ludru0216_量理寶藏第三品解釋心識了知境之理總別境解說.g2.0f

如竹嘉措教言集LG28རིགས་གཏེར་གྱི་རབ་བྱེད་གསུམ་པའི་རྣམ་བཤད། གསུམ་པ་བློས་ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་ལ། ཡུལ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་བཤད་པ། 2-874 ༄༅། །རིགས་གཏེར་གྱི་རབ་བྱེད་གསུམ་པའི་རྣམ་བཤད། གསུམ་པ་བློས་ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་ལ། ཡུལ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་བཤད་པ། ༄། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་ཐུན་མོང་བཤད་པ། ༄༅།།ཚད་མ་རིགས་པའི་གཏེར་གྱི་དཀའ་འགྲེལ་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་གསལ་བྱེད་ལས་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་བརྟག་པ་སྟེ་རབ་བྱེད་གསུམ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་བཞུགས།། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཉི་མའི་ཁ་ལོ་ པ། ཀུན་གསལ་ཤེས་བྱའི་ཁྱོན་ལ་མྱུར་འོངས་པས། །ཚུལ་མིན་མུན་རུམ་ཕ་མཐར་མངོན་ཕྱོགས་པའི། །ལྔ་རིག་འོད་ཟེར་བརྒྱ་པས་བདག་སྐྱོངས་ཤིག །གསུམ་པ་བློས་ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ་ལ་བཞི། ཡུལ་སྤྱི་ དང་བྱེ་བྲག་བཤད་པ། འཛིན་སྟངས་སྣང་བ་དང་སེལ་བ་བཤད་པ། གྲོགས་བརྗོད་བྱ་དང་རྗོད་བྱེད་བཤད་པ། རྩ་བ་འགལ་བ་དང་འབྲེལ་པ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་ཐུན་ མོང་བཤད། རྫས་ལྡོག་དོན་ལ་གྲུབ་པ་དགག །ཁྱད་པར་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། ཡུལ་གྱི་གནས་ལུགས་སྤྱིར་བསྟན། དེ་ཉིད་གཏན་ལ་འབེབས་ཚུལ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རང་མཚན་ གསལ་བར་འཛིན་པའི་བློ་ཆོས་ཅན། རྟོག་མེད་ཤེས་པ་ཡིན་ཏེ། གསལ་སྣང་ཅན་གྱི་རིག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྤྱི་མཚན་མི་གསལ་བར་འཛིན་པའི་བློ་ཆོས་ཅན། རྟོག་པ་ཡིན་ཏེ། རང་ཡུལ་དོན་སྤྱིའི་ ཚུལ་གྱིས་འཛིན་པའི་བློ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རང་མཚན་ཆོས་ཅན། དངོས་པོ་ཡིན་ཏེ་དོན་བྱེད་ནུས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྤྱི་མཚན་ཆོས་ཅན། དངོས་པོར་མེད་དེ། དོན་བྱེད་མི་ནུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། 2-875 རང་མཚན་འཛིན་པ་རྟོག་མེད་དེ། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་དང་། དེའི་རང་འགྲེལ་དུ། རང་གི་མཚན་ཉིད་དང་གསལ་བ་དང་། དངོས་པོ་དང་། རྫས་དང་། ལྡོག་པ་དང་། དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ སོགས་པ་ནི་དོན་བྱེད་ནུས་པ། རྫས་ཕན་ཚུན་མ་འདྲེས་པ། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུར་གྲུབ་པ། སྐྱེས་བུ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བླང་དོར་བྱ་བའི་འཇུག་ལྡོག་གི་ཡུལ་ཡིན་པས། དངོས་པོའི་དོན་དུ་དོན་གཅིག་ པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་སོགས་དང་། སྤྱི་དང་། གཞན་སེལ་དང་། ལྡོག་པ་དང་། རྣམ་དཔྱོད་དང་། འདྲེས་པ་དང་། འབྲེལ་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི། དོན་ལ་མི་གནས་པ་དངོས་པོར་མ་ གྲུབ་པ་དབང་པོའི་ཡུལ་མིན་པ། བློས་སྒྲོ་བཏགས་པ་ཞེས་སོགས་བྱུང་། འོ་ན། རང་འགྲེལ་དེར། སྤྱི་མཚན་དང་རང་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དེ་དག་སྒྲ་ཇི་བཞིན་དུ་ཁས་ལེན་ནུས་སམ་ སྙམ་ན། འདི་ལ་སྐབས་ཕྱེད་པར་བྱ་དགོས་ཏེ། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་ཡིན་ན་དངོས་མེད་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཀྱང་། །སྤྱི་གསལ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའ

【現代漢語翻譯】 如竹嘉措教言集LG28《理藏論》第三品釋：第三，以心識認知境之方式，境之總相與別相之闡述。 《理藏論》第三品釋：第三，以心識認知境之方式，境之總相與別相之闡述。 境與有境之共同闡述。 《量理寶藏論》釋難「要義明鑑」中，關於總相與別相之考察，即第三品的解釋。 總相與別相，如太陽之御者，迅速降臨于普照一切知識之境。愿以百道五明之光芒，庇護我等遠離非理之黑暗。 第三，闡述以心識認知境之方式，分為四部分：境之總相與別相之闡述；執持方式、顯現與遮遣之闡述；助伴——能詮與所詮之闡述；根本——相違與關聯之闡述。第一部分分為三：境與有境之共同闡述；破斥實事反體于義上成立；總相與別相之差別闡述。第一部分分為二：境之體性之總體展示；以及確定此體性之方式之闡述。初者： 明晰執持自相之識，是無分別智，因其是具有明晰顯現之覺性。不清晰執持總相之識，是分別念，因其是以自境義總之方式執持之識。自相，是實物，因其具有作用能力。總相，非實物，因其不具有作用能力。如此闡述道： 『執持自相是無分別智』等一頌，及其自釋中提到：『自相』、『明晰』、『實物』、『實體』、『反體』、『勝義』等等，是指具有作用能力、實體互不混雜、由因果組成、是所有眾生應取應舍之境，因此與『實物』之意義相同。 『總相』、『他者遮遣』、『反體』、『分辨』、『混雜』、『關聯』、『世俗』等等，是指不存於義上、非實物、非感官之境、由心識假立等等。那麼，自釋中將總相與自相的異名作如此解釋，是否可以照單全收呢？對此需要加以區分：如果是以總相與別相二者區分的總相，則並非周遍于非實有。如果是以總相與明晰二者區分的總相，則……

【English Translation】 LG28 Instructions of Luk Zhug Gyatso: Explanation of the Third Chapter of 'Rig Ter': Third, How the Mind Cognizes Objects, Explanation of General and Specific Objects. Explanation of the Third Chapter of 'Rig Ter': Third, How the Mind Cognizes Objects, Explanation of General and Specific Objects. Common Explanation of Object and Subject. In the commentary on 'Tsema Rigpai Ter' (Treasury of Reasoning) called 'Nekyi Nyingpo Salje' (Clarifying the Essence of Key Points), there is an examination of generalities and particulars, which is the explanation of the third chapter. Generality and Particularity, like the driver of the sun, swiftly come to the realm of all-illuminating knowledge. May the hundred rays of the five sciences protect me from the darkness of improper ways. Third, explaining how the mind cognizes objects, there are four parts: explaining general and specific objects; explaining the manner of grasping, appearance, and elimination; explaining the auxiliary, the expressible and the expressing; explaining the root, contradiction and relation. The first part has three: common explanation of object and subject; refuting the establishment of substance-negation on the meaning; explanation of the difference between general and specific. The first part has two: general presentation of the nature of the object; and explanation of how to establish that nature. The first is: The mind that clearly grasps the self-character is non-conceptual wisdom, because it is a knowing that has clear appearance. The mind that does not clearly grasp the general character is conceptual thought, because it is a mind that grasps its object in the manner of a general meaning. The self-character is a thing, because it is able to perform a function. The general character is not a thing, because it is not able to perform a function. Thus it is explained: 'Grasping the self-character is non-conceptual wisdom,' etc., one verse, and in its self-commentary, it is mentioned: 'Self-character,' 'clarity,' 'thing,' 'substance,' 'negation,' 'ultimate,' etc., refer to the ability to perform a function, the non-mixture of substances, the composition of cause and effect, the object of acceptance and rejection for all beings, and therefore have the same meaning as 'thing'. 'Generality,' 'other-exclusion,' 'negation,' 'discrimination,' 'mixture,' 'relation,' 'conventional,' etc., refer to not existing on the meaning, not being established as a thing, not being an object of the senses, being fabricated by the mind, etc. So, can we accept those explanations of the synonyms of generality and self-character in the self-commentary as they are? This needs to be distinguished: if it is a generality distinguished from the two, generality and particularity, then it is not pervasive of the non-existent. If it is a generality distinguished from the two, generality and clarity, then...

---

ི་སྤྱི་ཡིན་ན་དངོས་ མེད་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། སྤྱི་གསལ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་དེ་སྤྱི་མཚན་ལ་འཇོག་པའི་གནད་ཀྱིས། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་གསལ་བ་དེ་ལའང་རང་མཚན་གྱིས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་གསལ་པ་དེ་ལའང་། 2-876 བྱེ་བྲག་ལ་གསལ་བར་བཞག་པ་དང་། རང་མཚན་ལ་གསལ་བར་བཞག་པ་གཉིས་ཡོད་དེ། གསལ་བས་ཟླས་དྲངས་པའི་སྤྱི་དེ་ལ་སྤྱིར་བཞག་པ་གཅིག་དང་། སྤྱི་མཚན་ལ་སྤྱིར་བཞག་པ་གཅིག་སྟེ་གཉིས་ ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ། ལོག་ལྡོག་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ལོག་པ་ལ་རང་མཚན་དང་། ལྡོག་པ་ལ་སྤྱི་མཚན་གྱིས་ཁྱབ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ལོག་པ་དེ་རྫས་གྲུབ་དང་། ལྡོག་པ་དེ་གཞན་ལྡོག་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་ལོག་པ་ལ་རང་མཚན་དང་། ལྡོག་པ་ལ་སྤྱི་མཚན་གྱིས་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཆོས་དང་ཆོས་ཅན་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་ལ་ལོག་པ་ དང་། ཆོས་ལ་ལྡོག་པར་འཇོག་པའི་སྐབས་གཅིག་ཀྱང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་རྫས་ཡོད་ལ་རང་མཚན་དང་། བཏགས་ཡོད་ལ་སྤྱི་མཚན་གྱིས་ཁྱབ་ཀྱང་། མཚན་མཚོན་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྫས་ཡོད་ལ་དེ་ ལྟར་མ་ཁྱབ་སྟེ། མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཟླས་དྲངས་པའི་བཏགས་ཡོད་དེ། མཚོན་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་འཇོག་ཅིང་མཚོན་བྱའི་ཟླས་དྲངས་པའི་རྫས་ཡོད་དེ། མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་དངོས་པོ་ དང་། རྫས་ལ་རང་མཚན་གྱིས་ཁྱབ་ཀྱང་། དངོས་པོ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་རྫས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཞེས་པའི་སྐབས་ཀྱི་དངོས་པོ་དང་། རྫས་ནི་ཁྱད་ཆོས་དང་། ཁྱད་གཞི་གཉིས་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་གྱི་གནད་འདི། 2-877 ས་པཎྚིཏས་དགོངས་པ་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། རང་འགྲེལ་ལས། འོ་ན་དེ་ལའང་གཞན་ལས་ལྡོག་པ་དང་། གཞན་ལས་ལོག་པ་ཞེས་བྱ་བ། ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཀུན་ལ་རྫས་དང་དངོས་བརྗོད་པའི། ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ་ལོག་པ་དང་དངོས་པོ་ནི། དོན་ལ་གནས་པ་དང་སེལ་བའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་ རོ། །འོ་ན་ཁོ་བོ་གཞུང་བཞིན་འཆད་པར་འདོད། ཅེས་པའི་འགྲེལ་པ་རབ་བྱེད་བཅུ་གསུམ་མ་ལས། ལྡོག་པ་དང་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་དང་གཞན་སེལ་ལ་སོགས་པ་ནི་དོན་ལ་མི་གནས་པས། བློས་ སྒྲོ་བཏགས་པ། སྣང་མི་སྣང་ཆ་གཉིས་མེད་པ་ཞེས་སོགས་ཀྱི་སྒྲ་ཟིན་ལ། ལྡོག་པ་དང་། སྤྱི་བྱེ་བྲག་སོགས་ཐམས་ཅད་ལ་དངོས་མེད་ཀྱིས་ཁྱབ་པར་བཤད་པ་མ་ཡིན་ནམ་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་ དེ། ལྡོག་པ་ལ་དངོས་མེད་ཀྱིས་ཁྱབ་པར་བཤད་པའི་དགོས་པ་ནི། སྔར་བཤད་པ་ལྟར། ལོག་ལྡོག་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ལྡོག་པ་དེ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ལ། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་སོགས་ལ་དངོས་ མེད་དུ་བཤད་པ་ནི། སོང་ཚོད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། རློམ་ཚོད་ལ་བུམ་པ་དེ། གསེ

【現代漢語翻譯】 如果『共相』是『非實有』，那是因為普遍性涵蓋了『共相』。這是因為將『共相』和『顯現』二者區分開來的『共相』，被視為『共相之相』的關鍵。因此，將二者區分開來的『顯現』也必然涵蓋『自相』。因此，對於『顯現』來說， 存在著兩種情況：一種是『顯現』被視為『個別』，另一種是『顯現』被視為『自相』。這是因為，由『顯現』所引出的『共相』，有一種是被視為『共相』，另一種是被視為『共相之相』，總共有兩種情況。 同樣，將『遮返』和『遣返』二者區分開來的『遮返』涵蓋『自相』，而『遣返』涵蓋『共相之相』。這是因為，將二者區分開來的『遮返』被視為『實物』，而『遣返』則被視為『他者遣返』。 一般來說，『遮返』並不一定涵蓋『自相』，『遣返』也不一定涵蓋『共相之相』。這是因為，在將『法』和『有法』二者區分開來，並將『有法』視為『遮返』，『法』視為『遣返』的情況下，也存在這樣的情況。 一般來說，『實有』涵蓋『自相』，『假有』涵蓋『共相之相』。但是，在將『相』和『所相』二者區分開來時，『實有』並不一定涵蓋『自相』。這是因為，由『定義』所引出的『假有』，被視為一切『所相』，而由『所相』所引出的『實有』，則被視為一切『定義』。 一般來說，『事物』和『物質』涵蓋『自相』。但是，在提到『表達事物的聲音』和『表達物質的聲音』時，『事物』和『物質』則分別被視為『特徵』和『特徵之基礎』。 這個道理的關鍵在於， 薩迦班智達（Sa-skya Pandita，藏傳佛教薩迦派創始人之一）的見解是至高無上的。正如他在自釋中所說：『那麼，對於它來說，也有「從他者遣返」和「從他者遮返」的說法。』以及『一切都表達為物質和事物。』如果有人說這與上述說法相矛盾，那是不矛盾的。因為『遮返』和『事物』有兩種情況：一種是存在於意義之中，另一種是成為排除的對象。 如果有人問：『我想按照經文來解釋。』正如十三論的解釋中所說：『遣返、共相、個別和他者排除等，並不存在於意義之中，而是由心所虛構的，沒有顯現和不顯現的兩面性。』那麼，難道不是說一切遣返、共相、個別等都涵蓋『非實有』嗎？這沒有錯誤，因為說『遣返』涵蓋『非實有』的目的是，如前所述，指的是將『遮返』和『遣返』二者區分開來的『遣返』。而說『共相』和『個別』等是『非實有』，則是根據推測的程度而言的。例如，推測瓶子是金

【English Translation】 If 'Generality' is 'non-existent', it is because universality encompasses 'Generality'. This is because the key to considering the 'Generality' that distinguishes between 'Generality' and 'Clarity' as 'the aspect of Generality'. Therefore, the 'Clarity' that distinguishes between the two also necessarily encompasses 'Self-character'. Therefore, for 'Clarity', there are two situations: one is that 'Clarity' is regarded as 'Individual', and the other is that 'Clarity' is regarded as 'Self-character'. This is because the 'Generality' derived from 'Clarity' has one that is regarded as 'Generality' and another that is regarded as 'the aspect of Generality', totaling two situations. Similarly, the 'Reversal' that distinguishes between 'Reversal' and 'Return' encompasses 'Self-character', while 'Return' encompasses 'the aspect of Generality'. This is because the 'Reversal' that distinguishes between the two is regarded as 'Substance', while 'Return' is regarded as 'Other-exclusion'. Generally speaking, 'Reversal' does not necessarily encompass 'Self-character', and 'Return' does not necessarily encompass 'the aspect of Generality'. This is because, in the case of distinguishing between 'Dharma' and 'Dharmin', and regarding 'Dharmin' as 'Reversal' and 'Dharma' as 'Return', there is also such a situation. Generally speaking, 'Real existence' encompasses 'Self-character', and 'Nominal existence' encompasses 'the aspect of Generality'. However, when distinguishing between 'Character' and 'Characterized', 'Real existence' does not necessarily encompass 'Self-character'. This is because the 'Nominal existence' derived from 'Definition' is regarded as all 'Characterized', while the 'Real existence' derived from 'Characterized' is regarded as all 'Definition'. Generally speaking, 'Thing' and 'Substance' encompass 'Self-character'. However, when mentioning 'the sound expressing things' and 'the sound expressing substance', 'Thing' and 'Substance' are respectively regarded as 'Characteristic' and 'the basis of Characteristic'. The key to this principle lies in, Sakya Pandita's (Sa-skya Pandita, one of the founders of the Sakya school of Tibetan Buddhism) view is supreme. As he said in his auto-commentary: 'Then, for it, there are also the statements of "excluding from others" and "reversing from others".' and 'Everything is expressed as substance and thing.' If someone says that this contradicts the above statement, it is not contradictory. Because 'Reversal' and 'Thing' have two situations: one is that it exists in meaning, and the other is that it becomes the object of exclusion. If someone asks: 'I want to explain according to the scriptures.' As the explanation in the Thirteen Treatises says: 'Return, Generality, Individuality, and Other-exclusion, etc., do not exist in meaning, but are fabricated by the mind, without the duality of appearance and non-appearance.' Then, isn't it said that all Return, Generality, Individuality, etc. encompass 'non-existent'? This is not a mistake, because the purpose of saying that 'Return' encompasses 'non-existent' is, as mentioned earlier, referring to the 'Return' that distinguishes between 'Reversal' and 'Return'. And saying that 'Generality' and 'Individuality' etc. are 'non-existent' is based on the degree of speculation. For example, speculating that the bottle is gold

---

ར་བུམ་གྱི་སྤྱིར་རློམ་ཡང་། སོང་ཚོད་ལ། རྟོག་ངོར་བུམ་མིན་བཅད་ནས་བུམ་པར་སྣང་ཙམ་དེ་དེའི་སྤྱིར་སོང་བའི་ཕྱིར་དང་། 2-878 སོང་ཚོད་ལ་རྟོག་ངོར་གསེར་བུམ་མ་ཡིན་པ་བསལ་ཙམ་དེ་དེའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་སོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གནད་འདི་གོ་དགོས་ཏེ། འོག་ནས་མཚན་མཚོན་གཞི་གསུམ་ཆར་ལ། སྤྱི་མཚན་གྱིས་ཁྱབ་པར་བཤད་ པ་ཡང་། སོང་ཚོད་ཀྱི་མཚན་མཚོན་གཞི་གསུམ་ལ་དགོངས་སོ། །ཞེས་ཁོ་བོས་འཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡུལ་རྫས་དང་ལྡོག་པ། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག །འཛིན་སྟངས་སྣང་བ་དང་སེལ་བ། ཡུལ་ཅན་ རྟོག་མི་རྟོག་རྣམ་གཞག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་འཆད་པའི་ཚུལ་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་གླང་ཡབ་སྲས་ཀྱི་གཞུང་བཞིན་དུ། མ་འཆོལ་བར་སོ་སོར་འཆད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། རྫས་དང་ལྡོག་པ་སྤྱི་བྱེ་བྲག ། ཅེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་གོ། །། ༄། །རྫས་ལྡོག་དོན་ལ་གྲུབ་པ་དགག་པ། རྩ་བའི་གཉིས་པ་ནི། རྗེས་དཔག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བུམ་པའི་སྟེང་གི་བྱས་མི་རྟག་གི་རྫས་ཀྱི་ཆ་ལ་སྣང་བས་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་ལ་དེ་སྒྲུབ་པས་ འཇུག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཁྱོད་བུམ་པའི་སྟེང་གི་བྱས་མི་རྟག་གི་ལྡོག་ཆ་སོ་སོར་ཕྱེ་ནས་འཇུག་སྟེ། ཁྱོད་དེ་ལ་སེལ་འཇུག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། རྗེས་དཔག་ དངོས་པོ་མི་འཛིན་པས། ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་གོ། །འདིར་རང་འགྲེལ་ལས། རྫས་ལྡོག་དོན་ལ་གྲུབ་པ་དགག །ཅེས་པའི་ས་བཅད་མཛད་པ་ནི། རྫས་རང་མཚན་པ་དོན་ལ་གྲུབ་པ་འགོག་པ་མ་ཡིན་གྱི། 2-879 ལྡོག་པ་དུ་མ་འདུས་པའི་གཞི་ཤེས་འདོད་ཆོས་ཅན་ལ་རྫས་དང་ལྡོག་པ་སོ་སོའི་ཁྱད་ཆོས་ལ་ལྡོག་པར་བཤད་ནས། ཁྱད་གཞི་གང་ཡིན་རྫས་མཚན་ཉིད་པར་ཆ་བསྡུས་པས་འདོད་པ་དེ་འགོག་ པ་སྟེ་གནད་གོ་དགོས་སོ།། །། ༄། །ཁྱད་པར་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་བཤད་པ་ལ། གཞུང་གི་ཚིག་དོན་བཤད་པ། གསུམ་པ་སྤྱི་བྱེ་བྲག་བཤད་པ་ལ། གཞུང་གི་ཚིག་དོན་བཤད་པ། དེ་ཉིད་རིགས་པས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དངོས་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རིགས་མི་མཐུན་ དངོས་མེད་ལས་ལྡོག་པའི་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ཡིན་པ་དེ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་སྤྱི་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེའི་དོན་ལྡོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བེམ་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོར་རིགས་མི་མཐུན་པ་དངོས་ མེད་ལས་ཀྱང་ལྡོག །དངོས་པོར་རིགས་མཐུན་པ་ཤེས་པ་ལས་ཀྱང་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པ་དེ་ཁྱོད་དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེའི་དོན་ལྡོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྤྱི་ བྱེ་བྲག་གཉིས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དེ། ཐད་ཀའི་སྤྱི་བྱེ་བྲག་གཉིས་དང་གོང་མའི་སྤྱི་བྱེ་བྲག་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཐད་ཀའི་བྱེ་བྲག་ཤ་པ་དང་ཙནྡན་གཉིས་ཆོས་ཅན། རྫས་ཐ་དད་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་རྐྱེན་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་

【現代漢語翻譯】 此外，就總相而言，例如，在觀察時，將瓶子判定為非瓶子，僅僅顯現為瓶子，這就是它的總相。2-878 就觀察而言，僅僅排除金瓶子，這就是它的別相。必須理解這個要點。因為在下面，無論名稱、所指、基礎三者，都說總相遍及，這是指觀察時的名稱、所指、基礎三者。我將這樣解釋。第二點是：事物、反體、總相和別相，執持方式、顯現和排除，有境、 有分別和無分別的分類，這些作為所立宗，你有一種解釋的方式，就像陳那和法稱父子的論著一樣，不混淆地分別解釋。這就是所要解釋的。事物和反體、總相和別相，等等，這是一頌。 駁斥事物和反體在意義上成立： 根本頌的第二點是：后比量，作為所立宗，你不是通過顯現瓶子上的『所作』和『無常』的事物部分而成立的，因為你不是通過成立它而成立的。因此，你通過將瓶子上的『所作』和『無常』的反體部分分開而成立，因為你是通過排除而成立的。這就是所要解釋的。后比量不執持事物，等等，這是一頌。在這裡，自釋中，駁斥事物和反體在意義上成立。所作的章節不是要駁斥事物自相在意義上成立， 2-879而是要駁斥在想要了解多種反體聚集的基礎時，將事物和反體的各自特徵說成是反體，然後將任何特徵基礎都歸納為事物自性的觀點，必須理解這個要點。 解釋差別、總相和別相：解釋論著的詞句意義： 第三，解釋總相和別相：解釋論著的詞句意義，以及通過理證確定。首先是：事物，作為所立宗，你與不同類的非事物相反的單一反體，是事物總相的定義，因為它的意義是反體。有實體，作為所立宗，你與不同類的事物和非事物相反，也與同類的事物和知識相反的兩種反體的集合，是有實體別相的定義，因為它的意義是反體。總相和別相，作為所立宗，你們可以分為兩種，即直接的總相和別相，以及更高的總相和別相。直接的別相，檀香和沉香，作為所立宗，是不同的事物，因為它們是從不同的因緣產生的。

【English Translation】 Furthermore, generally speaking about the universal characteristic, for example, when observing, judging a pot as 'not a pot' and merely appearing as a pot, that is its universal characteristic. 2-878 In terms of observation, merely excluding a golden pot is its particular characteristic. This point must be understood. Because below, it is said that the general characteristic pervades all three: name, referent, and basis, which refers to the name, referent, and basis in terms of observation. I will explain it this way. The second point is: substance and negation, general and particular, ways of grasping, appearance and exclusion, subject and conceptual and non-conceptual classifications, these as the subject of debate, you have a way of explaining, just like the treatises of Dignāga and Dharmakīrti, explaining them separately without mixing them up. This is what is to be explained. Substance and negation, general and particular, etc., this is one verse. Refuting the establishment of substance and negation in meaning: The second of the root verses is: the subsequent inference, as the subject of debate, you are not established by appearing as the substance part of 'produced' and 'impermanent' on the pot, because you are not established by establishing it. Therefore, you are established by separating the negation parts of 'produced' and 'impermanent' on the pot, because you are established by exclusion. This is what is to be explained. Subsequent inference does not grasp substance, etc., this is one verse. Here, in the self-commentary, refuting the establishment of substance and negation in meaning. The made chapter is not to refute the establishment of substance's own characteristic in meaning, 2-879 but to refute the view that when wanting to understand the basis of the collection of multiple negations, the respective characteristics of substance and negation are described as negation, and then any characteristic basis is summarized as the nature of substance, this point must be understood. Explaining the difference, general and particular: Explaining the meaning of the words of the treatise: Third, explaining the general and particular: explaining the meaning of the words of the treatise, and determining through reasoning. First is: thing, as the subject of debate, your single negation that is opposite to non-things of different kinds, is the definition of the general characteristic of things, because its meaning is negation. Entity, as the subject of debate, your collection of two negations that are opposite to non-things of different kinds and also opposite to knowledge of the same kind as things, is the definition of the particular characteristic of entities, because its meaning is negation. General and particular, as the subject of debate, you can be divided into two kinds, namely direct general and particular, and higher general and particular. Direct particulars, sandalwood and agarwood, as the subject of debate, are different things, because they arise from different causes and conditions.

---

ཤིང་། ལོག་པའི་དངོས་པོ་སོ་སོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གོང་མའི་བྱེ་བྲག་ཙནྡན་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཆོས་ཅན། གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་ཏེ། 2-880 ཁྱོད་གཉིས་གཅིག་དངོས་པོར་གྲུབ་དུས་གཅིག་ཤོས་དངོས་པོར་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ནི། གཞན་དང་རང་གི་དངོས་པོ་ལས། ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་ཕྱེད་དང་གཉིས་སོ།། །། ༄། །དེ་ཉིད་རིགས་པས་གཏན་ལ་ཕབ་པ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབས་ པ་ལ། དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པའི་བསྟན་པའི་གསལ་བྱེད་གཡག་རོང་རྣམ་གཉིས་ནི། འགྲེལ་པའི་སྒྲ་ཟིན། སྤྱི་བྱེ་བྲག་སོགས་ལ། རྟག་པས་ཁྱབ་པ་ཞལ་གྱིས་བཞེས་ཏེ། དེའི་གནད་ཀྱིས་གཟུགས་སྒྲ་སོགས་ཀྱང་ སྤྱི་ཡིན་པས་རྟག་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཞེད། ཕྱིས་བྱོན། སྡོམ་རིགས་གཉིས་ཀྱི་བསྟན་པའི་གཅེས་མཛོད་སྐྱོང་བ་གོ་ཤཱག་རྣམ་གཉིས་ནི། འགྲེལ་པའི་སྒྲ་ཟིན་སྤྱི་བྱེ་བྲག་ལྡོག་པ་སོགས་ལ་སྤྱི་མཚན་གྱིས་ ཁྱབ་པར་ཞལ་གྱིས་བཞེས་ཤིང་། གཟུགས་སྒྲ་སོགས་ནི་སྤྱི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཞེད། དེས་ན་མཁས་པ་འདི་གཉིས་ནི། བསྟན་བཅོས་འདི་ཉིད་ཀྱི་བཤད་སྲོལ་རྨ་མེད་པར་སྐྱོང་བའི་སྐྱེས་བུ་མཆོག་དམ་པ་ ཡིན་ལ། འཇིགས་བྲལ་བོ་དོང་པ་ཆེན་པོ་ནི། བསྟན་བཅོས་འདི་འགོག་པ་ལ་མཁས་པར་རློམ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མཁས་པ་འདི་གསུམ་གྱི་གསུང་གི་ཟེགས་མ་ནི་འབེལ་བའི་གཏམ་གྱིས་ གཏན་ལ་དབབ་པའི་འོས་ཡིན་གྱི། གཞན་དག་གིས་བློ་གྲོས་ཀྱི་སྙིགས་མ་བསྡུས་པའི་ཕུང་པོ་ལ་དགག་སྒྲུབ་ཀྱིས་ངལ་བ་ནི། དལ་འབྱོར་གྱི་སྙིང་པོ་སྦུན་པས་ཟད་པར་བྱས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བཏང་སྙོམས་སུ་བྱ་བར་རིགས་སོ། ། 2-881 དེ་ལ་མཁས་མཆོག་དོན་དང་ལྡན་པ་ཀུན་མཁྱེན་གོ་བོ་རབ་འབྱམས་པས་སྡེ་བདུན་རབ་གསལ་ལས་འདི་ལྟར་བཤད་དེ། སྔར་གྱི་འགྲེལ་པའི་སྒྲ་ཟིན་རྣམས་དོན་གཅིག་ཏུ་བཤད་ནས། ཐུན་མོང་བར་སྣང་ བའི་སྒྲོ་བཏགས་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད། དབྱེ་ན་རིགས་སྤྱི། དོན་སྤྱི། ཚོགས་སྤྱི་གསུམ། མཚན་ཉིད་རིམ་པ་བཞིན། རང་གི་གསལ་བ་རྣམས་ལ་ལྟོས་ནས། རིགས་མི་མཐུན་ལས་བཟློག་པའི་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་དུ་སྣང་ བའི་སྒྲོ་བཏགས་དེ་དང་པོའི་མཚན་ཉིད། སྣང་བཏགས་གཅིག་ཏུ་འཁྲུལ་བའི་སྒྲོ་བཏགས་གཉིས་པའི་མཚན་ཉིད། རྡུལ་རྫས་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་རགས་པར་སྣང་བའི་སྒྲོ་བཏགས་གསུམ་པའི་མཚན་ཉིད། དེས་ན་ཆོས་ དེའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཤིང་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་སྣང་བའི་ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་དེ། ཤིང་སྤྱི་ལ་ལྟོས་ནས་བྱེ་བྲག་ཡིན་ཀྱང་། ཤིང་སྤྱི་མ་ཡིན་ཡིན་པ་བཞིན་ ནོ། །ཁྱོད་ཆོས་དེའི་སྤྱི་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་ཁྱོད་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཤིང་གི་ལྡོག་པ་དེ་ཤིང་གི་སྤྱི་ཡིན་ཡང་། ཤིང་དེ་དེའི་ལྡོག་པ་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །དེང་སང་བོད་རྣམས་ དངོས་པོ་ཡིན་ན

【現代漢語翻譯】 因為木頭是不同的事物。前者的差別，旃檀木（candana，檀香）前後兩個剎那（ksana，時間單位），是所立宗（chos can，主題），是遮遣同一性的他性（tha dad，異性）， 因為你們兩個在一個事物成立時，另一個事物不存在。』這是解釋『從其他和自己的事物』等兩句半頌。 第二，以理智確定它。 關於確定它，吉祥薩迦派的教法闡明者雅隆師兄弟是這樣認為的：抓住註釋的聲音，在總相（spyi，共相）和別相（bye brag，殊相）等方面，承認常（rtag，永恒）遍及一切，因此，其要點是色（gzugs，顏色）、聲（sgra，聲音）等也是總相，因此是常。後來出現的，守護戒律和理性的兩個教法寶藏的果釋迦師兄弟是這樣認為的：抓住註釋的聲音，承認總相遍及總相、別相、反體等方面，但色、聲等不是總相。因此，這兩位智者是毫無瑕疵地守護這部論典的闡釋傳統的偉大人物。而無畏的布敦大師，因為自認為精通駁斥這部論典，所以是辯論者。這三位智者的言論火花，應該用豐富的言辭來確定，而其他人收集智慧的糟粕，進行辯論而感到疲勞，就像用糠秕耗盡了閑暇和富裕的精華一樣，因此應該保持中立。 對此，具意義的智者，一切智者果波然絳巴在《七部論典明釋》中這樣解釋：之前的註釋聲音都解釋為一個意思，共同顯現的假立總相的定義是：分為類總相、義總相、聚總相三種。定義的順序是：相對於各自的顯現，從不同類中返回的單一反體顯現的假立是第一個定義；將顯現假立混淆為一個的假立是第二個定義；從聚集多個微塵物質中粗略顯現的假立是第三個定義。因此，如果法是它的別相，那麼法不一定是它，就像在執著木頭的分別念中顯現的夏巴的義總相，相對於木頭總相來說是別相，但不是木頭總相一樣。 如果你是法的總相，那麼法也不一定是你，就像木頭的反體是木頭的總相，但木頭不是它的反體一樣。現在西藏人如果是事物，那麼……

【English Translation】 Because wood is a distinct entity. The difference of the former, the two moments of candana (sandalwood) before and after, are the subject (chos can, topic), and are the otherness (tha dad, difference) that negates sameness, Because when you two are established as one entity, the other does not exist as an entity.' This explains 'from other and self entities' etc., two and a half verses. Second, to ascertain it with reason. Regarding ascertaining it, the elucidators of the Sakya teachings, the Yak Rong brothers, hold that: grasping the sound of the commentary, in generalities (spyi, universals) and particulars (bye brag, particulars), they acknowledge that permanence (rtag, eternal) pervades everything, therefore, the key point is that form (gzugs, color), sound (sgra, sound), etc., are also generalities, therefore they are permanent. Later, the Goshak brothers, who upheld the treasures of the teachings of both discipline and reason, hold that: grasping the sound of the commentary, they acknowledge that generality pervades generality, particularity, reverse, etc., but form, sound, etc., are not generalities. Therefore, these two scholars are supreme beings who flawlessly uphold the explanatory tradition of this treatise. And the fearless Bodongpa, because he prides himself on being skilled in refuting this treatise, is a debater. The sparks of these three scholars' words should be determined with abundant words, while others collecting the dregs of wisdom, laboring with debate, is like exhausting the essence of leisure and affluence with chaff, therefore it is appropriate to remain neutral. Regarding this, the wise and meaningful scholar, the omniscient Gowo Rabjampa, explained it this way in the 'Clear Explanation of the Seven Treatises': The previous commentary sounds are all explained as one meaning, and the definition of the commonly appearing imputed generality is: divided into three types: class generality, meaning generality, and aggregate generality. The order of the definitions is: in relation to their respective appearances, the imputed generality that appears as a single reverse from different classes is the first definition; the imputed generality that is mistaken as one appearing imputation is the second definition; the imputed generality that appears coarse from the aggregation of multiple dust particles is the third definition. Therefore, if a dharma is its particular, then the dharma is not necessarily it, just as the meaning generality of Shapa appearing in the conceptualization of grasping wood, is a particular in relation to the wood generality, but is not the wood generality. If you are the generality of a dharma, then the dharma is also not necessarily you, just as the reverse of wood is the generality of wood, but wood is not its reverse. Nowadays, if Tibetans are entities, then...

---

་ཁྱོད་ཁྱོད་ཀྱི་ལྡོག་པ་མ་ཡིན་པ་བུད་ཅེས་དང་། ཁྱོད་གཞི་གྲུབ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་ལྡོག་པ་ཁྱོད་ཀྱི་ལྡོག་པ་དེ་ཡིན་པ་བུད། ཅེས་དང་། ཁྱོད་གཞི་གྲུབ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་སྤྱི་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་སྤྱི་ཡིན་པ་བུད། 2-882 ཅེས་པ་ནི། ཆོས་གྲགས་ཀྱིས་བཀག་པ་དེ་ཉིད་སྙིང་ནད་བྱས་ནས་ཁས་ལེན་པ་ཡིན་པས། ཁོ་བོ་ནི་དེ་གསུམ་འགལ་ཁྱབ་ལ་འབུད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་བྲིས་སོ། །དོན་འདི་དག་ལ། ཚིག་ཙམ་ མ་ཡིན་པའི་རྣམ་པར་དཔྱོད་པ་ཅུང་ཟད་བགྱིད་པས་སྙན་གཏོད་ཅིག །འོ་ན་ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་དེ། ཤིང་སྤྱིའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ནམ། ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན། གང་ལྟར་ཡང་སྐྱོན་གནས་ཏེ། དང་པོ་ ལྟར་ཡིན་གསུངས་ན། ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་སྤྱིའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་ན་ཁྱོད་སྤྱི་མཚན་གྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་སྤྱིའི་བྱེ་བྲག་གང་ཞིག །སྤྱི་ཡིན་ན་སྤྱི་ མཚན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་མཚན་གྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རྟོག་ངོར་ཤིང་མིན་ལས་ཀྱང་ལོག །ཤིང་ གི་ནང་ཚན་ཙནྡན་ལས་ཀྱང་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན། གཞན་དང་རང་གི་དངོས་པོ་ལས། །ལྡོག་པར་བྱེད་པ་སྤྱི་བྱེ་བྲག །ཅེས་པའི་གཞུང་དོན་དོར་བར་འགྱུར་ལ། རྟགས་གཉིས་ཁྱོད་ལ་གྲུབ་སྟེ། ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་དེ། རྟོག་པ་ལ་ཤིང་དང་ཤ་པ་གཉིས་ཆར་དུ་སྣང་བའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་སྤྱི་མཚན་གྱི་བྱེ་བྲག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། རང་མཚན་གྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ཟེར་ན། 2-883 དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ན། དངོས་མེད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་མ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། དེ་གཉིས་ཀྱི་གཞི་མཐུན་ཡིན་པར་ཐལ། མ་གྲུབ་པ་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཉོན་ཅིག །ཤ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་དངོས་པོའི་རྣམ་པར་སྣང་བར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་དོན་སྤྱི་དེ་དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མི་ སྣང་བར་ཐལ། ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་ཁྱོད་དངོས་མེད་ཀྱི་རྣམ་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཀྱི་དོན་སྤྱི་དངོས་མེད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པ་གང་ཞིག །དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ན་དངོས་པོ་ཡིན་ པས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཕྱི་མ་འདི་རང་ལ་ལོག་དོགས་ཙམ་མ་གཏོགས། ཕྱོགས་སྔ་མའི་འདོད་ལ་རྟགས་ཕྱི་མ་འདི་མི་དགོས་སོ། ། མདོར་ན་ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་མེད་ཀྱི་ གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཞན་སེལ་གང་ཞིག །ཁྱོད་རྟོག་པ་ལ་དངོས་པོ་ཡིན་པ་བཅད་ནས་དངོས་མེད་དུ་སྣང་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་ལ་དངོས་མེད་མ་ཡིན་ལས་ལོག ། དངོས་མེད་ཀྱི་ནང་ཚན་འགའ་ཞིག་ལས་ཀྱང་ལོག་པར་སྣང་བའི་ལྡོག་པ་གཉི

【現代漢語翻譯】 『你不是你的反面』，並且，『如果你的基礎成立，那麼你的反面就是你的反面』，並且，『如果你的基礎成立，那麼你的共相就是你的共相』。 這段話的意思是，法稱（Dharmakirti）所駁斥的觀點，卻被當成心病一樣地承認。因此，我將這三者置於矛盾遍（反駁）之中。以上是所寫的內容。對於這些內容，稍微做一些不僅僅是字面上的辨析，請傾聽。 那麼，『樺樹』的義共相，是『樹』的共相的差別嗎？還是『樹』的差別？無論哪種情況，都有過失。如果說是第一種情況，那麼，『樺樹』的義共相，你應是『樹』的共相的差別，因為你如果是『樹』的共相的差別，那麼你應是共相之共相的差別，因為你應是『樹』的共相的差別。如果承認，那麼你應不是，因為你是自相的差別，因為你是『樹』的差別，因為你在分別念中，也不同於非『樹』，也不同於『樹』的內部的旃檀，因為你是兩種反面的集合。如果不周遍，那麼，『與他者和自體的實物，相異的即是共相差別』，這樣就變成了拋棄論典的意義。並且兩個理由在你身上成立，因為『樺樹』的義共相，在分別念中顯現為『樹』和『樺樹』兩種。 如果說，不是共相之共相的差別，因為是自相的差別，所以不周遍，那麼， 對此，應是周遍的，因為如果是實物的差別，那麼必須不是非實物的差別。如果不成立，那麼，『樺樹』的義共相，你應是二者的共同基礎，因為不成立的緣故。如果承認，那麼請聽著，『樺樹』，你應在執取分別念中顯現為實物的形象，因為你的義共相是實物的差別。如果承認，那麼應不顯現，因為你在執取分別念中顯現為非實物的形象，因為你的義共相是非實物的差別。如果實物的差別不是實物周遍，那麼，這個后一個理由，除了懷疑是否會自相矛盾之外，對於前者的承認，這個后一個理由是不需要的。 總之，『樺樹』的義共相，你應是非實物的他者遮遣，因為你是什麼樣的他者遮遣呢？因為你在分別念中，遮斷是實物而顯現為非實物。對於後者，你應在分別念中不同於非實物，也不同於非實物中的某些事物，因為顯現為兩種反面。

【English Translation】 'You are not the opposite of yourself,' and, 'If your basis is established, then your opposite is the opposite of yourself,' and, 'If your basis is established, then your universal is the universal of yourself.' This means that the view refuted by Dharmakirti is accepted as if it were a heart disease. Therefore, I place these three in contradictory pervasion (refutation). The above is what was written. For these meanings, please listen to a little analysis that is not just literal. Then, is the meaning-universal of 'Shapa' (birch tree) a difference of the universal of 'tree'? Or is it a difference of 'tree'? In either case, there is a fault. If it is said to be the first case, then, the meaning-universal of 'Shapa', you should be a difference of the universal of 'tree', because if you are a difference of the universal of 'tree', then you should be a difference of the universal of universal, because you should be a difference of the universal of 'tree'. If you admit, then you should not be, because you are a difference of self-characteristic, because you are a difference of 'tree', because in conceptual thought, you are also different from non-'tree', and also different from sandalwood within 'tree', because you are a collection of two opposites. If not pervasive, then, 'What is different from the object of others and self, is the universal difference,' thus it will become abandoning the meaning of the treatise. And two reasons are established in you, because the meaning-universal of 'Shapa', appears as both 'tree' and 'Shapa' in conceptual thought. If it is said that it is not a difference of the universal of universal, because it is a difference of self-characteristic, so it is not pervasive, then, To this, it should be pervasive, because if it is a difference of object, then it must not be a difference of non-object. If it is not established, then, the meaning-universal of 'Shapa', you should be the common basis of the two, because of the reason that it is not established. If you admit, then listen, 'Shapa', you should appear as the image of an object in grasping conceptual thought, because your meaning-universal is a difference of object. If you admit, then it should not appear, because you appear as the image of a non-object in grasping conceptual thought, because your meaning-universal is a difference of non-object. If the difference of object is not pervasive of object, then, this latter reason, except for the suspicion of self-contradiction, for the former's admission, this latter reason is not needed. In short, the meaning-universal of 'Shapa', you should be the other-exclusion of non-object, because what kind of other-exclusion are you? Because in conceptual thought, you cut off being an object and appear as a non-object. For the latter, you should be different from non-object in conceptual thought, and also different from some things within non-object, because it appears as two opposites.

---

ས་ཚོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དངོས་མེད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-884 གལ་ཏེ་ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་དེ་དངོས་མེད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་མིན་ཟེར་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་མེད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དོན་སྤྱིའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་ པ་ལ་དོན་སྤྱི་མ་ཡིན་པ་ལས་ཀྱང་ལོག །དོན་སྤྱིའི་ནང་ཚན་ཙན་དན་གྱི་དོན་སྤྱི་ལས་ཀྱང་ལོག་པར་སྣང་བའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་གལ་ཏེ་ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་དེ། ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ནོ་ཟེར་ན། ཁྱོད་རང་གི་གྲུབ་མཐའི་བབས་ལ་ཡང་དེ་ལྟར་ཟེར་དགོས་པར་སྣང་མོད། སྐྱོན་འདི་ལྟར་གནས་ཏེ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་མ་ཡིན་པའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དོན་སྤྱིའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སྔར་ལྟར་རོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་གི་ནང་ཚན་ཡིན་པར་ཐལ་བ་དང་། ཤིང་གི་མཚན་ གཞི་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁོ་བོས་འཆའ་ཞིང་། འདོད་ན་ཤིང་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་དང་ཤ་པའི་གཞི་མཐུན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པ་གང་ཞིག །བྱེ་བྲག་དང་གཞི་མཐུན་གཉིས་དོན་གཅིག་ཏུ་ཁྱེད་རང་གི་སྡེ་བདུན་རབ་གསལ་ལས་བཤད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཁྱོད་ཤིང་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་དང་ཤ་པའི་གཞི་མཐུན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-885 རྟགས་གསལ་དངོས་ཤིང་ཁྱབ་པ་བདག་གིས་བཅས་སོ། །དོན་དྲིལ་ན། ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ལ་ཤིང་ཡིན་མི་དགོས་པ་དང་། ཤིང་དང་ཤ་པའི་གཞི་མཐུན་ལ་ཤིང་ཡིན་མི་དགོས་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི་སེང་ གའི་ཝ་སྐད་ཡིན་པར་མངོན་ནོ། །ཡང་མ་འདྲེས་པའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཐུན་མོང་བར་སྣང་བའི་སྒྲོ་བཏགས་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡིན་ན། དེ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་བཤགས་པའོ། །འདོད་ ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་སྣང་བའི་སྒྲོ་བཏགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་མ་འདྲེས་པར་སྣང་བའི་སྒྲོ་བཏགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་མ་འདྲེས་པའི་དོན་སྤྱི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། བུམ་པའི་དོན་སྤྱི་ཡིན་ན། བུམ་པར་སྣང་བའི་སྒྲོ་བཏགས་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྤྱི་མཚན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ དངོས་མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཁྱོད་བེམ་པོ་གང་ཞིག །རྡུལ་ཕྲན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཆ་མེད་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲན་མིན་པ་གང་ཞིག །ཆ་བཅས་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲན་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་རོ། །ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཁྱོད་རགས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་གཟུང་དོན་མ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །གལ་ཏེ་

【現代漢語翻譯】 因為是總相的緣故。因為你是無實事之別法。不能承認，因為你是實事之他性遮遣。 如果說肉的總相不是無實事之別法，那麼，此為有法，你應是無實事之別法，因為你是總相之別法。因為你對於執取你的分別念來說，也是從非總相中遣除的。因為你也是從總相的範疇，比如檀香的總相中遣除的，具有顯現的兩種相違的集合。又如果說肉的總相是樹木的別法，那麼，按照你自己的宗派立場，也必須這樣說。但會有如下過失：此為有法，你不應是樹木的別法，因為你是非樹木的別法，因為你是總相的別法。理由如前。又，此為有法，你應是樹木的範疇，並且應是樹木的體性，因為你是樹木的別法。遍是自許的，如果承認，則應成為樹木。又，此為有法，你應是樹木和肉的基同，因為你是樹木的別法。因為別法和基同，在你們的《七部論釋》中說是一個意思。如果承認，則你應是樹木，因為你是樹木和肉的基同。 宗喀巴大師的論著中，對樹木的真實存在和周遍性都作了闡釋。總而言之，說樹木的別法不一定是樹木，以及樹木和肉的基同不一定是樹木，這就像獅子的狐鳴一樣。 又，非混合的總相，此為有法，你應是顯現為共同的增益，因為如果是你，則它也一定是，這是由自性所決定的。如果承認，則應成為非，因為你是顯現為非共同的增益，因為你是顯現為非混合的增益，因為你是非混合的總相。周遍：如果是瓶子的總相，則一定是顯現為瓶子的增益。又，色蘊，此為有法，你應是總相，因為你是粗大的。如果周遍不成立，則應成為粗大，因為你是實物，並且不是極微。如果後者不成立，則應成為不是極微，因為你也不是有分的極微。如果後者不成立，那麼，你應是粗大的，因此。如果承認，則你不應是所取義。

【English Translation】 Because it is a general characteristic. Because you are a specific characteristic of non-existent things. It cannot be admitted, because you are the otherness exclusion of existent things. If it is said that the general characteristic of meat is not a specific characteristic of non-existent things, then, this is the subject, you should be a specific characteristic of non-existent things, because you are a specific characteristic of general characteristics. Because for the conceptualization that grasps you, you are also excluded from non-general characteristics. Because you are also excluded from the category of general characteristics, such as the general characteristic of sandalwood, possessing the collection of two contradictory appearances. Also, if it is said that the general characteristic of meat is a specific characteristic of trees, then, according to your own sectarian position, it must be said in this way. But there will be the following fault: this is the subject, you should not be a specific characteristic of trees, because you are a specific characteristic of non-trees, because you are a specific characteristic of general characteristics. The reason is as before. Also, this is the subject, you should be within the category of trees, and should be the nature of trees, because you are a specific characteristic of trees. The pervasion is self-asserted, and if admitted, then you should become a tree. Also, this is the subject, you should be the basis of identity between trees and meat, because you are a specific characteristic of trees. Because specific characteristics and basis of identity are said to be the same meaning in your Commentary on the Seven Treatises. If admitted, then you should be a tree, because you are the basis of identity between trees and meat. In the writings of Tsongkhapa, the real existence and pervasiveness of trees are explained. In summary, saying that the specific characteristic of a tree does not necessarily have to be a tree, and that the basis of identity between a tree and meat does not necessarily have to be a tree, is like the jackal's cry of a lion. Also, the non-mixed general characteristic, this is the subject, you should be an imputation that appears to be common, because if it is you, then it must be, this is determined by its own nature. If admitted, then it should become non-, because you are an imputation that appears to be non-common, because you are an imputation that appears to be non-mixed, because you are a non-mixed general characteristic. Pervasion: if it is the general characteristic of a vase, then it must be an imputation that appears to be a vase. Also, the form aggregate, this is the subject, you should be a general characteristic, because you are coarse. If the pervasion is not established, then it should become coarse, because you are a substance, and not an atom. If the latter is not established, then it should become not an atom, because you are also not a part-containing atom. If the latter is not established, then, you should be coarse, therefore. If admitted, then you should not be the object of apprehension.

---

ཆ་མེད་ཡིན་ཡང་ཟླ་མེད་མིན་ཟེར་ན། གཟུང་དོན་ཆོས་ཅན། 2-886 ཁྱོད་འཛིན་དབང་སྔོན་ལ་ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲན་གྱི་རྣམ་པར་སྣང་བར་ཐལ། ཁྱོད་ཁྱོད་འཛིན་དབང་མངོན་གྱི་གཟུང་དོན་གང་ཞིག །ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་ཁྱོད་འཛིན་དབང་མངོན་ལ་ རགས་པའི་རྣམ་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདི་ལ་མཁས་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་ལ། གཟུགས་རགས་པའི་རྣམ་པར་སྣང་ཡང་། རགས་པར་མི་སྣང་རྡུལ་ཕྲན་དུ་སྣང་ཟེར་རོ། །འདི་ ཁྱོད་ཀྱིས་རགས་པ་རྫས་སུ་མ་གྲུབ་པར་ཁས་བླངས་པའི་རང་སྐྱོན་ཡིན་པས་ཉོན་ཅིག །གཟུགས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཁྱོད་འཛིན་དབང་མངོན་ལ་རང་འདྲའི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྡུལ་ཕྲན་གང་ ཞིག །ཁྱོད་འཛིན་དབང་མངོན་ལ་ཁྱོད་རགས་པའི་རྣམ་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་རྣམས་དངོས་སོ། །ཁྱབ་པ་གཟུར་གནས་ཀྱིས་དཔྱོད་ཅིག །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་གཟུང་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་བོད་སྔ་ཕྱི་ ཕལ་ཆེར་གྱི་ཡོངས་ཁྱབ་གསུམ། ཁྱོད་ཀྱིས་འགལ་ཁྱབ་ལ། འབུད་པ་དེ་ལ། རིམ་བཞིན་གསོན་ཅིག །དངོས་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཁྱོད་ཀྱི་ལྡོག་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་རང་ལྡོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། རྟོག་པ་རྟོག་པའི་རང་ལྡོག་གང་ཞིག །མངོན་སུམ་མངོན་སུམ་གྱི་རང་ལྡོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། རང་འགྲེལ་ལས། 2-887 བྲལ་བའི་དོན་རྟོག་པའི་རྫས་ལ་བྱས་ན། རྟོག་པ་མྱོང་བའི་རང་རིག་རྟོག་བྲལ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ། རྟོག་པའི་ལྡོག་པ་ལ་བྱས་ན་རྗེས་དཔག་ཀྱང་རྟོག་བྲལ་འགྱུར་བས་ཞེས་སོགས་དང་། སྒྲོ་ འདོགས་གཅོད་པ་མངོན་སུམ་གྱི་རང་ལྡོག་ལ་མི་སྲིད་པར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། འདིའི་དོགས་གཅོད་གཞན་སེལ་བརྟག་པར་འཆད། ཡང་དངོས་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་ལྡོག་པ། ཁྱོད་ཀྱི་ལྡོག་པ་ ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཞི་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། འགལ་ཁྱབ་གཉིས་པ་བཤགས་པའོ། །འདོད་ན། དངོས་པོའི་ལྡོག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པ་ལས་ལོག་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་ལྡོག་པ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོར་ཐལ་ལོ། །ཡང་དངོས་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་སྤྱི་ཁྱོད་ཀྱི་སྤྱི་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གཞི་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། འགལ་ཁྱབ་གསུམ་པ་བཤགས་པའོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོའི་གསལ་ བ་རྣམས་ཀྱི་རིགས་མི་མཐུན་ལས་ལྡོག་པའི་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་སྤྱི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁྱེད་རང་གིས་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་སྟེང་དུ་དངོས། འདོད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོའི་རིགས་ མི་མཐུན་ལས་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པ་ལས་ལོག་པའི

【現代漢語翻譯】 如果說『無有，但並非沒有』，那麼，所取義之法（gzung don chos can）， 你顯現為執取識之前，應顯現為微塵之相，因為你是執取識所取的對境，並且你是微塵。不能承認，因為你對於執取識來說，顯現為粗大的相。這是真實的理由。對此，大學者說：『對於取色識來說，雖然顯現為粗大的色，但並非顯現為粗大，而是顯現為微塵。』 這（說法）是你自己承認粗大並非實體的過失，請注意！色法（gzugs chos can），你不應在執取識中產生自相，因為你是微塵，並且你對於執取識來說，顯現為粗大的相。這些理由都是真實的。請公正地審查普遍性。不能承認，因為你是所取義。 此外，對於藏地前後時期大多數人普遍接受的三種（普遍性），你依次揭示其矛盾的普遍性。事物（dngos po chos can），你不應與你的反面不同，因為你是事物。如果承認，那麼你應該就是那個，因為你是事物自身的反面。如果不成立，那麼就應該是那個，因為概念是概念自身的反面，現量是現量自身的反面。如果不成立，那麼就應該是那個。正如自釋中所說： 『如果將『分離』的意義施加於概念的實體上，那麼體驗概念的自證識將不會變成非概念，如果施加於概念的反面上，那麼比量也會變成非概念。』等等。並且，已經闡述了破除增益的現量不可能成為自身的反面。對於此的疑問解答將在其他考察中闡述。此外，事物（dngos po chos can），你的反面應該是你的反面，因為你是成立的基礎。這是第二個矛盾普遍性的揭示。 如果承認，那麼事物的反面（dngos po'i ldog pa chos can），你應該與非事物不同，因為你是事物的反面。如果承認，那麼你應該就是事物了。此外，事物（dngos po chos can），你的總相應該是你的總相，因為你是成立的基礎。這是第三個矛盾普遍性的揭示。 如果承認，那麼你應該就是與事物的所有不同類別相異的單一反面，因為你是事物的總相。普遍性存在於你自己的總相的定義之上。如果承認，那麼你應該就是與事物的所有不同類別相異的單一反面。如果承認，那麼你應該就是與非事物相異的。

【English Translation】 If it is said 'There is nothing, but it is not that there is nothing,' then, the object of apprehension (gzung don chos can), Before you appear to the apprehending consciousness, you should appear as the form of particles, because you are the object apprehended by the apprehending consciousness, and you are particles. It cannot be admitted, because for the apprehending consciousness, you appear as a coarse form. This is a real reason. To this, the great scholar says: 'For the consciousness apprehending form, although it appears as a coarse form, it does not appear as coarse, but appears as particles.' This (statement) is your own fault of admitting that coarse things are not substantial, please pay attention! Form (gzugs chos can), you should not generate your own image in the apprehending consciousness, because you are particles, and you appear as a coarse form to the apprehending consciousness. These reasons are all real. Please examine the pervasiveness impartially. It cannot be admitted, because you are the object of apprehension. In addition, for the three (universals) that are generally accepted by most people in Tibet, both earlier and later, you reveal their contradictory universality in order. Thing (dngos po chos can), you should not be different from your opposite, because you are a thing. If you admit, then you should be that, because you are the self-opposite of the thing. If it is not established, then it should be that, because concept is the self-opposite of concept, and direct perception is the self-opposite of direct perception. If it is not established, then it should be that. As the self-commentary says: 'If the meaning of 'separation' is applied to the substance of concept, then the self-awareness that experiences concept will not become non-conceptual, and if it is applied to the opposite of concept, then inference will also become non-conceptual.' etc. And, it has already been explained that the direct perception that cuts off superimposition cannot be its own opposite. The doubt resolution of this will be explained in other investigations. Furthermore, thing (dngos po chos can), your opposite should be your opposite, because you are the established basis. This is the revelation of the second contradictory universality. If you admit, then the opposite of the thing (dngos po'i ldog pa chos can), you should be different from what is not a thing, because you are the opposite of the thing. If you admit, then you should be a thing. Furthermore, thing (dngos po chos can), your universal should be your universal, because you are the established basis. This is the revelation of the third contradictory universality. If you admit, then you should be the single opposite that is different from all the different kinds of things, because you are the universal of the thing. Universality exists on the definition of your own universal. If you admit, then you should be the single opposite that is different from all the different kinds of things. If you admit, then you should be different from what is not a thing.

---

་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན་ཁྱོད་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པ་ལས་ལོག་པར་ཐལ་ལོ། ། 2-888 ཡང་བུམ་པའི་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བུམ་པ་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བར་ཐལ། ཁྱོད་བུམ་པའི་སྤྱི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། ཁྱབ་པ་ཚད་མས་གྲུབ་ཅིང་། ཁྱོད་རང་གིས་ཁས་བླངས་ཏེ། སྡེ་བདུན་རབ་གསལ་ ལས། བུམ་འཛིན་རྟོག་པ་དེ་ཡང་གཞན་སེལ་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཏེ། བུམ་པའི་གཞན་སེལ་ཡིན་ན། བུམ་པ་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་དགོས་པ་གང་ཞིག །དེ་བུམ་པ་ལ་རྗེས་སུ་མི་འགྲོ་བའི་ཕྱིར། ཞེས་བཤད་འདུག་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཤ་པ་དང་ཙནྡན་གཉིས་ཆོས་ཅན། སྤྱི་མཚན་ཡིན་པར་ཐལ། བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཐད་ཀའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། །དེ་དེར་ཐལ། ཐད་ཀའི་བྱེ་བྲག་ཡོད་ པ་གང་ཞིག །རྟོག་ངོའི་ཤ་པ་དང་ཙནྡན་གཉིས་པོ་དེ་ཡང་མིན། དེ་ལས་གཞན་པའང་མེད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། རྟོག་ངོའི་དེ་གཉིས་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པར་ཐལ། མ་གྲུབ་པ་དེའི་ ཕྱིར། འདོད་ན། རྟོག་ངོའི་ཤ་པ་དང་ཙནྡན་རྫས་སུ་གྲུབ་པར་ཐལ་ལོ། ། ཡང་དབང་མངོན་ཆོས་ཅན། སྤྱི་མཚན་ཡིན་པར་ཐལ། བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མངོན་སུམ་གྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། གཅིག་ཕྱིར་བརྩད་པའི་སྐྱོན་ལས་གྲོལ། །ཞེས་པའི་རང་འགྲེལ་ལས། མངོན་སུམ་གྱི་བྱེ་བྲག་དབང་མངོན་དང་ཐ་དད་ཀྱང་། བྱེ་བྲག་རང་རིག་དང་གཅིག་པས་སྐྱོན་གཉིས་པ་ལས་གྲོལ་ལོ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-889 དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གྱིས། རྟོག་གེ་སྙིང་པོ་ལས། སྤྱི་དེ་ལ་སྤྱི་གསལ་གྱི་ཟླས་དྲངས་པའི་སྤྱི་དང་། སྤྱི་བྱེ་བྲག་གི་ཟླས་དྲངས་པའི་སྤྱི་གཉིས་ལས། སྤྱི་དང་པོ་དེ་དང་ལྡོག་པ་གཞན་སེལ་ དོན་གཅིག །གསལ་བ་དེ་དང་ལོག་པ་རང་མཚན་དོན་གཅིག །སྤྱི་གཉིས་པ་དེའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་དེ་བྱེ་བྲག་གི་མཚན་ཉིད། དེ་དང་གཞི་ མཐུན་དོན་གཅིག །འདིར་ཁོ་དེའི་སྤྱི་ཡིན་ན། དེ་ཁོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། སེལ་ངོར་བུམ་མིན་བསལ་ཙམ་དེ་བུམ་པའི་སྤྱི་ཡིན་ཡང་། དེ་དེའི་བྱེ་བྲག་མིན་པ་བཞིན་ནོ། །ཡང་དེ་ ཁོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ན། ཁོ་དེའི་སྤྱི་ཡིན་དགོས་ཏེ། སེལ་ངོའི་གསེར་བུམ་དང་དེའི་བུམ་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་བྲིས་སོ། །དེ་ལ་དགག་པ་ཕལ་ཆེར་ནི། སྔར་བཤད་པ་ལས་རྟོགས་ནུས་ཤིང་། ཅུང་ཟད་བརྗོད་ན། ཁྱོད་ཀྱིས་སྤྱི་གསལ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་དང་། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་གཉིས་སོ་སོར་འབྱེད་པ་དེ་མི་འཐད་པར་ཐལ། སྤྱི་ཡིན་ན། སྤྱི་གསལ་གཉིས་ ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་ཡང་ཡིན། སྤྱི་བྱེ་བྲག་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་ཡང་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། སྤྱི་ཡིན་ན་གཞན་སེལ་ཡིན་ད

【現代漢語翻譯】 如果反過來，那將意味著它是唯一的反面。（如果）你接受，那麼你將不得不從非事物中返回。 此外，對於具有瓶子共性的事物，你必須遵循瓶子，因為你是瓶子的共性。這個論證是真實的，普遍性已經通過有效的認知建立，並且你已經自己承認了。在《七部論釋》中說：『持有瓶子的概念不是排除他者的特徵，如果它是排除他者的瓶子，那麼它必須遵循瓶子。』因為它不遵循瓶子。 此外，檀香和樟腦，你們兩個具有共性，那將意味著你們是特殊性，因為你們是直接的特殊性。那將意味著它們是直接的特殊性。任何存在直接特殊性的東西。概念中的檀香和樟腦不是，也沒有其他東西。如果第一個沒有成立，那麼概念中的兩者必須是不同的實體，因為它們沒有成立。如果你接受，那麼概念中的檀香和樟腦必須被認為是實體。 此外，感官顯現，那將意味著它是共性，因為它是一個特殊性，因為它是顯現的特殊性。如果沒有成立，那將意味著它成立。從爭論一個（概念）的錯誤中解脫出來。在自釋中說：『顯現的特殊性，雖然感官顯現和不同，但由於特殊性與自證相同，因此從第二個錯誤中解脫出來。』 帕千·釋迦喬丹（Pal Shakya Chokden）在《推理精華》中說：『共性分為兩種，一種是通過共性和顯現來區分的共性，另一種是通過共性和特殊性來區分的共性。第一種共性與反面（藏文：ལྡོག་པ་，梵文天城體：निवृत्ति，梵文羅馬擬音：nivṛtti，漢語字面意思：返回）——排除他者（藏文：གཞན་སེལ་，梵文天城體：अन्य-अपोह，梵文羅馬擬音：anya-apoha，漢語字面意思：排除其他）意義相同，顯現與反面——自相（藏文：རང་མཚན་，梵文天城體：स्व-लक्षण，梵文羅馬擬音：sva-lakṣaṇa，漢語字面意思：自性）意義相同。第二種共性的特徵是：唯一的反面是它的特徵，兩種反面的集合是特殊性的特徵，它與基礎相同意義相同。』在這裡，如果它是它的共性，那麼它不一定是它的特殊性，就像在排除的意義上，僅僅排除非瓶子是瓶子的共性，但它不是它的特殊性。此外，如果它是它的特殊性，那麼它必須是它的共性，就像在排除的意義上，金瓶和它的瓶子一樣。 他寫道。對它的許多反駁可以從之前的解釋中理解，稍微說一下，你區分通過共性和顯現來區分的共性，以及通過共性和特殊性來區分的共性，這是不合理的。如果它是共性，那麼它必須是通過共性和顯現來區分的共性，也必須是通過共性和特殊性來區分的共性。第一個，那將意味著，如果它是共性，那麼它必須是排除他者。

【English Translation】 If it's the reverse, then it would entail that it is a single opposite. If you accept, then you would have to revert from being a non-thing. Furthermore, for something that has the commonality of a vase, you must follow the vase, because you are the commonality of the vase. The sign is real, the pervasion has been established by valid cognition, and you have admitted it yourself. In the 'Seven Treatises Clearly Explained' it says: 'The conceptualization that holds a vase is not characterized by excluding others, if it is the exclusion of others of a vase, then it must follow the vase.' Because it does not follow the vase. Furthermore, sandalwood and camphor, you two have commonality, that would entail that you are particularities, because you are direct particularities. That would entail that they are direct particularities. Anything that has direct particularities. The sandalwood and camphor in the concept are not, and there is nothing else. If the first is not established, then the two in the concept must be different entities, because they are not established. If you accept, then the sandalwood and camphor in the concept must be considered entities. Furthermore, sensory manifestation, that would entail that it is a commonality, because it is a particularity, because it is a particularity of manifestation. If it is not established, that would entail that it is established. Freed from the fault of arguing for one (concept). In the self-commentary it says: 'The particularity of manifestation, although sensory manifestation and different, but because the particularity is the same as self-awareness, therefore freed from the second fault.' Pal Shakya Chokden says in 'Essence of Reasoning': 'Commonality is divided into two types, one is the commonality distinguished by commonality and clarity, and the other is the commonality distinguished by commonality and particularity. The first commonality and the opposite (Tibetan: ལྡོག་པ་, Sanskrit Devanagari: निवृत्ति, Sanskrit Romanization: nivṛtti, Chinese literal meaning: return) - exclusion of others (Tibetan: གཞན་སེལ་, Sanskrit Devanagari: अन्य-अपोह, Sanskrit Romanization: anya-apoha, Chinese literal meaning: excluding others) have the same meaning, clarity and the opposite - self-characteristic (Tibetan: རང་མཚན་, Sanskrit Devanagari: स्व-लक्षण, Sanskrit Romanization: sva-lakṣaṇa, Chinese literal meaning: self-nature) have the same meaning. The characteristic of the second commonality is: the single opposite is its characteristic, the collection of two opposites is the characteristic of particularity, it has the same meaning as the basis.' Here, if it is its commonality, then it is not necessarily its particularity, just like in the sense of exclusion, merely excluding non-vase is the commonality of vase, but it is not its particularity. Furthermore, if it is its particularity, then it must be its commonality, just like in the sense of exclusion, the golden vase and its vase. He wrote. Many refutations to it can be understood from the previous explanation, to say a little, your distinguishing the commonality distinguished by commonality and clarity, and the commonality distinguished by commonality and particularity, is unreasonable. If it is commonality, then it must be the commonality distinguished by commonality and clarity, and it must also be the commonality distinguished by commonality and particularity. The first, that would entail that, if it is commonality, then it must be the exclusion of others.

---

གོས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། 2-890 སྤྱི་ཡིན་ན་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྤྱི་ཡང་ཡིན། ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་མ་ཡིན་པ་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཁས་ལེན་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་གང་ཡིན་སྨྲོས་ཤིག ། ཡང་ཤ་པའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཤིང་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་སྤྱི་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། མ་གྲུབ་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། དེ་དེར་ཐལ། ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ ཁས་ལེན་རིགས། ཤ་པ་དེ་དེ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཤིང་གི་ནང་ཚན་དུ་མ་ཁས་ལེན་རིགས་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། ཤིང་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྤྱི་མཚན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ སྤྱི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། རང་གི་ལུགས་ལ། སྤྱི་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཤིང་ཤིང་མིན་ལས་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་དུ་སྣང་བ་དེ། ཤིང་སྤྱི་ཡིན་པའི་ མཚན་ཉིད་ཡིན། མིང་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རིགས་སྤྱི། ཚོགས་སྤྱི། དོན་སྤྱི་དང་གསུམ། དང་པོ་དང་སྤྱི་གཉིས་དོན་གཅིག་ཅིང་། གཉིས་པ་ལ་སྤྱི་ཡིན་མིན་གཉིས་ཡོད། གསུམ་པ་དོན་སྤྱི་ལ་ཡང་སྤྱི་ ཡིན་མིན་གཉིས་ཡོད་དོ། །བྱེ་བྲག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཐད་ཀའི་སྤྱི་དང་། གོང་མའི་སྤྱི་གཉིས་སོ། །བྱེ་བྲག་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཤ་པ་ཤིང་མིན་ལས་ཀྱང་ལོག ། 2-891 ཙནྡན་ལས་ཀྱང་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པ་དེ། ཤ་པ་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད། དབྱེ་ན་ཐད་ཀའི་བྱེ་བྲག་དང་། གོང་མའི་བྱེ་བྲག་གཉིས་སོ། །དེས་ན་གསལ་བའི་ཟླས་དྲངས་པའི་ སྤྱི་ནི། སྤྱི་མཚན་གྱི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། བྱེ་བྲག་གི་ཟླས་དྲངས་པའི་སྤྱི་ནི་སྤྱི་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པས། ཁོ་སྤྱི་ཡིན་པ་ལ། ཁོའི་བྱེ་བྲག་ཡོད་དགོས་པ་དང་། ཁོ་བྱེ་བྲག་ ཡིན་པ་ལ་ཁོའི་སྤྱི་ཡོད་དགོས་ཤིང་། བྱེ་བྲག་དེ་སྤྱི་ཡིན་དགོས་སོ། །ཞེས་ཤེས་པར་བྱེད་དགོས་ལ། འོན་ཀྱང་། ཆོས་དེའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་ཡིན། ཆོས་དེ་དང་བདག་གཅིག་ཏུ་འབྲེལ་བ་ སོགས་ཁྱད་ཆོས་གསུམ་ལྡན་དགོས་པ་ནི། ཆ་བསྡུས་པ་ཁོ་ནའི་ལུགས་ཡིན་གྱི། ཤེས་བྱེད་ཀྱི་ལུང་རིགས་ཅི་ཡང་མེད་ཅིང་། ཆོས་དེའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པ་ལ། ཆོས་དེ་ཡིན་པ་དང་། ཁོ་མ་ཡིན་ ཞིང་། ཆོས་དེ་ཡིན་པ་གཅིག་ཙམ་ཚང་བ་གང་ཞིག་ངེས་པར་དགོས་ཏེ། བྱེ་བྲག་ལ་ལྡོག་པ་ཉིས་ཚོགས་དགོས་ཤིང་། ལྡོག་པ་ཉིས་ཚོགས་པ་ལ་གནད་དེ་ངེས་པར་ཚང་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ ན་དངོས་པོའི་འབྲས་བུ་ལྟ་བུ་ཡང་། དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་བྱེད་དགོས་ཏེ། དེ་དངོས་པོ་ལ་ལྟོས་པའི་ལྡོག་པ་ཉིས་ཚོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། ༄། །ཁྱད་ཆོས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ལ། རྫས་གྲུབ་འདོད་པའི་གཞན་ལུགས་དགག་པ། གསུམ་པ་ཁྱད་ཆོས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ལ

【現代漢語翻譯】 因為是『衣』（gos pa，衣服）的同義詞。真實的比喻。因此，對於後者（『衣』）： 如果是一個共相，那麼它必須是唯一的遣返（ldog pa chig rkyang，遮返，排除）。因為既是共相，又不是唯一的遣返，所以不能接受共同的基礎。如果不成立，請指出是什麼。 又，以『夏巴』（sha pa，樹名）的意義共相為有法。樹是你的共相，因為你是樹的差別。周遍是真實的。如果不成立，以『所知』（shes bya，一切事物）為有法。它是那裡的差別，因為接受樹的差別是合理的。『夏巴』不是那個。因此，對於前者：因為接受它不是樹的一部分是合理的。如果認為它是根本，以樹為有法。你是共相的名稱，因為你是共相。周遍是真實的。按照我自己的觀點，共相有兩個：定義和分類。第一個是：顯現為從非樹中返回的唯一遣返，這是樹的共相的定義。從名稱的角度分類，有三種：種類共相、集合共相和意義共相。第一個和共相是同一個意思，第二個有是共相和不是共相兩種情況。第三個意義共相也有是共相和不是共相兩種情況。從差別的角度分類，有兩種：直接的共相和更高的共相。差別也有定義和分類。第一個是：『夏巴』也是從非樹中返回， 也是從『旃檀』（tsandan，檀香）中返回的兩個遣返的集合，這是『夏巴』差別的定義。分類有兩種：直接的差別和更高的差別。因此，通過清晰的同義詞所表達的共相，是共相名稱的名稱範疇。通過差別所表達的共相，是共相的定義。因此，如果它是共相，那麼它必須有它的差別。如果它是差別，那麼它必須有它的共相，並且差別必須是共相。應該這樣理解。然而，如果它是那個法的差別，那麼它就是那個法。需要具備那個法和自性同一聯繫等三個特徵，這只是部分集合的觀點，沒有任何知識的理由。如果它是那個法的差別，那麼它就是那個法，或者它不是那個法，而那個法是唯一需要滿足的條件。因為差別需要兩個遣返的集合，並且兩個遣返的集合必須滿足那個關鍵點。因此，像事物的果實也必須被認為是事物的差別，因為它是在事物的基礎上具有兩個遣返的集合。 確立特徵：駁斥主張實物存在的其他觀點。 第三，確立特徵。

【English Translation】 Because it is synonymous with 'gos pa' (clothing). A real example. Therefore, for the latter ('gos pa'): If it is a universal, then it must be a single exclusion (ldog pa chig rkyang). Because it is both a universal and not a single exclusion, it is not reasonable to accept a common basis. If it is not established, please specify what it is. Also, taking the meaning universal of 'shapa' (name of a tree) as the subject. The tree is your universal, because you are a difference of the tree. The pervasion is real. If it is not established, taking 'knowable' (shes bya, all things) as the subject. It is a difference there, because it is reasonable to accept the difference of the tree. 'Shapa' is not that. Therefore, for the former: because it is reasonable to accept that it is not part of the tree. If you consider it the root, taking the tree as the subject. You are the name of the universal, because you are a universal. The pervasion is real. According to my own view, a universal has two aspects: definition and classification. The first is: what appears as a single exclusion that turns away from non-tree, that is the definition of the tree universal. Classifying from the perspective of names, there are three types: genus universal, aggregate universal, and meaning universal. The first and the universal are the same meaning, and the second has both universal and non-universal aspects. The third, the meaning universal, also has both universal and non-universal aspects. Classifying from the perspective of differences, there are two types: direct universal and higher universal. A difference also has definition and classification. The first is: 'shapa' also turns away from non-tree, and is also a collection of two exclusions that turn away from 'tsandan' (sandalwood), that is the definition of the 'shapa' difference. There are two types of classification: direct difference and higher difference. Therefore, the universal expressed by a clear synonym is a category of names for the universal name. The universal expressed by a difference is the definition of the universal. Therefore, if it is a universal, then it must have its difference. If it is a difference, then it must have its universal, and the difference must be a universal. This should be understood. However, if it is a difference of that dharma, then it is that dharma. It needs to have three characteristics such as that dharma and identity connection, which is only the view of partial aggregation, without any reason for knowledge. If it is a difference of that dharma, then it is that dharma, or it is not that dharma, and that dharma is the only condition that needs to be met. Because a difference needs a collection of two exclusions, and the collection of two exclusions must meet that key point. Therefore, something like the fruit of a thing must also be considered a difference of the thing, because it is a collection of two exclusions based on the thing. Establishing characteristics: Refuting other views that assert the existence of substance. Third, establishing characteristics.

---

་གསུམ། 2-892 རྫས་གྲུབ་འདོད་པའི་གཞན་ལུགས་དགག །སེལ་བར་འདོད་པའི་རང་ལུགས་བཞག །དེ་ལ་གཞན་གྱི་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། སྤྱི་གསལ་ཐ་དད་འདོད་པ་དགག །ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཡིན་པ་དགག་ པའོ། །དང་པོ་ནི། མུ་སྟེགས་བྱེ་བྲག་པ། ཡོད་པ་ཉིད་ལྟ་བུ་སྤྱི་ཆེན་པོ་དང་། བ་གླང་ཉིད་ལྟ་བུའི་ཉི་ཚེ་བའི་སྤྱི་གཉིས་རང་རང་གི་གསལ་བ་དང་རྫས་ཐ་དད་འདོད་ཅིང་། དེ་ ཡང་སྤྱི་གསལ་གཉིས་པོ་བ་གླང་ཐག་པས་སྦྲེལ་བ་ལྟ་བུར་འདོད་དོ། །དེ་དགག་པ་ནི། རང་གི་གསལ་བ་ལས་རྫས་ཐ་དད་པའི་སྤྱི་ཆོས་ཅན། དངོས་པོར་མེད་དེ། དེར་སྣང་རུང་ཚད་མས་ མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་ནི། ཐ་དད་སྣང་རུང་མེད་པས་ཁེགས། ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། །གཉིས་པ་ལ། སྤྱི་གཅིག་རྫས་གཅིག་ཡིན་པ་དགག །དུ་མ་རྫས་གཅིག་ཡིན་པ་དགག །མཚུངས་པའི་སྤྱི་གཅིག་ཡིན་ པ་དགག་པའོ། །དང་པོ་ལ་མུ་སྟེགས་གྲངས་ཅན་པ། རྡུལ་ཕྲན་མུན་པ་སྙིང་སྟོབས་གསུམ་ཆ་སྙོམས་པའི་སྤྱི་གཙོ་བོ་ནི། རང་གི་གསལ་བ་རྣམ་འགྱུར་རྣམས་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཏུ་འདོད་པ་ ལ། དེ་བཞིན་དུ་ཆ་བསྡུས་རྗེས་འབྲང་རྣམས་ཀྱང་། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཏུ་འདོད་དོ། །འདི་དགག་པ་ལ་གསུམ། སྣང་རུང་མ་དམིགས་རྟགས་ཀྱིས་དགག །རིགས་པས་རྣམ་པར་བརྟགས་ཏེ་དགག ། 2-893 ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་གནོད་བྱེད་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཤིང་གསལ་རྣམས་དང་། ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པའི་ཤིང་སྤྱི་ཆོས་ཅན། མེད་དེ་སྣང་རུང་ཚད་མས་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཤ་པ་དང་། ཡུལ་དུས་རྣམ་པ་འགལ་བའི་ཤིང་གསལ་ཀུན་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཤིང་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་ སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་དུ་མི་བྱེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤ་པའི་སྔ་ལོགས་ཀྱི་ཙནྡན་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གསལ་དངོས། རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ན། དེ་འདྲའི་ཤིང་གསལ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་ དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དང་ཤིང་གཉིས་ལ་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་མི་བྱེད་ཀྱི་ཆ་དུ་མ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ནི། རྫས་གཅིག་ན་ཡང་སྣང་རུང་མིན། །ཞེས་ སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་དང་རྐང་པ་གཅིག་གོ། །གསུམ་པ་ནི། འོ་ན་ཡན་ལག་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པའང་འགོག་མི་ནུས་པར་ཐལ། སྤྱི་གསལ་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པ་འགོག་མི་ནུས་པ་གང་ཞིག ། དེ་གཉིས་འགོག་པའི་རིགས་པ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཤ་པ་འཛིན་པའི་དབང་མངོན་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་ཤིང་གསལ་ཀུན་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པའི་ཤིང་སྤྱི་དེ་གསལ་བར་སྣང་བར་ཐལ། ཁྱོད་ཤ་པ་གསལ་བར་སྣང་བའི་མངོན་སུམ་གང་ཞིག ། 2-894 ཤིང་སྤྱི་དེ་ཤ་པ་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདོད་ན། ཁྱོད་རྟོག་

【現代漢語翻譯】 2-892 駁斥主張實有自性的其他宗派，確立想要破除的自宗觀點。這是爲了消除其他宗派的爭論。第一部分分為三點：駁斥主張 பொது (spyi，總相) 和 གསལ་ (gsal，顯現) 異體；駁斥認為無分 части (cha，部分) 是唯一的實有自性。第一點是：外道勝論派認為，像 『有』 這樣的 பொது (spyi，總相) 是大的，像 『牛』 這樣的 ཉི་ཚེ་བའི་སྤྱི་ (nyi tshe ba'i spyi，暫時的總相) 是小的，兩者各自的 གསལ་ (gsal，顯現) 和 རྫས་ (rdzas，實體) 是不同的，並且認為這兩個 பொது གསལ་ (spyi gsal，總相顯現) 就像牛被繩子拴在一起一樣。駁斥這種觀點：具有從自己的 གསལ་ (gsal，顯現) 中區分出來的 རྫས་ (rdzas，實體) 的 பொது (spyi，總相) ，不是真實存在的，因為它沒有被能見的正量所證知。這就是 『因為沒有能見的異體』 這句話的由來。 第二部分分為三點：駁斥認為一個 பொது (spyi，總相) 是一個 རྫས་ (rdzas，實體) ；駁斥認為多個 རྫས་ (rdzas，實體) 是一個 རྫས་ (rdzas，實體) ；駁斥認為相似的 பொது (spyi，總相) 是一個。第一點是：外道數論派認為，微塵、黑暗、勇氣這三種成分平衡的 பொது (spyi，總相) 主體，與自己的 གསལ་ (gsal，顯現) 變化是無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) 。同樣，認為 части (cha，部分) 組合的追隨者們， பொது (spyi，總相) 和 བྱེ་བྲག་ (bye brag，特殊) 也是無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) 。駁斥這種觀點分為三點：用能見但未被證知的理由駁斥；用理智進行辨析駁斥； 2-893 揭示太過分的過失。第一點是：具有與樹木 གསལ་ (gsal，顯現) 無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) 的樹木 பொது (spyi，總相) ，是不存在的，因為它沒有被能見的正量所證知。第二點是：所有在時間、地點、形態上相矛盾的樹木 གསལ་ (gsal，顯現) ，你們應該同時生滅，因為你們和樹木是無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) 。如果承認，那麼樹木，你們不應該和 ཤ་པ་ (sha pa，樹皮) 同時生滅，因為你們和 ཤ་པ་ (sha pa，樹皮) 之前的旃檀同時生滅。理由是真實的。如果根本不普遍，那麼這樣的樹木 གསལ་ (gsal，顯現) ，你們不應該是和樹木無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) ，因為你們和樹木在同時生滅與否方面有許多 части (cha，部分) 。這樣解釋說：『即使是同一個 རྫས་ (rdzas，實體) 也不能被看見』，這是一句詩和一個詩句。 第三點是：那麼也應該無法阻止肢體和無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) ，因為無法阻止 பொது གསལ་ (spyi gsal，總相顯現) 和無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) 。因為阻止這兩者的理由是相同的。還有，執持 ཤ་པ་ (sha pa，樹皮) 的現量，你應該清楚地顯現出與所有樹木 གསལ་ (gsal，顯現) 無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) 的樹木 பொது (spyi，總相) ，因為你清楚地顯現了 ཤ་པ་ (sha pa，樹皮) 的現量， 2-894 因為樹木 பொது (spyi，總相) 和 ཤ་པ་ (sha pa，樹皮) 是無分 части (cha，部分) 的一個 རྫས་ (rdzas，實體) 。理由是真實的。如果承認，那麼你...

【English Translation】 2-892 Refuting the other schools that assert the existence of inherent nature, and establishing our own view that seeks to refute. This is to eliminate the arguments of other schools. The first part is divided into three points: refuting the assertion that பொது (spyi, general characteristic) and གསལ་ (gsal, manifestation) are different entities; refuting the view that indivisible части (cha, parts) are the only real nature. The first point is: the Vaisheshika school of externalists believes that பொது (spyi, general characteristic) like 'existence' is large, and ཉི་ཚེ་བའི་སྤྱི་ (nyi tshe ba'i spyi, temporary general characteristic) like 'cow' is small, and their respective གསལ་ (gsal, manifestation) and རྫས་ (rdzas, entity) are different, and they believe that these two பொது གསལ་ (spyi gsal, general characteristic manifestation) are like cows tied together with a rope. Refuting this view: a பொது (spyi, general characteristic) that has a རྫས་ (rdzas, entity) that is distinguished from its own གསལ་ (gsal, manifestation) is not real, because it has not been cognized by the valid means of perception. This is the origin of the statement 'because there is no visible difference'. The second part is divided into three points: refuting the view that one பொது (spyi, general characteristic) is one རྫས་ (rdzas, entity); refuting the view that multiple རྫས་ (rdzas, entities) are one རྫས་ (rdzas, entity); refuting the view that similar பொது (spyi, general characteristic) are one. The first point is: the Samkhya school of externalists believes that the பொது (spyi, general characteristic) principle, in which the three components of atoms, darkness, and courage are balanced, is an indivisible части (cha, part) of one རྫས་ (rdzas, entity) with its own གསལ་ (gsal, manifestation) changes. Similarly, it is believed that the followers of части (cha, parts) combinations, பொது (spyi, general characteristic) and བྱེ་བྲག་ (bye brag, particular) are also indivisible части (cha, part) of one རྫས་ (rdzas, entity). Refuting this view is divided into three points: refuting with the reason of being visible but not cognized; refuting by analyzing with reason; 2-893 Revealing the fault of being too extreme. The first point is: the tree பொது (spyi, general characteristic) that has one རྫས་ (rdzas, entity) that is an indivisible части (cha, part) with the གསལ་ (gsal, manifestation) of trees does not exist, because it has not been cognized by the valid means of perception. The second point is: all the གསལ་ (gsal, manifestation) of trees that contradict each other in time, place, and form, you should arise and cease simultaneously, because you and the tree are one རྫས་ (rdzas, entity) that is an indivisible части (cha, part). If you admit it, then the tree, you should not arise and cease simultaneously with ཤ་པ་ (sha pa, bark), because you and the sandalwood before ཤ་པ་ (sha pa, bark) arise and cease simultaneously. The reason is true. If it is not universally fundamental, then such གསལ་ (gsal, manifestation) of trees, you should not be one རྫས་ (rdzas, entity) that is an indivisible части (cha, part) with the tree, because you and the tree have many части (cha, parts) in terms of whether or not you arise and cease simultaneously. This is explained as: 'Even if it is the same རྫས་ (rdzas, entity), it cannot be seen', this is a verse and a line of verse. The third point is: then it should also be impossible to prevent the limbs and one རྫས་ (rdzas, entity) that is an indivisible части (cha, part), because it is impossible to prevent the பொது གསལ་ (spyi gsal, general characteristic manifestation) and one རྫས་ (rdzas, entity) that is an indivisible части (cha, part). Because the reasons for preventing these two are the same. Also, the direct perception of holding ཤ་པ་ (sha pa, bark), you should clearly manifest the tree பொது (spyi, general characteristic) that is one རྫས་ (rdzas, entity) that is an indivisible части (cha, part) with all the གསལ་ (gsal, manifestation) of trees, because you clearly manifest the direct perception of ཤ་པ་ (sha pa, bark), 2-894 because the tree பொது (spyi, general characteristic) and ཤ་པ་ (sha pa, bark) are one རྫས་ (rdzas, entity) that is an indivisible части (cha, part). The reason is true. If you admit it, then you...

---

པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་གསལ་རྣམས་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པའི་ཤིང་སྤྱི་འཛིན་པའི་བློ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། གལ་ཏེ་དེ་ལ་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཤིང་གསལ་ཀུན་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པའི་ཤིང་གི་དོན་སྤྱི་འཛིན་ན་རྟོག་པར་འགྱུར་གྱི་ཤིང་གསལ་ཀུན་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པའི་ཤིང་གི་རིགས་སྤྱི་ འཛིན་པས་རྟོག་པར་ཡང་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། མི་འཐད་དེ། དོན་སྤྱིར་མ་འདུས་པའི་དེ་འདྲའི་རིགས་སྤྱི་འདོད་པ་ནི། ཆུར་མ་འདུས་པའི་རྒྱ་མཚོ་འདོད་པ་ལྟར། སློབ་དཔོན་ངན་པའི་དུག་ ཆུས་མྱོས་པའི་ཀླག་ཅོལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཤ་པ་དེ་ཙན་དན་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཤ་པ་དེ་ཙན་དན་དང་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པའི་ཤིང་སྤྱི་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ འཆད་པ་ལ། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་རྫས་གཅིག་ན། ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་དང་། རང་འགྲེལ་ལས། དོན་སྤྱི་འཛིན་ན་རྟོག་པ་ཡིན་གྱི། རིགས་སྤྱི་འཛིན་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ན། དོན་སྤྱིར་མ་འདུས་ པའི། རིགས་སྤྱི་འདོད་པ་ནི། ཆུ་མ་ཡིན་པའི་རྒྱ་མཚོ་འདོད་པ་ལྟར། སློབ་དཔོན་ངན་པའི་དུག་ཆུས་མྱོས་པའི་ཀླག་ཅོལ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོགས་འབྱུང་ངོ་། །རྩ་བའི་གཉིས་པ། སྤྱི་དུ་མ་བྱེ་བྲག་དང་ཆ་མེད་གཅིག་ཏུ་འདོད་པ་དགག་པ་ནི། 2-895 བྱེ་བྲག་རེ་རེ་དང་འབྲེལ་བའི། །ཞེས་སོགས་སོ། །གསུམ་པ། མཚུངས་པའི་སྤྱི་དགག་པ་ནི། མཚན་ཉིད་མཚུངས་པའི་སྤྱི་གཅིག་དང་། །ཞེས་སོགས་སོ།། །། ༄། །སེལ་བར་འདོད་པའི་རང་ལུགས་བཞག་པ་དང་། དེ་ལ་གཞན་གྱི་རྩོད་པ་སྤང་བ། རྩ་བའི་གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། རྟོག་ངོར་དངོས་ པོ་མིན་པ་རྣམ་པར་བསལ་ཙམ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སེལ་བའི་སྤྱི་ཡིན་ཏེ། དངོས་པོ་ཀུན་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བའི་དོན་སྤྱི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ནི། དེ་མིན་རང་བཞིན་ལས་ལྡོག་པ། །ཞེས་ སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་གོ། །།གསུམ་པ་རྩོད་སྤང་ནི། འོ་ན་བྱེ་བྲག་གྲུབ་པས་སྤྱི་གྲུབ་པ་རང་བཞིན་གྱི་རྟགས་དང་། སྤྱི་ཁེགས་པས་བྱེ་བྲག་ཁེགས་པ་ཁྱབ་བྱེད་མ་དམིགས་པའི་རྟགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ མི་འཐད་པར་ཐལ། རྟོག་ངོར་དངོས་པོ་མིན་པ་བསལ་ནས། དངོས་པོར་སྣང་ཙམ་དེ། སྒྲོ་བཏགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། མ་ཁྱབ་སྟེ། སོང་ཚོད་ལ་སྤྱི་བྱེ་བྲག་སྒྲོ་བཏགས་སུ་སོང་ཡང་། སོང་ཚོད་ ཀྱི་སྤྱི་བྱེ་བྲག་སྤྱི་མཚན་ལ། རློམ་ཚོད་ཀྱི་སྤྱི་བྱེ་བྲག་རང་མཚན་པར་རློམ་ནས། ཞུགས་པས་འཇུག་ཡུལ་རང་མཚན་ཐོབ་ནུས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ནི། གལ་ཏེ་དོན་ལ་སྤྱི་མེད་ན། །ཞེས་ སོགས་ཤློ་ཀ་གཉིས་སོ། །དེས་ན་སྤྱི་བྱེ་བྲག་གི་རྣམ་བཞག་ལ་འཁྲུལ་མ་འཁྲུལ་གྱི་རྣམ་དབྱེ་འཆད་ཚུལ་ཡོད་དེ། འཆད་འཇུག་དང་རློམ་སོང་སོ་སོར་མ་ཕྱེ་བར། སྤྱི་གསལ་རྫས་ཐ་དད་དུ་འདོད་པ་འུག་ཕྲུག་པའམ་བྱེ་བྲག་པའི་ལུགས། 2-896 དེ་གཉིས

【現代漢語翻譯】 因為你是有關於所有清晰的樹木，執持著一個無別實體的普遍樹木概念的心識。如果有人說這不周遍，因為執持著與所有清晰的樹木無別實體的普遍樹木之義，會變成分別念，但執持著與所有清晰的樹木無別實體的普遍樹木之類，也不會變成分別念。這種說法是不合理的，因為想要那種不包含在義共相中的類共相，就像想要不包含水的海洋一樣，這是被惡劣的老師的毒水麻醉后的胡言亂語。又如，檀香與旃檀是同一實體，因為檀香與旃檀和與檀香、旃檀無別實體的普遍樹木是同一實體。對於這種說法，《釋量論》中說：『如果共相和自相是同一實體，』等等一頌，以及自釋中說：『如果執持義共相是分別念，但執持類共相則不是。』如果有人認為想要不包含在義共相中的類共相，就像想要不是水的海洋一樣，這是被惡劣的老師的毒水麻醉后的胡言亂語。』等等。根本頌的第二部分，駁斥了認為多個共相與自相是無別一體的觀點：『與每個自相相關聯。』等等。第三部分，駁斥了相似的共相：『具有相同特徵的一個共相。』等等。 現在要確立自己想要破除的自宗，並消除他人對此的爭論。 根本頌的第二部分，確立自宗：『在分別念面前，非實物僅僅是排除。』具有法相，你是排除的共相，因為你是在所有實物上隨行（周遍）的義共相。解釋說：『不是那個自性，而是從自性中返回。』等等一頌。 第三部分，消除爭論：如果自相成立，共相就成立，這是自性的因；如果共相不成立，自相就不成立，這是遍及因不現見的因，那麼這種區分就不合理了，因為在分別念面前，非實物被排除后，僅僅顯現為實物，這只是假立的。這並不周遍，因為雖然表面上共相和自相是假立的，但表面上的共相和自相是共相的相，通過認為推測的共相和自相是自相，從而進入，因此能夠獲得進入處的自相。解釋說：『如果事實上沒有共相。』等等兩頌。因此，對於共相和自相的區分，存在著正確和錯誤的區分方式，如果不區分解釋的進入和推測的表面，就認為共相清晰，實體各異，這是貓頭鷹幼崽或勝論派的觀點。 這兩者

【English Translation】 Because you are the mind that holds the general concept of a tree, which is a single substance without parts, related to all clear trees. If it is said that this is not pervasive, because holding the general meaning of a tree that is a single substance without parts from all clear trees becomes conceptual thought, but holding the general type of tree that is a single substance without parts from all clear trees does not become conceptual thought either. This statement is unreasonable, because wanting that kind of general type that is not included in the general meaning is like wanting an ocean that does not contain water, which is the babbling of someone intoxicated by the poisonous water of a bad teacher. Also, sandalwood and zantan are the same substance, because sandalwood and zantan are the same substance as the general tree that is a single substance without parts from sandalwood and zantan. Regarding this statement, the Pramāṇasamuccaya says: 'If the general and the particular are the same substance,' etc., one verse, and in the self-commentary it says: 'If holding the general meaning is conceptual thought, but not holding the general type.' If one thinks that wanting a general type that is not included in the general meaning is like wanting an ocean that is not water, this is the babbling of someone intoxicated by the poisonous water of a bad teacher.' etc. The second part of the root text refutes the view that multiple generals are considered to be indivisible from particulars: 'Related to each particular.' etc. The third part refutes similar generals: 'One general with similar characteristics.' etc. Now, to establish one's own system that one wishes to refute, and to eliminate others' disputes about it. The second part of the root text, establishing one's own system: 'In the face of conceptual thought, what is not an entity is merely an exclusion.' Having the characteristic, you are the general of exclusion, because you are the general meaning that follows (pervades) all entities. Explaining, 'Not that nature, but returning from nature.' etc., one verse. The third part, eliminating disputes: If the particular is established, the general is established, which is the cause of nature; if the general is not established, the particular is not established, which is the cause of the non-apprehension of the pervasive cause, then this distinction is unreasonable, because in the face of conceptual thought, after non-entities are excluded, merely appearing as entities is just an imputation. This is not pervasive, because although the general and the particular are nominally imputed, the nominal general and particular are the characteristics of the general, by thinking that the inferred general and particular are the self-characteristic, thereby entering, thus being able to obtain the self-characteristic of the place of entry. Explaining, 'If in reality there is no general.' etc., two verses. Therefore, for the distinction between general and particular, there is a way to distinguish between correct and incorrect, if one does not distinguish between the entry of explanation and the surface of inference, and thinks that the general is clear and the entities are different, this is the view of the owl chick or the Vaiśeṣika school. These two

---

་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཏུ་འདོད་པ་གྲངས་ཅན་པ་དང་ཆ་བསྡུས་པའི་ལུགས་ཡིན་ཞིང་། འཇུག་ཚེ་དང་རློམ་ཚོད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལ་རང་མཚན་ཡོད་སྲིད་ཀྱང་། འཚད་ཚེ་དང་སོང་ཚོད་ཀྱི་སྤྱི་ བྱེ་བྲག །གཞན་སེལ་ཁོ་ནར་འཇོག་པ་མཁས་པ་ས་པཎ་བདག་གི་ལུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཐ་དད་སྤྱི་འདོད་འུག་ཕྲུག་པ། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་ངོ་། །འདིར་ཉེ་བར་མཁོ་ བའི་དོགས་པ་ཅུང་ཟད་དཔྱད་ན། གྲངས་ཅན་འགོག་པའི་ཞར་ལ། རང་འགྲེལ་ལས། ཡང་བོད་རྣམས་ཤིང་ཤ་པ་དང་ཙན་དན་ལ་སོགས་པའི་བྱེ་བྲག་ལ་ཤིང་ཙམ་ཞེས་བྱ་བའི་སྤྱི་དང་། བཻ་ཌཱུཪྻ་ ལ་སོགས་པའི་སྔོན་པོའི་བྱེ་བྲག་རྣམས་ལ་སྔོན་པོ་ཙམ་ཞེས་བྱ་བའི་སྤྱི་དང་། དེ་བཞིན་དུ་བ་གླང་ཙམ་ཞེས་བྱ་བའི་སྤྱི་རྣམས། བྱེ་བྲག་རྣམས་ལ་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་གཅིག་ཏུ་ཡོད་ དོ་ཞེས་ཁ་མཐུན་པར་སྒྲོག་གོ། །འདི་སྐད་འདོད་པའི་གྲངས་ཅན་པ་དང་བོད་རྣམས་དོན་མཐུན་ནོ། །ཞེས་སོགས་དང་། རྫས་གཅིག་ཡིན་ཞེས་གྲངས་ཅན་པ། །གངས་ཅན་པ་རྣམས་དེ་རྗེས་འབྲང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་ སྒྲ་ཟིན་ལ། ཤིང་དང་ཤ་པ་སྤྱི་བྱེ་བྲག་ཏུ་ཁས་བླངས་ནས། དེ་གཉིས་རྫས་གཅིག་ཏུ་འདོད་པས། གྲངས་ཅན་དང་ཐུན་མོང་བའི་ཕྱོགས་སྔར་བྱས་ནས། དེ་འགོག་པ་ལ། སྣང་རུང་མ་དམིགས་པའི་རྟགས་ཡང་དག་དང་། 2-897 སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་པར་ཐལ་བ་ལ་སོགས་པའི་རིགས་པའི་རྣམ་གྲངས་དུ་མ་ཞིག་བཀོད་པ་དང་། གཞན་སེལ་བརྟག་པར། འདི་ལ་བོད་རྣམས་ཕལ་ཆེར་ནི། །དངོས་པོའི་ལྡོག་པ་དངོས་པོར་འདོད། །དེ་ ལྟ་ཡིན་ན་སྤྱི་ཡི་སྐྱོན། །བརྗོད་པ་འདི་ནི་གདོན་པར་དཀའ། །ཞེས་དངོས་པོ་ཙམ་ཞིག་དངོས་པོར་ཁས་བླངས་ན། སྤྱི་གསལ་རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་འགོག་པའི་རིགས་པ་རྣམས་རང་ལ་ལྡོག་པའི་ཚུལ་ གསལ་བར་བཤད་པ་ལ། གཡག་རོང་སོགས་འགའ་ཞིག །སྒྲ་ཟིན་ལྟར། དངོས་པོ་ཙམ་དང་ཤིང་ཙམ་སོགས་རྟག་པར་ཞལ་གྱིས་བཞེས། ཕྱིས་ཀྱི་འགའ་ཞིག །དངོས་མེད་དུ་གྱུར་པའི་སྤྱི་གསལ་རྫས་གཅིག་པ་བཀག་ པ་ཡིན་གྱི། དངོས་པོར་གྱུར་པའི་དེ་བཀག་པ་མེད་དོ། །ཞེས་འཆོལ་གཏམ་སྨྲ། ཁ་ཅིག་དངོས་པོར་གྱུར་པ་ལ་ཡང་སྤྱི་གསལ་དབྱེར་མེད་རྫས་གཅིག་པ་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་པ་སོགས་བཀག་པ་ ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཁྱོག་འགྲོས་ཙམ་ཞིག་འདོན་པར་མཛད་པ་ལ། ཀུན་མཁྱེན་མཁས་པའི་དབང་པོས་སྡེ་བདུན་གསལ་ལས། གཞན་ལུགས་འགོག་ཚུལ། རང་ལུགས་འཇོག་ཚུལ། སྐྱོན་སྤོང་ཚུལ་སོགས་འདི་ལྟར་བཤད་དེ། སྤྱི་གསལ་ རྫས་གཅིག་འདོད་པ་ལ། ངོ་བོ་རྒྱུ་སྐྱེ་འཇིག་ལ་བརྟགས་ཏེ་དགག་པ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ནི། ཤིང་སྤྱི་དེ་ཤ་པའི་རྫས་ཡིན་ནམ་མིན། མིན་ན་དེ་དེ་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། 2-898 དེ་དེའི་རྫས་མིན་པའི་ཕྱིར། ཡིན་ན་ཤུག་པ་དེ་ཤིང་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཤིང་སྤྱི་དེ་ཤ་པའི

【現代漢語翻譯】 認為無分之物為一，是數論派（Samkhya）和合集派的觀點。雖然在生時和量度上的差別可能具有自相，但在滅時和已逝之量的總別上，僅安立為他異，這是智者薩迦班智達（Sakya Pandita）我的宗派的觀點。對於這種說法，出現了像『主張異體總相的貓頭鷹之子』這樣的詩句。 在此，爲了方便起見，稍微辨析一些疑問。在駁斥數論派的過程中，《自釋》中說：『還有一些藏人，對於木頭、娑羅樹（Shala tree）、旃檀等差別，認為有稱為『木頭』的總相；對於毗琉璃（Vaidurya）等藍色差別，認為有稱為『藍色』的總相；同樣，對於牛、牦牛等，認為有稱為『牛』的總相。他們一致宣稱，這些總相在差別中具有無差別的單一本體。』主張這種觀點的數論派和藏人在意義上是一致的。』等等。還有『數論派說本體唯一，藏地之人也隨之』等等說法。 他們承認木頭和娑羅樹是總相和差別的關係，並認為二者本體唯一，首先將此作為與數論派共同的立場，然後進行駁斥。駁斥時，運用了『可見而未見之因』的正因，以及『應成同時生滅』等多種理證。在辨析他異時，說：『多數藏人認為事物的反面就是事物本身。如果這樣，總相的過失就難以避免。』如果承認事物本身就是事物，那麼總相顯現為單一本體，駁斥異體和單一本體的理證，就會清楚地反作用於自身。 有些像『牦牛絨』等，按照字面意思，承認事物本身和木頭等是常有的。後來的一些人，駁斥了轉化為非實體的總相顯現為單一本體，但並沒有駁斥轉化為實體的總相。』這樣說出不負責任的話。有些人則說，對於轉化為實體的總相，也駁斥了總相顯現為無差別單一本體，以及組合爲單一本體等等。全知智者之王在《七論明燈》中這樣闡述：駁斥他人宗派的方式、安立自己宗派的方式、避免過失的方式等等。對於主張總相顯現為單一本體，從本體、因、生滅三個方面進行考察，第一個方面是：木頭的總相是娑羅樹的本體嗎？如果不是，那麼它就不是娑羅樹的本體，因為它不是它的本體。如果是，那麼娑羅樹就不是木頭，因為木頭的總相不是娑羅樹的本體。

【English Translation】 To consider the partless substance as one is the view of the Samkhya and the aggregation schools. Although there may be self-characteristics in the differences of arising and measuring, to establish only other-exclusion in the general differences of ceasing and past measurements is the view of the wise Sakya Pandita, my own school. To this explanation, a verse such as 'The owlet who asserts the generality of difference' appeared. Here, to address some doubts that are close at hand, in the course of refuting the Samkhya, the auto-commentary states: 'Furthermore, some Tibetans assert in agreement that for the differences of wood, shala trees, sandalwood, etc., there is a generality called 'wood'; for the differences of blue such as lapis lazuli, there is a generality called 'blue'; similarly, for cow, yak, etc., there is a generality called 'cow'. They proclaim in agreement that these generalities exist as one without difference in the particulars. The Samkhyas and these Tibetans who assert this are in agreement.' And so on. Also, there are statements such as 'The Samkhyas say the substance is one, and the Tibetans follow them.' Having accepted wood and shala as general and particular, and asserting that the two are one substance, they first establish this as a common ground with the Samkhyas, and then refute it. In refuting it, they employ valid reasons such as 'the sign of the visible not being observed,' and enumerate many types of reasoning such as 'it would follow that arising and ceasing occur simultaneously.' In examining other-exclusion, it is said: 'Most Tibetans consider the negation of a thing to be the thing itself. If that is so, the faults of generality are difficult to avoid.' If one asserts that a thing itself is the thing, then the reasons for refuting the single, clear, one substance clearly rebound upon oneself. Some, such as 'yak wool,' according to the literal meaning, assert that the thing itself and wood, etc., are permanent. Some later ones say, 'They have refuted the generality that has become non-substantial, appearing as one substance, but they have not refuted that which has become substantial.' Thus they speak irresponsibly. Some say that even for that which has become substantial, they have refuted the generality appearing as an undifferentiated one substance, and the group established as one substance, etc. The all-knowing master of wisdom, in the 'Clear Light on the Seven Treatises,' explains the method of refuting others' views, the method of establishing one's own views, and the method of avoiding faults in this way. Regarding the assertion of the generality appearing as one substance, the first of the three refutations, examined from the aspects of essence, cause, arising, and ceasing, is: Is the generality of wood the substance of the shala tree or not? If not, then it follows that it is not one substance with it, because it is not its substance. If it is, then it follows that the shugpa tree is not wood, because the generality of wood is not the substance of the shala tree.

---

་རྫས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི་ཤིང་སྤྱི་དེ་ཤ་པའི་རྒྱུ་ལས་སྐྱེས་སམ་མ་སྐྱེས། མ་ སྐྱེས་ན་ཤིང་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུ་ལས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། སྐྱེས་ན་ཤ་པའི་རྒྱུ་ཁེགས་ན། ཁྱོད་ཁེགས་དགོས་པར་ཐལ་ལོ། །གསུམ་པ་ནི། ཤ་པ་ སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པའི་ཚེ། ཤིང་སྤྱི་སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་དམ་མི་བྱེད། །མི་བྱེད་ན་ཤིང་སྤྱི་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །བྱེད་ན་ཤ་པ་སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པའི་ཚེ། ཤ་པ་དང་ཡུལ་དུས་ རྣམ་པ་འགལ་བའི་ཤིང་གསལ་རྣམས་ཀྱང་སྐྱེ་འཇིགས་བྱེད་པར་ཐལ། དེ་རྣམས་དང་རྫས་གཅིག་པའི་ཤིང་སྤྱི་སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་གཞན་ལུགས་བཀག་ནས། རང་ལུགས་ནི་སྤྱི་བྱེ་བྲག་རྣམས་ལ་ དངོས་མེད་ཀྱིས་ཁྱབ། ཤིང་དང་གཟུགས་སྒྲ་སྤྱི་མིན་ནོ་ཞེས་བཤད། དེ་ལ་སྔར་གྱི་སྐྱོན་སྤོང་ཚུལ་ནི། འོ་ན་ཤིང་རྫས་སུ་གྲུབ་ན། ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་གམ་ཐ་དད་གང་ཡིན་ཞེ་ན། འོ་ན་ཚད་མ་དེ་མངོན་སུམ་དང་རྗེས་དཔག་གང་ཡིན། ཞེས་འདྲི་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་རྟོག་པར་གྱུར་པའི་ཚད་མ་རྗེས་དཔག་དང་། རྟོག་མེད་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་མངོན་སུམ་ཡིན་ཞིང་། དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ཚད་མ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-899 ཞེ་ན། འོ་ན་ཤ་པར་གྱུར། པའི་ཤིང་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་ཤ་པ་མིན་པར་གྱུར་པའི་ཤིང་ཤ་པ་དང་རྫས་གཞན་ཡིན་ཞིང་། དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ཤིང་མི་སྲིད་དོ། །ཞེས་མཚུངས་སོ། ། ཅེས་སོགས་དང་། གཞན་ཡང་སྤྱི་གསལ་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་པ་དང་། དབྱེར་མེད་རྫས་གཅིག་པ་དང་། གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་པ་བཀག་པ་ཡིན་ནོ། །ཟེར་བ་སོགས་ལའང་སྐྱོན་བརྗོད་པའི་གྲུབ་དོན་ལ། རྫས་གཅིག་ ལ་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གིས་མ་ཁྱབ་པར་ཁས་བླངས་དག་གིས་ནི། རྟག་དངོས་ཁས་བླང་དགོས་ཏེ། ད་ལྟ་རྫས་གཅིག་ཏུ་ཡོད་པའི་དངོས་པོ་གཉིས། སྐད་གཅིག་གཉིས་པར་གཅིག་ཞིག་ནས། གཅིག་ཤོས་གནས་ པར་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དང་། དེས་ན་རྫས་སུ་གྲུབ་ན་རྫས་གཅིག་དང་། རྫས་ཐ་དད་གང་རུང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཀྱང་། གོང་དུ་སྤྱི་གསལ་རྫས་གཅིག་དང་རྫས་ཐ་དད་དཔྱད་ནས་བཀག་པའི་ ཉེས་པ་རྣམས་རང་ལ་མི་མཚུངས་ཏེ། གཞན་གྱིས་ནི། ཤིང་དེ་ཤིང་གསལ་རྣམས་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བའི་སྤྱི་ཡང་ཡིན་ལ། རྫས་སུ་གྲུབ་པ་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་དུ་ཁས་བླངས་ལ། ཁོ་བོས་ ནི་ཤིང་རྫས་གྲུབ་ཏུ་ཁས་བླངས་ཀྱང་ཤིང་གསལ་རྣམས་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བའི་སྤྱིར་ཁས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བྲིས་ཤིང་། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གྱི་རྟོག་སྙིང་སོགས་ལས་ཀྱང་། 2-900 མཁས་པ་གུང་མཐུན་དུ། རྫས་གཅིག་ལ་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གིས་ཁྱབ་པ་དང་། ཤིང་སོགས་དངོས་པོར་ཁས་བླངས་ཤིང་། སྤྱི་མིན་པ་བཞེད་པ་སོགས་རྒྱས་པར་བྲིས་སོ།། །། ༄།

【現代漢語翻譯】 因為是實體。第二，一般的樹是從樹葉的因產生的還是不產生？如果不產生，一般的樹，作為有法，不應與樹葉是同一實體，因為不是從它的因產生的。如果產生，那麼樹葉的因被遮破，你也應被遮破。第三，當樹葉生滅時，一般的樹生滅嗎？如果不生滅，那麼一般的樹不應與樹葉是同一實體。如果生滅，那麼當樹葉生滅時，與樹葉在處所、時間、形態上相違背的顯現的樹也應生滅，因為與它們是同一實體的一般的樹生滅。這樣遮破他宗后，自宗認為，總相和別相都被非實有周遍。說樹和色、聲不是總相。對此，先前過失的避免方式是：如果樹成立為實體，那麼與樹葉是同一實體還是不同實體？這可以像問：『那麼量是現量還是比量？』一樣來提問。如果成為分別的量是比量，成為無分別的量是現量，並且除了這二者之外沒有其他的量， 那麼，可以同樣地說：『那麼，成為樹葉的樹，與樹葉是同一實體；不是樹葉的樹，與樹葉是不同實體，並且除了這二者之外沒有其他的樹。』等等。此外，還遮破了總相顯現無分、實體相同，以及聚類實體相同。』等等說法，在陳述過失的結論中，承認『一個實體不被聚類實體相同所周遍』，這必須承認常有事物，因為現在存在於一個實體中的兩個事物，在第二剎那，一個消失，而另一個存在。』等等。因此，即使實體成立，不被『是同一實體』和『是不同實體』所周遍，但上述對總相顯現是同一實體還是不同實體的辨析和遮破的過失，對自己並不適用，因為他人承認樹是隨順於顯現的樹的總相，並且也成立為實體，是共同的基礎。而我方雖然承認樹成立為實體，但不承認是隨順於顯現的樹的總相。』等等。此外，巴•釋迦秋丹（དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན，吉祥釋迦勝）的《辨識心要》等書中， 也詳細地寫道：『智者們一致認為，一個實體被聚類實體相同所周遍，並且承認樹等是事物，但不認為是總相。』等等。

【English Translation】 Because it is a substance. Secondly, does the general tree arise from the cause of the leaves or not? If it does not arise, then the general tree, as a subject, should not be the same substance as the leaves, because it does not arise from its cause. If it arises, then if the cause of the leaves is refuted, you should also be refuted. Thirdly, when the leaves arise and cease, does the general tree arise and cease? If it does not arise and cease, then the general tree should not be the same substance as the leaves. If it does, then when the leaves arise and cease, the manifest trees that contradict the leaves in place, time, and form should also arise and cease, because the general tree that is the same substance as them arises and ceases. Having refuted the views of others in this way, our own view is that generalities and particulars are pervaded by non-things. It is said that trees, forms, and sounds are not generalities. Regarding the way to avoid the previous faults, if the tree is established as a substance, is it the same substance as the leaves or a different substance? This can be asked in the same way as asking, 'Is the valid cognition perception or inference?' If the valid cognition that becomes conceptual is inference, and the valid cognition that becomes non-conceptual is perception, and because there is no other valid cognition other than these two, then it can be said in the same way, 'Then, the tree that becomes a leaf is the same substance as the leaf; the tree that is not a leaf is a different substance from the leaf, and there is no other tree other than these two.' etc. In addition, it also refutes the indivisibility of general manifestations, the identity of substances without distinction, and the identity of aggregate substances.' etc. In the conclusion of stating faults, admitting that 'one substance is not pervaded by the identity of aggregate substances' requires admitting permanent entities, because two objects that currently exist in one substance, in the second moment, one disappears, and the other remains.' etc. Therefore, even if a substance is established, it is not pervaded by 'being the same substance' and 'being a different substance', but the faults of the above analysis and refutation of whether the general manifestation is the same substance or a different substance do not apply to oneself, because others admit that the tree is a generality that follows the manifest trees, and is also established as a substance, which is a common basis. But we, although we admit that the tree is established as a substance, do not admit that it is a generality that follows the manifest trees.' etc. In addition, in the Distinguishing the Essence of Cognition (Tibetan: རྟོག་སྙིང་, Wylie: rtog snying) etc. by Pal Shakya Chokden (Tibetan: དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན, Wylie: dpal shAkya mchog ldan, meaning 'Glorious Shakya Supreme Giver'), it is also written in detail: 'Scholars unanimously agree that one substance is pervaded by the identity of aggregate substances, and they admit that trees etc. are things, but do not consider them to be generalities.' etc.

---

།དོན་འདི་དག་ལ་དཔྱོད་ལྡན་གྱིས་གཞིགས་པ། དོན་འདི་དག་ལ་དཔྱོད་ལྡན་གྱིས་ གཞིགས་ན། ཕར་ལ་སྐྱོན་འཕངས་པ་ཐམས་ཅད་རང་ལ་ཡང་འཁོར་ཏེ། འདི་ལ་གསུམ། མཚུངས་པ་རྗེས་དཔྱད། དངོས་སྐྱོན་གྱིས་གདོང་བཟློག །གནད་ཀྱི་གདམས་པས་མཚང་བརྟོལ་བའོ། །དང་པོ་ནི་འོ་ན་ཁྱེད་རང་ ལ་ཡང་། རྗེས་དཔག་དེ་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་ཞེས། རིགས་པའི་གཏེར་འདིར་གསལ་བར་བཤད་པ་ལ། ངོ་བོ་རྒྱུ་སྐྱེ་འཇིག་བརྟགས་པའི་སྐྱོན་གསུམ་ཚུར་བཟློག་སྟེ། འོ་ན་རྗེས་དཔག་དེ། མངོན་སུམ་ གྱི་རྫས་ཡིན་ནམ་མིན། མིན་ན་རྗེས་དཔག་ཆོས་ཅན། མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་རྫས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ལྟར་ན། རྗེས་དཔག་དེ་རྟོག་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་མངོན་སུམ་གྱི་རྫས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྟོབས་མཚུངས་འཁོར་གསུམ་གཅིག་གོ། །ཡང་རྗེས་དཔག་དེ་མངོན་སུམ་གྱི་རྒྱུ་ལས་སྐྱེས་སམ་མ་སྐྱེས། མ་སྐྱེས་ན། རྗེས་དཔག་ཆོས་ཅན། མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་མ་ ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུ་ལས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་ཆར་ཨེ་དྲན། སྐྱེས་ན། མངོན་སུམ་དེ་ཡང་རྗེས་དཔག་གི་རྒྱུ་ལས་སྐྱེས་པར་ཐལ། མངོན་རྗེས་གཉིས་རྫས་གཅིག་གང་ཞིག །འདོད་པ་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། 2-901 མངོན་སུམ་ཆོས་ཅན། རྗེས་དཔག་གི་རྒྱུ་ཁེགས་ན། ཁྱོད་ཁེགས་དགོས་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་རྒྱུ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། རྒྱུད་གང་ལ་རྗེས་དཔག་ཁེགས་ན་མངོན་སུམ་ཡང་ཁེགས་དགོས་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ ཕྱིར། འདོད་ན། སང་འཆི་རྒྱུ་ལ་མངོན་སུམ་ཁེགས་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ལ་རྗེས་དཔག་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྟོབས་མཚུངས་འཁོར་གསུམ་གཉིས་པའོ། །ཡང་རྗེས་དཔག་དེ་མངོན་སུམ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་དམ་ མི་བྱེད། མི་བྱེད་ན་རྗེས་དཔག་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་ཆར་དྲན་པར་གྱིས་ཤིག །བྱེད་ན། རྗེས་དཔག་འཇིག་པའི་ཚེ་ན། རྗེས་དཔག་དང་ཡུལ་དུས་འགལ་བའི་མངོན་སུམ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་འཇིག་པར་ཐལ། རྗེས་དཔག་འཇིག་པའི་ཚེ་མངོན་སུམ་འཇིག་པའི་ཕྱིར། སྟོབས་མཚུངས་གསུམ་པའོ། ། གཉིས་པ་དང་། དངོས་སྐྱོན་གྱིས་གདོང་ལྡོག་པ་ནི། འོ་ ན་ཁྱེད་རང་ལ་ཤིང་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་དུ་བྱེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱེད་རང་གིས་སྔར་འཕངས་པའི་སྐྱོན་ཐམས་ཅད་གར་ སོང་དྲན་པར་མཛོད་ཅིག །རྟགས་མ་གྲུབ་ན། ཤིང་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་དང་། 2-902 ཁྱོད་དེ་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྫས་ཐ་དད་གང་རུང་ཡིན། ཕྱི་མ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང

【現代漢語翻譯】 對於這些觀點，智者應加以審視。 對於這些觀點，智者加以審視，所有施加於對方的過失都會反過來作用於自己。這裡有三點：相似性的反推、以實際過失反擊、以及用要害之訣竅揭露弱點。第一點是，那麼對於您自己來說，既然在理性的寶庫中明確闡述了後效（anumāna，梵文，推論）與現量（pratyakṣa，梵文， प्रत्यक्ष，直接感知）是同一實體，那麼就可以將關於本體、因、生、滅的三個過失反過來施加給您。那麼，後效是現量的實體嗎？如果不是，那麼作為論題的後效，不應與現量是同一實體，因為您不是它的實體。如果按照后一種情況，那麼後效不應是分別念（kalpanā，梵文， कल्पना，概念），因為它與現量是同一實體。這三種情況的力量是相同的。 此外，後效是從現量的因產生的，還是沒有產生？如果沒有產生，那麼作為論題的後效，不應與現量是同一實體，因為它不是從它的因產生的。這三種情況您還記得嗎？如果產生了，那麼現量也應是從後效的因產生的，因為現量和後效是同一實體。如果接受這種觀點，那麼作為論題的現量，如果後效的因被否定，您也應被否定，因為您是從它的因產生的。如果接受這種觀點，那麼在任何相續中，如果後效被否定，現量也應被否定，因為您接受這種觀點。如果接受這種觀點，那麼明天死亡的因，現量也會被否定，因為在其相續中後效已被否定。這三種情況的力量是相同的。再者，後效與現量是同時生滅嗎？如果不是，那麼後效不應與現量是同一實體，因為它與現量不是同時生滅。這三種情況請牢記。如果是同時生滅，那麼在後效滅亡時，所有與後效在時間或地點上相違背的現量也應滅亡，因為後效滅亡時現量也會滅亡。這三種情況的力量是相同的。 第二點，以實際過失反擊是：那麼對於您來說，作為論題的樹木，您應與夏巴（śāpa，梵文， शाप，詛咒）同時生滅，因為您與夏巴是同一實體。如果接受這種觀點，請記住您之前施加的所有過失都到哪裡去了。如果理由不成立，那麼作為論題的樹木，您應與夏巴是同一實體，因為您與它是成立的同類實體，您與它是成立的同類實體，或者您與它是成立的同類實體所區分的任何不同實體。因為不是后一種情況。

【English Translation】 These points should be examined by the wise. Upon examining these points with wisdom, all faults cast upon the other revert to oneself. There are three aspects to this: inferring similarity, countering with actual faults, and exposing weaknesses with crucial instructions. The first is, then, for yourself as well, since it is clearly stated in this treasury of reasoning that inference (anumāna) and direct perception (pratyakṣa) are the same entity, the three faults of examining essence, cause, arising, and ceasing can be turned back upon you. So, is inference the entity of direct perception or not? If not, then the subject of inference should not be the same entity as direct perception, because you are not its entity. If according to the latter case, then inference should not be conceptual thought (kalpanā), because it is the same entity as direct perception. The strength of these three is equal. Furthermore, is inference born from the cause of direct perception or not? If not born, then the subject of inference should not be the same entity as direct perception, because it is not born from its cause. Do you remember all three of these? If born, then direct perception should also be born from the cause of inference, since the two, direct perception and inference, are the same entity. If this is accepted, then the subject of direct perception, if the cause of inference is negated, you must also be negated, because you are born from its cause. If this is accepted, then in whatever continuum inference is negated, direct perception must also be negated, because you accept this. If this is accepted, then the cause of dying tomorrow, direct perception will be negated, because inference is negated in its continuum. The strength of these three is equal. Moreover, do inference and direct perception arise and cease simultaneously? If not, then inference should not be the same entity as direct perception, because it does not arise and cease simultaneously with it. Please remember all three of these. If they do arise and cease simultaneously, then at the time of the cessation of inference, all direct perceptions that contradict inference in time or place should also cease, because direct perception ceases at the time of the cessation of inference. The strength of these three is equal. The second point, countering with actual faults, is: then for you, the subject of the tree, you should arise and cease simultaneously with a curse (śāpa), because you and the curse are the same entity. If you accept this, please remember where all the faults you cast earlier have gone. If the sign is not established, then the subject of the tree, you should be the same entity as the curse, because you and it are an established homogeneous entity, you and it are an established homogeneous entity, or you are any different entity distinguished by an established homogeneous entity from it. Because it is not the latter case.

---

་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་། དངོས་རྒྱུ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་དང་། ཐ་དད་ ལས་སྐྱེས་པ་གང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། རྒྱུ་དང་ཤེས་པའི་དབྱེ་བ་ཡིས། །ཐ་དད་ཐ་དད་མིན་བཞག་བྱེད། །ཅེས་པའི་གཞུང་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཤ་པ་དེ་ཤིང་ མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཤིང་དེ་ཤ་པ་དང་། རྫས་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་འདི་དོན་གྱིས་ཁས་བླངས་སོ། །གཞན་ཡང་། ཤིང་དེ་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཤ་པ་དེ་ཤིང་དང་རྫས་ གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཤ་པ་དེ་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། དབང་མངོན་དེ་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། དབང་མངོན་དེ་དབང་མངོན་ཉམས་མྱོང་ གི་རང་རིག་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། རྗེས་དཔག་དེ་རྗེས་དཔག་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་ན། རྗེས་དཔག་དེ་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྗེས་ དཔག་ཡུལ་མིན་རང་རིག་དང་། །གཅིག་ཕྱིར་བརྩད་པའི་སྐྱོན་ལས་གྲོལ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། །གལ་ཏེ། ཤ་པ་དེ་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ། མ་ཁྱབ་ན། འོ་ན་ཤ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཅར་བྱེད་པར་ཐལ། 2-903 ཁྱོད་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་རང་ལ་དངོས་འགལ་ཡང་ཡིན་མོད། སྐྱོན་གསར་པ་འདི་ལྟར་འཆར་སྟེ། ཤ་པ་དེ་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཤ་པ་སྐད་ཅིག་ དང་པོ་དེ་ཡང་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན། ཤ་པ་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་དེ་ཡང་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་ཆར་མ་གྲུབ་ན། ཤ་པ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ ཤིང་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཅར་བྱེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁྱེད་རང་གི་རྩར་ཁྱབ་བཟང་ཤོས་ལགས་སོ། །འདོད་ན། ཤ་པ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཤིང་དེ་ ཁྱོད་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཤིང་དེ་ཤ་པ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་དུ་མ་སྐྱེས་པར་ཐལ། ཤིང་དེ་ཤ་པ་ སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཤ་པ་སྐ་ཅིག་གཉིས་པ་ཆོས་ཅན། ཤིང་དེ་ཁྱོད་དང་དུས་མཉམ་དུ་སྐྱེས་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཅར་དུ་ བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འཁོར་གསུམ་ཨེ་དྲན། གལ་ཏེ། དབང་མངོན་དེ་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་པ་ན་ཡང་ཁྱད་པར་གཏན་ནས་མེད་དེ། 2-904 དབང་མངོན་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མངོན་སུམ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དབང་སྔོན་སྐད་ཅིག་དང་པོ་དེ་ཡང་། མངོན་སུམ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ ཆར་བྱེད། དབང་མངོན་སྐད་ཅི

【現代漢語翻譯】 因此可以得出結論。因為你是夏巴（ཤ་པ་，Shapa，人名），並且是從同一實體產生或從不同實體產生的。這是普遍的，因為通過物質和意識的區分，可以確定相同或不同。如果後者不成立，那麼夏巴就不是樹木，因為樹木與夏巴是不同的實體。這個推論在邏輯上是被接受的。另外，樹木與夏巴是同一實體，因為夏巴與樹木是同一實體。如果這不成立，那麼夏巴與樹木是同一實體，因為根識（དབང་མངོན་，dbang mngon，感覺認知）與現量（མངོན་སུམ་，mngon sum， प्रत्यक्ष，pratyakṣa，現量）是同一實體。如果這不成立，那麼可以得出結論，因為根識與根識經驗的自證（རང་རིག་，rang rig，sva-saṃvedana，自證）是同一實體。這是普遍的，因為如果後來的推論與後來的推論經驗的自證是同一實體，那麼後來的推論必須與現量是同一實體，因為『後來的推論不是對象，而是自證，因為它們是同一的，所以免於爭論的錯誤』。如果夏巴與樹木是同一實體，但這不是普遍的，那麼夏巴，作為主題，你與樹木同時生滅，因為你與樹木是同一實體。如果你接受這個觀點，那麼你自身就存在矛盾。新的錯誤如下：夏巴與樹木不是同一實體，因為夏巴的第一剎那與樹木不是同一實體，夏巴的第二剎那與樹木也不是同一實體。如果兩者都不成立，那麼夏巴的第一剎那，作為主題，你與樹木同時生滅，因為你與它是同一實體。這個推論對你來說是最好的。如果你接受這個觀點，那麼夏巴的第一剎那，作為主題，樹木與你同時產生，因為你與樹木同時生滅。如果你接受這個觀點，那麼樹木不是與夏巴的第一剎那同時產生的，因為樹木是與夏巴的第二剎那同時產生的。如果這不成立，那麼夏巴的第二剎那，作為主題，樹木與你同時產生，因為你與樹木同時生滅，因為你與樹木是同一實體。你還記得三輪體空嗎？如果根識與現量是同一實體，但這不是普遍的，那麼根本沒有區別，因為根識，作為主題，你與現量同時生滅，因為你與現量是同一實體。如果你接受這個觀點，那麼根識的第一剎那也與現量同時生滅。根識的第二剎那…… 因此可以得出結論。因為你是夏巴（ཤ་པ་，Shapa，人名），並且是從同一實體產生或從不同實體產生的。這是普遍的，因為通過物質和意識的區分，可以確定相同或不同。因為：

'通過物質和意識的區分， 可以確定相同或不同。'

如果後者不成立，那麼夏巴就不是樹木，因為樹木與夏巴是不同的實體。這個推論在邏輯上是被接受的。另外，樹木與夏巴是同一實體，因為夏巴與樹木是同一實體。如果這不成立，那麼夏巴與樹木是同一實體，因為根識（དབང་མངོན་，dbang mngon，感覺認知）與現量（མངོན་སུམ་，mngon sum， प्रत्यक्ष，pratyakṣa，現量）是同一實體。如果這不成立，那麼可以得出結論，因為根識與根識經驗的自證（རང་རིག་，rang rig，sva-saṃvedana，自證）是同一實體。這是普遍的，因為如果後來的推論與後來的推論經驗的自證是同一實體，那麼後來的推論必須與現量是同一實體，因為：

'後來的推論不是對象，而是自證， 因為它們是同一的，所以免於爭論的錯誤。'

如果夏巴與樹木是同一實體，但這不是普遍的，那麼夏巴，作為主題，你與樹木同時生滅，因為你與樹木是同一實體。如果你接受這個觀點，那麼你自身就存在矛盾。新的錯誤如下：夏巴與樹木不是同一實體，因為夏巴的第一剎那與樹木不是同一實體，夏巴的第二剎那與樹木也不是同一實體。如果兩者都不成立，那麼夏巴的第一剎那，作為主題，你與樹木同時生滅，因為你與它是同一實體。這個推論對你來說是最好的。如果你接受這個觀點，那麼夏巴的第一剎那，作為主題，樹木與你同時產生，因為你與樹木同時生滅。如果你接受這個觀點，那麼樹木不是與夏巴的第一剎那同時產生的，因為樹木是與夏巴的第二剎那同時產生的。如果這不成立，那麼夏巴的第二剎那，作為主題，樹木與你同時產生，因為你與樹木同時生滅，因為你與樹木是同一實體。你還記得三輪體空嗎？如果根識與現量是同一實體，但這不是普遍的，那麼根本沒有區別，因為根識，作為主題，你與現量同時生滅，因為你與現量是同一實體。如果你接受這個觀點，那麼根識的第一剎那也與現量同時生滅。根識的第二剎那……

【English Translation】 Therefore, it can be concluded. Because you are Shapa (ཤ་པ་, Shapa, a personal name), and are either produced from the same entity or from different entities. This is universal, because through the distinction of matter and consciousness, sameness or difference can be determined. If the latter is not established, then Shapa is not a tree, because the tree is a different entity from Shapa. This inference is logically accepted. Furthermore, the tree is the same entity as Shapa, because Shapa is the same entity as the tree. If this is not established, then Shapa is the same entity as the tree, because sense consciousness (དབང་མངོན་, dbang mngon, sensory cognition) is the same entity as direct perception (མངོན་སུམ་, mngon sum, प्रत्यक्ष, pratyakṣa, direct perception). If this is not established, then it can be concluded, because sense consciousness is the same entity as the self-awareness (རང་རིག་, rang rig, sva-saṃvedana, self-awareness) of the experience of sense consciousness. This is universal, because if the later inference is the same entity as the self-awareness of the experience of the later inference, then the later inference must be the same entity as direct perception, because 'the later inference is not an object, but self-awareness, because they are the same, so it is free from the fault of contention.' If Shapa is the same entity as the tree, but this is not universal, then Shapa, as the subject, you arise and cease simultaneously with the tree, because you are the same entity as the tree. If you accept this view, then there is a contradiction within yourself. The new error is as follows: Shapa is not the same entity as the tree, because the first moment of Shapa is not the same entity as the tree, and the second moment of Shapa is also not the same entity as the tree. If neither is established, then the first moment of Shapa, as the subject, you arise and cease simultaneously with the tree, because you are the same entity as it. This inference is the best for you. If you accept this view, then the first moment of Shapa, as the subject, the tree arises simultaneously with you, because you arise and cease simultaneously with the tree. If you accept this view, then the tree does not arise simultaneously with the first moment of Shapa, because the tree arises simultaneously with the second moment of Shapa. If this is not established, then the second moment of Shapa, as the subject, the tree arises simultaneously with you, because you arise and cease simultaneously with the tree, because you are the same entity as the tree. Do you remember the three spheres? If sense consciousness is the same entity as direct perception, but this is not universal, then there is no difference at all, because sense consciousness, as the subject, you arise and cease simultaneously with direct perception, because you are the same entity as direct perception. If you accept this view, then the first moment of sense consciousness also arises and ceases simultaneously with direct perception. The second moment of sense consciousness... Therefore, it can be concluded. Because you are Shapa (ཤ་པ་, Shapa, a personal name), and are either produced from the same entity or from different entities. This is universal, because through the distinction of matter and consciousness, sameness or difference can be determined. Because:

'Through the distinction of matter and consciousness, sameness or difference can be determined.'

If the latter is not established, then Shapa is not a tree, because the tree is a different entity from Shapa. This inference is logically accepted. Furthermore, the tree is the same entity as Shapa, because Shapa is the same entity as the tree. If this is not established, then Shapa is the same entity as the tree, because sense consciousness (དབང་མངོན་, dbang mngon, sensory cognition) is the same entity as direct perception (མངོན་སུམ་, mngon sum, प्रत्यक्ष, pratyakṣa, direct perception). If this is not established, then it can be concluded, because sense consciousness is the same entity as the self-awareness (རང་རིག་, rang rig, sva-saṃvedana, self-awareness) of the experience of sense consciousness. This is universal, because if the later inference is the same entity as the self-awareness of the experience of the later inference, then the later inference must be the same entity as direct perception, because:

'The later inference is not an object, but self-awareness, because they are the same, so it is free from the fault of contention.'

If Shapa is the same entity as the tree, but this is not universal, then Shapa, as the subject, you arise and cease simultaneously with the tree, because you are the same entity as the tree. If you accept this view, then there is a contradiction within yourself. The new error is as follows: Shapa is not the same entity as the tree, because the first moment of Shapa is not the same entity as the tree, and the second moment of Shapa is also not the same entity as the tree. If neither is established, then the first moment of Shapa, as the subject, you arise and cease simultaneously with the tree, because you are the same entity as it. This inference is the best for you. If you accept this view, then the first moment of Shapa, as the subject, the tree arises simultaneously with you, because you arise and cease simultaneously with the tree. If you accept this view, then the tree does not arise simultaneously with the first moment of Shapa, because the tree arises simultaneously with the second moment of Shapa. If this is not established, then the second moment of Shapa, as the subject, the tree arises simultaneously with you, because you arise and cease simultaneously with the tree, because you are the same entity as the tree. Do you remember the three spheres? If sense consciousness is the same entity as direct perception, but this is not universal, then there is no difference at all, because sense consciousness, as the subject, you arise and cease simultaneously with direct perception, because you are the same entity as direct perception. If you accept this view, then the first moment of sense consciousness also arises and ceases simultaneously with direct perception. The second moment of sense consciousness...

---

ག་གཉིས་པ་དེ་ཡང་། མངོན་སུམ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག །དེ་གཉིས་ཀ་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སླ་ཞིང་། འདོད་ན་ འཁོར་གསུམ་སྔར་ལྟར་རོ། །ཡང་ཤ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་དང་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པ་གང་ཞིག །ཁྱོད་རྫས་སུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་ དང་བདག་ཉིད་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཤིང་དང་བདག་གཅིག་ཏུ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཤར་གཞིར་ཤིང་ཡོད་པར་བསྒྲུབ་པའི་རང་བཞིན་གྱི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྣམ་དཔྱོད་དང་ལྡན་པ་ཡོད་ན་ལན་ཐོབ་ཅིག །ཁྱེད་རང་ལ་ཉེས་པ་སྤོང་ལུགས་དེ་ཡང་རྣམ་པར་དག་པ་མིན་ཏེ། ཤིང་རྫས་སུ་གྲུབ་ན་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་གང་ཡིན་ རྩོད་པའི་ལན་དུ། ཚད་མ་དེ་མངོན་རྗེས་དཔག་གང་ཡིན། ཞེས་སོགས་དྲིས་ནས། གྲུབ་དོན་དུ། རྫས་སུ་གྲུབ་ན་རྫས་གཅིག་དང་། རྫས་ཐ་དད་གང་རུང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། ཚད་མ་ཡིན་ན་མངོན་སུམ་དང་རྗེས་དཔག་གང་རུང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་གསུངས་པ་ནི་མཁས་པའི་གཏམ་མ་ཡིན་ཏེ། 2-905 ཤིང་རྫས་སུ་གྲུབ་ཀྱང་། ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་གང་རུང་དུ་ཁས་བླངས་མི་དགོས་ན། ཤིང་སྤྱི་དངོས་པོ་བ་ཁས་བླངས་པ་ལ། ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་གང་ཡིན་ དཔྱད་ནས། སྐྱོན་འཕངས་པའི་ནུས་པ་ཐམས་ཅད་ཉམས། ཚད་མ་ལ་མངོན་རྗེས་གཉིས་སུ་གྲངས་ངེས་པའི་ནུས་པ་ཉམས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཕྱོགས་སྔ་མས་ཀྱང་། ཤིང་སྤྱི་དངོས་པོར་གྲུབ་ཀྱང་། ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་གང་རུང་མིན་ཞེས་ཁས་བླངས་ན། ཁྱོད་ལ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་རྒྱུ་ཅི་ཡང་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་སྐྱོན་མེད་དེ། ཕྱོགས་སྔ་མས་ཤིང་དེ་སྤྱི་དང་རྫས་ གྲུབ་གཉིས་ཆར་རུ་ཁས་བླངས། ཁོ་བོ་ཅག་གིས་ཤིང་རྫས་གྲུབ་ཏུ་ཁས་བླངས་ཀྱང་། སྤྱི་ཡིན་པར་ཁས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སྔར་མ་སྨྲས་སམ་སྙམ་ན། སྨྲས་མོད། དེ་ནི་ཚིག་གི་སྒྲིབ་གཡོགས་ ཙམ་མ་གཏོགས། དོན་ལ་དཔྱོད་པའི་ལན་མ་ཡིན་ཏེ། སྤྱི་དང་རྫས་གྲུབ་གཉིས་ཆར་ཡིན་ན། ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་གང་རུང་ཡིན་དགོས། རྫས་གྲུབ་ཡིན་ན། དེ་གང་རུང་ཡིན་མི་ དགོས་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི། ཁྱོད་རང་གིས་ཤིང་སྤྱིར་ཁས་མ་བླངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཙམ་མ་གཏོགས། དོན་གྱི་སྙིང་པོ་ཅི་ཡང་མ་བྱུང་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱད་པར་དུ། གཞན་སེལ་བརྟག་པར། ཤིང་མིན་ལས་ལྡོག་དངོས་པོ་དེ། ། 2-906 ཤ་པ་ཡིན་ན་གཞན་ཤིང་མིན། །གཞན་ཤིང་ཡིན་ན་ཤ་པ་མིན། །ཞེས་སོགས་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གི་རིགས་པ་ལ་ནུས་པ་གཏན་ནས་མ་བྱུང་བར་ཐལ། ཤིང་མིན་ལས་ལྡོག་པའི་དངོས་པོ་ཆོས་ཅན། ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་དང་། ཐ་དད་གང་རུང་ཡིན་པར་ཐལ། དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས

【現代漢語翻譯】 第二種情況也是，必須同時是現量和生滅的。為什麼這樣說呢？因為這兩者是現量且本體相同。這個論證很簡單，如果承認，那麼三輪就和之前一樣了。還有，設 Shapa（夏巴，人名）為所立，你必須和樹是本體相同。你和樹的體性相同的原因是什麼呢？因為你是實物。第一個論點是，你和樹的自性相同，因為你和樹在本體上是相關的，因為你具有 Shapa，並且樹存在於東方，這是一個真實的自性之相。如果有人有智慧，請回答。你避免過失的方式也不完全正確，如果樹是實物，那麼 Shapa 和它是本體相同還是不同？ 在爭論的回答中，詢問『這個量是現量還是比量？』等等。在結論中，如果成為實物，那麼不一定本體相同或者本體不同。如果是量，那麼不一定就是現量或者比量，這些話不是智者所說的。 即使樹是實物，也不需要承認和 Shapa 是本體相同或者不同。如果承認樹是總相實物，那麼考察和 Shapa 是本體相同還是不同，所有發出責難的能力都會喪失。量在現量和比量上數量確定的能力也會喪失。第一個論點成立，即使前派也承認樹是總相實物，如果不承認和 Shapa 是本體相同或者不同，那麼你就沒有任何可以反駁的。如果說沒有過失，前派承認樹既是總相又是實物，我們承認樹是實物，但不承認是總相。難道之前沒有說過嗎？雖然說過，但這只是文字上的掩飾，而不是對意義的探討。如果是總相和實物兩者，那麼必須和 Shapa 是本體相同或者不同。如果是實物，那麼不一定必須是其中之一，這樣說只是因為你自己不承認樹是總相，除此之外，沒有任何意義。特別是在辨別他者的考察中，『從非樹中分離的實物，如果是 Shapa 就不是其他的樹，如果是其他的樹就不是 Shapa』等等，對這一類偈頌完全沒有作用。以從非樹中分離的實物為所立，必須和 Shapa 是本體相同或者不同，因為是實物。

【English Translation】 The second case is also that it must be both directly perceived and subject to arising and ceasing simultaneously. Why is that? Because these two are directly perceived and of the same substance. This argument is simple, and if admitted, the three wheels are the same as before. Also, let Shapa (夏巴, personal name) be the subject, you must be of the same substance as the tree. What is the reason why you and the tree are of the same nature? Because you are a real thing. The first argument is that you and the tree are of the same self, because you and the tree are related in substance, because you have Shapa, and the tree exists in the east, which is a true sign of self-nature. If anyone has wisdom, please answer. Your way of avoiding faults is not entirely correct either. If the tree is a real thing, then is Shapa of the same or different substance from it? In the answer to the dispute, ask 'Is this measure direct perception or inference?' etc. In conclusion, if it becomes a real thing, then it is not necessarily of the same or different substance. If it is a measure, then it is not necessarily direct perception or inference. These words are not spoken by the wise. Even if the tree is a real thing, it is not necessary to admit that it is of the same or different substance as Shapa. If it is admitted that the tree is a general real thing, then examining whether it is of the same or different substance as Shapa, all ability to issue accusations will be lost. The ability of the measure to determine the number in direct perception and inference will also be lost. The first argument is established, even if the former party admits that the tree is a general real thing, if it does not admit that it is of the same or different substance as Shapa, then you will have nothing to refute. If there is no fault, the former party admits that the tree is both general and real, we admit that the tree is real, but do not admit that it is general. Haven't you said it before? Although it has been said, this is only a verbal cover-up, not a discussion of meaning. If it is both general and real, then it must be of the same or different substance as Shapa. If it is a real thing, then it is not necessarily one of them. Saying this is only because you yourself do not admit that the tree is general, and there is no meaning in it. Especially in the examination of distinguishing others, 'The real thing separated from non-tree, if it is Shapa, it is not other trees, if it is other trees, it is not Shapa' etc., this kind of verse has no effect at all. Taking the real thing separated from non-tree as the subject, it must be of the same or different substance as Shapa, because it is a real thing.

---

་པ་འདི། གཞུང་དེས་བསྟན་པའི་དོན་ཡིན་པ་གང་ཞིག །ཐལ་འགྱུར་དེ་ལ། ཤིང་ཆོས་ཅན་དུ་བཟུང་ནས་ འཕངས་ན། རང་ལ་བར་ཁྱབ་ཤོར་འདུག་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་རང་ལ་ཁས་བླངས་ནང་འགལ་གྱི་འཁོར་གསུམ་ཡང་འབྱུང་སྟེ། འོ་ན་ཤིང་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་དང་། རྫས་ཐ་དད་གང་རུང་ ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤ་བ་དང་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་རྒྱུ་རྐྱེན་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་འགལ་བ་བརྟག་པར། ཁྱོད་རང་གིས་ཡང་། རྒྱུ་རྐྱེན་ཐ་དད་ ལས་སྐྱེས་པ་དེ་རྫས་ཐ་དད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཞེས་བཤད་པ་དང་དངོས་འགལ་ལོ། །མ་གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་རྒྱུ་ཡང་ཡིན་ཤ་པའི་དངོས་རྒྱུ་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་མེད་པའི་ ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་དངོས་རྒྱུ་གཅིག་ལས་སྐྱེ་བར་ཐལ། མ་གྲུབ་པ་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁྱེད་རང་གིས་རྒྱུ་རྐྱེན་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་དེ་རྫས་གཅིག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཞེས་བཤད་པས་འཁོར་གསུམ་ཨེ་ཡིན་སོམས་ཤིག ། 2-907 རྩ་བའི་རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། ཚད་མ་ལ་མངོན་རྗེས་གཉིས་སུ་གྲངས་མ་ངེས་པར་ཐལ། མངོན་རྗེས་གཉིས་གང་རུང་མིན་པའི་ཚད་མ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ཞིག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཚད་མ་ཡིན་ ན་དེ་གང་རུང་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་གནད་ཀྱི་གདམས་པ་སྦྱིན་པ་ནི། འོ་ན་ཁྱོད་རང་ལ་ཡང་སྔར་གྱི་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་བཟློག་པ་མིན་ནམ་སྙམ་ན། ཁོ་བོ་ ཅག་ལ་སྐྱོན་དེ་དག་མི་བཟློག་སྟེ། ཁོ་བོ་ཅག་ཕྱོགས་སྔ་མས་སྤྱི་གསལ་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཏུ་ཁས་བླངས་པ་ལ་སྐྱོན་དེ་དག་འཕངས་པར་འདོད་ཀྱིས། སྤྱི་གསལ་རྫས་གཅིག་པ་ཙམ་ལ་འཕང་ པར་མི་འདོད་དེ། དེ་འདོད་ན། ཤིང་དང་ཤ་པ་རྫས་གཅིག་ཐ་དད་གང་རུང་དུ་རང་ལུགས་ལ་ཡང་ཁས་བླངས་དགོས་པས། རྒོལ་བ་གཞན་ལ་འཕངས་པའི་སྐྱོན་རང་ལ་བཟློག་པ་སྔར་བཤད་ཟིན་ པའི་ཕྱིར། འདིར་ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་ཞེས་པའི་ཚིག་གི་སྒྲིབ་གཡོགས་ཙམ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དོན་ལ་ཡང་ཟེར་དགོས་ཏེ། རྫས་གཅིག་ཙམ་ལ་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་པ་སོགས་དགོས་ན། སྔར་བཤད་པའི་ སྐྱོན་དེ་དག་ལ་ལན་རྣམ་དག་མེད་པའི་ཕྱིར། །དེས་ན་ངེས་པར་མཁོ་བའི་གནད་ནི། དཔལ་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་པའི་ལེགས་བཤད་དང་སྦྱར་ན། རྫས་གཅིག་ཅེས་པ་འདི་ལ་རྣམ་གྲངས་བཞིར་འབྱེད་དགོས་ཏེ། 2-908 གཞི་མཐུན་སྲིད་པའི་རྫས་གཅིག །གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག །དབྱེར་མེད་རྫས་གཅིག །རང་བཞིན་རྫས་གཅིག་དང་བཞིར་གསལ་བས་སོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི། ཤ་པ་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཤ་ པ་དེ་ཤིང་གི་རྫས་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ཤ་པ་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཅེས་ཁས་བླངས་པ་ཙམ་ཡིན་པས། རྫས་གཅིག་འདི་ལ་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་པ་མི་ད

【現代漢語翻譯】 那麼，這個論證，是符合該論著所闡述的意義的。如果將這個反駁，以樹木作為所立宗（chos can，持有特定性質的事物）來提出，那麼就會出現自相矛盾的情況。你自身也會陷入承諾自相矛盾的三相（'khor gsum，論證的三個方面：宗、因、喻）之中。那麼，樹木作為所立宗，你與夏帕（sha pa，樹木的樹液）是同一實體還是不同實體呢？你與夏帕是不同實體，因為你是由與夏帕不同的因緣所生。對於周遍（khyab pa，普遍規律）的矛盾之處進行考察：你曾經說過，由不同因緣所生是不同實體的特徵，這與你的說法直接矛盾。如果這不成立，那是因為你和夏帕沒有共同的物質因。如果這不成立，那麼這個所立宗，你是由與夏帕相同的物質因所生。如果這不成立，是因為這個原因。如果承認，那麼你與夏帕是同一實體。因為你承認。你曾經說過，由相同因緣所生是同一實體的特徵，請仔細思考這是否符合三相。 第二個根本的論證成立，因為量（tshad ma，認識的工具）不一定是現量（mngon rjes，直接感知）和比量（rjes dpag，推理）兩種。因為存在既非現量也非比量的第三種量，因為如果是量，就一定屬於這兩種，這個周遍並不成立。第三個是給予關鍵的教誨：那麼，你是否認為以前的所有過失都可以避免呢？我們無法避免這些過失，因為我們認為這些過失是針對先前主張總相（spyi，共相）清晰、無分（cha med，不可分割）的同一實體（rdzas gcig，單一實體）的觀點提出的，而不是僅僅針對總相清晰的同一實體。如果這樣認為，那麼就必須承認樹木和夏帕是同一實體或不同實體，因為針對其他論敵提出的過失也會反過來針對自己。這裡，『無分同一實體』這個詞並非僅僅是掩飾，實際上也是這個意思。如果僅僅是同一實體就需要同時生滅等，那麼就無法對之前提出的過失給出純粹的回答。因此，必須掌握的關鍵是：如果結合《三萬頌》（'bum phrag gsum pa，般若經）的善說，那麼『同一實體』這個詞需要分為四種： 基礎相同的存在之同一實體，組成部分的同一實體，不可分割的同一實體，自性之同一實體。第一個例子是：夏帕和樹木是同一實體，因為夏帕是樹木的實體的一部分，所以僅僅是承認夏帕和樹木是同一實體。因此，對於這種同一實體，不需要同時生滅。

【English Translation】 So, this argument is in accordance with the meaning expounded in that treatise. If this refutation is presented with a tree as the subject (chos can, a thing possessing a specific quality), then a self-contradiction will arise. You yourself will also fall into the three fallacies ('khor gsum, the three aspects of an argument: subject, reason, example) of contradictory commitments. So, with the tree as the subject, are you and Shapa (sha pa, tree sap) the same entity or different entities? You are a different entity from Shapa because you are born from different causes and conditions than Shapa. Examining the contradiction of pervasion (khyab pa, universal rule): You once said that being born from different causes and conditions is the characteristic of different entities, which directly contradicts your statement. If this is not established, it is because you and Shapa do not have a common material cause. If this is not established, then this subject, you are born from the same material cause as Shapa. If this is not established, it is because of this reason. If you admit it, then you and Shapa are the same entity. Because you admit it. You once said that being born from the same causes and conditions is the characteristic of the same entity, please carefully consider whether this meets the three aspects. The second fundamental argument is established because valid cognition (tshad ma, means of knowing) is not necessarily limited to direct perception (mngon rjes, direct cognition) and inference (rjes dpag, inferential cognition). Because there exists a third type of valid cognition that is neither direct perception nor inference, because if it is valid cognition, it must belong to one of these two, this pervasion is not established. The third is giving key teachings: So, do you think that all previous faults can be avoided? We cannot avoid these faults because we believe that these faults are directed at the previous claim of a single entity (rdzas gcig, single entity) that is clear in general (spyi, universal) and indivisible (cha med, indivisible), rather than just a single entity that is clear in general. If you think so, then you must admit that trees and Shapa are either the same entity or different entities, because the faults raised against other opponents will also be turned against oneself. Here, the term 'indivisible single entity' is not just a disguise, it is actually what it means. If only a single entity needs to be born and die simultaneously, etc., then there is no pure answer to the previously raised faults. Therefore, the key to grasp is: If combined with the good sayings of the 'Three Hundred Thousand Verses' ('bum phrag gsum pa, Prajnaparamita Sutra), then the term 'same entity' needs to be divided into four types: The same entity of existence with the same basis, the same entity of constituent parts, the indivisible same entity, the same entity of nature. The first example is: Shapa and the tree are the same entity, because Shapa is part of the tree's entity, so it is only admitting that Shapa and the tree are the same entity. Therefore, for this same entity, there is no need to be born and die simultaneously.

---

གོས་ཏེ། ཤ་པ་སྐད་ཅིག་ སྔ་ཕྱི་ཐམས་ཅད་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཤིང་ཤ་པ་དང་རྫས་གཅིག་མིན་ཏེ། ཤིང་དེ་ཤ་པའི་རྫས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། སྒྲའི་བྱས་མི་ རྟག་རྫས་གཅིག་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་གཉིས་དངོས་རྒྱུ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྫས་གཅིག་འདི་ལ་སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཅར་བྱེད་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། རྒྱུ་གཅིག་ལས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ ནི། བྱས་མི་རྟག་རྫས་གཅིག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྫས་གཅིག་གང་ཞིག །ཕན་ཚུན་ཁྱབ་མཉམ་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྔ་མ་དང་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་ནི། །ཁྱབ་ཆུང་སྟེ། གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་ལ། དབྱེར་མེད་ རྫས་གཅིག་གིས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ནི། རྗེས་དཔག་དེ། མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྗེས་དཔག་དེ་རྗེས་དཔག་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཆ་ནས། 2-909 མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་བཞག་པ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། རྗེས་དཔག་དེ་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་པ་ནི། རང་བཞིན་རྫས་གཅིག་པ་ཙམ་ཡིན་པས། རྫས་གཅིག་འདི་ལ་སྐྱེ་འཇིག་ ཅིག་ཆར་བྱེད་པ་ངེས་པར་མི་དགོས་ཏེ། མངོན་སུམ་གྱི་སྔ་ལོགས་ཀྱི་རྗེས་དཔག་དེ་ཡང་མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་རྗེས་དཔག་དེ། རྗེས་དཔག་མྱོང་བའི་རང་རིག་དང་ནི། སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཆར་བྱེད་དེ། དེ་དེ་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་བསྡུས་ན། རང་བཞིན་རྫས་གཅིག་དང་། གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གཉིས་སུ་འདུས་ཤིང་། གནད་དེས་ན་རྫས་ཐ་དད་ པ་ཡང་། རྫས་གཅིག་ཙམ་གྱིས་ཟླས་དྲངས་པའི་རྫས་ཐ་དད་གཅིག་དང་། གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གིས་ཟླས་དྲངས་པའི་རྫས་ཐ་དད་གཉིས་ཡོད་པའི་དང་པོ་ནི། དངོས་པོ་གང་ཞིག །ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་མ་ ཡིན་ན། ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་གཉིས་ཀྱིས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཉིས་པ་ནི་ཤིང་དང་དངོས་རྒྱུ་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་ན། ཤིང་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་དང་། རྫས་ ཐ་དད་གཉིས་ཀྱིས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །འདི་གཉིས་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན། ཁྱད་པར་ཤིན་ཏུ་ཆེ་སྟེ། ཤ་པ་དེ་ཤིང་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་ཡང་། 2-910 རྫས་གཅིག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྫས་ཐ་དད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤ་པ་དེ་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནད་འདི་མ་གོ་བར། རྫས་གཅིག་ལ་གྲུབ་དེ་རྫས་གཅིག་གིས་ཁྱབ་བོ། ། ཞེས་གསུངས་པ་རྣམས་ལ་ནི། ཤ་པ་ཤིང་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་ཏུ་ཐལ་བ་དང་། རྗེས་དཔག་མངོན་སུམ་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་ཏུ་ཐལ་བའི་སྐྱོན་གཉིས་འཕངས་པས། ཞལ་རོག་པོར་གྱུར་ཏོ། །དོན་ དེ་དག་ལ་དོགས་པ་དཔྱད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པར

【現代漢語翻譯】 例如，木材和木製品，因為它們在所有時間點上都是相同的物質。然而，木材和木製品並非完全相同，因為木材不是木製品的物質基礎。第二種情況是，聲音的產生和無常性被視為相同的物質，因為它們都源於相同的物理原因。這種相同的物質需要同時經歷產生和消亡，因為它是由相同的原因產生的。第三種情況是，產生和無常被視為相同的物質，因為它們相互完全滲透。與前一種情況的不同之處在於，滲透範圍較小，因為組成部分相同的物質並不完全被不可分割的物質所滲透。第四種情況是，推理被視為與現量相同，因為推理在某種程度上被認為是與推理經驗的自證相同的物質，因此被認為是與現量相同的物質。因此，推理與現量相同，僅僅是因為它們的自性是相同的物質。因此，這種相同的物質不一定需要同時經歷產生和消亡，因為現量之前的推理也與現量是相同的物質。然而，推理與體驗推理的自證同時經歷產生和消亡，因為它們是組成部分相同的物質。總之，可以歸納為自性相同的物質和組成部分相同的物質兩種。因此，不同的物質也可以分為兩種：一種是由相同的物質所區分的不同物質，另一種是由組成部分相同的物質所區分的不同物質。第一種情況是，如果任何事物與木材不是相同的物質，那麼它就是由與木材相同和不同的物質所區分的不同物質。第二種情況是，如果它是由與木材不同的物理原因產生的，那麼它就是由與木材組成部分相同的物質和不同的物質所區分的不同物質。如果有人認為這兩種情況有什麼區別，那麼區別是非常大的。木製品是由與木材組成部分相同的物質所區分的不同物質，但不是由相同的物質所區分的不同物質，因為木製品與木材是相同的物質。如果不理解這一點，就會認為組成部分相同的物質滲透了相同的物質。那些說這些話的人，因為木製品被認為是與木材組成部分相同的物質，以及推理被認為是與現量組成部分相同的物質，所以犯了兩個錯誤，變得啞口無言。如果對這些觀點進行分析，你會發現你屬於事物範疇。

【English Translation】 For example, wood and wooden objects, because they are the same substance at all times. However, wood and wooden objects are not exactly the same, because wood is not the material basis of wooden objects. The second case is that the production of sound and impermanence are regarded as the same substance, because they both originate from the same physical cause. This same substance needs to experience production and extinction simultaneously, because it is produced by the same cause. The third case is that production and impermanence are regarded as the same substance, because they completely permeate each other. The difference from the previous case is that the scope of permeation is smaller, because substances with the same components are not completely permeated by indivisible substances. The fourth case is that inference is regarded as the same as direct perception, because inference is considered to be the same substance as the self-awareness of inference experience, and therefore is considered to be the same substance as direct perception. Therefore, inference is the same as direct perception, simply because their nature is the same substance. Therefore, this same substance does not necessarily need to experience production and extinction simultaneously, because the inference before direct perception is also the same substance as direct perception. However, inference and the self-awareness of experiencing inference experience production and extinction simultaneously, because they are substances with the same components. In short, it can be summarized into two types: substances with the same nature and substances with the same components. Therefore, different substances can also be divided into two types: one is different substances distinguished by the same substance, and the other is different substances distinguished by substances with the same components. The first case is that if anything is not the same substance as wood, then it is a different substance distinguished by substances that are the same and different from wood. The second case is that if it is produced by a physical cause different from wood, then it is a different substance distinguished by substances with the same components as wood and different substances. If someone thinks what is the difference between these two cases, then the difference is very big. Wooden objects are different substances distinguished by substances with the same components as wood, but not different substances distinguished by the same substance, because wooden objects are the same substance as wood. If you don't understand this, you will think that substances with the same components permeate the same substance. Those who say these words, because wooden objects are considered to be substances with the same components as wood, and inference is considered to be substances with the same components as direct perception, have made two mistakes and become speechless. If you analyze these views, you will find that you belong to the category of things.

---

་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པ་ལས་ལོག །དངོས་པོའི་ནང་ཚན་འགའ་ཞིག་ལས་ཀྱང་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་སྤྱི་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་མིན་པ་ལས་ལྡོག་པའི་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་ པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཞན་དང་རང་གི་དངོས་པོ་ལས། །ཞེས་སོགས་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཟེར་ན་མ་ཁྱབ། འདོད་ན། དངོས་པོ་ཆོས་ཅན་ཀྱིས་བཤགས། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པ་ལ་ལོག་པའི་ལྡོག་ པ་གང་ཞིག །དངོས་པོའི་ནང་ཚན་ཀ་བ་ལས་ཀྱང་ལྡོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དངོས་པོ་མིན་པ་ལས་ལོག་པ་གང་ཞིག །ལྡོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་དེས་བསྒྲེའོ། །རྩ་བར་འདོད་ན་སླ། 2-911 རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ནའང་། དངོས་པོ་ཆོས་ཅན་གྱིས་བཤགས་ཏེ་གཏོང་། ཡང་ཤིང་གི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་འཛིན་རྟོག་ངོར་དངོས་པོ་མིན་པ་ལས་ཀྱང་ལོག །དངོས་པོའི་ ནང་ཚན་བུམ་པ་ལས་ཀྱང་ལོག་པར་སྣང་བའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ནའང་མ་ཁྱབ། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་འཛིན་རྟོག་ངོར་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་ངོར་ཤིང་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། གཉིས་པ་དེས་བསྒྲེའོ། །ཡང་བུམ་པའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གསེར་བུམ་གྱི་སྤྱི་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སོང་ཚོད་ལ་གསེར་བུམ་གྱི་སྤྱི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན་མ་ཁྱབ། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། བུམ་པའི་དོན་སྤྱི་དེ། སོང་ཚོད་ལ་གསེར་བུམ་གྱི་སྤྱིར་སོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་འདོད་ན། གསེར་བུམ་དེ་ཁྱོད་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་ཤ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་ པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་དང་རྫས་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཤིང་དང་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན། མ་ཁྱབ། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་དངོས་ རྒྱུ་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ན། ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། ཤ་པ་དེ་ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཤ་པ་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཆོས་ཅན་གྱིས་བཤགས། 2-912 མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཤིང་གི་ནང་ཚན་གང་ཞིག །ཁྱོད་ཤིང་མིན་ལས་ཀྱང་ལོག །ཤིང་གི་ནང་ཚན། ཤིང་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ལས་ལྡོག་པའི་ལོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སླ། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཤིང་དང་རྫས་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤིང་གི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་ན། མ་ཁྱབ་ཟེར་དགོས་ཏེ། རྫས་ཐ་དད་དེ་ལ་གཉིས་ཡོད་པའི་རྣམ་དབྱེ་ཕྱེད་དགོས་པའི་ ཕྱིར་རོ། ། དེ་དག་ཀྱང་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་སྡོམ་གྱིས་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་བསྡུས་ན་འདི་ལྟར་ཡིན་ཏེ། ཆེན་པོའི་སྤྱི་དང་ཉི་ཚེའི་སྤྱ

【現代漢語翻譯】 如果說，『你的反駁是周遍不成立的，因為你與非事物相異，並且也與某些事物的部分相異，因此具備兩種相異的對立』。 那麼，你的反駁是周遍成立的，因為你是事物的總類，你僅僅與非事物相異，只具備單一的相異對立。』 因為（經文中）說：『從其他和自己的事物中……』等等。如果這樣說，那是不周遍的。如果承認，那麼事物作為有法（dharma）需要懺悔。那個理由是周遍不成立的，因為你與非事物相異，並且也與事物的部分，比如柱子相異。第一個理由是周遍不成立的，因為與非事物相異的事物，就是相異本身。第二個理由可以類推。如果承認根本，那就容易了。 即使不承認根本，也需要以事物作為有法進行懺悔並放棄。再說，樹的義共相作為有法，『你是事物』，這是周遍不成立的，因為『你在執持樹的分別念面前，也與非事物相異，並且也與事物的部分，比如瓶子相異，因此顯現出兩種相異』，這也是不周遍的。第一個理由是周遍不成立的，因為『你在執持樹的分別念面前是事物』，因為『你在它面前是樹』。第二個理由可以類推。再說，瓶子的義共相作為有法，『你是金瓶的總類』，這是周遍不成立的，因為『從所量來看，你是金瓶的總類』。如果這樣說，那是不周遍的。如果不成立，那麼理由是，瓶子的義共相，從所量來看，變成了金瓶的總類。如果承認根本，那麼金瓶就是你。 再說，樹葉作為有法，『你與樹不是一體』，這是周遍不成立的，因為『你與樹是異體』，因為『你與樹是組成部分，是分離的異體』。如果這樣說，那是不周遍的。如果不成立，那麼理由是，『你與它是由不同的實體原因所生』。再說，如果是樹的支分，那麼周遍地與樹是一體，因為樹葉與樹是一體。如果承認，那麼第二個剎那的樹葉作為有法需要懺悔。 如果不成立，那麼理由是，『你是樹的哪一部分？』，『你也與非樹相異』，『你是樹的一部分，也與第一個剎那的樹相異，因此具備兩種相異的對立』。理由很容易成立。 不能承認，因為與樹是異體，因為是樹的果實。如果這樣說，必須說不周遍，因為必須區分異體的兩種差別。 如果用偈頌來總結這些要點，就像這樣：總類和差別。

【English Translation】 If it is said, 'Your refutation is not pervasive because you are different from non-things, and also different from some parts of things, therefore possessing two opposing differences.' Then, your refutation is pervasive because you are the generality of things, you are only different from non-things, possessing only a single opposing difference.' Because (the scripture) says: 'From other and one's own things...' etc. If said like this, it is not pervasive. If admitted, then the dharma of things needs to be confessed. That reason is not pervasive because you are different from non-things, and also different from parts of things, such as pillars. The first reason is not pervasive because what is different from non-things is difference itself. The second reason can be inferred. If the root is admitted, then it is easy. Even if the root is not admitted, it is necessary to confess and abandon with things as the subject. Furthermore, the general meaning of tree as the subject, 'You are a thing,' this is not pervasive, because 'In the face of the discriminating mind holding a tree, you are also different from non-things, and also different from parts of things, such as vases, therefore appearing as two differences,' this is also not pervasive. The first reason is not pervasive because 'In the face of the discriminating mind holding a tree, you are a thing,' because 'You are a tree in its face.' The second reason can be inferred. Furthermore, the general meaning of vase as the subject, 'You are the generality of golden vases,' this is not pervasive, because 'From the perspective of measurement, you are the generality of golden vases.' If said like this, it is not pervasive. If it is not established, then the reason is that the general meaning of vase, from the perspective of measurement, becomes the generality of golden vases. If the root is admitted, then the golden vase is you. Furthermore, the leaf as the subject, 'You are not one with the tree,' this is not pervasive, because 'You are a different entity from the tree,' because 'You are a different entity separated from the constituent parts of the tree.' If said like this, it is not pervasive. If it is not established, then the reason is, 'You and it are born from different substantial causes.' Furthermore, if it is a part of the tree, then it is pervasively one with the tree, because the leaf and the tree are one. If admitted, then the second moment of the leaf as the subject needs to be confessed. If it is not established, then the reason is, 'Which part of the tree are you?', 'You are also different from non-trees', 'You are a part of the tree, and also different from the first moment of the tree, therefore possessing two opposing differences.' The reason is easy to establish. It cannot be admitted, because it is a different entity from the tree, because it is the fruit of the tree. If said like this, it must be said that it is not pervasive, because it is necessary to distinguish the two differences of different entities. If these key points are summarized in verses, it is like this: generality and difference.

---

ི་ལ་སོགས། །བྱེ་བྲག་འཕྲོད་པ་འདུ་བའི་སྒོ་གཅིག་ཏུ། །དངོས་ པོའི་གཤིས་ལ་གྲུབ་པར་འདོད་པ་ནི། །ཕྱི་རོལ་མུ་སྟེགས་ལུགས་ཡིན་འདི་ན་མེད། །དེ་ཡིན་དེ་འབྲེལ་དེ་མིན་གྲུབ་པ་སོགས། །སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཁྱད་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ནི། །ཆ་བསྡུས་མཁན་པོས་གློ་ བུར་སྒྲོ་བཏགས་ཏེ། །ཕྱོགས་གླང་གྲགས་པའི་གཞུང་ལས་བྱུང་བ་མིན། །སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་དང་། །ཉིས་ཚོགས་སྒོ་ནས་རྣམ་པར་འབྱེད་ཤེས་པ། །རིགས་པའི་གཞུང་ལུགས་བཅུད་ཀྱི་སྙིང་པོ་སྟེ། ། འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པ་དེའི་ལེགས་བཤད་ཡིན། །གྲངས་ཅན་ཆ་བསྡུས་བསྲེས་པའི་གྲུབ་མཐའ་ལ། །སྐྱེ་འཇིག་ཅིག་ཅར་ལ་སོགས་མི་འདྲ་བའི། །རིགས་པའི་རྣམ་འགྱུར་མང་པོས་བསལ་བ་འདི། །ས་སྐྱ་ལོ་ཙཱ་ཁོ་ནའི་རྣམ་དཔྱོད་རྩལ། ། 2-913 ཙན་དན་ཤ་པ་ལ་སོགས་ནང་ཚན་ལ། །ཐུན་མོང་རྗེས་འགྲོ་བྱེད་པའི་ཤིང་ཙམ་ཞིག །རྫས་སུ་གྲུབ་པར་འདོད་ན་རང་ཕྱོགས་ལའང་། །རིགས་པའི་མཚོན་ཆ་རང་ལ་མི་འཁོར་རམ། །འདི་ཉིད་རང་ལ་ བཟློག་པའི་ཉེས་མཐོང་ནས། །གཟུགས་སྒྲ་ལ་སོགས་རྫས་གྲུབ་མིན་ནོ་ཞེས། །ས་ལོའི་རྗེས་ཞུགས་བྱེད་པར་མངོན་རློམ་པའི། །གཡག་རོང་ལ་སོགས་འཇིག་རྟེན་མེས་པོ་སྨྲ། །འོ་ན་འཆད་ན་གཉིས་སུ་ཡོད་མོད་ ཀྱི། །འཇུག་ཚེ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་མེད་ཅེས་པའི། །འཇམ་མགོན་གསུང་གི་བདུད་རྩི་ཟ་མ་ཏོག །ལྷ་མིན་མཛེས་ལྡན་གཞོན་ནུས་བརྐུས་སམ་ཅི། །གོ་ཤཱག་ཉི་ཟླ་ཟུང་གི་གསུང་ཟེར་ལས། །སྔར་གྱི་ཉེས་ པ་ཟོལ་གྱིས་སྒྲིབ་པའི་ཕྱིར། །ཙན་དན་ལ་སོགས་ཤིང་གི་ནང་ཚན་རྣམས། །ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་རྫས་གཞན་མིན་ཞེས་གླེང་། །ཕན་ཚུན་རྫས་སུ་གྲུབ་པར་འདོད་བཞིན་དུ། །རྫས་གཅིག་རྫས་གཞན་གང་དུ་མི་ མཐོང་བ། །ཁྱོད་ཀྱི་བློ་མིག་འོད་ཟེར་འཕྲོ་བ་དེ། །ཕས་རྒོལ་སྒྲ་གཅན་ལག་པས་ཕྲོགས་སམ་ཅི། །རྗེས་དཔག་རང་མྱོང་ཉིད་དང་རྫས་གཅིག་པས། །མངོན་སུམ་སྤྱི་དང་རྫས་གཅིག་བཤད་བཞིན་དུ། །ཙན་དན་ ཤིང་དང་རྫས་གཅིག་མིན་སྨྲ་བ། །ཁས་བླངས་འཁོར་གསུམ་ལོག་པ་མ་ཚོར་རམ། །རྫས་གཅིག་ཀུན་ལ་གྲུབ་སྡེ་རྫས་གཅིག་གིས། །ཁྱབ་པར་སྨྲ་བ་རྗེས་དཔག་མངོན་སུམ་དང་། །རྟགས་གསལ་སྦྱར་ཚེ་འཁོར་གསུམ་དངོས་འགལ་དུ། ། 2-914 བསྙོན་མེད་གཟུགས་སུ་གྲུབ་པ་མ་གཟིགས་སམ། །ཕ་རོལ་འགོག་ཚེ་ཆ་མེད་རྟགས་སུ་སྦྱོར། །རང་ལན་བཟློག་ཚེ་རྫས་གཅིག་རྣམ་དབྱེ་མཁས། །ཕ་རོལ་ལྡོག་རྗེས་རང་ལ་མི་འཁོར་བའི། །གནད་འགག་ཤེས་པ་ འཇམ་དབྱངས་བླ་མའི་དྲིན། །ཆ་མེད་རྫས་གཅིག་གྲངས་ཅན་ཆ་བསྡུས་ལུགས། །འཇུག་ཚེ་གཟུགས་སོགས་སྤྱི་ཞེས་ཁས་བླངས་ཀྱང་། །འཆད་ཚེ་སྤྱི་ལ་སྣང་སེལ་འབྱེད་ཤེས་པ། །ས་སྐྱའི་འཇམ་དབྱངས་ལོ་ཙཱ་ཁོ་ནའི་ ལུགས། །ཚད་མ་རིགས་པའི་གཏེར་གྱི་དཀའ་འགྲེལ་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་གསལ་བྱེད

【現代漢語翻譯】 等等。將個別適合的要素歸納為一個整體，認為事物的自性是實有的，這是外道順世論的觀點，我們這裡沒有。諸如『彼是』、『彼相關』、『彼非』等成立的方式，以及具備共相、自相、特性這三者的事物，都是部分集合論者隨意捏造的，並非源自陳那（梵文：Dignāga）和法稱（梵文：Dharmakīrti）的論著。能夠通過共相和自相的單一否定和雙重集合來區分事物，這是理性的論著的精華所在，是妙音薩迦派的善說。 對於數論派和部分集合論混合的宗義，諸如生滅同時等不同的理性表現形式的駁斥，這完全是薩迦譯師的智慧才能。如果認為檀香木等內部的共同屬性是樹木本身，並將其視為實有，那麼理性的武器難道不會反過來指向自己嗎？ 因為看到了這一點會反過來傷害自己，所以認為色、聲等不是實有，自以為是地追隨薩迦班智達（梵文：Sa-skya Paṇḍita）的觀點，像牦牛絨一樣的人卻自稱為世間之父。那麼，雖然在解釋時有二分，但在應用時卻沒有二者的區分，妙音的甘露教言，難道是被阿修羅的美麗青年偷走了嗎？ 爲了巧妙地掩蓋果夏（藏文：go shak，人名）如日月般的教言中所說的先前的過失，聲稱檀香木等樹木內部的各種成分，與樹木是同一實體，而不是不同的實體。明明彼此都認為是實有，卻看不到哪裡是同一實體，哪裡是不同實體，你那閃耀著智慧光芒的眼睛，難道是被羅睺（梵文：Rāhu）的手奪走了嗎？ 既然比量（梵文：anumāna）、自證和事物是同一實體，並且聲稱現量（梵文：pratyakṣa）和共相是同一實體，卻又說檀香木和樹木不是同一實體，難道沒有意識到自己違背了三句嗎？聲稱一個實體普遍存在於一切事物中，並且一個實體遍及一切事物，如果在運用比量和現量以及結合明確的理由時，沒有看到三句是直接矛盾的嗎？ 當反駁對方時，就將無分（梵文：niravayava）作為理由來運用；當爲自己辯解時，就擅長區分同一實體。能夠理解反駁對方后，這種反駁不會反過來傷害自己的關鍵，這是妙音上師的恩德。無分實體是一個實體，這是數論派和部分集合論的觀點。雖然在應用時承認色等是共相，但在解釋時卻能夠區分共相和遮詮（梵文：apoha），這完全是薩迦的妙音譯師的觀點。《量理寶藏論》的疑難註釋，闡明了關鍵的精華。

【English Translation】 Etc. To gather individual suitable elements into one, and to believe that the nature of things is real, is the view of the Lokayata (materialist) school of thought, which is not present here. Such as 'that is', 'that is related', 'that is not' and other ways of establishing things, as well as things that possess the three characteristics of generality, particularity, and specific qualities, are all arbitrarily fabricated by partial aggregationists, and do not originate from the treatises of Dignāga and Dharmakīrti. Being able to distinguish things through the single negation and double aggregation of generality and particularity is the essence of rational treatises, and is the good saying of Jamyang (Mañjughoṣa) of the Sakya school. Regarding the refutation of the mixed tenets of the Samkhya (enumeration) school and partial aggregationism, such as the simultaneous occurrence of birth and destruction, and other different forms of rational expression, this is entirely the intellectual talent of the Sakya translator. If one believes that the common attributes within sandalwood and other things are the trees themselves, and considers them to be real, wouldn't the weapon of reason turn against oneself? Because seeing this would turn back to harm oneself, one claims that form, sound, etc., are not real, presumptuously following the views of Sakya Paṇḍita, while people like yak wool claim to be the fathers of the world. Then, although there is a dichotomy in explanation, there is no distinction between the two in application. Could it be that the nectar teachings of Jamyang have been stolen by the beautiful youth of the Asuras? In order to cleverly conceal the previous faults mentioned in the teachings of Go Shak (a person's name), which are like the sun and moon, it is claimed that the various components within sandalwood and other trees are the same entity as the trees, and not different entities. While mutually believing that they are real, one cannot see where they are the same entity and where they are different entities. Could it be that your eyes, which radiate the light of wisdom, have been snatched away by the hand of Rāhu? Since inference (anumāna), self-awareness, and things are the same entity, and it is claimed that direct perception (pratyakṣa) and generality are the same entity, yet one says that sandalwood and trees are not the same entity. Has one not realized that one has violated the three statements? Claiming that one entity is universally present in all things, and that one entity pervades all things, if one does not see that the three statements are directly contradictory when applying inference and direct perception and combining clear reasons? When refuting the opponent, one uses indivisibility (niravayava) as a reason; when defending oneself, one is skilled at distinguishing the same entity. Being able to understand the key that refuting the opponent will not turn back to harm oneself is the kindness of the Jamyang Lama. An indivisible entity is one entity, which is the view of the Samkhya school and partial aggregationism. Although one admits that form, etc., are generality in application, one is able to distinguish generality and apoha (exclusion) in explanation, which is entirely the view of the Jamyang translator of Sakya. The difficult commentary on the Treasury of Logic, clarifies the essence of the key points.

---

་ལས། །སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་བརྟག་པ་སྟེ་རབ་བྱེད་གསུམ་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པཎྚི་ཏས། །བྱིན་རླབས་སྙིང་ ལ་ཞུགས་དེ་ནས། །རྣམ་དཔྱོད་བློ་མིག་གསལ་བ་ཅན། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཁོ་བོའི་ལེགས་བཤད་ཡིན། །མངྒ་ལཾ།། །།

【現代漢語翻譯】 這是關於一般和特殊分析的第三章的解釋。 文殊怙主薩迦班智達曾說： 『加持已入我心， 我擁有明辨智慧之眼。 此乃龍樹我的善說。』 吉祥！

【English Translation】 This is the explanation of the third chapter, which is about the analysis of general and specific. Jamyang Gon Sakya Pandita said: 'Blessings have entered my heart, I possess the clear eye of discriminating wisdom. This is Nagarjuna's, my, good saying.' Mangalam!

---