fourth is the category of confessing to others: 'Towns and others' homes, as well as the precepts and monasteries, for the benefit of the Buddha.'
ཛད་པ་ཡིས། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བར་གསུངས། །ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ་ནི། ཤམ་ཐབས་ལ་ནི་རྣམ་པ་བདུན། །སྟོད་གཡོགས་ལ་ཡང་རྣམ་གསུམ་དང་། ཤིན་ཏུ་བསྡམས་ལ་སོགས་པ་ལྔ། །མགོ་གཡོགས་ལ་སོགས་རྣམ་པ་ལྔ། །མཆོངས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་ལྔ་དང་། །ལུས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ལྔ། །འདུག་པར་བྱ་བ་དགུ་དག་དང་། །བྱིན་ལེན་བྱ་བ་བརྒྱད་རྣམས་སོ། །ཟས་ལ་ལེགས་པར་བྱ་བ་དྲུག །ཙུག་ཙུག་ལ་སོགས་རྣམ་པལྔ། ། 1-459 འབྲུ་ནས་ཐ་དད་བྱེད་པ་ལྔ། །ལག་པ་ལྡག་ལ་སོགས་པ་ལྔ། །འཕྱ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་བཞི། །ལྷུང་བཟེད་ལ་ཡང་རྣམ་པ་བཅུ། །འགྲེང་བར་བྱེད་ལ་སོགས་པ་ལྔ། །མགོ་གཡོགས་ལ་སོགས་རྣམ་པ་ལྔ། །དོ་ཀེར་ཅན་ལ་སོགས་པ་ལྔ། །གླང་ཆེན་ལ་སོགས་ཞོན་པ་ལྔ། །ལག་ན་འཁར་བ་ལ་སོགས་དྲུག །ན་བ་རྣམ་པ་བཞི་རྣམས་སོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ།། །། ༈ བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ། ལྔ་པ་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ་ལ་གསུམ། གསོ་སྦྱོང་། དབྱར་གནས། དགག་དབྱེའོ། །དང་པོ་ལ། སྒྲ་དོན་དབྱེ་བ་ཕན་ཡོན་གསུམ། །དང་པོ་ནི། གཉེན་པོ་བསླབ་པ་གསོ་ཞིང་སྤང་བྱ་སྡིག་པ་སྦྱོང་བས་ན་གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ནི། ལས་སྒྲིབ་སྦྱོང་བའི་ཆེད་དུ། གཞི་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་སྡེ་སྣོད་ལ་ཐོས་བསམ་བྱས་ཏེ། དེའི་དོན་བསྒོམ་པའི་ཉམས་ལེན་ཏེ། ཚུལ་གནས་ཐོས་དང་བསམ་ལྡན་པས། །སྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་ལ་ལྔ་སྟེ། དེའང་ཚེ་འདིའི་ཟག་པ་འཕེལ་བའི་རྐྱེན་ལ། ལྟུང་བ་གནོད་པ་རྩོད་པ་བཀྲ་མི་ཤེས་པ་བཞི་ལས། དང་པོའི་གཉེན་པོ་དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བཅུ་བཞི་དང་བཅོ་ལྔ་པ་གཉིས་གསུངས་ཏེ། དེའང་ཧོར་ཟླ་དང་པོ་གསུམ་པ་ལྔ་པ་བདུན་པ་དགུ་པ་བཅུ་གཅིག་པ་རྣམས་ཀྱི་མར་ངོ་ལ་བཅུ་བཞི་པ་དང་། 1-460 དུས་གཞན་བཅོ་བརྒྱད་པོ་རྣམས་ལ་བཅོ་ལྔ་པ་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཕྱི་མ་གསུམ་གྱི་གཉེན་པོར་རིམ་བཞིན་གནོད་པ་བཟློག་པ། རྩོད་པ་བསྡུམ་པ། བཀྲ་ཤིས་པའི་གསོ་སྦྱོང་རྣམས་དབྱེ་བར་མཛད་དོ། །འདིར་སྐབས་སུ་མཁོ་བ་འདུན་དག་འབུལ་ཚུལ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་རླབས་ཀྱི་སྔགས་འདིར་བྲི་ན། དེ་ཡང་འདུན་དག་གཉིས་གཅིག་ཆར་འབུལ་བའི་སྔགས་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་དག་གོ་ཞེས་བདག་མཆིའོ། །དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་དུ་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལོ། །བདག་གསོ་སྦྱོང་ཡང་ཡོངས་སུ་དག་གོ །འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡང་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པ་ཡང་རིག་
【現代漢語翻譯】 應各自懺悔，如是說。第五類是惡作罪：下裙有七種，上衣有三種，過度束縛等有五種，頭巾等有五種，跳躍等有五種，身體等有五種，坐姿有九種，給予和接受有八種，食物方面有六種，嘖嘖聲等有五種。 1-459 區分穀物有五種，舔手等有五種，嘲笑等有四種，缽盂方面有十種，站立等有五種，頭巾等有五種，戴項圈等有五種，騎大象等有五種，手持枴杖等有六種，生病有四種。如是說。 通過完全修習戒律來守護。 第五，通過完全修習戒律來守護，分為三部分：布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，含義：齋戒），安居（藏文：དབྱར་གནས，含義：夏季安居），解制（藏文：དགག་དབྱེ，含義：解除禁制）。第一部分，分為詞義辨析、意義和利益三方面。第一方面：因為是療治違犯之罪的對治法，並且清凈所應斷除的罪惡，所以稱為布薩。 第二方面分為兩種，第一種是寂止的布薩：爲了清凈業障，依靠清凈的根本戒律，聽聞和思考三藏，並修習其意義，即是修習。如雲：『具足戒律、安住、聽聞和思考，應精進修習。』 第二種是隨順的布薩，有五種：對於今生增長煩惱的因緣，有四種：墮罪、損害、爭論、不吉祥。第一種的對治法，是就時間而言，說了十四日和十五日兩種。即藏曆每月初三、五、七、九、十一月的初虧為十四日， 1-460 其餘十八日為十五日。后三種的對治法，依次是遮止損害的布薩、調解爭論的布薩、吉祥的布薩。這裡需要的是奉獻清凈僧眾的方式，以及布薩加持的咒語，寫在這裡。奉獻清凈僧眾的咒語是：『具壽請垂聽，今日僧眾的布薩是十五日，我的比丘名為某某的布薩也是十五日，我比丘名為某某，已從障礙法中清凈。我向僧眾奉獻如法之事，我的布薩也完全清凈，也說奉獻和完全清凈，也知道所說。』
【English Translation】 It is said that one should confess individually. The fifth category is the offenses of wrong actions: there are seven types for the lower garment, three types for the upper garment, five types for excessive binding, five types for the head covering, five types for jumping, five types for the body, nine types for sitting, and eight types for giving and receiving. There are six types for food, and five types for making 'tsuk tsuk' sounds. 1-459 There are five types for distinguishing grains, five types for licking hands, four types for mocking, ten types for the alms bowl, five types for standing, five types for the head covering, five types for wearing necklaces, five types for riding elephants, six types for holding canes, and four types for being sick. Thus it is said. Protecting through fully training in the precepts. Fifth, protecting through fully training in the precepts, which has three parts: Posadha (藏文：གསོ་སྦྱོང་，meaning: fasting and purification), Vassa (藏文：དབྱར་གནས，meaning: summer retreat), and Pravarana (藏文：དགག་དབྱེ，meaning: lifting of prohibitions). The first part has three aspects: distinguishing the meaning of the word, the significance, and the benefits. The first aspect: because it is the antidote to heal transgressions and purify the sins to be abandoned, it is called Posadha. The second aspect has two parts, the first being the Posadha of quiescence: in order to purify karmic obscurations, relying on pure fundamental precepts, listening to and contemplating the Tripitaka, and practicing its meaning, that is, cultivation. As it is said: 'Endowed with precepts, abiding, listening, and contemplating, one should diligently cultivate.' The second type is the conforming Posadha, which has five types: for the causes of increasing defilements in this life, there are four types: downfall, harm, dispute, and inauspiciousness. The antidote for the first type, in terms of time, is said to be the fourteenth and fifteenth days. That is, the waning days of the first, third, fifth, seventh, ninth, and eleventh months of the Tibetan calendar are the fourteenth day, 1-460 and the remaining eighteen days are the fifteenth day. The antidotes for the latter three are, in order, the Posadha of averting harm, the Posadha of reconciling disputes, and the Posadha of auspiciousness. Here, what is needed is the method of offering to the pure Sangha, and the mantra of the Posadha blessing, which is written here. The mantra for offering to the pure Sangha is: 'May the venerable ones listen, today the Sangha's Posadha is the fifteenth day, and my Bhikshu named so-and-so's Posadha is also the fifteenth day, I, Bhikshu named so-and-so, am purified from obstructive dharmas. I offer lawful things to the Sangha, and my Posadha is also completely purified, and I also say offering and complete purification, and I also know what is said.'
པར་བགྱིད་དོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། དེ་ཡང་འདུན་པ་འབུལ་བ་ནི་ལས་ལ་འདུན་པ་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡོངས་དག་འབུལ་བ་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཆེད་ཡིན་པར་གསུངས། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་རླབས་པ་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་རང་ལས་གཞན་མེད་ན་འདུག་ལ། ལྷ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། 1-461 བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་དག་གོ །ཞེས་བདག་མཆི་ན་བདག་ཡོངས་སུ་དག་པར་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་གཟུང་དུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དེང་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །གང་གི་ཚེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚོགས་པ་རྙེད་པ་དེའི་ཚེ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་རྒྱ་ཆེར་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་ཞིང་། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའང་གདོན་པར་བགྱིའོ། །ལན་གསུམ་བརྗོད་ཅིང་བསམ་མོ། །གྲོགས་དགེ་སློང་གཞན་ཡོད་ན་དེའི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས། དགེ་ཚུལ་ཡིན་ན་གཞན་འདྲ་བ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚོགས་པ་དེའི་ཚེ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་ཞིང་བགྱིའོ་ཞེས་བརྗོད། དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་རླབས་བྱེད་པ་འདི་ངེས་པར་དགོས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་འབྱུང་བར་འོད་ལྡན་ལས། དགག་དབྱེ་ལས་ཉམས་པ་ནི་སྡོམ་པ་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ཡིན་ཞིང་དེ་བཞིན་དུ་གསོ་སྦྱོང་ལས་ཉམས་པའང་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་རླབས་བྱེད་པའི་ཐོག་མར་ཕྱིར་བཅོས་རེ་མཛད་ན་ལེགས་པར་སེམས། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་རླབས་ཙམ་ཡང་མ་གྲུབ་ན། སྡིག་པ་ཅི་ཡང་མི་བྱ་ཞིང་། ། 1-462 ཞེས་སོགས་ཚིགས་བཅད་གཉིས་ཙམ་བརྗོད་པས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་གི་གོ་ཆོད་པར་མཁས་པ་ཕལ་ཆེར་བཞེད་དོ། །གསུམ་པ་ནི་བསླབ་གསུམ་གོང་འཕེལ་དུ་བྱེད་པའི་སྒོ་ནས་གནས་སྐབས་མངོན་མཐོ་དང་མཐར་ཐུག་ངེས་ལེགས་ཐོབ་པ་དང་། ཁྱད་པར་དུ་སྟོན་པའི་བཅས་པ་དང་མཐུན་ཞིང་། ས་ཕྱོགས་བཀྲ་ཤིས་པ་དང་། ཡུལ་དེ་ན་གནས་པའི་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་ལ་ཕན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འབྱུང་བར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱར་གནས་པ་ལ་དགོས་པ་ནི། ཐོས་བསམ་བསྒོམ་གསུམ་འཕེལ་བ། གཙུག་ལག་ཁང་རལ་གྲུམ་བཅོས་པ། རང་གཞན་གྱི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པ་དང་། གཞན་གྱིས་ཁ་ཟེར་བ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་རྣམས་སྤང་བ་དང་། སྟོན་པའི་བཅས་པ་དང་མཐུན་པ་སྟེ། མདོར་ན་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་གི་དོན་རྣམས་འགྲུབ་པའི་ཆེད་དུའོ། །གསུམ་པ་དགག་དབྱེ་ལའང་དགོས་པ་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཆེད
【現代漢語翻譯】 他重複三次說：'我將這樣做。' 據說，供奉曼扎是爲了成就事業，而完全的供奉是爲了體驗自己的齋戒。 齋戒的加持是：在齋戒期間，如果沒有其他人，就坐下，祈請諸神。'今天是僧團的第十五次齋戒，也是我（名字）的第十五次齋戒。' 我（名字）已從所有障礙之法中完全清凈。'如果我犯錯，請諸神接受我完全的清凈。爲了圓滿我（名字）的戒律之蘊，今天我加持齋戒。'當找到僧團時，應與僧團一起廣泛地體驗齋戒，並背誦別解脫經，重複三次並思考。 如果有其他比丘朋友，就在他面前加持。如果是沙彌，也應如此。當有僧團時，應與僧團一起體驗齋戒，並說'我將這樣做'。加持沙彌的齋戒是絕對必要的，因為如果不做齋戒，就會犯下惡行。正如光明經中所說，違背遮罪類似於戒律的墮落，同樣，違背齋戒也是如此。因此，爲了不犯錯，應該加持齋戒。最好在加持齋戒之初做一些補救措施。即使僅僅唸誦 '不作任何惡行，' 等兩句偈頌，大多數智者也認為這樣就完成了齋戒。第三，通過增進三學，獲得暫時的增上生和究竟的決定勝，特別是與導師的規定相符，使地方吉祥，並對居住在該地區的大多數人產生巨大的利益。 第二，安居的必要性是：增長聞、思、修，修復寺廟的破損，避免傷害自己和他人的身心，避免他人的誹謗，避免過多的事務和活動，並與導師的規定相符。簡而言之，這是爲了通過它成就暫時和究竟的利益。 第三，遮罪的必要性是：爲了戒律的完全清凈。
【English Translation】 He repeats three times, 'I will do this.' It is said that offering a mandala is for accomplishing activities, and offering a complete one is for experiencing one's own sojong (fasting and purification). The blessing of sojong is: During the sojong, if there is no one else, sit down and invoke the deities. 'Today is the fifteenth sojong of the Sangha, and also the fifteenth sojong of me (name).' I (name) am completely purified from all obstructing dharmas. 'If I err, may the deities accept my complete purification. In order to perfect the aggregate of my (name)'s discipline, today I bless the sojong.' When a Sangha is found, one should extensively experience the sojong together with the Sangha, and recite the Pratimoksha Sutra, repeating three times and contemplating. If there is another bhikshu friend, bless it in front of him. If it is a novice monk, it should be the same. When there is a Sangha, one should experience the sojong together with the Sangha and say, 'I will do it.' It is absolutely necessary to bless the sojong of a novice monk, because if the sojong is not done, a misdeed will occur. As it is said in the Light Sutra, violating the gag-gye (prohibitions) is similar to the downfall of discipline, and similarly, violating the sojong is also the same. Therefore, in order not to commit a misdeed, one should bless the sojong. It is best to make some remedies at the beginning of blessing the sojong. Even if only reciting 『Do not do any evil,』 etc., just two verses, most scholars also consider that the sojong is completed. Third, by increasing the three trainings, one obtains temporary higher rebirth and ultimate definite goodness, and especially conforms to the Teacher's precepts, making the place auspicious, and bringing great benefit to most of the people living in that area. Second, the necessity of the summer retreat is: to increase hearing, thinking, and meditation, to repair the dilapidated temples, to avoid harming oneself and others' body and life, to avoid others' slander, to avoid excessive affairs and activities, and to conform to the Teacher's precepts. In short, it is for the sake of accomplishing temporary and ultimate benefits through it. Third, the necessity of gag-gye (prohibitions) is: for the complete purity of discipline.
་དུ། ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་ལ་བཤགས་སྡོམ་བྱེད་པ་དང་། ཆོས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཆེད་དུ་ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་འབེལ་གཏམ་གྱི་སྒོ་ནས་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་ཕྱིར། བྱེ་བྲག་རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེའི་དགོས་པ་ནི་རྙེད་པའི་སྒོ་དབྱེ་བའི་ཆེད་དུ་སྟེ། དགག་དབྱེ་བྱས་པའི་དགེ་འདུན་ནི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཞིང་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པས་སོ། །གཞི་གསུམ་དེ་དག་ཇི་ལྟར་བྱ་བའི་ཚུལ་ནི་ཞིབ་པར་ཆོ་གར་རྟོགས་པར་བྱའོ།། །། 1-463 ༈ བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བསྟེན་པའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ། དྲུག་པ་བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ་ལ་གསུམ། གོས་མཐའ་གཉིས་སུ་མ་ལྷུང་བ། སྨན་མཐའ་གཉིས་སུ་མ་ལྷུང་བ། གནས་མལ་མཐའ་གཉིས་སུ་མ་ལྷུང་བའོ། །དང་པོ་ལ་བག་ཡངས་དང་འབྲེལ་བ་སྲ་བརྐྱང་། དམིགས་བསལ་དང་འབྲེལ་བ་ཀོ་ལྤགས། གོས་གཞི་དངོས་དང་གསུམ་ལས། ཕྱི་མ་ཅུང་ཟད་བཤད་ན་ལྔ་སྟེ། རུང་བ་དང་མི་རུང་བའི་དབྱེ་བ། རྒྱུ་རུང་བ་ལས་བཟོ་ཚུལ། ཡོ་བྱད་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བ་བྱིན་རླབས་དང་བཅས་པ། བྱིན་རླབས་འཇིག་པའི་རྒྱུ། མཐའ་གཉིས་སྤང་བར་གདམས་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱུ་མི་རུང་བ་བ་ལང་དང་མ་ཧེ་དང་རི་དྭགས་ཀྱི་བལ་སོགས་ཀྱིས་བྱས་པ་དང་དབྱིབས་དང་། ཚད་མི་རུང་བ་རྣམས་སོ། །རྒྱུ་རུང་བ་ནི། བལ་གོས་ཤ་ན་ཉི་འོག་དང་། །རས་གོས་དང་ནི་ཟར་མ་དང་། །ཀོ་ཏམ་པ་དང་དུ་གུ་ལ། །ཆོས་གོས་རྒྱུ་ནི་རྣམ་པ་བདུན། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། རུང་བའི་གོས་རྙེད་པ་དེའང་། རྒྱ་སྐྱེགས་ལེབ་རྒན་རྩི་དང་བཙོད། །སྨན་ཤིང་རྩི་དང་མཐིང་ཤུན་མཚལ། །སིནྡྷུ་ར་དང་གུར་གུམ་སྟེ། །འདི་ནི་ཚོན་ཆེན་བརྒྱད་དུ་འདོད། །ཅེས་པ་དེ་དག་མ་ཡིན་པར། སྔོན་པོ་བཙག་དང་ངུར་སྨྲིག་རྩི། །འདི་དག་རུང་བའི་ཚོན་གསུམ་སྟེ། །ཞེས་པ་དེ་དག་གིས་ཁ་བསྒྱུར་བའོ། །འོན་ཀྱང་བོད་འདིར་སྔོན་པོ་ཁྱིམ་པའི་གོས་ཡིན་པས། 1-464 འདུལ་བ་ཡུལ་དུས་དང་བསྟུན་ཟེར་བ་ལྟར་འདུལ་འཛིན་སྔ་མ་རྣམས་དེའི་ཚབ་ཏུ་བཙོད་ཀྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་གོས་བསྟེན་པར་མཛད་པ་ཡིན་པར་གསུངས། དེ་ལྟར་ཁ་བསྒྱུར་ནས་སྣམ་སྦྱར་ལ་ངེས་པར་དྲས་དྲུབ་དགོས། གཞན་རྣམས་ལ་དྲས་དྲུབ་དགོས་པའི་ངེས་པ་མེད་དེ། རྣམ་སྦྱར་ངེས་པར་དྲས་ཏེ་བཅང་། །གཞན་ནི་མ་ངེས་གང་གི་ཕྱིར། །འདོད་ཆུང་རང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱི། །ལས་ཀྱིས་སྐྱོ་བ་འཕེལ་ཕྱིར་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྣམ་སྦྱར་ལ་སྣམ་ཕྲན་དང་གླེགས་བུའི་གྲངས་ཀྱི་དབྱེ་བས། སྣམ་ཕྲན་དགུ་པ་ནས་ཉེར་ལྔའི་བར་དགུ་འབྱུང་བའི། དང་པོ་གསུམ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ། འབྲིང་གསུམ་ཕྱེད་དང་བཞི་པ། རབ་གསུམ་ཕྱེད་དང་ལྔ་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཉེར་ལྔ་པ་ལ་དཔེར་མཚོན་ན། དབུས་སུ་སྣམ་ཕྲན་གཅིག་ལ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་པ་འོག་ཏུ་འབྱུང་བའི་བཅད་ཁ་
【現代漢語翻譯】 因此，依靠講述和憶念墮罪來進行懺悔和戒律約束，並且爲了使佛法完全清凈，通過討論的方式來確定墮罪的本質。區分特定物質的需求是爲了打開獲得之門，因為區分開的僧團是功德的特殊福田。這三種基礎應該如何實施，需要詳細瞭解儀軌。 1-463 依靠安樂住之緣來守護 第六，依靠安樂住之緣來守護，分為三個方面：不墮入衣著的兩個極端，不墮入藥物的兩個極端，不墮入住所的兩個極端。第一方面包括與放逸相關的堅固延伸，與特殊相關的皮革，以及衣物的基礎本身這三個方面。如果稍微解釋後者，則有五個方面：允許和不允許的區分，用允許的材料製作的方法，三種用具的區分（包括加持），加持消失的原因，以及勸誡避免兩個極端。第一點是：不允許的材料包括用牛、水牛和鹿的毛等製成的，以及形狀和尺寸不合適的。允許的材料是：『毛織品、夏納草布和亞麻布，棉布、科塔姆巴布和杜古拉布，法衣的材料有七種。』如是說。第二點是：即使獲得了允許的衣物，也要避免：『茜草、老石板、顏料和靛藍，藥用樹脂、紅色樹皮和硃砂，辰砂和藏紅花，這些被認為是八種主要染料。』而不是用這些，『藍色、茜草和薑黃色的顏料，這些是三種允許的顏色。』用這些來染色。然而，在西藏，藍色是俗家人的衣服， 1-464 正如『戒律要適應地方和時代』所說的那樣，以前的持戒者們用茜草染色的衣服來代替藍色。如是說。這樣染色后，縫製百衲衣是必須的。其他衣物則不一定需要縫製，因為：『縫製百衲衣是必須的，其他則不一定。』因為『減少慾望會增加自己做法衣的疲勞。』如是說。百衲衣的碎片和塊數有區別。從九片到二十五片，分為九種。前三種是三塊半，中間三種是四塊半，后三種是五塊半。以二十五片為例，中間一塊布，半塊布在下面的切口處。
【English Translation】 Therefore, relying on discussing and remembering transgressions to perform confession and disciplinary restraint, and for the sake of making the Dharma completely pure, establishing the nature of transgressions through the means of discussion. The need to differentiate specific substances is to open the door to acquisition, because the differentiated Sangha is a special field of merit. How these three bases should be implemented needs to be understood in detail in the ritual. 1-463 Protecting by relying on the conditions for peaceful abiding. Sixth, protecting by relying on the conditions for peaceful abiding, which is divided into three aspects: not falling into the two extremes of clothing, not falling into the two extremes of medicine, and not falling into the two extremes of dwelling. The first aspect includes the firm extension related to negligence, the leather related to the special, and the basis of the clothing itself. If the latter is explained slightly, there are five aspects: the distinction between permissible and impermissible, the method of making with permissible materials, the distinction of the three utensils (including blessings), the cause of the disappearance of blessings, and the exhortation to avoid the two extremes. The first point is: impermissible materials include those made of the wool of cows, buffaloes, and deer, as well as unsuitable shapes and sizes. Permissible materials are: 'Woolen cloth, Shana grass cloth, and linen, cotton cloth, Kotamba cloth, and Dugula cloth, the materials for Dharma robes are of seven kinds.' As it is said. The second point is: even if permissible clothing is obtained, avoid: 'Madder, old slate, pigments, and indigo, medicinal resins, red bark, and cinnabar, vermilion and saffron, these are considered the eight major dyes.' Instead of using these, 'Blue, madder, and turmeric pigments, these are the three permissible colors.' Use these to dye. However, in Tibet, blue is the clothing of laypeople, 1-464 As it is said, 'Discipline should adapt to the place and time,' the former upholders of discipline used clothes dyed with madder instead of blue. As it is said. After dyeing in this way, it is necessary to sew a patchwork robe. Other clothes do not necessarily need to be sewn, because: 'Sewing a patchwork robe is necessary, others are not necessarily.' Because 'Reducing desires will increase the fatigue of making one's own Dharma robe.' As it is said. There is a distinction in the number of fragments and pieces of the patchwork robe. From nine to twenty-five pieces, there are nine types. The first three are three and a half pieces, the middle three are four and a half pieces, and the last three are five and a half pieces. Taking twenty-five pieces as an example, one piece in the middle, with a half piece at the cut below.
ཐུར་བསྟན། གཡས་སུ་དེའི་འགྲམ་ནས་སྣམ་ཕྲན་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་གླེགས་བུ་ཕྱེད་པ་སྣམ་ཕྲན་གོང་འོག་ཏུ་རེས་མོས་ཀྱི་བསྟན་པའི་ཕྱོགས་སུ་བཅད་ཁ་འགྲོ་བའམ། ཡང་ན་གླེགས་བུའི་འགྲོས་དེ་བཞིན་ལ་བཅད་ཁ་རྣམས་ཐུར་བསྟན་ཁོ་ན་བྱས་ཀྱང་ཆོག་གསུངས། སྣམ་ཕྲན་དང་གླེགས་བུ་ཐམས་ཅད་བྱ་སྤུ་ནོན་གྱི་ཚུལ་དུ་སྦྱར་ཞིང་། གཡོ་ཕྱོགས་ཀྱི་སྣམ་ཕྲན་རྣམས་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་བྱས་ལ། མཐར་ཇི་ལྟར་རིགས་པའི་ལྕགས་རིས་བསྐོར་རོ། ། 1-465 དེ་ཡང་ཆེ་ཚད་དཔངས་སུ་ཁྲུ་གསུམ་དང་སྲིད་དུ་ཁྲུ་ལྔ་དང་། ཆུང་ཚད་དེ་བས་ཁྲུ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཕྲི་བ་འབྲིང་དེའི་བར་རོ། །བླ་གོས་ནི་སྣམ་ཕྲན་བདུན་པ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ་ཚད་སྣམ་སྦྱར་དང་མཉམ་མོ། །མཐང་གོས་སྣམ་ཕྲན་ལྔ་པ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་པ། ཆེ་ཚད་དཔངས་སུ་ཁྲུ་དོ་པ། སྲིད་ཁ་ལྔ་པ་ཡིན་ཀྱང་དེ་ལྟར་བྱས་ན་གཡས་གཡོན་དུ་ཆགས་བསྡུ་རྒྱུ་མེད་པས་རལ་ཁ་དཔུང་ཚད་ཡུལ་དུས་དང་འཚམས་པར་ལྷན་ཆོག་གསུངས། འདི་རྣམས་ཀྱི་ཚལ་བུའི་ཚད་སོར་བཞིའམ་གཉིས་དང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཡང་རུང་ངོ་། །གདིང་བ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་པ་མཐའ་ལྕགས་རིས་བསྐོར་ལ་ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་སོར་དྲུག སྲིད་དུ་ཁྲུ་གསུམ་མོ་འདི་རྡུལ་ཁྲུས་གཞལ་དགོས་པར་གསུངས། གསུམ་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བཅུ་གསུམ་ནི། ས་གི་ལྷས། ཆོས་གོས་དྲས་པ་གསུམ་དང་ནི། །རྡུལ་གཟན་ཤམ་ཐབས་གཉིས་གཉིས་དང་། །གཡན་པ་དགབ་དང་གདིང་བ་དང་། །རས་ཆེན་དང་ནི་སྐྲ་བཟེད་དང་། །གདོང་དང་ལག་པ་ཕྱི་བ་སྟེ། །འདི་དག་བཅུ་གསུམ་དབྱེ་བར་འདོད། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་དག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ནི། ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀས་མཆིལ་ལྷམ་ཕུད་ཅིང་ཡུལ་རྒན་ན་ཕྱག་དང་གཞོན་ན་ཕྱག་ཤད་བྱ། རང་ཉིད་ཀྱིས་ལུས་འདུད་པ་དང་བཅས་ཏེ། 1-466 དགེ་སློང་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཆོ་ག་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་ཞེས་དང་། གཞན་རྣམས་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཅེས་སོགས་ཁ་བསྒྱུར། ཡུལ་གྱིས་ཆོས་བཞིན་འདུལ་བ་བཞིན་མཛད་པར་ཞུ་ཞེས་བརྗོད། གཉིས་ཀ་འགྲེངས་ཏེ་སྣམ་སྦྱར་སོགས་ཕྱི་ནང་མ་ལོག་པར་བཞི་བལྟབ་བྱས་པའི་སྣེ་གཅིག་ཡུལ་གྱི་ཕྲག་པ་གཡོན་པར་བཀལ་གཅིག་གཉིས་ཀའི་ཐལ་མོའི་བར་དུ་བཟུང་ནས། གཉིས་པ་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི་ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ཅིང་ཐབས་ལེགས་བྱ། བླ་གོས་སོགས་ལ་མིང་བརྗེ་བ་མ་གཏོགས་འདྲའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཕྱག་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཆོ་ག་ལ་ཐུགས་གཏད་པ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་ཞེས་
【現代漢語翻譯】 指示：在右側，十二片布料的邊緣應以交替的方式上下指向所展示的方向，或者所有邊緣都向下指向布料的邊緣。所有布料和邊緣都應像鳥的羽毛一樣連線。同樣處理移動側的布料，最後根據需要用鐵絲包起來。 1-465 尺寸方面，高度為三肘，寬度為五肘。小尺寸則在這些尺寸上各減少半肘，中等尺寸介於兩者之間。上衣應由七片布料和半片布料製成，尺寸與僧裙相同。下裙應由五片布料和半片布料製成。大尺寸的高度為兩肘，寬度為五肘。如果這樣做，左右兩側將無法收攏，因此可以根據地點和時間縫製肩部尺寸。這些布料的尺寸可以是四指、兩指半或三指。坐墊應由半片布料製成，邊緣用鐵絲包起來，寬度為兩肘六指，長度為三肘。據說這需要用塵土來衡量。在第三個問題中，關於十三種生活必需品，第一個問題是：地墊、三件縫製的僧衣、兩件除塵布、兩條裙子、撓癢工具、覆蓋物、坐墊、大塊布料、剃刀、臉部和手部擦拭布。據說這些是十三種需要區分的物品。爲了加持它們，分為準備、正行和結行三個部分。首先，雙方都脫下鞋子，年長者行禮，年輕者鞠躬。自己彎腰， 1-466 說道：『請大德持律比丘關注加持生活必需品的儀式。』對於其他人，則改變措辭，如『所需的物品』等。對方應說：『請如法如律行事。』兩人站起來，將僧裙等摺疊四次，不要內外顛倒，將一端搭在對方的左肩上，另一端放在雙方的掌心之間。第二部分是：『尊者，請聽。我，名為[某某]，已經制作了這件僧衣，適合使用。現在，我將這件僧衣加持為僧裙。』重複三次，並妥善處理。上衣等也一樣，只是更換名稱。第三部分是：行禮並說：『請大德持律比丘關注加持生活必需品的儀式，非常感謝。』
【English Translation】 Instructions: On the right side, the edges of the twelve pieces of cloth should point downwards in an alternating manner to the direction of the teaching, or all the edges can point downwards to the edge of the cloth. All the cloths and edges should be joined like bird's feathers. The cloths on the moving side should be treated the same way, and finally, it should be wrapped with wire as appropriate. 1-465 In terms of size, the height is three cubits and the width is five cubits. The small size is half a cubit less than these sizes, and the medium size is in between. The upper garment should be made of seven pieces of cloth and half a piece of cloth, the size being the same as the monastic robe. The lower skirt should be made of five pieces of cloth and half a piece of cloth. The large size is two cubits in height and five cubits in width. If this is done, there will be no way to gather on the left and right sides, so the shoulder size can be sewn according to the place and time. The size of these cloths can be four fingers, two and a half fingers, or three fingers. The mat should be made of half a piece of cloth, with the edges wrapped in wire, two cubits and six fingers wide, and three cubits long. It is said that this needs to be measured with dust. In the third question, regarding the thirteen necessities of life, the first question is: a ground mat, three sewn monastic robes, two dust cloths, two skirts, a scratching tool, a covering, a mat, a large cloth, a razor, and cloths for wiping the face and hands. It is said that these are the thirteen items that need to be distinguished. To bless them, there are three parts: preparation, main part, and conclusion. First, both parties take off their shoes, the elder bows, and the younger bows their head. 1-466 Saying: 'Please, great Bhikshu who upholds the Vinaya, attend to the ritual of blessing the necessities of life.' For others, change the wording, such as 'the necessary items,' etc. The other party should say: 'Please act according to the Dharma and the Vinaya.' Both stand up, fold the monastic robe, etc., four times without turning it inside out, place one end on the other's left shoulder, and hold the other between the palms of both hands. The second part is: 'Venerable ones, please listen. I, named [so-and-so], have made this monastic robe, which is suitable for use. Now, I bless this monastic robe as a monastic robe.' Repeat three times and handle it properly. The upper garment, etc., are the same, except for changing the name. The third part is: Bowing and saying: 'Please, great Bhikshu who upholds the Vinaya, attend to the ritual of blessing the necessities of life, thank you very much.'
དང་། ཡུལ་གྱིས་ཆོས་བཞིན་འདུལ་བ་བཞིན་མཛད་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ངོ་ཞེས་བརྗོད། མགོར་སྙན་གསན་ཞུ་བ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་མཇུག་ཏུ་བཀའ་དྲིན་བརྗོད་ཅིང་ཡི་རང་བྱ་བ་འདི་རྣམས་མཁོ་ཡོ་སོགས་ཡོ་བྱད་གཞན་དང་། སྨན་བྱིན་རླབས་དང་། ཕྱིར་བཅོས་སོགས་ལའང་སྐབས་དང་སྦྱར་ནས་བརྗོད་ཤེས་པར་བྱའོ། །འདིའི་སྦྱོར་བ་དང་རྗེས་ཀྱི་ཚུལ་འོག་མ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་དྲན་པར་བྱའོ། ། 1-467 སྣམ་སྦྱར་དངོས་མེད་པར་རྒྱུ་བྱིན་རླབས་བྱེད་དགོས་ན། དེར་རས་སོགས་ཁྲུ་གང་བ་ཡན་ཆད་ཁ་བསྒྱུར་བ་ཞིག་སྔར་ལྟར་བཟུང་། དགོངས་གསོལ་དང་བཅས་ཏེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་འདི་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་འཚལ་ན་སྣམ་ཕྲན་དགུ་པ་ལ་སོགས་པ་བགྱིས་ཏེ། གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པ་བགྱིའོ། །བར་ཆད་མ་བྱུང་ན་བཀྲུའོ་བཅང་ངོ་དྲ་བོ་སྡེ་བོ་བཟུང་གདབ་བོ་དྲུབ་བོ་ཁ་བསྒྱུར་རོ་ཡང་ན་འདི་ལ་ལྷན་ཐབས་གླན་ནོ་རྐྱེན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བགྱིས་ཏེ་ཆོས་གོས་འདི་ནི་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པའོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། ཐབས་ལེགས་བྱ། དེ་བཞིན་དུ་བླ་གོས་ལ་སྣམ་ཕྲན་བདུན་པ་བགྱིས་ཏེ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ་བགྱིའོ་ཞེས་དང་། མཐང་གོས་ལ་སྣམ་ཕྲན་ལྔ་པ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་པ་ཞེས་འདོན་པ་བསྒྱུར་ནས་བརྗོད། འཚོ་ཡོ་ཕྲན་ཚེགས་ཞྭ་སྐ་རགས་སྨན་ཕོར་མཆིལ་ལྷམ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་སྣོད་ལ་སོགས་པའོ། །དེའི་བྱིན་རླབས་ནི་གཞན་སྔར་བཞིན་ལ། གོས་འདི་ཞྭར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་ཞེས་དང་སྐ་རགས་དང་མཆིལ་ལྷམ་གཉིས་ལ་རིགས་འགྲེའོ། །ཡོ་བྱད་འདི་སྨན་ཕོར་དུ་སོགས་དེ་ཡང་ཀུན་སློང་རང་གི་ཡིན་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཆང་། གལ་ཏེ་རྐྱེན་དག་གིས་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་བྲལ་ན་འབྲལ་སྤང་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་སུ་རང་གི་ཆོས་གོས་དེའི་བྱིན་རླབས་ཕྱུང་ནས། 1-468 གོས་གཞན་ལ་བྱིན་རླབས་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཆུང་ངུ་ཁྲུ་གང་བ་ལྟ་བུ་ལ་བྱིན་རླབས་མི་ཆགས་པར་གསུངས། བྱིན་རླབས་ཕྱུང་ཚུལ་རང་གི་ཆོས་གོས་དེ་མདུན་དུ་ཡོད་པར་བསམ་ལ། དགོངས་གསོལ་དང་བཅས་ཏེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི་ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལས་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོ་དེ་སླར་དབྱུང་བར་བགྱིའོ། །ལན་གསུམ་བརྗོད། དེ་ནས་གོས་གཞན་ཞིག་ལ་བྱིན་རླབས་བྱེད་དགོས་པར་དེ་རྒྱུ་དང་ཁ་དོག་གིས་མི་རུང་བ་ཡིན་ན་དངོས་དང་རྒྱུའི་བྱིན་རླབས་མི་རུང་ཞིང་། རྐྱེན་དབང་གིས་བྱིན་རླབས་དགོས་པས་དེའི་སྔགས་ནི་གཞན་འདྲ་བ་ལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་གོས་འདི་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་ཞེས་བརྗོད། གཞན་གཉིས་ལའང་དེས་རིགས་འགྲེའོ། །གཉིས་པ་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ནི། མཁན་སློབ་སོགས་
【現代漢語翻譯】 並且，對於以符合正法的方式進行調伏的行為，要表達隨喜之情。要說『隨喜』。開頭呈報情況，給予佈施，結尾表達感謝和隨喜，這些對於其他物品，如必需品等，以及藥物加持和返還等，也要根據情況表達。這些儀軌和後續的步驟，要在後面的章節中記住。 1-467 如果沒有實物的袈裟，需要進行加持，那麼就拿一塊一肘長的布等，將其翻過來，像之前一樣拿著。帶著請求原諒的心情說：『我，名為[某某]，想要加持這件法衣為袈裟，是否可以做第九塊小布等，或者二又二分之一塊布等？』如果沒有障礙，就說：『洗滌、攜帶、縫紉、拆卸、固定、縫合、翻轉，或者在這上面打補丁，根據情況進行，這件法衣是合適的，可以使用。』重複三次。要好好地進行。同樣，對於上衣，要做第七塊小布，或者二又二分之一塊布等。』對於裙子，要說『第五塊小布，二又二分之一塊布』，改變說法。生活用品包括帽子、腰帶、藥碗、痰盂、鞋子、缽的容器等等。它們的加持方式和其他一樣，說『加持這件衣服為帽子』，腰帶和鞋子也以此類推。對於物品，要以這是自己發心的想法來持有藥碗等。如果因為某些原因，失去了三件法衣，爲了避免分離，可以取出自己法衣的加持， 1-468 加持到其他衣服上。據說，對於像一肘長的小布，不能進行加持。取出加持的方法是，想像自己的法衣在面前，帶著請求原諒的心情說：『我，名為[某某]，所做的這件法衣，是合適的，可以使用，因為某些原因，從加持為袈裟的法衣中，現在要將物品取回。』重複三次。然後，如果要加持其他衣服，如果它的材質和顏色不合適，那麼就不能進行實物和材質的加持。因為某些原因需要加持，那麼它的咒語和其他一樣，說『我，名為[某某]，加持這件衣服為袈裟』。另外兩件也以此類推。第二，額外的物品是，堪布（Khenpo，親教師）和阿阇黎（Acharya，軌範師）等。
【English Translation】 And, express joy for the act of taming in accordance with the Dharma. Say 'Rejoice'. Presenting the situation at the beginning, giving offerings, and expressing gratitude and joy at the end, these should also be expressed according to the situation for other items, such as necessities, as well as medicine blessings and returns. These rituals and subsequent steps should be remembered in the following chapters. 1-467 If there is no actual kasaya (monk's robe) and a blessing is needed, then take a piece of cloth, etc., one cubit long, turn it over, and hold it as before. With a mind of asking for forgiveness, say: 'I, named [so and so], wish to bless this Dharma garment as a kasaya, may I make the ninth small patch, etc., or two and a half pieces of cloth, etc.?' If there are no obstacles, say: 'Washing, carrying, sewing, disassembling, fixing, stitching, turning over, or patching this, according to the situation, this Dharma garment is suitable and can be used.' Repeat three times. Do it well. Similarly, for the upper garment, make the seventh small patch, or two and a half pieces of cloth, etc.' For the skirt, say 'the fifth small patch, two and a half pieces of cloth', changing the wording. Living items include hats, belts, medicine bowls, spittoons, shoes, containers for alms bowls, etc. Their blessing is the same as before, saying 'Bless this garment as a hat', and the same goes for belts and shoes. For items, hold the medicine bowl, etc., with the thought that it is your own intention. If for some reason, the three Dharma garments are lost, in order to avoid separation, take out the blessing of your own Dharma garment, 1-468 and bless it onto another garment. It is said that a small cloth like one cubit long cannot be blessed. The method of taking out the blessing is to imagine your own Dharma garment in front of you, and with a mind of asking for forgiveness, say: 'I, named [so and so], have made this Dharma garment, which is suitable and can be used, but due to certain reasons, I now want to take back the item from the Dharma garment that was blessed as a kasaya.' Repeat three times. Then, if you need to bless another garment, if its material and color are not suitable, then you cannot bless the object and the material. Because of certain reasons, a blessing is needed, so the mantra is the same as the others, saying 'I, named [so and so], bless this garment as a kasaya.' The other two are similar. Second, the additional items are Khenpo (親教師) and Acharya (軌範師) etc.
དགེ་སློང་གཞན་ལ་ཡིད་གཏད་དེ་འཆང་དུ་རུང་བ་སྣམ་སྦྱར་སོགས་དང་། དེ་དག་གི་རྒྱུར་བསྔོས་པའི་རིན་ཆེན་དང་རས་ཡུག་སོགས་ཡིན་པར་གསུངས། བྱིན་རླབས་བྱེད་པའི་སྔགས་ནི་གཞན་འདྲ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་ལྷག་པ་རུང་བ་མ་བགྱིས་པ་རུང་བ་བགྱི་བར་འོས་པ་འདི་མཁན་པོའི་ལགས་པར་རུང་བར་བགྱིའོ། །མཁན་པོ་ལ་ཡིད་གཏད་དེ་བཅང་བར་བགྱིའོ། །རྐྱེན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བགྱིའོ། ། 1-469 ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། ཡིད་གཏད་ཡུལ་དེ་སློབ་དཔོན་སོགས་ཡིན་ན་དེ་དག་གི་མིང་གིས་རུང་བ་བྱ་ཞིང་། གང་ལ་ཡིད་གཏད་པ་དེའི་ཡིན་པར་བསམས་ནས་འཆང་། ལྷག་ཡོ་ཕྲན་ཚེག་ནི་དེ་དག་གི་རྒྱུར་བསྔོས་ཤིང་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་དུ་མ་ལོངས་པ་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ནི་གདན་གཏུར་བུ་དར་རས་སོགས་གོས་སུ་བྱས་པ་དང་མ་བྱས་པ་རྣམས་ཡིན་ལགས། ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་ལ་ངེས་པ་མེད་པ་རང་གཞན་ཐུན་མོང་བའི་བསམ་པས་འཆང་དུ་རུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེའི་རྒྱུར་བསྔོ་ཞིང་ཁྲུ་ཚད་ལས་ཆུང་བ་རྣམས་ནི་མཁོ་ཡོ་ཕྲན་ཚེགས་སོ། །དེ་བྱིན་གྱིས་རླབས་པ་ནི། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་འདི་བདག་དང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ལ་མཁོ་བའི་གོས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་ཞེས་སམ། ཡོ་བྱད་འདི་སོགས་བརྗོད་པགས་འགག་སོགས་ཀོ་ལྤགས་ལས་བྱས་པ་རྣམས་ཀྱང་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ལེགས་གསུངས། ཡོ་བྱད་གསུམ་པོའི་བྱིན་རླབས་འདི་རང་གཅིག་པུས་ཀྱང་འགྲུབ་པར་བཤད་དོ། །དར་རས་ཁྲུ་གང་དུ་མ་ལོངས་པ་རྣམས་ཡིད་ཀྱིས་བརྟགས་ཏེ་ཞེན་མེད་དུ་འཆང་བ་ལས་བྱིན་རླབས་མི་དགོས་ཏེ་ཚིག་ལེར། ཁྲུ་ཡི་ཚད་ལས་ཆུང་བ་ལ། །བྱིན་རླབས་ཡིད་བརྟན་མི་དགོས་སོ། །ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། འཆང་བ་པོའི་རྟེན་ཉམས་པ་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་སོགས་དང་། 1-470 གཞན་གྱིས་འཕྲོག་པ་སོགས་ཡོ་བྱད་དེ་བརླག་པ་དང་། གཞན་ལ་བྱིན་པ་དང་། སྔགས་ཚིག་གིས་བྱིན་རླབས་དབྱུང་བ་རྣམས་གསུམ་ཀའི་འཇིག་རྒྱུ་ཡིན་ལ། ཡིད་གཏད་ཡུལ་ཤི་བ་ནི་གཉིས་པའི་བྱིན་རླབས་ཀྱི་འཇིག་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །ལྔ་པ་ནི། ཡོ་བྱད་ངན་ངོན་གྱི་ཆོག་མི་ཤེས་པར་བཟང་མང་ལ་ཞེན་པ་བཀག་པ་ལས་འདས་ཏེ་བཟང་པོ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པར་འདོད་པ་བསོད་ཉམས་ཀྱི་མཐའ་དང་། རྩོལ་མེད་དུ་རྙེད་ཅིང་གནང་ཡང་སྤྱོད་མི་ནུས་པ་ངལ་ཞིང་དུབ་པའི་མཐའ་གཉིས་སྤང་བའི་དབུ་མ་ལ་བརྟེན་པར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སྨན་ལ། སྨན་སྤྱིའི་ངོ་བོ། བྱེ་བྲག་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད། བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཐབས། དེ་ལ་འཇུག་པའི་ཚུལ། ཕོངས་པའི་དུས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། འདོད་ཁམས་པའི་ལུས་འཚོ་བའི་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་དྲི་རོ་རེག་བྱ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཁམ་ཟས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་ཡོད་པའི་དང་པོ་དུས་རུང་གི་སྨན་ནི། བཅས་ལྡན་རབ་བྱུང
【現代漢語翻譯】 比丘可以信任他人而持有的衣物，如袈裟等，以及用於這些物品的珍寶和布料等，佛經中是這樣說的。加持的咒語與其他相同。『名為某某的剩餘衣物，可以允許的，未允許的，允許做的，適合由堪布（Khenpo，親教師，軌範師）來做。』允許堪布持有。信任堪布而持有。按照因緣情況來做。 重複說三遍。如果信任的對象是導師等，則用他們的名字來允許持有。想著是屬於誰的就持有誰的。剩餘的零碎物品是指用於這些物品，但不足一肘長度的物品。第三種是需要的用具，如坐墊、水壺、絲綢、布料等，無論是做成衣服還是未做成衣服的。顏色和形狀沒有規定，可以用自己或他人的共同想法來持有。用於這些物品且小於一肘長度的物品是所需的零碎物品。加持的方法是：『名為某某的這件衣服，爲了我和梵行者們使用，加持成為需要的衣服。』或者說，『這個用具』等，用皮革製成的水囊等，也加持成為需要的用具為好。這三種用具的加持，據說自己一個人也能完成。不足一肘長的絲綢和布料等，用心觀察，無執著地持有，就不需要加持，經文中說：『小於一肘的物品，不需要加持和意念。』第四種是：持有者的所依（身體）衰敗，還戒， 或者被他人搶奪等，這些用具遺失，或者給予他人，或者用咒語解除加持，這三種情況都會導致三種用具的毀壞。信任的對象去世，是第二種加持毀壞的原因。第五種是：不瞭解好壞用具的儀軌，禁止貪戀好的和多的，超越了這個界限，想要享用好的，是貧窮的極端；即使不費力氣就能得到，也被允許使用，卻不能使用，這是疲憊的極端。佛經中說要依靠遠離這兩種極端的中間道路。第二是關於藥物。藥物總體的性質，各種藥物各自的特點，加持的方法，使用的方法，以及貧困時的特殊情況。第一點是：欲界眾生維持身體的食物，由氣味、味道、觸覺三種組成。第二點分為四種，第一種是適合時宜的藥物：具足戒律的比丘
【English Translation】 A gelong (Dge slong, fully ordained monk) can entrust to others items like the namjar (snam sbyar, patched robe) and the gems and cloths dedicated to them, it is said in the scriptures. The mantra for blessing is the same as others. 'This remaining garment called so-and-so, permissible, not permissible, permissible to do, suitable for the khenpo (親教師，軌範師) to do. Allow the khenpo to hold it. Entrust to the khenpo to hold it. Do as the circumstances dictate.' Repeat three times. If the object of trust is the lobpon (slob dpon, teacher) etc., then allow holding it with their names. Thinking it belongs to whomever it is entrusted to, hold it. Remaining small items are those dedicated to these items and less than one cubit in length. The third is the necessary utensils, such as cushions, kettles, silk, cloth, etc., whether made into clothes or not. There is no fixed color or shape, and it can be held with the common intention of oneself or others. Items dedicated to them and smaller than a cubit are the necessary small items. The blessing is: 'This garment called so-and-so, for the use of myself and those who practice pure conduct, I bless it as a necessary garment.' Or say, 'This utensil,' etc., water skins made of leather, etc., it is good to bless them as necessary utensils. It is said that this blessing of the three utensils can be accomplished by oneself alone. Silk and cloth less than one cubit in length, there is no need to bless them, but examine them with the mind and hold them without attachment, for the text says: 'For items smaller than a cubit, there is no need for blessing or mental reliance.' The fourth is: the basis of the holder deteriorates, renouncing vows, or being robbed by others, etc., these utensils are lost, or given to others, or the blessing is removed with mantras, all three are the causes of destruction of all three utensils. The death of the object of trust is the cause of destruction of the second blessing. The fifth is: not knowing the rituals for good and bad utensils, exceeding the prohibition of attachment to good and many, wanting to enjoy the good is the extreme of diminishing merit; even if obtained effortlessly and allowed to use, but unable to use, this is the extreme of fatigue and exhaustion. It is said to rely on the middle way that avoids these two extremes. The second is about medicine. The general nature of medicine, the specific characteristics of each medicine, the method of blessing, the way to use it, and the special circumstances in times of poverty. The first point is: the food that sustains the body of beings in the desire realm, composed of smell, taste, and touch. The second point is divided into four, the first is medicine suitable for the time: a gelong (Dge slong, fully ordained monk) with vows
་གིས་རང་གླིང་གི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ནས་དགུང་ཚིགས་ཚུན་ཆད་དུ་ལོངས་སྤྱོད་དུ་རུང་བ་ཟན་དང་སྣུམ་ཁུར་ལ་སོགས་པའོ། །གཉིས་པ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ཐུན་ཚད་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་ལོངས་སྤྱོད་དུ་རུང་བ་ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་པའི་རྩབ་མོ་ཐམས་ཅད་དང་བུ་རམ་གྱི་ཁུ་བ་སོགས་ཤིན་ཏུ་སླ་བའོ། ། 1-471 དེ་ཡང་ཉིན་མོའི་ཐུན་ཚོན་གླིང་འདིར་ཉི་མ་ཤར་ནས་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དང་། མཚན་མོའི་ཐུན་ཚོད་སྐར་མ་ཤར་ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་གྱི་བར་རོ། །སྨན་དེ་རང་དུས་ལས་འདས་པར་འཆང་ན་གསོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ཞག་བདུན་པ་ནི། ཞག་བདུན་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆོད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་ལོངས་སྤྱད་དུ་རུང་བ་བུ་རམ་དང་འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པའོ། །བཞི་པ་འཚོ་བཅང་གི་སྨན་ནི། དགེ་སློང་གི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་འཆང་དུ་རུང་བ་ཙནྡན་ལ་སོགས་པའོ། །གསུམ་པ་ལ་སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ནི། སྨན་དེ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་ཡུལ་དེ་རྒན་ན་ཕྱག་བྱ། མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་གཉིས་ཀའི་ལག་པ་གཡོན་པར་བཞག་གཡས་པས་སྟེང་ནས་བཀབ་ལ་སྨན་བྱིན་གྱིས་རླབས་པའི་ཆོ་ག་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་ཞེས་དང་། ཡུལ་གྱིས་ཆོས་བཞིན་སོགས་བརྗོད། གཉིས་པ་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་སྨན་འདི་དག་བདག་དང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་ཉིན་མོའི་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། ཐབས་ལེགས་བྱ། གཞན་གཉིས་ལའང་ཞག་བདུན་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་སོགས་རིགས་འགྲེ། གསུམ་པ་ནི་དྲིན་བརྗོད་ཡི་རང་བྱ་བའོ། །བཞི་པ་ལ་བསམ་སྦྱོར་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ནི། 1-472 ཆོས་སྒྲུབ་པའི་རྟེན་འཚོ་བ་དང་། ནད་གསོ་བའི་ཆེད་དང་། ལུས་ཀྱི་སྲིན་བུ་ལ་སྙིང་བརྩེ་བ་ལ་སོགས་པའི་བསམ་པས་བཟའ་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཟས་ཀྱི་ཕུད་ཀྱིས་བླ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་དང་ཆོས་སྐྱོང་ལ་མཆོད། དེ་ནས་རང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་མཇུག་ཏུ་ལྷག་གཏོར་གྱི་ཚུལ་དུ་ཆང་བུ་རེ་ལྷག་མ་ལ་དབང་བ་རྣམས་ལ་སྟེར་དགོས་པར་གསུངས། ལྔ་པ་ནི། དམིགས་བསལ་མུ་གེའི་དུས་དང་ན་བའི་ཚེ་ལག་ཉ་མཚམས་བཙོས་ཞག་ལོན་རྗེན་བཙོས་གསོག་འཇོག་བརྩམ་ལྡང་ས་བོན་དང་སྐྱེ་བ་འཇིག་པ་སྤང་ཟ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བ་རྣམས་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། གནང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་རིན་ཕྲེང་དང་ལུང་རིགས་གཏེར་མཛོད་གཉིས་སུ་གསུངས་པས་དེ་ལྟ་བུའི་ཚེ་དུས་དྲན་བརྟེན་པ་ཉིད་གལ་ཆེའོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གནས་མལ་གྱི་ཚད། དེ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། གནས་ཁང་ཆུང་ཚད་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་ཙམ་དང་། ཆེ་ཚད་སྲིད་དུ་ཁྲུ་བཅོ་བརྒྱད་ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ཡིན་ནོ། །མལ་ས
【現代漢語翻譯】 關於食物的分類：第一種是適合當天食用的食物，即從早上太陽升起到中午這段時間可以食用的食物，如糌粑和油餅等。 第二種是適合限定時間內食用的食物：比丘在限定的時間內加持后可以食用的食物，如過濾后的所有粗糙殘渣和非常稀薄的紅糖水等。 所謂'日間限定時間'，是指在這個地區太陽升起到太陽落山的時間；'夜間限定時間'，是指星星升起到黎明出現的時間。如果藥物超過了規定的時間，就會變成儲存品。 第三種是七日內可食用的食物：在七天之內加持后可以食用的食物，如紅糖和酥油等。 第四種是終身可持有的藥物：比丘可以終身加持並持有的物品，如檀香等。 第三部分包括準備、實際操作和後續三個環節。首先，接受並使用藥物，如果對方年長，則要行禮。在他們面前蹲下，雙手放在左手上，右手蓋在上面，請求他們專注于藥物加持的儀式，然後對方會說'如法'等語。 其次，稟告僧眾：'請諸位僧眾垂聽，我，名為[某某]，爲了我自己以及所有與梵天同等修行的人，加持這些藥物，使其在日間限定時間內可以食用。'重複三次。方法要得當。對於其他兩種情況，也要類似地說明，如'加持使其在七天內可以食用'等。第三是表達感謝和隨喜。 第四部分包括意念和行為兩個方面。首先，應該以支援修行、治療疾病和慈悲對待身體內的微生物等意念來食用。 其次，應該用食物的精華來供養上師、三寶和護法。然後在自己享用之後，要像佈施殘羹一樣，將剩餘的食物分給那些有權享用剩餘食物的人。 第五點是，在特殊的饑荒時期或生病時，煮過的或未煮過的魚肉、陳舊的酥油、生熟食物、儲存的食物、種子、生長物和腐爛物，以及未經接受和使用而食用的食物，都不會有墮落，因為這是允許的。正如《寶鬘論》和《教理寶藏》中所說，在那種情況下，記住時間和依賴是非常重要的。 第三部分分為兩點：住所的大小和使用方式。首先，住所的最小尺寸應能容納四種行為（坐、臥、行、立），最大尺寸應為長十八肘，寬十一肘半。 床鋪
【English Translation】 Regarding the classification of food: The first is food that can be consumed on the same day, which can be consumed from sunrise to noon, such as tsampa and fried cakes. The second is food that can be consumed within a limited time: food that a bhikshu can consume after blessing it within a limited time, such as all the coarse residues after filtering and very thin brown sugar water. The so-called 'daytime limited time' refers to the time from sunrise to sunset in this area; 'nighttime limited time' refers to the time from the rising of stars to the appearance of dawn. If the medicine exceeds the prescribed time, it will become a storage item. The third is food that can be consumed within seven days: food that can be consumed after blessing it within seven days, such as brown sugar and ghee. The fourth is medicine that can be held for life: items that a bhikshu can bless and hold for life, such as sandalwood. The third part includes three links: preparation, actual operation, and follow-up. First, accept and use the medicine. If the other person is older, then salute. Squat in front of them, put your hands on your left hand, cover it with your right hand, and ask them to focus on the ritual of blessing the medicine, and then the other party will say 'as the Dharma' and so on. Secondly, report to the Sangha: 'Please listen, Sangha, I, named [so and so], bless these medicines for myself and all those who practice like Brahma, so that they can be consumed within the daytime limited time.' Repeat three times. The method should be appropriate. For the other two situations, similar explanations should be made, such as 'blessing it so that it can be consumed within seven days', etc. The third is to express gratitude and rejoice. The fourth part includes two aspects: intention and behavior. First, one should eat with the intention of supporting practice, treating diseases, and compassionately treating the microorganisms in the body. Secondly, one should use the essence of food to offer to the Guru, the Three Jewels, and the Dharma protectors. Then, after enjoying it oneself, one should distribute the remaining food to those who have the right to enjoy the remaining food, just like giving alms of leftovers. The fifth point is that in special times of famine or illness, cooked or uncooked fish and meat, old ghee, raw and cooked food, stored food, seeds, growths, and rotten things, and food eaten without acceptance and use, there will be no downfall, because this is allowed. As stated in the 'Garland of Gems' and the 'Treasury of Teachings', in that case, remembering the time and relying on it is very important. The third part is divided into two points: the size of the dwelling and the way of using it. First, the minimum size of the dwelling should be able to accommodate four actions (sitting, lying, walking, and standing), and the maximum size should be eighteen cubits in length and eleven and a half cubits in width. Bed
ྟན་གྱི་ཚད་ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་སོར་དྲུག་སྲིད་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཡིན་པར་གསུངས། འདི་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་རླབས་བྱེད་པ་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། མདོར་ན་རྩོལ་སྒྲུབ་ཆེན་པོས་བསྒྲུབས་པ་འདོད་པ་བསོད་ཉམས་དང་ཡོད་ཀྱང་སྤྱོད་མི་ནུས་པ་ངལ་ཞིང་དུབ་པའི་མཐའ་གཉིས་སྤངས་ནས་ཆགས་ཞེན་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ།། །། 1-473 ༄། །ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་བསྟན་པ། རྩ་བའི་ས་བཅད་གསུམ་པ་ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་བསྟན་པ་ལ། རྩོད་པ་ཕྱིར་བཅོས་ནི་དགོས་པ་ཆུང་བས་དང་། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ལའང་ནན་ཏུར་གྱི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་དང་། སྤོ་མགུ་སྤྱད་པའི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ནི་ལག་ཏུ་ལེན་པ་དཀའ་བས་མ་བྲིས་སོ། །འདིར་བཤགས་པས་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་བཤད་ན། ཡུལ། བསམ་པ། ཆོ་ག དགོས་པའོ། །དང་པོ་ནི། རབ་ལྟུང་བས་གཏན་ནས་མ་གོས་པའི་དགེ་སློང་གི་དྲུང་དུའོ། །འབྲིང་སྡེ་ཚན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་མ་གོས་པ། ཐ་མ་གང་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ལྟུང་བ་དེས་མ་གོས་པའི་དགེ་སློང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་ཡང་ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་རྣམས་ཀྱི་བཤགས་ཡུལ་དགེ་སློང་དྲུག་དང་ལྔ་ལ་སོགས་པ་དགོས་པར་གསུངས། སྦོམ་པོ་ལྕི་ཡང་ནི་ས་གི་ལྷས། སྐྲག་པར་མི་བྱེད་ལྕི་བ་སྟེ། །གཞན་གྱིས་དེ་ལ་འབད་པ་ཡིས། །བཟློག་ཀྱང་མི་ཉན་རབ་ལྕིར་ཤེས། །གཞན་ལ་ཁྲེལ་ཡོད་ཡང་བ་སྟེ། །རང་ཉིད་ངོ་ཚས་ཤིན་ཏུ་ཡང་། །བསམ་པའི་དབྱེ་བས་འགྱུར་བ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། སྙིང་ནས་བཤགས་པར་འདོད་ཅིང་སྔར་བྱས་ལ་འགྱོད་པ་དང་ཕྱིན་ཆད་མི་བྱེད་སྙམ་པའི་དམ་བཅའ་དང་ལྡན་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། སྤྱིར་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ན། བཤགས་པ་བྱེད་ཚུལ་འདུལ་བ་རང་གཞུང་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་། 1-474 རྣམ་སྨིན་མི་མྱོང་བའི་ཐབས་སུ་སྤྱི་བཤགས་སོགས་ལ་འབད། འཆབ་མེད་ལ་བསླབ་པ་ནོད་དེ་ཁྱད་པར་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤང་། དམན་སྤྱོད་ལྔ་བྱེད་ཅིང་གནས་དགོས་ཀྱང་དེའི་ཚུལ་གཞན་དུ་ཤེས་ལ། ལྷག་མ་བྱུང་ན། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པའི་ཡུལ་དེང་སང་མི་རྙེད་ཀྱང་། ལུང་ལས་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ལྷག་ལྟུང་དགེ་སློང་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་ཀྱང་ཆོག་པར་གསུངས། མདོ་རྩར་བསམ་པས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་གི། ཆད་པའི་ལས་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསལ་བར་གསུངས་པ་དེས་ན་རང་གིས་སྔར་བྱས་ལ་འགྱོད་པ་དང་། ཕྱིན་ཆད་མི་བྱེད་པའི་དམ་བཅའ་ཡོད་ན་དེ་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པས་དེས་དགེ་སློང་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་ཀྱང་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་བར་གསུངས། སྤང་ལྟུང་བྱུང་ན་སྤང་འབྲལ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པས། སྤང་ལྟུང་ཕོག་པའི་གཞིའི་རྫས་དེ་དང་། དེའི་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱི་རྫས་སྤང་འོས་སུ་ཡོད་པ་ཐམས་ཅད་དེ་ཡང་ཡུལ་དགེ་སློང་ཞིག་ལ་བླ་གབ་ཐ་མི་དད་པས་མི་ཆོག་པས་གནས
【現代漢語翻譯】 據說，壇城的尺寸是寬度兩肘六指，長度一肘半又五指。這是爲了加持所需的物品。 第二點是，總的來說，通過巨大的努力來獲得渴望的財富和享受，卻無法使用，或者避免了辛勞困苦這兩種極端，從而無貪戀地享受。 1-473 懺悔還凈之法 第三根本科判，懺悔還凈之法。關於通過爭論來還凈，因為必要性較小；以及通過墮罪來還凈，以嚴格的方式來還凈，以及通過僧殘法來還凈，因為難以實行，所以沒有寫。 這裡講述通過懺悔來還凈的方法：對境、發心、儀軌、必要。 首先，最好是在完全沒有被墮罪染污的比丘面前懺悔；中等是在沒有被該類墮罪染污的比丘面前；最次是在沒有被所懺悔的墮罪染污的比丘面前。 此外，對於根本墮和粗罪中的重罪，以及僧殘罪中的重罪，據說需要在六位或五位以上的比丘面前懺悔。 粗罪有輕重之分，如《事師五十頌》所說：'不畏懼是重罪，他人努力勸阻也不聽從，應知是極重。對他人感到羞愧是輕罪，自己因羞愧而非常難過。' 根據發心的不同而變化。 第二，要真心懺悔，對過去的行為感到後悔，並且發誓以後不再犯。 第三，一般來說，如果犯了根本墮並加以隱瞞，雖然律藏中沒有說明懺悔的方法， 1-474 爲了不感受異熟果報，要努力進行共同懺悔等。對於沒有隱瞞的情況，要受持學處，並且放棄五種特殊的行為，行持五種卑劣的行為，並且安住於此，但其方式可在其他地方瞭解。如果犯了僧殘罪，雖然現在很難找到行持僧殘法的對境，但經文中說，可以在一位具有特殊資格的比丘面前懺悔僧殘罪。 《根本律》中明確地說：'通過發心可以從墮罪中解脫，但不能通過懲罰的業來解脫。' 因此，如果自己對過去的行為感到後悔，並且發誓以後不再犯，那麼因為他是具有特殊資格的人，所以即使在一位比丘面前懺悔，也可以從墮罪中解脫。如果犯了捨墮罪，必須首先捨棄，因此，犯了捨墮罪的物品，以及之後獲得的、應該捨棄的物品，都應該在一位比丘面前捨棄，不能用偽裝的方式，因為這不被允許。
【English Translation】 It is said that the dimensions of the mandala are two cubits and six fingers in width and one and a half cubits and five fingers in length. This is to bless the necessary items. The second point is that, in general, one should avoid the two extremes of striving greatly to acquire desired wealth and enjoyment but being unable to use it, or of experiencing toil and hardship, and instead enjoy without attachment. 1-473 Methods for Restoring When Defiled The third root section is on the methods for restoring when defiled. Regarding restoring through disputation, it is not written because the need is small; and regarding restoring through transgressions, restoring through strict means, and restoring through the spo mgu practice, it is not written because it is difficult to implement. Here, the method of restoring through confession is explained: object, intention, ritual, and need. First, it is best to confess in the presence of a dge slong (monk, Bhikshu) who has never been defiled by transgressions; intermediate is in the presence of one who has not been defiled by that category of transgression; least is in the presence of a dge slong who has not been defiled by the transgression to be confessed. Furthermore, for root downfalls and major serious offenses, as well as major serious lhag ma (Sanghavasesa) offenses, it is said that confession is required in the presence of six or five dge slongs (monks, Bhikshu) and so on. Serious offenses have degrees of severity, as stated in the Fifty Verses on the Guru: 'Not being afraid is a serious offense; not listening even when others try to dissuade you is known as extremely serious. Being ashamed before others is a minor offense; being very ashamed oneself is very minor.' It changes according to the distinction of intention. Second, one must sincerely desire to confess, regret past actions, and have a firm commitment not to repeat them in the future. Third, in general, if a root downfall is committed and concealed, although the 'Dul ba (Vinaya) itself does not explain the method of confession, 1-474 one should strive in common confessions and so on as a means of not experiencing the results of karma. For cases where there is no concealment, one should take vows and abandon five special behaviors, practice five inferior behaviors, and abide by them, but the manner of doing so can be learned elsewhere. If a lhag ma (Sanghavasesa) offense occurs, although it is difficult to find an object for the spo mgu practice these days, the scriptures say that it is permissible to confess a lhag ltung (Sanghavasesa) offense of a particularly qualified individual in front of one dge slong (monk, Bhikshu). The Mūlasarvāstivāda Vinaya clearly states, 'One is liberated from transgressions by intention, but not by the act of punishment.' Therefore, if one regrets past actions and has a firm commitment not to repeat them in the future, then because he is a particularly qualified person, it is said that even if he confesses in front of one dge slong (monk, Bhikshu), he will be liberated from the transgression. If a spang ltung (Nissaggiya Pacittiya) offense occurs, abandonment must precede it. Therefore, the object that is the basis of the spang ltung (Nissaggiya Pacittiya) offense, and all the subsequently acquired objects that should be abandoned, should be abandoned in front of a dge slong (monk, Bhikshu), and it is not permissible to do so in a disguised manner, as this is not allowed.
་ཐ་དད་དུ་སྤང་དགོས། དེའི་ཚུལ་རང་གི་གནས་ཁང་དེར་སྤང་ཡུལ་དགེ་སློང་དེ་ཞག་གཅིག་བཞུགས་པའམ། ཡང་ན་རང་གི་ལྡེ་མིག་དེ་ལ་ཕུལ་བ་གང་རུང་བྱ། བྱིན་འཕྲོག་ལ་རྫས་དེ་སླར་སྦྱིན། རང་གི་གོས་སོགས་གཞན་ལ་གཡར་པོ་ཞུས་ནས་ཞག་གཅིག་གནས་གཞན་དུ་འདུག 1-475 དེའི་ཚེ་ཡང་ཡིག་བརྒྱ་སོགས་བཤགས་པའི་རིགས་ལ་འབད་པ་ཕྱག་ལེན་ཡིན་གསུངས། དེའི་སང་ཉིན་གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་ཡིན་ཚེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་སྙིང་ནས་ཕྱིར་བཅོས་བྱེད་པ་ཡིན་ན་བཤགས་ཡུལ་དུ་འོས་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་ལ་བཤགས་ཡུལ་བཅོལ། ཡུལ་དེས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་ཅི་འཆགས་ཞེས་དྲི། རང་གིས་སྤང་བའོ་ཞེས་བརྗོད། འོ་ན་སྤང་འབྲལ་སྔོན་དུ་སོང་ངམ། རང་གིས་སོང་ལགས་ཞེས་ལན་གདབ། སྤང་ཡུལ་བཤགས་ཡུལ་གཅིག་ཡིན་ན་དྲི་བ་མ་བྱས་ཀྱང་ཆོག ཆོ་ག་དངོས་ལ་སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ནི། ཐོག་མར་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀས་རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་པ་རྒྱས་བསྡུས་གང་རུང་འདོན་ཡུལ་དེ་རྒན་ན་ཕྱག་དང་གཞོན་ན་ཐང་ཤད་བྱ། རང་ཉིད་འགྲེངས་ཏེ་འདུད་པ་དང་བཅས་ནས། དགེ་སློང་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་ཞེས་དང་། ཡུལ་དེས་ཆོས་བཞིན་སོགས་ནས་མཛད་པར་ཞུ་ཞེས་བརྗོད། གཉིས་པ་ནི། ཡུལ་གྱི་མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་། རང་གི་མཁན་པོ་ཡིན་ན་མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་ལ་སློབ་དཔོན་ཞེས་བརྗོད། མིན་ན་བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལྟུང་བ་སྤང་བ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ལས་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པའི་གོས་ཞག་བཅུ་ལས་འདས་པར་འཆང་བའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་ཉེས་པ་དེ་བཙུན་པའི་དྲུང་དུ་མཐོལ་ལོ་བཤགས་སོ། ། 1-476 མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་ཅིང་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། ཡུལ་གྱིས་ཉེས་པ་ལ་ཉེས་པར་མཐོང་ངམ་ཞེས་དྲི་ཞིང་། རང་གིས་མཐོང་ལགས་ཞེས་དང་། ཕྱིན་ཆད་ལེགས་པར་སྡོམ་མམ། རང་གིས་སྡོམ་ལགས་ཞེས་ལན་གདབ་ཅིང་ཐབས་ལེགས་བྱ། ལྷག་མ་ཡིན་ན་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་ལས་སྨྱན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བྱུང་སྟེ་ལྟ་བུ་དང་། གཞན་རྣམས་ལ་དེས་རིགས་འགྲེ། དགེ་ཚུལ་ཡིན་ན་བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ལྟུང་བ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ་ལས་ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་ཟོས་པའི་ཉེས་པ་བྱུང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དེ་སོགས་བརྗོད། གསུམ་པ་ནི། ཕྱག་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་འདུལ་བ་སོགས་ནས་གཏད་པ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་ལགས་ཞེས་དང་། ཡུལ་དེས་ཆོས་བཞིན་འདུལ་བ་བཞིན་བགྱིས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ཞེས་དང་། གཉིས་ཀས་ཁྲིམས་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོགས་བརྗོད། ལར་རང་རྒྱུད་ལ་ཉེས་པ་བྱུང་དང་མ་བྱུང་བརྟགས་ནས་བྱུང་ན་དེ་དང་ཞག་ཏུ་མི་འགྲོགས་པར་འཕྲལ་དང་འཕྲལ་ལ་བཤགས་སྡོམ་བྱེད
【現代漢語翻譯】 必須徹底捨棄。捨棄的方法是，讓需要捨棄之物在自己的住所里，讓一位比丘住一晚，或者將自己的鑰匙獻給他，無論哪種方式都可以。將已被侵佔之物歸還。向他人借用自己的衣服等物，在其他地方住一晚。 在那時，也要努力修習唸誦百字明等懺悔之法。第二天如果是受持齋戒的日子，那麼在僧團中真心懺悔，委託一位適合作為懺悔對象的比丘。懺悔對像會問：『尊者，您要懺悔什麼？』自己回答：『我要捨棄。』又問：『那麼，捨棄之前已經離開了（此物）嗎？』自己回答：『是的，已經離開了。』如果捨棄對像和懺悔對象是同一個人，可以不提問。正式的儀軌分為加行、正行、結行三個部分。首先，懺悔者和懺悔對象都要念誦三遍皈依文，可以簡略也可以詳細。如果懺悔對像年長，則行禮，如果年幼，則彈指。自己站立，合掌，說道：『請大德持律比丘關注我懺悔罪過的儀軌。』懺悔對像則說：『請如法行事。』 第二部分是：在懺悔對像面前蹲下。如果是自己的堪布，則稱呼為堪布，如果是阿阇黎，則稱呼為阿阇黎。如果都不是，則說：『尊者請聽。我，名為某某的釋迦比丘，犯了捨棄墮罪中，未分別的衣物超過十日而持有的罪過，現在向尊者坦白懺悔。』 坦白懺悔后，我將感到快樂和安寧。如果不坦白懺悔，則不會如此。』如此重複三次。懺悔對像會問：『你認為這是罪過嗎？』自己回答：『是的，我認為是罪過。』又問：『以後會好好守護嗎？』自己回答：『是的，我會守護。』並盡力做到。如果是剩餘罪，則說犯了剩餘罪中的媒介剩餘罪等等。其他罪過也依此類推。如果是沙彌，則說：『我，名為某某的沙彌，犯了惡作罪中，下午吃了食物的罪過等等。』第三部分是：行禮，說道：『感謝大德比丘關注我。』懺悔對像則說：『隨喜你如法持律。』雙方都念誦『戒律之戒』等。總之，要檢查自己是否犯了罪，如果犯了罪，就不要與罪過共處，立即懺悔和守護。
【English Translation】 It is necessary to completely abandon it. The method of abandonment is to have the item to be abandoned stay in one's own residence, have a Bhikshu stay for one night, or offer one's own key to him, whichever is appropriate. Return the item that has been seized. Borrow one's own clothes, etc., from others and stay elsewhere for one night. At that time, one should also strive to practice reciting the Vajrasattva mantra and other methods of confession. If the next day is a day of observing the Uposatha, then sincerely confess in the Sangha, entrusting a Bhikshu who is suitable as an object of confession. The object of confession will ask: 'Venerable, what do you want to confess?' One answers: 'I want to abandon.' Then ask: 'Then, has it already left (this item) before abandoning?' One answers: 'Yes, it has already left.' If the object of abandonment and the object of confession are the same person, it is not necessary to ask. The formal ritual is divided into three parts: preliminary, main, and concluding. First, both the confessor and the object of confession should recite the refuge formula three times, either briefly or in detail. If the object of confession is older, then bow; if younger, then snap the fingers. Standing up, with palms together, say: 'Please, great Vinaya-holding Bhikshu, pay attention to my ritual of confessing transgressions.' The object of confession then says: 'Please act according to the Dharma.' The second part is: squatting in front of the object of confession. If it is one's own Khenpo (abbot), then call him Khenpo; if it is an Acharya (teacher), then call him Acharya. If neither, then say: 'Venerable, please listen. I, a Shakya Bhikshu named so-and-so, have committed the transgression of holding unseparated clothes for more than ten days, which is a transgression of abandonment. Now I confess and repent to the Venerable.' 'After confessing and repenting, I will feel joy and peace. If I do not confess and repent, it will not be so.' Repeat this three times. The object of confession will ask: 'Do you see this as a transgression?' One answers: 'Yes, I see it as a transgression.' Then ask: 'Will you guard it well in the future?' One answers: 'Yes, I will guard it.' And do one's best. If it is a remaining offense, then say that one has committed a remaining offense of the type of intermediary remaining offense, and so on. Other offenses are treated similarly. If it is a Shramanera (novice monk), then say: 'I, a Shramanera named so-and-so, have committed the transgression of eating food in the afternoon, which is an offense of wrong-doing, etc.' The third part is: bowing and saying: 'Thank you, great Bhikshu, for paying attention to me.' The object of confession then says: 'I rejoice in your practice of the Vinaya according to the Dharma.' Both recite 'The Precept of the Vinaya,' etc. In short, one should examine whether one has committed a transgression or not. If one has committed a transgression, one should not dwell with the transgression, but immediately confess and guard against it.
་པ་ཡིན་མོད། དེ་འདྲ་ཐུགས་ཉམས་སུ་བཞེས་པ་དཀོན་པས་སྐབས་སྐབས་སུ་སྤྱི་བཤགས་ཉིད་བྱེད་པ་གནད་དུ་མཐོང་ཞིང་ལར་ལྟུང་བ་གང་བྱུང་བ་རང་མིང་གི་སྨོས་ནས་ཕྱིར་བཅོས་དགོས་པར་གསུངས་པས་འབྱུང་ཉེ་བ་རྣམས་ཀྱི་རང་མིང་གི་སྨོས་ནས་སྤྱི་བཤགས་བྱེད་པའི་ཚུལ་འདི་བདག་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་ལགས་ཀྱང་མི་རིགས་པ་མེད་དམ་སྙམ་སྟེ། 1-477 དེ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཡིན་ན་སྙན་གསན་ཞུ་བ་སོགས་ཕྱག་ལེན་བཞིན་བྱས་ཏེ། ཕྱོགས་བཅུ་ན་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་དང་འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་དང་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་བདག་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་མི་ཤེས་པ་དང་མ་གུས་པ་དང་བག་མེད་པ་དང་ཉོན་མོངས་པ་མང་བའི་དབང་གིས་སོ་སོར་ཐར་པའི་བསླབ་བྱ་དང་འགལ་བ། རིན་ཐང་མ་ཚང་བའི་དངོས་པོ་བརྐུས་པ་དང་རྡུལ་ཁྲོད་ཀྱི་ཤ་ཟ་མཐོང་བར་སྨྲས་པ་ལ་སོགས་པ་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་ཡང་རྣམས་དང་། བསམ་བཞིན་དུ་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་དང་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་དང་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲས་པ་དང་ཕོ་མོ་གཉེན་དུ་བསྡེབས་པ་དང་གཞི་མེད་དང་བག་ཙམ་གྱིས་དགེ་སློང་ལ་ཕམ་པས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་སོགས་ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ་དང་། དེ་དག་གི་སྦོམ་པོ་ལྕི་ཡང་རྣམས་དང་། མ་ངེས་པའི་ཆོས་གཉིས་དང་། གོས་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་ཞག་བཅུ་ལས་འདས་པར་བཅང་བ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་བྲལ་བ་དང་། སྟན་བྱས་ནས་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་སྟན་གཞན་བྱས་པ་དང་། གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པའི་རིན་པོ་ཆེ་བདག་གིར་བྱས་པ་དང་། ཁེ་འདོད་པའི་བསམ་པས་མངོན་མཚན་གྱི་སྤྱོད་པ་དང་ཉོ་ཚོང་བྱས་པ་དང་། 1-478 སྨན་གསུམ་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་སྤང་བའི་ལྟུང་བ་སུམ་ཅུ་དང་། ཤེས་བཞིན་དུ་རྫུན་སྨྲས་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་སྐྱོན་སྨྲས་པ་དང་། དེ་ལ་ཕྲ་མ་བྱས་པ་དང་། དོན་སྟོན་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་དང་ཡི་གེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བཏོན་པ་དང་། ས་བོན་དང་སྐྱེ་བ་འཇིག་པར་བྱས་པ་དང་། ཟས་སྤངས་ནས་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པར་ཟོས་པ་དང་། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་དང་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པའི་ཟས་ཟོས་པ་དང་། ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་དུ་བསྡད་པ་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ནུབ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་། དགོས་པ་མེད་པར་མེ་ལ་རེག་པ་དང་། ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་གོས་བརྟེན་པ་དང་། རིན་པོ་ཆེ་དང་དེར་སྨོས་པ་ལ་རེག་པ་དང་། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དགུ་བཅུ་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི་དང་། ཤམ་ཐབས་ལེགས་པར་མ་བགོས་པ་ལ་སོགས་པ་ཉེས་བྱས་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་དང་། གཞན་ཡང་དེར་མ་འདུས་པ་ཤ་རྗེན་ཟོས་པ་དང་། མནའ་འདོར
【現代漢語翻譯】 雖然如此，但像這樣用心修持的人很少，所以我覺得偶爾進行共同懺悔是很重要的。一般來說，應該說出自己所犯的罪行的名字並進行改正。因此，我認為說出那些容易犯的罪行的名字並進行共同懺悔的方式，即使是我自己的分別念，也沒有什麼不合適的。 1-477 此外，在進行布薩時，應該像通常的做法那樣進行稟告等。請十方諸佛、菩薩、聲聞、緣覺和僧團垂聽。我，釋迦比丘，名叫某某，由於無知、不敬、放逸和煩惱眾多，違背了別解脫戒律，偷盜了不值錢的物品，說了看到塵土中的肉等，犯了波羅夷罪的輕重罪行。故意泄精，以貪慾心觸控婦女，說淫穢之語，撮合男女，無根據或稍微指責比丘犯波羅夷罪等，犯了十三僧殘罪，以及這些罪行的輕重罪行。兩個不定法。持有未充分觀察的衣服超過十天，與受加持的三衣分離，未滿六年就更換坐具，擁有金銀等珍寶，以貪圖利益之心進行炫耀和買賣。 1-478 儲藏三種藥物等，犯了三十捨墮罪。明知故犯妄語，說比丘的過失，進行離間，與未受具足戒者一起誦讀經文，破壞種子和生命，吃完食物不留下剩餘，吃下午餐和儲藏的食物，吃未經允許的食物，坐在準備進行性行為的房子里，與未受具足戒者同睡超過兩晚，無故觸控火，穿著未縫合的衣服，觸控珍寶和提到它們的東西，與婦女同睡等，犯了九十單墮罪。四個悔過法。未穿好裙子等，犯了一百一十二種惡作。此外，還有未包括在其中的生吃肉和發誓等。
【English Translation】 Although it is so, it is rare for people to cultivate like this with their hearts, so I think it is important to occasionally do a general confession. In general, one should say the name of the sins one has committed and correct them. Therefore, I think that the way of saying the names of the sins that are easy to commit and doing a general confession, even if it is my own conceptualization, there is nothing inappropriate. 1-477 In addition, when performing the Uposatha, one should do the reporting and so on as usual. Please listen to all the Buddhas, Bodhisattvas, Shravakas, Pratyekabuddhas, and Sangha in the ten directions. I, the Shakya Bhikshu, named so-and-so, due to ignorance, disrespect, negligence, and many afflictions, violated the Pratimoksha precepts, stole worthless items, said that I saw meat in the dust, etc., and committed the heavy and light sins of Parajika. Intentionally emitting semen, touching women with lustful thoughts, speaking obscene words, arranging marriages between men and women, falsely accusing Bhikshus of committing Parajika without basis or slightly, etc., committed the thirteen Sanghavasesa sins, and the heavy and light sins of these sins. Two uncertain Dharmas. Holding unexamined clothes for more than ten days, being separated from the three blessed robes, changing the seat before six years have passed, possessing treasures such as gold and silver, and showing off and trading with the intention of greed. 1-478 Storing three kinds of medicine, etc., committed the thirty Nissaggiya Pacittiya sins. Knowingly telling lies, speaking of the faults of Bhikshus, sowing discord, reciting scriptures with those who have not received full ordination, destroying seeds and life, eating food without leaving leftovers, eating afternoon meals and stored food, eating food that has not been given, sitting in a house prepared for sexual activity, sleeping with those who have not received full ordination for more than two nights, touching fire for no reason, wearing unsewn clothes, touching treasures and mentioning them, sleeping with women, etc., committed the ninety Pacittiya sins. Four Patidesaniya Dharmas. Not wearing the skirt properly, etc., committed one hundred and twelve Dukkata offenses. In addition, there are also eating raw meat and making vows, which are not included in them.
་བ་ལ་སོགས་པ་སྦོམ་པོ་དང་ཉེས་བྱས་ཀྱི་རིགས་རྣམས་དང་། བཤགས་ཡུལ་ཡོད་བཞིན་དུ་བཤགས་པ་མ་བགྱིས་པ་དང་། ཉེས་པ་བཅབ་པ་ལ་སོགས་པ་མདོར་ན་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པའི་གེགས་སུ་གྱུར་ཅིང་འཁོར་བ་དང་ངན་སོང་གི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཉེས་ལྟུང་གི་ཚོགས་རང་གིས་བགྱིས་པ་དང་གཞན་ལ་བགྱིད་དུ་སྩལ་བ་དང་བགྱིས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད། 1-479 ཕྱོགས་བཅུ་སོགས་ནས་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱི་དྲུང་དུ། མཐོལ་ལོ་མི་འཆབ་བོ་བཤགས་སོ། །ཕྱིན་ཆད་ཀྱང་སྡོམ་པར་བགྱིད་ལགས་སོ། །མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་ཅིང་གནས་པར་འགྱུར་གྱི་མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། གནས་བརྟན་གྱིས་མཐོང་སྡོམ་དྲི་ཞིང་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་ཡིན་ན། ཕྱོགས་བཅུ་ན་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་དང་འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་དང་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་བདག་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ཤཱཀྱའི་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་མི་ཤེས་པ་དང་མ་གུས་པ་དང་བག་མེད་པ་དང་ཉོན་མོངས་པ་མང་བའི་དབང་གིས་སོ་སོར་ཐར་པའི་བསླབ་བྱ་དང་འགལ་བ། དུད་འགྲོ་བསད་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། གཞི་མེད་དང་བག་ཙམ་གྱིས་ཕམ་པས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་དང་། ཤེས་བཞིན་དུ་རྫུན་སྨྲས་པ་དང་། བསླབ་གཞི་ཁྱད་གསོད་བྱས་པ་དང་། དགོས་པ་མེད་པར་གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པའི་རིན་པོ་ཆེ་འཆང་བ་དང་། གླུ་གར་དང་རོལ་མོ་བྱས་པ་དང་། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་ཟོས་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཉམས་ཤིང་ཁྱིམ་པའི་རྟགས་བླང་བ་དང་། གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མ་བསྟེན་པ་དང་། དུས་སུ་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པ་སོགས་སྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་ལ་མ་གནས་པ་དང་། 1-480 བཤགས་ཡུལ་ཡོད་བཞིན་དུ་བཤགས་པ་མ་བགྱིས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟོན་པས་མ་གནང་ཞིང་སྤྱད་ན་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གང་རང་གིས་བགྱིས་པ་དང་གཞན་ལ་བགྱིད་དུ་སྩལ་བ་དང་བགྱིས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་ལ་སོགས་པ། མདོར་ན་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པའི་གེགས་སུ་གྱུར་ཅིང་། འཁོར་བ་དང་ངན་སོང་གི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཉེས་ལྟུང་གི་ཚོགས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཕྱོགས་བཅུ་ན་སོགས་ནས་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱི་དྲུང་དུ་མཐོལ་ལོ་མི་འཆབ་བོ་བཤགས་སོ་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་ཅིང་གནས་པར་འགྱུར་གྱི་མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། མཐོང་སྡོམ་དྲི་ཞིང་ཐབས་ལེགས་བྱ། རྗེས་དྲིན་བརྗོད་ཡི་རང་བྱ་བ་སྔར་དང་མཚུངས་སོ། །ལར་རང་ཉིད་འཆི་ཁ་ལྟ་བུར་འབད་ཀྱང་ལྟུང་བ་བཤགས་ཡུལ་མ་རྙེད་ན་རང་གིས་ཡིད་ཀྱིས་བཤགས་པ་བྱས་པས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་བར་འདུལ་བ་མདོ་རྩ་བ་ལས་གསུངས་ཏེ། མཐར་དེ་ལ་རྩོལ་བ་བྱས་ཀྱང་
【現代漢語翻譯】 諸如粗重的罪行和違犯，以及明明有懺悔對像卻未懺悔，隱瞞罪過等等，總而言之，所有那些成為增上生（mtho ris，高處，指善趣）和解脫的障礙，成為輪迴和惡趣之因的罪業，無論是自己所造、勸他人造，還是隨喜他人所造。 在十方等地的僧眾面前，坦白，不隱瞞，懺悔。今後也定會守護戒律。坦白並懺悔，我將觸及並安住于安樂，若不坦白不懺悔，則不然。』如此重複三遍。持律者應詢問見解，並善用方法。如果是沙彌（dge tshul，近事男），則應說：『祈請十方諸佛、菩薩、聲聞、緣覺以及僧眾垂聽。我，名為某某的沙彌，因無知、不敬、放逸和煩惱深重，違背了別解脫戒（so sor thar pa'i bslab bya， व्यक्तिगत विमोक्ष，prātimokṣa， व्यक्तिगत मुक्तिの教え），如殺害畜生，使用帶有生物的水，無根據或輕率地誹謗，明知故犯妄語，輕視學處，無必要地持有金銀等珍寶，唱歌跳舞奏樂，過午進食，捨棄出家相而取在家相，不依止親教師，不按時進行布薩（gso sbyong，齋戒）等，未能安住于修持之學處。 明明有懺悔對像卻未懺悔等等，凡是佛陀不允許，行持則成罪過的過失，無論是自己所造、勸他人造，還是隨喜他人所造。總而言之，所有那些成為增上生和解脫的障礙，成為輪迴和惡趣之因的罪業，在十方等地的僧眾面前，坦白，不隱瞞，懺悔。坦白並懺悔，我將觸及並安住于安樂，若不坦白不懺悔，則不然。』如此重複三遍。應詢問見解，並善用方法。隨喜和感恩與前相同。總的來說，即使自己臨死之際努力懺悔，卻找不到懺悔對象，那麼通過自己用心懺悔，也能從罪業中解脫，這是在《律根本》（'dul ba mdo rtsa ba，Vinaya-mūla）中所說的。最終，即使對此努力
【English Translation】 All those gross transgressions and faults, such as not confessing when there is an object of confession, concealing faults, etc. In short, all those sins that are obstacles to higher realms (mtho ris, high place, referring to good destinies) and liberation, and are the cause of samsara and bad destinies, whether committed by oneself, caused to be committed by others, or rejoiced in. Before the Sangha of monks in the ten directions, I confess, I do not conceal, I repent. Hereafter, I will definitely keep the vows. 'If I confess and repent, I will touch and abide in happiness, but if I do not confess and repent, I will not.' Repeat this three times. The elder should ask about the view and use skillful means. If it is a novice monk (dge tshul, one who has drawn near to virtue), then he should say: 'Please listen to me, all the Buddhas, Bodhisattvas, Shravakas, Pratyekabuddhas, and the Sangha of monks in the ten directions. I, a novice monk named so-and-so, due to ignorance, disrespect, carelessness, and heavy afflictions, have violated the Pratimoksha vows (so sor thar pa'i bslab bya, व्यक्तिगत विमोक्ष, prātimokṣa, teaching of individual liberation), such as killing animals, using water with living beings, slandering without basis or lightly, knowingly telling lies, despising the precepts, unnecessarily holding precious things such as gold and silver, singing, dancing, and playing music, eating after noon, abandoning the signs of renunciation and taking the signs of a householder, not relying on the abbot, not performing Uposatha (gso sbyong, fasting) on time, etc., and not abiding in the training of practice. Not confessing when there is an object of confession, etc., whatever faults the Buddha did not allow and become sinful if practiced, whether committed by oneself, caused to be committed by others, or rejoiced in. In short, all those sins that are obstacles to higher realms and liberation, and are the cause of samsara and bad destinies, before the Sangha of monks in the ten directions, I confess, I do not conceal, I repent. 'If I confess and repent, I will touch and abide in happiness, but if I do not confess and repent, I will not.' Repeat this three times. One should ask about the view and use skillful means. Rejoicing and gratitude are the same as before. In general, even if one strives to confess at the time of death, if one cannot find an object of confession, then by confessing with one's mind, one can be liberated from sins, as stated in the Vinaya-mūla. Finally, even if one strives for this
རྐྱེན་མ་འབྱོར་ན་ལས་བྱས་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་བཤགས་སྡོམ་བྱས་པས་ཉེས་པ་དག་མི་འདག་རང་ལ་རག་ལས་ཀྱི་བཤགས་ཡུལ་ཁོ་ནའི་དབང་གིས་མ་ཡིན་ཏེ། བཤགས་པ་བྱེད་ལོ་ཙམ་ལ་ཡུལ་བཟང་ཡང་མི་ཕན་པས་སོ། །མདོར་ན་སྐབས་སྐབས་སུ་དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་ཅི་རིགས་ཀྱི་མདུན་དུ་བཤགས་པ་བྱེད་ཅིང་། 1-481 རྒྱུན་དུ་རྡོར་སེམས་སྒོམ་བཟླས་སོགས་ཐེག་པ་གོང་མ་ནས་བསྟན་པའི་ཉེས་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་ཚུལ་ལ་འབད་པ་གལ་ཆེ་སྟེ། སུམ་ལྡན་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་སོར་སྡོམ་ཡིན་ན་ཐེག་ཆེན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པས་སོ། །བཞི་པ་ནི་ལྟུང་བའི་ཉེས་པ་འདག་པའི་ཆེད་དུའོ། །དེ་ལྟར་ན་མདོར་བསྡུས་པའི་ཚུལ་གྱིས་སྐབས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་རྣམས་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །སླར་སྨྲས་པ། འབུམ་ཕྲག་འདུལ་བའི་ཆུ་གཏེར་ཆེན་པོ་ལས། །སྔོན་བྱོན་མཁས་པའི་དེད་དཔོན་གྱིས་བླངས་བའི། །དོན་གཉེར་རེ་བ་སྐོང་བའི་ནོར་བུ་འདི། །མཚུངས་མེད་བླ་མའི་དྲིན་ལས་བདག་གིས་རྙེད། །བསྟན་པའི་ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་རི་རྩེར་འཛེགས། །བདེ་བའི་གོ་སྐབས་སྡུག་བསྔལ་མུན་པས་འཕྲོག །སྐྱེ་ངན་འུག་པའི་ཧུམ་སྒྲ་འབྱིན་པ་ཡི། །དུས་འདི་ལེགས་བཤད་སྨྲ་བའི་དུས་མ་ལགས། །འོན་ཀྱང་དམ་པའི་བཞེད་པ་སྐོང་སླད་དང་། །སྤང་བླང་དགྲ་ཟུན་རྣམ་པར་མ་ཕྱེ་བར། །འོལ་ཚོད་མུན་མདའ་འཕེན་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར། །ལག་ལེན་རིན་ཆེན་སྒྲོན་མེ་འདི་སྤྲོས་སོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཆོས་ལ་ཆོག་ཤེས་ཤིང་། །རྣམ་གཡེང་སྙིང་པོར་རེ་བའི་བན་ཆུང་གི །ཐུགས་ལ་ལེགས་བཤད་འདི་འདྲ་མི་འཕྲོད་ཀྱང་། །ཡིད་མཐུན་གྲོགས་པོ་ཁྱེད་ནི་དགྱེས་པར་བསམ། །མཁས་པའི་གསུང་རབ་བཞིན་དུ་ངས་བཤད་ཀྱི། །རང་བློས་གཞལ་བའི་རང་བཟོ་མ་བགྱིས་པས། ། 1-482 འཁྲུལ་བ་མེད་སྙམ་འོན་ཏེ་ནོངས་གྱུར་ན། །གཟིགས་པ་སྒྲིབ་མེད་རྣམས་ལ་གུས་པས་འཆགས། །འདི་བགྱིས་པ་ལས་དུབ་པར་གྱུར་པ་ཡི། །དགེ་བ་གང་ཞིག་བདག་གིས་ཐོབ་པ་དེས། །སྐྱེ་དང་སྐྱེ་བར་བདེ་གཤེགས་མདུན་གནས་ཤིང་། །ཟབ་མོའི་ཆོས་ཉན་སྐལ་པ་ཡོད་པར་ཤོག །དེར་ཡང་ཀུན་མཁྱེན་ཐུབ་པའི་བསྟན་པ་ལ། །དགའ་བའི་སེམས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་འབྱུང་བ་དང་། །འདུལ་བ་འཛིན་པའི་མཆོག་ཏུ་ལུང་བསྟན་ཏེ། །བསྟན་པའི་རྒྱལ་མཚན་བདག་གིས་འཛིན་པར་ཤོག །དེ་ལྟར་ལག་ལེན་རིན་ཆེན་སྒྲོན་མེ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཆུང་ནས་མཐུན་པར་འགྲོགས་པའི་གྲོགས་མཆོག་མཁས་པའི་དབང་པོ་བྱམས་པ་གློ་གྲོས་ཕུན་ཚོགས་ཀྱིས་གསུང་གིས་བསྐུལ་མ་མཛད་ཅིང་། སྡོམ་བརྩོན་དམ་པ་བློ་ལྡན་དངོས་གྲུབ་ལའང་དགོས་པ་སྐབས་སུ་བབ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ལས་ངན་གྱི་རླུང་གིས་བདས་ཏེ་ཉེས་ལྟུང་མི་གཙང་བའི་རྫབ་ཏུ་འཕྱན་པ་ཤཱཀྱའི་དགེ་ཚུལ་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་རང་ལོ་ཉེར་བརྒྱད་པ། ཡོངས་འཛིན་ཞེས་བོད་པ་ཆུ་བྱི་ལོ་ས་
【現代漢語翻譯】 如果因緣不具足，就像沒有做一樣。因此，懺悔和受戒能否消除罪業，取決於自己，而不僅僅是懺悔的對象。因為無論懺悔的對象多麼殊勝，對於不認真懺悔的人來說也是沒有用的。總之，時常在僧眾或任何適當的人面前懺悔， 1-481 並且經常修持金剛薩埵（多吉森埵）的觀想和唸誦等，努力按照上乘佛法所教導的彌補罪過的方法，這一點非常重要。因為如果一個人具備三律儀，那麼他就一定具有大乘別解脫戒。第四個目的是爲了消除墮落的罪業。這樣，以簡略的方式，已經闡述了當前的主題。再次說道：從浩瀚如海的《毗奈耶》（འདུལ་བ，梵文Vinaya，梵文羅馬轉寫Vinaya，戒律）中，被往昔的智者導師們所擷取的，滿足願望的如意寶，我因無與倫比的上師的恩德而獲得。 佛法的太陽正向西方的山頂滑落，安樂的機會被痛苦的黑暗所剝奪。發出不祥貓頭鷹叫聲的時代，不是講述善說的時候。然而，爲了滿足聖者的意願，並且爲了防止那些不區分取捨、胡亂射箭的行為，我闡述了這盞珍貴的實踐明燈。即便如此，對於那些滿足於少量佛法，並且一心追求散亂的年輕僧人來說，這樣的善說可能並不合他們的心意，但我相信我的知心朋友們會感到高興。 我像賢者一樣講述，沒有用自己的想法來衡量和創造， 1-482 我認為沒有錯誤，但如果有什麼過失，我恭敬地向那些目光無礙的人們懺悔。通過做這件事所獲得的任何功德，愿我生生世世都能在佛陀面前，有幸聽聞甚深的佛法。在那裡，也能以歡喜之心出家，並被預言為持戒第一，愿我能高舉佛法的旗幟。如是，《實修寶燈》是由從小一起長大的摯友，智者之王慈悲賢慧圓滿（蔣巴洛哲彭措）勸請，並且應持戒嚴謹的丹巴洛丹諾珠的迫切需要，而被業力之風驅趕，漂流在罪惡污泥中的釋迦比丘根嘎堅贊在二十八歲時，于被稱為永增（Yongzin）的水鼠年土
【English Translation】 If the conditions are not met, it is as if nothing has been done. Therefore, whether confession and vows can eliminate sins depends on oneself, not solely on the object of confession. Because no matter how sublime the object of confession is, it is useless for those who do not confess sincerely. In short, one should often confess before the Sangha or any appropriate person, 1-481 and constantly practice the visualization and recitation of Vajrasattva (རྡོར་སེམས，梵文Vajrasattva，梵文羅馬轉寫Vajrasattva，金剛薩埵) and so on, striving to mend transgressions according to the methods taught in the higher vehicles of Buddhism, which is very important. Because if a person possesses the three vows, then he certainly possesses the vows of the Great Vehicle Pratimoksha. The fourth purpose is to eliminate the sins of falling. Thus, in a concise manner, the current topics have been explained. Again, it is said: From the vast ocean of the Vinaya (འདུལ་བ，梵文Vinaya，梵文羅馬轉寫Vinaya，戒律), the wish-fulfilling jewel that was extracted by the wise guides of the past, I obtained through the grace of the incomparable Guru. The sun of the Dharma is setting towards the western mountain peak, and the opportunity for happiness is being robbed by the darkness of suffering. This is not the time to speak of good words in an era that emits the ominous hooting of owls. However, in order to fulfill the wishes of the holy ones, and to prevent those who do not distinguish between what to take and what to abandon and blindly shoot arrows, I have expounded this precious lamp of practice. Even so, for those young monks who are content with little Dharma and are focused on pursuing distractions, such good words may not be to their liking, but I believe my close friends will be pleased. I speak as the wise men do, without measuring and creating with my own thoughts, 1-482 I think there are no mistakes, but if there are any faults, I respectfully confess to those who have unobstructed vision. Whatever merit I have gained from doing this, may I be in the presence of the Sugata in life after life, and have the opportunity to hear the profound Dharma. There, may I also ordain with a joyful heart, and be prophesied as the best in upholding the Vinaya, may I hold high the banner of the Dharma. Thus, 'The Precious Lamp of Practice' was written at the urging of my close friend since childhood, the King of Scholars Jampa Lodro Phuntsok, and also due to the pressing need of the strict vow-holder Dampa Loden Ngodrup, by the Shakya monk Kunga Gyaltsen, who was driven by the winds of bad karma and drifted in the impure mire of transgressions, at the age of twenty-eight, in the Earth
ག་ཟླ་བའི་དམར་ཕྱོགས་རྒྱལ་བ་གཉིས་པ་རེས་གཟའ་ཕུར་བུ་དང་། རྒྱུ་སྐར་གྲོ་བཞིན་འཛོམ་པའི་ཉིན་རེ་ཚེ་གནམ་མཚོ་ཕྱུག་མོར་གྲགས་པའི་ནོར་འཛིན་དཔལ་མོའི་ལྟེ་བ་བཀའ་དྲིན་འཁོར་མེད་ཆོས་རྗེ་བླ་མ་མཆོག་གི་ཐུགས་བསྐྱེད་ལས་བྱུང་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་ལྷུན་པོའི་ཉེ་འདབས་སུ་སྦྱར་བའོ།། །། 1-483 དགེའོ།། །།
【現代漢語翻譯】 在藏曆六月上弦的第二個星期四，星宿為氐宿（Nakshatra Chitra）會合之日，于名為天湖富饒女（Tso Ngönmo）的大地之母（Norzin Palmo）中心，靠近由無與倫比的恩師法王喇嘛（Kadrin Khormed Chöje Lama）發願所建的寺廟——殊勝圓滿洲（Phyogs Las Namgyal Lhünpo）附近書寫。 善哉！
【English Translation】 Written on the second Thursday of the waxing moon in the sixth Tibetan month, on a day when the star Chitra (Nakshatra Chitra) is in conjunction, near the magnificent 'Phyogs Las Namgyal Lhünpo' monastery, which arose from the aspiration of the incomparable and kind Dharma Lord Lama (Kadrin Khormed Chöje Lama), in the center of the Earth Mother (Norzin Palmo) known as Tso Ngönmo (Celestial Lake Prosperous Woman). May it be virtuous!