masters0407_俱舍論解釋詞義極明.g2.0f

古代薩迦學者教言集KH23མཛོད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ཚིག་དོན་རབ་གསལ། 4-882 ༄༅། །མཛོད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ཚིག་དོན་རབ་གསལ། ༄། །བསྡུས་དོན་གྱིས་ཁོག་ཕུབ་པ། ༄༅། །ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ཚིག་དོན་རབ་གསལ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། མཁའ་ཁྱབ་སྤྲོས་དང་བྲལ་བའི་ཆོས་སྐུ་བརྙེས། །ཁ་སྦྱོར་ཡན་ལག་བདུན་ལྡན་ལོངས་སྐུར་བཞེངས། །དཔག་མེད་སྤྲུལ་སྐུའི་གྲངས་ མེད་སྨིན་གྲོལ་མཛད། །དོན་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་བསྟོད། །སྐྱེ་བ་ལྔ་བརྒྱར་པཎྜི་ཏར་འཁྲུངས་ཤིང་། །འབུམ་སྡེ་དགུ་བཅུ་རྩ་དགུ་ཐུགས་ལ་མངའ། །བརྒྱད་སྟོང་པ་ལ་རྒྱུན་དུ་ཞལ་འདོན་མཛད། །དབྱིག་ གཉེན་མཁས་པའི་དབང་པོ་དེ་ལ་འདུད། །ཕུན་ཚོགས་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་འཕེལ་མཛད་ཅིང་། །མདོ་རྒྱུད་ཀུན་ལ་རབ་དགའི་མཁྱེན་པ་རྒྱས། །ཆོས་ཀྱི་སྤྱན་གྱིས་འགྲོ་དྲུག་བུ་ལྟར་གཟིགས། །བཟང་པོའི་འཕྲིན་ལས་ཕྱོགས་ བཅུར་རབ་འཕྲོ་བའི། །སྒྲིབ་མེད་གཟིགས་པའི་སྤྱན་ལྡན་རྣམ་གཉིས་རྒྱལ། །ཀུན་མཁྱེན་མཁྱེན་བརྩེའི་ཆུ་གཙང་ལས་འཁྲུངས་འཇམ་དབྱངས་པད་མ་དཀར་པོའི་ཞལ། །འཕྲིན་ལས་བཅུད་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བལྟམས་པའི་ཐུགས་རྗེའི་གེ་སར་ བཞད་པའི་མཚོར། །བདུད་རྩི་ནུས་པས་རྣམས་དཔྱོད་ལུས་གྲིབ་ལུང་རིགས་གཤོག་ཡངས་ཆེར་བརྒྱས་པ། །ངང་པའི་དེད་དཔོན་སིདྡྷིའི་མིང་ཅན་བླ་མའི་ལེགས་བཤད་སྤེལ་ལ་སྤྲོ། །བློ་ལྡན་དོན་གཉེར་ཆུ་བྱའི་ཚོགས། །དད་ བརྩོན་འདུན་པ་ཆེར་བསྐྱེད་དེ། །རྣམས་དཔྱོད་ལུས་སྟོབས་བརྒྱས་ཕྱིར་དུ། །ལུང་རིགས་བདུད་རྩིའི་བཅུད་འདི་འཐུང་། ། འདིར་དམ་པའི་ཆོས་མངོན་པ་སྡེ་བདུན་གྱི་དོན་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྟན་ལ་འབེབས་པར་བྱེད་པ། ། 4-883 ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་ཚིག་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ལ། །བསྡུས་དོན་གྱིས་ཁོག་ཕུབ་པ་དང་། །ཚིག་དོན་ལྷུག་པར་ཕྲལ་བ་གཉིས། །དང་པོ་ནི་མཚན་དོན་འགྱུར་ཕྱག་ཀླད་ཀྱི་དོན། ། འགྱུར་བའི་གཞུང་དོན་དངོས་ཉིད་བཤད། །བཤད་པ་མཐར་ཕྱིན་མཇུག་གི་དོན། །འགྱུར་བའི་གཞུང་དོན་དངོས་ཉིད་ལ། །རྩོམ་ལ་འཇུག་པའི་ཡན་ལག་དང་། །རྩོམ་པའི་གཞུང་གི་བརྗོད་དོན་བཤད། །རྩོམ་པ་མཐའ་ཏུ་ཕྱིན་ པའོ། །རྩོམ་ལ་འཇུག་ཕྱིར་མཆོད་པར་བརྗོད། །རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་མཚན་དོན་བཤད། །དམ་ཆོས་མངོན་པ་གསུངས་པ་ཡི། །དགོས་པ་བཞི་ཡི་རྩོམ་ལ་འཇུག །བརྩམ་བྱ་གཞུང་གི་བརྗོད་དོན་ལ། །ལུས་ཀྱི་ཚུལ་གྱི་ མདོར་བསྟན་དང་། །ཡན་ལག་ཚུལ་གྱིས་རྒྱས་པར་བཤད། །ལུས་ལ་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་པ། །གཉིས་པ། ཡན་ལག་ཚུལ་གྱི་བརྒྱས་བཤད་ལ། །བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོའི་བསྡུ་བ་དང་། །གནས་བརྒྱད་སོ་སོར་བཤད་པ་གཉིས། ། གཏན་ལ་དབབ་བྱའི་ཡུལ་དང་ནི། །ཉམས་སུ་བླང་བའི་སྤྱོད་པ་དང་། །ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་གསུམ་གྱིས་ནི། །གཞུང་འ

【現代漢語翻譯】 古代薩迦學者教言集KH23《俱舍論釋·明釋詞義》 《俱舍論釋·明釋詞義》 以總義概括 《法句論》的解釋，名為《明釋詞義》。 證得遍虛空、離戲論之法身。 建成具足七支和合之報身。 以無數化身，成就無量成熟解脫之事。 讚歎二利圓滿之能仁。 於五百世中降生為班智達， 通達九十九萬部論典。 恒常誦讀《八千頌般若經》。 敬禮世親論師——智者之王。 增長圓滿佛陀之教法， 于諸經續，增長極喜之智慧。 以法眼視六道眾生如子。 賢善事業普照十方。 具無礙慧眼之二勝者。 從一切智智悲之凈水所生之妙音白蓮之容顏。 從充滿事業精華之慈悲蓮鬚綻放之湖泊。 以甘露之力，使分別念之身形、影子、教理、正理之羽翼廣為增長。 我，具悉地之名的白鵝導師，樂於宣說上師之善說。 具慧求法之水鳥眾， 為增長信、勤、欲， 為增長分別念之身力， 當飲此教理、正理之甘露精華。 此處，將毫不顛倒地闡述並歸納聖法《阿毗達磨》七論之要義。 4-883 此《俱舍論》之釋，名為《明釋詞義》， 分為以總義概括和詳釋詞義兩部分。 第一部分包括題目意義、譯文、禮敬文和開端之意義。 解釋翻譯之論典的真實意義。 最終完成解釋的結尾之意義。 解釋翻譯之論典的真實意義包括： 入造論之支分， 以及解釋所造論典的論述主題。 造論最終完成。 為入造論而作禮敬。 立誓造論並解釋題目意義。 為宣說殊勝之法《阿毗達磨》， 基於四種必要而入造論。 所造論典的論述主題包括： 以身體之方式作總的概括， 以及以肢體之方式作詳細的解釋。 身體包括有漏和無漏兩種。 第二部分，以肢體之方式作詳細解釋包括： 論述主題之主要內容的概括， 以及分別解釋八處。 需要確定之對境， 需要修習之行為， 以及需要獲得之果， 以此三者來概括論典。

【English Translation】 Ancient Sakya Scholars' Teachings KH23: A Clear Explanation of the Words and Meanings of the Treasury A Clear Explanation of the Words and Meanings of the Treasury Covering the Essence with a Summary A commentary on the Abhidharmakosha, entitled 'A Clear Explanation of Words and Meanings'. Having attained the Dharmakaya, which pervades the sky and is free from elaboration. Having erected the Sambhogakaya, complete with the seven branches of union. Performing immeasurable ripening and liberation through countless Nirmanakayas. I praise the powerful Sage who has perfected the two benefits. Having been born as a Pandit for five hundred lifetimes, Possessing ninety-nine hundred thousand sections in his mind. Constantly reciting the Eight Thousand Verse Prajnaparamita. I bow to Vasubandhu, the king of scholars. Increasing the flourishing teachings of the perfect Buddha, Expanding the wisdom of great joy in all Sutras and Tantras. Seeing the six realms of beings as his children with the eye of Dharma. Whose virtuous activities radiate in all ten directions. Victorious are the two who possess unobstructed vision. From the pure waters of omniscient wisdom and compassion springs the face of Manjushri, the white lotus. In the lake where the essence of activity is fully born, the pistil of compassion blossoms. With the power of nectar, the wings of discrimination, form, shadow, scripture, and reason greatly expand. I, the leader of geese named Siddhi, am delighted to spread the good words of the Lama. Oh, assembly of intelligent seekers of meaning, Increase your faith, diligence, and desire, In order to increase the strength of your discriminating bodies, Drink this essence of scriptural and logical nectar. Here, I will unerringly explain and compile the meaning of the seven sections of the holy Dharma Abhidharma. 4-883 This commentary on the Abhidharmakosha, entitled 'A Clear Explanation of Words and Meanings', Is divided into two parts: covering the essence with a summary and elaborating on the meaning of the words. The first part includes the meaning of the title, the translation, the homage, and the meaning of the beginning. Explaining the true meaning of the translated treatise. The meaning of the conclusion of the completed explanation. Explaining the true meaning of the translated treatise includes: The branch of entering into composition, And explaining the subject matter of the composed treatise. The completion of the composition. Offering homage for entering into composition. Pledging to compose and explaining the meaning of the title. For explaining the excellent Dharma Abhidharma, Entering into composition based on four necessities. The subject matter of the treatise to be composed includes: A general summary in the manner of a body, And a detailed explanation in the manner of limbs. The body includes both contaminated and uncontaminated. The second part, a detailed explanation in the manner of limbs, includes: A summary of the main content of the subject matter, And a separate explanation of the eight topics. The objects to be determined, The practices to be undertaken, And the fruits to be obtained, With these three, the treatise is summarized.

---

དིའི་བརྗོད་དོན་མཐའ་དག་བསྡུས། །ཡུལ་ལ་ཀུན་བྱང་ཐུན་མོང་དང་། །ཀུན་བྱང་སོ་སོར་བཤད་ པ་གཉིས། །ཐུན་མོང་ཁམས་དང་དབང་པོ་བསྟན། །འདུས་བྱས་སྤྱི་ཡི་མཚན་ཉིད་དང་། །ཆོས་གསུམ་གྱི་ནི་རྣམ་བཞག་དང་། །ཁམས་ཀྱི་རྣམས་པའི་རབ་དབྱེ་ཡི། །སྒོ་ནས་ཁམས་ཀྱི་གནས་ཉིད་བཤད། །དབང་པོ་ཉེར་གཉིས་རང་བཞིན་དང་། ། 4-884 འདུས་བྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་ཚུལ་དང་། །རྒྱུ་རྐྱེན་འབྲས་བུ་འབྱུང་ཚུལ་གྱི། །སྒོ་ནས་དབང་པོ་བསྟན་པ་བཤད། །ཀུན་བྱང་སོ་སོར་བཤད་པ་ལ། །དོར་བྱ་སྡུག་ཀུན་བདེན་པ་དང་། །བླང་བྱ་འགོག་ལམ་བདེན་ པ་གཉིས། །དོར་བྱ་སྡུག་ཀུན་བདེན་པ་ལ། །འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་དང་། །རྒྱུ་ནི་ཀུན་འབྱུང་བདེན་པའོ། །བཅུད་དང་སྣོད་དང་ཁྱད་ཆོས་ཀྱི། །སྒོ་ནས་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་ཉིད། །སྟོན་བྱེད་འཇིག་རྟེན་ བསྟན་པ་བཤད། །སྐྱེ་བོ་འགྲོ་བའི་དབྱེ་བ་དང་། །སྐྱེ་ཚུལ་རྟེན་འབྲེལ་རང་བཞིན་དང་། །སྐྱེས་པ་གནས་པའི་ཐབས་དང་ནི། །འཆི་འཕོའི་སེམས་དང་ཚོགས་གསུམ་བསྡུ། །ལྔ་ཡིས་བཅུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་བསྟན། །སྐྱེ་བོ་ འགྲོ་བའི་དབྱེ་བ་ལ། །ཁམས་གསུམ་འགྲོ་བ་ལྔ་དང་ནི། །སྐྱེ་གནས་བཞི་རུ་དབྱེ་བའོ། །གཉིས་པ་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ལ། །རྟེན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ངོས་བཟུང་། །བརྟེན་པ་རི་མཚོ་གླིང་གསུམ་བཤད། །ཚ་ གྲང་དམྱལ་བའི་གནས་དང་ནི། །འདོད་དང་གཟུགས་ཁམས་ལྷ་ཡི་གནས། །སྟོང་གསུམ་ངོས་བཟུང་ལུས་ཚེའི་ཚད། །ཚད་དེ་གཞལ་བའི་ཐབས་དང་དགུས། །སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་མཐའ་དག་བསྟན། །བརྟེན་པ་རི་མཚོ་གླིང་གསུམ་ ལ། །རི་དགུ་རྒྱུ་དང་ཚད་དབྱིབས་ཀྱིས། །སྒོ་ནས་བཤད་ཅིང་མཚོ་བརྒྱད་དང་། །གླིང་བཞི་གླིང་ཕྲན་བརྒྱད་པོ་རྣམས། །དབྱིབས་དང་ཚད་ཀྱི་སྒོ་ནས་བཤད། །ཁྱད་པར་འཛམ་གླིང་ཡོན་ཏན་གྱིས། །སྒོ་ནས་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བཤད། ། 4-885 འདོད་དང་གཟུགས་ཁམས་ལྷ་གནས་ལ། །ས་དང་འབྲེལ་དང་མ་འབྲེལ་དང་། །ཞར་བྱུང་སེམས་ཅན་ཁྱད་ཆོས་དང་། །བར་གྱི་ཐག་ཚད་ངོ་ཡི་བཟུང་། །ས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྷ་གནས་ལ། །གཞལ་མེད་ཁང་ལ་བརྟེན་ པ་དང་། །རི་རབ་ལ་ནི་རྟེན་པ་གཉིས། །གཞལ་མེད་ཁང་ལ་བརྟེན་པ་ལ། །ཉི་ཟླའི་ཐག་ཚད་ཉི་མ་ཡིས། །གླིང་ལ་བྱ་བ་བྱེད་ཚུལ་དང་། །དུས་ཚིགས་རྣམ་གཞག་ཞར་ལས་བྱུང་། །ཟླ་བའི་འཕེལ་ འགྲིབ་རྒྱུ་བསྟན་ཏོ། །བརྒྱད་པའི་ལུས་ཚེའི་ཚད་ལ་ནི། །མི་དང་ལྷ་ཡི་ལུས་ཚད་བཤད། །ཚེ་ཚད་བདེ་འགྲོ་ངན་འགྲོ་གཉིས། །བདེ་འགྲོ་མི་དང་འདོད་ལྷ་དང་། །གཟུགས་ཁམས་གཟུགས་མེད་ཚེ་ཚད་དོ། །ངན་ འགྲོ་ཚ་དམྱལ་དུད་འགྲོ་དང་། །ཡིད་དྭགས་གྲང་དམྱལ་ཚེ་ཚད་བཤད། །དགུ་པ་ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས་ལ། །ལུས་ཚད་གཞལ་བའི་ཆེད་དུ་ནི། །དཔག་ཚད་རྒྱང་གྲགས་ངོ་ཡི་བཟུང་། །ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ ནི། །བསྐལ

【現代漢語翻譯】 此乃所有要義之彙集，分為國土之共同覺悟與個別覺悟兩部分。共同覺悟闡述了界與根，以及有為法之共相、三法之安立、界之差別，並由此闡述界之體性。二十二根之自性，有為法之生起方式，以及從因、緣、果之生起方式的角度闡述根。 個別覺悟之闡述，分為應捨棄之苦、集二諦，與應修習之滅、道二諦。應捨棄之苦、集二諦中，果為痛苦之真諦，因為集起是真諦。從精華、容器、特性之角度闡述痛苦之真諦，揭示了所詮釋之世間。 眾生之類別、生起方式、緣起之自性、生存之方式，以及死亡、轉生之意識與三蘊之集合，此五者揭示了精華之世間。眾生之類別分為三界五趣與四生。第二，容器之世間，確定了所依之三輪壇城，闡述了所依之山、海、洲。寒熱地獄之所，以及欲界、色界天神之所，確定了三千世界之身量與壽命。通過九種方法衡量此量，揭示了容器之世間。 所依之山、海、洲中，從山之九種原因、量度、形狀的角度進行闡述，以及八海與四大洲、八小洲，從形狀與量度的角度進行闡述。特別從贍部洲之功德的角度進行詳細闡述。欲界與色界天神之所，分為與地相連與不相連，以及伴隨眾生之特性與中間距離的確定。與地相連之天神之所，分為依靠無量宮與依靠須彌山兩種。依靠無量宮，則有日月之距離，以及太陽在洲之作用方式，以及由此產生的季節劃分。闡述了月亮盈虧之原因。第八，關於身量與壽命，闡述了人與天神之身量，以及善趣與惡趣之壽命。善趣之人與欲界天神，以及色界、無色界之壽命。惡趣之熱地獄、畜生，以及餓鬼、寒地獄之壽命。第九，衡量此量之方法，爲了衡量身量，確定了由旬、俱盧舍、戈之量度。爲了衡量壽命，確定了年與劫。

【English Translation】 This summarizes all the meanings, divided into the common and individual realizations of the realm. The common realization explains the realms and faculties, the general characteristics of conditioned phenomena, the establishment of the three dharmas, and the distinctions of the realms, thereby explaining the nature of the realms. The nature of the twenty-two faculties, the manner in which conditioned phenomena arise, and the explanation of the faculties from the perspective of the arising of causes, conditions, and results. The explanation of individual realization is divided into the truths of suffering and origin, which should be abandoned, and the truths of cessation and path, which should be cultivated. Among the truths of suffering and origin to be abandoned, the result is the truth of suffering, because the arising is the truth. From the perspective of essence, container, and characteristics, the truth of suffering is explained, revealing the world that is explained. The categories of beings, the manner of arising, the nature of dependent origination, the manner of existence, and the collection of consciousness and the three aggregates at death and rebirth, these five reveal the world of essence. The categories of beings are divided into the three realms and five destinies, and the four births. Second, the world of the container, the three-wheeled mandala of the support is determined, and the mountains, seas, and continents of the support are explained. The places of the hot and cold hells, and the places of the gods of the desire and form realms, determine the body size and lifespan of the three thousand worlds. Measuring this quantity through nine methods reveals the world of the container. Among the mountains, seas, and continents of the support, the mountains are explained from the perspective of the nine causes, measures, and shapes of the mountains, and the eight seas and the four continents, and the eight subcontinents are explained from the perspective of shape and measure. In particular, the qualities of Jambudvipa are explained in detail. The abodes of the gods of the desire and form realms are divided into those connected to the earth and those not connected, as well as the characteristics of the accompanying beings and the determination of the intermediate distance. Among the abodes of the gods connected to the earth, there are two types: those that rely on immeasurable palaces and those that rely on Mount Meru. Relying on immeasurable palaces, there is the distance of the sun and moon, and the manner in which the sun acts on the continent, and the resulting division of seasons. The cause of the waxing and waning of the moon is explained. Eighth, regarding body size and lifespan, the body size of humans and gods is explained, as well as the lifespan of the happy and unhappy destinies. The lifespan of humans and desire realm gods in the happy destiny, and the form and formless realms. The lifespan of the hot hells, animals, and hungry ghosts, and cold hells in the unhappy destiny. Ninth, the method of measuring this quantity, in order to measure body size, the measures of yojana, krosha, and go are determined. In order to measure lifespan, the year and kalpa are determined.

---

་པ་ངོ་ཡི་བཟུང་བ་གཉིས། །དང་པོ་འཇོག་བཞི་ངོ་ཡི་བཟུང་། །དེ་ལས་དཔག་ཚད་རྒྱང་གྲགས་སུ། །འཇོག་པའི་འཇོག་ཚུལ་དང་གཉིས་ཡིན། །གཉིས་པ་ཚེ་ཚད་གཞལ་ཐབས་ལ། །འདོད་ཁམས་ཚེ་ཚད་ རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །ལོ་ཉིད་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་དང་། ཁམས་གོང་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱིས་སྒོ་ནས་ནི། །བསྐལ་པ་ངོས་བཟུང་བསྐལ་ཆེན་ལ། །འབྱུང་བའི་གང་ཟག་རྣམས་གསུམ་བཤད། །གསུམ་པ་སྣོད་བཅུད་ཁྱད་ཆོས་ལ། ། 4-886 དང་པོའི་ཚེ་ལོ་དཔག་མེད་ནས། །བཅུ་པའི་བར་དུ་འགྲིབ་ཚུལ་དང་། །འཇིག་བསྐལ་བྱེ་བྲག་བཤད་པའོ། །གཉིས་པ་ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་ལ། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཀུན་འབྱུང་གཉིས། །ལས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་ཚུལ་ གྱི། །སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན་ལས་ཉིད་ཀྱི། །རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། །ལས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་གཞན་བསྟན་པའི། །སྒོ་ནས་ལས་ཀྱི་གནས་ཉིད་བཤད། །ཉོན་མོངས་ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་ལ། །སྤང་བྱ་ཕྲ་རྒྱས་ ཉོན་མོངས་དང་། །སྤོང་བྱེད་གཉེན་པོ་སྤངས་པ་ཡིས། །འབྲས་བུ་ཡོངས་ཤེས་གསུམ་གྱིས་ནི། །ཕྲ་རྒྱས་བསྟན་པའི་འཇིག་རྟེན་བཤད། །ལྔ་པ་ཕྲ་རྒྱས་བསྟན་པ་ཡི། །སྤོང་བྱེད་གཉེན་པོ་ལམ་བདེན་དང་། །འབྲས་བུ་ ཡོངས་ཤེས་འགོག་བདེན་དུ། །བཤད་པས་བླང་བྱ་འགོག་ལམ་གཉིས། །ཕྲ་རྒྱས་བསྟན་པའི་ཞར་ལས་གྲུབ། །གཉིས་པ་ཉོན་མོངས་སྤྱོད་པ་ལ། །ལམ་དང་གང་ཟག་རྣམ་གཞག་དང་། །ལམ་གྱི་ཁྱད་ཆོས་གཞན་བཤད་པའི། ། སྒོ་ནས་ལམ་དང་གང་ཟག་གི །གནས་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །གསུམ་པ་ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་ནི། །ཡེ་ཤེས་བསྟན་པའི་མཛོད་དང་ནི། །སྙོམས་འཇུག་བསྟན་པ་གཉིས་ཀྱི་བསྟན། །ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་གཏན་ལ་ ཕབ། །ལྡན་པའི་ཚུལ་དང་ཐོབ་པའི་ཚུལ། །ཁྱད་ཆོས་བཞི་ཡི་སྒོ་ནས་ནི། །ཡེ་ཤེས་བསྟན་པའི་གནས་ཉིད་བཤད། །སྙོམས་འཇུག་རང་བཞིན་གཏན་ལ་ཕབ། །དེ་ཡི་ཁྱད་ཆོས་ཏིང་ངེ་འཛིན། །གསུམ་གྱི་དབྱེ་བ་སྙོམས་འཇུག་ལ། ། 4-887 བརྟེན་པའི་ཡོན་ཏན་བཤད་པ་ཡི། །སྒོ་ནས་སྙོམས་འཇུག་བསྟན་པ་བཤད། ། ༄། །མཚན་དོན་འགྱུར་ཕྱག་ཀླད་ཀྱི་དོན། གཉིས་པ་ཚིག་དོན་ལྷུག་པར་ཕྲལ་བ་ནི། །མཚན་དོན་འགྱུར་ཕྱག་ཀླད་ཀྱི་དོན། །འགྱུར་བའི་གཞུང་དོན་དངོས་ཉིད་བཤད། །བཤད་པ་མཐར་ ཕྱིན་མཇུག་གི་དོན། །ཞེས་པ་ལྟར། ཀླད་ཀྱི་དོན། གཞུང་གི་དོན། མཇུག་གི་དོན་དང་གསུམ། །དང་པོ་ལ་མཚན་གྱི་དོན་དང་། འགྱུར་གྱི་ཕྱག་གཉིས། དང་པོ་ནི། རྒྱ་གར་འཕགས་པའི་ཡུལ་ན་སྐད་རིགས་ མི་འདྲ་བ་བཞི་ཡོད་པའི་ནང་ནས་ལེགས་པར་སྦྱར་བ་སཾསྐྲི་ཏ་ལྷའི་སྐད་དུ། བསྟན་བཅོས་འདིའི་མཚན་ལ། ཨ་བྷི་དྷརྨ་ཀོ་ཥ་ཀ་རི་ཀ ཞེས་པ་འབྱུང་། དེ་བོད་སྐད་དུ་བསྒྱུར་ན། ཆོས་ མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ཞེས་འབྱུང་། དེ་ཡང་སོ་སོར་བསྒྱུར་ན། ཨ་བྷི་ནི། མངོན་པ་ལ་འཇ

【現代漢語翻譯】 二者是所執持的兩種方式。第一種是處所的執持，從處所到由旬和戈舍，是處所的安立方式。第二種是衡量壽命的方法，爲了了知欲界的壽命，以年為單位來執持。爲了了知上界的壽命，通過教和證兩種方式，來確定劫，大劫中，說明了有情的三種。 第三種是器情世界的特點，從最初的無量歲到第十個的衰減方式，以及壞劫的差別。第二是集諦，業和煩惱是集諦的兩種。業如何產生果報，通過總的顯示業的方式，詳細地解釋業的體性，以及通過顯示業的其他分類，來說明業的自性。煩惱集諦，應斷的粗細煩惱，以及斷除煩惱的對治和斷除，通過果、證、知三種方式，來說明粗細的世間。 第五，說明粗細的對治道諦，以及果證知滅諦，通過說明應取的滅道二者，粗細的說明也隨之完成。第二，煩惱的行為，道和補特伽羅的體性，以及說明道的其他特點，通過這些方式，詳細地說明道和補特伽羅的自性。第三，所要獲得的果，是說明智慧的寶藏和說明等持的兩種方式，確定智慧的自性。 具有的方式和獲得的方式，通過四種特點，來說明智慧的自性。確定等持的自性，它的特點是三摩地，等持的三種分類，以及說明依靠等持的功德，通過這些方式，來說明等持。 標題、意義、翻譯、禮敬和開頭的意義。第二，詳細地分開解釋詞義，標題、意義、翻譯、禮敬和開頭的意義，解釋翻譯的真實意義，解釋究竟的結尾的意義。就像這樣，開頭的意義，正文的意義，結尾的意義，共有三種。第一種包括標題的意義和翻譯的禮敬兩種。第一種是，在印度聖地，有四種不同的語言，其中最完善的是梵語（梵文天城體：संस्कृत，梵文羅馬擬音：saṃskṛta，漢語字面意思：完善的），在這部論典的標題是：阿毗達磨俱舍迦哩迦（藏文：ཨ་བྷི་དྷརྨ་ཀོ་ཥ་ཀ་རི་ཀ，梵文天城體：अभिधर्मकोशकारिका，梵文羅馬擬音：Abhidharmakośakārikā，漢語字面意思：阿毗達磨俱舍論頌），翻譯成藏語是《法蘊論頌》。如果分別翻譯，阿毗（藏文：ཨ་བྷི་，梵文天城體：अभि，梵文羅馬擬音：Abhi，漢語字面意思：阿毗）是顯現的意思。

【English Translation】 The two are the two ways of holding. The first is the holding of the place, from the place to Yojana and Gavyūti, is the way of establishing the place. The second is the method of measuring life span, in order to know the life span of the desire realm, it is held in units of years. In order to know the life span of the upper realm, through the two ways of teaching and realization, to determine the Kalpa, in the great Kalpa, it explains the three kinds of sentient beings. The third is the characteristics of the vessel and sentient beings world, from the initial immeasurable years to the tenth way of decay, and the difference of the destruction Kalpa. The second is the truth of origin, karma and affliction are the two of the truth of origin. How karma produces fruition, through the way of generally showing karma, explain in detail the nature of karma, and through showing other classifications of karma, to explain the self-nature of karma. Affliction truth of origin, the coarse and fine afflictions to be abandoned, and the antidote to abandon afflictions and abandonment, through the three ways of fruit, realization, and knowledge, to explain the coarse and fine world. Fifth, explain the antidote path truth of coarse and fine, and the fruit realization cessation truth, through explaining the two of cessation and path to be taken, the explanation of coarse and fine is also completed. Second, the behavior of affliction, the nature of the path and the Pudgala, and explain other characteristics of the path, through these ways, explain in detail the self-nature of the path and the Pudgala. Third, the fruit to be obtained, is the two ways of explaining the treasure of wisdom and explaining Samadhi, determine the self-nature of wisdom. The way of having and the way of obtaining, through four characteristics, to explain the self-nature of wisdom. Determine the self-nature of Samadhi, its characteristic is Samadhi, the three classifications of Samadhi, and explain the merits of relying on Samadhi, through these ways, to explain Samadhi. Title, meaning, translation, salutation and the meaning of the beginning. Second, explain the meaning of the words in detail separately, title, meaning, translation, salutation and the meaning of the beginning, explain the true meaning of the translation, explain the ultimate meaning of the ending. Just like this, the meaning of the beginning, the meaning of the text, the meaning of the ending, there are three kinds in total. The first kind includes the meaning of the title and the two of the salutation of the translation. The first kind is, in the holy land of India, there are four different languages, among which the most perfect is Sanskrit (Sanskrit Devanagari: संस्कृत, Sanskrit Romanization: saṃskṛta, Chinese literal meaning: perfect), the title of this treatise is: Abhidharmakośakārikā (Tibetan: ཨ་བྷི་དྷརྨ་ཀོ་ཥ་ཀ་རི་ཀ, Sanskrit Devanagari: अभिधर्मकोशकारिका, Sanskrit Romanization: Abhidharmakośakārikā, Chinese literal meaning: Abhidharma Kośa Verse), translated into Tibetan is 'Treasury of Abhidharma Verses'. If translated separately, Abhi (Tibetan: ཨ་བྷི་, Sanskrit Devanagari: अभि, Sanskrit Romanization: Abhi, Chinese literal meaning: Abhi) means manifestation.

---

ུག དྷརྨ་ནི་ཆོས་ལ་འཇུག ཀོ་ཥ་ནི། མཛོད་ལ་འཇུག ཀ་རི་ཀ་ནི་ཚིག་ལེའུར་ བྱས་པ་ལ་འཇུག་གོ །མཚན་དོན་འོག་ནས་འཆད། གཉིས་པ་ནི། འཇམ་དཔལ་གཞོན་ནུར་གྱུར་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པས་བསྟན། འགྱུར་བའི་གཞུང་དོན་དངོས་ཉིད་ལ། རྩོམ་ལ་འཇུག་པའི་ཡན་ལག་དང་། རྩོམ་པའི་གཞུང་གི་བརྗོད་དོན་བཤད། རྩོམ་པ་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྩོམ་ལ་འཇུག་ཕྱིར་མཆོད་པར་བརྗོད། རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་མཚན་དོན་བཤད། དམ་ཆོས་མངོན་པ་གསུངས་པ་ཡི། དགོས་པ་བཞི་ཡིས་རྩོམ་ལ་འཇུག 4-888 ཅེས་པ་ལྟར། རྩོམ་ལ་འཇུག་པའི་ཆེད་དུ་མཆོད་པར་བརྗོད་པ། རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་བ། ཆོས་མངོན་པའི་མཚན་དོན་བཤད་པ། ཆོས་མངོན་པ་གསུངས་པའི་དགོས་པ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། གང་ཞིག་ཅེས་ སོགས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་སོ། །གང་ལ་ན། དོན་གཉིས་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་གང་ཞིག་ལའོ། །གང་གིས་ན། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། དུས་ནམ་གྱི་ཚེ་ན། བསྟན་བཅོས་རྩོམ་པའི་དང་པོར་རོ། །དགོས་པ་ནི་རྩོམ་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི་ཆེད་དུའོ། །འོ་ན་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ་དོན་གཉིས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཇི་ལྟར་ལྡན་ཞེ་ན། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཅན། རང་དོན་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཏེ། ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་ཀྱི་ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་སྒྲིབ་པའི་ཉོན་མོངས་དང་ཉོན་མོངས་ཅན་མ་ཡིན་པའི་འདུན་པ་ས་བོན་དང་བཅས་པ་གཏན་ནས་བཅོམ་ ཤིང་རྩ་བ་ནས་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་ཕུན་ཚོགས་དང་། ཤེས་བྱ་མ་ལུས་པ་རྟོགས་པའི་རྟོགས་པ་ཕུན་ཚོགས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འདིར་སྤངས་པ་དངོས་སུ་བསྟན། རྟོགས་པ་ཤུགས་ལས་སྟོན་ནོ། །ཡང་དེ་ ཆོས་ཅན། གཞན་དོན་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཏེ། འདམ་དང་ཆོས་མཚུངས་པའི་འཁོར་བ་ལས་འགྲོ་བ་རྣམ་དྲངས་པར་མཛད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འཁོར་བ་འདམ་དང་ཆོས་མཚུངས་ཏེ། 4-889 འདམ་ལ་བྱིང་བའི་གང་ཟག་སྐམ་སར་ཐར་དཀའ་བ་བཞིན་དུ། འཁོར་བར་བྱིང་བའི་གང་ཟག་ཐར་པར་འདྲེན་དཀའ་བའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། འཁོར་བའི་འགྲོ་བ་འདྲེན་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཏེ། གདུལ་བྱ་སོ་སོའི་བློ་དང་ལྡན་པའི་དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཆོས་སྟོན་པར་མཛད་པའི་སྒོ་ནས་གདུལ་བྱ་རྣམས། གནས་སྐབས་མངོན་མཐོ་དང་། མཐར་ཐུག་ངེས་ལེགས་ལ་འགོད་པར་མཛད་པའི་ཡོན་ཏན་ དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཡུལ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་མཆོད་པར་བརྗོད་ནས་ལས་སུ་བྱ་བ་ཅི་བྱེད་ཅེ་ན། ཆོས་མངོན་མཛོད་ཀྱིས་བསྟན་བཅོས་རབ་བཤད་བྱ། །ཅེས་པས་བསྟན། གསུམ་པ་ནི། སྤྱིར་ཆོས་ མངོན་པ་ལ་དོན་དམ་པའི་ཆོས་མངོན་པ་དང་། བརྡར་བཏགས་པའི་ཆོས་མངོན་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བདེན་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་དྲི་མེད་ཀྱི་ཤེས་རབ་མཚུངས་པ་དང་བཅས་པ་ལ་བྱེད་ཅིང་། རྗེས་སུ་འབྲང་

【現代漢語翻譯】 དྷརྨ་（藏文，梵文天城體，dharma，法）是指佛法，ཀོ་ཥ་（藏文，梵文天城體，kośa，藏）是指寶藏，ཀ་རི་ཀ་（藏文，梵文天城體，karika，頌）是指用詩句表達的。名稱的含義將在下文解釋。第二部分由『頂禮文殊童子』揭示。論述翻譯的真實含義，包括開始寫作的準備工作，以及所著論典的主題，最終完成著作。首先，爲了開始寫作而進行禮敬，承諾寫作並解釋名稱的含義，說明宣講正法《阿毗達磨》的四個必要原因，從而開始寫作。 正如4-888所說，爲了開始寫作，首先要表達敬意，承諾寫作，解釋《阿毗達磨》的名稱和含義，並說明宣講《阿毗達磨》的必要性。首先，向『某某』等表達敬意。向誰表達敬意呢？向具備兩種圓滿功德的圓滿正覺者表達敬意。由誰表達敬意呢？由導師世親表達敬意。在何時表達敬意呢？在撰寫論著的開始。目的是爲了完成寫作。那麼，圓滿正覺者如何具備兩種功德呢？圓滿正覺者，就其自利而言，具備圓滿的功德，因為他對所有如所有性和盡所有性的知識，都已徹底摧毀了覆蓋其上的煩惱障和非煩惱障，連同習氣和種子，從根本上斷除了這些障礙，具備了斷證圓滿的功德，並且證悟了所有知識。這裡直接展示了斷除，而證悟則通過暗示來表達。此外，他，就其利他而言，具備圓滿的功德，因為他將眾生從與泥潭相似的輪迴中解脫出來。輪迴與泥潭相似，就像陷入泥潭的人難以脫身一樣，將陷入輪迴的眾生引向解脫是困難的。此外，他具備引導輪迴眾生的功德，因為他根據每個被調伏者的智慧，如實地宣說佛法，從而使這些被調伏者獲得暫時的增上生和究竟的決定勝。那麼，在對特殊的對境表達敬意之後，應該做什麼呢？『《俱舍論》將詳細解釋論著』。第三部分是，一般來說，《阿毗達磨》分為勝義阿毗達磨和世俗阿毗達磨兩種。第一種是指直接證悟無自性的無垢智慧及其相應的狀態，以及隨之而來的狀態。

【English Translation】 Dharma (藏文，梵文天城體，dharma，法) refers to the Buddha's teachings, Kośa (藏文，梵文天城體，kośa，藏) refers to a treasury, and Karika (藏文，梵文天城體，karika，頌) refers to expression in verse. The meaning of the name will be explained below. The second part is revealed by 'Homage to Mañjuśrī Kumārabhūta'. Discussing the true meaning of the translation, including the preparations for starting to write, and the subject matter of the treatise being written, ultimately completing the work. First, to pay homage in order to begin writing, to promise to write and explain the meaning of the name, to explain the four necessary reasons for expounding the Abhidharma, thereby beginning to write. As stated in 4-888, in order to begin writing, first express reverence, promise to write, explain the name and meaning of the Abhidharma, and explain the necessity of expounding the Abhidharma. First, express reverence to 'so and so'. To whom is reverence expressed? To the perfect Buddha who possesses the qualities of two perfections. By whom is reverence expressed? By the teacher Vasubandhu. When is reverence expressed? At the beginning of writing the treatise. The purpose is to complete the writing. So, how does the perfect Buddha possess the qualities of two perfections? The perfect Buddha, in terms of self-benefit, possesses perfect qualities, because for all knowable things of suchness and extent, he has completely destroyed the afflictive and non-afflictive obscurations that cover them, along with their predispositions and seeds, and has fundamentally abandoned these obstacles, possessing the perfection of abandonment and realization, and has realized all knowledge. Here, abandonment is directly shown, while realization is expressed through implication. Furthermore, he, in terms of benefiting others, possesses perfect qualities, because he liberates beings from the cycle of existence, which is similar to a swamp. Samsara is similar to a swamp, just as it is difficult for a person who is stuck in a swamp to escape, it is difficult to lead beings who are stuck in samsara to liberation. Furthermore, he possesses the quality of guiding beings in samsara, because he teaches the Dharma according to the wisdom of each being to be tamed, thereby enabling these beings to achieve temporary higher rebirth and ultimate definite goodness. So, after expressing reverence to a special object, what should be done? 'The Abhidharma-kośa will explain the treatise in detail'. The third part is that, in general, the Abhidharma is divided into two types: ultimate Abhidharma and conventional Abhidharma. The first refers to the stainless wisdom that directly realizes selflessness and its corresponding states, as well as the states that follow.

---

བཅས་ན་ཕུང་པོ་ལྔ་ཀ་ཡོད། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ལྟ་བུའོ། །དེས་ན་དོན་དམ་པའི་ཆོས་མངོན་པ་བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་མཚུངས་ ལྡན་དང་བཅས་པ། འབྲས་བུ་མངོན་པ་རྣམས་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སོ། །བརྡར་བཏགས་པའི་ཆོས་མངོན་པ་ལ། ལམ་མངོན་པ་དང་། གཞུང་མངོན་པ་གཉིས་པས། དང་པོ་ནི། ཉན་ཐོས་ཚོགས་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱིས་བདག་མེད་དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་དུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཆོས་ཅན། 4-890 ལམ་མངོན་པ་ཡིན་ཏེ། འབྲས་བུ་མངོན་པ་དེ་ཐོབ་ཕྱིར་ཞུགས་པའི་བདག་མེད་དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་དུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞུང་མངོན་པ་ནི། འབྲས་བུ་མངོན་པ་ དང་ལམ་མངོན་པ་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོར་སྟོན་པའི་ལུང་རྣམས་ལ་བྱེད་དོ། །བསྟན་བཅོས་འདི་ལ་མངོན་པ་མཛོད་ཅེས་བྱ་ཏེ། དོན་དམ་པའི་མངོན་པ་དང་། བརྡར་བཏགས་པའི་མངོན་པ་གཉིས་བརྗོད་བྱའི་དོན་ ཡང་དག་པར་ཆུད་པའི་ཕྱིར་རམ། ཡང་ན་བསྟན་བཅོས་འདི་གང་ནས་བྱུང་བའི་གནས་ནི་མངོན་པ་སྡེ་བདུན་ཡིན་ལ། དེ་ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་དངོས་ཡིན་ཞིང་། བསྟན་བཅོས་འདི་ཡང་དེ་ལས་བྱུང་བའི་ དོན་གྱིས་ན་དེ་སྐད་ཅེས་བརྗོད། བཞི་པ་ནི། ཆོས་རྣམས་ཞེས་སོགས་ལ། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་ཆོས་ཅན། འགྲོ་བ་རྣམས་འཁོར་བ་ལས་བསྒྲལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་བསྟན་བཅོས་འདི་བརྩམས་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་ཀྱིས་བརྩམས་པའི་བསྟན་བཅོས་འདིར། ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཤེས་རབ་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོར་བསྟན་པ་གང་ཞིག དེ་མེད་པར་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཐབས་མེད་ལ། ཉོན་ མོངས་མ་ཞི་བས་ཀྱང་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་སྲིད་པའི་རྒྱ་མཚོ་འདིར་འཁྱམས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེས་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་ལུགས་ལ་མངོན་པ་སྡེ་བདུན་པོ་འདི་ནི་སྟོན་པས་གསུངས་པའི་བཀའ་དགྲ་བཅོམ་པ་བདུན་གྱིས་བསྡུས་པའི་བསྟན་བཅོས་ཡིན་ནོ་ལོ་ཟེར། 4-891 ལོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ནི་མ་རངས་པའི་ཚིག་ཏེ། མདོ་སྡེ་པ་དང་། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱི་ལུགས་ལ། མངོན་པའི་དོན་སྟོན་པས་གསུངས་ཤིང་། སྡེ་བདུན་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་བདུན་གྱིས་བརྩམས་པའི་བསྟན་བཅོས་ ཡིན་པར་བཞེད་དོ། ། ༄། །ལུས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་མདོར་བསྟན་པ་དང་། ཁམས་ཀྱིས་གནས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་བརྩམ་བྱ་གཞུང་གི་དོན་ལ། ལུས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་མདོར་བསྟན་དང་། ཡན་ལག་ཚུལ་གྱིས་རྒྱས་པར་བཤད། ཅེས་པ་ལྟར་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ལུས་ལ་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་ པ། གཉིས་སུ་དབྱེ་དང་ཟག་བཅས་དང་། ཟག་མེད་གཉིས་རྣམས་འདི་ཡི་ལུས། ཞེས་པ་ལྟར་ཟག་བཅས་ཞེས་སོགས་ལ། བསྟན་བཅོས་འདིའི་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོའམ་ཐམས་ཅད་བསྡུ་ན། ཟག་བཅས་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་ ཆོས་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། བསྟན་བཅོས་འདིར་དེ་གཉིས་བསྟན་པ་གང

【現代漢語翻譯】 包括五蘊（Phungpo Nga）。色蘊（Zugkyi Phungpo）就像無漏的戒律（Zagme kyi Dompa）一樣。因此，勝義諦的法（Dondampaichö）是現觀（Ngönpa），即無我（Dakme）的現量證悟（Ngönsum du Tokpai Sherab）及其相應的智慧（Tshungden），以及現觀的果（Drebu Ngönpa），這些都是名稱的不同說法。在假立的法現觀（Darta kpai Chö Ngönpa）中，有道現觀（Lam Ngönpa）和論現觀（Shung Ngönpa）兩種。第一種是，聲聞乘（Nyenthö Tshoglampai）行者以總相的方式證悟無我的智慧，是道現觀，因為它是爲了獲得果現觀而進入的證悟無我的總相的智慧及其相應的智慧。論現觀是指主要闡述果現觀和道現觀的經文。這部論著被稱為《阿毗達磨俱舍論》（Ngönpa Dzö），因為它正確地包含了勝義諦的現觀和假立的現觀這兩種主題。或者，這部論著的來源是阿毗達磨七論（Ngönpa De Dün），那是真正的法現觀藏（Chö Ngönpa Dzö），這部論著也源於此，因此得名。第四個問題是『諸法』等等。論師世親（Lopön Yiknyen）造這部論是爲了將眾生從輪迴中解脫出來，因為你所造的這部論著主要闡述了對法進行辨別的智慧，如果沒有它，就沒有平息煩惱的方法，煩惱不平息，世間眾生就會在這輪迴的苦海中漂流。因此，分別說部（Byedrak tu Smawai Lukla）認為，阿毗達磨七論是佛陀所說，由七位阿羅漢（Drachompa Dün）編輯的論著。『據說』這個詞是不滿意的表達，因為經部師（Dödepa）和論師世親認為，阿毗達磨的意義是佛陀所說，而七論是由七位阿羅漢所著。 總的來說，以身體的方式簡要地展示，並以界（Kham）的方式展示處所。 第二，關於所著論著的內容，有以身體的方式簡要地展示和以肢節的方式詳細地解釋。如前所述，有兩種，第一種是：有漏（Zakche）和無漏（Zakme）的身體，分為兩種，有漏和無漏的兩種都是這個身體。如前所述，有漏等等。如果總結這部論著的主要內容或全部內容，那就是有漏和無漏兩種法，這部論著闡述了這兩種法。

【English Translation】 Including the five aggregates (Phungpo Nga). The aggregate of form (Zugkyi Phungpo) is like the undefiled discipline (Zagme kyi Dompa). Therefore, the Dharma of ultimate truth (Dondampaichö) is the Abhidharma (Ngönpa), which is the direct realization (Ngönsum du Tokpai Sherab) of selflessness (Dakme) and its corresponding wisdom (Tshungden), and the fruits of Abhidharma (Drebu Ngönpa), these are different ways of saying the names. In the imputed Dharma Abhidharma (Darta kpai Chö Ngönpa), there are two types: the path Abhidharma (Lam Ngönpa) and the text Abhidharma (Shung Ngönpa). The first is that the wisdom of a Hearer (Nyenthö Tshoglampai) who realizes selflessness in a general way is the path Abhidharma, because it is the wisdom and its corresponding wisdom of realizing selflessness in a general way that is entered in order to obtain the fruit Abhidharma. The text Abhidharma refers to the scriptures that mainly explain the fruit Abhidharma and the path Abhidharma. This treatise is called 'Abhidharma-kosa' (Ngönpa Dzö) because it correctly contains the two subjects of the Abhidharma of ultimate truth and the imputed Abhidharma. Alternatively, the source of this treatise is the seven Abhidharma treatises (Ngönpa De Dün), which is the real Dharma Abhidharma-kosa (Chö Ngönpa Dzö), and this treatise also comes from it, hence the name. The fourth question is 'all dharmas' and so on. The master Vasubandhu (Lopön Yiknyen) composed this treatise in order to liberate beings from samsara, because the treatise you composed mainly explains the wisdom of discriminating dharmas, and without it, there is no way to pacify the afflictions, and if the afflictions are not pacified, the beings of the world will wander in this ocean of samsara. Therefore, the Vaibhashikas (Byedrak tu Smawai Lukla) believe that the seven Abhidharma treatises were spoken by the Buddha and compiled by seven Arhats (Drachompa Dün). The word 'they say' is an expression of dissatisfaction, because the Sautrantikas (Dödepa) and the master Vasubandhu believe that the meaning of Abhidharma was spoken by the Buddha, and the seven treatises were written by seven Arhats. In general, to show briefly in the manner of the body, and to show the place in the manner of the realms (Kham). Secondly, regarding the content of the treatise to be composed, there is a brief presentation in the manner of the body and a detailed explanation in the manner of the limbs. As mentioned earlier, there are two types, the first is: defiled (Zakche) and undefiled (Zakme) body, divided into two types, both the defiled and the undefiled are this body. As mentioned earlier, defiled and so on. If we summarize the main content or all the content of this treatise, it is the two dharmas of defiled and undefiled, and this treatise explains these two dharmas.

---

་ཟག་གི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ན་དེ་གཉིས་སུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། ལམ་མ་གཏོགས་ཞེས་སོགས་ལ། ལམ་བདེན་མ་གཏོགས་པའི་འདུས་བྱས་རྣམས་ ཆོས་ཅན། ཟག་བཅས་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་གང་གིས་ཕྱིར་ན། དམིགས་པ་དང་མཚུངས་ལྡན་ཅི་རིགས་པའི་སྒོ་ནས་ཟག་པ་རྣམས་ཀུན་ཏུ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། འདིར་ལམ་བདེན་ཡིན་ན་ཤེས་པ་ཡིན་ པའི་ཁྱབ་པ་ནི་ཁས་མི་ལེན་ཏེ། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་། ལམ་བདེན་གྱིས་ཐོབ་པ་ལམ་བདེན་ཡིན་ཞིང་། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དང་། །ལམ་བདེན་གྱི་ཐོབ་པ་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པའི་འདུ་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-892 ལམ་བདེན་གྱིས་ཐོབ་པ་ལམ་བདེན་ཡིན་ཏེ། དགེ་བའི་ཐོབ་པ་དགེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་ལ་སོགས་ཀྱིས་དགེ་ལ་སོགས། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་སོགས་ལ། ལམ་བདེན་དང་འདུས་མ་བྱས་ རྣམ་གསུམ་ཆོས་ཅན། ཟག་མེད་ཡིན་ཏེ། དམིགས་པ་དང་མཚུངས་ལྡན་ཅི་རིགས་པའི་སྒོ་ནས་ཟག་པ་འབྱུང་བ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ནམ་མཁའ་སོགས་ལ། ནམ་མཁའ་དང་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དང་སོ་སོར་ བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་ལ། འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་ཆོས་ཅན། མི་སྒྲིབ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་ཡོད་པའི་གཞིར་གཟུགས་ཅན་གཞན་འབྱུང་བ་ལ་གེགས་མི་བྱེད་པའི་བར་སྣང་སྟོང་ པའི་ཆ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཉན་ཐོས་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་སྒྲིབ་སྤངས་པའི་འགོག་པ་ཆོས་ཅན། སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་ཡིན་ཏེ། ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་རང་གི་ངོས་སྐལ་གྱིས་ཉོན་སྒྲིབ་སྤངས་ པའི་བྲལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་སོགས་བཞི་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་བཞི་པོ་རྫས་སོ་སོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དག་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་རྫས་དེ་དག་ཀྱང་རྫས་སོ་སོ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་ཉན་ཐོས་ཚོགས་ལམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་མངོན་འགྱུར་བ་དང་བྲལ་བའི་བྲལ་བ་ཆོས་ཅན། སོ་སོར་བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་ཡིན་ཏེ། 4-893 ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་རང་གི་ངོས་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་སྤངས་པ་མ་ཡིན་པར་རྒྱུ་མ་ཚང་བའི་དབང་གིས་རེ་ཞིག་ཉོན་མོངས་མངོན་འགྱུར་བ་རྒྱུན་ཆད་པའི་འགོག་པ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རྒྱས་བཤད་ནི། གཏན་ལ་ཕབ་བྱའི་ཡུལ་དང་ནི། །ཉམས་སུ་བླངས་བའི་སྤྱོད་པ་དང་། །ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་གསུམ་དང་ནི། གཞུང་འདིའི་བརྗོད་དོན་མཐའ་དག་བསྡུས། ཞེས་པ་ལྟར། ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པར་བྱ་བའི་ཡུལ། ཉམས་ལེན་གྱི་སྤྱོད་པ། ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། ཀུན་བྱང་ཐུན་མོང་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། དེ་སོ་སོར་གཏན་ལ་དབབ་ པ་དང་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཁམས་ཀྱིས་གནས་དང་། དབང་པོའི་གནས་གཉིས། དང་པོ་ལ། འདུས་བྱས་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད། ཆོས་གས

【現代漢語翻譯】 總之，所有有漏法都包含在這兩者之中。『除了道』等等，意思是：除了道諦之外的所有有為法，都是有漏的，因為它們通過目標和相應的條件，以各種方式使煩惱增長。這裡，如果說是道諦，就一定是智慧，這個說法是不被認可的，因為無漏的戒律和通過道諦獲得的功德也是道諦，而無漏的戒律是色蘊，通過道諦獲得的功德不是相應的行蘊。 通過道諦獲得的功德是道諦，因為善的功德是善的，正如經中所說：『善等帶來善等』。『無漏』等等，意思是：道諦和三種無為法都是無漏的，因為它們不會通過目標和相應的條件，以任何方式導致煩惱產生。『虛空』等等，意思是：虛空、擇滅和非擇滅這三種無為法。其中，無為法中的虛空被稱為『無障礙』，因為它不妨礙有色物質在其存在的空間中出現，是空曠的空間部分。聲聞聖者斷除了煩惱障的滅，是擇滅，因為它是通過無漏的無間道，從根本上斷除了屬於自己的煩惱障的解脫。因此，斷除苦諦所斷等四種煩惱的斷滅是不同的實體，因為使它們存在的實體也是不同的實體。專注於人無我的聲聞見道者的相續中，與煩惱現行相分離的解脫，是非擇滅，因為不是通過無漏的無間道的力量斷除屬於自己的所斷，而是由於缺少因緣，暫時斷除了煩惱的現行。 第二，詳細解釋支分：如頌云：『應決定的對境，以及所修的行持，和應得的果，涵蓋此論的一切要義。』如同聽聞和思維所要決定的對境，修行的行持，和應得的果這三者。第一，分為共同決斷和分別決斷兩種。第一種又分為界（梵文：dhātu，含義：構成要素）的安立和根（梵文：indriya，含義：能力）的安立兩種。第一種又分為有為法的總相、法性等。

【English Translation】 In short, all contaminated dharmas are included in these two. 'Except the path,' etc., means: all conditioned dharmas other than the path truth are contaminated, because they cause afflictions to increase in various ways through objects and corresponding conditions. Here, the statement that if it is the path truth, it must be wisdom is not accepted, because the uncontaminated discipline and the merit obtained through the path truth are also the path truth, and the uncontaminated discipline is the form aggregate, and the merit obtained through the path truth is not the corresponding formative aggregate. The merit obtained through the path truth is the path truth, because the merit of virtue is virtue, as it is said in the sutra: 'Virtue, etc., brings virtue, etc.' 'Uncontaminated,' etc., means: the path truth and the three unconditioned dharmas are all uncontaminated, because they do not cause afflictions to arise in any way through objects and corresponding conditions. 'Space,' etc., means: space, cessation by discrimination, and cessation not by discrimination, these three unconditioned dharmas. Among them, space in unconditioned dharma is called 'unobstructed,' because it does not hinder the appearance of other material substances in the space where it exists, it is the empty part of space. The cessation of a Hearer Arhat (梵文：Śrāvaka，含義：聲聞) who has abandoned the afflictive obscurations is cessation by discrimination, because it is the liberation from having abandoned one's own afflictive obscurations by the uncontaminated path of no interval. Therefore, the abandonment of the four abandonments of abandoning the suffering truth, etc., are different entities, because the entities that cause them to exist are also different entities. The liberation in the continuum of a Hearer Arhat (梵文：Śrāvaka，含義：聲聞) on the path of accumulation who is single-pointedly absorbed in the selflessness of the person, which is separated from the manifestation of afflictions, is cessation not by discrimination, because it is not abandoning what is to be abandoned by one's own share by the power of the uncontaminated path of no interval, but temporarily ceasing the manifestation of afflictions due to the lack of causes and conditions. Second, the detailed explanation of the limbs: As the verse says: 'The object to be determined, as well as the practice to be cultivated, and the fruit to be obtained, encompass all the essentials of this treatise.' Like the object to be determined by hearing and thinking, the practice of cultivation, and the three fruits to be obtained. First, it is divided into two types: common determination and separate determination. The first is further divided into the establishment of the realm (Sanskrit: dhātu, meaning: constituent element) and the establishment of the faculty (Sanskrit: indriya, meaning: ability). The first is further divided into the general characteristics of conditioned dharmas, the nature of dharmas, etc.

---

ུམ་གྱི་རྣམ་གཞག ཁམས་ཀྱི་རྣམ་པའི་རབ་དབྱེ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། དབྱེ་བ་ དང་། མིང་གི་རྣམ་གྲངས་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདུས་བྱས་སོགས་ལ་གོང་དུ་བཤད་པའི་ལམ་བདེན་མ་གཏོགས་པའི་འདུས་བྱས་རྣམས་ཟག་བཅས་ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་འདུས་བྱས་ཏེ་གང་ལ་བྱེད་ཅེ་ན། འདུས་ བྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་བསྡུ་ན་ཕུང་པོ་ལྔར་འདུས་ཏེ། དེ་དག་ལ་གཟུགས་ཅན་ཡིན་པ། གཙོ་སེམས་ཡིན་པ། སེམས་འབྱུང་ཡིན་པ། ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་དང་བཞི་ཡོད་ལ། དང་པོ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོར་འདུས། 4-894 གཉིས་པ་ནི། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོར་འདུས། གསུམ་པ་ནི། ཚོར་བ། འདུ་ཤེས། དེ་ལས་གཞན་སེམས་ཆུང་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། ཚོར་བའི་ཕུང་པོ། གཉིས་པ་ནི། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ། གསུམ་པ་དང་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་རྣམས། འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོར་འདུས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། འདུས་བྱས་སྤྱིའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་དང་། ཟག་བཅས་ཀྱི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་གཉིས། དང་པོ་ནི། དེ་དག་ ཉིད། ཅེས་སོགས་འདུས་བྱས། དུས། གཏམ་གཞི། ངེས་པར་འབྱུང་བཅས། གཞི་དང་བཅས་པ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སོ། །འདུས་བྱས་ཆོས་ཅན། དུས་ཞེས་བྱ་ཏེ་དུས་གསུམ་འཇོག་པའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཏམ་གཞི་ཞེས་ བྱ་སྟེ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་འཇུག་པའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ངེས་པར་འབྱུང་པ་ཞེས་བྱ་ཏེ། མཐར་ཁྱོད་དོར་ནས་ལྷག་མེད་མྱང་འདས་མངོན་དུ་བྱེད་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། གཞི་དང་བཅས་པ་ ཞེས་བྱ་སྟེ། སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། གང་དག་སོགས་ལ། ཟག་བཅས་ཀྱི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ལ། ཉེར་ལེན། འཐབ་བཅས། སྡུག་བསྔལ། ཀུན་འབྱུང་། འཇིག་རྟེན། ལྟ་ གནས། ཡང་སྲིད་དང་བདུན་ཡོད། ཟག་བཅས་ཆོས་ཅན། ཉེར་ལེན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཉོན་མོངས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། ཉེ་བར་ལེན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཉོན་མོངས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-895 དཔེར་ན་མེ་ཏོག་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་ཤིང་ལ་མེ་ཏོག་གི་ཤིང་ཞེས་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཆོས་ཅན། ཉེ་བར་ལེན་པ་ཞེས་བྱ་ཏེ། ཉོན་མོངས་པ་ལ་རག་ལས་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་རྒྱལ་ པོ་ལ་རག་ལས་པའི་མི་ལ་རྒྱལ་པོའི་མི་ཞེས་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཆོས་ཅན། འཐབ་བཅས་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཁྱོད་ལ་བརྟེན་ནས་ལུས་ངག་གི་འཐབ་མོ་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། སྡུག་ བསྔལ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་གསུམ་ཅི་རིགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། ཀུན་འབྱུང་ཞེས་བྱ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་ཕྱི་མ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། འཇིག་རྟེན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ༼འདིར་ ཚིག་འབྲུ་དྲུག་མི་གསལ་༽་སྐད་ཅིག་གིས་འཇིག་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། ལྟ་གནས་ཞེས་བྱ་སྟེ། འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་སོགས་ལྟ་བ་ངན་པ

【現代漢語翻譯】 蘊的分類，界的相狀的詳細區分，共有三種。第一種，分為差別和名稱兩種。第一種是：『有為』等如前所述，除了道諦之外的有為法都是有漏，那麼『有為』指的是什麼呢？如果將有為法歸納起來，可以歸納為五蘊，即色蘊、受蘊、想蘊、行蘊、識蘊。其中，色蘊屬於有色；識蘊屬於心；受蘊、想蘊以及其他心所法屬於心所；此外還有不相應行法。第一種，歸於色蘊。 第二種，歸於識蘊。第三種，歸於受、想以及其他心所法。第一種，歸於受蘊；第二種，歸於想蘊；第三種和不相應行法，歸於行蘊。第二種，分為有為總體的名稱和有漏的名稱兩種。第一種是：『彼等』等有為、時、談資、決定生等，以及『具有基』都是名稱。有為法，被稱為『時』，因為它是安立三時的基礎；被稱為『談資』，因為它是言說的聲音所指的基礎；被稱為『決定生』，因為最終必須捨棄它，才能現證無餘涅槃。有為法，被稱為『具有基』，因為它具有產生的基礎。 第二種是：『凡是』等。有漏的名稱有七種：近取、鬥爭、痛苦、集、世間、見處、有再有。有漏法，被稱為『近取』，因為它產生於煩惱；有漏法，被稱為『近取』，因為它是煩惱的結果，例如，能開花的樹被稱為花樹；有漏法，被稱為『近取』，因為它依賴於煩惱，例如，依賴於國王的人被稱為國王的人；有漏法，被稱為『鬥爭』，因為依賴於它，身語的鬥爭才會產生；有漏法，被稱為『痛苦』，因為它具有相應的痛苦三苦；有漏法，被稱為『集』，因為它產生未來的痛苦；有漏法，被稱為『世間』，因為它具有剎那壞滅的性質；有漏法，被稱為『見處』，因為它是壞聚見等惡見的所依處。

【English Translation】 The classification of aggregates, the detailed distinction of the aspects of realms, there are three types. The first type is divided into two: distinctions and names. The first is: 'Conditioned' and so on, as mentioned above, all conditioned phenomena except for the Truth of the Path are tainted. So, what does 'conditioned' refer to? If we summarize conditioned phenomena, they can be summarized into the five aggregates: the aggregate of form, the aggregate of feeling, the aggregate of perception, the aggregate of mental formations, and the aggregate of consciousness. Among them, the aggregate of form belongs to form; the aggregate of consciousness belongs to mind; the aggregates of feeling, perception, and other mental factors belong to mental factors; in addition, there are non-associated compositional factors. The first type is included in the aggregate of form. The second type is included in the aggregate of consciousness. The third type is included in feeling, perception, and other mental factors. The first is included in the aggregate of feeling; the second is included in the aggregate of perception; the third and non-associated compositional factors are included in the aggregate of mental formations. The second type is divided into two: the general name for conditioned phenomena and the name for tainted phenomena. The first is: 'Those' etc., conditioned, time, topic, definite arising, and 'having a basis' are all names. Conditioned phenomena are called 'time' because they are the basis for establishing the three times; they are called 'topic' because they are the basis to which expressive sounds refer; they are called 'definite arising' because ultimately they must be abandoned in order to realize nirvana without remainder. Conditioned phenomena are called 'having a basis' because they have a basis for arising. The second type is: 'Whatever' etc. There are seven names for tainted phenomena: clinging, strife, suffering, origin, world, view-place, and rebirth. Tainted phenomena are called 'clinging' because they arise from afflictions; tainted phenomena are called 'clinging' because they are the result of afflictions, for example, a tree that produces flowers is called a flower tree; tainted phenomena are called 'clinging' because they depend on afflictions, for example, a person who depends on a king is called the king's person; tainted phenomena are called 'strife' because based on them, physical and verbal strife arise; tainted phenomena are called 'suffering' because they possess the three sufferings accordingly; tainted phenomena are called 'origin' because they produce future suffering; tainted phenomena are called 'world' because they have the nature of momentary destruction; tainted phenomena are called 'view-place' because they are the basis for bad views such as the view of the aggregates as a real self.

---

་འབྱུང་བའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། ཡང་སྲིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། སྔོན་འཁོར་བ་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ཡང་སྲིད་ཕྱི་མ་ཡང་ཡང་དུ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་ཆོས་གསུམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། ཆོས་གསུམ་སོ་ སོའི་རང་བཞིན། ཆོས་གསུམ་གྱི་ཁྱད་ཆོས། ཆོས་གསུམ་གཞན་གྱིས་བསྡུས་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། གཟུགས་ཅན་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཆོས་གསུམ། གཟུགས་སེམས་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་བསྡུས་པའི་ཆོས་གསུམ། སེམས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཆོས་གསུམ་མོ། ། 4-896 དང་པོ་ལ། གཟུགས་ཕུང་གི་རང་བཞིན་དང་། དེ་ལས་བྱུང་སྟེ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འཇོག་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མདོར་བསྟན་དང་། རྒྱས་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཟུགས་ཕུང་ལ། དབང་པོ་ལྔ། དོན་ ལྔ། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་ཕུང་དང་བཅུ་གཅིག བཅུ་གཅིག་པོ་འདི་ཆོས་ཅན། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཡིན་ཏེ། བློའི་ཡུལ་དུ་དུ་མ་སྤུངས་པ་ལྟ་བུར་སྣང་བའི་གཟུགས་ཅན་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། དབང་པོ་ལྔ། དོན་ལྔ། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཐུན་མོངས་མ་ཡིན་པའི་བདག་ རྐྱེན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ནང་གི་གཟུགས་དམ་པ་ལ་མིག་དབང་དུ་འཇོག དེས་དབང་པོ་ཕྱི་མ་བཞི་ལ་རིགས་འགྲེས་གཉིས་པ་དོན་ལྔ་བཤད་པ་ནི། གཟུགས་འཛིན་མིག་ཤེས་ཀྱིས་གཙོ་བོར་ གྱུར་པའི་ཕྱིའི་སྐྱེད་མཆེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད། དབྱེ་ན། ཁ་དོག་དང་། དབྱིབས་ཀྱི་གཟུགས་གཉིས། དང་པོ་ལ་རྩ་བའི་ཁ་དོག་བཞི་དང་། ཡན་ལག་གི་ཁ་དོག་བརྒྱད་དེ་བཅུ་གཉིས། གཉིས་པ་དབྱིབས་ཀྱི་གཟུགས་ ལ་བརྒྱད་ཏེ་ཉི་ཤུ་ཡོད། རྩ་བའི་ཁ་དོག་ལ་སྔོན་པོ་ལ་སོགས་པ་བཞི། ཡན་ལག་གིས་ཁ་དོག་བརྒྱད་ནི། སྤྲིན་དང་། དུ་བ་དང་། རྡུལ་དང་། ཁུག་སྣ་དང་། སྣང་བ་དང་། མུན་པ་དང་། 4-897 ཉི་མ་དང་། གྲིབ་མ་སྟེ་བརྒྱད་དུ་མཆིམས་ཊཱིཀ་ལས་བཤད། དོན་ཕྱི་མ་བཞི་ལ་མཚན་ཉིད་རིགས་འགྲེ། སྒྲ་ལ་དབྱེ་ན་བརྒྱད་ཡོད་ཏེ། རྩ་བའི་སྒོ་ནས་སེམས་ཀྱིས་ཟིན་མ་ཟིན་གཉིས། དེ་རེ་ རེ་ལ་ཡང་བརྗོད་བྱ་སྟོན་མི་སྟོན་གཉིས་གཉིས། དེ་རེ་རེ་ལའང་སྙན་མི་སྙན་གཉིས་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རོ་ལ་དབྱེ་ན། རྣམ་པ་དྲུག་ཡོད་ཏེ། མངར་བ། སྐྱུར་བ། ཁ་བ། བསྐ་བ། ཚ་ བ། ལན་ཚྭ་བ་དང་དྲུག་ཏུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འགའ་ཞིག་ཏུ་རོ་བརྒྱ་ཞེས་བཤད་པ་ནི། རོ་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་དུ་ཡོད་ལ། དེ་ཡང་རྩ་བའི་སྒོ་ནས་མངར་བའི་མངར་བ་སོགས་དྲུག་དྲུག་ཏུ་ ཕྱེ་བས། སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་ཅིང་། སྨན་གཞུང་དུ་རོ་རེ་རེ་ལ་རབ་འབྲིང་ཐ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་དུ་བཤད་ཀྱང་མི་འཐད་དེ། ཟས་གཅིག་ལ་རོ་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་ཚང་ བ་མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ

【現代漢語翻譯】 因為是產生（輪迴）的地方。 因此，它被稱為『有』，因為它是從無始輪迴以來反覆產生未來『有』的原因。 第二，關於三法的分類：三法各自的自性、三法的特點、三法如何被其他法所包含，這三點。 首先，分為：色所包含的三法、色心二者之外所包含的三法、心所包含的三法。 4-896 首先，分為：色蘊的自性，以及由此產生並被安立為界和處的方式兩種。 首先，分為：總說和廣說兩種。 首先是總說：色蘊有五根、五境、非顯色這十一法。 這十一法，是色蘊，因為它們是能被心識所認知，並且顯現為聚集在一起的眾多色法。 第二是廣說，分為：五根的解釋、五境的解釋、非顯色的解釋這三種。 首先是五根的解釋：眼根是指，作為產生能取色之眼識的俱有緣，存在於內在的清凈色。 以此類推，其餘四根也是如此解釋。第二是五境的解釋：是指能取色之眼識所主要對境的外處之相。 分類：有顏色和形狀兩種。第一種顏色，有四種根本顏色和八種分支顏色，共十二種。第二種形狀，有八種，共二十種。 根本顏色有藍、黃、紅、白四種。分支顏色有云、煙、塵、霧、光、暗、 4-897 太陽、陰影這八種，如《親尊論》中所說。其餘四境的定義也以此類推。聲音分為八種：從根本上分為心所攝和非心所攝兩種。 每一種又分為能表達和不能表達兩種。每一種又分為悅耳和不悅耳兩種。味道分為六種：甜、酸、苦、澀、辣、咸六種。 有些地方說有百味，實際上是有百零八味。這也是從根本上將甜味的甜味等分為六種，總共三十六種。醫書中將每一種味道分為上中下三種，所以說有一百零八種，但這並不合理，因為不可能有一種食物包含一百零八種味道。

【English Translation】 Because it is the place of origin (of samsara). Therefore, it is called 'Becoming (Skt. Bhava)', because it is the cause of repeatedly arising future 'becomings' from beginningless samsara. Second, regarding the classification of the three dharmas: the individual nature of the three dharmas, the characteristics of the three dharmas, and how the three dharmas are included by other dharmas, these three points. First, it is divided into: the three dharmas included by form, the three dharmas included outside of form and mind, and the three dharmas included by mind. 4-896 First, it is divided into: the nature of the form aggregate, and the two ways in which it arises and is established as realms and sources. First, it is divided into: summary and detailed explanation. First is the summary: the form aggregate has eleven dharmas: five sense faculties, five objects, and non-manifesting form. These eleven dharmas are the form aggregate, because they are form that can be cognized by the mind and appear as a collection of many forms. Second is the detailed explanation, divided into: explanation of the five sense faculties, explanation of the five objects, and explanation of non-manifesting form. First is the explanation of the five sense faculties: the eye faculty refers to the pure form that exists internally as the co-operative condition for producing the eye consciousness that apprehends form. By analogy, the other four sense faculties are explained in the same way. Second is the explanation of the five objects: it refers to the characteristic of the external source that is the primary object of the eye consciousness that apprehends form. Classification: there are two types, color and shape. The first type, color, has four root colors and eight branch colors, totaling twelve. The second type, shape, has eight, totaling twenty. The root colors are blue, yellow, red, and white. The branch colors are cloud, smoke, dust, fog, light, darkness, 4-897 sun, and shadow, as explained in the Chim Tik. The definitions of the other four objects are analogous. Sound is divided into eight types: fundamentally divided into those that are mind-possessed and those that are not mind-possessed. Each of these is further divided into those that can express and those that cannot express. Each of these is further divided into those that are pleasant and those that are unpleasant. Taste is divided into six types: sweet, sour, bitter, astringent, spicy, and salty. Some places say there are hundreds of tastes, but in reality there are one hundred and eight tastes. This is also because the sweetness of sweetness, etc., is divided into six types from the root, totaling thirty-six. In medical texts, each taste is divided into superior, medium, and inferior, so it is said that there are one hundred and eight, but this is not reasonable, because it is impossible for one food to contain one hundred and eight tastes.

---

ས་ན་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག་པོ་རེ་རེ་ལ་ལྕེ་དབང་གིས་མྱོང་བའི་ཚེ་ལྕེ་ཤེས་ལ་ཕན་འདོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཇུ་བ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའི་ཚེ། ལུས་ལ་མི་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞུ་བའི་ཚེ་ལུས་སེམས་ལ་ཕན་འདོགས་པའི་རོ་དེ། གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་བརྒྱ་དང་བརྒྱད། དྲི་ཞིམ་མི་ཞིམ་གཉིས། དེ་རེ་རེ་ལ་མཉམ་མི་མཉམ་གཉིས་གཉིས་ཏེ་བཞི་ཡོད་དོ། ། 4-898 རེག་བྱ་ལ་དབྱེ་ན་བཅུ་གཅིག་སྟེ། འབྱུང་བ་བཞིའི་རེག་བྱ་བཞི་དང་། འབྱུང་འགྱུར་གྱི་རེག་བྱ་བདུན་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་བདུན་ནི། འཇམ་རྩུབ། ལྕི་ཡང་། བཀྲེས་སྐོམ་གྲང་བ་དང་བདུན་ ནོ། །གསུམ་པ་ལ། དངོས་དང་། ཞར་བྱུང་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱད་ཆོས་བཞི་དང་ལྡན་པའི་བསྟན་མེད་ཐོགས་མེད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་རིག་བྱེད་མིན་པའི་གཟུགས་སུ་འཇོག ཁྱད་ཆོས་བཞི་ནི། གནས་སྐབས་ཀྱི། ངོ་ བོའི། རྒྱུ་མཚན་གྱི། རྒྱུའི་ཁྱད་ཆོས་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། མ་གཡེངས་སེམས་བཅས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་འབྱུང་བ་མ་ཟད། སེམས་གཡེངས་པ་དང་། སེམས་མེད་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ཡང་འབྱུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་མི་དགེ་གང་རུང་གིས་བསྡུས་པ། གསུམ་པ་ནི། སྔ་མ་སྔ་མ་ལས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བའི་རྒྱུན་དང་བཅས་པ་ལ་བྱེད། བཞི་པ་ནི། འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་བཞི་རྣམས་རྒྱུར་ བྱས་པའི་འབྲས་གཟུགས་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཁ་ཅིག་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་གཙོ་ཆེ་ཞིང་། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་སོ་ཐར་ གྱི་སྡོམ་པ་དང་གཉིས་ཡོད་ཏེ། རྣམ་རིག་མིན་རྣམ་གསུམ་ཞེས་པ། སྡོམ་དང་སྡོམ་པ་མིན་དང་གཞན། སྡོམ་པ་སོ་སོར་ཐར་ཞེས་བྱ། དེ་བཞིན་ཟག་མེད་བསམ་གཏན་སྐྱེས། ཞེས་དང་། འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་དགེའི་གཟུགས། 4-899 དེ་སྤོང་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་གཉིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཤིན་དུ་མི་འཐད་དེ། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་ཡོད་དེ། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་ པའི་རྟགས་གསལ་ལ་འབྲེལ་བ་མེད་དེ། དེ་ལ་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ཡིན་ན་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་ཡིན་པའི་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། འཕེལ་དང་མ་ བྱས་ལམ་སོགས་ཕྱིར། ཞེས་པའི་སོགས་ཁོངས་ཀྱི་སྒྲུབ་བྱེད་དང་། རང་འགྲེལ་དུ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་མེད་ན། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་དང་འགལ། གཞན་ ཡང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཐོབ་མ་ཐག་གི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ། ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཡིན་ན། སྤོང་ བ་བདུན་ལྡན་ཡིན་པའི་ཁྱབ་པ་མངོན་འདུལ་གྱི་མདོ་བསྟན་བཅོས་མཐའ་དག་ནས་བཤད་ཅིང་། རིག་བྱེ

【現代漢語翻譯】 三十六種味覺，每一種都通過舌根來體驗，從而有助於舌識的產生。當專注于吞嚥時，是爲了不損害身體。在消化時，這種有益於身心的味道，分為三類，總共一百零八種。氣味有香和不香兩種。每一種又分為相等和不相等兩種，所以各有四種。 觸覺可以分為十一種，即四大元素的觸覺和由四大元素衍生的七種觸覺。后七種是：柔軟、粗糙、沉重、輕盈、飢餓、口渴和寒冷。 第三個方面分為：實體和伴隨。第一種是指具備四種特徵的無表無礙之色，被認為是無表色。四種特徵是：狀態的特徵、自性的特徵、原因的特徵和因的特徵。第一種是指不僅在不散亂和有心的狀態下產生，而且在散亂和無心的狀態下也產生。第二種是指被善或不善所包含。第三種是指前前之後相續不斷的。第四種是指以四大為因所產生的果色。 這裡有些人認為，別解脫戒主要是非表色，並且存在作為表色自性的別解脫戒，這兩種戒律被稱為『非表是三類，戒與非戒及其他，戒是別解脫』。同樣，還有『無漏定生』以及『破戒之律是不善色，捨棄之律有兩種』的說法。如果這樣認為，那是極不合理的，因為存在非表色，所以存在別解脫戒。這樣的論證是沒有關聯的，因為如果存在別解脫戒，就一定存在非表色的前提並不成立。不能這樣認為，因為有增長和無作道等原因。而且，與自釋中『如果沒有非表色，那麼別解脫戒也將不存在』的說法相矛盾。此外，對於剛剛獲得比丘戒的人來說，他的相續中應該存在作為語表色的比丘戒，因為如果是比丘戒，就一定具備七種捨棄，這是所有律經和論典中都闡述的，表

【English Translation】 The thirty-six tastes, each experienced through the tongue, are for the benefit of tongue consciousness. When focusing on swallowing, it is to avoid harming the body. During digestion, this taste that benefits body and mind, divided into three categories, totals one hundred and eight. There are two types of smells: fragrant and non-fragrant. Each of these is further divided into equal and unequal, so there are four types each. Tangible objects can be divided into eleven types, namely the tangible objects of the four elements and the seven tangible objects derived from the four elements. The latter seven are: smoothness, roughness, heaviness, lightness, hunger, thirst, and cold. The third aspect is divided into: substance and concomitant. The first refers to non-manifest obstructive form possessing four characteristics, which is regarded as non-revealing form. The four characteristics are: the characteristic of state, the characteristic of essence, the characteristic of cause, and the characteristic of origin. The first refers to arising not only in a non-distracted and mindful state, but also in distracted and mindless states. The second refers to being included by either virtue or non-virtue. The third refers to the continuous sequence where the later follows the earlier. The fourth refers to the resultant form produced with the four great elements as the cause. Here, some argue that the Pratimoksha vows are primarily non-revealing form, and that there exists Pratimoksha vows that are the nature of revealing form, these two vows are called 'Non-revealing is threefold, vows and non-vows and other, vows are Pratimoksha.' Similarly, there are also statements such as 'Arising from undefiled concentration' and 'The morality of misconduct is non-virtuous form, abandoning it are two kinds of morality.' If one thinks this way, it is extremely unreasonable, because there exists non-revealing form, therefore there exists Pratimoksha vows. Such an argument is irrelevant, because the premise that if there exists Pratimoksha vows, there must exist non-revealing form, is not established. One cannot think this way, because of reasons such as increase and uncreated path. Moreover, it contradicts the statement in the auto-commentary that 'If there is no non-revealing form, then the Pratimoksha vows will also not exist.' Furthermore, for a person who has just received the Bhikshu vows, there should exist in his continuum the Bhikshu vows that are the nature of verbal revealing form, because if it is the Bhikshu vows, it must possess the seven abandonments, which is explained in all the Vinaya Sutras and Shastras, revealing

---

ད་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཕྱི་མ་ཁས། འདོད་མི་ནུས་ ཏེ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་སློབ་དཔོན་གྱི་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱང་མེད། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་སློབ་མའི་ངག་གི་རིག་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། 4-900 དང་པོ་མེད་དེ། ཡོད་ན་སློབ་དཔོན་གྱི་ངག་གི་རིག་བྱེད་སློབ་མའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡོམ་པར་འགྱུར་བ་སོགས་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་མེད་དེ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་ མ་ཐག་པའི་བསྒྲུབ་བྱའི་རྒྱུད་ལ་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་བསྟན་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་སྐབས་སུ་སློབ་དཔོན་གྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་གའི་ཚིག་ལ་ བསྒྲུབ་བྱ་རྣ་བ་གཏོད་པ་ཙམ་མ་གཏོགས། བསྒྲུབ་བྱ་རང་གི་ངག་སྨྲ་བརྗོད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། ཐལ་འགྱུར་འདི་ལ། རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ཡོད་པར་ འདོད་པའི་གངས་རིའི་ཁྲོད་ཀྱིས་མངོན་འདུལ་བ་དག་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འདུས་ལ་ལན་ཐོབ་ཅིག ཇི་སྐད་དུ། དང་པོའི་རྣམ་རིག་རྣམ་རིག་མིན། ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར། སྡོམ་པ་ཡང་དག་པར་བླངས་པའི་རྣམ་ པར་རིག་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་དང་པོ་དག་ནི་སོ་སོར་ཐར་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེས་སྡིག་པའི་ས་ལས་ཐར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། སྤངས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །སོ་སོར་ཐར་ པའི་སྡོམ་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། ལུས་དང་ངག་སྡོམ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལས་ཀྱི་ལམ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ལ། སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཁོ་ན་ཡིན་གྱི། 4-901 སོ་སོར་ཐར་པ་ནི། མིན་པས་འཇུག་ཡིན་གྱི། ལས་ཀྱི་ལམ་དངོས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་མིན་ནམ་ཞེ་ན། དེ་ལྟར་གསུངས་མོད། དེ་དུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དང་པོ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྐབས་ ཡིན་ལ། རིག་བྱེད་མིན་པ་དང་པོ་ནི་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་འབྱུང་བའི་ངེས་པ་མེད་ཅིང་། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ནི་ངེས་པར་སྐྱེ་བའི་ཁྱབ་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཕྱིར། རིག་བྱེད་མིན་པའི་གཟུགས་སྐད་ ཅིག་དང་པོ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། དེའི་སྡོམ་པ་གཉིས་ཀ་དང་། དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་ནི་སྡོམ་པ་ཁོ་ན་དང་། རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་དང་པོ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པ་ཁོ་ ན་དང་དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་སོགས་ནི་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་ནོ། །རིག་བྱེད་དང་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་བསྡུས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ། སོ་ཐར་དང་སྡོམ་པའི་མུ་བཞི་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། རིག་བྱེད་ ཀྱི་གཟུགས་དང་སྡོམ་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་སྟོན་པ་ནི་མིན་ནོ། །སྡོམ་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། ཞེས་པའི་རིག་བྱེད་ཀྱང་བསྡུ་ན། སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཞེས་སོགས་སུའང་དེ་བསྡུ་དགོས་པར་མཚུངས་པའི

【現代漢語翻譯】 因為存在作為比丘戒體性的緣故，所以承認后一個理由。不能這樣認為，因為既不存在作為比丘戒體性的阿阇黎（Upadhyaya，親教師）的語言表詮，也不存在剛剛獲得比丘戒的學徒的語言表詮所轉化的比丘戒。 第一個理由不成立，因為如果成立，就會出現阿阇黎的語言表詮變成學徒相續中的戒律等諸多過失。第二個理由也不成立，因為在剛剛獲得比丘戒的所調伏者的相續中，沒有顯示語言形式的表詮。因為在比丘戒生起的時候，所調伏者只是傾聽阿阇黎授予戒律的儀軌之詞，而所調伏者自己則不發一言。 對於這個推論，那些認為存在作為表詮之色的別解脫戒律的雪山智者們，應該聚集在一起回答。正如《釋論》中所說：『最初的識非識。』其中解釋道：『圓滿受持戒律的識，最初的非表詮，稱為別解脫，因為它能從罪惡之地解脫，即因為斷除。』也稱為別解脫戒律，因為它能調伏身語。也稱為業道。第二剎那等只是別解脫戒律，而不是真實的業道。 如果有人問：『難道不是這樣說的嗎？』雖然是這樣說的，但當時的第一個表詮是加行的時候，而第一個非表詮不一定在加行的時候出現，但在正行的時候則必然產生。因此，第一個非表詮之色是別解脫及其戒律兩者，而從第二個剎那開始則是戒律本身。第一個表詮之色只是別解脫本身，而從第二個剎那開始則兩者都不是。這是在表詮和非表詮的綜合戒律中，說明了別解脫和戒律的四句，而不是在表詮之色和戒律的共同基礎上進行說明。如果也包括『也稱為戒律』的表詮，那麼也同樣需要在『第二個剎那』等中包括它。

【English Translation】 Because there exists the nature of the Bhikshu's (monk) vows, the latter reason is accepted. This cannot be asserted, because there is neither the verbal expression of the Upadhyaya (teacher) that is the nature of the Bhikshu's vows, nor the Bhikshu's vows transformed into the verbal expression of the student who has just received the Bhikshu's vows. The first reason is not valid, because if it were, there would be many faults, such as the Upadhyaya's verbal expression becoming the vows in the student's continuum. The second reason is also not valid, because in the continuum of the one to be tamed who has just received the Bhikshu's vows, there is no indication of the verbal form of expression. Because when the Bhikshu's vows are arising, the one to be tamed only listens to the words of the Upadhyaya's ritual for bestowing the vows, and the one to be tamed himself is devoid of speech. To this inference, those wise men of the snowy mountains who assert that there exists the Pratimoksha (individual liberation) vows that are the nature of the form of expression should gather together and answer. As it is said in the commentary: 'The first consciousness is not consciousness.' It explains: 'The consciousness of having perfectly taken the vows, the first non-expression, is called Pratimoksha, because it liberates from the place of sin, that is, because of abandonment.' It is also called the Pratimoksha vows, because it disciplines body and speech. It is also called the path of action. The second moment and so on are only the Pratimoksha vows, and not the actual path of action. If someone asks: 'Isn't it said that way?' Although it is said that way, the first expression at that time is during the application, and the first non-expression does not necessarily occur during the application, but it necessarily arises during the main practice. Therefore, the first moment of the non-expression form is both the Pratimoksha and its vows, and from the second moment onwards it is the vows themselves. The first expression form is only the Pratimoksha itself, and from the second moment onwards, neither is the case. This explains the four possibilities of Pratimoksha and vows in the combined discipline of expression and non-expression, and it is not explaining on the common basis of the expression form and the vows. If the expression 'also called vows' is also included, then it must also be included in 'the second moment' and so on.

---

་ ལུང་དོན་ལ་ཞིབ་ཏུ་དཔྱད་དགོས་སོ། །ཡང་གལ་ཏེ་དགེ་བ་བདུན་རྣམ་གཉིས་ཞེས་པའི་རང་འགྲེལ་དུ་ཡང་དག་པར་བསླངས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་རག་ལས་པའི་ཕྱིར། 4-902 ལས་ཀྱི་ལམ་གཟུགས་ཅན་བདུན་ནི། གདོན་མི་ཟ་བར་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་གཉིས་ཀ་ཡོད་དོ། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཞེ་ན་མི་འགལ་ཏེ། དེའི་དོན་ནི། ལུས་ ངག་དགེ་བ་བདུན་པོའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་རིག་བྱེད་མ་དང་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་གཉིས། ལམ་གྱི་དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཡོད་པར་བཤད་ཀྱང་། དེ་དུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དེ་ལས་ལམ་གྱི་དངོས་གཞིས་ བསྡུས་པའི་སྡོམ་པ་ཡིན་པར་མི་འཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཁས་མཆོག་དབྱིག་གཉེན་གྱི་དགོངས་པ་རྫོགས་པར་གྱུར་ཅིག གཉིས་པ་ལ། འབྱུང་བའི་དབྱེ་བ། བྱེད་ལས། ངོ་བོ། །འཕྲོས་པའི་དོགས་དཔྱོད་དང་བཞི། དང་ པོ་ནི། སའི་ཁམས། ཆུའི་ཁམས། མེའི་ཁམས། རླུང་གི་ཁམས་དང་བཞིའོ། །གཉིས་པ་ནི། སའི་འཛིན་པར་བྱེད། ཆུའི་སྡུད་པར་བྱེད། མེའི་སྨིན་པར་བྱེད། རླུང་གིས་རྒྱས་པར་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། སྲ་ཤིང་འཐས་པ་ སའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། རླན་ཞིང་གཤེར་བ་ཆུའི། ཚ་ཤིང་སྲེག་པ་མེའི། ཡང་ཤིང་གཡོ་བ་རླུང་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན། བཞི་པ་ནི། འདིར་བཤད་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པའི་འབྱུང་བ་བཞི་ལ་ཁྱད་ པར་ཅི་ཡོད་ཞེ་ན། ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་དུ་འབྱུང་བའི་ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་ལ་འབྱུང་བ་བཞིར་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡིན་ཏེ། ས་དཀར་པོ་གྲུ་བཞི། ཆུ་སྔོན་པོ་ཟླུམ་པོ། 4-903 མེ་དམར་པོ་གྲུ་གསུམ་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་། ཡང་ཤིང་གཡོ་བ་ལ་རླུང་དུ་གྲགས་པ་ཡང་ཡོད་ལ། འབྱུང་བ་སྔ་མ་གསུམ་པོ་དེ་དང་འདྲ་བར་རླུང་ནག་པོ་དང་གཞུའི་དབྱིབས་ཅན་དུ་བརྗོད་པ་ ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དེ་ལས་བྱུང་སྟེ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་འཇོག་ཚུལ་ནི། དབང་དོན་བཅུ་པོ་དེ་དག་ཁོ་ན་ལ་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འཇོག་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཅན་གྱི་སེམས་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་དང་ཁམས་ སུ་འཇོག་པའི་ཚེ་གཟུགས་ཅན་གྱི་ཁམས་བཅུ་རུ་ཡང་འདོད་དོ། །འདིར་ཁོ་ན་ཞེས་པའི་ཚིག་གི་ནུས་པ་གཟུགས་ཅན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཁམས་ནི། དབང་བྱེད་བཅུ་པོ་ཁོ་ནའི་སྟེང་ནས་འཇོག རིག་ བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་དེ་གཉིས་ཡིན་པ་བཀག་པར་མཆིམས་ཊཱིཀ་ལས་བཤད་དོ། །མཛོད་པ་ལྟར་ན། མིག་གི་སྐྱེ་མཆེད། མིག་གི་ཁམས། མིག་དབང་གསུམ་དོན་གཅིག་དུ་འདོད། ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ལྟར་ན། མིག་དང་མིག་གི་ཁམས་ལ་མུ་བཞིར་འདོད་ཏེ། དང་པོ་ཡིན་ལ་གཉིས་པ་མིན་པའི་མུ། གཉིས་པ་ཡིན་ལ་དང་པོ་མིན་པའི་མུ། གཉིས་ཀ་ཡིན་པའི་མུ། གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་མུ་དང་ བཞིར་འདོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། ལྷག་མེད་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཁ་མའི་དགྲ་བཅོམ་པའི་མིག་དབང་ལྟ་

【現代漢語翻譯】 需要仔細研究經文的含義。此外，如果《七支供養釋》中說，'由正確的誓願產生的戒律依賴於表相。'，那麼七種有表相的業道，無疑既有表相也有非表相。' 這與上述說法相矛盾。如果有人這樣認為，那並不矛盾。因為，身體和語言的七種善行的本質，即表相和非表相，雖然被說成是在道之正行時存在，但當時的表相並不被解釋為包含在道之正行中的誓言。愿大學者世親的意願圓滿實現。第二部分包括：要素的分類、作用、本質以及相關的疑問辨析。第一部分是：地界、水界、火界、風界這四種。第二部分是：地 удерживает（地持）, 水 собирает（水攝）, 火 созревает（火熟）, 風 расширяет（風增）。第三部分是：堅硬、凝固是地的特徵；潮濕、濕潤是水的特徵；溫暖、燃燒是火的特徵；運動、搖動是風的特徵。第四部分是：這裡所說的與世俗所說的四大要素有什麼區別？區別在於，世俗的說法將顏色和形狀稱為四大要素。例如，白色正方形為地，藍色圓形為水，紅色三角形為火。此外，運動、搖動也被稱為風，類似於前三種要素，黑色和弓形也被稱為風。 第二種是從此產生的，即如何確定界和處。當僅僅將十種根境確定為處時，有表相的心被確定為十處和界；當確定為界時，有表相的界也被認為是十界。這裡'僅僅'這個詞的力量在於，有表相的處和界僅僅基於十種根。赤 टीका（註釋）中說，這兩種非表相的色法是被排除的。按照《俱舍論》的觀點，眼處、眼界、眼根三者被認為是一個意思。按照《集論》的觀點，眼和眼界被認為是四句差別：第一句是，是前者但不是後者的；第二句是，是後者但不是前者的；第三句是，既是前者也是後者的；第四句是，既不是前者也不是後者的。第一句是，無餘涅槃后阿羅漢的眼根。

【English Translation】 It is necessary to carefully examine the meaning of the scriptures. Furthermore, if it is said in the auto-commentary of 'The Sevenfold Puja,' 'The discipline arising from properly taken vows depends on manifestation,' then the seven paths of action with manifestation undoubtedly have both manifestation and non-manifestation. This contradicts the above statement. If someone thinks so, it is not contradictory. Because, the essence of the seven virtues of body and speech, namely manifestation and non-manifestation, although said to exist at the time of the actual practice of the path, the manifestation at that time is not explained as the vows included in the actual practice of the path. May the intention of the great scholar Vasubandhu be fully realized. The second part includes: the classification of elements, their functions, their essence, and related questions and analyses. The first part is: the earth element, the water element, the fire element, and the wind element. The second part is: earth holds, water gathers, fire ripens, wind expands. The third part is: hardness and solidity are the characteristics of earth; moisture and wetness are the characteristics of water; warmth and burning are the characteristics of fire; movement and shaking are the characteristics of wind. The fourth part is: what is the difference between what is said here and the four elements known in the world? The difference lies in the fact that worldly terms refer to the four elements by their color and shape. For example, white square is earth, blue circle is water, red triangle is fire. Furthermore, movement and shaking are also called wind, similar to the previous three elements, black and bow-shaped are also called wind. The second is what arises from this, namely how to determine the realms and sources. When only the ten sense bases are determined as sources, the mind with manifestation is determined as ten sources and realms; when determined as realms, the realms with manifestation are also considered as ten realms. The power of the word 'only' here is that the sources and realms with manifestation are based only on the ten senses. The Chim Tika (commentary) says that these two non-manifesting forms are excluded. According to the Abhidharmakośa, the eye source, the eye realm, and the eye faculty are considered to be one meaning. According to the Abhidharmasamuccaya, the eye and the eye realm are considered to have four possibilities: the first is, it is the former but not the latter; the second is, it is the latter but not the former; the third is, it is both the former and the latter; the fourth is, it is neither the former nor the latter. The first is, the eye faculty of an Arhat who has passed into nirvana without remainder.

---

བུ། གཉིས་པ་ནི་མིག་གི་ས་བོན་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་ནི། ད་ལྟར་གྱིས་རྟེན་བཅས་ཀྱི་མིག་དབང་ལྟ་བུ། 4-904 བཞི་པ་ནི། དེར་མཚུངས་ཀྱི་མིག་དབང་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་གཟུགས་སེམས་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་བསྡུས་པའི་ཆོས་གསུམ་ལ། ངོ་བོ་དང་། དེ་ལས་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འཇོག་ཚུལ་གཉིས། དང་ པོ་ནི། རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་སེམས་བྱུང་དེ་ཚོར་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན་བདེ་བ་སོགས་ལྔ། རང་སྟོབས་ཀྱི་ཡུལ་གྱི་སྤུ་རིས་སམ་མཚན་མ་མི་འདྲ་བར་འཛིན་པའི་སེམས་བྱུང་ འདུ་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན། རྟོག་བཅས། རྟོག་མེད་གཉིས། ཕུང་པོ་གཞན་བཞི་ལས་དོན་གཞན་དུ་གྱུར་པའི་འདུས་བྱས་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོའི་མཚན་ཉིད། དབྱེ་ན། མཚུངས་ལྡན་འདུ་བྱེད། ལྡན་མིན་ འདུ་བྱེད་གཉིས། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་སེམས་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད། ཆོས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱང་གཏན་ལ་དབབ་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་གསུམ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་ གཟུགས་འདུས་མ་བྱས་དང་བཅས་པ་རྣམས་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འཇོག་པའི་ཚེ། ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད། ཁམས་སུ་འཇོག་པའི་ཚེ་ཆོས་ཁམས་སུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་སེམས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཆོས་གསུམ་ལ། ཆོས་གསུམ་ གྱིས་རང་བཞིན། ཆོས་གསུམ་ཀྱིས་གཙོ་བོ་ངོས་བཟུང་། ཞར་ལ་ཁམས་ཀྱི་གྲངས་ངེས་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་ཆོས་ཅན། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོ་ཡིན་ཏེ། 4-905 བློ་ཡུལ་དུ་སྤུངས་པ་ལྟ་བུར་སྣང་ཞིང་། དོན་གྱི་ངོ་བོ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་སོ་སོར་རིག་པའི་གཙོ་སེམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་དྲུག་གཏན་ལ་ཕབ་པས་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱང་གཏན་ལ་ཕབ་པར་ འགྱུར་ཏེ། དེ་རྣམས་ཚོགས་དྲུག་ལས་དོན་གཞན་མིན་ཏེ། རང་གི་བདག་འབྲས་ཀྱི་དུས་ན་འདས་མ་ཐག་གི་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡིད་ཀྱི་ཁམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡིད་ཁམས་དེ་རྣམ་ ཤེས་ཚོགས་དྲུག་ལས་ལོགས་སུ་སྨོས་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དུ་སྒྲུབ་པའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཁམས་ལ་ལྡོག་པའི་སྒོ་ ནས་བཅོ་བརྒྱད་དུ་གྲངས་ངེས་ཏེ། བདག་རྐྱེན་དབང་པོའི་ཁམས་དྲུག དམིགས་པ་ཡུལ་གྱི་ཁམས་དྲུག འབྲས་བུ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་དྲུག་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་བཅུ་གཉིས་སུ་ འདུས་ཏེ། རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་ཡིད་ཀྱི་ཁམས་སུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། ཅུང་ཟད་ཕྱེ་ན་བཅུ་བདུན་དུ་ཡོད་དེ། ཡིད་ཀྱི་ཁམས་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་ལས་དོན་གཞན་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཆོས་གསུམ་ གྱི་གཙོ་བོ་ངོས་བཟུང་བ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཆོས་ཀྱི་ཁམས་གསུམ་པོ་དེ། ཆོས་གསུམ་གཙོ་བོ་ཡིན་ཏ

【現代漢語翻譯】 子啊！第二種就像眼睛的種子。第三種就像現在具有所依的眼根。 第四種就像與此相應的眼根。』如是說。第二，在色、心二者之外的，歸納的三個法中，有體性和從體性安立為界和處兩種方式。第一種是：由自力體驗的心所，其特徵是感受。分類有樂等五種。由自力對境的差別或相狀進行不同執取的心所，其特徵是分別。分類有有分別和無分別兩種。與其餘四蘊在作用上相異的，有為法是行蘊的特徵。分類有相應行和不相應行兩種。第二種是：在色、心二者之外，確定法的法處，也確定了法界。因為當將這三者，即非能取之色，有為法和無為法都安立為處時，就是法處；安立為界時，就是法界。第三，對於心所攝的三個法，這三個法的自性，這三個法的主要部分被確定，以及順便駁斥關於界數量確定的爭論，共有三種。第一種是：六識，是識蘊， 因為其顯現為堆積在意識領域中，並且其本質是能由自力分別了知的各個主要心識。確定這六識，也就確定了意處，因為它們與六識並非異體，在作為自體果之時，剛剛過去的六識就是意界。將意界從六識中分離出來進行闡述是有必要的，因為這是爲了證明第六意識，即意識的非共同增上緣。從反體方面來說，界確定為十八個，因為有作為增上緣的六根界，作為所緣的六境界，以及作為果的六識界。從實體方面歸納，則可以歸納為十二個，因為六識都歸納在意界中。稍微區分則有十七個，因為意界與六識並非異體。第二，確定這三個法的主要部分是：色蘊、意處和法界這三者，是三個主要的部分。

【English Translation】 Son! The second is like the seed of the eye. The third is like the eye faculty that currently has a basis. The fourth is like the corresponding eye faculty.』 Thus it is said. Second, among the three aggregated dharmas other than form and mind, there are two ways of establishing the essence and from that essence as realms and sources. The first is: the mental factors experienced by their own power, whose characteristic is feeling. The classification includes five types such as pleasure. The mental factors that grasp the differences or characteristics of objects by their own power, whose characteristic is discrimination. The classification includes two types: with discrimination and without discrimination. The conditioned phenomena that are different in function from the other four aggregates are the characteristics of the aggregate of formations. The classification includes associated formations and non-associated formations. The second is: other than form and mind, the dharma realm that establishes dharmas, and also establishes the dharma sphere. Because when these three, namely non-apprehending form, conditioned phenomena, and unconditioned phenomena, are all established as sources, it is the dharma source; when established as realms, it is established as the dharma realm. Third, regarding the three dharmas included in the mind, the nature of these three dharmas, the main parts of these three dharmas are determined, and incidentally refuting the dispute regarding the determination of the number of realms, there are three types. The first is: the six consciousnesses are the aggregate of consciousness, because they appear as piled up in the field of consciousness, and their essence is the main consciousness that can be individually known by its own power. Determining these six consciousnesses also determines the mind source, because they are not different from the six consciousnesses. When they are the fruit of themselves, the immediately past six consciousnesses are the mind realm. It is necessary to explain the mind realm separately from the six consciousnesses, because this is to prove the uncommon dominant condition of the sixth consciousness, namely consciousness. From the perspective of the opposite, the realms are determined to be eighteen, because there are the six sense faculties as the dominant condition, the six object realms as the object, and the six consciousness realms as the result. If summarized from the perspective of substance, they can be summarized into twelve, because the six consciousnesses are all summarized in the mind realm. If slightly distinguished, there are seventeen, because the mind realm is not different from the six consciousnesses. Second, determining the main parts of these three dharmas is: the aggregate of form, the mind source, and the dharma realm, these three are the three main parts.

---

ེ། དེ་གསུམ་གྱིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུ་ན། གཟུགས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཆོས། 4-906 སེམས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཆོས། དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་དང་གསུམ་དུ་འདུས་ཤིང་། དང་པོ་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོས་བསྡུས། གཉིས་པ་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱིས་བསྡུས། གསུམ་པ་ཆོས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར། བསྡུ་ཚུལ་དེ་ཡང་རང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསྡུས་ཏེ། གཟུགས་ཕུང་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་དེའི་བསྡུ་བྱའི་དངོས་པོར་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར། དེས་ཕྱི་མ་གཉིས་ལའང་འགྲེ། ། གསུམ་པ་ཁམས་ཀྱི་ གྲངས་ངེས་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཁམས་ལ་བཅོ་བརྒྱད་དུ་གྲངས་ངེས་པ་མི་འཐད་དེ། མིག་ལ་ཡང་གཡས་གཡོན་གྱི་ཁམས་གཉིས། རྣ་བ་ལ་ཡང་དེ་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ན་མ་ཁྱབ་ ཏེ། མིག་གཡས་གཡོན་གཉིས་མིག་ཏུ་རིགས་གཅིག་པ་དང་། སྤྱོད་ཡུལ་གཟུགས་ལ་དམིགས་པ་དང་། འབྲས་བུ་རྣམས་སྐྱེད་པར་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཁམས་གཅིག་ཏུ་གཞག་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་གང་ཟག་གཅིག་ལ་ མིག་གཉིས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། རྟེན་མཛེས་པར་བྱེད་པའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མི་འཐད་དེ་དབང་རྟེན་གྱིས་རྟེན་མཛེས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། ནང་དུ་དབང་པོ་མེད་ ན་ཕྱི་རོལ་དུ་དབང་རྟེན་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་གདུགས་ནམ་མཁའ་ལ་མ་ཕུབ་ན་གྲིབ་མ་ས་ལ་མི་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཆོས་གསུམ་གྱི་ཁྱད་ཆོས་ལ། ཆོས་གསུམ་གྱི་སྒྲ་དོན། 4-907 ཆོས་གསུམ་གསུངས་པའི་དགོས་པ། ཆོས་གསུམ་གྱི་གོ་རིམ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཕུང་པོ་ལྔ་ཆོས་ཅན། ཕུང་པོ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བློའི་ཡུལ་དུ་དུ་མ་སྤུངས་པ་ལྟ་བུར་སྣང་བའི་ཕྱིར། སྐྱེ་མཆེད་ བཅུ་གཉིས་ཆོས་ཅན། སྐྱེ་མཆེད་ཅེས་བྱ་སྟེ། རྣམ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་སྒོ་འབྱེད་པའི་ཕྱིར། ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་ཆོས་ཅན། ཁམས་ཞེས་བྱ་སྟེ། འབྲས་བུ་འབྱུང་བའི་རྒྱུའམ་རིགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་དགོས་པ་ དངོས་དང་དོགས་དཔྱོད་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཆོས་གསུམ་གསུངས་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། སེམས་བྱུང་ལ་རིལ་པོ་གཅིག་ཏུ་རྨོངས་པ། གཟུགས་ཅན་ལ་རིལ་པོ་གཅིག་ཏུ་རྨོངས་པ། གཟུགས་སེམས་གཉིས་ཀ་ལ་ རིལ་པོ་གཅིག་ཏུ་རྨོངས་པ་གསུམ་ལྡོག་པའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ཕུང་པོ་ལྔ་བཤད་པས་རྨོངས་པ་དང་པོ་ལྡོག་ནུས་ཏེ། ཕུང་པོ་ལྔའི་སྐབས་སུ་སེམས་བྱུང་གི་ཕུང་པོ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་ བའི་ཕྱིར། སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་བཤད་པས། རྨོངས་པ་གཉིས་པ་ལྡོག་ནུས་ཏེ། སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་སྐབས་སུ་གཟུགས་ཅན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་ལ་བཅུར་ཕྱེ་བའི་ཕྱིར། ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་བཤད་པས་རྨོངས་པ་གསུམ་ པ་ལྡོག་ནུས་ཏེ། ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་སྐབས་སུ་གཟུགས་ཅན་གྱི་ཁམས་ལ་བཅུ་དང་། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་ལ་བདུན་དུ་ཕྱེ་བའི་ཕྱིར། ཡང་ཆོ

【現代漢語翻譯】 問：如果這三者（五蘊、十二處、十八界）能夠涵蓋一切法，那麼哪些法被色蘊所涵蓋？ 哪些法被識蘊所涵蓋？還有哪些法不屬於這二者，而是被第三類所涵蓋？ 答：首先，色蘊涵蓋了色蘊本身；其次，意處涵蓋了識蘊；第三，法界涵蓋了剩餘的法。 這種涵蓋的方式是基於它們各自的自性。因為色蘊之外的法，不具備被色蘊所涵蓋的性質。同樣，後兩者（意處和法界）也以此類推。 第三個問題是關於界（梵文：dhātu，英文：element）的數量是否確定的辯論：認為十八界數量的確定是不合理的，因為眼睛有左右兩界，耳朵也有左右兩界。如果這樣認為，那是不周遍的，因為左右眼在眼睛這一類別上是相同的，所緣境都是色，產生的果也相同，基於這些原因，它們被視為同一界。然而，一個人有兩隻眼睛的原因是爲了莊嚴身體。如果說這是不合理的，因為感官的所依能莊嚴身體，那也是不周遍的，因為如果內在沒有感官，外在就不會有感官的所依。例如，如果不在空中撐開傘，影子就不會出現在地上。 第二部分是關於三種法（五蘊、十二處、十八界）的特徵：包括三種法的詞義、宣說三種法的必要性，以及三種法的順序。 首先，五蘊（梵文：pañca-skandha）被稱為蘊，因為它們在意識的領域中顯現為聚集在一起的眾多事物。十二處（梵文：dvādaśa-āyatana）被稱為處，因為它們開啟了意識產生的門戶。十八界被稱為界，因為它們是產生結果的因或類別。 第二部分包括必要性的討論和疑問的辨析。首先，宣說三種法是有必要的，因為爲了遣除對心所法（梵文：caitta-dharma）的整體性的迷惑、對色法的整體性的迷惑，以及對色法和識蘊二者的整體性的迷惑。通過講解五蘊，能夠遣除第一種迷惑，因為在五蘊的講解中，心所法被分為三個蘊。通過講解十二處，能夠遣除第二種迷惑，因為在十二處的講解中，色法被分為十個處。通過講解十八界，能夠遣除第三種迷惑，因為在十八界的講解中，色法被分為十個界，識蘊被分為七個界。此外，

【English Translation】 Q: If these three (the five skandhas, the twelve āyatanas, and the eighteen dhātus) encompass all dharmas, then which dharmas are encompassed by the rūpa-skandha (form aggregate)? Which dharmas are encompassed by the citta-skandha (mind aggregate)? And which dharmas are other than these two and are encompassed by the third? A: Firstly, the rūpa-skandha encompasses the rūpa-skandha itself; secondly, the mana-āyatana (mind base) encompasses the citta-skandha; thirdly, the dharma-dhātu (dharma element) encompasses the remaining dharmas. This way of encompassing is based on their respective svabhāva (own nature). Because dharmas other than the rūpa-skandha do not possess the nature of being encompassed by the rūpa-skandha. Similarly, the latter two (mana-āyatana and dharma-dhātu) are also inferred in this way. The third question is about refuting the dispute over the definite number of dhātus: It is unreasonable to assert that the number of eighteen dhātus is definite, because the eyes have two dhātus, left and right, and the ears also have these two. If one argues this way, it is not pervasive, because the left and right eyes are of the same category as eyes, their object of perception is rūpa (form), and their results are the same. For these reasons, they are considered as one dhātu. However, the reason why one person has two eyes is to adorn the body. If one says that this is unreasonable because the support of the sense faculty adorns the body, that is also not pervasive, because if there is no sense faculty internally, the support of the sense faculty will not arise externally. For example, if an umbrella is not opened in the sky, the shadow will not appear on the ground. The second part is about the characteristics of the three dharmas: including the meaning of the terms for the three dharmas, the necessity of explaining the three dharmas, and the order of the three dharmas. Firstly, the five skandhas are called skandhas because they appear in the realm of consciousness as if they are a collection of many things gathered together. The twelve āyatanas are called āyatanas because they open the gateway for the arising of consciousness. The eighteen dhātus are called dhātus because they are the cause or category for the arising of results. The second part includes the discussion of necessity and the clarification of doubts. Firstly, it is necessary to explain the three dharmas because it is to dispel the confusion about the wholeness of the caitta-dharmas (mental factors), the confusion about the wholeness of the rūpa-dharmas (form dharmas), and the confusion about the wholeness of both rūpa-dharmas and citta-skandha. By explaining the five skandhas, the first confusion can be dispelled, because in the explanation of the five skandhas, the caitta-dharmas are divided into three skandhas. By explaining the twelve āyatanas, the second confusion can be dispelled, because in the explanation of the twelve āyatanas, the rūpa-dharmas are divided into ten āyatanas. By explaining the eighteen dhātus, the third confusion can be dispelled, because in the explanation of the eighteen dhātus, the rūpa-dharmas are divided into ten dhātus, and the citta-skandha is divided into seven dhātus. Furthermore,

---

ས་གསུམ་གསུངས་པ་ཆོས་ཅན། དགོས་པ་ཡོད་དེ། དབང་པོ་རྣོ་འབྲིང་རྟུལ་གསུམ་དུ་རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 4-908 ཡང་ཆོས་གསུམ་གསུངས་པ་ཆོས་ཅན། དགོས་པ་ཡོད་དེ། ཚིག་བསྡུས་པ་འབྲིང་རྒྱས་པ་འདོད་པ་གསུམ་རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སེམས་བྱུང་ནང་ནས་ཚོར་འདུས་གཉིས་ཕུང་པོ་ ལོགས་སུ་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཚོར་འདུས་གཉིས་རྩོད་པའི་རྩ་བར་གྱུར་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། འཁོར་བའི་རྒྱུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ཕུང་པོའི་གོ་ རིམས་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་དེ་གཉིས་ཕུང་པོ་ལོགས་སུ་གཞག་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་འདུས་མ་བྱས་ཕུང་པོར་མི་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། འདུས་མ་བྱས་ནི་དུ་ མ་སྤུངས་པའི་དོན་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་གོ་རིམ་ལ། ཕུང་པོའི་གོ་རིམ། ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་གོ་རིམས། ཞར་བྱུང་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཕུང་པོ་ལྔའི་གོ་རིམ་ནི་རགས་པ་ དང་པོར་བསྟན་ནས། ཕྲ་བ་མཇུག་ཏུ་བསྟན་པའི་གོ་རིམ་ཡིན་ཏེ། སྔ་མ་རྣམས་རྟོགས་སླ། ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་རྣམས་རྟོགས་དཀའ་བའི་ཕྱིར། ཡང་ན་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་སྐྱེ་བའི་གོ་རིམ་ཡིན་ཏེ། འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་དང་པོར་གཟུགས་མཐོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་ཉོན་མོངས་སྐྱེ། དེ་ནས་ཚོར་བ་བདེ་བ་ཐོབ་འདོད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་སྐྱེ། དེ་ནས་འདུ་ཤེས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་པའི་ཉོན་མོངས་སྐྱེ། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་འདུ་བྱེད་ལོག་པའི་ཉོན་མོངས་སྐྱེ། 4-909 དེ་བཞི་ལ་བརྟེན་ནས་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། ཡང་ན་སྣོད་དང་། ཟས་དང་། བྱ་ན་དང་། བྱན་པོ་དང་། ཟས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་ལྔའི་གོ་རིམས་དང་ མཐུན་པར་བསྟན་ཏེ། གཟུགས་ནི་སྣོད་དང་ཆོས་མཚུངས། ཚོར་བ་ཟས་དང་། འདུ་ཤེས་བྱ་ན། འདུ་བྱེད་བྱན་པོ་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཟས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་པོ་དང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡིན་ཏེ། སྣོད་ཀྱིས་ཟས་ཀྱི་རྟེན་བྱེད་པ་བཞིན་དུ། གཟུགས་ཀྱིས་ཚོར་བས་རྟེན་བྱེད། ཟས་དེ་ལོངས་སྤྱོད་པ་པོའི་ལོངས་སྤྱད་བྱ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ། ཚོར་བ་ཡང་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ལོངས་སྤྱད་བྱ་དང་། བྱ་ན་དེས་ཟས་ཞིབ་པར་བྱེད་པ་བཞིན་དུ། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་གི་ཐ་སྙད་འདོགས་པར་བྱེད། བྱན་པོས་ཟས་འདྲེན་པར་བྱེད་པ་བཞིན་དུ། འདུ་ཤེས་ཀྱིས་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཡུལ་ དུ་ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་སྐྱེད་པར་བྱེད། ཟ་པ་པོས་ཟས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་བཞིན་དུ། རྣམ་པར་ཤེས་པས་ཀྱང་ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར། ཡང་ན་ཁམས་གསུམ་གྱི་རིམ་པས་བསྟན་ ཏེ། འདོད་ཁམས་གཟུགས་ཀྱིས་ཕྱེ་བ་དང་། བསམ་གཏན་བཞི་ཚོར་བས་ཕྱེ། གཟུགས་མེད་དང་པོ་གསུམ་འདུ་ཤེས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 問：說三界（梵文：Trailokya，指欲界、色界、無色界）的必要是什麼？ 答：這是爲了適應上、中、下三種根器的人。 問：說三種法（指經藏、律藏、論藏）的必要是什麼？ 答：這是爲了適應喜歡簡略、中等和廣繁三種說法的人。 第二，在心所（梵文：Caitasika）中，將受（梵文：Vedanā）和想（梵文：Saṃjñā）二者單獨列為蘊（梵文：Skandha）的原因是什麼？ 答：這是因為受和想是爭論的根源，是輪迴（梵文：Saṃsāra）的原因。並且，爲了成就下面將要出現的蘊的次第，所以將二者單獨列為蘊。 問：那麼，為什麼不將非緣起法（梵文：Asaṃskṛta-dharma）列為蘊呢？ 答：這是因為非緣起法不能是眾多事物聚合的意思。 第三，關於次第，有蘊的次第、界（梵文：Dhātu）和處（梵文：Āyatana）的次第，以及附帶說明三種。 首先是蘊的次第，這是先說粗大的，后說細微的次第。因為前面的容易理解，後面的越來越難以理解。 或者，這是煩惱（梵文：Kleśa）生起的次第。因為世間人首先因為看到色（梵文：Rūpa）而生起煩惱，然後因為想要獲得快樂的感受（受）而生起煩惱，然後生起顛倒的想，依靠它而生起錯誤的行（梵文：Saṃskāra）。 依靠這四者，識（梵文：Vijñāna）生起為煩惱的自性。 或者，這與容器、食物、操作、廚師和食用者的五種次第相符。色與容器相似，受與食物相似，想與操作相似，行與廚師相似，識與食用者相似。 這是因為，就像容器是食物的所依一樣，色是受的所依；就像食物是被食用者所享用的一樣，受也是識所享用的；就像操作使食物精細一樣，想也給受貼上苦樂的標籤；就像廚師端上食物一樣，行也使識的對境產生苦樂的感受；就像食用者享用食物一樣，識也享用苦樂的感受。 或者，這是按照三界（梵文：Tridhātu）的次第來顯示的：欲界（梵文：Kāmadhātu）由色來區分，四禪（梵文：Dhyāna）由受來區分，無色界（梵文：Ārūpyadhātu）的前三界由想來區分。

【English Translation】 Question: What is the necessity of speaking of the three realms (Sanskrit: Trailokya, referring to the desire realm, the form realm, and the formless realm)? Answer: It is to accommodate beings with superior, intermediate, and inferior faculties. Question: What is the necessity of speaking of the three Dharmas (referring to the Sutra Pitaka, the Vinaya Pitaka, and the Abhidhamma Pitaka)? Answer: It is to accommodate those who prefer concise, moderate, and extensive teachings. Second, among the mental factors (Sanskrit: Caitasika), what is the reason for separating feeling (Sanskrit: Vedanā) and perception (Sanskrit: Saṃjñā) as separate aggregates (Sanskrit: Skandha)? Answer: It is because feeling and perception are the root of contention and the cause of cyclic existence (Sanskrit: Saṃsāra). Moreover, to establish the order of the aggregates that will appear below, these two are separated as aggregates. Question: Then, why is the unconditioned (Sanskrit: Asaṃskṛta-dharma) not considered an aggregate? Answer: It is because the unconditioned cannot mean a collection of many things. Third, regarding the order, there are the order of the aggregates, the order of the elements (Sanskrit: Dhātu) and sources (Sanskrit: Āyatana), and three incidental explanations. First is the order of the aggregates, which is the order of first showing the gross and then showing the subtle. This is because the former are easier to understand, and the latter become increasingly difficult to understand. Alternatively, it is the order in which afflictions (Sanskrit: Kleśa) arise. Because worldly people first develop afflictions based on seeing form (Sanskrit: Rūpa), then develop afflictions from wanting to obtain pleasant feelings (feeling), then develop distorted perceptions, and based on that, develop wrong actions (Sanskrit: Saṃskāra). Relying on these four, consciousness (Sanskrit: Vijñāna) arises as the nature of affliction. Alternatively, this is shown in accordance with the order of the container, food, operation, cook, and consumer. Form is similar to a container, feeling is similar to food, perception is similar to operation, action is similar to a cook, and consciousness is similar to a consumer. This is because, just as a container is the basis for food, form is the basis for feeling; just as food is enjoyed by the consumer, feeling is also enjoyed by consciousness; just as operation refines food, perception also labels feelings as pleasant or painful; just as a cook presents food, action also causes feelings of pleasure and pain to arise in the object of consciousness; just as a consumer enjoys food, consciousness also enjoys feelings of pleasure and pain. Alternatively, this is shown in the order of the three realms (Sanskrit: Tridhātu): the desire realm (Sanskrit: Kāmadhātu) is distinguished by form, the four concentrations (Sanskrit: Dhyāna) are distinguished by feeling, and the first three of the formless realm (Sanskrit: Ārūpyadhātu) are distinguished by perception.

---

ས་ཕྱེ། སྲིད་རྩེ་འདུ་བྱེད་ཀྱིས་ཕྱེ་ཞིང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་ཁྱབ་བྱེད་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 4-910 གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་དང་པོར་བསྟན་ནས། ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་ཕྱིས་འཆད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། དབང་པོ་རང་ཡུལ་ད་ལྟར་བ་ཁོ་ན་ལ་འཇུག ཡིད་དབང་དུས་གསུམ་ཀ་ལ་ འཇུག་པའི་དོན་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཅན་གྱི་དབང་པོ་ལྔའི་ནང་ནས་ལུས་དབང་ཕྱིས་འཆད་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། དབང་པོ་དང་པོ་བཞི་འབྱུང་འགྱུར་ཁོ་ནའི་ཡུལ་ཅན་དང་། ལུས་དབང་འབྱུང་ བ་དང་འབྱུང་འགྱུར་གཉིས་ཀའི་ཡུལ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མིག་དབང་རྣ་དབང་གཉིས་ཀྱིས་ནང་ནས་མིག་དབང་དང་པོར་འཆད་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། མིག་དབང་དེ་ཆེས་རིང་བའི་ཡུལ་ལ་འཇུག་པའི་ ཕྱིར། སྣ་དབང་དང་ལྕེ་དབང་གཉིས་ཀྱིས་ནང་ནས་སྣ་དབང་དང་པོར་འཆད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། དེ་ཡུལ་ལ་མྱུར་བར་འཇུག་པའི་ཕྱིར། ཡང་ན། དབང་རྟེན་ལུས་ལ་ཇི་ལྟར་གནས་པ་བཞིན་གྱི་ རིམས་པས་བཞག་གོ །གསུམ་པ་ཞར་བྱུང་ནི། གཟུགས་ཅན་བཅུ་ཆར་ཡང་གཟུགས་ཡིན་པ་ལ། མིག་གི་ཡུལ་ཁོ་ན་ལ་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཡིན་ཞེ་ན། རྒྱུ་མཚན་ཡོད་ དེ། སྤྱི་མིང་བྱེ་བྲག་ལ་བཏགས་པའི་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་གཟུགས་ཀྱི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཆོས་ཡིན་པ་ལ་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཁོ་ནའི་ཡུལ་ལ་ཆོས་ཁམས་སུ་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན། 4-911 རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དེའི་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་མང་པོ་དང་། ཆོས་ཀྱི་མཆོག་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་ཡུལ་དུ་བསྡུས་པའི་ཕྱིར། ། གསུམ་པ་ཆོས་གཞན་གྱི་བསྡུ་ཚུལ་ ལ། ཆོས་ཕུང་གིས་བསྡུ་ཚུལ་དང་། ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་གཞན་གྱི་བསྡུ་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ་དངོས་དང་། ཞར་བྱུང་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཐུབ་པའི་དབང་པོས། ཆོས་ཀྱིས་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་གསུངས་པ་ཡིན་ ཏེ། འདོད་ཆགས་ལ་སྤྱོད་པའི་གཉེན་པོར་ཉི་ཁྲི། ཞེ་སྡང་། གཏི་མུག དུག་གསུམ་ཆ་སྙོམས་པ་གསུམ་རེ་རེ་ལ་སྤྱོད་པའི་གཉེན་པོར་ཉི་ཁྲི་ཉི་ཁྲི་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཐུབ་པས་དབང་པོས་གསུངས་པའི་ ཆོས་ཕུང་བརྒྱད་ཁྲི་པོ་འདི་ཆོས་ཅན། མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོའི་ནང་དུ་འདུས་ཏེ། བརྗོད་བྱེད་ཀྱི་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཆོས་ཅན། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལྟར་ན། འདུ་བྱེད་ ཀྱི་ཕུང་པོར་འདུས་ཏེ། མིང་མཚན་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ། ཞར་བྱུང་ནི་ཆོས་ཕུང་གི་ཚད་གང་ལ་བྱེད་ཅེ་ན། ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཤཱ་རིའི་བུས་ཉེ་བ་བསྡུས་པའི་བསྟན་ བཅོས་ཆོས་ཀྱིས་ཕུང་པོའི་ཚད་དང་མཉམ་པ་དེ་ལ་ཤླཽ་ཀ་དྲུག་སྟོང་ཡོད། དེ་ཆོས་ཕུང་གི་ཚད་ཡིན་ཞེས་ཟེར། ཁ་ཅིག་ནི། ཕུང་པོ་ཁམས

【現代漢語翻譯】 ས་ཕྱེ། (saphye) 分別是，སྲིད་རྩེ་འདུ་བྱེད་ཀྱིས་ཕྱེ་ཞིང་། (srid rtse 'du byed kyis phye zhing) 由有頂的行所分，རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་ཁྱབ་བྱེད་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། (rnam par shes pa thams cad khyab byed du yod pa'i phyir) 因為一切識是遍行。 4-910 第二，色蘊首先被展示，隨後解釋意根的原因是：根只作用於當下的自境。意根具有作用於三時的意義。在五個色根中，最後解釋身根是有必要的，因為前四個根只以生為境，而身根既以生又以所生為境。在眼根和耳根中，首先解釋眼根是有必要的，因為眼根作用於最遠的境。在鼻根和舌根中，首先解釋鼻根是有原因的，因為它迅速作用於境。或者，按照根在身體中的存在順序排列。 第三，附帶說明的是，既然所有十種色法都是色，為什麼只有眼境被認為是色處呢？原因在於，這是將總名賦予別相，並且它是色的主要部分。既然一切有為法和無為法都是法，為什麼只有意處境被認為是法界呢？ 4-911 原因在於，意處包含了許多有為法和無為法，並且將法的殊勝——涅槃也包括在內。 第三，其他法的攝集方式：有法蘊的攝集方式，以及其他界和處的攝集方式兩種。第一種分為正說和附帶說明兩種。首先是正說：能仁（釋迦牟尼佛）說，有八萬法蘊，作為對治貪慾的對治法有兩萬，作為對治嗔恨、愚癡以及三毒均分的對治法，每一種各有兩萬。能仁所說的這八萬法蘊，如經部宗所說，包含在色蘊中，因為它是能表達的詞語。如毗婆沙宗所說，包含在行蘊中，因為它是具有名稱或不具有名稱的行。 第二，附帶說明的是，法蘊的量是多少呢？有些人說：舍利子所著的《近事分別論》與法蘊的量相等，其中有六千頌，這就是法蘊的量。有些人說：蘊、界

【English Translation】 ས་ཕྱེ། (saphye) Separately, སྲིད་རྩེ་འདུ་བྱེད་ཀྱིས་ཕྱེ་ཞིང་། (srid rtse 'du byed kyis phye zhing) separated by the Saṃskāras of the Peak of Existence, རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་ཁྱབ་བྱེད་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། (rnam par shes pa thams cad khyab byed du yod pa'i phyir) because all consciousness is pervasive. 4-910 The second is that the Skandha of Form is shown first, and the reason why the Faculty of Mind is explained later is that the faculties only engage with their own objects in the present. The Faculty of Mind has the meaning of engaging with all three times. Among the five physical faculties, there is a need to explain the Faculty of Body last, because the first four faculties only have the produced as their object, while the Faculty of Body has both the producing and the produced as its object. Among the Faculties of Eye and Ear, there is a need to explain the Faculty of Eye first, because the Faculty of Eye engages with the farthest object. Among the Faculties of Nose and Tongue, there is a reason to explain the Faculty of Nose first, because it quickly engages with the object. Or, it is arranged according to the order in which the faculties reside in the body. Third, incidentally, since all ten forms are forms, why is only the object of the Eye considered the Āyatana of Form? The reason is that this is the meaning of assigning a general name to a specific aspect, and it is the main part of form. Since all conditioned and unconditioned phenomena are Dharma, why is only the object of the Mind Āyatana considered the Dharma Dhātu? 4-911 The reason is that the Mind Āyatana includes many conditioned and unconditioned Dharmas, and it also includes the supreme Dharma—Nirvana—as its object. Third, the way of collecting other Dharmas: there are two ways of collecting the Dharma Skandhas, and the way of collecting other Dhātus and Āyatanas. The first is divided into two: the main statement and the incidental statement. The first is the main statement: the Able One (Shakyamuni Buddha) said that there are eighty thousand Dharma Skandhas, twenty thousand as antidotes to attachment, and twenty thousand each as antidotes to hatred, ignorance, and the equal division of the three poisons. These eighty thousand Dharma Skandhas spoken by the Able One, as the Sautrāntikas say, are included in the Skandha of Form, because they are expressible words. As the Vaibhāṣikas say, they are included in the Skandha of Saṃskāra, because they are Saṃskāras with or without names. Second, incidentally, what is the measure of a Dharma Skandha? Some say: The 'Upadeśa-saṃgraha' composed by Śāriputra is equal to the measure of a Dharma Skandha, which has six thousand Ślokas, and that is the measure of a Dharma Skandha. Some say: Skandhas, Dhātus

---

། སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པ་དོན་མཚན་རེ་རེ་རྫོགས་པར་སྟོན་པའི་གཏམ་ཚོགས་ལ་འདོད། 4-912 སློབ་དཔོན་རང་གིས་བཞེད་པ་ལ། འདོད་ཆགས་སོགས་ཉོན་མོངས་པ་སྣ་རེ་འདུལ་བའི་གཉེན་པོ་རྫོགས་པར་སྟོན་པའི་གཏམ་གྱི་ཚོགས་ལ་ཆོས་ཕུང་དུ་བཞེད་དེ། ཉོན་མོངས་པ་བརྒྱད་ཁྲི་ལ་སྤྱོད་པའི་ གཉེན་པོར་ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་གྲངས་མཐུན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། །གཉིས་པ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་གཞན་གྱིས་བསྡུ་ཚུལ་ལ། དངོས་དང་དོགས་དཔྱོད་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཆོས་ཕུང་ཆོས་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་ དེ་བཞིན་དུ། མདོ་སྡེ་གཞན་ནས་བཤད་པའི་ཕུང་པོ། སྐྱེ་མཆེད། ཁམས་རྣམས་ནི་རང་རང་གི་མཚན་ཉིད་ལ་ལེགས་པར་དཔྱད་དེ། འདིར་ཇི་སྐད་བཤད་པའི་ཆོས་གསུམ་དུ་བསྡུ་བར་བྱ་སྟེ། དེར་མ་ འདུས་པའི་ཆོས་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དོགས་དཔྱོད་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ། ཏིང་ངེ་འཛིན། ཤེས་རབ་ཀྱི། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པའི་ཕུང་པོ་རྣམས་འདིར་བཤད་པའི་ ཆོས་གསུམ་དུ་ཇི་ལྟར་བསྡུ་ཞེ་ན། དང་པོ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོས་བསྡུས། ཕྱི་མ་ལ་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་གཉིས་སུ་ཡོད་ཅིང་། དང་པོ་ནི། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོས་བསྡུས། ཕྱི་མ་ལ་ཡང་ ཚོར་བ། འདུ་ཤེས། དེ་ལས་གཞན་པའི་སེམས་བྱུང་དང་གསུམ་ཡོད། དང་པོ་ཚོར་བའི་ཕུང་པོས་བསྡུས། གཉིས་པ་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོས་བསྡུས། གསུམ་པ་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོས་བསྡུས་སོ། །ཟད་པར་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། 4-913 ཟིལ་གནོན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཇི་ལྟར་བསྡུ་ཞེ་ན་དེ་ལ་སེམས་སེམས་བྱུང་གི་ཆ་གཉིས་སུ་ཡོད་ཅིང་། དང་པོ་ནི་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱིས་བསྡུས། གཉིས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱིས་བསྡུས། འབྱུང་བ་ བཞིའི་ཁམས། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས། ནམ་མཁའི་ཁམས་དྲུག་པོ་འདིར་ཇི་ལྟར་བསྡུས་སྙམ་ན། འབྱུང་བ་བཞིའི་ཁམས་ནི། རེག་བྱའི་ཁམས་ཀྱིས་བསྡུས་ཏེ། རེག་བྱའི་སྐྱེ་མཆེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ནམ་མཁའ་ནི། བུ་ག་ ནམ་མཁའི་ཁམས་ལ་བྱ་སྟེ། ཉིན་པར་སྣང་བ་དང་། མཚན་མོ་མུན་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར། ཟག་བཅས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ནི་ཁམས་དྲུག་གི་བཟླས་ཕྱེ་བའི། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་ལ་བྱ་སྟེ། ཁམས་དྲུག་གི་ བཟླས་ཕྱེ་བའི་རྣམ་ཤེས་ནི། ཟག་བཅས་དང་། ཡང་སྲིད་དུ་སྐྱེ་བའི་རྟེན་བྱེད་ལ། ཟག་བཅས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་ཡང་སྲིད་དུ་སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་བྱེད་ཀྱི། ཟག་མེད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་དེ་ལྟར་མི་ བྱེད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ཡིན་ཏེ། མདོ་ལས། ཁམས་དྲུག་ལ་བརྟེན་ནས་མའི་མངལ་དུ་འཇུག་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཇི་ལྟར་དུ་འཇུག་སྙམ་ན། རྣམ་ཤེས་ནི་མའི་མངལ་དུ་འཇུག་པར་བྱེད། འབྱུང་བ་བཞིས་ནི་གནས་པར་བྱེད། ནམ་མཁའི་རྒྱས་པའི་གྲོགས་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ། གསུམ་པ་ཁམས་ཀྱི་རྣམ

【現代漢語翻譯】 指的是完整地闡述每個要素（སྐྱེ་མཆེད་，梵文：āyatana，梵文羅馬擬音：āyatana，漢語字面意思：處）等意義的言論集合。 4-912 論師自己的觀點認為，佛法蘊（ཆོས་ཕུང་）指的是完整地闡述每一種煩惱（如貪慾）的對治法的言論集合。因為佛陀曾說，對於八萬種煩惱，有八萬種佛法蘊作為對治。 因此，第二部分是關於如何用界（ཁམས་，梵文：dhātu，梵文羅馬擬音：dhātu，漢語字面意思：界）和處（སྐྱེ་མཆེད་，梵文：āyatana，梵文羅馬擬音：āyatana，漢語字面意思：處）來概括其他法。分為實質和疑問辨析兩部分。第一部分是：正如佛法蘊被三種法所概括一樣，其他經典中所說的蘊（ཕུང་པོ་，梵文：skandha，梵文羅馬擬音：skandha，漢語字面意思：蘊）、處、界，都應仔細研究它們各自的體性，然後歸納到這裡所說的三種法中，因為沒有不包含在其中的法。 第二部分是疑問辨析：戒蘊（ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་，梵文：śīlaskandha，梵文羅馬擬音：śīlaskandha，漢語字面意思：戒蘊）、定蘊（ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：定）、慧蘊（ཤེས་རབ་ཀྱི，梵文：prajñā，梵文羅馬擬音：prajñā，漢語字面意思：慧）、解脫蘊（རྣམ་པར་གྲོལ་བའི，梵文：vimukti，梵文羅馬擬音：vimukti，漢語字面意思：解脫）、解脫知見蘊（རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པའི་ཕུང་པོ་，梵文：vimuktijñānadarśanaskandha，梵文羅馬擬音：vimuktijñānadarśanaskandha，漢語字面意思：解脫知見蘊）如何歸納到這裡所說的三種法中呢？第一個戒蘊被色蘊（གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་，梵文：rūpaskandha，梵文羅馬擬音：rūpaskandha，漢語字面意思：色蘊）所概括。後面的蘊包含心和心所兩種。第一個定蘊被識蘊（རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་，梵文：vijñānaskandha，梵文羅馬擬音：vijñānaskandha，漢語字面意思：識蘊）所概括。後面的蘊又分為受（ཚོར་བ，梵文：vedanā，梵文羅馬擬音：vedanā，漢語字面意思：受）、想（འདུ་ཤེས，梵文：saṃjñā，梵文羅馬擬音：saṃjñā，漢語字面意思：想）以及其他心所三種。第一個受蘊被受蘊所概括，第二個想蘊被想蘊所概括，第三個被行蘊（འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་，梵文：saṃskāraskandha，梵文羅馬擬音：saṃskāraskandha，漢語字面意思：行蘊）所概括。 4-913 如何歸納遍處勝解脫處（ཟད་པར་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་，梵文：kṛtsnāyatana，梵文羅馬擬音：kṛtsnāyatana，漢語字面意思：遍處）和超勝處（ཟིལ་གནོན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་，梵文：abhibhāyatanāni，梵文羅馬擬音：abhibhāyatanāni，漢語字面意思：勝處）呢？它們包含心和心所兩部分。第一個被意處（ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་，梵文：manāyatana，梵文羅馬擬音：manāyatana，漢語字面意思：意處）所概括，第二個被法處（ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་，梵文：dharmāyatana，梵文羅馬擬音：dharmāyatana，漢語字面意思：法處）所概括。四大界（འབྱུང་བ་བཞིའི་ཁམས，梵文：catvāro dhātavaḥ，梵文羅馬擬音：catvāro dhātavaḥ，漢語字面意思：四大界）、識界（རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས，梵文：vijñānadhātu，梵文羅馬擬音：vijñānadhātu，漢語字面意思：識界）、空界（ནམ་མཁའི་ཁམས，梵文：ākāśadhātu，梵文羅馬擬音：ākāśadhātu，漢語字面意思：空界）這六界如何歸納呢？四大界被觸界（རེག་བྱའི་ཁམས，梵文：spraṣṭavyadhātu，梵文羅馬擬音：spraṣṭavyadhātu，漢語字面意思：觸界）所概括，因為它們是觸處。空界指的是孔隙，因為白天顯現光明，夜晚顯現黑暗。有漏的識指的是六界分解出的識界，六界分解出的識是有漏的，並且是再次投生的所依，因為有漏的識是再次投生的因，而無漏的識則不然。這是第一個原因，因為經中說：『依靠六界而進入母胎。』如何進入呢？識進入母胎，四大使其安住，空界則幫助其增長。 第三部分是關於界的相。

【English Translation】 It refers to the collection of discourses that fully explain the meaning of each element (སྐྱེ་མཆེད་, āyatana). 4-912 The teacher's own view is that the Dharma aggregates (ཆོས་ཕུང་) refer to the collection of discourses that fully explain the antidotes to each affliction (such as desire). Because the Buddha said that for the eighty thousand afflictions, there are eighty thousand Dharma aggregates as antidotes. Therefore, the second part is about how to summarize other dharmas with realms (ཁམས་, dhātu) and sources (སྐྱེ་མཆེད་, āyatana). It is divided into two parts: substance and question analysis. The first part is: Just as the Dharma aggregates are summarized by the three dharmas, the aggregates (ཕུང་པོ་, skandha), sources, and realms mentioned in other scriptures should be carefully studied for their respective natures, and then summarized into the three dharmas mentioned here, because there is no dharma that is not included in them. The second part is question analysis: How are the aggregates of discipline (ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་, śīlaskandha), concentration (ཏིང་ངེ་འཛིན་, samādhi), wisdom (ཤེས་རབ་ཀྱི, prajñā), liberation (རྣམ་པར་གྲོལ་བའི, vimukti), and the knowledge and vision of liberation (རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པའི་ཕུང་པོ་, vimuktijñānadarśanaskandha) summarized into the three dharmas mentioned here? The first, the aggregate of discipline, is summarized by the aggregate of form (གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་, rūpaskandha). The latter aggregates contain both mind and mental factors. The first, the aggregate of concentration, is summarized by the aggregate of consciousness (རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་, vijñānaskandha). The latter aggregates are further divided into three: feeling (ཚོར་བ, vedanā), perception (འདུ་ཤེས, saṃjñā), and other mental factors. The first, the aggregate of feeling, is summarized by the aggregate of feeling; the second, the aggregate of perception, is summarized by the aggregate of perception; and the third is summarized by the aggregate of formation (འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་, saṃskāraskandha). 4-913 How are the all-encompassing liberation (ཟད་པར་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་, kṛtsnāyatana) and the surpassing liberation (ཟིལ་གནོན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་, abhibhāyatanāni) summarized? They contain both mind and mental factors. The first is summarized by the mind source (ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་, manāyatana), and the second is summarized by the dharma source (ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་, dharmāyatana). How are the four great element realms (འབྱུང་བ་བཞིའི་ཁམས, catvāro dhātavaḥ), the consciousness realm (རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས, vijñānadhātu), and the space realm (ནམ་མཁའི་ཁམས, ākāśadhātu) summarized? The four great element realms are summarized by the touch realm (རེག་བྱའི་ཁམས, spraṣṭavyadhātu), because they are the touch source. The space realm refers to the pores, because they appear as light during the day and darkness at night. The contaminated consciousness refers to the consciousness realm decomposed from the six realms. The consciousness decomposed from the six realms is contaminated and is the basis for rebirth, because the contaminated consciousness is the cause of rebirth, while the uncontaminated consciousness is not. This is the first reason, because the sutra says: 'Relying on the six realms, one enters the mother's womb.' How does one enter? Consciousness enters the mother's womb, the four great elements make it abide, and the space realm helps it grow. The third part is about the characteristics of the realms.

---

་པའི་རབ་དབྱེ་ལ། གཉིས་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ། གསུམ་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས། བཅས་མ་བཅས་ཀྱི་སྒོ་ནས། 4-914 གཟུགས་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས། བྱུང་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས། ལྟ་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་དྲུག དང་པོ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་གཅིག་པུ་ཆོས་ཅན། བསྟན་ཡོད་ཡིན་ཏེ། མིག་གི་ཡུལ་དུ་བསྟན་དུ་ ཡོད་པའི་གཟུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཅན་བཅུ་ཆར་ཡང་ཐོགས་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། འགའ་ཞིག་ནི་རང་ཡོད་པའི་སར་གཟུགས་གཞན་འབྱུང་བ་ལ་ཐོགས། འགའ་ཞིག་ནི་རང་ཡུལ་རེ་འཛིན་པ་ལ་ ཐོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོའི་དཔེ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད གཉིས་པའི་དཔེ་ནི། ཉི་མ་དང་སྣང་བ་ལྟ་བུའོ། །འདིར་ཡུལ་ལ་ཐོགས་པ། དམིགས་པ་ལ་ཐོགས་པ། སྒྲིབ་པ་ལ་ཐོགས་པ་དང་ གསུམ་ཡོད། ཡུལ་ཅན་རྣམས་ནི་ཡུལ་ལ་ཐོགས། སེམས་སེམས་འབྱུང་རྣམས་ནི་དམིགས་པ་ལ་ཐོགས། འདི་གཉིས་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན་ཁྱད་པར་ཡོད་ཏེ། མུ་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་མིག་དབང་ ལྟ་བུ་ནི། དང་པོ་ཡིན་གྱིས་གཉིས་པ་མིན། ཟླ་བ་གཅིག་སྣང་གི་དབང་ཤེས་ལྟ་བུ་ནི། གཉིས་པ་ཡིན་གྱི་དང་པོ་མིན། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་གཉིས་ཀ་ཡིན་པའི་མུ་ཡིན། ཡུལ་ལ་ཐོགས་ན་ཡུལ་དེ་ཡོད་དགོས། དམིགས་པ་ལ་ཐོགས་ན་དམིགས་པ་ཡོད་པའི་མ་ཁྱབ་བོ། །དང་པོ་ལ། མུ་བཞི་ཡོད་ཏེ། སྐམ་སར་ཐོགས་ལ་བློན་སར་མི་ཐོགས་པའི་མུ། རློན་སར་ཐོགས་ལ་སྐམ་སར་མི་ཐོགས་པའི་མུ། 4-915 གཉིས་ཀར་དུ་ཐོགས་པའི་མུ། གཉིས་ཀར་དུ་མི་ཐོགས་པའི་མུ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། མིའི་མིག་ཏུ། གཉིས་པ་ནི་ཉའི་མིག་ཏུ། གསུམ་པ་ནི་སྲམ་གྱི་མིག་དུ། བཞི་པ་གོ་སླ། གསུམ་པ་ སྒྲིབ་པ་ལ་ཐོགས་པ་ནི། མིག་དབང་ལྟ་བུ། འོ་ན་མིག་དབང་གི་རྡུལ་དང་ལུས་དབང་གི་རྡུལ་དང་ཇི་ལྟར་གནས་པ་ཡིན་ཞེ་ན། གཉིས་ཀ་ཡང་ཤིན་ཏུ་དྭངས་བའི་གཟུགས་ཅན་ཡིན་པས། གཅིག་ཡོད་པའི་སར་གཅིག་ཤོས་འབྱུང་བ་ལ་མི་ཐོགས་པའི་ཚུལ་དུ་གནས། དཔེར་ན་སྒྲོན་མེའི་འོད་ཡོད་པའི་སར། ཉི་མའི་འོད་འབྱུང་བ་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གསུམ་ཚན་གྱིས་ སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། དགེ་སོགས་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་དང་། ཁམས་གསུམ་གྱིས་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཟུགས་སྒྲ་མ་གཏོགས་པའི་གཟུགས་ཅན་བརྒྱད་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན། གཟུགས་སྒྲ་ གཉིས་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་བདུན། ཆོས་ཁམས་དང་བཅུ་པོ་འདི་དག་ལ་གསུམ་ཀ་ཡོད་དེ། གཟུགས་ལ་སྡོམ་པ་ནི། དགེ་བའི་གཟུགས། ལྟུང་བ་ནི་མི་དགེ་བའི་གཟུགས། སྒྲ་ལ་བརྫུན་ཕྲ་མ་སོགས་ ནི་མི་དགེ་བའི་སྒྲ། དེའི་ལོག་ཕྱོགས་བདེན་པར་སྨྲ་བ་སོགས་ནི་དགེ་བའི་སྒྲ་ཡིན། གཞན་རྣམས་རྟོགས་སླ། གཉིས་པ་ནི། འདོད་པའི་སར་གཏོགས་པ་ལ་ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་ཀ་ཡོད། གཟུགས་ཀྱི་སར་གཏོགས་པ་ལ་བཅུ་བཞི་

【現代漢語翻譯】 關於分類的章節，從二分法、三分法、有遮無遮、 色等、生等、見等六個方面進行分類。首先，色處（Rūpāyatana，色界）本身，具有可指示性，因為它是可以被眼識所見的色。所有十種有色法都具有障礙性，因為有些會阻礙其他色法在自身所在之處產生，有些則會阻礙對自身所緣的執取。第一種情況的例子是色處，第二種情況的例子如太陽和光明。這裡有三種障礙：對境的障礙、對所緣的障礙和遮蔽的障礙。 有境者對境有障礙，心和心所對所緣有障礙。如果認為這兩者有什麼區別，那麼區別在於存在四句。例如，眼根是第一種情況，但不是第二種情況。如一個月亮的光明所對應的識，是第二種情況，但不是第一種情況。眼識是兩種情況都包括的。對境有障礙，則該境必須存在；對所緣有障礙，則不一定所緣存在。 第一種情況有四句：在乾燥處有障礙，在潮濕處沒有障礙；在潮濕處有障礙，在乾燥處沒有障礙；兩者都有障礙；兩者都沒有障礙。第一種情況如人的眼睛，第二種情況如魚的眼睛，第三種情況如水獺的眼睛，第四種情況容易理解。第三種情況，遮蔽的障礙，如眼根。那麼，眼根的微粒和身根的微粒是如何存在的呢？兩者都是非常清澈的有色法，因此在一個地方，另一個的產生不會受到阻礙。例如，在燈光存在的地方，太陽光線的出現不會受到阻礙一樣。 第二，從三分法的角度進行分類，分為善等三種，以及從三界進行分類兩種。首先，除了色和聲之外的八種有色法，完全是無記。色和聲兩種是七種識界和法界，這十種都具有三種性質。對色的約束是善的色，墮落是惡的色。對聲音來說，妄語和離間語等是不善的聲音，其反面，說真實語等是善的聲音。其他的容易理解。第二，欲界包含十八界。色界包含十四界。

【English Translation】 Regarding the chapter on classification, it is classified from six aspects: twofold, threefold, with obstruction and without obstruction, form etc., arising etc., seeing etc. First, the Rūpāyatana (sphere of form) alone has the characteristic of being demonstrable, because it is a form that can be shown to the eye consciousness. All ten forms with color are also with obstruction, because some obstruct the arising of other forms in their own place, and some obstruct the grasping of their own objects. An example of the first case is the Rūpāyatana, and an example of the second case is like the sun and light. Here there are three kinds of obstruction: obstruction to the object, obstruction to the focus, and obstruction to obscuration. Those with objects have obstruction to the object, and mind and mental factors have obstruction to the focus. If one wonders what the difference is between these two, the difference is that there are four possibilities. For example, the eye faculty is the first case but not the second. Like the consciousness of the light of a moon, it is the second case but not the first. Eye consciousness is a case of both. If there is obstruction to the object, then that object must exist; if there is obstruction to the focus, it is not necessarily the case that the focus exists. There are four possibilities for the first case: obstruction in a dry place but not in a wet place; obstruction in a wet place but not in a dry place; obstruction in both; and no obstruction in either. The first case is like the human eye, the second case is like the eye of a fish, the third case is like the eye of an otter, and the fourth case is easy to understand. The third case, obstruction to obscuration, is like the eye faculty. So, how do the particles of the eye faculty and the particles of the body faculty exist? Both are very clear forms, so in one place, the arising of the other is not obstructed. For example, just as the sunlight does not obstruct the presence of lamplight. Second, classifying from the perspective of threefold division, there are two types: dividing into three categories such as virtue, and dividing from the three realms. First, the eight forms with color other than form and sound are entirely unspecified. The two, form and sound, are the seven consciousness realms and the dharma realm, and all ten of these have three natures. The restraint of form is virtuous form, and falling is non-virtuous form. For sound, false speech and divisive speech etc. are non-virtuous sounds, and the opposite of that, speaking truthfully etc. are virtuous sounds. The others are easy to understand. Second, the desire realm contains all eighteen realms. The form realm contains fourteen realms.

---

ཡོད། 4-916 དྲི་རོ་སྣའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། ལྕེའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་བཞི་ནི་གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པར་མ་གཏོགས་སོ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སར་གཏོགས་པ་ཡིད་ཆོས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་གསུམ་ཀ་ཡིན། གསུམ་ པ་ལ་ཟག་པ་དང་བཅས་མ་བཅས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ། རྟོག་པ་དང་བཅས་མ་བཅས་ཀྱི་སྒོ་ནས། དམིགས་པ་དང་བཅས་མ་བཅས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི་ཁམས་ཐ་མ་ དེ་གསུམ་ལ་ཟག་བཅས་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་ཆ་གཉིས་ཀ་ཡོད། ལྷག་མ་བཅོ་ལྔ་ནི་ཟག་བཅས་ཡིན། གཉིས་པ་རྟོག་པ་དང་བཅས་མ་བཅས་ལ། དངོས་དང་། རྩོད་སྤོང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་སྒོ་ ལྔའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལྔ་པོ་རྒྱུན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་དང་བཅས་པ་ཡིན་དེ། དེའི་དབང་དུ་བྱས་ན། གཞན་འགྱུར་གྱི་ནང་མཚན་རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་ཡང་། སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ ཤེས་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁམས་ཐ་མ་གསུམ་ལ་རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་དང་བཅས་པ། རྟོག་པ་མེད་ཅིང་དཔྱོད་པ་དང་བཅས་པ། དེ་གཉིས་ཀ་སྤངས་པ་དང་གསུམ་ཡོད་དེ། འདོད་པ་དང་། བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཙམ་པོ་བའི། ཁམས་ཐ་མ་གསུམ་ནི་དང་པོ་ཡིན་ནོ། །བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཁམས་ཐ་མ་གསུམ་ནི་གཉིས་པ་ཡིན། བསམ་གཏན་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཁམས་ཐ་མ་གསུམ་དང་། 4-917 ཁམས་ལྷག་མ་བཅོ་ལྔ་ནི་གཉིས་ཀ་སྤངས་པ་ཡིན། ། གཉིས་པ་རྩོད་སྤོང་ནི། སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་རྟོག་བཅས་ཡིན་པར་མི་འཐད་དེ། རྟོག་བྲལ་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་ཏེ། འདིའི་རྟོག་ བཅས་ནི་གཞན་འགྱུར་གྱི་ནང་ཚན་གྱི་རྟོག་བཅས་ཡིན་ལ། མདོ་ལས། རྟོག་བྲལ་དུ་གསུངས་པ་ནི། ངེས་པར་རྟོག་པ་དང་། རྗེས་དྲན་གྱི་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བ་ལ་དགོངས་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ཇི་ ལྟ་བུ་ཡིན་ཞེ་ན། དང་པོ་ནི་གྲོགས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ། གཡེང་བ་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་འབྱུང་བ། ངོ་བོ་རང་ཡུལ་དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་དུ་རྟོགས་པའི་ ཤེས་རབ་ལ་འཇོག གཉིས་པ་ནི། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ། མཉམ་རྗེས་གཉིས་ཆར་དུ་འབྱུང་བ། ངོ་བོ་དྲན་ཤེས་ལ་འཇོག གསུམ་པ་ནི། སེམས་ཀྱི་ཁམས་བདུན་དམིགས་པ་ དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། རང་གི་དམིགས་པ་ལ་དམིགས་པའི་བློ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཁམས་ཀྱི་ཕྱེད་སེམས་བྱུང་ཡང་དམིགས་བཅས་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར། བཞི་པ་གཟུགས་སོགས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ལ། ཟིན་མ་ཟིན་ གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། འབྱུང་བ་དང་འབྱུང་འགྱུར་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། བསགས་མ་བསགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། གཅད་བྱ་གཅོད་བྱེད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་བཞི། དང་པོ་ནི་གཟུགས་ཅན་ནང་ཕན་ཚུན་འཕྲད་པའི་ཕན་གནོད་ལས། 4-918 ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་སྐྱེད་པར་ནུས་པ་ལ་ཟིན་པ་དང་དེ་མི་ནུས་པ་ལ་མ་ཟིན་པ་ཞེས་འཇོག

【現代漢語翻譯】 有。 4-916 鼻識、舌識這四種識不屬於色界。無色界屬於意界、法界、意識界這三者。第三個方面是從有漏和無漏的角度來區分。從有分別和無分別的角度。從有對境和無對境的角度來區分，共有三種。第一個方面是，最後三個界既有有漏的成分，也有無漏的成分。其餘十五個是有漏的。第二個方面是有分別和無分別。分為正說和辯論兩部分。第一部分是，如果從通常情況來說，五門識都是既有尋，也有伺。因為，如果從這個角度來說，變異中的尋伺也都是五門識的眷屬。最後三個界有既有尋也有伺，有無尋但有伺，有既無尋也無伺這三種情況。欲界和初禪的根本定是第一種情況。初禪的殊勝根本定是第二種情況。二禪及以上的最後三個界， 4-917 以及其餘十五個界是既無尋也無伺的。第二部分是辯論：五門識不應是有分別的，因為經中說是無分別的。答：沒有過失，因為這裡的有分別是變異中的有分別。經中說無分別，是指遠離了決定的分別和隨唸的分別。這兩種分別是什麼樣的呢？第一種是與俱意識相似，發生在散亂的后得位，本體是了知自境總相的智慧。第二種是與意識相似，發生在俱時和后得位，本體是憶念。第三個方面是，七個心界是有對境的，因為它們是對自己的對境進行認識的智慧。法界的半數心所也是有對境的，因此。第四個方面是，從色等進行區分，分為能觸和不能觸，分為所生和能生，分為積聚和非積聚，分為所斷和能斷四種。第一種是，有色法之間相互接觸所產生的利益和損害中， 4-918 能夠產生苦樂感受的稱為能觸，不能產生苦樂感受的稱為不能觸。

【English Translation】 Yes. 4-916 The four consciousnesses of nose, taste, and tongue do not belong to the form realm. The formless realm belongs to the three: the mind realm, the dharma realm, and the consciousness realm. The third aspect is to distinguish from the perspective of with outflows and without outflows. From the perspective of with conceptualization and without conceptualization. From the perspective of with object and without object, there are three types. The first aspect is that the last three realms have both components of with outflows and without outflows. The remaining fifteen are with outflows. The second aspect is with conceptualization and without conceptualization. It is divided into two parts: direct statement and debate. The first part is that, generally speaking, the five sense consciousnesses are both with investigation and analysis. Because, from this perspective, the investigation and analysis in transformation are also the retinue of the five sense consciousnesses. The last three realms have both investigation and analysis, have no investigation but have analysis, and have neither investigation nor analysis. The desire realm and the fundamental stabilization of the first dhyana are the first type. The special fundamental stabilization of the first dhyana is the second type. The last three realms of the second dhyana and above, 4-917 and the remaining fifteen realms are neither with investigation nor with analysis. The second part is the debate: the five sense consciousnesses should not be with conceptualization, because it is said in the sutras to be without conceptualization. Answer: There is no fault, because the conceptualization here is the conceptualization in transformation. The sutras say without conceptualization, referring to being free from determined conceptualization and subsequent recollection. What are these two types of conceptualization? The first is similar to the accompanying consciousness, occurring in the state of distraction after attainment, and its essence is the wisdom that understands the general characteristics of its own object. The second is similar to the consciousness, occurring in both simultaneous and subsequent states, and its essence is memory. The third aspect is that the seven mind realms are with objects, because they are the wisdom that cognizes its own object. Half of the mental factors of the dharma realm are also with objects, therefore. The fourth aspect is to distinguish from form, etc., dividing into able to touch and unable to touch, dividing into produced and able to produce, dividing into accumulated and non-accumulated, dividing into to be severed and able to sever, four types. The first is that, among the benefits and harms produced by the mutual contact between form phenomena, 4-918 that which is able to produce feelings of pleasure and pain is called able to touch, and that which is unable to produce feelings of pleasure and pain is called unable to touch.

---

རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་བདུན་སེམས་བྱུང་དང་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་རྣམས་དང་། སྒྲ་དང་དགུ་ ལ་མ་ཟིན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། གཟུགས་ཅན་ནང་ཕན་ཚུན་འཕྲད་པའི་ཕན་གནོད་ལས། ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་སྐྱེད་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཅན་གཞན་དགུ་ལ་ཟིན་མ་ཟིན་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད། གཉིས་ པ་ནི། རེག་བྱ་ལ་འབྱུང་བ་འབྱུང་འགྱུར་གཉིས་ཀ་ཡོད། ལྷག་མ་གཟུགས་ཅན་དགུ་དང་། ཆོས་ཁམས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་ནི། འབྱུང་འགྱུར་ཁོ་ན་ཡིན། གསུམ་པ་བསགས་ མ་བསགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི། གཟུགས་ཅན་བཅུ་ཆོས་ཅན། བསགས་པ་ཡིན་ཏེ། བེམ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྷག་མ་བརྒྱད་ནི་མ་བསགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །བཞི་པ་ནི། གཅོད་བྱེད་སྟ་གྲི་ལྟ་བུ་ དང་། གཅད་བྱ་ཤིང་ལྟ་བུ་ནི། ཕྱི་རོལ་གྱི་ཁམས་སྒྲ་མ་གཏོགས་པ་བཞི་ལ་འཇོག དེ་བཞིན་དུ་བསྲེག་བྱ་བུད་ཤིང་ལྟ་བུ་དང་། འཇལ་བྱེད་སྲང་ལྟ་བུ་ཡང་དེ་བཞིའི་སྟེང་ནས་འཇོག སྲེག་ བྱེད་དང་གཞལ་བྱ་གཉིས་ལ་མི་མཐུན་པ་སྨྲ་བ་ཡོད་དེ། སྲེག་བྱེད་རེག་བྱ་ཁོ་ནའི་སྟེང་ནས་འཇོག གཞལ་བྱ་མར་ལྟ་བུ་ཡང་། རེག་བྱ་ལྕི་བ་ལྟ་བུའི་སྟེང་ནས་འཇོག ཁ་ཅིག་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཁམས་བཞིའི་སྟེང་ནས་འཇོག 4-919 ལྔ་པ་བྱུང་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། བྱུང་མ་བྱུང་གིས་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། ཕྱི་ནང་གིས་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། རྟེན་བཅས་དེ་མཚུངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། སྤང་བྱ་ཡིན་མིན་གྱི་སྒོ་ ནས་དབྱེ་བ་དང་བཞི། དང་པོ་ལ། བྱུང་བ་སྤྱིར་བསྟན། མ་བྱུང་བ་དམིགས་བསལ། དབང་པོ་དང་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ས་མཚུངས་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ སྟེ། རྣམ་པར་སྨིན་པ་ལས་བྱུང་བའི་རྒྱུ། རྒྱས་བྱུང་གི་རྒྱུ། རྒྱུ་མཐུན་གྱི་རྒྱུ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ། དེ་ཡི་ངོ་བོ། །དེའི་འབྲས་བུ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། མི་དགེ་ བ་དང་། དགེ་བ་ཟག་བཅས་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་སྐྱེད་པའི་ནུས་པ་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་གོ །གཉིས་པ་ནི་ཁམས་ཟས། གཉིད། ལེགས་སྤྱད། ཏིང་ ངེ་འཛིན། ཚངས་སྤྱོད་དང་ལྔ་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་རྒྱུ་མཐུན་ནི། རང་གི་རིགས་འདྲ་སྔ་མ་ལ་བྱེད། གཞུང་དང་སྦྱར་བ་ནི། ནང་གི་དབང་པོ་ལྔ་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ངན་འགྲོའི་དབང་པོ་ལྔ་ནི། མི་དགེ་བ་དང་། བདེ་འགྲོའི་དབང་པོ་ལྔ་ནི། དགེ་བ་ཟག་བཅས་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། དབང་པོ་ལྔ་ནི་རྒྱས་པ་ལས་བྱུང་ཏེ། ཁམས་ཟས་གཉིད་ལེགས་སྤྱད་སོགས་ཀྱིས་ནང་གི་དབང་པོ་རྒྱས་པར་བྱས། 4-920 དེས་དབང་རྟེན་ཁོག་པ་རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། སྒྲ་ནི་རྣམ་སྨིན་ལས་སྐྱེས་པ་མིན་ཏེ་འདོད་དགུར་དབང་བསྒྱུར་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཚངས་པའི་དབྱངས་ད

【現代漢語翻譯】 七種識蘊（梵文：vijñāna-skandha，vijñāna-dhātu，vijñāna-ayatana，漢語字面意思：識的集合），即心所和第八識，以及聲音，被稱為『不遍攝』，因為有形之物之間相互接觸所產生的利益或損害，不能產生苦樂感受。其他九種有形之物則兼具遍攝與不遍攝兩種性質。 第二種是觸所對境，包括生起之物和將生之物。其餘九種有形之物，以及法界的一部分，即非顯色，僅僅是未來將生之物。 第三種是從積聚與非積聚的角度進行區分：十種有形之物，是有積聚的，因為它們是實體；其餘八種則被稱為非積聚。 第四種是，如切割工具斧頭，以及被切割物木頭，這些都屬於外境，除了聲音之外的四種。同樣，如燃燒物柴火，以及測量工具秤，也屬於這四種。對於燃燒物和測量物，有不同的說法：燃燒物僅指觸所對境；測量物如酥油，也指觸所對境中的重物。有些人則認為屬於外境的四種。 第五種是從生等角度進行區分，包括：從生與非生的角度區分，從內與外的角度區分，從有依與同類角度區分，以及從應舍與非應舍的角度區分，共四種。第一種，一般指出生之物，特別指未出生之物，以及根與識的同處等三種。首先，一般而言，一切有為法都是生起之因，包括異熟生之因、增長之因和等流之因三種。第一種，異熟因，包括異熟因本身、異熟因的自性、以及異熟因的果三種。首先，異熟因本身，是指不善和有漏之善。第二種，是指這二者產生苦樂感受的能力。第三種，是指苦樂感受。第二種，增長因，是指界、食、睡眠、善行、禪定、梵行等五種。第三種，等流因，是指與自身同類的先前之物。結合經文來看，五根是異熟所生，因為惡趣的五根是不善所生，善趣的五根是有漏之善所生。五根是增長所生，因為通過界、食、睡眠、善行等使內五根增長，從而使根所依之身增長。聲音不是異熟所生，因為可以隨意控制。那麼，梵天之聲呢？

【English Translation】 The seven realms of consciousness (Sanskrit: vijñāna-skandha, vijñāna-dhātu, vijñāna-ayatana, literally: collection of consciousness), namely the mental factors and the eighth consciousness, and sound, are called 'not all-pervading', because the benefits or harms arising from the mutual contact of tangible objects cannot generate feelings of pleasure or pain. The other nine tangible objects have both pervasive and non-pervasive qualities. The second is the object of touch, including things that arise and things that will arise. The remaining nine tangible objects, and a part of the Dharma realm, namely non-manifest form, are only things that will arise in the future. The third is to distinguish from the perspective of accumulation and non-accumulation: ten tangible objects are accumulated, because they are entities; the remaining eight are called non-accumulated. The fourth is, such as the cutting tool axe, and the object being cut wood, these belong to the external environment, except for the four kinds of sounds. Similarly, such as burning firewood, and measuring tool scales, also belong to these four kinds. For combustibles and measuring objects, there are different statements: combustibles only refer to the object of touch; measuring objects such as ghee, also refer to the weight in the object of touch. Some people think that it belongs to the four kinds of external environment. The fifth is to distinguish from the perspective of birth, etc., including: distinguishing from the perspective of birth and non-birth, distinguishing from the perspective of inside and outside, distinguishing from the perspective of dependence and the same kind, and distinguishing from the perspective of what should be abandoned and what should not be abandoned, a total of four kinds. The first, generally refers to things that are born, especially refers to things that are not born, and the same place of roots and consciousness, etc. First of all, in general, all conditioned dharmas are the cause of arising, including the cause of Vipāka-born, the cause of growth, and the cause of equality. The first, the cause of Vipāka, includes the cause of Vipāka itself, the nature of the cause of Vipāka, and the three fruits of the cause of Vipāka. First of all, the cause of Vipāka itself refers to unwholesome and contaminated wholesome. The second refers to the ability of these two to generate feelings of pleasure and pain. The third refers to feelings of pleasure and pain. The second, the cause of growth, refers to the five kinds of realms, food, sleep, good deeds, meditation, and Brahma conduct. The third, the cause of equality, refers to the previous things of the same kind as itself. Combining the scriptures, the five roots are born of Vipāka, because the five roots of evil destinies are born of unwholesome, and the five roots of good destinies are born of contaminated wholesome. The five roots are born of growth, because the inner five roots are grown through realms, food, sleep, good deeds, etc., so that the body on which the roots depend grows. Sound is not born of Vipāka, because it can be controlled at will. So, what about the voice of Brahma?

---

ེ་ཚིག་རྩུབ་སྤངས་པའི་རྣམ་སྨིན་གྱི་ འབྲས་བུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། ཚངས་པའི་དབྱངས་ནི་བྱུང་བ་གསུམ་ལྡན་ཡིན་པས། འདིར་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་མ་བཤད་པའི་ཕྱིར། བྱུང་བ་གསུམ་ལྡན་ཡིན་ཏེ། ཚིག་རྩུབ་ པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྙན་པར་སྨྲས་པ་ལས། མགྲིན་པའི་གནས་སུ་འབྱུང་བ་ཁྱད་པར་ཅན་གཅིག་བྱུང་། དེ་ལས་ཚངས་དབྱངས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །སྒྲ་དེ་རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་སྟེ། རང་གིས་རིགས་འདྲ་ལས་སྔ་ མའི་ལམ་ལས་མ་བྱུང་ཡང་། འབྱུང་བ་སྐད་ཅིག་མ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། ཐོགས་མེད་རྣམ་ཤེས་བདུན་སེམས་བྱུང་དང་བརྒྱད་ནི་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཏེ། མི་དགེ་བ་དང་དགེ་བ་ཟག་ བཅས་ཅི་རིགས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། གཟུགས་དྲི་རོ་རེག་བྱ་བཞི་ནི་རྒྱུ་གསུམ་ཀ་ལས་བྱུང་སྟེ། གོང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། རྟག་པའི་རྫས་འདུས་མ་བྱས་གསུམ་ནི། རྒྱུ་གསུམ་ཀ་ལས་མ་བྱུང་ཏེ། གོང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་དེ་རྣམས་ལས་ལོག་པའི་ཕྱིར། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཁམས་ཐ་མ་གསུམ་ནི། རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། 4-921 ཟག་མེད་ཀྱི་ཁམས་སྔོན་སོང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། མིག་དབང་དང་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི། ཐོབ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་དུ་ཐོབ་པ་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་གཉིས་སོ་སོ་བ་དང་ལྷན་ ཅིག་ཏུ་ཡང་ཐོབ་པ་ཡོད་དེ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ཐོབ་ཚུལ་ལ་མུ་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡོད་དེ་མིག་དབང་གསར་དུ་ཐོབ་ལ་རྣམ་ཤེས་གསར་དུ་མ་ཐོབ་པའི་མུ། རྣམ་ཤེས་གསར་དུ་ཐོབ་ ལ་མིག་དབང་གསར་དུ་མ་ཐོབ་པའི་མུ། དེ་གཉིས་ཀ་གསར་དུ་ཐོབ་པའི་མུ། གཉིས་ཀ་གསར་དུ་མ་ཐོབ་པའི་མུ་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་མེད་ཁམས་ནས་བསམ་གཏན་བཞི་པར་སྐྱེ་བའི་ ཚེ་མུ་དང་པོ་ཡིན་ཏེ། །གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་གཉིས་ཀ་མེད། བསམ་གཏན་བཞིའི་ས་བསྡུས་ཀྱི་མིག་ཡོད་ཀྱང་མིག་ཤེས་མེད་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་བཞི་པ་ནས་བསམ་གཏན་དང་པོར་སྐྱེས་པའི་ཚེ་མུ་ གཉིས་པ་ཡིན་ཏེ། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་ས་བསྡུས་ཀྱི་མིག་ཡོད་ཀྱང་མིག་ཤེས་མེད་ལ། དང་པོའི་ས་བསྡུས་ཀྱི་དེ་གཉིས་ཀ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་མེད་ནས་བསམ་གཏན་དང་པོར་སྐྱེས་པའི་ཚེ། མུ་ གསུམ་པ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་ས་བསྡུས་ཀྱི་མིག་དང་མིག་ཤེས་གཉིས་ཀ་མེད། དང་པོའི་ས་བསྡུས་ཀྱིས་དེ་གཉིས་ཀ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་དང་པོ་ནས་གཟུགས་མེད་དུ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། མུ་བཞི་ཡིན་ཏེ། 4-922 གོང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་དེའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཕྱི་ནང་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི། ནང་གི་དབང་པོ་བཅུ་གཉིས་སེམས་བྱུང་དང་བཅས་པ་ནི་ནང་དུ་གཏོགས་ལ། གཟུགས་སོགས་ལྷག་མ་རྣམས་ནི་དེར་མ་ གཏོགས་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི་ཁམས་གང་ཞིག་རང་གི་ལས

【現代漢語翻譯】 如果有人問，捨棄粗語所獲得的異熟果報的說法是否矛盾？沒有矛盾。因為梵天之音具有三種生起，所以這裡沒有說異熟果報。具有三種生起，是因為捨棄粗語的相違品，說悅耳之語，從喉嚨的部位生起一種特殊的生起。由此產生梵天之音。聲音是從同類因產生的，雖然不是從自己同類的先前道路產生，而是從剎那的生起產生。無礙解脫識七種心識和八種是異熟果報，因為是從不善和善的有漏法中產生的。色、香、味、觸四種是從三種因產生的，因為有上述的論證。第二，常、實、無為三種不是從三種因產生的，因為與上述的論證相反。苦法忍第一剎那的自性所轉化的最後三種界不是從同類因產生的，因為不是無漏界的先前存在。第三，眼根和眼識是如何獲得的呢？這二者既可以單獨獲得，也可以一起獲得，因為這二者的獲得方式有四種情況。存在這種情況，即新獲得眼根而沒有新獲得眼識；新獲得眼識而沒有新獲得眼根；二者都新獲得；二者都沒有新獲得。從無色界生到第四禪時，是第一種情況，因為無色界中二者都沒有。第四禪的處所包括眼根，但沒有眼識。從第四禪生到第一禪時，是第二種情況，因為第四禪的處所包括眼根，但沒有眼識，而第一禪的處所包括二者。從無色界生到第一禪時，是第三種情況，因為無色界的處所既沒有眼根也沒有眼識，而第一禪的處所包括二者。從第一禪生到無色界時，是第四種情況，因為有上述的論證。第二種是從內外角度區分，內部的十二處（眼、耳、鼻、舌、身、意、色、聲、香、味、觸、法）連同心所屬於內部，其餘的色等則不屬於內部。第三種是哪個界是自己行為的...

【English Translation】 If someone asks, is there a contradiction in the statement about the maturation result of abandoning harsh speech? There is no contradiction. Because the voice of Brahma has three kinds of arising, so here it does not speak of the maturation result. It has three kinds of arising, because abandoning the opposite of harsh speech, speaking pleasant words, a special arising arises from the throat. From this arises the voice of Brahma. The sound arises from a homogeneous cause, although it does not arise from the previous path of its own kind, but from the momentary arising. The seven consciousnesses of unobstructed liberation and the eight are the maturation result, because they arise from the defiled dharmas of unwholesome and wholesome. The four, form, smell, taste, and touch, arise from the three causes, because of the above arguments. Second, the three, permanent, real, and unconditioned, do not arise from the three causes, because they are contrary to the above arguments. The last three realms transformed into the nature of the first moment of suffering dharma forbearance do not arise from homogeneous causes, because they are not the prior existence of the undefiled realm. Third, how are the eye faculty and eye consciousness obtained? These two can be obtained separately or together, because there are four situations in the way these two are obtained. There is a situation where the eye faculty is newly obtained but the eye consciousness is not newly obtained; the eye consciousness is newly obtained but the eye faculty is not newly obtained; both are newly obtained; neither is newly obtained. When born from the formless realm to the fourth dhyana, it is the first situation, because neither exists in the formless realm. The place of the fourth dhyana includes the eye faculty, but there is no eye consciousness. When born from the fourth dhyana to the first dhyana, it is the second situation, because the place of the fourth dhyana includes the eye faculty, but there is no eye consciousness, while the place of the first dhyana includes both. When born from the formless realm to the first dhyana, it is the third situation, because the place of the formless realm has neither eye faculty nor eye consciousness, while the place of the first dhyana includes both. When born from the first dhyana to the formless realm, it is the fourth situation, because of the above arguments. The second is to distinguish from the perspective of inner and outer, the twelve internal places (eye, ear, nose, tongue, body, mind, form, sound, smell, taste, touch, dharma) along with mental factors belong to the inner, and the remaining form and so on do not belong to the inner. The third is which realm is the action of oneself...

---

་བྱེད་པ་ལ་རྟེན་བཅས་དང་། མི་བྱེད་པའི་དེར་མཚུངས་ཡིན། དེ་ཡང་དབང་པོ་དྲུག་ནི། རང་འབྲས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་བདག་རྐྱེན་བྱེད་པ་ ལ་རྟེན་བཅས་དང་། དེ་མི་བྱེད་པ་ལ་དེ་མཚུངས། ཡུལ་དྲུག་ནི། རང་འབྲས་རྣམས་ཀྱི་དམིགས་པ་བྱེད་པ་རྟེན་བཅས་དང་། དེ་མི་བྱེད་པ་ལ་དེ་མཚུངས། རྣམ་ཤེས་དྲུག་ནི་ཡུལ་ལ་དམིགས་མ་ དམིགས་ལ་རྟེན་བཅས་དང་དེ་མཚུངས་སུ་འཇོག་གོ ། དེ་གཞུང་དང་སྦྱར་བ་ནི། ཆོས་ཁམས་ནི། མཐའ་གཅིག་ཏུ་རྟེན་བཅས་ཡིན་ཏེ། །རང་འབྲས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་མི་འགྱུར་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ལྷག་ མ་རྣམས་ལ་རྟེན་བཅས་དང་དེ་མཚུངས་གཉིས་གཉིས་ཡོད། དབང་པོ་ལྔ་ནི་རྟོགས་སླ། ད་ལྟར་ཀྱི་ཡུལ་ལྔ་ནི། རྟེན་བཅས་དང་སྐྱེ་རུང་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན། མ་འོངས་པའི་ཡུལ་ལྔ་ནི། དེ་ མཚུངས་ཡིན། དེས་སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་ལའང་རིགས་འགྲེ། བཞི་པ་སྤང་བྱ་ཡིན་མིན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི། གཟུགས་ཅན་བཅུ་ཆོས་ཅན། སྒོམ་སྤང་ཡིན་ཏེ། སྤང་བྱ་གང་ཞིག་མཐོང་སྤང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-923 སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་ཡང་སྒོམ་སྤང་ཡིན་ཏེ་དེའི་ཕྱིར། ཁམས་ཐ་མ་གསུམ་ལ། སྒོམ་སྤང་ཡིན་པ། མཐོང་སྤང་ཡིན་པ། དེ་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་ཆ་གསུམ་ཡོད། ཁ་ཅིག་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་མཐོང་ སྤང་ཡིན་ཏེ། མཐོང་ལམ་སྐྱེས་སྟོབས་ཀྱིས་ལྡོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། །མཐོང་སྤང་མ་ཡིན་ཏེ། ཉོན་མོངས་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཅན་བཅུ་ཆོས་ཅན། མཐོང་སྤངས་མ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དྲུག་པ་ཡིད་ཤེས་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་ཆོས་ཅན། དེ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡུལ་བདེན་པ་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་སྒྲོ་ འདོགས་བྱེད་མིན་པའི་ཕྱིར། དྲུག་པ་ལྟ་བ་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། ལྟ་བ་ཡིན་མིན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། རྟག་མི་རྟག་ གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། དབང་པོ་ཡིན་མིན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་བཞིའོ། །དང་པོ་ལ། ལྟ་བའི་དབྱེ་བ་སྤྱིར་བསྟན། མིག་ལྟ་བར་སྒྲུབ། ཞར་བྱུང་གི་དོན་གཞན་བཤད་པ་དང་གསུམ་མོ། །དང་ པོ་ནི་མིག་དང་ཆོས་ཁམས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ཉོན་མོངས་ཅན་ཀྱི་ལྟ་བ་ལྔ་དང་། ཡན་ལག་གི་ལྟ་བ་གསུམ་སྟེ། བརྒྱད་ནི་ལྟ་བ་ཡིན། དེ་ཡང་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་སྟེང་ནས་འཇོག་གི 4-924 སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་དང་། མཚུངས་པར་སྐྱེས་པའི་བློ་ཤེས་རབ་ནི། ལྟ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ཉོན་མོངས་ཅན་ཀྱི་ལྟ་བ་ཡང་མིན། ཡན་ལག་གི་ལྟ་བ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མིན་ཏེ། ཡུལ་བདེན་པ་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་སྒྲོ་འདོགས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཡང་མིན་ཏེ། ལས་རྒྱུ་འབྲས་ལ་ཡིད་ཆེས་པའི་སྒོ་ནས་རང་ཡུལ་ངེས་

【現代漢語翻譯】 依賴於作為（六根）的所依和作為（六根）的助緣，以及不依賴於作為（六根）的所依和作為（六根）的助緣的情況。也就是說，六根是：作為各自結果——識的增上緣，依賴於作為（識的）所依和作為（識的）的助緣；不作為各自結果——識的增上緣，則與此相同。六境是：作為各自結果的所緣，依賴於作為（各自結果）的所依和作為（各自結果）的助緣；不作為各自結果的所緣，則與此相同。六識是：緣于或不緣于對境，依賴於作為（六識）的所依和作為（六識）的助緣，以及與此相同的情況。這些與經論結合起來是：法界完全是依賴於作為（法界）的所依和作為（法界）的助緣的，因為法界不可能不成為各自結果——識的對境。其餘的（十八界）則既有依賴於作為（十八界）的所依和作為（十八界）的助緣的情況，也有不依賴於作為（十八界）的所依和作為（十八界）的助緣的情況，這兩種情況都有。五根很容易理解。現在的五境是：依賴於作為（五境）的所依和作為（五境）的助緣，並且具有可能產生和不可能產生的性質。未來的五境也是如此。由此可以類推五識。第四，從應斷與否的角度進行區分：十色處，是修所斷，因為凡是應斷的都不是見所斷。五識也是修所斷，原因同上。在最後三界中，有三種情況：是修所斷、是見所斷、既不是修所斷也不是見所斷。有些是異生（指凡夫）所見的見所斷，因為它們是通過生起見道的力量而斷除的。如果有人問：那麼，這些（異生所見的見所斷）不是見所斷嗎？答：不是，因為它們不是煩惱。十色處不是見所斷，因為它們是色法。第六，不是意識的增上緣，而是由有色根所生的五識，不是（顛倒的），因為它們不會對真實的對境產生顛倒的執著。第六，從見等角度進行區分，包括：從是否為見的角度進行區分、從成為識的對境的方式的角度進行區分、從常與無常的角度進行區分、從是否為根的角度進行區分，共四種。第一種，包括：普遍地闡述見的分類、論證眼是見、以及順便解釋其他的意義，共三種。第一種是：眼和法界的一部分，屬於煩惱性的五見和支分的（五見的）三見，這八種是見。這些都是在意識的所緣中產生的智慧的基礎上安立的。五識和與其同時生起的智慧不是見，因為它們既不是煩惱性的見，也不是支分的見。不是第一種（煩惱性的見），因為它們不會對真實的對境產生顛倒的執著。也不是第二種（支分的見），因為它們通過相信業果來確定自己的對境。

【English Translation】 Dependent on being the basis and auxiliary condition of (the six sense faculties), and the same for not being so. That is, the six sense faculties are: as the dominant condition for their respective results—consciousness, dependent on being the basis and auxiliary condition of (consciousness); not being the dominant condition for their respective results—consciousness, is the same. The six objects are: as the object of their respective results, dependent on being the basis and auxiliary condition of (their respective results); not being the object of their respective results, is the same. The six consciousnesses are: depending on whether or not they cognize objects, dependent on being the basis and auxiliary condition of (the six consciousnesses), and the same. These are combined with the scriptures as follows: the dharma realm is entirely dependent on being the basis and auxiliary condition of (the dharma realm), because it is impossible for the dharma realm not to become the object of its respective result—consciousness. The remaining (eighteen realms) have both the case of being dependent on being the basis and auxiliary condition of (the eighteen realms), and the case of not being dependent on being the basis and auxiliary condition of (the eighteen realms). The five sense faculties are easy to understand. The present five objects are: dependent on being the basis and auxiliary condition of (the five objects), and having the nature of being able to arise and not being able to arise. The future five objects are the same. From this, the five consciousnesses can be inferred. Fourth, distinguishing from the perspective of whether or not they should be abandoned: the ten forms are to be abandoned by cultivation, because whatever is to be abandoned is not to be abandoned by seeing. The five consciousnesses are also to be abandoned by cultivation, for the same reason. In the last three realms, there are three cases: being abandoned by cultivation, being abandoned by seeing, and neither being abandoned by cultivation nor being abandoned by seeing. Some are seen by ordinary beings as being abandoned by seeing, because they are abandoned by the power of arising on the path of seeing. If someone asks: then, are these (abandoned by seeing seen by ordinary beings) not abandoned by seeing? Answer: no, because they are not afflictions. The ten forms are not abandoned by seeing, because they are forms. Sixth, not being the dominant condition of consciousness, but the five consciousnesses born from the colored sense faculties are not (inverted), because they do not have inverted clinging to true objects. Sixth, distinguishing from the perspective of views, etc., includes: distinguishing from the perspective of whether or not they are views, distinguishing from the perspective of how they become the object of consciousness, distinguishing from the perspective of permanence and impermanence, and distinguishing from the perspective of whether or not they are sense faculties, a total of four. The first includes: generally explaining the classification of views, arguing that the eye is a view, and incidentally explaining other meanings, a total of three. The first is: the eye and a part of the dharma realm, belonging to the five afflictive views and the three views of the limbs (of the five views), these eight are views. These are all established on the basis of the wisdom that arises in the object of consciousness. The five consciousnesses and the wisdom that arises simultaneously with them are not views, because they are neither afflictive views nor views of the limbs. It is not the first (afflictive view), because they do not have inverted clinging to true objects. Nor is it the second (view of the limbs), because they determine their own objects by believing in the law of cause and effect.

---

པའི་བློ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། མིག་ལྟ་བ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་མཐོང་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའང་རྟེན་བཅས་དང་དེ་མཚུངས་གཉིས་ཀྱི་ནང་ནས་རྟེན་བཅས་ཁོ་ན་མཐོང་བ་ཡིན་ཏེ། མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་བའི་གྲོགས་སུ་རྣམ་ཤེས་ངེས་པར་ དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་བརྟེན་པའི་རྣམ་ཤེས་ཁོ་ནས་མཐོང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་མཐོང་ན་བར་དུ་ཆོད་པའི་གཟུགས་རྣམས་ཀྱང་མཐོང་དགོས་པ་ལས་དེ་མཐོང་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའང་མིག་ གཉིས་ཀས་མཐོང་བ་ཡིན་ཏེ། གཅིག་གི་མཐོང་བ་ལ་གཉིས་ཀས་མཐོང་བ་གསལ་བར་མཐོང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། དབང་པོའི་ཡུལ་འཛིན་ཚུལ། དབང་པོ་རྟེན་དུ་འགྱུར་ཚུལ། ས་གང་རྟོགས་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དབང་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཡུལ་ཕྲད་ནས་འཛིན་ནམ། མ་ཕྲད་པར་འཛིན། ཚད་མཉམ་པ་འཛིན་ནམ། མི་མཉམ་པ་འཛིན་ཞེ་ན། མིག་དང་། ཡིད་དང་། རྣ་བ་གསུམ་པོ་དེས་ཡུལ་དང་མ་ཕྲད་པར་འཛིན་ཏེ། 4-925 མིག་གིས་ཐག་རིང་པོའི་གཟུགས་མཐོང་། རྣ་བའི་ཐག་རིང་པོའི་སྒྲ་ཐོས། ཡིད་ཀྱིས་དུས་གསུམ་གིས་གཟུགས་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། སྣ་སོགས་གསུམ་གྱིས་ཡུལ་དང་ཕྲད་ནས་འཛིན་ཅིང་། རང་དང་མཉམ་པའི་ཡུལ་ འཛིན་པར་འདོད་དེ། ལྕེ་དབང་གིས་རང་གི་རྡུལ་དང་མཉམ་པའི་རོའི་རྡུལ་འཛིན་པ་ཡིན་གྱིས། དེ་ལས་ཆེ་བ་མི་འཛིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཐ་མ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་རང་དུས་ ན་འདས་པའི་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་ཁོ་ན་ལ་རྟེན་གྱི་རང་དང་མཉམ་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་མི་རྟེན། རྣམ་ཤེས་སྔ་མ་ལྔ་ནི། རང་དུས་ན་འདས་པ་དང་། རང་དང་ལྷན་ཅིག་པའི་ བདག་རྐྱེན་ལ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ནོ། །མིག་ཤེས་དེ་བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་ལས་ཀྱང་སྐྱེས་པར་མཚུངས་པ་ལས། བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབང་ཤེས། ཞེས་བརྗོད། དམིགས་རྐྱེན་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཡུལ་ཤེས་ ཞེས་མི་བརྗོད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན། དང་པོ་བདག་རྐྱེན་དུ་སྒྲུབ་པ་ནི། མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་དེ། མིག་ཤེས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་གཞན་དང་ གཞན་དུ་གྱུར་པའི་སྟོབས་ཀྱིས། མིག་ཤེས་ཀྱང་དེ་དང་དེར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། གཟུགས་དེ་མིག་ཤེས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཡུལ་མ་ཡིན་ཏེ། གོང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་ལས་ལོག་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབང་ཤེས་ཞེས་བརྗོད་ཡུལ་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཡུལ་ཤེས་ཞེས་མ་བརྗོད། 4-926 དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་དབང་ཤེས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དང་། གཟུགས་དེའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི་དབང་རྟེན་ཁོག་པ། དེ་ལ་བརྟེན་པའི་དབང་ པོ། དེ་ལ་བརྟེན་པའི་རྣམ་ཤེས། ཡུལ་དང་བཞི་ལས། དབང་རྟེན་ལྔ་དང་། དབང་པོ་ལྔ་ནི། ས་ལྔ་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་ས་བཞི་ཏེ་ལྔར་གཏོགས་པ

【現代漢語翻譯】 因為不是心識的緣故。第二： 眼睛是能見之物，因為它是觀看色法的工具。這在有依和同等兩者之中，唯有有依才能觀看，因為眼睛觀看色法時，心識必定需要作為幫助。然而，並非僅僅依靠依附於它的心識才能觀看，因為如果那樣，就必須也能看到中間阻隔的色法，但實際上並沒有看到。而且，這是由雙眼共同觀看的，因為雙眼共同觀看比單眼觀看更為清晰。第二部分包括：感官如何執取對境，感官如何成為所依，以及如何證悟地。共有三個方面。 第一方面是：感官是通過接觸對境來執取，還是不接觸而執取？是執取相同程度的，還是不同程度的？回答是：眼睛、意和耳朵這三者是不接觸對境而執取的，因為眼睛能看到遠處的色法，耳朵能聽到遠處的聲響，意能將過去、現在、未來三時作為對境。鼻子等其餘三種感官是接觸對境來執取的，並且認為執取與自身相同程度的對境，例如舌頭執取與自身微粒相同程度的味道微粒，而不會執取更大的。 第二方面是：最後的意識形態只依賴於自身時間中已逝去的增上緣感官，而不依賴於與自身相同的意識形態。前五個心識則是在自身時間中已逝去以及與自身同時存在的增上緣中產生的。眼識也同樣從作為增上緣的有色感官中產生，因此從增上緣的角度稱為『感官識』，為什麼不從所緣緣的角度稱為『對境識』呢？首先，證明作為增上緣是：有色感官是眼識獨一無二的增上緣，因為憑藉它們各自不同的力量，眼識也會隨之改變。色法不是眼識獨一無二的所緣，因為它與上述的證明相悖。因此，從增上緣的角度稱為『感官識』，而不是從所緣緣的角度稱為『對境識』。 有色感官是感官識獨一無二的增上緣，而色法不是其獨一無二的因。第三方面包括：感官的所依身體、依賴於它的感官、依賴於它的心識以及對境這四者。其中，五種感官所依和五種感官都屬於第五地，即屬於欲界和四禪定地。

【English Translation】 Because it is not consciousness. Second: The eye is the seer, because it is the instrument for seeing forms. Among the two, with support and equivalent, only with support can see, because the consciousness must be needed as a help for the eye to see forms. However, it is not only the consciousness that relies on it that can see, because if it sees, it must also see the forms that are separated in the middle, but it does not see it. Moreover, it is seen by both eyes, because seeing with both eyes is clearer than seeing with one eye. The second part includes: how the senses grasp objects, how the senses become the basis, and how to realize the ground. There are three aspects. The first aspect is: Do the senses grasp by touching the object, or without touching? Do they grasp the same level, or different levels? The answer is: the eye, mind, and ear grasp without touching the object, because the eye can see distant forms, the ear can hear distant sounds, and the mind can make the three times of past, present, and future into objects. The three senses of nose, etc., grasp by touching the object, and they want to grasp the object that is equal to themselves, because the tongue sense grasps the taste particles that are equal to its own particles, and it does not grasp the larger ones. The second aspect is: The last form of consciousness relies only on the dominant condition sense that has passed in its own time, and does not rely on the form of consciousness that is equal to itself. The first five consciousnesses are born in the dominant condition that has passed in their own time and is with themselves. Eye consciousness is also born from the dominant condition of the physical form, so from the perspective of the dominant condition, it is called 'sense consciousness'. Why is it not called 'object consciousness' from the perspective of the objective condition? First, proving it as the dominant condition is: the physical eye sense is the unique dominant condition of eye consciousness, because by the power of their differences, eye consciousness also changes with them. Form is not the unique object of eye consciousness, because it is contrary to the above proof. Therefore, from the perspective of the dominant condition, it is called 'sense consciousness', and not called 'object consciousness' from the perspective of the object. The physical sense is the unique dominant condition of sense consciousness, and form is not its unique cause. The third aspect includes: the body as the basis of the senses, the senses that rely on it, the consciousness that relies on it, and the object. Among them, the five sense bases and the five senses belong to the fifth ground, that is, belonging to the desire realm and the four meditative grounds.

---

་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མིག་ གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། རྣ་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གསུམ་ནི། ས་གཉིས་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། འདོད་པ་དང་། བསམ་གཏན་དང་པོར་གཏོགས་པ་ཡོད་ཀྱིས། གཉིས་པ་ཡན་ཆད་དུ་གཏོགས་ པ་མེད་པའི་ཕྱིར། སྣའི་རྣམ་ཤེས། ལྕེའི་རྣམ་ཤེས། དྲི་རོ་བཞི་ནི་ས་བཞི་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། འདོད་ཁམས་ཁོ་ནའི་སར་གཏོགས་པའི་ཕྱིར། ཡུལ་གཟུགས་སྒྲ་གཉིས། རེག་བྱ་གསུམ་ནི་བསམ་གཏན་ས་བཞི་ འདོད་པ་དང་ལྔར་གཏོགས་པ་ཡོད་དོ། །རྟེན་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་གཞུང་དང་སྦྱར་བ་ནི། གོང་མའི་ལུས་ལ་འོག་མའི་མིག་རྟེན་པ་མིན་ཏེ། གོང་མའི་ལུས་ལ་འོག་མའི་མིག་ ལས་མཆོག་དུ་གྱུར་པའི་རང་སའི་མིག་རྟེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཤུགས་ལས། འོག་མའི་ལུས་ལ་གོང་མའི་མིག་བརྟེན་པ་ཡོད་ཏེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་རྟེན་ཅན་གྱི་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞི་བསྒྲུབས་ནས། 4-927 བསམ་གཏན་བཞི་པའི་མིག་དབང་མངོན་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ས་འོག་མའི་མིག་གིས་ས་གོང་མའི་གཟུགས་མཐོང་བ་མིན་ཏེ། འོག་མའི་མིག་དམན་གོང་མའི་གཟུགས་མཆོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཤུགས་ལས། ས་གོང་མའི་མིག་གིས་ས་འོག་མའི་གཟུགས་མཐོང་བ་ཡོད་ཏེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་རྟེན་ལ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་མིག་དབང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཚེ། དེའི་མིག་གིས་བསམ་གཏན་དང་པོའི་གཟུགས་མཐོང་བ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། ས་འོག་མའི་མིག་གིས་གོང་མའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་རྟེན་མི་བྱེད། འོག་མའི་མིག་དམན་གོང་མའི་རྣམ་ཤེས་མཆོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཤུགས་ལས། གོང་མའི་མིག་གིས་འོག་མའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ རྟེན་བྱེད་པ་ཡོད་ཏེ། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་མིག་དབང་གིས་བསམ་ཏན་དང་པོའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་མིག་ཤེས་ཀྱི་རྟེན་བྱེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་ཡུལ་འོག་ས་རང་ས། གོང་ས་ གསུམ་ཀར་དུ་རྟོགས་པ་ཡོད་སྟེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་རྟེན་ཅན་གྱི་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞི་བསྒྲུབས་ནས་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་མིག་དབང་ཐོབ་པའི་ཚེ། མིག་དབང་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་རང་ས་བསམ་གཏན་དང་པོ། འོག་ས་འདོད་པ། གོང་ས་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་གཟུགས་གསུམ་ཀ་མཐོང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་རྒྱལ་པོ་སྟོབས་ལྡན་ལ་བརྟེན་པའི་མི་ཕལ་པས་ཀྱང་བྱ་བ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འགྲུབ་པ་བཞིན་ནོ། ། 4-928 ལུས་ཀྱི་མིག་ཤེས་ཀྱི་རྟེན་དང་མིག་ཤེས་ཀྱིས་གཟུགས་མཐོང་བའི་རྟེན་གཉིས་ཀ་རང་ས། འོག་ས་གོང་ས་གསུམ་གྱི་རྟེན་བྱེད་པ་ཡོད་དེ། རྣ་བ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱོར་རོ། །ལྕེའི་རྣམ་ཤེས། སྣའི་རྣམ་ཤེས། ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གསུམ་སྤྱིར་བསྟན་དུ་རང་གི་ཡུལ་གསུམ་དང་ས་མཚུངས་པ་ཁོ་ན་ཡིན། དམིགས་བསལ་དུ་ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་འོག་སར་གཏོགས་པ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་བཞི་པའ

【現代漢語翻譯】 因此，眼識、耳識和身識這三種屬於二地，因為它們存在於欲界和初禪。由於它們不屬於第二禪及以上，鼻識、舌識，以及四種氣味和味道屬於四地，因為它們只屬於欲界。兩種境，即色和聲，以及三種觸覺，屬於欲界和四禪。 那麼，依賴的方式是怎樣的呢？將此與經文結合起來：上界的身體並不依賴地獄的眼睛，因為上界的身體依賴於比地獄的眼睛更殊勝的自身之眼。由此推斷，地獄的身體可以依賴上界的眼睛，因為在修習初禪的依處而證得四禪的本體后，四禪的眼根可以顯現。 地獄的眼睛不能看到上界的色，因為地獄的眼睛低劣，而上界的色殊勝。由此推斷，上界的眼睛可以看到地獄的色，因為當在初禪的依處顯現四禪的眼根時，那眼睛可以看到初禪的色。 地獄的眼睛不做為上界識的所依，因為地獄的眼睛低劣，而上界的識殊勝。由此推斷，上界的眼睛可以作為地獄識的所依，因為四禪的眼根可以作為初禪所攝的眼識的所依。成為其境的對境，可以在自地、下地和上地三者中證悟，因為在修習初禪的依處而證得四禪的本體后，當獲得四禪所攝的眼根時，依賴於該眼根的識能夠看到自地初禪、下地欲界和上地四禪所攝的三種色。例如，就像依賴於強大國王的普通人也能成就偉大的事業一樣。 身體的眼識所依和眼識所見的色所依，都可以作為自地、下地和上地三者的所依。耳朵也應如此類推。舌識、鼻識和身識這三種，總的來說，只與自己的三種境和地相同。特別地，身識屬於下地，因為四禪...

【English Translation】 Therefore, the three consciousnesses—eye consciousness, ear consciousness, and body consciousness—belong to two realms, as they exist in the desire realm and the first dhyana (concentration). Since they do not belong to the second dhyana and above, nose consciousness, tongue consciousness, and the four smells and tastes belong to four realms, as they belong only to the desire realm. The two objects, namely form and sound, and the three tactile sensations, belong to the desire realm and the four dhyanas. So, what is the manner of dependence? Combining this with the text: The body of the higher realm does not depend on the eye of the lower realm, because the body of the higher realm depends on its own eye, which is superior to the eye of the lower realm. From this, it can be inferred that the body of the lower realm can depend on the eye of the higher realm, because after cultivating the basis of the first dhyana and attaining the essence of the fourth dhyana, the sense faculty of the eye of the fourth dhyana can manifest. The eye of the lower realm cannot see the form of the higher realm, because the eye of the lower realm is inferior, while the form of the higher realm is superior. From this, it can be inferred that the eye of the higher realm can see the form of the lower realm, because when the sense faculty of the eye of the fourth dhyana manifests in the basis of the first dhyana, that eye can see the form of the first dhyana. The eye of the lower realm does not serve as the basis for the consciousness of the higher realm, because the eye of the lower realm is inferior, while the consciousness of the higher realm is superior. From this, it can be inferred that the eye of the higher realm can serve as the basis for the consciousness of the lower realm, because the sense faculty of the eye of the fourth dhyana can serve as the basis for the eye consciousness included in the first dhyana. The object that becomes its object can be realized in the self-ground, the lower ground, and the upper ground, because after cultivating the basis of the first dhyana and attaining the essence of the fourth dhyana, when the sense faculty of the eye included in the fourth dhyana is obtained, the consciousness that relies on that eye faculty can see the three forms included in the self-ground first dhyana, the lower ground desire realm, and the upper ground fourth dhyana. For example, just as an ordinary person relying on a powerful king can accomplish great deeds. Both the basis of the body's eye consciousness and the basis of the form seen by the eye consciousness can serve as the basis for the self-ground, the lower ground, and the upper ground. The ear should also be treated in the same way. The three—tongue consciousness, nose consciousness, and body consciousness—generally are only the same as their own three objects and grounds. In particular, body consciousness belongs to the lower ground, because the fourth dhyana...

---

ི་རྟེན་ ཅན་གྱིས་ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་བསམ་གཏན་དང་པོའི་སར་གཏོགས། དེའི་ཡུལ་རེག་བྱ་དང་པོར་གཏོགས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་རང་གི་ཡུལ་དང་ས་མཚུངས་པར་མ་ངེས་ཏེ། དེས་ས་གོང་ འོག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཟུགས་སོགས་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཕྱིའི་སྐྱེ་མཆེད་ལྔ། རྣམ་ཤེས་གཉིས་གཉིས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་ཏེ། གཟུགས་དེ་མིག་ཤེས་དང་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གཉིས་ཀའི་ཡུལ་དུ་ འགྱུར་ཅིང་། དེ་གཞན་བཞི་ལའང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། འདུས་མ་བྱས་མཐའ་དག་རྟག་པ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ལས་གཞན་རྣམས་མི་རྟག་པའོ། །བཞི་པ་དབང་པོ་ཡིན་མིན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི། ཆོས་ཁམས་ཀྱིས་ཕྱེད་ཚོར་བ་བདེ་སོགས་ལྔ་དང་། འདུ་བྱེད་ལ་དད་པའི་དབང་པོ་སོགས་ལྔ་ཏེ་བཅུ་དང་། ནང་གི་དབང་པོ་བཅུ་གཉིས་ནི་དབང་པོ་ཡིན་ལ། དེ་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ནི་དབང་པོར་མ་བཤད་དོ། ། 4-929 ཁམས་བསྟན་པའི་གནས་བཤད་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །དབང་པོའི་གནས་བསྟན་པ། གོང་དུ་བཅུ་གཉིས་ནང་གིར་ཅེས་སོགས་སུ། ནང་གི་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་དབང་པོར་བཤད་པ་དང་། འདུས་བྱས་ཆོས་རྣམས་དེ་དག་ཀྱང་ཞེས་སོགས་སུ། འདུས་བྱས་ ཐམས་ཅད་ཕུང་པོ་ལྔར་འདུས་པར་བཤད་པ་ལ། འོ་ན་དབང་པོའི་ངོ་བོ་ཇི་ལྟ་བུ། དབྱེ་ན་དུ་ཡོད། འདུས་བྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དེ་དག་འཆད་པར་བྱེད་པ་ ལ་དབང་པོ་བསྟན་པའི་མཛོད་འདི་བྱུང་། དེ་ལ་དབང་པོའི་རང་བཞིན་གཏན་ལ་ཕབ་པ་དང་འདུས་བྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ། དབང་པོར་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན། དབང་པོའི་གྲངས་ངེས། སྐབས་ སུ་བབ་པའི་དབང་པོའི་ངོ་བོ། །དབང་པོའི་རབ་དབྱེ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་ལུགས། མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་གཉིས། དང་པོ་ནི། མིག་དབང་སོགས་ལྔ་ནི། དོན་བཞི་བཞི་ལ་ དབང་བྱེད་དེ། ལུས་སྲུང་བ། ལུས་མཛེས་པ། ཡུལ་ལ་དམིགས་པ། རང་འབྲས་རྣམ་ཤེས་སྐྱེད་པ་དང་བཞི་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་པ་ནི། མིག་དབང་གིས་གནོད་བྱེད་ཀྱི་དགྲ་བོ་མཐོང་ བའི་དང་། སྣ་དབང་གིས་གནོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་ཐོས་པའི་སྒོ་ནས་ལུས་སྲུང་བར་བྱེད། ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་ཁམས་ཟས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་ལུས་རྒྱས་པར་བྱེད་པ་སྟེ། སྲུང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། 4-930 ཕོ་དབང་། མོ་དབང་། སྲོག་དབང་། ཡིད་དབང་། བཞི་ནི་དོན་གཉིས་གཉིས་ལ་དབང་བྱེད་དེ། དང་པོས་རང་གང་ལ་ལྡན་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ཕོ་ཉིད་དུ་མཚོན་པ་དང་། སྐད་གཟེངས་མཐོ་བ་སོགས་ཕོའི་ རང་བཞིན་ལ་དབང་བྱེད། གཉིས་པས་རང་གང་ལ་ལྡན་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་མོ་ཉིད་མཚོན་པ་དང་། ང་རོ་ཞན་པ་སོགས་མོའི་རང་བཞིན་ལ་དབང་བྱེད། གསུམ་པས་ཕུང་པོའི་རིགས་འདྲ་སྔ་མ་ ལས་ཕྱི་མ་འབྱུང་བ་དང་། བྱུང་བ་གནས་པའི་རྟེན་

【現代漢語翻譯】 有根識的身體的意識屬於第一禪定，因為它的對境屬於第一觸。意識不一定與其對境和地相同，因為它將所有上下之地的色等作為對境。 第二，外處五者，成為兩個識的對境，色成為眼識和意識兩者的對境，其他四者也相同。 第三，一切非造作皆為常，除此之外皆為無常。 第四，從是否為根的角度區分：法界的一半，感受樂等五者，以及行蘊中的信根等五者，共十者，以及十二內根是根，除此之外的都不是根。 蘊處界品解說完畢。 現在解說根品。 前面『十二內』等處，將十二內等說為根，『諸有為法』等處，將一切有為法歸納為五蘊。那麼，根的體性如何？分為幾種？有為法的生起方式如何？爲了解說這些，才有了這部《根品》的著作。其中有確定根的自性和有為法的生起方式兩種。第一種又分為：確立為根的理由、根的數目確定、當下所應說的根的體性、根的類別四種。第一種又分為：分別說者的觀點、經部宗的觀點兩種。第一種是：眼根等五者，對四種意義具有支配力：守護身體、美化身體、緣取對境、產生自果的識。第一點成立是因為：眼根通過看到有害的敵人，鼻根通過聽到有害的聲音來守護身體。后三者通過享用界和食物來使身體增長，即守護身體。 男根、女根、命根、意根四者，對兩種意義具有支配力：前者表示自己所依之人的男性特徵，並支配聲音高亢等男性的自性。後者表示自己所依之人的女性特徵，並支配聲音柔弱等女性的自性。第三者使蘊的同類從前一者產生后一者，並作為已生者存在的所依。

【English Translation】 The body consciousness of a sentient being belongs to the first dhyana (meditative absorption), because its object belongs to the first touch. Mind consciousness is not necessarily the same as its object and ground, because it takes all forms, etc., of the upper and lower grounds as objects. Secondly, the five external sense bases become the objects of two consciousnesses. Form becomes the object of both eye consciousness and mind consciousness, and the same applies to the other four. Thirdly, all that is unconditioned is permanent, and all else is impermanent. Fourthly, the distinction based on whether or not it is a sense faculty: half of the dharma-dhatu (realm of phenomena), the five feelings such as pleasure, and the five such as the faculty of faith in the formations, totaling ten, and the twelve internal faculties are faculties, while others are not described as faculties. Explanation of the chapter on realms, aggregates, and sources is complete. Now explaining the chapter on faculties. In the previous section 'twelve internal', etc., the twelve internal, etc., were described as faculties, and in 'all conditioned dharmas', etc., all conditioned dharmas were summarized into the five aggregates. So, what is the nature of a faculty? How many types are there? How do conditioned dharmas arise? To explain these, this treatise on faculties came about. It has two parts: establishing the nature of faculties and the arising of conditioned dharmas. The first is further divided into: the reasons for establishing something as a faculty, the definite number of faculties, the nature of the faculty under discussion, and the classification of faculties. The first is further divided into: the perspective of the Vaibhashikas (Particularists) and the perspective of the Sautrantikas (Sutra Followers). The first is: the five sense faculties, such as the eye faculty, have power over four meanings: protecting the body, beautifying the body, focusing on objects, and generating their own result, consciousness. The first point is established because: the eye faculty protects the body by seeing harmful enemies, and the nose faculty protects the body by hearing harmful sounds. The latter three cause the body to grow by enjoying realms and food, that is, protecting it. The male faculty, female faculty, life faculty, and mind faculty have power over two meanings: the former indicates the male characteristics of the person on whom it depends and controls the male nature such as a loud voice. The latter indicates the female characteristics of the person on whom it depends and controls the female nature such as a weak voice. The third causes the same type of aggregates to arise from the previous one and serves as the basis for the existence of what has arisen.

---

བྱེད། བཞི་པས་སྔ་མ་ནས་འདིར་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བ་དང་འདི་ནས་ཕྱི་མར་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བ་སོགས། ལུས་ངག་གིས་ལས་ཡིད་དང་མཐུན་པ་ ལ་འཇུག་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཚོར་བའི་དབང་པོ་ལྔ་དང་། རྣམ་བྱང་གི་དབང་པོ་བརྒྱད་པོ་རྣམས་ནི། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་བྱང་ལ་དབང་བྱེད་དེ། ཚོར་བའི་ཕུང་པོ་ལྔའི་དང་ པོ་ལ་དབང་བྱེད། རྣམ་བྱང་གི་དབང་པོས་རྣམ་བྱང་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི་མིག་སོགས་དབང་པོ་དྲུག་ལ། དབང་པོ་ཞེས་བྱ་ཏེ། དང་པོ་ལྔའི་རང་རང་གི་དོན་གཟུགས་སོགས་ལ་ དབང་བྱེད། ཡིད་དབང་གིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཕོ་མོའི་དབང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ཕོའི་རང་བཞིན་ལ་དབང་བྱེད་པ་དང་། མོའི་རང་བཞིན་ལ་དབང་བྱེད་པས་ན། དེ་གཉིས་ལ་དབང་པོའི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད། 4-931 དེ་གཉིས་པོ་དེ་ལུས་དབང་ཡིན་ཏེ། རང་འབྲས་ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་བདག་རྐྱེན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ནང་གི་རྡུལ་དྭངས་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྲོག་དབང་ལ་དབང་པོའི་སྒྲ་བཤད་དུ་ ཡོད་ཏེ། ཕུང་པོའི་རིགས་འདྲ་གནས་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཚོར་བའི་དབང་པོ་ལ་དབང་པོའི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་ཏེ། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་རྒྱས་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཚོར་བ་བདེ་བ་ ལ་བརྟེན་ནས་འདོད་ཆགས། སྡུག་བསྔལ་ལ་བརྟེན་ནས་ཞེ་སྡང་། བཏང་སྙོམས་ལ་བརྟེན་ནས་གཏི་མུག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་ལ། དབང་པོའི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་དེ། རྣམ་བྱང་གི་ཆོས་གོང་ འཕེལ་དུ་འགྱུར་བ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ། ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ། ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ་གསུམ་ལ་དབང་པོའི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་ཏེ། དེ་ གསུམ་གྱིས་ལྷག་མེད་མྱང་འདས་སོགས་གོང་ནས་གོང་དུ་ཐོབ་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲངས་ངེས་ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་ལུགས་དང་། མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་གཉིས། དང་པོ་ནི། དབང་བསྐུར་ བྱ་ཇི་སྙེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། དབང་པོའི་གྲངས་དག་ཀྱང་དེ་སྙེད་དུ་བསྟན་ཏེ། སེམས་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཚོགས་དྲུག་གི་རྟེན་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། དབང་པོ་དྲུག་བཞག སེམས་ཅན་རེ་རེའི་བྱེ་བྲག་ཕོ་དང་མོ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་གཉིས་བཞག 4-932 ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཚོར་བའི་དབང་པོ་ལྔ་བཞག རྣམ་བྱང་གི་ཚོགས་ལ་དབང་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་རྣམ་བྱང་གི་དབང་པོ་བརྒྱད་བཞག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི་གང་ཟག་གཅིག་འཁོར་བར་སྐྱེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཀྱི་དབང་པོ་བཅུ་བཞི་བཤད་དེ། འཁོར་བར་འཇུག་པའི་རྟེན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་མིག་སོགས་དབང་པོ་དྲུག་ བཞག དེར་སྐྱེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་

【現代漢語翻譯】 第四種是從前世到今生，以及從今生到後世的連線等。因為身體和語言的行為符合心意，所以能控制身體和語言的行為。五種感覺器官和八種解脫的器官，能控制所有煩惱和解脫。因為它們能控制五蘊中的第一個蘊（受蘊）。解脫的器官能控制解脫。第二種是眼等六根，被稱為『根』，因為前五根能控制各自的對象，如色等。意根能控制一切法。男女二根能控制男性的自性和女性的自性，所以這二者有『根』的解釋。 這二者是身根，因為它們是自身結果，是身體的識的增上緣，存在於清凈的內塵中。命根有『根』的解釋，因為它能控制同類的蘊持續存在。感覺的根有『根』的解釋，因為它能控制煩惱的增長。因為依賴於快樂的感覺會產生貪慾，依賴於痛苦會產生嗔恨，依賴於舍受會產生愚癡。信等五根有『根』的解釋，因為它能控制解脫之法的增長。未知根、已知根、具知根這三種根有『根』的解釋，因為這三種根能控制從低到高獲得無餘涅槃等。 第二，關於數量的確定，有分別說部和經量部兩種觀點。第一種觀點是，根據所能授予的灌頂的數量，也顯示了根的數量。根據作為六識聚的所依，安立了六根。根據控制每個眾生的性別差異，安立了男女二根。 根據控制所有煩惱，安立了五種感覺的根。根據控制解脫的聚，安立了八種解脫的根。第二種觀點是，根據一個補特伽羅（梵文：Pudgala，補特伽羅）在輪迴中出生的角度，宣說了十四種煩惱的根。根據作為進入輪迴的所依，安立了眼等六根。根據在那裡出生的角度，安立了男女二根。

【English Translation】 The fourth is the connection from the previous life to this life, and from this life to the next, etc. Because the actions of body and speech accord with the mind, they have power over the actions of body and speech. The five sense faculties and the eight faculties of liberation have power over all afflictions and liberation, because they have power over the first of the five skandhas (the skandha of feeling). The faculties of liberation have power over liberation. The second are the six faculties such as the eye, which are called 'faculties' because the first five faculties have power over their respective objects, such as form. The mind faculty has power over all dharmas. The two faculties of male and female have power over the nature of male and the nature of female, so these two have the explanation of 'faculty'. These two are the body faculty, because they are the result of themselves, the dominant condition for the consciousness of the body, existing in the pure inner dust. The life faculty has the explanation of 'faculty' because it has power over the continuation of similar aggregates. The faculty of feeling has the explanation of 'faculty' because it has power over the increase of afflictions. Because attachment arises from reliance on pleasant feeling, hatred arises from reliance on suffering, and ignorance arises from reliance on equanimity. The five faculties of faith, etc., have the explanation of 'faculty' because they have power over the increase of the dharmas of liberation. The three faculties of the unknown, the known, and the fully known have the explanation of 'faculty' because these three faculties have power over obtaining higher and higher states such as nirvana without remainder. Second, regarding the determination of number, there are two views: the Vaibhashika and the Sautrantika. The first view is that according to the number of empowerments that can be conferred, the number of faculties is also shown to be that many. According to being the basis for the six aggregates of consciousness, six faculties are established. According to controlling the gender differences of each sentient being, the two faculties of male and female are established. According to controlling all afflictions, the five faculties of feeling are established. According to controlling the aggregates of liberation, the eight faculties of liberation are established. The second view is that according to the perspective of a Pudgala being born in samsara, fourteen faculties of affliction are taught. According to being the basis for entering samsara, the six faculties such as the eye are established. According to being born there, the two faculties of male and female are established.

---

གཉིས་བཞག དེར་གནས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྲོག་དབང་བཞག དེས་ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་ཉེ་བར་སྤྱོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཚོར་བའི་དབང་ པོ་ལྔ་བཞག་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་དུ་འཇུག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། དབང་པོ་ཕྱི་མ་བརྒྱད་བཞག་པ་ཡིན་ཏེ། དེར་འཇུག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་བཞག དེར་སྐྱེ་བའི་དབང་ དུ་བྱས་ནས། མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ་བཞག དེར་གནས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་བཞག གནས་ན་ཟག་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་དབང་དུ་ བྱས་ནས། ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ་བཞག་པའི་ཕྱིར། ། གསུམ་པ་དབང་པོའི་གོ་དོན་ནི། འདིར་ནང་གི་དབང་པོ་དྲུག་དང་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མི་འཆད་དེ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་པའི་ཕྱིར། 4-933 དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་སྲོག་དབང་འདིར་མི་འཆད་དེ། འོག་ནས་འཆད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཚོར་བའི་དབང་པོ་ལྔ་དང་། དྲི་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི། སིམ་པ་མ་ཡིན་པར་རང་ སྟོབས་ཀྱིས་གདུང་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ལུས་ཚོར་ལ། ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་དབང་པོར་འཇོག སིམ་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ལུས་ཚོར་དང་། བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་སེམས་བདེ་གང་རུང་གིས་བསྡུས་པ་ལ། བདེ་བའི་དབང་པོར་འཇོག བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་སེམས་བདེ་ལས་གཞན་པའི་སིམ་པར་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་ལ་ཡིད་བདེ་བར་འཇོག སིམ་པ་མིན་པར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་གདུང་ བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཡིད་ཤེས་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་ལ་ཡིད་མི་བདེ་བར་འཇོག སིམ་གདུང་བར་མ་ཙམ་དུ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་སེམས་བྱུང་ལ་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་ངོ་བོར་འཇོག་ཏེ། དེ་ སིམ་གདུང་གཉིས་ཀའི་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དབང་ཤེས་དང་ཡིད་ཤེས་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད། གཉིས་པ་དྲི་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་གསུམ་ནི། མཐོང་ལམ། སྒོམ་ལམ། མི་སློབ་ལམ་གསུམ་ཀའི་དབང་དུ་བྱས་ ནས་བཞག་ཏེ། མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ་ནི། མཐོང་ལམ་གྱིས་བསྡུས། ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་ནི། སྒོམ་ལམ་གྱིས་བསྡུས། ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ་ནི་མི་སློབ་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར། 4-934 དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་དབྱེ་ན་དགུ་དགུ་ཡོད་དེ། དང་པོ་ལ་མཐོང་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་དང་། ཡིད་དབང་། ཚོར་བ་བདེ་བ། ཡིད་བདེ། བཏང་སྙོམས་དང་དགུ་ཡོད་ པའི་ཕྱིར། དེས་ཕྱི་མ་གཉིས་ལའང་རིགས་འགྲེ། བཞི་པ་དབང་པོའི་དབྱེ་བ་ལ། དབང་པོ་ཡིན་མིན་གྱི་སྒོ་ནས། དབང་པོ་རྙེད་གཏོང་གི་ཚུལ། དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་དབང་པོ་དུས་ཐོབ་ ལ་དཔྱད། དབང་པོའི་ལྡན་ཚུལ་ལ་དཔྱད་པ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ། གཉིས་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། གསུམ་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཟག་པ་དང

【現代漢語翻譯】 第二種是安立，從安住于彼的角度安立，安立命根。因為通過命根，能夠領受苦樂感受，所以安立了五種感覺器官。 從進入無漏的角度安立，安立了后八根。從進入的角度安立，安立了信等五根。從生起的角度安立，安立了未知當知根（藏文：མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ།）。從安住的角度安立，安立了已知根（藏文：ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ།）。安住于彼，從享受無漏之樂的角度，安立了已知具根（藏文：ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ།）。 第三，關於根的意義：這裡不解釋六內根和男女二根的體性，因為前面已經說過了。信等五根和命根在這裡不解釋，因為下面會解釋。 因此，五種感覺器官和三種無漏根中，第一種是：對於非寂靜，而是以自身力量感受痛苦的身體感覺，安立為苦受根（藏文：ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་དབང་པོ།）。對於感受寂靜的身體感覺，以及由第三禪定所攝的心樂，安立為樂根（藏文：བདེ་བའི་དབང་པོ།）。對於第三禪定之心樂以外，感受寂靜的意識所生的心所，安立為喜根（藏文：ཡིད་བདེ་བར་འཇོག）。對於非寂靜，而是以自身力量感受痛苦的意識所生的心所，安立為憂根（藏文：ཡིད་མི་བདེ་བར་འཇོག）。對於感受非寂靜非痛苦的心所，安立為舍根（藏文：བཏང་སྙོམས་ཀྱི་ངོ་བོར།），因為它不分別寂靜和痛苦。它具有根識和意識兩者的部分。 第二，三種無漏根是：從見道、修道、無學道三者的角度安立。未知當知根（藏文：མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ།）由見道所攝。已知根（藏文：ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ།）由修道所攝。已知具根（藏文：ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ།）由無學道所攝。 如果對每一個再進行劃分，則各有九種。第一個是：具有見道體性的信等五根，以及意根、樂受、喜受、舍受，共有九種。後兩者也可以類推。第四，關於根的分類：從是否為根的角度，根的獲得和捨棄的方式，沙門的果位，根的適當時機，以及根的具足方式這四個方面進行觀察。第一個方面，分為二分法和三分法兩種。第一個方面，分為有漏和

【English Translation】 The second is establishment, establishing from the perspective of abiding therein, establishing the life faculty. Because through the life faculty, one can experience pleasant and unpleasant feelings, therefore, five sense faculties are established. From the perspective of entering the unpolluted, the latter eight faculties are established. From the perspective of entering therein, the five faculties of faith, etc., are established. From the perspective of arising therein, the faculty of 'unknown to be known' (Tibetan: མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ།) is established. From the perspective of abiding therein, the faculty of 'knower' (Tibetan: ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ།) is established. Abiding therein, from the perspective of enjoying the bliss of the unpolluted, the faculty of 'knower with possession' (Tibetan: ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ།) is established. Third, regarding the meaning of the faculties: Here, the characteristics of the six internal faculties and the two faculties of male and female are not explained, because they have already been discussed above. The five faculties of faith, etc., and the life faculty are not explained here, because they will be explained below. Therefore, among the five feeling faculties and the three undefiled faculties, the first is: For the bodily feeling that is not tranquil, but experiences suffering by its own power, it is established as the faculty of painful feeling (Tibetan: ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་དབང་པོ།). For the bodily feeling that experiences tranquility, and for the mental pleasure included in the third dhyana, it is established as the faculty of pleasure (Tibetan: བདེ་བའི་དབང་པོ།). For the mental event that arises as mind-consciousness experiencing tranquility other than the mental pleasure of the third dhyana, it is established as the faculty of joy (Tibetan: ཡིད་བདེ་བར་འཇོག). For the mental event that arises as mind-consciousness experiencing suffering not tranquil, but by its own power, it is established as the faculty of sadness (Tibetan: ཡིད་མི་བདེ་བར་འཇོག). For the mental event that experiences only a moderate amount of tranquility and suffering, it is established as the nature of equanimity (Tibetan: བཏང་སྙོམས་ཀྱི་ངོ་བོར།), because it does not discriminate between tranquility and suffering. It has aspects of both sense-consciousness and mind-consciousness. Second, the three undefiled faculties are: established from the perspective of the path of seeing, the path of meditation, and the path of no more learning. The faculty of 'unknown to be known' (Tibetan: མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ།) is included in the path of seeing. The faculty of 'knower' (Tibetan: ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ།) is included in the path of meditation. The faculty of 'knower with possession' (Tibetan: ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ།) is included in the path of no more learning. If each of these is further divided, there are nine each. The first is: the five faculties of faith, etc., which are the nature of the path of seeing, and the mind faculty, pleasant feeling, joyful feeling, and equanimity, making a total of nine. The latter two can be inferred similarly. Fourth, regarding the classification of faculties: from the perspective of whether or not it is a faculty, the manner of obtaining and abandoning faculties, the fruits of the ascetic, examining the appropriate time for faculties, and examining the manner of possessing faculties, there are four aspects. In the first aspect, there are two types: division by dichotomy and division by trichotomy. In the first aspect, there are polluted and

---

་བཅས་མ་བཅས་ ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ། རྣམ་སྨིན་ཡིན་མིན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ། རྣམ་སྨིན་དང་བཅས་མ་བཅས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བཤད་མ་ཐག་པའི་དྲི་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་གསུམ་ནི་མཐའ་ གཅིག་ཏུ་ཟག་མེད་ཡིན་ཏེ། འཕགས་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དབང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཅན་གྱི་དབང་པོ་བདུན་དང་། སྲོག་དང་། ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ། ཡིད་མི་བདེ་བ་དང་བཅུ་ནི་ཟག་བཅས་ ཡིན། དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། ཚོར་བ་བདེ་བ། ཡིད་བདེ། བཏང་སྙོམས། ཡིད་དབང་དང་དགུ་ལ། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་གཉིས་ཀ་ཡོད། གཉིས་པ་ནི། སྲོག་ནི་རྣམ་སྨིན་ཡིན་བྱས་པ་ལ། ཁོ་ན་རེ། 4-935 དགྲ་བཅོམ་པ་འགའ་ཞིག་གིས་ཚེ་འདོར་ལེན་ལ་དབང་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་པར་གྱུར་རམ་ཞེ་ན། འདིའི་ལན་ལ། ཚེ་ལ་རྣམ་སྨིན་གྱི་ཁྱབ་པར་འདོད་པའི་ལུགས་དང་། མ་ཁྱབ་པར་འདོད་པའི་ལུགས་ གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་འཆི་ཁར་གྱུར་པ་ན་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་སྦྱིན་པར་བཏང་ནས། འདི་དག་ཚེ་ཡིས་མཐུད་དུ་གྱུར་ཅིག ཅེས་བརྗོད་པ་ལས། སྔ་མའི་ཚེ་ལྷག་རྣམས་ཚེ་འདིའི་མཐུད་ དུ་གྱུར་པ་དང་། ཡང་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མའི་ཚེ་མཐུད་དུ་གྱུར་ཅིག ཅེས་བརྗོད་པ་ལས་ཚེ་འདོར་བ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་མ་ཁྱབ་པའི་ལུགས་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་ མཐའ་ཐོབ་པའི་དགྲ་བཅོམ་པ་འགའ་ཞིག་གིས་འབྱུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས། དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་གྱུར་པའི་སྲོག་ཀྱང་རྒྱས་པར་བྱེད། འདི་ནི་དབྱངས་སྒྲོགས་གི་ལུགས་སོ། །གཟུགས་ཀྱི་དབང་པོ་བདུན། ཡིད་ དབང་། ཚོར་བ་ཡིད་བདེ་བ་མ་གཏོགས་གཞན་བཞི་དང་། བཅུ་གཉིས་ལ་རྣམ་སྨིན་ཡིན་མིན་གཉིས་ཀ་ཡོད། ཐ་མ་རྣམ་བྱང་གི་དབང་པོ་བརྒྱད་དང་ཡིད་མི་བདེ་ནི། རྣམ་སྨིན་དུ་མ་གཏོགས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི་བཤད་མ་ཐག་པའི་ཡིད་མི་བདེ་གཅིག་པུ་ནི། རྣམ་སྨིན་དང་བཅས་པ་ཡིན། ཡིད་དབང་། ཚོར་བ། ཡིད་མི་བདེ་མ་གཏོགས་གཞན་བཞི། དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། དེ་བཅུ་ལ་རྣམ་སྨིན་དང་བཅས་མ་བཅས་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད། 4-936 གཉིས་པ་གསུམ་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། དགེ་སོགས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས། ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས། མཐོང་སྤང་སོགས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི་རྣམ་བྱང་དབང་པོ་ བརྒྱད་ནི། མཐའ་གཅིག་ཏུ་དགེ་བ་ཡིན། ཡིད་མི་བདེ་ལ་དགེ་མི་དགེ་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད། ཡིད་དབང་། ཚོར་བ། ཡིད་མི་བདེ་མ་གཏོགས་པ་གཞན་བཞི་སྟེ་ལྔ་ལ་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་ གསུམ་ཀའི་ཆ་ཡོད། གཟུགས་ཅན་གྱི་དབང་པོ་བདུན་དང་སྲོག་དབང་དང་བརྒྱད་ནི་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། དྲི་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་གསུམ་མ་གཏོགས་པ་འདོད་པའི་སར་གཏོགས་པ་ ཡོད། དེའི་སྟེང་ནས་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་དང་ཡིད་མི་བདེ་བཞི་སྟེ

【現代漢語翻譯】 以『有為』和『無為』進行區分；以『異熟』和『非異熟』進行區分；以『有異熟』和『無異熟』進行區分，共有三種方式。 第一種：如前所述，三種無垢根（無垢根：指未知當知根、已知根、具知根）完全是無漏的，因為它們是聖道（梵文：āryamārga）的自性。七種色根（眼根、耳根、鼻根、舌根、身根、女根、男根）、命根、苦受、憂受這十種是有漏的。信等五根（信根、精進根、念根、定根、慧根）、樂受、喜受、舍受、意根這九種，既有有漏也有無漏。 第二種：關於命根是否是異熟的問題，有兩種觀點：一種認為命根是異熟，另一種認為命根不是異熟。第一種觀點認為，阿羅漢（梵文：arhat）在臨終時，會將自己的受用佈施出去，並說：『愿這些能延續我的壽命！』這樣，之前的剩餘壽命就會延續到今生。或者說：『愿這些受用能延續我來世的壽命！』這就像是捨棄壽命一樣。第二種非異熟的觀點認為，一些獲得了第四禪（梵文：caturthadhyāna）最高境界的阿羅漢，可以通過加持四大種（地、水、火、風），使與之同時產生的命根也得以增長。這是聲論師（梵文：vaiyākaraṇa）的觀點。七種色根、意根、以及樂受之外的其他四種感受，這十二種既有異熟也有非異熟。 最後，八種凈根（未知當知根、已知根、具知根、信根、精進根、念根、定根、慧根）和憂受，僅僅是異熟。 第三種：如前所述，只有憂受是有異熟的。意根、感受、以及樂受之外的其他四種感受、信等五根，這十種既有有異熟的部分，也有無異熟的部分。 第二，從三組分類的角度進行區分，分為從善等三方面區分，從三界區分，從見斷等三方面區分，共有三種。 第一種：八種凈根完全是善的。憂受既有善的成分，也有非善的成分。意根、感受、以及憂受之外的其他四種感受，這五種既有善、非善，也有無記三種成分。七種色根和命根這八種完全是無記的。 第二種：除了三種無漏根之外，其餘都屬於欲界。在此基礎上，加上男女根、苦受和憂受這四種

【English Translation】 Distinguishing by 'with asavas' and 'without asavas'; distinguishing by 'vipaka' and 'non-vipaka'; distinguishing by 'with vipaka' and 'without vipaka', there are three ways. First: As mentioned earlier, the three uncontaminated faculties (three pure faculties: Anajñātatājñāsyāmīndriya, Ajñendriya, Ajñātāvindriya) are entirely without outflows, because they are the nature of the noble path (Sanskrit: āryamārga). The seven material faculties (eye faculty, ear faculty, nose faculty, tongue faculty, body faculty, female faculty, male faculty), life faculty, painful feeling, and unpleasant feeling, these ten are with outflows. The five faculties of faith, etc. (faith faculty, effort faculty, mindfulness faculty, concentration faculty, wisdom faculty), pleasant feeling, joyful feeling, neutral feeling, and mind faculty, these nine have both with outflows and without outflows. Second: Regarding whether the life faculty is vipaka, there are two views: one believes that the life faculty is vipaka, and the other believes that the life faculty is not vipaka. The first view believes that when an Arhat (Sanskrit: arhat) is about to die, they will give away their possessions and say: 'May these extend my life!' In this way, the remaining lifespan from before will extend to this life. Or say: 'May these possessions extend my lifespan in the next life!' This is like giving up life. The second non-vipaka view believes that some Arhats who have attained the highest state of the fourth dhyana (Sanskrit: caturthadhyāna) can bless the four great elements (earth, water, fire, wind), so that the life faculty that arises simultaneously with them can also be increased. This is the view of the grammarians (Sanskrit: vaiyākaraṇa). The seven material faculties, mind faculty, and the other four feelings besides pleasant feeling, these twelve have both vipaka and non-vipaka. Finally, the eight pure faculties (Anajñātatājñāsyāmīndriya, Ajñendriya, Ajñātāvindriya, faith faculty, effort faculty, mindfulness faculty, concentration faculty, wisdom faculty) and unpleasant feeling are only vipaka. Third: As mentioned earlier, only unpleasant feeling is with vipaka. Mind faculty, feeling, and the other four feelings besides unpleasant feeling, the five faculties of faith, etc., these ten have both with vipaka and without vipaka. Second, distinguishing from the perspective of three groups, divided into distinguishing from the three aspects of good, etc., distinguishing from the three realms, distinguishing from the three aspects of what is abandoned by seeing, etc., there are three types. First: The eight pure faculties are entirely good. Unpleasant feeling has both good and non-good components. Mind faculty, feeling, and the other four feelings besides unpleasant feeling, these five have all three components of good, non-good, and indeterminate. The seven material faculties and the life faculty, these eight are entirely indeterminate. Second: Except for the three uncontaminated faculties, the rest belong to the desire realm. On this basis, adding the male and female faculties, painful feeling, and unpleasant feeling, these four

---

་བདུན་མ་གཏོགས་པའི་བཅོ་ལྔ་ལ་གཟུགས་ཀྱི་སར་གཏོགས་པ་ཡོད། དེའི་སྟེང་ནས་གཟུགས་ཅན་རྣམས་དང་། བདེ་བའང་ མ་གཏོགས་པའི་ལྷག་མ་བརྒྱད། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སར་གཏོགས་པ་ཡོད། གསུམ་པ་ནི། ཡིད་དབང་། ཚོར་བ་བདེ་བ། ཡིད་བདེ། བཏང་སྙོམས་རྣམས་ལ་མཐོང་སྤང་སྒོམ་སྤང་དེ་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་ཆ་གསུམ་ ཡོད། ཡིད་མི་བདེ་ལ་མཐོང་སྤང་དང་སྒོམ་སྤང་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད། གཟུགས་ཀྱི་དབང་པོ་བདུན། སྲོག ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་ཏེ། དགུ་ནི་སྒོམ་སྤང་ཡིན། ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དད་སོགས་ལྔ་ནི། 4-937 སྤང་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ཡང་། ལམ་གྱི་ངོ་བོར་མ་གྱུར་པའི་དེ་ལྔ་ལ་སྒོམས་སྤངས་ཀྱི་ཆ་གཉིས་ཡོད། ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་ཐ་མ་གསུམ་སྟེ། འདི་ནས་ཡིག་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པས་བྱ་ཐབས་ བྲལ། དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། ཁམས་གོང་གིས་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མངལ་སྐྱེས་ཀྱིས་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། རྫུས་སྐྱེས་ཀྱིས་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་པར་སྲོག་ཡིད་ བཏང་སྙོམས་ལུས་དབང་དང་བཞི། དང་པོར་ཅིག་ཆར་དུ་རྙེད་ཀྱང་། རྣམ་སྨིན་སྐྱེས་ཀྱིས་དབང་དུ་བྱས་ནས། སྲོག་དབང་ལུས་དབང་ཅིག་ཆར་དུ་རྙེད། གཉིས་པ་ནི། རྫུས་སྐྱེས་ཀྱིས་དབང་དུ་བྱས་ན། དེ་ ལྟར་ངེས་པ་མིན་ཏེ། རྣམ་སྨིན་སྐྱེས་ལ་མཚན་གཏན་མེད། མཚན་གང་རུང་གཅིག་དང་ལྡན་པ། གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། སྲོག་དབང་དང་དྲུག་ཅིག་ཆར་ དུ་རྙེད། གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། གོང་གི་དྲུག་དང་། ཕོ་མོའི་མཚན་གང་རུང་གཅིག་དང་བདུན་ཅིག་ཆར་དུ་རྙེད། གསུམ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཕོ་མོའི་མཚན་གཉིས་ཀ་དང་བརྒྱད་ཅིག་ཆར་དུ་ རྙེད། གཉིས་པ་ཁམས་གོང་གིས་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། གཟུགས་ཁམས་སུ་རྣམ་སྨིན་སྐྱེས་ཀྱིས་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་དང་། སྲོག་དབང་དང་དྲུག་ཅིག་ཆར་དུ་རྙེད། དེའི་གོང་མ་གཟུགས་མེད་དུ་རྣམ་སྨིན་སྐྱེས་སྲོག་གཅིག་པུར་སྐྱེ་བ་ཡིན། 4-938 གཉིས་པ་གཏོང་བའི་ཚུལ་ནི། ཁམས་གོང་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། འདོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཟུགས་མེད་དུ་འཆི་བའི་ཚེ། སྲོག་ཡིད་བཏང་སྙོམས་གསུམ་ཅིག་ཆར་དུ་འགག་པར་ འགྱུར། གཟུགས་ཁམས་སུ་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་དང་གོང་གི་གསུམ་སྟེ་བརྒྱད་ཅིག་ཆར་དུ་འགག ། གཉིས་པ་ལ་ཅིག་ཆར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། རིམ་གྱིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ ནི། མཚན་གཉིས་ཆར་དང་ལྡན་པ། གང་རུང་གཅིག་དང་ལྡན་པ། གཏན་མེད་དང་གསུམ་ལས། དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ན་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། སྲོག ཡིད། བཏང་སྙོམས་གསུམ། ཕོ་དབང་མོ་དབང་གཉིས་ཏེ་ བཅུ་ཅིག་ཆར་དུ་འགག གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཕོ་མོའི་དབང་པོ་གང་རུང་ཅིག་མ་གཏོགས་དགུ་ཅིག་ཆར་དུ་འགག གསུམ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན

【現代漢語翻譯】 除了七個之外，十五個屬於色界。在這些之上，有色者和除了快樂之外的其餘八個屬於無色界。第三，意根（mano-indriya，心意官能），感受快樂（sukha-vedanā，樂受），意樂（saumanasya，喜悅），舍（upekṣā，平靜）這四者具有見所斷、修所斷二者之外的三種成分。不悅意（daurmanasya，不快）具有見所斷和修所斷兩種成分。七個色根（rūpa-indriya，色官能），命根（jīvitendriya，生命力），感受痛苦（duḥkha-vedanā，苦受），這九個是修所斷。作為道之自性的信等五者，雖然不是要斷除的，但未成為道之自性的那五者具有修所斷的兩種成分。最後三個意根，從這裡開始缺少半行文字，所以沒有辦法。 受支配和上界支配兩種。第一種，胎生支配和化生支配兩種。第一種，欲界中命根、意根、舍受、身根這四者，最初同時獲得，由異熟生支配，命根和身根同時獲得。第二種，化生支配，不一定是這樣，異熟生沒有一定的相。具有任何一個相，具有兩個相，這三種。第一種，眼等五根，命根這六個同時獲得。受第二種支配，上面的六個和男女的任何一個相，這七個同時獲得。受第三種支配，男女兩個相和八個同時獲得。第二種，上界支配，色界中異熟生，眼等五根和命根這六個同時獲得。其上的無色界中，異熟生只有命根產生。 第二，捨棄的方式，上界支配和欲界支配兩種。第一種，無色界死亡時，命根、意根、舍受三個同時滅。色界中，眼等五根和上面的三個，這八個同時滅。第二種，同時和逐漸兩種。第一種，具有兩個相，具有任何一個相，沒有一定的相這三種。第一種，眼等五根，命根，意根，舍受三個，男根女根兩個，這十個同時滅。受第二種支配，男女根的任何一個除外，九個同時滅。受第三種支配，眼等五根，命根，意根，舍受三個，這九個同時滅。

【English Translation】 Apart from the seven, fifteen belong to the Realm of Form (rūpadhātu). Above these, those with form and the remaining eight excluding pleasure belong to the Formless Realm (arūpadhātu). Thirdly, the mind faculty (mano-indriya), the feeling of pleasure (sukha-vedanā), joy (saumanasya), and equanimity (upekṣā) have three aspects that are neither seen-to-be-abandoned nor cultivated-to-be-abandoned. Displeasure (daurmanasya) has aspects of both seen-to-be-abandoned and cultivated-to-be-abandoned. The seven sense faculties of form (rūpa-indriya), the life faculty (jīvitendriya), and the feeling of suffering (duḥkha-vedanā)—these nine are cultivated-to-be-abandoned. The five such as faith (śraddhā) that constitute the nature of the path are not to be abandoned, but the five that do not constitute the nature of the path have two aspects of being cultivated-to-be-abandoned. The last three mind faculties—from here, half a line of text is missing, so there is no way to proceed. There are two types of control: being controlled and being controlled by a higher realm. The first type has two kinds: being controlled by womb-born beings and being controlled by spontaneously born beings. The first is that in the Desire Realm (kāmadhātu), the life faculty, mind faculty, equanimity, and body faculty—these four are initially obtained simultaneously, controlled by the results of karma (vipāka-ja), and the life faculty and body faculty are obtained simultaneously. The second is that when controlled by spontaneously born beings, it is not necessarily so; there is no fixed characteristic for those born from results of karma. There are three possibilities: having any one characteristic, having both characteristics. The first is that the five faculties such as the eye, and the life faculty—these six are obtained simultaneously. When controlled by the second, the above six and any one of the male or female characteristics—these seven are obtained simultaneously. When controlled by the third, both male and female characteristics and eight are obtained simultaneously. The second type is being controlled by a higher realm: in the Form Realm, the results of karma cause the five faculties such as the eye, and the life faculty—these six to be obtained simultaneously. In the Formless Realm above that, only the life faculty is born from the results of karma. Secondly, the manner of abandonment: there are two types, being controlled by a higher realm and being controlled by the Desire Realm. The first is that when dying in the Formless Realm, the life faculty, mind faculty, and equanimity—these three cease simultaneously. In the Form Realm, the five faculties such as the eye and the above three—these eight cease simultaneously. The second has two types: simultaneously and gradually. The first type has three possibilities: having both characteristics, having any one characteristic, and having no fixed characteristic. In the first case, the five faculties such as the eye, the life faculty, the mind faculty, the three of equanimity, and the two of male and female faculties—these ten cease simultaneously. When controlled by the second, except for any one of the male or female faculties, nine cease simultaneously. When controlled by the third, the five faculties such as the eye, the life faculty, the mind faculty, and the three of equanimity—these nine cease simultaneously.

---

་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་བརྒྱད་ ཅིག་ཆར་དུ་འགག གཉིས་པ་ནི། རིམ་ཀྱི་འཆི་བ་དག་ལ། སྲོག་ཡིད་བཏང་སྙོམས་གསུམ་ལུས་དབང་དང་བཞི་ཅིག་ཆར་དུ་འགག དེ་རྣམས་ནི་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་འཆི་བའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། དགེ་ སེམས་དང་བཅས་ཏེ་འཆི་བའི་དབང་དུ་བྱས་ན། དེ་རྣམས་ཀྱི་སྟེང་དུ་དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་གཅིག་ཆར་དུ་འགག གསུམ་པ་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་དབང་པོ་དུས་ཐོབ་ནི། འབྲས་བུ་ཐ་མ་རྒྱུན་ཞུགས་དང་། 4-939 དགྲ་བཅོམ་པའི་དབང་པོ་འབྲས་བུ་དབང་པོ་དགུ་དགུས་ཐོབ་སྟེ། ལམ་རྗེས་བཟོད་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། མིག་དབང་། བཏང་སྙོམས། མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ་ ལམ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་དགུའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ། སྒོམ་ལམ་སྐད་ཅིག་ཐ་མའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། ཡིད་དབང་། ཚོར་བ་བདེ་ བ་ཡིད་བདེ། བཏང་སྙོམས་གསུམ་གང་རུང་གཅིག་དང་ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་མི་སློབ་ལམ་གྱིས་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ་དང་དགུས་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། རིམ་ གྱིས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་གཉིས་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་ཚེ། དབང་པོ་བདུན་གྱིས་ཐོབ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། ཡིད། བཏང་སྙོམས་དང་བདུན་ ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་ཚེ། དབང་པོ་བརྒྱད་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་སྟེ། སྒོམ་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། བཏང་སྙོམས། ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་དང་བརྒྱད་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། ཾརྒྱུན་ཞུགས་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་དབང་པོ་དགུ་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབཾ་སྟེ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཡང་དབང་པོ་དགུས་ཐོབ་སྟེ། 4-940 ལམ་རྗེས་བཟོད་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཀྱང་དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། ཡིད་དབང་། ཚོར་བ་བདེ་བ། ཡིད་བདེ་བ། བཏང་སྙོམས་དང་གསུམ་གང་རུང་གཅིག་དང་། མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་ པོ། ལམ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་དང་དགུས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། བསྟན་བཅོས་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་ལས་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་དབང་པོ་བཅུ་གཅིག་གིས་ཐོབ་པར་བཤད་པ་ དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན་མི་འགལ་ཏེ། དབང་པོ་བཅུ་གཅིག་གིས་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་འགའ་ཞིག་གི་ཐོབ་པ་སྲིད་པ་ལ་དགོངས་ནས་དེ་ལྟར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཇི་ལྟར་སྲིད་སྙམ་ན། དང་པོར་ ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ལ་བརྟེན་ནས་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ། དེ་ལས་ཉམས་ནས་དེ་ནས་བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་གཉིས་པའི་དངོས་གཞི་སྒྲུབ་པ་ནས། ཚོར་བ་ཡིད་བདེ་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་ཡི་ འབྲས་བུ

【現代漢語翻譯】 除了男女的性器官外，其餘八個同時停止活動。第二種是：漸次死亡時，壽命、意、舍受三種與身體的機能同時停止活動。這些都是指未被預言的死亡。如果帶著善心而死，那麼在這些之上，信等五根也會同時停止活動。第三種是修行的果位，即根及時獲得：最後的果位是入流果， 阿羅漢的根，通過九種根獲得果位：道后忍的自性，即信等五根，眼根，舍受，以及使不瞭解的一切都能瞭解的根。道后智的自性，即一切知的根，通過九根獲得入流果。禪定道最後剎那的自性，即信等五根，意根，感受樂受、意樂、舍受三種中的任何一種，以及一切知的根，通過無學道的自性，即一切知者之根，通過九根獲得阿羅漢果。漸次而言，不還果二者，如果通過世間道獲得，則通過七根獲得：世間道的自性，即信等五根，意，舍受，依賴於七者而獲得。 如果這二者通過出世間道獲得，則依賴於八根獲得：禪定道的自性，即信等五根，舍受，一切知的根，依賴於八者而獲得。入流果的獲得依賴於九根。由於離貪慾在前，一來果也通過九根獲得： 道后忍的自性，即信等五根，意根，感受樂受、意樂、舍受三種中的任何一種，以及使不瞭解的一切都能瞭解的根。道后智的自性，即一切知的根，通過九根獲得。論典中說通過十一根獲得阿羅漢果，如果認為這有矛盾，則沒有矛盾，因為考慮到通過十一根獲得某些阿羅漢果是可能的，所以才那樣說的。如果問：如何可能呢？首先，依賴於感受舍受而獲得阿羅漢果。從那之後退失，然後修習初禪和二禪的正行，從感受意樂出發，獲得那樣的果位。

【English Translation】 Except for the male and female sexual organs, the other eight cease simultaneously. The second is: in gradual death, life, mind, and equanimity cease simultaneously with the body's functions. These refer to unpredicted deaths. If one dies with a virtuous mind, then in addition to these, the five faculties of faith, etc., also cease simultaneously. The third is the fruit of practice, the faculties obtained in due time: the final fruit is the Stream-enterer, the Arhat's faculties, obtaining the fruit through nine faculties: the nature of the Path of Forbearance, which is the five faculties of faith, etc., the eye faculty, equanimity, and the faculty that makes the unknown known. The nature of the Path of Knowledge, which is the faculty of omniscience, obtaining the Stream-enterer's fruit through nine faculties. The nature of the final moment of the Meditation Path, which is the five faculties of faith, etc., the mind faculty, feeling pleasure, mental pleasure, any one of the three of equanimity, and the faculty of omniscience, through the nature of the No-more-learning Path, which is the faculty of omniscience, obtaining the Arhat's fruit through nine faculties. Gradually, the Non-returner, if obtained through the worldly path, is obtained through seven faculties: the nature of the worldly path, which is the five faculties of faith, etc., mind, equanimity, relying on seven to obtain it. If these two are obtained through the supramundane path, they are obtained relying on eight faculties: the nature of the Meditation Path, which is the five faculties of faith, etc., equanimity, the faculty of omniscience, relying on eight to obtain it. The attainment of the Stream-enterer relies on nine faculties. Because detachment from desire precedes, the Once-returner's fruit is also obtained through nine faculties: the nature of the Path of Forbearance, which is the five faculties of faith, etc., the mind faculty, feeling pleasure, mental pleasure, any one of the three of equanimity, and the faculty that makes the unknown known. The nature of the Path of Knowledge, which is the faculty of omniscience, obtained through nine faculties. If it seems contradictory that the treatises say the Arhat's fruit is obtained through eleven faculties, there is no contradiction, because it is said that way considering that it is possible to obtain some Arhat's fruit through eleven faculties. If asked: how is it possible? First, one obtains the Arhat's fruit relying on feeling equanimity. After falling from that, then practicing the main practice of the first and second dhyanas, starting from feeling mental pleasure, one obtains that kind of fruit.

---

་ཐོབ། སླར་ཡང་དེ་ལས་ཉམས་ནས། བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་དངོས་གཞི་སྒྲུབས་ཏེ། ཚོར་བ་བདེ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་སྲིད་པའི་ཕྱིར། སླར་དེ་ལས་ཉམས་ནས་བསམ་ གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་སྒྲུབ་པ་མེད་དམ་སྙམ་ན། དེ་འདྲ་སྲིད་ཀྱང་དབང་པོ་བཅུ་གཅིག་དུ་མ་འདུས་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། བསམ་གཏན་བཞི་པ་མན་ཆོད་ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་ས་པ་ཡིན་པས། 4-941 གོང་གི་བཏང་སྙོམས་ལས་ལོགས་སུ་བགྲང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་ལ་མཚུངས་སྙམ་ན། མི་མཚུངས་ཏེ། དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ཀྱི་བསྟན་ པར་བྱས་པས། དེའི་འབྲས་བུ་ལ་ཉམས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་དབང་པོའི་ལྡན་ཚུལ་ལ། ངེས་ལྡན་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། སྲིད་ལྡན་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཕན་ ཚུན་ངེས་ལྡན་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། དབང་པོ་དེ་ལ་དབང་པོ་གཞན་ངེས་ལྡན་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་བཏང་སྙོམས། སྲོག ཡིད་གསུམ་པོ་དེ་ཕན་ཚུན་ངེས་ལྡན་ཡིན་ ཏེ། གང་རུང་གཅིག་དང་ལྡན་ན་གཞན་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཁྱབ། འགོག་པ་ལ་མཉམ་པར་གཞག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་དེ་བཏང་སྙོམས་དང་ཡིད་གཉིས་དང་ལྡན་པར་ཐལ། སྲོག་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེའི་རྒྱུད་ལ་དེ་གཉིས་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་ལ་དེ་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། འདིར་ལ་ཁྱབ་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ལྡན་པ་ལ། དེ་གཉིས་དང་ལྡན་པར་འཇོག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། བདེ་ བ་དང་ལྡན་ན་དབང་པོ་བཞི་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་དང་ལྡན་ན་ངེས་ལྡན་གསུམ་བདེ་བ་དང་བཞི་ལྡན་པའི་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ལུས་དབང་དང་ལྡན་པ་ལ་དབང་པོ་བཞི་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་ལ་ངེས་ལྡན་གསུམ། 4-942 ལུས་དབང་དང་བཞི་ལྡན་པའི་ཕྱིར། མིག་དབང་དང་ལྡན་པ་ལ་དབང་པོ་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་ལ་ངེས་ལྡན་གསུམ། ལུས་དབང་མིག་དབང་ལྔ་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ཡིད་བདེ་དང་ལྡན་པ་ལ་ཡང་དབང་ པོ་ལྔ་ལྡན་ཏེ། དེ་ལ་ངེས་ལྡན་གསུམ། ལུས་དབང་། ཡིད་བདེ་ལྔ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་པ་ལ་དབང་པོ་བདུན་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་ལ་ངེས་ལྡན་གསུམ། ལུས་དབང་། ཚོར་བ་སྡུག་ བསྔལ། བདེ་བ། ཡིད་བདེ་དང་བདུན་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ཕོ་མོའི་དབང་པོ་གང་རུང་དང་ལྡན་ན་དབང་པོ་བརྒྱད་ལྡན་ཏེ། དེ་ལྡན་ན་གོང་གིས་བདུན་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་གང་རུང་གཅིག་དང་བརྒྱད་ལྡན་ པའི་ཕྱིར། ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ་ལྡན་པ་ལ། དབང་པོ་བཅུ་གཅིག་ལྡན་ཏེ། གདགས་གཞི་དབང་པོ་དགུ། སྲོག་ཀུན་ཤེས་ལྡན་པའི་དབང་པོ་དང་། བཅུ་གཅིག་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་ དང་ལྡན་པ་ལ། དབང་པོ་བཅུ་གཅིག་ལྡན་ཏེ། ཀུན་ཤེས་ལྡན་དབང་མ་གཏོགས། གོང་གི་དབང་པོ་བཅུ་དང་། ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་ཏེ་བཅུ་གཅིག་ལྡན་པའ

【現代漢語翻譯】 獲得。再次從那退失后，修習第三禪的真實義，依靠樂受而獲得阿羅漢果也是有可能的。如果有人認為再次從那退失后，依靠第四禪的真實義而修習是不可能的，那麼這樣說也是有可能的，但不會有十一種根聚集不全的過失，因為第四禪以下都是舍受的處所， 4-941 無法與更高的舍受區分開來。如果有人認為類似於先前的離貪者會成為不還者，那麼這並不相似，因為那是世間和出世間道的教法，所以它的果位不可能退失。第四禪的根的具足方式，分為決定具足和可能具足兩種。第一種又分為互相決定具足和該根決定具足其他根兩種。第一種是舍、命、意這三種是互相決定具足的，即如果具足其中任何一個，就遍及具足其他兩個。如果安住在滅盡定中的人具足舍和意，那麼他一定具足命根，如果承認，那麼他的相續中一定有那兩者，因為他具足那兩者。這裡是遍及的，因為以那兩者所獲得的具足，就安立為具足那兩者。第二種是，如果具足樂，就具足四種根，因為具足它就遍及具足決定具足的三種和樂四種。如果具足身根，就具足四種根，因為他具足決定具足的三種和身根四種。 4-942 如果具足眼根，就具足五種根，因為他具足決定具足的三種、身根、眼根五種。如果具足意和樂，也具足五種根，因為他具足決定具足的三種、身根、意和樂五種。如果具足苦，就具足七種根，因為他具足決定具足的三種、身根、苦受、樂受、意和樂七種。如果具足男女根中的任何一個，就具足八種根，因為具足它就遍及具足上述七種和男女根中的任何一個八種。如果具足俱知根，就具足十一種根，因為所依的九種根、命根、俱知根，具足十一種。如果具足俱知根，就具足十一種根，除了俱知根以外，上述的十種根和俱知根，共十一種。

【English Translation】 is obtained. Again, after falling from that, having accomplished the actual state of the third Dhyana (meditative absorption), it is possible to attain the fruit of an Arhat (one who has overcome all defilements) by relying on the feeling of bliss. If one wonders whether it is impossible to practice relying on the actual state of the fourth Dhyana after falling from that again, it is possible, but there is no fault of not having all eleven faculties gathered, because everything below the fourth Dhyana is a place of equanimity. 4-941 It cannot be distinguished from the higher equanimity. If one thinks it is similar to a non-returner (Anagamin) who has previously abandoned attachment, it is not similar, because that is taught as the path of the world and beyond the world, so its fruit cannot be lost. The way the faculties are possessed in the fourth Dhyana is twofold: definitely possessed and possibly possessed. The first is twofold: mutually definitely possessed and that faculty definitely possesses other faculties. The first is that equanimity, life, and mind are mutually definitely possessed, i.e., if one possesses any one of them, it pervades the possession of the other two. If a person abiding in cessation is in equanimity and mind, then he must possess the life faculty, if admitted, then his continuum must have those two, because he possesses those two. Here it is pervasive, because the possession obtained by those two is established as possessing those two. The second is that if one possesses pleasure, one possesses four faculties, because possessing it pervades possessing the three that are definitely possessed and the four of pleasure. If one possesses the body faculty, one possesses four faculties, because he possesses the three that are definitely possessed and the four of the body faculty. 4-942 If one possesses the eye faculty, one possesses five faculties, because he possesses the three that are definitely possessed, the body faculty, and the five of the eye faculty. If one possesses mind and pleasure, one also possesses five faculties, because he possesses the three that are definitely possessed, the body faculty, and the five of mind and pleasure. If one possesses suffering, one possesses seven faculties, because he possesses the three that are definitely possessed, the body faculty, the feeling of suffering, pleasure, and the seven of mind and pleasure. If one possesses either the male or female faculty, one possesses eight faculties, because possessing it pervades possessing the above seven and either the male or female faculty, eight in total. If one possesses the faculty of complete knowledge, one possesses eleven faculties, because the basis of the nine faculties, the life faculty, the faculty of complete knowledge, possesses eleven. If one possesses the faculty of complete knowledge, one possesses eleven faculties, except for the faculty of complete knowledge, the above ten faculties and the faculty of complete knowledge, eleven in total.

---

ི་ཕྱིར། མི་ཤེས་པ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་ པའི་དབང་པོ་དང་ལྡན་པ་ལ། དབང་པོ་བཅུ་གསུམ་ལྡན་ཏེ། གདགས་གཞི་དབང་པོ་དགུ། སྲོག་ལུས་དབང་ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་དབང་པོ་༼མ་དཔེར་རྒྱབ་མདུན་གཉིས་མི་ཚང་།༽བྱུང་རྣམས་ལ་སྐྱེ་ཚུལ་ལྔ་ཡོད་ཏེ། 4-943 སེམས་ཀྱི་ས་མང་པོ་པ། དགེ་བའི་ས་པ། ཉོན་མོངས་པ་ཆེན་པོའི་ས་པ། མི་དགེ་བའི་ས་པ། ཉོན་མོངས་པ་ཆུང་ངུའི་ས་པ་སོགས་ཐ་དད་པ་ལྔ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་ ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། ཚོར་བ་སོགས་བཅུ་པོ་འདི་ལ་སེམས་ཀྱི་ས་མང་པོ་པ་ཞེས་བྱ་ཏེ། ཡིད་སྔོན་སོང་གི་གཙོ་སེམས་ཀུན་ཀྱི་འཁོར་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་ནི། དད་པ་ལ་ སོགས་པ་བཅུ་པོ་འདི་ལ། དགེ་བའི་ས་པ་ཞེས་བྱ་ཏེ། དགེ་བའི་གཙོ་སེམས་ཀུན་ཀྱི་འཁོར་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། རྨོངས་སོགས་དྲུག་པོ་ལ་འདི་ཉོན་མོངས་ཆེན་པོའི་ས་པ་ཞེས་ བྱ་ཏེ། དབང་ཤེས་ཡིད་ཤེས་མཐོང་སྤང་སྒོམ་སྤང་སུ་གྱུར་པའི་ཉོན་མོངས་ཅན་ཀྱི་གཙོ་སེམས་ཉོན་མོངས་ཅན་ཀུན་ཀྱི་འཁོར་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ནི། ཁྲེལ་མེད་དང་། ངོ་ཚ་མེད་པ་གཉིས་ ལ། མི་དགེ་བའི་ས་པ་ཞེས་བྱ་ཏེ། གཙོ་སེམས་མི་དགེ་བ་ཀུན་ཀྱིས་འཁོར་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར། ལྔ་པ་ནི། ཁྲོ་བ་སོགས་བཅུ་ལ་ཉོན་མོངས་པ་ཆུང་ངུའི་ས་པ་ཞེས་བྱ་ཏེ། ཡིད་ ཤེས་དང་སྒོམ་སྤངས་ཁོ་ན་གྱུར་པའི་ཉོན་མོངས་གྱི་གཙོ་སེམས་ཀུན་ཀྱི་འཁོར་དུ་འགྲོ་བར་ངེས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ངེས་ལྡན་མ་ཡིན་པ་ནི། འདོད་ཆགས་ཁོང་ཁྲོ་ང་རྒྱལ་ཐམས་ཅད་དེ་བཞི་དང་། 4-944 གཞན་འགྱུར་བཞི་ཏེ། བརྒྱད་ནི་མ་ངེས་པ་ཞེས་བྱ་ཏེ། གོང་གི་ལྔ་པོ་གང་དུ་ཡང་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གོང་གིས་དེ་རྣམས་ལས་ལོག་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ལ། འདོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ པ་དང་། ཁམས་གོང་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། དགེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ། མི་དགེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ། ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། འདོད་ པའི་གཙོ་སེམས་དགེ་བའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ཉེར་གཉིས་འབྱུང་ཏེ། སེམས་ཀྱི་ས་མང་པོ་པ་བཅུ། དགེ་བའི་ས་པ་བཅུ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། མ་རིག་པ་ལ། མ་ འདྲེས་པའི་མ་རིག་པ་དང་། འདྲེས་པའི་མ་རིག་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་ཆགས་སོགས་ཉོན་མོངས་བཞི་གང་རུང་དང་མི་ལྡན་པའི་མ་རིག་པ་ལ་མ་འདྲེས་པ་དང་། དེ་བཞི་གང་རུང་ལྡན་ པའི་མ་རིག་པ་ལ་འདྲེས་པའི་མ་རིག་པ་ཞེས་བྱ། དེས་ན་མ་འདྲེས་པའི་མ་རིག་པ་དང་ལྡན་པའི་གཙོ་སེམས་མི་དགེ་བའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ཉི་ཤུ་འབྱུང་ཏེ། སེམས་ཀྱི་ས་མང་ པོ་པ་བཅུ། ཉོན་མོངས་ཆེན་པོའི་ས་པ་དྲུག མི་དགེ་བའི་ས་པ་གཉིས། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་རྣམས་འབྱུང་ངེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལ

【現代漢語翻譯】 因此，對於具備遍知一切無知之力的有情，具有十三種根：九種所依根，命根、身根、受根，以及遍知痛苦的根（原文前後不完整）。對於已生之法，有五種生起方式： 心的多種所依、善的所依、大煩惱的所依、不善的所依、小煩惱的所依等，有五種差別。對於第二種，有五種。第一種是：受等十法稱為心的多種所依，因為它們作為意先行之主心的眷屬而存在。 第二種是：信等十法稱為善的所依，因為它們作為善之主心的眷屬而存在。第三種是：癡等六法稱為大煩惱的所依，因為它們作為屬於見斷、修斷的煩惱之主心，以及一切煩惱之眷屬而存在。第四種是：無慚和無愧二者稱為不善的所依，因為它們作為一切不善之主心的眷屬而存在。第五種是：忿等十法稱為小煩惱的所依，因為它們必定作為唯屬於意識和修斷的煩惱之主心的一切眷屬而存在。 第二種是不決定的：貪、嗔、慢、一切，此四者，以及其他轉變四者，總共八者稱為不定，因為它們不決定屬於上述五種中的任何一種，因為它們與上述五種相違。第三種，有欲界所攝和上界所攝兩種。第一種，有善所攝、不善所攝、無記所攝三種。第一種是：欲界之主心，作為善的眷屬，生起二十二種心所：心的多種所依十種，善的所依十種，以及尋和伺二者。 第二種是：無明，有不雜染的無明和雜染的無明兩種。第一種是：不與貪等四種煩惱中的任何一種相應的無明稱為不雜染的無明，與該四種中的任何一種相應的無明稱為雜染的無明。因此，與不雜染的無明相應的主心，作為不善的眷屬，生起二十種心所：心的多種所依十種，大煩惱的所依六種，不善的所依兩種，以及尋和伺二者必定生起。

【English Translation】 Therefore, for a being endowed with the power to know all that is unknown, there are thirteen faculties: nine faculties of the basis, the faculty of life, the faculty of body, the faculty of feeling, and the faculty of knowing all suffering (the original text is incomplete). For arisen phenomena, there are five ways of arising: Many bases of mind, bases of virtue, bases of great afflictions, bases of non-virtue, bases of minor afflictions, etc., there are five differences. For the second, there are five. The first is: these ten, such as feeling, are called many bases of mind, because they go as attendants of all the main minds that precede intention. The second is: these ten, such as faith, are called bases of virtue, because they go as attendants of all the main minds of virtue. The third is: these six, such as ignorance, are called bases of great afflictions, because they go as attendants of all afflicted main minds that belong to what is abandoned by seeing and what is abandoned by meditation. The fourth is: shamelessness and lack of embarrassment are called bases of non-virtue, because they go as attendants of all non-virtuous main minds. The fifth is: these ten, such as anger, are called bases of minor afflictions, because they are certain to go as attendants of all main minds of afflictions that belong only to mind consciousness and what is abandoned by meditation. The second is the uncertain: desire, anger, pride, all four, and the other four that transform, these eight are called uncertain, because they are not certain to belong to any of the above five, because they are contrary to the above. The third has two: that which is dominated by desire and that which is dominated by the upper realms. The first has three: that which is dominated by virtue, that which is dominated by non-virtue, and that which is dominated by the unspecified. The first is: the main mind of the desire realm, as an attendant of virtue, arises with twenty-two mental factors: the ten many bases of mind, the ten bases of virtue, and the two, investigation and analysis. The second is: ignorance, there are two types of ignorance: unmixed ignorance and mixed ignorance. The first is: ignorance that does not associate with any of the four afflictions such as desire is called unmixed, and ignorance that associates with any of the four is called mixed ignorance. Therefore, the main mind associated with unmixed ignorance, as an attendant of non-virtue, arises with twenty mental factors: the ten many bases of mind, the six bases of great afflictions, the two bases of non-virtue, and the two, investigation and analysis, are certain to arise.

---

ྟ་བ་དང་ལྡན་པའི་གཙོ་སེམས་མི་དགེ་བའི་འཁོར་དུ་ཉི་ཤུ་འབྱུང་ཏེ། 4-945 གོང་གིས་དེ་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། འདིར་ལྟ་བ་ཟུར་དུ་སྨོས་མི་དགོས་སྟེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར། གོང་དུ་མ་རིག་པ་ཟུར་དུ་མི་འགྲང་ཏེ། རྨོངས་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ ཕྱིར། གཏི་མུག་མེད་པ་དགེ་བའི་ས་པར་མི་འགྲང་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར། བརྗེད་ངས་ཟུར་དུ་མི་འགྲང་ཏེ། རང་ཡུལ་མི་གསལ་བའི་དྲན་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར། རྣམ་ གཡེང་ཟུར་དུ་མི་འགྲང་ཏེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ཉོན་མོངས་ཅན་ཡིན་པས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར། ཤེས་བཞིན་མིན་པ་ཡང་ཟུར་དུ་མི་འགྲང་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ ཕྱིར། འདོད་ཆགས་འཁོར་དུ་ལྡན་པའི་གཙོ་སེམས་མི་དགེ་བའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ཉེར་གཅིག་འབྱུང་ཏེ། གོང་གིས་ཉི་ཤུ་དང་འདོད་ཆགས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེས་ཁོང་ཁྲོ་སོགས་གསུམ་དང་། ཁྲོ་བ་སོགས་བཅུ་ དང་། འགྱོད་པ་རྣམས་རིགས་འདྲེ། གསུམ་པ་ལུང་མ་བསྟན་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ཀྱི་གཙོ་སེམས་ཀྱིས་འཁོར་དུ་བཅོ་བརྒྱད་འབྱུང་ཏེ། སེམས་ཀྱི་ས་མང་པོ་པ་བཅུ། ཉོན་མོངས་ ཆེན་པོའི་ས་པ་དྲུག རྟོག་དཔྱོད་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དུ་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཀྱི་འཁོར་དུ་བཅུ་གཉིས་འབྱུང་ཏེ། སེམས་ཀྱི་ས་མང་པོ་པ་བཅུ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་རྣམ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། 4-946 གཉིད་ནི་གང་ལ་ཡོད་པ་དེ་ལ་བསྣན་ཏེ། དེ་ཀུན་དང་མི་འགལ་བའི་ཕྱིར། ལ་ལ་དག་དུ་འགྱོད་པ་བསྣན། ཞེས་པ་ལ། གང་ལ་ཡོད་པ་དེ་ལ་བསྣན་ཏེ། འགྱོད་པ་ལ་ཡང་དགེ་ མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་ཀ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཁམས་གོང་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་ལ། སྤྱོད་བྱའི་སེམས་འབྱུང་ངོས་བཟུང་བ། དེ་ཇི་ལྟར་བྱུང་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འགྱོད་པ། གཉིད་མི་ དགེ་བ་རྣམས། བསམ་གཏན་དང་པོ་དག་ལ་མེད། དེའི་དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་རྟོགས་པ་ཡང་མེད། གཉིས་པ་ནི། དང་པོ་རྩམ་ཀྱི་དགེ་སེམས་ལ། དང་པོའི་དགེ་བའི་སེམས་ལ་ནི། ཁྱད་པར་ཅན་ ཀྱི་དགེ་སེམས་ལ། གཉིས་པ་ཡན་ཀྱི་དགེ་སེམས་ལ། ཞེས་སོགས་སུ་སྒྱུར་རོ། གསུམ་པ་སེམས་བྱུང་འགའ་ཞིག་གི་ཁྱད་པར་ལ། སེམས་བྱུང་བརྒྱད་ཀྱི་ཁྱད་པར། སེམས་བྱུང་གི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་གཉིས། དང་པོ་ནི། ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་ཁྲེལ་མེད་པ་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན། ངོ་ཚ་མེད་པ་ནི། ཡུལ་ཁྱད་པརཅན་ལ་མ་གུས་པའི་སེམས་བྱུང་ཡིན། ཁྲེལ་མེད་པ་ནི། རང་རྒྱུད་ཀྱི་ ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་འཇིགས་པར་མི་ལྟ་བའི་སེམས་བྱུང་ཡིན། བྲི་བ་གསལ་བྱེད་དུ་སྦྱར་དུ་སྦྱར་ནས། དགའ་བ་ལ་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་ཀྱི་དགའ་བ་དང་། ཡང་དག་པའི་དགའ་བ་གཉིས། 4-947 དང་པོ་ནི་བུ་དང

【現代漢語翻譯】 具有見解的主要心識，會產生二十種不善心所。 因為上述這些會產生，所以這裡不需要單獨說明見解，因為它屬於智慧的範疇。上面沒有單獨列出無明，因為它屬於愚癡的範疇。沒有愚癡就不會列入善法，因為它屬於智慧的範疇。不會單獨列出遺忘，因為它屬於不能清楚憶念自境的憶念範疇。不會單獨列出散亂，因為它是有染污的等持，所以屬於等持的範疇。非正知也不會單獨列出，因為它屬於智慧的範疇。具有貪慾的主要心識，會產生二十一種不善心所，因為上述的二十種加上貪慾會產生。因此，憤怒等三種，以及忿怒等十種，還有後悔都屬於同類。 第三，從無記的角度來說，有覆無記的主要心識會產生十八種心所，即十種大地法，六種大煩惱法，以及尋和伺。無覆無記的主要心識會產生十二種心所，即十種大地法，以及尋和伺兩種。 睡眠可以加在任何存在的事物上，因為它與所有事物都不矛盾。有些人說要加上後悔。對於『加在任何存在的事物上』，是因為後悔也有善、不善、無記三種。 第二，從上界（指色界和無色界）的角度來說，首先要確定所行境的心所，以及它們如何產生。首先，後悔和睡眠這些不善法，在初禪中是沒有的。也沒有對初禪的特殊認識。其次，對於初禪的善心，對於特殊的善心，對於二禪以上的善心等等，都要進行轉換。第三，關於一些心所的差別，有八種心所的差別，以及心所名稱的兩種分類。 首先，有人會問：無慚和無愧有什麼區別？無慚是指對特殊對境不恭敬的心所。無愧是指不害怕自己身語意惡行的心所。書寫時要加上說明，喜有染污的喜和正確的喜兩種。 第一種是關於孩子和財產的喜悅。

【English Translation】 The main consciousness with views produces twenty unwholesome mental factors. Because the above arise, there is no need to separately mention views here, as they belong to the category of wisdom. Ignorance is not listed separately above, as it belongs to the category of delusion. The absence of delusion is not included in wholesome factors, as it belongs to the category of wisdom. Forgetfulness is not listed separately, as it belongs to the category of mindfulness that does not clearly remember its object. Distraction is not listed separately, as it is a contaminated samadhi and therefore belongs to the category of samadhi. Non-alertness is also not listed separately, as it belongs to the category of wisdom. The main consciousness with attachment produces twenty-one unwholesome mental factors, because the above twenty plus attachment arise. Therefore, anger and the other three, as well as wrath and the other ten, and regret are all of the same kind. Third, from the perspective of the indeterminate, the obscured indeterminate main consciousness produces eighteen mental factors, namely the ten pervasive mental factors, the six great afflictive mental factors, and conception and discernment. The unobscured indeterminate main consciousness produces twelve mental factors, namely the ten pervasive mental factors, and conception and discernment. Sleep can be added to whatever exists, because it is not contradictory to all things. Some say to add regret. Regarding 'added to whatever exists,' it is because regret also has three types: wholesome, unwholesome, and indeterminate. Second, from the perspective of the higher realms (referring to the Form Realm and Formless Realm), first, identify the mental factors of the object of practice, and how they arise. First, regret and sleep, these unwholesome factors, are not present in the first dhyana. There is also no special recognition of the first dhyana. Second, for the wholesome mind of the first dhyana, for the special wholesome mind, for the wholesome mind of the second dhyana and above, and so on, transformations should be made. Third, regarding the differences of some mental factors, there are differences of eight mental factors, and two classifications of the names of mental factors. First, someone might ask: What is the difference between shamelessness and lack of embarrassment? Shamelessness refers to the mental factor of disrespect towards a special object. Lack of embarrassment refers to the mental factor of not fearing one's own misdeeds of body, speech, and mind. When writing, add an explanation that joy has two types: contaminated joy and correct joy. The first is the joy about children and property.

---

་ཆུང་མ་ལ་ཆགས་པའི་སྲེད་པ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི་གང་ཟག་ཡོན་ཏན་ཅན་ལ་དང་བས་དད་པ། གུས་པ་ནི་ངོ་ཚ་ཤེས་པ་ཡིན། དེ་གཉིས་འདོད་པ་དང་ གཟུགས་སུ་གཏོགས་ཀྱི་གཟུགས་མེད་དུ་མ་གཏོགས་ཏེ། དེ་གཉིས་ཡུལ་གཞན་ལ་དམིགས་ནས་བྱུང་ལ། གཟུགས་མེད་ཁམས་པ་རྣམས་ཕན་ཚུན་གཅིག་གི་གཅིག་དམིགས་ཡུལ་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར། རྟོག་པ་ནི། སེམས་ རྩིང་བའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན། ང་རྒྱལ་ནི་རང་སྟོབས་ཀྱིས་སེམས་ཁེངས་པར་བྱེད་པའི་སེམས་བྱུང་རྫས་ཡོད། རྒྱགས་པ་ནི། རྟགས་ཡོད་དུ་གྱུར་པའི་རང་གིས་རིགས་དང་ཆོས་ལ་ཆགས་པས་ཡོངས་སུ་གཏུགས་ པ་དགའ་བའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། སེམས་དང་། ཡིད་དང་རྣམ་ཤེས་གསུམ་དོན་གཅིག་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན། སེམས་སེམས་བྱུང་གི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ལ་རྟེན་བཅས་ཞེས་བྱ་སྟེ། བདག་རྐྱེན་ ལ་རྟེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དམིགས་བཅས་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། རྣམ་བཅས་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་ཡུལ་ཀྱི་གཙོ་བོ་འཛིན་སྟངས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། མཚུངས་ལྡན་ཞེས་བྱ་སྟེ་ མཚུངས་ལྡན་རྣམས་པ་ལྔ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། ལྔ་མཚུངས་ནི། རྟེན། དམིགས་པ། རྣམ་པ། དུས། རྫས་མཚུངས་པ་ལྔའོ། །གཞན་རྣམས་སླ་ལ། རྣམ་པ་མཚུངས་ལྡན་ནི། མིག་གི་རྣམ་ཤེས་དང་། དེའི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་གཉིས་ནི། 4-948 རྣམ་པ་མཚུངས་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་སྟང་ཀྱིས་ཡུལ་དུ་བྱེད་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ལ། དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན། སོ་སོའི་རང་བཞིན་རྒྱས་པར་བཤད། ཆོས་གཞན་ཀྱིས་ཁྱད་པར་ བསྟན་པའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ལ་བཅུ་གཅིག་སྟེ། རྟེན་ཐོབ་པ། མ་ཐོབ་པ། སྐལ་མཉམ། འདུ་ཤེས་མེད་པ། དེའི་སྙོམས་འཇུག འགོག་སྙོམས། སྲོག སྐྱེ་བ། རྒ་བ། གནས་ པ། མི་རྟག་པ། མིང་གི་ཚོགས། ཚིག ཡི་གེའི་ཚོགས་པ་སོགས་བཅུ་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་ལ་ཐོབ་སོགས་གསུམ་བཤད། འདུ་ཤེས་མེད་པ་སོགས་གསུམ་བཤད། སྲོག་སོགས་ལྔ་བཤད། མིང་སོགས་བཞི་བཤད་ པ་དང་། དང་པོ་ལ། ཐོབ་མ་ཐོབ་བཤད་པ་དང་། སྐལ་མཉམ་བཤད་པ་དང་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཐོབ་མ་ཐོབ་ཀྱི་ངོ་བོ་དང་། ཁྱད་ཆོས་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་དེ་རང་གང་ལ་ ལྡན་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་ཐོབ་པར་འཇོག དེ་ལ་དབྱེ་ན། རྙེད་ཐོབ་དང་། ལྡན་ཐོབ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྦྱོར་ལམ་བའི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་ལམ་གསར་ དུ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ལ་ཉོན་མོངས་རྒྱུན་དུ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་རྫས་ལ་བྱེད། མ་ཐོབ་པ་ནི། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་དེ་ཉིད་རྟེན་ཀྱི་གང་ཟག་དེའི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་འཇོག 4-94

【現代漢語翻譯】 對妻子產生貪慾的貪愛；第二種是對具有功德的人產生歡喜的信心；恭敬是指有羞恥之心。這二者屬於欲界和色界，但不屬於無色界，因為這二者以其他對境為目標而產生，而無色界諸有情不能互相作為目標。尋（藏文：རྟོག་པ་），是粗略心識的顯現。我慢（藏文：ང་རྒྱལ་）是憑藉自身力量使內心驕傲的心理活動，是一種實有物。驕慢（藏文：རྒྱགས་པ་）是指已經有了徵象，由於自己對種姓和教法的執著而完全依附，表現爲一種歡喜的狀態。第二種是心、意、識三者，意義相同，只是名稱不同。心和心所的名稱也稱為『具有所依』，因為它依賴於自我之因；也稱為『具有對境』，因為它以自己的對境為目標；也稱為『具有行相』，因為它將自己對境的主要執持方式作為目標；也稱為『相應』，因為五種相應是相同的。五種相同是指所依、對境、行相、時間和事物這五者相同。其他的比較容易理解。行相相應是指眼識和隨之產生的諸心所，二者的行相是相同的，因為它們在執持色法的方式上是相同的。第二部分是關於不相應行，通過分類的方式進行簡要說明，詳細解釋各自的自性，並通過與其他法不同的特點來進行歸納。第一部分是，不相應行有十一種，即：獲得（藏文：རྟེན་ཐོབ་པ།），未獲得（藏文：མ་ཐོབ་པ།），同分（藏文：སྐལ་མཉམ།），無想（藏文：འདུ་ཤེས་མེད་པ།），無想定（藏文：དེའི་སྙོམས་འཇུག），滅盡定（藏文：འགོག་སྙོམས།），命根（藏文：སྲོག），生（藏文：སྐྱེ་བ།），老（藏文：རྒ་བ།），住（藏文：གནས་པ།），無常（藏文：མི་རྟག་པ།）。因為還有名稱的集合（藏文：མིང་གི་ཚོགས།），詞（藏文：ཚིག），以及文字的集合等十四種。第二部分是，解釋獲得等三種，解釋無想等三種，解釋命根等五種，解釋名稱等四種。第一部分中，有解釋獲得和未獲得，以及解釋同分兩種。第一種中，有獲得和未獲得的體性和特點兩種。第一種是，獲得是指，對於所要獲得的法，使該法存在於具有該法的所依之補特伽羅的相續中的一種事物。它分為兩種：新得之獲得和具有之獲得。第一種是指，使見道在加行道的相續中新產生的的事物。第二種是指，使煩惱持續存在於異生相續中的事物。未獲得是指，對於所要獲得的法，阻礙該法存在於所依之補特伽羅的相續中的一種事物。

【English Translation】 Craving that arises from attachment to one's wife; the second is the faith of joy that arises towards a person with qualities; respect is having a sense of shame. These two belong to the desire realm and the form realm, but not to the formless realm, because these two arise with other objects as their target, and beings in the formless realm cannot mutually be each other's target. Investigation (Tibetan: རྟོག་པ་) is the manifestation of a coarse mind. Pride (Tibetan: ང་རྒྱལ་) is a mental activity that makes the mind arrogant by its own power, and it is a real entity. Conceit (Tibetan: རྒྱགས་པ་) refers to having signs, and because of one's attachment to lineage and Dharma, one is completely attached, manifesting as a state of joy. The second is that mind, intellect, and consciousness are three, with the same meaning but different names. The names of mind and mental factors are also called 'having a basis', because they rely on the self-cause; they are also called 'having an object', because they target their own object; they are also called 'having an aspect', because they take the main way of holding their own object as the target; they are also called 'corresponding', because the five corresponding aspects are the same. The five similarities refer to the basis, object, aspect, time, and substance being the same. The others are easier to understand. Aspect correspondence refers to eye consciousness and the mental factors that arise in its retinue, the two aspects are the same, because they are the same in the way they hold form. The second part is about non-associated formations, which are briefly explained through classification, the nature of each is explained in detail, and they are summarized by showing the differences from other dharmas. The first part is that there are eleven non-associated formations, namely: attainment (Tibetan: རྟེན་ཐོབ་པ།), non-attainment (Tibetan: མ་ཐོབ་པ།), homogeneity (Tibetan: སྐལ་མཉམ།), non-perception (Tibetan: འདུ་ཤེས་མེད་པ།), non-perception attainment (Tibetan: དེའི་སྙོམས་འཇུག), cessation attainment (Tibetan: འགོག་སྙོམས།), life force (Tibetan: སྲོག), birth (Tibetan: སྐྱེ་བ།), aging (Tibetan: རྒ་བ།), abiding (Tibetan: གནས་པ།), impermanence (Tibetan: མི་རྟག་པ།). Because there are also fourteen kinds such as the collection of names (Tibetan: མིང་གི་ཚོགས།), words (Tibetan: ཚིག), and the collection of letters. The second part is to explain the three kinds of attainment, etc., to explain the three kinds of non-perception, etc., to explain the five kinds of life force, etc., and to explain the four kinds of names, etc. In the first part, there are two kinds of explanations of attainment and non-attainment, and explanations of homogeneity. In the first kind, there are two kinds of nature and characteristics of attainment and non-attainment. The first is that attainment refers to a thing that makes the Dharma to be attained exist in the continuum of the person who has the basis of the Dharma. It is divided into two kinds: newly obtained attainment and possessed attainment. The first refers to the thing that makes the path of seeing newly arise in the continuum of the path of application. The second refers to the thing that makes afflictions continuously exist in the continuum of ordinary beings. Non-attainment refers to a thing that hinders the Dharma to be attained from existing in the continuum of the person who is the basis.

---

9 དེ་ལ་གཉིས་སྟེ། སྙེད་པས་མ་ཐོབ་པ་དང་། ལྡན་པས་མ་ཐོབ་པའོ། དང་པོ་ནི། སྦྱོར་ལམ་པའི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་ལམ་ལྡན་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་འཇོག ཐོབ་མ་ཐོབ་དེ་ཡང་། རྒྱུད་ཀྱི་བསྡུས་པའི་འདུས་བྱས་ལ་འཇོག་གི རྒྱུད་ཀྱིས་མ་བསྡུས་པའི་འདུས་མ་བྱས་ལ་མི་འཇོག དེ་ཡང་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ་གཅིག་དགོས་སོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་ནས་དམིགས་བསལ་ནི། རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ འདུས་བྱས་མ་ཡིན་ཡང་། འགོག་པ་གཉིས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ཡོད། གཉིས་པ་ཁྱད་ཆོས་ལ། ཐོབ་པའི་ཁྱད་ཆོས་དང་། མ་ཐོབ་པའི་ཁྱད་ཆོས་གཉིས། དང་པོ་ལ་སྤྱིར་བསྟན་དང་། དམིགས་བསལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་ལ་དུས་གསུམ་ཀ་ཡོད། དེའི་དཔེ་ནི། ཁ་སང་གི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་དེ་རིང་གི་སྡོམ་པ་ལ་ལྟོས་ཏེ། འདས་པའི་ཆོས་དེ་མ་ཐོབ་པ་དུས་གསུམ་ཀ་ཡོད། དེའི་མཚན་ གཞི་ནི། ཁོ་རང་གི་སྔ་རོལ་དུ་ཁོའི་རིགས་འདྲ་སྔ་མ་ལས། ཕྱི་མ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ། དེའི་ཐོབ་པ་སྔར་སྐྱེས་སུ་འཇོག ཐོབ་བྱའི་ཆོས་དེའི་ཕྱིར་ནས་ཁོ་རང་གི་རིགས་ འདྲ་སྔ་མ་ལས། ཕྱི་མ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་དེའི་ཐོབ་པ་ཕྱི་སྐྱེས་སུ་འཇོག ཁོ་རང་གི་དུས་སུ་ཁོ་རང་གང་ལ་ལྡན་པའི་རྟེན་ཀྱི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་རྫས་གཅིག་ལ། 4-950 ཁོའི་ཐོབ་པ་ད་ལྟར་བར་འཇོག ཐོབ་བྱའི་ཆོས་ལ། ད་ལྟར་བ་དང་། མ་འོངས་པ་གཉིས་ལ་ཁོའི་ཐོབ་པ་དུས་གསུམ་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་སྔ་མ་ལ་དཔག་སྟེ་ཤེས་པར་བྱ། དགེ་བའི་ཐོབ་ པ་ཡིན་ན་དགེ་བ་དང་། མི་དགེ་བའི་ཐོབ་པ་ཡིན་ན་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། ལམ་བདེན་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ལ་ལམ་བདེན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། ཁས་བླངས་པ་དེའི་ཕྱིར། ཞེ་ན་འདོད་དེ། ལམ་བདེན་ཡིན་ན་ཤེས་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པར་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་པའི་ཕྱིར། ཐོས་བྱའི་ཆོས་དེ་འདོད་པའི་བསྡུས་ན་དེའི་ཐོབ་པ་ཡང་འདོད་པའི་བསྡུས། ཡང་དེ་གཟུགས་ཀྱི་ སས་བསྡུས་ན། དེའི་ཐོབ་པ་གཟུགས་ཀྱིས་སས་བསྡུས། དེ་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་བསྡུས་ན། དེའི་ཐོབ་པ་ཡང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་བསྡུས། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་སར་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་ལ་རྣམ་པ་བཞི་ཏེ། ཐོབ་ བྱའི་ཆོས་དེ་གཟུགས། འདོད་པ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སར་མ་གཏོགས་པ་ལ་དེའི་ཐོབ་པ་དེ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གི་བསྡུས་པའི་མུ་དང་གསུམ། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་དེ་ཁམས་གསུམ་གང་རུང་གི་སར་མ་རྟོགས་ པ་ལ། དེའི་ཐོབ་པ་ཡང་དེ་གསུམ་གང་རུང་གི་མ་བསྡུས་པའི་མུ་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་གིས་མཚན་གཞི་རིམས་བཞིན། འདོད་པའི་རྟེན་ཀྱི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱིས་སོ་སོར་བརྟགས་མིན་ཀྱི་འགོག་པ་འདོད་པའི་སར་མ་གཏོགས་ཀྱང་། 4-951 དེའི་ཐོབ་པ་འདོད་པའི་སས་བསྡུས། གཟུགས་ཀྱི་རྟེན་ཅན་དང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྟེན་ཅན་གྱི་སོ་སོར་བརྟགས་

【現代漢語翻譯】 其中有兩種：未以『獲得』獲得，以及未以『具有』獲得。第一種情況是指：在加行道者的相續中，對於具有見道者，存在一種阻礙的『事物』。而是否獲得，是指： 安立於相續所攝的『有為法』上，不安立於相續未攝的『無為法』上。並且必須是屬於相續的事物。總的來說，特殊情況是：即使不是相續所攝的『有為法』，也有通過二滅而獲得的。第二種情況是關於特點：獲得的特點和未獲得的特點兩種。第一種情況分為總說和特殊情況兩種。第一種是： 所獲得的法具有過去、現在、未來三時。例如：昨天的比丘戒相對於今天的比丘戒來說，過去的法未獲得，具有三時。其定義是：在它之前，存在一種使同類相續從先前的狀態轉變為具有後續狀態的『事物』，其獲得被安立為先已產生。爲了所獲得的法，存在一種使同類相續從先前的狀態轉變為具有後續狀態的『事物』，其獲得被安立為後生。在其自身存在的時間裡，在它所具有的所依之補特伽羅的相續中，存在一種具有的『事物』， 其獲得被安立為現在。對於所獲得的法，現在和未來兩種情況，其獲得具有三時，這可以通過與先前的情況進行比較來理解。如果是善的獲得，那麼就是善；如果是不善的獲得，那麼就是不善。如果以道諦的獲得遍及道諦，這是不合理的。因為已經承諾了這一點。如果這樣說，那麼就是承認了，因為如果是道諦，那麼就不是知識，這在前面已經說過了。如果所聽聞的法被意界所攝，那麼其獲得也被意界所攝。如果它被色界所攝，那麼其獲得也被色界所攝。如果它被無色界所攝，那麼其獲得也被無色界所攝。對於不是地（界）的所獲得之法，有四種情況：所獲得的法不是色界、意界、無色界的地（界），那麼其獲得是這三者之一所攝的情況有三種。所獲得的法不是三界中任何一界的地（界）， 那麼其獲得也不是這三者中任何一者所攝的情況有四種。這些定義的例子分別是：即使意界的所依之補特伽羅的相續通過各自的分別，滅盡了非分別滅，但其獲得仍然被意界所攝。色界的所依者和無色界的所依者的各自的分別。

【English Translation】 There are two types: not obtained by 'obtaining' and not obtained by 'having'. The first case refers to: In the continuum of a practitioner on the path of preparation, for those who possess the path of seeing, there is one 'thing' that obstructs. Whether it is obtained or not refers to: It is established on 'conditioned phenomena' that are included in the continuum, and not established on 'unconditioned phenomena' that are not included in the continuum. And it must be something that belongs to the continuum. Generally speaking, the special case is: even if it is not a 'conditioned phenomenon' included in the continuum, it can be obtained through the two cessations. The second case is about characteristics: two types of characteristics of obtaining and not obtaining. The first case is divided into general and special cases. The first is: The object to be obtained has the three times of past, present, and future. For example: yesterday's Bhikshu vows, in relation to today's Bhikshu vows, the past dharma is not obtained, and it has the three times. Its definition is: before it, there is a 'thing' that causes the same kind of continuum to change from the previous state to having the subsequent state, and its attainment is established as having been produced earlier. For the sake of the dharma to be obtained, there is a 'thing' that causes the same kind of continuum to change from the previous state to having the subsequent state, and its attainment is established as being born later. In its own time, in the continuum of the person who is the basis of what it possesses, its attainment is established as being present. For the dharma to be obtained, in the two cases of present and future, its attainment has the three times, which can be understood by comparing it with the previous situation. If it is the attainment of virtue, then it is virtue; if it is the attainment of non-virtue, then it is non-virtue. If the attainment of the path truth pervades the path truth, it is unreasonable. Because this has been promised. If you say so, then it is admitted, because if it is the path truth, then it is not knowledge, which has been said before. If the dharma to be heard is included in the desire realm, then its attainment is also included in the desire realm. If it is included in the form realm, then its attainment is also included in the form realm. If it is included in the formless realm, then its attainment is also included in the formless realm. For the dharma to be obtained that is not a ground (realm), there are four situations: the dharma to be obtained is not the ground (realm) of the form realm, the desire realm, or the formless realm, then there are three cases where its attainment is included in one of these three. The dharma to be obtained is not realized in any of the three realms, then there are four cases where its attainment is not included in any of these three. The examples of these definitions are: even if the continuum of the person who is the basis of the desire realm, through their respective distinctions, extinguishes the non-discriminating cessation, its attainment is still included in the desire realm. The respective distinctions of the basis of the form realm and the basis of the formless realm.

---

མིན་ཀྱི་འགོག་པ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་མ་བསྡུས་ཀྱང་། དེའི་ཐོབ་པ་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་བསྡུས། མུ་བཞི་པ། འགོག་བདེན་དང་། ལམ་བདེན་ཁམས་གསུམ་གང་རུང་གི་སས་མ་བསྡུས་ལ། དེའི་ཐོབ་པ་ཡང་ཁམས་གསུམ་གང་རུང་གིས་མ་བསྡུས་སོ། །སློབ་མི་སློབ་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རང་གང་ལ་ ལྡན་པའི་རྟེན་ཅན་སློབ་པ་འཕགས་པར་མཚོན་པར་བྱེད་པའི་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལ། སློབ་པའི་ཆོས་སུ་འཇོག་གོ །རང་གང་ལ་ལྡན་པའི་རྟེན་ཀྱི་གང་ཟག་མི་སློབ་པར་མཚོན་པར་བྱེད་པའི་ མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལ། མི་སློབ་པའི་ཆོས་སུ་འཇོག འདིས་སེམས་ཀྱི་རྗེས་འཇུག་རྣམས་ལ་ཡང་རིགས་འདྲེ། མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་དགེ་མི་དགེ་རང་གི་མཚན་ ཉིད་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་ལུང་མ་བསྟན་སྐྱེད་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རང་གང་ལ་ལྡན་པའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་སློབ་པ་འཕགས་པ་དང་། མི་སློབ་པ་གང་རུང་མིན་པར་མཚོན་པར་བྱེད་པའི་འདུས་བྱས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་གཅིག་ལ། སློབ་མི་སློབ་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་སུ་འཇོག དེ་ཡང་སློབ་པ་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་འགོག་བདེན་སློབ་མའི་ཆོས་མ་ཡིན་ཀྱང་དེའི་ཐོབ་པ་སློབ་མའི་ཆོས་སུ་འཇོག 4-952 མི་སློབ་པ་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་འགོག་བདེན་མི་སློབ་པའི་ཆོས་མིན་ཀྱང་། དེའི་ཐོབ་པ་མི་སློབ་པའི་ཆོས་སུ་འཇོག སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ཀྱི་བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་སློབ་པ་དང་མི་སློབ་ པ་གང་རུང་གི་ཆོས་མིན་ཀྱང་། དེའི་ཐོབ་པ་དེ་གང་རུང་མིན་པའི་ཆོས་སུ་འཇོག་གོ །ཐོབ་བྱའི་ཆོས་སྤང་བྱ་ཡིན་པ་ལ། ཁོའི་ཐོབ་པ་སྤང་བྱ་ཡིན་པ་དང་། མིན་པ་གཉིས་ཡོད། དང་ པོ། སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་དང་། གཉིས་པ། བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་ལ་ནི། མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དང་། བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དང་གཉིས། དང་པོ་ནི། དུས་གསུམ་པའི་ཅེས་ པའི་དམིགས་བསལ་འཆད་པ་ནི་མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ལ། ཐོབ་པ་ལྷན་སྐྱེས་ཡོད་ཀྱི་སྔར་སྐྱེས་དང་ཕྱིས་སྐྱེས་མེད། དེའི་ཡང་དམིགས་གསལ་ནི། མངོན་ཤེས་ལུང་མ་བསྟན་དང་། སྤྲུལ་སེམས་ལུང་མ་བསྟན་ ལ་སྔར་སྐྱེས་དང་ཕྱིས་སྐྱེས་ཡོད་སྲིད། གཉིས་པ་ལ། གཟུགས་ཀྱི་སས་བསྡུས་དང་། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཀྱིས་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ལ་ཐོབ་པ་སྔར་སྐྱེས་ཕྱིས་སྐྱེས་ གཉིས་ཀ་མེད། གཉིས་པ་ནི། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་གཟུགས་ཅན་གྱི་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ལ། སྔར་སྐྱེས་མེད་ཅིང་ཕྱིས་སྐྱེས་དང་ད་ལྟ་སྐྱེས་གཉིས་ཡོད། གཉིས་པ་མ་ཐོབ་པའི་ཁྱད་ཆོས་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་གཏོང་ཚུལ་གཉིས། 4-953 དང་པོ་ནི་དགེ་ལ་སོགས་ཀྱི་ཞེས་པའི་ལོག་ཕྱོགས་འཆད་པ་ནི། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གང་ཡིན་ཀྱང་། དེའ

【現代漢語翻譯】 非色的滅（'min kyi 'gog pa'）：即使沒有被無色界所包含，但它的獲得卻被無色界所包含。 四句：滅諦和道諦沒有被欲界、色界、無色界三界中的任何一界所包含，並且它們的獲得也沒有被三界中的任何一界所包含。從學與非學的角度來區分：對於具有某種所依（'rten can'，有基礎的）的，代表學道聖者的有為功德，安立為學法。對於具有某種所依的，代表非學道之人的非學相續的功德，安立為非學法。這也可以類推到隨心（'sems kyi rjes 'jug'，心之後續）的事物上。但並非絕對，因為心（'sems'）有可能是善、非善，或者產生自性等無記（'lung ma bstan'，未說明的，中性的）。對於具有某種所依的，代表非學道聖者和非學道者任何一方的有為功德，安立為非學非非法。例如，學道聖者相續中的滅諦不是學法，但它的獲得被安立為學法；非學道聖者相續中的滅諦不是非學法，但它的獲得被安立為非學法；異生（'so so skye bo'，普通人）相續中的非擇滅（'brtags min gyi 'gog pa'）不是學法和非學法中的任何一種，但它的獲得被安立為非學非非法。 4-952 對於所獲得的法是應斷（'spang bya'，應捨棄的），它的獲得有的是應斷的，有的不是應斷的。第一種情況，如擇滅（'so sor brtags 'gog'，通過分析而滅除）；第二種情況，如非擇滅。關於第二種情況的特殊之處：分為無覆無記（'ma bsgrigs lung ma bstan'，未被遮蔽的無記）和有覆無記（'bsgrigs lung ma bstan'，被遮蔽的無記）兩種。第一種情況，解釋『三時』的特殊之處是指無覆無記，獲得是俱生的，沒有先生和後生。它的特殊之處在於，神通無記（'mngon shes lung ma bstan'）和化心無記（'sprul sems lung ma bstan'）可能有先生和後生。第二種情況，分為被色界所包含和被欲界所包含兩種。第一種情況，被色界所包含的被遮蔽的無記，獲得沒有先生和後生。第二種情況，被欲界所包含的有色的被遮蔽的無記，沒有先生，有後生和現生。第二，關於未獲得的特點，分為總的說明和捨棄的方式兩種。 4-953 第一種情況，解釋『善等』的反面是指：所獲得的法無論是善、非善還是無記，它的獲得...

【English Translation】 The cessation of the formless (min kyi 'gog pa'): Even if it is not included by the Formless Realm, its attainment is included by the Formless Realm. The four possibilities: The Truth of Cessation and the Truth of the Path are not included by any of the three realms of the Desire Realm, the Form Realm, and the Formless Realm, and their attainment is also not included by any of the three realms. Differentiating from the perspective of learning and non-learning: For the conditioned qualities of someone who possesses a certain basis ('rten can', having a foundation), representing a noble being on the path of learning, it is established as the Dharma of Learning. For the qualities of the non-learning continuum of someone who possesses a certain basis, representing a non-learner, it is established as the Dharma of Non-Learning. This can also be analogized to things that follow the mind ('sems kyi rjes 'jug', mind's subsequent). But it is not absolute, because the mind ('sems') may be virtuous, non-virtuous, or generate neutral characteristics such as its own nature ('lung ma bstan', unspecified, neutral). For the conditioned qualities of someone who possesses a certain basis, representing either a noble being on the path of learning or a non-learner, it is established as neither the Dharma of Learning nor the Dharma of Non-Learning. For example, the Truth of Cessation in the continuum of a noble being on the path of learning is not the Dharma of Learning, but its attainment is established as the Dharma of Learning; the Truth of Cessation in the continuum of a non-learner is not the Dharma of Non-Learning, but its attainment is established as the Dharma of Non-Learning; the non-analytical cessation ('brtags min gyi 'gog pa') in the continuum of an ordinary being ('so so skye bo', common person) is neither the Dharma of Learning nor the Dharma of Non-Learning, but its attainment is established as neither the Dharma of Learning nor the Dharma of Non-Learning. 4-952 For the Dharma that is to be attained is to be abandoned ('spang bya', to be relinquished), its attainment is either to be abandoned or not to be abandoned. The first case, such as analytical cessation ('so sor brtags 'gog', cessation through analysis); the second case, such as non-analytical cessation. Regarding the special characteristics of the second case: it is divided into unobscured neutral ('ma bsgrigs lung ma bstan', unobscured neutral) and obscured neutral ('bsgrigs lung ma bstan', obscured neutral). The first case, explaining the special characteristic of 'the three times' refers to unobscured neutral, the attainment is co-emergent, there is no prior or subsequent arising. Its special characteristic is that supernormal knowledge neutral ('mngon shes lung ma bstan') and emanation mind neutral ('sprul sems lung ma bstan') may have prior and subsequent arising. The second case, it is divided into being included by the Form Realm and being included by the Desire Realm. The first case, the obscured neutral included by the Form Realm, the attainment has neither prior nor subsequent arising. The second case, the form obscured neutral included by the Desire Realm, there is no prior arising, there is subsequent and present arising. Second, regarding the characteristics of what has not been attained, it is divided into general explanation and the manner of abandonment. 4-953 The first case, explaining the opposite of 'virtue, etc.' refers to: whether the Dharma to be attained is virtuous, non-virtuous, or neutral, its attainment...

---

ི་མ་ཐོབ་པ་ལ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དུ་ངེས། དུས་གསུམ་ཅེས་ པའི་ལོག་ཕྱོགས་ནི། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་ལ་དུས་གསུམ་ཡོད་དེ། དཔེར་མཚོན་ན། ཁ་སང་གི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་དེའི་རིང་ལ་ལྟོས་ཏེ། ཐོབ་བྱའི་འདས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་མ་ཐོབ་པ་དུས་ གསུམ་ཏེ། སྔོན་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ཁ་སང་གི་སྡོམ་པ་ལྡན་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་ཁ་སང་གི་སྡོམ་པའི་མ་ཐོབ་པ་སྔར་སྐྱེས། སྡོམ་པ་དེ་སང་ཉིན་ཕན་ཆོད་དུ་ ལྡན་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ། དེའི་མ་ཐོབ་པ་ཕྱིས་སྐྱེས། སྡོམ་པ་དེའི་རིང་ལྡན་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་དེའི་མ་ཐོབ་པ་ད་ལྟ་བར་འཇོག དེས་མ་འོངས་པ་ ཡང་མཚོན། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་ད་ལྟར་བ་ལ། མ་ཐོབ་པ་སྔར་སྐྱེས་དང་། ཕྱིས་སྐྱེས་ཡོད་ཀྱི། ད་ལྟར་སྐྱེས་མེད་དེ། ཁོ་རང་དུས་སུ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། ཐོབ་བྱའི་ཆོས་ཁམས་གསུམ་གང་རུང་དུ་གཏོགས་ པ་ལ་དེའི་མ་ཐོབ་པ་ཡང་ཁམས་གསུམ་གང་རུང་གི་སར་གཏོགས་སོ། ། དྲི་མེད་ལམ་བདེན་གྱིས་མ་ཐོབ་པ་དྲི་མེད་དུ་མ་གཏོགས་ཏེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཟག་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-954 དང་པོ་ཡིན་ཏེ། འཕགས་ལམ་མ་ཐོབ་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ་འཕགས་ལམ་མ་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་སོ་སྐྱེ་འདོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གཏོང་ཚུལ་ནི། མ་ཐོབ་པ་དེ་ནམ་གཏོང་ཞེ་ ན། རྟོགས་པ་མ་ཐོབ་པ་རྟོགས་པ་ཐོབ་ནས་གཏོང་སྟེ། ཚོགས་ལམ་པའི་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་ལམ་གྱི་མ་ཐོབ་པ་ཡོད་པ་དེ་སྦྱོར་ལམ་ཐོབ་ནས་གཏོང་བའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་དང་པོ་སའི་རྒྱུད་ལ། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་མ་ཐོབ་པ་ཡོད་པ་བསམ་གཏན་གཉིས་པར་ས་འཕོས་པའི་ཚེ་གཏོང་ངོ་། །འོ་ན་དད་པ་དང་ལྡན་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ། དད་པའི་ཐོབ་པ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་ཐོབ་ པ་ཡོད་དམ་མེད། ཡོད་ན་ཐོབ་པ་ཐུག་མེད་དུ་འགྱུར། མེད་ན་དད་པའི་ཐོབ་པ་དོན་མེད་དོ་ཞེ་ན། རང་དུས་ལ་ལྟོས་ནས་ཐུག་མེད་དུ་མི་འགྱུར་ཀྱང་། ཕྱི་མཐའ་ལ་ལྟོས་ནས་ཐུག་ མེད་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད། དེ་ཡང་དད་པ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ་ཆོས་གསུམ་ཏེ། དད་པ། དེ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་ཐོབ་པ། དེ་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་ཐོབ་པའི་ཐོབ་པ་དང་གསུམ་ཡོད། དེ་ལས་གཞན་མེད། དེའི་སྐད་གཅིག་གཉིས་པ་ནས་ཆོས་གསུམ་པོ་དེའི་རིགས་འདྲ་གསུམ། དེ་དག་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་ཐོབ་པ་གསུམ། དེ་དག་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་ཐོབ་པའི་ཐོབ་པ་ཡོད། སྐད་གཅིག་གསུམ་པ་ན། 4-955 ཆོས་དགུ་པོ་དེའི་རིགས་འདྲ་དགུ དེ་དག་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་ཐོབ་པ་དགུ ཐོབ་པ་དེ་དག་ལྡན་པར་བྱེད་པའི་ཐོབ་པའི་ཐོབ་པ་དགུ་སྟེ་ཉེར་བདུན་ཡོད། དེ་སྐད་གཅིག་དུ་མ་དང་སྦྱར་ བས་ཐོབ་པའི་ཕྱི་མཐའ་ཐུག་མེད་དུ་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་ཡང་འདིའི་ཐད་ཀྱི་རང་འགྲེལ་ལས། ཀྱེ་མ་འདི་དག་ནི་ཐོབ་པའི་དགའ་སྟོན་ཆེན་པོ་

【現代漢語翻譯】 未獲得之物，必為遮障，且是不可言說之物。所謂『三時』之反面，即所應得之法有三時。例如，以昨日之比丘戒為例，相對於此，應得之法為過去。而未得之物則有三時：從無始之初，至昨日受戒之時，阻礙獲得戒律之事物，即為昨日戒律之未得，先已產生。若有事物阻礙此戒律持續至明日，則此未得為後生。若有事物阻礙此戒律于當下持續，則此未得存在於當下。這也象徵著未來。對於當下應得之法，未得之物有先已產生和後生，而無當下產生，因其于彼時已得。無論應得之法屬於三界中任何一界，其未得之物亦屬於三界中任何一界。 無垢道諦之未得，僅為無垢，因其存在於異生之相續中，是有漏之法。此為最初，因其存在於未得聖道之相續中。此乃普遍情況，因未得聖道者皆欲成為異生。其次，捨棄之方式為：何時捨棄未得之物？即獲得證悟后捨棄未得之證悟。例如，資糧道者相續中存在加行道之未得，于獲得加行道時捨棄之。初禪地之相續中，存在二禪之未得，于轉生至二禪地時捨棄之。若具足信心者之相續中，有使信心之獲得得以持續之獲得嗎？若有，則獲得將無窮無盡。若無，則信心之獲得將毫無意義。答：就其自身而言，雖非無窮無盡，但就其最終而言，則為無窮無盡。即具足信心者之相續中，有三種法：信心，使之持續之獲得，以及使此獲得持續之獲得之獲得。除此之外，別無其他。從第二剎那起，此三種法有三種同類，以及使彼等持續之三種獲得，以及使彼等獲得持續之獲得之獲得。于第三剎那，此九種法有九種同類，以及使彼等持續之九種獲得，以及使彼等獲得持續之獲得之獲得，共計二十七種。將其與眾多剎那相結合，則獲得之最終將成為無窮無盡。如是，於此方面之自釋中雲：『嗚呼！此等乃獲得之盛大慶典。』 種子字和咒語：無

【English Translation】 The unobtained is definitely an obscuration and is inexpressible. The opposite of the 'three times' is that the object to be obtained has three times. For example, taking the vows of a monk yesterday as an example, relative to that, the object to be obtained is the past. And the unobtained has three times: from the beginningless beginning, until yesterday's taking of vows, the thing that hinders the obtaining of the vows is the unobtained of yesterday's vows, which was born earlier. If there is a thing that hinders these vows from continuing until tomorrow, then its unobtained is born later. If there is a thing that hinders these vows from continuing in the present, then its unobtained remains in the present. This also symbolizes the future. For the object to be obtained in the present, the unobtained has what was born earlier and what was born later, but not what is born in the present, because it is obtained at that time. Whatever realm the object to be obtained belongs to in the three realms, its unobtained also belongs to any of the three realms. The unobtained of the stainless path truth is only stainless, because it exists in the continuum of ordinary beings and is contaminated. This is the first, because it exists in the continuum of those who have not obtained the noble path. This is pervasive because those who have not obtained the noble path desire to be ordinary beings. Secondly, the way of abandoning is: when is the unobtained abandoned? That is, the unobtained of realization is abandoned after realization is obtained. For example, in the continuum of someone on the accumulation path, there is the unobtained of the preparation path, which is abandoned after the preparation path is obtained. In the continuum of the first dhyana ground, there is the unobtained of the second dhyana, which is abandoned when one is transferred to the second dhyana ground. Now, in the continuum of a person with faith, is there an obtaining that makes the obtaining of faith continue? If there is, then the obtaining will be endless. If there is not, then the obtaining of faith will be meaningless. Answer: Although it is not endless in terms of its own time, it is endless in terms of its ultimate end. That is, in the continuum of a person with faith, there are three dharmas: faith, the obtaining that makes it continue, and the obtaining of the obtaining that makes it continue. There is nothing else besides that. From the second moment, these three dharmas have three similar kinds, and three obtainings that make them continue, and the obtaining of the obtaining that makes them continue. In the third moment, these nine dharmas have nine similar kinds, and nine obtainings that make them continue, and nine obtainings of the obtaining that make them continue, totaling twenty-seven. Combining it with many moments, the ultimate end of obtaining becomes endless. Thus, in the self-commentary on this matter, it is said: 'Alas! These are the great celebrations of obtaining.'

---

ཞིག་སྟེ། ཅེས་སོགས་རྒྱ་ཆེར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ ནི། སྐལ་མཉམ་ཞེས་པ་ཅི་ཞེ་ན། སྐལ་མཉམ་ཞེས་པའི་རྫས་ནི། སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་འདྲ་བ་སྟེ། རིས་མཐུན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །གཉིས་པ་འདུ་ཤེས་མེད་པ་སོགས་གསུམ་ལས། དང་པོ་འདུ་ཤེས་ མེད་པ་ནི། འདུ་ཤེས་མེད་པར་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ། སེམས་སེམས་བྱུང་། མ་ལུས་པ་འགོག་པའི་རྫས་གཅིག་ལ་འཇོག དེ་ཡང་འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་གི་རྣམ་སྨིན་གྱིས་འབྲས་བུ་ ལུང་མ་བསྟན་ཡིན། དེའི་གནས་ནི་འབྲས་བུ་ཆེ་བ་དང་། གྲོང་དང་དགོན་པའི་ཚུལ་དུ་ཡོད། གཉིས་པ་དེའི་སྙོམས་འཇུག་ནི། འདུ་ཤེས་མེད་པ་དེས་སེམས་སེམས་བྱུང་མ་ལུས་པ་འགོག་པ་དེ་བཞིན་ དུ། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་གིས་ཀྱང་དེ་འགོག་པར་བྱེད། རྒྱུ་ནི་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་རྟེན་ནས་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཚུལ་དུ་སྐྱེ་བར་འདོད། ངོ་བོ་དགེ་བ། དེ་ཡང་སྐྱེ་ནས་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ཚུལ་གྱིས་སྐྱེ་བར་འདོད། 4-956 རྟེན་གྱི་གང་ཟག་འཕགས་པ་མ་ཡིན་ལ་ཁོ་ནའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད། ཐོབ་པ་དུས་གཅིག་པ་ཁོ་ན་ཡིན་གྱི་སྔར་སྐྱེས་དང་ཕྱིས་སྐྱེས་གཉིས་ཀ་མེད། འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་ནི། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་ སྙོམས་འཇུག དེ་བཞིན་དུ་སེམས་སེམས་བྱུང་མ་ལུས་པ་འགོག ཟག་བཅས་ཀྱི་ཚོར་འདུས་རགས་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་གནས་པའི་དོན་དུ་ཡིན། དངོས་ཀྱི་སེམས་རྟེན། སྲིད་རྩེའི་སྙོམས་འཇུག་ལ་རྟེན་ནས་སྐྱེ་ ཞིང་། དེའི་སས་བསྡུས་ཀྱིས་ཟག་བཅས་ཡིན། དགེ་བའི་ངོ་བོ་ཡིན། འགོག་སྙོམས་གོམས་པ་ལས་སྲིད་རྩེར་སྐྱེ་ཤིང་། དེ་ཡང་སྐྱེ་ནས་མྱོང་འགྱུར་དང་། ལན་གྲངས་གཞན་ལ་མྱོང་འགྱུར་གྱིས་སྲིད་རྩེར་སྐྱེ་བའི་ ལས་ཅན་ཡིན་ཀྱི། ཚེ་དེར་སྐྱེ་བར་ནི་མ་ངེས། རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ཐེག་དམན་འཕགས་པས་སྦྱོར་བས་འབད་པ་དང་བཅས་པས་ཐོབ། ཐུབ་པའི་འགོག་སྙོམས་དེ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བླ་ན་མེད་ པའི་བྱང་ཆུབ་བརྙེས་པའི་ཚུལ་གྱིས་འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་དུ་ཐོབ་པར་མཛད་པ་ཡིན། དང་པོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ་མིན་ཏེ། བྱང་སེམས་སོ་སྐྱེའི་རྒྱུད་ལ་ཡང་མེད། དེ་འཕགས་པའི་ རྒྱུད་ལ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ཡིན་ཏེ། འཕགས་པ་ཁོ་ནའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཡིན་ཏེ། བྱང་སེམས་འཕགས་པའི་རྒྱུ་ལ་བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་དྲུག སྲིད་ཉོན་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་དགུ 4-957 དེ་ལས་གྲོལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དགུ་ཏེ། སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་བར་མ་ཆད་དུ་ཐོབ་ཅིང་། འགོག་སྙོམས་ཏེ་སེམས་སེམས་བྱུང་མ་ལུས་པ་འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་ འཇུག སྔར་མེད་གསར་དུ་ཐོབ་པ་དང་། ཐོབ་ཟིན་གནས་པ་གཉིས་ཀ་འདོད་གཟུགས་གཉིས་ཀའི་རྟེན་ལ་ཡོད། འགོག་

【現代漢語翻譯】 等等，對此有廣泛的解釋。第二，什麼是『等同』？『等同』的本質是眾生所共有的，也可以說是『同類』。第二，關於無想等三者，首先，『無想』是指在生於無想天的補特伽羅（梵文：Pudgala，補特伽羅，指不可分割的個體）的相續中，心和心所（梵文：Citta-caitta，心和心所）全部止息的一種狀態。這實際上是無想定（梵文：Asamjñāsamāpatti，無想定）的異熟果（梵文：Vipāka，異熟果），其結果是無記（梵文：Avyākṛta，無記）。它的處所是在廣大的果實中，以村莊和寺院的形式存在。第二，關於它的等持（梵文：Samāpatti，等持），正如無想者止息所有心和心所一樣，無想定也同樣止息它們。其原因是依賴於第四禪定的極致而生起出離心。其自性是善的。它以生后受（梵文：Upapadyavedanīya，生后受）的方式生起。作為所依的補特伽羅不是聖者（梵文：Ārya，聖者），只存在於凡夫的相續中。獲得的時間是唯一的，沒有先或后。止息的等持，就像無想定一樣，止息所有心和心所。爲了寂滅有漏（梵文：Sāsrava，有漏）的粗大感受和積聚而安住。實際的心之所依，依賴於有頂（梵文：Bhavāgra，有頂）的等持而生起，被其界所攝，因此是有漏的。是善的自性。從串習止息等持中生於有頂天。它以生后受，以及在其他次數中以生后受的方式，成為生於有頂天的業。但不一定在那一生中生起。作為所依的補特伽羅，是小乘（梵文：Hīnayāna，小乘）的聖者，通過加行和努力而獲得。佛陀的止息等持，是通過圓滿正等覺（梵文：Samyak-saṃbuddha，圓滿正等覺）證得無上菩提（梵文：Anuttarā-samyak-saṃbodhi，無上菩提）的方式，無需努力自然成就而獲得的。最初，它不存在於菩薩（梵文：Bodhisattva，菩薩）的相續中，也不存在於凡夫菩薩的相續中。因為它也不存在於聖者的相續中。這是最初的，因為它只存在於聖者的相續中。這是第二種，因為聖者菩薩的相續中有十六種現觀真諦（梵文：Abhisamaya-satya，現觀真諦），以及九種無間道（梵文：Ānantarya-mārga，無間道），它們能斷除有頂的煩惱。 九種解脫道（梵文：Vimukti-mārga，解脫道），總共三十四種不間斷地獲得，並且止息等持是止息所有心和心所的等持。無想定，新獲得的和已獲得的，都存在於色界（梵文：Rūpadhātu，色界）和欲界（梵文：Kāmadhātu，欲界）的所依中。止息

【English Translation】 Etc., there is a wide explanation of this. Second, what is 'equal'? The essence of 'equal' is what is common to sentient beings, and it can also be said to be 'of the same kind'. Second, regarding the three, such as the absence of perception, first, 'absence of perception' refers to the state in which all minds and mental factors (Citta-caitta) are stopped in the continuum of a person (Pudgala) born in the realm of non-perception. This is actually the result of the Asamjñāsamāpatti (無想定，Absorption of Non-Perception), and its result is Avyākṛta (無記，Indeterminate). Its place is in the vast fruits, existing in the form of villages and monasteries. Second, regarding its Samāpatti (等持，Attainment), just as the non-perceiver stops all minds and mental factors, the Absorption of Non-Perception also stops them in the same way. The reason is that it arises from relying on the extreme end of the fourth Dhyana (禪定，Meditation) with the intention of renunciation. Its nature is virtuous. It arises in the manner of arising to be experienced later (Upapadyavedanīya). The person who is the basis is not an Arya (聖者，Noble One), and it exists only in the continuum of ordinary beings. The time of attainment is unique, and there is neither prior nor subsequent. The Absorption of Cessation, like the Absorption of Non-Perception, stops all minds and mental factors. It is for the purpose of pacifying the coarse feelings and accumulations of the contaminated (Sāsrava). The actual mind's basis arises from relying on the Absorption of the Peak of Existence (Bhavāgra), and is included in its realm, therefore it is contaminated. It is of virtuous nature. From the habituation of the Absorption of Cessation, one is born in the Peak of Existence. It is the karma to be born in the Peak of Existence through experiencing later, and in other instances through experiencing later. But it is not certain to arise in that lifetime. The person who is the basis is a Hearer (Śrāvaka) of the Lesser Vehicle (Hīnayāna), who attains it through effort and exertion. The Absorption of Cessation of the Buddha is attained effortlessly and spontaneously through the way in which the Fully Enlightened One (Samyak-saṃbuddha) attains unsurpassed complete enlightenment (Anuttarā-samyak-saṃbodhi). Initially, it does not exist in the continuum of a Bodhisattva, nor does it exist in the continuum of an ordinary Bodhisattva. Because it also does not exist in the continuum of an Arya. This is the first, because it exists only in the continuum of an Arya. This is the second, because in the continuum of an Arya Bodhisattva there are sixteen Abhisamaya-satya (現觀真諦，Realizations of Truth), and nine Ānantarya-mārga (無間道，Paths of Immediate Result), which cut off the afflictions of the Peak of Existence. Nine Vimukti-mārga (解脫道，Paths of Liberation), totaling thirty-four are attained uninterruptedly, and the Absorption of Cessation is the Absorption that stops all minds and mental factors. The Absorption of Non-Perception, both newly attained and already attained, exists in the basis of both the Form Realm (Rūpadhātu) and the Desire Realm (Kāmadhātu). Cessation

---

སྙོམས་ནི་སྔར་མེད་གསར་དུ་ཐོབ་པ་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་ཡིན་ཞིང་། ཐོབ་ཟིན་གནས་པ་ གཉིས་ཀའི་རྟེན་ལ་ཡོད། གསུམ་པ་སྲོག་སོགས་ལྔ་བཤད་པ་ལ། སྲོག་བཤད་པ་དང་། མཚན་ཉིད་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཕུང་པོའི་རིགས་འདྲ་གནས་པའི་རྟེན་བྱེད་པའི་ཚེ་གཅིག་ལ་འཇོག་གོ །བྱེད་ ལས་ནི་འདོད་ཁམས་སུ་དྲོད་དང་རྣམ་ཤེས་གཉིས་ཀའི་རྟེན་བྱེད། ཁམས་གོང་མར་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་རྟེན་བྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི་འདུས་བྱས་ཡིན་ན། རང་གི་མཚན་ཉིད་སྐྱེ་སོགས་བཞིས་མཚོན་དགོས་ཏེ། འདུས་ བྱས་ཡིན་ན་དེ་དང་ལྡན་པའི་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་བུམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་སྐྱེ་བ་ཡོད་དམ་མེད། མེད་ན་འདུས་བྱས་མིན་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཡོད་ན་སྐྱེ་བ་ཐུག་མེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། བུམ་པ་ལྟ་བུ་གཅིག་སྐྱེ་བ་ན་ཆོས་དགུ་གཅིག་ཆར་དུ་སྐྱེ་ཏེ། བུམ་པ་དེའི་སྐྱེ་བ་གནས་པ་མི་རྟག་པ་རྒས་པ། སྐྱེ་བའི་སྐྱེ་བ་དེའི་རྒ་བ་གནས་པ་མི་རྟག་པ་དེ་དགུ་གཅིག་ཆར་དུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། 4-958 བུམ་པའི་སྐྱེ་བ་དེའི་བུམ་པ་སྐྱེད་པའི་ཚེ་ཆོས་བརྒྱད་གཅིག་ཆར་སྐྱེད་དེ། ཁོ་རང་མ་གཏོགས་པའི་ཆོས་བརྒྱད་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། བུམ་པའི་སྐྱེ་བའི་སྐྱེ་བ་དེས་བུམ་པའི་སྐྱེ་བ་གཅིག་གཅིག་སྐྱེད་ པ་ལ་འཇུག་བྱས་པ་ལ། བུམ་པའི་ཉེར་ལེན་དང་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་མེད་པར་བུམ་པ་སྐྱེད་པར་ཐལ། བུམ་པ་དེ་ཁོ་རང་དང་དུས་མཉམ་པའི་སྐྱེ་བའི་སྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཅེ་ན། སྐྱོན་མེད་ དེ། བུམ་པའི་ཉེ་བར་ལེན་པའི་ལྷན་ཅིག་བྱེད་པའི་རྐྱེན་གང་མེད་པར་ནི། བུམ་པའི་སྐྱེ་བའི་སྐྱེད་བྱ་བུམ་པ་དེ་སྐྱེད་པར་བྱ་བ་མིན་ཞིང་། དེ་གཉིས་ཚོགས་ན་བུམ་པའི་སྐྱེ་བས་བུམ་ པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། བཞི་པ་མིང་གི་ཚོགས་གསུམ་བཤད་པ་ནི། དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཙམ་སྟོན་པར་བྱེད་པའི་ཉན་བྱ་ལ་མིང་དུ་འཇོག དེ་རྟོག་པ་ལ་སྣང་བའི་དགྲ་སྤྱི་ལ་མིང་གི་ཚོགས་ སུ་འཇོག དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཁྱད་པར་བཅས་པ་སྟོན་པའི་ཉན་ཆ་ལ་ཚིག་དུ་འཇོག དེ་རྟོག་པ་ལ་སྣང་བའི་དགྲ་སྤྱི་ལ་དེའི་ཚོགས་སུ་འདོད། ཡི་གེ་ནི་དེ་གཉིས་ཀའི་གསལ་བྱེད་ཀྱི་ རྟེན་གྱི་སྐད་གདངས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་འདོད། དེ་རྟོག་པ་ལ་སྣང་བའི་དགྲ་སྤྱི་ལ་དེའི་ཚོགས་སུ་འཇོག དེ་གསུམ་ཀ་འདོད་གཟུགས་གཉིས་སུ་གཏོགས་ཀྱི་གཟུགས་མེད་དུ་གཏོགས་པ་མེད་དོ། །སེམས་ཅན་ཀྱིས་རྒྱུད་ཀྱིས་ཟིན་པའི་སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་པ། 4-959 བྱུང་བ་གསུམ་གྱི་ནང་ནས་རྒྱུ་མཐུན་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་པ། མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན། གསུམ་པ་ཆོས་གཞན་གྱི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་ནི། བཤད་མ་ཐག་པ་དེ་བཞིན་དུ་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ དེ་སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་པ་རྒྱུ་མཐུན་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ། མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་སོགས་ཁྱད་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཡིན། གོང་དུ་བཤད་པའི་སྙོམས་འཇུ

【現代漢語翻譯】 『平衡』是指以前沒有而新獲得的，具有所希望的所依，也具有已經獲得和安住兩者的所依。第三，解釋五種，即生命等。分為解釋生命和解釋自性兩種。第一種是：將蘊的同類安住作為所依，安立為一期生命。作用是在欲界作為溫度和心識兩者的所依，在更高的界則作為心識的所依。第二種是：如果是『有為法』，則必須以其自性，即生等四相來表示，因為如果是有為法，則普遍具有這些特性。那麼，瓶子的生起有生起嗎？如果沒有，則會變成非有為法；如果有，則生起會變成無窮無盡。答：沒有過失。因為像瓶子一樣，一個生起時，九種法會同時生起，即瓶子的生起、安住、無常、衰老，以及生起的生起、衰老、安住、無常，這九種會同時生起。 當瓶子的生起產生瓶子時，會同時產生八種法，因為除了它自己之外，會生起八種法。瓶子的生起的生起，專注於一個一個地產生瓶子的生起，並且沒有瓶子的近取和俱有因，卻產生了瓶子。因為瓶子和它同時產生的生起是生起的。答：沒有過失。因為沒有瓶子的近取和俱有因，所以瓶子的生起的所生之瓶子不是被產生的，當這兩者聚合時，瓶子的生起會產生瓶子。第四，解釋名稱的集合三種：將僅顯示事物本質的聽覺對像安立為『名稱』，將顯現在概念中的總相安立為『名稱的集合』。將顯示事物具有特殊性的聽覺對像安立為『詞』，將顯現在概念中的總相認為是『詞的集合』。『文字』被認為是這兩者的顯現所依之聲音的本質，將顯現在概念中的總相安立為『文字的集合』。這三者都屬於欲界和色界，不屬於無色界。眾生以相續所攝持而顯現為眾生。 在三種生起中，從同類因產生的，是無覆無記。第三，解釋其他法的差別：正如剛才所說的那樣，作為同分因的眾生，顯現為從同類因產生的，具有無覆無記等三種特徵。上面所說的『平衡』（snyoms）

【English Translation】 'Equilibrium' refers to what is newly obtained that was not there before, having a basis of what is desired, and also having a basis of both what has already been obtained and what abides. Third, explaining the five, such as life. There are two types: explaining life and explaining self-nature. The first is: establishing the similar abiding of aggregates as a basis, establishing it as a lifetime. Its function is to serve as the basis for both warmth and consciousness in the desire realm, and as the basis for consciousness in the higher realms. The second is: if it is 'conditioned phenomena', it must be represented by its self-nature, such as the four characteristics of arising, etc., because if it is conditioned phenomena, it universally possesses these characteristics. Then, does the arising of a vase have arising or not? If it does not, it will become unconditioned phenomena; if it does, arising will become endless. Answer: There is no fault. Because like a vase, when one arises, nine dharmas arise simultaneously, namely the arising, abiding, impermanence, aging of the vase, and the arising, aging, abiding, impermanence of the arising of the arising, these nine arise simultaneously. When the arising of the vase produces the vase, it simultaneously produces eight dharmas, because it produces eight dharmas other than itself. The arising of the arising of the vase focuses on producing the arising of the vase one by one, and without the immediate cause and co-operative cause of the vase, the vase is produced. Because the vase and its simultaneous arising are arising. Answer: There is no fault. Because without the immediate cause and co-operative cause of the vase, the vase produced by the arising of the vase is not produced, and when these two gather, the arising of the vase produces the vase. Fourth, explaining the three collections of names: establishing the auditory object that merely shows the essence of things as 'name', establishing the general appearance that appears in concepts as 'collection of names'. Establishing the auditory object that shows the particularity of the essence of things as 'word', considering the general appearance that appears in concepts as 'collection of words'. 'Letters' are considered to be the essence of sound, the basis of manifestation of both, establishing the general appearance that appears in concepts as 'collection of letters'. All three belong to the desire realm and the form realm, not belonging to the formless realm. Sentient beings are shown as sentient beings held by the continuum. Among the three arisings, what arises from the cause of the same kind is obscured and unspecified. Third, explaining the difference of other dharmas: Just as mentioned, sentient beings as the cause of the same share, appear to arise from the cause of the same kind, possessing three characteristics such as obscured and unspecified. The 'equilibrium' (snyoms) mentioned above.

---

ག་གཉིས་དང་མ་ཐོབ་པ་ཡང་། རྒྱུ་མཐུན་གྱི་རྒྱུ་ ལས་བྱུང་བ་ཁོ་ནའོ། ། གོང་དུ་བཤད་པའི་སྙོམས་འཇུག་གཉིས་དང་ཐོབ་པ་ཡང་རྒྱུ་མཐུན་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ཁོ་ན་ཡིན་ནམ། ཞེ་ན། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་རྒྱུ་ལས་ཀྱང་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། སས་བསྡུས་ཚུལ་ནི། ཁམས་གསུམ་ཆར་དུ་རྟོགས་པ་ཡོད། ཐོབ་པ་ཡང་རྒྱུ་མཐུན་དང་རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་གཉིས་ལས་བྱུང་བ་ཡིན། མཚན་ཉིད་རྣམས་ཀྱང་རྒྱུ་དེ་གཉིས་དང་ལྡན་པ་ཡིན། གོང་དུ་བཤད་ པའི་སྙོམས་འཇུག་གཉིས་དང་མ་ཐོབ་པ། རྒྱུ་མཐུན་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ཁོ་ནའོ། །གསུམ་པ་རྒྱུ་རྐྱེན་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ལ། རྒྱུ་འབྲས་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། རྐྱེན་བྱེ་བྲག་དུ་བཤད་པ་གཉིས། དང་ པོ་ལ་རྒྱུ་བཤད། འབྲས་བུ་བཤད། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན། སོ་སོའི་རང་བཞིན་རྒྱས་པར་བཤད། དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། 4-960 དང་པོ་ནི། རྒྱུ་ལ་རྣམ་པ་དྲུག་ཡོད་ཀྱང་། བསྡུ་ན་བྱེད་རྒྱུ་གཅིག་པོར་འདུས་ཏེ། བྱེད་རྒྱུ་ནུས་ལྡན་ནུས་མེད་གཉིས་སུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། ལྷག་པ་ལྔ་པོ་ཡང་། གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། དེ་ལ་ མཉམ་པ་དང་། མི་མཉམ་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཡང་སྤྱིར་མཉམ་པ་དང་བྱེ་བྲག་ཤེས་པར་མཉམ་པ་གཉིས། དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་གཞག གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་གཞག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་རིགས་འདྲ་བ་དང་མི་འདྲ་བ་གཉིས། དེ་ལ་སྤྱིར་འདྲ་བ་དང་། བྱེ་བྲག་ཉོན་མོངས་ཅན་དུ་འདྲ་བ་གཉིས། དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྐལ་ མཉམ་གྱི་རྒྱུ། གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་གཞག གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་གཞག་གོ །གཉིས་པ་ལ་དྲུག་ལས་དང་པོ་བྱེད་རྒྱུ་ནི། རང་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་ གཅིག་ལ་འཇོག དེ་ཡང་སྤྱིར་ཆོས་རང་ལ་ཕན་འདོགས་པར་བྱེད་པ། ཕན་གནོད་མེད་པ། གནོད་པར་བྱེད་པ་དང་གསུམ། དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ནུས་ལྡན། གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ནུས་མེད་ བཞག་པ་ཡིན་གྱི་རང་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བྱེད་རྒྱུར་འཇོག་པ་མིན་ཏེ། གནོད་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་རྣམས་དེའི་བྱེད་རྒྱུར་མི་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་བུམ་པ་འཇིག་པའི་ཐོ་བ་སོགས་བུམ་པའི་བྱེད་རྒྱུ་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། ། 4-961 གཉིས་པ་ལྷན་ཅིག་དུ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ལ། དེའི་ངོ་བོ། མཚན་གཞི། སེམས་ཀྱི་རྗེས་འཇུག་ངོས་བཟུང་། རྗེས་འཇུག་པའི་ཚུལ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། ཕན་ཚུན་རྒྱུ་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་རྒྱུ་གཅིག་ལ་དེར་ འཇོག གཉིས་པ་ནི། ཚོགས་པ་གཅིག་ན་གནས་པའི་འབྱུང་བ་བཞི་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན། སེམས་དང་དེའི་རྗེས་འཇུག སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སྐྱེ་སོགས་བཞི་དང་། དེ་ལ་བརྟ

【現代漢語翻譯】 未獲得的二取（指未獲得的兩種等持），也僅僅是從同類因中產生。如果有人問：『上面所說的兩種等持和已獲得的（等持），也僅僅是從同類因中產生的嗎？』回答是：『也是從異熟因中產生的。』 總的來說，三界都有證悟。已獲得的（等持）也是從同類因和異熟因兩種因中產生的。它們的體相也具備這兩種因。上面所說的兩種等持和未獲得的（等持），僅僅是從同類因中產生的。 第三，關於因、緣、果的分類：分為總說因果和別說緣兩種。第一部分包括：說明因，說明果，以及說明二者的共同屬性三個方面。在第一個方面中，又分為通過分類進行簡要說明，詳細解釋各自的自性，以及從時間角度進行總結三個部分。 第一部分是：因雖然有六種，但歸納起來可以概括為能作因一種，因為能作因可以分為有能力和無能力兩種。其餘五種也可以歸納為兩種，即平等和不平等。在平等中，又分為普遍平等和在認識上特殊平等兩種。基於普遍平等，設立了俱生因；基於第二種平等，設立了等起因。在不平等中，分為相似和不相似兩種，其中又分為普遍相似和在煩惱上特殊相似兩種。基於第一種相似，設立了同分因；基於第二種相似，設立了遍行因；基於不相似，設立了異熟因。在六因中，第一種能作因是指對於與自身不同的一個法起作用。這種作用一般分為三種：對法本身有利益，無利益也無損害，以及有損害。基於第一種情況，設立了有能力；基於第二種情況，設立了無能力。但並非所有與自身不同的法都是能作因，因為會產生損害的法不能被認為是能作因。例如，錘子等摧毀瓶子的東西不是瓶子的能作因。 第二，關於俱生因，分為四個方面：它的本體、所依、對心所的隨行進行識別、隨行的方式。第一，是指相互之間成為因果關係的因。第二，是指存在於同一集合中的四大種是俱生因。心和它的隨行，心的體相，如生等四相，以及所依賴的...

【English Translation】 The two unobtained [meditative stabilizations] are produced only from the cause of similar type. If one asks, 'Are the two meditative stabilizations mentioned above and the obtained [meditative stabilization] also produced only from the cause of similar type?' The answer is, 'They are also produced from the cause of maturation.' In general, there is realization in all three realms. The obtained [meditative stabilization] is produced from the two causes of similar type and maturation. Their characteristics also possess these two causes. The two meditative stabilizations mentioned above and the unobtained [meditative stabilization] are produced only from the cause of similar type. Third, regarding the classification of cause, condition, and result: it is divided into a general explanation of cause and result and a specific explanation of conditions. The first part includes three aspects: explaining the cause, explaining the result, and explaining the common attributes of the two. In the first aspect, it is further divided into a brief explanation through classification, a detailed explanation of each's own nature, and a summary from the perspective of time. The first part is: Although there are six types of causes, they can be summarized into one, the efficient cause, because the efficient cause can be divided into two types: capable and incapable. The remaining five can also be summarized into two: equality and inequality. Within equality, there are two types: general equality and specific equality in cognition. Based on general equality, the co-emergent cause is established; based on the second type of equality, the associated cause is established. Within inequality, there are two types: similarity and dissimilarity, which are further divided into general similarity and specific similarity in afflictions. Based on the first type of similarity, the cause of similar category is established; based on the second type of similarity, the pervasive cause is established; based on dissimilarity, the cause of maturation is established. Among the six causes, the first, the efficient cause, refers to acting upon a phenomenon that is different from oneself. This action is generally divided into three types: benefiting the phenomenon itself, neither benefiting nor harming, and harming. Based on the first situation, capability is established; based on the second situation, incapability is established. However, not all phenomena different from oneself are considered efficient causes, because phenomena that cause harm are not considered its efficient cause. For example, a hammer or something that destroys a vase is not the efficient cause of the vase. Second, regarding the co-emergent cause, there are four aspects: its essence, its basis, identifying the mental concomitants, and the manner of concomitance. First, it refers to a cause that becomes the cause and result of each other. Second, it refers to the four great elements existing in the same aggregate as the co-emergent cause. The mind and its concomitants, the characteristics of the mind, such as arising and the four aspects, and what it relies on...

---

ེན་པའི་བསམ་གཏན་དང་ཟག་ མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་། དེ་དག་མཚན་ཉིད་སྐྱེ་སོགས་བཞི་རྣམས་ཕན་ཚུན་ལྷན་ཅིག་དུ་འབྱུང་བའི་མཚན་གཞི་ཡིན། གསུམ་པ་ནི། སེམས་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་། སེམས་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་སྡོམ་ པ་གཉིས། སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སྐྱེ་སོགས་རྣམས། སེམས་ཀྱི་རྗེས་འཇུག་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་ནི། སེམས་དང་དེའི་རྗེས་འཇུག་སེམས་བྱུང་གཉིས་དུས་གཅིག་པ་ཡིན་ཏེ། སེམས་འདས་པས་དེས་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་ བྱུང་འདས་པ་སྐྱེ་པའི་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་བྱེད། སེམས་བྱུང་གིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་ཡང་འགྲེ། སེམས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་དེ་ཡིས་རྗེས་འཇུག་སེམས་བྱུང་གི་ཀྱང་ འབྲས་བུར་ལྡན་པས་དེ་གཉིས་འབྲས་བུ་གཅིག་པ་དང་། སེམས་དགེ་བས་སེམས་བྱུང་དགེ་བ་སྐྱེད། སེམས་བྱུང་མི་དགེ་བས་སེམས་མི་དགེ་བ་སྐྱེད་དོ། །འདིས་སེམས་ཀྱིས་རྗེས་འཇུག་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་རིགས་འགྲེ། 4-962 མཐའ་གཅིག་དུ་ནི་མ་ངེས་ཏེ། སེམས་དགེ་མི་དགེའི་རང་གི་མཚན་ཉིད་སྐྱེ་སོགས་ལུང་མ་བསྟན་སྐྱེད་དོ། །གསུམ་པ་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ལ། ངོ་བོ་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་ནང་ཚན་བྱེ་བྲག་དུ་ བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འབྲས་བུ་རང་དང་འདྲ་བར་སྐྱེད་པའི་རྒྱུ་གཅིག་ལ་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུར་འཇོག གཉིས་པ་ལ། ཉོན་མོངས་པ་ཅན་དང་ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་པའི་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱད་ཆོས་གསུམ་སྟེ། རང་དང་སྤང་བྱ་རིགས་གཅིག་པ། ས་གཅིག་པ། འབྲས་བུའི་སྔར་སྐྱེས་ཡིན་པ་དང་གསུམ་དགོས་ཤིང་། དེ་ཡང་མཐོང་སྤང་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་མཐོང་སྤང་སུ་གྱུར་པའི་ ཉོན་མོངས་གཅིག་གི་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་ཀྱི། སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི། སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་མི་བྱེད། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱིས་འདོད་ཉོན་ཀྱིས་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་ཀྱི། ཁམས་གོང་གི་སྐལ་ མཉམ་གྱི་རྒྱུ་མི་བྱེད། འབྲས་བུའི་སྔ་རོལ་དུ་སྐྱེ་བ་གཅིག་དགོས་ཀྱི། འབྲས་བུ་དང་དུས་མཉམ་པ་དང་། འབྲས་བུའི་ཕྱིས་འབྱུང་། འབྲས་བུ་དེའི་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་མི་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། ཟག་མེད་ ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཟག་མེད་ས་དགུ་ལ་མཉམ་པའི་སྐལ་མཉམ་གྱིས་རྒྱུ་བྱེད་པ་དང་། མཉམ་པས་ཁྱད་པར་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་པ་གཉིས་ཡོད། 4-963 དེ་ཡང་ཟག་མེད་པར་ཆད་མེད་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོར། སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་པ་ནི་དེའི་མཚན་གཞི། དེའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གྱིས་རྒྱུ་བྱེད་པ་ནི་གཉིས་པའི་མཚན་ གཞི་ཡིན། གཉིས་པ། སྦྱོར་བྱུང་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་ལ་ཡང་། མཉམ་པའི་སྐལ་མཉམ་པ་དང་། ཁྱད་པར་གྱིས་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་པ་གཉིས་གཉིས་ཁོ་ན་ཡིན

【現代漢語翻譯】 禪定的正念和無漏的戒律，以及它們的四種特徵（生等）是彼此同時產生的依據。 第三種是：心中產生的心理活動，以及依賴於心的兩種戒律，心的特徵（生等），都是隨心而生的。 第四種是：心和隨心而生的心理活動是同時的，因為心已逝去，它所產生的心理活動也隨之逝去，這是同時產生的因。心理活動也同樣如此。因此，這也適用於後兩者。心是果，因此隨之而來的心理活動也是果，兩者果相同。心是善的，則產生善的心理活動；心是不善的，則產生不善的心理活動。這可以類推到心的其他隨行者。 但並非絕對，心（善或不善）的自性（生等）也會產生無記。 第三，關於等流因，分為總的本體論述和別的詳細解釋兩種。第一種是：產生與自身相似的果的因，被稱為等流因。第二種分為：煩惱的等流因和非煩惱的等流因兩種。 第一種有三個特點：與自身和所斷除的屬於同一類，處於同一地，是果的先決條件。也就是說，見道所斷的煩惱，才能成為見道所斷的煩惱的等流因，修道所斷的煩惱不能成為等流因。欲界所攝的煩惱才能成為欲界煩惱的等流因，上界的煩惱不能成為等流因。必須是果之前的生起，與果同時或果之後產生的，不能成為該果的等流因。第二種分為：從無漏的角度和從世間道的角度兩種。 第一種是：無漏道在九地中，有相同的等流因，也有以差別為特徵的等流因。也就是說，在無漏道中，第一個無間斷的剎那，成為第二個剎那的等流因，這是它的依據。以解脫道為因而產生，這是第二種依據。 第二種，對於通過修行產生的世間道，也有相同的等流因和以差別為特徵的等流因這兩種情況。

【English Translation】 Mindfulness in meditation and the discipline of non-outflow, and their four characteristics (arising, etc.) are the basis for their simultaneous occurrence. The third is: mental events that arise in the mind, and the two disciplines that depend on the mind, the characteristics of the mind (arising, etc.), are all followers of the mind. The fourth is: the mind and the mental events that arise with it are simultaneous, because when the mind has passed, the mental events that arise with it also pass away, which is the cause of simultaneous arising. Mental events do the same. Therefore, this also applies to the latter two. The mind is the result, and therefore the mental events that follow are also the result, and the two have the same result. If the mind is virtuous, it produces virtuous mental events; if the mind is non-virtuous, it produces non-virtuous mental events. This can be extended to other followers of the mind. But it is not absolute, the nature of the mind (virtuous or non-virtuous) (arising, etc.) can also produce unspecified. Third, regarding the cause of equal status, it is divided into two types: a general discussion of the essence and a detailed explanation of the parts. The first is: the cause that produces a result similar to itself is called the cause of equal status. The second is divided into two types: the cause of afflictive equal status and the cause of non-afflictive equal status. The first has three characteristics: it must be of the same category as oneself and what is to be abandoned, be in the same realm, and be a prerequisite for the result. That is to say, the afflictions to be abandoned by the path of seeing can become the cause of equal status for the afflictions to be abandoned by the path of seeing, but the afflictions to be abandoned by the path of cultivation cannot become the cause of equal status. The afflictions included in the desire realm can become the cause of equal status for the afflictions of the desire realm, but the afflictions of the upper realms cannot become the cause of equal status. It must be an arising before the result, and what arises simultaneously with or after the result cannot become the cause of equal status for that result. The second is divided into two types: from the perspective of non-outflow and from the perspective of the worldly path. The first is: in the nine grounds of the non-outflow path, there are equal causes of equal status, and there are also causes of equal status characterized by difference. That is to say, in the non-outflow path, the first uninterrupted moment becomes the cause of equal status for the second moment, which is its basis. It is produced by the path of liberation as the cause, which is the second basis. The second, for the worldly path produced through practice, there are also two cases of equal causes of equal status and causes of equal status characterized by difference.

---

། དེ་ཡང་ཐོས་བསམ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ ཚོགས་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་བསྡོགས་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེས། སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི། སྐལ་མཉམ་གྱིས་རྒྱུ་བྱེད་པ་ནི། དངོས་པོའི་མཚོན་པ། དེའི་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ དངོས་གཞི། སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་པ་ནི་གཉིས་པའོ། །བཞི་པ་མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་ནི། ཐུན་མོངས་མ་ཡིན་པའི་བདག་རྐྱེན་གཅིག་ལ་རྟེན་ནས་སྐྱེས་པར་མཚུངས་པའི་སེམས་བྱུང་རྣམས་ཕན་ཚུན་མཚུངས་ལྡན་ གྱི་རྒྱུ་ཡིན། ལྔ་པ་ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་ནི། འབྲས་བུ་རང་དང་འདྲ་བ་སྐྱེད་པའི་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་རྒྱུ་གཅིག་ལ་ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་འཇོག དེ་ཡང་རང་དང་ས་གཅིག་པ་དང་། འབྲས་བུའི་སྔ་རོལ་ དུ་བྱུང་བའི་རྒྱུ་གཅིག་དགོས་ཀྱིས། རང་དང་སྤང་བྱ་རིགས་གཅིག་པ་དགོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱིས་མཐོང་སྤང་ཀྱི་སྒོམ་སྤང་འདོད་ཉོན་གྱི་རྒྱུ་བྱེད་པ་ཡོད་དོ། །ཁྱད་ཆོས་གཉིས་ནི། 4-964 སྔ་མ་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ལས་དཔག་སྟེ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དྲུག་པ་རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་ནི། མི་དགེ་བ་དང་། དགེ་བ་ཟག་བཅས་རྣམས་ཁོ་ནའོ། །གསུམ་པ་དོན་བསྡུ་བ་ནི། ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་དང་། སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་གཉིས་ནི་དུས་གཉིས་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་འདས་པའི་འབྲས་བུ་སྐྱེད། ད་ལྟར་བས་ཁོ་རང་གི་འབྲས་བུ་སྐྱེད་པ་ཡོད་ཀྱིས། ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་མ་འོངས་པའི་འབྲས་བུ་ སྐྱེད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ལ་རིགས་འགྲེ། རྒྱུ་ལྷག་མ་གསུམ་པོ་དང་ནི། དུས་གསུམ་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། སྔ་མ་ལ་དཔག་ཏེ་རིགས་འགྲེ། ། གཉིས་པ་འབྲས་བུ་ལ་མཚན་གཞི། འབྲས་བུ་གང་རུང་དུ་མས་བྱུང་ཚུལ། འབྲས་བུ་སོ་སོའི་ངོ་བོ་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། འདུས་བྱས་དང་བྲལ་བ་འགོག་བདེན་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། འདུས་མ་བྱས་འགོག་བདེན་ལ་ རྒྱུ་དྲུག་པོ་དེ་དག་མེད་ལ། དེ་ཡང་དང་པོ་མེད་དེ། ཁོ་འབྲས་བུ་སྐྱེད་རུང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་མེད་དེ། ཕན་ཚུན་རྒྱུ་འབྲས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་མེད་དེ། ཁོའི་རིགས་མཐུན་གྱི་རྒྱུ་མེད་པའི་ཕྱིར། དྲུག་པ་དེ་མེད་དེ། ཁོའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་དགེ་བ་ཟག་བཅས་དང་། མི་དགེ་བ་གཉིས་ཀ་མེད་པའི་ཕྱིར། རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་ནི། 4-965 རྒྱུ་དྲུག་གི་ནང་ནས་ཐ་མའི་འབྲས་བུ་ཡིན། བདག་པོའི་འབྲས་བུ་ནི། རྒྱུ་དང་པོ་བྱེད་རྒྱུའི་འབྲས་བུ་ཡིན། རྒྱུ་མཐུན་གྱི་འབྲས་བུ་ནི། སྐལ་མཉམ་དང་ཀུན་འགྲོའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཏེ། ཁོ་རང་ གི་སྔ་རོལ་དུ་རང་དང་རིགས་མཐུན་གྱི་རྒྱུའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྐྱེས་བུའི་བྱེད་འབྲས་ནི། ལྷན་ཅིག་བྱུང་བའི་རྒྱུ་དང་། མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་གཉིས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 此外，以聞思為主的資糧道（tshogs lam）的自性，初禪近分的第一個剎那，以第二個剎那的等起因為因，這是事物之相。它的初禪正行，以等起因為因是第二個。第四個是俱有因，即諸心所法依於一個不共的增上緣而生起，彼此互為俱有因。第五個是遍行因，即產生與自身相似果的煩惱之因，稱為遍行因。也就是說，必須是與自身同一地，且是果之前的因。但並非必須與自身是同一所斷的種類，因為欲界所攝的見斷之修斷欲界煩惱可以作為因。兩種差別是： 前者可以從等起因推知。第六個是異熟因，只有不善和有漏之善。第三個是總結：遍行因和等起因兩者都具有二時性，因為遍行因產生過去的果，現在可以產生它自己的果，但遍行因不產生未來的果。因此，它與等起因相似。其餘三種因則具有三時性，與前者相似。 第二，關於果，有體性、任何果的生起方式以及各個果的自性這三個方面。第一，離系（'dus byas dang bral ba）和滅諦（'gog bden）是果。第二，非為有為法的滅諦沒有這六種因。也就是說，首先沒有能作因，因為它不能產生果。其次，沒有俱有因，因為彼此不是因果關係。第三和第四沒有，因為它沒有同類因。第六個沒有，因為作為其因的有漏善和不善兩者都沒有。異熟果是六因中的最後一個果。士用果是第一個能作因的果。等流果是等起因和遍行因的果，因為它是自身之前與自身同類的因的果。增上果是俱生因和俱有因兩者的果。

【English Translation】 Furthermore, the nature of the Accumulation Path (Tshogs Lam), which is primarily based on hearing and thinking, the first moment of the first Dhyana Near Attainment, with the second moment as the equal cause, is the characteristic of things. Its actual first Dhyana, with the equal cause as the cause, is the second. The fourth is the concurrent cause, which means that mental factors that arise dependently on a single uncommon dominant condition are mutually concurrent causes. The fifth is the pervasive cause, which is the cause of afflictions that produce results similar to itself, and is called the pervasive cause. That is, it must be of the same realm as itself and be the cause prior to the result. However, it is not necessary to be of the same category of what is to be abandoned, because the afflictions of the desire realm that are to be abandoned by seeing and abandoned by meditation, included in the desire realm, can act as a cause. The two differences are: The former can be inferred from the equal cause. The sixth is the maturation cause, which is only non-virtue and virtue with outflows. The third is the summary: the pervasive cause and the equal cause both have two times, because the pervasive cause produces past results, and the present can produce its own results, but the pervasive cause does not produce future results. Therefore, it is similar to the equal cause. The remaining three causes have three times, similar to the former. Second, regarding the result, there are three aspects: the nature, how any result arises, and the nature of each result. First, cessation ( 'dus byas dang bral ba) and the Truth of Cessation ('gog bden) are the result. Second, the Truth of Cessation, which is not a conditioned phenomenon, does not have these six causes. That is, first, there is no efficient cause, because it cannot produce a result. Second, there is no concurrent cause, because they are not mutually cause and effect. Third and fourth, there are none, because it has no similar cause. Sixth, there is none, because both virtuous with outflows and non-virtuous, which are its causes, are absent. The maturation result is the last result among the six causes. The dominant result is the result of the first efficient cause. The similar result is the result of the equal cause and the pervasive cause, because it is the result of the cause of the same kind as itself before itself. The agent result is the result of both the co-emergent cause and the concurrent cause.

---

་རྒྱུ་འབྲས་ཡིན་ཏེ། རང་དང་དུས་མཉམ་ པའི་རྒྱུ་ལ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་རྣམ་སྨིན་ནི། མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ལ་བྱེད་ལ། དེ་ཡང་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་བསྡུས་པ་ཡིན་ཅིང་། དེའི་རྒྱུ་དགེ་མི་དགེ་གང་རུང་གིས་བསྡུས་པ་ ཡིན་པས་ལུང་དུ་བསྟན་པའོ། །དེའི་འབྲས་བུ་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུར་འཇོག རྒྱུ་མཐུན་གྱི་འབྲས་བུ་ནི། རྒྱུ་དེ་རང་དང་རིགས་འདྲ་བར་སྐྱེས་པའི་འབྲས་བུ་གཅིག་ལ་འཇོག བྲལ་འབྲས་འགོག་བདེན་ནི། བློ་ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་རང་གི་སྤང་བྱ་ཟད་པར་སྤངས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་འགོག་པ་ལ་འཇོག སྐྱེས་བུའི་བྱེད་འབྲས་ནི། གང་སྐྱེས་པའི་སྟོབས་ཀྱི་རང་གི་ངང་གི་འབྱུང་བའི་ འབྲས་བུ་གཅིག་ལ་འདོད། བདག་པོའི་འབྲས་བུ་ནི། རྒྱུ་དེ་རང་གི་སྔ་རོལ་དུ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པར། རང་དང་དུས་མཉམ་པའི་འདུས་བྱས་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་འདུས་བྱས་ཁོ་ན་ལ་འཇོག 4-966 གསུམ་པ་རྒྱུ་འབྲས་གཉིས་ཀའི་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་ལ་འབྲས་བུ་འཛིན་པ་དང་། འབྱིན་པའི་ཁྱད་པར། འབྲས་བུ་གང་རྒྱུ་གང་ལས་བྱུང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་རྒྱུའི་འབྲས་བུ་སྐྱེད་པའི་ནུས་པ་ ལ་འཛིན་པ་དང་། རྒྱུའི་འབྲས་བུ་དངོས་སུ་སྐྱེད་པ་ལ་འབྱིན་པར་འཇོག་ལ། རྒྱུ་དང་པོ་དེ་ཕྱི་མ་ལྔར་འདུས་པས་རྒྱུ་ལྔ་པོ་ད་ལྟར་བས་འབྲས་བུ་འཛིན་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ལ་ འབྲས་བུ་སྐྱེ་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་དང་། མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་གཉིས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་འབྱིན་པར་བྱེད་དེ། དེ་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུ་དངོས་སུ་སྐྱེ་ནུས་པའི་ཕྱིར། ཀུན་འགྲོ་ དང་སྐལ་མཉམ་ད་ལྟར་བ་དང་འདས་པ་གཉིས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་སྐྱེ་པར་བྱེད། རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་འདས་པས་འབྱིན་པར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་འབྲས་བུ་རྣམ་སྨིན་སྐྱེ། དེ་ལས་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་ཚོར་ བ་བདེ་སྡུག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སྤྱིར་འབྲས་བུ་དེ་ལ་སེམས་བྱུང་གི་བསྡུས་པ་དང་མ་བསྡུས་པ་གཉིས་ཡོད། དང་པོ་ལ་བཞིར་ཡོད་དེ། ཉོན་མོངས་ཅན། རྣམ་སྨིན་སྐྱེས། ཟག་མེད་བར་ ཆད་མེད་ལམ་སྐད་ཅིག་དང་པོ། ལྷག་མ་དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཕན་ཆད་ཀྱི་བསྡུས་པ་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་འབྲས་བུ་ནི། རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་མ་གཏོགས་པ་གཞན་རྣམས་ལས་བྱུང་། 4-967 དེ་ལས་མ་བྱུང་སྟེ། རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་ནི། ལུང་མ་བསྟན་གཅིག་ལ་བཤད་ལ། ཁོ་ཉོན་མོངས་ཅན་ཡིན་ཅིང་། ལུང་མ་བསྟན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་ལས་མ་གཏོགས་པའི་རྒྱུ་གཞན་ བཞི་ལས་བྱུང་བའི་འབྲས་བུ་ནི། རྣམ་སྨིན་ལས་སྐྱེས་པ་ཡིན། དེ་ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་ལས་མ་བྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོའི་འབྲས་བུ་ནི་ཉོན་མོངས་ཅན་གཅིག་བཤད་ལ། ཁོ་ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་ཞིང་ལ

【現代漢語翻譯】 因果關係是：與自身同時產生的因所產生的。第三個是異熟果：指的是無覆無記，也是有情相續的集合。它的因由善或不善所攝，因此是可記別的。它的果被認為是異熟果。等流果：指的是與因同類產生的果。離系果：指的是滅諦，通過無漏無間道的力量，斷除自身所應斷的煩惱而獲得的滅。士用果：指的是由產生之力的自然產生的果。增上果：指的是因不是在自身之前產生的，而是由與自身同時產生的有為因所產生的有為法。 第三，因果二者共同的法是執持果和施與果的差別，以及果從何因產生的過程。首先，一般來說，因具有產生果的能力稱為執持，因實際產生果稱為施與。第一個因包含在後五個因中，因此這五個因現在執持著果，因為它們具有產生果的能力。俱生因和相應因二者施與果，因為它們能夠實際產生果。遍行因和等起因現在和過去二者產生果。異熟因過去施與果，因為它的果是異熟果。因此，異熟果產生感受樂和苦。 第二，一般來說，果分為心生和非心生兩種。第一種有四種：煩惱、異熟生、無漏無間道的第一剎那，以及從第二剎那開始的其餘集合。也就是說，煩惱的果是從異熟因之外的其他因產生的。 不是從異熟因產生的，因為異熟果只說成是無記，而且它是煩惱，不是無記。從遍行因之外的其他四個因產生的果是異熟生。它不是從遍行因產生的，因為遍行果只說成是煩惱，而且它不是煩惱。

【English Translation】 The cause and effect relationship is: that which arises from a cause that occurs simultaneously with itself. The third is the Vipāka (異熟果, yì shú guǒ, result of maturation): it refers to the unconditioned and indeterminate, and is also the collection of sentient beings' continuums. Its cause is included by either virtue or non-virtue, therefore it is distinguishable. Its result is considered the Vipāka result. The result of cause-similarity (等流果, děng liú guǒ, result in accordance with the cause): refers to the result that arises from the same kind as the cause itself. The separation result (離系果, lí xì guǒ, result of separation): refers to the cessation truth, obtained through the power of the unobstructed path of non-outflow, by eliminating the afflictions that should be abandoned by oneself. The result of human effort (士用果, shì yòng guǒ, result of effort): refers to the result that arises naturally from the power of production. The dominant result (增上果, zēng shàng guǒ, result of increase): refers to the conditioned phenomenon that arises from the conditioned cause that occurs simultaneously with itself, rather than the cause arising before itself. Third, the common dharma of both cause and effect is the difference between holding the result and giving the result, and the process of how the result arises from which cause. First, in general, the ability of a cause to produce a result is called holding, and the actual production of a result by a cause is called giving. The first cause is included in the latter five causes, so these five causes now hold the result, because they have the ability to produce the result. The co-emergent cause and the corresponding cause both give the result, because they can actually produce the result. The pervasive cause and the equal-arising cause both produce the result in the present and the past. The Vipāka cause gives the result in the past, because its result is the Vipāka result. Therefore, the Vipāka result produces the feeling of pleasure and pain. Second, in general, the result is divided into two types: mind-born and non-mind-born. The first type has four kinds: afflictions, Vipāka-born, the first moment of the unobstructed path of non-outflow, and the remaining collection from the second moment onwards. That is to say, the result of afflictions arises from causes other than the Vipāka cause. It does not arise from the Vipāka cause, because the Vipāka result is only said to be indeterminate, and it is an affliction, not indeterminate. The result that arises from the other four causes besides the pervasive cause is Vipāka-born. It does not arise from the pervasive cause, because the pervasive result is only said to be an affliction, and it is not an affliction.

---

ུང་མ་ བསྟན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི། རྣམ་སྨིན་དང་ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་དེ་གཉིས་ལས་མ་གཏོགས་རྒྱུ་གཞན་རྣམས་ལས་འབྱུང་། དེ་གཉིས་ལས་ མ་བྱུང་སྟེ། མི་དགེ་བ་དང་དགེ་བ་ཟག་བཅས་གཉིས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉོན་མོངས་པ་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ནི། རྣམ་སྨིན་ཀུན་འགྲོ་སྐལ་མཉམ་གསུམ་གྱི་རྒྱུ་ལས་མ་གཏོགས་པའི་རྒྱུ་ལྷག་མ་རྣམས་ལས་སྐྱེ། དང་པོ་གཉིས་ལས་མ་བྱུང་སྟེ། གོང་གི་གཏན་ཚིགས་དེ་ཡི་ཕྱིར། སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ལས་མ་བྱུང་ སྟེ། ཁོའི་རིགས་འདྲ་ཟག་མེད་སྔོན་སོང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སེམས་སེམས་བྱུང་གིས་མ་བསྡུས་པའི་འབྲས་བུ་རྣམས་ནི། མཚུངས་ལྡན་མ་གཏོགས་པའི་རྒྱུ་གཞན་རྣམས་ལས་བྱུང་། མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་ལས་མ་བྱུང་སྟེ། 4-968 དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱིས་སེམས་སེམས་བྱུང་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་རྐྱེན་བྱེ་བྲག་དུ་བཤད་པ་ལ། རྐྱེན་གྱི་རྣམ་གཞག་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་བྱེ་བྲག་དུ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན། སོ་སོའི་རང་བཞིན་རྒྱས་པར་བཤད། དེ་དག་གིས་ཁྱད་ཆོས་གཞན་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྐྱེན་ལ་དབྱེ་ན་བཞི་ཡོད་དེ། རྒྱུ་རྐྱེན། དེ་མ་ ཐག་རྐྱེན། དམིགས་རྐྱེན། བདག་རྐྱེན་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། གོང་དུ་བཤད་པའི་རྒྱུ་ལྔ་ཆོས་ཅན། རྒྱུའི་རྐྱེན་ཡིན་ཏེ། རང་འབྲས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་ཕན་འདོགས་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྐྱེས་པ་ ད་ལྟར་བ་དང་། འདས་པའི་བསྡུས་པའི་སེམས་སེམས་བྱུང་ཕལ་ཆེ་བ་རྣམས་ཆོས་ཅན། དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་ཡིན་ཏེ། རང་འབྲས་རིགས་པ་ཕྱི་མའི་ཉེར་ལེན་བྱེད་ནུས་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལྷག་ མེད་མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁ་མའི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐ་མའི་སེམས་སེམས་བྱུང་རྣམས་ཆོས་ཅན། དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་མ་ཡིན་ཏེ། རང་འབྲས་རིགས་པ་ཕྱི་མའི་ཉེར་ལེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཐམས་ཅད་ ཆོས་ཅན། ཡིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་དམིགས་རྐྱེན་ཡིན་ཏེ། དེའི་སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པར་བྱ་བའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། དམིགས་རྐྱེན་ནུས་ལྡན་དང་། ནུས་མེད་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་དོ། ། 4-969 གཉིས་པ་ནི། འདུས་མ་བྱས་རྣམས་སོ། །མིག་དབང་ཆོས་ཅན། མིག་ཤེས་ཀྱི་བདག་རྐྱེན་ཡིན་ཏེ། དེ་རང་དབང་དུ་སྐྱེད་པའི་ཕྱིར། འདི་ལ་བྱེད་རྒྱུ་ཞེས་བྱ་ཏེ། རྒྱུ་དྲུག་གང་རུང་གི་ཕྱི་མ་ རྣམས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཁྱད་ཆོས་ལ། རྐྱེན་གང་གིས་འབྲས་བུ་གང་ལ་བྱ་བ་བྱེད་ཚུལ། འབྲས་བུ་གང་རྐྱེན་དུ་ལས་བྱུང་ཚུལ། འབྱུང་བ་འབྱུང་འགྱུར་གཉིས་རྐྱེན་ཅན་དུ་འགྱུར་བའི་ཚུལ་ དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ར

【現代漢語翻譯】 因此，這是關於未斷滅的教義。無漏無間道第二剎那及以後的果，除了異熟和俱生因之外，由其他因產生。不是由這二者產生，因為不善和有漏善二者不是果，並且不是煩惱性的。無漏無間道第一剎那，除了異熟、俱生、等起三因之外，由剩餘的因產生。不是由前二者產生，因為上述的理由。不是由等起因產生，因為它的同類不是先前的無漏。不由心和心所攝的果，由除了相應因之外的其他因產生。不是由相應因產生，因為和它相應的沒有心和心所。 第二，關於個別地解釋緣，分為一般地闡述緣的體性，以及個別地解釋俱生緣兩種。第一，分為通過分類進行簡要說明，詳細解釋各自的自性，以及闡述它們的其他特點三種。第一是：緣分為四種，即因緣、俱生緣、所緣緣、增上緣。第二是：上面所說的五種因，是因緣，因為它們對自果的體性有幫助。大多數已生、現在和過去的受攝的心和心所，是俱生緣，因為它們是能夠作為自果後續同類之近取的識。已滅盡煩惱的阿羅漢之最後心和心所，不是俱生緣，因為它們不是自果後續同類的近取。一切法，是意識的所緣緣，因為它們是應當斷除其增益的基礎。這分為兩種：有作用的所緣緣和無作用的所緣緣。第一是：一切有為法。第二是：一切無為法。眼根，是眼識的增上緣，因為它是自主產生眼識的。這被稱為『作者因』，因為它不是六因中任何一個的後續者。第二，關於特點，分為任何緣對任何果起作用的方式，任何果如何作為緣起作用，以及生和將生二者如何成為有緣三種。第一是：

【English Translation】 Therefore, this is about the teachings of non-interruption. The result of the second moment and onwards of the undefiled, uninterrupted path arises from causes other than the Vipāka (異熟，) and Samprayuktaka (俱生，) causes. It does not arise from these two, because the two, unwholesome and defiled wholesome, are not results, and are not afflicted. The first moment of the undefiled, uninterrupted path arises from the remaining causes other than the Vipāka (異熟，), Samprayuktaka (俱生，), and Samānāntarika (等起，) causes. It does not arise from the first two, because of the aforementioned reason. It does not arise from the Samānāntarika (等起，) cause, because its similar type is not a previous undefiled one. Results that are not included by mind and mental factors arise from causes other than the co-existent cause. It does not arise from the co-existent cause, because there are no mind and mental factors co-existent with it. Second, regarding the individual explanation of conditions, there are two parts: generally explaining the nature of conditions, and individually explaining the co-existent condition. The first part is divided into three: briefly explaining through classification, explaining the individual characteristics in detail, and explaining their other characteristics. The first is: conditions are divided into four types, namely, Hetupratyaya (因緣，), Samanantarapratyaya (俱生緣，), Alambanapratyaya (所緣緣，), and Adhipatipratyaya (增上緣，). The second is: the five causes mentioned above are Hetupratyaya (因緣，), because they help the nature of their own result. Most of the arisen, present, and past minds and mental factors are Samanantarapratyaya (俱生緣，), because they are the consciousnesses capable of taking the subsequent similar kind of their own result as near causes. The last mind and mental factors of an Arhat (阿羅漢，) who has extinguished afflictions are not Samanantarapratyaya (俱生緣，), because they are not the near causes of the subsequent similar kind of their own result. All Dharmas (法，) are the Alambanapratyaya (所緣緣，) of consciousness, because they are the basis for cutting off its superimpositions. This is divided into two types: effective Alambanapratyaya (所緣緣，) and ineffective Alambanapratyaya (所緣緣，). The first is: all conditioned phenomena. The second is: all unconditioned phenomena. The eye faculty is the Adhipatipratyaya (增上緣，) of eye consciousness, because it autonomously generates eye consciousness. This is called the 'agent cause', because it is not a successor of any of the six causes. Second, regarding the characteristics, there are three parts: how any condition acts on any result, how any result acts as a condition, and how both arising and future arising become conditioned. The first is:

---

ྒྱུ་རྐྱེན་ལས་རྒྱུ་ལྔ་ལས། ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་དང་། མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་གཉིས་པོ་དག་གི འགག་པ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའི་འབྲས་བུ་ད་ལྟར་བ་ལ་བྱ་བ་ བྱེད་དེ། རྒྱུ་འབྲས་དུས་མཉམ་པའི་ཕྱིར། རྒྱུ་ལྷག་མ་གསུམ་ནི། འབྲས་བུ་སྐྱེ་རུང་ལ་བྱ་བ་བྱེད་དེ། རང་འབྲས་ཕྱི་མ་སྐྱེ་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལས་གཞན་པའི་རྐྱེན་ཕྱི་མ་ གསུམ་པོ་དག་ནི། སྔ་མ་དེ་དག་ལས་ལྡོག་ནས་བྱ་བ་བྱེད། དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་གྱི་འབྲས་བུ་མ་འོང་པ་ལ་བྱ་བ་བྱེད། དམིགས་རྐྱེན་གྱི་ད་ལྟ་བ་ལ་བྱ་བ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། བདག་རྐྱེན་གྱི་དུས་ཀུན་དུ་བྱ་བ་བྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། སེམས་སེམས་བྱུང་རྣམས་ཆོས་ཅན། རྐྱེན་བཞིའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཏེ། དངོས་པོ་ཡིན་པས་རྒྱུ་རྐྱེན་དང་བདག་རྐྱེན་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ལ། ཤེས་པ་ཡིན་པས། 4-970 དམིགས་རྐྱེན་དང་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་དང་། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་གཉིས་ནི། དང་པོ་དངོས་པོ་ཡིན་པས་རྒྱུ་རྐྱེན་དང་། བདག་རྐྱེན་གཉིས་ ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ལ། འགོག་སྙོམས་ནི། སྲིད་རྩེའི་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་དང་། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམས་འཇུག་གིས་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་བྱས་པ་ལས་བྱུང་བའི་དེ་མ་ ཐག་རྐྱེན་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལས་གཞན་པའི་དངོས་པོ་རྣམས་ཆོས་ཅན། རྒྱུ་རྐྱེན་དང་། བདག་རྐྱེན་གཉིས་པོ་དག་ལས་སྐྱེད་དེ། དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྐྱེན་ལ་བཞི་གྲངས་ངེས་ཏེ། དབང་ཕྱུག་ རྐྱེན་མིན་པའི་ཕྱིར། དབང་ཕྱུག་ནི་འབྲས་བུ་རིམ་བཞིན་སྐྱེ་བྱེད་མ་ཡིན་པར་ཁས་བླངས་ལ། རྐྱེན་རྣམས་ནི་འབྲས་བུ་རིམ་བཞིན་སྐྱེད་པ་སོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། འབྱུང་འགྱུར་བྱས་པ་དང་། འབྱུང་འགྱུར་རྒྱུར་བྱས་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་ཡང་། འབྱུང་བ་སྐྱེ་བ་དང་། འབྱུང་འགྱུར་སྐྱེ་བ་གཉིས། དང་པོའི་ཚེ། འབྱུང་བ་དེ་གཉིས་སུ་འགྱུར་ཏེ། རང་དང་དུས་མཉམ་པའི་འབྱུང་བ་སྐྱེད་པས། ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་དང་། རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་སྐྱེད་པས་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། འབྱུང་འགྱུར་སྐྱེད་པའི་ཚེ། བྱེད་རྒྱུ་ཁོ་ནར་འགྱུར་པ་ལས། དེ་ཡང་བྱེད་ཚུལ་ལྔ་སྟེ། འབྱུང་འགྱུར་ཕྱི་མ་སྐྱེད་པར་བྱེད། 4-971 དེ་ཉིད་འབྱུང་བ་ཕྱི་མ་ལ་རྟེན་པར་བྱེད། གནས་པ་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་བྱེད། འབྱུང་བ་རྒྱས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་འབྱུང་འགྱུར་གོང་འཕེལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་འབྱུང་འགྱུར་རྒྱུར་བྱས་ན། འབྱུང་འགྱུར་ སྐྱེད་པ་དང་། འབྱུང་བ་སྐྱེད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་འབྱུང་འགྱུར་མི་དགེ་བ་རྒྱུ་གསུམ་དུ་འགྱུར་པ་ཡོད་དེ། དེའི་འབྱུང་འགྱུར་ཉོན་མོངས་ཅན་སྐྱེད་པའི་ཚེ། སྐལ་མཉམ་དང་

【現代漢語翻譯】 就緣起而言，五種原因中，俱生因和等起因這兩者，對於趨向于止滅的現在果起作用，因為因果同時。其餘三種因，對於能夠產生結果的事物起作用，因為它們能產生未來的自果。與此相反，其餘三種外緣起作用的方式與前者相反。等無間緣對未來果起作用，所緣緣對現在果起作用，增上緣對所有時間起作用。 第二，心和心所法，是四緣的果，因為它們是事物，所以是因緣和增上緣的果；因為它們是知識，所以是所緣緣和等無間緣的果。滅盡定和無想定這二者，前者因為是事物，所以是因緣和增上緣的果；滅盡定是有頂天的等無間緣，無想定是由第四禪定的等無間緣所產生的等無間緣的果。 除此之外的其他事物，由因緣和增上緣這兩者所生，因為它們是事物。緣的數量確定為四，因為自在天不是緣。自在天被認為是不能依次產生結果的，而緣是依次產生結果的。 第三，關於『已生』和『已生之因』，首先，前者又分為『生起之元素』和『生起之變化』兩種。在第一種情況下，元素會變成兩種，因為它們產生與自身同時的元素，所以成為俱生因；因為它們產生相似的未來種類，所以成為等分因。在產生變化時，它們只會變成能作因，而這又分為五種方式：它們產生未來的變化，它們依賴於未來的元素，它們使存在持續不斷，因為元素增長的力量使變化增加。 如果後者成為『已生之因』，則分為產生變化和產生元素兩種。首先，不善的變化會變成三種原因，當它們產生煩惱的變化時，成為等分因和...

【English Translation】 Regarding dependent arising, among the five causes, the co-emergent cause and the homogenous cause, both of these act on the present result that tends towards cessation, because cause and effect are simultaneous. The remaining three causes act on things that are able to produce results, because they produce their own future result. In contrast to this, the remaining three external conditions act in the opposite way to the former ones. The immediate condition acts on the future result, the objective condition acts on the present result, and the dominant condition acts at all times. Secondly, mind and mental factors are the result of the four conditions, because they are things, so they are the result of the causal condition and the dominant condition; because they are knowledge, they are the result of the objective condition and the immediate condition. Cessation attainment and non-conceptual attainment, the former because it is a thing, is the result of the causal condition and the dominant condition; cessation attainment is the immediate condition of the peak of existence, and non-conceptual attainment is the result of the immediate condition arising from the immediate condition of the fourth dhyana attainment. Other than that, all other things are produced from the causal condition and the dominant condition, because they are things. The number of conditions is fixed at four, because Ishvara (自在天，Lord，自在天) is not a condition. Ishvara is acknowledged as not producing results sequentially, while conditions are those that produce results sequentially. Thirdly, regarding 'what has arisen' and 'what has become a cause', firstly, the former is further divided into two types: 'elements that arise' and 'changes that arise'. In the first case, the elements become two, because they produce elements that are simultaneous with themselves, so they become the co-emergent cause; because they produce similar future kinds, they become the homogenous cause. When producing changes, they only become the acting cause, and this is further divided into five ways: they produce future changes, they rely on future elements, they keep existence continuous, because the power of the growth of elements increases changes. If the latter becomes 'the cause of what has arisen', then it is divided into producing changes and producing elements. Firstly, unwholesome changes will become three causes, when they produce afflicted changes, they become the homogenous cause and...

---

ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་གཉིས་ སུ་འགྱུར། འབྱུང་འགྱུར་མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་སྐྱེད་པའི་ཚེ། རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེས་འབྱུང་བ་སྐྱེད་པའི་ཚེ། རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་གཅིག་པུར་འགྱུར། གཉིས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་བྱེ་བྲག་ དུ་བཤད་པ་ལ། བཅུ་གཉིས་སུ་དབྱེ། ཉི་ཤུར་དབྱེ། སེམས་ཀྱི་ཐོབ་པ་རྙེད་ཚུལ་བྱེ་བྲག་དུ་བཤད་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ། དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན་པ་དང་། སོ་སོའི་རང་བཞིན་ གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། འདོད་པའི་ཁམས་ན་སེམས་དགེ་མི་དགེ་སྒྲིབས་མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་ཏེ་བཞི་ཡོད། ཁམས་གོང་མ་དག་ན་མི་དགེ་བ་ལས་གཞན་པའི་གསུམ་གསུམ་ཡོད། སློབ་པ་ཟག་ མེད་མི་སློབ་པ་ཟག་མེད་གཉིས་ཏེ་བཅུ་གཉིས་སུ་ཡོད། གཉིས་པ་ལ་འདོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ། གཟུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ། 4-972 དགེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། སྤྱིར་ཚེ་བརྒྱད་ཡོད། རྒྱུན་གྱི་ཚེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། དེ་ལས་ལྡང་བའི་ཚེ། སྤྲུལ་པ་ལ་འཇུག་པའི་ཚེ། དེ་ ལས་ལྡང་བའི་ཚེ། སྙོམས་འཇུག་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱིས་གཟིར་བའི་ཆེའོ། །དང་པོའི་ཚེ། རང་རང་གི་མཇུག་དུ་རང་རང་གི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་འབྱུང་ཞིང་། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། འདོད་པའི་སེམས་གཅིག་གིས་མཇུག་ དུ་བཞི་ཀ་འབྱུང་། ཁམས་གོང་ཡང་དེ་བཞིན། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། གང་གི་གང་དུ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚུལ་དང་། དེའི་འབྲས་བུ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། འདོད་པའི་དགེ་བ་དང་། མ་སྒྲིབས་གཉིས་ ཀྱི་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་གཅིག་ཆར་དུ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བར་བྱེད་དེ། གཟུགས་ཀྱིས་ཁམས་གོང་དུ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བར་བྱེད། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སེམས་གསུམ་ཀས་གཟུགས་དང་འདོད་པ་གཉིས་ཆར་དུ་སྦྱོར། གཟུགས་ཀྱི་ གསུམ་ཀས་དངོས་པོར་སྦྱོར། གཉིས་པ་འབྲས་བུ་ནི། འདོད་པ་ནས་ཡང་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་འབྱུང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་འོག་མ་ གཉིས་སུ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ་གཟུགས་ཀྱི་སྒྲིབས་པ་དང་། འདོད་པའི་མི་དགེ་བ་དང་། སྒྲིབ་པ་གཉིས་འབྱུང་། སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། སེམས་གང་གི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ། ཡུལ་གང་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ། 4-973 ཚུལ་ཇི་ལྟར་སྙོམས་པར་འཇུག་པ། སྙོམས་པར་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱིས་དགེ་སེམས་གསུམ་གྱིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་དགེ་སེམས་སློབ་མི་སློབ་ ཀྱིས་སེམས་ཟག་མེད་བཞི་ལ་འཇུག གསུམ་པ་ནི། འདོད་པའི་དགེ་སེམས། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་དང་། ཟག་མེད་གཉིས་ལ་འཇུག་གི གཟུགས་མེད་ལ་མི་འཇུག་སྟེ།

【現代漢語翻譯】 什麼成為俱生之因？當產生未染污無記時，它成為異熟之因。當它產生諸蘊時，它僅成為異熟之因。第二，關於被說為等無間緣的差別，可分為十二種，也可分為二十種。以及關於心的獲得方式的差別，共有三種。第一種又分為以分類方式進行概括性指示和各自的自性兩個方面。首先，在欲界有四種心：善、不善、染污和非染污無記。在更高的界中，除了不善之外，各有三種。有學無漏和無學無漏兩種，總共有十二種。第二，分為以欲界為主、以色界為主和以無色界為主三種。首先，以善為主，一般有八種心。即相續的心、同地的心、結生的心、入定的心、出定的心、入化生的心、出化生的心，以及被有染污的等持所困擾的心。第一種心，各自的後續會產生各自的同類。同地的心，欲界的一個心之後會產生全部四種。更高的界也是如此。結生的心，包括在何處以何種方式結生，以及它的結果兩個方面。首先，欲界的善和非染污，以及更高的兩個界，一起結生。色界以更高的界結生。無色界的三種心與色界和欲界兩者都結生。色界的三種心與事物結生。第二，結果是，從欲界再次結生時，會產生色界的染污無記和無色界的染污無記。在較低的兩個無色界結生時，會產生色界的染污和欲界的不善以及染污。入定的心，包括以何種心入定、對何種境入定、如何入定，以及入定之結果四個方面。首先，三界以三種善心入定。第二，更高的兩個界的善心，以有學和無學之心入於四種無漏心。第三，欲界的善心、色界的善心和兩種無漏心入定，但不入于無色界。 What becomes the co-emergent cause? When producing the undefiled neutral, it becomes the cause of maturation. When it produces the aggregates, it becomes solely the cause of maturation. Secondly, regarding the distinctions of what is described as the immediately preceding condition, it can be divided into twelve types, or into twenty types. And regarding the distinctions of how the mind is attained, there are three types. The first is divided into two aspects: a general indication through classification and the individual natures of each. First, in the desire realm, there are four types of minds: virtuous, non-virtuous, defiled, and undefiled neutral. In the higher realms, there are three of each, except for the non-virtuous. There are two types of learners' uncontaminated and non-learners' uncontaminated, totaling twelve. Secondly, it is divided into three based on the desire realm, based on the form realm, and based on the formless realm. First, based on virtue, there are generally eight types of minds. These are the mind of continuity, the mind of the same ground, the mind of rebirth, the mind of absorption, the mind of emerging from absorption, the mind of entering emanation, the mind of emerging from emanation, and the mind afflicted by contaminated samadhi. The first mind, each subsequent one produces its own similar kind. The mind of the same ground, one mind of the desire realm will produce all four subsequently. The higher realms are the same. The mind of rebirth includes how and where rebirth occurs, and its result. First, the virtue and undefiled of the desire realm, and the two higher realms, are reborn together. The form realm is reborn in the higher realms. The three minds of the formless realm are reborn in both the form and desire realms. The three minds of the form realm are reborn into objects. Secondly, the result is that when reborn from the desire realm again, the defiled neutral of the form realm and the defiled neutral of the formless realm will arise. When reborn in the lower two formless realms, the defilement of the form realm, the non-virtue of the desire realm, and defilement will arise. The mind of absorption includes four aspects: with what mind one enters absorption, on what object one enters absorption, how one enters absorption, and the result of entering absorption. First, the three realms enter absorption with three virtuous minds. Secondly, the virtuous minds of the two higher realms, with the minds of learners and non-learners, enter the four uncontaminated minds. Thirdly, the virtuous mind of the desire realm, the virtuous mind of the form realm, and the two uncontaminated minds enter absorption, but do not enter the formless realm.

【English Translation】 What becomes the co-emergent cause? When producing the undefiled neutral, it becomes the cause of maturation. When it produces the aggregates, it becomes solely the cause of maturation. Secondly, regarding the distinctions of what is described as the immediately preceding condition, it can be divided into twelve types, or into twenty types. And regarding the distinctions of how the mind is attained, there are three types. The first is divided into two aspects: a general indication through classification and the individual natures of each. First, in the desire realm, there are four types of minds: virtuous, non-virtuous, defiled, and undefiled neutral. In the higher realms, there are three of each, except for the non-virtuous. There are two types of learners' uncontaminated and non-learners' uncontaminated, totaling twelve. Secondly, it is divided into three based on the desire realm, based on the form realm, and based on the formless realm. First, based on virtue, there are generally eight types of minds. These are the mind of continuity, the mind of the same ground, the mind of rebirth, the mind of absorption, the mind of emerging from absorption, the mind of entering emanation, the mind of emerging from emanation, and the mind afflicted by contaminated samadhi. The first mind, each subsequent one produces its own similar kind. The mind of the same ground, one mind of the desire realm will produce all four subsequently. The higher realms are the same. The mind of rebirth includes how and where rebirth occurs, and its result. First, the virtue and undefiled of the desire realm, and the two higher realms, are reborn together. The form realm is reborn in the higher realms. The three minds of the formless realm are reborn in both the form and desire realms. The three minds of the form realm are reborn into objects. Secondly, the result is that when reborn from the desire realm again, the defiled neutral of the form realm and the defiled neutral of the formless realm will arise. When reborn in the lower two formless realms, the defilement of the form realm, the non-virtue of the desire realm, and defilement will arise. The mind of absorption includes four aspects: with what mind one enters absorption, on what object one enters absorption, how one enters absorption, and the result of entering absorption. First, the three realms enter absorption with three virtuous minds. Secondly, the virtuous minds of the two higher realms, with the minds of learners and non-learners, enter the four uncontaminated minds. Thirdly, the virtuous mind of the desire realm, the virtuous mind of the form realm, and the two uncontaminated minds enter absorption, but do not enter the formless realm.

---

གཟུགས་མེད་འདོད་པ་ལས་རིང་བ་རྣམ་པ་ བཞིའི་རིང་བའི་ཕྱིར། བཞི་ནི། རྟེན། དམིགས་པ། རྣམ་པ། གཉེན་པོའོ། །གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་ནི་གཟུགས་མེད། ཟག་མེད་གཉིས་ཏེ་གསུམ་ལ་འཇུག གཟུགས་མེད་ཀྱི་དགེ་སེམས་ནི། སློབ་པ་ཟག་མེད་དང་། མི་སློབ་ པ་ཟག་མེད་གཉིས་ལ་འཇུག བཞི་པ་སྙོམས་པར་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ནི། འཇུག་ཡུལ་གྱི་སེམས་དགེ་སྙོམས་པར་འཇུག་བྱེད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྱུང་། བཞི་པ་སྙོམས་འཇུག་ལ་ལངས་པའི་ཚེ། འཇུག་ཡུལ་ གྱི་སེམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་ཀྱི་སེམས་བྱུང་། ལྔ་པ་ནི། སེམས་གང་གི་གང་ལ་འཇུག་པ་དང་། སྤྲུལ་པ་ལས་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་གཉིས། དང་པོ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་ཁོ་ནའི་འདོད་གཟུགས་ ཀྱི་སྤྲུལ་སེམས་གཉིས་ལ་འཇུག གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་ཀྱི་མཇུག་དུ། འདོད་པའི་སྤྲུལ་སེམས་ལུང་མ་བསྟན་འབྱུང་། དྲུག་པ་སྤྲུལ་པ་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། འདོད་པའི་གཟུགས་ཀྱི་སྤྲུལ་སེམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འདོད་གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་བྱུང་། 4-974 བདུན་པ་གཟིར་བའི་ཚེ། འོག་མའི་དགེ་སེམས་འབྱུང་། དེ་དག་གཞུང་དང་སྦྱར་བ་ནི། འདོད་སེམས་དགེ་བའི་མཇུག་དུ་སེམས་དགུ་འབྱུང་སྟེ། རྒྱུན་དང་ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། རང་སའི་བཞི་འབྱུང་། ཁམས་གོང་མ་ གཉིས་སུ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་འབྱུང་། སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་ཟག་མེད་གཉིས་ཏེ་གསུམ་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གོང་སེམས་བརྒྱད་ཀྱི་མཇུག་ དུ་འབྱུང་སྟེ། རང་སའི་བཞི། སྙོམས་འཇུག་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་ཟག་མེད་གཉིས་དང་། གཟུགས་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་གཟིར་བའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་དང་བརྒྱད་ལས་འབྱུང་བའི་ ཕྱིར། འདོད་པའི་མི་དགེ་བ་ནི། བཅུ་དག་ལས་འབྱུང་ཏེ། རྒྱུན་དང་ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། རང་སའི་ཚེ་བཞི། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་སེམས་གསུམ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་གསུམ་སྟེ། བཅུ་ལས་འབྱུང་བའི་ ཕྱིར། ཁོ་ལས་བཞི་འབྱུང་སྟེ། རང་སའི་བཞི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་འདོད་པའི་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ལ་སྦྱོར། འདོད་པའི་མ་སྒྲིབས་པ་ནི། སེམས་ལྔ་ལས་འབྱུང་ཏེ། ས་མཚུངས་པའི་ ཚེ། རང་སའི་བཞི། སྤྲུལ་པ་ལས་འཇུག་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་དང་ལྔ་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁོ་ལས་སེམས་བདུན་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། རང་སའི་བཞི། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་སུ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། 4-975 གོང་མ་གཉིས་ཀྱིས་སྒྲིབས་པ་གཉིས། སྤྲུལ་པ་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་སེམས་དེ་བདུན་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གཟུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་བ་ལ་བཅུ་གཅིག་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས

【現代漢語翻譯】 無色界的欲界比色界更長遠，有四種長遠的方式：所依、所緣、行相、對治。色界的善心包括無色界和無漏兩種，共有三種。無色界的善心包括有學無漏和無學無漏兩種。第四禪定（第四禪定，梵文：caturthadhyāna）的果，隨順於入定時的善心和能入定的心。當從第四禪定出定時，隨順於入定時的心而生起能入定的心。 第五種情況是，心入於何處，以及從化生中入定的果。第一種情況是，只有色界的善心才能進入欲界和色界的化生心。第二種情況是，在色界的善心之後，會生起欲界的化生心，這是無記的。第六種情況是，當從化生中出定時，在欲界和色界的化生心之後，會生起欲界和色界的善心。 第七種情況是，當受到逼迫時，會生起地獄的善心。將這些與經文結合起來：欲界的善心之後會生起九種心，即在相續和地相同的情況下，會生起自地的四種心。當在上方二界結生時，會生起上方二界的染污和無記兩種心。當入定時，會生起色界的善心和無漏兩種心，共有三種。在上方八種心之後會生起，即自地的四種心。當從禪定中出定時，會生起色界的善心和無漏兩種心。當色界的禪定受到煩惱的逼迫時，會生起色界的染污和八種心。 欲界的不善心從十種心中生起，即在相續和地相同的情況下，會生起自地的四種心。當結生時，會生起色界的三種心和無色界的三種心，共有十種心。從它會生起四種心，即會生起自地的四種心。同樣，可以將此應用於欲界的染污和無記心。欲界的非染污心從五種心中生起，即在地相同的情況下，會生起自地的四種心。當從化生中入定時，會生起色界的善心，共有五種心。從它會生起七種心，即在地相同的情況下，會生起自地的四種心。當在上方二界結生時，會生起上方二界的染污兩種心。當從化生中出定時，會生起色界的善心，共有七種心。第二種是關於色界，即色界的善心會生起十一種心，即地相同。

【English Translation】 The desire realm of the formless realm is farther than the form realm, in four ways: support, object, aspect, and antidote. The virtuous mind of the form realm includes both the formless realm and the unpolluted, totaling three. The virtuous mind of the formless realm includes both the learners' unpolluted and the non-learners' unpolluted. The fruit of the fourth dhyana (caturthadhyāna,梵文：caturthadhyāna, Skt: caturthadhyāna, meaning 'fourth meditation') follows the virtuous mind at the time of entering meditation and the mind that enables entering meditation. When emerging from the fourth dhyana, the mind that enables entering meditation arises following the mind at the time of entering meditation. The fifth case is where the mind enters, and the fruit of entering meditation from emanation. The first case is that only the virtuous mind of the form realm can enter the emanation mind of the desire and form realms. The second case is that after the virtuous mind of the form realm, the emanation mind of the desire realm arises, which is unrecordable. The sixth case is that when emerging from emanation, after the emanation mind of the desire and form realms, the virtuous mind of the desire and form realms arises. The seventh case is that when oppressed, the virtuous mind of the lower realm arises. Combining these with the scriptures: after the virtuous mind of the desire realm, nine minds arise, that is, when the continuum and ground are the same, the four minds of one's own ground arise. When being reborn in the upper two realms, the defilement and unrecordable minds of the upper two realms arise. When entering meditation, the virtuous mind of the form realm and the two unpolluted minds arise, totaling three. They arise after the eight upper minds, that is, the four minds of one's own ground. When emerging from meditation, the virtuous mind of the form realm and the two unpolluted minds arise. When the meditation of the form realm is oppressed by afflictions, the defilement of the form realm and eight minds arise. The non-virtuous mind of the desire realm arises from ten minds, that is, when the continuum and ground are the same, the four minds of one's own ground arise. When being reborn, the three minds of the form realm and the three minds of the formless realm arise, totaling ten minds. From it, four minds arise, that is, the four minds of one's own ground arise. Similarly, this can be applied to the defilement and unrecordable minds of the desire realm. The non-defiled mind of the desire realm arises from five minds, that is, when the ground is the same, the four minds of one's own ground arise. When entering meditation from emanation, the virtuous mind of the form realm arises, totaling five minds. From it, seven minds arise, that is, when the ground is the same, the four minds of one's own ground arise. When being reborn in the upper two realms, the two defiled minds of the upper two realms arise. When emerging from emanation, the virtuous mind of the form realm arises, totaling seven minds. The second is about the form realm, that is, the virtuous mind of the form realm arises from eleven minds, that is, the ground is the same.

---

་པའི་ཚེ། རང་སའི་གསུམ། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་མི་དགེ་བ་དང་སྒྲིབས་པ་གཉིས། གཟུགས་མེད་དུ་སྦྱར་བའི་ཚེ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྒྲིབས་པ། སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། གཟུགས་ ཀྱི་དགེ་བ་ཟག་མེད་གཉིས། སྤྲུལ་པ་ལ་འཇུག་པའི་ཚེ། འདོད་པའི་མ་སྒྲིབས་པ། སྙོམས་འཇུག་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། འདོད་པའི་དགེ་བ་སྟེ་བཅུ་གཅིག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁོ་དགུའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། རང་སའི་གསུམ། སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། འདོད་པའི་དགེ་བ། སྙོམས་འཇུག་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་དགེ་བ་ཟག་མེད་གཉིས། སྤྲུལ་པ་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། འདོད་པའི་མ་སྒྲིབ་ པའི་མཇུག་དུ་འབྱུང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་གཟིར་བའི་ཚེ། སྒྲིབ་པའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་སེམས་བརྒྱད་ལས་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ་རང་སའི་གསུམ། ཉིང་མཚམས་ སྦྱོར་བའི་ཚེ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་གསུམ། འདོད་པའི་དགེ་བ་དང་མ་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་སྟེ་བརྒྱད་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁོ་ལས་དྲུག་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ་རང་སའི་གསུམ། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། 4-976 འདོད་པའི་མི་དགེ་བ་དང་སྒྲིབ་པ་གཉིས། ཉོན་མོངས་ཅན་གྱིས་གཟིར་པའི་ཚེ། འདོད་པའི་སྒྲིབ་པ་ཏེ་དྲུག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཀྱི་མ་སྒྲིབས་པ་ནི་སེམས་གསུམ་ལས་འབྱུང་སྟེ། རང་སའི་གསུམ་ལས་ འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་ལས་དྲུག་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ་རང་སའི་གསུམ། ཉིང་འཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། འདོད་པའི་མི་དགེ་བ་དང་སྒྲིབ་གཉིས་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ཏེ་དྲུག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ གཟུགས་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ནི་སེམས་གསུམ་ལས་འབྱུང་བ་སྟེ། རང་སའི་གསུམ་ལས་སོ། །ཁོ་ལས་དྲུག་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ་རང་སའི་གསུམ། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་ བའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ། འདོད་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། མི་དགེ་བ་སྟེ་དྲུག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཟུགས་མེད་ཀྱི་དགེ་བ་ལས་སེམས་དགུ་འབྱུང་སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། རང་སའི་གསུམ། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ། འདོད་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། མི་དགེ་བ་གཉིས། སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། ཟག་མེད་གཉིས། དེ་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་བ་སྟེ་དགུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁོ་ལས་བདུན་འབྱུང་ སྟེ། ས་མཚུངས་པའི་ཚེ། རང་སའི་གསུམ། ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ། འདོད་པའི་སྒྲིབ་པ། མི་དགེ་བ་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག ཉོན་མོངས་ཅན་གྱིས་གཟིར་བའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་བ་སྟེ་བདུན་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། 4-977 སློབ་མི་སློབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། སློབ་པའི་སེམས་ཟག་མེད་ནི། སྙོམས་པར

【現代漢語翻譯】 當處於自身地時，有自身地的三種心。當連線相續時，有上方二地的非善心和染污心兩種。當與無色界結合時，有無色界的染污心。當入定時，有色界的兩種無漏善心。當進入化身時，有欲界的無覆無記心。當從定中出定時，有欲界的善心，因此共有十一種心生起。這九種心在之後相續生起。 當處於相同地時，有自身地的三種心。當入定時，有欲界的善心。當從定中出定時，有無色界的兩種無漏善心。當從化身中出定時，無覆無記心在之後相續生起。當被無色界的煩惱所擾時，染污心在之後相續生起。色界的染污心從八種心中生起：當處於相同地時，有自身地的三種心；當連線相續時，有無色界的三種心；以及欲界的善心和無覆無記心兩種，因此從八種心中生起。 從這些心中生起六種心：當處於相同地時，有自身地的三種心；當連線相續時，有欲界的不善心和染污心兩種；當被煩惱所擾時，有欲界的染污心，因此生起六種心。色界的無覆無記心從三種心中生起：從自身地的三種心中生起。從中生起六種心：當處於相同地時，有自身地的三種心；當連線相續時，有欲界的不善心和染污心兩種，以及無色界的染污心，因此生起六種心。 第三，關於無色界：無色界的染污心從三種心中生起，即自身地的三種心。從中生起六種心：當處於相同地時，有自身地的三種心；當連線相續時，有色界的染污心、欲界的染污心和不善心，因此生起六種心。無色界的善心生起於九種心中：當處於相同地時，有自身地的三種心；當連線相續時，有色界的染污心、欲界的染污心和兩種不善心；當入定時，有兩種無漏心；當從定中出定時，有色界的善心，因此生起九種心。 從中生起七種心：當處於相同地時，有自身地的三種心；當連線相續時，有色界的染污心、欲界的染污心、不善心和無色界的定；當被煩惱所擾時，有色界的善心，因此生起七種心。 關於有學與無學：有學的無漏心，即入定時...

【English Translation】 When being in one's own realm, there are three minds of one's own realm. When connecting to the next life, there are two unwholesome and obscured minds of the two upper realms. When combining with the formless realm, there is the obscured mind of the formless realm. When entering into meditative absorption, there are two uncontaminated virtues of the form realm. When entering into emanation, there is the unobscured mind of the desire realm. When arising from meditative absorption, there is the virtue of the desire realm, hence eleven minds arise. These nine minds arise subsequently. When being in the same realm, there are three minds of one's own realm. When entering into meditative absorption, there is the virtue of the desire realm. When arising from meditative absorption, there are two uncontaminated virtues of the formless realm. When arising from emanation, the unobscured mind arises subsequently. When afflicted by the afflictions of the formless realm, the obscured mind arises subsequently. The obscured mind of the form realm arises from eight minds: when being in the same realm, there are three minds of one's own realm; when connecting to the next life, there are three minds of the formless realm; and two virtues and unobscured minds of the desire realm, hence it arises from eight minds. From these, six minds arise: when being in the same realm, there are three minds of one's own realm; when connecting to the next life, there are two unwholesome and obscured minds of the desire realm; when afflicted by afflictions, there is the obscured mind of the desire realm, hence six minds arise. The unobscured mind of the form realm arises from three minds: it arises from the three minds of one's own realm. From this, six minds arise: when being in the same realm, there are three minds of one's own realm; when connecting to the next life, there are two unwholesome and obscured minds of the desire realm, and the obscured mind of the formless realm, hence six minds arise. Third, regarding the formless realm: the obscured mind of the formless realm arises from three minds, namely the three minds of one's own realm. From this, six minds arise: when being in the same realm, there are three minds of one's own realm; when connecting to the next life, there are the obscured mind of the form realm, the obscured mind of the desire realm, and the unwholesome mind, hence six minds arise. The virtue of the formless realm arises from nine minds: when being in the same realm, there are three minds of one's own realm; when connecting to the next life, there are the obscured mind of the form realm, the obscured mind of the desire realm, and two unwholesome minds; when entering into meditative absorption, there are two uncontaminated minds; when arising from it, there is the virtue of the form realm, hence nine minds arise. From this, seven minds arise: when being in the same realm, there are three minds of one's own realm; when connecting to the next life, there are the obscured mind of the form realm, the obscured mind of the desire realm, the unwholesome mind, and the meditative absorption of the formless realm; when afflicted by afflictions, there is the virtue of the form realm, hence seven minds arise. Regarding learners and non-learners: the uncontaminated mind of a learner, namely when entering into meditative absorption...

---

་འཇུག་པའི་ཚེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་དགེ་བ་གསུམ། རྒྱུན་གྱི་ཚེ། རང་གི་རིགས་འདྲ་སྔ་མ་དང་བཞི་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁོ་ལས་ལྔ་འབྱུང་སྟེ། སྙོམས་འཇུག་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་དགེ་བ་གསུམ། རྒྱུན་གྱི་ཚེ། རང་གིས་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ། རྟོགས་པ་འཕེལ་བའི་ཚེ། མི་སློབ་པའི་སེམས་ཟག་མེད་དེ་ལྔ་འབྱུང་ བའི་ཕྱིར། མི་སློབ་པའི་སེམས་ཟག་མེད་ནི་ལྔ་ལས་འབྱུང་སྟེ། རྒྱུན་གྱི་ཚེ་རང་གིས་རིགས་འདྲ་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་དགེ་བ་གསུམ། རྟོགས་པ་འཕེལ་བའི་ཚེ། སློབ་པའི་ཟག་ མེད་དེ་ལྔ་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁོ་ལས་བཞི་འབྱུང་སྟེ། སྙོམས་འཇུག་ལས་ལངས་པའི་ཚེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་དགེ་བ་གསུམ། རྒྱུན་གྱི་ཚེ། རང་གི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་སྟེ་བཞི་འབྱུང་བྱས་པ་ལ་བཞི་ ལས་མི་འབྱུང་བ་མི་འཐད་དེ། དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ལ་ཉམས་པ་ཡོད་པ་བཤད་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་ནས། འོག་མའི་ཉོན་མོངས་ མངོན་དུ་གྱུར་བའི་ཚེ། མི་སློབ་པ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཐོབ་པ་མ་བཏང་བས་སློབ་པའི་སེམས་ཟག་མེད་མངོན་དུ་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པའི་དོན་ཅི་ཞེ་ན། ཉོན་མོངས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། 4-978 སློབ་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཐོབ་པ་ལྡན་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་སོ། །གཉིས་པ་ཉི་ཤུ་དབྱེ་བ་ནི། གོང་དུ་བཤད་པའི་སེམས་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་ལ། ནང་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་ཉི་ཤུར་དབྱེ་ རུང་སྟེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་དགེ་བ་ལ་སྐྱེས་ཐོབ་དང་། སྦྱོར་བྱུང་གཉིས་གཉིས་ཕྱེ་བས་དྲུག་དང་། ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒྲིབས་པ་གསུམ། འདོད་པའི་མིག་དགེ་བ་སྟེ་བཅུ་དང་། འདོད་པའི་མ་སྒྲིབས་པ་ལ་རྣམ་ སྨིན་སྐྱེས་དང་སྤྱོད་ལམ་དང་། བཟོའི་གནས་དང་། སྤྲུལ་པའི་སེམས་ཏེ་བཞི་དང་། གཟུགས་ན་བཟོ་གནས་མ་གཏོགས་པ་གསུམ་དང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་མ་སྒྲིབས་པ། སློབ་མི་སློབ་ཀྱི་སེམས་ཟག་མེད་གཉིས་ཏེ། ཉི་ ཤུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་སེམས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་རྙེད་ཚུལ་བྱེ་བྲག་དུ་བཤད་པ་ནི། སེམས་མངོན་འགྱུར་བའི་ཐོབ་ཚུལ་དེ་ལྟ་ཡིན་ན། ཐོབ་པ་རྙེད་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཞེ་ན། རང་འགྲེལ་དུ། སྐྱེ་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་། འདོད་ཆགས་བྲལ་དང་ཡོངས་ཉམས་དང་། དགེ་རྩ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། ཞེས་པའི་དོན་ནི། ཁམས་གསུམ་དུ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། དེ་དག་གི་དགེ་བའི་ཐོབ་པ་དེ་འབྱུང་ ལ། སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཚེ། འཇུག་ཡུལ་གྱི་དགེ་བའི་ཐོབ་པ་དེ་འབྱུང་། འོག་མ་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ཚེ། གོང་སའི་དགེ་བའི་ཐོབ་པ་དེ་འབྱུང་། གོང་སའི་ཆགས་བྲལ་ལ་ཉམས་པའི་ཚེ། 4-979 འོག་སའི་སྒྲིབ་པའི་ཐོབ་པ་དེ་འབྱུང་། ལོག་ལྟའི་དགེ་རྩ་བཅད་ནས། དགེ་བའི་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། དགེ་བའི་

【現代漢語翻譯】 當入定時，產生三界（指欲界、色界、無色界）的三種善法；在常態時，由於從與自己同類的先前狀態以及其他四種狀態中產生。 從它產生五種狀態：從入定中出定時，產生三界的三種善法；在常態時，產生與自己同類的後續狀態；當證悟增長時，產生無學（Arhat果位）的無漏心，共五種狀態。 無學的無漏心從五種狀態產生：在常態時，以及當入定於與自己同類的狀態時，產生三界的三種善法；當證悟增長時，產生有學的無漏心，共五種狀態。 從它產生四種狀態：從入定中出定時，產生三界的三種善法；在常態時，產生與自己同類的後續狀態，共四種狀態。如果說只產生四種狀態是不合理的，因為這與宣說阿羅漢（Arhat）果位會退失相矛盾，那麼這沒有過失，因為當阿羅漢果位退失，地獄的煩惱現前時，由於沒有捨棄無學的無漏之獲得，因此有學的無漏心不會現前。那麼，從果位退失的意義是什麼呢？是指煩惱現前，並且仍然具有有學的無漏之獲得。以上是關於二十種分類的討論。 二、二十種分類：將上面所說的十二種心，從其內部進行分類，可以分為二十種：將三界的善法分為生得和修得兩種，這樣就有六種；加上三界的染污、欲界的眼識善法，共有十種；對於欲界的無覆無記心，分為異熟生、威儀、工巧處和變化心四種；色界有三種，除了工巧處；無色界的無覆無記心；有學和無學的無漏心兩種，共有二十種。 三、詳細解釋心如何獲得：如果心的顯現方式是這樣的，那麼，獲得的途徑是怎樣的呢？在《自釋》中說：'出生和入定，以及離欲和完全退失，以及善根相續時。'意思是說：在三界出生時，會產生這些善法的獲得；在入定時，會產生入定對象的善法之獲得；當遠離地獄的慾望時，會產生上界的善法之獲得；當上界的離欲退失時，會產生地獄的染污之獲得；當斷除邪見的善根，並相續善法時，會產生善法的獲得。

【English Translation】 When entering into Samadhi (absorption), three kinds of virtuous Dharmas of the three realms (desire realm, form realm, and formless realm) arise; in a normal state, it arises from the previous state similar to oneself and four other states. From it, five states arise: when emerging from Samadhi, three kinds of virtuous Dharmas of the three realms arise; in a normal state, the subsequent state similar to oneself arises; when realization increases, the non-learning (Arhat state) undefiled mind arises, totaling five states. The non-learning undefiled mind arises from five states: in a normal state, and when entering into Samadhi in a state similar to oneself, three kinds of virtuous Dharmas of the three realms arise; when realization increases, the learning undefiled mind arises, totaling five states. From it, four states arise: when emerging from Samadhi, three kinds of virtuous Dharmas of the three realms arise; in a normal state, the subsequent state similar to oneself arises, totaling four states. If it is said that only four states arise, it is unreasonable, because it contradicts the statement that the Arhat fruit can be lost. Then, there is no fault in this, because when the Arhat fruit is lost and the lower realm's afflictions manifest, since the attainment of the non-learning undefiled is not abandoned, the learning undefiled mind will not manifest. Then, what is the meaning of losing the fruit? It refers to the manifestation of afflictions and still possessing the attainment of the learning undefiled. The above is a discussion of the twenty classifications. Two, twenty classifications: The twelve minds mentioned above can be divided into twenty types from within: dividing the virtuous Dharmas of the three realms into two types, innate and acquired, there are six types; adding the defilements of the three realms and the virtuous Dharmas of the eye consciousness of the desire realm, there are ten types; for the non-obscured and unspecified mind of the desire realm, dividing it into four types: resultant birth, demeanor, craftsmanship, and transformation mind; the form realm has three types, except for craftsmanship; the non-obscured and unspecified mind of the formless realm; the learning and non-learning undefiled minds, totaling twenty types. Three, detailed explanation of how the mind is obtained: If the way the mind manifests is like this, then, what is the way to obtain it? In the 'Self-Explanation', it says: 'Birth and entering into Samadhi, as well as detachment from desire and complete loss, and when the root of virtue continues.' It means that when born in the three realms, the attainment of these virtuous Dharmas will arise; when entering into Samadhi, the attainment of the virtuous Dharmas of the object of Samadhi will arise; when detached from the desires of the lower realm, the attainment of the virtuous Dharmas of the upper realm will arise; when the detachment from desire of the upper realm is lost, the attainment of the defilements of the lower realm will arise; when the root of virtue of wrong views is cut off, and virtuous Dharmas continue, the attainment of virtuous Dharmas will arise.

---

ཐོབ་པ་དེ་འབྱུང་། གཞུང་དང་སྦྱར་ན། འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་གྱིས་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་ པས་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་ནས་འདོད་པའི་ཉོན་མོངས་མངོན་དུ་གྱུར་བའི་ཚེ། སེམས་དྲུག་གིས་ཐོབ་པ་གཅིག་ཆར་དུ་རྙེད་དེ། འདོད་པའི་དགེ་མི་དགེ་ཁམས་གསུམ་གྱི་སྒྲིབ་པ་གསུམ། སློབ་པ་ཟག་མེད་ དེ། དྲུག་གིས་ཐོབ་པ་གཅིག་ཆར་རྙེད་པའི་ཕྱིར། ཡང་འདོད་པའི་རྟེན་གྱི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པ་རང་གིས་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་ནས་འདོད་པའི་ཆགས་བྲལ་ལས་མ་ཉམས། གཟུགས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་མངོན་དུ་ གྱུར་པའི་ཚེ། སེམས་དྲུག་གིས་ཐོབ་པ་ཅིག་ཆར་དུ་རྙེད་དེ། གཟུགས་ཀྱིས་དགེ་བ། འདོད་གཟུགས་ཀྱི་སྤྲུལ་སེམས་གཉིས། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་གཉིས། སློབ་པ་ཟག་མེད་དེ་དྲུག་གི་ཐོབ་པ་ ཅིག་ཆར་རྙེད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་སུ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་བ། དེའི་སྟོབས་ཀྱིས་འདོད་གཟུགས་ཀྱིས་སྤྲུལ་སེམས་གཉིས་ཏེ། གསུམ་གྱིས་ཐོབ་པ་རྙེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་སྦྱོར་ལམ་ལས་བསམ་ གཏན་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་ལ་རྟེན་ནས་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཐོབ་པའི་ཚེ། ཐོབ་པ་བཞི་ཅིག་ཆར་རྙེད་དེ། སློབ་པ་ཟག་མེད། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་བ། དེའི་སྟོབས་ཀྱི་སྤྲུལ་སེམས་གཉིས་ཏེ་བཞིའི་ཐོབ་པ་ཅིག་ཆར་རྙེད་པའི་ཕྱིར། 4-980 ཞེས་བྱ་བ་ནི། དབང་པོ་བསྟན་པའི་མཛོད་ཀྱི་རྣམ་པར་བཤད་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། ༈ །། ༄། །དུས་ཚིགས་ཀྱི་བཀའ་བའི་གནད་སྤྱི་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་བསྟན་་པ། ཀུན་བྱང་སོ་སོར་བཤད་པ་ལ། དོར་བྱ་སྡུག་ཀུན་བདེན་པ་དང་། །བླང་བྱ་འགོག་ལམ་བདེན་པ་གཉིས། དོར་ བྱ་སྡུག་ཀུན་བདེན་པ་ལ། །འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་དང་། །རྒྱུ་ནི་ཀུན་འབྱུང་བདེན་པའོ། །བཅུད་དང་སྣོད་དང་ཁྱད་ཆོས་ཀྱི། །སྒོ་ནས་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་ཉིད། །སྟོན་བྱེད་འཇིག་རྟེན་བསྟན་པ་བཤད། ། སྐྱེ་སོ་འགྲོ་བའི་དབྱེ་བ་དང་། །སྐྱེ་ཚུལ་རྟེན་འབྲེལ་རང་བཞིན་དང་། །སྐྱེས་པ་གནས་པའི་ཐབས་དང་ནི། །འཆི་འཕོའི་སེམས་དང་ཚོགས་གསུམ་བསྡུ། །ལྔ་ཡིས་བཅུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ན། །སྐྱེ་སོ་འགྲོ་བའི་དབྱེ་ བ་ལ། ཁམས་གསུམ་འགྲོ་བ་ལྔ་དང་ནི། སྐྱེ་གནས་བཞི་རུ་དབྱེ་བའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ཀུན་བྱང་སོ་སོར་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ལ། དོར་བྱ་སྡུག་ཀུན་གཉིས་བཤད་པ་དང་། །བླང་བྱ་ འགོག་ལམ་གཉིས་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་བཤད་པ་དང་། །རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། བཅུད་ཀྱི་སེམས་ཅན། སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན། དེ་དག་གི་ ཁྱད་ཆོས་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་སྐྱེ་སོ་འགྲོ་བའི་དབྱེ་བ། སྐྱེ་ཚུལ་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་རང་བཞིན། སྐྱེས་པ་གནས་པའི་ཐབས། གནས་པ་འཆི་འཕོ་བའི་སེམས། སེམས་ཅན་གྱི་ཚོགས་གསུམ་དུ་བསྡུ་བ་དང་ལྔ། 4-981 དང་པོ

【現代漢語翻譯】 獲得就會發生。如果結合經文來理解，當具有慾望的阿羅漢（Arhat，已斷除煩惱的聖者）從果位退失，並且慾望的煩惱顯現時，六種心識會同時獲得。慾望的善、不善，以及三界的障礙，還有無漏的學道，這六者會同時獲得。此外，具有慾望的阿羅漢自己從果位退失，但沒有從對慾望的無貪中退失，當色界的煩惱顯現時，六種心識會同時獲得。色界的善，以及欲界和色界的化生心兩種，還有上二界的兩種障礙，以及無漏的學道，這六者會同時獲得。當投生到色界時，色界的善，以及其力量所產生的欲界和色界的化生心兩種，這三者會獲得。當具有慾望者在加行道上，依靠近分定而獲得苦法智忍時，四種獲得會同時發生。無漏的學道，色界的善，以及其力量所產生的兩種化生心，這四者會同時獲得。 以上是《俱舍論》中關於根的解釋。 現在從時節教法的要點，以共同意義的角度來闡述： 對所有需要捨棄的苦諦和需要獲得的滅諦、道諦分別進行解釋。需要捨棄的是苦諦和集諦，需要獲得的是滅諦和道諦。苦諦包括作為結果的苦諦和作為原因的集諦。從有情世間、器世間和特點的角度來闡述苦諦。所要闡述的是顯示有情世間的產生之處、眾生的分類、產生的方式、緣起的自性、產生后存在的方式，以及死亡和轉生的心識和三蘊的集合。通過這五個方面來了解有情世間。關於產生之處和眾生的分類，可以分為三界五道和四種生處。 如上所述。第二，對所有需要斷除的和需要獲得的分別進行確定。分為捨棄苦集二諦和獲得滅道二諦兩部分。第一部分又分為闡述作為結果的苦諦和闡述作為原因的集諦兩部分。第一部分包括有情世間、器世間以及它們的特點三個方面。有情世間又包括產生之處和眾生的分類、產生的方式和緣起的自性、產生后存在的方式、存在和死亡轉生的心識，以及眾生的三蘊的集合五個方面。 第一。

【English Translation】 The attainment will occur. If combined with the scriptures, when an Arhat (one who has eliminated afflictions) with desire falls from the fruition and the afflictions of desire manifest, the six consciousnesses will simultaneously attain. The virtue and non-virtue of desire, the three obscurations of the three realms, and the uncontaminated learning path, these six are attained simultaneously. Furthermore, an Arhat with desire falls from the fruition himself, but does not fall from non-attachment to desire. When the afflictions of the form realm manifest, the six consciousnesses simultaneously attain. The virtue of the form realm, the two emanation minds of the desire and form realms, the two obscurations of the upper two realms, and the uncontaminated learning path, these six are attained simultaneously. When born in the form realm, the virtue of the form realm, and the two emanation minds of the desire and form realms produced by its power, these three are attained. When a person with desire, on the path of application, relies on the preliminary concentration and attains the forbearance of suffering dharma, four attainments occur simultaneously. The uncontaminated learning path, the virtue of the form realm, and the two emanation minds produced by its power, these four are attained simultaneously. The above is the explanation of the faculties in the Treasury of Manifest Knowledge (Abhidharmakosha). Now, from the perspective of the key points of the teachings on timing, the general meaning is explained: The truths of suffering and origin, which are to be abandoned, and the truths of cessation and path, which are to be adopted, are explained separately. The truths to be abandoned are the truth of suffering and the truth of origin, and the truths to be adopted are the truth of cessation and the truth of path. The truth of suffering includes the truth of suffering as a result and the truth of origin as a cause. The truth of suffering is explained from the perspective of the sentient world, the container world, and their characteristics. What is to be explained is the teaching of the world, which shows the place of origin, the classification of beings, the manner of arising, the nature of dependent origination, the way of existing after arising, and the collection of the mind and the three aggregates of death and transmigration. Through these five aspects, the sentient world is understood. Regarding the place of origin and the classification of beings, they can be divided into the five realms of the three realms and the four types of birth. As mentioned above. Secondly, the truths to be abandoned and the truths to be adopted are determined separately. It is divided into two parts: abandoning the two truths of suffering and origin, and attaining the two truths of cessation and path. The first part is further divided into explaining the truth of suffering as a result and explaining the truth of origin as a cause. The first part includes three aspects: the sentient world, the container world, and their characteristics. The sentient world includes five aspects: the place of origin and the classification of beings, the manner of arising and the nature of dependent origination, the way of existing after arising, the mind of existence and death transmigration, and the collection of the three aggregates of beings. First.

---

་ལ། ཁམས་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ། འགྲོ་བ་ལྔར་དབྱེ་བ། སྐྱེ་གནས་བཞིར་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། འདོད་པ། གཟུགས། གཟུགས་མེད་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། ཁམས་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཞག་གོང་དུ་ བཤད་པ་དེ་ལྟར་ཡིན་ལ། དེ་དག་གི་མཚན་གཞི་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་ན། དམྱལ་བ། ཡི་དྭགས། དུད་འགྲོ། མི། འདོད་ལྷ་རིགས་དྲུག དེ་དག་བརྟེན་པར་བྱེད་པའི་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་རྣམས་ཆོས་ཅན། འདོད་པའི་ཁམས་ཡིན་ཏེ། འདོད་པར་སྤྱི་མཐུན་གྱི་འཕངས་པའི་འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་མ་བྱས་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་ནང་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཉི་ཤུར་ཡོད་དེ། དམྱལ་བ་ ལ། ཚ་དམྱལ་བརྒྱད། མི་ལ་གླིང་བཞིར་དབྱེ་བས་ཉི་ཤུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གྲང་དམྱལ་དང་གླིང་ཕྲན་རྣམས་མི་བགྲང་བ་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན། གྲང་དམྱལ་ནི་ཚ་དམྱལ་གྱི་འཁོར་དང་། གླིང་ཕྲན་རྣམས་ནི། གླིང་བཞིའི་ཆར་གཏོགས་པ་ཡིན་པའི་ལོགས་སུ་མ་སྨོས་སོ། །གཉིས་པ་གཟུགས་ཁམས་ནི་གོང་མའི་གནས་བཅུ་བདུན་དེ་ན་གནས་པའི་ལྷ་དང་བཅས་པ་ཆོས་ཅན། གཟུགས་ཁམས་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་སྤྱི་མཐུན་གྱི་ ལས་ཀྱི་འཕངས་ཤིང་། འདོད་པ་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་ཤིང་གཟུགས་ལ་ཆགས་བྲལ་མ་བྱས་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དབྱེ་ན། བསམ་གཏན་བཞི་རུ་ཡོད་ཅིང་། དང་པོ་གསུམ་ལ་གསུམ་གསུམ་དུ་ཡོད། 4-982 བཞི་པ་ལ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་གནས་གསུམ་དང་། འཕགས་པའི་གནས་ལྔ་ཏེ་བརྒྱད་དུ་ཡོད། གཟུགས་མེད་ཁམས་བཤད་པ་ནི། གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་གཟུགས་ཅན་གྱི་གནས་མེད་དེ། རྟེན་སྣོད་ཀྱི་གཟུགས་དང་། བརྟེན་ པ་སེམས་ཅན་ལ་ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་ལ་སོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། རྒྱུ་གཟུགས་མེད་སྙོམས་འཇུག་བསྒོམས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས། མིང་བཞིའི་ཕུང་པོ་གྲུབ་པ་ཙམ་ལ་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སེམས་ཅན་དུ་བཏགས་པའི་ཕྱིར། དེར་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ལ་སྙོམས་འཇུག་རྣམ་པ་བཞི་ཏེ། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེད་མཆེད་སོགས་བཞི། དེ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་མེད་ཁམས་པའི་སེམས་ཅན་ལ་སེམས་མེད་པར་འགྱུར་ ཏེ། དེའི་རྟེན་གཟུགས་དང་རླུང་ལ་སོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། གཟུགས་མེད་ཁམས་དེར་ནི་རིགས་འདྲ་སྐལ་མཉམ་དང་། སྲོག་ལ་ཡང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་ནི་བརྟེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་ པ་འགྲོ་བ་ལྔར་དབྱེ་བ་ལ། དངོས་དང་། དོགས་དཔྱོད་གཉིས། ཁམས་གསུམ་པོ་དེར་ནི་སྐྱེ་བའི་འགྲོ་བ་ལྔར་ཡོད། དམྱལ་བ་ལ་སོགས་པ་གོང་དུ་རང་གི་མིང་གི་བསྟན་པ་དེ་དག་གི་ཕྱིར། ལྷ་མ་ཡིན་འགྲོ་བ་མ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན། ས་བདེ་ལས། སྤྱིར་ལྷ་ཡིན་ཀྱང་གཡོ་སྒྱུ་ཆེ་བ་དང་། ཞེ་སྡང་ཆེ་བས་ལྷ་མ་ཡིན་ཞེས་དམན་པའི་དགག་སྒྲ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། ། 4-983 ཞེས་གསུངས། ཁ་ཆེ་འདུས་པ་བཟང་པོས། ལོངས་སྤྱོད་ཆེ་ཡང་སེ

【現代漢語翻譯】 現在將（輪迴的）三界劃分爲三類，眾生劃分爲五類，以及四種生處劃分爲三類。首先，（三界）分為欲界、色界和無色界三類。首先，關於三界的分類，如前所述。那麼，它們的所依是什麼呢？地獄、餓鬼、畜生、人類、六慾天。這些所依之器世界，都是欲界，因為它們被共同的慾望所束縛，並且沒有擺脫對慾望的貪執。如果從內部進行劃分，則有二十種：地獄有八熱地獄，人類分為四大部洲，因此共有二十種。為什麼不包括寒地獄和附屬小洲呢？因為寒地獄是熱地獄的眷屬，而附屬小洲則屬於四大部洲的一部分，所以沒有單獨提及。 第二，色界是指居住在上界十七處地方的天人，他們都是色界，因為他們被共同的業所束縛，並且已經擺脫了對慾望的貪執，但尚未擺脫對色的貪執。如果進行劃分，則有四禪。前三禪各有三種，第四禪有三種凡夫的住處和五種聖者的住處，共八種。關於無色界的描述是：無色界沒有有色之物，因為沒有作為所依之器的色，也沒有作為所依的有情，沒有顏色和形狀等等。僅僅憑藉修習無色界四種等持的力量，由四蘊聚合而成，就被稱為無色界的有情。在那裡出生的原因是四種等持，即空無邊處等四種。居住在那裡的補特伽羅也有四種。有人認為，無色界有情沒有心識，因為他們沒有色和風等作為所依。這沒有過失，因為在無色界，同類眾生具有相同的業果，並且心識的相續是維繫生命的基礎。 第三，將眾生劃分爲五類，包括實際分類和推理分析兩種。在這三界中，有五類眾生：地獄等，如前所述，已經用各自的名稱進行了描述。為什麼非天不是眾生之一呢？《薩迦班智達·樂喜》中說：『雖然通常被認為是天神，但由於他們狡猾且嗔恨心強，所以被稱為非天，加上了否定的字首。』卡切·帕丹巴說：『雖然享受很大，但心懷嫉妒，所以被稱為非天。』 The three realms (of samsara) are divided into three categories, beings are divided into five categories, and the four types of birth are divided into three categories. First, (the three realms) are divided into the desire realm, the form realm, and the formless realm. First, regarding the classification of the three realms, it is as described above. So, what are their bases? Hells, pretas (hungry ghosts), animals, humans, and the six desire realms. These container worlds that serve as the basis are all in the desire realm because they are bound by common desires and have not abandoned attachment to desires. If divided internally, there are twenty: hells have eight hot hells, and humans are divided into four continents, thus totaling twenty. Why are the cold hells and subcontinents not counted? Because the cold hells are attendants of the hot hells, and the subcontinents belong to the four continents, so they are not mentioned separately. Second, the form realm refers to the gods and beings residing in the seventeen places of the upper realms, all of which are in the form realm because they are bound by common karma and have abandoned attachment to desires but have not abandoned attachment to form. If divided, there are four dhyanas (meditative absorptions). The first three dhyanas each have three levels, and the fourth dhyana has three abodes for ordinary beings and five abodes for noble beings, totaling eight. The description of the formless realm is that there are no material objects in the formless realm because there is no form as a basis, and there are no sentient beings as a basis, lacking color and shape, etc. Merely by the power of cultivating the four formless absorptions, the aggregates of the four names are formed, and they are called sentient beings of the formless realm. The cause of birth there is the four absorptions, such as the sphere of infinite space, etc. There are also four types of individuals residing there. Some may think that sentient beings in the formless realm have no mind because they lack form and wind, etc., as a basis. This is not a fault because, in the formless realm, beings of the same kind share the same karmic results, and the continuum of consciousness is the basis for sustaining life. Third, dividing beings into five categories includes both actual classification and inferential analysis. In these three realms, there are five types of beings: hell beings, etc., as mentioned above, which have already been described by their respective names. Why are asuras (demigods) not considered beings? Sakya Pandita Lekpai Gyaltsen said: 'Although generally considered gods, they are called asuras because they are cunning and have strong hatred, adding a negative prefix.' Khache Pandita said: 'Although they have great enjoyment, they are jealous, so they are called asuras.'

【English Translation】 Now, dividing the three realms (of samsara) into three categories, beings into five categories, and the four types of birth into three categories. First, (the three realms) are divided into the desire realm, the form realm, and the formless realm. First, regarding the classification of the three realms, it is as described above. So, what are their bases? Hells, pretas (hungry ghosts), animals, humans, and the six desire realms. These container worlds that serve as the basis are all in the desire realm because they are bound by common desires and have not abandoned attachment to desires. If divided internally, there are twenty: hells have eight hot hells, and humans are divided into four continents, thus totaling twenty. Why are the cold hells and subcontinents not counted? Because the cold hells are attendants of the hot hells, and the subcontinents belong to the four continents, so they are not mentioned separately. Second, the form realm refers to the gods and beings residing in the seventeen places of the upper realms, all of which are in the form realm because they are bound by common karma and have abandoned attachment to desires but have not abandoned attachment to form. If divided, there are four dhyanas (meditative absorptions). The first three dhyanas each have three levels, and the fourth dhyana has three abodes for ordinary beings and five abodes for noble beings, totaling eight. The description of the formless realm is that there are no material objects in the formless realm because there is no form as a basis, and there are no sentient beings as a basis, lacking color and shape, etc. Merely by the power of cultivating the four formless absorptions, the aggregates of the four names are formed, and they are called sentient beings of the formless realm. The cause of birth there is the four absorptions, such as the sphere of infinite space, etc. There are also four types of individuals residing there. Some may think that sentient beings in the formless realm have no mind because they lack form and wind, etc., as a basis. This is not a fault because, in the formless realm, beings of the same kind share the same karmic results, and the continuum of consciousness is the basis for sustaining life. Third, dividing beings into five categories includes both actual classification and inferential analysis. In these three realms, there are five types of beings: hell beings, etc., as mentioned above, which have already been described by their respective names. Why are asuras (demigods) not considered beings? Sakya Pandita Lekpai Gyaltsen said: 'Although generally considered gods, they are called asuras because they are cunning and have strong hatred, adding a negative prefix.' Khache Pandita said: 'Although they have great enjoyment, they are jealous, so they are called asuras.'

---

ར་སྣ་ཤིན་དུ་ཆེ་བས་ཡི་དྭགས་ཡིན། ཞེས་གསུངས། མདོ་སྡེ་དྲན་པ་ཉེར་གཞག་ལས། འཕེན་བྱེད་དགེ་བས་འཕངས་པའི་ལྷ་མ་ཡིན་དང་། འཕེན་བྱེད་མི་དགེ་བས་འཕངས་པའི་ལྷ་མིན་གཉིས་སུ་ཡོད། དང་པོ་ལྷ་མིན། གཉིས་པ་དུད་འགྲོ་ཡིན། ཞེས་གསུངས། དྲིན་ལན་གསབ་པའི་མདོ་ལས། འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་ལྡན་དེ་དག ཅེས་གསུངས་སོ། །འགྲོ་ བ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉོན་མོངས་ཅན་མ་ཡིན་ཅིང་། དགེ་བ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་ལ་སེམས་ཅན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་སེམས་རྒྱུད་ལ་ བརྟེན་པའི་ཕྱིར། བར་སྲིད་འགྲོ་བ་མིན་ཏེ། མངོན་པའི་མདོ་ཕལ་ཆེར་ལས། སྲིད་པ་ནི་བདུན་ཏེ། འགྲོ་བ་ལྔ་ནི་སྲིད་པ་དང་། སྲིད་པ་བར་དོའི་ཞེས་དང་། སྐྱེ་གནས་བཞིའི་འགྲོ་བ་ལྔ་བསྡུས་ ལ། འགྲོ་བ་ལྔས་སྐྱེ་གནས་བཞི་མ་བསྡུས་ཏེ། དེ་གང་ཞེ་ན། སྲིད་པ་བར་དོའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཁ་ཅིག་མིའི་བར་སྲིད་ཀྱི་རྟེན་ཅན་མི་ཡིན་ཞེས་ཟེར། ཁ་ཅིག་མིའི་འགྲོ་བར་ཡིན་ ཀྱང་མིའི་འགྲོ་བ་གཏོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། མིའི་སྐྱེ་སྲིད་དུ་མ་ཕྱིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་རོ། །གཉིས་པ་དོགས་སྤྱོད་ལ། སེམས་ཀྱི་གནས་པ་བདུན་བཤད། སེམས་ཅན་གྱི་གནས་པ་དགུར་བཤད། སེམས་ཀྱིས་གནས་པ་བཞི་བཤད་པ་དང་གསུམ། 4-984 དང་པོ་ནི། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་གནས་པ་བདུན་ཡོད་དེ། ལུས་དང་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀ་ཐ་དད་པ། ལུས་ཐ་དད་ལ་འདུ་ཤེས་གཅིག་པ། ལུས་གཅིག་ལ་འདུ་ཤེས་ཐ་དད་པ། གཉིས་ཀ་གཅིག་ པ་དང་བཞི། གཟུགས་ཅན་མིན་པའི་གནས་དང་པོ་གསུམ་སྟེ་བདུན་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། འདོད་པའི་ལྷ་མི་གཉིས་ལ། ལུས་དང་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀ་ཐ་དད་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་གཉིས་ལུས་ ཁ་དོག་དང་ཆེ་ཆུང་ཐ་དད་ཅིང་། འདུ་ཤེས་ཀྱང་ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་བཏང་སྙོམས་གསུམ་ཅི་རིགས་པ་དོན་དུ་གཉེར་བའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་དང་པོའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ནི། ལུས་ཐ་དད་འདུ་ཤེས་གཅིག་ པ་ཡིན་ཏེ། ལུས་ཁ་དོག་དང་ཆེ་ཆུང་ཐ་དད་ཅིང་། འདུ་ཤེས་རྒྱུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་རྒྱུར་འཛིན་པའི་འདུ་ཤེས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གཉིས་པ་རྣམས་ནི་འདུ་ཤེས་ཐ་དད་པ་ལ་ ལུས་གཅིག་པ་ཡིན་ཏེ། ཚོར་བ་བདེ་བས་སྐྱོ་ནས་བཏང་སྙོམས་དོན་དུ་གཉེར་བ་དང་། བཏང་སྙོམས་ལ་སྐྱོ་ནས་བདེ་བ་དོན་དུ་གཉེར་བ་ཡོད་ཅིང་། ལུས་ལ་ཕར་ཐོགས་ཚུལ་ཐོགས་གཉིས་ཀ་མེད་ ཅིང་། ལུས་འོད་ལུས་སུ་རིགས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གསུམ་པ་རྣམས་ནི། ལུས་དང་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀ་གཅིག་པ་ཡིན་ཏེ། ལུས་འོད་ལུས་སུ་རིགས་གཅིག་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཀྱང་དེར་དགའ་བ་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་ཀུན་དཀྲིས་ལས་གྲོལ་བས་བཏང་སྙོམས་ལ་སྐྱོ་ནས་བདེ་བ་དོན་དུ་གཉེར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-985 ལྷག་མ་ངན་སོང་གསུམ་པོ་ནི། སེམས་ཀྱི་གནས་མ་ཡིན་ཏེ། ས

【現代漢語翻譯】 『因為鼻子的巨大，所以是餓鬼。』如是說。《正念經》中說：『由能引之善業所生的非天，與由能引之不善業所生的非天，有兩種。第一種是非天，第二種是畜生。』如是說。《報恩經》中說：『具有六道眾生。』如是說。這五道眾生是無記的，因為它們既非煩惱性的，也非善性的。它們被稱為有情，因為它們依賴於有漏的心相續。中陰不是一道，因為在大多數的《阿毗達磨經》中說：『有七有，五道是有，中陰是有。』並且，將四生歸納為五道，但五道不能歸納四生，那是什麼呢？就是中陰。』如是說。有些人說，人的中陰的所依是人。有些人說，雖然屬於人道，但不屬於人道，因為沒有到達人的生有。如是說。第二，關於疑惑的行為，講述了七種心的住處，講述了九種有情的住處，講述了四種心的住處，以及三種。 第一種是：有七種識的住處，即身與想二者各異，身異而想一，身一而想異，二者皆一，以及無色界的最初三種住處，共有七種。第一種是：欲界的天人和人，稱為身與想二者各異，因為他們的身體顏色和大小各異，而且想法也追求感受樂、苦、舍三種。初禪的眾生，是身異而想一，因為他們的身體顏色和大小各異，而且想法是執取為因，即具有執取為因的想法。二禪的眾生，是想異而身一，因為厭倦了樂受而追求舍受，厭倦了舍受而追求樂受，而且身體沒有互相障礙，身體都是光音天的一種。三禪的眾生，是身與想二者皆一，因為身體都是光音天的一種，而且想法也因從對樂的煩惱性的遍計中解脫出來，而厭倦了舍受，追求樂受。 其餘的三惡趣，不是心的住處，因為...

【English Translation】 'Because of the great size of the nose, it is a preta (hungry ghost).' Thus it was said. In the Sutra of Mindfulness, it says: 'There are two types of Asuras (demigods): those born from virtuous actions that propel them, and those born from non-virtuous actions that propel them. The first are Asuras, the second are animals.' Thus it was said. In the Sutra of Repaying Kindness, it says: 'Those possessing the six realms of beings.' Thus it was said. These five realms of beings are indeterminate, because they are neither afflicted nor virtuous. They are called sentient beings because they rely on the contaminated mindstream. The intermediate state (bardo) is not a realm of beings, because in most Abhidharma Sutras it says: 'There are seven existences: the five realms are existences, and the intermediate state is an existence.' And, the four types of birth are included in the five realms, but the five realms do not include the four types of birth. What is that? It is the intermediate state.' Thus it was said. Some say that the basis of the human intermediate state is human. Some say that although it belongs to the human realm, it does not belong to the human realm, because it has not reached the human state of existence. Thus it is said. Second, regarding doubtful conduct, seven abodes of the mind are explained, nine abodes of sentient beings are explained, four abodes of the mind are explained, and three. The first is: There are seven abodes of consciousness, namely, body and perception both different, body different and perception one, body one and perception different, both one, and the first three abodes of the formless realm, making seven in total. The first is: For the gods and humans of the desire realm, it is called body and perception both different, because their bodies have different colors and sizes, and their thoughts also pursue the three feelings of pleasure, pain, and equanimity as appropriate. The beings of the first dhyana (meditative absorption) are body different and perception one, because their bodies have different colors and sizes, and their thought is to grasp as a cause, that is, they have the thought of grasping as a cause. The beings of the second dhyana are perception different and body one, because they are weary of the feeling of pleasure and pursue the feeling of equanimity, and weary of the feeling of equanimity and pursue the feeling of pleasure, and the body has neither mutual obstruction, and the bodies are all of one kind, the luminous body. The beings of the third dhyana are body and perception both one, because the bodies are all of one kind, the luminous body, and the thought is also that because they are liberated from the afflictive all-encompassing defilements of delight there, they are weary of equanimity and pursue pleasure. The remaining three lower realms are not abodes of the mind, because...

---

ྡུག་བསྔལ་གྱིས་མནར་བའི་སྒོ་ནས་འཇོམས་པར་བྱེད་པའི་བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་། སྲིད་རྩེ་པ་རྣམས་ཀྱང་སེམས་ཀྱི་གནས་མ་ཡིན་ཏེ། བསམ་གཏན་བཞི་པར། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་གིས་རྟེན་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་སེམས་འཇོམས་པར་བྱེད། སྲིད་རྩེར་འགོག་སྙོམས་ཀྱི་རྟེན་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་སེམས་འཇོམས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་ནི། སེམས་ ཅན་གྱི་གནས་ལ་དགུར་བཤད་དེ། གོང་གི་བདུན། སྲིད་རྩེ་དང་བསམ་གཏན་བཞི་པ་གཉིས་ཏེ་དགུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལས་ངན་སོང་གསུམ་ནི། སེམས་ཅན་གྱིས་གནས་པ་མིན་ཏེ། དེར་སེམས་ཅན་རྣམས་ མི་འདོད་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། སྲིད་པའི་རྒྱུན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་གནས་པ་བཞིར་བཤད་དེ། ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་ཕུང་པོ་གཞན་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ ས་མཚུངས་པ་གཅིག་དགོས་ཏེ། འདོད་པའི་ཕུང་པོ་བཞི་འདོད་པའི་རྣམ་ཤེས་ཁོ་ནའི་གནས་སུ་ཡིན་གྱིས། གོང་མའི་གནས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྣམ་ཤེས་འབའ་ཞིག་འདིར་གནས་པ་མ་བཤད་དེ། འདིའི་ གནས་པ་ནི་རྟེན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། རྣམ་ཤེས་རང་ཉིད་རང་ལ་བྱེད་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར། འཕྲོས་དོན་མུ་བཞི་ལ་དཔྱད་ན། སེམས་ཀྱིས་གནས་པ་བདུན་དང་། དེའི་གནས་པ་བཞི་ལ་མུ་བཞི་ཡོད་དེ། 4-986 གནས་པ་བདུན་གྱི་ནང་ཚན་ཡིན་ལ་བཞིའི་ནང་ཚན་མ་ཡིན་པའི་མུ། བཞིའི་ནང་ཚན་ཡིན་ལ་བདུན་གྱི་མིན་པའི་མུ། གཉིས་ཀ་མིན་པའི་མུ། གཉིས་ཀ་ཡིན་པའི་མུ་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། འདོད་པའི་རྣམ་ཤེས་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི་དམྱལ་བའི་གཟུགས་ཕུང་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་ནི། དམྱལ་བའི་རྣམ་ཤེས་ལྟ་བུ། བཞི་པ་ནི་མིའི་གཟུགས་ཕུང་ལྟ་བུ། འདི་དག་གིས་གནས་པ་ ནི། འདོད་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། རྣམ་ཤེས་གོང་འཕེལ་དུ་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བཤད་པས་སེམས་ལྡན་པ་ཙམ་དང་། སེམས་ཡོད་པ་ཙམ་ལ་མ་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་གནས་བཞིར་དབྱེ་བ་ ལ། གང་དུ་འཇུག་པ་སྐྱེ་གནས་ཀྱི་དབྱེ་བ། གང་འཇུག་པ་བར་སྲིད་ཀྱི་རང་བཞིན། བར་སྲིད་ཀྱི་སྐྱེ་གནས་སུ་བགྲོད་པའི་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཁམས་གསུམ་པོ་དེར་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ སྐྱེ་བའི་སྐྱེ་གནས་བཞིར་ཡོད་དེ། སྒོ་ང་ལས་སྐྱེས་པ་སོགས་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་འགྲོ་བ་གང་ལ་སྐྱེ་གནས་དུ་ལྡན་པ་ཡིན་ཞེ་ན། མི་དང་དུད་འགྲོ་ལ་སྐྱེ་གནས་བཞི་ཀ་ ཡོད་དེ། མི་ལ་མངལ་སྐྱེས་རྟོགས་སླ། བརྫུས་སྐྱེས་བསྐལ་པ་དང་པོའི་མི་དང་། དུས་ཕྱིས་ཨཱཪྻ་དེ་ཝ་ལྟ་བུ་སོགས་ཡིན། སྒོང་སྐྱེས་ནི་གྲུ་ཞིག་པའི་ཚོང་པ། བྱ་ཁྲུང་ཁྲུང་མོ་དང་འགྲོགས་པ་ལས། 4-987 སྒོ་ང་གཉིས་བཙས་ཏེ། དགེ་སློང་བྲག་དང་། ཉེ་བའི་བྲག་གཉིས་འབྱུང་བར་བཤད་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་ས་ག་ལ་སྒོ་ང་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཙས་པ་ལས། ཁྱེའུ་ས

【現代漢語翻譯】 第一種禪定是通過痛苦來摧毀心識，而有頂天（Sride, 最高的存在）也不是心識的住所。 在第四禪定中，通過無想定的狀態來摧毀心識。爲了在有頂天中通過滅盡定的狀態來摧毀心識。 第二，眾生的住所分為九種：上面的七種，有頂天和第四禪定兩種，共有九種。其中，三惡趣不是眾生的住所，因為那裡的眾生是不情願地居住在那裡。 第三，根據有（Sride, 存在）的延續，意識的住所分為四種：因為有具有煩惱的其他四蘊（Phungpo, 蘊）。這也需要一個相同的處所，因為欲界的四蘊僅僅是欲界意識的住所，而不是更高界的住所。這裡沒有提到只有意識居住的地方，因為這裡的住所是根據所依賴的事物來決定的，而且意識本身對自己起作用是矛盾的。考察剩餘的四句，心識的七個住所和它的四個住所之間有四句： 存在於七個住所之中，但不在四個住所之中的情況；存在於四個住所之中，但不在七個住所之中的情況；兩者都不是的情況；兩者都是的情況。 第一種情況就像欲界的意識。第二種情況就像地獄的色蘊。第三種情況就像地獄的意識。第四種情況就像人類的色蘊。這些住所是根據意願居住和意識提升來描述的，而不是僅僅根據有心識或有意識來描述的。 第三，分為四種生處：進入何處是生處的分類；進入的是中陰（Barsid, 中有）的狀態；中陰進入生處的方式，共有三種。第一，在這三個界中，眾生有四種出生的方式：卵生等四種。 那麼，哪一道具有多種出生方式呢？人和動物有所有四種出生方式。人有胎生很容易理解，化生是第一劫的人，以及後來的聖天（Aryadeva）。卵生就像沉船的商人，與鶴交配，生下兩個蛋，據說變成了比丘扎和附近的扎，還有比丘尼薩迦生下三十二個蛋，從中生出男孩。

【English Translation】 The first meditation destroys the mind through suffering, and the peak of existence (Sride) is not a place of mind. In the fourth meditation, the mind is destroyed through the state of non-perception. To destroy the mind in the peak of existence through the state of cessation. Second, the abodes of sentient beings are explained in nine categories: the seven above, the peak of existence and the fourth meditation, making nine. Of these, the three lower realms are not abodes of sentient beings, because sentient beings reside there unwillingly. Third, based on the continuity of existence (Sride), the abodes of consciousness are explained in four categories: because there are other four aggregates (Phungpo) with defilements. This also requires a common location, because the four aggregates of the desire realm are only the abode of consciousness of the desire realm, not of the higher realms. It is not explained here that only consciousness resides here, because the abode here is based on what is relied upon, and it is contradictory for consciousness itself to act on itself. Examining the remaining four possibilities, there are four possibilities between the seven abodes of mind and its four abodes: The case of being among the seven abodes but not among the four; the case of being among the four but not among the seven; the case of being neither; the case of being both. The first case is like the consciousness of the desire realm. The second case is like the form aggregate of hell. The third case is like the consciousness of hell. The fourth case is like the form aggregate of humans. These abodes are described based on residing willingly and developing consciousness, not merely based on having mind or having consciousness. Third, dividing into four birth-places: where one enters is the classification of birth-place; what enters is the nature of the intermediate state (Barsid); the manner in which the intermediate state proceeds to the birth-place, there are three. First, in these three realms, sentient beings have four birth-places: the four of being born from eggs, etc. Then, which realm has multiple birth-places? Humans and animals have all four birth-places. It is easy to understand that humans are born from wombs, transformation birth is the people of the first kalpa, and later Aryadeva. Egg-born is like the merchant of the shipwreck, mating with a crane, laying two eggs, said to become Bhikshu Drak and nearby Drak, and Bhikshuni Saga laid thirty-two eggs, from which boys were born.

---

ུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་སྐྱེས་པ་ ལྟ་བུའོ། །དྲོད་གཤེར་སྐྱེས་ནི། རྒྱལ་པོ་གསོ་སྦྱོང་འཕགས་ཀྱི་སྤྱི་བོ་ལས། རྒྱལ་པོ་ང་ལ་ནུས་སྐྱེས། དེའི་བརླ་གཡས་པ་ལ་མཛེས་པ། མཛེས་པའི་བརླ་གཡོན་པ་ལ་ཉེ་མཛེས་སྐྱེས་པ་ལྟ་བུའོ། ། དུད་འགྲོ་ལ་ཡང་གཞན་རྣམས་རྟོགས་སླ་ཤིང་། རྫུས་སྐྱེས་ནི་ཀླུ་དང་། ནམ་མཁའ་ལྡིང་ལ་ཡོད་པར་བཤད། དམྱལ་བ། ལྷ། སྲིད་པ་བར་དོ་པ་རྣམས་རྫུས་སྐྱེས་ཁོ་ན་ཡིན། ཡིན་དྭགས་ཕལ་ཆེར་རྫུས་ སྐྱེས་ཡིན་ཞིང་། མངལ་ན་སྐྱེས་པའང་ཡོད་པ་ཡིན་ཏེ། འཕགས་པ་མོའུ་འགལ་གྱི་བུ། ཡི་དྭགས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་བྱོན་པས་ཡི་དྭགས་མོ་ཞིག་གིས། འཕགས་པ་བདག་གིས་ཉིན་བུ་ལྔ། དེ་བཞིན་མཚན་མོ་ བུ་ལྔ་དག་སྐྱེད་ནས་ཟ་བར་བྱས་ཡོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་བདག་ལ་ཚིམ་པ་མེད། ཅེས་སྨྲས་པའི་ཕྱིར། ཁ་ཅིག་འདི་ཡང་རྫུས་སྐྱེས་ཡིན་ཏེ། རང་གི་འཁོར་དུ་ཉིན་མཚན་ལ་བུ་ལྔ་ལྔ་སྐྱེས་ པ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་ཀྱང་། འདི་མངལ་སྐྱེས་ཡོད་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ཡིན་ཏེ། རང་གི་བུ་སྐྱེད་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། བར་སྲིད་ཀྱི་ངོ་བོ། སྒྲུབ་བྱེད། དེ་སྐྱེ་གནས་སུ་བགྲོད་པའི་ཚུལ་དང་གསུམ། 4-988 དང་པོ་ནི། སྲིད་གཞི་འཆད་པའི་སྐབས་འདིར་འཆི་སྲིད་རྒྱུན་ཆད་ནས། སྐྱེ་སྲིད་མ་གྲུབ་པའི་བར་དུ་འབྱུང་བའི་སྲིད་པ་གཅིག་ལ་བར་སྲིད། ཅེས་འཇོག དེ་ལ་འབྱུང་ཞེས་བྱའི་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ ཏེ། གང་དུ་སྒྲོད་པའི་ཡུལ་མངོན་དུས་སྲིད་པ་དེར་མ་ཕྱིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དང་། ལུང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་དང་གཉིས། དང་པོ་ནི། དཔེ་སྟོན་པ་ལ་སོགས་པ་ཁ་ཅིག་ ན་རེ། བར་སྲིད་ཡོད་པ་མ་ཡིན་འཆི་སྲིད་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་ལས་སྐྱེ་སྲིད་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་ཏེ། མི་འཐད་དེ། འཆི་སྲིད་ཀྱི་རྒྱུན་ལས་བར་སྲིད་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་རྒྱུན་འབྱུང་། དེའི་སེམས་ ཀྱི་རྒྱུན་ལས། སྐྱེ་སྲིད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་དེ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་འབྲུ་ཤར་ནས་ནུབ་དུ་འཕངས་པའི་ཚེ། འབྲུའི་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་སླེབས་པ་བཞིན་ནོ། །བྱས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། འཆི་སྲིད་ རྒྱུན་མ་ཆད་པ་ལས། སྐྱེ་སྲིད་འབྱུང་བའི་དཔེ་ཡོད་དེ། བྱད་བཞིན་གྱི་གཟུགས་ཀྱི་རྒྱུན་ཆད་པ་མེད་པར་མེ་ལོང་ནང་དུ་ཤར་བའི་གཟུགས་བརྙན་གྱི་རྒྱུན་རྫས་སུ་གྲུབ་པ་འབྱུང་བ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་མི་འཐད་དེ། མེ་ལོང་ནང་དུ་ཤར་བའི་བྱད་བཞིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་ཐོགས་བཅས་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་འཆི་སྲིད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའི་སྐྱེ་སྲིད་དང་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། 4-989 གོ་ས་གཅིག་ན་ཐོགས་བཅས་ཀྱི་རྡུལ་རིགས་མི་མཐུན་པ་གཉིས་གཅིག་ཆར་དུ་གནས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། མེ་ལོང་ནང་དུ་ཤར་བའི་བྱད་བཞིན་གྱིས

【現代漢語翻譯】 就像從蓮花中生出十二個孩子一樣。從濕熱中出生的例子是：國王護生（Gyalpo Sosbyong，國王的名字）從阿缽伽（'Phags，聖）的頭頂生出，國王說：『我生出了能力。』從他的右大腿生出美麗者（Mdzespa，美麗者的名字），從美麗者的左大腿生出近美麗者（Nye Mdzes，近美麗者的名字）。 對於動物來說，其他型別的出生方式很容易理解。據說化生存在於龍（Klu，那伽）和迦樓羅（Namkha Lding）中。地獄眾生、天神和中陰（Sridpa Bardo，存在之間的狀態）眾生都是化生。然而，餓鬼（Yidak）大多是化生，但也有些是胎生。例如，聖者目犍連（Mau'gal gyi Bu）去餓鬼道時，一個餓鬼婦人說：『聖者，我每天生五個孩子，晚上也生五個孩子，然後把他們吃掉，但我仍然不滿足。』有些人說這也是化生，因為她每天晚上都生五個孩子供自己享用。』但這是胎生的證據，因為她說她生了自己的孩子。第二部分討論中陰的本質、證據以及它進入來世的方式，分為三個方面。 第一，關於存在的基，在這裡解釋說，當死亡狀態（'chi srid）中斷，而出生狀態（skye srid）尚未形成時，在這兩者之間出現的一種存在狀態被稱為中陰。這並不是說它『出現』，因為它還沒有到達它將要前往的地方。第二，分為理證和聖言量證成兩部分。第一部分是理證：有些例子如示現者（Dpe stonpa）等人說：『不存在中陰，因為從死亡狀態的延續中產生了出生狀態。』這是不合理的，因為中陰的心識之流是從死亡狀態的延續中產生的，而出生狀態的心識之流是從中陰的心識之流中產生的。例如，就像從東方投擲到西方的穀物，穀物的延續沒有中斷而到達。』有人反駁說：『從死亡狀態的延續中產生出生狀態的例子是存在的，就像面容的形象在鏡子中顯現，形象的延續作為實體而存在一樣。』這是不合理的，因為在鏡子中顯現的面容形象並不是有礙之物，而且它與死亡狀態的延續中產生的出生狀態不同。第一個論點是成立的，因為在一個地方，兩種不同的有礙微粒不能同時存在。第二個論點是成立的，因為在鏡子中顯現的面容形象……

【English Translation】 It is like twelve children born from a lotus. An example of being born from moisture and heat is: King Sosbyong (Gyalpo Sosbyong, name of the king) was born from the crown of the head of Arya ('Phags, noble) Sosbyong. The king said, 'I have given birth to power.' From his right thigh was born Beautiful One (Mdzespa, name of the beautiful one), and from the left thigh of Beautiful One was born Near Beautiful One (Nye Mdzes, name of the near beautiful one). For animals, the other types of birth are easy to understand. It is said that spontaneous birth exists in dragons (Klu, nagas) and garudas (Namkha Lding). Hell beings, gods, and intermediate state (Sridpa Bardo, state between existences) beings are all spontaneously born. However, pretas (Yidak, hungry ghosts) are mostly spontaneously born, but some are also womb-born. For example, when the venerable Maudgalyayana (Mau'gal gyi Bu) went to the realm of pretas, a female preta said, 'Venerable one, I give birth to five children during the day and five children at night, and then I eat them, but I am still not satisfied.' Some say that this is also spontaneous birth, because she gives birth to five children day and night for her own enjoyment.' But this is evidence of womb-birth, because she said that she gave birth to her own children. The second part discusses the nature of the intermediate state, the evidence for it, and the manner in which it proceeds to rebirth, in three aspects. First, regarding the basis of existence, here it is explained that when the death state ('chi srid) ceases and the birth state (skye srid) has not yet arisen, the state of existence that occurs between these two is called the intermediate state. This is not to say that it 'arises,' because it has not yet reached the place where it will go. Second, it is divided into logical proof and scriptural proof. The first part is logical proof: Some examples, such as the demonstrator (Dpe stonpa) and others, say, 'There is no intermediate state, because the birth state arises from the continuation of the death state.' This is unreasonable, because the stream of consciousness of the intermediate state arises from the continuation of the death state, and the stream of consciousness of the birth state arises from the stream of consciousness of the intermediate state. For example, just as grain thrown from east to west arrives without the continuation of the grain being interrupted.' Someone objects, 'There is an example of the birth state arising from the continuation of the death state, just as the image of a face appears in a mirror, and the continuation of the image exists as a substance.' This is unreasonable, because the image of a face appearing in a mirror is not an obstructive thing, and it is different from the birth state arising from the continuation of the death state. The first argument is established, because in one place, two different obstructive particles cannot exist simultaneously. The second argument is established, because the image of a face appearing in a mirror...

---

་གཟུགས་བརྙན་ཏེ་བྱད་གཟུགས་ཀྱི་ རྒྱུན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གཟུགས་བརྙན་བྱད་བཞིན་དང་མེ་ལོང་གཉིས་ལས་བྱུང་ལ། སྐྱེ་སྲིད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་ཏེ། འཆི་སྲིད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་ལས་བྱུང་བ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལུང་ གི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི། བར་སྲིད་ཡོད་པར་འགྱུར་ཏེ། ཐུབ་པའི་མགུར་ནས། སྲིད་པ་ནི་བདུན་ཏེ། འགྲོ་བ་ལྔའི་སྲིད་པ་དང་། ལས་ཀྱི་སྲིད་པ་དང་། སྲིད་པ་བར་དོའོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་ ཕྱིར། ཡང་དེ་ཡོད་དེ། དགའ་བོ་མངལ་འཇུག་གི་མདོ་ལས། གནས་གསུམ་མངོན་དུ་གྱུར་ན་མའི་མངལ་དུ་བུ་འཆགས་ཏེ་མ་རུང་ཞིང་ཟླ་མཚན་དང་ལྡན་པ་དང་། ཕ་མ་ཆགས་ཤིང་ཕྲད་པ་དང་ དྲི་ཟ་ཉེ་བར་གནས་ནའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཡོད་དེ། མདོ་ལས། བར་འདའ་བ་གསུམ། སྐྱེས་འདའ་བ། གོང་འཕོ་དང་ལྔར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཡོད་པར་གྲུབ་ཏེ། སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་ འགྲོ་བ་བདུན་བསྟན་པའི་མདོ་ལས་ཀྱང་། བར་འདའ་བ་གསུམ། གོང་འཕོ་བདུན་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ཁྱད་ཆོས་ནི། འདོད་གཟུགས་གཉིས་ལ་བར་སྲིད་ཡོད་ཀྱིས། གཟུགས་མེད་ཁམས་ལ་བར་སྲིད་མེད་དེ་བར་སྲིད་ནི་གཟུགས་ཁོ་ན་ཡིན་ཅིང་། 4-990 གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་གཟུགས་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་མིར་སྐྱེ་འགྱུར་གྱི་བར་སྲིད་ནི། རང་གང་དུ་སྐྱེ་འགྱུར་གྱི་མིའི་སྔོན་དུས་ཀྱི་སྲིད་པའི་ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་སོགས་ཀྱི་ཤ་གཟུགས་འཛིན་པ་ཡིན་ ཏེ། དེ་དང་འཕེན་བྱེད་ཀྱི་ལས་གཅིག་གི་འཕངས་པའི་ཕྱིར། སྔོན་དུས་ཀྱི་སྲིད་པ་གང་ཞེ་ན། སྐྱེ་སྲིད་གྲུབ་པའི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཕན་ཆད་ནས། འཆི་སྲིད་ཀྱི་སྔོན་རོལ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་ སྲིད་པ་གཅིག་ལ་འཇོག དེ་ཡང་ལྷའི་བར་སྲིད་རིགས་མཐུན་དང་། མིའི་བར་སྲིད་རིགས་མཐུན་སོགས་ནང་ཕན་ཚུན་མཐོང་བ་ཡིན་གྱི། ལྷའི་བར་སྲིད་ཀྱི་མིའི་བར་སྲིད་མཐོང་བ་མིན། ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་ཅིང་། ལྷའི་མིག་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ལྡན་ན། ཐམས་ཅད་ཀྱང་མཐོང་བ་ཡིན། མངོན་པ་ཁ་ཅིག་དུ། གོང་མའི་བར་སྲིད་ཀྱི་འོག་མའི་བར་སྲིད་མཐོང་བ་ཡིན་གྱི། དེ་ལས་ལོག་པའི་མཐོང་བ་མིན། ཞེས་སྨྲ། བར་སྲིད་དེ་ཡང་རྫུ་འཕྲུལ་དང་ལྡན་ཏེ། ལས་ལས་སྐྱེས་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ཤུགས་དང་ལྡན་ཏེ་གང་བསམ་པའི་གནས་དེར་སྐད་ཅིག་གིས་འགྲོ་བར་ནུས་པའི་ཕྱིར། དབང་པོ་ ཀུན་ཚང་ཞིང་ཐོགས་མེད་གཟུགས་ཀྱི་དངོས་པོ་གང་ལ་ཡང་ཐོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཁོ་ན་རེ། འོ་ན་སྔོན་དུས་ཀྱིས་སྲིད་པ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དབང་པོ་ཚང་བས་ཁྱབ་པར་ཐལ། 4-991 བར་སྲིད་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དབང་པོ་ཚང་བས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་མ་ཁྱབ་སྟེ། སྔོན་དུས་སྲིད་འབྱུང་ཞེས་སོགས་དང་འགལ་ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་གཙོ་ཆེ་བ་ལ་དགོངས་ཀྱིས། རྣམས་ པ

【現代漢語翻譯】 因為影像不是實體形態的延續。影像由容貌和鏡子兩者產生。同樣，相續的生有心識，僅僅是從相續的死有心識中產生。第二，以教證成立的理由是：中陰存在，如《能仁贊》中所說：『有七有，五趣之有，業之有，以及中陰有。』等等，廣為宣說。又，中陰存在，如《入胎經》中所說：『若三事和合，則子入母胎。何為三？謂父母交合，俱時而有， Gandharva（梵文天城體：गन्धर्व，梵文羅馬擬音：gandharva，漢語字面意思：尋香）現前。』又，中陰存在，如經中所說：『有三種中陰，生有中陰，以及轉生。』又，中陰存在得以成立，如《聖士所行七步經》中也說：『三種中陰，七種轉生。』第三，特殊之處在於：欲界和色界有中陰，但無色界沒有中陰，因為中陰唯是色法，而無色界沒有色法。 因此，將要投生為人的中陰，具有將要投生之人的前世的顏色和形狀等的身相，因為這與推動其投生的業是相同的。所謂前世，是指從生有成立的第二剎那起，到死有之前的這段時間。而且，天人的中陰能見到同類的天人，人類的中陰能見到同類的人類等等，但天人的中陰見不到人類的中陰。這是總的來說。如果天人具有清凈的天眼，則一切都能見到。有些論師說：上界的中陰能見到地獄的中陰，反之則不然。中陰具有神通，因為具有由業產生的神通。中陰具有力量，因為能夠瞬間到達所想之處。中陰諸根具足，並且對於任何有礙之物都沒有阻礙。有人問：『如果是在前世存在的補特伽羅，那麼必然諸根具足。如果是在中陰存在的補特伽羅，那麼也必然諸根具足。』答：不遍及，因為與『前世生』等相違。答：無過失，這是就主要方面而言。

【English Translation】 Because the image is not a continuation of the physical form. The image arises from both the appearance and the mirror. Similarly, the continuum of the mind of the arising existence arises only from the continuum of the mind of the dying existence. Secondly, the reason established by scripture is: the intermediate state exists, as stated in the 'Praise of the Able One': 'There are seven existences: the existence of the five realms, the existence of karma, and the intermediate existence.' etc., extensively explained. Also, it exists, as stated in the 'Entering the Womb Sutra': 'If three things come together, a child enters the mother's womb. What are the three? When the parents unite and are together, and a Gandharva (藏文：དྲི་ཟ，梵文天城體：गन्धर्व，梵文羅馬擬音：gandharva，漢語字面意思：尋香) is present.' Also, it exists, as stated in the sutra: 'There are three intermediate states, the intermediate state of arising, and transmigration.' Also, the existence of the intermediate state is established, as stated in the 'Sutra of the Seven Steps of the Holy Person': 'Three intermediate states, seven transmigrations.' Thirdly, the special characteristic is: the desire realm and the form realm have an intermediate state, but the formless realm does not have an intermediate state, because the intermediate state is only form, and the formless realm has no form. Therefore, the intermediate state of one who will be born as a human has the physical form of the color and shape, etc., of the previous existence of the human who will be born, because this is propelled by the same karma that propels the birth. What is meant by the previous existence? It refers to the period from the second moment after the arising existence is established until before the dying existence. Moreover, the intermediate state of gods can see other gods of the same kind, and the intermediate state of humans can see other humans of the same kind, etc., but the intermediate state of gods cannot see the intermediate state of humans. This is a general statement. If a god has a pure divine eye, then all can be seen. Some scholars say: the intermediate state of a higher realm can see the intermediate state of a lower realm, but not the reverse. The intermediate state has miraculous powers, because it has miraculous powers arising from karma. It has power, because it can instantly go to the place it thinks of. All faculties are complete, and there is no obstruction to any tangible object. Someone asks: 'If it is a person existing in the previous existence, then it must be pervaded by complete faculties. If it is a person existing in the intermediate state, then it must also be pervaded by complete faculties.' Answer: It is not pervasive, because it contradicts 'previous existence arising,' etc. Answer: There is no fault, because it refers to the main aspect.

---

་མ་ལུས་པར་མཚུངས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། མིའི་བར་སྲིད་གྲུབ་ནས་མིའི་སྔོན་དུས་ཀྱི་སྲིད་པར་བགྲོད་པས་ཁྱབ་བམ་ཞེ་ན། ཁྱབ་སྟེ། མིའི་བར་སྲིད་གྲུབ་ནས་དེ་ལས་ཟློག་ཏེ། ལྷའི་བར་སྲིད་ སོགས་སུ་འཇུག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཀུན་ལས་བཏུས་པའི་ལུགས་ལ། མིའི་བར་སྲིད་ནས་ལོག་ཏེ་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་བར་སྲིད་དུ་འཇུག་པ་ཡོད་དེ། ཅི་སྟེ་ན་ཟློག་གོ །དེ་ན་གནས་པ་ཡང་ ལས་སོག་སོ། །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་པའི་བར་སྲིད་ནི། ཟས་སུ་དྲི་ཟ་བར་བྱེད་ལ། གཟུགས་ཁམས་པའི་བར་སྲིད་ནི་ཁམས་ཀྱི་ཟས་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཚེའི་ཚད་ནི་བསྐལ་ པའི་བར་དུ་ཡང་གནས་པ་ཡོད། ཀུན་ནས་བཏུས་པའི་ལུགས་ལ། སྤྱིར་བར་སྲིད་དུ་བདུན་ཕྲག་བདུན་གྱི་བར་གནས་པར་བྱེད་ཅིང་། དེ་ཡང་ཞག་བདུན་བདུན་ནས་འཆི་འཕོ་རེ་བྱེད་པར་བཤད་པས། ཉིན་ ཞག་གི་ཐ་སྙད་ཡོད་པ་རྣམས་ལ་རྟོགས་སླ་ལ། གཟུགས་ཁམས་སོགས་ཞག་གི་ཐ་སྙད་མེད་པ་རྣམས་ཀྱི་བར་སྲིད་ཀྱི་ཚེ་ཚད་སྤྱད་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་དེས་སྐྱེ་གནས་སུ་བགྲོད་པའི་ཚུལ་ལ། 4-992 དངོས་དང་། སྐྱེ་གནས་སུ་འཇུག་པའི་ཚུལ་དང་གཉིས། དང་པོ་ནི། བློ་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དུ་གྱུར་པས། མངལ་སྐྱེས་དང་། སྒོང་སྐྱེས་གཉིས། རྩེ་ཞིང་དགའ་བའི་རྣམས་པས་འགྲོ་བའི་ཡུལ་སྐྱེ་གནས་དེར་འགྲོ་ བར་བྱེད་ལ། དྲོད་གཤེར་སྐྱེས་ནི། དྲི་ལ་མངོན་པར་འདོད་པའི་དབང་གིས་འགྲོ་བར་བྱེད། རྫུས་སྐྱེས་ནི། གནས་ལ་མངོན་པར་འདོད་པས་སོ། །འོ་ན་དམྱལ་བ་སོགས་ལ་གནས་ལ་མངོན་འདོད་ཇི་ལྟར་ ཡོད་སྙམ་ན། དེ་ཡོད་དེ། གྲང་དམྱལ་གྱི་བར་སྲིད་གྲུབ་པའི་ཚེ། སྐྱེ་གནས་སུ་འཕོ་ཀར་སྔོན་གྱི་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་རེག་བྱ་ཤིན་ཏུ་ཚ་བ་བྱུང་སྟེ། གྲང་བའི་གནས་ཚོལ་བར་འདོད་པས་ ན། གྲང་དམྱལ་གྱི་གནས་མཐོང་སྟེ། དེ་མངོན་པར་འདོད་པའི་ཚུལ་གྱིས་འཇུག་པར་བྱེད། འོ་ན་དམྱལ་བ་ལ་སོགས་པའི་བར་སྲིད་ཀྱི་དབྱིབས་སོགས་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ལུས་སྡོང་དུམ་ལྟར་ནག་ཅིང་མུན་ པའི་སྣང་བ་འབའ་ཞིག་འབྱུང་། ལུས་སྤྱིའུ་ཚུགས་སུ་འགྲོ་བ་ཡིན། ཡི་དྭགས་ཀྱི་བར་སྲིད་གྲུབ་པའི་ཚེ། ལུས་ནག་མུན་པའི་རྣམ་པ་བཀྲེས་ཤིང་བསྐོམ་པའི་རྣམ་པ་འབྱུང་། དུད་འགྲོ་ལ་ལུས་ནག་མུན་ པའི་རྣམ་པ་ལུས་རིན་པོ་ཆེའི་འོག་དུ་མནན་པ་ལྟར། ལེན་ཤིང་གཏི་མུག་པའི་རྣམ་པ་འབྱུང་། མི་ལ་ལུས་སེར་པོ་འོད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཅུང་ཟད་ཡོད་པ་གོས་དང་ཟས་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་པ་ཅན་འབྱུང་། 4-993 ལྷའི་བར་སྲིད་གྲུབ་པའི་ཚེ། ལུས་དཀར་པོ་འོད་ཀྱི་རྣམ་པ་འབའ་ཞིག་འབྱུང་ཞིང་། ཟས་ལ་སོགས་པས་རང་གི་ངང་གི་འཚོ་བའི་རྣམ་པ་ཅན་གཅིག་ཡིན། གཉིས་པ་ནི་སྐྱེ་གནས་སུ་འཇུག་པའི་ ཚུལ་ལ་རྣམ་པ་གསུམ་ཏེ། འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ནི་ཤེས་བཞིན་དུ་འཇུག་ལ། གནས་

【現代漢語翻譯】 因為並非完全相同。如果人的中陰身形成后，是否一定進入人道之前的狀態呢？是的，因為人的中陰身形成后，不會倒退進入天道等其他道的中陰身。按照《攝大乘論》的觀點，人的中陰身可以倒退進入其他道的眾生的中陰身。為什麼呢？因為經中說『在那裡安住，也是業力所致』。欲界的中陰身以氣味為食，色界的中陰身則對禪定之食沒有貪執。壽命方面，有的甚至可以存在一個中劫。按照《攝大乘論》的觀點，一般來說，中陰身會存在七個七天，也就是每七天會經歷一次死亡和轉生。對於有晝夜概念的眾生來說，這很容易理解。而對於色界等沒有晝夜概念的眾生來說，則需要根據其各自的情況來計算中陰身的壽命。 第三，關於如何進入受生之處，分為兩種：一是實際情況，二是進入受生之處的方式。第一，由於心識顛倒，胎生和卵生兩種，會因為貪戀嬉戲和歡愉而前往相應的受生之處。而濕生和化生，則會因為對氣味的強烈渴望而前往。化生則是因為對處所的強烈渴望。那麼，地獄等道眾生怎麼會有對處所的渴望呢？這是因為，當寒冷地獄的中陰身形成時，由於業力的作用，會感到極其灼熱的觸感，因此渴望尋找寒冷的地方，從而看到寒冷地獄的處所，並以渴望進入的方式進入。那麼，地獄等道的中陰身的形狀是怎樣的呢？身體像樹樁一樣漆黑，只有黑暗的景象。身體呈球形。餓鬼道的中陰身形成時，身體呈現漆黑的景象，並感到飢渴。畜生道則呈現漆黑的景象，身體彷彿被壓在珍寶之下，呈現愚癡的狀態。人道則呈現黃色的光芒，略帶光明，並顯現衣服和食物等景象。 天道的中陰身形成時，身體呈現白色的光芒，完全是光明的景象，並且具有依靠食物等維持自身生存的景象。第二，關於進入受生之處的方式，有三種：轉輪王是清醒地進入，而處所

【English Translation】 Because they are not completely the same. If the intermediate state of a human being is formed, is it necessarily the case that it proceeds to the state before the human realm? Yes, because once the intermediate state of a human being is formed, it does not regress into the intermediate state of the god realm, etc. According to the 'Compendium of Determinations', the intermediate state of a human being can regress and enter the intermediate state of other beings. Why? Because it is said, 'Abiding there is also due to karma.' The intermediate state of the desire realm feeds on odors, while the intermediate state of the form realm is free from attachment to the food of meditation. In terms of lifespan, some can even exist for an intermediate kalpa. According to the 'Compendium of Determinations', generally, the intermediate state lasts for seven weeks, and it is said that there is a death and rebirth every seven days. This is easy to understand for beings with the concept of day and night. For beings in the form realm, etc., who do not have the concept of day and night, the lifespan of the intermediate state must be calculated according to their respective circumstances. Third, regarding how to proceed to the place of rebirth, there are two aspects: the actual situation and the manner of entering the place of rebirth. First, due to the inversion of consciousness, those born from wombs and eggs, the two types, go to the corresponding place of rebirth with a mind of playing and enjoying. Those born from moisture and transformation go because of a strong desire for odors. Transformation is due to a strong desire for a place. Then, how can beings in hell, etc., have a desire for a place? This is because when the intermediate state of the cold hells is formed, due to the force of previous karma, there is an extremely hot sensation, so they desire to seek a cold place, and thus see the place of the cold hells, and enter in a manner of desiring to enter. Then, what is the shape of the intermediate state of hell, etc.? The body is black like a tree stump, and only a dark appearance arises. The body is generally spherical. When the intermediate state of a hungry ghost is formed, the body appears black and feels hungry and thirsty. For animals, the body appears black, as if the body is pressed under precious jewels, and a state of delusion arises. For humans, the body appears yellow with a slight light, and has the appearance of clothes and food, etc. When the intermediate state of a god is formed, the body appears white with only light, and is one that has the appearance of sustaining itself with food, etc. Second, regarding the manner of entering the place of rebirth, there are three aspects: a universal monarch enters consciously, while the place

---

པ་དང་འབྱུང་བ་གཉིས་རྨོངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་བསོད་རྣམས་ཀྱིས་ཚོགས་བསགས་པ་ཙམ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། རང་སངས་རྒྱས་ནི་འཇུག་པ་དང་། གནས་པ་གཉིས་ཀ་ཤེས་བཞིན་དུ་འཇུག་ལ། འབྱུང་བ་རྨོངས་པ་ཡིན་ཏེ། བསོད་ནམས་དང་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ཙམ་བསགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། རང་བྱུང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་ཤེས་བཞིན་དུ་འཇུག་ནས་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ཚོགས་གཉིས་ཀ་རྒྱ་ཆེན་པོ་བསགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ནི། འཇུག་པ་གནས་པ་འབྱུང་བ་གསུམ་ ཀ་རྨོངས་པ་ཡིན། སྒོང་ང་ལས་སྐྱེས་པ་དུས་རྟག་དུ་རྨོངས་པ་ཡིན་ཏེ། སྐྱེ་གནས་གཉིས་པ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་སྐྱེ་ཚུལ་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་རང་བཞིན་ལ། དངོས་དང་། ཞར་ལ་སྲིད་པ་ བཞིའི་ཁྱད་པར་ལ་དཔྱད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། འཁོར་བར་འཇུག་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན། གྲུབ་པའི་འཁོར་བ་རྒྱས་པར་བཤད། ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་དཔེའི་མཚོན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། 4-994 དང་པོ་ལ། འཁོར་བར་འཇུག་ཚུལ་དངོས་དང་། སྲིད་པའི་རྒྱུན་ཐོགས་མེད་དུ་བསྟན་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁོ་ན་རེ། སྐྱེ་བ་སྔ་མ་ནས་འདིར་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར། འདི་ནས་ཕྱི་མ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་ ན། དེ་སྦྱོར་བའི་བདག་རྟག་པ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། བདག་མེད་ཅིང་ཕུང་པོ་རིགས་འདྲ་སྔ་མ་ལས་ཕྱི་མ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བ་འཐད་དེ། སྐྱེ་བ་སྔ་མར་ཉོན་མོངས་པའི་ཀུན་ནས་བསླངས་ཏེ་ ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་མངོན་པར་འདུས་བྱས་པ་ལས། སྲིད་པ་བར་མའི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་འབྱུང་། འདིར་ཉོན་མོངས་པའི་ཀུན་ནས་བསླང་སྟེ། ཟག་བཅས་ཀྱིས་ལས་བསགས་པ་ལས་མར་མེ་གཅིག་ལ་གཉིས་མཆེད་ ཀྱི་ཚུལ་དུ་མངལ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱེ་གནས་བཞིར་འགྲོ་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སྲིད་པའི་འཁོར་ལོ་ཐོག་མ་མེད་ཅིང་ཐ་མ་མེད་དེ། སྔོན་མ་རིག་པའི་ཀུན་ནས་བསླངས་སྟེ། ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ བསགས་པས་ཡང་སྲིད་ཕྱི་མ་ཡང་དང་ཡང་དུ་འཕངས་པ་བཞིན་དུ། སྐྱེ་བ་སྔ་མར་མ་རིག་པ་དང་། ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལས། འདིར་རིམས་ཀྱིས་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་འབྱུང་ཞིང་། འདིར་ སྐྱེ་གནས་ལས་ཉོན་གཉིས་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཡང་སྲིད་ཕྱི་མར་འགྲོ་ཤིང་། དེར་ལས་ཉོན་གཉིས་བསགས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཕ་རོལ་དག་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་ལ། བྱེ་བྲག་དུ་སྨྲ་བའི་ལུགས་དང་། 4-995 མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་གཉིས། དང་པོ་ལ་འཇོག་ཚུལ། བསྡུ་བ། འཁོར་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་བཤད། དགོས་པའི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། འཁོར་བ་དེ་ནི་རྟེན་ ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བའི་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་དང་ལྡན་ཏེ། མ་རིག་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ནས་རྒ་ཤིའི་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་བར་བཅུ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ཚེ་གསུམ་ལ་རྫོགས་

【現代漢語翻譯】 外道和原始佛教徒對死亡和投胎兩者都迷惑不解，因為他們只積累了功德的福報。 小乘阿羅漢知道如何進入涅槃和如何安住于涅槃，但對投胎仍然迷惑不解，因為他們只積累了功德和證悟無我的智慧。 自生菩薩知道如何進入涅槃和如何從中出來，因為他們積累了廣大的二資糧（福德資糧和智慧資糧）。除此之外的其他人，對進入、安住和出來這三者都迷惑不解。卵生眾生總是迷惑不解，因為他們具有兩種出生方式。 第二，關於出生方式，分析緣起的自性，以及有和沒有之間的四種存在的差別。第一部分包括：簡要說明進入輪迴的方式；詳細解釋輪迴的形成；通過比喻總結三種煩惱。總共三個部分。 第一部分包括：真實地說明進入輪迴的方式；不間斷地展示生命的延續。總共兩個部分。第一部分是：有人問：『如果從前世到今生，又從今生到來世，那麼連線這些生命的主體是永恒的嗎？』回答是：『沒有永恒的主體，但蘊的相似相續可以從前世連線到今生。』這是合理的，因為在前世，由於煩惱的驅使，造作了有漏的業，從而產生了中陰的意識流。今生也是如此，由於煩惱的驅使，積累了有漏的業，就像一盞燈點燃另一盞燈一樣，導致了進入胎生等四種出生方式。 第二部分是：輪迴之輪無始無終，就像前世因無明和積累有漏的業，導致來世一次又一次地投生一樣。在前世，由於無明和有漏的業在前，導致今生逐漸產生意識流。今生，由於出生方式和業與煩惱的力量，導致來世的投生，並在那裡積累業與煩惱，從而進入其他世界。 第二，分為有部宗的觀點和經部宗的觀點。第一部分包括：建立方式、總結、輪迴方式，總共三個部分。第一部分包括：簡要說明、詳細解釋、從必要性的角度總結意義，總共三個部分。第一部分是：輪迴具有十二緣起支，即從無明緣起到老死緣起這十二支，因此具備十二緣起支。這十二支在三世中圓滿。

【English Translation】 Outsiders and primitive Buddhists are confused about both death and rebirth, because they only possess the accumulation of merit. Self-enlightened Buddhas know how to enter and abide in cessation, but are confused about arising, because they only possess the accumulation of merit and the wisdom of realizing selflessness. Self-arisen Bodhisattvas knowingly enter and arise, because they have accumulated vast accumulations of both merit and wisdom. Others are confused about all three: entering, abiding, and arising. Egg-born beings are always confused, because they have two places of birth. Secondly, regarding the manner of birth, there are two analyses: the nature of dependent origination, and the distinction between the four modes of existence with and without. The first part includes: a brief presentation of how to enter cyclic existence; an extensive explanation of the formation of cyclic existence; and a summary of the three poisons through examples. There are three parts in total. The first part includes: a truthful presentation of how to enter cyclic existence; and an uninterrupted demonstration of the continuity of existence. There are two parts in total. The first part is: Someone asks, 'If one connects from a previous life to this life, and from this life to the next, is the agent that connects these lives permanent?' The answer is, 'There is no permanent agent, but the similar continuum of aggregates can connect from a previous life to this life.' This is reasonable, because in the previous life, driven by afflictions, one performed contaminated actions, which resulted in the stream of consciousness of the intermediate state. It is the same in this life, driven by afflictions, one accumulates contaminated actions, just as one lamp lights another, leading to entering the four modes of birth such as womb-birth. The second part is: The wheel of existence is without beginning or end, just as in the previous life, ignorance and the accumulation of contaminated actions led to repeated rebirths in the future. In the previous life, due to ignorance and contaminated actions preceding, a stream of consciousness gradually arises in this life. In this life, due to the power of birth and the two—actions and afflictions—one goes to future rebirths, and there accumulates actions and afflictions, thus entering other worlds. Secondly, there are the views of the Vaibhashika school and the Sautrantika school. The first part includes: the manner of establishing, the summary, and the manner of cycling, totaling three parts. The first part includes: a brief presentation, a detailed explanation, and a summary of the meaning from the perspective of necessity, totaling three parts. The first part is: Cyclic existence possesses twelve links of dependent origination, that is, it possesses twelve links from ignorance to aging and death, thus possessing twelve links of dependent origination. These twelve are completed in the three times.

---

ཏེ། སྐྱེ་བ་ཡང་ མ་རིག་པ་དང་ལས་གཉིས་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལས། ཚེ་འདིར་རྣམ་ཤེས་ནས་ཚོར་བའི་བར་ལྔ་འབྱུང་། ཚེ་འདིའི་མཇུག་ལ་སྲེད་ལེན་སྲིད་པ་གསུམ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལས་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མར་སྐྱེ་ རྒ་གཉིས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ཀུན་ནས་བསློང་བཞིན་པའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་མ་རིག་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡང་སྲིད་ཕྱི་མར་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་མ་ཐག་པའི་གནས་ སྐབས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ། དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཡན་ལག་ནས་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་མ་ཐོབ་པ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་དེ་ལྔ་ལ་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ། དེ་ནས་ཡུལ་དབང་ རྣམ་ཤེས་གསུམ་འདུས་པ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་གནས་སྐབས་ཀྱི་དེ་ལྔ་ལ་མིང་གི་རྟེན་འབྲེལ། དེ་ནས་ཚོར་བ། བདེ་སྡུག་གི་ཡུལ་མ་མྱངས་ཙམ་གྱི་དེ་ལྔ་ལ་རེག་པའི་རྟེན་འབྲེལ། དེ་ནས་ཕྱིའི་ལོངས་སྤྱོད་དང་། 4-996 ནང་གི་ལོངས་སྤྱོད་འཁྲིག་པ་ལོངས་མ་སྤྱད་ཙམ་གྱིས་གནས་སྐབས་ཙམ་གྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་ཚོར་བའི་རྟེན་འབྲེལ། དེ་ནས་ཕྱིའི་ལོངས་སྤྱོད་དང་ནང་གི་འཁྲིག་པ་ལ་ཆགས་པའི་སེམས་བྱུང་སྲེད་པ་ སྟེ་མཚུངས་ལྡན་གྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་སྲེད་པའི་རྟེན་འབྲེལ། དེ་ནས་མ་འོངས་པ་ན་ལོངས་སྤྱོད་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་རྒྱུག་པའི་སེམས་བྱུང་ལེན་པ་དེ་མཚུངས་ལྡན་གྱི་དེ་ལྔ་ལ་ལེན་ པའི་རྟེན་འབྲེལ། དེ་ནས་ཡང་སྲིད་ཕྱི་མ་ལ་སོགས་པར་བྱེད་པའི་དེ་ལྔ་ལ་སྲིད་པའི་རྟེན་འབྲེལ། ཡང་སྲིད་ཕྱི་མ་ཉིང་མཚམས་སྦྱར་མ་ཐག་པའི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་སྐྱེ་བའི་རྟེན་འབྲེལ། དེའི་ སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ནས་ཚོར་བའི་བར་གྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་རྒ་ཤིའི་རྟེན་འབྲེལ་དུ་འཇོག་གོ །བཤད་མ་ཐག་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་པོ་འདི་ནི། གནས་སྐབས་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཞེས་བྱ་ སྟེ། དེ་དང་དེའི་གནས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་དེའི་རྟེན་འབྲེལ་དུ་བཞག་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་མ་རིག་པའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ། མ་རིག་པའི་རྟེན་འབྲེལ་དུ་བཞག་པ་བཞིན། འོ་ན་ མ་རིག་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཞེས་སྨོས་མི་དགོས་ཏེ། དེ་ལ་ཕུང་པོ་ལྔ་ཀ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། མ་རིག་པ་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། དེའི་མིང་གིས་སྨོས་པའི་ཕྱིར། 4-997 དཔེར་ན་རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་བྱོན་པ་ལ། རྒྱལ་པོ་བྱོན་ཞེས་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་བསྟན་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། སྔོན་གྱི་མཐའ་དང་ཕྱི་མའི་མཐའ་ དང་། ད་ལྟར་གྱི་མཐའ་གསུམ་ལ་རྨོངས་པ་གསལ་བའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡིན་ཏེ། སྔོན་གྱི་མཐའ་ལས་རྨོངས་པ་ལྡོག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། མ་རིག་པ་དང་འདུ་བྱེད་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་གཉིས། ཕྱི་མཐའ་ལ་རྨོངས་པ་ལྡོག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། སྐྱེ་རྒའི་རྟེན་འབྲེལ་

【現代漢語翻譯】 因此，由於無明（ignorance）和業（karma）二者在前，此生中從識（consciousness）到受（feeling）的五蘊（five aggregates）產生。由於此生結束時，愛（craving）、取（grasping）、有（becoming）三者在前，來世將產生生（birth）和老（aging）二者。 第二種解釋是：在不斷引發有漏業（contaminated karma）的狀態下的五蘊，是無明的緣起；來世相續連線的最初狀態的五蘊，是識的緣起；從那之後的第二個剎那，直到六處（six sense bases）尚未獲得之間的那五個蘊，是名色的緣起；從那之後，直到根、境、識三者聚合的狀態，那五個蘊是六處的緣起；從那之後，直到未體驗苦樂之境的狀態，那五個蘊是觸的緣起；從那之後，直到未享受外在受用和內在性行為的狀態，那一瞬間的五蘊是受的緣起；從那之後，對外在受用和內在性行為產生貪著的隨行心所愛，以及相應的五蘊是愛的緣起；從那之後，爲了未來獲得受用而奔波的隨行心所取，以及相應的五蘊是取的緣起；從那之後，使之成為來世等的五蘊是有的緣起；來世相續連線的最初狀態的五蘊是生的緣起；從那之後的第二個剎那到受之間的五蘊，被認為是老死的緣起。剛剛解釋的十二緣起支，被稱為『狀態性的緣起』，因為在那個狀態下的五蘊被認為是那個緣起。例如，無明狀態的五蘊被認為是無明的緣起。那麼，沒有必要說『無明的緣起』，因為它具有全部五蘊。如果這樣說，沒有過失，因為無明是主要的，所以用它的名字來稱呼。例如，國王帶著隨從到來，被稱為『國王到來』一樣。 第三種解釋是：宣說十二緣起支是有必要的，因為爲了消除對過去際、未來際和現在際三者的迷惑。這是因為，從消除對過去際的迷惑的角度來說，有無明和行二支緣起；從消除對未來際的迷惑的角度來說，有生和老二支緣起。

【English Translation】 Therefore, due to ignorance and karma preceding, the five aggregates from consciousness to feeling arise in this life. Due to craving, grasping, and becoming preceding at the end of this life, birth and aging will arise in the next life. The second explanation is: the five aggregates in the state of constantly initiating contaminated karma are the dependent origination of ignorance; the five aggregates in the initial state of connection in the next life are the dependent origination of consciousness; from the second moment after that, until the six sense bases have not yet been obtained, those five aggregates are the dependent origination of name and form; from then on, until the state where the root, object, and consciousness are combined, those five aggregates are the dependent origination of the six sense bases; from then on, until the state where the experience of pleasure and pain has not yet occurred, those five aggregates are the dependent origination of contact; from then on, until the state where external enjoyment and internal sexual activity have not yet been enjoyed, the five aggregates of that moment are the dependent origination of feeling; from then on, the mental factor of craving that arises from attachment to external enjoyment and internal sexual activity, and the corresponding five aggregates, are the dependent origination of craving; from then on, the mental factor of grasping that strives to obtain enjoyment in the future, and the corresponding five aggregates, are the dependent origination of grasping; from then on, the five aggregates that cause the next life, etc., are the dependent origination of becoming; the five aggregates in the initial state of connection in the next life are the dependent origination of birth; from the second moment after that to feeling, the five aggregates are considered the dependent origination of aging and death. These twelve links of dependent origination just explained are called 'state-dependent origination' because the five aggregates in that state are considered that dependent origination. For example, the five aggregates in the state of ignorance are considered the dependent origination of ignorance. Then, there is no need to say 'dependent origination of ignorance' because it has all five aggregates. If you say so, there is no fault, because ignorance is the main thing, so it is called by its name. For example, when a king arrives with his entourage, it is said 'the king has arrived'. The third explanation is: it is necessary to explain the twelve links of dependent origination because it is to eliminate confusion about the past, future, and present. This is because, from the perspective of eliminating confusion about the past, there are the two links of ignorance and action; from the perspective of eliminating confusion about the future, there are the two links of birth and aging.

---

གཉིས། པར་བདག་ལ་རྨོངས་པ་ཟློག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བརྒྱད་བསྟན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་དུ་བསྡུ་ བ། རྒྱུ་འབྲས་གཉིས་སུ་བསྡུ་བ། རྟེན་འབྲེལ་ཚར་གཉིས་སུ་བསྡུ་བ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་པོ་འདི་ཉོན་མོངས་པ་གསུམ་དུ་འདུ་ཏེ། ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་ པ། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ། གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་དང་གསུམ་དུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། མ་རིག་པ་དང་སྲེད་ལེན་གཉིས་དང་པོར་འདུས། འདུ་བྱེད་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་དང་སྲིད་པའི་རྟེན་འབྲེལ་གཉིས་གཉིས་པར་འདུས། ལྷག་མ་ལྔ་པོ་གསུམ་པར་འདུས་པའི་ཕྱིར། མ་རིག་པ་དང་སྲེད་ལེན་གཉིས་དང་པོར་འདུས་ཏེ་དེ་ཉོན་མོངས་པ་དངོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་དངོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-998 གསུམ་པ་ཡང་གྲུབ་སྟེ། བདུན་པོ་དེ་རང་རྒྱུད་ལས་ཉོན་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་རྒྱུ་འབྲས་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། མ་རིག་པ། འདུ་བྱེད། སྲེད་ལེན། སྲིད་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ལྔ་པོ་དེ་རྒྱུའི་རྟེན་འབྲེལ། ལྷག་མ་བདུན་འབྲས་བུའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་རྟེན་འབྲེལ་ཚར་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། སྔ་མ་ནས་འདིར་ཡོང་བའི་ རྟེན་འབྲེལ་ཚར་གཅིག་དང་། འདི་ནས་ཕྱི་མར་འགྲོ་བའི་རྟེན་འབྲེལ་ཚར་གཅིག་སྟེ་གཉིས་སུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། སྔར་མར་མ་རིག་པ་དང་འདུ་བྱེད་གཉིས་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལས། འདིར་རྣམ་ཤེས་ནས་ཚོར་ བའི་བར་ལྔ་འབྱུང་། འདིར་ཚེ་མཇུག་ལ་སྲེད་ལེན་སྲིད་པ་གསུམ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལས། སྐྱེ་བ་ཕྱི་མར་སྐྱེ་རྒའི་རྟེན་འབྲེལ་གཉིས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་རྒྱུ་འབྲས་ཚར་སྔ་མའི་སྐབས་སུ། རྒྱུའི་ རྟེན་འབྲེལ་མདོར་བསྡུས་ནས་བསྟན་ཏེ། མ་རིག་པ་དང་འདུ་བྱེད་གཉིས་སུ་བསྡུས་ནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བསྟན་པ་ཆོས་ཅན། དགོས་པ་ཡོད་དེ། རྒྱུ་འབྲས་ཚར་ཕྱི་མའི་རྒྱུའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡང་བསྡུ་ ན་གཉིས་སུ་འདུས་པར་ཤེས་པའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྒྱུ་འབྲས་ཚར་སྔ་མའི་གནས་སྐབས་སུ་འབྲས་བུའི་རྟེན་འབྲེལ་རྒྱས་པར་བཤད་དེ། རྣམ་ཤེས་ནས་ཚོར་བའི་བར་སྔར་ཕྱེ་ནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བསྟན་པ་ཆོས་ཅན། 4-999 དགོས་པ་ཡོད་དེ། རྒྱུ་འབྲས་ཚར་ཕྱི་མའི་འབྲས་བུའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡང་སྔར་ཕྱེ་བར་རུང་བ་ཤེས་པའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྒྱུ་འབྲས་ཚར་ཕྱི་མའི་སྐབས་སུ་རྒྱུའི་རྟེན་འབྲེལ་རྒྱས་པར་བཤད་དེ། སྲེད་ ལེན་སྲིད་པ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་ནས་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བསྟན་པ་ཆོས་ཅན། དགོས་པ་ཡོད་དེ། རྟེན་འབྲེལ་ཚར་ཕྱི་མའི་རྒྱུའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡང་གསུམ་དུ་ཕྱེ་རུང་ངོ་ཞེས་ཤེས་པའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ ཕྱིར། གསུམ་པ་འཁོར་ཚུལ་ནི། ཉོན་མོངས

【現代漢語翻譯】 二、爲了通過對治無明，而以受持者的身份來闡述八種內容。第二部分包括：將煩惱歸納為三種；將因果歸納為兩種；將緣起歸納為兩輪。首先，這十二緣起可以歸納為三種煩惱：煩惱的煩惱、業的煩惱、以及基礎的煩惱。無明和愛取二者歸為第一種；行和有二者歸為第二種；其餘五種歸為第三種。無明和愛取歸為第一種，因為它們是真實的煩惱。行和有歸為第二種，因為它們是具有染污的真實之業。其餘七種也成立，因為它們是自身相續中煩惱的果報。 第二，十二緣起可以歸納為因果二者：無明、行、愛、取、有這五種是因的緣起；其餘七種是果的緣起。 第三，十二緣起可以歸納為兩輪緣起：從前世到今生的緣起一輪，以及從今生到後世的緣起一輪。前一輪中，無明和行二者先發生，由此在今生產生識到受之間的五種。在今生臨終時，愛、取、有三種先發生，由此在來世產生生和老死的兩種緣起。而且，在因果的前一輪中，因的緣起被簡略地顯示出來，即歸納為無明和行二者來顯示。如此顯示是有必要的，因為需要知道，因果的后一輪的因的緣起也可以歸納為二。在因果的前一輪中，果的緣起被詳細地闡述，即識到受之間先前被分開來顯示。如此顯示是有必要的，因為需要知道，因果的后一輪的果的緣起也可以先前被分開。在因果的后一輪中，因的緣起被詳細地闡述，即分開為愛、取、有三種來闡述。如此顯示是有必要的，因為需要知道，緣起的后一輪的因的緣起也可以分為三種。 第三部分是流轉的方式：煩惱

【English Translation】 2. To counteract ignorance by taking the position of the possessor, eight aspects are taught. The second part includes: condensing afflictions into three; condensing cause and effect into two; and condensing dependent origination into two cycles. First, these twelve links of dependent origination can be condensed into three afflictions: afflictions of affliction, afflictions of karma, and afflictions of the base. Ignorance (avidyā) and craving (tṛṣṇā) and grasping (upādāna) are condensed into the first; formations (saṃskāra) and existence (bhava) are condensed into the second; and the remaining five are condensed into the third. Ignorance, craving, and grasping are condensed into the first because they are actual afflictions. Formations and existence are condensed into the second because they are actual karma with defilements. The remaining seven are also established because they are the result of afflictions from one's own continuum. Second, the twelve links can be condensed into two: cause and effect. Ignorance, formations, craving, grasping, and existence are the links of cause; the remaining seven are the links of effect. Third, the twelve links can be condensed into two cycles of dependent origination: one cycle from the previous life to this life, and one cycle from this life to the next life. In the former cycle, ignorance and formations occur first, from which the five from consciousness (vijñāna) to feeling (vedanā) arise in this life. At the end of this life, craving, grasping, and existence occur first, from which birth (jāti) and aging and death (jarā-maraṇa) arise in the next life. Moreover, in the first cycle of cause and effect, the links of cause are shown in brief, that is, shown by condensing them into ignorance and formations. Showing it in this way is necessary because it is necessary to know that the links of cause in the later cycle of cause and effect can also be condensed into two. In the first cycle of cause and effect, the links of effect are explained in detail, that is, by showing them previously divided from consciousness to feeling. Showing it in this way is necessary because it is necessary to know that the links of effect in the later cycle of cause and effect can also be previously divided. In the later cycle of cause and effect, the links of cause are explained in detail, that is, by explaining them by dividing them into craving, grasping, and existence. Showing it in this way is necessary because it is necessary to know that the links of cause in the later cycle of dependent origination can also be divided into three. The third part is the way of cyclic existence: afflictions

---

་པ་ལས་ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། མ་རིག་པ་ལས་སྲེད་ལེན་གཉིས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ལས་ལས་ཀྱི་ཉོན་ མོངས་པ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། མ་རིག་པ་ལས་འདུ་བྱེད། སྲེད་ལེན་ལས་སྲིད་པའི་རྟེན་འབྲེལ་འབྱུང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་ལས་གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། འདུ་ཤེས་ལས་ རྣམ་ཤེས་དང་། སྲིད་པ་ལས་སྐྱེ་བའི་རྟེན་འབྲེལ་འབྱུང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་ལས་གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། རྣམ་ཤེས་ལས་མིང་སོགས་བཞི་དང་། སྐྱེ་བ་ལས་རྒ་ཤིའི་ རྟེན་འབྲེལ་འབྱུང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་ལས་ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། ཚེ་འདིའི་འབྲས་བུའི་རྟེན་འབྲེལ་ལས། ཚེ་ཕྱི་མའི་རྒྱུའི་རྟེན་འབྲེལ་འབྱུང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 4-1000 འདི་ནི་རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་འཁོར་བའི་ལུགས་སོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་། མདོ་ལས། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བ་དང་། བྱུང་བ་ཡང་བསྟན་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས། དེའི་འབྱུང་ བ་གང་ལ་བྱེད། བྱུང་བ་དེ་གང་ལ་བྱེད། ཅེ་ན། རྒྱུའི་རྟེན་འབྲེལ་རྣམས་ལ་འབྱུང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་འབྲས་འབྱུང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འབྲས་བུའི་རྟེན་འབྲེལ་རྣམས་ལ་བྱུང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་རྒྱུ་ལས་ཉོན་ལས་བྱུང་ཟིན་པའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་ལ། སྐབས་སུ་བབ་པ་རྟེན་འབྲེལ་བཞིའི་རང་བཞིན་དང་། ལྷག་མ་བཤད་འཆད་ལ་ལྟོས་པར་བསྟན་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མ་ རིག་པ། མིང་གི་རྟེན་འབྲེལ། རེག་པའི་རྟེན་འབྲེལ། ཚོར་བའི་རྟེན་འབྲེལ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། རིག་པ་ཡེ་ཤེས་དང་འཛིན་སྟངས་དངོས་སུ་འགལ་བའི་སེམས་བྱུང་རྨོངས་པ་མ་རིག་པའི་མཚན་ཉིད་ ཡིན་ཞིང་། ངེ་ཡང་རིག་པ་བཀག་ཙམ་ལ་འཇོག་པ་མི་འཐད་དེ། མི་མཛའ་བ་བཀག་ཙམ་ལ་མཛའ་བ་དང་། རྫུན་པ་བཀག་ཙམ་ལ་བདེན་པར་མི་འཛིན་པའི་ཕྱིར། རིག་པ་བཀག་ཙམ་ལ་དེར་ མི་འཇོག་སྟེ། མདོ་ལས་མ་རིག་པའི་ཀུན་སྦྱོར། དེའི་ཟག་པ། དེའི་ཆུ་བོ་གསུམ་བཤད་པ་ཡང་རིག་པ་བཀག་ཙམ་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། ཕུང་པོ་ལ་བདག་དུ་འཛིན་པའི་ཤེས་རབ་ངན་པ་ལ་མ་རིག་པར་འདོད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། 4-1001 དེ་ལྟ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། ལྟ་བ་དེ་མ་རིག་པ་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཤེས་རབ་དེ་དང་མ་རིག་པ་གཉིས་ཉོན་མོངས་བྱ་མོངས་བྱེད་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ཡིན་ཏེ། མདོ་ལས། འདོད་ཆགས་ཀྱི་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་ཅན་དུ་བྱས་པའི་སེམས་ནི། རྣམ་པར་གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །མ་རིག་པའི་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་ཅན་དུ་བྱས་པའི་སེམས་ནི་རྣམ་ པར་གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་ཅན་མིན་པའི་ཕུ

【現代漢語翻譯】 從煩惱的煩惱產生煩惱，因為從無明產生愛和取。從煩惱的煩惱產生業的煩惱，因為從無明產生行，從愛和取產生有的緣起。從業的煩惱產生基的煩惱，因為從行產生識，從有產生生的緣起。從基的煩惱產生基的煩惱，因為從識產生名等四蘊，從生產生老死的緣起。從基的煩惱產生煩惱的煩惱，因為此生的果的緣起產生來生的因的緣起。 4-1000 這是十二緣起不斷流轉的方式。如是說，經中說：『應宣說緣起和生起。』那麼，生起於何處？生起於何處？答：因的緣起稱為生起，因為它們能夠產生自己的果。果的緣起稱為生起，因為它們已經從自己的因，即煩惱中產生。 第二，依經部宗的觀點，主要闡述四種緣起的自性，其餘則依賴於解釋和講解。第一，無明、名（的緣起）、觸（的緣起）、受（的緣起）四者。第一，無明的定義是與智慧和執著直接相違的愚癡心所。僅僅將無明定義為對智慧的否定是不合理的，因為不能僅僅因為否定不友善就認為是友善，也不能僅僅因為否定虛假就認為是真實。不能僅僅因為否定智慧就將其定義為無明，因為經中說無明的結縛、無明的漏、無明的河流三種，也是因為僅僅定義為對智慧的否定。認為將執著于蘊為我的邪見視為無明是不合理的。 4-1001 因為那是見。遍攝，因為見與無明是相應的，並且智慧和無明兩者都被說成是煩惱和造作煩惱者。後者是正確的，因為經中說：『被貪慾染污的心不會解脫，被無明染污的心不會解脫。』 第二是，非物質的蘊

【English Translation】 From the afflictions of affliction arise afflictions, because from ignorance arise craving and grasping. From the afflictions of affliction arise karmic afflictions, because from ignorance arises action, and from craving and grasping arises the dependent origination of existence. From karmic afflictions arise foundational afflictions, because from action arises consciousness, and from existence arises the dependent origination of birth. From foundational afflictions arise foundational afflictions, because from consciousness arise name and the other four aggregates, and from birth arises the dependent origination of aging and death. From foundational afflictions arise afflictions of affliction, because from the dependent origination of the fruit of this life arises the dependent origination of the cause of the next life. 4-1000 This is how the twelve links of dependent origination continuously cycle. As it is said in the sutra: 'Dependent origination and arising should be explained.' So, where does arising occur? Where does arising occur? Answer: The dependent origination of causes is called arising, because they are capable of producing their own results. The dependent origination of results is called arising, because they have already arisen from their own cause, which is affliction. Secondly, according to the Sautrāntika school, the main focus is on explaining the nature of the four dependent originations, while the rest depends on explanation and exposition. First, there are four: ignorance, name (dependent origination), contact (dependent origination), and feeling (dependent origination). First, the definition of ignorance is the mental factor of delusion that directly contradicts wisdom and grasping. It is not reasonable to define ignorance merely as the negation of wisdom, because one cannot consider something friendly merely by negating unfriendliness, nor can one consider something true merely by negating falsehood. One cannot define it there merely by negating wisdom, because the sutra speaks of the bond of ignorance, the outflows of ignorance, and the rivers of ignorance, also because it is defined merely as the negation of wisdom. It is unreasonable to consider the wrong wisdom that grasps the aggregates as self to be ignorance. 4-1001 Because that is view. It pervades, because view is concordant with ignorance, and both wisdom and ignorance are said to be afflictions and makers of afflictions. The latter is correct, because the sutra says: 'A mind defiled by attachment will not be liberated, a mind defiled by ignorance will not be liberated.' The second is, the non-material aggregates

---

ང་པོ་བཞིའི་བསྡུས་པའི་འདུས་བྱས་ནི། མིང་གི་རྟེན་འབྲེལ་ཞེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཡུལ་དབང་རྣམ་ཤེས་གསུམ་འདུས་ པ་ལས། ཡུལ་གྱི་འགྱུར་བ་རང་སྟོབས་ཀྱི་སྤྱོད་པར་བྱེད་པའི་སེམས་བྱུང་ལ། རེག་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཞེས་བྱ། དེ་ལ་བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་དྲུག་ཡོད་དེ། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལ་སོགས་ དྲུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ལྔ་ལ་ཐོགས་པའི་རེག་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་པའི་རེག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ལ་བླ་དྭགས་ཀྱི་རེག་པ་ཞེས་བྱ་ སྟེ། བདག་རྐྱེན་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་པའི་རེག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མཚན་གཞིའི་སྒོ་ནས་རིག་པའི་རེག་པ། མ་རིག་པའི་རེག་པ། དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་རེག་པ་དང་གསུམ། དྲི་མེད་ཀྱི་རེག་པ་ནི་དང་པོ་ཡིན། 4-1002 ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་རེག་པ་ནི་གཉིས་པ་ཡིན། དགེ་བ་ཟག་བཅས་དང་། མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་བསྡུས་པའི་རེག་པ་རྣམས་ནི། གསུམ་པ་ཡིན་ནོ། །ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་རེག་པ་ལ་མཚུངས་ལྡན་ ཀྱི་སྒོ་ནས། འདོད་ཆགས་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ། ཞེ་སྡང་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ། དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཤུགས་ལ་མ་རིག་པ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་རེག་པ་དང་གསུམ་ཡོད། འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས། བདེ་བ། སྡུག་བསྔལ། བཏང་སྙོམས་མྱོང་འགྱུར་གྱི་རེག་པ་དང་གསུམ་ཡོད། བཞི་པ་ཚོར་བ་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། ཡིད་ཚོར་བྱེ་བྲག་དུ་བཤད་པ་ནི། དང་པོ་ནི། རང་སྟོབས་ཀྱི་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་སེམས་ བྱུང་གཅིག་ལ་འཇོག དེ་ལ་དབྱེ་ན་མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་སོགས་དྲུག་ཡོད་དེ། དང་པོ་ལྔ་ལ་ལུས་ཚོར་ཞེས་བྱ་སྟེ། བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་ བརྟེན་པའི་ཚོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དྲུག་པ་ལ། ཡིད་ཚོར་ཞེས་བྱ་སྟེ། བདག་རྐྱེན་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་པའི་ཚོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན། ཡུལ་ལ་འཇུག་ཚུལ་གྱི་ སྒོ་ནས་བརྒྱས་པར་བཤད། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བཤད་མ་ཐག་པའི་ཚོར་བ་དེ་ལ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡུལ་ལ་ཉེ་བར་རྒྱུ་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་དེ། 4-1003 ཡུལ་གཟུགས་སོགས་དྲུག་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་བདེ་དྲུག ཡིད་མི་བདེ་དྲུག བཏང་སྙོམས་དྲུག་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་འདོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ། གཟུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་ དབང་དུ་བྱས་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི་འདོད་པའི་ཚོར་བ་ལ་ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་བཅོ་བརྒྱད་དུ་ཡོད་དེ། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་ཡུལ་ལ་གཟུགས་སོགས་དྲུག་ཡོད་པས། དེ་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་ བདེ་དྲུག་ཡིད་མི་བདེ་དྲུག བཏང་སྙོམས་དྲུག་རྣམས་སུ་ཡོད། འདོད་པའི་ཚོར་བའི་གཟུགས་ཀྱི་ཡུལ་དམིགས་པའི་ཚེ། བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། གཟུགས་ཀྱི་ཡུལ་ལ་བཞ

【現代漢語翻譯】 第四，四種集合的組合稱為『名之緣起』。 第三，根、境、識三者聚合，境的變化成為自力的行境，這種心所稱為『觸之緣起』。從增上緣的角度來說，有六種，即眼根聚合而有觸等六種。前五種稱為『有對觸』，因為是依賴於增上緣——有色根的觸。后一種稱為『意觸』，因為是依賴於增上緣——意根的觸。從體性的角度來說，有可知的觸、不可知的觸，以及不同於這二者的觸三種。無垢的觸是第一種， 有染污的觸是第二種。善的有漏觸，以及無覆無記的組合觸是第三種。從相應的角度來說，有染污的觸，有與貪慾相應的觸、與嗔恨相應的觸，以及由這二者推及的與無明相應的觸三種。從果的角度來說，有感受快樂、感受痛苦、感受舍受的觸三種。 第四，感受，分為總的解釋和分別解釋意受。首先，感受是指一種自力體驗的心所。如果對它進行分類，有眼根聚合而產生的感受等六種。前五種稱為『身受』，因為是依賴於增上緣——有色根的感受。第六種稱為『意受』，因為是依賴於增上緣——意根的感受。其次，從數量的角度進行簡要說明，從對境的行境方式的角度進行廣說，從本體的角度進行意義總結，共有三種。首先，對於前面所說的感受，從識對境的趨近方式的角度來說，有十八種， 即緣於色等六境的六種樂受、六種苦受、六種舍受。其次，分為欲界、色界、無色界三種。首先，欲界的感受從對境的角度來說有十八種，因為欲界所攝的對境有色等六種，因此有緣於它們的六種樂受、六種苦受、六種舍受。當欲界的感受緣於色界的對境時，有十二種，因為色界的對境有四種。

【English Translation】 Fourth, the combination of the four aggregates is called 'Name-dependent origination'. Third, when the root, object, and consciousness come together, the change of the object becomes the self-powered realm, and this mental factor is called 'Touch-dependent origination'. From the perspective of the dominant condition, there are six types, namely, the aggregation of the eye root resulting in touch, and so on. The first five are called 'Contact with resistance', because they are touches that rely on the dominant condition—the physical sense organs. The latter is called 'Mental touch', because it is a touch that relies on the dominant condition—the mind organ. From the perspective of characteristics, there are three types: knowable touch, unknowable touch, and touch different from these two. Immaculate touch is the first type, Defiled touch is the second type. The combination of virtuous contaminated touch and non-obscured neutral touch is the third type. From the perspective of association, there is defiled touch, touch associated with desire, touch associated with hatred, and touch associated with ignorance inferred from these two. From the perspective of result, there are three types of touch: feeling pleasure, feeling pain, and feeling equanimity. Fourth, feeling is explained in general and mental feeling is explained specifically. First, feeling refers to a mental factor that experiences on its own. If we classify it, there are six types of feelings arising from the aggregation of the eye root, etc. The first five are called 'Body feeling', because they are feelings that rely on the dominant condition—the physical sense organs. The sixth is called 'Mental feeling', because it is a feeling that relies on the dominant condition—the mind organ. Second, it is briefly explained from the perspective of number, extensively explained from the perspective of how it engages with objects, and summarized in meaning from the perspective of essence, totaling three types. First, for the feeling mentioned earlier, from the perspective of how consciousness approaches objects, there are eighteen types, namely, six types of pleasant feelings, six types of unpleasant feelings, and six types of neutral feelings that are focused on the six objects such as form. Second, it is divided into the desire realm, the form realm, and the formless realm. First, the feelings of the desire realm have eighteen types from the perspective of objects, because the objects included in the desire realm are the six objects such as form, so there are six types of pleasant feelings, six types of unpleasant feelings, and six types of neutral feelings that are focused on them. When the feelings of the desire realm are focused on the objects of the form realm, there are twelve types, because there are four types of objects in the form realm.

---

ིར་ཡོད་པའི་དེ་བཞི་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་བདེ་ བཞི། བཏང་སྙོམས་བཞི་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་པའི་ཚོར་བའི་གཟུགས་ཀྱི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ། ཚོར་བ་གསུམ་དུ་ཡོད་དེ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཀྱི་ཡུལ་ལ་ཆོས་ཁམས་གཅིག་པུར་ངེས་ལ། དེ་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་བདེ། ཡིད་མི་བདེ། བཏང་སྙོམས་གསུམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གཟུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ལ། བསམ་གཏན་དང་པོ་གསུམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་ གཉིས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། བསམ་གཏན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་སས་བསྡུས་ཀྱི་ཡིད་ཚོར་ལ་ཡིད་བདེ་དང་བཏང་སྙོམས་གཉིས་ཡོད་ཀྱིས། 4-1004 ཡིད་མི་བདེ་མེད་ལ། དེས་ན་བསམ་གཏན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ཚོར་བས་འདོད་པའི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ། ཡིད་ཚོར་བཅུ་གཉིས་སུ་འགྱུར་ཏེ། འདོད་པའི་ཡུལ་དྲུག་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་བདེ་དྲུག་དང་ བཏང་སྙོམས་དྲུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཡིད་ཚོར་གྱིས་རང་གི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ་ཡིད་ཚོར་བརྒྱད་དུ་ངེས་ཏེ། རང་གི་ཡུལ་ལ་དྲི་རོ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་བཞི་ཡོད་དེ། དེ་བཞི་ལ་དམིགས་ པའི་ཡིད་བདེ་བཞི་དང་། བཏང་སྙོམས་བཞི་རུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེས་གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ། ཡིད་ཚོར་གཉིས་སུ་ངེས་ཏེ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཀྱིས་ཆོས་ཁམས་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་བདེ་ དང་། བཏང་སྙོམས་གཉིས་སུ་ངེས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། དེའི་ཡིད་ཚོར་ལ་བཏང་སྙོམས་ཁོ་ནར་ངེས་ལ། དེས་འདོད་པའི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ། ཡིད་ཚོར་ དྲུག་དུ་ངེས་ཏེ། འདོད་པའི་ཡུལ་དྲུག་ལ་དམིགས་པའི་བཏང་སྙོམས་དྲུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེས་རང་གི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ། ཡིད་ཚོར་བཞིར་ངེས་ཏེ། རང་གི་ཡུལ་བཞི་ལ་དམིགས་པའི་བཏང་སྙོམས་བཞིར་ ངེས་པའི་ཕྱིར། དེས་ཁམས་གོང་མའི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ། ཡིད་ཚོར་གཅིག་ཏུ་ངེས་ཏེ། ཁམས་གོང་གི་ཆོས་ཁམས་ལ་དམིགས་པའི་བཏང་སྙོམས་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་གཟུགས་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། 4-1005 གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཡིད་ཚོར་གྱི་ཡུལ་ལ་དམིགས་ཚུལ་ལ། ཉེར་བསྡོགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། དངོས་གཞིའི་དམིགས་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཉེར་བསྡོགས་ཀྱི་འོག་མའི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཚེ། ཡིད་ཚོར་བཞིར་ འགྱུར་ཏེ། འོག་ས་གཟུགས་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཀྱིས་ཡུལ་བཞི་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་ཚོར་བཏང་སྙོམས་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དངོས་གཞིའི་དམིགས་པའི་ཚེ་ཡིད་ཚོར་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཏེ། དངོས་གཞིའི་འོག་ས་ ལ་དམིགས་པར་མི་བྱེད་ལ། དམིགས་པའི་བཏང་སྙོམས་གཅིག་ཁོ་ནར་ངེས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། སྐབས་འདིར་བསྟན་གྱི་ཡིད་ཚོར་བཅོ་བརྒྱད་དུ་བཤད

【現代漢語翻譯】 對於存在於四種禪定中的四種專注所緣的樂受，以及存在於四種舍受中的樂受，當專注于欲界的感覺對像時，存在三種感受：樂受、苦受和舍受。對於由無色界所包含的對象，則唯一確定為法界。 因為對於它，存在三種感受：樂受、苦受和舍受。第二，關於色界，分為兩種情況：根據前三個禪定和后兩個禪定。第一種情況是：根據前兩個禪定，由前兩個禪定所包含的意覺有樂受和舍受，沒有苦受。因此，目前兩個禪定的感受專注于欲界的對象時，會產生十二種意覺，因為對於專注於六種欲界對象的意覺，有六種樂受和六種舍受。 當這些意覺專注於它們自己的對象時，確定有八種意覺，因為它們自己的對象有四種（除了香和味之外），對於這四種對象，有四種樂受和四種舍受。當它們專注于無色界的對象時，確定有兩種意覺，因為由無色界所包含的法界，確定有樂受和舍受兩種。 第二種情況是根據后兩個禪定，其意覺唯一確定為舍受。當它專注于欲界的對象時，確定有六種意覺，因為對於專注於六種欲界對象的意覺，有六種舍受。當它專注于自己的對象時，確定有四種意覺，因為對於專注於四種自己對象的意覺，確定有四種舍受。當它專注于更高的界的對象時，確定有一種意覺，因為對於專注于更高界的法界的意覺，確定有一種舍受。 第三，關於無色界，無色界的意覺專注于對象的方式有兩種：接近禪定和實際專注。第一種情況是：當接近禪定專注于較低的對象時，會產生四種意覺，因為較低的色界所包含的四種對象，存在四種意覺舍受。第二種情況是：當實際專注時，唯一產生一種意覺，因為實際專注不專注于較低的界，而唯一確定為一種專注的舍受。 第三點是，這裡所說的意覺共有十八種。

【English Translation】 For the four kinds of pleasant feelings that focus on the four objects of concentration in the four dhyanas, and the four kinds of equanimity, when focusing on the objects of desire realm, there are three kinds of feelings: pleasant, painful, and neutral. For the objects included in the formless realm, it is uniquely determined as the dharma realm. Because for it, there are three kinds of feelings: pleasant, painful, and neutral. Second, regarding the form realm, there are two situations: according to the first three dhyanas and the latter two dhyanas. The first situation is: according to the first two dhyanas, the mental feelings included in the first two dhyanas have pleasant and neutral feelings, but no painful feelings. Therefore, when the feelings of the first two dhyanas focus on the objects of the desire realm, twelve mental feelings arise, because for the mental feelings that focus on the six objects of the desire realm, there are six pleasant feelings and six neutral feelings. When these mental feelings focus on their own objects, it is determined that there are eight mental feelings, because their own objects have four kinds (excluding smell and taste), and for these four kinds of objects, there are four pleasant feelings and four neutral feelings. When they focus on the objects of the formless realm, it is determined that there are two mental feelings, because for the dharma realm included in the formless realm, it is determined that there are two kinds of pleasant and neutral feelings. The second situation is according to the latter two dhyanas, whose mental feelings are uniquely determined as neutral. When it focuses on the objects of the desire realm, it is determined that there are six mental feelings, because for the mental feelings that focus on the six objects of the desire realm, there are six neutral feelings. When it focuses on its own objects, it is determined that there are four mental feelings, because for the mental feelings that focus on the four kinds of its own objects, it is determined that there are four neutral feelings. When it focuses on the objects of the higher realm, it is determined that there is one mental feeling, because for the mental feeling that focuses on the dharma realm of the higher realm, it is determined that there is one neutral feeling. Third, regarding the formless realm, there are two ways in which the mental feelings of the formless realm focus on objects: approaching concentration and actual focus. The first situation is: when approaching concentration focuses on the lower objects, four mental feelings arise, because for the four kinds of objects included in the lower form realm, there are four mental feelings of equanimity. The second situation is: when actually focusing, only one mental feeling arises, because actual focus does not focus on the lower realm, but is uniquely determined as one focused equanimity. The third point is that the mental feelings mentioned here total eighteen.

---

་པ་ནི། ཟག་བཅས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཀུན་ནས་ ཉོན་མོངས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་འཆད་པའི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་ཀྱི་ཁམས་གསུམ་ཀ་ལ་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལྷག་མ་བཤད་འཆད་ལ་ལྟོས་པར་བསྟན་པ་ནི། སྐབས་འདིར་རྟེན་འབྲེལ་བཞི་ཁོ་ ན་བསྟན་པ་ལ་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། འགའ་ཞིག་ནི་གོང་དུ་བསྟན་ཟིན་ཅིང་། འགའ་ཞིག་ནི་འོག་ནས་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ཉོན་མོངས་པ་དཔེ་ཡིས་མཚོན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་ བ་ལ། ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་དཔེ་ལྔའི་མཚོན་ཚུལ། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་དཔེ་གསུམ་གྱི་མཚོན་ཚུལ། གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་དཔེ་གཅིག་གི་མཚོན་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ས་བོན་དང་མཚུངས་ཏེ། 4-1006 ས་བོན་ལས་མྱུ་གུ། མྱུ་གུ་ལས་སྡོང་པོ་ལ་སོགས་པ་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ། ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ལས་ཀྱང་། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་སོགས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་ཀླུ་དང་ཆོས་མཚུངས་ཏེ། ཀླུ་ཡོད་ན་རྒྱ་མཚོ་མི་སྐམ་པ་བཞིན་དུ། ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ཡོད་ན། འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོ་མི་སྐམ་པའི་ཕྱིར། དེ་ཤིང་གི་རྩ་བ་དང་ཆོས་མཚུངས་ཏེ། ཤིང་གི་རྩ་བ་ནས་ མ་བཅད་པ་ལས་ཀ་སོགས་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ། ཉོན་མོངས་པ་འདིར་ཡོད་ན་འཁོར་བའི་སྣང་ཚུལ་སྣ་ཚོགས་འདི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་ལྗོན་ཤིང་དང་མཚུངས་ཏེ། ལྗོན་ཤིང་ལས་ཡལ་ག་འབྱུང་བ་བཞིན་ དུ། དེ་ལས་ཀྱང་ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་འབྲས་ཀྱི་ཤུན་པ་དང་མཚུངས་ཏེ། ཤུན་ལྤགས་ཡོད་ན་འབྲས་ཀྱི་མྱུ་གུ་སྐྱེས་ནུས་མེད་ན་མི་ནུས་པ་བཞིན་དུ། ཉོན་མོངས་པའི་ ཉོན་མོངས་པ་འདི་ཡོད་ན། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པས་གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེ་ནུས། མེད་ན་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་ཤུན་པ་དང་བཅས་པའི་འབྲས་དང་ཆོས་མཚུངས་ ཏེ། ཤུན་པ་དང་བཅས་པའི་འབྲས་ཀྱི་མྱུ་གུ་སྐྱེ་ནུས་པ་བཞིན་དུ། ཉོན་མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་དང་བཅས་པའི་ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པས་གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེ་ནུས་པའི་ཕྱིར། དེ་སྨན་དང་ཆོས་མཚུངས་ཏེ། 4-1007 སྨན་དེ་ནད་སེལ་བའི་ནུས་པའི་ལྡན་པའི་ཁུ་བ་གཅིག་བྱུང་ཟིན་ན། སླར་ནུས་པ་དེ་དང་ལྡན་པའི་ཁུ་བ་ཕྱུང་དུ་མེད་པ་བཞིན་དུ། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་འདིས་ཀྱང་འཁོར་བའི་སྐྱེ་ བ་གཅིག་སྐྱེ་ཟིན་ན། གཉིས་པ་སྐྱེད་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། མེ་ཏོག་དང་ཆོས་མཚུངས་ཏེ། མེ་ཏོག་དེས་འབྲས་བུའི་ཉེར་རྒྱུ་བྱེད་པ་བཞིན་དུ། ལས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པས་ཀྱང་གཞིའི་ཉོན་མོངས་པའི་ཉེར་ རྒྱུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་གཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་ནི། བཟའ་བཏུང་གྲུབ་པའི་གང་ཟག་དང་མཚུངས་ཏེ། དེ་འདྲ་བའི་གང་ཟག་དེས་བཟའ་བཏུང་ལེགས་པར་གྲུབ་པ་བཞིན་དུ། འདི་ཡང་ལས་ཉོན་གཉིས་ལས་ གྲུབ་ཟི

【現代漢語翻譯】 因為這是在有漏的範疇內，解釋煩惱的緣起，並且沒有針對無漏的三界。第二，顯示剩餘部分依賴於講解，之所以在此處只顯示四種緣起，是因為有些已經在前面顯示過，有些將在後面解釋。第三，通過用比喻象徵煩惱的方式來總結意義，分為煩惱的煩惱用五種比喻象徵，業的煩惱用三種比喻象徵，以及根本煩惱用一種比喻象徵。首先，煩惱的煩惱類似於種子，就像從種子中產生幼苗，從幼苗中產生樹幹等一樣，從煩惱的煩惱中也產生業的煩惱等。它與龍相似，就像有龍則海洋不會乾涸一樣，有煩惱的煩惱，輪迴的海洋就不會乾涸。它與樹根相似，就像不砍斷樹根就會產生樹幹等一樣，如果存在這種煩惱，就會產生各種輪迴的現象。它類似於樹木，就像從樹木中產生樹枝一樣，也從中產生業的煩惱。它類似於果實的皮，就像有皮則果實的幼苗能夠生長，沒有皮則不能生長一樣，如果存在這種煩惱的煩惱，業的煩惱就能使根本煩惱生長，沒有它就不能。 第二，業的煩惱與帶皮的果實相似，就像帶皮的果實的幼苗能夠生長一樣，帶有煩惱的煩惱的業的煩惱能夠使根本煩惱生長。它與藥物相似，就像藥物一旦產生了具有治療疾病能力的汁液，就不能再提取出具有相同能力的汁液一樣，這種業的煩惱一旦產生了一次輪迴的生命，就不能再產生第二次。它與花朵相似，就像花朵是果實的近取因一樣，業的煩惱也是根本煩惱的近取因。第三，根本煩惱類似於完成飲食的人，就像這樣的人能夠很好地完成飲食一樣，它也是由業和煩惱兩者完成的。

【English Translation】 Because this is within the scope of contaminated (Sanskrit: sāsrava) existence, explaining the dependent origination of afflictions, and it does not target the uncontaminated three realms. Secondly, showing that the remaining parts depend on explanation, the reason why only four dependent originations are shown here is that some have already been shown above, and some will be explained later. Thirdly, summarizing the meaning by symbolizing afflictions with metaphors, it is divided into the afflictions of afflictions symbolized by five metaphors, the afflictions of karma symbolized by three metaphors, and the root affliction symbolized by one metaphor. Firstly, the afflictions of afflictions are similar to seeds, just as sprouts arise from seeds, and trunks arise from sprouts, etc., from the afflictions of afflictions also arise the afflictions of karma, etc. It is similar to a nāga (dragon), just as if there is a nāga, the ocean will not dry up, if there are afflictions of afflictions, the ocean of samsara will not dry up. It is similar to the root of a tree, just as if the root of a tree is not cut off, trunks, etc., will arise, if this affliction exists, various phenomena of samsara will arise. It is similar to a tree, just as branches arise from a tree, the afflictions of karma also arise from it. It is similar to the skin of a fruit, just as if there is skin, the sprout of the fruit can grow, but if there is no skin, it cannot grow, if this affliction of afflictions exists, the afflictions of karma can cause the root affliction to grow, but if it does not exist, it cannot. Secondly, the afflictions of karma are similar to a fruit with skin, just as the sprout of a fruit with skin can grow, the afflictions of karma with the afflictions of afflictions can cause the root affliction to grow. It is similar to medicine, just as once medicine has produced a juice with the ability to cure diseases, it cannot extract another juice with the same ability, once this affliction of karma has produced one life of samsara, it cannot produce a second. It is similar to a flower, just as a flower is the proximate cause of a fruit, the afflictions of karma are also the proximate cause of the root affliction. Thirdly, the root affliction is similar to a person who has completed eating and drinking, just as such a person can complete eating and drinking well, it is also completed by both karma and afflictions.

---

ན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་སྲིད་བཞིའི་ཁྱད་ཆོས་ལ་སྤྱད་པ་ནི། སྲིད་པ་ལ་བཞིར་ཡོད་དེ། སྐྱེ་སྲིད། འཆི་སྲིད། སྔོན་དུས་ཀྱི་སྲིད་པ། བར་སྲིད་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། སྐྱེ་བའི་སྲིད་པ་ ནི། ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་བསྡུས་ཤིང་། དེ་ཡང་རང་དང་ས་གཅིག་པའི་བསྡུས་སོ། །མངལ་སྐྱེས་དང་སྒོང་སྐྱེས་ནི། བློ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དུ་གྱུར་པས་བསྡུས་ཤིང་། དྲོད་གཤེར་སྐྱེས་ནི། དྲི་ལ་མངོན་པར་ དགའ་བས་ཉོན་མོངས་པའི་བསྡུས། རྫུས་སྐྱེས་ནི། གནས་ལ་ཉོན་མོངས་པ་མངོན་པར་དགའ་བས་འཇུག་གོ །གཞན་གསུམ་ལ་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་ཡོད། འདོད་གཟུགས་གཉིས་ན་སྲིད་པ་བཞི་ཀ་ཡོད་ཅིང་། 4-1008 གཟུགས་མེད་ན་བར་སྲིད་མ་གཏོགས་པའི་སྲིད་པ་གསུམ་ཡོད། གསུམ་པ་སྐྱེ་བ་གནས་པའི་ཐབས་ལ། ཟས་ཀྱི་བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན། སོ་སོའི་སྒོ་ནས་རྒྱས་པར་བཤད། དྲང་ངེས་ཀྱི་སྒོ་ ནས་དོན་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་བཤད་པའི་འགྲོ་བ་ལྔ་གནས་པར་བྱེད་པའི་རྟེན་ཡོད་དེ། ཟས་བཞིའི་སྒོ་ནས་གནས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་གཟུགས་ཅན་གྱི་ཟས། གཟུགས་ཅན་མ་ཡིན་ པའི་ཟས། བར་སྲིད་ཀྱི་མིག་གི་རྣམ་གྲངས་དང་གསུམ། དང་པོ། ཁམ་གྱི་ཟས་ནི་གཟུགས་ཅན་དུ་གྱུར་པའི་ཟས་གཅིག་ལ་འཇོག འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་དྲི་རོ་རེག་བྱ་གསུམ་ལ་ཁམ་ཟས་ཞེས་ བྱ་སྟེ། ཁམ་སུ་སྤྱད་ཅིང་ཟས་པ་ལས་རང་གི་དབང་པོ་དང་ཕྲད་པའི་སྒོ་ནས་ལུས་ལ་ཕན་འདོགས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་པའི་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ནི། ཁམ་ཟས་མ་ཡིན་ཏེ། རང་གི་ དབང་པོ་དང་ཕྲད་པའི་སྒོ་ནས་ལུས་ལ་ཕན་འདོགས་པ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཁོ་ན་རེ། དེ་ཡོད་དེ། ཡིད་དུ་འོང་བའི་གཟུགས་མིག་གི་མཐོང་བ་ལས་ཚོར་བ་བདེ་བ་སྐྱེད་དེ་ཕན་འདོགས་ པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། ཁམས་གསུམ་ལས་གྲོལ་བའི་དགྲ་བཅོམ་པས་ཀྱང་ཁམ་ཟས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པར་ཐལ། རྟགས་དེའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། 4-1009 ཟས་བཅས་ཀྱི་རེག་པ། ཟག་བཅས་ཀྱི་སེམས་དཔའ། ཟག་བཅས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གསུམ་ནི་ཟས་ཡིན་ཏེ། ལུས་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པ་དང་། ཐོབ་པ་རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། བར་སྲིད་ལ་ ཡིད་ལས་བྱུང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཕ་མའི་ཁུ་ཁྲག་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པར། ཡིད་ཙམ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྲིད་ཚོལ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སྐྱེ་སྲིད་ཚོལ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་པའི་བར་ སྲིད་ལ་དྲི་ཟ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཟས་སུ་དྲི་ཟ་བའི་ཕྱིར། བར་སྲིད་ལ་སྲིད་པ་བར་མ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འཆི་སྲིད་དང་། སྐྱེ་སྲིད་ཀྱི་བར་དུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། འགྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སྐྱེ་ སྲིད་སོགས་འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུས་པ་ནི། ཟས་དེ་ལ་བཞིར་འཇོ

【現代漢語翻譯】 爲了（說明）那（四食）的必要性。第二，將四有（srid bzhi）的特徵應用於（解釋四食）：有（srid pa，存在）有四種，即生有（skye srid，birth existence）、死有（'chi srid，death existence）、前有（sngon dus kyi srid pa，previous existence）、中有（bar srid，intermediate existence）。生有是具有煩惱的集合，而且是與自己同地的集合。胎生和卵生是被顛倒的智慧所集合。濕生是因特別喜歡氣味而產生的煩惱集合。化生是因特別喜歡所處之處而進入（輪迴）。其他三種（死有、前有、中有）有善、非善、無記三種。欲界和色界有四有，無色界沒有中有，只有三種有。 第三，關於生存的方法，通過食物的作用進行簡要說明，通過各自的方面進行詳細解釋，通過正確定位來總結意義。第一，先前所說的五道眾生存在所依賴的基礎，是因為通過四種食物而存在。第二，有色之食、無色之食、中有之眼的分類這三種。第一，摶食（kham gyi zas）是指一種變成有色的食物，被欲界所包含，即香、味、觸三種被稱為摶食，因為通過食用和攝取，從與自身感官相接觸的角度對身體有益。欲界的色蘊不是摶食，因為它不具備從與自身感官相接觸的角度對身體有益的特性。有人說：『它具有這種特性，因為令人愉悅的景象從眼睛的觀看中產生快樂的感受，從而有益處。』如果這樣說，那麼從三界解脫的阿羅漢也應該享用摶食，因為有這個理由。這是不可能的，因為他們已經脫離了貪慾。第二，有漏的觸、有漏的意樂、有漏的識這三種是食物，因為它們使未獲得身體者獲得身體，使已獲得身體者增長。第三，中有的（生命）被稱為意生（yid las byung ba），因為它不是由父母的精血所生，而是僅僅由意念所生。被稱為求有（srid tshol），因為它尋求生有。欲界的中有被稱為食香（dri za），因為它以氣味為食。中有被稱為中有（srid pa bar ma），因為它發生在死有和生有之間。被稱為成辦（'grub pa），因為它成辦生有等。第三，從數量的角度總結意義，食物被歸納為四種。

【English Translation】 For the sake of (explaining) the necessity of those (four foods). Second, applying the characteristics of the four existences (srid bzhi) to (explain the four foods): Existence (srid pa) has four types, namely birth existence (skye srid), death existence ('chi srid), previous existence (sngon dus kyi srid pa), and intermediate existence (bar srid). Birth existence is a collection of afflictions, and it is a collection of the same realm as oneself. Womb-born and egg-born are collected by inverted wisdom. Moisture-born are the collection of afflictions arising from particularly liking smells. Transformation-born enter (samsara) because they particularly like the place where they are. The other three (death existence, previous existence, intermediate existence) have three types: virtuous, non-virtuous, and neutral. The desire realm and the form realm have the four existences, while the formless realm does not have intermediate existence, only three existences. Third, regarding the method of survival, a brief explanation is given through the function of food, a detailed explanation is given through the respective aspects, and the meaning is summarized through correct positioning. First, the basis upon which the five types of beings mentioned earlier exist is because they exist through the four types of food. Second, there are three types: tangible food, intangible food, and the category of the eye of the intermediate existence. First, coarse food (kham gyi zas) refers to one type of food that has become tangible, which is encompassed by the desire realm, namely the three: smell, taste, and touch, which are called coarse food, because through eating and consuming, it benefits the body from the perspective of contact with one's own senses. The aggregate of form in the desire realm is not coarse food, because it does not have the characteristic of benefiting the body from the perspective of contact with one's own senses. Someone says: 'It has this characteristic, because a pleasant sight produces a pleasant feeling from the viewing of the eyes, thus there is benefit.' If this is said, then an Arhat who is liberated from the three realms should also enjoy coarse food, because there is this reason. This is impossible, because they have abandoned desire. Second, defiled contact, defiled intention, and defiled consciousness are the three types of food, because they cause those who have not obtained a body to obtain a body, and cause those who have obtained a body to grow. Third, the (life) of the intermediate existence is called mind-born (yid las byung ba), because it is not born from the sperm and blood of parents, but is born only from the mind. It is called seeking existence (srid tshol), because it seeks birth existence. The intermediate existence of the desire realm is called scent-eater (dri za), because it eats scents as food. The intermediate existence is called intermediate existence (srid pa bar ma), because it occurs between death existence and birth existence. It is called accomplishing ('grub pa), because it accomplishes birth existence, etc. Third, summarizing the meaning from the perspective of quantity, food is categorized into four types.

---

ག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ལུས་ཐོབ་པ་རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཁམ་ཟས་ དང་། རེག་པའི་ཟས་གཉིས་བཞག མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སེམས་པའི་ཟས་དང་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཟས་གཉིས་བཞག་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ཡིན་ཏེ། ཁམ་གྱི་ཟས་ཀྱི་དབང་པོ་དང་ བཅས་པའི་ལུས་གནས་པ་དང་། རྒྱས་པར་བྱེད། རེག་པའི་ཟས་ཀྱི་སེམས་སེམས་བྱུང་རྣམས་བརྟེན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། དང་པོ་ཡང་སྲིད་པ་ཕྱི་མ་འཕེན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སེམས་པའི་ཟས་དེ་བཞག 4-1010 འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཟས་བཞག་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་གནས་པ་འཆི་འཕོ་བའི་སེམས་ལ། སེམས་གང་གི་འཆི་འཕོ་བ། ཚོར་བ་གང་གི་འཆི་འཕོ་བ་ཞར་བྱུང་དང་ བཅས་པ། ལུས་ཀྱི་ཕྱོགས་གང་ནས་འཆི་འཕོ་བ། གནད་གཅོད་པའི་རྒྱུ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། དགེ་རྩ་འཆད་པ། མཚམས་སྦྱོར་བ། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ། དེ་ལས་ཉམས་པ། ས་གཞན་དུ་འཆི་འཕོ་ བ། འགྲོ་བ་གཞན་དུ་སྐྱེ་བ་རྣམས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཁོ་ནའི་བྱེད་ཀྱི། དབང་ཤེས་ཀྱི་བྱེད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། འཆི་འཕོ་བ་དང་། སྐྱེ་མ་ཐག་པའི་ཚོར་བ་ནི། ཚོར་བ་ བཏང་སྙོམས་གཙོ་ཆེ། སེམས་དང་བཅས་པ་ཡུལ་ལ་རྩེ་གཅིག་པའི་མཉམ་གཞག་དང་། སེམས་མེད་པ་འགོག་སྙོམས་དང་། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་ལ་གནས་བཞིན་པའི་ངང་ནས་འཆི་འཕོ་བ་མེད་དོ། །ལྷག་ མེད་དུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཚེ། ལུང་མ་བསྟན་རྣམ་སྨིན་སྐྱེས་ཀྱི་སྤྱོད་ལམ་བྱེ་བྲག་པའམ། རྣམ་སྨིན་སྐྱེས་བཏང་སྙོམས་པ་གཉིས་ལ་གནས་ནས་འདའ་ཏེ། དེ་གཉིས་མི་གསལ་ཤིང་ཉམ་ཆུང་བས་ སེམས་འཆད་པ་དང་ཆོས་མཐུན་ནོ། ། གསུམ་པ་ནི། འོག་ངན་སོང་གསུམ་དུ་སྐྱེ་བའི་ཚེ། སུམ་མདོའོ་མན་ཆད་ནས་འཆི་འཕོ། མིར་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ལྟེ་བ་ནས་སྙིང་ཁའི་བར་ནས། ལྷར་སྐྱེ་བའི་ཚེ། 4-1011 སྙིང་ཁ་ནས་སྨིན་མཚམས་ཀྱི་བར་ནས། འཁོར་བར་མི་སྐྱེ་བར་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པའི་ཚེ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྤྱི་བོ་ནས་འཆི་འཕོ། བཞི་པ་ནི། འཆི་འཕོ་བའི་ཚེ། མེ་ཆུ་རླུང་གསུམ་གྱི་ ལུས་ཀྱི་གནད་གཅོད་པར་བྱེད། བད་ཀན་ཤས་ཆེ་བའི་ཚེ། ཆུ་ཁམས་སྟོབས་རྒྱས་ནས། གནད་གཅོད་པར་བྱེད། མཁྲིས་པ་ཤས་ཆེ་བའི་ཚེ། མེ་ཁམས་སྟོབས་རྒྱས་ནས་གནད་གཅོད་པར་བྱེད། རླུང་ཤས་ཆེ་བའི་ ཚེ། རླུང་གིས་ཁམས་སྟོབས་རྒྱས་ནས་གནད་གཅོད་པར་བྱེད་ཀྱི་སས་གཅོད་པ་ནི་མེད་དེ། བསྐལ་པ་འཇིག་པའི་ཚེ། མེ་ཆུ་རླུང་གསུམ་གྱིས་འཇིག་པར་བྱེད་ཀྱི་སས་མི་འཇིག་པའི་ཕྱིར། ལྔ་པ་སེམས་ ཅན་གྱི་ཚོགས་གསུམ་དུ་བསྡུ་བ་ནི། མདོ་ལས། སེམས་ཅན་གྱི་ཚོགས་ནི་གསུམ་སྟེ། ཡང་དག་པ་དང་། ལོག་པ་དང་། མ་ངེས་པའི་གང་ཟག་གོ །ཅེས་གསུངས་པས། འཕགས་པ་རྣམས་ལ་ཡང་དག་པ་ ཉིད་དུ་ངེས་པ

【現代漢語翻譯】 什麼原因呢？如果說爲了使已獲得的身體增長，則需要兩種食物：段食和觸食。如果說爲了獲得未獲得的，則需要兩種食物：意思食和識食。第一種情況是因為段食能使具有感官的身體存在和增長；觸食能使心和心所依附和增長。第二種情況成立，因為第一種情況是爲了投生來世，所以需要意思食；爲了成就，所以需要識食。 第四個問題是關於死亡和轉生的心。什麼心會死亡和轉生？什麼樣的感受會死亡和轉生，以及伴隨的情況？從身體的哪個部位死亡和轉生？以及斷除的關鍵原因，共有四個方面。第一方面是：講解善根，連線，脫離貪慾，從善根中退失，轉生到其他地方，以及轉生到其他道，這些都只是意識的作用，因為五根識沒有作用。第二方面是：死亡和轉生，以及剛出生時的感受，主要是舍受。處於心和心所專注於一境的等持，以及無心狀態的滅盡定，以及處於無想定中的狀態時，不會有死亡和轉生。當完全從痛苦中解脫時，會處於未說明的異熟生業的特殊行為，或者處於異熟生舍受兩種狀態而逝去，因為這兩種狀態不明顯且微弱，所以與心的講解相符。 第三方面是：當轉生到下三惡道時，從三岔路口以下的地方死亡和轉生；當轉生為人時，從肚臍到心間；當轉生為天人時，從心間到眉間。當不再輪迴，獲得阿羅漢果位時，識從頭頂死亡和轉生。第四方面是：死亡和轉生時，地、水、火、風四大的身體會斷除關鍵部位。當痰液過多時，水界增強，從而斷除關鍵部位；當膽汁過多時，火界增強，從而斷除關鍵部位；當風過多時，風界增強，從而斷除關鍵部位，但沒有地界斷除的情況，因為劫末時，是水、火、風三大毀滅，而不是地大毀滅。第五個問題是將眾生歸納為三類，經中說：『眾生有三種，即：正直者、邪曲者和不確定者。』因此，對於聖者來說，可以確定是正直者。

【English Translation】 What is the reason? If it is said that to increase the body that has been obtained, two kinds of food are needed: coarse food and tactile food. If it is said that to obtain what has not been obtained, two kinds of food are needed: volitional food and consciousness food. The first case is because coarse food can make the body with senses exist and grow; tactile food can make the mind and mental factors depend and grow. The second case is established because the first case is for projecting the next life, so volitional food is needed; for accomplishment, so consciousness food is needed. The fourth question is about the mind of death and rebirth. What mind will die and be reborn? What kind of feeling will die and be reborn, and the accompanying circumstances? From which part of the body will death and rebirth occur? And the key reasons for cutting off, there are four aspects. The first aspect is: explaining the roots of virtue, connecting, detaching from desire, falling from the roots of virtue, being reborn in other places, and being reborn in other realms, these are only the functions of consciousness, because the five sense consciousnesses have no function. The second aspect is: death and rebirth, and the feeling at the moment of birth, mainly neutral feeling. When in samadhi where the mind and mental factors are focused on one object, and in the cessation samadhi of the state of no mind, and in the state of being in the non-perception samadhi, there will be no death and rebirth. When completely liberated from suffering, one will pass away in a special behavior of the unindicated karmic result, or in the two states of karmic result neutral feeling, because these two states are not obvious and weak, so it is consistent with the explanation of the mind. The third aspect is: when reborn in the three lower realms, death and rebirth occur from below the triple crossroads; when reborn as a human, from the navel to the heart; when reborn as a deva, from the heart to the space between the eyebrows. When one is no longer in samsara and attains the Arhat state, consciousness dies and is reborn from the crown of the head. The fourth aspect is: at the time of death and rebirth, the body of the four elements of earth, water, fire, and wind will cut off key parts. When phlegm is excessive, the water element increases, thus cutting off key parts; when bile is excessive, the fire element increases, thus cutting off key parts; when wind is excessive, the wind element increases, thus cutting off key parts, but there is no case of the earth element cutting off, because at the end of the kalpa, it is the three elements of water, fire, and wind that destroy, not the earth element. The fifth question is to classify sentient beings into three categories, as the sutra says: 'There are three kinds of sentient beings, namely: the upright, the crooked, and the uncertain.' Therefore, for the noble ones, it can be determined that they are the upright.

---

་ཞེས་བྱ་སྟེ། བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པས་འཁོར་བར་སྐྱེ་བ་མི་ལེན་པ་ངེས་པའི་ཕྱིར། མཚམས་མེད་ལྔ་བྱས་པའི་གང་ཟག་ནི། ལོག་པར་ངེས་པར་ཡིན་ཏེ། མི་དགེ་ བའི་དབང་གིས་ངན་སོང་དུ་སྐྱེ་བར་ངེས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལས་གཞན་པའི་གང་ཟག་རྣམས་ནི་མ་ངེས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། གོང་གིས་གཏན་ཚིགས་ལས་ལོག་པའི་ཕྱིར།། ༈ །། ༄། །སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ལ། རྟེན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ངོས་གཟུང་། བརྟེན་པ་རི་མཚོ་གླིང་གསུམ་བཤད་པ། གཉིས་པ་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ལ། ། 4-1012 རྟེན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ངོས་གཟུང་། །བརྟེན་པ་རི་མཚོ་གླིང་གསུམ་བཤད། །ཚ་གྲང་དམྱལ་བའི་གནས་དང་ནི། །འདོད་དང་གཟུགས་ཁམས་ལྷ་ཡིས་གནས། །སྟོང་གསུམ་ངོས་བཟུང་ལུས་ཚེའི་ཚད། །ཚད་དེ་གཞལ་བའི་ཐབས་ དང་དགུས། །སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་མཐའ་དག་བསྟན། །བརྟེན་པ་རི་མཚོ་གླིང་གསུམ་ལ། །རི་དགུ་རྒྱུ་དང་ཚད་དབྱིབས་ཀྱི། །སྒོ་ནས་བཤད་ཅིང་མཚོ་བརྒྱད་དང་། །གླིང་བཞི་གླིང་ཕྲན་བརྒྱད་པོ་རྣམས། །དབྱིབས་དང་ཚད་ ཀྱི་སྒོ་ནས་བཤད། །ཁྱད་པར་འཛམ་གླིང་ཡོན་ཏན་གྱི། །སྒོ་ནས་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བཤད། །འདོད་དང་གཟུགས་ཁམས་ལྷ་གནས་ལ། །ས་དང་འབྲེལ་དང་མ་འབྲེལ་དང་། །ཞར་བྱུང་སེམས་ཅན་ཁྱད་ཆོས་དང་། །བར་ ཀྱི་ཐག་ཚད་ངོ་ཡིས་བཟུང་། །ས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྷ་གནས་ལ། །གཞལ་མེད་ཁང་ལ་བརྟེན་པ་དང་། །རི་རབ་ལ་ནི་བརྟེན་པ་གཉིས། །གཞལ་མེད་ཁང་ལ་བརྟེན་པ་ལ། །ཉི་ཟླའི་ཐག་ཚད་ཉི་མ་ ཡིས། །གླིང་ལ་བྱ་བ་བྱེད་ཚུལ་དང་། །དུས་ཚིགས་རྣམ་བཞག་ཞར་ལས་བྱུང་། །ཟླ་བ་འཕེལ་འགྲིབ་རྒྱུ་བསྟན་ཏེ། །རི་རབ་ལ་ནི་བརྟེན་པ་ལ། །རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞིའི་གནས་དང་ནི། །སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ ལྷ་ཡིས་གནས། །སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ལྷ་གནས་ལ། །བསྟན་པར་གཉིས་ཀྱིས་བཤད་པ་ལ། །ནགས་ཚལ་ས་གཞི་ལྗོན་ཤིང་དང་། །འདུན་པའི་ཁྱད་ཆོས་རྣམས་ལྔ་བཤད། །བརྒྱད་པ་ལུས་ཚེའི་ཚད་ལ་ནི། །མི་དང་ལྷ་ཡིས་ལུས་ཚད་བཤད། ། 4-1013 ཚེ་ཚད་བདེ་འགྲོ་ངན་འགྲོ་གཉིས། །བདེ་འགྲོ་མི་དང་འདོད་ལྷ་དང་། །གཟུགས་ཁམས་གཟུགས་མེད་ཚེ་ཚད་དོ། །ངན་འགྲོ་ཚ་དམྱལ་དུད་འགྲོ་དང་། ཡི་དྭགས་གྲང་དམྱལ་ཚེ་ཚད་བཤད། །དགུ་པ་ཚད་དེ་གཞལ་ ཐབས་ལ། །འཇོག་གཞི་ངོས་བཟུང་དེ་ཉིད་ལས། །ལུས་ཚད་གཞལ་བའི་ཆེད་དུ་ནི། །དཔག་ཚད་རྒྱང་གྲགས་ངོ་ཡིས་བཟུང་། །ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །སྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་གཉིས། །གཉིས་པ་ཚེ་ ཚད་གཞལ་ཐབས་ལ། །འདོད་ཁམས་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །ལོ་ཉིད་ངོ་ཡི་བཟུང་བ་དང་། །ཁམས་གོང་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནི། །སྐལ་པ་ངོས་བཟུང་སྐལ་ཆེན་ལ། །འབྱུང་ བའི་གང་ཟག་རྣམ་གསུམ་བཤད། །གསུམ་པ་སྣོད་བཅུད་ཁྱད་ཆོས་ལ། །དང་པོའི་ཚེ་ལོ་དཔག་མེད་ན

【現代漢語翻譯】 被稱為『不定』，因為與上述推理相反。 第二，關於外器世界： 4-1012 確定了三種支撐的壇城，闡述了所依之山、海、洲。 第二，關於外器世界， 確定了三種支撐的壇城，闡述了所依之山、海、洲。闡述了寒熱地獄之處，以及欲界和色界天神之所居。確定了三千世界，以及身量和壽命的長度。通過九種方法衡量這些尺度，完全揭示了外器世界。關於所依之山、海、洲，通過九座山的成因、尺度和形狀的方面進行闡述，以及八海和四大洲、八小洲，從形狀和尺度的方面進行闡述。特別是，從功德的方面詳細闡述了贍部洲的特點。關於欲界和色界天神之所居，確定了與地相連和不相連的情況，以及伴隨而生的眾生特點和中間的距離。關於與地相連的天神之所居，有兩種：依賴於無量宮殿和依賴於須彌山。關於依賴於無量宮殿，通過太陽的距離以及太陽在洲上的活動方式，產生了季節的劃分。闡述了月亮的盈虧原因。關於依賴於須彌山，有四大天王眾的住所和三十三天眾的住所。關於三十三天眾的住所，通過兩種方式進行闡述：森林、土地、樹木以及慾望的五種特點。第八，關於身量和壽命的長度，闡述了人與天神的身量。壽命方面，分為善趣和惡趣兩種。善趣包括人、欲界天神、色界和無色界的壽命。惡趣則闡述了熱地獄、旁生、餓鬼和寒地獄的壽命。第九，關於衡量這些尺度的方法，確定了基準，並以此為基礎，爲了衡量身量，確定了由旬和俱盧舍。爲了衡量壽命，確定了年和劫。第二，關於衡量壽命的方法，爲了瞭解欲界的壽命，確定了年的概念。爲了瞭解更高界的壽命，通過教義和論述兩種方式，確定了劫的概念。在賢劫中，闡述了將要出現的三種人。第三，關於外器和內情的特點，最初的壽命是無量。

【English Translation】 It is called 'uncertain' because it is contrary to the above reasoning. Second, regarding the external world: 4-1012 Identifying the three supporting mandalas, explaining the mountains, seas, and continents on which they rely. Second, regarding the external world, Identifying the three supporting mandalas, explaining the mountains, seas, and continents on which they rely. Explaining the places of the hot and cold hells, as well as the abodes of the desire realm and form realm gods. Identifying the three thousand worlds, as well as the length of body size and lifespan. Measuring these dimensions through nine methods, completely revealing the external world. Regarding the mountains, seas, and continents on which they rely, explaining through the aspects of the origin, dimensions, and shapes of the nine mountains, as well as the eight seas and the four continents, and eight subcontinents, explaining from the aspects of shape and dimensions. In particular, elaborating on the qualities of Jambudvipa (the continent where we live) from the aspect of its virtues. Regarding the abodes of the desire realm and form realm gods, identifying the situations of being connected and not connected to the earth, as well as the characteristics of the beings that arise with them and the distances in between. Regarding the abodes of the gods connected to the earth, there are two types: relying on immeasurable palaces and relying on Mount Meru. Regarding relying on immeasurable palaces, the division of seasons arises from the distance of the sun and the way the sun acts on the continents. Explaining the reasons for the waxing and waning of the moon. Regarding relying on Mount Meru, there are the abodes of the Four Great Kings and the abodes of the Thirty-three Gods. Regarding the abodes of the Thirty-three Gods, explaining through two aspects: forests, lands, trees, and the five characteristics of desires. Eighth, regarding the length of body size and lifespan, explaining the body sizes of humans and gods. Regarding lifespan, dividing into two: happy migrations and unhappy migrations. Happy migrations include the lifespans of humans, desire realm gods, form realm, and formless realms. Unhappy migrations explain the lifespans of hot hells, animals, hungry ghosts, and cold hells. Ninth, regarding the methods of measuring these dimensions, identifying the basis, and based on that, in order to measure body size, identifying yojanas and kroshas. In order to measure lifespan, identifying years and kalpas. Second, regarding the methods of measuring lifespan, in order to understand the lifespan of the desire realm, identifying the concept of years. In order to understand the lifespan of higher realms, identifying the concept of kalpas through the two methods of doctrine and explanation. In the Bhadrakalpa (Fortunate Aeon), explaining the three types of individuals who will appear. Third, regarding the characteristics of the external world and the beings within it, the initial lifespan is immeasurable.

---

ས། །བཅུ་པའི་བར་དུ་འགྲིབ་པས་ཚུལ། །དེ་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་ཉིད་དང་། །འཇིག་སྐལ་བྱེ་བྲག་བཤད་པའོ། ། ཞེས་པ་ལྟར། དང་པོ་འོག་གཞི་རྟེན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ངོས་བཟུང་བ་ནི། སྣོད་བཅུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་གཉིས་ཡོད་པ་དེ་ལ། སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཆགས་པའམ། གནས་པར་འདོད་པའི་འོག་དག་གི རྟེན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་གསུམ་ལས། དང་པོར། རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆགས་པའི་ཚུལ་ནི། སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ལས་གྲུབ་བའི་རླུང་འཇམ་བུ་འཁྲིགས་ཏེ། དང་པོར་རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་འཆགས། 4-1014 དེའི་རྔམས་ཏེ་འཕང་སུ་ནི་དཔག་ཚད་ས་ཡ་གཅིག་དང་། དྲུག་འབུམ་ཡིན་ལ། རྒྱར་དཔག་ཚད་གྲངས་མེད་དོ། །གྲངས་མེད་ཅེས་པ་གྲངས་གཏན་མེད་མ་ཡིན་ཏེ། གྲངས་ཀྱི་གནས་གཞན་དྲུག་བཅུའི་གྲངས་མེད་ ལ་འདོད་དོ། །རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་འདི་ནི། སྟོང་གསུམ་གཅིག་གིས་འོག་གཞི་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་པས་རྒྱ་ཤིན་ཏུ་ཆེའོ། །དེའི་སྟེང་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི། སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ལས་གྲུབ་པའི། སྤྲིན་གསེར་ གྱི་སྙིང་པོ་ཅན་འདུས་ཏེ་ཆར་གྱིས་རྒྱུན་བབས་པ་ལས་ཆུའི་དཀྱིལ་འཁོར་འཆགས་ཤིང་ཆུའི་རྔམས་སམ། དཔངས་སུ་དཔག་ཚད་འབུམ་ཕྲག་བཅུ་གཅིག་དང་། སྟོང་ཕྲག་དག་ནི་ཉི་ཤུ་ཡོད་པའོ། །ཆུ་དེ་མི་ འབོ་བ་ནི། ས་དེར་འོག་གཞི་དང་། གློ་ན་གནས་པའི་རླུང་གིས། ཆུ་དེ་རྣམས་ཐུར་དང་ཐད་ཀར་མི་འཛག་པར་གསུངས་སོ། །ཆུ་དེ་རླུང་གིས་བསྲུབས་པ་ལས། དུས་ཕྱིས་ནི་ཆུའི་རྔམས་སུ་དཔག་ ཚད་འབུམ་ཕྲག་བརྒྱད་ཡོད་ཅིང་། ལྷག་མ་གསུམ་འབུམ་ཉི་ཁྲི་དག་ནི་ཆུ་དེའི་སྟེང་དུ། འོ་མ་ལ་སྤྲིས་མ་ཆགས་པ་ལྟར། གསེར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་འགྱུར་རོ། །ཆུ་དང་གསེར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ ཐད་ཀར་ཆེ་ཆུང་མེད་པར་མཉམ་ཤིང་། དཔག་ཚད་འབུམ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་དང་། སྟོང་ཕྲག་གསུམ་དང་། བརྒྱ་ཕྲག་ནི་ཕྱེད་དང་ལྔ་རྣམས་ཁོ་ན་ཡོད་པའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁོར་ཡུག་ཏུ་ནི། ཞེང་གི་སུམ་འགྱུར་རོ། ། 4-1015 ས་ཡ་གསུམ་དང་། དྲུག་འབུམ་གཅིག་ཁྲི་གསུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་ཡོད་དོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། ཆུ་དང་གསེར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །ཁོར་ཡུག་ཏུ་ནི་དཔག་ཚད་གྲངས། །ས་ཡ་གསུམ་དང་དྲུག་འབུམ་དང་། །ཆིག་ཁྲི་ གསུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་ཡོད། །ཅེས་སྦྱར་རོ། །ཆུ་དང་གསེར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་འདི་གཉིས་ནི། གླིང་བཞི་ས་རེ་རེའི་རྟེན་ཡིན་པས་དུམ་བུ་དུམ་བུར་འཆགས་པར་བཞེད་ལ། གོང་མ་ས་ནི། དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ གྱི་རྒྱུ་མཉམ་པར་བཞེད་དོ། ། གཉིས་པ། བརྟེན་པ་རི་མཚོ་གླིང་གསུམ་ལ། །རི་དགུ་རྒྱུ་དང་ཚད་དབྱིབས་ཀྱི། །སྒོ་ནས་བཤད་ཅིང་མཚོ་བརྒྱད་དང་། །གླིང་བཞི་གླིང་ཕྲན་བརྒྱད་པོ་རྣམས། །དབྱིབས་དང་ཚད་ཀྱི་ སྒོ་ནས་བཤད། །ཁྱད་པར་འཛམ་གླིང་ཡོན་ཏན་གྱི། །སྒོ་ན

【現代漢語翻譯】 如前文所說，從第十（地）之間衰減的方式，以及由此衍生的意義，還有關於劫數的詳細解釋。 如是，首先確定下方基礎的壇城：存在器世界和有情世界兩種，其中，器世界的界形成或存在的基礎壇城有三種。首先，風壇城的形成方式是：由眾生共同的業力所形成的柔和之風聚集，最初形成風壇城。 其高度，即厚度，為一百六十萬由旬（Yojana，古印度長度單位），廣度則為無數由旬。所謂『無數』並非指完全沒有數量，而是指六十個數量級之外的『無數』。 此風壇城是三千世界的共同基礎，因此極其廣闊。其上，由眾生共同的業力所形成的、具有黃金精華的云聚集，持續降雨，從而形成水壇城，水的高度或厚度為一千一百二十萬由旬。 水不流失的原因是：此地作為基礎，以及存在於其中的風，使得這些水不會向下或向旁邊流失。由於風的攪動，後來水的高度變為八百萬由旬，剩餘的三十二萬由旬，就像牛奶上形成奶皮一樣，變成了金壇城。 水和金壇城在垂直方向上大小相同，均為一千二百三十五萬由旬。這兩個壇城的周圍，寬度是其周長的三倍，即三百六十一萬三千五百由旬。 因此，水和金壇城的周圍，周長為三百六十一萬三千五百由旬。水和金壇城是四大洲各自的基礎，因此被認為是分段形成的，而上方的土地則被認為是三個壇城的共同因素。 第二，所依賴的山、海、洲三者。從山九座的山體、大小和形狀方面進行闡述，以及八海和四大洲、八小洲的形狀和大小方面進行闡述。特別是對贍部洲（Jambudvipa）的功德方面進行闡述。

【English Translation】 As it says, 'The manner of decreasing up to the tenth (bhumi), and the meaning derived from it, as well as the detailed explanation of the kalpa.' Thus, first, identifying the mandala of the lower base: There are two worlds, the container world and the sentient world. Among them, the mandala of the base upon which the realm of the container world is formed or exists is threefold. First, the manner in which the wind mandala is formed is: The gentle wind, formed from the common karma of sentient beings, gathers, and initially the wind mandala is formed. Its height, that is, its thickness, is one million six hundred thousand yojanas (Yojana, an ancient Indian unit of length), and its width is countless yojanas. 'Countless' does not mean that there is absolutely no number, but refers to 'countless' beyond sixty orders of magnitude. This wind mandala is the common base of the three thousand worlds, so it is extremely vast. Above it, clouds with the essence of gold, formed from the common karma of sentient beings, gather and continuously rain, thus forming the water mandala, the height or thickness of which is eleven million two hundred thousand yojanas. The reason why the water does not flow away is: This place serves as the base, and the wind that exists within it prevents these waters from leaking downwards or sideways. Due to the stirring of the wind, the height of the water later becomes eight million yojanas, and the remaining three million two hundred thousand yojanas, like the skin that forms on milk, turns into the gold mandala. The water and gold mandalas are the same size vertically, both being twelve million three hundred and fifty thousand yojanas. Around these two mandalas, the width is three times their circumference, which is three million six hundred and thirteen thousand five hundred yojanas. Therefore, around the water and gold mandalas, the circumference is three million six hundred and thirteen thousand five hundred yojanas. The water and gold mandalas are the basis for each of the four continents, so they are considered to be formed in segments, while the land above is considered to be a common factor of the three mandalas. Second, the three that are relied upon: mountains, seas, and continents. Explaining from the aspect of the nine mountains' substance, size, and shape, as well as the shape and size of the eight seas and the four continents and eight subcontinents. In particular, explaining the qualities of Jambudvipa.

---

ས་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བཤད། །ཅེས་པ་ལྟར། རི་དགུ་རླུང་དང་ཚད་དབྱིབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བཤད་པ་ནི། གསེར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དེ་ལ་ལྷུན་པོ་ དབུས་ན་ཡོད་ཅིང་། དེ་ལས་སྐོར་ནས་ནང་ནས་རིམ་པ་བཞིན། གཉའ་ཤིང་འཛིན། གཤོལ་མདའ་འཛིན་དང་། སེང་ལྡེང་ཅན་དང་། དེ་བཞིན་དུ་བ་ལྟ་ན་སྡུག་རི་དང་། རྟ་རྣ་དང་རྣམ་འདུད་དང་། །མུ་ ཁྱུད་འཛིན་རྣམས་ཡོད་པའོ། །ཐམས་ཅད་གྲུ་བཞི་པ་སྟེ། རི་དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱི་རོལ་དེ་ནས་ནི་གླིང་དེ་རྣམས་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གི་ཕྱི་རོལ་ན་ནི་འཁོར་ལོ་ལྟ་བུའི་ཁོར་ཡུག་གི་རི་ཡོད་པ་སྟེ། 4-1016 གཉའ་ཤིང་འཛིན་སོགས་བདུན་རྒྱུ་གསེར་ལས་གྲུབ་པ་ཡིན་ཞིང་། ཁོར་ཡུག་དེ་རྒྱུ་ལྕགས་ལས་སོ། །ལྷུན་པོ་ནི་ཤར་དངུལ། ལྷོ་བཻཌཱུཪྻ། ནུབ་ཤེལ། བྱང་གསེར་ལས་གྲུབ་པ་རིན་པོ་ཆེའི་བཞིའི་རང་བཞིན་ཅན་ ཡིན་ཞིང་། བཞག་པའི་མདོ་ལས། ཤར་ཤེལ། ནུབ་དངུལ་ལས་གྲུབ་པར་བཤད་ཀྱང་། ནང་གི་དབང་ས་དང་མ་མཐུན་པས་འགྱུར་མ་དག་པར་མངོན་ནོ། །དེའི་དབང་གི་དེ་དག་གི་ངོས་ཀྱི་ནམ་མཁའ་ཡང་ ཁ་དོག་དེ་ཉིད་དུ་སྣང་ངོ་། །རི་དགུ་ཆུ་ཡི་ནང་དུ་གསེར་གྱི་གཞི་ལ་ཐུག་པར་དཔག་ཚད་བརྒྱད་ཁྲི་དག་མཉམ་པར་ནུབ་བོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལྷུན་པོ་ཆུའི་སྟེང་དུ་ཡང་དཔག་ཚད་དག་ ནི་བརྒྱད་ཁྲི་འཕགས་པའོ། །དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། ལྷུན་པོ་ཆུའི་ནང་དང་སྟེང་དུ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་དུ་གསུངས་སོ། །གཉའ་ཤིང་འཛིན་སོགས་རི་ཕྱི་མ་བརྒྱད་པོ་རྣམས་ཆུའི་སྟེང་དུ་རྔམས་སུ་སྔ་ མ་སྔ་མ་ལས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ཕྱེད་ཕྱེད་དབྲི་སྟེ། བཞི་ཁྲི་ནས་སུམ་བརྒྱ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་གྱི་བར་དུའོ། །རི་དགུ་པོ་དེ་དག་རྔམས་སུའང་རང་རང་གི་འཕང་དང་མཉམ་མོ། ། མུ་ཁྱུད་ འཛིན་ལ་ཐུག་པ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་བར་གྱི་མཚོ་བདུན་རོལ་མཚོ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ཡང་ནང་ནས་རིམ་པ་བཞིན་རོལ་མཚོ་དང་པོ་ནི། ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་བཅུ་པའོ། །དེ་ནི་ནང་གི་རྒྱ་མཚོ་ཡིན་ཏེ། 4-1017 མཚོ་བརྒྱད་ཀྱི་ནང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ངོས་ལ་སུམ་འགྱུར་རོ། །ངོས་རེ་རེ་ལ་དཔག་ཚད་གཉིས་འབུམ་བཞི་ཁྲི་རེ་ཡོད་དོ། །རོལ་མཚོ་གཞན་དྲུག་ནི་ཞེང་སྔ་མ་སྔ་མ་ལས་ཕྱི་མ་ ཕྱི་མ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཀྱི་ཆད་དོ། །དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། བསིལ་དང་ཞིམ་དང་ཡང་དང་འཇམ། །དྭངས་བ་དང་ནི་དྲི་ང་མེད། །འཐུངས་ན་ལྟོ་ལ་མི་གནོད་ཅིང་། །དེ་བཞིན་མགྲིན་པ་ལ་མི་གནོད། །ཅེས་ པ་ལྟར། ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པའི་ཆུའི་གང་བ་ཡིན་ནོ། །མཚོ་དེ་རྣམས་ལེགས་སྦྱར་ལས་ཤཱི་ཏ། ཞེས་པ། རྨོས་ཀྱི་རོལ་དང་འདྲ་བའི་རྣམ་པར་ཡོད་པས་རོལ་པའི་མཚོ་ཞེས་བྱའོ། །རི་དང་ མཚོ་དེ་དག་གི་ཚད་གཞུང་དུ་གསལ་བ་དང་། མི་གསལ་བ་རྣམས་ཀྱང་ཞིབ་པར་མི་བརྗེད་པས་སྡེབ་སྦྱོར་ཀྱིས་བཅིངས་ན། རོལ་མཚོ་བདུན་

【現代漢語翻譯】 正如經文所說：『分別講述各地。』關於山、風和尺寸形狀的描述如下：在金輪（ser gyi dkyil 'khor）的中央是須彌山（lHun po），圍繞須彌山，從內到外依次是：持軛山（gnya' shing 'dzin）、持犁山（gshol mda' 'dzin）、善持山（seng ldeng can），以及美目山（du ba lta na sdug ri）、馬耳山（rta rna）、象鼻山（rnam 'dud）和鐵圍山（mu khyud 'dzin）。所有這些山都是方形的。這些山的外圍就是各個大洲。這些大洲的外面是像輪子一樣的環繞山。 持軛山等七座山都是由黃金構成，而鐵圍山則是由鐵構成。須彌山由東方的銀、南方的吠琉璃（baiDUrya）、西方的玻璃和北方的黃金構成，具有四種珍寶的性質。在《建立經》（bzhag pa'i mdo）中，記載東方是玻璃，西方是銀，但這與內在的方位不符，顯然是不正確的。由於須彌山的原因，那些方位的天空也呈現出相應的顏色。九座山都沉入水中，與黃金地基相接，深度均為八萬由旬（dpag tshad）。同樣，須彌山在水面上也高出八萬由旬。《正念經》（dran pa nyer bzhag tu）中說，須彌山在水下和水上都是八萬四千由旬。持軛山等其餘八座山在水面上的高度，從內到外依次減半，從四萬由旬到三百一十三又二分之一由旬不等。這九座山的高度也與各自的寬度相等。 被鐵圍山環繞的七個海是嬉戲海（rol mtsho），從內到外依次排列。第一個嬉戲海的寬度是八萬由旬。這是內海，因為它不在八海之內。它的表面積是其寬度的三倍。每個表面積是二十四萬由旬。其餘六個嬉戲海的寬度依次減半。所有這些海都具備八種功德：『涼、甜、輕、柔，清澈無雜質，飲用不傷身，亦不損喉嚨。』因此，它們充滿了具備八種功德的水。這些海在梵語中被稱為『Shita』，因為它們的形狀像犁頭，所以被稱為嬉戲海。如果將經文中明確和不明確的山和海的尺寸，用詩歌的形式詳細地記錄下來，就不會忘記。七個嬉戲海

【English Translation】 As it is said in the scriptures: 'Describing the specific locations.' The description of the mountains, winds, and dimensions is as follows: In the center of the golden mandala (ser gyi dkyil 'khor) is Mount Sumeru (lHun po), and surrounding Mount Sumeru, from the inside out, are: Yoke-Holder Mountain (gnya' shing 'dzin), Plow-Holder Mountain (gshol mda' 'dzin), Good-Holder Mountain (seng ldeng can), as well as Beautiful-to-Behold Mountain (du ba lta na sdug ri), Horse-Ear Mountain (rta rna), Elephant-Trunk Mountain (rnam 'dud), and Iron-Fence Mountain (mu khyud 'dzin). All these mountains are square. The outer perimeter of these mountains is the continents. Outside these continents is the surrounding mountain like a wheel. The seven mountains, starting with Yoke-Holder Mountain, are all made of gold, while the Iron-Fence Mountain is made of iron. Mount Sumeru is made of silver in the east, vaidurya (baiDUrya) in the south, glass in the west, and gold in the north, possessing the nature of four jewels. In the 'Establishment Sutra' (bzhag pa'i mdo), it is recorded that the east is glass and the west is silver, but this does not match the inner orientation and is obviously incorrect. Because of Mount Sumeru, the sky in those directions also appears in the corresponding colors. The nine mountains are all submerged in water, connected to the golden foundation, with a depth of eighty thousand yojanas (dpag tshad) each. Similarly, Mount Sumeru rises above the water by eighty thousand yojanas. In the 'Mindfulness Sutra' (dran pa nyer bzhag tu), it is said that Mount Sumeru is eighty-four thousand yojanas below and above the water. The height of the remaining eight mountains, starting with Yoke-Holder Mountain, above the water decreases by half from the inside out, ranging from forty thousand yojanas to three hundred and thirteen and a half yojanas. The height of these nine mountains is also equal to their respective widths. The seven seas surrounded by the Iron-Fence Mountain are the Playful Seas (rol mtsho), arranged in order from the inside out. The width of the first Playful Sea is eighty thousand yojanas. This is an inland sea because it is not among the eight seas. Its surface area is three times its width. Each surface area is two hundred and forty thousand yojanas. The width of the remaining six Playful Seas decreases by half successively. All these seas possess eight qualities: 'Cool, sweet, light, soft, clear and without impurities, drinking does not harm the body, nor does it harm the throat.' Therefore, they are filled with water possessing eight qualities. These seas are called 'Shita' in Sanskrit, because their shape is like a plow, they are called Playful Seas. If the dimensions of the mountains and seas, both explicit and implicit in the scriptures, are recorded in detail in the form of poetry, they will not be forgotten. The seven Playful Seas

---

པོའི་ཞེང་ཚད་དུ། ཕྱེད་ཕྱེད་དབྲི་བར་གསུངས་པས་ན། རོལ་ མཚོ་གཉིས་པའི་ཞེང་ཚད་དུ། །དཔག་ཚད་བཞི་ཁྲི་ཡོད་པ་ནས། །གསུམ་པ་ལ་ནི་ཉི་ཁྲི་དང་། །བཞི་པ་ལ་ནི་ཆིག་ཁྲི་དང་། །ལྔ་པ་ལ་ནི་ལྔ་སྟོང་དང་། །དྲུག་པ་ལ་ནི་ཕྱེད་སུམ་ སྟོང་། །བདུན་པ་ལ་ནི་ཆིག་སྟོང་དང་། །ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་ཞེང་དུ་ཡོད། །རི་བརྒྱད་འཕང་དུ་ཕྱེད་ཕྱེད་དུ། །རིམས་བཞིན་དབྲི་བར་གསུངས་པས་ན། །གཉའ་ཤིང་འཛིན་གྱི་ཞེང་ཚད་དུ། །དཔག་ཚད་བཞི་ཁྲི་ཡོད་པ་ནས། ། 4-1018 གཤོལ་མདའ་འཛིན་ལ་ཉི་ཁྲི་དང་། །སེང་ལྡེང་ཅན་ལ་ཆིག་ཁྲི་དང་། །བལྟ་ན་སྡུག་ལ་ལྔ་སྟོང་དང་། །རྟ་རྣ་ཉིས་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་དང་། །རྣམ་འདུད་ཆིག་སྟོང་ཕྱེད་གསུམ་བརྒྱ། །མུ་ཁྱུད་འཛིན་ལ་དྲུག་ བརྒྱ་དང་། །ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ཡོད་པ་ཡིན། །ཁོར་ཡུག་ལ་ནི་སུམ་བརྒྱ་དང་། །ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ཡོད་པ་ཡིན། །དེ་དག་འཕང་སུའང་རང་རང་གི །ཞེང་དང་མཉམ་པ་གཞུང་ལས་གསལ། །རི་མཚོ་དེ་ དག་ཀྱུས་ཀྱི་ཚད། །རོལ་མཚོ་དང་པོའི་ངོས་དེ་ལ། །དཔག་ཚད་ཉིས་འབུམ་བཞི་ཁྲི་ཡོད། །མཐའ་སྐོར་དགུ་འབུམ་དྲུག་ཁྲིའོ། །གཉའ་ཤིང་འཛིན་གྱི་ངོས་གཅིག་ལ། །དཔག་ཚད་སུམ་འབུམ་ཉི་ཁྲི་ཡོད། །མཐའ་སྐོར་ དུ་ནི་ས་ཡ་གཅིག །ཉིས་འབུམ་བརྒྱད་ཁྲི་ཡོད་པ་ཡིན། །རོལ་མཚོ་གཉིས་པའི་ངོས་གཅིག་ལ། །བཞི་འབུམ་ཡོད་ཅིང་ཁོར་ཡུག་ཏུ། །ས་ཡ་གཅིག་དང་དྲུག་འབུམ་ཡོད། །གཤོལ་མདའ་འཛིན་གྱི་ངོས་གཅིག་ལ། ། བཞི་འབུམ་བཞི་ཁྲི་མཐའ་སྐོར་དུ། །ས་ཡ་གཅིག་དང་བདུན་འབུམ་དང་། །དྲུག་ཁྲི་དག་ནི་ཡོད་པ་ཡིན། །རོལ་མཚོགསུམ་པའི་ངོས་གཅིག་ལ། །བཞི་འབུམ་བརྒྱད་ཁྲི་མཐའ་སྐོར་དུ། །ས་ཡ་གཅིག་དང་དགུ་འབུམ་ དང་། །ཉི་ཁྲི་དག་ནི་ཡོད་པ་ཡིན། །སེང་ལྡེང་ཅན་གྱི་རི་ཡིས་ནི། །ངོས་གཅིག་ལ་ནི་ལྔ་འབུམ་ཡོད། །མཐའ་སྐོར་དུ་ནི་ས་ཡ་གཅིག །རོལ་མཚོ་བཞི་པའི་ངོས་གཅིག་ལ། །ལྔ་འབུམ་ཉི་ཁྲི་མཐའ་སྐོར་དུ། ། 4-1019 ས་ཡ་གཉིས་དང་བརྒྱད་ཁྲི་ཡོད། །བལྟ་ན་སྡུག་གི་ངོས་གཅིག་ལ། །ལྔ་འབུམ་ལྔ་ཁྲི་མཐའ་སྐོར་དུ། །ས་ཡ་གཉིས་དང་ཆིག་འབུམ་དང་། ཉི་ཁྲི་དག་ནི་ཡོད་པ་ཡིན། །རོལ་མཚོ་ལྔ་པའི་ངོས་ གཅིག་ལ། །ལྔ་འབུམ་བཞི་ཁྲི་མཐའ་སྐོར་དུ། །ས་ཡ་གཉིས་དང་གཅིག་འབུམ་དང་། །དྲུག་ཁྲི་དག་ནི་ཡོད་པ་ཡིན། །རྟ་རྣ་རི་ཡིས་ངོས་གཅིག་ལ། །ལྔ་འབུམ་བཞི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ཡོད། །མཐའ་སྐོར་དུ་ ནི་ས་ཡ་གཉིས། །ཆིག་འབུམ་བརྒྱད་ཁྲི་ཡོད་པ་ཡིན། །རོལ་མཚོ་དྲུག་པའི་ངོས་གཅིག་ལ། །ལྔ་འབུམ་ལྔ་ཁྲི་མཐའ་སྐོར་དུ། །ས་ཡ་གཉིས་དང་གཉིས་འབུམ་ཡོད། །རྣམ་འདུད་རི་ཡི་ངོས་གཅིག་ལ། །ལྔ་ འབུམ་ལྔ་ཁྲི་ཉིས་སྟོང་དང་། །ལྔ་བརྒྱ་དག་ནི་ཡོད་པ་ཡིན། །མཐའ་སྐོར་དུ་ནི་ས་ཡ་གཉིས། །གཉིས་འབུམ་དང་ནི་ཆིག་ཁྲི་ཡོད། །རོལ་མཚོ་བ

【現代漢語翻譯】 關於其寬度，據說每次減半，因此，第二個快樂海（Rol mtsho）的寬度是四萬由旬（dpag tshad），第三個是兩萬由旬，第四個是一萬由旬，第五個是五千由旬，第六個是三千的一半，第七個是一千二百五十由旬。八座山的寬度也據說依次減半，因此，持軛山（Gnya' shing 'dzin）的寬度是四萬由旬，持犁山（Gshol mda' 'dzin）是兩萬由旬，持獅山（Seng ldeng can）是一萬由旬，善見山（Bltana sdug）是五千由旬，馬耳山（Rta rna）是兩千五百由旬，曲躬山（Rnam 'dud）是一千三百五十由旬，環繞山（Mu khyud 'dzin）是六百二十五由旬。其周長是三百一十三又二分之一由旬。這些山的高度都和各自的寬度相等，經典里有明確記載。 這些山和海的面積：第一個快樂海的表面積是二十四萬由旬，周長是九十六萬由旬。持軛山的一面是三十二萬由旬，周長是一百二十八萬由旬。第二個快樂海的一面是四十萬由旬，周長是一百六十萬由旬。持犁山的一面是四十四萬由旬，周長是一百七十六萬由旬。第三個快樂海的一面是四十八萬由旬，周長是一百九十二萬由旬。持獅山的一面是五十萬由旬，周長是一百萬由旬。第四個快樂海的一面是五十二萬由旬，周長是二百零八萬由旬。善見山的一面是五十五萬由旬，周長是二百一十二萬由旬。第五個快樂海的一面是五十四萬由旬，周長是二百一十六萬由旬。馬耳山的一面是五十四萬五千由旬，周長是二百一十八萬由旬。第六個快樂海的一面是五十五萬由旬，周長是二百二十萬由旬。曲躬山的一面是五十五萬二千五百由旬，周長是二百二十一萬由旬。 第七個快樂海（Rol mtsho）的表面積是五十五萬一千二百五十由旬，周長是二百二十萬五千由旬。環繞山的一面是五十五萬零六百二十五由旬，周長是二百二十萬二百五十由旬。須彌山（Ri rab）的四面都是正方形，每面都是兩萬由旬。從海面向上，有一萬六千由旬，水面下有三千二百由旬。因此，總高度是八萬由旬。從外面開始，有八座山和八個海環繞著須彌山。須彌山由金、銀、琉璃、水晶四種珍寶構成。東面是水晶，南面是琉璃，西面是白銀，北面是黃金。因此，從外面看，東面是藍色，南面是煙色，西面是白色，北面是黃色。須彌山的頂端廣闊平坦，是帝釋天（Brgya byin）居住的地方，叫做善見城（Lta na sdug）。那裡有三十三天（Sum cu rtsa gsum）的天神居住，他們是釋迦（Shakya）種姓的人。

【English Translation】 Regarding its width, it is said to be halved each time, therefore, the width of the second Joyful Ocean (Rol mtsho) is forty thousand yojanas (dpag tshad), the third is twenty thousand yojanas, the fourth is ten thousand yojanas, the fifth is five thousand yojanas, the sixth is half of three thousand, and the seventh is one thousand two hundred and fifty yojanas. The width of the eight mountains is also said to be halved in sequence, therefore, the width of the Yoke-Holder Mountain (Gnya' shing 'dzin) is forty thousand yojanas, the Plow-Holder Mountain (Gshol mda' 'dzin) is twenty thousand yojanas, the Lion-Holder Mountain (Seng ldeng can) is ten thousand yojanas, the Beautiful-to-Behold Mountain (Bltana sdug) is five thousand yojanas, the Horse-Ear Mountain (Rta rna) is two thousand five hundred yojanas, the Bowed-Down Mountain (Rnam 'dud) is one thousand three hundred and fifty yojanas, and the Circumference-Holder Mountain (Mu khyud 'dzin) is six hundred and twenty-five yojanas. Its circumference is three hundred and thirteen and a half yojanas. The height of these mountains is equal to their respective widths, as clearly stated in the scriptures. The area of these mountains and oceans: the surface area of the first Joyful Ocean is two hundred and forty thousand yojanas, and the circumference is nine hundred and sixty thousand yojanas. One side of the Yoke-Holder Mountain is three hundred and twenty thousand yojanas, and the circumference is one million two hundred and eighty thousand yojanas. One side of the second Joyful Ocean is four hundred thousand yojanas, and the circumference is one million six hundred thousand yojanas. One side of the Plow-Holder Mountain is four hundred and forty thousand yojanas, and the circumference is one million seven hundred and sixty thousand yojanas. One side of the third Joyful Ocean is four hundred and eighty thousand yojanas, and the circumference is one million nine hundred and twenty thousand yojanas. One side of the Lion-Holder Mountain is five hundred thousand yojanas, and the circumference is one million yojanas. One side of the fourth Joyful Ocean is five hundred and twenty thousand yojanas, and the circumference is two million and eighty thousand yojanas. One side of the Beautiful-to-Behold Mountain is five hundred and fifty thousand yojanas, and the circumference is two million one hundred and twenty thousand yojanas. One side of the fifth Joyful Ocean is five hundred and forty thousand yojanas, and the circumference is two million one hundred and sixty thousand yojanas. One side of the Horse-Ear Mountain is five hundred and forty-five thousand yojanas, and the circumference is two million one hundred and eighty thousand yojanas. One side of the sixth Joyful Ocean is five hundred and fifty thousand yojanas, and the circumference is two million two hundred thousand yojanas. One side of the Bowed-Down Mountain is five hundred and fifty-two thousand five hundred yojanas, and the circumference is two million two hundred and ten thousand yojanas. The surface area of the seventh Joyful Ocean (Rol mtsho) is five hundred and fifty-one thousand two hundred and fifty yojanas, and the circumference is two million two hundred and five thousand yojanas. One side of the Circumference-Holder Mountain is five hundred and fifty thousand six hundred and twenty-five yojanas, and the circumference is two million two hundred thousand two hundred and fifty yojanas. Mount Meru (Ri rab) has four sides that are square, each side being twenty thousand yojanas. From the surface of the ocean upwards, it is sixteen thousand yojanas, and below the water surface it is three thousand two hundred yojanas. Therefore, the total height is eighty thousand yojanas. Starting from the outside, there are eight mountains and eight oceans surrounding Mount Meru. Mount Meru is composed of four precious substances: gold, silver, lapis lazuli, and crystal. The east side is crystal, the south side is lapis lazuli, the west side is silver, and the north side is gold. Therefore, from the outside, the east side is blue, the south side is smoke-colored, the west side is white, and the north side is yellow. The top of Mount Meru is broad and flat, and it is the place where Indra (Brgya byin) resides, called the City of Good View (Lta na sdug). There, the thirty-three (Sum cu rtsa gsum) gods reside, who are of the Shakya (Shakya) lineage.

---

དུན་པའི་ངོས་གཅིག་ལ། །ལྔ་འབུམ་ལྔ་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ ཡོད། །མཐའ་སྐོར་དུ་ནི་ས་ཡ་གཉིས། །ཉིས་འབུམ་ཉི་ཁྲི་ཡོད་པ་ཡིན། །མུ་ཁྱུད་འཛིན་རིའི་ངོས་གཅིག་ལ། །ལྔ་འབུམ་ལྔ་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་དང་། །ཉིས་བརྒྱ་ཡོད་ཅིང་མཐའ་སྐོར་དུ། །ས་ཡ་གཉིས་དང་ ཉིས་འབུམ་དང་། །ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ཡོད་པ་ཡིན། །འཛམ་བུ་གླིང་དང་བཅས་པ་ཡིས། །ཕྱིའི་རྒྱ་མཚོའི་ཞེང་ཚད་དུ། །འབུམ་ཕྲག་གསུམ་དང་སྟོང་ཕྲག་ནི། །ཉི་ཤུ་གཉིས་སུ་གཞུང་ན་གསལ། །རྒྱ་མཚོ་རང་གི་ཞེང་དུ་ནི། ། 4-1020 དཔག་ཚད་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་དང་ནི། །སྟོང་ཕྲག་གཉིས་ནི་ངོས་ལ་ཡིན། །ཕྱི་ཡིས་རྒྱ་མཚོ་དེ་ཉིད་ཀྱི། །མཐའ་སྐོར་དུ་ནི་དཔག་ཚད་གྲངས། །ས་ཡ་གསུམ་དང་དྲུག་འབུམ་དང་། །བདུན་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ཐམ་ པ་ཡོད། ལྕགས་རིའི་མཐའ་སྐོར་དཔག་ཚད་གྲངས། །ས་ཡ་གསུམ་དང་དྲུག་འབུམ་དང་། །ཉིས་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་གོ་ལྔ་ཡོད། །ཁོར་ཡུག་གི་ནི་ཕྱི་རོལ་དུ། །ཆུ་དང་གསེར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གཉིས། །ཕྱོགས་རེར་དཔག་ ཚད་གཅིག་སྟོང་དང་། །ཉིས་བརྒྱ་དང་ནི་བརྒྱ་བཅུ་ཙྭ། །ཕྱེད་དང་བརྒྱད་བརྒྱད་ལྷག་པ་ཡིན། །ལྷོ་བྱང་ལྟ་བུའི་ཞེང་གཉིས་སོ། །སྡོམས་ན་དཔག་ཚད་ཉིས་སྟོང་དང་། །ལྔ་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་རྩ་ལྔ་ལྷག །ཅེས་ པ་ལྟར་གོ་བདེ་བར་སྦྱར་རོ། །མཚོ་བདུན་གྱི་ལྷག་མ་མུ་ཁྱུད་འཛིན་དང་། ཁོར་ཡུག་གི་བར་གྱི་མཚོ་ནི། ཕྱིའི་རྒྱ་མཚོ་ཡིན་ཏེ། དེ་བ་ཚ་དང་ལྡན་པའི་ཆུའི་གང་ཞིང་སྲོག་ཆགས་དང་། རིན་པོ་ཆེའི་རིགས་དུ་མ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་ཞེང་དུ་འཛམ་བུ་གླིང་དང་བཅས་པ་ལ་དཔག་ཚད་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་དང་། སྟོང་ཕྲག་དང་ནི་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ཡོད། འོ་ན་ རྒྱ་མཚོར་ཆུ་བོ་ཆེན་པོ་རྣམས་དང་། ཀླུའི་ཆར་ཕབ་པས་ཆུ་དཔག་མེད་བབས་ཀྱང་གཉིས་ལས་མི་འདའ་བ་ཅི་ཞེ་ན། ཕལ་པོ་ཆེར་ཀླུའི་ཆར་བབས་པས་རྒྱ་མཚོ་སྲིད་རྩེ་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་བ་ལ་ཆུ་དང་གསེར་གྱི་ས་གཞིའི་མཚམས་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེ་ཉི་མའི་སྙིང་པོས་ཆུ་རྣམས་འོ་མ་དང་ཞོ་བྱེད་ལ། 4-1021 རིན་པོ་ཆེ་རླན་དང་བྲལ་བ་ཞེས་པས་མར་གྱི་ཉིང་ཁུར་བྱེད་ཅིང་། རིན་པོ་ཆེ་མེའི་འོད་ཆེས་བྱ་བས་མེར་འབར་བར་བྱེད། རིན་པོ་ཆེ་མ་ལུས་པས་མཐར་ཐུག་པ་ཞེས་པས་ཅི་ཡང་ སྣང་བར་མི་བྱེད་དེ། དེ་བཞིན་དུ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བསགས་པ་རྣམས་མི་སྣང་བར་བྱེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཏིང་ངེ་འཛིན་བཞི་བཀའ་རྩལ་ཏོ། །མཛངས་བླུན་དུ། དམྱལ་བའི་ཚེ་ཚད་ཀྱི་ སྐེམས་པ་དང་། གཞན་དུ་རྒོད་མ་ཁའི་མེའི་སྐེམས་པ་དང་། གཞག་པར་དེའི་སེམས་ཅན་གྱིས་སྤྱད་ཅིང་། རླུང་བཞི་ཉིན་མཚན་ཀྱིས་ཟད་པ་དང་། ལན་ཚའི་རོ་ལྡན་པའང་དེའི་སེམས་ཅན་གྱི་ལུས་ཀྱི་དྲི་ མ་དང་། ལན་ཚའི་རོ་ཞུ་བ་དང་། གླིང་གི་རྩི་ཤིང་སོགས་ཆུའི་ཁྱེར་བ་རྟུལ་བ་སོགས

【現代漢語翻譯】 在敦巴（一種度量單位）的一側，有五十五萬五千。 周圍有兩百萬，二十二萬。 在穆克玉津（山名）的一側，有五十五萬五千六百，還有兩百，周圍有兩百萬，二十二萬五千。 包括瞻部洲（Jambudvipa，人世間）在內，外部海洋的寬度，經文中明確記載為三十萬三千二百二十。 海洋本身的寬度是三十萬三千帕廓（度量單位），還有兩千在表面。 外部海洋的周圍，帕廓的數量是三百萬，六十六萬，七百二十整。 鐵圍山的周圍，帕廓的數量是三百萬，六十六萬，兩千五百九十五。 在環境的外部，有兩個水和金的輪盤。 每個方向一千帕廓，兩百和一百一十，一半和八十八多。 南北方向的兩個寬度，總共是兩千帕廓，五百七十五多。 像這樣容易理解地安排。 七海的剩餘部分，穆克玉津和環境之間的海洋是外部海洋，它充滿了具有苦味的水，並且擁有許多生物和珍寶。 它的寬度，包括瞻部洲，是三十萬三千帕廓，還有兩萬兩千。 那麼，為什麼海洋中，即使有大河和龍降雨，水也無限地落下，但也不會超過兩個呢？ 通常，龍降雨會使海洋超過山頂，但水和金的土地邊界上的珍寶，通過太陽的精華，將水變成牛奶和酸奶。 珍寶不含水分，將精華變成黃油，珍寶發出火焰的光芒，使其燃燒。 所有的珍寶最終都不會顯現任何東西，同樣，圓滿佛陀積累的功德，也不會顯現那些使之不顯現的智慧禪定四法。 在賢愚經中，地獄的壽命會減少，其他地方的母馬口中的火焰也會減少，居住在那裡的眾生會使用它，四大元素日夜耗盡，鹹味也是那些眾生身體的污垢，鹹味融化，島嶼的植物等被水沖走。

【English Translation】 On one side of the Dunpa (a unit of measurement), there are five hundred fifty-five thousand. Around it, there are two million, two hundred twenty thousand. On one side of Mukhyujin (mountain name), there are five hundred fifty-five thousand six hundred, and two hundred, around it, there are two million, two hundred twenty-five thousand. Including Jambudvipa (the human world), the width of the outer ocean is clearly stated in the scriptures as three hundred three thousand two hundred twenty. The width of the ocean itself is three hundred three thousand pakors (units of measurement), and two thousand on the surface. The circumference of that outer ocean is three million, six hundred sixty thousand, seven hundred twenty pakors. The circumference of the iron mountain is three million, six hundred sixty thousand, two thousand five hundred ninety-five pakors. Outside the environment, there are two discs of water and gold. In each direction, one thousand pakors, two hundred and one hundred ten, half and eighty-eight more. The two widths of the north and south directions, in total, are two thousand pakors, five hundred seventy-five more. Arranged in an easy-to-understand manner like this. The remainder of the seven seas, the ocean between Mukhyujin and the environment, is the outer ocean, which is filled with water that has a bitter taste and possesses many creatures and treasures. Its width, including Jambudvipa, is three hundred three thousand pakors, and twenty-two thousand. Then, why is it that in the ocean, even though there are great rivers and dragon rain, and water falls infinitely, it does not exceed two? Usually, dragon rain would cause the ocean to exceed the mountain peak, but the treasures on the boundary of the land of water and gold, through the essence of the sun, turn the waters into milk and yogurt. The treasures without moisture turn the essence into butter, and the treasures emit the light of fire, causing it to burn. All the treasures ultimately do not manifest anything, similarly, the accumulated merits of the perfect Buddha do not manifest those wisdom samadhis that cause them not to appear. In the Damamūka Nidāna Sūtra, the lifespan of hell diminishes, and the flames in the mare's mouth elsewhere also diminish, the beings residing there use it, the four elements are exhausted day and night, and the salty taste is also the dirt of those beings' bodies, the salty taste dissolves, and the plants of the islands, etc., are washed away by the water.

---

་ཡིན་པར་བཤད་ཅིང་། བཾས་ས་ཡ་ནིཾ། སྲིན་གྱི་ཆུ་ནི་མང་བླངས་ཀྱང་། རྒྱ་མཚོའི་ཆུ་ནི་ཟད་མི་ འགྱུར། ཞེས་ཏེ། རྒྱ་མཚོ་ཆུ་ཉིད་འཁོར་བར་བཞེད་པར་མངོན་ནོ། །ཕྱིའི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་དེ་ལ་ནི་གླིང་བཞི་གླིང་ཕྲན་བརྒྱད་ཆགས་ཤིང་། དེ་དག་གི་ཚད་དང་དབྱིབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། རི་རབ་ ཀྱི་ལྷོ་ཕྱོགས་ན་གནས་པའི་གླིང་ནི་འཛམ་བུ་གླིང་སྟེ་དེའི་ངོས་གསུམ་ལ་དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་གཉིས་གཉིས་སུ་ངེས་སོ། །རྣམ་པ་ནི། ཤིང་རྟའི་དབྱིབས་དང་མཚུངས་ལ་ལྕགས་རིའི་ཕྱོགས་ཀྱིས་ངོས་གཅིག་ལ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་བཞི་ཡོད་དོ། ། 4-1022 དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་བཞི་ནི། ལྕགས་རིའི་ཕྱོགས་ན་ཡོད་པར་མདོ་གདགས་པར་བཤད་ཅིང་། སར། ཕྱེད་དང་བདུན་སྟོང་པར་བཤད་དོ། །བྱམས་པ་བྱོན་པའི་དུས། དེ་ཚེ་འཛམ་བུ་གླིང་འདི་ཡང་། འཆུ་ཞེང་ཐ་ གྲུ་མཉམ་པར་ནི། དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་པ་ཏེ། ཞེས་དེ་ལུང་བསྟན་པའི་མདོ་ལས་གསུངས་སོ། །གླིང་འདི་ན་ནི་ཤིང་འཛམ་བུ་བྲིཀྵ་ཡོད་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི། འཛམ་བུའི་གླིང་ཞེས་བྱ་སྟེ། འོག་ ཏུ་རྒྱས་པར་འཆད་དོ། ། རི་རབ་ཀྱི་ཤར་ཕྱོགས་ཀྱི་གླིང་ནི། ལུས་འཕགས་ཀྱི་གླིང་སྟེ། དབྱིབས་ཟླ་གམ་འདྲ་བ་ལ་ཤིན་ཏུ་རྒུ་བ། ལྕགས་རིའི་ཕྱོགས་ནས་ཅུང་ཟད་སྤྱད་པའི་རྣམ་པ་ཅན། ངོས་ གསུམ་འཛམ་བུ་གླིང་འདི་དང་ཚད་འདྲ་བར་དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་གཉིས་གཉིས་ཡོད་ཅིང་། ལྕགས་རི་ཕྱོགས་ཀྱི་ངོས་གཅིག་ལ་དཔག་ཚད་སུམ་བརྒྱ་དང་ལྔ་བཅུ་ཡོད་པའོ། །གླིང་འདི་ལུས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ པ་ཅན་ཡིན་པས་ལུས་འཕགས་ཞེས་བྱ། ས་སྡེར་ནི། བདུན་སྟོང་པར་བཤད་དོ། །ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་གླིང་ནི་བ་གླང་སྤྱོད་པའི་གླིང་ཡིན་པ་ལ། དབྱིབས་ནི་ཟླུམ་པོ་སྟེ། དེའི་མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་ སྟོང་ཕྲག་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ཡོད་པ་ཡིན། དེའི་དབུས་ཐད་ཀྱི་ཞེང་དུ་དཔག་ཚར་སྟོང་ཕྲག་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཡོད། རི་རབ་ཀྱི་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་གླིང་ནི། སྒྲ་མི་སྙན་ཏེ། གླིང་དེའི་མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཡོད་པ། 4-1023 དབྱིབས་གྲུ་བཞི། ངོས་རེ་རེ་ལ་དཔག་ཚད་གཉིས་སྟོང་རེ་ཡོད་པར་མཉམ་མོ། །གླིང་འདིར་འཆི་ཁར་སྒྲ་མི་སྙན་པ་འབྱུང་བས་ན་སྒྲ་མི་སྙན་ཞེས་བྱའོ། །གླིང་དེ་དག་གི་དབྱིབས་དང་དེ་དག་ ན་ཡོད་པའི་མི་རྣམས་ཀྱི་གདོང་པའི་དབྱིབས་འདྲའོ། །བཞག་པར་འཛམ་བུའི་གླིང་ན་གསེར་དངུལ་ལ་ཉོ་ཚོང་བྱེད་ཅིང་། ཤར་ན་རས་བེའུ་རས་དང་ནུབ་ན་བ་གླང་དང་། ནོར་བུ་ལ་ཉོ་ཚོང་བྱེད། བྱང་ན་མེད་དོ། །འཛམ་གླིང་འདི་ན་ཁ་ཟས་འབྲས་ཆེན་དང་། མཁུར་བ་དང་། ཟན་དང་ཕྱེ་དང་ཤ་ཆང་ཡོད་པ་ལྟར། ཤར་ནུབ་ནའང་ཡོད་ཅིང་། བྱང་ན་མ་རྨོས་མ་བཏབ་པའི་འབྲས་ས་ལུ་ ཟའོ། །འདི་ན་ཆར་འབབ་མཁས་མི་མཁས་དང་། ལོ་ལེགས་ཉེས་དང་། མུ་གེ་དང་། ཡིད་བདེ་མི་བ

【現代漢語翻譯】 據說是這樣，བཾ་ས་ཡ་ནིཾ། （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）即使取走再多的惡魔之水，海洋之水也不會枯竭。這表明海洋本身被認為是輪迴。外部的大海有四大部洲和八小部洲。這些洲的大小和形狀的差異是：位於須彌山南方的洲是贍部洲（Jambudvipa），其三個面的長度均為兩千由旬。形狀類似於車，鐵圍山一側的長度為四又二分之一由旬。據說四又二分之一由旬位於鐵圍山一側，而在《薩迦班智達文集》中，說是七千由旬。彌勒佛降臨時，贍部洲將變得平坦、方正，長度為一萬由旬。這是在授記經中提到的。這個洲之所以被稱為贍部洲，是因為這裡有贍部樹（Jambuvriksha），這將在下文詳細解釋。須彌山以東的洲是勝身洲（Purvavideha），形狀像新月，非常細長，鐵圍山一側略微傾斜。三個面的長度與贍部洲相同，均為兩千由旬，鐵圍山一側的長度為三百五十由旬。這個洲因其身體特別優越而被稱為勝身洲。《薩迦班智達文集》中說是七千由旬。西方的洲是牛貨洲（Aparagodaniya），形狀是圓形的，周長為八千五百由旬。其中心直徑為二千三百由旬。須彌山以北的洲是俱盧洲（Uttarakuru），周長為八千由旬，形狀是正方形的，每個面的長度均為兩千由旬。這個洲在死亡時會發出不悅耳的聲音，因此被稱為俱盧洲。這些洲的形狀與居住在那裡的人們的面部形狀相似。在贍部洲，人們用金銀進行貿易，東方用棉布，西方用牛和寶石進行貿易，北方則沒有貿易。在贍部洲，有大米、肉丸、糌粑、麵粉、肉和酒等食物，東西方也是如此，而北方則有未經耕種的稻米。 在這裡，降雨是否及時，收成是好是壞，是否有饑荒，以及是否感到快樂等情況各不相同。

【English Translation】 It is said that, 'བཾས་ས་ཡ་ནིཾ། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Chinese meaning)' Even if much of the demon's water is taken, the ocean's water will not be exhausted.' This indicates that the ocean itself is considered to be samsara. The outer great ocean has four continents and eight subcontinents. The differences in the size and shape of these continents are: The continent located south of Mount Meru is Jambudvipa, and the length of its three sides is fixed at two thousand yojanas each. Its shape is similar to a cart, and the length of one side by the iron fence is four and a half yojanas. It is said that four and a half yojanas are on the side of the iron fence, and in the Sakya Pandita's writings, it is said to be seven thousand yojanas. When Maitreya Buddha comes, this Jambudvipa will be flat and square, with a length of ten thousand yojanas. This is mentioned in the prophecy sutra. This continent is called Jambudvipa because there is a Jambuvriksha tree, which will be explained in detail below. The continent east of Mount Meru is Purvavideha, which is crescent-shaped and very elongated, with a slightly inclined shape from the side of the iron fence. The length of the three sides is the same as this Jambudvipa, two thousand yojanas each, and the length of one side by the iron fence is three hundred and fifty yojanas. This continent is called Purvavideha because its body is particularly superior. In the Sakya Pandita's writings, it is said to be seven thousand yojanas. The western continent is Aparagodaniya, which is round in shape, with a circumference of eight thousand five hundred yojanas. Its central diameter is two thousand three hundred yojanas. The continent north of Mount Meru is Uttarakuru, which has a circumference of eight thousand yojanas and is square in shape, with each side being two thousand yojanas. This continent makes an unpleasant sound at the time of death, so it is called Uttarakuru. The shapes of these continents are similar to the shapes of the faces of the people who live there. In Jambudvipa, people trade in gold and silver, in the east they trade in cotton, in the west they trade in cattle and jewels, and in the north there is no trade. In Jambudvipa, there are foods such as rice, meatballs, tsampa, flour, meat, and alcohol, and the same is true in the east and west, while in the north there is uncultivated rice. Here, the timeliness of rainfall, whether the harvest is good or bad, whether there is famine, and whether one feels happy or not, all vary.

---

དེ་དང་། འཇིགས་པ་དང་། ཚ་གྲང་དང་། ཉོ་ཚོང་དང་། ཁ་དོག་དུ་མ་དང་། ཁང་པ་ཆེད་དུ་བྱས་ མ་བྱས་དང་། བལ་གོས་དང་། གོས་བསྟན་དང་། ལྕི་བ་དང་། བག་མ་གཏོང་ལེན་དང་། རྗེ་ཁོལ་དང་། དེ་རྣམས་ལ་ཞེན་པ་ཡོད་པ་ལྟར། ཤར་ནུབ་ནའང་ཡོད་ལ། བྱང་ན་མེད་དེ། ཁ་དོག་དཀར་ མོ་ཆེད་དུ་མ་བྱས་པའི་ས་ཁང་དང་། དཔག་བསམ་གྱི་ཤིང་ལས་བྱུང་བའི་གོས་སྲང་གཅིག་པ་ཡོད་ཅིང་། གང་ལའང་ཡོང་འཛིན་མེད་དེ། བུ་ཚ་རྣམས་ཀྱང་སྐྱེས་མ་ཐག་ལས་འདོར་ཤིང་། རང་གི་མཐེ་བོང་ལས་ནུ་ཞོ་འབྱུང་བར་བཤད་དོ། ། 4-1024 གླིང་བཞི་ཀ་ན་བཀྲེས་སྐོམ་དང་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་ཐ་དད་དང་། ཉིན་མཚན་དང་། དུས་བཞི་དང་། བཤང་གཅི་དང་། ཟླ་མཚན་དང་། སྦྲུམ་མ་དང་བུ་བཙས་བ་ཡོད་དོ། །དེ་ཡང་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ ཏུ། བླུན་པོའི་དགེ་བ་བྱས་པ་སྒྲ་མི་སྙན་ཏུ་སྐྱེ། ཞེས་དང་། མདོ་མྱང་འདས་སུ། མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་དུ་བཅུག་པ་ཤར་ནུབ་གཉིས་སུ་སྐྱེ་བར་བཀའ་རྩལ་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། གླིང་ཕྲན་བརྒྱད་ཚད་དབྱིབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བཤད་པ་ནི། གླིང་བཞི་པོ་དེའི་བར་གྱི་གླིང་བརྒྱད་ནི། གླིང་ཕྲན་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་རྩ་བའི་གླིང་རང་རང་གི་ནུབ་དང་ཤར་དུ་རིམ་བཞིན་དུ་ གནས་ཏེ། ཤར་དུ་ལུས་དང་ལུས་འཕགས། བྱང་དུ། སྒྲ་མི་སྙན་དང་སྒྲ་མི་སྙན་གྱི་བཟླ་དང་ནི། དེ་བཞིན་དུ་ལྷོར། རྔ་ཡབ་དང་ནི་རྔ་ཡབ་གཞན། ནུབ་དུ། གཡོ་ལྡན་དང་ནི་ལམ་མཆོག་ འགྲོའི་གླིང་རྣམས་གནས་སོ། །གླིང་འདི་རྣམས་ཀྱི་ཆེ་ཆུང་གི་ཚད་གླིང་ཕྲན་ཡིན་པས། རྩ་བའི་གླིང་བཞི་ལས་ཆུང་བ་འདོད་པ་ཡོད་ཀྱང་། དེ་ལ་ཤེས་བྱེད་མ་མཐོང་ཞིང་། རྩ་བའི་གླིང་བཞིའི་ཚད་ དབྱིབས། འཇིག་རྟེན་བཞག་པས་མདོ་ལས། གསལ་པོར་གསུངས་ཤིང་། གླིང་ཕྲན་བརྒྱད་ཀྱི་ཚད་མ་སྨོས་པས། དེ་རྣམས་ཀྱི་ཚད། རང་རང་གི་རྩ་བའི་གླིང་དང་འདྲ་བས། དངོས་སུ་མ་གསུངས་པར་མངོན་ནོ། །གླིང་ཞེས་པ་ནི། 4-1025 མཐའ་ཆུས་སྐོར་ཤིང་། ནང་སྐམ་པར་གནས་པ་ཏེ། ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྩ་བ་གསེར་གྱི་ས་གཞི་ལ་ཐུག་ཅིང་། རྔམས་སུ་དཔག་ཚད་བརྒྱད་ཁྲི་པར་ཡོད་དོ། །འཛམ་གླིང་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་བྱེ་བྲག་ དུ་བཤད་པ་ནི། འཕགས་པའི་ཡུལ་འདི་ནས་བྱང་དུ་རི་ནག་པོ་གསུམ་མཚན་གསུམ་དེ་དགུ་འདས་པའི་ཕ་རོལ་ན་རི་བོ་གངས་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་གངས་རིའོ། །དེ་ནས་ཀྱང་ཕ་རོལ་ན་ནི། སྤོས་ངད་ལྡང་བའི་རི་ཡོད་ཅིང་། དེའི་དཔག་ཚད་བཅུ་བཞིའི་ཚུ་རོལ་ལྷོ་ཕྱོགས་ན། མཚོ་མ་དྲོས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཆུ་ཞེང་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་ཡོད་པའི་མཚོ་ཡོད་ཅིང་། དེ་ཡང་ཡན་ལག་བརྒྱད་ ལྡན་གྱི་ཆུས་གང་ལ། དེ་ལ་ཤར་དུ་ཆུ་བོ་གངྒ། ལྷོར་སིདྷུ། ནུབ་ཏུ་པཀྵུ། བྱང་དུ་སཱི་ཏཱ་རྣམས་ཆུ་རླུང་ལྔ་བརྒྱ་ལྔ་བརྒྱ་དང་བཅས་ཏེ། མ་དྲོས་པ་ལས་ལན་གྲངས་བདུན་གཡས

【現代漢語翻譯】 此外，對於恐懼、寒冷、貿易、各種顏色、是否特意建造的房屋、羊毛衣物、絲綢衣物、沉重之物、嫁娶之事、主人和奴僕等事物，人們都會執著。在東方和西方也有這些現象，但在北方則沒有。那裡有未經特意建造的白色房屋，以及從如意樹上產生的價值一兩黃金的衣物。對於任何事物都沒有佔有慾。據說，孩子們出生后立即被拋棄，並且能從自己的拇指中獲得乳汁。 四大部洲都有飢渴、男女根的差異、白天和夜晚、四季、大小便、月經、懷孕和生育等現象。正如《念住經》中所說：『愚人所做的善事，會轉生到聲音不悅耳的地方。』此外，《涅槃經》中也說：『強迫人們不情願地遵守戒律，會導致轉生到東方和西方。』 關於八小洲的大小和形狀的描述：四大部洲之間的八個小洲被稱為『小洲』。它們分別位於各自根本洲的西部和東部。東部是身洲和勝身洲，北部是不悅音洲和不悅音重複洲，南部是拂洲和另一拂洲，西部是具財洲和勝道行洲。這些洲的大小，因為是小洲，所以有人認為比四大根本洲小，但沒有看到相關的證據。四大根本洲的大小和形狀在《世界安立經》中有明確的說明，而八小洲的大小沒有提及。因此，它們的尺寸與各自的根本洲相同，只是沒有明確說明而已。『洲』的意思是： 四周被水環繞，內部是陸地。所有這些都以黃金為基礎，深度達八萬由旬。關於贍部洲從功德方面進行的詳細描述：從這片聖地向北，越過九座黑色山脈和三座山峰，就是被稱為岡底斯山的雪山。再往那邊，有香氣瀰漫的香山。從那裡十四由旬的南方，有一個被稱為無熱惱海的湖泊，湖面寬五十由旬。湖中充滿了八功德水。從那裡向東流出恒河，向南流出信度河，向西流出博叉河，向北流出希達河，每條河流都伴隨著五百條支流，從無熱惱海向右繞行七圈。

【English Translation】 Furthermore, there is attachment to things like fear, cold, trade, various colors, houses built or not built on purpose, woolen clothes, silk clothes, heavy objects, marriage, masters and servants. These phenomena exist in the east and west, but not in the north. There, there are white houses not built on purpose, and clothes worth one tael of gold produced from wish-fulfilling trees. There is no possessiveness towards anything. It is said that children are abandoned immediately after birth, and they can obtain milk from their own thumbs. All four continents have hunger and thirst, differences in male and female organs, day and night, the four seasons, feces and urine, menstruation, pregnancy, and childbirth. As it says in the 'Satipatthana Sutra': 'The good deeds done by fools will be reborn in places with unpleasant sounds.' Furthermore, the 'Nirvana Sutra' says: 'Forcing people to observe precepts unwillingly will lead to rebirth in the east and west.' Description of the size and shape of the eight subcontinents: The eight subcontinents between the four continents are called 'subcontinents'. They are located to the west and east of their respective root continents. To the east are Deha and Videha, to the north are Kurava and Kaurava, to the south are Camara and Aparacamara, and to the west are Satha and Uttaramantrina. The size of these continents, because they are subcontinents, some think they are smaller than the four root continents, but no evidence has been seen. The size and shape of the four root continents are clearly stated in the 'Lokaprajnapti Sutra', while the size of the eight subcontinents is not mentioned. Therefore, their sizes are the same as their respective root continents, but it is not explicitly stated. The meaning of 'continent' is: Surrounded by water, with land inside. All of these are based on a foundation of gold, with a depth of 80,000 yojanas. Detailed description of Jambudvipa from the perspective of its qualities: From this sacred land to the north, beyond nine black mountains and three peaks, is the snow mountain called Mount Kailash. Beyond that, there is the fragrant mountain of incense. Fourteen yojanas south of there, there is a lake called Anavatapta, which is fifty yojanas wide. The lake is filled with water possessing eight qualities. From there, the Ganges River flows east, the Sindhu River flows south, the Pakshu River flows west, and the Sita River flows north, each with five hundred tributaries, circling seven times to the right from Anavatapta.

---

་བསྐོར་ དུ་བསྐོར་ནས་རིམ་ཀྱིས་ཤར་སོགས་སུ་འབབ་པར་བཤད་ཅིང་། སྤོས་ངད་ལྡང་ཀྱི་བྱང་ཕྱོགས་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ་ན་གསེར་གྱི་བྱ་སྐྱིབས་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་ངོས་བྱ་བ། ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུར་ མཚུངས་པ། འཕང་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་བཞི་ཡོད་པ། དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་པ་སོགས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་དུ་མ་དང་ལྡན་པ། ཡོན་ཏན་དེ་དང་ཚུལ་མཚུངས་པའི་གསེར་གྱི་བྱ་སྐྱིབས་བརྒྱད་སྟོང་གིས་སྐོར་བ། 4-1026 བྲག་བྱ་སྐྱིབས་དེ་ཡི་བྱང་ཕྱོགས་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ་ན། ཤིང་ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་ཞེས་བྱ་བ། ས་ལའི་ཕྲེང་བ་རིམ་པ་བདུན་གྱི་བསྐོར་བ། ཤིང་ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ བརྟན་གྱི་ཤར་ཕྱོགས་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ་ན། རྫིང་བུ་དལ་འབབ་ཞེས་བྱ་བ། གྲུ་བཞི་པ་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་པ། མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་ཉིས་བརྒྱ་པ། སྦྲང་རྩི་ལྟ་བུའི་ཆུས་གང་ བ། ཨུཏྤལ་ལ་སོགས་མེ་ཏོག་གི་ཁྱབ་ཅིང་། སྡོང་བུ་གཤོལ་མདའ་ཙམ། མེ་ཏོག་ཤིང་ལོའི་འཕང་ལོང་ཙམ། ལོ་མ་བ་གླང་གི་ཀོ་བ་ཙམ། རྩ་བ་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་བླ་ཙམ་ཏེ། སྦྲང་རྩི་ ལྟར་རོ་མངར་བ། རྫིང་བུ་དལ་འབབ་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ན། ཡོན་ཏན་དེ་དང་མཚུངས་པའི་རྫིང་བུ་བརྒྱད་སྟོང་གི་ཡོངས་སུ་སྐོར་བ་དང་། སུམ་བཅུ་རྩ་གསུམ་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་གླང་པོ་ཆེ་གཡུལ་ངོར་ སྤྱོད་པ་རབ་བསྟན་ཡོན་ཏན་དུ་མ་དང་ལྡན་པ། འཁོར་གླང་པོ་བརྒྱད་སྟོང་གི་སྐོར་བ། དགུན་ཟླ་བ་བཞི་བྲག་བྱ་སྐྱིབས། ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་ངོས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་ཤིང་། དཔྱིད་ཟླ་བ་བཞི་ ཤིང་ས་ལའི་རྒྱལ་པོར་རབ་ཏུ་བསྟན་པའི་ནང་ན་འཁོད་པ་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་གཞག་པའི་མདོ་ལས། འདི་ནས་བྱང་ཕྱོགས་ན་རི་ནག་པོ་གསུམ་ཡོད་དེ། རི་ནག་པོ་གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་བྱང་ཕྱོགས་ན་རི་ནག་པོ་གསུམ་ཡོད་དོ། ། 4-1027 རི་ནག་པོ་གཞན་གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་བྱང་ཕྱོགས་ན་ཡང་རི་ནག་པོ་གཞན་གསུམ་ཡོད་དེ། རི་ནག་པོ་གཞན་གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་བྱང་ཕྱོགས་ན། རིའི་རྒྱལ་པོ་གངས་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ ཡོད་དོ། །རིའི་རྒྱལ་པོ་གངས་ཅན་གྱི་བྱང་ཕྱོགས་ན། རིའི་རྒྱལ་པོ་སྤོས་ཀྱི་ངད་ལྡང་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད་དོ། །རིའི་རྒྱལ་པོ་སྤོས་ཀྱི་ངད་ལྡང་ནས་དཔག་ཚད་བཅུའི་ཚུ་རོལ་ན། མཚོ་ཆེན་པོ་ ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་ཡོད་དེ། མ་དྲོས་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །མཚོ་ཆེན་པོ་ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ལ་ཆུར་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ། ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་ཡོད་དོ། །མཐའ་སྐོར་དུ་ནི་དཔག་ ཚད་ཉིས་བརྒྱ་ཡོད་དེ། དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་ལྟ་ན་སྡུག་པ། མཛེས་པ། ཆུ་བསིལ་ཞིང་ཆུ་སྦྲང་རྩི་ལྟ་བུའི་གང་ལ། མེ་ཏོག་ཨུཏྤལ་དང་། པད་མ་དང་། ཀུ་མུ་ཏ་དང་། པདྨ་དཀར་པོའི་ཤིན་ཏུ་ ཁེབས་པར་འདུག་གོ །དེའི་ནང་ནས་ཆུ་ཀླུང་ཆེན་པོ་བཞི་འདི་ལྟ་སྟེ། གངྒཱ་དང་། སིན་དྷུ་དང་། སཱི་ཏཱ་

【現代漢語翻譯】 環繞，據說逐漸向東等方向流淌。在香醉山（藏文：སྤོས་ངད་ལྡང་，含義：散發香味的山）的北面二十由旬處，有金色的鳥棲，屬於非天（藏文：ལྷ་མ་ཡིན་，含義：非天）的區域，面積寬五十由旬，高二又二分之一由旬，形狀優美，賞心悅目，具有多種特點。八千個具有相同功德和形態的金鳥棲環繞著它。 在巖鳥棲的北面二十由旬處，有娑羅樹王名為極堅固（藏文：རབ་ཏུ་བརྟན་པ་，含義：非常堅固）。被七重娑羅樹環繞。在娑羅樹王極堅固的東面二十由旬處，有一個名為緩流（藏文：དལ་འབབ་，含義：緩慢流動）的池塘，呈正方形，寬五十由旬，周圍二百由旬，充滿了蜂蜜般的池水，遍佈烏 উৎপལ་（梵文：utpala，梵文羅馬擬音：utpala，漢語字面意思：青蓮花）等鮮花。樹幹如犁轅粗細，花朵如樹葉茂盛，樹葉如牛皮大小，根如偉丈夫的腿一般粗壯，味道如蜂蜜般甜美。緩流池塘的外面，有八千個與它具有相同功德的池塘環繞。三十三天（佛教術語）諸神的戰像極善調伏，具有多種功德，被八千頭象環繞。冬季四個月住在巖鳥棲，在非天區域內，春季四個月住在娑羅樹王極善調伏的區域內等等，經中廣說。如《世間安立經》所說：『從這裡向北有三座黑山，這三座黑山的北面還有三座黑山。』 『那另外三座黑山的北面還有另外三座黑山，那另外三座黑山的北面，有雪山王（藏文：གངས་ཅན་，含義：雪域）名為岡底斯山。雪山王的北面，有香醉山王（藏文：སྤོས་ཀྱི་ངད་ལྡང་，含義：散發香味的山）名為香山。從香醉山王到十由旬的近處，有一個大湖名為水（藏文：ཆུ་，含義：水），也叫做無熱惱池（梵文：Anavatapta）。大湖名為水，其水面寬五十由旬，面積也是五十由旬，周圍二百由旬，形狀優美，賞心悅目，美麗，水清涼，充滿了蜂蜜般的水，完全被烏 উৎপལ་（藏文：ཨུཏྤལ་，梵文天城體：उत्पल，梵文羅馬擬音：utpala，漢語字面意思：青蓮花）、蓮花、睡蓮和白蓮覆蓋。從那裡流出四大河流，即恒河（梵文：Ganga），印度河（梵文：Sindhu），斯 सीता（梵文：Sita）

【English Translation】 It is said that it flows around and gradually descends to the east, etc. Twenty yojanas north of the Incense Fragrant Mountain (Tibetan: སྤོས་ངད་ལྡང་), there is a golden bird's nest, which belongs to the area of the Asuras (Tibetan: ལྷ་མ་ཡིན་), with a width of fifty yojanas and a height of two and a half yojanas. It has a beautiful shape, is pleasing to the eye, and has many characteristics. Eight thousand golden bird's nests with the same merits and forms surround it. Twenty yojanas north of the Rock Bird's Nest, there is a Sal tree king named Extremely Firm (Tibetan: རབ་ཏུ་བརྟན་པ་). It is surrounded by seven rows of Sal trees. Twenty yojanas east of the Sal tree king Extremely Firm, there is a pond named Slow Flow (Tibetan: དལ་འབབ་), which is square, fifty yojanas wide, and two hundred yojanas in circumference. It is filled with honey-like water and covered with utpala (Sanskrit: utpala) and other flowers. The trunk is as thick as a plow handle, the flowers are as lush as the leaves, the leaves are as large as cowhide, and the roots are as thick as a great man's legs. It tastes as sweet as honey. Outside the Slow Flow pond, there are eight thousand ponds with the same merits surrounding it. The war elephant of the Thirty-three Gods (Buddhist term) is extremely well-tamed and has many merits, surrounded by eight thousand elephants. For four months in winter, they live in the Rock Bird's Nest, in the Asura area, and for four months in spring, they live in the area of the Sal tree king Extremely Well-tamed, etc., as described in detail in the scriptures. As stated in the 'Establishment of the World Sutra': 'From here to the north, there are three black mountains, and to the north of these three black mountains, there are three more black mountains.' 'To the north of those other three black mountains, there are three more black mountains, and to the north of those other three black mountains, there is a snow mountain king (Tibetan: གངས་ཅན་) named Mount Kailash. To the north of the snow mountain king, there is an Incense Fragrant Mountain King (Tibetan: སྤོས་ཀྱི་ངད་ལྡང་) named Incense Mountain. Within ten yojanas from the Incense Fragrant Mountain King, there is a large lake named Water (Tibetan: ཆུ་), also called Lake Anavatapta (Sanskrit: Anavatapta). The large lake named Water has a water surface of fifty yojanas wide, and an area of fifty yojanas, with a circumference of two hundred yojanas. It has a beautiful shape, is pleasing to the eye, beautiful, the water is cool, filled with honey-like water, and completely covered with utpala (Tibetan: ཨུཏྤལ་, Sanskrit Devanagari: उत्पल, Sanskrit Romanization: utpala, Chinese literal meaning: blue lotus), lotuses, kumuda, and white lotuses. From there, four great rivers flow out, namely the Ganges (Sanskrit: Ganga), the Indus (Sanskrit: Sindhu), and the Sita (Sanskrit: Sita).'

---

དང་། པཀྵུ་དང་། འདི་རྣམས་འབབ་ཏེ། གངྒཱ་ཤར་ཕྱོགས་ནས། གླང་པོ་ཆེའི་ཁ་ནས་འབབ་ཏེ། དེ་ནི་མཚོ་ཆེན་པོ་ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ། གཡས་ཕྱོགས་སུ་སྐོར་ནས། ཆུ་ཀླུང་ལྔ་བརྒྱ་དང་ལྷན་ཅིག་དུ་ཤར་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོར་འགྲོའོ། ། སིན་དྷུ་ནི། ལྷོ་ཕྱོགས་ནས་ཁྱུ་མཆོག་གི་ཁ་ནས་འབབ་སྟེ། 4-1028 དེ་ནི་མཚོ་ཆེན་པོ་ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་གཡས་ཕྱོགས་སུ་སྐོར་ནས། ཆུ་ཀླུང་ལྔ་བརྒྱ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ། ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོར་འགྲོའོ། །པཀྵུ་ནི། ནུབ་ཕྱོགས་ནས་རྟའི་ཁ་ནས་འབབ་སྟེ། དེ་ནི་མཚོ་ཆེན་པོ་ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་གཡས་ཕྱོགས་སུ་སྐོར་ནས་འབབ་པར། ཀླུང་ལྔ་བརྒྱ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོར་འགྲོའོ། །སཱི་ཏཱ་ནི། བྱང་ཕྱོགས་ནས་སེང་གེའི་ ཁ་ནས་འབབ་སྟེ། དེ་ནི་མཚོ་ཆེན་པོ་ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་གཡས་ཕྱོགས་སུ་སྐོར་ཏེ། ཀླུང་ལྔ་བརྒྱ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོར་འགྲོའོ། །འདི་སྐད་དུ། བྱང་ཁཾ་གུརཾ་ འགྱུར་བ་ཡི། ཆུ་མཚོ་ཡོད་གཞན་དག་ཀྱང་། དེ་ནི་མཚོ་ཆེན་ཆུ་ཞེས་བྱ། །ཐ་དད་རྒྱུན་རྣམས་འབྱུང་གནས་ཡོད། །ཆུ་ཀླུང་གངྒཱ་སིན་དྷུ་པཀྵུ་དང་། །སཱི་ཏཱ་དཔའ་རླབས་ལྦུ་བའི་འཕྲེང་བ་ཅན། །འབབ་ ཅིང་ཐམས་ཅད་བསིལ་བའི་ཆུ་ཡིན་ཏེ། །ཕྱོགས་བཞི་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་དག་ནས་འབྱུང་། །གངྒཱ་ཤར་ཕྱོགས་རྒྱ་མཚོར་འགྲོ་བ་སྟེ། །སིན་དྷུ་ལྷོ་ཕྱོགས་རྒྱ་མཚོར་འགྲོ་བ་ཡིན། །པཀྵུ་ཡང་ནི་ནུབ་ཕྱོགས་རྒྱ་ མཚོར་འགྲོ། །དེ་ཡི་བྱང་ཕྱོགས་སཱི་ཏཱ་རྒྱ་མཚོར་འགྲོ། །ཆུ་ཀླུང་རབ་མཆོག་བཞི་པོ་འདི་དག་ནི། །མཆོག་ཏུ་བཟང་ཞིང་སོ་སོར་འབབ་པ་སྟེ། །རེ་རེ་ཞིང་ཡང་ལྔ་བརྒྱ་ཁྱེར་ནས་ནི། །ཆུ་ཡི་རྒྱུན་རྣམས་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོར་འགྲོ། ། 4-1029 ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །རི་སྤོས་ངད་ལྡང་དེའི་བྱང་ཕྱོགས་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ་ན། གསེར་གྱི་བྲག་བྱ་སྐྱིབས་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་ངོས་ཞེས་བྱ་བ། ཆུར་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ། ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ། མཐའ་ སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་ཉིས་བརྒྱ། འཕང་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་བཞི་ཡོད་པ། དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ་ཞིག་ཡོད་དེ། དེའི་ནང་གི་ས་གཞི་ཡང་དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་ མཛེས་པ་གསེར་གྱི་བྱེ་མ་བདལ་ཤིང་། ཙནྡན་གྱི་ཆུའི་ཆག་ཆག་བཏབ་པ་སྟེ། དེར་ཡིད་དུ་མི་འོང་བའི་ཤིང་ངམ། གསེག་མའམ། གང་ཅི་ཡང་རུང་བ་དག་ལྷུང་ན། དེ་མི་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ ཀྱིས་རླུང་གི་ཕྱི་རོལ་དུ་འདོར་རོ། །དེ་ཡིས་བསྐོར་བར་ཁོར་ཡུག་ན། གསེར་གྱི་བྲག་བྱ་སྐྱིབས་བརྒྱད་སྟོང་ཡོད་དེ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ་སྟེ། དེ་ དག་གི་ནང་གི་ས་གཞི་རྣམས་ཀྱང་དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ། གསེར་གྱི་བྱེ་མ་བདལ་ཅིང་ཙནྡན་ག

【現代漢語翻譯】 而且，帕ක්ෂུ་（Pakṣu，河名）等河流也從那裡流出。恒河（Gaṅgā）從東方，從象的口中流出， 匯入名為『大海水』的大湖，然後向右繞行，與五百條支流一起流入東方的巨大海洋。印度河（Sindhu）從南方，從牛王的口中流出， 匯入名為『大海水』的大湖，然後向右繞行，與五百條支流一起流入南方的巨大海洋。帕ක්ෂུ་（Pakṣu）從西方，從馬的口中流出， 匯入名為『大海水』的大湖，然後向右繞行，與五百條支流一起流入西方的巨大海洋。斯塔（Sītā）從北方，從獅子的口中流出， 匯入名為『大海水』的大湖，然後向右繞行，與五百條支流一起流入北方的巨大海洋。如此說來，北方有種子字空（藏文：ཁཾ，梵文天城體：खं，梵文羅馬擬音：khaṃ，漢語字面意思：空），咕嚕姆（藏文：གུརཾ，梵文天城體：गुरं，梵文羅馬擬音：guraṃ，漢語字面意思：重）轉變而成的，其他的水湖也有。 那就是名為『大海水』的大湖。各種不同的水流都有其源頭。恒河、印度河、帕ක්ෂུ་和斯塔，都具有英雄般的氣勢和泡沫的連綿。 它們奔流而下，都是清涼的水，從四個方向環繞流出。恒河向東流入大海，印度河向南流入大海，帕ක්ෂུ་也向西流入大海，斯塔則向北流入大海。 這四條最殊勝的河流，都極其美好，各自流淌。每一條都帶著五百條支流，水流都匯入巨大的海洋。 也被稱為這樣。在散發著檀香味的山的北方二十由旬處，有一座金色的鳥棲巖，被稱為非天之面。水域寬五十由旬，長五十由旬， 周圍二百由旬，高四又二分之一由旬，形狀優美，賞心悅目。其中的地面也形狀優美，賞心悅目，鋪滿了金色的沙子，灑滿了檀香水。如果在那裡落下任何令人不悅的樹木、瓦礫或任何東西， 非人就會將其扔到風的外側。在其周圍環繞著八千座金色的鳥棲巖，所有這些也都形狀優美，賞心悅目。這些巖石中的地面也形狀優美，賞心悅目，鋪滿了金色的沙子，灑滿了檀香水。

【English Translation】 Moreover, the Pakṣu (river name) and other rivers also flow out from there. The Gaṅgā flows from the east, from the mouth of an elephant, merging into the great lake called 'Great Sea Water', then circling to the right, it flows with five hundred tributaries into the great ocean of the east. The Sindhu flows from the south, from the mouth of a bull king, merging into the great lake called 'Great Sea Water', then circling to the right, it flows with five hundred tributaries into the great ocean of the south. The Pakṣu flows from the west, from the mouth of a horse, merging into the great lake called 'Great Sea Water', then circling to the right, it flows with five hundred tributaries into the great ocean of the west. The Sītā flows from the north, from the mouth of a lion, merging into the great lake called 'Great Sea Water', then circling to the right, it flows with five hundred tributaries into the great ocean of the north. Thus it is said, in the north, there are other water lakes transformed from the seed syllable khaṃ (藏文：ཁཾ，梵文天城體：खं，梵文羅馬擬音：khaṃ，漢語字面意思：空), and guraṃ (藏文：གུརཾ，梵文天城體：गुरं，梵文羅馬擬音：guraṃ，漢語字面意思：重). That is the great lake called 'Great Sea Water'. Various different streams have their sources. The Gaṅgā, Sindhu, Pakṣu, and Sītā, all possess heroic vigor and a continuous string of bubbles. They flow down, all being cool water, flowing out encircling from the four directions. The Gaṅgā flows east into the ocean, the Sindhu flows south into the ocean, the Pakṣu also flows west into the ocean, and the Sītā flows north into the ocean. These four most excellent rivers are all extremely beautiful, each flowing separately. Each one carries five hundred tributaries, and the streams of water all flow into the great ocean. It is also called this. Twenty yojanas north of the mountain exuding sandalwood fragrance, there is a golden bird-perching rock, called the face of the Asura. The water area is fifty yojanas wide, fifty yojanas long, two hundred yojanas in circumference, and four and a half yojanas high, with a beautiful shape, pleasing to the eye. The ground within is also beautifully shaped, pleasing to the eye, covered with golden sand, and sprinkled with sandalwood water. If any unpleasant trees, rubble, or anything else falls there, the non-humans will throw it outside the wind. Surrounding it are eight thousand golden bird-perching rocks, all of which are also beautifully shaped and pleasing to the eye. The ground within these rocks is also beautifully shaped and pleasing to the eye, covered with golden sand, and sprinkled with sandalwood water.

---

ྱི་ཆུས་ཆག་ཆག་བཏབ་པ་སྟེ། དེ་དག་དུའང་ཡིད་དུ་མི་འོང་བའི་ཤིང་ ངམ། གསེག་མའམ། གང་ཅི་ཡང་རུང་བ་དག་ལྷུང་ན། དེ་མི་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ཀྱི་རླུང་གིས་མཐུས་ཕྱི་རོལ་དུ་འདོར་རོ། །དེའི་ལམ་སྲིད་དུ་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ། ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཡོད་པ། 4-1030 དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ། གསེར་གྱི་བྱེ་མ་བདལ་ཤིང་ཙནྡན་གྱི་ཆུས་ཆག་ཆག་བཏབ་པ་ཞིག་ཡོད་དེ། དེར་ཡང་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ཤིང་ངམ། གསེག་མའམ། གང་ཅི་ཡང་རུང་ བ་དག་ལྷུང་ན། དེ་མི་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ཀྱི་རླུང་གི་མཐུས་ཕྱི་རོལ་དུ་འདོར་རོ། །བྲག་བྱ་སྐྱིབས་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་ངོས། །དེའི་བྱང་ཕྱོགས་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ་ན། ཤིང་ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་ ཆེན་པོར་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ས་ལའི་ཕྲེང་བ་རིམ་པ་བདུན་གྱིས་སྐོར་བ་ཞིག་ཡོད་དེ། ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་དེའི་རྩ་བ་ནི་འདོམ་བཞི་བཅུ་ཐུར་དུ་ཟུག་ གོ །ས་ལའི་ཕྲེང་བ་དང་པོའི་རྩ་བ་ནི་འདོམས་བཅུ་གསུམ་ཐུར་དུ་ཟུག་གོ །གཉིས་པ་ནི་བཅུ་གཉིས་སོ། གསུམ་པ་ནི་བཅུ་གཅིག་གོ །བཞི་པ་ནི་བཅུའོ། །ལྔ་པ་ནི་དགུའོ། །དྲུག་པ་ནི་ བརྒྱད་དོ། །ས་ལའི་ཕྲེང་བ་བདུན་པའི་རྩ་བ་ནི་འདོམས་བདུན་ཐུར་དུ་ཟུག་གོ །ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་དེའི་ཡལ་ག་དང་། ལོ་མ་ཡལ་ག་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། ས་ལའི་ ཕྲེང་བ་དང་པོ་ལ་ཐུག་གོ །ས་ལའི་ཕྲེང་བ་དང་པོའི་ཡལ་ག་དང་ལོ་མ་དང་། ཡལ་ག་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གཉིས་པ་ལའོ། །གཉིས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གསུམ་པ་ལའོ། །གསུམ་པའི་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་བཞི་པ་ལའོ། ། 4-1031 བཞི་པའི་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ལྔ་པ་ལའོ། །ལྔ་པའི་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་དྲུག་པ་ལའོ། །དྲུག་པའི་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་བདུན་པ་ལའོ། །ས་ལའི་ཕྲེང་བ་བདུན་པའི་ཡལ་ག་དང་ལོ་ མ་དང་ཡལ་ག་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ནམ་མཁའ་ཁྱབ་པར་འདུག་གོ །དེའི་ནང་གི་ས་གཞི་ཡང་། དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ། གསེར་གྱི་བྱེ་མ་བདལ་ཤིང་། ཙནྡན་གྱི་ཆུས་ཆག་ ཆག་བཏབ་པ་སྟེ། དེར་ཡང་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ཤིང་ངམ། གསེག་མའམ། གང་ཅི་ཡང་རུང་བ་དག་ལྷུང་ན། དེ་མི་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་རླུང་གི་མཐུས་ཕྱི་རོལ་དུ་འདོར་རོ། །དེའི་ལམ་ སྲིད་དུ་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ། ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཡོད་པ། དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ་ཞིག་ཡོད་དེ། དེར་ཡང་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ཤིང་ངམ། གསེག་མའམ། གང་ཅི་ ཡང་རུང་བ་དག་ལྷུང་ན། དེ་མི་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་རླུང་གི་མཐུས་ཕྱི་རོལ་དུ་འདོར་རོ། །ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པའི་ཤར་ཕྱོགས་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ་ན། རྫིང་བུ་དལ་གྱི་ འབབ་ཅེས་བྱ་བ། ཆུར་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ། ཞེང་དུ་ཡང་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་སྟེ། མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་ཉིས་བརྒྱ་ཡོད་པ། དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་ས

【現代漢語翻譯】 被旃檀香水清洗過。如果在那些地方掉落令人不悅的樹木、瓦礫或任何東西，非人（指天龍八部等神道眾生）會用風的力量將其吹到外面。那條道路長二十由旬（Yojana，古印度長度單位，一說合11-16公里），寬二又二分之一由旬， 形狀優美，賞心悅目，鋪滿金沙，並用旃檀香水清洗的地方。如果在那裡掉落令人不悅的樹木、瓦礫或任何東西，非人會用風的力量將其吹到外面。巖石鳥巢是阿修羅（Asura，意譯為非天，或不飲酒神）的住所。從那裡向北二十由旬，有一棵被稱為『極其穩固』的娑羅樹王，被七重娑羅樹環繞。娑羅樹王『極其穩固』的根向下延伸四十弓（ धनुस् ，dhanus，古印度長度單位，約1.5-2米）。第一重娑羅樹的根向下延伸十三弓。第二重是十二弓。第三重是十一弓。第四重是十弓。第五重是九弓。第六重是八弓。第七重娑羅樹的根向下延伸七弓。娑羅樹王『極其穩固』的樹枝和樹葉與第一重娑羅樹相連。第一重娑羅樹的樹枝和樹葉與第二重相連。第二重的與第三重相連。第三重的與第四重相連。 第四重的與第五重相連。第五重的與第六重相連。第六重的與第七重相連。第七重娑羅樹的樹枝和樹葉覆蓋了天空。其內部的地面也形狀優美，賞心悅目，鋪滿金沙，並用旃檀香水清洗。如果在那裡掉落令人不悅的樹木、瓦礫或任何東西，非人會用風的力量將其吹到外面。那條道路長二十由旬，寬二又二分之一由旬，形狀優美，賞心悅目。如果在那裡掉落令人不悅的樹木、瓦礫或任何東西，非人會用風的力量將其吹到外面。從娑羅樹王『極其穩固』向東二十由旬，有一個被稱為『緩慢流動』的池塘，水面長五十由旬，寬也是五十由旬，周長二百由旬，形狀優美，賞心悅目。

【English Translation】 Washed with sandalwood water. If unpleasant trees, rubble, or anything else falls in those places, non-humans (referring to deities such as the Eight Classes of Gods and Dragons) will use the power of the wind to blow them outside. That road is twenty yojanas (Yojana, an ancient Indian unit of length, said to be 11-16 kilometers) long and two and a half yojanas wide. A place with a beautiful shape, pleasing to the eye, covered with golden sand, and washed with sandalwood water. If unpleasant trees, rubble, or anything else falls there, non-humans will use the power of the wind to blow it outside. The rock bird's nest is the abode of the Asuras (literally translated as non-heavenly beings, or gods who do not drink alcohol). Twenty yojanas north from there, there is a Sala tree king called 'Extremely Stable,' surrounded by seven layers of Sala trees. The root of the Sala tree king 'Extremely Stable' extends forty bows (धनुस् , dhanus, an ancient Indian unit of length, about 1.5-2 meters) downwards. The root of the first layer of Sala trees extends thirteen bows downwards. The second layer is twelve bows. The third layer is eleven bows. The fourth layer is ten bows. The fifth layer is nine bows. The sixth layer is eight bows. The root of the seventh layer of Sala trees extends seven bows downwards. The branches and leaves of the Sala tree king 'Extremely Stable' are connected to the first layer of Sala trees. The branches and leaves of the first layer of Sala trees are connected to the second layer. The second layer is connected to the third layer. The third layer is connected to the fourth layer. The fourth layer is connected to the fifth layer. The fifth layer is connected to the sixth layer. The sixth layer is connected to the seventh layer. The branches and leaves of the seventh layer of Sala trees cover the sky. The ground inside is also beautifully shaped, pleasing to the eye, covered with golden sand, and washed with sandalwood water. If unpleasant trees, rubble, or anything else falls there, non-humans will use the power of the wind to blow it outside. That road is twenty yojanas long and two and a half yojanas wide, beautifully shaped and pleasing to the eye. If unpleasant trees, rubble, or anything else falls there, non-humans will use the power of the wind to blow it outside. Twenty yojanas east from the Sala tree king 'Extremely Stable,' there is a pond called 'Slow Flow,' with a water surface of fifty yojanas in length and fifty yojanas in width, and a circumference of two hundred yojanas, beautifully shaped and pleasing to the eye.

---

ྡུག་པ་མཛེས་པ། ཆུ་བསིལ་ཤིང་ཆུ་སྦྲང་རྩི་ལྟ་བུའི་གང་བ། 4-1032 མེ་ཏོག་ཨུཏྤལ་དང་། པད་མ་དང་ཀུ་མུ་ཏ་དང་། པདྨ་དཀར་པོའི་ཁེབས་པ་ཞིག་ཡོད་དེ། རྫིང་བུ་དལ་ཀྱིས་འབབ་ཀྱི། ནང་གིས་པདྨའི་ལོ་མ་ཆེ་ཞིང་མཆོག་ཏུ་ཆེ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། བ་ གླང་གི་ཀོ་བ་ཙམ་མོ། །པདྨའི་སྡོང་པོ་རྣམས་ཆེ་ཞིང་མཆོག་དུ་ཆེ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། གཤོལ་མདའ་ཙམ་མོ། །པདྨའི་མེ་ཏོག་རྣམ་ཆེ་ཞིང་མཆོག་ཏུ་ཆེ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། ཤིང་རྟའི་འཕང་ལོ་ ཙམ་མོ། །པདྨའི་རྩ་བ་རྣམས་ཆེ་ཞིང་མཆོག་ཏུ་ཆེ་སྟེ། སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་བླ་ཙམ་མོ། །རོ་མངར་ཞིང་མཆོག་ཏུ་མངར་ཏེ། འདི་ལྟ་སྟེ། སྦྲང་བུའི་སྦྲང་རྩི་མ་སྐོལ་བ་བཞིན་ནོ། །སྤྱད་ན་ ཡང་འོ་མ་འཛག་གོ །རྫིང་བུ་དལ་གྱིས་འབབ་ཀྱི་ཁོར་ར་ཁོར་ཡུག་ན་རྫིང་བུ་བརྒྱད་སྟོང་ཡོད་དེ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ་ཆུ་བསིལ་ཞིང་སྦྲང་རྩི་ ལྟ་བུའི་གང་ངོ་། །དེ་དག་གི་ནང་གི་པདྨའི་ལོ་མ་རྣམས་ཀྱང་མཆོག་ཏུ་ཆེ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། བ་གླང་ཀོ་བ་ཙམ་མོ། །པདྨའི་སྡོང་བུ་རྣམས་ཀྱང་ཆེ་ཞིང་མཆོག་ཏུ་ཆེ་སྟེ། འདི་ལྟ་ སྟེ། ཤོལ་མདའ་ཙམ་མོ། །པདྨའི་མེ་ཏོག་རྣམས་ཀྱང་ཆེ་ཤིང་མཆོག་ཏུ་ཆེ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། ཤིང་རྟའི་འཕང་ལོ་ཙམ་མོ། །པདྨའི་རྩ་བ་རྣམས་ཆེ་ཞིང་མཆོག་ཏུ་ཆེ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་བླ་ཙམ་མོ། ། 4-1033 རོ་མངར་ཞིང་མཆོག་ཏུ་མངར་ཏེ། འདི་ལྟ་སྟེ། སྦྲང་བུའི་སྦྲང་རྩི་མ་སྐོལ་བ་བཞིན་ནོ། །སྤྱད་ན་ཡང་འོ་མ་འཛག་གོ །དེའི་ལམ་སྲིད་དུ་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ། ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་ གཉིས་ཡོད་པ། དབྱིབས་ལེགས་ཞིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ། གསེར་གྱི་བྱེ་མ་བདལ་ཅིང་། ཙནྡན་གྱི་ཆུས་ཆག་ཆག་བཏབ་པ་ཞིག་ཡོད་དེ། དེར་ཡང་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ཤིང་འམ། གསེག་མའམ། གང་ ཅི་ཡང་རུང་བ་དག་ལྷུང་ན། དེ་མི་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་རླུང་གི་མཐུས་ཕྱི་རོལ་དུ་འདོར་རོ། །སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས། གླང་པོ་ཆེ་གཡུལ་ངོར་སྤྱོད་པ། རབ་ཏུ་བརྟན་ པ་ཞེས་བྱ་བ། གཟུགས་བཟང་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ་ཞིག་ཡོད་དེ། མེ་ཏོག་ཀུ་མུ་ཏའི་མདོག་ལྟར་ཐལ་དཀར་དུ་འདུག་ལ། ཡན་ལག་བདུན་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པར་གནས་པ་སྟེ། དེའི་མགོ་ ཡང་དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ་སྟེ། སྔོ་ཤིང་སྲོག་ཆགས་འདམ་བུ་ཆུ་ཤེལ་གྱི་མདོག་ལྟར། དབུས་དམར་ལ་མཆེ་བ་དྲུག་ཡོད་དེ་གླང་པོ་ཆེ་རབ་ཏུ་བརྟན་པའི་སྲིད་དུ། དཔག་ ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ། འཕང་དུ། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གཉིས། མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་བདུན་ཡོད་དོ། །དེའི་འཁོར་གླང་པོ་ཆེ་བརྒྱད་སྟོང་ཡོད་དེ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གཟུགས་བཟང་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་པ་མཛེས་པ། 4-1034 མེ་ཏོག་ཀུ་མུ་ཏའི་མདོག་ལ

【現代漢語翻譯】 悅意美景，清涼之水滿溢，宛如蜂蜜。 有蓮花、睡蓮、紅蓮和白蓮覆蓋，池水緩緩流動，其中蓮葉巨大無比，猶如牛皮一般。蓮花的莖稈粗壯高大，猶如犁轅一般。蓮花的花朵碩大無比，猶如車輪一般。蓮花的根莖粗壯高大，猶如偉丈夫的手臂一般，味道甘甜無比，猶如未經熬煮的蜂蜜。食用時還會滴落乳汁。池水緩緩流動，周圍環繞著八千個池塘，這些池塘都形狀優美，賞心悅目，清涼之水滿溢，宛如蜂蜜。其中的蓮葉也巨大無比，猶如牛皮一般。蓮花的莖稈也粗壯高大，猶如犁轅一般。蓮花的花朵也碩大無比，猶如車輪一般。蓮花的根莖粗壯高大，猶如偉丈夫的手臂一般。 味道甘甜無比，猶如未經熬煮的蜂蜜。食用時還會滴落乳汁。那裡的道路長二十由旬（梵文：yojana，古印度長度單位），寬二又二分之一由旬，形狀優美，賞心悅目，鋪滿金沙，灑滿旃檀香水。如果有令人不悅的樹木、瓦礫或任何東西掉落，非人（梵文：amanussa，指天龍八部等）會憑藉風力將其吹到外面。三十三天（梵文：Trāyastriṃśa，佛教術語，欲界六天中的第二天）的天人們，有一頭名為『極堅固』的象王，善於作戰，體態優美，賞心悅目，顏色如睡蓮般灰白，七肢（指四足、鼻、尾和牙）非常完美。它的頭部也形狀優美，賞心悅目，如青草、動物、水草和水晶般翠綠。中心是紅色的，有六顆牙齒。極堅固象王的身高為二又二分之一由旬，寬度為二又二分之一由旬，周長為七由旬。它周圍有八千頭大象，這些大象也都體態優美，賞心悅目。 顏色如睡蓮般灰白。

【English Translation】 Pleasant and beautiful, filled with cool water like honey. Covered with lotuses, water lilies, red lotuses, and white lotuses, the pond flows gently. The lotus leaves inside are large and extremely large, like ox hides. The lotus stalks are large and extremely large, like plow shafts. The lotus flowers are large and extremely large, like chariot wheels. The lotus roots are large and extremely large, like the arms of a great man. They taste sweet and extremely sweet, like unboiled honey. When used, they also drip milk. The pond flows gently, surrounded by eight thousand ponds, all of which are well-shaped, pleasing to the eye, and filled with cool water like honey. The lotus leaves inside them are also extremely large, like ox hides. The lotus stalks are also large and extremely large, like plow shafts. The lotus flowers are also large and extremely large, like chariot wheels. The lotus roots are large and extremely large, like the arms of a great man. They taste sweet and extremely sweet, like unboiled honey. When used, they also drip milk. The road there is twenty yojanas (Sanskrit: योजना, a unit of distance in ancient India) long and two and a half yojanas wide, well-shaped, pleasing to the eye, covered with gold sand, and sprinkled with sandalwood water. If any unpleasant trees, rubble, or anything else falls there, the non-humans (Sanskrit: amanussa, referring to beings like the Nāgas) will blow them away with the power of the wind. The gods of the Thirty-three Heavens (Sanskrit: Trāyastriṃśa, a Buddhist term, the second heaven in the desire realm) have an elephant king named 'Extremely Firm,' who is good at fighting, has a beautiful form, is pleasing to the eye, and is ashen white like the color of a water lily. His seven limbs (referring to the four legs, trunk, tail, and tusks) are very well-formed. His head is also well-shaped and pleasing to the eye, like green grass, animals, reeds, and the color of crystal. The center is red, and he has six tusks. The height of the Extremely Firm elephant king is two and a half yojanas, the width is two and a half yojanas, and the circumference is seven yojanas. Around him are eight thousand elephants, all of whom are beautiful in form and pleasing to the eye. The color is like that of a water lily.

---

ྟར་ཐལ་དཀར་དུ་འདུག་ཅིང་། ཡན་ལག་བདུན་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པར་གནས་པ་སྟེ། དེ་དག་གི་མགོ་ཡང་དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་བལྟ་ན་སྡུག་ལ་མཛེས་པ་སྟེ། སྔོ་ཤིང་སྲོག་ ཆགས་ལྟ་བུ་དཀར་ཤེལ་གྱི་མདོག་ལྟར་དབུས་དམར་ལ་མཆེ་བ་དྲུག་ཡོད་པ་ཤ་སྟག་སྟེ། གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་འཁོར་དང་བཅས་པ་དགུན་ཟླ་བ་བཞི་ནི། བྲག་བྱ་སྐྱིབས་ ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་ངོས་ཀྱིས་ནང་ན་གནས་ཤིང་། དཔྱིད་ཟླ་བ་བཞི་ནི། ཤིང་ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པའི་ནང་ན་གནས་ཤིང་འཁོད་དོ། །གང་གིས་ཚེ་གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་ བརྟན་པ་བྲག་བྱ་སྐྱིབས་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་ངོས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་ཤིང་འདུག་པ་དེའི་ཚེ་ནི། གླང་པོ་ཆེ་བརྒྱད་སྟོང་པོ་རྣམས་འདི་ལྟ་སྟེ། གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་བྱུང་ བ་དང་། སྦ་བ་དང་། མཛེས་པར་བྱེད་པའི་རི་བྲག་བྱ་སྐྱིབས་བརྒྱད་སྟོང་གི་ནང་ན་ཉེ་བར་གནས་ཤིང་འཁོད་དོ། །གང་གི་ཚེ་གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ། བྲག་བྱ་སྐྱིབས་ལྷ་ མ་ཡིན་གྱི་ངོས་ཀྱི་ནང་ནས། ཤིང་ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པའི་ནང་དུ་འགྲོ་བ་ན། རེས་འགའ་ནི་ཐ་མལ་གྱི་ཚུལ་གྱིས་འགྲོའོ། །རེས་འགའ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། ལྷའམ་ལྷ་ཡི་རྫུ་འཕྲུལ་ཆེ་ཞིང་མཐུ་ཆེ་བ་གང་ཡང་རུང་བ་དང་འདྲ་བར་བདག་ཉིད་མངོན་པར་སྤྲུལ་ནས། 4-1035 གླང་པོ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ན། དབང་ཆེ་བར་གྲགས་པ་དེ་ཉིད་གྱི་མགོ་བོའམ། རྒྱབ་ཏུ་ཞོན་ཏེ་སིལ་སྙན་དང་། ཕོག་སྟོབ་པ་དག་བྱ་ཤིང་། ས་ལའི་ཕྲེང་བ་རིམ་པ་བདུན་པོ་ དེ་དག་གི་ནང་ན། ཁ་ནང་དུ་ལྟ་ཞིང་འཁོད་དེ། ཤིང་ས་ལའི་ཕྲེང་བ་དང་པོའི་ནང་ན་འདུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་། ཁ་ནང་དུ་ལྟས་ཏེ་འཁོད་དོ། །གཉིས་པའི་ནང་ན་ འདུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་ཁ་ནང་དུ་ལྟའོ། །གསུམ་པའི་ནང་ན་འདུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་ཁ་ནང་དུ་ལྟའོ། །བཞི་པའི་ནང་ན་འདུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་ ཁ་ནང་དུ་ལྟའོ། །ལྔ་པའི་ནང་ན་འདུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་ཁ་ནང་དུ་ལྟའོ། །དྲུག་པའི་ནང་ན་འདུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་ཁ་ནང་དུ་ལྟའོ། །བདུན་པའི་ནང་ན་ འདུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་ཁ་ནང་དུ་ལྟས་ཏེ་འཁོད་དེ། གང་གི་ཚེ་གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་དུ་བརྟན་པ། ཤིང་ས་ལའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་ནས། རྫིང་བུ་དལ་ གྱི་འབབ་པར་རབ་ཏུ་འགྲོ་བ་ན། རེས་འགའ་ནི་ཐ་མལ་པའི་ཚུལ་གྱིས་འགྲོའོ། །རེས་འགའ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། ལྷའམ་ལྷའི་རྫུ་འཕྲུལ་ཆེ་ཞིང་མཐུ་ཆེ་བ། གང་ཡང་རུང་བ་དང་འདྲ་བར་བདག་ཉིད་མངོན་སྤྲུལ་ནས་གླང་པོ་ཆེ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ན་དབང་ཆེ་བར་གྲགས་པ་གང་ཡིན་པ། 4-1036 དེ་ཉིད་གྱི་མགོ་བོའི་རྒྱབ་ཏུ་ཞོན་ཏེ། སིལ་སྙན་དང་། ཕེག་སྟོབ་པ་དག་རྒྱ་ཆེ་བར་བྱེད་ཅིང་འགྲོའོ། །གང་གི་ཚ

【現代漢語翻譯】 它們像白色的灰燼一樣存在，七個肢體非常完美地安住。它們的頭部形狀優美，看起來賞心悅目。像綠色的生物一樣，顏色像白色的水晶，中間是紅色的，有六顆牙齒。像王堅固者及其眷屬在冬季的四個月里，住在巖鳥庇護所的非天之面中。在春季的四個月里，住在娑羅樹王堅固者的裡面並安住。當象王堅固者住在巖鳥庇護所的非天之面中時，有八千頭大象，即像王堅固者的出現，以及八千個隱蔽、美麗的山巖鳥庇護所中安住。當象王堅固者從巖鳥庇護所的非天之面，走向娑羅樹王堅固者的裡面時，有時以普通的方式行走。有時像天或具有大神力和大威力的天一樣，顯現自身，在所有這些大象中，騎在被認為是強大者的頭或背上，敲擊鈸和鼓，在七排娑羅樹中，面向內側安住。住在第一排娑羅樹中的那些，也面向內側安住。住在第二排中的那些，也面向內側。住在第三排中的那些，也面向內側。住在第四排中的那些，也面向內側。住在第五排中的那些，也面向內側。住在第六排中的那些，也面向內側。住在第七排中的那些，也面向內側安住。當象王堅固者從娑羅樹王堅固者走向緩慢流動的池塘時，有時以普通的方式行走。有時像天或具有大神力和大威力的天一樣，顯現自身，在所有這些大象中，騎在被認為是強大者的頭或背上，大聲地敲擊鈸和鼓行走。當... 當...

【English Translation】 They exist like white ashes, and the seven limbs are perfectly situated. Their heads are beautifully shaped and pleasing to the eye. Like green creatures, their color is like white crystal, with a red center and six teeth. The elephant king, the Steadfast One, and his retinue reside within the non-divine face of the Rock Bird Shelter during the four winter months. During the four spring months, they reside and dwell within the King of Sala Trees, the Steadfast One. When the elephant king, the Steadfast One, resides and dwells within the non-divine face of the Rock Bird Shelter, there are eight thousand elephants, namely the appearance of the elephant king, the Steadfast One, and they dwell closely within the eight thousand hidden, beautiful mountain Rock Bird Shelters. When the elephant king, the Steadfast One, goes from within the non-divine face of the Rock Bird Shelter to within the King of Sala Trees, the Steadfast One, sometimes he walks in an ordinary manner. Sometimes, like a god or a god with great power and great might, he manifests himself, and among all these elephants, he rides on the head or back of the one who is known to be powerful, playing cymbals and drums, and within the seven rows of Sala trees, they dwell facing inward. Those who dwell within the first row of Sala trees also dwell facing inward. Those who dwell within the second row also face inward. Those who dwell within the third row also face inward. Those who dwell within the fourth row also face inward. Those who dwell within the fifth row also face inward. Those who dwell within the sixth row also face inward. Those who dwell within the seventh row also dwell facing inward. When the elephant king, the Steadfast One, goes from the King of Sala Trees, the Steadfast One, to the slowly flowing pond, sometimes he walks in an ordinary manner. Sometimes, like a god or a god with great power and great might, he manifests himself, and among all these elephants, he rides on the head or back of the one who is known to be powerful, playing cymbals and drums loudly as he goes. When... When...

---

ེ་གླང་པོའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་རྫིང་བུ་དལ་གྱི་ནང་དུ་ཞུགས་ ནས་རྩེ་ཤིང་དགའ་ལ་དགའ་མགུར་སྤྱོད་པ་དེའི་ཚེ། གླང་པོ་ཆེ་བརྒྱད་སྟོང་པོ་དེ་དག་འདི་ལྟ་སྟེ། གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་དེ་བསྲུང་བའམ། སྦ་བ་དང་མཛེས་པར་བྱ་ བའི་ཕྱིར། རྫིང་བུ་དལ་གྱིས་འབབ་ཀྱི་མཐའ་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ནས་སྐོར་ཏེ། ཁ་ནང་དུ་བལྟ་ཤིང་འཁོད་དོ། །གང་གི་ཚེ། གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ། རྫིང་བུ་དལ་གྱི་འབབ་ ཀྱི་ནང་ན། རྩེ་ཤིང་དགའ་ལ་དགའ་མགུར་སྤྱད་ནས། ཕྱིར་བྱུང་བ་དེའི་ཚེ། དེའི་ནང་ནས་གླང་པོ་ཆེ་དབང་ཆེ་བར་གྲགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེའི་རྫིང་བུ་དལ་གྱི་འབབ་ཀྱི་ནང་དུ་ཞུགས་ ནས། པདྨའི་རྩ་བ་རྣམས་སླངས་ཏེ། ཤིན་ཏུ་དཀྲུས་ཤིང་རབ་ཏུ་བཤལ་ནས། གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པ་ལ་འབུལ་ལོ། །གང་གི་ཚེ་གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པས་ཟོས་ ཤིང་འཐུངས་ཏེ། འགྲངས་པར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ། གླང་པོ་ཆེ་གཞན་བརྒྱད་སྟོང་པོ་དེ་དག་ཀྱང་རྫིང་བུ་བརྒྱད་སྟོང་དག་གི་ནང་དུ་རྫིང་བུ་རེ་རེར་ཞུགས་ནས། རྩེ་ཤིང་དགའ་ལ་དགའ་མགུར་སྤྱད་དེ། 4-1037 པདྨའི་རྩ་བ་དག་བསླངས་ནས་ཤིན་ཏུ་དཀྲུས་ཏེ་ཤིང་རབ་ཏུ་བཤལ་ཏེ་ཟའོ། །སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་གླང་པོ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་བརྟན་པའི་མཐུ་ནི་དེ་ཙམ་མོ། །ཞེས་སོགས་ རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །མཚོ་མ་དྲོས་པ་དེའི་ནང་ན། ཤིང་འཛམ་བུ་བྲིཀྵ་ཞེས་བྱ་བ། འབྲས་བུ་མངར་པོ་དང་ལྡན་པ་ཡོད་ཅིང་། ཤིང་དེའི་འབྲས་བུ་མཚོར་ལྷུང་བའི་ཚེ། འཛམ་བུ་ཞེས་པའི་སྒྲ་ འབྱུང་ཞིང་། དེའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་གླིང་འདི་འཛམ་བུའི་གླིང་ཞེས་བྱའོ། །ཤིང་དེ་ཉིད་གྱི་རྩེ་ལ་ཉི་མ་ཤར་བའི་ཚེ། འཛམ་བུའི་གླིང་འདིར་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བའི་ཐ་སྙད་བྱེད་དོ། །ཤིང་དེའི་ འབྲས་བུ་མཚོ་དེར་ལྷུང་བས། འཛམ་བུ་ཆུ་གསེར་ཞེས་བྱ་བ་འབྱུང་ངོ་། །སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། འབྲས་བུ་དེ་ཀླུས་ཉར་སྤྲུལ་ནས་ཟོས་པས། བདུད་རྩི་འགྱུར་ཞིང་མ་ཟོས་པའི་ལྷག་མ་ འཛམ་བུའི་ཆུ་གསེར་དུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད། ཁ་ཅིག་ན་རེ། འབྲས་བུ་དེ་ཉས་ཟོས་པའི་དགུན་གྲུམ་ལ། འཛམ་བུའི་ཆུ་གསེར་འབྱུང་ཞེས་ཀྱང་ཟེར་རོ། །མཚོ་འདི་ལ་མ་དྲོས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་རྒྱུ་ མཚན་ནི། ཤན་ཏི་པའི་ལུགས་ལ། དམྱལ་བའི་མེས་ཀྱང་དྲོས་པར་མ་ནུས་པས་ན་མ་དྲོས་པ་ཞེས་བྱ་བའམ། རྒྱལ་པོ་ཙམ་གྱི་འབྲས་ཁུ་བླུགས་པས་མ་དྲོས་པའམ། ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་མ་དྲོས་པ་གནས་པའི་གནས་ཡིན་པས། 4-1038 དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་ཟེར་ཀྱང་། ཕྱི་མ་འཐད་པར་མངོན་ནོ། །འདིར་དགོས་པ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་འབྱུང་སྟེ། ཆོས་མངོན་པའི་མདོ་འགྲེལ་རྣམས་ལས་ནི། གོང་དུ་བཤད་པ་ལྟར། མཚོ་མ་དྲོས་པ། རི་ བོ་གངས་ཅན་གྱི་བྱང་ཕྱོགས

【現代漢語翻譯】 當象王極為穩固地進入瑪那薩羅瓦湖（Manasarovar Lake）中，享受嬉戲的快樂時，八千頭大象爲了守護或裝飾象王，環繞著瑪那薩羅瓦湖的岸邊，面向湖內駐足。當象王極為穩固地在瑪那薩羅瓦湖中嬉戲玩耍后出來時，那些被認為是強大有力的大象會進入湖中，挖出蓮花的根莖，徹底清洗乾淨，然後獻給象王。當象王吃飽喝足后，其餘的八千頭大象也會各自進入八千個湖泊中，在各自的湖泊里嬉戲玩耍，挖出蓮花的根莖，清洗乾淨后食用。 三十三天（Trāyastriṃśa）的天神們讚歎象王極為穩固的力量是如此之大。等等，經中對此有詳細的描述。在瑪那薩羅瓦湖中，有一棵名為 Jambūvṛkṣa 的樹，結有甜美的果實。當樹上的果實掉入湖中時，會發出 'Jambū' 的聲音，因此這個大陸被稱為 Jambūdvīpa（贍部洲）。當太陽照耀到這棵樹的頂端時，贍部洲便會出現第一縷曙光。這棵樹的果實掉入湖中，便形成了 Jambū 河中的黃金。 一些古人說，果實被龍吞食後會變成甘露，未被吞食的殘餘部分則會變成 Jambū 河中的黃金。也有人說，果實被野獸吞食后，其糞便會形成 Jambū 河中的黃金。瑪那薩羅瓦湖之所以被稱為 'Anavatapta'（無熱惱），是因為根據 Śāntipa 的說法，地獄之火也無法使其變熱，或者是因為國王傾倒的果汁無法使其變熱，又或者是由於龍王 Anavatapta 居住於此。 雖然有這些說法，但后一種說法似乎更為合理。這裡有一個重要的知識點：根據《阿毗達磨經》（Abhidharma）的註釋，如前所述，瑪那薩羅瓦湖位於岡底斯山（Mount Kailash）的北部。

【English Translation】 When the elephant king, being exceedingly steadfast, entered Lake Manasarovar and enjoyed playing and rejoicing, eight thousand elephants surrounded the edge of the slowly flowing lake, facing inward, in order to protect or adorn the elephant king. When the elephant king, being exceedingly steadfast, had played and rejoiced in the slowly flowing Lake Manasarovar and then emerged, those elephants who were known to be powerful would enter the slowly flowing lake, dig up the roots of the lotuses, thoroughly wash them, and offer them to the elephant king. When the elephant king had eaten and drunk and was satisfied, the other eight thousand elephants would each enter one of the eight thousand lakes, and in each lake they would play and rejoice, dig up the roots of the lotuses, thoroughly wash them, and eat them. The gods of the Thirty-Three (Trāyastriṃśa) praised the power of the elephant king, being exceedingly steadfast, as being so great. And so forth, it is described in detail in the sutras. In Lake Manasarovar, there is a tree called Jambūvṛkṣa, which has sweet fruits. When the fruits of that tree fall into the lake, they make a sound of 'Jambū,' and for that reason, this continent is called Jambūdvīpa (Jambudvipa). When the sun rises on the top of that tree, it is said that the first rays of dawn appear in this Jambūdvīpa. Because the fruits of that tree fall into the lake, the gold of the Jambū River is produced. Some ancient people say that when the fruits are eaten by the nāgas after they have transformed themselves, they become amrita, and the uneaten remnants become the gold of the Jambū River. Some say that the gold of the Jambū River comes from the dung of the beasts that have eaten the fruits. The reason why this lake is called 'Anavatapta' (without heat) is that, according to Śāntipa, even the fire of hell cannot heat it, or because the juice poured by the king cannot heat it, or because it is the place where the nāga king Anavatapta dwells. Although there are these sayings, the latter seems more reasonable. Here is an important point: according to the commentaries on the Abhidharma, as mentioned above, Lake Manasarovar is located to the north of Mount Kailash.

---

་ན་ཡོད་པར་གསུངས་ལ། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་རྒྱུད། རྒྱུད་འགྲེལ་དང་བཅས་པ་རྣམས་ལས་ནི། མཚོ་མ་དྲོས་པ་རི་བོ་གངས་ཅན་གྱི་ལྷོ་ཕྱོགས་ན་ཡོད་པར་གསུངས་ པས། རི་བོ་གངས་ཅན་རིགས་མི་གཅིག་པ་གཉིས་ལས། ལེན་པའམ། ཡང་ན་མངོན་པའི་མདོ་འགྲེལ་དང་། དུས་འཁོར་གྱི་རྒྱུད། རྒྱུད་འགྲེལ་གང་རུང་གཅིག་མ་དག་པ་ཡིན་པར་ཁས་ལེན། ཞེས་པའི་དྲི་བ་ འདི་གངས་རིའི་ལྗོངས་ཀྱི་མཁས་པ་རྣམས་ལ་དྲིས་ན་ཅི་གསུང་། ཕལ་ཆེར་ཐེ་ཚོམ་གྱི་ཕྱང་མོ་མོ་ཞིག་ཏུ་མི་འགྱུར་རམ། སྔ་ཕྱིའི་དྲི་ཀ་མཛད་པ་དག་གིས་ནི། ཚུལ་འདི་ལ་དོགས་པ་ ཙམ་ཡང་མ་ཞུགས་ལ། ཁོ་བོས་ནི་སྡོམ་གསུམ་གྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་བསྟན་བཅོས་ནི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ངེས་དོན་རྒྱ་མཚོའི་གནས་བཤད་ཀྱི་སྐབས་སུ་གསལ་བར་བཤད་ཡོད་པས། དོན་དུ་གཉེར་བ་ དག་གིས་དེར་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ། ། འོ་ན་མཚོ་མ་དྲོས་པ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས། རི་བོ་གངས་ཅན་གྱི་ལྷོ་ན་ཡོད་པ་ཇི་ལྟར་བཤད་ཅེ་ན། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་བསྡུས་པའི་རྒྱུད་ལས། 4-1039 ལན་ཚ་ཆང་དང་ཆུ་དང་འོ་མ་ཞོ་དང་མར་དང་སྦྲང་རྩིའི་རྒྱ་མཚོ་རྣམས་དང་རི་བདུན་ནི། །འོད་སྔོན་པོ་དང་མན་དྷ་ར་བས་རི་དེ་རྩུབ་ལྡན་ནོར་འོད་ཆང་ལྡན་གྲང་བའི་རི་ རྡོ་རྗེ། །གླིང་རྣམས་བཟླ་བ་དང་ནི་རབ་དཀར་རབ་མཆོག་ཀུ་ཤ་མིའམ་ཅི་སྟེ་ཁྲུང་ཁྲུང་དྲག་པོ་རྣམས། །ལོངས་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཉིད་དེ་འཛམ་གླིང་བདུན་པ་ལས་ཀྱི་ས་རྣམས་ལ་ནི་མི་རྣམས་ གནས་པའོ། །ཞེས་རི་རབ་ལ་མཚོ་བདུན་དང་། གླིང་བདུན་གྱི་འཁོར་ཡུག་ཏུ་སྐོར་ནས་ཡོད་པས། གླིང་ཕྱི་མ་འཛམ་བུ་གླིང་ཆེན་པོ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ལ་དུམ་བུ་བཅུ་གཉིས་སུ་བྱས་པའི། ལྷོའི་ཆ་ ནི་འཛམ་གླིང་ཆུང་ངུ་ཡིན་ལ། ངེའི་ཆུ་ཞེང་ཆེ་བ་ལ་ཆུ་བོ་སཱི་ཏཱ་ཡོད། དེའི་བྱང་ན་རི་བོ་གངས་ཅན་ཡོད་ཅིང་། རི་བོ་གངས་ཅན་གྱིས་སྐོར་བའི་དབུས་ན་ཤམ་བྷ་ལའི་ཡུལ། ས་པདྨ་འདབ་བརྒྱད་ཀྱིས་རྣམ་པར་གནས་པ། དབུས་ཀྱིས་སུམ་ཆ་ལྟེ་བར་བྱས་པ་ལ། ཀཻ་ལ་ཤའི་རི་བོར་གྲགས་ཤིང་། དེ་ལ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་ཀ་ལ་པ་དང་། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གཞལ་ ཡས་ཁང་དང་། མ་ལ་ཡའི་སྐྱིད་མོས་ཚལ་ཡོད་ལ། འདམ་མ་བརྒྱད་པོ་རེ་ལ་གྲོང་ཁྱེར་བྱེ་བ་བཅུ་གཉིས་རེ་ཡོད་ཅིང་། བྱེ་བ་ཁྲག་རེ་ལ་རྒྱལ་པོ་རེ་ཡོད་པས། རྒྱལ་ཕྲན་དགུ་བཅུ་རྩ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་དེ། 4-1040 དེ་ལྟར་ཡང་གངས་རི་མཆོག་གི་ཕྱོགས་རྣམས་མ་ལུས་ཀུན་ནས་སྐོར་བ་དགེ་དབུས་ཀཻ་ལ་ཤ ས་ལ་ཀཻ་ལ་ཤ་ཡ་དུམ་བུར་གངས་རི་ལྡན་པ་དེ་ཡི་སུམ་ཆ་ཀུན་གནས་ཤེས་བྱ་ སྟེ། ཕྱི་རོལ་དུ་ཡང་ཡུལ་རྣམས་ཉིན་ཕྱེད་འདམ་མ་རེ་རེའི་གླིང་རྣམས་ཀུན་གྱིས་རྒྱན་པར་བརྗོད་པ་སྟེ། གངས་ཀྱི་ཕྱེད་དུ་ཐུབ་མཆོག་ནས་གྲོང་ཤམ་བྷ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་གྲོང་ཁྱེར་བྱེ་བ་ ཡང་དག་གནས

【現代漢語翻譯】 說瑪札熱薩（藏語：མ་དྲོས་པ།，意為『未暖湖』）在雪山（藏語：གངས་ཅན།）的北方。但是，吉祥時輪金剛（藏語：དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།，英語：Kalachakra）的續部及其註釋中說，瑪札熱薩湖在雪山的南方。 那麼，在兩種不同的雪山中，我們應該採納哪一個呢？或者，我們是否應該承認《俱舍論》及其註釋，以及時輪金剛的續部及其註釋中，有一個是不正確的呢？如果向雪域的學者們提出這個問題，他們會怎麼說呢？難道不會變成一個充滿疑惑的難題嗎？ 之前的提問者們，甚至沒有對這個問題產生絲毫的懷疑。而我，在《三戒分別論》中，已經對這個論題進行了廣泛的闡述，特別是在解釋《究竟義海》的章節中，已經清楚地說明了。因此，那些真正追求真理的人，應該能夠在那裡找到答案。 那麼，如果時輪金剛中說，瑪札熱薩湖在雪山的南方，這又該如何解釋呢？在吉祥時輪金剛的《略續》中： 『鹽水、酒、水、牛奶、酸奶、酥油、蜂蜜的海洋，以及七座山，青色的光芒和曼陀羅山，那座粗糙的山，財富之光、酒之光、寒冷的山、金剛。諸島嶼，唸誦和極白、極勝、拘舍彌、或是什麼、鶴、兇猛者們。享受者們，也就是贍部洲（梵文：Jambudvipa）第七塊土地上的人們所居住的地方。』 因此，須彌山（梵文：Sumeru）被七海和七個島嶼所環繞。外圍的島嶼是贍部洲，它被分為十二個部分。南方是小贍部洲，那裡有廣闊的水域，以及斯陀河（梵文：Sita）。在它的北方是雪山，雪山環繞的中心是香巴拉（梵文：Shambhala）的國土。 那裡有八瓣蓮花狀的土地，中心佔據了三分之一，被稱為凱拉什山（梵文：Kailash）。那裡有國王的宮殿卡拉帕（梵文：Kalapa），時輪金剛的壇城，以及瑪拉雅（梵文：Malaya）的歡樂園林。每個八瓣蓮花上都有十二億個城市，每億個城市都有一位國王，總共有九十六個小國。 因此，雪山的各個方向都被完全環繞，吉祥的中心是凱拉什山。凱拉什山的三分之一被認為是雪山的一部分。在它的外面，是各個國家，每個半日蓮花都裝飾著島嶼。在雪山的一半，從釋迦牟尼（梵文：Shakyamuni）到香巴拉，有十億個城市存在。

【English Translation】 It is said that Lake Manasarovar (Tibetan: མ་དྲོས་པ།) is located to the north of the snow mountain (Tibetan: གངས་ཅན།). However, in the Kalachakra Tantra (Tibetan: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, English: Kalachakra) and its commentaries, it is said that Lake Manasarovar is located to the south of the snow mountain. So, among the two different snow mountains, which one should we adopt? Or should we admit that either the Abhidharmakosha and its commentaries, or the Kalachakra Tantra and its commentaries, is incorrect? If this question is posed to the scholars of the snowy region, what would they say? Wouldn't it become a perplexing dilemma? Previous questioners have not even entertained the slightest doubt about this matter. As for me, I have extensively elaborated on this topic in the 'Treatise on the Differentiation of the Three Vows,' especially in the chapter explaining the 'Ocean of Definitive Meaning.' Therefore, those who truly seek the truth should be able to find the answer there. Then, how should we explain the statement in the Kalachakra that Lake Manasarovar is located to the south of the snow mountain? In the 'Abridged Tantra' of the Kalachakra: 'The oceans of salt water, wine, water, milk, yogurt, butter, and honey, and the seven mountains, the blue light and Mount Mandara, that rough mountain, the light of wealth, the light of wine, the cold mountain, the Vajra. The islands, recitation and the extremely white, the extremely supreme, Kusha, or what, cranes, the fierce ones. The enjoyers, that is, the people who dwell on the seventh land of Jambudvipa (Sanskrit: Jambudvipa).' Therefore, Mount Sumeru (Sanskrit: Sumeru) is surrounded by seven seas and seven islands. The outer island is Jambudvipa, which is divided into twelve parts. The south is the small Jambudvipa, where there are vast waters and the Sita River (Sanskrit: Sita). To its north is the snow mountain, and the center surrounded by the snow mountain is the land of Shambhala (Sanskrit: Shambhala). There, there is a land in the shape of an eight-petaled lotus, with the center occupying one-third, known as Mount Kailash (Sanskrit: Kailash). There is the king's palace Kalapa (Sanskrit: Kalapa), the mandala of the Kalachakra, and the pleasure garden of Malaya (Sanskrit: Malaya). Each of the eight petals has twelve billion cities, and each billion cities has a king, totaling ninety-six small kingdoms. Therefore, all directions of the snow mountain are completely surrounded, and the auspicious center is Mount Kailash. One-third of Mount Kailash is considered part of the snow mountain. Outside of it are the countries, and each half-day lotus is adorned with islands. On half of the snow mountain, from Shakyamuni (Sanskrit: Shakyamuni) to Shambhala, there are ten billion cities existing.

---

། ཞེས་སོགས་གསུངས། བསྡུས་པའི་དོན་དུ་ན། འཇམ་དབྱངས་ས་པཎ་གྱི། དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས། ཆུ་བོ་སཱི་ཏཱའི་བྱང་ཕྱོགས་ན། །རི་བོ་གངས་ཅན་ཡོད་པར་གསུངས། །ཞེས་པ་ལྟར། མ་དྲོས་པའི་བྱང་ཕྱོགས་སུ་ཆུ་བོ་སཱི་ཏཱ་འབབ་པར་བཤད་ཅིང་། སཱི་ཏཱའི་བྱང་ཕྱོགས་ན་རི་བོ་གངས་ཅན་ཡོད་པར་གསུངས་པས་འགྲུབ་བོ། །དེས་ན་འཛམ་བུ་གླིང་འདི་གླིང་གཞན་ལས་ཁྱད་པར་ དུ་འཕགས་པ་ཡིན་ཏེ། འདིའི་ལྟེ་བ་ན་རྡོ་རྗེ་གདན་ཞེས་བྱ་བ་སྐལ་བཟང་གི་སངས་རྒྱས་སྟོང་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་བའི་གནས། མེ་ཆུ་རླུང་གསུམ་གང་གིས་ཀྱང་འཇིག་པར་མི་ནུས་ པ། སྐལ་པ་ཞིག་པའི་ཚེ་ཟོ་བ་ཅོང་ལ་རྟགས་པ་ལྟར། རྒྱུ་རྫས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ཕ་ལམ་ལས་གྲུབ་པ་ཡོད། དེའི་ཤར་ཕྱོགས་ན་ཡིད་ལ་བསམ་པ་ཙམ་གྱི་གནས་ལུགས་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་སྐྱེ་བར་ནུས་པ། 4-1041 འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་གྱི་གནས་རྒྱ་ནག་རི་བོའི་རྩེ་ལྔའི་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད། ལྷོ་ཕྱོགས་ན་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ཙམ་གྱིས་སྙིང་རྗེ་དང་ཕྲིན་ལས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འབྱུང་བ། འཕགས་པ་སྤྱན་རས་ གཟིགས་དང་། རྗེ་བཙུན་མ་སྒྲོལ་མའི་གནས། རི་བོ་པོ་ཏ་ལའམ། རི་བོ་གྲུ་འཛིན་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད། ནུབ་ཕྱོགས་ན་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ཙམ་གྱིས་རྒྱུད་བྱིན་གྱིས་རློབས་པར་ནུས་པ་དཔའ་བོ་དང་ མཁའ་འགྲོ་མའི་གནས། ནུབ་ཕྱོགས་ཨོ་རྒྱན་གྱི་ཡུལ་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད། བྱང་ན་རིགས་ལྡན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་གནས། ཤམ་བྷ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད། དེས་ན་འཛམ་བུའི་གླིང་འདི་ས་ལས་ས་ པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་སྡིག་གི་ལས་གང་བྱེད་ཀྱང་ནུས་མཐུ་ཆེ་བའི་ཕྱིར། ལས་འབྲས་ཀྱི་བླང་དོར་ཤེས་བཞིན་དུ་ཁྱད་དུ་གསད་ན་ངན་འགྲོར་འཁྱམས་པ། འགྲོ་བ་གཞན་ལས་སྟོབས་ཆེ་ཞིང་། རྟེན་ ཁྱད་པར་ཅན་ཐོབ་པའི་དུས་འདིར། ལས་འབྲས་ལ་བླང་དོར་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱས་ན། གནས་སྐབས་ལྷ་མིའི་ཕུན་ཚོགས་ཐོབ་པ་དང་། མཐར་ཐུག་ཐར་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མྱུར་དུ་ཐོབ་པ་ལ་ སྦྱོར་ནུས་པས་ཐར་པ་དོན་དུ་གཉེར་བ་དག་གིས། བག་ཡོད་པར་བྱེད་རིགས་སོ།། ༈ །། ༄། །ཚ་གྲང་དམྱལ་བའི་གནས་བཤད་པ། ད་ནི་ཚ་གྲང་དམྱལ་བའི་གནས་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། འཛམ་བུའི་གླིང་འདི་ཉིད་ཀྱི་འོག་དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་ཉི་ཤུ་ན། 4-1042 མནར་མེད་པའི་དམྱལ་བའི་གནས་ཡོད་ལ། གནས་དེའི་རྔམས་དང་། རྒྱར་ཡང་དེ་ཙམ་སྟེ་གྲུ་བཞི་པའོ། །དེའི་སྟེང་ན་ཚ་བའི་དམྱལ་བ་གཞན། བདུན་ཡོད་དོ། །ཚ་བའི་དམྱལ་བ་དེ་དག་གིས་སྡུག་བསྔལ་ སོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་བརྗོད་ན། ཡང་སོས་ཐིག་ནག་བསྡུས་འཇོམས་ངུ་འབོད་དང་། ངུ་འབོད་ཆེན་པོ་ཚ་བ་རབ་ཏུ་ཚ། མནར་མེད་པ་སྟེ་ཚ་བའི་དམྱལ་བ་བརྒྱད། སྡུག་བསྔལ་ཁྱད་པར་མིང་ གི་ངེས་ཚིག་དང་། སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་དང་གནས་པའི་ཚེ་ཡི་ཚད། འཆར་སྒོའི་གནད་ཀྱི་ཡིད་ཆེས་ངེས

【現代漢語翻譯】 如上所述。總而言之，蔣揚·薩班（འཇམ་དབྱངས་ས་པཎ་，Jam-dbyangs Sa-pan，妙音薩迦班智達）在《吉祥時輪》（དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་，dPal-ldan Dus-kyi 'Khor-lo，Glorious Wheel of Time）中說：『在希達河（ཆུ་བོ་སཱི་ཏཱ་，Chu-bo Sī-tā，Sita River）的北方，有雪山（རི་བོ་གངས་ཅན་，Ri-bo Gangs-can，Snow Mountain）。』 正如所說，希達河發源于瑪卓色（མ་དྲོས་པ་，Ma-dros-pa，Lake Manasarovar）的北方，希達河的北方有雪山，這便成立了。因此，贍部洲（འཛམ་བུ་གླིང་，'Dzam-bu-gling，Jambudvipa）比其他洲更為殊勝。此洲的中心是金剛座（རྡོ་རྗེ་གདན་，Rdo-rje-gdan，Bodh Gaya），是賢劫千佛（སྐལ་བཟང་གི་སངས་རྒྱས་སྟོང་，Skal-bzang-gi Sangs-rgyas stong，Thousand Buddhas of the Fortunate Aeon）證得圓滿正覺之地，水、火、風三者都無法摧毀。 當劫末之時，它會像鐘上的標記一樣存在。它由金剛石（རྡོ་རྗེ་ཕ་ལམ་，Rdo-rje Pha-lam，Diamond）構成。在其東方，有文殊菩薩（འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་，'Phags-pa 'Jam-dpal，Noble Manjushri）的道場——中國的五臺山（རྒྱ་ནག་རི་བོའི་རྩེ་ལྔ་，Rgya-nag Ri-bo'i rtse lnga，Five Peak Mountain of China），僅需意念便能生起證悟實相的智慧。 在其南方，僅需祈禱便能生起無量的慈悲和事業，是聖觀世音菩薩（འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་，'Phags-pa Spyan-ras-gzigs，Noble Avalokiteśvara）和聖救度母（རྗེ་བཙུན་མ་སྒྲོལ་མ་，rJe-btsun-ma Sgrol-ma，Venerable Tara）的道場——普陀山（རི་བོ་པོ་ཏ་ལ་，Ri-bo Po-ta-la，Mount Potala）或船嶼山（རི་བོ་གྲུ་འཛིན་，Ri-bo Gru-'dzin，Mount Potalaka）。在其西方，僅需祈禱便能加持相續，是勇士和空行母的道場——西方鄔金（ནུབ་ཕྱོགས་ཨོ་རྒྱན་གྱི་ཡུལ་，Nub-phyogs O-rgyan-gyi yul，Western Oddiyana）之地。 在其北方，是三十二位持種者（རིགས་ལྡན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་，Rigs-ldan Sum-cu-rtsa-gnyis，Thirty-two Kalkis）的道場——香巴拉（ཤམ་བྷ་ལ་，Sham-bha-la，Shambhala）。因此，贍部洲被稱為『地中之地』（ས་ལས་ས་པ་，Sa-las Sa-pa，Land of Lands），因為無論行善作惡，其力量都非常強大。如果明知善惡取捨，卻故意違背，就會墮入惡趣。在此獲得比其他眾生更強大的力量和殊勝的所依之時，如果如理取捨因果，就能獲得暫時的天人福報，最終迅速獲得解脫涅槃。因此，追求解脫者應當謹慎行事。 現在講述寒熱地獄（ཚ་གྲང་དམྱལ་བ་，Tsha-grang Dmyal-ba，Hot and Cold Hells）之處。在贍部洲之下兩萬由旬處，有無間地獄（མནར་མེད་པའི་དམྱལ་བ་，Mnar-med-pa'i Dmyal-ba，Avici Hell）之處。該處的恐怖和廣度也一樣，都是正方形的。其上有七個熱地獄（ཚ་བའི་དམྱལ་བ་，Tsha-ba'i Dmyal-ba，Hot Hells）。略微講述這些熱地獄的痛苦等差別：復活地獄（ཡང་སོས་，Yang-sos，Reviving Hell）、黑繩地獄（ཐིག་ནག་，Thig-nag，Black Line Hell）、眾合地獄（བསྡུས་འཇོམས་，Bsdus-'joms，Crushing Hell）、呼號地獄（ངུ་འབོད་，Ngu-'bod，Wailing Hell）、大呼號地獄（ངུ་འབོད་ཆེན་པོ་，Ngu-'bod Chen-po，Great Wailing Hell）、極熱地獄（ཚ་བ་རབ་ཏུ་ཚ་，Tsha-ba Rab-tu Tsha，Extremely Hot Hell）、無間地獄（མནར་མེད་པ་，Mnar-med-pa，Avici Hell），這八個熱地獄，痛苦的差別在於名稱的詞義、產生的原因、存在的壽命以及入門的關鍵的信念。

【English Translation】 As mentioned above. In summary, Jamyang Sakya Pandita (འཇམ་དབྱངས་ས་པཎ་, Jam-dbyangs Sa-pan, Mañjughoṣa Sakya Paṇḍita) said in the 'Glorious Wheel of Time' (དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་, dPal-ldan Dus-kyi 'Khor-lo, Śrī Kalacakra): 'To the north of the Sita River (ཆུ་བོ་སཱི་ཏཱ་, Chu-bo Sī-tā, Sita River), there is the Snow Mountain (རི་བོ་གངས་ཅན་, Ri-bo Gangs-can, Snow Mountain).' As it is said, the Sita River flows north of Lake Manasarovar (མ་དྲོས་པ་, Ma-dros-pa, Anavatapta), and to the north of the Sita River is the Snow Mountain, which is thus established. Therefore, Jambudvipa (འཛམ་བུ་གླིང་, 'Dzam-bu-gling, Jambudvipa) is more distinguished than other continents. At its center is Bodh Gaya (རྡོ་རྗེ་གདན་, Rdo-rje-gdan, Vajrasana), the place where the thousand Buddhas of the Fortunate Aeon (སྐལ་བཟང་གི་སངས་རྒྱས་སྟོང་, Skal-bzang-gi Sangs-rgyas stong, Thousand Buddhas of the Fortunate Aeon) attain perfect enlightenment, which cannot be destroyed by water, fire, or wind. At the end of an aeon, it will remain like a mark on a bell. It is made of diamond (རྡོ་རྗེ་ཕ་ལམ་, Rdo-rje Pha-lam, Diamond). To its east is the abode of Noble Manjushri (འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་, 'Phags-pa 'Jam-dpal, Noble Mañjuśrī) – the Five Peak Mountain of China (རྒྱ་ནག་རི་བོའི་རྩེ་ལྔ་, Rgya-nag Ri-bo'i rtse lnga, Wutai Shan), where wisdom that realizes the nature of reality arises merely through contemplation. To its south, immeasurable compassion and activity arise merely through prayer, it is the abode of Noble Avalokiteśvara (འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་, 'Phags-pa Spyan-ras-gzigs, Noble Avalokiteśvara) and Venerable Tara (རྗེ་བཙུན་མ་སྒྲོལ་མ་, rJe-btsun-ma Sgrol-ma, Venerable Tārā) – Mount Potala (རི་བོ་པོ་ཏ་ལ་, Ri-bo Po-ta-la, Mount Potala) or Mount Potalaka (རི་བོ་གྲུ་འཛིན་, Ri-bo Gru-'dzin, Mount Potalaka). To its west, the lineage is blessed merely through prayer, it is the abode of heroes and dakinis – the land of Oddiyana in the west (ནུབ་ཕྱོགས་ཨོ་རྒྱན་གྱི་ཡུལ་, Nub-phyogs O-rgyan-gyi yul, Western Oddiyana). To its north is the abode of the thirty-two Kalkis (རིགས་ལྡན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་, Rigs-ldan Sum-cu-rtsa-gnyis, Thirty-two Kalkis) – Shambhala (ཤམ་བྷ་ལ་, Sham-bha-la, Shambhala). Therefore, Jambudvipa is called the 'Land of Lands' (ས་ལས་ས་པ་, Sa-las Sa-pa, Land of Lands), because whether one does good or evil, its power is very great. If one knowingly disregards the acceptance and rejection of good and evil, one will wander in the lower realms. At this time when one has obtained greater power than other beings and a special basis, if one properly accepts and rejects the results of actions, one can obtain temporary happiness of gods and humans, and ultimately quickly attain liberation and nirvana. Therefore, those who seek liberation should be mindful. Now, I will explain the places of the hot and cold hells (ཚ་གྲང་དམྱལ་བ་, Tsha-grang Dmyal-ba, Hot and Cold Hells). Twenty thousand yojanas below this Jambudvipa, there is the place of Avici Hell (མནར་མེད་པའི་དམྱལ་བ་, Mnar-med-pa'i Dmyal-ba, Avici Hell). The terror and extent of that place are the same, it is square. Above it are seven other hot hells (ཚ་བའི་དམྱལ་བ་, Tsha-ba'i Dmyal-ba, Hot Hells). Briefly describing the differences in suffering etc. of these hot hells: Reviving Hell (ཡང་སོས་, Yang-sos, Reviving Hell), Black Line Hell (ཐིག་ནག་, Thig-nag, Black Line Hell), Crushing Hell (བསྡུས་འཇོམས་, Bsdus-'joms, Crushing Hell), Wailing Hell (ངུ་འབོད་, Ngu-'bod, Wailing Hell), Great Wailing Hell (ངུ་འབོད་ཆེན་པོ་, Ngu-'bod Chen-po, Great Wailing Hell), Extremely Hot Hell (ཚ་བ་རབ་ཏུ་ཚ་, Tsha-ba Rab-tu Tsha, Extremely Hot Hell), Avici Hell (མནར་མེད་པ་, Mnar-med-pa, Avici Hell) – these eight hot hells, the difference in suffering lies in the meaning of the names, the cause of birth, the duration of existence, and the belief in the key to entry.

---

་པར་སྐྱེད། ཞར་བྱུང་ཉེ་ཚེ་བ་ཉི་འཁོར་བ་དང་གཉིས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཡང་ཁྱད་པར་བཤད། ཅེས་པ་ལྟར། ཚ་བའི་དམྱལ་བ་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་གི་གནས་དང་སྡུག་བསྔལ་སོགས་ཀྱིས་ཁྱད་པར་ནི། མདོ་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་དང་། ས་སྡེ་སོགས་ལས། སྤྱི་ཁྱབ་ཏུ་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལྕགས་སྲེགས་ ཀྱི་ས་གཞི། ལྕགས་སྲེགས་ཀྱི་མེ་འོབས་བསྒལ་བར་དཀའ་བ། མེ་ལྕེ་གཅིག་ཏུ་འབར་བ། མེ་ལྕེ་གཅིག་ཏུ་འཁྲུག་པ་སྒོ་བཞི་དང་བཅས་པའོ། །སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། བསྐལ་པ་འཇིག་པའི་དུས་ ཀྱི་མེས་ཡང་སོས་ཀྱིས་མེ་བཞི་འགྱུར་ཀྱིས་ཚ་ཞིང་། དེ་བས་འོག་མ་འོག་མ་བཞི་འགྱུར་གྱི་ཚ་ལ། དེས་ལུས་པོ་རྣམས་མར་མེས་སྡོང་པོ་ལྟར་སྲེགས་པ་ན་ཚིག་ཆི་ལི་ལི་ཟེར་ཞིང་སྐང་ཞུན་སོགས་ལྷག་ལྷག་འབར་ཏེ། 4-1043 སྡུག་བསྔལ་བཟོད་སྟབས་མེད་པ་ཡིན། དེ་འདྲའི་གནས་ན་ཡང་། བྱེ་བྲག་གི་སྡུག་བསྔལ་ནི། ཡང་སོས་པ་རྣམས་ཕན་ཚུན་དགྲ་མི་ཤ་བོའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ལག་དུ་བླངས་ཚད་མཚོན་ཆར་གྱུར་ནས་ཕན་ ཚུན་བསྣུན་པས་བརྒྱལ་ཏེ། ས་ལ་འགྱེལ་ཤིང་ཚེའི་དུས་བྱས་པ་ན། བར་སྣང་ལས་རླུང་བསིལ་བ་དང་བཅས་པའི་སྒྲ་ལས་ཁྱེད་རྣམས་སོས་པར་གྱུར་ཅིག ཞེས་པའི་སྒྲ་བྱུང་བའི་མོད་ལ། ཡང་སོས་ པར་གྱུར་ཏེ། ལས་མ་ཟད་ཀྱི་བར་དུ། སྔ་མ་བཞིན་དུ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བ་ཡོད་དོ། །དེས་ན་ཉི་མ་རེ་ལ་སྲོག་ཁྲི་ཚོ་རེ་ཆད་ཀྱང་ཡང་སོས་སྟེ་ཤ་ཡུངས་འབྲུ་ཙམ་ལས་མ་ ལུས་ཀྱང་། གཏན་འཆི་རུ་མི་འདོད་པ་ཡིན། ཐིག་ནག་ནི། དམྱལ་སྲུངས་ཀྱིས་ཐིག་བཞིའམ། བརྒྱད་དམ་དུ་མར་བཏབ་ཏེ། སྤྱི་བོ་ནས་རྐང་མཐིལ་གྱི་བར་ཕུག་པས། ཀླད་པ་དང་ཁྲག་འཐོར་ཤིང་སོ་ལེའི་ དྲ་བ་དང་། རྟ་རིའི་གཞོག་པ་དེའི་ཚེ། ལུང་སྟོད་བཤོག་ཅིང་དྲ་བ་ན། སྨད་ཀྱི་སྨ་མ་ཚོར་ལ། སྨད་ཀྱི་ཚེ་སྟོད་མ་ཚོར་ནས་ཉམ་ཐག་པ་ཡིན། བསྡུས་འཇོམས་ནི། ལྕགས་ཀྱི་རི་ར་ དང་། ལུག་དང་། རྟའི་གདོང་པ་ཅན་ལྟ་བུ་གཉིས་ཀྱིས་བར་དུ་དམྱལ་བསྲུངས་ཀྱིས་བཅིངས་མ་ཐག་རིས་བཙིར་བས་སྒོ་ཀུན་ནས་ཁྲག་རྒྱུན་འབབ་ཅིང་། རི་གཉིས་ཕྱིར་གྱེས་པ་ན་ལུས་སོས་ནས་ཡང་སྔར་ལྟར་བྱེད་པ་སོགས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་པ་ཡིན། 4-1044 ངུ་འབོད་ནི། ཉམ་ཐག་ནས་བདེ་བས་གནས་ཚོལ་བར་འདོད་དེ། ལྕགས་ཀྱི་ཁང་པར་ཞུགས་པ་ན། སྒོ་ཟུབ་ནས་དེའི་ནང་དུ་མེ་འབར་བས་བསྲེགས་པས། ངུ་ཞིང་སྡུག་སྐད་འབྱུང་ཏེ། ཕ་འབོད་མ་ འབོད་བྱས་ཀྱང་སྐྱོབ་མཁན་བྱེའུ་ཐེད་མ་གཅིག་ཡང་མེད་པས། སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་པ་ཡིན། ངུ་འབོད་ཆེན་པོ་ནི། ལྕགས་ཁང་སྣོད་མེད་ཉིས་རིམ་མེ་འབར་བས་བསྲེགས་ཅིང་། སྒོ་ནང་མ་ནས་རྒྱ་ ལ་ཐར་ཡང་ཕྱི་མ་ལ་ལོ་སྟོང་ཕྲག་མང་པོ་མི་ཐར་ཞིང་། སྔར་བས་ཉིས་འགྱུར་གྱི་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་པ་ཡིན། ཚ་བ་ནི། ལྕགས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 如是，關於八熱地獄（梵文：Uṣṇa Naraka，含義：熾熱的地獄）的處所和痛苦等差別，在《念住經》（梵文：Smṛtyupasthāna Sūtra，含義：正念的建立）和《事類》（梵文：Vastu，含義：事物）等經典中提到，總的來說，處所的差別在於鐵燒熱的地面，難以攀登的鐵燒熱的火坑，火焰一同燃燒，火焰一同翻滾，具備四門。痛苦的差別在於，劫末之火以四倍的熱度燃燒，下面的地獄比上面的地獄熱度增加四倍，身體像蠟燭一樣被燃燒，發出噼啪的聲響，脂肪等噼啪作響，痛苦難以忍受。即使在這樣的處所，個別的痛苦是，復活者們互相視為仇敵，手中拿起的任何東西都變成武器，互相擊打而昏厥，倒在地上死去。這時，從空中傳來伴隨著涼風的聲音，『愿你們復活！』話音剛落，便復活了。在業力未盡之前，如前一樣感受痛苦。因此，即使每天死亡成千上萬次，但仍然復活，即使只剩下像芥菜籽大小的肉，也不想徹底死去。 黑線地獄（梵文：Kālasūtra Naraka，含義：黑繩地獄）中，獄卒用四條或八條甚至更多的線來標記，從頭頂到腳底進行切割，腦漿和鮮血四處飛濺。當切割像梳子的網和馬鬃的側面時，切割上部的腰部，下部卻感覺不到；切割下部時，上部卻感覺不到，非常痛苦。眾合地獄（梵文：Saṃghāta Naraka，含義：碰撞地獄）中，獄卒剛把罪人捆綁在鐵山羊和鐵綿羊之間，兩山相合擠壓罪人，全身的血液都流了出來，當兩山分開時，身體又復原，再次遭受同樣的痛苦，難以忍受。 嚎叫地獄（梵文：Raurava Naraka，含義：號叫地獄）中，罪人因痛苦而想尋找安樂之處，進入鐵室后，門被封鎖，室內燃起大火，罪人嚎叫哭泣，呼喊父母，卻沒有一隻鳥來救助，痛苦難以忍受。大嚎叫地獄（梵文：Mahāraurava Naraka，含義：大號叫地獄）中，兩層鐵室燃燒著火焰，罪人從內門逃脫，卻無法逃脫外門，要經歷數千年，遭受比以前多兩倍的痛苦，難以忍受。炎熱地獄（梵文：Tapana Naraka，含義：燒熱地獄）中，鐵的...

【English Translation】 As it is said, regarding the distinctions of the abodes and sufferings of the eight hot hells (Sanskrit: Uṣṇa Naraka, meaning: hot hells), the Sūtra on the Establishment of Mindfulness (Sanskrit: Smṛtyupasthāna Sūtra, meaning: the establishment of mindfulness) and the Category of Objects (Sanskrit: Vastu, meaning: object) and others state that, in general, the distinction of the abodes is a ground of burning iron, a pit of burning iron difficult to climb, flames burning as one, flames churning as one, with four gates. The distinction of sufferings is that the fire at the end of an eon burns with four times the heat, and the lower hells are four times hotter than the ones above. The bodies are burned like trees by a candle, making crackling sounds, and the fat sputters and blazes, making the suffering unbearable. Even in such places, the specific sufferings are that the revived beings regard each other as enemies, and whatever they take in their hands becomes a weapon, and they strike each other until they faint and fall to the ground and die. Then, from the sky comes a sound accompanied by a cool breeze, 'May you be revived!' As soon as the sound is heard, they are revived. Until their karma is exhausted, they experience suffering as before. Therefore, even if they die tens of thousands of times each day, they are still revived, and even if only a piece of flesh the size of a mustard seed remains, they do not want to die completely. In the Black Line Hell (Sanskrit: Kālasūtra Naraka, meaning: black thread hell), the hell guardians mark four or eight or more lines and cut from the crown of the head to the soles of the feet, scattering brains and blood. When the comb-like net and the side of the horse's mane are cut, the upper waist is cut, but the lower part is not felt; when the lower part is cut, the upper part is not felt, and it is very painful. In the Crushing Hell (Sanskrit: Saṃghāta Naraka, meaning: crushing hell), as soon as the hell guardians bind the sinners between iron mountains shaped like rams and sheep, the two mountains come together and crush the sinners, and blood flows from every pore. When the two mountains separate, the body is restored, and they suffer the same pain again, which is unbearable. In the Howling Hell (Sanskrit: Raurava Naraka, meaning: howling hell), the sinners, wanting to find a place of comfort because of the suffering, enter an iron house, but the door is locked, and a fire burns inside, causing them to howl and cry, calling out to their parents, but not even a single bird comes to help, and the suffering is unbearable. In the Great Howling Hell (Sanskrit: Mahāraurava Naraka, meaning: great howling hell), a two-story iron house is burned by fire, and the sinners escape from the inner door, but cannot escape from the outer door for thousands of years, and suffer twice as much as before, which is unbearable. In the Hot Hell (Sanskrit: Tapana Naraka, meaning: burning hell), the iron...

---

་ཕྲུ་བ་དཔག་ཚད་དུ་མ་ཡོད་པ། མེ་ འབར་བའི་ནང་དུ་སྔར་བཞིན་སྲེགས་པ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་གསལ་ཤིང་འབར་བས་བཤང་ལམ་ནས་ཕུག་པ་སྤྱི་བོར་བྱུང་ཏེ། ལུས་ཀྱི་བུ་ག་ཀུན་ནས་མེ་འབར་བ་སོགས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་ པ་ཡིན། རབ་དུ་ཚ་བ་ནི། ལྕགས་ཀྱི་ཕྲུ་ཆེན་སྔར་བས་ཀྱང་ཚ་བར་སྲེག་པ་དང་། དེའི་ཁར་ཐོན་པ་ན་ཤ་སྐྱེ་ཤིང་རིང་དུ་སོང་བ་ན་རུས་པར་འགྲོ་ཤིང་། དེར་ཀེང་རུས་ཙམ་ ལུས་པ་ན། དེ་ནས་འབྱུང་ནས་ས་ལ་བཀྲམ་པའི། ཤ་ལྤགས་དང་། ཀླད་ཁྲག་སྐྱེས་པ་ན། ཡང་ནང་དུ་འཇུག་པ་སོགས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་པ་ཡིན། མནར་མེད་ནི། ཕྱོགས་བཞི་ས་གཞི་ཆེན་པོ་མེ་འབར་བར་སོང་བས། 4-1045 དེའི་ལུས་མར་མེའི་སྡོང་བུ་ལྟར་སྲེགས་པ་ན། སྡུག་སྐད་ལས་སེམས་ཅན་ཡོད་པར་ཤེས་པ་མ་གཏོགས། མེ་ཉིད་ཀྱི་ཕུང་པོར་སྣང་བ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་ཞི་མར་ལྕགས་ཀྱི་མེ་སྟག་འབར་བ་དང་། ལྷན་ཅིག་འཁྲབ་པ་དང་། ལྕགས་སྲེགས་ཀྱི་རི་ཆེན་པོ་ལ་འབབ་འཛེག་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་དང་། ལྕེ་རྒྱང་ནས་ལྕགས་ཕུར་རྒྱས་འདེབས་པ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་ཐོ་བ་ལུམ་མེ་འབར་བ་དང་། ཟངས་ཞུན་ཁོལ་ མ་ཁར་བླུག་པས། ཁ་ལྐོག་ནང་ཁྲོལ་ཀུན་ཚིག་ཏེ། རོ་སྨད་ནས་ཕྱིར་འཐོན་པ་ལ་སོགས་པ། ལས་མ་ཟད་བར་དུ་མྱོང་བའི་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་མིང་གི་ངེས་ ཚིག་ནི། ཡང་སོས་པར་གྱུར་ཅིག་ཞེས་པའི་དགྲ་ལས་ཡང་སོས་པར་གྱུར་ཏེ། སྔ་མ་བཞིན་དུ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བས་ན། ཡང་སོས། ཞེས་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་། རང་རང་གི་ སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ཁྱད་པར་ལ། རང་རང་གི་ངེས་ཚིག་ཤེས་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི། ལུས་ཀྱི་མི་དགེ་བ་གསུམ་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཚ་དམྱལ་དང་པོ་གསུམ་དུ་སྐྱེ་ བ་ཡིན་ཞིང་། ལུས་ཀྱི་མི་དགེ་བའི་སྟེང་དུ། ངག་གི་མི་དགེ་བ་བཞི་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ངུ་འབོད་དང་ངུ་འབོད་ཆེན་པོ་གཉིས་སུ་སྐྱེ་བ་ལེན། ལུས་ངག་གི་མི་དགེ་བ་གཉིས་ཀྱི་སྟེང་དུ། 4-1046 ཡིད་ཀྱི་མི་དགེ་བ་གསུམ་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ཚ་བ་རབ་ཏུ་ཚ་བ་མནར་མེད་པ་གསུམ་དུ་སྐྱེ་བ་ལེན་པ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་གནས་ཚེའི་ཚད་ནི། འོག་དུ་ཡང་སོས་ལ་སོགས་ དྲུག་རིམ་བཞིན། འདོད་ལྷའི་ཚེ་དང་ཉིན་ཞག་མཉམ། དེས་ན་དེ་དག་རྣམས་ཀྱི་ཚེ། འདོད་པའི་ལྷ་དང་འདྲ་བ་ཡིན། ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་འཆད་ལ། ལྔ་པ་འཆར་སྒོའི་གནད་ཀྱི་ཡིད་ཆེས་ངེས་པ་ སྐྱེད་པ་ཡང་། འོག་ཏུ་གྲང་དམྱལ་གྱི་སྐབས་སུ་འཆད་དོ། །དྲུག་པ་ཞར་བྱུང་ཉེ་འཁོར་བ་དང་། ཉི་ཚེ་བའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཡང་ཁྱད་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཉེ་འཁོར་བའི་སྡུག་ བསྔལ་བསམ་པ་ནི། ཚ་དམྱལ་བརྒྱད་པ་ཀུན་ཏེ། རེ་རེ་ལའང་དེ་ནས་ཐར་ཡང་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བའི་གནས་ལྷག་པ་སྟེ། ཉེ

【現代漢語翻譯】 無數的鐵串刺穿身體，在燃燒的火焰中反覆炙烤，熾熱的鐵錐從肛門插入，直穿頭頂，全身的毛孔都噴射著火焰，這種痛苦難以忍受。極熱地獄中，更大的鐵串比之前更加熾熱地燒灼身體，當身體被串起時，肉會生長，隨著時間推移，肉會蔓延到骨頭上，只剩下骨架。然後，身體從地獄中被拋出，散落在地上，重新長出皮肉和腦髓血液，又再次被拖入地獄，這樣的痛苦無法忍受。無間地獄中，四個方向的巨大地面都燃燒著火焰， 身體像蠟燭一樣被焚燒，只能通過痛苦的哀嚎才能知道還有生命存在，除此之外，看起來就像一團火焰。鐵製的容器中燃燒著鐵火星，與身體一同翻滾。被迫攀登和下降燃燒的鐵山，舌頭被拉長，用鐵釘釘住，燃燒的鐵錘猛烈敲擊，沸騰的銅水傾倒入口中，嘴巴、喉嚨和內臟全部燒焦，從下身流出等等。在業力耗盡之前，必須忍受這些無法忍受的痛苦。關於名稱的解釋：『愿你復甦！』因為從敵人那裡復甦，像以前一樣遭受痛苦，所以稱為『復甦』。同樣，對於下面的地獄，也要根據各自痛苦的特點，瞭解各自名稱的含義。產生的因：主要依靠身體的三種不善業，會導致投生到前三個熱地獄；在身體的不善業之上，加上口語的四種不善業，會導致投生到叫喚地獄和大叫喚地獄；在身語二門不善業的基礎上， 加上意念的三種不善業，會導致投生到極熱地獄和無間地獄。壽命的長度：下面將要講到，復甦地獄等六個地獄的壽命，依次與欲界天神的壽命和日夜相同。因此，這些地獄的壽命與欲界天神相同。第五，產生確信的關鍵在於，將在寒冷地獄的部分進行闡述。第六，關於伴隨而來的近邊地獄和短暫痛苦的額外細節的描述，分為兩部分。首先，思考近邊地獄的痛苦：所有八個熱地獄，每一個地獄在從中解脫后，仍然有遭受痛苦的地方，即近邊地獄。

【English Translation】 Countless iron skewers pierce the body, repeatedly roasting it in burning flames. A blazing iron awl is inserted from the anus, piercing through the crown of the head, and flames erupt from every pore of the body. Such suffering is unbearable. In the Extremely Hot Hell, even larger iron skewers burn the body more intensely than before. When the body is impaled, flesh grows, and as time passes, it extends to the bones, leaving only a skeleton. Then, the body is cast out of hell, scattered on the ground, and flesh, skin, brain, and blood regrow, only to be dragged back into hell again. Such suffering is unbearable. In the Avici Hell, the vast ground in all four directions is ablaze. The body is burned like a candle, and one can only know there is life by the sound of painful cries. Otherwise, it appears as a mass of fire. Iron sparks burn in iron containers, rolling together with the body. One is forced to climb and descend burning iron mountains, the tongue is stretched out and nailed with iron spikes, burning iron hammers strike fiercely, and molten copper is poured into the mouth, burning the mouth, throat, and internal organs, flowing out from the lower body, and so on. Until karma is exhausted, one must endure these unbearable sufferings. Regarding the explanation of the names: 'May you revive!' Because one revives from the enemy and suffers as before, it is called 'Revival.' Similarly, for the hells below, one should understand the meaning of each name according to the characteristics of their respective sufferings. The cause of birth: Primarily relying on the three unwholesome actions of the body leads to rebirth in the first three hot hells; adding the four unwholesome actions of speech to the unwholesome actions of the body leads to rebirth in the Calling Hell and the Great Calling Hell; based on the unwholesome actions of body and speech, adding the three unwholesome actions of mind leads to rebirth in the Extremely Hot Hell and the Avici Hell. The duration of life: As will be explained below, the lifespans of the six hells, starting with the Revival Hell, are successively equal to the days and nights of the desire realm gods. Therefore, the lifespans of these hells are the same as those of the desire realm gods. Fifth, the key to generating certainty will be elaborated in the section on the Cold Hells. Sixth, the description of the additional details of the accompanying neighboring hells and temporary sufferings is divided into two parts. First, contemplate the suffering of the neighboring hells: all eight hot hells, each of which, after liberation from them, still has places where suffering is experienced, namely, the neighboring hells.

---

་འཁོར་བ་བཞི་བཞི་བཅུ་དྲུག་དེ་ཡོད་དེ། དེ་གང་ཞེ་ན། བརྒྱད་ པ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་ངོས་བཞི་ན་མེ་མ་མུར་པུས་མོ་ནུབ་ཙམ་ལ་གནས་ཚོལ་དུ་འགྲོ་བ་ན་རྐང་པ་འདེགས་འཇོག་གི་ཤ་སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པ་དང་། རོ་མྱངས་ཕྱི་སའི་འདམ་དྲི་ང་བ་ ན། འབུ་མཆུ་རྣོན་གྱི་རུས་པའི་བར་དུ་འབིགས་པ་དང་། སྤུ་གྲི་བདལ་བའི་ལམ་དང་། སོགས་པས། རལ་གྲི་ལོ་མའི་ནགས་དང་། ལྕགས་ཀྱི་ཤལ་མ་རིའི་ནགས་དང་། གསུམ་མཚོན་ཆར་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བྱས་ལ། 4-1047 དེའི་དང་པོར་སྔར་བཞིན་རྐང་པའི་ཤ་སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པ་དང་། གཉིས་པ་དེས་དྲི་མ་ལ་འཁོད་པ་ན། རལ་གྲི་ལྷུང་བས་སྤྱོད་ཅིང་། འགྱེལ་ཏེ་ཁྱི་སྲེ་བོ་རྣམས་ཀྱི་བཤུལ་ཤ་ཟ་བ་དང་། གསུམ་པ་ནི། ནགས་ཚེར་མ་རྣོན་པོ་སོར་བཅུ་དྲུག་པ། ཡར་མར་དུ་ཁ་ལྟ་བས་འཛེག་པ་དང་། འབབ་པ་ན། ལུས་འབིགས་ཤིང་ལྕགས་ཀྱི་མཆུ་ཅན་གྱིས་མིག་འབྱིན་པ་དང་། ཆུ་བོ་རབ་མེད་ འགྱུར་བྱེད་ཀྱི་ཆུ་ཁོལ་བས་གང་བ་ལ་ལྷུང་ཏེ། ངོས་གཉིས་ནས་སྐྱེས་བུ་མཚོན་ཆ་སྣ་ཚོགས་ཐོགས་པས་བསྲུང་ཤིང་འཚེད་པའོ། ། འོ་ན་དམྱལ་བསྲུང་སེམས་ཅན་ཡིན་ནམ་མིན་ཞེ་ན། བྱེ་བྲག་ཏུ་ སྨྲ་བ་འགའ། སེམས་ཅན་དུ་སྨྲ་ལ། མདོ་སྡེ་པའི། ལས་ཀྱི་མཐུས་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་སོགས་ཀྱིས་བྱེ་བྲག་ཏུ་འདོད་ཅིང་། སར། སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་སེམས་ཅན་ལྟ་བུར་ སྣང་བར་དེའི་འགྲེལ་པར་བཤད་དེ། ཐེག་ཆེན་པ་རྣམས་སྡིག་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་བསླད་པའི་སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་ཙམ་དུ་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ཉི་ཚེ་བའི་དམྱལ་བའི་གནས་ནི། ཆུ་བོ་དང་རི་བོ་ སོགས་ངེས་མེད་ན་ཡོད་ལ། གྲོ་ཞུན་སྐྱེས་དང་། དགེ་འདུན་བསྲུངས་ཀྱིས་རྟོགས་དཔྱོད་ལས། རྒྱ་མཚོའི་འགྲམ་དང་། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དཔལ་ལྡན་གྱི་རྟོགས་དཔྱོད་ལས། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་སོགས་ན་ཡོད་པར་བཤད་ཅིང་། 4-1048 དེ་ཡང་རྡོའི་ནང་ན་གནས་པའི་འབུ་དང་། ཆུ་ཚན་གྱི་ནང་ན་གནས་པའི་སེམས་ཅན། འཆག་སྦུབས་ཀྱི་ནང་ན་ཡོད་པའི་འབུ་སོགས་ཀྱི་ལ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་གྲང་དམྱལ་ནི། ཆུ་བུར་ཅན་སོགས་ བྲང་དམྱལ་བརྒྱད་ནི། ཚ་དམྱལ་ལས་གཞན་ཏེ། ཚ་དམྱལ་རྣམས་ཀྱི་ཐད་ཀ་ན་གནས་སོ། །གནས་ནི། ཡང་སོས་ཀྱི་ཐད་དཔག་ཚད་ཁྲིའི་ཕ་རོལ་ན་དང་པོ་དང་དེའི་འོག་གཉིས་སྟོང་གཉིས་སྟོང་ན་ གཞན་བདུན་ཡོད་པར་བཤད་དོ། །དེ་དག་གི་སྡུག་བསྔལ་སོགས་ཀྱིས་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་བཤད་ན། ཆུ་བུར་ཆུ་བུར་རྡོལ་བ་སོ་ཐམ་དང་། །ཨ་ཆུ་ཀྱི་ཧུད་ཨུཏྤལ་པདྨ་དང་། །པད་ཆེན་ལྟར་གས་གྲང་ བའི་དམྱལ་བ་བརྒྱད། །སྡུག་བསྔལ་ཁྱད་པར་མིང་གི་ངེས་ཚིག་དང་། །སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་དང་གནས་པའི་ཚེ་ཡི་ཚད། །འཆར་སྒོའི་གནད་ཀྱིས་ཡིད་ཆེས་ངེས་པར་བསྐྱེད། །ཅེས་པ་ལྟར། གྲང་བའི་དམྱལ་བ་བརྒྱད་ཆར་ ཉི་ཟླའི་སྣང་བ་མེད་པའི་འཁྱགས་པའི་ས

【現代漢語翻譯】 有十六種輪迴，那是什麼呢？第八種輪迴是，那些眾生在四面八方，火焰燃燒，膝蓋沒入其中，爲了尋找住所而行走時，抬腳落腳都會生出和毀滅肌肉；當聞到腐爛的屍體和污泥的惡臭時，尖嘴的蟲子會鉆入骨頭之間；還有像剃刀鋪開的道路，以及劍葉林、鐵樹林等；用三種武器像雨一樣合擊。 首先，像之前一樣，腳部的肌肉會生滅；其次，當停留在污垢上時，會被落下的劍砍傷；倒下後，會被狗和狐貍啃食； 第三種是，十六指長的鋒利荊棘林，上下張開，當攀登和下降時，身體會被刺穿，鐵嘴鳥會啄出眼睛；落入充滿沸水的無量河中，兩岸有手持各種武器的人守護和烹煮。 那麼，獄卒是眾生嗎？對此，分別說部的一些人說是眾生，而經部則認為是由業力所生的四大種等所致。在《瑜伽師地論》中說，會像化身一樣出現。這在註釋中被解釋為看起來像眾生。大乘行者則認為這只是被罪業習氣污染的心識顯現。 第二，近邊地獄的位置不固定，可能在河流或山脈等處。根據《律藏》和《持律守護》的考證，可能在海邊；根據具壽《吉祥賢》的考證，可能在王舍城等地。 這些也像住在石頭裡的蟲子，住在溫泉里的眾生，住在廁所里的蟲子等一樣。 第二種是寒冷地獄，包括水皰地獄等八種寒冷地獄，它們與熱地獄不同，位於熱地獄的上方。位置是：第一個位於復活地獄上方一萬由旬處，其餘七個則在其下方兩千由旬處。 稍微講述一下這些地獄的痛苦等差別：如頌云：『水皰、水皰破裂、索唐、阿秋、吉呼、烏 উৎপལ་（藏文，梵文天城體utpala，梵文羅馬擬音，漢語意思：青蓮花）、པདྨ་（藏文，梵文天城體padma，梵文羅馬擬音，漢語意思：蓮花）和པད་ཆེན་（藏文，梵文天城體mahāpadma，梵文羅馬擬音，漢語意思：大蓮花）般裂開，此為八種寒冷地獄。痛苦的差別、名稱的含義、產生的原因和存在的時長，以及開啟之門的要點，都能使人確信無疑。』因此，八種寒冷地獄都沒有日月的光芒，只有冰冷的黑暗。

【English Translation】 There are sixteen cycles of existence. What are they? The eighth is that those beings in all four directions, with flames burning and knees submerged, go in search of a place to stay, and the muscles rise and fall with each step; when they smell the stench of rotten corpses and foul mud, sharp-beaked insects pierce between their bones; there are also paths like unfolded razors, and forests of sword leaves, forests of iron spike trees, etc.; they are struck together by three kinds of weapons like rain. First, as before, the muscles of the feet rise and fall; second, when they stay on the dirt, they are used by falling swords; when they fall, they are eaten by dogs and foxes; The third is a forest of sharp thorns sixteen fingers long, opening upwards and downwards, and when climbing and descending, the body is pierced and iron-beaked birds peck out the eyes; falling into the immeasurable river full of boiling water, on both sides there are people holding various weapons guarding and cooking. So, are the hell guardians sentient beings? To this, some of the Sarvastivadins say they are sentient beings, while the Sautrantikas believe they are caused by the great elements produced by karma. In the Yogacarabhumi Sutra, it says that they will appear like emanations. This is explained in the commentary as appearing like sentient beings. The Mahayana practitioners believe that this is just a manifestation of mind defiled by the habits of sin. Second, the location of the ephemeral hells is not fixed, and may be in rivers or mountains, etc. According to the Vinaya and the Vinaya-raksha, it may be on the seashore; according to the Venerable Palden's investigation, it may be in Rajagriha, etc. These are also like insects living in stones, sentient beings living in hot springs, insects living in toilets, etc. The second is the cold hell, including the blister hell and other eight cold hells, which are different from the hot hells and are located above the hot hells. The location is: the first is located one hundred thousand yojanas above the Reviving Hell, and the other seven are located two thousand yojanas below it. To briefly describe the differences in suffering, etc. of these hells: As the verse says: 'Blister, blister burst, Sotam, Achu, Jihu, Utpala (उत्पल, 青蓮花), Padma (पद्म, 蓮花) and Mahapadma (महापद्म, 大蓮花) like cracks, these are the eight cold hells. The difference in suffering, the meaning of the name, the cause of birth and the duration of existence, and the key to opening the door, can make people believe without doubt.' Therefore, all eight cold hells have no light from the sun and moon, only cold darkness.

---

ྲུབས་ན་གྲང་བས་ཉེན་ནས་ཆུ་བུར་བྱུང་བ་དང་། ཆུ་བུར་དེ་རྡོལ་ཏེ་རྣག་ཁྲག་གིས་རྒྱུན་འཛག་པ་དང་། གྲང་ནས་སོ་ཐམ་ཐམ་པ་དང་། ཨ་ཆུ་ ཟེར་བ་དང་། ཀྱི་ཧུད་ཟེར་བ་དང་། ཨུཏྤལ་ལྟར་གས་པ་ལྤགས་པ་སྔོན་པོ་ཁ་ལྔའམ་དྲུག་ཏུ་གས་པ་དང་། པདྨ་ལྟར་གས་པ་ལྤགས་པ་དམར་པོ་ཁ་བཅུའམ་དེ་ལས་ལྷག་པ་གས་པ་དང་། 4-1049 པདྨ་ལྟར་གས་པ་ཆེན་པོ་ཤིན་ཏུ་དམར་བ་ཁ་བརྒྱའམ་དེ་ལས་ལྷག་པར་མང་བ་གས་པའོ། །ཞེས་པས་བཤད་དེ་དང་པོ་གཉིས་དང་ཕྱི་མ་གསུམ་ལུས་ཀྱི་འགྱུར་བ་དང་གཞན་གསུམ་སྒྲའི་འགྱུར་ བ་དང་མཐུན་པའོ། །གཉིས་པ་མིང་གི་ངེས་ཚིག་ནི། སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ཁྱད་པར་ལས་ཤེས་ནུས་ཤིང་། གསུམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི། ལུས་ཀྱི་མི་དགེ་བ་གསུམ་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། གྲང་དམྱལ་དང་ པོ་གསུམ་དུ་སྐྱེ་བ་ལེན། ལུས་ཀྱི་མི་དགེ་བ་གསུམ་གྱི་སྟེང་དུ་ངག་གི་མི་དགེ་བ་བཞི་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ཨུཏྤལ། པདྨ། པདྨ་ཆེན་པོ་ལྟར་གས་པ་གསུམ་དུ་སྐྱེ་བ་ལེན་ནོ། ། བཞི་པ་གནས་པའི་ཚེའི་ཚད་ནི། ཏིལ་སྦྱངས་ནང་ནས་ལོ་བརྒྱ་ཞིང་། །ཏིལ་གཅིག་ཕྱུང་པས་ཟད་གྱུར་པ། །ཆུ་བུར་ཅན་གྱི་ཚེ་ཡིན་ཏེ། །གཞན་གྱི་ཚེ་ནི་ཉི་ཤུར་བསྒྱུར། །ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་འཆད་ དོ།། ༈ །། ལྔ་པ་འཆར་སྒོའི་གནད་ཀྱིས་ཡིད་ཆེས་ངེས་པ་སྐྱེད་པ་ནི། འོ་ན་ཚ་གྲང་གི་དམྱལ་བ་དེ་དག་གི་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་གླགས་མེད་པ་ལ། ཚེའི་ཚད་གྲང་དམྱལ་དང་པོ་ལ་ཡང་ ཏིལ་གྱི་སྦྱངས་པ་མ་ག་ཏའི་ཁལ་བརྒྱད་ཅུ་ཤོང་བ་ནས་མི་ལོ་བརྒྱ་བརྒྱ་ནས་ཏིལ་ཉག་རེ་ཕྱུང་བས་ཏིལ་རྣམས་ཟད་པར་གྱུར་པ་ཚེ་ཚད་ཡིན་པ་དང་གྲང་དམྱལ་འོག་མ་རྣམས་ལ་དེ་ཉི་ཤུ་སྦྲེལ་ལོ། ། 4-1050 ཚ་བའི་དམྱལ་བ་མནར་མེད་ཀྱི་ཚེ་ཚད། བར་བསྐལ་ལ་བཤད་ཅིང་བར་བསྐལ་གྱི་རྒྱུན་ལྕགས་ཀྱི་ཕ་བོང་དཔག་ཚད་ལྔ་བརྒྱ་ཡོད་པ་ལ། མི་ལོ་བརྒྱ་བརྒྱ་ནས་དར་ཡུག་རེས་ཕྱིས་ཙམ་ཅིག་ བྱས་པས་ལྕགས་ཀྱི་ཕ་བོང་དངོས་མེད་དུ་སོང་བའི་ཡུན་ཚད་བར་བསྐལ་གྱི་ཚད་དུ་བཤད་ཅིང་། དེ་ལྟར་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེ་བས་འཇིགས་པ་དང་སྐྲག་པ་སྐྱེད་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱིས་ཤིན་ ཏུ་མི་བདེན་སྙམ་པའི་ལོག་རྟོག་འདི་སྐྱེ་ལ་དེ་ལྟ་བུའི་ལོག་རྟོག་དགག་པའི་ཕྱིར་དུ། འཆར་སྒོའི་གནད་ཀྱི་ཡིད་ཆེས་སྐྱེད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར། རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་གཅིག་ལ་ སྙིང་དུ་རྟ་སྲེད་ཞུགས་ཡོད་པ་ན། སྒྱུ་མ་མཁན་བཟང་པོས་དེར་འོངས་པ་ལ་བཙུན་མོ་རྣམས་ཀྱིས། རྒྱལ་པོ་ལ་སྒྱུ་མ་སྟོན་ཅིག་བྱས་པ་ལ་དེས་རྟ་སྤུ་ཡིད་དུ་སྡུག་པ། བང་འགྲོས་ འཇོམས་པ་སྤྱད་ཐམས་ཅད་ཚང་བ་གཅིག་བསྟན་ནས། རྒྱལ་པོ་ལ། རྟ་འདི་ཉོ་འམ་བྱས་པས་ཉོ་ཟེར། རིན་ཅི་འདོད་བྱས་པས་རྒྱལ་སྲིད་ཕྱེད་འཇལ་ན་འཚོང་བྱས་པས། ཆགས་ཐོགས་མེད་པར་འཇལ་ནུས་ པ་བྱུང་། ཡང་རྩ་ནས་མི་གཅིག་

【現代漢語翻譯】 如果受寒，就會因寒冷而生水皰；水皰破裂，膿血不斷流淌；因寒冷而牙齒打顫，發出『阿秋』的聲音，發出『克胡』的聲音；面板像烏 উৎপল (藏文)， उत्पल (梵文天城體)，utpala (梵文羅馬擬音)，青蓮花)一樣裂開，呈現五六個裂口；面板像蓮花一樣裂開，呈現十個或更多的紅色裂口； 面板像大蓮花一樣裂開，呈現非常紅的顏色，有一百個或更多的裂口。』這些描述中，前兩種和后三種是身體的變化，其餘三種是聲音的變化。 第二，名稱的詞源：通過痛苦的差別來認識。第三，產生的因：依賴於身體的三種不善業，會在前三種寒冷地獄中受生。在身體的三種不善業的基礎上，加上語言的四種不善業，會在像烏 উৎপল (藏文)， उत्पल (梵文天城體)，utpala (梵文羅馬擬音)，青蓮花)、蓮花、大蓮花一樣裂開的三種地獄中受生。 第四，存在的壽命：『在芝麻堆中，一百年取出一次芝麻，直到芝麻耗盡，這是水皰地獄的壽命，其他地獄的壽命是它的二十倍。』將在後面的章節中解釋。 第五，通過展示關鍵點來產生信念和確定性：那麼，對於那些無法忍受的寒熱地獄的痛苦，壽命方面，即使是第一個寒冷地獄，也是從能容納八十卡車的摩揭陀芝麻堆中，每過一百年取出一次芝麻，直到芝麻全部耗盡，這才是它的壽命；而對於下面的寒冷地獄，則是這個的二十倍。 至於熱地獄無間地獄的壽命，則說是中劫。中劫的長度是，有一塊五百由旬的鐵石，每過一百年用細布拂拭一次，直到鐵石完全消失的時間長度，被認為是中劫的長度。如果真是這樣，那就太誇張了，只會產生恐懼和害怕，根本不真實。爲了消除這種錯誤的觀念，應該通過展示關鍵點來產生信念。就像這樣： 在印度南方，有一個國王非常喜歡馬。一個優秀的魔術師來到那裡，妃嬪們對他說：『給國王表演一個魔術吧。』於是，他展示了一匹毛色漂亮、奔跑迅速、裝備齊全的馬，對國王說：『買這匹馬嗎？』國王說：『買。』問他要多少錢，他說：『如果支付一半的國土，我就賣。』國王毫不猶豫地答應了。然而，從根本上來說，沒有一個人…

【English Translation】 If one is exposed to cold, blisters will form due to the cold; the blisters will burst, and pus and blood will flow continuously; one's teeth will chatter from the cold, and one will utter 'Achu,' and utter 'Kyi hud'; the skin will crack like an উৎপল (Tibetan), उत्पल (Sanskrit Devanagari), utpala (Sanskrit Romanization), blue lotus), with five or six cracks; the skin will crack like a lotus, with ten or more red cracks; the skin will crack like a large lotus, very red, with a hundred or more cracks.' These descriptions, the first two and the last three, are changes in the body, and the other three are changes in sound. Second, the etymology of the name: it is known through the distinction of suffering. Third, the cause of birth: relying on the three unwholesome deeds of the body, one takes birth in the first three cold hells. Based on the three unwholesome deeds of the body, plus the four unwholesome deeds of speech, one takes birth in the three hells that crack like an উৎপল (Tibetan), उत्पल (Sanskrit Devanagari), utpala (Sanskrit Romanization), blue lotus), a lotus, and a large lotus. Fourth, the duration of existence: 'From a heap of sesame seeds, taking out one sesame seed every hundred years, until the sesame seeds are exhausted, that is the lifespan of the blister hell; the lifespan of the other hells is twenty times that.' This will be explained in the following sections. Fifth, generating faith and certainty by showing the key points: Then, for those unbearable sufferings of the hot and cold hells, regarding the duration of life, even for the first cold hell, it is from a heap of sesame seeds that can hold eighty cartloads of Magadha sesame seeds, taking out one sesame seed every hundred years, until all the sesame seeds are exhausted, that is its lifespan; and for the lower cold hells, it is twenty times that. As for the lifespan of the hot hell, the Avici Hell, it is said to be a middle kalpa. The length of a middle kalpa is that there is an iron rock five hundred yojanas in size, and every hundred years it is wiped with a silk cloth once, and the length of time it takes for the iron rock to completely disappear is considered the length of a middle kalpa. If it were really like that, it would be too exaggerated, and would only create fear and dread, and would not be true at all. In order to dispel this wrong notion, one should generate faith by showing the key points. Like this: In the south of India, there was a king who was very fond of horses. A skilled magician came there, and the consorts said to him: 'Show the king a magic trick.' So, he showed a horse with beautiful fur, fast running, and fully equipped, and said to the king: 'Will you buy this horse?' The king said, 'I will buy it.' When asked how much he wanted, he said: 'If you pay half of your kingdom, I will sell it.' The king agreed without hesitation. However, fundamentally, there was not a single…

---

བྱུང་ནས། རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ། རྟ་འདི་ཁོ་གཅིག་པོས་བདག་པ་མ་ཡིན། ང་ཡང་བདག་པས་སྔར་གྱི་དེའི་སྟེང་དུ་བཙུན་མོ་དུ་ཡོད་ཀྱི་ཕྱེད་འཇལ་ནུས་ན་འཚོང་བྱས་པས་ཀྱང་། 4-1051 ཆགས་ཐོགས་མེད་པ་འཇལ་ནུས་པ་བྱུང་། ཡང་མི་གཅིག་བྱུང་ནས་རྟ་འདི་ཁོང་གཉིས་རྐྱང་པ་བདག་རྒྱུ་མིན། ང་ཡང་བདག་པས་སྔར་གྱི་དེའི་སྟེང་དུ་སྲས་དུ་ཡོད་ཀྱི་ཕྱེད་འཇལ་ནུས་སམ་ཟེར་ བ་ལ། ཅུང་མ་ནུས་པར། ཞོན་ལ་བལྟ་བྱས་ནས་ཞོན་པས། བསྐལ་པར་ཕྱིན་ཡང་བསྒྲོད་པར་མི་ནུས་པའི་སར་རྟ་དེས་ཁྱེར་སོང་ནས། ཐང་ཆེན་པོ་གཅིག་འདུག་པ་ལ། རྒྱལ་པོ་བསྐྱུར་ནས། ཕར་ ཕྱོགས་ན་མཚོ་ཆེན་པོ་གཅིག་འདུག་པ་ལ་རྟ་དེ་མཆོངས་སོང་། དེར་སྡུག་བསྔལ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱུང་། ཐང་དེའི་འགྲམ་དེ་ནས་ཡར་ཕྱིན་པ་ན། གྲོག་སྦུག་གཅིག་ན་དུ་བ་བུན་བུན་པ་གཅིག་ ཏུ་ཕྱིན་པས། རྒན་རྒོན་གཉིས་བུ་མོ་གཅིག་དང་གསུམ་འདུག རྒན་མོ་ན་རེ། རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་ཁྱེད་བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ཡང་རྒྱལ་སྲིད་དུ་བསྐལ་པར་ཕྱིན་ཡང་འགྲོ་མི་ནུས། བུ་མོ་འདི་དང་ལྷན་ཅིག་ཁྱིམ་ཐབ་གྱིས་ཟེར་བ་ལ་དེར་ཁྱིམ་ཐབ་བྱས་ལོ་གྲངས་མང་བསྡད། བུ་ཚ་གསུམ་ཙམ་བྱུང་། ཆུང་ཤོས་དེ་ལྐུགས་པ་གཅིག་སྐྱེས། དེ་ནས་རྒན་མོ་ན་རེ། རྒྱལ་པོ་ ཆེན་པོ་ཁྱེད་བསོད་ནམས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པས། ལྐུགས་པ་འདི་ལ་བྱམས་པར་གྱིས་ཤིག་ཟེར་ནས་སྔར་གྱི་མཚོ་དེ་ལ་མཆོངས་སོང་། དེ་བཞིན་ཟེར་ནས། རྒན་མོ་ནས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་མཆོངས་སོང་། 4-1052 ལྐུགས་པ་དེ་ལ་ཡང་སྨྲ་རྒྱུ་གཅིག་བྱུང་ནས། རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་ཁྱེད་བསོད་ནམས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པས་སྐྱིད་པར་གྱིས་ཤིག་ཟེར་ནས་མཆོངས་སོང་། དེར་སྡུག་བསྔལ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱུང་བ་ལ་ བཙུན་མོས་སྒྱུ་མ་མཁན་ལ། རྒྱལ་པོ་ཐུགས་རླུང་འཇུག་པ་འདུག་པས། སྒྱུ་མ་བཤིག་ཅིག་བྱས་ནས་སྒྱུ་མ་བཤིག་པས་ན། གྲིབ་མ་ཁྲུ་གང་ཙམ་ལས་མ་སོང་བར་འདུག་གོ །དཔེ་དེ་བཞིན་དུ། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་སེམས་སྣང་ལ་སྐད་ཅིག་གི་རྒྱུན་ཙམ་ལ་ཡང་། བསྐལ་པའི་ཡུན་ཚད་དུ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་དགོས་པ་འཆར་ཏེ། རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་ཞི་བ་ལྷས། །ལྕགས་བསྲེགས་ས་གཞི་སུ་ཡིས་བྱས། ། མེ་ཚོག་དེ་དག་ཅི་ལས་བྱུང་། །དེ་འདྲ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི། །སྡིག་སེམས་ཡིན་པར་ཐུབ་པས་གསུངས། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ཞར་བྱུང་ཡི་དྭགས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་བསམ་པ་ནི། གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཕལ་ ཆེར་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཀྱི་འོག་ན་ཡོད་ཅིང་། ཁ་འཐོར་བ་རྣམས་ནི་ས་གཞི་རི་ཀླུང་ཕལ་ཆེར་ན་ཡོད་དོ། །མདོ་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། ཡི་དྭགས་ཀྱི་རིགས་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་ཏུ་བཤད་ཅིང་། ས་སྡེར་གསུམ་དུ་བསྡུས་པའི། ཕྱིའི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ནི། བཀྲེས་སྐོམ་གྱིས་ཉེན་ཞིང་ཁ་ལུས་ཐམས་ཅད་སྐམ་ཞིང་། ལུས་ཤིན་ཏུ་མི་སྡུག་པ། སྐྲ་ནི་ཟིང་ཟི

【現代漢語翻譯】 後來，又來了一個人說：『這匹馬不是他一個人擁有的，我也擁有，如果能支付先前他擁有的那些妃子的一半，我就買。』 4-1051 結果無法支付，無法達成交易。又來了一個人說：『這匹馬不是他們兩個人擁有的，我也擁有，如果能支付先前他擁有的那些兒子的一半，我就買。』 但稍微嘗試了一下，無法做到。於是騎上去試騎，結果那馬把他帶到了即使經歷漫長的時間也無法到達的地方。到了一個很大的平原，國王被拋棄在那裡。 遠處有一個大湖，馬跳了進去。國王在那裡感受到了無法估量的痛苦。從平原的邊緣往上走，在一個山谷里，看到一股濃煙升起。 那裡住著兩個老人和一個女孩，一共三個人。老婦人說：『偉大的國王，您雖然擁有巨大的福報，但即使經歷漫長的時間也無法回到您的王國。』 『和這個女孩一起成家吧。』於是國王在那裡成家，住了很多年，生了三個孩子，最小的是個啞巴。後來老婦人說：『偉大的國王，您擁有福報，請慈悲對待這個啞巴。』說完就跳進了之前的那個湖裡。就這樣，老婦人一個接一個地跳了進去。 4-1052 啞巴也能說話了，他說：『偉大的國王，您擁有福報，請快樂地生活吧。』說完也跳了進去。國王在那裡感受到了無法估量的痛苦，妃子對幻術師說：『國王好像中邪了，請解除幻術。』幻術解除后，發現影子只有一拃長。 就像這個例子一樣，罪惡之人的心識顯現，即使只是短暫的一瞬間，也要經歷漫長時間的痛苦。正如勝子寂天所說：『誰製造了燒紅的鐵地？那些火焰又從何而來？這一切都是罪惡之心的顯現。』 順便說一下，關於餓鬼的痛苦，他們居住的地方大多在王舍城之下，分散的則大多在陸地、山川之中。《念住經》中說，餓鬼有三十六種。 可以歸納為三類：外障餓鬼，遭受飢渴的折磨，口和身體都乾枯，身體極其醜陋，頭髮蓬亂。

【English Translation】 Then, another person came and said, 'This horse is not owned by him alone; I also own it. If I can pay half of the number of consorts he previously owned, I will buy it.' 4-1051 As a result, it was impossible to pay, and no transaction occurred. Another person came and said, 'This horse is not owned by just the two of them; I also own it. If I can pay half of the number of sons he previously owned, I will buy it.' But after trying slightly, it was impossible to do so. So he tried riding it, and the horse took him to a place that could not be reached even after a long time. Arriving at a large plain, the king was abandoned there. In the distance, there was a large lake, and the horse jumped into it. The king felt immeasurable suffering there. Walking up from the edge of the plain, in a valley, he saw a plume of smoke rising. There lived two old people and a girl, three people in total. The old woman said, 'Great king, although you possess great merit, you will not be able to return to your kingdom even after a long time.' 'Start a family with this girl.' So the king started a family there and lived for many years, having three children, the youngest of whom was a mute. Later, the old woman said, 'Great king, you possess merit, please be compassionate to this mute.' After saying this, she jumped into the previous lake. In this way, the old women jumped in one after another. 4-1052 The mute was also able to speak, and he said, 'Great king, you possess merit, please live happily.' After saying this, he also jumped in. The king felt immeasurable suffering there, and the consort said to the illusionist, 'The king seems to be possessed; please dispel the illusion.' After the illusion was dispelled, it was discovered that the shadow was only a span long. Just like this example, the mind's appearance of a sinful person, even for a brief moment, must experience suffering for a long time. As the son of the Victorious Ones, Shantideva, said: 'Who made the red-hot iron ground? From where did those flames come? All of this is said by the Able One to be the manifestation of a sinful mind.' Incidentally, regarding the suffering of pretas (hungry ghosts), their dwelling places are mostly below Rajagriha, and the scattered ones are mostly in the land and mountains. In the Sutra on the Establishment of Mindfulness, it is said that there are thirty-six types of pretas. These can be summarized into three categories: those with external obscurations, tormented by hunger and thirst, with mouths and bodies that are dry, bodies that are extremely ugly, and hair that is disheveled.

---

ང་དུ་འཛིངས་པ། མགྲིན་པ་ནི་གཞུ་རྒྱུད་ལྟར་གྱུར། 4-1053 ཡན་ལག་ནི་སོག་མ་ལྟར་སོང་སྟེ། ཡུལ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུགས་ཀྱང་བཟའ་བཏུང་མི་རྙེད་ཅིང་། བལྟས་པ་ཙམ་གྱིས་ཆུ་ཀླུང་ཐམས་ཅད་སྐམ་པོར་གྱུར། ལྗོན་ཤིང་ཐམས་ཅད་འབྲས་བུ་མེད་པར་གྱུར། སོས་ཀའི་ དུས་སུ་ཟླ་བ་ཡང་མེ་བས་ཚ། དགུན་གྱི་དུས་སུ་ཉི་མ་ཡང་ཆུ་བས་གྲང་། དཔྱིད་ཀྱི་དུས་སུ་སྤྲིན་ཡང་མེ་ཆར་དུ་འབབ་པ་སོགས་སྡུག་ཐག་པས་མི་འདུ་བ་ཡིན་ཏེ། །ཏ་ལའི་ ཡང་ཐོག་སྐམ་འདྲའི་ཡི་དྭགས་གཟུགས། །གང་གིས་མཐོང་ན་འཇིགས་རུང་སྐྱེ་ཡ་གཡའ། །བལྟས་པ་ཙམ་གྱིས་ཆུ་ཀླུང་རྒྱུན་སྐེམ་ཞིང་། །ལྗོན་ཤིང་འབྲས་བུ་མེད་པ་དེ་དག་གོ །ཅེས་གསུངས་པ་ཡིན། ནང་གི་ སྒྲིབ་པ་ཅན་ནི། ལྟོ་བ་རི་རྒྱལ་ཙམ་ལ། ཁ་ཁབ་མིག་ཙམ་དུ་སོང་ནས། བཟའ་བཏུང་ཅུང་ཟད་ཀྱང་ཁོག་ཏུ་འགྲོ་ས་མེད་པས། རྟག་ཏུ་བཀྲེས་སྐོམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་པ་ཡིན་ ཏེ། བཤེས་སྤྲིང་ལས། །ཁ་ཅིག་ཁ་ནི་ཁབ་ཀྱི་མིག་ཙམ་ལ། །ལྟོ་བ་རི་ཡི་ལྡོག་ཙམ་བཀྲེས་པས་ཉེན། །མི་གཙང་གྱི་ནར་བོར་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་། །འཚལ་པའི་མཐུ་དང་ལྡན་པ་མ་ལགས་སོ། ། ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན། ཟས་སྐོམ་གྱི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ནི། བཟའ་བཏུང་ཅི་ཟོས་ཅི་འཐུངས་ཀྱང་མེ་ལྕེའི་ཕྲེང་བར་གྱུར་ནས། ནང་ཁྲོལ་སོགས་ཚིག་ནས་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་ཐབས་མེད་པ་ཡིན། ཚེ་ཚད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། 4-1054 བཤེས་སྤྲིང་ལས། །ལྔ་སྟོང་དག་དང་ཁྲིར་ཡང་འཆི་མི་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། འོ་ན་དུད་འགྲོ་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཇི་ཙམ་ཡོད་སྙམ་ན། གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཕལ་ཆེར་རྒྱ་མཚོའི་བྱིང་ན་གནས་པ་ རྣམས་ཀྱི་ནི། ཆེ་བས་ཆུང་བ་མིད་དེ་ཟ་བ་དང་། ཆུང་བས་ཆེ་བའི་ལུས་ཕུག་སྟེ་ཟ་བ་དང་། ཀླུ་རྣམས་ནི་ཉིན་རེ་བཞིན་བྱེ་ཚན་གྱིས་ཤ་རུས་ལ་ཐུག་པར་སྲེག་ཅིང་། མཁའ་ལྡིང་ གིས་ཟ་བ་དང་། ཁ་འཐོར་བ་རྣམས་ནི་རི་དྭགས་སོགས་གཅན་གཟན་གྱིས་ཟ་བ་དང་། མི་རྣམས་ཀྱིས་རང་དབང་མེད་པར་གསོད་པ་དང་། བཀོལ་སྤྱོད་སོགས་ཀྱིས་མནར་ཏེ། ཐུན་མོང་དུ་གླེན་ཅིང་གཏི་ མུག་བླང་དོར་མི་ཤེས་པས་སྡུག་བསྔལ་བར་སྣང་། དེ་དག་ཀྱང་བཤེས་སྤྲིང་ལས། །དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་ན་ཡང་གསོད་པ་དང་། །འཆིང་དང་རྡེག་སོགས་སྡུག་བསྔལ་སྣ་ཚོགས་མྱོང་། །ཞི་གྱུར་དགེ་བ་སྤངས་པ་ རྣམས་ལ་ནི། །གཅིག་ལ་གཅིག་ཟ་ཤིན་ཏུ་མི་བཟད་འབྱུང་། །ཁ་ཅིག་མུ་ཏིག་བལ་དང་རུས་པ་ཁྲག །ཤ་དང་ལྤགས་པའི་ཆེད་དུ་འཆི་བར་འགྱུར། །དབང་མེད་གཞན་ནི་རྡོག་པ་ལག་པ་དང་། །ལྕག་ དང་ལྕགས་ཀྱུས་དག་གིས་བཏབ་སྟེ་བཀོལ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཡིན། ཚེ་ཚད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཚེ་རིང་ཤོས་ཀྱིས་བསྐལ་པའི་བར་དུ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བ་ཡིན་ཏེ། གཞུང་ལས། དུད་འགྲོ་རྣམས་མཆོག་རིང་བ་བསྐལ་པའོ། ། 4-1055 ཞེས་བཤད་དོ།། ༈ །། དེ་

【現代漢語翻譯】 身體糾結在一起，喉嚨像弓弦一樣繃緊。 四肢變得像秸稈一樣乾枯，即使在各地奔波也找不到食物和飲料。僅僅看一眼，所有的河流都乾涸了，所有的樹木都結不出果實。夏季的月亮比火還熱，冬季的太陽比水還冷，春季的雲彩也下起火雨等等，各種痛苦難以忍受。就像《親友書》里說的那樣：『餓鬼的身體像乾枯的棕櫚樹頂端，誰看到都會感到恐懼和厭惡。僅僅看一眼就能讓河流乾涸，樹木結不出果實。』 具有內在障礙的餓鬼，肚子像山一樣大，嘴巴卻像針眼一樣小，即使有少量的食物和飲料也無法進入腹中，因此總是遭受難以忍受的飢渴之苦。正如《親友書》所說：『有些餓鬼的嘴巴像針眼一樣小，肚子卻像山一樣大，飽受飢餓的折磨。即使是少量的不凈之物，也沒有能力去尋找。』 具有食物和飲料障礙的餓鬼，無論吃什麼喝什麼都會變成火焰，燃燒內臟等，遭受難以忍受的痛苦。關於壽命的長短，《親友書》中說：『五千年甚至一萬年都不會死去。』 那麼，畜生有多少痛苦呢？就生存的地點而言，大多數生活在海洋深處的眾生，大的吞食小的，小的鉆入大的身體里吞食。龍族每天都被熱沙灼燒，直至血肉和骨骼，還被迦樓羅吞食。四處散落的動物則被野獸吞食，人們隨意宰殺、役使和折磨它們。總的來說，它們愚蠢無知，無法分辨善惡，因此顯得非常痛苦。這些也如《親友書》所說：『即使轉生為畜生，也要遭受殺戮、囚禁、鞭打等各種痛苦。對於那些拋棄了寂靜和善行的人來說，會出現互相吞食的極其可怕的景象。有些爲了珍珠、羊毛、骨骼、血液、肉和皮革而死去。另一些則被迫遭受腳踢、手打、鞭打和鐵鉤的折磨。』 關於壽命的長短，壽命最長的畜生要遭受長達一劫的痛苦。正如經文所說：『畜生中最長壽的能活一劫。』

【English Translation】 The body is entangled, and the throat is as taut as a bowstring. The limbs become like dry straw, and even wandering everywhere, food and drink cannot be found. With just a glance, all the rivers dry up, and all the trees bear no fruit. The moon in summer is hotter than fire, and the sun in winter is colder than water. In spring, the clouds rain fire, and so on, with unbearable suffering. As it says in 'Letter to a Friend': 'The form of a preta is like the dry top of a palm tree. Whoever sees it will feel fear and disgust. With just a glance, the rivers dry up, and the trees bear no fruit.' Those with inner obscurations have a stomach as large as a mountain, but a mouth as small as the eye of a needle. Even a little food and drink cannot enter the belly, so they constantly suffer unbearable hunger and thirst. As it says in 'Letter to a Friend': 'Some have mouths as small as the eye of a needle, but stomachs as large as a mountain, afflicted by hunger. Even a little uncleanliness, they do not have the power to seek.' Those with obscurations of food and drink, whatever they eat or drink turns into a string of flames, burning the internal organs and causing unbearable suffering. Regarding the difference in lifespan, it says in 'Letter to a Friend': 'They will not die even after five thousand or ten thousand years.' Then, how much suffering do animals have? In terms of location, most of those living in the depths of the ocean, the large swallow the small, and the small bore into the bodies of the large to eat. The nagas are burned daily by hot sand, reaching their flesh and bones, and are eaten by garudas. Those scattered about are eaten by wild animals, and people kill, exploit, and torture them at will. In general, they are foolish and ignorant, unable to distinguish between good and bad, so they appear very miserable. These are also as it says in 'Letter to a Friend': 'Even in the realm of animals, they experience various sufferings such as killing, imprisonment, and beatings. For those who have abandoned peace and virtue, there arises the extremely unbearable sight of one eating another. Some die for the sake of pearls, wool, bones, blood, meat, and leather. Others are forced to suffer kicks, hand strikes, beatings with whips and iron hooks.' Regarding the difference in lifespan, the longest-lived animals suffer for up to a kalpa. As the scripture says: 'The longest-lived of animals live for a kalpa.'

---

ལྟར་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་བསམ་པས། སྐྱོ་ཤས་ཀྱིས་ཡིད་བརྣངས་ཏེ། བླ་མ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་སྨྲེ་སྔགས་སུ་གསོལ་བ་ནི། སྲས་བཅས་རྒྱལ་བའི་ཐུགས་རྗེ་གཅིག་བསྡུས་ནས། ། དྲི་མེད་ཀུན་ད་ལྟར་དཀར་དྭངས་བའི་སྐུ། །རང་སེམས་དག་པའི་མེ་ལོང་ལྟར་ཤར་བའི། །མཁྱེན་བརྩེ་ནུས་པས་འོད་སྟོང་ཕྱོགས་བཅུར་འཕྲོ། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །གདུང་ཤུགས་དྲག་པོའི་ སྨྲེ་སྔགས་གསན་དུ་གསོལ། །ཚ་གྲང་བཀྲེས་སྐོམ་གསོད་དང་བཀོལ་སྤྱོད་དང་། །འབྱོར་རྒུད་འདུ་འབྲལ་འཐབ་རྩོད་འཕོ་ལྟུང་གིས། །ཉེན་པའི་མ་རྣམས་འདུན་བྱུས་འདི་ལྟར་སོང་། །ཉམ་ཆུང་བདག་ལ་སྐྱོབ་པའི་ནུས་པ་ མེད། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་གནས་ནས་དྲང་དུ་གསོལ། །ལྕགས་བསྲེགས་འབར་བའི་ས་གཞིར་ལུས་བླངས་ཏེ། །དུས་མཐའི་མེ་ལས་ཚ་བའི་མེ་ནང་དུ། །བཟོད་མེད་སྡུག་ བསྔལ་དྲག་པོས་རྟག་ཏུ་གཟིར། །དམྱལ་ཚེ་འཁྱོལ་དུས་མེད་པ་སུ་ཡིས་བཟོད། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་གནས་ནས་དྲང་དུ་གསོལ། །འཁྱག་སྦུབས་གཅོང་རོང་ནང་དུ་ལུས་ བླངས་ཏེ། །གྲོགས་མེད་གཅིག་པུར་མུན་ཁྲོད་སྐྱོ་ཤས་དང་། །གྲང་བས་ཉེས་པས་ཤ་རུས་ཚལ་པར་གས། །དམྱལ་ཚེ་འཁྱོལ་དུས་མེད་པ་སུ་ཡིས་བཟོད། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་གནས་ནས་དྲང་དུ་གསོལ། ། 4-1056 སྡིག་ཅན་ལས་ངན་བསགས་པའི་སེམས་སྣང་ལ། །བཟོད་མེད་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བའི་ཡུན་ཚད་ནི། །སྐད་ཅིག་བསྐལ་པར་འཆར་བ་སྒྱུ་མའི་དཔེས། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་ཕྱིར་ཡིད་ཆེས་གནས། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་གནས་ནས་དྲང་དུ་གསོལ། །ཟས་སྐོམ་མིག་གིས་མི་མཐོང་ཕྱི་སྒྲིབ་ཅན། །མཐོང་ཡང་ཁོང་དུ་མི་ཐར་ནང་སྒྲིབ་ཅན། །སོང་ཡང་སྡུག་བསྔལ་སྐྱེད་པའི་ཟས་སྒྲིབ་ ཅན། །ཀྱེ་མ་འདི་འདྲའི་སེམས་ཅན་སྙིང་རེ་རྗེ། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་གནས་ནས་དྲང་དུ་གསོལ། །དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་ན་ཡང་གླེན་ལྐུགས་དང་། །གཅིག་ལ་གཅིག་ ཟ་གསོད་སྤྱོད་ལ་སོགས་དང་། །འགའ་ཞིག་ངེས་མེད་གནས་སུ་མི་ལག་འཁྱམས། །སྐོལ་བཙོག་སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོ་སངས་དུས་མེད། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་གནས་ནས་དྲང་ དུ་གསོལ། །མི་ལ་འབྱོར་རྒུད་འདུ་འབྲལ་སྐྱེ་འཆི་དང་། །ལྷ་མིན་འཐབ་རྩོད་ལྷ་ལ་འཕོ་ལྟུང་གི །འཆི་ལྟས་ཤར་ཚེ་དམྱལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ལས། །ཆེས་ཆེར་ཆེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་། །ཐུགས་རྗེ་ ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་གནས་ན

【現代漢語翻譯】 思及輪迴之苦，心中充滿厭離，向大慈大悲的上師祈禱： 您是諸佛之慈悲的化身， 如無垢之蓮般潔白清凈的身軀， 如自心清凈之明鏡般顯現， 以智慧、慈悲和力量，光芒萬丈照耀十方。 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 請聽我以強烈之悲痛發出的哀鳴。 寒熱飢渴、殺戮役使， 貧富聚散、爭鬥遷墮， 受苦之眾生，如今境況如此。 弱小的我，無力救助。 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 祈請您將眾生從痛苦中救拔。 于鐵熱燃燒之地上承受身體， 于末劫之火中感受炙熱， 難忍之劇苦恒時折磨。 地獄之苦無盡期，誰能忍受？ 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 祈請您將眾生從痛苦中救拔。 于冰窟寒谷之中承受身體， 無友獨行於黑暗中，充滿憂傷， 寒冷侵襲，血肉骨骼皆碎裂。 地獄之苦無盡期，誰能忍受？ 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 祈請您將眾生從痛苦中救拔。 罪惡深重，惡業所感之眾生， 感受難忍痛苦之漫長時日， 剎那亦如劫般漫長，如幻如化。 圓滿正覺如是說，故我深信不疑。 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 祈請您將眾生從痛苦中救拔。 飲食在前，卻因外障而不能見， 縱能見之，卻因內障而不能食， 縱能食之，卻又成為痛苦之因。 可憐啊，如此眾生，何等悲哀！ 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 祈請您將眾生從痛苦中救拔。 生於畜生道中，或愚或啞， 互相殘殺吞噬， 有些無處安身，四處流浪。 煎煮宰殺之苦，無有止息之時。 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 祈請您將眾生從痛苦中救拔。 生而為人，有貧富聚散、生死離別， 阿修羅之爭鬥，天人之遷墮。 死亡之兆顯現之時，其心所受之苦， 更甚於地獄之苦。 大慈大悲的聖觀世音菩薩！ 祈請您將眾生從痛苦中救拔。

【English Translation】 Thinking of the sufferings of samsara, my heart is filled with weariness, and I pray to the great compassionate Lama: You are the embodiment of the compassion of all Buddhas, A body as white and pure as a spotless lotus, Appearing like a clear mirror of one's own pure mind, With wisdom, compassion, and power, radiating light in all directions. Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please hear my lamentations uttered with intense sorrow. Heat and cold, hunger and thirst, killing and exploitation, Wealth and poverty, gathering and separation, strife and falling, The mothers in danger, their situation is like this. Weak me, I have no power to save. Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please draw the mothers from the place of suffering. Bearing the body on the iron-hot burning ground, In the fire hotter than the fire of the end of time, Intolerable intense suffering constantly torments. Who can endure the endless time in hell? Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please draw the mothers from the place of suffering. Bearing the body in the ice cave and cold valley, Alone without friends in the darkness, full of sorrow, The cold attacks, flesh and bones are crushed. Who can endure the endless time in hell? Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please draw the mothers from the place of suffering. Sentient beings who have accumulated sinful karma, The duration of experiencing unbearable suffering, A moment appears as long as an eon, like an illusion. The Fully Enlightened One has said so, therefore I firmly believe. Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please draw the mothers from the place of suffering. Food and drink are not visible due to external obscurations, Even if visible, they cannot be consumed due to internal obscurations, Even if consumed, they become a cause of suffering. Alas, such sentient beings, how pitiful! Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please draw the mothers from the place of suffering. Even in the animal realm, they are foolish and mute, They kill and devour each other, and so on, Some wander aimlessly without a fixed place. The suffering of boiling and slaughtering never ceases. Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please draw the mothers from the place of suffering. As humans, there is wealth and poverty, gathering and separation, birth and death, The strife of the Asuras, the falling of the Devas. When the signs of death appear, the suffering experienced in the heart, Is greater than the suffering of hell. Great Compassionate Noble Avalokiteśvara! Please draw the mothers from the place of suffering.

---

ས་དྲང་དུ་གསོལ། །ལས་ནི་གྲིབ་མ་བཞིན་དུ་རྗེས་སུ་འབྲང་། །དཀར་ནག་ལས་འབྲས་བདེ་དང་སྡུག་བསྔལ་དེས། །སྔོན་ཆད་ཇི་སྙེད་བསགས་པ་སྡིག་པའི་ལས། ། 4-1057 བདག་གི་སྲིད་པ་དམྱལ་བ་ཁོ་ནར་ངེས། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །ལས་འབྲས་བླང་དོར་བྱེད་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །རྙེད་དཀའ་ཡོན་ཏན་ལྡན་པའི་དལ་འབྱོར་འདི། །དོན་མེད་ཚེ་འདིའི་ ངང་ལ་མི་ཚེ་འདས། །དོན་ཆེན་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་པ་ཤུལ་དུ་ལུས། །ཚེ་ལ་སྟོང་ལོག་བྱེད་དམ་སྙིང་རུལ་ལོ། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །དལ་འབྱོར་སྙིང་པོ་ལེན་པར་བྱིན་གྱིས་ རློབས། །ཆུ་བུར་ལྟ་བུའི་མི་རྟག་ལུས་སྲོག་འདི། །ངེས་པར་འཆི་ཞིང་ནམ་འཆི་ངེས་མེད་ལ། །དེ་རིང་འབྱུང་བཞིའི་ཚོགས་པ་གྱེས་གྱུར་ན། །འདི་ལ་འཆི་གྲབས་ཟིན་ནམ་སྙིང་རུལ་ལོ། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་ པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །མི་རྟག་འཆི་བ་དྲན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་བསམ་པས་སྙིང་རླུང་ལངས། །རྣམ་སྨིན་ལུས་ཀྱི་ཕུང་པོའི་ཚུགས་མ་ཐུབ། །སྟབ་སྟག་མིག་གི་སྒོ་ནས་སྨྲེ་ སྔགས་ཤོར། །བླང་དོར་འབྱེད་པའི་ཡིད་ཀྱི་དྲན་པ་དོར། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །རེ་ས་གཞན་ན་མེད་དོ་ཐུགས་རྗེ་ཅན། །ཐོགས་མེད་དུས་ནས་འཁོར་མེད་དྲིན་ནོས་པའི། །དྲིན་ཅན་ ཕ་མ་འཁོར་བའི་མེ་དོང་དུ། །ཤོར་བ་ཤེས་ཀྱང་རང་ཉིད་བདེ་དོན་གཉེར། །ཁྲེལ་མེད་བདག་གིས་ངང་ཚུལ་འདི་ལ་གཟིགས། །ཚད་མེད་སྙིང་རྗེ་སྐྱེ་བར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །འཁོར་འདས་ཆོས་ཀུན་རང་གི་སེམས་སུ་འདུས། ། 4-1058 གསལ་རིག་སེམས་ཀྱི་གཤིས་ལ་ངོས་བཟུང་མེད། །མེད་ཅིང་གསལ་ལ་མ་འགགས་ལྟ་བའི་གནད། །རང་ངོ་འཕྲོད་ཀྱང་རྟོགས་པའི་གོ་སྐབས་བྲལ། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །བརྗོད་བྲལ་ལྟ་བ་ རྟོགས་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །ཚོགས་དྲུག་ཡུལ་གྱི་སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་ལ། །འཛིན་མེད་གཉུག་མའི་གནས་ལུགས་སྐྱོང་ཐབས་མཁས། །སྣང་སྟོང་སྒྱུ་མར་ཤེས་པའི་རོལ་རྩེད་མཁན། །ཐེག་མཆོག་བསྒྲོད་གཅིག་ལམ་ལ་ཁོ་བོ་ མོས། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །ཟུང་འཇུག་ལྟ་བ་རྟོགས་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །འགྲོ་རྣམས་དོན་དུ་ཚེ་ཚད་སྙིང་རྗེ་ཡིས། །ལུས་སྲོག་མ་ཆགས་དམྱལ་བར་འཇུག་ནུས་པའི། །རྨད་བྱུང་རྒྱལ་ སྲས་སྤྱོད་པ་རླབས་པོ་ཆེས། །ཅི་བྱས་གཞན་དོན་ཁོ་ནར་འགྱུར་བར་ཤོག །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས། །གཞན་ཕན་ཕྱོགས་མཐར་རྒྱས་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །ཞེས་པ་འདི་ཡང་བཙུན་པ་དངོས་ གྲུབ་དཔལ་འབར་གྱིས། །རང་གི་ངེས་འབྱུང་གི་གསལ་འདེབས་སུ་སྦྱར་རོ།། ༈ །། ༄། །འདོད་དང་གཟུགས་ཁམས་ལྷ་ཡིས་གནས་བཤད་པ། ད་ནི་ལྷའི་

【現代漢語翻譯】 請您垂聽！業力如影隨形，善惡業報帶來苦樂。我往昔所造的無盡罪業，註定我將墮入地獄。大慈大悲的聖觀世音菩薩，請加持我能取捨因果。難得的具足功德的暇滿人身，卻在無意義的此生中虛度。成就菩提的大事被拋在腦後，我是否在虛度此生，真是令人痛心！大慈大悲的聖觀世音菩薩，請加持我能把握暇滿人身的精髓。如水泡般無常的生命，註定要死亡，且死期不定。若今日四大分離，我是否已準備好面對死亡，真是令人痛心！大慈大悲的聖觀世音菩薩，請加持我能憶念無常死亡。想到輪迴的痛苦，我心驚膽戰，無法承受成熟業果之身。我不禁從眼中發出悲鳴，捨棄了辨別取捨的理智。大慈大悲的聖觀世音菩薩，我別無依靠，唯有您！從無始以來，我一直受著父母的恩惠，明知恩親父母身陷輪迴火坑，我卻只顧自己的安樂。請您垂視我這無恥之徒的行徑，加持我生起無量慈悲。輪迴與涅槃諸法皆匯聚于自心，明澈覺性的心性本無所執。無執且明澈，通透無礙是為見之要訣，縱然認識自性，卻無開悟之機。大慈大悲的聖觀世音菩薩，請加持我證悟離言之見。於六根所對之境，善巧安住于無執的本然狀態。善於了知顯現本空如幻，我傾心於直趨大乘之道。大慈大悲的聖觀世音菩薩，請加持我證悟雙運之見。為利益眾生，以慈悲之心不惜生命，甚至能毫不猶豫地進入地獄。愿我所做的一切，皆能轉為利益他人的殊勝菩薩行。大慈大悲的聖觀世音菩薩，請加持利他之心遍滿十方。這段文字是比丘確吉華丹（Drakpa Palbar）爲了提醒自己出離輪迴而作。 現在講述欲界和色界諸天眾的住處。

【English Translation】 Please listen! Karma follows like a shadow, and the results of good and bad deeds bring happiness and suffering. The infinite sins I have accumulated in the past destine me to fall into hell. Greatly compassionate holy Avalokiteśvara, please bless me to be able to adopt and abandon cause and effect. The rare and virtuous leisure and endowment are wasted in this meaningless life. The great matter of achieving Bodhi is left behind. Am I wasting this life, it is truly heartbreaking! Greatly compassionate holy Avalokiteśvara, please bless me to grasp the essence of leisure and endowment. This impermanent life like a water bubble is destined to die, and the time of death is uncertain. If the four elements separate today, am I ready to face death, it is truly heartbreaking! Greatly compassionate holy Avalokiteśvara, please bless me to remember impermanent death. Thinking of the suffering of samsara, my heart trembles, unable to bear the body of mature karma. I can't help but utter cries of sorrow from my eyes, abandoning the reason to distinguish between adopting and abandoning. Greatly compassionate holy Avalokiteśvara, I have no other reliance, only you! From beginningless time, I have been receiving the kindness of my parents, knowing that my kind parents are trapped in the fire pit of samsara, yet I only care about my own happiness. Please look upon the actions of this shameless person, bless me to generate immeasurable compassion. All phenomena of samsara and nirvana are gathered in one's own mind, the nature of clear awareness is without attachment. Non-attached and clear, transparent and unobstructed is the key to seeing, even if one recognizes one's own nature, there is no opportunity for enlightenment. Greatly compassionate holy Avalokiteśvara, please bless me to realize the view beyond words. In the face of the objects of the six senses, skillfully abide in the natural state of non-attachment. Skilled in knowing that appearance is empty like illusion, I am devoted to the path of directly approaching the Great Vehicle. Greatly compassionate holy Avalokiteśvara, please bless me to realize the view of union. To benefit sentient beings, with a compassionate heart, one does not hesitate to give up one's life, and can even enter hell without hesitation. May everything I do be transformed into the supreme Bodhisattva conduct of benefiting others. Greatly compassionate holy Avalokiteśvara, please bless the heart of benefiting others to spread throughout the ten directions. This text was written by the monk Drakpa Palbar to remind himself to escape from samsara. Now, let's talk about the abodes of the gods in the desire realm and the form realm.

---

གནས་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། དྲུག་པ། འདོད་དང་གཟུགས་ཁམས་ལྷ་གནས་ལ། །ས་དང་འབྲེལ་དང་མ་འབྲེལ་དང་། །ཞར་ བྱུང་སེམས་ཅན་ཁྱད་ཆོས་དང་། །བར་གྱི་ཐག་ཚད་ངོ་ཡིས་བཟུང་། །ས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྷ་གནས་ལ། །གཞལ་མེད་ཁང་ལ་བརྟེན་པ་དང་། །རི་རབ་ལ་ནི་བརྟེན་པ་གཉིས། །གཞལ་མེད་ཁང་ལ་རྟེན་པ་ལ། ། 4-1059 ཉི་ཟླའི་ཐག་ཚད་ཉི་མ་ཡིན། །གླིང་ལ་བྱ་བ་བྱེད་ཚུལ་དང་། །དུས་ཚིགས་རྣམ་གཞག་ཞར་ལས་བྱུང་། །ཟླ་བ་འཕེལ་འགྲིབ་རྒྱུ་བསྟན་ནོ། །ཞེས་པའི་དོན་ལ། གཞུང་དོན་དང་སྤྱི་དོན་གྱིས་གཏན་ལ་ ཕབ་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཉི་ཟླའི་ཐག་ཚད་ནི། ཉི་ཟླ་གཉིས་མཐོ་དམན་གྱི་ཚད་ནི་ལྷུན་པོའི་ཆུ་མཚམས་ཡན་གྱི་ཕྱེད་གཉའ་ཤིང་འཛིན་གྱི་རྩེ་དང་མཉམ་པ་ནའོ། །དེ་དག་གི་དཀྱིལ་འཁོར་ ཆེ་ཆུང་གི་ཚད་ཀྱང་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་ཡོད་པ། །མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གཉིས་བརྒྱ། རྔམས་སུ་དཔག་ཚད་ལྔ་དང་གཅིག་གི་དགུ་ཆ་ལྔ་ཡོད་ཅིང་། དབྱིབས་ ལེགས་ཤིང་ལྟ་ན་སྡུག་ལ་ཆུ་ཤེལ་ལས་གྲུབ་པ། གསེར་གྱི་ར་བས་བསྐོར་ཤིང་ར་བའི་འཕང་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་ཡོད་པ། རྩིག་སྐྱབས་གསེར་དང་དངུལ་དང་བཻཌཱུཪྻ་དང་ཤེལ་ལས་བྱས་པ། གྱེན་དང་ ཐུར་དུ་མདའ་ཡབ་ཀྱིས་མཛེས་པ། ནང་གི་འོག་བཞི་མཚོན་སྣ་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གིས་བཀྲ་པས་ཤིང་བལ་ལྟར་འཇམ་པ། རྐང་པ་བཞག་པ་ན་ནེམ་བྱེད་ཅིང་། བཏེག་པ་ན་འཕར་བྱེད་པ། མེ་ཏོག་ མན་ཏ་ར་བས་པུས་མོ་ནུབ་པ་ཙམ་དུ་ཁེབས་པ། མི་མ་ཡིན་པའི་རླུང་གིས་མེ་ཏོག་རྙིང་པ་རྣམས་འདོར་ཞིང་། གསར་པ་རྣམས་འགྲེམས་པར་བྱེད་པ། ལམ་སྲང་གི་ཆུར་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཡོད་པ། 4-1060 དེའི་གཡས་གཡོན་ན་རིན་པོ་ཆེ་ལས་གྲུབ་པའི་ཐེམ་སྐས་དང་། ཕ་གུ་ལ་སོགས་པས་མཛེས་པར་བྱས་པ། ཆུ་སྦྲང་རྩི་ལྟ་བུའི་གང་ཞིང་། མེ་ཏོག་སྣ་ཚོགས་པ་དང་། བྱ་སྐད་སྙན་པར་སྒྲོགས་ པ། དེ་དག་གི་ཉེ་འཁོར་ན་མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུའི་ཤིང་སྣ་ཚོགས་སྐྱེས་པ། དཔག་བསམ་གྱི་ཤིང་སྔོན་པོ་དང་། དམར་པོ་དང་། སེར་པོ་དང་། དཀར་པོ་རྣམ་པ་བཞི་ལས་དེ་དག་གིས་ཁ་ དོག་དང་མཐུན་པའི་གོས་འབྱུང་བ། རོལ་མོའི་ཆ་བྱད་སྣ་ཚོགས་པི་ཝང་དང་། གླིང་བུ་དང་། པི་ཝང་རྒྱུད་གསུམ་པ་དང་། འཁར་རྔ་དང་། ཧབ་ཤང་རྣམས་དང་། རྒྱན་སྣ་ཚོགས། ལག་རྒྱན་དང་། རྐང་རྒྱན་ དང་། རྒྱན་སྣང་བ་དང་། མི་སྣང་བ་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཤིང་ཡོད་དེ། ལྷའམ། ལྷའི་བུ་མོ་རྣམས་ཀྱི་ཇི་ལྟ་བུའི་འདོད་པའི་སེམས་སྐྱེད་མ་ཐག་ཏུ་གང་འདོད་པ་དེ་ལྟ་བུ་རང་གི་ལག་ཏུ་ འོང་བར་འགྱུར་རོ། །བདུད་རྩི་རྣམ་པ་བཞི་དང་། སྦྲང་རྩི་དང་། སྦྲང་ཆང་གི་བཏུང་བ་དག་ཀྱང་ཡོད་དོ། །ཡང་ཐོག་རྣམས་དང་ཁང་པ་བརྩེགས་པ་རྣམས་དང་། ཁྱིམ་རྣམས་དང་། ཁང་བཟངས་རྣམས་

【現代漢語翻譯】 現在開始講解處所：第六，欲界和色界的諸天居所，分為與地相連和不與地相連兩種。此外，還有眾生的特殊性質，以及中間的距離，都可以通過測量來確定。與地相連的天神居所，又分為依賴宮殿和依賴須彌山兩種。依賴宮殿的居所中： 關於日月之間的距離，太陽是關鍵。在四大部洲的活動方式，以及季節的劃分，都是由此產生的。月亮的盈虧變化也在此揭示。以上內容的要點，可以通過正文和總義兩方面來確定。 首先，關於日月之間的距離：日月兩者高度的測量標準是，須彌山腰以上的部分，與持雙山的山頂齊平。它們圓盤的大小，月亮圓盤的寬度是五旬逾繕那（Yojana，古印度長度單位），周長是二百五十逾繕那，直徑是五又九分之一次逾繕那。形狀優美，賞心悅目，由水晶構成，周圍環繞著金色的圍墻，圍墻的高度是半逾繕那。墻壁由金、銀、吠琉璃和水晶製成，上下裝飾著箭羽。內部的四個基座，由一百零一種色彩斑斕的物質裝飾，像棉花一樣柔軟。腳踩在上面會下陷，抬起時會彈起。曼陀羅花（Mandara）覆蓋到膝蓋的高度。非人（指天神或阿修羅）之風會吹走舊的花朵，並散佈新的花朵。道路的寬度是五十逾繕那，長度是二百五十逾繕那。 道路的左右兩側，有由珍寶製成的階梯，裝飾著涼亭等。水中充滿了蜂蜜，各種鮮花盛開，鳥兒發出悅耳的鳴叫。在這些地方的附近，生長著各種各樣的鮮花和水果樹木。如意樹有藍色、紅色、黃色和白色四種，它們能產生與自身顏色相對應的衣服。各種樂器，如琵琶、笛子、三絃琵琶、手鼓和鈸，以及各種裝飾品，如手鐲、腳鐲，顯現的和不顯現的飾品，都從樹中產生。無論是天神還是天女，只要心中產生任何願望，所希望的東西就會立刻出現在他們的手中。還有四種甘露和蜂蜜、蜜酒等飲料。 此外，還有樓閣、重樓、房屋和宮殿等。

【English Translation】 Now, let's explain the abodes: Sixth, the abodes of the gods in the Desire Realm and Form Realm are divided into those connected to the earth and those not connected to the earth. In addition, there are the special characteristics of sentient beings and the distances in between, which can be determined by measurement. The abodes of the gods connected to the earth are further divided into those that rely on palaces and those that rely on Mount Sumeru. Among the abodes that rely on palaces: Regarding the distance between the sun and the moon, the sun is key. The activities in the four continents and the division of seasons arise from this. The waxing and waning of the moon are also revealed here. The main points of the above content can be determined through the text and the general meaning. First, regarding the distance between the sun and the moon: The standard for measuring the height of the sun and moon is that the part above the waist of Mount Sumeru is level with the top of Yugandhara Mountain. The size of their discs is such that the width of the moon's disc is fifty yojanas (an ancient Indian unit of length), the circumference is two hundred and fifty yojanas, and the diameter is five and one-ninth yojanas. The shape is beautiful and pleasing to the eye, made of crystal, surrounded by a golden wall, the height of which is half a yojana. The walls are made of gold, silver, beryl, and crystal, decorated with arrow feathers above and below. The four bases inside are decorated with one hundred and one colorful substances, as soft as cotton. When stepped on, they sink, and when lifted, they bounce. Mandara flowers cover up to the knees. The wind of non-humans (referring to gods or asuras) blows away the old flowers and spreads the new ones. The width of the road is fifty yojanas, and the length is two hundred and fifty yojanas. On the left and right sides of the road, there are stairs made of jewels, decorated with pavilions and so on. The water is full of honey, various flowers are in full bloom, and birds sing melodious songs. Near these places, various kinds of flowers and fruit trees grow. Wish-fulfilling trees come in four colors: blue, red, yellow, and white, and they produce clothes that match their colors. Various musical instruments, such as lutes, flutes, three-stringed lutes, hand drums, and cymbals, as well as various ornaments, such as bracelets, anklets, visible and invisible ornaments, all come from the trees. Whether it is a god or a goddess, as soon as any wish arises in their mind, the desired thing will immediately appear in their hands. There are also four kinds of nectar and drinks such as honey and mead. In addition, there are pavilions, multi-storied buildings, houses, and palaces, etc.

---

དང་། བསིལ་ བའི་ཁང་པ་རྣམས་དང་། ཟམ་པ་རྣམས་བུད་མེད་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱིས་མཛེས་པར་བྱས་ཤིང་། ལྷའི་བུ་མང་པོའི་རྟེན་པ་དང་། སིལ་སྙན་དང་ཕེག་རྡོག་དག་གིས་སྒྲ་སྙན་པར་སྒྲོགས་པ་དང་། དྲི་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་ལེགས་པར་བསྒོས་པ་དང་། 4-1061 ཁ་ཟས་དང་བཏུང་བ་དང་ལྡན་པ་དག་ཡོད་དེ། དེ་ལྟར་ལྷའི་བུ་ཟླ་བ་འཁོར་དང་བཅས་པ་རྩེ་ཞིང་དགའ་མགུར་སྤྱོད་པ་རང་གི་ལས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱེད་དོ། །ཉི་ མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་གསུམ་དང་བཅས་ཤིང་། རྔམས་སུ། མདོ་བཞག་པར། དཔག་ཚད་ལྔ་དང་དཔག་ཚད་གཅིག་གི་དགུ་ཆ་ལྔ་ཡོད་ པར་བཤད། རྒྱུ་མེ་ཤེལ་ལས་གྲུབ་པ། གསེར་གྱི་ར་བས་ཀུན་ནས་སྐོར་བ། ལམ་འཕྲང་གི་ཆུར་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་པ་ར་བས་རྩིགས་སྐྱབས་ནང་གི་ས་གཞི་དང་། མེ་ཏོག་གི་ས་ གཞི་དང་། དཔག་བསམ་གྱི་ཤིང་ལ་སོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་འབྱོར་པ་རྣམས་ནི། ཟླ་བ་ལ་ཇི་ལྟར་ཡོད་པ་བཞིན་ཡོད་ལ། ལོངས་སྤྱོད་དེ་དག་ལ་ལྷའི་བུ་ཉི་མ་འཁོར་དང་བཅས་པས་ རང་གི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱེད་དེ། སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །འདི་པའི་ལུགས་ལ་ཉི་ཟླ་གཉིས་ཀ་དབྱིབས་མཎྜལ། ཁ་གྱེན་དུ་བསྟན་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཤིང་། ས་སྡེ་པའི་ལུགས་ལ། དབྱིབས་ཟླུམ་པོར་ཡོད་ཚུལ་འོག་ནས་འཆད་དོ། །སྐར་མ་ཆེ་བ་ལ་རྒྱང་གྲགས་བཅོ་བརྒྱད། ཆུང་བ་ལ་འདི་བའི་ལུགས་ལ་རྒྱང་གྲགས་གཅིག ས་སྡེ་པའི་ལུགས་ལ། ཆུང་བ་རྒྱང་གྲགས་བཞི་པ། འབྲིང་རྣམས་བཅུ་དང་བཅུ་གཉིས་པ་ཡིན། 4-1062 གྲངས་ནི་དུང་ཕྱུར་གཉིས། བྱེ་བ་བརྒྱད། ས་ཡ་ལྔ་ཡོད་དོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དུང་གཉིས་བྱེ་བརྒྱད་ས་ཡ་ལྔ། །སྐར་མའི་གྲངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ། །ཆེ་བ་རྒྱང་གྲགས་བཅོ་བརྒྱད་ནས། །ཆུང་བ་རྒྱང་ གྲགས་བཞིའམ་གཅིག །ཕལ་ཆེར་བཅུ་དང་བཅུ་གཉིས་པ། །ཞེས་པ་ལྟར་སྦྱར་རོ། །སྐར་མ་ཐམས་ཅད་དབྱིབས་ལེགས་ཤིང་ལྟ་ན་སྡུག་པ། ཆུ་ཤེལ་ལས་གྲུབ་པ། གསེར་གྱི་ར་བས་སྐོར་བ་ལ་སོགས་པ་ ཡོན་ཏན་གྱི་རྣམ་པ་ཟླ་བ་དང་མཚུངས་སོ། །གཉིས་པ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གླིང་ལ་བྱ་བ་བྱེད་ཚུལ་ནི། འདེགས་བྱེད་ཀྱི་རླུང་གིས་བཏེག་ཅིང་། འཕུལ་བྱེད་ཀྱིས་རླུང་གིས་སྐྱོད་པས། ཞག་རེ་ལ་ ཉི་མའི་གླིང་བཞི་འཁོར་བར་བྱེད་དེ། དེའི་ཚུལ་ཡང་། སྒྲ་མི་སྙན་དུ་ནམ་ཕྱེད་པ་དང་། ལུས་འཕགས་པོར་ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་འཛམ་བུ་གླིང་དུ་ཉི་མ་ཕྱེད་པ་དང་། བ་གླང་སྤྱོད་དུ་ ཉི་མ་འཆར་བ་རྣམས་དུས་གཅིག་པའོ། །གསུམ་པ་དུས་ཚིགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ནི། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཁྲུམ་ཀྱི་ཟླ་བ་ཡི་ཐ་མ་མར་ངོ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་ དབྱར་ཉི་ལྡོག་ནས། ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་མོ་རིང་དུ་འགྱུར་ལ། དེ་ནས་དགུན་ཟླ་རྣམས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 而且，清涼的宮殿和橋樑都用女人的群體來裝飾，許多天子都依靠著它們，鐃鈸和響板發出美妙的聲音，各種香味都經過精心調配。 4-1061 那裡有食物和飲料，天子們與月亮及其隨從一起嬉戲玩樂，享受著自己業力的果報。太陽的圓盤寬度為五十一由旬，周長為一百五十三由旬，高度（或厚度），按照根本說一切有部，為五由旬和一由旬的九分之五。 它由火晶製成，周圍環繞著金色的圍墻。道路的寬度為五十一由旬，圍墻內有防禦工事內的土地、鮮花之地和如意樹等，這些都像月亮一樣具備。天子太陽及其隨從享受著這些享樂，體驗著自己業力的果報，就像之前描述的那樣。按照此部（指經量部），太陽和月亮都是曼荼羅的形狀，開口向上。按照有部，它們的形狀是圓形的，這將在後面解釋。大的星星直徑為十八俱盧舍，小的按照此部為一俱盧舍。按照有部，小的星星直徑為四俱盧舍，中等的為十或十二俱盧舍。 4-1062 星星的數量為二十億、八千萬、五十萬。就像這樣： 『二十億八千萬五十萬，應知這是星星的數量。大的直徑為十八俱盧舍，小的直徑為四或一俱盧舍，大多數為十或十二俱盧舍。』 所有星星的形狀都很好看，由水精製成，周圍環繞著金色的圍墻等，其功德的形態與月亮相似。第二，太陽的圓盤在世間的活動方式是：依靠支撐的風支撐著，依靠推動的風推動著，每天太陽繞四大部洲執行。其方式是：在聲不悅耳處是半夜，在身勝洲是太陽落山，在贍部洲是中午，在牛貨洲是太陽升起，這些都是同一時間。 第三，時節的安排是：夏季的第二個月，即仲春月的最後一個月的初八，夏至到來，從初九開始夜晚變長，然後是冬季的月份。

【English Translation】 Moreover, the cool palaces and bridges are adorned with groups of women, relied upon by many sons of gods, with cymbals and castanets making pleasant sounds, and various fragrances meticulously prepared. 4-1061 There are foods and drinks, and the sons of gods, together with the moon and its retinue, play and enjoy themselves, experiencing the fruits of their own karma. The sun's disc is fifty-one yojanas (a unit of distance) in width, one hundred and fifty-three yojanas in circumference, and in height (or thickness), according to the Mūlasarvāstivāda, five yojanas and five-ninths of one yojana. It is made of fire crystal, surrounded by a golden wall. The width of the road is fifty-one yojanas, and within the wall are the land within the fortifications, the land of flowers, and wish-fulfilling trees, etc., which are as abundant as those of the moon. The sons of gods, the sun and its retinue, enjoy these pleasures, experiencing the fruits of their own karma, just as described before. According to this school (Sautrāntika), both the sun and the moon are in the shape of a mandala, with the opening facing upwards. According to the Sarvāstivāda, their shape is round, which will be explained later. The large stars are eighteen kroshas (a unit of distance) in diameter, and the small ones, according to this school, are one krosha. According to the Sarvāstivāda, the small stars are four kroshas in diameter, and the medium ones are ten or twelve kroshas. 4-1062 The number of stars is two billion, eighty million, and five hundred thousand. It is like this: 'Two billion, eighty million, and five hundred thousand, this should be known as the number of stars. The large ones are eighteen kroshas in diameter, the small ones are four or one krosha, and most are ten or twelve kroshas.' All the stars have a good and beautiful shape, made of water crystal, surrounded by a golden wall, etc., and their qualities are similar to those of the moon. Second, the way the sun's disc acts in the world is: supported by the supporting wind and propelled by the propelling wind, the sun circles the four continents each day. The way it is is: midnight where the sound is unpleasant, sunset in Videha, noon in Jambudvipa, and sunrise in Godānīya, all at the same time. Third, the arrangement of the seasons is: in the second month of summer, the last day of the month of Chumm, on the eighth day of the waxing moon after the winter solstice, the summer solstice arrives, and from the ninth day onwards the nights become longer, and then the winter months.

---

་བཞི་པ་དབོ་ཟླ་བའི་མར་ངོ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཐ་མ། ཡར་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་སྟེ། 4-1063 ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་མོ་ཐུང་དུ་འགྱུར་རོ། །ཉིན་མོ་དེ་དག་ལས་ཟློག་སྟེ། མཚན་མོ་རིང་ལ་ཚེ་ཐུང་སྟེ། ཐུང་བས་ཚེ་རིང་ངོ་། །འདིའི་སྐབས་ཀྱིས་རང་འགྲེལ་སོགས་སུ། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་ ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་ལྟ་བུར་བཤད་ཀྱང་། དབྱར་ཉི་ཟློག་པའི་ཚིག་གྲོགས་ཀྱི་དབང་གིས་བཤད་ཀྱིས། དོན་ལ་མར་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་སྲིད་ཀྱང་། ཡར་ངོ་ཚེས་བརྒྱད་ལ་ དགུན་ཉི་ཟློག་པ་མི་སྲིད་པའི་རྒྱུ་མཚན་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །འོ་ན་ཉི་མ་ཇི་ཙམ་གྱི་རིང་ཐུང་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཉིན་མོའམ། མཚན་མོ་རིང་བར་འགྱུར་བ་ནི། ཐང་གཅིག་རེ་རེ་དག་ གོ །དེས་ན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་ན། ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་དང་། ཐུང་བ་ན་བཅུ་གཉིས་དང་། རིང་བ་ན་བཅོ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཉི་མ་ལྷོར་བགྲོད་པའི་ཚེ་མཚན་མོ་རིང་ཞིང་། བྱང་ དུ་འགྲོ་བའི་ཚེ་ཉིན་མོ་རིང་སྟེ། རིམ་གྱིས་འཆར་བ་ཇེ་དམར་གྱུར་པས་མཐོང་ཡུན་ཇེ་ཐུང་དང་། འཆར་བ་ཇེ་མཐོར་གྱུར་པས་མཐོང་ཡུན་ཇེ་རིང་འགྱུར་བར་དུས་འཁོར་བས་སོ། །ཁ་ཅིག་ཐུར་ ལ་འགྲོ་བ་མགྱོགས་ཤིང་། གྱེན་ལ་འགྲོ་བ་བུལ་བ་ཡིན་པར་འཆད་དོ། །བཞག་པར། དགུན་གྲང་བ་ནི། ཉི་མའི་འོད་ཀྱི་དངོས་གཞི། ལྷོའི་རྒྱ་མཚོར་བབས་པས་ཏེ། དེའི་དབང་གིས་གཏིང་ཆུ་དྲོའོ། །སོས་ཀ་ཚ་བ་ནི། 4-1064 ཉི་མའི་འོད་ཀྱི་དངོས་བཞི་གླིང་དུ་བབས་པས་ཏེ། དེའི་དབང་གིས་རྒྱ་མཚོ་གྲང་བས་གཏིང་ཆུ་གྲང་བར་བཤད་དོ། ། བཞི་པ་ཞར་བྱུང་ཟླ་བ་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ནི། འོ་ན་ ཟླ་བ་མར་ངོ་ལ་འགྲིབ་ཡར་ངོ་ལ་འཕེལ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། གདགས་པར། མར་ངོ་ལ་ཉི་མ་དང་ཇེ་ཉེ་ཇེ་ཉེར་གྱུར་པ་ལས། ཟླ་བ་རང་གི་གྲིབ་མ་འབབ་པས་རིམ་ གྱིས་འགྲིབ་ཅིང་། གནམ་གང་གི་ཚེ་ཤིན་ཏུ་ཉེ་བས་རང་གི་གྲིབ་མས་རིལ་པོ་འགྲིབ་པར་སྣང་ལ། ཡར་ངོ་ལ་ཉི་མ་དང་ཇེ་རིང་དུ་གྱུར་པས་གྲིབ་མ་ཇེ་ཆུང་དུ་གྱུར་ནས་འཕེལ་ ཤིང་། ཉའི་ཚེ་ཤིན་ཏུ་རིང་བས་སྒྲིབ་བྱེད་ཀྱི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་རིལ་པོ་མཐོང་བར་བཤད་དེ། སྒྲོན་མེ་ལ་ཉེ་རིང་གི་ཀ་བ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་ནི། ཆོས་འདི་པའི་ལུགས་ཡིན་ལ། ས་སྡེ་ལྟར་ན་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཕྱེད་ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ་ལས་གྲུབ། ཕྱེད་བཻཌཱུཪྻ་ལས་གྲུབ་པ་དེ་ཉིད་སྟེང་འོག་ཏུ་འགྱུར་བའི་དབང་གིས་འཕེལ་འགྲིབ་ཏུ་སྣང་སྟེ། ཚེས་གཅིག་ནས་བཅོ་ལྔའི་ བར་ལ། ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ་གྱི་ཕྱོགས་དེ་ཉིད་འོག་ཏུ་ཇེ་ཆེ་ཇེ་ཆེར་ཆེར་སོང་ནས། ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ་གྱི་ཕྱོགས་དེ་ཉིད་འོག་ཏུ་གནས་ཤིང་བཻཌཱུཪྻའི་ཕྱོགས་དེ་ཉིད་སྟེང་དུ་གནས། 4-1065 བཅུ་དྲུག་ནས་གནམ་ག

【現代漢語翻譯】 第四，四月（དབོ་ཟླ་བ།）下半月開始，上半月第八天是冬至（དགུན་ཉི་ཟློག）， 從初九開始夜晚變短。白天則相反，夜晚變長而生命短暫，短暫使生命延長。關於這一點，在自釋等中，雖然說冬月（དགུན་ཟླ།）小月的初八是冬至，但這是因為夏至（དབྱར་ཉི་ཟློག）的詞語搭配所致。實際上，下半月的初八可能是冬至，但上半月的初八不可能冬至，原因將在下文解釋。那麼，白天或夜晚會變長多少呢？每天都會變長一點點。 因此，當晝夜相等時，是十五個「宇陀」（ཡུད་ཙམ།），短時是十二個，長時是十八個。當太陽向南移動時，夜晚變長；向北移動時，白天變長。由於逐漸升起，看到的時間逐漸變短；升起得越高，看到的時間就越長，這是時輪歷（དུས་འཁོར།）所說的。有些人解釋說，向下走得快，向上走得慢。經文中說，冬天寒冷是因為太陽的光芒落在了南方的海洋中，因此深水是溫暖的。夏天炎熱是因為太陽的光芒落在了大陸上，因此海洋寒冷，深水也是寒冷的。 第四，順便說明月亮盈虧的原因。那麼，為什麼月亮在下半月虧缺，在上半月盈滿呢？《俱舍論》（གདགས་པ།）中說，下半月，月亮越來越接近太陽，因此月亮自身的陰影落下，逐漸虧缺。到了滿月時，非常接近太陽，因此自身的陰影遮蔽了整個月亮。上半月，月亮離太陽越來越遠，因此陰影越來越小，逐漸盈滿。到了月晦（ཉ།）時，非常遙遠，沒有遮蔽的污垢，因此能看到整個月亮。這就像靠近或遠離燈柱一樣。這是有部宗（ཆོས་འདི་པ།）的觀點。按照經部宗（ས་སྡེ།）的觀點，月亮的中心一半由水晶寶珠（ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ།）構成，一半由吠琉璃（བཻཌཱུཪྻ།）構成，由於上下移動，所以看起來盈虧。從初一到十五，水晶寶珠的一面越來越向下移動，到了十五，水晶寶珠的一面位於下方，吠琉璃的一面位於上方。 從十六到三十（གནམ་གང།）……

【English Translation】 Fourth, the latter half of the fourth month (Dawa, དབོ་ཟླ་བ།) begins, and the eighth day of the waxing moon is the winter solstice (Dgun nyi zlog, དགུན་ཉི་ཟློག). From the ninth day, the nights become shorter. The days are the opposite, the nights become longer and life is short, shortness makes life longer. Regarding this, in the autocommentary etc., although it is said that the eighth day of the waxing moon of the winter month (Dgun zla, དགུན་ཟླ།) is the winter solstice, this is said because of the word pairing of the summer solstice (Dbyar nyi zlog, དབྱར་ཉི་ཟློག). In reality, the eighth day of the waning moon may be the winter solstice, but the eighth day of the waxing moon cannot be the winter solstice, the reason for which will be explained below. Then, how much longer or shorter will the day or night become? Each day becomes a little bit longer. Therefore, when day and night are equal, it is fifteen 'yud tsam' (ཡུད་ཙམ།), when short it is twelve, and when long it is eighteen. When the sun moves south, the nights become longer; when it moves north, the days become longer. As it gradually rises, the time seen gradually becomes shorter; the higher it rises, the longer the time seen becomes, as said by the Kalachakra (Dus 'khor, དུས་འཁོར།). Some explain that going down is fast and going up is slow. It is said in the scriptures that winter is cold because the essence of the sun's light falls on the southern ocean, therefore the deep water is warm. Summer is hot because the essence of the sun's light falls on the continent, therefore the ocean is cold and the deep water is also cold. Fourth, incidentally explaining the reason for the waxing and waning of the moon. Then, why does the moon wane in the waning moon and wax in the waxing moon? The Abhidharmakosha (Gdag pa, གདགས་པ།) says that in the waning moon, the moon gets closer and closer to the sun, therefore the moon's own shadow falls, gradually waning. At the full moon, it is very close to the sun, therefore its own shadow obscures the entire moon. In the waxing moon, the moon gets farther and farther away from the sun, therefore the shadow becomes smaller and smaller, gradually waxing. At the new moon (Nya, ཉ།), it is very far away, without the stain of obscuration, therefore the entire moon can be seen. This is like a pillar near or far from a lamp. This is the view of the Vaibhashika school (Chos 'di pa, ཆོས་འདི་པ།). According to the Sautrantika school (Sa sde, ས་སྡེ།), half of the moon's center is made of crystal jewels (Nor bu chu shel, ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ།), and half is made of lapis lazuli (Baiḍurya, བཻཌཱུཪྻ།). Due to the up and down movement, it appears to wax and wane. From the first to the fifteenth, the crystal jewel side gradually moves downward, and on the fifteenth, the crystal jewel side is located below, and the lapis lazuli side is located above. From the sixteenth to the thirtieth (Gnam gang, གནམ་གང།)……

---

ང་གིས་བར་ལ། བཻཌཱུཪྻའི་ཕྱོགས་དེ་ཉིད་འོག་ཏུ་རྒྱ་ཇི་ཆེར་སོང་ནས་གནམ་གང་ལ་བཻཌཱུཪྻའི་ཕྱོགས་དེ་ཉིད་འོག་ཏུ་གནས། ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ་གྱི་ཕྱོགས་དེ་ཉིད་སྟེང་དུ་གནས་ པའི་ཕྱིར། ས་སྡེ་ལས། ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་ཡུད་ཙམ་གྱི་སྟེང་དུ་འཛུར་ནས་ཟླ་གམ་དུ་སྣང་སྟེ། དེའི་ཕ་རོལ་གྱི་ངོས་དེས་བསྒྲིབས་པས་ཕྱིར་མི་སྣང་སྟེ། ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟར་འཛུར་བ་ དེ་བཞིན་དུ། དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་ཤིན་ཏུ་གང་བར་སྣང་ངོ་། །མར་གྱི་ངོ་ལ་ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟར་འཐུར་དུ་འཛུར་བ་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་འགྲིབ་པ་སྣང་ངོ་། །ཞེས་བཤད་ཤིང་། ཉི་ཟླ་གཉིས་ཀ་ དབྱིབས་ཟླུམ་པོར་བཞེད་དོ། །འོ་ན་ཟླ་བ་སྟེང་འོག་ཏུ་འཛུར་ན། ལྷའི་བུ་ཟླ་བ་མགོ་འཇུག་ཟློག་པའི་སྐྱོན་ཡོད་ཅེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། ཉི་མ་དང་ཟླ་བ་ནི་ལྷའི་བུ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ འོག་གཞིའི་རྟེན་ཙམ་ཡིན་ལ། གཞལ་ཡས་ཁང་དངོས་ནི། འོག་གཞི་ལ་མ་རེག་པའི་ཚུལ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར། ཟླ་བའི་ནང་གི་ནག་པོ་ར་རི་ནི་རྒྱ་མཚོའི་ནང་གི་ཉ་དང་རུས་ སྦལ་སོགས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་སྣང་བར་ས་སྡེར་བཤད་ཅིང་། མདོ་གཞག་པར། གླིང་སྣང་བས་དབུས་རྙོག་ཅིང་། རྒྱ་མཚོ་སྣང་བས་མཐའ་དྭངས་པར་བཤད། སྐྱེ་རབས་ལས། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་རི་བོང་གི་གཟུགས་བྲིས་པ་ནི་འཐད་པར་མངོན་ནོ། ། 4-1066 འདིའི་སྐབས་སུ་དོགས་པའི་གཞི་ཆེ་བ་འདི་ལྟ་བུ་གཅིག་འབྱུང་སྟེ། སྔོན་པ་འོག་མ་པའི་ལུགས་ཀྱིས་ཟླ་བ་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་ཚུལ་འདི་ལ། འཛམ་བུའི་གླིང་འདིར་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གི་ནམ་ཕྱེད་ཡོལ་ ཙམ་ལ་ཟླ་བ་ལ་འགྲིབ་ཆ་ཅུང་ཟད་ཡོད་པ་སྟེ། དུས་དེའི་ཚེ་བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་པའི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ཙམ་གྱི་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ཟླ་བ་ལ་ཕོག་པར་ཁས་ལེན་དགོས་ཤིང་། དེ་ ནི་ཧ་ཅང་ཐལ་ཏེ། རི་རབ་ནི་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་བའི་དཀྱིལ་ནས་ཉི་མ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆུང་བས་འོད་ཟེར་འཛམ་བུ་གླིང་གི་དཀྱིལ་དུ་མི་འཕོག་པའི་ཕྱིར། མངོན་པ་གོང་མ་བའི་ཟླ་ བའི་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་ཚུལ་དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། འཛམ་བུའི་གླིང་འདིར་ཟླ་བའི་མར་ངོ་ལ། ནམ་མཁའི་བཻ་ཌཱུཪྻའི་ཁ་དོག་དང་། ཟླ་བའི་བཻ་ཌཱུཪྻའི་ཁ་དོག་འདྲེས་པས་མར་ངོ་ལ་ཟླ་བ་འགྲིབ་ ཅིང་། ཡར་ངོ་ལ་ཁ་དོག་མ་འདྲེས་པས་ཟླ་བ་འཕེལ་བར་ཁས་ལེན་ན། ཤར་ལུས་འཕགས་པོར་ཡར་ངོ་ལ་ཟླ་བ་འགྲིབ་ཅིང་མར་ངོ་ལ་ཟླ་བ་འཕེལ་བར་ཁས་ལེན་དགོས་ཏེ། ཤར་གྱི་ ནམ་མཁའི་ཁ་དོག་དཀར་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ནུབ་བྱང་གཉིས་སུ་ནི་ཁ་དོག་གི་ཁྱད་པར་ཙམ་མ་གཏོགས། ཡར་ངོ་མར་ངོ་གཉིས་ཀ་ལ་ཟླ་བ་རང་སོ་མཐོང་བ་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 4-1067 དོགས་པ་འདི་གཉིས་ནི། དང་པོར་སྐྱེ་དཀའ་ཞིང་། སྐྱེས་ནས་ཆོད་དཀའ་བས་རྣམ་དཔྱོད་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་དཔྱོད་དགོས་ལ། ཁོ་བོས་ནི་དོགས་པ་གཏིང་ནས་བསླངས་ཏེ་བ

【現代漢語翻譯】 我繼續說道，如果青金石（Vaidurya，一種寶石，音譯為吠琉璃）的一面在下方延伸得很廣，以至於整個天空都被青金石的一面覆蓋，而水晶（Norbu Chushel）的一面在上方，那麼根據《地論》（Sa sDe）：『月亮的中心會瞬間向上移動，呈現出新月的形狀，因為它的另一面被遮蔽而不可見。它移動的方式，就是它顯得越來越滿的方式。』就像酥油表面逐漸變薄一樣，它看起來也在減少。』據說太陽和月亮都是圓形的。那麼，如果月亮上下移動，月亮之子（Lha'i Bu，指月神）是否會有頭腳顛倒的錯誤呢？不會有錯誤，因為太陽和月亮只是那兩位月亮之子的下方支撐，而真正的宮殿（Gzhal Yas Khang）是以不接觸下方支撐的方式存在的。』據說月亮中的黑色斑點（Ra Ri）是海洋中魚和烏龜等生物的倒影，這是《地論》中描述的。在經文中，中心因島嶼的顯現而渾濁，邊緣因海洋的顯現而清晰。在《本生經》（Skye Rabs）中，因陀羅（Brgya Byin）繪製兔子形象是合理的。 4-1066 在這種情況下，出現了一個很大的疑問：按照下部論典（sNgon Pa 'Og Ma Pa）的觀點，月亮的盈虧變化是這樣的：在贍部洲（'Dzam Bu'i Gling，地球）的十六日午夜過後，月亮會稍微減少。那時，必須承認北方難聽之地的午後陽光會照射到月亮上。但這非常過分，因為須彌山（Ri Rab）非常巨大，而太陽非常小，所以陽光不會照射到贍部洲的中心。上部論典（mNgon Pa Gong Ma Ba）關於月亮盈虧的觀點也是不合理的：在贍部洲，月虧時，天空的青金石顏色和月亮的青金石顏色混合在一起，所以月亮減少；月盈時，顏色不混合，所以月亮增加。如果這樣認為，那麼在東勝身洲（Shar Lus 'Phags Po），就必須承認月盈時月亮減少，月虧時月亮增加，因為東方的天空是白色的。在西北方，除了顏色差異之外，無論月盈月虧都能看到月亮本身，這非常過分。 4-1067 這兩個疑問，一開始很難產生，產生后很難解決，所以需要有智慧的人來思考。我從根本上提出了這些疑問。

【English Translation】 I continued, 'If the Vaidurya (a type of gemstone) side extends so far down that the entire sky is covered by the Vaidurya side, and the crystal (Norbu Chushel) side is above, then according to the 'Earth Treatise' (Sa sDe): 'The center of the moon will instantly move upwards, appearing as a crescent, because its other side is obscured and invisible. The way it moves is the way it appears to become more and more full.' Just as the surface of butter gradually thins, it appears to be decreasing as well.' It is said that both the sun and moon are round. So, if the moon moves up and down, is there a fault of the moon-child (Lha'i Bu, referring to the moon deity) being upside down? There is no fault, because the sun and moon are merely the lower support for those two moon-children, and the actual palace (Gzhal Yas Khang) exists in a way that does not touch the lower support.' It is said that the black spots (Ra Ri) in the moon are reflections of fish and turtles, etc., in the ocean, as described in the 'Earth Treatise'. In the sutras, the center is turbid due to the appearance of islands, and the edges are clear due to the appearance of the ocean. In the 'Jataka Tales' (Skye Rabs), Indra (Brgya Byin) drawing the image of a rabbit is reasonable. 4-1066 In this case, a large doubt arises: According to the lower treatise (sNgon Pa 'Og Ma Pa), the waxing and waning of the moon is such that on the sixteenth night after midnight in Jambudvipa ('Dzam Bu'i Gling, Earth), the moon will slightly decrease. At that time, it must be admitted that the afternoon sunlight from the northern unpleasant land will shine on the moon. But this is very excessive, because Mount Meru (Ri Rab) is very large and the sun is very small, so the sunlight will not shine on the center of Jambudvipa. The upper treatise's (mNgon Pa Gong Ma Ba) view of the waxing and waning of the moon is also unreasonable: In Jambudvipa, during the waning phase, the blue color of the sky and the blue color of the moon are mixed together, so the moon decreases; during the waxing phase, the colors are not mixed, so the moon increases. If this is believed, then in Purvavideha (Shar Lus 'Phags Po), it must be admitted that the moon decreases during the waxing phase and increases during the waning phase, because the eastern sky is white. In the northwest, apart from the difference in color, it is very excessive to see the moon itself in both the waxing and waning phases. 4-1067 These two doubts are difficult to arise in the first place, and difficult to resolve once they have arisen, so they need to be considered by those with wisdom. I have raised these doubts from the root.

---

ཀོད་པ་ཡིན་ནོ། །ངེས་པའི་ དོན་དུ་ནི། འདི་ལྟ་སྟེ། རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་ཞི་བ་ལྷས། །རྣལ་འབྱོར་པ་ཡང་བློ་ཁྱད་ཀྱིས། །གོང་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གནོད། །ཅེས་པ་ལྟར། ཟབ་མོའི་རྒྱུད་སྡེ་དག་གི་དགོངས་པ་ལྟར། །ནང་ གི་ཁམས་དཀར་དམར་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་བྱེད་པས། ཕྱི་རོལ་དུ་ཟླ་བ་ལ་འཕེལ་འགྲིབ་བྱུང་བར་ངེས་སོ།། །། གཉིས་པ་སྤྱི་དོན་ལ། དོན་བཤད་ཀྱིས་ཁོག་ཕུབ་པ་དང་། ཚིག་བཤད་ཀྱིས་ལྷུག་པར་ཕྲལ་བ་ གཉིས། དང་པོ་ནི། དུས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བྱུང་བའི་ཚུལ། བྱུང་བའི་དུས་ཀྱི་དབྱེ་བ་བཤད། །དུས་ཀྱི་ཐོག་མ་ངོ་ཡིས་བཟུང་། །དབྱར་དགུན་སྟོན་དཔྱིད་གཟེར་བཞི་དང་། །དུས་བཞི་ཇི་ལྟར་འཁོར་བའི་ཚུལ། །ལོ་ ཟླ་ཞག་གསུམ་རྣམ་གཞག་དང་། །དེ་ལས་ཤོལ་ཉིད་མདོར་ཚུལ་ནི། །རྣམ་བཤད་འདི་ཡིས་ལུས་སུ་གནས། །དབྱེ་བ་བཞི་གསུམ་ལྔ་དང་དྲུག །བཞི་ནི་དགུན་དཔྱིད་དབྱར་དང་སྟོན། །མགོ་རྒྱལ་རྟ་པ་གསུམ་པོ་ དགུན། །དབོ་དང་ནག་པ་ས་ག་དཔྱིད། །སྣྲོན་དང་ཆུ་སྟོད་གྲོ་བཞིན་དབྱར། །ཁྲུམས་དང་ཐ་སྐར་སྨིན་དྲུག་སྟོན། །གསུམ་ནི་དགུན་དཔྱིད་དབྱར་དང་གསུམ། །གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་སྔོན་འདུལ་གཉིས། །དབྱེ་ཚུལ་མི་མཐུན་མངོན་པ་བ། ། 4-1068 སྨིན་དྲུག་མགོ་རྒྱལ་རྟ་པ་དགུན། །དབོ་དང་ནག་པ་སྣྲོན་པ་དཔྱིད། །ཆུ་སྟོད་གྲོ་བཞིན་ཁྲུམས་ཐ་དབྱར། །འདུལ་བར་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་ནི། །མགོ་རྒྱལ་ཆུ་དང་དབོ་ནི་དགུན། །ནག་པ་སྣྲོན་དང་ཆུ་ སྟོད་དཔྱིད། །གྲོ་བཞིན་ཁྲུམས་ཐ་སྨིན་དྲུག་དབྱར། །ལྔ་དང་དྲུག་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི། །གསུམ་དུ་དབྱེ་བའི་ནང་ཚན་ནོ། །དེ་ལྟར་དུས་ཚིགས་རྣམ་གཞག་གི །སྟོན་དཔྱིད་གཉིས་པོ་ངེས་པར་འགལ། །དབྱར་དགུན་གཉིས་ ལ་མུ་བཞི་སྟེ། །མགོ་རྒྱལ་མཆུ་དང་དབོ་བཞི་པོ། །དགུན་ཟླ་ཡིན་གྱི་དབྱར་ཟླ་མིན། །སྣྲོན་དང་ཆུ་སྟོད་གྲོ་བཞིན་ཁྲུམས། །ཐ་སྐར་ལྔ་ནི་དབྱར་ཁོ་ན། །ཡིན་གྱི་དགུན་ཟླ་མིན་གྱི་མུ། །སྨིན་ དྲུག་དབྱར་དགུན་གཉིས་ཀའི་མུ། །ནག་པ་གཉིས་ཀ་མིན་པའི་མུ། །དུས་ཀྱི་ཐོག་མ་ངོས་བཟུང་བ། །མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་ནི། །དུས་མགོའི་འཛིན་ཚུལ་མ་གསུངས་ཀྱང་། །འདིར་ནི་མངོན་འདུལ་དུས་འཁོར་ དང་། །རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱི་ལུགས་བཞི་འཆད། །འཆད་ཚུལ་དགག་བཞག་གཉིས་ལས་ནི། །གཞན་འདོད་རྣམ་གྲངས་མང་ཡོད་ཀྱང་། །རགས་པ་ཙམ་གཅིག་འདིར་བརྗོད་ན། །མཁས་པའི་དབང་པོ་མཆིམས་ལ་སོགས། །ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་ བཅུ་དྲུག་ནས། །དགུན་ཟླ་བརྒྱད་པའི་མགོ་བཟུང་སྟེ། །དེ་ནས་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་ཡིས། །དུས་མགོ་འཛིན་པར་མཐུན་ཞེས་གསུངས། །དེ་ལ་དབྱར་གོས་བཙལ་བཞག་དང་། །དབྱར་གྱི་ཁས་ལེན་སྔ་ཕྱི་དང་། །དགག་དབྱེ་སྲབ་རྐྱང་གཏིང་དབྱུང་གི ། 4-1069 ལག་ལེན་བདུན་པོ་ཟླ་རེས་སྔས། གཞན་ཡང་མངོན་སུམ་དག

【現代漢語翻譯】 這是確定的。在究竟的意義上，就像寂天菩薩（Śāntideva）所說：『瑜伽士也被卓越的智慧所擾，被越來越高的境界所損害。』正如深奧的密續經典所說，由於內在明點（khams dkar dmar）的增減變化，外在的月亮也必然有盈虧變化。 第二部分是總義，分為用意義解釋來充實內容和用詞語解釋來詳細區分。第一部分是：時間如何產生的道理，講述產生時間的分類，用認識來把握時間的開端，以及冬、夏、秋、春四季和四季如何循環的道理，年、月、日三種曆法的建立，以及由此產生的閏余歸納的道理，都包含在這個解釋中。分為四、三、五和六種分類。四種是冬、春、夏、秋。昴宿月（mgo），室女月（rgyal），氐宿月（rta pa）這三個是冬天；白羊月（dvo），金牛月（nag pa），雙子月（sa ga）是春天；巨蟹月（snron），獅子月（chu stod），室女月（gro bzhin）是夏天；天蝎月（khrums），人馬月（tha skar），摩羯月（smin drug）是秋天。三種是冬、春、夏。分為三種的，有《俱舍論》和《律藏》兩種，分類方法不同，這是《俱舍論》的觀點。 摩羯月（smin drug），昴宿月（mgo），室女月（rgyal），氐宿月（rta pa）是冬天；白羊月（dvo）和金牛月（nag pa），巨蟹月（snron）是春天；獅子月（chu stod），室女月（gro bzhin），天蝎月（khrums），人馬月（tha skar）是夏天。《律藏》中分為三種：昴宿月（mgo），室女月（rgyal），獅子月（chu）和白羊月（dvo）是冬天；金牛月（nag pa），巨蟹月（snron）和獅子月（chu stod）是春天；室女月（gro bzhin），天蝎月（khrums），人馬月（tha skar），摩羯月（smin drug）是夏天。分為五種和六種的情況，包含在分為三種的情況中。因此，在時間劃分上，秋天和春天必然是矛盾的，夏天和冬天有四種情況：昴宿月（mgo），室女月（rgyal），畢宿月（mchu）和白羊月（dvo）這四個月，是冬月但不是夏月；巨蟹月（snron），獅子月（chu stod），室女月（gro bzhin），天蝎月（khrums），人馬月（tha skar）這五個月，僅僅是夏月，不是冬月；摩羯月（smin drug）既是夏月也是冬月；金牛月（nag pa）既不是夏月也不是冬月。關於如何確定時間的開端，雖然在經、續、論等典籍中，沒有明確說明時間的開端，但這裡將闡述《俱舍論》、《律藏》、《時輪歷》和漢歷四種觀點。在闡述方法上，有破斥和成立兩種。雖然其他宗派有很多不同的觀點，但這裡只簡單地說一種，即智者恰克（mChims）等人認為，從藏曆八月十六日開始，到下一個冬月八月初，是冬天開始的時間。因此，《俱舍論》和《律藏》在確定時間開端上是一致的。對此，有夏天衣物的收藏和放置，以及夏天承諾的早晚，還有破斥、區分、粗略和深入挖掘等七種實踐方法，按月輪流進行。此外，還有現量觀察。 4-1068 4-1069

【English Translation】 That is certain. In the definitive sense, it is like what Śāntideva said: 'Yogis are also disturbed by extraordinary wisdom and harmed by increasingly higher states.' As the profound tantric scriptures say, due to the increase and decrease of the inner essences (khams dkar dmar), the external moon is bound to have waxing and waning. The second part is the general meaning, which is divided into enriching the content with explanations of meaning and distinguishing in detail with explanations of words. The first part is: the reason for how time arises, explaining the classification of the time of arising, grasping the beginning of time with recognition, and the four seasons of winter, summer, autumn, and spring, and the reason for how the four seasons cycle, the establishment of the three calendars of year, month, and day, and the reason for summarizing the intercalary days, all of which are contained in this explanation. It is divided into four, three, five, and six classifications. The four are winter, spring, summer, and autumn. The months of Pleiades (mgo), Virgo (rgyal), and Rohini (rta pa) are winter; the months of Aries (dvo), Taurus (nag pa), and Gemini (sa ga) are spring; the months of Cancer (snron), Leo (chu stod), and Virgo (gro bzhin) are summer; the months of Scorpio (khrums), Sagittarius (tha skar), and Capricorn (smin drug) are autumn. The three are winter, spring, and summer. Among those divided into three, there are two: the Abhidharma and the Vinaya. The classification methods are different; this is the view of the Abhidharma. The months of Capricorn (smin drug), Pleiades (mgo), Virgo (rgyal), and Rohini (rta pa) are winter; the months of Aries (dvo) and Taurus (nag pa), and Cancer (snron) are spring; the months of Leo (chu stod), Virgo (gro bzhin), Scorpio (khrums), and Sagittarius (tha skar) are summer. In the Vinaya, it is divided into three: the months of Pleiades (mgo), Virgo (rgyal), Leo (chu), and Aries (dvo) are winter; the months of Taurus (nag pa), Cancer (snron), and Leo (chu stod) are spring; the months of Virgo (gro bzhin), Scorpio (khrums), Sagittarius (tha skar), and Capricorn (smin drug) are summer. The cases of dividing into five and six are included in the cases of dividing into three. Therefore, in the division of time, autumn and spring are necessarily contradictory, and summer and winter have four cases: the four months of Pleiades (mgo), Virgo (rgyal), Aldebaran (mchu), and Aries (dvo) are winter months but not summer months; the five months of Cancer (snron), Leo (chu stod), Virgo (gro bzhin), Scorpio (khrums), and Sagittarius (tha skar) are only summer months and not winter months; the month of Capricorn (smin drug) is both a summer month and a winter month; the month of Taurus (nag pa) is neither a summer month nor a winter month. Regarding how to determine the beginning of time, although the beginning of time is not explicitly stated in scriptures, tantras, and treatises, here I will explain the four views of the Abhidharma, the Vinaya, the Kālacakra, and the Chinese calendar. In the method of explanation, there are two: refutation and establishment. Although other schools have many different views, here I will simply say one, which is that the wise Chim (mChims) and others believe that the time from the sixteenth day of the eighth Hor month to the beginning of the eighth winter month is the beginning of winter. Therefore, the Abhidharma and the Vinaya agree on determining the beginning of time. In this regard, there are seven practices such as the collection and placement of summer clothes, and the early and late promises of summer, as well as refutation, distinction, rough, and in-depth excavation, which are carried out in monthly rotation. In addition, there is also direct observation. 4-1068 4-1069

---

་དང་ནི། ཡིད་ཆེས་ལུང་དང་འགལ་བས་གནོད། །མཁྱེན་རབ་དབང་ཕྱུག་བུ་སྟོན་སོགས། །ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། །བཅུ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་ ལ་ནི། །སྨིན་དྲུག་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། །དགུན་ཟླ་དང་པོའི་མཚན་གཞིར་བཟུང་། །དེ་ནས་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་ཡིས། །དུས་མགོ་མཐུན་པར་འཛིན་ཞེས་གསུངས། །དེ་ལས་ཟླ་བའི་མིང་འདོགས་འཁྲུལ། །དབྱར་དགུན་ཉི་ མའི་ཟློག་མཚམས་ལ། །ཁས་བླངས་སྔ་ཕྱིའི་འགལ་བས་གནོད། །སྐད་གཉིས་སྨྲ་བའི་སྐྱེས་ཆེན་འགའ། །ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། །བཅུ་གཅིག་པ་ཡི་བཅོ་ལྔའི་བར། སྨིན་དྲུག་ཟླ་བར་བཟུང་ནས་ནི། །དེ་ ནས་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་ཡི། །དུས་མགོ་མཐུན་པར་འཛིན་ཞེས་གསུངས། །དེང་སང་གངས་རིའི་ལྗོངས་ཀྱི་ནི། །མངོན་འདུལ་སྨྲ་བ་ཕལ་མོ་ཆེ། །ལུགས་འདིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བྱེད། ཚུལ་དེ་རིགས་པས་བརྟག་པ་ ན། །དབྱར་གོས་བཙལ་བཞག་ལ་སོགས་པའི། །ལག་ལེན་བདུན་པོ་ཐམས་ཅད་ནི། །ཟླ་བ་རེ་རེས་ངེས་པར་ཕྱིས། །མཁས་པའི་དབང་པོ་དབྱིག་གཉེན་གྱི། །དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡི། །ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ ནས་མཚན་རིང་། །དགུན་རྣམས་ཀྱི་ནི་བཞི་པ་ལ། ཐུང་དུ་འགྱུར་རོ་ཉིན་མོ་ཟློག །དེ་སྐད་གསུངས་ཕྱིར་ཁྱེད་ལ་ནི། ཧོར་ཟླ་གཉིས་པར་དགུན་ཉི་ཟློག །ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པར་དབྱར་ཉི་ཟློག །དཔྱིད་ཀྱི་ཉིན་མཚན་དབྱར་ལ་མཉམ། ། 4-1070 སྟོན་གྱི་ཉིན་མཚན་དགུན་ལ་མཉམ། །བབ་ཅོལ་ཁས་ལེན་དགོས་པ་དེ། །མངོན་སུམ་དག་དང་འགལ་བ་དང་། །ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་གནས་སུའང་མཐོང་། །མཁས་པའི་ཆིག་བགད་ཁོང་ནས་འཆོར། །གལ་ཏེ་མཁས་མཆོག་དབྱིག་ གཉེན་གྱི། །ལུང་གི་དགོངས་པ་དབྱར་དགུན་གྱི། །བགྲོད་གཉིས་མཐའ་ཐུག་མ་ཡིན་གྱི། །སྟོན་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་ཡི། །དུས་ལ་ངེས་པར་སྦྱོར་ཞེས་གསུངས། །ལེགས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས། །རྗེས་འཇུག་རྣམས་ ཀྱིས་གྱེར་པོར་སྒྲོག །དེ་ལྟ་ན་ནི་བཞག་པ་ཡི། །མདོ་དང་གདགས་པའི་བསྟན་བཅོས་སོགས། །ཡིད་ཆེས་ལུང་ལས་སྔར་བཤད་ཀྱིས། །དུས་གཉིས་དབྱར་དགུན་མཐར་ཐུག་ལ། །སྦྱོར་ཚུལ་གསལ་པོར་གསུངས་དང་འགལ། །སྐད་ གཉིས་སྨྲ་བའི་སྐྱེས་ཆེན་ཁྱེད། །འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པའི་གྲགས་པ་ལ། །བརྒལ་མ་ནུས་པའི་ཟུར་འགྲོས་ཀྱིས། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ཡི། །ཡིད་ཆེས་ལུང་ལ་མ་བསྙོན་ཅིག །ཕྱིས་ཀྱི་མངོན་འདུལ་སྨྲ་བ་ ཡིས། །མཁས་པ་ཁ་ཅིག་འདི་སྐད་ལོ། །མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་མཐུན་པ་ཡི། །དུས་མགོ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ནས། །འཛིན་པར་གསུངས་ཀྱང་ཐ་ཆུང་དེ། །གང་ལ་བྱེད་ཀྱི་ངེས་མེད་དེ། །རེ་འགའ་སྨིན་དྲུག་ ཟླ་བ་དང་། །རེ་འགའ་དབྱུག་པའི་ཟླ་བ་ལ། །སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་འབྱུང་བ་ནི། །རགས་པའི་རྩིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ཡིན། །ཞིབ་མོར་བརྩིས་ན་སྟོན་གྱི་ནི། །ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་ཕྱི་དེ་

【現代漢語翻譯】 並且，由於與可信的教證相悖而有害。如智者自在的布敦（Bu ston，人名）等，從霍爾歷（Hor-zla，蒙古歷）九月十六日至十月十五日之間，將昴星月（smin drug，藏曆十一月）定為秋季末月和冬季首月的名稱基礎。此後，經部和律部都說要統一時間起點。這導致了月份名稱的混淆，並且在冬夏至日的轉換上，由於前後立場的矛盾而有害。一些精通雙語的大師，從霍爾歷十月十六日至十一月十五日，將昴星月定為月份，並說此後經部和律部要統一時間起點。如今，雪域藏地的經部和律部學者大多遵循此法。如果用理智來分析這種方法，那麼尋找夏季衣物等七種行為，每個月都會被推遲。智者自在的世親（dByig gnyen，人名，即Vasubandhu），說夏季第二個月的最後第九天開始晝長，冬季第四個月晝短夜長。既然如此說，那麼對你來說，霍爾歷二月是冬至，霍爾歷八月是夏至，春季晝夜與夏季相等，秋季晝夜與冬季相等。這種草率的承諾，與現量相違背，並且也被認為是太過分。智者的笑話從心中流出。如果說智者世親的教證意在冬夏二至並非終點，而是指春秋晝夜平分之時。那麼追隨者們大聲宣揚說，這是很好的解釋。如果是這樣，那麼在《俱舍論》（mDo）和《識身論》（gDags pa'i bstan bcos）等論著中，之前所說的可信教證，明確地說明了冬夏二至是終點，與這種說法相矛盾。精通雙語的大師啊，你以無法超越世俗愚昧名聲的姿態，不要否認圓滿正等覺所說的可信教證。後來的經部和律部學者中，有些智者這樣說：雖然說經部和律部統一的時間起點是從秋季末月開始，但是這個末月指的是什麼並不確定，有時是昴星月，有時是持杖月（dbyug pa'i zla ba，藏曆九月）。秋季末月的出現，是粗略計算的結果。如果仔細計算，秋季晝夜平分之後 晝夜平分之後

【English Translation】 Furthermore, it is harmful because it contradicts reliable scriptures. Scholars like the wise and powerful Bu ston (person's name) and others, from the 16th of the ninth Hor-zla (Mongolian month) to the 15th of the tenth month, take the Pleiades month (smin drug, Tibetan November) as the basis for the name of the last month of autumn and the first month of winter. After that, both the Abhidharma and the Vinaya state that the starting time should be the same. This leads to confusion in the naming of months and is harmful due to contradictions in the earlier and later positions regarding the reversal of the solstices. Some great beings who are proficient in two languages, from the 16th of the tenth Hor-zla to the 15th of the eleventh, take the Pleiades month as the month, and then say that both the Abhidharma and the Vinaya should have the same starting time. Nowadays, most of the Abhidharma and Vinaya scholars in the snowy land of Tibet follow this system. If one examines this method with reason, then all seven practices, such as searching for summer clothes, will be postponed by one month each. The wise and powerful Vasubandhu (Dbyig gnyen, person's name) said that the days start to lengthen from the last ninth day of the second month of summer, and the days become shorter in the fourth month of winter. Since it is said so, then for you, the winter solstice is in the second Hor-zla, the summer solstice is in the eighth Hor-zla, the spring day and night are equal to summer, and the autumn day and night are equal to winter. This hasty promise contradicts direct perception and is also seen as being too extreme. The wise man's joke escapes from the heart. If it is said that the wise Vasubandhu's teaching does not mean that the two solstices of winter and summer are the end, but that the equinoxes of autumn and spring must be applied to the time. Then the followers loudly proclaim that this is a good explanation. If that is the case, then in treatises such as the Abhidharma-kosa (mDo) and the Tattvasamgraha (gDags pa'i bstan bcos), the reliable teachings mentioned earlier clearly contradict the way of applying the two times to the end of summer and winter. Great being proficient in two languages, with a reputation that cannot surpass the ignorance of the world, do not deny the reliable teachings spoken by the perfectly enlightened Buddha. Among the later Abhidharma and Vinaya scholars, some scholars say this: Although it is said that the unified starting time of the Abhidharma and the Vinaya is from the last month of autumn, it is not certain what this last month refers to. Sometimes it is the Pleiades month, and sometimes it is the Month of the Staff (dbyug pa'i zla ba, Tibetan September). The appearance of the last month of autumn is a rough calculation. If calculated carefully, after the autumn equinox after the autumn equinox

---

ནས། །སྟོན་ཐའི་མགོ་ནི་འཛིན་ནོ་ཞེས། ། 4-1071 སྐད་གཟེངས་མཐོན་པོས་སྒྲོག་པར་བྱེད། །དེ་ལྟ་ན་ནི་དུས་ཀྱི་མགོ །འཛིན་པའི་མངོན་འདུལ་གཞུང་ལུགས་རྣམས། །མཐའ་གཅིག་ཏུ་ནི་མ་ངེས་པས། །ལག་ལེན་བདུན་པོ་ལ་སོགས་པ། །ཐམས་ཅད་འཆོལ་བར་འགྱུར་ ཕྱིར་དང་། །རང་ལུགས་ཡིད་བསྟན་ཐུབ་པ་ཡི། །དུས་མགོ་མ་རྙེད་ཐེ་ཚོམ་གཞི། །ཁྱད་པར་ཁྱེད་འདོད་ཞིབ་རྩིས་ཀྱི། །སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཟླ་གཅིག་ལ། །མར་ངོ་གཉིས་ནི་བྱུང་བས་ན། །འདི་ནི་མཁས་ པའི་བཞད་གད་གནས། །བླུན་པོའང་ཧ་ལས་གཏམ་དུ་བྱེད། །ལུགས་འདི་རྣ་བའི་བདུད་རྩི་མིན། །སྔར་བཤད་ཕྱོགས་སྔ་སྨྲ་བ་པོ། །ཐམས་ཅད་མཐུན་པར་མངོན་འདུལ་གཉིས། །དུས་མགོ་གཅིག་ཏུ་འཁྲུལ་བ་འདིས། །མི་ མཐུན་གྲུབ་མཐའ་འདྲེས་པ་ཡི། །ཀུན་བརྟགས་ཐག་གུའི་འཆིང་ཐག་གིས། །དགུན་ར་དགུན་ཟླ་དང་པོ་དང་། །དགུན་ཟླ་གཉིས་པའི་གཞི་མཐུན་དུ། །འགལ་བ་འདུས་པའི་ཁུར་ཆེན་ནི། །ཁྱེར་བས་ཨ་ཐང་མ་ཆད་ དམ། །ཕྱོགས་འཛིན་གཡའ་དང་བྲལ་བ་ཡི། །ཁོ་བོའི་རྣམ་དཔྱོད་མེ་ལོང་ལ། །ལུགས་བཞི་གྲུབ་མཐའི་གཟུགས་བརྙན་ནི། །ཐུན་མོང་བ་རྣམས་མི་འགལ་ཞིང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་མ་འདྲེས་པ། །གསལ་པོར་ཤར་ཚུལ་ འདི་ལྟ་སྟེ། །སྔོན་འདུལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱི་དུས་མགོ་རྣམས། །འཛིན་ཚུལ་མི་གཅིག་སོ་སོར་ངེས། །སྔོན་འདུལ་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོ་ཡི། །སྒོ་ནས་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པ་དང་། །དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་དག་ནས་ནི། ། 4-1072 རིམ་བཞིན་དུས་མགོ་འཛིན་པར་གསུངས། །དུས་འཁོར་རྒྱ་ནག་རྩིས་ལུགས་ལ། །ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་སྒོ་ནས་ནི། །བཅུ་གཅིག་པ་དང་བཅུ་གཉིས་པའི། །རིམ་བཞིན་ཡར་ཚེས་དང་པོ་ནས། །དུས་ཀྱི་མགོ་ནི་འཛིན་ པར་གསུངས། །རྩིས་ཀྱི་མདོ་བྱང་ཆེན་མོ་ན། །ཀོང་ཇོ་འཁྲུལ་གྱི་བང་མཛོད་ལས། །ཧོར་ཟླ་དང་པོའི་ཚེས་གཅིག་ནས། །དུས་མགོ་འཛིན་ཞེས་བཤད་པའང་ཡོད། །རང་ལུགས་མངོན་པའི་དུས་ཀྱི་མགོ །འཛིན་ཚུལ་བཤད་ པའི་དམ་བཅའ་ལ། །ཡིད་ཆེས་ཁུངས་ཀྱི་སྒྲུབ་བྱེད་བདུན། །དངོས་སྟོབས་རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་གསུམ། །འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་དུས་ཀྱི་མགོ ། འཛིན་ཚུལ་བཤད་པའི་དམ་བཅའ་ལ། །ཡིད་ཆེས་ལུང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་ལྔ། །དངོས་ སྟོབས་རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་བརྒྱད། །ཀུན་བརྟགས་རྨོངས་པའི་རྩོད་པ་གསུམ། །སྤངས་ཏེ་ལུགས་གཉིས་དུས་ཀྱི་མགོ །འཛིན་ཚུལ་མ་འདྲེས་འཁྲུལ་མེད་གྲུབ། །དེ་ནས་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་ནི། །དམ་ཆོས་མངོན་པའི་སྡེ་སྣོད་ ལས། །ཐ་ཆུང་བཞི་ལ་གཟེར་བཞི་གསུངས། །འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་གཞུང་ལུགས་ལས། །འབྲིང་པོ་བཞི་ལ་གཟེར་བཞི་གསུངས། །དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱིས་རྒྱུད་འགྲེལ་ལས། །ར་བ་བཞི་ལ་ གཟེར་བཞི་པོ། །འབྱུང་བར་གསུངས་

【現代漢語翻譯】 因此，他們高聲宣稱要『抓住秋季的開端』。 如果那樣，抓住時節開端的律論體系，就完全不確定了。 因此，七支行等一切都會變得混亂。 由於無法找到能夠確立自宗觀點的時節開端，就會產生疑惑。 特別是，按照你們所希望的詳細計算，秋季小月出現兩次上弦月，這真是智者的笑柄，愚者也會驚訝。 這種觀點不是悅耳的甘露。 以前的論述和先前的論者，都一致認為兩種律部在時節開端上存在一個錯誤。 這種將不同宗派混淆的臆想，如同用臆造的繩索捆綁一樣。 將冬至、冬季第一個月和冬季第二個月的基礎混為一談，揹負著這種矛盾的重擔，難道不會感到疲憊嗎？ 我擺脫了宗派偏見，在我明辨的鏡子里，四種宗派的影像，共同之處互不衝突，不同之處互不混淆，清晰地顯現出來，就像這樣： 先前的律部時輪歷和漢歷的時節開端，各自的把握方式互不相同。 先前的律部通過上弦月提前的方式，從藏曆八月和九月的十六日開始，依次確定時節的開端。 時輪歷和漢歷，通過上弦月提前的方式，從十一月和十二月的第一個上弦日開始，確定時節的開端。 歷算典籍《北方大曆算》中，『從公主的錯誤寶庫』里，也說從藏曆一月一日開始確定時節的開端。 對於闡述自宗顯宗時節開端的把握方式的立宗，有七種可信的依據作為論證；三種現量和理證作為論證。 對於闡述律海時節開端的把握方式的立宗，有五種可信的聖言量作為論證；八種現量和理證作為論證。 摒棄三種臆想的愚昧爭論，兩種宗派時節開端的把握方式，互不混淆，毫無錯誤地成立。 接下來是四釘的出現方式：在正法顯宗的論藏中，小月有四個，稱為四釘。 在律海的論著中，中月有四個，稱為四釘。 在吉祥時輪歷和漢歷的續釋中，說有四個季月為四釘出現。

【English Translation】 Therefore, they proclaim in a loud voice to 'seize the beginning of autumn'. If so, the Vinaya systems for seizing the beginning of the season are completely uncertain. Therefore, all the seven branches of practice, etc., will become chaotic. Since the beginning of the season, which can establish one's own system, cannot be found, doubts will arise. Especially, according to the detailed calculations you desire, two waxing moons occur in one autumn minor month, which is a laughingstock for the wise and a surprising tale for the foolish. This view is not nectar to the ears. Previous discussions and previous proponents all agree that there is one error in the two Vinayas regarding the beginning of the season. This speculation of mixing different schools is like being bound by a rope of speculation. Confusing the basis of the winter solstice, the first winter month, and the second winter month, carrying such a heavy burden of contradiction, won't you feel tired? Free from sectarian bias, in the mirror of my discernment, the images of the four schools, commonalities not conflicting and differences not mixing, appear clearly, like this: The beginning of the season in the previous Vinaya Kalachakra and the Chinese calendar are determined differently. The previous Vinaya, through the advance of the waxing moon, determines the beginning of the season sequentially from the sixteenth of the eighth and ninth Tibetan months. The Kalachakra and the Chinese calendar, through the advance of the waxing moon, determine the beginning of the season from the first waxing day of the eleventh and twelfth months sequentially. In the calendar text 'Great Northern Calendar', it is also said that 'from the princess's treasure of errors', the beginning of the season is determined from the first day of the first Tibetan month. For the proposition of explaining how to grasp the beginning of the season in one's own system of Abhidharma, there are seven credible sources as proof; three direct perceptions and logical proofs as proof. For the proposition of explaining how to grasp the beginning of the season in the Vinaya Ocean, there are five credible scriptural authorities as proof; eight direct perceptions and logical proofs as proof. Abandoning three speculative ignorant arguments, the ways of grasping the beginning of the season in the two systems are established without confusion or error. Next is the manner of the arising of the four pegs: In the Abhidharma Pitaka of the Holy Dharma, there are four minor months, called the four pegs. In the treatises of the Vinaya Ocean, there are four intermediate months, called the four pegs. In the tantras and commentaries of the glorious Kalachakra and the Chinese calendar, it is said that the four seasonal months are the four pegs that arise.

---

ཀྱང་ར་བ་ཡི། །ངོས་འཛིན་མི་གཅིག་སོ་སོར་ངེས། །ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་དོགས་པའི་ཕྱིར། །ལུགས་མཆོག་བཞི་པོ་གཟེར་བཞི་ཡི། །འབྱུང་ཚུལ་མིང་ལ་མ་མཐུན་ཡང་། །ངེས་པའི་དོན་དུ་ཐམས་ཅད་མཐུན། ། 4-1073 དབྱར་དགུན་སྟོན་དཔྱིད་གཟེར་བཞི་པོ། །དུས་ཚིགས་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །རྣམ་དཔྱོད་ལྡན་པའི་བློ་གྲོས་ཅན། །རྒྱ་ཆེན་ཐོས་པས་མི་ངོམས་པའི། །ཐར་འདོད་རྣམས་ཀྱི་མདོ་རྒྱུད་དང་། །དགོངས་འགྲེལ་བསྟན་བཅོས་ལེགས་ པར་མཐོང་། །རྒྱ་ཆེན་གསུང་རབ་དཔྱོད་པ་ཡི། །སྤྲོས་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་སྒྱིད་ལུག་སྟེ། །ཐ་སྙད་ཚིག་དང་རི་མོ་ལ། །ལྟོས་མེད་ཚིག་ཉུང་དོན་རྒྱས་གནད། །མཁས་པའི་མན་ངག་ལེན་འདོད་ན། །བྱེད་གྲུབ་ཕྱི་ ནང་མཐུན་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་གདན་དུ་བཏིང་ནས་ནི། །ལྷག་ཆད་འཕེལ་འགྲིབ་རི་བོང་ཅན། །དུས་ཀྱི་མ་ལ་འགྲེངས་པའི་བུ། །འབྱུང་བས་དབྱར་དགུན་སླུ་མེད་དང་། །མེ་མེའི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བྱེད་པའི། །རྒྱབ་ རྟེན་ཡེ་ཤེས་ལས་རླུང་གི །འཕེལ་འགྲིབ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ནི། །གཟེར་བཞིའི་བྱུང་ཚུལ་འཁྲུལ་མེད་འགྲུབ། །ཨེ་མ་ངོ་མཚར་རྨད་ཀྱི་ཆོས། །ཀུན་གྱིས་ཤེས་ན་མཁས་པ་སུ། །བརྡ་གྲོལ་མཁས་པའི་ངག་ལ་ ལོང་། །དོན་བཤད་ཁྱུང་ཆེན་ལྡང་ཐབས་ཀྱིས། །བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་ཁོག་ཕུབ་སྟེ། །དབང་རྣོན་བློ་གྲོས་མཁའ་ལ་སྤྱོད། །ཚིག་བཤད་སྦལ་པའི་ནུར་འགྲོས་ཀྱིས། །ཞིབ་མོའི་ཆ་ཤས་ཕྲལ་བྱས་ནས། །དབང་རྟུལ་འཛིན་པའི་ ཁྱོན་ལ་བགྲོད། །གང་འདོད་ལྟ་བའི་མེ་ལོང་གི །བར་མ་ལ་ཡང་འཚམས་པ་འདིས། །ཐར་འདོད་ཡོངས་ཀྱིས་དགའ་སྟོན་གྱིས། །ཞེས་པ་གཞོན་ནུ་རོལ་བས་སྡེབ་སྦྱོར་གྱིས་གོ་བདེ་བར་སྦྱར་བའོ།། ༈ །། ༄། །དུས་ཇི་ལྟར་དུ་བྱུང་བའི་ཚུལ། གཉིས་པ་ཚིག་བཤད་ཀྱི་ལྷུག་པར་ཕྲལ་བ་ལ་བདུན་ལས། ། 4-1074 དང་པོ་དུས་ཇི་ལྟར་དུ་བྱུང་བའི་ཚུལ་ནི། སྔར་བྱུང་སེམས་ཅན་གཟུགས་ཅན་བཞིན། །དེས་ནས་རིམ་གྱིས་རོ་ལ་ཆགས། །ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་འོག་ནས་འཆད་པ་ལྟར། སྔར་བསྐལ་པ་དང་པོའི་སེམས་ཅན་ རྣམས་གཟུགས་ཅན་གྱི་ལྷ་བཞིན་ལུས་རང་འོད་ཀྱིས་འཚོ་བ་སོགས་ཡོད་པ་ལས། མི་རྐམ་ཆགས་ཅན་ཞིག་གིས་སའི་ཞག་ལ་ལོངས་སྤྱད་པ། གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་བྱུང་བས། ལུས་ཀྱི་ རང་འོད་ཉམས་ཏེ་མུན་པར་གྱུར་ཞིང་། སྨྲེ་སྔགས་འདོན་པ་ལས། སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ཀྱིས་ཉི་མ་དང་ཟླ་བ་བྱུང་སྟེ། དེ་ནས་དུས་ཀྱི་མགོ་བརྩམས་སོ། །གཉིས་པ་དུས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ལ། །དབྱེ་ བ་བཞི་གསུམ་ལྔ་དང་དྲུག །ཅེས་པ་ལྟར། བཞི་ལས་དང་པོ་བཞིར་དབྱེ་བ་ལ། ཟླ་བའི་མཚན་གཞི། གསུངས་པའི་དགོས་པ། ཤེས་བྱེད་ཀྱི་ལུང་དང་སྦྱར་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། མགོ་རྒྱལ་རྟ་ པ་གསུམ་པོ་དགུན། །དབོ་དང་ནག་པ་ས་ག་དཔྱིད། །སྣྲོན་དང་ཆུས་སྟོད་གྲོ་ཞུན་དབྱ

【現代漢語翻譯】 然而，對於個體而言，認知並非完全一致，而是各有側重。爲了避免產生誤解，四種卓越的體系雖然在名稱上有所不同，但在根本意義上卻完全一致。 如同春夏秋冬四季，是時節中的主要組成部分。那些擁有敏銳智慧、博學多聞、渴望解脫的人們，應該深入研讀顯宗經文、密宗經典以及對經文的註釋。 如果因為對浩瀚的佛學著作進行繁瑣的分析而感到疲憊，想要捨棄表面的文字和圖解，追求言簡意賅、直指核心的智者訣竅，那麼就應該將行為與結果、內在與外在統一起來，以此作為基礎。 如同兔子在月亮上時隱時現，時間之母孕育的孩子，通過地、水、火、風的相互作用，無欺地帶來春夏秋冬的更替，並依靠潛藏於背後的智慧之風的盛衰，來實現四季的準確變化。 啊！這真是令人驚歎的教法。如果每個人都能理解，那誰又是智者呢？開啟隱晦的語言，如同大鵬展翅，揭示教義的核心，讓敏銳的智慧在廣闊的天空中翱翔。 解析細微的詞句，如同青蛙緩慢地跳躍，將細微的部分一一剖析，以便讓遲鈍的人也能理解。無論你想要從哪個角度觀察，這面鏡子都能滿足你的需求，讓所有渴望解脫的人們歡欣鼓舞。這便是年輕的修行者以簡潔明瞭的方式所作的闡釋。 時間的流逝方式。 以下是對詞語的詳細解釋，分為七個部分。 第一部分是關於時間如何流逝的解釋。正如先前出現的有形眾生一樣，逐漸對食物產生依賴。正如前面所說，在最初的劫時，眾生像有光芒的諸神一樣，依靠自身的光芒為生。後來，一個貪婪的人開始享用大地的精華，其他人也紛紛效仿，導致身體的光芒消失，世界陷入黑暗。人們開始哀嚎，共同的業力產生了太陽和月亮，時間也由此開始。 第二部分是關於時間的分類，分為四種、三種、五種和六種。首先是分為四種，包括月份的名稱、闡述的原因以及作為佐證的經文。首先是月份的名稱：藏曆的十月、十一月和十二月是冬季；藏曆的正月、二月和三月是春季；藏曆的四月、五月和六月是夏季。

【English Translation】 However, for individuals, cognition is not entirely consistent, but rather has different focuses. To avoid misunderstandings, the four excellent systems, although different in name, are completely consistent in their fundamental meaning. Like the four seasons of spring, summer, autumn, and winter, they are the main components of the seasons. Those with keen wisdom, extensive learning, and a desire for liberation should deeply study the Sutras, Tantras, and commentaries on the scriptures. If you feel tired of the tedious analysis of vast Buddhist texts, want to abandon superficial words and diagrams, and pursue the concise and direct-to-the-point wisdom of the wise, then you should unify actions with results, inner with outer, as a foundation. Like a rabbit appearing and disappearing on the moon, the child nurtured by the mother of time, through the interaction of earth, water, fire, and wind, brings the unerring alternation of spring, summer, autumn, and winter, and relies on the waxing and waning of the wind of wisdom hidden behind to achieve the accurate changes of the seasons. Ah! This is truly amazing teaching. If everyone could understand it, then who would be wise? Opening up obscure language, like a Garuda spreading its wings, revealing the core of the doctrine, allowing keen wisdom to soar in the vast sky. Analyzing subtle words, like a frog jumping slowly, dissecting the subtle parts one by one, so that even the dull can understand. No matter which angle you want to observe from, this mirror can meet your needs, making all those who desire liberation rejoice. This is the explanation made by a young practitioner in a concise and clear manner. The way time flows. The following is a detailed explanation of the words, divided into seven parts. The first part is about the explanation of how time flows. Just like the sentient beings with form that appeared earlier, they gradually became dependent on food. As mentioned earlier, in the first kalpa, beings were like luminous gods, living on their own light. Later, a greedy person began to enjoy the essence of the earth, and others followed suit, causing the light of the body to disappear and the world to fall into darkness. People began to wail, and the common karma produced the sun and moon, and time began from then on. The second part is about the classification of time, divided into four, three, five, and six types. The first is divided into four types, including the names of the months, the reasons for the explanation, and the scriptures as evidence. First are the names of the months: the tenth, eleventh, and twelfth months of the Tibetan calendar are winter; the first, second, and third months of the Tibetan calendar are spring; the fourth, fifth, and sixth months of the Tibetan calendar are summer.

---

ར། །ཁྲུམས་དང་ཐ་སྐར་སྨིན་དྲུག་སྟོན། །ཞེས་པ་ལྟར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་དང་མགོ་མཐུན་ པར་བྱ་བའི་ཆེད་ཡིན་ཏེ། འཇིག་རྟེན་པ་ལ་དུས་ཚིགས་བཞིར་གྲགས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། དབྱར་གྱི་སྐབས་སུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱའོ། །ཟླ་བ་གསུམ་དུའོ། །ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཉའི་ཕྱེད་དེ་ཉིན་བར་གྱིའོ། ། 4-1075 དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉའོ་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་སྟོན། གཉིས་པ་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་ལ་སྔར་ལྟར་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི། གསུམ་ནི་དགུན་དཔྱིད་དབྱར་དང་གསུམ། །གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་མངོན་འདུལ་གཉིས། །དབྱེ་ཚུལ་མི་ མཐུན་མངོན་པ་བ། །སྨིན་དྲུག་མགོ་རྒྱལ་ཏ་པ་དགུན། །དབོ་དང་ནག་པ་སྣྲོན་པ་དཔྱིད། །ཆུ་སྟོད་གྲོ་ཞུན་ཁྲུམས་ཐ་དབྱར། །འདུལ་བར་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་ནི། །མགོ་རྒྱལ་མཆུ་དང་དབོ་ནི་དགུན། །ནག་ པ་སྣྲོན་དང་ཆུ་སྟོད་དཔྱིད། །གྲོ་ཞུན་ཁྲུམས་ཐ་སྨིན་དྲུག་དབྱར། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། དམན་པ་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་གོས་ངོས་ཟིན་པའི་ཆེད་དུ་དུས་ཚིགས་གསུམ་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། བཟང་ཀྱང་རུང་། ངན་ཡང་རུང་། ཟླ་བ་བཞིའི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་དུས་ཚིགས་གཅིག་ཏུ་ལོངས་སྤྱད་པའི་གོས་ནི། དམན་པ་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་གོས་ཡིན་པར་གོ་བའི་ཆེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི་ ཟླ་མཆོག་གི་སྤང་བ་འཆད་པའི་སྐབས་སུ། དུས་ཚིགས་སུ་སྤྱད་པ་ལས་ནི་ཉིས་འགྱུར་དུ་འོང་། ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ལས་བྱས་པ་དག་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ། །ཅེས་དང་། མཛོད་དུ། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་ གཉིས་པ་ཡི། །ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་། །དགུན་རྣམས་ཀྱི་ནི་བཞི་པ་ལ། །ཐུང་དུ་འགྱུར་རོ་ཉིན་མོ་བཟློག །ཅེས་པས་བསྟན་ནོ། །གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་ནི། ལྔ་དང་དྲུག་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི། ། 4-1076 གསུམ་དུ་དབྱེ་བའི་ནང་ཚན་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར། གསུམ་དུ་དབྱེ་བའི་ནང་ཚན་ལ། ལྔར་དབྱེ་བ་དང་། དྲུག་ཏུ་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཟླ་བའི་མཚན་གཞི་སོགས་གསུམ་ལས། །དགུན་གྱི་དུས་ཟླ་ བ་བཞི། དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ཟླ་བཞི། དབྱར་ཙམ་ཟླ་བ་གཅིག དབྱར་ཐུང་ངུ་ཉིན་ཞག་གཅིག དབྱར་རིང་པོ་ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཚང་བའི་ཟླ་བ་གསུམ་མོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི། མགོ་རྒྱལ་མཆུ་དང་ དབོ་ནི་དགུན། །ནག་པ་སྣྲོན་དང་ཆུ་སྟོད་དཔྱིད། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། །གྲོ་ཞུན་གྱི་ཟླ་བ་ནི། དབྱར་ཙམ་གྱི་དུས་ཁྲུམས་ཀྱི་ཟླ་བའི་མར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ནི་དབྱར་ཐུང་ངུའི་དུས་ཞག་གཅིག་མ་ ཚང་བའི་ཁྲུམས་ལ་སོགས་པ་གསུམ་ནི། དབྱར་རིང་པོའི་དུས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་གྱི་དུས་ངོ་ཤེས་པའི་ཆེད་ཡིན་ཏེ། དུས་ཚིགས་ལྔར་ཕྱེ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་དབྱར་ཐུང་ངུ་ ཤི་བའི་རོ་དང་འདྲ་བའི་ཉིན་ཞག་གཅིག་པོ་དེ་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་གྱི་དུས་སུ་གོ་ནུས་པའི་

【現代漢語翻譯】 如前文『氐宿、心宿、昴星宿為冬季』所說，應如是理解。 第二，爲了與世俗之人保持一致，因為世俗之人有四季之說。 第三，夏季期間，應承諾安居，為期三個月，從十六日開始，夏季中月（藏曆五月）的後半月，即白天的時候。 夏季小月（藏曆六月）等說明。 將第二種分為三種，如前所述，三種中的第一種是：三種是冬、春、夏三種。分為三種，即俱舍和律藏兩種。分類方法不同，俱舍宗認為：昴星宿始，畢星宿中，氐宿為冬季；室宿和女宿，觜宿為春季；奎宿、婁宿、胃宿為夏季。律藏中分為三種是：畢星宿始，參宿中，室宿為冬季；女宿和觜宿，奎宿為春季；婁宿、胃宿、昴星宿為夏季。如是等等。 第二，爲了識別劣質的掃帚中的衣服，所以說了三種時節，好也罷，壞也罷，如果一件衣服在一個具有四個月屬性的時節里使用，那麼這件衣服就被認為是劣質的掃帚中的衣服。 第三，在講解勝殘戒時，在時節里使用的（衣服），會得到雙倍的（功德），從掃帚中得到的（衣服），則不一定。並且，在《俱舍論》中說：『夏季第二個月，最後第九日起，夜晚變長。冬季的第四個月，白天變短，日夜顛倒。』 第三和第四，分為五種和六種。 如前文『屬於三種分類之中』所說，在三種分類之中，有分為五種和分為六種兩種。第一種，從月份的名稱等三種來看，冬季四個月，春季四個月，夏季一個月，短暫的夏季一天，漫長的夏季是不到一天的一個月。 前兩種是：畢星宿始，參宿中，室宿為冬季；女宿和觜宿，奎宿為春季。如是等等。胃宿的月份是：夏季的時候，胃宿的月份，即藏曆五月上弦初一，是短暫的夏季，不到一天的一個月，即昴星宿等三個月，是漫長的夏季。 第二種是：爲了認識夏季後期承諾的時間，因為依靠分為五種時節，所以短暫的夏季，如同死屍一樣的這一天，可以理解為夏季後期承諾的時間。

【English Translation】 As mentioned earlier, 'Rohini, Chitra, and Krittika are winter,' it should be understood accordingly. Secondly, it is to be consistent with worldly people, because worldly people have the concept of four seasons. Thirdly, during the summer, one should commit to residing in one place for three months, starting from the sixteenth day, the latter half of the middle summer month (Tibetan fifth month), which is during the daytime. The small summer month (Tibetan sixth month) and others explain. Dividing the second into three, as mentioned earlier, the first of the three is: the three are winter, spring, and summer. Divided into three, namely Abhidharma and Vinaya. The classification methods differ; the Abhidharma school believes: Krittika begins, Chitra is in the middle, Rohini is winter; Dhanishta and Shravana, Mrigashira are spring; Revati, Ashwini, Bharani are summer. In Vinaya, it is divided into three: Krittika begins, Ardra is in the middle, Dhanishta is winter; Shravana and Mrigashira, Revati are spring; Ashwini, Bharani, Krittika are summer. And so on. Secondly, to identify inferior clothes from sweepings, three seasons are mentioned. Whether good or bad, if a garment is used in a season with four months, then that garment is considered an inferior garment from sweepings. Thirdly, when explaining the abandonment of excellent remnants, using (clothes) in season yields double (merit), while obtaining (clothes) from sweepings is uncertain. Moreover, in the Abhidharmakosha, it is said: 'In the second month of summer, from the last ninth day, the night becomes longer. In the fourth month of winter, the day becomes shorter, day and night reverse.' Third and fourth, divided into five and six. As mentioned earlier, 'belonging to the three-fold classification,' within the three-fold classification, there are two types: divided into five and divided into six. The first type, from the names of the months and other three aspects, winter is four months, spring is four months, summer is one month, short summer is one day, long summer is a month lacking one day. The first two are: Krittika begins, Ardra is in the middle, Dhanishta is winter; Shravana and Mrigashira, Revati are spring. And so on. The month of Bharani is: during the summer, the month of Bharani, which is the first day of the waxing moon of the Tibetan fifth month, is the short summer, a month lacking one day, namely Krittika and the other three months, is the long summer. The second type is: to recognize the time of the later summer commitment, because relying on dividing into five seasons, the short summer, like a dead body, this one day, can be understood as the time of the later summer commitment.

---

ཕྱིར། དབྱར་ཐུང་ངུ་འདི་ལ་ཤི་བའི་རོ་དང་འདྲ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཤི་ལུས་ལ་ སེམས་སླར་མི་འཇུག་པ་བཞིན་དུ། དབྱར་སྔ་མ་ཁས་མ་བླངས་པའི་གང་ཟག་གིས་དབྱར་ཐུང་ངུ་ཉིན་ཞག་གཅིག་པོ་དེ་ལ་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་མ་བླངས་ན་དབྱར་གཞན་ཁས་བླང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། 4-1077 གསུམ་པ་ནི། དེ་དག་ནི་ལྔའོ། །དགུན་གྱི་དུས་དང་ཞེས་སོགས་དང་། འདུལ་བ་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། །དགུན་དུས་དང་ནི་དཔྱིད་ཀ་དང་། །དབྱར་དང་ཐུང་ངུ་དེ་བཞིན་དུ། །རིང་པོའི་མིང་ཅན་དུ་ ཡང་ཤེས། །འདི་དག་དུས་ནི་རྣམ་པ་ལྔ། །ཞེས་པས་བསྟན། དྲུག་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ། གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། མགོ་དང་རྒྱལ་ནི། དགུན་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་ཡིན་པ་ནས། ཐ་སྐར་དང་སྨིན་དྲུག་ནི། དབྱར་སྨད་ཀྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི་གསོ་སྦྱོང་བཞག་མི་ཐུབ་པ་ཤེས་པའི་ཕྱིར་དུས་ཚིགས་ལ་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། དུས་ཚིགས་རེ་ལ་ཟླ་བ་གཉིས་གཉིས་ཡོད་པའི་ ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས། ཕྱེད་ལུས་པའི་ཚེ་གསོ་སྦྱོང་བཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བའི་དུས་གོ་ནུས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། འདིར་ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་མི་ཆོག་པར་བྱའོ། །དུས་ཚིགས་རྣམས་ཀྱི་ཟླ་བ་ ཕྱེད་ལུས་པ་ཉིད་ལའོ། །ཞེས་དང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགུན་དང་དཔྱིད་དང་དབྱར་རྣམས་ཀྱི་ཞེས་སོགས་དང་། རྒྱལ་དང་དབོ་དང་ས་ག་བཅས། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་ནོ། །དེ་དག་གི་ཞར་བྱུང་ནི། དེ་ལྟར་ དུས་ཚིགས་རྣམ་གཞག་གིས། སྟོན་དཔྱིད་གཉིས་པོ་ངེས་པར་འགལ། དབྱར་དགུན་གཉིས་ལ་མུ་བཞི་སྟེ། ཞེས་སོགས་ནི་གོ་སླའོ། །གསུམ་པ་དུས་ཀྱི་ཐོག་མ་ངོས་བཟུང་བ་ནི། དུས་ཀྱི་ཐོག་མ་ངོས་བཟུང་བ། 4-1078 མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་ནི། དུས་མགོའི་འཛིན་ཚུལ་མང་གསུངས་ཀྱང་། འདིར་ནི་མངོན་འདུལ་དུས་འཁོར་དང་། རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱི་ལུགས་བཞི་འཆད། ཞེས་པ་ལྟར། སྤྱིར་མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་དུས་མགོའི་ འཛིན་ཚུལ་དང་། ལུགས་བཞིའི་དུས་མགོ་ཇི་ལྟར་དུ་འཛིན་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ། འཇིག་རྟེན་ལུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ། མདོ་རྒྱུད་གཞན་ལས་གསུངས་ཚུལ། མངོན་འདུལ་ལས་གསུངས་པའི་ལུགས་དང་གསུམ། དང་པོ་ ནི། ཧོར་རྒྱལ་པོའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་རྣམས་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་རྟ་པ་ཟླ་བའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ནས་དུས་མགོ་དང་ལོ་མགོ་འཛིན་པར་བཞེད། བོད་རྒྱལ་པོའི་རྗེས་འབྲང་བ་རྣམས། དགུན་ཟླ་འབྲིང་ པོ་རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བའི་ཚེས་གཅིག་ནས་ལོ་མགོ་འཛིན་པར་བཞེད། གཉིས་པ་ནི། གསེར་འོད་དམ་པ་ལས། དབྱར་ཟླ་ར་བ་སྣྲོན་གྱི་ཟླ་བ་ནས་དུས་མགོ་འཛིན་པར་བཤད་དེ། ཟླ་གསུམ་དབྱར་ཏེ་ ཟླ་གསུམ་སྟོན་དུ་ཤེས། །གསུམ་ནི་དགུན་ཡིན། གསུམ་ནི་དཔྱིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། བདེ་མཆོག་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོའི་རྒྱུད་ལས། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པ

【現代漢語翻譯】 再者，稱這個短小的雨季為『如死屍』，就像屍體一樣，心識不會再次進入。如果之前沒有承諾過雨季，那麼就不能在短小的雨季（即一天一夜）之後再承諾其他的雨季。 第三，這些是五種：『冬季』等等。《律藏·詞句》中說：『冬季和春季，夏季和短小的雨季，同樣也知道有長時之名，這些時節有五種。』這表明了這一點。分為六種的情況，有三種。第一種：從『頭』和『勝』，即冬季的上半月開始，到『尾宿』和『昴星』，即夏季的下半月結束。第二種是爲了知道無法進行布薩，所以將時節分為六種，因為每個時節都有兩個月，當兩個半月過去，剩下半個月時，就知道無法進行布薩的時間了。第三種：這裡不能只用一天一夜來滿足，而是要用時節中剩下的半個月。』《俱舍論釋》中說：『冬季、春季和夏季』等等，以及『勝月、氐宿月和吠舍佉月』等等，都表明了這一點。這些的附帶結果是：像這樣，通過時節的分類，可以很容易地理解『秋冬二者必然相反，夏冬二者有四句』等等。 第三，確定時間的開始：確定時間的開始，在經、續、論典中，關於時間開始的說法有很多，但這裡將講述《俱舍論》、《律藏》、《時輪金剛》和漢歷四種方法。一般來說，經、續、論典中關於時間開始的確定方法，以及四種方法如何確定時間開始，分為兩種。第一種包括：按照世俗的習慣，其他經續中的說法，《俱舍論》和《律藏》中的說法三種。第一種：追隨蒙古國王的人認為，從冬季小月的馬月上弦初一開始確定時間和年份的開始。追隨吐蕃國王的人認為，從冬季中月的勝月初一開始確定年份的開始。第二種：《金光明經》中說，從夏季的第一個月（即氐宿月）開始確定時間的開始，『三個月是夏季，三個月是秋季，三個月是冬季，三個月是春季』。第三種：《勝樂金剛·金剛空行續》中說，從冬季的中月開始。

【English Translation】 Furthermore, this short rainy season is called 'like a dead body,' just as consciousness does not re-enter a corpse. If one has not previously committed to the rainy season, then one cannot commit to another rainy season after this short rainy season (i.e., one day and one night). Third, these are five: 'winter' and so forth. The Vinaya-samgraha states: 'Winter and spring, summer and the short rainy season, likewise, know also the name of long duration; these seasons are fivefold.' This indicates that. The division into six is threefold. The first: from 'Head' and 'Victory,' which are the first months of winter, to 'Revati' and 'Krittika,' which are the second months of summer. The second is to know that the Uposatha cannot be performed, so the seasons are divided into six, because each season has two months; when two and a half months have passed and half a month remains, one knows the time when the Uposatha cannot be performed. The third: here, one should not be satisfied with just one day and one night, but rather with the half-month remaining in the season. The Abhidharmakosha-bhashya states: 'Winter, spring, and summer,' and so forth, and 'Jyeshtha, Ashadha, and Vaishakha,' and so forth, indicate this. The incidental results of these are: in this way, through the classification of seasons, it is easy to understand that 'autumn and spring are necessarily contradictory, and summer and winter have four possibilities,' and so forth. Third, identifying the beginning of time: Identifying the beginning of time, in the Sutras, Tantras, and Shastras, there are many statements about how to determine the beginning of time, but here I will explain the four systems of the Abhidharma, Vinaya, Kalachakra, and Chinese astrology. In general, there are two aspects: how to determine the beginning of time according to the Sutras, Tantras, and Shastras, and how the four systems determine the beginning of time. The first includes: following worldly customs, the statements in other Sutras and Tantras, and the statements in the Abhidharma and Vinaya, which are threefold. The first: those who follow the Hor king believe that the beginning of time and the year is determined from the first day of the waxing moon of the Horse month in the small winter month. Those who follow the Tibetan king believe that the beginning of the year is determined from the first day of the Victory month in the middle winter month. The second: the Suvarnaprabhasa Sutra states that the beginning of time is determined from the first month of summer (i.e., Ashadha), 'Three months are summer, three months are autumn, three months are winter, and three months are spring.' The third: the Chakrasamvara Vajradakini Tantra states that it begins from the middle month of winter.

---

ོ་ནས་ལོ་མགོ་དང་། དུས་མགོ་འཛིན་པར་བཞེད་དེ། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ནས་བརྩམས་ནས། ཉི་མ་བྱང་དུ་བགྲོད་པའི་དུས། ཟླ་བ་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་ནི། རིམ་བཞིན་རིམ་པ་བཞིན་དུ་བཞག ཅེས་དང་། རྡོ་རྗེ་གདན་བཞིའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། དེ་དང་མཐུན་པར་བཤད། 4-1079 གསུམ་པ་མངོན་འདུལ་ནས་གསུངས་ཚུལ་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། ། གཉིས་པ་ལུགས་བཞིའི་དུས་མགོ་ཇི་ལྟར་འཛིན་ཚུལ་ལ། དགག བཞག སྤང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། མཁས་པའི་དབང་པོ་མཆིམས་ལ་སོགས། །ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་ པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། །དགུན་ཟླ་ར་བའི་མགོ་བཟུང་སྟེ། །དེ་ནས་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་ཡིས། །དུས་མགོ་འཛིན་པར་མཐུན་ཞེས་གསུངས། །དེ་ལ་དབྱར་གོས་བཙལ་བཞག་དང་། །དབྱར་གྱི་ཁས་ལེན་སྔ་ཕྱི་དང་། དགག་ དབྱེ་སྲབ་རྐྱང་གདིང་བྱུང་གི །ལག་ལེན་བདུན་པོ་ཟླ་རེས་སྔས། །གཞན་ཡང་མངོན་སུམ་དག་དང་ནི། །ཡིད་ཆེས་ལུང་དང་འགལ་བས་གནོད། །ཅེས་པ་ལྟར། །འདུལ་བ་སྔ་རབས་ཕལ་ཆེར་དང་། མཆིམས་རྗེས་འབྲང་ དང་བཅས་པ་ན་རེ། བརྒྱད་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་དགུན་ཟླ་ར་བར་བྱས་ནས་དུས་མགོ་འཛིན་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱལ་སྲས་མ་ལས། སངས་རྒྱས་པ་རྣམས་ཀྱི་དུས་ཀྱི་དང་པོ་ནི། དགུན་ནོ་ཞེས་བཤད་ ལ། དགུན་གྱི་དང་པོ་ནི་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགུན་རྣམས་ཀྱི་ནི་བཞི་པ་ལ། ཐུང་དུ་འགྱུར་རོ་ཉིན་མོ་ཟློག ཅེས་དགུན་ཟླ་བཞི་པ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པར་བཤད་ལ། དེ་ཟླ་བ་ བཅུ་གཅིག་པའི་བཅུ་གཅིག་ནས་བཅུ་གཉིས་པའི་བཅོ་ལྔ་པའི་བར་ལ་ཟློག་པར་ངེས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། བརྒྱད་པ་ནས་མགོ་བཟུང་བའི་དགུན་ཟླ་བཞི་པ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ལོ་མགོ་དེ་རིགས་ཏེ། 4-1080 སྟོན་ཟླ་ར་བ་དང་། དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་ལ། དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མ་ཟློག་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གདགས་པ་ལས། སྟོན་ཟླ་ར་བ་ཡར་གྱི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། མཚན་ མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཅེས་དང་། མདོ་ལས། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡིས། ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་། ཞེས་དང་། རྒྱལ་སྲས་མ་ལས། དེ་ལ་སྟོན་ཟླ་ར་བའི་ཡར་གྱི་ངོའི་ ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་མོ་རིང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ལུགས་ཇི་ལྟར་གཞག་པས། དགུན་ཟླ་བཞི་པ་དང་། དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་དང་། དགུན་ཉི་ཟློག་པའི་ཟླ་བ་གསུམ་དོན་གཅིག དབྱར་ ཟླ་གཉིས་པ། སྟོན་དང་། དབྱར་གྱི་ཉི་མ་ཟློག་པའི་ཟླ་བ་གསུམ་དོན་གཅིག་གོ །ཞེས་འདོད་དོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། ལུགས་དེ་ལ་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་བཙལ་བ་དང་འཇོག་པ། དབྱར་སྔ་ ཕྱི་ཁས་ལེན། དགག་དབྱེ་བྱ་བ། སྲབ་རྐྱང་གདིང་བ་དབྱུང་བའི་ལག་ལེན་བདུན་པོ། ཟླ་བ་རེ་རེས་སྔས་པའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། མངོན་སུམ་དང་འགལ་བ་དང་། ཡིད་ཆེས་པའི་ལུང་དང་འགལ་ བའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་

པོ་ཡོད་དེ་ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ། དབྱར་ཁས་ལེན་ཟླ་བ་བཞི་པ་ལ་བྱེད་དགོས་པའི། རས་ཆེན་དེའི་གོང་ཟླ་བ་གཅིག་ནས་བཙལ་དགོས་ལ། ཟླ་བ་གསུམ་པ་ལ་ཆར་སྐྱོབས་མི་དགོས་པ་དང་། 4-1081 དབྱར་སྒང་ཟླ་བ་ལྔ་པར་འདོད་དགོས་པས། དེ་ཆར་སྒང་གི་དུས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ། ཆུ་སྟོད་ལ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་ལེན་དང་། གྲོ་ཞུན་ལ་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་དགོས་པས་བླངས་ ན། གྲོ་ཞུན་ཟླ་བའི་ཚེས་གཅིག་ནས། །སྔ་མའི་དབྱར་དེ་གཙོ་བོ་ཡིན། །དེ་ཉིད་ཁྲུམས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཡི། །ཚེས་གཅིག་ལ་ནི་ཕྱི་མར་གྲགས། །ཞེས་པ་དང་འགལ་བ་དང་། རྒྱུ་མཚན་དེས་ན་དགག་ དབྱེ་ཟླ་བ་གཅིག་གིས་སྔས་པ་དང་། སྲབ་རྐྱང་གདིང་བ་དང་། དབྱུང་བ་ཐ་སྐར་ནས་མཆུའི་བར་བྱེད་པར་ཁས་ལེན་དགོས་ལ། བླངས་ན། སྨིན་དྲུག་ནས་ནི་ཁྲ་ཡི་བར། །སྲབ་རྐྱང་གདིང་བར་རྗེས་ སུ་གནས། །ཞེས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། མངོན་སུམ་དུ་ཡང་འགལ་ཏེ། རྩི་ཤིང་མེ་ཏོག་གི་དུས་དཔྱིད། ཆར་སྒང་ལ་དབྱར། འབྲས་བུ་རྣམས་རྒྱས་པ་ལ་སྟོན། གྲང་བའི་དུས་ལ་དགུན་དུ་འཇོག་པ་ གང་ཞིག ཁྱེད་འདོད་པའི་དཔྱིད་ཟླའི་ནང་དུ་མེ་ཏོག་དང་། དབྱར་ཟླའི་ནང་དུ་ཆར་སྒང་འབྱུང་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་དང་ཡང་འགལ་ཏེ། རྒྱ་ཆེར་རོལ་པ་ལས། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ ཚེ་སྐར་མ་ས་ག་མ་བབ་པའི་དུས་ཀྱི་ཚེས་ལ་ཤིང་རྣམས་ཀྱི་ལོ་མ་དང་མེ་ཏོག་རྒྱས་ཤིང་། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འགྲེལ་པ་རྒྱལ་སྲས་མའི་འགྱུར་མ་དག་པའི་ཚུལ་འོག་ནས་འཆད་དོ། ། 4-1082 གཞན་ཡང་། མཁྱེན་རབ་དབང་ཕྱུག་བུ་སྟོན་སོགས། ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། །བཅུ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་ལ་ནི། །སྨིན་དྲུག་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། །དགུན་ཟླ་དང་པོའི་མཚན་གཞིར་བཟུང་། །དེ་ནས་མངོན་ འདུལ་གཉིས་ཀ་ཡིས། །དུས་མགོ་མཐུན་པར་འཛིན་ཞེས་གསུངས། །དེ་ལ་ཟླ་བའི་མིང་འདོགས་འཁྲུལ། །དབྱར་དགུན་ཉི་མའི་ཟློག་མཚམས་འཆུགས། །ཁས་བླངས་སྔ་ཕྱི་འགལ་བས་གནོད་ཅེས་པ་ལྟར། མཁྱེན་རབ་དབང་ཕྱུག་བུ་ སྟོན་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པ་ན་རེ། ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀའི་ལུགས་ཀྱིས་དུས་མགོ་འཛིན་ཏེ། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ནས་དུས་མགོ་འཛིན་པར་གསུངས་པ་གང་གིས། དགུ་པའི་ བཅུ་དྲུག་ནས། བཅུ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། མདོ་ཉི་མའི་སྙིང་པོ་ལས། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ངོ་ལ་ནི། །ལོ་སྐོར་བདག་གིས་བརྗོད་པར་བྱ། ། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོས་ལོ་སྔ་མ་རྫོགས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་བཅུ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར། སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་ ཡིན་ཞིང་། ཟླ་བ་དེ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མདོ་དེ་ཉིད་ལས། བདག

་གིས་རྒྱུ་སྐར་སྨིན་དྲུག་བརྗོད། །ཟླ་བ་ཉ་ཚེ་ཟླ་གྲངས་གྱུར། །སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཞེས་བྱ་བ། །འདི་ནི་རབ་ཏུ་བརྗོད་པ་ཡིན། ། 4-1083 ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་རྩིས་པས་དབོའི་ཟླ་བ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་སྟེ། མདོ་ཉི་སྙིང་ལས། ཟླ་གྲངས་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་དབོ། །འདིར་ནི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་ཡི། །རང་བཞིན་ཡང་ནི་བརྗོད་པར་ བྱ། །བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་ཁ་བལྟས་ནས། །ཉི་མ་ཡོངས་སུ་འཁོར་བར་བྱེད། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། །འོ་ན་ཁྱེད་རང་གི་ལུགས་ལ། ཧོར་ཟླ་དང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་གཉིས་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དབོའི་ ཟླ་བ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་མི་སྲིད་པས་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། དྲང་སྲོང་རྔ་བོང་ནས། སངས་རྒྱས་བྱོན་གྱི་བར་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་ཟླ་བ་གཅིག་གིས་སྔ་ བར་སོང་ཞིང་། སངས་རྒྱས་ནས་ད་ལྟའི་བར་ལ་ཞག་བཅུ་གསུམ་གྱི་སྔ་བར་སོང་བའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་དབྱར་ཉི་སྟོན་ར་དང་། དགུན་ཉི་དཔྱིད་ར་ལ་ཟློག་པ་མཐུན་ཏེ། མདོ་ཉི་སྙིང་ལས། བདག་ གིས་སྟོན་རའི་རིམས་སྤྱོད་བྱ། །ལྷོ་ཕྱོགས་ཉི་མའི་འཁོར་ལོ་ཟློག །ཅེས་དང་། མདོ་ལས་དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡི། །ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་། །དགུ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བཞི་པ་ལས། །ཐུང་དུ་ འགྱུར་རོ་ཉིན་མོ་ཟློག །ཅེས་དང་། གདགས་པར། སྟོན་ཟླ་ར་བའི་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ། ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད་མཚན་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དགག་པ་ནི། 4-1084 ཁོག་ཕུབ་ལྟར་སྐྱོན་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་དེ་ལ་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བའི་མིང་འདོགས་འཁྲུལ་ཏེ། བརྒྱད་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། དགུ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་ལ་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བར་མདོ་ ལས་གསུངས་ཚུལ་འོག་ནས་འཆད་པའི་ཕྱིར། སྐྱོན་གཉིས་པ། དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མའི་ཟློག་མཚམས་ཡང་འཆུགས་པའི་སྐྱོན་ཡོད་སྟེ། དགུན་ཉི་ཟློག་པ་རིམ་བཞིན་སྔ་རུ་འགྲོ་ན། ནམ་ཞིག་དབྱར་དུས་སུ་དགུན་ ཉི་ཟློག་པར་ཁས་ལེན་དགོས་པའི་ཕྱིར། སྐྱོན་གསུམ་པ་ཁས་བླངས་ནའང་འགལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་དེ། སངས་རྒྱས་ནས་ད་ལྟའི་བར་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་ཞག་བཅུ་གསུམ་གྱིས་སྔ་བར་སོང་ན། རྔ་བོང་ནས་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་བར་ཟླ་བ་གཅིག་གི་སྔ་བར་སོང་ན། རྔ་བོང་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བར་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་ཟླ་གཅིག་གིས་སྔ་བར་སོང་བ་འགལ་བའི་ཕྱིར། དེས་ན་གདགས་པའི་ལུགས་དེ་འགྱུར་ མ་དག་པ་ཡིན་ཏེ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ་དབྱར་ཉི་ཟློག་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ནི་རང་ལུགས་སུ་ལྟ་བར་བྱའོ། །གཞན་ཡང་མཛོད་གཞུང་ལྟར། དགུན་ཟླ་བཞི་པ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པར་ཁས་ ལེན་ན། ཁྱེད་རང་གི་དགུན་ཟླ་དང་པོ། ཟླ་བ་བཅུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། བཅུ་གཅིག་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་ཡིན་པས། དགུན་ཟླ་བཞི་པ། ཟླ་བ་དང་པོའ

【現代漢語翻譯】 因此，星宿昴宿星被稱為རྒྱུ་སྐར་སྨིན་དྲུག་（藏文，昴宿星）。月亮盈滿時，月份就確定了。秋季的最後一個月被稱為ཐ་ཆུང་（藏文，小）。這是一種常見的說法。 正如經文所說。這樣計算，冬季至日發生在དབོ་（藏文，十一月）月。在《日藏經》中說：『第十五天是དབོ་（藏文，十一月）月。這裡是春季的第一個月。其自性也應被描述。面向北方，太陽完全執行。』 那麼，按照你的說法，藏曆第一個月的十六日到第二個月的十五日是དབོ་（藏文，十一月）月，冬季至日不可能發生，這有矛盾。』沒有矛盾，因為從正士རྔ་བོང་（藏文，聲）到佛陀出現之間，冬季至日提前了一個月，從佛陀到現在提前了十三天。 然而，夏季至日與秋季開始，冬季至日與春季開始是一致的。《日藏經》中說：『我將進行秋季的儀式，南方的太陽之輪逆轉。』經中說：『夏季第二個月的最後一個月的第九天，夜晚變長。九個夜晚之後，從第四個夜晚開始，白天變短，太陽逆轉。』 在《俱舍論》中說：『秋季第一個月的初八，白天有十八個ยུད་ཙམ་（梵文，片刻），夜晚有十二個ยུད་ཙམ་（梵文，片刻）。』 這是對上述觀點的反駁： 就像一個空心的容器一樣，有三個錯誤。首先，你的體系中，昴宿星月的命名是錯誤的，因為經文中說第八個月的十六日到第九個月的十五日是昴宿星月，這將在後面解釋。第二個錯誤是，夏至和冬至的時間也被混淆了。如果冬至逐漸提前，那麼總有一天你不得不承認冬至發生在夏季。第三個錯誤是，即使你承認了這一點，仍然存在矛盾。如果從佛陀到現在，冬至提前了十三天，而從རྔ་བོང་（藏文，聲）到佛陀之間提前了一個月，那麼從རྔ་བོང་（藏文，聲）到佛陀之間冬至提前了一個月是矛盾的。 因此，《俱舍論》的體系是不正確的，因為它說夏至發生在夏季的最後一個月。這應該被視為自己的觀點。此外，按照《俱舍論》的觀點，如果你承認冬至發生在冬季的第四個月，那麼你的冬季第一個月是從藏曆十月的十六日到十一月的十五日，因此冬季的第四個月是第一個月

【English Translation】 Therefore, the star cluster Pleiades is referred to as རྒྱུ་སྐར་སྨིན་དྲུག་ (Tibetan, Pleiades). When the moon is full, the month is determined. The last month of autumn is called ཐ་ཆུང་ (Tibetan, small). This is a common saying. As stated in the scriptures. Calculating in this way, the winter solstice occurs in the month of དབོ་ (Tibetan, eleventh month). In the 'Sun Essence Sutra,' it says: 'The fifteenth day is the month of དབོ་ (Tibetan, eleventh month). Here is the first month of spring. Its nature should also be described. Facing north, the sun revolves completely.' Then, according to your system, the sixteenth day of the first Tibetan month to the fifteenth day of the second month is the month of དབོ་ (Tibetan, eleventh month), and it is impossible for the winter solstice to occur, which is contradictory.' There is no contradiction, because from the righteous one རྔ་བོང་ (Tibetan, Sound) to the appearance of the Buddha, the winter solstice occurred one month earlier, and from the Buddha to the present, it has occurred thirteen days earlier. However, the summer solstice coincides with the beginning of autumn, and the winter solstice coincides with the beginning of spring. The 'Sun Essence Sutra' says: 'I will perform the autumn rituals, the southern sun wheel reverses.' The sutra says: 'On the ninth day of the last month of the second summer month, the nights become longer. After nine nights, from the fourth night, the days become shorter, and the sun reverses.' In the 'Abhidharmakosha,' it says: 'On the eighth day of the first month of autumn, the day has eighteen ยུད་ཙམ་ (Sanskrit, moment), and the night has twelve ยུད་ཙམ་ (Sanskrit, moment).' This is a refutation of the above view: Like a hollow container, there are three errors. First, in your system, the naming of the Pleiades month is incorrect, because the scriptures say that the sixteenth day of the eighth month to the fifteenth day of the ninth month is the Pleiades month, which will be explained later. The second error is that the times of the summer and winter solstices are also confused. If the winter solstice gradually occurs earlier, then one day you will have to admit that the winter solstice occurs in summer. The third error is that even if you admit this, there is still a contradiction. If the winter solstice has occurred thirteen days earlier from the Buddha to the present, and one month earlier from རྔ་བོང་ (Tibetan, Sound) to the Buddha, then it is contradictory that the winter solstice occurred one month earlier from རྔ་བོང་ (Tibetan, Sound) to the Buddha. Therefore, the system of the 'Abhidharmakosha' is incorrect because it says that the summer solstice occurs in the last month of summer. This should be regarded as one's own view. Furthermore, according to the view of the 'Abhidharmakosha,' if you admit that the winter solstice occurs in the fourth month of winter, then your first month of winter is from the sixteenth day of the tenth Tibetan month to the fifteenth day of the eleventh month, so the fourth month of winter is the first month

---

ི་བཅུ་དྲུག་ནས། གཉིས་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་ཡིན་པར་ཁས་ལེན་དགོས་ལ། 4-1085 དེ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་ཤེས་བྱ་ལ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། སྐྱོན་མེད་དེ། ད་ལྟར་མི་སྲིད་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དུས་སུ་སྲིད་པ་གང་ཟག་གི མཛོད་ལས་བཤད་པ་དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དུས་ ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། འོ་ན་ཁྱེད་རང་གིས་སངས་རྒྱས་ནས་ད་ལྟའི་བར་ལ་ཞག་བཅུ་གསུམ་གྱི་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་སྔར་སོང་བར་ཁས་བླངས་པས། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དུས་སུ་ཟླ་ བ་དང་པོའི་མར་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ཙམ་ལ་ཟློག་ལ། དེ་ནས་ཞག་བཅུ་གསུམ་གྱིས་སྔ་བར་སོང་ན། ཟླ་བ་དང་པོའི་ཟླ་སྟོད་དུ་ཟློག་ཅིང་། ཁྱེད་རང་གིས་དཔྱིད་ར་ལ་ཟློག་པར་བཤད་པ་ དང་ནང་འགལ་ལོ། །དེས་ན་མཁྱེན་རབས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་དག་ལེགས་པར་བརྟགས་ནས་གསུང་འཚལ་ལོ། །ཕྱོགས་སྔ་མ་གཞན་ཡང་། སྐད་གཉིས་སྨྲ་བའི་སྐྱེས་ཆེན་འགའ། །ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས། །བཅུ་གཅིག་ པ་ཡིས་བཅོ་ལྔའི་བར། །སྨིན་དྲུག་ཟླ་བར་བཟུང་ནས་ནི། །དེ་ནས་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་ཡིས། །དུས་མགོ་མཐུན་པར་འཛིན་ཞེས་གསུངས། །དེང་སང་གངས་རིའི་ལྗོངས་ཀྱིས་ནི། །མངོན་འདུལ་སྨྲ་བ་ཕལ་པོ་ཆེ། ། ལུགས་འདིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བྱེད། །ཅེས་པ་ལྟར། སྤང་ལོ་ཆེན་པོ་ལོ་གྲགས། ད་ལྟའི་མངོན་འདུལ་བ་ཕལ་ཆེ་བ་ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བཅུ་གཅིག་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར། སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བར་བཟུང་ནས། 4-1086 དེ་ནས་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་མཐུན་པར་དུས་མགོ་འཛིན་པར་བཞེད་དེ། དེ་ཡང་སྤང་ལོ་ན་རེ། དེར་འཇིག་རྟེན་པ་དང་མི་འདྲ་བར་ལོ་གཅིག་ལ་དུས་ཚིགས་གསུམ་སྟེ། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་ནས་ བཟུང་ནས། མགོ་རྒྱལ་མཆུ་དབོའི་བར་ནི་དགུན་ནོ། །དེའི་ཉ་ནས་ནག་པ་ས་ག་སྣྲོན་ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཉའི་བར་དཔྱིད། དེའི་ཉ་ནས་གྲོ་ཞུན་ཁྲུམས་ཐ་སྐར་སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བའི་བར་ནི་དབྱར་ ཡིན། དེ་ལ་དབྱར་གྱི་གཉིས་པའི་ཐ་མ་ཁྲུམས་སྨད་ཀྱི་ཡར་ངོའི་ཚེས་དགུ་ལ་སྟོན་གྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་ཤིང་། དེ་ནས་མཚན་མོ་རིང་ངོ་། །དེ་ནས་ཟླ་བ་གསུམ་སོང་བ་མགོའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་ དགུ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་ལ། དགུན་གྱི་བཞི་པའི་ཐ་མ། དབོའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་དགུ་ལ་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་སྟེ། དེ་ནས་མཚན་མོ་ཐུང་ཞིང་། དེ་ནས་ཟླ་བ་གསུམ་སོང་བ་སྣྲོན་གྱི་ཚེས་དགུ་ ལ་དབྱར་ཉི་ཟློག་སྟེ། མཛོད་ལས། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡི། ཞེས་སོགས་བཤད་པས་སོ། །དེས་ན་འདི་ཉི་ཟློག་ལ་སྦྱོར་བ་མི་རིགས་སོ་གསུང་། དེ་དང་མཐུན་པར་ལོ་གྲགས་ཀྱིས་ཀྱང་བཤད་ དོ། །དེ་འགོག་པ་ནི་དེ་ཚུལ་རིགས་པས་བརྟག་པ་ན། སྨིན་དྲུག་ཟླ་བའི་མཚན་གཞི་ནོར། དབྱར་གོས་བཙལ་བཞག་ལ་སོགས་པའི། ལག་ལེན་བདུན་པོ་ཐམས་ཅད་ནི། །ཟླ་བ་རེ་རེས་ངེས་པར་ཕྱིས། ། 4-1087 མཁས་པའི་དབང་པ

【現代漢語翻譯】 必須承認從十六日到第二個月的十五日之間。 4-1085 因為不可能瞭解冬季的太陽迴歸，所以沒有錯。如果認為現在不可能，但在佛陀時代是可能的，因為個人從《俱舍論》中所說的，是根據佛陀時代的觀點而說的。那麼，您自己承認從佛陀到現在，已經過去了十三個晝夜的冬至迴歸。佛陀時代大約在第一個月的上弦初八左右迴歸，如果提前十三個晝夜，那麼在第一個月的上弦月迴歸，這與您所說的在春季迴歸相矛盾。因此，智慧之王們應該仔細研究后再說。還有另一種先前的觀點：有些雙語大士說，從霍爾月（Hor-zla，蒙古歷月）十月的十六日到十一月的十五日之間，將昴星月（smin-drug，十二月）作為月份，然後《律藏根本論》（Vinaya-vastu）和《阿毗達磨論》（Abhidharma-kosa）都說，開始的時間是一致的。現在雪域（gangs-ri'i ljongs，指西藏）的大多數《律藏》和《阿毗達磨論》的講述者都遵循這個體系。正如龐洛欽波·洛扎（spang lo chen po lo grags）所說，現在大多數的《律藏》和《阿毗達磨論》學者都認為，從霍爾月十月的十六日到十一月的十五日之間，將昴星月作為月份， 4-1086 然後《律藏》和《阿毗達磨論》都一致地認為時間開始了。龐洛說：『與世俗不同，一年有三個季節：從昴星月的滿月開始，到摩伽月（mgo-rgyal，一月）、頗勒窶拿月（mchu-dbo，二月）結束是冬季。從那月的滿月到吠舍佉月（nag-pa，四月）、逝瑟吒月（sa-ga，五月）、阿沙荼月（snron，六月）、室羅伐拏月（chu-stod，七月）的滿月是春季。從那月的滿月到婆陀羅缽陀月（gro-zhun，八月）、阿濕縛庾支月（khrums，九月）、迦提迦月（tha-skar，十月）、昴星月的滿月是夏季。』其中，夏季第二個月的最後一個月，阿濕縛庾支月下半月的初九是秋季的晝夜平分日，之後夜晚變長。三個月后，摩伽月的上半月初九是冬至迴歸。冬季第四個月的最後一個月，頗勒窶拿月的上半月初九是春季的晝夜平分日，之後夜晚變短。三個月后，阿沙荼月的初九是夏至迴歸。《俱舍論》中說：『夏季第二個月』等等。因此，將此應用於太陽迴歸是不合理的。』洛扎也同樣這樣說。 反駁：如果用理性來分析，昴星月的名稱是錯誤的。尋找夏季服裝等等的所有七種做法，每個月都必須清除。 4-1087 智者之王啊！

【English Translation】 It must be admitted that it is from the sixteenth to the fifteenth of the second month. 4-1085 Since it is impossible to know the winter solstice, there is no fault. If it is thought that it is impossible now, but it was possible in the time of the Buddha, because what is said in the Treasury from the individual's perspective is based on the time of the Buddha. Then, you yourself admit that thirteen nights of winter solstice have passed from the Buddha to the present. In the time of the Buddha, it returned around the eighth of the waxing moon of the first month, and if it went earlier by thirteen nights, then it would return in the waxing half of the first month, which contradicts what you said about returning in spring. Therefore, the lords of wisdom should speak after careful consideration. Another previous view: Some great bilingual beings say that from the sixteenth of the tenth Hor month (Hor-zla, Mongolian month) to the fifteenth of the eleventh month, the Pleiades month (smin-drug, December) is taken as the month, and then both the Vinaya-vastu and the Abhidharma-kosa say that the beginning of the time is the same. Nowadays, most of the Vinaya and Abhidharma speakers in the snowy region (gangs-ri'i ljongs, referring to Tibet) follow this system. As Spang Lo Chenpo Lo Grags said, most of the Vinaya and Abhidharma scholars now believe that from the sixteenth of the tenth Hor month to the fifteenth of the eleventh month, the Pleiades month is taken as the month, 4-1086 and then both the Vinaya and Abhidharma agree that the time begins. Pang Lo said: 'Unlike the worldly, there are three seasons in a year: from the full moon of the Pleiades month to the end of Magha (mgo-rgyal, January) and Phalguna (mchu-dbo, February) is winter. From the full moon of that month to the full moon of Vaisakha (nag-pa, April), Jyeshtha (sa-ga, May), Ashadha (snron, June), and Shravana (chu-stod, July) is spring. From the full moon of that month to the full moon of Bhadrapada (gro-zhun, August), Ashvayuja (khrums, September), Kartika (tha-skar, October), and the Pleiades month is summer.' Among them, the last of the second month of summer, the ninth of the waxing half of Ashvayuja, is the autumnal equinox, after which the night becomes longer. Three months later, the ninth of the waxing half of Magha is the winter solstice. The last of the fourth month of winter, the ninth of the waxing half of Phalguna, is the vernal equinox, after which the night becomes shorter. Three months later, the ninth of Ashadha is the summer solstice. The Kosa says: 'The second month of summer,' etc. Therefore, it is unreasonable to apply this to the solstice.' Loza also said the same thing. Refutation: If analyzed with reason, the name of the Pleiades month is wrong. All seven practices, such as looking for summer clothes, must be cleared each month. 4-1087 O King of the Wise!

---

ོ་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། །དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡི། །ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་། །དགུན་རྣམས་ཀྱི་ནི་བཞི་པ་ལ། །ཐུང་དུ་འགྱུར་རོ་ཉིན་མོ་ཟློག །དེ་ལྟར་གསུངས་ཕྱིར་ཁྱེད་ ལ་ནི། །ཧོར་ཟླ་གཉིས་པར་དགུན་ཉི་ཟློག །ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པར་དབྱར་ཉི་ཟློག །དཔྱིད་ཀྱི་ཉིན་མཚན་དབྱར་ལ་མཉམ། །སྟོན་གྱི་ཉིན་མཚན་དགུན་ལ་མཉམ། །བབ་ཅོལ་ཁས་ལེན་དགོས་པ་སྟེ། མངོན་སུམ་དག་ དང་འགལ་བ་དང་། ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་གནས་སུའང་མཐོང་། མཁས་པའི་ཆིག་བགད་ཁོང་ནས་འཆོར། །གལ་ཏེ་མཁས་མཆོག་དབྱིག་གཉེན་གྱི། །ལུང་གི་དགོངས་པ་དབྱར་དགུན་གྱི། །བགྲོད་གཉིས་མཐར་ཐུག་མ་ཡིན་གྱི། །སྟོན་ དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་ཡི། །དུས་ལ་ངེས་པར་སྦྱོར་ཞེས་གསུང་། །ལེགས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས། །རྗེ་འཇུག་རྣམས་ཀྱིས་གྱེར་པོར་སྒྲོག །དེ་ལྟར་ན་ནི་བཞག་པ་ཡི། །མདོ་དང་གདགས་པའི་བསྟན་བཅོས་ སོགས། །ཡིད་ཆེས་ལུང་ལ་སྔར་བཤད་ཀྱི། །དུས་གཉིས་དབྱར་དགུན་མཐར་ཐུག་ལ། །སྦྱོར་ཚུལ་གསལ་པོར་གསུངས་དང་འགལ། །སྐད་གཉིས་སྨྲ་བའི་སྐྱེ་ཆེན་ཁྱེད། །འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པའི་གྲགས་པ་ལས། །བརྒལ་མ་ནུས་པའི་ ཟུར་འགྲོས་ཀྱིས། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ཡི། །ཡིད་ཆེས་ལུགས་པ་མ་བསྙོན་གཅིག །ཅེས་པ་ལྟར། སྨིན་དྲུག་ཟླ་བའི་མཚན་གཞི་ནོར་ཚུལ་འོག་ནས་འཆད་ཅིང་། དབྱར་གོས་བཙལ་བཞག་སོགས་ཀྱི་ལག་ལེན་བདུན་པོ་ཟླ་བ་རེ་རེས་ངེས་པར་ཕྱིས་པ་རལ་བའི་སྐྱོན་ཡོད་དེ། 4-1088 ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས། བདུན་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་ལ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ངུ་ཁས་ལེན་དགོས་ཤིང་། ཁས་བླངས་ན་དབྱར་སྔ་མ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ ཆུང་ལ་ཁས་ལེན་པར་འདུལ་བའི་གཞུང་ལུགས་ནས་ཤིན་ཏུ་གསལ་བར་གསུངས་པས། ཁྱོད་ཀྱི་ལུགས་ཀྱིས་ལག་ལེན་བདུན་པོ་དེ། །ཟླ་བ་རེ་རེས་ངེས་པར་ཕྱིས་པའི་ཕྱིར། །གཞན་ཡང་ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ། ཧོར་ཟླ་དང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་གཉིས་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་དེ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པར་ཐལ། དགུན་ཟླ་བཞི་པ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པར་མཁས་མཆོག་དབྱིག་གཉེན་སོགས་ཀྱིས་གསུངས་ པ་གང་ཞིག ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ་དང་པོའི་བཅུ་དྲུག་ནས་གཉིས་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་དེ་དགུན་ཟླ་བཞི་པར་ཁས་ལེན་དགོས་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་དགུན་གྱི་ཉི་མ་དཔྱིད་དུས་སུ་ཟློག་ པ་ཁས་ལེན་དགོས་པ་དང་། རིགས་པ་གཞན་ཡང་། ཧོར་ཟླ་བདུན་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བརྒྱད་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་ལ་དབྱར་ཉི་ཟློག་པར་ཐལ། ཟླ་བ་དེ་ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ། དབྱར་ཟླ་གཉིས་པ་ ཡིན་པ་གང་ཞིག དབྱར་ཟླ་གཉིས་པ་ལ་དབྱར་ཉི་ཟློག་པར། མངོན་པའི་མདོ་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་གསལ་པོར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། རིགས་པ་གཞན་ཡང་། ཧོར་ཟླ་བཞི་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུ

【現代漢語翻譯】 世親（Dignāga）說：『夏季第二個月的第九天之後，夜晚變長，冬季第四個月，白晝變短。』既然如此說，那麼對你來說，在漢歷二月冬至，漢歷八月夏至。春季的晝夜與夏季相同，秋季的晝夜與冬季相同。必須隨意承認，這與顯而易見的事實相悖，而且顯得非常極端。智者的嘲笑會從心中涌出。如果世親大師的經文意圖並非指夏季和冬季的終點，而是指春季和秋季晝夜平分的時間，那麼就應該這樣解釋。』 宗喀巴大師的弟子們大聲宣稱：『這是很好的解釋。』 如果這樣，那麼經典和論著等，之前所說的可信的經文，明確說明了夏季和冬季的終點，這與明確說明的結合方式相矛盾。你這位精通兩種語言的大人物，無法超越世俗的愚昧之名，以迂迴的方式，否定了圓滿佛陀所說的可信之法。正如所說，昴星團月份的夜晚基礎的錯誤將在下面解釋，並且七種夏季服裝的存放等實踐，必須每月清除一次，這是混亂的錯誤。 按照你的觀點，從漢歷六月十六日到七月十五日的月份，必須承認是夏季小月。如果承認了，那麼按照《律藏》的論述，必須承認早夏是在夏季小月，這是非常清楚的。因此，按照你的觀點，七種實踐必須每月清除一次。此外，按照你的觀點，從漢歷一月十六日到二月十五日的月份，應該冬至。因為世親大師等說過冬季第四個月冬至。按照你的觀點，必須承認第一個月的十六日到第二個月的十五日是冬季第四個月。總之，必須承認冬季的太陽在春季返回。還有其他推理：從漢歷七月十六日到八月十五日應該夏至。因為按照你的觀點，那個月是夏季第二個月。因為在夏季第二個月夏至，這在《阿毗達磨經》和論著中都有明確說明。還有其他推理：漢歷四月十六日到五月十五日...

【English Translation】 Vasubandhu (Dignāga) said, 'After the ninth day of the second month of summer, the nights become longer, and in the fourth month of winter, the days become shorter.' Since it is said that way, then for you, the winter solstice is in the second month of the Hor calendar, and the summer solstice is in the eighth month of the Hor calendar. The days and nights of spring are equal to those of summer, and the days and nights of autumn are equal to those of winter. It must be arbitrarily admitted, which contradicts obvious facts and seems very extreme. The laughter of the wise will spring from the heart. If the intention of the scriptures of the great scholar Dignāga is not to refer to the end points of summer and winter, but to the time when the days and nights of spring and autumn are equal, then it should be explained that way.' The disciples of Je Tsongkhapa loudly proclaimed, 'This is a good explanation.' If so, then the scriptures and treatises, etc., the previously mentioned credible scriptures, clearly state the end points of summer and winter, which contradicts the clearly stated way of combining them. You, a great figure proficient in two languages, cannot transcend the name of worldly ignorance, and in a roundabout way, deny the credible Dharma spoken by the perfect Buddha. As it is said, the error in the foundation of the night of the Pleiades month will be explained below, and the seven practices such as storing summer clothes must be cleared once a month, which is a mistake of confusion. According to your view, the month from the sixteenth day of the sixth month of the Hor calendar to the fifteenth day of the seventh month must be admitted as the small month of summer. If it is admitted, then according to the treatises of the Vinaya Pitaka, it must be admitted that early summer is in the small month of summer, which is very clear. Therefore, according to your view, the seven practices must be cleared once a month. Furthermore, according to your view, the month from the sixteenth day of the first month of the Hor calendar to the fifteenth day of the second month should be the winter solstice. Because masters such as Dignāga have said that the winter solstice is in the fourth month of winter. According to your view, it must be admitted that the sixteenth day of the first month to the fifteenth day of the second month is the fourth month of winter. In short, it must be admitted that the winter sun returns in spring. There is also other reasoning: the summer solstice should be from the sixteenth day of the seventh month of the Hor calendar to the fifteenth day of the eighth month. Because according to your view, that month is the second month of summer. Because the summer solstice is in the second month of summer, which is clearly stated in the Abhidharma Sutra and treatises. There is also other reasoning: the sixteenth day of the fourth month of the Hor calendar to the fifteenth day of the fifth month...

---

ག་ནས་ལྔ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་ལ་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པར་ཐལ། 4-1089 ཟླ་བ་ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པར་གང་ཞིག དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་འབྱུང་བ་མངོན་པའི་གཞུང་ལུགས་ནས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། རིགས་པ་གཞན་ཡང་། ཧོར་ཟླ་ བཅུ་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བཅུ་གཅིག་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་འདི་ལ་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པར་འབྱུང་བར་ཐལ། ཟླ་བ་དེ་ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པ་གང་ ཞིག སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་འབྱུང་བར་མངོན་པའི་གཞུང་ལུགས་ལས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མ་སྟོན་དཔྱིད་ཁོ་ན་ལ་ཟློག སྟོན་དཔྱིད་ཀྱི་ཉིན་མཚན་དབྱར་ དགུན་ཁོ་ན་ལ་མཉམ་པར་ཁས་ལེན། དགོས་པ་སོགས་བབས་བཅོལ་དུ་ཁས་ལེན་དགོས་པ་དང་། མངོན་སུམ་དང་འགལ་ཞིང་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། ། གལ་ཏེ་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱི་ལུང་གི་ དོན། དབྱར་ཟླ་གཉིས་པ་དང་དགུན་ཟླ་བཞི་པ་ལ་དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མ་ཟློག་པ་མ་ཡིན་གྱིས། ཟླ་བ་གཉིས་པོ་དེ་ལ་སྟོན་དཔྱིད་ཀྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་འབྱུང་བ་ལ་དགོངས་པའི་ཕྱིར་ ཞེ་ན། དེ་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་མི་འཐད་དེ། ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ། འཇིག་རྟེན་བཞག་པའི་མདོ། འཇིག་རྟེན་གདགས་པའི་བསྟན་བཅོས་སོགས། ཡིད་ཆེས་ཀྱི་ལུང་ཤིན་ཏུ་མང་བ་ལས། དབྱར་ཟླ་གཉིས་པ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཟླ་བ་ལ་དབྱར་ཉི་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་དབྱར་ཉི་ཟློག་པ་འབྱུང་བ་དང་། 4-1090 དགུན་ཟླ་བཞི་པ་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཟླ་བ་ལ་དགུན་ཉི་ཐུང་བའི་མཐར་ཐུག་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་འབྱུང་བ་ཤིན་ཏུ་གསལ་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལས་མཆུའི་ཟླ་ བ་རབ་རྫོགས་བྱེད། །དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་རང་བཞིན་ཡིན། མཚན་མོ་བཅོ་བརྒྱད་ཤེས་པར་གྱིས། །ཉིན་བར་ཡང་ནི་བཅུ་གཉིས་ཡིན། །ཞེས་དང་། ཟླ་བ་རང་ལ་གྲོ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལ་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ དང་། དབྱར་ཉི་གང་ལ་ཟློག་པའི་ཟླ་བ་དེ་ལ། ཟླ་བ་གང་ལས་བྱུང་ཡང་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པར་བྱེད་དགོས་ཏེ། གདགས་པ་དང་། མཛོད་ཀྱི་རང་འགྲེལ་དང་། ཕྱོགས་གླང་གིས་མཛད་པའི་འགྲེལ་ པ་རྣམས་སུ་དགུན་གྱི་ཟླ་བ་བཞི་པ་དང་། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ལ་དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མ་ཟློག་པ་དང་། དེ་གཉིས་ཀྱང་དབྱར་དགུན་གྱི་ཐ་ཆུང་གཉིས་ལ་བཤད་པ་དང་། སྟོན་དཔྱིད་ ཀྱི་ཐ་ཆུང་གཉིས་ལ་ཉིན་མཚན་མཉམ་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཞེས་བཤད་པ་དང་། ཡང་འོ་ན་སྟོན་གྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་དེ། ཟླ་བ་གང་ལ་འབྱུང་ཞེ་ན། མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པ་མེད་ ལ། ཕལ་ཆེར་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་ཚེས་བརྒྱད་ནས་ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་ཚེས་བརྒྱད་ཀྱི་ཉི་མ་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ལ་འབྱུང་བར་ངེས་པས། རེས་འགའ་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པ་ཁྲུམས་ཀྱི་ཉ་བ་ལ་

【現代漢語翻譯】 因此，從第五個月的十五日到下一個月的十五日之間，會出現春分。 4-1089 因為那個月在您的體系中是小春月。因為顯宗的經論中說，小春月會出現春分。還有其他理由：從藏曆十月十六日到十一月十五日之間，會出現秋分。因為那個月在您的體系中是小秋月。因為顯宗的經論中說，小秋月會出現秋分。如果承認這一點，那麼就只能在秋冬季節轉換夏至和冬至，並且只能在夏冬季節承認春秋分。必須承認所有這些必然的結果，這與顯而易見的事實相矛盾，並且會導致非常荒謬的結論。如果有人說，世親論師的經文意思是，夏至和冬至不是在第二夏月和第四冬月轉換，而是指這兩個月出現春秋分，那麼這是非常不合理的。因為在《日藏經》、《立世經》、《世間安立論》等許多可信的經文中都清楚地說明，第二夏月，即小夏月，是夏至日最長的時候，也是夏至轉換的時候； 4-1090 第四冬月，即小冬月，是冬至日最短的時候，也是冬至轉換的時候。例如，《日藏經》中說：『嘴的月份是圓滿的，冬月是自然月。夜晚有十八個單位，白天有十二個單位。』又說：『該月是氐宿月。』因此，冬月是小冬月，夏至轉換的月份必須是小夏月，無論它從哪個月開始。在《俱舍論》及其自釋，以及陳那所著的註釋中，都說冬至和夏至分別在第四冬月和第二夏月轉換，並且這兩個月分別是小冬月和小夏月，而春秋分則在這兩個小月出現。』如果有人問，秋分出現在哪個月？那麼，沒有絕對的確定性，但通常發生在藏曆八月初八到九月初八之間的某一天。有時秋分會出現在藏曆八月的滿月日。

【English Translation】 Therefore, it follows that the vernal equinox occurs from the fifteenth day of the fifth month to the fifteenth day of the following month. 4-1089 Because that month is the lesser spring month in your system. Because it is stated in the manifest scriptures that the vernal equinox occurs in the lesser spring month. There is another reason: it follows that the autumnal equinox occurs from the sixteenth day of the tenth Tibetan month to the fifteenth day of the eleventh month. Because that month is the lesser autumn month in your system. Because it is stated in the manifest scriptures that the autumnal equinox occurs in the lesser autumn month. If you concede this, then you only reverse the summer and winter solstices in autumn and spring, and you only concede that the spring and autumn equinoxes occur in summer and winter. You must concede all these necessary consequences, which contradict the obvious and lead to very absurd conclusions. If someone says that the meaning of Vasubandhu's scripture is that the summer and winter solstices do not reverse in the second summer month and the fourth winter month, but rather that he is referring to the occurrence of the spring and autumn equinoxes in those two months, then that is very unreasonable. Because in the Sutra of the Essence of the Sun, the Sutra of the Establishment of the World, the Treatise on the Arrangement of the World, and so on, it is very clearly stated in many credible scriptures that the second summer month, which is the lesser summer month, is when the summer solstice is at its longest and when the summer solstice reverses; 4-1090 and the fourth winter month, which is the lesser winter month, is when the winter solstice is at its shortest and when the winter solstice reverses. For example, the Sutra of the Essence of the Sun says: 'The month of the mouth is perfect, the winter month is natural. Know that the night has eighteen units, and the day has twelve units.' And: 'That month is the Krittika month.' Therefore, the winter month is the lesser winter month, and the month in which the summer solstice reverses must be the lesser summer month, no matter which month it starts from. In the Abhidharmakosha and its auto-commentary, and in Dignāga's commentary, it is said that the winter and summer solstices reverse in the fourth winter month and the second summer month, respectively, and that these two months are the lesser winter month and the lesser summer month, and that the spring and autumn equinoxes occur in these two lesser months.' And if someone asks, in which month does the autumnal equinox occur? Then, there is no absolute certainty, but it usually occurs on one of the days from the eighth day of the eighth Tibetan month to the eighth day of the ninth Tibetan month. Sometimes the autumnal equinox occurs on the full moon day of the eighth Tibetan month.

---

སྟོན་ཟླ་ཆུང་དང་། 4-1091 རེས་འགའ་ཧོར་ཟླ་དགུ་པ་དབྱུག་པའི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་འབྱུང་བའང་སྲིད་ཏེ། དུས་དེ་དག་ཏུ་སྟོན་གྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་འབྱུང་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ཞིབ་མོར་བརྩིས་ན་སྟོན་གྱི་ཉིན་ མཚན་མཉམ་པ་བྱུང་བའི་ཉི་མ་དེ་ཕན་ཆད་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོར་བྱེད་ཅིང་། དེའི་ཕྱི་ཉིན་ནས། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དུ་བྱེད་དགོས་ཟེར་བ་བྲིས་སོ། །དེ་འགོག་པ་ནི། དེ་ལྟ་ན་ནི་དུས་ ཀྱི་མགོ །འཛིན་པའི་མངོན་འདུལ་གཞུང་ལུགས་རྣམས། །མཐའ་གཅིག་ཏུ་ནི་མ་ངེས་པས། །ལག་ལེན་བདུན་པོ་ལ་སོགས་པ། །ཐམས་ཅད་འཆོལ་བར་འགྱུར་ཕྱིར་དང་། །རང་ལུགས་ཡིད་བརྟན་ཐུབ་པ་ཡི། །དུས་མགོ་མ་ རྙེད་ཐེ་ཚོམ་གཞི། །ཁྱད་པར་ཁྱེད་འདོད་ཞིབ་རྩིས་ཀྱི། །སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཟླ་གཅིག་ལ། །མར་ངོ་གཉིས་ནི་བྱུང་བས་ན། །འདི་ནི་མཁས་པས་བཞད་གད་གནས། །བླུན་པོའང་ཧ་ལས་གཏམ་དུ་བྱེད། །ལུགས་ འདི་རྣ་བའི་བདུད་རྩི་མིན། །ཞེས་པ་ལྟར། ལུགས་དེ་ལ་དབྱར་གོས་བཙལ་བཞག་སོགས་ཀྱི་ལག་ལེན་བདུན་པོ་རྣམས་མཐའ་གཅིག་ཏུ་དུས་འདི་ལ་འབྱུང་གི་ངེས་པ་མེད་པས། དབྱར་གནས་པ་ཁས་བླང་ བར་བྱའོ། །ཟླ་བ་གསུམ་དུའོ། །ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་ཕྱི་དེའི་ཉིན་བར་གྱིའོ། །ཞེས་སོགས་ལག་ལེན་བདུན་པོ་ཟླ་བ་དང་ཚེས་གྲངས་ངེས་པ་ཅན་དུ་སྟོན་པའི་འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་གཞུང་ལུགས་ཐམས་ཅད་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་མེད་ཡིད་བརྟན་མི་ཐུབ་པའི་ལུང་དུ་ཐལ་བའི་ཕྱིར། 4-1092 དེས་ན་ཁྱེད་རང་གི་ལུགས་ལ། ཟླ་བ་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་ཚེས་གྲངས་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ནས་དུས་མགོ་འཛིན་ཞེས་པའི་མཚན་གཞི་དང་རྒྱབ་རྟེན་གྱི་ལུང་མ་རྙེད་པས། རང་ལུགས་ཀྱི་གྲུབ་མཐའ་ ཐེ་ཚོམ་གྱི་དཔྱད་གཞིར་སོང་ངོ་། །གནོད་བྱེད་གཞན་ཡང་ཁྱེད་འདོད་པའི་ཞིབ་རྩིས་ལྟར་ན་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་མར་ངོའི་ཚེས་བཅུའམ། འཇིག་རྟེན་པ་ལྟར་གྱི་ཉེར་ལྔ་ལ་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་བྱུང་ དུས། དེའི་ཕྱི་དེ་ནས་བཟུང་སྟེ། ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་ཉེར་ལྔའི་བར་ཁྱེད་འདོད་པའི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་ལ། དེ་ལྟ་ན་ནི་ཟླ་བ་གཅིག་ལ་མར་ངོ་གཉིས་འབྱུང་དགོས་ཏེ། བཤད་མ་ཐག་ པའི་ཁྱེད་ཀྱི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དེ་ལ། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་མང་ངོ་གཅིག་དང་། ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་མང་ངོ་གཅིག་སྟེ་མར་ངོ་གཉིས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཧཻ། མཁས་པ་ཆེན་པོ་དག་ཐུགས་ལ་ སྐྱེངས་ཁ་བྱུང་བ་བཟོད་པར་བཞེས་འཚལ་ལོ། །གཞན་ཡང་གོང་གི་ཕྱོགས་སྔ་སྨྲ་བ་པོ་དེ་དག་ལ། ཐུང་མོང་དུ་འཇུག་པའི་སྐྱོན་ནི་འདི་ལྟར། སྔར་བཤད་ཕྱོགས་སྔ་སྨྲ་བ་པོ། །ཐམས་ཅད་མཐུན་ པར་མངོན་འདུལ་གཉིས། །དུས་མགོ་གཅིག་ཏུ་འཁྲུལ་པ་འདིས། །མི་མཐུན་གྲུབ་མཐའ་བསྲེས་པ་ཡི། །ཀུན་བཏགས་ཐག་གུའི་འཆིང་ཐག་གིས། །དགུན་ར་དགུན་ཟླ་དང་པོ་དང་

【現代漢語翻譯】 秋季小月 4-1091 有時，如果藏曆九月是閏月，那麼可能會出現秋季小月。因為在那些時候，可能會出現秋季晝夜平分的情況。如果仔細計算，從秋季晝夜平分的那天起，就定為秋季中月。從那之後的第二天起，就必須定為秋季小月。這是書上寫的。駁斥如下：如果那樣的話，那麼所有關於確定時節開端的律宗論典，都不能完全確定。因此，包括七事行在內的所有事情都會變得混亂。自己的宗派也無法令人信服，時節的開端也找不到，成了疑惑的根源。特別是，按照您所希望的精細計算，秋季小月在一個月里會出現兩次黑月。這真是智者嘲笑的地方，愚人也會感到驚訝。這種說法不是耳朵的甘露。正如所說，按照那種說法，尋找夏裝等七事行，不一定非要在這個時節進行。因此，應當承認安居。三個月。十六日。從夏季中月的月末的第二天到那一天之間。等等，所有顯示七事行在月份和日期上具有確定性的律藏論典，都完全不確定，成了無法令人信服的論據。 4-1092 因此，按照您自己的說法，由於找不到從這個月到這個日期為止確定時節開端的依據和支援的論據，您自己宗派的觀點就成了疑惑的論據。另一個危害是，按照您所希望的精細計算，藏曆八月的黑月十日，或者按照世俗的說法，二十五日是秋季晝夜平分的時候。從那之後的第二天開始，到藏曆九月的二十五日為止，都是您所希望的秋季小月。如果那樣的話，那麼一個月里就會出現兩次黑月。因為在剛才所說的您的秋季小月里，會出現藏曆八月的一個滿月和藏曆九月的一個滿月，也就是兩次黑月。嘿！偉大的智者們，請容忍心中的羞愧。此外，對於上述的先立宗者們，普遍存在的過失是這樣的：以前所說的先立宗者們，都一致認為兩種律，在時節的開端上是錯誤的。這種混合了不同宗派的臆造的繩索，將冬季的圍欄與冬季的第一個月...

【English Translation】 Autumn Small Month 4-1091 Sometimes, if the Tibetan ninth month is a leap month, then there may be an Autumn Small Month. Because at those times, there may be an autumnal equinox. If calculated carefully, from the day of the autumnal equinox, it is designated as the Autumn Middle Month. From the day after that, it must be designated as the Autumn Small Month. This is written in the book. The refutation is as follows: If that is the case, then all the Vinaya treatises on determining the beginning of the seasons cannot be completely determined. Therefore, all things, including the seven practices, will become chaotic. One's own sect cannot be convincing, and the beginning of the season cannot be found, becoming a source of doubt. In particular, according to the detailed calculations you desire, the Autumn Small Month will have two dark moons in one month. This is truly a place for the wise to laugh at, and fools will be surprised. This statement is not nectar to the ears. As it is said, according to that statement, the seven practices such as searching for summer clothes do not necessarily have to be done at this time. Therefore, one should acknowledge the summer retreat. Three months. The sixteenth day. From the day after the end of the Summer Middle Month to that day. And so on, all the Vinaya treatises that show the seven practices having certainty in months and dates are completely uncertain, becoming an unconvincing argument. 4-1092 Therefore, according to your own statement, since you cannot find the basis and supporting arguments for determining the beginning of the season from this month to this date, your own sect's view has become an argument of doubt. Another harm is that, according to the detailed calculations you desire, the tenth day of the dark moon of the Tibetan eighth month, or according to the secular saying, the twenty-fifth day is the time of the autumnal equinox. Starting from the day after that, until the twenty-fifth day of the Tibetan ninth month, it is the Autumn Small Month that you desire. If that is the case, then there will be two dark moons in one month. Because in your Autumn Small Month just mentioned, there will be one full moon of the Tibetan eighth month and one full moon of the Tibetan ninth month, that is, two dark moons. Hey! Great wise ones, please tolerate the shame in your hearts. In addition, the common fault of the aforementioned proponents is this: The proponents mentioned earlier all agree that the two Vinayas are wrong in the beginning of the season. This fabricated rope that mixes different sects will fence the winter with the first month of winter...

---

། །དགུན་ཟླ་གཉིས་པའི་གཞི་མཐུན་དུ། །འགལ་བ་འདུས་པའི་ཁུར་ཆེན་ནི། ། 4-1093 ཁྱེར་བས་ཨ་ཐང་མ་ཆད་དམ། །ཅེས་པ་ལྟར། སྔར་བཤད་པའི་ཕྱོགས་སྔ་སྨྲ་བ་པོ་ཐམས་ཅད་ཞལ་འཆམ་པར། མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་དུས་མགོ་འཛིན་ཚུལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མཐུན་པར་ཁས་ལེན་ན། དགུན་ ཟླ་ར་བ་དེ་དགུན་ཟླ་དང་པོ་དང་། དགུན་ཟླ་གཉིས་པའི་གཞི་མཐུན་དུ་ཐལ། མངོན་པ་བའི་ལུགས་ལ་དགུན་ཟླ་ར་བ་དེ་དགུན་ཟླ་གཉིས་པ་དང་། འདུལ་བའི་ལུགས་ལ། དགུན་ཟླ་དང་པོ་ ཡིན་པ་གསལ་པོར་གསུངས་ཤིང་། ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་དུས་མགོ་འཛིན་ཚུལ་མཐུན་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར། མངོན་འདུལ་གཉིས་ལས་དེ་ལྟར་གསུངས་ཚུལ་ནི། འོག་ཏུ་ལུང་དང་སྦྱར་ཏེ་འཆད་ དོ། །གཉིས་པ་རང་གི་ལུགས་ནི། ཕྱོགས་འཛིན་གཡའ་དང་བྲལ་བ་ཡི། །ཁོ་བོའི་རྣམ་དཔྱོད་མེ་ལོང་ལ། །ལུགས་བཞི་གྲུབ་མཐའི་གཟུགས་བརྙན་ནི། །ཐུན་མོང་བ་རྣམས་མི་འགལ་ཤིང་། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་མ་ འདྲེས་པ། །གསལ་པོར་ཤར་ཚུལ་འདི་ལྟ་སྟེ། །མངོན་འདུལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱི་དུས་མགོ་རྣམས། །འཛིན་ཚུལ་མི་གཅིག་སོ་སོར་ངེས། །མངོན་འདུལ་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོ་ཡི། །སྒོ་ནས་ཧོར་ ཟླ་བརྒྱད་པ་དང་། །དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་དག་ནས་ནི། །རིམ་བཞིན་དུས་མགོ་འཛིན་པར་གསུངས། །དུས་འཁོར་རྒྱ་ནག་རྩིས་ལུགས་ལ། །ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་སྒོ་ནས་ནི། །བཅུ་གཅིག་པ་དང་བཅུ་གཉིས་པའི། །རིམས་བཞིན་ཡར་ཚེས་དང་པོ་ནས། ། 4-1094 དུས་ཀྱི་མགོ་ནི་འཛིན་པར་གསུངས། །རྩིས་ཀྱི་མདོ་བྱང་ཆེན་མོ་དང་། །ཀོང་ཇོ་འཁྲུལ་གྱི་བང་མཛོད་ལས། །ཧོར་ཟླ་དང་པོའི་ཚེས་གཅིག་ནས། །དུས་མགོ་འཛིན་ཅེས་བཤད་པའང་ཡོད། །རང་ལུགས་མངོན་པའི་དུས་ ཀྱི་མགོ །འཛིན་ཚུལ་བཤད་པའི་དམ་བཅའ་ལས། །ཡིད་ཆེས་ལུང་གིས་སྒྲུབ་བྱེད་བདུན། །དངོས་སྟོབས་རིགས་པས་སྒྲུབ་བྱེད་གསུམ། །འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོས་དུས་ཀྱི་མགོ །འཛིན་ཚུལ་བཤད་པའི་དམ་བཅའ་ལ། །ཡིད་ཆེས་ལུང་ གི་སྒྲུབ་བྱེད་ལྔ། །དངོས་སྟོབས་རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་བརྒྱད། །ཀུན་བརྟགས་རྨོངས་པའི་རྩོད་པ་གསུམ། །སྤངས་ཏེ་ལུགས་གཉིས་དུས་ཀྱི་མགོ །འཛིན་ཚུལ་མ་འདྲེས་འཁྲུལ་མེད་གྲུབ། །ཅེས་པ་ལྟར། རང་གི་ལུགས་ཧོར་ཟླ་ བརྒྱད་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས། དགུ་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ། དགུན་ཟླ་དང་པོ་གསུམ་གྱི་མཚན་གཞིར་བཟུང་ནས། །དེ་ཉིད་ནས་དུས་མགོ་འཛིན་པ་ལ། །ཡིད་ ཆེས་ལུང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་བདུན་ཡོད་དེ། །ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ། །འཇིག་རྟེན་བཞག་པའི་མདོ། །གདགས་པའི་བསྟན་བཅོས། །ཕྱོགས་གླང་གི་འགྲེལ་པ། མཛོད་རྩ་འགྲེལ་གཉིས། འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མ་སོགས་ལས་གསུངས་པའི་ ཕྱིར། ཇི་ལྟར་གསུངས་ན། མདོ་ཉི་མའི་སྙ

【現代漢語翻譯】 正如所說：『在冬二月的基礎上，承擔著聚集矛盾的重擔，難道不感到疲憊嗎？』 如果所有先前的論者都一致同意，聲明《俱舍論》（Abhidharma）和《律藏》（Vinaya）在時間起始的確定方式上完全一致，那麼冬月的第一月就應該與冬月的第二月的基礎相同。按照《俱舍論》的觀點，冬月的第一月是冬月的第二月，而按照《律藏》的觀點，冬月的第一月已經明確說明。因為你們的觀點承認《俱舍論》和《律藏》在時間起始的確定方式上是一致的。關於《俱舍論》和《律藏》中如何說明這一點，將在下面結合引文進行解釋。 第二，關於我自己的觀點：遠離偏見的陰霾，在我智慧的鏡子里，四種宗義的影像，共同之處互不矛盾，非共同之處互不混淆，清晰顯現的方式如下： 《俱舍論》、《律藏》的時間之輪，以及漢歷的時間起始，各自的確定方式互不相同。《俱舍論》和《律藏》通過上弦月先行的方式，從農曆八月和九月的十六日開始，依次確定時間的起始。時輪歷和漢歷，通過上弦月先行的方式，從十一月和十二月的上弦初一開始，確定時間的起始。歷算典籍如《歷算大疏》（rtsis kyi mdo byang chen mo）和《公主幻變寶藏》（kong jo 'khrul gyi bang mdzod）中，也有從農曆正月一日開始確定時間起始的說法。 關於我自己的宗義，即《俱舍論》時間起始的確定方式的承諾，有七個可信的經文論據，三個基於實在和理性的論據。關於《律藏》時間起始的確定方式的承諾，有五個可信的經文論據，八個基於實在和理性的論據。通過避免三種臆測的迷惑性爭論，兩種宗義的時間起始的確定方式得以無誤地確立。 正如上面所說，我自己的宗義是從農曆八月十六日到九月十五日之間，將昴宿月（smin drug gi zla ba）作為小秋月（ston zla tha chung），冬月的第一月這三個月的名稱的基礎。從那時起確定時間的起始，有七個可信的經文論據：如《日藏經》（nyima'i snying po'i mdo）、《世間安立經》（jig rten bzhag pa'i mdo）、《施設論》（gdag pa'i bstan bcos）、陳那（Phyogs glang）的註釋、《俱舍論》的根本頌和註釋、《釋論·聖子母》（'grel bshad rgyal sras ma）等。那麼，是如何說明的呢？《日藏經》中...

【English Translation】 As it is said, 'On the basis of the second winter month, carrying the heavy burden of accumulated contradictions, are you not exhausted?' If all the previous proponents unanimously agree, declaring that both the Abhidharma and the Vinaya are entirely consistent in how they determine the beginning of time, then the first winter month should be the same as the basis of the second winter month. According to the Abhidharma, the first winter month is the second winter month, and according to the Vinaya, the first winter month is clearly stated. Because your view acknowledges that both the Abhidharma and the Vinaya are consistent in how they determine the beginning of time. How this is stated in the Abhidharma and the Vinaya will be explained below in conjunction with citations. Second, regarding my own view: Free from the haze of bias, in the mirror of my intellect, the images of the four tenets, commonalities not contradicting each other, non-commonalities not intermingling, the way they clearly appear is as follows: The wheel of time in the Abhidharma and the Vinaya, and the beginning of time in Chinese astrology, each has its own distinct way of determining. The Abhidharma and the Vinaya, through the preceding of the waxing moon, from the sixteenth of the eighth and ninth lunar months, respectively, are said to determine the beginning of time in sequence. The Kalachakra and Chinese astrology, through the preceding of the waxing moon, from the first day of the waxing moon of the eleventh and twelfth months, respectively, are said to determine the beginning of time. In astrological texts such as the Great Commentary on Astrology (rtsis kyi mdo byang chen mo) and the Treasury of Princess's Transformations (kong jo 'khrul gyi bang mdzod), it is also said that the beginning of time is determined from the first day of the first lunar month. Regarding my own tenet, the commitment to explain how the beginning of time is determined in the Abhidharma, there are seven reliable scriptural arguments and three arguments based on reality and reason. Regarding the commitment to explain how the beginning of time is determined in the Vinaya, there are five reliable scriptural arguments and eight arguments based on reality and reason. By abandoning three speculative and deluded arguments, the determination of the beginning of time in the two tenets is established without error. As stated above, my own tenet is that from the sixteenth of the eighth lunar month to the fifteenth of the ninth lunar month, the Pleiades month (smin drug gi zla ba) is taken as the basis for the names of the small autumn month (ston zla tha chung) and the first winter month. From that point on, there are seven reliable scriptural arguments for determining the beginning of time: such as the Essence of the Sun Sutra (nyima'i snying po'i mdo), the Establishment of the World Sutra (jig rten bzhag pa'i mdo), the Treatise on Designation (gdag pa'i bstan bcos), Vasubandhu's commentary, the root verses and commentary of the Abhidharmakosha, the Commentary on the Bodhisattva Mother ( 'grel bshad rgyal sras ma), etc. So, how is it stated? In the Essence of the Sun Sutra...

---

ིང་པོ་ལས། སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་དེ། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པ། ཟླ་བ་དེའི་ནང་དུ་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་འབྱུང་བ། ཉི་མའི་འཁྲིས་ལ་གྲིབ་མ་གོམ་དྲུག་འཁོར་བ། 4-1095 ཐ་སྐར་གྱིས་མཚན་སྐྱེལ་བ། ཉི་མ་སྐར་མ་ལྷ་མཚམས་དང་། འགྲོགས་ཤིང་གདོང་མིག་དམར་ལ་ལྟ་བ་སྟེ། ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་དུ་གསུངས་ཤིང་། དེ་ལྟ་བའི་ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་དུ་ཟླ་བ་དེ། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས། དགུའི་ཚེ་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་ཁོ་ན་ལ་འབྱུང་གི ཟླ་བ་ཀུན་ལ་འབྱུང་བའི་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། མདོ་ཉི་སྙིང་ལས། བདག་གིས་རྒྱུ་སྐར་སྨིན་དྲུག་བརྗོད། །ཟླ་བ་ཉ་ཚེ་ཟླ་གྲངས་གྱུར། །སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཞེས་བྱ་བ། །འདི་ནི་རབ་ཏུ་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་དང་། ཟླ་ཉ་ཟླ་བ་དྭངས་པའི་ཚེ། །སྨིན་དྲུག་ཀྱང་ ནི་འགྲོ་བར་གྱིས། །ལྷ་དང་ལྷ་མིན་དྲང་སྲོང་རྣམས། །བྱེད་པ་གང་གིས་སྔར་བསྟན་བཞིན། །ཞག་ནི་སུམ་ཅུ་ཟླ་བ་དང་། །ཉིན་དང་མཚན་ནི་མཉམ་པ་དེ། །ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་བཅོ་ལྔ་ཡིན། །གྲིབ་ མ་གོམ་དྲུག་འདིར་ཀུན་འཁོར། །ཐ་སྐར་གྱིས་ནི་མཚན་མོ་ཐོབ། །ཉི་མའི་མདུན་ན་ལྷ་མཚམས་ཏེ། །བཞིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མིག་དམར་ཡིན། ཞེས་དང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ངོ་ལ་ནི། ། ལོ་སྐོར་དག་གིས་བརྗོད་པར་བྱ། །ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ལོ་སྔ་མའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་པོ་རྫོགས་པ་དང་། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལོ་ཕྱི་མའི་ཟླ་བ་དང་པོར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། 4-1096 ལུང་གཉིས་པ་འཇིག་རྟེན་བཞག་པའི་མདོ་ལས། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ། སྟོན་གྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་སོགས་ཀྱིས་གཟེར་བཞི་གསུངས་པས་ཀྱང་འགྲུབ་སྟེ། མདོ་བཞག་པ་ལས། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ ཚེས་བརྒྱད་ལ། མཚན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ། ཉིན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་ཡོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་ཟླ་བ་དེ་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་རུ། མདོ་སྔ་མས་བསྒྲུབས་ ཟིན་པའི་ཕྱིར། ལུང་གསུམ་པ་གདགས་པའི་བསྟན་བཅོས། ལུང་བཞི་པ་ཁ་ཆེ་འདུས་པ་བཟང་པོའི་ལུང་། ལུང་ལྔ་པ་དང་། དྲུག་པ། མཛོད་རྩ་འགྲེལ་གྱི་ལུང་། ལུང་བདུན་པ། འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མ། ལུང་ བརྒྱད་པ་ཕྱོགས་གླང་གི་འགྲེལ་པ་རྣམས་ལས་ཀྱང་སྔར་གྱི་མདོ་གཉིས་དང་མཐུན་པར་གསུངས་ཤིང་གསུང་ཚུལ་འོག་ཏུ་གཟེར་བཞིའི་སྐབས་སུ་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་གསུམ་ནི། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་ པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་མངོན་པ་ལུགས་ཀྱི་ལོ་མགོ་འཛིན་ཚུལ་འཐད་དེ། དུས་དེ་ནས་གྲང་དུ་འགྲོ་བའི་འགོ་རྩོམ་ཞིང་། གྲང་དུས་ལ་དགུན་དུ་འཇོག་པ་དང་། དུས་དེ་ནས་བཟུང་བའི་དགུན་ཟླ་ བཞི་པ། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ཡན་གྱི་རྫོགས་ཤིང་། དེ་ནས་དྲོ

【現代漢語翻譯】 在《星曆》中說，昴星團月（smin drug gi zla ba）是秋季的最後一個月，這個月里秋分發生，太陽的陰影環繞六步之遠。 太星（tha skar）送走夜晚，太陽與星辰、天界交匯，面容注視著火星，具有五種特徵。具有這五種特徵的月份， 只發生在藏曆八月十六日至九月十五日之間，不可能發生在其他月份。第一個論證成立。如《心日經》所說： 『我講述昴星團，月圓之日即是月份之數，被稱為秋季最後一個月，這是最殊勝的。』又說：『月圓月亮清澈時，昴星團也隨之執行。諸天、非天、仙人等，都如先前所示那樣行動。三十日為一月，晝夜平分，各有十五個瞬間。陰影在此環繞六步。太星獲得夜晚，太陽面前是天界，面容的中心是火星。』又如該經所說：『在秋季中月之初，應以年輪來講述，這是對十二個月的闡述。』因為秋季中月是前一年的第十二個月結束，秋季末月是后一年的第一個月。 第二個論證來自《世間安立經》，其中提到秋季末月有秋分等四個要點。如《安立經》所說：『秋季末月初八，夜晚有十五個瞬間，白天也有十五個瞬間。』因為秋分月就是昴星團月，這已由之前的經典證實。 第三個論證來自《法句論》，第四個論證來自《迦濕彌羅律藏》，第五個和第六個論證來自《俱舍論》的根本論和註釋，第七個論證來自《釋王》，第八個論證來自陳那的註釋，這些都與之前的兩部經一致，其說法將在下面關於四個要點時闡述。 第二個，三種理性的論證是：藏曆八月十六日開始計算顯宗的年首是合理的，因為從那時起開始變冷，寒冷時節被認為是冬季，從那時開始的冬季四個月，到藏曆十二月十五日結束，之後變暖。

【English Translation】 From the Almanac, the month of Pleiades (smin drug gi zla ba) is the last month of autumn, during which the autumnal equinox occurs, and the shadow of the sun revolves around six steps. The Tha star (tha skar) escorts the night, the sun meets with the stars and the celestial realm, and the face gazes at Mars, possessing five characteristics. The month with these five characteristics, only occurs from the 16th of the eighth month to the 15th of the ninth month in the Tibetan calendar, and it is impossible for it to occur in other months. The first proof is established. As the 'Heart of the Sun Sutra' says: 'I speak of the Pleiades, the day of the full moon is the number of the month, called the last month of autumn, this is the most excellent.' It also says: 'When the full moon is clear, the Pleiades also move. Gods, non-gods, and sages all act as previously shown. Thirty days make a month, day and night are equal, each with fifteen moments. The shadow revolves around six steps here. The Tha star obtains the night, in front of the sun is the celestial realm, the center of the face is Mars.' Again, as that sutra says: 'In the beginning of the middle month of autumn, it should be told by the cycles of the year, this is an explanation of the twelve months.' Because the middle month of autumn is the end of the twelfth month of the previous year, and the last month of autumn is the first month of the following year. The second proof comes from the 'Establishment of the World Sutra', which mentions that the last month of autumn has four key points such as the autumnal equinox. As the 'Establishment Sutra' says: 'On the eighth day of the waxing moon of the last month of autumn, the night has fifteen moments, and the day also has fifteen moments.' Because the month of the autumnal equinox is the month of the Pleiades, this has been proven by the previous scriptures. The third proof comes from the 'Treatise on Categories', the fourth proof comes from the 'Kashmiri Vinaya Collection', the fifth and sixth proofs come from the root text and commentary of the 'Abhidharma Kosha', the seventh proof comes from the 'Commentary on the Royal Son', and the eighth proof comes from Dignāga's commentary, all of which are consistent with the previous two sutras, and their statements will be explained below when discussing the four key points. Secondly, the three rational proofs are: It is reasonable to start counting the beginning of the year according to the Abhidharma tradition from the 16th of the eighth month in the Tibetan calendar, because it starts to get cold from that time, and the cold season is considered winter, and the four months of winter starting from that time end on the 15th of the twelfth month in the Tibetan calendar, after which it gets warmer.

---

ད་སྐྱེ་བའི་མགོ་རྩོམ་པ་དང་། ཐ་ཆུང་བཞི་ལ་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་གསུངས་པས་ཀྱང་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་འདུལ་བའི་ལུགས་ནི། 4-1097 འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་དུས་ཀྱི་མགོ །འཛིན་ཚུལ་བཤད་པའི་དམ་བཅའ་ལ། །ཡིད་ཆེས་ལུང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་ལྔ། །དངོས་སྟོབས་རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་བརྒྱད། ཅེས་པ་ལྟར། ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བཅུ་ པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་དེ། དགུན་ཟླ་དང་པོ། དགུན་ཟླ་ར་བ། མགོའི་ཟླ་བ་གསུམ་གྱིས་མཚན་གཞི་བཟུང་ནས། དེ་ཉིད་ནས་འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་ལོ་མགོ་དང་དུས་མགོ་འཛིན་པ་ ལ་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་ལུང་ལྔ་ཡོད་དེ། སོ་ཐར་གྱི་འགྲེལ་པ། དགེ་སློང་གི་ལོ་དྲི། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ། ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་ཊིཀ་སོགས་ལས་གསལ་པོར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ལུང་དང་པོ་ ནི། སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། དུས་ཀྱི་མགོ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ལ་ཟུག་པ་ནས། མཐའ་ལྷག་ནི་བཅུ་གཉིས་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྟེ། དེའི་ཕྱི་དེའི་ལོའི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ལ་ཐུག་གི་བར་ དུའང་། དེ་བཞིན་དུ་ནི་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་། ལུང་གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་ལོ་དྲི་ལས། དུས་དུ་ཡོད་ཅེ་ན་ལྔའོ། །ལྔ་པོ་དག་གང་ཞེ་ན། དགུན་དང་། སོས་ཀ་དང་། དབྱར་དང་། ཐུང་ ངུ་དང་། དབྱར་རིང་པོ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་དགུན་གྱི་དུས་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན་ཟླ་བ་བཞིའོ། །བཞི་པོ་གང་ཞེ་ན། དགུན་ཟླ་ར་བ་དང་། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་ཞེས་བྱའོ། ། 4-1098 སོས་ཀའི་དུས་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན་ཟླ་བ་བཞིའོ། །བཞི་གང་ཞེ་ན། དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། དབྱར་ཟླ་ར་བ་དང་། དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་དག་གོ །དབྱར་གྱི་དུས་ཇི་ཙམ་ ཞེ་ན་ཟླ་བ་གཅིག་སྟེ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ངོ་། །དབྱར་ཐུང་ངུའི་ཚད་ནི་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན་ཉིན་ཞག་གཅིག་སྟེ། ཉིན་ཞག་གཅིག་པོ་གང་ཞེ་ན། སྟོན་ཟླ་ར་བའི་ཚེས་གཅིག་གི་ཉིན་ཞག་ གོ །དབྱར་རིང་པོའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། ཉིན་ཞག་དེ་མ་ཚང་བའི་ཟླ་བ་གསུམ་མོ། །ཟླ་བ་གསུམ་པོ་དེ་གང་ཞེ་ན། སྟོན་ཟླ་ར་བ། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ངོ་། ། ཞེས་དགུན་ཟླ་ར་བ་དང་། དགུན་ཟླ་དང་པོ་དོན་གཅིག་ཏུ་གསལ་པོར་གསུངས་པ་དང་། ལུང་གསུམ་པ་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དགུན་སྟོད་ཀྱི་དུས་ཚིགས་ནི། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ནས་ དགུན་ཟླ་ར་བའི་ཉའི་བར་དང་། དགུན་ཟླ་ར་བའི་ཉ་ནས་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་ཟླ་བ་གཉིས་སོ། །དགུན་སྨད་ཀྱི་དུས་ཚིགས་ནི། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉ་ནས་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉའི་ བར་དང་། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉ་ནས་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པོ་ཞེས་དགུན་ཟླ་ར་བ་ནས་འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་དགུན་ཟླ་དང་པོའི་མགོ་བཟུང་བ་དང་། ལུང་བཞི་པ་དང་། 4-1099

【現代漢語翻譯】 此外，由於經文中說到了從生命開始以及四個小月固定四釘的來源，因此也能成立。第二種是律宗的觀點： 正如『律海之初，持戒之法，立誓言說，五信為證，八理為實』所說的那樣，從藏曆九月十六日至十月十五日之間的月份，被認為是冬季的第一個月，冬季的第一個月，以及首月這三個名稱的基礎。從那時起，律宗就以這五種可信的經文作為一年和季節的開始：別解脫經的註釋，比丘的年齡提問，五十卷書，廣大註釋，小事品的註釋等等都有明確的說明。第一個經文是：別解脫經的註釋中說，季節的開始是從秋季小月（藏曆九月）的滿月開始，結束於十二月的布薩（藏曆十二月三十日），同樣，從那年秋季小月（藏曆九月）的滿月到下一個秋季小月（藏曆九月）的滿月之間，也應該這樣理解。第二個經文是：比丘的年齡提問中說，季節有五個。這五個是什麼呢？分別是冬季、春季、夏季、短季和長夏。那麼，冬季有多長呢？四個月。這四個月是哪幾個月呢？分別是冬季的第一個月、冬季的第二個月、冬季的第三個月和春季的第一個月。 春季有多長呢？四個月。這四個月是哪幾個月呢？分別是春季的第二個月、春季的第三個月、夏季的第一個月和夏季的第二個月。夏季有多長呢？一個月，即夏季的第三個月。短季有多長呢？一天一夜，這一天一夜是哪一天呢？是秋季第一個月的第一天。長夏有多長呢？不到一天一夜的三個月。這三個月是哪幾個月呢？分別是秋季的第一個月、秋季的第二個月和秋季的第三個月。 經文中明確指出冬季的第一個月和冬季的第一個月是同一個意思。第三個經文是：五十卷書中說，冬季的開始是從秋季小月（藏曆九月）的滿月到冬季第一個月（藏曆十月）的滿月，以及從冬季第一個月（藏曆十月）的滿月到冬季第二個月（藏曆十一月）的滿月這兩個月。冬季的結束是從冬季第二個月（藏曆十一月）的滿月到冬季第三個月（藏曆十二月）的滿月，以及從冬季第三個月（藏曆十二月）的滿月到春季第一個月（藏曆正月）的滿月這兩個月。因此，從冬季第一個月（藏曆十月）開始，就成爲了律宗冬季第一個月的開始。第四個經文是：

【English Translation】 Furthermore, it is also established because the scriptures speak of the origin of life and the fixing of the four nails in the four minor months. The second is the view of the Vinaya school: As it says, 'At the beginning of the Vinaya Ocean, the method of holding vows is declared, with five proofs of faith and eight proofs of reality,' from the sixteenth day of the ninth Hor month to the fifteenth day of the tenth month, that month is considered the basis for the first month of winter, the first winter month, and the first month. From then on, the Vinaya school uses these five credible scriptures as the beginning of the year and the season: the commentary on the Pratimoksha, the questions about the age of a Bhikshu, the fifty volumes, the extensive commentary, the commentary on the minor matters, etc., all of which are clearly explained. The first scripture is: the commentary on the Pratimoksha says that the beginning of the season is from the full moon of the minor autumn month (the ninth Tibetan month), and the end is the Uposatha of the twelfth month (the thirtieth day of the twelfth Tibetan month). Similarly, from the full moon of the minor autumn month (the ninth Tibetan month) of that year to the full moon of the next minor autumn month (the ninth Tibetan month), it should be understood in the same way. The second scripture is: the questions about the age of a Bhikshu say that there are five seasons. What are these five? They are winter, spring, summer, short season, and long summer. How long is winter? Four months. What are these four months? They are the first month of winter, the second month of winter, the third month of winter, and the first month of spring. How long is spring? Four months. What are these four months? They are the second month of spring, the third month of spring, the first month of summer, and the second month of summer. How long is summer? One month, which is the third month of summer. How long is the short season? One day and one night, which day and night is it? It is the first day of the first month of autumn. How long is the long summer? Three months, which is less than one day and one night. What are these three months? They are the first month of autumn, the second month of autumn, and the third month of autumn. The scripture clearly states that the first month of winter and the first winter month are the same meaning. The third scripture is: the fifty volumes say that the beginning of winter is from the full moon of the minor autumn month (the ninth Tibetan month) to the full moon of the first winter month (the tenth Tibetan month), and from the full moon of the first winter month (the tenth Tibetan month) to the full moon of the second winter month (the eleventh Tibetan month), which are two months. The end of winter is from the full moon of the second winter month (the eleventh Tibetan month) to the full moon of the third winter month (the twelfth Tibetan month), and from the full moon of the third winter month (the twelfth Tibetan month) to the full moon of the first spring month (the first Tibetan month), which are two months. Therefore, starting from the first winter month (the tenth Tibetan month), it becomes the beginning of the first winter month in the Vinaya school. The fourth scripture is:

---

ལྔ་པ་ནི། དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། དུས་ཚིགས་དྲུག་པོ་དགུན་དང་དགུན་སྨད་དང་། དཔྱིད་དང་སོས་ཀ་དང་། དབྱར་དང་སྟོན་རྣམས་ལ་ཟླ་བ་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དེ། སྟོན་ ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ནས། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་ནི། དགུན་གྱི་དུས་ཚིགས་སོ། །དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉ་ནས་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་ནི་དགུན་སྨད་ ཀྱི་དུས་ཚིགས་སོ། །ཞེས་དང་། ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་ཊཱིཀ་ལས་ཀྱང་། དེ་དང་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ལུགས་འདི་ལ་དངོས་སྟོབས་ཀྱི་རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་བརྒྱད་ཡོད་དེ། དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་བཙལ་ བ་དང་བཞག་པ། དབྱར་སྔ་མ་དང་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན། དགག་དབྱེ། སྲབ་ཀྱང་འདིངས་བ་དང་། དབྱུང་བའི་དུས་འབྲིང་པོ་བཞི་ལ་འདུལ་བའི་གཟེར་བཞི་འབྱུང་ཚུལ་རྣམས་མཐོང་བ་རྒྱུད་པའི་ལག་ལེན་དང་ མཐུན་པར་འགྲིག་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ལུགས་གཉིས་བསྲེས་པའི་རྩོད་པ་གསུམ། སྤངས་ཏེ་ལུགས་གཉིས་དུས་ཀྱི་མགོ །འཛིན་ཚུལ་མ་འདྲེས་འཁྲུལ་མེད་གྲུབ། ཅེས་པ་ལྟར། རྩོད་པ་དང་པོ་ ནི། མངོན་འདུལ་གཉིས་དུས་མགོ་སོ་སོར་འཛིན་པ་མི་འཐད་དེ། མཁས་པ་ཕལ་ཆེར་གྱི་དེ་གཉིས་དུས་མགོ་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ་དང་། སྔར་ཟླ་བ་བརྒྱད་པ་ནས་དུས་མགོ་འཛིན་པའི་ཕྱོགས་ལ། སྐྱོན་བརྗོད་པ་ཐམས་ཅད་རང་ལའང་མཚུངས་པ་དང་། 4-1100 རང་གིས་ཁས་བླངས་ནང་ཡང་འགལ་བའི་སྐྱོན་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ནང་འགལ་གྱི་སྐྱོན་ཡོད་དེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགུན་དང་དཔྱིད་དང་དབྱར་རྣམས་ཀྱི། ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ཀྱི། ཟླ་བ་ཕྱེད་ནི་ ལུས་པ་ན། མཁས་པས་ཞག་མི་ཐུབ་པས་དོར། ཞེས་དགུན་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ཕྱེད་ལུས་པའི་སྐབས་སུ། དགུན་སྟོད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བར་གསུངས་ཤིང་། ཁྱེད་ལྟར་ན་ བརྒྱད་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་དགུན་སྟོད་ཀྱི་མགོ་བཟུང་བས། ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་གནམ་གང་ལ། དགུན་སྟོད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བར་ཁས་ལེན་དགོས་ལ། ཁས་བླངས་ན། རྒྱལ་དང་དབོ་དང་ས་ ག་བཅས། །ཆུ་སྟོད་ཁྲུམས་སྨད་སྨིན་དྲུག་བཅས། །འདི་རྣམས་ཀྱི་ནི་ནག་པོའི་ཕྱོགས། །ཟླ་ཕྱེད་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ། །ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རྩོད་པ་དང་པོས་མི་གནོད་དེ། དེ་ ནི་མངོན་འདུལ་གྱི་གྲུབ་མཐའ་མི་མཐུན་པ་གཅིག་ཏུ་བསྲེས་པའི་རྩོད་པ་ཡིན་པས། གོང་དུ་འགལ་བའི་ཁུར་ཆེན་གྱི་སྐབས་སུ་བཀག་ཟིན་ཏོ། །རྩོད་པ་གཉིས་པས་མི་གནོད་དེ། ངེད་ཀྱི་ལུགས་ལ། མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པ་ནས་མངོན་པའི་ལུགས་ཀྱི་དུས་མགོ་འཛིན་ཡང་། དེ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དུ་འདོད་པས། དུས་བཞི་འཆུགས་པའི་སྐྱོན་མེད་པ། མཆིམས་སོགས་ཀྱིས་ཟླ་བ་དེ་དགུན་ཟླ་

【現代漢語翻譯】 第五，正如在廣釋中所解釋的那樣，六個時節，即冬季、冬末、春季、初夏、夏季和秋季，每個時節都有兩個月。從秋季小月的下半月到冬季中月的下半月之間的兩個月是冬季。從冬季中月的下半月到春季首月的下半月之間的兩個月是冬末。此外，在《瑣事註疏》中也以類似的方式進行了闡述。 第二，在這個體系中，有八個通過經驗推理的論證：尋找和放置夏季的粗布；承認初夏和晚夏；區分；即使稀薄也變厚；以及在四個中間時期取出，這與戒律的四個釘子的出現方式相一致，因為這與傳承的實踐相符。第三，駁斥爭論：正如『摒棄混合兩種體系的三種爭論，兩種體系的季節起始，以不混淆的方式確立』所說的那樣，第一個爭論是：同時持有顯宗和律宗的季節起始是不合理的，因為大多數智者都說兩者季節起始相同，並且之前對從八月開始持有季節起始的觀點所做的所有批評也同樣適用於自己，並且自己所承認的觀點中也存在三個矛盾的錯誤。存在內部矛盾的錯誤，因為在《俱舍論釋》中說：『冬季、春季和夏季，一半和兩個月過去，當一半的月份剩餘時，智者因無法忍受夜晚而放棄。』在冬季開始的半個月和兩個月過去，一半剩餘的時候，據說冬季開始的布薩無法忍受夜晚。按照你的說法，從八月十六日開始冬季開始，那麼在九月的滿月時，必須承認冬季開始的布薩無法忍受夜晚。如果承認，那麼『國王、氐宿、六月等，上半月的黑方，半月布薩十四日。』的說法就存在矛盾。』回答說：第一個爭論沒有損害，因為這是混合了顯宗和律宗的不同觀點的爭論，所以在上面『矛盾的重擔』的情況下已經被駁斥了。第二個爭論沒有損害，因為按照我們的體系，即使從馬爾俄之前的八月開始持有顯宗體系的季節起始，也認為是秋季小月，所以沒有季節顛倒的錯誤。欽布等人認為那個月是冬季的月份。

【English Translation】 Fifth, as explained extensively in the commentary, the six seasons, namely winter, late winter, spring, early summer, summer, and autumn, each have two months. The two months from the latter half of the autumn minor month to the latter half of the winter middle month are winter. The two months from the latter half of the winter middle month to the latter half of the spring first month are late winter. Furthermore, in the 'Minor Matters Commentary,' it is also explained in a similar manner. Second, in this system, there are eight arguments based on experiential reasoning: seeking and placing coarse summer cloths; acknowledging early and late summer; distinguishing; thickening even when thin; and taking out during the four intermediate periods, which aligns with how the four nails of the Vinaya arise, because it conforms to the practice of the lineage. Third, refuting arguments: As it says, 'Abandoning the three arguments mixing the two systems, the seasonal beginnings of the two systems are established without confusion.' The first argument is: It is unreasonable to hold the seasonal beginnings of the Abhidhamma and Vinaya separately, because most scholars say that the seasonal beginnings of the two are the same, and all the criticisms previously made against the view of holding the seasonal beginning from August also apply to oneself, and there are three contradictory errors in one's own admitted view. There is the error of internal contradiction, because in the 'Commentary on the Treasury of Knowledge' it says: 'Of winter, spring, and summer, half and two months have passed, when half a month remains, the wise abandon it because they cannot endure the night.' When half a month and two months of the beginning of winter have passed, and half remains, it is said that the beginning of winter's Uposatha cannot endure the night. According to your view, since the beginning of winter starts from the sixteenth of August, then on the full moon of September, it must be admitted that the beginning of winter's Uposatha cannot endure the night. If admitted, then there is a contradiction with the statement: 'King, Jyeshtha, Saga, etc., the black side of the first half of the month, the fourteenth of the half-month Uposatha.' The answer is: The first argument does not harm, because this is an argument mixing the different views of the Abhidhamma and Vinaya, so it has already been refuted in the case of the 'heavy burden of contradiction' above. The second argument does not harm, because according to our system, even though the seasonal beginning of the Abhidhamma system is held from August before Marngo, it is considered the autumn minor month, so there is no error of seasonal reversal. Chim and others consider that month to be a winter month.

---

ར་བར་མཛད་པས། 4-1101 ཟླ་བ་རེ་རེས་དུས་བཞི་འཆུགས་པའི་སྐྱོན་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། རྩོད་པ་གསུམ་པས་མི་གནོད་དེ། ཉན་ཐོས་སྡེ་བའི་གྲུབ་མཐའ་མངོན་པས་འཆད། ལག་ལེན་འདུལ་བས་འཆད་ཅེས་སྔ་རབས་མཁས་པ་དག་གསུང་ བ་ལྟར། གསོ་སྦྱོང་སོགས་གཞི་གསུམ་གྱི་ལག་ལེན་ཆ་ལག་དང་བཅས་པ་བྱེད་པའི་དུས་འདུལ་བ་ནས་གསུངས་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་མངོན་པ་བས་ཀྱང་ཞལ་གྱིས་བཞེས་ཅིང་དེའི་ཚེ་འདུལ་བའི་ གཞུང་ལུགས་ལས། དགུན་ཟླ་ར་བ་དང་འབྲིང་པོའི་ཕྱེད་འདས། འབྲིང་པོའི་ཕྱེད་ལུས་པའི་སྐབས་སུ་དགུན་སྟོད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བ་མངོན་འདུལ་གཉིས་ཀ་ནས་གསལ་པོ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགུན་དང་དཔྱིད་དང་དབྱར་རྣམས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ཤིང་། ཟླ་བ་ཕྱེད་ནི་ལུས་པ་ན། མཁས་པས་ཞག་མི་ཐུབ་པར་འདོར། ཅེས་པའི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མ་ལས། འདི་ལ་ཕྱེད་ལྷག་ པ་ཡོད་པས་ན། ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་སོ། །ཕྱེད་དང་གཉིས་པོ་དེ་འདས་ནས་ཏེ། དགུན་ཟླ་ར་བ་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཕྱེད་དང་བཅས་པ་འདས་ནས། ལྷག་མ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ནི་ལུས་པ་ ནས་ཏེ། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཕྱེད་ལུས་པ་མར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བཅུ་བཞི་ལ། མཁས་པ་སངས་རྒྱས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཞག་མི་ཐུབ་པ་དེ་ཞག་གི་ཤོལ་དོར་བར་བྱའོ། །ཅེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཕྱེད་དང་བཅས་ཏེ། 4-1102 འདས་ནས་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཕྱེད་ལུས་པ་ནས། ཡང་ཞག་གི་ཤོལ་གཞན་དོར་བར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདུལ་བའི་གཞུང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། དགུན་སྟོད་ཀྱི་དུས་ཚིགས་ནི། སྟོན་ཟླ་ ཐ་ཆུང་ཉ་ནས་དགུན་ཟླ་ར་བའི་ཉའི་བར་དང་། དགུན་ཟླ་ར་བའི་ཉ་ནས་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་ཟླ་བ་གཉིས་སོ། །ཞེས་སོགས་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་སོགས་ལས་ཀྱང་། དེ་དང་མཐུན་པར་གོང་ དུ་དྲངས་པ་ལྟར་གསལ་པོར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ལུགས་གསུམ་པ། དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་ལུགས་ལ་ལོ་མགོ་དང་དུས་མགོ་འཛིན་ཚུལ་མི་གཅིག་ཏེ། ལོ་མགོ་ནི་ཡར་ངོ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་ནག་ པ་ཟླ་བའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ནས་འཛིན། དུས་མགོ་ནི། དགུན་ཟླ་ར་བ། མགོའི་ཟླ་བའི་ཚེས་གཅིག་ནས་འཛིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ནག་པའི་ཟླ་བའི་ཡར་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ། དཔལ་ འབྲས་སྤུངས་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་དུ། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་རྒྱལ་པོ་ཟླ་བ་བཟང་པོ་ལ་དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་གསུངས་པ་ཤེས་བྱེད་དུ་མཛད་ནས། ཟླ་བ་དེའི་ཚེས་གཅིག་ནས་ལོ་མགོ་འཛིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། དགུན་ཟླ་ར་བ། གཞུའི་ཁྱིམ་གྱི་མཐར་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་གཅིག་འབྱུང་བ་ཤེས་བྱེད་དུ་མཛད་ནས་དུས་དེ་ཉིད་ནས་དུས་མགོ་འཛིན་པའི་ཕྱིར། ལུགས་བཞི་པ་རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱི་ལུགས་ལ། 4-1103 ཡར་ངོ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའ

【現代漢語翻譯】 因此，爲了避免每個月都出現季節錯亂的過失，第三種觀點（指時輪歷）不會造成損害。正如早期學者所說，小乘部派的觀點通過《阿毗達磨》來闡釋，而實踐則通過《律藏》來闡釋。進行布薩等三種基礎的實踐及其所有組成部分的時間，正如《律藏》中所說的那樣，甚至《阿毗達磨》也認可。那時，根據《律藏》的論典，冬季首月和仲月的一半過去後，仲月的一半剩餘時，冬季初期的布薩無法進行，這在《阿毗達磨》和《律藏》中都清楚地說明了。因為，冬天、春天和夏天的月份，一半和兩個月過去，一半個月剩餘時，智者會放棄無法進行的布薩。在《釋王之子》的解釋中說：『因為這裡有多餘的一半，所以是兩個半月。這兩個半月過去後，即冬季首月和冬季仲月的一半過去後，剩餘一半個月時，即冬季仲月一半剩餘時，在下半月的十四日，智者佛教徒們應該放棄無法進行的布薩，即放棄布薩的延期。』同樣，冬季末月和春季首月的一半過去後， 春季首月的一半剩餘時，也應該放棄其他的布薩延期。』《律藏》第五十卷中也說：『冬季初期的時節，從秋季末月的最後一天到冬季首月的最後一天，以及從冬季首月的最後一天到冬季仲月的最後一天，這兩個月。』等等。在《廣大釋》等中也清楚地說明了與上述內容一致的觀點。第四種觀點，吉祥時輪的觀點，在確定新年和季節開始的方式上是不同的。新年是從上弦月之前的黑月（指藏曆新年）的上弦初一開始算起。而季節的開始，是從冬季首月（藏曆十一月）的初一開始算起。第一個標誌成立，即在黑月的上弦十五日，爲了紀念釋迦牟尼佛向香巴拉國王月賢宣講時輪根本續，從那個月的初一開始計算新年。第二個標誌成立，即爲了紀念冬季首月，在射手座的末尾出現一次冬至，從那時開始計算季節的開始。第四種觀點，漢歷的觀點， 也是從上弦月之前的黑月開始計算。

【English Translation】 Therefore, in order to avoid the fault of seasonal misalignment occurring every month, the third view (referring to the Kalachakra calendar) does not cause harm. As the early scholars said, the view of the Hinayana schools is explained through the 'Abhidharma', while the practice is explained through the 'Vinaya'. The time for performing the practice of the three bases, such as Posadha, along with all its components, is as stated in the 'Vinaya', which even the 'Abhidharma' acknowledges. At that time, according to the treatises of the 'Vinaya', when half of the first winter month and the middle month have passed, and half of the middle month remains, the early winter Posadha cannot be performed, which is clearly stated in both the 'Abhidharma' and the 'Vinaya'. Because, when half and two months of winter, spring, and summer have passed, and half a month remains, the wise will abandon the Posadha that cannot be performed. In the explanation of 'Son of the King', it says: 'Because there is an extra half here, it is two and a half months. After these two and a half months have passed, that is, after half of the first winter month and the middle winter month have passed, when half a month remains, that is, when half of the middle winter month remains, on the fourteenth day of the dark half of the month, the wise Buddhists should abandon the Posadha that cannot be performed, that is, abandon the postponement of the Posadha.' Similarly, after half of the last winter month and half of the first spring month have passed, when half of the first spring month remains, other postponements of the Posadha should also be abandoned.' The fiftieth volume of the 'Vinaya' also says: 'The season of early winter is from the last day of the last autumn month to the last day of the first winter month, and from the last day of the first winter month to the last day of the middle winter month, these two months.' And so on. In the 'Extensive Commentary' and others, the views consistent with the above are also clearly stated. The fourth view, the view of the auspicious Kalachakra, differs in the way it determines the beginning of the year and the beginning of the season. The new year is calculated from the first day of the waxing moon of the dark month before the waxing moon (referring to the Tibetan New Year). The beginning of the season is calculated from the first day of the first winter month (Tibetan November). The first sign is established, that is, on the fifteenth day of the waxing moon of the dark month, to commemorate Shakyamuni Buddha's teaching of the Kalachakra Root Tantra to King Suchandra of Shambhala, the new year is calculated from the first day of that month. The second sign is established, that is, to commemorate the first winter month, a winter solstice occurs at the end of Sagittarius, and the beginning of the season is calculated from that time. The fourth view, the view of the Chinese calendar, also calculates from the dark month before the waxing moon.

---

ི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་གི་ཟླ་བའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ནས། ལོ་མགོ་དང་དུས་མགོ་གཉིས་ཀ་འཛིན་པར་རྩིས་པ་རྣམས་ཐམས་ཅད་མཐུན་ཡང་། དཔྱིད་ར་སྟག་གི་མཚན་ གཞི་ལ་མི་མཐུན་པ་མང་སྟེ། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པ་ལ། ཟླ་བ་དེའི་མཚན་གཞིར་འདོད་པ་དང་། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པ་ལ་ཟླ་བ་དེའི་མཚན་གཞིར་འདོད་པ་དང་། ཧོར་ཟླ་དང་པོ་ལ་ ཟླ་བ་དེའི་མཚན་གཞིར་འདོད་པ་དང་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ལུགས་གསུམ་ལས། ཐོག་མཐའ་གཉིས་མི་འཐད་དེ། ལུགས་དང་པོ་ལ་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་ལུགས་རྣམ་དག་མེད་ཅིང་། ཕྱི་མ་ལ་ཕྱོགས་མཐུན་ གྱི་ལུགས་ཅུང་ཟད་ཡོད་ཀྱང་། ཟླ་བའི་དག་པ་དང་མ་མཐུན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ལུགས་གཉིས་པ་ཡར་ངོ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པ་ནི། དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་གི་ཟླ་བའི་ མཚན་གཞི་ཡིན་ཅིང་། དེ་ཉིད་ནས། རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱི་དུས་མགོ་དང་ལོ་མགོ་གཉིས་ཀ་འཛིན་པ་འཐད་དེ། དེ་ལ་ཤེས་བྱེད་ཀྱི་ལུང་རྣམ་དག་ཡོད་ཅིང་། ཟླ་བའི་དག་པ་སྦྱར་ཚུལ་ཡང་ཤིན་ ཏུ་འགྲིག་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་ལུང་ཡོད་དེ། གསལ་སྒྲོན་ལས། ལྔ་པ་ལོ་ལ་ཟླ་བ་ནི། བཅུ་གཉིས་དག་ཏུ་གནས་པ་ཡིན། །དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་ཡིན་ཏེ། །རིམ་པ་བཞིན་དུ་ལོ་ཟླ་སྦྱར། 4-1104 ཞེས་དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་ནས་དུས་མགོ་བཟུང་ཞིང་། དཔྱིད་ར་སྟག་གི་ཟླ་བ་རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ་ལ་བཤད་དེ། འབྱུང་བ་ཀུན་འདུས་ལས། དགུན་གྱི་ཉི་མ་དཔྱིད་ར་སྟག་ལ་ཟློག རྒྱལ་ཉ་ སྤེན་པ་དར་བས་ཚེས་པ་ཡིན། དབྱར་གྱི་ཉི་མ་སྟོན་ར་སྤྲེལ་ལ་བཟློག ཁྲུམས་ཉ་དམག་དཔོན་དར་བས་ཚེས་པ་ཡིན། ཞེས་དང་། སྐོལ་བུ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། ལོ་གསར་ཟླ་བ་གང་ཡིན་པ། ང་ ལ་མ་དྲི་རྒྱལ་ལ་དྲིས། ཞེས་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ལུགས་འདི་ལ། ཟླ་བའི་དག་པར་སྦྱོར་ཚུལ་ཤིན་ཏུ་འགྲིག་སྟེ། མདོ་སྡེ་སྣ་སོགས་ལས། རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ་ལ་མ་རིག་པའི་ཟླ་བར་བཤད་ ཅིང་། མ་རིག་པ་ནི། རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཐོག་མ་ཡིན་པ། གསུང་རབས་ཀྱི་སྤྱི་ལུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཚུལ་འདི་དག་ནི་འོག་ཏུ་རིམ་བཞིན་དུ་རྒྱས་པར་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་ལུགས་ ཕྱི་མ་ལ་ཕྱོགས་མཐུན་གྱི་ལུང་ཇི་ལྟར་དུ་ཡོད། ཅེ་ན། ཡོད་མེད་རྒྱ་ནག་གི་རྩིས་གཞི་མདོ་བྱང་ཆེན་པོ་ལས། དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་བཅུ་གསུམ་ལ། ཉི་མ་སྟག་ལ་ཞོན་ནས་ནི། གཟའ་ ནི་ཕུར་བུའི་སྣ་དྲངས་ནས། སྐར་མ་རྒྱལ་གྱིས་སྐྱོམ་བར་བྱེད། ཞེས་པ་ཤེས་བྱེད་དུ་བྱས་ནས། ཚེས་བཅུ་གསུམ་ལ་སྐར་མ་རྒྱལ་ཡོད་པ་ཧོར་ཟླ་དང་པོ་ཡིན་པ་འོས་མེད་དུ་བཟུང་ནས་ཤེས་བྱེད་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར། 4-1105 ལུགས་དེ་ཧོར་ལུགས་ཀྱི་ལོ་མགོ་འཛིན་པ་དང་ཕྱོགས་མཐུན་ཡང་ཡིད་བརྟན་ཐུབ་པའི་ལུང་དུ་མི་སྣང་ངོ་། །བཞི་པ་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་ནི། དེ་ནས་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་ན

【現代漢語翻譯】 從藏曆新年（藏曆新年通常在公曆的二月或三月）的第一個月，即虎月（དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་གི་ཟླ་བ）的上半月的第一天開始，將新年和時節的開始都算在內，這些演算法都是一致的。然而，對於虎月（དཔྱིད་ར་སྟག་གི་）的名稱基礎，存在許多不一致之處。因為有三種觀點：有人認為藏曆十一月是虎月的名稱基礎，有人認為藏曆十二月是虎月的名稱基礎，還有人認為藏曆正月是虎月的名稱基礎。 因此，在這三種觀點中，首尾兩種觀點都不合理。第一種觀點缺乏完全可信的依據，而最後一種觀點雖然在方向上有些一致，但與月份的純潔性不符。因此，第二種觀點，即藏曆十二月上半月是虎月（དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་གི་ཟླ་བ）的名稱基礎。從那時起，將中國曆法的時節和新年都算在內是合理的，因為它有完全可信的依據，並且月份的純潔性也非常吻合。對此，有可信的依據，如《光明論》（གསལ་སྒྲོན་）中所說：『第五年中的月份是，十二個純粹存在。虎月（དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་）是春季的第一個月，按順序排列年份和月份。』 這意味著從虎月（དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་）開始計算時節，虎月（དཔྱིད་ར་སྟག་གི་ཟླ་བ་）被解釋為國王月（རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ）。如《諸法總集》（འབྱུང་བ་ཀུན་འདུས་）中所說：『冬天的太陽在虎月（དཔྱིད་ར་སྟག་）迴歸，國王星（རྒྱལ་）和魚星（ཉ་）與土星（སྤེན་པ་）一同閃耀。夏天的太陽在猴月（སྟོན་ར་སྤྲེལ་）迴歸，沐浴星（ཁྲུམས་）和軍官星（དམག་དཔོན་）一同閃耀。』此外，《小鍋》（སྐོལ་བུ་ཆུང་）中也說：『新年是哪個月？不要問我，去問國王星（རྒྱལ་）吧！』 因此，在這種觀點中，月份的純潔性非常吻合。如《經藏》（མདོ་སྡེ་སྣ་སོགས་）等中所說，國王月（རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ་）被解釋為無明之月（མ་རིག་པའི་ཟླ་བ），而無明（མ་རིག་པ་）是十二緣起（རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་）之首，這是佛經的普遍規律。這些道理將在下文中逐步詳細闡述。那麼，最後一種觀點在方向上如何一致呢？如果存在一致性，那是因為在中國曆法巨著《大藏經》（མདོ་བྱང་ཆེན་པོ་）中，有這樣的說法：『在虎月（དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་）十三日，太陽騎在老虎上，星期是星期四（ཕུར་བུའི་），星星是國王星（རྒྱལ་གྱིས་）。』 通過將此作為依據，認為十三日有國王星（རྒྱལ་）必定是藏曆正月，並以此作為依據。因此，這種觀點與藏曆新年開始的觀點在方向上一致，但似乎不是一個可以信任的依據。第四，四釘（གཟེར་བཞི）的出現方式是：接下來是四釘（གཟེར་བཞི）的出現方式。

【English Translation】 From the first day of the waxing moon of the first spring month, the tiger month (དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་གི་ཟླ་བ), both the beginning of the year and the beginning of the season are counted together, and all these calculations are consistent. However, there are many inconsistencies regarding the basis for the name of the tiger month (དཔྱིད་ར་སྟག་གི་). Because there are three views: some believe that the eleventh month of the Hor calendar is the basis for the name of the month, some believe that the twelfth month of the Hor calendar is the basis for the name of the month, and some believe that the first month of the Hor calendar is the basis for the name of the month. Therefore, among these three views, the first and last views are not reasonable. The first view lacks a completely credible basis, and the last view, although somewhat consistent in direction, does not match the purity of the month. Therefore, the second view, that the waxing twelfth month of the Hor calendar is the basis for the name of the tiger month (དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་གི་ཟླ་བ). From then on, it is reasonable to include both the beginning of the season and the beginning of the year in the Chinese calendar, because it has a completely credible basis, and the purity of the month is also very consistent. There is a credible basis for this, as stated in the 'Clear Lamp' (གསལ་སྒྲོན་): 'The months in the fifth year are, twelve pure existences. The tiger month (དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་) is the first month of spring, arrange the years and months in order.' This means that the season begins from the tiger month (དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་), and the tiger month (དཔྱིད་ར་སྟག་གི་ཟླ་བ་) is explained as the king month (རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ). As stated in the 'Compendium of All Elements' (འབྱུང་བ་ཀུན་འདུས་): 'The winter sun returns in the tiger month (དཔྱིད་ར་སྟག་), the king star (རྒྱལ་) and the fish star (ཉ་) shine together with Saturn (སྤེན་པ་). The summer sun returns in the monkey month (སྟོན་ར་སྤྲེལ་), the bathing star (ཁྲུམས་) and the officer star (དམག་དཔོན་) shine together.' In addition, the 'Small Pot' (སྐོལ་བུ་ཆུང་) also says: 'Which month is the new year? Don't ask me, ask the king star (རྒྱལ་)!' Therefore, in this view, the purity of the month is very consistent. As stated in the 'Sutra Collection' (མདོ་སྡེ་སྣ་སོགས་) and others, the king month (རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ་) is explained as the month of ignorance (མ་རིག་པའི་ཟླ་བ), and ignorance (མ་རིག་པ་) is the beginning of the twelve links of dependent origination (རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་), which is the general rule of the Buddhist scriptures. These reasons will be explained in detail step by step below. So, how is the last view consistent in direction? If there is consistency, it is because in the great Chinese calendar work 'Great Treasury' (མདོ་བྱང་ཆེན་པོ་), it says: 'On the thirteenth day of the tiger month (དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་), the sun rides on the tiger, the week is Thursday (ཕུར་བུའི་), and the star is the king star (རྒྱལ་གྱིས་).' By taking this as a basis, it is believed that the king star (རྒྱལ་) on the thirteenth day must be the first month of the Tibetan calendar, and this is taken as a basis. Therefore, this view is consistent in direction with the view that the Tibetan New Year begins, but it does not seem to be a reliable basis. Fourth, the way the four nails (གཟེར་བཞི) appear is: Next is the way the four nails (གཟེར་བཞི) appear.

---

ི། དམ་ཆོས་མངོན་པའི་ སྡེ་སྣོད་ལས། ཐ་ཆུང་བཞི་ལ་གཟེར་བཞི་གསུངས། འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་གཞུང་ལུགས་ལས། འབྲིང་པོ་བཞི་ལ་གཟེར་བཞི་གསུངས། དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། རྒྱ་ནག་རྩིས་ཀྱི་རྒྱུད་འགྲེལ་ལས། ར་བ་ བཞི་ལ་གཟེར་བཞི་པོ། འབྱུང་བར་གསུངས་ཀྱང་ར་བ་ཡི། ངོས་འཛིན་མི་གཅིག་སོ་སོར་དེས། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་དགོས་པའི་ཕྱིར། ལུགས་མཆོག་བཞི་པོ་གཟེར་བཞི་ཡི། འབྱུང་ཚུལ་མིང་ལ་མ་མཐུན་ཡང་། ༼ངེས་པའི་དོན་ལ་ཐམས་ཅད་མཐུན། ཞེས་པ་ལྟར་ངམ་མངོན་པའི་སྡེ་སྣོད་རྣམས་ལས། དབྱར་དགུན་སྟོན་དཔྱིད་ཀྱི་ཐ་ཆུང་བཞི་ལ། གཟེར་བཞི་འབྱུང་བར་གསུངས་ཏེ། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ། དགུན་ཉི་ཐུང་ བའི་མཐར་ཐུག་དགུན་ཉི་ཟློག་པའི་དུས་དང་། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་བ་དབྱར་ཉི་རིང་བའི་མཐར་ཐུག༽ དབྱར་ཉི་ཟློག་པའི་དུས་དང་། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ། དཔྱིད་ཀྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་དང་། སྟོན་ཟླ་ ཐ་ཆུང་སྟོན་གྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་པར་འབྱུང་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཇི་ལྟར་གསུངས་ན་འཇིག་རྟེན་བཞག་པའི་མདོ་ལས་ལོ་གཅིག་དུས་གཅིག་ཏུ་མཚན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། ཉིན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། 4-1106 ལོ་གཅིག་ལ་དུས་གཅིག་ཏུ་མཚན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་གང་ཞེ་ན། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་མཚན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། ཉིན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དོ། །ཚེས་དགུ་ཕན་ཆད་ནི་མཚན་མོ་འབྲི། ཉིན་མོ་སྐྱེ་སྟེ། མཚན་མོ་ནི་ཐང་རེ་རེས་འབྲིའོ། །ཉིན་མོ་ནི་ཐང་རེ་རེས་སྐྱེའོ། །ལོ་གཅིག་ལ་དུས་གཅིག་ ཏུ་ཉིན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། མཚན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། ལོ་གཅིག་ལ་དུས་གཅིག་ཏུ་ཉིན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། མཚན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་པ་དེ་གང་ ཞེ་ན། སྨྲས་པ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་དབྱར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ། ཉིན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། མཚན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། ཚེས་དགུ་ཕན་ཆད་ནི་ཉིན་མོ་འགྲིབ། མཚན་མོ་ སྐྱེ་སྟེ། ཉིན་མོ་ནི་ཐང་རེ་རེས་འགྲིབ་ངོ་། །མཚན་མོ་ནི་ཐང་རེ་རེས་སྐྱེའོ། །ལོ་གཅིག་ལ་དུས་གཉིས་སུ་མཚན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ། ཉིན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་པ་ཡོད་དེ། ལོ་གཅིག་ལ་དུས་གཉིས་སུ་མཚན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ། ཉིན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་དེ་གང་ཞེ་ན། སྨྲས་པ་དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་དང་། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ། 4-1107 མཚན་མོ་ལ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ། ཉིན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་ཡོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མདོ་ཉི་མའི་སྙིང་པོ་ལས་ཀྱང་། ཐ་ཆུང་བཞི་ལ་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྔའི་ སྒོ་ནས་གསུངས་ཤིང་། སྟོན་ཐ་ཁྱད་ཆོས་ལྔ

【現代漢語翻譯】 在《殊勝法藏》（Dam chos mngon pa'i sde snod）中，提到四個小月對應四根釘。 在《毗奈耶海》（'Dul ba rgya mtsho）的論典中，提到四個中月對應四根釘。 在吉祥《時輪》（Dus kyi 'khor lo）和漢歷的根本釋論中，也說到了四個季度對應四根釘。 雖然對季度（Ra ba）的定義各不相同，但由於各自具有特殊的必要性，這四種殊勝的體系在四根釘的出現方式和名稱上可能不一致，但正如『就究竟意義而言，一切皆一致』所說的那樣，在《殊勝法藏》等論典中，提到冬、夏、秋、春四個小月出現四根釘：冬季小月，是冬至日最短的時候，即冬日回返之時；夏季小月，是夏至日最長的時候，即夏日回返之時；春季小月，是春分日晝夜平分之時；秋季小月，是秋分日晝夜平分之時。 因此，正如《立世經》（'Jig rten bzhag pa'i mdo）所說：『一年之中，有一個時刻夜晚為十八臾提，白天為十二臾提。』 一年之中，有一個時刻夜晚為十八臾提，白天為十二臾提，這是指什麼呢？ 答：在冬季小月的上半月第八天，夜晚為十八臾提，白天為十二臾提。從初九開始，夜晚變短，白天變長，夜晚每一天縮短一唐，白天每一天增長一唐。 一年之中，有一個時刻白天為十八臾提，夜晚為十二臾提。一年之中，有一個時刻白天為十八臾提，夜晚為十二臾提，這是指什麼呢？ 答：在夏季小月的上半月第八天，白天為十八臾提，夜晚為十二臾提。從初九開始，白天變短，夜晚變長，白天每一天縮短一唐，夜晚每一天增長一唐。 一年之中，有兩個時刻夜晚為十五臾提，白天也為十五臾提。一年之中，有兩個時刻夜晚為十五臾提，白天也為十五臾提，這是指什麼呢？ 答：在春季小月的上半月第八天和秋季小月的上半月第八天，夜晚為十五臾提，白天也為十五臾提。 此外，《日藏經》（Mdo nyi ma'i snying po）中也以五種特徵的方式闡述了四個小月出現四根釘的情況，並詳細描述了秋季小月的五種特徵。

【English Translation】 In the 'Abhidharma Pitaka' (Dam chos mngon pa'i sde snod), it is said that the four small months correspond to the four nails. In the treatises of 'Vinaya Ocean' ('Dul ba rgya mtsho), it is said that the four middle months correspond to the four nails. In the glorious 'Kalachakra' (Dus kyi 'khor lo) and the root commentary of the Chinese calendar, it is also said that the four seasons correspond to the four nails. Although the definitions of the seasons (Ra ba) are different, due to their respective special necessities, these four supreme systems may not agree on the way the four nails appear and their names. However, as it is said, 'In the ultimate sense, everything is consistent,' in the 'Abhidharma Pitaka' and other treatises, it is mentioned that the four small months of winter, summer, autumn, and spring correspond to the appearance of the four nails: the small month of winter is when the winter solstice is the shortest, that is, when the winter sun returns; the small month of summer is when the summer solstice is the longest, that is, when the summer sun returns; the small month of spring is when the vernal equinox has equal day and night; the small month of autumn is when the autumnal equinox has equal day and night. Therefore, as the 'Aggañña Sutta' ('Jig rten bzhag pa'i mdo) says: 'In one year, there is a time when the night is eighteen yud-tsam and the day is twelve yud-tsam.' In one year, there is a time when the night is eighteen yud-tsam and the day is twelve yud-tsam, what does this refer to? Answer: On the eighth day of the waxing half of the small month of winter, the night is eighteen yud-tsam and the day is twelve yud-tsam. From the ninth day onwards, the night becomes shorter and the day becomes longer, the night shortening by one thang each day and the day lengthening by one thang each day. In one year, there is a time when the day is eighteen yud-tsam and the night is twelve yud-tsam. In one year, there is a time when the day is eighteen yud-tsam and the night is twelve yud-tsam, what does this refer to? Answer: On the eighth day of the waxing half of the small month of summer, the day is eighteen yud-tsam and the night is twelve yud-tsam. From the ninth day onwards, the day becomes shorter and the night becomes longer, the day shortening by one thang each day and the night lengthening by one thang each day. In one year, there are two times when the night is fifteen yud-tsam and the day is also fifteen yud-tsam. In one year, there are two times when the night is fifteen yud-tsam and the day is also fifteen yud-tsam, what does this refer to? Answer: On the eighth day of the waxing half of the small month of spring and the eighth day of the waxing half of the small month of autumn, the night is fifteen yud-tsam and the day is also fifteen yud-tsam. Furthermore, the 'Sun Essence Sutra' (Mdo nyi ma'i snying po) also explains the appearance of the four nails in the four small months in terms of five characteristics, and describes in detail the five characteristics of the small month of autumn.

---

་ལྡན་དུ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་པ་དང་། དགུན་ཉི་ཐུང་བའི་མཐར་ཐུག་གི་གཟེར་ནི་མཆུའི་ཟླ་བ་ལ་འབྱུང་ཞིང་། ཟླ་བ་དེ་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་ པ། མཚན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་པའི་དུས་ཡིན་པ། སྐར་མ་རྒྱལ་གྱི་ནམ་སྐྱེལ་བ། ཉི་མ་སྐར་མ་མོན་གྲེ་དང་འགྲོགས་ཤིང་། གྲིབ་ཚོད་སོར་བཅུ་བདུན་འཁོར་བ་ སྤེན་པ་དང་ཕུར་བུ་ཞིང་བདག་ཡིན་པ་སོགས་ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་དུ་གསུངས་ཏེ། མདོ་ཉི་སྙིང་ལས། མཆུ་ནི་ཟླ་བ་རབ་རྫོགས་བྱེད། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་རང་བཞིན་ཡང་། མཐར་གྱིས་ཀྱང་ནི་བརྗོད་ པར་བྱ། ལྷོ་ཡི་ཕྱོགས་སུ་ཕྱིན་ནས་ཀྱང་། ཉི་མ་ཡོངས་སུ་འཁོར་བར་བྱེད། མཚན་མོ་བཅོ་བརྒྱད་ཤེས་པར་གྱིས། ཉིན་བར་ཡང་ནི་བཅུ་གཉིས་ཡིན། རྒྱལ་ཡང་མཚན་མོ་ཐོབ་པར་བྱེད། ཉི་མའི་མདུན་ དུ་མོན་གྲེ་ཡིན། གྲིབ་ཚོད་ཀྱང་ནི་སོར་བཅུ་བདུན། ཉི་མ་ཡོངས་སུ་འཁོར་བར་བྱེད། སྤེན་པ་ལྷའི་བླ་མ་དག ཞིང་དེར་རབ་དུ་བརྗོད་པ་ཡིན། འདིར་ཁྱིམ་བུམ་པ་མཉམ་པ་མེད། ཞེས་གསུངས་སོ། ། 4-1108 དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་གཟེར་ནི་ས་གའི་ཟླ་བ་ལ་འབྱུང་ཤིང་། ཟླ་བ་དེ་དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པ། ཟླ་བ་དེ་ལས་དཔྱིད་ཉིན་མཉམ་པ་འབྱུང་བ། ནག་པས་མཚན་སྐྱེལ་བ། ཉི་མ་ སྐར་མ་སྨིན་དྲུག་དང་འགྲོགས་ཤིང་། པ་བ་སངས་ཞིང་བདག་ཡིན་པ། གྲིབ་མ་གོམ་དྲུག་འཁོར་བའི་ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་དུ་གསུངས་ཏེ། མདོ་ཉི་སྙིང་ལས་ཟླ་གྲངས་ཚེས་ནི་བཅོ་ལྔ་ལ། ས་ག་ ཡིན་ཏེ་ས་ག་ཡི། །གོ་རིམ་བརྗོད་བྱ་བྱང་ཕྱོགས་སུ། །ཁ་ལྟས་ཉི་མ་ཡོངས་སུ་འཁོར། །མཚན་མོ་མཉམ་མཚུངས་རྣམ་པ་སྟེ། །བཅོ་ལྔ་བཅོ་ལྔར་བཤད་པ་ཡིན། །ནག་པས་མཚན་མོ་ཐོབ་པར་བྱེད། ། ཉིན་མོ་ཡང་ནི་སྨིན་དྲུག་ཡིན། །གྲིབ་ཚོད་དག་ཀྱང་གོམ་པ་དྲུག །ཉི་མ་ཡོངས་སུ་འཁོར་བར་བྱེད། །ལྷ་མིན་བླ་མ་པ་བ་སངས། །འདིར་ཡང་ཞིང་ཞེས་གདགས་པ་ཡིན། །ཁྱིམ་གླང་ཡིན་ཏེ་མཁས་ རྣམས་ཀྱི། །ཟླ་བ་བདུན་པོ་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དབྱར་ཉི་རིང་བ་མཐར་ཐུག་གི་གཟེར་ནི། གྲོ་བཞིན་གྱི་ཟླ་བ་ལ་འབྱུང་ཞིང་། ཟླ་བ་དེ་ཡང་། ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་དུ་གསུངས་ ཏེ། ཟླ་བ་དེ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པ། ཟླ་བ་དེའི་ནང་དུ། ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། མཚན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་པའི་དུས་འབྱུང་བ། སྐར་མ་ཆུ་སྟོད་ཀྱི་མཚན་སྐྱེལ་བ། ཉི་མ་སྐར་མ་མཆུ་དང་འགྲོགས་ཤིང་ཉི་མ་ཞིང་བདག་ཡིན་པ། 4-1109 གྲིབ་མ་གོམ་པ་ཕྱེད་འཁོར་བ་རྣམས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མདོ་དེ་ཉིད་ལས། ཟླ་བ་རང་ལ་གྲོ་བཞིན་ནོ། །བདག་གིས་དབྱར་ཐའི་རིམ་བརྗོད་བྱ། །དེ་ནི་བྱང་གི་ཕྱོགས་སུ་ནི། །ཉི་མ་གདོང་ ཕྱེད་བལྟས་ཏེ་འཁོར། །ཉིན་བར་བཅོ་བརྒྱད་ཐོབ་ནས་ཀྱང་། །མཚན་མོ་ཡང་ནི་བཅུ་གཉིས་ཏེ། །ཆུ་སྟོད་ཀྱིས་ནི་མཚན་མོ་ཐ

【現代漢語翻譯】 如前所述，冬至點出現在མཆུའི་ཟླ་བ（mchui zla ba，藏曆十一月），該月是冬季的小月。此時，夜晚有18個「ཡུད་ཙམ（yud tsam，瞬間）」，白天有12個「ཡུད་ཙམ（yud tsam，瞬間）」。星宿རྒྱལ（rgyal，鬼宿）在夜晚升起，太陽與星宿མོན་གྲེ（mon gre，心宿）同行，影子移動17指。歲星和火星是田主等，具有這五種特徵。《日藏經》中說：『མཆུ（mchu，藏曆十一月）是圓滿之月，也是冬季的小月。最終也要述說，向南方行進，太陽完全執行。夜晚要知道是十八，白天也是十二。རྒྱལ（rgyal，鬼宿）也在夜晚出現，太陽前面是མོན་གྲེ（mon gre，心宿）。影子的長度是十七指，太陽完全執行。歲星是天上的上師，在那田地裡述說。這裡沒有寶瓶宮。』 春分點出現在ས་གའི་ཟླ་བ（sa ga'i zla ba，藏曆四月），該月是春季的小月。從該月開始出現春分。ནག་པ（nag pa，星名）在夜晚升起，太陽與星宿སྨིན་དྲུག（smin drug，昴宿）同行，水星是田主，影子移動六步。具有這五種特徵。《日藏經》中說：『月份的數字是十五，是ས་ག（sa ga，藏曆四月）。次第述說向北方，面朝太陽完全執行。夜晚平等相同，說是十五和十五。ནག་པ（nag pa，星名）在夜晚出現，白天是སྨིན་དྲུག（smin drug，昴宿）。影子的長度是六步，太陽完全執行。非天是上師水星，這裡也說是田地。金牛宮是智者們的，已經說了七個月。』 夏至點出現在གྲོ་བཞིན（gro bzhin，藏曆七月），該月也具有五種特徵：該月是夏季的小月，該月中，白天有18個「ཡུད་ཙམ（yud tsam，瞬間）」，夜晚有12個「ཡུད་ཙམ（yud tsam，瞬間）」。星宿ཆུ་སྟོད（chu stod，危宿）在夜晚升起，太陽與星宿མཆུ（mchu，心宿）同行，太陽是田主。 影子移動半步。如經中所說：『月份是གྲོ་བཞིན（gro bzhin，藏曆七月），我將次第述說夏季。那是向北方，太陽半面朝向執行。白天得到十八，夜晚也是十二。ཆུ་སྟོད（chu stod，危宿）在夜晚出現。

【English Translation】 As mentioned earlier, the winter solstice occurs in the month of 'mchui zla ba' (མཆུའི་ཟླ་བ, eleventh month in the Tibetan calendar), which is the minor winter month. At this time, the night has 18 'yud tsam' (ཡུད་ཙམ, moments), and the day has 12 'yud tsam' (ཡུད་ཙམ, moments). The constellation 'rgyal' (རྒྱལ, Ghost star) rises at night, the sun travels with the constellation 'mon gre' (མོན་གྲེ, Antares), and the shadow moves 17 fingers. Saturn and Jupiter are the field lords, etc., possessing these five characteristics. The 'Sutra Essence of the Sun' says: ''mchu' (མཆུ, eleventh month in the Tibetan calendar) is the month of completion, and also the minor winter month. Eventually, it must be spoken of, proceeding southward, the sun fully revolves. Know that the night is eighteen, and the day is twelve. 'rgyal' (རྒྱལ, Ghost star) also appears at night, in front of the sun is 'mon gre' (མོན་གྲེ, Antares). The length of the shadow is seventeen fingers, the sun fully revolves. Saturn is the teacher of the gods, speaking of that field. Here there is no Aquarius.'' The spring equinox occurs in the month of 'sa ga'i zla ba' (ས་གའི་ཟླ་བ, fourth month in the Tibetan calendar), which is the minor spring month. From that month, the spring equinox appears. 'nag pa' (ནག་པ, star name) rises at night, the sun travels with the constellation 'smin drug' (སྨིན་དྲུག, Pleiades), Mercury is the field lord, and the shadow moves six steps. Possessing these five characteristics. The 'Sutra Essence of the Sun' says: 'The number of the month is fifteen, it is 'sa ga' (ས་ག, fourth month in the Tibetan calendar). Sequentially speaking towards the north, facing the sun fully revolves. Night and day are equal, said to be fifteen and fifteen. 'nag pa' (ནག་པ, star name) appears at night, the day is 'smin drug' (སྨིན་དྲུག, Pleiades). The length of the shadow is six steps, the sun fully revolves. Asura is the teacher Mercury, here it is also said to be the field. Taurus is for the wise, seven months have been spoken of.' The summer solstice occurs in the month of 'gro bzhin' (གྲོ་བཞིན, seventh month in the Tibetan calendar), which also has five characteristics: that month is the minor summer month, in that month, the day has 18 'yud tsam' (ཡུད་ཙམ, moments), and the night has 12 'yud tsam' (ཡུད་ཙམ, moments). The constellation 'chu stod' (ཆུ་སྟོད, Aquarius) rises at night, the sun travels with the constellation 'mchu' (མཆུ, Antares), and the sun is the field lord. The shadow moves half a step. As the sutra says: 'The month is 'gro bzhin' (གྲོ་བཞིན, seventh month in the Tibetan calendar), I will sequentially speak of summer. That is towards the north, the sun faces halfway and revolves. The day obtains eighteen, and the night is also twelve. 'chu stod' (ཆུ་སྟོད, Aquarius) appears at night.

---

ོབ། །ཉི་མའི་མདུན་ན་མཆུ་ཡིན་ནོ། །གྲིབ་ཚོད་གོམ་པ་ཕྱེད་ཡིན་ནོ། །ཉི་ མ་ཡོངས་སུ་འཁོར་བར་བྱེད། །འདིར་ཞིང་ཉི་མ་ལྡན་པ་ཡི། །སས་ཀྱང་གསེར་ནི་སྟོང་བར་བྱེད། འདིར་ཁྱིམ་སེང་གེར་ཤེས་པར་གྱིས། །ཟླ་བ་བཅུ་པོ་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་སོགས་བཞི་པོ་དེ། ཧོར་ཟླ་གང་དང་གང་ལ་འབྱུང་བ་ཡིན་ཞེ་ན། སྨིན་དྲུག་ནི་གོང་དུ་བཤད་ལ། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དགུ་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ བར་གྱི་ཟླ་བ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་དང་། ཧོར་ཟླ་བཅུ་དྲུག་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས། བཅུ་གཉིས་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་ལ། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་མཆུའི་ཟླ་ བ་དང་། ཧོར་ཟླ་གཉིས་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས། གསུམ་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་ལ། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ས་གའི་ཟླ་བ་དང་། ཧོར་ཟླ་ལྔ་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དྲུག་པའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་ལ། 4-1110 དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གྲོ་བཞིན་གྱི་ཟླ་བར་འཇོག་པ་ཡིན་ཏེ། ཟླ་བ་དེ་དག་གི་ཁྱད་ཆོས་རྣམས། ཉི་མའི་སྙིང་པོ་ནས་གསུངས་པ་ཇི་ལྟ་བཞིན། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བཟུང་ བ་སོགས་ལ་འགྲིག་གི དུས་གཞན་ནས་བཟུང་བ་ལ་འགྲིག་པའི་སྐབས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ཤེས་ལྡན་དག ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལ་བརྟན་བཞིན་དུ། རང་གིས་དེ་ཉིད་མ་སྟོན་ཅིག གལ་ཏེ་ལུགས་ དེ་མི་འཐད་དེ། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ་ལ་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བར་གྲགས་པ་དང་། ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལས་ཀྱང་། དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མ་སྟོན་དཔྱིད་ཀྱི་ར་བ་གཉིས་ལ་ཟློག་པར་བཤད་ པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉི་སྙིང་ལས། བདག་གིས་སྟོན་ཟླ་ར་རིམ་བརྗོད། ལྷོ་ཕྱོགས་ཉི་མའི་འཁོར་ལོ་ཟློག ཅེས་དང་། འདིར་ནི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་ཡི། རང་བཞིན་ཡང་ནི་བརྗོད་པར་བྱ། །བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་ ཁ་བལྟས་ནས། །ཉི་མ་ཡོངས་སུ་འཁོར་བར་བྱེད། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། སྐྱོན་དང་པོ་མེད་དེ། ཉ་སྐར་གྱི་སྒོ་ནས་ཟླ་བ་འཇོག་པ་ནི། གྲུབ་མཐའ་ལ་མ་ཞུགས་པའི་འཇིག་རྟེན་པའི་ ལུགས་ཡིན་པ་དང་། ཁ་ཆེའི་པཎ་ཆེན་གྱི་གསུང་ལས་ཀྱང་། རྒྱ་གར་བ་དང་བོད་པ་ཟླ་བའི་མིང་འདོགས་མི་མཐུན་པ་འདུག་གསུང་པ་མཁས་པ་དག་གི་གཏམ་དུ་བྱེད་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། སྐྱོན་གཉིས་པ་མེད་དེ། 4-1111 ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ་དེའི་དོན་ནི། དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མ་ལོག་ཟིན་ནས། ལྷོ་བྱང་དུ་འཁོར་བ་ལ་འཆད་དགོས་ཀྱི། ཉི་མ་ཟློག་ཞེས་པའི་ཚིག་སྐམ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་དུ་ཁས་ལེན་ན། ཁྱེད་ རང་ལ་ཁས་བླངས་ནང་འགལ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ། ནང་འགལ་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ན། ཁྱེད་རང་གི་ལུགས་ལ་དབྱར་ཟླ་ར་བ་ལ་དབྱར་ཉི་ཟློག་པར་ཐལ། ཉི་སྙིང་ལས། དབྱར་ཟླ་ར་བའི་རིམ་བརྗོད་བྱ། ། བྱང་ཕྱོགས་ཁ་བལྟས་ཉི་མ་ཟ

【現代漢語翻譯】 『在太陽面前是觜星。陰影的步長是一半。太陽完全地執行。這裡，田地與太陽同在，土地也使黃金空無一物。在這裡，要知道家是獅子座。』因為已經說了十個月份。那麼，昴星月等這四個月份，是對應于哪個和哪個霍爾月呢？昴星已經在前面說過了，從霍爾月八月十六日到九月十五日之間的月份，是秋季小月，昴星月。從霍爾月十月十六日到十二月十五日之間的月份，是冬季小月，觜星月。從霍爾月二月十六日到三月十五日之間的月份，是春季小月，氐宿月。從霍爾月五月十六日到六月十五日之間的月份，是夏季小月，女宿月。這些月份的特點，正如《太陽之精華》中所說的那樣，從霍爾月八月十六日開始等等都是符合的。從其他時間開始則不可能符合。有智慧的人啊，要堅定地依靠《太陽之精華經》，不要自己隨意發揮。如果那個體系不合理，昴星的晦日被稱為昴星月，而且在《太陽之精華經》中也說，夏至和冬至的太陽在秋分和春分的兩個星座上逆行。因為《太陽之精華》中說：『我說秋季的星座順序，南方的太陽之輪逆行。』並且，『在這裡，春季星座的自性也被述說。面向北方，太陽完全地執行。』如果這樣說，第一個過失是沒有的，因為通過星宿來確定月份，是沒有加入宗派的世俗人的體系。而且，克什米爾班智達的說法中也說：『印度人和藏人給月份命名的方式不同。』這是智者們常說的話。第二個過失也是沒有的，《太陽之精華經》的意義是，夏至和冬至的太陽已經逆行，必須解釋為向南方和北方執行。如果僅僅按照字面意思接受『太陽逆行』這句話，那麼你自己就會產生自相矛盾。如何產生自相矛盾呢？按照你的體系，夏至的星座應該夏至太陽逆行。因為《太陽之精華》中說：『夏至星座的順序被述說，面向北方，太陽逆……』 『In front of the sun is the Mouth Star (藏文：མཆུ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：觜宿). The shadow's step is half. The sun revolves completely. Here, the field is with the sun, and the earth empties gold. Here, know the house as Leo.『 Because the ten months have been spoken of. Then, which Hor months do the Pleiades month and the other four months correspond to? The Pleiades have already been mentioned above. The month from the 16th of the eighth Hor month to the 15th of the ninth month is the small autumn month, the Pleiades month. The month from the 16th of the tenth Hor month to the 15th of the twelfth month is the small winter month, the Mouth Star (藏文：མཆུ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：觜宿) month. The month from the 16th of the second Hor month to the 15th of the third month is the small spring month, the Saka month. The month from the 16th of the fifth Hor month to the 15th of the sixth month is the small summer month, the Jyeshtha month. The characteristics of these months, as stated in the Essence of the Sun, are consistent from the 16th of the eighth Hor month onwards. It is impossible to be consistent if starting from other times. O wise ones, rely firmly on the Sutra of the Essence of the Sun, and do not interpret it arbitrarily yourselves. If that system is not reasonable, the new moon of the Pleiades is known as the Pleiades month, and in the Sutra of the Essence of the Sun, it is also said that the sun of the summer and winter solstices reverses at the two boundaries of the autumn and spring equinoxes. Because in the Essence of the Sun it says: 『I speak of the order of the autumn months, the wheel of the southern sun reverses.』 And, 『Here, the nature of the spring month is also spoken of. Facing north, the sun revolves completely.』 If you say so, the first fault is non-existent, because determining the month through the stars is the system of worldly people who have not joined a sect. Moreover, in the words of the Kashmiri Pandit, it is also said: 『Indians and Tibetans have different ways of naming months.』 This is what wise people often say. The second fault is also non-existent. The meaning of the Sutra of the Essence of the Sun is that the sun of the summer and winter solstices has already reversed, and it must be explained as moving south and north. If you only accept the word 『sun reverses』 literally, then you will have a self-contradiction. How does self-contradiction arise? According to your system, the summer solstice constellation should have the summer solstice sun reverse. Because the Essence of the Sun says: 『The order of the summer solstice constellation is spoken of, facing north, the sun reve…』

【English Translation】 『In front of the sun is the Mouth Star. The shadow's step is half. The sun revolves completely. Here, the field is with the sun, and the earth empties gold. Here, know the house as Leo.』 Because the ten months have been spoken of. Then, which Hor months do the Pleiades month and the other four months correspond to? The Pleiades have already been mentioned above. The month from the 16th of the eighth Hor month to the 15th of the ninth month is the small autumn month, the Pleiades month. The month from the 16th of the tenth Hor month to the 15th of the twelfth month is the small winter month, the Mouth Star month. The month from the 16th of the second Hor month to the 15th of the third month is the small spring month, the Saka month. The month from the 16th of the fifth Hor month to the 15th of the sixth month is the small summer month, the Jyeshtha month. The characteristics of these months, as stated in the Essence of the Sun, are consistent from the 16th of the eighth Hor month onwards. It is impossible to be consistent if starting from other times. O wise ones, rely firmly on the Sutra of the Essence of the Sun, and do not interpret it arbitrarily yourselves. If that system is not reasonable, the new moon of the Pleiades is known as the Pleiades month, and in the Sutra of the Essence of the Sun, it is also said that the sun of the summer and winter solstices reverses at the two boundaries of the autumn and spring equinoxes. Because in the Essence of the Sun it says: 『I speak of the order of the autumn months, the wheel of the southern sun reverses.』 And, 『Here, the nature of the spring month is also spoken of. Facing north, the sun revolves completely.』 If you say so, the first fault is non-existent, because determining the month through the stars is the system of worldly people who have not joined a sect. Moreover, in the words of the Kashmiri Pandit, it is also said: 『Indians and Tibetans have different ways of naming months.』 This is what wise people often say. The second fault is also non-existent. The meaning of the Sutra of the Essence of the Sun is that the sun of the summer and winter solstices has already reversed, and it must be explained as moving south and north. If you only accept the word 『sun reverses』 literally, then you will have a self-contradiction. How does self-contradiction arise? According to your system, the summer solstice constellation should have the summer solstice sun reverse. Because the Essence of the Sun says: 『The order of the summer solstice constellation is spoken of, facing north, the sun reve…』

---

ློག །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། སྟོན་ཟླ་ར་བ་ལ་ཟློག་པར་ཁས་བླངས་པ་དང་ནང་འགལ། གྲོགས་པོ་དག རྩིང་པོར་སྤྱོད་པའི་བློས་མདོ་དོན་ཟབ་མོ་ལ་བབ་ ཅོལ་དུ་མ་སྨྲ་ཞིག དེ་བཞིན་དུ་གདགས་པའི་སྟོན་ཟླ་ར་བའི་ཡར་གྱི་ཞེས་སོགས་ཀྱི་འཕྲོ་དེ་མ་ཐག་ཏུ། ལོ་གཅིག་ལ་དུས་གཉིས་སུ་མཚན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ། ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་ བཅོ་ལྔ་ཡིན་པ་ཡོད་དེ། དེ་གང་ཞེ་ན་སྨྲས་པ། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ཚེས་བརྒྱད་དང་། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ཚེས་བརྒྱད་ལ། མཚན་མོ་ཡང་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་ཉིན་མོ་ཡང་ ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་ཡོད་དོ་ཞེས་དང་། ཁ་ཆེ་འདུས་བཟང་གིས་ཀྱང་། དེ་ལ་དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡི། ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཡར་ངོའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་ངོ་། ། 4-1112 དགུན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བཞི་པ་ལ་ཐུང་དུ་འགྱུར་ཏེ། མཚན་དེ་ཉིད་དགུན་ཟླ་བཞི་པའི་ཡར་གྱི་ཚེས་དགུ་ནས་ཐུང་བར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་སྦྱར་ཏེ། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་ངོའི་ཚེ་དགུ་ནས་ སོ། །ཞེས་དང་། མཛོད་རྩ་འགྲེལ་ལས། དགུན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བཞི་པ་ལ། །ཐུང་དུ་འགྱུར་རོ་ཉིན་མོ་ཟློག་ཅེས་དང་། །དེ་ཉིད་དགུན་རྣམས་ཀྱི་ཟླ་བ་བཞི་པའི་ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་ཐུང་བར་འགྱུར། ཞེས་བྱ་བ་སྦྱར་ཏེ། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་དགུ་ནས་སོ། །ཞེས་དང་དེའི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མ་ལས་ཀྱང་། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་བཞི་ཡི་ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་ཞེས་ བྱ་བ་ནི། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་ནི་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ནས། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་བར་བཞི་ཡིན་ལ། ཟླ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མར་གྱི་ངོ་ལྔ་སྟེ། དེ་ལ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་མོ་རིང་བར་འགྱུར་རོ། །དགུན་རྣམས་ཀྱི་ནི་བཞི་པ་ལ། ཐུང་དུ་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི། དགུན་གྱི་ཟླ་བ་ནི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ནས། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་བར་བཞི་ ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་དགུ་ནས། མཚན་མོ་ཐུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་ཕྱོགས་གླང་གི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་དེ་དང་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་གཞུང་ལུགས་ལས། 4-1113 འབྲིང་པོ་བཞི་ལ་གཟེར་གཞི་འབྱུང་ཚུལ་དང་། དུས་འཁོར་དང་རྒྱ་ནག་གི་རྩིས་ལུགས་ལ། ར་བ་བཞི་ལ་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་ནི། ལུགས་བཞི་ངེས་པའི་དོན་དུ། གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་མཐུན་པ་ལས་ རྟོགས་ནུས་སོ། །དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ཟབ་མོའི་མན་ངག་གི་སྒོ་ནས་འོག་ཏུ་གསལ་པོར་འཆད་པ་ལྟར། དགུན་ཉི་ཟློག་ཚུལ། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་གསུམ་ནས། ཧོར་ཟླ་བཅུ་ གཉིས་པའི་ཉེར་གསུམ་གྱི་བར་ལ། དགུན་ཉི་ཟློག་པར་ངེས་ཤིང་། དེ་ཡང་། བཅུ་གཅིག་པའི་ཚེས་གསུམ་དང་། བཅུ་གསུམ་ལ། དགུན་ཉི་ཟློག་པའི་དུས

【現代漢語翻譯】 因為這樣說過。如果承認，就與承認在秋季初月（藏文：སྟོན་ཟླ་ར་བ་）迴轉相矛盾。朋友們，不要用粗暴的心態輕率地談論深奧的經義。同樣，關於『假設的秋季初月向上』等等的後續內容，緊接著說，一年中有兩次夜晚短暫十五分，白天短暫十五分的情況，這是指什麼呢？回答說，在春季小月（藏文：དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的上半月第八天和秋季小月（藏文：སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的上半月第八天，夜晚和白天都短暫十五分。喀什米爾班智達也說：『在那之中，夏季第二個月的最後第九天夜晚變長。』夏季第二個月，即夏季小月（藏文：དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的上半月第九天夜晚變長。 冬天通過第四個月變短，夜晚從冬季第四個月的上半月第九天開始變短。』加上這句話，即冬季小月（藏文：དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的上半月第九天開始。』《俱舍論》的根本頌和註釋中說：『冬天通過第四個月，白天迴轉變短。』也就是冬天第四個月的最後第九天開始變短。加上這句話，即冬季小月（藏文：དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的上半月第九天開始。《俱舍論釋·勝子》中也說：『夏季第四個月的最後第九天夜晚變長』，夏季的月份是從夏季中月（藏文：དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་）到秋季中月（藏文：སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་）的四個月，所有的月份都是上半月五天，其中夏季小月（藏文：དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的上半月第九天夜晚開始變長。『冬天通過第四個月變短』，冬天的月份是從秋季小月（藏文：སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་）到冬季小月（藏文：དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的四個月，其中冬季小月（藏文：དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་）的上半月第九天夜晚開始變短。』《量評釋》中也說了類似的內容。《律海》的論典中說： 『中月四個月出現癤病的基礎』，以及《時輪》和中國的歷算中，『初月四個月出現四釘』，爲了確定四種歷算的意義，從四釘出現的方式相同中可以理解。這是怎麼樣的呢？就像通過深奧的口訣在下面清楚地解釋的那樣。冬至迴轉的方式：從藏曆十一月（藏文：ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པ་）的上半月初三到藏曆十二月（藏文：ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པ་）的二十三之間，確定為冬至迴轉。也就是，十一月初三和十三，是冬至迴轉的時候。

【English Translation】 Because it is said so. If admitted, it contradicts the admission of reversal in the first autumn month (Tibetan: སྟོན་ཟླ་ར་བ་). Friends, do not speak lightly about the profound meaning of the scriptures with a rough mind. Similarly, regarding the continuation of 'the assumed first autumn month upwards' and so on, it immediately says that there are two instances in a year where the night is briefly fifteen minutes shorter and the day is briefly fifteen minutes shorter. What does this refer to? It is said that on the eighth day of the waxing phase of the minor spring month (Tibetan: དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་) and the eighth day of the waxing phase of the minor autumn month (Tibetan: སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་), both the night and the day are briefly fifteen minutes shorter. The Kashmiri Pandit also said: 'Among them, the night becomes longer from the last ninth day of the second summer month.' The second summer month, that is, the night becomes longer from the ninth day of the waxing phase of the minor summer month (Tibetan: དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་). 'Winter becomes shorter through the fourth month, and the night becomes shorter from the ninth day of the waxing phase of the fourth winter month.' Adding this sentence, it starts from the ninth day of the waxing phase of the minor winter month (Tibetan: དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་). The root verses and commentary of the Abhidharmakośa say: 'Winter becomes shorter through the fourth month, and the day reverses.' That is, it becomes shorter from the last ninth day of the fourth winter month. Adding this sentence, it starts from the ninth day of the waxing phase of the minor winter month (Tibetan: དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་). The Commentary on the Abhidharmakośa by Vasubandhu also says: 'The night becomes longer from the last ninth day of the fourth summer month,' the summer months are four months from the middle summer month (Tibetan: དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་) to the middle autumn month (Tibetan: སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་), and all the months are five days of the waxing phase, among which the night becomes longer from the ninth day of the waxing phase of the minor summer month (Tibetan: དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་). 'Winter becomes shorter through the fourth month,' the winter months are four months from the minor autumn month (Tibetan: སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་) to the minor winter month (Tibetan: དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་), among which the night becomes shorter from the ninth day of the waxing phase of the minor winter month (Tibetan: དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་).' The commentary on Pramāṇavārttika also says something similar. The Vinaya Ocean states: 'The basis for boils appears in the four middle months,' and in the Kālacakra and Chinese calculations, 'four nails appear in the four initial months,' in order to determine the meaning of the four calculations, it can be understood from the similarity in the way the four nails appear. How is this so? As explained clearly below through the profound oral instructions. The way the winter solstice reverses: it is determined that the winter solstice reverses from the third day of the waxing phase of the eleventh Hor month (Tibetan: ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པ་) to the twenty-third of the twelfth Hor month (Tibetan: ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པ་). That is, the third and thirteenth of the eleventh month are the times when the winter solstice reverses.

---

་གཉིས་འབྱུང་བ་ལ་དགོངས་ནས། དུས་འཁོར་ལས་ར་བ་ བཞི་ལ་གཟེར་བཞི་གསུངས་ཏེ། བཅུ་གཅིག་པའི་ཚེས་གཅིག་ནས། གནམ་གང་གི་བར་ལ་དུས་འཁོར་བའི་དགུན་ཟླ་ར་བར་འདོད་པ་སོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུལ་བ་པས་དུས་དེ་གཉིས་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་ པ། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པར་དགོངས་ཏེ། འདུལ་བའི་ལུགས་ལ་བཅུ་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བཅུ་གཅིག་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་འདི་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཡིན་པ་བསྒྲུབས་ཟིན་ པའི་ཕྱིར། དགུན་ཉི་ཟློག་པའི་འཆི་དུས་ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པའི་ཉེར་གསུམ་ལ་ཟློག་ཅིང་། དུས་དེ་ལ་དགོངས་ནས། རྒྱ་ནག་པའི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་སྟག་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པའི་གཟེར་གསུངས་པ་དང་། 4-1114 མངོན་པ་བས། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པའི་གཟེར་གསུངས་པ་ཡིན་སྟེ། བཅུ་གཉིས་པས་ཉེར་གསུམ་ཏེ། རྒྱ་ནག་པའི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་དུས་དང་། མངོན་པ་བས་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ དུས་ཡིན་པར་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན། ཟླ་བ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཕྱེད་བཅས་རེ་ནས། ཟླ་བའི་ཤོལ་རེ་འབྱུང་ཞིང་། དེའི་དབང་གིས་དགུན་ཉི་ཟློག་ཚུལ། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པའི་ཚེས་ གསུམ། བཅུ་གསུམ། ཉི་ཤུ་གསུམ། བཅུ་གཉིས་པའི་ཚེས་གསུམ། བཅུ་གསུམ། ཉི་ཤུ་གསུམ་ལ་དགུན་ཉི་ཟློག་པ་སྔ་ཕྱི་རིམ་ཅན་དུ་འབྱུང་བ་ངོས་ཟིན་པའི་སྒོ་ནས། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་དགོས་པའི་ཆེད་ དུ། སྔར་བཤད་པའི་ལུགས་མཆོག་བཞི་པོ། གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་མིང་ལ་མ་མཐུན་པ་ཡིན་ཡང་། ངེས་པའི་དོན་དུ་ནི་ལུགས་བཞི་ཀ་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་མཐུན་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཁོ་བོ་ སྨྲ་བར་བྱེད་དོ། ། ད་ནི་དོན་དེ་དག་ལས་འཕྲོས་པའི་དཀའ་བའི་གནས་ཟབ་མོ་མན་ངག་གི་སྒོ་ནས་ལྷུག་པར་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། རྣམ་དཔྱོད་ལྡན་པའི་བློ་གྲོས་ཅན། །རྒྱ་ཆེན་ ཐོས་པས་མི་ངོམས་པའི། །ཐར་འདོད་རྣམས་ཀྱིས་མདོ་རྒྱུད་དང་། །དགོངས་འགྲེལ་བསྟན་བཅོས་ལེགས་པར་ལྟོས། །རྒྱ་ཆེན་གསུང་རབ་དཔྱོད་པ་ཡི། །སྤྲོས་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་སྒྱིད་ལུག་ཏེ། །ཐ་སྙད་ཚིག་དང་རི་མོ་ལ། ། 4-1115 ལྟོས་མེད་ཚིག་ཉུང་དོན་རྒྱས་གནད། །མཁས་པའི་མན་ངག་ལེན་འདོད་ན། །བྱེད་གྲུབ་ཕྱི་ནང་མཐུན་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་གདན་དུ་བཏིང་ནས་ནི། །ལྷག་ཆད་འཕེལ་འགྲིབ་རི་བོང་ཅན། །དུས་ཀྱི་མ་ལ་འགྲེངས་ པའི་བུ། །འབྱུང་བས་དབྱར་དགུན་གླུ་མེ་དང་། །མེ་མེའི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བྱེད་པའི། །རྒྱབ་རྟེན་ཡེ་ཤེས་ལས་རླུང་གི །འཕེལ་འགྲིབ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ནི། །གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་འཁྲུལ་མེད་འགྲུབ། །ཨེ་མ་ངོ་ མཚར་རྨད་ཀྱི་ཆོས། །ཀུན་གྱིས་ཤེས་ན་མཁས་པ་སུ། །བརྡ་གྲོལ་མཁས་པའི་ངག་ལ་ལོང་། །ཞེས་པ་ལྟར། གཟེར་བཞི་པོ་འདི་དུས་ཚིགས་ཀྱི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི། ད

【現代漢語翻譯】 考慮到二者的出現，時輪金剛中說了四個季度有四個釘（gzer bzhi），即從十一月初一到月末，被認為是時輪歷的冬季月份。持律者認為這兩個時間是冬至，冬季中月是冬至。因為根據律宗，從十月十六到十一月十五的這個月被認為是冬季中月。冬至的死亡時間是藏曆十二月二十三日，考慮到這個時間，漢歷春季的第一個月（虎月）被認為是冬至的釘。 《俱舍論》認為，冬季小月是冬至的釘，即十二月二十三日，是漢歷春季的第一個月，而《俱舍論》認為是冬季小月的時間，這在前面已經說過了。總之，每過三十又二分之一月，就會出現一個閏月，由於這個原因，冬至的時間，藏曆十一月初三、十三、二十三，十二月初三、十三、二十三，冬至的早晚依次出現。通過認識到這一點，爲了特殊的需要，前面所說的四種曆法，雖然四釘（gzer bzhi）的出現方式名稱不同，但實際上四種曆法中四釘的出現方式是相同的。我這樣說。 現在，從這些意義中引申出來的深奧難懂之處，將通過口訣的方式來充分解釋，正如所說：『具有辨別智慧的智者，以廣博的學識而不滿足，渴望解脫的人們，應好好研讀經、續和論釋。』廣泛研究經文，卻因繁瑣的集合而感到疲憊，對於文字和圖畫，如果想要獲得不依賴的簡明扼要的智者口訣，那麼就要將行為和結果內外一致地鋪設在基礎上，盈虧增減的兔子，時間的母親所生的兒子，通過地、水、火、風的季節之歌，以及火母之輪的運轉，依靠背後支撐的智慧氣，以及盈虧增減，四釘的出現方式才能毫無錯謬地實現。』哎瑪，多麼奇妙的法啊！如果大家都知道了，那誰才是智者呢？開啟象徵，傾聽智者之語！』 正如上面所說，這四個釘（gzer bzhi）是季節的關鍵原因。

【English Translation】 Considering the occurrence of both, in the Kalachakra, four nails (gzer bzhi) are spoken of for the four seasons, that is, from the first day of the eleventh month to the end of the month, which is considered the winter month in the Kalachakra calendar. The Vinaya masters consider these two times as the winter solstice, and the middle winter month as the winter solstice. Because according to the Vinaya, this month from the sixteenth of the tenth month to the fifteenth of the eleventh month is considered the middle winter month. The death time of the winter solstice is the twenty-third of the twelfth month in the Tibetan calendar, and considering this time, the first month of the Chinese spring (Tiger month) is considered the nail of the winter solstice. The Abhidharma considers the small winter month as the nail of the winter solstice, that is, the twenty-third of the twelfth month, which is the first month of the Chinese spring, and the Abhidharma considers it the time of the small winter month, which has been said before. In short, every thirty and a half months, a leap month occurs, and because of this, the time of the winter solstice, the third, thirteenth, and twenty-third of the eleventh month in the Tibetan calendar, the third, thirteenth, and twenty-third of the twelfth month, the winter solstice occurs earlier or later in sequence. By recognizing this, for special needs, the four systems mentioned earlier, although the names of the four nails (gzer bzhi) appear differently, in reality, the appearance of the four nails is the same in all four systems. I say this. Now, the profound and difficult points arising from these meanings will be fully explained through the method of oral instruction, as it is said: 'The wise with discerning intelligence, not satisfied with extensive learning, those who desire liberation, should carefully study the sutras, tantras, and commentaries.' Extensively studying the scriptures, but feeling tired by the collection of elaborations, for words and pictures, if you want to obtain the independent, concise, and essential oral instructions of the wise, then you must lay the foundation of actions and results that are consistent internally and externally, the rabbit of waxing and waning, the son born of the mother of time, through the seasonal songs of earth, water, fire, and wind, and the rotation of the wheel of fire mothers, relying on the wisdom wind that supports the back, and the waxing and waning, the appearance of the four nails can be achieved without error.' Ema, what a wonderful Dharma! If everyone knows it, then who is the wise one? Open the symbols, listen to the words of the wise! As mentioned above, these four nails (gzer bzhi) are the key reasons for the seasons.

---

ུས་ཚིགས་སྟོན་བྱེད་ཀྱི་ མདོ་རྒྱུད་དགོངས་འགྲེལ་དང་བཅས་པ་རྣམས་ལ། བློ་གྲོས་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་ལེགས་པར་དཔྱོད་དགོས་ཤིང་། རྒྱ་ཆེན་གསུང་རབ་ལ་སྤྱོད་པའི་སྤྲོས་པས་སྒྱིད་ལུག་སྟེ། ཐ་སྙད་ཚིག་གི་ཚོགས་དང་། རི་ མོ་ལ་ལྟོས་མེད་ཚིག་ཉུང་དོན་རྒྱས་ཀྱི་གནད། ཟབ་པ་ལས་ཀྱང་ཆེས་ཟབ་པའི་མཁས་པའི་མན་ངག་ལེན་པར་འདོད་ན། བརྩེ་བའི་བསམ་པས་གོ་བདེ་བའི་ངག་གི་སྒོ་ནས་ལྷུག་པར་བཤད་པར་ བྱ་ཡི། དོན་དུ་གཉེར་བ་དག་རྣ་བ་གླགས་ཏེ་ཉོན་ཅིག བྱེད་གྲུབ་ཕྱི་ནང་མཐུན་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་གདན་དུ་བཏིང་ནས་ནི། །ཞེས་པའི་དོན། བྱེད་རྩིས་རྒྱུ་མཚན་རྩིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་རྩིས་འབྲས་དང་། 4-1116 རྣམ་དག་གྲུབ་མཐའི་རྩིས་འབྲས་དང་། ཕྱི་ནང་གི་རྟགས་མཐུན་པའི་ཡིད་ཆེས་པའི་འབྲས་བུ་ཞིག་གདན་དུ་བཏིང་ནས། དེ་ཡན་ཆད་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ། ཐ་སྙད་ཀྱི་ཚིག་དང་རི་མོ་ལ་ལྟོས་མི་ དགོས་པའི་མན་ངག་ཟབ་མོ་ཞིག་འདིར་སྟོན་ནོ། །དེ་གང་ཞེ་ན། བྱེད་གྲུབ་མཐུན་པའི་རྩིས་འབྲས་ནི་རང་གིས་ཤེས་ན་མཆོག་ཡིན་ཞིང་རང་གིས་མི་ཤེས་ན་ཡིད་ཆེས་པ་སྔ་མ་ཞིག་གི་ རྩིས་འབྲས་བཟུང་བས་དོན་འགྲུབ་ལ་ཕྱི་ནང་གི་རྟགས་མཐུན་པ་ནི། ཤིན་ཏུ་གལ་ཆེ་བས་དེ་ལ་ཡིད་ཆེས་སྐྱེས་ན། བྱེད་གྲུབ་ཀྱི་རྩིས་འབྲས་མེད་ཀྱང་། འོག་ནས་འཆད་པའི་འཁོར་ལོ་སྐོར་ཚུལ་ གྱི་མན་ངག་ཡོད་ན། གཟེར་བཞིའི་བྱུང་ཚུལ་འཁྲུལ་མེད་ཀྱི་དོན་ལ་ནང་བྱན་ཆུད་པར་ནུས་སོ། །ཕྱི་ནང་གི་རྟགས་མཐུན་པ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཕྱིའི་རྟགས་ཀྱི་གཙོ་བོ། ས་ཁང་མཐོ་བའི་ ཉི་བཞུར་མ་འཆུགས་པ་གཅིག་བཟུང་སྟེ། འོག་ནས་འབྱུང་བའི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བས། དོན་ཐམས་ཅད་སྟོན་ལ། གཞན་ཡང་ཕྱིའི་རྟགས། དགུན་གྱི་དུས་སུ་ཆུ་ལ་སིལ་ལི་མ་རྒྱུག་མི་རྒྱུག་དང་། སྦུབས་སུ་ ཆུག་མ་ཆུག་ར་རྟགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཚུལ་དང་། ཆང་མའི་གཟེར་འཁོར་སོགས་དང་། ནང་གི་རྟགས། སེམས་ཅན་གྱི་སྲོག་གཅོད་པའི་སྐྱེས་བུའི་ལག་པ་ལ། དགུན་ཉི་མ་ལོག་དུས་ཁྲག་འགོས་ཤིང་། དགུན་ཉི་ལོག་འཕྲལ་ཁྲག་མི་འགོས་པ་སོགས་མཐའ་ཡས་པ་དང་། 4-1117 དབྱར་གྱི་དུས་སུ་ཕྱི་རྟགས་མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་འགའ་ཞིག་གི་འཆར་ཚུལ་དང་། ནང་སྐྱེས་བུའི་རྟགས་བྱི་ཆུང་གི་རོ་འགྲིམ་མི་འགྲིམ་དང་། དབྱར་གུང་ཕག་གི་དུས། ཞག་བདུན་ལ་ཕག་མོའི་ངུར་ སྐད་འཕྱག་པ་དང་། སྦལ་པའི་ཁ་འཁྲིག་པ་སོགས། མཐའ་ཡས་པ་གཅིག་འབྱུང་མོད། རྒྱས་པར་ཡི་གེ་མང་བའི་འཇིགས་པས་མ་བྲིས་སོ། །དེ་ཡང་ཕག་ཞག་བདུན་ནི། དབྱར་གྱི་སྙིང་པོ་ཡིན་ཏེ། དབྱར་ ཉི་ལོག་ནས། ཆུང་གསུམ་ཉི་ཤུ་གཅིག དེ་རྗེས་སྨལ་ཟླ་ཕྱེད། དེ་རྗེས་ནམ་བར་ཞག་གསུམ། དེ་རྗེས་ཕག་ཞག་བདུན། དེ་རྗེས་ནམ་བར་ཞག་གསུམ། དེ་རྗེས་ཝ་ཟླ་ཕྱེད། དེ་རྗེས་གཞུང་

【現代漢語翻譯】 對於所有解釋時間週期的經文、續部及其註釋，智者應善加研究。廣泛地運用經文會讓人感到疲憊，因此，如果想要獲得精簡而深刻的要點，即不依賴術語和圖表，比深奧更深奧的智者口訣，就應以慈悲之心，用易懂的語言來充分闡述。那些尋求真諦的人，請豎起耳朵仔細聆聽！ 『行為與結果內外一致，果實奠定於基礎上』的含義是：通過原因計算的方式確定的計算結果，以及純凈宗派的計算結果，內外跡像一致，奠定可信的結果。在此之上，展示四釘產生的原理，以及不依賴術語和圖表的深奧口訣。那是什麼呢？ 如果自己知道行為與結果一致的計算結果，那是最好的；如果自己不知道，採用先前可信之人的計算結果也能達成目的。內外跡像一致非常重要，如果對此產生信任，即使沒有行為與結果的計算結果，只要有下面要講的輪轉口訣，就能徹底理解四釘產生的原理。 什麼是內外跡像一致呢？抓住外部跡象的主要一點，即地勢高的向陽處沒有偏差，然後按照下面要講的輪轉方式，就能顯示一切意義。此外，外部跡象還有：冬季水流是否結冰，以及管道中是否有水等跡象輪轉方式；還有酒糟發酵的輪轉等。內部跡像有：在冬季太陽返回時，屠夫的手上會凝結血液，而冬季太陽返回后立即宰殺則不會凝結血液等無數跡象。 夏季，外部跡像有花朵和果實的生長方式，內部跡像有屍體上是否有蒼蠅，以及夏季中午豬的交配時間，七天內母豬的叫聲，青蛙的交配等無數跡象。但因篇幅所限，故不詳述。其中，豬的七天是夏季的精華，從夏至開始，小三週（二十一天），然後是斯瑪月半，然後是南巴三日，然後是豬的七天，然後是南巴三日，然後是瓦月半，然後是中午。

【English Translation】 All the scriptures, tantras, and commentaries that explain the cycles of time should be carefully studied by the wise. Extensive use of scriptures can be tiring, so if you want to obtain concise and profound points, that is, not relying on terms and diagrams, the expert's instructions that are deeper than the profound, you should fully explain them with compassion and in an easy-to-understand language. Those who seek the truth, please listen carefully! The meaning of 'actions and results are consistent inside and out, and the fruit is laid on the foundation' is: the calculation results determined through the method of calculating causes, and the calculation results of pure sects, with consistent internal and external signs, laying a credible result. Above this, the principle of the emergence of the four nails is shown, as well as the profound oral instructions that do not rely on terms and diagrams. What is that? If you know the calculation results of consistent actions and results yourself, that is the best; if you don't know it yourself, adopting the calculation results of a previously trustworthy person can also achieve the goal. It is very important that the internal and external signs are consistent. If you have faith in this, even if there are no calculation results of actions and results, as long as there are the oral instructions on how to rotate the wheel, which will be explained below, you can thoroughly understand the principle of the emergence of the four nails. What is the consistency of internal and external signs? Grasp the main point of the external signs, that is, the sunny place with high terrain is without deviation, and then follow the rotation method to be explained below to show all meanings. In addition, there are also external signs: whether the water flow freezes in winter, and the rotation method of signs such as whether there is water in the pipes; and the rotation of wine fermentation, etc. Internal signs include: in winter, when the sun returns, blood will coagulate on the hands of butchers, while slaughtering immediately after the winter solstice will not coagulate blood, etc. There are countless signs. In summer, the external signs include the growth patterns of flowers and fruits, and the internal signs include whether there are flies on corpses, and the mating time of pigs at noon in summer, the calls of sows within seven days, the mating of frogs, etc. There are countless signs. However, due to the length of the article, it will not be described in detail. Among them, the seven days of pigs are the essence of summer, starting from the summer solstice, the small three weeks (twenty-one days), then the half month of Smal, then the three days of Namba, then the seven days of pigs, then the three days of Namba, then the half month of Wa, and then noon.

---

ཞག་ཉི་ ཤུ་རྩ་གཅིག་འབྱུང་བས། ལོག་ཞག་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་ལྔ་བྱེད་པ་ནི། དག་རྩིས་ཡིན་ཞིང་། རྒྱུ་མཚན་དེས་ན་ཕག་གི་གོང་དུ་ཞག་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུ་ཕག་གི་འོག་ཏུ་ཞག་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུ་ འབྱུང་བས་ཕག་ཞག་བདུན་པོ་དབྱར་གྱི་སྙིང་པོར་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཚུལ་འདིས་དགུན་ཉི་ཟློག་ནས་བྱ་དུས་ལ་ཡང་། མཚོན་པར་བྱ་སྟེ། བྱའི་གཤོག་ཆེན་གཉིས་ཆུང་གསུམ་དང་གཞུང་ཞག་གི་དུས་སུའང་སྦྱོར། བྱའི་གཤོག་ཆུང་གཉིས་སྨལ་དང་ཝའི་དུས་གཉིས་དང་སྦྱོར། བྱ་སྡོང་ཕག་དུས་དང་སྦྱོར། མཇུག་སྒྲོ་རྩེ་གཉིས་ནམ་བར་གྱི་དུས་གཉིས་དང་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ད་ནི་མན་ངག་གི་འཁོར་ལོ་སྐོར་ཚུལ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། 4-1118 ལྷག་ཆད་འཕེལ་འགྲིབ་རི་བོང་ཅན། །ཞེས་པ་ནི། ཚེས་ལྷག་པ་འཕེལ་བ་དང་། ཆད་པ་འགྲིབ་ཏུ་བཅུག་པའི་སྒོ་ནས། རི་བོང་ཅན་ནི་ཟླ་བ་ཡིན་དུས་ནི་དྲུག་ཡིན་མ་ནི་ཟླ་བ་རངས་ པོ་བུ་ནི་ཞག འབྱུང་བ་ནི་ལྔ་ཡིན་པས། མདོར་ན། ཚེས་ཀྱི་ལྷག་ཆད་ལེགས་པར་རྩིས་པའི་ཟླ་བ་རངས་པོ། དྲུག་གི་མ་ལ། བུ་ཞག་ལྔ་འགྲངས་པ་སྟེ། བསྣན་པས། ཟླ་དྲུག་ཞག་ལྔ་ ནི། དབྱར་དགུན་གྱི་འཁོར་ལོ་རྩིས་པའི་གཞི་ཡིན་ལ། ཇི་ལྟར་རྩི་ན་འབྱུང་བས་དབྱར་དགུན་ཀླུ་མེ་དང་། མེ་མེའི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བྱེད་པའི། ཞེས་པའི་ཀླུ་ནི་བརྒྱད་དང་མེ་ནི་གསུམ་ལ་འཇུག་ པས། དབྱར་བརྒྱད་གསུམ་གྱི་འཁོར་ལོ་སྐོར། དགུན་གསུམ་གསུམ་གྱི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བ་ཡིན་ཞིང་། དེའི་དོན་ཡང་དབྱར་ཧོར་ཟླ་ལྔའི་ཚེས་བརྒྱད། བཅོ་བརྒྱད། ཉི་ཤུ་བརྒྱད། དྲུག་པའི་ཚེས་བརྒྱད། བཅོ་བརྒྱད། ཉི་ཤུ་ བརྒྱད། དྲུག་པོ་གང་རུང་ཁོ་ན་ལ། དབྱར་ཉི་ཟློག་གི དེ་ལས་གཞན་པའི་ཚེས་གྲངས་ལ་དབྱར་ཉི་ཟློག་མི་སྲིད་པ་དང་། དབྱར་ཉི་ཟློག་པ་དེ་ནས། ཟླ་དྲུག་ཞག་ལྔ་འདས་མ་ཐག དགུན་ ཉི་ཟློག་པར་ངེས་པས། དབྱར་ཉི་ཟློག་པ་སྔ་ཕྱི་དང་རིམ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པའི་ཚེས་གསུམ། བཅུ་གསུམ། ཉི་ཤུ་གསུམ། བཅུ་གཉིས་པའི་ཚེས་གསུམ། བཅུ་གསུམ། ཉི་ཤུ་གསུམ་སྟེ་དྲུག་པོ་གང་རུང་ཁོ་ན་དགུན་ཉི་ཟློག་པར་ངེས་ཀྱི། 4-1119 དེ་ལས་གཞན་པའི་ཚེས་གྲངས་ལ། དགུན་ཉི་ཟློག་པ་མི་སྲིད་པ་ནི་ངེས་པའོ། །དེས་དགུན་ཉི་ལོག་ནས་དབྱར་ཉི་ཇི་ཙམ་ལ་ལོག་གི་འཁོར་ལོ་སྐོར་ཚུལ་ཡང་མཚོན་ཏེ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཚུལ་ འདི་ནི་མཁས་པའི་གྲུབ་རྩིས། ཞང་ཞུང་རྒན་པོའི་ཁ་རྩིས་སུ་སྒྲོགས་པ། ཁ་ནི་བརྒྱ་ཁ་སྟོང་དུ་བསྒྱུར་ཀྱང་། ཉི་མ་བརྒྱད་གསུམ་ཁ་ལ་ཟློག ཞེས་པའི་གནད་གྲོལ་ཤེས་ན་ཤིན་ཏུ་མཐུན་ནོ། ། འོ་ན་དེ་ལྟ་བུའི་འཁོར་ལོ་སྐོར་ཚུལ་ནི། རྟོག་པས་བརྟགས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་གྱི་རྒྱབ་རྟེན་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་ལུང་མེད་སྙམ་ན་ཡོད་དོ། །རྒྱབ་རྟེན་ཡེ་ཤེས་ལས་རླུང་གི འཕེལ་འགྲིབ་དག་ལས་ བརྟེན་ནས

【現代漢語翻譯】 如果一個月有三十一天，那麼一年就有三百八十五天，這是精確的計算。因此，豬年的上方和下方各有三十九天，這七天構成了夏季的精華。同樣，這種方法也適用於冬季的冬至和鳥時。鳥的大翅膀與小翅膀和中間的日期相關聯。 鳥的小翅膀與斯瑪爾（smal）和瓦（wa）的兩個時期相關聯。鳥的樹幹與豬時相關聯。尾羽的兩個尖端與天空的兩個時期相關聯。現在，我們將解釋如何旋轉口訣的輪子。 『盈虧增減如兔』的意思是：通過增加盈餘和減少虧損，兔子代表月亮，時間是六，母親是滿月，兒子是日期，元素是五。簡而言之，精確計算日期的盈虧，滿月在六個月的母親中，兒子五天充滿，相加后，六個月零五天是計算冬夏輪子的基礎。如何計算呢？元素使冬夏與龍火和火火的輪子旋轉。龍代表八，火代表三。 因此，夏季旋轉八和三的輪子，冬季旋轉三和三的輪子。其含義是，夏季在藏曆五月的初八、十八、二十八，六月初八、十八、二十八這六天中的任何一天都會發生夏至。除此之外的其他日期不可能發生夏至。從夏至開始，六個月零五天之後，必定會發生冬至。因此，將夏至的早晚依次排列，藏曆十一月初三、十三、二十三，十二月初三、十三、二十三這六天中的任何一天必定會發生冬至。 除此之外的其他日期不可能發生冬至。由此也可以推斷出從冬至到夏至的輪子是如何旋轉的。這種方法是智者的計算，在象雄老人的口頭計算中宣稱：即使將一百句變成一千句，也要在八和三的日子裡逆轉。如果理解了這個關鍵，就會非常一致。 那麼，有人會認為這種輪子的旋轉方式只是推測，沒有可靠的依據嗎？並非如此。有依據的。依據是智慧，依賴於風的盈虧。

【English Translation】 If a month has thirty-one days, then a year has three hundred and eighty-five days, which is an accurate calculation. Therefore, there are thirty-nine days above and below the pig year, and these seven days constitute the essence of summer. Similarly, this method also applies to the winter solstice and bird time in winter. The big wings of the bird are associated with the small wings and the middle dates. The small wings of the bird are associated with the two periods of Smal and Wa. The trunk of the bird is associated with the pig time. The two tips of the tail feathers are associated with the two periods of the sky. Now, we will explain how to rotate the wheel of mantra. 'Excess and deficiency increase and decrease like a rabbit' means: By increasing the surplus and decreasing the deficit, the rabbit represents the moon, the time is six, the mother is the full moon, the son is the date, and the element is five. In short, accurately calculate the excess and deficiency of the date, the full moon is in the mother of six months, the son is full for five days, and after adding them together, six months and five days is the basis for calculating the winter and summer wheels. How to calculate it? The elements make winter and summer rotate with the wheels of dragon fire and fire fire. The dragon represents eight, and the fire represents three. Therefore, summer rotates the wheel of eight and three, and winter rotates the wheel of three and three. Its meaning is that the summer solstice will occur on any of the following six days: the eighth, eighteenth, and twenty-eighth of the fifth month of the Tibetan calendar, and the eighth, eighteenth, and twenty-eighth of the sixth month. The summer solstice cannot occur on any other date. Starting from the summer solstice, the winter solstice will definitely occur after six months and five days. Therefore, arrange the early and late summer solstices in order, and the winter solstice will definitely occur on any of the following six days: the third, thirteenth, and twenty-third of the eleventh month of the Tibetan calendar, and the third, thirteenth, and twenty-third of the twelfth month. The winter solstice cannot occur on any other date. From this, it can also be deduced how the wheel rotates from the winter solstice to the summer solstice. This method is the calculation of the wise, and it is proclaimed in the oral calculation of the old man of Xiangxiong: Even if you turn a hundred sentences into a thousand sentences, you must reverse on the days of eight and three. If you understand this key, it will be very consistent. Then, some people may think that this way of rotating the wheel is just speculation and there is no reliable basis? Not so. There is a basis. The basis is wisdom, which depends on the excess and deficiency of the wind.

---

་ནི། གཟེར་བཞི་འབྱུང་ཚུལ་འཁྲུལ་མེད་གྲུབ། ཨེ་མ་ངོ་འཚར་རྨད་ཀྱིས་ཆོས། ཀུན་གྱི་ཤེས་ན་མཁས་པ་སུ། བརྡ་གྲོལ་མཁས་པའི་ངག་ལ་ལོངས། ཅེས་སྨྲས་སོ། དེའི་དོན། ཟབ་མོ་མཆོག་གི་ བསྡུས་པའི་རྒྱུད་ལས། འབྱུང་བ་རི་དང་དུས་རྣམས་དག་གིས་གྲངས། ཅེས་གསུང་པ་ལྟར། སྐྱེས་བུ་ནད་སོགས་ཀྱི་སྐྱོན་མེད་པ་ཞིག་ལ། ཉིན་ཞག་ཕྲུག་གཅིག་གི་རྒྱུན་ལ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་དྲུག་བརྒྱ་ བདུན་བཅུ་རྩ་ལྔ་རེ་འཕེལ། ལས་རླུང་དྲུག་བརྒྱ་བདུན་བཅུ་རྩ་ལྔ་རེ་འགྲིབ་པའི་ནང་གི་དག་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ཕྱི་རོལ་དུ་གཟེར་བཞིའི་འབྱུང་ཚུལ་འཁྲུལ་བ་མེད་པ་ནི། གནད་ཀྱི་དོན་དང་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་གནས་སོ། ། 4-1120 འོ་ན་དགུན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བཞི་པ་ལ། ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་དོན་ལ་མ་ཞུགས་པར་འགྱུར་ཏེ། དགུན་ཟླ་བཞི་པའི་ཡར་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ། དགུན་ཉི་ཟློག་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྐྱོན་ མེད་དེ། ཉི་མའི་ཟློག་མཚམས་ལ། རགས་རྩིས་གཞུང་འགྲེལ་གྱི་དངོས་བསྟན་དང་། ཞིབ་རྩིས་མན་ངག་གི་གནས་ཚུལ་འདི་ནི་ཕྱི་མའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞུང་འགྲེལ་གྱི་དངོས་བསྟན་སྒྲ་ཇི་ བཞིན་པ་ཁྱེད་རང་གིས་ཀྱང་ཁས་ལེན་མི་ནུས་ཏེ། དབྱར་ཟླ་གཉིས་པ་དང་། དགུན་ཟླ་བཞི་པའི་ཚེས་བརྒྱད་གཉིས་ཁོ་ན་ལ་དབྱར་དགུན་གྱི་ཉི་མ་ཟློག་པ་ཁྱེད་རང་གིས་ཀྱང་ཁས་ལེན་མི་ ནུས་ཤིང་། མངོན་སུམ་དང་ཡང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་པ། དུས་བཞི་ཇི་ལྟར་འཁོར་བའི་ཚུལ་ལ། གླིང་བཞིར་དུས་གཅིག་ཁོ་ན་འདོད་པའི་ལུགས། གླིང་བཞིར་དུས་བཞི་ཡོངས་རྫོགས་འདོད་པའི་ལུགས། འཐད་ཕྱོགས་ ངོས་བཟུང་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཁ་ཅིག གླིང་བཞི་ན་དུས་གཅིག་ཁོ་ན་ཡོད་དེ། འཛམ་བུའི་གླིང་ན་དགུན་ཡོད་པའི་དུས་གླིང་གཞན་གསུམ་ནའང་དགུན། འདི་ན་དབྱར་ཡོད་པའི་དུས། གླིང་གཞན་ གསུམ་ནའང་དབྱར་ཁོ་ན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཟེར། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ། ཉིན་མཚན་གྱི་ཡུད་ཙམ་གྱི་ཁྱད་པར་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ། ཉི་མ་དབྱར་དགུན་རིང་ཐུང་དུ་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཚན་དང་གསུམ། 4-1121 དང་པོ་ནི། གླིང་བཞི་ན་དུས་བཞི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་གཅིག་ཁོར་མོ་ཡུག་ཏུ་ཡོད་དེ། འཛམ་གླིང་འདི་ན་དབྱར་ཉི་རིང་བ་མཐར་ཐུག་པའི་དུས་སུ། ཤར་ན་སྟོན་ཉིན་མཉམ་མཚན་མཉམ་པ་ དང་། བྱང་ན་དགུན་ཉི་ཐུང་བ་མཐར་ཐུག་པའི་དུས་སུ། ནུབ་ན་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་དུས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབྱར་རྗེས་སུ་སྟོན། སྟོན་རྗེས་སུ་དགུན། དགུན་རྗེས་སུ་དཔྱིད། དཔྱིད་རྗེས་སུ་དབྱར་ རྣམས་གླིང་བཞི་ལ་གཡས་སྐོར་དུ་རིམ་ཅན་དུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི་འཛམ་གླིང་འདིར་ཉི་མ་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད། མཚན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་པའི་དུས་སུ། བྱང་ན་ ཉི་མ་ཐུང་བའི་མཐར་ཐུག་ཡུད་

【現代漢語翻譯】 因此，關於四種疾病的產生方式，已經毫無謬誤地確立了。哎瑪，這真是令人驚歎的佛法！誰能完全理解它，誰就是智者。請接受智者之語的啟示。』他這樣說道。其含義是： 在甚深至上的《總集續》中說：『諸要素、山脈和時間都以數字來表示。』正如所說，對於一個沒有疾病等問題的健康人來說，在一個晝夜的持續過程中，智慧之風會增加六百七十五次。業力之風會減少六百七十五次，依靠這種清凈，外在四種疾病的產生方式是毫無謬誤的，這是關鍵所在，也是信仰的根基。 4-1120 那麼，如果說『冬季的第四個月』等等，就會與經文的意義不符，因為在冬季第四個月的上弦初八，不可能出現冬至。』如果這樣問，是沒有問題的。因為關於太陽的逆轉點，粗略計算是根據經文註釋的直接陳述，而詳細計算是根據口訣的實際情況，這是以後者的說法為準。經文註釋的直接陳述，你也不能完全接受，因為你也不能接受只有在夏季第二個月和冬季第四個月的初八才會出現夏至和冬至，這與顯而易見的事實相矛盾。 第五，關於四季如何循環的方式：一種觀點認為四大部洲只有一個季節；另一種觀點認為四大部洲有完整的四個季節；第三種是確定合理的觀點。 第一種觀點是：有些人說，四大部洲只有一個季節，例如，當贍部洲是冬季時，其他三個部洲也是冬季；當這裡是夏季時，其他三個部洲也只有夏季。 第二種觀點包括：一般性的陳述；詳細解釋晝夜的短暫差異；以及太陽在夏季和冬季變長變短的原因這三個方面。 4-1121 第一點是：四大部洲完整地擁有四個季節，它們同時存在。例如，當贍部洲的夏季白天最長時，東方是秋季，晝夜平分；北方是冬季，白天最短；西方是春季，晝夜平分。夏季之後是秋季，秋季之後是冬季，冬季之後是春季，春季之後是夏季，這四個季節在四大部洲以順時針方向依次出現。 第二點是，在贍部洲，白天最長的時間是十八臾剎（yù shā），夜晚是十二臾剎的時候，北方是白天最短的時間是臾剎

【English Translation】 Therefore, the way in which the four diseases arise has been established without error. Ema, what an amazing Dharma! Whoever fully understands it is a wise person. Please receive the inspiration of the words of the wise.』 He said this. Its meaning is: In the profound and supreme Condensed Tantra, it says: 『The elements, mountains, and times are all indicated by numbers.』 As it is said, for a healthy person without problems such as diseases, in the course of one day and night, the winds of wisdom increase six hundred and seventy-five times. The winds of karma decrease six hundred and seventy-five times, and relying on this purity, the way in which the four external diseases arise is without error. This is the key point and the basis of faith. 4-1120 Then, if it says 『the fourth month of winter』 etc., it would be inconsistent with the meaning of the text, because it is impossible for the winter solstice to occur on the eighth day of the waxing moon of the fourth month of winter.』 If asked in this way, there is no problem. Because regarding the point of the sun's reversal, the rough calculation is based on the direct statement of the commentary, while the detailed calculation is based on the actual situation of the oral instructions, and this is based on the latter. You cannot fully accept the direct statement of the commentary either, because you cannot accept that the summer and winter solstices only occur on the eighth day of the second month of summer and the fourth month of winter, which contradicts obvious facts. Fifth, regarding how the four seasons cycle: one view is that there is only one season in the four continents; another view is that the four continents have all four seasons complete; and the third is to identify a reasonable view. The first view is: Some say that there is only one season in the four continents, for example, when Jambudvipa is in winter, the other three continents are also in winter; when it is summer here, the other three continents only have summer. The second view includes: a general statement; a detailed explanation of the brief differences between day and night; and the reasons why the sun becomes longer and shorter in summer and winter. 4-1121 The first point is: The four continents completely possess four seasons, which exist simultaneously. For example, when the summer day is at its longest in Jambudvipa, the east is in autumn, with equal day and night; the north is in winter, with the shortest day; and the west is in spring, with equal day and night. Summer is followed by autumn, autumn is followed by winter, winter is followed by spring, and spring is followed by summer, which occur sequentially in a clockwise direction in the four continents. The second point is that in Jambudvipa, when the longest day is eighteen yud tsam and the night is twelve yud tsam, the north is the shortest day is yud

---

ཙམ་བཅུ་གཉིས། མཚན་མོ་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་དེ། འདིའི་མཚན་མོའི་དུས་གང་ཡིན་པ་དེ། བྱང་ན་ཉིན་མོའི་དུས་སུ་གནས་འདིའི་ཉིན་མོའི་ དུས་གང་ཡིན་པ་དེ་བྱང་ན་མཚན་མོའི་དུས་སུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འཛམ་བུའི་གླིང་འདི་ན་ཉི་མ་ཡོད་པའི་དབང་གིས། བྱང་དུ་རི་རབ་ཀྱི་གྲིབ་མ་བབས་པ་ལ། མཚན་མོའི་ཐ་སྙད་ བརྟགས་པའི་ཕྱིར། །འཛམ་གླིང་འདིར་དབྱར་ཉི་མ་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད་པའི་དུས་སུ། ཤར་ན་སྟོན་ཉིན་མཚན་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་པར་མཉམ་པའི་དུས་ཡོད་དེ། དབྱར་རྗེས་སུ་སྟོན་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཤར་ན་སྟོན་ཉིན་མཚན་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་པར་མཉམ་པའི་དུས་སུ། 4-1122 ནུབ་ན་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་པར་མཉམ་པའི་དུས་ཡོད་དེ། ཤར་གྱི་མཚན་མོའི་དུས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནུབ་ཏུ་ཉིན་མོའི་དུས། ཤར་དུ་ཉིན་མོའི་དུས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནུབ་ཏུ་ མཚན་མོའི་དུས་སུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཤར་ལུས་འཕགས་པོར་གནས་པའི་ཚེ། རི་རབ་ཀྱི་གྲིབ་མ་ནུབ་བ་གླང་སྤྱོད་དུ་བབས་པ་ལ། མཚན་མོའི་ཐ་སྙད་བཞག་པའི་ཕྱིར། དེ་ ཡང་ཤར་དུ་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་དུས་སུ། ཕྱི་དྲོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་དགུ་ཡོད་དེ། ཤར་ལུས་འཕགས་པོའི་ཕྱི་དྲོའི་དུས་དང་། འཛམ་གླིང་གི་སྔ་དྲོའི་ཡུན་ཚད་མཉམ་པ་གང་ཞིག དེའི་དུས་ སུ་འཛམ་གླིང་གི་སྔ་དྲོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་དགུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཤར་ལུས་འཕགས་པོར་ཉི་མ་ཕྱེད་པ་དང་། འདིར་ཉི་མ་ཤར་བ་དུས་མཉམ། ཤར་དུ་ཉི་མ་ནུབ་ པ་དང་། འདིར་ཉི་མ་ཕྱེད་པ་དུས་མཉམ་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། ཤར་གྱི་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་དུས་སུ། འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་དབྱར་ཉི་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་ཏུ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད་ པའི་དུས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཤར་གྱི་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་སྔ་དྲོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་དྲུག་ཡོད་དེ། དེའི་སྔ་དྲོའི་ཆ་དང་། བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་གྱི་ཕྱི་དྲོའི་ཆ་ཡུད་ཙམ་མཉམ་པ་གང་ཞིག ཤར་གྱི་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་དུས་སུ། 4-1123 བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་པའི་ཕྱི་དྲོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་དྲུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཤར་དུ་ཉི་མ་ཤར་བ་དང་། བྱང་དུ་ཉི་མ་ཕྱེད་པ་དུས་མཉམ། བྱང་དུ་ཉི་མ་ནུབ་ པ་དང་། ཤར་དུ་དེ་ཕྱེད་པ་དུས་མཉམ་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། ཤར་གྱི་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་དུས་སུ། བྱང་ན་དགུན་ཉི་ཐུང་བའི་མཐར་ཐུག་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་པའི་དུས་ཡོད་ པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་ནུབ་ན་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་དུས་སུ་སྔ་དྲོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་དགུ་དང་། ཕྱི་དྲོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་དྲུག་ཡོད་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱང་། སྔ་མ་ལ་དཔགས་ཏེ་ཤེས་ པར་བྱའོ། །དུས་ཚིགས་བཞིའི་འཁོར་ཚུལ་འདི་དག་ནི། རོང་སྟོན་ཤེས་བ

【現代漢語翻譯】 十二個ཙམ།漫長夜晚的盡頭有十八個ཡུད་ཙམ。這夜晚的時間，在北方是白天的時間。這白晝的時間，在北方是夜晚的時間。因為贍部洲有太陽的緣故，在北方，須彌山的陰影降臨，因此被稱作夜晚。 在贍部洲，夏季白天最長的時候有十八個ཡུད་ཙམ。在東方，秋季晝夜平分，各有十五個ཡུད་ཙམ。夏季之後是秋季，所以在東方，秋季晝夜平分，各有十五個ཡུད་ཙམ。 在西方，春季晝夜平分，各有十五個ཡུད་ཙམ。東方夜晚的時間，在西方是白天的時間；東方白天的時間，在西方是夜晚的時間。當太陽位於東勝身洲時，須彌山的陰影落在西牛貨洲，因此被稱作夜晚。在東方秋季晝夜平分的時候，下午有九個ཡུད་ཙམ。東勝身洲的下午和贍部洲的上午時間相同，因為那時贍部洲的上午有九個ཡུད་ཙམ。第一個論證成立：東勝身洲太陽過午和這裡太陽升起時間相同；東方太陽落山和這裡太陽過午時間相同。第二個論證成立：在東方秋季晝夜平分的時候，贍部洲是夏季白天最長，有十八個ཡུད་ཙམ。 東方晝夜平分的上午有六個ཡུད་ཙམ，那上午的時間和北俱盧洲的下午時間相同。在東方秋季晝夜平分的時候，北俱盧洲的下午有六個ཡུད་ཙམ。第一個論證成立：東方太陽升起和北方太陽過午時間相同；北方太陽落山和東方太陽過午時間相同。第二個論證成立：在東方秋季晝夜平分的時候，北方是冬季白天最短，有十二個ཡུད་ཙམ。 同樣，在西方春季晝夜平分的時候，上午有九個ཡུད་ཙམ，下午有六個ཡུད་ཙམ的論證，也應該參照前面的例子來理解。這四季的循環方式，是絨敦·謝拉。

【English Translation】 Twelve tsam. At the end of the long night, there are eighteen yudzam. This night time is the daytime in the north. This daytime is the nighttime in the north. Because Jambudvipa has the sun, the shadow of Mount Sumeru falls in the north, hence it is called night. In Jambudvipa, when the summer days are longest, there are eighteen yudzam. In the east, the autumn day and night are equal, each with fifteen yudzam. After summer comes autumn, so in the east, the autumn day and night are equal, each with fifteen yudzam. In the west, the spring day and night are equal, each with fifteen yudzam. The night time in the east is the daytime in the west; the daytime in the east is the nighttime in the west. When the sun is in Purvavideha (East Continent), the shadow of Mount Sumeru falls in Aparagodaniya (West Continent), hence it is called night. When the autumn day and night are equal in the east, there are nine yudzam in the afternoon. The afternoon in Purvavideha and the morning in Jambudvipa are the same, because at that time the morning in Jambudvipa has nine yudzam. The first proof is established: the sun at noon in Purvavideha and the sunrise here are at the same time; the sunset in the east and the sun at noon here are at the same time. The second proof is established: when the autumn day and night are equal in the east, Jambudvipa is the longest day in summer, with eighteen yudzam. The morning of the autumnal equinox in the east has six yudzam, and that morning time is the same as the afternoon time in Uttarakuru (North Continent). When the autumn day and night are equal in the east, the afternoon in Uttarakuru has six yudzam. The first proof is established: the sunrise in the east and the sun at noon in the north are at the same time; the sunset in the north and the sun at noon in the east are at the same time. The second proof is established: when the autumn day and night are equal in the east, the north is the shortest day in winter, with twelve yudzam. Similarly, the proof that when the spring day and night are equal in the west, there are nine yudzam in the morning and six yudzam in the afternoon should also be understood by referring to the previous example. This cycle of the four seasons is by Rongton Sheja.

---

ྱ་ཀུན་རིག་གིས་ཀུན་མཁྱེན་བསྟན་པའི་མངའ་བདག་འཇམ་དབྱངས་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་གསུང་རྒྱུན་གྱི་ལེགས་བཤད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བཀོད་ པ་ཡིན་ནོ། །མཁས་པ་གཞན་དག་ནི། འཛམ་གླིང་འདིར་དབྱར་ཉི་རིང་བ་མཐར་ཐུག་པའི་ཚེ། ནུབ་ན་སྟོན་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ། བྱང་ན་དགུན་ཉིན་ཐུང་བའི་མཐར་ཐུག ཤར་ན་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་ པ། འཁོར་ཚུལ་ཡང་གཡོན་འཁོར་དུ་བཞེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། དབྱར་གྱི་དུས་སུ་ཉི་མ་རིང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། དེའི་དུས་སུ་ཉི་མ་བྱང་དུ་འགྲོ་བ་མཐར་ཐུག་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་རང་གི་རྟར་གྱུར་པའི་རླུང་ལས་ལྷག་པའི་འཕུལ་བྱེད་ཀྱི་རླུང་གཞན་གྱིས་སྣོན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། 4-1124 དགུན་གྱི་དུས་སུ་ཉི་མ་ཐུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། དེའི་དུས་སུ་ཉི་མ་ལྷོར་འགྲོ་མཐར་ཐུག་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་རང་གི་རྟར་གྱུར་པའི་རླུང་ལས་ལྷག་པའི་ལྕགས་རིའི་རླུང་དྲག་པོས་སྣོན་ པ་ཡོད་པའི་དབང་གིས་ཉི་མའི་བགྲོད་པ་ཤིན་ཏུ་མགྱོགས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ལ། ཁ་ཅིག་དུས་ཅིག་ཆར་བའི་ཕྱོགས་འདི་འཐད་དེ། འཛམ་གླིང་འདིར་དགུན་ཟླ་དང་པོ་ཡོད་པའི་ཚེ་གླིང་གཞན་གསུམ་ ནའང་དགུན་ཟླ་དང་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འཛམ་གླིང་འདི་ན་མགོ་ཟླ་ཡོད་པའི་ཚེ། གླིང་གཞན་གསུམ་ནའང་མགོ་ཟླ་ཡོད་པ་གང་ཞིག མགོ་ཟླ་དགུན་ཟླ་ར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། དེ་ ཡིན་ཏེ། འཛམ་གླིང་འདིར་དབྱར་ཉི་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་བྱང་བགྲོད་ཀྱི་ཚེ་ཤར་ནུབ་གཉིས་ན་ཡང་དེ་ལྟར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འཛམ་གླིང་འདིར་དབྱར་ཉི་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་བྱང་བགྲོད་ཀྱི་ཚེ། བྱང་ བགྲོད་མཐར་ཐུག་ནས་འཆར་བ་དང་། བྱང་བགྲོད་མཐར་ཐུག་ཏུ་ནུབ་པ་གང་ཞིག འདིར་ཉི་མ་ཤར་བ་དང་ཤར་དུ་ཉི་མ་ཕྱེད་པ་དུས་མཉམ། འདིར་ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་ནུབ་ཏུ་ཉི་མ་ ཕྱེད་པ་དུས་མཉམ་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་ནུབ་བ་གླང་སྤྱོད་དུ་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པའི་དུས་སུ་ཉི་མ་ཕྱེད་པའི་ཐ་སྙད་མེད་པར་ཐལ། དེའི་དུས་སུ་སྔ་དྲོ་ལ་ཡུད་ཙམ་དགུ ཕྱི་དྲོ་ལ་ཡུད་ཙམ་དྲུག་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར། 4-1125 ཟེར་ན། ཐལ་འགྱུར་དང་པོའི་ལན་ནི། ཁྱབ་པ་མ་ངེས་ཏེ། མགོའི་ཟླ་བ་དགུན་ཟླ་དང་པོ་ཡིན་པ་འཛམ་བུ་གླིང་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། གླིང་གཞན་དུ་དེ་ལྟར་མ་ངེས་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། མགོ་ཟླ་ལ་འདིར་དགུན་ཟླ་ར་བ་ནུབ་ཏུ་སྟོན་ཟླ་ར་བ། བྱང་དུ་དབྱར་ཟླ་ར་བ། ཤར་དུ་དཔྱིད་ཟླ་ར་བར་འཇོག་པའི་ཕྱིར། ཐལ་འགྱུར་གཉིས་པའི་ལན་ནི། སྤྱིར་ཉི་མ་ འཆར་ཚུལ་ལ། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གླིང་གི་བར་སྣང་ལ་འཆར་བ་དང་། ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་མིག་ལམ་དུ་འཆར་བའི་ཚུལ་གཉིས་ཡོད། དང་པོ་ནི། ཤར་གླིང་དབུས་མའི་དཀྱིལ་གྱི་ཐད་སོར་ཉི་མའི་ དཀྱིལ་འཁོར་གནས་པའི་ཚེ། འཛམ་བུ་གླིང་དུ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བའོ། །གཉིས་པ

【現代漢語翻譯】 這是根據一切智者（Kunrig）所著的《闡釋一切智者之教言》中的教言，如實記錄了文殊法王（Jamyang Chökyi Gyalpo）的口頭傳承。 其他學者認為：在這個贍部洲（Dzambuling）上，當夏至日最長時，西方是秋分日夜平分；北方是冬至日最短；東方是春分日夜平分。運轉方式也被認為是左旋。 第三點是：夏天白天長的原因是因為，那時太陽向北執行到了極致，沒有其他的推動之風，超過了作為太陽坐騎的風的推動。 冬天白天短的原因是因為，那時太陽向南執行到了極致，由於強大的鐵圍山之風的推動，超過了作為太陽坐騎的風的推動，導致太陽執行得非常快。 關於第三點，有些人認為所有時間都是同時發生的觀點是合理的，因為當贍部洲是冬季第一個月時，其他三個洲也是冬季第一個月。當贍部洲是年初的月份時，其他三個洲也是年初的月份，因為年初的月份是冬季的第一個月。 此外，這是因為當贍部洲夏至日最長，太陽向北執行時，東方和西方也是如此。當贍部洲夏至日最長，太陽向北執行時，太陽從北至點升起，也在北至點落下。這裡太陽升起和東方太陽過半是同時的，這裡太陽落下和西方太陽過半是同時的。 此外，在西方牛貨洲（Nubba Langchö）春分日夜平分時，不應該有太陽過半的說法，因為那時早上只有片刻的九，下午只有片刻的六。 如果有人說：第一個推論的回答是，這個前提並不確定，年初的月份是冬季的第一個月，這只是就贍部洲而言，其他洲並不一定是這樣。因為年初的月份，在這裡是冬季的第一個月，在西方是秋季的第一個月，在北方是夏季的第一個月，在東方是春季的第一個月。第二個推論的回答是，一般來說，太陽升起的方式有兩種：太陽的光芒照耀在洲際空間，以及太陽的中心出現在視線中。第一種情況是：當太陽的中心位於東方洲中部正上方時，贍部洲就會出現第一道曙光。 第二種情況是：

【English Translation】 This is a faithful record of the oral teachings of Jamyang Chökyi Gyalpo (文殊法王), the master who expounded the teachings of Kunrig (一切智者), as found in 'The Excellent Explanation of the Teachings of the Omniscient One' by Kunrig. Other scholars believe that: In this Jambudvipa (贍部洲), when the summer solstice is at its longest, the west experiences the autumnal equinox; the north experiences the winter solstice at its shortest; and the east experiences the vernal equinox. The rotation is also considered to be counterclockwise. The third point is: The reason why the days are long in summer is that, at that time, the sun reaches its northernmost point, and there is no additional propelling wind beyond the wind that serves as the sun's mount. The reason why the days are short in winter is that, at that time, the sun reaches its southernmost point, and due to the strong winds of the iron mountains, which exceed the wind that serves as the sun's mount, the sun's movement is very fast. Regarding the third point, some argue that the view that all times occur simultaneously is reasonable, because when Jambudvipa has its first month of winter, the other three continents also have their first month of winter. When Jambudvipa has its first month of the year, the other three continents also have their first month of the year, because the first month of the year is the first month of winter. Furthermore, it is because when Jambudvipa has its longest day of summer and the sun moves north, the east and west also experience this. When Jambudvipa has its longest day of summer and the sun moves north, the sun rises from the northernmost point and sets at the northernmost point. Here, the sunrise and the sun being halfway in the east are simultaneous, and the sunset and the sun being halfway in the west are simultaneous. Moreover, in the western continent of Godaniya (牛貨洲), during the vernal equinox, there should be no mention of the sun being halfway, because at that time there are only a brief nine in the morning and a brief six in the afternoon. If someone says: The answer to the first inference is that the premise is not certain, as the first month of the year being the first month of winter is only in the context of Jambudvipa, and it is not necessarily so in other continents. Because the first month of the year is considered here as the first month of winter, in the west as the first month of autumn, in the north as the first month of summer, and in the east as the first month of spring. The answer to the second inference is that, generally, there are two ways in which the sun rises: the sun's rays shine in the intercontinental space, and the sun's disc appears in sight. The first case is: when the sun's disc is directly above the center of the eastern continent, the first light of dawn appears in Jambudvipa. The second case is:

---

་ནི་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཤར་གླིང་ཕྱེད་གཉིས་འདས་ནས་རྔ་ཡབ་གཞན་གྱི་གླིང་གི་ཐད་སོར་སླེབ་པའི་ཚེ། འཛམ་ བུ་གླིང་པའི་མིག་ལམ་དུ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་སྣང་བ་ལྟ་བུའོ། །ཉི་མ་ནུབ་ཚུལ་ཡང་། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱི་བྱེད་པ་ནུབ་པ་དང་། ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་མིག་ལམ་དུ་ནུབ་པ་གཉིས། དང་ པོ་ནི་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་བ་གླང་སྤྱོད་པའི་གླིང་གི་དཀྱིལ་གྱི་ཐད་སོར་སླེབ་པའི་ཚེ། འཛམ་བུ་གླིང་དུ་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱི་བྱེད་པ་ནུབ་ནས། རྒྱུ་སྐར་གྱི་ཚོགས་གསལ་བར་བྱས་པ་ལྟ་བུའོ། ། 4-1126 གཉིས་པ་ནི། ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལྷོ་ནུབ་རྔ་ཡབ་ཀྱི་གླིང་ལས་འདས་ནས། ནུབ་གླིང་གསུམ་གྱི་ཤར་མའི་ཐད་སོར་སླེབ་པའི་ཚེ། འཛམ་བུ་གླིང་པའི་མིག་ལམ་དུ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་མི་སྣང་ བ་ལྟ་བུའོ། །དེས་ན་འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་ཉི་མ་བྱང་བགྲོད་མཐར་ཐུག་གི་ཚེ། འཛམ་བུ་གླིང་པའི་མིག་ལམ་དུ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་འཆར་བ་དང་ནུབ་པ་ནི། བྱང་བགྲོད་མཐར་ཐུག་ནས་འཆར་ བ་དང་ནུབ་པར་སྣང་སྟེ། འཛམ་བུ་གླིང་ན་བྱང་བགྲོད་མཐར་ཐུག་གི་ཚེ་ལྷོ་གླིང་གསུམ་ཀ་ན་བྱང་བགྲོད་མཐར་ཐུག་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་བར་སྣང་དུ་འཆར་བ་དང་། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱི་བྱེད་པ་ནུབ་པ་ལ་དེ་ལྟར་དུ་ངེས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཤར་གླིང་དབུས་མའི་གླིང་གི་ཐད་སོར་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་སླེབ་པའི་ཚེ། འདིར་བར་སྣང་ལ་ཉི་མའི་འོད་ ཟེར་ཤར་བ་ཡིན་ཞིང་། ཤར་གླིང་དང་ལྷོ་གླིང་ཉི་མའི་བགྲོད་པ་མི་གཅིག་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ཉི་མ་ཕྱེད་དང་འཆར་དུས་གཅིག ཅེས་པ་ནི། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གསུངས་ པ་ཡིན་ནོ། །ཐལ་བ་གསུམ་པའི་ལན་ནི། ཁྱབ་པ་མ་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ། ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་འཛམ་བུ་གླིང་གི་དཀྱིལ་གྱི་ཐད་སོར་སླེབ་པའི་ཚེ། ཉི་མ་ཕྱེད་པ་ཡིན་གྱི། སྔ་དྲོ་དང་ཕྱི་དྲོའི་ཡུན་ཚད་རིང་ཐུང་མཉམ་པའི་ཆ་ནས་ཉི་མ་ཕྱེད་དུ་འཇོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-1127 དཔེར་ན་སྐྱེས་བུ་འགའ་ཞིག་གི་དཔག་ཚད་བཞི་བར་ན་ཡོད་པའི་ཤར་ཕྱོགས་ཀྱི་གྲོང་ཁྱེར་ནས་ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་གྲོང་ཁྱེར་དུ་བགྲོད་པའི་ཚེ། དང་པོར་ལུས་ངལ་བ་སོགས་མེད་པའི་རྐྱེན་གྱི་དཔག་ ཚད་གཉིས་མྱུར་བར་བགྲོད་ནུས། ཕྱིས་ལུས་ངལ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་གྱིས། དཔག་ཚད་གཉིས་བགྲོད་པ་ལ་ཡུན་རིང་དུ་ཐོགས་པ་བཞིན་ནོ། ། རང་གི་ལུགས་ནི། གླིང་བཞི་ན་དུས་བཞི་ཡོངས་རྫོགས་ཅིག་ ཆར་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱོགས་འདི་ཉིད་འཐད་དེ། འདི་ཉིད་ལུང་རིགས་དྲི་མ་མེད་པས་གྲུབ་ཅིང་། གླིང་བཞི་ན་ཉིན་མོ་རིང་བའི་མཐར་ཐུག་ཅིག་ཆར་ཡོད་པ་ཁས་ལེན་པ་ལ། ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ་ ཡུད་ཙམ་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག་ཡོད་པའི་སྐྱོན་དང་། གླིང་བཞི་ན་དགུན་ཉི་ཐུང་བའི་མཐར་ཐུག་ཅིག་ཆར་དུ་ཡོད་པ་ལ་ཉིན་ཞག

【現代漢語翻譯】 當太陽的中心到達東方半球並直接位於Rgya-yab（名稱）洲時，瞻部洲（Jambudvipa，娑婆世界）的人們會看到太陽的中心。太陽落山的方式也有兩種：太陽光芒的作用消失和太陽的中心從視野中消失。第一種情況是，當太陽的中心到達牛貨洲（Gogana，牛所食處）的中心時，太陽光芒的作用在瞻部洲消失，星星開始顯現。 第二種情況是，當太陽的中心經過西南方的Rgya-yab洲，到達西方三個洲的東部時，瞻部洲的人們就看不到太陽的中心了。因此，當太陽在瞻部洲達到最北點時，瞻部洲的人們看到太陽的中心升起和落下，這表明太陽在最北點升起和落下。因為在瞻部洲，當太陽達到最北點時，南方三個洲也同樣達到最北點，沒有區別。太陽的光芒在空中出現，以及太陽光芒的作用消失，並不一定是這樣。當太陽的中心到達東方中央洲的正上方時，太陽的光芒會在這裡出現，因為東方和南方洲的太陽執行方式不同。'太陽一半時升起的時間相同'，這是根據太陽光芒的作用來說的。 對於第三個問題的回答是：這並不一定普遍適用。當太陽的中心到達瞻部洲的中心時，就是太陽一半的時候，之所以說太陽一半，是因為早晨和下午的時間長度相等。例如，當一個人從位於東方，距離為四個'dpag tshad'（距離單位）的城市前往西方的城市時，最初由於沒有疲勞等原因，他可以快速地行進兩個'dpag tshad'。後來，由於疲勞等原因，他需要很長時間才能行進剩下的兩個'dpag tshad'。 根據我們自己的觀點，四大洲同時存在四季的觀點是合理的，因為這個觀點是基於純粹的理性和邏輯。如果承認四大洲同時存在最長的白天，那麼就會出現一天有三十六'yud tsam'（時間單位）的錯誤。如果承認四大洲同時存在最短的冬日，那麼也會出現類似的問題。

【English Translation】 When the center of the sun reaches the eastern hemisphere and is directly above the continent of Rgya-yab (name), the people of Jambudvipa (娑婆世界) see the center of the sun. There are two ways the sun sets: the effect of the sun's rays disappears, and the center of the sun disappears from view. The first case is when the center of the sun reaches the center of the continent of Gogana (牛所食處), the effect of the sun's rays disappears in Jambudvipa, and the stars begin to appear. The second case is when the center of the sun passes the southwestern continent of Rgya-yab and reaches the eastern part of the three western continents, the people of Jambudvipa no longer see the center of the sun. Therefore, when the sun reaches its northernmost point in Jambudvipa, the people of Jambudvipa see the center of the sun rise and set, indicating that the sun rises and sets at its northernmost point. Because in Jambudvipa, when the sun reaches its northernmost point, the three southern continents also reach their northernmost point without any difference. The appearance of the sun's rays in the sky and the disappearance of the effect of the sun's rays are not necessarily so. When the center of the sun reaches directly above the central continent of the East, the sun's rays will appear here, because the way the sun moves in the East and South continents is different. 'The time when the sun is half is the same as the time of sunrise', this is said according to the effect of the sun's rays. The answer to the third question is: this is not necessarily universally applicable. When the center of the sun reaches the center of Jambudvipa, it is when the sun is half, and the reason for saying that the sun is half is because the length of morning and afternoon is equal. For example, when a person travels from a city in the east, which is four 'dpag tshad' (unit of distance) away, to a city in the west, he can initially travel two 'dpag tshad' quickly due to the absence of fatigue and other reasons. Later, due to fatigue and other reasons, it takes him a long time to travel the remaining two 'dpag tshad'. According to our own view, the view that the four continents have all four seasons at the same time is reasonable, because this view is based on pure reason and logic. If it is admitted that the four continents have the longest day at the same time, then there will be the error that one day has thirty-six 'yud tsam' (unit of time). If it is admitted that the four continents have the shortest winter day at the same time, then similar problems will arise.

---

་གཅིག་ལ་ཡུད་ཙམ་ཉེར་བཞི་ལས་མེད་པའི་སྐྱོན་གནས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། གླིང་བཅུ་གཉིས་སུ་དུས་བཞི་དང་། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་རིམ་ཅན་དུ་གཡོན་སྐོར་དུ་བསྐོར་ནས། གཡས་སྐོར་དུ་འཁོར་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དུས་འཁོར་རྒྱུད་འགྲེལ་ལས། ལྷོའི་དུམ་ བུ་འདིར་ལུག་ལ་ཉི་མ་གནས་པས། དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ས་གའི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། །མེའི་ཟུར་ཀྱི་དུམ་བུ་གཉིས་པ་ལ། སྣྲོན་གྱི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། མེའི་ཟུར་གྱི་དུམ་བུ་གསུམ་པ་ལ། ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། ། 4-1128 ཤར་གྱི་དུམ་བུ་ལ་ལུས་འཕགས་པོར་གྲོ་བཞིན་གྱི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། །ལྔ་པ་དབང་ལྡན་གྱི་ཕྱེད་ཀྱི་དུམ་བུར་ཁྲུམས་ཀྱི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། །དབང་ལྡན་གྱི་དུམ་བུ་དྲུག་པར་ཐ་སྐར་གྱི་ ཟླ་བ་བྱེད་དོ། །བྱང་གི་དུམ་བུ་བདུན་པར་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། །རླུང་གི་ཟུར་གྱི་དུམ་བུ་བརྒྱད་པར་མགོའི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། རླུང་གི་ཟུར་གྱི་དུམ་བུ་དགུ་པར་རྒྱལ་གྱི་ ཟླ་བ་བྱེད་དོ །ནུབ་དུ་དུམ་བུ་བཅུ་པར་ཆུའི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། །བདེན་བྲལ་ཀྱི་ཟུར་གྱིས་དུམ་བུ་བཅུ་གཅིག་པར་དབོའི་ཟླ་བ་བྱེད་དོ། །བདེན་བྲལ་གྱི་དུམ་བུ་གཞན་ལ་ནག་པའི་ཟླ་ བ་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་དུམ་བུ་གཉིས་སུ་དུས་སུ་འགྱུར་རོ། །དུམ་བུ་སོ་སོར་དཀར་པོ་དང་། ནག་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱི་དབྱེ་བས་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་དུས་ དྲུག་དང་། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་དང་། ཕྱོགས་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་པོ་རྣམས། དུས་བཅུ་གཉིས་ལ་འཁོར་ལོའི་རྣམ་པ་འཁོར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། གཡོན་སྐོར་དུ་དབྱུག་གུ་ལྔ་ལྔས་ཉི་མ་འཆར་ བ་སྔ་བར་བཤད་ཅིང་། ཉི་མ་རི་རབ་ལ་ཐག་རིང་བའི་ཚེ་མགྱོགས་པ་དང་། རི་རབ་ལ་ཉེ་བའི་ཚེ་བུལ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། སོ་བ་འཆག་པའི་བ་གླང་ཀ་བ་ལ་བཏགས་པ་ན་ཐག་རིང་བ་དང་ཐུང་བའི་དཔེ་དེ་ཡང་གསུངས་སོ། ། 4-1129 འོ་ན་དུས་བཞི་ཅིག་ཆར་བ་ལ། སྔར་བཤད་པའི་སྐྱོན་ཇི་ལྟར་ཡོད་ཞེ་ན། འཛམ་བུ་གླིང་དུ་དབྱར་ཉི་རིང་བ་མཐར་ཐུག་པའི་ཚེ། སྒྲ་མི་སྙན་དུ་མཚན་མོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ བརྒྱད་ཡོད་པར་ཐལ། དེའི་ཚེ་འདིའི་ཉིན་མོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པ་གང་ཞིག འདིའི་ཉིན་མོའི་དུས་སུ་གང་ཡིན་པ་དེ་བྱང་དུ་མཚན་མོའི་དུས་གནས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་འདིར་དབྱར་ ཉི་རིང་བ་མཐར་ཐུག་པའི་ཚེ། སྒྲ་མི་སྙན་པའི་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ། ཡུད་ཙམ་པ་དྲུག་ཡོད་པར་ཐལ། འདོད་པ་དེ་གང་ཞིག དེའི་ཉིན་མོའི་ཆ་ལ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པར་ཁས་བླངས་ པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་དགུན་ཉི་ཐུང་བ་མཐར་ཐུག་ལ་སྦྱར་ཏེ། སྐྱོན་གཉིས་པ་ཡང་ཤེས་པར་བྱའོ། །དྲུག་པ་ལོ་ཟླ་ཞག་གསུམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། ལོ་ཟླ། ཞག་གསུམ་ཇི་ལྟར་དུ་རྩོམ་པའི་ ཚུལ་དང་། དེ་

【現代漢語翻譯】 因為一個（時間）單位只有二十四個剎那的過失。 第一個論證成立，因為在十二個區域中，四季和十二個月按順序左旋，然後右旋。如時輪經釋中說：『在南方的這個部分，太陽位於白羊座，所以春季是薩嘎月（藏文：ས་གའི་ཟླ་བ，梵文天城體：वैशाख，梵文羅馬擬音：vaiśākha，漢語字面意思：衛塞月）。在火角的第二個部分，是杰什塔月（藏文：སྣྲོན་གྱི་ཟླ་བ，梵文天城體：ज्येष्ठ，梵文羅馬擬音：jyeṣṭha，漢語字面意思：耆奢月）。在火角的第三個部分，是阿沙達月（藏文：ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ，梵文天城體：आषाढ，梵文羅馬擬音：āṣāḍha，漢語字面意思：阿沙達月）。 在東方的部分，是希拉瓦納月（藏文：གྲོ་བཞིན་གྱི་ཟླ་བ，梵文天城體：श्रावण，梵文羅馬擬音：śrāvaṇa，漢語字面意思：室羅伐拿月）。在第五個部分，即半個瓦德拉帕達月（藏文：ཁྲུམས་ཀྱི་ཟླ་བ，梵文天城體：भाद्रपद，梵文羅馬擬音：bhādrapada，漢語字面意思：婆羅缽陀月）。在第六個瓦德拉帕達月（藏文：ཐ་སྐར་གྱི་ཟླ་བ，梵文天城體：आश्विन，梵文羅馬擬音：āśvina，漢語字面意思：阿濕波阇月）。在北方的第七個部分，是卡提卡月（藏文：སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ，梵文天城體：कार्तिक，梵文羅馬擬音：kārtika，漢語字面意思：迦底迦月）。在風角的第八個部分，是馬爾加希爾沙月（藏文：མགོའི་ཟླ་བ，梵文天城體：मार्गशीर्ष，梵文羅馬擬音：mārgaśīrṣa，漢語字面意思：摩伽始羅月）。在風角的第九個部分，是波沙月（藏文：རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ，梵文天城體：पौष，梵文羅馬擬音：pauṣa，漢語字面意思：波沙月）。在西方的第十個部分，是摩伽月（藏文：ཆུའི་ཟླ་བ，梵文天城體：माघ，梵文羅馬擬音：māgha，漢語字面意思：摩伽月）。在貝納瓦拉角的第十一個部分，是帕爾古納月（藏文：དབོའི་ཟླ་བ，梵文天城體：फाल्गुन，梵文羅馬擬音：phālguna，漢語字面意思：頗勒窶拿月）。在貝納瓦拉的另一部分，是柴特拉月（藏文：ནག་པའི་ཟླ་བ，梵文天城體：चैत्र，梵文羅馬擬音：caitra，漢語字面意思：采特拉月）。 同樣，兩個月的兩個部分會變成季節。每個部分都因白色和黑色方面的劃分而變成兩個方面。因此，這六個季節、十二個月和二十四個方面，要知道它們在十二個時間中以輪的形式旋轉。』如是說。並且說左旋時，每五個單位太陽升起得較早。太陽遠離須彌山時速度快，靠近須彌山時速度慢的原因，也用磨坊里牛拉磨時，牛拴在柱子上，繩子長短的比喻來說明。 那麼，如果四季同時存在，之前所說的過失是什麼呢？在贍部洲夏季白天最長的時候，在斯瓦提卡（藏文：སྒྲ་མི་སྙན）的夜晚有十八個剎那。因為那時這裡的白天有十八個剎那。因為這裡的白天是北方夜晚的時間。如果承認這一點，那麼在斯瓦提卡夏季白天最長的時候，一天有九十六個剎那。因為承認了那裡的白天有十八個剎那。同樣，冬季白天最短的時候也適用，要知道第二個過失。 第六，關於年、月、日的分類。如何計算年、月、日，以及它們的分類。

【English Translation】 Because there is a fault in having only twenty-four kshanas (moments) in one yudtsam (unit of time). The first proof is established because it is said that in the twelve regions, the four seasons and twelve months rotate counterclockwise in order, and then clockwise. As stated in the Kalachakra Tantra commentary: 'In this southern part, the sun is in Aries, so spring is the Saga month (Tibetan: ས་གའི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: वैशाख, Sanskrit Roman transliteration: vaiśākha, literal Chinese meaning: Vaishakha month). In the second part of the fire corner, it is the Jyeshtha month (Tibetan: སྣྲོན་གྱི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: ज्येष्ठ, Sanskrit Roman transliteration: jyeṣṭha, literal Chinese meaning: Jyeshtha month). In the third part of the fire corner, it is the Ashadha month (Tibetan: ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: आषाढ, Sanskrit Roman transliteration: āṣāḍha, literal Chinese meaning: Ashadha month). In the eastern part, it is the Shravana month (Tibetan: གྲོ་བཞིན་གྱི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: श्रावण, Sanskrit Roman transliteration: śrāvaṇa, literal Chinese meaning: Shravana month). In the fifth part, which is half of the Bhadrapada month (Tibetan: ཁྲུམས་ཀྱི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: भाद्रपद, Sanskrit Roman transliteration: bhādrapada, literal Chinese meaning: Bhadrapada month). In the sixth Bhadrapada month (Tibetan: ཐ་སྐར་གྱི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: आश्विन, Sanskrit Roman transliteration: āśvina, literal Chinese meaning: Ashvina month). In the northern seventh part, it is the Kartika month (Tibetan: སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: कार्तिक, Sanskrit Roman transliteration: kārtika, literal Chinese meaning: Kartika month). In the eighth part of the wind corner, it is the Margashirsha month (Tibetan: མགོའི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: मार्गशीर्ष, Sanskrit Roman transliteration: mārgaśīrṣa, literal Chinese meaning: Margashirsha month). In the ninth part of the wind corner, it is the Pausha month (Tibetan: རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: पौष, Sanskrit Roman transliteration: pauṣa, literal Chinese meaning: Pausha month). In the western tenth part, it is the Magha month (Tibetan: ཆུའི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: माघ, Sanskrit Roman transliteration: māgha, literal Chinese meaning: Magha month). In the eleventh part of the Benavala corner, it is the Phalguna month (Tibetan: དབོའི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: फाल्गुन, Sanskrit Roman transliteration: phālguna, literal Chinese meaning: Phalguna month). In the other part of Benavala, it is the Chaitra month (Tibetan: ནག་པའི་ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: चैत्र, Sanskrit Roman transliteration: caitra, literal Chinese meaning: Chaitra month).' Similarly, two parts of two months will become seasons. Each part becomes two aspects due to the division of white and black aspects. Therefore, these six seasons, twelve months, and twenty-four aspects, know that they rotate in the form of a wheel in twelve times.' It is said. And it is said that when rotating counterclockwise, the sun rises earlier by five units each time. The reason why the sun is faster when it is far from Mount Meru and slower when it is close to Mount Meru is also explained by the analogy of an ox pulling a mill, where the ox is tied to a pillar with a rope of varying lengths. So, if the four seasons exist simultaneously, what is the fault mentioned earlier? When the summer day is at its longest in Jambudvipa, there are eighteen kshanas in the night in Svatika (Tibetan: སྒྲ་མི་སྙན). Because at that time, there are eighteen kshanas in the daytime here. Because the daytime here is the nighttime in the north. If this is admitted, then when the summer day is at its longest in Svatika, there are ninety-six kshanas in one day. Because it is admitted that there are eighteen kshanas in the daytime there. Similarly, apply this to the shortest winter day, and know the second fault. Sixth, regarding the classification of year, month, and day. How to calculate the year, month, and day, and their classification.

---

ལྟར་བརྩམས་པའི་ལོ་ཟླ་ཞག་གསུམ་གྱི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ནི། མངོན་པ་བ་ལྟར་ན། སེ་གོལ་གཏོགས་པ་གཅིག་གི་ཡུན་ཚད་ལ་དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ ཡོད་པས། དེའི་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཆ་གཅིག་གམ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་གཅིག་གོལ་ས་གཅིག་ནས་གཅིག་དུ་འགྲོ་བའི་ཡུན་ཚད་ནི། དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འགྲེལ་ལས། རྡུལ་ཅིག་བགྲེས་དུས་ཆུང་བ་ཡི། ། 4-1130 མཐར་ཐུག་དུས་ནི་སྐད་ཅིག་འདོད། །ཅེས་དང་། མཛོད་ལས། སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ། དེའི་སྐད་གཅིག་དེ་དག་ཀྱང་། ཞེས་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དུས་འཁོར་བ་ལྟར་ན་སྐྱེས་བུ་ནད་མེད་ཀྱི་དབུགས་ ཕྱིར་འགྲོ་བ་དང་ནང་དུ་རྔུབ་པའི་དབུགས་ཁུག་པ་བདུན་ལ་ཆུ་སྲང་གཅིག ཆུ་སྲང་དྲུག་ཅུ་ལ་ཆུ་ཚོད་གཅིག ཆུ་ཚོད་ང་དགུ་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པ་ལ་ཚེས་ཞག་གཅིག དེ་སུམ་ཅུ་ ལ་ཚེས་ཟླ་གཅིག ཚེས་ཟླ་བཅུ་གཉིས་ཚེས་ཞག་བཅུ་གཅིག་སོགས་ལ། དངོས་བཏགས་ཕྱེད་པའི་ལོ་གཅིག་ཏུ་འཇོག་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་ལོ། ཟླ་བ། ཞག་གི་རྣམ་གཞག་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། ངོ་བོ། །དབྱེ་བ། དངོས་བཏགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཉི་མའི་བགྲོད་པ་གཉིས་འདུས་པའི་ཡུན་ཚད་ལ། དངོས་བཏགས་མ་ཕྱེ་བའི་ལོ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་བྱེད་དེ། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་ ལས། ཉི་མ་འགྲོ་ཟློག་གཉིས་ལ་ནི། ལོ་གཅིག་ཞེས་ནི་བརྗོད་པ་ཡིན། ཅེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། རྒྱ་གར་བའི་ལུགས་དང་། རྒྱ་ནག་པའི་ལུགས་གཉིས། དང་པོ་ནི་རྒྱ་གར་བའི་ལུགས་ ལ་ལོ་རྒན་དྲུག་ཅུར་བཞེད་དེ། བདེ་མཆོག་བསྟོད་འགྲེལ་ལས། །རབ་མེ་མོ་ཡོས་བྱུང་རྣམ་ས་ཕོ་འབྲུག་བྱུང་དཀར་ས་མོ་སྦྲུལ་པོ་དང་། །རབ་ལྕགས་ཕོ་རྟ་མྱོས་སྐྱེས་ལྕགས་མོ་ལུག་བདག་ཨཾ་ཆུ་ཕོ་སྤྲེའུ་གི་ར། ། 4-1131 དཔལ་ཆུ་མོ་བྱ་གདོང་དངོས་པོ་ཤིང་ཕོ་ཁྱི་ན་ཚོད་ལྡན། ཤིང་མོ་ཕག །འཛིན་མེ་མོ་བྱི་བྱེད་དབང་ཕྱུག་མེ་མོ་གླང་འབྲུ་མང་ས་ཕོ་སྟག་པོ། ས་མོ་ཡོས་མྱོས་ལྡན་དཔའ་ལྕགས་ཕོ་ འབྲུག་བོ་ཁྱུ་མཆོག་ལྕགས་མོ་སྦྲུལ་དང་། ཆུ་ཕོ་རྟ་སྣ་ཚོགས་ཉི་ཆུ་མོ་ལུག་མ་ཉི་སྒྲོལ་ཤིང་ཕོ་སྤྲེའུ་བྱེད། །ས་ཤིང་མོ་བྱ་སྐྱོང་མི་ཟད་མེ་ཕོ་ཁྱི་ཐམས་ཅད་འདུལ། མེ་མོ་ཕག ། ཀུན་ས་ཕོ་བྱི་བ་འཛིན་འགལ་ས་མོ་གླང་བ་རྣམ་ལྕགས་ཕོ་སྟག་འགྱུར་དང་། །བོང་བུ་ལྕགས་མོ་ཡོས་དགའ་ཆུ་ཕོ་འབྲུག་བ་རྣམ་རྒྱལ་ཆུ་མོ་སྦྲུལ་ཉིད། །རྒྱལ་བ་ཤིང་ཕོ་རྟ་མྱོས་བྱེད་ ཤིང་མོ་ལུག་གདོང་ངན་མེ་ཕོ་སྤྲེའུ་དང་། །གསེར་མེ་མོ་བྱ་འཕྱང་རྣམ་ས་ཕོ་ཁྱི་འཕྱང་རྒྱུར་ས་མོ་ཕག་བྱེད་དང་། །ཀུན་ལྕགས་ཕོ་བྱི་ལྡན་འཕར་ལྕགས་མོ་གླང་བ་དགེ་བྱེད་དང་། ཆུ་ཕོ་ སྟག །མཛེས་ཆུ་མོ་ཡོས་བྱེད་ཁྲོ་མོ་ཤིང་ཕོ་འབྲུག་སྣ་ཚོགས་དབྱིག་ཤིང་མོ་སྦྲུལ། །ཟིལ་མེ་ཕོ་རྟ་གནོན་སྤྲ

【現代漢語翻譯】 關於根據宗喀巴大師的著作而建立的年、月、日三種曆法的體系：第一種，根據《俱舍論》的觀點，一個『色郭』（時間的極小單位）包含六十四個『時際剎那』。因此，這六十四分之一，或者說一個極微塵從一個位置移動到另一個位置所需的時間，就是一個『時際剎那』。正如《釋量論》中所說：『一塵衰老時，極微小，最終之時即剎那。』此外，《俱舍論》中也說：『一百二十個剎那為一怛剎那。』等等。根據《時輪金剛》的觀點，一個健康人的呼吸，七次呼入和呼出為一『水升』。六十個『水升』為一小時。五十九個『隨附小時』為一日。三十日為一月。十二個月加十一天等，構成一個『實有與假立相混合的年』。 第二種體系包括年、月、日的劃分，分為三個方面：第一，年的劃分包括本體、分類以及實有與假立的區別。首先，本體是指太陽兩次執行週期所經歷的時間，這被稱為不區分實有與假立的『年』。正如《金剛空行母續》中所說：『太陽的順行和逆行，被稱為一年。』 第二，分類包括印度曆法和中國曆法。首先是印度曆法，認為一年有六十年。正如《勝樂金剛贊釋》中所說：『勝樂第一是火陰兔，隨後是土陽龍，然後是白土陰蛇陽。』『勝樂鐵陽馬，沉醉鐵陰羊，自在水陽猴吉日。』『吉祥水陰雞，面容事物木陽狗，青春木陰豬。』『執持火陰鼠，自在火陰牛，穀物土陽虎。』『土陰兔沉醉，勇敢鐵陽龍，博學鐵陰蛇。』『水陽馬，各種陽光水陰羊，陽光解脫木陽猴。』『土地木陰雞，養育不盡火陽狗，調伏一切火陰豬。』『一切土陽鼠執持，相反土陰牛變化鐵陽虎。』『愚笨鐵陰兔歡喜，水陽龍變化勝利水陰蛇。』『勝利木陽馬沉醉，木陰羊面容醜陋火陽猴。』『黃金火陰雞懸掛，土陽狗懸掛原因土陰豬。』『一切鐵陽鼠執持跳躍，鐵陰牛吉祥，水陽虎。』『美麗水陰兔製造憤怒木陽龍，各種財富木陰蛇。』『光芒火陽馬壓制。』

【English Translation】 Regarding the systems of year, month, and day established according to the works of Je Tsongkhapa: Firstly, according to the Abhidharma perspective, one 'se gol' (an extremely small unit of time) contains sixty-four 'time instants'. Therefore, one sixty-fourth of that, or the time it takes for an infinitesimal particle to move from one location to another, is a 'time instant'. As stated in the Pramanavarttika (Commentary on Valid Cognition): 'When a particle ages, it becomes minute, the ultimate time is considered a moment.' Furthermore, the Abhidharmakosha states: 'One hundred and twenty moments are a tatkshana.' etc. According to the Kalachakra perspective, seven breaths of a healthy person, inhaling and exhaling, constitute one 'water rise'. Sixty 'water rises' constitute one hour. Fifty-nine 'subsequent hours' constitute one day. Thirty days constitute one month. Twelve months plus eleven days, etc., constitute a 'year mixed with real and imputed'. The second system includes the divisions of year, month, and day, divided into three aspects: First, the division of the year includes the essence, classification, and the distinction between real and imputed. Firstly, the essence refers to the duration of time it takes for the sun to complete two cycles of movement, which is termed a 'year' without distinguishing between real and imputed. As stated in the Vajra Dakini Tantra: 'The sun's forward and backward movements are called one year.' Secondly, the classification includes the Indian and Chinese systems. First is the Indian system, which considers a year to be sixty years. As stated in the Shri Chakrasamvara Commentary: 'The first Shri is fire-yin-rabbit, followed by earth-yang-dragon, then white earth-yin-snake-yang.' 'Shri iron-yang-horse, intoxicated iron-yin-sheep, free water-yang-monkey auspicious day.' 'Auspicious water-yin-bird, face-matter wood-yang-dog, youthful wood-yin-pig.' 'Holding fire-yin-rat, free fire-yin-ox, grain earth-yang-tiger.' 'Earth-yin-rabbit intoxicated, brave iron-yang-dragon, learned iron-yin-snake.' 'Water-yang-horse, various sunlights water-yin-sheep, sunlight liberation wood-yang-monkey.' 'Land wood-yin-bird, nurturing inexhaustible fire-yang-dog, subduing all fire-yin-pig.' 'All earth-yang-rat holding, opposite earth-yin-ox changing iron-yang-tiger.' 'Foolish iron-yin-rabbit joyful, water-yang-dragon changing victory water-yin-snake.' 'Victory wood-yang-horse intoxicated, wood-yin-sheep face ugly fire-yang-monkey.' 'Golden fire-yin-bird hanging, earth-yang-dog hanging reason earth-yin-pig.' 'All iron-yang-rat holding jumping, iron-yin-ox auspicious, water-yang-tiger.' 'Beautiful water-yin-rabbit making angry wood-yang-dragon, various wealth wood-yin-snake.' 'Radiant fire-yang-horse suppressing.'

---

ེའུ་མེ་མོ་ལུག་ཕུར་བུ་ས་ཕོ་སྤྲེའུ་དང་། །ཞི་བ་ས་མོ་བྱ་ཐུན་མོང་ལྕགས་ ཕོ་ཁྱི་འགལ་བྱེད་ལྕགས་མོ་ཕག་དང་། །ཡོངས་འཛིན་ཆུ་ཕོ་བྱི་བག་ཡོད་ཆུ་མོ་གླང་ཀུན་དགའ་ཤིང་ཕོ་སྟག་དང་། ཤིང་མོ་ཡོས་སྲིན་བུ་མེ་མེ་ཕོ་འབྲུག་དང་དམར་སེར་མེ་མོ་སྦྲུལ་ཅན། ། 4-1132 དུས་ས་ཕོ་རྟ་ཀྱི་ཕོ་ཉ་ས་མོ་ལུག་དོན་གྲུབ་ལྕགས་ཕོ་སྤྲེའུ་དྲག །བློ་ལྕགས་མོ་བྱ་ངན་རྔ་ཆེན་ཆུ་ཕོ་ཁྱི་ཁྲག་སྐྱུག་ཆུ་མོ་ཕག་པ། ཤིང་ཕོ་བྱི་བ་མིག་དམར་ཤིང་མོ་ གླང་ཁྲོ་བོ་ཟད་བྱེད་པའོ་མེ་ཕོ་སྟག ཞེས་གསུངས་ལ། །དེ་ཡང་མེ་མོ་ཡོས་ནས། མེ་ཕོ་སྟག་གི་བར་དྲུག་ཅུ་དང་། རིམ་པ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །རྒྱ་ནག་པའི་ལུགས་ཀྱི་བྱི་བ། གླང་། སྟག ཡོས། འབྲུག སྦྲུལ། རྟ། ལུག སྤྲེའུ། བྱ། ཁྱི། ཕག ཅེས་པ་བཅུ་གཉིས་པོ་རེ་རེ་ལ། ཤིང་མེ་ས་ལྕགས་ཆུ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལྔ་ལྔར་སྦྱར་བས། དྲུག་ཅུར་འགྱུར་ལ། དེ་ཡང་ཤིང་ཕོ་བྱི་བ། ཤིང་མོ་གླང་ཞེས་སོགས་ཕོ་མོ་སྤེལ་མར་སྦྱར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་བྱི་བ་ལོ་ལ་ལོ་མི་སྲིད་པ་ནས། གླང་ལོ་ལ་ཕོ་མོ་སྲིད་པ་སོགས་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ནག་རྩིས་པ་རྣམས་ནི། དྲུག་ ཅུ་སྐོར་གྱི་ཐོག་མར་ཤིང་ཕོ་བྱི་བ་འཇོག་ལ། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཤིང་ཕོ་བྱི་བའི་ལོ་ལ། རྗེ་བཙུན་འཇམ་དབྱངས་ཀྱིས་རི་བོ་རྩེ་ལྔར་རྩིས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་གསུངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཡིན་ པར་འདོད་ལ། དེ་ནས་ལོ་བཞི་པ་མེ་མོ་ཡོས་ཀྱི་ལོ་ལ་རྒྱ་གར་དུ་སྟོན་པ་ཡུམ་གྱི་ལྷུམས་སུ་ཞུགས་པས། རྒྱ་གར་བ་རྣམས། རབ་བྱུང་གི་ལོ་དྲུག་ཅུ་སྐོར་གྱི་ཐོག་མར་འཇོག་པ་ཡིན་ནོ། ། 4-1133 ཞེས་དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པ་རྣམས་གསུངས་ལ། ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་རྗེ་ནི། སྟོན་པ་ཤིང་ཕོ་བྱི་བ་ལ་ལྷུམས་སུ་ཞུགས་ནས་ཤིང་མོ་གླང་ལ་སྐུ་བལྟམས་པར་བཞེད་དོ། །གསུམ་པ་དངོས་བཏགས་ཀྱི་ ཁྱད་པར་ནི། སྤྱིར་ལོ་ལ་འཇོག་ཚུལ་གསུམ་ཡོད་དེ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་ང་བཞི་ལ་ལོར་བྱས་པ་གཅིག ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ལ་ལོར་བྱས་པ་གཅིག ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་ དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་ལ་ལོར་བྱས་པ་གཅིག་དང་གསུམ་ཡོད་ཅིང་། དང་པོ་ནི། ཞག་མི་ཐུབ་དང་བཅས་པ་ཡིས། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོ་གཅིག ཞེས་པའི་གཞུང་གིས་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། འདུལ་ མངོན་ལས་ལོ་གྲངས་རྩི་བ་ཕལ་ཆེ་བ་འདིའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །འདི་ལ་དུས་འཁོར་ལས་ཚེས་ལོ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་གསུངས་སོ། གཉིས་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ལ་གྲགས་པའི་ལོ་དེ། འདི་ ལ་ཉིན་ཞག་གི་ལོ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་མཛད་ཅིང་། དུས་འཁོར་ལས་ཀྱང་། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ལོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། མངོན་འདུལ་བ་ལ་མ་གྲགས་པའི། དུས་འཁོར་ དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་དྲུག་ཅུ་སྐོར་གྱི་ལོ་བདག་རེ་ལ་བྱེད་ཅིང་། དུས་བཞི་རྫོགས

【現代漢語翻譯】 木陰綿羊，火陽猴子，土陰鳥，共同金陽狗，對抗金陰豬，擁護水陽鼠，謹慎水陰牛，皆大歡喜木陽虎，木陰兔，火陽龍，以及赤黃火陰蛇。 時土陽馬，信使土陰羊，成就金陽猴子，智慧金陰鳥，惡兆大鼓水陽狗，吐血水陰豬，木陽鼠眼紅，木陰牛憤怒耗盡，火陽虎。如是說。也是從火陰兔到火陽虎的六十，依次結合。漢地的鼠、牛、虎、兔、龍、蛇、馬、羊、猴、雞、狗、豬這十二個，每一個都與木、火、土、金、水五行結合，形成六十。而且木陽鼠、木陰牛等陽陰交替結合。這樣一來，鼠年只有一種可能，而牛年則有陰陽兩種可能，等等，應該瞭解。黑算家們，將六十甲子的開始定為木陽鼠年。其原因是，在木陽鼠年，至尊文殊在五臺山等地宣講佛法。之後，第四年火陰兔年，釋迦牟尼入胎于印度，因此印度人將饒迥的六十年週期定為開始。 薩迦派如是說。而覺臥大師則認為，釋迦牟尼在木陽鼠年入胎，在木陰牛年誕生。第三，關於實設與假立的區別：一般來說，安立年的方式有三種：一年為三百五十四日；一年為三百六十日；一年為三百六十五日。第一種，是根據『包括缺日，十二個月為一年』的論典所說。律藏和俱舍論中計算年數大多以此為準。對此，時輪金剛中稱為『日期年』。第二種，是世俗人所熟知的年。對此，稱為『晝夜年』。時輪金剛中也說：『三百六十晝夜為一年』。第三種，是律藏和俱舍論中沒有提到的，時輪金剛中所說的。也就是六十甲子的每一個年主，四季圓滿。

【English Translation】 Wood-yin Sheep, Fire-yang Monkey, Earth-yin Bird, Common Iron-yang Dog, Opposing Iron-yin Pig, Supporting Water-yang Mouse, Cautious Water-yin Ox, Joyful Wood-yang Tiger, Wood-yin Rabbit, Fire-yang Dragon, and Red-yellow Fire-yin Snake. Time Earth-yang Horse, Messenger Earth-yin Sheep, Accomplishment Iron-yang Monkey, Wisdom Iron-yin Bird, Ominous Big Drum Water-yang Dog, Vomiting Blood Water-yin Pig, Wood-yang Mouse Red Eyes, Wood-yin Ox Angry Exhaustion, Fire-yang Tiger. Thus it is said. Also from Fire-yin Rabbit to Fire-yang Tiger, sixty in order, combined in sequence. The twelve of the Chinese: Mouse, Ox, Tiger, Rabbit, Dragon, Snake, Horse, Sheep, Monkey, Rooster, Dog, Pig, each combined with the five elements of Wood, Fire, Earth, Metal, and Water, forming sixty. Moreover, Wood-yang Mouse, Wood-yin Ox, etc., are combined alternately in yin and yang. In this way, there is only one possibility for the Year of the Mouse, while there are yin and yang possibilities for the Year of the Ox, etc., which should be understood. The Black Calculators set the beginning of the sixty-year cycle as the Wood-yang Mouse year. The reason is that in the Wood-yang Mouse year, the Venerable Manjushri taught the Dharma at Mount Wutai and other places. After that, in the fourth year, the Fire-yin Rabbit year, Shakyamuni entered the womb in India, so the Indians set the beginning of the Rabjung sixty-year cycle. The Sakyas said so. And Jowo Rinpoche believed that Shakyamuni entered the womb in the Wood-yang Mouse year and was born in the Wood-yin Ox year. Third, regarding the difference between the actual and the imputed: Generally speaking, there are three ways to establish a year: one year is three hundred and fifty-four days; one year is three hundred and sixty days; one year is three hundred and sixty-five days. The first is based on the scripture that 'including the missing days, twelve months make a year'. Most of the calculations of years in the Vinaya and Abhidharma are based on this. In the Kalachakra, this is called the 'date year'. The second is the year known to worldly people. This is called the 'day-night year'. The Kalachakra also says: 'Three hundred and sixty days and nights become a year'. The third is not mentioned in the Vinaya and Abhidharma, but is mentioned in the Kalachakra. That is, each of the sixty-year cycle lords, the four seasons are complete.

---

་པ་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། ད་ལོའི་དགུན་ཉི་ལོག་ནས། སང་གི་དགུན་ཉི་ཟློག་པའི་བར་གྱི་ཞག་གྲངས་རྣམས་འདི་ལ་ཚང་དགོས་སོ། ། 4-1134 ལོ་འདི་ལ་ཁྱི་ལོ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་མཛད་ཅིང་། སྟོན་པ་སྐུ་བལྟམས་ནས་ལོ་དུ་སོང་རྩི་བ་དང་། འདས་ལོ་རྩི་བ་དང་། བསྟན་རྩིས་བྱེད་པ་རྣམས་འདིའི་སྟེང་ནས་རྩི་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ ལྟར་ལོའི་འཇོག་མཚམས་གསུམ་ཀ་ལ་ཡང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ཁ་སྐད་དུ། ལོ་གཅིག་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས། ཞག་པོ་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་ཞེས་གྲགས་པ་ལྟར། ཚེས་ལོ་ལ། ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུའམ། ཚེས་ཟླ་བཅུ་གཉིས་ཚང་དགོས། ཉིན་ཞག་གི་ལོ་ལ། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུའམ། ཉིན་ཞག་གི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ཚང་དགོས། ཁྱིམ་ལོ་ལ། ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུའམ། ཁྱིམ་ ཟླ་བཅུ་གཉིས་ཚང་དགོས་ཏེ། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་ང་བཞི་དང་། ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་དོན་གཅིག ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་བཅུ་རེ་ལྔ་དང་། ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་དོན་གཅིག་ པའི་ཕྱིར། ལོ་གསུམ་གྱི་འཇོག་ཚུལ། གོང་དུ་བཤད་པ་དེ་ལྟར་གཞུང་ལུགས་ཀྱི་དགོངས་པ་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་གྱི། དེང་སང་གི་མངོན་འདུལ་བ་ཕལ་ཆེར། ཞག་འཇོག་པ་ཉིན་ཞག་དབང་བཙན། ཟླ་ བ་འཇོག་པ་ཚེས་ཟླ་དབང་བཙན། ལོ་འཇོག་པ་ཁྱིམ་ལོ་དབང་བཙན་པས། ཉིན་ཞག་ཁོ་ན་ཞག་མཚན་ཉིད་པ་དང་། ཁྱིམ་ལོ་ཁོ་ན་ལོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཞེས་འདོད་ཅིང་། ཞག་མི་ཐུབ་དང་བཅས་པ་ཡི། 4-1135 ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོ་གཅིག་ཞེས་པའི་དོན། ཞག་མི་ཐུབ་ལྷག་པ་ལ་འཆད་ཅིང་། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་ཞག་དྲུག་དང་བཅས་པ་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་འཇོག་གོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ ནི། གཞུང་གི་དོན་ལ་མ་ཞུགས་ཤིང་། ཁས་བླངས་ནང་འགལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་འདོད་པའི་ཟླ་བཅུ་གཉིས། ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་དང་བཅས་པའི་ལོ་དེ། སྔར་བཤད་པའི་ལོ་གསུམ་པོ་གང་རུང་དུ་མ་ འདུས་པའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཚེས་ལོ་དང་ཉིན་ཞག་གི་ལོར་ནི་ཁྱེད་རང་ཡང་མི་འདོད་ཅིང་། ཁྱིམ་ལོ་ལས་ཀྱང་ཉིན་ཞག་གཅིག་གི་ཞག་གྲངས་མངས་བའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཁྱིམ་ལོ་དང་ཉིན་ ཞག་གི་ལོ་གཉིས་པོ་བཏགས་པ་ཡིན་ལ། ཚེས་ལོ་ཁོ་ན་ལོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། །གང་དེ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པའི། །ལོའི་བསྙེན་པར་རྫོགས་གྱུར་ན། །ཟླ་ ཤོལ་མངལ་གྱི་འཕྲོ་རྣམས་ཀྱི། །མཁས་པ་ཡིས་ནི་བསྐང་བར་བྱ། །ཞེས་ཁྱིམ་ལོ་བཅོ་བརྒྱད་ལོན་པའི་གང་ཟག་ལ་མངལ་གྱི་ཟླ་བ་དང་ཤོལ་གྱི་ཟླ་བའི་ཁ་བསྐང་ནས། ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པར་ མཛད་དེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་རུང་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཟླ་བའི་རྣམ་གཞག་ལ། ངོ་བོ་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུའི་ཡུན་ཚད་ལ་ཟླ་བར་འཇོག་སྟེ། ཟླ་བའི་དཀར་ནག་གི་འཕེལ

【現代漢語翻譯】 一年被視為一個「པ་ལ་ལོ་」（pala lo，年份的名稱），即從今年的冬至到明年的冬至之間的天數必須完整。 4-1134 這一年被稱為「狗年」。計算佛陀誕生至今的年份、計算逝去年份以及進行歷算都以此為基礎。因此，在三種年份的劃分中，按照世俗的說法，一年有十二個月，三百六十天。同樣，在「ཚེས་ལོ་」（tshes lo，日期年）中，必須有三百六十個日期或完整的十二個日期月；在「ཉིན་ཞག་གི་ལོ་」（nyin zhag gi lo，晝夜年）中，必須有三百六十個晝夜，或以晝夜計算的完整的十二個月；在「ཁྱིམ་ལོ་」（khyim lo，星宿年）中，必須有三百六十個星宿日或完整的十二個星宿月。因為晝夜有三百五十四天，日期有三百六十一天，晝夜有三百六十五天，星宿日有三百六十一天。三種年份的確定方式如上所述，是經論中至高無上的觀點。但現在大多數的「མངོན་འདུལ་བ་」（mngon 'dul ba，律藏學者）都以晝夜為準來確定天數，以日期月為準來確定月份，以星宿年為準來確定年份。他們認為只有晝夜才是真正的一天，只有星宿年才是真正的年份，並且包括了無法彌補的天數。 4-1135 他們說十二個月為一年，無法彌補的天數是多餘的，十二個月加上無法彌補的六天算作一年。這種說法不符合經論的意義，並且自相矛盾。因為你所認為的十二個月加上無法彌補的六天的年份，不屬於之前所說的三種年份中的任何一種，存在缺陷。因為你也不認為它是日期年或晝夜年，而且它比星宿年還要多一天。因此，星宿年和晝夜年只是假立的，只有日期年才是真正的年份。正如《律本事》（'Dul ba tshig le'ur byas pa）中所說：『如果未滿二十歲的人受比丘戒，智者應補足其胎月和遺漏的月份。』意思是說，對於年滿十八歲的人，要補足其胎月和遺漏的月份，使其年滿二十歲，才能受比丘戒。第二，關於月份的分類，分為本體和分類兩種。首先，三十個日期日的時長被確定為一個月份，即月份的白月和黑月的盈虧。

【English Translation】 A year is considered a 'pala lo' (name of the year), meaning that the number of days from this year's winter solstice to next year's winter solstice must be complete. 4-1134 This year is called the 'Year of the Dog.' Calculating the years since the Buddha's birth, calculating the years that have passed, and performing calculations are all based on this. Therefore, in all three divisions of the year, according to worldly speech, a year has twelve months and three hundred and sixty days. Similarly, in 'tshes lo' (date year), there must be three hundred and sixty dates or a complete twelve date months; in 'nyin zhag gi lo' (day-night year), there must be three hundred and sixty days and nights, or a complete twelve months based on days and nights; in 'khyim lo' (constellation year), there must be three hundred and sixty constellation days or a complete twelve constellation months. Because there are three hundred and fifty-four days and nights, three hundred and sixty-one dates, three hundred and sixty-five days and nights, and three hundred and sixty-one constellation days. The determination of the three types of years, as mentioned above, is the supreme view in the scriptures. However, most of the 'mngon 'dul ba' (Vinaya scholars) nowadays determine the number of days based on days and nights, determine the months based on date months, and determine the years based on constellation years. They believe that only days and nights are truly a day, and only constellation years are truly a year, and they include days that cannot be compensated. 4-1135 They say that twelve months is a year, and the days that cannot be compensated are superfluous, and twelve months plus six days that cannot be compensated are considered a year. This statement does not conform to the meaning of the scriptures and is self-contradictory. Because the year of twelve months plus six days that cannot be compensated, which you believe, does not belong to any of the three types of years mentioned earlier, and there is a defect. Because you also do not consider it a date year or a day-night year, and it has one more day than a constellation year. Therefore, the constellation year and the day-night year are merely imputed, and only the date year is the true year. As it is said in the 'Vinaya Summary' ('Dul ba tshig le'ur byas pa): 'If someone who is not yet twenty years old receives ordination, the wise should make up for the months of gestation and the months that were missed.' This means that for someone who is eighteen years old, the months of gestation and the months that were missed should be made up so that they are twenty years old, and then they can be ordained. Second, regarding the classification of months, there are two types: essence and division. First, the duration of thirty date days is determined as a month, that is, the waxing and waning of the white and black months of the month.

---

་ཆ་སུམ་ཅུའི་ཡུན་ཚད་ལ་ཟླ་བར་འཇོག་པའི་ཕྱིར། 4-1136 གཉིས་པ་ལ། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་སྒོ་ནས། སྐར་མའི་སྒོ་ནས། ཁྱིམ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། དེ་དག་གི་ཁྱད་ཆོས་བསྡུས་དོན་གྱིས་བསྟན་པ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། མ་རིག་པའི་ཟླ་བ་དང་འདུ་ བྱེད་ཀྱི་ཟླ་བ་སོགས་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། མདོ་སྡེ་རྣམས་ལས་དེ་ལྟར་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། མགོའི་ཟླ་བ་སོགས་བཅུ་གཉིས་སུ་ཡོད་དེ། སྐར་མའི་སྒོ་ནས་དེ་ལྟར་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། ལུག་གི་ཟླ་བ་སོགས་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། དབྱངས་སྦྱར་ལས། ལུག་གླང་འཁྲིག་པ་ཀརྐ་ཊ། སེང་གེ་བུ་མོ་སྲང་དང་སྡིག གཞུ་དང་ཆུ་སྲིན་བུམ་པ་ཉ། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། བཞི་ པ་དེ་དག་གི་ཁྱད་ཆོས་བསྡུས་དོན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་བསྟན་པ་ནི། དགུན་ར་མགོ་ནི་གཞུའི་ཁྱིམ། རྒ་ཤིའི་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དགུན་ཟླ་གླང་གི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་བར་ཡུད་ཙམ་བཅུ་བཞི་ ལ། །མཚན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅུ་དྲུག་ཡིན། །དགུན་འབྲིང་རྒྱལ་ནི་ཆུ་སྲིན་ཁྱིམ། །མ་རིག་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དཔྱིད་ར་སྟག་གི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་མཚན་བཅུ་བདུན། །དགུན་ཐ་མཆུ་ནི་ བུམ་པའི་ཁྱིམ། །འདུ་བྱེད་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དཔྱིད་འབྲིང་ཡོས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མོ་བཅུ་གཉིས་བཅོ་བརྒྱད་མཚན། །དཔྱིད་ར་ཨོ་ནི་ཉའི་ཁྱིམ། །རྣམ་ཤེས་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དཔྱིད་ཐ་འབྲུག་གི་ཟླ་བ་ཟེར། 4-1137 ཉིན་མོ་བཅུ་གསུམ་མཚན་བཅུ་བདུན། །དཔྱིད་འབྲིང་ནག་པ་ལུག་གི་ཁྱིམ། །མིང་གཟུགས་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། དབྱར་ར་སྦྲུལ་གྱི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མོ་བཅུ་བཞི་མཚན་བཅུ་དྲུག །དཔྱིད་ཐ་ས་ག་གླང་ གི་ཁྱིམ། །སྐྱེ་མཆེད་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དབྱར་འབྲིང་རྟའི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མཚན་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔར་མཉམ། །དབྱར་ར་སྣྲོན་ནི་འཁྲིག་པའི་ཁྱིམ། །རེག་པའི་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དབྱར་ཐ་ལུག་གི་ ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མོ་བཅུ་དྲུག་མཚན་བཅུ་བཞི། །དབྱར་འབྲིང་ཆུ་སྟོད་ཀརྐ་ཊའི་ཁྱིམ། །ཚོར་བའི་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །སྟོན་ར་སྤྲེའུ་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མོ་བཅུ་བདུན་མཚན་བཅུ་གསུམ། །དབྱར་ཐ་གྲོ་ ཞུན་སེང་གེའི་ཁྱིམ། །སྲེད་པའི་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །སྟོན་འབྲིང་བྱའི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་བར་བཅོ་བརྒྱད་མཚན་བཅུ་གཉིས། །སྟོན་ར་ཁྲུམས་ནི་བུ་མོའི་ཁྱིམ། །ལེན་པའི་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །སྟོན་ཐ་ ཁྱིའི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མོ་བཅུ་བདུན་མཚན་བཅུ་གསུམ། །སྟོན་འབྲིང་ཐ་སྐར་སྲང་གི་ཁྱིམ། །སྲེད་པའི་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དགུན་ར་ཕག་གི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མོ་བཅུ་དྲུག་མཚན་བཅུ་བཞི། །སྟོན་ ཐ་སྨིན་དྲུག་སྡིག་པའི་ཁྱིམ། །སྐྱེ་བའི་ཟླ་བ་རྒྱ་ནག་པ། །དགུན་འབྲིང་བྱི་བའི་ཟླ་བ་ཟེར། །ཉིན་མཚན་ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔར་མཉམ། །ཞེས་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཚུལ་འདི་དག་ནི། ཁོ་བོས་རྫོགས་པའི

【現代漢語翻譯】 爲了將三十個部分的時間長度確定為一個月。 第二，從緣起、星宿、宮位三個方面進行劃分。以下是對這些特徵的總結性說明：第一，有無明之月和行之月等十二個月，因為經藏中是這樣說的。第二，有頭之月等十二個月，因為根據星宿是這樣說的。第三，有綿羊之月等十二個月，因為在聲明中說：『白羊、金牛、雙子、巨蟹，獅子、處女、天秤、天蝎，射手、摩羯、水瓶、雙魚。』第四，以總結性的方式說明這些特徵：冬初人馬座是射手宮，是老死的月份（藏文：རྒ་ཤིའི་ཟླ་བ།），漢歷也這麼認為。仲冬是摩羯宮，被稱為金牛之月。白天十四個「宇扎」（藏文：ཡུད་ཙམ།，時間單位），夜晚十六個「宇扎」。季冬是寶瓶宮，是無明之月，漢歷也這麼認為。初春是白羊宮，被稱為老虎之月。白天十七個「宇扎」，夜晚十個「宇扎」。孟冬是雙魚宮，是行之月，漢歷也這麼認為。仲春是金牛宮，白天十二個「宇扎」，夜晚十八個「宇扎」。初春是白羊宮，是識之月，漢歷也這麼認為。季春是龍之月，白天十三個「宇扎」，夜晚十七個「宇扎」。仲春是畢宿，是白羊宮，是名色之月，漢歷也這麼認為。初夏是蛇之月，白天十四個「宇扎」，夜晚十六個「宇扎」。季春是薩迦，是金牛宮，是六入之月，漢歷也這麼認為。仲夏是馬之月，白天和夜晚各有十五個「宇扎」，時間相等。初夏是斯農，是雙子宮，是觸之月，漢歷也這麼認為。季夏是綿羊之月，白天十六個「宇扎」，夜晚十四個「宇扎」。仲夏是楚托，是巨蟹宮，是受之月，漢歷也這麼認為。初秋是猴子之月，白天十七個「宇扎」，夜晚十三個「宇扎」。季夏是卓雄，是獅子宮，是愛之月，漢歷也這麼認為。仲秋是鳥之月，白天十八個「宇扎」，夜晚十二個「宇扎」。初秋是楚姆，是處女宮，是取之月，漢歷也這麼認為。季秋是狗之月，白天十七個「宇扎」，夜晚十三個「宇扎」。仲秋是塔嘎，是天秤宮，是愛之月，漢歷也這麼認為。初冬是豬之月，白天十六個「宇扎」，夜晚十四個「宇扎」。季秋是敏珠，是天蝎宮，是生之月，漢歷也這麼認為。仲冬是老鼠之月，白天和夜晚各有十五個「宇扎」，時間相等。』應該瞭解這些。 這些方法，是我在完成時所瞭解到的。

【English Translation】 In order to fix the duration of thirty parts as a month. Second, the divisions are made from the perspectives of dependent origination, stars, and zodiac signs. The following is a summary of these characteristics: First, there are twelve months such as the month of ignorance and the month of action, because it is said so in the sutras. Second, there are twelve months such as the head month, because it is said so according to the stars. Third, there are twelve months such as the sheep month, because it is said in the grammar: 'Aries, Taurus, Gemini, Cancer, Leo, Virgo, Libra, Scorpio, Sagittarius, Capricorn, Aquarius, Pisces.' Fourth, the characteristics of these are explained in a summarized way: Early winter, Sagittarius is the house of Sagittarius, the month of old age and death (Tibetan: རྒ་ཤིའི་ཟླ་བ།), so is the Chinese calendar. Midwinter is the house of Capricorn, called the month of Taurus. Daytime is fourteen 'yud tsam' (Tibetan: ཡུད་ཙམ།, unit of time), nighttime is sixteen 'yud tsam'. Late winter is the house of Aquarius, the month of ignorance, so is the Chinese calendar. Early spring is the house of Aries, called the month of the tiger. Daytime is seventeen 'yud tsam', nighttime is ten 'yud tsam'. Midwinter is the house of Pisces, the month of action, so is the Chinese calendar. Mid-spring is the month of the rabbit, daytime is twelve 'yud tsam', nighttime is eighteen 'yud tsam'. Early spring is the house of Aries, the month of consciousness, so is the Chinese calendar. Late spring is the month of the dragon, daytime is thirteen 'yud tsam', nighttime is seventeen 'yud tsam'. Mid-spring is Nakpa, the house of Aries, the month of name and form, so is the Chinese calendar. Early summer is the month of the snake, daytime is fourteen 'yud tsam', nighttime is sixteen 'yud tsam'. Late spring is Saga, the house of Taurus, the month of the six senses, so is the Chinese calendar. Midsummer is the month of the horse, daytime and nighttime are equal at fifteen 'yud tsam'. Early summer is Sön, the house of Gemini, the month of touch, so is the Chinese calendar. Late summer is the month of the sheep, daytime is sixteen 'yud tsam', nighttime is fourteen 'yud tsam'. Midsummer is Chutö, the house of Cancer, the month of feeling, so is the Chinese calendar. Early autumn is the month of the monkey, daytime is seventeen 'yud tsam', nighttime is thirteen 'yud tsam'. Late summer is Drozhün, the house of Leo, the month of craving, so is the Chinese calendar. Mid-autumn is the month of the bird, daytime is eighteen 'yud tsam', nighttime is twelve 'yud tsam'. Early autumn is Khrum, the house of Virgo, the month of taking, so is the Chinese calendar. Late autumn is the month of the dog, daytime is seventeen 'yud tsam', nighttime is thirteen 'yud tsam'. Mid-autumn is Taga, the house of Libra, the month of craving, so is the Chinese calendar. Early winter is the month of the pig, daytime is sixteen 'yud tsam', nighttime is fourteen 'yud tsam'. Late autumn is Mindru, the house of Scorpio, the month of birth, so is the Chinese calendar. Midwinter is the month of the rat, daytime and nighttime are equal at fifteen 'yud tsam'.』 These should be understood. These methods are what I have learned upon completion.

---

་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མདོ་རྒྱུད་ཁོ་ན་དཔང་དུ་བཙུགས་ནས་བཤད་པ་ཡིན་པས། 4-1138 ཤེས་ལྡན་དག་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་གནས་སུ་གྱིས་ཤིག ། གསུམ་པ་ལ། ཞག་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་དགོས་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཁྱིམ་ཞག ཉིན་ཞག ཚེས་ཞག་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་ཁྱིམ་གྱི་དབྱེ་བ་དང་། དེ་དག་གི་ཡུན་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ནི་ཉི་མས་རྒྱུ་སྐར་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཉི་མའི་ཁྱིམ་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། གཞུ་དང་ཆུ་སྲིན་ བུམ་པ་ཉ། ལུག་གླང་འཁྲིག་པ་ཀར་ཀ་ཊ། སེང་གེ་བུ་མོ་སྲང་དང་སྡིག ཅེས་པ་ལྟར་རོ། །འདི་དག་ལ་དགུན་དུས་ཀྱི་ཁྱིམ་གསུམ། དཔྱིད་དུས་ཀྱི། དབྱར་དུས་ཀྱི། སྟོན་དུས་ཀྱི་ཁྱིམ་གསུམ་ མོ། །དང་པོ་ནི། གཞུ་ཆུ་སྲིན་བུམ་པའི་ཁྱིམ་དང་གསུམ་མོ། །གཉིས་པ་ནི། ཉ་ལུག་གླང་གི་ཁྱིམ་དང་གསུམ་མོ། །གསུམ་པ་ནི། འཁྲིག་པ་ཀརྐ་ཊའི་སེངྒེའི་ཁྱིམ་གསུམ་མོ། །བཞི་པ་ནི། བུ་མོ་ སྲང་སྡིག་པའི་ཁྱིམ་དང་གསུམ་མོ། །གཉིས་པའི་ཡུན་ཚད་ནི། ཉི་མས་རྒྱུ་སྐར་གཉིས་དང་བཞི་ཆ་རེ་ལ་རང་འགྲོས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་གྱི་ཡུན་ཚད་ལ། ཁྱིམ་རེ་རེར་འཇོག་སྟེ། ཉི་མས་རྒྱུ་སྐར་ཉེར་བདུན་ལ་རང་འགྲོས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཡུན་ཚད་ལ་ཁྱིམ་བཅུ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་གི་སྡོམ་ཚིག་ནི། རྒྱུ་སྐར་ནས་བཟུང་ཆུ་སྨད་བཞི་ཆ་གཞུ། 4-1139 ཆུ་སྨད་བཞི་གསུམ་མོན་ཕྱེད་ཆུ་སྲིན་ཁྱིམ། མོན་ཕྱེད་ནས་བཟུང་ཁྲུམས་སྟོད་བཞི་གསུམ་བུམ། ཁྲུམས་སྟོད་བཞི་ཆ་ནམ་ཁྲུམ་རྫོགས་པ་ཉ། །ཐ་སྐར་ནས་བཟུང་སྨིན་དྲུག་བཞི་ཆ་ལུག །མགོ་ཕྱེད་གླང་དང་ ནབས་སོའི་བཞི་གསུམ་འཁྲིག །ཀག་རྫོགས་ཀར་ཀ་དབོའི་བཞི་ཆ་སེང་། །ནག་ཕྱེད་བུ་མོ་ས་གའི་བཞི་གསུམ་སྲང་། །ས་གའི་བཞི་ཆ་སྣྲོན་རྫོགས་སྡིག་པའི་ཁྱིམ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དཔེར་ན་ཉི་མ་དགུན་ ཟླ་ར་བ་གཞུ་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་དུས་སུ་སྐར་མ་སྣྲུབས་ཆུ་སྟོད་ཆུ་སྨད་ཀྱི་བཞི་ཆ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཞིང་། ཉི་མ་དཔྱིད་འབྲིང་ནག་པ་ལུག་གི་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་དུས། དབྱུག་ པ། བྲ་ཉེ། སྨིན་དྲུག་གི་བཞི་ཆ་ལ་རང་འགྲོས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། ཉི་མ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་སྡིག་པའི་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་དུས་སུ་སྐར་མ་ས་གའི་བཞི་ཆ། ལྷ་མཚམས་ སྣྲོན་གསུམ་ལ་རང་འགྲོས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཁྱིམ་རེ་རེ་ལ། ཁྱིམ་ཞག་སུམ་ཅུ་སུམ་ཅུ། ཁྱིམ་ཞག་རེ་རེ་ལ་ཆུ་ཚོད་དྲུག་ཅུ་དང་ཆུ་སྲང་ལྔ་བཅུ་རེ་ ཡོད་པར་བཤད་དོ། །དེས་ན་ཤིང་ཕོ་བྱི་བ་ལྟ་བུའི་ལོ་གཅིག་ལ་ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་ཡོད་དེ། ལོ་བདག་གཅིག་ལ་ཁྱིམ་བཅུ་གཉིས་རྫོགས་པར་ཚང་དགོས་ལ། ཁྱིམ་རེ་རེ་ལ་ཁྱིམ་ཞག་སུམ་ཅུ་རེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།

【現代漢語翻譯】 因為這是完全依據佛陀的經和續部來解釋的。 4-1138 有智慧的人啊，請將其作為信仰的基礎！第三部分包括：大致展示了三種「ཞག」的區別，以及如此展示的必要性。首先，分為家「ཞག」、日「ཞག」、月「ཞག」三種。 首先，分為家的類別和這些類別的時間長度兩部分。第一部分是太陽執行經過二十七星宿的十二個太陽宮位，即：射手座、摩羯座、 寶瓶座、雙魚座、白羊座、金牛座、雙子座、巨蟹座、獅子座、處女座、天秤座和天蝎座。如同（上述所說）。這些宮位分為冬季的三個宮位、春季的、夏季的、秋季的三個宮位。 第一組是：射手座、摩羯座、寶瓶座三個宮位。第二組是：雙魚座、白羊座、金牛座三個宮位。第三組是：雙子座、巨蟹座、獅子座三個宮位。第四組是：處女座、 天秤座、天蝎座三個宮位。第二部分是時間長度：太陽以其自身的速度執行經過每個星宿的兩又四分之一的時間長度，被認為是每個宮位的時間長度。 因為太陽以其自身的速度執行經過二十七星宿的時間長度被分為十二個宮位。這些的總和是：從星宿開始，到弧（射手座）的四分之一結束。 4-1139 弧的四分之三到摩羯座的一半是摩羯宮。從摩羯座的一半開始，到寶瓶座的上半部分四分之三結束。寶瓶座的上半部分四分之一到寶瓶座結束是雙魚宮。從婁宿開始到昴宿星團的四分之一是白羊宮。奎宿一半是金牛宮， 畢宿的四分之三是雙子宮。鬼宿結束到星宿的四分之一是巨蟹宮。柳宿一半是處女宮，翼宿的四分之三是天秤宮。翼宿的四分之一到心宿結束是天蝎宮。如同（上述所說）。例如，當太陽在冬季的第一個月位於射手宮時，它執行經過星宿女宿、虛宿、危宿的四分之一。當太陽在春季的第二個月位於白羊宮時，它以自身的速度執行經過 婁宿、胃宿、昴宿星團的四分之一。當太陽在秋季的第一個月位於天蝎宮時，它以自身的速度執行經過星宿翼宿的四分之一、氐宿、房宿。同樣的，每個宮位有三十個家「ཞག」，每個家「ཞག」有六十個「ཆུ་ཚོད」和五十個「ཆུ་སྲང་」。 因此，像木陽鼠年這樣的年份有三百六十個家「ཞག」，因為一個年份的主星必須完整地經過十二個宮位，而每個宮位有三十個家「ཞག」。

【English Translation】 Because this is explained entirely based on the Buddha's Sutras and Tantras. 4-1138 Wise ones, please take this as a basis of faith! The third part includes: broadly showing the differences between the three 'zhag', and the necessity of showing it in this way. First, it is divided into three types: home 'zhag', day 'zhag', and month 'zhag'. First, it is divided into two parts: the types of homes and the duration of these types. The first part is the twelve solar houses that the sun travels through the twenty-seven constellations, namely: Sagittarius, Capricorn, Aquarius, Pisces, Aries, Taurus, Gemini, Cancer, Leo, Virgo, Libra, and Scorpio. Just like (the above said). These houses are divided into three houses for winter, spring, summer, and autumn. The first group is: Sagittarius, Capricorn, and Aquarius. The second group is: Pisces, Aries, and Taurus. The third group is: Gemini, Cancer, and Leo. The fourth group is: Virgo, Libra, and Scorpio. The second part is the duration: the length of time the sun travels through two and a quarter of each constellation at its own speed is considered the length of time for each house. Because the length of time the sun travels through the twenty-seven constellations at its own speed is divided into twelve houses. The sum of these is: starting from the constellation, ending at a quarter of the arc (Sagittarius). 4-1139 Three-quarters of the arc to half of Capricorn is the Capricorn house. Starting from half of Capricorn, ending at three-quarters of the upper part of Aquarius. A quarter of the upper part of Aquarius to the end of Aquarius is the Pisces house. From the Lou constellation to a quarter of the Pleiades is the Aries house. Half of Krittika is the Taurus house, Three-quarters of Rohini is the Gemini house. The end of the Ghost constellation to a quarter of the Star constellation is the Cancer house. Half of Aslesha is Virgo, three-quarters of Hasta is Libra. A quarter of Spica to the end of Antares is the Scorpio house. Just like (the above said). For example, when the sun is in the Sagittarius house in the first month of winter, it travels through a quarter of the constellations Uttarashadha, Shravana, and Dhanishta. When the sun is in the Aries house in the second month of spring, it travels at its own speed through Ashvini, Bharani, and a quarter of the Pleiades. When the sun is in the Scorpio house in the first month of autumn, it travels at its own speed through a quarter of the constellation Spica, Mula, and Purvashadha. Similarly, each house has thirty home 'zhag', and each home 'zhag' has sixty 'chu tshod' and fifty 'chu srang'. Therefore, a year like the Wood Male Rat year has three hundred and sixty home 'zhag', because the main star of a year must completely pass through the twelve houses, and each house has thirty home 'zhag'.

---

4-1140 འོ་ན་ཉི་མའི་གནས་ཁྱིམ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལུག་གླང་སོགས་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན། ཤར་ཕྱོགས་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་དང་པོ་ལ། ལུག་གི་ཁྱིམ་ཟེར་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་ བྲག་རི་ལུག་གི་གདོང་པ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མའི་ཁྱིམ་སླེབས་པ་དང་། ལུག་གི་ཕྲུ་གུ་བཙའ་བའི་ཕྱིར། བྱང་ཤར་གྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་གཉིས་པ་ལ། གླང་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་ རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་གླང་གི་གདོང་པོ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མ་སླེབས་པ་དང་། གླང་རྣམས་གཉའ་འོག་ཏུ་འཇུག་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཤར་གྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ཤོས་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་ གསུམ་པ་ལ། འཁྲིག་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་ཕོ་མོ་སྙོམས་འཇུག་གི་རྣམ་པ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མ་སླེབས་པ་ན། སྲོག་ཆགས་ཕལ་ཆེར་འདོད་ཆགས་ཤས་ཆེ་ བའི་ཕྱིར་རོ། །བྱང་ཕྱོགས་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་བཞི་པ་ལ། ཀརྐ་ཊའི་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་སྦལ་པའི་མགོ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མས་སླེབས་པ་ན། སྦལ་པ་ རྣམས་ཀོག་སྒྲ་འབྱིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ནུབ་བྱང་གི་ཕྱོགས་གཅིག་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་ལྔ་པ་ལ། སེང་གེའི་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་སེང་གེའི་མགོ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མ་སླེབས་པ་ན། 4-1141 སེང་གེ་རྣམས་སེང་མོ་ལ་འཇུག་པའི་ཕྱིར། ནུབ་བྱང་གི་ཕྱོགས་གཅིག་ཤོས་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་དྲུག་པ་ལ་བུ་མོའི་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་གཞོན་ནུ་མ་ལང་འཚོ་ དར་ལ་བབས་པ་གྲུ་ནང་ན་བཞུགས་པ་སྐྱ་བ་འཛིན་པའི་རྣམ་པ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མའི་སླེབས་པ་ན། བུད་མེད་རྣམས་སྒེག་པ་ཤས་ཆེ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ནུབ་ཕྱོགས་ན་གནས་ པའི་ཁྱིམ་བདུན་པ་ལ། སྲང་གི་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དོ། །ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་བུ་མོ་སྲང་འཛིན་པའི་རྣམ་པ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མས་སླེབས་པ་ན། མར་དང་འབྲུ་མར་ལ་ སོགས་པ་སྲང་ལ་འཇལ་བའི་དུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལྷོ་ནུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་བརྒྱད་པ་ལ། སྡིག་པའི་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་སྡིག་པའི་མགོ་ཅན་གནས་ ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མས་སླེབ་པ་ན། སྡིག་པ་རྣམས་འོག་ཏུ་འཇུག་པའི་དུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལྷོ་ནུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ཤོས་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་དགུ་པ་ལ། གཞུའི་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་གཞུའི་དབྱིབས་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མ་སླེབ་པ་ན། གཞུ་རྣམས་སྲ་བར་འགྱུར་བའི་དུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལྷོ་ཕྱོགས་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་བཅུ་པ་ལ། ཆུ་སྲིན་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། 4-1142 ཕྱོགས་དེར་བ

【現代漢語翻譯】 4-1140 那麼，為什麼太陽的十二宮被稱為白羊宮、金牛宮等呢？原因是，位於東方的第一宮被稱為白羊宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像綿羊的臉。當太陽到達那一宮時，綿羊會產下幼崽。位於東北方向的第二宮被稱為金牛宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像公牛的臉。當太陽到達那一宮時，公牛會被套上軛。位於東北方向的第三宮被稱為雙子宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像男女交合。當太陽到達那一宮時，大多數生物的慾望會更加強烈。位於北方的第四宮被稱為巨蟹宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像青蛙的頭。當太陽到達那一宮時，青蛙會發出呱呱的叫聲。位於西北方向的第五宮被稱為獅子宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像獅子的頭。當太陽到達那一宮時, 4-1141 獅子會與母獅交配。位於西北方向的第六宮被稱為室女宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像一個青春期的少女，亭亭玉立，坐在船上，拿著一把掃帚。當太陽到達那一宮時，女性會變得更加迷人。位於西方的第七宮被稱為天秤宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像一個拿著天秤的女孩。當太陽到達那一宮時，是時候用天秤來稱量黃油和油籽等物品了。位於西南方向的第八宮被稱為天蝎宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像蝎子的頭。當太陽到達那一宮時，是蝎子進入地下的季節。位於西南方向的第九宮被稱為射手宮，因為那個方向有一座巖石山，形狀像弓。當太陽到達那一宮時，弓會變得更加堅硬。位於南方的第十宮被稱為摩羯宮，因為那個方向... 4-1142 那裡...

【English Translation】 4-1140 Then, what is the reason why the twelve houses of the sun are called Aries, Taurus, etc.? The reason is that the first house located in the east is called Aries because in that direction there is a rocky mountain shaped like a sheep's face. When the sun reaches that house, the sheep give birth to their young. The second house located in the northeast direction is called Taurus because in that direction there is a rocky mountain shaped like a bull's face. When the sun reaches that house, the bulls are put under the yoke. The third house located in the other northeast direction is called Gemini because in that direction there is a rocky mountain shaped like a man and woman in coitus. When the sun reaches that house, most creatures' desires become stronger. The fourth house located in the north is called Cancer because in that direction there is a rocky mountain shaped like a frog's head. When the sun reaches that house, the frogs make croaking sounds. The fifth house located in one of the northwest directions is called Leo because in that direction there is a rocky mountain shaped like a lion's head. When the sun reaches that house, 4-1141 The lions mate with the lionesses. The sixth house located in the other northwest direction is called Virgo because in that direction there is a rocky mountain shaped like a young maiden, tall and graceful, sitting in a boat, holding a broom. When the sun reaches that house, women become more charming. The seventh house located in the west is called Libra because in that direction there is a rocky mountain shaped like a girl holding a scale. When the sun reaches that house, it is the time to measure butter and oilseeds, etc., on a scale. The eighth house located in one of the southwest directions is called Scorpio because in that direction there is a rocky mountain shaped like a scorpion's head. When the sun reaches that house, it is the season for scorpions to go underground. The ninth house located in the other southwest direction is called Sagittarius because in that direction there is a rocky mountain shaped like a bow. When the sun reaches that house, the bows become harder. The tenth house located in the south is called Capricorn because in that direction... 4-1142 There...

---

ྲག་རི་ཆུ་སྲིན་གྱི་གདོང་པ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་མ་སླེབ་པ་ན། ཆུ་སྲིན་རྣམས་ཀྱང་གྲང་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་རྒྱ་མཚོ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་ཉི་མ་ལ་འདུག་པའི་ཕྱིར། ཤར་ ལྷོའི་ཕྱོགས་གཅིག་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་བཅུ་གཅིག་པ་ལ་བུམ་པའི་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བུད་མེད་ཆང་བུམ་འཛིན་པའི་རྣམ་པ་ཅན་གནས་ཤིང་ཁྱིམ་དེར་ཉི་མ་སླེབ་པ་ན། ཆང་བཅུད་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤར་ལྷོའི་ཕྱོགས་གཅིག་ཤོས་ན་གནས་པའི་ཁྱིམ་བཅུ་གཉིས་པ་ལ། ཉ་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་དེར་བྲག་རི་ཉའི་མགོ་ཅན་གནས་ཤིང་། ཁྱིམ་དེར་ཉི་ མ་སླེབ་པ་ན། ཉ་རྣམས་གནས་ནས་ལྡང་བའི་ཕྱིར། འདི་རྣམས་ལ་ཁྱིམ་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། གནས་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་རྣམས་སུ་ཉི་མ་ཁྱིམ་ཟླ་རེ་རེར་གནས་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་མི་ གནས་པའི་ཁང་པ་ལ། མིའི་ཁྱིམ་ཞེས་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ལ་འཕོ་བ་ཞེས་བརྗོད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། གནས་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་རྣམས་སུ་ཉི་མ་རིམ་གྱིས་འཕོ་བའི་ཕྱིར། འཕོ་བ་ བཅུ་དྲུག་ཏུ་བཤད་པའང་ཡོད་པའི་ཕྱིར། སྔར་གྱི་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཟླ་བ་འགོག་པ། ཉི་མ་འགོག་པ། ཐིག་ལེ་འགོག་པ། ནམ་མཁའ་འགོག་པ་སྟེ། བཅུ་དྲུག་གོ ། གཉིས་པ་ཉིན་ཞག་ནི། 4-1143 ཉི་མས་གླིང་ལ་བྱ་བ་བྱེད་ཚུལ་ཀྱི་སྒོ་ནས་འཇོག་པ་ཡིན་ཏེ། འཛམ་བུའི་གླིང་འདིར་ད་ནང་སྐྱ་རེངས་ཤར་ནས་སང་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་གྱི་བར་ལ། ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་འཇོག་ཅིང་། དེ་ ཉིད་ལ་ཆུ་ཚོད་དྲུག་ཅུའམ། ཡུད་ཙམ་སུམ་ཅུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཁྱིམ་ལོ་གཅིག་ལ། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་ཡོད་དེ། ཁྱིམ་ལོ་གཅིག་ལ་ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ ཅུ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་བཅུ་ལ། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་འདས་པའི་ཚེ། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ འདས་སྟེང་། ཆུ་ཚོད་སུམ་བརྒྱ་ལྷག་པ་གང་ཞིག ཆུ་ཚོད་སུམ་བརྒྱ་ལ་ཉིན་ཞག་ལྔ་བཅུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཁྱིམ་ཞག་རེ་རེ་ཉིན་ཞག་རེ་རེ་ལས་ཆུ་སྲང་ལྔ་བཅུ་ རེས་ལྷག་ཅིང་། ཆུ་སྲང་ལྔ་བཅུ་ཚན་པ་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་བཅུ་བསྡོམས་པ་ལ་ཆུ་ཚོད་སུམ་བརྒྱ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ཚེས་ཞག་ནི། ཟླ་བ་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་སྒོ་ནས་འཇོག་པ་ཡིན་ཏེ། ཟླ་བ་ལ་ཡར་ངོ་ལ་འཕེལ་ཆ་བཅོ་ལྔ། མར་ངོ་ལ་འགྲིབ་ཆ་བཅོ་ལྔ་ཡོད་ཅིང་། འཕེལ་ཆ་བཅོ་ལྔ་ཆ་གཅིག་གམ། འགྲིབ་ཆ་བཅོ་ལྔ་ཆ་གཅིག་ལ་ཚེས་ཞག་གཅིག་ཏུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། 4-1144 དེ་ཡང་ཟླ་བའི་ཆ་ཤས་ཀྱིས། དཔག་ཚད་གསུམ་དང་སུམ་ཆ་གཅིག་འཕེལ་བའི་ཡུན་ཚད་ལ། ཆུ་ཚོད་ལྔ་བཅུ་ང་དགུ་ཡོད་ཅིང་། དེ་ལ་ཚེས་ཞག་གཅིག་ཏུ་འཇོག་ཏེ། ཟླ་བ

【現代漢語翻譯】 巖石山住著鱷魚臉的神靈。當太陽到達該宮位時，由於寒冷的力量，鱷魚們也會從海里出來曬太陽。在東南方向的一個宮位，第十一宮被稱為寶瓶宮，原因是該方位住著一位手持酒瓶的女子形象。當太陽到達該宮位時，那裡充滿了酒的精華。在東南方向的另一個宮位，第十二宮被稱為雙魚宮，原因是該方位住著一個巖石山上長著魚頭的神靈。當太陽到達該宮位時，魚兒們會從棲息地起身。這些被稱為宮位的原因是，太陽在每個宮位停留一個月的時間。例如，就像無人居住的房子被稱為『人的家』一樣。這些被稱為『轉移』的原因是，太陽在十二個宮位中依次轉移。據說有十六種轉移，在之前的十二種基礎上，加上阻擋月亮、阻擋太陽、阻擋明點（藏文：ཐིག་ལེ་，梵文天城體：बिन्दु，梵文羅馬擬音：bindu，漢語字面意思：點），阻擋天空，總共十六種。 第二，日夜：是通過太陽對世界的作用方式來確定的。在這個贍部洲（Jambudvipa，梵文：जम्बुद्वीप，梵文羅馬擬音：Jambudvīpa，漢語意思： 贍部樹之洲）上，從今天早上黎明出現到明天黎明出現之間，算作一個日夜。一個日夜有六十個時辰或三千個瞬間。因此，一個宮位年有三百六十五個日夜。一個宮位年有三百六十個宮位日，三百六十個宮位日產生三百六十五個日夜。當三百六十個宮位日過去後，三百六十個日夜也過去了，但還剩下三百多個時辰，三百個時辰產生五個日夜。第一個標誌成立，每個宮位日比每個日夜多五十個水時，三百六十個五十水時加起來就是三百個時辰。 第三，日期日：是通過月亮的盈虧來確定的。月亮在上弦月時有十五個增長部分，在下弦月時有十五個減少部分。十五個增長部分中的一個部分或十五個減少部分中的一個部分被算作一個日期日。 月亮的一部分增長三個又三分之一的弓（度量單位）的持續時間是五十九個時辰，這被算作一個日期日。月亮...

【English Translation】 The rocky mountain is inhabited by a deity with the face of a crocodile. When the sun reaches that position, the crocodiles also come out of the sea to bask in the sun due to the power of the cold. In one of the southeastern positions, the eleventh house is called the Aquarius house because in that direction resides a female figure holding a bottle of wine. When the sun reaches that house, it is filled with the essence of wine. In the other southeastern position, the twelfth house is called the Pisces house because in that direction resides a deity with the head of a fish on a rocky mountain. When the sun reaches that house, the fish rise from their dwelling place. These are called houses because the sun stays in each of these twelve houses for one month. For example, just as an uninhabited house is called 'a human's house.' These are called 'transfers' because the sun sequentially transfers through the twelve houses. It is said that there are sixteen transfers, adding to the previous twelve the blocking of the moon, the blocking of the sun, the blocking of the bindu (藏文：ཐིག་ལེ་，梵文天城體：बिन्दु，梵文羅馬擬音：bindu，漢語字面意思：point), and the blocking of the sky, making a total of sixteen. Second, the day and night: are determined by the way the sun acts upon the world. On this Jambudvipa (Jambudvipa, Sanskrit: जम्बुद्वीप, Roman transliteration: Jambudvīpa, Chinese meaning: Continent of Jambu Trees), from the appearance of dawn this morning until the appearance of dawn tomorrow, it is counted as one day and night. One day and night has sixty hours or three thousand moments. Therefore, one house year has three hundred and sixty-five days and nights. One house year has three hundred and sixty house days, and three hundred and sixty house days produce three hundred and sixty-five days and nights. When three hundred and sixty house days have passed, three hundred and sixty days and nights have also passed, but there are still more than three hundred hours left, and three hundred hours produce five days and nights. The first sign is established, each house day is fifty water-moments longer than each day and night, and the sum of three hundred and sixty fifty-water-moments is three hundred hours. Third, the date day: is determined by the waxing and waning of the moon. The moon has fifteen increasing parts during the waxing moon and fifteen decreasing parts during the waning moon. One part of the fifteen increasing parts or one part of the fifteen decreasing parts is counted as one date day. The duration of the moon's part increasing by three and one-third bows (units of measurement) is fifty-nine hours, which is counted as one date day. The moon...

---

འི་རྒྱར་དཔག་ཚད་ ལྔ་བཅུ་ཡོད་ཅིང་། དེའི་འཕེལ་ཆ་བཅོ་ལྔ་ཆ་གཅིག་ལ། ཚེས་ཞག་གཅིག་ཏུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཁྱིམ་ལོ་གཅིག་ལ། ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་རྩ་གཅིག་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པ་ཡོད་དེ། དེ་ལ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་ཡོད་ཅིང་། དེ་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་བདུན་བཅུ་རྩ་གཅིག་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ རྩ་ལྔ་འདས་པའི་ཚེ། ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་འདས་སྟེང་། ཆུ་ཚོད་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་ལྷག་པ་གང་ཞིག ཆུ་ཚོད་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་ལ་ཚེས་ ཞག་དྲུག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཉིན་ཞག་དེ་ཚེས་ཞག་ལས་ཆུ་ཚོད་རེ་རེས་ལྷག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་དགོས་པ་ནི། ཞག་གསུམ་གྱི་རྣམ་གཞག་ཕྱིན་ཅི་མ་ ལོག་པར་བསྟན་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་ཚུལ་དང་། ཟླ་བའི་ཤོལ་འདོར་ཚུལ་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཆེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཟླ་བའི་ཤོལ་འདོར་ཚུལ་ནི་འོག་ཏུ་འཆད་ལ། 4-1145 གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་ཚུལ་ཅུང་ཟད་བརྗོད་ན། དུས་ནམ་གྱི་ཚེ་འབྱུང་། ཟླ་བ་གང་ལ་འབྱུང་། དེ་ལྟར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན། ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་སྒྲ་དོན་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། དུས་ཚིགས་ ལ་དགུན་སྟོད་དགུན་སྨད་སོགས་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་གཉིས་འདས། ཕྱེད་དེ་ལུས་པའི་སྐབས་སུ་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགུན་དང་དཔྱིད་དང་དབྱར་རྣམས་ཀྱི། ཟླ་བ་ཕྱེད་ དང་གཉིས་འདས་ཤིང་། ཟླ་བ་ཕྱེད་ནི་ལུས་པ་ན། མཁས་པས་ཞག་མི་ཐུབ་པར་འདོད། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། མགོའི་ཟླ་བ་རིལ་པོ་རྫོགས་སོ། །རྒྱལ་གྱི་ཟླ་བའི་ཕྱེད་འདས་པ། རྒྱལ་ གྱི་མར་ངོའི་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པ་ལ། དགུན་སྟོད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བ་ནས། སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བའི་མར་ངོའི་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པ་ལ། དབྱར་སྟོད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ ཐུབ་འབྱུང་བའི་བར་དུ་ཡིན་ཏེ། ལོ་དྲི་ལས། རྒྱལ་དང་དབོ་དང་ས་ག་བཅས། ཆུ་སྟོད་ཁྲུམས་སྨད་སྨིན་དྲུག་བཅས། འདི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ནག་པོའི་ཕྱོགས། ཟླ་ཕྱེད་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའོ། །ཞེས་གསུངས་ པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་དེ་ལྟར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཟླ་བ་གཉིས་གཉིས་ནས་ཞག་མི་ཐུབ་རེ་རེ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཚེས་ཞག་དང་ཉིན་ཞག་གི་བར་ཁྱད་ལ། ཡུད་ཙམ་ཕྱེད་ཀྱིས་ཉིན་ཞག་ཡུན་རིང་། 4-1146 ཚེས་ཞག་ཡུན་ཐུང་བ་ཡིན་ལ། དེ་འདྲའི་བར་ཁྱད་ཡུད་ཙམ་ཕྱེད་པ་དེ་ཟླ་བ་གཅིག་ཏུ་བསགས་པས། ཡུད་ཙམ་བཅོ་ལྔ་འབྱུང་། དེ་འདྲ་ཟླ་བ་གཉིས་སུ་བསགས་པས་ཡུད་ཙམ་སུམ་ཅུར་འགྱུར་ ལ། དེས་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་ལོངས་པའི་ཟླ་བ་གཉིས

【現代漢語翻譯】 太陽的軌道有五十逾繕那（梵文：Yojana，漢語：由旬，一種長度單位），因為其盈虧的十五分之一被算作一個 तिथि（藏文：ཚེས་ཞག，梵文：तिथि，梵文羅馬擬音：tithi，漢語： तिथि），所以一年有三百七十一個及其隨附的 तिथि。 其中有三百六十五個晝夜，之所以會有三百七十一個及其隨附的 तिथि，是因為在三百六十五個晝夜過去之後，除了過去的三百六十五個 तिथि 之外，還剩餘三百六十五個時辰，而這三百六十五個時辰相當於六個 तिथि。第一個標誌成立，因為晝夜比 तिथि 每天多一個時辰。第二個如此教導的必要性在於，爲了毫不顛倒地展示三天的形態，爲了便於理解齋戒日無法實現的方式以及月份的閏余新增方式。月份的閏余新增方式將在下文闡述。 現在稍微談談齋戒日無法實現的方式。何時發生？在哪個月份發生？如此發生的理由？以及「無法實現日」的詞義。首先，在將季節分為冬初、冬末等六個部分時，每兩個半月過去，剩餘半個月時發生。如《俱舍論釋》所說：『冬天、春天和夏天的，兩個半月過去，剩餘半個月時，智者認為是無法實現日。』其次，第一個月完整結束，國王月的半月過去，從國王月上弦十四，到昴宿月上弦十四之間，是冬初的齋戒日無法實現日到夏初的齋戒日無法實現日之間。《律經》中說：『國王月、二月和衛塞月等，水星月上旬、氐宿月下半和昴宿月等，這些都是黑方的，半月齋戒十四日。』第三，如此發生的理由是，每兩個月出現一次無法實現日的理由是，在 तिथि 和晝夜的差異中，剎那的一半使晝夜更長， तिथि 更短。這樣的剎那一半的差異在一個月內累積，產生十五個剎那。在兩個月內累積，變成三十個剎那，因此相當於一天。

【English Translation】 The orbit of the sun is fifty Yojanas (a unit of distance), and because one-fifteenth of its increase and decrease is considered one Tithi, therefore, there are three hundred and seventy-one Tithis along with their followers in a year. There are three hundred and sixty-five days and nights in it, and the reason why there are three hundred and seventy-one Tithis along with their followers is that after three hundred and sixty-five days and nights have passed, in addition to the three hundred and sixty-five Tithis that have passed, there are three hundred and sixty-five hours remaining, and these three hundred and sixty-five hours are equivalent to six Tithis. The first sign is established because the day and night are longer than the Tithi by one hour each day. The necessity of teaching the second in this way is to show the form of the three days without reversing them, and to easily understand how the fasting day cannot be achieved and how the intercalary month is added. The way of adding the intercalary month will be explained below. Now, let's talk a little about how the fasting day cannot be achieved. When does it happen? In which month does it happen? The reason for it happening like this? And the meaning of the word 'impossible day'. First, when the seasons are divided into six parts such as early winter and late winter, it occurs when two and a half months have passed, and half a month remains. As the commentary on the Treasury of Knowledge says: 'Of winter, spring, and summer, when two and a half months have passed, and half a month remains, the wise consider it an impossible day.' Secondly, the first month is completely finished. Half of the king's month has passed. From the fourteenth day of the waxing moon of the king's month to the fourteenth day of the waxing moon of the Pleiades month, it is from the impossible day of the early winter fasting day to the impossible day of the early summer fasting day. The Loe Tri says: 'King, Two, and Saga, etc., Mercury's early, Tris's late, and Pleiades, etc., these are all on the dark side, half-month fasting fourteenth.' Thirdly, the reason for it happening like this is that there is a reason why one impossible day occurs every two months. In the difference between Tithi and day and night, half a moment makes the day and night longer, and the Tithi shorter. Such a difference of half a moment accumulates in one month, producing fifteen moments. Accumulated in two months, it becomes thirty moments, thus equivalent to one day.

---

་གཉིས་ནས། ཉིན་ཞག་རེ་རེ་འདོར་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཟླ་བ་གཉིས་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཉིན་ཞག་རེ་རེ་འདོར་བའི་གནད་འདི་མ་ཤེས་པར། གསོ་ སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་ལྷག་པར་འདོད་པ་རྣམས་ནི། ཆད་པ་བསགས་པས་ལྷག་པོ་བྱུང་བ་བཞད་བགད་ཀྱི་གནས་སུ་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་སྒྲ་དོན་ནི། འོ་ན་ཞག་མི་ཐུབ་ཞེས་པའི་དོན་གང་ཡིན་ ཞེ་ན། ཚེས་ཞག་གིས་ཉིན་གྱི་དོད་མ་ཐུབ་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ན་ཞག་མི་ཐུབ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་གཉིས་ལ་ཡུད་ཙམ་ཕྱེད་ཀྱི་རིང་ཐུང་གི་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་པའི་ ཕྱིར། བདུན་པ་དེ་ལས་ཤོལ་ཉིད་འདོར་བའི་ཚུལ་ལ། ཞག་ཤོལ་ལ་བརྟེན་ནས་ཟླ་ཤོལ་འདོར་ཚུལ་དང་། ཟླ་ཤོལ་ལ་བརྟེན་ནས་ལོ་ཤོལ་འདོར་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཚེས་ཞག་གིས་ཉིན་ཞག་གི་ དོད་མ་ཐུབ་པའི་འདོར་ཚུལ་རགས་པའི་རྣམ་གཞག ཚེས་ཞག་གི་ཁྱིམ་ཞག་གི་དོད་མ་ཐུབ་པའི་འདོར་ཚུལ་ཞིབ་མོའི་རྣམ་གཞག་དེ་ཉིད་དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་དགོངས་པ་དང་ཡང་འབྱོར་ཏེ་ལག་ཏུ་བླངས་པའི་ཚུལ་ལོ། ། 4-1147 དང་པོ་ནི། འདུལ་བ་ལུང་ལས། དེ་ལྟ་བས་ན། ལོ་རེ་རེ་བཞིན་ཤོལ་མ་དོར་བར་ལོ་ལྔ་ལྔ་ནས་ཤོལ་དོར་གཅིག དྲུག་ལྔ་སུམ་ཅུ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་ཞག་དང་ཟླ་བ་ཕྱེད་པ་ དང་། ཟླ་བ་དང་ལོ་འདྲེས་ནས་མཉམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། མུ་སྟེགས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་གླགས་བཙམ་ཡང་གླགས་རྙེད་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ལོ་རེ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་དྲུག་འབྱུང་བས། དྲུག་ ལྔ་སུམ་ཅུ་ཐམ་པ་ལ། ཟླ་གཅིག་འབྱུང་བས། ལོ་ལྔ་ལྔ་ནས་ཟླ་ཤོལ་རེ་ཡོད་པར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ལོ་གཉིས་དང་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་དགུ་འདས་པ་ན་ཟླ་ཤོལ་རེ་འདོན་ཏེ། ཁྱིམ་ལོ་གཅིག་སོང་བའི་ཚེ་ཚེས་ལོ་གཅིག་སོང་རྗེས་ཚེས་ཞག་བཅུ་གཅིག་ལྷག་པའི་ཕྱིར། འདི་ནི་རྗེས་བཅས་དང་ཞིབ་རྩིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ཡིན་ཏེ། སྟོན་པ་འཁོར་བཅས་ཀྱིས་ལོ་ལྔ་ལྔ་ནས་ཟླ་ ཤོལ་རེ་བཏོན། རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་ཀྱིས་ལོ་གཉིས་དང་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་དགུ་ནས་ཟླ་ཤོལ་རེ་བཏོན་པ་མ་མཐུན་པའི་ཚེ། བློན་པོ་རྣམས་འཆའ་བར་གྱུར་པའི་ཚེ། ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱིས་སྟོན་པའི་ སྙན་དུ་གསོལ་བས་ཟླ་ཤོལ་དོར་བ་རྒྱལ་པོའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བྱའོ། །ཞེས་རྗེས་བཅས་ཞིབ་རྩིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ཡང་འདུལ་བ་ལུང་སྡེ་བཞིའི་ནང་ཚན་གཞུང་དམ་པའི་གླེང་གཞི་ལས། 4-1148 སྟོན་པ་མཉན་ཡོད་ཀྱི་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ་ན། དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ལོ་ལྔ་ལྔ་ནས་ཤོལ་དོར་ཅིག་ཞེས་གསུངས་ནས་ལོ་ལྔ་ལྔ་ནས་ཤོལ་དོར་རོ། །རྒྱལ་པོ་དག་ནི་ལོ་ གསུམ་ནས་ཤོལ་འདོར་བར་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་དག་གིས་རྒྱལ་པོའི་ལྟར་མ་བྱས་པ་དང་བློན་པོ་དག་འཆའ་བར་གྱུར་པ་ན། དེ་ལྟར་གྱུར་པ་དགེ་སློང་དག་གིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་གསོལ་བ་ དང་།

【現代漢語翻譯】 從二者來看，因為每天都要捨棄，如果不明白每兩個月之間捨棄一天的關鍵，那些想要增加齋戒日的人，因為積累了罪過而變得過分，會成為笑柄。 第四，聲音的意義：那麼，『齋戒日不足』是什麼意思呢？意思是說，因為日期不足以彌補一天的損失，所以稱為『齋戒日不足』。因為兩者之間存在短暫的長度差異，這在前面已經說過了。 第七，從那之後捨棄剩餘的方式：依賴於剩餘的日期來捨棄剩餘的月份的方式，以及依賴於剩餘的月份來捨棄剩餘的年份的方式，這兩種方式。 第一種是：日期不足以彌補一天的損失的粗略捨棄方式，以及日期不足以彌補一天的家庭損失的精細捨棄方式，這與吉祥時輪金剛的意圖相符，並被採納的方式。 第一種是：根據《律藏》所說：『因此，不要每年都捨棄剩餘，而是每五年捨棄一次剩餘。五六三十，像這樣的日期和半個月，以及月份和年份混合在一起，變得相等，外道們即使想找茬也找不到機會。』正如所說，每年都會出現六個齋戒日不足，五六三十，一個月就出現了，所以說每五年就有一個剩餘的月份。 第二種是：經過兩年半零九個月后，捨棄一個剩餘的月份。當一個家庭年過去時，一個日期年過去後，還剩下十一天。這是後續和詳細計算的方式。世尊及其眷屬每五年捨棄一個剩餘的月份，國王及其眷屬每兩年半零九個月捨棄一個剩餘的月份，如果不一致，大臣們就會爭吵。當比丘們向世尊稟告時，捨棄剩餘的月份應該遵循國王的做法。』因為已經說了後續詳細計算的方式。同樣，在《律藏》四部中的根本律藏中： 當世尊住在舍衛城的給孤獨園時，對比丘們說：『每五年捨棄一次剩餘』，然後每五年捨棄一次剩餘。國王們每三年捨棄一次剩餘。比丘們沒有像國王那樣做，大臣們爭吵起來，比丘們向世尊稟告了這件事。

【English Translation】 From the two, because each day must be discarded, if one does not understand the key of discarding one day between every two months, those who desire to increase the fasting days, because they accumulate transgressions and become excessive, will become a laughingstock. Fourth, the meaning of the sound: Then, what is the meaning of 'insufficient fasting days'? It means that because the date is not sufficient to compensate for the loss of a day, it is called 'insufficient fasting days'. Because there is a brief difference in length between the two, as has been said above. Seventh, the manner of discarding the remainder from that: the manner of discarding the remaining month by relying on the remaining days, and the manner of discarding the remaining year by relying on the remaining month, these two manners. The first is: the rough manner of discarding because the date is not sufficient to compensate for the loss of a day, and the detailed manner of discarding because the date is not sufficient to compensate for the loss of a family's day, which is in accordance with the intention of the glorious Kalachakra and has been adopted. The first is: According to the Vinaya Sutra: 'Therefore, do not discard the remainder every year, but discard one remainder every five years. Five sixes are thirty, such days and half months, and months and years are mixed together and become equal, so that even if the heretics want to find fault, they will not find an opportunity.' As it is said, six insufficient fasting days occur every year, five sixes are thirty, one month occurs, so it is said that there is one remaining month every five years. The second is: After two years, half a month, and nine months have passed, discard one remaining month. When one family year has passed, after one date year has passed, there are eleven days remaining. This is the manner of subsequent and detailed calculation. The Blessed One and his retinue discarded one remaining month every five years, and the king and his retinue discarded one remaining month every two years, half a month, and nine months. If they did not agree, the ministers would quarrel. When the Shravakas reported to the Blessed One, discarding the remaining month should follow the king's practice.' Because the manner of subsequent detailed calculation has been said. Similarly, in the fundamental Vinaya Sutra, one of the four divisions of the Vinaya Sutra: When the Blessed One was dwelling in Jeta's Grove in Shravasti, he said to the monks: 'Discard the remainder every five years,' and then they discarded the remainder every five years. The kings discarded the remainder every three years. When the monks did not do as the king did, and the ministers quarreled, the monks reported this to the Blessed One.

---

བཀའ་བསྩལ་པ། དགེ་སློང་དག་བློན་པོ་རྣམས་འཆའ་བ་ནི། ཡུལ་རྩིས་ཏེ་དེ་ལྟ་བས་ན། རྒྱལ་པོའི་གཞུང་བཞིན་དུ་ཡང་གྱིས་ཤིག་ཅེས་དང་། མདོ་རྩའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། ལྷོ་ཕྱེད་གསུམ་ལྷག་ ནས་ཟླ་ཤོལ་འདོར་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཞིབ་རྩིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་འདི་འདུལ་བའི་ཆོས་སྐད་མ་ཡིན་ཟེར་བ་ནི། ལུང་དོན་ལ་ཞིབ་དུ་མ་བརྟགས་སོ། །གསུམ་པ་དེ་ཉིད་དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ ལོའི་དགོངས་པ་དང་སྦྱར་ཏེ་ལག་ཏུ་ལེན་པའི་ཚུལ་ནི། ཞིབ་རྩིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་འདི་དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་དགོངས་པ་མངོན་འདུལ་དང་མ་མཐུན་ཞིང་། ད་ལྟ་ལག་ཏུ་བླང་བར་བྱ་བ་ ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཚེས་ཀྱི་ཟླ་བ་སུམ་ཅུ་པོ་ཕྱེད་དང་གསུམ་གསུམ་ནས་ཚེས་ཀྱི་ཟླ་བ་རེས་ཤོལ་བཏོན་དགོས་ཏེ། དེ་མ་བཏོན་ན་ཁྱིམ་ཞག་གི་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅས་སུམ་ཅུ་པོ་དེ་མི་རྫོགས་ལ། 4-1149 དེ་མ་རྫོགས་ན་ལོ་རེ་བཞིན་གྱི་དུས་བཞིའི་ལོངས་སྤྱོད་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བྱས་པས་ཟླ་བ་དྲུག་ཅུ་རེ་ལྔ་ན་ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་ཤོལ་འབྱུང་ལ། དེ་འགྲེས་པས་ཚེས་ལོ་བརྒྱ་ ནས། ཚེས་ཟླ་སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་དང་། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་ཤོལ་འབྱུང་། དེ་ལ་ལོ་གསུམ་དང་ཕྱོགས་གསུམ་འབྱུང་ཞིང་། དེ་དང་ཚེས་ལོ་བརྒྱ་པོ་དེ་བསྲེས་པས་ཁྱིམ་ལོ་བརྒྱར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ དག་གི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། ཚེས་ཞག་གཅིག་གིས་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་དུས་ཀྱི་ཆུ་ཚོད་གཅིག་དང་། ཆུ་སྲང་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཉིས་དང་དབུགས་གསུམ་གྱིས་མ་ལོངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི་ཡིན་ལ། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ ཡང་ནང་གི་ངེས་པའི་དབང་གིས་ཡིན་ཏེ། རླུང་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་རྒྱུ་བའི་ཡུན་ཚད་གཅིག་ལ་ཞག་ཏུ་བྱས་པའི་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་ནི། ལོ་གཅིག་གི་ཉི་མའི་ བགྲོད་པ་གཉིས་མཐར་ཐུག་གི་ཡུན་ཚད་ཡིན་པ་ལས་ཞག་རེའི་རླུང་གི་སྟེང་ནས་དབུགས་དྲུག་བརྒྱ་དང་བདུན་ཅུ་རྩ་ལྔ་རེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཆར་སོང་ཞིང་། ལས་རླུང་ཆད་པས་ཆུ་ཚོད་གཅིག་དང་། ཆུ་སྲང་ལྔ་བཅུ་ཕྱེད་བཅས་རྩ་གསུམ་མ་ལོངས་པ་དེས་ཚེས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པར་འཇོག་ལ། ཁྱིམ་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ལ་ཉི་ཁྲི་གཅིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱའི་རླུང་རྒྱུ་བའི་ཚད་དེ་རྫོགས་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། ། 4-1150 དེ་ཙམ་རེ་ཆད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། འཕོ་ཆེན་བཅུ་གཉིས་པོ་རེ་རེའི་མཚམས་སུ་ང་དྲུག་རྐང་བཅས་རེ་ཆད་པར་བྱེད་ལ། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་འཕོ་ཆེན་རེ་ལ་འཕོ་ཆུང་ལྔ་ལྔ་ཡོད་པའི་ མཚམས་སུ། ས་རླུང་སོགས་རེ་རེ་ནས་བཅུ་གཅིག་དང་། རྐང་པ་རེའམ་འཆད་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལ་ཐུག་གོ །གཉིས་པ་ལོ་ཤོལ་ལ་བརྟེན་ནས་ལོ་ཤོལ་འདོར་ཚུལ་ནི། ཟླ་བ་སུམ་ཅུ་པོ་ ཕྱེད་དང་གསུམ་གསུམ་ནས། ཟླ་ཤོལ་རེ་འབྱུང་ཅིང་། དེ་འདྲ་བ་བཅུ་གཉིས་བསྡོམས་པས། ལོ་ཤོལ་

【現代漢語翻譯】 世尊開示說：『諸位比丘，大臣們通常會計算曆法，因此，你們也應當按照國王的制度來做。』而且在《根本經釋》中也說到：『從三個半月中扣除閏月。』因此，如果說這種精密的計算方法不是律部的術語，那就是沒有仔細研究經文的含義。第三，將此與具光榮的時輪教義相結合並實際應用的方法是：這種精密的計算方法與具光榮的時輪教義並不矛盾，現在應該實際應用。也就是說，必須從三十個半月的日期中扣除一個閏月，如果不扣除，那麼包含半個月的三十個家歷月就不會完整，如果不完整，那麼每年的四季享用也不會完整。這樣計算，每六十五個月就會出現兩個月的閏余，以此類推，一百個日期月后，就會出現三十七個半日期月的閏余，這相當於三年零三個季度。將其與一百個日期月相加，就變成了一百個家歷年。 這些知識的依據是：由於一個日期日比一個晝夜少一個時辰、五十二個分和三個呼吸，其原因在於內在的必然性。這是因為，當風執行二萬一千六百次的時間被視為一個晝夜時，三百六十五晝夜是一年中太陽執行的最終時間。然而，每天的風在執行過程中會損失六百七十五個呼吸，這些呼吸會轉化為智慧，業風減少，因此，一個時辰、五十二個半分和三個呼吸的不足，被認為是日期日的完整享用。而家歷的完整享用則需要二萬一千六百次風的執行才能完整。 每次損失這麼多呼吸的原因是：在十二個大變化（藏文：འཕོ་ཆེན།）的每一個間隙中，都會損失五十六又四分之一的呼吸。其原因在於，在每個大變化中有五個小變化（藏文：འཕོ་ཆུང་།）的間隙中，地風等每一個元素都會損失十一個又四分之一的呼吸。第二，基於閏月來扣除閏月的方法是：從三十個半月中，會出現一個閏月，十二個這樣的閏月加起來就是一個閏年。

【English Translation】 The Blessed One said: 'Monks, ministers usually calculate the calendar, therefore, you should also do as the king's system.' Moreover, it is said in the commentary of Mula-tantra: 'Subtract the intercalary month from three and a half months.' Therefore, if it is said that this precise calculation method is not the terminology of the Vinaya, then the meaning of the scriptures has not been carefully studied. Third, the method of combining this with the doctrine of the glorious Kalachakra and applying it in practice is: this precise calculation method does not contradict the doctrine of the glorious Kalachakra, and it should be applied in practice now. That is, an intercalary month must be subtracted from thirty and a half months of dates. If it is not subtracted, then the thirty civil months including half a month will not be complete. If it is not complete, then the enjoyment of the four seasons of each year will not be complete. Calculated in this way, two months of intercalation will occur every sixty-five months. By analogy, after one hundred date months, thirty-seven and a half date months of intercalation will occur, which is equivalent to three years and three quarters. Adding it to one hundred date months becomes one hundred civil years. The basis of this knowledge is: because one date day is less than one day and night by one hour, fifty-two minutes, and three breaths, the reason is in the inner necessity. This is because when the time of 21,600 wind movements is regarded as one day and night, 365 days and nights are the ultimate time of the sun's movement in a year. However, in the process of daily wind movement, 675 breaths are lost, and these breaths are transformed into wisdom, and the karma wind is reduced. Therefore, the deficiency of one hour, fifty-two and a half minutes, and three breaths is considered to be the complete enjoyment of the date day. The complete enjoyment of the civil calendar requires the complete measure of 21,600 wind movements. The reason for losing so many breaths each time is: in each interval of the twelve great transformations (Tibetan: འཕོ་ཆེན།), fifty-six and a quarter breaths are lost. The reason is that in the interval of five small transformations (Tibetan: འཕོ་ཆུང་།) in each great transformation, each element such as earth wind loses eleven and a quarter breaths. Second, the method of subtracting the intercalary month based on the intercalary year is: from thirty and a half months, an intercalary month will appear, and the sum of twelve such intercalary months is an intercalary year.

---

གཅིག་འབྱུང་སྟེ། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཞག་ཤོལ་དང་ཟླ་ཤོལ་ འདོན་པ་བདེན་མོད། ལོ་ཤོལ་འདོན་པ་མི་འཐད་དེ། དེ་སྟོན་ན་བྱི་བ་གླང་སྟག་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཉིས་པོ་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་མིང་འདོགས་ཅན་གྱི་ལོ་གཞན་ཞིག་ཁས་ལེན་དགོས་པའི་ ཕྱིར་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། བྱི་བ་གླང་སྟག་ལ་སོགས་པ་ལ་ལོ་ཤོལ་འདོན་པ་མ་ཡིན་གྱི། དེ་དག་གི་ཁྱིམ་ལོ་ཡིན་ལ། ཁྱིམ་ལོ་དང་ཚེས་ལོ་ལ་རིང་ཐུང་ཤོར་བའི་ཁྱད་པར་ སྙོམས་པའི་ཕྱིར་དུ། ཚེས་ལོའི་ཤོལ་འདོན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་ཁྱིམ་ཞག་ལ་ཁྱིམ་ཞག་གི་ཤོལ་མི་འདོན་ཡང་། ཁྱིམ་ཞག་དང་ཉིན་ཞག་དང་། ཚེས་ཞག་གི་རིང་ཐུང་གི་བར་ཁྱད་སྙོམས་པ་ལ། 4-1151 ཚེས་ཞག་གི་ཟླ་ཤོལ་འདོན་དགོས་པ་བཞིན་ནོ། །ལོ་ཤོལ་འདོན་པའི་ཚུལ་འདི་ནི་དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་དགོངས་པ་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་ལས། འབྱུང་བ་རི་དང་དུས་མཉམ་དག་ གི་གྲངས་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཉིན་ཞག་རེའི་རླུང་གི་སྟེང་ནས། དབུགས་དྲུག་བརྒྱ་དང་བདུན་ཅུ་རྩ་ལྔ་རེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཆར་སོང་ཞིང་། ལས་རླུང་ཆད་པས། ཉིན་ཞག་གི་ལོ་གོ་དྲུག་དང་། ཉིན་ ཞག་གི་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ནས། ཉིན་ཞག་གི་ལོ་གསུམ་དང་། ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཀྱིས་ཤོལ་འབྱུང་བ་ལ། ལོ་གསུམ་ཕྱོགས་གསུམ་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་རྗེ་བཙུན་ཁུ་དབོན་གྱིས་ མཛད་པའི་འགྲེལ་པ་དག་ལྡན་དང་། བདེ་མཆོག་བསྟོད་འགྲེལ་སོགས་ལས། ནང་དུ་རྩ་གནས་བཅོ་ལྔ་དང་། ཕྱི་རོལ་དུ་ཞག་བཅོ་ལྔ་ལ། ནང་དུ་འཕོ་བ་བཅུ་དྲུག་བསྒྲོད་པས། དེའི་ཤུགས་ཀྱིས་ནང་དུ་ འཕོ་བ་ལ་ལྷག་ཆད་དང་། དབུགས་ལ་ལྷག་ཆད་འབྱུང་ལ། དེའི་དབང་གིས་ཕྱི་རོལ་དུ་ཟླ་བ་དང་། ལོ་ལ་ཤོལ་འདོར་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་སོ། །ཤེས་ལྡན་དག་ཟླ་བའི་ཤོལ་ཁས་ལེན་ བཞིན་དུ། དེ་བསགས་པའི་ལོ་ཤོལ་ཁས་མི་ལེན་པའི་གཏམ་འཆལ་མ་སྨྲ་བར། ལུང་གཞུང་ལུགས་རྒྱ་མཚོའི་དོན་ལ་བློ་ཁ་ཕྱོགས་པར་གྱིས་ཤིག ༈ ། ད་ནི་གོང་དུ་བཤད་པ་དག་གི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱི་ནང་གཞན་གསུམ་གྱི་དག་པ་དང་སྦྱར་ཏེ། 4-1152 ཡིད་ཆེས་ཀྱི་མན་ངག་གི་སྒོ་ནས་བཤད་པར་བྱ་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། ན་མ་ཤྲཱི་ཀ་ལ་ཡ་ཙཀྲ། དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འདུས་པའི་སྐུ། །དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ངོ་བོ་ཉིད། ། ཕྱི་ནང་གཞན་གསུམ་མི་འགྱུར་བདེ་བར་བཀྲལ། །དཔལ་ལྡན་རྒོད་ཚང་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཕྱི་དང་ནང་དང་གཞན་དང་དེ་བཞིན་ཉིད། །རྡོ་རྗེ་འཆང་གིས་རྒྱུ་མཚན་གཅིག་པ་རུ། །བཤད་པ་བདག་གི་ གསལ་བར་བཀོད་བྱ་ཡི། །བློ་གྲོས་ལྡན་རྣམས་བསམ་པ་དག་པས་ཉོན། །རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་དང་། །ཁམས་དྲུག་ལྡན་པ་རྡོ་རྗེའི་ལུས་སུ་གྲུབ། །འཇིག་རྟེན་ཁམས་ཀྱང་རྒྱུ་མཚན་དེ་བཞ

【現代漢語翻譯】 其一，因十二個月為一年之故。若然，閏日和閏月可以推出是正確的。但是，推出閏年是不合理的，因為如果那樣說，就必須承認存在一個既非鼠、牛、虎等十二生肖中的任何一個，又另有名稱的年份。如果有人這樣認為，那也沒有過失。因為推出閏年並非針對鼠、牛、虎等生肖，而是針對它們的宮位年。爲了調和宮位年和日期年之間的長短差異，所以需要推出日期年的閏年。例如，宮位日不推出閏日，但爲了調和宮位日與日日、日期日之間的長短差異，就需要推出日期日的閏月。推出閏年的方式是吉祥時輪無上的見解，正如經文所說：『元素與山同數』。按照這個說法，從每日的風息之上，六百七十五個氣息化為智慧之雨，業風斷絕。每日的年份九十六，每日的月份十一個半，每日的閏年三年，閏月兩個半。因為三年被說成三個部分。此外，杰尊昆袞所著的註釋《具足》和《勝樂贊釋》等書中說：內部有十五個脈輪位置，外部有十五個日子。內部移動十六次，因此，內部的移動有盈餘和不足，氣息也有盈餘和不足。受此影響，外部的月份和年份也會出現閏余。 有智慧的人們，既然承認閏月，就不要說積累起來的閏年不能承認這種荒謬之語，而應將心思放在經論如海的意義上。現在將上述原因與外、內、其他三者的清凈相結合，通過信心的口訣來講述：那嘛 希日嘎拉呀 雜卡ra（藏文：ན་མ་ཤྲཱི་ཀ་ལ་ཡ་ཙཀྲ，梵文天城體：नमः श्रीकालयाचक्र，梵文羅馬擬音：nama śrīkālayacakra，漢語字面意思：頂禮吉祥時輪）。 三時諸佛總集之身，吉祥時輪之自性。外內他三不變安樂解說，頂禮吉祥郭倉巴。外與內與他與如是性，金剛持以一理而宣說，我當明晰闡述此，具慧諸君以清凈心諦聽。具足十大自在之體性，具備六界成就金剛身，世間界亦如是理。

【English Translation】 Firstly, because twelve months are considered a year. If so, it is indeed correct to deduce intercalary days and months. However, it is unreasonable to deduce an intercalary year, because if one were to say that, one would have to acknowledge another year with a name that is neither rat, ox, tiger, nor any of the twelve zodiac animals. If someone thinks that way, there is no fault. Because deducing an intercalary year is not for the rat, ox, tiger, etc., but for their house year. In order to reconcile the difference in length between the house year and the date year, it is necessary to deduce the intercalary year of the date year. For example, an intercalary day is not deduced for the house day, but in order to reconcile the difference in length between the house day and the day-day, and the date day, it is necessary to deduce the intercalary month of the date day. The method of deducing the intercalary year is the unsurpassed view of the glorious Kalachakra, as the scripture says: 'The elements are equal in number to the mountains.' According to this statement, from the top of each day's wind, six hundred and seventy-five breaths turn into rain of wisdom, and the karma wind ceases. The daily year is ninety-six, the daily month is eleven and a half, and the daily intercalary year is three years, and the intercalary month is two and a half. Because three years are said to be three parts. In addition, the commentaries 'Complete' and 'Supreme Bliss Praise Commentary' written by Jetsun Khukgon and others say: internally there are fifteen chakra positions, and externally there are fifteen days. Internally, moving sixteen times, therefore, there are excesses and deficiencies in internal movement, and there are excesses and deficiencies in breaths. Affected by this, there will be intercalary months and years externally. Wise people, since you acknowledge the intercalary month, do not utter the absurd statement that the accumulated intercalary year cannot be acknowledged, but turn your minds to the meaning of the ocean-like scriptures. Now, combining the above reasons with the purity of the outer, inner, and other three, I will explain it through the oral instruction of faith: Nama Shri Kalaya Chakra (藏文：ན་མ་ཤྲཱི་ཀ་ལ་ཡ་ཙཀྲ，梵文天城體：नमः श्रीकालयाचक्र，梵文羅馬擬音：nama śrīkālayacakra，漢語字面意思：頂禮吉祥時輪). The embodiment of all Buddhas of the three times, the self-nature of the glorious Kalachakra. The unchanging bliss of the outer, inner, and other three is explained, I prostrate to the glorious Godtsangpa. The outer, inner, other, and suchness, Vajradhara explained with one reason, I will clearly explain this, may the wise ones listen with pure minds. Possessing the nature of the ten great powers, possessing the six elements, the Vajra body is accomplished, and the world realm is also the same reason.

---

ིན་ ཆགས། །དཀྱིལ་འཁོར་ལྷ་དང་ལམ་གྱི་རིམ་པ་ཡང་། །གཏན་ཚིགས་དེ་ཡིས་ཐམས་ཅད་སྟོན་པར་བྱེད། །རྩ་དང་རླུང་དང་ཐིག་ལེའི་གདམས་པ་ཡི། །ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་རྣམ་པར་དག་པ་ལ། །རྡོ་རྗེ་གསུམ་ གྱི་བསྙེན་སྒྲུབ་བཤད་པ་ལས། །རྩ་ཡི་གནད་ཀྱིས་ལུས་དང་སྣོད་རྣམས་འཆགས། །རླུང་གིས་ངག་དང་དུས་རྣམས་འཆག་པར་བྱེད། །དྭངས་མས་ཡིད་དང་རྒྱུ་སྐར་གཟའ་རྣམས་སྐྱེད། །རྩ་ལ་བརྟེན་ནས་རླུང་གི་རྒྱུ་ ཚུལ་ཡང་། །ཞག་གཅིག་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱའི་གྲངས། །ལོ་གཅིག་ཆུ་ཚོད་གྲངས་ཀྱང་དེ་ཙམ་ཡིན། །རྒྱུ་མཚན་དེ་ཡིས་ཕྱི་རུ་ལོ་གཅིག་དང་། །ནང་གི་ཞག་གཅིག་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞག་གཅིག་རླུང་ལ་ཕོ་ཆེན་བཅུ་གཉིས་ཏེ། ། 4-1153 ལོའང་ཁྱིམ་དང་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ཡོད། །འཕོ་ཆེན་རེ་ལ་སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱའི་སྲོག །ཟླ་བར་འཆར་བས་ཆུ་ཚོད་གྲངས་ཀྱང་རེ། །རྒྱུ་མཚན་དེ་ཡིས་ཕྱི་རུ་ཟླ་གཅིག་དང་། །ནང་དུ་འཕོ་བ་ཆེན་ པོ་གཅིག་ཏུ་འདོད། །མ་རིག་ལ་སོགས་འཕོ་ཆེན་རེ་རེ་ཡང་། །འབྱུང་ལྔའི་བདུད་རྩི་འཕོ་ཆུང་ལྔ་ལྔར་གནས། །འཕོ་ཆུང་རེ་ལ་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུའི་སྲོག །ཕྱི་རུ་ཞག་དྲུག་འཕོ་ཆུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ། སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུའི་ཆུ་ཚོད་གནས་པར་འདོད། །ཕྱི་རུ་ཆུ་ཚོད་དྲུག་ཅུར་ལོངས་པ་ལ། །སྐར་མའམ་ཞག་ཏུ་འཇིག་རྟེན་ཡོངས་ལ་གྲགས། །ནང་དུ་ཞག་ནི་དྲུག་ཅུའི་དབུགས་ཡིན་ཏེ། །ཕྱི་རུ་དབྱུ་གུ་ མདའ་ལ་འཕོ་ཆེན་ཏེ། །ནང་དུ་འབྱུང་ལྔའི་གྲངས་ཀྱི་སྲོག་ལ་འདོད། །ཕྱི་རུ་ཆུ་ཚོད་རེ་ལ་འཕོ་ཆུང་ཡིན། །ནང་དུ་དབྱུགས་རེ་འཕོ་ཆུང་ཡིན་ནོ་ཀྱེ། །འཕོ་ཆུང་རེ་ལ་དབུགས་དང་ཆུ་ཚོད་ ནི། །བཅུ་གཅིག་བཞི་ཆ་དབུ་མའི་རླུང་ཡིན་ཕྱིར། །ཟླ་བའི་འཕོ་ཆེན་རེ་ལ་ལྔ་བཅུ་དང་། །རྩ་དྲུག་བཞི་ཆ་ཡེ་ཤེས་རླུང་འཇུག་འདོད། །ཞག་གཅིག་དྲུག་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་རྩ་ལྔའི་རླུང་། །ལོ་གཅིག་ཆུ་ ཚོད་གྲངས་ཀྱང་དེ་ཙམ་ཡིན། །དེ་རྣམས་ལོ་བརྒྱ་རྒྱུ་བ་བསྡོམས་པ་ལ། །ལོ་གསུམ་ཟླ་ཕྱེད་གསུམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་རྣམས་རྩིས་ཀྱི་དུས་ན་ཤོལ་དུ་འགྱུར། །ནང་དུ་བརྟན་ན་རྡོ་རྗེའི་ལུས་སུ་འགྲུབ། ། 4-1154 ཕྱི་རུ་ཤོར་ན་འཆི་ལྟས་སྐྱེད་པར་བྱེད། །གཟའ་རྣམས་འཆར་བའི་སྐར་མ་དེ་རྣམས་ཡིན། །འཕོ་ཆེན་ཟླ་བ་དེ་ནི་གནས་གསུམ་བཞག འཁོར་ལོ་ཕུད་པའི་ལྷག་མ་གཟའ་གཅིག་དང་། །རགས་པའི་ཚད་མ་ བར་པ་པོ་ཡི་སྒྱུར། །ཟླ་བ་དྲུག་ནས་རེ་རེ་བུ་ལོན་དུ། །འགྱུར་བར་གཟུང་ཚིར་རྩ་བ་དྲུག་གིས་བསྒོ། །ཚེས་ལ་རྒྱུ་བ་གཟའ་བདུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། །སྟེང་གི་གནས་ལ་རྒྱ་གྱིས་བགོ་བར་ བྱ། །འཕོ་ཆེན་ཟླ་བ་དེ་ནི་གནས་གཉིས་གཞག །བརྒྱ་ཕྲག་གཅིག་དང་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་ལས། །ལྷག་མ་ཆ་ཤས་གནས་ན་མེད་པའི་ཕྱིར། །དེ་བཞིན་དུས་དང་ཉི་མས་བགོ་བར་བྱ། །ཐོ

【現代漢語翻譯】 因此，通過這種推理方式，可以完整地揭示壇城本尊和修行次第。 關於脈、氣、明點的竅訣，以及如何清凈身、語、意三門，以下將闡述金剛三（藏文：རྡོ་རྗེ་གསུམ་，梵文天城體：वज्रत्रय，梵文羅馬擬音：vajra traya，漢語字面意思：金剛三）的修持方法： 通過脈的關鍵作用，身體和外器世界得以形成； 通過氣的運作，語言和時間得以形成； 通過明點的作用，意識和星辰得以產生。 關於氣的執行方式依賴於脈， 一天之中有兩萬一千六百次呼吸； 一年中的小時數也與此相同。 因此，外在的一年相當於內在的一天。 一天中的氣有十二個大變化（藏文：འཕོ་ཆེན་，字面意思：大變化）， 一年也有十二個星座和月份。 每次大變化有一千八百次呼吸； 每月初一也是相同的小時數。 因此，外在的一個月被認為是內在的一次大變化。 從無明開始，每一次大變化， 都包含五種元素的五種小變化（藏文：འཕོ་ཆུང་，字面意思：小變化）。 每次小變化有三百六十次呼吸； 外在的六天就是一次小變化， 因此有三百六十個小時。 外在的六十個時辰， 在世間被稱為一刻或一天。 內在的六十次呼吸就是一天； 外在的一箭之長的時間相當於一次大變化， 內在則被認為是五種元素的呼吸次數。 外在的一個小時相當於一次小變化， 內在的一箭之長的時間就是一次小變化。 每次小變化的呼吸和時辰， 是十一又四分之一中脈氣， 每個月的每次大變化有五十， 六又四分之一的智慧氣進入。 一天有六百七十五次呼吸， 一年中的小時數也與此相同。 將這些加起來，一百年總共， 是三年半多一點。 這些在計算時會產生誤差， 內在穩定則能成就金剛身。 外在流失則會產生死亡的徵兆。 行星執行的星宿就是那些。 大變化的月份是放置三個位置，除去輪（藏文：འཁོར་ལོ་，字面意思：輪）后剩餘的一個行星，粗略的測量是中間人的乘法。 從六個月開始，每個月都變成債務，通過六個根本的束縛來守護。 因為日期有七個行星執行，所以在上面的位置用倍數來劃分。 大變化的月份是放置兩個位置，一百二十六，因為剩餘的部分沒有位置，所以同樣用時間和太陽來劃分。 首先

【English Translation】 Therefore, through this reasoning, the mandala deities and the stages of the path are completely revealed. Regarding the instructions on the channels, winds, and bindus, and how to purify the three doors of body, speech, and mind, the practice of the Three Vajras (Tibetan: རྡོ་རྗེ་གསུམ་, Sanskrit Devanagari: वज्रत्रय, Sanskrit Romanization: vajra traya, Literal meaning: Three Vajras) will be explained: Through the key function of the channels, the body and the outer world are formed; Through the operation of the winds, language and time are formed; Through the function of the bindus, consciousness and stars are produced. Regarding the way the winds operate depends on the channels, There are twenty-one thousand six hundred breaths in a day; The number of hours in a year is also the same. Therefore, the outer year is equivalent to the inner day. There are twelve major changes (Tibetan: འཕོ་ཆེན་, Literal meaning: great change) of wind in a day, There are also twelve constellations and months in a year. Each major change has one thousand eight hundred breaths; The first day of each month is also the same number of hours. Therefore, the outer month is considered to be one major inner change. Starting from ignorance, each major change, Contains five minor changes (Tibetan: འཕོ་ཆུང་, Literal meaning: small change) of the five elements. Each minor change has three hundred and sixty breaths; The outer six days are one minor change, Therefore, there are three hundred and sixty hours. The outer sixty hours, Are known in the world as a moment or a day. The inner sixty breaths are one day; The time of the outer arrow-length is equivalent to a major change, The inner is considered to be the number of breaths of the five elements. The outer one hour is equivalent to a minor change, The time of the inner arrow-length is one minor change. The breaths and hours of each minor change, Are eleven and a quarter of the central channel wind, Each major change of each month has fifty, Six and a quarter of the wisdom wind enters. There are six hundred and seventy-five breaths in a day, The number of hours in a year is also the same. Adding these up, a total of one hundred years, Is a little more than three and a half years. These will cause errors in the calculation, Inner stability will accomplish the Vajra body. Outer loss will produce signs of death. The constellations in which the planets operate are those. The months of great change are placing three positions, removing the wheel (Tibetan: འཁོར་ལོ་, Literal meaning: wheel) and the remaining one planet, the rough measurement is the multiplication of the middle person. Starting from six months, each month becomes a debt, guarded by the six fundamental bonds. Because there are seven planets operating on the date, divide the upper position by multiples. The months of great change are placing two positions, one hundred and twenty-six, because the remaining part has no position, so divide it by time and sun as well. Firstly

---

བ་པ་མཉམ་ དང་མི་མཉམ་གཏན་ཚིགས་དང་། །གཡས་དང་གཡོན་གྱི་འགྲོས་ཀྱིས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །རིལ་པོའི་གནས་ལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྒྱུར་བར་བྱ། །བཅུ་བཞིའི་ཟླ་བ་ཟད་ཅིང་འཕེལ་བ་ཡང་། །གཡས་གཡོན་ལྷོ་བྱང་བགྲོད་པ་རྒྱུ་ བ་སྟེ། །རྐང་པ་ལན་གཉིས་འཁོར་བས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །རིལ་པོ་བརྒྱད་དང་གཉིས་ཀྱིས་བགོ་བར་བྱ། །འཕོ་ཆེན་ཟླ་བ་གནས་གསུམ་གཞག་པ་ལ། །ཟླ་བ་གཅིག་ལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱིས། །རྒྱུ་སྐར་ གཉིས་དང་ཆུ་ཚོད་བཅུ་གཅིག་ལ། །སྤྱོད་ཕྱིར་སྟེང་འོག་མིག་དང་གྲག་པོའི་རྒྱུར། །ཟླ་བ་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུ་འདས་པ་དང་། །རེ་རེ་ལྷག་པ་གཟུང་བའི་དོན་གྱི་ཕྱིར། །འོག་མ་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུ་སྒོ་བར་བྱ། ། 4-1155 དྲུག་ཅུའི་དབུགས་དང་ཕྱི་རོལ་ཞག་རེ་ལ། །རིམ་པ་བཞིན་དུ་གཟའ་རེ་འཆར་བའི་ཕྱིར། །གཟའི་གནས་སུ་ཚེས་གྲངས་བྱིན་པར་བྱ། །དབུགས་དང་ཆུ་ཚོད་རེ་རེ་མི་སྤྱོད་པས། །དབྱུག་གུའི་གནས་ནས་རེ་ རེ་བྲི་བར་བྱ། །ཚེས་རེ་བཞིན་དུ་རེ་རེ་འདའ་བའི་ཕྱིར། །རིལ་པོའི་གནས་སུ་ཚེས་གྲངས་བྱིན་པར་བྱ། །དབུགས་དང་ཆུ་ཚོད་བཞི་ལ་སྤྱོད་པས་ན། །ཚེས་གྲངས་སྟེངས་ལ་མེ་ཡིས་བསྒྱུར་བར་བྱ། ། འོག་གི་གནས་ལོ་དེ་ཉིད་ཁོ་ནས་སྒྱུར། །ཆུ་ཚོད་བཞི་དང་ཆུ་སྲང་ཉི་ཤུ་དྲུག །ཉིན་རེ་བཞིན་དུ་ཉི་མས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར། །རྟག་པར་ཚེས་རེ་བཞིན་དུ་བྱིན་པར་བྱ། །སྐར་མ་རེ་ལ་ ཆུ་ཚོད་དྲུག་ཅུ་རུང་། །གནས་ཕྱིར་ཆུ་ཚོད་དྲུག་ཅུས་བསྒྱུར་བར་བྱ། །གྲངས་མཐུན་ཕྱིར་ན་དབྱུག་གུ་སྟེང་དུ་གཞུག །མདའ་ཡོན་ཟླ་བའི་ཁྱིམ་གྱི་ཆུ་ཚོད་ཀྱི། །དགོས་པ་ཐོབ་པས་ཉི་མའི་རྐང་པ་ སྦྱང་། །རྐང་པ་དང་ནི་བགོས་པ་ལས་བྱུང་བའི། །ཆུ་ཚོད་རྣམས་ཀྱང་ལྷོ་བྱང་བགྲོད་པ་ཡི། །སྣད་ཀྱི་བྲི་བ་དང་ནི་སྣོན་པར་འགྱུར། །སྐར་མ་རེ་རེ་ཟླ་བའི་ཞག་རེ་ལ། །སྤྱོད་ཕྱིར་སྐར་ མའི་གནས་སུ་ཚེས་གྲངས་བྱིན། །ཉི་མས་ཟླ་བ་སྤྱོད་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས། །རི་བོང་འཛིན་པས་སྤྱོད་པར་མི་ནུས་པའི། །ཚེས་ལ་དྲུག་གིས་སྒྱུར་ལ་དྲུག་ཅུས་བགོ །ཐོབ་ནོར་དེ་ནི་གཟའ་ཡི་ཆུ་ཚོད་ཀྱི། ། 4-1156 སྦྱངས་པར་གྱུར་པའི་གཟའ་ཡིས་ལོངས་སྤྱོད་པ། །རྒྱུད་རྒྱལ་མཚུངས་མེད་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གནད། །ཕྱི་ནང་གཞན་གསུམ་ཤེས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། །ལུང་དང་རིགས་པ་བླ་མའི་མན་ངག་གིས། །མ་ནོར་དོན་རྟོགས་ ཨོ་རྒྱན་པ་ཡིས་སྦྱར། །འདི་དོན་སེམས་ཅན་ཀུན་གྱིས་རྟོག་པར་ཤོག །ཕྱི་ནང་གཞན་གསུམ་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་རྩིས་རྫོགས་སོ།། ༈ །། དེ་ལྟར་ནང་རྩིས་ཟབ་མོའི་གནད། །དཔལ་ལྡན་ཡེ་ཤེས་མཁའ་འགྲོ་ ཡིས། །རྒོད་ཚང་རྗེ་ལ་དངོས་སུ་གནང་། །ཨོ་རྒྱན་རྒྱལ་པོས་དེ་རྒྱས་སྤེལ། །དངོས་གྲུབ་དཔལ་འབར་བློ་གྲོས་ཀྱི། །བཻ་ཌཱུར་དཀར་པོའི་བུམ་བཟང་དུ། །མན་ངག་བདུད

【現代漢語翻譯】 父相等與不相等之理，以及左右執行之故，故於圓位乘以二。 十四之月有虧盈，左右南北執行之故，雙足兩次旋轉之故，故於圓八分而二除之。 大遷之月置三位，一月之中，日輪以二星與十一時執行，故為上下眼與鳴之因。 三十九月已過，為一一余取之義，故下三十九塞之。 以六十息及外每晝夜，次第各曜出現之故，于曜位施與日數。 以息與每時不用故，從杖位一一減之，為每日一一逝去之故，于圓位施與日數。 以息與四時用之故，于日數之上以火乘之，于下位唯以彼年乘之。 每晝夜，日以四時與二十六分執行之故，恒常每日施與。 每一星有六十時，為位故以六十乘之，為數相同故置於杖上。 以箭月之宮時之所需已得，修習太陽之足，由足與除法所生之時，亦為南北執行之損減與增益。 為每一星于每月每日執行之故，于星位施與日數，日執行月之受用，因持兔者不能受用之故，于日乘以六而以六十除之，所得之財即為曜之時之所修習之曜所受用。 如續、王、無比之時輪要義，從內外他三者之知之壇城中，以聖教與理路、上師之口訣，不謬解悟，鄔金巴所合著，愿此義一切有情皆能領悟！名為『顯內外他三』之歷算終。 如是內算深奧之要義，由具德耶喜空行母，親賜予郭倉巴，鄔金王廣為弘揚，以成就自在吉祥光之智慧，盛于白琉璃之賢瓶中，口訣甘露珍...

【English Translation】 The reason for the equality and inequality of the father, and the reason for the left and right movement, so multiply the round position by two. The moon of the fourteenth has waxing and waning, the reason for the left and right, south and north movement, the reason for the double rotation of the feet, so divide the round eight parts and divide by two. The great migration month is set in three positions, in one month, the sun wheel runs with two stars and eleven hours, so it is the cause of the upper and lower eyes and the sound. Thirty-nine months have passed, for the meaning of taking each one remaining, so the lower thirty-nine are blocked. Because each planet appears in order with sixty breaths and outside every day and night, give the number of days to the planet position. Because breaths and every hour are not used, subtract one by one from the staff position, because every day passes one by one, give the number of days to the round position. Because breaths and four hours are used, multiply the number of days by fire on the top, and multiply the lower position only by that year. Because the sun runs with four hours and twenty-six minutes every day and night, always give it every day. Each star has sixty hours, so multiply it by sixty for the position, and put it on the staff because the numbers are the same. The need for the time of the arrow moon palace has been obtained, practice the feet of the sun, the hours produced by the feet and the division method are also the decrease and increase of the south and north movement. Because each star runs every day of every month, give the number of days to the star position, the sun runs the enjoyment of the moon, because the rabbit holder cannot enjoy it, multiply the day by six and divide it by sixty, the wealth obtained is the enjoyment of the planet that has been practiced at the time of the planet. Like the essential meaning of the Kalachakra of the Tantra, King, and Incomparable Time, from the mandala of knowing the three internal, external, and other aspects, with the Holy Teachings and reasoning, the Guru's oral instructions, without mistaken understanding, composed by Ogyenpa, may all sentient beings understand this meaning! The calculation called 'Manifesting the Three Internal, External, and Other Aspects' ends. Thus, the profound essential meaning of the inner calculation, by the glorious Yeshe Khadro, personally bestowed upon Götsangpa, the King of Oddiyana widely propagated it, with the wisdom of accomplishment, freedom, and auspicious light, filled in the virtuous vase of white beryl, the nectar of oral instructions...

---

་རྩིའི་བཅུད་ཀྱིས་གདམ། །དོན་གཉེར་རྐང་དྲུག་ ལྡན་པའི་ཚོགས། །ལེགས་བཤད་བདུད་རྩིའི་བཅུད་ལ་རོལ། །དེ་དག་གིས་ནི་དུས་ཚིགས་ཀྱི་བཀའ་བའི་གནད་སྤྱི་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། ༈ །། ད་ནི་གཉིས་པ་རི་རབ་ལ་བརྟེན་པ་ལ། རྒྱལ་ ཆེན་རིས་བཞིའི་གནས་དང་ནི། །སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ལྷ་ཡི་གནས། །ཞེས་པ་ལྟར་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དབུས་ཀྱི་རི་རབ་འདི་ལ་ཆུ་མཚམས་ནས་བརྩེགས་པས་བང་རིམ་བཞི་ཡོད་དེ། དེ་བཞིའི་བར་ གྱི་ཐག་ནི་དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་བཅུ་ཡོད་པས། རི་རབ་ཀྱི་ཕྱེད་ཡན་དུ་ཕྱིན་ཏོ། །བང་རིམ་དང་པོ་དཔག་ཚད་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་དྲུག་དང་། གཉིས་པ་བརྒྱད་དང་། གསུམ་པ་བཞི་དང་། བཞི་པ་གཉིས་རི་རབ་ལ་འཕྱར་དུ་འཕགས་སོ། ། 4-1157 དེ་བཞི་ལ་གནོད་སྦྱིན་ལག་ན་གཞོང་ཐོགས་དང་། ཕྲེང་ཐོགས་དང་རྟག་ཏུ་མྱོས་པ་དང་། བཞི་པ་ལ་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་རང་ཉིད་དང་དེའི་འཁོར་གྱི་ལྷ་རྣམས་གནས་ཏེ། གསེར་གྱི་རི་བདུན་ལ་ཡང་། དེ་རྣམས་ཀྱིས་གྲོང་དང་གྲོང་རྡལ་གནས་སོ། །ཁོར་ཡུག་ལའང་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་སུ། ལག་ན་རྡོ་རྗེ་གོས་སྔོན་ཅན་ཞེས་པ་རྒྱལ་ཆེན་རིས་བཞི་གནས་པར་གསུངས་ཤིང་། གཞན་ཡང་ཉི་མ་ཟླ་བ་སྐར་ མ་དང་། །རི་དང་ཆུ་རླུང་དང་ལྗོན་ཤིང་དང་། ནགས་ཚལ་དང་ས་བླ་དང་། ནམ་མཁའ་དང་རྒྱ་མཚོ་རྣམས་ལའང་དེ་རྣམས་ཀྱི་ལྷ་གནས་ཏེ། འགྲེལ་པར་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ལྷའི་རིས་དེ་ནི། ཐམས་ ཅད་པས་ཆེ་བའོ། །ཞེས་སོ། །སར་ནི། བང་རིམས་བཞི་ལ་རིམ་པའི་ལག་ན་གཞོང་ཐོགས་པ་དང་། རྟག་མྱོས་དང་། འཕྲེང་ཐོགས་རྣམས་གནས་ཤིང་། རྒྱལ་ཆེན་བཞི་ནི་གཉའ་ཤིང་འཛིན་གྱི་ངོས་ན་ཏེ། ཤར་ ན་ཡུལ་འཁོར་སྲུང་གི་ཕོ་བྲང་། ཡུལ་འཁོར་སྲུང་དང་། ལྷོ་ན་འཕགས་སྐྱེས་པོའི་ཕོ་བྲང་། འཕགས་པར་སྐྱེས་དང་། ནུབ་ན་མིག་མི་བཟང་གི་ཕོ་བྲང་། སྣ་ཚོགས་གཟུགས་དང་། བྱང་ན་རྣམ་ཐོས་སྲས་ཀྱི་ ཕོ་བྲང་ལྕང་ལོ་ཅན་ཡོད་པར་བཤད་ལ། ལྕང་ལོ་ཅན་ན་གསང་བདག་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་བཞུགས་པར་བཀའ་བསྩལ་ལོ། །བཞག་པར་ཡང་། གཉའ་ཤིང་འཛིན་ལ་རྒྱལ་ཆེན་བཞིའི་གནས་མིང་ས་དང་འདྲ་བ་སྟེ། 4-1158 ཆུ་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་པ་འཁོར་ཡུག་ཏུ་སྟོང་སྟོང་གིས་འཁོར་བ་གྲུ་བཞི་པ། ལམ་སྲང་དང་། སྐྱེད་ཚལ་དང་། ལྗོན་ཤིང་དང་། རྫིང་བུ་དང་། གསེར་གྱི་ར་བ་དང་། ཟམ་པ་ རྒྱུད་མ་དང་། གསེར་གྱི་བྱེ་མ་བརྡལ་བ་དང་། ཙནྡན་གྱི་ཆུས་ཆག་ཆག་བཏབ་པ་དང་། ཚོན་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གིས་མིག་མང་རིས་སུ་བྲིས་པ་སོགས། ཁྱད་པར་དུ་མ་ཅན་དུ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ལྷ་གནས་ལ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ལྷུན་པོའི་རྩེ་ན་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་ལྷ་གནས་སོ། །ལྷུན་པོའི་རྩེ་དེའི་ངོས་རེ་རེ་ལ་དཔག་ ཚད་བརྒྱད་ཁྲི་རེའོ། །

【現代漢語翻譯】 以甘露精華勸誡，聚集著如蜜蜂般尋求意義的群體，盡情享受這善說甘露的精華。他們已經從總體意義上闡述了時節的教誨要點。 現在是關於依靠須彌山（Sumeru，宇宙中心的大山）的教誨。如經文所說：『四大天王（Caturmaharajakayikas，守護世界的四位神祇）的居所，以及三十三天（Trayastrimsa，位於須彌山頂的天界）諸神的居所。』 分為兩部分，首先，這座位於中央的須彌山，從水面開始向上堆疊，共有四層階梯。這四層階梯之間的距離各有十千俱胝（十萬萬）由旬（Yojana，古印度長度單位），到達須彌山的一半以上。第一層階梯高一萬六千由旬，第二層八千由旬，第三層四千由旬，第四層兩千由旬，它們都高聳于須彌山。 在這四層上，分別居住著持鬘藥叉（Yaksa，一種守護神）、持花環者、常醉者。第四層則居住著四大天王及其眷屬諸神。在七金山（Saptaratna Parvata，圍繞須彌山的七座金山）上，他們也居住在城鎮和村莊中。在周圍的環境中，在各個小山谷里，也居住著手持金剛杵身著藍色衣服的諸神，即四大天王。此外，太陽、月亮、星星，山、水、風、樹木，森林、土地神，天空和海洋中，也都有各自的神祇居住。註釋中說，因此，諸神的類別是所有類別中最為重要的。 在地面上，四層階梯上依次居住著持鬘者、常醉者和持花環者。四大天王則位於持軸山（Yugamdhara，環繞須彌山的七金山之一）的山脊上：東方是持國天（Dhrtarastra，四大天王之一）的宮殿，持國天本人；南方是增長天（Virudhaka，四大天王之一）的宮殿，增長天本人；西方是廣目天（Virupaksa，四大天王之一）的宮殿，多種形象；北方是多聞天（Vaisravana，四大天王之一）的宮殿，名為柳林。據說在柳林中，秘密主金剛手（Vajrapani，佛教的護法神）居住於此。在《俱舍論》中也說，持軸山是四大天王的居所，其名稱與地面相同，水面寬度為二百五十由旬，周圍環繞著一千由旬的正方形區域，有道路、花園、樹木、池塘、金色的圍墻、橋樑、鋪滿金色的沙子，以及用旃檀香水灑過的地面，並用一百零一種顏色繪製了各種圖案，具有多種特色。 第二部分是關於三十三天諸神的居所，分為簡要介紹和詳細解釋兩部分。首先，須彌山頂是三十三天諸神的居所。須彌山頂的每一面都有八萬由旬。

【English Translation】 Admonishing with the essence of nectar, gathering a group that seeks meaning like bees, indulging in the essence of this well-spoken nectar. They have already explained the key points of the seasonal teachings from a general perspective. Now is the teaching about relying on Mount Sumeru (the central mountain of the universe). As the scriptures say: 'The abode of the Four Great Kings (Caturmaharajakayikas, the four guardian deities of the world), and the abode of the thirty-three gods (Trayastrimsa, the heaven located on the summit of Mount Sumeru).' Divided into two parts, first, this central Mount Sumeru, stacked upwards from the water level, has four layers of steps. The distance between these four layers is ten thousand koti (ten million) yojanas (an ancient Indian unit of length) each, reaching more than half of Mount Sumeru. The first layer of steps is 16,000 yojanas high, the second 8,000 yojanas, the third 4,000 yojanas, and the fourth 2,000 yojanas, all towering above Mount Sumeru. On these four layers reside the Yakshas (a type of guardian deity) holding garlands, those holding flower garlands, and those who are always drunk. On the fourth layer reside the Four Great Kings themselves and the gods of their retinue. On the Seven Golden Mountains (Saptaratna Parvata, the seven golden mountains surrounding Mount Sumeru), they also reside in towns and villages. In the surrounding environment, in various small valleys, reside the gods holding vajras and wearing blue clothes, that is, the Four Great Kings. In addition, the sun, moon, stars, mountains, water, wind, trees, forests, earth gods, the sky, and the oceans also have their respective deities residing there. The commentary says that therefore, the category of gods is the most important of all categories. On the ground, the four layers of steps are inhabited by those holding garlands, the constantly drunk, and those holding flower garlands. The Four Great Kings are located on the ridge of Mount Yugamdhara (one of the seven golden mountains surrounding Mount Sumeru): in the east is the palace of Dhrtarastra (one of the Four Great Kings), Dhrtarastra himself; in the south is the palace of Virudhaka (one of the Four Great Kings), Virudhaka himself; in the west is the palace of Virupaksa (one of the Four Great Kings), with various forms; in the north is the palace of Vaisravana (one of the Four Great Kings), named Willow Forest. It is said that in Willow Forest, the secret lord Vajrapani (a protector deity in Buddhism) resides. The Abhidharmakosa also says that Mount Yugamdhara is the abode of the Four Great Kings, its name being the same as the ground, the width of the water surface is 250 yojanas, surrounded by a square area of 1,000 yojanas, with roads, gardens, trees, ponds, golden walls, bridges, golden sand spread, and the ground sprinkled with sandalwood water, and various patterns drawn with 101 colors, with many special features. The second part is about the abode of the thirty-three gods, divided into a brief introduction and a detailed explanation. First, the summit of Mount Sumeru is the abode of the thirty-three gods. Each side of the summit of Mount Sumeru is 80,000 yojanas.

---

ཕྱོགས་མཚམས་དཔག་ཚད་ལྔ་བརྒྱའི་ཚད་ཙམ་བརྩེགས་པ་བཞི་ལ། གནོད་སྦྱིན་ལག་ན་རྡོ་རྗེ་གནས་སོ། །བཞག་པར་ནི། དེའི་རྔམས་སུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་ལྔ་དང་། ཆུ་ཞེང་དུ་བརྒྱ་ ཉེར་ལྔ་དང་། མཐའ་སྐོར་དུ་ལྔ་བརྒྱ་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ། གནས་ཚལ་ས་གཞི་ལྗོན་ཤིང་དང་། འདུན་པའི་ཁྱད་ཆོས་རྣམ་ལྔ་བཤད། ཅེས་པ་ལྟར། ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། རྩེ་དེའི་ དབུས་ན་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ཕོ་བྲང་། གྲོང་ཁྱེར་ལྟ་ན་སྡུག་ཅེས་པ་ངོས་རེ་རེ་ལ་དཔག་ཚད་ཉིས་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་པ། རྔམས་སུ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གཉིས་པའི་ར་བ། གསེར་གྱི་རང་བཞིན་ཏེ། 4-1159 ས་གཞི་ཚོན་བརྒྱས་བཀྲ་བ་ཤིང་བལ་ལྟར་འཇམ་པ། རྐང་པ་བཞག་ན་ནི་ནེམ་དང་བཏེག་ན་འཕར་ཅེས་བྱེད་པའི་མཉེན་པ་ཡོད་དོ། །བཞག་པར། དེ་གསེར་གྱི་ར་བ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ པས་སྐོར་བ། རྩིག་སྐྱབས་གསེར་དངུལ་བཱཻ་ཌཱུཪྻ་ཤེལ་ལས་བྱས་པ། ངོས་བཞི་ན་མདའ་ཡབ་གྱེན་ཐུར་དུ་འཕྱང་བ་གཉིས་གཉིས་དང་ལྡན་པ། སྒོ་སྟོང་དུ་གཅིག་གིས་མ་ཚང་བ། སྒོ་ལ་དཔག་ཚད་ ཕྱེད་དང་གསུམ་དང་། ཞེང་དུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཡོད་པ། རིན་པོ་ཆེའི་རྒྱན་དུ་མས་སྤྲས་པ། སྒོ་རེ་རེ་ལ་ཡང་སྲུང་མ་གོ་མཚོན་ཐོགས་པ་ལྔ་བརྒྱ་ལྔ་བརྒྱ་ཡོད་པ། ལམ་སྲང་ཞེང་དུ་ དཔག་ཚད་བཅུ་གཉིས་དང་། རིང་བར་ཉིས་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་བས་མཛེས་པ། ས་ལས་ནི། ཆུ་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ཁྲི་ཁྲི་ཡོད་པར་བཤད་དོ། གྲོང་ཁྱེར་གྱི་དབུས་དེ་ན་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ཁང་བཟངས་རྣམ་ པར་རྒྱལ་བྱེད་ཡོད་དེ། ངོས་རེ་རེ་ལ་དཔག་ཚད་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རེའོ། །གྲོང་ལས་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་ལྔ་འཕགས་པ། རྨང་རིན་པོ་ཆེ་བཞི་ལས་བྱས་པ། ཐེམ་སྐས་བཞི་དང་ལྡན་པ། ཀ་ བ་བཞི་གསེར་དང་དངུལ་དང་བཱཻ་ཌཱུཪྻ། ཤེལ་ལས་བྱས་པ། ཀ་རྟེན་དང་ཀ་གཞུ་དང་བྲི་ཕུབ་དུང་ལ་སོགས་པས་བྱས་པ། བ་གམ་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པ། བ་གམ་རེ་རེ་ལ་ཁང་པ་བརྩེགས་པ་བདུན་བདུན་དང་། 4-1160 དེ་རེ་རེ་ལ་ཁང་མིག་བདུན་བདུན་དང་། དེ་རེ་རེ་ལ་ལྷའི་བུ་བདུན་བདུན་དང་། དེ་རེ་རེ་ལ་ལྷ་མོ་བདུན་བདུན་དང་། དེ་རེ་རེ་ལ་གཡོག་མོ་བདུན་བདུན་དང་། དེ་རེ་རེ་ལ་ སིལ་སྙན་འཁྲོལ་བ་བདུན་བདུན་ཡོད་དེ། གྲོང་གིས་མངོན་པར་དགའ་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། གྲོང་ཁྱེར་དེའི་ཕྱིའི་ངོས་བཞི་ན་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་བརྩེ་ས་སྐྱེད་ཚལ་བཞི་སྟེ། ཤིང་རྟ་སྣ་ཚོགས་ཅན་དང་། དེར་ ཕྱིན་ན་ཤེས་པ་རྩུབ་པར་འགྱུར་བའི་ཚལ་དང་། ལྷའི་བུ་དང་བུ་མོ་རྣམས་འདྲེས་ཤིང་འདོད་ཡོན་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚལ་དང་། དེར་ཕྱིན་ན་ཡིད་དགའ་བ་སྐྱེ་བའི་ཚལ་དང་བཞིའི་བརྒྱན་ཏེ། སུམ་ཅུ་ རྩ་གསུམ་བརྩི་ཚུལ་ནི། གདགས་པ་དང་། དཀོན་མཆོག་ཏ་ལའི་གཟུངས་སུ་ཤིང་རྟ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་ཚལ་ན། གླང་པོ་ཆེ་ས་བསྲུང་ཀྱི་བུ་གཟུགས་བཟང་ཞིང་མཛེས་པ་དཀར་བ་ཡན་

【現代漢語翻譯】 在四層疊加的、周長五百由旬的地方，金剛手藥叉（Yaksa Vajrapani）居住在那裡。據記載，該地的險峻程度為二百五十由旬，寬度為一百二十五由旬，周長為五百由旬。 第二部分是詳細的解釋，包括住所、土地、樹木以及五種令人嚮往的特點。在這五種特點中，第一種是：在頂端的中央，有帝釋天（Indra）的宮殿，名為『善見城』（Sudarsana）。每一面長二千五百由旬，周圍有險峻程度為二百五十由旬的金墻。土地由百種色彩裝飾，像棉花一樣柔軟。據說，腳踩上去會下陷，抬起來會彈起，非常柔軟。 據記載，它被二百五十由旬的金墻環繞，墻壁由金、銀、琉璃和水晶製成。四面都有兩兩相對、上下懸掛的箭樓，門闕數量接近一千。每個門高二百五十由旬，寬二百五十由旬，裝飾著珍貴的珠寶。每個門都有五百名手持武器的守衛。街道寬十二由旬，長二千五百由旬，非常美麗。土地的寬度據說是十萬由旬。 城市的中央是帝釋天的『殊勝宮殿』（Vaijayanta），每一面長二百五十由旬，比城市高二百五十由旬。地基由四種珍寶製成，有四個樓梯。四根柱子由金、銀、琉璃和水晶製成，柱頂、柱樑和檐口等都用海螺裝飾。有一百零一層樓，每一層樓有七個房間，每個房間有七個天子，每個天子有七個天女，每個天女有七個侍女，每個侍女有七種樂器演奏，整個城市都沉浸在歡樂之中。 第二，在城市的外側四面，有諸神的遊樂園，即四座花園：雜林苑（Nandana Grove），進入那裡會使智慧遲鈍；眾車園（Citraratha Grove），天子和天女在那裡混合並享受感官樂趣；粗澀園（Misraka Grove），進入那裡會產生喜悅；大喜園（Mahavana Grove）。三十三天（Trāyastriṃśa）的計算方式是：根據《設施論》（Prajñapti）和《寶積陀羅尼經》（Ratnakūṭa Dhāraṇī），在雜林苑中，有象王護地（Airavata），它美麗潔白，是持地象的兒子。

【English Translation】 In the four stacked layers, measuring five hundred yojanas in circumference, dwells Yaksa Vajrapani (the Thunderbolt-bearing Yaksha). It is recorded that the steepness of the place is two hundred and fifty yojanas, the width is one hundred and twenty-five yojanas, and the circumference is five hundred yojanas. The second part is a detailed explanation, including the dwelling, the land, the trees, and the five desirable characteristics. Among these five characteristics, the first is: In the center of the summit, there is Indra's palace, named 'Sudarsana' (Good to See City). Each side is two thousand five hundred yojanas long, surrounded by a gold wall with a steepness of two hundred and fifty yojanas. The land is decorated with a hundred colors, as soft as cotton. It is said that stepping on it will sink, and lifting it will bounce back, making it very soft. It is recorded that it is surrounded by a gold wall of two hundred and fifty yojanas, the walls are made of gold, silver, lapis lazuli, and crystal. On all four sides, there are two arrow towers hanging up and down, with nearly a thousand gates. Each gate is two hundred and fifty yojanas high and two hundred and fifty yojanas wide, decorated with precious jewels. Each gate has five hundred guards holding weapons. The streets are twelve yojanas wide and two thousand five hundred yojanas long, very beautiful. The width of the land is said to be ten million yojanas. In the center of the city is Indra's 'Vaijayanta Palace' (Victorious Palace), each side is two hundred and fifty yojanas long, two hundred and fifty yojanas higher than the city. The foundation is made of four jewels, with four staircases. The four pillars are made of gold, silver, lapis lazuli, and crystal, with pillar tops, beams, and eaves decorated with conch shells. There are one hundred and one floors, each floor has seven rooms, each room has seven sons of gods, each son of god has seven goddesses, each goddess has seven maids, each maid has seven musical instruments playing, the whole city is immersed in joy. Second, on the outer four sides of the city, there are the gods' pleasure gardens, namely four gardens: Nandana Grove, entering there will dull the wisdom; Citraratha Grove, where the sons and daughters of gods mix and enjoy sensual pleasures; Misraka Grove, entering there will generate joy; Mahavana Grove. The calculation method of the Thirty-Three Heavens (Trāyastriṃśa) is: According to the Prajñapti and the Ratnakūṭa Dhāraṇī, in the Nandana Grove, there is the elephant king Airavata, beautiful and white, the son of the earth-protecting elephant.

---

ལག་བདུན་ལེགས་པར་ གནས་པ། མགོ་དམར་བ། མཆེ་བ་དྲུག་པ། སྲིད་དུ་དཔག་ཚད་གཅིག་དང་། ཁོར་ཡུག་ཏུ་བདུན་ཡོད་པ། འཁོར་གླང་པོ་ཆེ་བརྒྱ་སྟོང་དང་ལྡན་པ་གནས་ཏེ། ལྷ་སྐྱེད་མོས་ཚལ་དུ་འགྲོ་བ་ན། དེས་མགོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་སྤྲུལ་ཞིང་། མགོ་རེ་རེ་ལ་མཆེ་བ་དྲུག་དྲུག་དང་། དེ་རེ་རེ་ལ་རྫིང་བུ་བདུན་བདུན་དང་། དེ་རེ་རེ་ལ་པདྨའི་སྡོང་པོ་བདུན་བདུན་དང་། པདྨ་རེ་རེ་ལ་ལྷ་མོ་བདུན་བདུན་དང་། 4-1161 དེ་རེ་རེ་ལ་གཡོག་མོ་བདུན་བདུན་དང་། དེ་རེ་རེ་ལ་སིལ་སྙན་འཁྲོལ་བ་བདུན་བདུན་དུ་སྤྲུལ་ཏེ། མགོའི་དབུས་མ་ལ་དབང་པོ་དང་། གཞན་ལ་ཉེ་དབང་སོ་གཉིས་དང་། གླང་པོ་ཆེ་གཞན་ རྣམས་ལ་འཁོར་རྣམས་ཞོན་ནས་འགྲོ་བ་མི་མངོན་པ་ལྟ་བུའི་མགྱོགས་པའི་ལྷ་རྣམས་དྲངས་ནས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་དུ་སྐྱེལ་ལ། དེ་ནས་རྫུ་འཕྲུལ་དེ་བཏང་ནས་འདོད་པ་ལ་སྤྱོད་པར་གསུངས་སོ། །དེས་ ལྷའི་དབང་པོ་ལ་ཚལ་དུ་གདན་འདྲེན་པའི་གླང་པོ་ཆེ་ས་སྲུང་ཀྱི་བུ་ལྷམ་ཡིན་དང་འཐབ་པ་ལ། གླང་པོ་ཆེ་རབ་བརྟན་བྱ་བ་གཞན་གྱི་སྐབས་སུ། རྟ་མཆོག་སྤྲིན་གྱིས་ཤུགས་ཅན་ལ་ ཆིབས་ནས་འབྱོན་ཞིང་། ལྷ་མ་ཡིན་ལ་ཡང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དེ་དག་དང་འདྲ་བ་ཡོད་པར་འོག་ནས་འཆད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། སྐྱེད་ཚལ་དེ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱོགས་བཞི་དཔག་ཚད་ཉི་ཤུ་སྤྱོད་པ་ ན། ས་གཞི་བཟང་པོ་ཚལ་དེ་དག་ལ་འགྲན་པ་ལྟ་བུ་ཡོད། བཞི་པ་ནི། གྲོང་ཁྱེར་དེའི་ཕྱིའི་བྱང་ཤར་ཀྱི་མཚམས་ན་ཤིང་ཡོངས་འདུས་ས་བརྟོལ་ཞེས་བྱ་བ། དཔག་ཚད་ལྔ་ཐུར་དུ་ཟུག་ པ། བརྒྱ་གྱེན་དུ་འཕགས་པ། ཡལ་ག་དང་འདབ་མ་ལྔ་བཅུར་ཁྱབ་པ། མེ་ཏོག་རྒྱས་པའི་དྲི་རྫི་ཕྱོགས་སུ་དཔག་ཚད་བརྒྱ་དང་། དེ་མིན་དུ་ལྔ་བཅུ་ལྡང་བའོ། །སར། ཡལ་འདབ་ཀྱིས་བརྒྱད་ཅུར་ཁྱབ་པ་དང་། 4-1162 དེའི་དྲུང་དུ་དབྱར་ཟླ་བཞི་འདོད་པ་ལ་རྩེ་བར་བཤད་དོ། །གཞན་ཡང་དབྱར་རྩེ་བ་དང་། དེའི་དྲུང་དུ་ཨར་མོ་ནིག་ལྟ་བུའི་རྡོ་ལེབ་དཀར་པོ། ཆུ་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་ལྔ་བཅུ་དང་རྔམས་ སུ་དྲུག་དང་བཅོ་བརྒྱད། དབུས་ན་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་སེང་གེའི་ཁྲི་དང་། ཉེ་འཁོར་ན་ཉེ་དབང་རྣམས་ཀྱི་ཁྲི་ཡོད། ལྔ་པ་ནི། ལྷོ་ནུབ་ཀྱི་མཚམས་ན། ལྷའི་འདུན་ས་ཆོས་བཟང་སྟེ། དེར་ལྷ་རྣམས་ བྱ་བ་དང་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་བཀའ་བགྲོས་འོ། །བཞག་པར། ཤར་ལྷོ་ན་དང་། སར། བྱང་ཤར་ན་དང་། དེའི་འདབས་ན་རྡོ་ལེབ་ཡོད་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ས་དང་མ་འབྲེལ་བའི་གནས་ནི། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པ་དེའི་སྟེང་ནས་སྟེང་དུ་འཐབ་བྲལ་སོགས་འདོད་གཟུགས་ཀྱི་ལྷ་རྣམས་ཏེ། ནམ་མཁའི་གཞལ་མེད་ཁང་རྣམས་ལ་གནས་སོ། །དེ་ཡན་ཆད་ཀུན་འཐབ་བྲལ་ཡིན་ཡང་སྤྱི་མིང་སྒེར་ལ་ བཏགས་ནས་དང་པོ་འཐབ་བྲལ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལྷ་འོག་མ་གཉིས་ནི་ལྷ་མིན་དང་འཐབ་པས་སོ། །དེ་ལ་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི

【現代漢語翻譯】 手持七寶，頭為紅色，有六顆獠牙，身軀延綿一由旬（Yojana，古印度長度單位），周圍環繞七圈，擁有百萬大象眷屬的（大力士）居住於此。當（他）前往天神的歡喜園時， 他幻化出三十三個頭，每個頭有六顆獠牙，每個獠牙有七個水池，每個水池有七棵蓮花莖，每朵蓮花上有七位天女， 每位天女有七位侍女，每位侍女演奏七種樂器。在頭部的中央是天帝（Indra），其餘三十二個頭是他的近臣。其他的大象都騎著眷屬，以迅雷不及掩耳之勢引領著天神們前往歡喜園。然後，他施展神通，隨心所欲地享樂。據說， 他（指象王）與將天帝迎入花園的護地神之子拉姆（Lham）搏鬥。在另一場合，像王拉巴丹（Rabtan）騎著駿馬雲力（Sprin gyis shugs can）前來。下文將講述，阿修羅也擁有與天神相似的圓滿福報。 第三，那些花園的四面八方延伸二十由旬，肥沃的土地堪比那些花園。 第四，在那座城市的東北角，有一棵名為『一切聚集，大地破裂』的樹。它向下延伸五由旬，向上生長一百由旬，枝繁葉茂，覆蓋五十由旬。花香四溢，飄向四面八方一百由旬，其他方向也有五十由旬。 在（樹的）周圍，樹枝覆蓋八十由旬，據說人們在夏季的四個月里在那裡嬉戲玩樂。此外，還有夏季玩樂之地，旁邊有一塊類似阿摩羅石（Armo nig）的白色石板，長五十由旬，寬十八由旬。中央是帝釋天（Indra）的獅子寶座，周圍是近臣們的寶座。 第五，在西南角，是天神的集會場所善法堂（chos bzang）。在那裡，天神們商議各種事務。在（善法堂的）東南方和東北方，以及它的旁邊，都有石板。 第二，關於不與大地相連的處所：在三十三天之上，是無諍天（'thab bral）等色界天神，他們居住在虛空的宮殿中。雖然以上所有天界都屬於無諍天，但爲了區分，最初的被稱為無諍天，因為下面的兩個天界會與阿修羅爭鬥。對於阿修羅來說，

【English Translation】 He who possesses seven treasures, with a red head, six tusks, a body extending one Yojana (ancient Indian unit of length), surrounded by seven circles, and possessing a retinue of a hundred thousand elephants, resides there. When he goes to the pleasure garden of the gods, he transforms into thirty-three heads, each head having six tusks, each tusk having seven ponds, each pond having seven lotus stalks, each lotus having seven goddesses, each goddess having seven maids, each maid playing seven musical instruments. In the center of the heads is Indra (the king of the gods), and the other thirty-two are his close attendants. The other elephants ride the retinue and lead the gods with the speed of invisibility to the pleasure garden. Then, he releases his magical power and enjoys himself as he pleases. It is said that, he (referring to the elephant king) fights with Lham, the son of the earth-protecting deity, who escorts the king of the gods to the garden. In another instance, the elephant king Rabtan comes riding the excellent horse Sprin gyis shugs can (Cloud Strength). It will be explained below that the Asuras also possess similar perfections. Third, the four sides of those gardens extend twenty Yojanas, and the good land is comparable to those gardens. Fourth, in the northeast corner of that city, there is a tree called 'All Gathered, Earth Broken'. It extends five Yojanas downwards, rises a hundred Yojanas upwards, and its branches and leaves cover fifty Yojanas. The fragrance of its flowers spreads a hundred Yojanas in all directions, and fifty Yojanas in other directions. Around it, the branches cover eighty Yojanas, and it is said that people play there for four months in the summer. Furthermore, there is a summer playground, next to which is a white stone slab similar to Armo nig, fifty Yojanas long and eighteen Yojanas wide. In the center is Indra's lion throne, and around it are the thrones of the close attendants. Fifth, in the southwest corner is the gods' assembly hall, the Good Dharma Hall (chos bzang). There, the gods discuss matters of action and inaction. In the southeast and northeast of (the Good Dharma Hall), and next to it, there are stone slabs. Second, regarding the places not connected to the earth: Above the Thirty-Three Heavens are the gods of the Form Realm, such as the Heaven of No Strife ('thab bral), who reside in the immeasurable palaces of the sky. Although all the heavens above are Heaven of No Strife, the first is called Heaven of No Strife to distinguish it, because the two lower heavens fight with the Asuras. For the Asuras,

---

་གནས་ནི། སར། རི་རབ་ཆུ་ལ་ནུབ་པའི་ཁོང་གསེང་ན་ཡོད་པར་ བཤད་ཅིང་། འདི་ལྟར་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ་གསུངས་ཏེ། དཔག་ཚད་སུམ་ཁྲི་ན་འོད་ལྡན་གྱི་ཁྱིམ་ན་སྒྲ་གཅན་དང་། དེ་ནས་བཞི་སྟོང་ན་དཀར་ཕྲེང་གི་གྲོང་ན་མགུ་ཕྲེང་དང་། དེ་ནས་བཞི་སྟོང་བརྟན་པའི་གྲོང་ན་རབ་རྣོན་དང་། 4-1163 དེ་ནས་བཞི་སྟོང་ན་ཟབ་པའམ་གསེར་ལྡན་གྱི་གྲོང་ན་ཐགས་བཟང་རིས་གནས་ལ། དེ་ནས་སྨ་དམའ་ཤེས་བཟང་ཤིང་། བཞི་པའི་གསེར་གྱི་ས་གཞི་ལ་ལྟ་ན་སྡུག་གི་དོད་གསེར་ལྡན་དང་། རྣམ་ རྒྱལ་གྱི་དོད་སྡོམ་པ་ཅན་དང་། ཆོས་བཟང་གི་དོད་ནོར་བཟང་དང་། ཡོངས་སུ་འདུ་བའི་དོད་ཙི་ཊ་བ་དྲ་དང་། ཟླ་བ་དཀར་པོའི་དོད། རྡོ་ལེབ་བཟང་པོ་དང་། ཚལ་བཞི་ནི་ཤར་ཕྱོགས་ན་ ཀུན་དགའ་དང་། རབ་དགའ་དང་དགའ་བ་དང་ཀུན་དགའ་ར་བའོ། །ས་གཞི་བཞི་ནི། ཀུན་དགའ་ཅན་ནས། ཀུན་དགའ་ར་བ་ཅན་གྱི་བར་རོ། །གླང་པོ་ཆེ་རབ་བརྟན་གྱི་དོད། བཟོད་པར་དཀའ་བ་ དང་། ས་སྲུངས་ཀྱི་བུའི་དོད་ཏི་སེ་གངས་བརྩེགས་དང་། རྟ་སྤྲིན་གྱི་ཤུགས་ཅན་གྱི་དོད། བྲག་འཇིང་ཞེས་པའོ། །ལྷ་དང་འཐབ་པ་ནི། ལྷ་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་བུ་མོ་འདོད་པ་དང་། ལྷ་མ་ཡིན་ ལྷའི་བདུད་རྩི་བཟང་པོ་འདོད་པས་ཞེ་འགྲས་ཏེ། ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་རི་རབ་ཀྱི་ཁོང་གསེང་ནས། གསེར་དངུལ་ཤེལ་མན་ཤེལ་བཱཻ་ཌཱུཪྻའི་མཚོན་ཐོགས་ཤིང་། གོ་ཆ་གྱོན་ཏེ་ཆས་པ་ན། དམག་གི་བེར་ གྱིས་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གདན་འགུལ་བས་དམག་འོང་བར་ཤེས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀླུ་དང་འཐབ་པས་ཕམ་ན་རང་གི་གནས་སུ་ལྡོག་ལ། དཀར་པོའི་ཀླུ་རྣམས་ཕམ་ན་ཆུ་མཚམས་ནས་ཐོན་ཏེ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ནམ་མཁའ་ལ་འཕགས་ནས། 4-1164 བང་རིམ་གྱི་ལྷ་དང་འཐབ་བོ། །དེའི་ཚེ་ལྷའི་གནས་མི་གསལ་བ་གསལ་བའི་ཆེད་དུ། སྒྲ་གཅན་གྱི་ཉི་ཟླ་ལག་པས་སྒྲིབ་ཅིང་། རྒྱལ་ཕམ་དང་སྐྱེ་དགུའི་བདེ་སྡུག་འཛམ་བུ་གླིང་པའི་དགེ་སྡིག་ ལ་རག་ལས་པས། ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་གླིང་འདི་ཡང་ཡང་དུ་མྱུལ་ལོ། །ལྷ་ཕམ་ན་ཕོ་ཉ་རྒྱུ་ཞིང་སོང་སྟེ། ལྷའི་དབང་པོ་མཁྱེན་པར་མཛོད་ཅིག ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་དཔུང་རྒྱལ་ཆེན་རིས་བཞི་པས་ མ་ཐུབ་པས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པས་ཟློག་པར་མཛོད་ཅིག ཅེས་སྨྲས་པས། དབང་པོའི་གཞན་རྣམས་ལ་བསྒོའོ། །གཡུལ་ངོར་སྤྱོད་པའི་གླང་པོ་ཆེ་རབ་བརྟན་ཡང་དབང་པོའི་བསམ་པ་ཤེས་ཏེ། དེར་ཕྱིན་ནས་ ལྷ་རྣམས་རྩུབ་འགྱུར་གྱི་ཚལ་དུ་ཕྱིན་ཏེ་འཐབ་པར་མོས་ཏེ། རི་རབ་ཀྱི་ནུབ་ཀྱི་སྟེང་ནས་འཐབ་བོ། །བཞག་པར། ལྷོར་འཐབ་པར་བཤད་དོ། །ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་རི་འཕེན་ཞིང་། དེ་ཀུན་དབང་པོའི་ རྡོ་རྗེས་བཅོམ་པས་དུམ་བུ་རོལ་མཚོ་སོགས་སུ་ལྷུང་བས་སྲོག་ཆགས་དུ་མ་ཤི་སྟེ་མཚོ་དམར་པོར་འགྲོའོ། །ལྷའི་མགོ་དང་སྐེད་པ་ཆད་ན་འཆི་ལ་ཡན་ལག་བཅད་ཀྱང་སྐྱེ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་ཆེན་ པོ་འབྱུང་ང

【現代漢語翻譯】 位置是：薩（Sa）。據說須彌山（Rirab，Mount Meru）位於水下的空隙中。如此這般在《念住經》（Dranpa Nyerzhag）中提到：三萬由旬處是光明的住所，住著羅睺（Sgra Gcan，Rahu）；再過四千由旬是白鬘城，住著鬘首（Mugu Treng）；再過四千由旬是堅固城，住著極利（Rab Rnon）； 再過四千由旬是深奧或金光城，住著巧織麗（Thags bzang Ris）；再往下是卑賤識賢樹（Sma dma' Shes bzang Shing）。如果看第四層金地，可愛（lta na sdug）的對應是金光（gSer ldan），勝利（rNam rgyal）的對應是具戒（sDom pa can），善法（Chos bzang）的對應是財賢（Nor bzang），普會（Yongs su 'du ba）的對應是慈吒婆陀（Tsi Ta ba dra），白月（zla ba dkar po）的對應是善石板（rDo leb bzang po）。四園是：東方有普喜園（Kun dga'），極喜園（Rab dga'），喜園（dGa' ba）和普喜林苑（Kun dga' ra ba）。四地是：從普喜園到普喜林苑之間。像王極堅（Glang po che Rab brtan）的對應是難忍（bZod par dka' ba），地護子（Sa srungs kyi bu）的對應是帝斯雪峰（Ti se Gangs brtsegs），馬雲力（rTa sprin gyi shugs can）的對應是巖淵（Brag 'jing）。天與阿修羅的爭鬥是：因為天人（Lha）和阿修羅（Lha ma yin）都想要天女，阿修羅想要天人的甘露，所以心生嫉妒。阿修羅們從須彌山的空隙中，拿著金、銀、琉璃、硨磲、瑪瑙、吠琉璃（gSer dngul shel man shel bāi ḍūrya）的武器，穿著盔甲出來。軍隊的喧囂震動了帝釋天（brGya byin，Indra）的寶座，因此知道軍隊來了。如果他們與龍族（Klu，Naga）戰鬥失敗，就返回自己的住所；如果白龍失敗，就從水邊出來，以神通飛昇到空中， 與天界諸神戰鬥。那時，爲了使天界的位置由不明顯變為明顯，羅睺用手遮蔽日月。勝負和眾生的苦樂取決於贍部洲（'Dzam bu gling pa，Jambudvipa）的善惡，因此諸神常常巡視此洲。如果天人戰敗，信使就會奔走相告：天主（dBang po）請知悉！四大天王（rGyal chen Ris bzhi pa）無法抵擋阿修羅的大軍，請三十三天（sum cu rtsa gsum pa）出兵抵擋！說完，就告誡其他人。善於作戰的象王極堅也知道天主的想法，於是前往那裡，諸神前往粗暴轉變園（rTsub 'gyur gyi tshal）準備戰鬥，在須彌山的西邊上方戰鬥。另有記載說在南方戰鬥。阿修羅投擲山峰，都被天主的金剛杵摧毀，碎片落入羅剎海（Rol mtsho）等處，許多生物因此死亡，海水變成紅色。如果天人的頭和腰被砍斷就會死亡，但如果肢體被砍斷還能再生，只是會遭受巨大的痛苦。

【English Translation】 The location is: Sa. It is said that Mount Meru (Rirab) is located in the gap under the water. Thus, it is mentioned in the 'Mindfulness Sutra' (Dranpa Nyerzhag): At thirty thousand yojanas is the abode of light, where Rahu (Sgra Gcan) resides; four thousand yojanas further is the city of White Garland, where Garland Head (Mugu Treng) resides; four thousand yojanas further is the Steadfast City, where Sharpest (Rab Rnon) resides; Four thousand yojanas further is the Profound or Golden Light City, where Skillful Weaver Beauty (Thags bzang Ris) resides; further down is the Base Knowledge Good Tree (Sma dma' Shes bzang Shing). If one looks at the fourth golden ground, the equivalent of Lovable (lta na sdug) is Golden Light (gSer ldan), the equivalent of Victory (rNam rgyal) is Possessing Vows (sDom pa can), the equivalent of Good Dharma (Chos bzang) is Wealthy Virtue (Nor bzang), the equivalent of Universal Gathering (Yongs su 'du ba) is Tsitaba Dra (Tsi Ta ba dra), the equivalent of White Moon (zla ba dkar po) is Good Stone Slab (rDo leb bzang po). The four gardens are: in the east are Universal Joy Garden (Kun dga'), Supreme Joy Garden (Rab dga'), Joy Garden (dGa' ba), and Universal Joy Grove (Kun dga' ra ba). The four lands are: from Universal Joy Garden to Universal Joy Grove. The equivalent of Elephant King Extremely Steadfast (Glang po che Rab brtan) is Unbearable (bZod par dka' ba), the equivalent of Son of Earth Protector (Sa srungs kyi bu) is Mount Tise Snow Peak (Ti se Gangs brtsegs), the equivalent of Horse Cloud Power (rTa sprin gyi shugs can) is Rock Abyss (Brag 'jing). The battle between gods and asuras is: because both gods (Lha) and asuras (Lha ma yin) desire the daughters of the gods, and the asuras desire the nectar of the gods, jealousy arises. The asuras, from the gap in Mount Meru, with weapons of gold, silver, crystal, conch, agate, and lapis lazuli (gSer dngul shel man shel bāi ḍūrya), wearing armor, come out. The noise of the army shakes the throne of Indra (brGya byin), thus he knows the army is coming. If they lose the battle with the nagas (Klu), they return to their own abode; if the white nagas lose, they come out from the water's edge, and ascend into the sky with supernatural powers, and fight with the gods of the heavens. At that time, in order to make the position of the heavens clear from unclear, Rahu covers the sun and moon with his hands. Victory and defeat, and the happiness and suffering of beings, depend on the good and evil of Jambudvipa, therefore the gods often patrol this continent. If the gods are defeated, messengers run to inform: Lord of the Gods, please be aware! The four great kings (rGyal chen Ris bzhi pa) cannot withstand the great army of the asuras, please the Thirty-Three (sum cu rtsa gsum pa) send troops to resist! Having said this, he admonishes the others. The elephant king Extremely Steadfast, who is skilled in battle, also knows the thought of the Lord of the Gods, so he goes there, and the gods go to the Harsh Transformation Garden (rTsub 'gyur gyi tshal) to prepare for battle, fighting above the west side of Mount Meru. It is also recorded that they fight in the south. The asuras throw mountains, which are all destroyed by the vajra of the Lord of the Gods, and the fragments fall into Rakshasa Sea (Rol mtsho) and other places, causing many creatures to die, and the sea turns red. If the head and waist of the gods are cut off, they will die, but if their limbs are cut off, they can regenerate, but they will suffer great pain.

---

ོ་། །ལྷ་མ་ཡིན་མི་བཞིན་དུ་གནད་དུ་ཕོག་ན་འཆི་ལ། དེའང་གསེར་གྱི་ས་གཞིའི་སྟེང་དུ། མཚོ་ཀུན་སྣང་ལ་ཤི་བ་དང་། རྐང་ལག་ཆད་པ་སོགས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་ཤར་ཏེ། དམག་མ་ལོག་པའི་གོང་དུ་མྱ་ངན་བྱེད་པར་བཤད་དོ། ། 4-1165 སར་ལས། ལྷ་མ་ཡིན་ཡང་། ཡན་ལག་ཆད་པས་འཆི་བར་བཤད་ལ། གསང་བ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་མདོར། ཐགས་བཟང་རིས་ཀྱི་ཤིང་རྟ་དཔག་ཚད་བདུན་བརྒྱ་པ་དྲག་ཏུ་འགྲོ་བའང་། དབང་པོའི་ལག་ པ་གཡོན་པས་འཛིན་ནུས་པར་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །དེ་དག་སུ་ཕམ་པ། རང་གི་གྲོང་ཁྱེར་དུ་ཞུགས་ནས་ཟམ་པ་བསྡུས་སྒོ་བཅད་དེ་གནས་པ་ན་དངངས་སྐྲག་འབྱུང་བར་ཕན་ཚུན་མི་ཚུགས་སོ། །གསུམ་ པ་ཞར་བྱུང་སེམས་ཅན་གྱི་ཁྱད་ཆོས་ལ། འདོད་པ་སྤྱོད་པ་དང་། ལྷའི་བུ་སྐྱེ་བ་དང་། འདོད་པ་དེ་བརྟེན་ཚུལ་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། ལྷ་དེ་རྣམས་ལ། འདོད་པ་སྤྱོད་པ་ནི་དང་ པོ་དྲུག་ཡིན་ནོ། །དྲུག་གིའང་རིས་འོག་མ་གཉིས་ནི་དབང་པོ་གཉིས་སྤྲད་དེ་དང་། གསུམ་པ་མ་བྱུང་བ་དང་། བཞི་པ་ལག་བཅངས་དང་། ལྔ་པ་དགོད་པ་དང་། དྲུག་པ་བལྟས་པ་ཙམ་གྱིས་འཁྲིག་ པའི་བདེ་བ་མྱོང་ངོ་། །བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ནི། དྲུག་ཆར་གཉིས་ཀྱིས་སྤྱོད་ཀྱང་། གདགས་པར་དེ་སྐད་འབྱུང་བ་ནི། འཁྲིག་པའི་དུས་ཀྱིས་ཚད་ཅེས་སྨྲའོ། །ལྷ་དེ་དྲུག་གི་འདོད་ཡོན་གཞན་ནི་གོས་ སྲང་ཕྱེད་དང་། བཞི་ཆ་དང་། བརྒྱད་ཆ་དང་། བཅུ་དྲུག་ཆ་དང་། སོ་གཉིས་ཆ་དང་། རེ་བཞི་ཆའོ། །རྗེ་ཁོལ་དང་། བག་མ་གཏོང་ལེན་དང་། ཕ་མ་དང་། ཕོ་མོའི་དབང་པོ་དང་། བཀྲེས་སྐོམ་དང་། དུས་བཞི་དང་། 4-1166 ཉིན་མཚན་རྣམས་ཡོད་ལ། མུ་གེ་དང་ཉོ་ཚོང་དང་ནད་དང་རྒ་བ་མེད་ཅིང་། ཚ་གྲང་ནི་དང་པོ་ན་ཡོད་ཀྱི། དེ་ལས་གོང་དུ་མེད་ཅེས་བཞག་པར་རོ། །ས་ལས་ནི། འདོད་ལྷ་གོང་ མ་གསུམ་ལ་ཆུང་མ་འཆང་བ་དང་བག་མ་གཏོང་ལེན་མེད་པར་བཤད་ལ་དྲུག་ཆར་ལུས་ཀྱི་ཕྱི་ནང་གཙང་ཞིང་རྔུལ་དང་དྲི་མ་དང་རུས་པ་དང་རྩ་རྒྱུས་དང་། ནང་ཁྲོལ་དང་བཤང་གཅི་ མེད་དོ། །གསེར་དངུལ་ཤེལ་བཱཻ་ཌཱུཪྻའི་གཞལ་མེད་ཁང་དང་། བ་གམ་དང་བསིལ་ཁང་དང་། སྟེགས་བུ་དང་། སྐར་ཁུང་དྲ་བ་ཅན་ཉམས་དགའ་བ་ནོར་བུ་སྣ་ཚོགས་པས་སྤྲས་ཤིང་། སྣང་བ་འགྱེད་པ་མཛེས་ པ་ཡོད་དོ། །བཟའ་བ་བདུད་རྩི་སྔོ་སེར་དཀར་དམར་བཞི་འབྱུང་བས་ལྗོན་ཤིང་དང་། བཏུང་བ་སྦྲང་རྩི་དང་སྦྲང་ཆང་འབྱུང་བའི་དང་། ཞོན་པའི་ཤིང་རྟ་སོགས་འབྱུང་བའི་དང་། གོས་དང་རྒྱན་འབྱུང་བའི་ དང་། དྲི་བཟང་བདུག་པ་དང་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་བ་འབྱུང་བའི་དང་། བཞད་གད་དང་། གར་དང་གླུ་དང་རོལ་མོའི་སྒྲ་འབྱུང་བའི་དང་། སྣོད་སྤྱད་ཡོ་བྱད་སྣ་ཚོགས་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་ཡོད་དེ། ཅི་འདོད་ པ་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་ལག་ཏུ་ཡོང་ལ། སྒྲ་མི་སྙན་ན་ནི། ཤིང་དེ་དག་ལ་དཔག་བསམ་ག

【現代漢語翻譯】 哦！如果阿修羅（Lha ma yin，非天）像對待人一樣被擊中要害就會死亡。而且，在金色的地面上，昆努海（Mtsho kun snang）死亡，出現手腳斷裂等景象，據說在軍隊返回之前會哀悼。 薩拉斯（Sar las）中說：即使是阿修羅，肢體斷裂也會死亡。在《秘密不可思議經》（Gsang ba bsam gyis mi khyab pa'i mdo）中說：『即使是塔桑瑞（Thags bzang ris）的七百逾繕那（dpag tshad）的車輛快速行駛，帝釋天（dBang po）也能用左手抓住。』那些失敗者，回到自己的城市，收起橋樑，關閉城門，住在那裡，會感到恐懼，彼此無法匹敵。第三，關於附帶產生的有情眾生的特點，有慾望的享用、天子的出生以及依賴慾望的方式這三點。第一點是：那些天神，享用慾望的是最初的六慾天。六慾天中，下二天是二根交合，第三天沒有發生性行為，第四天是手牽著手，第五天是微笑，第六天是僅僅對視就體驗性愛的快樂。分別說部（Bye brag tu smra ba）說：六慾天都通過二根交合來享用，但《施設論》（gDags pa）中說，這是以性愛的時間來衡量的。那六慾天的其他享樂是衣服分別是半兩、四分之一、八分之一、十六分之一、三十二分之一和六十四分之一。有君主和奴僕，嫁娶，父母，男女的性器官，飢渴，四季， 晝夜等，沒有饑荒、貿易、疾病和衰老，只有冷熱在最初存在，據說在那之上就沒有了。薩拉斯（Sa las）中說：上面的三欲天沒有妻子和嫁娶，六慾天身體內外都乾淨，沒有汗水、污垢、骨頭、經脈、內臟、大小便。有金銀琉璃（Bai ḍūrya）的無量宮殿，陽臺和涼亭，臺階和帶網的窗戶，裝飾著各種珍寶，令人愉快，光芒四射，美麗。食物有甘露，出現藍黃白紅四種顏色的樹木，飲料有蜂蜜和蜜酒，乘坐的車輛等，出現衣服和裝飾品，出現好聞的焚香和花環，出現歡笑、舞蹈、歌唱和音樂的聲音，有出現各種器皿用具的樹木，想要什麼只要一想就能得到，如果聲音不好聽，那些樹木就是如意樹（dpag bsam gyi shing）。

【English Translation】 Oh! If an Asura (Lha ma yin, non-god) is hit in a vital spot like a human, they will die. Moreover, on the golden ground, the Kunnu Sea (Mtsho kun snang) dies, and images of severed limbs and feet appear, and it is said that they mourn before the army returns. It is said in Saras (Sar las): Even an Asura dies from having limbs severed. In the 'Inconceivable Secret Sutra' (Gsang ba bsam gyis mi khyab pa'i mdo), it is said: 'Even if the chariot of Taksangri (Thags bzang ris), which is seven hundred yojanas (dpag tshad), travels quickly, Indra (dBang po) can grasp it with his left hand.' Those who are defeated, returning to their own cities, retract the bridges, close the gates, and dwell there, will feel fear, unable to withstand each other. Third, regarding the characteristics of incidental sentient beings, there are three points: the enjoyment of desires, the birth of gods, and the way of relying on desires. The first point is: Those gods, the enjoyment of desires is the first six desire realms. Among the six desire realms, the lower two have intercourse, the third does not have sexual activity, the fourth holds hands, the fifth smiles, and the sixth experiences the pleasure of sex merely by looking at each other. The Vaibhashikas (Bye brag tu smra ba) say: All six desire realms enjoy through intercourse, but the 'Treatise on Establishments' (gDags pa) says that this is measured by the time of sexual activity. The other enjoyments of those six desire realms are clothes that are half a tael, a quarter, an eighth, a sixteenth, a thirty-second, and a sixty-fourth respectively. There are lords and servants, marriage, parents, male and female sexual organs, hunger and thirst, the four seasons, days and nights, etc. There are no famines, trade, diseases, or aging, only heat and cold exist in the beginning, and it is said that there is nothing above that. It is said in Saras (Sa las): The upper three desire realms do not have wives or marriage, and all six desire realms are clean inside and out, without sweat, dirt, bones, veins, internal organs, or excrement. There are immeasurable palaces of gold, silver, and lapis lazuli (Bai ḍūrya), balconies and pavilions, platforms and windows with nets, decorated with various jewels, pleasing, radiant, and beautiful. The food is nectar, with trees producing blue, yellow, white, and red colors, the drink is honey and mead, vehicles for riding, etc., clothes and ornaments appear, fragrant incense and garlands appear, laughter, dancing, singing, and the sounds of music appear, and there are trees that produce various utensils and implements, and whatever one desires can be obtained with a mere thought, and if the sound is unpleasant, those trees are wish-fulfilling trees (dpag bsam gyi shing).

---

ྱི་ཤིང་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་གིས་ལེན་གྱི་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་ལག་ཏུ་ཡོང་པ་ཡིན་ནོ། ། ཆུ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལྡན་གྱི་རྫིང་བུ་དང་། 4-1167 མཚོ་མེ་ཏོག་སྣ་ཚོགས་དང་། ཆུ་བྱ་སྐད་སྙན་པ་འབྱིན་པ་ཅན་དང་། དུས་དུས་སུ་བག་མེད་པ་ལས་སྐུལ་བར་བྱེད་པའི་རྔ་སྒྲ་དང་། ལམ་སྲང་ཀུན་ནས་སིལ་སྙན་དང་། ཕེག་ཏོབ་པའི་སྒྲ་ སྒྲོགས་པའི། ལྷ་མོ་མཛེས་མས་གང་བ་དང་། ས་ལ་མེ་ཏོག་མན་ད་ར་བ་པུས་མོ་ནུབ་པ་ཙམ་གྱིས་ཁེབས་པའི་རྙིང་པ་རྣམས་རླུང་གིས་འདོར་ཞིང་། གསར་པ་ལེགས་པར་འགྲེམས་ཏེ། དྲན་པ་ ཉེར་བཞག་ཏུ། ལྷ་རྣམས་བསོད་ནམས་དབང་ཆེན་གྱིས། ལྷ་ཡི་གྲོང་དུ་རླུང་ཆེན་ལྡང་། མེ་ཏོག་རྙིང་པ་འདོར་བྱེད་ཅིང་། མེ་ཏོག་གསར་པ་ལེགས་པར་འགྲེམས། ཞེས་སོ། །དགའ་ལྡན་པ་ནི། ས་བཅུ་པའི་ དབང་ཕྱུག་གི་དྲུང་ན་རྟག་ཏུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ལ་སྤྱོད་པས་ལྷག་སྟེ། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གི་ཚིག་ལེའུར་བཅས་པར། ཐོས་པ་མང་དང་ཆོས་འཛིན་དང་། །ཤེས་རབ་ལྡན་ཞིང་ཐར་པ་འདོད། ། ཡོན་ཏན་ལྡན་ལ་དགའ་བའི་མི། །དེ་རྣམས་དགའ་ལྡན་ཉེ་བར་འགྲོ། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ལྷ་མོ་རྣམས་ལ་མངལ་གྱི་གནས་མེད་ཅེས་པར་ཏེ། ཕ་དང་མའི་པང་དུ་བྱིས་པ་ལོ་ལྔ་ལོན་ པ་ཙམ་ནས། ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ལྟ་བུའི་བར་ལ་རིམ་པ་བཞིན་འདོད་ལྷ་དྲུག་པོ་དེ་རྣམས་སུ་སྐྱེ་ལ། གཞན་རྣམས་ལུས་མྱུར་དུ་རྫོགས་ཤིང་། བརྒྱ་བྱིན་ལུས་རྫོགས་པ་སྐྱེ་བས་སྔ་ཕྱི་བརྗེ་བའང་གཞན་གྱིས་མ་ཚོར་རོ། ། 4-1168 གཟུགས་ཅན་གྱི་ལྷ་རྣམས་ནི་ལུས་ཀུན་རྫོགས་པ་དང་། གོས་དང་བཅས་པ་ཉིད་དུ་སྐྱེ་ཞིང་། འདོད་ཁམས་པ་ནི་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ཤས་ཆུང་བས་གཅེར་བུར་སྐྱེ་ལ། རྒྱལ་བུ་དོན་འགྲུབ་དང་། དགེ་ སློང་མ་དཀར་མོ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་སྣར་མ་རྣམས་ནི་གོས་དང་བཅས་པར་རོ། །ལྷ་ཀུན་ཡང་སཾ་ཊི་ཏའི་སྐད་དུ་སྨྲའོ། །ཁ་ཅིག་བདེན་པར་སྨྲ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཞེས་ཟེར་རོ། །གསུམ་ པ་ནི། འདོད་པ་ཇི་ལྟར་གནས་པ་དང་། རང་གིས་སྤྲུལ་པ་དང་གཞན་གྱིས་སྤྲུལ་པ་ལ་དབང་བྱེད་པས་སྐྱེ་བ་གསུམ་པོ་ནི། རིམ་པ་བཞིན། འདོད་ལྷ་དང་མིར་བཅས་པ་རྣམས་དང་། འཕྲུལ་དགའ་ བ་དང་། གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པའོ། །དབེན་པ་ལས་སྐྱེས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པ་དང་། དགའ་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་ཅན་གྱི་སྐྱེ་བ་གསུམ་པོ་ནི་རིམ་པ་བཞིན་བསམ་གཏན་དང་པོ་ གསུམ་གྱིས་སྐྱེ་བས་ཏེ། དེ་རེ་རེ་ལ་ས་གསུམ་གསུམ་ཏེ་དགུའོ། །འོན་ཀྱང་ཚངས་ཆེན་ནི་སྤྱོད་དོ། །བཞི་པ་བར་གྱི་ཐག་ཚད་ནི། གནས་དེ་རྣམས་ཀྱི་བར་གྱི་ཐག་ཚད་ནི་ཇི་སྲིད་ཅེ་ ན། གནས་དང་གནས་ནས་འོག་འཛམ་གླིང་ཇི་སྲིད་པ་དེ་དང་དེའི་གོང་དུ་དེ་སྲིད་དེ་འདི་ནས་རྒྱལ་ཆེན་བཞིའི་ཕོ་བྲང་ལ་དཔག་ཚད་བཞི་ཁྲི་དང་། དེ་ནས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ལ་བཞིའོ། ། 4-1169

【現代漢語翻譯】 名為如意樹（ྱི་ཤིང་），僅憑想要獲取的意念，它就會來到你的手中。 還有具備八支功德的池塘，以及各種各樣的鮮花，能發出悅耳鳴叫的水鳥，以及隨時從放逸中警醒人們的鼓聲，所有街道都響徹著鈴鐺和排簫的聲音。 到處都是美麗的女神，地面上覆蓋著曼陀羅花（མེ་ཏོག་མན་ད་ར་བ་，mandārava，mandārava，天界之花）幾乎淹沒膝蓋，舊的花朵被風吹走，新的花朵則被精心地鋪展開來，在正念的守護下。 諸神憑藉強大的福德，在天界之都颳起大風，吹走舊的花朵，精心地鋪展開新的花朵。正如經文所說： 『多聞持法與慧者，欲求解脫具功德，樂於功德彼諸人，彼等親近於兜率天（དགའ་ལྡན།，Tuṣita，Tuṣita，知足天）。』 兜率天眾（དགའ་ལྡན་པ་）總是樂於在十地自在者（指彌勒菩薩）面前修習大乘佛法，因此更勝一籌。正如正念經文所說： 關於女神沒有胎生之處：從父母的懷抱中，孩子大約五歲到十歲之間，依次化生為六慾天（འདོད་ལྷ་དྲུག་པོ་）中的天人。其他天人身體迅速圓滿，如同帝釋天（བརྒྱ་བྱིན་）一樣，身體圓滿后才出生，所以先後順序的改變，其他人也無法察覺。 有色界的天神都是身體圓滿，帶著衣服出生的。欲界天人因為羞恥心較少，所以多為裸身出生。但是，如同王子義成（རྒྱལ་བུ་དོན་འགྲུབ་，指釋迦牟尼佛）、比丘尼白（དགེ་སློང་མ་དཀར་མོ་）和沙彌尼納瑪（དགེ་ཚུལ་མ་སྣར་མ་）等，都是帶著衣服出生的。 所有的天神都說梵語（སཾ་ཊི་ཏའི་སྐད་）。有人說這是因為他們都說真語的緣故。 關於慾望如何存在，以及自己化生和他人化生所主宰的三種出生方式，依次是：欲界天人（འདོད་ལྷ་）和人類，化樂天（འཕྲུལ་དགའ་བ་），以及他化自在天（གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པ）。 關於從禪定中出生，以及無喜樂的安樂境的三種出生方式，依次是通過初禪（བསམ་གཏན་དང་པོ་）的前三個層次而出生，每個層次又分為三個階段，總共九個階段。然而，大梵天（ཚངས་ཆེན་）仍然會享用這些。 關於兩者之間的距離：這些處所之間的距離有多遠呢？從一個處所到下方的贍部洲（འཛམ་གླིང་）有多遠，那麼到其上方也有多遠。從這裡到四大天王（རྒྱལ་ཆེན་བཞི）的宮殿有四萬由旬，再到三十三天（སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་）也有四萬由旬。

【English Translation】 It is called the Wishing Tree (ྱི་ཤིང་), and it comes into your hand merely by the thought of wanting to take it. There are ponds with eight branches of water, lakes with various kinds of flowers, water birds that make melodious sounds, and the sound of drums that constantly urge one on from carelessness. All the streets are filled with the sounds of cymbals and flutes. Everywhere is filled with beautiful goddesses, and the ground is covered with mandārava flowers (མེ་ཏོག་མན་ད་ར་བ་, mandārava, mandārava, heavenly flower) almost knee-deep, the old ones being blown away by the wind, and the new ones being well spread out, in mindfulness. By the great power of merit, the gods cause a great wind to rise in the city of the gods, blowing away the old flowers and spreading out the new ones well. As it is said: 'Those who are learned, uphold the Dharma, are wise, desire liberation, and delight in qualities, those ones draw near to Tuṣita (དགའ་ལྡན།, Tuṣita, Tuṣita, Contentment Heaven).' The inhabitants of Tuṣita (དགའ་ལྡན་པ་) always surpass others by practicing the Great Vehicle Dharma in the presence of the Lord of the Tenth Bhumi (referring to Maitreya Bodhisattva). As the verse of mindfulness states: Regarding the goddesses having no womb-birth: From the laps of their fathers and mothers, children from about five to ten years old are born in succession into the six desire realms (འདོད་ལྷ་དྲུག་པོ་). Others quickly complete their bodies, and others, like Indra (བརྒྱ་བྱིན་), are born with complete bodies, so others do not perceive the change in sequence. The gods of the Form Realm are born with complete bodies and clothing. Those of the Desire Realm are mostly born naked because they have little shame. However, Prince Siddhartha (རྒྱལ་བུ་དོན་འགྲུབ་, referring to Shakyamuni Buddha), the Bhikshuni White (དགེ་སློང་མ་དཀར་མོ་), and the Shramanerika Narma (དགེ་ཚུལ་མ་སྣར་མ་) are born with clothing. All the gods speak in Sanskrit (སཾ་ཊི་ཏའི་སྐད་). Some say that this is because they speak truthfully. Regarding how desire exists, and the three kinds of births that are dominated by self-emanation and other-emanation, these are, in order: the desire gods (འདོད་ལྷ་) and humans, the Joyful Emanation (འཕྲུལ་དགའ་བ་), and the Others' Emanation Control (གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པ). Regarding the three kinds of births from solitude, from samadhi, and from the bliss without joy, these are born in order from the first three dhyanas (བསམ་གཏན་དང་པོ་), each of which has three levels, making nine. However, the Great Brahma (ཚངས་ཆེན་) still enjoys these. Regarding the distance between them: How far is the distance between these places? As far as it is from one place to the Jambudvipa (འཛམ་གླིང་) below, so far is it above. From here to the palace of the Four Great Kings (རྒྱལ་ཆེན་བཞི) is forty thousand yojanas, and from there to the Thirty-three (སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་) is also forty thousand yojanas.

---

འདི་ནས་རྩ་གསུམ་ལ་བརྒྱད་ཁྲི་དང་། དེ་ནས་འཐབ་བྲལ་ལ་བརྒྱད་ཁྲི་སོགས་ཏེ། འདི་ནས་ཤིན་ཏུ་མཐོང་ཙམ། དེ་ནས་འོག་མིན་གྱི་བར་དུའོ། །གདགས་པ་ལས་ནི་གོང་མ་གཉིས་ལ་དྲུག་འབུམ་ བརྒྱད་ཁྲི་དང་། གཞན་རྣམས་ལ་བཞི་ཁྲི་པར་བཤད་དོ། །ཅི་འོག་མས་གོང་མའི་གོང་མའི་གནས་སུ་ཕྱིན་ནས་མཐོང་ངམ་ཞེ་ན། རང་གིས་ས་གོང་མའི་རྫུ་འཕྲུལ་ཐོབ་པའམ། གཞན་ལ་བརྟེན་ཏེ་དེ་ ན་གནས་པའི་ལྷས་ཁྲིད་ན་མཐོང་གིས་དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཁམས་དང་ས་གོང་མར་འགྲོ་བ་དང་མཐོང་བ་མེད་དོ། །རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པ་ནི། རྩ་གསུམ་པར་འགྲོ་ཞིང་མངོན་པར་དགའ་ བའི་ཞིང་ནའང་གསེར་དངུལ་གྱི་སྐས་ལ་འཛེགས་ཏེ་མི་རྣམས་དེར་འགྲོ་བར་བཤད་དོ། །སྐྱེས་རབས་སུ་ཚངས་པ་མཐོང་བར་བཤད་པ་ནི། འདོད་པའི་ལུས་སུ་སྤྲུལ་པའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ཚད་ནི་འཐབ་བྲལ་ སོགས་བཞི་རི་རབ་ཀྱི་སྟེང་ཙམ་ཞེས་དང་། གཞན་ནི་གོང་མ་ཉིས་འགྱུར་དུ་སྨྲའོ། །བསམ་གཏན་དང་པོའི་གླིང་བཞི་ཙམ་དང་། གཉིས་པ་སྟོང་སྤྱི་ཕུད་ཙམ་དང་། གསུམ་པ་སྟོང་གཉིས་པ་ཙམ་དང་། བཞི་ པ་སྟོང་གསུམ་ཙམ་དུ་སྨྲ་སྟེ། གཞན་ནི་དང་པོ་སོགས་གསུམ་སྟོང་སྤྱི་ཕུད་སོགས་གསུམ་ཙམ་དང་། བཞི་པ་ཚད་མེད་དུ་སྨྲའོ།། །། ༄། །སྟོང་གསུམ་ངོས་བཟུང་ཞིང་། ལུས་ཚེའི་ཚད་བཤད་པ། བདུན་པ་སྟོང་གསུམ་ངོས་བཟུང་ཞིང་འབྱུང་འཇིག་མཉམ་དུ་བསྟན་པ་ནི། 4-1170 གླིང་བཞི་པ་དང་ཉི་ཟླ་དང་། རི་རབ་དང་ནི་འདོད་ལྷ་དང་། ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཡན་ཆད། སྟོང་ལ་ནི། སྟོང་སྤྱི་ཕུད་ཅེས་ཡིན་པར་འདོད་དེ། སྟོང་ཆེན་པོ་འཇིག་རྟེན་ གྱི་སྤྱི་ཕུད་ལྟ་བུ་ཡིན་པས་སོ། །སྤྱི་ཕུད་དེ་སྟོང་ལ་ནི། སྟོང་གཉིས་པ་བར་མའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །སྟོང་གཉིས་པ་དེ་སྟོང་ལ་ནི་སྟོང་གསུམ་གྱི་འཇིག་རྟེན་ ཞེས་བྱ་སྟེ་གླིང་བཞི་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱའོ། །དེ་གསུམ་ལའང་ལྕགས་རི་རེ་རེ་དང་བདག་བྱེད་པའི་ཚངས་པ་རེ་བཤད་དོ། །དེ་ཐམས་ཅད་མེ་སོགས་ཀྱི་མཉམ་དུ་འཇིག་ཅིང་འབྱུང་བ་སྟེ་འཆགས་པ་ ཡིན་ནོ། །ཡང་། སློབ་དཔོན་ཆོས་ཤེས་ཀྱིས། དཔལ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་དབང་བསྐུར་བའི་རྒྱུད་དུ་བཀའ་བསྩལ་བ་ལྟར། སྟོང་གསུམ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ལ་རབ་འབྱམས་ཀྱིས་མཚམས་སྦྱར་རོ། །དེ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ ལ་རབ་འབྱམས་ཀྱི་རྒྱུད་གཅིག་གོ །དེ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ལ་རབ་འབྱམ་ཀྱི་རྒྱུད་བར་མ་གཅིག་གོ །དེ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ལ་གཞི་དང་སྙིང་པོ་མེ་ཏོག་གིས་བརྒྱན་པའི་ཞིང་གི་སྐོར་བ་ གཅིག་སྟེ། དེ་ནི་ལོངས་སྐུ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཡིན་ཞིང་། དེའང་སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་དེ་གངས་ཅན་མཚོའི་ཕྱག་གི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་གཅིག་ལ་གནས་པར་བཤད་དོ། ། 4-1171 འདི་དང་། ས་

【現代漢語翻譯】 從這裡到三界（藏文：རྩ་གསུམ་），有八萬由旬；從那裡到無諍天（藏文：འཐབ་བྲལ་），也有八萬由旬等等。從這裡到極喜天（藏文：ཤིན་ཏུ་མཐོང་ཙམ།），再到色究竟天（藏文：འོག་མིན་）。 《俱舍論》中說，對於上面的兩個天界（指無色界），有六十八萬由旬，對於其他的（指色界和欲界），有四萬由旬。 如果有人問：『地獄的天人能否去到上界的上界並看到呢？』回答是：如果自己獲得了上界的神通，或者依靠他人，由居住在那裡的天神帶領，就能看到。除了這些情況，其他眾生無法前往或看到更高的界和區域。 四大天王可以前往三界，並且據說在極樂世界，人們可以登上金銀的階梯前往那裡。 《本生經》中說能見到梵天，指的是化現為欲界之身。 這些天界的範圍是：無諍天等四天，大約相當於須彌山的山頂。其他的（天界）據說比前一個大兩倍。 初禪天大約相當於四大部洲，二禪天大約相當於小千世界，三禪天大約相當於中千世界，四禪天大約相當於大千世界。也有人說，初禪等三禪天大約相當於小千世界等三千世界，而四禪天則無法測量。 第七部分：確定三千大千世界並解釋身體和壽命的長度。 四大部洲、日月、須彌山、欲界天和梵天世界，直到初禪天，被稱為『千』，即小千世界，因為它們就像大世界的初步。 這個小千世界乘以千，被稱為『二千』，即中千世界。 這個中千世界乘以千，被稱為『三千大千世界』，即十億個四大部洲。 對於這三千大千世界，每個世界都有鐵圍山圍繞，並且有各自的梵天主宰。 所有這些世界都會一同經歷火等災難的毀滅和形成，即成住壞空。 此外，根據法稱論師在《吉祥金剛手灌頂續》中的教導，三千大千世界由十萬俱胝（即百億）來界定。這百億世界構成一個如來剎土。 這百億世界構成一個如來剎土的範圍。這百億世界構成一個中間的如來剎土的範圍。這百億世界構成一個以大地和精華之花莊嚴的佛土的範圍，這是報身毗盧遮那佛的成熟佛土。據說，毗盧遮那佛安住于恒河沙數微塵中的一粒微塵中。 這和地...

【English Translation】 From here to Tridhātu (Tibetan: རྩ་གསུམ་), there are eighty thousand yojanas; from there to Atapa (Tibetan: འཐབ་བྲལ་), there are also eighty thousand yojanas, and so on. From here to Sudarśana (Tibetan: ཤིན་ཏུ་མཐོང་ཙམ།), and then to Akaniṣṭha (Tibetan: འོག་མིན་). The Abhidharmakośa states that for the two upper realms (referring to the Formless Realm), there are six hundred and eighty thousand yojanas, and for the others (referring to the Form and Desire Realms), there are forty thousand yojanas. If someone asks, 'Can beings from a lower realm go to and see the higher realms?' The answer is: if one has attained the supernatural powers of the higher realm, or relies on others, led by the gods residing there, one can see. Apart from these situations, beings cannot go to or see higher realms and regions. The Four Great Kings can go to Tridhātu, and it is said that in the Land of Utmost Joy, people can climb golden and silver ladders to go there. The Jataka tales say that one can see Brahma, which refers to transforming into a Desire Realm body. The extent of these realms is: Atapa and the other four realms are about the size of the top of Mount Meru. The others (realms) are said to be twice as large as the previous one. The First Dhyana realm is about the size of the four continents, the Second Dhyana realm is about the size of a small chiliocosm, the Third Dhyana realm is about the size of a dichiliocosm, and the Fourth Dhyana realm is said to be about the size of a trichiliocosm. Some say that the First Dhyana and the other three Dhyana realms are about the size of a small chiliocosm and the other three chiliocosms, while the Fourth Dhyana realm is immeasurable. Section 7: Identifying the Trichiliocosm and Explaining the Length of Body and Life. The four continents, the sun and moon, Mount Meru, the Desire Realm gods, and the Brahma world, up to the First Dhyana, are called 'thousand', that is, a small chiliocosm, because they are like the beginning of a great world. This small chiliocosm multiplied by a thousand is called 'two thousand', that is, a dichiliocosm. This dichiliocosm multiplied by a thousand is called 'trichiliocosm', that is, one billion four continents. For each of these trichiliocosms, there is an Iron Mountain range surrounding it, and each has its own Brahma ruler. All these worlds together undergo destruction and formation with fire and other elements, that is, the stages of formation, abiding, destruction, and emptiness. Furthermore, according to Acharya Dharmakirti's teachings in the 'Glorious Vajrapani Empowerment Tantra', the trichiliocosm is defined by one hundred kotis (hundreds of millions). These hundreds of millions of worlds constitute a Buddha-field. These hundreds of millions of worlds constitute the scope of one Sambhogakaya Buddha-field. These hundreds of millions of worlds constitute the scope of an intermediate Sambhogakaya Buddha-field. These hundreds of millions of worlds constitute the scope of a Buddha-field adorned with the earth and the essence of flowers, which is the matured Buddha-field of Sambhogakaya Vairochana. It is said that Vairochana Buddha abides in one atom of dust from the sands of the Ganges. This and the earth...

---

དང་། གཞག་པར་ནི། སེམས་ཅུང་ཟད་མི་འདྲ་བ་དང་། འཆི་མེད་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པར། མིའི་འཇིག་རྟེན་ལ། བྷ་ར་དྷ་སོགས་དུམ་བུ་དགུར་བཤད་པ་སོགས། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ། །འཇིག་ རྟེན་གྱི་ཁམས་དཔག་ཚད་འབུམ་ཁྲག་བཞི་པ་སོགས་འདི་དང་མི་འདྲ་བས་སྐོར་པ་དང་། ཕལ་པོ་ཆེར། སྟོང་གསུམ་འོག་མིན་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་སོགས་བཀའ་སྩལ་པ་ནི། སེམས་ཅན་སོ་སོའི་སྣང་བ་ བཞིན་བཀོད་པ་སྟེ། དེར། ཞིང་རྣམས་འདི་ཀུན་སེམས་ཀྱིས་རྣམ་པར་བརྟགས། །ཞེས་སོ། །ཡང་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལྟར་སྟེང་འོག་ན་ཞིང་མེད་པ་དང་། ཞིང་ཀུན་ཟག་བཅས་མ་ཡིན་གྱི། དག་པ་དང་ མ་དག་པའི་ཞིང་རབ་འབྱམས་ཕྱོགས་བཅུ་ན་ཡོད་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱང་ནམ་མཁའ་དང་ནོར་བུའི་རྒྱ་མཚོ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་བྱིན་ལ་སོགས་ལ་གནས་ཤིང་། དབྱིབས་ནི་ཟླུམ་བུ་དང་། ཟུར་གསུམ་དང་། གྲུ་བཞི་དང་། ནོར་བུ་དང་། པདྨ་དང་། འཁོར་ལོ་ལྟ་བུ་དང་། ཟུར་བརྒྱད་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་ལྟ་བུ་སོགས་ཏེ། ཕལ་པོ་ཆེར་ལྟའོ། །གླིང་བཞི་ཡང་བདེ་བ་ཅན་ན་མེད་ཅིང་། སངས་རྒྱས་ རི་རབ་འོད་ཀྱི་ཞིང་ན། འཛམ་བུ་གླིང་ལ་དཔག་ཚད་བྱེ་བ་དང་། གཞན་གསུམ་ལ་བརྒྱད་ཁྲི་རེ་དང་། སྣང་བའི་ཁྱད་པར་ཡང་སེམས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་ཞིང་ན་སྟོང་གསུམ་རིལ་པོ་ཉི་ཟླ་ཟུང་གཅིག་གིས་གསལ་བ་དང་། 4-1172 ཕལ་པོ་ཆེར། ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་འོད་མེད་དེ། །མུན་པའི་འཇིགས་པ་ཤིན་ཏུ་ཆེ། །རེག་ན་སྡུག་བསྔལ་སྤུ་གྲི་འདྲ། །བལྟ་ན་མི་བཟད་ཅི་ཡང་གཡའ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་ལྷ་འོད་ཅན། །ལ་ལ་ ཁྱིམ་གྱི་འོད་ཅན་ཏེ། །ལ་ལ་ཉི་ཟླའི་འོད་དང་ལྡན། །ཞིང་རྣམ་ལ་ལ་རང་གི་འོད། །ཤིང་གི་འོད་ཅན་དྲི་མ་མེད། །ལ་ལའི་རི་བོའི་འོད་ཅན་སྟེ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་ནོར་བུའི་འོད། ། ལ་ལ་མར་མེའི་འོད་ཅན་ཏེ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་སངས་རྒྱས་འོད། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་པདྨའི་འོད། །སྤོས་ཆུའི་འོད་དང་ལྡན་པའང་ཡོད། །སྨོན་ལམ་དབང་གིས་རྣམ་པར་སྦྱངས། །ཞེས་དང་། ཡང་རྒྱན་གྱི་ཁྱད་ པར་ཡང་། ཞིང་གི་རྒྱན་མངས་བྱེ་བ་ཡི། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་རྣམ་པར་བྲིས། །རྒྱན་དང་ཚུལ་རྣམས་ཐ་དད་པར། །སྣ་ཚོགས་མིག་གཡོར་ལྟ་བུར་སྣང་། །ཞེས་དང་། ཡང་སངས་རྒྱས་འོད་མེད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ ཡང་། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལར་སངས་རྒྱས་མེད། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལར་སངས་རྒྱས་བཅས། །ལ་ལའི་ཞིང་ན་སངས་རྒྱས་གཅིག །ལ་ལར་སངས་རྒྱས་མང་པོའོ། །ཞེས་དང་། ཡང་གནས་པའི་ཡུན་ཡང་། ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་བསྐལ་ པ་ཙམ། །ལ་ལ་བསྐལ་པ་བཅུ་པ་སྟེ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་སྡུག་བསྔལ་མཉམ་པའི། །བསྐལ་པ་བྱེ་བར་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཅེས་སོ། །ཡང་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཐད་ཀ་བ་འདི་ལྟ་བུ་དང་། སྣྲེལ་ཞི་ལ་སོགས་ལ་རྐང་པ་བཙུགས་པ་དང་། 4-1173 སྤྱི་བོ་བཙུགས་སུ་འགྲོ་བ་གསུམ་དུ་འཆད་དེ། རྒྱ་ཆེར་ག

【現代漢語翻譯】 此外，關於安立（gzhag par ni）：心識略有不同。《不朽寶藏論釋》（'chi med mdzod kyi 'grel pa）中說，在人類世界，有婆羅墮（bha ra dha）等九個部分。與《吉祥時輪經》（dpal dus kyi 'khor lo）所說『世界界（'jig rten gyi khams）有四百萬俱胝由旬』等不同，圍繞著這些。在《華嚴經》（phal po che）中，宣說『三千大千世界之下，有百俱胝阿迦尼吒天』等，這是根據不同眾生的顯現而安立的。如其中所說：『所有這些剎土，都是心所分別。』 此外，如分別說部（bye brag tu smra ba）所說，上下沒有剎土，並非所有剎土都是有漏的。清凈和不清凈的無量剎土遍佈十方。這些剎土存在於虛空、寶海、佛身加持等等之中。形狀有圓形、三角形、正方形、如意寶、蓮花、輪、八角形、佛的妙相等。詳見《華嚴經》。 四大部洲（gling bzhi）在極樂世界（bde ba can）沒有。在佛陀山王光（ri rab 'od）的剎土中，贍部洲（'dzam bu gling）有一俱胝由旬，其他三洲各有八萬由旬。顯現的差別是，在普賢（kun tu bzang po）的剎土中，三千大千世界完全被日月照亮。 《華嚴經》中說：『有些剎土沒有光芒，黑暗的恐懼非常強烈，觸碰時痛苦如利刃，觀看時令人厭惡。有些剎土有天神的光芒，有些有房屋的光芒，有些具有日月的光芒，有些剎土有自身的光芒，有樹木的光芒，沒有污垢，有些有山的光芒，有些剎土有珍寶的光芒，有些有燈的光芒，有些剎土有佛的光芒，有些剎土有蓮花的光芒，有些具有香水的光芒，這是由願力清凈所致。』 此外，關於莊嚴的差別：『有些剎土有無數的莊嚴，有些剎土被描繪成各種各樣，莊嚴和形式各不相同，顯現得像眼花繚亂。』 此外，關於有無佛陀的差別：『有些剎土沒有佛陀，有些剎土有佛陀，有些剎土只有一位佛陀，有些剎土有很多佛陀。』 此外，關於存在的時長：『有些剎土存在一劫，有些存在十劫，有些剎土與痛苦相等，被稱為俱胝劫。』 此外，關於世界界的方位，有像柱子一樣直立的，有像獼猴支撐身體一樣用腳支撐的，有像頭頂支撐一樣頭朝下的三種說法。廣說見...

【English Translation】 Furthermore, regarding the establishment (gzhag par ni): There are slight differences in mind. In the commentary on 'The Immortal Treasury' ('chi med mdzod kyi 'grel pa), it is said that in the human world, there are nine parts such as Bharadha (bha ra dha). It differs from what is said in 'The Glorious Kalachakra' (dpal dus kyi 'khor lo), such as 'the world realm ('jig rten gyi khams) has four million kotis of yojanas,' and surrounds these. In the 'Avatamsaka Sutra' (phal po che), it is proclaimed that 'below the three thousand great thousand worlds, there are a hundred kotis of Akanistha heavens,' which is established according to the appearances of individual sentient beings. As it says there: 'All these fields are discriminated by the mind.' Furthermore, as the Vaibhashika (bye brag tu smra ba) says, there are no fields above or below, and not all fields are contaminated. Limitless pure and impure fields exist in the ten directions. These fields exist in space, the ocean of jewels, the blessings of the Buddha's body, and so on. The shapes are round, triangular, square, like wish-fulfilling jewels, lotuses, wheels, octagonal, like the marks of the Buddha, and so on. See the 'Avatamsaka Sutra' for details. The four continents (gling bzhi) do not exist in Sukhavati (bde ba can). In the field of Buddha Mount Meru Light (ri rab 'od), Jambudvipa ('dzam bu gling) is one koti of yojanas, and the other three continents are each eighty thousand yojanas. The difference in appearance is that in the field of Samantabhadra (kun tu bzang po), the entire three thousand great thousand worlds are illuminated by a single pair of sun and moon. The 'Avatamsaka Sutra' says: 'Some fields have no light, the fear of darkness is very strong, touching them is painful like a sharp knife, and looking at them is unbearable. Some fields have the light of gods, some have the light of houses, some have the light of the sun and moon, some fields have their own light, the light of trees, without defilement, some have the light of mountains, some fields have the light of jewels, some have the light of lamps, some fields have the light of Buddhas, some fields have the light of lotuses, and some have the light of fragrant water, which is purified by the power of aspiration.' Furthermore, regarding the difference in adornments: 'Some fields have countless adornments, some fields are depicted in various ways, the adornments and forms are different, appearing like dazzling the eyes.' Furthermore, regarding the difference of having or not having Buddhas: 'Some fields have no Buddhas, some fields have Buddhas, some fields have only one Buddha, and some fields have many Buddhas.' Furthermore, regarding the duration of existence: 'Some fields exist for one kalpa, some exist for ten kalpas, some fields are equal to suffering, and are said to exist for a koti of kalpas.' Furthermore, regarding the orientation of the world realm, there are three explanations: some are upright like pillars, some are supported by feet like monkeys supporting their bodies, and some are upside down with their heads supporting them. See the extensive...

---

ཞན་དུ་ལྟའོ།། །། བརྒྱད་པ་ལུས་ཚེའི་ཚད་བཤད་པ་ལ། ལུས་ཚད་དང་ཚེ་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ལ། མིའི་ལུས་ཚད་དང་། ལྷའི་ལུས་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ནི་སྤྱིར་སྣོད་ཀྱི་ཚད་ཡོད་པ་བཞིན་དུ། དེའི་སེམས་ཅན་གྱི་ཚད་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། ཆོས་མངོན་པར། ངན་འགྲོའི་ལུས་ཚད་སྡིག་པ་ཆེ་ཆུང་གི་དབང་གིས་གཅིག་དུ་མ་ངེས་པར་བཤད་ ཅིང་། ཡུམ་དུའང་། དམ་པའི་ཆོས་སྤོང་བ་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བས་ལུས་ཚད་བཤད་དུ་མི་རུང་བར་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །བཟང་སྐྱོང་གི་ཞུས་པར། དམྱལ་བ་འགའ་ཞིག་མ་གཏོགས་པ་ལ་རང་གི་ཁྲུ་བརྒྱད་ཡོད། ཅེས་དང་། དྲན་པ་ཉེར་གཞག་ཏུ། མཚམས་མེད་གཅིག་བྱས་པའི་མནར་མེད་ཀྱི་ལུས་དཔག་ཚད་གཅིག་ནས་ལྔ་བྱས་པ་ལ་དཔག་ཚད་ལྔའི་བར་ཡོད་ཅེས་དང་། མདོ་མྱང་འདས་སུ། མཚམས་མེད་བརྒྱད་བྱས་པའི་ དམྱལ་བའི་ལུས་ལ་དཔག་ཚད་བརྒྱད་ཁྲི་ཡོད་ཀྱང་གཅིག་ལ་གཅིག་མི་ཐོགས། ཞེས་དང་། དཀོན་མཆོག་ཏ་ལའི་མདོར། ཐེག་ཆེན་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་དམྱལ་བའི་ལྕེ་ལ་དཔག་ཚད་འབུམ་ཡོད་ཅེས་དང་། ཉི་ མའི་སྙིང་པོའི་མདོར། ཡིད་དྭགས་ཆུང་བ་ལ་མཐོ་གང་དང་། ཆེ་བ་ལ་དཔག་ཚད་སྟོང་ཡོད་པ་དང་། དུད་འགྲོ་ཆུང་བ་ལ་སྐྲ་རྩེའི་ལྔ་བཅུའི་ཆ་དང་། གླང་པོ་རབ་བརྟན་དང་ས་སྲུང་ཀྱི་བུ་ལ། 4-1174 མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་བདུན་དང་། རྒྱ་མཚོར་གནས་པའི་ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ལས་ལུས་མ་འཕགས་པར། རོ་སྟོད་ཀྱིས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་ཕྱིན་ཏེ་ཐུབ་པ་ལ་ཆོས་ཉན། ཞེས་དང་། ལས་ བརྒྱ་པར། ཆུ་སྲིན་ཆེ་བ་ལ་དཔག་ཚད་ཉིས་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་ཡོད་ཅེས་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་འཕོ་བའི་མདོར། ཀླུ་དགའ་བོ་དང་ཉེ་དགའ་བོའི་ལུས་ཀྱིས་རི་རབ་ཀྱང་གཡོ་ཞིང་། དབུགས་ཀྱི་དུག་ གིས་རྒྱ་མཚོའང་བཏུང་དུ་མི་རུང་བར་བྱེད་ཅེས་དང་། ལུང་གཞིར། ཀླུ་གཉིས་ཀྱིས་རི་རབ་ལ་ལན་གསུམ་དཀྲིས་པར་བཀའ་བསྩལ་ཏེ། ཀླུའི་ལུས་རྣམས་ནི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པའང་སྲིད་དོ། །དེས་ན་མིའི་ལུས་ ཚད་ནི། འཛམ་བུ་གླིང་པ་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ཚད་ནི། ཁ་ཅིག་ཁྲུ་བཞི་པ་དང་ཕལ་ཆེར་ཕྱེད་དང་བཞི་སྟེ། ཁྲུ་ནི་ཆོས་མངོན་པ་བཤད་པའི་དུས་ཀྱི་མི་ཡི་ཁྲུ་ཡིས་ བརྩིའོ་ཞེས་སློབ་དཔོན་རྒྱལ་པོ་སྲས་བཤད་ལ། འོན་ཀྱང་འོག་ནས་འཆད་པ་འགྱུར་སྒྲེས་པའི་ཁྲུའོ། །བསྐལ་པ་དང་པོའི་མི་འགའ་ཞིག་ནི་བརྒྱ་བྱིན་དང་མཉམ་སྟེ། ཡབ་སྲས་མཇལ་བས་སྤྱི་བོ་སྐྱེས་དང་། བརྒྱ་བྱིན་སྟན་གཅིག་ལ་འདུག་པ་ན་མིག་འབྱེད་བཙུམ་ཡོད་མེད་མ་གཏོགས་པ་ཁྱད་མེད་པར་བཀའ་བསྩལ་པས་སོ། །ཤར་ལུས་འཕགས་པོ་ཁྲུ་བརྒྱད་དང་། བ་གླང་སྤྱོད་པ་བཅུ་དྲུག་དང་། བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་པ་སོ་གཉིས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཕྱི་མ་ཉིས་འགྱུར་དུ་སྐྱེད་དོ། ། 4-1175 སར། ལུས་འཕགས་པོ་སོགས་ཀྱང་རང་གི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཞི་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལྷའ

【現代漢語翻譯】 第八，關於壽命長短的論述，分為身體高度和壽命長短兩部分。首先，分為人類的身體高度和天人的身體高度兩部分。 首先，就像一般容器有大小一樣，那麼眾生的身體也有大小嗎？對此，《阿毗達磨》中說：『惡趣眾生的身體大小，根據罪業的大小而不同，並不確定。』 《般若經》中也說：『誹謗正法者墮入地獄，其身體大小無法描述。』《善護經》中說：『除了少數地獄外，其餘地獄眾生都有自身八肘高的身量。』 《念住經》中說：『造作一件無間罪之人在無間地獄中的身體，從一由旬到五由旬不等。』《涅槃經》中說：『造作八件無間罪之人的地獄身體有八萬由旬，但互不妨礙。』 《大寶積經》中說：『誹謗大乘佛法之人的地獄之舌有一百萬由旬。』《日藏經》中說：『小餓鬼身高一拃，大餓鬼身高一千由旬。』 畜生中，小的有頭髮絲的五十分之一，大象Rabba brtan（梵文音譯，堅固）和Sasrung（梵文音譯，地護）的兒子，周圍七由旬。居住在海洋中的龍王們的身體也不超過這個尺寸。Rostod（梵文音譯，音譯不確定）前往三十三天聽聞佛法。 《業百經》中說：『大鱷魚有二千七百由旬。』《轉識經》中說：『龍王Nanda（梵文天城體：नन्द，梵文羅馬擬音：Nanda，漢語字面意思：喜悅）和近喜Nanda（梵文天城體：उप-नन्द，梵文羅馬擬音：Upa-Nanda，漢語字面意思：近喜悅）的身體能搖動須彌山，其氣息之毒甚至使海水也無法飲用。』 《律藏》中說：『兩條龍纏繞須彌山三圈。』龍的身體可能是化現的。因此，人類的身體高度是：贍部洲（Jambudvipa）百歲人的身體高度，有些是四肘高，大多數是四肘半。這裡的肘，是用《阿毗達磨》中所說的當時的肘來計算的，大學者國王之子如是說。然而，這是指下面要講的經過換算的肘。最初劫時的一些人與帝釋天（Indra）一樣高大，因為父子相見時，只能看到頭頂； 佛陀開示說，帝釋天與他們在同一個座位上時，除了眼睛的睜閉之外，沒有其他區別。東勝身洲（Purvavideha）的人高八肘，南贍部洲（Jambudvipa）的人高十六肘，北俱盧洲（Uttarakuru）的人高三十二肘，後者是前者的兩倍。 總之，勝身洲（Vaideha）等地的人也是按自身四肘半的高度來計算的。下面講天人的身體高度。

【English Translation】 Eighth, regarding the discussion of lifespan, it is divided into two parts: body height and lifespan. First, it is divided into two parts: human body height and divine body height. First, just as ordinary containers have sizes, do sentient beings also have sizes? In the Abhidharma, it is said: 'The body size of beings in the lower realms varies depending on the magnitude of their sins and is not fixed.' The Prajna Sutra also says: 'Those who slander the true Dharma are born in hell, and their body size cannot be described.' The Bhadrakalpika Sutra says: 'Except for a few hells, the beings in other hells have a height of eight cubits of their own.' The Smrtyupasthana Sutra says: 'The body of a person who commits one of the five heinous crimes in the Avici Hell ranges from one Yojana to five Yojanas.' The Nirvana Sutra says: 'The hellish bodies of those who commit eight heinous crimes are eighty thousand Yojanas, but they do not obstruct each other.' The Ratnakuta Sutra says: 'The tongue of a hell being who slanders the Mahayana Dharma is one million Yojanas long.' The Suryagarbha Sutra says: 'Small pretas are one span high, and large pretas are one thousand Yojanas high.' Among animals, the small ones are one-fiftieth of a hair, and the sons of the elephant Rabba brtan (Sanskrit transliteration, meaning 'firm') and Sasrung (Sanskrit transliteration, meaning 'earth protector') are seven Yojanas in circumference. The bodies of the Naga kings living in the ocean do not exceed this size. Rostod (Sanskrit transliteration, uncertain transliteration) went to the Thirty-Three Heavens to listen to the Dharma. The Karmashataka Sutra says: 'A large crocodile is two thousand seven hundred Yojanas long.' The Transference of Consciousness Sutra says: 'The bodies of the Naga kings Nanda (藏文：དགའ་བོ།，梵文天城體：नन्द，梵文羅馬擬音：Nanda，漢語字面意思：Joyful) and Upananda (藏文：ཉེ་དགའ་བོ།，梵文天城體：उप-नन्द，梵文羅馬擬音：Upa-Nanda，漢語字面意思：Near Joyful) can shake Mount Sumeru, and the poison of their breath makes the sea undrinkable.' The Vinaya Pitaka says: 'Two Nagas coiled around Mount Sumeru three times.' The bodies of the Nagas may be emanations. Therefore, the height of human bodies is: the height of the hundred-year-olds in Jambudvipa is sometimes four cubits, and mostly four and a half cubits. The cubit here is calculated using the cubit of the people at the time mentioned in the Abhidharma, as stated by the great scholar, the son of the king. However, this refers to the converted cubit mentioned below. Some people in the first kalpa were as tall as Indra, because when father and son met, they could only see the top of their heads; The Buddha taught that when Indra was on the same seat as them, there was no difference except for the opening and closing of their eyes. The people of Purvavideha are eight cubits tall, the people of Aparagodaniya are sixteen cubits tall, and the people of Uttarakuru are thirty-two cubits tall, the latter being twice the former. In short, the people of Vaideha and other places are also calculated based on their own height of four and a half cubits. The following discusses the height of the bodies of the gods.

---

ི་ལུས་ཚད་ལ། འདོད་ལྷའི་ལུས་ཚད་དང་། གཟུགས་ཀྱི་ལྷའི་གཟུགས་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་དང་ལྡན་པའི་ལུས་ ཚད་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པ་རྒྱང་གྲགས་བཞི་ཆ་ནས། དགའ་ལྡན་པ་གཉིས་དང་། གཞན་འཕྲུལ་བ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་རྒྱང་གྲགས་བཞི་ཆ་རེ་བསྐྱེད་དོ། །སར། ལྷ་མིན་གྱི་ལུས་ཚད་དང་། ཚེ་ཚད་དང་། ལོངས་སྤྱོད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པ་དང་འདྲ་བ་དང་། བརྒྱ་བྱིན་དང་། འཐབ་བྲལ་བ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་གཟུགས་ཀྱི་ལྷའི་ལུས་ཚད་ནི། གཟུགས་ཅན་དང་པོ་ཚངས་རིས་ པ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་། དེའི་གོང་མ། ཕྱེད་ཕྱེད་སྐྱེད་དེ། འོད་ཆུང་མན་ཆད་ཀྱི་ལུས་ཚད་དཔག་ཚད་གཉིས། དེའི་ལྟག་ཚད་མེད་འོད་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལུས་ནི། འོག་མ་ལས་གོང་མ་ཉིས་འགྱུར་ཉིས་ འགྱུར་གྱིས་ཆེ་སྟེ། དགེ་རྒྱས་པ་རེ་བཞི་དང་། སྤྲིན་མེད་པའི་དཔག་ཚད་གཉིས་གསུམ་དོར་བས་བརྒྱ་ཉེར་ལྔ་ནས། འོག་མིན་པའི་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་གི་བར་རོ། །གཉིས་པ་ཚེ་ཚད་ལ། བདེ་འགྲོའི་ཚེ་ ཚད་དང་། ངན་འགྲོའི་ཚེ་ཚད། མ་ངེས་པའི་འཆི་བ་ཡོད་མེད་དཔྱད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་མིའི་ཚེ་ཚད་དང་ལྷའི་ཚེ་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བོང་ཚོད་ཐ་དད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ཚད་ཀྱང་ཐ་དད་དམ་ཞེ་ན། 4-1176 སྒྲ་མི་སྙན་ན་ཚེ་ལོ་སྟོང་སྟེ། ནུབ་དང་ཤར་གཉིས་ན་དེའི་ཕྱེད་ཕྱེད་སྤངས་པ་སྟེ། རིམ་པས་ལྔ་བརྒྱ་དང་། ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུའོ། །འཛམ་གླིང་འདི་ན་མ་ངེས་ཏེ། རིམ་པ་ལྔ་བརྒྱ་དང་། རེས་ཐུང་སྟེ་ཐ་མར་ལོ་བཅུ་དང་། རེས་རིང་སྟེ་སྐལ་པ་དང་པོའི་མིའི་ཚེ་ལོ་དཔག་ཏུ་མེད་དོ། །དགོངས་རྒྱན་དུ་བར་དུ་མ་ངེས་ཤིང་ཐོག་མཐའ་ངེས་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་འདོད་ ལྷའི་ཚེ་ཚད། གཟུགས་ཁམས་པའི་ཚེ་ཚད། གཟུགས་མེད་ཚེ་ཚད་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། མི་ལོ་ལྔ་བཅུ་ལ་འདོད་ལྷ་འོག་མ་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པའི་ཉིན་ཞག་གཅིག་སྟེ། ཉིན་ཞག་དེ་ཡིས་གྲངས་པའི་ ཞག་སུམ་ཅུ་ལ་ཟླ་བ་དང་། དེ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོར་བྱས་པའི་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པའི་ཚེ་དེ་ནི་རང་རང་ལོ་ལྔ་བརྒྱའོ། །འདོང་ལྷ་གོང་མ་ལྔའི་ཞག་དང་ལོ་ཡི་ཚད་གཉིས་ཀ་ཉིས་འགྱུར་ ཏེ། རིམ་པ་བཞིན་མི་ལོ་བརྒྱ་དང་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་ལ་ཉིན་ཞག་སྟེ། དེ་ཡིས་གྲངས་པའི་ལོ་སྟོང་དང་། ཉིས་སྟོང་དང་། བཞི་སྟོང་དང་། ཁྲི་དྲུག་སྟོང་ནི་ཚེ་ཚད་དོ། །གཉའ་ཤིང་ཡན་ཆད་ན་ ཉི་ཟླ་མེད་ཀྱང་ཉིན་མཚན་ནི་ཀུ་མུ་ཏ་དང་། པད་མ་མེ་ཏོག་ཁ་ཕྱེ་ཟུམ་དང་། བྱ་རྣམས་སྐད་འབྱིན་མི་འབྱིན་དང་། གཉིད་གྲོ་བ་སངས་མ་སངས་ཏེ། སྣང་བའི་བྱ་བ་ནི་རང་གིས་འོད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། ། 4-1177 གཉིས་པ་གཟུགས་ཁམས་པའི་ཚེ་ཚད་ནི། གཟུགས་ཅན་རྣམས་ན་ཉིན་མཚན་མེད་ཀྱང་། ཚེ་ཚད་ནི་རང་གི་ལུས་གཞལ་བའི་དཔག་ཚད་ཀྱི་གྲངས་ཀྱིས་བསྐལ་པ་ཡིས་འཇལ་ཏེ། གཟུགས་ཅན་དང་

【現代漢語翻譯】 關於身體的尺寸：有欲界天神的身體尺寸和色界天神的身體尺寸兩種。第一種是：具有慾望的天神的身體尺寸，四大天王（Catummaharajika，四大天王天）是四分之一由旬（yojana，古印度長度單位），夜摩天（Yama，夜摩天）是兩由旬，兜率天（Tusita，兜率天）是二又四分之一由旬，樂變化天（Naraka，樂變化天）是二又二分之一由旬之間，他化自在天（Paranimmita-vasavatti，他化自在天）各自增加四分之一由旬。其次，阿修羅（Asura，阿修羅）的身體尺寸、壽命和受用與三十三天（Trāyastriṃśa，三十三天）相同，帝釋天（Śakra，帝釋天）和無諍天（Araṇa，無諍天）據說有半由旬。 第二種是色界天神的身體尺寸：最初的色界天，梵眾天（Brahma-parisadya，梵眾天）是半由旬，其上的天，各自增加一半，直到少光天（Parittabha，少光天）以下的身體尺寸是兩由旬。其上的無量光天（Apramanabha，無量光天）以上的天的身體，比下面的天大兩倍兩倍，遍凈天（Subhakrtsna，遍凈天）是六十四由旬，無雲天（Anabhraka，無雲天）減去兩三由旬是一百二十五由旬，直到色究竟天（Akanistha，色究竟天）是六千由旬。 第二，關於壽命：有善趣的壽命、惡趣的壽命，以及關於是否存在不確定的死亡的考察這三種。第一種分為人類的壽命和天神的壽命兩種。第一種是：一般來說，身體大小不同，壽命也不同嗎？ 聲音不悅耳的地方壽命一千年，西方和東方各自減少一半，依次是五百年和二百五十年。在這個贍部洲（Jambudvipa，贍部洲）是不確定的，有時短到十年，有時長到第一個劫的人類壽命無數年。《句義莊嚴論》（Dngongs rgyan）中說，中間是不確定的，開始和結束是確定的。第二種分為欲界天的壽命、色界的壽命和無色界的壽命三種。第一種是：人間五十年是欲界天最下面的四大天王天的一天，三十天為一月，十二月為一年，四大天王天的壽命是他們各自的五百年。上面的五個欲界天的日夜和年份的長度都是兩倍，依次是人間一百年和一千六百年為一天，以此計算的一千年、兩千年、四千年和一萬六千年是他們的壽命。夜摩天以上沒有日月，但日夜是通過睡蓮和蓮花的開合，鳥類的鳴叫與否，以及睡眠的清醒與否來區分的，顯現的事物是通過自己的光芒來了解的。 第二，色界的壽命：在色界天中沒有日夜，但壽命是用測量自己身體的由旬的數量來計算劫的，色界天最初的梵眾天

【English Translation】 Regarding body size: There are two types of body sizes: those of desire realm gods and those of form realm gods. The first is: the body size of gods with desires, the Four Great Kings (Catummaharajika) are a quarter of a yojana (an ancient Indian unit of length), the Yama Heaven (Yama) is two yojanas, the Tusita Heaven (Tusita) is two and a quarter yojanas, the Naraka Heaven (Naraka) is between two and a half yojanas, and the Paranimmita-vasavatti Heaven (Paranimmita-vasavatti) each increases by a quarter of a yojana. Secondly, the body size, lifespan, and enjoyment of the Asuras (Asura) are the same as those of the Thirty-three Heavens (Trāyastriṃśa), and Indra (Śakra) and the Arama Heaven (Araṇa) are said to be half a yojana. The second is the body size of the form realm gods: the first form realm, the Brahma-parisadya Heaven (Brahma-parisadya) is half a yojana, and the heavens above it each increase by half, until the body size below the Parittabha Heaven (Parittabha) is two yojanas. The bodies of the heavens above the Apramanabha Heaven (Apramanabha) are twice as large as the heavens below, the Subhakrtsna Heaven (Subhakrtsna) is sixty-four yojanas, the Anabhraka Heaven (Anabhraka) minus two or three yojanas is one hundred and twenty-five yojanas, up to the Akanistha Heaven (Akanistha) which is six thousand yojanas. Second, regarding lifespan: there are three types: the lifespan of the happy realms, the lifespan of the evil realms, and the consideration of whether there is uncertain death. The first is divided into two types: the lifespan of humans and the lifespan of gods. The first is: in general, are the lifespans different because the body sizes are different? Where the sound is unpleasant, the lifespan is a thousand years, the west and east each reduce by half, successively five hundred years and two hundred and fifty years. In this Jambudvipa (Jambudvipa) it is uncertain, sometimes as short as ten years, and sometimes as long as countless years for the lifespan of humans in the first kalpa. The 'Ornament of Realization' (Dngongs rgyan) says that the middle is uncertain, and the beginning and end are certain. The second is divided into three types: the lifespan of the desire realm gods, the lifespan of the form realm, and the lifespan of the formless realm. The first is: fifty human years is one day of the lowest of the desire realm heavens, the Four Great Kings Heaven, thirty days is a month, twelve months is a year, and the lifespan of the Four Great Kings Heaven is five hundred of their respective years. The length of the days and years of the five desire realm heavens above are both doubled, successively one hundred human years and one thousand six hundred years is one day, and one thousand, two thousand, four thousand, and sixteen thousand years calculated in this way are their lifespans. Above the Yama Heaven, there are no sun and moon, but day and night are distinguished by the opening and closing of water lilies and lotuses, whether birds sing or not, and whether sleep is awake or not, and manifested things are known by their own light. Second, the lifespan of the form realm: in the form realm there are no days and nights, but the lifespan is calculated by measuring the number of yojanas of one's own body in kalpas, the first of the form realm heavens, the Brahma-parisadya Heaven

---

པོ་བསྐལ་པ་ ཕྱེད། དེ་ཡི་གོང་མ་ཕྱེད་ཕྱེད་བསྐྱེད། འོད་ཆུང་རྣམས་ཀྱི་ལྟག་ཡན་ཆད། ཚེ་ནི་ཉིས་འགྱུར་ཉིས་འགྱུར་ཏེ། སྤྲིན་མེད་བསྐལ་ཆེན་གསུམ་དོར་རོ། །ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་གཟུགས་མེད་པའི་ཚེ་ཚད་ནི། གཟུགས་ མེད་དང་པོའི་ཚེ་ཚད་ནི། བསྐལ་པ་སྟོང་ཁྲག་ཉི་ཤུ། གོང་མ་གསུམ་ཉི་ཤུ་རེའི་ལྷག་པའི་ལྷག་པ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་མེད་བཞི་ལས་བསྐལ་ཆེན་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུ་ཐུབ་བོ། །བསྐལ་པ་དེ་གང་ ཞེ་ན་འོད་ཆུང་ནས་བཟུང་སྟེ་བསྐལ་ཆེན་ཏེ། དེའི་འོག་མ་ཚངས་ཆེན་སོགས་གསུམ་ནི་བསྐལ་ཆེན་ཕྱེད་ལ་བསྐལ་པར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ངན་འགྲོའི་ཚེ་ཚད་ལ། ཚ་དམྱལ། དུད་འགྲོ། ཡི་ དྭགས། གྲང་དམྱལ་གྱི་ཚེ་ཚད་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། ཡང་སོས་ལ་སོགས་པ་དྲུག་རིམ་པ་བཞིན། འདོད་ལྷ་རིགས་དྲུག་གི་ཚེ་དང་། ཉིན་ཞག་མཉམ་ལ། རང་གིས་ཉིན་ཞག་དེས་བགྲངས་པའི་དྲུག་པོ་ དེ་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་འདོད་ལྷ་རིགས་དྲུག་དང་ལོ་གྲངས་འདྲ་བ་ཡིན་ཏེ། རྒྱལ་ཆེན་རིས་བཞི་པས་ཚེ་ནི་ཡང་སོས་པས་ཞག་གཅིག་སྟེ། ཞག་དེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཟླ་བ། དེ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོར་བྱས་པའི་རང་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་ཐུབ་པ་སོགས་སོ། ། 4-1178 རབ་ཏུ་ཚ་བ་ནི་བར་བསྐལ་ཕྱེད་དང་། མནར་མེད་ནི་བར་བསྐལ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ནི། དུད་འགྲོ་རྣམས་ཚེ་མཆོག་ཏུ་རིང་བས་ན་བར་བསྐལ་གཅིག་སྟེ། དགེ་སློང་དག་ཀླུ་བརྒྱད་པོ་ནི་ཀླུ་ ཆེན་པོ་སྟེ། བསྐལ་པར་གནས་པར་འཛིན་ནོ། །ཐུང་བ་ཡུད་ཙམ་པ་ཉི་མའི་སྙིང་པོར་རོ། །གསུམ་པ་ཡི་དྭགས་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ནི་མིའི་ཟླ་བ་གཅིག་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པས་རང་ལོ་ ལྔ་བརྒྱ་སྟེ། མི་ལོ་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ངོ་། །མདོ་ཉི་སྙིང་དུ། ཐུང་བས་སྟོང་དང་རིང་བས་སྟོང་ཁྲག་བརྒྱད་ཅུ་ཐུབ་པར་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །བཞི་པ་གྲང་དམྱལ་གྱི་ཚེ་ཚད་ནི། མ་ག་དྡྷའི་ཏིལ་ ཁལ་བརྒྱད་ཅུ་ཤོང་བས་ཏིལ་གྱིས་སྦྱངས་ནང་བྱུར་བུར་བཀང་བ་ནས། མི་ལོ་བརྒྱ་རེ་བཞིན་ཏིལ་ཉག་གཅིག་ཕྱུང་བས་ཟད་པར་འགྱུར་པ་ནི། ཆུ་བུར་ཅན་གྱི་དམྱལ་བའི་ཚེ་ཚད་ཡིན་ཏེ། མ་ ག་དྷའི་ཕུལ་ལུའི་ནང་དུ་ཏིལ་ཉག་སུམ་འབུམ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་སུམ་བརྒྱ་བདུན་ནོ་འབུམ་དོན་ལྔ་ཤོང་ཞིང་། དེ་དྲུག་ལ་བྲེ་དང་། བྲེ་ཉི་ཤུ་ལ་ཁལ་དུ་བྱས་པས་ཁལ་གཅིག་ལ་ཏིལ་ ཉག་བྱེ་བ་གཅིག་དང་ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ཡོད་ཅིང་། དེ་ལྟར་རྩིས་པས་མི་ལོ་བརྒྱ་རེ་ནས་ཏིལ་ཉག་རེ་ཕྱུང་བས་ཏིལ་ཟད་པ་ཆུ་བུར་ཅན་གྱི་ཚེའི་ཚད་ཡིན་ནོ། །གྲང་དམྱལ་གཞན་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ནི། 4-1179 གྲང་དམྱལ་གཉིས་པ་ལ་དང་པོའི་ཉི་ཤུར་གྱུར་ཅིང་གསུམ་པ་མན་ཆད་ལ་རིམས་བཞིན་ཏིལ་སྦྱང་ཉི་ཤུར་སྦྲེལ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་གྲང་དམྱལ་གསུམ་པ་ལ་བཞི་བཅུ། བཞི་པ་ལ་དྲུག་ཅུ། ལྔ་པ་ལ་བརྒྱད་བཅུ། བདུན་པ་ལ་བརྒྱ་དང་ཉི་ཤུ། བརྒྱད་པ་ལ་བརྒྱ་དང་བ

【現代漢語翻譯】 劫初，其上各半而生。小光之上，壽命增倍，無雲大劫三棄之。這是說壽命的計算。 第三，無色界的壽命：無色界第一天的壽命是兩萬個大劫。上面三天的壽命依次增加兩萬大劫，因此無色界四天共計八萬大劫。所謂劫，是從小光天開始計算的大劫。其下的梵天等三天，以大劫的一半作為一劫。 第二，惡趣的壽命：包括熱地獄、畜生、餓鬼、寒地獄四種。第一種是：等活等地獄，依次與欲界六天的壽命和晝夜相等。他們自己的晝夜，與欲界六天的壽命年數相同。四大天王的壽命，相當於等活地獄的一天。這一天分為三十個月，十二個月為一年，壽命為五百年等等。 極熱地獄是半個中劫，無間地獄是一個中劫。第二種是：畜生道的眾生，壽命最長的是一個中劫。比丘們認為八大龍王是大龍，可以住劫。最短暫的，如太陽中的生物，壽命極短。第三種是：餓鬼道的眾生，以人間的一個月為一日一夜，壽命為五百年，相當於人間的一萬五千年。《寶積經》中說：最短的壽命為一千，最長的壽命為八萬大劫。第四種是：寒地獄的壽命：用摩揭陀國能裝八十佉黎（khala）芝麻的容器，裝滿芝麻。每過一百年取出一粒芝麻，直到取完，這就是皰寒地獄的壽命。摩揭陀國的普魯（phulu）容器能裝三億八千四百三十七萬五千粒芝麻。六個普魯為一缽（bre），二十缽為一佉黎，因此一佉黎有一億零二十五萬粒芝麻。這樣計算，每過一百年取出一粒芝麻，直到取完，就是皰寒地獄的壽命。其他寒地獄的壽命是： 第二個寒地獄的壽命是第一個的二十倍，從第三個開始，依次將芝麻容器的數量乘以二十。這樣，第三個寒地獄是四十倍，第四個是六十倍，第五個是八十倍，第七個是一百二十倍，第八個是一百二十倍。

【English Translation】 In the beginning of a kalpa (བསྐལ་པ་, kalpa, kalpa, 劫), each half gives rise to the next. Above the small lights, life increases twofold. Three great cloudless kalpas are abandoned.' This refers to the calculation of lifespan. Third, the lifespan of the Formless Realm: The lifespan of the first Formless Realm is twenty thousand great kalpas. The lifespan of the three above increases by twenty thousand great kalpas each, so the four Formless Realms total eighty thousand great kalpas. A kalpa is counted as a great kalpa starting from the Small Light Realm. The three below, such as the Brahma Realm, take half a great kalpa as one kalpa. Second, the lifespan of the evil destinies: including the hot hells, animals, hungry ghosts, and cold hells. The first is: the reviving hells, etc., are sequentially equal to the lifespan and days and nights of the six desire realms. Their own days and nights are the same as the number of years of the lifespan of the six desire realms. The lifespan of the Four Great Kings is equivalent to one day of the reviving hell. This day is divided into thirty months, and twelve months make a year, with a lifespan of five hundred years, etc. The extremely hot hell is half a middle kalpa, and the uninterrupted hell is one middle kalpa. The second is: the lifespan of sentient beings in the animal realm is at most one middle kalpa. Monks believe that the eight great nagas (ཀླུ་, nāga, nāga, 龍) are great nagas and can reside for a kalpa. The shortest, such as creatures in the sun, have extremely short lifespans. The third is: the lifespan of sentient beings in the hungry ghost realm is one day and night for one month in the human realm, with a lifespan of five hundred years, equivalent to fifteen thousand years in the human realm. In the Ratnakuta Sutra, it is said: 'The shortest lifespan is one thousand, and the longest lifespan is eighty thousand great kalpas.' The fourth is: the lifespan of the cold hells: using a container from Magadha that can hold eighty khalas of sesame seeds, fill it with sesame seeds. Every hundred years, take out one sesame seed until it is exhausted, which is the lifespan of the Blistering Cold Hell. The phulu container of Magadha can hold 384,375,000 sesame seeds. Six phulus make one bre, and twenty bres make one khala, so one khala has 10,250,000 sesame seeds. Calculated in this way, taking out one sesame seed every hundred years until the sesame seeds are exhausted is the lifespan of the Blistering Cold Hell. The lifespans of the other cold hells are: The lifespan of the second cold hell is twenty times that of the first, and from the third onwards, multiply the number of sesame containers by twenty sequentially. Thus, the third cold hell is forty times, the fourth is sixty times, the fifth is eighty times, the seventh is one hundred and twenty times, and the eighth is one hundred and twenty times.

---

ཞི་བཅུའོ། །སྦྱང་བ་ནི་བང་བའམ། ཁྱོར་གྱི་མིང་ངོ་། །གྲང་དམྱལ་འདི་དག་གི་ཚེ་ཚད་ལ། མངོན་པ་བ་ཕལ་ ཆེར་གོང་མ་གོང་མ་ལས་འོག་མ་འོག་མ་ཉི་ཤུ་འགྱུར་གྱིས་རིང་བར་འདོད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཚ་དམྱལ་རྣམས་ལས་གྲང་དམྱལ་རྣམས་ཚེ་རིང་བར་འགྱུར་བས་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་དང་། ས་ སྡེ་ལས་ཀྱང་། གྲང་དམྱལ་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ཚད་དམྱལ་གྱི་ཕྱེད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། ཆོས་ཀྱིས་སྤྱན་ལྡན་ཆེན་པོ་ཁ་ཅིག་གིས་བསྟན་བཅོས་སུ། གཞན་གྱི་ཚེ་ནི་ཉི་ཤུས་བསྒྱུར། །ཞེས་བྱུང་ བ་དེ་ནི་ཡི་གེ་མ་དག་པ་ལ། རྗེས་འཇུག་རྣམས་ཀྱི་གཞུང་དག་པར་བྱེད་པའི་བློ་གྲོས་ཀྱི་ནུས་པ་མེད་པར་ཟད་པ་སྟེ། མདོ་རྒྱུད། བསྟན་བཅོས་གང་དང་ཡང་མ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེ་བས་ན། ཁོ་བོས་བཤད་པ་ལྟར་འཐད་དེ། གྲང་དམྱལ་རྣམས་ཀྱིས་ཚེ་ཚད་བསྟན་པ། འཇིག་རྟེན་བཞག་པར། དེ་མན་ཆད་བདུན་ཆར་ཡང་གཅིག་ལས་གཅིག་ཉི་ཤུར་སྦྲེལ་བས་ཚད་དུ་སྦྱོར། ཞེས་སྦྲེལ་ཚིག་སྨོས་ཀྱིས། 4-1180 འགྱུར་ཚིག་མ་སྨོས་པའི་ཕྱིར། ཚེ་ཚད་དེ་དག་མི་ལོའི་གྲངས་ཀྱི་ཞིབ་ཏུ་བསྟན་ལ་ཕབ་ནས། རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞི་ཡི་ཚེ་ཚད་ལ། མི་ལོ་ས་ཡ་དགུ་ཡོད་དོ། །སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ཚེ་ ཚད་ལ། །བྱེ་བ་གསུམ་དང་ས་ཡ་དྲུག །འཐབ་བྲལ་ཚེ་ཚད་དུང་ཕྱུར་གཅིག །བྱེ་བ་བཞི་དང་ས་ཡ་བཞི། །དགའ་ལྡན་ཚེ་ཚད་དུང་ཕྱུར་ལྔ། །བྱེ་བ་བདུན་དང་ས་ཡ་དྲུག །འཕྲུལ་དགའ་ཚེ་ ཚད་ཐེར་འབུམ་གཉིས། །དུང་ཕྱུར་གསུམ་དང་ས་ཡ་བཞི། །གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་ཚེ་ཚད་ལ། །ཐེར་འབུམ་དགུ་དང་དུང་ཕྱུར་གཉིས། །བྱེ་བ་གཅིག་དང་ས་ཡ་དྲུག །ཡང་སོ་སོས་ཚེ་ཚད་མི་ཡི་ལོ། ། ཁྲག་ཁྲིག་ཆེན་པོ་གཅིག་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་དྲུག་དང་ཐེར་འབུམ་ནི། །ཆེན་པོ་གཉིས་ཏེ་ཐིག་ནག་གི །ཚེ་ཚད་རབ་བཀྲམ་གཅིག་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་གཉིས་ཁྲག་ཁྲིག་དགུ། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་དྲུག་ ཡིན་ནོ། །བསྡུས་འཇོམས་ཚེ་ཚད་མི་ཡི་ལོ། །རབ་བཀྲམ་ཆེན་པོ་གཅིག་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་གསུམ་ཁྲག་ཁྲིག་དྲུག །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། །ངུ་འབོད་ཚེ་ཚད་མི་ཡི་ལོ། །རབ་བཀྲམ་ཆེ་ བརྒྱད་རབ་བཀྲམ་གཉིས། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་དགུ་ཁྲག་ཁྲིག་བཞི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བཞི་ཡིན་ནོ། །ངུ་འབོད་ཆེན་པོའི་ཚེ་ཚད་ལ། །གཏམས་དྲུག་རབ་བཀྲམ་ཆེན་པོ་དྲུག །རབ་བཀྲམ་གསུམ་དང་ཁྲག་ཁྲིག་ནི། །ཆེན་པོ་ལྔ་དང་ཁྲག་ཁྲིག་ལྔ། ། 4-1181 ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཚ་བས་ཚེ་ཚད་གཏམས་ཆེན་ལྔ། །གཏམས་གསུམ་རབ་བཀྲམ་བརྒྱད་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བཞི་ཁྲག་ཁྲིག་གཅིག །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་དྲུག་ཡིན་ནོ། །ཆུ་བུར་ཅན་ཀྱིས་ཚེ་ ཡི་ཚད། །མི་ལོ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱད་དང་ནི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་གཅིག་ཡིན་ནོ། །ཆུ་བུར་རྡོལ་བ་ཅན་གྱི་ཚེ། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་དྲུག་ཁ

【現代漢語翻譯】 寒冷地獄的受苦時間：通過修行來消除業力，修行是積累資糧或獲得能力的方法。關於這些寒冷地獄的壽命，大多數《俱舍論》的作者認為，越往下層的地獄，其壽命比上一層長二十倍，這種說法是不合理的。因為這樣一來，寒冷地獄的壽命將比炎熱地獄長得多，這太過分了。而且，這種說法也與《發智論》中關於寒冷地獄的壽命是地獄壽命的一半的說法相矛盾。一些具有佛眼的大德在他們的著作中寫道：『其他地獄的壽命是二十倍。』這只是因為文字不正確，後來的學者沒有能力糾正這些錯誤。因為這與經、續和論典都不一致。 因此，我認為我所說的才是正確的。關於寒冷地獄的壽命，《世間安立論》中說：『從那以下，七個地獄的壽命一個比一個長二十倍。』這裡使用了『相連』這個詞，但沒有使用『倍數』這個詞。因此，將這些壽命轉換為人類年份的詳細數字，四大天王天的壽命是九百萬年。三十三天（忉利天）的壽命是三億六千萬年。無諍天的壽命是十四億四千萬年。兜率天的壽命是五十七億六千萬年。樂變化天的壽命是二百三十億四千萬年。他化自在天的壽命是九百二十一億六千萬年。此外，每個寒冷地獄的壽命分別是： 具皰地獄的壽命是：一血千億年，加上六血億年，加上兩大兆年。皰裂地獄的壽命是：一極盛年，加上二血億年，加上九血千億年，加上六大兆年。緊牙地獄的壽命是：一大極盛年，加上三血億年，加上六血千億年，加上八大兆年。阿啾啾地獄的壽命是：八大極盛年，加上二極盛年，加上九血億年，加上四血千億年，加上四大兆年。阿啾啾大叫地獄的壽命是：六滿年，加上六大極盛年，加上三極盛年，加上五血億年，加上五血千億年，加上兩大兆年。裂如青蓮地獄的壽命是：五大滿年，加上三滿年，加上八極盛年，加上四血億年，加上一血千億年，加上六大兆年。裂如紅蓮地獄的壽命是：八血千億年，加上一大兆年。裂如大紅蓮地獄的壽命是：六血千億年。

【English Translation】 The duration of suffering in the cold hells: Purification is a means of accumulating merit or gaining ability. Regarding the lifespans of these cold hells, most authors of the Abhidharma hold that each lower hell is twenty times longer than the one above it, which is unreasonable. Because in that case, the lifespans of the cold hells would be much longer than those of the hot hells, which is excessive. Moreover, this contradicts the statement in the Jnanaprasthana that the lifespans of the cold hells are half the lifespan of hell. Some great beings with the eye of Dharma have written in their treatises: 'The lifespan of others is multiplied by twenty.' This is simply because the text is incorrect, and later scholars do not have the ability to correct these errors. Because this is inconsistent with the Sutras, Tantras, and Shastras. Therefore, I think what I said is correct. Regarding the lifespans of the cold hells, the Lokaprajnapti says: 'From that below, the lifespans of the seven hells are connected to each other by twenty.' Here the word 'connected' is used, but the word 'multiplied' is not used. Therefore, converting these lifespans into detailed numbers of human years, the lifespan of the Four Great Kings Heaven is nine million years. The lifespan of the Thirty-three Heavens (Trayastrimsa) is three hundred and sixty million years. The lifespan of the Heaven Without Strife is one billion four hundred and forty million years. The lifespan of the Tushita Heaven is fifty-seven billion six hundred million years. The lifespan of the Nirmanarati Heaven is two hundred and thirty billion four hundred million years. The lifespan of the Paranirmita-vasavartin Heaven is nine hundred and twenty-one billion six hundred million years. In addition, the lifespans of each cold hell are: The lifespan of the Arbuda Hell is: one krakrik years, plus six krakum years, plus two maha-arbuda years. The lifespan of the Nirarbuda Hell is: one rabkram years, plus two krakrik years, plus nine krakum years, plus six maha-arbuda years. The lifespan of the Atata Hell is: one maha-rabkram years, plus three krakrik years, plus six krakum years, plus eight maha-arbuda years. The lifespan of the Hahava Hell is: eight maha-rabkram years, plus two rabkram years, plus nine krakrik years, plus four krakum years, plus four maha-arbuda years. The lifespan of the Hahava Great Cry Hell is: six tam years, plus six maha-rabkram years, plus three rabkram years, plus five krakrik years, plus five krakum years, plus two maha-arbuda years. The lifespan of the Utpala Hell is: five maha-tam years, plus three tam years, plus eight rabkram years, plus four krakrik years, plus one krakum years, plus six maha-arbuda years. The lifespan of the Padma Hell is: eight krakum years, plus one maha-arbuda years. The lifespan of the Maha-padma Hell is: six krakum years.

---

ྲག་ཁྲིག་བཞི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། །སོ་ཐམ་ཚེ་ ཚད་རབ་བཀྲམ་གཅིག །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བརྒྱད་ཁྲག་ཁྲིག་བཞི། །ཨ་ཆུ་ཟེར་བའི་ཚེའི་ཚད། །རབ་བཀྲམ་ཆེ་བཞི་རབ་བཀྲམ་གཉིས། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བཞི་ཁྲག་ཁྲིག་བདུན། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཀྱི་ཧུད་ ཟེར་བའི་ཚེའི་ཚད། །ས་གསུམ་རབ་བཀྲམ་ཆེན་པོ་གསུམ། །རབ་བཀྲམ་དྲུག་དང་ཁྲག་ཁྲིག་ནི། །ཆེན་པོ་དགུ་དག་ཁྲག་ཁྲིག་དྲུག །ཨུཏྤལ་ལྟར་གས་ཚེ་ཡི་ཚད། །གཏམས་ཆེན་གཉིས་དང་གཏམས་དྲུག་དང་། །རབ་བཀྲམ་ ཆེ་ལྔ་རབ་བཀྲམ་བཞི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། །པད་མ་ལྟར་གས་ཚེ་ཡི་ཚད། །བར་གྱི་བསྐལ་པ་བཞི་ཆ་ཡིན། །པད་ཆེན་ལྟར་གས་ཚེའི་ཚད། །བར་གྱི་བསྐལ་པ་ཕྱེད་ཡིན་ནོ། །མདོར་ ན་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་རྣམས། །ཚེ་ཚད་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་ཡི། །རིམ་བཞིན་ཕྱེད་དེ་ཡིན་པར་གསུངས། །ཐ་སྙད་བྱུང་བའང་ལེགས་སྦྱངས་ནས། །མང་པོའི་དབུས་སུ་མཁས་པ་ཡིས། །གོ་འཕང་འདོད་ན་ལེགས་བཤད་ཀྱི། ། 4-1182 གནད་ཀྱི་དོན་པོ་འདི་ལོངས་ཤིག །གསུམ་པ་ངེས་པའི་འཆི་བ་ཡོད་མེད་དཔྱད་པ་ནི། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ཚེ་ངེས་པའི་སྟོང་ཐུབ་པར་ངེས་ཤིང་། དེ་མ་གཏོགས་པར་དུས་མ་ཡིན་པར་འཆི་བ་ ཡོད་དོ།། །། ༄། །ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས། དགུ་པ་ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས་ལ། འཇོག་གཞི་ངོས་བཟུང་དེ་ལས་ནི། །ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲགས་དང་། །དཔག་ཚད་ཇི་ལྟར་འཇོག་པའི་ཚུལ། །ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །བསྐལ་པ་ངོ་ ཡིས་བཟུང་བ་གཉིས། ཞེས་པ་ལྟར་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི། གཟུགས་ཅན་གྱི་ཆུང་མཐར་གྱུར་པའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནི་རགས་པའི་རྩོམ་གཞི་མིང་གི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་ཡི་གེ་བརྗོད་བྱེད་ཀྱི་ཚིག་གི་ རྩོམ་གཞི་ཡིན། དུས་ཀྱི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་རྒྱུན་གྱི་རྩོམ་གཞི་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲངས་དང་དཔག་ཚད་ངོས་བཟུང་བ་ནི། ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་ རྡུལ་ཕྲན་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ལྕགས་རྡུལ་དང་ཆུ་རྡུལ་དང་རི་བོང་གི་རྡུལ་དང་། ལུག་རྡུལ་དང་། གླང་རྡུལ་དང་། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དང་། སྲོ་མ་དང་། དེ་ལས་བྱུང་བ་ཤིག་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ ནས་དང་། སོར་ཚིགས་རྣམས་ནི་གོང་ནས་གོང་དུ་བདུན་དུ་བསྒྱུར་བར་བྱེད་བར་བྱའོ། །སོར་མོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་ཁྲུ་གང་། ཁྲུ་བཞི་ལ་ནི་གཞུ་གང་སྟེ་འདོམ་གང་ངོ་། །གཞུ་འདོམ་དེ་དག་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཏེ། 4-1183 དེ་ཙམ་གྲོང་ནས་འཕགས་པ་ལ་དགོན་པར་འདོད་ལ། རྒྱང་གྲགས་དེ་བརྒྱད་ལ་དཔག་ཚད་ཞེས་བྱའོ། །ལུང་རྣམས་འབྱེད་ལས་སྔ་ཕྱི་རྣམས་དྲུག་འགྱུར་དང་། གདགས་པར། རྡུལ་ཕྲན་བདུན་ལ་ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་ དུ་བཤད་པའང་ཡོད། དུས་འཁོར་དུ། གཞུ་འདོམ་ཉིས་སྟོང་ལ་རྒྱང་གྲགས་དང་། དེ་བཞི་ལ་དཔག་ཚད་དུ་བ

【現代漢語翻譯】 四萬萬億。（藏文：ཁྲག་ཁྲིག་བཞི།） 八十億大數。（藏文：ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ།） 索南壽命為一拉章。（藏文：སོ་ཐམ་ཚེ་ཚད་རབ་བཀྲམ་གཅིག） 八大萬億，四萬億。（藏文：ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བརྒྱད་ཁྲག་ཁྲིག་བཞི།） 阿秋的壽命。（藏文：ཨ་ཆུ་ཟེར་བའི་ཚེའི་ཚད།） 四大拉章，二拉章。（藏文：རབ་བཀྲམ་ཆེ་བཞི་རབ་བཀྲམ་གཉིས།） 四大萬億，七萬億。（藏文：ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བཞི་ཁྲག་ཁྲིག་བདུན།） 二十億大數。（藏文：ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་གཉིས་ཡིན་ནོ།） 吉戶的壽命。（藏文：ཀྱི་ཧུད་ཟེར་བའི་ཚེའི་ཚད།） 三地三大拉章。（藏文：ས་གསུམ་རབ་བཀྲམ་ཆེན་པོ་གསུམ།） 六拉章和萬億。（藏文：རབ་བཀྲམ་དྲུག་དང་ཁྲག་ཁྲིག་ནི།） 九大萬億，六萬億。（藏文：ཆེན་པོ་དགུ་དག་ཁྲག་ཁྲིག་དྲུག） 如烏 উৎপལ་ उत्पལ་ utpala（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語：青蓮花）綻放般的壽命。（藏文：ཨུཏྤལ་ལྟར་གས་ཚེ་ཡི་ཚད།） 兩大堅實，六堅實，（藏文：གཏམས་ཆེན་གཉིས་དང་གཏམས་དྲུག་དང་།） 五大拉章，四拉章。（藏文：རབ་བཀྲམ་ཆེ་ལྔ་རབ་བཀྲམ་བཞི།） 八十億大數。（藏文：ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ།） 如蓮花綻放般的壽命。（藏文：པད་མ་ལྟར་གས་ཚེ་ཡི་ཚད།） 是中間劫的四分之一。（藏文：བར་གྱི་བསྐལ་པ་བཞི་ཆ་ཡིན།） 如大蓮花綻放般的壽命。（藏文：པད་ཆེན་ལྟར་གས་ཚེའི་ཚད།） 是中間劫的一半。（藏文：བར་གྱི་བསྐལ་པ་ཕྱེད་ཡིན་ནོ།） 總之，八寒地獄。（藏文：མདོར་ན་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་རྣམས།） 八寒地獄的壽命。（藏文：ཚེ་ཚད་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་ཡི།） 據說依次減半。（藏文：རིམ་བཞིན་ཕྱེད་དེ་ཡིན་པར་གསུངས།） 從學習中產生術語。（藏文：ཐ་སྙད་བྱུང་བའང་ལེགས་སྦྱངས་ནས།） 若智者欲于眾人中，（藏文：མང་པོའི་དབུས་སུ་མཁས་པ་ཡིས།） 獲得地位，則應掌握此，（藏文：གོ་འཕང་འདོད་ན་ལེགས་བཤད་ཀྱི།） 善說之要義。（藏文：གནད་ཀྱི་དོན་པོ་འདི་ལོངས་ཤིག） 第三，考察是否有確定的死亡：聲音不悅耳是確定壽命的空性，除此之外，有非時而死的情況。（藏文：གསུམ་པ་ངེས་པའི་འཆི་བ་ཡོད་མེད་དཔྱད་པ་ནི། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ཚེ་ངེས་པའི་སྟོང་ཐུབ་པར་ངེས་ཤིང་། དེ་མ་གཏོགས་པར་དུས་མ་ཡིན་པར་འཆི་བ་ཡོད་དོ།། །།） 如何衡量尺度。（藏文：༄། །ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས།） 第九，衡量尺度的方法：確定基礎，由此，爲了衡量身體的尺度，如何確定距離和yojana（梵文，一種長度單位）的方式；爲了衡量壽命，以年和劫來確定，這是兩種方式。（藏文：དགུ་པ་ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས་ལ། འཇོག་གཞི་ངོས་བཟུང་དེ་ལས་ནི། །ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲགས་དང་། །དཔག་ཚད་ཇི་ལྟར་འཇོག་པའི་ཚུལ། །ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །བསྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་གཉིས། ཞེས་པ་ལྟར་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི།） 如上所述，從三方面來說，首先，極小的微塵是粗大的組成部分，極短的詞是表達意義的詞的組成部分，極短的時間瞬間是永恒的組成部分。（藏文：གཟུགས་ཅན་གྱི་ཆུང་མཐར་གྱུར་པའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནི་རགས་པའི་རྩོམ་གཞི་མིང་གི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་ཡི་གེ་བརྗོད་བྱེད་ཀྱི་ཚིག་གི་རྩོམ་གཞི་ཡིན། དུས་ཀྱི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་རྒྱུན་གྱི་རྩོམ་གཞི་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲངས་དང་དཔག་ཚད་ངོས་བཟུང་བ་ནི།） 第二，爲了衡量身體的尺度，確定距離和yojana（梵文，一種長度單位）：微塵和細塵，以及鐵塵、水塵、兔塵、羊塵、牛塵、陽光塵和虱子，以及由虱子產生的穀粒和指節，這些都以前者為基礎乘以七。（藏文：ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་རྡུལ་ཕྲན་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ལྕགས་རྡུལ་དང་ཆུ་རྡུལ་དང་རི་བོང་གི་རྡུལ་དང་། ལུག་རྡུལ་དང་། གླང་རྡུལ་དང་། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དང་། སྲོ་མ་དང་། དེ་ལས་བྱུང་བ་ཤིག་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ནས་དང་། སོར་ཚིགས་རྣམས་ནི་གོང་ནས་གོང་དུ་བདུན་དུ་བསྒྱུར་བར་བྱེད་བར་བྱའོ། །） 二十四個指節為一肘，四個肘為一弓，即一尋。（藏文：སོར་མོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་ཁྲུ་གང་། ཁྲུ་བཞི་ལ་ནི་གཞུ་གང་སྟེ་འདོམ་གང་ངོ་། །） 五百弓為一krosa（梵文，一種長度單位），從村莊到聖地的距離就是krosa（梵文，一種長度單位），八krosa（梵文，一種長度單位）為一yojana（梵文，一種長度單位）。（藏文：གཞུ་འདོམ་དེ་དག་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཏེ། དེ་ཙམ་གྲོང་ནས་འཕགས་པ་ལ་དགོན་པར་འདོད་ལ། རྒྱང་གྲགས་དེ་བརྒྱད་ལ་དཔག་ཚད་ཅེས་བྱའོ། །） 在經文中，前後相差六倍。在《設定論》中，也有說法稱七個細塵為陽光塵。（藏文：ལུང་རྣམས་འབྱེད་ལས་སྔ་ཕྱི་རྣམས་དྲུག་འགྱུར་དང་། གདགས་པར། རྡུལ་ཕྲན་བདུན་ལ་ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དུ་བཤད་པའང་ཡོད།） 在《時輪經》中，兩千弓為一krosa（梵文，一種長度單位），四個krosa（梵文，一種長度單位）為一yojana（梵文，一種長度單位）。（藏文：དུས་འཁོར་དུ། གཞུ་འདོམ་ཉིས་སྟོང་ལ་རྒྱང་གྲགས་དང་། དེ་བཞི་ལ་དཔག་ཚད་དུ་བ）

【English Translation】 Four hundred trillion. Eighty billion great numbers. Sotam's lifespan is one Rabtram. Eight great trillions, four trillions. The lifespan of Achu. Four great Rabtrams, two Rabtrams. Four great trillions, seven trillions. Twenty billion great numbers. The lifespan of Kyihut. Three lands, three great Rabtrams. Six Rabtrams and trillions. Nine great trillions, six trillions. The lifespan like an উৎপལ་ उत्पল utpala (Sanskrit, blue lotus) blooming. Two great solid, six solid, Five great Rabtrams, four Rabtrams. Eighty billion great numbers. The lifespan like a lotus blooming. It is a quarter of the intermediate kalpa. The lifespan like a great lotus blooming. It is half of the intermediate kalpa. In short, the eight cold hells. The lifespan of the eight cold hells. It is said to be halved in sequence. Terms also arise from learning. If a wise person wants to, Gain status among the many, then grasp this, The essence of the well-spoken. Third, examining whether there is a definite death: Unpleasant sound is determined to be the emptiness of a definite lifespan, otherwise, there are cases of untimely death. How to measure the scale. Ninth, the method of measuring the scale: Determining the basis, from which, in order to measure the scale of the body, how to determine the distance and yojana (Sanskrit, a unit of length); in order to measure the lifespan, determining by years and kalpas, these are two ways. As mentioned above, from three aspects, first, the smallest micro-dust is the component of the coarse, the shortest word is the component of the word expressing meaning, the shortest moment of time is the component of the eternal. Second, in order to measure the scale of the body, determine the distance and yojana (Sanskrit, a unit of length): micro-dust and fine dust, as well as iron dust, water dust, rabbit dust, sheep dust, cow dust, sunlight dust, and lice, as well as grains and knuckles produced by lice, these are all multiplied by seven based on the former. Twenty-four knuckles are one cubit, four cubits are one bow, which is one fathom. Five hundred bows are one krosa (Sanskrit, a unit of length), the distance from the village to the holy place is krosa (Sanskrit, a unit of length), eight krosa (Sanskrit, a unit of length) is one yojana (Sanskrit, a unit of length). In the scriptures, the former and latter differ by six times. In the 'Treatise on Establishment', there is also a saying that seven fine dusts are sunlight dust. In the 'Kalachakra Tantra', two thousand bows are one krosa (Sanskrit, a unit of length), and four krosa (Sanskrit, a unit of length) are one yojana (Sanskrit, a unit of length).

---

ཀའ་བསྩལ་ཏོ། །གསུམ་པ། ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །བསྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་ལ། ། འདོད་ཁམས་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །ལོ་ཉིད་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་དང་། །ཁམས་གོང་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནི། །བསྐལ་པ་ངོས་བཟུང་བསྐལ་ཆེན་ལ། །འབྱུང་བས་གང་ཟག་རྣམ་ གསུམ་བཤད། །ཅེས་པའི་དང་པོ་ནི། དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ། དེའི་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་གོ །དེའི་སྐད་ཅིག་མ་དྲུག་ཅུ་ལ་ཐང་གཅིག་གོ །ཐང་གཅིག་སུམ་ཅུ་ལ་ཡུད་ཙམ་སྟེ། དེ་དང་ཉིན་ཞག་དང་། ཟླ་བ་གསུམ་གོང་ནས་གོང་དུ་སུམ་ཅུར་བསྒྱུར་རོ། །ཞག་མི་ཐུབ་པ་དྲུག་མ་ཚང་བ་བཅས་པའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་འདོད་དོ། །གཉིས་པ་བསྟན་བཤད་ གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་ལ། དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། བསྐལ་པ་ལ་རྣམ་པ་མང་དུ་ཡོད་དེ། བར་བསྐལ་དང་། འཇིག་བསྐལ་དང་། སྟོང་བསྐལ་དང་། འཆགས་བསྐལ་དང་། གནས་བསྐལ་དང་། 4-1184 བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་སོགས་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། འཇིག་པའི། ཆགས་པའི། གནས་པའི། ཞིག་ནས་འདུག་པའི་བསྐལ་པ། བསྐལ་པ་ཆེན་པོའོ། དང་པོ་ནི། དེ་ལ་འཇིག་པའི་བསྐལ་པ་ནི། དམྱལ་ བའི་སྲིད་པ། གསར་སྐྱེས་མེད་པ་ནས་སྣོད་ཟད་པའི་བར་ཏེ། སེམས་ཅན་འཇིག་པ་ནི། དམྱལ་ལས་ཟད་པ་རྣམས་བདེ་འགྲོར་སྐྱེ་ལ། མ་ཟད་པ་རྣམས་ཞིང་གཞན་གྱི་དམྱལ་བར་སྐྱེ་ཞིང་། འདིར་གཅིག་ ཀྱང་མེད་པར་འཇིག་ལ། དུད་འགྲོ་དང་ཡི་དྭགས་ཀྱང་དེ་དང་འདྲའོ། །རྒྱ་མཚོའི་དུད་འགྲོ་སྔར་འཇིག་སྟེ། མི་ཡུལ་བ་རྣམས་མི་དང་ལྷན་ཅིག་པའོ། །གླིང་གསུམ་གྱི་མི་གང་རུང་རེས། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ ཐོབ་པའི་བསམ་གཏན་དང་པོར་སྐྱེ་སྟེ། གནས་རྣམས་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་སློབ་ཅིང་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་དུ་སྐྱེ་ལ། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་གྱི་ལམ་མེད་པས་འདོད་ལྷར་སྐྱེ་སྟེ། འདོད་ལྷ་ རྣམས་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཐོབ་པའི་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་དུ་སྐྱེ་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱི་བསམ་གཏན་གཉིས་པས་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པས་འོད་གསལ་དུ་སྐྱེའོ། །ས་ལས་ནི། འདོད་པའི་ལྷ་མིའི་དེ་ཉིད་ལ་གཉིས་ པའི་བར་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་ནས་འོད་གསལ་དུ་སྐྱེ་བར་བཤད་དོ། །ཆུས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་དང་། རླུང་གིས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ཐོབ་སྟེ། དེ་དག་ཏུ་སྐྱེའོ། །དེ་ལ་བར་བསྐལ་བཅུ་དགུའོ། ། 4-1185 སྣོད་འཇིག་པ་ནི། ཆར་པ་མེད་པས་རྩྭ་ཤིང་དང་སྨན་རྣམས་རི་རབ་ཉི་མ་འདི་ཉིད་ཀྱིས་བསྲེག་སྟེ། ཉི་མ་གཞན་དྲུག་ནི་འདི་བས་བཞི་འགྱུར་གྱིས་ཚ་ཞིང་། གཉིས་པས་ལྟེང་ཀ་ཆེ་ཆུང་ དང་། གསུམ་པས་ཆུ་བོ་ཆེ་ཆུང་དང་། བཞི་པས་མཚོ་མ་དྲོས་པ་དང་། ལྔ་པས་ཕྱོགས་ཀྱིས་མཐའི་མཚོ་ཆེན་པོ་སྐེམ་པ་དྲུག་པ་དང་བདུན་པས་རི་རབ་དང་ས་ཆེན་པོ་བསྲེག་སྟེ། དེ་མེ་

【現代漢語翻譯】 世尊開示道：第三，爲了衡量壽命的長短，需要藉助年和劫的概念。 爲了瞭解欲界的壽命，需要藉助年的概念；爲了瞭解色界和無色界的壽命，需要通過教義和論述，藉助劫的概念。大劫通過構成要素來區分三種人。 首先，時間的最小單位是剎那，一百二十個剎那為一個瞬間。六十個瞬間為一個『唐』。三十個『唐』為一個『臾剎』。『臾剎』之後是日夜，然後是月份，每個單位都比前一個單位大三十倍。 十二個月（包括六個不完整的月份）被認為是一年。 其次，通過教義和論述來確定劫的概念。首先是簡要的說明：劫有多種型別，如中劫、壞劫、空劫、成劫、住劫和大劫等。 其次，劫分為五種：壞劫、成劫、住劫、壞空劫和大劫。首先是壞劫：從地獄眾生不再新生，到器世界毀滅為止。眾生毀滅是指：從地獄解脫的眾生轉生到善趣，未解脫的眾生則轉生到其他世界的地獄。此處的地獄完全毀滅。畜生和餓鬼的情況也類似。海洋中的畜生先毀滅，人類則與人一起毀滅。三大洲的眾生，無論哪一個，都會因其自然獲得的禪定而轉生到初禪天，其他眾生也隨之進入梵天世界。由於沒有不悅耳的聲音，他們沒有脫離慾望的道路，因此轉生到欲界天。欲界天的眾生通過獲得初禪而轉生到梵天世界。那些通過二禪獲得自然禪定的人則轉生到光音天。 關於地，有人說，欲界天人的狀態，通過自然獲得二禪，也會轉生到光音天。水災毀滅世界時，眾生會獲得三禪；風災毀滅世界時，眾生會獲得四禪，並轉生到相應的禪天。其中有十九個中劫。 器世界毀滅是指：由於沒有降雨，草木和藥材被須彌山和太陽焚燒。另外六個太陽比這個太陽熱四倍。第二個太陽使小池塘乾涸，第三個太陽使大河流乾涸，第四個太陽使湖泊乾涸，第五個太陽使周圍的大海乾涸，第六個和第七個太陽焚燒須彌山和大地。這就是火災。

【English Translation】 The Blessed One said: Third, in order to measure the length of life, it is necessary to use the concepts of years and kalpas (aeons). To understand the lifespan of the desire realm, it is necessary to use the concept of years; to understand the lifespan of the form and formless realms, it is necessary to use the concept of kalpas through teachings and discussions. The great kalpa distinguishes three types of beings through its constituent elements. First, the smallest unit of time is a kshana (moment), one hundred and twenty kshanas make an instant. Sixty instants make a 'Thang'. Thirty 'Thangs' make a 'Yud-tsam'. After 'Yud-tsam' comes day and night, then months, each unit being thirty times larger than the previous one. Twelve months (including six incomplete months) are considered one year. Secondly, the concept of kalpa is determined through teachings and discussions. First is a brief explanation: there are many types of kalpas, such as intermediate kalpas, destructive kalpas, empty kalpas, formative kalpas, abiding kalpas, and great kalpas, etc. Secondly, kalpas are divided into five types: destructive kalpas, formative kalpas, abiding kalpas, destructive-empty kalpas, and great kalpas. First is the destructive kalpa: from the time when beings in hell are no longer newly born until the vessel world is destroyed. The destruction of beings refers to: beings liberated from hell are reborn in happy realms, while those not liberated are reborn in the hells of other worlds. The hell here is completely destroyed. The situation of animals and hungry ghosts is similar. Animals in the ocean are destroyed first, while humans are destroyed together with humans. Beings from any of the three continents, whichever it may be, will be reborn in the first dhyana (meditative absorption) heaven due to their naturally attained dhyana, and other beings will follow them into the Brahma world. Because there are no unpleasant sounds, they do not have a path to detachment from desire, so they are reborn in the desire realm heavens. Beings in the desire realm heavens are reborn in the Brahma world by attaining the first dhyana. Those who attain natural dhyana through the second dhyana are reborn in the Clear Light Heaven. Regarding the earth, it is said that the state of the gods and humans of the desire realm, through naturally attaining the second dhyana, will also be reborn in the Clear Light Heaven. When water disasters destroy the world, beings will attain the third dhyana; when wind disasters destroy the world, beings will attain the fourth dhyana and be reborn in the corresponding dhyana heavens. Among them are nineteen intermediate kalpas. The destruction of the vessel world refers to: because there is no rainfall, the grasses, trees, and medicines are burned by Mount Meru and the sun. The other six suns are four times hotter than this sun. The second sun dries up small ponds, the third sun dries up large rivers, the fourth sun dries up lakes, the fifth sun dries up the surrounding oceans, and the sixth and seventh suns burn Mount Meru and the earth. This is the fire disaster.

---

རླུང་གིས་ཁྱེར་ནས་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་བསྲེག་ལ། དེའི་ཚེ་འོད་གསལ་བས་ལྷ་གཞོན་པ་རྣམས་མེ་དེ་བྱུང་བར་དོགས་པས་སྐྲག་པ་ལ། ལྷ་རྒན་པོ་སྲིད་པ་ཆགས་འཇིག་ལ་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས། གྲོགས་པོ་རྣམས་མ་འཇིགས་ཤིག མེ་ལྕེ་འདིས་སྔོན་ཡང་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་སྟོང་བ་སྲེགས་ནས་དེ་ཉིད་དུ་མེད་པར་གྱུར་ཏོ། །ཞེས་དབུགས་འབྱིན་ཏོ། །ལྷ་དེ་དག་ལུས་ཤིན་ཏུ་འདྲ་ཡང་། དེ་ལྟར་ འདུ་ཤེས་ཐ་དད་དུ་གྱུར་པས་ན། ལུས་གཅིག་ཅིང་འདུ་ཤེས་ཐ་དད་པའོ། ། དེས་ན། མདོར། ས་ཆེན་པོ་དང་རི་རབ་ཀྱང་སྲེག་སྟེ། ཚིག་པ་ན་དུ་བ་ཡང་མེད། ཐལ་བའི་ལྷག་མའང་མེད་ དེ། དགེ་སློང་རྣམས་འདུ་བྱེད་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་ལྟར་མི་རྟག་པ། མི་བརྟན་པ། ཡིད་བརྟན་དུ་མི་རུང་བའོ། །ཞེས་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །ཆུས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་ཉིད་ལས་བྱུང་བའི་ཆུའི་སྣོད་ལན་ཚྭ་ཆུས་ཞུ་བ་བཞིན་དུ་བཞུར་ནས་ཆུ་དེ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་རོ། ། 4-1186 རླུང་གིས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་ཉིད་ལས་བྱུང་བའི་རླུང་གིས་སྣོད་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་། རླུང་དེ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་གདགས་པར། དེ་ལྟར་ལྷུན་པོ་རྒྱ་མཚོ་ཆེ་དང་ས། ། དེ་བཞིན་མཐོ་རིས་ཟད་འགྱུར་ཤེས་ནས་ནི། །སྐྱེ་བོ་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟེན་པ་ཡི། །འཕགས་པའི་གནས་ལ་རྟག་ཏུ་ཞོག་ཅིག་ཅེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། འཆགས་པའི་བསྐལ་པ་ནི་དང་པོ་རླུང་འཆགས་ པ་ནས། དམྱལ་བའི་སྲིད་པ་འཆགས་པའི་བར་དུ་བར་བསྐལ་ཉི་ཤུའོ། །དེ་ཡང་རླུང་གིས་ཞིག་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་སོགས་དང་། ཆུས་ཞིག་ན་གསུམ་པ་སོགས་དང་། མེས་ཞིག་ན་དང་པོ་ནས་འདོད་ ལྷའི་གཞལ་ཡས་ཁང་རྣམས་སྤྲུལ་པ་ལྟར་འཆགས་སོ། །དེ་ནས་སྣོད་ཀྱི་སྔ་ལྟས་རླུང་འཇམ་པོ་ལངས་པ། རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་གྱུར་ཅིང་། དེ་ནས་གསེར་གྱི་སྙིང་པོ་ཅན་གྱི་སྤྲིན་ལས་ཆར་ཆེན་ པོ་བབས་པས་ཆུའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། དེའི་སྟེང་རླུང་གིས་འཐས་ཤིང་སྲ་བར་བྱས་པའི་སའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། དེའི་སྟེང་དུ་སྤྲིན་ཁམས་སྣ་ཚོགས་པ་ཅན་ལས་ཆར་བབས་པས་རྒྱ་མཚོ་འབྱུང་སྟེ། སྙིང་རྗེ་ པདྨ་དཀར་པོར། ཆུ་དེའི་ནང་ན་གསེར་གྱི་པདྨ་འདབ་མ་སྟོང་སྣང་ནས། གནས་གཙང་མའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ཅི་ལྟས་ཡིན་བརྟག་པས། བསྐལ་པ་འདི་ལ་སངས་རྒྱས་སྟོང་འབྱུང་བས་ལྟས་སུ་ཤེས་ཏེ། བསྐལ་པ་འདི་ནི་བཟང་པོའོ། ། 4-1187 ཞེས་བསྒྲགས་སོ། །ཞེས་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །དེའི་ཁམས་བཟང་པོ་རྣམས་རླུང་གིས་བསྲུབས་པས་རི་རབ་དང་། འབྲིང་རྣམས་བསྲུབས་པས་རི་བདུན་དང་། ངན་པ་རྣམས་གླིང་བཞི་གླིང་ཕྲན་དང་ཁོར་ཡུག་གི་རི་རྣམས་བྱུང་ སྟེ། དེ་ལ་བར་བསྐལ་གཅིག་གོ །དེ་རྣམས་ཀྱང་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་འཇིག་རྟེན་འཇིག་དུས། རྡུལ་ཕྲ་རབ་རྟག་པ་ལ་ཞིག་པ་རྣམས་སྐྱེའོ་ཟེར་ཏེ། དེ་དགག་པ་འགྲེལ་པར་ལ

【現代漢語翻譯】 當風吹來，焚燒梵天世界（Brahmaloka）時，光明天（Abhasvara）的年輕神祇們會因害怕火焰的出現而感到恐懼。年長的、精通世界形成與毀滅的神祇們會安慰他們： 『朋友們，不要害怕！這火焰以前也曾焚燒過空虛的梵天世界，使其不復存在。』這些神祇的身體非常相似，但他們的認知卻各不相同，因此，他們身體相同，認知卻不同。 因此，總而言之，即使是大地和須彌山（Sumeru）也會被焚燒，燃燒時不會有煙，也不會有灰燼的殘留。比丘（Bhiksu）們，一切有為法（Samskara）都是如此無常、不穩定、不可靠！』 當水毀滅世界時，從第三禪（Third Dhyana）產生的鹹水容器會融化，水也會消失。 當風毀滅世界時，從第三禪產生的風會摧毀容器，風也會消失。因此，應該理解到，須彌山、大海、大地以及天界都會消亡。所以，要始終安住于聖者（Arya）所依止的境界！』 第二，形成的劫（Kalpa）是從最初的風形成到地獄眾生形成之間的二十個中劫（Antarakalpa）。當風毀滅世界時，會影響到第三禪等；當水毀滅世界時，也會影響到第三禪等；當火毀滅世界時，從最初開始，欲界天（Kamadhatu）的宮殿會像幻化一樣形成。 然後，作為容器形成的前兆，柔和的風開始吹動，形成風的壇城（Mandala）。接著，從具有黃金精華的雲中降下大雨，形成水的壇城。在其上，風將其壓實並使其堅硬，形成地的壇城。在其上，從各種雲層中降下雨水，形成大海。在《慈悲白蓮經》（Karuna Pundarika）中記載：『在水中，顯現出一千片金色蓮花的花瓣。凈居天（Shuddhavasa）的神祇們觀察這是什麼預兆，得知在此劫中將出現一千尊佛陀，因此宣佈此劫是吉祥的！』 世尊如是說。這些吉祥的精華被風攪動，形成了須彌山；中等的精華被攪動，形成了七金山；惡劣的精華形成了四大部洲、小洲和周圍的山脈。這就是一個中劫。分別說部（Vaibhashika）認為，世界毀滅時，極微（Atom）是常恒的，毀滅的事物會再次產生。對此，註釋中進行了駁斥。

【English Translation】 When the wind comes and burns the Brahma world (Brahmaloka), the young gods of the Abhasvara (Clear Light) are afraid because they suspect that the fire has arisen. The older gods, who are skilled in the formation and destruction of the world, comfort them: 'Friends, do not be afraid! This flame has previously burned the empty Brahma world, causing it to disappear.' These gods have very similar bodies, but their perceptions are different, so they have the same body but different perceptions. Therefore, in short, even the great earth and Mount Sumeru will be burned, and when burned, there will be no smoke, and no ashes will remain. Bhiksus, all conditioned phenomena (Samskara) are so impermanent, unstable, and unreliable!' When water destroys the world, the container of salt water arising from the Third Dhyana will melt like butter, and the water will also disappear. When wind destroys the world, the wind arising from the Third Dhyana destroys the container, and the wind also disappears. Therefore, it should be understood that Mount Sumeru, the great ocean, the earth, and the heavens will all perish. So, always abide in the state relied upon by the noble ones (Arya)!' Secondly, the kalpa of formation is the twenty intermediate kalpas (Antarakalpa) from the initial formation of wind to the formation of hell beings. When wind destroys the world, it affects the Third Dhyana, etc.; when water destroys the world, it also affects the Third Dhyana, etc.; when fire destroys the world, from the beginning, the palaces of the desire realm gods (Kamadhatu) are formed like illusions. Then, as a sign of the formation of the container, a gentle wind begins to blow, forming a mandala of wind. Then, heavy rain falls from the clouds with golden essence, forming a mandala of water. On top of it, the wind compacts it and makes it hard, forming a mandala of earth. On top of it, rain falls from various cloud layers, forming the ocean. It is recorded in the Karuna Pundarika: 'In the water, a thousand petals of golden lotuses appear. The gods of the Pure Abodes (Shuddhavasa) observe what this omen is and learn that a thousand Buddhas will appear in this kalpa, so they proclaim that this kalpa is auspicious!' Thus spoke the Blessed One. These auspicious essences are churned by the wind, forming Mount Sumeru; the medium essences are churned, forming the seven golden mountains; the bad essences form the four continents, small continents, and surrounding mountains. This is one intermediate kalpa. The Vaibhashika school believes that when the world is destroyed, atoms are permanent, and the destroyed things will be produced again. This is refuted in the commentary.

---

ྟའོ། །ས་སྟོན་སྡེ་ བའི་མདོར། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གཞན་ནས་ས་བོན་ཁྱེར་ཏེ་འོངས་སོ་ཞེས་འབྱུང་མོད། ལས་ལས་སྐྱེས་པས་རླུང་ནུས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ལས་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་གནས་སོ། །གོང་མ་པ་ནི། ཀུན་གཞིའི་ཐུན་ མོང་གི་ས་བོན་ལས་སྐྱེ་བར་བཞེད་དོ། །སེམས་ཅན་འཆགས་པ་ནི། བཞི་པ་ནས་ཤི་ནས་གསུམ་པར་འང་། དེ་ནས་ཤི་བ་གཉིས་པར་སྐྱེ་བའང་ཡོད་ཅིང་། བསྐལ་པ་འདི་ལ་ནི་འོད་གསལ་གྱི་ ལྷ་ཚེ་དང་བསོད་ནམས་དང་ལས་ཟད་པ་ཞིག་ཤི་སྟེ། ཚངས་པ་ཆེན་པོར་སྐྱེས་པ་ལ་ཤེད་བདག་ཏུ་རྟོག་གོ །དེ་སྐྱོ་སྟེ་གྲོགས་སྐྱེས་ན་ཅི་མ་རུང་སྙམ་པ་དང་། ཡང་འོད་གསལ་ནས་ ཚངས་པར་སྐྱེས་པ་ལ། ཤེད་ལས་སྐྱེས་སུ་རྟོག་གོ །དེ་བཞིན་དུ་འོད་གསལ་ནས་འདོད་ལྷ་དང་བྱང་དང་ནུབ་དང་ཤར་དང་གླིང་འདིའི་མིར་རིམ་གྱིས་སྐྱེ་ལ། སེམས་ཅན་གང་རུང་གཅིག་བདག་གིས་མྱོང་བས་ལས་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱིས་དམྱལ་བར་གཤིན་རྗེའི་རྒྱལ་པོར་སྐྱེ་ཞིང་། 4-1188 ཡི་དྭགས་དང་དུད་འགྲོ་དང་དམྱལ་བ་འཆགས་ཏེ། དེ་ལ་བར་བསྐལ་བཅུ་དགུའོ། །འཆགས་པ་རྫོགས་པ་དང་གནས་པ་རྩོམ་པ་དང་། མནར་མེད་གཅིག་སྐྱེས་པ་དང་། ཚེ་ལོ་དཔག་མེད་ནས་འགྲིབ་པ་རྩོམ་ པ་དུས་མཉམ་མོ། ། གསུམ་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། བར་བསྐལ་གྱི་ཚད་ཡ་ཐོག་ལ་བཞག བར་གྱི་ཁུག་པ། མཐའི་མ་ཐོག ཡར་འཕེལ་བཅུ་དགུའི་མཚམས། དེ་རྣམས་གནས་པའི་བསྐལ་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བར་གྱི་བསྐལ་པ་ནི་དཔག་མེད་ནས་འགྲིབ་པ་ནས་བརྩམས་ནས་ཚེ་ལོ་བཅུ་པར་གྱུར་པའི་བར་དུ་དེ་ཡ་ཐོག་རིང་མོ་ཞེས་གྲགས་ལ། འགྲིབ་ཚུལ་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡང་དེ་ ནས་ཡར་སྐྱེ་བ་དང་། མར་འགྲིབ་པ་ཟུང་རེའི་བསྐལ་པ་ཡ་ཐོག་མ་ཐོག་ལས་གཞན་བཅོ་བརྒྱད་དེ། སྙིང་རྗེ་པད་དཀར་དུ། ཚེ་ལོ་བཅུ་པའི་ཚེ་རྗེ་བཙུན་བྱམས་པ་ཁྲུ་གང་བ་གཅིག་བྱོན་ ནས། ལུས་ཆེ་བའི་རྒྱུ་མི་དགེ་བ་སྤངས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས། ལུས་ཀྱི་གསུམ་སྤངས་པས་ཉི་ཤུ་པ་དང་། ལྔ་བཅུ་པ་དང་། བརྒྱ་པ་དང་། ངག་གི་བཞི་སྤངས་པས་ཉིས་སྟོང་པ་དང་། ཡིད་ཀྱི་ གསུམ་སྤངས་པས་ཁྲི་པ་དང་། ཕའང་མར་བཟུང་བས་བརྒྱད་ཁྲི་པར་འཕེལ་ཏེ། ཉི་མ་རེ་ལ་བྲེ་བཞི་བཞི་དང་། བུ་མོ་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་ལོན་ཏེ། བག་མར་གཏོང་བ་སོགས་དུ་མ་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། 4-1189 གསུམ་པ་ནི། ཡང་སྐྱེ་ཞིང་འཕེལ་བ་ནི་བར་བསྐལ་གཅིག་ཡིན་ཏེ། མ་ཐོག་རིང་མོ་ཞེས་གྲགས་སོ། །བཞི་པ་ནི། ཡར་སྐྱེ་རྣམས་ཇི་ཙམ་དུ་སྐྱེ་ཞེ་ན། ཡར་འཕེལ་བཅུ་དགུ་པོ་དེ་རྣམས་ ཚེ་ལོ་བརྒྱད་ཁྲིའི་བར་སྐྱེའོ། །ཐེག་ཆེན་དུ་ནི། མ་ཐོག་ཚེ་དཔག་མེད་དུ་བཤད་དོ། །ཐོག་མཐའི་རྐྱང་པ་དང་། བར་གྱི་ཁུག་པ་རེ་དུས་མཉམ་ལ། ལོ་ཇི་སྙེད་རེ་ལ་འཕེལ་འགྲིབ་བྱེད་ཅེ་ ན། ཁ་ཅིག་ལོ་བརྒྱ་རེ་བཞིན་གཅིག་འཕེལ་གཅིག་འགྲིབ་ཅེས་དང་། ངུར་མ

【現代漢語翻譯】 在薩東德瓦的經文中提到，『從其他世界帶來了種子』，但實際上，它們是由業力所生，源於特殊的風能。 而貢瑪巴則認為，眾生是從共同的阿賴耶識種子中產生的。 眾生的形成是，從第四禪天死亡后，會投生到第三禪天，也有從那裡死亡后投生到第二禪天的。 在這個劫中，光音天的天神壽命、福報和業力耗盡后死亡，投生到大梵天，並認為自己是世間的主宰。 他感到孤獨，心想如果能有同伴就好了。還有從光音天投生到大梵天的，認為自己是從力量中產生的。 同樣，從光音天逐漸投生到欲界天、梵天、西方、東方以及這個世界的凡人。 任何一個眾生，因其所經歷的業力和煩惱，會投生到地獄，成為閻羅王。 餓鬼、畜生和地獄也隨之形成，這需要十九個中劫。 形成圓滿、安住開始、一個無間地獄眾生出現，以及從壽命無量開始減少，這些都是同時發生的。 第三個階段有五個方面：將中劫的量放在最初，中間的凹陷，最後的開始，十九個增長的界限，這些都在安住劫中顯示。 首先，中劫是從壽命無量開始減少，直到壽命變為十歲，這段時間被稱為漫長的最初階段，減少的方式將在後面解釋。 第二，從那裡開始，有增長和減少的成雙成對的劫，除了最初和最後的階段外，還有十八個。 在《悲華經》中提到，當壽命為十歲時，慈氏菩薩（彌勒佛的尊稱）身高一肘，因為捨棄了導致身體高大的不善業。 經中說，捨棄三種身惡業，壽命會增長到二十歲、五十歲和一百歲；捨棄四種語惡業，壽命會增長到兩千歲；捨棄三種意惡業，壽命會增長到一萬歲；甚至有將母親視為妻子的，壽命會增長到八萬歲，每天給予四蒲式蘭的食物，女兒五百歲時才出嫁等等。 第三，增長和減少是一個中劫，被稱為漫長的開始。 第四，如果問增長會增長到多少，那麼這十九個增長階段都會增長到壽命八萬歲。 在大乘經典中，最初的階段被描述為壽命無量。 最初和最後的單獨階段，以及中間的每個凹陷，時間都是相同的，每隔多少年會有增長和減少呢？ 有些人說每過一百年，壽命會增加或減少一年。

【English Translation】 In the Sutra of Sa-ton De-wa, it is mentioned that 'seeds were brought from other realms,' but in reality, they are born from karma, arising from special wind energy. Gong-ma-pa, however, believes that beings are born from the common seed of the Alaya consciousness (kun gzhi). The formation of sentient beings is such that, having died from the Fourth Dhyana (bzhi pa), they are born into the Third Dhyana (gsum pa), and some, having died from there, are born into the Second Dhyana (gnyis pa). In this kalpa, a deity from the Clear Light Heaven (『od gsal gyi lha) dies after exhausting their lifespan, merit, and karma, and is born into the Great Brahma Heaven (tshangs pa chen po), imagining themselves to be the master of the world (shed bdag). Feeling lonely, they think, 'What if I could have companions?' Also, those born into Brahma from the Clear Light Heaven imagine themselves to be born from power (shed las skyes su rtog go). Similarly, from the Clear Light Heaven, they gradually are born into the Desire Realm Heaven (『dod lha), Brahma, the West, the East, and as humans in this continent. Any sentient being, due to their experienced karma and afflictions, is born into hell, becoming Yama, the Lord of Death (gshin rje』i rgyal po). Pretas (yi dwags), animals (dud 『gro), and hells (dmyal ba) are also formed, which takes nineteen intermediate kalpas (bar bskal). The completion of formation, the beginning of abiding, the birth of one in Avici Hell (mnar med), and the beginning of the decrease from immeasurable lifespan occur simultaneously. The third stage has five aspects: placing the measure of the intermediate kalpa at the beginning, the depression in the middle, the beginning of the end, and the limits of nineteen increases, all of which are shown in the abiding kalpa. Firstly, the intermediate kalpa, starting from the decrease from immeasurable lifespan until the lifespan becomes ten years, is known as the long initial stage, and the manner of decrease will be explained below. Secondly, from there, there are eighteen pairs of kalpas of increasing and decreasing, other than the initial and final stages. In the Karunapadma Sutra (snying rje pad dkar du), it is mentioned that when the lifespan is ten years, the venerable Maitreya (慈氏菩薩) will be one cubit tall, because he has abandoned the non-virtuous deeds that cause a large body. It is said that abandoning the three physical misdeeds will increase the lifespan to twenty, fifty, and one hundred years; abandoning the four verbal misdeeds will increase the lifespan to two thousand years; abandoning the three mental misdeeds will increase the lifespan to ten thousand years; and even those who regard their mothers as wives will have a lifespan of eighty thousand years, giving four bre of food each day, and marrying off daughters at the age of five hundred, and so on. Thirdly, increasing and decreasing is one intermediate kalpa, known as the long beginning. Fourthly, if asked how much the increases will increase, then these nineteen increasing stages will all increase up to a lifespan of eighty thousand years. In the Mahayana (theg chen), the initial stage is described as immeasurable lifespan. The single initial and final stages, and each depression in the middle, have the same duration, and how many years will there be increase and decrease every so many years? Some say that every hundred years, the lifespan will increase or decrease by one year.

---

ིག་པ། རྐྱང་པ་ལ་ལོ་ཉིས་བརྒྱ་རེ་བཞིན་ལོ་རེ་རེའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཡང་སོས་ཀྱི་ཞག་གཉིས་ནི། མནར་མེད་ཀྱི་བར་བསྐལ་བས་རིང་བར་ཐལ་ཏེ། མི་ལོ་ས་ཡ་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་བར་གྱི་ཁུག་པ་ལ་ནི། ས་ཡ་བཅུ་དྲུག་ལ་ཉིས་སྟོང་ཆད་པ་ལས་མེད་པར་འགྱུར་ བས་སོ། །དེས་ན་ལོ་ཇི་སྙེད་རེ་ལ་འཕེལ་བ་དང་འགྲིབ་པ་མི་ཤེས་ཤིང་། དགེ་སྡིག་སྤྱོད་པ་སྟོབས་ཆེ་ཆུང་གིས་ལོ་འཕེལ་འགྲིབ་སྟོབས་ཆེ་ཆུང་དུ་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་ནི། ཚུལ་དེ་ལྟར་ འཇིག་རྟེན་ཆགས་པ་འདི་ནི། བར་གྱི་བསྐལ་པ་ཉི་ཤུ་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །བསྐལ་པ་བཟང་པོ་འདིའི་གནས་བསྐལ་ལ་སངས་རྒྱས་སྟོང་འབྱུང་སྟེ། དེའི་འོག་ཏུ་རྒྱས་པར་འཆད་དོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། 4-1190 དངོས་དང་། ཞར་ལ་གང་ཟག་གསུམ་གྱི་འབྱུང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། བར་བསྐལ་ཉི་ཤུ་པོ་དེ་དག་བསྡོམས་པས་བརྒྱད་ཅུ་ལ་ནི། བསྐལ་པ་ཆེན་པོའོ། །འདི་ནི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་འདིའི་དབང་དུ་ བྱས་ཀྱིས། སྨོན་ལམ་དང་དགེ་བའི་རྩ་བས་དབང་གིས་བསྐལ་ཆེན་གཅིག་ལ་དེ་བས་རྒྱུན་རིང་བ་ཡོད་དེ། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་དུ་བསྐལ་པ་སྐར་མ་ལྟ་བུའི་མར་འགྲིབ་ལའང་། ད་ལྟའི་བར་བསྐལ་ ཉི་ཤུ་ཡོད་པར་བཤད་ལ། ཕལ་པོ་ཆེར། མི་མཇེད་དང་། བདེ་བ་ཅན་དང་། དུར་སྨྲིག་གི་རྒྱ་མཚོ་དང་། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་འཁོར་ལོ་རབ་ཏུ་བསྒྲགས་པ་དང་། རྡུལ་དང་བྲལ་བ་དང་། སྒྲོན་མེ་ བཟང་པོ་དང་། འོད་བཟང་པོ་དང་། འདའ་བར་དཀའ་བ་དང་། རྒྱན་དམ་པ་དང་། མེ་ལོང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་མདོག་དང་། པདྨའི་དཔལ་ཞེས་པའི་ཞིང་རྣམས་ཀྱི་སྔ་མའི་བསྐལ་པ་ཕྱི་མའི་ཞག་རེར་བཀའ་བསྩལ་ ཏོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སངས་རྒྱས་དང་། རང་རྒྱལ་དང་། འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་བ་འབྱུང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཚོགས་ཀྱི་ཚད། འབྱུང་བའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི་བསྐལ་ཆེན་དེ་གྲངས་མེད་གསུམ་ དུ་ཚོགས་བསགས་པ་ལས་སངས་རྒྱས་འབྱུང་ངོ་། །གྲངས་མེད་ནི་གཏན་མེད་མིན་གྱི་ལུང་སིལ་བུར་གྲངས་ཀྱི་གནས་གཞན་དྲུག་ཅུ་གསུངས་པའི་ཐ་མ་སྟེ། དེ་བསྡུས་ན། གཅིག་བཅུ་བརྒྱ་སྟོང་ཁྲི་འབུམ་དང་། ། 4-1191 ས་ཡ་བྱེ་བ་དུང་ཕྱུར་རྣམས། །རྐྱང་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཆེན་པོའི་ཟླ་དང་བཅས་པ་ནི། །ཐེར་འབུམ་ཁྲག་ཁྲིག་རབ་བཀྲམ་དང་། །གཏམས་དཀྲིགས་མི་འཁྲུགས་ཁྱད་ཕྱིན་དང་། །པང་རྟེན་དེད་འདྲེན་མཐའ་ སྣང་དང་། །རྒྱུ་རིག་འོད་མཛེས་དབང་པོ་དང་། །ལེགས་ཕྱིན་རྟོགས་འགྲོ་འབྱིང་རྟུལ་དང་། །རྒྱ་རྟག་སྟོབས་འཁོར་བརྡ་ཤེས་དང་། །རྣམ་འབྱུང་སྟོབས་མིག་ཉི་ཤུ་གཅིག །བར་དུ་བརྒྱད་ནི་མ་རྙེད་པས། །རང་གི་མིང་ དང་གང་མཐུན་དུ། །གྲངས་མེད་བར་དུ་བཅུར་འགྱུར་འགྲེས། །ཅེས་གསུངས་ཤིང་། བར་དུ་མ་རྙེད་པ་བརྒྱད་ནི། བྱམས་པ་

【現代漢語翻譯】 說『單數以兩百年遞減，每年遞減一歲』是不合理的，因為回春的兩個夜晚，將比無間地獄的一個中劫還要長，因為有1800萬年。而且，在中間的空隙中，會變成只有一千六百萬減去兩千年。因此，不知道每年增長和減少多少，善惡行為的力量大小會導致年份增長和減少的力量大小。第四，按照這種方式，這個世界的形成，會持續二十個中劫。這個賢劫的住劫中會出現一千尊佛，這將在下面詳細解釋。第三部分分為兩個方面：正文和順便提及的三種人的出現方式。第一，將這二十個中劫加起來的八十個劫，就是一個大劫。這是就這個賢劫而言的，由於發願和善根的力量，一個大劫會有比這更長的時間。在《八千頌釋》中說，即使是星辰般衰減的劫，也有現在的二十個中劫。在《華嚴經》中，彌勒、極樂世界、杜多海、不退轉法輪極妙宣說、離塵、善燈、光明、難超、妙嚴、明鏡壇城色、蓮花莊嚴等剎土的前劫被視為后劫的一夜。第二部分分為三個方面：佛、獨覺和轉輪王的出現方式。第一部分分為兩個方面：積聚的量和出現的時間。第一，從無數劫中積聚資糧才能成佛。無數並非完全沒有，而是《隆西》中說的六十個數字單位的最後一個，如果總結一下：一十百千萬億，百萬千萬億。要知道這些都是單數。帶有『大』和『月』的數字是：萬億、兆、極、恒河沙、阿僧祇、無量、大數、無數。中間有八個沒有找到，所以用自己的名字和最接近的來代替，在無數之間變成十個累積。這樣說，中間沒有找到的八個是：慈氏（彌勒）。 按照這種方式，這個世界的形成，會持續二十個中劫。這個賢劫的住劫中會出現一千尊佛，這將在下面詳細解釋。第三部分分為兩個方面：正文和順便提及的三種人的出現方式。第一，將這二十個中劫加起來的八十個劫，就是一個大劫。這是就這個賢劫而言的，由於發願和善根的力量，一個大劫會有比這更長的時間。在《八千頌釋》中說，即使是星辰般衰減的劫，也有現在的二十個中劫。在《華嚴經》中，彌勒、極樂世界、杜多海、不退轉法輪極妙宣說、離塵、善燈、光明、難超、妙嚴、明鏡壇城色、蓮花莊嚴等剎土的前劫被視為后劫的一夜。第二部分分為三個方面：佛、獨覺和轉輪王的出現方式。第一部分分為兩個方面：積聚的量和出現的時間。第一，從無數劫中積聚資糧才能成佛。無數並非完全沒有，而是《隆西》中說的六十個數字單位的最後一個，如果總結一下：一十百千萬億，百萬千萬億。要知道這些都是單數。帶有『大』和『月』的數字是：萬億、兆、極、恒河沙、阿僧祇、無量、大數、無數。中間有八個沒有找到，所以用自己的名字和最接近的來代替，在無數之間變成十個累積。這樣說，中間沒有找到的八個是：慈氏（彌勒）。

【English Translation】 It is unreasonable to say 'Singles decrease by one year every two hundred years,' because the two nights of rejuvenation will be longer than one intermediate kalpa of Avici Hell, because there are 18 million years. Moreover, in the middle gap, it will become only sixteen million minus two thousand years. Therefore, it is not known how much it increases and decreases each year, and the strength of virtuous and non-virtuous actions will cause the strength of the increase and decrease of years to change. Fourth, in this way, the formation of this world will last for twenty intermediate kalpas. A thousand Buddhas will appear in the abiding kalpa of this Fortunate Aeon, which will be explained in detail below. The third part is divided into two aspects: the main text and the incidentally mentioned ways in which the three types of individuals appear. First, the eighty kalpas that are added together from these twenty intermediate kalpas are one great kalpa. This is in terms of this Fortunate Aeon, and due to the power of aspiration and virtuous roots, one great kalpa will have a longer duration than this. In the Commentary on the Eight Thousand Verses, it is said that even in a kalpa that is declining like a star, there are the current twenty intermediate kalpas. In the Avatamsaka Sutra, the previous kalpa of realms such as Maitreya, Sukhavati, the Duto Sea, the supremely proclaimed irreversible wheel, the dust-free, the good lamp, the light, the difficult to surpass, the wonderful adornment, the color of the mirror mandala, and the lotus glory are regarded as one night of the later kalpa. The second part is divided into three aspects: the ways in which Buddhas, Pratyekabuddhas, and Chakravartins appear. The first part is divided into two aspects: the amount of accumulation and the time of appearance. First, Buddhas arise from accumulating merit for countless kalpas. Countless is not completely non-existent, but the last of the sixty numerical units mentioned in the Lungsi, which if summarized are: one, ten, hundred, thousand, ten thousand, hundred thousand, million, ten million, hundred million. Know that these are all singular. The numbers with 'great' and 'month' are: trillion, quadrillion, quintillion, sextillion, asankhya, immeasurable, great number, countless. Eight were not found in the middle, so they are replaced with their own names and the closest ones, becoming ten cumulative between countless. Thus it is said, the eight not found in the middle are: Maitreya. In this way, the formation of this world lasts for twenty intermediate kalpas. A thousand Buddhas will appear during the duration of this Fortunate Aeon, which will be explained in detail below. The third part is divided into two aspects: the main text and the incidental mention of the ways in which three types of individuals appear. First, the eighty kalpas that are added together from these twenty intermediate kalpas constitute one great kalpa. This is in reference to this Fortunate Aeon, and due to the power of aspiration and virtuous roots, a great kalpa can be longer than this. In the Commentary on the Eight Thousand Verses, it is said that even a kalpa that is declining like a star has the current twenty intermediate kalpas. In the Avatamsaka Sutra, the previous kalpa of realms such as Maitreya, Sukhavati, the Duto Sea, the supremely proclaimed irreversible wheel, the dust-free, the good lamp, the light, the difficult to surpass, the wonderful adornment, the color of the mirror mandala, and the lotus glory are regarded as one night of the later kalpa. The second part is divided into three aspects: the ways in which Buddhas, Pratyekabuddhas, and Chakravartins appear. The first part is divided into two aspects: the amount of accumulation and the time of appearance. First, Buddhas arise from accumulating merit for countless kalpas. Countless is not completely non-existent, but the last of the sixty numerical units mentioned in the Lungsi, which if summarized are: one, ten, hundred, thousand, ten thousand, hundred thousand, million, ten million, hundred million. Know that these are all singular. The numbers with 'great' and 'month' are: trillion, quadrillion, quintillion, sextillion, asankhya, immeasurable, great number, countless. Eight were not found in the middle, so they are replaced with their own names and the closest ones, becoming ten cumulative between countless. Thus it is said, the eight not found in the middle are: Maitreya.

---

དང་། བྱམས་པ་ཆེན་པོ། སྙིང་རྗེ་དང་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ། དགའ་བ་དང་དགའ་བ་ ཆེན་པོ། བཏང་སྙོམས་དང་བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོ། ཞེས་སྦྱོར་རོ། །གྲངས་མེད་དེ་གསུམ་ཉན་ཐོས་སྡེ་པའི་ཚོགས་ལམ་ཉིད་དུ་རྫོགས་པར་འདོད་ལ། ཐེག་ཆེན་པ་ནི། རིམ་པ་བཞིན། མོས་སྤྱོད་དང་། མ་དག་ ས་བདུན་དང་། དག་པ་ས་གསུམ་དུ་རྫོགས་པར་བཞེད་དོ། །གཞན་ནི་གསུམ་དུ་ཆོས་མཐུན་པའི་གསུམ་ཞེས་བརྗོད་ཀྱིས། དོན་སོ་གསུམ་གྱིས་ཏེ། དང་པོས་ཚོགས་ཀྱི་ས་དང་། གཉིས་ཀྱིས་སྦྱོར་ལམ་དང་། དེ་ ནས་གསུམ་གསུམ་གྱིས་ས་བཅུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པར་སྨྲའོ། །དེ་ལྟ་ནའང་དུས་སོགས་རྟགས་ཙམ་དུ་ཟད་པ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་དང་ཐབས་མཁས་ཀྱིས་མྱུར་དུ་འཚང་རྒྱ་ཏེ། དུས་གསུམ་བརྟག་པར། །རྨི་ལམ་ན་ནི་ལོ་གཅིག་ཀུན། 4-1192 ཡུད་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་དམིགས་པ་སྟེ། །དེ་ནས་དཔག་མེད་དུས་རྣམས་ཀྱང་། །སྐད་ཅིག་ཉིད་དུ་འདུ་བར་འགྱུར་ཅེས་དང་། ཐབས་ལ་མཁས་པས་མདོ་སྡེ་སོགས་སུ། སྟོན་པ་འདིའི་བསྐལ་པ་མང་པོའི་ཚོགས་འདུམས་ པར་གསུངས་སོ། །བྱང་ས་དང་འབུམ་ཊཱིཀ་སོགས་སུ། བསྐལ་པ་མང་པོའི་ཚོགས་འདུམས་ཀྱི་གྲངས་ནི་མི་འདུམ་པར་བཤད་ལ། འོན་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པས་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པར་འདོད་ན། ཞག་བདུན་གྱིས་ འཚང་རྒྱ་བར་གསུངས་པ། གྲངས་མེད་ཀྱང་འདུམ་པར་འདོད་དེ། དེ་ས་བརྒྱད་པ་ཡིན་ཞིང་དེ་ཡན་ཆད་དུ་གྲངས་མེད་གཅིག་ཚོགས་གསག་དགོས་པའོ། །ཨ་ས་ཡ་ཀ་ར། མཐོང་ཐོས་ས་དྲུག་པ་ལ་ གནས་པ་བསྐལ་པ་འདི་ཉིད་ལ་འཚང་རྒྱ་བར་བཤད་པས། གྲངས་མེད་འདུམས་པར་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཅི་སངས་རྒྱས་ཡར་འཕེལ་དང་། བར་འགྲིབ་ནམ་གྱི་ཚེ་འབྱུང་ཞེ་ན། མར་འགྲིབ་པའི་བརྒྱད་ཁྲི་ ནས་བརྒྱ་པའི་ཡི་བར་ལ་སངས་རྒྱས་འབྱུང་གིས། ཡར་འཕེལ་བ་ལ་མི་འབྱུང་སྟེ། སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱོན་པའི་དགོས་པ་ནི། གདུལ་བྱ་དགེ་བཅུ་ལ་འགོད་པའི་ཆེད་ཡིན་ལ། ཡར་འཕེལ་བའི་ དུས་སུ་གདུལ་བྱ་དགེ་ཚུལ་ལ་རང་གིས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར། མར་འགྲིབ་པ་ལ་ཡང་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པ་ཡན་ཆད་དུ་འབྱུང་གིས། དེ་མན་ཆད་དུ་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་མན་ཆད་ཀྱི་སེམས་ཅན་རྣམས་ནི། 4-1193 སྙིགས་མ་ལྔ་ཆེ་བས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དོན་དངོས་སུ་བྱ་བའི་ཡུལ་དུ་མི་རུང་བ་དང་། དེ་དག་སངས་རྒྱས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བའི་ཡུལ་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བརྒྱ་པ་མན་ཆད་ལ་ཚེ་ དང་དུས་དང་ཉོན་མོངས་པ་དང་ལྟ་བ་དང་སེམས་ཅན་གྱི་སྙིགས་མ་ལྔ་ཤིན་ཏུ་ཆེས་ཆེ་བས་སོ། །ཐེག་ཆེན་པ་ལྟར་ན་སྙིང་རྗེ་པད་དཀར་དུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་མཐེ་བོང་ཅན་ཞེས་ བྱ་བར་མཐེ་བོང་གི་ཚད་ཙམ་གྱི་མི་རྣམས་ནང་དུ་ཚེ་ལོ་བཅུ་པའི་ཚེ། སངས་རྒྱས་སྐར་མ་ལ་དགའ་བ་སོགས་དང་། མདོ་བསྐལ་བཟང་དུ། །མི་ཡི་འདྲེན་པ་སྣང་མཛད་པས། །མི་རྣམས་ཚེ་ ལོ་དཔག་ཏུ་མེད།

【現代漢語翻譯】 並且，慈愛廣大，悲憫和廣大悲憫，喜悅和廣大喜悅，捨棄和廣大舍棄，這樣結合起來。 關於『無數』，小乘有部宗認為在資糧道上就已圓滿，而大乘則認為依次在勝解行地、七清凈地和三清凈地上圓滿。 其他宗派則說，『三』是指在教義上一致的三種道，即通過三十三個意義來完成：第一個是資糧道，第二個是加行道，然後通過三個三個地完成十地。 即使這樣，時間和地點等也只是象徵性的，通過精進和方便，可以迅速成佛。觀察過去、現在、未來三時：在夢中，一年的一切，也能在瞬間成為目標。然後，無數的時間，也會匯聚成一剎那。』 並且，因為善於使用方便，在經部等中說，此導師積累了許多劫的資糧。在《現觀莊嚴論》和《大疏》等中，並沒有說許多劫的資糧積累的數目是可以計算的。然而，如果認為未生怨獲得了對法的忍，那麼就說七天就可以成佛，這也意味著無數劫是可以縮短的，因為那是第八地，在那之前需要積累一個無數劫的資糧。 阿薩耶嘎拉（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思），安住于見道和修道第六地的人，據說可以在這個賢劫成佛，因此解釋為無數劫是可以縮短的。 第二，如果問佛陀的壽命是增長還是減少，佛陀只會在人類壽命從八萬歲減少到一百歲之間出現，而不會在增長的時候出現。佛陀出現在世間的必要性是爲了引導所化眾生行持十善，而在增長的時期，所化眾生自己就會行持善法。在壽命達到一百歲以上時，佛陀才會出現，低於一百歲則不會出現，因為低於一百歲的眾生，由於五濁過於嚴重，不適合作為佛陀實際利益的對象，而且他們也不是能夠親眼見到佛陀的對象。低於一百歲時，壽命、時間、煩惱、見解和眾生的五濁都非常嚴重。 按照大乘的觀點，在《悲華經》中，在一個名為『拇指』的世界裡，生活著身高只有拇指大小的人，當他們的壽命只有十歲時，就會有佛陀星宿歡喜等出現。在《賢劫經》中，『人中調御師能仁，當人壽量無數歲。』

【English Translation】 And, loving-kindness is great, compassion and great compassion, joy and great joy, equanimity and great equanimity, thus combine them. Regarding 'countless', the Sarvastivada school of the Hinayana believes that it is completed on the path of accumulation, while the Mahayana believes that it is completed sequentially on the stage of adhimukti-carya, the seven impure bhumis, and the three pure bhumis. Other schools say that 'three' refers to the three paths that are consistent in doctrine, that is, completing through thirty-three meanings: the first is the path of accumulation, the second is the path of preparation, and then completing the ten bhumis through three each. Even so, time and place are only symbolic, and through diligence and skillful means, one can quickly attain Buddhahood. Observing the three times of past, present, and future: In a dream, everything of a year can become the object in an instant. Then, countless times will also converge into a moment.' And, because of being skilled in using skillful means, it is said in the sutras and others that this teacher accumulated the resources of many kalpas. In the Ornament of Clear Realization and the Great Commentary, it is not said that the number of accumulations of many kalpas can be calculated. However, if it is believed that Ajatasatru obtained forbearance of the Dharma, then it is said that one can attain Buddhahood in seven days, which also means that countless kalpas can be shortened, because that is the eighth bhumi, and before that, one needs to accumulate the resources of one countless kalpa. Asayakara (藏文,梵文天城體,梵文羅馬擬音,Meaning in Chinese), one who abides in the sixth bhumi of seeing and cultivating the path, is said to be able to attain Buddhahood in this very fortunate kalpa, therefore it is explained that countless kalpas can be shortened. Second, if asked whether the lifespan of the Buddha increases or decreases, the Buddha will only appear when the human lifespan decreases from eighty thousand years to one hundred years, and will not appear when it increases. The necessity of the Buddha appearing in the world is to guide sentient beings to practice the ten virtues, and in the period of increase, sentient beings themselves will practice virtue. The Buddha will appear when the lifespan reaches above one hundred years, and will not appear below that, because the sentient beings below one hundred years are not suitable as objects for the Buddha's actual benefit due to the five degenerations being too severe, and they are also not objects that can see the Buddha directly. Below one hundred years, the five degenerations of lifespan, time, afflictions, views, and sentient beings are very severe. According to the Mahayana view, in the Karunapundarika Sutra, in a world called 'Thumb', there live people who are only the size of a thumb, and when their lifespan is only ten years, there will be Buddhas like the Star Joyful appearing. In the Bhadrakalpika Sutra, 'The guide of humans, Shakyamuni, when human lifespan is immeasurable.'

---

།སངས་རྒྱས་དགུ་བརྒྱ་དགུ་བཅུ་འདས། །ཇི་སྙེད་མཛད་ཀུན་དེ་མཛད་འགྱུར། །ཞེས་ཀྱང་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་སྟེ། འབྱུང་བའི་དུས་དང་། ཚོགས་གསོག་པའི་ཚད་དོ། །རང་རྒྱལ་དུས་ གང་དུ་འབྱུང་ཞེ་ན། རང་སངས་རྒྱས་ཡར་འཕེལ་མར་འགྲིབ་གཉིས་ཀ་ལ་འབྱུང་ངོ་། །རྩ་ཤེས་ལས། རྫོགས་སངས་རྒྱས་རྣམས་མ་བྱུང་ཞིང་། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱང་ཟད་པ་ན། །རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ ནི། །རྟེན་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་སྐྱེ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་རྒྱལ་བསེ་རུ་ལྟ་བུ་ནི་བསྐལ་ཆེན་བརྒྱ་རུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཚོགས་ལ་སྤྱོད་པའི་རྒྱུའི་བྱང་ཆུབ་སྟེ། ལམ་ཀུན་སྟན་གཅིག་ལ་སྐྱེད་པའི་རྒྱུད་བཞིན་སྨོན་དགོས་པས་སོ། ། 4-1194 ཚོགས་སྤྱོད་ནི་ལམ་ལྷག་མ་བསྐྱེད་སླ་བས་དེ་ཙམ་མི་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། འབྱུང་བའི་དུས་དང་། ཇི་ལྟར་འཁོར་ལོས་རྒྱུར་ཚུལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་གྱི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་ནམ་བྱུང་ཞེ་ན། འཁོར་ལོའི་རྒྱལ་སྲིད་སྒྱུར་བའི་ངང་ཚུལ་ཅན་འབྱུང་བ་ནི་ཚེ་ལོ་དཔག་མེད་ནས་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུའི་བར་ལ་ཏེ། དེ་ལས་མི་འཕྱི་ཏེ། དེ་མན་ཆད་ དུ་ཕུན་ཚོགས་མི་རྫོགས་པས་སོ། །སྟོབས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་ནི། དེ་ལས་ཕྱིས་ཀྱང་འབྱུང་སྟེ། ཆོས་རྒྱལ་མྱ་ངན་མེད་བཞིན་ནོ། །སྔ་མ་ལ་རིན་ཆེན་བདུན་ཕྲག་གསུམ་ལས། མཆོག་གི་རིན་ཆེན་ སྣ་བདུན་ལས། །དེ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ། མགོ་དང་བཅས་པ་བཀྲུས་ནས་བསྙེན་གནས་བྱས་ཤིང་། བློན་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་སྐོར་ནས་མདུན་ན་འདུག་པ་དང་། ཤར་ཕྱོགས་ནས་ལྷའི་འཁོར་ལོ་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ཚིག་གིས་ ལས་ཐམས་ཅད་པས་བྱས་པ་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་བཞིས། རྒྱལ་པོ་ལ་བསྟན་པ་འབྱུང་ངོ་ཞེས་སོ། །ས་འགྲེལ་དུ་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་ནའོ་ཞེས་དང་། མདོ་དང་། བཞག་པར། དེ་བཟོས་པ་མིན་གྱི། ལས་ ཐམས་ཅད་པའི་སྤྲུལ་པར་བཤད་དོ། །དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། གསེར་ལས་བྱས་པ་དཔག་ཚད་ལྔ་བརྒྱ་རྩིབས་སྟོང་ཡོད་པ་མཛེས་པ་ནམ་མཁའ་ལ་དཔག་ཚད་འབུམ་དུ་ཉི་མ་གཅིག་གིས་འགྲོ་བ་གླིང་བཞི་དང་། 4-1195 ལྷའི་རིགས་སུའང་གླང་པོ་སོགས་ཀུན་མཁའ་ལ་འགྲོ་བ་རྒྱལ་པོས་མི་ཐོབ་པ་དེས་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་འགྲན་པ་སུ་ཡང་མེད་པར་བྱེད་པའོ། །རྒྱལ་པོ་ཤི་ནས་སྒོ་ཁང་དུ་ཟུག་ནས་སྡོད་དེ་ བུ་ལ་མི་ཕན་ནོ། །ནོར་བུ་ནི་མི་ཆེན་པོའི་བརླ་ཙམ་པ་ཟུར་བརྒྱད་པ་སྟེ། མཚན་མོ་དཔག་ཚད་བརྒྱར་འོད་འབྱུང་བ། ཉི་མ་ཚ་ན་བསིལ་བར་འབྱུང་བ། སྐོམ་ན་ཆུ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ ལྡན་འབྱུང་བ། རྒྱལ་པོས་ཅི་བསམ་པ་འབྱུང་བ། དཔག་ཚད་བརྒྱར་ནད་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་། ལས་ཀུན་ལ་ཇི་ལྟར་འདོད་པའི་འབྲས་བུ་འབྱུང་བ། ཀླུ་ངན་པས་སེར་བ་སོགས་འབེབས་མི་ནུས་པ། མྱ་ ངན་དང་། གཡང་སའི་ཡུལ་ཀུན་ལྗོན་པ་དང་མཚེའུ་སོ

【現代漢語翻譯】 །'九百九十九佛已逝'，'所有作為皆如是'。這是佛的教誨。 第二部分分為兩點：出現的時間和積累資糧的程度。 自生佛（Pratyekabuddha）在何時出現呢？自生佛出現在增劫和減劫兩個時期。《根本慧論》中說：'諸佛未出世，聲聞皆滅盡，無依自生慧，是時自然生。' 這就是說，在沒有如來（Tathagata）出現，聲聞弟子也滅盡時，自生慧（Pratyekabuddhabuddhi）就會無所依賴地自然產生。 第二點是：像犀牛一樣的自生佛，需要在一百個大劫中修持菩提資糧，這是生起一切道的根本。就像在同一個座墊上生起所有道的傳承一樣，需要這樣發願。積累資糧是爲了更容易生起剩餘的道，所以不需要那麼多。 第三部分分為三點：出現的時間，如何作為轉輪王的因，以及佛陀名號的差別。 首先，轉輪王（Chakravartin）在何時出現呢？具有轉輪王統治形態的出現時期是從壽命無量歲到八萬歲之間，不會晚於這個時期，因為低於這個時期，圓滿的福報就不會具足。力量轉輪王（Balachakravartin）出現的時間可以晚於這個時期，就像阿育王（Ashoka）一樣。 前者（金輪王）有三種七寶。最殊勝的七寶是：在每月十五日，洗頭並齋戒，被大臣們圍繞著坐在前面時，東方天界的輪寶，由百神的語言和所有行為所造作，四大天王向國王展示。《地釋》中廣為人知，經部和律部中說，這不是製造的，而是所有行為的化現。在《念住經》中說，黃金製成的輪寶，有五百由旬大，有一千個輪輻，非常美麗，在虛空中以每天一百萬由旬的速度執行於四大部洲和天界，所有象等都能在空中飛行，國王沒有得到的，都能得到，沒有人能與之匹敵。國王死後，輪寶會卡在門框上，對王子沒有益處。摩尼寶珠像大人物的大腿那麼大，有八個棱角，夜晚能照亮一百由旬，白天能帶來涼爽，口渴時能涌出八功德水，能實現國王的一切願望，一百由旬內沒有疾病，所有事業都能如願成就，惡龍無法降下冰雹等災害，所有悲傷和危險之地都能變成花園和湖泊。 （種子字：嗡，藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡） （咒語：瑪尼，藏文：མཎི，梵文天城體：मणि，梵文羅馬擬音：maṇi，漢語字面意思：寶） （種子字：貝美，藏文：པདྨེ，梵文天城體：पद्मे，梵文羅馬擬音：padme，漢語字面意思：蓮花） （種子字：吽，藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）

【English Translation】 'Nine hundred and ninety-nine Buddhas have passed away,' 'All actions are done in the same way.' This is the Buddha's teaching. The second part is divided into two points: the time of appearance and the extent of accumulating merit. When does a Pratyekabuddha appear? A Pratyekabuddha appears in both increasing and decreasing kalpas. The Fundamental Wisdom Treatise says: 'When Buddhas do not appear, and the Shravakas are exhausted, the self-born wisdom arises without reliance, and is naturally born at that time.' This means that when no Tathagata appears and the Shravaka disciples are also exhausted, the Pratyekabuddhabuddhi will arise naturally without reliance. The second point is: a Pratyekabuddha like a rhinoceros needs to practice the accumulation of Bodhi merits for a hundred great kalpas, which is the root of generating all paths. Just like generating the lineage of all paths on the same cushion, one needs to make such a vow. Accumulating merits is to make it easier to generate the remaining paths, so not so much is needed. The third part is divided into three points: the time of appearance, how it serves as the cause of a Chakravartin, and the difference in the names of the Buddhas. First, when does a Chakravartin appear? The period of appearance of a Chakravartin with the form of a ruling wheel is from the age of immeasurable life to eighty thousand years, and it will not be later than this period, because below this period, the perfect merit will not be complete. The Balachakravartin can appear later than this period, like Ashoka. The former (Golden Wheel King) has three kinds of seven treasures. The most supreme seven treasures are: on the fifteenth of each month, after washing the head and fasting, when surrounded by ministers and sitting in front, the wheel treasure from the eastern heavenly realm, made by the language of a hundred gods and all actions, the Four Great Kings show it to the king. It is well known in the Earth Commentary, and the Sutra and Vinaya say that this is not manufactured, but a manifestation of all actions. In the Mindfulness Sutra, it is said that the wheel treasure made of gold, five hundred yojanas in size, with a thousand spokes, is very beautiful, and travels in the sky at a speed of one million yojanas per day in the four continents and the heavenly realms. All elephants, etc., can fly in the sky, and the king can obtain what he has not obtained, and no one can compete with it. After the king dies, the wheel treasure will get stuck in the door frame and will not benefit the prince. The Mani jewel is as big as the thigh of a great man, with eight edges, and emits light for a hundred yojanas at night, brings coolness during the day, springs forth water with eight qualities when thirsty, fulfills all the king's wishes, has no diseases within a hundred yojanas, all undertakings can achieve the desired results, evil dragons cannot bring down hail and other disasters, and all sorrowful and dangerous places can be transformed into gardens and lakes. （Seed Syllable: Om, Tibetan: ཨོཾ, Sanskrit Devanagari: ॐ, Sanskrit Romanization: oṃ, Literal Chinese Meaning: Om） （Mantra: Mani, Tibetan: མཎི, Sanskrit Devanagari: मणि, Sanskrit Romanization: maṇi, Literal Chinese Meaning: Jewel） （Seed Syllable: Peme, Tibetan: པདྨེ, Sanskrit Devanagari: पद्मे, Sanskrit Romanization: padme, Literal Chinese Meaning: Lotus） （Seed Syllable: Hum, Tibetan: ཧཱུྃ, Sanskrit Devanagari: हुं, Sanskrit Romanization: hūṃ, Literal Chinese Meaning: Hum）

---

གས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་འགྱུར་བ། མི་དུས་མ་ཡིན་དུ་མི་འཆི་ཞིང་། དུད་འགྲོ་གང་གིས་ཀྱང་མི་གནོད་པ། སྦྲུལ་དང་ནེའུ་ལེ་ལྟ་བུ་མི་ མཐུན་པས་ཀྱང་མི་གནོད་པ་ཞིག་དབང་པོས་སྟེར་རོ། །བཞག་པ་དང་ས་འགྲེལ་དུ་ནི། ཀླུའམ་རྒྱལ་ཆེན་བཞིས་འབུལ་བར་བཤད་དོ། །བཙུན་མོ་ནི་ལུས་ལས་ཙན་དན་དང་། ཁ་ལས་ཨུཏྤལ་ལའི་དྲི་འབྱུང་ བ། རེག་ན་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པར་འགྱུར་བ། གླིང་དེའི་བཀྲེས་སྐོམ་དང་མྱང་ངན་བྲལ་བར་བྱེད་པ། རྒྱལ་པོས་མཐོང་ན་གྲང་དུས་དྲོ་ཞིང་དྲོ་དུས་བསིལ་བར་བྱེད་པ། མི་ཀུན་གྱིས་མ་དང་སྲིང་མོ་ལྟར་མཐོང་བ། 4-1196 བསམ་པ་དང་མཐུན་ཞིང་བུ་མང་པོ་བཙས་བ། ཁྱིམ་ཐབ་བུད་མེད་གཞན་ལ་འགྲོ་ན་ཕྲག་དོག་མེད་པའམ། ཁྱིམ་ཐབ་མེད་ཀྱང་འདོད་ཡོན་ལྔའི་དབང་དུ་མི་འགྱུར་བ་ཞིག བློན་པོས་འབུལ་ཏེ་དེ་ ནི་ཤི་ནས་ལྷར་སྐྱེའོ། །བཞག་པར་ནི། བུ་མི་འབྱུང་ཤིང་རྒྱལ་པོའི་སྔར་འཆི་བར་བཤད་དོ། །བློན་པོ་ནི། བྱ་བ་རྣམས་མ་བསླབས་ཀྱང་ཤེས་ནས་བྱེད་པ། མི་དགེ་བ་སྤངས་ཤིང་ཉོན་མོངས་པ་ མེད་ཅིང་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཕ་མ་ལྟར་ཕན་པའོ། །གླང་པོ་ནི། ཅང་ཤེས་ཤིང་བཀའ་ཉན་པས་ཕ་རོལ་ལས་རྒྱལ་བར་བྱེད་པ། གླང་པོ་ཆེན་པོ་སྟོང་གི་སྟོབས་ཡོད་པ། ཆུ་དང་སྐམ་དང་ བར་སྣང་གསུམ་ལ་གཡུལ་འགྱེད་པ། ཉིན་གཅིག་ལ་འཛམ་བུའི་གླིང་ལན་གསུམ་འཁོར་བ། སྐུད་པས་ཀྱང་དཀྲིར་རུང་ཞིང་། རྒྱལ་པོས་ཞོན་པའི་ཚེ་སྐུལ་མི་དགོས་པར་དལ་གྱིས་འགྲོ་བ་ཞིག་དབང་པོས་སྟེར་ རོ། །ས་འགྲེལ་དུ་གླང་པོ་རབ་བརྟན་གྱི་བུ་ཐ་ཆུང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །རྟ་མཆོག་ནི་ཀུ་མུ་ཏ་དང་དུང་ལྟར་དཀར་བ་གླང་པོ་དང་ཡོན་ཏན་མཚུངས་པ་གཅིག་དབང་པོས་སྟེར་རོ། །ས་འགྲེལ་ དུ་རྟའི་རྒྱལ་པོ་སྤྲིན་གྱི་ཤུགས་ཅན་གྱི་བུ་ཐ་ཆུང་ལུས་སྔོ་ལ་མགོ་ནག་པའོ། །ཞེས་ཀྱང་ངོ་། །མདོག་དེ་དང་དབང་པོ་འདྲ་ཞིང་། ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་གླིང་ཕྲན་ཁམས་བུ་ཅན་ན་རྟ་དེ་རྟའི་རྒྱལ་པོ་བརྒྱ་སྟོང་གིས་སྐོར་བ་ཡོད་པ་ལ། 4-1197 བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་འཇིག་རྟེན་བྱུང་བ་ཤེས་པར་གྱིས་ལ་རྟ་རིན་ཆེན་ཐོང་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་བས། བུ་ཐུ་བོ་སྟོང་ཞིང་། དེ་རྒྱལ་པོའི་སྔར་ཤི་ན་དེས་འོག་མ་སྟོང་ལ། རྒྱལ་ པོ་སྔར་ཤི་ན་རྟ་རང་གི་གནས་སུ་ལྡོག་པ་དང་། གླང་པོ་ལུས་དཀར་ལ་མགོ་སྔོ་བས་སྟོང་ལྡོག་ཀྱང་རྟ་དང་འདྲ་བས་བཤད་དོ། །ཁྱིམ་བདག་གིས་ནི་བང་མཛོད་གསེར་དངུལ་སོགས་ཀྱིས་འགེང་ བ། རྒྱལ་པོའི་བཀའ་ཉན་པ། སྐྱེ་བོ་ཀུན་ལ་མི་གནོད་པའོ། །རྒྱལ་པོ་སྲས་སུ་ཁྱིམ་བདག་ནི། མཛོད་ཀྱི་སྤྱན་དང་། བློན་པོ་དཔུང་གི་སྤྱན་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་འཆད་དོ། །ཉེ་བའི་རིན་པོ་ཆེ་སྣ་ བདུན་ཡང་། མདོ་དེ་ཉིད་དུ་རལ་གྲི་ཡང་རྒྱལ་པོ་དང་འགལ་བ་བྱེད་འདོད་པ་དེར་སོང་སྟེ། མ་བཏབ་ཀྱང་ཀ

【現代漢語翻譯】 獲得圓滿：不會意外死亡，不會受到任何動物的傷害，即使是蛇和獴這樣的天敵也不會造成傷害，這是自在天（梵文：Īśvara，自在天）所賜予的。在《俱舍論》和《地釋》中說，龍族或四大天王會供奉這些。 妃子則是身體散發旃檀香，口中散發青蓮香，接觸后能消除煩惱，使那個地方遠離飢渴和憂傷。國王見到她，寒冷時感到溫暖，炎熱時感到涼爽，所有人都像對待母親和姐妹一樣看待她。 心想事成，多生兒子，即使丈夫與其他女子同房也不會嫉妒，即使沒有丈夫也不會被五欲所支配。大臣會供奉這樣的妃子，她死後會轉生為天人。《俱舍論》中說，她不會生兒子，並且會死在國王之前。 大臣則是無需學習就能知道如何做事，摒棄不善，沒有煩惱，像父母一樣利益所有眾生。 大象則是聰明且聽話，能幫助戰勝敵人，擁有相當於一千頭大象的力量，能在水陸空三界作戰，一天能繞贍部洲三圈，即使用繩子也能馴服，國王騎乘時無需鞭策也能緩慢行走，這是自在天所賜予的。《地釋》中說，這頭大象是象王善住（梵文：Supratiṣṭhita，善住）的小兒子。 駿馬則是像睡蓮和海螺一樣潔白，與大象具有相同的功德，這也是自在天所賜予的。《地釋》中說，馬王云力（梵文：Meghabala，云力）的小兒子身體是青色的，頭是黑色的。也有說，它的顏色和自在天一樣，在西方的小洲堪布佳納（梵文：Kambojana，堪布佳納）有成百上千的馬王圍繞著它。 帝釋天（梵文：Indra，帝釋天）告誡輪王（梵文：cakravartin，轉輪王）說：『要知道世間出現轉輪王，就應該賜予寶馬』。如果兒子先死了，那麼它也會消失；如果國王先死了，那麼馬會回到自己的地方。如果大象身體是白色的，頭是青色的，也會消失，但與馬的情況類似，所以這樣解釋。 家主則是倉庫里充滿黃金和白銀等財物，聽從國王的命令，不會傷害任何人。國王的兒子是家主，就像倉庫的眼睛；大臣就像軍隊的眼睛一樣，是這樣解釋的。 七近寶中，在那部經中也提到，寶劍會去往想要與國王作對的人那裡，即使不使用也會自動...

【English Translation】 To become perfect: one will not die untimely, will not be harmed by any animals, even enemies like snakes and mongooses will not cause harm, this is granted by Īśvara (Lord Shiva). In the Abhidharmakośa and its commentary, it is said that the Nāgas or the Four Great Kings will offer these. The queen is one whose body emits the fragrance of sandalwood, whose mouth emits the fragrance of blue lotus, contact with whom eliminates afflictions, and who makes that place free from hunger, thirst, and sorrow. When the king sees her, he feels warm in cold weather and cool in hot weather, and everyone regards her as a mother and sister. She fulfills wishes, bears many sons, and does not feel jealous even if her husband consorts with other women, and even without a husband, she is not dominated by the five desires. The minister will offer such a queen, and she will be reborn as a deva after death. The Abhidharmakośa says that she will not bear sons and will die before the king. The minister is one who knows how to do things without being taught, abandons non-virtue, is without afflictions, and benefits all beings like a parent. The elephant is intelligent and obedient, able to help conquer enemies, possesses the strength of a thousand elephants, can fight in water, on land, and in the sky, can circle Jambudvīpa three times in a day, can be tamed even with a rope, and when the king rides it, it walks slowly without needing to be urged, this is granted by Īśvara. The commentary says that this elephant is the youngest son of the elephant king Supratiṣṭhita. The excellent horse is as white as a kumuda lotus and a conch shell, possessing the same qualities as the elephant, this is also granted by Īśvara. The commentary says that the youngest son of the horse king Meghabala has a blue body and a black head. It is also said that its color is the same as Īśvara, and in the western small continent of Kambojana, there are hundreds of thousands of horse kings surrounding it. Indra advises the cakravartin (wheel-turning king): 'Know that when a cakravartin appears in the world, you should bestow a precious horse.' If the son dies first, then it will also disappear; if the king dies first, then the horse will return to its place. If the elephant has a white body and a blue head, it will also disappear, but it is similar to the case of the horse, so it is explained this way. The householder is one whose treasury is filled with gold and silver and other wealth, who obeys the king's commands, and does not harm anyone. The king's son is the householder, like the eyes of the treasury; the minister is like the eyes of the army, this is how it is explained. Among the seven nearby treasures, it is also mentioned in that sutra that the sword will go to those who want to oppose the king, and even if it is not used, it will automatically...

---

ུན་གྱིས་འདུད་པའོ། །དམག་དཔོན་ནི། དགྲའི་ཚོགས་མ་ལུས་པ་འཇོམས་པའི་ནུས་པ་ཡོད་ ཀྱང་གཞན་ལ་མི་འཚེ་བའི་སྐྱེས་བུའོ། །ལྤགས་པ་ནི་ཆུར་དཔག་ཚད་བཅུ་གཉིས་ཞེང་དུ་ལྔ་པ་ཆར་གྱིས་མི་བརླན་ཞིང་རླུང་གིས་མི་བསྐྱོད་ལ། གྲང་ན་དྲོ་ཞིང་དྲོ་ན་བསིལ་བར་བྱེད་དོ། ། བུད་མེད་ནི་མི་སྡུག་པ་མི་མཐོང་བ་ཉི་མའི་འོད་སྣང་བ། ཀླུའི་ལྤགས་པ་རྒྱ་མཚོ་ནས་འབྱུང་བ། གང་འགྲོ་སར་བློན་པོས་ཁྱེར་ཏེ། ཁང་པའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ཞིག་ཚོང་པས་འབུལ་ལོ། ། 4-1198 ཁང་པ་ནི་ཆུར་དཔག་ཚད་བཅུ་གཉིས་པ། ཞེང་དུ་བདུན་པ། རིན་པོ་ཆེ་དང་ཟླ་བ་དང་རྒྱུ་སྐར་བལྟ་བར་འདོད་ན་ཁང་པ་དེར་འོང་བ། རྨི་ལམ་དགེ་བར་མཐོང་བ། གྲང་ན་དྲོ་ ཞི་ཚ་ན་བསིལ་བའི་རླུང་ལྡང་བ། དེར་ལྷ་མོ་འོངས་ནས་རོལ་མོ་བྱེད་པའོ། །གོས་ནི་འཇམ་ལ་དྲི་མས་མི་གོས་པ། གྱོན་ན་ཚ་གྲང་བཀྲེས་སྐོམ་ངལ་དུབ་ཀྱིས་མི་གནོད་པ། མེས་མི་ འཚིག་ཅིང་མཚོན་གྱིས་མི་ཆོད་པའོ། །ཚལ་ནི་རྒྱལ་པོས་དེར་ཕྱིན་པ་དང་། ཚལ་གྱི་མཐུས་དེ་རང་། ལྷའི་བུ་མོ་དང་བྱ་སོགས་འོངས་ཏེ། འདོད་ཡོན་ལ་སྤྱོད་པའོ། །མལ་ཆ་ནི་བསམ་གཏན་བྱེད་ན་ བློ་གསལ་བ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མི་སྐྱེ་བའོ། །ལྷམ་ནི་གྱོན་ན་ཆུ་ལ་མི་འབྱིང་བ་ཡུད་ཙམ་གྱིས་དཔག་ཚད་བརྒྱར་འགྲོ་བ་ལའང་ངལ་དུབ་མེད་པའོ། །རིན་ཆེན་བདུན་ནི། གསེར། དངུལ། བཱཻ་ཌཱུཪྻ། ཤེལ། སྤུག རྡོའི་སྙིང་པོ། མུ་ཏིག་དམར་པོའོ། །མི་སྟོང་ཐུབ་པའི་བུ་སྟོང་དང་། དགྲ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་མདའ་གཞུའང་འབྱུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ཡང་བཞི་སྟེ། གསེར་དང་། དངུལ་དང་། ཟངས་དང་། ལྕགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་ནོ། །དེ་བཞི་རྣམས། གླིང་གཅིག་དང་། གླིང་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་མས་རིམ་བཞིན་དུ་དབང་བྱེད་ལ། མདོར་གཙོ་བོར་སྨོས་པའི་ཕྱིར། གསེར་གྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་ཁོ་ན་གསུངས་སོ། ། 4-1199 ལྷན་ཅིག་ཏུ་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་གཉིས་མི་འབྱུང་སྟེ། དཔེར་ན་སངས་རྒྱས་བཞིན་ཏེ། འདི་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ། ཞིང་ཀུན་ཏུ་སངས་རྒྱས་རེ་རེ་ལས་མི་འབྱུང་ཟེར་རོ། ། ཕལ་ཆེན་སྡེ་བ་སོགས་ གཅིག་ཏུ་མི་འབྱུང་བ་འདོད་དེ། དེ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མདོ་ཆེན་དང་མཐུན་ནོ། །ཐེག་བསྡུས་སུ། གླིང་བཞི་པ་གཅིག་ཏུ་མི་འབྱུང་བར་བཤད་ལ། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་སོགས་སུ་ནི། སངས་རྒྱས་གཉིས་སམ་ མང་པོ་བྱོན་ནས་འདུལ་བས་སེམས་ཅན་ཡོད་ན་དུ་མ་འབྱུང་བ་མི་འགལ་བར་བཤད་དེ། ཕལ་པོ་ཆེར། ལ་ལར་སངས་རྒྱས་མང་པོའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་བཞི་གཡུལ་ལས་ཇི་ལྟར་རྒྱལ་བར་ བྱེད་ཅེ་ན། གསེར་འཁོར་ཅན་ནི། ཁམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཕྲན་རྣམས་ཀྱིས་ཕར་འདུ་ནས་འདུད་ཅིང་བཀའ་ཉན་ནོ། །དངུལ་འཁོར་ཅན་ནི་དེ་རྣམས་ཀྱི་ཐད་དུ་རང་ཉིད་འགྲོ་བས་འདུད་ལ། སར་ནི། ཕོ་ཉ་ བཏང་བ

【現代漢語翻譯】 以禮敬之姿臣服。將軍：雖有摧毀一切敵軍之能，卻不加害於人的賢士。皮革：在水中，長十二肘，寬五肘，雨不能濕，風不能動，寒冷時溫暖，炎熱時涼爽。 女子：不見醜陋之物，擁有太陽般的光芒，龍皮來自大海。無論走到哪裡，都有大臣攜帶，在房屋中操持事務，由商人進獻。 房屋：在水中，長十二肘，寬七肘。若想觀賞珍寶、月亮和星辰，就來這房屋。能見到吉祥的夢境，寒冷時溫暖，炎熱時涼爽，清風習習。天女降臨於此，奏樂嬉戲。衣物：柔軟而不染塵垢，穿著它，寒熱、飢渴、疲勞都不會侵擾，火不能焚燒，刀劍不能斬斷。園林：國王一旦駕臨，園林的威力便會顯現，天女和鳥兒等前來，享受欲樂。臥具：若用於禪修，則能開啟智慧，一切煩惱皆不生起。鞋子：穿上它，不會沉入水中，瞬間可行走百由旬，且毫無疲憊。七寶：黃金、白銀、吠琉璃（vaiḍūrya，梵文，一種寶石）、水晶、硨磲、石髓、紅珍珠。還能生出千子，且個個英勇無敵，以及能壓制敵人的弓箭。 第二種是四種輪寶：金輪、銀輪、銅輪和鐵輪。這四種輪王依次統治一個大洲、兩個大洲、三個大洲和四大洲。此處因主要講述的內容，所以只提到了金輪王。 兩個轉輪王不會同時出現，如同兩位佛陀不會同時出現一樣。分別說部（佛教部派之一）認為，每個佛土只會有一尊佛陀出現。大眾部等也認為不會同時出現，這與大乘經典相符。《攝大乘論》中說，四大洲不會同時出現。但在《八千頌般若釋》等論典中說，如果有多位佛陀出現並調伏眾生，只要有眾生可度化，出現多位佛陀並不矛盾。如《華嚴經》中說：『在有些世界，有許多佛陀。』這四種輪王如何戰勝敵人呢？金輪王：各個地方的諸侯前來歸附，聽從號令。銀輪王：親自前往那些諸侯的所在地，他們便會臣服。至於銅輪王：派遣使者前往

【English Translation】 bow with reverence. General: Although he has the power to destroy all enemies, he is a virtuous person who does not harm others. Leather: In the water, it is twelve cubits long and five cubits wide, rain cannot wet it, wind cannot move it, it is warm when it is cold, and cool when it is hot. Woman: She does not see ugly things, she has the light of the sun, and the dragon skin comes from the sea. Wherever she goes, ministers carry her, and she does the work of the house, which is offered by merchants. House: In the water, it is twelve cubits long and seven cubits wide. If you want to see treasures, the moon, and the stars, come to this house. You can see auspicious dreams, it is warm when it is cold, and cool when it is hot, with a cool breeze. Goddesses come here to play music. Clothes: Soft and not stained with dirt, wearing them, cold, heat, hunger, thirst, and fatigue will not harm you, fire cannot burn them, and swords cannot cut them. Garden: Once the king arrives, the power of the garden will appear, and goddesses and birds will come to enjoy sensual pleasures. Bedding: If used for meditation, it will open wisdom, and all afflictions will not arise. Shoes: Wearing them, you will not sink into the water, and you can walk hundreds of yojanas in an instant without fatigue. Seven treasures: gold, silver, vaiḍūrya (वैडूर्य，碧琉璃), crystal, conch, agate, and red pearl. It can also produce a thousand sons, all of whom are brave and invincible, and bows and arrows that can suppress enemies. The second is the four kinds of wheel treasures: the golden wheel, the silver wheel, the copper wheel, and the iron wheel. These four wheel kings successively rule one continent, two continents, three continents, and four continents. Here, because the main content is discussed, only the golden wheel king is mentioned. Two wheel-turning kings will not appear at the same time, just as two Buddhas will not appear at the same time. The Sarvastivadins (one of the Buddhist schools) believe that only one Buddha will appear in each Buddha land. The Mahasanghika and others also believe that they will not appear at the same time, which is in line with the Mahayana scriptures. The Compendium of Mahayana says that the four continents will not appear at the same time. However, the Great Commentary on the Eight Thousand Verses of Prajna and other treatises say that if many Buddhas appear and tame sentient beings, as long as there are sentient beings to be tamed, it is not contradictory for many Buddhas to appear. As the Avatamsaka Sutra says: 'In some worlds, there are many Buddhas.' How do these four wheel kings defeat their enemies? Golden Wheel King: The princes of various places come to submit and listen to orders. Silver Wheel King: He personally goes to the places where those princes are, and they will submit. As for the Copper Wheel King: send messengers to

---

ས་འདུད། ཅེས་སོ། །ཟངས་འཁོར་ཅན་ནི། གཡུལ་བཤམས་པས་འདུད་དོ། །ལྕགས་འཁོར་ཅན་ནི། ཕན་ཚུན། མཚོན་བརྩམས་ཏེ། གཟས་པས་འདུད་སྟེ། རྒྱལ་ཡང་གནོད་པ་མེད་ཅིང་། རྒྱལ་ནས་སེམས་ཅན་རྣམས་དགེ་བ་ བཅུ་ལ་འགོད་པས་དེ་རྣམས་ངེས་པར་ལྷར་སྐྱེའོ། །བཞག་པར། དང་པོ་འཁོར་ལོའི་རྗེས་སུ་དཔུང་དང་བཅས་པ་བྱོན་ནས་བཞུགས་པ་ནས། དེ་ཐོས་མ་ཐག་རྒྱལ་ཕྲན་རྣམས་འོང་ནས་འདུད་ལ། གཉིས་པ་ལ་ཐོས་མ་ཐག་ཏུ་མིན་པར་འདེགས་པའི་ཚེ་འོངས་ནས་འདུད་བར་བཤད་དོ། ། 4-1200 ས་གླིང་འདིའི་ཉེ་འཁོར་ན་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བའི་ལམ་གསེར་གྱི་རང་བཞིན། རྒྱལ་ཆེན་སྡེ་བཞི་པའི་པུས་ནུབ་ཙམ། རྒྱ་མཚོར་ནུབ་པ་ཡོད་ཅིང་། དེ་བྱུང་བ་ན་ཆུ་སྐམ་པར་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ ནི་འདི་རྣམས་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་སོ་གཉིས་ཀྱིས་བརྒྱན་པས་རྒྱལ་པོ་གཞན་ལས་ཁྱད་ཞུགས་ཏེ། འོན་ཀྱང་ཐུབ་པའི་མཚན་ནི་རང་གི་ཡུལ་ན་མ་འགྲུས་པར་གནས་པ་དང་། འོད་གསལ་བ་ཆ་ ཤས་རྫོགས་པས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་བྱམས་པ་བསྒོམས་པ་དང་། མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་གུས་པས་བཙལ་བ་སོགས་གསུངས་སོ། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་ནས་ཀྱང་། འཁོར་ བ་ན་ནི་ཡང་བྲན་ཉིད་དུ་འགྱུར། ཞེས་བཤད་པས། འཕགས་པ་ཁོ་ནར་ནི་མ་ངེས་སོ། ། གསུམ་པ་སྣོད་བཅུད་ཁྱད་ཆོས་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ་བསྐལ་པ་དང་པོའི་ཁྱད་པར། དེ་ཇི་ལྟར་ འགྲིབ་ཚུལ། འགྲིབ་པའི་མཐར་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བསྐལ་བ་དང་པོའི་མི་རྣམས་ཀྱང་རྒྱལ་པོ་དང་བཅས་པ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ། སྔར། བསྐལ་པ་འཆགས་མ་ཐག་གི་སེམས་ཅན་མི་རྣམས་ གཟུགས་ཅན་གྱི་ལྷ་བཞིན་ཏེ། ཡིད་ལས་བྱུང་བ། ཡན་ལག་དང་། ཉིང་ལག་དབང་པོ་ཚང་བ། རང་འོད་ཅན། ནམ་མཁའ་ལ་འགྲོ་བ། ཟས་སུ་དགའ་བ་ཟ་བ། ཚེ་དཔག་མེད་ཐུབ་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། 4-1201 དེ་ནས་རིམ་གྱིས་རོ་ལ་ཆགས་ཏེ། སའི་བཅུད་ཁ་དོག་མར་གསར་འདྲ་བ་རོ་སྦྲང་རྩི་མ་བསྐོལ་བ་ལྟར་མངར་བ་སའི་སྟེང་ཆུས་ཁྱབ་པ་ལ་རླུང་གིས་སྤྲིས་མ་བྱས་པ་བྱུང་སྟེ། དེ་ སེམས་ཅན་བརྐམ་ཆགས་ཅན་གཅིག་གིས་སོར་མོའི་རྩེ་མོས་བླངས་ཏེ། ཟོས་པས་མི་གཞན་རྣམས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བྱས་པ་ཁམ་ཟས་ཟ་བའི་དང་པོའོ། །དེ་ནས་ལུས་མཁྲང་བ་ལྕི་ལ་འོད་ནུབ་ནས་མུན་ པ་བྱུང་བ་དང་། སྨྲེ་སྔགས་བཏོན་པའི་སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ཀྱི་ཉི་མ་ཤར་བས། ཕན་འདོགས་པ་མ་ལྟ་བུ་བྱུང་ཞེས་ཉི་མར་གྲགས་ཡང་སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཤར་བས་སྔར་གྱི་ དེའི་ཟླ་བོ་གཅིག་བྱུང་ཞེས་ཟླ་བར་གྲགས་སོ། །དེ་ནས་ས་ཞག་སེར་པོ་སྦྲང་རྩིའི་རོ་ཅན་བྱུང་བའང་མྱངས་པས་ནུབ་ཅིང་སྨྲེ་སྔགས་སྟོན་ཏོ། །དེ་ནས་ལྡུམ་པོའི་ཚལ་དཀར་པོ་སྦྲང་རྩིའི་རོ་ ཅན་ཡང་མྱངས་པས་ནུབ་བོ། །དེ་ནས་མ་རྨོས་མ་བཏབ་པའི་འབྲས་བུ། ཤུན་པ་

【現代漢語翻譯】 敬禮！對於金輪王，是通過戰爭來使其臣服。對於銅輪王，是通過佈陣來使其臣服。對於鐵輪王，是通過互相製造武器，互相殘殺來使其臣服，即使勝利了也沒有利益，即使勝利了也能使眾生安住於十善，他們必定會轉生為天人。關於安住的方式，首先是輪王帶著軍隊隨輪寶之後而行，安住下來，聽到這個訊息后，小國王們前來臣服。第二種情況是，不是聽到訊息立刻臣服，而是在舉兵抵抗的時候才前來臣服。 在這個贍部洲附近，有轉輪王行走的道路，其黃金的自性，如同四大天王膝蓋陷入泥中一般，也陷入海中。當這種情況發生時，據說海水會乾涸。第三點是，這些人以三十二大丈夫相莊嚴，超越了其他國王。然而，佛陀的相好在自己的國土上沒有完全顯現，光明圓滿，因此顯得格外殊勝。這樣做的原因是修習慈心，恭敬地繞塔等等。即使成爲了轉輪王，在輪迴中仍然會成為奴僕。因此，成佛並非是絕對的。 第三，關於器情世界的特殊性，分為三個方面：第一是最初劫的特殊性，第二是它如何衰減，第三是衰減的最終結果如何。第一點是，一般來說，最初劫的人們是否也擁有國王？並非如此。以前說過，最初劫的眾生如同有色界的天人一般，是意生身，肢體和根 पूर्ण (藏文，梵文：पूर्ण，梵文羅馬擬音：pūrṇa，漢語字面意思：圓滿)具足，具有自身的光芒，能在空中飛行，以喜悅為食，壽命極長。第二點是， 之後逐漸貪戀味道，大地的精華，顏色如同新煉製的酥油，味道如同未熬製的蜂蜜般甜美，在大地上被水覆蓋的地方，風將其攪動形成凝結物。一個貪婪的眾生用指尖取食，其他人也效仿，這是最初的團食。之後身體變得僵硬沉重，光芒消失，出現黑暗，發出哀嚎，共同業力的太陽升起，出現瞭如同母親般帶來利益的事物，被稱為太陽。共同業力的月亮升起，出現了之前太陽的伴侶，被稱為月亮。之後出現了黃色地脂，味道如同蜂蜜，品嚐后也消失了，發出哀嚎。之後出現了白色蔓菁，味道如同蜂蜜，品嚐后也消失了。之後出現了無需耕種播種的果實，外殼...

【English Translation】 Homage! For the gold wheel-turning king, it is through warfare that they are subdued. For the copper wheel-turning king, it is through deploying troops that they are subdued. For the iron wheel-turning king, it is through mutually creating weapons and slaughtering each other that they are subdued. Even if victorious, there is no benefit, and even if victorious, they can settle sentient beings in the ten virtues, and they will certainly be reborn as gods. Regarding the manner of settling, first, the wheel-turning king, along with his army, follows after the wheel and abides. Upon hearing this news, the petty kings come to submit. The second situation is that they do not submit immediately upon hearing the news, but rather come to submit when raising arms in resistance. In the vicinity of this Jambudvipa (南贍部洲), there is a path for the wheel-turning king to travel, its golden nature sinking into the sea like the knees of the Four Great Kings sinking into the mud. When this occurs, it is said that the seawater will dry up. The third point is that these individuals are adorned with the thirty-two major marks of a great being, surpassing other kings. However, the marks of the Buddha are not fully manifested in his own land, and his light is complete, thus appearing particularly supreme. The reason for this is cultivating loving-kindness, circumambulating stupas with reverence, and so on. Even having become a wheel-turning king, in samsara (輪迴) one will still become a servant. Therefore, Buddhahood is not absolute. Third, regarding the special characteristics of the container and its contents, there are three aspects: first, the special characteristics of the first kalpa (劫); second, how it declines; and third, what the final result of the decline is. The first point is, in general, did the people of the first kalpa also have kings? No, they did not. It was said before that the sentient beings of the first kalpa were like gods of the form realm, born of mind, with limbs and faculties पूर्ण (藏文，梵文：पूर्ण，梵文羅馬擬音：pūrṇa，漢語字面意思：complete) complete, possessing their own light, able to fly in the sky, eating joy as food, and having immeasurable lifespans. The second point is, After that, they gradually became attached to taste. The essence of the earth, its color like newly refined butter, its taste as sweet as unboiled honey, appeared on the earth where it was covered by water, churned by the wind into a froth. One greedy sentient being took it with the tip of their finger and ate it, and others followed suit. This was the first instance of eating food in lumps. After that, the body became stiff and heavy, the light faded, and darkness appeared. Cries of lamentation arose, and the sun of common karma rose, bringing forth something beneficial like a mother, and it was called the sun. The moon of common karma rose, bringing forth a companion to the previous sun, and it was called the moon. After that, yellow earth-oil appeared, with the taste of honey, but it also disappeared after being tasted, and cries of lamentation arose. After that, white creepers appeared, with the taste of honey, but they also disappeared after being tasted. After that, fruits that were neither plowed nor sown appeared, with a husk...

---

དང་ཕུབ་མ་མེད་པ་བྱུང་བ་ཟོས་པས། རྒྱུ་མཐུན་འབྱུང་བའི་བཤང་གཅིའི་ལམ་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་དང་བཅས་པ་ བྱུང་སྟེ། སྔོན་གོམས་པས་ཚུལ་མིན་ཡིད་བྱེད་ཀྱིས་འཁྲིག་པ་བྱེད་ཅིང་། དེ་ལ་སྨད་པའི་དེའི་ཆེད་དུ་བྱེད་དེ། མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ལས་ལམ་དང་པོར་བྱུང་། ས་ལུ་ནང་ཟ་ན་ནང་ལེན། ནུབ་ཟ་ན་ནུབ་ལེན་པ་ལ། 4-1202 གཅིག་གིས། སྔ་དྲོ་ཟ་རྒྱུ་ཡང་ཕྱི་དྲོ་བླངས་ཏེ། ལེ་ལོས་གསོག་འཇོག་བྱས་ནས་ནི། །གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཐབས་ཟབ་མོ་ཞེས་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་བྱུང་། མ་རྨོས་མ་བཏབ་པའི་ས་ལུ་ནུབ། དེ་ ནས་ཞིང་རྣམས་བགོས་ཏེ། རང་གི་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་དང་བཅས་ནས་གཞན་གྱི་ལ་རྐུའོ། །དེ་དག་གི་ཆེད་དུ་འདུས་ནས་དེ་རྣམས་ཀྱིས་མི་ཁྱད་པར་ཅན་ཞིང་དཔོན་དུ་བསྐོས་ནས། རང་རང་ གི་སྟོན་ཐོག་གིས་དྲུག་ཆ་བསྟབས་སྟེ། དེ་ནི་མང་པོས་བཀུར་བ་ཞེས་བྱ་བའི་རྒྱལ་རིགས་ཀྱི་དང་པོའོ། །དེར་མི་ཁ་ཅིག་གི་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྩ་བར་རིག་སྟེ། དགོན་པར་ སྤྱིལ་བུར་འདུག་ཅིང་། ཟན་འདོད་པ་ན་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཕྱི་རོལ་ཡོད་དོ། །ཅེས་བརྗོད་པ་བྲམ་ཟེ་དང་། ཁ་ཅིག་གིས་བསམ་གཏན་དང་དབེན་པ་མ་རྟོགས་ཏེ། སྔགས་ཀྱི་གཞུང་དང་རིགས་བྱེད་ སྦྱོར་བ་ལས་མདུན་ན་འདོན་པ་དང་། དེའང་མ་རྟོགས་ནས་གྲོང་དུ་ཞུགས་ཏེ། ཁང་པ་སྒོ་བཞི་པར་འཁོད་ནས་སྦྱིན་པ་སྦྱིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལས་གྲོང་མི་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ནས་རྗེ་རིགས་དང་། དམངས་ རིགས་ཀྱང་བྱུང་ངོ་། །དེ་ནས་མི་རྣམས་རྐུན་མ་མང་དུ་བྱུང་བ་ལ། རྒྱལ་པོས་བརྩད་བཅད་པས་མ་བརྐུས་སོ་ཟེར་བས། མ་བྱིན་ལེན་དང་རྫུན་སྨྲ་བའི་ལས་ལམ། བརྐུས་པ་འགའ་ཞིག་གི་སྲོག་བཅད་པས་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ལས་ལམ་བྱུང་། 4-1203 དེ་ནས་མི་དགེ་བའི་ལས་ཀྱི་ལམ་ལྷག་སྟེ། འཕེལ་བས་ཚེ་ཁད་ཀྱིས་ཐུང་དུ་སོང་བས་མཐར་ཚེ་ལོ་བཅུ་པར་འགྱུར་རོ། །དེའི་དུས་སུ་ཚེ་རྒུད་པ། རིང་ན་ལོ་བཅུ་དང་། ལུས་རྒུད་པ་ ཡིན་ལ་མཐོ་གང་དང་། ཆང་གང་དང་། ཡོ་བྱད་རྒུད་པ་ཟས་ཀྱི་མཆོག་ཁྲེ་རྒོད། གོས་ཀྱི་མཆོག་སྐྲའི་ལྭ་བ་དང་། རྒྱན་གྱིས་མཆོག་མཚོན་ཆ་སྟེ། འོ་མ་དང་ཞོ་ཡོད་ཀྱང་མར་མི་འབྱུང་ཞིང་། ཏིལ་ཡོད་ཀྱང་ཏིལ་མར་མི་འབྱུང་། བུར་ཤིང་དང་དེའི་ཁུ་བ་ཡོད་ཀྱང་བུ་རམ་མི་འབྱུང་ལ། ལན་ཚ་ཡང་མེད་དོ། །བུ་མོ་ཟླ་བ་ལྔ་ལོན་ནས་བག་མར་གཏོང་བ་སོགས་དུ་མ་བཤད་ དོ། །གསུམ་པ་ནི། བར་གྱི་བསྐལ་པ་ལ། མཚོན་དང་། ནད་དང་། མུ་གེའི་བསྐལ་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་མཐུན་ཏེ། ཚེ་ལོ་བཅུ་པ་ན་མི་རྣམས་ཕན་ཚུན་རྔོན་པས་རི་དྭགས་མཐོང་བ་ལྟར་གནོད་སེམས་ མི་ཟད་པར་གྱུར་ཏེ། གང་བླངས་པ་མཚོན་ཆ་རྣོན་པོར་འགྱུར་ནས་གསོད་རེས་བྱེད་ལ་བསད་ཚད་དམྱལ་བར་སྐྱེའོ། །ནད་ནི་མི་མ་ཡིན་རྣམས་ཀྱིས་ཡམས་ནད་གསོར་མི་རུང་བ་ག

【現代漢語翻譯】 當他們吃了沒有糠秕的稻米后，由於共同的原因，出現了包括男女生殖器在內的排泄系統。由於過去的習慣，他們以不恰當的方式進行性行為，併爲此感到羞恥，因此開始了不凈行。他們早上拿走稻米，晚上也拿走稻米。 有人早上吃，晚上儲存，其他人也認為這是個巧妙的方法，並效仿。未經耕種的稻米消失了。然後，田地被劃分，人們佔有自己的田地，並偷竊他人的田地。爲了解決這個問題，他們聚集在一起，任命了一個特殊的人作為田地管理者。每個人都將自己收成的六分之一上交給他。這個人被稱為『受眾人尊敬者』，是剎帝利種姓的開端。有些人認識到完全佔有是痛苦的根源，他們住在寺院的茅屋裡，當需要食物時才進入村莊乞討，並自稱是『外道』。另一些人不理解禪定和隱居，沉迷於咒語的文字和種姓行為，並自稱為『領頭人』。還有一些人不理解這些，進入村莊，住在四門房屋裡施捨，因此出現了村民。之後，吠舍種姓和首陀羅種姓也出現了。之後，人們偷盜成風，國王審問他們，他們卻說沒有偷。因此，不予而取和妄語的行為出現了。一些偷竊者被處決，因此出現了殺生的行為。 之後，不善業的道路更加盛行，壽命逐漸縮短，最終減少到十年。那時，是壽命衰減的時期，最長壽命只有十年，身體衰減，身高只有一拃，飲料衰減，最好的食物是粗米，衣服衰減，最好的衣服是毛髮製成的衣服，裝飾品衰減，最好的裝飾品是武器。即使有牛奶和酸奶，也無法制作酥油。即使有芝麻，也無法制作芝麻油。即使有甘蔗和甘蔗汁，也無法制作紅糖，也沒有鹽。女孩五個月大就被嫁出去等等，說了許多類似的事情。 第三個是中間劫，由刀兵劫、疾病劫和饑饉劫所擾亂。在壽命為十年時，人們互相視為獵物，像看到鹿一樣，懷著無盡的惡意。他們拿起的任何東西都會變成鋒利的武器，互相殘殺，被殺的人會墮入地獄。疾病是由於非人散佈無法治癒的瘟疫。

【English Translation】 When they ate the rice that had no husk, due to a common cause, excretory systems including male and female reproductive organs appeared. Due to past habits, they engaged in improper sexual conduct and were ashamed of it, thus beginning the path of impure conduct. They took rice in the morning and also took rice in the evening. Some ate in the morning and stored it in the evening, and others also thought it was a clever method and followed suit. Uncultivated rice disappeared. Then, fields were divided, and people possessed their own fields and stole others' fields. To address this, they gathered together and appointed a special person as a field manager. Everyone contributed one-sixth of their harvest to him. This person was called 'Honored by Many,' and was the beginning of the Kshatriya caste. Some recognized that complete possession was the root of suffering, and they lived in huts in monasteries, entering villages to beg for food when they desired it, and called themselves 'Outsiders.' Others did not understand meditation and seclusion, and were absorbed in the texts of mantras and caste practices, and called themselves 'Leaders.' Still others did not understand these, entered villages, and lived in four-doored houses giving alms, thus villagers appeared. After that, the Vaishya and Shudra castes also appeared. After that, people stole frequently, and the king interrogated them, but they said they did not steal. Thus, the actions of taking what is not given and lying appeared. Some thieves were executed, thus the action of killing appeared. After that, the path of non-virtuous actions became more prevalent, and lifespan gradually shortened, eventually decreasing to ten years. At that time, it was a period of decline in lifespan, with the longest lifespan being only ten years, the body declined, the height was only a span, drinks declined, the best food was coarse rice, clothes declined, the best clothes were made of hair, ornaments declined, the best ornaments were weapons. Even if there was milk and yogurt, ghee could not be made. Even if there was sesame, sesame oil could not be made. Even if there was sugarcane and sugarcane juice, jaggery could not be made, and there was no salt. Girls were married off at five months old, and so on, many similar things were said. The third is the intermediate kalpa, which is disturbed by the kalpas of weapons, disease, and famine. When the lifespan is ten years, people regard each other as prey, like seeing deer, with endless malice. Whatever they pick up turns into sharp weapons, and they kill each other, and those who are killed are born in hell. Disease is due to non-humans spreading incurable plagues.

---

ཏོང་སྟེ། ཕལ་ཆེར་ འཆིའོ། །མུ་གེ་ནི་ཉེས་པ་དེ་དག་གིས་ལྷས་ཆར་མི་འབེབས་པས། ཕན་ཚུན་འདུས་ཏེ་འཆི་བ་དང་། མ་འོངས་པའི་སྐྱེ་བོའི་དོན་དུ་ས་བོན་གབ་རྩེའི་ནང་དུ་འཇོག་པས་གབ་རྩེ་བ་དང་། 4-1204 ཤི་མ་ཐག་རུས་གོང་དཀར་པོ་བསྡུས་ཏེ་བསྐོལ་ནས་འཐུང་བས། རུས་གོང་དཀར་པོ་བ་དང་། ཐུར་མས་ཟས་འགྱེད་པ་དང་ཐུར་མས་རྩིག་ཁུང་ནས་འབྲུ་བྲུས་ཤིང་ཆུར་བསྐོལ་ཏེ་འཐུང་བས་ཐུར་མས་ འཚོ་བ་སྟེ་གསུམ་མོ། །གང་ཞིག་གིས་ཉི་མ་འགའ་སྲོག་གཅོད་སྤངས་པ་དང་། དགེ་སློང་ལ་ཨ་རུ་འགའ་དང་བསོད་སྙོམས་འགའ་གུས་པས་ཕུལ་བ་དེས་མཚོན་དང་ནད་དང་མུ་གེ་ལ་མི་སྐྱེ་ བར་བཤད་དོ། །ཡང་དེ་གསུམ་དུས་ཇི་སྲིད་འབྱུང་སྙམ་ན། མཚོན་ཞག་བདུན་དང་། ནད་ཞག་བདུན་དང་ཟླ་བ་བདུན་དང་། མུ་གེ་དེ་གཉིས་དང་ལོ་བདུན་ཚན་རེ་རྣམས་འབྱུང་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ། དེའི་ཚེ་ཤར་ནུབ་གཉིས་སུ་གནོད་སེམས་ལྷག་པ་དང་། མདོག་ངན་ཞིང་ཉམ་ཆུང་བ་དང་། བཀྲེས་སྐོམ་ཙམ་འབྱུང་ངོ་། །བཞག་པར། ཚེ་ལོ་བཅུ་པ་གཅིག་ལ་རེ་རེ་ལས་མི་འབྱུང་བར་བཤད་ཅིང་། དེ་ ལྟར་རྒྱལ་པོ་སྲས་ཀྱང་བཞེད་དོ། །ཁ་ཅིག་གཅིག་ལ་མས་རིམ་གྱིས་གསུམ་ཆར་འབྱུང་ཞེས་སོ་ཟེར་རོ། །སར་ནི། ཚེ་ལོ་སུམ་ཅུ་པ་དང་། ཉི་ཤུ་པ་དང་། བཅུ་པ་ལ་མས་རིམ་གྱིས་འབྱུང་ བར་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་དེ་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་ནི། ཞར་བྱུང་སེམས་ཅན་གཟུགས་ཅན་བཞིན། ཞེས་གོང་དུ་བཤད་པ་ལས་འཕྲོས་ནས། དང་པོ་རྒྱ་གར་བའི་ལོ་རྒྱུས་དང་། དེ་རྗེས་བོད་ཀྱི་ལོ་རྒྱུས་གཉིས། 4-1205 དང་པོ་ལ་དོན་གྱི་ཁོག་ཕུབ་པ་དང་། ཚིག་གི་ཆ་ཅུང་ཟད་ཕྲལ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་ལ། །སངས་རྒྱས་བྱོན་དང་དེ་ཆོས་གསུངས། །བསྟན་པ་གནས་དང་དར་རྒྱས་ ཚུལ། །ཁྱད་པར་སྤྲུལ་པའི་ལོ་པན་དང་། །རྒྱལ་བློན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས། །བོད་ཁམས་བསྟན་པ་སྤེལ་བའི་ཚུལ། །མདོ་སྡེ་རྣམས་དང་དགོངས་འགྲེལ་གྱིས། །བསྟན་བཅོས་དག་ལས་འབྱུང་ཞིང་བཤད། །སངས་རྒྱས་འབྱུང་བ་ རྒྱལ་རིགས་དང་། །བྲམ་ཟེའི་རིགས་ལས་གཞན་མི་སྲིད། །སྟོན་པ་རྒྱལ་རིགས་ཉི་མའི་གཉེན། །བུ་རམ་ཤིང་པའི་གདུང་རྒྱུད་ལས། །འོངས་པ་ཤཱ་ཀྱའི་རིགས་སུ་འཁྲུངས། །རྒྱལ་པོའི་ཐོག་མ་མང་བཀུར་ཡིན། །མང་བཀུར་ རྒྱལ་པོ་ནས་བཟུང་སྟེ། །ཟས་གཙང་བར་ལ་རྒྱལ་རིགས་ནི། །ས་ཡ་གཅིག་དང་གཅིག་འབུམ་དང་། ཉི་ཁྲི་གཅིག་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་དང་། །བཅུ་བཞི་རྣམས་ནི་འདས་པ་རུ། །འདུལ་བ་ལུང་ལས་གསལ་བར་གསུངས། ། གདགས་པ་ལས་ནི་གཞན་དུ་བཤད། །མང་པོས་བཀུར་དང་འོད་མཛེས་དང་། །དགེ་བ་དགེ་མཆོག་གསོ་སྦྱོང་འཕགས། །སྔོན་གྱི་རྒྱལ་པོ་སྡེ་ལྔར་གྲགས། །ང་ལས་ནུས་དང་མཛེས་པ་དང་། །ཉེ་མཛེས་མཛེས་ཅན་མཛེས་ ལྡན་ནི། །འཁོར་ལོ་སྒྱུར་རྒྱལ་སྡེ་

【現代漢語翻譯】 通常， 多數會死亡。饑荒是由於那些罪惡導致神不降雨，人們聚集在一起死亡，爲了未來的人們將種子藏在糧倉里，所以被稱為糧倉人。 4-1204 剛死之人，收集白色骨頭煮沸後飲用，所以被稱為白色骨頭人。用勺子分發食物，用勺子從墻縫裡挖出穀物煮沸後飲用，所以被稱為勺子為生，這是三種情況。如果有人幾天不殺生，恭敬地向僧侶供養一些訶梨勒果和一些食物，據說這樣就不會遭受刀兵、疾病和饑荒。 那麼，這三種災難會持續多久呢？刀兵持續七天，疾病持續七天或七個月，饑荒持續兩個七年，這些災難會依次發生。 那時，東西方兩地怨恨之心強烈，人們面容醜陋、虛弱，只有飢渴。 據說，在壽命為十歲時，這些災難每次只會發生一種。國王之子也這樣認為。有些人說，這三種災難會依次發生。 在壽命為三十歲、二十歲和十歲時，這些災難會依次發生。 第二部分是從此延伸出的意義：如附帶的有形眾生。這是從前面所說的內容延伸出來的，首先是印度的歷史，然後是西藏的歷史。 4-1205 第一部分包括意義的框架和稍微分離的詞語。第一部分是：在明燈的賢劫中，佛陀出現並宣說佛法，教法住世並弘揚的方式，特別是化身譯師和國王大臣菩提薩埵在西藏弘揚佛法的方式，這些都出現在經部和註釋以及論著中。佛陀的出現只能是剎帝利種姓和婆羅門種姓。導師是剎帝利種姓，是太陽的親族，來自甘蔗王的後裔，出生于釋迦族。最初的國王是眾人敬仰者。從眾人敬仰國王開始，到凈飯王為止，剎帝利種姓經歷了1121514位，這在《律藏》中有明確說明。 《法蘊論》中有不同的說法。最初的國王被稱為眾人敬仰者、光輝者、善者、至善者、布薩殊勝者。據說有五個前世的國王。比我更有能力者、美麗者、近美者、具美者、擁有美者是轉輪聖王。

【English Translation】 Mostly, they die. Famine is because those sins cause the gods not to send rain, and people gather together and die, and for the sake of future people, they store seeds in granaries, so they are called granary people. 4-1204 Immediately after death, the white bones are collected, boiled, and drunk, so they are called white bone people. Food is distributed with spoons, and grains are dug out from wall cracks with spoons, boiled in water, and drunk, so they are called spoon-nourished, these are the three situations. If someone abstains from killing for a few days and respectfully offers some arura fruits and some alms to monks, it is said that they will not be born into weapons, diseases, and famine. Then, how long will these three calamities last? Weapons last for seven days, diseases last for seven days or seven months, and famine lasts for two sets of seven years, these calamities will occur in order. At that time, hatred is strong in both the east and west, people have ugly faces and are weak, and there is only hunger and thirst. It is said that when the lifespan is ten years, these calamities will only occur one at a time. The king's son also thinks so. Some say that all three calamities will occur in order. When the lifespan is thirty, twenty, and ten years, these calamities will occur in order. The second part is the meaning extended from this: like incidental sentient beings with form. This is extended from what was said earlier, first the history of India, and then the history of Tibet. 4-1205 The first part includes the framework of meaning and slightly separated words. The first part is: In the auspicious kalpa of the lamp, the Buddha appeared and proclaimed the Dharma, the way the teachings abide and spread, especially the incarnate translators and the king-ministers Bodhisattvas spreading the Dharma in Tibet, these are found and explained in the sutras and commentaries and treatises. The appearance of the Buddha can only be from the Kshatriya caste and the Brahmin caste. The teacher is from the Kshatriya caste, a relative of the sun, from the lineage of the sugarcane king, born into the Shakya clan. The first king was the one revered by the many. From the king revered by the many to King Suddhodana, the Kshatriya caste experienced 1,121,514, which is clearly stated in the Vinaya. There are different statements in the Tattvasiddhi Sutra. The first kings were known as the one revered by the many, the radiant one, the good one, the supreme good one, the exalted one of Uposatha. It is said that there were five previous kings. More powerful than me, beautiful, near beautiful, possessing beauty, possessing beauty is the Chakravartin.

---

ལྔ་ཡིན། །མཛེས་ལྡན་དུས་སུ་འཁོར་བ་འཇིག །ཚེ་ལོ་བཞི་བརྒྱ་པ་ལ་བྱོན། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་ཙན་དྷ་ཡིས། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་སུམ་བརྒྱ་འདས། །ཀུན་ནས་འོད་དང་ཙན་དྷའི་དུས། ། 4-1206 གསེར་ཐུབ་སུམ་ཁྲི་པ་ལ་བྱོན། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་སྲ་སྲི་ཡིས། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་སུམ་བརྒྱ་འདས། །རཏྣ་ཆེ་དང་ཀྲི་ཀྲིའི་དུས། །འོད་སྲུང་ཉི་ཁྲི་པ་ལ་བྱོན། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་རྣ་བ་ ཅན། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་སུམ་བརྒྱ་འདས། །རྒྱལ་པོ་རྣ་བ་ཅན་ལ་ནི། །སྲས་ཉིད་གཽའུ་ཏ་མ་དང་། །བྷ་ར་དྷ་ཛ་ཞེས་པ་བྱུང་། །གཽ་ཏམ་སྲས་ལ་ཉི་མའི་གཉེན། །བུ་རམ་ཤིང་པ་རྣམ་ གཉིས་བྱུང་། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོ། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་བརྒྱ་འདས་སོ། །རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོའི་སྲས། །རྐང་ཐུབ་ཅན་ནས་ཤཱཀ་རིགས་བྱུང་། །དེ་ནས་ཤིང་རྟ་བཅུ་པ་ཡིས། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་ ལྔ་བཅུ་འདས། །དེ་ནས་རྩིབས་ཀྱི་མུ་ཁྱུད་ཀྱི། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་ཉེར་ལྔ་འདས། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་མཐའ་ཡས་སྐྱོང་། །གཞུ་བརྟན་དང་ནི་སེང་གེ་འགྲམ། །ཟས་གཙང་སྟོན་པ་སྒྲ་གཅན་འཛིན། །དེ་དག་ དྲིལ་བས་རྒྱལ་རྒྱུད་ནི། །དགུ་བརྒྱ་དགུ་བཅུ་རྩ་གཅིག་འདས། །གཉིས་པ་ཚིག་གི་ཆ་ཅུང་ཟད་འཕྲལ་བ་ནི། སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་ལ། །སངས་རྒྱས་བྱོན་དང་དམ་ཆོས་གསུངས། །བསྟན་པ་གནས་དང་ དར་རྒྱས་ཚུལ། །ཅེས་པའི་དོན། མདོ་བསྐལ་བཟང་ལས། སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་འདི་ལ། སངས་རྒྱས་འཁོར་བ་འཇིག་ནས་མོས་པའི་བར་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། ཁྱད་ཆོས་བཅུ་གསུམ་བཅུ་བཞི་སྒོ་ནས་འབྱོན་པར་གསུངས། 4-1207 དེ་ཡང་སྟོན་པ་འདི་ལ་མཚོན་ཏེ། ཡུལ་རིགས་འོད་དང་ཡབ་ཡུམ་སྲས། །རིམ་གྲོ་ཤེས་རབ་རྫུ་འཕྲུལ་འཁོར། །སྐུ་ཚེ་སྐུ་གདུང་དམ་ཆོས་གནས། །བཅུ་གསུམ་དག་གིས་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར། ཡུལ་ གྲོང་ཁྱེར་སེར་སྐྱ། རིགས་རྒྱལ་རིགས། འོད་འདོམ་གང་། ཡབ་རྒྱལ་པོ་ཟས་གཙང་། ཡུམ་སྒྱུ་མ་ལྷ་མཛེས། སྲས་སྒྲ་གཅན་འཛིན། རིམ་གྲོ་བ་ཀུན་དགའ་བོ། །ཤེས་རབ་ཅན་གྱི་མཆོག་ཤཱ་རིའི་བུ། རྫུ་འཕྲུལ་ ཅན་གྱི་མཆོག་མཽའུ་འགལ་གྱི་བུ། འཁོར་གྱི་ཐོག་མ་ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ། སྐུ་ཚེ་བརྒྱད་ཅུ་པ། སྐུ་གདུང་ཆ་བརྒྱད་ཀྱི་སྒོ་ནས་འགྲོ་དོན་མཛད། དམ་པའི་ཆོས་ལོ་སྟོང་དུ་གནས་པར་གསུངས་སོ། ། དམ་པའི་ཆོས་དར་རྒྱས་བྱུང་ཚུལ་ནི། སྟོན་པ་འདི། མེ་མོ་ཡོས་ལ་ལྷུམས་སུ་བཞུགས། ས་ཕོ་འབྲུག་ལ་སྐུ་བལྟམས་ནས། །ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་ཁབ་ཏུ་གནས། །ལོ་དྲུག་དཀའ་བ་སྤྱད་ནས་ཀྱང་། །སོ་ ལྔ་བཞེས་ཚེ་ཆུ་སྟག་གི །ས་གའི་བཅོ་ལྔར་མངོན་བྱང་ཆུབ། །དྲུག་པའི་བཞི་ལ་ཆོས་འཁོར་སྐོར། །མེ་ཕག་ས་གའི་བཅོ་ལྔ་ལ། མྱ་ངན་འདའ་བའི་ཚུལ་བསྟན་ནོ། །ཞེས་པ་ལྟར། ཆུ་སྟོད་ཟླ་ བའི་ཡར་ཚེས་བཞི་ནས་ཡུལ་ཝ་ར་ན་སེར། ལྔ་སྡེ

【現代漢語翻譯】 五位。（在）美麗時（的）劫時出現，壽命四百歲時到來。之後，贊扎（Candha）（國王）統治，期間三百個王族逝去。在普光（Kunnata Od）和贊扎（Candha）時期，金光（Ser Thub）在三萬歲時到來。之後，薩色（Sra Sri）（國王）統治，期間三百個王族逝去。在拉特納切（Ratna Che）和克里克的（Kri Kri）時期，護光（Od Srung）在兩萬歲時到來。之後，納瓦堅（Nawa Jen）（國王）統治，期間三百個王族逝去。納瓦堅（Nawa Jen）（國王）有兩位王子，名為高塔瑪（Gautama）和巴拉德瓦扎（Bharadhaja）。高塔瑪（Gautama）的兒子是太陽親族（Nyi Mai Gnyen），生下了布拉姆辛巴（Bu Ram Shing Pa）兄弟。之後，阿帕杰波（Aphakye Po）（國王）統治，期間一百個王族逝去。阿帕杰波（Aphakye Po）（國王）的兒子，從康圖堅（Kang Thub Jen）開始出現了釋迦族（Shakya）。之後，辛塔楚巴（Shingta Chupa）統治，期間五十個王族逝去。之後，孜吉穆秋（Tsibkyi Mukhyu）統治，期間二十五個王族逝去。之後，國王塔耶瓊（Thaye Chong）統治，還有久丹（Ghyu Ten）、森格昂（Sengge Ang）、薩桑敦巴（Sasang Dunba）、扎堅津（Dra Jen Dzin）。總計這些王族，九百九十一個逝去。 第二部分，稍微偏離文字的（內容）是：『明燈賢劫（Dronmei Kalpa Sangpo）中，佛陀出現並宣說正法，教法住世並弘揚的方式。』的含義。如《賢劫經》（Kalpa Sang）所說：『在這個明燈賢劫（Dronmei Kalpa Sangpo）中，從佛陀轉輪（Khorwa Jik）到信仰（Mospa）之間的一切，都通過十三或十四種特徵出現。』 這也適用於這位導師：『國家、種姓、光明、父母、兒子，侍者、智慧、神通、眷屬，壽命、遺骨、正法住世，這十三項應當瞭解。』正如所說：國家是迦毗羅衛城（Serkya），種姓是王族，光明是一尋，父親是凈飯王（Zasang），母親是摩耶夫人（Gyuma Lhamdzes），兒子是羅睺羅（Dra Jen Dzin），侍者是阿難陀（Kundgawo），智慧第一的是舍利弗（Shari Bu），神通第一的是目犍連（Mouugal Gyi Bu），最初的眷屬是五比丘（Lnga De Sangpo），壽命是八十歲，通過八份遺骨利益眾生，正法住世一千年。』 正法弘揚的方式是：這位導師，在水兔年入胎，土龍年生，二十九歲時住在王宮，苦行六年，三十五歲時在水虎年，薩嘎月十五日證得正覺，六月初四轉法輪，在火豬年薩嘎月十五日，示現涅槃之相。』正如所說：從水上弦月四日開始，在瓦拉納西（Waranase）的鹿野苑（Wa Ra Na Ser），為五比丘（Lnga De）……

【English Translation】 Five. (Appearing) in the beautiful Kalpa, with a lifespan of four hundred years. Then, King Candha ruled, during which three hundred royal families passed away. During the time of Kunnata Od and Candha, Ser Thub arrived at the age of thirty thousand. Then, King Sra Sri ruled, during which three hundred royal families passed away. During the time of Ratna Che and Kri Kri, Od Srung arrived at the age of twenty thousand. Then, King Nawa Jen ruled, during which three hundred royal families passed away. King Nawa Jen had two princes, named Gautama and Bharadhaja. Gautama's son was the relative of the sun, who gave birth to the Buram Shingpa brothers. Then, King Aphakye Po ruled, during which one hundred royal families passed away. From King Aphakye Po's son, Kang Thub Jen, the Shakya clan emerged. Then, Shingta Chupa ruled, during which fifty royal families passed away. Then, Tsibkyi Mukhyu ruled, during which twenty-five royal families passed away. Then, King Thaye Chong ruled, along with Ghyu Ten, Sengge Ang, Sasang Dunba, and Dra Jen Dzin. In total, these royal families, nine hundred and ninety-one passed away. The second part, slightly deviating from the text, is: 'In the Kalpa of the Lamp (Dronmei Kalpa Sangpo), the Buddha appeared and proclaimed the Dharma, the way the teachings abide and flourish.' As stated in the Kalpa Sang Sutra: 'In this Kalpa of the Lamp (Dronmei Kalpa Sangpo), everything from the Buddha's turning of the wheel (Khorwa Jik) to faith (Mospa) appears through thirteen or fourteen characteristics.' This also applies to this teacher: 'Country, lineage, light, parents, son, attendant, wisdom, miraculous powers, retinue, lifespan, relics, the abiding of the Dharma, these thirteen should be understood.' As it is said: The country is Kapilavastu (Serkya), the lineage is royal, the light is one fathom, the father is King Suddhodana (Zasang), the mother is Queen Maya (Gyuma Lhamdzes), the son is Rahula (Dra Jen Dzin), the attendant is Ananda (Kundgawo), the foremost in wisdom is Shariputra (Shari Bu), the foremost in miraculous powers is Maudgalyayana (Mouugal Gyi Bu), the first retinue is the Five Bhikkhus (Lnga De Sangpo), the lifespan is eighty years, benefiting beings through eight parts of relics, the Dharma abides for one thousand years.' The way the Dharma flourished is: 'This teacher, entered the womb in the Water Rabbit year, was born in the Earth Dragon year, stayed in the palace at the age of twenty-nine, practiced austerities for six years, attained enlightenment at the age of thirty-five in the Water Tiger year, on the fifteenth day of Saga month, turned the wheel of Dharma on the fourth day of the sixth month, and showed the manner of passing into Nirvana on the fifteenth day of Saga month in the Fire Pig year.' As it is said: 'Starting from the fourth day of the waxing moon of the Water Upper Month, in Varanasi (Waranase), at the Deer Park (Wa Ra Na Ser), for the Five Bhikkhus (Lnga De)……'

---

་བཟང་པོ་ལ་བདེན་པ་བཞིའི་ཆོས་གསུངས། བྱ་རྒོད་ཕུང་པོའི་རི་སོགས་སུ་བར་པ་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཆོས་གསུངས། རི་བོ་མ་ལ་ཡ་སོགས་སུ། 4-1208 ལེགས་པར་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཆོས་འཁོར་གསུངས། དམ་པའི་ཆོས་དར་བའི་ཚུལ་ནི། སྟོན་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་ལོ་བཞི་བརྒྱ་ལོན་པ་ན། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་བྱོན་ཏེ། རྒྱན་དྲུག་མཆོག་གཉིས་ལ་ སོགས་པས་འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་དམ་ཆོས་དར་རྒྱས་སུ་མཛད་དོ། །སངས་རྒྱས་བྱུང་བརྒྱལ་རིགས་དང་། བྲམ་ཟེའི་རིགས་ལས་གཞན་མི་སྲིད། སྟོན་པ་རྒྱལ་རིགས་ཉི་མའི་གཉེན། བུ་རམ་ཤིང་པའི་གདུང་རྒྱུད་ལས། འོངས་པ་ཤཱཀྱའི་རིགས་སུ་འཁྲུངས། ཅེས་པའི་དོན་ཅུང་ཟད་བཤད། རྒྱལ་པོ་རྣ་བ་ཅན་གྱི་སྲས་གཽའུ་ཏ་མ་དང་། བྷ་ར་དྷ་ཛ་གཉིས་ལས། གོའུ་ཏ་མ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་མོས་པས། ཡབ་ ལ་ཞུས་པས་གནང་སྟེ་དྲང་སྲོང་མདོག་ནག་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་བདག་དགོན་པར་ཟས་ཀྱིས་འཚོ་བར་མི་ནུས་ཀྱི་གྲོང་འདབས་སུ་གནས་སོ། །དེས་གནང་སྟེ་ལོ་མས་སྤྱིལ་པུ་བརྩིགས་ཏེ་གནས་སོ། ། དེའི་ཚེ། གཡོ་ཅན་པད་མའི་རྩ་ལག་གིས། སྨད་འཚོང་མ་བཟང་མོ་ལ་དགའ་མགུར་སྤྱད་པའི་ཕྱིར། གོས་རྒྱན་བྱིན་ནོ། །སྐྱེ་པ་གཞན་ཞིག་གི་ས་ན་ལྔ་བརྒྱ་བཟང་མོ་ལ་བྱིན་ནས་དེ་དང་ ལྷན་ཅིག་དགའ་མགུར་སྤྱད་པ་དང་། བྲན་མོས་པདྨའི་རྩ་ལག་གི་གམ་དུ་ཕྱིན་ཏེ། བཟང་མོ་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་གོས་རྒྱན་བརྒྱན་ནས་གཞན་དང་དགའ་མགུར་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་སྨྲས་པས། དེ་མ་བཟོད་ནས་ཁྱོད་སོང་ལ་སྐྱེད་མོས་ཚལ་གང་དགར་ཤོག་བྱོས་ཤིག 4-1209 ཅེས་བསྒོས་སོ། །དེས་བཟང་མོ་ལ་སྨྲས་ཏེ་སོང་བ་དང་། གཡོ་ཅན་གྱིས་ཁྱོད་ཁོ་བོས་གོས་རྒྱན་གྱིས་བརྒྱན་ནས་སྐྱེས་པ་གཞན་དང་དགའ་མགུར་སྤྱོད་པ་རིགས་སམ་སྨྲས་པས། དེས་བདག་གིས་ནོངས་བགྱིས་ བཟོད་པར་མཛོད་ཅིག ཅེས་སྨྲས་ཀྱང་བཟང་མོ་བསད་དོ། །དེར་བྲན་མོས་ཇོ་མོ་བསད་ཞེས་ཀུ་ཅོ་བཏོན་པས། སྐྱེ་བོ་ཀུན་གྱིས་རྒྱུག་པ་དང་། གཡོ་ཅན་སྐྲག་སྟེ། རལ་གྲི་ཁྲག་ཅན་གཽའུ་ཏ་མའི་ དྲུང་དུ་བཞག་ནས། སྐྱེ་བོའི་ནང་དུ་ཞུགས་སོ། །སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་གཽའུ་ཏ་མ་མཐོང་ནས་ལག་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བཅིངས་ནས་རྒྱལ་པོ་ལ་ཕུལ་ཏེ། འདིས་བཟང་མོ་དང་དགའ་མགུར་སྤྱད་ནས། བཟང་མོ་བཀུམས་སོ་ཞེས་སྨྲས་བས། རྒྱལ་པོ་ནི་མ་བརྟག་པར་གསལ་ཤིང་ལ་ཁོལ་གསུངས་ནས་དེ་ལྟར་བྱས་སོ། །དྲང་སྲོང་མདོག་ནག་དུས་དུས་སུ་གཽའུ་ཏ་མའི་སར་འགྲོ་བ་ལས། སྐབས་དེར་ཕྱིན་ པ་ལས། གཽའུ་ཏ་མ་མཐོང་བས། གསལ་ཤིང་ལ་སྐྱོན་པ་མཐོང་ནས། བུ་ཅི་ཡིན་ལས་ལྷགས་མོད། རྨ་མ་བྱུང་ངམ། ཞེས་དྲིས་པས་བུས། ལུས་ཀྱི་རྨ་བྱུང་སྟེ། སེམས་ཀྱི་རྨ་མིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་ བདེན། བདེན་པའི་ཚིག་གིས་བདག་གི་ལུས་ཀྱི་རྨ་བྱུང་གི་སེམས་ཀྱི་རྨ་མིན་ན། མཁན་པོའི་ལྤགས་པའི་མ

【現代漢語翻譯】 善知識（梵文：kalyāṇa-mitra，指引正道的朋友）對善知識宣講四諦之法（梵文：catvāri-ārya-satyāni，佛教的基本教義）。在鷲峰山（梵文：Gṛdhrakūṭa）等地宣講無相之法（梵文：animitta），如實觀照諸法實相。在摩羅耶山（梵文：Malaya）等地，宣講善巧分別之法輪（梵文：susv-vibhakta-dharmacakra）。 聖法弘揚的方式是：世尊（梵文：Śākyamuni，釋迦牟尼佛的尊稱）涅槃（梵文：nirvāṇa，佛教術語，指解脫）后四百年，聖者龍樹（梵文：Nāgārjuna）出現，以六莊嚴（指佛教史上的六位偉大論師）和二勝（指佛教史上的兩位偉大論師）等，在印度弘揚聖法。 佛陀的出現，不可能出自剎帝利（梵文：kṣatriya，古印度社會四種姓之一，指武士階層）和婆羅門（梵文：brāhmaṇa，古印度社會四種姓之一，指祭司階層）之外的種姓。世尊是剎帝利種姓，是太陽族的親屬，出自甘蔗王的後裔，降生於釋迦族。 下面稍微解釋一下這件事：耳王（梵文：Karṇarāja）之子喬答摩（梵文：Gautama）和婆羅墮遮（梵文：Bharadvāja）二人中，喬答摩喜歡出家，稟告父親后得到允許，於是向黑行外道（梵文：Kṛṣṇa-tāpasa）出家，（心想）我不能在寺院裡靠食物為生，就在村邊住下。黑行外道同意了，（喬答摩）就用樹葉蓋了一間小屋住了下來。 當時，狡猾的蓮花手（梵文：Padmapāṇi）爲了和妓女善妙（梵文：Bhadrā）尋歡作樂，給了她衣服首飾。另一個男人給了善妙五百金幣，和她一起尋歡作樂。蓮花手的奴婢跑到蓮花手那裡說：『善妙穿著你的衣服首飾，和別人尋歡作樂呢！』 蓮花手聽了忍無可忍，就吩咐道：『你到花園裡隨便走走吧！』奴婢就去告訴善妙。狡猾的蓮花手說：『我給你衣服首飾，你卻和別的男人尋歡作樂，這像話嗎？』善妙說：『我錯了，請您原諒！』但蓮花手還是把善妙殺了。 於是奴婢大叫『主人被殺了！』眾人跑了過來，狡猾的蓮花手害怕了，就把帶血的劍放在喬答摩那裡，自己混入人群中。人們看見喬答摩，就把他反綁起來，獻給國王，說：『這個人先是和善妙尋歡作樂，然後又把善妙殺了！』 國王沒有調查清楚，就下令用刑，就這樣做了。黑行外道經常去看喬答摩，這次去的時候，看見喬答摩被綁在刑架上，就問：『孩子，你怎麼樣了？受傷了嗎？』喬答摩回答說：『身體受傷了，心沒有受傷。』 『這是怎麼回事？』（喬答摩說，）『以真實之語，我的身體受傷了，但心沒有受傷。如果這是真的，愿我的老師的皮...

【English Translation】 The Kalyanamitra (spiritual friend) preached the Dharma of the Four Noble Truths (catvāri-ārya-satyāni) to the Kalyanamitra. In places like Vulture Peak Mountain (Gṛdhrakūṭa), he preached the Dharma of signlessness (animitta), contemplating the true nature of all phenomena. On mountains like Mount Malaya, he preached the Dharma Wheel of perfect discrimination (susv-vibhakta-dharmacakra). The way the Holy Dharma flourished was: four hundred years after the Parinirvana (death) of the Buddha (Śākyamuni), the noble Nāgārjuna appeared, and with the Six Ornaments and Two Excellents, he propagated the Holy Dharma in India. The appearance of a Buddha is impossible from any caste other than the Kshatriya (warrior caste) and Brahmin (priest caste). The Buddha was of the Kshatriya caste, a relative of the Sun lineage, descended from the lineage of the Sugarcane King, and born into the Shakya clan. Let me explain this a little: Of the two sons of King Karnarāja, Gautama and Bharadvāja, Gautama was inclined to renounce the world. He asked his father for permission, and he was granted it. He then renounced the world to the black ascetic (Kṛṣṇa-tāpasa), thinking, 'I cannot live on food in the monastery, so I will live near the village.' The black ascetic agreed, and he built a hut of leaves and lived there. At that time, the deceitful Padmapāṇi (Lotus Hand) gave clothes and ornaments to the prostitute Bhadrā (Good) in order to enjoy pleasure with her. Another man gave Bhadrā five hundred gold coins and enjoyed pleasure with her. Padmapāṇi's servant went to Padmapāṇi and said, 'Bhadrā is wearing your clothes and ornaments and enjoying pleasure with someone else!' Unable to bear it, he ordered, 'Go and wander freely in the garden!' The servant went and told Bhadrā. The deceitful one said, 'Is it right for me to adorn you with clothes and ornaments and then have you enjoy pleasure with another man?' She said, 'I have done wrong, please forgive me!' But Padmapāṇi killed Bhadrā. Then the servant cried out, 'The mistress has been killed!' People ran over, and the deceitful one, frightened, placed the bloody sword near Gautama and entered the crowd. The people saw Gautama, bound his hands backwards, and presented him to the king, saying, 'This man first enjoyed pleasure with Bhadrā and then killed her!' The king, without investigating, ordered him to be impaled on a stake, and so it was done. The black ascetic used to go to Gautama's place from time to time, and on this occasion, he saw Gautama being impaled on the stake and asked, 'Child, what is happening? Are you hurt?' The child replied, 'My body is hurt, but my mind is not.' 'How is that true?' (Gautama said,) 'With the words of truth, my body is hurt, but my mind is not. If this is true, may the skin of my teacher...

---

དོག་གསེར་གྱི་མདོག་ཏུ་གྱུར་ཅིག ཅེས་སྨྲས་མ་ཐག་ཏུ་གསེར་མདོག་ཏུ་ཡིད་ཆེས་སོ། ། དེ་ནས་དྲང་སྲོང་གི་མངོན་ཤེས་ཀྱིས་བརྟགས་ཏེ། 4-1210 གཽའུ་ཏ་མ་ལ་སྲས་མ་བྱུང་ན། བྷ་ར་དྷ་ཛ་ལ་སྲས་མི་འབྱུང་བས་རྒྱལ་རྒྱུད་ཆད་པར་ཤེས་ཏེ། གཽའུ་ཏ་མ་ལ་སྲས་ཀྱི་ས་བོན་ཞོག་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པས། བདག་གཞོན་ནུ་ནས་ རབ་ཏུ་བྱུང་། བུད་མེད་ཀྱི་རྒྱུས་ཀྱང་མ་འཚལ་ན། ལྟ་ག་ལ་མཆིས། བུ་མངོན་སྤྱོད་པས་ཡུལ་དྲན་པར་གྱིས་ཤིག ཅེས་གསུངས་པས། སྣ་ཆད་པའི་ཚོར་བས་ཉེན་ནས། ཡུལ་དྲན་པར་ག་ལ་འགྱུར། དྲང་སྲོང་གི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་རྫི་ཆར་ཆེན་པོ་ཕབ་སྟེ། ཆར་པས་ཐིགས་པ་ལུས་ལ་ཕོག་ཅིང་། རླུང་གྲང་མོ་ལུས་ལ་ཕོག་པས་སྡུག་བསྔལ་བསལ་ནས། སྔོན་གྱི་ཡུལ་དྲན་པར་བྱས་ཏེ། འཁྲིག་པ་ འདོད་ཆགས་དྲན་ནས་ཁུ་བ་ཁྲག་དང་འདྲེས་པ་གཉིས་ལྷུང་ངོ་། །དེ་གཉིས་སྒོ་ང་གཉིས་སུ་གྱུར་ནས། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱིས་སྨིན་ནས་རྡོལ་པ་དང་། ཁྱེའུ་གཉིས་བྱུང་སྟེ། དེ་དང་ཉེ་བར་བུ་ རམ་གྱི་ཤིང་གི་གསེབ་ཏུ་བཞུགས་སོ། །གཽའུ་ཏ་མ་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱིས་ཤིན་ཏུ་ཚ་ནས་ཤིའོ། །དྲང་སྲོང་འོངས་ནས་ཉེ་འཁོར་ལ་བལྟས་པས། སྒོང་སྐོགས་མཐོང་ནས་བཙལ་བས། བུ་རམ་ཤིང་གི་ ཚལ་ན་ཁྱེའུ་གཉིས་མཐོང་སྟེ། དེ་གཉིས་གཽའུ་ཏམ་གྱི་བུར་ཤེས་ཏེ་གནས་སུ་ཁྲིད་ནས་སྣུམ་རྙེད་དེ་གསོས་པས། ཉི་མའི་འོད་ཀྱིས་སྨིན་པརབྱས་པས་ཉི་མའི་གཉེན། གཽའུ་ཏ་མའི་བུ་ཡིན་པའི་གཽའུ་ཏ་མ། 4-1211 རིངས་ཡན་ལག་ལས་སྐྱེས་པས་ན་ཡན་ལག་སྐྱེས། བུ་རམ་ཤིང་གིས་ཚལ་ནས་རྙེད་པས་བུ་རམ་ཤིང་པ་ཞེས་བཏགས་སོ། །དུས་ཇི་ཞིག་ན། བྷ་ར་དྷ་ཛ་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས། བློན་པོ་ རྣམས་གྲོས་བྱས་ཏེ། སུ་རྒྱལ་པོར་དབང་བསྐུར་ཟེར་བ་ལ། བན་གཽའུ་ཏ་མ་དབང་བསྐུར་ཟེར་དྲང་སྲོང་མདོག་ནག་གི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ། གཽའུ་ཏ་མ་ག་ན་མཆིས་ཞུས་པས། ཁྱེད་ཀྱིས་བསད་དོ་ ཟེར། བདག་ཅག་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ཡང་མི་དྲན་ན་ཇི་ལྟར་བསད། དེས་ཁོང་སྐྱོན་མེད་དང་ཁྱེད་ཀྱིས་བསད་པའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། ཁྱེའུ་གཉིས་ཀྱང་ཕྱོགས་དེར་འོངས་སོ། །འདི་གཉིས་སུའི་ བུ་ཞེས་ཞུས་པས། གཽའུ་ཏ་མ་ཁོ་ནའི་བུའོ་ཞེས་གསུངས། ངོ་མཚར་སྐྱེས་ཏེ་དེ་གཉིས་ཁྲིད་ནས་ཕུ་བོ་རྒྱལ་སྲིད་ལ་དབང་བསྐུར་རོ། །དེའང་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས་ནུ་བོ་རྒྱལ་སྲིད་ལ་དབང་ བསྐུར་བས། རྒྱལ་པོ་བུ་རམ་ཤིང་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེའི་རྒྱལ་རྒྱུད་ལ་བུ་རམ་ཤིང་པའི་རྒྱལ་རྒྱུད་དུ་གྲགས་སོ། །གཽའུ་ཏ་མ་ལས་ངན་གྱི་དབང་གིས་མ་ཉེས་པ་སྐྱོན་བྱུང་ཚུལ་ཁུངས་སུ་ གསུངས་ཤིང་། གཽའུ་ཏ་མ་དང་བྷ་ར་དྷ་ཛ་དཔོན་སློབ་ཆུང་ནས་བྲལ་བས། གཅེན་དུ་ངོ་མ་ཤེས་པར་ཁྲིམས་བཅས་པར་མངོན་ནོ། །ད་ནི། ཤཱཀྱའི་རིགས་ཀྱི་བྱུང་ཚུལ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟ

【現代漢語翻譯】 當他說完『愿它變成金黃色』之後，立刻就相信它變成了金黃色。然後，仙人以神通觀察到， 如果喬達摩（Gautama，人名）沒有兒子，婆羅墮遮（Bharadvaja，人名）也不會有兒子，這樣王室血脈就會斷絕。於是他說：『讓喬達摩留下子嗣吧。』喬達摩回答說：『我從年輕時就 出家了，對女人的事情一無所知，怎麼能做到呢？如果強行行淫，我會想起故鄉的。』仙人感到非常難過，說：『你怎麼會想起故鄉呢？』 仙人以神通降下大雨，雨滴落在身上，冷風吹在身上，消除了他的痛苦，讓他回憶起過去的事情。他回憶起性愛和慾望，精液和血混合在一起，滴落下來。 這兩滴東西變成了兩個卵，在陽光的照射下成熟並破裂，生出兩個男孩。他們住在附近的糖樹林里。喬達摩因陽光照射而死。 仙人前來，環顧四周，看到蛋殼，尋找之後，在糖樹林里發現了兩個男孩。他知道他們是喬達摩的兒子，於是把他們帶回住處，用酥油餵養他們。因為他們是在陽光下成熟的，所以被稱為太陽之親（ཉི་མའི་གཉེན།，梵文：Sūryabandhu，梵文羅馬擬音：sūryabandhu，漢語字面意思：太陽親屬）。因為是喬達摩的兒子，所以被稱為喬達摩。 因為是從肢體上生出來的，所以被稱為肢生（རིངས་ཡན་ལག་ལས་སྐྱེས་པས་ན་ཡན་ལག་སྐྱེས།，梵文：Aṅgaja，梵文羅馬擬音：angaja，漢語字面意思：肢體所生）。因為是在糖樹林里找到的，所以被稱為糖樹林人。過了一段時間，婆羅墮遮無子而死，大臣們 商議說：『應該讓誰來繼承王位呢？』有人說：『讓喬達摩來繼承王位吧。』於是他們去見黑仙人，問：『喬達摩在哪裡？』仙人說：『你們殺了他。』 他們說：『我們都不記得見過他，怎麼會殺了他呢？』仙人詳細地解釋了他沒有過錯以及他們殺害他的原因。這時，兩個男孩也來到了那裡。他們問：『這兩個是誰的 兒子？』仙人說：『他們是喬達摩的兒子。』大臣們感到非常驚訝，於是帶著兩個男孩，讓哥哥繼承了王位。後來，哥哥也無子而死，弟弟繼承了王位。 他被稱為糖樹林國王，他的後代被稱為糖樹林王朝。據說，喬達摩因為惡業而無辜受罪。喬達摩和婆羅墮遮從小就分離，所以哥哥沒有認出弟弟，就制定了法律。 現在，我們將講述釋迦族的起源。

【English Translation】 As soon as he said, 'May it turn into gold,' he immediately believed that it had turned into gold. Then, the hermit, through his clairvoyance, discerned that, if Gautama (a proper noun) did not have a son, Bharadvaja (a proper noun) would also not have a son, and thus the royal lineage would be severed. So he said, 'Let Gautama leave offspring.' Gautama replied, 'I have been ordained since I was young, and I know nothing of women. How can I do that? If I were to engage in sexual activity, I would remember my homeland.' The hermit felt greatly distressed and said, 'How could you remember your homeland?' The hermit, through his magical power, caused a great rain to fall. The raindrops fell on his body, and the cold wind blew on his body, dispelling his suffering and causing him to remember the past. He remembered sexual intercourse and desire, and semen mixed with blood dripped down. These two drops turned into two eggs, which matured and hatched in the sunlight, producing two boys. They lived in the nearby sugar tree grove. Gautama died from the heat of the sunlight. The hermit came and looked around, saw the eggshells, and after searching, found the two boys in the sugar tree grove. He knew they were Gautama's sons, so he took them back to his dwelling and nourished them with ghee. Because they were matured by the sunlight, they were called Kinsman of the Sun (ཉི་མའི་གཉེན།, Sanskrit: Sūryabandhu, Romanized Sanskrit: sūryabandhu, literal meaning: Sun Relative). Because they were Gautama's sons, they were called Gautama. Because they were born from a limb, they were called Limb-born (རིངས་ཡན་ལག་ལས་སྐྱེས་པས་ན་ཡན་ལག་སྐྱེས།, Sanskrit: Aṅgaja, Romanized Sanskrit: angaja, literal meaning: Born from a limb). Because they were found in the sugar tree grove, they were called Sugar-tree-grove-dweller. After some time, Bharadvaja died without a son, and the ministers conferred, saying, 'Who should be enthroned as king?' Someone said, 'Let Gautama be enthroned.' So they went to the black hermit and asked, 'Where is Gautama?' The hermit said, 'You killed him.' They said, 'We don't even remember seeing him, how could we have killed him?' The hermit explained in detail that he was without fault and the reasons why they had killed him. At that time, the two boys also came to that place. They asked, 'Whose sons are these two?' The hermit said, 'They are Gautama's sons.' The ministers were very surprised, so they took the two boys and had the elder brother enthroned. Later, the elder brother also died without a son, and the younger brother was enthroned. He was called the Sugar-tree-grove King, and his descendants were known as the Sugar-tree-grove Dynasty. It is said that Gautama suffered innocently due to the power of negative karma. Gautama and Bharadvaja had been separated since childhood, so the elder brother did not recognize the younger brother and enacted laws. Now, we will narrate the origin of the Shakya clan.

---

ེ། རྒྱལ་པོ་བུ་རམ་ཤིང་པ་ནས་རྒྱལ་རྒྱུད་བརྒྱ་འདས་པ་ན། 4-1212 ཡུལ་གྲུ་འཛིན་དུ་བུ་རམ་ཤིང་པ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་བྱུང་། དེ་ལ་བུ་བཞི་སྟེ། སྐར་མདའ་གདོང་། ལག་རྣ། གླང་ཆེན་འདུལ། རྐང་གདུབ་ཅན་ནོ། །དེ་དུས་གཅིག་ན་དེའི་བཙུན་མོ་དམ་པ་ཤི་ནས་ ཡིད་ཁུང་དུ་ཆུད་ནས་འདུག་པ་ལ། བློན་པོས་དྲིས་པས་རྒྱས་པར་སྨྲས་པ་དང་། བཙུན་མོ་གཞན་བཙལ། གཞོན་ནུ་འདི་དག་རྒྱལ་སྲིད་འདོད་པས་སུས་བུ་མོ་སྟེར། བདག་གིས་བཙལ་ལོ། །ཇི་ཙམ་རྒྱལ་ པོ་གཞན་ཞིག་གི་བུ་མོ་གཟུགས་བཟང་པོ་ཞིག་མཐོང་ནས། བཀྲ་ཤེས་པར་གྱུར་ཅིག ཅི་སློང་བུ་རམ་ཤིང་པ་འཕགས་སྐྱེས་པོའི་བཙུན་མོ་དམ་པ་གུམ་པས་སྲས་མོ་སློང་ངོ་། །རུང་མོད་ཀྱི་དམ་ ཞིག་བཅའ་སྟེ། ངའི་བུ་མོ་ལ་ཁྱེའུ་བྱུང་བ་རྒྱལ་སྲིད་དུ་འཇོག་ན་སྦྱིན་ནོ། །བགྱིའོ་ཞེས་གསོལ་ནས། བུ་རམ་ཤིང་པ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་ལ་སྨྲས་པ། ཕུ་བོ་གཞག་ནས་ནུ་བོ་རྒྱལ་སྲིད་དུ་ ཇི་ལྟར་བཞག དོན་འདི་ལ་ངེས་པ་མ་མཆིས་ཏེ། བུ་ཚ་བྱུང་བའི་ངེས་པའང་མེད། བྱུང་ནའང་བུ་དང་བུ་མོ་གང་བྱུང་གིས་ངེས་པའང་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་སྨྲས་པས། དེ་བླངས་ཏེ་དགའ་མགུར་ སྤྱད་པས། བུ་གཅིག་བྱུང་བ་སྐྱེས་པ་ནས་རྒྱལ་སྲིད་ལ་དགའ་བས་རྒྱལ་སྲིད་དགའ་ཞེས་མིང་བཏགས་སོ། །དེ་ཆེར་སྐྱེས་པ་དང་། རྒྱལ་སྲིད་ལ་མ་བཞག་པ་ཞང་པོས་ཐོས་ནས་ཚིག་རྩུབ་པོ་དང་བཅས་བསྲིངས་བ། 4-1213 ཁྱོད་སྔོན་ཁས་བླངས་པ་བཞིན་བྱེད་ན་ལེགས། མི་བྱེད་ན་མཐུ་སྐྱེད་ལ་སྡོད་ཅིག ཁོ་བོ་ནི་འོངས་ལ་ཡུལ་འཁོར་བུ་རམ་བརླག་གོ་ཞེས་བསྲིངས་བ་དང་། འདི་ལ་ཇི་ལྟར་རྒྱལ་སྲིད་དགའ་རྒྱལ་ པོ་ལ་དབང་བསྐུར་མོད། ཕུ་བོ་བཞག་ནས་ནུ་བོ་དབང་བསྐུར་བ་འོས་པ་མིན་ནོ། །རྒྱལ་པོ་དེ་ནི་སྟོབས་དང་ལྡན་པའི་དབང་བསྐུར་ལ་གཞོན་ནུ་རྣམས་བཅུག་ཏུ་གསོལ། ཉེས་པ་མེད་པར་ཇི་ ལྟར་བཅུག བདག་ཅག་ནི་བློན་པོ་ལ་སོགས་པས་ལྷའི་དོན་སེམས་ཞིང་ཉེས་པ་མེད་པའང་བཅུག ཡོད་པའང་འཇོག་གོ །ཅང་མི་སྨྲ་བ་དང་བློན་པོ་རྣམས་གྲོས་བྱས་ཏེ། གཞོན་ནུ་རྣམས་རྒྱལ་པོས་ཐུགས་ ཕྱུང་བའི་ཐབས་བྱས་སོ། །ཅེས་བགྲོས་ནས། སྐྱེད་མོས་ཚལ་བྱི་དོར་བྱས་པ་རི་མོ་སྣ་ཚོགས་བྲིས་པ་ཞིག་ཏུ་རྩེད་ཆས་སྣ་ཚོགས་བཞག་སྟེ་སྒོར་བྱུང་བ་དང་། གཞོན་ནུ་རྣམས་ཀྱིས་བྲིས་པ། སྡུས་ ཚལ་ལྷའི་འོ། །ལོག་པར་རྩོམ་པས་ཞུགས་ཤིག དེ་དག་སྐྱེད་མོས་ཚལ་དུ་རྩེ་བ་དང་། བློན་པོ་ནས་རྒྱལ་པོ་སྤྱན་དྲངས་ཏེ་འོངས་པས། ཀུ་ཅོའི་སྒྲ་ཐོས་ནས་ཅི་ཡིན་གཞོན་ནུ་རྣམས་སོ། །གལ་ ཏེ་དེ་ལྟར་གཞོན་ནུ་རྣམས་ངས་སྤངས་སོ། །བློན་པོས་སྨྲས་པ། ལྷ་བཟོད་པར་མཛོད་ཅིག གཞོན་ནུ་རྣམས་སྤང་བར་གསོལ། དེ་ལྟར་གྱིས་ཤིག ཞེས་གཞོན་ནུ་རྣམས་བཅུག་པར་ཆད་པ་དང་། རྒྱལ་པོའི་རྐང་པ་ལ་གཏུགས་ཏེ། 4-1214

【現代漢語翻譯】 此後，自國王布拉瑪辛哈（རྒྱལ་པོ་བུ་རམ་ཤིང་པ་，King Buramasingha）之後，歷經一百代。 在閻浮提（ཡུལ་གྲུ་འཛིན་，the continent of Jambudvipa）中，布拉瑪辛哈·帕格斯杰波（བུ་རམ་ཤིང་པ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་，Buramasingha Phagskyepo）誕生。他有四個兒子：星箭臉（སྐར་མདའ་གདོང་，Star-arrow Face）、手飾（ལག་རྣ་，Hand Ornament）、象調（གླང་ཆེན་འདུལ，Elephant Tamer）和腳鐲者（རྐང་གདུབ་ཅན་，Anklet Wearer）。當時，他的愛妻去世，他陷入悲痛之中。 大臣們詢問后，他詳細地傾訴了。於是，他們為他尋找新的王妃。『這些年輕人都覬覦王位，誰會把女兒嫁給他們呢？讓我來尋找吧。』 不久，他看到另一位國王的女兒，容貌美麗。『祝你好運！』他說道，『布拉瑪辛哈·帕格斯杰波的愛妻去世了，所以前來求娶公主。』 『可以，但要立下一個誓約：如果我的女兒生下兒子，就讓他繼承王位，我才答應。』 他答應了，並對布拉瑪辛哈·帕格斯杰波說：『兄長在位，怎能讓弟弟繼承王位呢？此事尚無定論，而且不一定會有子嗣。即使有，也不確定是兒子還是女兒。』 他聽從了，並沉溺於歡樂之中。後來，他的妻子生了一個兒子。因為他從出生就喜歡王位，所以取名為王位喜（རྒྱལ་སྲིད་དགའ་，Gyaltsi Ga）。 當他長大后，沒有被立為王位繼承人。他的舅舅聽說了，嚴厲地訓斥道： 『如果你像之前承諾的那樣做，那就好。否則，就等著受罰吧！我將前來摧毀你的布拉瑪國家！』 如何才能讓王位喜國王（རྒྱལ་སྲིད་དགའ་རྒྱལ་པོ་，Gyaltsi Ga Gyalpo）獲得王位呢？兄長在位，讓弟弟繼承王位是不合適的。 國王擁有強大的力量，請允許年輕人蔘加王位授予儀式。沒有過錯的人怎麼能參加呢？我們這些大臣們一心為神，即使沒有過錯的人也會被牽連，有過錯的人也會被留下。 國王一言不發，大臣們商議后，想出了一個讓國王厭惡年輕人的辦法。 他們商議后，把花園打掃乾淨，畫上各種圖案，擺放各種玩具，並在門口設下陷阱。 年輕人畫著畫，吟唱著：『聚集在花園裡，享受神靈的恩賜吧！』他們開始墮落，進入花園玩耍。大臣們請國王前來。 國王聽到喧鬧的聲音，問道：『發生了什麼事？是那些年輕人嗎？』 『如果真是這樣，我就要拋棄這些年輕人！』 大臣們說：『請您息怒！請拋棄這些年輕人吧！就這樣做吧！』於是，年輕人被判有罪，他們跪在國王的腳下。

【English Translation】 After that, from King Buramasingha, a hundred generations passed. In the continent of Jambudvipa, Buramasingha Phagskyepo was born. He had four sons: Star-arrow Face, Hand Ornament, Elephant Tamer, and Anklet Wearer. At that time, his beloved wife passed away, and he was plunged into sorrow. After the ministers inquired, he told them in detail. So, they sought a new queen for him. 'These young men covet the throne, who would give them their daughter? Let me search.' Soon, he saw the daughter of another king, with a beautiful face. 'Good luck!' he said, 'Buramasingha Phagskyepo's beloved wife has passed away, so he has come to seek the princess.' 'It is possible, but a vow must be made: if my daughter bears a son, he will be placed on the throne, then I will give her.' He agreed and said to Buramasingha Phagskyepo: 'The elder brother is in power, how can the younger brother inherit the throne? There is no certainty in this matter, and there is no certainty of having offspring. Even if there are, there is no certainty whether it will be a son or a daughter.' He listened and indulged in joy. Later, his wife gave birth to a son. Because he loved the throne from birth, he was named Gyaltsi Ga (Joy of the Throne). When he grew up, he was not made the heir to the throne. His uncle heard about it and scolded him severely: 'If you do as you promised before, that would be good. Otherwise, wait for punishment! I will come and destroy your Burama country!' How can King Gyaltsi Ga be given the throne? It is not appropriate for the younger brother to be enthroned while the elder brother is in power. The king has great power, please allow the young men to participate in the enthronement ceremony. How can those without fault participate? We ministers are devoted to the gods, even those without fault will be implicated, and those with fault will be left behind. The king remained silent, and the ministers discussed and came up with a way to make the king dislike the young men. After they discussed, they cleaned the garden, painted various patterns, placed various toys, and set a trap at the door. The young men painted and sang: 'Gather in the garden, enjoy the blessings of the gods!' They began to degenerate and entered the garden to play. The ministers invited the king to come. The king heard the noise and asked: 'What happened? Is it those young men?' 'If that is the case, I will abandon these young men!' The ministers said: 'Please be patient! Please abandon these young men! Do it like this!' So, the young men were found guilty, and they knelt at the king's feet.

---

བདག་ཅག་འཁོར་གྱི་སྐྱེ་བོ་དང་ལྷན་ཅིག་མཆིས་ན་མི་དགག་པར་གསོལ། གྱིས་ཤིག དེ་ནས་དེ་རྣམས་ལ་དགའ་བའི་འཁོར་གྱི་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་དང་ལྷན་གཅིག་ཆས་ཏེ། ཞག་བདུན་གྲུ་གཟིངས་ཀྱི་སྒོ་ ཕྱེ་ནས་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་སོང་བ་དང་། བློན་པོའི་སྒོ་མ་ཀུམ་ན་གྲུ་གཟིངས་སྟོང་པར་འགྱུར་རོ། །སྒོ་ཆོད་ཅིག་བཅད་དེ། དེ་ནས་དེ་རྣམས་རང་རང་གི་སྲིང་མོ་ཁྲིད་ནས། མཐར་གྱི་གངས་རི་ དང་ཉེ་བ་ཆུ་བོ་སྐལ་ལྡན་གྱི་ཤིང་རྟའི་འགྲམ། དྲང་སྲོང་སེར་སྐྱའི་བསྟི་གནས་དང་ཉེ་བ་ཞིག་ཏུ། ལོ་མས་སྦྱིན་པུ་བཏབ་སྟེ་གནས་བཅས་ནས་རི་དྭགས་གསོད་ཅིང་འཚོའོ། །དེ་དག་དུས་གསུམ་ དུ་སེར་སྐྱའི་བསྟི་གནས་སུ་འགྲོའོ། །དེ་རྣམས་ལ་འཚོ་བ་དང་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་ཉེན་ནས་སྐྱོ་སེང་སེང་བོར་གྱུར་པ་དང་། སེར་སྐྱས་དྲིས་པས་ཇི་ལྟར་ཡིན་པ་སྨྲས་པས། རང་རང་གི་སྲིང་མོ་ སྤོངས་ལ། མས་དབོན་གྱི་སྲིང་མོ་བསྟེན་ཅིག རུང་ངམ་རྒྱལ་རིགས་རྒྱལ་སྲིད་སྟོང་པ་ལ་རུང་ངོ་། །དེ་རྣམས་དྲང་སྲོང་གི་ཚིག་ཚད་མ་ཡིན་སྙམ་ནས། མས་དབོན་གྱི་སྲིང་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱད་ པས་བུ་དང་བུ་མོ་མང་པོ་བཙས་ཏེ་ཆེན་པོར་གྱུར་པ་དང་། བསམ་གཏན་གྱི་ཚེར་མ་དགྲ་ཡིན་པས། སེར་སྐྱའི་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་མ་ཐོབ་པ་དང་སེར་སྐྱས་འགྲོའོ། ཅིའི་ཕྱིར་འདི་འོངས། ཁྱེད་འདི་ཉིད་དུ་བཞུགས་ཅིག 4-1215 བདག་ཅག་གནས་གཞན་དུ་མཆིའོ། །ས་ཕྱོགས་ཕོག་ཅིག དྲང་སྲོང་དེས་གསེར་གྱི་བྱ་མ་བུམ་བླངས་ཏེ། ཆུ་རྒྱུན་གྱིས་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་རྣམ་པ་བྲིས་ནས་དེ་རྣམས་ཀྱིས་གྲོང་ཁྱེར་བརྩིགས་པས་སེར་སྐྱའི་གཞིས་ ཞེས་གྲགས་སོ། །དེར་དེ་རྣམས་འཕེལ་བར་གྱུར་ནས། དགེ་པའི་འཕེལ་བར་མ་གྱུར་པ་དང་། ལྷས་དེ་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཤེས་ནས། ཕྱོགས་གཞན་ཞིག་བསྟན་པས་དེར་གྲོང་ཁྱེར་བརྩིགས་པས་ལྷས་བསྟན་ཞེས་གྲགས་སོ། ། དེ་རྣམས་ཚོགས་ནས་བདག་ཅག་འཆུགས་པ་དེ་རིགས་མཉམ་པ་ལས་ཆུང་མ་བླངས་པས་གྱུར་གྱིས། དེར་སུས་ཀྱང་རིགས་མཉམ་པ་ལས་ཆུང་མ་བླང་བར་མི་བྱའོ། །གཅིག་ཁོ་ནས་ཆོག་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་ བཅས་སོ། ། དེའི་ཚེ་རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་བུ་རྣམས་དྲན་ཏེ། དེ་རྣམས་གང་ན་འདུག་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པས། གཞོན་ནུ་རྣམས་སྲིང་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་བྱེད་དམ་རྔ་ཐོག་ལགས་སོ། །སྐྱེ་མ་གཞན་ རྣམས་ནི་ཕོག་པའོ། ཞེས་དབང་ཆེན་པོས་བསྒྲགས་པས། ཕོད་པ་ཞེས་བསྒྲགས་ཏེ་ཤཱཀྱ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་ཤི་ནས་རྒྱལ་སྲིད་དགའ་དབང་སྐུར། དེའང་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས། དཀར་མདའ་ གདོང་དང་། ལག་རྣ་དང་། གླང་པོ་ཆེ་འདུལ་རྣམས་རིམ་བཞིན་བཀོད་པས་ཀྱང་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས། རྐང་གདུབ་ཅན་རྒྱལ་པོར་གྱུར་ཏེ། དེའི་བུ་གནས་འཇོག དེའི་ཁྱིམ་ནས་རྒྱུད་པ་ལྔ་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་སེར་སྐྱར་བྱུང་ངོ་

【現代漢語翻譯】 請允許我們這些隨從之人一同前往，不要拒絕。然後，帶著那些隨從之人，七天之後打開船艙之門，讓眾人離去。如果大臣庫瑪納不打開艙門，船就會空無一人。打開艙門吧。然後，他們各自帶著自己的姐妹，最終來到靠近雪山的地方，在卡拉達河邊的樹林旁，靠近仙人卡比拉的住所，用樹葉搭建住所，靠獵殺動物為生。他們每天三次前往卡比拉的住所。他們因生活和慾望所困擾，變得沮喪。卡比拉詢問他們的情況，他們如實相告。卡比拉說：『放棄你們的姐妹，娶母系親屬的姐妹吧。可以嗎？』他們回答：『寧願國家空虛，也要這樣做。』他們認為仙人的話是正確的，於是與母系親屬的姐妹結合，生了很多兒子和女兒，變得強大。因為禪定的荊棘是敵人，卡比拉無法獲得一心一意的境界，於是離開了。『你為什麼來這裡？你們就住在這裡吧。』 『我們要去其他地方。』指點一塊地方吧。那位仙人拿起金色的水瓶，用水流畫出城市的形狀，他們建造了城市，因此被稱為卡比拉的住所。他們在那裡繁衍生息，但沒有變得善良。天神知道他們的心思，於是指點另一個地方，他們在那裡建造了城市，因此被稱為天神指點。他們聚在一起說：『我們犯了錯誤，因為娶了同族之人為妻。』因此，任何人都不應該娶同族之人為妻。應該滿足於一個妻子。』他們這樣規定。當時，國王烏卡卡拉扎想念他的兒子們，詳細詢問了他們的下落。年輕人和姐妹們在一起嗎？還是在敲鼓？其他的人都被拋棄了嗎？當權者宣佈：『被拋棄了，』因此被稱為釋迦。後來，國王烏卡卡拉扎去世，將王位傳給卡拉瓦。卡拉瓦沒有兒子就去世了。卡拉瑪達拉、拉格納和馴象師依次繼位，但都沒有兒子就去世了。卡卡瓦爾曼成為國王，他的兒子是尼古拉。從他的家族中，有五萬五千人成爲了卡比拉。

【English Translation】 Please allow us, the entourage, to go together, do not refuse. Then, taking those entourage people, after seven days, open the door of the ship's cabin and let the people leave. If Minister Kumana does not open the cabin door, the ship will be empty. Open the cabin door. Then, they each took their own sisters and eventually came to a place near the snow mountain, next to the forest by the Kalada River, near the residence of the sage Kapila, built a residence with leaves, and lived by hunting animals. They went to Kapila's residence three times a day. They were troubled by life and desire and became depressed. Kapila asked them about their situation, and they told the truth. Kapila said, 'Give up your sisters and marry the sisters of maternal relatives. Is it okay?' They replied, 'We would rather the country be empty than do this.' They thought the sage's words were correct, so they combined with the sisters of maternal relatives and gave birth to many sons and daughters, becoming powerful. Because the thorns of meditation are enemies, Kapila could not obtain a single-minded state, so he left. 'Why did you come here? You should live here.' 'We are going to other places.' Point out a place. That sage took the golden water bottle and drew the shape of the city with the flow of water, and they built the city, so it was called Kapila's residence. They multiplied there, but did not become virtuous. The gods knew their thoughts, so they pointed out another place, and they built a city there, so it was called the God-pointed. They gathered together and said, 'We made a mistake because we married people of the same clan.' Therefore, no one should marry people of the same clan. One should be content with one wife.' They stipulated this. At that time, King Ukkakala thought of his sons and asked in detail about their whereabouts. Are the young people with their sisters? Or are they drumming? Were the other people abandoned? The powerful announced, 'Abandoned,' so they were called Shakya. Later, King Ukkakala died and passed the throne to Kalava. Kalava died without a son. Kalamadala, Lagna, and the elephant trainer successively succeeded to the throne, but they all died without sons. Kakavarman became king, and his son was Nigola. From his family, 55,000 people became Kapilas.

---

། ། 4-1216 དེའི་ཐ་མ་རྒྱལ་པོ་ཤིང་རྟ་བཅུ་པ་སོགས་མིང་སྨོས་པ་བཅུ་གཉིས་བྱུང་བས་ཐ་མ་གཞུ་བརྟན། དེ་ལ་བུ་སེང་གེ་འགྲམ་དང་། སེང་གེའི་སྒྲ་གཉིས་ཏེ། སེང་གེའི་འགྲམ་ལ་བུ་བཞི་སྟེ། ཟས་གཙང་། ཟས་དཀར། བྲེ་བོ་ཟས། ཚད་མེད་ཟས་སོ། །བུ་མོ་གཙང་མ། དཀར་མོ། བྲེ་བོ་མ། བདུད་རྩི་མའོ། ཟས་གཙང་ལ་བུ་བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་། གཅུང་དགའ་བོ་གཉིས། ཟས་དཀར་ལ་རྒྱལ་བ་ དང་། བཟང་ལྡན་གཉིས། བྲེ་བོ་ཟས་ལ་མིང་ཆེན་དང་། མ་འགགས་པའོ། །ཚད་མེད་ཟས་ལ་ཀུན་དགའ་བོ་དང་། ལྷ་སྦྱིན་ནོ། །གཙང་མའི་བུ་ལེགས་པར་རབ་སོང་ངོ་། །དཀར་མོའི་བུ་འཕྲེང་བ་ཅན། གྲེ་ བོ་མའི་བུ་བཟང་ལེན། བདུད་རྩི་མའི་བུ་དགེ་འཕེལ་ལོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སྲས་སྒྲ་གཅན་འཛིན་ཏེ་དེས་སྟོན་པ་ནས་རྒྱུད་པས་བུ་རམ་ཤིང་པའི་རྒྱལ་རྒྱུད་རྫོགས། དེ་ལ་ཟས་གཙང་ཡན་ཆད་ དུ་ས་ཡ་གཅིག་འབུམ་ཉི་ཁྲི་གཅིག་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་བཅུ་གཉིས་རྣམས་བྱུང་ངོ་། །འཇིག་རྟེན་གདགས་པ་ལས་ནི་འདུལ་བ་ལུང་ལས་གྲངས་གཞན་དུ་བཤད་དེ། མང་བཀུར་ནས་སྒྲ་གཅན་འཛིན་ཡན་ཆད་ལ་ རྒྱལ་པོ་འབུམ་ཕྲག་གཅིག ལྔ་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་། གཅིག་བརྒྱ་ང་གཅིག་འདས་པར་མངོན་པ་ཀུན་བཏུས་ནས་བཤད་དོ། །ཡང་འཇིག་རྟེན་གདགས་པར་འདུལ་བ་ནས་བཏུས་པའི་ལུགས་གཅིག་ལ། མང་པོས་བཀུར་བ་ནས་སྒྲ་གཅན་འཛིན་ཡན་དུ་རྒྱལ་པོ་འབུམ་ཕྲག་བརྒྱད། 4-1217 སུམ་ཁྲི་བཞི་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་མདོར་གསུངས་སོ།། ༈ །། ༄། །བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ལོ་རྒྱུས་བརྗོད་པ། ད་ནི་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ལོ་རྒྱུས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལ་དང་པོར་བོད་ཀྱི་ཆགས་ཚུལ། ཆགས་ནས་རྒྱལ་པོའི་བྱོན་ཚུལ། བྱོན་པས་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱས་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་སྤྱིར་བོད་ཀྱི་ཡུལ་དུ་མིའི་འགྲོ་བ་བྱུང་ཚུལ་ལྷ་ལས་ཕུལ་དུ་བྱུང་བའི་བསྟོད་པའི་འགྲེལ་པར། སྐྱབས་སེང་བུ་ ལྔ་བརྒྱ་དང་། དགྲ་ངན་དཔུང་ཚོགས་བཅུ་གཉིས་འཐབ་པའི་དུས་སུ། དམག་སྟོང་ཕྲག་གཅིག་དང་བཅས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་ཆས་སུ་ཞུགས་ཏེ། རི་གངས་ཅན་གྱི་གསེབ་ཏུ་བྲོས་པ་ལས་འཕེལ་བ་ཡིན་པར་ ཤེས་རབ་གོ་ཆས་བཤད་ཅིང་། བོད་ཀྱི་གཏམ་རྒྱུད་ལས་བྱ་བ་བྱས་པའི་སྤྲེའུ་དང་བྲག་སྲིན་མོས་མཆེད་པར་འཆད་དེ། དེ་དག་རྒྱས་པར་གཞན་དུ་ལྟའོ། །གཉིས་པ་ཆགས་ནས་རྒྱལ་པོའི་བྱོན་ཚུལ་ནི། བོད་འདིར་སྔོན་ཆད་རྒྱལ་བློན་སིལ་མ་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་བྱོན་ཟེར་ཡང་། རྒྱལ་ཕྲན་ཉིད་དུ་ཟད་ཅིང་། དེ་དག་གི་རྒྱལ་བས་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱས་པའི་གཏམ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། དེས་ན་བོད་ཀྱི་མཁས་པ་རྣམས། རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་ནས་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་རབས་བརྗོད་པར་སྣང་ལ། དེ་བརྗོད་ན། གནམ་གྱི་ཁྲི་བདུན། སྟོད་ཀྱི་སྟེང་གཉིས། སའི་ལེགས་དྲུག བར་གྱི་སྡེ་བརྒྱ

【現代漢語翻譯】 此後，末代國王為 Shingta Chupa（ཤིང་རྟ་བཅུ་པ།，意為『木車十』）等十二位有名號者，末代為 Zhubtan（གཞུ་བརྟན།）。他有兩個兒子，Senge Dram（སེང་གེ་འགྲམ།，意為『獅子頰』）和 Sengei Dra（སེང་གེའི་སྒྲ།，意為『獅子吼』）。Senge Dram 有四個兒子： Zas Tsang（ཟས་གཙང་།，凈飯）, Zas Kar（ཟས་དཀར།，白飯）, Drewo Zas（བྲེ་བོ་ཟས།，量飯）, Tsemey Zas（ཚད་མེད་ཟས།，無量飯）。以及四個女兒：Tsangma（གཙང་མ།，凈女）, Karmo（དཀར་མོ།，白女）, Drewoma（བྲེ་བོ་མ།，量女）, Dutsima（བདུད་རྩི་མའོ།，甘露女）。Zas Tsang 有兩個兒子：Bhagavan（བཅོམ་ལྡན་འདས།，世尊）和他的弟弟 Gawawo（དགའ་བོ།，歡喜）。Zas Kar 有兩個兒子：Gyalwa（རྒྱལ་བ།，勝者）和 Zangden（བཟང་ལྡན།，善持）。Drewo Zas 有兩個兒子：Mingchen（མིང་ཆེན།，大名）和 Ma-gagpa（མ་འགགས་པའོ།，無礙）。Tsemey Zas 有兩個兒子：Kundgawo（ཀུན་དགའ་བོ།，阿難陀）和 Lhasbyin（ལྷ་སྦྱིན།，提婆達多）。Tsangma 的兒子是 Legpar Rabsong（ལེགས་པར་རབ་སོང་ངོ་།，善逝）。Karmo 的兒子是 Trengwachen（འཕྲེང་བ་ཅན།，持鬘）。Drewoma 的兒子是 Zanglen（བཟང་ལེན།，善取）。Dutsima 的兒子是 Gephel（དགེ་འཕེལ་ལོ།，增善）。Bhagavan 的兒子是 Drachen Dzin（སྒྲ་གཅན་འཛིན།，羅睺羅），自他之後，釋迦族的王室血統結束。從 Zas Tsang 往上追溯，共有 1,221,512 位國王。 《世間安立論》中，根據《律藏》的說法，數字有所不同。從 Mangkur 到 Drachen Dzin，共有 155,151 位國王，這是《阿毗達磨集論》中的說法。此外，在《世間安立論》中，根據從《律藏》中提取的一種說法，從 Mangpo Kurwa 到 Drachen Dzin，總共有 834,536 位國王。 現在講述吐蕃的王室歷史。這包括三個方面：首先是吐蕃的形成，其次是形成后國王的出現，最後是國王們為佛法所做的事業。首先，關於吐蕃地區人類的起源，《神變贊釋》中記載：在五百 Skya Sengbu（སྐྱབས་སེང་བུ།）與十二 Dgra Ngen Dungtshog（དགྲ་ངན་དཔུང་ཚོགས།）的戰鬥中，一千名士兵裝扮成婦女，逃到雪山之中，在那裡繁衍。這是 Sherab Gocha（ཤེས་རབ་གོ་ཆ།，智慧鎧甲）的說法。而吐蕃的傳說則說是獼猴和羅剎女結合而產生的後代。這些細節可以在其他地方找到。第二，關於形成后國王的出現：據說以前有十二位 Gyal-blon Silma（རྒྱལ་བློན་སིལ་མ།）等，但他們只是小國王。而且，沒有關於這些國王為佛法做出貢獻的記載。 因此，吐蕃的學者們似乎是從杰聶赤贊普（རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ།）開始講述吐蕃的王室歷史。如果要講述他的歷史，那就是：天之七 throne（གནམ་གྱི་ཁྲི་བདུན།），上之二 teng（སྟོད་ཀྱི་སྟེང་གཉིས།），地之六 leg（སའི་ལེགས་དྲུག），中之百 de（བར་གྱི་སྡེ་བརྒྱ）。 Now, I will recount the history of the kings of Tibet. This includes: first, the formation of Tibet; second, the emergence of kings after its formation; and finally, the deeds of these kings in relation to the Dharma. First, regarding the origin of humans in Tibet, the commentary on 'Praise of the Extraordinary' states: During the battle between five hundred Skya Sengbu and twelve Dgra Ngen Dungtshog, a thousand soldiers disguised themselves as women and fled into the snowy mountains, where they multiplied. This is according to Sherab Gocha. Tibetan legends say that they descended from a monkey and a rakshasa woman. Details can be found elsewhere. Second, regarding the emergence of kings after the formation: It is said that previously there were twelve Gyal-blon Silma, but they were merely petty kings. And there are no records of these kings contributing to the Dharma. Therefore, Tibetan scholars seem to begin the royal history of Tibet with Je Nyatri Tsenpo. If we are to recount his history, it is: the seven 'thrones of heaven', the two 'teng of the upper', the six 'leg of the earth', and the hundred 'de of the middle'.

【English Translation】 After that, the last kings were twelve named ones, such as Shingta Chupa (ཤིང་རྟ་བཅུ་པ།, 'Wooden Chariot Ten'), the last being Zhubtan (གཞུ་བརྟན།). He had two sons, Senge Dram (སེང་གེ་འགྲམ།, 'Lion Cheek') and Sengei Dra (སེང་གེའི་སྒྲ།, 'Lion's Roar'). Senge Dram had four sons: Zas Tsang (ཟས་གཙང་།, Śuddhodana), Zas Kar (ཟས་དཀར།, Śuklodana), Drewo Zas (བྲེ་བོ་ཟས།, Droṇodana), Tsemey Zas (ཚད་མེད་ཟས།, Amitodana). And four daughters: Tsangma (གཙང་མ།, Śuddhā), Karmo (དཀར་མོ།, Śuklā), Drewoma (བྲེ་བོ་མ།, Droṇī), Dutsima (བདུད་རྩི་མའོ།, Amṛtā). Zas Tsang had two sons: Bhagavan (བཅོམ་ལྡན་འདས།, The Blessed One) and his younger brother Gawawo (དགའ་བོ།, Nanda). Zas Kar had two sons: Gyalwa (རྒྱལ་བ།, The Victorious One) and Zangden (བཟང་ལྡན།, Bhadraka). Drewo Zas had two sons: Mingchen (མིང་ཆེན།, Mahānāman) and Ma-gagpa (མ་འགགས་པའོ།, Aniruddha). Tsemey Zas had two sons: Kundgawo (ཀུན་དགའ་བོ།, Ānanda) and Lhasbyin (ལྷ་སྦྱིན།, Devadatta). Tsangma's son was Legpar Rabsong. Karmo's son was Trengwachen. Drewoma's son was Zanglen. Dutsima's son was Gephel. Bhagavan's son was Drachen Dzin (སྒྲ་གཅན་འཛིན།, Rāhula), and from him, the royal lineage of the Shakya clan ended. From Zas Tsang upwards, there were a total of 1,221,512 kings. In the 'Establishment of the World', according to the Vinaya, the numbers are different. From Mangkur to Drachen Dzin, there were 155,151 kings, according to the Abhidharmasamuccaya. Furthermore, in the 'Establishment of the World', according to one account extracted from the Vinaya, from Mangpo Kurwa to Drachen Dzin, there were a total of 834,536 kings. Now, I will recount the history of the kings of Tibet. This includes: first, the formation of Tibet; second, the emergence of kings after its formation; and finally, the deeds of these kings in relation to the Dharma. First, regarding the origin of humans in Tibet, the commentary on 'Praise of the Extraordinary' states: During the battle between five hundred Skya Sengbu and twelve Dgra Ngen Dungtshog, a thousand soldiers disguised themselves as women and fled into the snowy mountains, where they multiplied. This is according to Sherab Gocha. Tibetan legends say that they descended from a monkey and a rakshasa woman. Details can be found elsewhere. Second, regarding the emergence of kings after the formation: It is said that previously there were twelve Gyal-blon Silma, but they were merely petty kings. And there are no records of these kings contributing to the Dharma. Therefore, Tibetan scholars seem to begin the royal history of Tibet with Je Nyatri Tsenpo. If we are to recount his history, it is: the seven 'thrones of heaven', the two 'teng of the upper', the six 'leg of the earth', and the hundred 'de of the middle'.

---

ད། འོག་གི་བཙན་གསུམ་ཞེས་པ་ལྟར། 4-1218 དང་པོ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་བོད་ལྡེ། དེ་ནས་མུ་ཁྲི་བཙན་པོ། དིང་ཁྲི་བཙན་པོ། སོ་ཁྲི་བཙན་པོ། མེར་ཁྲི་བཙན་པོ། གདགས་ཁྲི་བཙན་པོ། སྲིབ་ཁྲི་བཙན་པོ། དེ་དག་ལ་གནམ་གྱི་ཁྲི་ བདུན་ཟེར། སྲས་རྣམས་ཀྱིས་རིམ་བཞིན་རྨུ་ཐག་ལ་འཇུས་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་འཇའ་ཡལ་བ་བཞིན་སོང་ཡང་ཟེར་རོ། །ཁྲི་བདུན་བང་སོ་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་ལ་བཏབ། །ལྷའི་ལུས་ལ་རོ་མེད་འཇའ་ལྟར་ཡལ། ། ཅེས་སོ། །དེའི་སྲས་གྲི་གུམ་བཙན་པོ། སྤུ་དེ་གུང་རྒྱལ་གཉིས་ནི། སྟོད་ཀྱི་སྟེང་གཉིས་སོ། །སྟེང་གཉིས་བང་སོ་གཡའ་དང་གངས་ལ་བཏབ། དེ་ཡི་བློན་པོ་རུ་ལག་སྐྱེས་ཀྱིས་བྱས། ཨི་ཤོ་ལེགས། གོང་རུ་ལེགས། ཐི་ཤོ་ལེགས། ཨ་ཤོ་ལེགས། འབྲོང་གཞེར་ལེགས། དེ་ཤོ་ལེགས་དེ་དག་ནི། སའི་ལེགས་དྲུག་གོ །ལེགས་དྲུག་བང་སོ་གཡའ་སྤང་མཚམས་སུ་བཏབ། །དེའང་སྤང་ལ་འཇའ་ཚོན་རྒྱས་པ་འདྲ། །ཟ་ ནམ་ཟིན་ལྡེ། འཁྲུལ་ནམ་གཞུང་བཙན་ལྡེ། སེ་ནོལ་ནམ་ལྡེ། སེ་ནོར་པོ་ལྡེ། ལྡེ་ནོར་ནམ། ལྡེ་ནོལ་པོ། ལྡེ་རྒྱལ་པོ། ལྡེ་སྤྲིན་བཙན། དེ་དག་བར་གྱི་ལྡེ་བརྒྱད་དོ། །ཁྲི་བཙན་ནམ། ཁྲི་སྒྲ་ སྤུངས་བཙན། ཁྲི་ཐོག་རྗེ་ཐོག་བཙན། འདི་གསུམ་ལ་བོད་ཀྱི་བཙན་གསུམ་ཟེར། བཙན་གསུམ་བང་སོ་གངས་དཀར་རྩེ་ལ་བཏབ། །དེའང་གཡའ་ལ་ན་བུན་ཆགས་པ་འདྲ། དེའི་སྲས་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན། 4-1219 ཁྲི་སྙན་བཟུང་བཙན། འགྲོ་གཉེན་ལྡེའུ། སྟག་རི་གཉན་གཟིགས། གནམ་ཁྲི་སྲོང་བཙན། སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ། གུང་སྲོང་གུང་བཙན། མང་སྲོང་མང་བཙན། འདུས་སྲོང་མང་པོ་རྗེ་རླུང་ནམ་འཕྲུལ་གྱི་རྒྱལ་པོ། ཁྲི་ལྡེ་ གཙུག་བརྟན་ནམ་མེའི་ཨག་ཚོམས། ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན། མུ་ནེ་བཙན་པོ། ཁྲི་ལྡེ་སྟོང་བཙན། རལ་པ་ཅན། ཁྲིའུ་འམ་དར་མ། དེ་སྲས་གནམ་ལྡེ་འོད་སྲུང་། དེའི་སྲས་དཔལ་འཁོར་བཙན། དེ་འབངས་ཀྱི་སྲོངས་ དབུས་གཙང་གི་མཐིལ་གྱི་རྒྱལ་སྲིད་ཤོར་ནས། སྲས་ཀྱི་རྩེགས་པ་དཔལ་དང་། སྐྱིད་ལྡེ་ཉི་མ་མགོན་གཉིས་ཡོད་པ། ཁྲི་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ་གཙང་སྟོད་བཞུགས། ཉི་མ་མགོན་མངའ་རིས་སུ་བྱོན། དེ་ ལ་སྲས་གསུམ་སྟེ། དཔལ་གྱི་མགོན། བཀྲ་ཤིས་ལྡེ་མགོན། ལྡེ་བཅུག་མགོན་རྣམས་སོ། །ཆེ་བས་མང་ཡུལ། བར་པས་སྤུ་རངས། ཆུང་བས་ཞང་ཞུང་སྟེ། གུ་གེའི་མངའ་ཞབས་ན་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །བཀྲ་ཤིས་ མགོན་ལ་སྲས་གཉིས་ཏེ། འཁོར་དེ་དང་སྲོང་ངེའོ། །སྲོང་ངེ་ལ་སྲས། ན་ག་ར་ཛ་དང་། དེ་བ་ར་ཛ་གཉིས་སོ། །སྲོང་ངེ་ཡབ་སྲས་གསུམ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས། འཁོར་རེ་ལ་སྲིད་གཏད། དེའི་ སྲས་ལྷ་ལྡེ། དེའི་སྲས་འོད་ལྡེས་སྲིད་བཟུང་། གཅུང་པོ་བྱང་ཆུབ་འོད་དང་། ཞི་བ་འོད་རབ་ཏུ་བྱུང་། འོད་ལྡེའི་སྲས་རྩེར་ལྡེ། དེ་ནས་བཀྲ་ཤིས་ལྡེ། བྷ་ལྡེ། ན་ག ལྡེ། བཙན་ཕྱུག་ལྡ

【現代漢語翻譯】 ད། འོག་གི་བཙན་གསུམ་ཞེས་པ་ལྟར། 如以下『三贊』所說： 4-1218 དང་པོ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་བོད་ལྡེ། དེ་ནས་མུ་ཁྲི་བཙན་པོ། དིང་ཁྲི་བཙན་པོ། སོ་ཁྲི་བཙན་པོ། མེར་ཁྲི་བཙན་པོ། གདགས་ཁྲི་བཙན་པོ། སྲིབ་ཁྲི་བཙན་པོ། དེ་དག་ལ་གནམ་གྱི་ཁྲི་བདུན་ཟེར། སྲས་རྣམས་ཀྱིས་རིམ་བཞིན་རྨུ་ཐག་ལ་འཇུས་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་འཇའ་ཡལ་བ་བཞིན་སོང་ཡང་ཟེར་རོ། །ཁྲི་བདུན་བང་སོ་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་ལ་བཏབ། །ལྷའི་ལུས་ལ་རོ་མེད་འཇའ་ལྟར་ཡལ། ། 最初是聶赤贊普（Gnya'-khri-btsan-po），然後是穆赤贊普（Mu-khri-btsan-po），丁赤贊普（Ding-khri-btsan-po），索赤贊普（So-khri-btsan-po），梅赤贊普（Mer-khri-btsan-po），達赤贊普（Gdag-khri-btsan-po），色赤贊普（Srib-khri-btsan-po）。他們被稱為『天之七王』。據說王子們依次抓住繩索，像彩虹消失在天空中一樣離去。七王的陵墓建在天空之中，神的身軀沒有屍體，像彩虹一樣消失。 ཅེས་སོ། །དེའི་སྲས་གྲི་གུམ་བཙན་པོ། སྤུ་དེ་གུང་རྒྱལ་གཉིས་ནི། སྟོད་ཀྱི་སྟེང་གཉིས་སོ། །སྟེང་གཉིས་བང་སོ་གཡའ་དང་གངས་ལ་བཏབ། དེ་ཡི་བློན་པོ་རུ་ལག་སྐྱེས་ཀྱིས་བྱས། ཨི་ཤོ་ལེགས། 之後是他們的兒子赤貢贊普（Gri-gum-btsan-po）和佈德貢嘉（Spu-de-gung-rgyal），他們是『上之二贊』。二讚的陵墓建在山崖和冰雪之上，他們的臣子由如拉杰（Ru-lag-skyes）擔任。伊肖列（I-sho-legs）。 གོང་རུ་ལེགས། ཐི་ཤོ་ལེགས། ཨི་ཤོ་ལེགས། འབྲོང་གཞེར་ལེགས། དེ་ཤོ་ལེགས་དེ་དག་ནི། སའི་ལེགས་དྲུག་གོ །ལེགས་དྲུག་བང་སོ་གཡའ་སྤང་མཚམས་སུ་བཏབ། །དེའང་སྤང་ལ་འཇའ་ཚོན་རྒྱས་པ་འདྲ། །ཟ་ 貢如列（Gong-ru-legs），提肖列（Thi-sho-legs），阿肖列（A-sho-legs），仲協列（'Brong-gzher-legs），德肖列（De-sho-legs），他們是『地之六列』。六列的陵墓建在山崖和草地之間，就像彩虹在草地上展開一樣。扎 ནམ་ཟིན་ལྡེ། འཁྲུལ་ནམ་གཞུང་བཙན་ལྡེ། སེ་ནོལ་ནམ་ལྡེ། སེ་ནོར་པོ་ལྡེ། ལྡེ་ནོར་ནམ། ལྡེ་ནོལ་པོ། ལྡེ་རྒྱལ་པོ། ལྡེ་སྤྲིན་བཙན། དེ་དག་བར་གྱི་ལྡེ་བརྒྱད་དོ། །ཁྲི་བཙན་ནམ། ཁྲི་སྒྲ་ 南辛列（Nam-zin-lde），赤南雄贊列（'Khrul-nam-gzhung-btsan-lde），色諾南列（Se-nol-nam-lde），色諾波列（Se-nor-po-lde），列諾南（Lde-nor-nam），列諾波（Lde-nol-po），列嘉波（Lde-rgyal-po），列欽贊（Lde-sprin-btsan），他們是『中間八列』。赤贊南（Khri-btsan-nam），赤扎 སྤུངས་བཙན། ཁྲི་ཐོག་རྗེ་ཐོག་བཙན། འདི་གསུམ་ལ་བོད་ཀྱི་བཙན་གསུམ་ཟེར། བཙན་གསུམ་བང་སོ་གངས་དཀར་རྩེ་ལ་བཏབ། །དེའང་གཡའ་ལ་ན་བུན་ཆགས་པ་འདྲ། དེའི་སྲས་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན། 邦贊（Sprungs-btsan），赤托杰托贊（Khri-thog-rje-thog-btsan），這三位被稱為『吐蕃三贊』。三讚的陵墓建在岡嘎爾山頂，就像山崖上籠罩著霧氣。他們的兒子拉托托日年贊（Lha-tho-tho-ri-gnyan-btsan）。 4-1219 ཁྲི་སྙན་བཟུང་བཙན། འགྲོ་གཉེན་ལྡེའུ། སྟག་རི་གཉན་གཟིགས། གནམ་ཁྲི་སྲོང་བཙན། སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ། གུང་སྲོང་གུང་བཙན། མང་སྲོང་མང་བཙན། འདུས་སྲོང་མང་པོ་རྗེ་རླུང་ནམ་འཕྲུལ་གྱི་རྒྱལ་པོ། ཁྲི་ལྡེ་ 赤年松贊（Khri-snyan-bzung-btsan），卓年列吾（'Gro-gnyen-lde'u），達日年色（Stag-ri-gnyan-gzigs），南赤松贊（Gnam-khri-srong-btsan），松贊干布（Srong-btsan-sgam-po），貢松貢贊（Gung-srong-gung-btsan），芒松芒贊（Mang-srong-mang-btsan），都松芒波杰隆南楚吉嘉波（'Dus-srong-mang-po-rje-rlung-nam-'phrul-gyi-rgyal-po），赤德 གཙུག་བརྟན་ནམ་མེའི་ཨག་ཚོམས། ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན། མུ་ནེ་བཙན་པོ། ཁྲི་ལྡེ་སྟོང་བཙན། རལ་པ་ཅན། ཁྲིའུ་འམ་དར་མ། དེ་སྲས་གནམ་ལྡེ་འོད་སྲུང་། དེའི་སྲས་དཔལ་འཁོར་བཙན། དེ་འབངས་ཀྱི་སྲོངས་ 祖丹（Gtsug-brtan）又名梅阿措姆（Mes-ag-tshoms），赤松德贊（Khri-srong-lde-btsan），穆尼贊普（Mu-ne-btsan-po），赤德松贊（Khri-lde-stong-btsan），熱巴巾（Ral-pa-can），赤烏或達瑪（Khri'u-am-dar-ma），他的兒子南列沃松（Gnam-lde-'od-srung），他的兒子貝闊贊（Dpal-'khor-btsan），之後由於臣民的挑唆 དབུས་གཙང་གི་མཐིལ་གྱི་རྒྱལ་སྲིད་ཤོར་ནས། སྲས་ཀྱི་རྩེགས་པ་དཔལ་དང་། སྐྱིད་ལྡེ་ཉི་མ་མགོན་གཉིས་ཡོད་པ། ཁྲི་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ་གཙང་སྟོད་བཞུགས། ཉི་མ་མགོན་མངའ་རིས་སུ་བྱོན། དེ་ 失去了衛藏中心的王位，有兩個兒子，分別是孜巴貝（Rtses-pa-dpal）和吉德尼瑪袞（Skyid-lde-nyi-ma-mgon）。赤扎西孜巴貝（Khri-bkra-shis-brtsegs-pa-dpal）住在藏堆（Gtsang-stod），尼瑪袞（Nyi-ma-mgon）去了阿里（Mnga'-ris）。 ལ་སྲས་གསུམ་སྟེ། དཔལ་གྱི་མགོན། བཀྲ་ཤིས་ལྡེ་མགོན། ལྡེ་བཅུག་མགོན་རྣམས་སོ། །ཆེ་བས་མང་ཡུལ། བར་པས་སྤུ་རངས། ཆུང་བས་ཞང་ཞུང་སྟེ། གུ་གེའི་མངའ་ཞབས་ན་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །བཀྲ་ཤིས་ 他有三個兒子，分別是貝吉袞（Dpal-gyi-mgon），扎西德袞（Bkra-shis-lde-mgon）和德楚袞（Lde-bcug-mgon）。大兒子統治芒域（Mang-yul），二兒子統治普蘭（Spu-rangs），小兒子統治象雄（Zhang-zhung），都在古格（Gu-ge）的統治之下。扎西 མགོན་ལ་སྲས་གཉིས་ཏེ། འཁོར་དེ་དང་སྲོང་ངེའོ། །སྲོང་ངེ་ལ་སྲས། ན་ག་ར་ཛ་དང་། དེ་བ་ར་ཛ་གཉིས་སོ། །སྲོང་ངེ་ཡབ་སྲས་གསུམ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས། འཁོར་རེ་ལ་སྲིད་གཏད། དེའི་ 袞有兩個兒子，分別是闊德（'Khor-de）和松額（Srong-nge）。松額有那伽拉扎（Naga-ra-dza）和德瓦拉扎（De-ba-ra-dza）兩個兒子。松額父子三人出家為僧，將王位傳給了闊德。 སྲས་ལྷ་ལྡེ། དེའི་སྲས་འོད་ལྡེས་སྲིད་བཟུང་། གཅུང་པོ་བྱང་ཆུབ་འོད་དང་། ཞི་བ་འོད་རབ་ཏུ་བྱུང་། འོད་ལྡེའི་སྲས་རྩེར་ལྡེ། དེ་ནས་བཀྲ་ཤིས་ལྡེ། བྷ་ལྡེ། ན་ག ལྡེ། བཙན་ཕྱུག་ལྡ 他的兒子拉德（Lha-lde），拉德的兒子沃德（'Od-lde）繼承了王位，他的弟弟絳曲沃（Byang-chub-'od）和西瓦沃（Zhi-ba-'od）出家為僧。沃德的兒子孜德（Rtser-lde），之後是扎西德（Bkra-shis-lde），巴德（Bha-lde），納德（Na-ga-lde），贊普德（Btsan-phyug-lde）。

【English Translation】 ད། འོག་གི་བཙན་གསུམ་ཞེས་པ་ལྟར། As the following 'Three Tsans' say: 4-1218 དང་པོ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་བོད་ལྡེ། དེ་ནས་མུ་ཁྲི་བཙན་པོ། དིང་ཁྲི་བཙན་པོ། སོ་ཁྲི་བཙན་པོ། མེར་ཁྲི་བཙན་པོ། གདགས་ཁྲི་བཙན་པོ། སྲིབ་ཁྲི་བཙན་པོ། དེ་དག་ལ་གནམ་གྱི་ཁྲི་བདུན་ཟེར། སྲས་རྣམས་ཀྱིས་རིམ་བཞིན་རྨུ་ཐག་ལ་འཇུས་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་འཇའ་ཡལ་བ་བཞིན་སོང་ཡང་ཟེར་རོ། །ཁྲི་བདུན་བང་སོ་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་ལ་བཏབ། །ལྷའི་ལུས་ལ་རོ་མེད་འཇའ་ལྟར་ཡལ། ། First was Nyatri Tsenpo (Gnya'-khri-btsan-po), then Mutri Tsenpo (Mu-khri-btsan-po), Dingtri Tsenpo (Ding-khri-btsan-po), Sotri Tsenpo (So-khri-btsan-po), Mertri Tsenpo (Mer-khri-btsan-po), Daktri Tsenpo (Gdag-khri-btsan-po), and Sibri Tsenpo (Srib-khri-btsan-po). They are called the 'Seven Heavenly Thrones'. It is said that the sons successively grasped the rope and disappeared into the sky like a rainbow. The tombs of the Seven Thrones were built in the expanse of the sky; the divine bodies had no corpses and vanished like rainbows. ཅེས་སོ། །དེའི་སྲས་གྲི་གུམ་བཙན་པོ། སྤུ་དེ་གུང་རྒྱལ་གཉིས་ནི། སྟོད་ཀྱི་སྟེང་གཉིས་སོ། །སྟེང་གཉིས་བང་སོ་གཡའ་དང་གངས་ལ་བཏབ། དེ་ཡི་བློན་པོ་རུ་ལག་སྐྱེས་ཀྱིས་བྱས། ཨི་ཤོ་ལེགས། Then their sons, Drigum Tsenpo (Gri-gum-btsan-po) and Pude Gungyal (Spu-de-gung-rgyal), were the 'Two Upper Tsans'. The tombs of the Two Tsans were built on cliffs and snow. Their minister was Rulak Kye (Ru-lag-skyes). Isho Lek (I-sho-legs). གོང་རུ་ལེགས། ཐི་ཤོ་ལེགས། ཨི་ཤོ་ལེགས། འབྲོང་གཞེར་ལེགས། དེ་ཤོ་ལེགས་དེ་དག་ནི། སའི་ལེགས་དྲུག་གོ །ལེགས་དྲུག་བང་སོ་གཡའ་སྤང་མཚམས་སུ་བཏབ། །དེའང་སྤང་ལ་འཇའ་ཚོན་རྒྱས་པ་འདྲ། །ཟ་ Gongru Lek (Gong-ru-legs), Thisho Lek (Thi-sho-legs), Asho Lek (A-sho-legs), Drongzher Lek ('Brong-gzher-legs), Desho Lek (De-sho-legs), these were the 'Six Earthly Leks'. The tombs of the Six Leks were built between cliffs and meadows, like a rainbow spreading across the meadow. Za ནམ་ཟིན་ལྡེ། འཁྲུལ་ནམ་གཞུང་བཙན་ལྡེ། སེ་ནོལ་ནམ་ལྡེ། སེ་ནོར་པོ་ལྡེ། ལྡེ་ནོར་ནམ། ལྡེ་ནོལ་པོ། ལྡེ་རྒྱལ་པོ། ལྡེ་སྤྲིན་བཙན། དེ་དག་བར་གྱི་ལྡེ་བརྒྱད་དོ། །ཁྲི་བཙན་ནམ། ཁྲི་སྒྲ་ Namsin De (Nam-zin-lde), Trulnam Zhungtsen De ('Khrul-nam-gzhung-btsan-lde), Senol Namde (Se-nol-nam-lde), Senorpo De (Se-nor-po-lde), Denor Nam (Lde-nor-nam), Denol Po (Lde-nol-po), De Gyalpo (Lde-rgyal-po), De Trin Tsen (Lde-sprin-btsan), these were the 'Eight Middle Des'. Triten Nam (Khri-btsan-nam), Tri Dra སྤུངས་བཙན། ཁྲི་ཐོག་རྗེ་ཐོག་བཙན། འདི་གསུམ་ལ་བོད་ཀྱི་བཙན་གསུམ་ཟེར། བཙན་གསུམ་བང་སོ་གངས་དཀར་རྩེ་ལ་བཏབ། །དེའང་གཡའ་ལ་ན་བུན་ཆགས་པ་འདྲ། དེའི་སྲས་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན། Pungtsen (Sprungs-btsan), Tritok Je Toktsen (Khri-thog-rje-thog-btsan), these three are called the 'Three Tsans of Tibet'. The tombs of the Three Tsans were built on the summit of Gangkar, like mist forming on a cliff. Their son was Lhathothori Nyentsen (Lha-tho-tho-ri-gnyan-btsan). 4-1219 ཁྲི་སྙན་བཟུང་བཙན། འགྲོ་གཉེན་ལྡེའུ། སྟག་རི་གཉན་གཟིགས། གནམ་ཁྲི་སྲོང་བཙན། སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ། གུང་སྲོང་གུང་བཙན། མང་སྲོང་མང་བཙན། འདུས་སྲོང་མང་པོ་རྗེ་རླུང་ནམ་འཕྲུལ་གྱི་རྒྱལ་པོ། ཁྲི་ལྡེ་ Trinyen Zungtsen (Khri-snyan-bzung-btsan), Dronyen De'u ('Gro-gnyen-lde'u), Takri Nyenzik (Stag-ri-gnyan-gzigs), Namtri Songtsen (Gnam-khri-srong-btsan), Songtsen Gampo (Srong-btsan-sgam-po), Gungsong Gungtsen (Gung-srong-gung-btsan), Mangsong Mangtsen (Mang-srong-mang-btsan), Dusong Mangpoje Lungnam Trulgyi Gyalpo ('Dus-srong-mang-po-rje-rlung-nam-'phrul-gyi-rgyal-po), Tride གཙུག་བརྟན་ནམ་མེའི་ཨག་ཚོམས། ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན། མུ་ནེ་བཙན་པོ། ཁྲི་ལྡེ་སྟོང་བཙན། རལ་པ་ཅན། ཁྲིའུ་འམ་དར་མ། དེ་སྲས་གནམ་ལྡེ་འོད་སྲུང་། དེའི་སྲས་དཔལ་འཁོར་བཙན། དེ་འབངས་ཀྱི་སྲོངས་ Tsukten (Gtsug-brtan) also known as Me Agtsom (Mes-ag-tshoms), Trisong Detsen (Khri-srong-lde-btsan), Mune Tsenpo (Mu-ne-btsan-po), Tride Songtsen (Khri-lde-stong-btsan), Ralpacan (Ral-pa-can), Tri'u or Darma (Khri'u-am-dar-ma), his son Namde Osung (Gnam-lde-'od-srung), his son Pelkhor Tsen (Dpal-'khor-btsan), then due to the instigation of the subjects, དབུས་གཙང་གི་མཐིལ་གྱི་རྒྱལ་སྲིད་ཤོར་ནས། སྲས་ཀྱི་རྩེགས་པ་དཔལ་དང་། སྐྱིད་ལྡེ་ཉི་མ་མགོན་གཉིས་ཡོད་པ། ཁྲི་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ་གཙང་སྟོད་བཞུགས། ཉི་མ་མགོན་མངའ་རིས་སུ་བྱོན། དེ་ the royal power in the center of U-Tsang was lost, and there were two sons, Tsekpa Pel (Rtses-pa-dpal) and Kyide Nyima Gon (Skyid-lde-nyi-ma-mgon). Tri Trashi Tsekpa Pel (Khri-bkra-shis-brtsegs-pa-dpal) resided in Tsangto (Gtsang-stod), and Nyima Gon (Nyi-ma-mgon) went to Ngari (Mnga'-ris). ལ་སྲས་གསུམ་སྟེ། དཔལ་གྱི་མགོན། བཀྲ་ཤིས་ལྡེ་མགོན། ལྡེ་བཅུག་མགོན་རྣམས་སོ། །ཆེ་བས་མང་ཡུལ། བར་པས་སྤུ་རངས། ཆུང་བས་ཞང་ཞུང་སྟེ། གུ་གེའི་མངའ་ཞབས་ན་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །བཀྲ་ཤིས་ He had three sons, Pelgyi Gon (Dpal-gyi-mgon), Trashi De Gon (Bkra-shis-lde-mgon), and Dechuk Gon (Lde-bcug-mgon). The eldest ruled Mangyul (Mang-yul), the second ruled Purang (Spu-rangs), and the youngest ruled Zhangzhung (Zhang-zhung), all under the rule of Guge (Gu-ge). Trashi མགོན་ལ་སྲས་གཉིས་ཏེ། འཁོར་དེ་དང་སྲོང་ངེའོ། །སྲོང་ངེ་ལ་སྲས། ན་ག་ར་ཛ་དང་། དེ་བ་ར་ཛ་གཉིས་སོ། །སྲོང་ངེ་ཡབ་སྲས་གསུམ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས། འཁོར་རེ་ལ་སྲིད་གཏད། དེའི་ Gon had two sons, Khorde ('Khor-de) and Songnge (Srong-nge). Songnge had two sons, Nagaradza (Naga-ra-dza) and Devaradza (De-ba-ra-dza). Songnge and his three sons became monks, and the kingdom was entrusted to Khorde. སྲས་ལྷ་ལྡེ། དེའི་སྲས་འོད་ལྡེས་སྲིད་བཟུང་། གཅུང་པོ་བྱང་ཆུབ་འོད་དང་། ཞི་བ་འོད་རབ་ཏུ་བྱུང་། འོད་ལྡེའི་སྲས་རྩེར་ལྡེ། དེ་ནས་བཀྲ་ཤིས་ལྡེ། བྷ་ལྡེ། ན་ག ལྡེ། བཙན་ཕྱུག་ལྡ His son was Lhade (Lha-lde), and Lhade's son Ode ('Od-lde) took the throne. His younger brothers, Jangchub Wo (Byang-chub-'od) and Shiwa Wo (Zhi-ba-'od), became monks. Ode's son was Tserde (Rtser-lde), then Trashi De (Bkra-shis-lde), Bhade (Bha-lde), Nade (Na-ga-lde), and Tsenchuk De (Btsan-phyug-lde).

---

ེ། བཀྲ་ཤིས་ལྡེ། 4-1220 གྲགས་ཅན་ལྡེ། གྲགས་པ་ལྡེ། ཨ་སོག་ལྡེ། དེའི་སྲས་འཛི་དང་སྨལ་དང་། ཨ་ནནྟ་སྨལ་གཉིས། ཕྱི་མའི་སྲས་རེའུ་སྨལ། དེ་ནས་སང་ག་སྨལ། འཛི་དང་སྨལ་གྱི་ཨ་འཛིངས་སྨལ། དེའི་སྲས་ཀ་ལན་ སྨན། དེའི་སྲས་བར་བཏབ་སྨལ། དེས་མཆོག་གི་རྒྱལ་རྒྱུད་ཆད། བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ་ལ་སྲས་དཔལ་ལྡེ། འོད་ལྡེ། སྐྱིད་ལྡེ་གསུམ། མར་པ་འོད་ལྡེ་ལ་སྲས་བཞི་ལས་གསུམ་པ་ཁྲི་ཆུང་། དེའི་སྲས་ འོད་ཀྱི་འབར། དེ་ལ་སྲས་བདུན་ལས་གཡུ་བཙན། དེའི་སྲས་ཇེ་དགའ། དེ་ལ་སྲས་གསུམ་ལས། བར་དར་མ། དེ་ལ་སྲས་བཞི་ལ་ཇོ་བོ་རྣལ་འབྱོར། དེ་ལ་སྲས་གསུམ་ལས་ཆེ་བ་ཇོ་འབག དེ་ལ་སྲས་ལྔ་ལས། ཆེ་བ་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་མགོན་པོ། དེའི་སྲས་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་བཀྲ་ཤིས། དེ་ལ་སྲས་གཉིས་ལས་ཆུང་བ་མངའ་བདག་གྲགས་པ་རིན་ཆེན། དེ་ལ་སྲས་བཞི་ལས་གཉིས་པ་ཤཱཀྱ་ མགོན། དེས་སྲས་ཆོས་རྗེ་བཙན་པོ་ཤཱཀྱ་རིན་ཆེན་ལྡེའོ། །རྒྱུད་པ་དེ་རྣམས་དར་མ་མ་གཏོགས་སྲོང་བཙན་མན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་བླ་མར་མཛད་དོ། །གསུམ་པ་བྱོན་པས་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ ཀྱིས་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱས་ཚུལ་ལ། བསྟན་པ་སྔ་དར་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དང་། ཕྱི་དར་གྱི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ནི་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་རྒྱ་གར་གྱི་རྒྱལ་རྒྱུད་གང་ལས་བྱུང་སྙམ་ན། 4-1221 ཁ་ཅིག་ཀོ་ལའི་རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་གྱི་སྲས་ལྔ་བརྩེགས་མ་ཡིན་ཟེར་རོ། །ཁ་ཅིག་གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོའི་སྲས་ལྔ་བརྩེགས་མ་ཡིན་ཟེར། ཁ་ཅིག་བོད་རྣམས་བདུད་དང་། གནོད་སྦྱིན་གྱིས་རྒྱལ་ཕྲན་བཅུ་ གཉིས་ཀྱིས་སྣེར་བའི་དུས་སུ། ག་པ་ལའི་རྒྱལ་པོ་མིག་མས་འགེབས་པ། སོར་མོ་དྲ་བས་འབྲེལ་བའི་མཚན་ལྡན་ཞིག་བྱུང་བས་སྐྲག་སྟེ། ཟངས་ཁ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་སྟེ། གངྒ་ལ་བསྐྱུར་བ་ཞིང་པས་ རྙེད་དེ་གསོས་སོ། །དེ་ཆེར་སྐྱེས་པ་ན། སྔར་གྱི་གཏམ་བཤད་པས་ཡིད་སྐྱོ་སྟེ། གངས་རིའི་གསེབ་ཏུ་བྲོས་པ་ན། རིམས་གྱིས་ལྷ་རི་ཡོལ་བའི་ཁར་བྱུང་སྟེ། བཙན་ཐང་སྒོ་བཞིའི་རི་ལ་བབས་ པས། ཕྱུགས་སྐྱོང་བའི་རྫི་བོ་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་སྟེ། རྩར་བྱུང་ནས། གང་ནས་འོངས་དྲིས་པས། གནམ་མཛུབ་མོ་ཀེར་བ་དང་། མིང་ཅི་ཡིན་དྲིས་པས་བཙན་པོ་ཡིན་ཟེར། འདི་ནི་ནམ་མཁའ་ནས་འོངས་པའི་ ལྷའི་སྲས་ཡིན་པར་འདུག་པས་འུ་ཅག་རྣམས་ཀྱི་རྗེར་བཅོལ་ལོ་ཟེར། གཉའ་བར་ཁྲི་བྱས་བཏེག་འོངས་པ་ན། རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོར་གྲགས། བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སྔ་མ་ཡིན་ནོ། །རྒྱལ་པོ་འདི་སངས་ རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་ལོ་ཉིས་སྟོང་ལོན་པ་ན་བྱོན། ཁྲི་ཐོག་རྗེ་ཐོག་བཙན་གྱི་སྲས་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན་ཞེས་པ་འཕགས་པ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྲུལ་པ་དེས། དགུང་ལོ་བརྒྱད་ཅུའི་བར་དུ་རྒྱལ་སྲིད་བསྐྱངས་ཏེ། 4-1222 ཕོ་བྲང་ཡུམ་བུ་བླ་ཁང་གི་རྩེ་ལ་བ

【現代漢語翻譯】 吉祥賢！ 4-1220 具名賢，名賢，阿索格賢。其子為艾孜和斯麥，以及阿難達斯麥二人。後者的兒子為熱烏斯麥。之後是桑嘎斯麥。艾孜和斯麥的阿艾孜斯麥。其子為卡蘭斯曼。其子為巴爾達布斯麥。由此至高王室斷絕。吉祥積之子為巴拉賢，光明賢，吉賢三人。瑪爾巴光明賢有四子，第三子為赤瓊。其子為光明之焰。他有七子，其中有玉贊。其子為杰嘎。他有三子，其中有巴爾達瑪。他有四子，其中有覺臥納覺。他有三子，其中長子為覺俄巴。他有五子，其中長子為覺臥釋迦貢布。其子為覺臥釋迦扎西。他有兩個兒子，其中小兒子為領主扎巴仁欽。他有四個兒子，其中第二個是釋迦貢。他的兒子是法王贊布釋迦仁欽賢。 這些傳承，除了達瑪之外，松贊干布以下的所有人都以三寶為上師。 第三，諸王如何行持佛法。分為佛法前弘和后弘兩個階段。首先，有人認為藏王是古印度國王薩拉國王的五世後裔。 4-1221 有人說是無垢友的五世後裔。有人說，當吐蕃被十二小邦統治時，有一個迦毗羅國的國王，眼睛被遮蓋，手指間有蹼，因為害怕，被裝在銅箱子里扔到恒河，被農民發現並養大。長大后，他因聽到過去的故事而感到悲傷，逃到雪山中。後來，他來到拉日堯巴山腳下，降落在贊塘四門山。牧民們看到他，走近問他從哪裡來。他指著天空。問他叫什麼名字，他說叫贊布。他們認為這是從天上來的天神之子，於是擁立他為君主。用脖子抬著他，被稱為杰聶赤贊布。是吐蕃的第一位國王。這位國王出現在佛陀涅槃兩千年後。赤托杰托贊之子拉托托日年贊，是普賢菩薩的化身。他統治了八十年。 4-1222 在雍布拉康宮殿的頂端...

【English Translation】 Tashi De! 4-1220 Dragchen De, Dragpa De, Asok De. His sons were Ezi and Smal, and Ananta Smal. The latter's son was Reu Smal. Then Sangga Smal. Ezi and Smal's A-Ezing Smal. His son was Kalan Sman. His son was Bardab Smal. With him, the supreme royal lineage ended. Tashi Tsekpa's son was Pal De, Od De, Kyi De, three. Marpa Od De had four sons, the third being Tri Chung. His son was Odkyi Bar. He had seven sons, including Yu Tsen. His son was Je Ga. He had three sons, including Bar Darma. He had four sons, including Jowo Naljor. He had three sons, the eldest being Jowo Bag. He had five sons, the eldest being Jowo Shakya Gonpo. His son was Jowo Shakya Tashi. He had two sons, the younger being Ngadak Dragpa Rinchen. He had four sons, the second being Shakya Gon. His son was Chöje Tsanpo Shakya Rinchen De. These lineages, except for Darma, all from Songtsen Gampo onwards, regarded the Three Jewels as their lama. Third, how the kings acted towards the Dharma. There are two systems: the early spread and the later spread of the Dharma. First, some say that the Tibetan kings came from the fivefold descendants of the Indian king Sala. 4-1221 Some say they were the fivefold descendants of Zungchen Nyingpo. Some say that when Tibet was ruled by twelve small kingdoms of demons and yakshas, there was a king of Kapila, whose eyes were covered and whose fingers were webbed. Fearing him, they put him in a copper box and threw him into the Ganges. A farmer found him and raised him. When he grew up, he was saddened by hearing the old stories and fled into the snowy mountains. Later, he came to the foot of Lhari Yol mountain and landed on the mountain of Tsangtang Gobzhi. The shepherds saw him and came near and asked him where he came from. He pointed to the sky. When asked what his name was, he said he was Tsanpo. They thought he was a son of the gods who had come from the sky, so they made him their lord. They carried him on their necks and he became known as Je Nyatri Tsanpo. He was the first king of Tibet. This king appeared two thousand years after the Buddha's Nirvana. The son of Trithok Je Thok Tsan, Lha Thothori Nyen Tsan, was an emanation of the noble Samantabhadra. He ruled for eighty years. 4-1222 At the top of Yumbu Lhakhang palace...

---

ཞུགས་པ་ལས། སྔོན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་འོད་མའི་ཚལ་ནས་ལུང་བསྟན་པ་བཞིན། བོད་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་དར་བའི་རྟེན་འབྲེལ་ལ། ནམ་མཁའ་ནས་ མེ་ཏོག་ཟ་མ་ཏོག སྙིང་པོ་ཡི་གེ་དྲུག་པ། སྤང་ཀོང་ཕྱག་རྒྱ་པ། གསེར་གྱི་མཆོད་རྟེན་ཁྲུ་གང་པ། ཚིན་དྷ་མ་ནི། ཚ་ཚ་སྐོ་ཕོར། མུ་ཊའི་ཕྱག་རྒྱ་རྣམས་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ ལས་འགྲོགས་ཏེ། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་སྟེང་དུ་བབས་པ་ལས། ཁྱེད་ནས་གདུང་རབས་ལྔ་ནས་འདིའི་དོན་ཤེས་པའི་རྒྱལ་པོ་གཅིག་འབྱུང་བར་འགྱུར། ཞེས་ནམ་མཁའ་ནས་ལུངས་བསྟན། རྒྱལ་པོས་ཀྱང་བསྟེན། དེ་ རྣམས་ངོ་མཚར་ཆེ་བར་ནི་དགོངས། གང་ཡིན་ནི་མ་མཁྱེན་ཏེ། གཉེན་པོ་གསང་བ་ཞེས་མཚན་གསོལ་ནས། རིན་པོ་ཆེའི་ཁྲི་ལ་བཞག་ནས་མཆོད་པ་ཕུལ་བས། དེའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་རྒྱལ་པོ་སླར་གཞོན་ ཤ་ཅན་དུ་གྱུར་ནས། དགུང་ལོ་བརྒྱ་དང་ཉི་ཤུ་ཐུབ་ཏེ། སྐུ་ལུས་གཅིག་ལ་སྐུ་ཚེ་གཉིས་ཐུབ་ཅེས་གྲགས་སོ། །ནེལ་པ་པཎ་ཆེན་ན་རེ། བོན་པོ་ནམ་མཁའ་ལ་དགའ་བས་ནམ་མཁའ་ནས་ བབས་ཟེར་བ་བོན་གཏམ་ཡིན་གྱིས། དོན་ལ་པཎྜི་ཏ་བློ་སེམས་མཚོ་དང་། ལོཙྪ་ལི་ཐེ་སེམས་ཆོས་དེ་དག་ཁྱེར་འོངས་པ་ལ། རྒྱལ་པོས་ཡི་གེ་མི་ཤེས་ཤིང་། དོན་མི་གོ་བས། པཎྜི་ཏ་དང་ལོཙྪ་བ་ཕྱིར་ལྡོག་ཟེར་བ་འདི་དག་པ་འདྲ་སྟེ། 4-1223 དུས་ཕྱིས་རབ་གསལ་སྣང་གིས་བལ་པོར་ཕྱིན། མཁན་པོ་ཞི་མཚོ་དང་མཇལ་བའི་ཚེ། མཁན་པོའི་གསུང་ལ་བོད་ཀྱི་བཙན་པོ་དང་། ཁྱེད་དང་ང་དང་གསུམ་གྱིས། འོད་སྲུང་གི་བསྟན་པ་ལ། བྱ་རྫི་ མའི་བུ་གསུམ་དུ་གྱུར་ནས་བོད་དུ་བསྟན་པ་སྤེལ་བར་སྨོན་ལམ་བཏབ་པ་ཡིན་ཏེ། བཙན་པོ་ཡང་མ་སྐྱེས། ཁྱོད་ཀྱང་ནར་མ་སོན་པས། ངས་འདི་ན་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་རབས་དགུའི་བར་དུ་སྒུག་ ཅིང་བསྡད་པ་ཡིན་གསུང་པ། སྦ་བཞེད་གཙང་མ་ན་སྣང་བའི་ཕྱིར། བོ་དྷི་ས་ཏྭ་བློ་སེམས་སུ་ལི་ཐེ་སེམས་རྡུར། མཚོ་ཞེས་པ་ཞི་བ་མཚོ་དང་འབྱོར་པས་སོ། །ཤེས་བྱ་རབ་གསལ་ན་ སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་ལོ་ཉིས་སྟོང་སོང་ནས། རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་བྱོན། ཉིས་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་ན་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན་བྱོན་པར་གསུངས་འདུག རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་ནས་ལྷ་ ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན་ཡན་ལ་གདུང་རབས་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་ལ་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་འདུག་པར་ངེས་ཟེར་ནའང་། ཆོས་དང་འབྲེལ་བའི་རྒྱལ་པོར་མི་འདུག་པས་ལོ་རྒྱུས་རྒྱས་པར་མ་བཀོད་དོ། །རྒྱལ་པོ་ གནམ་ཁྲི་སྲོང་བཙན་དང་། འབྲི་བཟའ་ཐོད་དཀར་གྱི་སྲས་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའི་སྤྲུལ་པ་རྒྱལ་པོ་སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་ནི། མེ་མོ་གླང་གི་ལོ་ལ། ཕོ་བྲང་བྱམས་པ་མི་འགྱུར་གླིང་དུ་སྐུ་བལྟམས་ཏེ། 4-1224 སྐུ་ལ་སངས་རྒྱས་ཨ་མི་ཏཱ་བྷ་བཞུགས་པ་ཕྱག་ཞབས་འཁོར་ལོས་མཚན་པ། དབུ་སྐྲ་མཐོན་མཐིང་དུ་ཡོད་པ་གཅིག་བལྟམས་སོ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་

【現代漢語翻譯】 此後，正如先前世尊在光明園（'od ma'i tshal，Garden of Light）所作的預言，在西藏弘揚佛法的緣起是，從天空中降下： 花朵匝瑪朵（za ma tog，Zamato flower），心髓六字真言（snying po yi ge drug pa），邦剛恰嘉巴（spang kong phyag rgya pa，Spang Kong Phyag Gya Pa），一肘長的金塔（gser gyi mchod rten khru gang pa），如意寶（tsin dha ma ni，Cintamani），擦擦闊坡（tsha tsha sko phor，Tsa Tsa Ko Phor），以及木扎手印（mu Taei phyag rgya，Muta Mudra），伴隨著太陽的光芒，降落在王宮之上。天空中預言道：『從你開始，五代之後將會出現一位瞭解此意義的國王。』國王也信奉這些。 國王認為這些非常神奇，但並不瞭解它們的含義，因此命名為『秘密守護』（gnyen po gsang ba），放置在珍寶王座上並供養。通過這種功德，國王恢復了青春，活到一百二十歲，據說一生擁有兩次生命。內爾巴班欽（nel pa paN chen）說：苯教徒喜歡天空，所以說從天空降下是苯教的說法。實際上，是班智達（paNDi ta）布洛森措（blo sems mtsho，Blo Sems Mtsho）和譯師李鐵森秋（lo tstsha li the sems chos，Li The Sems Chos）帶來了這些東西。但由於國王不識字，也不理解其含義，所以班智達和譯師又返回了，這似乎是正確的。 後來，饒賽囊（rab gsal snang，Rab Gsal Snang）去了尼泊爾，拜見了堪布希措（mkhan po zhi mtsho，Khenpo Zhi Tsho）。堪布說：『西藏的贊普（btsan po，Tsenpo），你和我三人，曾發願成為照亮佛法的三位牧童之子，在西藏弘揚佛法。但贊普尚未出生，你也未成年，所以我在這裡等待了西藏九代王朝。』在純凈的巴協（sba bzhed）中，囊瓦（snang ba）是菩提薩埵（bo dhi sa twa，菩提薩埵），布洛森（blo sems）是蘇里鐵森珠（su li the sems rdur，Su Li The Sems Dur），措（mtsho）是希瓦措（zhi ba mtsho，Shiva Tsho）和擁有的意思。 謝饒賽（shes bya rab gsal，Sheja Rab Sel）說，佛陀涅槃兩千年後，杰聶赤贊普（rje gnya' khri btsan po，Je Nyatri Tsenpo）出現。兩千五百年後，拉托托日年贊（lha tho tho ri gnyan btsan，Lha Thotho Ri Nyan Tsen）出現。從杰聶赤贊普到拉托托日年贊之間有二十七代，歷時五百年。雖然可以確定，但由於他們不是與佛法相關的國王，所以沒有詳細記載歷史。國王南日松贊（gnam khri srong btsan，Namri Songtsen）和卓薩托嘎（'bri bza' thod dkar，Driza Thodkar）之子，大悲觀世音菩薩的化身，國王松贊干布（srong btsan sgam po，Songtsen Gampo），在火陰牛年，于永恒不變的吉祥宮（pho brang byams pa mi 'gyur gling，Phobrang Jampa Mi 'gyur Ling）誕生。 他一出生就具有阿彌陀佛（a mi TA bha，Amitabha）的形象，手腳帶有法輪的標誌，頭髮是深藍色的。諸佛

【English Translation】 Thereafter, as prophesied by the Blessed One in the Garden of Light, as an auspicious sign for the flourishing of the Buddha's teachings in Tibet, from the sky descended: Flowers Zamato, the essence Six-Syllable Mantra, Spang Kong Phyag Gya Pa, a cubit-long golden stupa, Cintamani, Tsa Tsa Ko Phor, and the Muta Mudra, accompanied by the sun's rays, landed on the royal palace. From the sky, it was prophesied: 'Starting from you, five generations later, there will be a king who understands this meaning.' The king also revered these. The king considered these to be very wondrous, but did not understand their meaning, so he named them 'Secret Guardian,' placed them on a jeweled throne, and made offerings. Through this merit, the king regained his youth, lived to be one hundred and twenty years old, and it is said that he lived two lifetimes in one body. Nelpa Panchen said: Bonpos like the sky, so saying that it descended from the sky is a Bonpo saying. In reality, it was Pandita Blo Sems Tsho and translator Li The Sems Chos who brought these things. But because the king was illiterate and did not understand their meaning, the Pandita and translator returned, which seems to be correct. Later, Rab Gsal Snang went to Nepal and met with Khenpo Zhi Tsho. The Khenpo said: 'The Tsenpo of Tibet, you, and I, vowed to become the three sons of shepherds who would illuminate the Dharma and spread the teachings in Tibet. But the Tsenpo has not yet been born, and you are not yet of age, so I have been waiting here for nine generations of Tibetan dynasties.' In the pure Ba Zhed, Nangwa is Bodhisattva, Blo Sems is Su Li The Sems Dur, and Tsho means Shiva Tsho and possessing. Sheja Rab Sel said that two thousand years after the Buddha's Nirvana, Je Nyatri Tsenpo appeared. Two thousand five hundred years later, Lha Thotho Ri Nyan Tsen appeared. From Je Nyatri Tsenpo to Lha Thotho Ri Nyan Tsen, there were twenty-seven generations, lasting five hundred years. Although it can be determined, because they were not kings related to the Dharma, the history is not recorded in detail. The son of King Namri Songtsen and Driza Thodkar, the emanation of Great Compassion Avalokiteshvara, King Songtsen Gampo, was born in the Fire Female Ox year, in the Everlasting Auspicious Palace. He was born with the image of Amitabha Buddha, with the marks of the Dharma wheel on his hands and feet, and with dark blue hair. All the Buddhas

---

བྱིན་གྱིས་བརླབས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་བཀྲ་ ཤིས་བརྗོད། ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་མེ་ཏོག་གི་ཆར་ཕབ་སྟེ། ས་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་གཡོས་སོ། །བློན་པོ་རྣམས་ན་རེ། འུ་ཅག་གི་རྗེ་འདི་ནི་ཡོན་ཏན་དུ་མ་དང་ལྡན་ཏེ། ཐུགས་ཤིན་ཏུ་སྒམ་ མོ་ཞེས་ཟེར་བས། མཚན་སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་ཞེས་གྲགས་སོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་དགུང་ལོ་བཅུ་གསུམ་ལོན་དུས་ཡབ་འདས་ཏེ་རྒྱལ་སར་བྱོན་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་དེས་བོད་ཁམས་སུ་དགེ་ བ་བཅུའི་ཁྲིམས་བཅའ་བའི་ཆེད་དུ། ཐོན་མི་སཾ་བྷོ་ཊ་རྒྱ་གར་དུ་མཁས་པ་ལི་བྱིན་ལ་ཡི་གེ་སློབ་ཏུ་བཏང་། ཐོན་མིས་ཀྱང་རྒྱལ་པོའི་བཀའ་བཞིན་བསྒྲུབས་ཏེ། བོད་དུ་ལོག་ཡིག་གེ་བསླབས། དུས་དེ་རྩ་ན་རྒྱལ་པོ་ལ་ཡོངས་གྲགས་ཀྱི་བློན་པོ་སུམ་བརྒྱ། མིང་ཅན་གྱི་བློན་པོ་བཅུ་དྲུག མེད་ཐབས་མེད་ཀྱི་བློན་ཆེན་བཞི་རྣམས་ཀྱིས་རྒྱལ་པོས་བཀའ་བསྩལ་བ་བཞིན་དགེ་བ་བཅུའི་ཁྲིམས་ བཅའ་བ་སྟེ། བཟང་པ་ལ་བྱ་དགའ་སྟེར། ངན་པ་ལ་ཆད་པ་གཅོད། མཐོ་བ་ཁྲིམས་ཀྱིས་གནོན། དམའ་བ་ཐབས་ཀྱིས་སྐྱོང་། སྐུ་གསུང་སྡེ་བཞིར་བྱས། ཕུ་ཆུ་རྫིང་དུ་བསྐྱིལ། མདའ་ཆུ་ཡུར་བར་བྲང་། 4-1225 བྲེ་སྲང་གཏན་ལ་ཕབ། ཞིང་ལ་ལྷུ་རུ་བཅད། མི་ལ་ཡི་གེ་བསླབས། རྟ་ལ་མདོངས་སུ་བྲིས། ལེགས་པའི་དཔེ་སྲོལ་བཙུགས་ཏེ། འཐབ་མོ་བྱས་པ་ལ་ཆད་པ། བསད་པ་ལ་ཆེ་ཆུང་གི་སྟོང་ བྱེད་པ། རྐུས་པ་ལ་འཇལ་དངོས་དང་དགུ། བྱི་བྱས་པ་ལ་ཡན་ལག་གི་ཕྲན་བཅད་ནས་ཡུལ་གཞན་དུ་བཅུག་པ། རྫུན་བྱས་པས་ལྕེ་གཅོད་པའོ། །གཞན་ཡང་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་ཞིང་། དད་པ་དང་མོས་གུས་ཆེ་བ། ཕ་མ་ལ་དྲིན་དུ་བཟོ་ཞིང་བཀུར་སྟི་བྱ་བ། མི་དྲིན་ཅན་དང་ཕ་ཁུ་རྒན་རྒོན་གྱི་དྲིན་མི་བརྗེད་ཅིང་བཟང་པོའི་ལན་བྱེད་པ། མི་ཡ་རབས་དང་ རིགས་བཙུན་པ་ལ་མི་རྒོལ་ཞིང་དང་དུ་ལེན་པ། ལས་དང་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡ་རབས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ། ལྷ་ཆོས་དང་ཡི་གེ་ལ་བློ་འཇུག་ཅིང་དོན་ཤེས་པར་བྱ་བ། ལས་རྒྱུ་ འབྲས་ལ་ཡིད་ཆེས་ཤིང་མི་དགེ་བ་འབའ་ཞིག་ལ་འཛེམ་པ། མཛའ་བཤེས་དང་ཁྱིམ་མཚེས་ལ་ཕན་འདོགས་ཤིང་གནོད་སེམས་མི་བྱ་བ། གཞི་དྲང་པོར་བྱེད་ཅིང་བློ་སེམས་དཔང་དུ་འཇོག་པ། ཟས་ཆང་ ལ་ཚོད་འཛིན་ཅིང་ཁྲེལ་ཡོད་པར་བྱ་བ། བུ་ལོན་དུས་སུ་འཇལ་ཞིང་བྲེ་སྲང་ལ་གཡོ་ཟོལ་མི་བྱ་བ། མ་བསྐོས་ཤིང་མ་བཅོལ་བའི་བྱ་བ་ལ་རྟོགས་འཇུག་མི་བྱ་བ་དང་། གྲོགས་ཀྱི་ནང་དུ་བུད་མེད་ཀྱི་ཁ་ལ་མི་ཉན་ཞིང་རང་ཚུགས་འཛིན་པ། 4-1226 ཡིན་མིན་གྱི་མ་ཚངས་ན་ཡུལ་ལྷ་དཔང་དུ་བཙུགས་ནས་མནའ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་ཏེ། དགེ་བ་བཅུ་ལ་དཔེ་བྱས་ནས། བོད་ཁྲིམས་ཉི་ཤུའི་ཤོད་ཤོ་མ་རུ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས། རྗེ་བློན་ཀུན་ གྱིས་ཕྱག་རྒྱས་བཏབ་སྟེ། ཉི་ཟླའི་འོད་ལྟ་བུར་ཁྱབ་པར་མཛད་དོ། །དེ

【現代漢語翻譯】 加持。菩薩們誦吉祥頌。諸神降下花雨，大地六種震動。大臣們說：『我們的君主具足諸多功德，心胸極其寬廣。』因此，他的名字被稱為松贊干布（藏文：སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ།，漢語字面意思：堅強的松贊）。之後，國王十三歲時，父親去世，他登上了王位。爲了在整個藏區建立十善法，這位法王派遣吞米·桑布扎（藏文：ཐོན་མི་སཾ་བྷོ་ཊ་）前往印度，向學者李敬（藏文：ལི་བྱིན་）學習文字。吞米也遵照國王的旨意，返回西藏教授文字。當時，國王有三百位廣為人知的大臣，十六位有名望的大臣，以及四位不可或缺的大臣。他們按照國王的旨意，制定了十善法：獎賞善良，懲罰邪惡；用法律約束高位者，用方法扶持低位者；將身語分為四類；將小河匯入水池；疏通河道； 確定度量衡；劃分田地；教人識字；在馬身上畫圖案；樹立良好的榜樣。規定：打架者受罰，殺人者根據情節輕重進行賠償，偷盜者處以實物賠償和罰款，搶劫者處以斷肢並驅逐到其他地方，說謊者割舌。此外，皈依三寶，具有極大的信仰和虔誠；孝敬父母，尊敬長輩；不忘恩人、父輩和年長者的恩情，並報答恩情；不與善良和高貴的人對抗，而是接受他們；一切行為都遵循善良的榜樣；學習佛法和文字，並理解其含義；相信因果報應，只畏懼不善；幫助朋友和鄰居，不懷有害之心；行為正直，以良心為證；飲食有節制，有羞恥心；按時償還債務，不在度量衡上作弊；不干預未經安排或委託的事情；在朋友之間，不聽信女人的話，保持自己的立場； 如果對錯不明，則以地方神為證，發誓等等。以十善法為榜樣，制定了西藏二十條法律，並由君臣共同蓋章，使其像日月的光芒一樣普及。

【English Translation】 Blessed. The Bodhisattvas recite auspicious verses. The gods shower flowers, and the earth shakes in six ways. The ministers say, 'Our lord is endowed with many virtues and has a very broad mind.' Therefore, his name is known as Songtsen Gampo (Tibetan: སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ།, literally: Strong Songtsen). Then, when the king was thirteen years old, his father passed away, and he ascended the throne. In order to establish the ten virtues throughout Tibet, this Dharma king sent Thonmi Sambhota (Tibetan: ཐོན་མི་སཾ་བྷོ་ཊ་) to India to study writing with the scholar Li Jin (Tibetan: ལི་བྱིན་). Thonmi also fulfilled the king's command and returned to Tibet to teach writing. At that time, the king had three hundred well-known ministers, sixteen famous ministers, and four indispensable chief ministers. They, according to the king's decree, established the ten virtues: rewarding the good and punishing the wicked; restraining the high with laws and supporting the low with methods; dividing body and speech into four categories; collecting small rivers into ponds; dredging waterways; Establishing weights and measures; dividing fields; teaching people to read; drawing patterns on horses; setting good examples. It was decreed that those who fight should be punished, those who kill should be compensated according to the severity of the crime, those who steal should be punished with material compensation and fines, those who rob should have their limbs amputated and be banished to other places, and those who lie should have their tongues cut off. Furthermore, taking refuge in the Three Jewels, having great faith and devotion; being filial to parents and respecting elders; not forgetting the kindness of benefactors, fathers, and elders, and repaying kindness; not opposing but accepting the good and noble; following the example of goodness in all actions; studying the Dharma and writing, and understanding their meaning; believing in karma and only fearing evil; helping friends and neighbors, and not harboring harmful thoughts; acting with integrity and taking conscience as a witness; being moderate in food and drink, and having a sense of shame; repaying debts on time and not cheating in weights and measures; not interfering in matters that have not been arranged or entrusted; among friends, not listening to women's words and maintaining one's own position; If right and wrong are unclear, then swearing by the local deity as a witness, and so on. Taking the ten virtues as an example, twenty Tibetan laws were established, and sealed by both the king and ministers, making them as widespread as the light of the sun and moon.

---

་ནས་སྤྲུལ་པའི་རྒྱལ་པོ་དེས་རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕྱོགས་ནས་ཙནྡན་སྦྲུལ་གྱི་སྙིང་པོ་ལས་རང་འབྱོན་དུ་འཁྲུངས་པའི་བཅུ་གཅིག་ཞལ་ གདན་དྲངས། ད་ལྟ་རང་འབྱུང་ལྔ་ལྡན་གྱི་ཐུགས་ན་བཞུགས། དེ་ནས་རྒྱ་གར་དང་བལ་པོའི་མཚམས་ཀྱི་ནགས་ཁྲོད་ཆེན་པོ་ཞིག་ན། ཙནྡན་ཧ་རིའི་སྡོང་པོ་ཞིག་ལ་རང་འབྱོན་གྱི་འཕགས་པ་མཆེད་ བཞི་ཡོད་པར་གཟིགས་ཏེ། འཕགས་པ་ཝ་ཏི་ཡང་ཡུལ་སྐྱིད་གྲོང་དུ་གདན་དྲངས། དེའི་འོག་མ་གཅིག་འཕགས་པ་ཨུ་གང་ང་གྲོང་ཁྱེར་ཡམ་བུ་ཡ་འགལ་དུ་གདན་དྲངས། དེའི་འོག་པ་འཕགས་པ་ལྗམ་ མ་ལ་རྒྱ་བལ་གྱི་མཚམས་སུ་གདན་དྲངས། དེའི་འོག་མ་འཕགས་པ་ལོ་ཀི་ཤྭ་ར་རྒྱལ་པོ་རང་གི་ཡི་དམ་དུ་གདན་དྲངས། འཕགས་པ་དེ་རྣམས་གདན་འདྲེན་པའི་སྤྲུལ་པའི་དགེ་སློང་རྒྱལ་པོ་ རང་གི་སྨིན་མཚམས་སུ་ཐིམ་པར་མཛད། དེ་ནས་བལ་པོའི་ཡུལ་ནས་ལྷ་མོ་ཁྲོ་གཉེར་ཅན་གྱི་སྤྲུལ་པ་བལ་མོ་ཁྲི་བཙུན་ཁབ་ཏུ་བཞེས། དེས་ཇོ་བོ་མི་སྐྱོད་རྡོ་རྗེ། བྱམས་པ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ། 4-1227 ཙནྡན་གྱི་སྒྲོལ་མ་རྣམས་གདན་དྲངས། དེ་ནས་རྒྱ་ནག་གིས་ཡུལ་ནས་རྗེ་བཙུན་མ་སྒྲོལ་མའི་སྤྲུལ་པ་རྒྱ་མོ་ཟ་ཀོང་ཇོ་ཁབ་ཏུ་བཞེས། དེས་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་མུ་ནེ་གདན་དྲངས་ཏེ། བཀའ་དང་ བསྟན་བཅོས་དུ་མ་བསྒྱུར། ལྷ་ཁང་མང་དུ་བཞེངས། ཆོས་དགེ་བཅུ་སྤེལ་ཞིང་། བསྟན་ཁྲིམས་རྣམ་པ་ལྔ་བཅས། བཤད་ཉན་གྱི་སྲོལ་དང་ཆོས་གྲྭ་ཁང་དུ་མ་བཙུགས་པས་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྲོལ་བཏོད། ཕྱིས་ གདུང་རབས་ལྔ་ནས་དམ་པའི་ཆོས་དར་བའི་ལུང་བསྟན་ནོ། །རྒྱལ་པོ་དེས་ལོ་དགུ་བཅུ་རྩ་དགུ་རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་སྟེ། བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གཉིས་ལ་གཤེགས་སོ། །དེ་དང་མཉམ་དུ། ཀོང་ཇོའི་ཞལ་ནས། ལྷ་ ཤཱཀྱ་མུ་ནི་ར་མོ་ཆེ་ནས་གདན་དྲངས་ལ་འཕྲུལ་སྣང་གི་བློ་འབུར་དུ་སྦོས་ལ། སྒོ་ལ་ཞལ་ཞལ་གྱིས་ལ་འཇམ་དབྱངས་བྲིས་ཤིག་གསུངས་ཏེ། ཁྲི་བཙུན་དང་མཉམ་དུ་གསུམ་ག་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་ པོ་ལ་ཐིམ་པའམ་འདས་སོ། །བློན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ལྷ་གཉིས་བརྗེས་ཏེ། ཞལ་ཆེམས་ལྟར་བྱས་སོ། །དེ་ནས་ཁྲི་ལྡེ་གཙུག་བརྟན་གྱི། སྔར་གྱི་ལུང་བསྟན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ལྡེའི་མིང་ཅན་ང་ཡིན་མཉམ་ དུ་བསམས་ཏེ། བྲག་དམར་མགྲིན་བཟང་ལ་སོགས་པ་བཞེངས། ཆོས་སྲོལ་ཆེར་མཛད་དོ། །དེ་སྲས་ལྗང་ཚ་ལྷ་དབོན་ལ། རྒྱའི་རྒྱལ་པོའི་སྲས་ཀྱི་མ་ཤང་ཀོང་ཇོ་བླངས་པས་བུ་ཤི་སྟེ། མེས་དང་འདུས་ནས་ཤཱཀྱ་མུ་ནེ་བཙལ་ཏེ་མཆོད་པ་བྱས་སོ། ། 4-1228 དེ་ལ་སྲས་མཚན་ལྡན་གཅིག་ས་ཕོ་རྟ་ལ་འཁྲུངས་པ་ལ། བཙུན་མོ་ཆེ་བ་སྣ་ནམ་ཟ་ཕྲག་དོག་སྐྱེས་ནས། ང་ལའང་རྒྱལ་པོའི་གདུང་རྒྱུད་འཁྲུངས་ལ་ཡོད་ཞེས་རྫུན་སྨྲས་ཏེ། སྣ་ནམ་རྒྱལ་ མོའི་རྩར་བྱུང་། ཤིན་ཏུ་བློ་ཉེ་བར་ལྟར་བྱས་ནས། རྒྱལ་མོའི་བུ་ཆུང་འཕྲོགས་ཏེ། ང་རང་ལ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཞེས་བསྙོན་བ

【現代漢語翻譯】 後來，化身國王從印度南方迎請了由旃檀蛇心自然產生的十一面觀音像，現在安住在五種自生像的心間。之後，在印度和尼泊爾交界處的一片大森林裡，他看到一棵旃檀哈日樹上自然生有四尊聖觀音像，於是迎請了聖瓦提像到吉隆。其下一尊聖鄔江像被迎請到揚布亞噶爾城。其下一尊聖嘉瑪像被迎請到尼泊爾交界處。其下一尊聖洛給夏瓦拉像被國王迎請為自己的本尊。迎請這些聖像的化身比丘國王融入了自己的眉間。之後，從尼泊爾迎請了忿怒母的化身尼泊爾妃子赤尊為妻。她迎請了不動金剛佛像、法輪彌勒佛像和旃檀度母像。之後，從中國迎請了至尊度母的化身中國妃子金城公主為妻。她迎請了覺沃釋迦牟尼佛像，翻譯了許多經文和論著，建造了許多寺廟，弘揚了十種善行，制定了五種教規，開創了講經和聽法的傳統，建立了許多佛學院，從而開創了神聖的佛法傳統。後來，預言說五代之後神聖的佛法將會興盛。那位國王執政九十九年，八十二歲時去世。與此同時，金城公主說：『將覺沃釋迦牟尼佛像從拉薩小昭寺迎請到大昭寺的智慧聚光殿中，在門上畫上文殊菩薩像。』之後，她與赤尊一同融入了大悲觀世音菩薩，或者說圓寂了。大臣們也更換了兩尊佛像，按照遺囑行事。之後，赤德祖贊心想：『以前預言的國王名字裡有「德」字的人就是我。』於是建造了扎瑪巖和敏珠林寺等，大力弘揚佛法。他的兒子絳擦拉溫迎娶了中國國王的女兒瑪尚公主，但生下的兒子夭折了，於是與祖父一同尋找釋迦牟尼佛像並供奉。 此後，大妃子那南扎心生嫉妒，謊稱自己也懷有國王的子嗣，於是來到那南王后處，假裝非常親近，偷走了王后的小兒子，謊稱是自己所生。

【English Translation】 Later, the incarnate king invited the eleven-faced Avalokiteśvara statue, which was naturally born from the heartwood of sandalwood snakes in southern India, and it is now enshrined in the hearts of the five self-arisen images. Then, in a large forest on the border between India and Nepal, he saw four self-arisen Arya Avalokiteśvara images on a sandalwood Hari tree, and invited Arya Vati to Kyirong. The next Arya Uganga was invited to the city of Yambu Yagal. The next Arya Jama was invited to the border of Nepal. The next Arya Lokeshvara was invited by the king as his personal deity. The incarnate monk king who invited these Arya images merged into the space between his eyebrows. After that, he took the incarnation of the wrathful goddess, the Nepalese princess Tri-tsun, from Nepal as his wife. She invited the Akshobhya Vajra Buddha statue, the Maitreya Wheel of Dharma Buddha statue, and the Sandalwood Tara statue. After that, he took the Chinese princess Za Kongjo, the incarnation of Jetsun Tara, from China as his wife. She invited the Jowo Shakyamuni Buddha statue, translated many sutras and treatises, built many temples, promoted the ten virtues, established five monastic rules, initiated the tradition of teaching and listening to the Dharma, and established many Buddhist colleges, thus initiating the tradition of the sacred Dharma. Later, it was prophesied that the sacred Dharma would flourish five generations later. That king ruled for ninety-nine years and passed away at the age of eighty-two. At the same time, Princess Jincheng said, 'Invite the Jowo Shakyamuni Buddha statue from Ramoche Temple in Lhasa to the Wisdom Hall of the Jokhang Temple, and paint Manjushri on the door.' After that, she and Tri-tsun merged into the Great Compassionate Avalokiteśvara, or passed away. The ministers also replaced the two Buddha statues and acted according to the will. After that, Tri-de Tsugtan thought, 'I am the king with the name 'De' mentioned in the previous prophecy.' So he built Drakmar Drinzang and other temples, and greatly promoted the Dharma. His son, Ljangtsa Lhawon, married the daughter of the Chinese king, Princess Mashang Kongjo, but the son who was born died young, so he and his grandfather searched for the Shakyamuni Buddha statue and made offerings. After this, the chief queen Nanam Za became jealous and lied that she was also pregnant with the king's offspring, so she came to Queen Nanam, pretended to be very close, stole the queen's young son, and falsely claimed that he was her own.

---

ྱས་སོ། །དེར་རྒྱ་མོས་ནུ་མ་བསྟན། སྨྲེ་སྔགས་བཏོན། ཆེ་ངེས་བོས་ཀྱང་། བུ་ཆུང་མ་སྤྲད་པས་བློན་པོ་རྣམས་སྒྲིན། རྒྱལ་པོ་ལ་ཞུས་པས། དེར་སྣ་ནམ་ཟས་ཀྱང་རང་གི་ནུ་མ་ལ་རང་བབས་ཀྱི་རྫས་བྱུགས་ཏེ། ནུ་ཞོ་ཡོད་པ་བྱས་ནས་བློན་པོ་རྣམས་ལ་ བསྟན་པས། བློན་པོ་རྣམས་ཀྱང་ཐེ་ཚོམ་དུ་གྱུར་ནས་མ་ཤེས་སོ། །དེར་རྒྱ་མོས་བུ་ཆུང་བཙུན་མོ་ཆེ་བས་ཕྲོགས་པས། བྱེད་ཐབས་མ་བྱུང་པ་ལ། རྒྱ་མོས་སེམས་ལ་ད་དེ་བུ་ཆུང་གིས་ ང་ལ་ཕན་པ་དཀའ། བོད་འདི་ཕུང་བའི་ལས་ཅིག་བྱེད་དགོས་སྙམ་ནས། རིའི་དཔྱད་བལྟས་པས། རྒྱལ་པོའི་དུས་རབས་ཆད་པའི་ཕྱིར་རྗེའི་བླ་རི་སེངྒེ་གནམ་དུ་མཆོངས་བ་འདྲ་བའི་མགོ་ལ། མངལ་ཁྲག་ གིས་འཁོར་ལོ་བྲིས་ནས་མཆོད་རྟེན་གྱིས་མནན། བློན་པོ་རིག་པ་ཅན་མ་འོང་བའི་ཕྱིར། བློན་པོའི་བླ་རི་ལ་ཁྲོ་ཆུའི་སྣ་བཅད། སྟག་སེང་རི་གཉིས་གཞུག་མ་སྦྲེལ་བའང་བཅད། མུ་གེ་འོང་བའི་ཕྱིར། 4-1229 ཡར་ལུང་མེ་སྣའི་རི་འབྲས་ཀྱིས་ལྗང་པ་འདྲ་བའི་རྩ་བ་བཅད། བོད་དུ་མཛེ་འོང་བའི་ཕྱིར་མང་མཁར་གྱི་ཁྱུང་ཆེན་གནམ་ལ་ལྟིང་པ་འདྲ་བའི་མཆུ་བཅད་དོ། །དེ་ནས་སྲས་ཀྱིས་ལོ་འཁོར་ ཏེ་ཞབས་འཛུགས་ཀྱི་དགའ་སྟོན་ལ། བཙུན་མོ་གཉིས་པོའི་ཕ་མིང་བརྒྱ་དང་སྣ་ནམ་ནས་པོས་སོ། །དེར་སྣ་ནམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བུ་ཆུང་དགའ་བར་བྱེད་པའི་ཡོ་བྱད་གོས་དང་རྒྱན་དང་། མེ་ལོང་ གི་ཕྲེང་བ་རྣམས་ཁྱེར་ཡོངས་སོ། །དེར་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་རྒྱལ་པོ་གསེར་གྱི་ཁྲིའི་སྟེང་དུ་དགུང་ལ་བཞུགས། གཡས་ལ་སྣ་ནམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྡད། གཡོན་ན་རྒྱ་རྣམས་བསྡད། དེར་ཡབ་རྒྱལ་པོས་ སྲས་རྒྱན་དུ་མས་བརྒྱན་ཏེ། གསེར་སྐྱོགས་འབྲས་ཆང་གིས་གང་བ་རྒྱལ་བུའི་ཕྱག་ཏུ་གཏད་ནས་ཡབ་ན་རེ། མ་གཉིས་ལས་སྐྱེས་པའི་བུ་གཅིག་པོ། ལུས་ཆུང་ཡང་ལྷ་ཡི་རྣམ་སྤྲུལ་ཅན། སྣོད་གསེར་ སྐྱོགས་ཆང་གིས་གང་བ་འདི། བུ་ཁྱེད་རང་གི་ཞང་པོའི་ལག་ཏུ་གཏོད། མ་གང་ཡིན་གྱི་ཡིད་ཆེས་དེ་ལ་བྱེད། གསུངས་ཏེ་དམོད་བོར་ནས། སྲས་གོམ་པ་ཐུབ་ཙམ་དེ་བཏང་བས། དེས་སྲས་ཀྱི་ གོམ་པ་བོར་ནས་བྱོན་པ་དང་། སྣ་ནམ་ཟ་རྣམས་ཀྱིས་གོས་དང་རྒྱན་དང་། མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བ་སོགས་བསྟན་ནས་བོས་ཀྱང་འགྲོ་མ་ཉན་པར། རྒྱ་རྣམས་ཀྱི་རྩར་བྱུང་སྟེ། གསེར་སྐྱོགས་རྒྱ་ལ་གཏད་ནས། 4-1230 འདི་སྐད་ཟེར་རོ། །ང་ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན་རྒྱ་ཚ་ཡིན། སྣ་ནམ་ཞང་གི་དོན་མི་འཚལ། ཟེར་ཏོ། །ཞང་པོ་རྒྱའི་པང་དུ་སོང་ངོ་། །དེར་ཡུམ་རྒྱ་མོ་ཤིན་ཏུ་དགའ་སྟེ། ཚེ་སྔོན་མའི་ལས་ ཀྱིས་འཕེན་པ་ཡིས། ང་རྒྱ་ནག་ནས་འོངས་བའི་བུ་མོ་ལ། །རྗེ་འགྲན་མེད་རྒྱལ་པོའི་སྲས་གཅིག་འཁྲུངས། །ལས་གང་ཡང་སྲིད་པའི་སྔོན་ཆད་ལ། །བུ་རང་ལ་སྐྱེས་པ་གཞན་གྱིས་ཕྲོགས། །གཏམ་བདེན་པའི་ ཚིག་ལ་མ་ཉན་ཞིང་། །བ

【現代漢語翻譯】 於是，漢女展示了乳房，發出哀嚎，大聲呼喚， 但因為沒有交出小兒子，大臣們開始爭論，稟告了國王。於是，斯納南扎（人名）在自己的乳房上塗抹了自己特有的藥物，使之看起來有奶水，展示給大臣們看。大臣們也因此疑惑不解，無法分辨。 這時，漢女認為小兒子被大王妃搶走了，無計可施。漢女心想，這個小兒子對我幫助不大，必須做一些毀滅吐蕃的事情。於是觀察了山勢地貌，發現由於國王的時代即將終結，王室的魂山（藏語：བླ་རི་，音譯：la-ri，意義：靈魂之山）如同雄獅躍向天空，在山頂用經血畫了輪（藏文：འཁོར་ལོ་，梵文天城體：चक्र，梵文羅馬擬音：cakra，漢語字面意思：輪子），並用佛塔鎮壓。因為沒有智慧的大臣，所以切斷了大臣魂山的河流源頭，還切斷了虎獅雙山的連線處。爲了帶來饑荒， 切斷了雅礱（地名）梅納山的根部，那座山如同用稻米染綠的山。爲了使吐蕃出現麻風病，切斷了芒喀爾（地名）的大鵬鳥，那隻大鵬鳥如同仰望天空，切斷了它的喙。 之後，王子滿了一週歲，舉行了週歲宴。兩位王妃的父系家族，以及斯納南家族都受到了邀請。 於是，斯納南家族的人們帶來了各種讓小王子高興的物品，如衣服、飾品和鏡子串。 在國王的宮殿里，國王坐在金色的寶座上，如同在天界一般。右邊坐著斯納南家族的人，左邊坐著漢族的人。這時，父王給王子穿戴上華麗的服飾，將盛滿青稞酒的金盃遞給王子，說道：『從兩位母親所生的唯一的兒子啊，雖然身體弱小，卻是天神的化身。這盛滿酒的金盃，交給你的外祖父，信任你的母親。』說完便發出了誓言。王子勉強能走幾步，便被放開了。王子邁著蹣跚的步伐走著，斯納南家族的人們展示著衣服、飾品和花環等物品來呼喚他，但他都不理睬，而是走向了漢族人那邊，將金盃遞給漢族人， 說道：『我是赤松德贊（人名）的漢族兒子，不需要斯納南家族的外祖父。』說完，便投入了漢族外祖父的懷抱。 這時，漢族母親非常高興，說道：『這是前世的業力所牽引啊！我這個從漢地來的女子，生下了無與倫比的國王的兒子。無論前世做了什麼業，我生的兒子都被別人搶走了，不聽真話，』

【English Translation】 Then, the Chinese woman showed her breasts, wailed, and called out loudly, But because the little son was not handed over, the ministers began to argue and reported to the king. Then, Senamza (name) applied her own special medicine to her breasts, making them appear to have milk, and showed them to the ministers. The ministers were also confused and could not tell the difference. At this time, the Chinese woman thought that the little son had been snatched away by the senior queen, and there was nothing she could do. The Chinese woman thought, this little son will not be of much help to me, I must do something to destroy Tibet. So she observed the mountains and terrain, and found that because the king's era was coming to an end, the royal soul mountain (Tibetan: བླ་རི་, Romanization: la-ri, Meaning: soul mountain) was like a lion leaping into the sky, and at the top of the mountain she drew a wheel (Tibetan: འཁོར་ལོ་, Sanskrit Devanagari: चक्र, Sanskrit Romanization: cakra, Literal meaning: wheel) with menstrual blood and suppressed it with a stupa. Because there were no wise ministers, she cut off the source of the river of the ministers' soul mountain, and also cut off the connection between the Tiger and Lion mountains. In order to bring famine, She cut off the root of Yarlung (place name) Mena Mountain, which looked like a mountain greened with rice. In order to bring leprosy to Tibet, she cut off the beak of the great Garuda of Mangkar (place name), which looked like it was looking up to the sky. After that, the prince turned one year old and a birthday feast was held. The paternal families of the two queens, as well as the Senam family, were invited. So, the people of the Senam family brought various items to make the little prince happy, such as clothes, jewelry, and strings of mirrors. In the king's palace, the king sat on the golden throne, as if in the heavens. The people of the Senam family sat on the right, and the Chinese people sat on the left. At this time, the father king dressed the prince in gorgeous clothes, handed the prince a golden cup filled with barley wine, and said: 'The only son born from two mothers, although small in body, is an incarnation of the gods. Give this golden cup filled with wine to your maternal grandfather, and trust your mother.' After saying that, he made a vow. The prince could barely walk a few steps, and was released. The prince took his faltering steps, and the people of the Senam family showed him clothes, jewelry, and garlands of flowers to call him, but he ignored them and went to the Chinese people, handing the golden cup to the Chinese people, Saying: 'I am Trisong Detsen's (name) Chinese son, I don't need the Senam family's maternal grandfather.' After saying that, he threw himself into the arms of his Chinese maternal grandfather. At this time, the Chinese mother was very happy and said: 'This is the attraction of karma from a previous life! I, a woman from China, gave birth to the son of an unparalleled king. No matter what karma I did in a previous life, the son I gave birth to was snatched away by others, and they did not listen to the truth,'

---

ྲང་ནུ་མ་བསྟན་ཡང་མ་གཏད་པས། །ང་རྒྱ་མོའི་ལུས་སེམས་གཞོབ་ཏུ་ཐལ། །སེམས་ཁོང་ཁྲོའི་ན་ཚ་མ་བཟོད་པར། ཡུལ་བོད་ཀྱི་རི་དཔྱད་ཉམས་སུ་བཅུག །དུས་དེ་རིང་ ལྷ་ཡི་ཉི་མ་ལ། །བུ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཞང་ངོ་ཤེས་པ་ལེགས། །ང་ཨ་མའི་ལུས་སེམས་མལ་དུ་བདེ། །ཡུལ་བོད་ཀྱི་རི་དཔྱད་ཉམས་པ་དེ། །རི་དེ་རྣམས་སྐྱོན་མེད་བཅོས་སུ་ཡོད། །ཟེར་རོ། །དེར་ རྒྱ་མོའི་སྲས་ཡིན་པར་ངོ་ཤེས་ནས། དགའ་སྟོན་ཆེན་པོ་བྱས་སོ། །དེའི་སྲས་དགུང་ལོ་ལྔ་ལོན་དུས་ཡུམ་འདས། ཡབ་རྒྱལ་པོ་དགུང་ལོ་རེ་གསུམ་ལ་གཤེགས་སོ། །དེ་ནས་ཆོས་རྒྱལ་ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་ བཙན་དགུང་ལོ་བཅུ་གསུམ་ལོན་པ་ན་རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་། རྒྱལ་པོ་སྐུ་ནར་མ་སོན་པའི་དུས་སུ་མ་ཞང་ཁྲོན་པ་སྐྱེས་ལ་སོགས་པ་བློན་པོ་ཆོས་ལ་མི་དགའ་བ་རྣམས་ཀྱིས། ཆོས་བྱར་མི་གནང་བའི་ཁྲིམས་བཅས་ནས་ལྷ་སའི་ཇོ་བོ་རིན་པོ་ཆེ་སླར་རྒྱ་ཡུལ་དུ་སྐྱེལ་གྲབ་བྱས་པས། 4-1231 མི་སྟོང་གིས་ཀྱང་མ་དྲངས་མཁར་བྲག་ཏུ་ས་ཐིམས་སུ་བཅུག་པས། བློན་པོ་ཆོས་ལ་མི་དགའ་བ་འགའ་ཞིག་ནི་སྨྱོ་འབོག་བྱུང་ནས་ཤི མུ་གེ་དང་ནད་ཡམས་དང་བཀྲ་མི་ཤིས་པའི་ལྟས་ མང་པོ་བྱུང་བས། ལྟས་མཁན་ཐམས་ཅད་ཁ་མཐུན་པར་རྒྱའི་ལྷ་བྱེ་ཐིམས་སུ་བཅུག་འདུག་པས་ལན་འདུག་ཟེར་ནས། ས་འོག་ནས་བཏོན་ཏེ། རྒྱ་གར་དུ་སྐྱེལ་བར་བསམས་པས། དྲེའུ་གཉིས་ཀྱིས་ཐེག་ནས་ མང་ཡུལ་དུ་སླེབ། དེ་ནས་ལམ་ལ་མ་ཐར་ཞེས་གླེངས་ནས་ཇོ་བོས་མང་ཡུལ་དུ་ལོ་བཅུ་བཞི་བཞུགས། དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་སྐུ་ནར་སོན་ཏེ། རྗེ་བློན་རྣམས་ཆོས་བྱ་བར་བློ་མཐུན་ཏེ། ཐབས་ སྣ་ཚོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མ་ཞང་ཁྲོན་པ་སྐྱེས་གསོན་པོར་དུར་དུ་བཅུག དེ་ནས་ཐམས་ཅད་ལ་ཆོས་བྱ་བའི་བཀའ་གནང་ནས། ཐོག་མར་མང་ཡུལ་ནས་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་གདན་དྲངས་སོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་ བློན་རྣམས་ཀྱིས་གྲོས་བགྱིས་ཏེ། སྔོན་མཆོད་རྟེན་བྱ་རུང་ཁ་ཤོར་གྱི་དྲུང་དུ། ཁྱེའུ་གསུམ་གྱིས་སྨོན་ལམ་བཏབ་པའི་མཐུ་ལ་བརྟེན་ནས། སྤ་གསལ་སྣང་རྒྱ་གར་དུ་མཁན་པོ་བྷོ་ཏི་སཏྭ་གདན་འདྲེན་ དུ་བཏང་བས། གསལ་སྣང་གིས་མཁན་པོ་གདན་དྲངས་ཕོ་བྲང་དུ་ཕེབས་པ་དང་། རྒྱལ་པོས་སྐུ་རགས་མ་བཅིངས་པར་གསེར་ཕྱེ་བྲེ་གང་ཕྱག་ཏུ་བསྣམས་ནས། མཁན་པོའི་བསུ་བ་ལ་བྱོན་པས། མཁན་པོའི་ཞལ་ནས། 4-1232 རྒྱལ་པོ་ཁྱེད་ཀྱི་དབུ་ལ་ལ་ཐོད་གསོལ་བས་སྟོད་དུ་རྒྱལ་ཁྲིམས་ཞྭ་ཙམ་གཅིག་འཆགས། ཞབས་ལ་ཆག་གསོལ་བས། སྨད་དུ་མདོ་ཁམས་ལྷམ་ཙམ་གཅིག་ལ་ཁྲིམས་ཤིག་འཆགས། སྐུ་ལ་སྐུ་རགས་མ་བཅིངས་ པས་བར་འདིར་རྒྱལ་ཁྲིམས་མྱུར་དུ་འཇིག་ཉེན་ཡོད། འོན་ཀྱང་རིན་པོ་ཆེ་ཕྱག་རྟེན་དུ་ཕུལ་བས་ཆོས་བྱར་བཏུབ་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ཁ་ཆེ་ཨ་ནནྡས་ལོ་ཙྪ་བ་གྱིས་ཏེ། རྗེ་བློན་རྣམས་ལ་ ཆོས་གསུངས་པས། ནག་ཕྱོགས་ཀྱི་འདྲེ་སྲིན་གདུག་པ་ཅན་

【現代漢語翻譯】 『雖然沒有指認我的生母，但我漢族女子的身心已經崩潰。心中無法忍受憤怒的疾病，於是考察了藏地的山川地貌。今天，在這神聖的陽光下，孩子你能夠認出舅舅真是太好了。我這個母親的身心安穩了。藏地的山川地貌遭到破壞，那些山脈都得到了完好無損的修復。』 因此，認出他是漢族女子的兒子后，舉行了盛大的慶祝。他的兒子五歲時，母親去世。父親國王六十三歲時也去世了。之後，赤松德贊法王十三歲時繼承王位。國王尚未成年時，以外戚川巴杰為首的，不喜歡佛法的臣子們，制定了禁止信佛的法律，準備將拉薩的覺臥仁波切（釋迦牟尼佛像）送回漢地。 即使一千個人也無法移動佛像，於是將其埋藏在喀拉卓的山巖中。一些不喜歡佛法的臣子因此發瘋而死，發生了饑荒、瘟疫和許多不祥之兆。所有占卜師一致認為，這是因為將漢地的神靈埋藏起來導致的。於是從地下挖出佛像，準備送到印度。兩頭騾子馱著佛像到達芒域。之後，佛像說無法繼續前進，於是覺臥（釋迦牟尼佛像）在芒域住了十四年。之後，國王成年，君臣一致同意信奉佛法，用各種方法將外戚川巴杰活埋。之後，下令所有人信奉佛法，首先從芒域迎請了覺臥釋迦牟尼佛像。之後，君臣商議，以前在覺榮卡肖佛塔旁，三個孩子發願的力量，派遣巴賽囊前往印度迎請堪布菩提薩埵。 賽囊迎請堪布到達王宮時，國王沒有繫腰帶，手持一捧金粉，前去迎接堪布。堪布說：『國王您頭戴王冠，象徵著上方的王法稍微傾斜；腳穿靴子，象徵著下方的多康地區的法律稍微傾斜；身上沒有繫腰帶，象徵著中間的王法有迅速崩潰的危險。』『然而，您獻上珍貴的禮物，因此可以信奉佛法。』之後，喀且阿難陀擔任譯師，為君臣宣講佛法，黑方的惡魔鬼怪

【English Translation】 'Although my birth mother was not identified, my Han Chinese woman's body and mind have collapsed. Unable to bear the disease of anger in my heart, I examined the mountains and rivers of Tibet. Today, in this divine sunlight, it is wonderful that you, child, can recognize your uncle. My mother's body and mind are at peace. The mountains and rivers of Tibet have been damaged, but those mountains have been completely restored.' Therefore, after recognizing him as the son of the Han Chinese woman, a grand celebration was held. When his son was five years old, his mother passed away. His father, the king, also passed away at the age of sixty-three. After that, King Trisong Detsen ascended the throne at the age of thirteen. When the king was not yet an adult, ministers who disliked the Dharma, led by the maternal uncle Khronpa Kye, enacted laws prohibiting the practice of Buddhism and prepared to send the Jowo Rinpoche (Shakyamuni Buddha statue) of Lhasa back to Han China. Even a thousand people could not move the statue, so it was buried in the rocks of Kharag Drag. Some ministers who disliked the Dharma went mad and died as a result, and there were famines, plagues, and many inauspicious omens. All the diviners unanimously agreed that this was because the deities of Han China had been buried. So the statue was dug out from underground and prepared to be sent to India. Two mules carried the statue to Mangyul. After that, the statue said it could not continue, so the Jowo (Shakyamuni Buddha statue) stayed in Mangyul for fourteen years. After that, the king came of age, and the ministers unanimously agreed to practice the Dharma, and by various means, the maternal uncle Khronpa Kye was buried alive. After that, he ordered everyone to practice the Dharma, and first invited the Jowo Shakyamuni Buddha statue from Mangyul. After that, the king and ministers discussed that in the past, near the Jarung Khashor Stupa, due to the power of the prayers of three children, Pa Salnang was sent to India to invite Khenpo Bodhisattva. When Salnang invited the Khenpo to the palace, the king did not wear a belt, held a handful of gold powder, and went to greet the Khenpo. The Khenpo said, 'Your Majesty, wearing a crown on your head symbolizes that the royal law above is slightly tilted; wearing boots on your feet symbolizes that the law in the lower Dokham region is slightly tilted; not wearing a belt on your body symbolizes that the royal law in the middle is in danger of collapsing rapidly.' 'However, you offer precious gifts, so you can practice the Dharma.' After that, Kache Ananda served as a translator and preached the Dharma to the king and ministers, the evil demons and ogres of the black side

---

རྣམས་མ་དགའ་ནས་ཐོག་སེར་དང་ནད་ཡམས་བྱུང་བས་འདྲེ་སྲིན་དམ་ལ་འདོགས་པའི་ཕྱིར་དུ། སློབ་དཔོན་པདྨ་འབྱུང་གནས་ཨོ་རྒྱན་གྱི་ཡུལ་ནས་ སྤྱན་དྲངས་ཏེ། བོད་ཀྱི་འདྲེ་སྲིན་དམ་ལ་བཏགས་ཏེ། རྗེ་བློན་ཆོས་བྱེད་པ་ལ་བར་ཆད་མེད་པར་མཛོད་དོ། །དེ་ནས་མངའ་འབངས་རྣམས་ཀྱི་བུ་བློ་རྣོ་བ་བདུན་བོ་དྷི་སཏྭའི་དྲུང་དུ་བྱུང་ བ་ལ་སད་མི་མི་བདུན་དུ་གྲགས་སོ། །དེ་ནས་དཔལ་བསམ་ཡས་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཁང་བཞེངས། དེ་ནས་རྒྱ་གར་ནས་པཎྜིཏ་བི་མ་ལ་མི་ཏྲ་ལ་སོགས་པའི་མཁས་པ་མང་པོ་གདན་དྲངས། སྒྲ་ བསྒྱུར་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་བཱཻ་རོ་ན་དང་། ཁ་ཆེ་ཨཱ་ནནྡ་དང་། རྨ་རིན་ཆེན་མཆོག་དང་། ཀ་དབོན་ཀླུའི་དབོན་དང་། ཀ་བ་དཔལ་རྩེགས་དང་། ཅོག་རོ་ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན་ལ་སོགས་པས་ལོ་ཙཱ་བྱས་སྟེ། 4-1233 སྒྲ་བསྒྱུར་རྒྱ་གར་གླིང་དུ་གཞི་བཟུང་ནས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཀ་བསྒྱུར། དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་བཙུགས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ཉི་མ་ཤར་བ་ལྟ་བུར་དར་རྒྱས་སུ་མཛད་དོ། །དེ་ནས་མཁན་པོ་བོ་ དྷི་སཏྭའི་ཞལ་ནས། རྒྱལ་པོ་ཁྱོད་ཀྱི་བོད་ཡུལ་འདི། སློབ་དཔོན་པདྨ་འབྱུང་གནས་ཀྱིས་བསྟན་མ་བཅུ་གཉིས་ལ་གཏད་པས་བོད་དུ་མུ་སྟེགས་པ་མི་འབྱུང་མོད། འོན་ཀྱང་རྟེན་འབྲེལ་འགའ་ཞིག་གི་རྒྱུས། ཆོས་ལུགས་གཉིས་སུ་འགྲོ་བས། དེ་དུས་ངའི་སློབ་མ་མཁས་པ་ཆེན་པོ་ཀ་མ་ཤཱི་ལ་རྒྱ་གར་ནས་གདན་དྲོངས་ཤིག དེས་དེ་སུན་འབྱིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ལུང་བསྟན་ནས་དྲ་བ་རྒྱབ་སྟེ་ འདས་སོ། ། དེ་ནས་ལུང་བསྟན་བཞིན། ཧ་ཤང་གི་ཆོས་ལོག་བསྟན་པ། ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལ་གདན་དྲངས་ཏེ། སུན་ཕྱུང་བར་མཛད། ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན་ནི་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་སྤྲུལ་པར་གྲགས་ཤིང་། ཆོས་ རྒྱལ་དེས་བསྟན་པ་དར་རྒྱས་སྤེལ་བའི་ཚུལ་ལ། དུས་ཕྱིས་དྷི་པཾ་ཀ་རའི་ཞལ་ནས། དེ་དུས་སུ་བོད་དུ་བསྟན་པ་དར་རྒྱས་བྱུང་བ་ཙམ་རྒྱ་གར་དུ་ཡང་མ་བྱུང་འདུག་སྐད། བཙན་པོ་ དེ་དྲུག་ཅུ་དགུ་ལ་འདས། འདིའི་འཁྲུངས་ལོ་དང་འདས་ལོ་ལ་མི་མཐུན་པ་མང་བར་འདུག དེའི་སྲས་མུ་ནེ་བཙན་པོས་ཆུ་ཕོ་སྟག་ལ་རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་སྟེ། བསམ་ཡས་སུ་མཆོད་པ་ཆེན་པོ་གཅིག་བཙུགས་ཏེ། 4-1234 བོད་འབངས་ཀྱི་ཕྱུག་ལྟོགས་ལན་གསུམ་སྙོམས། ཆབ་སྲིད་ལོ་གཅིག་དང་ཟླ་བ་དགུ་བཟུང་། དགུང་ལོ་བཅུ་བདུན་པ་ལ་ཡུམ་གྱིས་དུག་བཏང་ནས་འདས་སྐད་དོ། །སྲས་བར་པ་མུ་ཏིག་བཙན་པོ་ནི་སྣ་ ནམ་ཟས་པས་གྲོངས་ཟེར་རོ། །དེ་ནས་སྲས་ཆུང་བ་སད་ན་ལེགས་འཆིང་ཡོན་ལ་རྒྱལ་སྲིད་གཏད། དེས་ཀྱང་ཆོས་སྲོལ་ཆེར་མཛད། དེ་ལ་སྲས་ལྔ་འཁྲུངས་པས། སྲས་ཆེ་བ་གཙང་མ་ཆོས་ལ་དགའ་ བས་རབ་ཏུ་བྱུང་། དར་མ་སྡིག་པ་ལ་དགའ་སྟེ་རྗེའི་འོས་མིན། བར་པ་རལ་པ་ཅན་ལ་རྒྱལ་སྲིད་གཏད། སད་ན་ལེགས་དགུང་ལོ་ལྔ་ལ་འདས། རལ་པ་ཅན་དེ་མེ་ཕོ་བྱི་བ་ལ་ སྐ

【現代漢語翻譯】 由於眾神不悅，降下冰雹和瘟疫，爲了降伏妖魔，迎請蓮花生大師（Padmasambhava）從鄔金（Oddiyana）之地而來，降伏了西藏的妖魔，使君臣能夠毫無障礙地修行佛法。之後，挑選了聰慧的七個孩子，讓他們在菩提薩埵（Bodhisattva）座前學習，被稱為七覺士（sad mi mi bdun）。之後，建造了吉祥桑耶寺（Samye Monastery）。之後，從印度迎請了班智達（Pandita）如無垢友（Vimalamitra）等眾多學者，以及翻譯家如毗盧遮那（Vairocana）、喀什米爾的阿難陀（Ananda）、瑪·仁欽喬（rma rin chen mchog）、噶·袞魯旺（ka dbon klu'i dbon）、噶瓦·華策（ka ba dpal rtsegs）、覺若·魯嘉燦（cog ro klu'i rgyal mtshan）等進行翻譯， 在印度次大陸奠定了翻譯的基礎，翻譯了三藏（Tripitaka），建立了僧團（Sangha），使佛法如旭日東昇般興盛。之後，堪布（Khenpo）菩提薩埵說道：『國王啊，您的西藏，蓮花生大師已將其託付給十二位護法母神（bstan ma bcu gnyis），因此西藏不會出現外道（mu stegs pa）。然而，由於某些因緣，宗教會分裂成兩種。屆時，請從印度迎請我的大弟子，大學者噶瑪拉希拉（Kamalasila），他將駁倒那些異端。』說完便結跏趺坐而逝。 之後，正如預言，哈尚（Hwashang）的邪說興起，迎請了噶瑪拉希拉，駁倒了那些邪說。赤松德贊（Trisong Detsen）被認為是金剛手菩薩（Vajrapani）的化身。這位法王（chos rgyal）弘揚佛法的方式是，後來阿底峽（Atisha，梵文：Dipankara）尊者說：『當時西藏的佛法興盛程度，甚至在印度也沒有出現過。』贊普（btsan po）在六十九歲時去世。關於他的出生和去世年份，有很多不同的說法。他的兒子牟尼贊普（Mune Tsenpo）在水虎年登基，在桑耶寺舉行了一次盛大的供養， 三次平均分配了西藏人民的貧富。執政一年零九個月，十七歲時被母親毒死。據說他的哥哥牟提贊普（Mutik Tsenpo）死於鼻炎。之後，將王位傳給了小兒子薩納萊（Sadnalegs），他也大力弘揚佛法。他生了五個兒子，長子聰瑪（Tsangma）喜好佛法而出家，達瑪（Darma）喜好罪惡，不適合繼承王位，王位傳給了二兒子熱巴巾（Relpachen）。薩納萊五歲時去世。熱巴巾在火鼠年

【English Translation】 Because the gods were displeased, hailstorms and plagues occurred. In order to subdue the demons, the master Padmasambhava was invited from the land of Oddiyana, and he subdued the demons of Tibet, so that the king and his ministers could practice the Dharma without obstacles. After that, seven intelligent children of the subjects were selected to study before Bodhisattva, and they became known as the 'Seven Tested Men'. After that, the glorious Samye Monastery was built. After that, many scholars such as the Pandit Vimalamitra were invited from India, as well as translators such as Vairocana, Ananda from Kashmir, rma rin chen mchog, ka dbon klu'i dbon, ka ba dpal rtsegs, and cog ro klu'i rgyal mtshan, who translated, establishing the foundation of translation in the Indian subcontinent, translating the Tripitaka, establishing the Sangha, and making the Buddha's teachings flourish like the rising sun. After that, the Khenpo Bodhisattva said, 'King, your Tibet has been entrusted to the twelve guardian goddesses (bstan ma bcu gnyis) by Master Padmasambhava, so no heretics (mu stegs pa) will appear in Tibet. However, due to some circumstances, the religion will split into two. At that time, please invite my great disciple, the great scholar Kamalasila, from India, and he will refute those heresies.' After saying this, he passed away in meditation. After that, as prophesied, the heretical teachings of Hwashang arose, and Kamalasila was invited and refuted those heresies. Trisong Detsen was said to be an incarnation of Vajrapani. The way this Dharma king promoted the teachings was such that later, the venerable Atisha said, 'The flourishing of the teachings in Tibet at that time did not even occur in India.' The Tsenpo passed away at the age of sixty-nine. There are many different accounts of his birth and death years. His son Mune Tsenpo ascended the throne in the Water Tiger year, and established a great offering at Samye Monastery, averaging the wealth and poverty of the Tibetan people three times. He ruled for one year and nine months, and at the age of seventeen, he was said to have been poisoned by his mother. It is said that his elder brother Mutik Tsenpo died of rhinitis. After that, he handed over the throne to his younger son Sadnalegs, who also greatly promoted the Dharma. He had five sons. The eldest son, Tsangma, loved the Dharma and became a monk. Darma loved evil and was not fit to inherit the throne. The throne was handed over to the second son, Relpachen. Sadnalegs passed away at the age of five. Relpachen was born in the Fire Rat year.

---

ུ་འཁྲུངས། དགུང་ལོ་བཅུ་གཉིས་པ་ལ་ཡབ་འདས་ཏེ་རྒྱལ་སར་བཏོན། བཀའི་བློན་པོ་བྲན་ཁ་དཔལ་གྱི་ཡོན་ཏན་གྱིས་བྱས། རྒྱལ་ཁམས་ལ་དབང་བསྒྱུར། དགེ་བ་བཅུའི་ཁྲིམས་བཟུང་། རྒྱ་གར་གྱི་པཎྜིཏ་ཛི་ ན་མི་ཏྲ། ཤྲཱི་ལནྡྲེ་བོ་དྷོ། དཱ་ན་ཤཱི་ལ་ལ་སོགས་པ་སྤྱན་དྲངས། ལོ་ཙཱ་བ་ཀ་བ་དཔལ་བརྩེགས་དང་། ཅོག་རོ་ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན་ལ་སོགས་པས་ཆོས་བསྒྱུར་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐད་གསར་ བཅད་ཀྱིས་གཏན་ལ་ཕབ། བཀའ་བཅས་རྣམ་པ་གསུམ་མཛད་དོ། །ཐ་ན་བྲེ་སྲང་ཞོ་ལ་སོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྒྱ་གར་དང་བསྟུན། ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱི་སྒོམ་གྲྭ་བཙུགས། འཆད་རྩོད་རྩོམ་གྱི་བཤད་སྒྲ་བཙུགས། 4-1235 ཆོས་སྡེ་སུམ་ཅུ་ཐམ་པར་དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་བཙུགས། མཁས་བཙུན་བཟང་གསུམ་གྱི་འདུལ་གྲྭ་བཙུགས། རབ་བྱུང་རེ་རེའི་ཞབས་ཏོག་ལ་འབངས་མི་ཁྱིམ་བདུན་བདུན་ཕུལ། རྒྱལ་པོ་གུང་ལ་བཞུགས། དབུའི་རལ་པ་ གཡས་གཡོན་གྱི་སྣ་ལ་དར་ཡུག་བཏགས། དགེ་འདུན་བཞུགས་པའི་གྲལ་གཡས་གཡོན་ལ་བཏིང་། དེའི་སྟེང་དུ་དགེ་འདུན་བཞུགས་པར་མོས་ལ་དབུ་སྡེ་གཉིས་སུ་གྲགས་སོ། །ཐུགས་དམ་དུ། འུ་ཤང་མདོ་དཔེ་མེད། བཀྲ་ཤིས་དགེ་འཕེལ་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་སོགས་བཞེངས། དེ་ལྟར་རྒྱལ་པོ་ཁྲི་ལྡེ་བཙན་རལ་པ་ཅན་ཏེ། མཁྱེན་པ་ནི་འཕྲུལ་གྱི་ཚུལ་ཆགས། མཛད་པ་ནི་ལྷའི་ལུགས་དང་མཐུན། མངའ་ཐང་དཔལ་འབྱོར་ནི་ བརྒྱ་བྱིན་དང་མཉམ། དབང་དང་མཐུ་སྟོབས་ཀྱིས་ནི་བདུད་སྡིག་ཅན་སྐྲག་པར་བྱེད་པ། མཐའ་བཞི་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་ཏེ། འཛམ་བུའི་གླིང་སུམ་གཉིས་ལ་དབང་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་བློན་འབངས་ཆོས་ ལ་མི་དགའ་བ་རྣམས་སྤྱོད་པ་ཤིན་ཏུ་དོག་པར་གྱུར་ནས། ངེད་རང་གི་སྤྱོད་པ་དོག་པ་འདི་སུས་ལན་ཅེས་གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་སྨྲས་པ་དང་། འདིས་ལན་ཅེས་བཙུན་པ་ལ་མཛུབ་མོ་གཏད། མིག་ངན་བལྟས་པས། རྒྱལ་པོས་གསན་ཏེ། ངའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ། སྡིག་མཛུབ་གཏད་ནས་མིག་ངན་ལྟ་བ་མི་རིགས་པས། ད་ཕྱིས་སུས་བྱས་ཀྱང་མིག་ཕྱུང་ལ་མཛུབ་མོ་གཅོད་གཅིག་གསུངས་སོ། ། 4-1236 དེ་ལྟར་རྒྱལ་པོ་ཆོས་ལ་ཤིན་ཏུ་དཀར་བ་དེ་ལ། སྦས་སྟག་རྣ་ཅན་ལ་སོགས་པ་སྡིག་བློན་རྣམས་ཤིན་ཏུ་མ་དགའ་ནས། ཆོས་ཁྲིམས་འཇིག་པའི་གྲོས་བྱས་ནས། རྒྱལ་པོ་དགུང་ལོ་སོ་དྲུག་ པ་ལྕགས་མོ་ཁྱིའི་ལོ་ལ། རྒྱལ་པོ་འབྲས་ཆང་གསོལ་ནས་གཟིམས་པ་ལ། སྦས་སྟག་རྣ་ཅན་དང་། ཅོག་རོ་ལྷ་ལོད་གཉིས་ཀྱིས་རྒྱལ་པོ་ལྟག་པ་བསྐོར་ནས་བཀྲོངས་སོ། །འདི་ཡན་ལ་སྐྱིད་པའི་གདུང་ རབས་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་དང་། ཤིན་ཏུ་སྐྱིད་པའི་གདུང་རབས་ལྔ་ཟེར་རོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་ཁྲི་གླང་དར་མ་དབུ་དུམ་བཙན་བདུད་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་དེ་རྒྱལ་པོར་བསྐོས་ཏེ། རྒྱལ་ཁམས་ལ་དབང་བྱས་ སོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་དེའི་ཐུགས་སུ་གདོན་གསོལ་ནས། སངས་རྒ

【現代漢語翻譯】 他出生了。十二歲時，他的父親去世，他被立為國王。大臣由布然喀·貝吉云丹擔任。他統治了整個王國，遵守了十善法。迎請了印度的大班智達吉那彌扎（Jinamitra），希拉德拉菩提（Śīlendrabodhi），達那希拉（Dānaśīla）等人。譯師卡瓦·貝杰（Kawa Pel Tseg）和卓若·魯杰堅贊（Chokro Lui Gyaltsen）等人翻譯了佛法，所有佛法都以新術語確定下來。他制定了三種類型的法令。甚至像『bre』、『srang』、『sho』等所有度量衡都與印度保持一致。他建立了聞、思、修三種修法學院，建立了講、辯、著三種研習場所。 他建立了三十座寺院，設立了僧團。他建立了精通戒律的學院，培養了學識淵博、持戒精嚴、品行端正的僧人。為每位出家人的供養，都提供了七戶人家。國王住在貢塘。他將絲綢繫在頭頂左右兩側的頭髮上。僧團坐席的左右兩側都鋪設了墊子，他認為僧團坐在上面，因此被稱為『頭頂二部』。在他的修行中，烏香的經書沒有了。他建造了扎西德培寺等。就這樣，赤德贊拉巴堅國王，他的智慧如神變般巧妙，他的行為符合天道，他的權勢和財富與帝釋天相當，他的威力和力量使邪惡的魔鬼感到恐懼，他完全戰勝了四方，統治了瞻部洲的三分之二。之後，那些不喜歡佛法的大臣和百姓，他們的行為變得非常狹隘，他們互相說道：『我們這些狹隘的行為是誰造成的？』他們指著僧人說：『是這些人造成的。』 他們怒目而視，國王聽到了這件事，說道：『我的出家人，不應該被指責和怒目而視。從今以後，誰再這樣做，就挖出他們的眼睛，砍斷他們的手指！』 就這樣，國王非常虔誠地信仰佛法，但斯塔納堅（Sbas Stag rna can）等邪惡大臣非常不滿，他們商議摧毀佛法。在國王三十六歲，鐵女狗年，國王飲用了米酒入睡后，斯塔納堅和卓若拉洛（Cogro Lha Lod）兩人從背後襲擊並殺害了國王。在此之前，有十三代半的幸福王朝，以及五代非常幸福的王朝。之後，赤朗達瑪（Tri Langdarma）國王，被認為是本尊惡魔的化身，被任命為國王，統治了整個王國。之後，那個國王被惡靈附體，摧毀了佛法。

【English Translation】 He was born. At the age of twelve, his father passed away, and he was enthroned as king. The minister was Branka Pelgyi Yonten. He ruled the entire kingdom, upholding the ten virtues. He invited the Indian great panditas Jinamitra, Śīlendrabodhi, Dānaśīla, and others. Translators Kawa Pel Tseg and Chokro Lui Gyaltsen and others translated the Dharma, and all the Dharma was established with new terminology. He enacted three types of decrees. Even all the weights and measures like 'bre', 'srang', 'sho' were aligned with India. He established three practice colleges for hearing, contemplation, and meditation, and established three study centers for teaching, debating, and writing. He established thirty monasteries, establishing sangha communities. He established a Vinaya school for those skilled in discipline, cultivating monks who were knowledgeable, disciplined, and of good conduct. For the support of each ordained monk, seven households were provided. The king resided in Gungtang. He tied silk ribbons to the hair on the left and right sides of his head. Cushions were laid out on the left and right sides of the sangha's seating, and he regarded the sangha as sitting upon them, hence they were known as the 'Two Divisions of the Head'. In his practice, the Ushang scriptures were lost. He built Trashidepel Temple and others. Thus, King Tri De Tsen Ralpa Chen, his wisdom was as ingenious as a divine transformation, his actions were in accordance with the ways of the gods, his power and wealth were comparable to Indra, his might and strength caused fear in evil demons, he completely triumphed over the four directions, and ruled over two-thirds of Jambudvipa. Thereafter, those ministers and subjects who did not like the Dharma, their conduct became very narrow-minded, and they said to each other, 'Who is responsible for this narrow-minded conduct of ours?' They pointed at the monks and said, 'These people are responsible.' They glared with evil eyes, and the king heard about this and said, 'My ordained monks should not be blamed and glared at with evil eyes. From now on, whoever does this again, their eyes will be gouged out and their fingers will be cut off!' Thus, the king was very devout in his faith in the Dharma, but evil ministers such as Sbas Stag rna can were very dissatisfied, and they conspired to destroy the Dharma. In the year of the Iron Female Dog, when the king was thirty-six years old, after the king had consumed rice wine and fallen asleep, Sbas Stag rna can and Cogro Lha Lod attacked from behind and killed the king. Before this, there were thirteen and a half generations of happy dynasties, and five generations of very happy dynasties. Thereafter, King Tri Langdarma, who was considered an incarnation of a demon, was appointed as king and ruled the entire kingdom. After that, that king was possessed by evil spirits and destroyed the Dharma.

---

ྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་བསྣུབས་སོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་ལ་ཤན་པ་བཅོལ། ལ་ལ་རྟགས་དང་ཕྲལ། ལ་ལ་རི་དྭགས་གསོད་དུ་བཅུག མ་ ཉན་པ་རྣམས་བསད། ལྷ་ཁང་འཇིག་པའི་སྔོན་མ་ལྷ་ས་ལ་བྱ་སྟེ། ཇོ་བོ་རྣམ་གཉིས་ཆུ་ལ་བསྐྱུར་གསུངས་པ་ཆོས་བློན་རྣམས་ཀྱིས་ཐབས་བྱས་ཏེ་རང་རང་གི་ཁྲིའི་འོག་ཏུ་སྦས། བྱམས་པ་ སྐུ་རས་ཀྱིས་དྲིལ་ནས་འོ་ཐང་གི་མཚོ་འགྲམ་དུ་སྦས། ནང་གི་ལྡེར་སྐུ་རྣམས་ཆུ་ལ་བསྐུར་བར་བསམས་ནའང་། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་མགུལ་ལ་ཐག་པ་འདོགས་མཁན་སྐད་ཅིག་ལ་ཁྲག་སྐྱུགས་ནས་ཤི་བས་ལྷ་ཁང་འཇིག་འཕྲོ་བཅད། 4-1237 ལྷ་ས་དང་བསམ་ཡས་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་བརྩིགས། གླེགས་བམ་ལ་ལ་ཆུ་ལ་བསྐྱུར། ལ་ལ་མེ་ལ་བསྲེགས་སོ། །ཆོས་བློན་རྣམས་ཀྱིས། མགྲིན་གཅིག་ཏུ་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་རིན་ པོ་ཆེ་སྨད་པ་མི་རིགས། སྔར་སྲོལ་བཟང་པོ་ལ་དགོངས་ནས་ཡབ་མེད་ཀྱི་ཡིག་ཚང་ལ་གཟིགས་ཤིག་ཅེས་ངུས་སོ། །དུས་དེར་ཆུ་བོ་རིའི་སྒོམ་ར་ན་གཡོ་དགེ་འབྱུང་། གཙང་རབ་གསལ། དམར་ཤཱཀྱ་ མུ་ནེ་གསུམ་སྒོམ་གིན་ཡོད་པ་ལ། བཙུན་པ་ཅིག་གི་ཤམས་ཐབས་བརྫེ་ལག་ཏུ་མདའ་གཞུ་ཁྱེར་མགོ་ལ་བྱ་སྒྲོ་བཙུགས་ནས་འཕྲལ་དུ་ཁྱི་ཁྲིད་ནས་རི་དྭགས་བཤོར་ཀྱིན་འདུག་པ། གཡོ་དགེ་འབྱུང་ གིས་མཐོང་ནས། བན་རྒན་འཁྲུལ་ལམ་བཙུན་པ་སྨྱོ་ཟེར། ཅི་བྱུང་དྲིས་པས། རི་དྭགས་པ་དེ་བསྟན་པས། ཁོང་གཉིས་ན་རེ། ཁྱེད་མ་འཁྲུལ་བཙུན་པ་སྨྱོ་འདུག་ཟེར་ཏེ། བཙུན་པ་དེ་བོས་ནས་རྒྱུ་ མཚན་དྲིས་པས། ཁྱེད་ཅག་གསུམ་པོ་རྒྱལ་པོའི་ཆད་པ་མ་ཕོག་པ་ཉེན་རེ་ཆེ་ཟེར་ནས། ཆོས་བསྣུབས་པའི་ལོ་རྒྱུས་བཤད་པ་དང་། ཁོང་གསུམ་འཇིགས་ཏེ། འདུལ་བའི་པོ་ཏི་དྲེལ་ཁལ་གསུམ་ཁྱེར་ཏེ་ བྱང་ལམ་ལ་ཕྱིན་ཁམས་སུ་བྲོས་ཏེ། ངན་ཏིག་ཤེལ་གྱི་བྲག་ཕུག་ཏུ་བཞུགས་སོ། །དེ་དུས་ལྷ་ལུང་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་ཡེར་པའི་བྲག་ལ་སྒོམ་གྱིན་ཡོད་པ་ལ། ནམ་ཕྱེད་ནས་ལྷ་སའི་བསྟན་སྲུང་དཔལ་ལྡན་ལྷ་མོ་བྱུང་ནས་ད་ལྟ་བོད་ན་གྲུབ་ཐོབ་ཁྱེད་ལས་མི་འདུག 4-1238 རྒྱལ་པོ་གླང་དར་མས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ལ་བར་ཆད་བྱས། རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གསོད་རན། ཁོ་མོས་གྲོགས་བྱ་ཡིས་སྟིང་མ་ཆུང་ཟེར་རོ། །སང་ཉེ་གནས་ལ་དྲིས་པས་བདེན་པར་འདུག་ནས་ རང་གིས་སྲོག་བློས་བཏང་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བསམ་སྟེ། རྟ་དཀར་པོ་ལ་སོལ་བ་བྱུགས། བེར་ཕྱི་ནག་པ་ནང་དཀར་བ་གྱོན། མགོ་ལ་ཞྭ་ནག་གྱོན། གདོང་ལ་སོལ་སྣུམ་བྱུགས། ལྕག་ མདའ་ལྕགས་གཞུ་ཐོགས། རྟ་ནག་ལ་ཞོན་ཏེ། བདུད་ནག་པོ་སྐྲག་མེད་ཡིན་ནོ་ཟེར་ཏེ། ལྷ་སར་འོངས་སོ། །དེར་རྒྱལ་པོས་རྡོ་རིང་གི་ཡི་གེ་གཟིགས་ཀྱིན་འདུག་པའི་དྲུང་དུ་ཕྱིན་ཏེ། ཕྱག་བྱེད་ པ་ལྟར་བྱས་ནས། ཡི་དམ་ལ་དམོད་བཙུགས་ཏེ། ཕུ་ཐུང་ནས་མདའ་གཞུ་བཏོན། ཕྱག་དང

【現代漢語翻譯】 他摧毀了佛教的教義。他讓一些僧侶去當屠夫，一些人被剝奪了僧袍和法器，一些人被強迫去獵殺動物。那些不服從的人被殺害。摧毀寺廟的第一步是在拉薩進行。據說，兩位覺臥（Jowo，主佛）像要被扔進水裡，但大臣們設法將它們藏在各自的寶座下。強巴（Jampa，彌勒佛）像被裹在布里，藏在俄塘湖（Othang Lake）的岸邊。他們本想把裡面的壁畫也扔進水裡，但一個試圖用繩子套住恰那多吉（Phyag na Dorje，金剛手菩薩）脖子的人立刻吐血而死，於是停止了摧毀寺廟的行動。 在拉薩和桑耶寺（Samye Monastery）等地，大門被砌起來。一些經書被扔進水裡，一些被燒燬。大臣們異口同聲地說：『偉大的國王啊，詆譭珍貴的佛法是不合適的。請您考慮一下好的傳統，看看您父親的檔案吧！』他們哭著說。當時，在曲沃日（Chuwo Ri）的修行處，有約·格炯（Yo Gejung）、藏·饒賽（Tsang Rabsal）和瑪·釋迦牟尼（Mar Shakyamuni）三個人在修行。一個僧人穿著俗人的衣服，手裡拿著弓箭，頭上插著鳥羽，帶著狗去打獵。約·格炯看到后說：『老僧是瘋了嗎？還是僧人瘋了？』他問發生了什麼事。那個人指著獵人說。他們兩人說：『你沒瘋，是僧人瘋了。』他們叫住那個僧人，問他原因。那個僧人說：『你們三個還沒受到國王的懲罰，真是太危險了！』然後他講述了摧毀佛法的經過。他們三人非常害怕，帶著三馱子的律經，沿著北方道路逃往康區（Kham），住在昂迪謝（Ngan Tig She）的巖洞里。當時，拉隆·貝吉多吉（Lhalung Pelgyi Dorje）在耶巴（Yerpa）的巖石上修行。半夜，拉薩的護法神班丹拉姆（Palden Lhamo）出現，說：『現在西藏只有你一個成就者了。』 國王朗達瑪（Glang Darma）阻礙了佛法。是時候殺死這個邪惡的國王了。』她說，『我會幫助你的，但不要膽怯。』第二天，他問侍者，侍者說確實如此。於是他決定犧牲自己的生命，爲了佛法著想。他把白馬塗成黑色，穿上外面是黑色裡面是白色的斗篷，戴上黑帽子，臉上塗上煤油，拿著弓箭和鐵鉤，騎著黑馬來到拉薩，自稱是『無所畏懼的黑魔』。在那裡，他走到正在觀看石碑銘文的國王面前，假裝行禮，然後向本尊（Yidam）發誓，從袖子里拿出弓箭，射殺了國王。

【English Translation】 He destroyed the teachings of Buddhism. He assigned some monks to be butchers, some were stripped of their robes and implements, and some were forced to hunt animals. Those who did not obey were killed. The first step in destroying the temples was to be done in Lhasa. It was said that the two Jowo (Main Buddha statues) were to be thrown into the water, but the ministers managed to hide them under their respective thrones. Jampa (Maitreya Buddha) statue was wrapped in cloth and hidden on the shore of Othang Lake. They intended to throw the murals inside into the water as well, but a person who tried to put a rope around the neck of Phyakna Dorje (Vajrapani) immediately vomited blood and died, so they stopped destroying the temple. In Lhasa and Samye Monastery, etc., the gates were walled up. Some scriptures were thrown into the water, and some were burned. The ministers said in unison, 'Great King, it is not appropriate to disparage the precious Buddha Dharma. Please consider the good traditions and look at your father's archives!' They said, weeping. At that time, at the meditation place of Chuwo Ri, there were Yo Gejung, Tsang Rabsal, and Mar Shakyamuni meditating. A monk was wearing layman's clothes, holding a bow and arrow in his hand, with bird feathers stuck in his head, and taking a dog to hunt. Yo Gejung saw this and said, 'Is the old monk crazy? Or is the monk crazy?' He asked what had happened. That person pointed to the hunter. The two of them said, 'You are not crazy, the monk is crazy.' They called the monk and asked him the reason. The monk said, 'It is very dangerous that you three have not been punished by the king!' Then he told the story of the destruction of the Dharma. The three of them were very scared, and carrying three loads of Vinaya scriptures, they fled to Kham along the northern road and stayed in the rock cave of Ngan Tig She. At that time, Lhalung Pelgyi Dorje was meditating on the rock of Yerpa. In the middle of the night, the protector deity of Lhasa, Palden Lhamo, appeared and said, 'Now you are the only accomplished one in Tibet.' 'King Lang Darma hindered the Buddha Dharma. It is time to kill this evil king.' She said, 'I will help you, but don't be timid.' The next day, he asked the attendant, who said it was true. So he decided to sacrifice his life for the sake of the Dharma. He painted the white horse black, wore a cloak that was black on the outside and white on the inside, wore a black hat, smeared his face with kerosene, and carrying a bow and arrow and an iron hook, he rode the black horse to Lhasa, claiming to be the 'Fearless Black Demon'. There, he went to the king who was watching the inscription on the stone tablet, pretended to pay homage, then swore to the Yidam (tutelary deity), took out a bow and arrow from his sleeve, and shot the king.

---

་པོ་ལ་མཐེབ་སྤྲད། གཉིས་པ་ལ་མདའ་བཀང་། གསུམ་པ་ལ་རྒྱལ་པོའི་དཔྲལ་བ་ལ་མདའ་རྒྱབ་ནས་བྲོས་སོ། ། དེར་རྒྱལ་པོ་གྲོངས་ནས་རམ་མདའ་བོས་ནས་ཕྱོགས་བཞིར་རྒྱུགས་པས། ལ་ལ་ན་རེ་དགའ་མོ་གདོང་བྲོས་སོ་ཟེར། འགའ་ཞིག་གི་གྲིབ་ཀྱི་ཆུ་འགྲམ་ནས་བྲོས་ཟེར། ལ་ལ་ན་རེ་ཤུན་གྱིས་འབྲང་ ནས་ས་སྲོས་ནས་མ་མཐོང་ཟེར། ལ་ལ་ན་རེ་མདོང་མཁར་གདོང་ནས་ས་སྲོས་ནས་མ་མཐོང་ཟེར། ངེས་པ་ཅན་དུ་གྲིབ་ཀྱི་མཁར་གདོང་གི་ཆུ་ལ་ལྟེ་ཉལ་བྱས་པས། རྟ་ལ་སོལ་བ་བྱུགས་པ་དག་སྟེ་དཀར་པོར་སོང་། 4-1239 ཞ་ནག་བསྐྱུར། གདོང་གི་དྲེག་སྣུམ་བཀྲུས། བེར་དཀར་པོ་ཕྱིར་བསྟན་ནས་གྱོན་ཏེ། ང་ནི་ལྷ་གནམ་ཐེ་དཀར་པོ་ཡིན་ནོ་ཟེར་ནས་སོང་ངོ་། །དེར་རམ་མདའ་བ་སོ་སོ་རྣམས་ཀྱི་མདུན་དུ་སྤྲུལ་ པ་རེ་བྱུང་བས། ལྷ་ལུང་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་ཡིན་ངེས་ཟེར་ནས། ཡེར་པའི་བྲག་ལ་འཚོལ་དུ་བཏང་ངོ་། །དེར་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེས་བྲག་ཁུང་དེར་བསམ་གཏན་ལ་ཡོད་པའི་ལུགས་སུ་བྱས། ཕུག་རོན་ གཅིག་བཟུང་ནས་ས་ལ་རྡུལ་འབེབས་སུ་བཅུག དེའི་སྟེང་དུ་མུམ་མ་མང་པོ་བཏང་བས་དེ་རྣམས་ཀྱིས་རྗེས་མི་མཐོང་བ་དང་མིན་པར་ཤེས་ནས་ལོག་གོ །མི་རིགས་པ་དང་ལྡན་པ་གཅིག་ནང་ དུ་འོངས་ནས་ཁོང་གི་སྙིང་ཁར་ལག་པ་བཞག་པ་དང་། སྙིང་འདར་བ་ཤེས་ཏེ། སྤྱིའི་ཐ་བ་ལ་སྒོས་སུ་ཤོལ་མི་བཅོག་ཟེར་ནས་ལོག་སོང་ངོ་། །དེ་ནས་ཤིན་ཏུ་སྐྲག་སྟེ། ཁམས་ལ་བྲོས་ སོ། །དེར་རྒྱལ་པོ་བཀྲོངས་པའི་རྗེས་སུ་བཙུན་མོ་ཆུང་བ་གཅིག་ལ་གདུང་རྒྱུད་སྲས་ལྟོ་བར་གཅིག་བྱུང་བ་དང་། བཙུན་མོ་ཆེ་བས་བསམ་པ་ལ། འདིས་བདག་གིས་མངའ་ཐང་ལ་གནོད་ངེས་སྙམ་ཏེ་ ལུས་ལ་གོས་ཀྱིས་དཀྲིས་ནས་ང་ལའང་སྲས་ལྟོ་བར་གཅིག་ཡོད་དོ། །ཞེས་བུ་ཆུང་ཆེ་རྫུན་བྱས་སོ། །དེར་བཙུན་མོ་ཆུང་བའི་ཟླ་དུས་ཐིམ་པ་དང་། གདུང་རྒྱུད་ཡིན་ངེས་ཀྱི་སྲས་འཁྲུངས་ཏེ། སྐུ་ཤིན་ཏུ་གཅེས་པས་ཉིན་མོ་ནི་མིས་སྐོར། 4-1240 མཚན་མོ་ནི་མར་མེའི་འོད་ཀྱིས་བསྲུངས་བས་ན། མངའ་བདག་འོད་སྲུངས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེར་བཙུན་མོ་ཆེ་བས་ཡང་སྤྲང་པོའི་བུ་ཆུང་སྐྱེས་མ་ཁད་གཅིག་ཉོས་ནས། ང་ལའང་འདི་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཟེར་ བས་ཐམས་ཅད་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བར་གྱུར་ཡང་། ཡུམ་བཙུན་མོ་དབང་ཆེ་བས་སྨྲ་མ་ནུས་ཏེ། ཡུམ་ཇི་ལྟར་གསུང་བ་བཞིན་བརྟན་དུ་བཅུག་པས། ཡུམ་བརྟན་ཞེས་ཟེར་རོ། །མངའ་བདག་འདི་གཉིས་སྐུ་ནར་ མ་སོན་ཡང་། ཆོས་བློན་རྣམས་ཀྱིས་ཞུས་ཏེ། ཇོ་བོ་རྣམ་གཉིས་དང་བྱམས་མགོན་རྣམས་ས་འོག་ནས་བཏོན་ཏེ་རང་རང་གི་ཁྲི་ལ་བཞུགས་ནས་མཆོད་པ་བྱས། ལྷ་ཁང་ཞིག་པ་རྣམས་སླར་གསོས་སོ། ། དེ་ནས་སྲིད་ལ་མ་འཆམས་པར། འོད་སྲུངས་ཀྱིས་གཡོ་རུ་བཟུང་། ཡུམ་བརྟན་གྱིས་དབུས་རུ་བཟུང་ནས་འཁྲུག་པ་བྱས་སོ། །མངའ་བདག་འོད་སྲུངས་ཀྱི་སྲས། རྗེ་

【現代漢語翻譯】 他把箭遞給第一個人，讓第二個人拉弓，第三個人把箭射向國王的額頭，然後逃跑了。 國王死後，人們拿著箭四處奔走，有些人說『噶莫東』（藏語，意為『快樂的臉』）逃跑了，有些人說他從陰影下的水邊逃跑了，有些人說他被灌木叢追趕，天黑后就看不見了，有些人說他從『東喀東』（藏語，地名）逃跑，天黑后就看不見了。最終，他們在一個陰影城堡的水邊發現了他躺在那裡，馬被塗上了煤，變成了白色。 他扔掉了黑色的袍子，洗掉了臉上的油污，穿上了白色的外套，說：『我是白色的天神』，然後離開了。這時，每個尋找他的人面前都出現了一個化身，他們確信是拉隆貝吉多吉（藏語，刺殺國王的僧人），於是派人去耶巴（藏語，地名）的巖石處尋找。 貝吉多吉假裝在巖洞里禪修，他抓住一隻鴿子，讓它在地上拍打翅膀，然後撒了很多灰塵，這樣他們就無法分辨軌跡是否真實，於是他們離開了。一個有辨別力的人進來，把手放在他的心上，感覺到他的心在顫抖，他說：『不要爲了大眾的利益而特別隱瞞』，然後離開了。之後，他非常害怕，逃到了康區（藏語，地名）。 國王死後，一個小妾懷上了一個孩子。大王妃心想：『這肯定會威脅我的統治』，於是用衣服裹住身體，假裝說：『我也懷了一個孩子』，以此來掩蓋真相。 小妾足月后，生下了一個註定要成為王室血脈的王子。他非常受珍視，白天有人守護，夜晚有燈光照亮，因此被稱為『曼達沃色』（藏語，意為『光明的守護者』）。 大王妃又買了一個乞丐的小孩，謊稱是自己生的，大家都懷疑，但因為王妃權力很大，沒人敢說什麼，一切都按照王妃說的辦，所以被稱為『云丹』（藏語，意為『可靠的母親』）。這兩個王子長大后，大臣們請求他們：『請兩位王子和慈氏菩薩從地下出來，坐在各自的寶座上接受供養，修復被毀壞的寺廟』。 後來，他們因為政治不和而發生衝突。沃色佔領了『約如』（藏語，地名），云丹佔領了『衛如』（藏語，地名），並互相爭鬥。曼達沃色的兒子是杰。

【English Translation】 He handed the arrow to the first person, had the second person draw the bow, and the third person shot the arrow at the king's forehead and ran away. After the king died, people ran around with the arrow, some saying 'Gamo Dong' (Tibetan, meaning 'happy face') ran away, some saying he ran from the water's edge in the shade, some saying he was chased by bushes and couldn't be seen after dark, and some saying he ran from 'Dong Kar Dong' (Tibetan, place name) and couldn't be seen after dark. Eventually, they found him lying by the water of a shadow castle, his horse smeared with coal, turned white. He threw away his black robe, washed off the grease from his face, put on a white coat, and said, 'I am the white god of the sky,' and left. Then, an emanation appeared before each of the searchers, and they were sure it was Lhalung Pelgyi Dorje (Tibetan, the monk who assassinated the king), so they sent people to search for him at the rock of Yerpa (Tibetan, place name). Pelgyi Dorje pretended to be meditating in the cave, he caught a pigeon and had it flap its wings on the ground, then he scattered a lot of dust so they couldn't tell if the tracks were real or not, so they left. A discerning person came in and put his hand on his heart, feeling it tremble, and said, 'Don't hide especially for the sake of the public good,' and left. After that, he was very scared and fled to Kham (Tibetan, place name). After the king died, a minor queen conceived a child. The senior queen thought, 'This will surely threaten my rule,' so she wrapped her body in clothes and pretended to say, 'I am also pregnant with a child,' to cover up the truth. When the minor queen was full term, she gave birth to a prince who was destined to be of royal blood. He was very cherished, guarded by people during the day and illuminated by lights at night, so he was called 'Mangdag Wosung' (Tibetan, meaning 'guardian of light'). The senior queen bought a beggar's child and lied that it was her own, everyone was suspicious, but because the queen had great power, no one dared to say anything, and everything was done as the queen said, so she was called 'Yumten' (Tibetan, meaning 'reliable mother'). When the two princes grew up, the ministers requested them: 'Please, the two princes and Maitreya come out from underground, sit on their respective thrones and receive offerings, and restore the destroyed temples.' Later, they clashed due to political discord. Wosung occupied 'Yoru' (Tibetan, place name), and Yumten occupied 'Uru' (Tibetan, place name), and they fought each other. Mangdag Wosung's son was Je.

---

དཔལ་འཁོར་ཅན། དེའི་ཆེན་མའི་སྲས་སྐྱིད་སྡེ་ ཉི་མ་མགོན། ཆེན་མའི་སྲས་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ། འདི་གཉིས་ཀྱི་སྲིད་རྣམས་ཡུམ་བརྟན་གྱིས་ཕྲོགས་པས་མངའ་རིས་ལ་བྲོས་ནས་མངའ་རིས་རྒྱལ་པོ་མཛད་པ་ཡིན་ནོ།། །། ད་ནི་བསྟན་པ་ཕྱི་དར་ གྱི་ཚུལ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལ་བསྟན་པ་སྨད་ནས་དར་ཚུལ་དང་། སྟོད་ནས་དར་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གྱིས་བསྟན་པ་བསྣུབས་ནས་ལོ་དུ་ཞིག་ནས་བསྟན་པ་དར་ན། 4-1241 བསྟན་པ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་ལོ་གྲངས་ལ་བཤད་ཚུལ་མང་མོད་ཀྱང་། བསྟན་པའི་རབས་ལ་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་འབྲོམ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ཞལ་ནས། ལྕགས་མོ་བྱ་ལ་བསྟན་པ་ནུབ་ནས་བདུན་ཅུ་རྩ་ བརྒྱད་པ་ས་ཕོ་སྟག་ལ་བསྟན་པ་བྱུང་བ་ཡིན་གསུང་། ཇི་ལྟར་བྱུང་ན། རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གྱིས་ཆོས་བསྣུབས་ནས་ལོ་དྲུག་ཅུ་ལོན་པ་ན། འཕན་ཡུལ་ཞོག་ན། རྨུ་གསལ་ཤེན་འབར་བྱ་བའི་ བོན་པོའི་བུ། རྨུ་ཟ་འཕེན་བྱ་བའི་བྱིས་པ་ཅིག་གིས། སྣང་གསལ་ལྷ་ཁང་གི་ནང་དུ་ཕྱིན་པས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཆོས་བཤད་ཉན་བྱེད་པ་འདྲ་བའི་གཟུགས་གྱང་རིས་ལ་འདུག་པས་ཅི་ཡིན་ དྲིས་པས། དེ་ན་འདུག་པའི་རྒན་མོ་ཅིག་ན་རེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བྱ་བའི་གཟུགས་ཡིན་བྱས་པས། བྱིས་པ་དེ་སྔོན་གྱི་ལས་འཕྲོའི་དབང་གིས་དད་པ་སྐྱེས་ནས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ད་ལྟ་ ཨེ་ཡོད་དྲིས་པས། རྒན་མོ་ན་རེ། ང་བུ་མོའི་དུས་ན་ཡིན་ཏེ། རྒྱལ་པོ་གླང་དར་མས་ཆོས་བསྣུབ་པའི་དུས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་རྟགས་དང་ཆ་ལུགས་ཕྲལ། ལ་ལ་བསད། ལ་ལ་ཤི། ད་ལྟ་དབུས་གཙང་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མེད་དོ། །ཆུ་བོ་རི་དང་། ཡེར་པ་ལ་སོགས་ནས་ཁམས་སུ་བྲོས་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མང་པོ་ཁམས་ན་ཡོད་ཐག་ཆོད་འདུག་ཟེར་བས། རབ་ཏུ་དགའ་སྟེ། 4-1242 ལུས་དང་སྲོག་ལ་མ་ལྟོས་པར་བྱིས་པ་དེས་ཁམས་སུ་ཕྱིན་པས། ལྷ་ལུང་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་དང་མཇལ་ནས། རབ་ཏུ་བྱུང་བར་ཞུས་པས། ངས་རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་བསད་པས་སྡོམ་པ་མེད། ངས་ གྲོགས་བྱ་ཡི་གསུངས་ནས། མཁས་བཙུན་དེ་རྣམས་དང་མཇལ། རབ་ཏུ་བྱུང་བས། མིང་བླ་ཆེན་དགོངས་པ་རབ་གསལ་དུ་གྲགས་སོ། །དེ་ལྟར་ཁམས་ན་བསྟན་པ་དར་ཞིང་། བོད་ན་ཆོས་མེད་པར་མུན་པའི་ སྨག་རུམ་དུ་གྱུར་པ་ན། བསམ་ཡས་ཀྱི་མངའ་བདག་ཚ་ན་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་དེས་བདག་རྐྱེན་མཛད་ནས། ཁམས་སུ་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཐོག་མར། དབུས་གཙང་གི་མི་བདུན་དུ་གྲགས་པ་ནི། ཀླུ་ མེས་ཤེས་རབ་ཚུལ་ཁྲིམས། འབྲེ་ཡེ་ཤེས་ཡོན་ཏན། ཚོང་གེ་ཤེས་རབ་སེངྒེ། ལོ་སྟོན་རྡོ་རྗེ་དབང་ཕྱུག སུམ་པ་ཡེ་ཤེས་བློ་གྲོས། རྒྱ་བློ་གྲོས་ཤེས་རབ། གཞོན་པན་ཆོས་མཆོག་དང་བདུན་གྱིས། གྲུམས་ ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་ལ་མཁན་པོ་ཞུས། ཅོ་རོ་ཤེས་རབ་བྱང་ཆུབ་ལ་སློབ་དཔོན་ཞུས་ནས་བཀའ་དྲིན་མནོས་སོ། །དེའི་རྟིང་ལ་ཕྱིན་པ

【現代漢語翻譯】 དཔལ་འཁོར་ཅན། (Pal khor chen) དེའི་ཆེན་མའི་སྲས་སྐྱིད་སྡེ་ཉི་མ་མགོན། (De'i chen ma'i sras skyid sde nyi ma mgon) ཆེན་མའི་སྲས་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ། (Chen ma'i sras bkra shis brtsegs pa dpal) འདི་གཉིས་ཀྱི་སྲིད་རྣམས་ཡུམ་བརྟན་གྱིས་ཕྲོགས་པས་མངའ་རིས་ལ་བྲོས་ནས་མངའ་རིས་རྒྱལ་པོ་མཛད་པ་ཡིན་ནོ།། ( 'di gnyis kyi srid rnams yum brtan gyis phrogs pas mnga' ris la bros nas mnga' ris rgyal po mdzad pa yin no) །། 帕廓贊（Pal khor chen）：他的大妃之子名為吉德尼瑪袞（Kyide Nyima Gon）。大妃之子扎西孜巴貝（Trashi Tsekpa Pel）。這二人的政權被云丹（Yumtan）奪走，逃往阿里（Ngari）併成為阿里國王。 ད་ནི་བསྟན་པ་ཕྱི་དར་གྱི་ཚུལ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། ('da ni bstan pa phyi dar gyi tshul bshad par bya ste) འདི་ལ་བསྟན་པ་སྨད་ནས་དར་ཚུལ་དང་། ('di la bstan pa smad nas dar tshul dang) སྟོད་ནས་དར་ཚུལ་གཉིས། (stod nas dar tshul gnyis) དང་པོ་ནི། (dang po ni) རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གྱིས་བསྟན་པ་བསྣུབས་ནས་ལོ་དུ་ཞིག་ནས་བསྟན་པ་དར་ན། (rgyal po sdig can gyis bstan pa bsnubs nas lo du zhig nas bstan pa dar na) 現在講述后弘期佛法復興的情況。這包括下部地區佛法復興的方式和上部地區佛法復興的方式兩種。首先，惡王（Langdarma）滅佛后，經過多少年佛法才得以復興呢？ བསྟན་པ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་ལོ་གྲངས་ལ་བཤད་ཚུལ་མང་མོད་ཀྱང་། (bstan pa med pa'i dus kyi lo grangs la bshad tshul mang mod kyang) བསྟན་པའི་རབས་ལ་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་འབྲོམ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ཞལ་ནས། (bstan pa'i rabs la shin tu mkhas pa 'brom chos kyi rgyal po'i zhal nas) ལྕགས་མོ་བྱ་ལ་བསྟན་པ་ནུབ་ནས་བདུན་ཅུ་རྩ་བརྒྱད་པ་ས་ཕོ་སྟག་ལ་བསྟན་པ་བྱུང་བ་ཡིན་གསུང་། (lcags mo bya la bstan pa nub nas bdun cu rtsa brgyad pa sa pho stag la bstan pa byung ba yin gsung) ཇི་ལྟར་བྱུང་ན། (ji ltar byung na) རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གྱིས་ཆོས་བསྣུབས་ནས་ལོ་དྲུག་ཅུ་ལོན་པ་ན། (rgyal po sdig can gyis chos bsnubs nas lo drug cu lon pa na) འཕན་ཡུལ་ཞོག་ན། ('phan yul zhog na) རྨུ་གསལ་ཤེན་འབར་བྱ་བའི་བོན་པོའི་བུ། (rmu gsal shen 'bar bya ba'i bon po'i bu) རྨུ་ཟ་འཕེན་བྱ་བའི་བྱིས་པ་ཅིག་གིས། (rmu za 'phen bya ba'i byis pa cig gis) སྣང་གསལ་ལྷ་ཁང་གི་ནང་དུ་ཕྱིན་པས། (snang gsal lha khang gi nang du phyin pas) རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཆོས་བཤད་ཉན་བྱེད་པ་འདྲ་བའི་གཟུགས་གྱང་རིས་ལ་འདུག་པས་ཅི་ཡིན་དྲིས་པས། (rab tu byung ba chos bshad nyan byed pa 'dra ba'i gzugs gyang ris la 'dug pas ci yin dris pas) དེ་ན་འདུག་པའི་རྒན་མོ་ཅིག་ན་རེ། (de na 'dug pa'i rgan mo cig na re) རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བྱ་བའི་གཟུགས་ཡིན་བྱས་པས། (rab tu byung ba bya ba'i gzugs yin byas pas) བྱིས་པ་དེ་སྔོན་གྱི་ལས་འཕྲོའི་དབང་གིས་དད་པ་སྐྱེས་ནས། (byis pa de sngon gyi las 'phro'i dbang gis dad pa skyes nas) རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ད་ལྟ་ཨེ་ཡོད་དྲིས་པས། (rab tu byung ba da lta e yod dris pas) རྒན་མོ་ན་རེ། (rgan mo na re) ང་བུ་མོའི་དུས་ན་ཡིན་ཏེ། (nga bu mo'i dus na yin te) རྒྱལ་པོ་གླང་དར་མས་ཆོས་བསྣུབ་པའི་དུས། (rgyal po glang dar mas chos bsnub pa'i dus) རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་རྟགས་དང་ཆ་ལུགས་ཕྲལ། (rab tu byung ba rnams rtags dang cha lugs phral) ལ་ལ་བསད། (la la bsad) ལ་ལ་ཤི། (la la shi) ད་ལྟ་དབུས་གཙང་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མེད་དོ། (da lta dbus gtsang na rab tu byung ba med do) །ཆུ་བོ་རི་དང་། (chu bo ri dang) ཡེར་པ་ལ་སོགས་ནས་ཁམས་སུ་བྲོས་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མང་པོ་ཁམས་ན་ཡོད་ཐག་ཆོད་འདུག་ཟེར་བས། (yer pa la sogs nas khams su bros pa'i rab tu byung ba mang po khams na yod thag chod 'dug zer bas) རབ་ཏུ་དགའ་སྟེ། (rab tu dga' ste) 關於佛法消失時期的年數，說法眾多。但精通佛法傳承的仲敦巴·喬杰（'Brom Chos-kyi rgyal-po）說：『雞年佛法消失，到虎年（即第七十八年）佛法復興。』是如何發生的呢？惡王滅佛六十年後，在彭域·肖（'Phan-yul zhog），有個名叫穆薩·申巴（Rmu-gsal shen-'bar）的苯教徒之子，一個名叫穆薩彭（Rmu-za 'phen）的孩子，去了囊色拉康（Snang-gsal lha-khang）寺，看到墻上畫著像是出家人講經說法的畫像，便問那是什麼。在那裡的一個老婦人說：『那是出家人的畫像。』那孩子因前世的因緣生起了信心，問道：『現在還有出家人嗎？』老婦人說：『我還是個女孩的時候有，但朗達瑪王滅佛的時候，出家人都被剝奪了僧衣和標誌，有的被殺，有的死了。現在衛藏（U-Tsang）地區沒有出家人了。據說從曲沃日（Chu-bo ri）和葉巴（Yer-pa）等地逃到康區（Kham）的出家人有很多，肯定在康區。』孩子聽后非常高興。 ལུས་དང་སྲོག་ལ་མ་ལྟོས་པར་བྱིས་པ་དེས་ཁམས་སུ་ཕྱིན་པས། (lus dang srog la ma ltos par byis pa des khams su phyin pas) ལྷ་ལུང་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་དང་མཇལ་ནས། (lha lung dpal gyi rdo rje dang mjal nas) རབ་ཏུ་བྱུང་བར་ཞུས་པས། (rab tu byung bar zhus pas) ངས་རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་བསད་པས་སྡོམ་པ་མེད། (ngas rgyal po sdig can bsad pas sdom pa med) ངས་གྲོགས་བྱ་ཡི་གསུངས་ནས། (ngas grogs bya yi gsung nas) མཁས་བཙུན་དེ་རྣམས་དང་མཇལ། (mkhas btsun de rnams dang mjal) རབ་ཏུ་བྱུང་བས། (rab tu byung bas) མིང་བླ་ཆེན་དགོངས་པ་རབ་གསལ་དུ་གྲགས་སོ། (ming bla chen dgongs pa rab gsal du grags so) །དེ་ལྟར་ཁམས་ན་བསྟན་པ་དར་ཞིང་། (de ltar khams na bstan pa dar zhing) བོད་ན་ཆོས་མེད་པར་མུན་པའི་སྨག་རུམ་དུ་གྱུར་པ་ན། (bod na chos med par mun pa'i smag rum du gyur pa na) བསམ་ཡས་ཀྱི་མངའ་བདག་ཚ་ན་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་དེས་བདག་རྐྱེན་མཛད་ནས། (bsam yas kyi mnga' bdag tsha na ye shes rgyal mtshan des bdag rkyen mdzad nas) ཁམས་སུ་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཐོག་མར། (khams su sdom pa len pa'i thog mar) དབུས་གཙང་གི་མི་བདུན་དུ་གྲགས་པ་ནི། (dbus gtsang gi mi bdun du grags pa ni) ཀླུ་མེས་ཤེས་རབ་ཚུལ་ཁྲིམས། (klu mes shes rab tshul khrims) འབྲེ་ཡེ་ཤེས་ཡོན་ཏན། ('bre ye shes yon tan) ཚོང་གེ་ཤེས་རབ་སེངྒེ། (tshong ge shes rab sengge) ལོ་སྟོན་རྡོ་རྗེ་དབང་ཕྱུག (lo ston rdo rje dbang phyug) སུམ་པ་ཡེ་ཤེས་བློ་གྲོས། (sum pa ye shes blo gros) རྒྱ་བློ་གྲོས་ཤེས་རབ། (rgya blo gros shes rab) གཞོན་པན་ཆོས་མཆོག་དང་བདུན་གྱིས། (gzhon pan chos mchog dang bdun gyis) གྲུམས་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་ལ་མཁན་པོ་ཞུས། (grums ye shes rgyal mtshan la mkhan po zhus) ཅོ་རོ་ཤེས་རབ་བྱང་ཆུབ་ལ་སློབ་དཔོན་ཞུས་ནས་བཀའ་དྲིན་མནོས་སོ། (co ro shes rab byang chub la slob dpon zhus nas bka' drin mnos so) །དེའི་རྟིང་ལ་ཕྱིན་པ 那孩子不顧性命，去了康區，拜見了拉隆貝吉多吉（Lhalung Pelgyi Dorje），請求出家。拉隆貝吉多吉說：『我殺了惡王，沒有戒律。』但他答應幫助他，並讓他拜見了那些智者和持戒者。於是，他出家了，名字叫做拉欽·貢巴饒賽（Bla-chen dgongs-pa rab-gsal）。就這樣，康區的佛法得以復興。當西藏陷入沒有佛法的黑暗之中時，桑耶（Samye）的領主查那·耶謝嘉燦（Tsha-na ye-shes rgyal-mtshan）資助了衛藏七人前往康區受戒。這七人是：魯梅·西饒楚臣（Klu-mes shes-rab tshul-khrims）、哲·耶謝云丹（'Bre ye-shes yon-tan）、仲格·西饒僧格（Tshong-ge shes-rab sengge）、洛敦·多吉旺秋（Lo-ston rdo-rje dbang-phyug）、松巴·耶謝洛哲（Sum-pa ye-shes blo-gros）、嘉·洛哲西饒（Rgya blo-gros shes-rab）和瓊本·喬喬（Gzhon-pan chos-mchog）。他們請楚·耶謝嘉燦（Grums ye-shes rgyal-mtshan）為堪布，卓若·西饒強曲（Co-ro shes-rab byang-chub）為阿阇黎，接受了他們的恩德。之後，他們...

【English Translation】 Pal khor chen: His great queen's son was Kyide Nyima Gon. The great queen's son was Trashi Tsekpa Pel. Their power was seized by Yumtan, so they fled to Ngari and became the king of Ngari. Now, I will explain the manner of the later spread of the doctrine. This includes the manner of the doctrine's spread from the lower regions and the manner of its spread from the upper regions. First, after how many years did the doctrine flourish after the evil king destroyed it? Although there are many ways of explaining the number of years when the doctrine was absent, the very learned 'Brom Chos-kyi rgyal-po said, 'The doctrine declined in the Iron Female Bird year and arose in the Earth Male Tiger year, which was the seventy-eighth year.' How did it happen? Sixty years after the evil king destroyed the Dharma, in Phan-yul Zhog, a Bonpo's son named Rmu-gsal Shen-'bar, a child named Rmu-za 'phen, went inside the Snang-gsal Lha-khang temple. He saw a form on the wall painting that looked like a monk teaching the Dharma and asked what it was. An old woman there said, 'It is the form of a monk.' Due to the power of past karma, the child developed faith and asked, 'Are there any monks now?' The old woman said, 'I was a girl at the time, but when King Langdarma destroyed the Dharma, the monks were stripped of their marks and robes. Some were killed, and some died. Now there are no monks in U-Tsang. It is said that many monks who fled from Chu-bo ri and Yerpa to Kham are definitely in Kham.' The child was very happy. Without regard for life and limb, the child went to Kham and met Lhalung Pelgyi Dorje. He asked to be ordained. Lhalung Pelgyi Dorje said, 'I killed the evil king, so I have no vows.' He said he would help him and met those learned and virtuous ones. He was ordained and became known as Lachen Gongpa Rabsel. Thus, the doctrine flourished in Kham. When Tibet was in darkness without the Dharma, Tsana Yeshe Gyaltsen, the lord of Samye, sponsored seven people from U-Tsang to take vows in Kham. These seven were: Lume Sherab Tsulkhrim, 'Bre Yeshe Yontan, Tshongge Sherab Senge, Loton Dorje Wangchuk, Sumpa Yeshe Lodro, Gya Lodro Sherab, and Zhonpan Chochok. They requested Grums Yeshe Gyaltsen as their Khenpo and Choro Sherab Jangchub as their Acharya and received their kindness. After that, they...

---

་ལྔ་ནི། མཐའ་བཞི་རྒྱལ་འཕགས། རག་ཤི་ཚུལ་ཁྲིམས་འབྱུང་གནས། སྦ་བཙུན་བློ་གྲོས་དབང་ཕྱུག སྐྱེས་ལེགས་ཉང་བྲན་ཆོས་སྐྱབས། གྲུམ་ཤིང་ཤེས་རབ་སྨོན་ལམ་མོ། །དེ་ལྟར་སྔོན་ལ་སྡོམ་པ་ལེན་དུ་ཕྱིན་པས་མི་བདུན་པོ་དེས་སྡོམ་པ་བླངས་ནས་ཕྱིར་འོངས་པ་དང་། 4-1243 རྟིང་ལ་ཕྱིན་པ་ལྔ་པོ་ལམ་ལ་འཕྲད་དེ། གར་འགྲོ་དྲིས་པས། ཁམས་སུ་སྡོམ་པ་ལེན་དུ་འགྲོ་ཟེར་བས་སྔོན་མ་རྣམས་ན་རེ། ངེད་རྣམས་ཀྱིས་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་དུ་བླངས་ཡོད་པས་ངེད་ ཀྱི་སྡོམ་པ་ཕོག་པས་ཆོག་ཐག་རིང་ལ་འགྲོ་མི་དགོས་ཟེར་ཡང་མ་ཉན་པར་ཁམས་སུ་ཕྱིན་ཏེ། སྔར་གྱི་མཁས་བཙུན་རྣམས་དང་མཇལ། སྡོམ་པ་བླངས་ཏེ། དབུས་གཙང་དུ་སླེབས་ནས། ཀླུ་མེས་ལ་ སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དབུས་གཙང་དུ། ལྷ་ཁང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་བརྩིགས། དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་བཙུགས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་དར་རྒྱས་སུ་མཛད་པ་ནས། གོང་དུ་ བཤད་པའི་ཁམས་དབུས་ཀྱི་མཁས་བཙུན་རིམ་པར་བྱོན་པ་རྣམས་དང་། མངའ་བདག་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་ཡབ་སྲས་རྣམས་སྐུ་དྲིན་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་འདུག་གོ ། གཉིས་པ་བསྟན་པ་སྟོད་ནས་དར་ཚུལ་ནི། དེ་ ལྟར་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་བའི་བོད་རྒྱལ་པོའི་གདུང་བརྒྱུད་གོང་དུ་བཤད་པ་ལྟར། རྗེ་དཔལ་འཁོར་བཙན་གྱི་ཆེན་མའི་སྲས་སྐྱིད་ལྡེ་ཉི་མ་མགོན་གྱིས་མངའ་རིས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ མཛད། སྤུ་རངས་ལའང་དབང་བསྒྱུར། དེ་ལ་སྲས་གསུམ། ཆེ་བ་དཔལ་གྱི་མགོན་གྱིས་མང་ཡུལ་བཟུང་། བར་པ་བཀྲ་ཤིས་མགོན་གྱིས་སྤུ་རང་བཟུང་། ཆུང་བ་ལྡེ་བཙུན་མགོན་གྱིས་ཞང་ཞུང་བཟུང་། འདི་གསུམ་ལ་སྟོད་ཀྱི་མགོན་གསུམ་ཟེར། 4-1244 ལྡེ་བཙུན་མགོན་ལ་སྲས་གཉིས་ཏེ། འཁོར་རེ་དང་། སྲོང་ངེ་གཉིས། སྲོང་ངེའི་སྐུ་ཚེའི་སྟོད་ལ་བཙུན་མོ་ཁབ་ཏུ་བཞེས། སྲས་ནཱ་ག་ར་ཛ་དང་། དྷེ་བ་ར་ཛ་གཉིས་བྱུང་། སྐུའི་སྨད་ལ་རབ་ ཏུ་བྱུང་ནས། ལྷ་བླ་མ་ཡེ་ཤེས་འོད་དུ་མཚན་གསོལ། མཐོན་མཐིང་དཔལ་གྱི་ལྷ་ཁང་བཞེངས། ལོ་ཙཱ་བ་རིན་ཆེན་བཟང་པོ་དང་། རྔོག་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སོགས་པ་བློ་རྣོ་བ་ཉི་ཤུ་ རྩ་གཅིག་རྒྱ་གར་དུ་ཆོས་སློབ་པ་ལ་བརྫངས། པཎྜིཏ་ཤྲཱིདྡྷ་ཀ་ར་དང་། ལརྨ་ཏ་གཉིས་སྤྱན་དྲངས་ཏེ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་། རྒྱུད་སྡེ་བཞི་པོ་བསྒྱུར་ཅིང་གཏན་ལ་ཕབ། འདུལ་བ་སྟོད་ལུགས་ དར་བར་མཛད་དོ། །གཅེན་པོ་འཁོར་རེས་ཁ་ཆར་གྱི་ལྷ་ཁང་བཞེངས། དེའི་སྲས་ལྷ་ལྡེ་པོས། པཎྜིཏ་སུ་བྷ་ཤིད་དང་། པཎྜིཏ་རྨེ་རུ་སྤྱན་དྲངས། ལྷ་ལྡེ་པོ་ལ་སྲས་གསུམ། ཆེ་བ་ཞི་བ་འོད། འབྲིང་ལྷ་བླ་མ་བྱང་ཆུབ་འོད། ཆུང་བ་འོད་ལྡེའོ། །འདི་གསུམ་གྱི་དུས་སུ་ལྷ་བླ་མ་ཡེ་ཤེས་འོད་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་དགོངས་ནས། རྒྱ་གར་དུ་པཎྜིཏ་གདན་འདྲེན་ལ་བྱོན་

【現代漢語翻譯】 五位是：瑪孜·釋迦牟尼（mtha' bzhi rgyal 'phags，四邊勝者），拉西·楚臣炯內（rag shi tshul khrims 'byung gnas，持戒之源），巴尊·洛哲旺秋（sba btsun blo gros dbang phyug，智慧自在），杰雷娘扎·秋杰（skyes legs nyang bran chos skyabs，善生娘扎·法護），仲辛·西饒門蘭（grum shing shes rab smon lam，仲辛·智慧祈願）。這樣，先前去受戒的七人受戒后返回。 後來去的五人在路上相遇，問他們去哪裡。他們說：『去康區受戒。』先前的人說：『我們已經受了三圓滿戒，接受我們的戒律就足夠了，不必走遠路。』但他們沒有聽從，還是去了康區，拜見了之前的智者和持戒者，受了戒，然後到達衛藏。克麥（klu mes）等人就在衛藏修建了無數的寺廟，建立了僧團，使珍貴的佛教在各個地方弘揚光大。如上所述，康區和衛地的智者和持戒者們，以及曼達·益西堅贊（mnga' bdag ye shes rgyal mtshan）父子，對佛教的恩德都非常大。 第二部分是佛教從上部地區弘揚的情況。如上所述，對珍貴佛教有恩德的吐蕃國王的後裔，杰貝廓贊（rje dpal 'khor btsan）的大妃之子吉德尼瑪袞（skyid lde nyi ma mgon）成爲了阿里（mnga' ris）的國王，也統治了普蘭（spu rangs）。他有三個兒子：大兒子貝吉袞（dpal gyi mgon）佔據了芒域（mang yul），二兒子扎西袞（bkra shis mgon）佔據了普蘭，小兒子德尊袞（lde btsun mgon）佔據了象雄（zhang zhung）。這三位被稱為『上部的三袞』。 德尊袞有兩個兒子：廓熱（'khor re）和松額（srong nge）。松額在年輕時娶妻，生了兩個兒子：納嘎ra匝（nA ga ra dza）和德瓦ra匝（d+he ba ra dza）。晚年出家，法號拉喇嘛·益西沃（lha bla ma ye shes 'od）。他修建了通廷·貝吉拉康（mthon mthing dpal gyi lha khang）。派遣譯師仁欽桑波（lo tsA ba rin chen bzang po）和俄·雷貝西饒（rngog legs pa'i shes rab）等二十一位聰明的弟子去印度學習佛法，迎請了班智達希日達嘎ra（paN+Di ta shrId dha ka ra）和拉瑪達（lar+ma ta）兩位，翻譯並確定了特徵乘（mtshan nyid kyi theg pa）和四部密續，弘揚了律藏的上部傳承。 他的哥哥廓熱修建了喀喇恰拉康（kha char gyi lha khang）。他的兒子拉德波（lha lde po）迎請了班智達蘇巴希（paN+Di ta su bha shi+d）和班智達熱梅汝（paN+Di ta r+me ru）。拉德波有三個兒子：大兒子西瓦沃（zhi ba 'od），二兒子拉喇嘛·絳曲沃（lha bla ma byang chub 'od），小兒子沃德（'od lde）。在這三人的時期，拉喇嘛·益西沃爲了佛教著想，前往印度迎請班智達。

【English Translation】 The five are: Mathza Shakyamuni (mtha' bzhi rgyal 'phags, 'Victorious on Four Sides'), Rakshi Tsultrim Jungne (rag shi tshul khrims 'byung gnas, 'Source of Discipline'), Ba Tsun Lodro Wangchuk (sba btsun blo gros dbang phyug, 'Wisdom and Power'), Jiele Nyangdra Chokyap (skyes legs nyang bran chos skyabs, 'Well-born Nyangdra Dharmapala'), and Drumshing Sherab Monlam (grum shing shes rab smon lam, 'Drumshing Wisdom Prayer'). Thus, the seven who went to take vows earlier took their vows and returned. Later, the five who went met on the road and were asked where they were going. They said, 'We are going to Kham to take vows.' The former ones said, 'We have already taken the three-fold vows, so taking our vows is enough, and you don't need to go far.' But they did not listen and went to Kham, met with the previous wise and virtuous ones, took vows, and then arrived in U-Tsang. Klu-me and others built countless temples in U-Tsang, established monastic communities, and spread the precious teachings of the Buddha in all directions. As mentioned above, the wise and virtuous ones from Kham and U-Tsang, as well as Mandak Yeshe Gyaltsen (mnga' bdag ye shes rgyal mtshan) and his sons, were very kind to Buddhism. The second part is how the teachings spread from the upper regions. As mentioned above, the descendants of the Tibetan kings who were kind to the precious teachings of the Buddha, Kyide Nyima Gon (skyid lde nyi ma mgon), the son of the great queen of Je Pelkhor Tsen (rje dpal 'khor btsan), became the king of Ngari (mnga' ris) and also ruled Purang (spu rangs). He had three sons: the eldest, Pelgyi Gon (dpal gyi mgon), took Mangyul (mang yul); the second, Trashi Gon (bkra shis mgon), took Purang; and the youngest, Detsun Gon (lde btsun mgon), took Zhangzhung (zhang zhung). These three are called 'the Three Gons of the Upper Regions'. Detsun Gon had two sons: Khorre ('khor re) and Songnge (srong nge). Songnge married a wife in his youth and had two sons: Nagaradza (nA ga ra dza) and Devadza (d+he ba ra dza). In his later years, he became a monk and was named Lha Lama Yeshe Od (lha bla ma ye shes 'od). He built the Thonthing Pelgyi Lhakhang (mthon mthing dpal gyi lha khang). He sent the translator Rinchen Zangpo (lo tsA ba rin chen bzang po) and Ngok Lekpai Sherab (rngog legs pa'i shes rab), along with twenty-one other intelligent disciples, to India to study the Dharma. He invited Pandita Shridhakara (paN+Di ta shrId dha ka ra) and Larmata (lar+ma ta), translated and established the Characteristic Vehicle (mtshan nyid kyi theg pa) and the Four Tantras, and promoted the Upper Tradition of the Vinaya. His elder brother, Khorre, built the Kharachalakang (kha char gyi lha khang). His son, Lhade Po (lha lde po), invited Pandita Subhashid (paN+Di ta su bha shi+d) and Pandita Remeru (paN+Di ta r+me ru). Lhade Po had three sons: the eldest, Shiwavo (zhi ba 'od), the second, Lha Lama Jangchub Od (lha bla ma byang chub 'od), and the youngest, Ode ('od lde). During the time of these three, Lha Lama Yeshe Od, thinking of the Buddha's teachings, went to India to invite Panditas.

---

པས། ལམ་དུ་མུ་སྟེགས་ཀྱིས་དམག་གིས་བཟུང་། དགེ་ཕྱོགས་ཀྱིས་ཡོན་ཏན་སྐྱེད་པའི་རྩ་སྒོ་ཐམས་ཅད་མེ་བཙས་བསྲེགས་ཏེ་རྨོངས་པར་བྱས་སོ། །དེའི་གཏམ་ལྷ་བླ་མ་བྱང་ཆུབ་འོད་ཀྱིས་གསན་ཏེ། ནོར་དཔག་མེད་བསྐུར་ནས་བླུ་རུ་བཏང་བས། 4-1245 གསེར་དང་ལྗིད་མཉམ་པ་དགོས་ཟེར་བ་དང་། ཡང་གསེར་གང་ཡོད་བསྐུར་བས། རྒྱ་མ་ལ་བཏེག་དུས་དབུའི་ཆ་ཙམ་གཅིག་གསེར་གྱིས་མ་ལོངས་པས། ཁོང་ན་རེ། ད་ནི་ཁྱེད་རྣམས་ཀྱིས་བདག་བླུས་ཀྱང་ ཡོན་ཏན་མེད། ངའི་རྩ་སྒོ་མེ་བཙས་བསྲེགས་ནས་དུད་འགྲོ་ལྟར་སོང་ཡོད་པས། བདག་ཤི་ནའང་བླའི། ང་བླུ་བའི་གསེར་རྣམས་ཁྱེར་ལ་རྒྱ་གར་ན་རྒྱལ་པོ་དགེ་བ་དཔལ་གྱི་སྲས། བི་ཀ་མ་ ལ་ཤི་ལའི་གཙུག་ལག་ཁང་ན། རིག་པའི་གནས་ལྔ་ལ་མཁས་པའི་པཎྜིཏ་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ན་གཙུག་གི་ནོར་བུར་གྱུར་པ། ཇོ་བོ་རྗེ་དི་པཾ་ཀ་ར་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་ཡོད་པར་ འདུག དེ་ལ་གསེར་ཕུལ་བོད་དུ་གདན་དྲངས་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་དར་རྒྱས་སུ་མཛོད་ཅིག་གསུངས་ཏེ་གྲོངས་པ་དང་། སྤུར་ཡུལ་དུ་སྤྱན་དྲངས་ནས་མཆོད་རྟེན་དུ་བཞུགས་སོ། །དེར་ལུང་བསྟན་བཞིན་ ཇོ་བོ་གདན་འདྲེན་པ་ལ། རྒྱ་བརྩོན་སེང་ལ་སོགས་པ་ལ་གསེར་བསྐུར་ནས་བཏང་ངོ་། བོད་དུ་འབྱོན་པ་ལ་ཐབས་དུ་མའི་སྒོ་ནས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། ཇོ་བོས་ཀྱང་བོད་མངའ་རིགས་ཀྱི་གདུལ་ བྱ་ལ་དགོངས་ནས། རྗེ་བཙུན་སྒྲོལ་མས་ཀྱང་ལུང་བསྟན་པ་བཞིན་བོད་དུ་བྱོན་ནས། སློབ་མ་ནག་ཚོ་དང་། ཁུ་རྔོག་འབྲོམ་གསུམ། ལོ་ཙཱ་བ་རིན་ཆེན་བཟང་པོ། ལོ་ཆུང་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སོགས་པ་མཁས་བཙུན་དུ་མ་བྱོན་ཏེ། 4-1246 བོད་གངས་ཅན་གྱི་ལྗོངས་འདིར། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ཉི་མ་ཤར་བ་ལྟ་བུ་མཛད་པ་ན། ལྷ་བླ་མ་བྱང་ཆུབ་འོད་དེ་བོད་ལ་བཀའ་དྲིན་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ལགས་སོ། །ཡང་བོད་རྒྱལ་ པོའི་གདུང་རྒྱུད་རྗེ་དཔལ་འཁོར་བཙན་གྱི་ཆུང་མའི་སྲས། བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་ལ་སྲས་གསུམ་བྱུང་བ། དཔལ་ལྡེ། འོད་ལྡེ། སྐྱིད་ལྡེ་གསུམ་ཡིན། འདི་གསུམ་ལ་སྨད་ཀྱི་ལྡེ་གསུམ་ཟེར། དཔལ་ལྡེའི་སྲས་ནི་ སྔོན་པོ་བཙན་པོར་ཐུག་ཏེ། ཁབ་གུང་བ། ཀླུ་རྒྱལ་བ། སྤྱི་པ་ལྷ་རྩེ། གླང་ལུང་། གཙང་འཁོར་བ་རྣམས་ཏེ། ལས་སྟོད་ཡན་ཆད་པ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་བོད་ཀྱི་ཆོས་རྒྱལ་རིམ་པར་བྱོན་ པ་དེ་དག་ཤཱཀྱ་ཆེན། ཤཱཀྱ་ལི་ཙ་བྱི། ཤཱཀྱ་རི་བྲག་པ་པོ་གང་གིས་གདུང་རྒྱུད་ཡིན་ཞེ་ན། ཤཱཀྱ་ལི་ཙ་བྱིའི་གདུང་རྒྱུད་ཡིན་ཏེ། འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད་ལས། ལི་ཙ་བྱི་རྣམས་ཀྱི་རིགས་ སུ་བྱུང་ཞེས། གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་ནས་འོད་སྲུངས་ཀྱི་བར་ཤིན་ཏུ་གསལ་བར་ལུང་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཚུལ་འདི་དག་གི་རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་ནི་ཡི་གེ་མང་པའི་འཇིགས་པས་མདོ་ཙམ་ལས་མ་ བཀོད་དོ།། ༈ །། གསུམ་པ་འཇིག་སྐལ་བྱེ་བྲག་

【現代漢語翻譯】 因此，在路上，益西沃被外道軍隊俘虜。他們用火燒燬了一切能使僧侶們增長功德的根源，使他變得愚昧無知。當拉喇嘛（Lha Lama，神聖的上師）絳曲沃（Byangchub Ö，菩提光）聽到這件事後，他送去了無數的財物來贖他。 他們說需要和他體重相等的黃金。於是又送去了所有的黃金，但在稱重時，還差一點點才能達到他的頭部的高度。他說道：『現在你們贖了我也沒有任何功德。我的根源已經被火燒燬，變得像牲畜一樣。即使我死了也更好。你們拿著贖我的黃金，去印度，在比克拉瑪拉希拉寺（Vikramalashila，超戒寺）尋找國王善吉祥（Gyalpo Gewa Pal）的兒子。那裡有五百位精通五明的班智達，其中有一位像頂上的寶石一樣傑出的，名叫覺窩杰·諦潘卡拉（Jowoje Dipamkara，吉祥燃燈）。把黃金獻給他，迎請他到西藏，使佛教興盛。』說完就去世了。他的遺體被迎請到家鄉，安放在佛塔中。正如預言所說，爲了迎請覺窩，他們派遣嘉尊僧格（Gya Tson Seng）等人帶著黃金前往。在以多種方式祈請他前往西藏后，覺窩也考慮到西藏芒域（Mangyul，芒康）的應化眾生。正如至尊度母（Jetsun Drolma，聖救度母）所預言的那樣，他前往西藏。他的弟子有納措（Nakts）、庫（Khu）、俄（Ngok）、仲敦巴（Drom），譯師仁欽桑波（Rinchen Zangpo，寶賢），小譯師萊巴西饒（Lekpai Sherab，善慧）等等許多賢哲。 當他在西藏雪域弘揚佛法，如同旭日東昇時，拉喇嘛絳曲沃對西藏的恩德實在太大了。此外，藏王后裔杰巴闊贊（Je Palkhortsen）的王妃之子扎西孜巴（Trashi Tsekpa）有三個兒子：貝德（Pelde）、沃德（Öde）、吉德（Kyide）。這三位被稱為下部的三德。貝德的兒子是袞波贊波（Günpo Tsenpo），包括卡袞巴（Khab Gungba）、魯嘉巴（Lügyalba）、吉巴拉孜（Kyipa Lhatse）、朗隆（Langlung）、藏闊瓦（Tsang Khorwa）等地，都是拉堆上部（Lhastö）的領地。那麼，歷代藏王是釋迦（Shakya）家族的後裔嗎？是釋迦欽（Shakya Chen）、釋迦利扎比（Shakya Lizabyi）還是釋迦日扎巴波（Shakya Rizhakpapo）的後裔呢？是釋迦利扎比的後裔。正如《文殊根本續》（Jampal Tsagyü）所說：『出生于離車族（Licchavi）』。從聶赤贊普（Nyatri Tsenpo）到沃松（Ösung）之間的世系都有非常清晰的授記。由於害怕文字過多，所以只寫了這些綱要。 第三，關於劫末的分別。

【English Translation】 Thus, on the road, Yeshe-Ö was captured by the armies of the heretics. They burned with fire all the root sources for the virtuous to increase their qualities, rendering him ignorant. When Lha Lama Byangchub Ö heard of this, he sent immeasurable wealth to ransom him. They said that gold equal to his weight was needed. So all the gold available was sent, but when weighed, it was still a little short of reaching the height of his head. He said, 'Now even if you ransom me, there is no merit. My root sources have been burned by fire, and I have become like a beast. It would be better if I died. Take the gold used to ransom me to India, and look for the son of King Gewa Pal at Vikramalashila Monastery. There are five hundred panditas skilled in the five sciences, among whom is one who is like a jewel on the crown, named Jowoje Dipamkara. Offer the gold to him, invite him to Tibet, and make the Buddha's teachings flourish.' Having said this, he passed away. His remains were invited to his homeland and placed in a stupa. As prophesied, to invite Jowo, they sent Gya Tson Seng and others with gold. After requesting him to come to Tibet through various means, Jowo also considered the beings to be tamed in Mangyul, Tibet. As prophesied by Jetsun Drolma, he went to Tibet. His disciples included Nakts, Khu, Ngok, Drom, the translator Rinchen Zangpo, the junior translator Lekpai Sherab, and many other wise and virtuous individuals. When he made the Buddha's teachings flourish in this snowy land of Tibet, like the rising sun, Lha Lama Byangchub Ö was indeed very kind to Tibet. Furthermore, Trashi Tsekpa, the son of the queen of the Tibetan king Je Palkhortsen, had three sons: Pelde, Öde, and Kyide. These three are called the three Lde of the lower region. Pelde's son was Günpo Tsenpo, including Khab Gungba, Lügyalba, Kyipa Lhatse, Langlung, Tsang Khorwa, and others, all of which were territories of Lhastö. So, were the successive Tibetan Dharma Kings descendants of the Shakya family? Were they descendants of Shakya Chen, Shakya Lizabyi, or Shakya Rizhakpapo? They were descendants of Shakya Lizabyi. As the Jampal Tsagyü says, 'Born into the Licchavi clan.' The lineage from Nyatri Tsenpo to Ösung is very clearly prophesied. Due to the fear of too many words, only these outlines have been written. Third, the distinctions of the eon of destruction.

---

ཏུ་བཤད་པ་ལ། གང་གིས་འཇིག་པའི་རྐྱེན། གང་གིས་འཇིག་པའི་ངོ་བོ། །འཇིག་པའི་རྒྱུ་མཚན། འཇིག་ཚུལ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། འཇིག་པ་ལ་དུ་ཞེ་ན། 4-1247 ཉི་མ་བདུན་གྱི་མེ་དང་། ཆར་པའི་ཆུ་དང་། རླུང་རབ་ཏུ་འཁྲུགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་འཇིག་པ་དག རྣམས་ནི་གསུམ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་གཉིས་པ་དང་སོགས་པ་གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་ གསུམ་པོ་ནི་འཇིག་པ་དེ་དག་གི་རྩེ་མོ་སྟེ་ལྷག་མ་ཡིན་ཏེ་གོ་རིམས་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི་ཅིའི་ཕྱིར་བསམ་གཏན་དང་པོ་སོགས་གསུམ་མེ་ཆུ་རླུང་གསུམ་གྱིས་འཇིག་ཅེ་ན། སྣོད་དེ་ དང་དེའི་སེམས་ཅན་གྱི་ནང་གི་སྐྱོན་དང་པོ་ན་རྟོག་དཔྱོད་མེ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་ན། དགའ་བདེ་ཆུ་ལྟ་བུ་དང་། གསུམ་པ་ན་དབྱུགས་དབྱུང་རྔུབ་ཀྱི་རླུང་ཡོད་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པའི་ ཕྱིར། བསམ་གཏན་བཞི་པ་ན་འཇིག་པ་དེ་གསུམ་མེད་དེ། ནང་གི་སྐྱོན་དང་བྲལ་བས་མེ་ཆུ་རླུང་གསུམ་གྱིས་མི་གོས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་བཞི་པའི་སྣོད་རྟག་གམ་ཞེ་ན་མི་རྟག་སྟེ། བཞི་ པ་དེས་གཞལ་མེད་ཁང་རྣམས་སྐར་མ་ལྟར་ཆད་ནས་མ་འབྲེལ་བས་ན་སེམས་ཅན་དང་བཅས་ཏེ་འབྱུང་ཤིང་འཇིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ནི་འཇིག་པ་དེ་གསུམ་གོ་རིམས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ཞེ་ན། མེ་ཡིས་བར་མེད་པར་བདུན་ནོ། །དེའི་རྗེས་སུ་ཆུས་ལན་གཅིག་གོ །རིམ་པ་དེ་ལྟར་འབྱུང་བས་ཆུ་བདུན་ཐལ་ནས་སླར་ཡང་མེ་ཡིས་བདུན་ནོ། །སས་ནི་མེས་གཅིག་ཏུ་བཤད་དོ། །དེ་ནས་ནི་མཇུག་ཏུ་རླུང་གིས་འཇིག་པ་གཅིག་ཡིན་ཏེ། 4-1248 དེ་ལྟར་མེས་འཇིག་པ་ལྔ་བཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། ཆུས་བདུན་དང་། རླུང་གིས་གཅིག་ནི་བསྐལ་ཆེན་རེ་བཞི་སྟེ་དགེ་རྒྱས་ཀྱི་ལྷའི་ཚེ་ཚད་དོ། །དེ་ཡང་རེ་གསུམ་དང་ང་བརྒྱད་ལ་དེར་ཉེ་བས་ བརྟགས་པ་སྟེ། སྣོད་འཆག་འཇིག་གིས་བར་བསྐལ་གཉིས་དང་། སྟོང་པའི་ཉི་ཤུ་དེའི་ཚེ་ཚད་དུ་མི་རུང་བས་སོ། །འོད་གསལ་བའང་བསྐལ་ཆེན་བདུན་དང་བར་བསྐལ་ང་བརྒྱད་ལ་བརྒྱད་དུ་བཏགས་པ་སྟེ། རྒྱུ་མཚན་སྔ་མ་ལྟར་རོ། །ཚངས་ཆེན་པའི་ཡང་སྣོད་འཆག་འཇིག་གི་བར་བསྐལ་གཉིས་དེའི་ཚེ་ཚད་དུ་མི་རུང་བས། བར་བསྐལ་ང་བརྒྱད་ལ་དྲུག་ཅུར་བཏགས་པའོ། །ཚུལ་འདི་དག་ནི། མངོན་འདུལ་གྱིས་ མདོ་བསྟན་བཅོས་རྒྱ་དཀར་ནག་གི་རྩིས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ། ཞིབ་ཏུ་སྦྱངས་ཤིང་། ཀུན་མཁྱེན་བླ་མ་ཡབ་སྲས་ཀྱི་ལེགས་བཤད་ཀྱིས་རྒྱན་ཏེ། གནས་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དངོས་གྲུབ་དཔལ་འབར་གྱིས་གནས་གསུམ་པ་ འཇིག་རྟེན་བསྟན་པའི་མཛོད་ཀྱི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་དུ་སྦྱར་རོ། དགེའོ།། ༈ །། ༄། །ལས་བསྟན་པའི་གནས་བཤད་པ། བཞི་པ་ལས་བསྟན་པའི་གནས་ལ། ཐམས་ཅད་ལས་ལས་བྱུང་ཚུལ་གྱིས་མདོར་བསྟན། ལས་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་རྒྱས་པར་བཤད། ཆོས་ གཞན་གྱི་རྣམ་གྲངས་བསྟན་པས་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གོང་དུ

【現代漢語翻譯】 關於劫末的闡述：什麼導致世界毀滅？毀滅的本質是什麼？毀滅的原因是什麼？以及毀滅的方式是什麼？共有四個方面。首先，什麼是毀滅？ 七個太陽的火焰、傾盆大雨以及劇烈的風暴會導致毀滅。這三者是毀滅的方式。第二，二禪天（Second Dhyana）及以上的三禪天（Third Dhyana）和四禪天（Fourth Dhyana）是這些毀滅的頂點，是殘留物，按照順序排列。 第三，為什麼初禪天（First Dhyana）等三禪天會被火、水、風毀滅呢？因為這些天界眾生的內在缺陷與火、水、風的性質相似：初禪有尋伺（Vitarka-vicara），如火；二禪有喜樂（Priti-sukha），如水；三禪有呼氣和吸氣，如風。而四禪天沒有這三種毀滅，因為它沒有內在的缺陷，所以不會被火、水、風所侵蝕。那麼，四禪天的世界是永恒的嗎？不是永恒的。四禪天的無量宮殿像星星一樣隕落，彼此分離，與眾生一同生滅。第四，這三種毀滅是如何依次發生的呢？ 火焰會連續燃燒七次。之後，洪水會發生一次。按照這個順序，洪水發生七次後，火焰又會燃燒七次。大地會被火焰吞噬。最後，風會帶來一次毀滅。 因此，火焰帶來五十六次毀滅，洪水帶來七次毀滅，風帶來一次毀滅，總共六十四大劫（Mahakalpa），相當於善見天（Subhakrtsna）的壽命。實際上，六十三又五十八分的大劫接近這個數字，這是通過容器的破壞和毀滅來估算的。二十個空劫（empty kalpas）的壽命不包括在內。光音天（Abhasvara）也被認為是七個大劫和五十八又八分的中劫（Antarakalpa），原因與之前相同。因為大梵天（Mahabrahma）的容器的破壞和毀滅的兩個中劫的壽命不包括在內，所以五十八個中劫被認為是六十個中劫。這些原則都經過了詳細的研究，參考了《律藏》（Vinaya）和印度、中國的經論中的計算方法，並以一切智者喇嘛父子的善說作為裝飾。由持律者（Vinayadhara）袞欽·昂旺扎巴（Kunkhyen Ngawang Drakpa）在第三處，即《世界教法的寶藏》的廣釋中撰寫。吉祥！ 第四部分 闡述業 第四部分闡述業，分為三部分：首先，通過一切事物皆由業產生的觀點進行簡要介紹；其次，詳細闡述業的確定性；第三，通過展示其他法的類別來總結要點。首先：在上面

【English Translation】 Explanation of the End of the Kalpa: What causes destruction? What is the nature of destruction? What are the reasons for destruction? And what are the ways of destruction? There are four aspects. First, what is destruction? The fire of seven suns, torrential rain, and violent storms cause destruction. These three are the ways of destruction. Second, the Second Dhyana and above, the Third and Fourth Dhyanas, are the peaks of these destructions, the remnants, in order. Third, why are the First Dhyana and the other three Dhyanas destroyed by fire, water, and wind? Because the internal defects of the beings in those realms are similar to the nature of fire, water, and wind: the First Dhyana has Vitarka-vicara (thought and examination), like fire; the Second Dhyana has Priti-sukha (joy and happiness), like water; the Third Dhyana has exhalation and inhalation, like wind. The Fourth Dhyana does not have these three destructions because it is free from internal defects, so it is not affected by fire, water, and wind. Then, is the world of the Fourth Dhyana eternal? It is not eternal. The immeasurable palaces of the Fourth Dhyana fall like stars, separate from each other, and arise and perish together with beings. Fourth, how do these three destructions occur in order? Fire burns continuously seven times. After that, floods occur once. In this order, after floods occur seven times, fire burns again seven times. The earth is consumed by fire. Finally, wind brings one destruction. Therefore, fire brings fifty-six destructions, floods bring seven destructions, and wind brings one destruction, for a total of sixty-four Mahakalpas, which is the lifespan of the Subhakrtsna gods. In reality, sixty-three and fifty-eight parts of a Mahakalpa are close to this number, which is estimated by the destruction and disintegration of the container. The lifespan of twenty empty kalpas is not included. The Abhasvara is also considered to be seven Mahakalpas and fifty-eight and eight parts of an Antarakalpa, for the same reason as before. Because the lifespan of the two Antarakalpas of the destruction and disintegration of the container of Mahabrahma is not included, fifty-eight Antarakalpas are considered to be sixty Antarakalpas. These principles have been studied in detail, referring to the Vinaya and the calculations in the Indian and Chinese scriptures, and adorned with the good sayings of the omniscient Lama father and son. Written by the Vinayadhara Kunkhyen Ngawang Drakpa in the third place, the extensive commentary on 'The Treasury of the World's Teachings.' Auspicious! Part Four: Explanation of Karma The fourth section explains karma, divided into three parts: first, a brief introduction through the view that all things arise from karma; second, a detailed explanation of the certainty of karma; and third, a summary of the main points by showing the categories of other dharmas. First: Above

---

་སྣོད་བཅུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་སྣ་ཚོགས་གསུངས་པ་དེ་དག་རྒྱུ་གང་ལས་བྱུང་ཞེ་ན། བྱེད་པ་པོ་གཞན་མེད་ཀྱིས། 4-1249 ལས་ལས་འཇིག་རྟེན་བཟང་ངན་འདྲེས་མ་སྣ་ཚོགས་སྐྱེས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ནི། ལས་དེ་ཅི་ཞིག་ཅེ་ན། ལས་དེ་ནི་མདོ་ལས། སེམས་པའི་ལས་དང་དེས་བྱས་པ་བསམ་ པའི་ལས་གཉིས་སུ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལས་ངོས་བཟུང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་གཞག ལས་མདོ་ལས་བྱུང་བའི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དེ་གཉིས་སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་ཡིན་ལ། དེ་ལ་སེམས་པ་ ནི། ཡིད་ཀྱི་ལས་ཡིན། སེམས་དེ་དག་བསྐྱེད་པ་བསམ་པའི་ལས་ནི། ལུས་དང་ངག་གི་ལས་སོ། །འདི་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་དེ་གསུམ་རིམ་པས་ཀུན་སློང་དང་། རྟེན་དང་ངོ་བོ་ལས་སུ་འཇོག་ སྟེ། ཡིད་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་པ་དང་། ལུས་ལ་བརྟེན་པ་དག་གིས་ལུས་ངག་ཉིད་ལས་ཡིན་པས་སོ། །ཞེས་སོ། །མདོ་སྡེ་པ་ནི། ལས་ནི་སེམས་པ་ཉིད་དེ། དེས་ཡིད་འཇུག་པར་བྱེད་པའམ་ཡིད་ དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་ནི་ཡིད་ཀྱི་ལས་དང་། ལུས་ངག་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ནི་བསམ་པའི་ལས་སུ་འཇུག་གོ །དེ་དང་འདྲ་བར་ལས་སྒྲུབ་པར་རིགས་པར་ཡང་བཤད་ནས། གཟུགས་ཅན་ནི་ཇི་ལྟར་ བརྟགས་ཀྱང་ལས་སུ་མི་འགྱུར་ཤིང་དགེ་བ་གཟུགས་ཅན་དུ་འདོད་པ་ནི་ཤཱཀྱའི་སྲས་མིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཀུན་བཏུས་སུ། སེམས་པ་དང་བསམ་པ་གཉིས་ལ་སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་བཤད་པས། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རྒྱུ་དང་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་གིས་སེམས་པ་ལ་བཞག་དགོས་ལ། 4-1250 གཉིས་པོ་ལའང་ལུས་ངག་གི་དངོས་ཀྱི་ཀུན་སློང་དང་ཡིད་ཀྱིས་ནི་ལྷན་ཅིག་པའི་སེམས་དཔར་འགྱུར་རོ། །ལུས་ངག་སྔ་ཕྱི་དང་ཡིད་ཀྱི་ལྷན་ཅིག་པས་བཤད་པས་སོ། །དེས་ན་སེམས་པའི་ལས་ནི། རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལུས་ངག་གི་ལས་ཀྱི་རང་བཞིན། ལས་གསུམ་སྤྱི་ཡི་ངོ་བོ། བྱེ་བྲག་རིག་བྱེད་མིན་པའི་རྣམ་གཞག་གོ །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱེ་བ་དང་། སོ་སོའི་ངོ་བོའོ། །དང་པོ་ནི། ལུས་ངག་གི་ལས་དེ་དག་ལ་ནི། སོ་སོར་རྣམ་རིག་དང་རྣམ་རིག་མིན་པ་གཉིས་གཉིས་སུ་དབྱེའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རིག་བྱེད་བཤད། རིག་བྱེད་མ་ཡིན་ པ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དང་། ངག་གི་རིག་བྱེད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ངོས་བཟུང་ཞིང་དེ་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་དགག་པ། དབྱིབས་རྫས་སུ་འདོད་པ་དགག་བའོ། ། དང་པོ་ནི། ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི། སེམས་ཀྱི་དབང་གིས་ལུས་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་གནས་པའི། དབྱིབས་རྫས་སུ་ཡོད་པ་ཞིག་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་རྣམ་སྨིན་དང་རྒྱས་ བྱུང་མ་ཡིན་གྱིས་འཕྲལ་གསར་དུ་སྐྱེ་བས་རྒྱུ་མཐུན་ལས་སྐྱེས་སོ། །འོན་ཀྱང་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་གསེབ་ཏུ་ཞུགས་པས་ལུས་ཆེ་རུ་མི་འགྱུར་ཞིང་། ཕྲ་བས

【現代漢語翻譯】 問：如此宣說的各種器情世界是從何而來的呢？ 答：並非由其他作者所造，而是由業力產生善惡混雜的各種世界。 第二部分，分為教和釋。第一部分：什麼是業？經中說：『思業和思已業』。 第二部分分為三點：確定業，業的分類，以及經中業的含義。第一點：這二者是身語意三門之業。其中，思是意業。產生這些思的思已業是身語之業。對此，分別說部認為三者依次是動機、所依和本體。即由意發起，依靠身體，身語本身就是業。經部則認為，業就是思本身，使意趣入或與意相應是意業，使身語趣入是思已業。與此類似，也可以解釋為業的造作。無論如何考察，色法都不會成為業，認為善法是色法的人不是釋迦之子。在《攝類學》中，思和思已二者宣說了三門之業，因此，二者的差別在於，思必須安立為因和動機，而對於二者，身語的實際動機和意念則會成為伴隨的心。這是因為身語在前，意念在後。因此，思業是因的動機。 第二點分為三部分：身語業的自性，三種業的總相，以及非表色業的分類。第一部分分為兩點：分類和各自的本體。第一點：對於身語業，可以分為表色和非表色兩種。第二點分為兩點：解釋表色，解釋非表色。第一點分為兩點：確定和駁斥其轉變為其他，駁斥認為形狀是實物。第一點：身表色，分別說部認為是由於心的作用，身體處於某種狀態的形狀實物。它不是異熟生和增上生，而是立即新產生的，由同類因所生。然而，由於異熟的身體已經進入其中，因此身體不會變大，只會變小。

【English Translation】 Q: From what do the various container and content worlds that are spoken of arise? A: Not from another maker, but from karma are born the various worlds, mixed with good and bad. The second part has two: teaching and explanation. The first is: What is karma? The sutra says: 'Karma of thought and karma done by it'. The second has three points: identifying karma, the classification of karma, and the meaning of karma from the sutra. The first is: These two are the karma of the three doors. Of these, thought is the karma of mind. The karma of thinking that generates these thoughts is the karma of body and speech. To this, the Vaibhashikas consider the three to be, in order, motivation, basis, and essence. That is, what is motivated by mind and relies on the body, the body and speech themselves are karma. The Sautrantikas consider karma to be thought itself, that which causes the mind to enter or is in accordance with the mind is mental karma, and that which causes the body and speech to enter is karma done by thought. Similarly, it can also be explained as the accomplishment of karma. No matter how one examines it, form will not become karma, and one who considers virtue to be form is not a son of Shakya. In the Compendium, the karma of the three doors is explained in terms of thought and karma done by it. Therefore, the difference between the two is that thought must be established as the cause and motivation, while for the two, the actual motivation of body and speech and the mind will become an accompanying thought. This is because body and speech come before, and mind comes after. Therefore, karma of thought is the motivation of the cause. The second point has three parts: the nature of the karma of body and speech, the general essence of the three karmas, and the classification of non-revealing karma. The first part has two points: classification and the respective essences. The first point: For the karma of body and speech, they can be divided into revealing and non-revealing. The second point has two points: explaining revealing, explaining non-revealing. The first point has two points: identifying and refuting its transformation into something else, refuting the view that shape is a substance. The first point: Revealing form of body, the Vaibhashikas consider it to be the shape-substance in which the body remains in such and such a state due to the influence of the mind. It is not born of fruition or increase, but is newly produced immediately, born from a similar cause. However, since the body of fruition has entered into it, the body will not become larger, but will become smaller.

---

་ལུས་ལྕི་ཤིང་མཁྲེགས་པར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ། ། 4-1251 ཞེས་སོ། །གནས་མ་བུའི་བློ་དང་སྒྲ་དང་གློག་སོགས་སྐད་ཅིག་མར་འདོད་ཀྱང་། འདུས་བྱས་ཕལ་ཆེར་སྐད་ཅིག་མར་མི་འདོད་པས་འདིར་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཀྱང་ཡུལ་གང་དུ་སྐྱེས་པ་དེ་ཉིད་མ་ ཞིག་པར་ཡུལ་གཞན་དུ་འཕོ་བའི་འགྲོ་བ་ཡིན་ཏེ། ལུས་གཡོ་བ་ཉིད་ལུས་ཀྱི་ལས་ཡིན་པས་སོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་གིས་ཕྱིར་ན། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་སྐད་ ཅིག་མ་ཡིན་པའི་གང་དུ་སྐྱེ་བ་དེ་ཉིད་དུ་འཇིག་གི་མ་ཞིག་པར་ཡུལ་གཞན་དུ་མི་འཕོ་བས་སོ། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་སྐད་ཅིག་མ་གྲུབ་ན་དེ་ལྟར་ཡིན་མོད་འདི་མ་གྲུབ་བོ་ ཞེ་ན། གྲུབ་སྟེ་འདུས་བྱས་རྣམས་ངེས་པར་ཕྱིས་རྒྱུ་གཞན་མེད་པར་འཇིག་པའི་ཕྱིར་བློ་བཞིན་ནོ། །གལ་ཏེ་འཇིག་པ་རྒྱུ་གཞན་དང་ལྡན་ན་སྐྱེ་བ་རྒྱུ་ལ་ལྟོས་པ་བཞིན་དུ་རྒྱུ་གཞན་མེད་ པ་ལས་ཆོས་འགའ་ཡང་འཇིག་པར་མི་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་སྒྲ་བློ་རྒྱུ་གཞན་མེད་པར་འཇིག་པ་མཐོང་བས་འཇིག་པ་རྒྱུ་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མི་འགལ་ཏེ་འཇིག་པ་ལ་རྒྱུ་གཞན་ངེས་པར་དགོས་ ན་དངོས་པོ་རྣམས་ནི། ཁྱེད་ཕྱིས་རྒྱུ་མེད་པ་ལ་འགའ་ཡང་འཇིག་པར་མི་འགྱུར་བར་ཐལ། ཁྱེད་འཇིག་པ་ཕྱིས་རྒྱུ་ལ་ངེས་པར་ལྟོས་དགོས་པའི་ཕྱིར་འདོད་མི་ནུས་ཏེ། སྒྲ་བློ་སོགས་ཕྱིས་རྒྱུ་མེད་པར་འཇིག་པ་ཚད་མའི་མཐོང་ངོ་། ། 4-1252 གལ་ཏེ་ཤིང་སོགས་འཇིག་པ་མེའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་ན། སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ཉིད་ཡང་ཕྱིས་འཇིག་པ་པའི་རྒྱུར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། མེས་རྫ་ཚོས་པས་སེར་པོ་དང་། ཆེས་ཚོས་པས་དམར་པོ་དང་། ཆེས་ ཆེར་ཚོས་པས་སྔོན་པོ་སོགས་སྐྱེད་པ་ན་སྔར་སྐྱེད་པའི་སེར་པོ་སོགས་ནི་དམར་པོ་དམར་པོ་སོགས་ཀྱི་ཚེ་འཇིག་པའི་སོ། །འདིར་འཇིག་པ་རྒྱུ་མེད་ཅེས་པ་ནི། རྒྱུ་ཡེ་མེད་པ་མིན་གྱིས། རྒྱུ་ཕྱིས་འབྱུང་དོན་གཞན་མེད་པའོ། །གཞན་དབང་ཤིང་སོགས་རང་རྒྱུ་ལ་སྐྱེས་ཏེ། ཕྱིས་མེ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་འཇིག་པར་འདོད་པ་འགོག་པས་སོ། །དེས་ན་དངོས་པོ་རྣམས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཉིད་ལས་ འཇིག་པའི་ངང་ཅན་དུ་སྐྱེས་པས་སྐད་གཅིག་མར་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་འགྲོ་བ་མེད་པ། ཡུལ་གཞན་དུ་འདབ་ཆགས་སུ་འབྱུང་བ་ལ། འགྲོ་བར་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་བྱེད་པར་ཟད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། མདོ་ སྡེ་པ་ན་རེ། དབྱིབས་རྫས་སུ་མེད་དེ། ཁ་དོག་གི་གནས་ཚུལ་ལ་འདོགས་པས་སོ། །གལ་ཏེ་ཡོད་ན་དབྱིབས་ནི་མིག་དང་ལུས་ཀྱིས་དབང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་བཟུང་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། མཐོང་བ་ དང་རེག་པ་གཉིས་ཀ་ལས་རིང་པོའོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། སྐྱེད་བྱེད་གཅིག་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་གཉིས་ཀྱིས་འཛིན་པ་མི་སྲིད་པས་སོ། །ཡང་དེ་ནི་ཐོགས་བཅས་རྫས་གྲུབ་ཏུ་མེད་དེ། 4-1253 རྡུལ་ཕྲ་རབ་ལ་མེད་པས

【現代漢語翻譯】 『身體沉重也不會變成堅硬的木頭。』 如是說。有部師認為心識、聲音和閃電等是剎那生滅的，但大多數有為法並非剎那生滅。因此，這裡的身體的『行』也是如此，在所生之處未壞滅之前，會移動到其他地方，因為身體的運動本身就是身體的『業』。他們這樣說。但這是不合理的。為什麼呢？因為一切有為法都是剎那生滅的，在何處產生就在何處壞滅，不會在未壞滅之前移動到其他地方。如果一切有為法不是剎那生滅，那就可以這樣說，但事實並非如此。 如果有人說：『事實並非如此。』 答：事實就是如此，因為有為法必定會壞滅，沒有其他原因，就像心識一樣。如果壞滅需要其他原因，就像產生依賴於原因一樣，那麼如果沒有其他原因，任何法都不會壞滅。既然我們看到聲音和心識在沒有其他原因的情況下壞滅，那麼壞滅依賴於其他原因並不矛盾，因為壞滅必定需要其他原因，那麼事物就不會在沒有其他原因的情況下壞滅。你必定會認為壞滅必定依賴於其他原因，但你不能這樣認為，因為我們通過量（ प्रमाण ） 親眼看到聲音和心識等在沒有其他原因的情況下壞滅。 如果木頭等的壞滅是由於火的原因，那麼產生的原因也會變成壞滅的原因。例如，火使陶器著色，著色淺則呈黃色，著色較深則呈紅色，著色極深則呈藍色等。當產生紅色時，先前產生的黃色等就會壞滅。這裡所說的『壞滅沒有原因』，並非指完全沒有原因，而是指沒有其他產生的原因。阻止了其他人認為木頭等在自身的原因下產生，然後由於火等的原因而壞滅。因此，事物從產生的原因中產生，其本性就是壞滅的，因此可以證明是剎那生滅的，所以沒有移動。對於在其他地方轉生為飛禽走獸等，卻自以為是地認為自己在移動，這完全是自大。 第二點是：經部師說，形狀不是實體，而是依附於顏色的狀態。如果形狀是實體，那麼形狀就會被眼睛和身體兩種感官所感知，因為通過視覺和觸覺都可以知道『很長』。但你不能這樣認為，因為一個產生者不可能被兩種有形感官所感知。此外，形狀不是具有阻礙的實體，因為極微中沒有形狀。

【English Translation】 'The body, even if heavy, will not turn into hard wood.' It is said. The Sautrāntikas (the followers of the Sutras) believe that consciousness, sound, and lightning are momentary, but most conditioned phenomena are not momentary. Therefore, the 'action' of the body here is also such that it moves to another place without decaying in the place where it is born, because the movement of the body itself is the 'karma' of the body. They say this. But this is not reasonable. Why? Because all conditioned phenomena are momentary, and they decay in the place where they arise, and do not move to another place without decaying. If all conditioned phenomena were not momentary, then it could be said so, but this is not the case. If someone says, 'This is not the case.' Answer: It is indeed the case, because conditioned phenomena are bound to decay without any other cause, just like consciousness. If decay requires another cause, just as arising depends on a cause, then without another cause, no dharma would decay. Since we see that sound and consciousness decay without any other cause, it is not contradictory that decay depends on another cause, because decay necessarily requires another cause, then things would not decay without another cause. You would necessarily think that decay necessarily depends on another cause, but you cannot think so, because we see with our own eyes through valid cognition (pramana) that sound and consciousness, etc., decay without any other cause. If the decay of wood, etc., is due to the cause of fire, then the cause of production will also become the cause of decay. For example, fire colors pottery, yellow if the coloring is light, red if the coloring is deeper, and blue if the coloring is very deep, etc. When red is produced, the previously produced yellow, etc., will decay. What is said here, 'decay has no cause,' does not mean that there is no cause at all, but that there is no other cause of production. It prevents others from thinking that wood, etc., arise from their own cause, and then decay due to the cause of fire, etc. Therefore, things arise from the very cause of their production, and their nature is to decay, so it can be proven that they are momentary, so there is no movement. To be reborn as birds and beasts in other places, but to arrogantly think that they are moving, is pure arrogance. The second point is: The Sautrāntikas say that shape is not a substance, but is attached to the state of color. If shape were a substance, then shape would be perceived by both the eyes and the body, because it can be known as 'long' through both sight and touch. But you cannot think so, because it is impossible for one producer to be perceived by two corporeal senses. Furthermore, shape is not a substance with obstruction, because there is no shape in atoms.

---

་སོ། །ཁྱབ་སྟེ་ཐོགས་བཅས་རྫས་གྲུབ་ནི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ལ་ཡོད་པས་ཁྱབ་པས་སོ། །དེས་ནས་ལུས་ཀྱིས་རིག་བྱེད་ཀྱང་ཁ་དོག་གི་བཀོད་པ་ལ་བཏགས་པའི་ལུས་ཀྱི་ དབྱིབས་སོ། །གོང་མ་པ་ལྟར་ན་འགྲོ་འོང་སོགས་ལུས་ཀྱི་བྱ་བ་དེ་ལས་དམིགས་པའི་སེམས་པའི་རྒྱུ་ཅན་ལུས་ཀྱི་རྒྱུན་འགྲོ་བ་དང་། ཕྱག་འཚལ་བ་སོགས་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་གཡོ་བས་དབྱིབས་ཏེ། དེས་སྐྱེས་བུ་འདི་ནི་འགྲོ་སྙམ་པའི་བློ་སྐྱེས་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། འགྲོ་བའི་སྐྱེས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོགས་ཀུན་སློང་གིས་སེམས་རེག་པར་བྱེད་དེ། རྒྱུད་གཞན་གྲུབ་པར་རང་ལུས་བློ་སྔོན་དུ་ འགྲོ་བ་ཡིས། བྱ་བ་མཐོང་ན་གཞན་ལ་དེ་འཇིག་གལ་ཏེ་བློ་ཞེས་འགྱུར། ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི་ངག་གི་རང་བཞིན་གྱི་སྒྲ་སྟེ། རང་ཀུན་ནས་ སློང་བའི་སེམས་རིག་པར་བྱེད་པས་དེ་སྐད་དོ། །ཞེས་པ་སྒར་བའོ། ། གསུམ་པ་རིག་བྱེད་མིན་པ་བཤད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། རྫས་སུ་ཡོད་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དང་། རྒྱུའི་དུས་དང་སའི་ཁྱད་པར། ངོ་བོའི་ ཁྱད་པར། རྒྱུའི་ཁྱད་པར་གཞན་ནོ། །དང་པོ་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་ངོ་བོ་ནི་བཤད་ཟིན་ཅིང་། མདོ་སྡེ་པ་ནི། དེ་དག་རྫས་སུ་མེད་དེ། སྡིག་པ་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་ནས་དེ་མི་བྱེད་པ་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་དང་། 4-1254 འདས་པའི་འབྱུང་བ་རྫས་སུ་མེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་འདོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ནི་རྫས་སུ་ཡོད་དེ། མདོ་ལས་བསྟན་ཡོད་ཐོགས་བཅས་ དང་བསྟན་མེད་ཐོགས་བཅས་བསྟན་མེད་ཐོགས་མེད་དེ་གཟུགས་རྣམ་པ་གསུམ་གསུངས་པས་གསུམ་པ་ནི། འདི་མ་ཡིན་པ་མེད་པ་དང་། དྲི་མེད་ཀྱི་གཟུགས་གསུངས་པ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཁོ་ན་ ཡིན་པ་དང་། རྫས་དང་རྫས་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པའི་བསོད་ནམས་ནི་ཡིད་གཞན་དང་ལྡན་ཡང་འཕེལ་བར་གསུངས་པའང་འདི་ཡིན་ཏེ། རིག་བྱེད་དང་སེམས་པ་ནི་རྒྱུན་དུ་མི་འབྱུང་བས་དང་། སྲོག་ གཅོད་སོགས་རང་གིས་མ་བྱས་པར་གཞན་བྱེད་དུ་བཅུག་ནས་སྲོག་བཅད་པའི་ཚེ་རང་ལ་ལས་ལམ་གྱི་དངོས་གཞི་འབྱུང་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་འདི་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཚེ་རང་གིས་རིག་བྱེད་དང་སེམས་པ་ ནི་དགེ་བར་ཡོད་སྲིད་པས་སོ། །གཞན་ཡང་སོགས་པས་བསྡུས་པ་འདི་མིན་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་གཟུགས་ཅན་མེད་པས་དེ་གཟུགས་ཅན་མིན་པ་ཁོ་ནར་སྟོན་པར་འགྱུར་བ་ལ། སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཟུགས་ དང་ཡིད་གཟུགས་མིན་པར་བསྟན་ནས་དེ་གཟུགས་ཅན་མིན་པར་མ་བསྟན་པས་དང་། མཉམ་བཞག་ཏུ་རིག་བྱེད་མི་འབྱུང་བས་ཡང་དག་པའི་ངག་སོགས་གསུམ་མེད་པར་འགྱུར་བ་ལས་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལྡན་པར་བཤད་པ་དང་། 4-1255 ཡིད་ཉོན་མོངས་དང་ལྡན་པའི་ཚེ་དགེ་བ་མེད་པས། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མེད་པར་འགྱུར་བས་ད

【現代漢語翻譯】 遍及且有礙之實物成立，是因為極微塵存在而遍及。 因此，身體的表詮也是依附於顏色的排列的身體形狀。 如上師所說，行走等身體的活動，是不同於心識的，是心識的動因，身體的持續運動，以及頂禮等，都是那樣那樣地搖動，從而形成形狀。 因此，產生『這個人要走了』的想法，因為他是行走的人。像這樣，通過意樂來觸及心識：如果看到他人行為，因為自己的身體先於意識，他人會因此毀滅，如果意識改變。 就像這樣。第二，語言的表詮是語言自性的聲音，因為能從各方面喚起心識，所以這樣說。這是噶瓦的說法。 第三，解釋非表詮，有四點：實物存在的論證，因的時機和地的差別，本體的差別，以及因的其他差別。 第一，非表詮的本體已經解釋過了。經部師說：『這些不是實物，因為承諾斷除罪惡卻不去做，以及依賴於已逝的元素而附加，以及因為沒有色法的特徵。』 分別說部則認為是實物，因為經中已說明有表有礙、無表有礙、無表無礙三種色法，第三種不是這種，以及所說的無垢之色，僅僅是無漏的戒律，以及非實物和實物所生的福德，即使與他心相應也會增長，這也是因為表詮和心識不會持續產生，以及殺生等自己未做，而是讓別人去做，在殺生的時候，自己會產生業道的實際行為，這也是因為那時自己的表詮和心識可能是善的。 此外，等等所包括的，如果不是這種，那麼法處所攝的無色法就會僅僅顯示為無色法，因為已經說明了十個處是色法，而意處是非色法，卻沒有說明它不是色法，以及在等持中沒有表詮產生，因此正語等三種會不存在，但卻說了有八支道，以及 當意識與煩惱相應時，沒有善法，因此別解脫戒會不存在，因此

【English Translation】 Being pervasive and obstructive, the establishment of substance is due to the existence of extremely minute particles and thus being pervasive. Therefore, the expression of the body is also the shape of the body attached to the arrangement of colors. As the previous master said, activities of the body such as walking are different from consciousness, are the cause of consciousness, the continuous movement of the body, and prostrations, etc., are all shaking in that way, thereby forming a shape. Therefore, the thought 'this person is going to leave' arises because he is a walking person. Like this, touching consciousness through intention: if one sees the actions of others, because one's own body precedes consciousness, others will be destroyed because of it, if consciousness changes. Just like this. Second, the expression of speech is the sound of the nature of speech, because it can awaken consciousness from all aspects, so it is said. This is the saying of Garwa. Third, explaining non-expression, there are four points: the proof of the existence of substance, the difference of the time and place of the cause, the difference of the entity, and other differences of the cause. First, the entity of non-expression has already been explained. The Sutra Master says: 'These are not substances, because they promise to abandon evil but do not do it, and because they are attached relying on past elements, and because they do not have the characteristics of form.' The Vaibhashikas consider it to be a substance, because the sutras have stated that there are three types of form: manifest obstructive, unmanifest obstructive, and unmanifest non-obstructive, the third is not this, and the said immaculate form is only the uncontaminated discipline, and the merit that is not a substance and is born from a substance will increase even if it corresponds to another mind, this is also because expression and consciousness do not continuously arise, and killing, etc., are not done by oneself, but are done by others, when killing, one will produce the actual behavior of the path of karma, this is also because at that time one's own expression and consciousness may be virtuous. In addition, what is included in etc., if it is not this, then the formless phenomena included in the sphere of phenomena will only be shown as formless phenomena, because it has been explained that the ten spheres are form, and the mind sphere is non-form, but it has not been explained that it is not form, and in meditative absorption there is no expression, therefore right speech and the other three will not exist, but it has been said that there are eight limbs of the path, and When consciousness is in accordance with afflictions, there is no virtue, therefore the Pratimoksha vow will not exist, therefore

---

ང་། །སྤོང་བ་ནི་འཆལ་ཚུལ་གྱིས་གེགས་བྱེད་པས་ཆུ་ལོན་དུ་གསུངས་ན་མེད་པ་ནི་ཆུ་ལོན་ དུ་མི་འོས་པའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་བརྒྱད་ཀྱི་ལན་ལ་བདེ་སོགས་ལ་རྟེན་ནས་འདེབས་ཏེ། དང་པོ་ནི། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་ཏེ། ལྔ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་གཟུགས་མིན་པར་མི་སྟོན་ པའི་རྒྱུའང་དེའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་ཏེ། ས་སྡེར། དབང་འབྱོར་བས་གཟུགས་ཞེས་བཤད་དོ། །ཡང་ན་དགྲ་བཅོམ་པའི་གཟུགས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། དེའི་རྒྱུད་ལ་ཕྱིས་ འབྲས་བུ་སྐྱེད་ནུས་པས་ས་བོན་འཕེལ་བ་དང་། བཞི་པའང་ལུས་ངག་གིས་སྦྱོར་བ་ལ་སྦྱོར་བ་པོ་ལ་ཕྱིས་འབྲས་བུ་སྐྱེད་ནུས་པའི་རྒྱུད་འགྱུར་བ་སྐྱེ་བ་དང་། དྲུག་པ་ནི། མཉམ་བཞག་ན་ ངག་སོགས་རྗེས་ཐོབ་ན་འབྱུང་བས། ནུས་པ་ཐོབ་པའི་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལྡན་པའི་ཕྱིར་འཇོག་པ་དང་། བདུན་པ་ནི། སྡོམ་པ་གོམས་པས་དྲན་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་དེ་མངོན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། བརྒྱད་པའང་ངོ་ ཚ་ཤེས་པའི་དམ་བཅའ་དྲན་ནས་འཆལ་ཚུལ་མི་བྱེད་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། གཞན་དུ་ན་བརྗེད་པའི་ཚེའང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་གེགས་ཆུ་ལོན་ལྟ་བུའི་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཡོད་པས་སོ། ། 4-1256 གཉིས་པ་ནི་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ནི་རིག་བྱེད་པས་ཕྲ་བས་དེའི་རྒྱུ་ལས་གཞན་པའི་འབྱུང་བས་སྐྱེད་ལ། དུས་ནི་འདོད་པར་གཏོགས་པའི་རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་ནི་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་སྡོམ་ པ་སོགས་ནོད་པའི་ཚེ་བཞིའི་འབྱུང་བ་ད་ལྟར་བ་ལས་སྐྱེ་ལ། དེ་ཕྱིན་ཆད་ནི་འཇུག་ཅིང་འཕེན་པའི་རྒྱུ་གཞིའི་འབྱུང་བ་འདས་པ་རེ་དང་རྗེས་སུ་འཇུག་ཅིང་རྟེན་པའི་རྒྱུ་ད་ལྟར་བའི་ འབྱུང་བ་དང་གཉིས་ལས་སྐྱེད་དེ། དང་པོ་འཁོར་ལོ་འཕུལ་བྱེད་ལག་པ་དང་། གཉིས་པ་རྟེན་པ་གཞི་ལྟ་བུའོ། །གཟུགས་ཅན་གཞན་ནི་གཞིའི་འབྱུང་བ་ད་ལྟ་བ་ཁོ་ན་ལ་སྐྱེད་པར་འདོད་དོ། ། ས་ནི་ཟག་བཅས་ཀྱིས་ལུས་དང་ངག་གི་ལས་ནི་འདོད་པ་ནས་བཞི་པའི་བར་དང་། རང་རང་གི་ས་པའི་འབྱུང་བ་རྣམས་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེ་ལ། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་རྟེན་པ་གང་ དུ་སྐྱེས་པའི་ལུས་དེའི་འབྱུང་བ་ལས་སྐྱེས་ཏེ། ཁམས་གསུམ་མ་གཏོགས་པས་ལམ་ངེས་པ་མེད་ལ། རང་གི་འབྱུང་བ་མེད་ཅིང་འབྲས་གཟུགས་ཡིན་པས་འབྱུང་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་སྐྱེ་བས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མིན་པ་ནི་ནང་གི་ལུས་ཅན་མིན་པས་མ་ཟིན་པ་དང་། དགེ་མི་དགེར་ངེས་ཤིང་། རྡུལ་བསགས་པ་མིན་པས། རྣམ་སྨིན་དང་རྒྱས་བྱུང་མིན་གྱི་རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་བ་དང་། 4-1257 སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པའི་སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་པའོ། །ལུས་ཀྱིས་རིག་བྱེད་ནི་ལུས་ཀྱི་འབྱུང་བ་དང་ཐ་མི་དད་པར། འཇུག་པས་ཟིན་པ་སྟེ། ངག་གིས་ནི་དེ་དང་ཐ་དད་པར་འཇུག་ པས་མ་ཟིན་

【現代漢語翻譯】 我（認為），斷絕（惡行）會被邪行所阻礙，所以說像是水中的蓮花，沒有（斷絕惡行）就不應該像是水中的蓮花。以上是（對提問的回答）。對於這八個問題的回答，是依賴於快樂等（感受）來作答的。第一個問題：是專注的對境之色。第五個問題，不顯示法處不是色，原因也在於此。第二個問題：無漏的專注是對境之色。在《本地分》中，說通過自在力而顯現為色。或者說是阿羅漢的色身。第三個問題：因為在其相續中，後來能夠產生果實，所以說種子會增長。第四個問題也是，身體和語言的結合，對於結合者來說，後來能夠產生果實的相續會發生變化而產生。第六個問題：如果在入定的時候，語言等在出定后才會出現，所以說，爲了獲得能力，就安立為具有八支。第七個問題：因為串習了戒律，通過正念的力量，它會顯現出來。第八個問題也是，因為憶念起慚愧的誓言，就不會做出邪行，沒有過失。否則，在遺忘的時候，也不會發生墮落，因為有像水中蓮花一樣的非威儀（作為阻礙）。 第二個問題是，非威儀比威儀更微細，所以是由不同於威儀之因的（四大）所產生。時間是，屬於欲界的非威儀，是在第一剎那獲得戒律等的時候，由現在的四大所生。從那以後，是由推動和拋射之因的基礎（四大）過去一者，以及隨之而行和依賴之因的現在的（四大）二者所生。第一個像是推動輪子的手，第二個像是依賴的基礎。其他的有色法，則認為是僅僅由基礎的現在的（四大）所生。 地是，有漏的身語之業，是從欲界到第四禪之間，以各自地界的（四大）作為因所生。無漏的戒律，是從所依賴的身體的（四大）所生，因為不屬於三界，所以沒有一定的道。因為沒有自己的（四大），並且果是色法，所以是由（四大）的力量所生。第三個問題是，非威儀不是內在的有情，所以不是所攝持的，對於善與非善是不確定的，並且不是微塵的積聚，所以是從非異熟和非增廣的等流因所生，並且是在有情的相續中，顯示為有情。身體的威儀與身體的（四大）無有差別，因為隨之而行所以是所攝持的。語言的威儀則與身體的（四大）不同，因為隨之而行所以不是所攝持的。

【English Translation】 I (think), the abandonment (of evil deeds) is hindered by indecent behavior, so it is said to be like a lotus in water, and without (abandoning evil deeds) it should not be like a lotus in water. The above is (the answer to the question). The answers to these eight questions are based on relying on happiness and other (feelings) to answer. The first question: it is the object of focus, form. The fifth question, not showing that the object of dharma is not form, the reason also lies in this. The second question: the uncontaminated focus is the object of focus, form. In the 'Local Section', it is said that it manifests as form through the power of freedom. Or it is the form body of an Arhat. The third question: because in its continuum, it can later produce fruit, so it is said that the seed will grow. The fourth question is also, the combination of body and language, for the combiner, the continuum that can later produce fruit will change and be produced. The sixth question: if when entering meditation, language etc. only appear after emerging from meditation, so in order to obtain the ability, it is established as having eight branches. The seventh question: because of the habituation of precepts, through the power of mindfulness, it will manifest. The eighth question is also, because of remembering the vow of shame, indecent behavior will not be done, there is no fault. Otherwise, when forgetting, there will be no fall, because there is a non-ceremony like a lotus in water (as an obstacle). The second question is that non-ceremony is more subtle than ceremony, so it is produced by (the four elements) different from the cause of ceremony. The time is that non-ceremony belonging to the desire realm is produced by the present (four elements) when obtaining precepts etc. in the first moment. From then on, it is produced by one past of the basic (four elements) of the cause of pushing and throwing, and the two present (four elements) of the cause of following and relying. The first is like the hand pushing the wheel, and the second is like the relying foundation. Other forms are considered to be produced only by the present (four elements) of the foundation. Earth is that contaminated physical and verbal actions are produced from the desire realm to the fourth dhyana, using the (four elements) of their respective realms as the cause. Uncontaminated precepts are produced from the (four elements) of the body on which they rely, because they do not belong to the three realms, so there is no fixed path. Because there are no own (four elements), and the fruit is form, it is produced by the power of (four elements). The third question is that non-ceremony is not an internal sentient being, so it is not possessed, it is uncertain for good and non-good, and it is not an accumulation of dust, so it is produced from the isogenous cause of non-vipaka and non-proliferation, and it is shown as a sentient being belonging to the continuum of sentient beings. The ceremony of the body is not different from the (four elements) of the body, because it follows it, so it is possessed. The ceremony of language is different from the (four elements) of the body, because it follows it, so it is not possessed.

---

པའོ། །བཞི་པ་ནི། འདོད་པའི་རིག་བྱེད་མིན་པ་ནི། རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་བ་དང་ཟིན་པ་དག་གི་འབྱུང་བ་ལས་སྐྱེས་པས། རྒྱས་བྱུང་དང་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྱུང་བ་ལས་མིན་ལ། སོ་ཐར་གྱི་སྤོང་བ་རེ་རེའང་འབྱུང་བ་བཞི་ཚན་ཐ་དད་ལས་སྐྱེའོ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པ་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱིས་སྡོམ་པ་དག་གི་རྒྱུ་འབྱུང་བའང་སེམས་ཀྱིས་རྗེས་འབྲང་ཡིན་པས་ མ་ཟིན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྒྱས་པ་ལས་འབྱུང་བ་སྟེ། དེ་དག་གི་སྤོང་བ་བདུན་ནི་འབྱུང་བ་བཞི་ཚན་ཐ་དད་མིན་པ་གཅིག་ལས་སྐྱེའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ། སྤྱིའི་ངོ་བོ། དངོས། དེའི་ཀུན་སློང་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དགེ་སོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར། ཁམས་གསུམ་ཀྱི་ཁྱད་པར། དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་ལ་ དགེ་མི་དགེ་མིན་པ་ལུང་མ་བསྟན་མེད་དེ། དེ་སྟོབས་ཆུང་བས་རང་འགགས་ཀྱང་རྒྱུན་འབྱུང་བའི་ལས་ཀྱང་སྟོབས་ལྡན་འཕེན་མི་ནུས་པས་སོ། །དེ་ལས་གཞན་རིག་བྱེད་དང་སེམས་པ་ལ་ནི། དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་རྣམ་པ་གསུམ་མོ། ། 4-1258 གཉིས་པ་ནི། མི་དགེ་བའི་ལས་ནི་འདོད་ཁམས་ཁོ་ནར་ཡོད་ལ། གོང་མ་གཉིས་ན་མེད་དེ། མི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། ཁྲེལ་མེད་པ་གཉིས་སྤངས་པས་སོ། །ཀུན་ལས་བཏུས་ སུ་ནི། དེ་གཉིས་ཉོན་མོངས་ཀུན་དང་ལྡན་པར་བཤད་པས་གོང་མ་གཉིས་ནའང་ཡོད་པར་མངོན་ནོ། །གཟུགས་ཁམས་ན་དགེ་བའི་མངོན་པར་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པ་ལྡན་པས་ སོ། །འང་གིས་སྒྲས་འདོད་པ་ན་དགེ་བའི་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཡོད་ལ། གཟུགས་མེད་ན་ནི་གཟུགས་མེད་པས་ལུས་ངག་གི་སྡོམ་པ་མངོན་འགྱུར་མེད་དོ། །རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི། དཔྱོད་པ་དང་བཅས་ པ་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་དང་པོ་དག་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་དེ། ཀུན་སློང་རྟོག་དཔྱོད་ལ་ལྟོས་པས་སོ། །འདོད་ཁམས་ན་སྒྲིབ་པའི་རིག་བྱེད་མེད་དེ། ཡང་ནི་གཉིས་པ་སོགས་ན་རིག་བྱེད་མེད་ པར་མ་ཟད་པའོ། གང་གིས་ཕྱིར་ན། ཀུན་སློང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཉིས་པ་སོགས་ན་རྟོག་དཔྱོད་མེད་ལ། འདོད་པ་ན་སྒོམ་སྤང་ཀྱི་སྒྲིབས་ལ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་སེམས་མེད་པས་སོ། །འདོད་པའི་ ལྟ་བ་གཉིས་ནི། མཐོང་སྤངས་ཁ་ནང་བལྟས་ཡིན་པས། རིག་བྱེད་ཀུན་སློང་དུ་མི་རུང་ལ། གཡོ་ནི་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་དེས་བསླངས་ན་མི་དགེ་བར་འགྱུར་བས་སོ། །དེས་ན་སྒྲིབ་པའི་རིག་བྱེད་ནི། 4-1259 ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཁོ་ན་སྟེ། ཚངས་ཆེན་ལ་གཡོས་ཀུན་ནས་བསླངས་བའི་ངག་གི་ལས་ཡོད་པས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཅི་ཀུན་སློང་ཁོ་ན་ལས་དགེ་མི་དགེ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མིན་གྱི། བཞི་ བཞིར་ཡོད་དེ། རེ་ཞིག་དགེ་བ་བཞི་ལས་ཐར་པ་མྱང་འདས་ནི་སྡུག་ཀུན་ཞི་བས་མཆོག་ཏུ་བདེ་བའི་ཕྱིར། དམ་པའི་དོན

་དུ་དགེ་བ་སྟེ། ནད་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །གོང་མར་ནི་དེ་བཞིན་ དུ་བཤད་དོ། །དགེ་རྩ་གསུམ་དང་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ནི། སྐྱེས་ཙམ་ཉིད་ནས་དགེ་རྩར་ངེས་པའི་བདག་ཉིད་དེ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་དགེ་བ་སྟེ། འཕྲོད་པའི་སྨན་བཞིན་ནོ། །དད་སོགས་བཅུ་གཅིག་དུའང་། ངོ་བོས་དགེ་བ་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་རྣམས་ནི་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་དགེ་བ་སྟེ། སྨན་དང་སྦྱར་བའི་བཏུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་དག་གིས་བསླངས་བའི་ལུས་ངག་གི་བྱ་བ་དང་། སོགས་པས་སྐྱེ་ སོགས་དང་ཐོབ་པ་དང་སྙོམས་འཇུག་གཉིས་ནི་ཀུན་ནས་སློང་བའི་དགེ་བ་སྟེ། བཏུང་བ་དེ་ལས་བྱུང་བའི་འོ་མ་བཞིན་ནོ། །འགོག་པ་ནི་ཉེར་བ་ཞིའི་དགེ་བར་ཡང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ལས་བཟློག་ པ་བཞི་ནི་མི་དགེ་བའི་དབྱེ་བ་སྟེ། འཁོར་བ་དང་དུག་གསུམ་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་མེད་དང་བཅས་པ་དང་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་དང་། དེས་བསླངས་བའི་ལུས་ངག་གི་ལས་སྐྱེ་སོགས་ཐོབ་པ་དང་བཅས་པ་རིམ་པ་བཞིན་ཏེ་ནད་དང་མི་འཕྲོད་པའི་སྨན་སོགས་དཔེར་བྱའོ། ། 4-1260 ཐོབ་པ་ནི། རྗེས་སུ་འབྲེལ་བའི་དགེ་མི་དགེར་ཡང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་འཁོར་བ་ནི་དགེ་སོགས་ཀྱང་ཡོད་མོད་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་མི་བདེ་བས་དེ་དང་དེར་བཞག་པ་ཙམ་སྟེ། གཞན་ནི་མཚན་ཉིད་པར་ འདོད་དོ། །མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན། དང་མཐའ་གཉིས་ཀ་དགེ་མི་དགེར་མ་ངེས་སོ། །དོན་དམ་པར་ན་ལུང་མ་བསྟན་པ་ནམ་མཁའ་དང་བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་དག་སྟེ། དབྱེ་བ་གཞན་གསུམ་ནི་ ཡོད་ཀྱང་མ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། དབྱེ་བ། བྱེད་ལས། ངོ་བོའོ། །དང་པོ་ནི། མཐོང་སྤངས་ནི་རིག་བྱེད་མིན་ན་ཐུབ་པས་ལོག་ལྟ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་དང་ངག་དང་ལས་ཀྱི་ མཐའ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ་འདི་ལྟར་ཀུན་སློང་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུའི་ཀུན་སློང་དང་། དེ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། དེ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ནི། འཕེན་པར་བྱེད་པའི་རབ་ཏུ་སྟེ། དང་པོར་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི། རྗེས་སུ་སྟེ་བྱས་བའི་དུས་སུ་བྱ་བ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པར་འཇུག་བྱེད་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ལ་མུ་ བཞི་སྟེ། རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད། གཉིས་ཀ རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་ཁྱད་བཅས་གཉིས་མིན་ནོ། །དང་པོ་ནི། མཐོང་བས་སྤང་བའི་རྣམ་ཤེས་འཁོར་བཅས་ནི་རྟོག་བཅས་སུ་ངེས་པས་རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད་ཡིན་ལ། 4-1261 ཁ་ནང་དུ་ལྟས་པས་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ནི་མདོར་ན་རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ལ་དགོངས་ལ་འདིར་འདོད་པ་ན་སྒྲིབས་པས་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་མེད་པར་བཤད་པ་ཡིན་པས་མི་ འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་སྒོམ་སྤངས་འཁོར་བཅས་ནི་རྟོག་བཅས་ཀྱང་ཡོད་དོ། །ཁ་ཕྱིར་བལྟས་ཀྱང་ཡོད་པས་ཀུན་སློང་གཉིས་ཀ་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་ འཁོར་བཅས་ནི

【現代漢語翻譯】 如無疾病一樣，是殊勝的善法。上面也這樣講了。三善根（不貪，不嗔，不癡），知慚有愧，從出生起就決定是善根的自性，是自性之善，如同有益的藥物一樣。對於信等十一種， 自性之善和與之相應的，是與之相應的善，如同與藥物混合的飲料一樣。由它們引發的身語之業，以及由『等』字所包括的生等、獲得和二種等持，是普皆引發之善，如同從飲料中產生的牛奶一樣。止息也是趨近寂滅之善。與這些相反的四種是不善的分類：輪迴和三毒（貪嗔癡）與不知慚愧一起，以及與它們相應的，以及由它們引發的身語之業、生等、獲得等，依次如同疾病和無益的藥物等。 獲得也是與後續相關的善或不善。然而，輪迴雖然也有善等，但極不舒適，所以只是放在那裡而已，其他則是具相的。按照經部宗的觀點，開始和結尾兩者都不確定是善或不善。究竟而言，無記（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是不確定的，如同虛空和非擇滅的止息等，其他三種分類雖然存在，但沒有說明。第二（有表色）有三種：分類、作用、本體。 第一是：見斷（通過見道斷除的煩惱）和修斷（通過修道斷除的煩惱），如果不是有表色，那麼能仁（釋迦牟尼佛）所說的邪見會導致錯誤的分別，以及語言和行為的極端產生，這是為什麼呢？這並不矛盾，因為意樂有兩種：因的意樂和當時的意樂。第二是：在這兩者中，第一個是能引生的殊勝者，是最初進入的；第二個是隨後的，在行為時與行為和隨後相符的進入者。第三有四句：殊勝的進入者，兩者，隨後的進入者，非兩者。 第一是：見道所斷的染污意識及其眷屬，因為確定是有分別的，所以是殊勝的進入者，向內看則不是隨後的進入者。因此，總的來說，是考慮因的意樂，在這裡認為是被遮蔽，所以說沒有當時的意樂，因此不矛盾。第二是：修道所斷的意識及其眷屬，也有分別。向外看也有，所以兩種意樂都有。第三是：五根識及其眷屬是...

【English Translation】 Like being without illness, it is a supreme virtue. It is explained similarly above. The three roots of virtue (non-attachment, non-hatred, non-ignorance), conscientiousness and shame, from the moment of birth, are determined to be the nature of virtue, which is the virtue of nature, like beneficial medicine. For the eleven such as faith, the virtue of nature and those that correspond to it are the virtues that correspond to it, like a drink mixed with medicine. The actions of body and speech that are aroused by them, and the arising and so forth, attainment, and the two meditative stabilizations included by 'etc.', are the virtues that are aroused from all sides, like milk produced from that drink. Cessation is also the virtue of approaching peace. The four that are the opposite of these are the divisions of non-virtue: samsara and the three poisons (greed, hatred, and ignorance) together with shamelessness, and those that correspond to them, and the actions of body and speech, arising and so forth, and attainment that are aroused by them, respectively like illness and unhelpful medicine and so on. Attainment is also virtue or non-virtue related to what follows. However, although samsara also has virtue and so on, it is extremely uncomfortable, so it is simply placed there, while the others are characterized. According to the Sautrantika school, neither the beginning nor the end is certain to be virtue or non-virtue. Ultimately, the unspecified (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning) is uncertain, like space and the cessation of non-analytical cessation, etc. The other three divisions exist, but are not explained. The second (form) has three aspects: divisions, functions, and essence. The first is: If what is abandoned by seeing (afflictions abandoned by the path of seeing) and what is abandoned by cultivation (afflictions abandoned by the path of cultivation) are not form, then how can the Buddha (Shakyamuni Buddha) say that wrong views lead to wrong discriminations, and that extremes of speech and action arise? This is not contradictory, because intention has two aspects: the intention of the cause and the intention of the time. The second is: Of these two, the first is the excellent one that causes projection, which is the first to enter; the second is the subsequent one, which enters in accordance with the action and subsequently at the time of action. The third has four possibilities: the excellent enterer, both, the subsequent enterer, and neither. The first is: The consciousness defiled by the path of seeing and its retinue are definitely conceptual, so it is the excellent enterer, but looking inward, it is not the subsequent enterer. Therefore, in general, it refers to the intention of the cause, and here it is considered to be obscured, so it is said that there is no intention of the time, so it is not contradictory. The second is: The consciousness defiled by the path of cultivation and its retinue also has concepts. Looking outward, it also exists, so both intentions exist. The third is: The five sense consciousnesses and their retinue are...

---

་རྟོག་མེད་ཕྱི་བལྟས་སུ་ངེས་པས་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་ཁོ་ནའོ། །དེ་ཡང་རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད་དགེ་ལེགས་གསུམ་རེ་རེ་ལ་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་དགེ་སོགས་རྣམ་པ་གསུམ་གསུམ་དུ་འགྱུར་ བའི་དགུ་ཕྲུག་སྟེ། དཔེར་ན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་དགེ་བ་ལ། དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ཆོ་གའི་ཚེའང་དེ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་བཅས་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་པའི་སེམས་སྔོན་དུ་གྱུར་པ་ན་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་སོགས་ལྟ་བུའོ། །འོ་ན་ཀུན་སློང་དང་པོ་གཙོ་ན་འདོད་པ་ན་སྒྲིབ་པའི་རིག་བྱེད་ཡོད་པ་འགྱུར་ཏེ། རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ལྟ་བ་ ཡོད་པས་སོ། །གཉིས་པ་གཙོ་ན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མི་དགེ་བར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་མི་དགེ་བ་ལྡན་པ་ཡོད་པས་སོ། །ཞེ་ན། ཀུན་སློང་དེ་གཉིས་ཀྱང་སྤང་བྱ་རིགས་ཐ་དད་པས་མ་ཆོད་ན་དང་པོ་གཙོ་ལ། 4-1262 ཆོད་ན་གཉིས་པ་གཙོ་བས་སྐྱོན་གཉིས་ཀ་མེད་དོ། །ཐུབ་པའི་འཇུག་ཚུལ་ནི། འཇུག་བྱེད་གཉིས་ཀ་དགེ་བ་ལས་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་ལས་ལུང་མ་བསྟན་དུ་འདྲ་བའམ། རབ་འཇུག་ལུང་མ་ བསྟན་ལས་རྗེས་འཇུག་དགེ་བར་འགྱུར་གྱིས་ཟློག་པར་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། དེའི་སྟོབས་དམན་པར་མི་འགྱུར་བས་སོ། །སྡེ་པ་གཞན་ནི། སངས་རྒྱས་ལ་ཐུགས་ལུང་མ་བསྟན་མེད་དེ། མདོར། གླང་ཆེན་གཤེགས་ནའང་ མཉམ་པར་བཞག ཅེས་སོགས་གསུངས་པས་སོ། །ཞེས་ཟེར་ཏེ། ཐེག་ཆེན་དང་མཐུན་ནོ། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ནི། དེ་མི་བཞེད་བཞིན་དུ་གཞན་དུ་མི་འགྲོ་བ་ལ་དགོངས་ཀྱིས་རྣམ་སྨིན་པ་དང་སྤྱོད་ལམ་ པ་དང་སྤྲུལ་སེམས་ལུང་མ་བསྟན་མངའ་འོ། །ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། རྣམ་སྨིན་ལས་སྐྱེས་པའི་སེམས་ནི་སྒོམ་སྤངས་ཡིན་ཡང་འཇུག་བྱེད་གཉིས་ཀ་མིན་ཏེ་འབད་མེད་དུ་འཇུག་པས་སོ། །ཡེ་ཤེས་ཟག་ མེད་ཀྱང་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་ཏེ། རྟོག་མེད་ཁ་ནང་བལྟས་སུ་ངེས་པའོ། །གཉིས་པ་རིག་བྱེད་མིན་པའི་རྣམ་གཞག་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱེ་བ་མདོར་བསྟན། རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་ བཤད་པ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། འཆལ་ཚུལ་གྱི་རྒྱུན་སྡོམ་པས་སྡོམ་པ་དང་། དེའི་འགལ་ཟླ་ལུས་ངག་གི་ཉེས་སྤྱོད་ཆེན་པོ་སྡོམ་པ་མིན་པ་དང་། 4-1263 དེ་གཉིས་ལས་གཞན་ཕན་གནོད་ཕྱོགས་རེ་བ་བར་མའོ། །དེ་ལ་སྡོམ་པ་ནི་འདུལ་བར། སྤོང་བའི་སེམས་ཡོད་བ་དེ་ལ་གང་དབང་བྱེད་པའི་དབང་པོ་ལྔ་དང་ལྡན་པ་གང་དེ་སྡོམ་པའོ། །དེའང་ དབྱེ་བཤད་དུ། སོ་ཐར་ནི་ཆོ་གས་བླངས་ཤིང་ལུས་ངག་གི་ལས་བཀག་པའི་སྡོམ་པ་སེམས་པ་དེས། ཕྱིས་རང་འདྲ་འབྱུང་བའི་ས་བོན་ཀུན་གཞི་ལ་བཞག་སྟེ། དེ་ནས་ང་སྲོག་གཅོད་སོགས་སྤངས་ པའོ། །ཞེས་ཁས་བླངས་པ་དྲན་པས་འཛེམ་ཞིང་བསླབ་པ་མི་འདྲལ་བའོ། །བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི། རྗ

ེས་ཐོབ་ཏུའང་མི་དགེ་བ་སྤོང་ཞིང་དགེ་བ་ལ་འཇུག་པའི་བསམ་པ་དང་གནས་ པ་ཐོབ་པའི་སེམས་པའོ། །སྡོམ་མིན་ཡང་གནོད་པར་སྦྱོར་བའི་སེམས་པ་དང་ཁས་ལེན་པའི་སེམས་པ་སྟེ། དེ་མངོན་འགྱུར་མེད་ཀྱང་སྡོམ་མིན་མི་གཏོང་སྟེ། གནོད་པར་བྱ་བའི་བསམ་པ་མ་ལོག་པའོ། ། ཞེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་སྟེ། སྡོམ་པ་ཁྱད་པར་དུ་བཤད་པ་དང་། ཐམས་ཅད་ཐུན་མོང་དུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི། དང་པོ་ནི། སྡོམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཆོས་འདི་པ་ དག་གིས་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཟག་མེད་དང་། གཟུགས་ན་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས། བསམ་གཏན་ལས་སྐྱེས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། 4-1264 སོ་ཐར། བསམ་གཏན་ཟག་མེད། ཞར་ལ་ཡིད་དང་དབང་སྡོམ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། དབྱེ་བསྡུ། མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། ངེས་ཚིག གང་ཟག་གོ །དང་པོ་ནི། སོ་སོ་ཐར་པ་ཞེས་བྱ་བ་ རིས་རྣམ་པ་བརྒྱད་དེ། དགེ་སློང་ཕ་མ། དགེ་སློབ་མ། དགེ་ཚུལ་ཕ་མ། དགེ་བསྙེན་ཕ་མ། བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པའོ། །དེ་དག་ཀྱང་མིང་གི་སྒོ་ནས་ཕྱེའི་མཚན་ཉིད་ཐ་དད་པའི་རྫས་སུ་ རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ཏེ། ཕའི་སྡོམ་པ་གསུམ་ལས་མའི་གསུམ་གཞན་མིན་ཞིང་། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པའང་། རྩ་བའི་ཆོས་དྲུག་དང་། ཉེ་བའི་ཆོས་དྲུག་སྤོང་བའི་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པས་དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་ པ་དེར་འདུས་པའོ། ། ཇི་ལྟར་ཤེས་ཞེ་ན། ཕོ་མོའི་མཚན་ཕན་ཚུན་འགྱུར་བ་ལས། དགེ་སློང་ནི་དགེ་སློང་མ་ཞེས་སོགས་མིང་ཙམ་འཕོའི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་གཏོང་ཐོབ་མེད་པས་མི་འཕོ་བའི་ཕྱིར། གང་གིས་སྡོམ་གསུམ་རིམ་གྱིས་བླངས་ན་སྤོང་བ་འཕེལ་བའམ། ཐམས་ཅད་ཐ་དད་ཆ་གསུམ་སྐྱེ་ཞེ་ན། སྲོག་གཅོད་སྤོང་བ་གསུམ་སོགས་ཐ་དད་ཆ་གསུམ་སྐྱེ་སྟེ་དེ་གསུམ་ཆར་ཡང་མ་འདྲེས་པ་ ལྷན་ཅིག་པར་འགྱུར་གྱི་ཕྱི་མ་བླངས་པས་སྔ་མ་མི་གཏོང་སྟེ་སྡོམ་པ་དེ་རྣམས་འགལ་བ་མེད་པས་སོ། །འོ་ན་དེ་དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་ཚུལ་དུའང་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། འགྱུར་མོད་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོའི་སྒོ་ནས་དགེ་སློང་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་། 4-1169 འདི་ནས་རྩ་གསུམ་ལ་བརྒྱད་ཁྲི་དང་། དེ་ནས་འཐབ་བྲལ་ལ་བརྒྱད་ཁྲི་སོགས་ཏེ། འདི་ནས་ཤིན་ཏུ་མཐོང་ཙམ། དེ་ནས་འོག་མིན་གྱི་བར་དུའོ། །གདགས་པ་ལས་ནི་གོང་མ་གཉིས་ལ་དྲུག་འབུམ་ བརྒྱད་ཁྲི་དང་། གཞན་རྣམས་ལ་བཞི་ཁྲི་པར་བཤད་དོ། །ཅི་འོག་མས་གོང་མའི་གོང་མའི་གནས་སུ་ཕྱིན་ནས་མཐོང་ངམ་ཞེ་ན། རང་གིས་ས་གོང་མའི་རྫུ་འཕྲུལ་ཐོབ་པའམ། གཞན་ལ་བརྟེན་ཏེ་དེ་ ན་གནས་པའི་ལྷས་ཁྲིད་ན་མཐོང་གིས་དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཁམས་དང་ས་གོང་མར་འགྲོ་བ་དང་མཐོང་བ་མེད་དོ། །རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པ་ནི། རྩ་གསུམ་པར་འགྲོ་ཞིང་མངོན་པར་དགའ་ བའི་

【現代漢語翻譯】 此外，獲得不善業的捨棄和善業的進入之意樂和安住之心。非律儀亦有損害之意樂和承諾之心。雖未現行，然非律儀不捨，因損害之意樂未退轉之故。 如是宣說。二者分為二：別說律儀，以及總說一切。初者分為教、釋二者。初者為：律儀有三種，此乃諸法派所許，即行為之律，別解脫（藏文：སོ་སོར་ཐར་པ་，梵文天城體：prātimokṣa，梵文羅馬擬音：prātimokṣa，漢語字面意思：個別解脫）；如是，無漏之律，無漏（藏文：ཟག་མེད་，梵文天城體：anāsrava，梵文羅馬擬音：anasrava，漢語字面意思：無漏）；以及於色界中行為之律，由禪定所生。 二者分為三：別解脫，禪定，無漏。順便宣說意律和根律儀。初者分為五：分類、總攝、體性、異名、補特伽羅。初者為：所謂別解脫，共有八種，即比丘、比丘尼、沙彌、沙彌尼、近事男、近事女、以及近住戒。 彼等亦從名稱之門而分，然就體性各異之事物而言，則有四種，即男眾之三種律儀，女眾之三種並非他者。比丘尼之律儀，以捨棄六根本法和六隨法之差別，而包含于沙彌尼之律儀中。如何得知？由男女之相相互轉變，如比丘變為比丘尼等，僅是名稱轉變，律儀之體性無有捨棄和獲得，故不轉變之故。 若有人次第受持三種律儀，是捨棄增多，抑或一切皆異，生起三種分？生起殺生之捨棄等三種異體分，彼等三種皆不混雜，同時存在，然非后受持者捨棄前者，因彼等律儀無有相違之故。若爾，彼亦轉為近事男和沙彌耶？雖轉變，然以功德為主之門而稱之為比丘。 從此處至根本三靜慮有八萬由旬，從彼處至離諍地有八萬由旬等，從此處至極現見處，從彼處至色究竟天。世友論師說，上方二者有六十八萬由旬，其餘各有四萬由旬。是否地獄者到達上界之上界后能見到？自己獲得上界之神通，或依靠他者，由彼處安住之天神引導，則能見到，除此之外，其餘者無有前往和見到上界之界和地。 四大天王眾前往根本三靜慮，並且歡喜

【English Translation】 In addition, it obtains the intention and abiding mind of abandoning non-virtue and engaging in virtue. Non-vows also have the intention of harming and the mind of promising. Although it is not manifest, the non-vow is not abandoned because the intention of harming has not receded. It is said. The two are divided into two: specifically explaining the vows, and generally explaining everything. The former is divided into teaching and explanation. The former is: there are three vows, which are accepted by the Dharma school, namely the discipline of conduct, Pratimoksha (藏文：སོ་སོར་ཐར་པ་，梵文天城體：prātimokṣa，梵文羅馬擬音：prātimokṣa，漢語字面意思：Individual Liberation); likewise, the discipline of no outflows, Anāsrava (藏文：ཟག་མེད་，梵文天城體：anāsrava，梵文羅馬擬音：anasrava，漢語字面意思：No Outflows); and the discipline of conduct in the form realm, born of meditation. The two are divided into three: Pratimoksha, meditation, and no outflows. By the way, explain the discipline of mind and the discipline of senses. The former is divided into five: classification, summary, nature, synonyms, and Pudgala. The former is: the so-called Pratimoksha has eight types, namely Bhikshu, Bhikshuni, Shramanera, Shramanerika, Upasaka, Upasika, and Upavasa. They are also divided from the gate of names, but in terms of things with different natures, there are four types, namely the three vows of men, and the three of women are not others. The vows of Bhikshuni are included in the vows of Shramanerika by the difference of abandoning the six fundamental dharmas and the six following dharmas. How do you know? From the mutual transformation of male and female phases, such as Bhikshu becoming Bhikshuni, etc., it is only a change of name, and the nature of the vow has no abandonment and acquisition, so it does not change. If someone gradually receives three vows, is it that abandonment increases, or are all different, and three parts arise? Three different parts arise, such as the abandonment of killing, etc. These three are not mixed, and exist at the same time, but the latter receiver does not abandon the former, because these vows are not contradictory. If so, does he also turn into Upasaka and Shramanera? Although it changes, it is called Bhikshu from the gate of the main merit. From here to the fundamental three Dhyanas there are 80,000 yojanas, and from there to the land of no strife there are 80,000 yojanas, etc., from here to the extremely visible place, and from there to Akanistha. Vasubandhu said that the upper two have 680,000 yojanas, and the rest have 40,000 yojanas each. Can the lower realm person reach the upper realm's upper realm and see it? If one obtains the supernatural power of the upper realm, or relies on others, and is guided by the gods living there, one can see it, otherwise, the rest have no way to go to and see the realm and land of the upper realm. The Four Great Kings go to the fundamental three Dhyanas and rejoice

---

ཞིང་ནའང་གསེར་དངུལ་གྱི་སྐས་ལ་འཛེགས་ཏེ་མི་རྣམས་དེར་འགྲོ་བར་བཤད་དོ། །སྐྱེས་རབས་སུ་ཚངས་པ་མཐོང་བར་བཤད་པ་ནི། འདོད་པའི་ལུས་སུ་སྤྲུལ་པའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ཚད་ནི་འཐབ་བྲལ་ སོགས་བཞི་རི་རབ་ཀྱི་སྟེང་ཙམ་ཞེས་དང་། གཞན་ནི་གོང་མ་ཉིས་འགྱུར་དུ་སྨྲའོ། །བསམ་གཏན་དང་པོའི་གླིང་བཞི་ཙམ་དང་། གཉིས་པ་སྟོང་སྤྱི་ཕུད་ཙམ་དང་། གསུམ་པ་སྟོང་གཉིས་པ་ཙམ་དང་། བཞི་ པ་སྟོང་གསུམ་ཙམ་དུ་སྨྲ་སྟེ། གཞན་ནི་དང་པོ་སོགས་གསུམ་སྟོང་སྤྱི་ཕུད་སོགས་གསུམ་ཙམ་དང་། བཞི་པ་ཚད་མེད་དུ་སྨྲའོ།། །། ༄། །སྟོང་གསུམ་ངོས་བཟུང་ཞིང་། ལུས་ཚེའི་ཚད་བཤད་པ། བདུན་པ་སྟོང་གསུམ་ངོས་བཟུང་ཞིང་འབྱུང་འཇིག་མཉམ་དུ་བསྟན་པ་ནི། 4-1170 གླིང་བཞི་པ་དང་ཉི་ཟླ་དང་། རི་རབ་དང་ནི་འདོད་ལྷ་དང་། ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཡན་ཆད། སྟོང་ལ་ནི། སྟོང་སྤྱི་ཕུད་ཅེས་ཡིན་པར་འདོད་དེ། སྟོང་ཆེན་པོ་འཇིག་རྟེན་ གྱི་སྤྱི་ཕུད་ལྟ་བུ་ཡིན་པས་སོ། །སྤྱི་ཕུད་དེ་སྟོང་ལ་ནི། སྟོང་གཉིས་པ་བར་མའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །སྟོང་གཉིས་པ་དེ་སྟོང་ལ་ནི་སྟོང་གསུམ་གྱི་འཇིག་རྟེན་ ཞེས་བྱ་སྟེ་གླིང་བཞི་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱའོ། །དེ་གསུམ་ལའང་ལྕགས་རི་རེ་རེ་དང་བདག་བྱེད་པའི་ཚངས་པ་རེ་བཤད་དོ། །དེ་ཐམས་ཅད་མེ་སོགས་ཀྱི་མཉམ་དུ་འཇིག་ཅིང་འབྱུང་བ་སྟེ་འཆགས་པ་ ཡིན་ནོ། །ཡང་། སློབ་དཔོན་ཆོས་ཤེས་ཀྱིས། དཔལ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་དབང་བསྐུར་བའི་རྒྱུད་དུ་བཀའ་བསྩལ་བ་ལྟར། སྟོང་གསུམ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ལ་རབ་འབྱམས་ཀྱིས་མཚམས་སྦྱར་རོ། །དེ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ ལ་རབ་འབྱམས་ཀྱི་རྒྱུད་གཅིག་གོ །དེ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ལ་རབ་འབྱམ་ཀྱི་རྒྱུད་བར་མ་གཅིག་གོ །དེ་བྱེ་བ་ཁྲག་བརྒྱ་ལ་གཞི་དང་སྙིང་པོ་མེ་ཏོག་གིས་བརྒྱན་པའི་ཞིང་གི་སྐོར་བ་ གཅིག་སྟེ། དེ་ནི་ལོངས་སྐུ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཡིན་ཞིང་། དེའང་སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་དེ་གངས་ཅན་མཚོའི་ཕྱག་གི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་གཅིག་ལ་གནས་པར་བཤད་དོ། ། 4-1171 འདི་དང་། ས་དང་། གཞག་པར་ནི། སེམས་ཅུང་ཟད་མི་འདྲ་བ་དང་། འཆི་མེད་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པར། མིའི་འཇིག་རྟེན་ལ། བྷ་ར་དྷ་སོགས་དུམ་བུ་དགུར་བཤད་པ་སོགས། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ། །འཇིག་ རྟེན་གྱི་ཁམས་དཔག་ཚད་འབུམ་ཁྲག་བཞི་པ་སོགས་འདི་དང་མི་འདྲ་བས་སྐོར་པ་དང་། ཕལ་པོ་ཆེར། སྟོང་གསུམ་འོག་མིན་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་སོགས་བཀའ་སྩལ་པ་ནི། སེམས་ཅན་སོ་སོའི་སྣང་བ་ བཞིན་བཀོད་པ་སྟེ། དེར། ཞིང་རྣམས་འདི་ཀུན་སེམས་ཀྱིས་རྣམ་པར་བརྟགས། །ཞེས་སོ། །ཡང་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལྟར་སྟེང་འོག་ན་ཞིང་མེད་པ་དང་། ཞིང་ཀུན་ཟག་བཅས་མ་ཡིན་གྱི། དག་པ་དང་ མ

【現代漢語翻譯】 據說，在田野里，人們攀登金銀階梯前往那裡。在《本生經》中，據說梵天顯現為欲界之身。這些天人的高度，如無諍天等四天，大約在須彌山頂之上，其他的則是前者的兩倍。初禪天大約是四大部洲的大小，二禪天大約是小千世界的大小，三禪天大約是中千世界的大小，四禪天大約是大千世界的大小。其他的說法是，初禪等三天大約是小千世界等三天的大小，而第四禪天則是無限的。 第七部分：確定大千世界，並說明身量和壽命的長度。 4-1170 確定大千世界，並同時展示其生滅，即四大部洲、日月、須彌山、欲界天和梵天世界，直至初禪天，被稱為『千』，因為它是大千世界的根本。這千個世界被稱為『二千』，是中千世界的界限。這二千個世界再乘以千，就是『三千大千世界』，即十億個四大部洲。這三個世界都有各自的鐵圍山和主宰的梵天。所有這些都會與火等一起毀滅和產生，即形成。 此外，如法稱論師所說，在《吉祥金剛手灌頂續》中所說的那樣，以十億為界限。這十億世界構成了一個勝樂金剛壇城。這十億世界構成了一個中等的勝樂金剛壇城。這十億世界構成了一個以基、心和花朵裝飾的佛土的範圍，那是報身毗盧遮那佛的成熟佛土。據說，毗盧遮那佛安住于恒河沙數微塵中的一粒微塵中。 4-1171 這與《俱舍論》和《無死藏論》的註釋中，將人間世界分為九個部分，如婆羅墮等有所不同。《時輪金剛》中，世界的大小為四百萬由旬等，與此不同。在《華嚴經》中，宣說了大千世界之下有十億個色究竟天等，這都是根據不同眾生的顯現而安排的。正如經中所說：『所有這些佛土都是由心所分別的。』此外，根據分別說部的觀點，上下沒有佛土，所有的佛土都不是有漏的，而是清凈的。

【English Translation】 It is said that in the fields, people climb golden and silver ladders to go there. In the Jataka tales, it is said that Brahma appears in the body of desire. The height of these gods, such as the Avihas and the like, is about the top of Mount Meru, and the others are said to be twice the former. The first Dhyana heaven is about the size of the four continents, the second is about the size of a small chiliocosm, the third is about the size of a middle chiliocosm, and the fourth is about the size of a great chiliocosm. Others say that the first three, such as the first Dhyana, are about the size of the small chiliocosm and the like, and the fourth is said to be immeasurable. Part 7: Identifying the Great Chiliocosm and Explaining the Length of Body and Life. 4-1170 Identifying the Great Chiliocosm and simultaneously showing its arising and ceasing, namely, the four continents, the sun and moon, Mount Meru, the desire realm gods, and the Brahma world up to the first Dhyana, is called 'thousand,' because it is the root of the great chiliocosm. That thousand is said to be a 'two-thousand,' which is the boundary of the middle chiliocosm. That two-thousand multiplied by a thousand is the 'three-thousand great chiliocosm,' which is a billion four continents. All three of these have their own iron mountains and ruling Brahmas. All of these are destroyed and arise together with fire and the like, that is, they are formed. Furthermore, as stated by Master Dharmakirti, as it is taught in the 'Glorious Vajrapani Empowerment Tantra,' the billion is the limit. That billion worlds constitute one Chakrasamvara mandala. That billion worlds constitute one intermediate Chakrasamvara mandala. That billion worlds constitute one sphere of a Buddha-field adorned with base, heart, and flowers, which is the matured Buddha-field of the Sambhogakaya Vairochana Buddha. It is said that that Vairochana Buddha abides in one dust particle of the sands of the Ganges. 4-1171 This differs from the division of the human world into nine parts, such as Bharadvaja, in the 'Abhidharmakosha' and the commentary on the 'Amrita Treasury.' In the 'Kalachakra,' the size of the world is four million yojanas, etc., which is different from this. In the 'Avatamsaka Sutra,' it is taught that there are a billion Akanishtha heavens below the great chiliocosm, etc., which are all arranged according to the appearances of different beings. As it is said there: 'All these Buddha-fields are discriminated by the mind.' Furthermore, according to the view of the Vibhajyavada, there are no Buddha-fields above or below, and all the Buddha-fields are not contaminated, but pure.

---

་དག་པའི་ཞིང་རབ་འབྱམས་ཕྱོགས་བཅུ་ན་ཡོད་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱང་ནམ་མཁའ་དང་ནོར་བུའི་རྒྱ་མཚོ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་བྱིན་ལ་སོགས་ལ་གནས་ཤིང་། དབྱིབས་ནི་ཟླུམ་བུ་དང་། ཟུར་གསུམ་དང་། གྲུ་བཞི་དང་། ནོར་བུ་དང་། པདྨ་དང་། འཁོར་ལོ་ལྟ་བུ་དང་། ཟུར་བརྒྱད་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་ལྟ་བུ་སོགས་ཏེ། ཕལ་པོ་ཆེར་ལྟའོ། །གླིང་བཞི་ཡང་བདེ་བ་ཅན་ན་མེད་ཅིང་། སངས་རྒྱས་ རི་རབ་འོད་ཀྱི་ཞིང་ན། འཛམ་བུ་གླིང་ལ་དཔག་ཚད་བྱེ་བ་དང་། གཞན་གསུམ་ལ་བརྒྱད་ཁྲི་རེ་དང་། སྣང་བའི་ཁྱད་པར་ཡང་སེམས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་ཞིང་ན་སྟོང་གསུམ་རིལ་པོ་ཉི་ཟླ་ཟུང་གཅིག་གིས་གསལ་བ་དང་། 4-1172 ཕལ་པོ་ཆེར། ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་འོད་མེད་དེ། །མུན་པའི་འཇིགས་པ་ཤིན་ཏུ་ཆེ། །རེག་ན་སྡུག་བསྔལ་སྤུ་གྲི་འདྲ། །བལྟ་ན་མི་བཟད་ཅི་ཡང་གཡའ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་ལྷ་འོད་ཅན། །ལ་ལ་ ཁྱིམ་གྱི་འོད་ཅན་ཏེ། །ལ་ལ་ཉི་ཟླའི་འོད་དང་ལྡན། །ཞིང་རྣམ་ལ་ལ་རང་གི་འོད། །ཤིང་གི་འོད་ཅན་དྲི་མ་མེད། །ལ་ལའི་རི་བོའི་འོད་ཅན་སྟེ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་ནོར་བུའི་འོད། ། ལ་ལ་མར་མེའི་འོད་ཅན་ཏེ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་སངས་རྒྱས་འོད། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་པདྨའི་འོད། །སྤོས་ཆུའི་འོད་དང་ལྡན་པའང་ཡོད། །སྨོན་ལམ་དབང་གིས་རྣམ་པར་སྦྱངས། །ཞེས་དང་། ཡང་རྒྱན་གྱི་ཁྱད་ པར་ཡང་། ཞིང་གི་རྒྱན་མངས་བྱེ་བ་ཡི། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་རྣམ་པར་བྲིས། །རྒྱན་དང་ཚུལ་རྣམས་ཐ་དད་པར། །སྣ་ཚོགས་མིག་གཡོར་ལྟ་བུར་སྣང་། །ཞེས་དང་། ཡང་སངས་རྒྱས་འོད་མེད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ ཡང་། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལར་སངས་རྒྱས་མེད། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལར་སངས་རྒྱས་བཅས། །ལ་ལའི་ཞིང་ན་སངས་རྒྱས་གཅིག །ལ་ལར་སངས་རྒྱས་མང་པོའོ། །ཞེས་དང་། ཡང་གནས་པའི་ཡུན་ཡང་། ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་བསྐལ་ པ་ཙམ། །ལ་ལ་བསྐལ་པ་བཅུ་པ་སྟེ། །ཞིང་རྣམས་ལ་ལ་སྡུག་བསྔལ་མཉམ་པའི། །བསྐལ་པ་བྱེ་བར་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཅེས་སོ། །ཡང་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཐད་ཀ་བ་འདི་ལྟ་བུ་དང་། སྣྲེལ་ཞི་ལ་སོགས་ལ་རྐང་པ་བཙུགས་པ་དང་། 4-1173 སྤྱི་བོ་བཙུགས་སུ་འགྲོ་བ་གསུམ་དུ་འཆད་དེ། རྒྱ་ཆེར་གཞན་དུ་ལྟའོ།། །། བརྒྱད་པ་ལུས་ཚེའི་ཚད་བཤད་པ་ལ། ལུས་ཚད་དང་ཚེ་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ལ། མིའི་ལུས་ཚད་དང་། ལྷའི་ལུས་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ནི་སྤྱིར་སྣོད་ཀྱི་ཚད་ཡོད་པ་བཞིན་དུ། དེའི་སེམས་ཅན་གྱི་ཚད་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། ཆོས་མངོན་པར། ངན་འགྲོའི་ལུས་ཚད་སྡིག་པ་ཆེ་ཆུང་གི་དབང་གིས་གཅིག་དུ་མ་ངེས་པར་བཤད་ ཅིང་། ཡུམ་དུའང་། དམ་པའི་ཆོས་སྤོང་བ་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བས་ལུས་ཚད་བཤད་དུ་མི་རུང་བར་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །བཟང་སྐྱོང་གི་ཞུས་པར། དམྱལ་བ་འགའ་ཞིག་མ་གཏོགས་པ་ལ་རང་གི་ཁྲུ་བརྒྱད་ཡོད། ཅེས་དང་། དྲན་པ་ཉེར་གཞག་ཏུ། མཚམས་མེད་གཅིག་བྱས་

【現代漢語翻譯】 清凈的佛土遍佈十方，它們存在於虛空、珍寶之海和佛陀的加持之中。其形狀有圓形、三角形、四方形、珍寶形、蓮花形、法輪形、八角形以及佛陀的相好等等，大多如《華嚴經》所描述。 四大部洲在極樂世界並不存在。在佛陀須彌山光明的佛土中，贍部洲的面積有百億由旬，其餘三大部洲各有八萬由旬。顯現的差別在於，在普賢菩薩的佛土中，一個三千大千世界由一對日月照亮。 《華嚴經》中說：『有些佛土沒有光明，黑暗的恐懼非常強烈，觸碰時痛苦如利刃，觀看時令人厭惡。有些佛土有天神的光明，有些有家宅的光明，有些有日月的光明，有些佛土有自身的光明，樹木的光明清凈無染，有些有山的光明，有些佛土有珍寶的光明，有些有燈的光明，有些佛土有佛陀的光明，有些佛土有蓮花的光明，也有具足香水光明的，這些都是由願力的力量所清凈。』 此外，關於莊嚴的差別，《華嚴經》中說：『無數佛土的莊嚴，有些佛土被描繪成各種各樣的圖案，莊嚴和形式各不相同，呈現出眼花繚亂的景象。』 此外，關於佛陀是否存在的差別，《華嚴經》中說：『有些佛土沒有佛陀，有些佛土有佛陀，有些佛土只有一位佛陀，有些佛土有很多佛陀。』 此外，關於住留的時間，《華嚴經》中說：『有些佛土住留一劫，有些住留十劫，有些佛土與痛苦相等，被稱為住留百億劫。』 此外，關於世界的形式，有像卡巴柱子一樣的，有像斯瑞拉一樣以腳支撐的，也有頭朝下支撐的三種說法，詳情見其他經典。 第八，講述身量和壽命的量度，分為身量和壽命兩種。首先是身量，分為人的身量和天人的身量兩種。首先是人的身量，一般而言，就像容器有大小一樣，眾生的身量也有大小嗎？ 《阿毗達磨》中說，惡趣眾生的身量，根據罪業的大小而不同，並不確定。《母經》中也說，誹謗正法者會墮入地獄，其身量無法描述。《善護請問經》中說，除了少數地獄外，其餘地獄眾生都有自己的八肘。《念住經》中說，造作五無間罪之一者

【English Translation】 Pure lands are everywhere in the ten directions, residing in space, oceans of jewels, and the blessings of the Buddhas. Their shapes include circles, triangles, squares, jewels, lotuses, wheels, octagons, and the marks of the Buddhas, mostly as described in the Avatamsaka Sutra (Flower Garland Sutra). The four continents do not exist in Sukhavati (the Pure Land of Amitabha). In the Buddha's Sumeru Light Land, Jambudvipa (the continent where we live) is a hundred billion yojanas in size, and the other three continents are each eighty thousand yojanas. The difference in appearance is that in Samantabhadra's (Universal Virtue Bodhisattva) land, a single trichiliocosm is illuminated by a pair of sun and moon. The Avatamsaka Sutra says: 'Some lands have no light, and the fear of darkness is very intense. Touching them is as painful as a sharp blade, and looking at them is unbearable and repulsive. Some lands have the light of gods, some have the light of houses, some have the light of the sun and moon, some lands have their own light, the light of trees is pure and without defilement, some have the light of mountains, some lands have the light of jewels, some have the light of lamps, some lands have the light of Buddhas, some lands have the light of lotuses, and some are endowed with the light of fragrant water, all purified by the power of aspiration.' Furthermore, regarding the differences in adornments, the Avatamsaka Sutra says: 'The adornments of countless lands, some lands are depicted with various patterns, the adornments and forms are different, presenting a dazzling sight.' Furthermore, regarding the differences in the presence or absence of Buddhas, the Avatamsaka Sutra says: 'Some lands have no Buddhas, some lands have Buddhas, some lands have only one Buddha, and some lands have many Buddhas.' Furthermore, regarding the duration of stay, the Avatamsaka Sutra says: 'Some lands stay for one kalpa (aeon), some stay for ten kalpas, some lands are equal to suffering, and are said to stay for a hundred billion kalpas.' Furthermore, regarding the forms of the worlds, there are three ways of support: like a Kaba pillar, like Srella supported by feet, and supported upside down. See other scriptures for details. Eighth, explaining the measurement of body size and lifespan, divided into body size and lifespan. First is body size, divided into the body size of humans and the body size of gods. First is the body size of humans, in general, just as containers have sizes, do sentient beings also have sizes? The Abhidharma says that the body size of beings in the lower realms varies depending on the magnitude of their sins and is not fixed. The Sutra of the Mother also says that those who slander the Dharma will be born in hell, and their body size cannot be described. The Good Protector's Questions Sutra says that except for a few hells, the beings in the other hells have their own eight cubits. The Mindfulness Sutra says that one who commits one of the five heinous crimes

---

པའི་མནར་མེད་ཀྱི་ལུས་དཔག་ཚད་གཅིག་ནས་ལྔ་བྱས་པ་ལ་དཔག་ཚད་ལྔའི་བར་ཡོད་ཅེས་དང་། མདོ་མྱང་འདས་སུ། མཚམས་མེད་བརྒྱད་བྱས་པའི་ དམྱལ་བའི་ལུས་ལ་དཔག་ཚད་བརྒྱད་ཁྲི་ཡོད་ཀྱང་གཅིག་ལ་གཅིག་མི་ཐོགས། ཞེས་དང་། དཀོན་མཆོག་ཏ་ལའི་མདོར། ཐེག་ཆེན་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་དམྱལ་བའི་ལྕེ་ལ་དཔག་ཚད་འབུམ་ཡོད་ཅེས་དང་། ཉི་ མའི་སྙིང་པོའི་མདོར། ཡིད་དྭགས་ཆུང་བ་ལ་མཐོ་གང་དང་། ཆེ་བ་ལ་དཔག་ཚད་སྟོང་ཡོད་པ་དང་། དུད་འགྲོ་ཆུང་བ་ལ་སྐྲ་རྩེའི་ལྔ་བཅུའི་ཆ་དང་། གླང་པོ་རབ་བརྟན་དང་ས་སྲུང་ཀྱི་བུ་ལ། 4-1174 མཐའ་སྐོར་དུ་དཔག་ཚད་བདུན་དང་། རྒྱ་མཚོར་གནས་པའི་ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ལས་ལུས་མ་འཕགས་པར། རོ་སྟོད་ཀྱིས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་ཕྱིན་ཏེ་ཐུབ་པ་ལ་ཆོས་ཉན། ཞེས་དང་། ལས་ བརྒྱ་པར། ཆུ་སྲིན་ཆེ་བ་ལ་དཔག་ཚད་ཉིས་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་ཡོད་ཅེས་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་འཕོ་བའི་མདོར། ཀླུ་དགའ་བོ་དང་ཉེ་དགའ་བོའི་ལུས་ཀྱིས་རི་རབ་ཀྱང་གཡོ་ཞིང་། དབུགས་ཀྱི་དུག་ གིས་རྒྱ་མཚོའང་བཏུང་དུ་མི་རུང་བར་བྱེད་ཅེས་དང་། ལུང་གཞིར། ཀླུ་གཉིས་ཀྱིས་རི་རབ་ལ་ལན་གསུམ་དཀྲིས་པར་བཀའ་བསྩལ་ཏེ། ཀླུའི་ལུས་རྣམས་ནི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པའང་སྲིད་དོ། །དེས་ན་མིའི་ལུས་ ཚད་ནི། འཛམ་བུ་གླིང་པ་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ཚད་ནི། ཁ་ཅིག་ཁྲུ་བཞི་པ་དང་ཕལ་ཆེར་ཕྱེད་དང་བཞི་སྟེ། ཁྲུ་ནི་ཆོས་མངོན་པ་བཤད་པའི་དུས་ཀྱི་མི་ཡི་ཁྲུ་ཡིས་ བརྩིའོ་ཞེས་སློབ་དཔོན་རྒྱལ་པོ་སྲས་བཤད་ལ། འོན་ཀྱང་འོག་ནས་འཆད་པ་འགྱུར་སྒྲེས་པའི་ཁྲུའོ། །བསྐལ་པ་དང་པོའི་མི་འགའ་ཞིག་ནི་བརྒྱ་བྱིན་དང་མཉམ་སྟེ། ཡབ་སྲས་མཇལ་བས་སྤྱི་བོ་སྐྱེས་དང་། བརྒྱ་བྱིན་སྟན་གཅིག་ལ་འདུག་པ་ན་མིག་འབྱེད་བཙུམ་ཡོད་མེད་མ་གཏོགས་པ་ཁྱད་མེད་པར་བཀའ་བསྩལ་པས་སོ། །ཤར་ལུས་འཕགས་པོ་ཁྲུ་བརྒྱད་དང་། བ་གླང་སྤྱོད་པ་བཅུ་དྲུག་དང་། བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་པ་སོ་གཉིས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཕྱི་མ་ཉིས་འགྱུར་དུ་སྐྱེད་དོ། ། 4-1175 སར། ལུས་འཕགས་པོ་སོགས་ཀྱང་རང་གི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཞི་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལྷའི་ལུས་ཚད་ལ། འདོད་ལྷའི་ལུས་ཚད་དང་། གཟུགས་ཀྱི་ལྷའི་གཟུགས་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་དང་ལྡན་པའི་ལུས་ ཚད་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པ་རྒྱང་གྲགས་བཞི་ཆ་ནས། དགའ་ལྡན་པ་གཉིས་དང་། གཞན་འཕྲུལ་བ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་རྒྱང་གྲགས་བཞི་ཆ་རེ་བསྐྱེད་དོ། །སར། ལྷ་མིན་གྱི་ལུས་ཚད་དང་། ཚེ་ཚད་དང་། ལོངས་སྤྱོད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པ་དང་འདྲ་བ་དང་། བརྒྱ་བྱིན་དང་། འཐབ་བྲལ་བ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་གཟུགས་ཀྱི་ལྷའི་ལུས་ཚད་ནི། གཟུགས་ཅན་དང་པོ་ཚངས་རིས་ པ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་། དེའི་གོང་མ། ཕྱེད་ཕྱེད་སྐྱེད་ད

【現代漢語翻譯】 在無間地獄（梵文：Avīci，無有間斷）中，眾生的身體大小從一由旬到五由旬不等。在《涅槃經》中記載，八種無間地獄中，眾生的身體有八萬由旬，但互不干擾。在《寶積經》中記載，誹謗大乘佛法之人的地獄之舌有一百萬由旬。在《日藏經》中記載，小餓鬼的身高有一肘，大餓鬼的身高有一千由旬。小旁生的身體是頭髮尖的五十分之一，而像王和地神之子，周圍有七由旬。居住在海洋中的龍王們的身體不會超過這個尺寸，羅睺羅上半身到達三十三天聽佛陀說法。在《業報百種經》中記載，大鱷魚的身長有二千七百由旬。在《轉識經》中記載，龍王難陀（梵文：Nanda，歡喜）和近難陀（梵文：Upananda，近歡喜）的身體能搖動須彌山，他們的氣息之毒使海水也無法飲用。在《律藏》中記載，佛陀曾說兩條龍纏繞須彌山三次。龍的身體可能是化現的。因此，人類的身體大小是：在贍部洲（梵文：Jambudvīpa）人壽百歲時，有些人的身高是四肘，大多數是三肘半。這裡的『肘』是指在宣說《阿毗達磨》時的標準。這是教師勝子（藏文：rgyal po sras）的說法。然而，下面要講的是經過換算的肘。最初劫時的一些人與帝釋天（梵文：Śakra）一樣高大，父子相見時，頭頂會生出肉髻。佛陀曾說，帝釋天與人在同一座位上時，除了眼睛的開合之外，沒有其他區別。東勝身洲（梵文：Pūrvavideha）的人身高八肘，牛貨洲（梵文：Goyāna）的人身高十六肘，北俱盧洲（梵文：Uttarakuru）的人身高三十二肘，後者是前者的兩倍。經文中說，勝身洲等的身高也是他們各自的三肘半。 第二，關於天人的身體大小：分為欲界天人的身體大小和色界天人的身體大小兩種。首先是欲界天人的身體大小：四大天王的身高是四分之一由旬，從兜率天到他化自在天，每往上一層，身高增加四分之一由旬，到樂化天是二由旬。經文中說，阿修羅（梵文：Asura）的身高、壽命和享用與三十三天相同，因陀羅（梵文：Indra）和無諍天的身高是半由旬。第二是色界天人的身體大小：初禪天梵眾天的身高是半由旬，越往上的天，身高增加一半。

【English Translation】 In the Avīci hell (Sanskrit: Avīci, uninterrupted), the bodies of beings range from one yojana to five yojanas. The Nirvana Sutra states that in the eight Avīci hells, the bodies of beings are eighty thousand yojanas, but they do not interfere with each other. The Ratnakūṭa Sūtra states that the tongues of those who slander the Mahāyāna Dharma in hell are one million yojanas long. The Sūryagarbha Sūtra states that small pretas (hungry ghosts) are one cubit tall, and large pretas are one thousand yojanas tall. Small animals have a body size that is one-fiftieth of a hair's breadth, while the elephant king and the son of the earth deity are seven yojanas in circumference. The bodies of the Nāga kings living in the ocean do not exceed this size. Rāhula goes to the Trayastriṃśa Heaven to listen to the Buddha's teachings. The Karmashataka Sutra states that a large crocodile is two thousand seven hundred yojanas long. The Transference of Consciousness Sutra states that the bodies of the Nāga kings Nanda (Sanskrit: Nanda, joy) and Upananda (Sanskrit: Upananda, near joy) can shake Mount Meru, and their poisonous breath makes the ocean undrinkable. The Vinaya-vastu states that the Buddha said that two Nāgas coiled around Mount Meru three times. The bodies of the Nāgas may be emanations. Therefore, the size of human bodies is: when people in Jambudvīpa live to be a hundred years old, some are four cubits tall, and most are three and a half cubits. The 'cubit' here refers to the standard cubit at the time of explaining the Abhidharma. This is the statement of the teacher Prince (Tibetan: rgyal po sras). However, what will be discussed below is the converted cubit. Some people in the first kalpa were as tall as Śakra (Sanskrit: Śakra), and when father and son met, a protuberance would grow on the top of their heads. The Buddha said that when Śakra and a person were on the same seat, there was no difference except for the opening and closing of the eyes. The people of Pūrvavideha are eight cubits tall, the people of Goyāna are sixteen cubits tall, and the people of Uttarakuru are thirty-two cubits tall, the latter being twice the former. The sutras say that the height of Pūrvavideha and others is also their respective three and a half cubits. Secondly, regarding the size of the bodies of the devas (gods): there are two types, the size of the bodies of the desire realm devas and the size of the bodies of the form realm devas. First, the size of the bodies of the desire realm devas: the height of the Four Great Kings is one-quarter of a krosha (unit of distance), from the Tuṣita Heaven to the Paranirmitavasavartin Heaven, the height increases by one-quarter of a krosha with each ascending level, up to the Nirmāṇarati Heaven, which is two yojanas. The sutras say that the height, lifespan, and enjoyment of the Asuras (Sanskrit: Asura) are the same as those of the Trayastriṃśa Heaven, and the height of Indra (Sanskrit: Indra) and the Aranavrata Heaven is half a yojana. Secondly, the size of the bodies of the form realm devas: the height of the Brahmapāriṣadya of the first dhyāna is half a yojana, and the height increases by half with each higher level.

---

ེ། འོད་ཆུང་མན་ཆད་ཀྱི་ལུས་ཚད་དཔག་ཚད་གཉིས། དེའི་ལྟག་ཚད་མེད་འོད་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལུས་ནི། འོག་མ་ལས་གོང་མ་ཉིས་འགྱུར་ཉིས་ འགྱུར་གྱིས་ཆེ་སྟེ། དགེ་རྒྱས་པ་རེ་བཞི་དང་། སྤྲིན་མེད་པའི་དཔག་ཚད་གཉིས་གསུམ་དོར་བས་བརྒྱ་ཉེར་ལྔ་ནས། འོག་མིན་པའི་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་གི་བར་རོ། །གཉིས་པ་ཚེ་ཚད་ལ། བདེ་འགྲོའི་ཚེ་ ཚད་དང་། ངན་འགྲོའི་ཚེ་ཚད། མ་ངེས་པའི་འཆི་བ་ཡོད་མེད་དཔྱད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་མིའི་ཚེ་ཚད་དང་ལྷའི་ཚེ་ཚད་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བོང་ཚོད་ཐ་དད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ཚད་ཀྱང་ཐ་དད་དམ་ཞེ་ན། 4-1176 སྒྲ་མི་སྙན་ན་ཚེ་ལོ་སྟོང་སྟེ། ནུབ་དང་ཤར་གཉིས་ན་དེའི་ཕྱེད་ཕྱེད་སྤངས་པ་སྟེ། རིམ་པས་ལྔ་བརྒྱ་དང་། ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུའོ། །འཛམ་གླིང་འདི་ན་མ་ངེས་ཏེ། རིམ་པ་ལྔ་བརྒྱ་དང་། རེས་ཐུང་སྟེ་ཐ་མར་ལོ་བཅུ་དང་། རེས་རིང་སྟེ་སྐལ་པ་དང་པོའི་མིའི་ཚེ་ལོ་དཔག་ཏུ་མེད་དོ། །དགོངས་རྒྱན་དུ་བར་དུ་མ་ངེས་ཤིང་ཐོག་མཐའ་ངེས་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་འདོད་ ལྷའི་ཚེ་ཚད། གཟུགས་ཁམས་པའི་ཚེ་ཚད། གཟུགས་མེད་ཚེ་ཚད་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། མི་ལོ་ལྔ་བཅུ་ལ་འདོད་ལྷ་འོག་མ་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པའི་ཉིན་ཞག་གཅིག་སྟེ། ཉིན་ཞག་དེ་ཡིས་གྲངས་པའི་ ཞག་སུམ་ཅུ་ལ་ཟླ་བ་དང་། དེ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོར་བྱས་པའི་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པའི་ཚེ་དེ་ནི་རང་རང་ལོ་ལྔ་བརྒྱའོ། །འདོང་ལྷ་གོང་མ་ལྔའི་ཞག་དང་ལོ་ཡི་ཚད་གཉིས་ཀ་ཉིས་འགྱུར་ ཏེ། རིམ་པ་བཞིན་མི་ལོ་བརྒྱ་དང་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་ལ་ཉིན་ཞག་སྟེ། དེ་ཡིས་གྲངས་པའི་ལོ་སྟོང་དང་། ཉིས་སྟོང་དང་། བཞི་སྟོང་དང་། ཁྲི་དྲུག་སྟོང་ནི་ཚེ་ཚད་དོ། །གཉའ་ཤིང་ཡན་ཆད་ན་ ཉི་ཟླ་མེད་ཀྱང་ཉིན་མཚན་ནི་ཀུ་མུ་ཏ་དང་། པད་མ་མེ་ཏོག་ཁ་ཕྱེ་ཟུམ་དང་། བྱ་རྣམས་སྐད་འབྱིན་མི་འབྱིན་དང་། གཉིད་གྲོ་བ་སངས་མ་སངས་ཏེ། སྣང་བའི་བྱ་བ་ནི་རང་གིས་འོད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། ། 4-1177 གཉིས་པ་གཟུགས་ཁམས་པའི་ཚེ་ཚད་ནི། གཟུགས་ཅན་རྣམས་ན་ཉིན་མཚན་མེད་ཀྱང་། ཚེ་ཚད་ནི་རང་གི་ལུས་གཞལ་བའི་དཔག་ཚད་ཀྱི་གྲངས་ཀྱིས་བསྐལ་པ་ཡིས་འཇལ་ཏེ། གཟུགས་ཅན་དང་པོ་བསྐལ་པ་ ཕྱེད། དེ་ཡི་གོང་མ་ཕྱེད་ཕྱེད་བསྐྱེད། འོད་ཆུང་རྣམས་ཀྱི་ལྟག་ཡན་ཆད། ཚེ་ནི་ཉིས་འགྱུར་ཉིས་འགྱུར་ཏེ། སྤྲིན་མེད་བསྐལ་ཆེན་གསུམ་དོར་རོ། །ཞེས་པའོ། །གསུམ་པ་གཟུགས་མེད་པའི་ཚེ་ཚད་ནི། གཟུགས་ མེད་དང་པོའི་ཚེ་ཚད་ནི། བསྐལ་པ་སྟོང་ཁྲག་ཉི་ཤུ། གོང་མ་གསུམ་ཉི་ཤུ་རེའི་ལྷག་པའི་ལྷག་པ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་མེད་བཞི་ལས་བསྐལ་ཆེན་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུ་ཐུབ་བོ། །བསྐལ་པ་དེ་གང་ ཞེ་ན་འོད་ཆུང་ནས་བཟུང་སྟེ་བསྐལ་ཆེན་ཏེ། དེའི་འོག་མ་ཚངས་ཆེན་སོགས་གསུམ་ནི་བསྐལ་ཆེན་ཕྱེད་ལ་བསྐལ་པར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ངན་འགྲོ

【現代漢語翻譯】 因此，光天以下眾生的身量是二俱盧舍（梵文：krośa，漢語：一俱盧舍等於四分之一由旬），無量光天以上眾生的身量，比地獄眾生以二倍二倍遞增，從具善天（梵文：Subhakṛtsna）的八十四俱盧舍，到無雲天（梵文：Anabhraka）減去二、三俱盧舍的百二十五俱盧舍，直至色究竟天（梵文：Akaniṣṭha）的六萬俱盧舍。 第二，關於壽命：分為善趣的壽命、惡趣的壽命，以及對不確定死亡的有無進行考察三種。首先是善趣的壽命，又分為人類的壽命和天人的壽命兩種。首先是人類的壽命：一般來說，形體大小不同，壽命也不同嗎？ 聲不悅意（梵文：Audumbara）的壽命為一千歲，東西兩處各減去一半，依次為五百歲和二百五十歲。在此贍部洲（梵文：Jambudvīpa），壽命是不確定的，有時短至十年，有時長至最初劫的人類壽命長到不可估量。在《功德藏》中說，中間不確定，而開始和結束是確定的。 第二是天人的壽命，分為欲界天人的壽命、色界天人的壽命和無色界天人的壽命三種。首先是欲界天人的壽命：人間五十年是欲界下層四大天王（梵文：Caturmahārājakāyika）的一晝夜，以這樣的晝夜計算三十天為一月，十二個月為一年，四大天王的壽命是他們各自的五百歲。以上五種天人的晝夜和年份都是雙倍遞增，依次是人間一百年和一千六百年為一晝夜，以此計算，壽命分別為一千年、二千年、四千年和一萬六千年。夜摩天（梵文：Yāmadeva）以上沒有日月，但晝夜是通過優曇婆羅花（梵文：udumbara，梵文羅馬擬音：udumbara，漢語字面意思：祥瑞之花）和蓮花（梵文：padma，梵文羅馬擬音：padma，漢語字面意思：蓮花）的開合，鳥類的鳴叫與否，以及睡眠的清醒與否來區分的，光明的顯現是通過自身的光芒來了解的。 第二是色界天人的壽命：在有色界中沒有晝夜，但壽命是用自身身量所測量的俱盧舍的數量來計算劫數的，最初的有色界半劫，其上的每一層都增加一半。光天以上，壽命以二倍二倍遞增，減去無雲天的三大劫。 第三是無色界的壽命：最初的無色界壽命是二萬大劫，以上三種每種增加二十大劫，四種無色界總共能活八萬大劫。所謂的大劫，是從光天開始的大劫，其下的梵眾天（梵文：Brahmakāyika）等三種天界，以半大劫作為一劫。 第二，關於惡趣

【English Translation】 Therefore, the body size of beings below the Light Heaven is two krosa (Sanskrit: krośa, Chinese: one krosa equals one-quarter of a yojana). The body size of beings above the Immeasurable Light Heaven increases by a factor of two, from eighty-four krosa of the Well-being Heaven (Sanskrit: Subhakṛtsna) to one hundred and twenty-five krosa of the Cloudless Heaven (Sanskrit: Anabhraka) minus two or three krosa, up to sixty thousand krosa of the Akanistha Heaven (Sanskrit: Akaniṣṭha). Second, regarding lifespan: it is divided into three types: the lifespan of the happy realms, the lifespan of the miserable realms, and an examination of the existence or non-existence of uncertain death. First, the lifespan of the happy realms is divided into two types: the lifespan of humans and the lifespan of gods. First, the lifespan of humans: generally speaking, are lifespans different depending on the size of the body? The lifespan of the Unpleasant Sound (Sanskrit: Audumbara) is one thousand years, with half subtracted from the east and west, respectively five hundred years and two hundred and fifty years. In this Jambudvipa (Sanskrit: Jambudvīpa), lifespan is uncertain, sometimes as short as ten years, and sometimes as long as the immeasurable lifespan of humans in the first kalpa. In 'The Ornament of Realization', it is said that the middle is uncertain, while the beginning and end are certain. Second, the lifespan of the gods is divided into three types: the lifespan of the desire realm gods, the lifespan of the form realm gods, and the lifespan of the formless realm gods. First, the lifespan of the desire realm gods: fifty human years is one day and night for the lower Four Great Kings (Sanskrit: Caturmahārājakāyika) of the desire realm. Thirty of these days and nights are counted as one month, and twelve months as one year. The lifespan of the Four Great Kings is five hundred years each. The days and nights and years of the five higher gods are doubled, respectively one hundred human years and one thousand six hundred years as one day and night. Calculated in this way, the lifespans are one thousand years, two thousand years, four thousand years, and sixteen thousand years, respectively. Above the Yama Heaven (Sanskrit: Yāmadeva), there are no sun and moon, but day and night are distinguished by the opening and closing of the udumbara flower (Sanskrit: udumbara, Sanskrit Romanization: udumbara, Chinese literal meaning: auspicious flower) and the lotus (Sanskrit: padma, Sanskrit Romanization: padma, Chinese literal meaning: lotus), the singing or not singing of birds, and whether sleep is awake or not. The appearance of light is known through one's own light. Second, the lifespan of the form realm gods: in the form realm, there is no day and night, but lifespan is calculated by measuring the number of krosa of one's own body in kalpas. The first form realm is half a kalpa, and each layer above it increases by half. Above the Light Heaven, lifespan increases by a factor of two, subtracting the three great kalpas of the Cloudless Heaven. Third, the lifespan of the formless realm: the lifespan of the first formless realm is twenty thousand great kalpas, and each of the three above increases by twenty great kalpas. The four formless realms can live a total of eighty thousand great kalpas. The so-called great kalpa is the great kalpa starting from the Light Heaven. The three heavens below it, such as the Brahma Heaven (Sanskrit: Brahmakāyika), take half a great kalpa as one kalpa. Second, regarding the miserable realms

---

འི་ཚེ་ཚད་ལ། ཚ་དམྱལ། དུད་འགྲོ། ཡི་ དྭགས། གྲང་དམྱལ་གྱི་ཚེ་ཚད་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། ཡང་སོས་ལ་སོགས་པ་དྲུག་རིམ་པ་བཞིན། འདོད་ལྷ་རིགས་དྲུག་གི་ཚེ་དང་། ཉིན་ཞག་མཉམ་ལ། རང་གིས་ཉིན་ཞག་དེས་བགྲངས་པའི་དྲུག་པོ་ དེ་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་འདོད་ལྷ་རིགས་དྲུག་དང་ལོ་གྲངས་འདྲ་བ་ཡིན་ཏེ། རྒྱལ་ཆེན་རིས་བཞི་པས་ཚེ་ནི་ཡང་སོས་པས་ཞག་གཅིག་སྟེ། ཞག་དེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཟླ་བ། དེ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོར་བྱས་པའི་རང་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་ཐུབ་པ་སོགས་སོ། ། 4-1178 རབ་ཏུ་ཚ་བ་ནི་བར་བསྐལ་ཕྱེད་དང་། མནར་མེད་ནི་བར་བསྐལ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ནི། དུད་འགྲོ་རྣམས་ཚེ་མཆོག་ཏུ་རིང་བས་ན་བར་བསྐལ་གཅིག་སྟེ། དགེ་སློང་དག་ཀླུ་བརྒྱད་པོ་ནི་ཀླུ་ ཆེན་པོ་སྟེ། བསྐལ་པར་གནས་པར་འཛིན་ནོ། །ཐུང་བ་ཡུད་ཙམ་པ་ཉི་མའི་སྙིང་པོར་རོ། །གསུམ་པ་ཡི་དྭགས་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ནི་མིའི་ཟླ་བ་གཅིག་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པས་རང་ལོ་ ལྔ་བརྒྱ་སྟེ། མི་ལོ་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ངོ་། །མདོ་ཉི་སྙིང་དུ། ཐུང་བས་སྟོང་དང་རིང་བས་སྟོང་ཁྲག་བརྒྱད་ཅུ་ཐུབ་པར་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །བཞི་པ་གྲང་དམྱལ་གྱི་ཚེ་ཚད་ནི། མ་ག་དྡྷའི་ཏིལ་ ཁལ་བརྒྱད་ཅུ་ཤོང་བས་ཏིལ་གྱིས་སྦྱངས་ནང་བྱུར་བུར་བཀང་བ་ནས། མི་ལོ་བརྒྱ་རེ་བཞིན་ཏིལ་ཉག་གཅིག་ཕྱུང་བས་ཟད་པར་འགྱུར་པ་ནི། ཆུ་བུར་ཅན་གྱི་དམྱལ་བའི་ཚེ་ཚད་ཡིན་ཏེ། མ་ ག་དྷའི་ཕུལ་ལུའི་ནང་དུ་ཏིལ་ཉག་སུམ་འབུམ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་སུམ་བརྒྱ་བདུན་ནོ་འབུམ་དོན་ལྔ་ཤོང་ཞིང་། དེ་དྲུག་ལ་བྲེ་དང་། བྲེ་ཉི་ཤུ་ལ་ཁལ་དུ་བྱས་པས་ཁལ་གཅིག་ལ་ཏིལ་ ཉག་བྱེ་བ་གཅིག་དང་ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ཡོད་ཅིང་། དེ་ལྟར་རྩིས་པས་མི་ལོ་བརྒྱ་རེ་ནས་ཏིལ་ཉག་རེ་ཕྱུང་བས་ཏིལ་ཟད་པ་ཆུ་བུར་ཅན་གྱི་ཚེའི་ཚད་ཡིན་ནོ། །གྲང་དམྱལ་གཞན་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ནི། 4-1179 གྲང་དམྱལ་གཉིས་པ་ལ་དང་པོའི་ཉི་ཤུར་གྱུར་ཅིང་གསུམ་པ་མན་ཆད་ལ་རིམས་བཞིན་ཏིལ་སྦྱང་ཉི་ཤུར་སྦྲེལ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་གྲང་དམྱལ་གསུམ་པ་ལ་བཞི་བཅུ། བཞི་པ་ལ་དྲུག་ཅུ། ལྔ་པ་ལ་བརྒྱད་བཅུ། བདུན་པ་ལ་བརྒྱ་དང་ཉི་ཤུ། བརྒྱད་པ་ལ་བརྒྱ་དང་བཞི་བཅུའོ། །སྦྱང་བ་ནི་བང་བའམ། ཁྱོར་གྱི་མིང་ངོ་། །གྲང་དམྱལ་འདི་དག་གི་ཚེ་ཚད་ལ། མངོན་པ་བ་ཕལ་ ཆེར་གོང་མ་གོང་མ་ལས་འོག་མ་འོག་མ་ཉི་ཤུ་འགྱུར་གྱིས་རིང་བར་འདོད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཚ་དམྱལ་རྣམས་ལས་གྲང་དམྱལ་རྣམས་ཚེ་རིང་བར་འགྱུར་བས་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་དང་། ས་ སྡེ་ལས་ཀྱང་། གྲང་དམྱལ་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་ཚད་དམྱལ་གྱི་ཕྱེད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། ཆོས་ཀྱིས་སྤྱན་ལྡན་ཆེན་པོ་ཁ་ཅིག་གིས་བསྟན་བཅོས་སུ། གཞན་གྱི་ཚེ་ནི་ཉི་ཤུས་བསྒྱུར། །ཞེས་བྱུང་ བ་དེ་ནི་ཡི་གེ་མ་དག་པ་ལ། རྗེས་འཇུག་རྣམས་ཀྱི་གཞུང་དག་པར་བྱེད་པའི་བློ་གྲ

【現代漢語翻譯】 關於地獄道的壽命：熱地獄、畜生、餓鬼、寒地獄的壽命如下。第一，從復活地獄等六種地獄依次，與欲界六天（指四大天王天、忉利天、夜摩天、兜率天、化樂天、他化自在天）的壽命和晝夜相同。以自己的晝夜計算的這六者（指六大地獄）的壽命與欲界六天的年數相同。例如，四大天王天的壽命以復活地獄的一天為一天，三十天為一月，十二月為一年，以此計算為自身年齡五百歲等等。 極熱地獄的壽命為半個中劫，無間地獄的壽命為一個中劫。第二，畜生的壽命最長為一個中劫。諸比丘，八大龍王被認為是居住一個劫的大龍。最短的壽命是太陽的中心（指極短的時間）。第三，餓鬼的壽命以人間的一個月為一天，自身年齡五百歲，即人間的一萬五千年。《寶積經》中說，最短的壽命為一千歲，最長的壽命為八萬千歲。第四，寒地獄的壽命是：用摩揭陀國能裝八十卡車的芝麻，將容器裝滿芝麻，每過一百年取出其中一粒芝麻，直到取完，這就是皰寒地獄的壽命。摩揭陀國的普魯（容量單位）能裝三十八萬四千三百七十五億芝麻。六個普魯為一佈雷（容量單位），二十佈雷為一卡車。因此，一卡車有十億零二十五萬粒芝麻。這樣計算，每過一百年取出一粒芝麻，直到取完，這就是皰寒地獄的壽命。其他寒地獄的壽命： 第二個寒地獄的壽命是第一個的二十倍，從第三個開始，依次將芝麻容器乘以二十。這樣，第三個寒地獄的壽命是四十倍，第四個是六十倍，第五個是八十倍，第七個是一百二十倍，第八個是一百四十倍。容器是邦巴或者科爾（都是容量單位的名稱）。關於這些寒地獄的壽命，大多數俱舍論師認為，下面的地獄比上面的地獄長二十倍，這種說法是不合理的。因為這樣一來，寒地獄的壽命將比熱地獄長，這太過分了。而且，這與《本地分》中寒地獄的壽命是地獄一半的說法相矛盾。一些具有佛法的智者在論著中說：『其他的壽命乘以二十。』這可能是文字錯誤，後來的學者應該用智慧來糾正。

【English Translation】 Regarding the lifespan in the hell realms: the lifespans of the hot hells, animals, pretas, and cold hells are as follows. First, from the Reviving Hell and the six hells in order, they are the same as the lifespan and days and nights of the six desire realms (referring to the Four Heavenly Kings Heaven, Trayastrimsa Heaven, Yama Heaven, Tushita Heaven, Nirmanarati Heaven, and Paranirmita Vasavarti Heaven). The lifespans of these six (referring to the six great hells) calculated by their own days and nights are the same as the years of the six desire realms. For example, the lifespan of the Four Heavenly Kings Heaven is one day of the Reviving Hell as one day, thirty days as one month, and twelve months as one year, calculated as their own age of five hundred years, and so on. The lifespan of the Extremely Hot Hell is half a middle kalpa, and the lifespan of the Avici Hell is one middle kalpa. Second, the longest lifespan of animals is one middle kalpa. O monks, the eight great Naga kings are considered great Nagas residing for one kalpa. The shortest lifespan is the center of the sun (referring to an extremely short time). Third, the lifespan of pretas is one month of the human world as one day, with their own age of five hundred years, which is 15,000 years in the human world. In the Ratnakuta Sutra, it is said that the shortest lifespan is one thousand years, and the longest lifespan is eighty thousand thousand years. Fourth, the lifespan of the cold hells is: using sesame seeds from Magadha that can fill eighty cartloads, filling the container with sesame seeds, and taking out one sesame seed every hundred years until they are all gone, this is the lifespan of the Blistering Cold Hell. The pulu (unit of capacity) of Magadha can hold 384,375 billion sesame seeds. Six pulus are one bre (unit of capacity), and twenty bres are one cartload. Therefore, one cartload has 1,025 million sesame seeds. Calculating in this way, taking out one sesame seed every hundred years until they are all gone, this is the lifespan of the Blistering Cold Hell. The lifespans of the other cold hells: The lifespan of the second cold hell is twenty times that of the first, and from the third onwards, multiply the sesame container by twenty in order. Thus, the lifespan of the third cold hell is forty times, the fourth is sixty times, the fifth is eighty times, the seventh is one hundred and twenty times, and the eighth is one hundred and forty times. The container is bangba or khor (both are names of units of capacity). Regarding the lifespans of these cold hells, most Abhidharma masters believe that the lower hells are twenty times longer than the upper hells, which is unreasonable. Because in this way, the lifespan of the cold hells will be longer than the hot hells, which is too extreme. Moreover, this contradicts the statement in the Local Section that the lifespan of the cold hells is half of the hells. Some wise people with Dharma eyes said in their treatises: 'The lifespan of others is multiplied by twenty.' This may be a textual error, and later scholars should use wisdom to correct it.

---

ོས་ཀྱི་ནུས་པ་མེད་པར་ཟད་པ་སྟེ། མདོ་རྒྱུད། བསྟན་བཅོས་གང་དང་ཡང་མ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེ་བས་ན། ཁོ་བོས་བཤད་པ་ལྟར་འཐད་དེ། གྲང་དམྱལ་རྣམས་ཀྱིས་ཚེ་ཚད་བསྟན་པ། འཇིག་རྟེན་བཞག་པར། དེ་མན་ཆད་བདུན་ཆར་ཡང་གཅིག་ལས་གཅིག་ཉི་ཤུར་སྦྲེལ་བས་ཚད་དུ་སྦྱོར། ཞེས་སྦྲེལ་ཚིག་སྨོས་ཀྱིས། 4-1180 འགྱུར་ཚིག་མ་སྨོས་པའི་ཕྱིར། ཚེ་ཚད་དེ་དག་མི་ལོའི་གྲངས་ཀྱི་ཞིབ་ཏུ་བསྟན་ལ་ཕབ་ནས། རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞི་ཡི་ཚེ་ཚད་ལ། མི་ལོ་ས་ཡ་དགུ་ཡོད་དོ། །སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ཚེ་ ཚད་ལ། །བྱེ་བ་གསུམ་དང་ས་ཡ་དྲུག །འཐབ་བྲལ་ཚེ་ཚད་དུང་ཕྱུར་གཅིག །བྱེ་བ་བཞི་དང་ས་ཡ་བཞི། །དགའ་ལྡན་ཚེ་ཚད་དུང་ཕྱུར་ལྔ། །བྱེ་བ་བདུན་དང་ས་ཡ་དྲུག །འཕྲུལ་དགའ་ཚེ་ ཚད་ཐེར་འབུམ་གཉིས། །དུང་ཕྱུར་གསུམ་དང་ས་ཡ་བཞི། །གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་ཚེ་ཚད་ལ། །ཐེར་འབུམ་དགུ་དང་དུང་ཕྱུར་གཉིས། །བྱེ་བ་གཅིག་དང་ས་ཡ་དྲུག །ཡང་སོ་སོས་ཚེ་ཚད་མི་ཡི་ལོ། ། ཁྲག་ཁྲིག་ཆེན་པོ་གཅིག་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་དྲུག་དང་ཐེར་འབུམ་ནི། །ཆེན་པོ་གཉིས་ཏེ་ཐིག་ནག་གི །ཚེ་ཚད་རབ་བཀྲམ་གཅིག་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་གཉིས་ཁྲག་ཁྲིག་དགུ། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་དྲུག་ ཡིན་ནོ། །བསྡུས་འཇོམས་ཚེ་ཚད་མི་ཡི་ལོ། །རབ་བཀྲམ་ཆེན་པོ་གཅིག་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་གསུམ་ཁྲག་ཁྲིག་དྲུག །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། །ངུ་འབོད་ཚེ་ཚད་མི་ཡི་ལོ། །རབ་བཀྲམ་ཆེ་ བརྒྱད་རབ་བཀྲམ་གཉིས། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་དགུ་ཁྲག་ཁྲིག་བཞི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བཞི་ཡིན་ནོ། །ངུ་འབོད་ཆེན་པོའི་ཚེ་ཚད་ལ། །གཏམས་དྲུག་རབ་བཀྲམ་ཆེན་པོ་དྲུག །རབ་བཀྲམ་གསུམ་དང་ཁྲག་ཁྲིག་ནི། །ཆེན་པོ་ལྔ་དང་ཁྲག་ཁྲིག་ལྔ། ། 4-1181 ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཚ་བས་ཚེ་ཚད་གཏམས་ཆེན་ལྔ། །གཏམས་གསུམ་རབ་བཀྲམ་བརྒྱད་དང་ནི། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བཞི་ཁྲག་ཁྲིག་གཅིག །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་དྲུག་ཡིན་ནོ། །ཆུ་བུར་ཅན་ཀྱིས་ཚེ་ ཡི་ཚད། །མི་ལོ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱད་དང་ནི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་གཅིག་ཡིན་ནོ། །ཆུ་བུར་རྡོལ་བ་ཅན་གྱི་ཚེ། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་དྲུག་ཁྲག་ཁྲིག་བཞི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། །སོ་ཐམ་ཚེ་ ཚད་རབ་བཀྲམ་གཅིག །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བརྒྱད་ཁྲག་ཁྲིག་བཞི། །ཨ་ཆུ་ཟེར་བའི་ཚེའི་ཚད། །རབ་བཀྲམ་ཆེ་བཞི་རབ་བཀྲམ་གཉིས། །ཁྲག་ཁྲིག་ཆེ་བཞི་ཁྲག་ཁྲིག་བདུན། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་གཉིས་ཡིན་ནོ། །ཀྱི་ཧུད་ ཟེར་བའི་ཚེའི་ཚད། །ས་གསུམ་རབ་བཀྲམ་ཆེན་པོ་གསུམ། །རབ་བཀྲམ་དྲུག་དང་ཁྲག་ཁྲིག་ནི། །ཆེན་པོ་དགུ་དག་ཁྲག་ཁྲིག་དྲུག །ཨུཏྤལ་ལྟར་གས་ཚེ་ཡི་ཚད། །གཏམས་ཆེན་གཉིས་དང་གཏམས་དྲུག་དང་། །རབ་བཀྲམ་ ཆེ་ལྔ་རབ་བཀྲམ་བཞི། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། །པད་མ་ལྟར་གས་ཚེ

【現代漢語翻譯】 因為沒有能力，所以是徒勞的，因為與經、律、論任何一個都不相符。 因此，我認為我所說的是合理的。關於寒冷地獄所顯示的壽命，在《世間安立論》中，從那以下，七個地獄的壽命都是一個比一個乘以二十倍來計算。因為說了『相乘』這個詞， 沒有說『轉變』這個詞。將那些壽命詳細地轉換為人類的年份，四大天王的壽命是九百萬年。三十三天（指忉利天）的壽命是三百六十萬年。無諍天（指夜摩天）的壽命是一億一千四百四十萬年。兜率天的壽命是五億七千六百萬年。樂變化天（指化樂天）的壽命是二百三十億四千萬年。他化自在天的壽命是九千二百一十六億年。各自的壽命如果換算成人類的年份， 凝冰地獄的壽命是一個大血赤和六個血赤以及兩個大垓。皰裂地獄的壽命是一個極廣佈和兩個血赤以及九個血赤和六個大垓。緊牙地獄的壽命是一個大極廣佈和三個血赤以及六個血赤和八個大垓。阿啾啾地獄的壽命是八個大極廣佈和兩個極廣佈以及九個血赤和四個血赤和四個大垓。 阿啾啾大地獄的壽命是六個充滿和六個大極廣佈以及三個極廣佈和五個大血赤和五個血赤以及兩個大垓。嚎叫地獄的壽命是五個大充滿和三個充滿以及八個極廣佈和四個大血赤和一個血赤以及六個大垓。青蓮花裂地獄的壽命是八個血赤和一個大垓。紅蓮花裂地獄的壽命是六個大血赤和四個血赤以及八個大垓。裂如牙地獄的壽命是一個極廣佈和八個大血赤和四個血赤。阿秋地獄的壽命是四個大極廣佈和兩個極廣佈以及四個大血赤和七個血赤以及兩個大垓。 嗚呼地獄的壽命是三個大地和三個大極廣佈以及六個極廣佈和九個大血赤和六個血赤。蓮花裂地獄的壽命是兩個大充滿和六個充滿以及五個大極廣佈和四個極廣佈以及八個大垓。

【English Translation】 Because it has no power, it is futile, because it does not conform to any of the Sutras, Vinaya, or Shastras. Therefore, I think what I said is reasonable. Regarding the lifespan shown by the cold hells, in the 'Establishment of the World', from then on, the lifespans of the seven hells are calculated by multiplying each one by twenty times. Because the word 'multiply' is used, the word 'transformation' is not mentioned. Converting those lifespans in detail into human years, the lifespan of the Four Great Kings is nine million years. The lifespan of the Thirty-three (referring to Trayastrimsa Heaven) is three million six hundred thousand years. The lifespan of the Heaven Without Strife (referring to Yama Heaven) is one hundred and fourteen million four hundred thousand years. The lifespan of Tushita Heaven is five hundred and seventy-six million years. The lifespan of the Heaven of Delight in Transformation (referring to Nirmanarati Heaven) is twenty-three billion four hundred million years. The lifespan of the Heaven of Mastery over the Transformations of Others (referring to Paranirmita-vasavartin Heaven) is nine hundred and twenty-one billion six hundred million years. If each lifespan is converted into human years, the lifespan of the Arbuda Hell is one great krakrika and six krakrikas and two great nayutas. The lifespan of the Nirarbuda Hell is one prabakrama and two krakrikas and nine krakrikas and six great nayutas. The lifespan of the Atata Hell is one great prabakrama and three krakrikas and six krakrikas and eight great nayutas. The lifespan of the Hahava Hell is eight great prabakramas and two prabakramas and nine krakrikas and four krakrikas and four great nayutas. The lifespan of the Great Hahava Hell is six tamas and six great prabakramas and three prabakramas and five great krakrikas and five krakrikas and two great nayutas. The lifespan of the Utpala Hell is five great tamas and three tamas and eight prabakramas and four great krakrikas and one krakrika and six great nayutas. The lifespan of the Padma Hell is eight krakrikas and one great nayuta. The lifespan of the Pundarika Hell is six great krakrikas and four krakrikas and eight great nayutas. The lifespan of the Trapusa Hell is one prabakrama and eight great krakrikas and four krakrikas. The lifespan of the Achu Hell is four great prabakramas and two prabakramas and four great krakrikas and seven krakrikas and two great nayutas. The lifespan of the Kyahva Hell is three great mahakshetras and three great prabakramas and six prabakramas and nine great krakrikas and six krakrikas. The lifespan of the Utpala-raktaka Hell is two great tamas and six tamas and five great prabakramas and four prabakramas and eight great nayutas.

---

་ཡི་ཚད། །བར་གྱི་བསྐལ་པ་བཞི་ཆ་ཡིན། །པད་ཆེན་ལྟར་གས་ཚེའི་ཚད། །བར་གྱི་བསྐལ་པ་ཕྱེད་ཡིན་ནོ། །མདོར་ ན་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་རྣམས། །ཚེ་ཚད་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་ཡི། །རིམ་བཞིན་ཕྱེད་དེ་ཡིན་པར་གསུངས། །ཐ་སྙད་བྱུང་བའང་ལེགས་སྦྱངས་ནས། །མང་པོའི་དབུས་སུ་མཁས་པ་ཡིས། །གོ་འཕང་འདོད་ན་ལེགས་བཤད་ཀྱི། ། 4-1182 གནད་ཀྱི་དོན་པོ་འདི་ལོངས་ཤིག །གསུམ་པ་ངེས་པའི་འཆི་བ་ཡོད་མེད་དཔྱད་པ་ནི། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ཚེ་ངེས་པའི་སྟོང་ཐུབ་པར་ངེས་ཤིང་། དེ་མ་གཏོགས་པར་དུས་མ་ཡིན་པར་འཆི་བ་ ཡོད་དོ།། །། ༄། །ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས། དགུ་པ་ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས་ལ། འཇོག་གཞི་ངོས་བཟུང་དེ་ལས་ནི། །ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲགས་དང་། །དཔག་ཚད་ཇི་ལྟར་འཇོག་པའི་ཚུལ། །ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །བསྐལ་པ་ངོ་ ཡིས་བཟུང་བ་གཉིས། ཞེས་པ་ལྟར་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི། གཟུགས་ཅན་གྱི་ཆུང་མཐར་གྱུར་པའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནི་རགས་པའི་རྩོམ་གཞི་མིང་གི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་ཡི་གེ་བརྗོད་བྱེད་ཀྱི་ཚིག་གི་ རྩོམ་གཞི་ཡིན། དུས་ཀྱི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་རྒྱུན་གྱི་རྩོམ་གཞི་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲངས་དང་དཔག་ཚད་ངོས་བཟུང་བ་ནི། ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་ རྡུལ་ཕྲན་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ལྕགས་རྡུལ་དང་ཆུ་རྡུལ་དང་རི་བོང་གི་རྡུལ་དང་། ལུག་རྡུལ་དང་། གླང་རྡུལ་དང་། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དང་། སྲོ་མ་དང་། དེ་ལས་བྱུང་བ་ཤིག་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ ནས་དང་། སོར་ཚིགས་རྣམས་ནི་གོང་ནས་གོང་དུ་བདུན་དུ་བསྒྱུར་བར་བྱེད་བར་བྱའོ། །སོར་མོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་ཁྲུ་གང་། ཁྲུ་བཞི་ལ་ནི་གཞུ་གང་སྟེ་འདོམ་གང་ངོ་། །གཞུ་འདོམ་དེ་དག་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཏེ། 4-1183 དེ་ཙམ་གྲོང་ནས་འཕགས་པ་ལ་དགོན་པར་འདོད་ལ། རྒྱང་གྲགས་དེ་བརྒྱད་ལ་དཔག་ཚད་ཞེས་བྱའོ། །ལུང་རྣམས་འབྱེད་ལས་སྔ་ཕྱི་རྣམས་དྲུག་འགྱུར་དང་། གདགས་པར། རྡུལ་ཕྲན་བདུན་ལ་ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་ དུ་བཤད་པའང་ཡོད། དུས་འཁོར་དུ། གཞུ་འདོམ་ཉིས་སྟོང་ལ་རྒྱང་གྲགས་དང་། དེ་བཞི་ལ་དཔག་ཚད་དུ་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །གསུམ་པ། ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །བསྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་ལ། ། འདོད་ཁམས་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །ལོ་ཉིད་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་དང་། །ཁམས་གོང་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནི། །བསྐལ་པ་ངོས་བཟུང་བསྐལ་ཆེན་ལ། །འབྱུང་བས་གང་ཟག་རྣམ་ གསུམ་བཤད། །ཅེས་པའི་དང་པོ་ནི། དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ། དེའི་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་གོ །དེའི་སྐད་ཅིག་མ་དྲུག་ཅུ་ལ་ཐང་གཅིག་གོ །ཐང་གཅིག་སུམ་ཅུ་ལ་ཡུད་ཙམ་སྟེ། དེ་དང་ཉིན་ཞག་དང་། ཟླ་བ་གསུམ་གོང་ནས་གོང་དུ་སུམ་ཅུར་བསྒྱུར་རོ། །ཞག་མི་ཐུབ་པ་

【現代漢語翻譯】 『ཡི་ཚད། །བར་གྱི་བསྐལ་པ་བཞི་ཆ་ཡིན། །པད་ཆེན་ལྟར་གས་ཚེའི་ཚད། །བར་གྱི་བསྐལ་པ་ཕྱེད་ཡིན་ནོ། །མདོར་ན་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་རྣམས། །ཚེ་ཚད་གྲང་དམྱལ་བརྒྱད་པོ་ཡི། །རིམ་བཞིན་ཕྱེད་དེ་ཡིན་པར་གསུངས། །ཐ་སྙད་བྱུང་བའང་ལེགས་སྦྱངས་ནས། །མང་པོའི་དབུས་སུ་མཁས་པ་ཡིས། །གོ་འཕང་འདོད་ན་ལེགས་བཤད་ཀྱི། །』的壽命是中間劫的四分之一。『པད་ཆེན་ལྟར་གས་』的壽命是中間劫的一半。總之，八個寒冷地獄的壽命，是這八個寒冷地獄的壽命，依次減半。如果想要精通術語，在眾人之中成為智者，獲得地位，就應該掌握這善說之中的要點。 『གསུམ་པ་ངེས་པའི་འཆི་བ་ཡོད་མེད་དཔྱད་པ་ནི། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ཚེ་ངེས་པའི་སྟོང་ཐུབ་པར་ངེས་ཤིང་། དེ་མ་གཏོགས་པར་དུས་མ་ཡིན་པར་འཆི་བ་ཡོད་དོ།། །།』第三個問題是，是否存在必然的死亡？可以確定的是，聲音不悅耳者，必定會壽終正寢。除此之外，還存在非時而死的情況。 『༄། །ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས།』 如何衡量尺度 『དགུ་པ་ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས་ལ། འཇོག་གཞི་ངོས་བཟུང་དེ་ལས་ནི། །ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲགས་དང་། །དཔག་ཚད་ཇི་ལྟར་འཇོག་པའི་ཚུལ། །ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །བསྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་གཉིས། ཞེས་པ་ལྟར་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི། གཟུགས་ཅན་གྱི་ཆུང་མཐར་གྱུར་པའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནི་རགས་པའི་རྩོམ་གཞི་མིང་གི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་ཡི་གེ་བརྗོད་བྱེད་ཀྱི་ཚིག་གི་རྩོམ་གཞི་ཡིན། དུས་ཀྱི་ཐུང་མཐར་གྱུར་པའི་དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་རྒྱུན་གྱི་རྩོམ་གཞི་ཡིན་ནོ། །』第九，關於衡量尺度的方法，從確定基準開始。爲了衡量身體的尺度，如何確定『རྒྱང་གྲགས་』（藏文，距離單位）和『དཔག་ཚད་』（藏文，距離單位）？爲了衡量壽命的尺度，則以年和劫來確定。如上所述，這三種方法中，第一種是：有形物質的最小單位是極微塵，它是粗大物質的組成基礎；名稱的最小單位是字母，它是表達詞語的組成基礎；時間的最小單位是剎那，它是延續的基礎。 『གཉིས་པ་ལུས་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་རྒྱང་གྲངས་དང་དཔག་ཚད་ངོས་བཟུང་བ་ནི། ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་རྡུལ་ཕྲན་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ལྕགས་རྡུལ་དང་ཆུ་རྡུལ་དང་རི་བོང་གི་རྡུལ་དང་། ལུག་རྡུལ་དང་། གླང་རྡུལ་དང་། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དང་། སྲོ་མ་དང་། དེ་ལས་བྱུང་བ་ཤིག་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ནས་དང་། སོར་ཚིགས་རྣམས་ནི་གོང་ནས་གོང་དུ་བདུན་དུ་བསྒྱུར་བར་བྱེད་བར་བྱའོ། །སོར་མོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་ཁྲུ་གང་། ཁྲུ་བཞི་ལ་ནི་གཞུ་གང་སྟེ་འདོམ་གང་ངོ་། །གཞུ་འདོམ་དེ་དག་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཏེ།』第二，爲了衡量身體的尺度，確定『རྒྱང་གྲགས་』（藏文，距離單位）和『དཔག་ཚད་』（藏文，距離單位）：極微塵、微塵，以及鐵塵、水塵、兔子塵、綿羊塵、牛塵、陽光塵、虱子，以及由虱子產生的青稞，以及指節，這些都以上一個為基礎，依次乘以七。二十四個指頭為一肘，四個肘為一張弓，也就是一尋。五百弓為一『རྒྱང་གྲགས་』（藏文，距離單位）。 『དེ་ཙམ་གྲོང་ནས་འཕགས་པ་ལ་དགོན་པར་འདོད་ལ། རྒྱང་གྲགས་དེ་བརྒྱད་ལ་དཔག་ཚད་ཅེས་བྱའོ། །ལུང་རྣམས་འབྱེད་ལས་སྔ་ཕྱི་རྣམས་དྲུག་འགྱུར་དང་། གདགས་པར། རྡུལ་ཕྲན་བདུན་ལ་ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དུ་བཤད་པའང་ཡོད། དུས་འཁོར་དུ། གཞུ་འདོམ་ཉིས་སྟོང་ལ་རྒྱང་གྲགས་དང་། དེ་བཞི་ལ་དཔག་ཚད་དུ་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །』遠離村莊的距離，適合建立寺廟。八個『རྒྱང་གྲགས་』（藏文，距離單位）為一『དཔག་ཚད་』（藏文，距離單位）。在經論的解釋中，前後有六倍的差異。《俱舍論》中說，七個微塵為一陽光塵。《時輪經》中說，兩千弓為一『རྒྱང་གྲགས་』（藏文，距離單位），四個『རྒྱང་གྲགས་』（藏文，距離單位）為一『དཔག་ཚད་』（藏文，距離單位）。 『གསུམ་པ། ཚེ་ཚད་གཞལ་ཕྱིར་ལོ་དང་ནི། །བསྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་ལ། །འདོད་ཁམས་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །ལོ་ཉིད་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་དང་། །ཁམས་གོང་ཚེ་ཚད་རྟོགས་ཕྱིར་དུ། །བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནི། །བསྐལ་པ་ངོས་བཟུང་བསྐལ་ཆེན་ལ། །འབྱུང་བས་གང་ཟག་རྣམ་གསུམ་བཤད། །ཅེས་པའི་དང་པོ་ནི། དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ། དེའི་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་གོ །དེའི་སྐད་ཅིག་མ་དྲུག་ཅུ་ལ་ཐང་གཅིག་གོ །ཐང་གཅིག་སུམ་ཅུ་ལ་ཡུད་ཙམ་སྟེ། དེ་དང་ཉིན་ཞག་དང་། ཟླ་བ་གསུམ་གོང་ནས་གོང་དུ་སུམ་ཅུར་བསྒྱུར་རོ། །ཞག་མི་ཐུབ་པ་』第三，爲了衡量壽命的尺度，以年和劫來確定。爲了瞭解欲界的壽命，以年來確定；爲了瞭解色界和無色界的壽命，通過教證和理證，確定劫。大劫中，從成、住、壞三個階段來解釋。首先，一百二十個『དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་』（藏文，時間單位）為一個『དེའི་སྐད་ཅིག་མ་』（藏文，時間單位），六十個『དེའི་སྐད་ཅིག་མ་』（藏文，時間單位）為一個『ཐང་』（藏文，時間單位），三十個『ཐང་』（藏文，時間單位）為一個『ཡུད་ཙམ་』（藏文，時間單位）。然後是晝夜、月份，都以上一個為基礎，依次乘以三十。無法忍受的

【English Translation】 The lifespan of 'ཡི་ཚད།' is a quarter of an intermediate kalpa. The lifespan of 'པད་ཆེན་ལྟར་གས་' is half of an intermediate kalpa. In short, the lifespans of the eight cold hells are said to be halved successively. If you want to master terminology, become a wise person among many, and gain status, you should grasp the key points of this well-spoken teaching. The third question is, is there a certain death? It is certain that those with unpleasant voices will inevitably die when their lifespan is exhausted. Apart from that, there are also cases of untimely death. '༄། །ཚད་དེ་གཞལ་ཐབས།' How to measure the scale Ninth, regarding the method of measuring the scale, starting from identifying the basis. To measure the body's scale, how to determine 'རྒྱང་གྲགས་' (Tibetan, unit of distance) and 'དཔག་ཚད་' (Tibetan, unit of distance)? To measure the scale of lifespan, it is determined by years and kalpas. As mentioned above, the first of these three methods is: the smallest unit of tangible matter is the ultimate particle, which is the basic component of coarse matter; the smallest unit of name is the letter, which is the basic component of expressive words; the smallest unit of time is the moment, which is the basis of continuity. Second, to measure the body's scale, determine 'རྒྱང་གྲགས་' (Tibetan, unit of distance) and 'དཔག་ཚད་' (Tibetan, unit of distance): ultimate particles, fine particles, and similarly, iron dust, water dust, rabbit dust, sheep dust, cow dust, sunlight dust, lice, and barley produced from lice, and finger joints, these are multiplied by seven based on the previous one. Twenty-four fingers are one cubit, four cubits are one bow, which is one fathom. Five hundred bows are one 'རྒྱང་གྲགས་' (Tibetan, unit of distance). The distance away from the village is suitable for establishing a monastery. Eight 'རྒྱང་གྲགས་' (Tibetan, unit of distance) are one 'དཔག་ཚད་' (Tibetan, unit of distance). In the explanations of the scriptures, there are six times the differences before and after. In the Abhidharmakosha, it is said that seven fine particles are one sunlight dust. In the Kalachakra Tantra, it is taught that two thousand bows are one 'རྒྱང་གྲགས་' (Tibetan, unit of distance), and four 'རྒྱང་གྲགས་' (Tibetan, unit of distance) are one 'དཔག་ཚད་' (Tibetan, unit of distance). Third, to measure the scale of lifespan, it is determined by years and kalpas. To understand the lifespan of the desire realm, it is determined by years; to understand the lifespan of the form and formless realms, kalpas are determined through scriptural and logical proofs. In the great kalpa, it is explained from the three stages of formation, duration, and destruction. First, one hundred and twenty 'དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་' (Tibetan, unit of time) is one 'དེའི་སྐད་ཅིག་མ་' (Tibetan, unit of time), sixty 'དེའི་སྐད་ཅིག་མ་' (Tibetan, unit of time) is one 'ཐང་' (Tibetan, unit of time), thirty 'ཐང་' (Tibetan, unit of time) is one 'ཡུད་ཙམ་' (Tibetan, unit of time). Then there are days and nights, months, all multiplied by thirty based on the previous one. Unable to endure

---

དྲུག་མ་ཚང་བ་བཅས་པའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་འདོད་དོ། །གཉིས་པ་བསྟན་བཤད་ གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྐལ་པ་ངོ་ཡིས་བཟུང་བ་ལ། དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། བསྐལ་པ་ལ་རྣམ་པ་མང་དུ་ཡོད་དེ། བར་བསྐལ་དང་། འཇིག་བསྐལ་དང་། སྟོང་བསྐལ་དང་། འཆགས་བསྐལ་དང་། གནས་བསྐལ་དང་། 4-1184 བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་སོགས་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། འཇིག་པའི། ཆགས་པའི། གནས་པའི། ཞིག་ནས་འདུག་པའི་བསྐལ་པ། བསྐལ་པ་ཆེན་པོའོ། དང་པོ་ནི། དེ་ལ་འཇིག་པའི་བསྐལ་པ་ནི། དམྱལ་ བའི་སྲིད་པ། གསར་སྐྱེས་མེད་པ་ནས་སྣོད་ཟད་པའི་བར་ཏེ། སེམས་ཅན་འཇིག་པ་ནི། དམྱལ་ལས་ཟད་པ་རྣམས་བདེ་འགྲོར་སྐྱེ་ལ། མ་ཟད་པ་རྣམས་ཞིང་གཞན་གྱི་དམྱལ་བར་སྐྱེ་ཞིང་། འདིར་གཅིག་ ཀྱང་མེད་པར་འཇིག་ལ། དུད་འགྲོ་དང་ཡི་དྭགས་ཀྱང་དེ་དང་འདྲའོ། །རྒྱ་མཚོའི་དུད་འགྲོ་སྔར་འཇིག་སྟེ། མི་ཡུལ་བ་རྣམས་མི་དང་ལྷན་ཅིག་པའོ། །གླིང་གསུམ་གྱི་མི་གང་རུང་རེས། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ ཐོབ་པའི་བསམ་གཏན་དང་པོར་སྐྱེ་སྟེ། གནས་རྣམས་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་སློབ་ཅིང་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་དུ་སྐྱེ་ལ། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་གྱི་ལམ་མེད་པས་འདོད་ལྷར་སྐྱེ་སྟེ། འདོད་ལྷ་ རྣམས་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཐོབ་པའི་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་དུ་སྐྱེ་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱི་བསམ་གཏན་གཉིས་པས་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པས་འོད་གསལ་དུ་སྐྱེའོ། །ས་ལས་ནི། འདོད་པའི་ལྷ་མིའི་དེ་ཉིད་ལ་གཉིས་ པའི་བར་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་ནས་འོད་གསལ་དུ་སྐྱེ་བར་བཤད་དོ། །ཆུས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་དང་། རླུང་གིས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ཐོབ་སྟེ། དེ་དག་ཏུ་སྐྱེའོ། །དེ་ལ་བར་བསྐལ་བཅུ་དགུའོ། ། 4-1185 སྣོད་འཇིག་པ་ནི། ཆར་པ་མེད་པས་རྩྭ་ཤིང་དང་སྨན་རྣམས་རི་རབ་ཉི་མ་འདི་ཉིད་ཀྱིས་བསྲེག་སྟེ། ཉི་མ་གཞན་དྲུག་ནི་འདི་བས་བཞི་འགྱུར་གྱིས་ཚ་ཞིང་། གཉིས་པས་ལྟེང་ཀ་ཆེ་ཆུང་ དང་། གསུམ་པས་ཆུ་བོ་ཆེ་ཆུང་དང་། བཞི་པས་མཚོ་མ་དྲོས་པ་དང་། ལྔ་པས་ཕྱོགས་ཀྱིས་མཐའི་མཚོ་ཆེན་པོ་སྐེམ་པ་དྲུག་པ་དང་བདུན་པས་རི་རབ་དང་ས་ཆེན་པོ་བསྲེག་སྟེ། དེ་མེ་ རླུང་གིས་ཁྱེར་ནས་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་བསྲེག་ལ། དེའི་ཚེ་འོད་གསལ་བས་ལྷ་གཞོན་པ་རྣམས་མེ་དེ་བྱུང་བར་དོགས་པས་སྐྲག་པ་ལ། ལྷ་རྒན་པོ་སྲིད་པ་ཆགས་འཇིག་ལ་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས། གྲོགས་པོ་རྣམས་མ་འཇིགས་ཤིག མེ་ལྕེ་འདིས་སྔོན་ཡང་ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་སྟོང་བ་སྲེགས་ནས་དེ་ཉིད་དུ་མེད་པར་གྱུར་ཏོ། །ཞེས་དབུགས་འབྱིན་ཏོ། །ལྷ་དེ་དག་ལུས་ཤིན་ཏུ་འདྲ་ཡང་། དེ་ལྟར་ འདུ་ཤེས་ཐ་དད་དུ་གྱུར་པས་ན། ལུས་གཅིག་ཅིང་འདུ་ཤེས་ཐ་དད་པའོ། ། དེས་ན། མདོར། ས་ཆེན་པོ་དང་རི་རབ་ཀྱང་སྲེག་སྟེ། ཚིག་པ་ན་དུ་བ་ཡང་མེད། ཐལ་བའི་ལྷག་མའང་མེད་

【現代漢語翻譯】 將十二個月（包括不完整的月份）視為一年。 第二部分是通過教義和解釋來把握劫數，首先是簡要說明：劫數有很多種，例如：中劫、壞劫、空劫、成劫、住劫和 大劫等。第二部分分為五類：壞劫、成劫、住劫、壞滅后持續存在的劫，以及大劫。第一類是：壞劫是指從地獄眾生 不再新生，到器世界毀滅的這段時間。眾生毀滅是指：從地獄中解脫的眾生轉生到善趣，未解脫的眾生轉生到其他世界的地獄，這裡沒有任何眾生而毀滅。畜生和餓鬼的情況也類似。海洋中的畜生先毀滅，然後是人類與人一起毀滅。三洲的任何人都 會因其自然獲得的初禪而轉生到梵天界，其他眾生也效仿他們，轉生到梵天世界。由於沒有脫離惡趣的道路，聲音不好聽的眾生會轉生到欲界天，獲得初禪的欲界天眾生會轉生到梵天世界。那些通過二禪自然獲得的眾生會轉生到光音天。從地上來說：欲界天人和人類通過自然獲得二禪而轉生到光音天。 當水毀滅時，會獲得三禪；當風毀滅時，會獲得四禪，並轉生到那些地方。其中有十九個中劫。 器世界毀滅是指：由於沒有降雨，草、樹木和藥物被須彌山和太陽焚燒。另外六個太陽比這個太陽熱四倍。第二個太陽使小池塘乾涸，第三個太陽使大河流乾涸，第四個太陽使不熱的海水乾涸，第五個太陽使周圍的大海乾涸，第六個和第七個太陽焚燒須彌山和大地。火焰被風吹走，焚燒了梵天世界。那時，光音天的年輕天神擔心火災的發生而感到害怕。年長的、精通世界形成和毀滅的天神會說： 『朋友們，不要害怕！這火焰以前也燒燬了梵天世界，使其消失了。』他們會嘆息。那些天神的身體非常相似，但他們的認知卻不同，所以他們的身體相同，但認知不同。因此，簡而言之，大地和須彌山也被焚燒，燃燒時沒有煙霧，也沒有灰燼殘留。

【English Translation】 Twelve months, including incomplete ones, are considered a year. The second part is grasping the kalpas through teachings and explanations. First, a brief explanation: There are many types of kalpas, such as intermediate kalpas, destructive kalpas, empty kalpas, formative kalpas, abiding kalpas, and great kalpas, etc. The second part is divided into five categories: destructive kalpas, formative kalpas, abiding kalpas, kalpas that persist after destruction, and great kalpas. The first category is: A destructive kalpa refers to the period from when hell beings are no longer newly born until the destruction of the vessel world. The destruction of beings refers to: beings liberated from hell are reborn in happy realms, and those not liberated are reborn in the hells of other worlds, with no beings remaining here and being destroyed. The situation for animals and hungry ghosts is similar. Marine animals are destroyed first, then humans are destroyed together with humans. Any person from the three continents will be reborn in the Brahma realm due to their naturally attained first dhyana, and other beings will emulate them, being reborn in the Brahma world. Because there is no path to escape the lower realms, beings with unpleasant voices will be reborn in the desire realm, and desire realm gods who have attained the first dhyana will be reborn in the Brahma world. Those who naturally attain the second dhyana will be reborn in the Clear Light Heaven. From the earth: desire realm gods and humans naturally attain the second dhyana and are reborn in the Clear Light Heaven. When water destroys, the third dhyana is attained; when wind destroys, the fourth dhyana is attained, and they are reborn in those places. Among them, there are nineteen intermediate kalpas. The destruction of the vessel world refers to: due to the absence of rain, grass, trees, and medicines are burned by Mount Meru and the sun. The other six suns are four times hotter than this sun. The second sun dries up small ponds, the third sun dries up large rivers, the fourth sun dries up seas that are not hot, the fifth sun dries up the great sea around the edges, and the sixth and seventh suns burn Mount Meru and the earth. The flames are carried away by the wind, burning the Brahma world. At that time, the young gods of the Clear Light Heaven are afraid, fearing the occurrence of fire. The older gods, who are proficient in the formation and destruction of the world, will say: 'Friends, do not be afraid! This flame has burned the Brahma world before, causing it to disappear.' They will sigh. Those gods have very similar bodies, but their perceptions are different, so their bodies are the same, but their perceptions are different. Therefore, in short, the earth and Mount Meru are also burned, and when burning, there is no smoke, and no ashes remain.

---

དེ། དགེ་སློང་རྣམས་འདུ་བྱེད་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་ལྟར་མི་རྟག་པ། མི་བརྟན་པ། ཡིད་བརྟན་དུ་མི་རུང་བའོ། །ཞེས་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །ཆུས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་ཉིད་ལས་བྱུང་བའི་ཆུའི་སྣོད་ལན་ཚྭ་ཆུས་ཞུ་བ་བཞིན་དུ་བཞུར་ནས་ཆུ་དེ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་རོ། ། 4-1186 རླུང་གིས་འཇིག་པ་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་ཉིད་ལས་བྱུང་བའི་རླུང་གིས་སྣོད་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་། རླུང་དེ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་གདགས་པར། དེ་ལྟར་ལྷུན་པོ་རྒྱ་མཚོ་ཆེ་དང་ས། ། དེ་བཞིན་མཐོ་རིས་ཟད་འགྱུར་ཤེས་ནས་ནི། །སྐྱེ་བོ་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟེན་པ་ཡི། །འཕགས་པའི་གནས་ལ་རྟག་ཏུ་ཞོག་ཅིག་ཅེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། འཆགས་པའི་བསྐལ་པ་ནི་དང་པོ་རླུང་འཆགས་ པ་ནས། དམྱལ་བའི་སྲིད་པ་འཆགས་པའི་བར་དུ་བར་བསྐལ་ཉི་ཤུའོ། །དེ་ཡང་རླུང་གིས་ཞིག་ན་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་སོགས་དང་། ཆུས་ཞིག་ན་གསུམ་པ་སོགས་དང་། མེས་ཞིག་ན་དང་པོ་ནས་འདོད་ ལྷའི་གཞལ་ཡས་ཁང་རྣམས་སྤྲུལ་པ་ལྟར་འཆགས་སོ། །དེ་ནས་སྣོད་ཀྱི་སྔ་ལྟས་རླུང་འཇམ་པོ་ལངས་པ། རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་གྱུར་ཅིང་། དེ་ནས་གསེར་གྱི་སྙིང་པོ་ཅན་གྱི་སྤྲིན་ལས་ཆར་ཆེན་ པོ་བབས་པས་ཆུའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། དེའི་སྟེང་རླུང་གིས་འཐས་ཤིང་སྲ་བར་བྱས་པའི་སའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། དེའི་སྟེང་དུ་སྤྲིན་ཁམས་སྣ་ཚོགས་པ་ཅན་ལས་ཆར་བབས་པས་རྒྱ་མཚོ་འབྱུང་སྟེ། སྙིང་རྗེ་ པདྨ་དཀར་པོར། ཆུ་དེའི་ནང་ན་གསེར་གྱི་པདྨ་འདབ་མ་སྟོང་སྣང་ནས། གནས་གཙང་མའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ཅི་ལྟས་ཡིན་བརྟག་པས། བསྐལ་པ་འདི་ལ་སངས་རྒྱས་སྟོང་འབྱུང་བས་ལྟས་སུ་ཤེས་ཏེ། བསྐལ་པ་འདི་ནི་བཟང་པོའོ། ། 4-1187 ཞེས་བསྒྲགས་སོ། །ཞེས་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། །དེའི་ཁམས་བཟང་པོ་རྣམས་རླུང་གིས་བསྲུབས་པས་རི་རབ་དང་། འབྲིང་རྣམས་བསྲུབས་པས་རི་བདུན་དང་། ངན་པ་རྣམས་གླིང་བཞི་གླིང་ཕྲན་དང་ཁོར་ཡུག་གི་རི་རྣམས་བྱུང་ སྟེ། དེ་ལ་བར་བསྐལ་གཅིག་གོ །དེ་རྣམས་ཀྱང་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་འཇིག་རྟེན་འཇིག་དུས། རྡུལ་ཕྲ་རབ་རྟག་པ་ལ་ཞིག་པ་རྣམས་སྐྱེའོ་ཟེར་ཏེ། དེ་དགག་པ་འགྲེལ་པར་ལྟའོ། །ས་སྟོན་སྡེ་ བའི་མདོར། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གཞན་ནས་ས་བོན་ཁྱེར་ཏེ་འོངས་སོ་ཞེས་འབྱུང་མོད། ལས་ལས་སྐྱེས་པས་རླུང་ནུས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ལས་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་གནས་སོ། །གོང་མ་པ་ནི། ཀུན་གཞིའི་ཐུན་ མོང་གི་ས་བོན་ལས་སྐྱེ་བར་བཞེད་དོ། །སེམས་ཅན་འཆགས་པ་ནི། བཞི་པ་ནས་ཤི་ནས་གསུམ་པར་འང་། དེ་ནས་ཤི་བ་གཉིས་པར་སྐྱེ་བའང་ཡོད་ཅིང་། བསྐལ་པ་འདི་ལ་ནི་འོད་གསལ་གྱི་ ལྷ་ཚེ་དང་བསོད་ནམས་དང་ལས་ཟད་པ་ཞིག་ཤི་སྟེ། ཚངས་པ་ཆེན་པོར་སྐྱེས་པ་ལ་ཤེད་བདག་ཏུ་རྟོག་གོ །དེ་སྐྱོ་སྟེ་གྲོགས་སྐྱེས་ན་ཅི་མ་རུང་སྙམ་པ་དང་། ཡང་འོད

【現代漢語翻譯】 因此，諸比丘，一切行皆是無常、不穩固、不可依賴的。世尊如是宣說。當水災發生時，從第三禪天而來的水器，如同鹽水融化一般流逝，水也隨之消失。 當風災發生時，從第三禪天而來的風會摧毀容器，風也隨之消失。因此，應如是安立：須知道，如須彌山、大海、大地，乃至高天終將毀滅。賢善之人應恒常安住于聖者之境。以上是第一部分。 成劫之初，從風的形成開始，到地獄眾生的形成為止，共有二十中劫。風災時，第三禪天等會毀滅；水災時，第三禪天等會毀滅；火災時，從第一禪天開始，乃至欲界諸天的宮殿，都會如幻化般形成。 之後，出現容器的前兆，柔和的風開始吹起，形成風輪。接著，從具有金剛藏的雲中降下大雨，形成水輪。其上，風將其壓實，形成堅固的地輪。其上，從具有各種雲彩的雲層中降下雨水，形成大海。在《悲華經·白蓮花經》中記載：在水中，顯現出千瓣金蓮。凈居天的諸神觀察這是什麼徵兆，得知此劫將有千佛出世，因此認為此劫是賢劫，並廣為宣揚。世尊如是宣說。 這些好的成分被風攪動，形成了須彌山；中等的成分被攪動，形成了七金山；不好的成分形成了四大部洲、小洲和鐵圍山。這就是一個中劫。對於這些，分別說部認為，世界毀滅時，極微是常恒的，毀滅的事物會產生。對此的駁斥，可在註釋中查閱。薩東色巴的經中記載：從其他世界帶來種子。但從業力所生，從具有特殊能力的風中產生。以上是安住之理。貢瑪巴則認為：從阿賴耶識的共同種子中產生。眾生的形成是：從第四禪天死亡后，也會投生到第三禪天；從那裡死亡后，也會投生到第二禪天。在此賢劫中，從光明天死亡，壽命、福德和業力耗盡的眾生，投生到大梵天，並執著於我是自在者。他感到寂寞，心想如果能有同伴就好了。又從光明天...

【English Translation】 Therefore, O monks, all conditioned phenomena are impermanent, unstable, and unreliable. Thus the Blessed One spoke. When destruction by water occurs, the vessel of water originating from the third dhyana heaven dissolves like salt water, and the water also disappears. When destruction by wind occurs, the wind originating from the third dhyana heaven destroys the vessel, and the wind also disappears. Therefore, it should be established that Mount Sumeru, the great ocean, the earth, and even the high heavens will eventually be destroyed. Wise beings should always abide in the state of the noble ones. This is the first part. At the beginning of the formation kalpa, from the formation of wind to the formation of hell beings, there are twenty intermediate kalpas. During destruction by wind, the third dhyana heaven and others are destroyed; during destruction by water, the third dhyana heaven and others are destroyed; during destruction by fire, from the first dhyana heaven, even the palaces of the desire realm gods, are formed like illusions. After that, a sign of the vessel appears, a gentle wind begins to blow, forming a wind mandala. Then, heavy rain falls from clouds possessing the essence of gold, forming a water mandala. Above it, the wind compresses and hardens it, forming a solid earth mandala. Above that, rain falls from clouds with various colors, forming the ocean. In the Karuṇāpuṇḍarīka-sūtra (White Lotus of Compassion), it is recorded that in the water, a thousand-petaled golden lotus appears. The gods of the Pure Abodes observe what this sign is, and knowing that a thousand Buddhas will appear in this kalpa, they proclaim this kalpa to be auspicious. Thus the Blessed One spoke. These good elements are stirred by the wind, forming Mount Sumeru; the medium elements are stirred, forming the seven golden mountains; the bad elements form the four continents, subcontinents, and the surrounding iron mountains. This is one intermediate kalpa. Regarding these, the Vaibhāṣikas (the Specific Sayers) believe that when the world is destroyed, atoms are permanent, and the destroyed things arise. The refutation of this can be found in the commentaries. In the sutra of Sa-ton De-wa, it is recorded that seeds are brought from other world systems. But they arise from karma, from wind with special abilities. This is the established view. The Gong-ma-pa believes that they arise from the common seed of the alaya (store consciousness). The formation of sentient beings is: after dying from the fourth dhyana heaven, they are also born in the third dhyana heaven; after dying from there, they are also born in the second dhyana heaven. In this auspicious kalpa, beings who die from the Clear Light Heaven, having exhausted their lifespan, merit, and karma, are born in the Great Brahma Heaven and cling to the idea that 'I am the Lord'. He feels lonely and thinks, 'If only I had companions'. Again, from the Clear Light Heaven...

---

་གསལ་ནས་ ཚངས་པར་སྐྱེས་པ་ལ། ཤེད་ལས་སྐྱེས་སུ་རྟོག་གོ །དེ་བཞིན་དུ་འོད་གསལ་ནས་འདོད་ལྷ་དང་བྱང་དང་ནུབ་དང་ཤར་དང་གླིང་འདིའི་མིར་རིམ་གྱིས་སྐྱེ་ལ། སེམས་ཅན་གང་རུང་གཅིག་བདག་གིས་མྱོང་བས་ལས་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱིས་དམྱལ་བར་གཤིན་རྗེའི་རྒྱལ་པོར་སྐྱེ་ཞིང་། 4-1188 ཡི་དྭགས་དང་དུད་འགྲོ་དང་དམྱལ་བ་འཆགས་ཏེ། དེ་ལ་བར་བསྐལ་བཅུ་དགུའོ། །འཆགས་པ་རྫོགས་པ་དང་གནས་པ་རྩོམ་པ་དང་། མནར་མེད་གཅིག་སྐྱེས་པ་དང་། ཚེ་ལོ་དཔག་མེད་ནས་འགྲིབ་པ་རྩོམ་ པ་དུས་མཉམ་མོ། ། གསུམ་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། བར་བསྐལ་གྱི་ཚད་ཡ་ཐོག་ལ་བཞག བར་གྱི་ཁུག་པ། མཐའི་མ་ཐོག ཡར་འཕེལ་བཅུ་དགུའི་མཚམས། དེ་རྣམས་གནས་པའི་བསྐལ་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བར་གྱི་བསྐལ་པ་ནི་དཔག་མེད་ནས་འགྲིབ་པ་ནས་བརྩམས་ནས་ཚེ་ལོ་བཅུ་པར་གྱུར་པའི་བར་དུ་དེ་ཡ་ཐོག་རིང་མོ་ཞེས་གྲགས་ལ། འགྲིབ་ཚུལ་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡང་དེ་ ནས་ཡར་སྐྱེ་བ་དང་། མར་འགྲིབ་པ་ཟུང་རེའི་བསྐལ་པ་ཡ་ཐོག་མ་ཐོག་ལས་གཞན་བཅོ་བརྒྱད་དེ། སྙིང་རྗེ་པད་དཀར་དུ། ཚེ་ལོ་བཅུ་པའི་ཚེ་རྗེ་བཙུན་བྱམས་པ་ཁྲུ་གང་བ་གཅིག་བྱོན་ ནས། ལུས་ཆེ་བའི་རྒྱུ་མི་དགེ་བ་སྤངས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས། ལུས་ཀྱི་གསུམ་སྤངས་པས་ཉི་ཤུ་པ་དང་། ལྔ་བཅུ་པ་དང་། བརྒྱ་པ་དང་། ངག་གི་བཞི་སྤངས་པས་ཉིས་སྟོང་པ་དང་། ཡིད་ཀྱི་ གསུམ་སྤངས་པས་ཁྲི་པ་དང་། ཕའང་མར་བཟུང་བས་བརྒྱད་ཁྲི་པར་འཕེལ་ཏེ། ཉི་མ་རེ་ལ་བྲེ་བཞི་བཞི་དང་། བུ་མོ་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་ལོན་ཏེ། བག་མར་གཏོང་བ་སོགས་དུ་མ་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། 4-1189 གསུམ་པ་ནི། ཡང་སྐྱེ་ཞིང་འཕེལ་བ་ནི་བར་བསྐལ་གཅིག་ཡིན་ཏེ། མ་ཐོག་རིང་མོ་ཞེས་གྲགས་སོ། །བཞི་པ་ནི། ཡར་སྐྱེ་རྣམས་ཇི་ཙམ་དུ་སྐྱེ་ཞེ་ན། ཡར་འཕེལ་བཅུ་དགུ་པོ་དེ་རྣམས་ ཚེ་ལོ་བརྒྱད་ཁྲིའི་བར་སྐྱེའོ། །ཐེག་ཆེན་དུ་ནི། མ་ཐོག་ཚེ་དཔག་མེད་དུ་བཤད་དོ། །ཐོག་མཐའི་རྐྱང་པ་དང་། བར་གྱི་ཁུག་པ་རེ་དུས་མཉམ་ལ། ལོ་ཇི་སྙེད་རེ་ལ་འཕེལ་འགྲིབ་བྱེད་ཅེ་ ན། ཁ་ཅིག་ལོ་བརྒྱ་རེ་བཞིན་གཅིག་འཕེལ་གཅིག་འགྲིབ་ཅེས་དང་། ངུར་མིག་པ། རྐྱང་པ་ལ་ལོ་ཉིས་བརྒྱ་རེ་བཞིན་ལོ་རེ་རེའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཡང་སོས་ཀྱི་ཞག་གཉིས་ནི། མནར་མེད་ཀྱི་བར་བསྐལ་བས་རིང་བར་ཐལ་ཏེ། མི་ལོ་ས་ཡ་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་བར་གྱི་ཁུག་པ་ལ་ནི། ས་ཡ་བཅུ་དྲུག་ལ་ཉིས་སྟོང་ཆད་པ་ལས་མེད་པར་འགྱུར་ བས་སོ། །དེས་ན་ལོ་ཇི་སྙེད་རེ་ལ་འཕེལ་བ་དང་འགྲིབ་པ་མི་ཤེས་ཤིང་། དགེ་སྡིག་སྤྱོད་པ་སྟོབས་ཆེ་ཆུང་གིས་ལོ་འཕེལ་འགྲིབ་སྟོབས་ཆེ་ཆུང་དུ་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་ནི། ཚུལ་དེ་ལྟར་ འཇིག་རྟེན་ཆགས་པ་འདི་ནི། བར་གྱི་བསྐལ་པ་ཉི་ཤུ་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །བསྐལ་པ་བཟང

【現代漢語翻譯】 從光明凈天（藏文：གསལ་ནས།，梵文天城體：प्रभास्वर，梵文羅馬擬音：Prabhāsvara，漢語字面意思：光輝燦爛）到梵天（藏文：ཚངས་པ།，梵文天城體：ब्रह्म，梵文羅馬擬音：Brahma，漢語字面意思：梵），被認為是力量所生。同樣，從光明凈天依次產生欲天、北方、西方、東方以及此世之人。任何眾生，因我執的體驗以及業和煩惱，會轉生到地獄成為閻羅王， 餓鬼和畜生也隨之形成。這被稱為十九個中劫。形成圓滿、安住開始、一個無間地獄眾生出現，以及壽命從無量開始減少，這些都是同時發生的。第三個階段有五個方面：將中劫的量放在最初，中間的凹陷，最後的開始，十九次增長的界限。這些都在安住劫中闡述。第一點是： 中劫是從無量減少到壽命變為十歲之間的時期，這被稱為漫長的最初階段，減少的方式將在後面解釋。第二點是：從那以後，有十八個增長和減少的劫，不同於最初和最後的階段。《悲華經》中說：『當壽命為十歲時，尊者彌勒身高一肘出現，因為捨棄了導致身體變大的不善業。』因此，捨棄身體的三種惡業，壽命增長到二十歲、五十歲和一百歲；捨棄語言的四種惡業，壽命增長到兩千歲；捨棄意念的三種惡業，壽命增長到一萬歲；甚至允許娶母親為妻，壽命增長到八萬歲。每天給予四斗糧食，女子五百歲時出嫁等等，這些都被教導。 第三點是：增長和增加也是一個中劫，被稱為漫長的最後階段。第四點是：增長到多少呢？這十九次增長都增長到壽命八萬歲。在大乘經典中，說最後階段的壽命是無量。最初和最後的單獨階段，以及中間的凹陷時期是同時的。每隔多少年增長或減少呢？有些人說每隔一百年增長或減少一歲。持律者說，在單獨的階段，每隔兩百年減少一歲。這種說法是不合理的，因為復甦的兩天比無間地獄的中劫還要長，因為它有一千八百萬年。而且，在中間的凹陷時期，只有一千六百萬年減少了兩千年。 因此，不知道每隔多少年增長和減少，善惡行為的力量大小會導致壽命增長和減少的力量大小也隨之改變。第四點是：像這樣形成的世界，安住著二十個中劫。這是賢劫。

【English Translation】 From the Clear Light Heavens (藏文：གསལ་ནས།，梵文天城體：प्रभास्वर，梵文羅馬擬音：Prabhāsvara，漢語字面意思：Radiant) to the Brahma Heavens (藏文：ཚངས་པ།，梵文天城體：ब्रह्म，梵文羅馬擬音：Brahma，漢語字面意思：Brahma), it is considered to be born of power. Similarly, from the Clear Light Heavens, the desire gods, the North, West, East, and the people of this continent are gradually born. Any sentient being, due to the experience of self and the karma and afflictions, will be reborn in hell as the King of Death, and the hungry ghosts and animals are also formed. This is called nineteen intermediate eons. The completion of formation, the beginning of abiding, the appearance of one uninterrupted hell being, and the beginning of the decrease of lifespan from immeasurable, all occur simultaneously. The third stage has five aspects: placing the measure of the intermediate eon at the beginning, the depression in the middle, the beginning of the end, and the limit of nineteen increases. These are all explained in the abiding eon. The first point is: The intermediate eon is the period from decreasing from immeasurable to when the lifespan becomes ten years, which is known as the long initial stage, and the manner of decrease will be explained later. The second point is: After that, there are eighteen eons of increase and decrease, different from the initial and final stages. In the 'Lotus of Compassion,' it is said, 'When the lifespan is ten years, the venerable Maitreya, one cubit tall, appears because he has abandoned the non-virtuous deeds that cause the body to grow large.' Therefore, by abandoning the three evils of the body, the lifespan increases to twenty, fifty, and one hundred years; by abandoning the four evils of speech, the lifespan increases to two thousand years; by abandoning the three evils of mind, the lifespan increases to ten thousand years; even allowing marrying one's mother, the lifespan increases to eighty thousand years. Giving four bre of grain each day, and women marrying at five hundred years old, etc., are taught. The third point is: Increase and growth are also one intermediate eon, known as the long final stage. The fourth point is: How much do they increase? These nineteen increases all increase to a lifespan of eighty thousand years. In the Mahayana scriptures, it is said that the lifespan of the final stage is immeasurable. The initial and final single stages, and the intermediate depression period, are simultaneous. How many years does it take to increase or decrease? Some say that every hundred years, one year increases or decreases. The Vinaya masters say that in the single stage, one year decreases every two hundred years. This statement is unreasonable because the two days of recovery are longer than the intermediate eon of uninterrupted hell, as it has eighteen million years. Moreover, in the intermediate depression period, only sixteen million years are reduced by two thousand years. Therefore, it is not known how many years it takes to increase and decrease, and the strength of virtuous and non-virtuous actions causes the strength of lifespan increase and decrease to change. The fourth point is: The world formed in this way abides for twenty intermediate eons. This is the Fortunate Eon.

---

་པོ་འདིའི་གནས་བསྐལ་ལ་སངས་རྒྱས་སྟོང་འབྱུང་སྟེ། དེའི་འོག་ཏུ་རྒྱས་པར་འཆད་དོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། 4-1190 དངོས་དང་། ཞར་ལ་གང་ཟག་གསུམ་གྱི་འབྱུང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། བར་བསྐལ་ཉི་ཤུ་པོ་དེ་དག་བསྡོམས་པས་བརྒྱད་ཅུ་ལ་ནི། བསྐལ་པ་ཆེན་པོའོ། །འདི་ནི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་འདིའི་དབང་དུ་ བྱས་ཀྱིས། སྨོན་ལམ་དང་དགེ་བའི་རྩ་བས་དབང་གིས་བསྐལ་ཆེན་གཅིག་ལ་དེ་བས་རྒྱུན་རིང་བ་ཡོད་དེ། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་དུ་བསྐལ་པ་སྐར་མ་ལྟ་བུའི་མར་འགྲིབ་ལའང་། ད་ལྟའི་བར་བསྐལ་ ཉི་ཤུ་ཡོད་པར་བཤད་ལ། ཕལ་པོ་ཆེར། མི་མཇེད་དང་། བདེ་བ་ཅན་དང་། དུར་སྨྲིག་གི་རྒྱ་མཚོ་དང་། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་འཁོར་ལོ་རབ་ཏུ་བསྒྲགས་པ་དང་། རྡུལ་དང་བྲལ་བ་དང་། སྒྲོན་མེ་ བཟང་པོ་དང་། འོད་བཟང་པོ་དང་། འདའ་བར་དཀའ་བ་དང་། རྒྱན་དམ་པ་དང་། མེ་ལོང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་མདོག་དང་། པདྨའི་དཔལ་ཞེས་པའི་ཞིང་རྣམས་ཀྱི་སྔ་མའི་བསྐལ་པ་ཕྱི་མའི་ཞག་རེར་བཀའ་བསྩལ་ ཏོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སངས་རྒྱས་དང་། རང་རྒྱལ་དང་། འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་བ་འབྱུང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཚོགས་ཀྱི་ཚད། འབྱུང་བའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི་བསྐལ་ཆེན་དེ་གྲངས་མེད་གསུམ་ དུ་ཚོགས་བསགས་པ་ལས་སངས་རྒྱས་འབྱུང་ངོ་། །གྲངས་མེད་ནི་གཏན་མེད་མིན་གྱི་ལུང་སིལ་བུར་གྲངས་ཀྱི་གནས་གཞན་དྲུག་ཅུ་གསུངས་པའི་ཐ་མ་སྟེ། དེ་བསྡུས་ན། གཅིག་བཅུ་བརྒྱ་སྟོང་ཁྲི་འབུམ་དང་། ། 4-1191 ས་ཡ་བྱེ་བ་དུང་ཕྱུར་རྣམས། །རྐྱང་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཆེན་པོའི་ཟླ་དང་བཅས་པ་ནི། །ཐེར་འབུམ་ཁྲག་ཁྲིག་རབ་བཀྲམ་དང་། །གཏམས་དཀྲིགས་མི་འཁྲུགས་ཁྱད་ཕྱིན་དང་། །པང་རྟེན་དེད་འདྲེན་མཐའ་ སྣང་དང་། །རྒྱུ་རིག་འོད་མཛེས་དབང་པོ་དང་། །ལེགས་ཕྱིན་རྟོགས་འགྲོ་འབྱིང་རྟུལ་དང་། །རྒྱ་རྟག་སྟོབས་འཁོར་བརྡ་ཤེས་དང་། །རྣམ་འབྱུང་སྟོབས་མིག་ཉི་ཤུ་གཅིག །བར་དུ་བརྒྱད་ནི་མ་རྙེད་པས། །རང་གི་མིང་ དང་གང་མཐུན་དུ། །གྲངས་མེད་བར་དུ་བཅུར་འགྱུར་འགྲེས། །ཅེས་གསུངས་ཤིང་། བར་དུ་མ་རྙེད་པ་བརྒྱད་ནི། བྱམས་པ་དང་། བྱམས་པ་ཆེན་པོ། སྙིང་རྗེ་དང་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ། དགའ་བ་དང་དགའ་བ་ ཆེན་པོ། བཏང་སྙོམས་དང་བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོ། ཞེས་སྦྱོར་རོ། །གྲངས་མེད་དེ་གསུམ་ཉན་ཐོས་སྡེ་པའི་ཚོགས་ལམ་ཉིད་དུ་རྫོགས་པར་འདོད་ལ། ཐེག་ཆེན་པ་ནི། རིམ་པ་བཞིན། མོས་སྤྱོད་དང་། མ་དག་ ས་བདུན་དང་། དག་པ་ས་གསུམ་དུ་རྫོགས་པར་བཞེད་དོ། །གཞན་ནི་གསུམ་དུ་ཆོས་མཐུན་པའི་གསུམ་ཞེས་བརྗོད་ཀྱིས། དོན་སོ་གསུམ་གྱིས་ཏེ། དང་པོས་ཚོགས་ཀྱི་ས་དང་། གཉིས་ཀྱིས་སྦྱོར་ལམ་དང་། དེ་ ནས་གསུམ་གསུམ་གྱིས་ས་བཅུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པར་སྨྲའོ། །དེ་ལྟ་ནའང་དུས་སོགས་ར

ྟགས་ཙམ་དུ་ཟད་པ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་དང་ཐབས་མཁས་ཀྱིས་མྱུར་དུ་འཚང་རྒྱ་ཏེ། དུས་གསུམ་བརྟག་པར། །རྨི་ལམ་ན་ནི་ལོ་གཅིག་ཀུན། 4-1192 ཡུད་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་དམིགས་པ་སྟེ། །དེ་ནས་དཔག་མེད་དུས་རྣམས་ཀྱང་། །སྐད་ཅིག་ཉིད་དུ་འདུ་བར་འགྱུར་ཅེས་དང་། ཐབས་ལ་མཁས་པས་མདོ་སྡེ་སོགས་སུ། སྟོན་པ་འདིའི་བསྐལ་པ་མང་པོའི་ཚོགས་འདུམས་ པར་གསུངས་སོ། །བྱང་ས་དང་འབུམ་ཊཱིཀ་སོགས་སུ། བསྐལ་པ་མང་པོའི་ཚོགས་འདུམས་ཀྱི་གྲངས་ནི་མི་འདུམ་པར་བཤད་ལ། འོན་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པས་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པར་འདོད་ན། ཞག་བདུན་གྱིས་ འཚང་རྒྱ་བར་གསུངས་པ། གྲངས་མེད་ཀྱང་འདུམ་པར་འདོད་དེ། དེ་ས་བརྒྱད་པ་ཡིན་ཞིང་དེ་ཡན་ཆད་དུ་གྲངས་མེད་གཅིག་ཚོགས་གསག་དགོས་པའོ། །ཨ་ས་ཡ་ཀ་ར། མཐོང་ཐོས་ས་དྲུག་པ་ལ་ གནས་པ་བསྐལ་པ་འདི་ཉིད་ལ་འཚང་རྒྱ་བར་བཤད་པས། གྲངས་མེད་འདུམས་པར་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཅི་སངས་རྒྱས་ཡར་འཕེལ་དང་། བར་འགྲིབ་ནམ་གྱི་ཚེ་འབྱུང་ཞེ་ན། མར་འགྲིབ་པའི་བརྒྱད་ཁྲི་ ནས་བརྒྱ་པའི་ཡི་བར་ལ་སངས་རྒྱས་འབྱུང་གིས། ཡར་འཕེལ་བ་ལ་མི་འབྱུང་སྟེ། སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱོན་པའི་དགོས་པ་ནི། གདུལ་བྱ་དགེ་བཅུ་ལ་འགོད་པའི་ཆེད་ཡིན་ལ། ཡར་འཕེལ་བའི་ དུས་སུ་གདུལ་བྱ་དགེ་ཚུལ་ལ་རང་གིས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར། མར་འགྲིབ་པ་ལ་ཡང་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པ་ཡན་ཆད་དུ་འབྱུང་གིས། དེ་མན་ཆད་དུ་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་མན་ཆད་ཀྱི་སེམས་ཅན་རྣམས་ནི། 4-1193 སྙིགས་མ་ལྔ་ཆེ་བས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དོན་དངོས་སུ་བྱ་བའི་ཡུལ་དུ་མི་རུང་བ་དང་། དེ་དག་སངས་རྒྱས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བའི་ཡུལ་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བརྒྱ་པ་མན་ཆད་ལ་ཚེ་ དང་དུས་དང་ཉོན་མོངས་པ་དང་ལྟ་བ་དང་སེམས་ཅན་གྱི་སྙིགས་མ་ལྔ་ཤིན་ཏུ་ཆེས་ཆེ་བས་སོ། །ཐེག་ཆེན་པ་ལྟར་ན་སྙིང་རྗེ་པད་དཀར་དུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་མཐེ་བོང་ཅན་ཞེས་ བྱ་བར་མཐེ་བོང་གི་ཚད་ཙམ་གྱི་མི་རྣམས་ནང་དུ་ཚེ་ལོ་བཅུ་པའི་ཚེ། སངས་རྒྱས་སྐར་མ་ལ་དགའ་བ་སོགས་དང་། མདོ་བསྐལ་བཟང་དུ། །མི་ཡི་འདྲེན་པ་སྣང་མཛད་པས། །མི་རྣམས་ཚེ་ ལོ་དཔག་ཏུ་མེད། །སངས་རྒྱས་དགུ་བརྒྱ་དགུ་བཅུ་འདས། །ཇི་སྙེད་མཛད་ཀུན་དེ་མཛད་འགྱུར། །ཞེས་ཀྱང་བཀའ་བསྩལ་ཏོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་སྟེ། འབྱུང་བའི་དུས་དང་། ཚོགས་གསོག་པའི་ཚད་དོ། །རང་རྒྱལ་དུས་ གང་དུ་འབྱུང་ཞེ་ན། རང་སངས་རྒྱས་ཡར་འཕེལ་མར་འགྲིབ་གཉིས་ཀ་ལ་འབྱུང་ངོ་། །རྩ་ཤེས་ལས། རྫོགས་སངས་རྒྱས་རྣམས་མ་བྱུང་ཞིང་། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱང་ཟད་པ་ན། །རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ ནི། །རྟེན་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་སྐྱེ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་རྒྱལ་བསེ་རུ་ལྟ་བུ་ནི་བསྐལ་ཆེན་བརྒྱ་རུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཚོགས་ལ་སྤྱོད་པའི་རྒྱུའི་བྱང་ཆུབ་ས

【現代漢語翻譯】 僅僅是象徵性的，通過精進和善巧方便，可以迅速成佛。觀察三時：在夢中，一年的一切， 瞬間即可領悟。然後，無數的時間，也會匯聚成一剎那。』善於運用方便，在經部等處，宣說了此導師積累了眾多劫的資糧。 在《菩薩地論》和《十萬頌釋》等處，對於積累眾多劫資糧的數目，有說是不確定的。然而，如果認為未生怨獲得了對法的忍耐，那麼七天即可成佛的說法，也認為劫數是可以縮短的。因為那是第八地菩薩，在此之前需要積累一個無數劫的資糧。阿薩雅嘎拉，安住于見道和聞道的第六地菩薩，被說成是在此賢劫成佛，因此也解釋為劫數是可以縮短的。 第二，佛陀的壽命是增長還是減少，會在什麼時候出現呢？在壽命從八萬歲減少到一百歲之間，會有佛陀出現。壽命增長時不會出現，因為佛陀降臨世間的必要是爲了引導所化眾生行持十善。在壽命增長的時期，所化眾生自然會行持善法。在壽命減少的時期，也只會在壽命一百歲以上時出現，低於一百歲則不會出現。因為低於一百歲的眾生， 五濁惡世非常嚴重，不適合作為佛陀實際利益的對象，而且他們也不是能夠親眼見到佛陀的對象。低於一百歲時，壽命、時間、煩惱、見解和眾生五濁都非常嚴重。按照大乘的觀點，在《悲華經》中，在名為『拇指』的世界中，生活著身高如拇指般的人，他們的壽命只有十歲，佛陀星宿光等也會出現。在《賢劫經》中，『人中調御者能仁，眾生壽命無數歲，九百九十九佛過，如是所作皆已作。』也這樣宣說了。 分為兩個方面：出現的時間和積累資糧的量。聲聞緣覺會在什麼時候出現呢？聲聞緣覺在壽命增長和減少的時期都會出現。如《中觀根本慧論》所說：『諸佛不出世，聲聞弟子無，正覺智慧者，無依而自生。』 第二，像犀牛一樣的獨覺，需要在一百個大劫中修持菩提資糧，這是成佛的近因。

【English Translation】 It is merely symbolic, and through diligence and skillful means, one can quickly attain Buddhahood. Observing the three times: In a dream, all of a year, can be realized in an instant. Then, countless times will also converge into a moment.' Skilled in means, it is said in the sutras and elsewhere that this teacher accumulated the collections of many kalpas (aeons). In the Bodhisattvabhumi and the Commentary on the Hundred Thousand Verses, etc., the number of collections of many kalpas is said to be undetermined. However, if it is believed that Ajatasatru (未生怨) obtained forbearance of the Dharma, then the statement that one can attain Buddhahood in seven days also implies that the number of kalpas can be shortened. This is because that is the eighth bhumi (level), and before that, one must accumulate one countless kalpa of merit. Asaya Kara, who abides in the sixth bhumi of seeing and hearing, is said to attain Buddhahood in this very fortunate kalpa, so it is also explained that the number of kalpas can be shortened. Secondly, when will the increase or decrease of the Buddha's lifespan occur? Buddhas appear when the lifespan decreases from eighty thousand years to one hundred years. They do not appear when the lifespan increases, because the purpose of the Buddha's appearance in the world is to guide sentient beings to practice the ten virtues. During the period of increasing lifespan, sentient beings naturally practice virtue. During the period of decreasing lifespan, they only appear when the lifespan is above one hundred years; they do not appear below that. This is because sentient beings below that, are greatly afflicted by the five degenerations, making them unsuitable as objects for the Buddha's actual benefit, and they are not objects that can directly see the Buddha. Below one hundred years, the five degenerations of lifespan, time, afflictions, views, and sentient beings are extremely severe. According to the Mahayana view, in the Karunapundarika Sutra, in the world called 'Thumb,' people the size of thumbs live, and when their lifespan is only ten years, Buddhas like the Star Constellation Light will appear. In the Bhadrakalpika Sutra, it is also said: 'The tamer of humans, the Illuminator, when beings' lives are immeasurable, nine hundred and ninety-nine Buddhas have passed, and all that they have done, he has already done.' It is divided into two aspects: the time of appearance and the amount of accumulated merit. When do Pratyekabuddhas (Solitary Realizers) appear? Pratyekabuddhas appear during both increasing and decreasing lifespans. As it says in the Root Wisdom: 'When Buddhas do not appear, and the Shravakas (Hearers) have also ceased, the wisdom of the Pratyekabuddhas arises independently.' Secondly, a Pratyekabuddha, like a rhinoceros, needs to practice the accumulations of enlightenment for a hundred great kalpas, which is the proximate cause of attaining Buddhahood.

---

ྟེ། ལམ་ཀུན་སྟན་གཅིག་ལ་སྐྱེད་པའི་རྒྱུད་བཞིན་སྨོན་དགོས་པས་སོ། ། 4-1194 ཚོགས་སྤྱོད་ནི་ལམ་ལྷག་མ་བསྐྱེད་སླ་བས་དེ་ཙམ་མི་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། འབྱུང་བའི་དུས་དང་། ཇི་ལྟར་འཁོར་ལོས་རྒྱུར་ཚུལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་གྱི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་ནམ་བྱུང་ཞེ་ན། འཁོར་ལོའི་རྒྱལ་སྲིད་སྒྱུར་བའི་ངང་ཚུལ་ཅན་འབྱུང་བ་ནི་ཚེ་ལོ་དཔག་མེད་ནས་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུའི་བར་ལ་ཏེ། དེ་ལས་མི་འཕྱི་ཏེ། དེ་མན་ཆད་ དུ་ཕུན་ཚོགས་མི་རྫོགས་པས་སོ། །སྟོབས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་ནི། དེ་ལས་ཕྱིས་ཀྱང་འབྱུང་སྟེ། ཆོས་རྒྱལ་མྱ་ངན་མེད་བཞིན་ནོ། །སྔ་མ་ལ་རིན་ཆེན་བདུན་ཕྲག་གསུམ་ལས། མཆོག་གི་རིན་ཆེན་ སྣ་བདུན་ལས། །དེ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ། མགོ་དང་བཅས་པ་བཀྲུས་ནས་བསྙེན་གནས་བྱས་ཤིང་། བློན་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་སྐོར་ནས་མདུན་ན་འདུག་པ་དང་། ཤར་ཕྱོགས་ནས་ལྷའི་འཁོར་ལོ་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ཚིག་གིས་ ལས་ཐམས་ཅད་པས་བྱས་པ་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་བཞིས། རྒྱལ་པོ་ལ་བསྟན་པ་འབྱུང་ངོ་ཞེས་སོ། །ས་འགྲེལ་དུ་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་ནའོ་ཞེས་དང་། མདོ་དང་། བཞག་པར། དེ་བཟོས་པ་མིན་གྱི། ལས་ ཐམས་ཅད་པའི་སྤྲུལ་པར་བཤད་དོ། །དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། གསེར་ལས་བྱས་པ་དཔག་ཚད་ལྔ་བརྒྱ་རྩིབས་སྟོང་ཡོད་པ་མཛེས་པ་ནམ་མཁའ་ལ་དཔག་ཚད་འབུམ་དུ་ཉི་མ་གཅིག་གིས་འགྲོ་བ་གླིང་བཞི་དང་། 4-1195 ལྷའི་རིགས་སུའང་གླང་པོ་སོགས་ཀུན་མཁའ་ལ་འགྲོ་བ་རྒྱལ་པོས་མི་ཐོབ་པ་དེས་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་འགྲན་པ་སུ་ཡང་མེད་པར་བྱེད་པའོ། །རྒྱལ་པོ་ཤི་ནས་སྒོ་ཁང་དུ་ཟུག་ནས་སྡོད་དེ་ བུ་ལ་མི་ཕན་ནོ། །ནོར་བུ་ནི་མི་ཆེན་པོའི་བརླ་ཙམ་པ་ཟུར་བརྒྱད་པ་སྟེ། མཚན་མོ་དཔག་ཚད་བརྒྱར་འོད་འབྱུང་བ། ཉི་མ་ཚ་ན་བསིལ་བར་འབྱུང་བ། སྐོམ་ན་ཆུ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ ལྡན་འབྱུང་བ། རྒྱལ་པོས་ཅི་བསམ་པ་འབྱུང་བ། དཔག་ཚད་བརྒྱར་ནད་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་། ལས་ཀུན་ལ་ཇི་ལྟར་འདོད་པའི་འབྲས་བུ་འབྱུང་བ། ཀླུ་ངན་པས་སེར་བ་སོགས་འབེབས་མི་ནུས་པ། མྱ་ ངན་དང་། གཡང་སའི་ཡུལ་ཀུན་ལྗོན་པ་དང་མཚེའུ་སོགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་འགྱུར་བ། མི་དུས་མ་ཡིན་དུ་མི་འཆི་ཞིང་། དུད་འགྲོ་གང་གིས་ཀྱང་མི་གནོད་པ། སྦྲུལ་དང་ནེའུ་ལེ་ལྟ་བུ་མི་ མཐུན་པས་ཀྱང་མི་གནོད་པ་ཞིག་དབང་པོས་སྟེར་རོ། །བཞག་པ་དང་ས་འགྲེལ་དུ་ནི། ཀླུའམ་རྒྱལ་ཆེན་བཞིས་འབུལ་བར་བཤད་དོ། །བཙུན་མོ་ནི་ལུས་ལས་ཙན་དན་དང་། ཁ་ལས་ཨུཏྤལ་ལའི་དྲི་འབྱུང་ བ། རེག་ན་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པར་འགྱུར་བ། གླིང་དེའི་བཀྲེས་སྐོམ་དང་མྱང་ངན་བྲལ་བར་བྱེད་པ། རྒྱལ་པོས་མཐོང་ན་གྲང་དུས་དྲོ་ཞིང་དྲོ་དུས་བསིལ་བར་བྱེད་པ། མི་ཀུན་གྱིས་མ་དང་སྲིང་མོ་ལྟར་མཐོང་བ། 4-1196 བསམ་པ་དང

【現代漢語翻譯】 因此，需要像在一個座墊上產生所有道路的續流一樣祈禱。 4-1194 聚集的行為不太容易產生額外的道路，因此不需要那麼多。第三個有三個：出現的時間，如何轉動輪子，以及佛陀名字的區別。第一個是： 轉輪王何時出現？轉動輪王國度的狀態出現於無量壽至八萬歲之間，不會晚於此，因為在那之下，圓滿不會完成。力量的輪子轉動，即使在那之後也會出現，就像阿育王一樣。前者有三個七珍，最好的七珍。在第十五天，洗完頭並進行齋戒，被大臣們包圍並坐在前面時，東方天神的輪子，由百施以所有行為完成，四大天王會向國王展示。在《地釋》中，它被廣為人知，在《經》和《建立》中，它被描述為不是製造的，而是所有行為的化身。在《念住經》中，用黃金製成，有五百由旬，一千個輻條，美麗，在天空中一百萬由旬，一天走遍四大部洲， 4-1195 甚至天族的大象等也能在空中行走，國王無法獲得，但它能使國王獲得，沒有人能與之競爭。國王死後，它會卡在門口，對兒子沒有好處。寶石像大人物的大腿一樣大，有八個角，晚上發出一百由旬的光芒，太陽熱時會變涼，口渴時會出現八功德水，國王想要什麼就會出現什麼，一百由旬內沒有疾病，所有行為都會產生想要的結果，惡龍無法降下冰雹等，悲傷和危險的地方都會變成樹木和湖泊等圓滿的地方，人們不會非時而死，任何動物都不會傷害，蛇和獴等不和諧的事物也不會傷害，這是帝釋天給予的。在《建立》和《地釋》中，它被描述為龍或四大天王供奉的。王妃的身體散發出旃檀的香味，嘴裡散發出蓮花的香味，觸摸時會變得沒有煩惱，使那個洲免於飢渴和悲傷，國王看到她時，冷的時候會變暖，熱的時候會變涼，所有人都像母親和姐妹一樣看待她， 4-1196 想法和

【English Translation】 Therefore, it is necessary to pray like the lineage that generates all paths on a single cushion. 4-1194 Gathering practices do not easily generate additional paths, so that much is not needed. The third has three: the time of appearance, how the wheel turns, and the distinction of the Buddha's name. The first is: When does the Chakravartin appear? The state of turning the Chakravartin's kingdom appears from immeasurable life to eighty thousand years, not later than that, because below that, perfection is not complete. The wheel of power turns, and even later it appears, like King Ashoka. The former has three sets of seven precious things, the best of the seven precious things. On the fifteenth day, after washing the head and observing fasting, surrounded by ministers and sitting in front, the wheel of the gods from the east, completed by all actions by Indra, the Four Great Kings will show it to the king. In the 'Earth Commentary,' it is widely known, and in the 'Sutra' and 'Establishment,' it is described as not made, but as an emanation of all actions. In the 'Mindfulness Sutra,' made of gold, with five hundred yojanas, a thousand spokes, beautiful, in the sky a hundred thousand yojanas, traveling four continents in one day, 4-1195 even elephants and other beings of the heavenly realm can travel in the sky, which the king cannot obtain, but it enables the king to obtain, and no one can compete with it. After the king dies, it gets stuck in the doorway and is of no benefit to the son. The jewel is as big as a great man's thigh, with eight corners, emitting light for a hundred yojanas at night, becoming cool when the sun is hot, producing water with eight qualities when thirsty, whatever the king desires appears, within a hundred yojanas there is no disease, all actions produce the desired result, evil dragons cannot cause hail, etc., places of sorrow and danger all become abundant with trees and lakes, etc., people do not die untimely, no animal harms, and even discordant things like snakes and mongooses do not harm, this is given by Indra. In the 'Establishment' and 'Earth Commentary,' it is described as offered by dragons or the Four Great Kings. The queen's body emits the scent of sandalwood, her mouth emits the scent of lotus, touching her becomes free from afflictions, she frees that continent from hunger, thirst, and sorrow, when the king sees her, she becomes warm when it is cold and cool when it is hot, everyone sees her as a mother and sister, 4-1196 Thoughts and

---

་མཐུན་ཞིང་བུ་མང་པོ་བཙས་བ། ཁྱིམ་ཐབ་བུད་མེད་གཞན་ལ་འགྲོ་ན་ཕྲག་དོག་མེད་པའམ། ཁྱིམ་ཐབ་མེད་ཀྱང་འདོད་ཡོན་ལྔའི་དབང་དུ་མི་འགྱུར་བ་ཞིག བློན་པོས་འབུལ་ཏེ་དེ་ ནི་ཤི་ནས་ལྷར་སྐྱེའོ། །བཞག་པར་ནི། བུ་མི་འབྱུང་ཤིང་རྒྱལ་པོའི་སྔར་འཆི་བར་བཤད་དོ། །བློན་པོ་ནི། བྱ་བ་རྣམས་མ་བསླབས་ཀྱང་ཤེས་ནས་བྱེད་པ། མི་དགེ་བ་སྤངས་ཤིང་ཉོན་མོངས་པ་ མེད་ཅིང་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཕ་མ་ལྟར་ཕན་པའོ། །གླང་པོ་ནི། ཅང་ཤེས་ཤིང་བཀའ་ཉན་པས་ཕ་རོལ་ལས་རྒྱལ་བར་བྱེད་པ། གླང་པོ་ཆེན་པོ་སྟོང་གི་སྟོབས་ཡོད་པ། ཆུ་དང་སྐམ་དང་ བར་སྣང་གསུམ་ལ་གཡུལ་འགྱེད་པ། ཉིན་གཅིག་ལ་འཛམ་བུའི་གླིང་ལན་གསུམ་འཁོར་བ། སྐུད་པས་ཀྱང་དཀྲིར་རུང་ཞིང་། རྒྱལ་པོས་ཞོན་པའི་ཚེ་སྐུལ་མི་དགོས་པར་དལ་གྱིས་འགྲོ་བ་ཞིག་དབང་པོས་སྟེར་ རོ། །ས་འགྲེལ་དུ་གླང་པོ་རབ་བརྟན་གྱི་བུ་ཐ་ཆུང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །རྟ་མཆོག་ནི་ཀུ་མུ་ཏ་དང་དུང་ལྟར་དཀར་བ་གླང་པོ་དང་ཡོན་ཏན་མཚུངས་པ་གཅིག་དབང་པོས་སྟེར་རོ། །ས་འགྲེལ་ དུ་རྟའི་རྒྱལ་པོ་སྤྲིན་གྱི་ཤུགས་ཅན་གྱི་བུ་ཐ་ཆུང་ལུས་སྔོ་ལ་མགོ་ནག་པའོ། །ཞེས་ཀྱང་ངོ་། །མདོག་དེ་དང་དབང་པོ་འདྲ་ཞིང་། ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་གླིང་ཕྲན་ཁམས་བུ་ཅན་ན་རྟ་དེ་རྟའི་རྒྱལ་པོ་བརྒྱ་སྟོང་གིས་སྐོར་བ་ཡོད་པ་ལ། 4-1197 བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་འཇིག་རྟེན་བྱུང་བ་ཤེས་པར་གྱིས་ལ་རྟ་རིན་ཆེན་ཐོང་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་བས། བུ་ཐུ་བོ་སྟོང་ཞིང་། དེ་རྒྱལ་པོའི་སྔར་ཤི་ན་དེས་འོག་མ་སྟོང་ལ། རྒྱལ་ པོ་སྔར་ཤི་ན་རྟ་རང་གི་གནས་སུ་ལྡོག་པ་དང་། གླང་པོ་ལུས་དཀར་ལ་མགོ་སྔོ་བས་སྟོང་ལྡོག་ཀྱང་རྟ་དང་འདྲ་བས་བཤད་དོ། །ཁྱིམ་བདག་གིས་ནི་བང་མཛོད་གསེར་དངུལ་སོགས་ཀྱིས་འགེང་ བ། རྒྱལ་པོའི་བཀའ་ཉན་པ། སྐྱེ་བོ་ཀུན་ལ་མི་གནོད་པའོ། །རྒྱལ་པོ་སྲས་སུ་ཁྱིམ་བདག་ནི། མཛོད་ཀྱི་སྤྱན་དང་། བློན་པོ་དཔུང་གི་སྤྱན་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་འཆད་དོ། །ཉེ་བའི་རིན་པོ་ཆེ་སྣ་ བདུན་ཡང་། མདོ་དེ་ཉིད་དུ་རལ་གྲི་ཡང་རྒྱལ་པོ་དང་འགལ་བ་བྱེད་འདོད་པ་དེར་སོང་སྟེ། མ་བཏབ་ཀྱང་ཀུན་གྱིས་འདུད་པའོ། །དམག་དཔོན་ནི། དགྲའི་ཚོགས་མ་ལུས་པ་འཇོམས་པའི་ནུས་པ་ཡོད་ ཀྱང་གཞན་ལ་མི་འཚེ་བའི་སྐྱེས་བུའོ། །ལྤགས་པ་ནི་ཆུར་དཔག་ཚད་བཅུ་གཉིས་ཞེང་དུ་ལྔ་པ་ཆར་གྱིས་མི་བརླན་ཞིང་རླུང་གིས་མི་བསྐྱོད་ལ། གྲང་ན་དྲོ་ཞིང་དྲོ་ན་བསིལ་བར་བྱེད་དོ། ། བུད་མེད་ནི་མི་སྡུག་པ་མི་མཐོང་བ་ཉི་མའི་འོད་སྣང་བ། ཀླུའི་ལྤགས་པ་རྒྱ་མཚོ་ནས་འབྱུང་བ། གང་འགྲོ་སར་བློན་པོས་ཁྱེར་ཏེ། ཁང་པའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ཞིག་ཚོང་པས་འབུལ་ལོ། ། 4-1198 ཁང་པ་ནི་ཆུར་དཔག་ཚད་བཅུ་གཉིས་པ། ཞེང་དུ་བདུན་པ། རིན་པོ་ཆེ་དང་ཟླ་བ་དང་རྒྱུ་སྐར་བལ

【現代漢語翻譯】 和諧且生育眾多子女的婦女；即使丈夫另娶，也不會嫉妒；即使沒有丈夫，也不會被五種妙欲所控制。大臣進獻這樣的女子，她死後會轉生為天神。如果娶了不能生育且比國王先死的女子，就會導致衰敗。大臣是指那些未經教導就能理解並完成任務的人，他們摒棄不善，沒有煩惱，像父母一樣利益所有眾生。 像是指那些聰明、聽話，能幫助戰勝敵人的動物；擁有千頭大象的力量；能在水、陸地和空中作戰；一天能繞 Jambudvipa（贍部洲）三圈；可以用繩子捆綁；國王騎乘時無需鞭策就能緩慢行進。這是 Indra（帝釋天）所賜予的。在《地論》中說，像是 Rabbrtan（堅牢）之子 Thachung（幼子）。 最好的馬是像 Kumuda（白睡蓮）和海螺一樣潔白的馬，其功德與象相同，也是 Indra（帝釋天）所賜予的。在《地論》中也說，馬王是 Cloud Strength（云力）之子 Thachung（幼子），身體是藍色的，頭是黑色的。顏色與 Indra（帝釋天）相似。在西方的小洲 Khams Buchan（寶洲），有成百上千的馬王圍繞著這匹馬。Indra（帝釋天）會宣告：『要知道轉輪王已經出現在世間，並獻上珍貴的馬。』如果兒子先死，那麼他的後代就會衰敗；如果國王先死，那麼馬就會回到自己的地方。白身藍頭的象也會導致衰敗，但與馬的情況類似。 家主是指那些倉庫里堆滿金銀等財物的人，他們聽從國王的命令，不傷害任何人。國王的兒子是家主，就像倉庫的眼睛；大臣就像軍隊的眼睛。這就是解釋。 關於七種近身的珍寶，在那部經中也提到，劍會去那些想要與國王作對的人那裡，即使不使用也能讓所有人屈服。將軍是指那些有能力摧毀所有敵人，但不傷害他人的英雄。皮革是指那些在水中十二由旬長、五由旬寬，不會被雨淋濕，不會被風吹動，冷時變暖，熱時變涼的皮革。 婦女是指那些看不到醜陋之物，能發出太陽般光芒的婦女；是來自海洋的龍皮。商人進獻這樣的婦女，她走到哪裡，大臣就帶到哪裡，負責房屋的事務。 房屋是指那些在水中十二由旬長、七由旬寬，裝飾著珍寶、月亮和星星的房屋。

【English Translation】 A woman who is harmonious and bears many children; who is not jealous even if her husband takes another wife; and who is not controlled by the five objects of desire even if she has no husband. A minister presents such a woman, and she will be reborn as a god after death. If a woman who cannot bear children and dies before the king is taken as a wife, it is said to lead to decline. A minister is one who knows and does things without being taught, who abandons negativity, is without afflictions, and benefits all beings like a parent. An elephant is one that is intelligent and obedient, and helps to conquer the enemy; has the strength of a thousand great elephants; can fight in water, on land, and in the air; can circle Jambudvipa (the continent south of Mt. Meru) three times in a day; can be tied with a rope; and walks slowly without needing to be urged when the king rides it. This is given by Indra (the king of gods). In the 'Earth Commentary,' it is said that the elephant is Thachung (the youngest son) of Rabbrtan (Firm). The best horse is one that is as white as a Kumuda (white water lily) and a conch shell, and has the same qualities as an elephant, which is also given by Indra (the king of gods). In the 'Earth Commentary,' it is also said that the king of horses is Thachung (the youngest son) of Cloud Strength (Cloud Power), with a blue body and a black head. The color is similar to that of Indra (the king of gods). In the western island of Khams Buchan (Treasure Island), there are hundreds of thousands of horse kings surrounding this horse. Indra (the king of gods) proclaims: 'Know that the wheel-turning king has appeared in the world, and offer the precious horse.' If the son dies first, then his descendants will decline; if the king dies first, then the horse will return to its place. An elephant with a white body and a blue head will also cause decline, but it is explained similarly to the horse. A householder is one whose treasury is filled with gold, silver, and other valuables, who obeys the king's commands, and does not harm anyone. The king's son is the householder, like the eyes of the treasury; the minister is like the eyes of the army. This is the explanation. Regarding the seven precious possessions, it is also mentioned in that sutra that the sword goes to those who want to oppose the king, and everyone bows down even without it being used. A general is a hero who has the power to destroy all enemies but does not harm others. The leather is one that is twelve yojanas long and five yojanas wide in water, does not get wet in the rain, is not moved by the wind, and makes one warm when it is cold and cool when it is hot. A woman is one who does not see ugliness, emits sunlight, and is a dragon skin from the ocean. A merchant presents such a woman, and wherever she goes, the minister takes her and is responsible for the affairs of the house. A house is one that is twelve yojanas long and seven yojanas wide in water, decorated with jewels, the moon, and stars.

---

ྟ་བར་འདོད་ན་ཁང་པ་དེར་འོང་བ། རྨི་ལམ་དགེ་བར་མཐོང་བ། གྲང་ན་དྲོ་ ཞི་ཚ་ན་བསིལ་བའི་རླུང་ལྡང་བ། དེར་ལྷ་མོ་འོངས་ནས་རོལ་མོ་བྱེད་པའོ། །གོས་ནི་འཇམ་ལ་དྲི་མས་མི་གོས་པ། གྱོན་ན་ཚ་གྲང་བཀྲེས་སྐོམ་ངལ་དུབ་ཀྱིས་མི་གནོད་པ། མེས་མི་ འཚིག་ཅིང་མཚོན་གྱིས་མི་ཆོད་པའོ། །ཚལ་ནི་རྒྱལ་པོས་དེར་ཕྱིན་པ་དང་། ཚལ་གྱི་མཐུས་དེ་རང་། ལྷའི་བུ་མོ་དང་བྱ་སོགས་འོངས་ཏེ། འདོད་ཡོན་ལ་སྤྱོད་པའོ། །མལ་ཆ་ནི་བསམ་གཏན་བྱེད་ན་ བློ་གསལ་བ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མི་སྐྱེ་བའོ། །ལྷམ་ནི་གྱོན་ན་ཆུ་ལ་མི་འབྱིང་བ་ཡུད་ཙམ་གྱིས་དཔག་ཚད་བརྒྱར་འགྲོ་བ་ལའང་ངལ་དུབ་མེད་པའོ། །རིན་ཆེན་བདུན་ནི། གསེར། དངུལ། བཱཻ་ཌཱུཪྻ། ཤེལ། སྤུག རྡོའི་སྙིང་པོ། མུ་ཏིག་དམར་པོའོ། །མི་སྟོང་ཐུབ་པའི་བུ་སྟོང་དང་། དགྲ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་མདའ་གཞུའང་འབྱུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ཡང་བཞི་སྟེ། གསེར་དང་། དངུལ་དང་། ཟངས་དང་། ལྕགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་ནོ། །དེ་བཞི་རྣམས། གླིང་གཅིག་དང་། གླིང་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་མས་རིམ་བཞིན་དུ་དབང་བྱེད་ལ། མདོར་གཙོ་བོར་སྨོས་པའི་ཕྱིར། གསེར་གྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་ཁོ་ན་གསུངས་སོ། ། 4-1199 ལྷན་ཅིག་ཏུ་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་གཉིས་མི་འབྱུང་སྟེ། དཔེར་ན་སངས་རྒྱས་བཞིན་ཏེ། འདི་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ། ཞིང་ཀུན་ཏུ་སངས་རྒྱས་རེ་རེ་ལས་མི་འབྱུང་ཟེར་རོ། ། ཕལ་ཆེན་སྡེ་བ་སོགས་ གཅིག་ཏུ་མི་འབྱུང་བ་འདོད་དེ། དེ་ཐེག་ཆེན་གྱི་མདོ་ཆེན་དང་མཐུན་ནོ། །ཐེག་བསྡུས་སུ། གླིང་བཞི་པ་གཅིག་ཏུ་མི་འབྱུང་བར་བཤད་ལ། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་སོགས་སུ་ནི། སངས་རྒྱས་གཉིས་སམ་ མང་པོ་བྱོན་ནས་འདུལ་བས་སེམས་ཅན་ཡོད་ན་དུ་མ་འབྱུང་བ་མི་འགལ་བར་བཤད་དེ། ཕལ་པོ་ཆེར། ལ་ལར་སངས་རྒྱས་མང་པོའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་བཞི་གཡུལ་ལས་ཇི་ལྟར་རྒྱལ་བར་ བྱེད་ཅེ་ན། གསེར་འཁོར་ཅན་ནི། ཁམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཕྲན་རྣམས་ཀྱིས་ཕར་འདུ་ནས་འདུད་ཅིང་བཀའ་ཉན་ནོ། །དངུལ་འཁོར་ཅན་ནི་དེ་རྣམས་ཀྱི་ཐད་དུ་རང་ཉིད་འགྲོ་བས་འདུད་ལ། སར་ནི། ཕོ་ཉ་ བཏང་བས་འདུད། ཅེས་སོ། །ཟངས་འཁོར་ཅན་ནི། གཡུལ་བཤམས་པས་འདུད་དོ། །ལྕགས་འཁོར་ཅན་ནི། ཕན་ཚུན། མཚོན་བརྩམས་ཏེ། གཟས་པས་འདུད་སྟེ། རྒྱལ་ཡང་གནོད་པ་མེད་ཅིང་། རྒྱལ་ནས་སེམས་ཅན་རྣམས་དགེ་བ་ བཅུ་ལ་འགོད་པས་དེ་རྣམས་ངེས་པར་ལྷར་སྐྱེའོ། །བཞག་པར། དང་པོ་འཁོར་ལོའི་རྗེས་སུ་དཔུང་དང་བཅས་པ་བྱོན་ནས་བཞུགས་པ་ནས། དེ་ཐོས་མ་ཐག་རྒྱལ་ཕྲན་རྣམས་འོང་ནས་འདུད་ལ། གཉིས་པ་ལ་ཐོས་མ་ཐག་ཏུ་མིན་པར་འདེགས་པའི་ཚེ་འོངས་ནས་འདུད་བར་བཤད་དོ། ། 4-1200 ས་གླིང་འདིའི་ཉེ་འཁོར་ན་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བའི་ལམ་གསེར་གྱི་རང་བཞིན། རྒྱལ་ཆེན་སྡེ་བཞ

【現代漢語翻譯】 如果想看住所，就到那所房子去。在那裡能看到吉祥的夢境，寒冷時有溫暖，炎熱時有涼爽的風吹拂。有天女降臨，演奏音樂。 衣服柔軟且不被污垢沾染，穿著它不會感到寒冷、炎熱、飢餓、口渴或疲憊。火不能燒燬它，武器也不能砍斷它。 花園是國王去的地方，憑藉花園的力量，天女和鳥類等前來，享受各種欲妙。 床榻是，如果用來禪修，能使頭腦清晰，並且不會生起任何煩惱。 鞋子是，如果穿上它，不會沉入水中，並且瞬間能行走一百逾繕那（梵文：योजन，羅馬：yojana，漢語：音譯，一種長度單位），也不會感到疲憊。 七寶是：黃金、白銀、吠琉璃（梵文：वैडूर्य，羅馬：vaiḍūrya，漢語：青金石）、水晶、硨磲、石髓、紅珍珠。 能生出千個不會被消滅的兒子，以及能壓制敵人的弓箭。 第二種是，也有四種：金輪、銀輪、銅輪和鐵輪。 這四種輪王，依次統治一個大洲、兩個大洲、三個大洲和四個大洲。但因為簡要地說了主要的，所以只說了金輪王。 兩個轉輪王不會同時出現，就像兩個佛陀不會同時出現一樣。對此，有部宗（梵文：सर्वास्तिवादिन्，羅馬：Sarvāstivādin，漢語：一切有部）說，每個世界只會出現一位佛陀。 大眾部（梵文：महासांघिक，羅馬：Mahāsaṃghika，漢語：大眾部）等認為不會同時出現，這與大乘經典一致。《攝大乘論》中說，不會在一個時期出現統治四大洲的轉輪王。但在《八千頌般若經釋》等中說，如果有多位佛陀出現並調伏眾生，那麼出現多位轉輪王也不矛盾。如《華嚴經》中說：『在有些世界中，有很多佛陀。』 這四種輪王如何通過戰爭獲勝呢？金輪王是，各個地區的諸侯前來歸順，聽從他的命令。銀輪王是，親自前往那些諸侯的所在地，他們便歸順。銅輪王是，通過陳兵佈陣使他們歸順。鐵輪王是，互相使用武器攻擊，通過武力征服使他們歸順。即使獲勝也不會造成傷害，獲勝后能讓眾生安住於十善業，因此他們必定會轉生到天界。 《律藏》中說，最初輪王帶著軍隊行進並安住，聽到訊息后，諸侯立即前來歸順。對於銀輪王，不是聽到訊息后立即歸順，而是在輪王舉兵時才前來歸順。 在這個南贍部洲（梵文：जम्बुद्वीप，羅馬：Jambudvīpa，漢語：世界的中心）附近，有轉輪王行進的道路，其本質是黃金，四大天王

【English Translation】 If you want to see the residence, go to that house. There, you can see auspicious dreams, and when it's cold, there is warmth, and when it's hot, there is a cool breeze. Goddesses descend and play music. The clothes are soft and not stained by dirt. Wearing them, one does not feel cold, hot, hungry, thirsty, or tired. Fire cannot burn them, and weapons cannot cut them. The garden is where the king goes, and by the power of the garden, goddesses and birds come to enjoy various sensual pleasures. The bedding is such that if used for meditation, it clears the mind and does not give rise to any afflictions. The shoes are such that if you wear them, you will not sink in water, and you can instantly travel a hundred yojanas (Sanskrit: योजन, Roman: yojana, Chinese: transliteration, a unit of length) without feeling tired. The seven treasures are: gold, silver, vaiḍūrya (Sanskrit: वैडूर्य, Roman: vaiḍūrya, Chinese: lapis lazuli), crystal, conch, agate, and red pearl. It can produce a thousand sons who cannot be destroyed, and bows and arrows that can subdue enemies. The second is, there are also four types: golden wheel, silver wheel, copper wheel, and iron wheel. These four wheel-turning kings rule one continent, two continents, three continents, and four continents, respectively. But because the main one is mentioned briefly, only the golden wheel king is spoken of. Two wheel-turning kings do not appear simultaneously, just as two Buddhas do not appear simultaneously. Regarding this, the Sarvāstivādin (Sanskrit: सर्वास्तिवादिन्, Roman: Sarvāstivādin, Chinese: the 'All Exists' school) says that only one Buddha appears in each world. The Mahāsaṃghika (Sanskrit: महासांघिक, Roman: Mahāsaṃghika, Chinese: the Great Assembly school) and others believe that they do not appear simultaneously, which is consistent with the Mahāyāna sutras. In the Compendium of Mahāyāna, it is said that a wheel-turning king who rules over the four continents does not appear in one period. However, in the Great Commentary on the Eight Thousand Verse Prajñāpāramitā and others, it is said that if many Buddhas appear and tame sentient beings, then it is not contradictory for many wheel-turning kings to appear. As it says in the Avataṃsaka Sūtra: 'In some worlds, there are many Buddhas.' How do these four wheel-turning kings win through war? The golden wheel king is such that the vassal kings of various regions come to submit and listen to his commands. The silver wheel king is such that he personally goes to the locations of those vassal kings, and they submit. The copper wheel king is such that he makes them submit by arranging troops. The iron wheel king is such that they attack each other with weapons, and they submit through conquest. Even if he wins, he does not cause harm, and after winning, he settles sentient beings in the ten virtues, so they will surely be reborn in the heavens. In the Vinaya, it says that initially, the wheel-turning king proceeds with his army and resides, and upon hearing the news, the vassal kings immediately come to submit. For the silver wheel king, they do not submit immediately upon hearing the news, but only come to submit when the wheel-turning king raises his troops. In the vicinity of this Jambudvīpa (Sanskrit: जम्बुद्वीप, Roman: Jambudvīpa, Chinese: the center of the world), there is a path for the wheel-turning king to travel, its essence is gold, and the Four Great Kings

---

ི་པའི་པུས་ནུབ་ཙམ། རྒྱ་མཚོར་ནུབ་པ་ཡོད་ཅིང་། དེ་བྱུང་བ་ན་ཆུ་སྐམ་པར་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ ནི་འདི་རྣམས་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་སོ་གཉིས་ཀྱིས་བརྒྱན་པས་རྒྱལ་པོ་གཞན་ལས་ཁྱད་ཞུགས་ཏེ། འོན་ཀྱང་ཐུབ་པའི་མཚན་ནི་རང་གི་ཡུལ་ན་མ་འགྲུས་པར་གནས་པ་དང་། འོད་གསལ་བ་ཆ་ ཤས་རྫོགས་པས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་བྱམས་པ་བསྒོམས་པ་དང་། མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་གུས་པས་བཙལ་བ་སོགས་གསུངས་སོ། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་ནས་ཀྱང་། འཁོར་ བ་ན་ནི་ཡང་བྲན་ཉིད་དུ་འགྱུར། ཞེས་བཤད་པས། འཕགས་པ་ཁོ་ནར་ནི་མ་ངེས་སོ། ། གསུམ་པ་སྣོད་བཅུད་ཁྱད་ཆོས་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ་བསྐལ་པ་དང་པོའི་ཁྱད་པར། དེ་ཇི་ལྟར་ འགྲིབ་ཚུལ། འགྲིབ་པའི་མཐར་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བསྐལ་བ་དང་པོའི་མི་རྣམས་ཀྱང་རྒྱལ་པོ་དང་བཅས་པ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ། སྔར། བསྐལ་པ་འཆགས་མ་ཐག་གི་སེམས་ཅན་མི་རྣམས་ གཟུགས་ཅན་གྱི་ལྷ་བཞིན་ཏེ། ཡིད་ལས་བྱུང་བ། ཡན་ལག་དང་། ཉིང་ལག་དབང་པོ་ཚང་བ། རང་འོད་ཅན། ནམ་མཁའ་ལ་འགྲོ་བ། ཟས་སུ་དགའ་བ་ཟ་བ། ཚེ་དཔག་མེད་ཐུབ་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། 4-1201 དེ་ནས་རིམ་གྱིས་རོ་ལ་ཆགས་ཏེ། སའི་བཅུད་ཁ་དོག་མར་གསར་འདྲ་བ་རོ་སྦྲང་རྩི་མ་བསྐོལ་བ་ལྟར་མངར་བ་སའི་སྟེང་ཆུས་ཁྱབ་པ་ལ་རླུང་གིས་སྤྲིས་མ་བྱས་པ་བྱུང་སྟེ། དེ་ སེམས་ཅན་བརྐམ་ཆགས་ཅན་གཅིག་གིས་སོར་མོའི་རྩེ་མོས་བླངས་ཏེ། ཟོས་པས་མི་གཞན་རྣམས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བྱས་པ་ཁམ་ཟས་ཟ་བའི་དང་པོའོ། །དེ་ནས་ལུས་མཁྲང་བ་ལྕི་ལ་འོད་ནུབ་ནས་མུན་ པ་བྱུང་བ་དང་། སྨྲེ་སྔགས་བཏོན་པའི་སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ཀྱི་ཉི་མ་ཤར་བས། ཕན་འདོགས་པ་མ་ལྟ་བུ་བྱུང་ཞེས་ཉི་མར་གྲགས་ཡང་སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཤར་བས་སྔར་གྱི་ དེའི་ཟླ་བོ་གཅིག་བྱུང་ཞེས་ཟླ་བར་གྲགས་སོ། །དེ་ནས་ས་ཞག་སེར་པོ་སྦྲང་རྩིའི་རོ་ཅན་བྱུང་བའང་མྱངས་པས་ནུབ་ཅིང་སྨྲེ་སྔགས་སྟོན་ཏོ། །དེ་ནས་ལྡུམ་པོའི་ཚལ་དཀར་པོ་སྦྲང་རྩིའི་རོ་ ཅན་ཡང་མྱངས་པས་ནུབ་བོ། །དེ་ནས་མ་རྨོས་མ་བཏབ་པའི་འབྲས་བུ། ཤུན་པ་དང་ཕུབ་མ་མེད་པ་བྱུང་བ་ཟོས་པས། རྒྱུ་མཐུན་འབྱུང་བའི་བཤང་གཅིའི་ལམ་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་དང་བཅས་པ་ བྱུང་སྟེ། སྔོན་གོམས་པས་ཚུལ་མིན་ཡིད་བྱེད་ཀྱིས་འཁྲིག་པ་བྱེད་ཅིང་། དེ་ལ་སྨད་པའི་དེའི་ཆེད་དུ་བྱེད་དེ། མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ལས་ལམ་དང་པོར་བྱུང་། ས་ལུ་ནང་ཟ་ན་ནང་ལེན། ནུབ་ཟ་ན་ནུབ་ལེན་པ་ལ། 4-1202 གཅིག་གིས། སྔ་དྲོ་ཟ་རྒྱུ་ཡང་ཕྱི་དྲོ་བླངས་ཏེ། ལེ་ལོས་གསོག་འཇོག་བྱས་ནས་ནི། །གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཐབས་ཟབ་མོ་ཞེས་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་བྱུང་། མ་རྨོས་མ་བཏབ་པའི་ས་ལུ་ནུབ། དེ་ ནས་ཞིང་རྣམས་བགོས་ཏེ། རང་གི་ལ་བདག་ཏུ་འ

【現代漢語翻譯】 第三個是，這些都以大丈夫相三十二相莊嚴，超越其他國王。然而，如來的相在自己的國土沒有實現，光明圓滿，因此特別殊勝。其原因是修慈心，恭敬繞塔等。即使轉輪王，也在輪迴中成為奴僕。因此，並非僅僅是聖者。第三個是器情世界的特點，分為三個方面：第一，最初劫的特點；第二，如何衰減；第三，衰減的最終結果。 第一，一般來說，最初劫的人們是否包括國王？不是的。以前說過，最初劫剛形成的眾生，如同有色界的天神，意生身，肢體和器官完整，具有自身的光芒，能在空中飛行，以喜悅為食，壽命無量。第二，從那以後，逐漸貪戀味道，大地的精華，顏色像新煉的酥油，味道像未熬製的蜂蜜，在大地上被水覆蓋的地方，風將其攪動成泡沫。一個貪婪的眾生用指尖取食，其他人也效仿，這是最初的團食。之後，身體變得僵硬沉重，光芒消失，出現黑暗，發出哀嚎，共同業力的太陽升起，出現了像母親一樣帶來利益的太陽，被稱為太陽。共同業力的月亮升起，出現了之前太陽的伴侶，被稱為月亮。之後，出現了黃色的大地油膏，味道像蜂蜜，品嚐后也消失了，發出哀嚎。之後，出現了白色叢林蔬菜，味道像蜂蜜，品嚐后也消失了。之後，出現了無需耕種播種的稻米，沒有外殼和糠秕。食用后，產生了共同來源的糞便和尿液通道，以及男女的性器官。由於過去的習慣，以不如理作意進行性行為，並因此受到譴責，這是最初的不凈行。早上吃稻米，晚上拿取；晚上吃稻米，早上拿取。 一個人早上要吃的，也留到晚上拿取，懶惰地儲存。其他人也說這是巧妙的方法，也這樣做。無需耕種播種的稻米消失了。之後，田地被劃分，各自擁有自己的土地。

【English Translation】 The third is that these are all adorned with the thirty-two marks of a great man, surpassing other kings. However, the marks of the Tathagata are not realized in his own land, and the light is complete, so it is particularly excellent. The reason for this is cultivating loving-kindness, circumambulating stupas with reverence, and so on. Even becoming a Chakravartin (轉輪王，universal monarch), one becomes a servant in Samsara (輪迴，cyclic existence). Therefore, it is not limited to just the noble ones. The third is the characteristics of the container and its contents, which are divided into three aspects: first, the characteristics of the first Kalpa (劫，aeon); second, how it declines; and third, the final result of the decline. First, in general, do the people of the first Kalpa include kings? No. It was said before that the sentient beings who first formed in the first Kalpa were like gods of the form realm, born of mind, with complete limbs and organs, possessing their own light, able to fly in the sky, eating with joy, and having immeasurable lifespans. Second, from then on, they gradually became attached to taste. The essence of the earth, the color like newly refined butter, the taste like unboiled honey, appeared on the earth covered with water, churned into foam by the wind. A greedy sentient being took it with the tip of a finger and ate it, and others followed suit. This was the first time they ate in clumps. After that, the body became stiff and heavy, the light disappeared, darkness appeared, and they cried out in lamentation. The sun of common karma rose, and the sun, which brought benefits like a mother, appeared and was called the sun. The moon of common karma rose, and the companion of the previous sun appeared and was called the moon. After that, yellow earth cream with the taste of honey appeared, and when tasted, it also disappeared, and they cried out in lamentation. After that, white garden vegetables with the taste of honey also disappeared when tasted. After that, rice that did not need to be cultivated or sown, without husks or chaff, appeared. When eaten, the channels for feces and urine of common origin, along with the male and female sexual organs, appeared. Due to past habits, they engaged in sexual activity with inappropriate attention, and were condemned for it. This was the first time that impure conduct occurred. They took rice in the morning and took it in the evening; they took rice in the evening and took it in the morning. One person took what they were going to eat in the morning and also took it in the evening, storing it lazily. Others also said that this was a clever method and did the same. The rice that did not need to be cultivated or sown disappeared. After that, the fields were divided, and each owned their own land.

---

ཛིན་པ་དང་བཅས་ནས་གཞན་གྱི་ལ་རྐུའོ། །དེ་དག་གི་ཆེད་དུ་འདུས་ནས་དེ་རྣམས་ཀྱིས་མི་ཁྱད་པར་ཅན་ཞིང་དཔོན་དུ་བསྐོས་ནས། རང་རང་ གི་སྟོན་ཐོག་གིས་དྲུག་ཆ་བསྟབས་སྟེ། དེ་ནི་མང་པོས་བཀུར་བ་ཞེས་བྱ་བའི་རྒྱལ་རིགས་ཀྱི་དང་པོའོ། །དེར་མི་ཁ་ཅིག་གི་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྩ་བར་རིག་སྟེ། དགོན་པར་ སྤྱིལ་བུར་འདུག་ཅིང་། ཟན་འདོད་པ་ན་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཕྱི་རོལ་ཡོད་དོ། །ཅེས་བརྗོད་པ་བྲམ་ཟེ་དང་། ཁ་ཅིག་གིས་བསམ་གཏན་དང་དབེན་པ་མ་རྟོགས་ཏེ། སྔགས་ཀྱི་གཞུང་དང་རིགས་བྱེད་ སྦྱོར་བ་ལས་མདུན་ན་འདོན་པ་དང་། དེའང་མ་རྟོགས་ནས་གྲོང་དུ་ཞུགས་ཏེ། ཁང་པ་སྒོ་བཞི་པར་འཁོད་ནས་སྦྱིན་པ་སྦྱིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལས་གྲོང་མི་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ནས་རྗེ་རིགས་དང་། དམངས་ རིགས་ཀྱང་བྱུང་ངོ་། །དེ་ནས་མི་རྣམས་རྐུན་མ་མང་དུ་བྱུང་བ་ལ། རྒྱལ་པོས་བརྩད་བཅད་པས་མ་བརྐུས་སོ་ཟེར་བས། མ་བྱིན་ལེན་དང་རྫུན་སྨྲ་བའི་ལས་ལམ། བརྐུས་པ་འགའ་ཞིག་གི་སྲོག་བཅད་པས་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ལས་ལམ་བྱུང་། 4-1203 དེ་ནས་མི་དགེ་བའི་ལས་ཀྱི་ལམ་ལྷག་སྟེ། འཕེལ་བས་ཚེ་ཁད་ཀྱིས་ཐུང་དུ་སོང་བས་མཐར་ཚེ་ལོ་བཅུ་པར་འགྱུར་རོ། །དེའི་དུས་སུ་ཚེ་རྒུད་པ། རིང་ན་ལོ་བཅུ་དང་། ལུས་རྒུད་པ་ ཡིན་ལ་མཐོ་གང་དང་། ཆང་གང་དང་། ཡོ་བྱད་རྒུད་པ་ཟས་ཀྱི་མཆོག་ཁྲེ་རྒོད། གོས་ཀྱི་མཆོག་སྐྲའི་ལྭ་བ་དང་། རྒྱན་གྱིས་མཆོག་མཚོན་ཆ་སྟེ། འོ་མ་དང་ཞོ་ཡོད་ཀྱང་མར་མི་འབྱུང་ཞིང་། ཏིལ་ཡོད་ཀྱང་ཏིལ་མར་མི་འབྱུང་། བུར་ཤིང་དང་དེའི་ཁུ་བ་ཡོད་ཀྱང་བུ་རམ་མི་འབྱུང་ལ། ལན་ཚ་ཡང་མེད་དོ། །བུ་མོ་ཟླ་བ་ལྔ་ལོན་ནས་བག་མར་གཏོང་བ་སོགས་དུ་མ་བཤད་ དོ། །གསུམ་པ་ནི། བར་གྱི་བསྐལ་པ་ལ། མཚོན་དང་། ནད་དང་། མུ་གེའི་བསྐལ་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་མཐུན་ཏེ། ཚེ་ལོ་བཅུ་པ་ན་མི་རྣམས་ཕན་ཚུན་རྔོན་པས་རི་དྭགས་མཐོང་བ་ལྟར་གནོད་སེམས་ མི་ཟད་པར་གྱུར་ཏེ། གང་བླངས་པ་མཚོན་ཆ་རྣོན་པོར་འགྱུར་ནས་གསོད་རེས་བྱེད་ལ་བསད་ཚད་དམྱལ་བར་སྐྱེའོ། །ནད་ནི་མི་མ་ཡིན་རྣམས་ཀྱིས་ཡམས་ནད་གསོར་མི་རུང་བ་གཏོང་སྟེ། ཕལ་ཆེར་ འཆིའོ། །མུ་གེ་ནི་ཉེས་པ་དེ་དག་གིས་ལྷས་ཆར་མི་འབེབས་པས། ཕན་ཚུན་འདུས་ཏེ་འཆི་བ་དང་། མ་འོངས་པའི་སྐྱེ་བོའི་དོན་དུ་ས་བོན་གབ་རྩེའི་ནང་དུ་འཇོག་པས་གབ་རྩེ་བ་དང་། 4-1204 ཤི་མ་ཐག་རུས་གོང་དཀར་པོ་བསྡུས་ཏེ་བསྐོལ་ནས་འཐུང་བས། རུས་གོང་དཀར་པོ་བ་དང་། ཐུར་མས་ཟས་འགྱེད་པ་དང་ཐུར་མས་རྩིག་ཁུང་ནས་འབྲུ་བྲུས་ཤིང་ཆུར་བསྐོལ་ཏེ་འཐུང་བས་ཐུར་མས་ འཚོ་བ་སྟེ་གསུམ་མོ། །གང་ཞིག་གིས་ཉི་མ་འགའ་སྲོག་གཅོད་སྤངས་པ་དང་། དགེ་སློང་ལ་ཨ་རུ་འགའ་དང་བསོད་སྙོམས་འགའ་གུས་པས་ཕུལ་བ་དེས་མཚོན་དང་ནད་དང་མུ་གེ

【現代漢語翻譯】 他們一起偷竊別人的東西。爲了這些事，他們聚集在一起，選出一個不特別的人作為首領，各自拿出自己收穫的六分之一作為稅賦。這被稱為『大眾敬奉』，是剎帝利種姓的開始。有些人認識到擁有財產是痛苦的根源，於是住在寺院的茅屋裡，想吃東西時就到村裡去乞討，過著隱居的生活。另一些人自稱是婆羅門，他們不瞭解禪定和隱居的真諦，只是研究咒語和各種儀式，充當祭司。還有些人不明白這些道理，進入村莊，住在四門房屋裡接受佈施。因此，村莊才得以形成。之後，剎帝利種姓和吠舍種姓也出現了。後來，人們偷盜成風，國王審問他們，他們卻否認偷竊。於是，不予而取的行為和說謊的惡業就產生了。國王處死了一些盜賊，殺生的惡業也隨之而來。 因此，不善業的道路更加盛行，壽命也越來越短，最終減少到只有十歲。那時，生命衰敗，最長只有十年；身體衰敗，身高只有一拃；生活用具衰敗，最好的食物是粗米；最好的衣服是毛髮編織的衣服；最好的裝飾是武器。即使有牛奶和酸奶，也無法提煉出酥油；即使有芝麻，也無法榨出芝麻油；即使有甘蔗和甘蔗汁，也無法制成紅糖，甚至連鹽也沒有。女孩五個月大就要出嫁等等，諸如此類的說法有很多。 第三個階段是中間劫，其中包含刀兵劫、疾疫劫和饑饉劫，這些災難使人們生活困苦。當人們的壽命只有十歲時，他們互相殘殺，就像獵人看到獵物一樣，心中充滿無盡的惡意。他們隨手撿起的任何東西都會變成鋒利的武器，互相殘殺，被殺的人會墮入地獄。瘟疫是邪魔外道散佈無法治癒的疾病，導致大多數人死亡。饑荒是由於這些罪惡，導致天神不降雨，人們聚集在一起等死，爲了未來出生的眾生，他們將種子藏在箢篅里，這些人被稱為『箢篅者』。 剛死去的人的白骨被收集起來煮著喝，這些人被稱為『白骨者』。還有人用勺子分食物，用勺子從墻縫裡挖出糧食煮著喝，這些人被稱為『勺子為生者』，以上共有三種。如果有人幾天不殺生，或者恭敬地供養僧侶幾個訶梨勒果或幾口食物，就能從刀兵劫、疾疫劫和饑饉劫中解脫出來。

【English Translation】 They stole others' belongings together. For these matters, they gathered together and chose an unremarkable person as their leader, each contributing one-sixth of their harvest as tax. This was called 'Honored by the Many,' and it was the beginning of the Kshatriya (warrior) caste. Some people recognized that possessing property was the root of suffering, so they lived in huts in monasteries, and when they wanted food, they went to villages to beg, living a secluded life. Others, claiming to be Brahmins (priests), did not understand the true meaning of meditation and seclusion, but only studied mantras and various rituals, acting as priests. Still others did not understand these principles and entered villages, living in four-doored houses and accepting offerings. Thus, villages were formed. Later, the Kshatriya and Vaishya (merchant) castes also emerged. Later, people stole frequently, and when the king questioned them, they denied stealing. Thus, the act of taking what was not given and the evil deed of lying arose. The king executed some thieves, and the evil deed of killing also followed. Therefore, the path of unwholesome actions became even more prevalent, and lifespans became shorter and shorter, eventually decreasing to only ten years. At that time, life was in decline, with a maximum lifespan of only ten years; the body was in decline, with a height of only a span; possessions were in decline, with the best food being coarse rice; the best clothing being garments woven from hair; and the best ornaments being weapons. Even with milk and yogurt, butter could not be extracted; even with sesame seeds, sesame oil could not be extracted; even with sugarcane and sugarcane juice, jaggery (brown sugar) could not be made, and there was not even salt. Girls were married off at five months old, and so on, there were many such sayings. The third stage is the intermediate kalpa (aeon), which includes the kalpa of weapons, the kalpa of disease, and the kalpa of famine, these disasters made people's lives difficult. When people's lifespans were only ten years, they killed each other, just as hunters see prey, their hearts filled with endless malice. Whatever they picked up would turn into sharp weapons, and they would kill each other, and those who were killed would be reborn in hell. The plague was caused by non-human entities spreading incurable diseases, causing most people to die. The famine was due to these sins, which caused the gods not to send rain, and people gathered together to die, and for the sake of future beings, they hid seeds in baskets, these people were called 'Basket-keepers'. The white bones of the recently deceased were collected and boiled for drinking, these people were called 'White-boned ones'. There were also those who used spoons to divide food, and used spoons to dig grain from the cracks in the walls and boil it in water to drink, these people were called 'Spoon-nourished ones', there are three types in total. If someone refrained from killing for a few days, or respectfully offered a few haritaki fruits or a few morsels of food to a monk, they could be liberated from the kalpa of weapons, the kalpa of disease, and the kalpa of famine.

---

་ལ་མི་སྐྱེ་ བར་བཤད་དོ། །ཡང་དེ་གསུམ་དུས་ཇི་སྲིད་འབྱུང་སྙམ་ན། མཚོན་ཞག་བདུན་དང་། ནད་ཞག་བདུན་དང་ཟླ་བ་བདུན་དང་། མུ་གེ་དེ་གཉིས་དང་ལོ་བདུན་ཚན་རེ་རྣམས་འབྱུང་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ། དེའི་ཚེ་ཤར་ནུབ་གཉིས་སུ་གནོད་སེམས་ལྷག་པ་དང་། མདོག་ངན་ཞིང་ཉམ་ཆུང་བ་དང་། བཀྲེས་སྐོམ་ཙམ་འབྱུང་ངོ་། །བཞག་པར། ཚེ་ལོ་བཅུ་པ་གཅིག་ལ་རེ་རེ་ལས་མི་འབྱུང་བར་བཤད་ཅིང་། དེ་ ལྟར་རྒྱལ་པོ་སྲས་ཀྱང་བཞེད་དོ། །ཁ་ཅིག་གཅིག་ལ་མས་རིམ་གྱིས་གསུམ་ཆར་འབྱུང་ཞེས་སོ་ཟེར་རོ། །སར་ནི། ཚེ་ལོ་སུམ་ཅུ་པ་དང་། ཉི་ཤུ་པ་དང་། བཅུ་པ་ལ་མས་རིམ་གྱིས་འབྱུང་ བར་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་དེ་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་ནི། ཞར་བྱུང་སེམས་ཅན་གཟུགས་ཅན་བཞིན། ཞེས་གོང་དུ་བཤད་པ་ལས་འཕྲོས་ནས། དང་པོ་རྒྱ་གར་བའི་ལོ་རྒྱུས་དང་། དེ་རྗེས་བོད་ཀྱི་ལོ་རྒྱུས་གཉིས། 4-1205 དང་པོ་ལ་དོན་གྱི་ཁོག་ཕུབ་པ་དང་། ཚིག་གི་ཆ་ཅུང་ཟད་ཕྲལ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་ལ། །སངས་རྒྱས་བྱོན་དང་དེ་ཆོས་གསུངས། །བསྟན་པ་གནས་དང་དར་རྒྱས་ ཚུལ། །ཁྱད་པར་སྤྲུལ་པའི་ལོ་པན་དང་། །རྒྱལ་བློན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས། །བོད་ཁམས་བསྟན་པ་སྤེལ་བའི་ཚུལ། །མདོ་སྡེ་རྣམས་དང་དགོངས་འགྲེལ་གྱིས། །བསྟན་བཅོས་དག་ལས་འབྱུང་ཞིང་བཤད། །སངས་རྒྱས་འབྱུང་བ་ རྒྱལ་རིགས་དང་། །བྲམ་ཟེའི་རིགས་ལས་གཞན་མི་སྲིད། །སྟོན་པ་རྒྱལ་རིགས་ཉི་མའི་གཉེན། །བུ་རམ་ཤིང་པའི་གདུང་རྒྱུད་ལས། །འོངས་པ་ཤཱ་ཀྱའི་རིགས་སུ་འཁྲུངས། །རྒྱལ་པོའི་ཐོག་མ་མང་བཀུར་ཡིན། །མང་བཀུར་ རྒྱལ་པོ་ནས་བཟུང་སྟེ། །ཟས་གཙང་བར་ལ་རྒྱལ་རིགས་ནི། །ས་ཡ་གཅིག་དང་གཅིག་འབུམ་དང་། ཉི་ཁྲི་གཅིག་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་དང་། །བཅུ་བཞི་རྣམས་ནི་འདས་པ་རུ། །འདུལ་བ་ལུང་ལས་གསལ་བར་གསུངས། ། གདགས་པ་ལས་ནི་གཞན་དུ་བཤད། །མང་པོས་བཀུར་དང་འོད་མཛེས་དང་། །དགེ་བ་དགེ་མཆོག་གསོ་སྦྱོང་འཕགས། །སྔོན་གྱི་རྒྱལ་པོ་སྡེ་ལྔར་གྲགས། །ང་ལས་ནུས་དང་མཛེས་པ་དང་། །ཉེ་མཛེས་མཛེས་ཅན་མཛེས་ ལྡན་ནི། །འཁོར་ལོ་སྒྱུར་རྒྱལ་སྡེ་ལྔ་ཡིན། །མཛེས་ལྡན་དུས་སུ་འཁོར་བ་འཇིག །ཚེ་ལོ་བཞི་བརྒྱ་པ་ལ་བྱོན། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་ཙན་དྷ་ཡིས། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་སུམ་བརྒྱ་འདས། །ཀུན་ནས་འོད་དང་ཙན་དྷའི་དུས། ། 4-1206 གསེར་ཐུབ་སུམ་ཁྲི་པ་ལ་བྱོན། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་སྲ་སྲི་ཡིས། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་སུམ་བརྒྱ་འདས། །རཏྣ་ཆེ་དང་ཀྲི་ཀྲིའི་དུས། །འོད་སྲུང་ཉི་ཁྲི་པ་ལ་བྱོན། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་རྣ་བ་ ཅན། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་སུམ་བརྒྱ་འདས། །རྒྱལ་པོ་རྣ་བ་ཅན་ལ་ནི། །སྲས་ཉིད་གཽའུ་ཏ་མ་དང་། །བྷ་ར་དྷ་ཛ་ཞེས་པ་བྱུང་། །གཽ་ཏམ་སྲས་ལ་ཉི་མའི་གཉེན། །བུ་རམ་ཤིང་པ་རྣམ་ ག

【現代漢語翻譯】 據說是不會出生的。 那麼，這三種情況會持續多久呢？據說是刀兵災七天，疾病災七天，饑荒災七個月，以及那兩種饑荒和七年災，這些會依次發生。 那時，東西方會充滿惡意，顏色難看且虛弱，只會感到飢渴。 在《毗奈耶經》中說，在人壽十歲時，這些災難每次只會發生一種。國王之子也這樣認為。有些人說，這三種災難會依次發生。 在《根本說一切有部毗奈耶經》中說，在人壽三十歲、二十歲和十歲時，這些災難會依次發生。 第二，從那延伸出的意義是，『順便提及有形眾生』，從上面所說的延伸出，首先是印度的歷史，然後是西藏的歷史。 第一部分包括意義的框架和稍微分離的詞語。第一部分是：在明燈賢劫中，諸佛出現並宣說佛法，教法住世並弘揚的方式，特別是化身譯師和國王大臣菩提薩埵們，在西藏傳播教法的方式，這些都出自經部和註釋，以及論著中。佛陀的出現只能是剎帝利種姓和婆羅門種姓，不會有其他種姓。導師釋迦牟尼是剎帝利種姓，是太陽的親族，出自甘蔗王的後裔，出生于釋迦族。第一位國王是眾人敬仰的國王。從眾人敬仰的國王開始，到凈飯王之間，剎帝利種姓已經過去了百萬、十萬、兩萬一千五百一十四位，這在《律藏》中明確說明。在《法句經》中有不同的說法。據說之前的五位國王分別是眾人敬仰、光輝燦爛、吉祥、最吉祥和布薩殊勝。據說五位轉輪聖王分別是勝過我的能力、美麗、近美、具美和擁有美。在具美王的時代，世界毀滅，當時人壽四百歲。之後，贊扎國王統治期間，經歷了三百個王統。在普光王和贊扎王的時代，金寂佛出現在人壽三萬歲時。之後，薩拉國王統治期間，經歷了三百個王統。在拉特納切王和克里克的時代，飲光佛出現在人壽兩萬歲時。之後，拉瓦嘉那國王統治期間，經歷了三百個王統。在拉瓦嘉那國王時期，生下了喬達摩和婆羅墮遮兩位王子。喬達摩王子的後裔是太陽的親族，甘蔗王。

【English Translation】 It is said that they will not be born. Then, how long will these three occur? It is said that there will be seven days of weapon calamity, seven days of disease calamity, seven months of famine, and those two famines and seven years of calamity, which will occur in order. At that time, the east and west will be full of malice, with ugly colors and weakness, and will only feel hunger and thirst. In the 'Vinaya,' it is said that when life expectancy is ten years, only one of these calamities will occur at a time. The king's son also thinks so. Some say that all three calamities will occur in order. In the 'Mulasarvastivada Vinaya,' it is said that when life expectancy is thirty, twenty, and ten years, these calamities will occur in order. Secondly, the meaning derived from that is, 'incidentally mentioning sentient beings with form,' extending from what was said above, first the history of India, and then the history of Tibet. The first part includes the framework of meaning and slightly separated words. The first part is: In the Good Kalpa of the Lamp, Buddhas appeared and taught the Dharma, the way the teachings remained and flourished, especially the incarnate translators and the kings and ministers Bodhisattvas, the way they spread the teachings in Tibet, which are all from the Sutras and commentaries, and treatises. The appearance of Buddhas can only be from the Kshatriya caste and the Brahmin caste, there will be no other castes. The teacher Shakyamuni was from the Kshatriya caste, a relative of the sun, from the lineage of the Sugarcane King, born into the Shakya clan. The first king was the revered king. From the revered king to King Suddhodana, the Kshatriya caste has passed through one million, one hundred thousand, twenty-one thousand five hundred and fourteen, which is clearly stated in the 'Vinaya Pitaka.' There are different statements in the 'Dharmapada.' It is said that the previous five kings were the revered, the radiant, the auspicious, the most auspicious, and the Uposatha supreme. It is said that the five Chakravartin kings are those who surpass my ability, beauty, near beauty, possessing beauty, and possessing beauty. In the time of the possessing beauty king, the world was destroyed, when life expectancy was four hundred years. After that, during the reign of King Chandha, three hundred royal lineages passed. In the time of King Prabhavati and Chandha, Krakucchanda Buddha appeared when life expectancy was thirty thousand years. After that, during the reign of King Sra Sri, three hundred royal lineages passed. In the time of King Ratnache and Krikri, Kashyapa Buddha appeared when life expectancy was twenty thousand years. After that, during the reign of King Ravana Jana, three hundred royal lineages passed. In the time of King Ravana Jana, the princes Gautama and Bharadvaja were born. The descendants of Prince Gautama were the relatives of the sun, the Sugarcane King.

---

ཉིས་བྱུང་། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོ། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་བརྒྱ་འདས་སོ། །རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོའི་སྲས། །རྐང་ཐུབ་ཅན་ནས་ཤཱཀ་རིགས་བྱུང་། །དེ་ནས་ཤིང་རྟ་བཅུ་པ་ཡིས། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་ ལྔ་བཅུ་འདས། །དེ་ནས་རྩིབས་ཀྱི་མུ་ཁྱུད་ཀྱི། །བར་ལ་རྒྱལ་རྒྱུད་ཉེར་ལྔ་འདས། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་མཐའ་ཡས་སྐྱོང་། །གཞུ་བརྟན་དང་ནི་སེང་གེ་འགྲམ། །ཟས་གཙང་སྟོན་པ་སྒྲ་གཅན་འཛིན། །དེ་དག་ དྲིལ་བས་རྒྱལ་རྒྱུད་ནི། །དགུ་བརྒྱ་དགུ་བཅུ་རྩ་གཅིག་འདས། །གཉིས་པ་ཚིག་གི་ཆ་ཅུང་ཟད་འཕྲལ་བ་ནི། སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་ལ། །སངས་རྒྱས་བྱོན་དང་དམ་ཆོས་གསུངས། །བསྟན་པ་གནས་དང་ དར་རྒྱས་ཚུལ། །ཅེས་པའི་དོན། མདོ་བསྐལ་བཟང་ལས། སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་འདི་ལ། སངས་རྒྱས་འཁོར་བ་འཇིག་ནས་མོས་པའི་བར་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། ཁྱད་ཆོས་བཅུ་གསུམ་བཅུ་བཞི་སྒོ་ནས་འབྱོན་པར་གསུངས། 4-1207 དེ་ཡང་སྟོན་པ་འདི་ལ་མཚོན་ཏེ། ཡུལ་རིགས་འོད་དང་ཡབ་ཡུམ་སྲས། །རིམ་གྲོ་ཤེས་རབ་རྫུ་འཕྲུལ་འཁོར། །སྐུ་ཚེ་སྐུ་གདུང་དམ་ཆོས་གནས། །བཅུ་གསུམ་དག་གིས་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར། ཡུལ་ གྲོང་ཁྱེར་སེར་སྐྱ། རིགས་རྒྱལ་རིགས། འོད་འདོམ་གང་། ཡབ་རྒྱལ་པོ་ཟས་གཙང་། ཡུམ་སྒྱུ་མ་ལྷ་མཛེས། སྲས་སྒྲ་གཅན་འཛིན། རིམ་གྲོ་བ་ཀུན་དགའ་བོ། །ཤེས་རབ་ཅན་གྱི་མཆོག་ཤཱ་རིའི་བུ། རྫུ་འཕྲུལ་ ཅན་གྱི་མཆོག་མཽའུ་འགལ་གྱི་བུ། འཁོར་གྱི་ཐོག་མ་ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ། སྐུ་ཚེ་བརྒྱད་ཅུ་པ། སྐུ་གདུང་ཆ་བརྒྱད་ཀྱི་སྒོ་ནས་འགྲོ་དོན་མཛད། དམ་པའི་ཆོས་ལོ་སྟོང་དུ་གནས་པར་གསུངས་སོ། ། དམ་པའི་ཆོས་དར་རྒྱས་བྱུང་ཚུལ་ནི། སྟོན་པ་འདི། མེ་མོ་ཡོས་ལ་ལྷུམས་སུ་བཞུགས། ས་ཕོ་འབྲུག་ལ་སྐུ་བལྟམས་ནས། །ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་ཁབ་ཏུ་གནས། །ལོ་དྲུག་དཀའ་བ་སྤྱད་ནས་ཀྱང་། །སོ་ ལྔ་བཞེས་ཚེ་ཆུ་སྟག་གི །ས་གའི་བཅོ་ལྔར་མངོན་བྱང་ཆུབ། །དྲུག་པའི་བཞི་ལ་ཆོས་འཁོར་སྐོར། །མེ་ཕག་ས་གའི་བཅོ་ལྔ་ལ། མྱ་ངན་འདའ་བའི་ཚུལ་བསྟན་ནོ། །ཞེས་པ་ལྟར། ཆུ་སྟོད་ཟླ་ བའི་ཡར་ཚེས་བཞི་ནས་ཡུལ་ཝ་ར་ན་སེར། ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ་ལ་བདེན་པ་བཞིའི་ཆོས་གསུངས། བྱ་རྒོད་ཕུང་པོའི་རི་སོགས་སུ་བར་པ་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཆོས་གསུངས། རི་བོ་མ་ལ་ཡ་སོགས་སུ། 4-1208 ལེགས་པར་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཆོས་འཁོར་གསུངས། དམ་པའི་ཆོས་དར་བའི་ཚུལ་ནི། སྟོན་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་ལོ་བཞི་བརྒྱ་ལོན་པ་ན། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་བྱོན་ཏེ། རྒྱན་དྲུག་མཆོག་གཉིས་ལ་ སོགས་པས་འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་དམ་ཆོས་དར་རྒྱས་སུ་མཛད་དོ། །སངས་རྒྱས་བྱུང་བརྒྱལ་རིགས་དང་། བྲམ་ཟེའི་རིགས་ལས་གཞན་མི་སྲིད། སྟོན་པ་རྒྱལ་རིགས་ཉི་མའི་གཉེན། བུ་རམ་ཤིང་པའི་གདུང་རྒྱུད་ལས། འོངས་པ་ཤཱཀྱའི

【現代漢語翻譯】 此後，聖生王（འཕགས་སྐྱེས་པོ།，name of a king）之後，經歷了一百代王室血統。聖生王的兒子，從足固者（རྐང་ཐུབ་ཅན།，name of a person）開始，出現了釋迦族（ཤཱཀ་རིགས།，Śākya clan）。此後，由十輛馬車（ཤིང་རྟ་བཅུ་པ།，ten chariots）開始，經歷了五十代王室血統。此後，從輪輻之環（རྩིབས་ཀྱི་མུ་ཁྱུད།，wheel spoke circle）開始，經歷了二十五代王室血統。此後，無邊守護王（རྒྱལ་པོ་མཐའ་ཡས་སྐྱོང་།，King who protects the boundless），弓堅（གཞུ་བརྟན།，steadfast bow），以及獅子頰（སེང་གེ་འགྲམ།，lion cheek），凈飯（ཟས་གཙང་།，Śuddhodana），導師（སྟོན་པ་，teacher），羅睺羅（སྒྲ་གཅན་འཛིན།，Rāhula）。總而言之，這些王室血統，經歷了九百九十一位。 第二部分是稍微分散的詞語：燈火劫（སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་，Auspicious Aeon of the Lamp）中，佛陀出現並宣說正法，教法住世並弘揚的方式。其含義，如《賢劫經》（མདོ་བསྐལ་བཟང་，Bhadrakalpika Sutra）所說：『在此燈火賢劫（སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་，Auspicious Aeon of the Lamp）中，從佛陀破壞輪迴到信仰之間的一切，都將通過十三四種特殊方式出現。』 這也適用於這位導師，即：國家、種姓、光明、父母、兒子，侍者、智慧、神通、眷屬、壽命、聖體、正法住世。如是十三種應知曉。』正如所說：國家是迦毗羅衛城（གྲོང་ཁྱེར་སེར་སྐྱ།，Kapilavastu），種姓是王族，光明是一尋（འདོམ་གང་།，arm-span），父親是凈飯王（རྒྱལ་པོ་ཟས་གཙང་།，King Śuddhodana），母親是摩耶天女（སྒྱུ་མ་ལྷ་མཛེས།，Queen Māyādevī），兒子是羅睺羅（སྒྲ་གཅན་འཛིན།，Rāhula），侍者是阿難陀（ཀུན་དགའ་བོ།，Ānanda），智慧第一的是舍利弗（ཤཱ་རིའི་བུ།，Śāriputra），神通第一的是目犍連（མཽའུ་འགལ་གྱི་བུ།，Maudgalyāyana），最初的眷屬是五比丘（ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ།，Pañcavargika），壽命八十歲，聖體通過八份舍利的方式利益眾生，正法住世一千年。 正法弘揚的方式是：這位導師，在陰水兔年入胎，陽土龍年生，二十九歲時住在王宮，六年苦行，三十五歲時在陽水虎年，薩嘎達瓦月（ས་གའི་，Saga Dawa）十五日證得菩提，六月初四轉法輪，陰火豬年薩嘎達瓦月十五日，示現涅槃。正如所說：從夏季的第四個新月開始，在瓦拉納西（ཝ་ར་ན་སེར།，Varanasi），為五比丘（ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ།，Pañcavargika）宣說了四聖諦之法，在靈鷲山（བྱ་རྒོད་ཕུང་པོའི་རི་，Vulture Peak）等地宣說了無相之法，在摩羅耶山（རི་བོ་མ་ལ་ཡ་，Mount Malaya）等地，宣說了善分別法輪。正法弘揚的方式是：導師涅槃四百年後，聖者龍樹（ཀླུ་སྒྲུབ་，Nāgārjuna）出現，六莊嚴二勝等在印度弘揚了正法。佛陀的出現只能是剎帝利種姓和婆羅門種姓，導師是剎帝利種姓，太陽之親族，出自甘蔗種姓，是釋迦族。

【English Translation】 Thereafter, after King Phak Kye Po (འཕགས་སྐྱེས་པོ།, name of a king), a hundred generations of royal lineage passed. From King Phak Kye Po's son, Kang Thup Chen (རྐང་ཐུབ་ཅན།, name of a person), the Shakya clan (ཤཱཀ་རིགས།, Śākya clan) originated. Then, starting with the Ten Chariots (ཤིང་རྟ་བཅུ་པ།, ten chariots), fifty generations of royal lineage passed. After that, from the Circle of Spokes (རྩིབས་ཀྱི་མུ་ཁྱུད།, wheel spoke circle), twenty-five generations of royal lineage passed. Then, King Thaye Kyong (རྒྱལ་པོ་མཐའ་ཡས་སྐྱོང་།, King who protects the boundless), Zhu Ten (གཞུ་བརྟན།, steadfast bow), and Senge Dram (སེང་གེ་འགྲམ།, lion cheek), Zasak Tsang (ཟས་གཙང་།, Śuddhodana), the Teacher (སྟོན་པ་, teacher), Rahula (སྒྲ་གཅན་འཛིན།, Rāhula). In summary, these royal lineages, nine hundred ninety-one passed. The second part is slightly scattered words: In the Auspicious Aeon of the Lamp (སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་, Auspicious Aeon of the Lamp), Buddhas appear and teach the Dharma, and the teachings abide and flourish. The meaning of this is, as stated in the Bhadrakalpika Sutra (མདོ་བསྐལ་བཟང་, Bhadrakalpika Sutra): 'In this Auspicious Aeon of the Lamp (སྒྲོན་མེའི་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་, Auspicious Aeon of the Lamp), everything from the Buddhas destroying samsara to faith will appear through thirteen or fourteen special ways.' This also applies to this teacher, namely: country, lineage, light, parents, son, attendant, wisdom, miraculous powers, retinue, lifespan, holy body, and the abiding of the Dharma. These thirteen should be known. As it is said: The country is Kapilavastu (གྲོང་ཁྱེར་སེར་སྐྱ།, Kapilavastu), the lineage is royal, the light is an arm-span (འདོམ་གང་།, arm-span), the father is King Śuddhodana (རྒྱལ་པོ་ཟས་གཙང་།, King Śuddhodana), the mother is Queen Māyādevī (སྒྱུ་མ་ལྷ་མཛེས།, Queen Māyādevī), the son is Rahula (སྒྲ་གཅན་འཛིན།, Rāhula), the attendant is Ānanda (ཀུན་དགའ་བོ།, Ānanda), the foremost in wisdom is Śāriputra (ཤཱ་རིའི་བུ།, Śāriputra), the foremost in miraculous powers is Maudgalyāyana (མཽའུ་འགལ་གྱི་བུ།, Maudgalyāyana), the initial retinue is the Pañcavargika (ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ།, Pañcavargika), the lifespan is eighty years, the holy body benefits beings through eight portions of relics, and the Dharma abides for a thousand years. The way the Dharma flourished is: This teacher, entered the womb in the female water rabbit year, was born in the male earth dragon year, resided in the palace at the age of twenty-nine, practiced austerities for six years, attained enlightenment at the age of thirty-five in the male water tiger year on the fifteenth day of Saga Dawa (ས་གའི་, Saga Dawa), turned the wheel of Dharma on the fourth day of the sixth month, and showed the manner of passing into nirvana on the fifteenth day of Saga Dawa in the female fire pig year. As it is said: Starting from the fourth new moon of the summer month, in Varanasi (ཝ་ར་ན་སེར།, Varanasi), he taught the Dharma of the Four Noble Truths to the Pañcavargika (ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ།, Pañcavargika), in Vulture Peak (བྱ་རྒོད་ཕུང་པོའི་རི་, Vulture Peak) and other places he taught the Dharma of no characteristics, and in Mount Malaya (རི་བོ་མ་ལ་ཡ་, Mount Malaya) and other places, he taught the Wheel of Good Discrimination. The way the Dharma flourished is: Four hundred years after the teacher passed into nirvana, the venerable Nāgārjuna (ཀླུ་སྒྲུབ་, Nāgārjuna) appeared, and the Six Ornaments and Two Supremes and others propagated the Dharma in India. The appearance of a Buddha can only be from the Kshatriya or Brahmin castes, the teacher was from the Kshatriya caste, a relative of the sun, from the Sugarcane lineage, and was a Shakya.

---

་རིགས་སུ་འཁྲུངས། ཅེས་པའི་དོན་ཅུང་ཟད་བཤད། རྒྱལ་པོ་རྣ་བ་ཅན་གྱི་སྲས་གཽའུ་ཏ་མ་དང་། བྷ་ར་དྷ་ཛ་གཉིས་ལས། གོའུ་ཏ་མ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་མོས་པས། ཡབ་ ལ་ཞུས་པས་གནང་སྟེ་དྲང་སྲོང་མདོག་ནག་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་བདག་དགོན་པར་ཟས་ཀྱིས་འཚོ་བར་མི་ནུས་ཀྱི་གྲོང་འདབས་སུ་གནས་སོ། །དེས་གནང་སྟེ་ལོ་མས་སྤྱིལ་པུ་བརྩིགས་ཏེ་གནས་སོ། ། དེའི་ཚེ། གཡོ་ཅན་པད་མའི་རྩ་ལག་གིས། སྨད་འཚོང་མ་བཟང་མོ་ལ་དགའ་མགུར་སྤྱད་པའི་ཕྱིར། གོས་རྒྱན་བྱིན་ནོ། །སྐྱེ་པ་གཞན་ཞིག་གི་ས་ན་ལྔ་བརྒྱ་བཟང་མོ་ལ་བྱིན་ནས་དེ་དང་ ལྷན་ཅིག་དགའ་མགུར་སྤྱད་པ་དང་། བྲན་མོས་པདྨའི་རྩ་ལག་གི་གམ་དུ་ཕྱིན་ཏེ། བཟང་མོ་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་གོས་རྒྱན་བརྒྱན་ནས་གཞན་དང་དགའ་མགུར་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་སྨྲས་པས། དེ་མ་བཟོད་ནས་ཁྱོད་སོང་ལ་སྐྱེད་མོས་ཚལ་གང་དགར་ཤོག་བྱོས་ཤིག 4-1209 ཅེས་བསྒོས་སོ། །དེས་བཟང་མོ་ལ་སྨྲས་ཏེ་སོང་བ་དང་། གཡོ་ཅན་གྱིས་ཁྱོད་ཁོ་བོས་གོས་རྒྱན་གྱིས་བརྒྱན་ནས་སྐྱེས་པ་གཞན་དང་དགའ་མགུར་སྤྱོད་པ་རིགས་སམ་སྨྲས་པས། དེས་བདག་གིས་ནོངས་བགྱིས་ བཟོད་པར་མཛོད་ཅིག ཅེས་སྨྲས་ཀྱང་བཟང་མོ་བསད་དོ། །དེར་བྲན་མོས་ཇོ་མོ་བསད་ཞེས་ཀུ་ཅོ་བཏོན་པས། སྐྱེ་བོ་ཀུན་གྱིས་རྒྱུག་པ་དང་། གཡོ་ཅན་སྐྲག་སྟེ། རལ་གྲི་ཁྲག་ཅན་གཽའུ་ཏ་མའི་ དྲུང་དུ་བཞག་ནས། སྐྱེ་བོའི་ནང་དུ་ཞུགས་སོ། །སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་གཽའུ་ཏ་མ་མཐོང་ནས་ལག་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བཅིངས་ནས་རྒྱལ་པོ་ལ་ཕུལ་ཏེ། འདིས་བཟང་མོ་དང་དགའ་མགུར་སྤྱད་ནས། བཟང་མོ་བཀུམས་སོ་ཞེས་སྨྲས་བས། རྒྱལ་པོ་ནི་མ་བརྟག་པར་གསལ་ཤིང་ལ་ཁོལ་གསུངས་ནས་དེ་ལྟར་བྱས་སོ། །དྲང་སྲོང་མདོག་ནག་དུས་དུས་སུ་གཽའུ་ཏ་མའི་སར་འགྲོ་བ་ལས། སྐབས་དེར་ཕྱིན་ པ་ལས། གཽའུ་ཏ་མ་མཐོང་བས། གསལ་ཤིང་ལ་སྐྱོན་པ་མཐོང་ནས། བུ་ཅི་ཡིན་ལས་ལྷགས་མོད། རྨ་མ་བྱུང་ངམ། ཞེས་དྲིས་པས་བུས། ལུས་ཀྱི་རྨ་བྱུང་སྟེ། སེམས་ཀྱི་རྨ་མིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་ བདེན། བདེན་པའི་ཚིག་གིས་བདག་གི་ལུས་ཀྱི་རྨ་བྱུང་གི་སེམས་ཀྱི་རྨ་མིན་ན། མཁན་པོའི་ལྤགས་པའི་མདོག་གསེར་གྱི་མདོག་ཏུ་གྱུར་ཅིག ཅེས་སྨྲས་མ་ཐག་ཏུ་གསེར་མདོག་ཏུ་ཡིད་ཆེས་སོ། ། དེ་ནས་དྲང་སྲོང་གི་མངོན་ཤེས་ཀྱིས་བརྟགས་ཏེ། 4-1210 གཽའུ་ཏ་མ་ལ་སྲས་མ་བྱུང་ན། བྷ་ར་དྷ་ཛ་ལ་སྲས་མི་འབྱུང་བས་རྒྱལ་རྒྱུད་ཆད་པར་ཤེས་ཏེ། གཽའུ་ཏ་མ་ལ་སྲས་ཀྱི་ས་བོན་ཞོག་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པས། བདག་གཞོན་ནུ་ནས་ རབ་ཏུ་བྱུང་། བུད་མེད་ཀྱི་རྒྱུས་ཀྱང་མ་འཚལ་ན། ལྟ་ག་ལ་མཆིས། བུ་མངོན་སྤྱོད་པས་ཡུལ་དྲན་པར་གྱིས་ཤིག ཅེས་གསུངས་པས། སྣ་ཆད་པའི་ཚོར་བས་ཉེན་ནས། ཡུལ་དྲན་པར་ག་ལ་འགྱུར། དྲང་སྲོང་གི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་རྫི་ཆར་ཆེན་པོ་ཕབ་སྟེ

【現代漢語翻譯】 出生于種姓。略述其義：迦毗羅衛國王有耳王的兒子喬達摩（Gautama）和婆羅墮遮（Bharadhaja）二人。喬達摩傾向於出家，稟告父王后得到允許，於是向黑顏仙人出家。他無法在寺院靠食物為生，便住在村莊附近。仙人允許后，他用樹葉搭建茅屋居住。 當時，狡猾的蓮花根爲了與妓女善妙尋歡作樂，便贈送了衣物首飾。另一個男人給了善妙五百金幣，與她一同尋歡作樂。婢女來到蓮花根處，說：『善妙穿著你的衣物首飾，正與他人尋歡作樂。』蓮花根聽后無法忍受，命令道：『你去讓她隨意去花園吧！』 婢女去告訴了善妙。狡猾的蓮花根質問道：『我贈你衣物首飾，你卻與別的男人尋歡作樂，這合適嗎？』善妙回答說：『我錯了，請您原諒。』但蓮花根還是殺死了善妙。婢女大喊：『主人被殺了！』眾人跑來，狡猾的蓮花根害怕了，將沾滿血的劍放在喬達摩處，然後混入人群中。眾人看到喬達摩，便反綁他的雙手，將他獻給國王，說：『此人與善妙尋歡作樂，並殺害了善妙。』國王未經調查，便下令用木樁刺穿他，並執行了。 黑顏仙人經常去看望喬達摩，這次前去時，看到喬達摩被木樁刺穿，便問道：『孩子，發生了什麼事？受傷了嗎？』喬達摩回答說：『身體受傷了，但心沒有受傷。』仙人問：『如何證明？』喬達摩說：『如果我所說的是真話，我的身體雖然受傷，但心沒有受傷，那麼愿師父的面板變成金色。』話音剛落，仙人的面板真的變成了金色。之後，仙人通過神通觀察到， 如果喬達摩沒有兒子，婆羅墮遮也不會有兒子，那麼王室血脈將會斷絕。於是仙人對喬達摩說：『留下子嗣吧！』喬達摩回答說：『我從小就出家了，不瞭解女人的事情，怎麼能有孩子呢？請用神通讓我回憶起世俗之事吧！』仙人感到羞愧，說：『怎麼能讓我回憶起世俗之事呢？』仙人運用神通降下大雨。

【English Translation】 Born into a caste. Let me explain the meaning a little: King Rignasu (with ears) had two sons, Gautama and Bharadhaja. Gautama was inclined to become a monk, so he asked his father for permission, which was granted. He then became a monk under the dark-faced ascetic. Unable to sustain himself with food in the monastery, he resided near the village. The ascetic allowed him to build a hut of leaves and live there. At that time, the cunning Lotus Root, in order to enjoy himself with the courtesan Zangmo (Good Woman), gave her clothes and ornaments. Another man gave Zangmo five hundred gold coins and enjoyed himself with her. A maid went to Lotus Root and said, 'Zangmo is wearing your clothes and ornaments and enjoying herself with another man.' Unable to bear this, he ordered, 'Go and let her go to the garden as she pleases!' The maid went and told Zangmo. The cunning one asked, 'Is it right for you to wear the clothes and ornaments I gave you and enjoy yourself with another man?' She replied, 'I have done wrong, please forgive me.' But he killed Zangmo. The maid cried out, 'The mistress has been killed!' People rushed over, and the cunning one, frightened, placed the bloody sword near Gautama and mingled with the crowd. The people saw Gautama, bound his hands behind his back, and presented him to the king, saying, 'This man enjoyed himself with Zangmo and killed her.' The king, without investigating, ordered him to be impaled on a stake, and it was done. The dark-faced ascetic used to visit Gautama from time to time. On one such occasion, he saw Gautama impaled on a stake and asked, 'Son, what has happened? Are you hurt?' Gautama replied, 'My body is hurt, but my mind is not.' The ascetic asked, 'How can you prove it?' Gautama said, 'If what I say is true, that my body is hurt but my mind is not, then may the skin of my teacher turn golden.' As soon as he spoke, the ascetic's skin turned golden. Then, the ascetic, through his clairvoyance, realized that if Gautama did not have a son, Bharadhaja would not have a son either, and the royal lineage would be cut off. So the ascetic said to Gautama, 'Leave an offspring!' Gautama replied, 'I have been a monk since I was young, and I do not know about women. How can I have a child? Please use your magic to remind me of worldly matters!' The ascetic felt ashamed and said, 'How can I remind you of worldly matters?' The ascetic used his magic to bring down a heavy rain.

---

། ཆར་པས་ཐིགས་པ་ལུས་ལ་ཕོག་ཅིང་། རླུང་གྲང་མོ་ལུས་ལ་ཕོག་པས་སྡུག་བསྔལ་བསལ་ནས། སྔོན་གྱི་ཡུལ་དྲན་པར་བྱས་ཏེ། འཁྲིག་པ་ འདོད་ཆགས་དྲན་ནས་ཁུ་བ་ཁྲག་དང་འདྲེས་པ་གཉིས་ལྷུང་ངོ་། །དེ་གཉིས་སྒོ་ང་གཉིས་སུ་གྱུར་ནས། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱིས་སྨིན་ནས་རྡོལ་པ་དང་། ཁྱེའུ་གཉིས་བྱུང་སྟེ། དེ་དང་ཉེ་བར་བུ་ རམ་གྱི་ཤིང་གི་གསེབ་ཏུ་བཞུགས་སོ། །གཽའུ་ཏ་མ་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གྱིས་ཤིན་ཏུ་ཚ་ནས་ཤིའོ། །དྲང་སྲོང་འོངས་ནས་ཉེ་འཁོར་ལ་བལྟས་པས། སྒོང་སྐོགས་མཐོང་ནས་བཙལ་བས། བུ་རམ་ཤིང་གི་ ཚལ་ན་ཁྱེའུ་གཉིས་མཐོང་སྟེ། དེ་གཉིས་གཽའུ་ཏམ་གྱི་བུར་ཤེས་ཏེ་གནས་སུ་ཁྲིད་ནས་སྣུམ་རྙེད་དེ་གསོས་པས། ཉི་མའི་འོད་ཀྱིས་སྨིན་པརབྱས་པས་ཉི་མའི་གཉེན། གཽའུ་ཏ་མའི་བུ་ཡིན་པའི་གཽའུ་ཏ་མ། 4-1211 རིངས་ཡན་ལག་ལས་སྐྱེས་པས་ན་ཡན་ལག་སྐྱེས། བུ་རམ་ཤིང་གིས་ཚལ་ནས་རྙེད་པས་བུ་རམ་ཤིང་པ་ཞེས་བཏགས་སོ། །དུས་ཇི་ཞིག་ན། བྷ་ར་དྷ་ཛ་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས། བློན་པོ་ རྣམས་གྲོས་བྱས་ཏེ། སུ་རྒྱལ་པོར་དབང་བསྐུར་ཟེར་བ་ལ། བན་གཽའུ་ཏ་མ་དབང་བསྐུར་ཟེར་དྲང་སྲོང་མདོག་ནག་གི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ། གཽའུ་ཏ་མ་ག་ན་མཆིས་ཞུས་པས། ཁྱེད་ཀྱིས་བསད་དོ་ ཟེར། བདག་ཅག་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ཡང་མི་དྲན་ན་ཇི་ལྟར་བསད། དེས་ཁོང་སྐྱོན་མེད་དང་ཁྱེད་ཀྱིས་བསད་པའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། ཁྱེའུ་གཉིས་ཀྱང་ཕྱོགས་དེར་འོངས་སོ། །འདི་གཉིས་སུའི་ བུ་ཞེས་ཞུས་པས། གཽའུ་ཏ་མ་ཁོ་ནའི་བུའོ་ཞེས་གསུངས། ངོ་མཚར་སྐྱེས་ཏེ་དེ་གཉིས་ཁྲིད་ནས་ཕུ་བོ་རྒྱལ་སྲིད་ལ་དབང་བསྐུར་རོ། །དེའང་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས་ནུ་བོ་རྒྱལ་སྲིད་ལ་དབང་ བསྐུར་བས། རྒྱལ་པོ་བུ་རམ་ཤིང་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེའི་རྒྱལ་རྒྱུད་ལ་བུ་རམ་ཤིང་པའི་རྒྱལ་རྒྱུད་དུ་གྲགས་སོ། །གཽའུ་ཏ་མ་ལས་ངན་གྱི་དབང་གིས་མ་ཉེས་པ་སྐྱོན་བྱུང་ཚུལ་ཁུངས་སུ་ གསུངས་ཤིང་། གཽའུ་ཏ་མ་དང་བྷ་ར་དྷ་ཛ་དཔོན་སློབ་ཆུང་ནས་བྲལ་བས། གཅེན་དུ་ངོ་མ་ཤེས་པར་ཁྲིམས་བཅས་པར་མངོན་ནོ། །ད་ནི། ཤཱཀྱའི་རིགས་ཀྱི་བྱུང་ཚུལ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། རྒྱལ་པོ་བུ་རམ་ཤིང་པ་ནས་རྒྱལ་རྒྱུད་བརྒྱ་འདས་པ་ན། 4-1212 ཡུལ་གྲུ་འཛིན་དུ་བུ་རམ་ཤིང་པ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་བྱུང་། དེ་ལ་བུ་བཞི་སྟེ། སྐར་མདའ་གདོང་། ལག་རྣ། གླང་ཆེན་འདུལ། རྐང་གདུབ་ཅན་ནོ། །དེ་དུས་གཅིག་ན་དེའི་བཙུན་མོ་དམ་པ་ཤི་ནས་ ཡིད་ཁུང་དུ་ཆུད་ནས་འདུག་པ་ལ། བློན་པོས་དྲིས་པས་རྒྱས་པར་སྨྲས་པ་དང་། བཙུན་མོ་གཞན་བཙལ། གཞོན་ནུ་འདི་དག་རྒྱལ་སྲིད་འདོད་པས་སུས་བུ་མོ་སྟེར། བདག་གིས་བཙལ་ལོ། །ཇི་ཙམ་རྒྱལ་ པོ་གཞན་ཞིག་གི་བུ་མོ་གཟུགས་བཟང་པོ་ཞིག་མཐོང་ནས། བཀྲ་ཤེས་པར་གྱུར་ཅིག ཅི་སློང་བུ་རམ་ཤིང་པ་འཕག

【現代漢語翻譯】 雨水滴落在身上，寒風吹拂著身體，消除了痛苦，回憶起過去的家園，思念著性愛和慾望，精液和血液混合在一起滴落下來。這兩滴液體變成了兩個卵，在陽光的照射下成熟並破裂，生出兩個男孩。他們住在附近的糖樹叢中。Gautama（喬答摩）因陽光照射而死亡。一位苦行者前來，環顧四周，看到蛋殼，尋找后在糖樹叢中發現了兩個男孩。他知道這兩人是Gautama（喬答摩）的兒子，於是帶他們到住處，用油餵養他們。因為他們被陽光催熟，所以被稱為太陽之親（ཉི་མའི་གཉེན།，Sūryabandhu，蘇利耶班度，太陽的親屬），Gautama（喬答摩）之子，Yanalagajata（ཡན་ལག་སྐྱེས།，梵文：Aṅgaja，鴦伽阇，肢體所生），因為他們從肢體中誕生，在糖樹叢中被發現，所以被稱為糖樹叢人。 過了一段時間，Bharadhaja（婆羅墮遮）無子而死，大臣們商議說：『應該由誰來繼承王位？』有人說：『讓Gautama（喬答摩）繼承王位。』於是他們去見一位黑色的苦行者，問Gautama（喬答摩）在哪裡。他說：『你們殺了他。』他們說：『我們都不記得見過他，怎麼會殺了他呢？』於是他詳細解釋了Gautama（喬答摩）的清白以及他們殺害他的原因。這時，兩個男孩也來到了那裡。他們問：『這兩個孩子是誰的兒子？』苦行者說：『他們是Gautama（喬答摩）的兒子。』大臣們感到驚訝，於是帶走了這兩個孩子，讓哥哥繼承了王位。哥哥也無子而死，於是弟弟繼承了王位。這位國王被稱為糖樹叢人，他的後代被稱為糖樹叢人的後代。』經典中說，Gautama（喬答摩）因惡業而無辜受害。Gautama（喬答摩）和Bharadhaja（婆羅墮遮）從小就分離，所以Gautama（喬答摩）沒有認出哥哥，制定了法律。 現在，講述釋迦族的起源。從糖樹叢人國王開始，經過一百代之後，在閻浮提（འཛམ་བུའི་གླིང་，梵文：Jambudvīpa，瞻部洲）出現了糖樹叢人聖賢。他有四個兒子：星箭面、手飾、象調、足鐲。當時，他的賢妃去世了，他陷入悲痛之中。大臣們詢問后，他詳細地說了出來，並開始尋找新的妃子。『這些年輕人都想繼承王位，誰會把女兒嫁給我呢？讓我來尋找吧。』不久，他看到另一位國王的女兒，容貌美麗。『祝你好運！你想要什麼？』糖樹叢人聖賢問道。

【English Translation】 Raindrops fell on his body, and the cold wind blew, dispelling suffering. He remembered his former homeland, and longing for sex and desire, semen and blood mixed and fell. These two drops turned into two eggs, which matured and hatched in the sunlight, giving birth to two boys. They lived in a nearby grove of sugar trees. Gautama (喬答摩) died from the heat of the sun. A hermit came, looked around, saw the eggshells, and searched until he found the two boys in the sugar tree grove. He knew they were the sons of Gautama (喬答摩), so he took them to his dwelling and nourished them with oil. Because they were matured by the sunlight, they were called Kinsman of the Sun (ཉི་མའི་གཉེན།，Sūryabandhu，蘇利耶班度，solar relative), son of Gautama (喬答摩), Yanalagajata (ཡན་ལག་སྐྱེས།，梵文：Aṅgaja，鴦伽阇，limb-born), because they were born from a limb, and because they were found in the sugar tree grove, they were called Sugar Tree Grove People. After some time, Bharadhaja (婆羅墮遮) died without an heir, and the ministers deliberated, saying, 'Who should be installed as king?' Someone said, 'Let Gautama (喬答摩) be installed.' So they went to a black hermit and asked where Gautama (喬答摩) was. He said, 'You killed him.' They said, 'We don't even remember seeing him, how could we have killed him?' Then he explained in detail Gautama's (喬答摩) innocence and the reasons why they had killed him. At that time, the two boys also came there. They asked, 'Whose sons are these two children?' The hermit said, 'They are the sons of Gautama (喬答摩).' The ministers were surprised, so they took the two children away and installed the elder brother as king. The elder brother also died without an heir, so the younger brother was installed as king. This king was called Sugar Tree Grove Person, and his descendants were known as the descendants of the Sugar Tree Grove People.' The scriptures say that Gautama (喬答摩) suffered innocently due to bad karma. Gautama (喬答摩) and Bharadhaja (婆羅墮遮) were separated from childhood, so Gautama (喬答摩) did not recognize his elder brother and made laws. Now, let us tell the origin of the Shakya clan. From King Sugar Tree Grove Person, after a hundred generations, the Sugar Tree Grove Person Sage appeared in Jambudvipa (འཛམ་བུའི་གླིང་，梵文：Jambudvīpa，瞻部洲). He had four sons: Star Arrow Face, Hand Ornament, Elephant Tamer, and Foot Bracelet. At that time, his virtuous queen died, and he was plunged into grief. When the ministers inquired, he told them in detail and began to look for a new queen. 'These young men all want to inherit the throne, who will give me their daughter? Let me search.' Soon, he saw the daughter of another king, who was beautiful. 'Good luck! What do you want?' asked the Sugar Tree Grove Person Sage.

---

ས་སྐྱེས་པོའི་བཙུན་མོ་དམ་པ་གུམ་པས་སྲས་མོ་སློང་ངོ་། །རུང་མོད་ཀྱི་དམ་ ཞིག་བཅའ་སྟེ། ངའི་བུ་མོ་ལ་ཁྱེའུ་བྱུང་བ་རྒྱལ་སྲིད་དུ་འཇོག་ན་སྦྱིན་ནོ། །བགྱིའོ་ཞེས་གསོལ་ནས། བུ་རམ་ཤིང་པ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་ལ་སྨྲས་པ། ཕུ་བོ་གཞག་ནས་ནུ་བོ་རྒྱལ་སྲིད་དུ་ ཇི་ལྟར་བཞག དོན་འདི་ལ་ངེས་པ་མ་མཆིས་ཏེ། བུ་ཚ་བྱུང་བའི་ངེས་པའང་མེད། བྱུང་ནའང་བུ་དང་བུ་མོ་གང་བྱུང་གིས་ངེས་པའང་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་སྨྲས་པས། དེ་བླངས་ཏེ་དགའ་མགུར་ སྤྱད་པས། བུ་གཅིག་བྱུང་བ་སྐྱེས་པ་ནས་རྒྱལ་སྲིད་ལ་དགའ་བས་རྒྱལ་སྲིད་དགའ་ཞེས་མིང་བཏགས་སོ། །དེ་ཆེར་སྐྱེས་པ་དང་། རྒྱལ་སྲིད་ལ་མ་བཞག་པ་ཞང་པོས་ཐོས་ནས་ཚིག་རྩུབ་པོ་དང་བཅས་བསྲིངས་བ། 4-1213 ཁྱོད་སྔོན་ཁས་བླངས་པ་བཞིན་བྱེད་ན་ལེགས། མི་བྱེད་ན་མཐུ་སྐྱེད་ལ་སྡོད་ཅིག ཁོ་བོ་ནི་འོངས་ལ་ཡུལ་འཁོར་བུ་རམ་བརླག་གོ་ཞེས་བསྲིངས་བ་དང་། འདི་ལ་ཇི་ལྟར་རྒྱལ་སྲིད་དགའ་རྒྱལ་ པོ་ལ་དབང་བསྐུར་མོད། ཕུ་བོ་བཞག་ནས་ནུ་བོ་དབང་བསྐུར་བ་འོས་པ་མིན་ནོ། །རྒྱལ་པོ་དེ་ནི་སྟོབས་དང་ལྡན་པའི་དབང་བསྐུར་ལ་གཞོན་ནུ་རྣམས་བཅུག་ཏུ་གསོལ། ཉེས་པ་མེད་པར་ཇི་ ལྟར་བཅུག བདག་ཅག་ནི་བློན་པོ་ལ་སོགས་པས་ལྷའི་དོན་སེམས་ཞིང་ཉེས་པ་མེད་པའང་བཅུག ཡོད་པའང་འཇོག་གོ །ཅང་མི་སྨྲ་བ་དང་བློན་པོ་རྣམས་གྲོས་བྱས་ཏེ། གཞོན་ནུ་རྣམས་རྒྱལ་པོས་ཐུགས་ ཕྱུང་བའི་ཐབས་བྱས་སོ། །ཅེས་བགྲོས་ནས། སྐྱེད་མོས་ཚལ་བྱི་དོར་བྱས་པ་རི་མོ་སྣ་ཚོགས་བྲིས་པ་ཞིག་ཏུ་རྩེད་ཆས་སྣ་ཚོགས་བཞག་སྟེ་སྒོར་བྱུང་བ་དང་། གཞོན་ནུ་རྣམས་ཀྱིས་བྲིས་པ། སྡུས་ ཚལ་ལྷའི་འོ། །ལོག་པར་རྩོམ་པས་ཞུགས་ཤིག དེ་དག་སྐྱེད་མོས་ཚལ་དུ་རྩེ་བ་དང་། བློན་པོ་ནས་རྒྱལ་པོ་སྤྱན་དྲངས་ཏེ་འོངས་པས། ཀུ་ཅོའི་སྒྲ་ཐོས་ནས་ཅི་ཡིན་གཞོན་ནུ་རྣམས་སོ། །གལ་ ཏེ་དེ་ལྟར་གཞོན་ནུ་རྣམས་ངས་སྤངས་སོ། །བློན་པོས་སྨྲས་པ། ལྷ་བཟོད་པར་མཛོད་ཅིག གཞོན་ནུ་རྣམས་སྤང་བར་གསོལ། དེ་ལྟར་གྱིས་ཤིག ཞེས་གཞོན་ནུ་རྣམས་བཅུག་པར་ཆད་པ་དང་། རྒྱལ་པོའི་རྐང་པ་ལ་གཏུགས་ཏེ། 4-1214 བདག་ཅག་འཁོར་གྱི་སྐྱེ་བོ་དང་ལྷན་ཅིག་མཆིས་ན་མི་དགག་པར་གསོལ། གྱིས་ཤིག དེ་ནས་དེ་རྣམས་ལ་དགའ་བའི་འཁོར་གྱི་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་དང་ལྷན་གཅིག་ཆས་ཏེ། ཞག་བདུན་གྲུ་གཟིངས་ཀྱི་སྒོ་ ཕྱེ་ནས་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་སོང་བ་དང་། བློན་པོའི་སྒོ་མ་ཀུམ་ན་གྲུ་གཟིངས་སྟོང་པར་འགྱུར་རོ། །སྒོ་ཆོད་ཅིག་བཅད་དེ། དེ་ནས་དེ་རྣམས་རང་རང་གི་སྲིང་མོ་ཁྲིད་ནས། མཐར་གྱི་གངས་རི་ དང་ཉེ་བ་ཆུ་བོ་སྐལ་ལྡན་གྱི་ཤིང་རྟའི་འགྲམ། དྲང་སྲོང་སེར་སྐྱའི་བསྟི་གནས་དང་ཉེ་བ་ཞིག་ཏུ། ལོ་མས་སྦྱིན་པུ་བཏབ་སྟེ་གནས་བཅས་ནས་རི་དྭགས་གསོད་ཅིང་འཚོའོ། །

【現代漢語翻譯】 薩迦（ས་སྐྱ，藏地地名）族長的妻子，尊貴的古瑪（གུམ་，人名）請求將女兒嫁給他。答應可以，但有個盟約：如果我的女兒生了兒子，就讓他繼承王位，這樣我就同意這門婚事。』他們答應了。佈讓辛巴（བུ་རམ་ཤིང་པ་，地名）的阿帕迦（འཕགས་སྐྱེས་པོ་，人名）說：『兄長在世，怎麼能讓弟弟繼承王位呢？這件事沒有定數，而且不一定能生孩子。即使生了，也不確定是男孩還是女孩。』 說了這些之後，他們便歡天喜地地舉行了婚禮。後來生了一個兒子，因為他從出生就喜歡王位，所以取名為嘉色德瓦（རྒྱལ་སྲིད་དགའ་，人名，意為『喜歡王位』）。他長大后，沒有被立為王位繼承人，他的叔叔聽說了這件事，便嚴厲地斥責道：『如果你像之前承諾的那樣做，那就最好。如果不這樣做，就等著我發兵吧。我來了就要毀掉你們佈讓（བུ་རམ་，地名）的國土。』 說了這些之後，他們商議如何才能讓嘉色德瓦（རྒྱལ་སྲིད་དགའ་，人名）登上王位。『兄長在世，就讓弟弟繼承王位是不合適的。』國王說：『讓那些年輕力壯的人來競爭王位吧。』大臣們說：『沒有過錯的人怎麼能參與競爭呢？我們這些大臣，既要為神靈著想，也要讓無罪的人蔘與競爭，有罪的人也要參與。』 大家沉默不語，大臣們商議之後，想出了一個辦法，讓國王疏遠那些年輕人。他們商議說：『把御花園打掃乾淨，畫上各種各樣的圖畫，擺上各種各樣的玩具，然後打開大門。讓那些年輕人來玩耍，寫上「花園是神的花園，進來玩耍吧」的字樣。』當那些年輕人在御花園里玩耍時，大臣們請國王前來。國王聽到喧鬧的聲音，問道：『發生了什麼事？是那些年輕人嗎？如果真是這樣，我就要驅逐他們。』大臣們說：『請您息怒。請您驅逐那些年輕人吧。就這樣做吧。』於是，國王下令驅逐那些年輕人。那些年輕人跪在國王的腳下，請求道：『如果我們能和隨從們在一起，請不要阻止我們。』 答應了他們的請求。之後，他們便帶著各自喜歡的隨從們一起出發了。七天之後，他們打開船艙的門，讓隨從們都上了船。大臣們說：『如果古瑪（ཀུམ་，人名）不關上門，船就要空了。關上門吧。』於是，他們關上了門。之後，他們各自帶著自己的姐妹，來到靠近喜馬拉雅山脈（གངས་རི་，地理名詞）的地方，在恒河（ཆུ་བོ་སྐལ་ལྡན་，河流名）的岸邊，靠近哲松色嘉（དྲང་སྲོང་སེར་སྐྱའི་，人名）的住所的地方，用樹葉搭建房屋，在那裡定居下來，靠打獵為生。

【English Translation】 The wife of the Sakya (ས་སྐྱ, place in Tibet) chieftain, the venerable Guma (གུམ་, personal name), requested to marry her daughter to him. 'It is acceptable, but there is a covenant: if my daughter bears a son, he will inherit the throne, then I will agree to this marriage.' They agreed. Apaga (འཕགས་སྐྱེས་པོ་, personal name) of Buram Shingpa (བུ་རམ་ཤིང་པ་, place name) said, 'How can the younger brother inherit the throne when the elder brother is alive? This matter is uncertain, and it is not certain that children will be born. Even if they are born, it is not certain whether it will be a boy or a girl.' After saying these things, they happily held the wedding. Later, a son was born, and because he liked the throne from birth, he was named Gyalsi Dawa (རྒྱལ་སྲིད་དགའ་, personal name, meaning 'likes the throne'). After he grew up, he was not made the heir to the throne, and his uncle heard about this and sternly rebuked him, 'If you do as you promised before, that would be best. If you don't, then wait for me to send troops. When I come, I will destroy your land of Buram (བུ་རམ་, place name).' After saying these things, they discussed how to make Gyalsi Dawa (རྒྱལ་སྲིད་དགའ་, personal name) ascend the throne. 'It is not appropriate for the younger brother to inherit the throne when the elder brother is alive.' The king said, 'Let those who are young and strong compete for the throne.' The ministers said, 'How can those who have no fault participate in the competition? We ministers must think of the gods and let the innocent participate in the competition, and the guilty must also participate.' Everyone was silent, and after the ministers discussed it, they came up with a way to alienate the young people from the king. They discussed, 'Clean up the royal garden, draw all kinds of pictures, put all kinds of toys, and then open the door. Let the young people come and play, and write the words "The garden is the garden of the gods, come in and play."' When the young people were playing in the royal garden, the ministers invited the king to come. The king heard the noise and asked, 'What happened? Is it the young people? If that's the case, I will expel them.' The ministers said, 'Please calm down. Please expel the young people. Just do it.' So, the king ordered the expulsion of the young people. The young people knelt at the king's feet and pleaded, 'If we can be with our attendants, please do not stop us.' Their request was granted. After that, they set off with their favorite attendants. Seven days later, they opened the door of the cabin and let the attendants board the ship. The ministers said, 'If Guma (ཀུམ་, personal name) does not close the door, the ship will be empty. Close the door.' So, they closed the door. After that, they each took their sisters and came to a place near the Himalayas (གངས་རི་, geographical term), on the bank of the Ganges River (ཆུ་བོ་སྐལ་ལྡན་, river name), near the residence of Detsong Serkya (དྲང་སྲོང་སེར་སྐྱའི་, personal name), built houses with leaves, settled there, and lived by hunting.

---

དེ་དག་དུས་གསུམ་ དུ་སེར་སྐྱའི་བསྟི་གནས་སུ་འགྲོའོ། །དེ་རྣམས་ལ་འཚོ་བ་དང་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་ཉེན་ནས་སྐྱོ་སེང་སེང་བོར་གྱུར་པ་དང་། སེར་སྐྱས་དྲིས་པས་ཇི་ལྟར་ཡིན་པ་སྨྲས་པས། རང་རང་གི་སྲིང་མོ་ སྤོངས་ལ། མས་དབོན་གྱི་སྲིང་མོ་བསྟེན་ཅིག རུང་ངམ་རྒྱལ་རིགས་རྒྱལ་སྲིད་སྟོང་པ་ལ་རུང་ངོ་། །དེ་རྣམས་དྲང་སྲོང་གི་ཚིག་ཚད་མ་ཡིན་སྙམ་ནས། མས་དབོན་གྱི་སྲིང་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱད་ པས་བུ་དང་བུ་མོ་མང་པོ་བཙས་ཏེ་ཆེན་པོར་གྱུར་པ་དང་། བསམ་གཏན་གྱི་ཚེར་མ་དགྲ་ཡིན་པས། སེར་སྐྱའི་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་མ་ཐོབ་པ་དང་སེར་སྐྱས་འགྲོའོ། ཅིའི་ཕྱིར་འདི་འོངས། ཁྱེད་འདི་ཉིད་དུ་བཞུགས་ཅིག 4-1215 བདག་ཅག་གནས་གཞན་དུ་མཆིའོ། །ས་ཕྱོགས་ཕོག་ཅིག དྲང་སྲོང་དེས་གསེར་གྱི་བྱ་མ་བུམ་བླངས་ཏེ། ཆུ་རྒྱུན་གྱིས་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་རྣམ་པ་བྲིས་ནས་དེ་རྣམས་ཀྱིས་གྲོང་ཁྱེར་བརྩིགས་པས་སེར་སྐྱའི་གཞིས་ ཞེས་གྲགས་སོ། །དེར་དེ་རྣམས་འཕེལ་བར་གྱུར་ནས། དགེ་པའི་འཕེལ་བར་མ་གྱུར་པ་དང་། ལྷས་དེ་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཤེས་ནས། ཕྱོགས་གཞན་ཞིག་བསྟན་པས་དེར་གྲོང་ཁྱེར་བརྩིགས་པས་ལྷས་བསྟན་ཞེས་གྲགས་སོ། ། དེ་རྣམས་ཚོགས་ནས་བདག་ཅག་འཆུགས་པ་དེ་རིགས་མཉམ་པ་ལས་ཆུང་མ་བླངས་པས་གྱུར་གྱིས། དེར་སུས་ཀྱང་རིགས་མཉམ་པ་ལས་ཆུང་མ་བླང་བར་མི་བྱའོ། །གཅིག་ཁོ་ནས་ཆོག་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་ བཅས་སོ། ། དེའི་ཚེ་རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་བུ་རྣམས་དྲན་ཏེ། དེ་རྣམས་གང་ན་འདུག་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པས། གཞོན་ནུ་རྣམས་སྲིང་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་བྱེད་དམ་རྔ་ཐོག་ལགས་སོ། །སྐྱེ་མ་གཞན་ རྣམས་ནི་ཕོག་པའོ། ཞེས་དབང་ཆེན་པོས་བསྒྲགས་པས། ཕོད་པ་ཞེས་བསྒྲགས་ཏེ་ཤཱཀྱ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་འཕགས་སྐྱེས་པོ་ཤི་ནས་རྒྱལ་སྲིད་དགའ་དབང་སྐུར། དེའང་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས། དཀར་མདའ་ གདོང་དང་། ལག་རྣ་དང་། གླང་པོ་ཆེ་འདུལ་རྣམས་རིམ་བཞིན་བཀོད་པས་ཀྱང་བུ་མེད་པར་ཤི་ནས། རྐང་གདུབ་ཅན་རྒྱལ་པོར་གྱུར་ཏེ། དེའི་བུ་གནས་འཇོག དེའི་ཁྱིམ་ནས་རྒྱུད་པ་ལྔ་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་སེར་སྐྱར་བྱུང་ངོ་། ། 4-1216 དེའི་ཐ་མ་རྒྱལ་པོ་ཤིང་རྟ་བཅུ་པ་སོགས་མིང་སྨོས་པ་བཅུ་གཉིས་བྱུང་བས་ཐ་མ་གཞུ་བརྟན། དེ་ལ་བུ་སེང་གེ་འགྲམ་དང་། སེང་གེའི་སྒྲ་གཉིས་ཏེ། སེང་གེའི་འགྲམ་ལ་བུ་བཞི་སྟེ། ཟས་གཙང་། ཟས་དཀར། བྲེ་བོ་ཟས། ཚད་མེད་ཟས་སོ། །བུ་མོ་གཙང་མ། དཀར་མོ། བྲེ་བོ་མ། བདུད་རྩི་མའོ། ཟས་གཙང་ལ་བུ་བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་། གཅུང་དགའ་བོ་གཉིས། ཟས་དཀར་ལ་རྒྱལ་བ་ དང་། བཟང་ལྡན་གཉིས། བྲེ་བོ་ཟས་ལ་མིང་ཆེན་དང་། མ་འགགས་པའོ། །ཚད་མེད་ཟས་ལ་ཀུན་དགའ་བོ་དང་། ལྷ་སྦྱིན་ནོ། །གཙང་མའི་བུ་ལེགས་པར་རབ་སོང་ངོ་། །དཀར་མོའི་བུ་འཕྲེང་བ

【現代漢語翻譯】 他們三個時代都前往迦毗羅衛（Kapilavastu，釋迦族所居之地）。他們因生活和慾望所困擾，變得沮喪和孤獨。迦毗羅衛詢問他們的情況，他們如實回答。放棄你們各自的姐妹，侍奉母親的姐妹（即姨母）。可以嗎？對於王族來說，失去王位是可以接受的。他們認為隱士的話不可信，於是與母親的姐妹同居，生了許多子女，變得強大。因為禪定的荊棘是敵人，迦毗羅衛未能獲得一心一意的專注，於是離開了。』你們為何來此？你們就住在這裡吧。我們前往其他地方。』指定一塊地方吧。』那位隱士取出一個金製的鳥形瓶，用水流畫出城市的形狀，然後他們建造了那座城市，因此被稱為迦毗羅衛的住所。他們在那裡繁榮昌盛，但沒有變得善良。天神知道他們的心思，指示了另一個方向，他們在那裡建造了一座城市，因此被稱為天神指示。他們聚集在一起，因為我們所犯的錯誤是娶了相同血統的人為妻。因此，任何人都不應娶相同血統的人為妻。應該滿足於一個妻子。』他們這樣規定。當時，勝光王（King Okkāka）想念他的兒子們，詳細詢問他們住在哪裡。年輕人與姐妹同居嗎？還是在鼓上？其他的孩子則被指定了。』大權者宣佈道。』被允許了！』這樣宣佈，因此被稱為釋迦（Śākya，能，勇）。之後，勝光王去世，將王位傳給喜樂王（King Kaccāna）。喜樂王也無子而死。白幢（Danda）、臂環（Lakna）、象調（Hatthinika）依次即位，也都無子而死。腳環王（Kunda）成為國王，他的兒子是住處王（Mandhātā）。從他的家族中，五萬五千人出現在迦毗羅衛。 最後是十車王（Dasaratha）等十二位國王，最後一位是弓堅王（Dhanu）。他有兩個兒子，獅子頰（Siṃhahanu）和獅子吼（Siṃhasvara）。獅子頰有四個兒子：凈飯（Śuddhodana），白飯（Śuklodana），斗飯（Droṇodana），甘露飯（Amṛtodana）。女兒有：凈母（Śuddhā），白母（Śuklā），斗母（Droṇā），甘露母（Amṛtā）。凈飯有兩個兒子，世尊（Bhagavān）和難陀（Nanda）。白飯有調伏（Devadatta）和善覺（Anuruddha）。斗飯有大名（Mahānāman）和阿那律（Aniruddha）。甘露飯有阿難（Ānanda）和提婆達多（Devadatta）。凈母的兒子是善賢（Subhūti）。白母的兒子是鬘持（Bhadrakundalī）。

【English Translation】 Those three went to Kapilavastu (Kapilavastu, the place where the Shakyas lived) in three eras. They were distressed and lonely, troubled by life and desires. Kapilavastu asked them about their situation, and they told the truth. 'Give up your respective sisters and serve your mother's sister (i.e., aunt). Is it acceptable? For the royal family, losing the throne is acceptable.' They thought the hermit's words were not credible, so they lived with their mother's sister, had many children, and became strong. Because the thorns of meditation are enemies, Kapilavastu failed to achieve one-pointed concentration, so he left. 'Why did you come here? You should stay here. We are going to other places.' 'Designate a place.' That hermit took a golden bird-shaped bottle and drew the shape of a city with water, and then they built that city, so it was called the residence of Kapilavastu. They prospered there, but did not become virtuous. The gods knew their minds and indicated another direction, where they built a city, so it was called the direction indicated by the gods. They gathered together because the mistake we made was marrying people of the same lineage. Therefore, no one should marry people of the same lineage. One wife should be enough.' They stipulated this. At that time, King Okkāka missed his sons and asked in detail where they lived. 'Do the young men live with their sisters? Or on the drum? The other children were designated.' The great authority announced. 'It is allowed!' It was announced, so it was called Śākya (capable, brave). After that, King Okkāka died and passed the throne to King Kaccāna. King Kaccāna also died without children. Danda, Lakna, and Hatthinika successively ascended the throne, and they also died without children. King Kunda became the king, and his son was Mandhātā. From his family, fifty-five thousand people appeared in Kapilavastu. Finally, there were twelve kings, including King Dasaratha, and the last one was King Dhanu. He had two sons, Siṃhahanu and Siṃhasvara. Siṃhahanu had four sons: Śuddhodana, Śuklodana, Droṇodana, and Amṛtodana. The daughters were: Śuddhā, Śuklā, Droṇā, and Amṛtā. Śuddhodana had two sons, the Bhagavan and Nanda. Śuklodana had Devadatta and Anuruddha. Droṇodana had Mahānāman and Aniruddha. Amṛtodana had Ānanda and Devadatta. Śuddhā's son was Subhūti. Śuklā's son was Bhadrakundalī.

---

་ཅན། གྲེ་ བོ་མའི་བུ་བཟང་ལེན། བདུད་རྩི་མའི་བུ་དགེ་འཕེལ་ལོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སྲས་སྒྲ་གཅན་འཛིན་ཏེ་དེས་སྟོན་པ་ནས་རྒྱུད་པས་བུ་རམ་ཤིང་པའི་རྒྱལ་རྒྱུད་རྫོགས། དེ་ལ་ཟས་གཙང་ཡན་ཆད་ དུ་ས་ཡ་གཅིག་འབུམ་ཉི་ཁྲི་གཅིག་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་བཅུ་གཉིས་རྣམས་བྱུང་ངོ་། །འཇིག་རྟེན་གདགས་པ་ལས་ནི་འདུལ་བ་ལུང་ལས་གྲངས་གཞན་དུ་བཤད་དེ། མང་བཀུར་ནས་སྒྲ་གཅན་འཛིན་ཡན་ཆད་ལ་ རྒྱལ་པོ་འབུམ་ཕྲག་གཅིག ལྔ་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་། གཅིག་བརྒྱ་ང་གཅིག་འདས་པར་མངོན་པ་ཀུན་བཏུས་ནས་བཤད་དོ། །ཡང་འཇིག་རྟེན་གདགས་པར་འདུལ་བ་ནས་བཏུས་པའི་ལུགས་གཅིག་ལ། མང་པོས་བཀུར་བ་ནས་སྒྲ་གཅན་འཛིན་ཡན་དུ་རྒྱལ་པོ་འབུམ་ཕྲག་བརྒྱད། 4-1217 སུམ་ཁྲི་བཞི་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་མདོར་གསུངས་སོ།། ༈ །། ༄། །བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ལོ་རྒྱུས་བརྗོད་པ། ད་ནི་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ལོ་རྒྱུས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལ་དང་པོར་བོད་ཀྱི་ཆགས་ཚུལ། ཆགས་ནས་རྒྱལ་པོའི་བྱོན་ཚུལ། བྱོན་པས་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱས་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་སྤྱིར་བོད་ཀྱི་ཡུལ་དུ་མིའི་འགྲོ་བ་བྱུང་ཚུལ་ལྷ་ལས་ཕུལ་དུ་བྱུང་བའི་བསྟོད་པའི་འགྲེལ་པར། སྐྱབས་སེང་བུ་ ལྔ་བརྒྱ་དང་། དགྲ་ངན་དཔུང་ཚོགས་བཅུ་གཉིས་འཐབ་པའི་དུས་སུ། དམག་སྟོང་ཕྲག་གཅིག་དང་བཅས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་ཆས་སུ་ཞུགས་ཏེ། རི་གངས་ཅན་གྱི་གསེབ་ཏུ་བྲོས་པ་ལས་འཕེལ་བ་ཡིན་པར་ ཤེས་རབ་གོ་ཆས་བཤད་ཅིང་། བོད་ཀྱི་གཏམ་རྒྱུད་ལས་བྱ་བ་བྱས་པའི་སྤྲེའུ་དང་བྲག་སྲིན་མོས་མཆེད་པར་འཆད་དེ། དེ་དག་རྒྱས་པར་གཞན་དུ་ལྟའོ། །གཉིས་པ་ཆགས་ནས་རྒྱལ་པོའི་བྱོན་ཚུལ་ནི། བོད་འདིར་སྔོན་ཆད་རྒྱལ་བློན་སིལ་མ་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་བྱོན་ཟེར་ཡང་། རྒྱལ་ཕྲན་ཉིད་དུ་ཟད་ཅིང་། དེ་དག་གི་རྒྱལ་བས་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱས་པའི་གཏམ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། དེས་ན་བོད་ཀྱི་མཁས་པ་རྣམས། རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་ནས་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་རབས་བརྗོད་པར་སྣང་ལ། དེ་བརྗོད་ན། གནམ་གྱི་ཁྲི་བདུན། སྟོད་ཀྱི་སྟེང་གཉིས། སའི་ལེགས་དྲུག བར་གྱི་སྡེ་བརྒྱད། འོག་གི་བཙན་གསུམ་ཞེས་པ་ལྟར། 4-1218 དང་པོ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་བོད་ལྡེ། དེ་ནས་མུ་ཁྲི་བཙན་པོ། དིང་ཁྲི་བཙན་པོ། སོ་ཁྲི་བཙན་པོ། མེར་ཁྲི་བཙན་པོ། གདགས་ཁྲི་བཙན་པོ། སྲིབ་ཁྲི་བཙན་པོ། དེ་དག་ལ་གནམ་གྱི་ཁྲི་ བདུན་ཟེར། སྲས་རྣམས་ཀྱིས་རིམ་བཞིན་རྨུ་ཐག་ལ་འཇུས་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་འཇའ་ཡལ་བ་བཞིན་སོང་ཡང་ཟེར་རོ། །ཁྲི་བདུན་བང་སོ་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་ལ་བཏབ། །ལྷའི་ལུས་ལ་རོ་མེད་འཇའ་ལྟར་ཡལ། ། ཅེས་སོ། །དེའི་སྲས་གྲི་གུམ་བཙན་པོ། སྤུ་དེ་གུང་རྒྱལ་གཉིས་ནི། སྟོད་ཀྱི་སྟེང་གཉིས་སོ། །སྟེང་གཉིས་བང་སོ་གཡའ་དང་གངས་ལ་བཏབ།

【現代漢語翻譯】 格波瑪之子桑列，甘露瑪之子格培洛。世尊之子星宿自在（梵文：rāhu-graha，rāhu-graha，Rahu，羅睺）之後，糖蔗王的王統圓滿結束。從凈飯王（Śuddhodana）向上追溯，共有1,221,512位國王。 在《世間安立論》中，根據《律藏》，另一種說法是：從大眾敬奉到星宿自在，有155,151位國王，這是從《顯句論》中引用的。 此外，在《世間安立論》中，根據從《律藏》中提取的一種說法，從大眾敬奉到星宿自在，總共有834,536位國王。 現在講述吐蕃（bod，西藏的古稱）的國王歷史。這包括：首先，吐蕃的形成方式；其次，形成后國王的出現方式；第三，國王們爲了佛法所做的事業。 首先，關於吐蕃地區人類起源的方式，在《勝天贊釋》中記載：在五百སྐྱབས་སེང་བུ་（skyabs seng bu）和十二དགྲ་ངན་དཔུང་ཚོགས（dgra ngan dpung tshogs）的戰鬥中，一千名士兵裝扮成婦女，逃到雪山之中，由此繁衍。這是智鎧（Śerab Gocha）的說法。而藏族的傳說則認為，人類是由行善的猴子和羅剎女結合而產生的。這些細節可以在其他地方找到。 第二，關於形成后國王的出現方式：據說以前吐蕃有十二位སིལ་མ་（sil ma）大臣等等，但他們只是小邦之王。而且，沒有關於這些國王為佛法做出貢獻的記載。 因此，藏族學者們通常從聶赤贊普（Nyatri Tsenpo）開始講述吐蕃的王統。關於他，有『天之七 throne，上之二頂，地之六善，中之八部，下之三贊』的說法。 首先是聶赤贊普，然後是穆赤贊普（Mu-khri Tsenpo），定赤贊普（Ding-khri Tsenpo），索赤贊普（So-khri Tsenpo），梅赤贊普（Mer-khri Tsenpo），達赤贊普（Dag-khri Tsenpo），色赤贊普（Srib-khri Tsenpo）。他們被稱為『天之七 throne』。據說王子們依次抓住彩虹，像彩虹消失在天空中一樣離去。 『七 throne 的陵墓建在天空之中，神的身軀沒有遺骸，像彩虹一樣消失。』 之後是他們的兒子赤古董贊（Drigum Tsenpo）和佈德貢嘉（Pude Gunggyal），他們是『上之二頂』。『二頂』的陵墓建在懸崖和雪山上。

【English Translation】 Sanglen, son of Gewoma, and Gepel, son of Dutsima. After the son of the Blessed One, Rahu (藏文：སྒྲ་གཅན་འཛིན་，梵文天城體：राहुग्रह，梵文羅馬擬音：rāhu-graha，漢語字面意思：星宿自在), the lineage of the sugarcane kings was completed. Counting upwards from Zatang (Śuddhodana), there were 1,221,512 kings. In the Lokaprajñapti, according to the Vinaya-sutra, another number is given: from Mangkur to Rahu, there were 155,151 kings, as stated in the Abhidharmasamuccaya. Also, in the Lokaprajñapti, according to one tradition extracted from the Vinaya, from Mangpo Kurwa to Rahu, there were a total of 834,536 kings. Now, to recount the history of the Tibetan kings. This includes: first, how Tibet was formed; second, how kings arose after its formation; and third, the deeds done by the kings for the sake of the Dharma. Firstly, regarding how human beings came to exist in the land of Tibet, in the commentary on the Praise of the Exalted One, it is said that during the battle between five hundred Kyabs Sengbu and twelve Dgra Ngen Dungtsog, a thousand soldiers disguised themselves as women and fled into the snowy mountains, from which they multiplied. This is according to Sherab Gocha. Tibetan legends say that humans originated from the union of a virtuous monkey and a rock ogress. These details can be found elsewhere. Secondly, regarding how kings arose after the formation: it is said that previously there were twelve ministers and so on in Tibet, but they were merely kings of small states. Moreover, there are no accounts of these kings having done anything for the sake of the Dharma. Therefore, Tibetan scholars generally begin the history of the Tibetan kings with Nyatri Tsenpo. Regarding him, there is the saying: 'The Seven Thrones of the Sky, the Two Tops of the Upper Region, the Six Goods of the Earth, the Eight Tribes of the Middle Region, and the Three Tsens of the Lower Region.' First is Nyatri Tsenpo, then Mu-khri Tsenpo, Ding-khri Tsenpo, So-khri Tsenpo, Mer-khri Tsenpo, Dag-khri Tsenpo, and Srib-khri Tsenpo. These are called the 'Seven Thrones of the Sky.' It is said that the princes successively grasped the rainbow and departed as the rainbow vanishes into the sky. 'The tombs of the Seven Thrones were built in the expanse of the sky; the divine body had no remains, vanishing like a rainbow.' Afterwards were their sons Drigum Tsenpo and Pude Gunggyal, who are the 'Two Tops of the Upper Region.' The tombs of the 'Two Tops' were built on cliffs and snowy mountains.

---

དེ་ཡི་བློན་པོ་རུ་ལག་སྐྱེས་ཀྱིས་བྱས། ཨི་ཤོ་ལེགས། གོང་རུ་ལེགས། ཐི་ཤོ་ལེགས། ཨ་ཤོ་ལེགས། འབྲོང་གཞེར་ལེགས། དེ་ཤོ་ལེགས་དེ་དག་ནི། སའི་ལེགས་དྲུག་གོ །ལེགས་དྲུག་བང་སོ་གཡའ་སྤང་མཚམས་སུ་བཏབ། །དེའང་སྤང་ལ་འཇའ་ཚོན་རྒྱས་པ་འདྲ། །ཟ་ ནམ་ཟིན་ལྡེ། འཁྲུལ་ནམ་གཞུང་བཙན་ལྡེ། སེ་ནོལ་ནམ་ལྡེ། སེ་ནོར་པོ་ལྡེ། ལྡེ་ནོར་ནམ། ལྡེ་ནོལ་པོ། ལྡེ་རྒྱལ་པོ། ལྡེ་སྤྲིན་བཙན། དེ་དག་བར་གྱི་ལྡེ་བརྒྱད་དོ། །ཁྲི་བཙན་ནམ། ཁྲི་སྒྲ་ སྤུངས་བཙན། ཁྲི་ཐོག་རྗེ་ཐོག་བཙན། འདི་གསུམ་ལ་བོད་ཀྱི་བཙན་གསུམ་ཟེར། བཙན་གསུམ་བང་སོ་གངས་དཀར་རྩེ་ལ་བཏབ། །དེའང་གཡའ་ལ་ན་བུན་ཆགས་པ་འདྲ། དེའི་སྲས་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན། 4-1219 ཁྲི་སྙན་བཟུང་བཙན། འགྲོ་གཉེན་ལྡེའུ། སྟག་རི་གཉན་གཟིགས། གནམ་ཁྲི་སྲོང་བཙན། སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ། གུང་སྲོང་གུང་བཙན། མང་སྲོང་མང་བཙན། འདུས་སྲོང་མང་པོ་རྗེ་རླུང་ནམ་འཕྲུལ་གྱི་རྒྱལ་པོ། ཁྲི་ལྡེ་ གཙུག་བརྟན་ནམ་མེའི་ཨག་ཚོམས། ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན། མུ་ནེ་བཙན་པོ། ཁྲི་ལྡེ་སྟོང་བཙན། རལ་པ་ཅན། ཁྲིའུ་འམ་དར་མ། དེ་སྲས་གནམ་ལྡེ་འོད་སྲུང་། དེའི་སྲས་དཔལ་འཁོར་བཙན། དེ་འབངས་ཀྱི་སྲོངས་ དབུས་གཙང་གི་མཐིལ་གྱི་རྒྱལ་སྲིད་ཤོར་ནས། སྲས་ཀྱི་རྩེགས་པ་དཔལ་དང་། སྐྱིད་ལྡེ་ཉི་མ་མགོན་གཉིས་ཡོད་པ། ཁྲི་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ་གཙང་སྟོད་བཞུགས། ཉི་མ་མགོན་མངའ་རིས་སུ་བྱོན། དེ་ ལ་སྲས་གསུམ་སྟེ། དཔལ་གྱི་མགོན། བཀྲ་ཤིས་ལྡེ་མགོན། ལྡེ་བཅུག་མགོན་རྣམས་སོ། །ཆེ་བས་མང་ཡུལ། བར་པས་སྤུ་རངས། ཆུང་བས་ཞང་ཞུང་སྟེ། གུ་གེའི་མངའ་ཞབས་ན་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །བཀྲ་ཤིས་ མགོན་ལ་སྲས་གཉིས་ཏེ། འཁོར་དེ་དང་སྲོང་ངེའོ། །སྲོང་ངེ་ལ་སྲས། ན་ག་ར་ཛ་དང་། དེ་བ་ར་ཛ་གཉིས་སོ། །སྲོང་ངེ་ཡབ་སྲས་གསུམ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས། འཁོར་རེ་ལ་སྲིད་གཏད། དེའི་ སྲས་ལྷ་ལྡེ། དེའི་སྲས་འོད་ལྡེས་སྲིད་བཟུང་། གཅུང་པོ་བྱང་ཆུབ་འོད་དང་། ཞི་བ་འོད་རབ་ཏུ་བྱུང་། འོད་ལྡེའི་སྲས་རྩེར་ལྡེ། དེ་ནས་བཀྲ་ཤིས་ལྡེ། བྷ་ལྡེ། ན་ག ལྡེ། བཙན་ཕྱུག་ལྡེ། བཀྲ་ཤིས་ལྡེ། 4-1220 གྲགས་ཅན་ལྡེ། གྲགས་པ་ལྡེ། ཨ་སོག་ལྡེ། དེའི་སྲས་འཛི་དང་སྨལ་དང་། ཨ་ནནྟ་སྨལ་གཉིས། ཕྱི་མའི་སྲས་རེའུ་སྨལ། དེ་ནས་སང་ག་སྨལ། འཛི་དང་སྨལ་གྱི་ཨ་འཛིངས་སྨལ། དེའི་སྲས་ཀ་ལན་ སྨན། དེའི་སྲས་བར་བཏབ་སྨལ། དེས་མཆོག་གི་རྒྱལ་རྒྱུད་ཆད། བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ་ལ་སྲས་དཔལ་ལྡེ། འོད་ལྡེ། སྐྱིད་ལྡེ་གསུམ། མར་པ་འོད་ལྡེ་ལ་སྲས་བཞི་ལས་གསུམ་པ་ཁྲི་ཆུང་། དེའི་སྲས་ འོད་ཀྱི་འབར། དེ་ལ་སྲས་བདུན་ལས་གཡུ་བཙན། དེའི་སྲས་ཇེ་དགའ། དེ་ལ་སྲས་གསུམ་ལས། བར་དར་མ། དེ་ལ་སྲས་བཞི་ལ་ཇོ་བོ་རྣལ་འབྱོར། དེ

【現代漢語翻譯】 他的大臣是如拉杰（Rulag Kyé）。伊秀列（Íxoleg）。 貢如列（Gongruleg）。提秀列（Thixoleg）。阿秀列（Áxoleg）。仲哲列（Trongzhérleg）。這些德秀列（Déxoleg）是六個『賽』（Saí）的列（Leg）。六列（Leg）的陵墓建在懸崖草地的交界處，就像草地上盛開的彩虹。 扎南辛德（Zanam Zindé）。仲南仲贊德（Thrungnam Zhungtsendé）。賽諾南德（Séno Namdé）。賽諾佈德（Sénor Podé）。德諾南（Dé Nor Nam）。德諾布（Dé Nolpo）。德國王（Dé Gyalpo）。德欽贊（Dé Trin Tsen）。這些是中間的八個德（Dé）。 赤贊南（Khri Tsen Nam）。赤扎崩贊（Khri Zha Pung Tsen）。赤托杰托贊（Khri Thog Jé Thog Tsen）。這三個被稱為西藏的三個贊（Tsen）。三個贊（Tsen）的陵墓建在岡嘎爾策（Gangkartse）山上，就像懸崖上形成的霧氣。 他的兒子是拉托托日年贊（Lha Thotho Ri Nyen Tsen）。 赤年宗贊（Khri Nyen Zung Tsen）。卓年德烏（Dro Nyen Déu）。達日年孜（Tagri Nyen Zig）。南赤松贊（Namkhri Songtsen）。松贊干布（Songtsen Gampo）。貢松貢贊（Gungsong Gungtsen）。芒松芒贊（Mangsong Mangtsen）。杜松芒波杰隆南哲吉嘉波（Dusong Mangpojé Lungnam Thrulgyi Gyalpo）。赤德祖丹或稱梅阿措姆（Khri Dé Tsugten Nam Méí Agtsom）。赤松德贊（Khri Song Détsen）。穆尼贊布（Mune Tsenpo）。赤德松贊（Khri Dé Stongtsen）。熱巴巾（Relpachen）。赤烏或稱達瑪（Khriu Nam Darma）。他的兒子是南德沃松（Namdé Wosung）。他的兒子是貝闊贊（Pelkhor Tsen）。 此後，他的臣民失去了衛藏（Ü-Tsang）中心的王位。他的兒子有孜巴貝（Tsépa Pel）和吉德尼瑪袞（Kyidé Nyima Gön）兩人。赤扎西孜巴貝（Khri Trashi Tsépa Pel）住在藏堆（Tsang Tö）。尼瑪袞（Nyima Gön）去了阿里（Ngari）。 他有三個兒子：貝吉袞（Pelgyi Gön），扎西德袞（Trashi Dé Gön），德楚袞（Déchug Gön）。最大的統治芒域（Mangyul），中間的統治普蘭（Purang），最小的統治象雄（Zhangzhung），都在古格（Guge）的統治之下。扎西袞（Trashi Gön）有兩個兒子：闊德（Khordé）和松額（Songngé）。松額（Songngé）有兩個兒子：納嘎熱扎（Nagaraja）和德瓦熱扎（Devaraja）。松額（Songngé）父子三人出家，將王位傳給了闊熱（Khordé）。 他的兒子是拉德（Lhadé）。他的兒子沃德（Wodé）統治。他的弟弟絳曲沃（Byangchub Wö）和西瓦沃（Zhiwawö）出家。沃德（Wodé）的兒子是孜德（Tsé Dé）。之後是扎西德（Trashi Dé），巴德（Bha Dé），納嘎德（Naga Dé），贊哲德（Tsenphyug Dé），扎西德（Trashi Dé）。 扎堅德（Tragchen Dé），扎巴德（Tragpa Dé），阿索德（Asog Dé）。他的兒子是孜（Dzi）和麥（Smel），以及阿南達麥（Ananta Smel）兩人。後者的兒子是熱烏麥（Reu Smel）。之後是桑嘎麥（Sangga Smel）。孜（Dzi）和麥（Smel）的阿孜麥（Azing Smel）。他的兒子是嘎蘭曼（Kalan Sman）。他的兒子是巴塔麥（Bartab Smel）。他斷絕了至高無上的王室血統。扎西孜巴貝（Trashi Tsépa Pel）有三個兒子：貝德（Peldé），沃德（Wodé），吉德（Kyidé）。瑪爾巴沃德（Marpa Wodé）有四個兒子，第三個是赤瓊（Khri Chung）。他的兒子是沃吉瓦（Wökyi War）。他有七個兒子，其中一個是玉贊（Yutsen）。他的兒子是杰嘎（Jega）。他有三個兒子，中間的是達瑪（Darma）。他有四個兒子，其中一個是覺沃仁波切（Jowo Naljor）。 他的大臣是如拉杰（Rulag Kyé）。伊秀列（Íxoleg）。 貢如列（Gongruleg）。提秀列（Thixoleg）。阿秀列（Áxoleg）。仲哲列（Trongzhérleg）。這些德秀列（Déxoleg）是六個『賽』（Saí）的列（Leg）。六列（Leg）的陵墓建在懸崖草地的交界處，就像草地上盛開的彩虹。 扎南辛德（Zanam Zindé）。仲南仲贊德（Thrungnam Zhungtsendé）。賽諾南德（Séno Namdé）。賽諾佈德（Sénor Podé）。德諾南（Dé Nor Nam）。德諾布（Dé Nolpo）。德國王（Dé Gyalpo）。德欽贊（Dé Trin Tsen）。這些是中間的八個德（Dé）。 赤贊南（Khri Tsen Nam）。赤扎崩贊（Khri Zha Pung Tsen）。赤托杰托贊（Khri Thog Jé Thog Tsen）。這三個被稱為西藏的三個贊（Tsen）。三個贊（Tsen）的陵墓建在岡嘎爾策（Gangkartse）山上，就像懸崖上形成的霧氣。 他的兒子是拉托托日年贊（Lha Thotho Ri Nyen Tsen）。 赤年宗贊（Khri Nyen Zung Tsen）。卓年德烏（Dro Nyen Déu）。達日年孜（Tagri Nyen Zig）。南赤松贊（Namkhri Songtsen）。松贊干布（Songtsen Gampo）。貢松貢贊（Gungsong Gungtsen）。芒松芒贊（Mangsong Mangtsen）。杜松芒波杰隆南哲吉嘉波（Dusong Mangpojé Lungnam Thrulgyi Gyalpo）。赤德祖丹或稱梅阿措姆（Khri Dé Tsugten Nam Méí Agtsom）。赤松德贊（Khri Song Détsen）。穆尼贊布（Mune Tsenpo）。赤德松贊（Khri Dé Stongtsen）。熱巴巾（Relpachen）。赤烏或稱達瑪（Khriu Nam Darma）。他的兒子是南德沃松（Namdé Wosung）。他的兒子是貝闊贊（Pelkhor Tsen）。 此後，他的臣民失去了衛藏（Ü-Tsang）中心的王位。他的兒子有孜巴貝（Tsépa Pel）和吉德尼瑪袞（Kyidé Nyima Gön）兩人。赤扎西孜巴貝（Khri Trashi Tsépa Pel）住在藏堆（Tsang Tö）。尼瑪袞（Nyima Gön）去了阿里（Ngari）。 他有三個兒子：貝吉袞（Pelgyi Gön），扎西德袞（Trashi Dé Gön），德楚袞（Déchug Gön）。最大的統治芒域（Mangyul），中間的統治普蘭（Purang），最小的統治象雄（Zhangzhung），都在古格（Guge）的統治之下。扎西袞（Trashi Gön）有兩個兒子：闊德（Khordé）和松額（Songngé）。松額（Songngé）有兩個兒子：納嘎熱扎（Nagaraja）和德瓦熱扎（Devaraja）。松額（Songngé）父子三人出家，將王位傳給了闊熱（Khordé）。 他的兒子是拉德（Lhadé）。他的兒子沃德（Wodé）統治。他的弟弟絳曲沃（Byangchub Wö）和西瓦沃（Zhiwawö）出家。沃德（Wodé）的兒子是孜德（Tsé Dé）。之後是扎西德（Trashi Dé），巴德（Bha Dé），納嘎德（Naga Dé），贊哲德（Tsenphyug Dé），扎西德（Trashi Dé）。 扎堅德（Tragchen Dé），扎巴德（Tragpa Dé），阿索德（Asog Dé）。他的兒子是孜（Dzi）和麥（Smel），以及阿南達麥（Ananta Smel）兩人。後者的兒子是熱烏麥（Reu Smel）。之後是桑嘎麥（Sangga Smel）。孜（Dzi）和麥（Smel）的阿孜麥（Azing Smel）。他的兒子是嘎蘭曼（Kalan Sman）。他的兒子是巴塔麥（Bartab Smel）。他斷絕了至高無上的王室血統。扎西孜巴貝（Trashi Tsépa Pel）有三個兒子：貝德（Peldé），沃德（Wodé），吉德（Kyidé）。瑪爾巴沃德（Marpa Wodé）有四個兒子，第三個是赤瓊（Khri Chung）。他的兒子是沃吉瓦（Wökyi War）。他有七個兒子，其中一個是玉贊（Yutsen）。他的兒子是杰嘎（Jega）。他有三個兒子，中間的是達瑪（Darma）。他有四個兒子，其中一個是覺沃仁波切（Jowo Naljor）。

【English Translation】 His minister was Rulag Kyé. Íxoleg. Gongruleg. Thixoleg. Áxoleg. Trongzhérleg. These Déxoleg are the six 'Legs' of Saí. The tombs of the six Legs were built at the junction of the cliff meadow, like a rainbow blooming on the meadow. Zanam Zindé. Thrungnam Zhungtsendé. Séno Namdé. Sénor Podé. Dé Nor Nam. Dé Nolpo. Dé Gyalpo. Dé Trin Tsen. These are the eight Dés in between. Khri Tsen Nam. Khri Zha Pung Tsen. Khri Thog Jé Thog Tsen. These three are called the three Tsens of Tibet. The tombs of the three Tsens were built on Mount Gangkartse, like a mist forming on a cliff. His son was Lha Thotho Ri Nyen Tsen. Khri Nyen Zung Tsen. Dro Nyen Déu. Tagri Nyen Zig. Namkhri Songtsen. Songtsen Gampo. Gungsong Gungtsen. Mangsong Mangtsen. Dusong Mangpojé Lungnam Thrulgyi Gyalpo. Khri Dé Tsugten Nam Méí Agtsom. Khri Song Détsen. Mune Tsenpo. Khri Dé Stongtsen. Relpachen. Khriu Nam Darma. His son was Namdé Wosung. His son was Pelkhor Tsen. Thereafter, his subjects lost the throne in the center of Ü-Tsang. His sons were Tsépa Pel and Kyidé Nyima Gön. Khri Trashi Tsépa Pel lived in Tsang Tö. Nyima Gön went to Ngari. He had three sons: Pelgyi Gön, Trashi Dé Gön, Déchug Gön. The eldest ruled Mangyul, the middle one ruled Purang, and the youngest ruled Zhangzhung, all under the rule of Guge. Trashi Gön had two sons: Khordé and Songngé. Songngé had two sons: Nagaraja and Devaraja. Songngé and his three sons became monks and passed the throne to Khordé. His son was Lhadé. His son Wodé ruled. His younger brothers Byangchub Wö and Zhiwawö became monks. Wodé's son was Tsé Dé. After that, Trashi Dé, Bha Dé, Naga Dé, Tsenphyug Dé, Trashi Dé. Tragchen Dé, Tragpa Dé, Asog Dé. His sons were Dzi and Smel, and Ananta Smel. The latter's son was Reu Smel. After that, Sangga Smel. Azing Smel of Dzi and Smel. His son was Kalan Sman. His son was Bartab Smel. He cut off the supreme royal lineage. Trashi Tsépa Pel had three sons: Peldé, Wodé, Kyidé. Marpa Wodé had four sons, the third of whom was Khri Chung. His son was Wökyi War. He had seven sons, one of whom was Yutsen. His son was Jega. He had three sons, the middle one being Darma. His minister was Rulag Kyé. Íxoleg. Gongruleg. Thixoleg. Áxoleg. Trongzhérleg. These Déxoleg are the six 'Legs' of Saí. The tombs of the six Legs were built at the junction of the cliff meadow, like a rainbow blooming on the meadow. Zanam Zindé. Thrungnam Zhungtsendé. Séno Namdé. Sénor Podé. Dé Nor Nam. Dé Nolpo. Dé Gyalpo. Dé Trin Tsen. These are the eight Dés in between. Khri Tsen Nam. Khri Zha Pung Tsen. Khri Thog Jé Thog Tsen. These three are called the three Tsens of Tibet. The tombs of the three Tsens were built on Mount Gangkartse, like a mist forming on a cliff. His son was Lha Thotho Ri Nyen Tsen. Khri Nyen Zung Tsen. Dro Nyen Déu. Tagri Nyen Zig. Namkhri Songtsen. Songtsen Gampo. Gungsong Gungtsen. Mangsong Mangtsen. Dusong Mangpojé Lungnam Thrulgyi Gyalpo. Khri Dé Tsugten Nam Méí Agtsom. Khri Song Détsen. Mune Tsenpo. Khri Dé Stongtsen. Relpachen. Khriu Nam Darma. His son was Namdé Wosung. His son was Pelkhor Tsen. Thereafter, his subjects lost the throne in the center of Ü-Tsang. His sons were Tsépa Pel and Kyidé Nyima Gön. Khri Trashi Tsépa Pel lived in Tsang Tö. Nyima Gön went to Ngari. He had three sons: Pelgyi Gön, Trashi Dé Gön, Déchug Gön. The eldest ruled Mangyul, the middle one ruled Purang, and the youngest ruled Zhangzhung, all under the rule of Guge. Trashi Gön had two sons: Khordé and Songngé. Songngé had two sons: Nagaraja and Devaraja. Songngé and his three sons became monks and passed the throne to Khordé. His son was Lhadé. His son Wodé ruled. His younger brothers Byangchub Wö and Zhiwawö became monks. Wodé's son was Tsé Dé. After that, Trashi Dé, Bha Dé, Naga Dé, Tsenphyug Dé, Trashi Dé. Tragchen Dé, Tragpa Dé, Asog Dé. His sons were Dzi and Smel, and Ananta Smel. The latter's son was Reu Smel. After that, Sangga Smel. Azing Smel of Dzi and Smel. His son was Kalan Sman. His son was Bartab Smel. He cut off the supreme royal lineage. Trashi Tsépa Pel had three sons: Peldé, Wodé, Kyidé. Marpa Wodé had four sons, the third of whom was Khri Chung. His son was Wökyi War. He had seven sons, one of whom was Yutsen. His son was Jega. He had three sons, the middle one being Darma.

---

་ལ་སྲས་གསུམ་ལས་ཆེ་བ་ཇོ་འབག དེ་ལ་སྲས་ལྔ་ལས། ཆེ་བ་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་མགོན་པོ། དེའི་སྲས་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་བཀྲ་ཤིས། དེ་ལ་སྲས་གཉིས་ལས་ཆུང་བ་མངའ་བདག་གྲགས་པ་རིན་ཆེན། དེ་ལ་སྲས་བཞི་ལས་གཉིས་པ་ཤཱཀྱ་ མགོན། དེས་སྲས་ཆོས་རྗེ་བཙན་པོ་ཤཱཀྱ་རིན་ཆེན་ལྡེའོ། །རྒྱུད་པ་དེ་རྣམས་དར་མ་མ་གཏོགས་སྲོང་བཙན་མན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་བླ་མར་མཛད་དོ། །གསུམ་པ་བྱོན་པས་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ ཀྱིས་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱས་ཚུལ་ལ། བསྟན་པ་སྔ་དར་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དང་། ཕྱི་དར་གྱི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ནི་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་རྒྱ་གར་གྱི་རྒྱལ་རྒྱུད་གང་ལས་བྱུང་སྙམ་ན། 4-1221 ཁ་ཅིག་ཀོ་ལའི་རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་གྱི་སྲས་ལྔ་བརྩེགས་མ་ཡིན་ཟེར་རོ། །ཁ་ཅིག་གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོའི་སྲས་ལྔ་བརྩེགས་མ་ཡིན་ཟེར། ཁ་ཅིག་བོད་རྣམས་བདུད་དང་། གནོད་སྦྱིན་གྱིས་རྒྱལ་ཕྲན་བཅུ་ གཉིས་ཀྱིས་སྣེར་བའི་དུས་སུ། ག་པ་ལའི་རྒྱལ་པོ་མིག་མས་འགེབས་པ། སོར་མོ་དྲ་བས་འབྲེལ་བའི་མཚན་ལྡན་ཞིག་བྱུང་བས་སྐྲག་སྟེ། ཟངས་ཁ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་སྟེ། གངྒ་ལ་བསྐྱུར་བ་ཞིང་པས་ རྙེད་དེ་གསོས་སོ། །དེ་ཆེར་སྐྱེས་པ་ན། སྔར་གྱི་གཏམ་བཤད་པས་ཡིད་སྐྱོ་སྟེ། གངས་རིའི་གསེབ་ཏུ་བྲོས་པ་ན། རིམས་གྱིས་ལྷ་རི་ཡོལ་བའི་ཁར་བྱུང་སྟེ། བཙན་ཐང་སྒོ་བཞིའི་རི་ལ་བབས་ པས། ཕྱུགས་སྐྱོང་བའི་རྫི་བོ་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་སྟེ། རྩར་བྱུང་ནས། གང་ནས་འོངས་དྲིས་པས། གནམ་མཛུབ་མོ་ཀེར་བ་དང་། མིང་ཅི་ཡིན་དྲིས་པས་བཙན་པོ་ཡིན་ཟེར། འདི་ནི་ནམ་མཁའ་ནས་འོངས་པའི་ ལྷའི་སྲས་ཡིན་པར་འདུག་པས་འུ་ཅག་རྣམས་ཀྱི་རྗེར་བཅོལ་ལོ་ཟེར། གཉའ་བར་ཁྲི་བྱས་བཏེག་འོངས་པ་ན། རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོར་གྲགས། བོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སྔ་མ་ཡིན་ནོ། །རྒྱལ་པོ་འདི་སངས་ རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་ལོ་ཉིས་སྟོང་ལོན་པ་ན་བྱོན། ཁྲི་ཐོག་རྗེ་ཐོག་བཙན་གྱི་སྲས་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན་ཞེས་པ་འཕགས་པ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྲུལ་པ་དེས། དགུང་ལོ་བརྒྱད་ཅུའི་བར་དུ་རྒྱལ་སྲིད་བསྐྱངས་ཏེ། 4-1222 ཕོ་བྲང་ཡུམ་བུ་བླ་ཁང་གི་རྩེ་ལ་བཞུགས་པ་ལས། སྔོན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་འོད་མའི་ཚལ་ནས་ལུང་བསྟན་པ་བཞིན། བོད་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་དར་བའི་རྟེན་འབྲེལ་ལ། ནམ་མཁའ་ནས་ མེ་ཏོག་ཟ་མ་ཏོག སྙིང་པོ་ཡི་གེ་དྲུག་པ། སྤང་ཀོང་ཕྱག་རྒྱ་པ། གསེར་གྱི་མཆོད་རྟེན་ཁྲུ་གང་པ། ཚིན་དྷ་མ་ནི། ཚ་ཚ་སྐོ་ཕོར། མུ་ཊའི་ཕྱག་རྒྱ་རྣམས་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ ལས་འགྲོགས་ཏེ། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་སྟེང་དུ་བབས་པ་ལས། ཁྱེད་ནས་གདུང་རབས་ལྔ་ནས་འདིའི་དོན་ཤེས་པའི་རྒྱལ་པོ་གཅིག་འབྱུང་བར་འགྱུར། ཞེས་ནམ་མཁའ་ནས་ལུངས་བསྟན། རྒྱལ་པོས་ཀྱང་བསྟེན། དེ་ རྣམས་ངོ་མཚར་ཆེ་བར་ནི་དགོང

【現代漢語翻譯】 拉薩有三個兒子，其中最年長的是覺巴（Jo 'bag）。 他有五個兒子，其中最年長的是覺沃·釋迦袞波（Jo bo Shakya Gonpo）。他的兒子是覺沃·釋迦扎西（Jo bo Shakya Trashi）。他有兩個兒子，其中最年輕的是昂達·扎巴仁欽（Mnga' bdag Grags pa Rin chen）。他有四個兒子，第二個是釋迦袞（Shakya Gon）。他的兒子是曲杰贊波·釋迦仁欽列（Chos rje btsan po Shakya Rin chen lde'o）。 這些傳承，除了達瑪（Dar ma），松贊干布（Srong btsan）之後的所有人都將三寶視為上師。 第三部分是關於國王們如何為弘揚佛法做出貢獻：佛法的前弘期和后弘期。 首先，有人認為藏地的國王們是來自印度的哪個王室呢？ 有些人說，他們是俱胝王（Ko la'i rgyal po）光明王（Gsal rgyal）的五代後裔。 有些人說，他們是堅固藏（gZugs can snying po）的五代後裔。有些人說，當吐蕃被魔和夜叉所擾，由十二個小邦統治時，從嘎巴拉（Ga pa la）來了一位國王，他眼睛被膜覆蓋，手指間有蹼，具有這些不尋常的特徵，人們非常害怕他，把他放在一個銅箱子里，扔進了恒河。一位農民發現了他並撫養長大。 當他長大后，聽說了自己的身世，感到非常悲傷，逃到了雪山中。他來到了拉日堯波（Lha ri yol ba）山腳下，降落在了贊塘郭什（btsan thang sgo bzhi）山上。放牧的牧童們看到了他，走過來問他從哪裡來。他指著天空。問他叫什麼名字，他說叫贊波（btsan po）。牧童們認為，『這一定是來自天上的天神之子，讓我們擁立他為王吧！』於是用脖子抬著他，尊稱為杰·聶赤贊普（rJe gnya' khri btsan po）。他是吐蕃的第一位國王。這位國王出現在佛陀涅槃兩千年後。赤托杰贊（Khri thog rje thog btsan）的兒子拉脫脫日年贊（Lha tho tho ri gnyan btsan），是普賢菩薩（Kun tu bzang po）的化身。他執政到八十歲。 當他住在雍布拉康（Pho brang yum bu bla khang）頂端時，正如之前世尊在光明園（'Od ma'i tshal）所預言的那樣，爲了在吐蕃弘揚佛法，出現了吉祥的徵兆：從天空中降下了花朵匝瑪多（za ma tog）、六字真言（snying po yi ge drug pa）、邦貢恰嘉巴（spang kong phyag rgya pa）、一肘長的金塔、如意寶（tsin dha ma ni）、擦擦模具（tsha tsha sko phor）和木札手印（mu Tra'i phyag rgya），伴隨著太陽的光芒，落在了國王的宮殿頂上。這時，空中傳來預言：『從你開始，五代之後會出現一位瞭解這些意義的國王。』國王也信奉這些，認為這些是非常神奇的。

【English Translation】 In Lhasa, there were three sons, the eldest of whom was Jo 'bag. He had five sons, the eldest of whom was Jo bo Shakya Gonpo. His son was Jo bo Shakya Trashi. He had two sons, the younger of whom was Mnga' bdag Grags pa Rin chen. He had four sons, the second of whom was Shakya Gon. His son was Chos rje btsan po Shakya Rin chen lde'o. These lineages, except for Dar ma, all after Srong btsan made the Three Jewels their guru. The third part is about how the kings contributed to the propagation of the Dharma: the early and later propagation periods of the Dharma. First, some wonder from which Indian royal lineage the Tibetan kings came. Some say they are the five-generation descendants of King Gsal rgyal of Ko la. Some say they are the five-generation descendants of gZugs can snying po. Some say that when Tibet was disturbed by demons and yakshas, and ruled by twelve small states, a king came from Ga pa la, whose eyes were covered by a membrane and whose fingers were webbed, possessing these unusual characteristics. People were very afraid of him, put him in a copper box, and threw him into the Ganges. A farmer found him and raised him. When he grew up, he heard about his origins and felt very sad, and fled to the snow mountains. He came to the foot of Lha ri yol ba mountain and landed on btsan thang sgo bzhi mountain. The herding shepherds saw him, came over and asked him where he came from. He pointed to the sky. When asked what his name was, he said it was btsan po. The shepherds thought, 'This must be the son of a god from the sky, let us enthrone him as our king!' So they carried him on their necks and called him rJe gnya' khri btsan po. He was the first king of Tibet. This king appeared two thousand years after the Buddha's Nirvana. Lha tho tho ri gnyan btsan, the son of Khri thog rje thog btsan, was an incarnation of Samantabhadra (Kun tu bzang po). He reigned until he was eighty years old. When he was staying on top of Pho brang yum bu bla khang, as predicted by the Blessed One in 'Od ma'i tshal, auspicious signs appeared for the propagation of the Dharma in Tibet: flowers za ma tog, the six-syllable mantra (snying po yi ge drug pa), spang kong phyag rgya pa, a cubit-long golden stupa, a cintamani (tsin dha ma ni), a tsha tsha mold (tsha tsha sko phor), and a mu Tra'i phyag rgya, accompanied by the sun's rays, fell on top of the king's palace. At this time, a prophecy came from the sky: 'Starting from you, after five generations there will be a king who understands these meanings.' The king also revered these and thought they were very miraculous.

---

ས། གང་ཡིན་ནི་མ་མཁྱེན་ཏེ། གཉེན་པོ་གསང་བ་ཞེས་མཚན་གསོལ་ནས། རིན་པོ་ཆེའི་ཁྲི་ལ་བཞག་ནས་མཆོད་པ་ཕུལ་བས། དེའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་རྒྱལ་པོ་སླར་གཞོན་ ཤ་ཅན་དུ་གྱུར་ནས། དགུང་ལོ་བརྒྱ་དང་ཉི་ཤུ་ཐུབ་ཏེ། སྐུ་ལུས་གཅིག་ལ་སྐུ་ཚེ་གཉིས་ཐུབ་ཅེས་གྲགས་སོ། །ནེལ་པ་པཎ་ཆེན་ན་རེ། བོན་པོ་ནམ་མཁའ་ལ་དགའ་བས་ནམ་མཁའ་ནས་ བབས་ཟེར་བ་བོན་གཏམ་ཡིན་གྱིས། དོན་ལ་པཎྜི་ཏ་བློ་སེམས་མཚོ་དང་། ལོཙྪ་ལི་ཐེ་སེམས་ཆོས་དེ་དག་ཁྱེར་འོངས་པ་ལ། རྒྱལ་པོས་ཡི་གེ་མི་ཤེས་ཤིང་། དོན་མི་གོ་བས། པཎྜི་ཏ་དང་ལོཙྪ་བ་ཕྱིར་ལྡོག་ཟེར་བ་འདི་དག་པ་འདྲ་སྟེ། 4-1223 དུས་ཕྱིས་རབ་གསལ་སྣང་གིས་བལ་པོར་ཕྱིན། མཁན་པོ་ཞི་མཚོ་དང་མཇལ་བའི་ཚེ། མཁན་པོའི་གསུང་ལ་བོད་ཀྱི་བཙན་པོ་དང་། ཁྱེད་དང་ང་དང་གསུམ་གྱིས། འོད་སྲུང་གི་བསྟན་པ་ལ། བྱ་རྫི་ མའི་བུ་གསུམ་དུ་གྱུར་ནས་བོད་དུ་བསྟན་པ་སྤེལ་བར་སྨོན་ལམ་བཏབ་པ་ཡིན་ཏེ། བཙན་པོ་ཡང་མ་སྐྱེས། ཁྱོད་ཀྱང་ནར་མ་སོན་པས། ངས་འདི་ན་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་རབས་དགུའི་བར་དུ་སྒུག་ ཅིང་བསྡད་པ་ཡིན་གསུང་པ། སྦ་བཞེད་གཙང་མ་ན་སྣང་བའི་ཕྱིར། བོ་དྷི་ས་ཏྭ་བློ་སེམས་སུ་ལི་ཐེ་སེམས་རྡུར། མཚོ་ཞེས་པ་ཞི་བ་མཚོ་དང་འབྱོར་པས་སོ། །ཤེས་བྱ་རབ་གསལ་ན་ སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་ལོ་ཉིས་སྟོང་སོང་ནས། རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་བྱོན། ཉིས་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་ན་ལྷ་ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན་བྱོན་པར་གསུངས་འདུག རྗེ་གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་ནས་ལྷ་ ཐོ་ཐོ་རི་གཉན་བཙན་ཡན་ལ་གདུང་རབས་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་ལ་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་འདུག་པར་ངེས་ཟེར་ནའང་། ཆོས་དང་འབྲེལ་བའི་རྒྱལ་པོར་མི་འདུག་པས་ལོ་རྒྱུས་རྒྱས་པར་མ་བཀོད་དོ། །རྒྱལ་པོ་ གནམ་ཁྲི་སྲོང་བཙན་དང་། འབྲི་བཟའ་ཐོད་དཀར་གྱི་སྲས་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའི་སྤྲུལ་པ་རྒྱལ་པོ་སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་ནི། མེ་མོ་གླང་གི་ལོ་ལ། ཕོ་བྲང་བྱམས་པ་མི་འགྱུར་གླིང་དུ་སྐུ་བལྟམས་ཏེ། 4-1224 སྐུ་ལ་སངས་རྒྱས་ཨ་མི་ཏཱ་བྷ་བཞུགས་པ་ཕྱག་ཞབས་འཁོར་ལོས་མཚན་པ། དབུ་སྐྲ་མཐོན་མཐིང་དུ་ཡོད་པ་གཅིག་བལྟམས་སོ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་བཀྲ་ ཤིས་བརྗོད། ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་མེ་ཏོག་གི་ཆར་ཕབ་སྟེ། ས་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་གཡོས་སོ། །བློན་པོ་རྣམས་ན་རེ། འུ་ཅག་གི་རྗེ་འདི་ནི་ཡོན་ཏན་དུ་མ་དང་ལྡན་ཏེ། ཐུགས་ཤིན་ཏུ་སྒམ་ མོ་ཞེས་ཟེར་བས། མཚན་སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་ཞེས་གྲགས་སོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་དགུང་ལོ་བཅུ་གསུམ་ལོན་དུས་ཡབ་འདས་ཏེ་རྒྱལ་སར་བྱོན་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་དེས་བོད་ཁམས་སུ་དགེ་ བ་བཅུའི་ཁྲིམས་བཅའ་བའི་ཆེད་དུ། ཐོན་མི་སཾ་བྷོ་ཊ་རྒྱ་གར་དུ་མཁས་པ་ལི་བྱིན་ལ་ཡི་གེ་སློབ་ཏུ་བཏང་། ཐོན་མིས་ཀྱང་རྒྱལ་

【現代漢語翻譯】 誰也不知道那是什麼，就命名為『秘密解藥』，放在珍寶的寶座上供奉。憑藉它的功德，國王恢復了青春活力，活到了一百二十歲，據說一個身體活了兩輩子。內地的班智達說，苯教徒喜歡天空，所以說從天空降臨是苯教的說法。實際上，是班智達 羅色姆措（blo sems mtsho）和譯師 麗提色姆卻（li the sems chos）帶來了那些東西。國王不識字，也不懂意思，所以說班智達和譯師返回了，這似乎是正確的。 後來，饒賽囊（rab gsal snang）去了尼泊爾，拜見了堪布 希措（zhi mtsho）。堪布說，『吐蕃的贊普（btsan po）、你和我三人，爲了 འོད་སྲུང་（'od srung）的教法，變成了三個牧童的兒子，發願在吐蕃弘揚佛法。』贊普還沒有出生，你也沒有成年，所以我在這裡等待了吐蕃九代王朝。』在純凈的《斯巴遺教》（sba bzhed）中，饒賽囊是菩提薩埵 羅色姆 蘇里提色姆 仁欽措（bodhi sa twa blo sems su li the sems rdur mtsho），措（mtsho）指的是 希瓦措（zhi ba mtsho）和財富。 《知識明鑑》（shes bya rab gsal）中說，『佛陀涅槃后兩千年，杰 聶赤贊普（rje gnya' khri btsan po）出現。兩千五百年時，拉脫脫日年贊（lha tho tho ri gnyan btsan）出現。』從杰 聶赤贊普到拉脫脫日年贊，有二十七代，歷時五百年。』雖然如此說，但因為他們不是與佛法相關的國王，所以沒有詳細記載歷史。國王 南日松贊（gnam khri srong btsan）和 額日薩妥噶（'bri bza' thod dkar）的兒子，大悲觀世音菩薩的化身，國王 松贊干布（srong btsan sgam po），在火陰牛年，于 嘉瑪米久林宮（pho brang byams pa mi 'gyur gling）誕生。 他身上有 阿彌陀佛（Amitābha）的形象，手腳有法輪的標誌，頭髮是深藍色的。諸佛加持，菩薩祝願吉祥，天神降下花雨，大地六種震動。大臣們說：『我們的君主具有多種功德，心胸非常寬廣。』因此，被稱為 松贊干布。之後，國王十三歲時，父親去世，他登基為王。爲了在吐蕃推行十善法，這位法王派遣 吞米桑布扎（thon mi sam bho Ta）去印度向學者 麗金（li byin）學習文字。吞米也...

【English Translation】 No one knew what it was, so it was named 'Secret Remedy', placed on a precious throne and offered worship. By its merit, the king regained his youth and lived to be one hundred and twenty years old, and it is said that one body lived two lives. The great Pandit of Nelpa said that the Bonpos like the sky, so saying that it came down from the sky is a Bonpo saying. In reality, it was Pandit Lo Sem Tso (blo sems mtsho) and translator Li Te Sem Cho (li the sems chos) who brought those things. The king did not know how to read or understand the meaning, so saying that the Pandit and translator returned seems to be correct. Later, Rabsel Nang (rab gsal snang) went to Nepal and met Khenpo Shi Tso (zhi mtsho). Khenpo said, 'The Tsanpo (btsan po) of Tibet, you and I, the three of us, for the sake of the teachings of 'Od srung, became the three sons of shepherds, and vowed to spread the Dharma in Tibet.' The Tsanpo has not yet been born, and you have not yet come of age, so I have been waiting here for nine generations of the Tibetan dynasty.' In the pure 'Sba bzhed', Rabsel Nang is Bodhisattva Lo Sem Suri Te Sem Rinchen Tso (bodhi sa twa blo sems su li the sems rdur mtsho), Tso (mtsho) refers to Shiwa Tso (zhi ba mtsho) and wealth. 'Knowing Clearly' (shes bya rab gsal) says, 'Two thousand years after the Buddha's Nirvana, Je Nyatri Tsanpo (rje gnya' khri btsan po) appeared. Two thousand five hundred years later, Lha Thothori Nyantsen (lha tho tho ri gnyan btsan) appeared.' From Je Nyatri Tsanpo to Lha Thothori Nyantsen, there were twenty-seven generations, lasting five hundred years.' Although it is said so, because they are not kings related to the Dharma, the history is not recorded in detail. King Namri Songtsen (gnam khri srong btsan) and the son of 'Driza Thodkar ('bri bza' thod dkar), the incarnation of the Great Compassionate Avalokiteśvara, King Songtsen Gampo (srong btsan sgam po), was born in the Fire Female Ox year, in the Gyama Mijuling Palace (pho brang byams pa mi 'gyur gling). He had the image of Amitābha on his body, the marks of the Dharma wheel on his hands and feet, and his hair was dark blue. The Buddhas blessed him, the Bodhisattvas wished him auspiciousness, the gods rained down flowers, and the earth shook in six ways. The ministers said, 'Our lord has many virtues and a very broad mind.' Therefore, he was called Songtsen Gampo. Later, when the king was thirteen years old, his father died and he ascended the throne. In order to promote the ten virtues in Tibet, this Dharma king sent Thonmi Sambhota (thon mi sam bho Ta) to India to study writing with the scholar Lijin (li byin). Thonmi also...

---

པོའི་བཀའ་བཞིན་བསྒྲུབས་ཏེ། བོད་དུ་ལོག་ཡིག་གེ་བསླབས། དུས་དེ་རྩ་ན་རྒྱལ་པོ་ལ་ཡོངས་གྲགས་ཀྱི་བློན་པོ་སུམ་བརྒྱ། མིང་ཅན་གྱི་བློན་པོ་བཅུ་དྲུག མེད་ཐབས་མེད་ཀྱི་བློན་ཆེན་བཞི་རྣམས་ཀྱིས་རྒྱལ་པོས་བཀའ་བསྩལ་བ་བཞིན་དགེ་བ་བཅུའི་ཁྲིམས་ བཅའ་བ་སྟེ། བཟང་པ་ལ་བྱ་དགའ་སྟེར། ངན་པ་ལ་ཆད་པ་གཅོད། མཐོ་བ་ཁྲིམས་ཀྱིས་གནོན། དམའ་བ་ཐབས་ཀྱིས་སྐྱོང་། སྐུ་གསུང་སྡེ་བཞིར་བྱས། ཕུ་ཆུ་རྫིང་དུ་བསྐྱིལ། མདའ་ཆུ་ཡུར་བར་བྲང་། 4-1225 བྲེ་སྲང་གཏན་ལ་ཕབ། ཞིང་ལ་ལྷུ་རུ་བཅད། མི་ལ་ཡི་གེ་བསླབས། རྟ་ལ་མདོངས་སུ་བྲིས། ལེགས་པའི་དཔེ་སྲོལ་བཙུགས་ཏེ། འཐབ་མོ་བྱས་པ་ལ་ཆད་པ། བསད་པ་ལ་ཆེ་ཆུང་གི་སྟོང་ བྱེད་པ། རྐུས་པ་ལ་འཇལ་དངོས་དང་དགུ། བྱི་བྱས་པ་ལ་ཡན་ལག་གི་ཕྲན་བཅད་ནས་ཡུལ་གཞན་དུ་བཅུག་པ། རྫུན་བྱས་པས་ལྕེ་གཅོད་པའོ། །གཞན་ཡང་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་ཞིང་། དད་པ་དང་མོས་གུས་ཆེ་བ། ཕ་མ་ལ་དྲིན་དུ་བཟོ་ཞིང་བཀུར་སྟི་བྱ་བ། མི་དྲིན་ཅན་དང་ཕ་ཁུ་རྒན་རྒོན་གྱི་དྲིན་མི་བརྗེད་ཅིང་བཟང་པོའི་ལན་བྱེད་པ། མི་ཡ་རབས་དང་ རིགས་བཙུན་པ་ལ་མི་རྒོལ་ཞིང་དང་དུ་ལེན་པ། ལས་དང་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡ་རབས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ། ལྷ་ཆོས་དང་ཡི་གེ་ལ་བློ་འཇུག་ཅིང་དོན་ཤེས་པར་བྱ་བ། ལས་རྒྱུ་ འབྲས་ལ་ཡིད་ཆེས་ཤིང་མི་དགེ་བ་འབའ་ཞིག་ལ་འཛེམ་པ། མཛའ་བཤེས་དང་ཁྱིམ་མཚེས་ལ་ཕན་འདོགས་ཤིང་གནོད་སེམས་མི་བྱ་བ། གཞི་དྲང་པོར་བྱེད་ཅིང་བློ་སེམས་དཔང་དུ་འཇོག་པ། ཟས་ཆང་ ལ་ཚོད་འཛིན་ཅིང་ཁྲེལ་ཡོད་པར་བྱ་བ། བུ་ལོན་དུས་སུ་འཇལ་ཞིང་བྲེ་སྲང་ལ་གཡོ་ཟོལ་མི་བྱ་བ། མ་བསྐོས་ཤིང་མ་བཅོལ་བའི་བྱ་བ་ལ་རྟོགས་འཇུག་མི་བྱ་བ་དང་། གྲོགས་ཀྱི་ནང་དུ་བུད་མེད་ཀྱི་ཁ་ལ་མི་ཉན་ཞིང་རང་ཚུགས་འཛིན་པ། 4-1226 ཡིན་མིན་གྱི་མ་ཚངས་ན་ཡུལ་ལྷ་དཔང་དུ་བཙུགས་ནས་མནའ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་ཏེ། དགེ་བ་བཅུ་ལ་དཔེ་བྱས་ནས། བོད་ཁྲིམས་ཉི་ཤུའི་ཤོད་ཤོ་མ་རུ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས། རྗེ་བློན་ཀུན་ གྱིས་ཕྱག་རྒྱས་བཏབ་སྟེ། ཉི་ཟླའི་འོད་ལྟ་བུར་ཁྱབ་པར་མཛད་དོ། །དེ་ནས་སྤྲུལ་པའི་རྒྱལ་པོ་དེས་རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕྱོགས་ནས་ཙནྡན་སྦྲུལ་གྱི་སྙིང་པོ་ལས་རང་འབྱོན་དུ་འཁྲུངས་པའི་བཅུ་གཅིག་ཞལ་ གདན་དྲངས། ད་ལྟ་རང་འབྱུང་ལྔ་ལྡན་གྱི་ཐུགས་ན་བཞུགས། དེ་ནས་རྒྱ་གར་དང་བལ་པོའི་མཚམས་ཀྱི་ནགས་ཁྲོད་ཆེན་པོ་ཞིག་ན། ཙནྡན་ཧ་རིའི་སྡོང་པོ་ཞིག་ལ་རང་འབྱོན་གྱི་འཕགས་པ་མཆེད་ བཞི་ཡོད་པར་གཟིགས་ཏེ། འཕགས་པ་ཝ་ཏི་ཡང་ཡུལ་སྐྱིད་གྲོང་དུ་གདན་དྲངས། དེའི་འོག་མ་གཅིག་འཕགས་པ་ཨུ་གང་ང་གྲོང་ཁྱེར་ཡམ་བུ་ཡ་འགལ་དུ་གདན་དྲངས། དེའི་འོག་པ་འཕགས་པ་ལྗམ་ མ་ལ་རྒྱ་བལ་གྱི་མཚམས་སུ་གདན་དྲངས། དེའི་འོག་མ་འཕགས

【現代漢語翻譯】 按照བཻ་རོ་ཙ་ན（Vairotsana）的指示完成後，返回吐蕃學習文字。 那時，國王有三百位廣為人知的臣子，十六位有名的臣子，以及四位不可或缺的大臣。他們按照國王的旨意制定了十善法，獎賞善良，懲罰邪惡，用法律約束地位高的人，用方法扶持地位低的人。將國家分為四個部分管理，將小河匯聚成水池，將水流引入水渠。 確定了度量衡，將田地劃分成塊，教人民文字，在馬身上畫圖案。建立了良好的行爲規範：爭鬥者受懲罰，殺人者根據情節輕重進行賠償，盜竊者處以罰款或沒收財物，搶劫者被處以斷肢並驅逐到其他地方，說謊者被割舌頭。此外，皈依三寶，具有極大的信仰和虔誠，孝敬父母並尊敬他們，不忘記恩人、叔伯和老人的恩情並報答他們，不與善良和高貴的人作對並尊重他們，一切行為都遵循善良的規範，學習佛法和文字並理解其含義，相信因果並避免一切惡行，幫助朋友和鄰居而不產生害人之心，行為正直並將良心作為見證，飲食有節制並保持羞恥心，按時償還債務且在度量衡上不作弊，不干涉未經授權或委託的事情，在朋友之間不聽信女人的話並保持獨立性。 如果對是非曲直有疑問，則以地方神為證進行盟誓等等，以十善法為榜樣，制定了吐蕃二十條法律，並由君臣共同蓋章，使其像日月般光芒四射。之後，這位化身國王從印度南方迎請了由檀香蛇心木自然產生的十一面觀音像，現在位於རང་འབྱུང་ལྔ་ལྡན（Rangjung Nga Ldan）的心間。之後，在印度和尼泊爾交界處的一片大森林中，他看到一棵檀香樹上自然顯現出四尊聖觀音像，於是將聖觀音ཝ་ཏི（Vati）迎請到སྐྱིད་གྲོང（Kyidrong）。將其下方的一尊聖觀音ཨུ་གང་ང་（Ugangnga）迎請到城市ཡམ་བུ་ཡ་འགལ（Yambu Yagal）。將其下方的一尊聖觀音ལྗམ་མ་ལ（Ljam Mala）迎請到尼泊爾交界處。將其下方的一尊聖觀音迎請到...

【English Translation】 Having completed the task according to the instructions of Vairotsana, he returned to Tibet to study the written language. At that time, the king had three hundred well-known ministers, sixteen famous ministers, and four indispensable chief ministers. According to the king's decree, they established the ten virtues, rewarding the good and punishing the evil, restraining the high-ranking with laws and supporting the low-ranking with methods. The country was divided into four parts for management, small rivers were gathered into pools, and water was channeled into irrigation ditches. Weights and measures were standardized, fields were divided into plots, people were taught to read and write, and patterns were drawn on horses. Good customs were established: those who fought were punished, those who killed were compensated according to the severity of the crime, those who stole were fined or had their property confiscated, those who robbed were punished by amputation and exile to other places, and those who lied had their tongues cut off. Furthermore, they took refuge in the Three Jewels, had great faith and devotion, were filial to their parents and respected them, did not forget the kindness of benefactors, uncles, and elders and repaid them, did not oppose the good and noble and respected them, followed the good customs in all their actions, studied the Dharma and writing and understood their meaning, believed in karma and avoided all evil deeds, helped friends and neighbors and did not harbor harmful thoughts, acted honestly and took conscience as a witness, were moderate in eating and drinking and maintained a sense of shame, repaid debts on time and did not cheat in weights and measures, did not interfere in unauthorized or entrusted matters, and did not listen to women's words among friends and maintained independence. If there was doubt about right and wrong, they swore by the local deity as a witness, and so on. Taking the ten virtues as an example, the twenty Tibetan laws were established, and they were sealed by the king and ministers, spreading like the light of the sun and moon. Then, this incarnate king invited the eleven-faced Avalokiteśvara statue, which was naturally born from the heartwood of sandalwood snake from southern India, and is now residing in the heart of Rangjung Nga Ldan. Later, in a large forest at the border of India and Nepal, he saw four naturally manifested Arya Avalokiteśvara statues on a sandalwood tree, and invited Arya Vati to Kyidrong. He invited the Arya Ugangnga below it to the city of Yambu Yagal. He invited the Arya Ljam Mala below it to the border of Nepal. He invited the Arya Avalokiteśvara below it to...

---

་པ་ལོ་ཀི་ཤྭ་ར་རྒྱལ་པོ་རང་གི་ཡི་དམ་དུ་གདན་དྲངས། འཕགས་པ་དེ་རྣམས་གདན་འདྲེན་པའི་སྤྲུལ་པའི་དགེ་སློང་རྒྱལ་པོ་ རང་གི་སྨིན་མཚམས་སུ་ཐིམ་པར་མཛད། དེ་ནས་བལ་པོའི་ཡུལ་ནས་ལྷ་མོ་ཁྲོ་གཉེར་ཅན་གྱི་སྤྲུལ་པ་བལ་མོ་ཁྲི་བཙུན་ཁབ་ཏུ་བཞེས། དེས་ཇོ་བོ་མི་སྐྱོད་རྡོ་རྗེ། བྱམས་པ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ། 4-1227 ཙནྡན་གྱི་སྒྲོལ་མ་རྣམས་གདན་དྲངས། དེ་ནས་རྒྱ་ནག་གིས་ཡུལ་ནས་རྗེ་བཙུན་མ་སྒྲོལ་མའི་སྤྲུལ་པ་རྒྱ་མོ་ཟ་ཀོང་ཇོ་ཁབ་ཏུ་བཞེས། དེས་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་མུ་ནེ་གདན་དྲངས་ཏེ། བཀའ་དང་ བསྟན་བཅོས་དུ་མ་བསྒྱུར། ལྷ་ཁང་མང་དུ་བཞེངས། ཆོས་དགེ་བཅུ་སྤེལ་ཞིང་། བསྟན་ཁྲིམས་རྣམ་པ་ལྔ་བཅས། བཤད་ཉན་གྱི་སྲོལ་དང་ཆོས་གྲྭ་ཁང་དུ་མ་བཙུགས་པས་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྲོལ་བཏོད། ཕྱིས་ གདུང་རབས་ལྔ་ནས་དམ་པའི་ཆོས་དར་བའི་ལུང་བསྟན་ནོ། །རྒྱལ་པོ་དེས་ལོ་དགུ་བཅུ་རྩ་དགུ་རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་སྟེ། བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གཉིས་ལ་གཤེགས་སོ། །དེ་དང་མཉམ་དུ། ཀོང་ཇོའི་ཞལ་ནས། ལྷ་ ཤཱཀྱ་མུ་ནི་ར་མོ་ཆེ་ནས་གདན་དྲངས་ལ་འཕྲུལ་སྣང་གི་བློ་འབུར་དུ་སྦོས་ལ། སྒོ་ལ་ཞལ་ཞལ་གྱིས་ལ་འཇམ་དབྱངས་བྲིས་ཤིག་གསུངས་ཏེ། ཁྲི་བཙུན་དང་མཉམ་དུ་གསུམ་ག་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་ པོ་ལ་ཐིམ་པའམ་འདས་སོ། །བློན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ལྷ་གཉིས་བརྗེས་ཏེ། ཞལ་ཆེམས་ལྟར་བྱས་སོ། །དེ་ནས་ཁྲི་ལྡེ་གཙུག་བརྟན་གྱི། སྔར་གྱི་ལུང་བསྟན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ལྡེའི་མིང་ཅན་ང་ཡིན་མཉམ་ དུ་བསམས་ཏེ། བྲག་དམར་མགྲིན་བཟང་ལ་སོགས་པ་བཞེངས། ཆོས་སྲོལ་ཆེར་མཛད་དོ། །དེ་སྲས་ལྗང་ཚ་ལྷ་དབོན་ལ། རྒྱའི་རྒྱལ་པོའི་སྲས་ཀྱི་མ་ཤང་ཀོང་ཇོ་བླངས་པས་བུ་ཤི་སྟེ། མེས་དང་འདུས་ནས་ཤཱཀྱ་མུ་ནེ་བཙལ་ཏེ་མཆོད་པ་བྱས་སོ། ། 4-1228 དེ་ལ་སྲས་མཚན་ལྡན་གཅིག་ས་ཕོ་རྟ་ལ་འཁྲུངས་པ་ལ། བཙུན་མོ་ཆེ་བ་སྣ་ནམ་ཟ་ཕྲག་དོག་སྐྱེས་ནས། ང་ལའང་རྒྱལ་པོའི་གདུང་རྒྱུད་འཁྲུངས་ལ་ཡོད་ཞེས་རྫུན་སྨྲས་ཏེ། སྣ་ནམ་རྒྱལ་ མོའི་རྩར་བྱུང་། ཤིན་ཏུ་བློ་ཉེ་བར་ལྟར་བྱས་ནས། རྒྱལ་མོའི་བུ་ཆུང་འཕྲོགས་ཏེ། ང་རང་ལ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཞེས་བསྙོན་བྱས་སོ། །དེར་རྒྱ་མོས་ནུ་མ་བསྟན། སྨྲེ་སྔགས་བཏོན། ཆེ་ངེས་བོས་ཀྱང་། བུ་ཆུང་མ་སྤྲད་པས་བློན་པོ་རྣམས་སྒྲིན། རྒྱལ་པོ་ལ་ཞུས་པས། དེར་སྣ་ནམ་ཟས་ཀྱང་རང་གི་ནུ་མ་ལ་རང་བབས་ཀྱི་རྫས་བྱུགས་ཏེ། ནུ་ཞོ་ཡོད་པ་བྱས་ནས་བློན་པོ་རྣམས་ལ་ བསྟན་པས། བློན་པོ་རྣམས་ཀྱང་ཐེ་ཚོམ་དུ་གྱུར་ནས་མ་ཤེས་སོ། །དེར་རྒྱ་མོས་བུ་ཆུང་བཙུན་མོ་ཆེ་བས་ཕྲོགས་པས། བྱེད་ཐབས་མ་བྱུང་པ་ལ། རྒྱ་མོས་སེམས་ལ་ད་དེ་བུ་ཆུང་གིས་ ང་ལ་ཕན་པ་དཀའ། བོད་འདི་ཕུང་བའི་ལས་ཅིག་བྱེད་དགོས་སྙམ་ནས། རིའི་དཔྱད་བལྟས་པས། རྒྱལ་པོའི་དུས་རབས་ཆད་པའི་ཕྱིར་རྗ

【現代漢語翻譯】 國王將觀世音自在王（Avalokiteśvara-rāja，觀世音菩薩之王）迎請為自己的本尊。迎請這些聖者的化身比丘融入國王的眉間。之後，從尼泊爾迎請了忿怒母（Bhrkuti，忿怒尊）的化身，尼泊爾公主赤尊（Khri btsun）作為王妃。她迎請了不動金剛佛（Akshobhya-vajra，不動如來），慈氏法輪（Maitreya-dharmacakra，彌勒法輪），以及旃檀度母（Candana-tārā，旃檀木度母）。之後，從中國迎請了至尊度母（Arya-tārā，聖度母）的化身，中國公主金城公主（Za kong jo）作為王妃。她迎請了釋迦牟尼佛（Śākyamuni，釋迦牟尼），並翻譯了許多經文和論著，建造了許多寺廟，推廣了十善法，制定了五條法律，建立了講經和聽法的傳統，以及許多佛學院，從而開創了神聖的佛法傳統。後來，預言說從五世之後，神聖的佛法將會興盛。這位國王統治了九十九年，享年八十二歲。 與此同時，金城公主說：『將釋迦牟尼佛像從小昭寺（Ramo-che）迎請到大昭寺（Hrul-snang）的中央，並在門上畫上文殊菩薩（Mañjuśrī，妙吉祥）。』之後，她與赤尊公主一同融入了大悲觀世音菩薩（Mahākarunika，大悲者）或逝世。大臣們也更換了兩尊佛像，按照遺囑行事。之後，赤德祖贊（Khri lde gtsug brtan）心想：『我就是之前預言中名字帶有「德」（lde）的國王。』於是建造了扎瑪爾彌林桑（Brag dmar mgrin bzang）等寺廟，大力弘揚佛法。他的兒子絳擦拉溫（Ljang tsha lha dbon）娶了中國皇帝的女兒瑪香公主（Ma shang kong jo），但生下的兒子夭折了，於是與祖父一同尋找釋迦牟尼佛像並供養。 之後，一個名叫贊丹（Mtshan ldan）的兒子在陽土馬年出生。大妃囊南匝（Sna nam za）心生嫉妒，謊稱自己也懷有國王的血脈，於是來到囊南王妃處，假裝非常親近，偷走了王妃的小兒子，謊稱是自己所生。於是，中國公主袒露乳房，發出哀嚎，大聲呼喊，但小兒子沒有被歸還，於是大臣們聚集起來，稟告國王。這時，囊南匝也在自己的乳房上塗抹了自製的藥物，使之看起來有乳汁，並展示給大臣們看，大臣們也感到疑惑，無法分辨。這時，中國公主因為小兒子被大妃搶走，無計可施，心想：『現在這個小兒子很難幫助我，必須做一件毀滅西藏的事情。』於是觀察山脈的地形，發現國王的時代即將終結。

【English Translation】 The king invited Avalokiteśvara-rāja (Lord of Compassionate Eyes) as his personal deity. He caused the emanation monk who invited these noble beings to dissolve into the space between his eyebrows. Then, from the land of Nepal, he took the emanation of the wrathful goddess Bhrkuti (Wrathful Eyebrowed One), the Nepalese princess Khri btsun, as his queen. She invited Jowo Akshobhya-vajra (Immovable Vajra), Maitreya-dharmacakra (Wheel of Dharma of Maitreya), and Candana-tārā (Sandalwood Tara). Then, from the land of China, he took the emanation of the noble goddess Tara, the Chinese princess Za kong jo, as his queen. She invited Jowo Śākyamuni (Sage of the Shakyas), and translated many scriptures and treatises, built many temples, promoted the ten virtues, established five laws, and established the tradition of teaching and listening, and many monastic colleges, thus establishing the tradition of the holy Dharma. Later, it was prophesied that from the fifth generation onwards, the holy Dharma would flourish. That king reigned for ninety-nine years and passed away at the age of eighty-two. At the same time, Kong jo said, 'Invite the statue of Śākyamuni from Ramo-che Temple and place it in the center of the Hrul-snang Temple, and paint Mañjuśrī (Gentle Glory) on the door.' Then, she and Khri btsun dissolved into Mahākarunika (Great Compassionate One) or passed away. The ministers also exchanged the two statues, according to the will. Then, Khri lde gtsug brtan thought, 'I am the king with the name 'lde' mentioned in the previous prophecy.' So he built Brag dmar mgrin bzang and other temples, and greatly promoted the Dharma. His son Ljang tsha lha dbon took Ma shang kong jo, the daughter of the Chinese emperor, but the son died, so he and his grandfather searched for the statue of Śākyamuni and made offerings. Then, a son named Mtshan ldan was born in the male earth horse year. The chief queen Sna nam za became jealous and lied, saying that she also had the lineage of the king, so she came to Queen Sna nam, pretended to be very close, stole the queen's young son, and claimed that he was her own. Then, the Chinese princess bared her breasts, wailed, and shouted loudly, but the young son was not returned, so the ministers gathered and reported to the king. Then, Sna nam za also applied homemade medicine to her breasts, making them appear to have milk, and showed them to the ministers, and the ministers were also confused and did not know. Then, the Chinese princess, because the young son was stolen by the chief queen, had no way to do anything, and thought, 'Now this young son will be difficult to help me, I must do something to destroy Tibet.' So she observed the terrain of the mountains and found that the king's era was coming to an end.

---

ེའི་བླ་རི་སེངྒེ་གནམ་དུ་མཆོངས་བ་འདྲ་བའི་མགོ་ལ། མངལ་ཁྲག་ གིས་འཁོར་ལོ་བྲིས་ནས་མཆོད་རྟེན་གྱིས་མནན། བློན་པོ་རིག་པ་ཅན་མ་འོང་བའི་ཕྱིར། བློན་པོའི་བླ་རི་ལ་ཁྲོ་ཆུའི་སྣ་བཅད། སྟག་སེང་རི་གཉིས་གཞུག་མ་སྦྲེལ་བའང་བཅད། མུ་གེ་འོང་བའི་ཕྱིར། 4-1229 ཡར་ལུང་མེ་སྣའི་རི་འབྲས་ཀྱིས་ལྗང་པ་འདྲ་བའི་རྩ་བ་བཅད། བོད་དུ་མཛེ་འོང་བའི་ཕྱིར་མང་མཁར་གྱི་ཁྱུང་ཆེན་གནམ་ལ་ལྟིང་པ་འདྲ་བའི་མཆུ་བཅད་དོ། །དེ་ནས་སྲས་ཀྱིས་ལོ་འཁོར་ ཏེ་ཞབས་འཛུགས་ཀྱི་དགའ་སྟོན་ལ། བཙུན་མོ་གཉིས་པོའི་ཕ་མིང་བརྒྱ་དང་སྣ་ནམ་ནས་པོས་སོ། །དེར་སྣ་ནམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བུ་ཆུང་དགའ་བར་བྱེད་པའི་ཡོ་བྱད་གོས་དང་རྒྱན་དང་། མེ་ལོང་ གི་ཕྲེང་བ་རྣམས་ཁྱེར་ཡོངས་སོ། །དེར་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་རྒྱལ་པོ་གསེར་གྱི་ཁྲིའི་སྟེང་དུ་དགུང་ལ་བཞུགས། གཡས་ལ་སྣ་ནམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྡད། གཡོན་ན་རྒྱ་རྣམས་བསྡད། དེར་ཡབ་རྒྱལ་པོས་ སྲས་རྒྱན་དུ་མས་བརྒྱན་ཏེ། གསེར་སྐྱོགས་འབྲས་ཆང་གིས་གང་བ་རྒྱལ་བུའི་ཕྱག་ཏུ་གཏད་ནས་ཡབ་ན་རེ། མ་གཉིས་ལས་སྐྱེས་པའི་བུ་གཅིག་པོ། ལུས་ཆུང་ཡང་ལྷ་ཡི་རྣམ་སྤྲུལ་ཅན། སྣོད་གསེར་ སྐྱོགས་ཆང་གིས་གང་བ་འདི། བུ་ཁྱེད་རང་གི་ཞང་པོའི་ལག་ཏུ་གཏོད། མ་གང་ཡིན་གྱི་ཡིད་ཆེས་དེ་ལ་བྱེད། གསུངས་ཏེ་དམོད་བོར་ནས། སྲས་གོམ་པ་ཐུབ་ཙམ་དེ་བཏང་བས། དེས་སྲས་ཀྱི་ གོམ་པ་བོར་ནས་བྱོན་པ་དང་། སྣ་ནམ་ཟ་རྣམས་ཀྱིས་གོས་དང་རྒྱན་དང་། མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བ་སོགས་བསྟན་ནས་བོས་ཀྱང་འགྲོ་མ་ཉན་པར། རྒྱ་རྣམས་ཀྱི་རྩར་བྱུང་སྟེ། གསེར་སྐྱོགས་རྒྱ་ལ་གཏད་ནས། 4-1230 འདི་སྐད་ཟེར་རོ། །ང་ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན་རྒྱ་ཚ་ཡིན། སྣ་ནམ་ཞང་གི་དོན་མི་འཚལ། ཟེར་ཏོ། །ཞང་པོ་རྒྱའི་པང་དུ་སོང་ངོ་། །དེར་ཡུམ་རྒྱ་མོ་ཤིན་ཏུ་དགའ་སྟེ། ཚེ་སྔོན་མའི་ལས་ ཀྱིས་འཕེན་པ་ཡིས། ང་རྒྱ་ནག་ནས་འོངས་བའི་བུ་མོ་ལ། །རྗེ་འགྲན་མེད་རྒྱལ་པོའི་སྲས་གཅིག་འཁྲུངས། །ལས་གང་ཡང་སྲིད་པའི་སྔོན་ཆད་ལ། །བུ་རང་ལ་སྐྱེས་པ་གཞན་གྱིས་ཕྲོགས། །གཏམ་བདེན་པའི་ ཚིག་ལ་མ་ཉན་ཞིང་། །བྲང་ནུ་མ་བསྟན་ཡང་མ་གཏད་པས། །ང་རྒྱ་མོའི་ལུས་སེམས་གཞོབ་ཏུ་ཐལ། །སེམས་ཁོང་ཁྲོའི་ན་ཚ་མ་བཟོད་པར། ཡུལ་བོད་ཀྱི་རི་དཔྱད་ཉམས་སུ་བཅུག །དུས་དེ་རིང་ ལྷ་ཡི་ཉི་མ་ལ། །བུ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཞང་ངོ་ཤེས་པ་ལེགས། །ང་ཨ་མའི་ལུས་སེམས་མལ་དུ་བདེ། །ཡུལ་བོད་ཀྱི་རི་དཔྱད་ཉམས་པ་དེ། །རི་དེ་རྣམས་སྐྱོན་མེད་བཅོས་སུ་ཡོད། །ཟེར་རོ། །དེར་ རྒྱ་མོའི་སྲས་ཡིན་པར་ངོ་ཤེས་ནས། དགའ་སྟོན་ཆེན་པོ་བྱས་སོ། །དེའི་སྲས་དགུང་ལོ་ལྔ་ལོན་དུས་ཡུམ་འདས། ཡབ་རྒྱལ་པོ་དགུང་ལོ་རེ་གསུམ་ལ་གཤེགས་སོ། །དེ་ནས་ཆོས་རྒྱལ་ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་ བཙན་དགུང་ལོ་བ

【現代漢語翻譯】 爲了防止出現大臣中有智慧的人，將埃地方的拉日山（靈魂山）——形狀如獅子跳向天空的山頭砍掉，用胎血畫成輪，再用佛塔鎮壓。將大臣的拉日山的河流源頭切斷，將虎獅雙山的尾部連線處也切斷，爲了帶來饑荒。 將亞隆麥納山——形狀如稻穗般翠綠的山根切斷，爲了在吐蕃出現麻風病。將芒喀爾的大鵬——形狀如雄鷹展翅的山嘴砍斷。之後，王子週歲時，舉行了隆重的站立儀式。兩位王妃的父系家族，即納囊家族和蔡邦家族前來祝賀。納囊家族帶來了各種讓小王子高興的物品，如衣服、飾品和鏡子等。在王宮裡，國王坐在金色的寶座上，如同在天界一般。右邊坐著納囊家族的人，左邊坐著漢人。這時，父王給王子穿戴上華麗的服飾，將盛滿青稞酒的金盃遞給王子，說道：『我唯一的兒子啊，你是兩位母親所生，雖然年幼，卻具有神靈的化身。這盛滿美酒的金盃，交給你的舅舅們吧，信任你的母親所信任的人。』說完便開始詛咒。王子剛能站立行走，便放開了他。王子放開腳步走動時，納囊家族的人展示著衣服、飾品和鮮花等，呼喚他，但他不理睬，卻走到漢人那邊，將金盃遞給他們。 說道：『我是赤松德贊，是漢人的兒子，不需要納囊家族的舅舅。』說完，便投入了漢人舅舅的懷抱。這時，漢人母親非常高興，說道：『這是前世的業力所致啊！我這個從漢地來的女子，生下了無與倫比的國王的兒子。無論前世造了什麼孽，我生的兒子卻被別人搶走。不聽真話，即使我袒露乳房，他們也不相信。我這個漢人的身心都受到了煎熬，心中充滿了憤怒和痛苦。我無法忍受，便破壞了吐蕃的山脈風水。今天，在這吉祥的日子裡，我的兒子你能夠認出你的外祖父，真是太好了！我的身心都得到了安慰。吐蕃被破壞的山脈風水，我會將那些山脈恢復原樣，使其完好無損。』說完，因為王子認出了自己是漢人母親的兒子，便舉行了盛大的慶祝活動。王子五歲時，母親去世。父王六十三歲時也去世了。之後，法王赤松德贊年僅十三歲時便登基。

【English Translation】 To prevent wise ministers from emerging, the head of the La-ri (soul mountain) of E, shaped like a lion leaping into the sky, was cut off, a wheel was drawn with fetal blood, and a stupa was used to suppress it. The source of the river of the minister's La-ri mountain was cut off, and the connection between the tails of the Tiger and Lion mountains was also cut off, to bring famine. The root of Yarlung Me-na Mountain, shaped like green rice ears, was cut off, to bring leprosy to Tibet. The beak of the great Garuda of Mangkar, shaped like an eagle soaring into the sky, was cut off. Then, when the prince turned one year old, a grand standing ceremony was held. The paternal families of the two queens, the Nanams and Tsenams, came to congratulate. The Nanams brought various items to please the young prince, such as clothes, ornaments, and strings of mirrors. In the royal palace, the king sat on a golden throne, as if in the heavens. The Nanams sat on the right, and the Chinese sat on the left. At this time, the father king dressed the prince in gorgeous clothes, handed the prince a golden cup filled with barley wine, and said, 'My only son, born of two mothers, although young, you are an incarnation of the gods. Give this golden cup filled with wine to your uncles, trust those whom your mother trusts.' After saying this, he began to curse. The prince, just able to stand and walk, was released. As the prince took his first steps, the Nanams showed him clothes, ornaments, and flowers, calling to him, but he ignored them and went to the Chinese, handing them the golden cup. He said, 'I am Trisong Detsen, the son of the Chinese, I do not need the Nanams uncles.' After saying this, he threw himself into the arms of his Chinese uncles. At this time, the Chinese mother was very happy and said, 'This is due to the karma of previous lives! I, a woman from China, gave birth to the son of an unparalleled king. No matter what sins I committed in previous lives, my son was snatched away by others. They did not listen to the truth, and even though I bared my breasts, they did not believe me. My Chinese body and mind have been tormented, and my heart is filled with anger and pain. Unable to bear it, I destroyed the mountain geomancy of Tibet. Today, on this auspicious day, it is wonderful that my son can recognize his maternal grandfather! My body and mind are comforted. The destroyed mountain geomancy of Tibet, I will restore those mountains to their original state, making them intact.' After saying this, because the prince recognized that he was the son of his Chinese mother, a grand celebration was held. When the prince was five years old, his mother died. His father king also died at the age of sixty-three. After that, Dharma King Trisong Detsen ascended the throne at the young age of thirteen.

---

ཅུ་གསུམ་ལོན་པ་ན་རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་། རྒྱལ་པོ་སྐུ་ནར་མ་སོན་པའི་དུས་སུ་མ་ཞང་ཁྲོན་པ་སྐྱེས་ལ་སོགས་པ་བློན་པོ་ཆོས་ལ་མི་དགའ་བ་རྣམས་ཀྱིས། ཆོས་བྱར་མི་གནང་བའི་ཁྲིམས་བཅས་ནས་ལྷ་སའི་ཇོ་བོ་རིན་པོ་ཆེ་སླར་རྒྱ་ཡུལ་དུ་སྐྱེལ་གྲབ་བྱས་པས། 4-1231 མི་སྟོང་གིས་ཀྱང་མ་དྲངས་མཁར་བྲག་ཏུ་ས་ཐིམས་སུ་བཅུག་པས། བློན་པོ་ཆོས་ལ་མི་དགའ་བ་འགའ་ཞིག་ནི་སྨྱོ་འབོག་བྱུང་ནས་ཤི མུ་གེ་དང་ནད་ཡམས་དང་བཀྲ་མི་ཤིས་པའི་ལྟས་ མང་པོ་བྱུང་བས། ལྟས་མཁན་ཐམས་ཅད་ཁ་མཐུན་པར་རྒྱའི་ལྷ་བྱེ་ཐིམས་སུ་བཅུག་འདུག་པས་ལན་འདུག་ཟེར་ནས། ས་འོག་ནས་བཏོན་ཏེ། རྒྱ་གར་དུ་སྐྱེལ་བར་བསམས་པས། དྲེའུ་གཉིས་ཀྱིས་ཐེག་ནས་ མང་ཡུལ་དུ་སླེབ། དེ་ནས་ལམ་ལ་མ་ཐར་ཞེས་གླེངས་ནས་ཇོ་བོས་མང་ཡུལ་དུ་ལོ་བཅུ་བཞི་བཞུགས། དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་སྐུ་ནར་སོན་ཏེ། རྗེ་བློན་རྣམས་ཆོས་བྱ་བར་བློ་མཐུན་ཏེ། ཐབས་ སྣ་ཚོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མ་ཞང་ཁྲོན་པ་སྐྱེས་གསོན་པོར་དུར་དུ་བཅུག དེ་ནས་ཐམས་ཅད་ལ་ཆོས་བྱ་བའི་བཀའ་གནང་ནས། ཐོག་མར་མང་ཡུལ་ནས་ཇོ་བོ་ཤཱཀྱ་གདན་དྲངས་སོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་ བློན་རྣམས་ཀྱིས་གྲོས་བགྱིས་ཏེ། སྔོན་མཆོད་རྟེན་བྱ་རུང་ཁ་ཤོར་གྱི་དྲུང་དུ། ཁྱེའུ་གསུམ་གྱིས་སྨོན་ལམ་བཏབ་པའི་མཐུ་ལ་བརྟེན་ནས། སྤ་གསལ་སྣང་རྒྱ་གར་དུ་མཁན་པོ་བྷོ་ཏི་སཏྭ་གདན་འདྲེན་ དུ་བཏང་བས། གསལ་སྣང་གིས་མཁན་པོ་གདན་དྲངས་ཕོ་བྲང་དུ་ཕེབས་པ་དང་། རྒྱལ་པོས་སྐུ་རགས་མ་བཅིངས་པར་གསེར་ཕྱེ་བྲེ་གང་ཕྱག་ཏུ་བསྣམས་ནས། མཁན་པོའི་བསུ་བ་ལ་བྱོན་པས། མཁན་པོའི་ཞལ་ནས། 4-1232 རྒྱལ་པོ་ཁྱེད་ཀྱི་དབུ་ལ་ལ་ཐོད་གསོལ་བས་སྟོད་དུ་རྒྱལ་ཁྲིམས་ཞྭ་ཙམ་གཅིག་འཆགས། ཞབས་ལ་ཆག་གསོལ་བས། སྨད་དུ་མདོ་ཁམས་ལྷམ་ཙམ་གཅིག་ལ་ཁྲིམས་ཤིག་འཆགས། སྐུ་ལ་སྐུ་རགས་མ་བཅིངས་ པས་བར་འདིར་རྒྱལ་ཁྲིམས་མྱུར་དུ་འཇིག་ཉེན་ཡོད། འོན་ཀྱང་རིན་པོ་ཆེ་ཕྱག་རྟེན་དུ་ཕུལ་བས་ཆོས་བྱར་བཏུབ་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ཁ་ཆེ་ཨ་ནནྡས་ལོ་ཙྪ་བ་གྱིས་ཏེ། རྗེ་བློན་རྣམས་ལ་ ཆོས་གསུངས་པས། ནག་ཕྱོགས་ཀྱི་འདྲེ་སྲིན་གདུག་པ་ཅན་རྣམས་མ་དགའ་ནས་ཐོག་སེར་དང་ནད་ཡམས་བྱུང་བས་འདྲེ་སྲིན་དམ་ལ་འདོགས་པའི་ཕྱིར་དུ། སློབ་དཔོན་པདྨ་འབྱུང་གནས་ཨོ་རྒྱན་གྱི་ཡུལ་ནས་ སྤྱན་དྲངས་ཏེ། བོད་ཀྱི་འདྲེ་སྲིན་དམ་ལ་བཏགས་ཏེ། རྗེ་བློན་ཆོས་བྱེད་པ་ལ་བར་ཆད་མེད་པར་མཛོད་དོ། །དེ་ནས་མངའ་འབངས་རྣམས་ཀྱི་བུ་བློ་རྣོ་བ་བདུན་བོ་དྷི་སཏྭའི་དྲུང་དུ་བྱུང་ བ་ལ་སད་མི་མི་བདུན་དུ་གྲགས་སོ། །དེ་ནས་དཔལ་བསམ་ཡས་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཁང་བཞེངས། དེ་ནས་རྒྱ་གར་ནས་པཎྜིཏ་བི་མ་ལ་མི་ཏྲ་ལ་སོགས་པའི་མཁས་པ་མང་པོ་གདན་དྲངས། སྒྲ་ བསྒྱུར་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་བཱཻ་རོ་ན་དང་། ཁ་ཆེ་ཨཱ་ནནྡ་

【現代漢語翻譯】 十三歲時，他登基為王（指赤松德贊，Khri srong lde btsan）。國王年幼時，以宰相卡瓦扎（Ma zhang khron pa skyes）為首的一些不喜佛法的臣子，制定了禁止弘揚佛法的法律，並準備將拉薩的覺臥仁波切（Jo bo rin po che，釋迦牟尼佛像）送回中國。 即使一千人也無法移動佛像，最終佛像沉入瑪卡拉康（mkhar brag）的地下。一些不喜佛法的臣子開始發瘋而死，饑荒、瘟疫和許多不祥之兆接踵而至。所有占卜師一致認為，這是因為將漢地的神靈沉入了地下。於是，他們將佛像從地下挖出，並計劃將其送往印度。兩頭騾子馱著佛像到達了芒域（Mang yul）。之後，他們說『路上不順利』，於是覺臥（Jo bo）在芒域停留了十四年。後來，國王成年，君臣都同意弘揚佛法。他們用各種方法將宰相卡瓦扎活埋。之後，國王下令所有人信奉佛法，並首先從芒域迎請了覺臥釋迦牟尼佛像。之後，君臣商議，依靠早先在覺榮卡修（Bya rung kha shor，大塔名）前，三個孩子祈願的力量，派遣巴賽囊（Spa gsal snang）前往印度迎請堪布菩提薩埵（mkhan po bho ti satva）。當賽囊迎請堪布到達王宮時，國王沒有繫腰帶，手持一捧金粉，前去迎接堪布。堪布說：『國王您頭戴王冠，象徵著上方的王法稍微傾斜；腳穿靴子，象徵著下方的多康（mdo khams）的法律稍微傾斜；身上沒有繫腰帶，象徵著中間的王法有迅速崩潰的危險。』然而，因為您獻上了珍貴的禮物，所以可以弘揚佛法。』之後，喀且阿難陀（kha che a nan da）擔任譯師，為君臣宣講佛法。黑方的妖魔鬼怪不高興，於是降下冰雹和瘟疫。爲了降伏妖魔鬼怪，從鄔金國（O rgyan）迎請了蓮花生大師（slob dpon padma 'byung gnas），他降伏了西藏的妖魔鬼怪，使君臣弘揚佛法沒有障礙。之後，從屬民中挑選了七個聰明的孩子，讓他們在菩提薩埵身邊學習，被稱為七覺士（sad mi mi bdun）。之後，建造了光輝的桑耶寺（bsam yas）的寺廟。之後，從印度迎請了班智達（pan+Di ta）比如毗瑪拉米扎（bi ma la mi tra）等眾多學者，以及翻譯官比如毗盧遮那（bAiro na）和喀且阿難陀。

【English Translation】 At the age of thirteen, he ascended the throne (referring to Khri srong lde btsan). When the king was young, some ministers, led by the prime minister Ma zhang khron pa skyes, who disliked Buddhism, enacted laws prohibiting the promotion of Buddhism and prepared to send the Jo bo rin po che (Shakyamuni Buddha statue) of Lhasa back to China. Even a thousand people could not move the statue, and eventually the statue sank into the ground of Mkhar brag. Some ministers who disliked Buddhism began to go mad and die, and famine, plague, and many ominous signs followed. All the diviners agreed that this was because the Han Chinese deity had been sunk into the ground. So, they dug the statue out of the ground and planned to send it to India. Two mules carried the statue to Mang yul. After that, they said, 'The road is not smooth,' so Jo bo stayed in Mang yul for fourteen years. Later, the king came of age, and the ministers all agreed to promote Buddhism. They used various methods to bury the prime minister Ma zhang khron pa skyes alive. After that, the king ordered everyone to believe in Buddhism, and first invited the Jo bo Shakyamuni Buddha statue from Mang yul. After that, the ministers discussed and, relying on the power of the prayers of the three children in front of the Bya rung kha shor (name of a large stupa), sent Spa gsal snang to India to invite the Khenpo Bodhisattva. When Salnang invited the Khenpo to the palace, the king, without wearing a belt and holding a handful of gold powder, went to greet the Khenpo. The Khenpo said, 'Your Majesty, wearing a crown symbolizes that the royal law above is slightly tilted; wearing boots symbolizes that the law of Mdo khams below is slightly tilted; not wearing a belt symbolizes that the royal law in the middle is in danger of collapsing rapidly.' However, because you have offered a precious gift, you can promote Buddhism.' After that, Kha che a nan da served as a translator and preached the Dharma to the ministers. The evil demons of the black side were unhappy, so they sent down hail and plague. In order to subdue the demons, Guru Padmasambhava was invited from O rgyan, who subdued the demons of Tibet, so that the ministers could promote Buddhism without obstacles. After that, seven clever children were selected from the subjects to study with Bodhisattva, and they were called the Seven Awakened Ones (sad mi mi bdun). After that, the temple of glorious Samye was built. After that, many scholars such as Pandita Bimala mitra and translators such as Vairocana and Kha che Ananda were invited from India.

---

དང་། རྨ་རིན་ཆེན་མཆོག་དང་། ཀ་དབོན་ཀླུའི་དབོན་དང་། ཀ་བ་དཔལ་རྩེགས་དང་། ཅོག་རོ་ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན་ལ་སོགས་པས་ལོ་ཙཱ་བྱས་སྟེ། 4-1233 སྒྲ་བསྒྱུར་རྒྱ་གར་གླིང་དུ་གཞི་བཟུང་ནས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཀ་བསྒྱུར། དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་བཙུགས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ཉི་མ་ཤར་བ་ལྟ་བུར་དར་རྒྱས་སུ་མཛད་དོ། །དེ་ནས་མཁན་པོ་བོ་ དྷི་སཏྭའི་ཞལ་ནས། རྒྱལ་པོ་ཁྱོད་ཀྱི་བོད་ཡུལ་འདི། སློབ་དཔོན་པདྨ་འབྱུང་གནས་ཀྱིས་བསྟན་མ་བཅུ་གཉིས་ལ་གཏད་པས་བོད་དུ་མུ་སྟེགས་པ་མི་འབྱུང་མོད། འོན་ཀྱང་རྟེན་འབྲེལ་འགའ་ཞིག་གི་རྒྱུས། ཆོས་ལུགས་གཉིས་སུ་འགྲོ་བས། དེ་དུས་ངའི་སློབ་མ་མཁས་པ་ཆེན་པོ་ཀ་མ་ཤཱི་ལ་རྒྱ་གར་ནས་གདན་དྲོངས་ཤིག དེས་དེ་སུན་འབྱིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ལུང་བསྟན་ནས་དྲ་བ་རྒྱབ་སྟེ་ འདས་སོ། ། དེ་ནས་ལུང་བསྟན་བཞིན། ཧ་ཤང་གི་ཆོས་ལོག་བསྟན་པ། ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལ་གདན་དྲངས་ཏེ། སུན་ཕྱུང་བར་མཛད། ཁྲི་སྲོང་ལྡེ་བཙན་ནི་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་སྤྲུལ་པར་གྲགས་ཤིང་། ཆོས་ རྒྱལ་དེས་བསྟན་པ་དར་རྒྱས་སྤེལ་བའི་ཚུལ་ལ། དུས་ཕྱིས་དྷི་པཾ་ཀ་རའི་ཞལ་ནས། དེ་དུས་སུ་བོད་དུ་བསྟན་པ་དར་རྒྱས་བྱུང་བ་ཙམ་རྒྱ་གར་དུ་ཡང་མ་བྱུང་འདུག་སྐད། བཙན་པོ་ དེ་དྲུག་ཅུ་དགུ་ལ་འདས། འདིའི་འཁྲུངས་ལོ་དང་འདས་ལོ་ལ་མི་མཐུན་པ་མང་བར་འདུག དེའི་སྲས་མུ་ནེ་བཙན་པོས་ཆུ་ཕོ་སྟག་ལ་རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་སྟེ། བསམ་ཡས་སུ་མཆོད་པ་ཆེན་པོ་གཅིག་བཙུགས་ཏེ། 4-1234 བོད་འབངས་ཀྱི་ཕྱུག་ལྟོགས་ལན་གསུམ་སྙོམས། ཆབ་སྲིད་ལོ་གཅིག་དང་ཟླ་བ་དགུ་བཟུང་། དགུང་ལོ་བཅུ་བདུན་པ་ལ་ཡུམ་གྱིས་དུག་བཏང་ནས་འདས་སྐད་དོ། །སྲས་བར་པ་མུ་ཏིག་བཙན་པོ་ནི་སྣ་ ནམ་ཟས་པས་གྲོངས་ཟེར་རོ། །དེ་ནས་སྲས་ཆུང་བ་སད་ན་ལེགས་འཆིང་ཡོན་ལ་རྒྱལ་སྲིད་གཏད། དེས་ཀྱང་ཆོས་སྲོལ་ཆེར་མཛད། དེ་ལ་སྲས་ལྔ་འཁྲུངས་པས། སྲས་ཆེ་བ་གཙང་མ་ཆོས་ལ་དགའ་ བས་རབ་ཏུ་བྱུང་། དར་མ་སྡིག་པ་ལ་དགའ་སྟེ་རྗེའི་འོས་མིན། བར་པ་རལ་པ་ཅན་ལ་རྒྱལ་སྲིད་གཏད། སད་ན་ལེགས་དགུང་ལོ་ལྔ་ལ་འདས། རལ་པ་ཅན་དེ་མེ་ཕོ་བྱི་བ་ལ་ སྐུ་འཁྲུངས། དགུང་ལོ་བཅུ་གཉིས་པ་ལ་ཡབ་འདས་ཏེ་རྒྱལ་སར་བཏོན། བཀའི་བློན་པོ་བྲན་ཁ་དཔལ་གྱི་ཡོན་ཏན་གྱིས་བྱས། རྒྱལ་ཁམས་ལ་དབང་བསྒྱུར། དགེ་བ་བཅུའི་ཁྲིམས་བཟུང་། རྒྱ་གར་གྱི་པཎྜིཏ་ཛི་ ན་མི་ཏྲ། ཤྲཱི་ལནྡྲེ་བོ་དྷོ། དཱ་ན་ཤཱི་ལ་ལ་སོགས་པ་སྤྱན་དྲངས། ལོ་ཙཱ་བ་ཀ་བ་དཔལ་བརྩེགས་དང་། ཅོག་རོ་ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན་ལ་སོགས་པས་ཆོས་བསྒྱུར་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐད་གསར་ བཅད་ཀྱིས་གཏན་ལ་ཕབ། བཀའ་བཅས་རྣམ་པ་གསུམ་མཛད་དོ། །ཐ་ན་བྲེ་སྲང་ཞོ་ལ་སོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྒྱ་གར་དང་བསྟུན། ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱི་སྒོམ་གྲྭ་བཙུགས། འཆད་རྩོད་

【現代漢語翻譯】 然後，由熱欽波切（Rma Rin-chen mchog，人名）、噶溫魯伊溫（Ka Dbon Klu'i Dbon，人名）、噶瓦華孜（Ka ba dpal brtsegs，人名）、覺若魯杰堅贊（Cog ro klu'i rgyal mtshan，人名）等人擔任譯師。 4-1233 在印度次大陸奠定基礎，翻譯了三藏經典，建立了僧團，使佛法如旭日東昇般興盛。之後，堪布菩提薩埵（mkhan po bo dhi satva，菩提薩埵）說道：『國王啊，您的藏地，蓮花生大師（padma 'byung gnas）已將其託付給十二位護法神，因此藏地不會出現外道。然而，由於某些因緣， 教法將分為兩派。屆時，請從印度迎請我的大弟子，大學者噶瑪拉希拉（ka ma la shi la）。他將駁倒那些異端。』說完這些預言后，便結跏趺坐而逝。 之後，正如預言所說，哈香（ha shang）的邪法興起，於是迎請了噶瑪拉希拉，駁倒了那些異端。赤松德贊（khri srong lde btsan）被認為是金剛手菩薩（phyag na rdo rje）的化身。關於這位法王弘揚佛法的方式，後來底旁噶拉（dhi pam ka ra）說：『當時藏地佛法的興盛程度，甚至超過了印度。』這位贊普（btsan po，藏王）在六十九歲時去世。關於他的出生和逝世年份，存在很多不一致的說法。他的兒子穆尼贊布（mu ne btsan po）在水陽虎年登基，在桑耶寺（bsam yas）舉行了一場盛大的供養。 4-1234 三次平均分配了藏地百姓的財富。執政一年零九個月。十七歲時，據說被母親毒死。據說，二兒子穆迪贊布（mu tig btsan po）死於那南扎（sna nam zas）。之後，將王位傳給了小兒子薩納萊欽雍（sad na legs 'ching yon）。他也大力弘揚佛法。他有五個兒子，大兒子藏瑪曲拉嘎瓦（gtsang ma chos la dga' ba）喜好佛法而出家。達瑪（dar ma）喜好罪惡，不適合繼承王位。王位傳給了二兒子熱巴巾（ral pa can）。薩納萊在五歲時去世。熱巴巾出生於火陽鼠年。 十二歲時，父親去世，他登基為王。由大臣扎卡華吉云丹（bran kha dpal gyi yon tan）輔佐。統治整個國家，遵守十善法。迎請了印度的班智達吉那彌扎（dzi na mi tra）、希拉德拉菩提（shrI lan dre bo dho）、達納希拉（dA na shI la）等人。由譯師噶瓦華孜（ka ba dpal brtsegs）和覺若魯杰堅贊（cog ro klu'i rgyal mtshan）等人翻譯佛經，所有佛經都以新術語進行了規範。制定了三種類型的法令。甚至連鬥、升、合等度量衡都與印度保持一致。建立了聞、思、修三學的修行場所。講、辯

【English Translation】 Then, Rma Rin-chen mchog (a person's name), Ka Dbon Klu'i Dbon (a person's name), Ka ba dpal brtsegs (a person's name), Cog ro klu'i rgyal mtshan (a person's name), and others worked as translators. 4-1233 They established a base in the Indian subcontinent, translated the three baskets of scriptures (Tripitaka), established a monastic community, and made the Buddha's teachings flourish like the rising sun. Then, the Khenpo (abbot) Bodhisattva said: 'King, your land of Tibet has been entrusted to the twelve guardian goddesses by Padmasambhava (Guru Rinpoche), so no heretics will arise in Tibet. However, due to some karmic connections, the Dharma will be divided into two schools. At that time, please invite my great disciple, the great scholar Kamalashila from India. He will refute those heresies.' After making these prophecies, he passed away in meditation posture. After that, as prophesied, the heretical teachings of Hashang arose, so Kamalashila was invited and refuted those heresies. Trisong Detsen was known as an incarnation of Vajrapani. Regarding the way this Dharma king promoted the teachings, later Dipankara said: 'At that time, the flourishing of the Dharma in Tibet even surpassed that in India.' This Tsenpo (king) passed away at the age of sixty-nine. There are many inconsistencies regarding his birth and death years. His son, Mune Tsenpo, ascended the throne in the Water Male Tiger year and established a grand offering at Samye Monastery. 4-1234 He equally distributed the wealth of the Tibetan people three times. He ruled for one year and nine months. At the age of seventeen, it is said that he was poisoned by his mother. It is said that the second son, Mutik Tsenpo, died from Nanam Za. After that, he passed the throne to the youngest son, Sadnalegs Chingyon. He also greatly promoted the Dharma. He had five sons. The eldest son, Tsangma Chosla Gawa, loved the Dharma and became a monk. Darma loved evil and was not suitable to inherit the throne. The throne was passed to the second son, Relpachen. Sadnalegs passed away at the age of five. Relpachen was born in the Fire Male Mouse year. At the age of twelve, his father passed away, and he was enthroned as king. He was assisted by the minister Branka Palgyi Yonten. He ruled the entire country and upheld the ten virtues. He invited the Indian pandits Jinamitra, Shilandrabodhi, Danashila, and others. The translators Kawa Paltseg and Chogro Luyi Gyaltsen and others translated the scriptures, and all the scriptures were standardized with new terminology. Three types of decrees were established. Even the measures of capacity such as bre, srang, and zho were kept consistent with India. Centers for the practice of hearing, thinking, and meditating were established. Giving lectures, debating,

---

རྩོམ་གྱི་བཤད་སྒྲ་བཙུགས། 4-1235 ཆོས་སྡེ་སུམ་ཅུ་ཐམ་པར་དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་བཙུགས། མཁས་བཙུན་བཟང་གསུམ་གྱི་འདུལ་གྲྭ་བཙུགས། རབ་བྱུང་རེ་རེའི་ཞབས་ཏོག་ལ་འབངས་མི་ཁྱིམ་བདུན་བདུན་ཕུལ། རྒྱལ་པོ་གུང་ལ་བཞུགས། དབུའི་རལ་པ་ གཡས་གཡོན་གྱི་སྣ་ལ་དར་ཡུག་བཏགས། དགེ་འདུན་བཞུགས་པའི་གྲལ་གཡས་གཡོན་ལ་བཏིང་། དེའི་སྟེང་དུ་དགེ་འདུན་བཞུགས་པར་མོས་ལ་དབུ་སྡེ་གཉིས་སུ་གྲགས་སོ། །ཐུགས་དམ་དུ། འུ་ཤང་མདོ་དཔེ་མེད། བཀྲ་ཤིས་དགེ་འཕེལ་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་སོགས་བཞེངས། དེ་ལྟར་རྒྱལ་པོ་ཁྲི་ལྡེ་བཙན་རལ་པ་ཅན་ཏེ། མཁྱེན་པ་ནི་འཕྲུལ་གྱི་ཚུལ་ཆགས། མཛད་པ་ནི་ལྷའི་ལུགས་དང་མཐུན། མངའ་ཐང་དཔལ་འབྱོར་ནི་ བརྒྱ་བྱིན་དང་མཉམ། དབང་དང་མཐུ་སྟོབས་ཀྱིས་ནི་བདུད་སྡིག་ཅན་སྐྲག་པར་བྱེད་པ། མཐའ་བཞི་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་ཏེ། འཛམ་བུའི་གླིང་སུམ་གཉིས་ལ་དབང་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་བློན་འབངས་ཆོས་ ལ་མི་དགའ་བ་རྣམས་སྤྱོད་པ་ཤིན་ཏུ་དོག་པར་གྱུར་ནས། ངེད་རང་གི་སྤྱོད་པ་དོག་པ་འདི་སུས་ལན་ཅེས་གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་སྨྲས་པ་དང་། འདིས་ལན་ཅེས་བཙུན་པ་ལ་མཛུབ་མོ་གཏད། མིག་ངན་བལྟས་པས། རྒྱལ་པོས་གསན་ཏེ། ངའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ། སྡིག་མཛུབ་གཏད་ནས་མིག་ངན་ལྟ་བ་མི་རིགས་པས། ད་ཕྱིས་སུས་བྱས་ཀྱང་མིག་ཕྱུང་ལ་མཛུབ་མོ་གཅོད་གཅིག་གསུངས་སོ། ། 4-1236 དེ་ལྟར་རྒྱལ་པོ་ཆོས་ལ་ཤིན་ཏུ་དཀར་བ་དེ་ལ། སྦས་སྟག་རྣ་ཅན་ལ་སོགས་པ་སྡིག་བློན་རྣམས་ཤིན་ཏུ་མ་དགའ་ནས། ཆོས་ཁྲིམས་འཇིག་པའི་གྲོས་བྱས་ནས། རྒྱལ་པོ་དགུང་ལོ་སོ་དྲུག་ པ་ལྕགས་མོ་ཁྱིའི་ལོ་ལ། རྒྱལ་པོ་འབྲས་ཆང་གསོལ་ནས་གཟིམས་པ་ལ། སྦས་སྟག་རྣ་ཅན་དང་། ཅོག་རོ་ལྷ་ལོད་གཉིས་ཀྱིས་རྒྱལ་པོ་ལྟག་པ་བསྐོར་ནས་བཀྲོངས་སོ། །འདི་ཡན་ལ་སྐྱིད་པའི་གདུང་ རབས་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་དང་། ཤིན་ཏུ་སྐྱིད་པའི་གདུང་རབས་ལྔ་ཟེར་རོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་ཁྲི་གླང་དར་མ་དབུ་དུམ་བཙན་བདུད་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་དེ་རྒྱལ་པོར་བསྐོས་ཏེ། རྒྱལ་ཁམས་ལ་དབང་བྱས་ སོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོ་དེའི་ཐུགས་སུ་གདོན་གསོལ་ནས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་བསྣུབས་སོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་ལ་ཤན་པ་བཅོལ། ལ་ལ་རྟགས་དང་ཕྲལ། ལ་ལ་རི་དྭགས་གསོད་དུ་བཅུག མ་ ཉན་པ་རྣམས་བསད། ལྷ་ཁང་འཇིག་པའི་སྔོན་མ་ལྷ་ས་ལ་བྱ་སྟེ། ཇོ་བོ་རྣམ་གཉིས་ཆུ་ལ་བསྐྱུར་གསུངས་པ་ཆོས་བློན་རྣམས་ཀྱིས་ཐབས་བྱས་ཏེ་རང་རང་གི་ཁྲིའི་འོག་ཏུ་སྦས། བྱམས་པ་ སྐུ་རས་ཀྱིས་དྲིལ་ནས་འོ་ཐང་གི་མཚོ་འགྲམ་དུ་སྦས། ནང་གི་ལྡེར་སྐུ་རྣམས་ཆུ་ལ་བསྐུར་བར་བསམས་ནའང་། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་མགུལ་ལ་ཐག་པ་འདོགས་མཁན་སྐད་ཅིག་ལ་ཁྲག་སྐྱུགས་ནས་ཤི་བས་ལྷ་ཁང་འཇིག་འཕྲོ་བཅད། 4-1237 ལྷ་ས་དང་བསམ་ཡས་ལ་སོགས་པའི་ས

【現代漢語翻譯】 開始撰寫。 4-1235 在三十座寺廟中建立了僧團，建立了由學者、持戒者和賢者組成的戒律學院。為每位出家人的服務，供養了七戶百姓。國王住在宮殿里，頭上的頭髮 左右兩側的末端都繫上了絲綢。僧侶們坐的座位鋪在左右兩側。認為僧侶們坐在上面，被稱為兩個『頭領』。在修行方面，沒有烏香多貝（地名或寺廟名）。 建造了扎西德培（寺廟名）的寺廟等。就這樣，國王赤德贊·拉巴堅（國王名，意為『髮髻者』），他的智慧如神變，他的行為符合天道，他的權勢和財富 與帝釋天（佛教中的天神）相等，他的威力和力量使邪惡的魔鬼感到恐懼，他戰勝了四方，統治了贍部洲（地球）的三分之二。之後，不喜好佛法的臣民 變得非常狹隘，互相說道：『我們狹隘的行為是誰造成的？』用手指指向僧侶，怒目而視。 國王聽到了，說道：『我的出家人，不應該被指責和怒目而視。從今以後，誰再這樣做，就挖出他的眼睛，砍斷他的手指！』 4-1236 就這樣，對於非常虔誠于佛法的國王，斯巴·達納堅（人名）等邪惡大臣非常不滿，於是商議破壞佛法。在國王三十六歲，鐵女狗年， 國王飲用了米酒後入睡，斯巴·達納堅和卓若·拉洛（人名）兩人從背後襲擊並殺害了國王。在此之前，被稱為十三半個繁榮的王室世系，以及五個非常繁榮的王室世系。 之後，國王赤朗達瑪（國王名），被認為是本頓贊（惡魔名）的化身，被任命為國王，統治了國家。之後，那個國王被惡靈附身， 摧毀了佛教。讓一些出家人做屠夫，一些人被剝奪了僧袍，一些人被迫去獵殺動物。不聽從的就被殺害。摧毀寺廟首先從拉薩開始，說要將兩尊覺臥佛像（佛像名）扔進水裡，但信佛的大臣們想方設法將佛像藏在各自的寶座下。 用哈達包裹著強巴佛像（彌勒佛像），藏在俄塘湖邊。原本想將裡面的壁畫也扔進水裡，但一個想用繩子套住恰那多吉（金剛手菩薩）脖子的人立刻吐血而死，因此停止了摧毀寺廟的行為。 4-1237 拉薩和桑耶寺等地的...

【English Translation】 Start writing. 4-1235 Established Sangha communities in thirty monasteries, and established Vinaya colleges of learned, disciplined, and virtuous individuals. For the service of each ordained monk, seven households of subjects were offered. The king resided in the palace, with the hair on his head tied with silk ribbons at the ends on both the left and right sides. Seats for the monks were spread out on the left and right sides. Believing that the monks were seated upon them, they were known as the two 'head leaders'. In terms of practice, there was no U-shang Mdo-dpe (place name or monastery name). Built the Tsuklakang (temple) of Trashi Gephel (temple name), etc. Thus, King Tri De-tsen Ralpa-chen (king's name, meaning 'the one with the braided hair'), his wisdom was like a divine transformation, his actions were in accordance with the ways of the gods, his power and wealth were equal to Indra (a deity in Buddhism), his might and strength caused fear in evil demons, he triumphed over the four directions, and ruled over two-thirds of Jambudvipa (the Earth). Thereafter, the ministers and subjects who did not favor the Dharma became very narrow-minded, and said to each other, 'Who is responsible for our narrow-minded behavior?' They pointed their fingers at the monks and glared at them. The king heard this and said, 'My ordained monks should not be pointed at with accusing fingers or glared at. From now on, whoever does this will have their eyes gouged out and their fingers cut off!' 4-1236 Thus, the wicked ministers, such as Spa Tagrna-chen (person's name), were very displeased with the king, who was very devoted to the Dharma, and conspired to destroy the Dharma. In the Iron Female Dog year, when the king was thirty-six years old, after the king had consumed rice wine and fallen asleep, Spa Tagrna-chen and Chokro Lha-lod (person's name) attacked the king from behind and killed him. Before this, there were said to be thirteen and a half prosperous royal lineages, and five very prosperous royal lineages. Thereafter, King Tri Langdarma (king's name), who was considered an incarnation of Ben Dud-tsen (demon's name), was appointed as king and ruled the country. Thereafter, that king was possessed by evil spirits, and destroyed the Buddhist teachings. Some ordained monks were made butchers, some were stripped of their robes, and some were forced to hunt animals. Those who did not obey were killed. The destruction of temples began first in Lhasa, saying that the two Jowo statues (Buddha statues) should be thrown into the water, but the Dharma-believing ministers devised a plan to hide the statues under their respective thrones. They wrapped the Jampa statue (Maitreya statue) in silk scarves and hid it on the shore of Lake O-tang. They intended to throw the inner murals into the water as well, but one person who tried to put a rope around the neck of Chakna Dorje (Vajrapani) immediately vomited blood and died, thus stopping the destruction of the temple. 4-1237 In Lhasa and Samye, etc...

---

ྒོ་བརྩིགས། གླེགས་བམ་ལ་ལ་ཆུ་ལ་བསྐྱུར། ལ་ལ་མེ་ལ་བསྲེགས་སོ། །ཆོས་བློན་རྣམས་ཀྱིས། མགྲིན་གཅིག་ཏུ་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་རིན་ པོ་ཆེ་སྨད་པ་མི་རིགས། སྔར་སྲོལ་བཟང་པོ་ལ་དགོངས་ནས་ཡབ་མེད་ཀྱི་ཡིག་ཚང་ལ་གཟིགས་ཤིག་ཅེས་ངུས་སོ། །དུས་དེར་ཆུ་བོ་རིའི་སྒོམ་ར་ན་གཡོ་དགེ་འབྱུང་། གཙང་རབ་གསལ། དམར་ཤཱཀྱ་ མུ་ནེ་གསུམ་སྒོམ་གིན་ཡོད་པ་ལ། བཙུན་པ་ཅིག་གི་ཤམས་ཐབས་བརྫེ་ལག་ཏུ་མདའ་གཞུ་ཁྱེར་མགོ་ལ་བྱ་སྒྲོ་བཙུགས་ནས་འཕྲལ་དུ་ཁྱི་ཁྲིད་ནས་རི་དྭགས་བཤོར་ཀྱིན་འདུག་པ། གཡོ་དགེ་འབྱུང་ གིས་མཐོང་ནས། བན་རྒན་འཁྲུལ་ལམ་བཙུན་པ་སྨྱོ་ཟེར། ཅི་བྱུང་དྲིས་པས། རི་དྭགས་པ་དེ་བསྟན་པས། ཁོང་གཉིས་ན་རེ། ཁྱེད་མ་འཁྲུལ་བཙུན་པ་སྨྱོ་འདུག་ཟེར་ཏེ། བཙུན་པ་དེ་བོས་ནས་རྒྱུ་ མཚན་དྲིས་པས། ཁྱེད་ཅག་གསུམ་པོ་རྒྱལ་པོའི་ཆད་པ་མ་ཕོག་པ་ཉེན་རེ་ཆེ་ཟེར་ནས། ཆོས་བསྣུབས་པའི་ལོ་རྒྱུས་བཤད་པ་དང་། ཁོང་གསུམ་འཇིགས་ཏེ། འདུལ་བའི་པོ་ཏི་དྲེལ་ཁལ་གསུམ་ཁྱེར་ཏེ་ བྱང་ལམ་ལ་ཕྱིན་ཁམས་སུ་བྲོས་ཏེ། ངན་ཏིག་ཤེལ་གྱི་བྲག་ཕུག་ཏུ་བཞུགས་སོ། །དེ་དུས་ལྷ་ལུང་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་ཡེར་པའི་བྲག་ལ་སྒོམ་གྱིན་ཡོད་པ་ལ། ནམ་ཕྱེད་ནས་ལྷ་སའི་བསྟན་སྲུང་དཔལ་ལྡན་ལྷ་མོ་བྱུང་ནས་ད་ལྟ་བོད་ན་གྲུབ་ཐོབ་ཁྱེད་ལས་མི་འདུག 4-1238 རྒྱལ་པོ་གླང་དར་མས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ལ་བར་ཆད་བྱས། རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གསོད་རན། ཁོ་མོས་གྲོགས་བྱ་ཡིས་སྟིང་མ་ཆུང་ཟེར་རོ། །སང་ཉེ་གནས་ལ་དྲིས་པས་བདེན་པར་འདུག་ནས་ རང་གིས་སྲོག་བློས་བཏང་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བསམ་སྟེ། རྟ་དཀར་པོ་ལ་སོལ་བ་བྱུགས། བེར་ཕྱི་ནག་པ་ནང་དཀར་བ་གྱོན། མགོ་ལ་ཞྭ་ནག་གྱོན། གདོང་ལ་སོལ་སྣུམ་བྱུགས། ལྕག་ མདའ་ལྕགས་གཞུ་ཐོགས། རྟ་ནག་ལ་ཞོན་ཏེ། བདུད་ནག་པོ་སྐྲག་མེད་ཡིན་ནོ་ཟེར་ཏེ། ལྷ་སར་འོངས་སོ། །དེར་རྒྱལ་པོས་རྡོ་རིང་གི་ཡི་གེ་གཟིགས་ཀྱིན་འདུག་པའི་དྲུང་དུ་ཕྱིན་ཏེ། ཕྱག་བྱེད་ པ་ལྟར་བྱས་ནས། ཡི་དམ་ལ་དམོད་བཙུགས་ཏེ། ཕུ་ཐུང་ནས་མདའ་གཞུ་བཏོན། ཕྱག་དང་པོ་ལ་མཐེབ་སྤྲད། གཉིས་པ་ལ་མདའ་བཀང་། གསུམ་པ་ལ་རྒྱལ་པོའི་དཔྲལ་བ་ལ་མདའ་རྒྱབ་ནས་བྲོས་སོ། ། དེར་རྒྱལ་པོ་གྲོངས་ནས་རམ་མདའ་བོས་ནས་ཕྱོགས་བཞིར་རྒྱུགས་པས། ལ་ལ་ན་རེ་དགའ་མོ་གདོང་བྲོས་སོ་ཟེར། འགའ་ཞིག་གི་གྲིབ་ཀྱི་ཆུ་འགྲམ་ནས་བྲོས་ཟེར། ལ་ལ་ན་རེ་ཤུན་གྱིས་འབྲང་ ནས་ས་སྲོས་ནས་མ་མཐོང་ཟེར། ལ་ལ་ན་རེ་མདོང་མཁར་གདོང་ནས་ས་སྲོས་ནས་མ་མཐོང་ཟེར། ངེས་པ་ཅན་དུ་གྲིབ་ཀྱི་མཁར་གདོང་གི་ཆུ་ལ་ལྟེ་ཉལ་བྱས་པས། རྟ་ལ་སོལ་བ་བྱུགས་པ་དག་སྟེ་དཀར་པོར་སོང་། 4-1239 ཞ་ནག་བསྐྱུར། གདོང་གི་དྲེག་སྣུམ་བཀྲུས། བེར་དཀར་པོ་

【現代漢語翻譯】 他們建造了圍墻，一些經書被扔進水裡，另一些被燒燬。大臣們異口同聲地說：『偉大的國王啊，詆譭珍貴的佛法是不合適的。請您考慮到過去的優良傳統，看看您父親的遺囑吧！』他們哭泣著。 那時，在曲沃日（地名）的修行處，有約·杰迥（人名），藏·饒賽（人名），瑪·釋迦牟尼（人名）三個人在修行。一個僧人穿著僧袍，手裡拿著弓箭，頭上插著鳥羽，立即帶著狗去狩獵。約·杰迥看到后說：『這個老僧是瘋了嗎？還是出家人口出狂言？』當他詢問發生了什麼事時，那人指著獵人說。他們兩人說：『你沒瘋，是那個僧人瘋了。』他們叫住那個僧人，問他原因。僧人說：『你們三個沒受到國王的懲罰，真是太危險了！』然後講述了國王毀滅佛法的事情。他們三人非常害怕，帶著三馱子的《律經》，沿著北方道路逃往康區，住在嚴底謝（地名）的石洞里。 那時，拉隆·貝吉多吉（人名）在耶巴（地名）的巖石上修行。半夜時分，拉薩的護法神吉祥天母（梵文：Śrīdevī，Śrīmahādevī，吉祥天女）現身說：『現在西藏沒有比你更偉大的成就者了。國王朗達瑪（人名）阻礙了佛法。這個邪惡的國王該被殺了！』她讓烏鴉作為同伴，小聲地說著什麼。第二天，詢問侍者，得知確有此事。於是他決心犧牲自己的生命，爲了佛法著想。他把白馬塗成黑色，穿上外黑內白的袍子，戴上黑帽子，臉上塗上煤油，拿著弓箭。騎上黑馬，自稱是無所畏懼的黑魔。然後去了拉薩。在那裡，他走到正在觀看石碑銘文的國王面前，假裝行禮，詛咒本尊（藏文：ཡི་དམ་，梵文：iṣṭadevatā，伊什塔提婆塔，本尊），從袖子里拿出弓箭。第一步是遞上扳指，第二步是拉弓，第三步是用箭射中國王的額頭，然後逃跑了。 國王死後，讓讓·達波（人名）向四面八方跑去。有些人說：『噶莫東（地名）逃跑了。』有些人說：『他從陰影的水邊逃跑了。』有些人說：『追到黃昏也沒看見他。』有些人說：『從東喀東（地名）追到黃昏也沒看見他。』可以肯定的是，他在陰影的喀東（地名）的水裡側臥，洗掉了塗在馬上的煤，恢復了白色。脫掉了黑帽子，洗掉了臉上的油污，露出了白色的袍子。

【English Translation】 They built walls, some scriptures were thrown into the water, and others were burned. The ministers unanimously said, 'Great King, it is not appropriate to slander the precious teachings of the Buddha. Please consider the good traditions of the past and look at your father's will!' They wept. At that time, at the hermitage of Chuwo Ri, Yo Gyejung, Tsang Rabsel, and Mar Shakyamuni were practicing. A monk wearing a monastic robe, holding a bow and arrow in his hand, with bird feathers stuck in his head, immediately led a dog to hunt. Yo Gyejung saw this and said, 'Is this old monk crazy? Or is this monk talking nonsense?' When he asked what had happened, the man pointed to the hunter. The two of them said, 'You are not crazy, that monk is crazy.' They called the monk and asked him the reason. The monk said, 'You three are in great danger of not being punished by the king!' Then he told the story of the king destroying the Dharma. The three of them were very frightened, and carrying three loads of Vinaya scriptures on mules, they fled to Kham along the northern road and stayed in a stone cave in Nganti Shel. At that time, Lhalung Pelgyi Dorje was practicing on the rock of Yerpa. At midnight, the protector deity of Lhasa, Palden Lhamo (Sanskrit: Śrīdevī, Śrīmahādevī, Glorious Goddess), appeared and said, 'Now there is no greater accomplished one in Tibet than you. King Langdarma is obstructing the Dharma. This evil king should be killed!' She used a crow as a companion, whispering something. The next day, he asked the attendant and learned that it was true. So he resolved to sacrifice his life for the sake of the Dharma. He painted the white horse black, wore a robe that was black on the outside and white on the inside, put on a black hat, smeared his face with kerosene, and carried a bow and arrow. Riding a black horse, he proclaimed himself to be the fearless black demon. Then he went to Lhasa. There, he went to the king who was looking at the inscription on the stone pillar, pretended to pay homage, cursed the Ishtadevata (Tibetan: ཡི་དམ་, Sanskrit: iṣṭadevatā, Chosen deity), took out a bow and arrow from his sleeve. The first step was to put on the thumb ring, the second step was to draw the bow, and the third step was to shoot the king in the forehead, and then he ran away. After the king died, Rang Rang Dapo ran in all directions. Some people said, 'Gamo Dong ran away.' Some people said, 'He ran away from the shady water's edge.' Some people said, 'They chased him until dusk and didn't see him.' Some people said, 'They chased him from Dongkha Dong until dusk and didn't see him.' It is certain that he lay on his side in the water of the shady Khadong, washed off the coal smeared on the horse, and it turned white again. He took off his black hat, washed off the oil on his face, and revealed his white robe.

---

ཕྱིར་བསྟན་ནས་གྱོན་ཏེ། ང་ནི་ལྷ་གནམ་ཐེ་དཀར་པོ་ཡིན་ནོ་ཟེར་ནས་སོང་ངོ་། །དེར་རམ་མདའ་བ་སོ་སོ་རྣམས་ཀྱི་མདུན་དུ་སྤྲུལ་ པ་རེ་བྱུང་བས། ལྷ་ལུང་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་ཡིན་ངེས་ཟེར་ནས། ཡེར་པའི་བྲག་ལ་འཚོལ་དུ་བཏང་ངོ་། །དེར་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེས་བྲག་ཁུང་དེར་བསམ་གཏན་ལ་ཡོད་པའི་ལུགས་སུ་བྱས། ཕུག་རོན་ གཅིག་བཟུང་ནས་ས་ལ་རྡུལ་འབེབས་སུ་བཅུག དེའི་སྟེང་དུ་མུམ་མ་མང་པོ་བཏང་བས་དེ་རྣམས་ཀྱིས་རྗེས་མི་མཐོང་བ་དང་མིན་པར་ཤེས་ནས་ལོག་གོ །མི་རིགས་པ་དང་ལྡན་པ་གཅིག་ནང་ དུ་འོངས་ནས་ཁོང་གི་སྙིང་ཁར་ལག་པ་བཞག་པ་དང་། སྙིང་འདར་བ་ཤེས་ཏེ། སྤྱིའི་ཐ་བ་ལ་སྒོས་སུ་ཤོལ་མི་བཅོག་ཟེར་ནས་ལོག་སོང་ངོ་། །དེ་ནས་ཤིན་ཏུ་སྐྲག་སྟེ། ཁམས་ལ་བྲོས་ སོ། །དེར་རྒྱལ་པོ་བཀྲོངས་པའི་རྗེས་སུ་བཙུན་མོ་ཆུང་བ་གཅིག་ལ་གདུང་རྒྱུད་སྲས་ལྟོ་བར་གཅིག་བྱུང་བ་དང་། བཙུན་མོ་ཆེ་བས་བསམ་པ་ལ། འདིས་བདག་གིས་མངའ་ཐང་ལ་གནོད་ངེས་སྙམ་ཏེ་ ལུས་ལ་གོས་ཀྱིས་དཀྲིས་ནས་ང་ལའང་སྲས་ལྟོ་བར་གཅིག་ཡོད་དོ། །ཞེས་བུ་ཆུང་ཆེ་རྫུན་བྱས་སོ། །དེར་བཙུན་མོ་ཆུང་བའི་ཟླ་དུས་ཐིམ་པ་དང་། གདུང་རྒྱུད་ཡིན་ངེས་ཀྱི་སྲས་འཁྲུངས་ཏེ། སྐུ་ཤིན་ཏུ་གཅེས་པས་ཉིན་མོ་ནི་མིས་སྐོར། 4-1240 མཚན་མོ་ནི་མར་མེའི་འོད་ཀྱིས་བསྲུངས་བས་ན། མངའ་བདག་འོད་སྲུངས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེར་བཙུན་མོ་ཆེ་བས་ཡང་སྤྲང་པོའི་བུ་ཆུང་སྐྱེས་མ་ཁད་གཅིག་ཉོས་ནས། ང་ལའང་འདི་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཟེར་ བས་ཐམས་ཅད་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བར་གྱུར་ཡང་། ཡུམ་བཙུན་མོ་དབང་ཆེ་བས་སྨྲ་མ་ནུས་ཏེ། ཡུམ་ཇི་ལྟར་གསུང་བ་བཞིན་བརྟན་དུ་བཅུག་པས། ཡུམ་བརྟན་ཞེས་ཟེར་རོ། །མངའ་བདག་འདི་གཉིས་སྐུ་ནར་ མ་སོན་ཡང་། ཆོས་བློན་རྣམས་ཀྱིས་ཞུས་ཏེ། ཇོ་བོ་རྣམ་གཉིས་དང་བྱམས་མགོན་རྣམས་ས་འོག་ནས་བཏོན་ཏེ་རང་རང་གི་ཁྲི་ལ་བཞུགས་ནས་མཆོད་པ་བྱས། ལྷ་ཁང་ཞིག་པ་རྣམས་སླར་གསོས་སོ། ། དེ་ནས་སྲིད་ལ་མ་འཆམས་པར། འོད་སྲུངས་ཀྱིས་གཡོ་རུ་བཟུང་། ཡུམ་བརྟན་གྱིས་དབུས་རུ་བཟུང་ནས་འཁྲུག་པ་བྱས་སོ། །མངའ་བདག་འོད་སྲུངས་ཀྱི་སྲས། རྗེ་དཔལ་འཁོར་ཅན། དེའི་ཆེན་མའི་སྲས་སྐྱིད་སྡེ་ ཉི་མ་མགོན། ཆེན་མའི་སྲས་བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་དཔལ། འདི་གཉིས་ཀྱི་སྲིད་རྣམས་ཡུམ་བརྟན་གྱིས་ཕྲོགས་པས་མངའ་རིས་ལ་བྲོས་ནས་མངའ་རིས་རྒྱལ་པོ་མཛད་པ་ཡིན་ནོ།། །། ད་ནི་བསྟན་པ་ཕྱི་དར་ གྱི་ཚུལ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལ་བསྟན་པ་སྨད་ནས་དར་ཚུལ་དང་། སྟོད་ནས་དར་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གྱིས་བསྟན་པ་བསྣུབས་ནས་ལོ་དུ་ཞིག་ནས་བསྟན་པ་དར་ན། 4-1241 བསྟན་པ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་ལོ་གྲངས་ལ་བཤད་ཚུལ་མང་མོད་ཀྱང་། བསྟན་པའི་རབས་ལ་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་འབྲོམ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོའ

【現代漢語翻譯】 他喬裝打扮后，聲稱自己是神祇拉南泰噶波，然後離開了。之後，每個拉姆達瓦（Ramdawa，地名）面前都出現了一個化身，他們確信這一定是拉隆貝吉多吉（Lhalung Pelgyi Dorje，人名），於是派人去耶爾巴（Yerpa，地名）的巖石處尋找。在那裡，貝吉多吉（Pelgyi Dorje）假裝在巖洞里禪定。他抓住一隻鴿子，讓它在地上抖落灰塵，又在上面撒了很多木炭灰，這樣一來，他們就無法辨認出軌跡，於是就回去了。一個有辨識力的人進來，把手放在他的心上，感覺到心臟在跳動，說道：『不要爲了普通的大衣而毀掉特殊的外套』，然後就離開了。之後，他非常害怕，逃到了康區（Kham，地名）。 國王被殺后，小妃子懷上了一個王室血脈的兒子。大妃子心想：『這一定會威脅到我的統治』，於是用衣服裹住身體，謊稱自己也懷了一個兒子。小妃子的預產期到了，果然生下了一個註定是王室血脈的兒子。因為他非常珍貴，白天有人看護，夜晚有燈光照亮，所以被稱為曼達奧松（Mangda Osung，人名）。大妃子又買了一個乞丐的小兒子，謊稱這是她生的，大家都感到懷疑，但因為王后權力很大，所以不敢說話，只能按照王后說的去做，因此被稱為云丹（Yumten，人名）。這兩位王子雖然還沒有成年，但大臣們請求將兩位覺沃（Jowo，佛像）和強巴恭布（Jampa Gonpo，彌勒菩薩）從地下請出，安放在各自的寶座上進行供養，並修復了被毀壞的寺廟。 之後，因為政見不合，奧松（Osung）佔據了約茹（Yoru，地名），云丹（Yumten）佔據了衛茹（Uru，地名），併發生了戰爭。曼達奧松（Mangda Osung）的兒子是杰貝闊堅（Je Pelkhorchen，人名），他的大妃子的兒子是吉德尼瑪袞（Kyide Nyima Gon，人名），大妃子的兒子是扎西澤巴貝（Trashi Tsekpa Pel，人名）。云丹（Yumten）奪走了這兩個人的統治權，他們逃到了阿里（Ngari，地名），成爲了阿里國王。 現在，我們將講述后弘期的情形，這包括從下部地區弘揚佛法的方式和從上部地區弘揚佛法的方式兩種。首先，惡王朗達瑪（Langdarma）摧毀佛法后，過了多少年佛法才得以弘揚？關於佛法消失後的年份，有很多種說法，但在佛法傳承方面非常精通的仲敦巴嘉瓦（Dromtonpa Gyalwai Jungne，人名）...

【English Translation】 Having disguised himself, he claimed to be the deity Lha Namthe Karpo and left. Then, an emanation appeared before each of the Ramdawas (place name), and they were convinced that it must be Lhalung Pelgyi Dorje (person's name), so they sent people to search for him at the rock of Yerpa (place name). There, Pelgyi Dorje pretended to be meditating in the rock cave. He caught a pigeon and had it shake dust on the ground, and then he scattered a lot of charcoal ash on top of it, so that they could not recognize the traces, and so they returned. One person with discernment came in and put his hand on his heart, and knowing that the heart was beating, said, 'Don't ruin a special coat for a common cloak,' and left. After that, he was very frightened and fled to Kham (place name). After the king was killed, a younger queen conceived a son of royal lineage. The elder queen thought, 'This will surely threaten my rule,' so she wrapped her body in clothes and falsely claimed that she also had a son in her womb. When the younger queen's due date arrived, a son was born who was certainly of royal lineage. Because he was very precious, he was guarded by people during the day and by the light of butter lamps at night, so he was called Mangda Osung (person's name). The elder queen also bought a young son of a beggar and claimed that this was the one she had given birth to, which made everyone suspicious, but because the queen mother had great power, they could not speak, and they had to confirm it as the queen mother said, so she was called Yumten (person's name). Although these two princes had not yet come of age, the Dharma ministers requested that the two Jowos (Buddha statues) and Jampa Gonpo (Maitreya Bodhisattva) be brought out from underground, placed on their respective thrones, and offered worship. They also restored the destroyed temples. After that, because of disagreements on political matters, Osung occupied Yoru (place name), and Yumten occupied Uru (place name), and they fought. The son of Mangda Osung was Je Pelkhorchen (person's name), and the son of his great queen was Kyide Nyima Gon (person's name), and the son of his great queen was Trashi Tsekpa Pel (person's name). Yumten seized the rule of these two, and they fled to Ngari (place name) and became the kings of Ngari. Now, we will explain the manner of the Later Propagation of the Doctrine, which includes the manner of the Doctrine's propagation from the lower regions and the manner of its propagation from the upper regions. First, after how many years after the evil king Langdarma destroyed the Doctrine did the Doctrine flourish? Although there are many ways of explaining the number of years when the Doctrine was absent, Dromtonpa Gyalwai Jungne (person's name), who was very knowledgeable about the lineages of the Doctrine...

---

ི་ཞལ་ནས། ལྕགས་མོ་བྱ་ལ་བསྟན་པ་ནུབ་ནས་བདུན་ཅུ་རྩ་ བརྒྱད་པ་ས་ཕོ་སྟག་ལ་བསྟན་པ་བྱུང་བ་ཡིན་གསུང་། ཇི་ལྟར་བྱུང་ན། རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་གྱིས་ཆོས་བསྣུབས་ནས་ལོ་དྲུག་ཅུ་ལོན་པ་ན། འཕན་ཡུལ་ཞོག་ན། རྨུ་གསལ་ཤེན་འབར་བྱ་བའི་ བོན་པོའི་བུ། རྨུ་ཟ་འཕེན་བྱ་བའི་བྱིས་པ་ཅིག་གིས། སྣང་གསལ་ལྷ་ཁང་གི་ནང་དུ་ཕྱིན་པས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཆོས་བཤད་ཉན་བྱེད་པ་འདྲ་བའི་གཟུགས་གྱང་རིས་ལ་འདུག་པས་ཅི་ཡིན་ དྲིས་པས། དེ་ན་འདུག་པའི་རྒན་མོ་ཅིག་ན་རེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བྱ་བའི་གཟུགས་ཡིན་བྱས་པས། བྱིས་པ་དེ་སྔོན་གྱི་ལས་འཕྲོའི་དབང་གིས་དད་པ་སྐྱེས་ནས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ད་ལྟ་ ཨེ་ཡོད་དྲིས་པས། རྒན་མོ་ན་རེ། ང་བུ་མོའི་དུས་ན་ཡིན་ཏེ། རྒྱལ་པོ་གླང་དར་མས་ཆོས་བསྣུབ་པའི་དུས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་རྟགས་དང་ཆ་ལུགས་ཕྲལ། ལ་ལ་བསད། ལ་ལ་ཤི། ད་ལྟ་དབུས་གཙང་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མེད་དོ། །ཆུ་བོ་རི་དང་། ཡེར་པ་ལ་སོགས་ནས་ཁམས་སུ་བྲོས་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མང་པོ་ཁམས་ན་ཡོད་ཐག་ཆོད་འདུག་ཟེར་བས། རབ་ཏུ་དགའ་སྟེ། 4-1242 ལུས་དང་སྲོག་ལ་མ་ལྟོས་པར་བྱིས་པ་དེས་ཁམས་སུ་ཕྱིན་པས། ལྷ་ལུང་དཔལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་དང་མཇལ་ནས། རབ་ཏུ་བྱུང་བར་ཞུས་པས། ངས་རྒྱལ་པོ་སྡིག་ཅན་བསད་པས་སྡོམ་པ་མེད། ངས་ གྲོགས་བྱ་ཡི་གསུངས་ནས། མཁས་བཙུན་དེ་རྣམས་དང་མཇལ། རབ་ཏུ་བྱུང་བས། མིང་བླ་ཆེན་དགོངས་པ་རབ་གསལ་དུ་གྲགས་སོ། །དེ་ལྟར་ཁམས་ན་བསྟན་པ་དར་ཞིང་། བོད་ན་ཆོས་མེད་པར་མུན་པའི་ སྨག་རུམ་དུ་གྱུར་པ་ན། བསམ་ཡས་ཀྱི་མངའ་བདག་ཚ་ན་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་དེས་བདག་རྐྱེན་མཛད་ནས། ཁམས་སུ་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཐོག་མར། དབུས་གཙང་གི་མི་བདུན་དུ་གྲགས་པ་ནི། ཀླུ་ མེས་ཤེས་རབ་ཚུལ་ཁྲིམས། འབྲེ་ཡེ་ཤེས་ཡོན་ཏན། ཚོང་གེ་ཤེས་རབ་སེངྒེ། ལོ་སྟོན་རྡོ་རྗེ་དབང་ཕྱུག སུམ་པ་ཡེ་ཤེས་བློ་གྲོས། རྒྱ་བློ་གྲོས་ཤེས་རབ། གཞོན་པན་ཆོས་མཆོག་དང་བདུན་གྱིས། གྲུམས་ ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་ལ་མཁན་པོ་ཞུས། ཅོ་རོ་ཤེས་རབ་བྱང་ཆུབ་ལ་སློབ་དཔོན་ཞུས་ནས་བཀའ་དྲིན་མནོས་སོ། །དེའི་རྟིང་ལ་ཕྱིན་པ་ལྔ་ནི། མཐའ་བཞི་རྒྱལ་འཕགས། རག་ཤི་ཚུལ་ཁྲིམས་འབྱུང་གནས། སྦ་བཙུན་བློ་གྲོས་དབང་ཕྱུག སྐྱེས་ལེགས་ཉང་བྲན་ཆོས་སྐྱབས། གྲུམ་ཤིང་ཤེས་རབ་སྨོན་ལམ་མོ། །དེ་ལྟར་སྔོན་ལ་སྡོམ་པ་ལེན་དུ་ཕྱིན་པས་མི་བདུན་པོ་དེས་སྡོམ་པ་བླངས་ནས་ཕྱིར་འོངས་པ་དང་། 4-1243 རྟིང་ལ་ཕྱིན་པ་ལྔ་པོ་ལམ་ལ་འཕྲད་དེ། གར་འགྲོ་དྲིས་པས། ཁམས་སུ་སྡོམ་པ་ལེན་དུ་འགྲོ་ཟེར་བས་སྔོན་མ་རྣམས་ན་རེ། ངེད་རྣམས་ཀྱིས་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་དུ་བླངས་ཡོད་པས་ངེད་ ཀྱི་སྡོམ་པ་ཕོག་པས་ཆོག་ཐག་རིང་ལ་འགྲོ་མི་དགོས་ཟེར་ཡང་མ་ཉན་པར་ཁམས་སུ་ཕྱིན་ཏེ། སྔར་གྱི་མཁ

【現代漢語翻譯】 佛陀說道：『鐵母雞年（藏曆紀年）佛法隱沒，到第七十八年土陽虎年佛法重興。』是如何重興的呢？從惡王毀滅佛法后六十年，在阿沛地方，名叫熱賽辛奧的苯教徒之子，一個名叫熱薩潘的小孩，去了朗賽拉康寺廟裡，看到墻上畫著一個像是出家人講經說法的畫像，便問那是什麼。當時，一個老婦人說：『那是一個出家人的畫像。』小孩因為前世的因緣，生起了信心，問道：『現在還有出家人嗎？』老婦人說：『我年輕的時候有，但朗達瑪（藏王名）滅佛的時候，出家人都被剝奪了僧衣和標誌，有的被殺，有的死了。現在衛藏地區沒有出家人了。』『在曲沃日和葉巴等地，有很多出家人逃到了康區，康區肯定有出家人。』小孩聽后非常高興，不顧自己的身體和生命，去了康區，見到了拉隆華吉多吉（人名），請求出家。拉隆華吉多吉說：『我殺了惡王，沒有戒律。我可以做你的朋友。』於是，他拜見了那些智者和持戒者，並出了家，法名拉欽貢巴饒賽（人名）。就這樣，佛法在康區興盛起來，而西藏卻陷入了沒有佛法的黑暗之中。桑耶寺的領主查那耶謝嘉參（人名）為此創造了條件，最初去康區受戒的，就是衛藏七賢，他們是：魯梅西饒楚臣（人名）、哲耶謝云丹（人名）、聰給西饒僧格（人名）、洛頓多吉旺秋（人名）、松巴耶謝洛哲（人名）、嘉洛哲西饒（人名）、云班秋覺（人名）。他們七人請哲耶謝嘉參（人名）為堪布（親教師），覺若西饒絳曲（人名）為阿阇黎（軌範師），接受了他們的恩德。之後去的五人是：塔吉嘉帕（人名）、拉西楚臣炯乃（人名）、帕尊洛哲旺秋（人名）、杰雷娘贊秋嘉（人名）、哲辛西饒門朗（人名）。就這樣，先去受戒的七人受戒后返回，之後去的五人在路上遇到了他們，問道：『你們去哪裡？』他們說：『去康區受戒。』先去的人說：『我們已經受了三戒具足的戒律，接受我們的戒律就可以了，不用去那麼遠的地方。』但他們沒有聽從，還是去了康區，拜見了之前的堪布和阿阇黎，受了戒。

【English Translation】 The Buddha said, 'The teachings declined in the Iron Female Bird year (Tibetan calendar), and in the seventy-eighth year, the Earth Male Tiger year, the teachings arose again.' How did they arise? Sixty years after the evil king destroyed the Dharma, in the Apei region, the son of a Bonpo named Remu Sal Shenbar, a child named Remuza Pen, went to the Nangsal Lhakhang temple and saw a painting on the wall of what looked like a monk preaching the Dharma, and asked what it was. An old woman there said, 'That is a picture of a monk.' The child, due to the karma of his previous life, developed faith and asked, 'Are there any monks now?' The old woman said, 'When I was young, there were, but when King Langdarma destroyed the Dharma, the monks were stripped of their robes and symbols, some were killed, and some died. Now there are no monks in U-Tsang. In places like Chuwo Ri and Yerpa, many monks fled to Kham, and there must be monks in Kham.' The child was very happy and, disregarding his body and life, went to Kham and met Lhalung Palgyi Dorje, asking to be ordained. Lhalung Palgyi Dorje said, 'I killed the evil king, so I have no precepts. I can be your friend.' So he met those wise and virtuous ones and became a monk, known as Lachen Gongpa Rabsel. Thus, the teachings flourished in Kham, while Tibet was plunged into the darkness of no Dharma. Chana Yeshe Gyaltsen, the lord of Samye Monastery, created the conditions for this, and the first to go to Kham to take vows were the Seven Wise Men of U-Tsang: Lume Sherab Tsultrim, Dre Yeshe Yonten, Tsong Ge Sherab Senge, Loton Dorje Wangchuk, Sumpa Yeshe Lodro, Gya Lodro Sherab, and Zhonpan Chokchok. They requested Drume Yeshe Gyaltsen as their Khenpo (Upadhyaya) and Cho Ro Sherab Jangchub as their Acharya (preceptor), and received their kindness. The five who went after them were: Taji Gyalpak, Rakshi Tsultrim Jungne, Ba Tsun Lodro Wangchuk, Kye Lek Nyangdran Chokgyap, and Drume Shing Sherab Monlam. Thus, the seven who went to take vows first took their vows and returned, and the five who went later met them on the road and asked, 'Where are you going?' They said, 'To Kham to take vows.' The first ones said, 'We have already taken the three vows, so accepting our vows is enough, and you don't need to go so far.' But they did not listen and went to Kham, met the previous Khenpo and Acharya, and took their vows.

---

ས་བཙུན་རྣམས་དང་མཇལ། སྡོམ་པ་བླངས་ཏེ། དབུས་གཙང་དུ་སླེབས་ནས། ཀླུ་མེས་ལ་ སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དབུས་གཙང་དུ། ལྷ་ཁང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་བརྩིགས། དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་བཙུགས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་དར་རྒྱས་སུ་མཛད་པ་ནས། གོང་དུ་ བཤད་པའི་ཁམས་དབུས་ཀྱི་མཁས་བཙུན་རིམ་པར་བྱོན་པ་རྣམས་དང་། མངའ་བདག་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་ཡབ་སྲས་རྣམས་སྐུ་དྲིན་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་འདུག་གོ ། གཉིས་པ་བསྟན་པ་སྟོད་ནས་དར་ཚུལ་ནི། དེ་ ལྟར་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་བའི་བོད་རྒྱལ་པོའི་གདུང་བརྒྱུད་གོང་དུ་བཤད་པ་ལྟར། རྗེ་དཔལ་འཁོར་བཙན་གྱི་ཆེན་མའི་སྲས་སྐྱིད་ལྡེ་ཉི་མ་མགོན་གྱིས་མངའ་རིས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ མཛད། སྤུ་རངས་ལའང་དབང་བསྒྱུར། དེ་ལ་སྲས་གསུམ། ཆེ་བ་དཔལ་གྱི་མགོན་གྱིས་མང་ཡུལ་བཟུང་། བར་པ་བཀྲ་ཤིས་མགོན་གྱིས་སྤུ་རང་བཟུང་། ཆུང་བ་ལྡེ་བཙུན་མགོན་གྱིས་ཞང་ཞུང་བཟུང་། འདི་གསུམ་ལ་སྟོད་ཀྱི་མགོན་གསུམ་ཟེར། 4-1244 ལྡེ་བཙུན་མགོན་ལ་སྲས་གཉིས་ཏེ། འཁོར་རེ་དང་། སྲོང་ངེ་གཉིས། སྲོང་ངེའི་སྐུ་ཚེའི་སྟོད་ལ་བཙུན་མོ་ཁབ་ཏུ་བཞེས། སྲས་ནཱ་ག་ར་ཛ་དང་། དྷེ་བ་ར་ཛ་གཉིས་བྱུང་། སྐུའི་སྨད་ལ་རབ་ ཏུ་བྱུང་ནས། ལྷ་བླ་མ་ཡེ་ཤེས་འོད་དུ་མཚན་གསོལ། མཐོན་མཐིང་དཔལ་གྱི་ལྷ་ཁང་བཞེངས། ལོ་ཙཱ་བ་རིན་ཆེན་བཟང་པོ་དང་། རྔོག་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སོགས་པ་བློ་རྣོ་བ་ཉི་ཤུ་ རྩ་གཅིག་རྒྱ་གར་དུ་ཆོས་སློབ་པ་ལ་བརྫངས། པཎྜིཏ་ཤྲཱིདྡྷ་ཀ་ར་དང་། ལརྨ་ཏ་གཉིས་སྤྱན་དྲངས་ཏེ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་། རྒྱུད་སྡེ་བཞི་པོ་བསྒྱུར་ཅིང་གཏན་ལ་ཕབ། འདུལ་བ་སྟོད་ལུགས་ དར་བར་མཛད་དོ། །གཅེན་པོ་འཁོར་རེས་ཁ་ཆར་གྱི་ལྷ་ཁང་བཞེངས། དེའི་སྲས་ལྷ་ལྡེ་པོས། པཎྜིཏ་སུ་བྷ་ཤིད་དང་། པཎྜིཏ་རྨེ་རུ་སྤྱན་དྲངས། ལྷ་ལྡེ་པོ་ལ་སྲས་གསུམ། ཆེ་བ་ཞི་བ་འོད། འབྲིང་ལྷ་བླ་མ་བྱང་ཆུབ་འོད། ཆུང་བ་འོད་ལྡེའོ། །འདི་གསུམ་གྱི་དུས་སུ་ལྷ་བླ་མ་ཡེ་ཤེས་འོད་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་དགོངས་ནས། རྒྱ་གར་དུ་པཎྜིཏ་གདན་འདྲེན་ལ་བྱོན་པས། ལམ་དུ་མུ་སྟེགས་ཀྱིས་དམག་གིས་བཟུང་། དགེ་ཕྱོགས་ཀྱིས་ཡོན་ཏན་སྐྱེད་པའི་རྩ་སྒོ་ཐམས་ཅད་མེ་བཙས་བསྲེགས་ཏེ་རྨོངས་པར་བྱས་སོ། །དེའི་གཏམ་ལྷ་བླ་མ་བྱང་ཆུབ་འོད་ཀྱིས་གསན་ཏེ། ནོར་དཔག་མེད་བསྐུར་ནས་བླུ་རུ་བཏང་བས། 4-1245 གསེར་དང་ལྗིད་མཉམ་པ་དགོས་ཟེར་བ་དང་། ཡང་གསེར་གང་ཡོད་བསྐུར་བས། རྒྱ་མ་ལ་བཏེག་དུས་དབུའི་ཆ་ཙམ་གཅིག་གསེར་གྱིས་མ་ལོངས་པས། ཁོང་ན་རེ། ད་ནི་ཁྱེད་རྣམས་ཀྱིས་བདག་བླུས་ཀྱང་ ཡོན་ཏན་མེད། ངའི་རྩ་སྒོ་མེ་བཙས་བསྲེགས་ནས་དུད་འགྲོ་ལྟར་སོང་ཡོད་པས། བདག་ཤི་ནའང་བླའི། ང་བླུ་བའི་གསེར་རྣམས་

【現代漢語翻譯】 我拜見了那些持戒者，接受了戒律。到達衛藏后，以魯梅（Klu-mes，人名）為首的人們在衛藏修建了無數的寺廟，建立了僧團，使珍貴的佛法在各個方向傳播開來。如上所述，來自康區和衛藏的學者和持戒者們，以及曼達耶謝嘉燦（mNga'-bdag Ye-shes rGyal-mtshan，人名）父子，對佛法恩德極大。 第二部分是關於佛法如何從上部地區興起的。如上所述，對珍貴佛法有恩的吐蕃國王的後裔，杰貝闊贊（rJe dPal 'khor-btsan，人名）的大妃之子吉德尼瑪袞（sKyid-lde Nyi-ma-mgon，人名）成爲了阿里（mNga'-ris，地名）的國王，並統治了普蘭（sPu-rangs，地名）。他有三個兒子：大兒子貝吉袞（dPal-gyi-mgon，人名）佔據了芒域（Mang-yul，地名）；二兒子扎西袞（bKra-shis-mgon，人名）佔據了普蘭；小兒子德尊袞（lDe-btsun-mgon，人名）佔據了象雄（Zhang-zhung，地名）。這三個人被稱為上部的三袞。 德尊袞有兩個兒子：闊熱（'Khor-re，人名）和松額（Srong-nge，人名）。松額在前半生娶妻，生下了納嘎ra匝（Nāga-rāza，人名）和德瓦ra匝（Dheva-rāza，人名）兩個兒子。在後半生出家，法號拉喇嘛耶謝沃（Lha-bla-ma Ye-shes-'od，人名）。他建造了通定貝吉拉康（mThon-mthing dPal-gyi Lha-khang，寺廟名）。派遣譯師仁欽桑波（Lo-tsā-ba Rin-chen-bzang-po，人名）和俄雷貝謝饒（rNgog Legs-pa'i-shes-rab，人名）等二十一位聰明的學者前往印度學習佛法，迎請了班智達希日達嘎ra（Paṇḍita Śrīddhā-kara，人名）和喇嘛達（Larma-ta，人名）兩位，翻譯並確定了顯宗和四部密續，使律藏上部派系得以弘揚。他的哥哥闊熱建造了卡察拉康（Kha-char Lha-khang，寺廟名）。他的兒子拉德波（Lha-lde-po，人名）迎請了班智達蘇巴希（Paṇḍita Su-bha-śid，人名）和班智達美如（Paṇḍita rMe-ru，人名）。拉德波有三個兒子：大兒子西瓦沃（Zhi-ba-'od，人名），二兒子拉喇嘛絳曲沃（Lha-bla-ma Byang-chub-'od，人名），小兒子沃德（'Od-lde，人名）。在這三人的時期，拉喇嘛耶謝沃考慮到佛法的未來，前往印度迎請班智達，途中被外道軍隊抓住。他們用火燒燬了所有能增長善業的命脈要穴，使他變得愚昧無知。拉喇嘛絳曲沃聽說了這件事，送去了無數的財物想要贖回他。 對方說需要和他體重相等的黃金。又送去了所有能找到的黃金，但在稱重時，還差頭部那麼一點沒有達到。他（耶謝沃）說：『現在你們贖回我也沒什麼用了，我的命脈要穴已經被火燒燬，像牲畜一樣愚昧無知了，我死了更好。贖回我的黃金，'

【English Translation】 I met those who held vows and took vows. After arriving in Ü-Tsang, Klu-mes (person's name) and others built countless temples in Ü-Tsang, established monastic communities, and spread the precious Buddha's teachings in all directions. As mentioned above, the scholars and virtuous ones from Kham and Ü-Tsang, as well as Mandak Yeshe Gyaltsen (person's name) and his sons, were extremely kind to the Dharma. The second part is about how the teachings spread from the upper regions. As mentioned above, the descendants of the Tibetan kings who were kind to the precious teachings, Kyide Nyima Gon (person's name), the son of the great queen of Je Pelkhor Tsen (person's name), became the king of Ngari (place name) and also ruled Purang (place name). He had three sons: the eldest, Pelgyi Gon (person's name), took Mangyul (place name); the middle one, Trashig Gon (person's name), took Purang; and the youngest, Detsun Gon (person's name), took Zhangzhung (place name). These three are called the Three Gons of the Upper Region. Detsun Gon had two sons: Khorre (person's name) and Songnge (person's name). In the first part of Songnge's life, he took a wife and had two sons, Nagaraja (person's name) and Devaraja (person's name). In the latter part of his life, he became a monk and was named Lha Lama Yeshe-O (person's name). He built Thonmthing Pelgyi Lhakhang (temple name). He sent the translator Rinchen Zangpo (person's name) and Ngok Legpai Sherab (person's name), along with twenty-one other intelligent scholars, to India to study the Dharma. He invited Pandita Shridhakara (person's name) and Larmata (person's name) and translated and established the Vehicle of Characteristics and the four classes of Tantras, and promoted the Upper Tradition of the Vinaya. His elder brother Khorre built Khachar Lhakhang (temple name). His son Lhade-po (person's name) invited Pandita Subhashid (person's name) and Pandita Meru (person's name). Lhade-po had three sons: the eldest, Zhiwa-O (person's name), the middle one, Lha Lama Jangchub-O (person's name), and the youngest, O-de (person's name). During the time of these three, Lha Lama Yeshe-O, considering the future of the Buddha's teachings, went to India to invite Panditas, but was captured by the army of heretics on the way. They burned all the vital points that generate merit with fire, making him ignorant. Lha Lama Jangchub-O heard this news and sent countless riches to redeem him. They said they needed gold equal to his weight. They sent all the gold they could find, but when weighing it, it was still short by about the amount of his head. He (Yeshe-O) said, 'Now it is useless for you to redeem me, my vital points have been burned by fire and I have become ignorant like an animal, it is better for me to die. The gold to redeem me,'

---

ཁྱེར་ལ་རྒྱ་གར་ན་རྒྱལ་པོ་དགེ་བ་དཔལ་གྱི་སྲས། བི་ཀ་མ་ ལ་ཤི་ལའི་གཙུག་ལག་ཁང་ན། རིག་པའི་གནས་ལྔ་ལ་མཁས་པའི་པཎྜིཏ་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ན་གཙུག་གི་ནོར་བུར་གྱུར་པ། ཇོ་བོ་རྗེ་དི་པཾ་ཀ་ར་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་ཡོད་པར་ འདུག དེ་ལ་གསེར་ཕུལ་བོད་དུ་གདན་དྲངས་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་དར་རྒྱས་སུ་མཛོད་ཅིག་གསུངས་ཏེ་གྲོངས་པ་དང་། སྤུར་ཡུལ་དུ་སྤྱན་དྲངས་ནས་མཆོད་རྟེན་དུ་བཞུགས་སོ། །དེར་ལུང་བསྟན་བཞིན་ ཇོ་བོ་གདན་འདྲེན་པ་ལ། རྒྱ་བརྩོན་སེང་ལ་སོགས་པ་ལ་གསེར་བསྐུར་ནས་བཏང་ངོ་། བོད་དུ་འབྱོན་པ་ལ་ཐབས་དུ་མའི་སྒོ་ནས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། ཇོ་བོས་ཀྱང་བོད་མངའ་རིགས་ཀྱི་གདུལ་ བྱ་ལ་དགོངས་ནས། རྗེ་བཙུན་སྒྲོལ་མས་ཀྱང་ལུང་བསྟན་པ་བཞིན་བོད་དུ་བྱོན་ནས། སློབ་མ་ནག་ཚོ་དང་། ཁུ་རྔོག་འབྲོམ་གསུམ། ལོ་ཙཱ་བ་རིན་ཆེན་བཟང་པོ། ལོ་ཆུང་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སོགས་པ་མཁས་བཙུན་དུ་མ་བྱོན་ཏེ། 4-1246 བོད་གངས་ཅན་གྱི་ལྗོངས་འདིར། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ཉི་མ་ཤར་བ་ལྟ་བུ་མཛད་པ་ན། ལྷ་བླ་མ་བྱང་ཆུབ་འོད་དེ་བོད་ལ་བཀའ་དྲིན་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ལགས་སོ། །ཡང་བོད་རྒྱལ་ པོའི་གདུང་རྒྱུད་རྗེ་དཔལ་འཁོར་བཙན་གྱི་ཆུང་མའི་སྲས། བཀྲ་ཤིས་བརྩེགས་པ་ལ་སྲས་གསུམ་བྱུང་བ། དཔལ་ལྡེ། འོད་ལྡེ། སྐྱིད་ལྡེ་གསུམ་ཡིན། འདི་གསུམ་ལ་སྨད་ཀྱི་ལྡེ་གསུམ་ཟེར། དཔལ་ལྡེའི་སྲས་ནི་ སྔོན་པོ་བཙན་པོར་ཐུག་ཏེ། ཁབ་གུང་བ། ཀླུ་རྒྱལ་བ། སྤྱི་པ་ལྷ་རྩེ། གླང་ལུང་། གཙང་འཁོར་བ་རྣམས་ཏེ། ལས་སྟོད་ཡན་ཆད་པ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་བོད་ཀྱི་ཆོས་རྒྱལ་རིམ་པར་བྱོན་ པ་དེ་དག་ཤཱཀྱ་ཆེན། ཤཱཀྱ་ལི་ཙ་བྱི། ཤཱཀྱ་རི་བྲག་པ་པོ་གང་གིས་གདུང་རྒྱུད་ཡིན་ཞེ་ན། ཤཱཀྱ་ལི་ཙ་བྱིའི་གདུང་རྒྱུད་ཡིན་ཏེ། འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད་ལས། ལི་ཙ་བྱི་རྣམས་ཀྱི་རིགས་ སུ་བྱུང་ཞེས། གཉའ་ཁྲི་བཙན་པོ་ནས་འོད་སྲུངས་ཀྱི་བར་ཤིན་ཏུ་གསལ་བར་ལུང་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཚུལ་འདི་དག་གི་རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་ནི་ཡི་གེ་མང་པའི་འཇིགས་པས་མདོ་ཙམ་ལས་མ་ བཀོད་དོ།། ༈ །། གསུམ་པ་འཇིག་སྐལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ། གང་གིས་འཇིག་པའི་རྐྱེན། གང་གིས་འཇིག་པའི་ངོ་བོ། །འཇིག་པའི་རྒྱུ་མཚན། འཇིག་ཚུལ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། འཇིག་པ་ལ་དུ་ཞེ་ན། 4-1247 ཉི་མ་བདུན་གྱི་མེ་དང་། ཆར་པའི་ཆུ་དང་། རླུང་རབ་ཏུ་འཁྲུགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་འཇིག་པ་དག རྣམས་ནི་གསུམ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་གཉིས་པ་དང་སོགས་པ་གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་ གསུམ་པོ་ནི་འཇིག་པ་དེ་དག་གི་རྩེ་མོ་སྟེ་ལྷག་མ་ཡིན་ཏེ་གོ་རིམས་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི་ཅིའི་ཕྱིར་བསམ་གཏན་དང་པོ་སོགས་གསུམ་མེ་ཆུ་རླུང་གསུམ་གྱིས་འཇིག་ཅེ་ན། སྣོད་དེ་ དང་དེའི་སེམས་ཅན་གྱི་ནང་གི་སྐྱ

【現代漢語翻譯】 據說在印度，國王善吉祥（Dge-ba Dpal）之子，位於比克拉瑪拉希拉寺（Bikramashila），有五百位精通五明的班智達，其中有一位如同頂飾之寶的覺沃杰·迪潘卡拉（Jo-bo-rje Di-pam-ka-ra）。有人進獻黃金，請他前往西藏弘揚佛法，之後便圓寂了。遺體被迎請回故鄉，安放在佛塔中。正如預言所示，爲了迎請覺沃，向嘉尊僧（rGya brtson seng）等人贈送黃金並派遣他們前往。通過多種方式祈請他前往西藏。覺沃考慮到西藏芒域（Mang-yul）的應化眾生，並且如至尊度母（Jetsun Drolma）所預言的那樣，前往西藏。他的弟子有納措（Nag-tsho）、庫（Khu）、俄（rNgog）、仲敦巴（'Brom）三位，以及譯師仁欽桑波（Lo-tsa-ba Rin-chen bzang-po）、小譯師萊貝謝饒（Lo-chung Legs-pa'i shes-rab）等眾多賢哲。 當佛法如旭日東昇般照耀在西藏這片雪域時，拉喇嘛·絳曲沃（Lha bla-ma Byang-chub 'od）對西藏的恩德是極其深厚的。此外，西藏國王后裔杰·貝廓贊（rJe Dpal 'khor btsan）的王妃之子扎西澤巴（bKra-shis brtsegs-pa）有三個兒子：貝德（Dpal-lde）、沃德（'Od-lde）、吉德（sKyid-lde）。這三位被稱為下部的三德。貝德的兒子是寧波贊波（sNgon-po btsan-po），包括卡貢巴（Khab gung-ba）、魯嘉巴（Klu rgyal-ba）、吉巴拉孜（sPyi pa lha rtse）、朗隆（gLang lung）、藏廓瓦（gTsang 'khor-ba）等，他們屬於拉托以上地區。那麼，西藏曆代法王是釋迦欽（Shakya chen）、釋迦利扎比（Shakya li tsa byi）、釋迦日扎巴波（Shakya ri brag pa po）中哪一位的後裔呢？是釋迦利扎比的後裔。正如《文殊根本續》（'Jam dpal rtsa rgyud）所說：『出生于離車族』，從聶赤贊普（gNya'-khri btsan-po）到沃松（'Od-srungs）之間的世系都有非常清晰的預言。由於文字繁多，這裡只簡要地闡述這些道理。 第三，詳細闡述劫末。包括：何者毀滅之因？何者毀滅之體性？毀滅之理由？以及毀滅之方式。首先，什麼是毀滅？ 毀滅有三種：七日之火，暴雨之水，以及劇烈擾動的風。這三種是毀滅之因。第二，第二禪定等，第三禪定和第四禪定是毀滅的頂峰，是剩餘的部分，按照順序排列。第三，為什麼第一禪定等三種會被火、水、風毀滅呢？因為器世界和其中的眾生的內在因素。

【English Translation】 It is said that in India, the son of King Virtue Glory (Dge-ba Dpal), at the Bikramashila Monastery, among the five hundred scholars proficient in the five sciences, there was one who was like a jewel on the crown, Jowo Je Dipamkara (Jo-bo-rje Di-pam-ka-ra). Someone offered gold and invited him to Tibet to flourish the Buddha's teachings, after which he passed away. The remains were invited back to his homeland and placed in a stupa. As prophesied, in order to invite Jowo, gold was sent to Gyatson Seng (rGya brtson seng) and others and they were dispatched. Through various means, he was requested to go to Tibet. Jowo, considering the disciples of Mangyul in Tibet, and as prophesied by Jetsun Drolma, went to Tibet. His disciples included Nagtso, Khu, Ngog, and Dromton ( 'Brom) the three, as well as the translator Rinchen Zangpo (Lo-tsa-ba Rin-chen bzang-po), the junior translator Lekpai Sherab (Lo-chung Legs-pa'i shes-rab), and many other wise and virtuous individuals. When the Buddha's teachings shone like the rising sun in this snowy land of Tibet, Lha Lama Jangchub Od (Lha bla-ma Byang-chub 'od) had extremely profound kindness for Tibet. Furthermore, Trashi Tsekpa (bKra-shis brtsegs-pa), the son of the queen of King Je Palkhortsen (rJe Dpal 'khor btsan) of the Tibetan royal lineage, had three sons: Pelde (Dpal-lde), Ode ('Od-lde), and Kyide (sKyid-lde). These three are called the three Des of the lower region. Pelde's son was Nyinpo Tsenpo (sNgon-po btsan-po), including Khab Gungba, Lujyaba, Jipa Lhatse, Langlung, Tsang Khorwa, etc., who belonged to the upper region of Lato. Then, which of Shakya Chen, Shakya Lizabyi, or Shakya Ribrakpapo is the lineage of the successive Dharma Kings of Tibet? It is the lineage of Shakya Lizabyi. As the Root Tantra of Manjushri ('Jam dpal rtsa rgyud) says: 'Born into the Licchavi clan', the lineage from Nyatri Tsenpo (gNya'-khri btsan-po) to Osung ('Od-srungs) is very clearly prophesied. Due to the abundance of text, only a brief explanation of these principles is given here. Third, a detailed explanation of the destruction of the eon. Including: What is the cause of destruction? What is the nature of destruction? The reason for destruction? And the manner of destruction. First, what is destruction? There are three destructions: the fire of seven suns, the water of torrential rain, and the violently turbulent wind. These three are the causes of destruction. Second, the second dhyana and so on, the third and fourth dhyanas are the peak of those destructions, the remainder, in order. Third, why are the first dhyana and the three destroyed by fire, water, and wind? Because of the container and the internal factors of the sentient beings within.

---

ོན་དང་པོ་ན་རྟོག་དཔྱོད་མེ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་ན། དགའ་བདེ་ཆུ་ལྟ་བུ་དང་། གསུམ་པ་ན་དབྱུགས་དབྱུང་རྔུབ་ཀྱི་རླུང་ཡོད་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པའི་ ཕྱིར། བསམ་གཏན་བཞི་པ་ན་འཇིག་པ་དེ་གསུམ་མེད་དེ། ནང་གི་སྐྱོན་དང་བྲལ་བས་མེ་ཆུ་རླུང་གསུམ་གྱིས་མི་གོས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་བཞི་པའི་སྣོད་རྟག་གམ་ཞེ་ན་མི་རྟག་སྟེ། བཞི་ པ་དེས་གཞལ་མེད་ཁང་རྣམས་སྐར་མ་ལྟར་ཆད་ནས་མ་འབྲེལ་བས་ན་སེམས་ཅན་དང་བཅས་ཏེ་འབྱུང་ཤིང་འཇིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ནི་འཇིག་པ་དེ་གསུམ་གོ་རིམས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ཞེ་ན། མེ་ཡིས་བར་མེད་པར་བདུན་ནོ། །དེའི་རྗེས་སུ་ཆུས་ལན་གཅིག་གོ །རིམ་པ་དེ་ལྟར་འབྱུང་བས་ཆུ་བདུན་ཐལ་ནས་སླར་ཡང་མེ་ཡིས་བདུན་ནོ། །སས་ནི་མེས་གཅིག་ཏུ་བཤད་དོ། །དེ་ནས་ནི་མཇུག་ཏུ་རླུང་གིས་འཇིག་པ་གཅིག་ཡིན་ཏེ། 4-1248 དེ་ལྟར་མེས་འཇིག་པ་ལྔ་བཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། ཆུས་བདུན་དང་། རླུང་གིས་གཅིག་ནི་བསྐལ་ཆེན་རེ་བཞི་སྟེ་དགེ་རྒྱས་ཀྱི་ལྷའི་ཚེ་ཚད་དོ། །དེ་ཡང་རེ་གསུམ་དང་ང་བརྒྱད་ལ་དེར་ཉེ་བས་ བརྟགས་པ་སྟེ། སྣོད་འཆག་འཇིག་གིས་བར་བསྐལ་གཉིས་དང་། སྟོང་པའི་ཉི་ཤུ་དེའི་ཚེ་ཚད་དུ་མི་རུང་བས་སོ། །འོད་གསལ་བའང་བསྐལ་ཆེན་བདུན་དང་བར་བསྐལ་ང་བརྒྱད་ལ་བརྒྱད་དུ་བཏགས་པ་སྟེ། རྒྱུ་མཚན་སྔ་མ་ལྟར་རོ། །ཚངས་ཆེན་པའི་ཡང་སྣོད་འཆག་འཇིག་གི་བར་བསྐལ་གཉིས་དེའི་ཚེ་ཚད་དུ་མི་རུང་བས། བར་བསྐལ་ང་བརྒྱད་ལ་དྲུག་ཅུར་བཏགས་པའོ། །ཚུལ་འདི་དག་ནི། མངོན་འདུལ་གྱིས་ མདོ་བསྟན་བཅོས་རྒྱ་དཀར་ནག་གི་རྩིས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ། ཞིབ་ཏུ་སྦྱངས་ཤིང་། ཀུན་མཁྱེན་བླ་མ་ཡབ་སྲས་ཀྱི་ལེགས་བཤད་ཀྱིས་རྒྱན་ཏེ། གནས་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དངོས་གྲུབ་དཔལ་འབར་གྱིས་གནས་གསུམ་པ་ འཇིག་རྟེན་བསྟན་པའི་མཛོད་ཀྱི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་དུ་སྦྱར་རོ། དགེའོ།། ༈ །། ༄། །ལས་བསྟན་པའི་གནས་བཤད་པ། བཞི་པ་ལས་བསྟན་པའི་གནས་ལ། ཐམས་ཅད་ལས་ལས་བྱུང་ཚུལ་གྱིས་མདོར་བསྟན། ལས་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་རྒྱས་པར་བཤད། ཆོས་ གཞན་གྱི་རྣམ་གྲངས་བསྟན་པས་སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གོང་དུ་སྣོད་བཅུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་སྣ་ཚོགས་གསུངས་པ་དེ་དག་རྒྱུ་གང་ལས་བྱུང་ཞེ་ན། བྱེད་པ་པོ་གཞན་མེད་ཀྱིས། 4-1249 ལས་ལས་འཇིག་རྟེན་བཟང་ངན་འདྲེས་མ་སྣ་ཚོགས་སྐྱེས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ནི། ལས་དེ་ཅི་ཞིག་ཅེ་ན། ལས་དེ་ནི་མདོ་ལས། སེམས་པའི་ལས་དང་དེས་བྱས་པ་བསམ་ པའི་ལས་གཉིས་སུ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལས་ངོས་བཟུང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་གཞག ལས་མདོ་ལས་བྱུང་བའི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དེ་གཉིས་སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་ཡིན་ལ། དེ་ལ་སེམས་པ་ ནི། ཡིད་ཀྱི་ལས་ཡིན། སེམས་དེ་དག་བསྐྱེད་པ་བསམ་པའི་ལས་ནི། ལུས

【現代漢語翻譯】 首先，（第一禪定）如思維之火；其次，（第二禪定）如喜樂之水；再次，（第三禪定）與呼出吸入之風相合。因此，第四禪定沒有這三種毀滅，因為它遠離內在的過失，所以不會被火、水、風三者所染污。那麼，第四禪定的容器是永恒的嗎？並非永恒。因為第四禪定使無量宮殿像星星一樣隕落，彼此分離，所以與眾生一起產生和毀滅。那麼，這三種毀滅在第四禪定中是如何依次發生的呢？ 火連續毀滅七次，沒有間隔。之後，水毀滅一次。按照這個順序發生，水毀滅七次後，火再次毀滅七次。大地被說成與火一起毀滅一次。然後，最後風毀滅一次。這樣，火毀滅五十六次，水毀滅七次，風毀滅一次，總共六十四大劫，這是善增天（Dege Rgyas）的壽命。這也被認為是接近六十三和五十八的推測，因為容器的形成和毀滅之間的兩個中劫，以及二十個空劫的壽命是不合適的。光明天的壽命也被認為是七大劫和五十八中劫的八倍，原因與之前相同。大梵天（Tshangs Chenpa）的容器形成和毀滅之間的兩個中劫的壽命也是不合適的，所以五十八中劫被認為是六十中劫。這些方法，通過詳細研究《俱舍論》（Abhidharmakosha）和印度、中國的經論，並以一切智者上師父子的善說來裝飾，由持律者丹增巴（Dharmadhara）·昂珠扎巴（Ngodrup Palbar）在第三處，即《世間教法之藏》（'Jig rten bstan pa'i mdzod）的廣釋中撰寫。吉祥！ 接下來，講述業的處所。 第四，關於業的處所，首先通過一切皆由業所生的方式進行簡要說明；然後詳細解釋業的確定；最後通過闡述其他法的類別來總結意義，共三個部分。第一部分是：之前所說的各種容器和有情世界，它們是從什麼原因產生的呢？沒有其他的作者，而是從業產生了好壞混合的各種世界。第二部分分為教義和解釋兩部分。第一部分是：什麼是業呢？業在經中被說成是思業和思已業兩種。第二部分分為三部分：確定業的定義、業的分類、以及經中產生的業的意義。第一部分是：這兩種業是身、語、意三門的業，其中思是意的業。產生這些思的思已業是身的業。

【English Translation】 Firstly, (the first dhyana) is like the fire of thought; secondly, (the second dhyana) is like the water of joy and bliss; and thirdly, (the third dhyana) is in accordance with the wind of exhaling and inhaling. Therefore, the fourth dhyana does not have these three destructions, because it is free from inner faults, so it is not stained by fire, water, and wind. Then, is the container of the fourth dhyana eternal? It is not eternal. Because the fourth dhyana causes the immeasurable palaces to fall like stars, separated from each other, so it arises and is destroyed together with sentient beings. Then, how do these three destructions occur in order in the fourth dhyana? Fire destroys seven times continuously without interruption. After that, water destroys once. Occurring in that order, after water destroys seven times, fire destroys seven times again. Earth is said to be destroyed together with fire once. Then, finally, wind destroys once. Thus, fire destroys fifty-six times, water destroys seven times, and wind destroys once, totaling sixty-four great kalpas, which is the lifespan of the Dege Rgyas gods. This is also considered a speculation close to sixty-three and fifty-eight, because the two intermediate kalpas between the formation and destruction of the container, and the lifespan of the twenty empty kalpas are not suitable. The lifespan of the Clear Light gods is also considered to be eight times seven great kalpas and fifty-eight intermediate kalpas, for the same reason as before. The lifespan of the two intermediate kalpas between the formation and destruction of the container of the Great Brahma is also not suitable, so fifty-eight intermediate kalpas are considered to be sixty intermediate kalpas. These methods, through detailed study of the Abhidharmakosha and the Indian and Chinese sutras and treatises, and adorned with the good sayings of the omniscient master and son, were written by the Vinaya holder Dharmadhara Ngodrup Palbar in the third place, the extensive commentary on the Treasury of Worldly Teachings. Auspicious! Next, explaining the place of karma. Fourth, regarding the place of karma, firstly, a brief explanation is given through the way that everything arises from karma; then a detailed explanation of the determination of karma; and finally, the meaning is summarized by explaining the categories of other dharmas, in three parts. The first part is: the various containers and sentient worlds mentioned earlier, from what cause do they arise? There is no other author, but from karma arise the various worlds mixed with good and bad. The second part is divided into doctrine and explanation. The first part is: what is karma? Karma is said in the sutras to be of two types: karma of thought and karma done by thought. The second part is divided into three parts: determining the definition of karma, the classification of karma, and the meaning of karma arising from the sutras. The first part is: these two karmas are the karmas of the three doors of body, speech, and mind, among which thought is the karma of mind. The karma done by thought that generates these thoughts is the karma of the body.

---

་དང་ངག་གི་ལས་སོ། །འདི་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་དེ་གསུམ་རིམ་པས་ཀུན་སློང་དང་། རྟེན་དང་ངོ་བོ་ལས་སུ་འཇོག་ སྟེ། ཡིད་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་པ་དང་། ལུས་ལ་བརྟེན་པ་དག་གིས་ལུས་ངག་ཉིད་ལས་ཡིན་པས་སོ། །ཞེས་སོ། །མདོ་སྡེ་པ་ནི། ལས་ནི་སེམས་པ་ཉིད་དེ། དེས་ཡིད་འཇུག་པར་བྱེད་པའམ་ཡིད་ དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་ནི་ཡིད་ཀྱི་ལས་དང་། ལུས་ངག་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ནི་བསམ་པའི་ལས་སུ་འཇུག་གོ །དེ་དང་འདྲ་བར་ལས་སྒྲུབ་པར་རིགས་པར་ཡང་བཤད་ནས། གཟུགས་ཅན་ནི་ཇི་ལྟར་ བརྟགས་ཀྱང་ལས་སུ་མི་འགྱུར་ཤིང་དགེ་བ་གཟུགས་ཅན་དུ་འདོད་པ་ནི་ཤཱཀྱའི་སྲས་མིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཀུན་བཏུས་སུ། སེམས་པ་དང་བསམ་པ་གཉིས་ལ་སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་བཤད་པས། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རྒྱུ་དང་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་གིས་སེམས་པ་ལ་བཞག་དགོས་ལ། 4-1250 གཉིས་པོ་ལའང་ལུས་ངག་གི་དངོས་ཀྱི་ཀུན་སློང་དང་ཡིད་ཀྱིས་ནི་ལྷན་ཅིག་པའི་སེམས་དཔར་འགྱུར་རོ། །ལུས་ངག་སྔ་ཕྱི་དང་ཡིད་ཀྱི་ལྷན་ཅིག་པས་བཤད་པས་སོ། །དེས་ན་སེམས་པའི་ལས་ནི། རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལུས་ངག་གི་ལས་ཀྱི་རང་བཞིན། ལས་གསུམ་སྤྱི་ཡི་ངོ་བོ། བྱེ་བྲག་རིག་བྱེད་མིན་པའི་རྣམ་གཞག་གོ །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱེ་བ་དང་། སོ་སོའི་ངོ་བོའོ། །དང་པོ་ནི། ལུས་ངག་གི་ལས་དེ་དག་ལ་ནི། སོ་སོར་རྣམ་རིག་དང་རྣམ་རིག་མིན་པ་གཉིས་གཉིས་སུ་དབྱེའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རིག་བྱེད་བཤད། རིག་བྱེད་མ་ཡིན་ པ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དང་། ངག་གི་རིག་བྱེད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ངོས་བཟུང་ཞིང་དེ་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་དགག་པ། དབྱིབས་རྫས་སུ་འདོད་པ་དགག་བའོ། ། དང་པོ་ནི། ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི། སེམས་ཀྱི་དབང་གིས་ལུས་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་གནས་པའི། དབྱིབས་རྫས་སུ་ཡོད་པ་ཞིག་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་རྣམ་སྨིན་དང་རྒྱས་ བྱུང་མ་ཡིན་གྱིས་འཕྲལ་གསར་དུ་སྐྱེ་བས་རྒྱུ་མཐུན་ལས་སྐྱེས་སོ། །འོན་ཀྱང་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་གསེབ་ཏུ་ཞུགས་པས་ལུས་ཆེ་རུ་མི་འགྱུར་ཞིང་། ཕྲ་བས་ལུས་ལྕི་ཤིང་མཁྲེགས་པར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ། ། 4-1251 ཞེས་སོ། །གནས་མ་བུའི་བློ་དང་སྒྲ་དང་གློག་སོགས་སྐད་ཅིག་མར་འདོད་ཀྱང་། འདུས་བྱས་ཕལ་ཆེར་སྐད་ཅིག་མར་མི་འདོད་པས་འདིར་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཀྱང་ཡུལ་གང་དུ་སྐྱེས་པ་དེ་ཉིད་མ་ ཞིག་པར་ཡུལ་གཞན་དུ་འཕོ་བའི་འགྲོ་བ་ཡིན་ཏེ། ལུས་གཡོ་བ་ཉིད་ལུས་ཀྱི་ལས་ཡིན་པས་སོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་གིས་ཕྱིར་ན། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་སྐད་ ཅིག་མ་ཡིན་པའི་གང་དུ་སྐྱེ་བ་དེ་ཉིད་དུ་འཇིག་གི་མ་ཞིག་པར་ཡུལ་གཞན་དུ་མི་འཕོ་བས་སོ། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་སྐད་ཅིག་མ་གྲུབ

【現代漢語翻譯】 以及語的業。對於此，分別說部認為三者依次是：動機、所依和自性。即由意所引發，並依賴於身體，因為身語本身就是業。經部師則認為：業即是思，能使意趣入或與意相應的是意的業；能使身語趣入的是思的業。他們也宣說，與此類似，業是可以造作的。因此，無論如何考察，有色法都不會成為業，而認為善是有色法的，就不是釋迦之子。在《攝類學》中，對思和想二者宣說了身語意的業，因此，必須將二者的差別置於因和時的動機上。對於二者，身語的直接動機和意念則會成為伴隨的心。因為身語有先後，而意念是伴隨的。因此，思的業是因的動機。第二部分有三：身語業的自性、三業的總相、非表色業的分別。第一部分有二：分類和各自的自性。第一部分是：對於身語的業，可以分為表色和非表色兩種。第二部分有二：解釋表色業，解釋非表色業。第一部分有二：身的表色業和語的表色業。第一部分有二：確定其特徵並駁斥其轉移到其他地方的說法，駁斥認為形狀是實體的觀點。第一部分是：身的表色業，分別說部認為，是由於心的作用，身體處於某種狀態的形狀，並且是作為實體存在的。它不是異熟生或增上生，而是新產生的，由同類因所生。然而，由於異熟生的身體參與其中，身體不會變大，而且由於它很細微，身體也不會變得沉重或堅硬。他們認為，雖然住母派認為心識、聲音和閃電等是剎那性的，但大多數有為法並非剎那性，因此，這裡的身表色業也是如此，它會轉移到產生它的地方以外的地方，因為身體的運動本身就是身體的業。他們這樣說是不合理的。為什麼呢？因為一切有為法都是剎那性的，在它產生的地方就會毀滅，不會轉移到其他地方。一切有為法都是剎那性成立的。 4-1250 4-1251

【English Translation】 And the karma of speech. Regarding this, the Vaibhashikas consider the three to be, in order: motivation, basis, and nature. That is, what is initiated by the mind and relies on the body, because body and speech themselves are karma. The Sautrantikas, however, believe that karma is thought itself; what causes the mind to enter or is in accordance with the mind is the karma of the mind; what causes body and speech to enter is the karma of thought. They also declare that, similarly, karma can be created. Therefore, no matter how one examines it, form will not become karma, and whoever believes that virtue is form is not a son of Shakya. In the Abhidharmasamuccaya, the karma of body, speech, and mind is explained in relation to both thought and intention. Therefore, the difference between the two must be placed on the motivation of cause and time. For both, the direct motivation of body and speech and the mind will become an accompanying thought. Because body and speech come first, and the mind is accompanying. Therefore, the karma of thought is the motivation of the cause. The second part has three: the nature of the karma of body and speech, the general characteristics of the three karmas, and the distinction of non-manifesting karma. The first part has two: classification and the respective natures. The first part is: for the karma of body and speech, they can be divided into manifesting and non-manifesting. The second part has two: explaining manifesting karma, explaining non-manifesting karma. The first part has two: the manifesting karma of body and the manifesting karma of speech. The first part has two: determining its characteristics and refuting the claim that it moves to other places, refuting the view that shape is substance. The first part is: the manifesting karma of body, the Vaibhashikas believe, is the shape of the body in a certain state due to the influence of the mind, and it exists as a substance. It is not the result of maturation or augmentation, but is newly produced, born from a similar cause. However, because the body of maturation is involved, the body will not become larger, and because it is subtle, the body will not become heavy or hard. They believe that although the Sthavira school considers consciousness, sound, and lightning to be momentary, most conditioned phenomena are not momentary. Therefore, the manifesting karma of the body here also moves to a place other than where it originated, because the movement of the body itself is the karma of the body. They say this is unreasonable. Why? Because all conditioned phenomena are momentary, and they will be destroyed in the place where they arise, and will not move to other places. All conditioned phenomena are established as momentary. 4-1250 4-1251

---

་ན་དེ་ལྟར་ཡིན་མོད་འདི་མ་གྲུབ་བོ་ ཞེ་ན། གྲུབ་སྟེ་འདུས་བྱས་རྣམས་ངེས་པར་ཕྱིས་རྒྱུ་གཞན་མེད་པར་འཇིག་པའི་ཕྱིར་བློ་བཞིན་ནོ། །གལ་ཏེ་འཇིག་པ་རྒྱུ་གཞན་དང་ལྡན་ན་སྐྱེ་བ་རྒྱུ་ལ་ལྟོས་པ་བཞིན་དུ་རྒྱུ་གཞན་མེད་ པ་ལས་ཆོས་འགའ་ཡང་འཇིག་པར་མི་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་སྒྲ་བློ་རྒྱུ་གཞན་མེད་པར་འཇིག་པ་མཐོང་བས་འཇིག་པ་རྒྱུ་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མི་འགལ་ཏེ་འཇིག་པ་ལ་རྒྱུ་གཞན་ངེས་པར་དགོས་ ན་དངོས་པོ་རྣམས་ནི། ཁྱེད་ཕྱིས་རྒྱུ་མེད་པ་ལ་འགའ་ཡང་འཇིག་པར་མི་འགྱུར་བར་ཐལ། ཁྱེད་འཇིག་པ་ཕྱིས་རྒྱུ་ལ་ངེས་པར་ལྟོས་དགོས་པའི་ཕྱིར་འདོད་མི་ནུས་ཏེ། སྒྲ་བློ་སོགས་ཕྱིས་རྒྱུ་མེད་པར་འཇིག་པ་ཚད་མའི་མཐོང་ངོ་། ། 4-1252 གལ་ཏེ་ཤིང་སོགས་འཇིག་པ་མེའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་ན། སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ཉིད་ཡང་ཕྱིས་འཇིག་པ་པའི་རྒྱུར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། མེས་རྫ་ཚོས་པས་སེར་པོ་དང་། ཆེས་ཚོས་པས་དམར་པོ་དང་། ཆེས་ ཆེར་ཚོས་པས་སྔོན་པོ་སོགས་སྐྱེད་པ་ན་སྔར་སྐྱེད་པའི་སེར་པོ་སོགས་ནི་དམར་པོ་དམར་པོ་སོགས་ཀྱི་ཚེ་འཇིག་པའི་སོ། །འདིར་འཇིག་པ་རྒྱུ་མེད་ཅེས་པ་ནི། རྒྱུ་ཡེ་མེད་པ་མིན་གྱིས། རྒྱུ་ཕྱིས་འབྱུང་དོན་གཞན་མེད་པའོ། །གཞན་དབང་ཤིང་སོགས་རང་རྒྱུ་ལ་སྐྱེས་ཏེ། ཕྱིས་མེ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་འཇིག་པར་འདོད་པ་འགོག་པས་སོ། །དེས་ན་དངོས་པོ་རྣམས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཉིད་ལས་ འཇིག་པའི་ངང་ཅན་དུ་སྐྱེས་པས་སྐད་གཅིག་མར་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་འགྲོ་བ་མེད་པ། ཡུལ་གཞན་དུ་འདབ་ཆགས་སུ་འབྱུང་བ་ལ། འགྲོ་བར་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་བྱེད་པར་ཟད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། མདོ་ སྡེ་པ་ན་རེ། དབྱིབས་རྫས་སུ་མེད་དེ། ཁ་དོག་གི་གནས་ཚུལ་ལ་འདོགས་པས་སོ། །གལ་ཏེ་ཡོད་ན་དབྱིབས་ནི་མིག་དང་ལུས་ཀྱིས་དབང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་བཟུང་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། མཐོང་བ་ དང་རེག་པ་གཉིས་ཀ་ལས་རིང་པོའོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། སྐྱེད་བྱེད་གཅིག་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་གཉིས་ཀྱིས་འཛིན་པ་མི་སྲིད་པས་སོ། །ཡང་དེ་ནི་ཐོགས་བཅས་རྫས་གྲུབ་ཏུ་མེད་དེ། 4-1253 རྡུལ་ཕྲ་རབ་ལ་མེད་པས་སོ། །ཁྱབ་སྟེ་ཐོགས་བཅས་རྫས་གྲུབ་ནི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ལ་ཡོད་པས་ཁྱབ་པས་སོ། །དེས་ནས་ལུས་ཀྱིས་རིག་བྱེད་ཀྱང་ཁ་དོག་གི་བཀོད་པ་ལ་བཏགས་པའི་ལུས་ཀྱི་ དབྱིབས་སོ། །གོང་མ་པ་ལྟར་ན་འགྲོ་འོང་སོགས་ལུས་ཀྱི་བྱ་བ་དེ་ལས་དམིགས་པའི་སེམས་པའི་རྒྱུ་ཅན་ལུས་ཀྱི་རྒྱུན་འགྲོ་བ་དང་། ཕྱག་འཚལ་བ་སོགས་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་གཡོ་བས་དབྱིབས་ཏེ། དེས་སྐྱེས་བུ་འདི་ནི་འགྲོ་སྙམ་པའི་བློ་སྐྱེས་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། འགྲོ་བའི་སྐྱེས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོགས་ཀུན་སློང་གིས་སེམས་རེག་པར་བྱེད་དེ། རྒྱུད་གཞན་གྲུབ་པར་རང་ལུས་བློ་སྔོན་དུ་ འགྲོ་བ་ཡ

【現代漢語翻譯】 問：即使那樣，這個（一切有為法終將壞滅）也未成立。 答：成立。因為有為法必定會壞滅，沒有其他原因。如你所想。如果壞滅依賴於其他原因，就像生起依賴於因一樣，如果沒有其他原因，任何法都不會壞滅。既然見到聲音和意識在沒有其他原因的情況下壞滅，那麼壞滅依賴於其他原因並不矛盾。如果壞滅必定需要其他原因，那麼事物就不會在沒有你所說的壞滅原因的情況下壞滅。因為你認為壞滅必定依賴於壞滅的原因。不能這樣認為，因為通過量可以見到聲音和意識等在沒有壞滅原因的情況下壞滅。 如果木頭等事物的壞滅是由火引起的，那麼產生事物的因也會變成壞滅的原因。例如，火使陶器著色，稍微著色是黃色，更著色是紅色，非常著色是藍色等。當紅色出現時，先前產生的黃色等就會壞滅。這裡所說的『壞滅沒有原因』，並不是指完全沒有原因，而是指沒有其他導致壞滅的原因。這是爲了防止有人認為木頭等事物在自身的原因下產生，然後由於火等原因而壞滅。因此，事物從產生的因中就具有壞滅的性質，所以是剎那生滅的。因此，實際上並沒有移動，只是在其他地方顯現為移動，而人們卻執著于移動的錯覺。 第二點是：經部宗認為，形狀不是實體，而是依附於顏色的狀態。如果形狀是實體，那麼眼睛和身體這兩個感官就會同時感知到形狀，因為通過視覺和觸覺都可以知道『這是長的』。但這是不可能的，因為一個產生者不可能被兩個有形感官同時感知。此外，形狀不是有礙的實體，因為它不存在於極微塵中。如果形狀是有礙的實體，那麼它就應該存在於極微塵中。因此，身體的知覺也是依附於顏色的排列的身體形狀。隨教行者認為，行走等身體的活動是由與身體不同的心所驅動的身體的延續，鞠躬等動作也是如此，因為這些動作會產生『這個人正在行走』的想法。因此，這些行為會觸動心，使他人相信自己的存在，因為自己的身體先於意識而行動。

【English Translation】 Question: Even so, this (that all conditioned things will perish) is not established. Answer: It is established. Because conditioned things will necessarily perish, without any other cause. As you think. If destruction depends on other causes, just as arising depends on a cause, if there were no other cause, no dharma would perish. Since sound and consciousness are seen to perish without other causes, it is not contradictory that destruction depends on other causes. If destruction necessarily requires other causes, then things would not perish without what you say is the cause of destruction. Because you think that destruction necessarily depends on the cause of destruction. This cannot be accepted, because it is seen through valid cognition that sound and consciousness, etc., perish without a cause of destruction. If the destruction of wood and other things arises from the cause of fire, then the cause that produces the thing will also become the cause of destruction. For example, fire colors pottery, slightly colored is yellow, more colored is red, very colored is blue, etc. When red appears, the previously produced yellow, etc., will perish. Here, 'destruction has no cause' does not mean that there is no cause at all, but that there is no other cause that leads to destruction. This is to prevent someone from thinking that wood and other things arise from their own cause, and then perish due to fire and other causes. Therefore, things are born with the nature of destruction from the very cause of their arising, so they are momentary. Therefore, there is actually no movement, but it appears as movement in other places, and people are attached to the illusion of movement. The second point is: The Sautrāntika school believes that shape is not a substance, but is attached to the state of color. If shape were a substance, then the two senses of the eye and body would perceive the shape at the same time, because it can be known through both sight and touch that 'this is long'. But this is impossible, because one producer cannot be perceived by two corporeal senses at the same time. Furthermore, shape is not an obstructive substance, because it does not exist in atoms. If shape were an obstructive substance, then it should exist in atoms. Therefore, the perception of the body is also the body shape attached to the arrangement of colors. The Upper Ones think that the activities of the body, such as walking, are the continuation of the body driven by a mind that is different from the body, and so are actions such as bowing, because these actions give rise to the thought 'this person is walking'. Therefore, these actions touch the mind, making others believe in their existence, because one's own body acts before consciousness.

---

ིས། བྱ་བ་མཐོང་ན་གཞན་ལ་དེ་འཇིག་གལ་ཏེ་བློ་ཞེས་འགྱུར། ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི་ངག་གི་རང་བཞིན་གྱི་སྒྲ་སྟེ། རང་ཀུན་ནས་ སློང་བའི་སེམས་རིག་པར་བྱེད་པས་དེ་སྐད་དོ། །ཞེས་པ་སྒར་བའོ། ། གསུམ་པ་རིག་བྱེད་མིན་པ་བཤད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། རྫས་སུ་ཡོད་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དང་། རྒྱུའི་དུས་དང་སའི་ཁྱད་པར། ངོ་བོའི་ ཁྱད་པར། རྒྱུའི་ཁྱད་པར་གཞན་ནོ། །དང་པོ་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་ངོ་བོ་ནི་བཤད་ཟིན་ཅིང་། མདོ་སྡེ་པ་ནི། དེ་དག་རྫས་སུ་མེད་དེ། སྡིག་པ་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་ནས་དེ་མི་བྱེད་པ་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་དང་། 4-1254 འདས་པའི་འབྱུང་བ་རྫས་སུ་མེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་འདོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ནི་རྫས་སུ་ཡོད་དེ། མདོ་ལས་བསྟན་ཡོད་ཐོགས་བཅས་ དང་བསྟན་མེད་ཐོགས་བཅས་བསྟན་མེད་ཐོགས་མེད་དེ་གཟུགས་རྣམ་པ་གསུམ་གསུངས་པས་གསུམ་པ་ནི། འདི་མ་ཡིན་པ་མེད་པ་དང་། དྲི་མེད་ཀྱི་གཟུགས་གསུངས་པ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཁོ་ན་ ཡིན་པ་དང་། རྫས་དང་རྫས་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པའི་བསོད་ནམས་ནི་ཡིད་གཞན་དང་ལྡན་ཡང་འཕེལ་བར་གསུངས་པའང་འདི་ཡིན་ཏེ། རིག་བྱེད་དང་སེམས་པ་ནི་རྒྱུན་དུ་མི་འབྱུང་བས་དང་། སྲོག་ གཅོད་སོགས་རང་གིས་མ་བྱས་པར་གཞན་བྱེད་དུ་བཅུག་ནས་སྲོག་བཅད་པའི་ཚེ་རང་ལ་ལས་ལམ་གྱི་དངོས་གཞི་འབྱུང་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་འདི་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཚེ་རང་གིས་རིག་བྱེད་དང་སེམས་པ་ ནི་དགེ་བར་ཡོད་སྲིད་པས་སོ། །གཞན་ཡང་སོགས་པས་བསྡུས་པ་འདི་མིན་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་གཟུགས་ཅན་མེད་པས་དེ་གཟུགས་ཅན་མིན་པ་ཁོ་ནར་སྟོན་པར་འགྱུར་བ་ལ། སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཟུགས་ དང་ཡིད་གཟུགས་མིན་པར་བསྟན་ནས་དེ་གཟུགས་ཅན་མིན་པར་མ་བསྟན་པས་དང་། མཉམ་བཞག་ཏུ་རིག་བྱེད་མི་འབྱུང་བས་ཡང་དག་པའི་ངག་སོགས་གསུམ་མེད་པར་འགྱུར་བ་ལས་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལྡན་པར་བཤད་པ་དང་། 4-1255 ཡིད་ཉོན་མོངས་དང་ལྡན་པའི་ཚེ་དགེ་བ་མེད་པས། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མེད་པར་འགྱུར་བས་དང་། །སྤོང་བ་ནི་འཆལ་ཚུལ་གྱིས་གེགས་བྱེད་པས་ཆུ་ལོན་དུ་གསུངས་ན་མེད་པ་ནི་ཆུ་ལོན་ དུ་མི་འོས་པའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་བརྒྱད་ཀྱི་ལན་ལ་བདེ་སོགས་ལ་རྟེན་ནས་འདེབས་ཏེ། དང་པོ་ནི། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་ཏེ། ལྔ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་གཟུགས་མིན་པར་མི་སྟོན་ པའི་རྒྱུའང་དེའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་ཏེ། ས་སྡེར། དབང་འབྱོར་བས་གཟུགས་ཞེས་བཤད་དོ། །ཡང་ན་དགྲ་བཅོམ་པའི་གཟུགས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། དེའི་རྒྱུད་ལ་ཕྱིས་ འབྲས་བུ་སྐྱེད་ནུས་པས་ས་བོན་འཕེལ་བ་དང་། བཞི་པའང་ལུས་ངག་གིས

【現代漢語翻譯】 如是說：『若見其事，則他人必遭毀滅，是為智。』 第二，語之表詮，乃語之自性之聲，能使自生之心顯現，故如是說。此乃格瓦之說。 第三，解釋非表詮分四：實有之立宗、因時與地之差別、本體之差別、因之其他差別。 第一，非表詮之本體已述。經部師云：『彼等非實有，以承諾斷罪而不行故，且依于已滅之諸根實有而施設故，且無色法之相故。』 分別說部則云：『實有，經中已說有表色、有對色、無表有對色、無表無對色三種色。』第三者，此非無，且說無垢之色，唯是無漏之律儀。非實物及實物所生之福德，雖與他心相應亦能增長，此亦如是。表詮與心識非恒常生起故。殺生等，自己未做，而令他人做，殺生之時，自己生起業道之正行，此亦如是。彼時自己之表詮與心識或有善故。』 又，『等』字所攝，此非彼，法處所攝無色，故彼顯現為非色，然已說十二處中十處為色，一處為意，為非色，故未說彼為非色。且於等持中，表詮不生，故正語等三者不生，然已說八支道。 且意與煩惱相應之時，無有善，故無別解脫律儀。捨棄乃以邪命為障礙，故說為水月，若無，則不應為水月。』如是說。彼八者之答覆，依樂等而安立。第一，乃等持之境之色，第五法處不顯現為非色之因亦是彼。 第二，無漏之等持乃境之色，于地界中說：『由自在故名為色。』或為阿羅漢之色。第三，于彼相續中，后能生果故，種子增長。第四亦由身語。

【English Translation】 As it is said: 'If one sees an action, and it is likely to destroy another, that is called wisdom.' Secondly, verbal expression is the sound of the nature of speech itself, because it makes the mind that arises from itself aware, hence it is called that. This is the saying of Garwa. Thirdly, there are four aspects to explaining what is not expressive: the proof of existence as substance, the difference of time and place of cause, the difference of essence, and other differences of cause. Firstly, the nature of what is not expressive has already been explained. The Sutra School says: 'These are not substances, because they promise to abandon sins but do not do so, and because they are based on the past elements that do not exist as substances, and because they do not have the characteristics of form.' The Vaibhashika School says: 'They exist as substances, because the Sutra teaches three kinds of form: visible and tangible, invisible and tangible, and invisible and intangible. The third is that this is not non-existent, and the immaculate form is said to be only the undefiled discipline. Merit that is not a substance or derived from a substance increases even when associated with other minds, and this is also the case. Because expression and mind do not always arise, and when one causes another to kill without killing oneself, one generates the actual basis of the path of action, this is also the case. At that time, one's own expression and mind may be virtuous.' Furthermore, what is included by 'etc.' is not this, because the formless objects of the sphere of phenomena are formless, so it would only show that it is formless. However, since ten spheres are shown as form and mind as formless, it is not shown as formless. Also, in meditative absorption, expression does not arise, so the three, such as right speech, do not exist, but the eightfold path is explained. And when the mind is associated with afflictions, there is no virtue, so there is no Pratimoksha discipline. Abandonment is obstructed by a corrupt livelihood, so it is said to be like a reflection of the moon in water, and if it does not exist, it should not be like a reflection of the moon in water.' So it is said. The answers to these eight are established based on pleasure and so on. Firstly, it is the form of the object of concentration, and the reason why the fifth sphere of phenomena does not appear as formless is also that. Secondly, undefiled concentration is the form of the object, and in the Earth Division it is said: 'Because of mastery, it is called form.' Or it is the form of an Arhat. Thirdly, because it can later produce results in that continuum, the seed grows. Fourthly, also by body and speech.

---

་སྦྱོར་བ་ལ་སྦྱོར་བ་པོ་ལ་ཕྱིས་འབྲས་བུ་སྐྱེད་ནུས་པའི་རྒྱུད་འགྱུར་བ་སྐྱེ་བ་དང་། དྲུག་པ་ནི། མཉམ་བཞག་ན་ ངག་སོགས་རྗེས་ཐོབ་ན་འབྱུང་བས། ནུས་པ་ཐོབ་པའི་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལྡན་པའི་ཕྱིར་འཇོག་པ་དང་། བདུན་པ་ནི། སྡོམ་པ་གོམས་པས་དྲན་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་དེ་མངོན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། བརྒྱད་པའང་ངོ་ ཚ་ཤེས་པའི་དམ་བཅའ་དྲན་ནས་འཆལ་ཚུལ་མི་བྱེད་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། གཞན་དུ་ན་བརྗེད་པའི་ཚེའང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་གེགས་ཆུ་ལོན་ལྟ་བུའི་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཡོད་པས་སོ། ། 4-1256 གཉིས་པ་ནི་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ནི་རིག་བྱེད་པས་ཕྲ་བས་དེའི་རྒྱུ་ལས་གཞན་པའི་འབྱུང་བས་སྐྱེད་ལ། དུས་ནི་འདོད་པར་གཏོགས་པའི་རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་ནི་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་སྡོམ་ པ་སོགས་ནོད་པའི་ཚེ་བཞིའི་འབྱུང་བ་ད་ལྟར་བ་ལས་སྐྱེ་ལ། དེ་ཕྱིན་ཆད་ནི་འཇུག་ཅིང་འཕེན་པའི་རྒྱུ་གཞིའི་འབྱུང་བ་འདས་པ་རེ་དང་རྗེས་སུ་འཇུག་ཅིང་རྟེན་པའི་རྒྱུ་ད་ལྟར་བའི་ འབྱུང་བ་དང་གཉིས་ལས་སྐྱེད་དེ། དང་པོ་འཁོར་ལོ་འཕུལ་བྱེད་ལག་པ་དང་། གཉིས་པ་རྟེན་པ་གཞི་ལྟ་བུའོ། །གཟུགས་ཅན་གཞན་ནི་གཞིའི་འབྱུང་བ་ད་ལྟ་བ་ཁོ་ན་ལ་སྐྱེད་པར་འདོད་དོ། ། ས་ནི་ཟག་བཅས་ཀྱིས་ལུས་དང་ངག་གི་ལས་ནི་འདོད་པ་ནས་བཞི་པའི་བར་དང་། རང་རང་གི་ས་པའི་འབྱུང་བ་རྣམས་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེ་ལ། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་རྟེན་པ་གང་ དུ་སྐྱེས་པའི་ལུས་དེའི་འབྱུང་བ་ལས་སྐྱེས་ཏེ། ཁམས་གསུམ་མ་གཏོགས་པས་ལམ་ངེས་པ་མེད་ལ། རང་གི་འབྱུང་བ་མེད་ཅིང་འབྲས་གཟུགས་ཡིན་པས་འབྱུང་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་སྐྱེ་བས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མིན་པ་ནི་ནང་གི་ལུས་ཅན་མིན་པས་མ་ཟིན་པ་དང་། དགེ་མི་དགེར་ངེས་ཤིང་། རྡུལ་བསགས་པ་མིན་པས། རྣམ་སྨིན་དང་རྒྱས་བྱུང་མིན་གྱི་རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་བ་དང་། 4-1257 སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པའི་སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་པའོ། །ལུས་ཀྱིས་རིག་བྱེད་ནི་ལུས་ཀྱི་འབྱུང་བ་དང་ཐ་མི་དད་པར། འཇུག་པས་ཟིན་པ་སྟེ། ངག་གིས་ནི་དེ་དང་ཐ་དད་པར་འཇུག་ པས་མ་ཟིན་པའོ། །བཞི་པ་ནི། འདོད་པའི་རིག་བྱེད་མིན་པ་ནི། རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་བ་དང་ཟིན་པ་དག་གི་འབྱུང་བ་ལས་སྐྱེས་པས། རྒྱས་བྱུང་དང་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྱུང་བ་ལས་མིན་ལ། སོ་ཐར་གྱི་སྤོང་བ་རེ་རེའང་འབྱུང་བ་བཞི་ཚན་ཐ་དད་ལས་སྐྱེའོ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པ་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱིས་སྡོམ་པ་དག་གི་རྒྱུ་འབྱུང་བའང་སེམས་ཀྱིས་རྗེས་འབྲང་ཡིན་པས་ མ་ཟིན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྒྱས་པ་ལས་འབྱུང་བ་སྟེ། དེ་དག་གི་སྤོང་བ་བདུན་ནི་འབྱུང་བ་བཞི་ཚན་ཐ་དད་མིན་པ་གཅིག་ལས་སྐྱེའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ། སྤྱིའི་ངོ་བོ། དངོས། དེའི་ཀུན་

【現代漢語翻譯】 第六，如果在禪定中，語言等在後得位中產生，因為具備獲得能力的八支，所以安立；第七，由於串習戒律，以正念的力量使之顯現；第八，也因為憶念慚愧的誓言，不做邪行，所以沒有過失。否則，在遺忘的時候也會墮落，因為有像水獺一樣的障礙。 第二種是非表色，比表色更微細，由不同於表色的因所生的四大產生。時間方面，屬於欲界的非表色，在獲得第一剎那的戒律等時，由現在的四大產生。此後，由過去的一個引導和投射的根本四大，以及隨之引導和依賴的現在的四大這二者產生。第一個像推動輪子的手，第二個像依賴的基礎。其他有色法則認為只由現在的根本四大產生。 地的有漏身語業，從欲界到第四禪之間，以各自的地界的四大作為因產生。無漏的戒律，從所依賴的身體的四大產生，因為不屬於三界，所以沒有一定的道路，並且沒有自己的四大，是果色，所以由四大的力量產生。第三種，非表色，因為不是內在的有情所攝持，所以沒有被攝持，並且決定是善或非善，不是微塵的積聚，所以是從非異熟和增長所生的同類因所生， 在有情的相續中顯現為有情。身體的表色與身體的四大無差別，所以被攝持；語言的表色與身體的四大有差別，所以沒有被攝持。第四種，欲界的非表色，從同類因所生和被攝持的四大產生，所以不是從增長和異熟的四大產生。別解脫的每一個斷法也從不同的四大產生。從禪定所生的禪定和無漏的戒律的因四大也隨心而行，所以沒有被攝持，並且從禪定的增長中產生。這些斷法中的七個從不是不同的一個四大產生。第二，分為三：總的體性、真實、以及它的總說。

【English Translation】 Sixth, if language etc. arise in the subsequent attainment during meditation, it is established because it possesses the eight branches of obtaining ability; seventh, due to familiarizing oneself with the precepts, it is made manifest by the power of mindfulness; eighth, also because of remembering the vow of shame, one does not engage in misconduct, so there is no fault. Otherwise, one would not fall even when forgetting, because there is a non-revealing form like an otter as an obstacle. The second is non-revealing form, which is more subtle than revealing form, and is produced by the four great elements that arise from a cause other than revealing form. In terms of time, the non-revealing form belonging to the desire realm arises from the present four great elements when obtaining the precepts etc. of the first moment. Thereafter, it is produced by one past fundamental four great elements that guide and project, and the two present four great elements that subsequently guide and depend. The first is like a hand pushing a wheel, and the second is like a foundation to rely on. Other corporeal forms are considered to arise only from the present fundamental four great elements. The contaminated physical and verbal actions of the earth, from the desire realm up to the fourth dhyana, arise by taking the four great elements of their respective realms as causes. The uncontaminated precepts arise from the four great elements of the body on which they depend, because they do not belong to the three realms, so there is no definite path, and they do not have their own four great elements, and are resultant forms, so they arise from the power of the four great elements. Third, non-revealing forms are not grasped because they are not possessed by internal sentient beings, and are definitely virtuous or non-virtuous, and are not an accumulation of particles, so they arise from a similar cause that is neither maturation nor growth, appearing as sentient beings in the continuum of sentient beings. The revealing form of the body is non-different from the four great elements of the body, so it is possessed; the revealing form of speech is different from the four great elements of the body, so it is not possessed. Fourth, the non-revealing forms of the desire realm arise from the four great elements that are produced from similar causes and are possessed, so they do not arise from the four great elements of growth and maturation. Each of the individual liberations also arises from different sets of four great elements. The causal four great elements of the dhyana and uncontaminated precepts arising from meditation also follow the mind, so they are not possessed, and arise from the increase of meditation. The seven abandonments of these do not arise from one different set of four great elements. Second, it is divided into three: the general nature, the reality, and its summary.

---

སློང་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དགེ་སོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར། ཁམས་གསུམ་ཀྱི་ཁྱད་པར། དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་ལ་ དགེ་མི་དགེ་མིན་པ་ལུང་མ་བསྟན་མེད་དེ། དེ་སྟོབས་ཆུང་བས་རང་འགགས་ཀྱང་རྒྱུན་འབྱུང་བའི་ལས་ཀྱང་སྟོབས་ལྡན་འཕེན་མི་ནུས་པས་སོ། །དེ་ལས་གཞན་རིག་བྱེད་དང་སེམས་པ་ལ་ནི། དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་རྣམ་པ་གསུམ་མོ། ། 4-1258 གཉིས་པ་ནི། མི་དགེ་བའི་ལས་ནི་འདོད་ཁམས་ཁོ་ནར་ཡོད་ལ། གོང་མ་གཉིས་ན་མེད་དེ། མི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། ཁྲེལ་མེད་པ་གཉིས་སྤངས་པས་སོ། །ཀུན་ལས་བཏུས་ སུ་ནི། དེ་གཉིས་ཉོན་མོངས་ཀུན་དང་ལྡན་པར་བཤད་པས་གོང་མ་གཉིས་ནའང་ཡོད་པར་མངོན་ནོ། །གཟུགས་ཁམས་ན་དགེ་བའི་མངོན་པར་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པ་ལྡན་པས་ སོ། །འང་གིས་སྒྲས་འདོད་པ་ན་དགེ་བའི་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཡོད་ལ། གཟུགས་མེད་ན་ནི་གཟུགས་མེད་པས་ལུས་ངག་གི་སྡོམ་པ་མངོན་འགྱུར་མེད་དོ། །རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི། དཔྱོད་པ་དང་བཅས་ པ་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་དང་པོ་དག་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་དེ། ཀུན་སློང་རྟོག་དཔྱོད་ལ་ལྟོས་པས་སོ། །འདོད་ཁམས་ན་སྒྲིབ་པའི་རིག་བྱེད་མེད་དེ། ཡང་ནི་གཉིས་པ་སོགས་ན་རིག་བྱེད་མེད་ པར་མ་ཟད་པའོ། གང་གིས་ཕྱིར་ན། ཀུན་སློང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཉིས་པ་སོགས་ན་རྟོག་དཔྱོད་མེད་ལ། འདོད་པ་ན་སྒོམ་སྤང་ཀྱི་སྒྲིབས་ལ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་སེམས་མེད་པས་སོ། །འདོད་པའི་ ལྟ་བ་གཉིས་ནི། མཐོང་སྤངས་ཁ་ནང་བལྟས་ཡིན་པས། རིག་བྱེད་ཀུན་སློང་དུ་མི་རུང་ལ། གཡོ་ནི་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་དེས་བསླངས་ན་མི་དགེ་བར་འགྱུར་བས་སོ། །དེས་ན་སྒྲིབ་པའི་རིག་བྱེད་ནི། 4-1259 ཚངས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཁོ་ན་སྟེ། ཚངས་ཆེན་ལ་གཡོས་ཀུན་ནས་བསླངས་བའི་ངག་གི་ལས་ཡོད་པས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཅི་ཀུན་སློང་ཁོ་ན་ལས་དགེ་མི་དགེ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མིན་གྱི། བཞི་ བཞིར་ཡོད་དེ། རེ་ཞིག་དགེ་བ་བཞི་ལས་ཐར་པ་མྱང་འདས་ནི་སྡུག་ཀུན་ཞི་བས་མཆོག་ཏུ་བདེ་བའི་ཕྱིར། དམ་པའི་དོན་དུ་དགེ་བ་སྟེ། ནད་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །གོང་མར་ནི་དེ་བཞིན་ དུ་བཤད་དོ། །དགེ་རྩ་གསུམ་དང་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ནི། སྐྱེས་ཙམ་ཉིད་ནས་དགེ་རྩར་ངེས་པའི་བདག་ཉིད་དེ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་དགེ་བ་སྟེ། འཕྲོད་པའི་སྨན་བཞིན་ནོ། །དད་སོགས་བཅུ་གཅིག་དུའང་། ངོ་བོས་དགེ་བ་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་རྣམས་ནི་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་དགེ་བ་སྟེ། སྨན་དང་སྦྱར་བའི་བཏུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་དག་གིས་བསླངས་བའི་ལུས་ངག་གི་བྱ་བ་དང་། སོགས་པས་སྐྱེ་ སོགས་དང་ཐོབ་པ་དང་སྙོམས་འཇུག་གཉིས་ནི་ཀུན་ནས་སློང་བའི་དགེ་བ་སྟེ། བཏུང་བ་དེ་ལས་བྱུང་བའི་འོ་མ་བཞིན་ནོ

【現代漢語翻譯】 關於發起的具體解釋。首先分為三類：善等差別、三界差別、善非善無記的區分。第一類：對於非表色法，不存在善、非善或無記，因為它們力量弱小，即使自行停止，也無法發起持續產生的業。而對於表色法和心，則有善、非善、無記三種。4-1258 第二類：非善業只存在於欲界，而在上兩界則不存在，因為已經捨棄了非善的根本——無慚和無愧。但在《攝類學》中說，這二者與一切煩惱相應，因此似乎在上兩界也存在。在色界存在善的非表色法，因為具有禪定的律儀。通過『也』字表明，在欲界存在善的非表色法，而在無色界，由於沒有色法，因此身語的律儀無法顯現。表色法只存在於有伺察的欲界和初禪，因為發起依賴於尋伺。在欲界不存在染污的表色法，而且在二禪等中，不僅沒有表色法。為什麼呢？因為沒有發起，二禪等中沒有尋伺，而且在欲界，修斷的染污沒有無記的心。欲界的兩種見是見斷，是向內看的，因此不能成為表色法的發起，而掉舉是非善，如果由它發起，就會變成非善。因此，染污的表色法只存在於梵天世界，因為大梵天有由掉舉所發起的語言業。4-1259 第三類：難道只有發起才是善或非善嗎？不是的，有四種情況。暫且說，四種善中，解脫和涅槃是由於寂滅一切痛苦而最為安樂，因此爲了殊勝的意義是善，就像無病一樣。在上界也同樣如此宣說。三種善根和有慚有愧，從出生時就確定是善根的自性，是自性的善，就像有益的藥物一樣。對於信等十一種，自性是善，與它們相應的也是與它們相應的善，就像與藥物混合的飲料一樣。由這些所發起的身體和語言的行為，以及由『等』字所包括的生等和獲得以及兩種等持，是由發起所產生的善，就像從飲料中產生的牛奶一樣。

【English Translation】 Specifically explaining the arising. Firstly, there are three divisions: the distinctions of virtue and so on, the distinctions of the three realms, and the division of virtue, non-virtue, and indeterminate. The first is: For non-manifest form, there is no virtue, non-virtue, or indeterminate, because they are weak. Even if they cease on their own, they cannot initiate the karma that continuously arises. But for manifest form and mind, there are three aspects: virtue, non-virtue, and indeterminate. 4-1258 The second is: Non-virtuous karma exists only in the desire realm, and not in the upper two realms, because the roots of non-virtue, shamelessness and lack of embarrassment, have been abandoned. However, in the Compendium of Topics, it is said that these two are associated with all afflictions, so it seems that they also exist in the upper two realms. In the form realm, there is virtuous non-manifest form, because it possesses the discipline of meditative concentration. The word 'also' indicates that in the desire realm there is virtuous non-manifest form, but in the formless realm, since there is no form, the discipline of body and speech cannot manifest. Manifest form exists only in the desire realm and the first dhyana, which have investigation, because initiation depends on investigation. In the desire realm, there is no obscured manifest form, and in the second dhyana and so on, there is not only no manifest form. Why? Because there is no initiation. In the second dhyana and so on, there is no investigation, and in the desire realm, there is no indeterminate mind for the obscurations to be abandoned by meditation. The two views of the desire realm are abandoned by seeing, looking inward, so they cannot become the initiation of manifest form, and agitation is non-virtuous, so if it is initiated by it, it will become non-virtuous. Therefore, obscured manifest form exists only in the Brahma world, because the Great Brahma has the verbal karma initiated by agitation. 4-1259 The third is: Is it only initiation that is virtuous or non-virtuous? No, there are four situations. For the time being, among the four virtues, liberation and nirvana are virtuous for the sake of the supreme meaning because they are supremely blissful due to the pacification of all suffering, just like being without illness. It is also explained in the same way in the upper realms. The three roots of virtue and having shame and embarrassment are virtuous by nature, being the nature of being determined as roots of virtue from birth, just like beneficial medicine. For the eleven, such as faith, the nature is virtuous, and those that are associated with them are virtuous in association with them, just like a drink mixed with medicine. The actions of body and speech initiated by these, and the arising and so on included by 'etc.', and the two attainments, are the virtue produced by initiation, just like the milk produced from the drink.

---

། །འགོག་པ་ནི་ཉེར་བ་ཞིའི་དགེ་བར་ཡང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ལས་བཟློག་ པ་བཞི་ནི་མི་དགེ་བའི་དབྱེ་བ་སྟེ། འཁོར་བ་དང་དུག་གསུམ་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་མེད་དང་བཅས་པ་དང་དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་དང་། དེས་བསླངས་བའི་ལུས་ངག་གི་ལས་སྐྱེ་སོགས་ཐོབ་པ་དང་བཅས་པ་རིམ་པ་བཞིན་ཏེ་ནད་དང་མི་འཕྲོད་པའི་སྨན་སོགས་དཔེར་བྱའོ། ། 4-1260 ཐོབ་པ་ནི། རྗེས་སུ་འབྲེལ་བའི་དགེ་མི་དགེར་ཡང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་འཁོར་བ་ནི་དགེ་སོགས་ཀྱང་ཡོད་མོད་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་མི་བདེ་བས་དེ་དང་དེར་བཞག་པ་ཙམ་སྟེ། གཞན་ནི་མཚན་ཉིད་པར་ འདོད་དོ། །མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན། དང་མཐའ་གཉིས་ཀ་དགེ་མི་དགེར་མ་ངེས་སོ། །དོན་དམ་པར་ན་ལུང་མ་བསྟན་པ་ནམ་མཁའ་དང་བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་དག་སྟེ། དབྱེ་བ་གཞན་གསུམ་ནི་ ཡོད་ཀྱང་མ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། དབྱེ་བ། བྱེད་ལས། ངོ་བོའོ། །དང་པོ་ནི། མཐོང་སྤངས་ནི་རིག་བྱེད་མིན་ན་ཐུབ་པས་ལོག་ལྟ་ལ་ལོག་པར་རྟོག་པ་དང་ངག་དང་ལས་ཀྱི་ མཐའ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ་འདི་ལྟར་ཀུན་སློང་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུའི་ཀུན་སློང་དང་། དེ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། དེ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ནི། འཕེན་པར་བྱེད་པའི་རབ་ཏུ་སྟེ། དང་པོར་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི། རྗེས་སུ་སྟེ་བྱས་བའི་དུས་སུ་བྱ་བ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པར་འཇུག་བྱེད་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ལ་མུ་ བཞི་སྟེ། རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད། གཉིས་ཀ རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་ཁྱད་བཅས་གཉིས་མིན་ནོ། །དང་པོ་ནི། མཐོང་བས་སྤང་བའི་རྣམ་ཤེས་འཁོར་བཅས་ནི་རྟོག་བཅས་སུ་ངེས་པས་རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད་ཡིན་ལ། 4-1261 ཁ་ནང་དུ་ལྟས་པས་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ནི་མདོར་ན་རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ལ་དགོངས་ལ་འདིར་འདོད་པ་ན་སྒྲིབས་པས་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་མེད་པར་བཤད་པ་ཡིན་པས་མི་ འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་སྒོམ་སྤངས་འཁོར་བཅས་ནི་རྟོག་བཅས་ཀྱང་ཡོད་དོ། །ཁ་ཕྱིར་བལྟས་ཀྱང་ཡོད་པས་ཀུན་སློང་གཉིས་ཀ་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་ འཁོར་བཅས་ནི་རྟོག་མེད་ཕྱི་བལྟས་སུ་ངེས་པས་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་ཁོ་ནའོ། །དེ་ཡང་རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད་དགེ་ལེགས་གསུམ་རེ་རེ་ལ་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་དགེ་སོགས་རྣམ་པ་གསུམ་གསུམ་དུ་འགྱུར་ བའི་དགུ་ཕྲུག་སྟེ། དཔེར་ན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་དགེ་བ་ལ། དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ཆོ་གའི་ཚེའང་དེ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་བཅས་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་པའི་སེམས་སྔོན་དུ་གྱུར་པ་ན་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་སོགས་ལྟ་བུའོ། །འོ་ན་ཀུན་སློང་དང་པོ་གཙོ་ན་འདོད་པ་ན་སྒྲིབ་པའི་རིག་བྱེད་ཡོད་པ་འགྱུར་ཏེ། རྒྱུའི་ཀུན་སློང་ལྟ་བ་ ཡོད་པ

【現代漢語翻譯】 阻礙是接近寂滅的善行。 與這些相反的四種是不善的分類：輪迴和三毒（貪嗔癡），以及伴隨的無慚無愧，以及與此相應的，以及由此引發的身語之業產生等，依次類推，就像疾病和不適用的藥物等。 獲得是指與後續相關的善或不善。 然而，輪迴雖然也有善等，但極度不安，所以只是停留在那裡。其他則被認為是具有自性的。 根據經部宗的觀點，開始和結束兩者都不確定是善或不善。 在勝義諦中，無記是虛空和不可分析的阻礙。其他三種分類雖然存在，但沒有說明。 第二部分有三個方面：分類、作用和本體。 首先是分類：見斷是否為非表色法？如果不是，那麼能仁（佛陀）如何說邪見會導致錯誤的觀念，以及語言和行為的極端產生？ 這並不矛盾，因為動機有兩種：因的動機和當時的動機。 第二是作用：在這兩種動機中，第一種是投擲的根本，是最初進入的原因。第二種是隨後的，即在行為發生時，與行為相符地進入的原因。 第三部分有四種情況：完全進入的原因，隨之進入的原因，具有差別的兩者，以及兩者都不是。 第一種情況：見道所斷的意識及其所伴隨的，一定是具有分別的，因此是完全進入的原因。 向內看時，不是隨之進入的原因。因此，簡而言之，如果考慮到因的動機，並且在這裡認為有無明遮蔽，那麼就可以解釋為沒有當時的動機，因此不矛盾。 第二種情況：意意識及其所伴隨的修道所斷，也可能具有分別。向外看時也存在，因此兩種動機都存在。 第三種情況：五根識及其所伴隨的，一定是無分別的向外看，因此僅僅是隨之進入的原因。 也就是說，完全進入的原因，對於善等三種情況，每一種都會轉變為隨之進入的原因的善等三種情況，形成九個分支。例如，別解脫戒的因的動機一定是出離心，是善的。當時的動機，在受戒時，也可能具有出離心，或者伴隨著嗔恨，或者以行為者的心為先，從而獲得戒律等等。 如果第一個動機是主要的，那麼就會變成有無明遮蔽的表色法，因為因的動機是存在的。

【English Translation】 Cessation is also a virtue of approaching peace. The four opposites of these are divisions of non-virtue: samsara and the three poisons (greed, hatred, and ignorance), along with shame and shamelessness, and those that are similar to these, and the arising of physical and verbal actions caused by them, respectively, like illness and unsuitable medicine, etc. Attainment also refers to the virtue or non-virtue that is subsequently related. However, although samsara also has virtues, etc., it is extremely uncomfortable, so it is merely placed there. Others are considered to have characteristics. According to the Sautrantika school, neither the beginning nor the end is necessarily virtuous or non-virtuous. In the ultimate sense, the unspecified is space and the cessation that cannot be analyzed. The other three divisions exist but are not explained. The second part has three aspects: division, function, and essence. The first is division: Is what is abandoned by seeing a non-form phenomenon? If not, how did the Thubpa (Buddha) say that wrong views lead to wrong conceptions and the emergence of extremes of speech and action? It is not contradictory because there are two types of motivation: the motivation of the cause and the motivation of the time. The second is the function: Of these two motivations, the first is the root of throwing, which is the cause of initially entering. The second is the subsequent, which is the cause of entering in accordance with the action at the time of the action. The third part has four possibilities: the cause of complete entry, the cause of subsequent entry, the two with differences, and neither. The first case: The consciousness abandoned by seeing, along with its retinue, must be with conceptualization, so it is the cause of complete entry. Looking inward, it is not the cause of subsequent entry. Therefore, in short, if the motivation of the cause is considered, and it is thought that there is obscuration of ignorance here, then it can be explained that there is no motivation of the time, so there is no contradiction. The second case: The mental consciousness abandoned by meditation, along with its retinue, may also have conceptualization. Looking outward also exists, so both motivations exist. The third case: The five sense consciousnesses, along with their retinue, are definitely non-conceptual and outward-looking, so they are only the cause of subsequent entry. That is, the cause of complete entry, for each of the three good things, etc., will be transformed into three kinds of good things, etc., of the cause of subsequent entry, forming nine branches. For example, the motivation of the cause of the Pratimoksha vows must be the thought of renunciation, which is good. The motivation of the time, at the time of receiving the vows, may also have renunciation, or be accompanied by hatred, or the mind of the practitioner comes first, so that the vows are obtained, etc. If the first motivation is the main one, then it will become a form phenomenon obscured by ignorance, because the motivation of the cause exists.

---

ས་སོ། །གཉིས་པ་གཙོ་ན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མི་དགེ་བར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་མི་དགེ་བ་ལྡན་པ་ཡོད་པས་སོ། །ཞེ་ན། ཀུན་སློང་དེ་གཉིས་ཀྱང་སྤང་བྱ་རིགས་ཐ་དད་པས་མ་ཆོད་ན་དང་པོ་གཙོ་ལ། 4-1262 ཆོད་ན་གཉིས་པ་གཙོ་བས་སྐྱོན་གཉིས་ཀ་མེད་དོ། །ཐུབ་པའི་འཇུག་ཚུལ་ནི། འཇུག་བྱེད་གཉིས་ཀ་དགེ་བ་ལས་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་ལས་ལུང་མ་བསྟན་དུ་འདྲ་བའམ། རབ་འཇུག་ལུང་མ་ བསྟན་ལས་རྗེས་འཇུག་དགེ་བར་འགྱུར་གྱིས་ཟློག་པར་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། དེའི་སྟོབས་དམན་པར་མི་འགྱུར་བས་སོ། །སྡེ་པ་གཞན་ནི། སངས་རྒྱས་ལ་ཐུགས་ལུང་མ་བསྟན་མེད་དེ། མདོར། གླང་ཆེན་གཤེགས་ནའང་ མཉམ་པར་བཞག ཅེས་སོགས་གསུངས་པས་སོ། །ཞེས་ཟེར་ཏེ། ཐེག་ཆེན་དང་མཐུན་ནོ། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ནི། དེ་མི་བཞེད་བཞིན་དུ་གཞན་དུ་མི་འགྲོ་བ་ལ་དགོངས་ཀྱིས་རྣམ་སྨིན་པ་དང་སྤྱོད་ལམ་ པ་དང་སྤྲུལ་སེམས་ལུང་མ་བསྟན་མངའ་འོ། །ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། རྣམ་སྨིན་ལས་སྐྱེས་པའི་སེམས་ནི་སྒོམ་སྤངས་ཡིན་ཡང་འཇུག་བྱེད་གཉིས་ཀ་མིན་ཏེ་འབད་མེད་དུ་འཇུག་པས་སོ། །ཡེ་ཤེས་ཟག་ མེད་ཀྱང་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་ཏེ། རྟོག་མེད་ཁ་ནང་བལྟས་སུ་ངེས་པའོ། །གཉིས་པ་རིག་བྱེད་མིན་པའི་རྣམ་གཞག་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱེ་བ་མདོར་བསྟན། རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་ བཤད་པ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། འཆལ་ཚུལ་གྱི་རྒྱུན་སྡོམ་པས་སྡོམ་པ་དང་། དེའི་འགལ་ཟླ་ལུས་ངག་གི་ཉེས་སྤྱོད་ཆེན་པོ་སྡོམ་པ་མིན་པ་དང་། 4-1263 དེ་གཉིས་ལས་གཞན་ཕན་གནོད་ཕྱོགས་རེ་བ་བར་མའོ། །དེ་ལ་སྡོམ་པ་ནི་འདུལ་བར། སྤོང་བའི་སེམས་ཡོད་བ་དེ་ལ་གང་དབང་བྱེད་པའི་དབང་པོ་ལྔ་དང་ལྡན་པ་གང་དེ་སྡོམ་པའོ། །དེའང་ དབྱེ་བཤད་དུ། སོ་ཐར་ནི་ཆོ་གས་བླངས་ཤིང་ལུས་ངག་གི་ལས་བཀག་པའི་སྡོམ་པ་སེམས་པ་དེས། ཕྱིས་རང་འདྲ་འབྱུང་བའི་ས་བོན་ཀུན་གཞི་ལ་བཞག་སྟེ། དེ་ནས་ང་སྲོག་གཅོད་སོགས་སྤངས་ པའོ། །ཞེས་ཁས་བླངས་པ་དྲན་པས་འཛེམ་ཞིང་བསླབ་པ་མི་འདྲལ་བའོ། །བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི། རྗེས་ཐོབ་ཏུའང་མི་དགེ་བ་སྤོང་ཞིང་དགེ་བ་ལ་འཇུག་པའི་བསམ་པ་དང་གནས་ པ་ཐོབ་པའི་སེམས་པའོ། །སྡོམ་མིན་ཡང་གནོད་པར་སྦྱོར་བའི་སེམས་པ་དང་ཁས་ལེན་པའི་སེམས་པ་སྟེ། དེ་མངོན་འགྱུར་མེད་ཀྱང་སྡོམ་མིན་མི་གཏོང་སྟེ། གནོད་པར་བྱ་བའི་བསམ་པ་མ་ལོག་པའོ། ། ཞེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་སྟེ། སྡོམ་པ་ཁྱད་པར་དུ་བཤད་པ་དང་། ཐམས་ཅད་ཐུན་མོང་དུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི། དང་པོ་ནི། སྡོམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཆོས་འདི་པ་ དག་གིས་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཟག་མ

【現代漢語翻譯】 其次，別解脫戒也可能變得不善，因為存在與不善動機相關的時刻。如果這樣說，如果這兩種動機沒有被不同型別的捨棄所切斷，那麼第一個是主要的。 如果切斷了，那麼第二個是主要的，這樣就沒有兩個過失了。佛陀的進入方式是：進入的兩者都從善進入善，或者從無記進入無記是相同的。或者，最初進入是無記，隨後進入變成善，但反過來則不會，因為它的力量不會減弱。其他部派說：佛陀沒有無記的意念，因為經中說：『即使大象走了，也保持平靜。』等等。這與大乘一致。分別說部說：雖然不承認這一點，但考慮到不會變成其他，所以具有異熟生、威儀和化身心是無記的。 第四，異熟生心雖然是修所斷，但不是兩者都進入，因為是無勤進入。無漏智也不是兩者，因為是無分別向內觀察。第二，關於非表色法的分類，分為兩部分：簡略地說明分類，詳細地解釋分類。 第一部分是：先前所說的非表色法應知為三種：惡行的相續，即以戒律來防護；與此相反的，身語的重大惡行，即非戒律；以及介於兩者之間的，希望利益或損害的中間狀態。其中，關於戒律，《律經》中說：『具有捨棄之心，並且具備能控制的五根，這就是戒律。』在分類解釋中，別解脫戒是通過儀式受持，並且以心來遮止身語的行為，之後在阿賴耶識上種下未來產生相同行為的種子，然後憶念起我已捨棄殺生等，從而謹慎行事，不違背學處。 靜慮和無漏的戒律是：在後得位也捨棄不善，並且獲得進入善的意念和安住的心。非戒律也是具有損害意圖的心和承諾的心，即使沒有顯現，也不會放棄非戒律，因為沒有改變損害的意圖。這樣解釋道。第二部分分為兩部分：特別解釋戒律，以及共同解釋一切。 第一部分分為教和釋。第一，有三種戒律，這些有法者認為，行為的戒律是別解脫戒，同樣，無漏的戒律是無漏的戒律。

【English Translation】 Secondly, the Pratimoksha (individual liberation) vows can also become unwholesome, because there are moments associated with unwholesome motivations. If it is said that if these two motivations are not severed by different types of abandonment, then the first is the main one. If they are severed, then the second is the main one, so there are no two faults. The way the Buddha enters is: both entering from wholesome to wholesome, or from neutral to neutral is the same. Or, the initial entry is neutral, and the subsequent entry becomes wholesome, but it will not be reversed, because its power will not weaken. Other schools say: The Buddha does not have neutral thoughts, because the sutra says: 'Even when the elephant leaves, it remains calm.' etc. This is consistent with the Mahayana. The Vaibhashikas (Exponents of the Distinctiveness) say: Although they do not admit this, considering that it will not become other, they have the mind of resultant, deportment, and emanation as neutral. Fourth, the mind born from Vipaka (resultant) is abandoned by meditation, but it is not both entering, because it enters effortlessly. The uncontaminated wisdom is also not both, because it is non-conceptual and looks inward. Second, the classification of non-form dharmas is divided into two parts: briefly explaining the classification, and explaining the classification in detail. The first part is: The previously mentioned non-form dharmas should be known as three types: the continuum of immoral conduct, which is protected by vows; the opposite of this, the major misconduct of body and speech, which is non-vows; and the intermediate state between the two, hoping for benefit or harm. Among them, regarding vows, the Vinaya Sutra says: 'Having the mind of renunciation, and possessing the five faculties that can control, this is the vow.' In the classification explanation, the Pratimoksha vow is taken through ritual, and the mind that prevents the actions of body and speech, then plants the seeds of future similar actions in the Alaya consciousness, and then remembers that I have abandoned killing, etc., thus acting cautiously and not violating the precepts. The vows of Samadhi (meditative concentration) and Anāsrava (uncontaminated) are: in the post-meditation state, also abandoning unwholesome and gaining the intention to enter wholesome and the mind of abiding. Non-vows are also the mind with the intention to harm and the mind of commitment, even if it does not manifest, it will not abandon non-vows, because the intention to harm has not changed. This is how it is explained. The second part is divided into two parts: specifically explaining the vows, and commonly explaining everything. The first part is divided into teaching and explanation. First, there are three vows, these Dharmikas (followers of the Dharma) believe that the vows of conduct are the Pratimoksha (individual liberation) vows, similarly, the uncontaminated vows are the uncontaminated vows.

---

ེད་དང་། གཟུགས་ན་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས། བསམ་གཏན་ལས་སྐྱེས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། 4-1264 སོ་ཐར། བསམ་གཏན་ཟག་མེད། ཞར་ལ་ཡིད་དང་དབང་སྡོམ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། དབྱེ་བསྡུ། མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། ངེས་ཚིག གང་ཟག་གོ །དང་པོ་ནི། སོ་སོ་ཐར་པ་ཞེས་བྱ་བ་ རིས་རྣམ་པ་བརྒྱད་དེ། དགེ་སློང་ཕ་མ། དགེ་སློབ་མ། དགེ་ཚུལ་ཕ་མ། དགེ་བསྙེན་ཕ་མ། བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པའོ། །དེ་དག་ཀྱང་མིང་གི་སྒོ་ནས་ཕྱེའི་མཚན་ཉིད་ཐ་དད་པའི་རྫས་སུ་ རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ཏེ། ཕའི་སྡོམ་པ་གསུམ་ལས་མའི་གསུམ་གཞན་མིན་ཞིང་། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པའང་། རྩ་བའི་ཆོས་དྲུག་དང་། ཉེ་བའི་ཆོས་དྲུག་སྤོང་བའི་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པས་དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་ པ་དེར་འདུས་པའོ། ། ཇི་ལྟར་ཤེས་ཞེ་ན། ཕོ་མོའི་མཚན་ཕན་ཚུན་འགྱུར་བ་ལས། དགེ་སློང་ནི་དགེ་སློང་མ་ཞེས་སོགས་མིང་ཙམ་འཕོའི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་གཏོང་ཐོབ་མེད་པས་མི་འཕོ་བའི་ཕྱིར། གང་གིས་སྡོམ་གསུམ་རིམ་གྱིས་བླངས་ན་སྤོང་བ་འཕེལ་བའམ། ཐམས་ཅད་ཐ་དད་ཆ་གསུམ་སྐྱེ་ཞེ་ན། སྲོག་གཅོད་སྤོང་བ་གསུམ་སོགས་ཐ་དད་ཆ་གསུམ་སྐྱེ་སྟེ་དེ་གསུམ་ཆར་ཡང་མ་འདྲེས་པ་ ལྷན་ཅིག་པར་འགྱུར་གྱི་ཕྱི་མ་བླངས་པས་སྔ་མ་མི་གཏོང་སྟེ་སྡོམ་པ་དེ་རྣམས་འགལ་བ་མེད་པས་སོ། །འོ་ན་དེ་དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་ཚུལ་དུའང་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། འགྱུར་མོད་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོའི་སྒོ་ནས་དགེ་སློང་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་། 4-1265 དེར་འཛིན་པའི་བསམ་པས་ཀུན་སློང་གི་རིག་བྱེད་ནི་དགེ་སློང་གི་ཁོ་ན་ཡོད་ལ། རིག་བྱེད་མིན་པ་ནི་སོ་སོར་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ཡང་རང་རང་གི་སྡོམ་པ་ལ་གནས་པའི་ ཆེད་དུ་ལུས་ངག་གིས་སྤང་བྱ། སྲོག་གཅོད་སོགས་ལྔ་དང་བརྒྱད་དང་བཅུ་དང་ཐམས་ཅད་སྤོང་བ་མནོས་པ་ལས་རིམ་པ་བཞིན་དགེ་བསྙེན་དང་བསྙེན་གནས་དང་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་ཉིད་དུ་འགྱུར་ རོ། །དགེ་སློང་གི་བསླབ་པ་ཉིས་བརྒྱ་ང་གསུམ་ནི། ཕམ་པ་བཞི། ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ། མ་ངེས་པ་གཉིས། སྤང་ལྟུང་སུམ་ཅུ། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དགུ་བཅུ། སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི། ཉེས་བྱས་ བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་ཏེ། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔའི་གཉེན་པོ་ལ་ཕྱེ་བའོ། །གསུམ་པ་ནི། འཆལ་ཚུལ་གྱིས་གདུང་བ་ལས་བསིལ་བའི་གནས་ཡིན་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། མཁས་པས་བསྔགས་པའི་ལེགས་སྤྱད་དང་། བྱ་བའི་ རང་བཞིན་ཡིན་པས་ལས་དང་། ལུས་ངག་སྡོམ་པས་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །བཞི་པ་ནི། སྡོམ་པ་ཐོབ་མ་ཐག་གི་སྐད་ཅིག་དང་པོའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་རིག་བྱེད་མིན་པ་དག་ནི་སྡིག་པ་ ལས་དང་པོར་ཐར་བས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། སྡོམ་པ་གཉིས་ཀ་བྱ་བ་ལས་ལམ་གྱི་དངོས་གཞི་ཡིན་ལ། དེ་ཕྱིན་ཆད་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཁོ་ན་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་གྱི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། 4

【現代漢語翻譯】 以及，形色上的行爲準則，從禪定中產生。（戒律有三種，即行為戒律，生色戒律，從禪定中產生。） 第二部分有三點： 別解脫（藏文：སོ་ཐར），無漏禪定（藏文：བསམ་གཏན་ཟག་མེད），以及順便講述的意和根的防護（藏文：ཡིད་དང་དབང་སྡོམ་བཤད་པའོ）。第一部分有五點：分類歸納，定義，名稱，詞源，補特伽羅（藏文：གང་ཟག་གོ）。第一點是：所謂別解脫（藏文：སོ་སོ་ཐར་པ་ཞེས་བྱ་བ་），有八種類別：比丘（藏文：དགེ་སློང་ཕ་མ），比丘尼（藏文：དགེ་སློབ་མ），沙彌（藏文：དགེ་ཚུལ་ཕ་མ），近事男（藏文：དགེ་བསྙེན་ཕ་མ），近住戒（藏文：བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པའོ）。這些也從名稱的角度區分，是具有不同定義的實體，有四種形式：比丘的戒律三種，比丘尼的三種並非其他，比丘尼的戒律，在於捨棄六根本法和六隨法，因此包含在沙彌尼的戒律中。 如何得知呢？從男女名稱的相互轉變來看，比丘變為比丘尼等等，僅僅是名稱的改變，戒律的本質沒有捨棄和獲得，因此不會轉變。如果有人依次受持三種戒律，是捨棄增多，還是全部不同而產生三個部分呢？捨棄殺生等產生三個不同的部分，這三個部分都是不混合的，會同時存在，受持後面的戒律不會捨棄前面的戒律，因為這些戒律沒有矛盾。那麼，它們也會變成近事男和沙彌嗎？雖然會轉變，但從功德的主要方面來說，稱為比丘，以執持此戒的意念為動機的行為，只有比丘才有，而非行為則各自存在。第二點是：爲了安住于各自的戒律，身語所應捨棄的，捨棄殺生等五種、八種、十種和全部，依次成為近事男、近住、沙彌和比丘。 比丘的二百五十三條戒律是：四波羅夷（藏文：ཕམ་པ་བཞི），十三僧殘（藏文：ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ），二不定（藏文：མ་ངེས་པ་གཉིས），三十捨墮（藏文：སྤང་ལྟུང་སུམ་ཅུ），九十單墮（藏文：ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དགུ་བཅུ），四波羅提提舍尼（藏文：སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི），一百一十二眾學（藏文：ཉེས་བྱས་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་ཏེ），這是對五類墮落的對治而劃分的。第三點是：因為是從邪惡行為的痛苦中解脫的清涼之處，所以是戒律（藏文：ཚུལ་ཁྲིམས）；因為是智者讚歎的善行，並且是行為的自性，所以是業（藏文：ལས་）；因為是身語的防護，所以是防護（藏文：སྡོམ་པ་ཞེས་བྱའོ）。第四點是：獲得戒律后，最初剎那的表色和非表色，因為首先從罪惡中解脫，所以是別解脫（藏文：སོ་སོར་ཐར་པ་དང་）；兩種戒律都是道路的實際基礎，從那以後，就只是進入別解脫的戒律，所以是別解脫（藏文：སོ་སོར་ཐར་པ་དང་）。 4

【English Translation】 And, the code of conduct in form, arising from meditation. (There are three types of discipline: the discipline of conduct, the discipline of form, and that arising from meditation.) The second part has three points: Pratimoksha (Tibetan: སོ་ཐར), non-leaking meditation (Tibetan: བསམ་གཏན་ཟག་མེད), and incidentally, the explanation of guarding the mind and senses (Tibetan: ཡིད་དང་དབང་སྡོམ་བཤད་པའོ). The first part has five points: classification and summary, definition, names, etymology, and person (Tibetan: གང་ཟག་གོ). The first point is: the so-called Pratimoksha (Tibetan: སོ་སོ་ཐར་པ་ཞེས་བྱ་བ་), has eight categories: Bhikshu (Tibetan: དགེ་སློང་ཕ་མ), Bhikshuni (Tibetan: དགེ་སློབ་མ), Shramanera (Tibetan: དགེ་ཚུལ་ཕ་མ), Upasaka (Tibetan: དགེ་བསྙེན་ཕ་མ), and Upavasatha vow (Tibetan: བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པའོ). These are also distinguished from the perspective of names, and are entities with different definitions, with four forms: the three vows of a Bhikshu, the three of a Bhikshuni are not different, and the vows of a Bhikshuni, lie in abandoning the six root dharmas and six following dharmas, thus included in the vows of a Shramanerika. How is it known? From the mutual transformation of male and female names, a Bhikshu becomes a Bhikshuni, etc., it is merely a change of name, the essence of the vow has no abandonment or acquisition, therefore it does not transform. If someone successively takes the three vows, does the abandonment increase, or do all become different and three parts arise? Abandoning killing, etc., produces three different parts, and all three parts are unmixed, they will exist simultaneously, taking the later vow does not abandon the former vow, because these vows have no contradiction. Then, will they also become Upasaka and Shramanera? Although they will transform, from the main aspect of merit, they are called Bhikshu, and the action motivated by the thought of holding this vow, only a Bhikshu has it, while non-action exists separately. The second point is: in order to abide in their respective vows, what should be abandoned by body and speech, abandoning killing, etc., five, eight, ten, and all, successively becoming Upasaka, Upavasatha, Shramanera, and Bhikshu. The 253 precepts of a Bhikshu are: four Parajikas (Tibetan: ཕམ་པ་བཞི), thirteen Sanghavasesas (Tibetan: ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ), two Aniyatas (Tibetan: མ་ངེས་པ་གཉིས), thirty Nissaggiya Pacittiyas (Tibetan: སྤང་ལྟུང་སུམ་ཅུ), ninety Pacittiyas (Tibetan: ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དགུ་བཅུ), four Patidesaniyas (Tibetan: སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི), one hundred and twelve Sekhiyas (Tibetan: ཉེས་བྱས་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་ཏེ), this is divided in order to counteract the five categories of downfall. The third point is: because it is a cool place that liberates from the suffering of evil conduct, it is discipline (Tibetan: ཚུལ་ཁྲིམས); because it is good conduct praised by the wise, and is the nature of action, it is karma (Tibetan: ལས་); because it is the protection of body and speech, it is protection (Tibetan: སྡོམ་པ་ཞེས་བྱའོ). The fourth point is: after obtaining the vow, the first moment's form and non-form, because it is first liberated from sin, it is Pratimoksha (Tibetan: སོ་སོར་ཐར་པ་དང་); both vows are the actual basis of the path, and from then on, it is only entering the vow of Pratimoksha, so it is Pratimoksha (Tibetan: སོ་སོར་ཐར་པ་དང་). 4

---

-1266 ལས་ལམ་དངོས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་པྲ་ཏི་མོཀྵ་ཞེས་པའི་པྲ་ཏི་དང་པོར་བཤད་པའོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པར། ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་བའི་གང་ཟག་སོ་སོར་ཐར་གྱིས་གཞན་མིན་པར་སོ་སོར་ཐར་ པ་དང་། ཐར་པའི་ཐབས་ཡིན་པའི་ཐར་པའི་ཐབས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། པྲ་ཏི་སོ་སོ་དང་ཐབས་སུ་བཤད་པས་སོ། །ལྔ་པ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ ནི། དགེ་སློང་ནས་བསྙེན་གནས་ཀྱི་བར་བརྒྱད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་ལྡན་པ། སེམས་ཀྱིས་རྗེས་འབྲང་། སྤོང་བའི་སྡོམ་པའོ། །དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་ལས་སྐྱེས་པའི་སྡོམ་པ་དང་ནི་བསམ་ གཏན་དེ་ཉེར་སྡོགས་དང་བཅས་པ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ལ་ངེས་པར་ལྡན་ནོ། །ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་ནི་ལྡན་པ་འཕགས་པའི་སེམས་ཅན་སློབ་མི་སློབ་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྔར་སྡོམ་ པ་གཉིས་སེམས་ཀྱིས་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བཤད་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་གྲངས་ཐ་མ་འདི་གཉིས་ནི་སེམས་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། །སོ་ཐར་ནི་སེམས་མེད་ཀྱང་འཇུག་པའི་དེ་མིན་ ནོ། །གསུམ་པ་ནི། བར་ཆད་མེད་ལམ་དགུ་རྣམས་སུ་སྐྱེས་པའི་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་དེ་གཉིས་ནི་ས་མི་ལྕོགས་མེད་ལ་བརྟེན་པ་ན་སྤོང་བའི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འཆལ་ཚུལ་དང་དེ་ཀུན་སློང་གི་ཉོན་མོངས་དངོས་སུ་སྤོང་བའོ། ། 4-1267 ས་ལམ་གཞན་ལ་བརྟེན་པ་ལ་ནི། རྒྱུ་མཚན་དེ་མེད་པས་སྤོང་སྡོམ་ཞེས་མི་བྱ་སྟེ། དེས་ན་དེ་གཉིས་དང་སྤོང་སྡོམ་ལ་མུ་བཞི་སྦྱར་རོ། །གསུམ་པ་ཞར་བྱུང་ནི། འོ་ན། ཡིད་ཀྱི་ སྡོམ་པ་ལེགས་པ་དེ། ཞེས་དང་། མིག་གི་དབང་པོ་སྡོམ་པས་བསྡམས་སྟེ། ཞེས་གསུངས་པས། དེ་གཉིས་གང་ཡིན་ཞེ་ན། བྱ་བ་དང་མི་བྱ་བ་ཤེས་པའི་ཤེས་བཞིན་དང་། དེ་མ་བརྗེད་པའི་དྲན་ པ་དག་གིས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྡོམ་པ་ནི། ཡིད་ཀྱིས་སྡོམ་པ་དང་དབང་པོའི་སྡོམ་པའོ། །གཉིས་པ། ཐམས་ཅད་ཐུན་མོང་དུ་བཤད་པས་བཞི་སྟེ། དུས་ཇི་སྲིད་ལྡན། ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཐོབ། རྒྱུ་གང་གིས་ གཏོང་། རྟེན་གང་ལ་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། རིག་བྱེད་མིན་པའི་ལྡན་ཚུལ། རིག་བྱེད་ཀྱི་ལྡན་ཚུལ། དེ་དག་གི་མུ་བཞིའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སོ་སོར་དང་སྡོམ་མིན་ལྡན་ཚུལ། མཉམ་ པར་བཞག་པའི་ལྡན་ཚུལ། བར་མ་ལྡན་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་དེ་སྡོམ་པ་མ་བཏང་བའི་བར་དུ་རྟག་པར་ད་ལྟར་གྱི་རྣམ་རིག་མིན་པ་དང་ ལྡན་ཞིང་། སྐད་ཅིག་དང་པོ་ཕྱིན་ཆད་མ་བཏང་གི་བར་དུ་འདས་པ་དང་ཡང་ལྡན་ནོ། །སྡོམ་མིན་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ལའང་ལྡན་ཚུལ་དེ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པའི་སྐྱེ་འཕགས་ནི་མ་བཏང་གི་བར་དུ་རྟག་ཏུ་འདས་མ་འོངས་གཉིས་དང་ལྡན་ཏེ། 4-1268 སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལའང་སྔོན་བཏང་བའི་འདས་པ་ཐ

【現代漢語翻譯】 1266 真正的業道不是這樣的。這是在《別解脫經》(Prātimokṣa)中，'別' (Prati)字首先被解釋的含義。在第五十卷中說：'守護戒律的人，通過別解脫而獲得各自的解脫，而不是其他方式，因此別解脫是解脫的方法，被稱為解脫方法的律儀。'因此，'別' (Prati)被解釋為各自和方法。第五個方面是：具有別解脫律儀的人，從比丘到近住，共有八種身份。 第二方面有三種：與何者相應，隨心而行，斷除的律儀。第一是：從禪定中產生的律儀，以及與禪定及其近行定相應的人，必定具有。無漏的律儀，與聖者，即有學和無學相應。第二是：之前所說的兩種律儀隨心而行，指的是什麼呢？三種律儀中，最後兩種是隨心而行的。別解脫即使沒有心也能生效，但那兩種律儀不是。 第三是：在九種無間道中產生的禪定和無漏，這二者依賴於不可動搖的地時，被稱為斷除的律儀，因為它們直接斷除了邪淫和引發邪淫的煩惱。4-1267 依賴於其他道時，因為沒有那個原因，所以不稱為斷除的律儀。因此，將這二者與斷除的律儀結合起來，形成四句。第三個是附帶說明：那麼，'善妙的意律儀'，以及'以眼根律儀來約束'，這些話是什麼意思呢？知道該做什麼和不該做什麼的正知，以及不忘記它的正念，通過這些來約束不相順的方面，就是意律儀和根律儀。 第二，通過普遍解釋一切，有四種：持續的時間，如何獲得，通過什麼放棄，依賴於什麼。第一方面有三種：非表色的持續方式，表色的持續方式，以及它們的四句。第一種有三種：各自和非律儀的持續方式，等持的持續方式，以及中間的持續方式。第一種是：安住于別解脫的人，在沒有放棄律儀之前，總是與非現在的名色相應，並且從第一個剎那開始，直到沒有放棄之前，也與過去相應。安住于非律儀的人，也具有同樣的持續方式。第二種是：與禪定律儀相應的聖者，在沒有放棄之前，總是與過去和未來相應，4-1268 即使在第一個剎那，也與之前放棄的過去相應。

【English Translation】 1266 The actual path of action is not like that. This is the meaning of 'Prati' (separate) as explained first in the Prātimokṣa (Individual Liberation Sutra). In the fiftieth fascicle, it says: 'A person who observes the precepts, through individual liberation, attains individual liberation separately, not in any other way. Therefore, individual liberation is the method of liberation, called the discipline of the method of liberation.' Thus, 'Prati' is explained as separate and method. The fifth aspect is: A person who possesses the Prātimokṣa discipline, from a monk to a lay practitioner, has eight identities. The second aspect has three: corresponding to whom, following the mind, and the discipline of abandonment. The first is: The discipline arising from meditation, and those who correspond to that meditation and its preparatory stages, certainly possess it. The undefiled discipline corresponds to noble beings, both learners and non-learners. The second is: What are the two disciplines previously mentioned that follow the mind? Among the three disciplines, the last two follow the mind. Individual liberation can take effect even without the mind, but those two disciplines cannot. The third is: The meditation and undefiled arising in the nine uninterrupted paths, these two, when relying on the immovable ground, are called the discipline of abandonment, because they directly abandon unchastity and the afflictions that cause it. 4-1267 When relying on other paths, because there is no that reason, it is not called the discipline of abandonment. Therefore, combining these two with the discipline of abandonment forms four sentences. The third is an incidental explanation: Then, what do the words 'excellent mental discipline' and 'restrained by the discipline of the eye faculty' mean? Knowing what to do and what not to do with correct awareness, and not forgetting it with mindfulness, restraining the discordant aspects through these is mental discipline and sense faculty discipline. Second, by universally explaining everything, there are four: the duration of possession, how to obtain it, through what to abandon it, and what to rely on. The first aspect has three: the way of possessing non-manifestation, the way of possessing manifestation, and their four sentences. The first has three: the way of possessing separately and non-discipline, the way of possessing meditative absorption, and the way of possessing in between. The first is: A person abiding in individual liberation, until the discipline is not abandoned, always corresponds to the non-present form, and from the first moment until it is not abandoned, also corresponds to the past. A person abiding in non-discipline also has the same way of possessing. The second is: A noble being corresponding to the discipline of meditation, until it is not abandoned, always corresponds to the past and future, 4-1268 even in the first moment, also corresponds to the past that was previously abandoned.

---

ོབ་བོ། །འཕགས་པ་ནི་ཟག་མེད་སྐད་ཅིག་དང་པོའི་ཚེ་མ་སྐྱེས་པས་འདས་པ་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ཕྱིན་ཆད་འདས་མ་འོངས་དང་ ལྡན་ནོ། །འཇིག་རྟེན་པའི་མཉམ་བཞག་དང་འཕགས་ལམ་ལ་སྙོམས་པར་ཞུགས་པའི་གནས་པའི་ཚེ་ནི་སྡོམ་པ། དེ་གཉིས་ད་ལྟ་བ་དང་ཡང་ལྡན་པས་དུས་གསུམ་ཆར་དང་ལྡན་པ། ལངས་པ་དག་ནི་ ད་ལྟར་གྱི་དང་མི་ལྡན་ཏེ་དེ་གཉིས་སེམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་མིན་གཉིས་ཀ་མེད་པའི་བར་མར་གནས་པའི་གང་ཟག་ལ་བར་མའི་རིག་བྱེད་མིན་ པ་གལ་ཏེ་ཡོད་ན་སྐད་ཅིག་དང་པོ་བར་ད་ལྟར་གྱི་ཁོ་ན་དང་ལྡན་ཞིང་། དེ་ཕྱིན་ཆད་འདས་དང་ད་ལྟར་གྱི་དུས་གཉིས་དང་ལྡན་ནོ། །དེར་མ་ཟད་སྡོམ་མིན་ལ་གནས་པའང་མཆོད་ རྟེན་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་སོགས་བྱེད་ན་བར་མའི་དགེ་བ་རིག་བྱེད་མིན་པ་དང་ལྡན་ལ། སྡོམ་པ་ལ་གནས་པའང་། ར་བསོད་བ་སོགས་བྱེད་ན་བར་མའི་མི་དགེ་བའི་རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་ལྡན་ ཏེ། དེ་ཡང་རིམ་པ་བཞིན། ཇི་སྲིད་དུ་རབ་ཏུ་དྭང་བ་དང་། ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཤུགས་ལྡན་པ་དེ་སྲིད་ཀྱི་བར་དུ་རྟག་ཏུ་ད་ལྟར་དང་། དང་པོ་ཕྱིན་ཆད་འདས་པ་དང་ཡང་ལྡན་ནོ། ། 4-1269 གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དངོས་དང་། ཞར་ལ་སྡོམ་མིན་གྱི་རྣམ་གྲངས་སོ། །དང་པོ་ནི། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི་སྡོམ་པ་སྡོམ་མིན་བར་མ་ཐམས་ཅད་ལ་ཇི་སྲིད་རིག་བྱེད་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་ ད་ལྟ་བ་ལྡན་ལ། འདིའང་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཕྱིན་ཆད་ཇི་སྲིད་མ་བཏང་བར་དུ་འདས་པ་དང་ཡང་ལྡན་གྱིས་མ་འོངས་པའི་རིག་བྱེད་དང་ལྡན་པ་མེད་དེ། སེམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་མི་ འཇུག་པས་སོ། །དེའང་དགེ་མི་དགེའི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱི་བསྒྲིབས་པ་དང་མ་བསྒྲིབས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་རིག་བྱེད་དག་ནི་འདས་པ་དང་ཡང་ལྡན་པ་མེད་དེ། ཆོས་ཉམས་ཆུང་བས་ཐོབ་པའང་ཉམས་ ཆུང་བས་སོ། །དེས་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ད་ལྟར་བ་ཁོ་ན་དང་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་པ་མིན་པ་ཞེས་པ་ཅི་ཞེ་ན། ལུས་ངག་མི་སྡོམ་པས་སྡོམ་པ་མིན་པ་དང་། དམ་པས་ སྨད་ཅིང་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་པས་ཉེས་སྤྱོད་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཡིན་པས་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། ལུས་ངག་གི་ལས་ཡིན་པས་ལས་དང་ལས་དངོས་གཞིས་བསྡུས་པས་དེའི་སྟེ་ ལས་ལམ་ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི་རྣམ་རིག་དང་རྣམ་རིག་མིན་པ་དང་ལྡན་པ་མུ་བཞི་ལས་བར་མ་ལ་གནས་པས། སེམས་ཞན་པའི་དགེ་མི་དགེ་བྱེད་ན་རྣམ་རིག་མིན་པ་དང་མི་ལྡན་པའོ། ། 4-1270 རྫས་ལས་བྱུང་བ་དང་ལས་ལམ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ཚེ་འཕོས་ཏེ་ཚེ་སྔ་མས་རྣམ་རིག་བཏང་བ་དང་། ཚེ་འདིའི་རྣམ་རིག་མ་སྐྱེས་པའམ་ཉམས་པའི་འཕགས་པའི་གང་ཟག་གི་ནི་ཟག་མེད་ཀྱི་ རྣམ་རིག་མིན་པ་དང་ལྡན་གྱི་རྣམ་རིག་དང་མི་ལྡན་པའོ། །དེ་འདྲའི་གཟུགས་ཀྱི་སོ་སྐྱེའང་སྲིད་དོ། །གཉིས་ཡིན་ནི་བར་

【現代漢語翻譯】 '聖者在無漏第一剎那未生時，不具備已逝之狀態，此後則具備已逝和未逝之狀態。'世俗之等持與入聖道之等持，處於住定之時為律儀，此二者亦具備現在之狀態，故具備三時。起定者則不具備現在之狀態，因二者隨心而行。第三，于律儀與非律儀二者皆無之中間狀態者，若有中間之非表色，則第一剎那唯具現在，此後則具已逝與現在二時。不僅如此，處於非律儀狀態者，若行繞塔等事，則具中間之善非表色；處於律儀狀態者，若行詛咒等事，則具中間之非善非表色。如是次第，乃至極清凈與具煩惱力之間，恒常具備現在，最初之後亦具備已逝。' 第二部分分為二：正文與順帶提及之非律儀之類別。第一，表色于律儀、非律儀、中間三者，凡行表色之時皆具備現在。此亦自第一剎那起，乃至未捨棄之前，皆具備已逝，而不具備未來之表色，因不隨心而行。此處乃就善與非善而言，若就遮蔽與非遮蔽而言，則不具備已逝，因法力微弱故所得亦微弱。故一切時唯具現在。第二，何謂非律儀？謂身語不調伏故為非律儀，為聖者所呵責且果報不悅意故為惡行，為戒律之相違品故為邪戒，為身語之業故總攝為業與業事，即業道。第三，具備表色與非表色之四句，處於中間狀態者，若心力弱小而行善或非善，則不具備非表色。 除物質所生與業道外。壽終而前世捨棄表色，且此世之表色未生或已滅之聖者，則具備無漏之非表色，而不具備表色。如是之色法異生亦可能存在。二者皆是中間狀態。

【English Translation】 'When a noble being is not born in the first moment of non-outflow, they do not possess the past state. From then on, they possess both the past and the future states.' Worldly samadhi and the samadhi of entering the noble path, when abiding in a state of stability, are vows. These two also possess the present state, thus possessing all three times. Those who arise from samadhi do not possess the present state, because these two follow the mind. Thirdly, for a person abiding in an intermediate state where both vows and non-vows are absent, if there is an intermediate non-revealing form, then the first moment possesses only the present. Thereafter, it possesses both the past and the present times. Moreover, if one abides in a non-vow state and performs actions such as circumambulating a stupa, they possess an intermediate virtuous non-revealing form. If one abides in a vow state and performs actions such as cursing, they possess an intermediate non-virtuous non-revealing form. Thus, in sequence, up to the point of being extremely pure and possessing the power of afflictions, they constantly possess the present. After the first moment, they also possess the past. The second part is divided into two: the main topic and the incidental categories of non-vows. Firstly, revealing forms, in all three states of vows, non-vows, and intermediate, possess the present whenever revealing forms are performed. This also, from the first moment onwards, possesses the past until it is abandoned, but does not possess future revealing forms, because it does not follow the mind. This is in terms of virtue and non-virtue. In terms of obscured and non-obscured, there are no revealing forms that possess the past, because the power of the Dharma is weak, and thus the attainment is also weak. Therefore, at all times, it only possesses the present. Secondly, what is a non-vow? It is a non-vow because the body and speech are not restrained. It is misconduct because it is condemned by the noble ones and its result is undesirable. It is immoral conduct because it is contrary to moral discipline. It is an action of body and speech, thus it is summarized as action and the basis of action, which is the path of action. Thirdly, regarding the four possibilities of possessing revealing and non-revealing forms, one who abides in an intermediate state, if their mind is weak and they perform virtuous or non-virtuous actions, does not possess non-revealing forms. Except for those arising from substance and the path of action. A noble being who has passed away and abandoned revealing forms in the previous life, and whose revealing forms in this life have not yet arisen or have ceased, possesses non-outflow non-revealing forms, but does not possess revealing forms. Such a form-aggregate ordinary being may also exist. Both are intermediate states.

---

མ་ལ་གནས་པས་སེམས་དྲག་པོས་དགེ་མི་དགེ་བྱེད་པ་སོགས་སོ། །གཉིས་ མིན་ནི་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྐྱེ་བོ་སོགས་སོ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྡོམ་པ། སྡོམ་མིན། བར་མའི་ཐོབ་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐོབ་ཚུལ་དངོས། གང་ལས་ཐོབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། བསམ་གཏན། ཟག་མེད། སོ་ཐར་ཐོབ་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཡང་སྡོམ་པ་དེ་རྣམས་ཇི་ལྟར་ཐོབ་ཅེ་ན། བསམ་གཏན་ལས་སྐྱེས་པའི་སྡོམ་པ་ནི་ཟག་བཅས་ཀྱི་བསམ་གཏན་གྱི་ཉེར་སྡོགས་སམ། དངོས་ གཞིའི་ས་ཐོབ་པ་ཉིད་ཀྱིས་འཐོབ་སྟེ། བསམ་གཏན་གྱི་སེམས་དང་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བས་སོ། །ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་འཕགས་པས་ཏེ་ཟག་མེད་ཀྱིས་བསམ་གཏན་ས་དྲུག་གིས་སེམས་ཀྱིས་འཐོབ་བོ། །གསུམ་ པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐོབ་ཚུལ་ཐུན་མོང་དུ་བསྟན། ཁྱད་པར་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པ་ཞེས་པའི་སྡོམ་པ་ནི་གཞན་དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་གི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་གོ་བར་བྱེད་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་འཐོབ་པའོ། ། 4-1271 སོགས་པའི་སྒྲ་ནི་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ། འདུལ་བ་རྣམས་པ་བཅུའི་བསྙེན་པར་རྫོགས་སོ། །ཞེས་ཟེར་བ་བསྡུ་བ་སྟེ། སངས་རྒྱས་སོགས་རིག་བྱེད་པ་ལ་མི་ལྟོས་པས་སོ། །བཅུ་འགྲེལ་པར་འབྱུང་བ་ ལུང་མ་མོ་ལྟར་ཏེ། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་ནི་བཟང་སྡེ་དོར་ནས་གསོལ་བས་སྔོན་ཆོག་གྲངས་སོ། །ཕྲིན་ནི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་སྟེ། དེང་སང་ཡང་བྱར་རུང་བ་བཤད་དེ་མ་བྲིས་ སོ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། དུས་ཀྱི་ཁྱད་པར། བསྙེན་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར། དགེ་བསྙེན་གྱི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྡོམ་པ་དང་། ཞར་ལ་སྡོམ་མིན་གྱི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི། སོ་ ཐར་དུ་ཇི་སྲིད་ཀྱི་བར་དུ་བླང་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་ནི། རིས་བདུན་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་དང་། བསྙེན་གནས་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་ཡང་དག་པར་བླང་བར་བྱ་སྟེ། དུས་ཀྱི་མཐའ་ནི་སྲོག་དང་ ཉིན་ཞག་གི་མཐའ་ཡིན་པ་དང་། སྟོན་པས་གཞན་མ་བསྟན་པས་སོ། །ཞེས་སོ། །སློབ་དཔོན་ནི་དང་པོའི་རིགས་ཏེ། ཚེ་ཕྱི་མའི་སྡོམ་པ་ད་ལྟར་བླངས་ཀྱང་མི་སྐྱེ་སྟེ། ཚེ་འདི་དང་ལུས་སྐལ་ བ་མི་འདྲ་བས་དང་། མི་འདྲ་བའི་ལུས་དེས་ཀྱང་ད་ལྟར་བླངས་པ་དེར་སྦྱོར་བ་མ་བྱས་པས་དང་། བླངས་པ་མི་དྲན་པས་སོ། གཉིས་པ་ནི། མི་རིགས་ཏེ། སྟོན་པས་མ་བསྟན་པ་དབང་པོ་འདུལ་དཀའ་བ་ལ་དགོངས་ཀྱི་མི་སྐྱེ་ནས་མིན་པས་ཞག་ལྔ་ལ་སོགས་པ་སྐྱེ་བ་ལ་རིགས་པས་མི་གནོད་པར་བཞེད་དེ། 4-1272 འདུལ་བ་དང་ཡང་མཐུན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་མིན་གྱི་དུས་ངེས་པ་གང་ཞེ་ན། དེ་ནི་ལས་སྨད་པས་ལེན་པ་མེད་ཀྱང་གཏན་དུ་ལོག་པར་ཞུགས་པའི་རྒྱུའི་འཐོབ་པས་ཇི་སྲིད་འཚོ་བ་ ཡིན་ལ། ཉིན་ཞག་པའི་སྡོམ་མིན་མེད་དེ། སྡོམ་མིན་དེ་བསྙེན་གནས་དེ་ལྟར་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་ནོད་པ་མེད་ཅིང

【現代漢語翻譯】 住在（禪定）中的人，以強烈的意念行善或作惡等等。第二種是非律儀，指的是無色界的眾生等等。第二部分分為三點：律儀、非律儀、以及兩者之間的獲得方式。第一部分分為兩點：實際獲得的方式，以及從何處獲得。第一部分分為三點：禪定、無漏、別解脫的獲得方式。第一點是：那麼這些律儀是如何獲得的呢？從禪定中產生的律儀，是通過有漏禪定的近分定或者根本定的地位的獲得而獲得的，因為它與禪定的心同時產生。無漏的律儀是由聖者，即通過無漏的六地禪定之心獲得的。第三部分分為兩點：共同地展示獲得方式，以及特別地詳細解釋。第一點是：所謂的別解脫律儀，是通過使他人，即僧團或個人的律儀施予能夠理解的表色（身語表業）而獲得的。 等等的聲音是包括分別說部，《律藏》中具足十事的近圓戒。』這樣說是爲了總結，因為不依賴於佛陀等表色。』十事出現在註釋中，就像母律一樣，從一部律中引申出來，捨棄了善部，通過祈請，之前的儀軌數量。』現在是現在的儀軌，』現在也可以做，』這樣說但沒有寫。第二部分分為三點：時間的差別，八關齋戒的差別，近事男的差別。第一部分分為兩點：律儀，以及順便提及的非律儀的時間。第一點是：在別解脫中，要受持多久呢？律儀是：七眾受持直到生命結束，八關齋戒應當如法受持一日一夜，時間的終點是生命和一日一夜的終結，因為佛陀沒有指示其他的。』這樣說。』阿阇黎是第一種，即使現在受持來世的律儀也不會產生，因為此生和身體的界限不同，並且不同的身體也沒有與現在受持的律儀結合，並且不記得受持。第二點是：不是種姓，佛陀沒有指示，是考慮到難以調伏的根器，而不是因為不產生，所以五天等等的產生在理上沒有妨礙， 也與《律藏》相符。第二點是：非律儀的時間確定的是什麼呢？那是因為從事卑賤的行業而沒有受戒，但因為獲得了永遠進入邪道的因，所以是直到生命結束。沒有一日一夜的非律儀，因為非律儀沒有像八關齋戒那樣一日一夜受持。

【English Translation】 Those who dwell in (meditation), with strong intention, perform good or evil, etc. The second is non-restraint, referring to beings in the formless realm, etc. The second part is divided into three points: restraint, non-restraint, and the ways of obtaining between the two. The first part is divided into two points: the actual way of obtaining, and from where it is obtained. The first part is divided into three points: meditation, non-outflow, and the way of obtaining individual liberation. The first point is: Then how are these restraints obtained? The restraint arising from meditation is obtained through the attainment of the near-attainment or fundamental attainment of contaminated meditation, because it arises simultaneously with the mind of meditation. The uncontaminated restraint is obtained by the noble ones, that is, through the mind of the six grounds of uncontaminated meditation. The third part is divided into two points: commonly showing the way of obtaining, and especially explaining in detail. The first point is: The so-called individual liberation restraint is obtained through the expression (physical and verbal actions) that makes others, that is, the Saṅgha or the individual, understand the giving of restraint. The sound of 'etc.' includes the Sarvāstivāda, the full ordination of ten matters in the Vinaya. 'Saying this is to summarize, because it does not depend on the Buddha's expression, etc.' The ten matters appear in the commentary, like the mother Vinaya, derived from one Vinaya, abandoning the good part, through prayer, the number of previous rituals. 'Now is the current ritual,' 'It can be done now,' it is said but not written. The second part is divided into three points: the difference of time, the difference of the eight precepts, the difference of the lay devotee. The first part is divided into two points: restraint, and incidentally mentioned the time of non-restraint. The first point is: In individual liberation, how long should one uphold it? The restraint is: the seven assemblies uphold it until the end of life, the eight precepts should be properly upheld for one day and one night, the end of time is the end of life and one day and one night, because the Buddha did not indicate others. 'So it is said.' 'The ācārya is the first kind, even if one upholds the restraint of the next life now, it will not arise, because the boundary of this life and the body is different, and the different body has not combined with the restraint upheld now, and does not remember upholding it. The second point is: It is not lineage, the Buddha did not indicate, it is considering the difficult-to-tame faculties, not because it does not arise, so the arising of five days etc. is not hindered in reason, and it also agrees with the Vinaya. The second point is: What is the definite time of non-restraint? That is because one does not take vows due to engaging in lowly occupations, but because one obtains the cause of entering the wrong path forever, it is until the end of life. There is no one-day-one-night non-restraint, because non-restraint is not upheld for one day and one night like the eight precepts.

---

་། ཚེའི་དུས་ལས་གཞན་དུ་ལོག་པར་ཞུགས་པས་སྡོམ་མིན་མི་ཐོབ་པས་སོ། །གྲག་ ཅེས་པ་ཟུར་ཟ་བ་སྟེ། དུས་རེ་ཞིག་པའང་ཡོད་པར་སྟོན་པའོ། །མདོ་སྡེ་པ་ནི། སྡོམ་མིན་ཡང་སྡིག་པ་བྱ་བའི་སེམས་པ་ས་བོན་དང་བཅས་པ་སྟེ། ཤན་པ་སོགས་སེམས་དགེ་བ་ལའང་ སེམས་པ་ས་བོན་དང་བཅས་པ་དེ་མ་སྤངས་པས་ལྡན་པར་འདོད་དེ་ཐེག་ཆེན་དང་མཐུན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཇི་ལྟར་ནོད་པའི་ཚུལ། ཡན་ལག་གིས་གྲངས་ངེས། རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་རོ། ། དང་པོ་ནི། བསྙེན་གནས་ཞག་ཏུ་ནོད་ན་ཇི་ལྟར་ནོད་པར་བྱ་ཞེ་ན། ནད་པ་མིན་པས་དམའ་བར་ཙོག་བུར་ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས་འདུག་ཅིང་འབོགས་པ་པོས་སྨྲས་པའི་རྗེས་སུ་བཟླས་པས་རྒྱན་ ནར་མ་ལས་གཞན་པས་མི་བརྒྱན་པར་བསྲུང་དུས་སང་ནམ་ལངས་ཤིང་ཉི་མ་ཤར་གྱི་བར་དུ་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་ཉེ་བར་གནས་པས་བསྙེན་གནས་ཏེ། དེའི་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཚང་བར་ལེན་དུས་ནང་པར་སྔ་དྲོ་ཟ་མ་ཟོས་པའི་ཚེ། 4-1273 ཡུལ་གཞན་ལས་ནོད་པར་བྱའོ། །གང་གི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་རྟག་ཏུ་བསྙེན་གནས་བསྲུང་པས་ངེས་པ་བྱས་པ་དེས་ནི་ཟས་ཟོས་ཀྱང་གཞན་ལས་ནོད་པར་བྱ་སྟེ། རྐྱེན་ཡོད་ཀྱང་མི་འདའ་བའི་དགོས་པ་ ཡོད་པས་སོ། །གནས་འཇོག་གིས་ཞུས་པར། དགེ་སློང་ངམ་བྲམ་ཟེ་ཤེས་པ་གཅིག་གིས་གན་དུ་སོང་སྟེ། ཅེས་པ་དང་། འདུལ་བ་ལུང་དུ་ཁྱིམ་བདག་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱི་མགྲོན་པོ་ལ་བསྙེན་གནས་ ཕོག་པར་བཤད་པས། དགེ་བསྙེན་ལས་ཡང་བླང་དུ་རུང་ལ། དགེ་བསྙེན་ཀྱང་དགེ་བསྙེན་སྡོམ་བརྒྱད་དུ་དགེ་བསྙེན་ལས་ཀྱང་བླང་བར་བཤད་དོ། །འདི་ནི་དགེ་བསྙེན་གྱི་དགེ་བ་གསོས་འདེབས་པའི་གསོ་སྦྱོང་ ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། ཡན་ལག་བརྒྱད་ནི། སྲོག་གཅོད་མ་བྱིན་ལེན། མི་ཚངས་སྤྱོད། རྫུན་ཏེ་རྩ་བ་བཞི་དང་། ཆང་འཐུང་བ་གར་སོགས་འཕྲེང་སོགས། མལ་ཆེན་མཐོ། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་ཏེ་ཡན་ལག་བཞི་ སྤོང་བའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཡན་ལག་བརྒྱད་ནོད་ཅེ་ན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤོང་བ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་། བག་ཡོད་པའི་ཡན་ལག་དང་། བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་སྟེ། དང་པོ་ བཞི་དང་། ལྔ་པ་གཅིག་དང་། ཕྱི་མ་གསུམ་སྟེ། བརྒྱད་པོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ཅི་བག་ཡོད་དང་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་མ་ནོད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཆང་འཐུངས་པས་དྲན་པ་ཉམས་པ་དང་། གར་སོགས་གསུམ་གྱིས་དྲེགས་པར་འགྱུར་ལ། 4-1274 དེ་ལྟར་ན་འཆལ་ཚུལ་ཐག་མི་རིང་བས་སོ། །གར་སོགས་ཕྲེང་སོགས་རབ་བྱུང་གི་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པས། དགེ་ཚུལ་ལ་གཉིས་སུ་བཅས་ཤིང་། ཁྱིམ་པ་དེ་ལྟ་མིན་པས་གཅིག་ཏུའོ། །གསེར་དངུལ་ལེན་ པ་ལ་བཅས་པ་ནི་འདོད་པ་གསོག་འཇོག་གི་གཙོ་བོ་དང་རྩ་བ་ཡིན་པས་སོ། གསུམ་པ་ནི། ཅི་བསྙེན་གནས་འདི་དགེ་བསྙེན་ལས་གཞན་ལ་ཡོད་དམ་མེད་ཅེ་ན། དགེ་བསྙེན་ལས་གཞན་པའི་ ཁྱིམ་པ་ལའང་ཡོད་མོ

【現代漢語翻譯】 由於進入了與生命時間不同的狀態，因此不會獲得非戒律。（藏文：སྡོམ་མིན་，梵文天城體：अव्रत，梵文羅馬擬音：avrata，漢語字面意思：非戒律） 『說』這個詞是諷刺，表明有時效性。經部宗認為，非戒律也包含造惡業的心及其種子。屠夫等也具有行善的心及其種子，因為他們沒有放棄這些種子，這與大乘相符。第二部分分為三個方面：如何受持，支分的數量確定，所依的差別。 第一，如果受持齋戒，應該如何受持呢？不是病人，應以較低的姿勢蹲坐，合掌而坐，重複受持者所說的話語。除了裝飾品外，不應佩戴其他裝飾品。守護的時間是從第二天黎明太陽升起時，因為接近阿羅漢而安住，所以稱為齋戒。在受持其八支分時，應在早上吃完飯後，從其他人那裡受持。 在每月初八固定守護齋戒的人，即使吃了東西，也應從其他人那裡受持，因為即使有障礙，也有不違越的必要性。 《律藏》中說，如果安住者請求，一位有知識的比丘或婆羅門會前去。在《毗奈耶經》中說，可以為無依無靠的施主家庭提供齋戒。因此，也可以從優婆塞那裡受持，優婆塞也可以從優婆塞那裡受持八關齋戒。這是爲了增長優婆塞的善根而進行的布薩。 第二，八支分是：不殺生，不與取，不行非梵行，不妄語，這四個是根本戒。不飲酒，不歌舞等，不佩戴花鬘等，不坐臥高廣大床，不非時食，這四個是應斷除的。 為什麼要受持八支分呢？因為斷除自性罪是戒律的支分，是謹慎的支分，是苦行的支分。前四個是第一種，第五個是一種，后三個是第三種，這八個依次對應。 如果不受持謹慎和苦行的支分會怎麼樣呢？飲酒會失去正念，歌舞等三種會變得傲慢。這樣的話，離放蕩的行為就不遠了。 歌舞等和花鬘等與出家人的行為不符，因此沙彌戒分為兩種，而居士則不是這樣，所以是一種。禁止接受金銀是因為這是積累慾望的主要和根本原因。 第三，除了優婆塞之外，其他人可以受持齋戒嗎？除了優婆塞之外，其他居士也可以受持。

【English Translation】 Because one enters a state different from the time of life, one does not obtain non-discipline. (Tibetan: སྡོམ་མིན་, Sanskrit Devanagari: अव्रत, Sanskrit Roman transliteration: avrata, Chinese literal meaning: non-discipline) The word 'say' is sarcastic, indicating that it is sometimes effective. The Sautrāntika school believes that non-discipline also includes the mind of committing evil deeds and its seeds. Butchers, etc., also have the mind of doing good deeds and its seeds, because they have not abandoned these seeds, which is in line with Mahayana. The second part is divided into three aspects: how to receive, the number of limbs is determined, and the difference of the support. First, if you observe the fasting, how should you observe it? If you are not sick, you should squat in a lower posture, sit with your palms together, and repeat the words spoken by the receiver. Except for ornaments, you should not wear other ornaments. The time to guard is from dawn to sunrise the next day, because you are close to Arhat and dwell, so it is called fasting. When receiving its eight limbs, you should receive it from others after eating breakfast in the morning. Those who regularly observe the fasting on the eighth day of each month should also receive it from others even if they have eaten, because even if there are obstacles, there is a need not to violate it. The Vinaya says that if the resident asks, a knowledgeable Bhikshu or Brahmin will go to him. The Vinaya says that fasting can be offered to the family of the helpless benefactor. Therefore, it can also be received from Upasaka, and Upasaka can also receive the eight precepts from Upasaka. This is a Posadha to increase the merits of Upasaka. Second, the eight limbs are: not killing, not stealing, not practicing non-brahmacharya, not lying, these four are the root precepts. Not drinking alcohol, not singing and dancing, etc., not wearing garlands, etc., not sitting or lying on high and large beds, not eating at the wrong time, these four are to be abandoned. Why observe the eight limbs? Because abandoning the nature of sin is a limb of discipline, a limb of caution, and a limb of asceticism. The first four are the first kind, the fifth is one kind, and the last three are the third kind, these eight correspond in order. What happens if you don't observe the limbs of caution and asceticism? Drinking alcohol will lose mindfulness, and the three of singing and dancing will become arrogant. In this way, it is not far from licentious behavior. Singing and dancing, etc., and garlands, etc., are not in line with the behavior of monks, so the novice precepts are divided into two kinds, while the laity is not like this, so it is one kind. The prohibition of accepting gold and silver is because this is the main and root cause of accumulating desires. Third, can others observe the fasting besides Upasaka? Other lay people besides Upasaka can also observe it.

---

ད་ཀྱིས། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མེད་དོ། །མ་གུས་པ་མིན་ཀྱང་འབོགས་པ་པོའམ་ནོད་པ་པོ་བརྗེད་པ་དང་མ་བྱང་བས་སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ ནི་མ་གཏོགས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། ལུང་གི་དོན་བཤད་པས་དགེ་བསྙེན་ཐམས་ཅད་སྡོམ་ལྡན་དུ་བསྟན། དེ་ལ་ནང་འགལ་སྤོང་བ། ཞར་ལ་སྡོམ་པ་ཆེ་ཆུང་གི་ཁྱད་པར། སྐྱབས་གནས་ཀྱི་ ཁྱད་པར། ཡན་ལག་གི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། མདོ་ལས། མིང་ཆེན་འདི་ལྟར་གོས་དཀར་པོ་གྱོན་པ། སྐྱེས་པ་ཕོའི་དབང་པོ་དང་ལྡན་པ་ཞིག སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཆོས་དང་དགེ་ འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཞིང་། བདག་ལ་དགེ་བསྙེན་དུ་བཟུང་དུ་གསོལ། ཞེས་ཚིག་ཏུ་སྨྲ་ན། འདི་ཙམ་གྱིས་དགེ་བསྙེན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ། ཅི་སྐྱབས་འགྲོ་ཁོ་ནས་དགེ་བསྙེན་དུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། 4-1275 ཉི་འོག་པ་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཁ་ཆེ་བ་སྡོམ་པ་མེད་པར་དེར་མི་འགྱུར་ཏེ། ལུང་གི་དོན་ནི། དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་གསོལ། དེང་ཕན་ཆད་ནས་འཚོའི་བར་དུ་སྲོག་གཅོད་སྤོང་ངོ་། །ཞེས་ཁས་ བླངས་པ་ཁོ་ན་ལས་འདིའི་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། ། འོན་ཀྱང་བསླབ་པའི་གཞི་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཤེས་པའི་ཆེད་དུ་སྟེ། དཔེར་ན་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཟིན་ཡང་། ཤེས་པའི་ཆེད་དུ་ བསླབ་པའི་གཞི་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ་ཞེའོ། །གཉིས་པ་ནི། གལ་ཏེ་དགེ་བསྙེན་ཐམས་ཅད་སྡོམ་པ་སྟེ་སྡོམ་པ་ལ་གནས་པ་ཡིན་ན། སྟོན་པས་བསླབ་པ་བཞི་ལས་གཅིག་བསྲུང་བ་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་ དང་། སོགས་པས་གཉིས་བསྲུང་བ་ཕྱོགས་གཅིག་སྤྱོད་པ་དང་། གསུམ་མམ་བཞི་བསྲུངས་བ་ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ། ལྔ་ཆར་བསྲུངས་ན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་དགེ་བསྙེན་ཞེས་གསུངས་པ་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ དང་པོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བླངས་ནས། ཕྱིས་ཡན་ལག་གཅིག་ཉམས་ཀྱང་ལྷག་མ་དེ་དང་། དེ་བསྲུང་བ་ལས་དེ་སྤྱོད་པར་གསུངས་པའོ། །ཞེས་སོ། །གྲག་ནི་མདོ་ལས་འདས་པར་སྟོན་པ་སྟེ། སྲོག་གཅོད་ སྤོང་ངོ་། །ཞེས་ནི་གང་དུའང་མི་འབྱུང་ཞིང་། ཉམས་ན་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་སོགས་ཞུ་བ་ཉིད་ཀྱང་མི་འཐད་ན་ལན་ལྟ་ཅི་སྨོས། དེས་ན་དང་པོ་ཉིད་དུ་བསླབ་གཞི་དེ་དང་དེ་བླངས་ཏེ་བསྲུང་བ་རྣམས་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་སོགས་སོ། ། 4-1276 ཞེས་ཉི་འོག་པ་སོགས་འདོད་དོ། །སྤྱིར་གསུང་རབ་ཏུ་དགེ་བསྙེན་བདུན་འབྱུང་སྟེ། སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པ། སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ། ཕྱོགས་གཅིག་སྤྱོད་པ། ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ། ཡོངས་རྫོགས། ཚངས་སྤྱོད། བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་ བརྒྱད་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བླངས་ཏེ་བསྲུང་བ་གོ་མའི་དགེ་བསྙེན་ནོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ལྔ་མིང་ཆེན་གྱི་མདོ་དང་། དྲུག་པ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། བདུན་པ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་སེན་རིངས་གི་ཞུས་ པར། དེས་དེ་འདྲ་བའི་སྡོམ་པ་སངས་རྒྱས་ལ་བླངས་པར་

【現代漢語翻譯】 現在開始，沒有不皈依三寶（dKon mChog gSum）的。除非是不恭敬，或者是由於施受者遺忘或不精通而沒有皈依。 第三部分有五點：通過解釋經文的意義，表明所有居士都持有戒律。對此，要避免內部矛盾；順便提及戒律大小的差別；皈依處的差別；以及支分的差別。 第一點是：經中說：『善男子，身穿白衣，具有男根，皈依佛，皈依法，皈依僧，祈請納我為居士。』如果這樣說，僅憑這些話就能成為居士嗎？』如果有人問：『僅僅皈依就能成為居士嗎？』 4-1275 持日論師（Nyii hog pa）說：『會成為居士的。』克什米爾人（kha che ba）認為沒有戒律就不能成為居士。經文的意義是：『祈請成為居士，從今以後直到生命終結，我將戒殺。』僅僅承諾這些才能生起戒律。然而，宣說學處是爲了讓人瞭解，例如比丘（dge slong）和沙彌（dge tshul）已經獲得了戒律，但爲了讓他們瞭解，仍然要宣說學處。』 第二點是：如果所有居士都持有戒律，安住于戒律，那麼世尊所說的『守護四條戒律中的一條，只行持一種；或者守護兩條，行持一部分；或者守護三條或四條，行持大部分；如果五條都守護，就是圓滿的居士』，這又該如何解釋呢？』這是因為，最初圓滿受持后，後來即使失去一個支分，仍然守護剩餘的，並且是從守護剩餘的支分中行持的。』 經文中沒有明確說明這一點，例如『我將戒殺』在任何地方都沒有出現。如果失去戒律后，說『只行持一種』等也不合理，更不用說回答了。因此，日護論師（Nyii hog pa）等人認為，最初受持並守護這些學處的人，才是『只行持一種』等等。 4-1276 總的來說，經典中出現了七種居士：受持三皈依者、只行持一種者、行持一部分者、行持大部分者、圓滿者、梵行者、以及受持並守護八關齋戒直到生命終結的寡婦居士。其中，前五種出自《名號大經》，第六種出自《律分別》，第七種出自《遍行者散勝請問經》。經中記載遍行者散勝向佛陀受持了這樣的戒律。

【English Translation】 Now, there is no one who does not take refuge in the Three Jewels (dKon mChog gSum). Except for those who are disrespectful, or those who have not taken refuge due to the giver or receiver forgetting or not being proficient. The third part has five points: By explaining the meaning of the scriptures, it shows that all lay practitioners hold vows. To this, avoid internal contradictions; incidentally mention the differences in the size of the vows; the differences in the places of refuge; and the differences in the limbs. The first point is: In the sutra, it says: 'Good man, wearing white clothes, possessing male faculties, taking refuge in the Buddha, taking refuge in the Dharma, taking refuge in the Sangha, and requesting to be accepted as a lay practitioner.' If one speaks these words, does one become a lay practitioner just by this?' If someone asks: 'Does one become a lay practitioner merely by taking refuge?' 4-1275 Nyii hog pa says: 'One will become a lay practitioner.' The Kashmiri (kha che ba) believes that one cannot become a lay practitioner without vows. The meaning of the sutra is: 'I pray to become a lay practitioner, and from now until the end of my life, I will abstain from killing.' Only by promising these will the vows arise. However, stating the basis of learning is for the sake of knowing, just as monks (dge slong) and novices (dge tshul) have already obtained vows, but the basis of learning is still stated for the sake of knowing.' The second point is: If all lay practitioners hold vows and abide in vows, then how should we explain the Buddha's words: 'Guarding one of the four precepts and practicing only one; or guarding two and practicing one part; or guarding three or four and practicing most; if all five are guarded, then one is a complete lay practitioner?' This is because, after initially taking them completely, even if one limb is lost later, one still guards the remaining ones, and it is from guarding the remaining limbs that one practices.' This is not explicitly stated in the sutra, for example, 'I will abstain from killing' does not appear anywhere. If one loses the vows, it is unreasonable to say 'practice only one,' let alone answer. Therefore, Nyii hog pa and others believe that those who initially take and guard these precepts are the ones who 'practice only one,' and so on. 4-1276 In general, seven types of lay practitioners appear in the scriptures: those who hold the Three Refuges, those who practice only one, those who practice one part, those who practice most, those who are complete, those who practice celibacy, and the widowed lay practitioner who takes and guards the eight precepts until the end of life. Among them, the first five come from the Great Sutra of Names, the sixth comes from the Vinaya-vibhaṅga, and the seventh comes from the Questions of the Wanderer Sen-rings. It is recorded in the sutra that the Wanderer Sen-rings took such vows from the Buddha.

---

གསུངས་ལ། དགེ་བསྙེན་སྡོམ་བརྒྱད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་སོགས་སུ་བཤད་དོ། །ཁ་ཆེ་བ་ནི་ལྔ་དྲུག་གཉིས་མིན་པས་མི་འདོད་ལ། འདི་ནི་ཡོངས་ རྫོགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། སྡོམ་པ་ཆེ་ཆུང་སོགས་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་ཆུང་ངུ་དང་། སོགས་པས་འབྲིང་དང་ཆེན་པོ་གྱུར་པའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ནི་དད་སོགས་ཆེ་ཆུང་དང་ ལྡན་པའི་ཡིད་ཇི་བཞིན་གི་དབང་གིས་ཏེ། དེ་ན་དགྲ་བཅོམ་ལ་ཆུང་ལ། སོ་སྐྱེ་ལ་ཆེ་བའང་ཡོད། བཞི་པ་ནི་འོ་ན་སྐྱབས་སུ་ཇི་ལྟར་འགྲོ་ཞེ་ན། སྐྱབས་འགྲོ་ནི། བླང་བ་ཐམས་ ཅད་ཀྱི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་གང་ཞིག་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ཡུལ་སངས་རྒྱས་ནི། གང་མཉེས་པས་སངས་རྒྱས་སུ་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་མི་སློབ་པའི་ལམ་ཆོས་སྐུ་དང་། དགེ་འདུན་ནི་གང་ཐོབ་པས་འཕགས་པའི་དགེ་འདུན་དུ་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་སངས་རྒྱས་ལས་གཞན་པའི་སློབ་མི་སློབ་གཉིས་ཀའི་ལམ་བདེན་དང་། 4-1277 ཆོས་ནི་མྱ་ངན་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་བཅས་ལས་འདས་པའི་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་གོ །སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་གྱི་རྟེན་གཟུགས་སྐུ་ནི་ཟག་བཅས་ཡིན་པས་སྐྱབས་གནས་མིན་ཞེའོ། །སློབ་དཔོན་དེ་ལྟ་ན་འཇིག་ རྟེན་པའི་སེམས་ལ་གནས་པ་ན་སངས་རྒྱས་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་མིན་པར་འགྱུར་ལ། དགེ་སློང་དུ་བྱེད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཁོ་ན་དགེ་སློང་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཏེ། ཆོས་འདྲ་ཞིང་། གཞན་གཉིས་རྟེན་ ཡང་དེ་དག་ཏུ་བཞེད་དོ། །སྐྱབས་འགྲོའི་ངོ་བོ་ནི། ཡུལ་དམ་པ་ལ་བརྟེན་པར་ཁས་ལེན་ཅིང་བློ་གཏོད་པ་སྟེ། འགྲེལ་པར་ངག་གི་རིག་བྱེད་དུ་བཤད་པ་ནི་ནོད་པའི་དུས་ཀྱི་དབང་དུ་ བྱས་པའོ། །སྐྱབས་ཀྱི་དོན་ནི། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་ལས་ངེས་པར་ཐར་བར་འགྱུར་བའོ། །ལྔ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལོག་གཡེམ། རྫུན། ཆང་སྤོང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་བཞག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་ པོ་ནི། སྡོམ་པ་གཞན་ལ་མི་གཙང་སྤྱོད་སྤོང་བ་བསླབ་པའི་གཞིར་བཞག་ལ། དགེ་བསྙེན་ལ་འདོད་ལོག་སྤོང་བ་ཅི་ཞེ་ན། ལོག་གཡེམ་ནི། གཞན་གྱི་ཆུང་མ་སུན་འབྱིན་ཅིང་ངན་སོང་གི་རྒྱུ་ ཡིན་པས་ཤིན་ཏུ་སྨད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱིམ་པའི་སྡོམ་སླ་བའི་ཕྱིར་དང་། འཕགས་པས་ཚེ་གཞན་དུའང་མི་བྱེད་པའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཅིང་མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་བསྙེན་གྱི་ཆུང་མ་ལེན་ན་སྡོམ་པ་མི་ཉམས་སམ་ཞེ་ན། 4-1278 མི་ཉམས་ཏེ། སྡོམ་པ་ནི་ཇི་ལྟར་ཁས་བླངས་པ་བཞིན་འཐོབ་པས་འདོད་ལོག་སྤོང་བར་ཁས་ལེན་གྱི་རྒྱུད་འདི་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་སྤངས་ངོ་ཞེས་ནི་མིན་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ངག་གི་བཞི་ ལས་རྫུན་སྤོང་བ་ཁོ་ན་ཡན་ལག་ཏུ་བཞག་པ་ཅི་ཞེ་ན། སྨད་པ་སོགས་གསུམ་དང་། ཡང་བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པར་གྱུར་ན་འདས་སམ་དྲིས་པ་ན། བདག་གིས་མ་བྱས་ཞེས་རྫུན་

དུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་སྤང་སྟེ་འདས་ན་བཤགས་པའི་དོན་དུའོ། །གསུམ་པ་ནི། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིའི་བསླབ་གཞིར་མི་འཇོག་པ་ཅི་ཞེ་ན། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ མྱོས་འགྱུར་བཞག་གོ །དེ་ཁོ་ན་འཇོག་པ་ཅི་ཞེ་ན། དེ་ལས་ཡན་ལག་གཞན་ཡང་བསྲུང་བའི་ཆེད་དུའོ། །ཆང་འཐུང་བ་ནི་ཉན་ཐོས་འདུལ་བ་པ་རང་བཞིན་གྱི་དང་། མངོན་པ་བ་བཅས་པའི་ ཁ་ན་མ་ཐོ་བའང་འདོད་དེ། འགལ་ལ་འགྲེལ་པར་ལྟའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཁྱད་པར་སློབ་དཔོན་ནི་སེམས་ཉོན་མོངས་ཅན་ཁོ་ནས་སྤྱོད་པ་དང་། ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཀྱང་སྤྱད་པར་ནུས་ ཤིང་ཉེས་པ་གཞན་སྤང་བའི་ཆེད་དུའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སྤྱད་པ་ལ་བཞེད་དོ། །འདི་ལ་ཡན་ལག་ལྔ་པར་བཞག་པ་ནི་དྲི་ཟའི་བུ་ལ་བསླབ་པ་བཅས་པ་བཞིན་གདུལ་བྱ་སྐྲག་པ་སྤངས་བའི་ཆེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-1279 དོན་དུ་ན་འདིས་ཀྱང་མི་དགེ་བ་བཅུ་ཆར་སྤང་དགོས་ཏེ། དགེ་བསྙེན་སྡོམ་བརྒྱད་དུ། གང་ཕྱིར་ལུས་ངག་མི་དགེ་ལས། །ཟློག་པ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་བའི་ལས། །དེ་ཕྱིར་བརྣབ་སེམས་གནོད་པའི་སེམས། །ལྟ་ ལས་ལོག་རྣམས་གྲུབ་པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ལས་ཐོབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར། དེའི་ནང་གསེས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། ཅི་སྡོམ་པ་གསུམ་རྣམས་གཞི་གང་ ལས་གཅིག་ཐོབ་པ་དེ་ལས་ལྷག་མ་དག་འཐོབ་བམ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ། འདོད་གཏོགས་སོ་ཐར་ནི། སྤང་བྱའི་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ཐམས་ཅད་ལས་དང་། སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་མི་སྟོན་ནམ་བཅས་རང་བཞིན་ གཉིས་ཀ་ལས་དང་། ད་ལྟར་གྱི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་ལས། སྤང་བྱ་དེ་དང་དེའི་གཉེན་པོ་དེ་དང་དེ་ཐོབ་པར་འགྱུར་གྱིས། འདས་མ་འོངས་ལས་ནི་མིན་ཏེ་ད་ལྟ་སེམས་ཅན་དུ་མི་ འབྲང་བས་སོ། །བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱིས་སྡོམ་པ་དག་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པས་ལས་ཀྱི་ལས་ལམ་དངོས་གཞི་ཁོ་ན་ལས་དང་སེམས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་ཡིན་པས། དུས་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་ལས་ འཐོབ་ཀྱི་སྦྱོར་མཇུག་དང་བཅས་པ་ལས་ནི་མིན་ནོ། །དེས་ན་སྡོམ་པ་དང་པོའི་བཞི་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་བཞི་ལ་མུ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་ནི། ད་ལྟར་གྱི་བཅས་པ་དང་སྦྱོར་མཇུག་གོ ། 4-1280 གཉིས་པ་ནི་འདས་མ་འོངས་ཀྱི་དངོས་གཞིའོ། །གསུམ་པ་ནི། ད་ལྟར་གྱིས་དངོས་གཞིའོ། །བཞི་པ་ནི། འདས་མ་འོངས་ཀྱི་བཅས་པ་དང་སྦྱོར་མཇུག་གོ །སློབ་དཔོན་ནི། སྤང་བྱ་འདས་ད་ལྟར་ནི་སྐྱེས་ ཟིན་པས་སྡོམ་མི་ནུས་པས་མ་འོངས་པའི་སྡོམ་པར་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཅི་སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་མིན་དག་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་། ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་དང་། རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ལ་ཐོབ་པའམ། འོན་ ཏེ་དབྱེ་བ་ཡོད་ཅེ་ན། སྡོམ་པ་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་འཐོབ་སྟེ་གཞན་ལ་གནོད་པ་གཞི་དང་བཅས་པ་ལས་ལྡོག་པས་སོ། །ཡན་ལག་ལས་ཀྱི་ལམ་ལ་

【現代漢語翻譯】 因此，應當避免，如果已經犯下，則應當懺悔。第三個問題是：為什麼將已制定的過失不作為學習的基礎呢？因為已制定的過失是關於飲酒的。那麼，為什麼只將飲酒作為學習的基礎呢？因為這是爲了守護其他戒律。飲酒對於聲聞乘的律藏來說是自性罪，對於俱舍論師來說也是已制定的過失。關於這方面的爭議，可以參考《毗奈耶經》的解釋。這兩者的區別在於，阿阇梨（Acharya，老師）認為，飲酒既可以用煩惱心來做，也可以用非煩惱心來做，並且是爲了避免其他過失。薄伽梵（Bhagavan，世尊）贊同飲酒。將其列為五戒之一，就像為緊那羅（Kinnara，非人，歌神）之子制定戒律一樣，是爲了避免調伏對像產生恐懼。 實際上，通過受持此戒，也必須避免所有的十不善業，因為在八關齋戒中說：『由於身語不善業，能夠止息而行善，因此貪心和害人之心，以及邪見都能得以成就。』第二部分是關於從何處獲得戒律，分為兩種：三種戒律的差別，以及它們內部的差別。第一種是：是否從獲得三種戒律中的一種的基礎，就能獲得其餘的戒律呢？答案是否定的。別解脫戒（Pratimoksha，個人解脫戒）屬於欲界，從斷除應斷的加行、正行和後行三個方面，以及是否對眾生示現，或者從已制定和自性罪兩個方面，以及從現在的蘊、界、處等方面，能夠獲得應斷之法和對治之法。但是，不能從過去和未來獲得，因為現在不隨順眾生。禪定和無漏的戒律是通過法性獲得的，因此只能從業的實際道路和根本上獲得，並且是隨順心的。因此，可以從過去、現在和未來三個時間獲得，但不能從加行和後行獲得。因此，第一個戒律有四種情況，后兩個戒律也有四種情況，共有四句：第一句是現在的已制定和加行、後行。 第二句是過去和未來的正行。第三句是現在的正行。第四句是過去和未來的已制定和加行、後行。阿阇梨認為，應斷之法在過去和現在已經產生，因此無法守護，所以認為是守護未來。第二種是：戒律和非戒律是否對所有的眾生、所有的肢體和所有的因都有效呢？或者是否有區別呢？戒律對所有的眾生都有效，因為它是從對其他眾生造成傷害的基礎和根本上斷除的。肢體是業的道路。

【English Translation】 Therefore, it should be avoided, and if it has been committed, it should be confessed. The third question is: Why is the transgression that has been established not taken as a basis for learning? Because the transgression that has been established is about drinking alcohol. Then, why is only drinking alcohol taken as a basis for learning? Because it is to protect other precepts. Drinking alcohol is a natural transgression for the Vinaya followers of the Hearers, and it is also considered an established transgression by the Abhidharma masters. For disputes on this, refer to the explanation in the Vinaya. The difference between these two is that the Acharya (teacher) believes that drinking alcohol can be done with both afflicted and non-afflicted minds, and it is to avoid other faults. The Bhagavan (Blessed One) approves of drinking alcohol. Placing it as one of the five precepts, just like establishing precepts for the son of a Kinnara (non-human, celestial musician), is to avoid frightening the object of taming. In reality, by upholding this precept, all ten non-virtuous deeds must also be avoided, because it is said in the eight precepts of Upavasatha (one-day vows): 'Because of the non-virtuous deeds of body and speech, one can stop and do good, therefore greed and harmful thoughts, as well as wrong views, can be accomplished.' The second part is about from where to obtain the precepts, divided into two types: the differences between the three precepts, and the differences within them. The first is: Can the remaining precepts be obtained from the basis of obtaining one of the three precepts? The answer is no. The Pratimoksha (individual liberation vow) belongs to the desire realm, and from cutting off the practice, the actual deed, and the subsequent deed that should be cut off, as well as whether or not to show it to sentient beings, or from both the established and natural transgressions, and from the present aggregates, realms, and sources, one can obtain the Dharma that should be cut off and the antidote to it. However, it cannot be obtained from the past and future, because it does not follow sentient beings in the present. The precepts of meditation and non-outflow are obtained through Dharma nature, so they can only be obtained from the actual path and root of karma, and they follow the mind. Therefore, they can be obtained from all three times, but not from the practice and subsequent deeds. Therefore, the first precept has four situations, and the latter two precepts also have four situations, with a total of four sentences: the first sentence is the present established and practice, subsequent deeds. The second sentence is the actual deed of the past and future. The third sentence is the actual deed of the present. The fourth sentence is the established and practice, subsequent deeds of the past and future. The Acharya believes that the Dharma that should be cut off has already arisen in the past and present, so it cannot be protected, so it is considered to be protecting the future. The second is: Are precepts and non-precepts effective for all sentient beings, all limbs, and all causes? Or are there differences? Precepts are effective for all sentient beings, because they are cut off from the basis and root of causing harm to other sentient beings. Limbs are the path of karma.

---

ནི་དབྱེ་བ་ཡོད་དེ། དགེ་ སློང་གི་སྤོང་བདུན་དང་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་ཀྱི་སྤོང་བཞི་ཡིན་པས་སོ། ། རྒྱུ་ལ་དབྱེ་བ་ཡོད་དེ། དགེ་རྩ་གསུམ་རྒྱུར་འདོད་ན་ཐམས་ཅད་ལས་དང་། སེམས་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་རྒྱུར་འདོད་ན་དེ་ གསུམ་ཅིག་ཆར་མི་འབྱུང་བས་རེ་རེ་ལས་ཐོབ་བོ། །གཉིས་པ་སྡོམ་མིན་ཐོབ་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལས་ཐོབ། ཇི་ལྟར་ཐོབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྡོམ་པ་མིན་པ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་ཡན་ ལག་ལས་ལམ་ཀུན་ལས་ཐོབ་སྟེ། སྒོ་ཐམས་ཅད་ནས་གནོད་པ་ལ་ཞུགས་པས་སོ། །རྒྱུ་ནི་ཐམས་ཅད་ལས་ཐོབ་པ་མིན་ཏེ། དགེ་གསུམ་མམ་སེམས་ཆུང་ངུ་སོགས་གང་དུ་འདོད་ཀྱང་ཅིག་ཆར་མི་འབྱུང་བས་སོ། ། 4-1281 ཞེའོ། །སློབ་དཔོན་ནི། དེ་ལྟར་ན་ཤན་པ་སོགས་ལའང་སྡོམ་མིན་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། རང་གི་ཕ་མ་སོགས་གསད་འདོད་མེད་པས་སོ། །ཅི་སྟེ་དེ་དག་ལུག་སོགས་སུ་གྱུར་པ་ན་གསད་འདོད་བྱུང་ ངོ་ཞེ་ན། འོ་ན་ལུག་སོགས་ཀྱང་ཕ་མར་གྱུར་པ་ན་གསད་འདོད་མེད་པས་དེ་ལ་སྡོམ་མིན་མི་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཤན་པ་མ་བྱིན་ལེན་སོགས་མི་བྱེད་པའང་ཡོད་པས། ཇི་ལྟར་ཡན་ ལག་ཀུན་ལ་སྡོམ་མིན་ཐོབ། ཅེས་འགོག་གོ །བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ནི་སྡོམ་པའང་ངེས་པ་ལྔ་དང་མ་བྲལ་ན་སྡིག་པའི་སེམས་དང་མ་བྲལ་བས་མི་སྐྱེ་ཞིང་། སྡོམ་མིན་ལའང་མ་ཚང་བ་ དང་། ཉི་ཚེ་བ་མེད་པའི་ཤན་པས་བསླབ་པ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཞིག་བླངས་ཀྱང་དེ་ལ་སྡོམ་པ་མེད་པར་སྨྲའོ། །མདོ་སྡེ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་ཁས་བླངས་པ་བཞིན་སྡོམ་མིན་ཐོབ་ལ། རིས་བརྒྱད་མ་ གཏོགས་པའི་སྡོམ་པའང་མ་ཚང་བ་དང་། ཉི་ཚེ་བ་ཡོད་དེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་འཆལ་ཚུལ་དེ་ཙམ་གྱིས་གེགས་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདུལ་བར་ཡང་། མི་དགེ་བ་བཅུ་ཕྱོགས་གཅིག་སྤོང་བ་བཅུ་ དང་། ཉིན་ཞག་ནས་ལོའི་བར་ཡུན་ཐུང་སྤོང་བ་བཅུ་དང་། ལོ་ཕན་ཆད་ཡུན་རིང་དུ་སྤོང་བ་བཅུ་དང་། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྤོང་བ་བཅུ་དང་། རང་ཉིད་སྤོང་བ་བཅུ་དང་། གཞན་སྤོང་དུ་འཇུག་པ་བཅུ་དང་། 4-1282 སྤོང་བ་མཐོང་ན་དགའ་ཞིང་ཡིད་རང་བ་བཅུ་སྟེ། སྡོམ་པར་གཏོགས་པ་བརྒྱ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་པ་མིན་པ་ནི། དེའི་རིགས་སུ་སྐྱེ་བ་རྣམས་གསོད་པ་སོགས་ཀྱི་བྱ་བའམ་གཞན་ གྱི་རིགས་སུ་སྐྱེ་བ་རྣམས་འཚོ་བ་འདིས་འཚོ་བར་བྱའོ། །ཞེས་ཁས་ལེན་པ་ལས་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་མིན་གྱི་ལྷག་མ་བར་མའི་རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་ནི། རྫས་ ལས་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་ལྟ་བུ་ཞིང་དང་། སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཏེ། ཟ་བ་སོགས་ཡིད་དམ་བཅས་པས་ལེན་པ་ལས་དང་འདི་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བས་གུས་པར་བྱེད་པས་དགེ་མི་དགེའི་བྱ་བ་ རྩོམ་པ་ལས་འཐོབ་བོ། །གསུམ་པ་གཏོང་རྒྱུ་ལའང་བཞི་སྟེ། སྡོམ་པ། སྡོམ་མིན། བར་མ། དེ་གསུམ་ལས་གཞན་པའི་གཏོང་ར

【現代漢語翻譯】 有差別，因為比丘（dge slong）有七種戒律，沙彌（dge tshul）等有四種戒律。在原因上也有差別：如果認為善根三者是原因，那麼一切都是業；如果認為上、中、下三種心是原因，那麼這三者不會同時產生，所以只能從其中之一獲得。第二，關於如何獲得非戒律，分為兩種：從何處獲得？如何獲得？第一，非戒律從一切有情眾生和一切肢體行為中獲得，因為從一切門進入損害。原因不是從一切獲得，無論是善根三者還是小的心等，都不會同時產生。 如是說。論師說：『如果這樣，那麼屠夫等也會沒有非戒律，因為他們不想殺死自己的父母等。』如果說：『當他們變成綿羊等時，就會產生殺的意願。』那麼，綿羊等變成父母時，也不會有殺的意願，因此他們不會獲得非戒律。屠夫也有不偷盜等行為，如何能說一切肢體都獲得非戒律呢？』這樣反駁道。分別說部（bye brag tu smra ba）說：戒律如果不能與五種決定相分離，就不能與罪惡之心相分離，因此不會產生；對於非戒律，即使是不完整或暫時的屠夫接受了兩條或三條戒律，也不能說他有戒律。經部（mdo sde pa）說：如所承諾的那樣獲得非戒律，除了八齋戒之外，戒律也有不完整和暫時的，因為戒律和破戒會造成障礙。』律藏中也說：『不善業有十種，一方面是放棄十種，另一方面是短期放棄，從一天到一年有十種，長期放棄，超過一年有十種，終身放棄有十種，自己放棄有十種，讓別人放棄有十種， 看到放棄而高興並隨喜有十種，總共說了一百種屬於戒律。』第二，非戒律是：『殺死那些屬於同類眾生，或者以這種方式維持其他種類的眾生。』從承諾中獲得。第三，戒律和非戒律的剩餘部分，即非表色法（rnam rig byed min），如從物質產生的福德，以及向佛陀頂禮，通過飲食等意念堅定地接受，從而產生業和這個，因此恭敬地從事善與非善的行為而獲得。第三，關於放棄的對象也有四種：戒律、非戒律、中間狀態，以及不同於這三者的放棄。

【English Translation】 There are distinctions, as monks (dge slong) have seven vows, and novices (dge tshul) and others have four vows. There are also distinctions in causes: if the three roots of virtue are considered the cause, then everything is karma; if the three minds of great, medium, and small are considered the cause, then these three do not arise simultaneously, so they are obtained from one at a time. Second, regarding how to obtain non-vows, there are two aspects: from whom is it obtained? How is it obtained? First, non-vows are obtained from all sentient beings and all physical actions, because harm is entered through all doors. The cause is not obtained from everything, whether it is the three virtues or a small mind, etc., they do not arise simultaneously. It is said thus. The teacher said: 'If that is the case, then butchers and others will also have no non-vows, because they do not want to kill their own parents, etc.' If it is said: 'When they become sheep, etc., the desire to kill arises,' then when sheep, etc., become parents, there will be no desire to kill, so they will not obtain non-vows. Butchers also have actions of not taking what is not given, etc., so how can it be said that non-vows are obtained for all limbs?' This is refuted. The Sarvastivadins (bye brag tu smra ba) say: 'Vows, if they cannot be separated from the five certainties, cannot be separated from the mind of sin, so they do not arise; for non-vows, even if an incomplete or temporary butcher takes two or three precepts, it cannot be said that he has vows.' The Sutrantikas (mdo sde pa) say: 'Non-vows are obtained as promised, and vows other than the eight precepts are also incomplete and temporary, because morality and immorality cause obstacles.' The Vinaya also says: 'There are ten non-virtuous deeds, one aspect is abandoning ten, and the other aspect is short-term abandonment, from one day to one year there are ten, long-term abandonment, more than one year there are ten, lifelong abandonment there are ten, self-abandonment there are ten, causing others to abandon there are ten, Seeing abandonment and being happy and rejoicing there are ten, a total of one hundred belonging to vows have been spoken.' Second, non-vows are: 'Killing those who belong to the same kind of beings, or maintaining other kinds of beings in this way.' It is obtained from the promise. Third, the remainder of vows and non-vows, the non-revealing form (rnam rig byed min), such as merit arising from matter, and prostrating to the Buddha, taking with firm intention through eating, etc., thus karma and this arise, therefore it is obtained by respectfully engaging in virtuous and non-virtuous actions. Third, regarding the object of abandonment, there are also four: vows, non-vows, the intermediate state, and abandonment that is different from these three.

---

ྒྱུའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སོ་ཐར། བསམ་གཏན། ཟག་མེད་ཀྱི་གཏོང་རྒྱུའོ། །དང་ པོ་ནི། མི་བརྡ་འཕྲོད་པའི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་བསམ་པ་ཐག་པས་ཕུལ་བ་དང་། ཤི་འཕོས་པ་དང་། ཕོ་མོའི་མཚན་གཉིས་ཅིག་ཆར་བྱུང་བ་དང་། དགེ་བའི་རྩ་བ་ཆད་པས་སོ་སོར་ཐར་པའི་ དབང་པོ་འདུལ་བར་བྱེད་པ་གཏོང་ལ། དེ་བཞི་དང་། མཚན་མོ་འདས་པས་བསྙེན་གནས་གཏོང་སྟེ་རིམ་པ་བཞིན་དུ་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་རྣམ་རིག་སྐྱེས་པ་དང་། རྟེན་བོར་ཞིང་འཕངས་པ་རྫོགས་པ་དང་། 4-1283 རྟེན་ཉམས་པ་དང་། གཞི་ཆད་པ་དང་། དེ་སྲིད་དུ་འཕངས་པའོ། །བསྡུ་བར། རབ་བྱུང་གི་ནི་རྩ་ལྟུང་བྱུང་བ་དང་། དགེ་བསྙེན་དང་བསྙེན་གནས་ཀྱི་ནི་སེམས་མི་མཐུན་པ་སྐྱེས་པས་ཀྱང་གཏོང་བར་ བཤད་དོ། །སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག་རྩ་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བ་བཞི་གང་རུང་བྱུང་བ་ལས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་གཏོང་སྟེ། རིགས་པ་ནི། རྒྱུ་ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། ཁྲེལ་མེད་པ་ཆེན་པོས་གང་བས་ སོ། ལུང་ནི། ཞུ་བ་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འབྱུང་བར་འགྱུར་ལགས་སམ། བཀའ་བསྩལ་པ། དེ་བཞིན་ཏེ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། ཕྲན་ཚེགས་ལས། བསླབ་ པ་བྱིན་པའི་བསླབ་པ་ནི། དགེ་སློང་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཏེ་མ་བཏང་ན་དགེ་སློང་དངོས་ཡིན་པས་དེ་སྐད་མི་གསུངས་པས་དང་། ལུང་གཞི་ལས། དེ་བྱས་ན་བྱས་མ་ཐག་ཏུ་དགེ་ སློང་དུ་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཞེས་པས་སོ། །ཚུལ་འཆལ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དག་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་ན་ལྷག་མར་བཤད་པ་ནི་ཉེས་བྱས་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། སོ་སོར་ ཐར་པར། དགེ་སློང་དག་པ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་ཞེས་པས་སོ། །གཅིག་ལ་ཕམ་པ་བཞི་འབྱུང་བར་བཤད་པ་ནི་ལས་ལམ་བཞི་ཅིག་ཆར་རྫོགས་པ་ལ་དགོངས་ལ། བསླབ་བྱིན་གྱིས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ན་སྔོན་གྱི་གྲལ་དུ་འདུག་པར་བཤད་པ་ནི་གཟེངས་བསྟོད་པའི་གོ་འཕང་ཡིན་པས་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། 4-1284 གཞན་རྣམས་ནི་དམ་ཆོས་ནུབ་པ་ལས་གཏོང་སྟེ། བསླབ་པའི་མཚམས་དང་ལས་ཀྱི་མཐའ་རྣམས་མེད་པས་སོ། །ཞེས་སྨྲའོ། །སྐུ་མཆེད་ནི། དེའི་ཚེ་སྔོན་མེད་གསར་དུ་མི་འཐོབ་ཐོབ་ཟིན་མི་གཏོང་ཞེས་སོ། ། ཁ་ཆེ་བ་རྣམས་ནི། རྩ་ལྟུང་བྱུང་བ་ལའང་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་སྟེ་བུ་ལོན་ཡང་ཆགས་ལ་ནོར་ཡང་ཡོད་པའི་མི་བཞིན་དུ་ཚུལ་ལྡན་དང་ཚུལ་འཆལ་གཉིས་སུ་འདོད་ཅིང་། བུ་ལོན་འཇལ་ན་ ནོར་ལྡན་ཡིན་གྱི་བུ་ལོན་ཅན་མིན་པ་བཞིན་དུ་ལྟུང་བ་དེ་བཤགས་ན་ཚུལ་ལྡན་ཡིན་གྱི་ཚུལ་འཆལ་མ་ཡིན་ལ། རིགས་པ་ནི། ཕྱོགས་གཅིག་ཉམས་པས་ཀུན་གཏོང་བ་མི་རིགས་ཏེ། རིགས་ན་ གཅིག་བླངས་པས་ཀྱང་ཀུན་བླངས་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་ལོ། །ལུང་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མར་ཆོས་བསྟན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པས་རང་རྒྱུད་ལ་ལྟུང་བྱེད་སྐྱེས་པ་སྟེ། སྡོམ་མེ

【現代漢語翻譯】 其次，關於舍戒。首先有三種：別解脫戒、禪定戒和無漏戒。第一種，在無法理解的人面前，以堅定的決心放棄學處；死亡；出現雙性特徵；斷絕善根，這些都會導致捨棄別解脫的戒體。這四種情況，以及夜晚過去，都會導致捨棄近住戒。按照順序，產生與所受戒律相違背的念頭；完全放棄或拋棄所依之物； 所依之物損壞；基礎斷絕；以及持續放棄。總結來說，對於出家眾來說，發生根本墮罪；對於居士和近住者來說，產生不悅之意，也會導致舍戒。一些早期論師認為，發生任何一種根本墮罪都會導致捨棄一切戒律，理由是：被無慚無愧所充斥。經典依據是：『請問，對於未受具足戒者給予學處，是否會產生僧殘罪？』世尊回答：『是的，給予學處就會產生。』以及《雜事》中說：『給予學處的學處，與比丘相同。』如果不捨戒，就等同於真正的比丘，因此不會那樣說。以及《律本事》中說：『如果那樣做了，立即就不能成為比丘。』如果對破戒的比丘尼宣說佛法，或者誹謗清凈的比丘，說是犯了僧殘罪，那是指輕微的過失。因為在別解脫戒中說：『對於清凈無罪的比丘……』。說一個人會犯四種他勝罪，是指同時完成四種行為。如果受戒者證得阿羅漢果，被說成坐在之前的行列中，那是一種讚揚的地位，沒有過錯。 其他情況是因為正法衰敗而舍戒，因為學處的界限和羯磨的範圍都不存在了。』如是說。具誓者說：『那時，不會新獲得以前沒有的，也不會捨棄已經獲得的。』克什米爾人說：即使犯了根本墮罪也不會舍戒，就像欠債的人既有債務又有財產一樣，他們認為有持戒和破戒兩種情況。如果還清債務，就像擁有財產而沒有債務一樣，如果懺悔了墮罪，就是持戒而不是破戒。理由是：僅僅因為一部分損壞就捨棄全部是不合理的，如果這樣，僅僅接受一部分也應該接受全部，這太過分了。經典依據是《毗奈耶經》中說：『如果對比丘尼說法，就會犯墮罪。』這是指自相續中產生了墮罪，而不是戒律。

【English Translation】 Secondly, regarding relinquishing vows. Firstly, there are three types: Pratimoksha vows, Dhyana vows, and Anāsrava vows. The first type, in the presence of someone who cannot understand, abandoning the precepts with firm resolve; death; the appearance of dual sexual characteristics; severing the roots of virtue, these will cause the abandonment of the Pratimoksha vows. These four situations, as well as the passing of night, will cause the abandonment of the Upavasa vows. In order, the arising of thoughts contrary to the vows taken; completely abandoning or discarding the object of reliance; the object of reliance being damaged; the foundation being severed; and continuous abandonment. In summary, for the ordained, the occurrence of a root downfall; for lay practitioners and those observing the Upavasa vows, the arising of displeasure, will also cause the abandonment of vows. Some early scholars believed that the occurrence of any of the root downfalls would cause the abandonment of all vows, the reason being: being filled with shamelessness and lack of embarrassment. The scriptural basis is: 'Please ask, for someone who has not taken full ordination, will giving precepts result in a Sanghavasesa offense?' The Buddha replied: 'Yes, giving precepts will result in that.' And the Vinayavastu says: 'The precepts given are the same as those of a Bhikshu.' If one does not relinquish the vows, one is equivalent to a true Bhikshu, therefore it would not be said that way. And the Vinayasutra says: 'If that is done, one immediately cannot become a Bhikshu.' If one preaches the Dharma to a defiled Bhikshuni, or slanders a pure Bhikshu, saying that they have committed a Sanghavasesa offense, that refers to a minor fault. Because in the Pratimoksha vows it says: 'For a pure Bhikshu without fault...' Saying that one person will commit four Parajika offenses refers to completing four actions simultaneously. If a vow-taker attains Arhatship, being said to sit in the previous row is a position of praise, without fault. Other situations are the abandonment of vows due to the decline of the true Dharma, because the boundaries of the precepts and the scope of the Karma do not exist. 'Thus it is said.' The one with vows says: 'At that time, one will not newly obtain what was not previously obtained, nor will one abandon what has already been obtained.' The Kashmiris say that even if one commits a root downfall, one does not abandon the vows, just like a person who owes debts but also has property, they consider there to be two situations: holding vows and breaking vows. If one repays the debt, it is like having property without debt, if one confesses the downfall, one is holding vows and not breaking vows. The reason is: it is unreasonable to abandon everything just because a part is damaged, if so, merely accepting a part should also mean accepting everything, which is too extreme. The scriptural basis is in the Vinaya Sutra, which says: 'If one preaches the Dharma to a Bhikshuni, one will commit a downfall.' This refers to the arising of a downfall in one's own mind-stream, not the vows.

---

ད་ལ་ ལྟུང་བ་མེད་པས་སོ། །དེ་དང་ཞུ་བར། རྩ་ལྟུང་དང་པོ་ལས་མ་བྱུང་པ་ལ། དགེ་སློང་གཞན་གྱི་རྩ་ལྟུང་གཞན་གསུམ་གྱི་སྐུར་བ་འདེབས་ན། དགེ་སློང་གཞན་དེ་ལ་ལྷག་མ་བྱུང་བར་ བཤད་པས་སྡེ། སྡོམ་མེད་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་ཀྱང་ལྷག་མ་མི་འབྱུང་བས་སོ། །ཞུ་བར་གཅིག་ལ་ཕམ་པ་ཞེས་འབྱུང་བར་བཤད་པ་སྟེ། ཕམ་པ་སྔ་མས་སྡོམ་པ་བཏང་ནས་ཕམ་པ་ཕྱི་མ་མི་འབྱུང་བས་སོ། ། 4-1285 ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཟག་པ་ཟད་པ་དེའི་ཚེ་སྔོན་གྱི་གྲལ་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་སྟེ། བསླབ་སྦྱིན་ལ་སྡོམ་པ་མེད་ན་སྔོན་གྱི་བསླབ་གྲལ་ཐོབ་པར་མི་རིགས་པས་སོ། །རྩོད་སྤང་ནི། བསྙེན་ པར་མ་རྫོགས་ཅེས་པ་ནི་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་དང་། ནུབ་ལྷག་སོགས་ཀྱི་ཆ་ནས་མ་རྫོགས་པ་དང་འདྲ་བས་དེར་བརྟགས་ལ། དགེ་སློང་དང་འདྲ་ཞེས་པ་ནི། བླང་དོར་དགོས་པའི་ཆ་ནས་དགེ་ སློང་རྣམ་དག་དང་འདྲ་བའོ། །དགེ་སློང་དུ་མི་རུང་ཞེས་པ་ནི། དོན་དམ་པའི་དགེ་སློང་མིན་པའམ། དམན་པ་ལ་དགག་སྒྲ་སྦྱར་བའོ། །ལྟུང་བྱེད་ལྷག་མ་ཉེས་བྱས་འཆད་པ་ནི་རང་དགར་སྒྲོ་ བཏགས་པ་སྟེ། དགེ་སློང་དག་པ་ཞེས་པའམ། སྐུར་གཞི་དེ་དག་པ་ལ་ལུང་དེ་དག་ཉིད་དུ་བཤད་དོ། །ལས་ལམ་བཞི་ཅིག་ཆར་རྫོགས་ཞེས་པའང་ཕམ་པ་དང་པོ་དང་གཉིས་པའི་མཐར་ཐུག་བདེ་ བ་ཉམས་མྱོང་གི་རྟོག་པ་དང་ཐོབ་བློའི་རྟོག་པ་གཉིས་ཅིག་ཆར་མི་སྐྱེ་བས་དཀའོ་ཞེ་ན། མི་དཀའ་ཏེ་མ་བྱིན་ལེན་ནི་གཞན་བྱེད་དུ་བཅུགས་པས་ཀྱང་ལས་ལམ་དུ་འགྱུར་བས་སོ། །གཟེངས་ བསྟོད་ཅེས་པ་མི་འཐད་དེ། དགེ་སློང་རྣམ་དག་གིས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ཀྱང་། བསླབ་བྲལ་བྱེད་ན་མ་དག་པར་ཇི་ལྟར་གཟེངས་བསྟོད། ཅེས་སོ། །མདོ་སྡེ་པ་ནི། ཕམ་པ་བྱུང་ན་གཅིག་གིས་ཀྱང་ཀུན་གཏོང་སྟེ། 4-1286 ལུང་རིགས་སྔ་རབས་པ་བཞིན་ནོ། ། རྩ་ལྟུང་བྱུང་ཡང་འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་ན་ཕས་ཕམ་པ་མིན་པའི་དགེ་སློང་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་དགའ་བ་ཅན་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཕྲན་ཚེགས་སུ། དགེ་སློང་དག་ དགེ་སློང་དགའ་བ་ཅན་གྱི་སྤྱད་བྱ་མིན་པ་སྤྱད་ཀྱང་སེམས་གཅིག་གིས་ཀྱང་མ་བཅབས་པས་འདི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་གྱི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཞེས་པས་སོ། །དེས་སྡོམ་ པ་བཏང་ན་ཕྱིས་བཅོས་སུ་མི་རུང་སྟེ། དེས་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་ཕྱིར་བླང་དུ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པས་སོ། །རྩོད་སྤོང་ནི། སྔོནྃ་གྱི་དམ་པའི་དགེ་སློང་མིན། ཞེས་ཐུགས་ཐུབ་ཆེས་ཏེ། སྔར་ དམ་པའི་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ནས་ཕྱིས་དེ་མིན་པར་མི་འགྱུར་བས་སོ། །དེས་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱི་དགེ་སློང་གི་དབང་དུ་མཛད་པའོ། །རིགས་པའི་ལན་ཡང་། སྟོན་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཤིང་ཏ་ལའི་མགོ་ བོ་བཅད་ན་ཞེས་དཔེར་མཛད་དེ་བཏབ་བོ། །དེ་སྟོན་པས་དགེ་སློང་གི་ལོངས་སྤྱོད་ཀུན་ལས་དགར་ཏེ། དགེ་སློང་མིན

【現代漢語翻譯】 因為沒有墮落的緣故。關於這一點要說明的是，如果不是從第一個根本墮落產生，而是指責其他比丘犯了其他三個根本墮落，那麼對比丘說沒有犯其餘的墮落，這是因為即使指責沒有戒律的人，也不會犯其餘的墮落。要說明的是，有一種說法是，一次犯波羅夷（Parajika，斷頭罪）就意味著失敗，這是因為先前的波羅夷已經放棄了戒律，所以不會再犯後面的波羅夷。 從《微細事》中說：『當煩惱止息時，應該坐在之前的行列中。』這是因為如果沒有接受戒律，就不應該獲得之前的學習行列。辯駁是：『沒有圓滿』是指給予和接受的重複，以及在夜晚剩餘等方面沒有圓滿，因此要根據這些來判斷。『像比丘』是指在需要取捨的方面像清凈的比丘。『不適合做比丘』是指不是究竟的比丘，或者是在低劣者上加上否定詞。解釋墮罪、剩餘罪、惡作罪是隨意捏造的，或者說清凈的比丘，或者說指責的基礎是清凈的，在那些經典中這樣說。如果說四種業道同時圓滿，那麼第一個和第二個波羅夷的最終安樂體驗的念頭和獲得智慧的念頭不會同時產生，所以很難。如果有人問：『不難，因為不給予和接受也是由他人來做的，所以也會變成業道。』讚揚是不合理的，因為即使清凈的比丘獲得了阿羅漢（Arhat，應供），如果放棄戒律，怎麼能讚揚不凈者呢？《經部》說：『如果犯了波羅夷，一個人就會捨棄一切，就像古代的論理學家一樣。』 即使犯了根本墮落，如果沒有產生隱藏的想法，那麼他仍然是比丘，就像歡喜比丘一樣。因此，在《微細事》中說：『清凈的比丘，即使使用了歡喜比丘不應該使用的東西，但如果連一個念頭都沒有隱藏，那麼這不會變成波羅夷，而應該終身給予戒律。』因此，如果他放棄了戒律，那麼以後就不能再恢復了，因為他不能再取回比丘的身份。辯駁是：『不是以前的聖比丘』，這是非常錯誤的，因為以前已經成為聖比丘，以後不會再變成不是聖比丘。因此，這是指通過羯磨（Karma，業）獲得的比丘。理性的回答是：世尊自己用砍斷棕櫚樹頭的例子來比喻，世尊將他從比丘的一切受用中分離出來，他不是比丘。

【English Translation】 Because there is no transgression. Regarding this, it should be explained that if it does not arise from the first root transgression, but accuses other monks of committing the other three root transgressions, then it is said that the other monk has not committed the remaining transgressions, because even if one accuses someone without vows, the remaining transgressions will not occur. It is said that there is a saying that one Parajika (defeat) means defeat, because the previous Parajika has abandoned the vows, so the subsequent Parajika will not occur. From the 'Minor Matters': 'When defilements are exhausted, one should sit in the previous row.' This is because if one does not have vows, it is not appropriate to obtain the previous row of learners. The refutation is: 'Not fully ordained' means the repetition of giving and receiving, and not being complete in terms of remaining at night, etc., so it should be judged based on these. 'Like a monk' means being like a pure monk in terms of what needs to be taken and abandoned. 'Unfit to be a monk' means not being a truly genuine monk, or adding a negative to an inferior person. Explaining the offenses of downfall, remainder, and misdeeds is arbitrary fabrication, or saying that the monk is pure, or that the basis of accusation is pure, and it is explained in those very scriptures. If it is said that the four paths of action are completed simultaneously, it is difficult because the thought of experiencing the ultimate bliss of the first and second Parajikas and the thought of obtaining wisdom do not arise simultaneously. If someone asks, 'It is not difficult because not giving and receiving is also done by others, so it also becomes a path of action.' Praise is inappropriate because even if a pure monk attains Arhatship, how can one praise an impure person if they abandon their vows? The Sutra Pitaka says, 'If a Parajika occurs, one person abandons everything, just like the ancient logicians.' Even if a root transgression occurs, if the thought of concealment does not arise, then he is still a monk, like the Joyful Monk. Therefore, in the 'Minor Matters,' it says: 'A pure monk, even if he uses what the Joyful Monk should not use, but if he does not conceal even a single thought, then this will not become a Parajika, but he should give vows for as long as he lives.' Therefore, if he abandons the vows, then it cannot be restored later, because he cannot take back the form of a monk. The refutation is: 'Not a previous holy monk' is very wrong, because having become a holy monk before, he will not become not a holy monk later. Therefore, this refers to the monk who has the power of the Sangha's actions. The rational answer is: The Teacher himself used the example of cutting off the head of a palm tree, separating him from all the possessions of a monk, he is not a monk.

---

་པ་དགེ་སློང་དུ། །སྨྲ་བ་སྲེ་ད་བསལ་བར་གྱིས། །ཤིང་རུལ་དག་ནི་སྤང་ བར་གྱིས། །སྙིང་པོ་མེད་པ་དོར་བར་གྱིས། །ཞེས་བཀའ་བསྩལ་པས། དེ་འདྲའི་དགེ་སློང་ཇི་ཅི་འདྲ་ཡིན། འོ་ན་དགེ་སློང་བཞི་སྟེ་ལྔ་པ་མེད། །ལམ་གྱི་རྒྱལ་དང་ལམ་སྟོན་དང་། །ལམ་གྱི་མཚོ་དང་ལམ་སུན་འབྱིན། ། 4-1287 ཞེས་བཀའ་བསྩལ་པའི་ཐ་མ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ཤིང་ཚིག་པ་དང་མི་ཤི་བ་ལྟར། ཤ་ཚུགས་ཙམ་ལུས་པས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་མིན་ན་ཅིས་ཀྱང་རབ་ཏུ་མི་འབྱིན་ཞེ་ན། རྒྱུད་ཁྲེལ་ མེད་པ་ཆེན་པོས་ཉམས་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་སྐལ་བ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། དགེ་སློང་ཡིན་པས་ནི་མིན་ཏེ་དེ་བསླབ་པ་ཕུལ་ཡང་རབ་ཏུ་མི་འབྱིན་ངོ་། །འོ་ན་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དུ། སྐྱོང་ མས་ཆོམ་རྐུན་དྲུག་ཅུ་འཆི་བར་བྱས་ཏེ། འཆབ་སེམས་ཡེ་མེད་ཀྱང་ཕམ་པར་བཤད་པ་ཅི་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་ནི་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ལྡན་ལ་ཡོད་ལ། དེ་ནི་དེ་ལས་ཟློག་པས་སོ། །ཞེས་དང་། ལུང་མ་མོར། ཕམ་པ་བྱུང་བ། བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་ཞེས་པ་ཅི་ཞེ་ན། ཕམ་པའི་སྡེ་ཚན་དུ་གཏོགས་པའམ། དེའི་སྒྲ་འཇུག་པ་ལ་དགོངས་པའོ་ཞེས་བརྗོད་དུ་རུང་ངོ་། །དེ་ལྟར་གསུམ་ཀའང་འཆབ་ སེམས་མ་སྐྱེས་ན། བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ནི། སྐྱེར་མི་རུང་བར་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་དུ་གཏོགས་པའི་དགེ་བ་གཟུགས་ཅན་ཡིན་མིན་ཀུན་ནི་ས་གོང་མ་འོག་ ཏུ་འཕོས་པ་དང་། སྙོམས་འཇུག་ལས་ཉམས་པ་སྟེ་རྒྱུ་གཉིས་ཀས་གཏོང་ལ། དེ་བཞིན་དུ་གཟུགས་མེད་དུ་གཏོགས་པའང་ས་འཕོས་ཉམས་པ་དག་གིས་གཏོང་ངོ་། །གསུམ་པ་ནི། འཕགས་པ་སྟེ། ཟག་མེད་ཀྱི་ལམ་ནི། 4-1288 འབྲས་བུ་ཐོབ་པས་ཞུགས་པ་དང་དབང་པོ་སྦྱང་པས་རྟུལ་པོ་དང་ལམ་ཉམས་པ་ལས་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་སོགས་གཏོང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་མིན་ནི་སྡོམ་པ་དང་པོ་གཉིས་གང་རུང་ ཐོབ་པ་དང་། ཤི་བ་དང་། མཚན་གཉིས་ཅིག་ཆར་བྱུང་བ་ལས་གཏོང་ལ། སྡོམ་མིན་མིན་བྱ་བར་བསམ་པ་ཐག་པས་དམ་བཅས་ཀྱང་སྡོམ་པ་མེད་པར་མི་གཏོང་སྟེ། ནད་ཀྱི་གཞི་སྤངས་ཀྱང་སྨན་ མེད་པར་ནད་རྙིང་མི་ཟློག་པ་བཞིན། ཞེའོ། །འོ་ན་དེས་བསྙེན་གནས་བསྲུངས་ཏེ། སང་ཉིན་དེ་རྫོགས་པ་ན་སྡོམ་མིན་དུ་འགྱུར་རམ། བར་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁ་ཅིག་གཏན་དུ་གཏོང་སེམས་མེད་པས་ སྡོམ་མིན་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལྕགས་གོང་འབར་ཡང་སྔོན་པོར་འགྱུར་བ་ལྟར་སྨྲའོ། །གསུམ་པ་ནི། བར་མ་ནི་འཕེན་བྱེད་དད་པའམ་ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཤུགས་ཆད་པ་དང་། དེས་ཆོག་ཅེས་བླངས་པ་དོར་ཏེ་ཆད་ པ་དང་། བླངས་པ་བཞིན་མ་བྱས་པས་བྱ་བ་ཆད་པ་དང་། མཆོད་རྟེན་དང་རྒྱ་སོགས་དོན་ཆད་པ་དང་། ཚེ་ཆད་པས་གཏོང་ལ། དགེ་བ་ནི་དགེ་རྩ་བ་ཆད་པ་ལས་ཀྱང་ངོ་། །བཞི་པ་ ནི། འདོད་གཏོགས་དགེ་བ་གཟུགས་ཅན་མིན་པ་ནི་དགེ་རྩ་ཆད་པ་དང་ཁམས་གོང་དུ་སྐྱེས་པ

【現代漢語翻譯】 世尊教導比丘說：『斷除雜語，捨棄朽木，拋棄無意義之物。』那麼，這樣的比丘是怎樣的呢？有四種比丘，沒有第五種：道路之王、道路導師、道路之海和道路破壞者。 如果有人問，最後一種比丘是怎樣的呢？就像朽木和死人一樣，只剩下外表而已。如果不是比丘，是否就無法完全捨棄呢？因為相續被極大的無慚愧所染污，失去了產生戒律的機緣。即使是比丘，如果還俗，也無法完全捨棄。 如果有人問，《律分別》中說，國王處死了六十個盜賊，即使沒有隱藏的想法，也被判為失敗，這是為什麼呢？因為戒律存在於有羞恥心和慚愧心的人身上，而他們恰恰相反。此外，《律母經》中說，『失敗的，給予戒律』是什麼意思呢？可以理解為屬於失敗的範疇，或者指的是其字面意義。 因此，如果三者都沒有產生隱藏的想法，那麼給予戒律和隱藏失敗，就像不能生長一樣。第二，屬於禪定的善法，無論是有色還是無色，都可以通過從較高的地轉移到較低的地，以及從等持中退失這兩種原因來捨棄。同樣，屬於無色界的善法也可以通過地轉移和退失來捨棄。第三，聖者，即無漏道，通過獲得果位而進入，通過調伏根器而變得遲鈍，以及從道中退失，會捨棄不還果等。 第二，非戒律可以通過獲得最初的兩種戒律之一，死亡，以及同時出現兩種性別來捨棄。即使下定決心要成為非戒律者，也不會因為沒有戒律而捨棄，就像拋棄了疾病的根源，但沒有藥物就無法消除舊病一樣。如果有人問，如果他守護齋戒，第二天齋戒結束時，會變成非戒律者嗎？還是會變成中間狀態呢？有些人說，因為他根本沒有捨棄的想法，所以會變成非戒律者，就像燃燒的鐵塊也會變成藍色一樣。第三，中間狀態可以通過使投生之因的信心或煩惱的力量減弱，以及捨棄『足夠了』的想法，或者放棄已經接受的，或者沒有按照接受的去做而使行為中斷，或者佛塔和印章等失去意義，以及壽命終結來捨棄。善法也可以通過斷絕善根來捨棄。第四，屬於欲界的有色善法，可以通過斷絕善根和投生到更高的界來捨棄。

【English Translation】 The Blessed One instructed the monks: 'Eliminate frivolous speech, discard rotten wood, and abandon what is without essence.' What kind of monk is such a one? There are four kinds of monks, no fifth: the king of the path, the guide of the path, the ocean of the path, and the destroyer of the path. If someone asks, what is the last kind of monk like? Like rotten wood and a dead person, only the appearance remains. If one is not a monk, is it impossible to completely abandon? Because the continuum is defiled by great shamelessness, one loses the opportunity to generate vows. Even if one is a monk, if he disrobes, he cannot completely abandon. If someone asks, in the Vinaya-vibhaṅga, it is said that the king executed sixty thieves, and even without the intention of concealing, they were judged as defeated. Why is that? Because vows exist in those who have shame and embarrassment, and they are the opposite of that. Furthermore, in the Vinaya-matrika, what does 'defeated, giving vows' mean? It can be understood as belonging to the category of defeat, or referring to its literal meaning. Therefore, if none of the three generate the intention of concealing, then giving vows and concealing defeat are like not being able to grow. Second, the virtuous dharmas belonging to dhyana, whether they are with form or without form, can be abandoned through two causes: moving from a higher ground to a lower ground, and falling from samadhi. Similarly, the virtuous dharmas belonging to the formless realm can also be abandoned through ground transfer and falling away. Third, the noble ones, that is, the unconditioned path, through attaining the fruit of entering, through taming the faculties and becoming dull, and through falling away from the path, will abandon the fruit of non-returning and so on. Second, non-vows can be abandoned by obtaining one of the first two vows, death, and the simultaneous appearance of two genders. Even if one is determined to become a non-vow holder, one will not abandon it because one does not have vows, just as abandoning the root of the disease, but without medicine, one cannot eliminate the old disease. If someone asks, if he keeps the upavasatha vow, will he become a non-vow holder when the vow ends the next day? Or will he become an intermediate state? Some say that because he has no intention of abandoning at all, he will become a non-vow holder, just as a burning iron block will also turn blue. Third, the intermediate state can be abandoned by weakening the power of faith or afflictions that cause rebirth, and abandoning the thought of 'enough', or abandoning what has been accepted, or interrupting the action because it has not been done as accepted, or stupas and seals losing their meaning, and the end of life. Virtuous dharmas can also be abandoned by severing the root of virtue. Fourth, virtuous dharmas with form belonging to the desire realm can be abandoned by severing the root of virtue and being born into a higher realm.

---

་ལས་གཏོང་ལ་ཡིད་མི་བདེ་དགེ་བ་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཐོབ་པ་ལས་གཏོང་བ་ལྟ་བུ་ཆགས་བྲལ་ལས་གཏོང་བ་ཡང་ཡོད་དོ། ། 4-1289 ཉོན་མོངས་ཅན་གཟུགས་ཅན་མིན་པ་ཁམས་གསུམ་པ་ཐམས་ཅད་ནི། རང་རང་གི་གཉེན་པོ་སྤོང་ལམ་སྐྱེས་པས་རྣམ་པར་ཉམས་ཤིང་གཏོང་བར་འགྱུར་རོ། །མདོ་སྡེ་པ་སོགས་ནི་ལས་ཐམས་ཅད་སེམས་པར་ འདོད་པས་གཏོང་རྒྱུ་ཟུར་པ་འདི་འདྲ་མི་བཞེད་དོ། །བཞི་པ་རྟེན་གང་ལ་ལྡན་ཚུལ་ནི། སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་མིན་སེམས་ཅན་གང་ལ་ཡོད་ཞེ་ན། དང་པོ་ནས་མཚན་གང་ཡང་མེད་པའི་ཟ་ མ་དང་། ཡོད་ཀྱང་དགའ་བའི་དོན་བྱེད་མི་ནུས་པ་མ་ནིང་དང་། མཚན་གཉིས་པ་དང་། སྒྲ་མི་སྙན་མ་གཏོགས་པའི་གླིང་གསུམ་གྱི་མི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་རྣམས་ལ་སྡོམ་མིན་མེད་དོ། །སྡོམ་ པའང་དེ་བཞིན་གྱི་མི་ལ་དང་ལྷ་ལའང་ཡོད་དོ། །གཞན་ལ་མེད་པ་ནི། འདུལ་བར། དེ་ལྟ་བུ་གསལ་བར་གསུངས་པ་དང་། ཟ་མ་སོགས་ནི་སོ་སོར་བརྟགས་པ་མི་བཟོད་པ་དང་། རྟེན་གཉིས་ ཀས་ཉོན་མོངས་ཤས་ཆེ་བ་དང་། ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ཤས་ཆུང་བ་དང་། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་ལེན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་མེད་པ་དང་། ངན་སོང་ལ་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་མེད་པས་སྡོམ་པ་ མེད་དོ། །སྡོམ་མིན་མེད་པ་ནི། སྡིག་པ་ལའང་བློ་མི་རྟེན་པ་དང་། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་སྡིག་པ་བྱ་བའི་བསམ་པ་མེད་པ་དང་། ངན་སོང་ལ་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་འཇིགས་རྒྱུ་མེད་པས་དང་། 4-1290 གང་ལ་སྡོམ་པ་ཡོད་པ་གཅིག་ལ་སྡོམ་མིན་ཡང་ཡོད་པས་སོ། །ཀླུ་ལ་བསྙེན་གནས་ཡོད་པར་བཤད་པ་ནི། ལེགས་སྤྱད་ཙམ་ཡོད། ཞེས་སོ། །བསྡུ་བར་ནི། བསམ་པ་མ་ཉམས་ན་བསྙེན་གནས་སྐྱེ་ བར་བཤད་པས་ཀླུ་ལའང་སྐྱེ་ལ། ཟ་མ་སོགས་ཀྱང་དགེ་བསྙེན་བསྲུང་ན་བསོད་ནམས་འདྲ་བར་བཤད་ཅིང་། ཡེ་ཤེས་བཤེས་གཉེན་ཡང་། སྐྱབས་འགྲོའི་དགེ་བསྙེན་མ་བཀག་ཅེས་འཆད་དོ། །དེ་ལའང་། མི་རྣམས་ལའང་ སོ་ཐར་སོགས་སྡོམ་པ་གསུམ་མོ། །འདོད་ལྷ་ལ་ཡོད་དུ་རུང་བ་དང་གཟུགས་ཁམས་སུ་སྐྱེས་པའི་ལྷ་རྣམས་ལ་ཡོད་ངེས་པའི་སྒོ་ནས་བསམ་གཏན་ལས་སྐྱེས་པའི་སྡོམ་པ་ཡོད་ཀྱི་གོང་ན་ནི་ མེད་དོ། །ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་བསམ་གཏན་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་སྐྱེས་པའི་ཚངས་ཆེན་དང་། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སེམས་ཅན་དུ་སྐྱེ་བ་མ་གཏོགས་པའི་འདོད་གཟུགས་ཀྱི་ལྷ་ལ་ཡོད་ཅིང་། གཟུགས་མེད་ ནའང་འཕགས་པ་ལ་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་ཡོད་དོ། །འདོད་གཟུགས་ཀྱིའང་གནས་གཙང་མ་ལ་ཡོད་ངེས་དང་། གཞན་ནི་ཡོད་རུང་ཙམ་མོ། །གསུམ་པ་ལས་མདོ་ནས་བྱུང་བའི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་ཐུན་མོང་ དུ་དང་། སོ་སོར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། ངོ་བོ་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་དབྱེ་བ། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་གསུམ་དང་། བཞིར་གསུངས་པའི་དོན་ནོ། ། 4-1291 དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། ད

【現代漢語翻譯】 對於放棄不適，獲得初禪的善，就像放棄一樣，從無染中也有放棄。 所有煩惱的有色和無色三界眾生，都會因為各自對治道的生起而衰退和放棄。經部師等認為一切業都是心，因此不承認這種特別的放棄方式。第四，所依為何：戒律和非戒律存在於哪些有情身上？對於最初沒有任何性徵的扎瑪（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：殘疾人，無），以及有性徵卻不能行樂的瑪寧（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：太監，無），以及雙性人，除了聲音難聽者之外的三洲的非男性和女性，沒有非戒律。戒律也同樣存在於這些人以及天人身上。其他人沒有的原因是：在《律經》中，對此有明確的說明。扎瑪等無法進行分別觀察，雙性人煩惱深重，羞恥心較少，聲音難聽者會接受，沒有禪定，惡趣眾生沒有羞恥心，因此沒有戒律。沒有非戒律的原因是：對於罪惡也不信任，聲音難聽者沒有作惡的想法，惡趣眾生沒有羞恥心和恐懼感， 因為擁有戒律者也同時擁有非戒律。關於龍族有近住戒的說法，只是說有行善而已。總結來說：如果心念不退失，就會生起近住戒，因此龍族也能生起。扎瑪等如果守護居士戒，也會有相似的福德。耶謝謝年也說：沒有禁止皈依的居士。對於這些人來說，人也有別解脫等三種戒律。欲界天人可以有，色界天人必定有，通過禪定而生起的戒律，更高的就沒有了。無漏戒存在於生於特殊禪定的梵天和無想有情，除了生於無想有情之外的欲界和色界天人都有，在無色界，通過聖者而存在。欲界和色界的凈居天必定有，其他的只是可能存在。第三，關於經部所說的業，分為共同和分別兩種。第一種分為三種：本體、因果的差別，所依的差別，因果的差別。第一種分為兩種：三業和四業的說法。 第一種分為三種：身業、語業、意業。

【English Translation】 For abandoning discomfort, obtaining the first dhyana of virtue is like abandoning; from non-attachment, there is also abandonment. All afflicted sentient beings of the form and formless realms of the three realms will decline and abandon due to the arising of their respective antidotal paths. The Sautrantikas and others consider all karma to be mind, therefore they do not accept such a special way of abandoning. Fourth, what is the basis: on what sentient beings do vows and non-vows exist? For the zama (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: disabled person, none) who initially has no gender characteristics, and the maning (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: eunuch, none) who has gender characteristics but cannot perform pleasure, and hermaphrodites, except for those with unpleasant voices, non-male and female beings of the three continents do not have non-vows. Vows also exist in the same way for these people and also for gods. The reason why others do not have them is: in the Vinaya Sutra, this is clearly stated. Zamas and others cannot perform separate observations, hermaphrodites have heavy afflictions, little shame, those with unpleasant voices will accept, there is no samadhi, beings in evil destinies have no shame, therefore there are no vows. The reason for not having non-vows is: there is no trust in sins, those with unpleasant voices have no intention of committing sins, beings in evil destinies have no shame and fear, Because those who have vows also have non-vows. Regarding the statement that nagas have upavasatha vows, it is only said that they have good deeds. In summary: if the mind does not degenerate, upavasatha vows will arise, therefore nagas can also arise. Zamas and others, if they keep the lay vows, will also have similar merits. Yeshe Shenyen also said: there is no prohibition against refuge-taking lay practitioners. For these people, humans also have the three vows of Pratimoksha and others. Gods of the desire realm can have them, gods born in the form realm definitely have them, vows arising from dhyana, there are none higher. Uncontaminated vows exist in Brahma and non-perceptual beings born in special dhyana, except for gods of the desire and form realms born in non-perceptual beings, and in the formless realm, they exist through the noble ones. Gods of the desire and form realms in the Pure Abodes definitely have them, others only possibly have them. Third, regarding the meaning of karma from the Sutra, it is divided into common and separate. The first is divided into three types: the difference of essence, cause, and effect, the difference of basis, and the difference of cause and effect. The first is divided into two types: the meaning of the three karmas and the four karmas. The first is divided into three types: body karma, speech karma, and mind karma.

---

གེ་སོགས་ཀྱི་བསོད་ནམས་སོགས་དང་། མྱོང་འགྱུར་སོགས་ཀྱི་ནི། ཕན་ཡོན་སོགས་ཀྱི་དོན། དང་པོ་ནི། ལས་གང་འབྲས་བུ་བདེ་བ་སྟེ་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པ་ཅན་དང་། རྣམ་ སྨིན་མི་བདེ་བ་ཅན་དང་དེ་གཉིས་ལས། གཞན་པ་བཏང་སྙོམས་ཅན་ནི་རིམ་པ་བཞིན་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བ་དང་གཞན་ཏེ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་ལས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི་ དང་པོ་ནི། ཡང་ལས་བསོད་ནམས་དང་བསོད་ནམས་མིན་པ་དང་། མི་གཡོ་བ་གསུམ་དང་བདེ་བ་མྱོང་འགྱུར་དང་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་འགྱུར་དང་། བཏང་སྙོམས་མྱོང་འགྱུར་གསུམ་མོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ ཏེ། བསོད་ནམས་སོགས་དང་། བདེ་བ་མྱོང་འགྱུར་སོགས་སོ། དང་པོ་ལ། དེ་ལ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས་ནི་འདོད་ཁམས་ཀྱི་དགེ་བའི་ལས་ཏེ། རྟེན་འབྲེལ་མདོ་འགྲེལ་དུ། བསོད་ནམས་ཟད་དེ་འོད་གསལ་ནས་ འཆི་ཅེས་པའི་གོང་མའང་ཡིན་ཡང་སྤྱི་མིང་སྒོས་ལ་བཏགས་པ་སྟེ། རྒྱུན་ཞུགས་ལྟར་རོ་ཞེའོ། །མི་གཡོ་བ་ནི་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ལས་སྐྱེས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། གང་གི་ཕྱིར་ན། འདོད་པར་ལྷའི་ རྣམ་སྨིན་མི་ལ་སྨིན་པ་ལྟ་བུ་མིན་པར་ས་གོང་མ་དེ་རྣམས་སུ་སྤྱོད་པའི་ལས་ནི་གནས་ས་གཞན་དུ་མི་སྨིན་པའི་རྣམ་སྨིན་ལ་མི་གཡོ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མི་དགེ་བ་ནི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པར་གྲགས་སོ། ། 4-1292 གང་བསམ་གཏན་འོག་མ་གསུམ་གཡོ་བར་གསུངས་པ་ནི། ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱོན་དང་བཅས་པ་ལས་དགོངས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མྱོང་འགྱུར་གསུམ་བཤད། དེ་མྱོང་འགྱུར་ལྔར་བསྟན། སྐབས་ཀྱི་མྱོང་འགྱུར་གཏན་ ལ་དབབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་ལུགས་དང་། གཞན་ལུགས་སོ། །དང་པོ་ནི་འདོད་པ་ནས་བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་བར་ས་བཞིའི་ལས་དགེ་བ་ཟག་བཅས་ནི། བདེ་བ་མྱོང་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡན་ ཆད་ས་ལྔའི་ལས་དགེ་བ་ནི། སྡུག་མིན་བདེ་མིན་བཏང་སྙོམས་མྱོང་འགྱུར་རོ། །སྡུག་བསྔལ་མྱོང་འགྱུར་ནི་འདོད་ཁམས་འདིའི་ལས་མི་དགེ་བའོ། །འབྲས་བུ་ཚོར་བ་དེ་གསུམ་ཡང་དབང་ཡུལ་རྟེན་དང་བཅས་ པའོ། །གཉིས་པ་ནི། བཞི་པའི་འོག་ནའང་བར་མ་བཏང་སྙོམས་མྱོང་འགྱུར་ཡོད་ཅེས་ཁ་ཅིག་ཟེར་ཏེ། གང་ཕྱིར་ན་བསམ་གཏན་ཁྱད་པར་ཅན་ན་དེ་མེད་ན་བདེ་སྡུག་ཀྱང་མེད་པས། རྣམ་སྨིན་མེད་ པར་འགྱུར་བ་ལ་རྣམ་སྨིན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྔ་ཕྱི་མེད་པར་བདེ་སྡུག་བཏང་སྙོམས་གསུམ་སྨིན་པར་འདོད་ཅིང་འདོད་ཁམས་ལས་གཞན་ན་དེ་གསུམ་དུས་གཅིག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ཚོར་བ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མྱོང་འགྱུར་དང་། རེག་པ་མཚུངས་ལྡན་གྱིས་དང་། ཡུལ་རྣམས་དམིགས་པ་ལས་དང་། ལས་རྣམས་རྣམ་སྨིན་དང་། བདེ་བ་མྱོང་བ་ན་ཚོར་བ་གཞན་གཉིས་འགག་པ་སོགས་ཀྱི་ཚོར་བའི་བྱེ་བྲག་རྣམས་གང་སྔོན་དུ་གྱུར་པ་དེ་ཁོ་ན་མྱོང་བར་འགྱུར་བ་ལས། 4-1293 མྱོང་འགྱུར་ནི་

【現代漢語翻譯】 關於善業等的福德，以及感受果報等，還有利益等方面的意義。首先，業是指帶來快樂果報的，即天界和解脫；以及帶來不悅果報的；以及在這兩者之外的，即舍受果報的，它們依次分別是善業、不善業和無記業。第二方面，分為教理和解說兩部分。 首先是教理：業又分為福德、非福德和不動業三種，以及感受快樂果報等，感受痛苦果報，和感受舍受果報三種。第二部分分為兩種：福德等，和感受快樂果報等。首先，福德業是指欲界的善業。在《緣起經釋》中說：『福德耗盡，從光明中死去』，這是指比這更高的境界，但這裡用總稱來指代特稱，就像預流果一樣。不動業是指從上二界所生的善業。因為，在欲界，天人的異熟果不會在人間成熟，但在更高的境界中，所行的業不會在其他地方成熟，所以這種異熟果是不動的。不善業被稱為非福德。 關於認為下三禪是動搖的說法，是指禪定帶有過失的情況。第二部分分為三點：解釋三種感受果報，指出五種感受果報，以及確定此處所說的感受果報。第一部分分為兩種：自宗和他宗。自宗認為，從欲界到第三禪之間的四地，有漏的善業是感受快樂果報。而從那以上，五地的善業是感受非苦非樂的舍受果報。感受痛苦果報是欲界的惡業。這三種果報的感受也與根、境等相關。 他宗認為，在第四禪以下也有中間的舍受果報。因為，在特殊的禪定中，如果沒有舍受，那麼苦樂也不會存在，沒有異熟果是不合理的，因為異熟果是存在的。並且，他們認為苦樂和舍受三種果報同時成熟，而在欲界之外，這三種果報不會同時存在。第二點，感受是自性感受果報，觸是相應感受果報，境是所緣感受果報，業是異熟感受果報，以及在感受快樂時，其他兩種感受會停止等，各種感受的差別中，先產生的那個才會成為感受果報。 感受果報是...

【English Translation】 Regarding the merit of virtuous actions and so on, the experience of ripening results, and the benefits and so forth. Firstly, 'karma' refers to that which brings about the result of happiness, i.e., the realms of gods and liberation; as well as that which brings about the result of unhappiness; and other than these two, that which brings about the result of equanimity. These are, in order, virtuous karma, non-virtuous karma, and neutral karma. Secondly, there are two aspects: doctrine and explanation. Firstly, the doctrine: Karma is again divided into three types: meritorious, non-meritorious, and unwavering karma, as well as experiencing the result of happiness, experiencing the result of suffering, and experiencing the result of equanimity. The second part is divided into two: meritorious actions and so on, and experiencing the result of happiness and so on. Firstly, meritorious karma refers to the virtuous actions of the desire realm. In the commentary on the 'Dependent Arising Sutra,' it says, 'Merit is exhausted, dying from the clear light,' which refers to a higher state, but here a general term is used to refer to a specific one, like a stream-enterer. Unwavering karma refers to the virtuous actions arising from the upper two realms. Because, in the desire realm, the fruition of gods does not ripen in the human realm, but in the higher realms, the karma performed does not ripen in other places, so this fruition is unwavering. Non-virtuous karma is known as non-meritorious. The statement that the lower three concentrations are wavering refers to meditative states with faults. The second part is divided into three points: explaining the three types of experiencing results, pointing out the five types of experiencing results, and determining the experiencing results mentioned here. The first part is divided into two: one's own system and another's system. One's own system holds that the virtuous, tainted karma of the four grounds from the desire realm to the third concentration is experiencing the result of happiness. And above that, the virtuous karma of the five grounds is experiencing the result of neither suffering nor happiness, equanimity. Experiencing the result of suffering is the non-virtuous karma of this desire realm. The experience of these three results is also related to the faculties, objects, and so on. The other system argues that there is also an intermediate equanimity experience below the fourth concentration. Because, in special concentrations, if there is no equanimity, then there will be no pleasure or pain, and it is unreasonable for there to be no fruition, because fruition exists. Furthermore, they believe that the three results of pleasure, pain, and equanimity ripen simultaneously, and outside the desire realm, these three results do not exist simultaneously. The second point is that feeling is the experience of the result by its nature, contact is the corresponding experience of the result, objects are the object of experience, actions are the experience of the result, and among the various differences in feeling, such as when experiencing happiness, the other two feelings cease, only the one that arises first becomes the experience of the result. Experiencing the result is...

---

རྣམ་པ་ལྔའོ། །གསུམ་པ་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས། བདེ་བ་མྱོང་འགྱུར་སོགས་གསུམ་པོ་དེ་ཡང་མྱོང་བར་ངེས་པ་དང་མ་ངེས་པ་གཉིས་ཏེ། ངེས་པ་ཁོ་ན་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ ལ་གསུམ་སྟེ། རང་གཞན་ལུགས་ཀྱི་དབྱེ་བ་སྤྱིར་བསྟན། དེ་དག་གི་ཁྱད་པར་བཤད། བྱེ་བྲག་མྱོང་བྱེད་ཀྱི་ལས་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། མཐོང་ཆོས་དང་སོགས་པའི་སྐྱེ་གནས་དང་ལན་གྲངས་ གཞན་ལ་མྱོང་འགྱུར་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་མྱོང་ངེས་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། མྱོང་བ་མ་ངེས་པ་དང་བཞིའོ། །ངེས་པ་གསུམ་ནི། ལས་བྱས་པའི་སྐྱེ་བ་དེ་དང་སྐྱེ་བ་གཉིས་པ་དང་དེ་མན་ ཆད་དུ་རྣམ་སྨིན་མྱོང་བས་ཏེ། མདོ་སྡེ་པ་ཡན་ཆད་རྣམ་སྨིན་མགོ་རྩོམ་གྱི་རྫོགས་པར་མ་ངེས་ཏེ། ངེས་ན་ལས་སྟོབས་ཆེ་བ་རྣམ་སྨིན་ཆུང་བར་འགྱུར་བས་སོ། །ཞེས་ཏེ། བསྡུ་བར་ཡང་། ལས་གཅིག་མྱོང་འགྱུར་གསུམ་ཆར་དུ་འགྱུར་བ་དཔེ་དུ་མ་བཤད་དོ། །བྱེ་བྲག་དུ་སྨྲ་བ་ནི་རྣམ་སྨིན་མྱུར་བུལ་ལས་སྟོབས་ཆེ་ཆུང་གིས་མིན་གྱིས། ཆོས་ཀྱི་ནུས་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་དེ་དཔེ་ ན་ལྕམ་པ་ཟླ་བ་ཕྱེད་གཉིས་ནས་སྨིན་ནས་ཟླ་བ་དྲུག་ནས་སྨིན་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་དེ་ཙམ་ལ་རྫོགས་པར་འདོད་དོ། །ཁ་ཅིག་མ་ངེས་པ་ལའང་རྣམ་སྨིན་མ་ངེས་པ་དང་གནས་སྐབས་མ་ངེས་པ་གཉིས་ཏེ། 4-1294 ལས་རྣམ་པ་ལྔའོ་ཞེས་ཟེར་ལ། གཞན་དཔེ་སྟོན་པ་རྣམས་གནས་སྐབས་ངེས་ལ་རྣམ་སྨིན་མ་ངེས་པ་དང་། ཟློག་པ་དང་། གཉིས་ཡིན་དང་། གཉིས་མིན་ཏེ། མུ་བཞིའི་ཞེས་ཟེར་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་ལས་ བརྒྱད་དེ་ངེས་པ་གསུམ་ལ་གནས་སྐབས་དང་རྣམ་སྨིན་གཉིས་ཀ་ངེས་པ་དང་། གནས་སྐབས་ངེས་ཀྱང་རྣམ་སྨིན་མ་ངེས་པ་གཉིས་རེ་དང་། མ་ངེས་པ་ལ་གཉིས་ཀ་མ་ངེས་པ་དང་། གནས་སྐབས་ མ་ངེས་པ་གཉིས་ཡོད་པས་སོ། །དེ་ལ་གནས་སྐབས་མ་ངེས་པ་ནི། མྱོང་འགྱུར་དུ་ངེས་པ་དང་། མ་ངེས་པ་སྟེ་རྣམ་སྨིན་ངེས་མ་ངེས་པ་ནི། ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མི་གཡོ་བ་དང་ གཡོ་བའོ། །གཉིས་པ་ལའང་གཉིས་ཏེ། ལས་གང་གིས་རིས་མཐུན་འཕེན་པ། ཁམས་གང་ན་ལས་འཕེན་རྫོགས་དུ་ཡོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལས་དེ་བཞི་ལས་མཐོང་ཆོས་མྱོང་འགྱུར་མིན་པ་གསུམ་གྱིས་རིས་མཐུན་ འཕེན་པར་བྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན། དམིགས་བསལ། བར་སྲིད་ནས་ལས་འཕེན་དུ་ཡོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཁམས་དང་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ན་ངེས་པ་གསུམ་དང་མ་ངེས་པ་འཕེན་པ་ སྟེ་བཞི་ཆར་ཡོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། དམྱལ་བ་ན་རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་འོང་བ་མེད་པས། དགེ་བའི་མཐོང་ཆོས་མེད་ཀྱི་གཞན་གསུམ་དང་ས་གང་ལས་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་མི་ཉམས་པར་བརྟན་པའི་བྱིས་པ་སོ་སྐྱེ་ནི་ས་དེར་སྐྱེས་ནས་མྱོང་འགྱུར་མི་བྱེད་ལ། 4-1295 དེ་འཕགས་པ་ཡིན་ན་ལན་གྲངས་གཞན་དུའང་མྱོང་འགྱུར་མི་བྱེད་ཅིང་འདོད་པ་དང་སྲིད་རྩེ་ལས་གྲོལ་བའི་ཕྱི

【現代漢語翻譯】 有五種（業）。第三部分包含教義和解釋兩方面。感受快樂和經歷變化等三種情況，既有確定會經歷的，也有不確定的，並非只有確定的。第二部分包含三個方面：總體展示自宗和他宗的觀點差異；解釋這些差異的特點；確定具體經歷行為的業。第一點是：因為有現法受、順生受和順后受三種業，所以有三種確定會經歷的業，加上不確定的業，共有四種。三種確定的業是指：造業的那一生、第二生以及之後的生世中，都會經歷異熟果報。直到經部宗為止，異熟果報的開始並不確定會結束，如果確定結束，那麼強大的業力會變成微小的異熟果報。正如《攝類學》中所說，一個業可能變成三種經歷變化的情況，其中舉了很多例子。分別說者認為，異熟果報的快慢並非取決於業力的大小，而是取決於法本身的能力差異。例如，有些李子半個月成熟，有些則需要六個月。因此，他們認為到那個時候就結束了。有些人認為不確定的業也分為異熟果報不確定和時機不確定兩種，所以說有五種業。而其他舉例說明的人則認為有時機確定但異熟果報不確定，以及相反的情況，還有兩者都是或都不是的情況，所以說是四句。這樣一來，就有八種業：三種確定的業，加上時機和異熟果報都確定的業，以及時機確定但異熟果報不確定的業各兩種；不確定的業中，有時機和異熟果報都不確定的業，以及時機不確定的業各兩種。其中，時機不確定的業是指確定會經歷變化和不確定的業，而異熟果報確定與否則取決於業的異熟果報是不動搖還是動搖的。第二部分也分為兩種：通過什麼業來引發同類果報？在哪個界中業的引發會結束？第一點是：四種業中，除了現法受之外，其餘三種都會引發同類果報。第二部分包含三個方面：總體展示；特別說明；從中陰身開始引發業。第一點是：在所有界和道中，都有三種確定的業和不確定的業，共有四種。第二點是：在地獄中沒有令人滿意的異熟果報，所以沒有善的現法受，只有其他三種業。對於那些已經脫離慾望，且在哪個地都不會退轉的凡夫來說，如果生於那個地，就不會經歷變化；如果他是聖者，那麼在其他生世中也不會經歷變化，因為他已經從慾望和有頂天中解脫出來了。 There are five types of (karma). The third part includes both doctrine and explanation. The three situations of experiencing happiness and undergoing changes include both those that are certain to be experienced and those that are uncertain; it is not only the certain ones. The second part includes three aspects: generally presenting the differences in views between one's own and other schools; explaining the characteristics of these differences; and determining the specific karma that experiences actions. The first point is: because there are three types of karma—immediately ripening karma, subsequently ripening karma, and distantly ripening karma—there are three types of karma that are certain to be experienced, plus the uncertain karma, making a total of four types. The three certain karmas refer to experiencing the results of maturation in the life in which the karma was created, in the second life, and in subsequent lives. Up to the Sautrantika school, the beginning of the results of maturation is not certain to end; if it were certain to end, then strong karma would turn into small results of maturation. As stated in the Collected Topics, one karma may turn into three situations of experiencing changes, with many examples given. The Vaibhashikas believe that the speed of maturation does not depend on the strength of the karma, but on the differences in the power of the dharma itself. For example, some plums ripen in half a month, while others take six months. Therefore, they believe that it ends at that point. Some people believe that uncertain karma is also divided into two types: uncertain results of maturation and uncertain timing, so they say there are five types of karma. Others who give examples believe that there are situations where the timing is certain but the results of maturation are uncertain, and vice versa, as well as situations where both are or neither are; therefore, they say there are four possibilities. In this way, there are eight types of karma: the three certain karmas, plus the karma where both the timing and the results of maturation are certain, and the karma where the timing is certain but the results of maturation are uncertain, each with two types; among the uncertain karmas, there are the karma where both the timing and the results of maturation are uncertain, and the karma where the timing is uncertain, each with two types. Among these, the karma with uncertain timing refers to karma that is certain to undergo changes and karma that is uncertain, while whether the results of maturation are certain or not depends on whether the results of maturation of the karma are unwavering or wavering. The second part is also divided into two types: through what karma are similar results induced? In which realm does the induction of karma end? The first point is: among the four types of karma, the three types other than immediately ripening karma induce similar results. The second part includes three aspects: general presentation; special explanation; and inducing karma from the intermediate state. The first point is: in all realms and paths, there are three certain karmas and uncertain karma, making a total of four types. The second point is: in hell, there are no satisfactory results of maturation, so there is no virtuous immediately ripening karma, only the other three types of karma. For those ordinary beings who have abandoned desire and will not regress in any realm, if they are born in that realm, they will not undergo changes; if they are noble beings, then they will not undergo changes in other lives either, because they have been liberated from desire and the peak of existence.

【English Translation】 There are five types of (karma). The third part includes both doctrine and explanation. The three situations of experiencing happiness and undergoing changes include both those that are certain to be experienced and those that are uncertain; it is not only the certain ones. The second part includes three aspects: generally presenting the differences in views between one's own and other schools; explaining the characteristics of these differences; and determining the specific karma that experiences actions. The first point is: because there are three types of karma—immediately ripening karma, subsequently ripening karma, and distantly ripening karma—there are three types of karma that are certain to be experienced, plus the uncertain karma, making a total of four types. The three certain karmas refer to experiencing the results of maturation in the life in which the karma was created, in the second life, and in subsequent lives. Up to the Sautrantika school, the beginning of the results of maturation is not certain to end; if it were certain to end, then strong karma would turn into small results of maturation. As stated in the Collected Topics, one karma may turn into three situations of experiencing changes, with many examples given. The Vaibhashikas believe that the speed of maturation does not depend on the strength of the karma, but on the differences in the power of the dharma itself. For example, some plums ripen in half a month, while others take six months. Therefore, they believe that it ends at that point. Some people believe that uncertain karma is also divided into two types: uncertain results of maturation and uncertain timing, so they say there are five types of karma. Others who give examples believe that there are situations where the timing is certain but the results of maturation are uncertain, and vice versa, as well as situations where both are or neither are; therefore, they say there are four possibilities. In this way, there are eight types of karma: the three certain karmas, plus the karma where both the timing and the results of maturation are certain, and the karma where the timing is certain but the results of maturation are uncertain, each with two types; among the uncertain karmas, there are the karma where both the timing and the results of maturation are uncertain, and the karma where the timing is uncertain, each with two types. Among these, the karma with uncertain timing refers to karma that is certain to undergo changes and karma that is uncertain, while whether the results of maturation are certain or not depends on whether the results of maturation of the karma are unwavering or wavering. The second part is also divided into two types: through what karma are similar results induced? In which realm does the induction of karma end? The first point is: among the four types of karma, the three types other than immediately ripening karma induce similar results. The second part includes three aspects: general presentation; special explanation; and inducing karma from the intermediate state. The first point is: in all realms and paths, there are three certain karmas and uncertain karma, making a total of four types. The second point is: in hell, there are no satisfactory results of maturation, so there is no virtuous immediately ripening karma, only the other three types of karma. For those ordinary beings who have abandoned desire and will not regress in any realm, if they are born in that realm, they will not undergo changes; if they are noble beings, then they will not undergo changes in other lives either, because they have been liberated from desire and the peak of existence.

---

ར་མི་འོང་དང་དགྲ་བཅོམ་ནི་མི་བརྟན་པ་ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་ཡང་། ས་དེར་ སྐྱེས་ནས་དང་ལན་གྲངས་གཞན་ལ་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ལས་བྱེད་པ་མིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ལས་གཞན་པའི་ལས་འཕེན་ནི། ཅི་རིགས་སུ་བྱེད་པའི་དེ་དང་དེ་སྦྱར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། བར་དོ་ནའང་ལས་འཕེན་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། ཡོད་དེ། སྲིད་པ་བར་མ་ནི་འདོད་ཁམས་སུ་བར་དོ་དང་མངལ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ལྔ་ལྔ་སྟེ། བཅུ་གཅིག་ལ་ངེས་མ་ངེས་གཉིས་ཏེ། ཉི་ ཤུ་རྩ་གཉིས་འཕེན་ཏོ། །དེའི་ངེས་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་ནི་མཐོང་ཆོས་ལ་མྱོང་འགྱུར་གྱི་འབྲས་བུ་ཅན་ཡིན་ཏེ། བར་དོ་དང་དེའི་རྒྱུ་ཅན་བཅུ་པོ་དེ་ནི་ལས་གཅིག་གིས་འཕངས་པའི་རིས་ མཐུན་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན་པས་སོ། །དེ་སྐྱེས་ནས་མྱོང་འགྱུར་ཁོ་ནས་འཕངས་པའི་ལས་གཞན་མ་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་བྱེ་བྲག་མྱོང་ངེས་ལ་གསུམ་སྟེ། མྱོང་ངེས་སྤྱིར་བསྟན། མཐོང་ཆོས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད། ལས་འབྲས་མྱོང་ཚུལ་གཞན་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ངེས་པའི་ལས་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཀུན་སློང་གི་སྒོ་ནས་ཉོན་མོངས་དྲག་པོའམ། །རབ་ཏུ་དང་བ་དྲག་པོས་བྱས་པ་དང་། ཞིང་གི་སྒོ་ནས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཞིང་དཀོན་མཆོག་སོགས་ལ་ཕན་གནོད་དུ་བྱས་པ་དང་། 4-1296 སྦྱོར་བའི་སྒོ་ནས་དགེ་སྡིག་རྒྱུན་ཆགས་སུ་བྱས་པ་དང་། ཅི་འདྲ་ཡང་རུང་སྟེ། ཕ་མ་གསོད་པའི་ལས་གང་དེ་ནི་མྱོང་ངེས་ཀྱི་ལས་སོ། །གཉིས་པ་ལ། དངོས་དང་། ཞིང་གི་ཁྱད་པར་གཉིས་ ཀྱི་དངོས་ནི། མཐོང་ཆོས་ལ་མྱོང་བའི་ལས་དེ་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། མཐོང་ཆོས་ལ་འབྲས་བུ་མྱོང་བ་ཅན་གྱི་ལས་ནི། ཞིང་གི་ཁྱད་པར་ལས། དགེ་སློང་ཞིག་གིས་དགེ་འདུན་ལ་ཁྱེད་ཅག་ ནི་བུད་མེད་དོ། །ཞེས་པས། ཚེ་དེ་ལ་བུད་མེད་དུ་གྱུར་པ་ལྟ་བུ་དང་། བསམ་པའི་ཁྱད་པར་ལས་ཉུང་རུམ་པའི་བླང་བྱ་བྱེད་པ་རང་ལ་དཔགས་ཏེ་སྙིང་རྗེ་དྲག་པོ་སྐྱེས་པས་མཚན་ སོར་ཆུད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡང་ས་དེའི་འདོད་ཆགས་དང་གཏན་དུ་བྲལ་བའི་སྐྱེས་བུ་ནི་སླར་དེར་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། ས་དེར་རྣམ་པར་སྨིན་ངེས་ཀྱི་ལས་གང་ཡིན་པ་ཚེ་དེ་ལ་མྱོང་སྟེ། འདོད་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་ལ་འདོད་པའི་ལས་མྱོང་ངེས་ཡོད་པ་དེ་ཚེ་ལ་མྱོང་བ་ལྟ་བུའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མཐོང་ཆོས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་ཞིང་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་དང་ལ་སོགས་པ་དགེ་ སློང་གིས་དགེ་འདུན་དང་གང་ཟག་གང་རྣམས་མྱང་འདས་དང་འདྲ་བའི་འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་ལས་ལངས་པ་དང་། ལྷག་བསམ་མཆོག་དང་ལྡན་པ་བྱམས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་ལངས་པ་དང་། 4-1297 མཐོང་སྤང་སྒོམ་སྤང་ཀུན་སྤངས་པའི་གནས་གྱུར་གསར་པ་དང་ལྡན་པ་མཐོང་ལམ་དང་དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལས་ལངས་མ་ཐག་པ་སྟེ། དེ་ལྔ་ལ། ཕན་གནོད་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་ནི་འཕྲལ་དུ་ མཐོང་ཆོས་ལ་མྱོང་བར་

【現代漢語翻譯】 縱然是不還者（梵文：Anāgāmin，不再返回欲界受生者）和阿羅漢（梵文：Arhat，斷盡煩惱，證得解脫的聖者）具有不穩固、會退轉的性質，但他們不會在同一處所出生，也不會在其他生世中感受果報。除了特別指定的情況外，其他的業果報應，都應根據具體情況進行分析。第三個問題是： 在中陰（梵文：Antarābhava，死亡與投生之間的過渡期）中，是否存在業的果報？答案是肯定的。中有，即有間（梵文：bhava-antara），在欲界（梵文：Kāmadhātu）中，包括中有、入胎等五個階段，共有十一個確定或不確定的階段，因此共有二十二種果報。這十一個確定的階段，是屬於現法受業（梵文：dṛṣṭadharmavedanīya-karma），即在當世感受果報的業。中有及其十種因，是由一種業所引發的同類果報。因此，一旦出生，就不會再說是由其他業所引發的果報。第三部分是關於分別決定受報，分為三個方面：普遍闡述決定受報、具體解釋現法受、以及闡述其他業果感受方式。 首先，什麼是決定受報的業？從動機（梵文：āśaya）的角度來看，是由強烈的煩惱（梵文：kleśa）或極大的歡喜心所造作的業；從對境（梵文：viṣaya）的角度來看，是對功德之田，如三寶（梵文：triratna）等，造成利益或損害的業； 從行為（梵文：prayoga）的角度來看，是持續不斷地造作善業或惡業；無論如何，殺害父母的業，都是屬於決定受報的業。第二部分分為兩個方面：業的本體和對境的差別。關於業的本體：什麼是現法受的業？現法受果報的業，從對境的差別來看，例如，一位比丘（梵文：bhikṣu）對比丘僧團（梵文：saṃgha）說：『你們是女人！』結果，當世就轉為女人。從意樂（梵文：cetanā）的差別來看，對於微小的應捨棄之物，考慮到自身的情況，生起強烈的慈悲心，從而恢復男根。此外，對於已經斷除欲界貪慾的聖者（梵文：Pudgala），由於他們不會再次投生於該處，因此，凡是在該處必定成熟的業，都會在當世感受果報。例如，對於不還者來說，必定感受欲界之業，這種業會在當世感受。 第二，什麼是現法受業的對境？例如，佛陀（梵文：Buddha）等，或者比丘對比丘僧團，或者任何眾生，從類似於涅槃（梵文：Nirvāṇa）的滅盡定（梵文：nirodha-samāpatti）中出定，或者從具有殊勝意樂的慈心（梵文：maitrī）中出定，或者從無煩惱的等持（梵文：samādhi）中出定， 或者從斷除見道（梵文：darśanamārga）所斷、修道（梵文：bhāvanāmārga）所斷的一切煩惱，具有全新轉依（梵文：āśraya-parivṛtti）的境界中出定，或者剛從見道或阿羅漢果中出定。對於這五種對境，如果造作利益或損害，其果報會立即在當世感受。

【English Translation】 Even Anāgāmins (those who do not return to the desire realm) and Arhats (those who have attained liberation from all afflictions) have impermanent and declining qualities, but they will not be born in the same place, nor will they experience the consequences in other lifetimes. Apart from specifically designated cases, other karmic consequences should be analyzed according to the specific circumstances. The third question is: In the Antarābhava (the intermediate state between death and rebirth), is there karmic fruition? The answer is yes. Antarābhava, or bhava-antara (intermediate existence), in the Kāmadhātu (desire realm), includes five stages such as the intermediate state and entering the womb, with a total of eleven definite or indefinite stages, thus there are twenty-two types of fruition. These eleven definite stages belong to dṛṣṭadharmavedanīya-karma (karma to be experienced in the present life), that is, karma that experiences its consequences in the current life. The intermediate state and its ten causes are the homogeneous consequences caused by one karma. Therefore, once born, it will not be said that the consequences are caused by other karma. The third part is about specifically determining the experience of retribution, divided into three aspects: universally explaining the determination of retribution, specifically explaining present-life experience, and explaining other ways of experiencing karmic consequences. First, what is the karma of determined retribution? From the perspective of āśaya (motivation), it is the karma created by strong kleśa (afflictions) or great joy; from the perspective of viṣaya (object), it is the karma that causes benefit or harm to the field of merit, such as the Triratna (Three Jewels); From the perspective of prayoga (action), it is the continuous creation of virtuous or non-virtuous karma; in any case, the karma of killing parents belongs to the karma of determined retribution. The second part is divided into two aspects: the nature of karma and the difference in objects. Regarding the nature of karma: What is the karma of present-life experience? The karma of experiencing consequences in the present life, from the difference in objects, for example, a bhikṣu (monk) says to the saṃgha (community of monks): 'You are women!' As a result, they transform into women in that life. From the difference in cetanā (intention), for a small thing that should be abandoned, considering one's own situation, strong compassion arises, thereby restoring the male organ. Furthermore, for a Pudgala (person) who has already severed desire-realm attachment, since they will not be reborn there again, all karma that must mature in that place will be experienced in that life. For example, for an Anāgāmin, the karma of the desire realm that must be experienced will be experienced in that life. Second, what is the object of present-life karma? For example, the Buddha, or a bhikṣu to the saṃgha, or any sentient being, emerging from nirodha-samāpatti (cessation attainment) similar to Nirvāṇa, or emerging from maitrī (loving-kindness) with excellent intention, or emerging from samādhi (concentration) without afflictions, Or emerging from the state of completely abandoning all afflictions to be abandoned by darśanamārga (path of seeing) and bhāvanāmārga (path of cultivation), possessing a completely new āśraya-parivṛtti (transformation of the basis), or just emerging from the path of seeing or the fruit of Arhatship. For these five objects, if benefit or harm is created, the consequences will be immediately experienced in the present life.

---

འགྱུར་ལ། ལྷག་མ་སྒོམ་ལམ་ལས་ལངས་པ་ནི་དེ་ལྟ་མིན་པས་མི་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སེམས་ཚོར། ལུས་ཚོར། སེམས་གཡེངས་རྒྱུ་རྟེན་དང་བཅས་པའོ། །དང་པོ་ ནི། རྣམ་སྨིན་གྱི་གཙོ་བོ་ཚོར་བ་ཡིན་པས་དེ་སེམས་ཚོར་ཁོ་ནའམ། ལུས་ཚོར་ཁོ་ན་ཡིན་པ་ཡོད་དམ་ཞེ་ན་ཡོད་དེ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་བསམ་གཏན་ཁྱད་པར་ཅན་ནས་སྲིད་ རྩེའི་བར་གྱི་དགེ་བའི་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་གྱི་ཚོར་བ་ནི། སེམས་ཀྱི་ཚོར་བ་ཁོ་ནར་འདོད་དེ། ལུས་ཚོར་ནི་རྟོག་དཔྱོད་དང་བཅས་པར་ངེས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། མི་དགེ་བའི་རྣམ་སྨིན་ གྱི་ཚོར་བ་ནི་ལུས་ཀྱི་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ་ཡིད་མི་བདེ་བ་ནི་རྣམ་སྨིན་མིན་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། འོ་ན་སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་གཡེང་བ་ནི་སེམས་གང་ལ་གནས་རྒྱུར་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ ན། སེམས་གཡེངས་པ་སྟེ་སྨྱོ་བ་ནི་ཡིད་སེམས་ལ་བྱུང་གི་སྒོ་ལྔ་ལ་ནི་མིན་ཏེ་མི་རྟོག་པས་སོ། །སེམས་གཡེང་བ་དེ་ནི་སྔོན་གཞན་སྨྱོ་བར་བྱས་པའི་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་ལས་སྐྱེས་པ་དང་། 4-1298 འཇིགས་སྐྲག་དང་། མི་མ་ཡིན་པའི་གནོད་པ་དང་། འབྱུང་བ་ཆ་མི་མཉམ་པ་དང་། མྱ་ངན་མི་བཟད་པའི་རྐྱེན་གྱིས་འགྱུར་རོ། །དེ་འགྲོ་བ་གང་ན་ཡོད་ཅེ་ན། སྒྲ་མི་སྙན་པ་མིན་པའི་ འདོད་ལྡན་རྣམས་ན་སྟེ། སངས་རྒྱས་མིན་པའི་འཕགས་པ་ལའང་འབྱུང་བ་མ་སྙོམས་པའི་གཡེང་བ་ཡོད་ན་འདོད་པ་གཞན་ལ་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །གསུམ་པ་ཡོན་པོ་སོགས་ཀྱི་སྐྱོན་ནི། མདོར་སྒོ་གསུམ་ གྱི་ལས་ཡོན་པོ་དང་། སྐྱོན་ཏེ་ཉེས་པ་དང་། སྙིགས་མ་ཞེས་པ་གསུམ་གསུམ་གསུངས་པ་ནི། རིམ་པ་བཞིན་གཡོ་གྱ་གྱུ་དང་། ཉེས་པ་ཆེ་བའི་ཞེ་སྡང་དང་། འབྲལ་དཀའ་བ་འདོད་ཆགས་ལས་སྐྱེས་ པའི་ལུས་ངག་གི་ཡིད་ཀྱི་ལས་སོ། །ས་དང་། རྒྱལ་སྲས་མར་ནི་གཞན་དུ་བཤད་པས་མ་བྲིས་སོ། །གཉིས་པ་ལས་བཞིར་གསུངས་པའི་དོན་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས་དང་པོ་ནི། དཀར་ནག་ལ་སོགས་པའི་ བྱེ་བྲག་གིས་ཀྱང་ལས་རྣམ་པ་བཞིའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན། ཟག་མེད་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད། གཞན་ལུགས་དགོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། མི་དགེ་བ་ནི། ངོ་བོ་ཉོན་མོངས་ཅན་དང་། རྣམ་སྨིན་ ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་པ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་དགེ་བ་ནི་མི་དགེ་བ་དང་མ་འདྲེས་ཤིང་རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་འོང་བ་ཁོ་ནས་འབྱིན་པས་དང་། འདོད་པར་གཏོགས་པའི་དགེ་བ་ནི། ངོ་བོ་མི་འདྲེས་ཡང་རྒྱུད་གཅིག་ལ་མི་དགེ་བ་དང་འདྲེས་པར་འཇུག་ཅིང་། 4-1299 དེའི་རྣམ་སྨིན་ཡང་སྡུག་བསྔལ་དང་འདྲེས་པར་འཇུག་པས་ན་རིམ་པ་བཞིན་དུ་གནག་ལ། རྣམ་སྨིན་གནག་པ་དང་། དཀར་ལ་རྣམ་སྨིན་དཀར་བ་དང་། དཀར་ནག་ལ་རྣམ་སྨིན་དཀར་ནག་གཉིས་ཀའི་ལས་ དང་། ལས་དེ་གསུམ་ཟད་པར་བྱེད་པ་ཟག་མེད་ཀྱི་ལས་ནི་མི་གནག་མི་དཀར་ཞིང་། རྣམ་སྨིན་མེད་པ་ལས་ཟད་པར་འགྱུར

【現代漢語翻譯】 འགྱུར་ལ། (Regarding change:) The remainder, arising from the path of meditation, does not change in that way. གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། (The third has three aspects:) Mental sensation, physical sensation, and mental wandering along with its basis. དང་པོ་ནི། (Firstly:) Since the primary aspect of maturation is sensation, is it the case that there exist only mental sensations or only physical sensations? Yes, there exist such cases. The sensation of maturation from virtuous actions, from the unique meditative states up to the peak of existence, is considered solely a mental sensation, because physical sensation is necessarily accompanied by conceptual thought. གཉིས་པ་ནི། (Secondly:) The sensation of maturation from non-virtuous actions is solely physical, because mental discomfort is not maturation. གསུམ་པ་ནི། (Thirdly:) If a sentient being's mind wanders, where does the mind reside and what does it become? Mental wandering, i.e., madness, occurs in the mind, not in the five senses, because it is non-conceptual. That mental wandering arises from the maturation of actions of having previously driven others mad, fear and terror, harm from non-human entities, imbalance of the elements, and unbearable causes of sorrow. དེ་འགྲོ་བ་གང་ན་ཡོད་ཅེ་ན། (Where does this occur?) It occurs among those with desire who do not have unpleasant sounds. Even among noble beings who are not Buddhas, there can be wandering due to imbalance of the elements, so what need is there to mention others with desire? གསུམ་པ་ཡོན་པོ་སོགས་ཀྱི་སྐྱོན་ནི། (Thirdly, the faults of crookedness, etc.:) In brief, the three spoken of as 'crookedness' (ཡོན་པོ་), 'faults' (སྐྱོན་ཏེ་ཉེས་པ་), and 'dregs' (སྙིགས་མ་) of the three doors are, in order, actions of body, speech, and mind arising from deceitfulness, anger which is a great fault, and attachment which is difficult to separate from. ས་དང་། རྒྱལ་སྲས་མར་ནི་གཞན་དུ་བཤད་པས་མ་བྲིས་སོ། །(The 'earth' and 'prince' are explained elsewhere, so they are not written here.) གཉིས་པ་ལས་བཞིར་གསུངས་པའི་དོན་ལ། (Regarding the meaning of the four actions:) There are two aspects: the teaching and the explanation. Firstly, the four types of actions are distinguished by black, white, etc. གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། (The second has three aspects:) General teaching, specific explanation of uncontaminated actions, and presenting other views. དང་པོ་ནི། (Firstly:) Non-virtuous action is characterized by afflictions and produces undesirable maturation. Virtuous action of form is unmixed with non-virtue and produces only desirable maturation. Virtuous action belonging to the desire realm, although unmixed in nature, can mix with non-virtue in the same continuum, and its maturation also mixes with suffering. Therefore, in order, they are black with black maturation, white with white maturation, and black and white with both black and white maturation. The uncontaminated action that exhausts these three actions is neither black nor white and has no maturation, thus leading to exhaustion.

【English Translation】 Regarding change: The remainder, arising from the path of meditation, does not change in that way. The third has three aspects: Mental sensation, physical sensation, and mental wandering along with its basis. Firstly: Since the primary aspect of maturation is sensation, is it the case that there exist only mental sensations or only physical sensations? Yes, there exist such cases. The sensation of maturation from virtuous actions, from the unique meditative states up to the peak of existence, is considered solely a mental sensation, because physical sensation is necessarily accompanied by conceptual thought. Secondly: The sensation of maturation from non-virtuous actions is solely physical, because mental discomfort is not maturation. Thirdly: If a sentient being's mind wanders, where does the mind reside and what does it become? Mental wandering, i.e., madness, occurs in the mind, not in the five senses, because it is non-conceptual. That mental wandering arises from the maturation of actions of having previously driven others mad, fear and terror, harm from non-human entities, imbalance of the elements, and unbearable causes of sorrow. Where does this occur? It occurs among those with desire who do not have unpleasant sounds. Even among noble beings who are not Buddhas, there can be wandering due to imbalance of the elements, so what need is there to mention others with desire? Thirdly, the faults of crookedness, etc.: In brief, the three spoken of as 'crookedness', 'faults', and 'dregs' of the three doors are, in order, actions of body, speech, and mind arising from deceitfulness, anger which is a great fault, and attachment which is difficult to separate from. The 'earth' and 'prince' are explained elsewhere, so they are not written here. Regarding the meaning of the four actions: There are two aspects: the teaching and the explanation. Firstly, the four types of actions are distinguished by black, white, etc. The second has three aspects: General teaching, specific explanation of uncontaminated actions, and presenting other views. Firstly: Non-virtuous action is characterized by afflictions and produces undesirable maturation. Virtuous action of form is unmixed with non-virtue and produces only desirable maturation. Virtuous action belonging to the desire realm, although unmixed in nature, can mix with non-virtue in the same continuum, and its maturation also mixes with suffering. Therefore, in order, they are black with black maturation, white with white maturation, and black and white with both black and white maturation. The uncontaminated action that exhausts these three actions is neither black nor white and has no maturation, thus leading to exhaustion.

---

་བའི་ལས་ཏེ། ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་ལ་རྣམ་སྨིན་མེད་པས་སོ། །གོང་ མ་ཡན་ནི། མི་དགེ་བ་དང་། ཁམས་གསུམ་ཀའི་དགེ་བ་དང་འདོད་པའི་བསམ་སྦྱོར་འདྲེས་མ་ལ་འཆད་ཅིང་། བཞི་པའང་མི་གནག་ཅིང་དཀར་བ་ཞེས་བརྗོད་དེ། མི་དཀར་ཞེས་པ་སློབ་དཔོན་ཡང་དགོངས་ པ་ཅན་དུ་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཅི་ཟག་མེད་ཀྱི་ལས་ཐམས་ཅད་ལས་འདི་གསུམ་ཀུན་ཟད་བྱེད་ཡིན་ནམ། ཞེ་ན། མིན་གྱི། མཐོང་ལམ་ཆོས་བཟོད་བཞི་དང་། འདོད་པ་ལས་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་ བར་བྱེད་པའི་སྒོམ་ལམ་ཟག་མེད། བར་ཆད་མེད་ལམ་བརྒྱད་ཀྱི་སེམས་པ་གང་ཡིན་པ་སྟེ་སེམས་པ་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་ནི་ནག་པོ་ཟད་པར་བྱེད་པའི་ལས་ལ་ཡིན་ལ། དེའི་བར་ཆད་མེད་ ལམ་དགུ་པའི་སེམས་དཔའ་ནི། དཀར་པོ་དགེ་བ་དང་ནག་པོ་མི་དགེ་བ་དགུ་ཟད་བྱེད་ཡིན་ཞིང་། དཀར་པོའི་ལས་ནི་བསམ་གཏན་བཞི་པ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བྱེད་ཀྱི་ཟག་མེད་བར་ཆད་མེད་ལམ་དགུ་དགུ་སྐྱེས་པའི་ཐ་མ་བཞིའི་སེམས་ལ་སྟེ། 4-1300 དེ་ཡང་དགེ་བའི་ངོ་བོ་མི་སྤོང་གི དེ་ལ་དམིགས་པའི་ཉོན་མོངས་སྤོང་ངོ་། །གོང་མ་པ་ནི་ཆོས་བཟོད་བཞིས་ངན་འགྲོའི་རྒྱུའི་ལས་དང་། སྒོམ་ལམ་གྱིས་སྤོང་ལམ་གྱི་བདེ་འགྲོའི་རྒྱུའི་ལས་ཟད་ པར་བྱེད་དེ། ལས་ཀྱི་རྒྱུ་ཉོན་མོངས་སྤང་དགོས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། སློབ་དཔོན་གཞན་གྱི་དམྱལ་བ་མི་དགེ་བ་ཁོ་ནའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་སྟེ། མྱོང་འགྱུར་དང་དེ་ལས་གཞན་པའི་འདོད་ཁམས་ ན་དགེ་མི་དགེ་གཉིས་ཀའི་རྣམ་སྨིན་ཡོད་པས་དེ་མྱོང་འགྱུར་ཏེ་གཉིས་རིམ་པ་བཞིན་ནག་པོ་དང་དཀར་པོ་གཉིས་སུ་རིགས་ལ། ཡང་གཞན་ནི་མཐོང་སྤང་གི་ལས་ནི་དགེ་བ་དང་མ་འདྲེས་ པས་ནག་པོ་དང་འདོད་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་གཞན་སྒོམ་སྤང་ནི་དགེ་མི་དགེ་གཉིས་ཀ་ཡོད་པས་དཀར་ནག་ཏུ་འདོད། སྤྱིའི་དབྱེ་བ་རྟེན་གྱི་དབྱེ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་གསུམ་དུ་བསྟན། དེ་ལས་ བཅུར་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། ཐུབ་པ། གཙང་བྱེད། ཉེས་སྤྱད། ལེགས་སྤྱད་དོ། །དང་པོ་ནི། མདོར། ཐུབ་པའི་ལུས་ངག་ཡིད་བཅས་པ་ལ་མི་སློབ་པའི་ལུས་ཀྱི་ལས་དང་། ངག་གི་ལས་དང་། ཡིད་ཁོ་ན་ཉིད་ནི་ཐུབ་པའི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །གོང་མར་ནི་སློབ་མི་སློབ་གཉིས་ཀའི་ལས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། མདོར་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གཙང་བྱེད་ཅེས་པ་ལ། སྒོ་གསུམ་གྱི་ལེགས་སྤྱད་གསུམ་པོ་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་ཐམས་ཅད་ནི་གཙང་བྱེད་རྣམ་པ་གསུམ་ཡིན་ནོ། ། 4-1301 དེ་དག་ནི་ངག་མི་སྨྲ་བ་ཙམ་ཐུབ་པ་དང་། ལུས་ཀྱི་དྲི་མ་དག་པ་ཙམ་གཙང་བར་འདོད་པ་ལ་དགག་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། མདོར། ཉེས་སྤྱད་གསུམ་ཞེས་པ་ལ། ལུས་ཀྱི་ལས་དང་སོགས་ པའི་ངག་དང་ཡིད་ཀྱི་ལས་མི་དགེ་བ་རྣམས་ནི་སྒོ་གསུམ་གྱི་ཉེས་པ་སྤྱད་པ་གསུམ་དུ་འདོད་ཅིང་བརྣབ་སེམས་སོགས་གསུམ་ཉོན་མོངས་ཡིན་པས་ལ

【現代漢語翻譯】 是鈍性的業，因為它們不具煩惱性且無異熟果。至於更高的層次，則與不善業、三界的一切善業以及欲界的混合思業相關。第四種也被稱為『非黑非白』，意指『非黑』，上師也解釋為具有深意。第二種是：是否所有無漏業都能滅盡這三種業？答：並非如此。見道中的四種忍（藏文：ཆོས་བཟོད་བཞི་，梵文天城體：धर्मक्षान्ति，梵文羅馬擬音：dharmakṣānti，漢語字面意思：法忍）和法智，以及欲界中使人脫離貪慾的修道無漏道，即八無間道之心，這十二種心是滅盡黑業的。而第九無間道之心，則是滅盡白業（善業）和黑業（不善業）的。白業是指第四禪中脫離貪慾的無漏無間道，即九九生起的最後四種心。雖然它們不捨棄善的本質，但卻能捨棄以其為目標的煩惱。更高層次的業，則通過四法忍滅盡惡趣之因的業，通過修道滅盡善趣之因的業，因為必須斷除作為業之因的煩惱。第三種是：其他上師認為，地獄唯有不善業的異熟果，而其他欲界則有善與不善二者的異熟果，因此地獄是純粹的黑業，而其他欲界則可分為黑白二業。還有人認為，見道所斷之業不與善混合，故為黑業；而欲界所生的修道所斷之業，則兼有善與不善，故為黑白業。總的來說，根據所依的不同，可分為兩種業，即三種業和十種業。首先是三種業，可分為四種：能忍、能凈、惡行、善行。第一種是：簡而言之，能忍的身語意，即不學習的身業、語業和唯有意業，這三者依次是能忍的身語意。至於更高的層次，則兼有學與非學的業。第二種是：簡而言之，能凈身語意，即三門的一切善行，無論是有漏還是無漏，都是三種能凈之業。這些是爲了駁斥那些認為不說話就是能忍，身體清潔就是能凈的觀點。第三種是：簡而言之，惡行三種，即身語意的惡業，被認為是三門所造的三種惡行，而貪婪等三種煩惱則是煩惱。 是鈍性的業，因為它們不具煩惱性且無異熟果。至於更高的層次，則與不善業、三界的一切善業以及欲界的混合思業相關。第四種也被稱為『非黑非白』，意指『非黑』，上師也解釋為具有深意。第二種是：是否所有無漏業都能滅盡這三種業？答：並非如此。見道中的四種忍（藏文：ཆོས་བཟོད་བཞི་，梵文天城體：धर्मक्षान्ति，梵文羅馬擬音：dharmakṣānti，漢語字面意思：法忍）和法智，以及欲界中使人脫離貪慾的修道無漏道，即八無間道之心，這十二種心是滅盡黑業的。而第九無間道之心，則是滅盡白業（善業）和黑業（不善業）的。白業是指第四禪中脫離貪慾的無漏無間道，即九九生起的最後四種心。雖然它們不捨棄善的本質，但卻能捨棄以其為目標的煩惱。更高層次的業，則通過四法忍滅盡惡趣之因的業，通過修道滅盡善趣之因的業，因為必須斷除作為業之因的煩惱。第三種是：其他上師認為，地獄唯有不善業的異熟果，而其他欲界則有善與不善二者的異熟果，因此地獄是純粹的黑業，而其他欲界則可分為黑白二業。還有人認為，見道所斷之業不與善混合，故為黑業；而欲界所生的修道所斷之業，則兼有善與不善，故為黑白業。總的來說，根據所依的不同，可分為兩種業，即三種業和十種業。首先是三種業，可分為四種：能忍、能凈、惡行、善行。第一種是：簡而言之，能忍的身語意，即不學習的身業、語業和唯有意業，這三者依次是能忍的身語意。至於更高的層次，則兼有學與非學的業。第二種是：簡而言之，能凈身語意，即三門的一切善行，無論是有漏還是無漏，都是三種能凈之業。這些是爲了駁斥那些認為不說話就是能忍，身體清潔就是能凈的觀點。第三種是：簡而言之，惡行三種，即身語意的惡業，被認為是三門所造的三種惡行，而貪婪等三種煩惱則是煩惱。

【English Translation】 are inert actions, as they are neither afflicted nor have resultant effects. The higher levels, however, are related to non-virtuous actions, all virtuous actions of the three realms, and mixed volitional actions of the desire realm. The fourth is also referred to as 'neither black nor white,' meaning 'not black,' which the teacher also explains as having profound meaning. The second is: Do all uncontaminated actions exhaust these three actions? Answer: Not so. The four kshantis (Tibetan: ཆོས་བཟོད་བཞི་, Sanskrit Devanagari: धर्मक्षान्ति, Sanskrit Romanization: dharmakṣānti, Chinese literal meaning: forbearance of dharma) and jnanas of the path of seeing, and the uncontaminated path of cultivation that liberates from desire in the desire realm, namely the minds of the eight uninterrupted paths, these twelve minds are for exhausting black actions. And the ninth mind of the uninterrupted path is for exhausting white actions (virtuous actions) and black actions (non-virtuous actions). White actions refer to the uncontaminated uninterrupted path that liberates from desire in the fourth dhyana, namely the last four minds of the nine-nine arising. Although they do not abandon the essence of goodness, they abandon the afflictions that are their object. Higher-level actions, then, exhaust the actions that are the cause of bad destinies through the four kshantis, and exhaust the actions that are the cause of good destinies through the path of cultivation, because the afflictions that are the cause of actions must be abandoned. The third is: Other teachers believe that hell has only the resultant effects of non-virtuous actions, while other desire realms have the resultant effects of both virtuous and non-virtuous actions, so hell is purely black actions, while other desire realms can be divided into black and white actions. Others believe that the actions to be abandoned by the path of seeing are not mixed with virtue, so they are black actions; while the actions to be abandoned by the path of cultivation born from the desire realm have both virtue and non-virtue, so they are considered black and white actions. In general, according to the difference of the basis, they can be divided into two kinds of actions, namely three kinds of actions and ten kinds of actions. First, the three kinds of actions can be divided into four kinds: capable of enduring, capable of purifying, evil conduct, and good conduct. The first is: In short, the body, speech, and mind capable of enduring, namely the body action, speech action, and only mind action of non-learning, these three are the body, speech, and mind capable of enduring in order. As for the higher levels, they combine the actions of both learning and non-learning. The second is: In short, the body, speech, and mind capable of purifying, namely all the good conduct of the three doors, whether contaminated or uncontaminated, are the three kinds of actions capable of purifying. These are to refute those who think that not speaking is capable of enduring, and that physical cleanliness is capable of purifying. The third is: In short, the three kinds of evil conduct, namely the evil actions of body, speech, and mind, are considered the three kinds of evil conduct committed by the three doors, while the three afflictions such as greed are afflictions. are inert actions, as they are neither afflicted nor have resultant effects. The higher levels, however, are related to non-virtuous actions, all virtuous actions of the three realms, and mixed volitional actions of the desire realm. The fourth is also referred to as 'neither black nor white,' meaning 'not black,' which the teacher also explains as having profound meaning. The second is: Do all uncontaminated actions exhaust these three actions? Answer: Not so. The four kshantis (Tibetan: ཆོས་བཟོད་བཞི་, Sanskrit Devanagari: धर्मक्षान्ति, Sanskrit Romanization: dharmakṣānti, Chinese literal meaning: forbearance of dharma) and jnanas of the path of seeing, and the uncontaminated path of cultivation that liberates from desire in the desire realm, namely the minds of the eight uninterrupted paths, these twelve minds are for exhausting black actions. And the ninth mind of the uninterrupted path is for exhausting white actions (virtuous actions) and black actions (non-virtuous actions). White actions refer to the uncontaminated uninterrupted path that liberates from desire in the fourth dhyana, namely the last four minds of the nine-nine arising. Although they do not abandon the essence of goodness, they abandon the afflictions that are their object. Higher-level actions, then, exhaust the actions that are the cause of bad destinies through the four kshantis, and exhaust the actions that are the cause of good destinies through the path of cultivation, because the afflictions that are the cause of actions must be abandoned. The third is: Other teachers believe that hell has only the resultant effects of non-virtuous actions, while other desire realms have the resultant effects of both virtuous and non-virtuous actions, so hell is purely black actions, while other desire realms can be divided into black and white actions. Others believe that the actions to be abandoned by the path of seeing are not mixed with virtue, so they are black actions; while the actions to be abandoned by the path of cultivation born from the desire realm have both virtue and non-virtue, so they are considered black and white actions. In general, according to the difference of the basis, they can be divided into two kinds of actions, namely three kinds of actions and ten kinds of actions. First, the three kinds of actions can be divided into four kinds: capable of enduring, capable of purifying, evil conduct, and good conduct. The first is: In short, the body, speech, and mind capable of enduring, namely the body action, speech action, and only mind action of non-learning, these three are the body, speech, and mind capable of enduring in order. As for the higher levels, they combine the actions of both learning and non-learning. The second is: In short, the body, speech, and mind capable of purifying, namely all the good conduct of the three doors, whether contaminated or uncontaminated, are the three kinds of actions capable of purifying. These are to refute those who think that not speaking is capable of enduring, and that physical cleanliness is capable of purifying. The third is: In short, the three kinds of evil conduct, namely the evil actions of body, speech, and mind, are considered the three kinds of evil conduct committed by the three doors, while the three afflictions such as greed are afflictions.

---

ས་མིན་ཡང་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་སྤྱད་རྣམ་པ་གསུམ་ མོ། །བཞི་པ་ནི། ཉེས་སྤྱད་ལས་བཟློག་པ་སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་དགེ་བ་དང་། བརྣབ་སེམས་མེད་པ་གསུམ་སོགས་ཏེ། ལེགས་པར་སྤྱད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ། བསྟན་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ནི། ལེགས་སྤྱད་ ཉེས་སྤྱད་དེ་དག་ལས་ཆེ་ལོང་བསྡུས་ན་ལེགས་སྤྱད་ལས་དགེ་བ་དང་ཉེས་སྤྱད་ལས་མི་དགེ་བ་ཅི་རིགས་ཏེ། ཇི་ལྟར་སྲིད་པར་མདོར་ལས་ལམ་བཅུར་གསུངས་སོ། །ཅི་མ་བསྡུས་ཞེ་ན། ལུས་ ཀྱི་ཉེས་སྤྱད་ཀྱི་རྡེག་པ་དང་འཆིང་བ་སོགས་དང་། ལེགས་སྤྱད་ཀྱི་དགེ་བ་དང་ཆང་སྤོང་བ་སོགས་དང་། སྦྱིན་པ་དང་། ཕྱག་སོགས་དང་། གཉིས་ཀའི་སྦྱོར་བ་དང་། མཇུག་དང་། ངག་གིས་སྙན་པར་སྨྲ་ བ་དང་། ཆོས་སྟོན་པ་སོགས་དང་། ཡིད་ཀྱི་གཉིས་ཀའི་སེམས་པ་སོགས་དུ་མའོ། །རྒྱལ་སྲས་མར་ནི་སྦྱོར་བ་དང་མཇུག་དང་ཀུན་སློང་སོགས་ལུས་སོགས་ཀྱི་ནང་དུ་འདུས་པར་བཤད་ལ། མདོ་སྡེ་པ་སོགས་ལས་སེམས་ལས་སེམས་པར་འདོད་པ་ལྟར་ན་སེམས་པའང་འདུས་སོ། ། 4-1302 གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལས་ལམ་དངོས། ལས་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ། ལོག་འཚོ་ལོགས་སུ་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག རིག་བྱེད་ཡིན་མིན་དུ་དབྱེ། རྩ་བ་གསུམ་གསུམ་དུ་བསྟན། མཐར་འབྱིན་ སོགས་གསུམ་དུ་བསྟན། མི་དགེ་བའི་ལས་ལམ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད། ལས་ལམ་དུ་དང་སེམས་པ་ལྷན་གཅིག་འཇུག་པ། འགྲོ་བ་གང་ན་ལས་ལམ་དུ་ཡོད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དགེ་མི་དགེ་ དངོས་གཞི། སྦྱོར་བ། མཇུག་གོ །དང་པོ་ནི། དེ་ལ་འདོད་ལོག་མིན་པའི་ལུས་ངག་གི་མི་དགེ་བ་དྲུག གཞན་ལ་བཅོལ་བ་ལ་དངོས་ཀྱི་རིག་བྱེད་མེད་པའི་རྣམ་རིག་མིན་པ་ཁོ་ནའོ། །གཅིག་ འདོད་ལོག་ནི། གཞན་ལ་བཅོལ་བའི་མི་རྫོགས་པའི་རང་གིས་བྱེད་པར་ངེས་པའི་ཕྱིར། རྣམ་རིག་ཡིན་མིན་གཉིས་ཀ་སྟེ། དྲུག་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱང་རང་ཉིད་བྱེད་ན་དེ་གཉིས་ཀའོ། །ལུས་ངག་གི་དགེ་ བ་བདུན་རྣམ་རིག་ཡིན་མིན་གཉིས་ཏེ། བླང་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་རིག་བྱེད་ལ་རག་ལུས་པས་སོ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པའི་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་སེམས་ཙམ་ལ་རག་ལས་པས་ སོ། །རྣམ་རིག་མིན་པ་ཁོ་ནའོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་མི་དགེའི་ལས་ལམ་བདུན་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་ཏེ་སྦྱོར་བ་རྣམས་ནི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ལ་ལྟོས་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དུ་ངེས་ལ་དེ་རྣམས་ཀུན་སློང་དྲག་པོས་བྱེད་ན་རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་ཡང་ཡོད་པར་འགྱུར་བའམ། 4-1303 གཞན་པས་བྱེད་ན་མིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། དེ་ལས་ཟློག་པ་ནི་མཇུག་པའི་ཚུལ་ཏེ་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཡོད་ངེས་དང་། དངོས་དང་མཐུན་པའི་བྱ་བ་བྱེད་ན་རིག་བྱེད་ཀྱང་ཡོད་ལ། མི་བྱེད་ ན་མེད་དོ། །ཡིད་ཀྱི་གསུམ་ནི་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཙམ་གྱིས་ལས་ལམ་དུ་འགྱུར་བའི་སྦྱོར་མཇུག་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ལུས་ང

【現代漢語翻譯】 此外，意之惡行有三種。 第四種是：與惡行相反，身口意三門之善業，以及無貪心等三種，都是善行。 第二部分，分為教義和解釋兩方面。第一方面是：善行和惡行，如果從整體上概括，善行產生善業，惡行產生不善業，正如經典中所說的十善業道。 如果沒有概括，那麼身的惡行包括毆打和捆綁等，善行包括戒酒和佈施、禮拜等，以及兩者的結合、結束。語的善行包括說悅耳之語和講經說法等。意的善行包括各種心念等。 嘉瓦仁波切解釋說，結合、結束和動機等都包含在身等之中。根據經部等宗派的觀點，心所生於心，因此心念也包含在其中。 第二部分分為三點：業道本身、業道的果報、以及單獨說明邪命的原因。 第一點分為六個方面：區分是否為表色、揭示三種根本、揭示最終結果等三種、不善業道的各自特徵、業道與心念同時存在、以及業道存在於何處。 第一方面分為三點：善與不善的正行、加行、以及完結。 第一點是：不邪淫的身語不善業有六種，委託他人去做，只有非表色的無表色。 邪淫是：委託他人去做是不圓滿的，一定是自己做，因此，有表色和無表色兩種。如果自己做這六種業，那麼也是這兩種。 身語的七種善業有表色和無表色兩種，因為受持戒律依賴於表色。從三摩地中產生的禪定和無漏的律儀，只依賴於心，因此只有無表色。 第二點是：七種善與不善業道的近取，也就是加行，一定是依賴於行為的表色，如果以強烈的動機去做，也可能存在非表色，或者由他人去做則不是。 第三點是：與此相反，是完結的方式，一定存在非表色，如果做與正行相符的行為，也存在表色，如果不做則沒有。 意的三種，僅僅是顯現，就成為業道，沒有加行和完結。 第二點是：身的惡

【English Translation】 Furthermore, there are three types of mental misconduct. The fourth is: the opposite of misconduct, the virtuous actions of body, speech, and mind, as well as the three aspects of non-attachment, etc., are all good conduct. The second part is divided into doctrine and explanation. The first aspect is: good conduct and misconduct, if summarized as a whole, good conduct produces good karma, and misconduct produces bad karma, just as the Ten Virtuous Paths are mentioned in the scriptures. If not summarized, then the physical misconduct includes beating and binding, etc., and the virtuous conduct includes abstaining from alcohol and giving, prostration, etc., as well as the combination and conclusion of the two. Verbal virtuous conduct includes speaking pleasant words and preaching the Dharma, etc. Mental virtuous conduct includes various thoughts, etc. Gyaltsen Rinpoche explains that combination, conclusion, and motivation, etc., are all included in the body, etc. According to the views of the Sutra School and others, mind arises from mind, so thoughts are also included. The second part is divided into three points: the paths of action themselves, the results of the paths of action, and the reasons for separately explaining wrong livelihood. The first point is divided into six aspects: distinguishing whether they are expressive or not, revealing the three roots, revealing the three final results, the respective characteristics of the non-virtuous paths of action, the simultaneous existence of the paths of action and thoughts, and where the paths of action exist. The first aspect is divided into three points: the actual practice of good and bad, the preparation, and the completion. The first point is: there are six non-virtuous actions of body and speech that are not sexual misconduct. Entrusting others to do them only results in non-expressive non-manifestation. Sexual misconduct is: entrusting others to do it is incomplete, it must be done by oneself, therefore, there are both expressive and non-expressive forms. If one does these six actions oneself, then it is also both. The seven virtuous actions of body and speech have both expressive and non-expressive forms, because upholding precepts depends on expression. Samadhi arising from concentration and undefiled discipline only depend on the mind, therefore, there is only non-expression. The second point is: the proximate causes of the seven virtuous and non-virtuous paths of action, that is, the preparation, must be expressive depending on the action. If done with strong motivation, there may also be non-expression, or if done by others, it is not. The third point is: the opposite of this is the way of completion, there must be non-expression, if one does actions that are consistent with the actual practice, there is also expression, if not, there is none. The three of mind, merely manifesting, become paths of action, without preparation and completion. The second point is: physical evil

---

ག་གི་མི་དགེ་བའི་སྦྱོར་བ་ནི་མི་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསུམ་ ལས་སྐྱེས་པ་སྟེ། ཤ་སོགས་ལ་ཆགས་པ་དང་། སྡང་བས་མི་ཤ་ལེན་འདོད་པ་སོགས་དང་། གཏི་མུག་གིས་བླ་མའི་དོན་དུ་དང་། མཆོད་སྦྱིན་དོན་དུ་གསོད་པ་ལ་སོགས་དང་། རྫས་སོགས་ལ་ཆགས་ པ་དང་། གནོད་ལན་དུ་དང་། བླ་མའི་དོན་དུ་རྐུ་བ་སོགས་དང་། གཞན་གྱི་ཆུང་མ་སོགས་ལ་ཆགས་པ་དང་། གནོད་ལན་དུ་དང་། པར་སིག་པ་སོགས་མ་སོགས་ལ་ཉལ་བ་སོགས་དང་། བསྙེན་བཀུར་ གྱི་ཆེད་དུ་དང་གནོད་ལན་དུ་དང་། འདི་ལ་སྐྱོན་ཅིའང་མེད་ཅེས་རྫུན་སོགས་བཞི་སྨྲ་བའོ། །བརྣབ་སེམས་སོགས་རྩ་བ་གསུམ་ལས་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ཞེ་ན། ཆགས་སོགས་གསུམ་པོ་དེའི་མཇུག་ཐོགས་ལས་འབྱུང་ བའི་ཕྱིར་བརྣབ་སེམས་དང་སོགས་པའི་གནོད་སེམས་ལོག་ལྟ་ནི། མི་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསུམ་ལས་སྐྱེས་པ་ཡིན་ནོ། །དགེ་བའི་ལས་ལམ་སྦྱོར་བ་དང་མཇུག་དང་། བཅས་པ་རྣམས་ནི་དགེ་རྩ་གསུམ་ལྡན་ངེས་པའི་དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་བས་ན། 4-1304 ཆགས་མེད་སྡང་མེད་གཏི་མུག་མེད་པ་གསུམ་ཚང་བ་ལས་སྐྱེས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཉོན་མོངས་གང་གི་མཐར་འབྱིན་པ། གང་གི་གཞི་གང་ཡིན་པ། དངོས་གཞིར་འགྱུར་བའི་ཚད་དོ། །དང་པོ་ ནི། གསོད་པ་དང་། གནོད་སེམས་དང་། ཚིག་རྩུབ་པོ་གསུམ་ནི། ཞེ་སྡང་གིས་མཐར་ཕྱིན་པར་བྱེད་ཅིང་། ལོག་གཡེམ་དང་བརྣབ་སེམས་དང་། མ་བྱིན་ལེན་གསུམ་པོ་ཆགས་པས་རྫོགས་བྱེད་ལ། ལོག་ལྟ་གཏི་མུག་ གིས་དང་། ལྷག་མ་རྫུན་ཕྲ་མ་ངག་འཁྱལ་གསུམ་ཆགས་སོགས་གསུམ་ཆར་གྱིས་རྫོགས་པར་འདོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆ་དེ་བཞིའི་གཞི་ནི་རིམ་པ་བཞིན་སེམས་ཅན་དང་ལོངས་སྤྱོད་དང་མིང་གཟུགས་ཏེ་ཕུང་ པོ་ལྔ་དང་། མིང་གི་ཚོགས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཅི་གསད་བྱ་དང་དུས་མཉམ་དུ་དེའི་སྔར་གསོད་བྱེད་ཤི་ནས་ལས་ལམ་དངོས་ཡོད་དམ་མེད་ཞེ་ན། གསད་བྱས་ལས་སྔར་བ་དང་དུས་མཉམ་དུ་ གསོད་བྱེད་ཤི་བ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་བྱ་ཞིང་། འབྲས་བུ་རྫོགས་ཀྱང་གསོད་པའི་ལས་ལམ་གྱི་དངོས་གཞི་མེད་དེ། གསོད་བྱེད་ལ་ཕྱི་མའི་ལུས་གཞན་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དངོས་གཞི་ནི། སྦྱོར་ བ་བྱས་པའི་ལུས་ཉིད་ལས་གྲུབ་དགོས་པས་སོ། །འོ་ན་དམག་དང་ལིངས་སོགས་ཀྱི་ཚེ་གཅིག་གིས་བསད་ན་ལས་དེ་དང་སུ་ལྡན་ནམ་ཞེ་ན། དམག་དང་ལིངས་ལ་སོགས་དོན་གཅིག་པའི་ཕྱིར། དེའི་མི་ཐམས་ཅད་ལའང་དངོས་སུ་བྱེད་པ་པོ་བཞིན་དུ་ལས་དངོས་གཞི་ལྡན་ལ། 4-1305 དེར་ནན་གྱིས་ཁྲིད་པ་སྲོག་གི་ཕྱིར་ཡང་མི་གསོད། ཞེས་ངེས་པ་བྱས་པ་ལ་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། དོན་གཅིག་པ་མེད་པས་སོ། །བཞི་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། དངོས། ལས་ལམ་གྱི་སྒྲ་དོན། ལོག་ལྟའི་ བྱེད་ལས་སོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལུས། ངག་དང་། ཡིད་ཀྱིས་ལས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྲོག་ག

【現代漢語翻譯】 什麼是不善的行為？不善的行為源於三個不善的根本：貪戀血肉等；因嗔恨而想報復殺戮等；因愚癡而爲了上師或祭祀而殺生等；貪戀財物等；爲了報復或爲了上師而偷盜等；貪戀他人的妻子等；爲了報復或發生性關係等；爲了奉承、報復，或者認為『這沒有錯』而說謊等四種行為。那麼，貪婪等三個根本是如何產生的呢？因為它們是從貪戀等三者之後產生的，所以貪婪、害人之心和邪見都源於三個不善的根本。 善行的行為、過程和結果，都必定是由具備三種善根的善心所驅動，即源於不貪、不嗔、不癡這三者。第三部分分為三個方面：哪種煩惱達到極致？什麼是它的基礎？以及轉化為實際行為的程度？ 首先，殺生、害人之心和惡語這三者是由嗔恨達到極致；邪淫、貪婪和不予而取這三者是由貪戀完成；邪見是由愚癡完成；其餘的妄語、離間語和綺語這三者是由貪戀等三者共同完成。其次，這四者的基礎分別是眾生、受用、名色（即五蘊）和名之集合。 第三，如果行兇者在被殺者死亡的同時或之前死亡，那麼殺生的行為是否真實存在？如果在被殺者之前或同時，行兇者已經死亡，那麼行為仍然存在，結果也已完成，但殺生的實際行為並不存在，因為行兇者已經轉世到另一個身體。而且，實際行為必須由實施行為的身體來完成。那麼，在戰爭或集體行動中，如果一個人殺死了另一個人，那麼誰與這個行為相關呢？因為戰爭和集體行動具有相同的目的，所以所有參與者都像實際執行者一樣與實際行為相關。但是，如果有人堅定地認為即使爲了拯救生命也不會殺人，那麼情況就不會改變，因為目的並不相同。 第四部分分為三個方面：實際情況、行為的定義以及邪見的運作方式。首先分為三個方面：身體、語言和意念的行為特徵。首先是生命。

【English Translation】 What are unwholesome actions? Unwholesome actions arise from the three roots of unwholesomeness: attachment to flesh and so on; the desire to take revenge through killing, driven by hatred; killing for the sake of a lama or as an offering, driven by ignorance; attachment to possessions; stealing for revenge or for the sake of a lama; attachment to another's spouse; engaging in sexual relations for revenge or other reasons; and lying, saying 'there is nothing wrong with this,' for the sake of flattery, revenge, or other reasons. How do covetousness and the other two roots arise? Because they arise after attachment and the other two, covetousness, malice, and wrong view all arise from the three roots of unwholesomeness. Virtuous actions, their processes, and their results are all necessarily driven by a virtuous mind endowed with the three roots of virtue, namely, arising from the completeness of non-attachment, non-hatred, and non-ignorance. The third part has three aspects: which affliction reaches its extreme, what is its basis, and the extent to which it transforms into actual action. First, killing, malice, and harsh speech are brought to their extreme by hatred; adultery, covetousness, and taking what is not given are completed by attachment; wrong view is completed by ignorance; and the remaining lying, divisive speech, and idle chatter are all considered to be completed by all three: attachment, etc. Second, the bases for these four are, respectively, sentient beings, enjoyments, name and form (i.e., the five aggregates), and the collection of names. Third, if the perpetrator dies at the same time as or before the victim, does the action of killing actually exist? If the perpetrator dies before or at the same time as the victim, then the action still exists and the result is completed, but the actual action of killing does not exist because the perpetrator has already been reborn into another body. Moreover, the actual action must be accomplished by the body that performs the action. So, in the case of war or collective action, if one person kills another, who is associated with that action? Because war and collective action have the same purpose, all participants are associated with the actual action as if they were the actual perpetrators. However, if someone firmly believes that they will not kill even to save a life, then the situation does not change because the purpose is not the same. The fourth part has three aspects: the actual situation, the definition of action, and the way in which wrong view operates. First, it is divided into three aspects: the characteristics of actions of body, speech, and mind. First is life.

---

ཅོད། མ་བྱིན་ལེན། འདོད་ལོག་གོ །དང་པོ་ནི། སྲོག་གཅོད་ཅེས་པ་ལ་སྲོག་ ནི། སྲོག་དབང་ངམ། ལུས་སེམས་ལ་རྟེན་པའི་རླུང་སྟེ། དེ་གཅོད་པ་ནི་འདི་གསོད་ཅེས་བསམ་བཞིན་དུ་སྟེ། ཟད་བྱེད་པ་དེ་མེད་ཀྱང་ཆོས་མིན་དུ་འགྱུར་བར་འདོད་པ་ཐལ་འགྱུར་བདུན་གྱིས་བཀག་ གོ །དེ་ཉིད་མ་ནོར་བར་ཏེ། སུ་ཡིན་ཡང་རུང་བ་བསད་སྙམ་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །སར་ནི་ནོར་བ་བསད་པ་དང་། ཐོ་ཡོར་སོགས་ལ་བསྣུན་ཏེ། སྲོག་ཆགས་གསོད་དོ་སྙམ་པ་ལ་དངོས་ གཞི་མེད་ཀྱང་སྲོག་གཅོད་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་བཤད་དོ། །རང་ལས་གཞན་ཏེ། རང་ཉིད་གསོད་པ་ནི། འདུལ་བར་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ། །བསད་པ་སྟེ་རང་གི་སྔོན་དུ་ཤི་ཟིན་པའོ། །དུག་ དང་སྔགས་དང་བྱད་སོགས་ཀྱི་བསད་ཀྱང་དེའོ། །གཉིས་པ་ནི། མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ནི་བསམ་བཞིན་དུ་མ་ནོར་བར་གཞན་གྱི་ནོར་མཐུས་དངོས་སུ་ཕྲོགས་པའམ། འཇབ་བུས་མ་ཚོར་བར་བདག་གིར་བྱེད་པ་སྟེ། 4-1306 བུ་ལོན་དང་གཏམ་པ་ལ་དོར་བྱེད་དམ་གཡོ་སྒྱུས་བསླུས་ནའང་དེའོ། །བསྡུ་བར། ཞེ་སྡང་གིས་གཞན་གྱི་རྫས་སྲེག་པ་སོགས་ནི་རྐུ་པ་དང་འདྲ་བའམ་དེ་བས་སྡིག་པ་ཆེ་བར་བཤད་པ་ལ། འདུལ་བར་དེ་དང་སྔགས་ཀྱིས་གཏེར་དུ་བཅུག་པ་སོགས་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་རྐུས་ན་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་ན། འབུལ་བ་པོ་ལ་བསོད་ནམས་འབྱུང་བའི་ཆེད་དུ་དེ་ཀུན་ ཡོངས་སུ་བཟུང་བའི་སངས་རྒྱས་ལས་སམ། དེ་བསྲུང་བ་ལས་དང་། བདག་པོ་མེད་པའི་གཏེར་བྲུས་ན་ཡུལ་གྱི་བདག་པོ་ལས་ཏེ། འདུལ་བར་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ། །རབ་བྱུང་གྲོངས་པའི་རྫས་རྐུ་ན་གསོལ་ བའི་ལས་བྱས་ན་མཚམས་ཁོང་པ་ལས་དང་། མ་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སློབ་མ་ཀུན་ལ་རྐུས་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། བགྲོད་བྱ་མིན་པ་ལ་བགྲོད་བ་ནི། འདོད་པའི་ལོག་གཡེམ་ཏེ། དེའང་རྣམ་པ་ བཞིའོ། །དེ་ལ་བགྲོད་བྱ་མིན་པ་ནི་རང་གི་ཆུང་མ་དང་སྨད་འཚོང་། གླ་བྱིན་པ་ལས་གཞན་པ། གཞན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་། མ་དང་བུ་མོ་སོགས་དང་། ཕ་མའི་བདུན་རྒྱུད་ཚུན་ཆད་ དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་མ་དང་། མས་བསྲུང་བ་སོགས་དང་། ཕོ་དང་མ་ནིང་ངོ་། །ཡན་ལག་མིན་པ་ཁ་དང་བཤང་ལམ་མོ། །ཡུལ་མིན་པ། མཆོད་རྟེན་དང་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། སྐྱེ་བོ་མང་པོའི་མངོན་སུམ་དང་སྣང་བ་ཡོད་པ་སོགས་སོ། ། 4-1307 དུས་མིན་པ་སྦྲུམ་མ་དང་། ནུ་ཞོ་འཐུང་བ་དང་བསྙེན་གནས་ལ་གནས་པ་སོགས་ཏེ། ཕྱི་མ་གསུམ་རང་གི་ཆུང་མ་ལའང་འདོད་ལོག་ཏུ་འགྱུར་ཞིང་། བསྡུ་བར་ལན་ལྔ་ལས་དེ་མ་ཐག་བགྲོད་ པའང་དེར་བཤད་དོ། །དེའང་མ་ནོར་བ་སྟེ། རང་གི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་པའི་གཞན་གྱི་ཆུང་མ་ལ་བགྲོད་ཀྱང་མི་འགྱུར་ཤིང་། ལྷས་བྱིན་གྱི་ཡིན་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་མཆོད་སྦྱིན་གྱི་ལ་བགྲོད་ན་ ཁ་ཅིག་འགྱུར་བར་སྨྲ་ལ། གཞན་ནི་བསམ་སྦྱོ

【現代漢語翻譯】 第三，不與取（藏文：མ་བྱིན་ལེན།，字面意思：未給予而取），邪淫（藏文：འདོད་ལོག་གོ།）。首先，殺生（藏文：སྲོག་གཅོད་ཅེས་པ་ལ་སྲོག་），生命（藏文：སྲོག་）是指命根（藏文：སྲོག་དབང་ངམ།），或者依附於身心的氣息（藏文：ལུས་སེམས་ལ་རྟེན་པའི་རླུང་སྟེ།），斷絕它就是想著『我要殺死這個』（藏文：དེ་གཅོད་པ་ནི་འདི་གསོད་ཅེས་བསམ་བཞིན་དུ་སྟེ།），即使沒有完全殺死，也認為會變成非法的，這被七種過失所阻止（藏文：ཟད་བྱེད་པ་དེ་མེད་ཀྱང་ཆོས་མིན་དུ་འགྱུར་བར་འདོད་པ་ཐལ་འགྱུར་བདུན་གྱིས་བཀག་གོ།）。如果沒錯認，無論殺的是誰，如果心想『我殺了』（藏文：དེ་ཉིད་མ་ནོར་བར་ཏེ། སུ་ཡིན་ཡང་རུང་བ་བསད་སྙམ་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ།།），那就不會構成（殺生）。如果錯認而殺，或者擊打墻壁等物體（藏文：སར་ནི་ནོར་བ་བསད་པ་དང་། ཐོ་ཡོར་སོགས་ལ་བསྣུན་ཏེ།），心想『我在殺害眾生』（藏文：སྲོག་ཆགས་གསོད་དོ་སྙམ་པ་ལ་དངོས་），即使沒有實際的對境，也會產生類似於殺生的罪過（藏文：གཞི་མེད་ཀྱང་སྲོག་གཅོད་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་བཤད་དོ།།）。自己以外的，如果是自殺（藏文：རང་ལས་གཞན་ཏེ། རང་ཉིད་གསོད་པ་ནི།），在《律藏》中被認為是重罪（藏文：འདུལ་བར་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ།།）。被殺，是指在自己之前已經死亡的（藏文：བསད་པ་སྟེ་རང་གི་སྔོན་དུ་ཤི་ཟིན་པའོ།།）。用毒藥、咒語或詛咒等方式殺害也屬於此列（藏文：དུག་དང་སྔགས་དང་བྱད་སོགས་ཀྱི་བསད་ཀྱང་དེའོ།།）。 第二，不與而取，是指明知故犯，沒有錯認，以強力直接搶奪他人的財物（藏文：གཉིས་པ་ནི། མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ནི་བསམ་བཞིན་དུ་མ་ནོར་བར་གཞན་གྱི་ནོར་མཐུས་དངོས་སུ་ཕྲོགས་པའམ།），或者在他人不知情的情況下偷偷地據爲己有（藏文：འཇབ་བུས་མ་ཚོར་བར་བདག་གིར་བྱེད་པ་སྟེ།），包括拖欠債務、賴賬不還，或者用欺騙的手段騙取財物等（藏文：བུ་ལོན་དང་གཏམ་པ་ལ་དོར་བྱེད་དམ་གཡོ་སྒྱུས་བསླུས་ནའང་དེའོ།།）。《攝事品》中說，因嗔恨而焚燒他人財物等行為，類似於偷盜，甚至比偷盜的罪過更大（藏文：བསྡུ་བར། ཞེ་སྡང་གིས་གཞན་གྱི་རྫས་སྲེག་པ་སོགས་ནི་རྐུ་པ་དང་འདྲ་བའམ་དེ་བས་སྡིག་པ་ཆེ་བར་བཤད་པ་ལ།），《律藏》中說，用咒語將財物據爲己有等行為，屬於重罪（藏文：འདུལ་བར་དེ་དང་སྔགས་ཀྱིས་གཏེར་དུ་བཅུག་པ་སོགས་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ།།）。如果偷盜供奉給佛塔的財物，在《涅槃經》中說，爲了讓供奉者獲得福德，從完全攝持這一切的佛陀那裡，或者從守護者那裡偷盜（藏文：མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་རྐུས་ན་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་ན། འབུལ་བ་པོ་ལ་བསོད་ནམས་འབྱུང་བའི་ཆེད་དུ་དེ་ཀུན་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའི་སངས་རྒྱས་ལས་སམ། དེ་བསྲུང་བ་ལས་དང་།），如果挖掘無主之寶，則是從地方的統治者那裡偷盜（藏文：བདག་པོ་མེད་པའི་གཏེར་བྲུས་ན་ཡུལ་གྱི་བདག་པོ་ལས་ཏེ།），《律藏》中說，這屬於重罪（藏文：འདུལ་བར་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ།།）。如果偷盜去世僧人的財物，如果進行了懺悔，則是從僧團那裡偷盜（藏文：རབ་བྱུང་གྲོངས་པའི་རྫས་རྐུ་ན་གསོལ་བའི་ལས་བྱས་ན་མཚམས་ཁོང་པ་ལས་དང་།），如果沒有懺悔，則是從所有的佛陀弟子那裡偷盜（藏文：མ་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སློབ་མ་ཀུན་ལ་རྐུས་པའོ།།）。 第三，行不應行之事，即邪淫（藏文：གསུམ་པ་ནི། བགྲོད་བྱ་མིན་པ་ལ་བགྲོད་བ་ནི། འདོད་པའི་ལོག་གཡེམ་ཏེ།），它有四種情況（藏文：དེའང་རྣམ་པ་བཞིའོ།།）。不應行之處是指，除了自己的妻子、妓女和支付報酬的對象之外，還包括被他人攝受的（藏文：དེ་ལ་བགྲོད་བྱ་མིན་པ་ནི་རང་གི་ཆུང་མ་དང་སྨད་འཚོང་། གླ་བྱིན་པ་ལས་གཞན་པ། གཞན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་།），以及母親、女兒等，甚至包括父母的七代以內的親屬（藏文：མ་དང་བུ་མོ་སོགས་དང་། ཕ་མའི་བདུན་རྒྱུད་ཚུན་ཆད་），以及出家女眾、受母親保護的女子等，還有男子和人妖（藏文：དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་མ་དང་། མས་བསྲུང་བ་སོགས་དང་། ཕོ་དང་མ་ནིང་ངོ་།།）。非肢體之處是指口和大小便道（藏文：ཡན་ལག་མིན་པ་ཁ་དང་བཤང་ལམ་མོ།།）。非處所是指佛塔、寺廟，以及在眾多人面前或有明顯跡象的地方等（藏文：ཡུལ་མིན་པ། མཆོད་རྟེན་དང་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། སྐྱེ་བོ་མང་པོའི་མངོན་སུམ་དང་སྣང་བ་ཡོད་པ་སོགས་སོ།།）。 非時是指懷孕期間、哺乳期間以及齋戒期間等（藏文：དུས་མིན་པ་སྦྲུམ་མ་དང་། ནུ་ཞོ་འཐུང་བ་དང་བསྙེན་གནས་ལ་གནས་པ་སོགས་ཏེ།），后三種情況即使是對自己的妻子也構成邪淫（藏文：ཕྱི་མ་གསུམ་རང་གི་ཆུང་མ་ལའང་འདོད་ལོག་ཏུ་འགྱུར་ཞིང་།），《攝事品》中說，連續五次以上立即行淫也屬於此列（藏文：བསྡུ་བར་ལན་ལྔ་ལས་དེ་མ་ཐག་བགྲོད་པའང་དེར་བཤད་དོ།།）。如果沒有錯認，如果誤以為是自己的妻子而與他人的妻子行淫，則不構成邪淫（藏文：དེའང་མ་ནོར་བ་སྟེ། རང་གི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་པའི་གཞན་གྱི་ཆུང་མ་ལ་བགྲོད་ཀྱང་མི་འགྱུར་ཤིང་།），如果誤以為是天授的妻子而與祭祀的女子行淫，有些人認為構成邪淫（藏文：ལྷས་བྱིན་གྱི་ཡིན་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་མཆོད་སྦྱིན་གྱི་ལ་བགྲོད་ན་ཁ་ཅིག་འགྱུར་བར་སྨྲ་ལ།），另一些人則認為不構成（藏文：གཞན་ནི་བསམ་སྦྱོ）。

【English Translation】 Third, not giving and taking (Tibetan: མ་བྱིན་ལེན།, literally: not given and taken), sexual misconduct (Tibetan: འདོད་ལོག་གོ།). First, killing (Tibetan: སྲོག་གཅོད་ཅེས་པ་ལ་སྲོག་), life (Tibetan: སྲོག་) refers to the life force (Tibetan: སྲོག་དབང་ངམ།), or the breath that relies on the body and mind (Tibetan: ལུས་སེམས་ལ་རྟེན་པའི་རླུང་སྟེ།), cutting it off is thinking 'I will kill this' (Tibetan: དེ་གཅོད་པ་ནི་འདི་གསོད་ཅེས་བསམ་བཞིན་དུ་སྟེ།), even if it is not completely killed, it is considered that it will become illegal, which is prevented by seven transgressions (Tibetan: ཟད་བྱེད་པ་དེ་མེད་ཀྱང་ཆོས་མིན་དུ་འགྱུར་བར་འདོད་པ་ཐལ་འགྱུར་བདུན་གྱིས་བཀག་གོ།). If there is no mistake, no matter who is killed, if you think 'I killed' (Tibetan: དེ་ཉིད་མ་ནོར་བར་ཏེ། སུ་ཡིན་ཡང་རུང་བ་བསད་སྙམ་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ།།), then it will not constitute (killing). If you kill by mistake, or hit walls and other objects (Tibetan: སར་ནི་ནོར་བ་བསད་པ་དང་། ཐོ་ཡོར་སོགས་ལ་བསྣུན་ཏེ།), thinking 'I am killing sentient beings' (Tibetan: སྲོག་ཆགས་གསོད་དོ་སྙམ་པ་ལ་དངོས་), even if there is no actual object, it will produce a sin similar to killing (Tibetan: གཞི་མེད་ཀྱང་སྲོག་གཅོད་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་བཤད་དོ།།). Other than oneself, if it is suicide (Tibetan: རང་ལས་གཞན་ཏེ། རང་ཉིད་གསོད་པ་ནི།), it is considered a serious crime in the Vinaya (Tibetan: འདུལ་བར་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ།།). Being killed means having died before oneself (Tibetan: བསད་པ་སྟེ་རང་གི་སྔོན་དུ་ཤི་ཟིན་པའོ།།). Killing with poison, mantras, or curses is also included (Tibetan: དུག་དང་སྔགས་དང་བྱད་སོགས་ཀྱི་བསད་ཀྱང་དེའོ།།). Second, taking what is not given means knowingly and without mistake, directly robbing others of their property by force (Tibetan: གཉིས་པ་ནི། མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ནི་བསམ་བཞིན་དུ་མ་ནོར་བར་གཞན་གྱི་ནོར་མཐུས་དངོས་སུ་ཕྲོགས་པའམ།), or secretly taking possession of it without the other person's knowledge (Tibetan: འཇབ་བུས་མ་ཚོར་བར་བདག་གིར་བྱེད་པ་སྟེ།), including defaulting on debts, refusing to pay, or defrauding others of their property by deception (Tibetan: བུ་ལོན་དང་གཏམ་པ་ལ་དོར་བྱེད་དམ་གཡོ་སྒྱུས་བསླུས་ནའང་དེའོ།།). In the Compendium, it is said that burning other people's property out of hatred is similar to stealing, or even more sinful than stealing (Tibetan: བསྡུ་བར། ཞེ་སྡང་གིས་གཞན་གྱི་རྫས་སྲེག་པ་སོགས་ནི་རྐུ་པ་དང་འདྲ་བའམ་དེ་བས་སྡིག་པ་ཆེ་བར་བཤད་པ་ལ།), the Vinaya says that taking possession of property with mantras is a serious crime (Tibetan: འདུལ་བར་དེ་དང་སྔགས་ཀྱིས་གཏེར་དུ་བཅུག་པ་སོགས་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ།།). If you steal property offered to a stupa, the Nirvana Sutra says that in order for the offerer to gain merit, stealing from the Buddha who completely holds all of this, or from the guardian (Tibetan: མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་རྐུས་ན་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་ན། འབུལ་བ་པོ་ལ་བསོད་ནམས་འབྱུང་བའི་ཆེད་དུ་དེ་ཀུན་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའི་སངས་རྒྱས་ལས་སམ། དེ་བསྲུང་བ་ལས་དང་།), if you dig up ownerless treasures, you are stealing from the local ruler (Tibetan: བདག་པོ་མེད་པའི་གཏེར་བྲུས་ན་ཡུལ་གྱི་བདག་པོ་ལས་ཏེ།), the Vinaya says that this is a serious crime (Tibetan: འདུལ་བར་སྦོམ་པོར་བཤད་དོ།།). If you steal the property of a deceased monk, if you have confessed, you are stealing from the Sangha (Tibetan: རབ་བྱུང་གྲོངས་པའི་རྫས་རྐུ་ན་གསོལ་བའི་ལས་བྱས་ན་མཚམས་ཁོང་པ་ལས་དང་།), if you have not confessed, you are stealing from all the Buddha's disciples (Tibetan: མ་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སློབ་མ་ཀུན་ལ་རྐུས་པའོ།།). Third, doing what should not be done, that is, sexual misconduct (Tibetan: གསུམ་པ་ནི། བགྲོད་བྱ་མིན་པ་ལ་བགྲོད་བ་ནི། འདོད་པའི་ལོག་གཡེམ་ཏེ།), it has four situations (Tibetan: དེའང་རྣམ་པ་བཞིའོ།།). Places that should not be visited include, in addition to one's own wife, prostitutes, and paid objects, those who are possessed by others (Tibetan: དེ་ལ་བགྲོད་བྱ་མིན་པ་ནི་རང་གི་ཆུང་མ་དང་སྨད་འཚོང་། གླ་བྱིན་པ་ལས་གཞན་པ། གཞན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་།), as well as mothers, daughters, etc., and even relatives within seven generations of parents (Tibetan: མ་དང་བུ་མོ་སོགས་དང་། ཕ་མའི་བདུན་རྒྱུད་ཚུན་ཆད་), as well as nuns, women protected by mothers, etc., and men and transsexuals (Tibetan: དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་མ་དང་། མས་བསྲུང་བ་སོགས་དང་། ཕོ་དང་མ་ནིང་ངོ་།།). Non-limb places refer to the mouth and the paths of large and small convenience (Tibetan: ཡན་ལག་མིན་པ་ཁ་དང་བཤང་ལམ་མོ།།). Non-places refer to stupas, temples, and places in front of many people or with obvious signs (Tibetan: ཡུལ་མིན་པ། མཆོད་རྟེན་དང་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། སྐྱེ་བོ་མང་པོའི་མངོན་སུམ་དང་སྣང་བ་ཡོད་པ་སོགས་སོ།།). Inappropriate times refer to pregnancy, breastfeeding, and fasting, etc. (Tibetan: དུས་མིན་པ་སྦྲུམ་མ་དང་། ནུ་ཞོ་འཐུང་བ་དང་བསྙེན་གནས་ལ་གནས་པ་སོགས་ཏེ།), the latter three situations constitute sexual misconduct even with one's own wife (Tibetan: ཕྱི་མ་གསུམ་རང་གི་ཆུང་མ་ལའང་འདོད་ལོག་ཏུ་འགྱུར་ཞིང་།), the Compendium says that having intercourse immediately more than five times in a row also belongs to this category (Tibetan: བསྡུ་བར་ལན་ལྔ་ལས་དེ་མ་ཐག་བགྲོད་པའང་དེར་བཤད་དོ།།). If there is no mistake, if one has intercourse with another person's wife, mistaking her for one's own wife, it does not constitute sexual misconduct (Tibetan: དེའང་མ་ནོར་བ་སྟེ། རང་གི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་པའི་གཞན་གྱི་ཆུང་མ་ལ་བགྲོད་ཀྱང་མི་འགྱུར་ཤིང་།), if one has intercourse with a sacrificial woman, mistaking her for the wife of the god-given, some people think it constitutes sexual misconduct (Tibetan: ལྷས་བྱིན་གྱི་ཡིན་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་མཆོད་སྦྱིན་གྱི་ལ་བགྲོད་ན་ཁ་ཅིག་འགྱུར་བར་སྨྲ་ལ།), while others think it does not (Tibetan: གཞན་ནི་བསམ་སྦྱོ).

---

ར་འཛོལ་བས་མི་འགྱུར་ཏེ་སྲོག་གཅོད་པ་ལྟར་རོ། །རབ་བྱུང་མ་ལ་བགྲོད་ན་ཡུལ་གྱི་བདག་པོ་ལ་གཡེམ་པ་སྟེ། གཞོན་ནུ་མ་ལ་བགྲོད་པ་ ན་གང་ལ་བྱིན་པ་ལས་དང་། བྱིན་པ་མེད་ན་བསྲུང་བྱེད་དང་། ཐ་ན་རྒྱལ་པོ་ལས་སོ། གཉིས་པ་ངག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་རྫུན་ལ་གཉིས་ཏེ། དངོས་དང་། ཞར་བྱུང་མཐོང་ཐོས་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། རྫུན་ཚིག་ནི། སྨྲ་བྱའི་དོན་དེ་ལ་འདུ་ཤེས་གནས་ཚུལ་ལས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་ནས་སྨྲ་བའི་ཚིག་དེའི་དོན་གཞན་གྱི་མངོན་པར་གོ་ན་སྟེ། མ་མཐོང་བ་ལ་མཐོང་ཞེས་སོགས་སྨྲ་ བའོ། །མ་གོ་ན་ངག་འཁྱལ་ཏེ། ངག་དུ་མ་སྨྲ་པའི་རྫུན་ལུས་ཀྱིས་བརྡ་བྱེད་པ་དང་། ལུས་ངག་གཉིས་ཀས་མི་བྱེད་པ་གསོ་སྦྱོང་ལ་གནས་བརྟན་གྱིས་ཡོངས་དག་དྲིས་པ་ན་ལྟུང་བ་ཡོད་བཞིན་དུ་ཅི་ཡང་མི་སྨྲ་བས་སོ། ། 4-1308 གཉིས་པ་ནི། མདོར་མཐོང་ཐོས་ཤེས་རྟོགས་བཞི་ལ་བདེན་པ་དང་། རྫུན་པར་སྨྲ་བའི་ཐ་སྙད་བཅུ་དྲུག་གསུངས་པ་ལ་དེ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་ནི། མིག་ཤེས་དང་། རྣ་བ་སྟེ་ཉན་ཤེས་དང་། ཡིད་ཀྱི་ རྣམ་ཤེས་དང་རྣ་ལྕེ་ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གསུམ་གྱི་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་གང་དེ་རིམ་པ་བཞིན། མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་རྟོགས་པར་བཤད་དེ། དྲི་རོ་རེག་བྱ་གསུམ་ ནི་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པས་ཤི་བ་དང་འདྲ་བས་སམ། སློབ་དཔོན་འདུས་བཟང་། ཕྲད་ནས་འཛིན་པར་འདྲ་བས་རྟོགས་པ་ཞེས་གཅིག་ཏུ་བྱས་ཟེར། གོང་མ་པ་ནི་ཐོས་རྟོག་ཤེས་གསུམ་ཐོས་བསམ་སྒོམ་ པའི་རིག་པ་ལ་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ཕྲ་མ་ནི། ཕ་རོལ་མཐུན་པ་དབྱེ་བའམ་མི་མཐུན་པ་མི་འདུམ་པའི་ཆེད་དུ་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱིས་ཚིག་བདེན་པའམ་མི་བདེན་པ་མངོན་པར་བརྗོད་ ཅིང་གོ་བའོ། །གསུམ་པ་ཚིག་རྩུབ་པ་ནི། གཞན་ལ་སེམས་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་ཚིག་མི་སྙན་པ་མ་ནོར་བར་བརྗོད་ཅིང་གོ་བའོ། །བཞི་པ་ངག་འཁྱལ་བ་ནི། ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་ཚིག་ཀུན་ནོ། ། སྡེ་པ་གཞན་ནི། རྫུན་སོགས་གསུམ་པོ་དེ་ལས་གཞན་པའི་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་ཚིག་ཡིན་ཞེས་ཟེར་ཏེ། དཔེར་ན་ལོག་འཚོ་ཅན་གྱི་ཁ་གསག་དང་། ཆགས་པ་ཅན་གྱི་གླུ་དང་། ཟློས་གར་མཁན་གྱི་བཞད་གད་བཞིན་དང་། 4-1309 དེའི་ལྟ་བར་གྱུར་ནས་བསྟན་བཅོས་ངན་པ་འདོན་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ་གྱི། བརྣབ་སེམས་ནི། མཐུའམ་འཇམ་བུའང་རུང་ལོག་པ་མི་རིགས་པའི་གཞན་གྱི་ནོར་བདག་གིར་གྱུར་ན་ཅི་མ་རུང་ སྙམ་ནས་ཆགས་ཤིང་བདག་གིར་བྱེད་པ་འདོད་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གནོད་སེམས་ནི་སེམས་ཅན་ཕ་རོལ་ལ་སྡང་བ་བཞིན་གནོད་པའི་རྣམ་པར་ཞུགས་པའོ། །གསུམ་པ་ལོག་ལྟ་ནི། ལས་དགེ་མི་དགེ་མེད་ པར་ལྟ་བ་སོགས་ལས་འབྲས་དང་འཕགས་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ། །གཉིས་པ་ལས་ལམ་གྱི་སྒྲ་དོན་ནི། བཅུ་པོ་འདི་ལ་ཡིད་ཀྱི་གསུམ་སྟེ། དེ་གསུམ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་བ

【現代漢語翻譯】 如同因疏忽而殺生一樣。如果與比丘尼發生關係，則相當於與地方長官通姦；如果與年輕女子發生關係，則取決於是否已許配他人，如果已許配，則違犯了婚約；如果未許配，則違犯了監護人的意願，甚至包括國王的意願。第二，語業有四種，第一是妄語，分為兩種：直接的妄語和間接的妄語，即對所見所聞的陳述。 第一種是妄語：即說話時，將應說之事的認知狀態改變為其他狀態，並使聽者理解為其他含義，例如，未見說見等。如果聽者未理解，則為綺語；如果未說妄語，但以身體示意，或身語皆未表達，例如，在安居時，住持詢問是否有犯戒，明明有罪卻不說話，也構成犯罪。 第二種是：簡而言之，對於所見、所聞、所知、所覺四種情況，說真話或假話，共有十六種說法。這四種的定義是：眼識、耳識（即聽覺）、意識，以及鼻、舌、身三種感官的體驗，依次稱為所見、所聞、所知、所覺。因為氣味、味道、觸感三種是無記的，如同死了一樣；或者像阿阇梨（梵文：Ācārya，老師）善護一樣，接觸后才執取，所以稱為覺。上師則認為，聞、覺、知三種是聞、思、修的智慧。第二是離間語：爲了離間他人和諧關係或不調解不和關係，以煩惱心說真實或不真實的話語，並使對方理解。第三是惡語：以煩惱心對他人說不悅耳的、準確無誤的話語，並使對方理解。第四是綺語：指一切與煩惱相關的言語。 其他論師則說：除了妄語等三種之外，其他與煩惱相關的言語都是綺語。例如，邪命者的諂媚之語、貪戀者的情歌、藝人的玩笑，以及沉迷於這些觀點而吟誦的惡劣論典等。第三是意業，分為三種：貪慾心是：無論是財富還是閻浮樹，都希望將不屬於自己的他人的財物據爲己有，產生貪戀並想佔爲己有的慾望。第二是害心：如同憎恨眾生一樣，懷有損害他人的念頭。第三是邪見：認為沒有善惡業，否定業果和聖者等。 第二，業道的詞義是：這十種業道中，意業有三種，這三種意業以及與它們相應的...

【English Translation】 It is like killing due to negligence. If one has intercourse with a Bhikshuni (nun), it is like committing adultery with the local ruler; if one has intercourse with a young woman, it depends on whether she has been betrothed to someone. If she has been betrothed, it is a violation of the engagement; if she has not been betrothed, it is a violation of the guardian's wishes, even the king's. Second, there are four types of verbal actions. The first is lying, which is divided into two types: direct lying and indirect lying, which is the statement of what is seen and heard. The first is lying: that is, when speaking, the cognitive state of the matter to be spoken is changed to another state, and the listener understands it as another meaning, such as saying 'I have seen' when one has not seen. If the listener does not understand, it is frivolous talk; if one does not lie, but gestures with the body, or neither the body nor the speech expresses anything, for example, during the Posadha (Uposatha, 布薩), when the resident monk asks if there are any transgressions, and one remains silent despite having committed an offense, it also constitutes an offense. The second is: In short, regarding the four things seen, heard, known, and cognized, there are sixteen terms for speaking truthfully or falsely. The definitions of these four are: eye consciousness, ear consciousness (i.e., hearing), mind consciousness, and the experience of the three senses of nose, tongue, and body, which are respectively called seeing, hearing, knowing, and cognizing. Because the three of smell, taste, and touch are indeterminate, like being dead; or like Ācārya (梵文：Ācārya，teacher) Sudarsana, grasping only after contact, it is called cognition. The upper ones consider the three of hearing, cognition, and knowing to be the wisdom of hearing, thinking, and meditating. The second is divisive speech: for the purpose of dividing the harmony of others or not reconciling disharmony, speaking true or false words with an afflicted mind and making the other person understand. The third is harsh speech: speaking unpleasant, accurate words to others with an afflicted mind and making the other person understand. The fourth is frivolous speech: refers to all words related to afflictions. Other teachers say: Apart from the three of lying, etc., other words related to afflictions are frivolous speech. For example, the flattering words of a heretic, the love songs of a lustful person, the jokes of an entertainer, and the recitation of evil treatises while indulging in these views. Third, there are three types of mental actions: Covetousness is: whether it is wealth or Jambudvipa (འཛམ་བུའི་གླིང་།, 梵文：Jambudvīpa, 梵文羅馬音：Jambudvīpa, 贍部洲), one desires to take the property of others that does not belong to oneself, generating greed and the desire to possess it. The second is malice: like hating sentient beings, harboring thoughts of harming others. The third is wrong view: believing that there is no good or bad karma, denying the results of karma and the noble ones, etc. Second, the meaning of the term 'path of action' is: Among these ten paths of action, there are three mental actions, and these three mental actions and their corresponding...

---

སམ་པ་ནི། དེ་ གསུམ་གྱི་དབང་གིས་དེ་གསུམ་དང་མཐུན་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་སེམས་པ་རྒྱུ་བའི་ལམ་ཡིན་པས་ལས་ཀྱི་ལམ་ཡིན་གྱི་ལས་མིན་ལ། གཞན་བདུན་ནི་ལུས་ངག་གི་ལས་ཡིན་པའི་ལས་ཀྱང་ཡིན་ལ། དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་སེམས་ལ་འཇུག་པའི་ལས་ཀྱི་ལམ་ཡང་ཡིན་ནོ། །མདོ་སྡེ་པ་སོགས་སེམས་པའམ། བསམ་པའི་ལས་ཀྱང་ཡིན་ལ། བདེ་འགྲོའི་ལམ་ཡང་ཡིན་པས་བཅུ་ཆར་ལས་ལམ་དུ་བཞེད་དོ། ། གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལོག་ལྟས་དགེ་རྩ་གཅོད། ཆད་པའི་ངོ་བོ་སྤྱིར་བཏང་། དམིགས་བསལ་དང་བཅས་པས་མཚམས་སྦྱོར་ཚུལ། དང་པོ་ནི མེད་པའི་ལོག་ལྟས་དགེ་རྩ་གཅོད་ཅེས་བསྟན་ནས། དེ་བཤད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། 4-1310 གང་གཅོད་ཞེ་ན། ཁམས་གོང་གི་དང་། འདོད་པའི་སྦྱོར་བྱུང་ནི་སྔར་ཉམས་ཟིན་པའི་འདོད་པར་གཏོགས་པའི་དགེ་བ་སྐྱེས་ཐོབ་དངོས་སུ་སྟེ། གཞན་གྱིའང་ཐོབ་པ་ཐག་བསྲིང་ངོ་། །གང་ལ་དམིགས་པས་གཅོད་ ཅེ་ན། ལེགས་སྤྱད་དང་ཉེས་སྤྱད་མེད་ཞེས་རྒྱུ་དང་། དེ་དག་གི་འབྲས་བུ་མེད་ཅེས་འབྲས་བུ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ། གང་རུང་ངམ་གཉིས་ཀས་དང་། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་དང་སྐལ་བ་མཉམ་མི་ མཉམ་གྱི་ཁམས་ལ་དམིགས་པ་ཀུན་གྱིས་སོ། །ཇི་ལྟར་གཅོད་ཅེ་ན། སྒོམ་སྤང་བཞིན་ལོག་ལྟ་ཆུང་འབྲིང་དགུས་དགེ་རྩ་ཆེ་འབྲིང་དགུ་རིམ་གྱིས་སོ། །གང་དུ་གཅོད་ཅེ་ན། འཆལ་བའི་ཤེས་རབ་བརྟན་ ཞིང་སྡིག་པའི་བསམ་པ་ཅན་ཞིག་གིས། གཅོད་པའི་བྱང་ལས་གཞན་གླིང་གསུམ་གྱི་མིའི་ནང་དུ་དང་། དེའི་བྱེ་བྲག་སྐྱེས་པ་བུད་མེད་ཀྱིས་གཅོད་ལ། དེ་ཡང་བསམ་པ་གཡོ་བའི་སྲེད་པ་གཅོད་པ་ མིན་གྱི་ལྟ་བ་གཅོད་པས་སོ། །གཞན་དུ་ན་ལྷ་ཚེ་རིང་པོའི་རྟེན་ལ་ལོག་ལྟ་སྐྱེས་ཏེ་བཅད་པར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆད་པའི་ངོ་བོ་ཅི་ཞེ་ན། ཆད་པ་དེ་ནི་དགེ་རྩའི་ ཐོབ་པ་མི་ལྡན་པ་སྟེ། དགེ་བས་མ་ཐོབ་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་མཚམས་སྦྱོར་ཞེ་ན། ཆད་པ་དེ་སླར་མཚམས་སྦྱོར་བ་ནི་རྒྱུ་འབྲས་ལ་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེ་བའམ་རྒྱུ་འབྲས་ཡོད་པར་ལྟ་བས་ཏེ། 4-1311 དེ་དག་གི་དགེ་བ་སྐྱེས་ཐོབ་དགུའི་ཐོབ་པ་ཅིག་ཆར་འདྲེན་པ། མངོན་དུ་རིམ་གྱི་འགྱུར་ཏེ། ནད་བྱང་ནས་སྟོབས་རིམ་གྱིས་རྙེད་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་གཞན་གྱིས་ཚེ་འདི་ལ་སྦྱོར་གྱི་མཚམས་ མེད་བྱས་པའི་ཚེ་འདི་ལ་སྦྱོར་བ་མིན་ཏེ་རྐྱེན་གྱིས་ཆད་ན་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བའི་བར་དོ་དང་རྒྱུ་འབྲས་ཆད་ན་དམྱལ་བ་ནས་འཆི་བར་ཕྱོགས་ན་སྦྱོར་རོ། །ལྔ་པ་ལས་ལམ་དུ་དང་ སེམས་པ་ལྷན་ཅིག་འཇུག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མི་དགེ་བ་དང་། དགེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། མི་དགེ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་འཇུག་པ་ཡིད་ཀྱི་གསུམ་གང་རུང་རྐྱང་བ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། གཉིས་དང་ འཇུག་པ་གནོད་སེམས་ཀྱིས་སྲོག་གཅོད་པ་དང་། གསུམ་དང་འཇུག་པ་གནོད་སེམས་ཀྱིས་སྲོག་གཅོད་པ་དང་། ཅིག་ཆར་ནོར་འཕྲ

【現代漢語翻譯】 關於『思』(sam pa，意為『思考』)：由於這三者的影響，『思』與這三者相符，因此『思』是心執行的道路，是業的道路，但本身不是業。其他七者是身語的業，因此既是業，也是依憑這些而進入心的業的道路。經部宗等認為，『思』或『想法』也是業，也是通往善趣的道路，因此認為十者都是業的道路。 第三個問題有三點：斷滅見斷善根，斷滅的本體一般而言，以及包含特殊情況的連線方式。首先是，揭示了『無有』的斷滅見會斷善根。對此的解釋有四點： 4-1310 斷滅什麼呢？是上界的以及欲界的生得善根，即先前已經體驗過的屬於欲界的善，是實際獲得的。其他的獲得也會被推遲。以什麼為目標而斷滅呢？斷滅的對象是，否定善行和惡行，即否定因，以及否定這些的果，即誹謗果。可以是其中任何一個，或者兩者都是。以及所有以有漏無漏和同分不同分的界為目標的情況。如何斷滅呢？像修斷一樣，以小、中、大九種斷滅見，依次斷滅大、中、小九種善根。在何處斷滅呢？在一個邪慧堅定且心懷罪惡的人中。除了斷滅的凈業之外，在其他三大洲的人中，以及具體來說，男人和女人都會斷滅。而且，這不是斷滅動搖想法的貪慾，而是斷滅見解。否則，據說在長壽天的所依中，會產生斷滅見並被斷滅。第二點是，斷滅的本體是什麼呢？斷滅是不具備善根的獲得，即沒有獲得善。第三點是，如何連線呢？斷滅的重新連線，是因為對因果產生懷疑，或者認為因果存在。因此， 4-1311 這些善的生得九種獲得的整體恢復，是逐漸顯現的，就像從疾病中恢復，逐漸獲得力量一樣。而且，如果其他人在此生中進行了連線，那麼就不會在此生中進行連線。如果因緣斷絕，那麼就會在墮入地獄的中有中連線。如果因果斷絕，那麼就會在地獄中死亡時連線。第五，作為業的道路，『思』一同進入有兩種情況：不善和善。首先是，與不善一同進入，是意的三種中的任何一種單獨顯現，以及兩種一同進入，即以害心殺生，以及三種一同進入，即以害心殺生，並且同時偷盜。

【English Translation】 Regarding 'Sam pa' (thinking): Because of the influence of these three, 'thinking' is in accordance with these three. Therefore, 'thinking' is the path of the mind's movement, the path of karma, but not karma itself. The other seven are the karma of body and speech, so they are both karma and the path of karma that enters the mind by relying on these. The Sautrantika school and others believe that 'thinking' or 'ideas' are also karma, and also the path to good destinies, so they consider all ten to be paths of karma. The third question has three points: nihilistic views severing roots of virtue, the nature of severance in general, and the manner of connection including special cases. First, it is revealed that nihilistic views of 'non-existence' sever roots of virtue. There are four explanations for this: 4-1310 What is severed? It is the innate virtue of the upper realms and the desire realm, that is, the virtue belonging to the desire realm that has already been experienced, which is actually obtained. Other acquisitions will also be delayed. What is the target of severance? The target of severance is the denial of good deeds and bad deeds, that is, the denial of cause, and the denial of the fruits of these, that is, the slander of fruit. It can be any one of them, or both. And all cases that target the realms of contaminated and uncontaminated, and shared and unshared. How is it severed? Like what is abandoned by meditation, the nine small, medium, and large nihilistic views gradually sever the large, medium, and small nine roots of virtue. Where is it severed? In a person with firm perverse wisdom and a sinful mind. Apart from the purifying karma of severance, among the people of the other three continents, and specifically, men and women will sever. Moreover, this is not severing the craving that shakes thoughts, but severing views. Otherwise, it is said that in the support of long-lived gods, nihilistic views arise and are severed. The second point is, what is the nature of severance? Severance is the lack of attainment of the roots of virtue, that is, not obtaining virtue. The third point is, how to connect? The reconnection of severance is because of doubt about cause and effect, or the view that cause and effect exist. Therefore, 4-1311 The overall restoration of these nine innate attainments of virtue is gradually manifested, just like recovering from illness and gradually gaining strength. Moreover, if others have made a connection in this life, then there will be no connection in this life. If the conditions are severed, then the connection will be in the intermediate state of falling into hell. If cause and effect are severed, then the connection will be when dying from hell. Fifth, as the path of karma, 'thinking' enters together in two situations: non-virtuous and virtuous. First, entering together with non-virtue is when any one of the three of mind alone manifests, and when two enter together, that is, killing with harmful intent, and when three enter together, that is, killing with harmful intent, and stealing at the same time.

---

ོག་པ་དང་། བཞི་དང་འཇུག་པ་དེ་གསུམ་དང་མཉམ་དུ་རྫུན་སྨྲ་བ་དང་། ལྔ་ དང་དྲུག་དང་བདུན་དང་འཇུག་པ་དེ་བཞིའི་སྟེང་དུ་ཕྲ་མ་དང་ཚིག་རྩུབ་དང་ངག་འཁྱལ་སྨྲ་བའོ། །བརྒྱད་ཀྱི་བར་རྣམས་དང་སེམས་པ་ལྷན་ཅིག་འཇུག་པ་གནོད་སེམས་ཀྱིས་སྲོག་གཅོད་སོགས་དྲུག་ལ་ སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་འདོད་ལོག་རང་གི་བྱས་ཏེ་མཉམ་དུ་མཐར་ཕྱིན་ནའོ། །དགུའམ་བཅུ་དང་ནི་མིན་ཏེ་ཡིད་ཀྱི་གསུམ་ལྷན་གཅིག་མི་འབྱུང་བས་སོ། །དགེ་བ་ནི་གཅིག་ནས་བཅུའི་བར་རྣམས་དང་། སེམས་པ་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་ངོ་། ། 4-1312 འོན་ཀྱང་གཅིག་དང་བརྒྱད་དང་ལྔ་དང་སེམས་པ་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བ་མིན་ཏེ། ཡིད་ཀྱི་དང་པོ་གཉིས་སོ་སོ་བ་མི་སྲིད་ཅིང་། ལུས་ངག་གི་སྤོང་བ་ནི་བཞི་པའམ་བདུན་པ་ཡིན་པས་སོ། ། དེས་ན་གཉིས་དང་འཇུག་པའི་དགེ་བའི་སྒོ་ལྔ་ལ་གནས་པ་ན་ཡིད་ཀྱི་དང་པོ་གཉིས་དང་། ཡན་ལག་ལྟ་བ་དང་ལྡན་པ་ཡིད་ཤེས་ལ་གནས་པ་ན་ཡིད་ཀྱི་གསུམ་དང་། མི་དགེ་བའང་ ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དགེ་ཚུལ་ལེན་པ་ལ་སྤོང་བ་བཞི་ཁོ་ན་དང་དགེ་བའི་སྒོ་ལྔ་ལ་གནས་པའི་དེའི་ལེན་པ་ན་སྤོང་བཞི་དང་། ཡིད་ཀྱི་དང་པོ་གཉིས་ཏེ་དྲུག་དང་། དགེ་བའི་ཡིད་ ཤེས་ལ་གནས་པ་དེའི་ལེན་པ་ན་སྤོང་བཞི་དང་། ཡིད་ཀྱི་གསུམ་སྟེ་བདུན་དང་། མི་དགེའམ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དགེ་སློང་ལེན་པ་ནའང་སྤོང་བདུན་ཁོ་ནའོ། །དགེ་བའི་སྒོ་ལྔ་ལ་གནས་པའི་དེ་ ལེན་པ་ན་སྤོང་བདུན་དང་ཡིད་ཀྱི་དང་པོ་གཉིས་ཏེ་དགུ་དང་། དགེ་བའི་ཡིད་ཤེས་ལ་གནས་པའི་དེ་ལེན་པ་ན་སྤོང་བདུན་དང་། ཡིད་ཀྱི་གསུམ་སྟེ་བཅུའོ། །བར་མའི་ལུས་ངག་གི་སྤོང་བ་ བཞི་ནི། གཅིག་དང་ལྔ་དང་བརྒྱད་དང་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བ་ཡོད་དོ། །དྲུག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ན་མི་དགེ་བ་དང་། དགེ་བ་དུ་ཡོད་དོ། །དང་པོ་ནི། འགྲོ་བ་གང་ན་ལས་ལམ་དུ་མངོན་འགྱུར་དུ་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་ཡོད་ཅེ་ན། 4-1313 དམྱལ་བ་ལ་ནི། བཀྱལ་པ་སྨྲ་བ་དང་འཐབ་པའི་ཚིག་རྩུབ་དང་། རྒྱུད་རྩུབ་པས་སྡང་བའི་གནོད་སེམས་གསུམ་མངོན་འགྱུར་དང་ལྡན་པ་གཉིས་ཀས་ཡོད་དོ། །བརྣབ་སེམས་དང་ལོག་ལྟ་ནི་ལྡན་པས་ཡོད་ ཀྱིས་མངོན་འགྱུར་མེད་དེ། ཆགས་བྱའི་དངོས་པོ་མེད་པས་དང་ལས་འབྲས་མངོན་དུ་གྱུར་པས་སོ། །གཞན་མེད་དེ་ལས་མ་ཟད་བར་དུ་མི་འཆི་བས་དང་། རྫས་དང་བུད་མེད་བཟུང་བ་མེད་པས་དང་། རྫུན་ལ་དགོས་པ་མེད་པ་དང་། བྱེ་ཟིན་པས་སོ། །སྒྲ་མི་སྙན་ན་ཡིད་ཀྱི་གསུམ་ལྡན་པས་ཡོད་ཀྱི་དངོས་སུ་མེད་དེ། ང་ཡིར་འཛིན་པ་མེད་པས་དང་། རྒྱུད་འཇམ་པས་ཀུན་ནས་མནར་སེམས་ ཀྱི་གཞི་མེད་པས་དང་། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་བསམ་པ་མིན་པས་སོ། །སྒྲ་མི་སྙན་དེ་ན་བདུན་པ་ངག་འཁྱལ་ལྡན་པ་དང་། དངོས་སུ་ཡང་ཡོད་དེ། ཉོན་མོངས་པའི་སེམས་ཀྱིས་གླུ་ལེན་པས་སོ། ། གཞན་མེད་དེ། ཚེ་ངེས་པ་དང་རྫ

【現代漢語翻譯】 四和進入（指與前述惡行結合）這三者一同構成說謊；五、六、七和進入（指與前述惡行結合）這四者之上，再加上說離間語、惡語和綺語。八的中間狀態和心一同進入，通過害心而殺生等六種行為結合，然後邪淫自己完成，一同達到終點。九或十則不然，因為意的三種（貪嗔癡）不會同時出現。善行是從一到十，心一同產生。 然而，一和八以及五和心一同產生是不可能的，因為意的最初兩個（貪和嗔）不可能同時存在，而身語的戒律是第四或第七。因此，安住於二和進入的五種善行時，有意的最初兩個；當具有支分見解並安住于意識時，有意的三種；不善或無記的沙彌戒，只有四種戒律；安住於五種善行的受戒時，有四種戒律和意的最初兩個，共六種；安住于善意的意識時，受戒時有四種戒律和意的三種，共七種；不善或無記的比丘戒也只有七種戒律。安住於五種善行的受戒時，有七種戒律和意的最初兩個，共九種；安住于善意的意識時，受戒時有七種戒律和意的三種，共十種。中間狀態的身語四種戒律，與一、五和八一同產生是可能的。第六個問題有兩個方面：哪裡有不善，哪裡有善？首先，在何處以業道顯現的方式存在呢？ 在地獄中，說廢話、說爭鬥的惡語和因心腸惡劣而憎恨的害心這三種顯現並存在。貪心和邪見是存在但沒有顯現，因為沒有貪戀的對象，也沒有業果顯現。其他惡行不存在，因為在業力未盡之前不會死亡，也沒有抓住財物和婦女，沒有說謊的必要，而且已經分離。聲音不悅耳，因為具有意的三種，所以存在但不是實際存在，因為沒有我執，心腸柔和，沒有普遍折磨的基礎，也不是邪惡的想法。聲音不悅耳的地方，第七種綺語存在並且是實際存在，因為以煩惱的心唱歌。其他惡行不存在，因為壽命是確定的，而且

【English Translation】 Four and entering (referring to combining with the aforementioned evil deeds) together constitute lying; five, six, seven, and entering (referring to combining with the aforementioned evil deeds) on top of these four, plus speaking divisive speech, harsh speech, and idle chatter. The intermediate state of eight and the mind entering together, combining with the six actions such as killing through harmful intent, and then sexual misconduct is completed by oneself, reaching the end together. Nine or ten are not possible, because the three of mind (greed, hatred, and delusion) do not occur simultaneously. Virtuous actions are from one to ten, and the mind arises together. However, it is not possible for one and eight, as well as five and the mind, to arise together, because the first two of mind (greed and hatred) cannot exist simultaneously, and the precepts of body and speech are the fourth or seventh. Therefore, when dwelling in the five virtuous actions of two and entering, there are the first two of mind; when possessing the view of limbs and dwelling in consciousness, there are the three of mind; the novice vows of non-virtuous or neutral, there are only four precepts; when taking vows while dwelling in the five virtuous actions, there are four precepts and the first two of mind, totaling six; when dwelling in the virtuous mind's consciousness, when taking vows there are four precepts and the three of mind, totaling seven; the bhikkhu vows of non-virtuous or neutral also have only seven precepts. When taking vows while dwelling in the five virtuous actions, there are seven precepts and the first two of mind, totaling nine; when dwelling in the virtuous mind's consciousness, when taking vows there are seven precepts and the three of mind, totaling ten. The four precepts of body and speech in the intermediate state, it is possible to arise together with one, five, and eight. The sixth question has two aspects: where is there non-virtue, and where is there virtue? First, where does it exist in the manner of manifesting as a path of action? In hell, speaking nonsense, speaking harsh words of fighting, and harmful intent of hating due to a cruel heart, these three manifest and exist. Greed and wrong view exist but do not manifest, because there is no object of attachment, and no karmic result manifests. Other evil deeds do not exist, because one does not die before the karma is exhausted, and there is no grasping of wealth and women, there is no need to lie, and it has already been separated. The sound is unpleasant, because it has the three of mind, so it exists but not actually, because there is no self-grasping, the heart is gentle, there is no basis for universal torment, and it is not an evil thought. Where the sound is unpleasant, the seventh idle chatter exists and is actually present, because singing with a afflicted mind. Other evil deeds do not exist, because life is certain, and

---

ས་དང་བུད་མེད་བཟུང་བ་མེད་པའོ། །ངག་གིས་གསུམ་ལ་དགོས་པ་མེད་པ་དང་། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་བསམ་པ་མིན་པས་སོ། །མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་བུད་མེད་བཟུང་ སྟེ་ཤིང་གི་རྩར་ཁྲིད་པས་བགྲོད་བྱ་ཡིན་ན་ཤིང་གིས་སྒྲིབ་ཅིང་། མིན་ན་མི་སྒྲིབ་པས་ཉལ་པོ་མི་བྱེད་དོ། །དེ་གཉིས་མིན་པའི་འདོད་པ་གཞན་ན་མི་དགེ་བ་བཅུ་དངོས་སུ་ཡོད་དེ། 4-1314 མི་ལ་སྡོམ་མིན་དང་བར་མ་དང་གཞན་ལ་བར་མའོ། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་འབྱུང་བ་ན་མི་ལའང་བཅུ་ཅར་མེད་དེ། དེའི་ཚེ་གླུ་ལེན་པའང་ངེས་འབྱུང་གིས་བླངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་ བའང་ཡིད་ཀྱི་གསུམ་ནི་ཁམས་དང་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ན་རྙེད་པ་དང་མངོན་འགྱུར་གཉིས་ཀའི་སྒོ་ནས་ཡོད་ཅིང་། ལུས་ངག་གིས་ནི་གཟུགས་མེད་ཀྱི་འཕགས་པ་དང་། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སེམས་ཅན་ལ་ རིམ་པའི་རྙེད་པས་ཟག་མེད་དང་བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པའི་སྤོང་བདུན་ཡོད་ལ། དེ་དག་གི་ལྷག་མར་བྱས་པའི་ཁམས་དང་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ན་དེ་བདུན་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་སྒོ་ནས་ཀྱང་ཡོད་ དེ། དུད་འགྲོ་དང་ཡི་དྭགས་ལ་བར་མ་དང་། གཟུགས་ཁམས་པ་ལ་སྡོམ་པ་དང་གཞན་ན་དེ་གཉིས་ཀའོ། །འོན་ཀྱང་དམྱལ་བཅས་སྒྲ་མི་སྙན་མ་གཏོགས་སོ། །གཉིས་པ་ལས་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་ གཉིས་ཏེ། དངོས་དང་། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་མི་དགེའི་ལས་ལམ་བཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་བདག་པོ་རྒྱུ་མཐུན་དང་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་འབྱིན་པར་འདོད་དེ། དེ་ལ་མི་དགེ་བ་ཆུང་ འབྲིང་ཆེན་པོའི་རྣམ་སྨིན་ཡི་དྭགས་དུད་འགྲོ་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བའོ། །སྃར་ནི་ཆུང་དུས་དུད་འགྲོ་དང་འབྲིང་གིས་ཡི་དྭགས་སུ་བཤད་དེ། དེ་དག་སྡུག་བསྔལ་ཆེ་འབྲིང་གིས་དང་། ཆུང་བ་ཆུང་ངུས་ཡིན་པའི་མི་ལའོྃ། ། 4-1315 རྒྱུ་མཐུན་ལ་བྱེད་པ་རྒྱུ་མཐུན་ནི་སོ་སོས་བྱེད་པར་འདོད་པའོ། །བྱེད་པ་རྒྱུ་མཐུན་ནི་བརྒྱ་ལ་མིར་སྐྱེས་ནའང་། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། གསོད་པ་ཡིས་ནི་ཚེ་ཐུང་འགྱུར། རྣམ་པར་འཚེ་བས་གནོད་ པ་མང་། རྐུ་བ་ཡིས་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ཕོངས། བྱི་བོ་བྱེད་པས་དགྲ་ཟླར་བཅས། རྫུན་དུ་སྨྲ་བས་སྐུར་བ་སྟེ། ཕྲ་མ་ཡིས་ནི་བཤེས་དང་འབྱེད། ཚིག་རྩུབ་ཉིད་ཀྱིས་མི་སྙན་ཐོས། མ་འབྲེལ་པ་ ཡིས་ཚིག་མི་བཙུན། །བརྣབ་སེམས་ཡིད་ལ་རེ་བ་འཇོམས། །གནོད་སེམས་འཇིགས་པ་སྦྱིན་བར་བཤད། །ལོག་པར་ལྟ་བས་ལྟ་ངན་ཉིད། །ཅེས་འབྱུང་ངོ་། །བདག་པོའི་འབྲས་བུ་ནི་རིམ་བཞིན། ཕྱི་རོལ་གཟི་ཆུང་གནོད་ མང་དང་། །རྡུལ་འཁྲིགས་དྲི་ང་མཐོ་དམའ་ཅན། ཚ་སྒོ་ཅན་སོགས་དུས་ལོག་དང་། འབྲས་བུ་ཕྲ་ཁ་ཆུང་བའང་མེད། ཅེས་པའི་ཡུལ་དུ་སྐྱེ་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། རྒྱུ་མཚན་ཅིས་འབྲས་བུ་དེ་གསུམ་འགྲུབ་ ཅེ་ན། སྲོག་གཅོད་ལ་མཚོན་ན་དེས་གཞན་སྡུག་བསྔལ་བར་བྱས་པའི་ཕྱིར་རྣམ་སྨིན་ངན་སོང་དུ་སྐྱེ་བ་དང་། བས

【現代漢語翻譯】 不佔有土地和女人，語言上對三者沒有需求，並且沒有罪惡的想法。 邪淫是指佔有女人，帶到樹下，如果可以行淫，樹會遮蔽；如果不行，樹不會遮蔽，因此不做邪淫之事。如果不是這兩種情況的其他慾望，實際上存在十不善業： 對人來說，有非律儀、中間和對他人來說的中間。當轉輪王出現時，人們也不會有全部十種不善業，因為那時唱歌也是爲了出離而唱。 第二，善業方面，意三業在所有界和道中，都通過獲得和現證兩種方式存在。身語方面，對於無色界的聖者和無想有情，通過次第獲得，有無漏和禪定律儀的七種斷除。在這些斷除的剩餘部分，在所有界和道中，也通過現證的方式存在。畜生和餓鬼有中間，色界有律儀，其他則兩者都有。然而，不包括地獄和聲音不悅耳的地方。 第二，關於業道的果報，分為兩種：直接果和其原因。 第一，所有善與不善的十業道都希望產生增上果、等流果和異熟果。其中，不善業的小、中、大異熟果是投生到餓鬼、畜生和地獄。 སྃ (Saṃ，種子字，地，梵文羅馬擬音：Saṃ，漢語字面意思：地)表示小時候是畜生，中等是餓鬼。這些分別因大、中等的痛苦，以及小痛苦而投生為人。 སྃ (Saṃ，種子字，地，梵文羅馬擬音：Saṃ，漢語字面意思：地)！等流果中的造作等流是指各自想要造作。 造作等流是指即使投生為人，在《寶鬘論》中說：『殺生短命報， 損害多遭難， 偷盜資財乏， 欺誑恒遭謗， 離間離親友， 惡語聞惡聲， 綺語語無力， 貪心壞希望， 害心常驚恐， 邪見生惡慧。』 增上果依次是：『外境衰損多損害， 穢惡臭氣高下等， 時疫反常果鮮少。』即投生到這樣的地方。 第二，原因是什麼導致這三種果報的成就呢？以殺生為例，因為它使他人痛苦，所以異熟果是投生惡趣。

【English Translation】 Not possessing land and women, having no need for the three through speech, and not having sinful thoughts. Improper conduct is when one possesses a woman, leads her to a tree, and if intercourse is possible, the tree provides cover; if not, it does not, thus avoiding improper conduct. If there are other desires besides these two, then the ten non-virtuous actions are actually present: For humans, there are non-restraint, intermediate, and intermediate for others. When a Chakravartin (Universal Ruler) appears, people will not have all ten non-virtuous actions either, because even singing at that time is done with the intention of renunciation. Secondly, regarding virtuous actions, the three mental actions are present in all realms and destinies through both attainment and manifestation. As for physical and verbal actions, for the formless realm's noble ones and sentient beings without perception, through gradual attainment, there are the seven abandonments of the uncontaminated and meditative vows. In the remainder of these abandonments, in all realms and destinies, these seven are also present through manifestation. Animals and pretas (hungry ghosts) have the intermediate, the form realm has vows, and others have both. However, this excludes hell and places with unpleasant sounds. Secondly, regarding the results of the paths of action, there are two: the direct result and its cause. Firstly, all ten paths of virtuous and non-virtuous actions desire to produce the dominant result, the similar result, and the fully ripened result. Among these, the small, medium, and large fully ripened results of non-virtuous actions are being born as a preta, animal, and hell-being. Saṃ (藏文：སྃ，梵文天城體：सं，梵文羅馬擬音：Saṃ，漢語字面意思：地) indicates being an animal in childhood, and a preta in middle age. These are due to great, medium, and small suffering, respectively, and being born as a human. Saṃ (藏文：སྃ，梵文天城體：सं，梵文羅馬擬音：Saṃ，漢語字面意思：地)! The creating similar result refers to each wanting to create. The creating similar result means that even if one is born as a human, the 'Ratnavali' (Precious Garland) states: 'Killing leads to a short life, harming leads to much suffering, stealing leads to poverty of resources, lying leads to constant slander, divisive speech separates friends, harsh words lead to hearing unpleasant things, idle talk makes words powerless, greed destroys hope in the mind, harmful intent bestows fear, and wrong views lead to evil wisdom.' The dominant result is, in order: 'External decline, much harm, filth, foul odor, high and low, epidemics, abnormal times, and few small fruits.' That is, being born in such places. Secondly, what causes these three results to be achieved? Taking killing as an example, because it causes suffering to others, the fully ripened result is being born in a bad rebirth.

---

ད་དེ་ཚེ་མི་གནས་པར་བྱས་པའི་ཕྱིར་རྒྱུ་མཐུན་ཚེ་ཐུང་བ་དང་། གཟི་བརྗིད་ མེད་པར་བྱས་པའི་ཕྱིར། བདག་འབྲས་ཡུལ་གཟི་ཆུང་བར་སྐྱེ་བ་སྟེ་འབྲས་བུ་གསུམ་མོ། །གཞན་དགུ་ལའང་སྦྱར་རོ། །དགེ་བ་ཟག་བཅས་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོའི་རྣམ་སྨིན་ནི། མི་དང་ལྷ་དང་གོང་མའི་ལྷར་སྐྱེ་བ་དང་། 4-1316 རྒྱུ་མཐུན་དང་བདག་འབྲས་ནི་སྔ་མ་ལས་ཟློག་པ་སྟེ། ཕྲེང་བར། མི་དགེ་ཅེས་བྱ་དེ་རྣམས་ཀྱིས། རྣམ་སྨིན་གྲགས་པ་གང་ཡིན་པ། དགེ་བ་རྣམས་ནི་ཐམས་ཅད་ལ། འབྲས་བུ་དེ་ནི་ལོག་ སྟེ་འབྱུང་། ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། འདོད་པ་བརྗོད་པ་དང་། མི་འཐད་པ་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལོག་པའི་ངག་དང་། ལས་ཀྱི་མཐའ་དང་། འཚོ་བ་གསུམ་གསུངས་པའི་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ལོག་ འཚོ་གང་ཡིན་ཞེ་ན། སྔ་མ་གཉིས་ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་ལས་སྐྱེས་པའི་ངག་གི་ལས་དང་ལུས་ཀྱི་ལས་སོ། །ལུས་དང་ངག་གི་ལས་ཆགས་པ་ལས་སྐྱེས་པ་ནི་ལོག་འཚོའོ། །དེ་སྦྱང་དཀའ་ བས་སྒྲིམ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་གཉིས་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བསྟན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། གལ་ཏེ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ཆགས་པས་བསླངས་བའི་ལུས་ངག་གི་ལས་ཁོ་ན་ལོག་འཚོ་ཡིན་གྱི། བདག་དགའ་ བའི་ཆེད་དུ་གར་དང་གླུ་ལེན་སོགས་ཏེ་མིན་པར་སེམས་པ་ནི་འཐད་པ་མིན་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོའི་མདོར། དད་པས་སྦྱིན་པ་སྤྱད་དེ། གླང་ཆེན་འཐབ་པ་སོགས་ལྟ་བ་དང་། གླུ་སྒྲ་ ཉན་པ་སོགས་ལོག་འཚོར་བཀའ་བསྩལ་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལས་གང་འབྲས་བུ་གང་དང་ལྡན་ཞེ་ན། དྲི་བཅས་སྤོང་ལམ་སྟེ་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ནི་རྣམ་སྨིན་སོགས་ལྔ་ཡི་འབྲས་བུར་བཅས་ལ། 4-1317 སྤོང་ལམ་དྲི་མེད་ནི་རྣམ་སྨིན་ལ་བཞི་ཡིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཟག་བཅས་སྤོང་ལམ་ལ་གཞན་པའི་དགེ་མི་དགེའང་བཞི་ཡིས་ཏེ་བྲལ་འབྲས་དོར་བའོ། །ཟག་མེད་སྤོང་ལམ་གྱི་ལྷག་མ་དང་ལུང་ བསྟན་པ་ནི། རྣམ་སྨིན་དང་བྲལ་འབྲས་མིན་པ་གསུམ་གྱིས་འབྲས་བུར་བཅས་སོ། །དེ་དག་གི་ཟག་བཅས་ལ་བྲལ་འབྲས་མེད་པ་དང་། བར་ཆད་མེད་ལམ་ལ་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གཞི་མཐུན་དུ་འདོད་ པའང་བཀག་གོ ། གཉིས་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། དགེ་བ་སོགས། འདས་པ་སོགས། རང་ས་སོགས། སློབ་པ་སོགས། མཐོང་སྤངས་སོགས་ཕན་ཚུན་དུ་ལྡན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ཡང་དགེ་སོགས་ནི་དགེ་བའི་འབྲས་བུས་ དགེ་བ་དང་སོགས་པའི་མི་དགེ་བ་དང་། ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ན་རིམ་པས་རྣམ་སྨིན་མིན་པ་བཞི་དང་། སྐྱེས་བདག་གཉིས་དང་སྐྱེས་བདག་རྣམ་སྨིན་གསུམ་མོ། །མི་དགེ་བའི་འབྲས་བུ་དགེ་བ་དང་། སོགས་པས་མི་དགེ་བ་དང་། ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ན། སྐྱེས་བདག་གཉིས་དང་། སྐྱེས་བདག་རྒྱུ་མཐུན་གསུམ་དང་། བྲལ་བ་མིན་པ་བཞི་སྟེ་རིམ་པ་བཞིན་ནོ། །ལུང་བསྟན་མིན་

【現代漢語翻譯】 那時，由於造作了非安住之業，所以感得壽命短促的等流果；由於造作了無威嚴之業，所以感得所受用之果報微小，這三種是異熟果。其餘九種果也應如此類推。有漏善業的小、中、大三種果報成熟，會導致轉生為人、天，以及更高級的天神。 與此相應的等流果和士用果與前者相反。經文中說：『所有被稱為不善業的，無論其果報如何顯現，對於所有善業來說，其果報都會相反地出現。』 第三部分分為兩點：闡述觀點和駁斥不合理之處。首先，如果有人問，經中說邪語、邪業和邪命這三種，那麼除了這三種之外，還有哪些是邪命呢？答：前兩種（邪語、邪業）是嗔恨和愚癡所生的語業和身業。由貪慾所生的身語之業就是邪命。因為難以調伏，所以特別強調要謹慎對待。其次，如果有人認為，只有因貪執生活資具而產生的身語之業才是邪命，爲了自己快樂而進行的歌舞等不是邪命，這種想法是不合理的。因為在《律藏》中，佛陀曾開示說，以信心佈施，觀看斗象等表演，聽歌等行為都是邪命，這與你的觀點相違背。 第三，從因果的角度進行區分，分為三點：什麼樣的業對應什麼樣的果報？答：有垢的解脫道，即無間道，是有漏之業，與異熟果等五種果報相關聯。無垢的解脫道則與異熟果等四種果報相關聯。其次，有漏的解脫道與其他善業和不善業也與四種果報相關聯，即捨棄了離系果。無漏解脫道的剩餘部分和授記，與異熟果和離系果之外的三種果報相關聯。因此，有漏業沒有離系果，以及認為無間道和解脫道是同類，這些觀點都應被駁斥。 第二部分分為五點：善等、過去等、自地等、學道等、見斷等，它們之間相互關聯。首先，善等，即善業的果報可以是善業，也可以是不善業和無記業。如果是善業，則依次對應于異熟果之外的四種果報，以及等流果和士用果兩種，還有等流果、士用果和異熟果三種。不善業的果報可以是善業，也可以是不善業和無記業。如果是善業，則依次對應于等流果和士用果兩種，還有等流果、士用果和增上果三種，以及除了離系果之外的四種果報。無記業

【English Translation】 At that time, because of performing actions that do not abide, the corresponding result is short life; because of performing actions without splendor, the result is small possessions and a small realm to be born into; these three are the fully ripened results. The other nine should be applied similarly. The fully ripened results of small, medium, and great contaminated virtuous actions are rebirth as humans, gods, and higher gods. The corresponding result and the dominating result are the opposite of the former. In the text, it says: 'Whatever is called non-virtuous, whatever its fully ripened result may be, for all virtuous actions, that result will occur in reverse.' The third part has two points: stating the view and refuting the unreasonable. First, if one asks, the sutra speaks of three: wrong speech, wrong action, and wrong livelihood. Besides these three, what else is wrong livelihood? Answer: The first two (wrong speech, wrong action) are speech and physical actions born from hatred and ignorance. Physical and verbal actions born from attachment are wrong livelihood. Because it is difficult to subdue, it is especially emphasized to be cautious. Second, if one thinks that only physical and verbal actions arising from attachment to the necessities of life are wrong livelihood, and that singing and dancing for one's own pleasure are not, this is unreasonable. Because in the 'Vinaya Pitaka' (ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོའི་མདོར།), the Buddha taught that giving with faith, watching elephant fights, and listening to songs are wrong livelihood, which contradicts your view. Third, distinguishing from the perspective of cause and effect, there are three points: What kind of action corresponds to what kind of result? Answer: The contaminated path of abandonment, that is, the path of no interruption, is contaminated action, associated with five kinds of results, such as the fully ripened result. The uncontaminated path of abandonment is associated with four kinds of results, such as the fully ripened result. Second, the contaminated path of abandonment and other virtuous and non-virtuous actions are also associated with four kinds of results, that is, abandoning the separation result. The remainder of the uncontaminated path of abandonment and the prophecy are associated with three kinds of results other than the fully ripened result and the separation result. Therefore, the view that contaminated actions have no separation result, and that the path of no interruption and the path of liberation are of the same kind, should be refuted. The second part has five points: virtuous, etc.; past, etc.; own ground, etc.; learning, etc.; seeing abandonment, etc., which are mutually related. First, virtuous, etc., that is, the result of virtuous actions can be virtuous actions, or non-virtuous actions, or unspecified actions. If it is a virtuous action, it corresponds to the four kinds of results other than the fully ripened result, as well as the two kinds of results of corresponding result and dominating result, and the three kinds of results of corresponding result, dominating result, and fully ripened result. The result of non-virtuous actions can be virtuous actions, or non-virtuous actions, or unspecified actions. If it is a virtuous action, it corresponds to the two kinds of results of corresponding result and dominating result, as well as the three kinds of results of corresponding result, dominating result, and augmenting result, and the four kinds of results other than the separation result. Unspecified actions

---

པའི་འབྲས་བུ་དགེ་བ་དང་ སོགས་པའི་མི་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ན་རིམ་པས་སྐྱེས་བདག་གཉིས་དང་། སྐྱེས་བདག་གཉིས་རྒྱུ་མཐུན་གསུམ་གསུམ་སྟེ། མི་དགེ་བ་དང་སྒྲིབ་ལ་ལུང་མ་བསྟན་ནི། ཉོན་མོངས་ཅན་དུ་འདྲ་བས་ཕན་ཚུན་རྒྱུ་མཐུན་དུ་འགྱུར་རོ། ། 4-1318 གཉིས་པ་ནི། ལས་ལ་འདས་པའི་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་དེ། དུས་གསུམ་གང་ཡིན་ཡང་བྲལ་འབྲས་མ་ཡིན་པ་བཞི་བཞིའོ། །བར་མ་ད་ལྟར་བ་འབྲས་བུ་མ་འོངས་པ་ཡིན་ནའང་དེ་བཞིའོ། །བར་མ་ ཉིད་ཡིན་ན་སྐྱེས་བདག་གཉིས་སོ། །མ་སྐྱེས་པ་མ་འོངས་པའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མ་འོངས་པ་ཡིན་ན། སྐྱེས་བདག་རྣམ་སྨིན་གསུམ་མོ། །གསུམ་པ་ནི། རང་གི་ས་པའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་རང་ ས་བ་ཡིན་ན་བྲལ་འབྲས་དོར་བ་བཞི་སྟེ། ཟག་མེད་ཡིན་ན་རྣམ་སྨིན་ཡང་དོར་བ་གསུམ་མོ། །གཞན་གྱི་ས་པ་ཟག་མེད་ཡིན་ན་དེ་གསུམ་དང་། ཟག་བཅས་ཡིན་ན་སྐྱེས་བདག་གཉིས་སོ། ། བཞི་པ་ནི། སློབ་པའི་འབྲས་བུ་སློབ་པ་དང་སོགས་པའི་མི་སློབ་པ་དང་དེ་གཉིས་མིན་གང་ཡིན་ཡང་གསུམ་རེ་རེ་སྟེ། འོན་ཀྱང་དང་པོ་གཉིས་རྣམ་སྨིན་དང་བྲལ་བ་དོར་བ་དང་། གསུམ་ པ་རྣམ་སྨིན་དང་རྒྱུ་མཐུན་དོར་བའོ། །མི་སློབ་པའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་སློབ་པའི་ཆོས་དང་། སོགས་པས་མི་སློབ་པ་དང་གཉིས་མིན་ཡིན་ན་བདག་འབྲས་བཞི་དང་། སྐྱེས་བདག་རྒྱུ་མཐུན་གསུམ་དང་། སྐྱེས་ བདག་གཉིས་སོ། །དེ་གཉིས་ལས་གཞན་སློབ་མི་སློབ་གཉིས་མིན་གྱི་འབྲས་བུ་ནི་སློབ་པ་དང་སོགས་པའི་མི་སློབ་པ་དང་གཉིས་མིན། ཡིན་ན་སྐྱེས་བདག་གཉིས་གཉིས་དང་ལྔའོ། །ལྔ་པ་ནི་མཐོང་སྤང་གི་འབྲས་བུ་མཐོང་སྤང་དེ་དང་སོགས་པའི་སྒོམ་སྤང་དང་སྤང་བྱ་མིན་པ་ཡིན་ན། 4-1319 སྐྱེས་བདག་རྒྱུ་མཐུན་གསུམ་དང་བྲལ་བ་དོར་བ་བཞི་དང་། བདག་འབྲས་གཅིག་བུ་ཡིན་ནོ། །སྒོམ་སྤང་གིས་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་དེ་གསུམ་རྣམས་ཡིན་ན། སྐྱེས་བདག་ཉིད་དང་། བྲལ་བ་དོར་བ་བཞི་དང་ སྐྱེས་བདག་བྲལ་བ་གསུམ་མོ། །སྤང་བྱ་མིན་པའི་འབྲས་བུ་དེ་གསུམ་རྣམས་ཡིན་ན། བདག་འབྲས་གཅིག་དང་། སྐྱེས་བདག་གཉིས་དང་། རྣམ་སྨིན་མིན་པ་བཞི་སྟེ་གོ་རིམས་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་ ལ་གསུམ་འབྱུང་བའི་རིགས་པ་མིན་པས་སྐྱེད་པའི་ལས་ནི། ཉོན་མོངས་ཅན་ཚུལ་མིན་ཡིད་བྱེད་ལས་བྱུང་བས་སོ། །ཁ་ཅིག་འགྲོ་འཆག་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་ཉམས་པའང་དེའོ་ཞེའོ། །དེ་གཉིས་ལས་ཟློག་ པ་རིགས་པས་སྐྱེད་པ་སྟེ་ལས་དགེ་བ་སོགས་སོ། །གཞན་ལྷག་མ་གཉིས་མིན་གྱི་ལས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཅི་ལས་གཅིག་དང་དུ་མའི་སྐྱེ་བ་གཅིག་དང་དུ་མ་ཉིད་འཕེན་ནམ། འོན་ཏེ་དུ་ མས་གཅིག་དང་གཅིག་གིས་ཡང་དུ་མ་འཕེན་ཞེ་ན། ལས་གཅིག་ཁོ་ནའི་སྐྱེ་བ་རིས་མཐུན་གཅིག་ཁོ་ན་འཕེན་གྱི་ཚུལ་གཞན་ནི་མིན་ལ། གཅིག་གིས་འཕངས་པའི་རིས་མཐུ

【現代漢語翻譯】 如果業的果是善，或者是不善和無記，那麼依次是俱生果和士用果兩種。俱生果和士用果，同類因有三種。不善和有染以及無記，因為在煩惱方面相似，所以互相成為同類因。 第二種情況是：所有已造作之業的果，無論是過去、現在、未來，都不是離系果，有四種果。中間狀態如果是現在的果，未來果也是這四種。如果是中間狀態本身，則有俱生果和士用果兩種。如果未生，未來的業的果是未來，則有俱生果、士用果和異熟果三種。 第三種情況是：如果屬於自地的業的果也是自地，那麼捨棄離系果，有四種果。如果是無漏，那麼也捨棄異熟果，有三種果。如果是他地的無漏，那麼也有這三種果。如果是有漏，那麼有俱生果和士用果兩種。 第四種情況是：有學道的果是有學道，或者是不學道以及非此二者，每種各有三種果。然而，前兩種捨棄異熟果和離系果，第三種捨棄異熟果和同類因。不學道的業的果，如果是學法，或者是不學法以及非此二者，那麼有增上果四種，俱生果、士用果和同類因三種，以及俱生果和士用果兩種。這二者之外，非學非不學的果，如果是學道，或者是不學道以及非此二者，那麼有俱生果和士用果兩種、兩種和五種。 第五種情況是：見道所斷之業的果是見道所斷，或者是修道所斷以及非所斷，那麼有俱生果、士用果和同類因三種，捨棄離系果四種，以及只有增上果一種。 修道所斷之業的果是這三種，那麼有俱生果，捨棄離系果四種，以及俱生果和離系果三種。非所斷之業的果是這三種，那麼有增上果一種，俱生果和士用果兩種，以及非異熟果四種，順序如此。 第二，論典中說，不是以理而生起的三種業，是從煩惱和不如理作意產生的。有些人說，行走等行為的威儀不莊嚴也是如此。與這二者相反，以理而生起的是善業等。其他的是非此二者的業。 第三，什麼是一個或多個生引出一個或多個生？或者多個生引出一個生？或者一個生引出多個生？一個業只能引出同類的一個生，沒有其他情況。一個業所引出的同類

【English Translation】 If the result of karma is virtuous, or non-virtuous and indeterminate, then there are two types of results in order: co-nascent result and dominating result. Co-nascent result and dominating result have three types of similar causes. Non-virtuous, afflicted, and indeterminate [dharmas] become similar causes to each other because they are similar in terms of afflictions. The second case is: all the results of karma that has been accumulated, whether in the past, present, or future, are not separation results, and there are four types of results. If the intermediate state is a present result, the future result is also these four. If it is the intermediate state itself, then there are two types of results: co-nascent result and dominating result. If it is unborn, and the future result of future karma is future, then there are three types of results: co-nascent result, dominating result, and maturation result. The third case is: if the result of karma belonging to one's own realm is also one's own realm, then discarding the separation result, there are four types of results. If it is unpolluted, then also discarding the maturation result, there are three types of results. If it is the unpolluted of another realm, then there are also these three types of results. If it is polluted, then there are two types of results: co-nascent result and dominating result. The fourth case is: the result of a learner's path is the learner's path, or the non-learner's path, or neither of the two, each has three types of results. However, the first two discard the maturation result and the separation result, and the third discards the maturation result and the similar cause. The result of the karma of the non-learner's path, if it is the learning dharma, or the non-learning dharma, or neither of the two, then there are four types of dominating results, three types of co-nascent result, dominating result, and similar cause, and two types of co-nascent result and dominating result. Other than these two, the result of neither learning nor non-learning, if it is the learning path, or the non-learning path, or neither of the two, then there are two, two, and five types of co-nascent result and dominating result. The fifth case is: the result of karma to be abandoned by seeing is to be abandoned by seeing, or to be abandoned by meditation, or not to be abandoned, then there are three types of co-nascent result, dominating result, and similar cause, discarding four types of separation result, and only one type of dominating result. The result of karma to be abandoned by meditation is these three, then there is the co-nascent result, discarding four types of separation result, and three types of co-nascent result and separation result. The result of karma that is not to be abandoned is these three, then there is one type of dominating result, two types of co-nascent result and dominating result, and four types of non-maturation result, in that order. Secondly, the scriptures say that the three types of karma that do not arise from reason arise from afflictions and improper attention. Some say that the lack of dignified conduct in walking and other behaviors is also like this. The opposite of these two, arising from reason, is virtuous karma and so on. The others are karma that is neither of these two. Thirdly, what is it that one or many births produce one or many births? Or do many births produce one birth? Or does one birth produce many births? One karma can only produce one birth of the same kind, and there is no other situation. The same kind produced by one karma

---

ན་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད་པ་ནི་ ལས་དུ་མའོ། །འོ་ན་གནས་བརྟན་མ་འགགས་པས་བདག་བསོད་སྙོམས་གཅིག་གིས་རྣམ་སྨིན་གྱིས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་ལྷར་ལན་བདུན་དང་ད་ལྟ་ཤཱཀྱ་ཕྱུག་པོར་སྐྱེ་བར་སྨྲས་པ་ཅི་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྐྱེ་བ་དྲན་ནས་དགེ་བ་གཞན་བྱས་པ་སྟེ། 4-1320 དང་པོ་ནི། དོང་རྩེ་གཅིག་ཕུལ་བས་སྟོང་རྙེད་དེ། བདག་དོང་རྩེ་གཅིག་གིས་ཕྱུག་པོ་འདི་བྱུང་ཞིང་སྨྲ་པ་ལྟ་བུའོ། །གོང་མ་པ་ནི། ལས་གཅིག་གིས་ཀྱང་གཅིག་དང་དུ་མ་དང་། དུ་མས་ ཀྱང་གཅིག་དང་དུ་མ་འཕེན་པའི་མུ་བཞི་བཞེད་དོ། །ལས་འབའ་ཞིག་འཕེན་བྱེད་མིན་གྱི་རྣམ་སྨིན་དང་བཅས་པ་གཞན་ཡང་སྟེ། འོན་ཀྱང་སེམས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་གཉིས་པོ་དག་ནི་ལས་དང་ལྷན་ ཅིག་མི་འབྱུང་བའི་འཕེན་བྱེད་མིན་ལ། ལས་དང་ལྷན་གཅིག་འབྱུང་ཡང་། ཤིང་གི་ཕྱི་ཤུན་ལྟར། ཕྱི་ན་གནས་པའི་ཐོབ་པའང་འཕེན་བྱེད་མིན་ཏེ། ལས་དང་འབྲས་བུ་མི་གཅིག་པས་སོ། །སྤྱིའི་གཉིས་པ་ ལས་སོ་སོར་བཤད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤང་བྱ་སྒྲིབ་པ་གསུམ། བསྟེན་བྱ་བསོད་ནམས་བྱ་བའི་གཞི་གསུམ། ཆ་མཐུན་དགེ་བ་གསུམ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྒྲིབ་པ་གསུམ་གྱི་ངོ་བོ། གང་ ལ་སྒྲིབ་པ་གང་ཡོད་པ། ལས་སྒྲིབ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཐུབ་པས་ལས་དང་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་སྨིན་གྱི་སྒྲིབ་པ་གསུམ་གསུངས་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། འགྲོ་བ་གཞན་གྱིས་བར་ མཚམས་མེད་པར་དམྱལ་བར་འགྲོ་བས་མཚམས་མེད་པའི་ལས་ཏེ། མ་དང་ཕ་དང་དགྲ་བཅོམ་གསུམ་གསོད་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་འབྱིན་པ་དང་ལྔ་རྣམས་ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པའོ། ། 4-1321 སྒྲོན་གསལ་དུ། ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་འཇིག་པ་དང་། དམ་པའི་ཆོས་སྤོང་བ་བཤད་དེ། སངས་རྒྱས་གཤེགས་རྗེས་ཀྱི་དབང་དུ་མངོན་པར་མཛད་པ་མངོན་ཏོ། །ཡང་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་ཁྲག་ འབྱིན་པའི་སེམས་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱོད་པ་དང་ལན་གསུམ་དུའང་བཤད་དོ། །ཉོན་མོངས་པ་ཤས་ཆེ་བ་རྒྱུན་དུ་འབྱུང་པ་དང་། དྲག་པ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ལ། གཉེན་པོས་སྐབས་ མི་རྙེད་པའི་ཉོན་སྒྲིབ་སྟེ། གཉིས་པ་ནི། རེས་འགའ་ཤུགས་དྲག་ཀྱང་གཞོམ་ནུས་པའི་འདི་མིན་ནོ། །ངན་འགྲོ་གསུམ་དང་འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སེམས་ཅན་སྒྲ་མི་སྙན་པ་རྣམས་ནི། རྣམ་སྨིན་གྱི་སྒྲིབ་ པ་སྟེ། དེ་གསུམ་ནི་འཕགས་ལམ་དང་དེ་ལ་སྦྱོར་བའི་དགེ་བ་ལ་སྒྲིབ་པས་སྒྲིབ་པ་གསུམ་དུ་འདོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། སྒྲིབ་པ་འདི་གསུམ་ཁམས་གང་ན་ཡོད་ཅེ་ན། མཚམས་མེད་ནི་བྱང་ མིན་པའི་གླིང་གསུམ་རྣམས་ཀྱི་མི་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་ཅིང་། དེ་ཡང་སྐྱེས་པ་དང་། བུད་མེད་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་ཀྱི་ཟ་མ་སོགས་ལ་ཡོད་པར་མི་འདོད་དེ། སྡོམ་པ་མེད་པའི་རྟགས་དང་། ཕ་ མའི་དེ་དག་གི་ལ

【現代漢語翻譯】 那麼，要使一切圓滿，需要多種業。如果常住者瑪嘎（持戒比丘名）說，憑藉一次佈施的異熟果報，七次轉生為三十三天（佛教欲界六天之一）的天神，現在又轉生為釋迦族的富人，這是怎麼回事呢？這是因為他憶起了前世，並做了其他的善行。 第一種情況是：因為供養了一個銅幣而獲得了財富。例如，某人說：『我因為一個銅幣而變得如此富有。』 上師們認為，一種業可以牽引一種或多種果報，多種業也可以牽引一種或多種果報，共有四種情況。 並非只有業才能牽引果報，還有異熟果等其他因素。然而，無色界的兩種等持（指空無邊處定和識無邊處定）不會與業同時產生牽引作用。即使與業同時產生，也像樹皮一樣，外在的獲得也不是牽引作用，因為業和果報並非一體。 總的來說，將業分別解釋為三種：應斷除的三種障礙、應依止的三種福田、以及相應的三種善行。 首先，有三種障礙：三種障礙的本質是什麼？哪些人有這些障礙？以及對業障的具體解釋。 首先，什麼是佛陀所說的業障、煩惱障和異熟障這三種障礙呢？沒有其他眾生阻礙，直接墮入地獄的無間業，即殺母、殺父、殺阿羅漢這三種，以及僧團分裂、以惡意使如來（佛陀的稱號）出血這五種，是業障。 《明燈論》中說，后兩種（僧團分裂、以惡意使如來出血）是指摧毀佛像和誹謗正法，這顯然是指佛陀涅槃之後的情況。 還有，以惡意使阿羅漢出血，以及擾亂菩薩的禪定，這些也說了三次。 煩惱障分為兩種：煩惱強烈且持續不斷，以及煩惱猛烈但可以克服。第一種是無法通過對治力克服的煩惱障；第二種是雖然有時猛烈，但可以被摧毀的煩惱障。 三惡趣（地獄、餓鬼、畜生）和無想有情、聲音不悅耳者，是異熟障。這三種障礙阻礙了聖道以及與之相應的善行，因此被稱為三種障礙。 第二，這三種障礙存在於哪個界（指欲界、色界、無色界）呢？無間業只存在於非北俱盧洲（四大部洲之一）的三大洲的人類中，而且只存在於男性和女性中，不認為存在於非人等眾生中，因為他們沒有戒律的標誌，也沒有父母的那些...

【English Translation】 So, to make everything complete, multiple karmas are needed. If the Venerable Magadha (name of a monastic) said that by the ripening of a single alms offering, he was reborn seven times as a god in the Thirty-Three Heavens (one of the six heavens of desire realm in Buddhism), and now he is reborn as a wealthy man in the Shakya clan, what is the reason for this? It is because he remembered his previous lives and performed other virtuous deeds. The first case is: because of offering a single copper coin, wealth was obtained. For example, someone says, 'I became so wealthy because of a single copper coin.' The masters believe that one karma can draw one or many results, and many karmas can also draw one or many results, making a total of four possibilities. It is not only karma that draws results, but also other factors such as the ripening of karma. However, the two samadhis (referring to the Formless Realm's Sphere of Infinite Space and Sphere of Infinite Consciousness) of the Formless Realm do not produce a drawing effect simultaneously with karma. Even if they arise simultaneously with karma, like the bark of a tree, the external attainment is not a drawing effect, because karma and its result are not the same. In general, karma is explained separately as three types: the three obscurations to be abandoned, the three fields of merit to be relied upon, and the corresponding three virtuous deeds. First, there are three obscurations: What is the nature of the three obscurations? Who has which obscurations? And a specific explanation of karmic obscurations. First, what are the three obscurations of karmic obscuration, afflictive obscuration, and resultant obscuration that the Buddha spoke of? The uninterrupted karma of going to hell without any obstruction from other beings, that is, killing one's mother, killing one's father, killing an arhat, as well as dividing the sangha, and drawing blood from the Tathagata (title of the Buddha) with malicious intent, these five are karmic obscurations. In the 'Lamp Illuminating the Path,' it is said that the latter two (dividing the sangha, and drawing blood from the Tathagata with malicious intent) refer to destroying Buddha images and slandering the Dharma, which clearly refers to the situation after the Buddha's nirvana. Also, drawing blood from an arhat with malicious intent, and disturbing the samadhi of a bodhisattva, these are also mentioned three times. Afflictive obscurations are divided into two types: afflictions that are strong and continuous, and afflictions that are intense but can be overcome. The first is the afflictive obscuration that cannot be overcome by antidotes; the second is not this, although sometimes intense, it can be destroyed. The three lower realms (hell, hungry ghosts, animals) and the non-conscious beings, those with unpleasant voices, are resultant obscurations. These three obscurations obstruct the noble path and the virtuous deeds associated with it, therefore they are considered the three obscurations. Second, in which realm (referring to the desire realm, form realm, formless realm) do these three obscurations exist? Uninterrupted karma only exists in humans of the three continents other than Uttarakuru (one of the four continents), and only in men and women, it is not considered to exist in non-humans and other beings, because they do not have the signs of vows, nor do they have those of parents...

---

ུས་མ་ཚང་བ་རྟོགས་པའི་ཆོས་མི་རྟེན་པ་སྐྱེད་པའི་ཕན་ཆུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་དག་ཀྱང་ངོ་ཚ་དང་ཁྲེལ་ཡོད་ཤས་ཆུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཡི་དྭགས་དང་དུད་འགྲོ་ལའང་མི་འདོད་དོ། ། 4-1322 བཙུན་པ་ནི། བློ་གསལ་བ་ལ་འདོད་དེ། རྟ་ཅང་ཤེས་གདོང་གཡོགས་ནས་མ་ལ་སྒལ་དུ་བཅུག་པས་ཕྱིས་ཤེས་ནས། རང་གི་ཕོ་མཚན་བཅད་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེ་སྨྲའོ། །སྒྲིབ་པ་ལྷག་མ་གཉིས་ནི་ འགྲོ་བ་ལྔ་པོ་ཐམས་ཅད་ན་ཡོད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཚམས་མེད་དངོས་དང་། དེ་དང་ཉེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། མཚམས་མེད་དང་། དེའི་ལས་འབྲས། ལས་འབྲས་ཀྱི་ཞར་བྱུང་ངོ་། དང་ པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན། མཚམས་མེད་ཀྱི་གྲངས་ངེས། མཚམས་མེད་གཞན་གྱིས་མིང་བཟུང་བའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། གང་ཟག་གང་ལ་ལྡན། འཁོར་ལོའི་དབྱེན། ལས་ཀྱི་དབྱེན། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་མི་ འབྱུང་བའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱེན་ལྡན། རྫུན་ལྡན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ནི། དགེ་འདུན་སྡེ་གཉིས་ཐུགས་བརྩེའི་མི་འཕྲོད་པའི་རང་བཞིན་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་ཉོན་ མོངས་ཅན་མིན་ཞིང་ལུང་བསྟན་ཡང་མིན་པས་མ་སྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ཏེ། དེ་དང་། ཕྱོགས་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་དག་པར་ལྡན་ཏེ། འདི་མཚམས་མེད་མིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། དབྱེན་དེའི་ངོ་བོ་ ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་རྫུན་ཏེ་དེ་དང་འབྱེད་པོ་ལྷས་སྦྱིན་སོགས་ཡང་དག་པར་ལྡན་ནོ། །དེའི་འབྲས་བུ་ནི། བར་ཀྱི་བསྐལ་པར་མནར་མེད་པར་སྨིན་པར་འགྱུར་ལ་གཞན་བཞི་དམྱལ་བར་ངེས་ཀྱང་མནར་མེད་དུ་མ་ངེས་སོ། ། 4-1323 འོ་ན་ཆོས་སྲིད་ཀྱི་ཕ་མ་དགྲ་བཅོམ་པ་གསད་པ་ལྟ་བུའི་མཚམས་མེད་དུ་མ་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་དུ་མ་ཅིག་ཆར་སྨིན་ན་གཅིག་དང་དུ་མ་བྱས་པ་ཁྱད་མེད་དུ་འགྱུར་ཞིང་། རིམ་ གྱིས་སྨིན་ན་སྐྱེས་ནས་མྱོང་འགྱུར་དུ་མི་འཐད་ལ། རྒྱུད་གཅིག་ལས་མེད་པའི་དམྱལ་བ་དུ་མ་ཅིག་ཆར་ཡང་མི་འགྲུབ་བོ་ཞེ་ན། ཀུན་གྱིས་རྣམ་སྨིན་ཅིག་ཆར་མྱོང་སྟེ། གཉིས་སོགས་ལྷག་པས་ རྣམ་སྨིན་གྱི་གནོད་པ་ཉིས་འགྱུར་སོགས་ལྷག་མར་འགྱུར་བའི་ལུས་ཆེན་པོ་དང་། ཤིན་ཏུ་གཞོན་ཤ་ཅན་འགྲུབ་ཅིང་། ཆད་པ་མི་ཟད་པ་སྣ་ཚོགས་མྱོང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་དབྱེན་པ་པོ་ དེ་སུ་ཞིག་ཡིན་ཞེ་ན། ཁྱིམ་པ་སོགས་ཀྱིས་མིན་གྱི། དགེ་སློང་དང་། དེ་དང་སྲེད་པ་སྤྱོད་པའི་མིན་གྱི་ལྟ་བ། སྤྱོད་པ་དང་། ཚིག་མི་བཙན་པའི་ཚུལ་ཉམས་པ་མིན་གྱི་ཚུལ་དང་ལྡན་ པས་བྱེད་དོ། །གང་དུ་འབྱེད་ཅེ་ན། སྟོན་པ་འདི་ནི་ཟིལ་ཆེ་ཞིང་བཀའ་བཙན་པས་དེའི་མངོན་སུམ་དུ་དབྱེ་མི་ནུས་པས་དེ་ལས་གཞན་དུའོ། །སུ་དག་འབྱེད་ཅེ་ན། ཆོས་མངོན་སུམ་ཏུ་གྱུར་ པས་འཕགས་པ་དང་། དེ་དང་འདྲ་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་མིན་གྱིས། དེ་དག་ལས་

【現代漢語翻譯】 因為他們不具備辨別完整與否的智慧，而且不敬重應尊敬之人，所以對餓鬼和畜生也不滿意。 比丘（bhiksu，受過具足戒的男性僧侶）喜歡聰明的人，就像一匹聰明的馬，被蒙上眼睛馱著東西，後來才發現並割掉了自己的陰莖一樣。兩種剩餘的障礙存在於所有五道眾生中。第二種分為兩種：無間罪（mtszams med，指五種會導致立即墮入惡道的罪行）的直接行為和與之相關的行為。第一種分為三種：僧團分裂（dge 'dun gyi dbyen，導致僧團分裂的行為），無間罪的數量確定，以及無間罪被他人冒名頂替。第一種分為四種：誰具備這些罪行，法輪分裂，行為分裂，以及法輪分裂不會發生的時期。第一種分為兩種：分裂者和虛偽者。第一種是僧團分裂，即僧團分成兩派，彼此之間沒有慈愛之心，這種行為既非有染污，也非預言，而是未被遮蔽且未被預言的。這與雙方的僧團完全相關，但這不是無間罪。第二種是分裂的本質，即惡行是虛假的，這與分裂者提婆達多（Lhas sbyin，佛陀時代的一位僧人，試圖分裂僧團）等人完全相關。其結果是，在中間劫（bar gyi bskal pa，佛教宇宙論中的一個時間單位）中，它將在無間地獄（mnar med，八熱地獄中最底層的地獄）中成熟，而其他四種罪行肯定會導致墮入地獄，但不一定是無間地獄。 如果殺害了像父母一樣的阿羅漢（dgra bcom pa，已證悟的聖者），這並非無間罪，但如果多個結果同時成熟，那麼做一次和做多次就沒有區別了，如果逐漸成熟，那麼出生后受報就不合理了，而且不可能同時產生多個來自同一業力的地獄。那麼，所有業果都是同時體驗的，由於有兩個或更多，業果的損害會加倍，從而形成巨大的身體和非常年輕的肉體，並體驗各種永無止境的懲罰。第二，誰是僧團分裂者呢？不是在家人等，而是比丘，以及那些與慾望相關的錯誤見解、行為，以及不堅持戒律的人，而是那些持有戒律的人。在哪裡分裂呢？因為這位導師非常強大且戒律嚴明，所以無法在他面前分裂，而是在其他地方。誰分裂呢？那些對佛法有直接認識的聖者，以及與他們相似的凡夫，而不是那些人。

【English Translation】 Because they lack the wisdom to discern completeness, and because they do not respect those who should be respected, they are also dissatisfied with pretas and animals. A bhiksu (monk) likes intelligent people, just like an intelligent horse that is blindfolded and loaded with things, only to later realize and cut off its own penis. The two remaining obscurations exist in all five types of beings. The second is divided into two: direct actions of the five heinous crimes (mtszams med, the five acts that lead to immediate rebirth in hell) and those related to them. The first is divided into three: schism in the sangha (dge 'dun gyi dbyen, the act of causing division in the monastic community), the fixed number of heinous crimes, and the heinous crime being impersonated by another. The first is divided into four: who possesses these crimes, division of the wheel, division of actions, and the time when division of the wheel does not occur. The first is divided into two: the divider and the liar. The first is the schism in the sangha, which is when the sangha is divided into two factions with no loving-kindness towards each other, an action that is neither defiled nor prophetic, but is un-obscured and un-prophetic. This is fully related to both sides of the sangha, but it is not a heinous crime. The second is the nature of the division, which is that the evil deed is false, and this is fully related to the divider Devadatta (Lhas sbyin, a monk in the time of the Buddha who tried to create a schism in the sangha) and others. The result is that in the intermediate kalpa (bar gyi bskal pa, a unit of time in Buddhist cosmology), it will ripen in the Avici hell (mnar med, the lowest of the eight hot hells), while the other four crimes will definitely lead to rebirth in hell, but not necessarily Avici hell. If killing an arhat (dgra bcom pa, a liberated being) who is like one's parents is not a heinous crime, but multiple results ripen simultaneously, then there would be no difference between doing it once and doing it multiple times, and if it ripens gradually, then experiencing the result after birth would not be reasonable, and it would be impossible for multiple hells from the same karma to arise simultaneously. Then, all karmic results are experienced simultaneously, and because there are two or more, the harm of the karmic result is doubled, resulting in the formation of a huge body and very young flesh, and experiencing various endless punishments. Second, who is the schismatic of the sangha? Not laypeople, but monks, and those with wrong views and conduct related to desire, and those who do not uphold the discipline, but those who uphold the discipline. Where does the division occur? Because this teacher is very powerful and the discipline is strict, it is not possible to divide in his presence, but elsewhere. Who divides? Those who have direct knowledge of the Dharma, and ordinary people similar to them, not those others.

---

གཞན་པའི་བྱིས་པ་རྣམས་འབྱེད་དོ། །ཇི་ཙམ་གྱིས་བྱེ་བ་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་རྣམས་སངས་རྒྱས་ལས་གཞན་སྟོན་པ་དང་། 4-1324 དེས་བསྟན་པའི་ལམ་ལས་གཞན་པའི་ལམ་ལ་ཁ་ཟས་བཟོད་པ་ནི་བྱེ་བའོ། །དེ་དུས་ཇི་སྲིད་དུ་འཇུག་ཅེ་ན། དབྱེན་དེ་ནམ་མ་ལངས་བར་འདུམ་པས་ཞག་གཅིག་མི་གནས། དབྱེན་དེ་ནི་ལམ་ འཇུག་པའི་གེགས་བྱེད་པས། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཕྱེ་བའི་ཕྱིར། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་དུ་ཡང་འདོད་དོ། །དེ་གང་ན་ཡོད་ཅེ་ན། སངས་རྒྱས་བཞུགས་པ་འཛམ་བུའི་གླིང་ཉིད་ནའོ། །དགེ་སློང་དུ་ཡིས་ཞེ་ན་ དགེ་སློང་བཞི་བཞི་དང་འབྱེད་པ་པོ་སྟེ། དགུ་སོགས་ཡན་ཆད་ཀྱི་སྟེ་དགེ་འདུན་སངས་རྒྱས་དང་འབྱེད་པ་པོའི་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་གནས་དགོས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ལས་ཀྱིས་དབྱེན་ནི་མཚམས་གཅིག་གི་ ནང་དུ་བློ་མི་མཐུན་པས་གསོ་སྦྱོང་སོགས་ལས་བྱེད་པ་སྟེ། དེ་ནི་བསྟན་པ་ཡོད་པ་གླིང་གསུམ་ན་ཡོད་ལ། ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་དགེ་སློང་བཞི་བཞི་སྟེ། བརྒྱད་ཡན་ཆད་ཀྱི་འགྲུབ་སྟེ་མཚམས་མེད་ པ་མིན་ནོ། །བཞི་པ་ནི། ཆོས་འཁོར་སྐོར་ནས་རིང་པོ་མ་ལོན་པ་དང་། མཐའ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁ་གཉིས་ན་དགའ་བ་དང་། སྐྱོ་བར་གློ་གཅིག་པས་དང་། བར་དུ་བསྟན་པ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ དང་ལྟ་བའི་སྐྱོན་མ་བྱུང་གི་བར་དང་སྡུམ་བྱེད་མཆོག་ཟུང་གཅིག མ་བྱུང་བའི་སྔ་རོལ་དང་། འགྲན་ཟླ་མེད་པས་ཐུབ་པ་ནོངས་པ་རྗེས་དང་། མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་གནས་དགོས་པས་དེ་མ་བཅད་པ་ཡང་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་ནི་མི་འབྱུང་ངོ་། ། 4-1325 ལས་ལ་རག་ལས་པས་ཐུབ་པ་ཀུན་ལ་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་ནི་མི་འབྱུང་གི་སྟོན་པ་འདིས་ཀྱང་སྔོན་དྲང་སྲོང་མངོན་ཤེས་ལྔ་ཅན་གཅིག་གིས་འཁོར་ཕྱེ་བས་འདིའི་དགེ་འདུན་ལྷ་བྱིན་གྱིས་ཕྱེའོ། །གཉིས་ པ་ནི། ཅིའི་ཕྱིར་མ་གསོད་པ་སོགས་ལྔ་ཁོ་ན་མཚམས་མེད་དུ་བཞག་ཅེ་ན། དེ་ལྔ་ཞིང་བསམ་པ་སྦྱོར་བ་གསུམ་གྱི་སྡིག་ཤིན་ཏུ་ལྕི་སྟེ། ཕན་འདོགས་པའི་ཞིང་ཕ་མ་དང་། ཡོན་ཏན་ གྱི་ཞིང་དགྲ་བཅོམ་སོགས་གསུམ་བསམ་པས་སྤངས་པ་དང་། སྦྱོར་བས་གསུམ་གྱི་སྲོག་དང་། བཞི་པས་མཐུན་པ་མེད་པར་བྱས་ཤིང་། ལྔ་པ་ཡང་མེད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་གསུམ་སྲོག་ གཅོད་གཅིག་རྫུན་དང་གཅིག་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་སྦྱོར་བའོ། །གསུམ་པ་ནི། མ་དང་ཕ་མཚན་ནི་གཞན་དུ་གྱུར་པའི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་བསད་པ་བས་ཀྱང་མཚམས་མེད་དུ་འགྱུར་རོ། །བུད་མེད་འགས་རང་ གིས་ནུར་ནུར་པོ་གཞན་གྱི་མངལ་དུ་བླུགས་ཏེ་སྨིན་ཅིང་བཙས་ན་དེའི་མ་གང་ཞེ་ན། གང་གིས་ཟླ་མཚན་ལས་བྱུང་བ་དང་པོ་ནི། དེའི་མ་སྟེ་དེ་བསད་ན་གྱུར་ལ། གཉིས་པའང་བྱ་ བ་ཞུ་བས་གནས་སོ། །མིའི་མངལ་མི་མི་མ་ཡིན་བསད་ཀྱང་མི་འགྱུར་ཤིང་། ཕ་མ་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་གཞན་བསད་ཀྱང་མི་འགྱུར་ལ། ཕ་མ་མ

【現代漢語翻譯】 區分其他孩童。以何種方式區分呢？那些人宣揚有別於佛陀的導師，並且贊同由他們所教導的道路之外的其他道路，這就是區分。這種情況會持續多久呢？在分裂未平息之前，即使只過一夜也不會停止。因為分裂會阻礙進入正道，所以爲了開啟佛法之輪，它也被認為是法輪的分裂。它在哪裡發生呢？就在佛陀居住的贍部洲（Jambudvipa，南贍部洲）本身。由誰來製造分裂呢？由四位比丘（bhiksu，佛教出家男眾）和製造分裂者，即九位或更多的人組成，他們必須站在分裂僧團（sangha，佛教僧團）和反對佛陀的兩方。第三種是，業的分裂是指在一個結界（界線）內，由於意見不合而進行布薩（posadha，每半月舉行的誦戒儀式）等活動。這種情況存在於有佛法的三個洲（指贍部洲、勝身洲、牛貨洲）中。雙方各有四位比丘，即八位或更多的人才能完成，但這不是無間罪（指殺父、殺母、殺阿羅漢、出佛身血、破和合僧）。第四種是，佛法之輪轉動后不久，以及臨近涅槃（nirvana，佛教術語，指解脫）之時，人們容易感到快樂或悲傷，並且在中間階段，在佛法中沒有出現戒律和見解上的過失之前，以及沒有出現調解者之前，或者在沒有競爭對手的情況下，佛陀犯錯之後，以及在一個結界內雙方都必須存在的情況下，如果這些條件不具備，那麼法輪的分裂就不會發生。 由於業力的關係，一切佛陀都不會發生法輪的分裂，但這位導師（指釋迦牟尼佛）過去曾被一位具有五種神通的仙人分裂過，而現在他的僧團則被提婆達多（Devadatta，釋迦牟尼佛的堂弟）分裂了。第二，為什麼只有殺母等五種行為被認為是無間罪呢？因為這五種行為在田（指對像）、意圖和行為三個方面都非常嚴重。對有恩的田，如父母，以及有功德的田，如阿羅漢（arhat，已證得涅槃的修行者）等，從意圖上就放棄了他們，並且通過行為奪取了三者的生命，第四種行為是製造不和諧，第五種行為也是通過行為來完成的。因此，三種行為是殺生，一種是說謊，還有一種是殺生的行為。第三，母親和父親的性在變成其他性別的男性和女性之後，即使殺害他們，也比不上犯無間罪。如果一個女人將自己的卵子植入另一個女人的子宮中，使其成熟並出生，那麼誰是她的母親呢？第一個產生月經的人是她的母親，如果殺害她，就會犯下無間罪。第二位也因為提供服務而存在。即使殺害人類子宮中的非人類，也不會犯無間罪。如果與父母發生性關係后再殺害他人，也不會犯無間罪。父母...

【English Translation】 Distinguishing other children. How does one distinguish? Those who teach a teacher other than the Buddha, and who approve of a path other than the one taught by him, that is distinction. How long does this last? Until the split is resolved, it does not last even for a single night. Because the split hinders entering the path, it is also considered a split in the Wheel of Dharma, for the sake of opening the Wheel of Dharma. Where does it occur? In Jambudvipa (the Southern Continent) itself, where the Buddha resides. By whom is the split made? By four bhiksus (Buddhist monks) and the one who makes the split, that is, nine or more people, who must stand on two sides, splitting the sangha (Buddhist community) and opposing the Buddha. The third is, the split by action refers to performing activities such as posadha (bi-monthly ceremony of reciting monastic rules) within a single boundary, due to disagreement. This exists in the three continents where the Dharma exists (referring to Jambudvipa, Purvavideha, and Aparagodaniya). Four bhiksus on each side, that is, eight or more, are required to accomplish this, but it is not an unpardonable sin (referring to killing one's father, killing one's mother, killing an arhat, drawing blood from a Buddha, and creating schism in the sangha). The fourth is, not long after the Wheel of Dharma has been turned, and near the time of passing into nirvana (liberation), people are prone to happiness or sadness, and in the intermediate stage, before faults in discipline and view have arisen in the Dharma, and before a mediator has appeared, or after the Buddha has erred without a rival, and when both sides must exist within a single boundary, if these conditions are not met, then a split in the Wheel of Dharma will not occur. Due to karma, a split in the Wheel of Dharma does not occur for all Buddhas, but this teacher (referring to Shakyamuni Buddha) was split in the past by a hermit with five supernormal powers, and now his sangha is split by Devadatta (Shakyamuni Buddha's cousin). Second, why are only five actions, such as killing one's mother, considered unpardonable sins? Because these five actions are extremely heavy in three aspects: field (referring to the object), intention, and action. Regarding the field of kindness, such as parents, and the field of merit, such as arhats (liberated practitioners), they are abandoned in intention, and the lives of the three are taken through action, the fourth action is creating disharmony, and the fifth action is also accomplished through action. Therefore, three actions are killing, one is lying, and there is also the action of killing. Third, even killing a mother and father after their sex has transformed into a male and female of another gender is not as serious as committing an unpardonable sin. If a woman implants her egg into another woman's womb, allowing it to mature and be born, who is her mother? The first one from whom the menstrual blood arises is her mother, and if she is killed, an unpardonable sin is committed. The second one also exists because of providing service. Even killing a non-human in a human womb does not constitute an unpardonable sin. If one engages in sexual relations with one's parents and then kills another, it does not constitute an unpardonable sin. Parents...

---

ིན་པ་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་ཕ་མ་བསད་ནའང་མི་འགྱུར་ཏེ། 4-1326 མ་ཁྲིའུའི་འོག་ན་ཡོད་པ་བསད་པ་དང་། ཁྲོས་པའི་བུས་སྦྲང་བུ་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་ཕ་བསད་པ་ལྟ་བུའོ། །སངས་རྒྱས་ནི་མི་ཐུབ་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པས་བཀྲོངས་པར་མི་ནུས་ཤིང་། གྲོངས་ སེམས་མེད་ན་རྡེག་པར་སེམས་པ་ཙམ་གྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་ཡང་མཚམས་མེད་མིན་ཏེ། དེ་ཙམ་ནི་བསམ་པས་སྤངས་པ་མིན་ཙམ་མོ། །སློབ་པ་ལ་བསྣུན་པའི་འོག་ཏུ་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ནས་དཀྲོངས་པ་ལ་ མཚམས་མེད་འབྱུང་བ་མིན་ཏེ། དགྲ་བཅོམ་ལ་སྦྱོར་བ་མ་བྱས་པས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་མིན་པའི་འདུ་ཤེས་དེས། འདི་གསད་སྙམ་དུ་རྟེན་ངེས་པས་བཟུང་བས་ཕྱིར་འགྱུར་ཏེ་ཨུ་དྲ་ཡ་ན་བཞིན་ནོ། ། འོད་ལྡན་དུ་སྲོག་གཅོད་མཚན་ཉིད་མ་ཚང་པས་མི་འགྱུར་བར་བཤད་དོ། །ཕ་དགྲ་བཅོམ་གསད་ཀྱང་རྟེན་གཅིག་པས་མཚམས་མེད་དགྲ་བཅོམ་གསད་པ་གཅིག་བུར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་དེའི་ལས་འབྲས་ལ་གཉིས་ ཏེ། འབྲས་བུ་ཐོབ་མི་ཐོབ། ལས་ལྕི་ཡང་ངོ་། །དང་པོ་ནི། མཚམས་མེད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་བྱས་ཤིང་དེ་མ་ཟློག་པ་ལ་བསམ་པ་ཤིན་དུ་འགལ་བས་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ མི་སྲིད་དོ། །ཐེག་ཆེན་དུ་ནི་ཐོབ་པའང་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆོས་དང་ཆོས་མིན་ཤེས་བཞིན་དུ། དགེ་འདུན་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་རྫུན་སྨྲས་པ་ཉེས་སྤྱད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རབ་ཏུ་ཕྱེ་སྟེ། 4-1327 རྒྱལ་བས་ཆོས་སྐུ་ལ་བསྣུན་པ་དང་མ་དུམ་གྱི་བར་དུ་འབྲས་བུ་བཞི་ཐོབ་པ་དང་། ཆགས་བྲལ་དང་ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱི་གེགས་བྱེད་ཅིང་། སྐྱེ་རྒུའང་ཡིད་མི་བདེ་བ་དང་། དྲན་པ་ཉམས་ པར་འགྱུར་བས་སོ། །དེ་བས་ཁྲག་འབྱིན་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་དང་མ་དང་ཕ་གསོད་པ་རྣམས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ཡང་ངོ་། །གསུམ་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་དགེ་བ་གཞིར་བྱས་པ་ལ། སྲིད་རྩེའི་སེམས་ པ་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་རབ་ཏུ་ཆེ་སྟེ། བསྐལ་ཆེན་བརྒྱད་ཁྲིར་མཐོ་རིས་སུ་སྨིན་པས་སོ། །བྲལ་འབྲས་ནི། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། སྐྱེས་བུ་བྱེད་འབྲས་ནི་འཇིག་རྟེན་ཆོས་མཆོག་ ཆེའོ། ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཉེས་པ་ལྔའི་ངོ་བོ། ཞར་ལ་ལས་གསུམ་ལམ་གྱི་གེགས་སུ་བསྟན། ངེས་ནས་ཁྱད་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཅི་མཚམས་མེད་ཁོ་ན་དམྱལ་བར་སྐྱེའམ་ཞེ་ན་དེ་ དང་ཉེ་བས་ཀྱང་སྐྱེ་སྟེ། ཁྱད་པར་ནི་སྡུག་བསྔལ་ཆེ་ཆུང་ངོ་། །གཞན་ནི་སྐྱེས་ནས་མྱོང་འགྱུར་དུ་ངེས་མ་ངེས་སུ་འདོད་དོ། །དེ་ཡང་མ་ཡང་ཡིན་ལ་དགྲ་བཅོམ་མའང་ཡིན་པར་འདོད་ལོག་ གིས་སུན་འབྱིན་པར་བྱས་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་དཔའ་ངེས་ནས་གསོད་པ་དང་། འཕགས་པ་སློབ་པ་གསོད་པ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ཞལ་དུ་འདུ་བས་སྒོ་ནང་གཅིག་གིས་འཚོ་བ་ཡན་ཆད་དམ། ནར་མར་འདུ་བ་ཞེས་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་བཤད་དེ་འཕྲོག་པ་ནི་མཚམས་མེད་པ་

【現代漢語翻譯】 即使結合后殺死父母也不會改變。 4-1326 就像殺死母親后在茅屋下，憤怒的兒子與蜜蜂結合后殺死父親一樣。佛是不可戰勝的法，無法被殺死。如果（對方）沒有死亡的念頭，即使只是想打一下而流血，也不是無間罪，因為那只是沒有從意念上斷絕而已。在學習的過程中，即使在被毆打后證得阿羅漢果而被殺，也不會產生無間罪，因為沒有對阿羅漢進行結合。如果認為對方不是阿羅漢，並確定要殺死他，那麼結果就會改變，就像烏陀衍那一樣。 在光明中，因為殺生的條件不完整，所以不會改變。即使殺死作為阿羅漢的父親，因為所依相同，所以只會產生一個無間罪，即殺死阿羅漢。第二，關於其業果，分為兩種：是否獲得果報，以及業的輕重。第一種情況是：進行了無間罪的行為，並且沒有阻止它，意念非常強烈，所以不可能獲得脫離貪慾的果報。但在大乘中，也有獲得果報的說法。第二種情況是：明知是法與非法，爲了分裂僧團而說謊，在所有罪行中，這是最嚴重的。 4-1327 佛陀擊打法身，以及在母胎之間獲得四種果報，並且會阻礙脫離貪慾以及聞、思、修三種修行，也會使眾生不快樂，記憶力衰退。因此，出血、殺死阿羅漢、母親和父親，後者比前者更重。第三種情況是：以世間的善為基礎，有頂天的意念是異熟果中最大的，因為會在八萬大劫中成熟于天界。解脫的果報是金剛喻定，士夫果是世間最殊勝的法。 第二部分分為三點：五種罪過的本質；順便提到，三種業障是道路上的障礙；確定后，說明其差別。第一點是：是否只有無間罪才會墮入地獄？接近無間罪也會墮入地獄，區別在於痛苦的大小。其他人認為，是否一定會經歷果報是不確定的。也有人認為，母親也可能是阿羅漢尼，通過邪見來反駁，或者確定要殺死菩薩，或者殺死聖者學人，或者聚集在僧團的門前，甚至以同一扇門內的生活為生，或者像世親所說的聚集在一起搶奪，都是無間罪。

【English Translation】 Even if one engages in union and then kills one's parents, it will not change. 4-1326 It is like killing one's mother under a thatched roof, or like an angry son engaging in union with a bee and then killing his father. The Buddha is of an invincible nature, so he cannot be killed. If there is no intention to kill, even if one only intends to strike and draws blood, it is not an immediate offense, because it is not completely abandoned in thought. If one attains Arhatship after being beaten during training and is then killed, it will not result in an immediate offense, because one has not engaged in union with the Arhat. If one perceives that the other is not an Arhat and firmly intends to kill him, the result will change, like in the case of Udayana. In 'Od ldan', it is said that it does not change because the conditions for killing are not complete. Even if one kills one's father who is an Arhat, because the basis is the same, it will only result in one immediate offense, which is killing an Arhat. Secondly, regarding the result of that action, there are two aspects: whether or not one obtains the result, and the weight of the action. The first case is: if one has committed an immediate offense and has not prevented it, and the intention is very strong, it is impossible to obtain the result of being free from desire. However, in the Mahayana, it is also said that one can obtain the result. The second case is: knowingly speaking falsely in order to divide the Sangha, knowing what is Dharma and what is not Dharma, is the most serious of all offenses. 4-1327 Striking the Dharmakaya of the Buddha, and obtaining the four results between the womb, and it hinders detachment from desire and the three practices of hearing, thinking, and meditating, and also makes beings unhappy and impairs memory. Therefore, drawing blood, killing an Arhat, mother, and father, the latter is heavier than the former. The third case is: based on worldly virtue, the mind at the peak of existence is the greatest result of maturation, because it matures in the heavens for eighty thousand great kalpas. The result of separation is the Vajra-like Samadhi, and the result of the individual is the supreme worldly Dharma. The second part is divided into three points: the nature of the five offenses; incidentally, the three karmic obscurations are shown as obstacles on the path; after determining, explain the differences. The first point is: does only an immediate offense cause one to be born in hell? Approaching an immediate offense also causes one to be born in hell, the difference being the magnitude of the suffering. Others believe that it is uncertain whether one will definitely experience the result. Some also believe that the mother may also be an Arhatni, refuting this through wrong views, or determining to kill a Bodhisattva, or killing a noble learner, or gathering at the gate of the Sangha, even living by living within the same gate, or gathering together to rob, as Vasubandhu said, are all immediate offenses.

---

བཞི་དང་རིམ་བཞིན་ཆ་འདྲ་བ་སྟེ། 4-1328 ལྔ་པའི་ཉེ་བ་ནི་མཆོད་རྟེན་འཇིག་པར་བྱེད་པའོ། །སར་ནི། ལྷའི་གནས་སམ། ལམ་གྱི་བཞི་མདོར་ཕྱུགས་གསོད་པ་དང་། མཛའ་བཤེས་བསླུ་བ་དང་། སྡུག་ཅིང་མགོན་མེད་པ་ལ་སྐྱབས་བྱིན་ནས་བསླུ་བ་ དང་གཞན་ཡང་དེ་ལྟ་བུ་དང་མཐུན་པའི་ལས་ཀྱང་དེ་དང་ཉེ་བར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། སྦྱོར་ལམ་བཟོད་པ་ཐོབ་པ་ལ་ངན་སོང་དུ་སྐྱེ་ངེས་ཀྱི་ལས་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་ བུ་ཐོབ་པ་ལ་འདོད་ཁམས་སུ་སྐྱེ་ངེས་ཀྱི་ལས་དང་། དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ལ་ཁམས་གོང་དུ་སྐྱེ་ངེས་ཀྱི་ལས་ཀྱང་གེགས་ཤིན་ཏུ་བྱེད་དེ་བཟོད་པ་སོགས་ཐོབ་པ་ནི་ངན་སོང་གསུམ་དུ་ མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཡུལ་འཕོ་བ་ན་བུ་ལོན་པ་སྡང་བ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྤྱིའི་རྣམ་གཞག བྱེ་བྲག་སྔོན་སྟོན་པས་ཇི་ལྟར་མཛད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དྲིས་ལན་ གྱིས་བསྟན། དེ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི །བྱང་སེམས་བསད་པ་ཞེས་པ་ལ། གང་ནས་བཟུང་སྟེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན་ཞེ་ན། གང་ཡན་ཆད་ན་མཚན་སོ་གཉིས་རྣམ་པར་སྨིན་པས་ལས་བྱེད་པར་ རྩོམ་པར་བྱེད་པ་དེ་ངེས་གནས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། བརྩམས་ནས་ཡོན་ཏན་གང་དང་ལྡན། མཚན་རྣམ་སྨིན་པའི་ཚུལ། མཚན་གྱི་རྒྱུའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ཡན་ཆད་རྟག་ཏུ་བདེ་འགྲོ་དང་དེར་ཡང་རིགས་མཐོན་པོར་སྐྱེ་བ་དང་དབང་པོ་ཚང་བ་དང་། 4-1329 ཕ་ཁོ་ནར་འགྱུར་པ་དང་། ཚེ་རབས་དྲན་པ་དང་། མི་ལོག་སྟེ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་སྡུག་བསྔལ་དང་། ལོག་སྒྲུབ་ཀྱིས་ཡིད་མི་སྐྱོ་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། མཚན་གྱི་ལས་དེ་ནི་བློ་རྣོ་བས་ འཛམ་གླིང་དུ་ཕོར་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱིས་འཕེན་ཅིང་ཡུལ་སྟོན་པ་མངོན་སུམ་གྱུར་པ་དང་། ངོ་བོ་ནི་སངས་རྒྱས་ལ་དམིགས་པའི་སེམས་པ་ཁོ་ན་སྟེ། དེ་ཡང་ཐོས་བྱུང་དམན་ཅིང་སྒོམ་བྱུང་འདོད་ པས་རྟེན་དེ་ལ་མི་སྨིན་པས་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བའོ། །དུས་ནི་བསྐལ་པ་བརྒྱ་ལུས་པ་ན་འཕེན་པར་བྱེད་ལ། སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ནི། བརྩོན་འགྲུས་ཆེ་བས་དགུ་བཅུ་རྩ་གཅིག་ལུས་པ་ ན་འཕངས་ཏེ། མདོར། གྲོང་དཔོན་ངས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ། བསྐལ་པ་དགུ་བཅུ་རྩ་གཅིག་གིས་བར་དུ་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་དྲན་ཏེ་ཞེས་དེ་ཚུན་ཆད་རང་བཞིན་གྱིས་ཚེ་རབས་དྲན་པར་གསུངས་པས་ སོ། །གསུམ་པ་ནི། མཚན་དེ་རྣམས། རེ་རེའང་བསོད་ནམས་བརྒྱ་ལས་སྐྱེས་ལ། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚད་ནི་འདིར་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་འབྱུང་སྟེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་མདོར་ཡང་ངོ་། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སངས་ རྒྱས་གང་གྲངས་མེད་གང་གི་ཐོག་མར་འབྱུང་ཚུལ། ཕར་ཕྱིན་གང་དུས་ནམ་རྫོགས་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྟོན་པ་འདིས་སྔོན་གྲངས་མེད་གང་ལ་སངས་རྒྱས་ཇི་སྙེད་ཅིག་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ཞེ་ན། གྲངས་མེད་དང་པོ་སངས་རྒྱས་བདུན་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་དང་། 4-13

【現代漢語翻譯】 四者各自依次相等。 第五種近於墮罪的行為是破壞佛塔。至於地點，包括在天界、十字路口宰殺牲畜，欺騙朋友，救助貧困無助者后又背叛他們，以及其他類似的行為，都被認為是近於墮罪。 第二種情況是，對於獲得忍位（Kshanti，安忍）的修行者來說，會導致墮入惡道的業，以及對於獲得不還果（Anagamin）的修行者來說，會導致投生欲界的業，以及對於獲得阿羅漢果位的修行者來說，會導致投生更高界的業，都會構成極大的障礙。因為獲得忍位等果位的人不會再投生於三惡道。就像遷居時，債權人會憎恨債務人一樣。 第三部分分為兩點：共同的分類和特別的，即過去佛如何行持。第一點又分為兩點：通過問答來揭示，以及對問答的解釋。第一點是：『殺害菩薩』，從何時起才算是菩薩呢？在具備三十二相併開始發揮作用之前，可以確定為菩薩。 第二部分分為三點：開始修行后具備哪些功德，具足妙相的方式，以及妙相的因。第一點是：在那之前，總是投生善趣，並且在善趣中也投生於高貴的種姓，具足諸根， 變得令人喜愛，能夠回憶起前世，不退轉，爲了利益眾生而忍受痛苦，不會因邪見而灰心喪氣。 第二點是：妙相的作用是通過敏銳的智慧，在閻浮提（Jambudvipa，南贍部洲）轉生時自然顯現，並且顯現出所應顯現的境界。其本質是隻專注于佛陀的心念。這是因為聽聞而來的智慧不足，而禪修所生的智慧令人嚮往，因此不會在聽聞的基礎上成熟，而是從思維中產生。時間是在一百劫之後顯現。而導師釋迦牟尼佛因為精進，在九十一劫之後就顯現了。總之，經文中說：『村長，我從那時起，直到九十一劫之間都能清楚地回憶起來。』因此，從那時起，自然就能回憶起前世。 第三點是：這些妙相，每一個都由一百種福德所生。而福德的程度在這裡有多種不同，在大乘經典中也有記載。第二部分分為三點：導師在哪個無數劫之前，最初是如何出現的？以及在哪個波羅蜜多（Paramita，度，到彼岸）時圓滿的？第一點是：這位導師過去在哪個無數劫之前，供養了多少佛陀呢？在第一個無數劫中，供養了七萬五千位佛陀。

【English Translation】 The four are equal in order. The fifth near offense is destroying stupas. As for the location, it includes killing livestock in the heavenly realms or at crossroads, deceiving friends, rescuing the poor and helpless and then betraying them, and other similar actions are also described as being near offenses. The second is that for practitioners who have attained Kshanti (patience), the karma that will inevitably lead to rebirth in the lower realms, and for those who have attained the fruit of Anagamin (non-returner), the karma that will inevitably lead to rebirth in the desire realm, and for those who have attained Arhatship, the karma that will inevitably lead to rebirth in the higher realms, all greatly hinder them, because those who have attained Kshanti etc. will not be reborn in the three lower realms. It is like a creditor hating a debtor when moving. The third part has two points: the general classification and the specific, i.e., how the past Buddhas acted. The first point has two points: revealing through questions and answers, and explaining the questions and answers. The first point is: 'Killing a Bodhisattva', from when is one considered a Bodhisattva? Before the thirty-two marks are possessed and begin to function, it can be determined as a Bodhisattva. The second part has three points: what qualities are possessed after starting practice, how the marks mature, and the cause of the marks. The first point is: before that, one is always born in good realms, and in those realms, one is also born into noble families, possessing complete faculties, becoming pleasing, being able to remember past lives, not regressing, enduring suffering for the benefit of sentient beings, and not being discouraged by wrong views. The second point is: the function of the marks is that through sharp intelligence, they naturally appear when reborn in Jambudvipa, and they manifest the realms that should be manifested. Its essence is only the mind focused on the Buddha. This is because the wisdom that comes from hearing is insufficient, and the wisdom that comes from meditation is desirable, so it does not mature on the basis of hearing, but arises from thought. The time is after a hundred kalpas that it manifests. The teacher Shakyamuni Buddha, because of diligence, manifested it after ninety-one kalpas. In short, the sutra says: 'Village chief, from that time until ninety-one kalpas, I can clearly remember.' Therefore, from that time on, one can naturally remember past lives. The third point is: each of these marks is born from a hundred merits. And the extent of merit varies here, and is also recorded in the Mahayana sutras. The second part has three points: in which countless kalpas did the teacher first appear, and in which Paramita (perfection) was it perfected? The first point is: in which countless kalpas did this teacher in the past serve how many Buddhas? In the first countless kalpa, he served seventy-five thousand Buddhas.

---

30 གཉིས་པ་ལ། བདུན་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་དང་། གསུམ་པ་ལ་བདུན་ཁྲི་བདུན་སྟོང་བསྙེན་བཀུར་ཏེ། དེ་རྣམས་ལས་རྣམ་པར་གཟིགས་དང་། རིན་ཆེན་གཙུག་ཏོར་ཅན་གྱི་རིམ་པས་གྲངས་མེད་གསུམ་པ་དང་། གཉིས་པ་ དང་། དང་པོ་གསུམ་གྱི་ཐ་མ་ལ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དང་པོར་བྱུང་བ་ནི། ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ཞེས་པ་རྩོད་པའི་དུས་སུ་སྐུ་ཚེ་སོགས་ཀྱི་ཚད་སྟོན་པ་འདི་དང་འདྲ་བ་ཞིག་སྟེ། དེ་ དུས་སུ་འདི་རྫ་མཁན་སྣང་བྱེད་དུ་གྱུར་པ་ན། བདག་ཀྱང་འདི་འདྲ་བའི་རྣམ་པ་ཁོ་ནར་ཚངས་རྒྱ་བར་ཤོག་ཅིག ཅེས་དང་པོར་སྨོན་ལམ་བཏབ་བོ། །ལུང་དུ་ནི་གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་ཐ་ མའི་སངས་རྒྱ་གཞན་དུ་གསུངས་ལ། ཐེག་ཆེན་པ་ནི་གྲངས་མེད་རེ་རེ་ལའང་སངས་རྒྱས་ཚད་མེད་བསྙེན་བཀུར་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ངེས་པ་མི་བཞེད་ཅིང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡེ་སྣོད་དུ། ཐུབ་པ་དེ་ ལ་སེམས་བསྐྱེད་ནས། གྲངས་མེད་གཅིག་ཚོགས་བསགས་ཤིང་ཚོང་དཔོན་ཤེས་རབ་བཟང་པོར་གྱུར་པ་ན། སངས་རྒྱས་དཀོན་མཆོག་ཡན་ལག་གི་དྲུང་དུ་ས་དང་པོ་ཐོབ་བོ། །གྲངས་མེད་གཉིས་སོང་ཞིང་། བྲམ་ཟེའི་ ཁྱེའུ་གཞོན་ནུ་སྤྲིན་དུ་གྱུར་པ་ན་སྐྱོབ་པ་མར་མེ་མཛད་ཀྱི་སྤྱན་སྔར་ས་བརྒྱད་པ་ཐོབ་ལ། གྲངས་མེད་གསུམ་སོན་པའི་སངས་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྟོན་པ་འདིས་སྔོན་གནས་སྐབས་གང་དུ་ཕར་ཕྱིན་གང་རྫོགས་ཞེ་ན། 4-1331 ཡུལ་ཀུན་ལ་རྫས་མིག་དང་རྐང་པས་བར་ཐམས་ཅད་ཀུན་སློང་མངོན་མཐོའི་ཁྱད་པར་ལ་མི་རེ་བར་སྙིང་རྗེ་ཡིས་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་དེ་ཙམ་གྱིས་སྦྱིན་པའི་ཕར་ཕྱིན་རྫོགས་སོ། །འདོད་པའི་འདོད་ ཆགས་དང་བཅས་བཞིན་དུ་ཡན་ལག་བཅད་ཀྱང་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་འཁྲུགས་པའི་ཚེ། བཟོད་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་དག་རྫོགས་ཏེ། དེས་ལུས་ངག་གི་ཉེས་སྤྱོད་ཀྱང་སྡོམ་པས་སོ། །རྒྱལ་བ་སྐར་ རྒྱལ་རི་ཕུག་གཅིག་ན་མེའི་ཁམས་ལ་སྙོམས་པར་བཞུགས་པ་ལ་རྐང་པ་གཅིག་གིས་འགྲེང་སྟེ། ཞག་བདུན་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གིས་བསྟོད་པས་བརྩོན་གྲུས་ཀྱིས་ཕར་ཕྱིན་རྫོགས་ཤིང་བསྐལ་པ་དགུའང་འདུམ་སྟེ་ངེས་ གནས་སུ་གྱུར་ཏོ། །བྱང་ཆུབ་པའི་སྔ་རོལ་དེ་མ་ཐག་ལ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཚེ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། བསམ་གཏན་དང་བློ་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཕར་ཕྱིན་རྫོགས་ཏེ། རང་རང་གི་ ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པའི་ཕར་ཕྱིན་ནོ། །གཉིས་པ་བསྟེན་བྱ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཐུན་མོང་དུ་ངེས་ཚིག སོ་སོའི་རང་བཞིན། ཆོས་སྦྱིན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། མདོར། སྦྱིན་ པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྒོམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་གཞི་གསུམ་གསུངས་པ། དེ་ཇི་ལྟར་བསོད་ནམས་བྱ་བའི་གཞི་ཡིན་ཞེ་ན། སྦྱིན་པ་ལས་བྱུང་བ་སོགས་གསུམ་པོ་ཇི་རིགས་བར་རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་འོང་བས་བསོད་ནམས་ཀྱང་ཡིན། 4-1332 ལས་ཀྱི་རང་བཞི

【現代漢語翻譯】 第二，七萬六千；第三，七萬七千的侍奉。從這些之中觀察，具有珍寶頂髻者（Ratnachuda Buddha）的次第，在第三個無數劫、第二個無數劫和第一個無數劫的末尾，所有這些的開始出現的是釋迦牟尼（Shakyamuni Buddha），就像爭鬥時代顯示壽命等量一樣。那時，他變成陶匠光明者（Potter Illuminator），首先發愿：『愿我也能成就如此之相！』經典中說，第三個無數劫的末尾成佛。大乘行者不認為每個無數劫中侍奉的佛陀數量有固定限制。在菩薩藏中，從對釋迦牟尼生起菩提心開始，積累了一個無數劫的資糧，併成為商人慧賢（Merchant Wise and Excellent），在佛陀寶臂（Buddha Jewel Arm）前獲得了初地。經過第二個無數劫，變成婆羅門之子青年云（Brahmin Youth Cloud），在救護者燃燈佛（Dipamkara Buddha）前獲得了第八地。據說經過第三個無數劫才成佛。 第二，這位導師過去在什麼階段圓滿了哪些波羅蜜多（Paramita，度，到彼岸）呢？ 在所有地方，僅僅以慈悲心施捨財物，不期望以眼和足到達任何地方，以及任何高尚的動機，就圓滿了佈施波羅蜜多。即使在充滿慾望和貪執的情況下，肢體被切割也毫不動搖時，就圓滿了忍辱和戒律波羅蜜多，因為他守護了身語的惡行。勝者星宿王（Jina Star King）在一個山洞裡入於火界三摩地（Samadhi，禪定），單足站立，用一句偈頌讚嘆了七天，以此精進圓滿了波羅蜜多，並縮短了九劫，成為決定者。 在菩提（Bodhi，覺悟）之前，就在金剛喻定（Vajropamasamadhi，金剛喻定）之時，以禪定、靜慮和智慧圓滿了智慧波羅蜜多，各自達到了圓滿的彼岸。 第二，所應依止的（善知識）有三：共同的詞義解釋，各自的自性，以及特別闡述的法佈施。第一，簡而言之，經中說佈施、戒律和禪定產生了三種基礎。那麼，這如何成為功德的基礎呢？佈施等三者各自以令人滿意的異熟而成為功德，也是業的自性。

【English Translation】 Secondly, seventy-six thousand; thirdly, seventy-seven thousand of veneration. From among these, observing the order of Ratnachuda Buddha, at the end of the third asamkhyeya (innumerable aeon), the second asamkhyeya, and the first asamkhyeya, the one who appeared first of all of these was Shakyamuni Buddha, just like showing the measure of lifespan etc. in the age of strife. At that time, when he became Potter Illuminator, he first made the aspiration: 'May I also become enlightened in just such a form!' In the scriptures, it is said that he became enlightened at the end of the third asamkhyeya. The Mahayanists do not consider that there is a fixed number of Buddhas to be venerated in each asamkhyeya. In the Bodhisattva Pitaka, from the arising of Bodhicitta (the mind of enlightenment) towards Shakyamuni, he accumulated the merit for one asamkhyeya, and became Merchant Wise and Excellent, and obtained the first bhumi (level) in front of Buddha Jewel Arm. After the second asamkhyeya had passed, he became Brahmin Youth Cloud, and obtained the eighth bhumi in front of the protector Dipamkara Buddha. It is said that he became enlightened after the third asamkhyeya had passed. Secondly, in what previous state did this teacher perfect which paramitas (perfections)? In all places, he perfected the paramita of generosity merely by giving with compassion, without expecting to reach any place with eyes and feet, and without any noble motivation. Even when his limbs were cut off while still full of desire and attachment, he perfected the paramitas of patience and discipline without any disturbance, because he restrained the misdeeds of body and speech. The Victor Star King (Jina Star King) remained in samadhi (meditative concentration) on the element of fire in a cave, standing on one foot, and perfected the paramita of diligence by praising with one verse for seven days, and shortened nine kalpas (aeons), becoming a determiner. Immediately before enlightenment, at the time of Vajropamasamadhi (diamond-like samadhi), he perfected the paramita of wisdom with samadhi, dhyana (meditation), and wisdom, each reaching the perfection of its own excellence. Secondly, there are three aspects to rely on: the common etymological explanation, the individual characteristics of each, and the particularly explained Dharma giving. First, in short, the sutra says that giving, discipline, and meditation are the three bases. So, how are these the basis of merit? The three, giving, etc., each become merit with a satisfactory vipaka (result), and are also the nature of karma (action).

---

ན་བྱ་བའང་ཡིན། དེའི་གཞི་ཡིན་པས་བསོད་རྣམས་བྱ་བའི་གཞི་སྟེ། དཔེར་ན་ལས་ཀྱང་ཡིན་ལ་ལམ་ཡང་ཡིན་པ་དང་། ལས་ཀྱི་ལམ་ཁོ་ན་ཡིན་པས་ལས་ཀྱི་ལམ་དུ་བཤད་ པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱིན་བྱུང་དང་། གཞན་གཉིས་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྦྱིན་པའི་ངོ་བོ། དབྱེ་བ། ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། སྦྱིན་པ་གང་ཞེ་ན། སྦྱིན་བྱའང་དེ་ ཡིན་མོད་ཀྱིས། འདིར། གང་གིས་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་དེ་སྦྱིན་པའོ། །འཇིགས་པ་དང་ལན་ལ་རེ་བ་སོགས་ཀྱིས་སྟེར་བ་དེ་མིན་གྱི་འདིར་ནི་གོང་མ་མཆོད་པ་དང་། དམན་པ་ལ་ཕན་གདགས་པ་ འདོད་པ་ཡིས་བླང་བའོ། །གང་གིས་སྦྱིན་པ་སྦྱིན་བྱེད་དེའང་གང་ཞེ་ན། ལག་པ་སྐྱོང་བ་སོགས་ལུས་དང་སྙན་པར་སྨྲ་བ་སོགས་ངག་གི་ལས་སོགས་བྱེད་པས་སེམས་པ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པའོ། ། སྦྱིན་པ་དེའི་འབྲས་བུ་ལོངས་སྤྱོད་ཆེན་པོའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འཕགས་པ་ཆགས་བྲལ་མིན་པའི་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་ནི། བདག་ཁོ་ནའི་དོན་གྱི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་དང་། འཕགས་པ་ཆགས་བྲལ་གྱིས་སེམས་ཅན་ ཕ་རོལ་པོ་ལ་གཏོང་བ་ནི། གཞན་ཁོ་ནའི་དོན་གྱི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་དང་། གང་ཟག་དང་པོས་སེམས་ཅན་ཕ་རོལ་ལ་གཏོང་བ་ནི། གཉིས་ཀའི་དོན་གྱི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་དང་གཉིས་པས་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་ནི། 4-1333 གཉིས་ཀ་དོན་དུ་མིན་པའི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །འོན་ཀྱང་གཉིས་པ་དང་བཞི་པའི་མཐོང་ཆོས་ལ་མྱོང་འགྱུར་མ་གཏོགས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་བསྟན་བཤད་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ནི། དེ་འདྲས་ལོངས་སྤྱོད་ ཆེ་ཞེས་པ། དེའི་ཁྱད་པར་ནི། སྦྱིན་བདག་དང་། དངོས་པོ་དང་། ཞིང་གི་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་འགྱུར་ཏེ། སྦྱིན་བདག་དེ་ལྟ་བུ་དེ་ནི། སྦྱིན་ཡུལ་ལ་གུས་པ་དང་སོགས་པའི་རང་གི་ལག་ གིར་སྟེར་བ་དང་། དུས་སུ་དང་། གཞན་ལ་མི་གནོད་པའི་སྦྱིན་པར་བྱེད་པས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་འབྲས་བུའང་རིམ་པས་རང་ལ་བཀུར་སྟི་དང་། ལོངས་སྤྱོད་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་དགོས་པའི་དུས་ལས་མི་ཡོལ་ བ་དང་། བར་ཆད་མེད་པར་རྙེད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནི་ཁ་དོག་དང་སོགས་པས་དྲི་རོ་རེག་བྱ་གང་རུང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ན་སྦྱིན་བྱའི་དངོས་པོ་ཁྱད་དུ་འཕགས་པ་སྟེ། དེ་ལས་འབྲས་ བུའང་རིམ་པས་གཟུགས་བཟང་བ་དང་སྙན་གྲགས་དང་ལྡན་པ་དང་། ཡིད་དགའ་བ་དང་ཤིན་ཏུ་གཞོན་ཤ་ཅན་དུས་སུ་རེག་ན་བདེ་བའི་ལུས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ནི་གྲང་དུས་སུ་དྲོ་ཞིང་དྲོ་ དུས་སུ་གྲང་ལ། ཐ་མལ་པའི་ཚེ་ཐ་མལ་པར་འདུག་པའོ། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན། སྦྱིན་པའི་མཆོག ཞིང་གི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། དུད་འགྲོ་ལ་སྦྱིན་ན་བརྒྱ་འགྱུར་དང་། མི་ཚུལ་འཆལ་ལ་སྟོང་འགྱུར་དུ་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་འགྲོ་བའི་ཁྱད་པར་དང་། 4-1334 ནད་པ་སོགས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཁྱད་པར་དང་། ལུས་ཐར་པ་དང་མཐ

【現代漢語翻譯】 也被稱為『給予』。因為它是基礎，所以是功德的基礎。例如，它既是『業』也是『道』，因為它是唯一的業之道，所以被稱為業之道。第二部分分為兩部分：由佈施產生，以及另外兩種的展示。第一部分分為三部分：佈施的本質、分類和特點。第一部分是：什麼是佈施？雖然佈施的對象也是它本身，但在這裡，『以何物施予』即是佈施。不是因為恐懼或期望回報而給予，而是指供養上者，利益下者，以期望獲得而接受。以何物施予，即施予者，又是什麼呢？是舉手等身體的行為，以及說悅耳之語等語言的行為，以及與心念相應的行為。佈施的果報是巨大的財富。第二部分是：向非離欲的聖者佛塔供養，是爲了自己；離欲的聖者向其他眾生施予，是爲了他人；凡夫向其他眾生施予，是爲了雙方；後者向佛塔供養，是爲了雙方都不是，共有四種。然而，第二種和第四種只有現世的體驗。第三部分分為展示和解釋，第一部分是：像那樣財富巨大，它的特點是：施主、物品和福田都變得殊勝。像那樣的施主，是因為對佈施的對象恭敬，並親手給予，及時給予，不損害他人。因此，果報也會依次是受到自己的尊敬，擁有廣大的財富，不會錯過需要的時機，並且毫無障礙地獲得。第二部分是：如果顏色等香味、味道、觸感中的任何一種是圓滿的，那麼佈施的物品就是殊勝的。因此，果報也會依次是擁有美好的外貌和名聲，令人喜悅，擁有非常年輕的肌膚，在適當的時候接觸會感到舒適的身體。那是寒冷時溫暖，溫暖時寒冷，平時則保持平常。第三部分分為三部分： общей 展示、佈施的殊勝、福田的特點。第一部分是：如果向畜生布施，會獲得百倍的果報；如果向行為不端的凡夫佈施，會獲得千倍的果報，就像這樣，眾生的特點，以及病人等的痛苦的特點，以及身體的解脫和最高...

【English Translation】 It is also called 'giving'. Because it is the basis, it is the basis of merit. For example, it is both 'karma' and 'path', and because it is the only path of karma, it is called the path of karma. The second part is divided into two parts: arising from generosity, and the presentation of the other two. The first part is divided into three parts: the nature, classification, and characteristics of generosity. The first part is: What is generosity? Although the object of generosity is also itself, here, 'what is given with' is generosity. It is not giving out of fear or expectation of return, but refers to offering to superiors and benefiting inferiors, accepting with the expectation of obtaining. What is given with, that is, the giver, what is it? It is the actions of the body, such as raising hands, and the actions of speech, such as speaking pleasant words, and the actions corresponding to the mind. The result of generosity is great wealth. The second part is: offering to the stupa of a non-detached noble being is for oneself; a detached noble being gives to other sentient beings for the sake of others; an ordinary person gives to other sentient beings for the sake of both; the latter offers to the stupa for the sake of neither, there are four kinds. However, the second and fourth only have the experience of the present life. The third part is divided into presentation and explanation, the first part is: like that, wealth is great, its characteristics are: the benefactor, the object, and the field of merit all become excellent. A benefactor like that is because he respects the object of generosity, and gives it with his own hands, gives it in time, and does not harm others. Therefore, the result will be in turn to be respected by oneself, to have great wealth, not to miss the time of need, and to obtain it without obstacles. The second part is: if any of the colors, etc., fragrance, taste, or touch is perfect, then the object of generosity is excellent. Therefore, the result will be in turn to have a beautiful appearance and fame, to be pleasing, to have very young skin, and to have a body that feels comfortable when touched at the right time. That is warm when it is cold, cold when it is warm, and stays normal at ordinary times. The third part is divided into three parts: general presentation, the excellence of generosity, and the characteristics of the field of merit. The first part is: if you give to animals, you will get a hundredfold reward; if you give to immoral ordinary people, you will get a thousandfold reward, like this, the characteristics of sentient beings, and the characteristics of the suffering of patients, etc., and the liberation of the body and the highest...

---

ུན་པར་སྐྱེད་པའི་ཕ་མ་དང་། ཚེ་འདིར་ཆེར་ཕན་འདོགས་པ་སྟེ་ཕན་འདོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཅན་ལ་འབུམ་འགྱུར་དང་། འཕགས་པ་ལ་ཚད་མེད་གསུངས་པར་སོགས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་ཏེ། དེ་རྣམས་ཞིང་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྦྱིན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ན་མཆོག་ནི་གྲོལ་བ་དགྲ་བཅོམ་པའི་གྲོལ་ བ་ནང་ལ་སྦྱིན་པའམ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པའི་ཕྱིར་བྱིན་པ་ནི། མ་གྲོལ་བའི་མ་གྲོལ་བ་ལ་བྱིན་ཡང་མཆོག་གོ །དེ་མ་གཏོགས་པ་སྦྱིན་པ་བརྒྱད་གསུངས་པའི་ནང་ ན་ནི། བརྒྱད་པ་སེམས་ཀྱི་རྒྱན་སོགས་མཆོག་སྟེ། བརྒྱད་ནི། ཉེ་བ་ལ་དང་། འཇིགས་པས་དང་། བདག་ལ་སྦྱིན་པས་དང་། བདག་ལ་སྦྱིན་པར་འགྱུར་བ་དང་། སྔོན་བདག་གི་ཕ་དང་མེས་པོས་བྱིན་པས་ དང་། མཐོ་རིས་ཀྱི་དོན་དུ་དང་། གྲགས་པའི་དོན་དུ་དང་། སེམས་ཀྱི་རྒྱན། སེམས་ཀྱི་ཡོ་བྱད། རྣལ་འབྱོར་གྱི་ཚོགས། དོན་གྱི་མཆོག་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྦྱིན་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། འཕགས་པ་ལ་བྱིན་ ན་གཞལ་དུ་མེད་པར་གསུངས་མོད་ཀྱང་། འཕགས་པ་མིན་ཡང་ཕ་མ་དང་། ནད་པ་དང་ནི་ཆོས་སྨྲ་བ་དང་། རྒྱལ་བུ་དོན་འགྲུབ་ལྟ་བུ། སྐྱེས་མཐའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྟེ་ལྔ་ལ་ཕུལ་བ་ནི་འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས་ཕན་ཡོན་གཞལ་དུ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། ། 4-1335 གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལྕི་ཡང་། བསགས་མ་བསགས། ལོག་རྟོག་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི། བྱས་པའི་རྗེས་ལ་བྱེད་པའི་མཇུག་དང་མི་ལྡན་ན་ཆུང་ཞིང་། ལྡན་ན་ཆེ་བ་དང་། གང་དུ་ཕན་གནོད་བྱེད་ པའི་ཞིང་ཕལ་པ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་དང་། གཞི་ནི་ལས་ལམ་གྱི་དབང་གིས་ཕ་མའི་སྲོག་བཅད་པ་དང་དེས་ནོར་བརྐུས་པའི་ཆུང་བ་དང་ཆེ་བ་སོགས་དང་། སྦྱིན་པ་བའི་ ཚུལ་ཁྲིམས་ཆེ་བ་སོགས་ལས་དེའི་དོན་དུ་ལུས་ངག་གི་སྦྱོར་བ་གྱི་ན་དང་ཆེས་ཆེར་བྱེད་པ་དང་། མཐར་ཕྱིན་བྱེད་ཀྱི་སེམས་དཔའ་དང་། ཀུན་སློང་གི་བསམ་པ་དྲག་ཞན་ཏེ། དྲུག་པོ་དེ་ རྣམས་ཆུང་བ་དང་ཆེ་བ་ལས་ཀྱང་ཆུང་བ་སྟེ། ཡང་བ་དང་ཆེ་བ་སྟེ། ལྕི་བ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ལས་བྱས་པ་དང་བསགས་པ་ཞེས་པའི་བསགས་པ་གང་ཞེ་ན་བློ་ སྔོན་དུ་མ་བཏང་བ་དང་། བལ་བཅོལ་མིན་པར་བསམ་བཞིན་དུ་བྱས་པ་དང་། ཇི་ཙམ་གྱི་ངན་སོང་ངམ། མཐོ་རིས་སུ་འགྲོ་བའི་ལས་དེ་རྫོགས་པར་བྱས་པ་དང་། ཕྱིས་མི་འགྱོད་པ་དང་། དེ་ དང་འགལ་བའི་གཉེན་པོ་མེད་པ་དང་། བྱས་ནས་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བའི་འཁོར་དང་རྣམ་སྨིན་འབྱིན་པར་ངེས་པ་སྟེ། དྲུག་ལ་བསགས་པའི་ལས་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་གྱིས། གཞན་དུ་བྱས་ཀྱང་མ་བསགས་པའོ། ། 4-1336 གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལེན་པ་མེད་ཀྱང་བསོད་ནམས་འབྱུང་བ། ཞིང་ངན་ཡང་འབྲས་བུ་འདོད་པ་འབྱུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་མེད

【現代漢語翻譯】 能令增長的父母，以及此生大有助益者，這是助益的差別；對於持戒者有百千倍的功德，對於聖者則有無量功德，這些是功德的差別，這些都屬於殊勝的福田。第二種殊勝是：在一切佈施中，最殊勝的是將解脫（梵文：moksha，漢語：解脫）佈施給阿羅漢（梵文：arhat，漢語：阿羅漢），或者菩薩（梵文：bodhisattva，漢語：菩薩）爲了利益眾生而佈施，即使是佈施給未解脫者也是殊勝的。除了這些之外，在所說的八種佈施中，第八種以心為莊嚴等最為殊勝。這八種是：因為親近而佈施，因為恐懼而佈施，爲了自己而佈施，將要爲了自己而佈施，以前自己的父母祖先佈施過而繼續佈施，爲了天界（梵文：devaloka，漢語：天界）的利益而佈施，爲了名聲而佈施，以心為莊嚴，以心為資具，爲了瑜伽（梵文：yoga，漢語：瑜伽）的聚集，爲了獲得殊勝的意義而佈施。第三種殊勝是：雖然對聖者佈施有無量功德，但即使不是聖者，對父母、病人、說法者，以及像王子義成（悉達多太子）一樣，最後有者（指不再輪迴者）的菩薩這五種對像供養，從果報的角度來說，其利益也是無法衡量的。 第二部分有三點：輕重，積累與未積累，以及對邪見的駁斥。第一點是：如果行為之後沒有相應的後續行為，則果報小；如果有，則果報大。所行利益或損害的對象，如果是普通人，則果報小；如果是特殊的對象，則果報大。基礎是，從業道（梵文：karmapatha，漢語：業道）的角度來看，殺害父母或偷盜他們的財物，其罪業有大小之分。佈施者的戒律越大，以及爲了戒律的緣故，身語的造作越強烈，直至最終完成的菩薩，以及發心的善惡強弱等，這六者都會使原本小的行為變得更小，原本大的行為變得更大，也就是變得更重。第二點是：關於行為的『已作』和『積累』，什麼是『積累』呢？就是沒有預先思考，不是被迫而是自願做的，以及無論去惡道還是善道，都圓滿完成的業，之後不後悔，沒有與此相反的對治，做了之後隨喜，並且確定會帶來異熟果報，這六種稱為積累的業。否則，即使做了也不會積累。 第三部分有兩點：即使沒有接受者，也會產生福德；即使是惡劣的福田，也會產生想要的果報。第一點是：供養佛塔（梵文：stupa，漢語：佛塔）不會被享用，但仍會產生福德。

【English Translation】 Parents who cause growth, and those who greatly benefit in this life—this is the distinction of benefiting; for those who are virtuous, there are hundreds of thousands of merits, and for the noble ones, immeasurable merits are spoken of—these are the distinctions of merit, and all these are superior fields of merit. The second superiority is: among all giving, the best is giving liberation (Sanskrit: moksha, meaning: liberation) to an Arhat (Sanskrit: arhat, meaning: Arhat), or a Bodhisattva (Sanskrit: bodhisattva, meaning: Bodhisattva) giving for the benefit of sentient beings; even giving to those who are not liberated is superior. Apart from these, among the eight kinds of giving spoken of, the eighth, which is adorning the mind, etc., is the most superior. These eight are: giving due to closeness, giving due to fear, giving for oneself, giving with the intention of giving for oneself, giving because one's parents and ancestors gave before, giving for the sake of the heavenly realm (Sanskrit: devaloka, meaning: heavenly realm), giving for the sake of fame, adorning the mind, providing for the mind, for the gathering of yoga (Sanskrit: yoga, meaning: yoga), and giving in order to obtain the supreme meaning. The third superiority is: although giving to the noble ones is said to be immeasurable, even if they are not noble, offering to parents, the sick, those who speak the Dharma, and Bodhisattvas like Prince Siddhartha (Siddhartha Gautama), who are the last of existences (referring to those who will not be reborn), from the perspective of results, the benefits are immeasurable. The second part has three points: lightness and heaviness, accumulation and non-accumulation, and refuting wrong views. The first point is: if there is no corresponding subsequent action after the action, the result is small; if there is, the result is large. The object of benefit or harm, if it is an ordinary person, the result is small; if it is a special object, the result is large. The basis is that, from the perspective of the path of action (Sanskrit: karmapatha, meaning: path of action), killing parents or stealing their property, the sins have degrees of magnitude. The greater the discipline of the giver, and the stronger the actions of body and speech for the sake of discipline, up to the Bodhisattva who completes it, and the strength of the intention, etc., these six will make the originally small action even smaller, and the originally large action even larger, that is, heavier. The second point is: regarding the 'done' and 'accumulated' of actions, what is 'accumulation'? It is what is done without prior thought, not forced but voluntary, and the karma that is fully completed, whether going to the evil realms or the good realms, without regret afterwards, without an antidote contrary to it, rejoicing after doing it, and being certain to bring about the maturation of results—these six are called accumulated karma. Otherwise, even if done, it is not accumulated. The third part has two points: even without a recipient, merit arises; even with a bad field of merit, desired results arise. The first point is: offering to a stupa (Sanskrit: stupa, meaning: stupa) is not enjoyed, but merit still arises.

---

་པའི་ཇི་ལྟར་བསོད་ནམས་ སུ་འགྱུར་ཞེ་ན། བསོད་ནམས་ལ་བཏང་བ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་པ་ལས་བྱུང་བ་གཉིས་ལས། མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་ལ་བསམ་པ་བཟང་པོས་བཏང་བའི་རྒྱུ་ལས་འབྱུང་སྟེ། དཔེར་ན་ལེན་པ་མེད་ཅིང་ གཞན་ལ་དངོས་སུ་ཕན་པ་མེད་ཀྱང་བྱམས་སོགས་ཚད་མེད་དང་། ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་སྒོམ་པ་ལ་རང་གི་སེམས་ཀྱི་མཐུས་བསོད་ནམས་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། གཅེར་བུ་དག་གལ་ཏེ་ ཞིང་བཟང་པོ་ལ་བྱིན་པས། འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་འོང་བ་རྣམས་ན་ཞིང་ངན་པ་ལ་བྱིན་ན་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེ་ན། ཞིང་གི་ཁྱད་པར་ལས་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་ འོང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་མི་ཟེར་གྱི་ཁྱད་པར་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཟེར་ཏེ། ཞིང་བཟང་པོ་ལ་སྲོག་བཅད་པ་སོགས་ཀྱི་ས་བོན་གྱིས་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞིང་ངན་པ་ ལའང་རྒུན་གྱི་ས་བོན་ལས་རྒུན་གྱི་འབྲས་བུ་མངར་བ་ཁོ་ན་སྐྱེའི་ནིམ་པའི་ཁ་བ་མི་སྐྱེ་བ་བཞིན་དུ། ས་བོན་ལས་འབྲས་བུ་མི་འཁྲུལ་བ་མཐོང་བའི་ཕྱིར་ན་དགེ་བའི་ས་བོན་ལས་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་འོང་བ་མི་འཁྲུལ་བ་བཞིན་ངན་པའི་ཞིང་ལའང་ཕན་པའི་བསམ་པའི་བྱིན་པ་ནི་དགེ་བ་ཡིན་པས་འབྲས་བུ་འབྱུང་ན། 4-1337 ཡིད་དུ་འོང་བ་ཁོ་ན་འབྱུང་བས་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞིང་གི་སྐྱོན་གྱིས་ནི་ས་བོན་དེའི་འབྲས་བུ་ཆུང་བའང་མེད་པར་འགྱུར་གྱིས་འཁྲུལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ གཞན་གཉིས་བསྟན་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སོ་སོའི་རང་བཞིན། གཉིས་ཀའི་འབྲས་བུ། ཚངས་པའི་བསོད་ནམས་སོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྒོམ་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཉིས་ཏེ། སྤྱིར་བསྟན། ཡོན་ཏན་ཁྱད་ པར་དུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྤང་བྱའི་གཙོ་བོ་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི། རང་བཞིན་གྱི་མི་དགེ་བའི་གཟུགས་ཏེ་དེ་སྤོང་བ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །སྤོང་བ་དེའང་རིག་བྱེད་དང་རིག་བྱེད་མིན་ པའི་སྤོང་བ་གཉིས་སོ། །དེར་མ་ཟད་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བཅས་པ་དུས་མིན་པའི་ཟས་སོགས་སྤོང་བའི་རིག་བྱེད་དང་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཡང་སྔ་མའི་ཡན་ལག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །གཉིས་པ་ ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་དག་ནི་ཡོན་ཏན་བཞི་ལྡན་ནོ། །བཞི་གང་ཞེ་ན། འཆལ་ཁྲིམས་དངོས་ཀྱིས་འཕེན་མ་བྱུང་བ་དང་། དེའི་རྒྱུ་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་འཕེན་མ་བྱུང་བ་དང་། དེ་དག་གི་གཉེན་པོ་དྲན་ པ་ཉེར་བཞག་ལ་བརྟེན་པ་དང་། མྱང་འདས་སུ་བསྔོས་པའི་ཞི་བ་ལ་བརྟེན་པའོ། །གཞན་དག་ནི་འཇིགས་སྐྱོབ་དང་། ལེགས་སྨོན་དང་། ངེས་འབྱུང་དང་། ཟག་མེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བཞིའོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི་མཉམ་པར་བཞག་པའི་དགེ་བ་ཏིང་ངེ་འཛིན་འཁོར་བཅས་ནི་བསྒོམས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། 4-1338 ཡོན་ཏན་རྣམས་སེམས་ལ་དེའི་བདག་ཉིད་དུ་བྱེད་པའི་བསྒོམས་པའི་ཕྱིར། ག

【現代漢語翻譯】 那麼，這種行為如何轉化為功德呢？功德源於佈施和享用。供養佛塔的功德，源於以善良的發心進行佈施。例如，即使沒有接受者，也沒有實際利益他人，但通過修持慈愛等無量心和正確的見解，也能憑藉自心的力量產生功德。第二種情況是，如果將供品給予赤身者（指外道修行者），就像在良田播種，會結出令人滿意的果實；如果在劣質的田地播種，則不會結出令人滿意的果實。有人會問：難道不是因為田地的差異才導致果實令人滿意嗎？不能這樣說，而是說因為接受者的差異。如果在良田播下殺生等惡業的種子，也會結出令人不滿意的果實。即使在劣質的田地裡，葡萄的種子也只會結出甜美的葡萄，而不會長出苦澀的楝樹果實。因為我們看到種子不會改變果實，所以從善的種子中只會結出令人滿意的果實。即使在惡劣的田地裡，以利益他人的發心進行佈施也是善行，如果因此產生果實，那麼只會是令人滿意的果實，而不會是不滿意的。田地的缺陷只會使種子的果實變小，但不會改變果實的性質。 接下來，爲了闡述另外兩種功德，分為三個方面：各自的自性、兩者的果報、梵天的功德。首先，關於各自的自性，分為兩個方面：戒律和禪定。首先是戒律，又分為兩個方面： общей 闡述和對功德的特別解釋。首先， общей 闡述的是，應斷除的主要對象是邪淫的戒律，這是自性不善的行為，斷除它就是戒律。這種斷除分為有表和無表的斷除。此外，佛陀所制定的戒律，如斷除非時食等，有表和無表的斷除也成為前者的組成部分。其次，清凈的戒律具有四種功德：沒有被邪淫直接牽引，沒有被其因——煩惱所牽引，依靠對治——正念的安住，以及致力於寂滅——涅槃。其他宗派則有救護恐懼、良好祝願、出離心和無漏戒律這四種功德。 第二種是禪定，即通過修習禪定及其相關功德，使功德成為自心的本質。

【English Translation】 How does this action transform into merit? Merit arises from giving and enjoying. The merit of offering to a stupa arises from giving with a good intention. For example, even if there is no recipient and no actual benefit to others, merit can arise through the power of one's own mind by cultivating immeasurable qualities such as loving-kindness and correct view. The second case is, if offerings are given to naked ones (referring to non-Buddhist practitioners), it is like sowing seeds in good soil, which will yield satisfactory fruits; if sown in poor soil, it will not yield satisfactory fruits. One might ask: Is it not because of the difference in the soil that the fruits are satisfactory? One cannot say that, but rather that it is because of the difference in the recipients. If seeds of evil deeds such as killing are sown in good soil, they will also yield unsatisfactory fruits. Even in poor soil, grape seeds will only produce sweet grapes and not bitter neem fruits. Because we see that seeds do not change the fruit, only satisfactory fruits will come from good seeds. Even in poor soil, giving with the intention of benefiting others is a virtuous act, and if it produces fruit, it will only be satisfactory fruits, not unsatisfactory ones. The defects of the soil will only make the fruit of the seed smaller, but will not change the nature of the fruit. Next, to explain the other two merits, it is divided into three aspects: their respective natures, the results of both, and the merit of Brahma. First, regarding their respective natures, it is divided into two aspects: discipline and meditation. First is discipline, which is further divided into two aspects: general explanation and special explanation of merits. First, the general explanation is that the main object to be abandoned is the discipline of sexual misconduct, which is an inherently unwholesome action, and abandoning it is discipline. This abandonment is divided into expressed and unexpressed abandonment. Furthermore, the precepts established by the Buddha, such as abstaining from untimely food, the expressed and unexpressed abandonment also become components of the former. Secondly, pure discipline has four qualities: not being directly drawn by sexual misconduct, not being drawn by its cause—afflictions, relying on the antidote—the establishment of mindfulness, and dedicating oneself to peace—Nirvana. Other schools have four qualities: protection from fear, good wishes, renunciation, and undefiled discipline. The second is meditation, which is called cultivation, by making the qualities the essence of one's mind through the practice of meditation and its associated qualities.

---

ཉིས་པ་ནི། སྦྱིན་པས་ལོངས་སྤྱོད་ཆེན་པོར་འགྱུར་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྒོམ་པས་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྦྱིན་པའང་མཐོ་རིས་ཀྱི་དོན་ དུ་འགྱུར་མོད། ཚུལ་ཁྲིམས་གཙོ་བོ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱང་ཉོན་མོངས་དང་འབྲལ་བའི་དོན་དུ་འགྱུར་མོད། སྒོམ་པ་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མཐོ་རིས་ཀྱི་ལུས་དང་ཆགས་བྲལ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་ པ་ནི། མདོ་ལས། གང་ཟག་བཞི་ཡིས་ཚངས་པའི་བསོད་ནམས་སྐྱེད་དོ། །ཅེས་ཚངས་པའི་བསོད་ནམས་གང་ཞེ་ན། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ནི། མཚན་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་བསོད་ནམས་རེ་རེའི་ཚད་དང་མཉམ་ པ་ལ་འདོད་ལ། སྔོན་གྱི་སློབ་དཔོན་ནི། སྔར་མ་བྱས་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་ཐུབ་པའི་སྐུ་གདུང་གི་མཆོད་རྟེན་བྱེད་པ་དང་། ཕྱོགས་བཞིའི་དགེ་འདུན་ལ་ཀུན་དགའ་རྭ་བ་འབུལ་ཞིང་། དེར་གཙུག་ལག་ ཁང་རྩིག་པ་དང་། ཐུབ་པའི་ཉན་ཐོས་བྱེ་བ་འདུམ་པ་དང་། བྱམས་པ་ཚད་མེད་པ་སྒོམ་པ་དང་བཞིས་བར་གྱི་བསྐལ་པ་བཞི་བཅུའི་བར་དུ་སྐྱེ་བ་རྒྱུན་མར་མཐོ་རིས་སུ་དགའ་བར་གནས་ པའི་ཕྱིར། ཚངས་པ་མདུན་ན་འདོན་གྱི་བསོད་ནམས་དང་འདྲ་བས་ན། དེ་བཞིའི་བསོད་ནམས་ལ་ཚངས་པའི་བསོད་ནམས་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་པར་འཆད་དོ། །གསུམ་ཆོས་སྦྱིན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་སྦྱིན་པ་ནི་ཀུན་སློང་ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་པས། 4-1339 བསྟན་བྱ་མདོ་སྡེ་སོགས་གསུང་རབ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་ཚུལ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་སྟོན་པའོ། །ལོག་པར་རམ། བསྙེན་བཀུར་སོགས་ཀྱི་ཆེད་དུ་འཆད་པ་ནི་རང་གི་བསོད་ནམས་ཉམས་བྱེད་དོ། ། གསུམ་པ་ཆ་མཐུན་དགེ་བ་གསུམ་བཤད་པ་ནི། བསོད་ནམས་ཆ་མཐུན་རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་འོང་བ་དང་། ཐར་པ་ཆ་མཐུན་ཆོས་གང་སྐྱེས་ནས་ངེས་པར་མྱང་འདས་འཐོབ་པ་སྟེ། དེ་ཡོད་པའི་རྟགས་ སུ་འཁོར་འདས་ཀྱི་སྐྱོན་ཡོན་ཐོབ་ནས་དད་པའི་སྤུ་ཟིང་བྱེད་པ་སོགས་དང་། ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་འོག་ཏུ་འཆད་པ་དྲོད་སོགས་བཞི་སྟེ། དགེ་བ་རྣམ་པ་གསུམ་མོ། །གསུམ་པ་ཞར་ལ་ཆོས་གཞན་ གྱི་རྣམ་གྲངས་བསྟན་པའི་བསྡུ་བ་ནི། སྦྱོར་བ་རིགས་པ་སྟེ་ཐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས་རབ་ཏུ་བཅུག་པས་ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་ཀྱི་ལས་རྣམ་པ་གསུམ་ཀུན་སློང་དང་བཅས་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་ ན་ཡིག་འབྲུ་དང་བརྒྱ་དང་བགྲང་བ་དང་བཅས་པའི་སྙན་ངག་དང་། ཡིད་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་སྡོམ་ཞིང་བགྲང་བའི་གྲངས་དེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །བསྟན་བཅོས་ལས་ཡིག་འབྲུ་འབྲི་ཞིང་བརྒྱ་རྐོ་བར་བྱེད་པ་ ནི་དེ་དག་ཏུ་བཞེད་དོ། །ཉོན་མོངས་པས་བཀབ་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། འཕགས་པས་བོར་བའི་ངན་པ་དང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་ཞེས་པ་ནི་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་སོ། ། 4-1340 དྲི་མ་མེད་པ་དགེ་བའི་རྣམ་གྲངས་ནི། དག་པ་རབ་ཀྱིས་མཐར་ཕྱིན་པའི་གྱ་ནོམ་པའོ་ཞེས་པའོ། །ངན་པ་དང་གྱ་ནོམ་པ་ལས་གཞན་པ་

【現代漢語翻譯】 第二，如果佈施能帶來巨大的財富，那麼持戒和禪修會帶來什麼呢？佈施也能帶來天界的果報，但持戒更為重要。持戒也能使人遠離煩惱，但禪修更為重要，因為它能使人脫離天界的身體和執著。第三，經中說：『四種人能增長梵天的福德。』那麼，什麼是梵天的福德呢？分別說部認為，它是指與每一種成熟的福德相等量的福德。而古代的論師則認為，在未曾開墾的地方建造佛塔，向四方僧眾供養僧園，並在那裡建造經堂，使無數的佛陀聲聞和合，修持慈無量心，這四種行為能使眾生在四十個中劫中持續不斷地在天界享受快樂。因此，它與梵天面前的福德相似，所以這四種福德被稱為梵天的福德。第三，詳細解釋法佈施：法佈施是不帶煩惱的發心，如實地宣講應教導的經、律等十二部經。如果爲了不正當的目的，或者爲了奉承等而講法，就會損害自己的福德。 第三，解釋三種順品善根：順福分善根是指能帶來令人滿意的異熟果報的善根；順解脫分善根是指任何生起后必定能獲得涅槃的善法，其存在的標誌是能瞭解輪迴和涅槃的過患和功德，從而生起信心的汗毛豎立等；順抉擇分善根是指下面將要講到的暖位等四種善根。這三種是善根的三種形態。第三，順便展示其他法的名稱的總結：加行是方便，即通過各種方法使身、語、意三業及其發心都包含在內。世間上的文字、百字和計數，以及用心來總結和計數諸法的數量，都是按照這個順序排列的。論典中書寫文字和雕刻百字，都是指這些。被煩惱覆蓋的障礙，被聖者捨棄的惡行，以及包括罪過在內，這些都是煩惱法的名稱。清凈無垢的善法名稱是：完全清凈和極其豐盛。除了惡行和豐盛之外，沒有其他的了。

【English Translation】 Secondly, if giving leads to great wealth, what do discipline and meditation lead to? Giving also leads to heavenly rewards, but discipline is more important. Discipline also leads to separation from afflictions, but meditation is more important, because it enables one to attain freedom from the body and attachments of the heavenly realms. Thirdly, the sutra says: 'Four persons generate the merit of Brahma.' What is the merit of Brahma? The Vaibhashikas believe that it refers to merit equal to the measure of each fully ripened merit. Ancient teachers, however, explain that building stupas for the relics of the Buddha in previously uncultivated places, offering parks to the Sangha in all four directions, constructing monasteries there, reconciling countless Shravakas of the Buddha, and meditating on immeasurable love, cause beings to continuously rejoice in heaven for forty intermediate kalpas. Therefore, it is similar to the merit before Brahma, so the merit of these four is called the merit of Brahma. Thirdly, a detailed explanation of Dharma giving: Dharma giving is teaching the twelve divisions of scripture, such as sutras, in accordance with the Dharma, without a defiled motivation. Teaching for improper purposes or for flattery diminishes one's own merit. Thirdly, explaining the three kinds of virtues in harmony: Virtues in harmony with merit refer to virtues that bring about desirable results; virtues in harmony with liberation refer to any Dharma that, once arisen, will definitely lead to the attainment of Nirvana, the sign of which is the ability to understand the faults and merits of Samsara and Nirvana, thereby causing the hairs of faith to stand on end, etc.; virtues in harmony with ascertainment refer to the four kinds of heat, etc., which will be explained below. These three are the three forms of virtue. Thirdly, a summary of showing the names of other Dharmas in passing: Application is reasoning, that is, the means by which the three actions of body, speech, and mind, together with their motivations, are all included. The world's letters, hundreds, and counting, and the numbers by which the mind summarizes and counts the Dharmas, are arranged in that order. Writing letters and carving hundreds in treatises refer to these. Obstacles covered by afflictions, evils abandoned by the noble ones, and those including transgressions are names for afflicted Dharmas. The names of pure and undefiled virtues are: completely pure and exceedingly abundant. There is nothing other than evil and abundance.

---

ནི་བར་མར་གྲུབ་བོ། །འདུས་བྱས་དགེ་བ་རྒྱུད་ ལ་སྐྱེས་ནས་བསྟེན་བྱ་སྟེ། གཞན་ནི་བསྟེན་བྱ་མིན་ནོ། །ཆོས་གཞན་ཐམས་ཅད་གོང་མ་དང་བཅས་པ་སྟེ། ཐར་པ་མྱང་འདས་ནི་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་ལས་བསྟན་ པ་ཞེས་བྱ་བ་གནས་བཞི་པའི་འགྲེལ་པའོ།། ༈ །། ༄། །ཕྲ་རྒྱས་བསྟན་པ། ལྔ་པ་ཕྲ་རྒྱས་བསྟན་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤང་བྱ་ཕྲ་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན། དེ་གཉེན་པོ་གང་གིས་སྤོང་། སྤོངས་པའི་འབྲས་བུ་ཡོངས་ཤེས་སོ། །དང་ པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྲིད་རྩ་ཕྲ་རྒྱས་སུ་བསྟན། དེ་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། འཇིག་རྟེན་སྣ་ཚོགས་ལས་ལས་བྱུང་ཞིང་། ལས་ཀྱང་ཕྲ་རྒྱས་ཀྱིས་དབང་གིས་སོགས་པས། སྲིད་པའི་རྩ་བ་ ཕྲ་རྒྱས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཕྲ་རྒྱས་ཀྱི་དབྱེ་བ། སྐྱེ་ཚུལ། རྣམ་གྲངས་སོགས་ཀྱི་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། ངོ་བོའི་དབྱེ་བ། རྣམ་པའི་དབྱེ་བ། སེམས་ཕྲ་རྒྱས་དང་བཅས་པའི་ དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དབྱེ་བ་དངོས། སྤང་བྱ་གཉིས་ཀྱི་ངེས་པ། ལྟ་བ་དང་ང་རྒྱལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ཏེ། དྲུག་དང་། བདུན་དང་། བཅུ་དང་ཁམས་བཅས་གྲངས་ཀྱིས་གོ་བརྒྱད་དུ་དབྱེ་བའོ། ། 4-1341 དང་པོ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་དེ་ཡང་དབྱེ་ན་དྲུག་ཏེ། ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་ལ་ཞེན་པའི་འདོད་ཆགས་དང་། ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་ལ་ཀུན་ནས་མནར་སེམས་པའི་ཁོང་ཁྲོ་དང་། ང་རྒྱལ་དང་། མ་ རིག་པ་དང་། ལོག་པར་ངེས་པར་རྟོག་པའི་ལྟ་བ་དང་། རྩེ་གཉིས་སུ་འཇུག་པའི་ཐེ་ཚོམ་རྣམས་ཏེ། དེ་བཞིན་ཞེས་པ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་དབང་གིས་གཞན་དག་དམིགས་པ་ལ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བར་ཤེས་ པར་བྱས་པའི་དོན་ཏོ། །གཉིས་པ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་དེ་དྲུག་ཀྱང་འདོད་ཆགས་ལ་འདོད་པའི་དང་སྲིད་པའི་འདོད་ཆགས་གཉིས་སུ་དབྱེ་བས་བདུན་དུ་མདོ་ལས་བཤད་དོ། །དེ་ལ་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ལས་ སྐྱེས་པའི་འདོད་ཆགས་ནི། སྲིད་པའི་འདོད་ཆགས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བཤད་ཅེ་ན། དེ་དག་ཕལ་ཆེར་སྙོམས་འཇུག་ལ་ཆགས་ཤིང་ཁ་ནང་དུ་བལྟས་པའི་ཕྱིར། ཁ་ཅིག་ཁམས་གོང་མ་དེ་ཐར་པ་ ཡིན་སྙམ་པའི་འདུ་ཤེས་འབྱུང་སྲིད་པའི་དེ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བཤད་དོ། །སློབ་དཔོན་ནི་སྙོམས་འཇུག་རྟེན་བཅས་རོ་མྱང་བ་ན། སྲིད་པའི་ལུས་ཁོ་ན་རོ་མྱང་པས་སྲིད་པའི་འདོད་ཆགས་སུ་ བཤད་ཅེས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། སྤང་བྱ་ཕྲ་རྒྱས་དྲུག་ལ་བཅུར་དབྱེ་སྟེ། ལྟ་བ་ལྔ་སྟེ་འཇིགས་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་དང་། མཐར་འཛིན་པར་ལྟ་བ་དང་། ལོག་པར་ལྟ་བ་དང་། ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་དང་། 4-1342 ཚུལ་ཁྲིམས་དང་རྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའོ། །ལོག་ལྟ་སྔོན་དུ་འབྱུང་བ་ཚིགས་བཅད་སྡེབས་པའི་ངོར་རོ། །བཞི་པ་ནི། བཅུ་པོ་དེ་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་ལ་བཅུ་དང་། ཀུན་འབྱུང་དང་འགོག་པ་ལ་

【現代漢語翻譯】 是為中有成就之義。 以積聚之善根生於相續，應當依止，其他則不應依止。一切其他法，皆與上者有關，而解脫涅槃則是無上的。此為《俱舍論》中『業品』之闡釋，即第四處之釋疏。 第五、微細隨眠之闡釋 第五為微細隨眠之闡釋，分為三：當斷微細隨眠之自性，以何對治斷除之，斷除之果即為遍知。第一部分分為二：宣說有之根本為微細隨眠，以及確定其真實性。第一部分：世界萬象由業而生，而業亦由微細隨眠所控制，故有之根本為微細隨眠。第二部分分為三：微細隨眠之分類，生起方式，以及名稱等之闡釋。第一部分分為三：本體之分類，當斷二者之確定，以及見與慢之差別闡釋。第一部分分為四：以六、七、十及界等數目分為八十八種。 第一，微細隨眠亦可分為六種：于近取蘊執著之貪慾，于近取蘊常懷惱怒之嗔恚，我慢，無明，邪見，以及於二者之間猶豫之懷疑。所謂『如是』，意指因貪慾之故，知曉其他對境亦會增長。 第二，此六種微細隨眠，貪慾又可分為欲界之貪慾與有界之貪慾，故經中說為七種。其中，從上二界所生之貪慾，即為有界之貪慾。為何如是說？因彼等大多執著于等持，且向內觀照。有些人或會生起上界即是解脫之念，為遮止此念，故如是說。論師云：享用具有所依之等持時，唯有享用有身，故說為有界之貪慾。 第三，當斷之六種微細隨眠可分為十種：五見，即有身見（藏文：འཇིགས་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་，梵文天城體：सत्कायदृष्टि，梵文羅馬擬音：satkāyadṛṣṭi，漢語字面意思：壞聚見），邊執見（藏文：མཐར་འཛིན་པར་ལྟ་བ་，梵文天城體：अन्तग्राहदृष्टि，梵文羅馬擬音：antagrāhadṛṣṭi，漢語字面意思：邊見），邪見（藏文：ལོག་པར་ལྟ་བ་，梵文天城體：मिथ्यादृष्टि，梵文羅馬擬音：mithyādṛṣṭi，漢語字面意思：邪見），見取見（藏文：ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་，梵文天城體：दृष्टिपरामर्श，梵文羅馬擬音：dṛṣṭiparāmarśa，漢語字面意思：見禁取），戒禁取見（藏文：ཚུལ་ཁྲིམས་དང་རྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའོ།，梵文天城體：शीलव्रतपरामर्श，梵文羅馬擬音：śīlavrataparāmarśa，漢語字面意思：戒禁取）。邪見先出現於偈頌之中。 第四，此十者于苦諦有十種，于集諦與滅諦亦然。

【English Translation】 It is the meaning of accomplishment in the Bardo. Having generated virtuous roots in the continuum, one should rely on them; others should not be relied upon. All other dharmas, along with the higher ones, are related, while liberation and Nirvana are unsurpassed. This is the explanation of the 'Karma' chapter in the Abhidharmakosha, which is the commentary on the fourth place. Fifth, Explanation of Subtle Latencies The fifth is the explanation of subtle latencies, divided into three: the nature of what should be abandoned, the subtle latencies; what antidote abandons them; and the result of abandonment, which is complete knowledge. The first part is divided into two: declaring the root of existence as subtle latencies, and establishing their reality. The first part: the variety of the world arises from karma, and karma is also controlled by subtle latencies, therefore the root of existence is subtle latencies. The second part is divided into three: the classification of subtle latencies, how they arise, and the explanation of their names, etc. The first part is divided into three: the classification of the essence, the determination of the two to be abandoned, and the differentiated explanation of views and pride. The first part is divided into four: classified into eighty-eight types by numbers such as six, seven, ten, and elements. First, subtle latencies can also be divided into six types: attachment to the aggregates of appropriation, anger that constantly torments the aggregates of appropriation, pride, ignorance, wrong views, and doubt that engages in two extremes. The term 'thus' means that due to attachment, it is known that other objects will also increase. Second, these six subtle latencies, attachment can also be divided into desire for the desire realm and desire for the realm of existence, so the sutras say there are seven types. Among them, the attachment arising from the upper two realms is the attachment to the realm of existence. Why is it said so? Because they mostly cling to meditative absorption and look inward. Some may have the idea that the upper realm is liberation, so it is said so to prevent this. The teacher said: When enjoying the support of meditative absorption, only the body of existence is enjoyed, so it is said to be the attachment to the realm of existence. Third, the six subtle latencies to be abandoned can be divided into ten types: the five views, namely, the view of the aggregates of existence (藏文：འཇིགས་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་，梵文天城體：सत्कायदृष्टि，梵文羅馬擬音：satkāyadṛṣṭi，漢語字面意思：壞聚見), the view of holding to extremes (藏文：མཐར་འཛིན་པར་ལྟ་བ་，梵文天城體：अन्तग्राहदृष्टि，梵文羅馬擬音：antagrāhadṛṣṭi，漢語字面意思：邊見), wrong view (藏文：ལོག་པར་ལྟ་བ་，梵文天城體：मिथ्यादृष्टि，梵文羅馬擬音：mithyādṛṣṭi，漢語字面意思：邪見), the view of holding views as supreme (藏文：ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་，梵文天城體：दृष्टिपरामर्श，梵文羅馬擬音：dṛṣṭiparāmarśa，漢語字面意思：見禁取), and the view of holding moral discipline and asceticism as supreme (藏文：ཚུལ་ཁྲིམས་དང་རྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའོ།，梵文天城體：शीलव्रतपरामर्श，梵文羅馬擬音：śīlavrataparāmarśa，漢語字面意思：戒禁取). Wrong views appear first in the verses. Fourth, these ten are ten in the truth of suffering, and also in the truth of origin and cessation.

---

ལྟ་ བ་དང་པོ་གཉིས་དང་ལྔ་པ་མ་གཏོགས་པ་བདུན་བདུན་དང་། ལམ་ལ་ལྟ་བ་དང་པོ་གཉིས་མ་གཏོགས་པའི་བརྒྱད་དེ། དང་པོ་གཉིས་ནི། འདོད་ཁམས་ན་ཡོད་དེ། དེ་ཡང་སྡུག་བསྔལ་སོགས་བདེན་ པ་བཞི་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བ་ཙམ་གྱི་རིམ་པ་བཞིན་སྤོང་བར་བྱེད་དོ། །འདོད་ཆགས། ཁོང་ཁྲོ། ང་རྒྱལ། མ་རིག་པ་སྟེ། བཞིའི་རིགས་འགའ་ནི། བདེན་པ་མཐོང་ཟིན་སྒོམ་པས་སྤང་བྱ་ཡིན་པས་ འདོད་པ་ན་མཐོང་སྒོམ་གྱི་སྤང་བྱ་ཕྲ་རྒྱས་སོ་དྲུག་གོ །ཁོང་ཁྲོ་ལྔ་མ་གཏོགས་པ་གཟུགས་ཁམས་ན་དེ་རྣམས་དགུ་དང་དྲུག་དྲུག་བདུན། གསུམ་ནི་སྒོམ་པའི་སྤང་བྱའོ། །ཞེས་པའི་སོ་གཅིག་གོ ། གཟུགས་མེད་ནའང་གཟུགས་ཁམས་དེ་དང་འདྲ་བས་སོ་གཅིག་སྟེ། དེ་ལྟར་ཁམས་གསུམ་བསྡོམས་པས་ཆོས་མངོན་པ་ལས་ཕྲ་རྒྱས་དགུ་བཅུ་རྩ་བརྒྱད་དུ་བཤད་པར་འདོད་དོ། །གོང་མ་པ་ནི་ལྟ་བ་ལ་ འབྱུང་འཇུག་མི་བྱེད་པར། ཁམས་གསུམ་ན་མཐོང་སྤང་བརྒྱ་རྩ་བཅུ་གཉིས་དང་། སྒོམ་སྤང་འཇིག་ལྟ་དང་། མཐར་ལྷན་སྐྱེས་གཉིས་དང་བཅས་ཏེ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་བཞེད་ལ། བསྡུ་བར། མཐོང་སྤང་གོ་བཞི་དང་། སྒོམ་སྤང་འདི་དང་འདྲ་བར་བཤད་པ་ནི། 4-1343 རིགས་པའི་རྣམ་བཞག་ཏུ་བསྡུ་བ་ཉིད་དུ་བཤད་པའི་དོན་ལ་ཀུན་ལས་བཏུས་བཞིན་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མཐོང་སྤང་ཁོ་ན། སྤང་བྱ་གཉིས་ཀ་སྒོམ་སྤང་ཁོ་ནའོ། །དང་པོ་ནི། ཅི་ མཐོང་སྤང་དུ་བཤད་པ་དེ་རྣམས་དེར་ངེས་སམ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ། སྲིད་རྩ་ལས་སྐྱེས་པ་རྗེས་བཟོད་ཀྱིས་གཞོམ་བྱ་ནི་མཐོང་སྤང་ཉིད་དུ་ངེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ས་ལྷག་མ་བརྒྱད་ལས་སྐྱེས་ པ་འདོད་པའི་གཞོམ་བྱ་རྣམས་ནི། མཐོང་ལམ་དང་སྒོམ་ལམ་གཉིས་ཀྱིས་ཅི་རིགས་པར་སྤོང་སྟེ། འཕགས་པའི་མཐོང་ལམ་དང་བྱིས་པ་གོང་མའི་ཉེར་བསྡོགས་ཀྱིས་སྒོམ་ལམ་གྱིས་འོག་སའི་སྤང་བྱ་རིགས་ལྔ་ ཆར་ཆེ་འབྲིང་སོགས་དགུ་བྱས་ནས་དྲིལ་ཏེ་སྤོང་ངོ་། །གསུམ་པ་ནི། ས་ཐམས་ཅད་ན་བཟོད་པས་གཞོམ་མིན་སྒོམ་སྤང་རྣམས་ནི་སྒོམ་ལམ་ཁོ་ནས་སྤོང་བར་ངེས་ལ། དེ་ཡང་སྲིད་རྩེའི་གཉེན་པོ་ ཟག་མེད་ཉིད་དང་། གཞན་གྱིས་ནི་སྐྱེ་འཕགས་གཉིས་ཀའི་ཟག་བཅས་སམ་ཟག་མེད་གང་རུང་ངོ་། །གོང་མ་བ་ནི་མཐོང་སྤངས་སྤོང་མི་སྲིད་པར་བཞེད་དོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལྟ་བའི་དབྱེ་བ། ང་རྒྱལ་གྱི་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལྟ་བ་ལྔའི་ངོ་བོ། མཆོག་འཛིན་གཉིས་ལ་རྩོད་པ་སྤོང་བ། འཕྲོས་པའི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་མིང་ཙམ་བསྟན་པའི་ལྟ་བ་ལྔའི་ངོ་བོ་ཅི་ཞེ་ན། 4-1344 ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་ལ་བདག་དང་བདག་གིར་ལྟ་བ་དང་། བདག་ཏུ་འདོད་པའི་དངོས་པོའི་དེ་ཉིད་ལ་རྟག་པའམ་ཆད་པའི་མཐར་ལྟ་བ་དང་། བདེན་པ་བཞི་ཡོད་བཞིན་དུ་མེད་ཅེས་ཚབས་ཆེར་ ལྟ་བ་དང་། དམན་པར་ལྟ་བ་སོགས་ཟག་

【現代漢語翻譯】 關於見道，除了第一、第二和第五種見解外，其餘每種都有七種；關於修道，除了第一和第二種見解外，其餘有八種。前兩種見解存在於欲界，它們通過如實地見到苦等四聖諦，按次第斷除。貪慾、嗔恚、我慢、無明這四種煩惱的部分種類，因為通過證悟真諦后的修習可以斷除，所以在欲界，見道和修道所斷的煩惱有三十六種。除了嗔恚之外的五種煩惱，在色界有九種，六種，六種，七種。其中三種是修道所斷的，總共三十一種。在無色界也與色界相同，也是三十一種。這樣，三界加起來，按照《阿毗達磨》的觀點，共有九十八種煩惱。上部宗不認為見解有生起和融入，認為三界中有見道所斷的一百一十二種煩惱，以及修道所斷的邪見，最終加上俱生二種煩惱，共有十六種。總結來說，見道所斷的有九十四種，修道所斷的與此類似，這是在理智的範疇內進行總結，與《攝類學》的觀點一致。第二部分有三種：唯有見道所斷、見道和修道所斷兩種、唯有修道所斷。第一種是：是否所有被說成是見道所斷的，都一定是見道所斷呢？不是的，由有身見產生的，能被后忍（藏文：རྗེས་བཟོད་）所摧毀的，一定是見道所斷。第二種是：從剩餘的八地所產生的，能被欲界所摧毀的煩惱，可以通過見道和修道兩種方式來斷除，聖者的見道和上界凡夫的加行道，通過修道，將地獄的五種煩惱，按照大小等分為九類，然後一起斷除。第三種是：在所有地中，不能被忍所摧毀的修道所斷的煩惱，一定只能通過修道來斷除。其中，有頂的對治是無漏的，其他的對治可以是生得的聖者，也可以是凡夫或聖者的有漏或無漏。上部宗認為不可能斷除見道所斷的煩惱。第三部分有兩種：見解的分類、我慢的分類。第一部分有三種：五種見解的體性、對執著為最勝的兩種見解的辯論、對其他顛倒見解的詳細分類。第一種是：之前只是簡單提到的五種見解的體性是什麼呢？ 執著於五取蘊為我或我所，執著於我所認定的事物為常或斷的邊見，明明有四聖諦卻說沒有的邪見，認為低劣的等等。

【English Translation】 Regarding views, there are seven each, except for the first, second, and fifth views; regarding the path of cultivation, there are eight, except for the first and second views. The first two views exist in the desire realm, and they are abandoned in sequence by directly seeing the Four Noble Truths such as suffering. Greed, hatred, pride, and ignorance—some types of these four afflictions—are abandoned through cultivation after realizing the truth. Therefore, in the desire realm, there are thirty-six subtle and extensive afflictions to be abandoned by seeing and cultivating. Except for the five kinds of hatred, in the form realm, there are nine, six, six, and seven of those afflictions. Three of them are to be abandoned by cultivation, totaling thirty-one. In the formless realm, it is the same as in the form realm, also thirty-one. Thus, combining the three realms, according to the Abhidharma, it is believed that there are ninety-eight subtle and extensive afflictions. The Upper School does not consider views to arise or dissolve, but believes that there are one hundred and twelve afflictions to be abandoned by seeing in the three realms, and sixteen to be abandoned by cultivation, including destructive views and two innate afflictions. In summary, there are ninety-four afflictions to be abandoned by seeing, and the afflictions to be abandoned by cultivation are similar to these. This is a summary within the category of reasoning, consistent with the views of the Collected Topics. The second part has three aspects: only what is abandoned by seeing, both what is abandoned by seeing and cultivation, and only what is abandoned by cultivation. The first is: Are all those that are said to be abandoned by seeing necessarily abandoned by seeing? No, what arises from the root of existence and can be destroyed by subsequent acceptance (藏文：རྗེས་བཟོད་) is definitely abandoned by seeing. The second is: What arises from the remaining eight grounds and can be destroyed by the desire realm is abandoned by both the path of seeing and the path of cultivation, as appropriate. The noble's path of seeing and the preparatory stage of higher beings, through the path of cultivation, divide the five types of afflictions of the lower realms into nine categories according to size, etc., and then abandon them together. The third is: In all grounds, what cannot be destroyed by acceptance but is abandoned by cultivation is definitely abandoned only by the path of cultivation. Among them, the antidote to the peak of existence is unconditioned, while others can be conditioned or unconditioned, either of birth or of noble beings. The Upper School believes that it is impossible to abandon what is abandoned by seeing. The third part has two aspects: the classification of views and the classification of pride. The first part has three aspects: the nature of the five views, refuting disputes over the two views that hold to be supreme, and a detailed classification of other inverted views. The first is: What is the nature of the five views that were previously mentioned only by name? Clinging to the aggregates of appropriation as self and what belongs to self, clinging to the extreme views of permanence or annihilation regarding the reality of what is considered as self, the perverse view of denying the existence of the Four Noble Truths when they exist, and considering something inferior, etc.

---

བཅས་ཐམས་ཅད་ལ་མཆོག་ཏུ་ལྟ་བ་དང་། དབང་ཕྱུག་སོགས་འཇིག་རྟེན་གྱི་རྒྱུ་མིན་པ་དང་། མེ་དང་ཆུར་འཇུག་པ་སོགས་མཐོ་རིས་ཀྱི་རྒྱུ་མིན་པ་ དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་རྟུལ་ཞུགས་ཙམ་ཐར་པའི་མིན་པ་ལ་རྒྱུ་དང་ལམ་དེར་ལྟ་བ་སྟེ་མཆོག་འཛིན་ནི་བར་གྱི་སོགས་སྒྲ་ཕྱིས་པའོ། །དེ་ལྔ་རྣམས་རིམ་པའི་ལྟ་བ་ལྔ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ ནི། གལ་ཏེ་རྒྱུ་མིན་ལ་རྒྱུར་ལྟ་བ་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་ཡིན་ན་ཇི་ལྟར་དེ་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་མིན་ཞེ་ན། དབང་ཕྱུག་སོགས་རྒྱུ་མིན་ལ་རྒྱུར་མངོན་པར་ཞེན་པ་དེ་ནི་རྟག་པ་ དང་། བདག་ཏུ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་པ་ཡིས་རབ་ཏུ་འཇུག་པ། དེའི་ཕྱིར། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་མཐོང་བ་ན་མི་རྟག་པ་དང་བདག་མེད་དུ་ཤེས་པས་རྟག་པ་དང་ བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ལོག་པ་ན་དེས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའི་རྒྱུར་མིན་ལ་རྒྱུར་འཛིན་པ་ཡང་ལྡོག་པས་སོ། །ལྟ་བ་དང་པོ་གཉིས་བདེན་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་ལ་མི་འཇུག་པའང་དེས་གྲུབ་སྟེ། 4-1345 འཇིག་ལྟ་ནི། བདག་ཏུ་ལྟ་ཞིང་མཐར་ལྟའང་དེས་བསླངས་བ་དང་། རྟག་པར་འཛིན་པ་སོགས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལོག་པས་དེ་དག་ཀྱང་ལོག་ཟིན་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཕྱིན་ཅི་ལོག་དེ་གཉིས་ སུ་ཟད་དམ་ཞེ་ན། མ་ཟད་དེ་ལྟ་བ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་བཞི་ཚན་རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། མཐར་ལྟའི་རྟག་ལྟ་ལས་རྟག་པར་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དང་། ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན་ལས་བདེ་ བ་དང་། གཙང་བར་དང་། འཇིག་ལྟ་ལས་བདག་ཏུ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གོ །ཉོན་མོངས་པ་གཞན་མིན་པར་འདི་གསུམ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བཞག་པ་ཅི་ཞེ་ན། རྒྱུ་གསུམ་གྱིས་ཏེ། དམིགས་པ་ལ་གཅིག་ཏུ་ ཕྱིན་ཅི་ལོག་པའི་ཕྱིར་དང་། ངེས་པར་རྟོག་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲོ་འདོགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉོན་མོངས་པ་གཞན་ལ་ནི། རྒྱུ་དེ་གསུམ་མ་ཚང་བས་མ་བཞག་གོ །འོ་ན་མདོ་ལས། སེམས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ དང་འདུ་ཤེས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཅེས་གསུངས་པ་ཅི་ཞེ་ན། སེམས་དང་འདུ་ཤེས་གཉིས་ནི། ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དེ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་དབང་གིས་དེར་བཞག་གོ །ཚོར་བ་སོགས་ནི་འཇིག་རྟེན་ ན་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་མ་གྲགས་པས་མ་བཞག་ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། དབྱེ་བ་དངོས། དེ་གང་གིས་སྤོང་བ། འཕགས་པས་མ་སྤངས་ཀྱང་མངོན་འགྱུར་མི་འབྱུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། ང་རྒྱལ་ཡང་དབྱེ་ན་བདུན་ཏེ། 4-1346 ང་རྒྱལ་དང་། ལྷག་པའི་ང་རྒྱལ་དང་། ང་རྒྱལ་ལས་ཀྱང་ང་རྒྱལ་དང་། ངའོ་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་དང་། མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་དང་། ཅུང་ཟད་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་དང་། ལོག་པའི་ང་རྒྱལ་ལོ། །འོ་ན་ ཡེ་ཤེས་ལ་འཇུག་པ་ལས། ལྷག་པ་ལ་དམིགས་ནས། བདག་གཞན་དང་འདྲའོ། །བདག་མཆོག་གོ །ཆེས་དམན་པ་ལ་དམིགས་ནས་བདག་ཅུང་ཟད་དམན་ནོ་སྙམ་པ་གསུམ་དང་། བདག་དང་མཉམ་པ་ཡོད་དོ། །བདག་ བས་

【現代漢語翻譯】 一切都執著于至高無上，以及將自在天（藏文：དབང་ཕྱུག་，自在，梵文天城體：ईश्वर，梵文羅馬擬音：Īśvara，漢語字面意思：主宰）等非世間之因，以及投入火和水等非天界之因，以及僅僅持戒和苦行並非解脫之因，而將這些視為原因和道路，這種執著于至高無上，就是去除了『之間』等字眼。這五種都是次第的五種見解。 第二，如果將非因視為因的執著是苦行至上見，那麼為何它不是見道所斷呢？因為對自在天（藏文：དབང་ཕྱུག་，自在，梵文天城體：ईश्वर，梵文羅馬擬音：Īśvara，漢語字面意思：主宰）等非因執著，是由於常和我的顛倒而強烈地執著。因此，它是苦諦所斷。因為在見苦諦時，會了知無常和無我，當常和我的執著消失時，由它們所區分的將非因執為因的觀念也會消失。前兩種見解不適用於後三種真諦，這也是由此成立的。 我見（藏文：འཇིག་ལྟ་，梵文：सत्कायदृष्टि，梵文羅馬擬音：satkāyadṛṣṭi，漢語字面意思：壞聚見）是執著於我和邊見，也是由它引起的，並且由於常執等的苦諦所斷已經消失，所以這些也已經消失了。 第三，顛倒見只有這兩種嗎？並非如此，從三種半的見解中，分別安立了四種顛倒見：從邊見的常執中產生常顛倒見，從見取見中產生樂顛倒見和凈顛倒見，從我見（藏文：འཇིག་ལྟ་，梵文：सत्कायदृष्टि，梵文羅馬擬音：satkāyadṛṣṭi，漢語字面意思：壞聚見）中產生我顛倒見。為何不將其他煩惱安立為顛倒見呢？因為有三個原因：因為在對境上是唯一的顛倒，因為是決定的分別，以及因為是增益。其他的煩惱不具備這三個原因，所以沒有安立。那麼，經中說『心顛倒和想顛倒』是什麼意思呢？心和想這兩種是因為與見顛倒相應，所以才這樣安立的。感受等在世間不被認為是顛倒，所以沒有安立。 第二部分有三點：真實的分類，通過什麼來斷除，以及雖然聖者沒有斷除，但不會顯現。第一點是：慢也有七種分類：慢，過慢，慢過慢，我慢，增上慢，卑慢，邪慢。那麼，在《入智慧論》中，觀察勝者，會認為自己與他人相似，或者自己是最好的。觀察最劣者，會認為自己稍微差一點。以及認為自己與他人平等。自己比他人...

【English Translation】 Everything is attached to the supreme, and Īśvara (藏文：དབང་ཕྱུག་，自在，梵文天城體：ईश्वर，梵文羅馬擬音：Īśvara，漢語字面意思：Lord) etc. are not the cause of the world, and entering fire and water etc. are not the cause of heaven, and merely holding precepts and asceticism is not the cause of liberation, but regarding these as the cause and path, this attachment to the supreme is the removal of words such as 'between'. These five are the five views in order. Secondly, if the attachment to asceticism as supreme, which regards non-causes as causes, is the attachment to asceticism as supreme, then why is it not abandoned by the path of seeing? Because attachment to non-causes such as Īśvara (藏文：དབང་ཕྱུག་，自在，梵文天城體：ईश्वर，梵文羅馬擬音：Īśvara，漢語字面意思：Lord) is due to the perverted attachment to permanence and self. Therefore, it is abandoned by the truth of suffering. Because when seeing the truth of suffering, one will know impermanence and selflessness, and when the attachment to permanence and self disappears, the conception of taking non-causes as causes, which is distinguished by them, will also disappear. The first two views do not apply to the latter three truths, and this is also established by this. Satkayadristi (藏文：འཇིག་ལྟ་，梵文：सत्कायदृष्टि，梵文羅馬擬音：satkāyadṛṣṭi，漢語字面意思：View of the Perishable Aggregate) is the attachment to self and extreme views, and is also caused by it, and because the suffering truth abandoned by the attachment to permanence etc. has disappeared, these have also disappeared. Thirdly, are there only these two perverted views? Not so, from three and a half views, four perverted views are separately established: from the extreme view of permanence arises the perverted view of permanence, from the view of attachment to views arises the perverted view of happiness and purity, and from Satkayadristi (藏文：འཇིག་ལྟ་，梵文：सत्कायदृष्टि，梵文羅馬擬音：satkāyadṛṣṭi，漢語字面意思：View of the Perishable Aggregate) arises the perverted view of self. Why are other afflictions not established as perverted views? Because there are three reasons: because it is the only perversion on the object, because it is a definite distinction, and because it is an augmentation. Other afflictions do not have these three reasons, so they are not established. Then, what does it mean that the sutra says 'perverted mind and perverted thought'? The two, mind and thought, are established there because they correspond to the perverted view. Feelings etc. are not considered perverted in the world, so they are not established. The second part has three points: the actual classification, what it is abandoned by, and although it is not abandoned by the noble ones, it will not manifest. The first point is: pride also has seven classifications: pride, excessive pride, pride beyond pride, the pride of thinking 'I', increasing pride, humble pride, and wrong pride. Then, in the 'Entering Wisdom' treatise, observing the superior, one will think that oneself is similar to others, or that oneself is the best. Observing the worst, one will think that oneself is slightly worse. And thinking that oneself is equal to others. Oneself is better than others...

---

དམན་པ་ཡོད་དོ། །བདག་བས་མཆོག་ཡོད་དོ་སྙམ་པ་གསུམ་དང་། བདག་བས་མཆོག་མེད་དོ། །བདག་དང་མཉམ་པ་མེད་དོ། །བདག་བས་དམན་པ་མེད་དོ་སྙམ་པ་གསུམ་སྟེ་དགུ་བཤད་པ་ཅི་ཞེ་ ན། ང་རྒྱལ་རྣམ་པ་དགུ་བཤད་པ་དེ་ནི་སྡེ་ཚན་རེ་རེ་བཞིན་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་རྣམས་རིམ་པས་ང་རྒྱལ་དང་། ལྷག་པའི་ང་རྒྱལ་དང་། ཅུང་ཟད་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་ གསུམ་ལས་འབྱུང་བས་འདིར་བཤད་པའི་བདུན་དུ་འདུས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། བདུན་པོ་གང་གིས་སྤོང་ཞེ་ན། མཐོང་ལམ་དང་སྒོམ་ལམ་གཉིས་ཀས་ཟད་པར་བྱ་བའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཅི་འཕགས་པ་རྣམས་སྒོམ་ སྤང་མ་སྤངས་པ་དེ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་དམ་ཞེ་ན། ངེས་པ་མེད་དེ། འོག་གིས་འཕགས་པ་ཞེས་པ་ཡན་སླངས་ཏེ། གསོད་པ་དང་སོགས་པ་བརྫུན་གྱི་བར་བྱེད་པའི་ཉོན་མོངས་པའི་ཀུན་ནས་དཀྲིས་པ་རྣམས་སྒོམ་པའི་སྤང་བར་བྱ་བ་ཁོ་ན་ཡིན་ལ། 4-1347 དེ་རྣམས་མི་འབྱུང་སྟེ། ལོག་ལྟས་རྒྱས་པར་འགྱུར་བ་ལས་དེ་སྤངས་པས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྐྱེ་སྲིད་བདག་ས་སྲུང་ཀྱི་བུར་གྱུར་ན་ཅི་མ་རུང་སྙམ་པ་སོགས་དང་། འཇིག་སྲེད་བདག་མེད་པར་ གྱུར་ཀྱང་ཅི་མ་རུང་སྙམ་པ་སོགས་ནི་སྒོམ་སྤང་ཡིན་ལ་དེ་དག་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་དག་རྟག་ཆད་ཀྱི་མཐར་ལྟས་རྒྱས་པར་འགྱུར་བ་ལ་དེ་སྤངས་པའོ། །ང་རྒྱལ་གྱི་རྣམ་པ་དགུ་དང་། ངའོ་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་སྒོམ་སྤང་གིས་བསྡུས་པའང་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་རྣམས་འཇིག་ལྟས་རྒྱས་པར་གྱུར་བ་ལས་དེ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་སུ་མ་ཟད་ཐེ་ཚོམ་གྱིས་བསླངས་བའི་མི་དགེའི་འགྱོད་ པ། སྒོམ་སྤང་ཡང་འབྱུང་བ་མིན་ནོ། །དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྒོང་སྤང་ཡིན་ཡང་མངོན་གྱུར་དུ་མི་འབྱུང་བར་བསྟན་པའོ། །གཞན་དུ་ནི་འཇིག་ལྟ་དང་། མཐར་ལྟ་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ངའོ་སྙམ་པའང་ ང་རྒྱལ་སོགས་མངོན་འགྱུར་དུ་འབྱུང་བར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་རྣམ་པའི་དབྱེ་བ་ལ་ལྔ་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ཡིན་མིན་གྱི། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་ལ་དམིགས་པའི། གང་གིས་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི། མི་དགེ་བ་ དང་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་རྣམ་པའི་དབྱེ་བ། དུས་གསུམ་ལ་ཕྲ་རྒྱས་གང་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྐལ་བ་མཉམ་པའི། མི་མཉམ་པའི། དེ་ལས་གཞན་པའི་ཀུན་འགྲོའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་གོ་བརྒྱད་ལ་ཀུན་འགྲོ་དུ་ཀུན་འགྲོ་མིན་པ་དུ་ཞེ་ན། 4-1348 སྡུག་བསྔལ་དང་དེའི་རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་བའི་སྤང་བར་བྱ་བ་སྟེ། རིས་གཉིས་ཀྱིས་ལྟ་བ་བདུན་པོ་ཐམས་ཅད་དང་། དེ་བཞིན་དུ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཐེ་ཚོམ་གཉིས་པོ་ཐམས་ཅད་དང་། ལྟ་བ་དང་ ཐེ་ཚོམ་དེ་དག་ཉིད་དང་། ལྷན་ཅིག་པ་དང་། མ་འདྲེས་པ་ཡིན་གྱི་ཆགས་སོགས་དང་དེ་ལྟ་མིན་པའི་མ་རིག་པ་དག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་རིས་དང་པོ་གཉིས་ཏེ་བཅུ་གཅིག་ནི། རང་སའི་ སྤང་བྱ་རིས་ལྔ་ཆར་ལ་ཅིག་ཆར་དུ་དམིགས་པ

【現代漢語翻譯】 『存在更低劣的』。認為『我比別人更優秀』有三種情況，認為『我並不比別人更優秀』、『我和別人一樣』、『我比別人更低劣』也有三種情況，這九種說法是什麼呢？ 這九種我慢的說法，是每個類別中的第一、第二、第三種，依次從我慢、過慢、慢過慢三種情況中產生，因此可以歸納為這裡所說的七種。第二，用哪七種來斷除呢？用見道和修道兩種方式來斷除。第三，如果聖者沒有斷除修道所斷，那麼他們會一直使用嗎？不一定，『下者勝過上者』，向上追溯，殺生等直至妄語之間的煩惱，都是修道所要斷除的，那些不會發生，因為邪見會增長，所以要斷除。同樣，如果認為『如果轉生為持國天的兒子，那該多好』等等，或者認為『即使斷除了有身見，那又有什麼不好』等等，這些都是修道所斷，但這些不會發生，因為這些會導致常見和斷見增長，所以要斷除。九種我慢，以及認為『這是我』的我慢，都不會被修道所斷所涵蓋，因為這些會導致常見增長，所以要斷除。 不僅如此，由懷疑引起的後悔，也是修道所斷，也不會發生。所有這些都是修道所斷，但不會顯現出來。另一方面，與生俱來的我見和邊見所包含的『這是我』的我慢等，則會顯現出來。第二種是五種分類：是否普遍存在，是否以有漏或無漏為目標，什麼會使其增長，不善和無記的分類，以及過去、現在、未來三種時間中，哪種是微細或粗大的。第一種有三種：同分遍行、不同分遍行、以及其他遍行。第一種是：在微細和粗大九十八種煩惱中，有多少是遍行，有多少不是遍行呢？ 痛苦和痛苦之因，即集諦，是見道所要斷除的，兩種類別中的七種見，以及兩種類別中的兩種懷疑，這些見和懷疑本身，以及與之相關的、不混合的貪慾等，以及不是這樣的無明，這前兩種類別共十一種，是針對自地的五種所斷類別。

【English Translation】 'There is inferiority.' There are three cases of thinking 'I am superior to others,' and three cases of thinking 'I am not superior to others,' 'I am equal to others,' 'I am inferior to others.' What are these nine statements? These nine statements of pride arise from the first, second, and third of each category, respectively from pride, excessive pride, and slight pride, so they can be summarized into the seven mentioned here. Second, which seven are used to eliminate them? They are eliminated by both the path of seeing and the path of meditation. Third, if the noble ones have not abandoned what is to be abandoned by meditation, do they always use it? Not necessarily. 'The lower surpasses the higher,' tracing upwards, the afflictions from killing to lying are only to be abandoned by meditation. Those will not occur because wrong views will increase, so they are abandoned. Similarly, if one thinks 'If I were to be born as the son of Dhritarashtra, how wonderful,' etc., or thinks 'Even if I abandon the view of self, what harm is there,' etc., these are to be abandoned by meditation, but these will not occur because these will lead to the increase of eternalism and nihilism, so they are abandoned. The nine types of pride, and the pride of thinking 'This is me,' which are included in what is to be abandoned by meditation, will not occur because these will lead to the increase of the view of self, so they are abandoned. Moreover, regret caused by doubt, which is to be abandoned by meditation, will also not occur. All of these are to be abandoned by meditation, but they are not manifested. On the other hand, the pride of thinking 'This is me,' which is included in the innate view of self and extreme views, will be manifested. The second is five classifications: whether it is universally present, whether it is aimed at defiled or undefiled, what will cause it to increase, the classification of unwholesome and indeterminate, and which of the three times is subtle or coarse. The first has three: common share pervasive, uncommon share pervasive, and other pervasive. The first is: among the ninety-eight subtle and coarse afflictions, how many are pervasive and how many are not pervasive? Suffering and the cause of suffering, namely Samudaya (集諦, samudaya, samudaya, the origin of suffering), are to be abandoned by the path of seeing. All seven views in the two categories, and the two doubts in the two categories, these views and doubts themselves, and the associated, unmixed desire, etc., and ignorance that is not like this, these first two categories, a total of eleven, are aimed at all five categories to be abandoned in one's own ground.

---

་སྐལ་བ་མཉམ་པའི་ཁམས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་སྟེ། ལྷག་མ་རྣམས་ནི་ཀུན་འགྲོ་མིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་རྣམས་ལས་དགུ་ནི་ ཁམས་དང་ས་གོང་མ་དག་ཏུའང་དམིགས་པས་སྐལ་བ་མི་མཉམ་པའི་ཀུན་འགྲོ་ཡིན་སྟེ། དགུ་གང་ཞེ་ན། ལྟ་བ་དང་པོ་གཉིས་མ་གཏོགས་པའོ། །དེ་ཡང་འདོད་ཁམས་སུ་ཚངས་པ་ལ་སེམས་ཅན་ དུ་ལྟ་བ་དང་། རྟག་ལྟ་སྐྱེད་པ་ནའང་བདག་དང་བདག་གིར་མི་འཛིན་པས་དང་། དེས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་པའི་ལྟ་བ་དེ་གཉིས་མིན་གྱི་ལོག་པའི་ཤེས་པའོ། །གོང་མ་བ་ནི་ཟག་བཅས་རྟག་ ཆད་དུ་ལྟ་བ། མཐར་ལྟར་བཞེད་པ་སོགས་རྣམ་བཞག་མི་འདྲའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་ཁོ་ན་ཀུན་འགྲོ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། ཕྲ་རྒྱས་ཀུན་འགྲོ་དེ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་ཆོས་གང་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་པ་དེའང་ཀུན་འགྲོའོ། ། 4-1349 འོན་ཀྱང་ཐོབ་པ་ནི་མ་གཏོགས་ཏེ་ཆོས་དང་རྒྱུན་ཐ་དད་པས་སྐྱེས་བུ་དང་། རྒྱུ་མཐུན་སོགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མི་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མིན་པས་སོ། །གཉིས་པ་ཟག་བཅས་ཟག་ མེད་ལ་དམིགས་པའི་དབྱེ་བ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་གོ་བརྒྱད་ལས་ཟག་བཅས་ལ་དམིགས་པ་དུ་ཟག་མེད་དམིགས་པ་དུ་ཞེ་ན། འགོག་པ་དང་ལམ་མཐོང་བའི་སྤང་བར་བྱ་བ་ལོག་ལྟ་གཉིས་དང་། ཐེ་ ཚོམ་གཉིས་དང་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་དང་། མཚུངས་ལྡན་མ་འདྲེས་པ་འབའ་ཞིག་པའི་མ་རིག་པ་དག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་རིས་གཉིས་ཏེ། དྲུག་ནི་ཟག་མེད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན་ཏེ། ལྷག་མ་རྣམས་ནི་ཟག་བཅས་ལ་དམིགས་པ་ཁོ་ནའོ། །གོང་མ་པ་ནི་འགོག་ལམ་གཉིས་ནི་མཉམ་རྗེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རིག་བྱ་ཡིན་པས། ཉོན་མོངས་པའི་བརྟགས་ནས་དམིགས་པར་ཟད་ཀྱི་དངོས་སུ་ མི་དམིགས་པར་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། འགོག་པ་ལ་དམིགས་པ་ལོག་ལྟ་སོགས་གསུམ་གྱི་ཡུལ་ནི། འདོད་པའི་འགོག་པ་ལ་དམིགས་པའི་ཕྲ་རྒྱས་ཀྱི་ཡུལ་འདོད་པའི་འགོག་པ་ཁོ་ན་ཡིན་པ་སོགས་ ས་དགུ་པོ་རང་སའི་འགོག་པ་དང་། ལམ་ལ་ནི་བསམ་གཏན་ས་དྲུག་གི་ཆོས་ཤེས་ཕྱོགས་མཐུན་གྱི་ལམ་ཐམས་ཅད་ནི། འདོད་པའི་ལོག་ལྟ་སོགས་ལམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན་གྱི་ཡུལ་དང་། ཟག་མེད་ས་དགུའི་རྗེས་ཤེས་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ལམ་ཐམས་ཅད་ནི་གོང་མ་བརྒྱད་ཀྱི་ལོག་ལྟ་སོགས་ལམ་དེའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན་གྱི་ཡུལ་ཡིན་ཏེ། 4-1350 ལམ་ནི་ས་ཐ་དད་པའང་ཕན་ཚུན་དུ་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་པས་སོ། །ཅིས་ཆགས་སྡང་ང་རྒྱལ་མཆོག་འཛིན་གཉིས་རྣམས་ཟག་མེད་ལ་དམིགས་པར་མི་འདོད་ཅེ་ན། འདོད་ཆགས་ནི་ཟག་མེད་ལ་ དམིགས་པ་མིན་ཏེ། དེ་སྤང་བྱ་ཡིན་ལ་ཟག་མེད་འདོད་པ། སྤང་བྱ་མིན་པའི་ཕྱིར། ཞེ་སྡང་ནི་འགོག་ལམ་ལ་དམིགས་པ་མིན་ཏེ། དེ་གནོད་བྱེད་ལ་སྐྱེ་ལ་འགོག་ལམ་གྱིས་གནོད་པ་མི་ བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ང་རྒྱལ་ནི་དེ་ལྟ་མིན་ཏེ། དེ་ཁེངས་པ་ཡི

【現代漢語翻譯】 『遍行於等分界』，其餘則非遍行。第二，十一個中的九個，由於它們也緣于上界和地界，因此是不等分的遍行。九個是什麼呢？除了最初的兩個見解。也就是說，在欲界中，將梵天視為有情，以及生起常常見時，不執著於我與我所，並且，那兩個不是由其遍佈引發的見解，而是邪見。上界者則認為有漏為常斷，最終見解等則有不同的分類。第三，只有微細隨眠才是遍行嗎？並非如此，與微細隨眠遍行同時產生的相應法也是遍行。 然而，除了獲得，因為法和相續不同，士夫和等流等的結果並不相同，因此不是同時產生的因。第二，緣于有漏和無漏的差別是：在九十八個微細隨眠中，有多少緣于有漏，有多少緣于無漏呢？斷除見道所斷的兩個邪見和兩個懷疑，以及與之相應的，以及不相應唯一的無明，總共兩類，即六個是無漏的行境，其餘則僅僅緣于有漏。上界者認為，斷道二者是俱生智的所知境，因此僅僅是煩惱的增上緣，並非真實緣取。 第二，緣于滅的邪見等三者的境是：緣于欲界滅的微細隨眠的境僅僅是欲界的滅等，九地各自的滅，以及緣于道的，六禪天的法智品類之道，都是欲界的邪見等道的行境之境，以及緣于無漏九地的后得智品類的一切道，都是上八地的邪見等道之行境之境。 道雖然地不同，但也互為等分之因。為什麼貪嗔癡慢和有見不被認為是緣于無漏呢？貪不是緣于無漏，因為它是所斷，而無漏是所欲，不是所斷。嗔不是緣于滅道，因為它生起于損害者，而滅道不會造成損害。慢則不然，因為它是驕傲。

【English Translation】 'Pervades all realms of equal share', the rest are not pervasive. Secondly, nine out of the eleven, because they also focus on the upper realms and grounds, are pervasive of unequal share. What are the nine? Except for the first two views. That is, in the desire realm, considering Brahma as a sentient being, and when generating the view of permanence, not clinging to self and what belongs to self, and, those two views that are not caused by its pervasiveness, but are wrong views. Those of the upper realms consider the contaminated as permanent or annihilationist, and the final views have different classifications. Thirdly, is only subtle latent afflictions pervasive? Not so, the corresponding dharmas that arise simultaneously with the pervasive subtle latent afflictions are also pervasive. However, except for attainment, because the dharma and continuum are different, the results of individuals and homogenous causes are not the same, therefore it is not a cause that arises simultaneously. Secondly, the distinction of focusing on contaminated and uncontaminated is: among the ninety-eight subtle latent afflictions, how many focus on the contaminated, and how many focus on the uncontaminated? Two wrong views and two doubts to be abandoned by seeing the path of cessation, and those that are similar to it, and the ignorance that is uniquely non-corresponding, totaling two categories, that is, six are the objects of uncontaminated, the rest only focus on the contaminated. Those of the upper realms consider that the two, cessation and path, are the knowable objects of co-emergent wisdom, therefore they are merely the dominant condition of afflictions, not truly focused on. Secondly, the objects of the three, wrong view etc. that focus on cessation are: the object of the subtle latent afflictions that focus on the cessation of the desire realm is only the cessation of the desire realm etc., the cessation of each of the nine grounds, and those that focus on the path, all the paths of the dharma-wisdom category of the six dhyana heavens, are the objects of the conduct of the path of wrong view etc. of the desire realm, and all the paths of the subsequent wisdom category of the nine uncontaminated grounds are the objects of the conduct of the path of wrong view etc. of the upper eight grounds. Although the paths are of different grounds, they are also mutual causes of equal share. Why are attachment, hatred, pride, and holding views not considered to focus on the uncontaminated? Attachment is not focused on the uncontaminated, because it is to be abandoned, while the uncontaminated is desired, not to be abandoned. Hatred is not focused on cessation and path, because it arises from the harmer, while cessation and path do not cause harm. Pride is not so, because it is arrogance.

---

ན་ལ། འགོག་ལམ་ནི་ཞི་བའི་ཁེངས་པར་མི་འོས་པས་སོ། །བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་ནི། དེ་ལྟ་མིན་ཏེ། དེ་ནི་དག་བྱེད་ མིན་པ་ལ་དེར་འཛིན་ལ་འགོག་ལམ་ནི་དག་པ་ཡིན་པས་སོ། །ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན་ནི། དེ་ལྟ་མིན་ཏེ། དེ་དམན་པ་ལ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་ཡིན་ལ། འགོག་ལམ་ནི་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་ ཕྱིར་རོ། །གོང་མ་པ་ནི། ཆགས་སོགས་བཅུ་ཆར་བདེན་བཞི་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་ཏེ། འཇིག་ལྟ་སོགས་དངོས་སུ་དང་། མཆོག་འཛིན་ལོག་པ་དང་། མ་རིག་པ་དེ་གཉིས་ཀས་བརྒྱུད་ནས་ལོག་པར་ཞུགས་པར་ བཞེད་དོ། །འདིར་ཡང་ལོག་ལྟ་སོགས་དངོས་སུ་དང་ཆགས་སོགས་བརྒྱུད་ནས་ལོག་པར་ཞུགས་པ་སོགས་ཏེ་བདེན་བཞི་ལ་ཕྲ་རྒྱས་རྣམས་དངོས་དང་རྒྱུད་པས་ལོག་པར་ཞུགས་ཚུལ་དེ་ལྟར་ཤེས་པར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། 4-1351 དམིགས་པའི་དང་། མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྤྱིར་དང་། དམིགས་བསལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་གོ་བརྒྱད་ལ་དམིགས་པའི་རྒྱས་པ་དུ། མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱས་པ་དུ་ཞེ་ན། ཕྲ་ རྒྱས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་རྣམས་ནི། དམིགས་པའི་སྒོ་ནས་རང་གི་ས་པའི་སྤང་བྱ་རིས་ལྔ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྲ་རྒྱས་སུ་འགྱུར་ལ། ཀུན་འགྲོ་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ནི་དམིགས་པའི་སྒོ་ནས་རང་ རིས་ཁོ་ན་ལ་རྒྱས་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ཡང་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་གི་རིས་ཁོ་ན་ལ་རྒྱས་པ་སོགས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཀུན་འགྲོ་མིན་པ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ཅན་དང་། ཀུནྃ་འགྲོ་བས་ གོང་མའི་ཡུལ་ཅན་ནི། དམིགས་པའི་སྒོ་ནས་རྒྱས་པར་འགྱུར་བ་མིན་ཏེ། བདག་ལྟ་དང་སྲེད་པས་བདག་གིར་བྱས་པ་དེ་ལ། རྒྱས་པ་ལ་དེ་དག་དེ་ལྟར་མ་བྱས་པ་དང་ཟག་མེད་ནི་ དེ་ལ་དམིགས་པའི་ཕྲ་རྒྱས་ཀྱི་དང་ས་གོང་མའང་འོག་སའི་གཉེན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་གང་ཞིག་ཆོས་གང་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་དེ་མ་སྤངས་པ་ནི་དེར་མཚུངས་ པར་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་རྒྱས་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་ཟག་མེད་དང་ས་གོང་མ་དག་གི་ཡུལ་ཅན་རྣམས་མཚུངས་ལྡན་ཁོ་ནས་དང་། ལྷག་མ་རྣམས་དམིགས་པ་དང་། གཉིས་ཀས་རྒྱས་པར་འགྱུར། བཞི་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། 4-1352 ངོ་བོའི་དབྱེ་བ། དེ་དག་གི་རྩ་བའི་དབྱེ་བ། དེ་ལས་འཕྲོས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་གོ་བརྒྱད་ལས་མི་དགེ་བ་དུ། ལུང་མ་བསྟན་པ་དུ་ཞེ་ན། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་ཕྲ་ རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཕ་རོལ་ལ་གནོད་པའི་རྒྱུ་མེད་པས་སྡུག་བསྔལ་མེད་པའི་ཕྱིར། ལུང་མ་བསྟན་ཁོ་ན་ཡིན་ལ། འདོད་ཁམས་ན་འཇིགས་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་དང་། མཐར་འཛིན་པའི་ལྟ་བ་དང་། དེ་གཉིས་ དང་། ལྷན་ཅིག་པའི་མ་རིག་པའང་སྦྱིན་པ་སོགས་དང་མི་འགལ་བས་ལུང་མ་བསྟན་ནོ། །ཕྲ་རྒྱས་ལྷག་མ་རྣམས་ནི་འདོད་ཁམས་འདིར་མི་དགེ་བ་ཡིན་ནོ། །གོང་མ་པ་ནི་ཁམས་གོང་གི་ཉོན་ མོངས་ཐམས་ཅད་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི

【現代漢語翻譯】 因此，通往寂靜的道路不應成為自滿的理由。執著于錯誤的苦行並非正道，因為它不能凈化煩惱。執著于錯誤的見解也同樣不可取，因為它執著于低劣的事物，而通往寂靜的道路才是至上的。上座部認為，貪慾等十種煩惱都錯誤地指向四聖諦，其中邪見等是直接的，而執著于錯誤和無明則是通過兩者間接產生的。同樣，在這裡，邪見等是直接的，而貪慾等是通過它們間接產生的。因此，我們應該瞭解微細煩惱如何通過直接和間接的方式錯誤地指向四聖諦。 第三部分分為兩部分：所緣的擴充套件和相應的擴充套件。第一部分分為兩部分：一般情況和特殊情況。首先，對於九十八種微細煩惱，有多少是所緣的擴充套件，有多少是相應的擴充套件？對於普遍存在的微細煩惱，從所緣的角度來看，它們會擴充套件到各自地界的五種應斷除的煩惱。而對於非普遍存在的煩惱，它們僅從所緣的角度擴充套件到各自的範疇，例如，苦諦所斷的煩惱僅擴充套件到苦諦所斷的範疇。其次，對於非普遍存在的、以無漏為對境的煩惱，以及普遍存在的、以上界為對境的煩惱，它們不會從所緣的角度擴充套件，因為我見和貪愛所執著的事物，與那些沒有這樣做的事物不同，而且無漏是微細煩惱所緣的對境，上界也是地獄的對治法。 其次，與任何法相應的微細煩惱，如果未被斷除，則會通過相應的方式擴充套件。因此，以無漏和上界為對境的煩惱僅通過相應的方式擴充套件，而其餘的煩惱則通過所緣和相應兩種方式擴充套件。第四部分分為三部分：本體的區分、這些煩惱的根本區分以及由此產生的區分。首先，在九十八種微細煩惱中，有多少是不善的，有多少是無記的？由於上兩界的微細煩惱沒有傷害他人的因素，因此沒有痛苦，所以它們都是無記的。在欲界中，有身見、邊執見以及與這兩者相關的無明，因為它們不與佈施等相違背，所以也是無記的。其餘的微細煩惱在欲界中是不善的。上座部認為，上界的煩惱都是由禪定引起的。

【English Translation】 Therefore, the path to peace should not be a reason for complacency. Holding on to supreme asceticism is not right, because it is not a purifier. Holding on to supreme views is also not right, because it holds on to what is inferior, while the path to cessation is supreme. The Upper Ones consider that all ten afflictions, such as attachment, wrongly engage with the Four Noble Truths, with destructive views and so on directly, and holding on to the supreme and ignorance indirectly through both. Here too, destructive views and so on are direct, and attachment and so on are indirect. Thus, one should understand how subtle elaborations wrongly engage with the Four Noble Truths through direct and indirect means. The third has two parts: the expansion of the object and the expansion of the concomitant. The first has two parts: general and specific. First, for the ninety-eight subtle elaborations, how many are the expansion of the object, and how many are the expansion of the concomitant? Those that pervade all subtle elaborations become subtle elaborations in terms of the object for all five objects to be abandoned of their own ground. Those that do not pervade only expand in terms of the object for their own class. For example, what is to be abandoned by seeing suffering also only expands for the class of what is to be abandoned by seeing suffering. Second, those that do not pervade, that have an object of the uncontaminated, and those that pervade, that have an object of the higher, do not become expanded in terms of the object, because what is made 'mine' by the view of self and craving is not like that for expansion, and the uncontaminated is the subtle elaboration of the object for that, and the higher ground is the antidote of the lower ground. Second, whichever subtle elaboration is concomitant with whichever dharma, not abandoning that becomes expanded in terms of being concomitant with that. Therefore, those that have an object of the uncontaminated and the higher ground only expand by being concomitant, and the remainder expand by the object and both. The fourth has three parts: the distinction of the essence, the distinction of the root of those, and what arises from that. First, of the ninety-eight subtle elaborations, how many are non-virtuous, and how many are unspecified? All the subtle elaborations of the upper two realms are only unspecified because there is no cause of harming others, so there is no suffering. In the desire realm, the view of the collection of fears, the view of holding to extremes, and the ignorance that is together with those two are also unspecified because they do not contradict giving and so on. The remaining subtle elaborations are non-virtuous in this desire realm. The Upper Ones consider that all the afflictions of the upper realm are caused by meditative stabilization.

---

་ཚེ་བཅིལ་བ་དང་། དཀར་པོའི་ཆོས་མང་པོ་ཟིན་པའི་ཉེར་བཞིའི་ལུང་མ་བསྟན་ཏེ། འདོད་པའི་ཡང་ལྟ་བ་གཉིས་སོགས་ཉེར་སྤྱོད་སློང་མི་ནུས་པ་རྣམས་ལུང་མ་ བསྟན། སློང་ནུས་པ་རྣམས་མི་དགེ་བར་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས། མི་དགེ་བ་དང་། ལུང་མ་བསྟན་གྱི་རྩ་བའོ། །མི་དགེ་བའི་རྩ་བ་དུ། རྩ་བ་མ་ཡིན་པ་དུ་ཞེ་ན། འདོད་ཁམས་ ན་འདོད་ཆགས་དང་། ཁོང་ཁྲོ་གཉིས་ཐམས་ཅད་དང་། ལྟ་བ་དང་པོ་གཉིས་དང་། ལྷན་གཅིག་པ་དོར་བའི་རྨོངས་པ་རྣམས་མི་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསུམ་ཡིན། ཕྲ་རྒྱས་ལྷག་མ་རྣམས་ནི་མི་དགེ་བའི་རྩ་བ་མིན་པའོ། ། 4-1353 གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གསུམ་དང་། བཞིར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལུང་མ་བསྟན་གྱི་རྩ་བ་དུ། རྩ་བ་མ་ཡིན་པ་དུ་ཞེ་ན། ཁ་ཆེ་བ་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པའི་རྩ་བ་གསུམ་སྟེ། དེ་ནི་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་སྲེད་པ་ཐམས་ཅད་དང་། ཁམས་གསུམ་ཀའི་མ་རིག་པ་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་དང་། བློ་སྟེ་ཤེས་རབ་ལུང་མ་བསྟན་པ་ཐམས་ཅད་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་རྣམས་ལས་གཞན་ ནི་རྩ་བར་འོས་པ་མིན་ཏེ། ཐེ་ཚོམ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་འཇུག་པས་མི་བརྟན་ལ། ང་རྒྱལ་ནི་ཁེངས་པའི་མཐོན་པོར་འཇུག་པའི་ཕྱིར་རྩ་བ་དང་ཆོས་མི་མཐུན་པ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་ན་ རྩ་བ་ནི་བརྟན་པ་དང་། འོག་ན་གནས་པར་མཐོང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་རྩ་བ་བཞིའོ། །ཞེས་ཉི་འོག་པ་འདོད་དེ། ལུང་མ་བསྟན་པའི་སྲེད་པ་དང་། ལྟ་བ་དང་། ང་རྒྱལ་ དང་། རྨོངས་པ་ནི་ལུང་མ་བསྟན་དེ་རྣམས་སོ། །ཅིས་དེ་ཁོ་ན་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་རྩ་བར་འདོད་ཞེ་ན། སྲེད་ལྟ་ང་རྒྱལ་ཤས་ཆེ་བས། བསམ་གཏན་པ་གསུམ་ཡོད་ལ། དེ་གསུམ་ཡང་མ་ རིག་པའི་དབང་གིས་འགྱུར་བས་སོ། །གོང་མ་པའང་རྩ་བ་བཞིར་བཞེད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། ཅི་མདོ་ལས་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དངོས་པོ་བཅུ་བཞི་གསུངས་པ་དེ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ། 4-1354 དེ་ནི་དྲི་བའི་ལན་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པས་གཞག་བྱའི་དྲི་བ་ལ་དེ་སྐད་བཤད་པའོ། །དྲི་བ་ནི་བཞི་སྟེ། མགོ་གཅིག་ཏུ་ལུང་བསྟན་པ་དང་། རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་དང་། དྲིས་ཏེ་དང་། བཞག་ པར་ལུང་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འཆིའམ་ཞེས་འདྲི་ན་འཆིའོ་ཞེས་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་ནི། ཤི་བ་ཐམས་ཅད་སྐྱེའམ་ཞེས་འདྲི་ན། ཉོན་མོངས་མ་ཟད་ན་སྐྱེ་ཞིང་ཟད་ན་ མི་སྐྱེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གསུམ་པ་ནི། མི་འདི་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་སམ་དམན་པ་ཡིན་ཞེས་འདྲི་ན་གང་ལ་ལྟོས་ཏེ་འདྲི་ཞེས་དྲིས་ནས། ལྷ་ལ་ལྟོས་ནས་དམན་ལ། ངན་འགྲོ་ལ་ ལྟོས་ནས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བཞི་པ་ནི། བདག་ཕུང་པོ་ལས་གཞན་ཡིན་ནམ་མིན་ཞེས་འདྲི་ན། མོ་གཤམ་གྱི་བུ་སྔོའམ་དཀར་ཞེས་པ་ལྟར་ཁྱད་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཁྱད་ པར་འདྲི་བ་ཡིན་པས་བཞག་བྱ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལུང་མ་བསྟན་བ

【現代漢語翻譯】 如果壽命短暫，並且掌握了很多白法，那麼二十四種不記別（Avyākrta，不明確的，無法定義的）：比如對慾望的兩種錯誤觀點等，那些不能引發行為的，就是不記別。能夠引發行為的，就被認為是惡的。第二部分分為兩部分：惡的根本和不記別的根本。什麼是惡的根本？什麼不是根本呢？在欲界中，貪慾和嗔恚這兩種情緒，以及前兩種錯誤的觀點，還有與它們相關的愚癡，都是惡的三根本。其餘的細微煩惱不是惡的根本。 第二部分分為兩部分：分為三種和四種來闡述。第一種是：什麼是不記別的根本？什麼不是根本呢？克什米爾人認為不記別的根本有三種：那就是上面兩種境界的所有貪愛，三界的所有無明遮蔽，以及所有不記別的智慧。除了這些之外，其他的都不適合作為根本：因為懷疑是不穩定的，它會以兩種形式出現；而我慢則會導致傲慢自大，因此與根本的性質不符：在世間，根本被認為是穩定的，並且位於下方。第二種是不記別的四根本。』這是日下派的觀點：不記別的貪愛、錯誤的觀點、我慢和愚癡就是那些不記別。為什麼只有這些被認為是根本呢？因為貪愛、錯誤的觀點和我慢占主導地位，有三種禪定者，而這三種禪定者也會受到無明的影響而改變。上部派也認為有四種根本。第三種是：如果經文中說有十四種不記別的事物，那麼它們是不記別嗎？不是的。 因為那是對問題的回答沒有明確說明，所以對於應該擱置的問題才那樣說。問題有四種：籠統地回答、分別地回答、反問地回答和擱置地回答。第一種是：如果問『所有眾生都會死嗎？』，回答『會死』就是了。第二種是：如果問『所有死去的都會再生嗎？』，回答『如果煩惱已盡就會再生，如果煩惱未盡就不會再生』就是了。第三種是：如果問『這個人是特別優秀還是特別差勁？』，反問『相對於什麼來問？』，然後回答『相對於天神來說是差勁的，相對於惡道來說是特別優秀的』就是了。第四種是：如果問『我與蘊身是相同還是不同？』，就像問『盲女的兒子是黑色的還是白色的？』一樣，因為所提問題的基礎不存在，所以是應該擱置的問題，這就是不記別。

【English Translation】 If life is short and many white dharmas are mastered, then the twenty-four Avyākrta (unspecified, undefined): such as two wrong views of desire, etc., those that cannot initiate actions are unspecified. Those that can initiate actions are considered evil. The second part is divided into two parts: the root of evil and the root of the unspecified. What is the root of evil? What is not the root? In the desire realm, the two emotions of desire and anger, as well as the first two wrong views, and the ignorance associated with them, are the three roots of evil. The remaining subtle afflictions are not the roots of evil. The second part is divided into two parts: explained in three and four ways. The first is: What is the root of the unspecified? What is not the root? The Kashmiris believe that there are three roots of the unspecified: that is, all the craving of the above two realms, all the obscurations of ignorance in the three realms, and all the unspecified wisdom. Other than these, others are not suitable as roots: because doubt is unstable, it appears in two forms; and pride leads to arrogance, so it does not match the nature of the root: in the world, the root is considered stable and located below. The second is the four roots of the unspecified.』 This is the view of the Nīlāvatāra school: unspecified craving, wrong views, pride, and ignorance are those unspecified. Why are only these considered roots? Because craving, wrong views, and pride are dominant, there are three meditators, and these three meditators are also changed by the influence of ignorance. The Upper School also believes that there are four roots. The third is: If the sutras say that there are fourteen unspecified things, are they unspecified? No. Because the answer to the question is not clearly stated, it is said that way for questions that should be set aside. There are four types of questions: answering in general, answering separately, answering with a counter-question, and answering by setting aside. The first is: If you ask, 'Will all beings die?' answering 'They will die' is it. The second is: If you ask, 'Will all the dead be reborn?' answering 'If afflictions are exhausted, they will be reborn, if afflictions are not exhausted, they will not be reborn' is it. The third is: If you ask, 'Is this person particularly excellent or particularly bad?' asking back 'Compared to what are you asking?' and then answering 'Compared to the gods, they are bad, compared to the evil realms, they are particularly excellent' is it. The fourth is: If you ask, 'Am I the same as or different from the aggregates?' like asking 'Is the son of a barren woman black or white?' because the basis of the question does not exist, it is a question that should be set aside, that is unspecified.

---

ཅུ་བཞིའང་འདི་དང་འདྲའོ། །ལྔ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལྡན་ཚུལ་དངོས། སྤངས་པ་ལྡན་པར་བཞག་ཚུལ། ཆོས་གང་ལ་སེམས་གང་གིས་ དམིགས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། རང་གི་མཚན་ཉིད་པའི་ལྡན་ཚུལ། སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་པའི་ལྡན་ཚུལ། ལྡན་པ་དུས་གསུམ་ལ་དཔྱད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དུས་གཉིས་དང་། མ་འོངས་པའི་ལྡན་ཚུལ་ལོ། ། 4-1355 དང་པོ་ནི། གང་ཟག་གང་གིས་ཕྲ་རྒྱས་གང་ཞིག་དམིགས་པ། གང་ལ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི་གང་ཟག་དེ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་དེས་དམིགས་པ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ལ། ཆགས་ཁྲོ་ང་རྒྱལ་གསུམ་ནི་ ཡུལ་སྡུག་མི་སྡུག་སོགས་གང་རུང་རེ་ལ་དམིགས་པས་ཉོན་མོངས་པ་རང་གི་མཚན་ཉིད་དང་། ལྟ་བ་ཐེ་ཚོམ་མ་རིག་པ་གསུམ་ནི། སྡུག་མི་སྡུག་སོགས་ཡུལ་ཀུན་ལ་དམིགས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ སྤྱི་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་འདས་པ་དང་ཉེར་གནས་ད་ལྟ་བའི་འདོད་ཆགས་དང་ཁོང་ཁྲོ་དང་ང་རྒྱལ་རྣམས་ཡུལ་གྱི་དངོས་པོ་གང་ལ་དེ་གསུམ་སྐྱེས་ཤིང་མ་སྤངས་པའི་ཆགས་སོགས་གསུམ་པོ་ དེ་རྣམས་ཀྱི་དངོས་པོ་དེ་ལ་གང་ཟག་དེ་ལྡན་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཐག་པའི་གླང་བུ་ཕུར་པ་ལ་བཏགས་པ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡིད་ཀྱི་ས་པའི་ཆགས་སོགས་དེ་གསུམ་རྣམས་མ་ འོངས་པ་མ་སྤང་པས་ཡུལ་དུས་གསུམ་ཀུན་དང་ལྡན་པར་བྱེད་དེ། ཡིད་ཀྱི་ཡུལ་ནི་དུས་གསུམ་པ་ཡིན་པས་སོ། །གཞན་སྒོ་ལྔའི་ཆགས་ཁྲོ་སྐྱེ་འགྱུར་གྱི་རང་དང་དུས་མཉམ་པའི་ཡུལ་ཁོ་ན་ ལྡན་པར་བྱེད་ཅིང་། དེ་དག་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་ཡུལ་དུས་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ལྡན་པར་བྱེད་དེ། དེ་དག་གི་དམིགས་པ་ནི་འཕོ་བའི་ཁ་ཅིག་གིས་འདས་པའོ། །ཁ་ཅིག་གིས་ད་ལྟར་རོ། ། 4-1356 ཁ་ཅིག་གིས་མ་འོངས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ལྷག་མ་ལྟ་བ་ཐེ་ཚོམ་མ་རིག་པ་ནི། དུས་གསུམ་པ་ཀུན་གྱི་མ་སྤངས་བར་དུ་དུས་གསུམ་པའི་ཡུལ་ཀུན་ལ་ལྡན་པར་བྱེད་དེ། ཉོན་མོངས་ པ་སྤྱི་པ་ཡིན་པས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། འདོད་པ་བརྗོད། དེ་དགག དེའི་ལན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དམ་བཅའ་རྟགས་འགོད་དང་ཡོད་སྨྲའི་དབྱེ་བ། དབྱིག་བཤེས་ཀྱི་ལུགས་འཐད་པའོ། །དང་ པོ་ནི། གལ་ཏེ་འདས་མ་འོངས་རྫས་སུ་ཡོད་ན་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོད་པས་འདུ་བྱེད་རྟག་པར་འགྱུར་ལ། མེད་ན་ཅི་ལྟར་དེ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ཞེ་ན། དུས་གསུམ་ཀུན་ཏུ་རྫས་སུ་ ཡོད་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་སྐྱོན་གཉིས་ཀ་མེད་དོ། །ཡོད་པ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ལུང་ནི། གང་གི་ཕྱིར་འདས་པའི་གཟུགས་ཡོད་པ་དེའི་ཕྱིར། ཞེས་སོགས་དང་། གང་གི་ཕྱིར་མ་ འོངས་པའི་གཟུགས་ཡོད་པ་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གཉིས་ནི་མིག་དང་གཟུགས་ནས་ཡིད་དང་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་བར་ ཡིན་པས། དུས་གཉིས་མེད་ན

【現代漢語翻譯】 第四種（煩惱的）結合方式也與此類似。第五種結合方式有三個方面：實際的結合方式，斷除后仍認為結合的方式，以及以何種心識緣何種法。 第一方面有三個方面：自身特性的結合方式，普遍特性的結合方式，以及對結合在過去、現在、未來三時的考察。 第一方面有兩個方面：過去和現在的結合方式，以及未來的結合方式。 首先是：某人以何種細微的貪慾所緣何物？此人將對何物生起貪慾？此人即與所緣之物相結合。貪、嗔、慢三種煩惱是緣于悅意或不悅意等對境，是煩惱的自性。見、疑、無明三種煩惱是緣于悅意或不悅意等一切對境，是普遍的煩惱。 對於過去、現在和即將生起的貪慾、嗔恚和傲慢，如果對境之物能生起這三種煩惱，並且沒有斷除這些貪等煩惱，那麼此人就與對境之物相結合，就像用繩子把小牛拴在木樁上一樣。 第二，意地的貪等三種煩惱，如果未來沒有斷除，就會與過去、現在、未來三時的一切對境相結合，因為意地的對境是三時的。 其他五根門的貪嗔，只能與生起和變化的同時的對境相結合。而那些不生起的法，則與三時的一切對境相結合，因為它們的所緣，有些是過去的，有些是現在的，有些是未來的。 第二，剩餘的見、疑、無明，在沒有斷除之前，會與三時的一切對境相結合，因為它們是普遍的煩惱。 第三方面有三個方面：提出觀點，駁斥觀點，以及迴應駁斥。 首先有三個方面：立宗、舉例和有宗的區分，以及持友的觀點是合理的。 首先：如果過去和未來是實有的，那麼它們就應該在任何時候都存在，這樣一來，有為法就變成常恒的了。如果它們不存在，又怎麼能與它們相結合呢？答：三時都是實有的，並且不具有有為法的特性，這兩種過失都沒有。為什麼是實有的呢？經文說：『因為過去的色是存在的。』等等，以及『因為未來的色是存在的。』等等，有詳細的闡述。並且經中說，識是依賴二者而生起的，二者是指從眼和色到意和法之間。如果過去和未來不存在，那麼……

【English Translation】 The fourth type of combination (of afflictions) is similar to this. The fifth type has three aspects: the actual way of combining, the way of considering it combined even after it has been abandoned, and which mind apprehends which dharma. The first aspect has three aspects: the way of combining with its own characteristics, the way of combining with general characteristics, and examining the combination in the three times. The first aspect has two aspects: the way of combining in the past and present, and the way of combining in the future. First, what subtle attachment does a person focus on? What will that person become attached to? That person is combined with what is focused on. Attachment, anger, and pride focus on pleasant or unpleasant objects, etc., and are the nature of afflictions. Views, doubt, and ignorance focus on all objects, pleasant or unpleasant, etc., and are called general afflictions. For past, present, and arising attachment, anger, and pride, if the object gives rise to these three and these attachments, etc., are not abandoned, then that person is combined with that object, like tying a calf to a post with a rope. Second, the three attachments, etc., of the mind-ground, if not abandoned in the future, combine with all objects of the three times, because the object of the mind-ground is the three times. The attachments and anger of the other five sense doors only combine with objects that arise and change simultaneously. Those that do not arise combine with all objects of the three times, because their focus is sometimes on the past, sometimes on the present, and sometimes on the future. Second, the remaining views, doubt, and ignorance combine with all objects of the three times until they are abandoned, because they are general afflictions. The third aspect has three aspects: stating the view, refuting the view, and responding to the refutation. First, there are three aspects: the distinction between assertion, example, and the proponent of existence, and the validity of the view of the Friend of Wealth (Dignāga). First: If the past and future are substantially existent, then they should exist at all times, and phenomena would become permanent. If they do not exist, how can they be combined with them? Answer: All three times are substantially existent, and do not have the characteristic of conditioned phenomena, so there are no two faults. Why are they existent? The scripture says: 'Because the past form exists.' etc., and 'Because the future form exists.' etc., which is explained in detail. And the scripture says that consciousness arises dependent on two, which are from the eye and form to the mind and dharmas. If the past and future do not exist, then...

---

་དེ་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་ཤེས་གཉིས་ལ་བརྟེན་པར་མི་འགྱུར་རོ། །རིགས་པ་ནི། ཡུལ་ཡོད་ན་ཤེས་པ་སྐྱེའི། མེད་ན་མི་སྐྱེ་ལ། དུས་གཉིས་ལ་ཤེས་པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། 4-1357 འདས་པའི་ལས་ཀྱིས་ཕྱི་མར་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་འབྱིན་པའི་ཕྱིར་འདས་པ་ཡོད་དོ། །དེ་ལྟར་དུས་གསུམ་དེ་རྫས་སུ་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་ཕྱིར་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པ་སྨྲ་བར་འདོད་ཀྱི། ད་ ལྟར་བ་དང་འབྲས་བུ་སྐྱེད་མ་ཟིན་པའི་འདས་པ་ཡོད་ཅིང་མ་འོངས་པ་དང་འབྲས་བུ་བསྐྱེད་ཟིན་པའི་འདས་པ་མེད་ཅེས་ཕྱེ་སྟེ་སྨྲ་བ་ནི་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་སྨྲ་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲ་བ་དེ་དག་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། ཆོས་དུས་གསུམ་དུ་འཇུག་པ་ན་བཙུན་པ་ཆོས་སྐྱོབ་དངོས་པོ་མ་འོངས་པ་དོར་ནས་ད་ལྟར་དང་དེ་དོར་ནས་འདས་པ་ཐོབ་པའི་ དངོས་པོ་གཞན་དུ་འགྱུར་གྱི་རྫས་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། འོ་མ་ཞོ་དང་། དེ་མར་དུ་འགྱུར་པ་ན་རོ་ནུས་སོགས་འགྱུར་གྱི་ཁ་དོག་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ཞེས་དང་། བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོགས་དུས་ རེ་རེའང་དུས་གསུམ་ཆར་གྱི་མཚན་ཉིད་མི་ལྡན་པ་མིན་ཡང་མ་འོངས་པ་སོགས་གང་གི་མཚན་ཉིད་ལྷག་མ་དེ་མ་འོངས་པ་སོགས་སུ་འཇོག་པས་མཚན་ཉིད་གཞན་དུ་འགྱུར་གྱི་རྫས་མི་འགྱུར་ ཏེ། སྐྱེས་པ་ཞིག་བུད་མེད་གཞན་ལའང་ཆགས་པ་མེད་པ་མིན་ཡང་གཅིག་ལ་ལྷག་པར་ཆགས་པ་ན། དེ་ལ་ཆགས་པར་བརྗོད་པ་བཞིན། ཞེས་དང་། བཙུན་པ་དབྱིག་བཤེས་མ་འོངས་པའི་གནས་སྐབས་དོར་ནས། 4-1358 ད་ལྟར་གྱི་དང་། དེ་དོར་ནས་འདས་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ཕྱིན་པའི་གནས་སྐབས་གཞན་དུ་འགྱུར་གྱི་རྫས་མི་འགྱུར་ཏེ། རིལ་བུ་གཅིག་ཉིད་གཅིག་གི་ཤོད་མིག་ཏུ་བཞག་ན་གཅིག་དང་དེ་ནས་བརྒྱ་ དང་སྟོང་གི་ཤོད་མིག་ཏུ་བཞག་ན་བརྒྱ་དང་སྟོང་དུ་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། བཙུན་པ་སངས་རྒྱས་ལྷ། ད་ལྟར་ལ་ལྟོས་ཏེ་སྔ་མ་འདས་ལ། ཕྱི་མ་མ་འོངས་པ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ བར་དུ་ད་ལྟར་ཞེས་སྔ་ཕྱི་ལ་ལྟོས་ནས་གཞན་དང་གཞན་དུ་འགྱུར་གྱི་རྫས་མི་འགྱུར་ཏེ། བུད་མེད་གཅིག་ཉིད་ལྟོས་ས་གཉིས་ལ་ལྟོས་ནས་མ་དང་བུ་མོ་གཉིས་ཀ་ཡིན་པ་བཞིན་ཞེས་ བྱ་བར་འདོད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། དེ་བཞིའི་དང་པོ་གྲངས་ཅན་གྱི་བསླན་ཞིང་། གཉིས་པ་ལ་དུས་འཆོལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། བཞི་པ་ལ་དུས་རེ་རེའང་སྔ་ཕྱི་དུ་མ་ཡོད་པས་དུས་གསུམ་ཅིག་ ཆར་དུ་འགྱུར་བའི་སྐྱོན་ཡོད་པས་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ན་རེ་དེ་བཞི་ལས་གསུམ་པ་བཟང་སྟེ་བྱ་བ་མི་བྱེད་པ་ན་མ་འོངས་པ་དང་བྱེད་པ་ད་ལྟར་བ་དང་བྱས་ནས་འགགས་ པ་ན་འདས་པ་སྟེ། དེའི་དུས་རྣམས་རྣམ་པར་གཞག་པས་སོ། །ཞེའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་སྟེ། གནོད་བྱེད་བརྗོད། སྒྲུབ་བྱེད་དགོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་ན་འདས་མ་འོངས་ཀྱིས་ཀྱང་བྱ་བ་བྱེད་པར་འགྱུར་ཏེ། 4-1359 རྫས་སུ་ཡ

【現代漢語翻譯】 不依賴於針對它的意識和智慧。原因是：如果存在對境，則產生意識；如果不存在，則不產生。並且，在兩個時間產生意識。 因為過去的業會在未來產生異熟果，所以過去是存在的。因此，他們聲稱這三個時間是實有的，這就是一切有部的意圖。然而，將過去區分為已經產生果和尚未產生果，並聲稱未來和已經產生果的過去不存在，這是一種區分性的說法。第二點是： 一切有部有四種觀點：當法進入三個時間時，尊者法救認為，當事物捨棄未來並獲得現在，以及捨棄現在並獲得過去時，事物會發生變化，但實體不會改變。例如，牛奶變成酸奶，酸奶變成酥油時，味道和效能會改變，但顏色不會改變。尊者妙音說，雖然每個時間都不具備三個時間的特徵，但哪個特徵更突出，就將其歸為哪個時間，因此特徵會改變，但實體不會改變。例如，一個男人可能對其他女人也有愛意，但如果他對一個女人特別愛戀，就說他愛戀那個女人。尊者世友認為，當事物捨棄未來的狀態，進入現在的狀態，然後捨棄現在的狀態，進入過去的狀態時，狀態會發生變化，但實體不會改變。例如，同一個丸子，放在一個容器里說是「一」，放在一百個或一千個容器里就說成「百」或「千」。尊者覺天認為，相對於現在，之前的稱為過去，之後的稱為未來，現在介於兩者之間，相對於前後，事物會發生變化，但實體不會改變。例如，同一個女人，相對於兩個不同的對象，既是母親又是女兒。 第三點是：對以上四種觀點，第一種觀點是數論派的詭辯；第二種觀點會導致時間混亂；第四種觀點中，每個時間都有無數的前後，因此會導致三個時間同時存在。因此，分別說部認為，四種觀點中第三種最好，即不做事時是未來，正在做時是現在，做完停止時是過去。因此，對時間進行區分。第二點分為兩部分：指出妨害和提出論證。第一部分是：如果這樣，那麼過去和未來也會做事，因為它們是實有的。

【English Translation】 It does not rely on the consciousness and wisdom that focus on it. The reason is: if an object exists, consciousness arises; if it does not exist, it does not arise. And, consciousness arises in two times. Because past actions will produce the result of maturation in the future, the past exists. Therefore, they claim that these three times are real, which is the intention of the Sarvastivadins. However, distinguishing the past into that which has produced results and that which has not produced results, and claiming that the future and the past that has produced results do not exist, is a discriminatory statement. The second point is: There are four views of the Sarvastivadins: When a dharma enters the three times, Venerable Dharmatrata believes that when a thing abandons the future and obtains the present, and abandons the present and obtains the past, the thing changes, but the substance does not change. For example, when milk turns into yogurt, and yogurt turns into ghee, the taste and potency change, but the color does not change. Venerable Ghosaka says that although each time does not possess the characteristics of the three times, whichever characteristic is more prominent, it is classified into that time, so the characteristics change, but the substance does not change. For example, a man may have affection for other women, but if he is particularly fond of one woman, it is said that he is fond of that woman. Venerable Vasumitra believes that when a thing abandons the future state, enters the present state, and then abandons the present state, and enters the past state, the state changes, but the substance does not change. For example, the same pill, if placed in one container, it is called 'one', and if placed in a hundred or a thousand containers, it is called 'hundred' or 'thousand'. Venerable Buddhadeva believes that relative to the present, the previous is called the past, and the subsequent is called the future, and the present is in between. Relative to the before and after, things change, but the substance does not change. For example, the same woman, relative to two different objects, is both a mother and a daughter. The third point is: Regarding the above four views, the first view is the sophistry of the Samkhya school; the second view will lead to confusion of time; in the fourth view, each time has countless before and after, so it will lead to the simultaneous existence of the three times. Therefore, the Vibhajyavada believes that the third of the four views is the best, that is, when not doing is the future, doing is the present, and stopping after doing is the past. Therefore, time is distinguished. The second point is divided into two parts: pointing out the harm and proposing the argument. The first part is: If so, then the past and future will also do things, because they are real.

---

ོད་པས་རྟག་ཏུ་བྱ་བ་ལ་བྱེད་པ་ལ་གེགས་བྱེད་སུ་ཡང་མེད་པས་སོ། །ཡང་བྱ་བ་དུས་གསུམ་པོ་དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཏེ། དུས་ལས་གཞན་ནམ་གཞན་མ་ཡིན། གཞན་ཡིན་ན་ བྱ་བའང་བྱ་བ་གཞན་དང་བཅས་པས་ཐུག་མེད་དུ་ཐལ་བའམ། འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པས་བྱ་བ་རྟག་པར་ཐལ་ལོ། །གལ་ཏེ་གཞན་མ་ཡིན་པས་སྐྱོན་དེ་དག་མེད་དོ་ཅེ་ན། འོ་ན་འདས་ མ་འོངས་གཉིས་དུས་སུ་མི་རུང་བར་ཐལ་ཏེ། བྱ་བ་དུས་དང་གཅིག་པའི་དུས་ཡོད་བཞིན་དུ་བྱ་བ་མི་བྱེད་པས། འགགས་པ་སོགས་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དུས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་མི་ འགྲུབ་བོ། །འགྲུབ་སྟེ་ཆོས་གང་མ་སྐྱེས་པ་དེ་མ་འོངས་པ་དང་། སྐྱེས་ལ་མ་ཞིག་པ་དེ་ད་ལྟར་བ་དང་། དེ་ཞིག་པ་དེ་འདས་པ་ཡིན་པས་སོ། །ཞེ་ན། འདས་མ་འོངས་ནི། ཅིའི་ ཕྱིར་མ་སྐྱེས་པ་དང་། ཞིག་པར་འགྲུབ་སྟེ་མི་འགྲུབ་པར་ཐལ། ད་ལྟར་བ་དེ་བཞིན་དུ་རྫས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལྡན་པས་མི་རྟག་ཅེས་པ་ཚིག་ཙམ་ སྟེ། ཐམས་ཅད་དུ་ཡོད་པར་སྐྱེ་འཇིག་མི་རུང་བས་སོ། །གསུངས་ཕྱིར་ཞེས་པ་ནི། དགོངས་གཞི་བྱུང་ཟིན་དང་། རྐྱེན་ཡོད་ན་འགྱུར་བ་ལ་དགོངས་ནས། དགོས་པ་སྔོན་བྱུང་བའི་རྒྱུ་དང་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་འབྲས་བུ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དགག་པའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི་རྫས་སུ་ཡོད་པ་སྟོན་པ་ནི་མིན་ནོ། ། 4-1360 གཉིས་ཕྱིར་ཞེས་པའང་བསྐལ་པ་སྟོང་ན་འབྱུང་བའི་མ་འོངས་པ་སོགས་ད་ལྟར་གྱི་ཤེས་པའི་དམིགས་རྐྱེན་དུ་ནི་མི་འཐད་ལ། དམིགས་པ་ཙམ་ཡིན་པས་ནི་རྫས་སུ་མི་འགྲུབ་བོ། །དེའི་ཡུལ་ཡོད་ ཕྱིར་ཞེས་པའི་ལན་ཡང་གྲུབ་བོ། །འབྲས་ཕྱིར་ཞེས་པ་ནི། ལས་འདས་པས་འབྲས་བུ་སྐྱེད་པ་མིན་གྱིས། དེ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའི་ཁྱད་པར་ལས་སྐྱེས་པའོ། །དེས་ན་སྔོན་བྱུང་བ་ནི་ འདས་པ་དང་། བྱུང་ནས་མ་ཞིག་པ་ནི་ད་ལྟར་བ་དང་། རྐྱེན་ཡོད་ན་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ནི། མ་འོངས་པར་རིགས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དེ་ངོ་བོ་ཉིད་ནི་ངེས་ པར་ཟབ་པ་ཡིན་པས་རྟོགས་པའི་བསྒྲུབ་བྱ་མིན་པའི་ཕྱིར་འགལ་རྟགས་དེ་དག་གིས་མི་གནོད་དོ། །ཅེས་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ཟེར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། སྤངས་ཀྱང་མ་བྲལ་བ་ཡོད་པར་སྟོན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་སྐྱེས་ལ་ཀུན་འབྱུང་ཤེས་པ་མ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་སྤངས་ཡང་ཀུན་འགྲོ་ལྷག་མ་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་རྣམས་ཀྱིས་དམིགས་པས་ལྡན་ལ། སྒོམ་སྤང་དང་པོས་རྣམ་པ་ སྤངས་ཀྱང་དང་པོས་ཡུལ་ཅན་དྲི་མ་ལྷག་མ་མ་སྤངས་པ་རྣམས་ཀྱི་དམིགས་ནས་ལྡན་ཏེ་ཡུལ་ཅན་མ་སྤངས་པས་ཡུལ་ནི་ལྡན་པར་བཤད་པས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་ཆོས་ལྔ་ལ་དང་། 4-1361 ཟག་མེད་ལ་སེམས་གང་གིས་དམིགས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཆོས་གསུམ་ལ་དང་། ཆོས་གཉིས་ལ

【現代漢語翻譯】 由於沒有什麼是能阻礙過去的行為的，那麼這三個時態又是怎樣的呢？時態與行為是不同的還是沒有區別的？如果不同，那麼行為也與其他的行為相關聯，這會導致無窮無盡，或者因為是無為法，行為會變成恒常的。如果說沒有區別，那麼過去和未來就不能成為時態，因為當行為與時態是同一的時候，行為並沒有發生，這會導致停滯等不合理的情況。因此，時態的分類是無法成立的。如果說，任何未生的法是未來，已生但未滅的是現在，已滅的是過去，這樣時態的分類就成立了。那麼，為什麼過去和未來一定是未生和已滅的呢？這不成立，因為現在也同樣是實有的。第二，如果說有為法的特徵是無常，這僅僅是說說而已，因為在一切情況下，生滅都是不可能的。'已說'的意思是指，考慮到已經發生的事情和如果有因緣就會改變的情況，是爲了駁斥那些否定先前發生的因和之後產生的果的人，而不是爲了說明事物是實有的。 『因為二』的意思是，在千劫之後才會出現的未來等，是不可能成為現在意識的對境的，僅僅是作為對境，並不能證明它是實有的。『因為有境』的回答也成立。『因為果』的意思是，過去的業不會產生果，而是從作為其先導的因所產生的特殊性中產生的。因此，先前發生的可以被認為是過去，已經發生但沒有消失的可以被認為是現在，如果有因緣就會發生的可以被認為是未來。第三，諸法的法性，也就是自性，一定是深奧的，因為不是能被證悟的對境，所以這些相違的標誌不會造成損害。這是分別說者的觀點。第二，說明了有捨棄但沒有分離的情況，當痛苦的知識已經產生，但集起的知識還沒有產生的時候，雖然已經捨棄了見道所斷的痛苦，但剩餘的遍行煩惱仍然以集起見道所斷的法為對境。雖然通過修道斷除了第一品，但第一品所對應的染污，也就是剩餘的沒有斷除的煩惱，仍然以其為對境，因為有境沒有被捨棄，所以境仍然存在。第三部分分為兩部分：三界的五種法和無漏法以何種心為對境。第一部分分為兩部分：三種法和兩種法。

【English Translation】 Because there is nothing that hinders the action in the past, how are these three times? Are times different from actions or not? If they are different, then the action is also related to other actions, which would lead to endlessness, or because it is an unconditioned dharma, the action would become constant. If it is said that there is no difference, then the past and future cannot be times, because when the action and time are the same, the action does not occur, which would lead to stagnation and other unreasonable situations. Therefore, the classification of times cannot be established. If it is said that any unarisen dharma is the future, what has arisen but not perished is the present, and what has perished is the past, then the classification of times is established. Then, why must the past and future be unarisen and perished? This is not established, because the present is also real. Second, if it is said that the characteristic of conditioned dharmas is impermanence, this is just talk, because in all cases, arising and ceasing are impossible. 'Said' means that considering what has already happened and the situation that will change if there are causes and conditions, it is to refute those who deny the cause that occurred earlier and the effect that occurred later, not to show that things are real. 'Because of two' means that the future, etc., which will appear in a thousand kalpas, cannot be the object of present consciousness, and merely being an object does not prove that it is real. The answer 'because there is an object' is also established. 'Because of the fruit' means that the past karma does not produce the fruit, but is produced from the particularity produced by the cause that precedes it. Therefore, what happened earlier can be considered the past, what has happened but not disappeared can be considered the present, and what will happen if there are causes and conditions can be considered the future. Third, the dharma nature of all dharmas, that is, self-nature, must be profound, because it is not an object that can be realized, so these contradictory signs will not cause harm. This is the view of the Vaibhashikas. Second, it shows that there is abandonment but no separation. When the knowledge of suffering has arisen, but the knowledge of the origin has not arisen, although the suffering that is abandoned by the path of seeing has been abandoned, the remaining pervasive afflictions still take the dharmas that are abandoned by the path of seeing of the origin as their object. Although the first category has been abandoned through the path of cultivation, the defilement corresponding to the first category, that is, the remaining afflictions that have not been abandoned, still take it as their object, because the object has not been abandoned, so the object still exists. The third part is divided into two parts: which mind takes the five dharmas of the three realms and the unconditioned dharmas as their object. The first part is divided into two parts: three dharmas and two dharmas.

---

་སེམས་གང་གིས་དམིགས་པའོ། །འདིར་དངོས་པོ་གང་ལ་ཕྲ་རྒྱས་དུ་ཞིག་དམིགས་ནས་རྒྱས་ཚུལ་ཚིག་ཉུང་ ངུའི་སྟོན་པ་སྟེ། དེ་ལ་ཡུལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ན་ཁམས་གསུམ་ན་སྤང་བྱ་རིས་ལྔ་ལྔ་དང་ཟག་མེད་དེ་བཅུ་དྲུག་དང་། ཡུལ་ཅན་སེམས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཅུ་དྲུག་གོ །དེ་དག་ལས་སྡུག་ བསྔལ་དང་། རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་དང་སྒོམ་པའི་སྤང་བྱ་སྟེ། ཆོས་གསུམ་པོ་འདོད་ཁམས་ལས་སྐྱེས་པ་ནི་ཡུལ་ཅན་འདོད་པ་རང་གི་སེམས་དེ་གསུམ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་སྒོམ་སྤང་དུ་རྟོགས་པ་དགེ་ བའི་སེམས་གཅིག་དང་། དྲི་མེད་ཆོས་ཤེས་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་རྣམ་ཤེས་ཏེ་ལྔའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ། ། དེ་གསུམ་ལ་འདོད་པའི་འགོག་ལམ་མཐོང་སྤང་གི་སེམས་ཀྱིས་མི་དམིགས་པ་ནི། དེ་དག་ཟག་མེད་ལ་ དམིགས་ན་འགོག་ལམ་ལ་དམིགས་ལ། ཟག་བཅས་ལ་དམིགས་ནའང་འགོག་ལམ་མཐོང་སྤང་ཙམ་ལ་དམིགས་པས་སོ། །གོང་སའི་ཉོན་མོངས་ཀྱིའང་ཡུལ་མིན་ཏེ། དེ་འོག་ས་མི་དམིགས་པས་སོ། །གཟུགས་མེད་ཀྱི་དགེ་ བའི་འང་མིན་ཏེ། རིང་བ་བཞིའི་རིང་བ་འོ། །ཆོས་ཀྱི་རིས་དེ་གསུམ་གཟུགས་ཁམས་ལས་སྐྱེས་པ་ནི། ཡུལ་ཅན་གཟུགས་རང་གི་སེམས་གསུམ་དང་། འོག་འདོད་པའི་སྐལ་བ་མི་མཉམ་པའི་ཀུན་འགྲོ་རིས་གཉིས་དང་སྒོམ་སྤང་དགེ་བ་སྟེ་གསུམ་དང་། 4-1362 གོང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྒོམ་སྤང་ནམ་མཁའི་ཉེར་བསྡོགས་གི་སེམས་གཅིག་དང་། དྲི་མེད་རྗེས་ཤེས་ཕྱོགས་གཅིག་དང་མཐུན་པའི་སེམས་ཏེ་བརྒྱད་ཀྱི་ཡུལ་ལོ། །ཆོས་དེ་གསུམ་གཟུགས་མེད་ལ་སྐྱེས་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་ དུ་གཏོགས་པའི་སེམས་གསུམ་གསུམ་པོ་དེ་རྣམས་དང་། ཟག་མེད་རྗེས་ཤེས་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་སེམས་ཏེ་བཅུའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ། གཉིས་པ་ནི། འགོག་པ་དང་ལམ་མཐོང་བས་སྤང་བྱའི་ཆོས་ཁམས་གསུམ་པ་ཀུན་ གྱི་ཡུལ་སྔར་གྱིས་སེམས་དེ་རྣམས་ཀྱི་སྟེང་དུ་རང་རང་གི་རིས་ཀྱི་སེམས་རེ་རེས་ལྷག་པས་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་ཆོས་ནི་ཡུལ་ཅན་ཁམས་གསུམ་གྱི་སེམས་ལྔ་ལྔའི་མཐའ་ མ་འགོག་ལམ་མཐོང་སྤང་དང་སྒོམ་སྤང་སྟེ་གསུམ་གསུམ་དང་ཟག་མེད་ཀྱིས་སེམས་དེ་བཅུའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ། །གསུམ་པ་སེམས་ཕྲ་རྒྱས་བཅས་པའི་དབྱེ་བ་ནི། སེམས་ཉོན་མོངས་ཅན་ཕྲ་རྒྱས་དང་བཅས་པ་ ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་ཏེ། དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་དང་། དེ་ལ་དམིགས་པ་མ་སྤངས་པའི་རྒྱས་འགྱུར་དང་། དེ་དང་མཚུངས་ལྡན་སྤངས་པ་རྒྱས་པར་མི་འགྱུར་ཡང་ལྷན་ཅིག་པ་ཙམ་གྱིས་བཅས་པར་འཇོག་ པའོ། །སེམས་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་མིན་པ་ནི། དེ་ལ་དམིགས་པ་མ་སྤངས་པ་རྒྱས་འགྱུར་ཁོ་ནའི་ཕྲ་རྒྱས་དང་བཅས་པའོ། །གཉིས་པ་སྐྱེ་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྐྱེ་བའི་རིམ་པ། སྐྱེ་རྒྱུའོ། །དང་པོ་ཕྲ་རྒྱས་བཅུ་པོ་འདི་རྣམས་ཇི་ལྟར་འཇུག་ཅེ་ན། 4-1363 དང་པོར་བདེན་པ་ལ་རྨོངས་པ་ལས་བདེན་

【現代漢語翻譯】 以何種心識作為所緣境呢？這裡以何種事物作為細微和廣大的所緣境，並以簡短的詞語來闡述其廣大之理呢？如果將所有境法歸納起來，三界中應斷除的各有五種，加上無漏的十六種。同樣，能取境的心識也有十六種。其中，苦諦和集諦是見道所斷，滅諦和道諦是修道所斷。這三種法從欲界產生，能取境的欲界自心即是這三種；色界的修道所斷，是了悟的善心一種；以及與無垢法智相應的識，這五種是其行境。對於這三種法，不會以滅諦和道諦見道所斷的心識作為所緣境，因為如果緣于無漏法，則緣于滅道；即使緣于有漏法，也僅僅是緣于滅道見道所斷。也不是上界的煩惱之境，因為地獄不緣于上界。也不是無色界的善法之境，因為有四種長遠的間隔。這三種法的類別從色界產生，能取境的色界自心即是這三種；地獄欲界的不平等俱生二種，以及修道所斷的善法三種；上界無色界的修道所斷，空無邊處的心識一種；以及與無垢后得智相應的心識一種，這八種是其行境。這三種法從無色界產生，即屬於三界的這三種心識，以及與無漏后得智相應的心識，這十種是其行境。第二種情況是，滅諦和道諦見道所斷的法，三界的一切境，在之前的心識之上，各自類別的心識各增加一種，作為其行境。第二種情況是，無漏法是能取境，三界的五種心識的最後，滅道見道所斷和修道所斷各有三種，以及無漏的心識，這十種是其行境。第三種是具有細微和廣大的心識的分類，具有煩惱的心識，具有細微和廣大的分類有兩種：與煩惱相應，以及緣于煩惱而未斷除的增長；與煩惱相應而斷除，雖然不會增長，但也僅僅是作為俱生而存在。不具有煩惱的心識，僅僅是緣于煩惱而未斷除的增長，才具有細微和廣大的分類。第二種是產生的方式有兩種：產生的次第和產生的因。首先，這十種細微和廣大的分類是如何運作的呢？首先，由於對真理的無明，產生了...

【English Translation】 What kind of mind is the object of focus? Here, what kind of object is focused on as subtle and extensive, and how is the manner of extensiveness explained in concise terms? If all objects of phenomena are summarized, in the three realms, there are five to be abandoned in each realm, plus sixteen without outflows. Similarly, the mind that grasps the object also has sixteen. Among them, suffering and the cause of suffering are to be abandoned by seeing the truth, and cessation and the path are to be abandoned by cultivation. These three dharmas arise from the desire realm, and the mind of the desire realm itself that grasps the object is these three; the cultivation to be abandoned in the form realm is one mind of virtuous understanding; and the consciousness that accords with the stainless Dharma wisdom, these five are its sphere of activity. These three dharmas are not focused on by the mind that abandons the suffering and the path by seeing the truth, because if they focus on the outflowless, they focus on cessation and the path; even if they focus on the outflowing, they only focus on cessation and the path to be abandoned by seeing the truth. It is also not the object of the afflictions of the upper realms, because the lower realm does not focus on the upper realm. It is also not the virtuous object of the formless realm, because there are four long intervals. These three categories of dharmas arise from the form realm, and the mind of the form realm itself that grasps the object is these three; the unequal co-emergent two categories of the lower desire realm, and the three virtuous dharmas to be abandoned by cultivation; the mind of the approximation of space of the formless realm to be abandoned by cultivation, and the mind that accords with the stainless subsequent wisdom, these eight are its sphere of activity. These three dharmas arise from the formless realm, that is, these three minds belonging to the three realms, and the mind that accords with the outflowless subsequent wisdom, these ten are its sphere of activity. The second situation is that the dharmas to be abandoned by seeing the truth of cessation and the path, all the objects of the three realms, on top of the previous minds, each category of mind increases by one, as its sphere of activity. The second situation is that the outflowless Dharma is the object of focus, the last of the five minds of the three realms, the three to be abandoned by seeing the truth of cessation and the path and the three to be abandoned by cultivation, and the outflowless mind, these ten are its sphere of activity. The third is the classification of minds with subtle and extensive aspects. A mind with afflictions has two kinds of subtle and extensive aspects: that which is associated with it, and the increase that occurs when focusing on it without abandoning it; that which is associated with it is abandoned, although it does not increase extensively, it is still considered to be associated with it merely as a co-emergent. A mind that does not have afflictions only has the subtle and extensive aspect of increasing when focusing on it without abandoning it. The second is that there are two ways of arising: the order of arising and the cause of arising. First, how do these ten subtle and extensive classifications operate? First, due to ignorance of the truth, there arises...

---

པ་ལས་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེ་ལ། ཐེ་ཚོམ་དེ་ལས་ལོག་པའི་ཐོས་བསམ་ལས་སྡུག་བསྔལ་མེད་ཅེས་སོགས་ལོག་ལྟ་སྐྱེ་ཞིང་། དེ་ལས་འཇིག་ལྟ་འཇུག་སྟེ། སྡུག་ བསྔལ་སོགས་ཕུང་པོ་ལ་དམིགས་པ་བདག་ཏུ་ཞེན་པའོ། །དེ་ལས་བདག་རྟག་པའམ་ཆད་པའི་མཐར་འཛིན་པ་དང་། དེ་ལས་གང་མཐར་བཟུང་བ་དེའི་འདག་པར་ཡིད་ཆེས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ འཛིན་དང་། དེ་ལས་ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན་དང་། དེ་ལས་རང་གི་ལྟ་བས་ཁེངས་པའི་ང་རྒྱལ་དང་། དེ་ལ་ཆགས་པ་དང་། དེ་ནས་རང་གིས་དགྲ་བོ་གཞན་གྱི་ལྟ་བ་ལ་ཞེ་སྡང་འཇུག་སྟེ། དེ་ལྟར་ཕྲ་རྒྱས་བཅུ་འཇུག་པའི་རིམ་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་སྐྱེ་བ་ན་རྒྱུ་གསུམ་སྟེ། དེ་ཐོབ་པ་ཆད་པའམ་ས་བོན་ཟད་པའི་སྒོ་ནས་སྤངས་པ་མ་ཡིན་པ་རྒྱུ་སྟོབས་དང་། ཕྲ་ རྒྱས་སྐྱེ་བ་དང་མཐུན་པའི་ཡུལ་ཉེ་བར་གནས་པ་ཡུལ་སྟོབས་དང་། ཡུལ་དེ་ལའང་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་སྦྱོར་བའི་སྟོབས་ལས་ཉོན་མོངས་སྐྱེ་སྟེ། དེ་རྒྱུ་ཚང་བ་ཡིན་ལ། རེ་འགའ་རྒྱུ་སྟོབས་མེད་པར་ཡུལ་སྟོབས་ལས་ཀྱང་སྐྱེ་སྟེ། དགྲ་བཅོམ་ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་བཞིན་ཞེའོ། །གོང་མ་པ་ནི་དེ་གསུམ་ཚང་བས་སྐྱེ་བར་བཞེད་དོ། །གསུམ་པ་ཕྲ་རྒྱས་ཀྱི་གྲངས་ལ་གསུམ་སྟེ། 4-1364 རྣམ་གྲངས་དངོས། དེ་རྣམས་གང་དང་མཚུངས་པར་ལྡན། སྒྲིབ་པ་ལྔ་འདོད་ཁམས་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། བཞིར་བསྟན། ལྔར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དངོས་དང་། ངེས་ཚིག་གོ དང་པོ་ ལ་གསུམ་སྟེ། ཟག་པ། ཆུ་སྦྱོར། ཉེར་ལེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། འདོད་ཟག སྲིད་པ། མ་རིག་པའི་ཟག་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་ཉིད་ཟག་བཅས་གསུམ་དུ་གསུངས་པ་ལ་འདོད་པ་ན་ སྤྱོད་པའི་གཏི་མུག་རིས་ལྔ་མ་གཏོགས་པ་ཉོན་མོངས་པ་ཕྲ་རྒྱས་སོ་གཅིག ཀུན་ནས་བཀྲིས་པ་བཅུ་དང་བཅས་པ་ཞེ་གཅིག་ནི་འདོད་པའི་ཟག་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ན་སྤྱོད་ པའི་མ་རིག་པ་ལྔ་ལྔ་དོར་བའི་ཕྲ་རྒྱས་ཉེར་དྲུག་སྟེ་ང་གཉིས་ཁོ་ན་སྲིད་པའི་ཟག་པའོ། །ཀུན་དཀྲིས་འགའ་ཞིག་ཡོད་ཀྱང་རང་དབང་ཅན་མིན་པས་མ་སྨོས་སོ། །ཅིས་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་ གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཞེ་ན། གོང་མ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཕྲ་རྒྱས་རྣམས་ལུང་མ་བསྟན་དང་ཁ་ནང་དུ་བལྟས་ཏེ་འཇུག་པ་དང་། མཉམ་བཞག་གི་ས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟག་པ་གཅིག་ཏུ་བྱས་ལ། སྲིད་ ཟག་ཏུ་འཇོག་པ་སྲིད་པའི་འདོད་ཆགས་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་མ་རིག་པ་རྫས་བཅོ་ལྔ་ནི་མ་རིག་པའི་ཟག་པ་སྟེ། ཟག་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་མ་རིག་པ་ཡིན་པས་ན་དེ་ལོགས་ཤིག་ཏུ་ཟག་པར་བསྟན་ཏོ། ། 4-1365 གཉིས་པ་ལ། དངོས་དང་། རྩོད་སྤོང་གཉིས་ཀྱི་དངོས་ནི། མདོ་ལས། ཆུ་བོ་བཞི་དང་སྦྱོར་བ་བཞི་གསུངས་པའང་ཟག་པར་བཤད་པ་དེ་བཞིན་དུ་རིག་པ་བྱའོ། །ཁྱད་པར་ནི།

【現代漢語翻譯】 由於疑惑產生，從疑惑中產生與聽聞思考相違背的邪見，認為沒有痛苦等等，由此產生壞滅見，即執著于痛苦等蘊為我。由此執著於我為常或斷的邊見，由此執著于任何所執著的解脫，相信戒律和苦行為至上，由此執著于見解為至上，由此產生因自己的見解而產生的傲慢，以及對此的貪著，然後對自己敵人的其他見解產生嗔恨，這就是十種隨眠煩惱產生的次第。 第二，隨眠煩惱產生有三個原因：獲得隨眠煩惱，不是通過斷除或種子滅盡的方式來捨棄，這是因的力量；與隨眠煩惱產生相順的對境近在眼前，這是境的力量；以及對該對境不如理作意，這是加行的力量，由此產生煩惱，這是因緣具足。有時即使沒有因的力量，也會從境的力量產生，如阿羅漢退轉的情況。上部宗義認為，三者具足才會產生。第三，隨眠煩惱的數量有三種： 名目實有，這些與哪些相同？五種障礙在欲界中顯示。第一種分為兩種：顯示為四種，顯示為五種。第一種分為兩種：本體和定義。本體分為三種：漏、軛、取。第一種分為三種：欲漏、有漏、無明漏。第一種是：在隨眠本身被說成三種有漏的情況下，除了在欲界中行事的五種愚癡之外，四十一隨眠煩惱（包括十種普遍纏結）是欲漏。第二種是：在色界和無色界中行事的二十六隨眠煩惱（去除五種愚癡），即只有二十二種是有漏。雖然有一些普遍纏結，但因為不是自主的，所以沒有提及。如果將上述兩種歸為一種，那麼上述兩種隨眠煩惱是不確定的，並且向內觀察而行事，並且因為是等持地，所以被歸為一種漏，並且安立為有漏，就像對存在的貪著一樣。第三種是：三界的十五種無明是無明漏，因為無明是所有漏的根本，所以單獨顯示為漏。 第二種分為本體和辯論。本體是：如經中所說，四河流和四種結合也被解釋為漏，應該像這樣理解。區別是：

【English Translation】 Due to doubt arising, from doubt arises the wrong view that there is no suffering, etc., contrary to hearing and thinking. From this arises the view of annihilation, which is clinging to the aggregates of suffering, etc., as self. From this, there is clinging to the extreme of the self as permanent or impermanent. From this, there is the belief in the supreme of whatever is clung to, believing that discipline and asceticism are supreme. From this, there is clinging to views as supreme. From this, there arises arrogance arising from one's own views, and attachment to this. Then, hatred arises towards the views of one's enemies. This is the order in which the ten latent defilements arise. Secondly, there are three causes for the arising of latent defilements: obtaining latent defilements, not abandoning them through cutting off or exhausting the seeds, this is the power of the cause; the object that is conducive to the arising of latent defilements is nearby, this is the power of the object; and also, not properly attending to that object, this is the power of application, from which defilements arise, this is the completeness of the causes. Sometimes, even without the power of the cause, it can arise from the power of the object, such as the case of an Arhat falling away. The upper school believes that it arises from the completeness of the three. Thirdly, there are three types of latent defilements: The names are real. With which are these similar? The five obscurations are shown in the desire realm. The first is divided into two: shown as four, shown as five. The first is divided into two: the entity and the definition. The entity is divided into three: outflows, yokes, and grasping. The first is divided into three: desire outflow, existence outflow, and ignorance outflow. The first is: in the case where latency itself is said to be three with outflows, the forty-one latent defilements (including the ten pervasive entanglements), excluding the five types of delusion that operate in the desire realm, are the desire outflow. The second is: the twenty-six latent defilements (removing the five types of delusion) that operate in the form and formless realms, that is, only twenty-two are the existence outflow. Although there are some pervasive entanglements, they are not mentioned because they are not autonomous. If the above two are combined into one, then the above two latent defilements are indeterminate and operate by looking inward, and because they are in a state of meditative equipoise, they are classified as one outflow, and are established as the existence outflow, just like attachment to existence. The third is: the fifteen types of ignorance of the three realms are the ignorance outflow, because ignorance is the root of all outflows, so it is shown separately as an outflow. The second is divided into the entity and the debate. The entity is: as it is said in the sutra, the four rivers and the four combinations are also explained as outflows, it should be understood in this way. The difference is:

---

ཁམས་གསུམ་གྱི་ལྟ་བ་ རྣམས་ཤེས་རབ་ཡིན་པས་གསལ་བའི་ཕྱིར་ཆུ་སྦྱོར་གྱི་ནང་དུ་ལོགས་ཤིན་ཏུ་བསྟན་ནོ། །གདུལ་བྱའི་དབང་དུ་ཙམ་གྱིས་བསྟན་པར་ཟད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཅིས་ཟག་པར་ལྟ་བ་ལོགས་སུ་མ་བསྟན་ ཞེ་ན། ཟག་པར་ལྟ་བ་ལོགས་སུ་མ་ཡིན་ཏེ། གྲོགས་མེད་པའི་ལྟ་བ་འབའ་ཞིག་གིས་ས་རྣམས་ནི་ཟག་པའི་ངེས་ཚིག་འཇོག་པའི་རྗེས་སུ་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ལྟ་བ་མིན་ པ་འདོད་ཟག་ཉེར་དགུ་ནི་འདོད་པའི་ཆུ་སྦྱོར་དང་། ཉེར་བརྒྱད་ནི་སྲིད་པའི་ཆུ་སྦྱོར་དང་། ཁམས་གསུམ་ན་མཐོང་སྤང་རིས་བཞིའི་ལྟ་བ་བཅུ་གཉིས་རེ་སྟེ་སོ་དྲུག་ནི་ལྟ་བའི་ཆུ་སྦྱོར་རེ་ སྟེ། སོ་དྲུག་ནི་ལྟ་བའི་ཆུ་སྦྱོར་དང་། ཁམས་གསུམ་གྱི་མ་རིག་པ་བཅོ་ལྔ་ནི་མ་རིག་པ་ཆུ་སྦྱོར་རོ། །ལོ་ན་མ་རངས་པའོ། །གསུམ་པ་ལ་དངོས་དང་། རྩོད་པ་སྤང་པ་གཉིས། དངོས་ ནི། མདོ་ལས་ཉེར་ལེན་བཞི་གསུངས་པ་ལ་ཇི་སྐད་པའི་འདོད་སྦྱོར་ཉིད་མ་རིག་པ་དང་བཅས་པ་སོ་བཞི་ནི། འདོད་པ་ཉེ་བར་ལེན་པ་དང་སྲིད་སྦྱོར་མ་རིག་པ་དང་བཅས་པ་སོ་བརྒྱད་ནི་བདག་ཏུ་སྨྲ་བར་ཉེ་བར་ལེན་པ་རྣམ་པ་གཉིས་དང་། 4-1366 ལྟ་བའི་དབྱེ་བ་ལས་གཉིས་ཏེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་ལྟ་བ་དང་པོའི་བཞི། དྲིལ་བ་སུམ་ཅུ་ནི་ལྟ་བ་ཉེ་བར་ལེན་པ་དང་། ལྟ་བ་ལྔ་དྲིལ་བ་དྲུག་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་སོགས་ ཀྱི་ཉེ་བར་ལེན་པའི་སྟེ། དེ་ཟུར་དུ་བྱུང་བ་ནི་ལམ་གྱི་དགྲར་གྱུར་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་དང་རབ་ཏུ་བྱུང་གཉིས་ཀ་བསླུ་བས་སོ། །དེ་ལྟར་ཉེར་ལེན་བཞི་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཅིས་ མ་རིག་པ་ཉེར་ལེན་དུ་བསྲེས་ཏེ་བཤད་ཀྱི་ལོགས་སུ་མ་བཤད་ཅེ་ན། མ་རིག་པ་ནི་མི་གསལ་བས་དེ་རྐྱང་པས་འཛིན་པར་བྱེད་པ་མིན་ལ། གཞན་དང་འདྲེས་པ་ན་འཛིན་པའི་ཕྱིར་ ཉོན་མོངས་གཞན་དང་བསྲེས་སོ། །སྐུ་མཆེད་ནི། འདོད་པ་སོགས་བཞི་ལ་འདུན་ཅིང་། ཆགས་པ་ཉེར་ལེན་བཞིར་བཞེད་དོ། ། གཉིས་པ་ངེས་ཚིག་ལ་གཉིས་ཏེ། ཕྲ་རྒྱས་དང་། ཟག་སོགས་ཀྱི་ངེས་ཚིག་གོ །དང་ པོ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་ནས་ཉེར་ལེན་གྱི་བར་གྱི་སྒྲའི་དོན་གང་ཞེ་ན། གང་གི་ཕྱིར་ཉོན་མོངས་པ་དེ་རྣམས་རྟོགས་དཀའ་བའི་འཇུག་པ་ཕྲ་བ་དང་ཐོབ་པ་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་དང་། དམིགས་ པ་དང་མཚུངས་ལྡན་གཉིས་ཀྱི་རྒྱས་པར་འགྱུར་བ་དང་། བཟློག་ཀྱང་ཡང་ཡང་རྗེས་སུ་འབྲང་ཞིང་མངོན་དུ་འགྱུར་བ་དེའི་ཕྱིར་ཕྲ་རྒྱས་རྣམས་སུ་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དེ་མངོན་དུ་འགྱུར་ལ་འདོད་ལ། 4-1367 མདོ་སྡེ་པ་དང་གོང་མ་པ་ནི་དེའི་སྒྲ་ཨ་ནུ་ཤ་ས་ཡྃ་ཅེས་པའི་ངེས་ཚིག་ནི་ཉོན་མོངས་མངོན་དུ་མ་བྱུང་སྟེ་བག་ཆགས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་ཉལ་བས་ན་བག་ལ་ཉལ་ཞེས་འཆད་ ལ། གནས་མའི་བུ་ས་ཐོབ་པ་ལ་འདོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི་འཁོར་བར་འཇོག་པར་བྱེད་པ་དང་། སྐྱེ

【現代漢語翻譯】 關於三界的觀點 因為智慧能夠清晰地照亮一切，所以在水流中特別地展示了它們。這僅僅是爲了調伏眾生而展示的。 第二，如果問：為什麼沒有單獨展示對煩惱的觀點？ 答：對煩惱的觀點並不是單獨的，因為只有無友的觀點才與建立地（指不同層次的禪定）為煩惱的定義不一致。因此，認為不是觀點的二十九種貪慾是欲界的水流，二十八種是色界的水流，三界中見道所斷的四類觀點各有十二種，總共三十六種是觀點的水流。三十六種是觀點的水流，三界的十五種無明是無明的水流。這是不成熟的年齡。 第三部分包括實質和破除爭論兩方面。實質是： 經中說有四種執取，即所謂的與無明相關的三十四種貪慾是欲界的執取，與無明相關的三十八種有貪是自語的執取，這兩種執取來自觀點的分類。三界的最初四種觀點，總共三十種是觀點執取，五種觀點總共六種是戒律和苦行等的執取。這些單獨產生是因為它們成爲了道的敵人，並且欺騙了在家和出家兩種人。以上就是四種執取。 第二是：為什麼將無明混合在執取中進行解釋，而不單獨解釋呢？ 答：因為無明不清晰，所以它不能單獨執持事物，只有與其他事物混合時才能執持，因此它與其他煩惱混合在一起。經部師認為，對貪慾等四種事物的慾望和執著就是四種執取。 第二，關於詞義的解釋，分為微細和煩惱等的詞義。第一是： 從微細到執取之間的詞語的含義是什麼？ 答：因為這些煩惱難以理解，它們的活動是微細的，並且與獲得和隨之而來的事物相關聯，與對境和相應二者都變得廣大，即使阻止它們，它們也會反覆跟隨並顯現出來，因此被稱為微細。因此，分別說部認為顯現出來就是微細，經部師和上座部認為，這個詞的詞義是anuśaya（藏文：བག་ལ་ཉལ།，梵文天城體：अनुशय，梵文羅馬擬音：anuśaya，漢語字面意思：隨眠），意思是煩惱沒有顯現出來，而是以習氣的形式潛伏著，所以稱為隨眠。有部認為這是指獲得果位。 第二是使之停留在輪迴中，以及產生。

【English Translation】 The View of the Three Realms Because wisdom clearly illuminates all, they are particularly shown in the stream of water. This is merely shown for the sake of taming sentient beings. Second, if asked: Why are the views on defilements not shown separately? Answer: The views on defilements are not separate, because only the view of having no companion is inconsistent with establishing the grounds (referring to different levels of meditation) as the definition of defilements. Therefore, the twenty-nine kinds of desire that are considered not views are the streams of water of the desire realm, twenty-eight are the streams of water of the form realm, and the four types of views to be abandoned on the path of seeing in the three realms each have twelve kinds, totaling thirty-six, which are the streams of water of views. Thirty-six are the streams of water of views, and the fifteen kinds of ignorance in the three realms are the streams of water of ignorance. This is an immature age. The third part includes both substance and refuting arguments. The substance is: The sutra says there are four types of clinging, namely the thirty-four kinds of desire associated with ignorance, which are the clinging of the desire realm, and the thirty-eight kinds of existence-craving associated with ignorance, which are the clinging of self-assertion. These two types of clinging come from the classification of views. The initial four views of the three realms, totaling thirty, are the clinging of views, and the five views totaling six are the clinging of precepts and asceticism, etc. These arise separately because they have become enemies of the path and deceive both householders and renunciates. The above are the four types of clinging. Second is: Why is ignorance mixed with clinging for explanation, instead of being explained separately? Answer: Because ignorance is not clear, it cannot hold things independently, but only when mixed with other things can it hold, so it is mixed with other afflictions. The Sautrantikas believe that the desire and attachment to the four things such as desire are the four types of clinging. Second, regarding the explanation of the meaning of words, it is divided into the meaning of subtle and defilements, etc. The first is: What is the meaning of the words from subtle to clinging? Answer: Because these afflictions are difficult to understand, their activities are subtle, and they are associated with obtaining and what follows, and both the object and the corresponding become vast, and even if they are prevented, they will repeatedly follow and manifest, so they are called subtle. Therefore, the Sarvastivadins believe that manifesting is subtle, and the Sutra school and the Theravadins believe that the meaning of this word is 'anuśaya' (藏文：བག་ལ་ཉལ།，梵文天城體：अनुशय，梵文羅馬擬音：anuśaya，漢語字面意思：隨眠), which means that the afflictions have not manifested, but are latent in the form of habits, so it is called latent. The Sarvastivadins believe that this refers to obtaining the fruit. The second is to keep it in samsara, and to produce.

---

་མཆེད་དྲུག་གིས་རྨ་ནས་ཟག་ཅིང་འབོ་བར་བྱེད་པས་དང་། འགྲོ་བའམ་ཡུལ་གཞན་དུ་འཁྱེར་བར་ བྱེད་པས་དང་། དེ་དག་ཏུ་འབྱར་བར་བྱེད་པས་དང་། ཡང་སྲིད་དམ་འདོད་པ་སོགས་བཞི་པོར་ཉེ་བར་འཛིན་པའི་ཕྱིར་རིམ་པའི་ཟུག་པ་དང་། སོགས་པའི་ཆུ་བོ་དང་སྦྱོར་བ་དང་། ཉེར་ལེན་དུ་ བཞག་པའི་ཕྲ་རྒྱས་དེ་རྣམས་ཀྱིས་ངེས་ཚིག་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་བསྟན་བཤད་གཉིས་ལས་དང་པོ་ནི། ཕྲ་རྒྱས་དེ་དག་ཉིད་ཀུན་དུ་སྦྱོར་བ་དང་སོགས་པས་འཆིང་བ་དང་། ཕྲ་རྒྱས་དང་ཉེ་ ཉོན་དང་། ཀུན་དཀྲིས་ཀྱི་དབྱེ་བས་ལྔར་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ཀུན་སྦྱོར། འཆིང་བ། ཉེ་ཉོན། ཀུན་དཀྲིས་སོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཀུན་སྦྱོར་དགུ་དང་། ལྔར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ ཏེ། ལྟ་བ་གསུམ་གཉིས་དང་། ཕྲ་དོག་སེར་སྣ་ཀུན་སྦྱོར་དུ་བཞག་པའི་རྒྱུའོ། །དང་པོ་ནི། ཀུན་སྦྱོར་དགུ་སྟེ། རྗེས་སུ་ཆགས་པ་དང་། ཁོང་ཁྲོ་དང་། ང་རྒྱལ་དང་། མ་རིག་པ་དང་། ལྟ་བ་དང་། 4-1368 མཆོག་ཏུ་འཛིན་དང་། ཐེ་ཚོམ་དང་། ཕྲག་དོག་དང་། སེར་སྣའི་ཀུན་སྦྱོར་རོ། །ཅིས་ལྟ་བ་གསུམ་དང་གཉིས་ཀུན་སྦྱོར་ཐ་དད་དུ་བཤད་ཅེ་ན། དེ་དག་ཁམས་གསུམ་ན་རྫས་བཅོ་བརྒྱད་རེ་འདྲ་བའི་ ཕྱིར་རོ། །ཕྱི་མ་འདི་གཉིས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པར་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཡང་ལྟ་བ་ཕྱི་མ་གཉིས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་ཞེས་གཞན་དུ་བཤད་དོ། །དབུས་མཐར་རིམ་པས་འགོག་ལམ་གཉིས་ཤེས་ པ་ལ་སྒྲིབ་པས་ཐ་དད་དུ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཀུན་དཀྲིས་ལས་ཕྲག་དོག་དང་སེར་སྣ་གཉིས་ཀུན་སྦྱོར་དུ་བཤད་ལ་གཞན་མིན་པ་ཅི་ཞེ་ན། གང་གི་ཕྱིར་དེ་གཉིས་ཀ་མཐའ་གཅིག་ ཏུ་མི་དགེ་བ་དང་རང་དབང་ཅན་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར། ཕྲག་དོག་དང་སེར་སྣ་གཉིས་ཀུན་དཀྲིས་དེ་རྣམས་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་ཀུན་སྦྱོར་གཉིས་སུ་བཤད་ལ། ངོ་ཚ་མེད་པ་སོགས་ནི་ཆགས་སོགས་ དང་ལྡན་པས་རང་དབང་ཅན་མིན་ལ། འགྱོད་པ་ནི་མ་རིག་པ་ཙམ་དང་ལྡན་པས་རང་དབང་ཅན་ཡིན་ཡང་གཅིག་ཏུ་མི་དགེ་བ་མིན་ནོ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐ་མ་དང་། གོང་མའི་ ཆ་མཐུན་ལྔའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ངོ་བོ་བྱེད་ལས་དང་བཅས་པ། ཀུན་སྤྱོད་གསུམ་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཡང་ཐུབ་པས་ཐ་མའི་ཆ་འདོད་ཁམས་དང་མཐུན་པའི་ཀུན་སྦྱོར་རྣམ་པ་ལྔ་གསུངས་ཏེ། 4-1369 འཇིག་ལྟ་དང་། བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་དང་། ཐེ་ཚོམ་དང་། འདོད་པ་ལ་འདུན་པ་དང་། གནོད་སེམས་སོ། །ཇི་ལྟར་མཐུན་ཞེ་ན་ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱིས་འདོད་ཁམས་ལས་མི་འདའ་ལ་སྔ་མ་གསུམ་པོ་ཡིས་ ནི་འདས་ཀྱང་ཕྱིར་ཟློག་པར་བྱེད་པས་སོ། །སེམས་ཙམ་པ་ནི་སྔ་མ་གསུམ་གྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་ཐ་མ་སོ་སྐྱེ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཁམས་ཐ་མ་འདོད་ཁམས་ལས་མི་འདའ་བས་སོ། །ཞེས་ སོ། །གཉིས་པ་ནི། མཐར་ལྟ་སོགས་གསུམ་ཡང་

【現代漢語翻譯】 六種煩惱會使人從傷口流血，帶走或帶到其他地方，依附於它們，並執著于來世或四種慾望等，因此是逐漸產生的痛苦。以及河流等，結合，以及被視為執著的微細煩惱，這些都是其定義。第二部分包括教義和解釋兩部分，首先是：這些微細煩惱通過普遍結合等方式束縛，並根據微細煩惱、近煩惱和遍纏的區別分為五種。第二部分有四種：遍縛、纏縛、近煩惱、遍纏。第一部分有兩種：九種遍縛和五種解釋。第一部分有兩種：三種見解和兩種，以及將嫉妒和吝嗇視為遍縛的原因。第一種是：九種遍縛，即貪慾、嗔恨、驕慢、無明、見解、 執取、懷疑、嫉妒和吝嗇的遍縛。為什麼說三種見解和兩種是不同的遍縛呢？因為它們在三界中各有十八種相似的物質。后兩種相似於執取，因此後兩種見解也被稱為執取的遍縛。中觀和瑜伽行派通過次第了知兩種斷除之道來遮蔽，因此被認為是不同的。第二種是：為什麼嫉妒和吝嗇在遍纏中被說成是遍縛，而其他的不是呢？因為這兩者都是完全不善且獨立的。因此，嫉妒和吝嗇這兩種遍纏被單獨說成是兩種遍縛。而無慚等與貪慾等相關聯，因此不是獨立的。後悔僅僅與無明相關聯，因此是獨立的，但不是完全不善的。第二部分有兩種：地獄和上界的 相似五種。第一部分有兩種：本體及其作用，以及三種行為的原因。第一種是：再次，佛陀宣說了與地獄慾望界相符的五種遍縛，即有身見、戒禁取見、疑、欲貪和嗔恚。如何相符呢？後兩者不會超越慾望界，而前三者即使超越了，也會返回。唯識宗認為，前三者使眾生停留在地獄凡夫，後兩者不會超越地獄慾望界。等等。第二種是：有身見等三種也是如此。

【English Translation】 The six afflictions cause bleeding from wounds, carrying away or to other places, clinging to them, and clinging to the afterlife or four desires, etc., hence they are gradual pains. And rivers, etc., conjunction, and the subtle afflictions that are regarded as clinging, these are its definitions. The second part includes two parts: doctrine and explanation, the first is: These subtle afflictions bind through universal conjunction, etc., and are divided into five types according to the distinction between subtle afflictions, near afflictions, and pervasive entanglements. The second part has four types: pervasive bondage, entanglement, near afflictions, pervasive entanglement. The first part has two types: nine pervasive bondages and five explanations. The first part has two types: three views and two, and the reason for considering jealousy and stinginess as pervasive bondages. The first is: nine pervasive bondages, namely attachment, anger, pride, ignorance, views, clinging, doubt, jealousy, and stinginess. Why are the three views and two said to be different pervasive bondages? Because they each have eighteen similar substances in the three realms. The latter two are similar to clinging, so the latter two views are also called pervasive bondages of clinging. Madhyamaka and Yogachara are distinguished by obscuring the knowledge of the two paths of cessation in sequence. The second is: Why are jealousy and stinginess said to be pervasive bondages in pervasive entanglements, and not others? Because both of these are completely unwholesome and independent. Therefore, jealousy and stinginess, these two pervasive entanglements, are separately said to be two pervasive bondages. While shamelessness, etc., are associated with attachment, etc., so they are not independent. Regret is only associated with ignorance, so it is independent, but not completely unwholesome. The second part has two types: the lower realm and the upper realm similar five. The first part has two types: the essence and its function, and the reasons for the three behaviors. The first is: Again, the Buddha spoke of the five pervasive bondages that are in accordance with the lower realm desire realm, namely the view of the body, the adherence to precepts, doubt, desire for desire, and hatred. How do they correspond? The latter two do not transcend the desire realm, while the former three, even if they transcend, will return. The Yogachara school believes that the former three keep sentient beings in the lower realm ordinary beings, and the latter two do not transcend the lower realm desire realm. And so on. The second is: The three, such as the view of the extreme, are also the same.

---

སྤངས་པ་ལ་ཀུན་སྦྱོར་སྔ་མ་གསུམ་ཁོ་ན་སྤངས་པས་རྒྱུན་ཞུགས་སུ་གསུངས་པ་ཅི་ཞེ་ན། མཐོང་སྤངས་རིས་དང་པོའི་སྒོ་འཇིག་ལྟ་དང་། རིས་སྔ་ ཕྱི་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ཚུལ་ཞུགས་དང་། རིས་བཞི་ཆར་གྱི་སྒོ་ཐེ་ཚོམ་གྱིས་བསྡུས་པས་དང་། རིམ་གྱིས་མཐར་ལྟ་དང་ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན་དང་ལོག་ལྟའི་རྩ་བ་དེ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པས་དེ་གསུམ་སྤངས་ པ་ན་མཐར་ལྟ་སོགས་སྤང་བྱ་སྤངས་པར་གོ་བའི་ཕྱིར་དེ་གསུམ་བསྟན་ནོ། །སློབ་དཔོན་གྱིས་འཇིག་ལྟས་ཐར་པ་ལ་སྐྲག་པས་འགྲོ་མི་འདོད་པ་དང་། ཚུལ་ཞུགས་ཀྱིས་ལམ་གཞན་ལ་བརྟེན་པས་ནོར་ བ་དང་། ཐེ་ཚོམ་གྱིས་ལམ་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བས་གསུམ་པོ་དེ་སྙེད་གཅིག་ཐར་པ་བགྲོད་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པ་དེའི་ཕྱིར་ན། ཐུབ་པས་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱིས་གསུམ་སྤངས་པར་བསྟན་ནོ། །ཞེས་ཏེ། འཕགས་པས་གསུམ་པོ་རིམ་པས་ཤེས་བྱ་དང་ལྟ་བ་དང་གཉེན་པོ་ལོག་པར་རྟོག་པས་ཀྱང་དེ་ལྟར་རྟེན་པར་བཞེད་དོ། ། 4-1370 གཉིས་པ་ནི། ཡང་ཐུབ་པས་གོང་མའི་ཐ་དང་མཐུན་པའི་ཀུན་སྦྱོར་ལྔ་ཉིད་གསུངས་ཏེ། ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ལས་སྐྱེས་པའི་འདོད་ཆགས་གཉིས་དང་། རྒོད་པ་དང་། ང་རྒྱལ་དང་། རྨོངས་ པའོ། །དེ་རྣམས་མ་སྤངས་པར་ཁམས་གོང་མ་ལས་མི་འདའ་བས་སོ། །ཡང་འདོད་ཆགས་གཉིས་ཀྱིས་ཁམས་གོང་མ་ཉེ་བར་ལེན་ཅིང་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་བླངས་པ་མི་གཏོང་བ་ཡིན་པས་འཕགས་པར་བཞེད་ དོ། །གཉིས་པའི་འཆིང་བ་ནི། ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་བཏང་སྙོམས་གསུམ་གྱི་དབང་གིས་འཆིང་བ་འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་གསུམ་མོ། །གསུམ་པ་ནི། ཉོན་མོངས་རྣམས་ནི་སེམས་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་པར་བྱེད་ པའི་ཉེ་ཉོན་ཡང་ཡིན་ལ་ཉོན་མོངས་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་ཉོན་མོངས་ཅན་སེམས་བྱུང་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཞེས་པས་བསྡུས་པ། གང་དེ་ནི་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ། དེ་རྣམས་ཉེ་ཉོན་ཁོ་ ན་ཡིན་གྱི་ཉོན་མོངས་ཞེས་ནི་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ལས་བྱུང་བའི་མི་དགའ་བ་དང་། གླལ་སོགས་འཁྲུག་པའི་བར་དང་། འདིར་འཆད་པའི་ཀུན་དཀྲིས་བཅུ་དྲི་མ་དྲུག་སོགས་སོ། །བཞི་པ་ ཀུན་དཀྲིས་ལ་གསུམ་སྟེ། དངོས་དང་། ཞར་ལ་དྲི་མ་བཤད་པ། དེ་དག་གི་ཁྱད་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཀུན་དཀྲིས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་། དེ་ཉེ་ཉོན་དུ་བཞག་པའོ། །དང་པོ་ནི་མདོ་ལས། 4-1371 ཉོན་མོངས་ཀྱང་དེར་བཤད་ལ། བསྟན་བཅོས་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་ལས་ནི། ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། ཁྲེལ་མེད་པ་དང་། གཞན་གྱི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་སེམས་ཁོང་ནས་འཁྲུག་པའི་ཕྲག་དོག་དང་། ཆོས་དང་ ཟང་ཟིང་དང་བཟོ་སྦྱིན་པ་དང་འགལ་བ་ཅན་སེམས་ཀྱི་འཛིན་པ་སེར་སྣ་དང་སེམས་རྣམ་པར་མ་ཞི་བ་རྒོད་པ་དང་། རྨུགས་པ་དང་། ལུས་ཡང་དག་པར་འཛིན་མི་ནུས་པས་སེམས་མངོན་པར་ སྡུད་པ་གཉིད་དང་ཀུན་ནས་དཀྲིས་པ་བརྒྱད་འབྱུང་ང

【現代漢語翻譯】 問：為何說斷除了前三結（藏文：ཀུན་སྦྱོར།，梵文天城體：संयोजन，梵文羅馬擬音：saṃyojana，漢語字面意思：結縛）就能證得入流果（藏文：རྒྱུན་ཞུགས།）？ 答：因為初見道（藏文：མཐོང་སྤངས།）所斷的第一個是壞聚見（藏文：འཇིག་ལྟ།），前後二道所斷的是戒禁取見（藏文：ཚུལ་ཞུགས།），四道所斷的是疑（藏文：ཐེ་ཚོམ།），這三者概括了見道所斷的範圍。逐漸地，壞聚見、見取見（藏文：ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན།）和邪見（藏文：ལོག་ལྟ།）的根本也由這三者概括。斷除這三者，就意味著斷除了所有應斷之物，因此只提這三者。 論師認為，壞聚見使人害怕解脫而不願前行，戒禁取見使人依賴其他道而誤入歧途，疑使人對正道產生懷疑。這三者是通往解脫的障礙，因此，佛陀說證得入流果就斷除了這三者。 聖者們認為，這三者分別對應于所知、見和顛倒的對治，因此也這樣認為。 第二點：佛陀也宣說了與上界相應的五種結（藏文：ཀུན་སྦྱོར།，梵文天城體：संयोजन，梵文羅馬擬音：saṃyojana，漢語字面意思：結縛），即色界（藏文：གཟུགས།）和無色界（藏文：གཟུགས་མེད།）的貪慾（藏文：འདོད་ཆགས།），掉舉（藏文：རྒོད་པ།），我慢（藏文：ང་རྒྱལ།）和無明（藏文：རྨོངས་པ།）。 如果不斷除這些，就無法超越上界。此外，前兩種貪慾會執取上界，后三種則使已得之物不被捨棄，聖者們是這樣認為的。 第二種束縛是：由於感受（藏文：ཚོར་བ།）樂受、苦受、舍受（藏文：བཏང་སྙོམས།）三種的影響，產生貪（藏文：འདོད་ཆགས།）、嗔（藏文：ཞེ་སྡང་།）、癡（藏文：གཏི་མུག）三種束縛。 第三點：隨煩惱（藏文：ཉེ་ཉོན།）是使心煩惱的煩惱，也是煩惱之外的，由受想行識蘊（藏文：སེམས་བྱུང་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ།）所包含的染污法（藏文：ཆོས་ཉོན་མོངས་ཅན།）。這些只是隨煩惱，不能稱為煩惱。 這些包括由微小事物引起的厭惡，因爭吵等引起的衝突，以及這裡要講的十纏（藏文：ཀུན་དཀྲིས།）和六垢（藏文：དྲི་མ།）等。 第四部分是關於纏（藏文：ཀུན་དཀྲིས།），分為三個方面：直接闡述纏，順便闡述垢，以及闡述它們的區別。 第一部分分為兩個方面：纏的分類，以及它們被歸為隨煩惱。 第一點，經中也提到了煩惱。在論著中提到：無慚（藏文：ངོ་ཚ་མེད་པ།）、無愧（藏文：ཁྲེལ་མེད་པ།）、嫉妒（藏文：ཕྲག་དོག），即內心對他人圓滿感到不安；慳吝（藏文：སེར་སྣ།），即對法、財物和技藝的執著；掉舉（藏文：རྒོད་པ།），即心不寂靜；睡眠（藏文：གཉིད།），即昏沉；以及八種纏（藏文：ཀུན་ནས་དཀྲིས་པ།）。

【English Translation】 Q: Why is it said that attaining the Stream-enterer (Skt: Srotāpanna) is achieved by abandoning only the first three Saṃyojanas (藏文：ཀུན་སྦྱོར།，梵文天城體：संयोजन，梵文羅馬擬音：saṃyojana，漢語字面意思：fetters)? A: Because the first view to be abandoned on the Path of Seeing (藏文：མཐོང་སྤངས།) is Satkāyadṛṣṭi (藏文：འཇིག་ལྟ།，'view of self'), the second and third are Śīlavrataparāmarśa (藏文：ཚུལ་ཞུགས།，'clinging to rules and rituals'), and the four paths encompass Vicikitsa (藏文：ཐེ་ཚོམ།，'doubt'). Gradually, Satkāyadṛṣṭi, Dṛṣṭiparāmarśa (藏文：ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན།，'holding views as supreme'), and the root of Mithyādṛṣṭi (藏文：ལོག་ལྟ།，'wrong view') are also encompassed by these three. Abandoning these three implies abandoning all that should be abandoned, hence only these three are mentioned. The teacher believes that Satkāyadṛṣṭi makes one afraid of liberation and unwilling to proceed, Śīlavrataparāmarśa makes one rely on other paths and go astray, and Vicikitsa makes one doubt the correct path. These three are obstacles to attaining liberation, therefore, the Buddha taught that the Stream-enterer abandons these three. The Noble Ones believe that these three correspond to what is to be known, views, and the antidote to wrong conceptions, and thus they also believe in this way. Secondly: The Buddha also spoke of the five Saṃyojanas (藏文：ཀུན་སྦྱོར།，梵文天城體：संयोजन，梵文羅馬擬音：saṃyojana，漢語字面意思：fetters) that correspond to the higher realms, namely, the two forms of Rāga (藏文：འདོད་ཆགས།，'desire') arising from the Form Realm (藏文：གཟུགས།) and the Formless Realm (藏文：གཟུགས་མེད།), Auddhatya (藏文：རྒོད་པ།，'restlessness'), Māna (藏文：ང་རྒྱལ།，'pride'), and Avidyā (藏文：རྨོངས་པ།，'ignorance'). If these are not abandoned, one cannot transcend the higher realms. Furthermore, the first two forms of desire grasp the higher realms, while the latter three prevent what has been obtained from being relinquished, so the Noble Ones believe. The second binding is: due to the influence of the three types of feelings (藏文：ཚོར་བ།) - pleasant, painful, and neutral (藏文：བཏང་སྙོམས།) - the three bindings of attachment (藏文：འདོད་ཆགས།), aversion (藏文：ཞེ་སྡང་།), and ignorance (藏文：གཏི་མུག) arise. Thirdly: The Upakleśas (藏文：ཉེ་ཉོན།，'secondary defilements') are the defilements that afflict the mind, and also the defiled Dharmas (藏文：ཆོས་ཉོན་མོངས་ཅན།，'defiled phenomena') other than defilements, encompassed by the Aggregate of Mental Formations (藏文：སེམས་བྱུང་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ།，'saṃskāra-skandha'). These are merely Upakleśas, and cannot be called Kleśas (煩惱). These include aversion arising from minor matters, conflicts arising from quarrels, and the ten Tying-up Defilements (藏文：ཀུན་དཀྲིས།，'klesha-samgraha') and six stains (藏文：དྲི་མ།，'mala') etc. that will be discussed here. The fourth part is about the Tying-up Defilements (藏文：ཀུན་དཀྲིས།，'klesha-samgraha'), divided into three aspects: directly explaining the Tying-up Defilements, incidentally explaining the stains, and explaining the differences between them. The first part is divided into two aspects: the classification of the Tying-up Defilements, and their placement as secondary defilements. Firstly, the Kleśas are also mentioned there. In the treatises, it is mentioned: Ahrikya (藏文：ངོ་ཚ་མེད་པ།，'shamelessness'), Anapatrāpya (藏文：ཁྲེལ་མེད་པ།，'lack of embarrassment'), Īrṣyā (藏文：ཕྲག་དོག，'jealousy'), that is, feeling uneasy in the mind about the perfections of others; Mātsarya (藏文：སེར་སྣ།，'stinginess'), that is, clinging to Dharma, wealth, and skills; Auddhatya (藏文：རྒོད་པ།，'restlessness'), that is, the mind is not tranquil; Styāna (藏文：གཉིད།，'sloth'), that is, dullness; and the eight Tying-up Defilements (藏文：ཀུན་ནས་དཀྲིས་པ།，'totally tied up').

---

ོ་། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ནི། གནོད་སེམས་དང་རྣམ་འཚེ་མིན་པའི་ཀུན་ནས་མནར་སེམས་པ་ཁྲོ་བ་དང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འཁྱུད་པ་འཆབ་པ་ གཉིས་བསྣན་ནས་བཅུའོ་ཞེས་སོ། །འགྱོད་གཉིད་ནི་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བའི་ཆ་དོར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། འདོད་ཆགས་ཀྱི་ངོ་ཚ་མེད། རྒོད་སེར་སྣ་གསུམ་བསླངས་ཤིང་། འཆབ་པ་ལ། ཁ་ཅིག་སྲེད་པའི་ རྒྱུ་མཐུན་གཞན་དག་མ་རིག་པའི་ལས་ལ། གཉིས་ཀའི་ཞེས་རྩོད་དོ། །མ་རིག་པ་ལས་བྱུང་བའི་རྒྱུ་མཐུན་རྨུགས་དང་གཉིད་དང་ཁྲེལ་མེད་དོ། །ཐེ་ཚོམ་ལས་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་འགྱོད་པའོ། །ཁྲོ་བ་ དང་ཕྲག་དོག་གཉིས་ནི། ཁོང་ཁྲོའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དྲི་མའི་དབྱེ་བ། དེ་ཉེ་ཉོན་དུ་བཞག་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཞན་ཡང་ལུས་ལས་དྲི་མ་འབྱུང་བ་བཞིན་ཉོན་མོངས་ལས་སྒྱུ་སོགས་དྲི་མ་དྲུག་འབྱུང་སྟེ། 4-1372 འདི་ལྟར་སྒྱུ་སྟེ། གཞན་འདྲིད་པ་དང་། གཡོ་ནི་སེམས་གྱ་གྱུ་བ་སྟེ། གང་གིས་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་མི་འཆགས་པར་གཏམ་རླུང་ལ་བསྐུར་བའམ་མི་གསལ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱགས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དམ་དུ་འཛིན་ཞིང་ཅི་རིགས་པར་གདམས་པ་མི་ལེན་པར་འཚིག་པ་དང་། ཀུན་ནས་མནར་སེམས་ལན་མང་དུ་བྱེད་པ་འཁོན་འཛིན་པ་དང་། རྣམ་པར་མཐོ་འཚམས་ པར་རྣམས་འཚེའི། །གཉིས་པ་ནི། སྒྱུ་དང་རྒྱགས་པ་དག་འདོད་ཆགས་ལས་སྐྱེ་ལ། འཁོན་འཛིན་དང་རྣམ་འཚེ་ཁོང་ཁྲོ་ལས་སྐྱེས། འཚིག་པ་ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན་ལ་སྐྱེས་ལ། གྱ་གྱུ་ཅི་ཡིན་སྡིག་ལྟ་ ཅན་ཞེས་འབྱུང་བས་གཡོ་ནི་ལྟ་བས་ཀུན་ནས་བསླངས་སོ། གསུམ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། མཐོང་སྤང་དང་སྒོམ་སྤང་གི་ཁྱད་པར། མི་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་ཁྱད་པར། ཁམས་དང་སའི་ཁྱད་པར་ རོ། །དང་པོ་ནི། འདི་རྣམས་ཅི་ཞིག་གིས་སྤང་བྱར་ཡིན་ཞེ་ན། ཀུན་དཀྲིས་བཅུ་པོ་དེ་ལ་ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་ཁྲེལ་མེད་པ་དང་རྨུགས་གཉིད་དང་། རྒོད་པ་རྣམས་ནི་མཐོང་སྤང་སྒོམ་སྤང་ རྣམ་པ་གཉིས་ཡིན་ལ། དེ་ལས་གཞན་ཕྲག་དོག་སེར་སྣ་འགྱོད་པ་ཁྲོ་བ་འཆབ་པ་ལྔ་ནི་སྒོམ་པས་སྤང་བྱ་ཁོ་ན་དང་། མ་རིག་པ་ཙམ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་རང་དབང་ཅན་ཡང་ཡིན་ནོ། ། 4-1373 དེ་བཞིན་དུ་དྲི་མ་དྲུག་ཀྱང་སྒོམ་སྤང་ཁོ་ན་དང་། ཆགས་སོགས་ཀྱི་གཞན་དབང་ཅན་མིན་གྱི་རང་དབང་ཅན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ཉེ་ཉོན་རྣམས་འདོད་ཁམས་ན་ཡོད་པ་ནི་མི་དགེ་བ་ཡིན་ ལ། འོན་ཀྱང་རྨུགས་རྒོད་གཉིད་དེ་གསུམ་ལ་མི་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་རྣམ་པ་གཉིས་སོ། །དེ་ཡན་ཆད་གོང་མ་གཉིས་ན་ཇི་སྙེད་པ་ནི་ལུང་མ་བསྟན་ཁོ་ནའོ། །གསུམ་པ་ནི། གཡོ་ སྒྱུ་གཉིས་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་ལ། དང་པོ་ན་སྒྱུ་ཇི་ལྟར་ཡོད་ཅེ་ན། འཕགས་པ་རྟ་ཐུལ་གྱིས་ཚངས་པ་ཆེན་པོ་ལ་འབྱུང་བ་བཞི་པོ་གང་དུ་འགག་ དྲིས་པ་ན། ཚངས་པས་མ

【現代漢語翻譯】 分別說部（Vaibhashika，佛教部派之一）認為：在嗔恚（Anger）和惱害（Harm）之外，加上普遍的煩惱——忿（Krodha，Wrath），以及隱藏罪過（Concealing Faults）的覆（Mrsha，Deceit），共計十種。後悔（Repentance）和睡眠（Sleep）則屬於善與不善的範疇。 第二種是：無慚（Lack of Shame）屬於貪慾（Desire）；掉舉（Excitement）、慳吝（Stinginess）和嫉妒（Jealousy）三種煩惱也隨之產生。對於覆藏（Concealment），有些人認為它與貪慾（Desire）的因相同，另一些人則認為是無明（Ignorance）所致，雙方對此爭論不休。由無明（Ignorance）產生的因包括昏沉（Stupor）、睡眠（Sleep）和無愧（Shamelessness）。猶豫（Doubt）則會引發具有煩惱性質的後悔（Regret）。忿（Wrath）和嫉妒（Jealousy）二者都源於憤怒（Anger）。 第二部分分為兩個方面：染污的分類，以及它們作為近煩惱的安立。首先，就像身體產生污垢一樣，煩惱也會產生幻（Maya，Illusion）等六種污垢，即：幻（Maya，Illusion），迷惑他人；諂（Sathya，Flattery），心懷虛偽，不以真實示人，將言語託付于風中，或含糊不清；以及執持罪過（Holding onto Faults），不接受適當的勸誡，多次產生煩惱的懷恨（Bearing Grudges）；以及極度渴望傷害的惱害（Harm）。 第二點是：幻（Maya，Illusion）和驕慢（Pride）源於貪慾（Desire）；懷恨（Bearing Grudges）和惱害（Harm）源於憤怒（Anger）；憤怒（Anger）源於執持錯誤的見解；虛偽（Deceit）則源於邪見（Evil Views）。 第三部分分為三個方面：見道所斷（To be Abandoned by Seeing）和修道所斷（To be Abandoned by Cultivation）的區別；不善（Unwholesome）和無記（Neutral）的區別；以及界（Dhatu，Realm）和地（Bhumi，Level）的區別。 首先，這些煩惱如何被斷除呢？十種普遍的煩惱中，無慚（Lack of Shame）、無愧（Shamelessness）、昏沉（Stupor）、睡眠（Sleep）和掉舉（Excitement）既是見道所斷，也是修道所斷。除此之外，嫉妒（Jealousy）、慳吝（Stinginess）、後悔（Regret）、忿（Wrath）和覆（Mrsha，Deceit）五種煩惱僅僅通過修道才能斷除，並且它們與無明（Ignorance）一樣，具有自主性。 同樣，六種污垢也僅僅通過修道才能斷除，它們具有自主性，而不是受貪慾（Desire）等煩惱的支配。 第二點是：近煩惱存在於欲界（Desire Realm）中，屬於不善（Unwholesome）的範疇。然而，昏沉（Stupor）、掉舉（Excitement）和睡眠（Sleep）這三種煩惱既可以是不善的，也可以是無記的。至於存在於色界（Form Realm）和無色界（Formless Realm）中的煩惱，則全部是無記的。 第三點是：虛偽（Deceit）和幻（Maya，Illusion）只存在於欲界（Desire Realm）和初禪（First Dhyana）。如果幻（Maya，Illusion）存在於初禪（First Dhyana）中，那麼阿羅漢（Arhat）Rta Thul詢問大梵天（Mahabrahma）四大元素（Four Elements）在何處止息時，大梵天（Mahabrahma）沒有...

【English Translation】 The Vaibhashikas (a school of Buddhism) believe that: In addition to anger (Krodha, Wrath) and harm (Harm), adding the universal afflictions—wrath (忿，Krodha，Wrath，Wrath), and concealing faults (Concealing Faults) deceit (覆，Mrsha，Deceit，Deceit), there are ten in total. Regret (Repentance) and sleep (Sleep) belong to the category of good and unwholesome. The second is: Lack of shame (Lack of Shame) belongs to desire (Desire); excitement (Excitement), stinginess (Stinginess), and jealousy (Jealousy) also arise. Regarding concealment (Concealment), some believe that it has the same cause as desire (Desire), while others believe it is caused by ignorance (Ignorance), and the two sides argue endlessly about this. The causes arising from ignorance (Ignorance) include stupor (Stupor), sleep (Sleep), and shamelessness (Shamelessness). Doubt (Doubt) will lead to regret (Regret) with afflictions. Wrath (Wrath) and jealousy (Jealousy) both originate from anger (Anger). The second part is divided into two aspects: the classification of defilements, and their establishment as near afflictions. First, just as the body produces dirt, afflictions also produce six kinds of dirt such as illusion (Maya, Illusion), namely: illusion (Maya, Illusion), deceiving others; flattery (Sathya, Flattery), being hypocritical, not showing the truth, entrusting words to the wind, or being vague; and holding onto faults (Holding onto Faults), not accepting appropriate advice, repeatedly producing the affliction of bearing grudges (Bearing Grudges); and harm (Harm) with extreme desire to harm. The second point is: illusion (Maya, Illusion) and pride (Pride) originate from desire (Desire); bearing grudges (Bearing Grudges) and harm (Harm) originate from anger (Anger); anger (Anger) originates from holding wrong views; deceit (Deceit) originates from evil views (Evil Views). The third part is divided into three aspects: the difference between what is to be abandoned by seeing (To be Abandoned by Seeing) and what is to be abandoned by cultivation (To be Abandoned by Cultivation); the difference between unwholesome (Unwholesome) and neutral (Neutral); and the difference between realm (Dhatu, Realm) and level (Bhumi, Level). First, how are these afflictions eliminated? Among the ten universal afflictions, lack of shame (Lack of Shame), shamelessness (Shamelessness), stupor (Stupor), sleep (Sleep), and excitement (Excitement) are both to be abandoned by seeing and to be abandoned by cultivation. Apart from this, jealousy (Jealousy), stinginess (Stinginess), regret (Regret), wrath (Wrath), and deceit (Mrsha, Deceit) can only be abandoned through cultivation, and they, like ignorance (Ignorance), have autonomy. Similarly, the six defilements can only be abandoned through cultivation, and they are autonomous, not subject to the control of afflictions such as desire (Desire). The second point is: near afflictions exist in the desire realm (Desire Realm) and belong to the category of unwholesome (Unwholesome). However, stupor (Stupor), excitement (Excitement), and sleep (Sleep) can be either unwholesome or neutral. As for the afflictions that exist in the form realm (Form Realm) and formless realm (Formless Realm), they are all neutral. The third point is: deceit (Deceit) and illusion (Maya, Illusion) only exist in the desire realm (Desire Realm) and the first dhyana (First Dhyana). If illusion (Maya, Illusion) exists in the first dhyana (First Dhyana), then when Arhat (Arhat) Rta Thul asked Mahabrahma (Mahabrahma) where the four elements (Four Elements) cease, Mahabrahma (Mahabrahma) did not...

---

ི་ཤེས་བཞིན་དུ་ཁོ་བོ་ནི་ཚངས་པའོ། །ཚངས་པ་ནི་ཆེན་པོའོ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གཏམ་རླུང་ལ་བསྐུར་ཏེ་རྟ་ཐུལ་ལ་འདྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྨུགས་རྒོད་རྒྱགས་པ་གསུམ་ཁམས་ གསུམ་ན་ཡོད་ཅིང་། གཞན་ཉེ་ཉོན་བཅུ་གཅིག་རྣམས་འདོད་ཁམས་ལས་སྐྱེས་པ་ཁོ་ནའོ། །གཉིས་པ་དེ་རྣམས་གང་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ས་པ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ། ཚོར་བ་གང་དང་ མཚུངས་པར་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཕྲ་རྒྱས་དེ་རྣམས་ལས་ཡིད་ཀྱི་ས་པ་དུ། ཚོགས་དྲུག་གི་ས་པ་དུ་ཞེ་ན། མཐོང་སྤང་ཐམས་ཅད་དང་། སྒོམ་སྤང་ཡིན་པ་གཉིད་དང་ང་རྒྱལ་དུ་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ནི། 4-1374 ཡིད་ཀྱིས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ས་པ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེར་མ་ཟད་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་རང་དབང་ཅན་བཅུ་གཅིག་ཀྱང་ཡིད་ཀྱི་ས་པའོ། །གཞན་སྒོམ་སྤང་གི་དུག་གསུམ་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་མེད་སྨུགས་རྒོད་དང་ ལེ་ལོ་བག་མེད་ནི་རྣམ་ཤེས་དྲུག་ཆར་གྱི་རྟེན་ཅན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྩ་ཉོན་གང་དང་། ཉེ་ཉོན་ཚོགས་པ་གང་དང་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། འདོད་པ་དང་། གོང་མའི་ ལྡན་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སོ་སོ་དང་། ཀུན་གང་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྩ་ཉོན་ནམ་ཉེ་ཉོན་དེ་རྣམས་ཚོར་བ་གང་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་ཞེ་ན། འདོད་ཆགས་ནི་བདེ་བ་ཡིད་ བདེ་དག་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་ཤིང་ཞེ་སྡང་ཟློག་སྟེ། ཞེ་སྡང་ཡིད་མི་བདེ་དག་དང་ལྡན་པའོ། །མ་རིག་པ་ནི། ཚོར་བ་ལྔ་པོ་ཐམས་ཅད་དང་ལྡན་ལ། མེད་ལྟ་སྡིག་ལས་ཅན་རང་གི་ སྡིག་པའི་འབྲས་བུ་མེད་པར་མཐོང་བས་ཡིད་བདེ་དང་བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས་ཅན་བསོད་ནམས་ཀྱི་དབང་པོ་དོན་མེད་པར་མཐོང་བས་ཡིད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་ཞིང་ཐེ་ཚོམ་ཟོས་པ་ངེས་པ་དོན་ དུ་གཉེར་བ་ཡིད་མི་བདེ་བ་དང་ལྡན་ནོ། །གཞན་ལྟ་བ་བཞི་དང་ང་རྒྱལ་ནི་ཡིད་བདེ་དང་ལྡན་ཏེ། དག་པའི་རྣམ་པར་འཇུག་པའི་ཡིད་ཀྱི་ས་པ་ཡིན་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། བཏང་སྙོམས་ནི་ཕྲ་རྒྱས་ཀུན་ལྡན་ཏེ། 4-1375 འགག་ཁར་ཇེ་ཞན་དུ་འགྱུར་བས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ས་གོང་མ་རྣམས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ས་གོང་མའི་ཕྲ་རྒྱས་རྣམས། ས་གང་ན་ཚོར་བ་གང་ཡོད་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རང་ རང་གི་ཚོར་བ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་ནོ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ཏེ། སོ་སོའི་དང་། ཀུན་གྱི་དང་། ས་མང་བཞིའི་ལྡན་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། འགྱོད་པ་ནས་འཚིག་པའི་པར་དྲུག་ནི། ཡིད་མི་བདེ་ དང་ལྡན་ཏེ་སྐྱོ་བའི་རྣམ་པར་འཇུག་པ་དང་། ཡིད་ཀྱི་ས་པ་ཡིན་པས་སོ། །སེར་སྣ་ཉིད་ནི་ཟློག་ཏེ། ཡིད་བདེ་དང་ལྡན་ཏེ་ཆགས་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་དགའ་བའི་རྣམ་པར་འཇུག་པའོ། ། གཡོ་སྒྱུ་འཆབ་གཉིད་བཞི་ནི། ཡིད་བདེ་མི་བདེ་གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་ལ། བདེ་བ་དག་དང་རྒྱགས་པ་ནི་བསམ་བསྟན་གསུམ་པ་ན་བདེ་བ་དང་། དེ་མན་ཆད་ན་ཡིད་བདེ་དག་དང་ལྡན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། བཏང་སྙོམས

【現代漢語翻譯】 『我就是梵天（藏文：ཚངས་པ，梵文天城體：ब्रह्म，梵文羅馬擬音：Brahma，漢語字面意思：清凈），梵天是偉大的』等等，用空話來引誘苦行者。三種粗重煩惱（藏文：རྨུགས་རྒོད་རྒྱགས་པ་）存在於三界之中，其他的十一種近煩惱都僅僅是從欲界產生的。 第二，這些煩惱與什麼感受相應，分為兩種：地（藏文：ས་པ་）的兩種劃分，與什麼感受相應。第一，在這些微細和粗大的煩惱中，有多少是屬於意識的地，有多少是屬於六識的地呢？所有見道所斷的，以及修道所斷的，包括睡眠和傲慢在內，都是意識的自性地。不僅如此，十一種近煩惱也是意識的地。其他的修道所斷的三毒、無慚、無愧、昏沉、掉舉、以及懈怠、放逸，都是六識所依。 第二種分為兩種：與根本煩惱的哪一種相應，與近煩惱的哪一種相應。第一種分為兩種：欲界和上界的相應方式。第一種又分為兩種：個別相應和共同相應。第一種是，根本煩惱或近煩惱與哪種感受相應？貪慾與快樂和悅樂相應，嗔恨則相反，與不悅樂相應。無明與五種感受都相應。惡見者認為沒有罪惡，因此與悅樂相應；行善者認為善業沒有意義，因此與憂苦相應；懷疑者追求確定性，因此與不悅樂相應。其他的四種見和傲慢與悅樂相應，因為它們是進入清凈狀態的意識的地。第二種是，舍（藏文：བཏང་སྙོམས་）與所有微細和粗大的煩惱都相應，因為在死亡時會變得越來越弱。 第二種是，上界的地是怎樣的呢？上界的微細和粗大的煩惱，就像在哪個地存在什麼樣的感受一樣，與各自的感受相應。第二種分為三種：個別的、共同的、以及多個地（四禪）的相應方式。第一種是，從後悔到嫉妒的六種，與不悅樂相應，因為它們是進入悲傷狀態的意識的地。吝嗇則相反，與悅樂相應，因為它是從貪慾產生的喜悅狀態。諂誑、隱瞞、睡眠這四種，與悅樂和不悅樂都相應。快樂和粗重煩惱在第三禪中有快樂，在第三禪以下則與悅樂相應。第二種是，舍（藏文：བཏང་སྙོམས）

【English Translation】 'I am Brahma (藏文：ཚངས་པ，梵文天城體：ब्रह्म，梵文羅馬擬音：Brahma，漢語字面意思：Pure One), Brahma is great,' etc., using empty words to entice the ascetics. The three coarse afflictions (藏文：རྨུགས་རྒོད་རྒྱགས་པ་) exist in the three realms, and the other eleven near afflictions arise only from the desire realm. Second, with which feeling do these afflictions correspond, divided into two: the two divisions of the ground (藏文：ས་པ་), and with which feeling do they correspond. First, among these subtle and coarse afflictions, how many belong to the ground of mind, and how many belong to the ground of the six consciousnesses? All that is abandoned by the path of seeing, and that is abandoned by the path of meditation, including sleep and pride, are the very ground of mind consciousness. Moreover, the eleven independent near afflictions are also the ground of mind. The other three poisons, shame, shamelessness, dullness, agitation, laziness, and recklessness, which are abandoned by the path of meditation, are the basis of all six consciousnesses. The second is divided into two: with which of the root afflictions do they correspond, and with which of the near afflictions do they correspond. The first is divided into two: the way they correspond in the desire realm and the upper realms. The first is further divided into two: individual correspondence and common correspondence. The first is, with which feeling do these root afflictions or near afflictions correspond? Attachment corresponds with happiness and joy, while hatred is the opposite, corresponding with displeasure. Ignorance corresponds with all five feelings. Those with wrong views see no sin, thus corresponding with pleasure; those who perform virtuous deeds see no meaning in virtue, thus corresponding with sorrow; those who doubt seek certainty, thus corresponding with displeasure. The other four views and pride correspond with pleasure, because they are the ground of mind that enters into a state of purity. The second is that equanimity (藏文：བཏང་སྙོམས་) corresponds with all subtle and coarse afflictions, because it becomes weaker and weaker at the time of death. The second is, what are the grounds of the upper realms like? The subtle and coarse afflictions of the upper realms, just as there is a certain feeling in a certain ground, correspond with their respective feelings. The second is divided into three: individual, common, and the way they correspond in multiple grounds (the four dhyanas). The first is that the six from regret to jealousy correspond with displeasure, because they are the ground of mind that enters into a state of sadness. Stinginess is the opposite, corresponding with pleasure, because it is a state of joy arising from attachment. Deceit, concealment, and sleep correspond with both pleasure and displeasure. Happiness and coarse afflictions have happiness in the third dhyana, and joy below the third dhyana. The second is equanimity (藏文：བཏང་སྙོམས)

---

་ནི། ཉེ་ཉེན་ཀུན་དང་མཚུངས་ལྡན་དུ་འགྲོའོ། །གསུམ་པ་ནི། གཞན་ངོ་ཚ་མེད་ཁྲེལ་མེད་རྨུགས་རྒོད་བཞི་ནི། ཚོར་བ་ལྔ་རྣམས་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་ནོ། །གསུམ་པ་ལ་དངོས་ དང་། གྲངས་ངེས་གཉིས་ཀྱི་དངོས་ནི། མདོ་ལས། འདོད་པ་ལ་འདུན་པ་དང་། གནོད་སེམས་དང་། རྨུགས་པ་དང་། གཉིད་དང་། རྒོད་པ་དང་། འགྱོད་པ་དང་། ཐེ་ཚོམ་སྟེ་ལྔ་གསུངས་པ་ལ། རྨུགས་རྒོད་ཐེ་ཚོམ་གསུམ། 4-1376 ཁམས་གསུམ་པའམ། འདོད་ཁམས་པ་ཁོ་ན་བཟུང་ཞེ་ན། གཅིག་ཏུ་མི་དགེ་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ཁམས་ན་སྒྲིབ་པ་དེ་ལྔ་ཡོད་ཀྱི་ཁམས་གཞན་ན་མེད་དོ། །ཅིའི་ཕྱིར་རྨུགས་གཉིད་སྒྲིབ་པ་གཅིག་ དང་རྒོད་འགྱོད་གཅིག་ཏུ་བཤད་ཅེ་ན། མི་མཐུན་པ་སྣང་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཞི་གནས་དང་། ཟས་མྱང་བ་སོགས་དང་། ཉེ་དུའི་རྣམ་རྟོག་སོགས་དང་། བྱ་བ་སེམས་ཞུམ་པ་དང་། སེམས་མི་ཞུམ་པར་ བྱེད་པ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་གཉིས་གཉིས་གཅིག་ཏུ་བཤད་དོ། །སོ་སོར་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་སྒྲིབ་པ་ཡིན་ན། འདི་ལྔ་ཁོ་ན་བཤད་པ་ཅི་ཞེ་ན། དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་ ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། རྨུགས་གཉིད་ཀྱིས་ཤེས་རབ་དང་། རྒོད་འགྱོད་ཀྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཕུང་པོ་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་མེད་ན་བདེན་པ་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་ཕྱིར་ ན་ལྔ་ཉིད་དུ་བཤད་དོ། །སྐུ་མཆེད་ནི། རྨུགས་གཉིད་ཀྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། རྒོད་འགྱོད་ཀྱིས་ཤེས་རབ་ལ་གནོད་པར་བཞེད་ལ། སྔོན་གྱི་སློབ་དཔོན་དག་རིམ་པས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་ཞི་ལྷག་དང་། རྗེས་ལངས་ཏེ་ཆོས་ལ་ངེས་པར་རྟོགས་པའི་ཚེ་བར་ཆད་བྱེད་པར་བཞེད་དེ། དང་པོ་དག་གཅིག་ཏུ་བྱའོ། ། སྤྱིའི་གཉིས་པ་དེ་གཉེན་པོ་གང་གིས་སྤོང་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། 4-1377 ཇི་ལྟར་སྤོང་ཚུལ། སྤོང་བྱེད་གཉེན་པོའི་དབྱེ་བ། གང་ལས་ཕྱེ་ནས་སྤོང་ཚུལ། སྤངས་པ་གང་གིས་ཐག་སྲིང་ཚུལ། སྤངས་པའི་ཐོབ་པ་ཡང་དང་ཡང་དུ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཐོང་སྤང་ དང་སྒོམ་སྤང་སྤོང་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་རིས་དང་པོ་གཉིས་རང་ས་ལ་དམིགས་པ་དང་། འགོག་ལམ་མཐོང་སྤང་ཟག་མེད་ལ་དམིགས་པ་རྣམས་དམིགས་པ་བདེན་བཞིའི་རང་མཚན་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྤོང་ སྟེ། ཐོ་ཡོར་དུ་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱིས་མིར་འཛིན་པ་ཟློག་པ་བཞིན་ནོ། །འདོད་པའི་ཀུན་འགྲོའི་གོང་དུ་དམིགས་པ་དགུ་ནི། གོང་མའི་བདེན་པ་མ་ཤེས་ཀྱང་དེ་རྣམས་ལ་དམིགས་པའི་རང་སའི་སྐལ་ བ་མཉམ་པའི་ཀུན་འགྲོ་རྣམས་ཡང་དག་པར་ཟད་པས་སྤོང་བ་དང་། འགོག་ལམ་མཐོང་སྤང་ཟག་བཅས་ལ་དམིགས་པ་རྣམས་ནི་རང་གི་དམིགས་པ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ཅན་གྱི་ཕྲ་རྒྱས་རྣམས་སྤངས་པས་ སྤོང་སྟེ། ཡུལ་མེད་པ་ན་དེ་རྣམས་ཀྱང་མི་འབྱུང་བས་སོ། །སྤོང་ཚུལ་དེ་གསུམ་ཡང་སྔ་ཕྱི་རིམ་པ་ནི་

【現代漢語翻譯】 與所有近因相同。第三種是：無慚、無愧、昏沉、掉舉四者，與五種感受相應。第三種分為兩種：實體和數量決定。實體方面，經中說：『欲貪、嗔恚、昏沉、睡眠、掉舉、後悔、懷疑』這五種。其中，昏沉、掉舉、懷疑這三種， 是屬於三界，還是僅僅屬於欲界？因為經中說它們完全是不善的。這五種障礙只存在於欲界，其他界則沒有。為什麼昏沉和睡眠被說成是一種障礙，而掉舉和後悔被說成是一種？因為它們各自有不同的作用：昏沉和睡眠與不悅意的顯現、禪定、飲食等有關；掉舉和後悔與親友的分別念等有關；昏沉和睡眠使心退縮，掉舉和後悔使心不退縮。因為它們的作用相似，所以兩者被歸為一種。分別應用這些解釋。 如果所有的煩惱都是障礙，為什麼只說這五種？因為前兩種（欲貪和嗔恚）會損害戒律，昏沉和睡眠會損害智慧，掉舉和後悔會損害禪定。如果沒有禪定和智慧，就會對真理產生懷疑，所以才說這五種。經文中說，昏沉和睡眠會損害禪定，掉舉和後悔會損害智慧。而以前的論師認為，在禪定的準備階段、正行（止觀）階段和後起階段，這五種障礙會阻礙對佛法的正確理解。所以，最初的兩種障礙應該被歸為一種。 總的來說，第二種障礙（指五蓋）如何通過對治力來消除，分為兩種：如何消除，以及消除的對治力的分類。從何處分離來消除，以及通過什麼來斷除。以及反覆展示消除的成果。首先分為兩種：見道所斷和修道所斷的消除方式。首先，見道所斷的消除方式是：前兩個階段專注于自身，以及專注于滅道二諦的見道所斷的無漏法，通過了解四諦的自相來消除，就像通過了解繩索來消除對蛇的錯覺一樣。對於欲界的一切煩惱，即使不瞭解上界的真諦，也能通過專注于自身，完全消除與自身同等層次的煩惱。而專注于滅道二諦的見道所斷的有漏法，是通過消除自身所緣的無漏法的細微部分來消除的。因為沒有所緣境，這些煩惱也不會產生。這三種消除方式的先後順序是：

【English Translation】 It goes along with all the near causes. The third is: shamelessness, lack of embarrassment, dullness, and agitation are all associated with the five feelings. The third is divided into two: substance and definite number. In terms of substance, the sutra says: 'Desire, malice, dullness, sleep, agitation, regret, and doubt.' Among these five, dullness, agitation, and doubt belong to the three realms, or only to the desire realm? Because it is said in the sutra that they are completely unwholesome. These five obscurations exist only in the desire realm, not in other realms. Why are dullness and sleep said to be one obscuration, and agitation and regret another? Because they have different functions: dullness and sleep are related to unpleasant appearances, meditation, food, etc.; agitation and regret are related to the conceptual thoughts of relatives, etc.; dullness and sleep cause the mind to shrink, and agitation and regret prevent the mind from shrinking. Because their functions are similar, the two are classified as one. Apply these explanations separately. If all afflictions are obscurations, why are only these five mentioned? Because the first two (desire and anger) harm ethics, dullness and sleep harm wisdom, and agitation and regret harm samadhi. Without samadhi and wisdom, one will doubt the truth, so these five are mentioned. The scripture says that dullness and sleep harm samadhi, and agitation and regret harm wisdom. Previous teachers believed that in the preparatory stage of samadhi, the actual practice (shamatha-vipassana) stage, and the subsequent stage, these five obscurations would hinder the correct understanding of the Dharma. Therefore, the first two obscurations should be classified as one. In general, how the second obscuration (referring to the five obscurations) is eliminated through antidotal power is divided into two: how to eliminate it, and the classification of the antidotal power for elimination. From where to separate to eliminate, and by what to cut off. And repeatedly demonstrate the results of elimination. First, it is divided into two: the ways to eliminate what is abandoned by the path of seeing and what is abandoned by the path of cultivation. First, the way to eliminate what is abandoned by the path of seeing is: the first two stages focus on themselves, and the faultless dharmas abandoned by the path of seeing of cessation and path focus on the characteristics of the four truths to eliminate, just like eliminating the perception of a snake by knowing it is a rope. For all the afflictions of the desire realm, even if one does not understand the truths of the upper realms, one can completely eliminate the afflictions of the same level as oneself by focusing on oneself. And those abandoned by the path of seeing of cessation and path with faults are eliminated by eliminating the subtle parts of the faultless object of one's own focus. Because there is no object of focus, these afflictions will not arise either. The order of these three ways of elimination is:

---

མིན་གྱི་དུས་གཅིག་ལ་ལྡོག་པ་ཐ་དད་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། གཉེན་པོ་ཆུང་ འབྲིང་དགུ་རིམ་གྱིས་སྐྱེས་པས་སྒོམ་སྤང་ཆེ་འབྲིང་དགུ་རྣམས་ཟད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། གཉེན་པོ་དུ་ཡོད་ཅེ་ན། རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། སྤོང་བའི་གཉེན་པོ་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་། གཞི་གཉེན་པོ་དེ་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ལམ་སྤངས་པའི་ཐོབ་པ་ཀུན་ཏུ་འཛིན་པ་དང་། 4-1378 ཐག་རིང་བའི་གཉེན་པོ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཡན་ཆད་དམ། གཞན་དག་དེ་ཡང་ཡིན་ཟེར་རོ། །རྣམ་པར་སུན་འབྱིན་པའི་གཉེན་པོ་ཁམས་དེ་ལ་སྐྱོན་དུ་མཐོང་ནས་སུན་འབྱིན་པའོ། །དེས་ན་སྤོང་གཉེན་སྡུག་ ཀུན་ལ་དམིགས་པའང་སུན་འབྱིན་པ་ཡིན་ཏེ། སློབ་དཔོན་གྱིས་སྡུག་ཀུན་ལ་དམིགས་པའི་སྦྱོར་ལམ་སུན་འབྱིན་དང་། གཞན་གསུམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་རྣམ་གྲོལ་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དུ་བཞེད་ལ། གོང་ མ་པ་ནི་ཟག་བཅས་ལ་ཉེས་དམིགས་སུ་ལྟ་བ་སུན་འབྱིན་དང་། སྦྱོར་ལམ་དང་བར་ཆད་མེད་ལམ་སྤོང་གཉེན་ཏེ་གཉིས་སློབ་དཔོན་བཞིན་བཞེད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བ་ན་གང་ ལས་སྤོང་བར་བྱ་ཞེ་ན། མཚུངས་ལྡན་ལས་དབྱེ་མི་ནུས་པས་དམིགས་པ་ལས་ཕྱེ་ནས། ཉོན་མོངས་པ་སྤང་བར་འདོད་ལ། དེ་ཡང་རང་རྒྱུད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ཆད་པས་དང་། གཞན་རྒྱུད་ཀྱིས་ནི་དེའི་ ཡུལ་རང་རྒྱུད་ལ་ཡོད་བ་སྤངས་བའི་སྤོང་ངོ་། །བཞི་པ་ནི། ཐག་སྲིང་བའི་ངོ་བོ་ལ་དུ་ཡོད་ཅེ་ན། བཞི་སྟེ། ཚོགས་པ་གཅིག་ཡང་མཚན་ཉིད་མི་མཐུན་པས་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གཉེན་ པོས་དང་། ཡུལ་རྣམ་པར་ཆད་པས་དང་། དུས་ཀྱིས་རིང་བ་སྟེ་རིམ་པས་འབྱུང་བཞི་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་འཆལ་ཚུལ་དང་། ཕྱོགས་ཤར་ནུབ་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་དང་། དུས་འདས་མ་འོངས་གཉིས་རིང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 4-1379 ལྔ་པ་ནི། ཅི་ལམ་ལྟར་སྤངས་པ་ཡང་ཁྱད་པར་དུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ། ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་རང་གི་སྤོང་ལམ་ཁོ་ནས་ལན་ཅིག་ཏུ་སྤངས་ཏེ་ཟད་པར་བྱེད་ལ། དེ་ རྣམས་ཀྱི་བྲལ་བའི་ཐོབ་པ་ཡང་དང་ཡང་དུ་ཁྱད་པར་དུ་འགྱུར་རོ། །དུས་དུ་ཞིག་ཏུ་ཞེ་ན། རང་རང་གི་གཉེན་པོ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་སྐྱེས་པ་དང་རྒྱུན་ཞུགས་སོགས་འབྲས་བུ་བཞི་ཐོབ་པས་ སྟེ་ལྔ་དང་། དབང་པོ་རྟུལ་པོ་ནས་རྣོན་པོར་འཕེལ་བ་སྟེ། འཕོ་བ་དང་དྲུག་རྣམས་སུ་ཅི་རིགས་པར་འཐོབ་བོ། །སྤྱིའི་གསུམ་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། དབྱེ་བ། གང་གིས་འབྲས་བུ་གང་ཡིན་པ། གྲངས་ ངེས། ལྡན་ཚུལ་ཐོབ་གཏོང་ངོ་། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཐོང་ལམ་གྱི་དྲུག་དང་། སྒོམ་ལམ་གྱི་གསུམ་དུ་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཡོངས་ཤེས་གཉིས་ཏེ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡོངས་ཤེས་ཟག་མེད་ཀྱི་ཤེས་པ་ དང་། སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་སྤངས་པ་ཉིད་དེ། འཐོབ་བྱེད་རྒྱུའི་མིང་གིས་བཏགས་པའོ། །འདིར་ནི་གཉིས་པའོ། །ཅི་སྤངས་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན་མིན་ཏ

【現代漢語翻譯】 因為在同一時間有不同的對治法。 第二，通過逐漸生起小、中、大的對治法，可以完全消除修道所斷的九品煩惱。 第二，有多少種對治法呢？有四種：斷除的對治法是無間道（藏文：བར་ཆད་མེད་ལམ་，梵文天城體：अव्यवहितमार्ग，梵文羅馬擬音：avyavahita-mārga，漢語字面意思：無有間隔之道）；基礎對治法是執著於之前通過道所斷除的證得； 遙遠的對治法是解脫道（藏文：རྣམ་གྲོལ་ལམ་，梵文天城體：विमुक्तिमार्ग，梵文羅馬擬音：vimukti-mārga，漢語字面意思：完全解脫之道）或以上；其他人也這麼說。徹底駁斥的對治法是看到那個界（梵文：dhātu）的過患並徹底駁斥它。因此，以苦諦為目標的斷除對治法也是一種駁斥，因為論師認為以苦諦為目標的加行道是一種駁斥，而其他三種是無間道、解脫道和特殊的道。而貢瑪巴認為，將有漏法視為過患是一種駁斥，加行道和無間道是斷除對治法，這與論師的觀點相同。 第三，在斷除煩惱時，應該從哪裡斷除呢？因為無法從相應的（煩惱）中區分開來，所以從目標上區分，想要斷除煩惱。這又分為兩種情況：通過自身的相續斷除證得，以及通過他人的相續斷除其對境存在於自身相續中的（煩惱）。 第四，有多少種遙遠的自性呢？有四種：集合相同但體性不同，與不同的一方和對治法不同；對境完全斷絕；以及時間上的遙遠，即依次出現的四種元素、戒律和破戒、東方和西方的海洋，以及過去和未來，都是遙遠的例子。 第五，像道一樣斷除的（煩惱）也會變得特殊嗎？不是的。所有的煩惱都只能通過自己的斷除道一次性地斷除並消除，而這些煩惱的解脫證得會一次又一次地變得特殊。在什麼時候呢？當各自的對治法，即解脫道生起時，以及獲得預流果等四種果位時，共有五種情況；以及從遲鈍的根器增長到敏銳的根器，即轉變，共有六種情況，在這些情況中，根據具體情況獲得。 總的來說，第三個方面有五個：分類、什麼導致什麼果、數量確定、相應的狀態以及獲得和捨棄。第一個方面有兩個：見道的六種和修道的三種分類。第一個方面是兩種圓滿智：智慧的圓滿智，即無漏的智慧；以及斷除的圓滿智，即斷除本身，以獲得之因的名義來命名。這裡指的是第二種。難道所有斷除的都是一種圓滿智嗎？不是的。

【English Translation】 Because there are different antidotes at one time. Second, by gradually generating small, medium, and large antidotes, the nine categories of afflictions to be abandoned by meditation will be completely eliminated. Second, how many types of antidotes are there? There are four: the antidote of abandonment is the uninterrupted path (Tibetan: བར་ཆད་མེད་ལམ་, Sanskrit Devanagari: अव्यवहितमार्ग, Sanskrit Romanization: avyavahita-mārga, Chinese literal meaning: path without interruption); the foundational antidote is clinging to the attainment of what has been abandoned by the path up to that point; The distant antidote is the path of liberation (Tibetan: རྣམ་གྲོལ་ལམ་, Sanskrit Devanagari: विमुक्तिमार्ग, Sanskrit Romanization: vimukti-mārga, Chinese literal meaning: path of complete liberation) or beyond; others say that as well. The antidote of thorough refutation is seeing the faults in that realm (Sanskrit: dhātu) and thoroughly refuting it. Therefore, the antidote of abandonment that focuses on the truth of suffering is also a refutation, because the teacher considers the path of application that focuses on the truth of suffering to be a refutation, while the other three are the uninterrupted path, the path of liberation, and the special path. And Gomapa considers seeing faults in contaminated phenomena to be a refutation, and the path of application and the uninterrupted path to be the antidote of abandonment, which is the same as the teacher's view. Third, when abandoning afflictions, from what should they be abandoned? Because it is impossible to distinguish them from the corresponding (afflictions), distinguish them from the object, wanting to abandon afflictions. This is divided into two situations: abandoning the attainment through one's own continuum, and abandoning the object of that (affliction) existing in one's own continuum through the continuum of others. Fourth, how many types of distant essence are there? There are four: a collection that is the same but with different characteristics, different from the different side and the antidote; the object is completely severed; and distance in time, that is, the four elements that appear in sequence, discipline and transgression, the eastern and western oceans, and the past and future are examples of distance. Fifth, will (afflictions) abandoned like the path also become special? No. All afflictions can only be abandoned and eliminated once by their own path of abandonment, and the attainment of liberation from these afflictions will become special again and again. When? When their respective antidotes, that is, the path of liberation, arise, and when the four fruits such as the stream-enterer are obtained, there are five situations; and from the dull faculties increasing to sharp faculties, that is, transformation, there are six situations, in which they are obtained as appropriate. In general, the third aspect has five: classification, what causes what fruit, definite number, corresponding state, and obtaining and abandoning. The first aspect has two: the classification of the six of the path of seeing and the three of the path of meditation. The first aspect is two kinds of perfect knowledge: the perfect knowledge of wisdom, that is, uncontaminated wisdom; and the perfect knowledge of abandonment, that is, abandonment itself, named by the name of the cause of attainment. Here refers to the second. Is all abandonment one perfect knowledge? No.

---

ེ། ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་ དགུ་སྟེ། འདོད་པ་ན་མཐོང་སྤངས་དང་པོ་གཉིས་ཟད་པ་ལ་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་དང་ས་དེར་འགོག་ལམ་མཐོང་སྤང་གཉིས་ཟད་པ་ནི་ཡོངས་ཤེས་དེ་གཉིས་སོ། །འདོད་པའི་གསུམ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་སྡོམ་པའི་མཐོང་སྤངས་སྤངས་པའི་ཡོངས་ཤེས་དེའང་གསུམ་ཉིད་དེ་གོང་མའི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤངས་སྤངས་པའི་གཅིག་དང་། 4-1380 འགོག་ལམ་མཐོང་སྤངས་སྤངས་པའི་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་དེ་དྲུག་ལས་གཞན་གསུམ་ནི། ཐ་མའི་ཆ་དང་མཐུན་པ་སྤངས་པ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་ཟག་པ་ཀུན་ཟད་པ་དང་། ཟག་པ་ ཀུན་ཟད་པ་སྟེ། རིམ་པ་བཞིན་འདོད་པ་དང་། གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྒོམ་སྤང་ཟད་པའི་ཡོངས་ཤེས་གསུམ་མོ། །འདིར་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་ཐ་དད་དུ་བྱེད་པ་ནི། སྒོམ་སྤང་གི་གཉེན་པོ་མི་ འདྲ་བས་ཡིན་ལ། གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་མཐོང་སྤང་གི་གཉེན་པོ་རྗེས་བཟོད་སོགས་སུ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། མཐོང་སྒོམ་དང་ས་དང་། ལམ་དང་། ཤེས་པ་གང་ གིས་འབྲས་བུ་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྔ་མ་དྲུག་བཟོད་པའི་འབྲས་བུ་སྟེ། བཟོད་པ་ནི་ཤེས་པའི་འཁོར་ཅན་ཡིན་པས་འབྲས་བུ་ལ་དེར་བཏགས་སོ། །ལྷག་མ་གསུམ་རྣམས་ནི་ཤེས་པའི་འབྲས་བུའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མི་ལྕོགས་པ་མེད་པའི་འབྲས་བུ་ཡོངས་ཤེས་ཐམས་ཅད་དོ། །བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་རྣམས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ལྟར་ན། ལྔ་སྟེ། བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་ ཕྱིར་མི་འོང་ཆགས་བྲལ་སྔོན་འགྲོའི་མཐོང་ལམ་སྐྱེད་པ་ན། གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་མཐོང་སྤང་སྤངས་པ་གསུམ་དང་། སྒོམ་ལམ་སྐྱེད་པ་ན་གཟུགས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་ཟད་པ་དང་། ཟག་པ་ཀུན་ཟད་པའི་ཡོངས་ཤེས་ཏེ་ལྔ་འཐོབ་པའོ། ། 4-1381 འདོད་པའི་ཡོངས་ཤེས་བཞི་ནི་དངོས་གཞིའི་འབྲས་བུ་མིན་ཏེ་མི་ལྕོགས་མེད་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པས་སོ། །ཞེས་སོ། །བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོག་ནི་བརྒྱད་དེ། དེའི་ཚེ་འཇིག་རྟེན་པས་སྔོན་འདོད་པའི་མཐོང་སྤང་ སྤངས་པ་གསུམ་གྱི་བྲལ་ཐོབ་ཟག་མེད་ཀྱང་རྙེད་པའོ། །ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་སྤངས་པ་ནི། དངོས་སུ་མི་ལྕོགས་མེད་ཀྱི་འབྲས་བུ་སྟེ། དེའི་ཚེ་བྲལ་ཐོབ་རྙེད་ཀྱང་གོང་མའི་མཐོང་སྤངས་སྤངས་པ་དང་། སྡོམ་ནས་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་ཏུ་བཞག་གོ །ཞེས་སོ། །ནམ་མཁའི་ཉེར་བསྡོགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་གཟུགས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་ཟད་པའི་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་པུ་ཡིན་ཅིང་། གཟུགས་མེད་དངོས་གཞི་དང་པོ་གསུམ་གྱི་ཡང་། འབྲས་བུ་ ཟག་པ་ཀུན་ཟད་གཅིག་པུའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཡོངས་ཤེས་དགུ་པོ་ཐམས་ཅད་འཕགས་པའི་ལམ་ཟག་མེད་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ལ། འཕགས་ལམ་པའི་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ན། ཐ་མའི་ཆ་ མཐུན་དང་། གཟུགས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་ཟད་པའི་ཡོངས་ཤེས་གཉིས་སོ། །བཞི་པ་ནི། སྒོམ་ལ

【現代漢語翻譯】 九種遍知：欲界見斷的前兩種（苦集滅道四諦中，苦集二諦之下的見斷煩惱）斷除時，有一種遍知；在該地（欲界）斷除滅道二諦之下的見斷煩惱和修斷煩惱時，有兩種遍知。如欲界有三種遍知一樣，色界和無色界合起來的見斷煩惱斷除時，也有三種遍知，即斷除上界的苦諦之下的見斷煩惱有一種，斷除滅道二諦之下的見斷煩惱有兩種。 這六種遍知之外，其餘三種是：斷除與最後分（有頂天）相應的煩惱，斷除色界的一切漏，以及斷除一切漏。依次是斷除欲界、色界和無色界的修斷煩惱的三種遍知。此處將上二界（色界和無色界）區分開來，是因為修斷煩惱的對治不同；而上二界的見斷煩惱的對治，如忍位等相同，所以合為一體。 第二部分有四點：見道、修道和地（指欲界、色界、無色界），以及道，還有什麼智慧是果？第一點：前六種是忍位的果，因為忍位是智慧的眷屬，所以果也因此而得名。其餘三種是智慧的果。 第二點：無間道的果是所有的遍知。按照分別說部的觀點，禪定的根本的果有五種：依靠禪定的根本，生起不還果的離貪慾的前行見道時，獲得斷除上二界見斷煩惱的三種遍知；生起修道時，獲得斷除色界貪慾和斷除一切漏的遍知，共五種。 欲界的四種遍知不是根本的果，而是無間道的果。靜命論師說，具戒者在獲得（遍知）時有八種：此時，世俗者先前斷除欲界見斷煩惱的三種離系（藏文：བྲལ་ཐོབ，梵文：visamyoga-prāpti，梵文羅馬擬音：visamyoga-prāpti，漢語字面意思：分離獲得），也獲得無漏法。斷除最後分相應的煩惱，實際上是無間道的果，此時也獲得離系，與斷除上界見斷煩惱合起來，算作一種遍知。 空無邊處定的果是斷除色界貪慾的一種遍知。無色界前三種根本定的果也是斷除一切漏的一種遍知。第三點：所有九種遍知都是聖道無漏的果。如果是聖道者的世俗道的果，則是斷除最後分相應的煩惱和斷除色界貪慾的兩種遍知。第四點：修道

【English Translation】 Nine kinds of perfect knowledge: When the first two of the afflictions to be abandoned by seeing in the desire realm (the afflictions to be abandoned by seeing under the truths of suffering and origin in the four truths) are eliminated, there is one perfect knowledge; when the afflictions to be abandoned by seeing under the truths of cessation and path and the afflictions to be abandoned by cultivation are eliminated in that realm (desire realm), there are two perfect knowledges. Just as there are three perfect knowledges in the desire realm, when the afflictions to be abandoned by seeing of the form and formless realms combined are eliminated, there are also three perfect knowledges, namely, one for eliminating the afflictions to be abandoned by seeing under the truth of suffering of the upper realms, and two for eliminating the afflictions to be abandoned by seeing under the truths of cessation and path. Apart from these six perfect knowledges, the other three are: eliminating the afflictions corresponding to the final part (the peak of existence), eliminating all outflows of the form realm, and eliminating all outflows. These are, in order, the three perfect knowledges of eliminating the afflictions to be abandoned by cultivation in the desire, form, and formless realms. Here, the upper two realms (form and formless realms) are distinguished because the antidotes to the afflictions to be abandoned by cultivation are different; while the antidotes to the afflictions to be abandoned by seeing in the upper two realms are the same, such as forbearance, so they are combined into one. The second part has four points: the path of seeing, the path of cultivation, and the realms (referring to the desire, form, and formless realms), as well as the path, and what wisdom is the result? The first point: the first six are the result of forbearance, because forbearance is the retinue of wisdom, so the result is named accordingly. The remaining three are the result of wisdom. The second point: the result of the path of non-interruption is all perfect knowledge. According to the view of the Vaibhāṣika school, the fundamental results of meditation are five: when, relying on the basis of meditation, one generates the path of seeing that is the preliminary to the non-returner's detachment from desire, one obtains the three perfect knowledges of eliminating the afflictions to be abandoned by seeing in the upper two realms; when one generates the path of cultivation, one obtains the perfect knowledge of eliminating desire for the form realm and eliminating all outflows, totaling five. The four perfect knowledges of the desire realm are not the fundamental result, but the result of the path of non-interruption. Bhadanta Ghosaka said that a disciplined person has eight when obtaining (perfect knowledge): at this time, a worldly person also obtains the three disjunctions (Skt: visamyoga-prāpti) of previously eliminating the afflictions to be abandoned by seeing in the desire realm, which are also unconditioned. Eliminating the afflictions corresponding to the final part is actually the result of the path of non-interruption; at this time, one also obtains disjunction, which, combined with eliminating the afflictions to be abandoned by seeing in the upper realms, is counted as one perfect knowledge. The result of the sphere of infinite space is the one perfect knowledge of eliminating desire for the form realm. The result of the first three fundamental states of the formless realm is also the one perfect knowledge of eliminating all outflows. The third point: all nine perfect knowledges are the result of the noble path, which is unconditioned. If it is the result of the worldly path of a noble path practitioner, then it is the two perfect knowledges of eliminating the afflictions corresponding to the final part and eliminating desire for the form realm. The fourth point: the path of cultivation

---

མ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡང་ཡོངས་ཤེས་ཐ་མ་གཉིས་དང་། སྒོམ་ལམ་ཆོས་ཤེས་པའི་འབྲས་བུ་ཐ་མ་གསུམ་ཡིན་ ནོ། །ཤེས་པ་དེའི་ཕྱོགས་མཐུན་ཀྱི་འབྲས་བུ་དྲུག་དང་ལྔ་སྟེ། ཆོས་བཟོད་ཆོས་ཤེས་དང་བཅས་པའི་འབྲས་བུ་གོང་མའི་མཐོང་སྤང་སྤངས་པའི་གསུམ་དོར་བ་དྲུག་གོ །རྗེས་བཟོད་རྗེས་ཤེས་དང་བཅས་པའི་འབྲས་བུ་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་ཡོངས་ཤེས་ལྔའོ། ། 4-1382 གསུམ་པ་ནི། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ནས་སྲིད་རྩེའི་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་སྤངས་པའི་བར་དུ་སྤངས་པ་རེ་རེ་ཡོངས་ཤེས་སུ་མི་བཞག་པ་ཅི་ཞེ་ན། བཟོད་པའི་འབྲས་བུ་བྲལ་བ་ནི། བྲལ་ཐོབ་ ཟག་མེད་རྙེད་པ་དང་། སྲིད་རྩེའི་ཕྱོགས་ཉམས་པར་བྱས་པ་དང་། ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་གཉིས་རིས་དང་པོ་གཉིས། ཀུན་ཏུ་བཅོམ་པ་དང་གསུམ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཡོངས་ཤེས་སུ་འཇོག་པ་ལ། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ མ་སྤངས་བར་དུ་དེ་གསུམ་མ་ཚང་བས་སྡོམ་ཞིང་། འགོག་ལམ་མཐོང་སྤང་སྤངས་པ་ནི་རེ་རེ་ལ་ཚང་བས་སོ་སོ་ལ་བྱས་སོ། །ཤེས་པའི་འབྲས་བུ་སྤངས་པ་ནི་རྒྱུད་དེ་གསུམ་དང་ཁམས་ རེ་རེའི་སྤང་བྱ་མཐའ་དག་ལས་འདས་པ་ལས་ཡོངས་ཤེས་སུ་འཇོག་པའི་སྒོམ་སྤང་སྤངས་པ་རེ་རེ་མ་བཞག་གོ །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མི་ལྡན་པའི་དང་། ལྡན་པའི་གང་ཟག་གོ །དང་པོ་ ནི། གང་ཟག་གང་ཡོངས་ཤེས་དུ་དང་ལྡན་ཞེ་ན། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ནི་ཡོངས་ཤེས་དང་ཡང་ལྡན་པ་མིན་ཏེ། བྲལ་ཐོབ་ཟག་མེད་དང་། སྲིད་རྩེའི་ཕྱོགས་ཉམས་པ་མེད་པས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་ དངོས་དང་། རྩོད་སྤོང་གཉིས་ཀྱི་དངོས་ལ་གཉིས་ཏེ། མཐོང་ལམ་པ་དང་། སྒོམ་ལམ་པ་ལ་དུ་ལྡན་ནོ། །དང་པོ་ནི། མཐོང་ལམ་ལ་གནས་པ་ནི། སྐད་ཅིག་གསུམ་པའི་ཚེ་བྲལ་ཐོབ་ཡོད་ཀྱང་སྲིད་རྩེའི་ཉམས་པ་མེད་ལ། 4-1383 ལྔ་པའི་ཚེ་དེ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་རྒྱུ་གཉིས་བཅོམ་པ་མེད་པས་མི་ལྡན་ལ། ཀུན་འབྱུང་ལ་ཆོས་ཤེས་གཅིག་དང་། རྗེས་ཤེས་གཉིས་དང་། འགོག་པ་ལ་ཆོས་ཤེས་གསུམ་དང་། རྗེས་ཤེས་བཞི་དང་། ལམ་ལ་ ཆོས་ཤེས་ལྔའི་བར་དང་ཡང་དག་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། སྒོམ་ལམ་ལ་གནས་པ་ནི། ཆགས་བཅས་ཡིན་ན་དང་པོ་དྲུག་གམ། ཕྱིར་མི་འོང་གཟུགས་ཁམས་ལས་མ་གྲོལ་ན། ཐ་མའི་ཆ་མཐུན་སྤངས་ པ་གཅིག་གམ་ཡང་དེ་གཟུགས་ལས་གྲོལ་ན་དེ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་ཟད་པ་གཉིས་དང་ལྡན་ལ། དགྲ་བཅོམ་པ་ནི་ཐ་མ་གཅིག་པུ་དང་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ཕྱིར་མི་འོང་གཟུགས་ལས་ མ་གྲོལ་བ་དང་། དགྲ་བཅོམ་གྱི་ཡོངས་ཤེས་རེ་རེ་བཞག་པ་ཅི་ཞེ་ན། ཁམས་ལས་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་དང་། འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་སྟེ། རྒྱུ་གཉིས་བསྡོམས་པ་ན་སྤངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བྲལ་ཐོབ་ པ་སོ་སོ་བཏང་ནས་གཅིག་རྙེད་པའི་ཕྱིར་སྤངས་པ་དེ་རྣམས་བསྡོམས་ཏེ་ཡོངས་ཤེས་གཅིག་ཏུ་འཇོག་ལ། རྒྱུ་དེ་གཉིས་ཀ་གང་ཟག་དེ་གཉིས་ལ་སྲིད་པས་སོ། །གང་ཟག་གང་གི་

【現代漢語翻譯】 此外，隨知（rjes shes）的果是最後兩個遍知，修道法智（chos shes）的果是最後三個遍知。該智慧的同類果有六個和五個，即法忍（chos bzod）和法智（chos shes）的果，是捨棄上界見斷所斷的三界貪慾后的六種捨棄。隨忍（rjes bzod）和隨知（rjes shes）的果是上界二界的五種遍知。 第三個問題是：為什麼從苦諦見斷（sdug bsngal mthong spang）到有頂（srid rtse）最小的所斷之間，每一個捨棄都不被視為遍知？因為忍的果是離系得（bral thob），即獲得無漏（zag med），並且已經損減了有頂的方面，以及斷除了兩種遍行因（kun 'gro'i rgyu）的前兩種，完全摧毀了這三者，所以被視為遍知。在沒有捨棄苦諦見斷之前，這三者不完整，因此被包括在一起。而捨棄滅諦和道諦的見斷時，每一個都完整，所以分別計算。智慧的果是捨棄，因為相續已經超越了這三者以及每個界的全部所斷，所以修斷的每一個捨棄都不被視為遍知。 第二部分分為兩種：不具足者和具足者。第一種：哪些人不具足遍知？異生凡夫（so so skye bo）不具足遍知，因為他們沒有離系得的無漏，也沒有損減有頂的方面。第二部分分為真實和辯論的消除。真實又分為兩種：見道者和修道者具足多少？第一種：安住于見道者，在第三剎那有離系得，但沒有損減有頂的方面； 在第五剎那，雖然有這二者，但沒有摧毀兩種因，所以不具足。在苦集滅道四諦中，于集諦具有一個法智，兩個隨知；于滅諦具有三個法智，四個隨知；于道諦具有直到五個法智，是這樣具足的。第二種：安住于修道者，如果是有染者，則具有最初的六個；如果是不還者沒有從色界解脫，則具有最後一部分的隨順捨棄一個；如果從色界解脫，則具有該捨棄和對色界貪慾的斷盡這兩個。阿羅漢則只具有最後一個。 第二問：為什麼不還者沒有從色界解脫，以及阿羅漢的每一個遍知都被視為一個？因為從界中離貪，並且獲得果位，這兩種原因加在一起，捨棄了所有捨棄后，獲得了一個離系得，所以將這些捨棄加在一起，視為一個遍知。因為這兩種原因都存在於這兩種人身上。哪些人的...

【English Translation】 Furthermore, the result of subsequent knowledge (rjes shes) is the last two comprehensive knowledges, and the result of the path of cultivation of Dharma knowledge (chos shes) is the last three comprehensive knowledges. The concordant results of that knowledge are six and five, namely the result of Dharma forbearance (chos bzod) and Dharma knowledge (chos shes), which are the six abandonments after abandoning the three realms of desire that are abandoned by the higher realms. The result of subsequent forbearance (rjes bzod) and subsequent knowledge (rjes shes) is the five comprehensive knowledges of the two higher realms. The third question is: Why is each abandonment not considered a comprehensive knowledge from the abandonment of suffering truth seen to be abandoned (sdug bsngal mthong spang) to the smallest abandonment of the peak of existence (srid rtse)? Because the result of forbearance is separation attainment (bral thob), which is the attainment of non-outflow (zag med), and the aspect of the peak of existence has been diminished, and the first two of the two pervasive causes (kun 'gro'i rgyu) have been abandoned, and all three have been completely destroyed, so it is considered a comprehensive knowledge. Before the abandonment of suffering truth seen to be abandoned, these three are not complete, so they are included together. When the abandonment of the truth of cessation and the truth of the path are abandoned, each is complete, so they are calculated separately. The result of knowledge is abandonment, because the continuum has transcended all that is to be abandoned in these three and in each realm, so each abandonment of cultivation is not considered a comprehensive knowledge. The second part is divided into two: those who do not possess and those who possess. The first: Which persons do not possess comprehensive knowledge? Ordinary beings (so so skye bo) do not possess comprehensive knowledge, because they do not have the non-outflow of separation attainment, nor have they diminished the aspect of the peak of existence. The second part is divided into reality and the elimination of debate. Reality is further divided into two: how many do those on the path of seeing and those on the path of cultivation possess? The first: those who abide on the path of seeing, at the third moment have separation attainment, but have not diminished the aspect of the peak of existence; At the fifth moment, although they have these two, they have not destroyed the two causes, so they do not possess. In the four truths of suffering, origin, cessation, and path, in the truth of origin they have one Dharma knowledge and two subsequent knowledges; in the truth of cessation they have three Dharma knowledges and four subsequent knowledges; in the truth of the path they have up to five Dharma knowledges, and they possess them correctly. The second: those who abide on the path of cultivation, if they are with attachment, then they have the first six; if the non-returner has not been liberated from the form realm, then they have one of the last part of the conforming abandonment; if they are liberated from the form realm, then they have that abandonment and the exhaustion of desire for the form realm, these two. The Arhat only has the last one. The second question: Why is each comprehensive knowledge of the non-returner who has not been liberated from the form realm, and of the Arhat, considered as one? Because of the separation from desire in the realm, and the attainment of the fruit, these two causes are added together, and after abandoning all abandonments, one separation attainment is obtained, so these abandonments are added together and considered as one comprehensive knowledge. Because both of these causes exist in these two persons. Which persons...

---

ཡོངས་ཤེས་དུ་ གཏོང་ངམ་འཐོབ་ཅེ་ན། ཕྱིར་མི་འོང་གཟུགས་ལས་མ་གྲོལ་བའམ། དགྲ་བཅོམ་པ་ཉམས་པ་ལ་གཅིག་གཏོང་སྟེ། དེས་སྤངས་པ་སྡོམ་པའི་གཅིག་ལས་མི་ལྡན་པས་སོ། །ཕྱིར་མི་འོང་གཟུགས་ལས་གྲོལ་བ། 4-1384 འདོད་པའི་ཆགས་བྲལ་ལས་ཉམས་ན་སྔར་ལྡན་པ་གཉིས་གཏོང་ངོ་། །ཕྱིར་མི་འོང་ཆགས་བྲལ་སྔོན་འགྲོ་ལམ་ལ་རྗེས་ཤེས་ལ་གནས་པ་ནི། བདུན་པོ་ཐོབ་པ་ན་སྔ་མ་ལྔ་གཏོང་ལ། མཐར་གྱི་ པས་ཕྱིར་མི་འོང་ཐོབ་པ་ན་སྔ་མ་དྲུག་གཏོང་སྟེ། འཐོབ་པ་ནི་ལྔ་མིན་ཞེས་པས། ཕྱིར་མི་འོང་གཟུགས་ལས་ཉམས་ན་གཅིག་དང་། གཟུགས་མེད་ལས་ཉམས་ན་གཉིས་དང་། འདོད་པའི་ཆགས་བྲལ་ལས་ ཉམས་ན་དྲུག་འཐོབ་བོ། །ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ལས། ཕྲ་རྒྱས་བསྟན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་གནས་ལྔ་པའི་འགྲེལ་པའོ།། ༈ །། ༄། །ཉམས་ལེན་སྤྱོད་པ་ལམ་དང་གང་ཟག་བསྟན་པའི་མཛོད་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཉམས་ལེན་སྤྱོད་པ་ལམ་དང་གང་ཟག་བསྟན་པའི་མཛོད་ལ། ལམ་གྱི་རྣམ་ གཞག གང་ཟག་གི་རྣམ་གཞག ལམ་གྱི་ཁྱད་པར་གཞན་བཤད་པའི་དང་པོ་ལ། ལམ་གྱི་ངོ་བོ། ལམ་གྱི་དམིགས་པ། ལམ་སྒོམ་པའི་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བདེན་པ་མངོན་དུ་མངོན་པའི་མཐོང་ སྤངས་དང་། བསྒོམས་པ་ལས་ཉོན་མོངས་སྤང་པ་ཞེས་བཤད་པའི། མཐོང་ལམ་དང་སྒོམ་ལམ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སྒོམ་ལམ་ལ་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་པའི་སྒོམ་ལམ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་ལས་འདས་ པའི་སྒོམ་ལམ་གཉིས། འཇིག་རྟེན་པའི་སྒོམ་ལམ་ནི། འདོད་པ་ལ་ཆགས་པར་བྱེད་པའི་གོང་སའི་ཉེར་བསྡོགས་ཞི་རགས་ཅན་གྱི་རྣམ་པ་ཅན་དང་། དེས་ཐོབ་པའི་དངོས་པོ་དག་པས་སོ། །མཐོང་ལམ་ལ་འཇིག་རྟེན་དང་། 4-1385 འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དབྱེ་བ་མེད་དེ། མཐོང་ལམ་མཐའ་དག་ཟག་མེད་མཐོང་ལམ་དུ་ངེས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལམ་གྱི་དམིགས་པ་ལ། བདེན་པ་བཞི་བཤད་པ་དང་། བདེན་པ་གཉིས་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བདེན་པ་བཞི་ཡོད་དེ། སྡུག་བསྔལ། ཀུན་འབྱུང་། འགོག་པ། ལམ་གྱི་བདེན་པ་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདི་དག་གི་གོ་རིམ་ནི་གདུལ་བྱ་ལམ་སྒོམ་པ་ལ་འཇུག་པའི་མངོན་རྟོགས་ཀྱི་ གོ་རིམ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་གྲོལ་དོན་གཉེར་གྱི་གང་ཟག་གི་དང་པོར་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པར་བྱེད། དེའི་རྗེས་སུ་ཀུན་འབྱུང་ལ་སྤོང་འདོད་ཀྱི་བློ་སྐྱེ། དེའི་རྗེས་སུ་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་སྤངས་པའི་འགོག་ པ་ལ་དོན་གཉེར་གྱི་བློ་སྐྱེ། དེ་ནས་ལམ་རྒྱུད་ལ་བསྟེན་བྱར་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཁོ་ན་རེ། ཁམས་གསུམ་སྡུག་བསྔལ་དུ་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་མི་འཐད་དེ། ཁམས་གསུམ་སྡུག་བསྔལ་མིན་པའི་ ཕྱིར། ཞེ་ན། ཁམས་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཡིད་དུ་འོང་བའི་ཟག་བཅས་ལ་དམིགས་ནས་འགྱུར་བའི་སྡུག་བསྔལ། ཡིད་དུ་མི་འོང་ལ་དམིགས་ནས་སྡུག་བསྔལ་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་དེ་ལས་གཞན་པའི་ཟག་ བཅས་ལ་ད

【現代漢語翻譯】 問：是否會捨棄或獲得（某種功德）？答：不還果從色界解脫者，或阿羅漢退失時，會捨棄一種（功德），因為他們僅具備已斷除的防護之一。不還果從色界解脫者，如果從離欲中退失，則會捨棄先前擁有的兩種（功德）。不還果以離欲為先導，安住于道后智者，獲得七果時，會捨棄之前的五種（功德）；最終獲得不還果時，會捨棄之前的六種（功德），因為『獲得並非五種』。不還果從色界退失時，會獲得一種（功德）；從無色界退失時，會獲得兩種（功德）；從離欲中退失時，會獲得六種（功德）。《俱舍論》中說：『細分教法』是第五處之釋。 第二，講述修持、行持、道和補特伽羅之藏。關於修持、行持、道和補特伽羅之藏，分為道的分類、補特伽羅的分類、道之其他差別的講述。首先，道的體性、道的所緣、修道之方式三者。首先，什麼是見道和修道？即『現證真諦之見斷』和『從修習中捨棄煩惱』。修道有兩種：世間修道和出世間修道。世間修道是指具有對欲界產生貪執的上界近分定，具有寂靜和粗猛的行相，以及由此獲得的清凈之事物。見道沒有世間和出世間的差別，因為一切見道都必定是無漏見道。第二，道的所緣分為講述四諦和講述二諦兩種。首先，有四諦，即苦諦、集諦、滅諦、道諦。這些次第是引導所化眾生進入修道的現觀次第，即希求解脫的補特伽羅首先了知痛苦，然後生起對集諦的斷除之意願，之後對斷除痛苦和集諦的滅諦生起希求之意，然後了知道路是需要依止的。有人問：了知三界皆是痛苦是不合理的，因為三界並非皆是痛苦。答：三界被稱為痛苦，是因為緣于可意的有漏法而產生的變異之苦，以及緣于不可意的，有漏法之外的苦苦。

【English Translation】 Q: Will (a certain merit) be abandoned or obtained? A: A Non-Returner who is liberated from the Form Realm, or an Arhat who has declined, will abandon one (merit), because they only possess one of the protections that have been abandoned. A Non-Returner who is liberated from the Form Realm, if they decline from dispassion, will abandon the two (merits) they previously possessed. A Non-Returner who has dispassion as a precursor, abiding in the subsequent knowledge of the path, when obtaining the seven fruits, will abandon the previous five (merits); when finally obtaining the Non-Returner fruit, they will abandon the previous six (merits), because 'obtaining is not five'. When a Non-Returner declines from the Form Realm, they will obtain one (merit); when declining from the Formless Realm, they will obtain two (merits); when declining from dispassion, they will obtain six (merits). The Abhidharmakosha says: 'Subtle Teachings' is the explanation of the fifth place. Second, explaining the treasury of practice, conduct, path, and pudgala. Regarding the treasury of practice, conduct, path, and pudgala, it is divided into the classification of the path, the classification of the pudgala, and the explanation of other differences of the path. First, the nature of the path, the object of the path, and the manner of cultivating the path, these three. First, what are the Path of Seeing and the Path of Cultivation? That is, 'the abandonment of what is seen through the direct realization of the truth' and 'the abandonment of afflictions through cultivation'. There are two types of Path of Cultivation: the mundane Path of Cultivation and the supramundane Path of Cultivation. The mundane Path of Cultivation refers to the upper realm's near-attainment concentration that generates attachment to desire, possessing aspects of tranquility and agitation, and the pure objects obtained thereby. There is no distinction between mundane and supramundane in the Path of Seeing, because all Paths of Seeing are necessarily undefiled Paths of Seeing. Second, the object of the path is divided into two types: explaining the Four Noble Truths and explaining the Two Truths. First, there are Four Noble Truths, namely the Truth of Suffering, the Truth of the Origin, the Truth of Cessation, and the Truth of the Path. These orders are the order of realization that guides those to be tamed into entering the path of cultivation, that is, the pudgala who seeks liberation first understands suffering, then generates the intention to abandon the origin, then generates the intention to seek the cessation of suffering and the origin, and then understands that the path is to be relied upon. Someone asks: It is unreasonable to understand the three realms as suffering, because the three realms are not all suffering. Answer: The three realms are called suffering because of the suffering of change that arises from focusing on agreeable contaminated phenomena, and the suffering of suffering that is different from that, focusing on disagreeable contaminated phenomena.

---

མིགས་ནས་ཁྱབ་པ་འདུ་བྱེད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་བདེན་པ་གཉིས་བཤད་པ་ནི། བུམ་པ་དང་བུམ་ནང་གི་ཆུ་བཞིན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་ཡིན་པར་མཚོན་ཏེ། འཇོམས་བྱེད་ཐོ་བ་ལ་སོགས་པས་བཅོམ་པའམ། 4-1386 བློས་བསལ་ཞིང་ཞིག་པ་ན། དེ་འཛིན་གྱི་བློ་འདོར་བའི་མཚན་ཉིད་དོ། །གཟུགས་ཀྱི་རྡུལ་གཞན་འཛིན། དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན་པར་མཚོན་ཏེ་བཅོམ་པའམ་བློས་ཞིག་པ་ན་དེར་འཛིན་གྱི་བློ་མི་འདོར་ བར་མཛད་དོ། གསུམ་པ་ལ། ལམ་ལ་འཇུག་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན་པ་དང་། ལམ་སྒོམ་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི་རྣམ་གྲོལ་དོན་གཉེར་གྱི་གང་ཟག་ལམ་སྒོམ་པ་ ལ་འཇུག་པ་ལ། ཁྱད་ཆོས་བཞི་དང་ལྡན་དགོས་ཏེ། ངེས་འབྱུང་གིས་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་གནས་པ། གསུང་རབ་མང་དུ་ཐོས་པ། དེའི་དོན་ལ་རིགས་པ་བཞིའི་སྒོ་ནས་ཚུལ་བཞིན་དུ་བསམ་པ་དང་ལྡན་ པ། དེ་ཉིད་ལ་ཞི་ལྷག་ཟུང་འབྲེལ་གྱི་སྒོ་ནས་སྒོམ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་ཆོས་བཞི་དང་ལྡན་པ་དགོས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ། བསམ་བྱུང་གིས་ཤེས་རབ། སྒོམ་ བྱུང་གིས་ཤེས་རབ་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ལ་བྱེད་ཅེ་ན། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ཕལ་ཆེ་བ་རྣམས། མིང་ལ་དམིགས་པའི་ཤེས་རབ། མིང་དོན་གཉིས་ཀ་ལ་དམིགས་པའི་ཤེས་རབ། དོན་ལ་དམིགས་ པའི་ཤེས་རབ་དང་གསུམ་ལ་རིམ་བཞིན་དུ་འཇོག་ཟེར། སློབ་དཔོན་རང་གི་ལུགས་ལ། ཐོས་པ་བསམ་པ་སྒོམ་པ་ལས་འབྱུང་བའི་ཤེས་རབ་གསུམ་ལ་རིམ་བཞིན་དུ་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ལ། ལམ་སྒོམ་པ་པོའི་གང་ཟག་དང་། 4-1387 སྒོམ་པའི་ཚུལ་གཉིས། འདོད་པ་ཆེ་ཤིང་ཆོག་མི་ཤེས་པ་ནི་ལམ་སྒོམ་པ་པོ་མིན་ནོ། །འདོད་པ་ཆེ་བ་དང་ཆོག་མི་ཤེས་པའི་ཁྱད་པར་གང་ལ་བྱེད་ཅེ་ན། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ ཕལ་ཆེ་བ་ན་རེ། སྔར་རྙེད་པའི་ཟས་གོས་ལ་སྲེད་པ་ཡང་དང་ཡང་དུ་སྐྱེ་བ་ནི་ཆོག་ཤེས་པ་དང་། དེ་ཉིད་མ་རྙེད་པ་ལ་དོན་གཉེར་གྱི་འདོད་པ་ལྡན་པ་ནི་འདོད་པ་ ཆེ་བའོ། །སློབ་དཔོན་རང་གི་ལུགས་ལ། རྙེད་པ་ཆུང་ངུ་དང་ཉུང་ངུ་རྙེད་པ་ལ་ཡིད་མི་བདེ་བ་ནི་ཆོག་མི་ཤེས་པ་ཡིན། གྱ་ནོམ་པ་རྙེད་པ་ལ་ཕྱིས་དོན་གཉེར་དང་ལྡན་པ་ ནི་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །གཉིས་པོ་དེ་ལ་ལྡན་པའི་ཡོན་ཏན་ནི་དེ་ལས་ཟློག་པ། འདོད་པ་ཆུང་ཤིང་ཆོག་ཤེས་པ་ནི། འདོད་པ་ཆེ་ཞིང་ཆོག་མི་ཤེས་པའི་གཉེན་པོ་ཡིན། དེ་ལ་དབྱེ་ ན་བཞི་སྟེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་སར་གཏོགས་གསུམ་དང་། དྲི་མེད་ཀྱི་འདོད་པ་ཆུང་ཤིང་ཆོག་ཤེས་དང་བཞིའོ། །གསུམ་པ་ལ་རིགས་ཀྱི་ངོ་བོ། དབྱེ་བ། བྱེད་ལས། གྲངས་ངེས་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། སྲིད་པ་དང་སྲིད་པའི་ཡོ་བྱད་ལ་མ་ཆགས་པའི་འདོད་པ་ཆུང་ཤིང་ཆོག་ཤེས་པའི་སེམས་བྱུང་མ་ཆགས་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། དབྱེ་ན་བཞི་སྟེ། ཆོས་གོས་ང

【現代漢語翻譯】 因為執著而產生行苦。第二是講述二諦：如同瓶子和瓶中的水一樣，爲了象徵世俗諦，當被錘子等摧毀或被智慧摧毀時，就會捨棄對它的執著。執著于其他的色蘊微塵，爲了象徵勝義諦，即使被摧毀或被智慧摧毀，也不會捨棄對它的執著。 第三部分分為：從進入道的方式進行簡要說明，以及從修道的方式進行詳細闡述。首先，尋求解脫的補特伽羅（梵文：Pudgala，指人或眾生）在進入修道時，必須具備四個特點：以出離心安住于戒律；廣泛聽聞佛法；以四理（因明學中的四種推理方式）如理作意；以及通過止觀雙運的方式進行禪修等等。因為必須具備這四個特點。那麼，聽聞所生慧、思惟所生慧、修習所生慧三者之間有什麼區別呢？ 大多數分別說部（梵文：Vaibhashika）的人說：以名相為對境的智慧、以名相和意義兩者為對境的智慧、以意義為對境的智慧，依次對應這三種智慧。論師自己的觀點是：聽聞、思惟、修習所產生的智慧，依次對應這三種智慧。第二部分分為：修道者的補特伽羅和修道的方式兩種。貪得無厭且不知滿足的人，不是修道者。那麼，貪得無厭和不知滿足之間有什麼區別呢？ 大多數分別說部的人說：對先前獲得的飲食衣服產生反覆的貪戀，就是不知滿足；對尚未獲得的飲食衣服產生追求的慾望，就是貪得無厭。論師自己的觀點是：對微少或少量獲得的財物心生不滿，就是不知滿足；對獲得豐厚的財物之後仍然不斷追求，就是貪得無厭。與這二者相反的功德是：少欲知足，是貪得無厭的對治法。如果對它進行區分，則有四種：屬於三界的三種，以及無垢的少欲知足。 第三部分包括體性、分類、作用、數量決定四方面。首先是：不執著于有和有的受用，少欲知足的心所（梵文：Caitasika，心理活動），其自性是不執著。第二是：分類有四種，即法衣等。

【English Translation】 Because of clinging, suffering of conditioning arises. Second is explaining the two truths: Like a pot and water in the pot, to symbolize conventional truth, when destroyed by a hammer etc., or destroyed by wisdom, one abandons clinging to it. Clinging to other particles of form, to symbolize ultimate truth, even when destroyed or destroyed by wisdom, one does not abandon clinging to it. The third part is divided into: briefly explaining from the way of entering the path, and elaborating from the way of practicing the path. First, a Pudgala (Sanskrit: Pudgala, referring to a person or sentient being) seeking liberation, when entering the practice of the path, must possess four characteristics: abiding in discipline with renunciation; widely hearing the Dharma; contemplating according to the four reasonings (four types of reasoning in epistemology); and meditating through the union of Shamatha (calm abiding) and Vipassana (insight) etc. Because it is necessary to possess these four characteristics. Then, what is the difference between the wisdom arising from hearing, the wisdom arising from thinking, and the wisdom arising from meditation? Most Vaibhashikas (Sanskrit: Vaibhashika) say: wisdom with name as its object, wisdom with both name and meaning as its object, wisdom with meaning as its object, correspond to these three wisdoms respectively. The Acharya's (teacher's) own view is: the wisdom arising from hearing, thinking, and meditation, correspond to these three wisdoms respectively. The second part is divided into: the Pudgala who practices the path and the way of practicing the path. A person who is greedy and does not know contentment is not a practitioner of the path. Then, what is the difference between greed and not knowing contentment? Most Vaibhashikas say: repeatedly generating craving for food and clothing previously obtained is not knowing contentment; having the desire to seek food and clothing not yet obtained is greed. The Acharya's own view is: being dissatisfied with little or small amounts of wealth obtained is not knowing contentment; having the desire to seek more after obtaining abundant wealth is greed. The merit that is the opposite of these two is: having few desires and knowing contentment, which is the antidote to greed and not knowing contentment. If it is divided, there are four types: the three belonging to the three realms, and the stainless having few desires and knowing contentment. The third part includes the nature, classification, function, and number determination. First is: not clinging to existence and the enjoyment of existence, the mental factor (Sanskrit: Caitasika, mental activity) of having few desires and knowing contentment, its nature is non-attachment. Second is: the classification has four types, namely Dharma robes etc.

---

ན་ངོན་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ཤེས་པ། 4-1388 བསོད་སྙོམས་ངན་ངོན་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ཤེས་པ། གནས་མལ་ངན་ངོན་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ཤེས་པ། སྤོང་བ་དང་སྒོམ་པ་ལ་རབ་ཏུ་དགའ་བའི་འཕགས་པའི་རིགས་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། དང་ པོ་གསུམ་གྱིས་རིགས་ཀྱིས་ཚུལ་བསྟན། ཕྱི་མས་རིགས་ཀྱི་བྱེད་ལས་བསྟན་ནོ། །བཞི་པ་ནི། སྲེད་པ་བཞིའི་གཉེན་པོར་རིགས་རྣམ་པ་བཞི་བསྟན་ཏེ། སྲེད་པ་ལ་ཆོས་གོས་ལ་སྲེད་པ། ཟས་ལ་སྲེད་ པ། གནས་མལ་ལ་སྲེད་པ། རང་རྒྱུད་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་སྲེད་པ་བཞི་ཡོད་ཅིང་། རིགས་བཞི་པོ་དེས་རིམ་པ་ལྟར་སྲེད་པ་བཞི་འཇོམས་པའི་ཕྱིར། ཇི་ལྟར་འཇོམས་ན་རིགས་དང་པོ་གསུམ་གྱིས་བདག་ ཏུ་འཛིན་པ་དང་བདག་གིར་འཛིན་པ་རེ་ཞིག་ཞི་བར་བྱེད། ཕྱི་མས་བདག་གིར་འཛིན་པ་དང་། བདག་ཏུ་འཛིན་པ་གཉིས་ཀ་གཏན་ནས་ཞི་བ་སྟེ་སླར་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་དུ་བྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ་སྒོམ་ཚུལ་དངོས་ལ། ཞི་གནས་སྒོམ་ཚུལ་དང་། ལྷག་མཐོང་སྒོམ་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཞི་གནས་སྒོམ་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། མི་སྡུག་པ་སྒོམ་ པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་དྲན་པ་སྒོམ་ཚུལ་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་འདོད་ཆགས་ལྷག་པར་རྒྱས་པ་ན། མི་སྡུག་པ་སྒོམ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འདོད་ཆགས་འཇོམས་པར་བྱེད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། 4-1389 སེམས་ཕྱི་རོལ་དུ་འཕྲོ་བ། དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་དྲན་པ་བསྒོམ་དགོས་ཏེ། དེས་དེ་འཇོམས་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ས་གཞི་ཀེང་རུས་ཀྱིས་ཁྱབ་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་སོགས་པའི་མི་སྡུག་པ་སྒོམ་པ་ནི། འདོད་ཆགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཉེན་པོ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་ལ། ལས་དང་པོ་པའི། ཅུང་ཟད་སྦྱང་བ་བྱས་པའི། ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་རྫོགས་པའི་སྒོམ་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ལས་དང་པོ་པས། རང་ གིས་སྨིན་མཚམས་སུ་རྣག་འབུར་གཅིག་སྒོམས་ལ། དེ་ཉིད་ལ་རྣག་ཆུ་བྱུང་སྟེ། ཤ་དང་ཁྲག་ཟད་ནས་རུས་པར་སྐྱ་ཐལ་ལེ་བསྒོམ། དེ་ཇེ་ཆེར་སོང་སྟེ་སྨིན་མཚམས་ཡན་ཆད། དེ་ནས་མགྲིན་པ་ ཡན་ཆད། དེ་ནས་སྙིང་ཁ་ཡན་ཆད། དེ་ནས་གཟུགས་པོ་གང་ཡོད། དེ་ནས་འཁོར་དང་ཡོ་བྱད་སོགས་དེ་ནས་བཅུད་ཀྱི་སེམས་ཅན། དེས་མཚོན་པའི་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་རུས་པ་སྐྱ་ཐལ་ ལེ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ཤིན་ཏུ་མི་སྡུག་པར་སྒོམ་པ་ནི། རུས་པ་རྒྱ་མཚོ་བར་དུ་སྤྲོ་བའི་ཚུལ་ལོ། །སྡུད་པའི་ཚུལ་ནི་གཞན་རྣམས་བཏང་སྙོམས་སུ་བཞག་རང་གི་ལུས་མི་སྡུག་པ་ རུས་སྐྱ་ཁྲོལ་བར་སྒོམ་མོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཅུང་ཟད་སྦྱང་བ་བྱས་པའི་གང་ཟག་གིས། སྤྲོ་བ་སྔར་དང་འདྲ་ཞིང་། སྡུད་པའི་ཚེ། རང་གི་སྙིང་ཁ་མན་ཆད་སྔར་ལྟར་སྒོམ་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། 4-1390 ཤིན་ཏུ་སྦྱང་བ་བྱས་པའི་གང་ཟག་གིས་སྤྲོ་བ་སྔར་

{ "translations": [ "4-1388", "知足於粗陋的供養，知足於粗陋的住所，對於棄絕和禪修極為歡喜，因為有四種聖者之族。", "第三種是：前三種通過種姓來展示方式，最後一種展示種姓的作用。第四種是：爲了對治四種貪慾而展示四種種姓，即對法衣的貪慾、對食物的貪慾、對住所的貪慾以及對自身蘊的貪慾。這四種種姓依次摧毀四種貪慾。如何摧毀呢？前三種姓暫時平息對自我的執著和對屬於自我的執著，最後一種則徹底平息對屬於自我的執著和對自我的執著，使其成為永不復生的法性。", "第二部分是關於實際的禪修方法，分為寂止禪修法和勝觀禪修法兩種。首先是寂止禪修法，分為簡要說明和詳細解釋兩部分。首先是簡要說明：寂止禪修法有兩種，即修不凈觀的等持和修出入息唸的禪修法。當貪慾特別強烈時，應當修不凈觀的等持，因為它可以摧毀貪慾。", "4-1389", "當心向外散亂時，應當修出入息念，因為它能平息散亂。修不凈觀，例如觀想大地遍佈骨骸等，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀， 是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀， 是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，是不凈觀，

---

དང་འདྲ་ཞིང་། སྡུད་པ་ནི། གཞན་རྣམས་བཏང་སྙོམས་སུ་བཞག་ནས་སྨིན་མའི་བར་དུ་རུས་པ་མཐེ་བོང་ཙམ་གཅིག་ཏུ་དམིགས་ཏེ། སེམས་བཟུང་ ནས་སྤྲོ་ཤིང་སྡུད་བར་བྱེད། གཉིས་པ་ཁྱད་ཆོས་ནི། མི་སྡུག་པ་སྒོམ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་མ་ཆགས་པའི་སེམས་བྱུང་གཅིག་ལ་འཇོག་ཅིང་། སེམས་ཀྱི་རྟེན་ས་བཅུའོ། །ས་བཅུ་ནི། འདོད་སེམས་བསམ་ གཏན་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་བཞི། དངོས་གཞི་བསམ་གཏན་དང་པོ་བ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས། དངོས་གཞི་ལྷག་མ་གསུམ་སྟེ་བཅུ་ལ་བྱེད། དེ་ཡང་འདོད་པ་ལ་དམིགས་ཤིང་མིའི་རྟེན་ལ་སྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་དྲན་པ་སྒོམ་པ་ལ་ཡུན་གྱི་ཁྱད་པར། སྒོམ་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར། ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་དྲན་པའི་ངོ་བོ་ནི་ཤེས་རབ་ཡིན། །སེམས་ རྟེན་ས་ལྔ་ལ་རྟེན། ས་ལྔ་ནི། འདོད་སེམས། བསམ་གཏན་དང་པོ་གསུམ་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་གསུམ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་དང་ལྔའོ། །སྤྱོད་ཡུལ་ནི་རླུང་ལ་དམིགས་ཤིང་འདོད་པའི་རྟེན་ ཡིན། འདི་ཕྱི་རོལ་པ་ལ་མེད་དེ། དེའི་མན་ངག་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། བགྲང་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་དྲུག་གིས་སྒོམ་པར་བྱེད། དྲུག་ནི་བགྲང་དང་རྗེས་འགྲོ་འཇོག་པ་དང་། རྟོག་དང་ཡོངས་སུ་བསྒྱུར་བ་དང་། 4-1391 ཡོངས་སུ་དག་པ་དྲུག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། བགྲང་བ་ནི། དབུགས་ཕྱིར་རྒྱུ་བ། ནང་དུ་རྔུབ་པ། གནས་པ་གསུམ་ལ་ཡིད་གཏད་དེ། སྒོམ་པར་བྱེད། རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་ནི། དབུགས་ཕྱི་ནང་ དུ་གནས་པའི་ཡུན་ཚད་ལ་ཡིད་གཏད་དེ། སྒོམ་པར་བྱེད། འཇོག་པ་ནི། ལུས་ལ་རླུང་མྱུ་གུའི་བ་ཐག་ལྟར་གནས་པ་ལ་ཡིད་གཏད་དེ་བསྒོམ་པར་བྱེད། རྟོག་པ་ནི་འབྱུང་བ་བཞིའི་རླུང་སོ་ སོར་བརྟགས་སྟེ་སྒོམ་པར་བྱེད། ཡོངས་སུ་སྒྱུར་བ་ནི། སྔ་མ་རྣམས་ཚོགས་ལམ་དུ་སྒོམ་ཚུལ་ཡིན་ཞིང་སྦྱོར་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་སུ་སྔར་གྱི་དེ་དག་བསྒྱུར་ནས་བསྒོམ་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། དབུགས་དབྱུང་ རྔུབ་དེ་ལུས་རྟེན་གང་དུ་སྐྱེས་པའི་ས་དེར་གཏོགས་ལ་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས་པ། ཟིན་མ་ཟིན་གཉིས་ཀྱི་ནང་ནས་མ་ཟིན་པའོ། །འབྱུང་བ་གསུམ་གྱི་ནང་ནས་རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་། བཙུན་ པ་དབྱངས་སྒྲོག་ན་རེ། འོག་མའི་ཡིད་ཀྱིས་གོང་མའི་དེ་འཛིན་པའི་སེམས་གཉིས་ཀ་མི་རྟོགས་སོ་ཞེས་བཞེད། གཉིས་པ་ལྷག་མཐོང་སྒོམ་པའི་ཚུལ་ལ། དྲན་པ་ཉེར་བཞག དྲོད་སོགས་བཞི། བདེན་པ་མངོན་ རྟོགས་བཅུ་དྲུག་སྒོམ་ཚུལ་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། ཆོས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཞི་གནས་གྲུབ་པའི་གང་ཟག་གིས་ལྷག་མཐོང་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་སྒོམ་པར་བྱ་སྟེ། 4-1392 ཞི་ལྷག་ཟུང་འབྲེལ་གྱི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཉ

【現代漢語翻譯】 同樣，收攝的方法是：將其他都置於平等捨棄的狀態，然後專注于兩眉之間，將拇指大小的骨頭作為唯一的專注點，保持心念並努力收攝。第二，特點是：修習不凈觀的等持，將它安住在不貪著的心所上，心的所依是十處。十處是：欲界心、四種近分定（四禪的預備階段）、初禪的根本禪、兩種殊勝禪、以及其餘三種根本禪，總共十種。這些都是以欲界為對境，並且在人道中生起的。 第二，修習出入息念時，有時間上的差別、修習方式上的差別、以及對境上的差別這三種。第一，出入息唸的自性是智慧。它所依賴的心之所依有五處。五處是：欲界心、初禪的三種近分定、初禪的根本禪和殊勝禪，總共五種。它的行境是以氣息為對境，並且是欲界的所依。這是外道所沒有的，因為他們沒有這樣的口訣。第二，通過數息等六種方式來修習。六種方式是：數息、隨行、安住、觀察、遍凈、以及還凈。如經中所說：數息是專注于呼氣、吸氣和安住這三種狀態來修習。隨行是專注于氣息出入和安住的時間長度來修習。安住是專注于氣息像幼苗的莖一樣安住在身體上來修習。觀察是分別觀察四大種的各個氣息來修習。遍凈是將前面這些修法作為資糧道的修習方式，在加行道的階段，將之前的這些修法轉變過來修習。第三，出入息生起的身體所依之處，屬於被有情相續所攝持的，在能取和所取二者之中屬於非能取的。在三種自性中，屬於從因緣和合而生。比丘揚聲說：下位的意識無法覺察上位意識所執持的，這兩種心都無法覺察。 第二，關於修習毗缽舍那（觀）的方法，有四念住、暖相等四加行、以及十六諦現觀的修習方法這三種。第一，關於四念住，分為總的解釋和分別解釋法念住兩種。第一，總的解釋是：已經成就奢摩他（止）的人，應當修習毗缽舍那（觀）四念住，通過止觀雙運的智慧來...

【English Translation】 Similarly, the method of gathering is: putting aside all others in a state of equanimity, and then focusing between the eyebrows, taking the thumb-sized bone as the sole focus, maintaining mindfulness and striving to gather. Second, the characteristic is: practicing the samadhi of contemplating impurity, placing it on a non-attached mental factor, the mind's support is the ten places. The ten places are: the desire realm mind, the four preparatory stages of meditative concentration (the preliminary stages of the four dhyanas), the fundamental dhyana of the first dhyana, two special dhyanas, and the remaining three fundamental dhyanas, totaling ten. These are all with the desire realm as the object, and arise in the human realm. Second, when practicing mindfulness of breathing in and out, there are three differences: in terms of time, in terms of practice method, and in terms of object. First, the nature of mindfulness of breathing in and out is wisdom. It relies on five places of mental support. The five places are: the desire realm mind, the three preparatory stages of the first dhyana, the fundamental dhyana and special dhyana of the first dhyana, totaling five. Its object of practice is the breath, and it is the support of the desire realm. This is not present in non-Buddhists, because they do not have such oral instructions. Second, it is practiced through six methods such as counting breaths. The six methods are: counting, following, abiding, observing, purifying, and reverting. As stated in the sutras: counting breaths is practicing by focusing on the three states of exhaling, inhaling, and abiding. Following is practicing by focusing on the duration of the breath's entry, exit, and abiding. Abiding is practicing by focusing on the breath abiding in the body like the stem of a sprout. Observing is practicing by individually examining the breaths of the four elements. Purifying is taking the previous practices as the method of practice on the path of accumulation, and in the stage of the path of preparation, transforming the previous practices and practicing them. Third, the bodily support where the breath arises belongs to what is held by the continuum of sentient beings, and among the taker and the taken, it belongs to the non-taker. Among the three natures, it belongs to what arises from the aggregation of causes and conditions. The monk Yangsheng said: The lower consciousness cannot perceive what the upper consciousness holds, and both of these minds cannot perceive. Second, regarding the method of practicing vipassana (insight), there are the four mindfulnesses, the four applications such as warmth, and the method of practicing the sixteen aspects of the realization of the truths. First, regarding the four mindfulnesses, there are two types: a general explanation and a separate explanation of the mindfulness of phenomena. First, the general explanation is: a person who has achieved shamatha (calm abiding) should practice the four mindfulnesses of vipassana (insight), using the wisdom of the union of shamatha and vipassana to...

---

ོན་མོངས་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དེའི་དམིགས་པ་ལ། ལུས། ཚོར། སེམས། ཆོས་བཞི་ཡོད། དེ་དག་རང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་གཉིས་གཉིས་ཡོངས་སུ་བརྟགས་སྟེ། སྒོམ་པར་བྱེད། དེ་ལ་དབྱེ་ན་གསུམ་སྟེ། རང་བཞིན་འབྲེལ་པ། དམིགས་པ། དྲན་པར་ཉེར་བཞག་གོ །དང་པོ་ནི། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱི་ཤེས་རབ་བོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་དག་ མཚུངས་ལྡན་གྱི་སེམས་སེམས་བྱུང་ངོ་། །གསུམ་པ་ནི། དེ་དག་དམིགས་པ། ལུས། ཚོར། སེམས། ཆོས་བཞིའོ། །སྐྱེ་བའི་རིམ་པ་ནི། དང་པོར། ལུས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག དེ་ནས་ཚོར་བ། སེམས། ཆོས་དྲན་པ་ཉེར་ བཞག་སྒོམ་པར་བྱ་སྟེ། སྔ་མ་སྔ་མ་སྐྱེ་སླ་བའི་ཕྱིར། དགོངས་པ་ནི། ཕྱིན་ཅི་ལོག་བཞིའི་གཉེན་པོར་བསྒོམ་སྟེ། ལུས་ལ་གཙང་བ། ཚོར་བ་ལ་བདེ་བ། སེམས་ལ་རྟག་པ། ཆོས་ལ་བདག་ ཏུ་འཛིན་པ་ལ་སོགས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་བཞི་རིམ་བཞིན་འཇོམས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཆོས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ནི། ལུས་ཚོར། སེམས་ལ་སོགས་པ་ཐུན་མོང་བ་ལ་གནས་ཏེ། རྣམ་པ་ནི་ མི་རྟག་པ། སྡུག་བསྔལ་བ། བདག་མེད་པའི་རྣམ་པར་ལྟའོ། །གཉིས་པ་དྲོད་སོགས་བཞི་ལ། གོ་རིམ། ཁྱད་ཆོས། ཞར་ལ་ཐེག་གསུམ་གྱི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། ཚོགས་ལམ་གྱི་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ལས་སྦྱོར་ལམ་དྲོ་བར་འགྱུར་བ་འབྱུང་ཞིང་། 4-1393 དེ་ནི་བདེ་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན། མི་རྟག་ལ་སོགས་བཅུ་དྲུག་གི་རྣམ་པ་ཅན་ནོ། །དེ་ལས་རྩེ་མོ་འབྱུང་ཞིང་། དེ་ཡང་དམིགས་རྣམ་སྔ་མ་དང་འདྲ་བའོ། །གཉིས་ཀ་ཡང་ཆོས་དྲན་པ་ཉེར་ བཞག་གི་ངོ་བོར་ལྡན་ཞིང་། ལུས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་སོགས་གསུམ་པོ་དག་གིས་ཀྱང་གོང་ནས་གོང་དུ་འཕེལ་བའི་གྲོགས་བྱེད། དེ་ལས་བཟོད་པ་ཆུང་ངུ་དང་འབྲིང་སྐྱེ་ཞིང་། སྔ་མ་བཞིན་དུ། དམིགས་ པ། རྣམ་པ། ཆོས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གི་ངོ་བོ། །གཞན་རྣམས་ཀྱི་འཕེལ་བར་བྱེད་པའོ། །དེ་ནས་བཟོད་པ་ཆེན་པོ་འབྱུང་ཞིང་། སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན། དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་མཆོག་ཀྱང་འདོད་ པའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་དམིགས་པ་སྐད་གཅིག་མ་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན། སྦྱོར་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་ནི་སྦྱོར་ལམ་དུ་མ་གཏོགས་ཏེ། འཕགས་པའི་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་ལྡན་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ ལྟར་ན་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་རྣམ་པ་བཞི་ཡོད་དེ། དྲོད། རྩེ་མོ། བཟོད་པ། ཆོས་མཆོག་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཁྱད་ཆོས་ལ། ངོ་བོ། །རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར། བྲལ་ཐོབ་ཀྱི་ཁྱད་པར། དེ་ལ་ ལྡན་པའི་ཡོན་ཏན། ལམ་གཞན་དུ་འཇུག་ཚུལ་དང་ལྔ། དང་པོ་ནི། ཚོགས་ལམ་དུ་ཐོས་བསམ་བྱས་པའི་དོན་སྦྱོར་ལམ་དུ་སྒོམ་པར་བྱེད་པས་ན་སྒོམ་བྱུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ལ། སེམས་རྟེན་དང་། ལུས་རྟེན་གཉིས། 4-1394 དང་པོ་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་སྡོགས་མི་ལྕོགས་མེད། དེའི

【現代漢語翻譯】 爲了斷除煩惱，其所緣有身、受、心、法四種。對這些各自的自相和共相兩種進行如理作意，進行禪修。 從分類上講，有三種：自性聯繫、所緣、安住于念。第一種是：成為安住于唸的聞思修三者的智慧。 第二種是：與這些相應的（俱生）心和心所。 第三種是：這些的所緣，即身、受、心、法四種。 生起的次第是：首先，修習身念住，然後是受念住、心念住、法念住。因為前者更容易生起。其意圖是：作為顛倒四見的對治來修習，爲了次第摧毀對身體的清凈想、對感受的快樂想、對心的常恒想、對法的我執等四種顛倒。 第二種是：法念住，安住于身、受、心等共同之處，相狀是觀察無常、痛苦、無我的相狀。 第二，暖等四者，有次第、特點，以及順帶提及的三乘道之行進方式這三者。 第一是：從資糧道的念住，生起加行道的暖位， 那是具有安樂行境者，具有無常等十六種行相者。 從那生起頂位，那也與之前的所緣和行相相同。二者都具有法念住的體性，身念住等三者也作為越來越增上的助伴。 從那生起小忍位和中忍位，與之前一樣，是所緣、行相、法念住的體性，以及作為其他增上的助伴。 然後生起大忍位，只有一個剎那。同樣，世第一法也是緣欲界苦，只有一個剎那。加行道的獲得只能在加行道中，因為聖者的相續中有加行道的獲得。 這樣，決定勝分有四種，因為有暖位、頂位、忍位、世第一法四種。 第二，特點方面，有體性、所依的差別、斷證的差別、以及具有的功德、進入其他道的方式這五種。第一是：在資糧道中聞思的意義，在加行道中進行禪修，因此是修所成慧。 第二方面，有心所依和身體所依兩種。 第一種是初禪近分的無間等持。其...

【English Translation】 In order to abandon afflictions, its objects are the four: body, feeling, mind, and phenomena. These are contemplated by fully examining their respective two aspects of self-characteristic and general-characteristic, and then meditated upon. Classified, there are three types: nature-related, object-related, and mindfulness. The first is: the wisdom of hearing, thinking, and meditating that has become mindfulness. The second is: the (co-emergent) mind and mental factors that are concordant with these. The third is: the objects of these, namely the four: body, feeling, mind, and phenomena. The order of arising is: first, one should meditate on mindfulness of the body, then mindfulness of feeling, mind, and phenomena, because the former is easier to arise. The intention is: to meditate as an antidote to the four inversions, in order to gradually destroy the impure perception of the body, the pleasurable perception of feeling, the permanent perception of the mind, and the self-grasping of phenomena, and so on. The second is: mindfulness of phenomena, abiding in the commonalities of body, feeling, mind, and so on, the aspects are observing the aspects of impermanence, suffering, and selflessness. Secondly, the four, warmth and so on, have three aspects: order, characteristics, and incidentally mentioning the way of traversing the paths of the three vehicles. The first is: from the mindfulness of the accumulation path, the arising of the heat of the joining path occurs, That is one who has the conduct of bliss, one who has the sixteen aspects such as impermanence. From that arises the peak, and that too is the same as the previous object and aspect. Both have the nature of mindfulness of phenomena, and the three, such as mindfulness of the body, also act as aids for increasing more and more. From that arises small forbearance and medium forbearance, as before, it is the nature of object, aspect, mindfulness of phenomena, and as an aid to the increase of others. Then great forbearance arises, which is only one instant. Similarly, the supreme dharma is also focused on the suffering of the desire realm, which is only one instant. The attainment of the joining path is only in the joining path, because the stream of the noble ones has the attainment of the joining path. Thus, there are four aspects of ascertainment, because there are four: warmth, peak, forbearance, and supreme dharma. Secondly, in terms of characteristics, there are five: nature, difference of basis, difference of abandonment and attainment, qualities possessed, and how to enter other paths. The first is: the meaning of hearing and thinking in the accumulation path is meditated on in the joining path, therefore it is meditation-born wisdom. In the second aspect, there are two bases: mind basis and body basis. The first is the non-incompatible proximity of the first dhyana. Its...

---

་དངོས་གཞི་ཙམ་ཁྱད་གཉིས། བསམ་གཏན་ལྷག་མ་གསུམ་སྟེ། བསམ་གཏན་ས་དྲུག་གོ །བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོག་ན་རེ། སྦྱོར་ལམ་དང་པོ་གཉིས་ནི། འོག་ས་འདོད་སེམས་ལ་རྟེན་པ་ཡང་ཡོད་པས་ས་བདུན་པ་ཅན་དུ་འདོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། སྦྱོར་ལམ་བཞི་ཆར་ཡང་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་ཡིན། ཆོས་མཆོག བུད་མེད་ཀྱི་རྟེན་ལ་ཐོབ་པ་གཉིས་ ཀའི་རྟེན་ལ་ཐོབ་ཅེས་བྱའོ། །དེའི་དོན་ནི་འགའ་ཞིག་ཆོས་མཆོག་ཐོབ་མ་ཐག་སྐྱེས་པར་མཚན་འགྱུར་བ་ཡིན་ཞེས་བཞེད། གཞན་ནི། བུད་མེད་ཀྱི་རྟེན་ལ་ཆོས་མཆོག་ཐོབ་པ་ན། དེ་མ་ཐག་མཚན་ འགྱུར་བ་ཡིན་གྱིས། དེ་ནས་སྐྱེ་བ་ལེན་པ་ན་བུད་མེད་དུ་སྐྱེ་བ་ལེན་པར་བྱེད། གསུམ་པ་བྲལ་ཐོབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། སྦྱོར་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་ན། དེ་གཏོང་ ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། འཕགས་པས་ས་བོར་ནས་ཏེ། ས་འཕོས་པའི་དབང་གིས་གཏོང་། འཕགས་པ་མིན་པ་རྣམས་འཆི་འཕོས་པའི་དབང་གིས་གཏོང་། དེ་ལ་ཡང་གཏོང་ཚུལ་གཉིས་ཏེ། ཡོངས་ཉམས་ དང་རྣམ་ཉམས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཉོན་མོངས་པའི་དབང་གིས་ཐོབ་པའི་གཏོང་པ་ལ་བྱེད། དེ་ཡང་ཉེར་བསྡོགས་ལ་རྟེན་པ་རྣམས་ལ་ཡིན་གྱིས། དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་སྦྱོར་ལམ་ཐོབ་པ་ལ་ནི། 4-1395 ཡོངས་ཉམས་མེད་དེ། རྟེན་དེ་ཉིད་ལ་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་ཐོབ་པར་འགྱུར་བས་སོ། །རྣམ་པར་ཉམས་པ་ནི། ཤི་འཕོས་པའི་དབང་གིས་ཐོབ་པ་བཏང་སྟེ་སྔོན་མེད་པའི་ཐོབ་པ་ལྡན་པའོ། ། དཔེར་ན་ བཟོད་པ་འབྲིང་པོ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཤི་འཕོས་པའི་ཚེ། ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་དང་། རྩེ་མོ་ཆུང་ངུའི་ཐོབ་པ་བཏང་ནས། རྩེ་མོ་ཆེན་པོའི་ཐོབ་པ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་ ཉམས་པ་གཉིས་ནི་ཐོབ་པ་མི་ལྡན་པའོ། །བཞི་པ་དེ་ལ་ལྡན་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། རྩེ་མོ་ཐོབ་ནས་དགེ་རྩ་རྒྱུན་མི་ཆད་པའོ། །འོ་ན་གོང་དུ་སྦྱོར་ལམ་དང་པོ་གཉིས་ལ་ཡོངས་ཉམས་ བཤད་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན་མི་འགལ་ཏེ། སྔ་མ་ནི་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་དགེ་རྩ་ཡིན་ལ་འདི་ནི་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་སུ་གྱུར་པའི་དགེ་རྩའོ། །བཟོད་པ་ཐོབ་ནས་ངན་ སོང་དུ་འགྲོ་བ་མེད་དོ། །ལྔ་པ་ནི། དྲོད་རྩེ་གཉིས་ཐོབ་ནས་སློབ་པ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རིགས་ལས་ལྡོག་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་དུ་ཞུགས་ཏེ། སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དོ། །བཟོད་པ་ འབྲིང་ཐོབ་ནས་རང་རྒྱལ་ལམ་དུ་འཇུག་པ་ཡོད་ཀྱིས། བཟོད་པ་ཐོབ་ནས་ཐེག་ཆེན་ལམ་དུ་འཇུག་པ་ནི་མེད་དེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་གང་ཟག་གཞན་དོན་དུ་ངན་འགྲོར་སྐྱེ་བ་ལེན། བཟོད་པ་ཐོབ་ནས་ངན་འགྲོར་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། 4-1396 བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་ནས་ལམ་གཞན་དུ་འཇུག་པ་མེད་དེ། བཟོད་ཆེན་དང་། ཆོས་མཆོག་གཉིས་ཀ་སྐད་ཅིག་མ་རེ་རེ་ཡིན་པས་དེ་མ་ཐག་འཕགས་ལམ་དུ་འཇུག དེ་ནས་ལམ་གཞན་དུ་མི་ འགྱུར་བའི་ཕ

【現代漢語翻譯】 真實義和相似義的區別在於：禪定還有其餘三種，即禪定六地。尊者妙音說，前兩個加行道，因為也依賴於下欲界之心，所以被認為是具有七地者。第二種情況是：所有四種加行道都依賴於欲界。法勝（Dharmashresthin）：在女性的所依身上獲得（加行道），應被稱為在兩者的所依身上獲得。其含義是：有些人認為，一旦獲得法勝，立即會轉變為男性。另一些人則認為：在女性的所依身上獲得法勝時，會立即轉變性別。此後，當受生時，會受生為女性。第三個是退失和不退失的差別：如果聖者相續中有加行道的獲得，那麼如何捨棄它呢？答：聖者捨棄地，是通過地轉移的力量而捨棄。非聖者則通過死亡轉移的力量而捨棄。其中也有兩種捨棄方式：完全退失和部分退失。第一種是指：由於煩惱的力量而捨棄獲得。這隻適用於依賴於近分定者。如果依賴於真實義而獲得加行道，則不會完全退失，因為會在同一個所依身上獲得真諦的現證。部分退失是指：通過死亡轉移的力量而捨棄已獲得的，並獲得先前沒有的獲得。例如，當安忍中品者死亡轉移時，會捨棄小、中、大三種，以及頂位小位的獲得，而現證頂位大位的獲得。因此，兩種退失都是不具有獲得。第四個是與之相應的功德：獲得頂位后，善根不會中斷。如果有人認為，前面所說的前兩個加行道會完全退失，這與此相矛盾，那麼這並不矛盾。因為前者是作為道之自性的善根，而後者是作為非作意的色法的善根。獲得安忍后，不會墮入惡趣。第五個是：獲得暖位和頂位后，從聲聞種姓的學道者中返回，進入大乘道，並最終成佛。獲得安忍中品后，可以進入獨覺道。但是，獲得安忍后，不會進入大乘道。因為大乘行者爲了利益他人，會受生於惡趣。而獲得安忍后，不會受生於惡趣。獲得安忍大品后，不會進入其他道，因為安忍大品和法勝都是各自只有一個剎那，所以立即進入聖道，之後不會轉變為其他道。 真實義和相似義的區別在於：禪定還有其餘三種，即禪定六地。尊者妙音說，前兩個加行道，因為也依賴於下欲界之心，所以被認為是具有七地者。第二種情況是：所有四種加行道都依賴於欲界。法勝（Dharmashresthin）：在女性的所依身上獲得（加行道），應被稱為在兩者的所依身上獲得。其含義是：有些人認為，一旦獲得法勝，立即會轉變為男性。另一些人則認為：在女性的所依身上獲得法勝時，會立即轉變性別。此後，當受生時，會受生為女性。第三個是退失和不退失的差別：如果聖者相續中有加行道的獲得，那麼如何捨棄它呢？答：聖者捨棄地，是通過地轉移的力量而捨棄。非聖者則通過死亡轉移的力量而捨棄。其中也有兩種捨棄方式：完全退失和部分退失。第一種是指：由於煩惱的力量而捨棄獲得。這隻適用於依賴於近分定者。如果依賴於真實義而獲得加行道，則不會完全退失，因為會在同一個所依身上獲得真諦的現證。部分退失是指：通過死亡轉移的力量而捨棄已獲得的，並獲得先前沒有的獲得。例如，當安忍中品者死亡轉移時，會捨棄小、中、大三種，以及頂位小位的獲得，而現證頂位大位的獲得。因此，兩種退失都是不具有獲得。第四個是與之相應的功德：獲得頂位后，善根不會中斷。如果有人認為，前面所說的前兩個加行道會完全退失，這與此相矛盾，那麼這並不矛盾。因為前者是作為道之自性的善根，而後者是作為非作意的色法的善根。獲得安忍后，不會墮入惡趣。第五個是：獲得暖位和頂位后，從聲聞種姓的學道者中返回，進入大乘道，並最終成佛。獲得安忍中品后，可以進入獨覺道。但是，獲得安忍后，不會進入大乘道。因為大乘行者爲了利益他人，會受生於惡趣。而獲得安忍后，不會受生於惡趣。獲得安忍大品后，不會進入其他道，因為安忍大品和法勝都是各自只有一個剎那，所以立即進入聖道，之後不會轉變為其他道。

【English Translation】 The difference between the actual and the approximate is two aspects. There are three remaining meditations, making it six meditation grounds. Venerable Yangdro says that the first two preparatory paths are considered to have seven grounds because they also rely on the desire realm mind below. The second case is that all four preparatory paths rely on the desire realm. Dharmashresthin: Obtaining (the path of application) on the basis of a female should be called obtaining on the basis of both. The meaning of this is that some people think that as soon as Dharmashresthin is obtained, one immediately transforms into a male. Others think that when Dharmashresthin is obtained on the basis of a female, the gender immediately changes. After that, when taking rebirth, one takes rebirth as a female. The third is the difference between falling back and not falling back: If there is attainment of the path of application in the continuum of an Arya, how is it abandoned? Answer: An Arya abandons the ground by the power of the ground being transferred. Non-Aryas abandon it by the power of death being transferred. There are also two ways of abandoning it: complete loss and partial loss. The first refers to abandoning attainment due to the power of afflictions. This only applies to those who rely on the preparatory concentration. If one obtains the path of application based on the actual, there is no complete loss, because one will attain the direct realization of truth on the same basis. Partial loss refers to abandoning what has been attained through the power of death transference and attaining what was not previously attained. For example, when a person abiding in intermediate forbearance dies and transfers, they abandon the attainment of the small, medium, and large, as well as the small peak, and manifest the attainment of the great peak. Therefore, both types of loss are without attainment. The fourth is the corresponding qualities: After attaining the peak, the roots of virtue are not interrupted. If someone thinks that there is a contradiction with what was said earlier about the first two preparatory paths being completely lost, there is no contradiction. Because the former is the root of virtue that has become the nature of the path, while the latter is the root of virtue that has become non-intentional form. After attaining forbearance, one does not go to the lower realms. The fifth is that after attaining warmth and peak, one turns away from the Hearer lineage of the learners and enters the Great Vehicle path, and eventually becomes a Buddha. After attaining intermediate forbearance, one can enter the Pratyekabuddha path. However, after attaining forbearance, one does not enter the Great Vehicle path. Because Great Vehicle practitioners take rebirth in the lower realms for the benefit of others. And after attaining forbearance, one does not take rebirth in the lower realms. After attaining great forbearance, one does not enter another path, because both great forbearance and Dharmashresthin are each only a single moment, so one immediately enters the noble path, and after that, one does not change to another path. The difference between the actual and the approximate is two aspects. There are three remaining meditations, making it six meditation grounds. Venerable Yangdro says that the first two preparatory paths are considered to have seven grounds because they also rely on the desire realm mind below. The second case is that all four preparatory paths rely on the desire realm. Dharmashresthin: Obtaining (the path of application) on the basis of a female should be called obtaining on the basis of both. The meaning of this is that some people think that as soon as Dharmashresthin is obtained, one immediately transforms into a male. Others think that when Dharmashresthin is obtained on the basis of a female, the gender immediately changes. After that, when taking rebirth, one takes rebirth as a female. The third is the difference between falling back and not falling back: If there is attainment of the path of application in the continuum of an Arya, how is it abandoned? Answer: An Arya abandons the ground by the power of the ground being transferred. Non-Aryas abandon it by the power of death being transferred. There are also two ways of abandoning it: complete loss and partial loss. The first refers to abandoning attainment due to the power of afflictions. This only applies to those who rely on the preparatory concentration. If one obtains the path of application based on the actual, there is no complete loss, because one will attain the direct realization of truth on the same basis. Partial loss refers to abandoning what has been attained through the power of death transference and attaining what was not previously attained. For example, when a person abiding in intermediate forbearance dies and transfers, they abandon the attainment of the small, medium, and large, as well as the small peak, and manifest the attainment of the great peak. Therefore, both types of loss are without attainment. The fourth is the corresponding qualities: After attaining the peak, the roots of virtue are not interrupted. If someone thinks that there is a contradiction with what was said earlier about the first two preparatory paths being completely lost, there is no contradiction. Because the former is the root of virtue that has become the nature of the path, while the latter is the root of virtue that has become non-intentional form. After attaining forbearance, one does not go to the lower realms. The fifth is that after attaining warmth and peak, one turns away from the Hearer lineage of the learners and enters the Great Vehicle path, and eventually becomes a Buddha. After attaining intermediate forbearance, one can enter the Pratyekabuddha path. However, after attaining forbearance, one does not enter the Great Vehicle path. Because Great Vehicle practitioners take rebirth in the lower realms for the benefit of others. And after attaining forbearance, one does not take rebirth in the lower realms. After attaining great forbearance, one does not enter another path, because both great forbearance and Dharmashresthin are each only a single moment, so one immediately enters the noble path, and after that, one does not change to another path.

---

ྱིར། གསུམ་པ་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་ནི། སྟོན་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་གྱི་སྔ་རོལ་དུ་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་སྐྱེད་དེ། དེར་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ ཚོགས་བསགས་ཏེ། དྲོད་ནས་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བར་སྟན་ཐོག་གཅིག་ལ་མངོན་དུ་བྱེད། བསེ་རུ་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱང་། དང་པོར་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་སྐྱེད་དེར་བསྐལ་པ་བརྒྱད་ཚོགས་བསགས། དེ་ནས་དྲོད་ནས་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་བར་སྟན་ཐོག་གཅིག་ལ་མངོན་དུ་བྱེད་པར་ནུས་སོ། །ཉན་ཐོས་དབང་པོ་ཤིན་ཏུ་མྱུར་བས་སྲིད་པ་གསུམ་གྱི་མཐར་རང་གི་བྱང་ཆུབ་མངོན་དུ་བྱེད་ པར་ནུས་དེ་ཡང་ཚོགས་ལམ་ཚེ་གཅིག འཕགས་ལམ་ཚེ་གཅིག་ལ་བགྲོད་པར་ནུས་སོ། །ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་གྱི་གོང་དུ་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་སྐྱེད་ན། ཐར་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་ངོ་བོ་གང་ལ་བྱེད་ སྙམ་ན། ངོ་བོ་ནི། ཐོས་པ་དང་། བསམ་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཞིང་། དབྱེ་ན་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་ལས་གསུམ་ཡོད་དོ། །དེ་ཡང་མིའི་ནང་ནས་འཕེན་པར་བྱེད་པ་སྟེ་མིའི་རྟེན་ལ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། ། 4-1397 གསུམ་པ་བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་དྲུག་གི་སྒོམ་ཚུལ་ལ། གོང་རིམ། སའི་ཁྱད་པར། ཤེས་བཟོད་ཀྱི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ ཆོས་མཆོག་ལས་ཆོས་ཀྱི་བཟོད་པ་འབྱུང་ཞིང་། དེ་ནས་ས་གཉིས་པའི་ཡེ་ཤེས་མ་སྐྱེས་གོང་གི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་མཐོང་ལམ་དུ་འཇོག འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་ལས་དམིགས་པས་ཆོས་བཟོད། དེ་ ལས་དམིགས་པའི་ཆོས་ཤེས་དེ་འབྱུང་ཤིང་། དེ་བཞིན་དུ་སྡུག་བསྔལ་ལྷག་མ་ཁམས་གོང་མའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་དམིགས་པས་སྡུག་བསྔལ་རྗེས་བཟོད་འབྱུང་། དེ་ནས་ཁམས་གོང་གི་དེ་ལ་དམིགས་པའི་རྗེས་ཤེས་དེ་ བྱུང་། དེ་བཞིན་དུ་བདེན་པ་ལྷག་མ་དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ལྟར་ན་བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་སེམས་བཅུ་དྲུག་ཡོད་དེ། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པའི་ཡུལ་ནི་ཆོས་བཟོད། ཆོས་ཤེས། རྗེས་ བཟོད། རྗེས་ཤེས་དང་བཞི། ཀུན་འབྱུང་བདེན་པའི་ཡུལ་ནི་དེ་བཞི། ལམ་བདེན་གྱི་ཡུལ་ནི་དེ་བཞི་སྟེ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རིགས་གསུམ་སྟེ། མཐོང་བ་མངོན་རྟོགས། དམིགས་པ་མངོན་རྟོགས། བྱ་བ་མངོན་རྟོགས་གསུམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། བདེན་བཞིའི་ཡུལ་གྱི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་བཅུ་དྲུག་གོ །གཉིས་པ་ནི། དམིགས་པ་ལ་སོགས་བཅུ་དྲུག་གོ །གསུམ་པ་ནི། 4-1398 ཡེ་ཤེས་དེ་དག་གིས་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་བྱར། ཀུན་འབྱུང་སྤང་བྱ། འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱ། ལམ་རྒྱུད་ལ་བསྟེན་བྱར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་དྲུག་པོ་དེ་ནི་ཆོས་མཆོག་ དང་ས་མཚུངས་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ནི། ཆོས་མཆོག་ལ་བརྟེན་ན

【現代漢語翻譯】 第三，關於三種乘（梵文：Yana，車輛，道路）的修行方式：佛陀（Buddha）、菩薩（梵文：Bodhisattva，覺有情）在證得'抉擇分'（梵文：nirvedha-bhāgīya，趨向解脫之部分）之前，先修習'解脫分'（梵文：moksha-bhāgīya，解脫之部分），然後在無數個大劫（梵文：kalpa）中積累資糧，從'暖位'（梵文：ushmagata，熱位）到'世第一法'（梵文：laukikāgra-dharma，世間第一法），再到證得'無生智'（梵文：anutpāda-jñāna，不生之智）的菩提（梵文：bodhi，覺悟），都在同一個座墊上完成。'麟角喻獨覺'（梵文：pratyekabuddha，辟支佛）也是如此，首先修習'解脫分'，然後在八個大劫中積累資糧，之後也能在同一個座墊上從'暖位'到'無生智'之間證得菩提。聲聞（梵文：shravaka，聞法者）中根器極其敏銳者，能在三有（梵文：bhava-traya，三界）的盡頭證得自己的菩提，他們能在'資糧道'（梵文：sambhāra-mārga，積聚資糧之道）用一生，在'加行道'（梵文：prayoga-mārga，實踐之道）用一生來修行。如果在'抉擇分'之前修習'解脫分'，那麼'解脫分'的體性是什麼呢？其體性是聽聞和思維所生，從分類上講，有身、語、意三種行為。這些行為是從人中產生的，即在人身的基礎上產生。 第四，關於十六諦現觀的修習方式，分為：次第、地的差別、智和忍的差別這三個方面。首先，作為世間道體性的'世第一法'能生起'法忍'（梵文：dharma-kshānti，對法的安忍），然後，在二地（梵文：bhūmi，菩薩的階位）的智慧未生起之前，將無漏的智慧安立為'見道'（梵文：darshana-mārga，見真理之道）。以欲界（梵文：kāma-dhātu，慾望界）的苦為對境，生起'法忍'，由此生起以該苦為對境的'法智'（梵文：dharma-jñāna，對法的智慧）。同樣，以剩餘的苦，即上界（梵文：ūrdhva-dhātu，上層界）的苦為對境，生起'類忍'（梵文：anvaya-kshānti，隨類安忍），然後生起以上界之苦為對境的'類智'（梵文：anvaya-jñāna，隨類智慧）。其餘的真諦（梵文：satya，真理）也如是生起。因此，有十六種諦現觀之心，即以苦諦（梵文：duhkha-satya，苦之真理）為對境的'法忍'、'法智'、'類忍'、'類智'四種；以集諦（梵文：samudaya-satya，集之真理）為對境的也是這四種；以道諦（梵文：mārga-satya，道之真理）為對境的也是這四種，總共十六種。對於這十六種現觀，有三種現觀，即見現觀、對境現觀、作用現觀。首先，見現觀是指以四諦為對境的十六種無漏智慧。第二，對境現觀是指以對境等十六種。第三，這些智慧能知苦應知，集應斷，滅應證，道應修。 第二方面是，這十六種現觀與'世第一法'等地相同，即苦法忍依賴於'世第一法'。

【English Translation】 Third, regarding the methods of traversing the paths of the three Yanas (Sanskrit: Yana, vehicle, path): The Buddha (Sanskrit: Buddha, Awakened One), Bodhisattva (Sanskrit: Bodhisattva, being of enlightenment) cultivates the 'Part of Liberation' (Sanskrit: moksha-bhāgīya, part of liberation) before attaining the 'Definitive Part' (Sanskrit: nirvedha-bhāgīya, part of ascertainment), and then accumulates merit for three countless kalpas (Sanskrit: kalpa, eon). From 'Warmth' (Sanskrit: ushmagata, heat) to 'Highest Mundane Dharma' (Sanskrit: laukikāgra-dharma, highest worldly dharma), up to the Bodhi (Sanskrit: bodhi, enlightenment) of realizing 'No-Birth Wisdom' (Sanskrit: anutpāda-jñāna, wisdom of non-arising), all are accomplished on a single seat. The 'Rhino-like Solitary Buddha' (Sanskrit: pratyekabuddha, solitary realizer) also cultivates the 'Part of Liberation' first, then accumulates merit for eight kalpas, and is also able to realize Bodhi from 'Warmth' to 'No-Birth Wisdom' on a single seat. Among the Shravakas (Sanskrit: shravaka, hearer), those with extremely sharp faculties can realize their own Bodhi at the end of the three realms of existence (Sanskrit: bhava-traya, three realms), and they can traverse the 'Path of Accumulation' (Sanskrit: sambhāra-mārga, path of accumulation) in one lifetime and the 'Path of Application' (Sanskrit: prayoga-mārga, path of application) in one lifetime. If the 'Part of Liberation' is cultivated before the 'Definitive Part', then what is the nature of the 'Part of Liberation'? Its nature arises from hearing and thinking, and in terms of classification, there are three actions of body, speech, and mind. These actions arise from within humans, that is, they arise based on the human body. Fourth, regarding the method of meditating on the sixteen aspects of the Abhisamaya (realization of truth), there are three aspects: the order, the differences in grounds, and the differences in knowledge and acceptance. First, the 'Highest Mundane Dharma', which is the nature of the worldly path, gives rise to 'Dharma-kshanti' (Sanskrit: dharma-kshānti, acceptance of dharma), and then, before the wisdom of the second ground (Sanskrit: bhūmi, level of bodhisattva) arises, the uncontaminated wisdom is established as the 'Path of Seeing' (Sanskrit: darshana-mārga, path of seeing truth). Focusing on the suffering of the desire realm (Sanskrit: kāma-dhātu, desire realm), 'Dharma-kshanti' arises, and from that arises 'Dharma-jñana' (Sanskrit: dharma-jñāna, knowledge of dharma) that focuses on that suffering. Similarly, focusing on the remaining suffering, that is, the suffering of the upper realms (Sanskrit: ūrdhva-dhātu, upper realms), 'Anvaya-kshanti' (Sanskrit: anvaya-kshānti, subsequent acceptance) arises, and then 'Anvaya-jñana' (Sanskrit: anvaya-jñana, subsequent knowledge) arises, focusing on that suffering of the upper realms. The remaining truths (Sanskrit: satya, truth) arise in the same way. Therefore, there are sixteen minds of Abhisamaya, that is, four minds with the truth of suffering (Sanskrit: duhkha-satya, truth of suffering) as their object: 'Dharma-kshanti', 'Dharma-jñana', 'Anvaya-kshanti', and 'Anvaya-jñana'; the same four are for the truth of origin (Sanskrit: samudaya-satya, truth of origin); and the same four are for the truth of the path (Sanskrit: mārga-satya, truth of path), making a total of sixteen. For these sixteen Abhisamayas, there are three types of Abhisamaya: seeing Abhisamaya, object Abhisamaya, and action Abhisamaya. First, seeing Abhisamaya refers to the sixteen uncontaminated wisdoms with the four truths as their objects. Second, object Abhisamaya refers to the sixteen, including the objects. Third, these wisdoms know that suffering should be known, origin should be abandoned, cessation should be realized, and the path should be cultivated. The second aspect is that these sixteen Abhisamayas are the same as the 'Highest Mundane Dharma' and the grounds, that is, the Dharma-kshanti of suffering relies on the 'Highest Mundane Dharma'.

---

ས་དེ་དང་ས་མཚུངས་ལ། སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ནས་བཟུང་སྟེ། མངོན་རྟོགས་བཅུ་དྲུག་པོ་དེ་བར་མ་ཆད་པར་སྐྱེ་བའི་ས་འཕོ་ བའི་སྐབས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། བར་ཆད་མེད་ལམ་རྣམས་ལ་བཟོད་པ་དང་། རྣམ་གྲོལ་ལམ་རྣམས་ལ་ཤེས་པར་འཇོག་གོ །འོ་ན་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་པ་དེ་དག་མཐོང་ལམ་ཡིན་ནམ་ སྒོམ་ལམ་ཡིན་ཞེ་ན། སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་བཅོ་ལྔ་པོ་མཐོང་ལམ་ཡིན་ཏེ། སྔར་མ་མཐོང་བའི་གནས་ལུགས་ཀྱི་དོན་གསར་དུ་མཐོང་བའི་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་པ་དེ་ སྒོམ་ལམ་ཡིན་ཏེ། གནས་ལུགས་ཀྱི་དོན་མཐོང་ཟིན་སྒོམ་པར་བྱེད་པའི་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གང་ཟག་སའི་རྣམ་གཞག་ལ། ཞུགས་འབྲས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་སྤྱིར་བསྟན། ནང་ཚན་གྱི་སྒོ་ནས་བདུན་དུ་ དབྱེ། གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་རིགས་དྲུག་ཏུ་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། རྒྱུན་ཞུགས་དང་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་རྣམ་གཞག་དང་། འབྲས་བུ་རིམ་གྱིས་པའི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་པའི་སྒོམ་སྤངས་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མ་སྤངས་པའམ། 4-1399 འདོད་པའི་སྒོམ་སྤངས་ལྔ་པའི་བར་ཅི་རིགས་སུ་གྱུར་པའི་བདེན་པ་མངོན་རྟོགས་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ལ། དབང་རྟུལ་དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དབང་རྣོན་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་ སུ་འབྲང་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་ཅིང་། དེ་རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། དབང་པོ་རྣོ་རྟུལ་དེ་དག་ཏུ། ཞེས་པ་ནས་རྣམ་ལྔའི་བར་བཅོམ་ཅེས་པའི་བར་རོ། །དེས་ལམ་རྗེས་ཤེས་ ཀྱི་རྟོགས་པ་ཐོབ་པའི་ཚེ་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་སུ་འཇོག ཞེས་འཆད་པ་ནི། གང་ཞིག་གང་ལ་ཞུགས་པ་ནི། བཅུ་དྲུག་ལ་ནི་དེའི་འབྲས་གནས། ཞེས་པས་སྟོན། དབང་རྣོན་མཐོང་བས་ཐོབ་པ་དང་། དབང་རྟུལ་དད་པའི་མོས་པ་གཉིས་ཡོད། ཞེས་འཆད་པ་ནི། དེའི་ཚེ་ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ཀྱིས་བསྟན། དེས་ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པར་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པར་མི་འཇོག་ གོ །ཞེས་འཆད་པ་ནི། འབྲས་ཐོབ་འབྲས་བུའི་ཞེས་སོགས་ཚིག་བཞིས་བསྟན། སྦྱོར་བ་རིམ་བཞིན་དུ་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་མ་སྤངས་པའི་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་གང་རུང་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཆེན་ པོ། རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་མ་སྤངས་ཤིང་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་གང་རུང་ལ་གནས་པ་དང་། རང་གི་འབྲས་གནས་སུ་གྱུར་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པའི་གཞི་མཐུན་དུ་གྱུར་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 4-1400 ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་སུ་ཡོད་དེ། ཁྱོད་ལ་དབྱེ་ན་དབང་རྟུལ་དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དབང་རྣོན་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གང་ཞིག་ཆོས་ སོགས་ཚིག་གཉིས་ལ་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་མ་སྤངས་པའི་ད

【現代漢語翻譯】 由於那個地和相似的地，從『安忍于苦法』開始，到十六現觀之間不可能產生地轉移。第三，安忍屬於無間道，而智屬於解脫道。那麼，這十六個剎那屬於見道還是修道呢？前十五個剎那屬於見道，因為是新見到以前未見的實相之道的緣故。第十六個剎那屬於修道，因為是見到實相之後修習的道的緣故。第二，關於補特伽羅地的分類，首先總的說明了預流果的分類，然後從內部劃分爲七種，從補特伽羅的角度歸納為六類。第一，有預流果和離欲先行的分類，以及果位次第的分類兩種。第一種是：對於沒有斷除欲界修斷，或者斷除欲界修斷直到第五品的聲聞，安住于證悟真諦的十五個剎那，有鈍根隨信行和利根隨法行兩種，這就是預流向。解釋說：『從根器利鈍到斷除五品。』是指從『這些根器利鈍』到『斷除五品』之間。當他獲得道后智的證悟時，就安住于預流果位。解釋說：『誰進入什麼，十六者是其果位。』這表明，利根者通過見道獲得，鈍根者通過信心獲得。解釋說：『那時等等兩個詞語表明。』因此，不努力獲得一來果，所以不被安立為一來向。解釋說：『獲得果位，果位的等等四個詞語表明。』次第的加行，對於沒有斷除欲界煩惱第六品的聲聞大德，安住于見道十五個剎那中的任何一個，是預流向，因為沒有斷除欲界煩惱第六品，並且安住于見道十五個剎那中的任何一個，並且是努力獲得成為自己果位的預流果的基礎相同的聲聞的緣故。 再說，那個法，就其自性而言，可以分為兩種，因為就其自性而言，可以分為鈍根隨信行和利根隨法行兩種。對於哪個法等等兩個詞語，沒有斷除欲界煩惱第六品的……

【English Translation】 Because that ground and similar grounds, starting from 'enduring suffering dharma,' it is impossible for a shift of ground to occur without interruption between the sixteen realizations. Third, forbearance belongs to the path of immediate consequence, while knowledge belongs to the path of liberation. So, do these sixteen moments belong to the path of seeing or the path of meditation? The first fifteen moments belong to the path of seeing, because it is the path of newly seeing the meaning of reality that was not seen before. The sixteenth moment belongs to the path of meditation, because it is the path of meditating on the meaning of reality that has already been seen. Second, regarding the classification of individuals' grounds, first, a general explanation of the classification of the Stream-enterer fruit is given, then it is divided into seven internally, and summarized into six types from the perspective of individuals. First, there are two types: the classification of the Stream-enterer and the Going-for-Refuge-First, and the classification of the fruits in order. The first is: for the Hearer who has not abandoned even a little of the desire realm's cultivation-abandonments, or who has become whatever is appropriate up to the fifth of the desire realm's cultivation-abandonments, and who abides in the fifteen moments of realizing the truth, there are two types: the dull-faculty follower of faith and the sharp-faculty follower of dharma, and this is the Stream-enterer aspirant. The explanation says: 'From the sharpness or dullness of faculties to the cutting off of the five qualities.' This refers to the range from 'these sharp or dull faculties' to 'cutting off the five qualities.' When he obtains the realization of the subsequent knowledge of the path, he is placed in the Stream-enterer fruit position. The explanation says: 'Whoever enters what, the sixteen are the position of its fruit.' This shows that the sharp-faculty one obtains it through seeing, and the dull-faculty one obtains it through faith. The explanation says: 'At that time, etc., the two words indicate.' Therefore, he does not strive to obtain the Once-returner fruit, so he is not established as a Once-returner aspirant. The explanation says: 'Obtaining the fruit, the fruit, etc., the four words indicate.' The gradual application, for the great Hearer who has not abandoned the sixth of the desire realm's afflictions and abides in any of the fifteen moments of the path of seeing, is a Stream-enterer aspirant, because he has not abandoned the sixth of the desire realm's afflictions and abides in any of the fifteen moments of the path of seeing, and because he is a Hearer who is the same basis for striving to obtain the Stream-enterer fruit that has become his own fruit position. Furthermore, that dharma, in its own nature, can be divided into two, because in its own nature, it can be divided into the dull-faculty follower of faith and the sharp-faculty follower of dharma. For which dharma, etc., the two words, has not abandoned the sixth of the desire realm's afflictions...

---

ྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཆོས་ཅན། རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་ཡིན་ཏེ། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་མ་སྤངས་ཤིང་། བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་ རྗེས་ཤེས་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཚེ་ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ལ། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་སུ་ཡོད་དེ། ཁྱེད་ལ་དབྱེ་ན། དབང་རྟུལ་དད་པའི་མོས་པ་དང་། དབང་རྣོན་མཐོང་བའི་ཐོབ་པ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འབྲས་ཐོབ་ཅེས་སོགས་ཚིག་བཞི་ལ། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་མིན་ཏེ་རང་གིས་འབྲས་གནས་སུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་ རྟོགས་པ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པའི་ཉན་ཐོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་དགུ་པ་མ་སྤངས་པའི་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་དེ་ལ། དབང་རྟུལ་ དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དབང་རྣོན་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས་ཡོད་ཅིང་། དེ་ཉིད་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པར་འཇོག་གོ །ཞེས་སྟོན་པ་ནི། དབང་པོ་རྣོ་རྟུལ་དེ་དག་ཏུ། 4-1401 དད་དང་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་བ། གཉིས་པ་ལ། དགུ་པ་ཚུན་ཆད་ཟད་པ་ཡིན། ཞེས་པས་བསྟན་ནོ། །དེ་བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་རྟོགས་པ་ཐོབ་པའི་ཚེ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་ འོང་འབྲས་གནས་སུ་འཇོག་གོ །ཅེས་སྟོན་པ་ནི། གང་ཞིག་ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་སོ། །དེ་ལ་དབྱེ་ན་དབང་རྟུལ་དད་པའི་མོས་པ་དང་། དབང་རྣོན་མཐོང་བའི་ཐོབ་པ་གཉིས་སུ་ཡོད། ཅེས་འཆད་པ་ ནི། དེ་ཚེ་ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་པོ། དེ་ཉིད་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་མི་བརྩོན་པས་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་མིན་ཏེ། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་དགུ་པ་མ་སྤངས་ཤིང་མཐོང་ ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་གང་རུང་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་སུ་ཡོད་དེ། ཁྱོད་ལ་དབང་རྟུལ་དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དབང་རྣོན་ ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གང་ཞིག ཅེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ལ། བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ལ་གནས་པའི་འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་དགུ་པ་མ་སྤངས་པའི་ཉན་ཐོས་ཆོས་ ཅན། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཚེ་ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ལ་ཡང་། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་ཡོད་དེ། ཁྱོད་ལ་དབང་རྟུལ་དད་པའི་མོས་པ་དང་། 4-1402 དབང་རྣོན་མཐོང་བའི་ཐོབ་པ་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འབྲས་ཐོབ་ཅེས་སོགས་ཚིག་བཞི་ལ་ཡང་། དེ་ཆོས་ཅན་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པའི་ལམ་ རང་རྒྱུད་ལ་མ་ཐོབ་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་ཤིང་། སྲིད་ཉོན་མ་སྤངས་པའི་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ལ་གནས་པའི

【現代漢語翻譯】 聲聞行者安住于道后智，是預流果位，因為他沒有斷除欲界煩惱的第六品，並且是安住于道后智的第十六剎那的聲聞。『彼時』等兩句經文是這樣解釋的。此外，該行者，若加以區分，則有兩種，即鈍根信隨行者和利根見至者。『果位獲得』等四句經文是這樣解釋的。此外，該行者不是一來向，因為他自己已成為一來果位，並且不是爲了獲得一來果位的證悟而精進的聲聞。那麼，對於斷除了欲界煩惱的第六品，而未斷除第九品，安住于見道十五剎那的聲聞，有鈍根信隨行者和利根法隨行者兩種。而對於他本身，由於是先已離貪的一來向，所以安立為一來向。如經文所示：『根有利鈍諸差別，信行法行有二種，乃至第九品皆為盡。』當他獲得第十六剎那道后智的證悟時，便安立為先已離貪的一來果位。如經文所示：『何者』等兩句經文是這樣解釋的。若加以區分，則有鈍根信隨行者和利根見至者兩種。如『彼時』等兩句經文所說。他本身不是爲了獲得不來果而精進，所以不是不來向，因為他是斷除了欲界煩惱的第六品，而未斷除第九品，安住于見道十五剎那任何一剎那的聲聞。此外，該行者，若加以區分，則有兩種，即鈍根信隨行者和利根法隨行者。『何者』等兩句經文是這樣解釋的。安住于道后智的第十六剎那，斷除了欲界煩惱的第六品，而未斷除第九品的聲聞行者，是先已離貪的一來果位，因為他是行者。『彼時』等兩句經文也是這樣解釋的。此外，該行者，若加以區分，則有兩種，即鈍根信隨行者和利根見至者。『果位獲得』等四句經文也是這樣解釋的。該行者是不來向，因為他是爲了獲得不來果而精進，但尚未在自相續中獲得道的聲聞。斷除了欲界煩惱的第九品，而未斷除色界煩惱，安住于見道十五剎那的...

【English Translation】 A Shravaka (hearer, disciple) abiding in the subsequent wisdom of the path is a Stream-enterer (Srotapanna) fruition-stayer because he has not abandoned the sixth level of afflictive emotions of the desire realm and is a Shravaka abiding in the sixteenth moment of the subsequent wisdom of the path. The two sentences beginning with 'At that time' explain this. Furthermore, that practitioner, if differentiated, has two types: the dull-witted follower of faith and the sharp-witted attainer of vision. The four sentences beginning with 'Fruition attained' explain this. Furthermore, that practitioner is not a Once-returner (Sakridagamin) aspirant because he himself has become a Once-returner fruition-stayer and is not a Shravaka striving to attain the realization of the Once-returner fruition. So, for the Shravaka who has abandoned the sixth level of afflictive emotions of the desire realm but has not abandoned the ninth, and who abides in the fifteen moments of the path of seeing, there are two types: the dull-witted follower of faith and the sharp-witted follower of Dharma. And for that very one, because he is a Once-returner aspirant who has previously become detached from desire, he is established as a Once-returner aspirant. As the scripture shows: 'In those with sharp and dull faculties, there are two types: followers of faith and followers of Dharma, up to the ninth level all are exhausted.' When he attains the realization of the sixteenth moment of the subsequent wisdom of the path, he is established as a Once-returner fruition-stayer who has previously become detached from desire. As the scripture shows: 'Whoever' etc., these two sentences explain this. If differentiated, there are two types: the dull-witted follower of faith and the sharp-witted attainer of vision. As the two sentences beginning with 'At that time' say. He himself is not striving to attain the Non-returner (Anagamin) fruition, so he is not a Non-returner aspirant, because he is a Shravaka who has abandoned the sixth level of afflictive emotions of the desire realm but has not abandoned the ninth, and who abides in any of the fifteen moments of the path of seeing. Furthermore, that practitioner, if differentiated, has two types: the dull-witted follower of faith and the sharp-witted follower of Dharma. The two sentences beginning with 'Whoever' explain this. The Shravaka practitioner who abides in the sixteenth moment of the subsequent wisdom of the path, who has abandoned the sixth level of afflictive emotions of the desire realm but has not abandoned the ninth, is a Once-returner fruition-stayer who has previously become detached from desire, because he is a practitioner. The two sentences beginning with 'At that time' also explain this. Furthermore, that practitioner, if differentiated, has two types: the dull-witted follower of faith and the sharp-witted attainer of vision. The four sentences beginning with 'Fruition attained' also explain this. That practitioner is a Non-returner aspirant because he is a Shravaka who is striving to attain the Non-returner fruition but has not yet attained the path in his own mind-stream. Having abandoned the ninth level of afflictive emotions of the desire realm, but not having abandoned the afflictive emotions of the form realm, abiding in the fifteen moments of the path of seeing...

---

་ཉན་ཐོས་དེ་ལ་དབང་རྟུལ་དད་པའི་རྗེས་ སུ་འབྲང་བ་དང་། དབང་རྣོན་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་ཅིང་། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། དབང་པོ་རྣོ་རྟུལ་དེ་དག་ཏུ། །དད་ དང་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་བ། །འདོད་པའམ་ཡང་ན་གོང་མ་ལས། །ཆགས་བྲལ་གསུམ་པོ་ལ་ཞུགས་པ། །ཞེས་པས་བསྟན། དེ་བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་པ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། ཆགས་བྲལ་ སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་སུ་འཇོག ཞེས་འཆད་པ་ནི། གང་ཞིག་ཅེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ཀྱིས་བསྟན། དེ་ལ་དབྱེ་ན། དད་མོས། མཐོང་ཐོབ་གཉིས་སུ་ཡོད། ཅེས་འཆད་པ་ནི། དེ་ཚེ་ཞེས་ སོགས་ཚིག་གཉིས་ཀྱིས་བསྟན། དེ་ཉིད་དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་མི་བརྩོན་པས་ན། དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་མིན་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། འབྲས་ཐོབ་ཅེས་སོགས་ཚིག་བཞིས་བསྟན་ནོ། །དེ་ལ་སྦྱོར་བ་བཀོད་ནི། 4-1403 སྔར་ལྟར་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས། སྲིད་ཉོན་མ་སྤངས་པའི་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཆོས་ཅན། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་ཡིན་ ཏེ། རང་གི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་བཞིན་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དབྱེ་བ་གཉིས་ཏེ། དད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་ རྗེས་སུ་འབྲང་བས་སོ། །འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ལམ་རྗེས་ཤེས་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཆོས་ཅན། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཅན་དེའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དབྱེ་ ན་གཉིས་ཏེ། དད་མོས། མཐོང་ཐོབ་གཉིས་སོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་ཏེ། དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་མི་བརྩོན་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་ སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ་དང་། ཞུགས་གནས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དངོས་གཉིས། དང་པོ་ནི། ས་དང་། ཞེས་སོགས་ལ། སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ་གྱི་རྣམ་གཞག་འཇོག་ན། སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཞེ་ན། སྤྱིར་ འཁོར་བའི་ས་དེ་ལ་རྣམ་པ་དགུ་ཡོད་དེ། འདོད་ཁམས་ས་གཅིག བསམ་གཏན་གྱི་ས་བཞི། གཟུགས་མེད་ས་བཞི་སྟེ་དགུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་དགུ་པོ་དེ་དག་གི་བསྡུས་པའི་ཉེས་པ་རྣམ་པ་དགུ་དགུ་སྟེ། 4-1404 སྒོམ་སྤང་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གཅིག་དང་། དེའི་གཉེན་པོ་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གཅིག་སྤང་གཉེན་དུ་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་སྤོང་བར་བྱེད་སྒོམ་སྤང་ས་དགུས་བསྡུས་པའི་སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་ དགུ། དེ་རེ་རེ་ལ་རྩ་བའི་སྒོ་ནས་ཆུང་ངུ་གཉིས་པ་ལ་རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་གནས་ཕྱིར་འོང་ཕྱིར་མི་འོང་། དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་གནས་ཏེ་བཞིའོ། །དང་པོ་ལ། ཞུགས་པ་དང་འབྲས་གནས་གཉིས། དང་པོ་ བཤད་ཟིན། གཉི

【現代漢語翻譯】 關於聲聞乘，有鈍根隨信行者和利根隨法行者兩種。由於已先斷除欲界煩惱，所以是不還果的趣入者。解釋說：『根有利鈍之分，隨信和隨法而行。從慾望或更高的境界中，趣入斷除三界煩惱的果位。』這表明，當第十六剎那的道后智證悟生起于相續中時，就安立為已先斷除欲界煩惱的不還果位。解釋說：『無論何人』等兩句經文表明瞭這一點。其中又分為隨信行和見至兩種。解釋說：『彼時』等兩句經文表明瞭這一點。由於他不努力獲得阿羅漢果，所以不是阿羅漢的趣入者。這表明：『獲得果位』等四句經文表明瞭這一點。以下是結合實例的說明： 如前所述，依次斷除第九品欲界煩惱。安住于見道第十五剎那，尚未斷除有頂煩惱的聲聞，是不還果的趣入者，因為他是爲了獲得自己果位，即已先斷除欲界煩惱的不還果而努力的聲聞。其中有兩種分類：隨信行者和隨法行者。安住于斷除了第九品欲界煩惱的道后智的聲聞，是不還果的果位安住者，因為他是這樣的。其中有兩種分類：隨信解和見至。此外，這位聲聞不是阿羅漢的趣入者，因為他是不努力獲得阿羅漢果的聲聞。第二部分包括所斷之法及其斷除方式，以及趣入和安住的真實分類。第一部分是：『地』等。如果安立所斷之法及其斷除方式的分類，那麼所斷之法及其斷除方式是怎樣的呢？一般來說，輪迴的『地』有九種，即欲界一地，色界四禪定地，無色界四地，共有九地。因此，這九地所包含的過患各有九種，共有八十一種修所斷，以及與其對應的八十一種功德，通過具備斷除和對治的方式，依次斷除。修所斷九地所包含的九種修所斷煩惱，每一種都從根本上分為小、中、大三種。第二種是須陀洹的趣入和安住，斯陀含，阿那含，阿羅漢的趣入和安住，共有四種。第一種分為趣入者和果位安住者兩種。第一種已經解釋完畢。第二種是：

【English Translation】 Regarding the Shravaka Vehicle, there are two types: the dull-witted who follow faith, and the sharp-witted who follow the Dharma. Because they have already abandoned desire realm afflictions, they are non-returners who have entered the path. It is explained: 'The faculties are either sharp or dull, following faith or following the Dharma. From desire or higher realms, they enter the third stage of abandoning attachment.' This shows that when the subsequent wisdom of the path of the sixteenth moment arises in the continuum, it is established as the non-returner who has already abandoned desire realm afflictions. It is explained: 'Whoever' etc., two verses show this. Among them, there are two types: those who follow faith and those who have attained the vision. It is explained: 'At that time' etc., two verses show this. Because he does not strive to attain the Arhat fruit, he is not an Arhat enterer. This shows: 'Attaining the fruit' etc., four verses show this. The following is an explanation with examples: As mentioned before, sequentially abandon the ninth level of desire realm afflictions. A Shravaka abiding in the fifteenth moment of the path of seeing, who has not yet abandoned the afflictions of the peak of existence, is a non-returner enterer, because he is a Shravaka striving to attain his own fruit, which is the non-returner who has already abandoned desire realm afflictions. There are two classifications: those who follow faith and those who follow the Dharma. A Shravaka abiding in the subsequent wisdom of the path who has abandoned the ninth level of desire realm afflictions is a non-returner abider, because he is such. There are two classifications: those who follow faith and those who have attained the vision. Furthermore, this Shravaka is not an Arhat enterer, because he is a Shravaka who does not strive to attain the Arhat fruit. The second part includes the objects to be abandoned and the manner of their abandonment, as well as the actual classifications of entering and abiding. The first part is: 'Ground' etc. If we establish the classification of the objects to be abandoned and the manner of their abandonment, then what are the objects to be abandoned and the manner of their abandonment? Generally, the 'ground' of samsara has nine types, namely, one ground of the desire realm, four grounds of the form realm dhyana, and four grounds of the formless realm, totaling nine grounds. Therefore, the faults contained in these nine grounds each have nine types, totaling eighty-one to be abandoned through cultivation, and the corresponding eighty-one qualities, which are abandoned sequentially through possessing the means of abandonment and counteraction. The nine types of afflictions to be abandoned through cultivation, contained in the nine grounds to be abandoned through cultivation, each have three types from the root: small, medium, and large. The second is the entering and abiding of the Stream-enterer, Once-returner, Non-returner, and Arhat, totaling four. The first is divided into two types: the enterer and the abider. The first has already been explained. The second is:

---

ས་པ་ལ། ཙམ་ཁྱད་གཉིས། དང་པོ་ནི། རྒྱུན་ཆགས་སྲིད་པ་ལན་བདུན་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ། སྤངས་པ། རྟོགས་པ། སྐྱེ་བ་ལེན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར་གསུམ་དང་ལྡན་ཏེ། སྤངས་པའི་ཁྱད་ པར། མཐོང་སྤང་ཉོན་མོངས་ཟད་པར་སྤངས་ཤིང་། སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མ་སྤངས་པ། རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་ལམ་རྗེས་ཤེས་པ། སྐྱེ་བ་ལེན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར། འདོད་ཁམས་སུ་རིགས་མཐུན་ཀྱི་ སྐྱེ་བ་བདུན་ལེན་པར་ངེས་པའི་ཁྱད་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། འདོད་ཉོན་གསུམ་པ་སྤངས་ལྔ་པ་མ་སྤངས་པའི་རྒྱུན་ཞུགས་རིགས་གནས་པའི་རིགས་སྐྱེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་སྤངས་པ། རྟོགས་པ། སྐྱེ་བ་ལེན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར་གསུམ་དང་ལྡན་ཏེ། སྤངས་པའི་ཁྱད་པར་འདོད་ཉོན་གསུམ་པ་སྤངས། ལྔ་པ་མ་སྤངས། རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་འདོད་ཉོན་གསུམ་པ་སྤངས་པའི་ལམ་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ཐོབ་པ། 4-1405 སྐྱེ་བ་ལེན་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར། འདོད་པར་རིགས་མཐུན་གྱི་སྐྱེ་སྲིད་གཉིས་ལེན་པར་ངེས་པའི་ཁྱད་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་གནས་ལ། ཞུགས་པ་དང་། འབྲས་གནས་གཉིས། དང་ པོ་ནི། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ། རིགས་འབྲས་གནས་སུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྟོགས་པ་ཐོབ་ཕྱིར་ དུ་བརྩོན་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། ཙམ། ཁྱད་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རྣམ་པ་ཞེས་སོགས་ལ། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ལ་གནས་བཞིན་པའི་ཉན་ཐོས་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་ཙམ་པོ་བ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཅན་དེའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཉེས་ཆ་བདུན་ནམ་ཞེས་སོགས་ལ། ཕྱིར་འོང་ཚེ་གཅིག་བར་ཆད་གཅིག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྤངས་རྟོགས་སྐྱེ་བ་ལེན་ཚུལ། ཁྱད་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་ཏེ། འདོད་ཉོན་བདུན་པ་སྤངས་ཤིང་དགུ་པ་མ་སྤངས་པ་དང་། འདོད་ཉོན་བདུན་པ་སྤངས་པའི་ལམ་ཟག་མེད་ཀྱི་དབང་པོ་ཐོབ་པ་དང་། འདོད་ཁམས་སུ་སྐྱེ་སྲིད་གཅིག་ལེན་ པར་ངེས་པའི་ཁྱད་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ། གསུམ་པ་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་འབྲས་ལ་ཞུགས་པ་དང་། འབྲས་གནས་གཉིས། དང་པོ་ནི་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤོང་བའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ལ་གནས་བཞིན་པའི་ཉན་ཐོས་ཆོས་ཅན། 4-1406 ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ། རིགས་འབྲས་གནས་སུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་ཀྱི་རྟོགས་པ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ ནི། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་པ་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ཡིན་ཏེ། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ཉན་ཐོས་སློབ་པ་འབྲས་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། གཟུགས་ སུ་ཉེར་འགྲོ། གཟུགས་མེད་དུ་ཉེར་འག

【現代漢語翻譯】 第一部分，兩種差別：第一種，具有常時相續七有者的法，你具有斷除、證悟、受生方式的三種差別，即斷除的差別：斷盡了見道所斷的煩惱，而修道所斷的煩惱一點也沒有斷除；證悟的差別：知曉道后的智慧；受生方式的差別：具有必定在欲界受生七次的特性。第二種，斷除了欲界煩惱的前三種，而未斷除后五種的須陀洹（梵文：Srotaāpanna，梵文羅馬擬音：srota-āpanna，漢語字面意思：入流者）中屬於隨信行者，你具有斷除、證悟、受生方式的三種差別，即斷除的差別：斷除了欲界煩惱的前三種，而未斷除后五種；證悟的差別：獲得了斷除欲界煩惱前三種的無漏道的力量；受生方式的差別：具有必定在欲界受生兩次的特性。 第二部分，斯陀含（梵文：Sakrdāgāmin，梵文羅馬擬音：sakṛdāgāmin，漢語字面意思：一來者）的入果位，分為入和果位兩種。第一種，安住于斷除欲界煩惱第六品的無間道上的聲聞，是斯陀含入果位，因為是努力爲了獲得轉變為果位的斯陀含果位的證悟的聲聞。第二種，分為僅僅和差別兩種。第一種，關於『相』等，安住于斷除欲界煩惱第六品的解脫道上的聲聞，僅僅是斯陀含果位，因為該法具有此特性。第二種，關於『七種過失』等，一間斯陀含（梵文：Ekavīcika，梵文羅馬擬音：ekavīcika，漢語字面意思：一種子）具有斷除、證悟、受生方式的三種特性，即斷除了欲界煩惱的第七品而未斷除第九品，獲得了斷除欲界煩惱第七品的無漏道的力量，以及具有必定在欲界受生一次的特性。 第三部分，阿那含（梵文：Anāgāmin，梵文羅馬擬音：anāgāmin，漢語字面意思：不還者）的入果位，分為入和果位兩種。第一種，安住于斷除欲界煩惱第九品的無間道上的聲聞，是阿那含入果位，因為是努力爲了獲得轉變為果位的阿那含果位的證悟的聲聞。第二種，分為總說和廣說兩種。第一種，斷除了欲界煩惱第九品的修道聲聞，是阿那含果位，因為斷除了欲界煩惱第九品的有學聲聞是果位。第二種，趨向色界和趨向無色界。

【English Translation】 The first part, two differences: The first, the Dharma of the continuous seven-existence being, you have three differences of abandonment, realization, and the way of taking birth, namely the difference of abandonment: having completely abandoned the afflictions to be abandoned by the path of seeing, and not abandoning even a little of the afflictions to be abandoned by the path of meditation; the difference of realization: knowing the wisdom after the path; the difference of the way of taking birth: having the characteristic of definitely taking seven births in the desire realm. The second, the Dharma of the Srotaāpanna (Srotaāpanna, Srotaāpanna, Stream-enterer) who has abandoned the first three of the desire realm afflictions and has not abandoned the latter five, you have three differences of abandonment, realization, and the way of taking birth, namely the difference of abandonment: having abandoned the first three of the desire realm afflictions and not abandoning the latter five; the difference of realization: having obtained the power of the uncontaminated path of abandoning the first three of the desire realm afflictions; the difference of the way of taking birth: having the characteristic of definitely taking two existences in the desire realm. The second part, the entrance to the Sakrdāgāmin (Sakrdāgāmin, Sakrdāgāmin, Once-returner) fruit, divided into two: entrance and fruit. The first, the Shravaka (hearer) abiding on the uninterrupted path of abandoning the sixth grade of desire realm afflictions, is the entrance to the Sakrdāgāmin fruit, because it is a Shravaka striving to obtain the realization of the Sakrdāgāmin fruit that has transformed into the fruit position. The second, divided into merely and difference. The first, regarding 'aspects' etc., the Shravaka abiding on the liberation path of abandoning the sixth grade of desire realm afflictions, is merely the Sakrdāgāmin fruit, because that Dharma has this characteristic. The second, regarding 'seven faults' etc., the Ekavīcika (Ekavīcika, Ekavīcika, One-seeded) Sakrdāgāmin has three characteristics of abandonment, realization, and the way of taking birth, namely abandoning the seventh grade of desire realm afflictions and not abandoning the ninth grade, obtaining the power of the uncontaminated path of abandoning the seventh grade of desire realm afflictions, and having the characteristic of definitely taking one existence in the desire realm. The third part, the entrance to the Anāgāmin (Anāgāmin, Anāgāmin, Non-returner) fruit, divided into two: entrance and fruit. The first, the Shravaka abiding on the uninterrupted path of abandoning the ninth grade of desire realm afflictions, is the entrance to the Anāgāmin fruit, because it is a Shravaka striving to obtain the realization of the Anāgāmin fruit that has transformed into the fruit position. The second, divided into general explanation and detailed explanation. The first, the Shravaka on the path of meditation who has abandoned the ninth grade of desire realm afflictions, is the Anāgāmin fruit, because the Shravaka in training who has abandoned the ninth grade of desire realm afflictions is the fruit position. The second, approaching the form realm and approaching the formless realm.

---

ྲོ། མཐོང་ཐོབ་ཞི་ཚེ། ཚེ་ཡོངས་གྱུར། ལུས་མངོན་བྱེད་དང་ལྔ། དང་པོ་ལ། རྩ་བའི་སྒོ་ནས་ལྔར་དབྱེ། ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་དགུར་དབྱེ། དེ་དག་གི་ཁྱད་ པར། སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ནི་བར་སྐྱེས་ཞེས་སོགས་ཚིག་དྲུག་ལ། གཟུགས་སུ་ཉེར་འགྲོའི་ཕྱིར་མི་འོང་ལྔ་སྟེ། འདའ་བ་བཞི། གོང་འཕོ་གཅིག་དང་ལྔར་ ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདའ་བ་ལ་བཞི་ཡོད་དེ། བར་འདའ་བ། སྐྱེས་ཙམ་ནས་འདའ་བ། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པ། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པར་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གོང་འཕོ་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ། བསམ་གཏན་སྤེལ་སྒོམ་གྱི་འོག་མིན་མཐར་ཐུག་འགྲོ་དང་། སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འོག་མིན་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་གསུམ་སྟེ། འཕར་བ། ཕྱེད་འཕར། 4-1407 གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འཆི་འཕོ་བ་གསུམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཚངས་ཆེན་དང་གནས་གཙང་མ་ལྔ་མ་གཏོགས་གཟུགས་གཟུགས་མེད་ཀྱི་གནས་རྣམས་རིམ་གྱིས་འགྲོ་སྟེ། སྲིད་རྩེའི་རྟེན་ལ་མྱང་འདས་མངོན་དུ་བྱེད་ པའི་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་ཆོས་ཅན། སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། གསུམ་ལ་ཡང་། ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ལ། གཟུགས་སུ་ཉེར་འགྲོའི་ཕྱིར་ མི་འོང་ལ། ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་དགུ་ཡོད་དེ། བར་འདའ་བ་ལ། མྱུར་བ་འདའ། མྱུར་བ་མ་ཡིན་པར་འདའ་བ། དུས་རིང་མོ་ཞིག་ནས་འདའ་བ། སྐྱེས་འདའ་བ་ལ་སྐྱེས་ཙམ་ ནས་འདའ་བ། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པར་འདའ་བ། དེ་དང་བཅས་ཏེ་འདའ་བ། གོང་འཕོ་བ་ལ་འཕར་བ། ཕྱེད་འཕར། གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འཆི་འཕོ་བ་དང་དགུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་དེ་ དག་གི་ཁྱད་པར་ལ། བར་འདའ་བ། སྐྱེས་འདའ་བ། གོང་འཕོ་གསུམ་པ་སྟེ། ལས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་ཏེ། བར་འདའ་བ་གཟུགས་མངོན་པར་འགྲུབ་པའི་ལས་ཅན། སྐྱེས་འདའ་བ་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་གནས་ མྱོང་འགྱུར་གྱི་ལས་ཅན། གོང་འཕོ་གཟུགས་ཀྱི་ལན་གྲངས་གཞན་ལ་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ལས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་གསུམ་དབང་པོའི་རིམ་བཞིན་དུ་དབང་པོ་རྣོ་བ། འབྲིང་བ་རྟུལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བར་འདའ་བ། 4-1408 སྐྱེས་འདའ་བ། གོང་འཕོ་གསུམ། ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་ཏེ། ཉོན་མོངས་ཕྲ་བ། འབྲིང་བ། ཆེ་བ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ནི། སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ལ་བདུན་དུ་ཡོད་ དེ། བར་འདའ་བ། སྐྱེས་འདའ་བ་གསུམ། གོང་འཕོ་ལ་སོ་སོར་མ་ཕྱེ་བར་གཅིག་སྟེ་བདུན་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དམ་པ་ནི། དགེ་བ། དམ་མིན་མི་དགེ་བ། དེས་ན་དགེ་བ་ལ་འཇུག་མི་ དགེ་བ་ལ་མི་འཇུག་པས་ན་དམ་པའོ། །འགྲོ་བ་ནི་གཟུགས་སུ་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་སྟེ། དེས་ན་དམ་པ་ཡིན་ན་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། འདིའི

【現代漢語翻譯】 若（藏文：ྲོ།），見得寂滅（藏文：མཐོང་ཐོབ་ཞི་ཚེ།），壽命終盡（藏文：ཚེ་ཡོངས་གྱུར།），以身顯現及五種不還果（藏文：ལུས་མངོན་བྱེད་དང་ལྔ།）。第一種不還果（藏文：དང་པོ་ལ།）：從根本上分為五種（藏文：རྩ་བའི་སྒོ་ནས་ལྔར་དབྱེ།），從分支上分為九種（藏文：ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་དགུར་དབྱེ།），這些的區別（藏文：དེ་དག་གི་ཁྱད་པར།），是聖者的行境完全被掌握（藏文：སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའོ།）。第一種是：『彼乃中般』等六句（藏文：དང་པོ་ནི། དེ་ནི་བར་སྐྱེས་ཞེས་སོགས་ཚིག་དྲུག་ལ།），爲了趣向色界有五種不還果（藏文：གཟུགས་སུ་ཉེར་འགྲོའི་ཕྱིར་མི་འོང་ལྔ་སྟེ།），有四種中般涅槃（藏文：འདའ་བ་བཞི།），一種上流般涅槃（藏文：གོང་འཕོ་གཅིག་དང་ལྔར་），因此有四種中般涅槃（藏文：ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདའ་བ་ལ་བཞི་ཡོད་དེ།）：中般涅槃（藏文：བར་འདའ་བ།），生后即般涅槃（藏文：སྐྱེས་ཙམ་ནས་འདའ་བ།），有加行般涅槃（藏文：མངོན་པར་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པ།），無加行般涅槃（藏文：མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པར་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར།）。 上流般涅槃也有兩種（藏文：གོང་འཕོ་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ།）：通過修習禪定而到達色界頂端（藏文：བསམ་གཏན་སྤེལ་སྒོམ་གྱི་འོག་མིན་མཐར་ཐུག་འགྲོ་དང་།），以及到達有頂天（藏文：སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།）。到達色界頂端有三種（藏文：འོག་མིན་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་གསུམ་སྟེ།）：速疾往生（藏文：འཕར་བ།），半速疾往生（藏文：ཕྱེད་འཕར།），在一切處死亡往生（藏文：གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འཆི་འཕོ་བ་གསུམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།）。除了梵天和大凈居天五處之外（藏文：ཚངས་ཆེན་དང་གནས་གཙང་མ་ལྔ་མ་གཏོགས་གཟུགས་གཟུགས་མེད་ཀྱི་གནས་རྣམས་རིམ་གྱིས་འགྲོ་སྟེ།），色界和無色界的處所依次前往（藏文：སྲིད་རྩེའི་རྟེན་ལ་མྱང་འདས་མངོན་དུ་བྱེད་），以有頂天的所依而證得涅槃（藏文：པའི་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་ཆོས་ཅན།），是有頂天盡頭的行者（藏文：སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་ཡིན་ཏེ།），因為是正法之故（藏文：ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར།）。 第二種是：『於三亦』等兩句（藏文：གཉིས་པ་ནི། གསུམ་ལ་ཡང་། ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ལ།），爲了趣向色界的不還果（藏文：གཟུགས་སུ་ཉེར་འགྲོའི་ཕྱིར་མི་འོང་ལ།），從分支上分有九種（藏文：ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་དགུ་ཡོད་དེ།）：中般涅槃中（藏文：བར་འདའ་བ་ལ།），有速疾般涅槃（藏文：མྱུར་བ་འདའ།），非速疾般涅槃（藏文：མྱུར་བ་མ་ཡིན་པར་འདའ་བ།），經歷長時後般涅槃（藏文：དུས་རིང་མོ་ཞིག་ནས་འདའ་བ།）；生般涅槃中有生后即般涅槃（藏文：སྐྱེས་འདའ་བ་ལ་སྐྱེས་ཙམ་ནས་འདའ་བ།），無加行而般涅槃（藏文：མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པར་འདའ་བ།），以及有加行而般涅槃（藏文：དེ་དང་བཅས་ཏེ་འདའ་བ།）；上流般涅槃中有速疾往生（藏文：གོང་འཕོ་བ་ལ་འཕར་བ།），半速疾往生（藏文：ཕྱེད་འཕར།），在一切處死亡往生（藏文：གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འཆི་འཕོ་བ་དང་དགུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར།），因此有九種。 第三種是這些的區別（藏文：གསུམ་པ་དེ་དག་གི་ཁྱད་པར་ལ།）：中般涅槃（藏文：བར་འདའ་བ།），生般涅槃（藏文：སྐྱེས་འདའ་བ།），上流般涅槃這三種（藏文：གོང་འཕོ་གསུམ་པ་སྟེ།），具有業的差別（藏文：ལས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་ཏེ།）：中般涅槃具有能使色蘊顯現的業（藏文：བར་འདའ་བ་གཟུགས་མངོན་པར་འགྲུབ་པའི་ལས་ཅན།），生般涅槃具有能感受色蘊生處的業（藏文：སྐྱེས་འདའ་བ་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་གནས་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ལས་ཅན།），上流般涅槃具有能感受其他色蘊次數的業（藏文：གོང་འཕོ་གཟུགས་ཀྱི་ལན་གྲངས་གཞན་ལ་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ལས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར།）。這三種按照根器的次第（藏文：དེ་གསུམ་དབང་པོའི་རིམ་བཞིན་དུ་དབང་པོ་རྣོ་བ།），分別是利根（藏文：འབྲིང་བ་རྟུལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།），中根（藏文：བར་འདའ་བ།），鈍根（藏文：སྐྱེས་འདའ་བ།）。 中般涅槃（藏文：གོང་འཕོ་གསུམ།），生般涅槃（藏文：ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་ཏེ།），上流般涅槃這三種（藏文：ཉོན་མོངས་ཕྲ་བ།），具有煩惱的差別（藏文：འབྲིང་བ།），具有微細煩惱（藏文：ཆེ་བ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར།），中等煩惱（藏文：བཞི་པ་ནི།），大煩惱（藏文：སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ལ་བདུན་དུ་ཡོད་），因此有七種聖者的行境（藏文：དེ།）：中般涅槃（藏文：བར་འདའ་བ།），三種生般涅槃（藏文：སྐྱེས་འདའ་བ་གསུམ།），上流般涅槃不分別而為一種（藏文：གོང་འཕོ་ལ་སོ་སོར་མ་ཕྱེ་བར་གཅིག་སྟེ་བདུན་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།），因此有七種。聖者是善良的（藏文：དམ་པ་ནི། དགེ་བ།），非聖者是不善良的（藏文：དམ་མིན་མི་དགེ་བ།），因此趨向善良而不趨向不善良，所以是聖者（藏文：དེས་ན་དགེ་བ་ལ་འཇུག་མི་དགེ་བ་ལ་མི་འཇུག་པས་ན་དམ་པའོ།）。行境是趣向色界（藏文：འགྲོ་བ་ནི་གཟུགས་སུ་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་སྟེ།），因此如果是聖者，那麼普遍是聖者的行境（藏文：དེས་ན་དམ་པ་ཡིན་ན་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ།），在此處。

【English Translation】 If (Tibetan: ྲོ།), seeing obtained peace (Tibetan: མཐོང་ཐོབ་ཞི་ཚེ།), life ends (Tibetan: ཚེ་ཡོངས་གྱུར།), manifesting the body and the five types of Anagami (Tibetan: ལུས་མངོན་བྱེད་དང་ལྔ།). The first (Tibetan: དང་པོ་ལ།): From the root, divided into five (Tibetan: རྩ་བའི་སྒོ་ནས་ལྔར་དབྱེ།), from the branches, divided into nine (Tibetan: ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་དགུར་དབྱེ།), the differences of these (Tibetan: དེ་དག་གི་ཁྱད་པར།), is that the conduct of the holy person is completely grasped (Tibetan: སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའོ།). The first is: 'That is intermediate birth' and so on, six sentences (Tibetan: དང་པོ་ནི། དེ་ནི་བར་སྐྱེས་ཞེས་སོགས་ཚིག་དྲུག་ལ།), because of approaching the form realm, there are five Anagamis (Tibetan: གཟུགས་སུ་ཉེར་འགྲོའི་ཕྱིར་མི་འོང་ལྔ་སྟེ།), four intermediate Nirvana (Tibetan: འདའ་བ་བཞི།), one higher realm transference (Tibetan: གོང་འཕོ་གཅིག་དང་ལྔར་), because there are five. There are four intermediate Nirvanas (Tibetan: ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདའ་བ་ལ་བཞི་ཡོད་དེ།): intermediate Nirvana (Tibetan: བར་འདའ་བ།), Nirvana immediately after birth (Tibetan: སྐྱེས་ཙམ་ནས་འདའ་བ།), with intentional effort (Tibetan: མངོན་པར་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པ།), Nirvana without intentional effort (Tibetan: མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པར་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར།). There are also two higher realm transferences (Tibetan: གོང་འཕོ་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ།): reaching the ultimate Akanistha (Tibetan: བསམ་གཏན་སྤེལ་སྒོམ་གྱི་འོག་མིན་མཐར་ཐུག་འགྲོ་དང་།) through cultivating meditation, and reaching the ultimate peak of existence (Tibetan: སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།). There are three ways to reach the ultimate Akanistha (Tibetan: འོག་མིན་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་གསུམ་སྟེ།): rapid (Tibetan: འཕར་བ།), semi-rapid (Tibetan: ཕྱེད་འཕར།), dying and transferring in all places (Tibetan: གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འཆི་འཕོ་བ་གསུམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།). Except for the Great Brahma and the five Pure Abodes (Tibetan: ཚངས་ཆེན་དང་གནས་གཙང་མ་ལྔ་མ་གཏོགས་གཟུགས་གཟུགས་མེད་ཀྱི་གནས་རྣམས་རིམ་གྱིས་འགྲོ་སྟེ།), the form and formless realms are gradually approached (Tibetan: སྲིད་རྩེའི་རྟེན་ལ་མྱང་འདས་མངོན་དུ་བྱེད་), the Anagami who manifests Nirvana based on the support of the peak of existence (Tibetan: པའི་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་ཆོས་ཅན།), is the one who goes to the ultimate peak of existence (Tibetan: སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་བ་ཡིན་ཏེ།), because it is Dharma (Tibetan: ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར།). The second is: 'Also in three' and so on, two sentences (Tibetan: གཉིས་པ་ནི། གསུམ་ལ་ཡང་། ཞེས་སོགས་ཚིག་གཉིས་ལ།), for the Anagami who approaches the form realm (Tibetan: གཟུགས་སུ་ཉེར་འགྲོའི་ཕྱིར་མི་འོང་ལ།), if divided from the branches, there are nine (Tibetan: ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་དགུ་ཡོད་དེ།): in intermediate Nirvana (Tibetan: བར་འདའ་བ་ལ།), there is rapid Nirvana (Tibetan: མྱུར་བ་འདའ།), non-rapid Nirvana (Tibetan: མྱུར་བ་མ་ཡིན་པར་འདའ་བ།), Nirvana after a long time (Tibetan: དུས་རིང་མོ་ཞིག་ནས་འདའ་བ།); in birth Nirvana, there is Nirvana immediately after birth (Tibetan: སྐྱེས་འདའ་བ་ལ་སྐྱེས་ཙམ་ནས་འདའ་བ།), Nirvana without intentional effort (Tibetan: མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པར་འདའ་བ།), and Nirvana with intentional effort (Tibetan: དེ་དང་བཅས་ཏེ་འདའ་བ།); in higher realm transference, there is rapid transference (Tibetan: གོང་འཕོ་བ་ལ་འཕར་བ།), semi-rapid transference (Tibetan: ཕྱེད་འཕར།), dying and transferring in all places (Tibetan: གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འཆི་འཕོ་བ་དང་དགུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར།), so there are nine. The third is the difference of these (Tibetan: གསུམ་པ་དེ་དག་གི་ཁྱད་པར་ལ།): intermediate Nirvana (Tibetan: བར་འདའ་བ།), birth Nirvana (Tibetan: སྐྱེས་འདའ་བ།), these three higher realm transferences (Tibetan: གོང་འཕོ་གསུམ་པ་སྟེ།), have the difference of karma (Tibetan: ལས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་ཏེ།): intermediate Nirvana has the karma of manifesting the form aggregate (Tibetan: བར་འདའ་བ་གཟུགས་མངོན་པར་འགྲུབ་པའི་ལས་ཅན།), birth Nirvana has the karma of experiencing the birth place of the form aggregate (Tibetan: སྐྱེས་འདའ་བ་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་གནས་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ལས་ཅན།), higher realm transference has the karma of experiencing other instances of the form aggregate (Tibetan: གོང་འཕོ་གཟུགས་ཀྱི་ལན་གྲངས་གཞན་ལ་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ལས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར།). These three, according to the order of faculties (Tibetan: དེ་གསུམ་དབང་པོའི་རིམ་བཞིན་དུ་དབང་པོ་རྣོ་བ།), are sharp faculties (Tibetan: འབྲིང་བ་རྟུལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།), intermediate faculties (Tibetan: བར་འདའ་བ།), and dull faculties (Tibetan: སྐྱེས་འདའ་བ།). Intermediate Nirvana (Tibetan: གོང་འཕོ་གསུམ།), birth Nirvana (Tibetan: ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་ཏེ།), these three higher realm transferences (Tibetan: ཉོན་མོངས་ཕྲ་བ།), have the difference of afflictions (Tibetan: འབྲིང་བ།), having subtle afflictions (Tibetan: ཆེ་བ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར།), intermediate afflictions (Tibetan: བཞི་པ་ནི།), and great afflictions (Tibetan: སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ལ་བདུན་དུ་ཡོད་), so there are seven realms of the holy person (Tibetan: དེ།): intermediate Nirvana (Tibetan: བར་འདའ་བ།), three birth Nirvanas (Tibetan: སྐྱེས་འདའ་བ་གསུམ།), higher realm transference is not distinguished separately but is one (Tibetan: གོང་འཕོ་ལ་སོ་སོར་མ་ཕྱེ་བར་གཅིག་སྟེ་བདུན་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།), so there are seven. A holy person is virtuous (Tibetan: དམ་པ་ནི། དགེ་བ།), a non-holy person is non-virtuous (Tibetan: དམ་མིན་མི་དགེ་བ།), therefore, they engage in virtue and do not engage in non-virtue, so they are holy (Tibetan: དེས་ན་དགེ་བ་ལ་འཇུག་མི་དགེ་བ་ལ་མི་འཇུག་པས་ན་དམ་པའོ།). A realm is approaching the form realm (Tibetan: འགྲོ་བ་ནི་གཟུགས་སུ་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་སྟེ།), therefore, if one is holy, then it is generally the realm of the holy person (Tibetan: དེས་ན་དམ་པ་ཡིན་ན་དམ་པའི་འགྲོ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ།), in this place.

---

་འགྲོ་བ་ནི་གཟུགས་སུ་ཉེ་ བར་འགྲོ་བར་ཡིན་པར་རང་འགྲེལ་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དམ་པའི་འགྲོ་བ་དེ། ད་ལྟ་འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་ཤིང་། དགེ་བ་ལ་འཇུག་ཅིང་མི་དགེ་བ་ལ་མི་འཇུག་པས་ན། དེ་ ལ་ཉོན་མོངས་མི་སྲིད་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཕྱིར་སོན་པ་ཕྱིར་མི་འོང་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་གཟུགས་མེད་ཉེར་འགྲོ་ནི། གཞན་གྱི་གཟུགས་མེད་འགྲོ་རྣམས་བཞི། ཞེས་པ་ནི། གཟུགས་མེད་དུ་ཉེར་འགྲོ་བཞི་ སྟེ། སྐྱེས་འདའ་བ་གསུམ། གོང་འཕོའི་མིང་ཅན་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་མཐོང་ཆོས་བཞི་ནི། གཞན་ནི་འདི་ལ་མྱ་ངན་འདའ། ཞེས་པས་བསྟན་ཞིང་། མཐོང་ལམ་ཐོབ་པའི་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་མྱང་འདས་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་བ་ལ། 4-1409 མཐོང་ཆོས་བཞི་ཞེས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་ཕྱིར་མི་འོང་ལ་དངོས་དང་། ཞར་བྱུང་བསམ་གཏན་སྤེལ་སྒོམ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འདོད་པར་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་ཁམས་གཞན་ དུ་འགྲོ་བ་མེད་པར། འདོད་པའི་རྟེན་ལ་མྱ་ངན་འདས་མངོན་དུ་བྱེད། གཟུགས་ཀྱི་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་ཁམས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་མེད་དེ། སྲིད་པའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ མེད་ཀྱི་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་ནི། ཁམས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་མེད། དེས་ན་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་ལ་གསུམ་སྟེ། འདོད་གཟུགས། གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་དང་གསུམ་ཡོད་པའི་ ཕྱིར། དེས་ན་འདོད་པའི་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་གྱི་ཕྱིར་མི་འོང་དང་། ཁམས་གོང་མའི་ཚེ་ཡོངས་གྱུར་གྱི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པ་མེད་ཅིང་། དབང་པོ་འཕོ་བ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ། སྤེལ་སྒོམ་ བྱེད་པའི་ཚུལ། སྤེལ་བ་གྲུབ་པའི་ཚད། བྱས་པའི་དགོས་པ། སྤེལ་སྒོམ་གྱི་འབྲས་བུ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། དང་པོར་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྤེལ་སྒོམ་བྱེད་དེ། དེ་ཞིག་ཆ་མཉམ་པས་སྤེལ་སླ་བའི་ ཕྱིར། དེ་ཡང་སྤེལ་སྒོམ་གྱི་སྦྱོར་བ་དང་། སྤེལ་སྒོམ་དངོས་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཆུང་ངུ་གསུམ་སྤེལ། འབྲིང་དྲུག་སྤེལ་བ་དང་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཟག་མེད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་བར་དུ་ཟག་བཅས་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་སྤེལ་ནས་སྒོམ། 4-1410 འབྲིང་དྲུག་སྤེལ་བ་ནི། ཟག་མེད་སྐད་ཅིག་མ་བཞིའི་བར་དུ་ཟག་བཅས་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་སྤེལ་ནས་སྒོམ། དངོས་གཞི་ལ་ཆེན་པོ་དགུའི་སྤེལ། ཤིན་ཏུ་ཆེན་པོ་བཅུ་གཉིས་སྤེལ། ཤིན་ཏུ་ཆེས་ཆེན་ པོ་བཅོ་ལྔ་སྤེལ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཟག་མེད་སྐད་ཅིག་མ་དྲུག་གི་བར་དུ་ཟག་བཅས་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་སྤེལ་ཏེ་སྒོམ། གཉིས་པ་ནི། ཟག་མེད་སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱད་ཀྱི་བར་དུ་ ཟག་བཅས་སྐད་ཅིག་མ་བཞི་སྤེལ་ཏེ་སྒོམ། གསུམ་པ་ནི། ཟག་མེད་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་གཉིས་བར་དུ་ཟག་བཅས་སྐད་ཅིག་མ་ལྔ་སྤེལ་ཏེ་སྒོམ། གཉིས་པ་གྲུབ་ཚད་ནི།

【現代漢語翻譯】 因為自釋中說，『行』是指接近於『色』。而這聖者的『行』，現在已經捨棄了第九品煩惱，行於善，不行於不善，因此，他不可能再有煩惱。所以稱為『一去不復還』。 第二，『色界近往』是指：『其他的色界行者有四種』。即指有四種趨向色界的『一去不復還』者：即：生滅三者，加上名為『上流』者，共有四種。 第三，『見法四者』，由『其他在此入滅』一句所示。即指在獲得見道時，就在此生中現證涅槃的『一去不復還』者，稱為『見法四者』。 第四，關於『有終盡』的『一去不復還』者，分為正說和順帶說明禪定修習方法兩種。首先是：欲界有『有終盡』的『一去不復還』者，不會前往其他界，而是在欲界的所依處現證涅槃。色界有『有終盡』的『一去不復還』者，也不會前往其他界，因為他們會到達有頂天。至於無色界的『有終盡』者，也不會前往其他界。因此，『有終盡』的『一去不復還』者有三種：即欲界、色界、無色界的『有終盡』『一去不復還』者。 因此，欲界的『有終盡』『一去不復還』者，不會退失上界的『有終盡』果位，也不會改變根器。 第二，關於修習禪定的方式，分為：修習的方法、成就的標準、修習的必要、修習的果報四種。首先是：最初修習第四禪的交替修，因為第四禪的各個部分是相等的，所以容易交替。這又分為交替修的準備和交替修的正行兩種。準備又分為：交替修小者三種，交替修中者六種兩種。首先是：在兩個無漏剎那之間，交替一個有漏剎那來修習。 交替修中者六種是：在四個無漏剎那之間，交替兩個有漏剎那來修習。正行分為：交替修大者九種，交替修甚大者十二種，交替修極甚大者十五種三種。首先是：在六個無漏剎那之間，交替三個有漏剎那來修習。第二是：在八個無漏剎那之間，交替四個有漏剎那來修習。第三是：在十二個無漏剎那之間，交替五個有漏剎那來修習。第二是成就的標準：

【English Translation】 Because the auto-commentary states that 'going' means approaching 'form'. Moreover, this noble 'going' now abandons the ninth affliction and engages in virtue, not engaging in non-virtue. Therefore, it is impossible for it to have afflictions. Hence, it is called 'never to return'. Second, 'approaching the formless' refers to: 'The other formless goers are four.' This means there are four types of those who approach the formless realm and do not return: the three of birth and death, plus the one named 'upper flow', making four. Third, 'the four who see the Dharma' are indicated by the phrase 'others here attain Nirvana'. This refers to those who, upon attaining the path of seeing, realize Nirvana in this very life, and are called 'the four who see the Dharma'. Fourth, regarding the 'never to return' who 'exhaust life', there are two explanations: the direct explanation and the incidental explanation of cultivating meditative stabilization. First: those who 'exhaust life' in the desire realm do not go to other realms, but realize Nirvana in dependence on the desire realm. Those who 'exhaust life' in the form realm do not go to other realms, because they reach the peak of existence. As for those who 'exhaust life' in the formless realm, they do not go to other realms. Therefore, there are three types of 'never to return' who 'exhaust life': those who 'exhaust life' in the desire realm, form realm, and formless realm. Therefore, those who 'exhaust life' in the desire realm do not degenerate from the fruit of 'exhausting life' in the higher realms, nor do they change their faculties. Second, regarding the manner of cultivating meditative stabilization, there are four aspects: the method of cultivation, the standard of accomplishment, the necessity of cultivation, and the result of cultivation. First: initially, one cultivates the alternating meditation of the fourth dhyana, because the parts of the fourth dhyana are equal, making it easy to alternate. This is further divided into the preparation for alternating meditation and the actual practice of alternating meditation. The preparation is divided into: alternating the small three, and alternating the medium six. First: between two uncontaminated moments, one alternates one contaminated moment and meditates. Alternating the medium six is: between four uncontaminated moments, one alternates two contaminated moments and meditates. The actual practice is divided into: alternating the large nine, alternating the very large twelve, and alternating the extremely large fifteen. First: between six uncontaminated moments, one alternates three contaminated moments and meditates. Second: between eight uncontaminated moments, one alternates four contaminated moments and meditates. Third: between twelve uncontaminated moments, one alternates five contaminated moments and meditates. Second is the standard of achievement:

---

དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ གཅིག་ལ་ཟག་མེད་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དང་། ཟག་བཅས་སྐད་ཅིག་མ་ལྔ་སྤེལ་ཏེ་སྒོམ་ནུས་པ་ནི། གྲུབ་པའི་ཚད་ཡིན། ཞེས་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་སྤྱི་པ་འདོད། སློབ་དཔོན་ནི་དེ་ལྟར་མ་ངེས་ ཏེ། དེ་འདྲའི་ནུས་པ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མ་གཏོགས་པ་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་རྒྱུན་ལྡན་པ་ལྔ་སྤེལ་ནས། སྦྱོར་བ་ཐུན་གཅིག་གི་ནང་དུ་བར་མ་ཆད་དུ་སྒོམ་ནུས་པ་ནི། ཤིན་ ཏུ་ཆེས་ཆེན་པོ་བཅོ་ལྔ་སྤེལ་བ་གྲུབ་པའི་ཚད། གསུམ་པ་ནི་ཕྱིར་མི་འོང་རྣམས་གནས་གཙང་མར་སྐྱེ་བ་ལེན་པའི་ཕྱིར་དུ་སྤེལ་སྒོམ་བྱེད། དགྲ་བཅོམ་པ་དབང་པོ་རྣོན་པོ་རྣམས་མཐོང་ཆོས་ལ་བདེར་གནས་ལས་མི་ཉམས་པའི་ཕྱིར་དུ་སྒོམ་པར་བྱེད། 4-1411 དབང་རྟུལ་རྣམས་ཉོན་མོངས་པའི་འཇིགས་པ་བརྒྱད་རིང་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་སྒོམ་པར་བྱེད། བཞི་པ་འབྲས་བུ་ནི། སྤེལ་སྒོམ་ལྔའི་འབྲས་བུ་རིམ་བཞིན་གནས་གཙང་མ་ལྔར་སྐྱེས་པ་ཡིན། ། ལྔ་པ་ལུས་ མངོན་བྱེད་ནི། འགོག་སྙོམས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་མི་འོང་ལུས་མངོན་བྱེད་ཡིན་ཏེ། སེམས་མེད་པའི་ལུས་ཀྱིས་འགོག་སྙོམས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཤེས་རབ་ ཀྱིས་ལུས་ཀྱི་འགོག་སྙོམས་མངོན་དུ་བྱེད་པས་ན། ལུས་མངོན་བྱེད་ཅེས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་གནས་ལ་ཞུགས་པ་དང་། འབྲས་གནས་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྲིད་ཉོན་བརྒྱད་མན་ཆད་ཟད་དགུ་སྤོང་ བའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ལ་གནས་བཞིན་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་ཆོས་ཅན། དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ། རང་གི་འབྲས་གནས་སུ་གྱུར་པའི་དགྲ་བཅོམ་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྟོགས་པ་ཐོབ་ཕྱིར་དུ་བརྩོན་པའི་ཉན་ ཐོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བར་ཆད་མེད་ལམ་དེ་ལ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཕྲ་རྒྱས་ཉོན་མོངས་པ་མཐའ་དག་སྤོང་བའི་ནུས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ། ཁྱད་ཆོས་ རྒྱས་པར་བཤད་པ། འབྲས་གནས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། སྲིད་ཉོན་དགུ་པ་ཟད་པའི་བྲལ་ཐོབ་དང་ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ཐོབ་པ་དེའི་ཚེ། མི་སློབ་པ་དགྲ་བཅོམ་པར་འཇོག 4-1412 གཉིས་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་གྱི་རྣམ་གཞག་དང་། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་འབྲས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ལ། ལམ་གང་གིས་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བ། བྲལ་ཐོབ་སྐྱེ་བའི་ཚུལ། ས་གང་གིས་ཆགས་པ་དང་བྲལ་ བ། ལམ་གྱི་དམིགས་རྣམ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི་འཇིག་རྟེན་འདས་ཀྱིས་ཞེས་སོགས་ལ་ཆགས་བྲལ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་བྲལ་ཐོབ་འཇོག་ན། ལམ་གང་གིས་གང་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ཞེ་ན། སྲིད་ རྩེ་ལས་འདས་ལམ་ཁོ་ནའི་ཆགས་བྲལ་བྱེད་དགོས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་དེ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། སྲིད་རྩེ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་པའི་གོང་སའི་ཉེར་བསྡོགས་དག་པ་བ་མེད་ པའི་ཕྱིར། དེ་ལས་ག

【現代漢語翻譯】 在最後時刻，如果能夠交替修習十個無漏剎那和一個有漏剎那，那就是成就的標誌。這是分別說部（Vaibhashika）的共同觀點。但阿阇黎（Acharya）並不一定這樣認為，因為這種能力只有圓滿的佛陀才具備。如果能夠連續修習五個無漏剎那，並在一個修法時段內不間斷地修習，那麼交替修習十五個剎那，就是成就的標誌。 第三種情況是，不還果（Anagamin）爲了往生凈居天而進行交替修習。阿羅漢（Arhat）中的利根者爲了不從現法樂住中退失而進行修習。鈍根者爲了長久遠離八種煩惱的怖畏而進行修習。第四個果是，交替修習五種果，依次往生五凈居天。 第五個是身證（Kaya-sakshi），爲了獲得滅盡定（nirodha-samapatti），不還果是身證。不還果是身證，因為他們以無心之身現證滅盡定。由於以智慧現證身的滅盡定，所以稱為身證。第四個是阿羅漢向果位趨入的狀態，包括趨入和果位兩種狀態。第一個是，不還果安住于無間道（anantarya-marga），直至斷除八品欲界煩惱及以下乃至九品修道所斷煩惱，因此，不還果趨入阿羅漢果位，因為他是爲了獲得自己果位，即阿羅漢果位的證悟而精進的聲聞（shravaka）。 此無間道被稱為金剛喻定（vajropama-samadhi），因為它具有斷除一切微細煩惱的能力。第二種包括總說、廣說特點和果位的差別三個方面。第一個是，當第九品有頂天煩惱斷盡，獲得解脫和滅盡，並且了知不生時，就被安立為無學阿羅漢。 第二種包括離貪的分類和沙門果的分類兩種。第一種包括以何道離貪、獲得解脫的方式、以何地離貪和道的所緣行相四種。第一個是以出世間道等，如果以離貪的力量安立解脫，那麼以何道對何者離貪呢？必須以超越有頂天的道才能離貪，因為世間道無法對此離貪。因為沒有高於有頂天的近分定（samipacarasamadhi）能夠離貪。

【English Translation】 At the final moment, the ability to alternate between ten uncontaminated moments and one contaminated moment is a sign of accomplishment. This is the common view of the Vaibhashikas. However, the Acharya does not necessarily agree, as such ability is only possessed by fully enlightened Buddhas. If one can continuously cultivate five uncontaminated moments and practice uninterruptedly within a single session, then alternating fifteen moments is a sign of accomplishment. The third case is that Anagamins practice alternation in order to be reborn in the Pure Abodes. Arhats with sharp faculties practice in order not to decline from the bliss of the present life. Those with dull faculties practice in order to permanently avert the fear of the eight afflictions. The fourth result is that the five fruits of alternating practice lead to rebirth in the five Pure Abodes in sequence. The fifth is Kaya-sakshi (body witness), the Anagamin is a body witness in order to attain Nirodha-samapatti (cessation attainment). The Anagamin is a body witness because they directly realize Nirodha-samapatti with a mind-less body. Because the cessation attainment of the body is realized through wisdom, it is called Kaya-sakshi. The fourth is the state of an Arhat entering the fruit, including both the entering and the fruit states. The first is that the Anagamin abides in the anantarya-marga (path of immediate consequence) until the eight afflictions of the desire realm and below, up to the ninth affliction to be abandoned by the path of cultivation, are exhausted. Therefore, the Anagamin enters the state of Arhat, because he is a Shravaka (listener) who strives to attain the realization of his own fruit state, which is the Arhat fruit. This anantarya-marga is called Vajropama-samadhi (diamond-like concentration), because it has the power to abandon all subtle afflictions. The second includes three aspects: general explanation, detailed explanation of characteristics, and the differences in fruit states. The first is that when the ninth affliction of the peak of existence is exhausted, liberation and cessation are attained, and the knowledge of non-arising is obtained, then one is established as a non-learner Arhat. The second includes two categories: the classification of detachment from desire and the classification of the fruits of the ascetic path. The first includes four aspects: by which path is one detached from desire, the manner of obtaining liberation, by which ground is one detached from desire, and the aspects of the object of the path. The first is by the supramundane path, etc. If liberation is established by the power of detachment from desire, then by which path is one detached from what? It must be by the path that transcends the peak of existence, because the mundane path cannot detach from it. Because there is no samipacarasamadhi (approaching concentration) higher than the peak of existence that can detach from it.

---

ཞན་ཅི་ཡང་མེད་མན་ཆད་ལ། འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་གཉིས་ཀས་ཆགས་བྲལ་བྱེད་པ་ཡོད་དེ། གོང་སའི་ཉེར་བསྡོགས་དག་པ་པས། འོག་མ་ལ་ཆགས་བྲལ་ བྱེད་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་ཡིས་ཞེས་སོགས་ལ། ལམ་གང་གིས་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་བྲལ་ཐོབ་གང་སྐྱེ་བ་ཡིན་སྙམ་ན། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱི་ཆགས་བྲལ་བྱས་ པའི་ཚེ། བྲལ་ཐོབ་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་གཉིས་ཀ་སྐྱེ་བ་ཡོད། འཕགས་ལམ་ཟག་མེད་ཀྱིས་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་བྲལ་ཐོབ་ཟག་མེད་ཁོ་ན་སྐྱེ་བ་ཡིན། དེ་ལ་མངོན་པ་བ་ཁ་ཅིག འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་ལམ་གྱིས་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་ཚེ་བྲལ་ཐོབ་ཟག་བཅས་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། 4-1413 འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་དབང་རྟུལ་དབང་རྣོན་དུ་འཕོས་པའི་ཚེ་བྲལ་ཐོབ་ཟག་བཅས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་ཚེ་དབང་པོ་འཕོས་པ་དང་། དབང་རྟུལ་གྱིས་བསྡུས་པའི་བྲལ་ཐོབ་ ཟག་མེད་བཏང་ལ། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། དེ་འགོག་པ་ནི། སྲིད་རྩེའི་ཞེས་སོགས་ལ་སྲིད་ཉོན་བརྒྱད་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་དབང་རྟུལ་དབང་རྣོན་དུ་འཕོས་པའི་ཚེ། བྲལ་ཐོབ་ཟག་བཅས་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་དབང་པོ་འཕོས་པས་བྲལ་ཐོབ་ཟག་མེད་བཏང་། སྲིད་ཉོན་བརྒྱད་པ་དང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། འདོད་པའི་རྟེན་གྱིས་ཕྱིར་མི་འོང་བསམ་གཏན་དང་ པོར་སྐྱེས་པའི་ཚེ། བྲལ་ཐོབ་ཟག་བཅས་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་ཚེ་བྲལ་ཐོབ་ཟག་མེད་བཏང་། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ས་གང་གིས་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བ་ནི། བསམ་གཏན་དང་ པོའི་ཉེར་བསྡོགས་མི་ལྕོགས་མེད་ཟག་མེད་ཀྱི་གོང་ས་འོག་ས་ཐམས་ཅད་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་པར་དེའི་ཤུགས་ལས་ཉེར་བསྡོགས་དག་པ་བས་འོག་ས་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་ཀྱིས་གོང་ས་ལ་ཆགས་བྲལ་ མི་ནུས་སོ། །འོ་ན་ཉེར་བསྡོགས་ཀྱིས་ཆགས་བྲལ་བྱས་མ་ཐག་དངོས་གཞི་མངོན་དུ་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན། འདོད་པ་བསམ་གཏན་དང་པོ། བསམ་གཏན་གཉིས་པས་ཏེ། ས་གསུམ་ལས་རྒྱལ་ཏེ། ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་ཉེར་བསྡོགས་ཀྱི་དེ་མ་ཐག་བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཡོད་ཅིང་། 4-1414 ཉེར་བསྡོགས་དང་རྣམ་གྲོལ་གྱི་གཞི་མཐུན་ཡང་ཡོད་དེ། དེ་གསུམ་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་ནི་ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་ཞིང་། དངོས་གཞི་དགའ་བདེ་ཅི་རིགས་པ་དང་ལྡན་པར་ཡོད་པས་ཚོར་བ་ འཕོ་མ་ཐུབ་པ་སྲིད་ལ། དེ་ལས་གོང་མ་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཉེར་བསྡོགས་དང་དངོས་གཞི་ནི། ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་ཉེར་བསྡོགས་ཀྱི་དེ་མ་ཐག་དངོས་གཞི་ མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཉེར་བསྡོགས་ཁོ་ནའི་ཆགས་བྲལ་བྱེད་པ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ངེས་ཏེ་ཟག་མེད་ཀྱིས་དངོས་གཞི་བརྒྱད་ཀྱིས་རང་ས་གོང་ས་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེ

【現代漢語翻譯】 如果沒有任何遺漏，那麼是否存在既能斷除世間道，又能斷除出世間道的（情況）呢？存在，因為上地的近分定（指上層禪定的預備階段）能夠斷除下地（的煩惱）。 第二，關於『由世間道』等，如果有人想知道通過哪條道路斷除（煩惱），以及通過斷除的力量會產生什麼樣的解脫，那麼，通過世間道的斷除，會產生有漏和無漏兩種解脫。通過聖道（無漏道）斷除（煩惱），只會產生無漏解脫。對此，一些論師認為，通過出世間道斷除（煩惱）時，也會產生有漏解脫，因為當欲界第九品煩惱斷除后，不還果的鈍根者轉變為利根者時，會具有有漏解脫。因為那時根器已經轉變，捨棄了由鈍根所包含的無漏解脫，並且不再具有欲界第九品煩惱。爲了反駁這種觀點，（下面說）『有頂』等，當斷除有頂的第八品煩惱后，不還果的鈍根者轉變為利根者時，會具有有漏解脫，因為他的根器轉變，捨棄了無漏解脫，並且不再具有有頂的第八品煩惱。此外，當欲界的有情轉生到初禪時，會具有有漏解脫，因為那時捨棄了無漏解脫，並且不再具有欲界第九品煩惱。 那麼，哪個地能夠斷除和脫離（煩惱）呢？初禪的近分定（預備階段）以其不可戰勝的無漏力量，能夠斷除所有下地和上地的（煩惱），但近分定只能斷除下地的（煩惱），而不能斷除上地的（煩惱）。那麼，近分定斷除（煩惱）后，立即會現證根本定（正式禪定）嗎？（並非如此，）欲界、初禪、二禪，這三個地可以超越，斷除（煩惱）的近分定之後，立即會現證禪定的根本定。近分定和解脫的所依也有相同之處，因為這三者的近分定都與舍受相應，而根本定則與喜樂等相應，因此不可能轉變感受。而從更高的四禪開始，近分定和根本定都與舍受相應，因此近分定之後會立即現證根本定。那麼，是否只有近分定才能斷除（煩惱）呢？不一定，無漏的八種根本定也能斷除自己地和上地的（煩惱）。

【English Translation】 If there is nothing missing, is there a way to abandon both the mundane and supramundane paths? Yes, because the higher proximity concentration (referring to the preparatory stage of higher dhyanas) can abandon the lower ground (of afflictions). Second, regarding 'by the mundane path' etc., if someone wants to know by which path afflictions are abandoned, and what kind of liberation arises through the power of abandonment, then through the abandonment of the mundane path, both contaminated and uncontaminated liberation arise. Through the abandonment of the noble path (uncontaminated path), only uncontaminated liberation arises. Regarding this, some scholars believe that when afflictions are abandoned through the supramundane path, contaminated liberation also arises, because when the ninth level of afflictions of the desire realm is abandoned, the dull-witted Anagamin (Non-Returner) transforms into a sharp-witted one, and possesses contaminated liberation. Because at that time, the faculties have changed, the uncontaminated liberation included by the dull faculties is abandoned, and the ninth level of afflictions of the desire realm is no longer possessed. To refute this view, (it is said below) 'the peak of existence' etc., when the eighth level of afflictions of the peak of existence is abandoned, the dull-witted Anagamin transforms into a sharp-witted one, and becomes endowed with contaminated liberation, because his faculties change, abandoning uncontaminated liberation, and no longer possessing the eighth level of afflictions of the peak of existence. Furthermore, when a being from the desire realm is born into the first dhyana, they become endowed with contaminated liberation, because at that time, uncontaminated liberation is abandoned, and the ninth level of afflictions of the desire realm is no longer possessed. So, which ground can abandon and detach from (afflictions)? The proximity concentration (preparatory stage) of the first dhyana, with its invincible uncontaminated power, can abandon all lower and higher grounds (of afflictions), but the proximity concentration can only abandon the lower ground (of afflictions), and cannot abandon the higher ground (of afflictions). Then, after the proximity concentration abandons (afflictions), will the fundamental concentration (formal dhyana) be immediately realized? (Not necessarily,) the desire realm, the first dhyana, and the second dhyana, these three grounds can be transcended, and after the proximity concentration abandons (afflictions), the fundamental concentration of dhyana will be immediately realized. The proximity concentration and the basis of liberation also have similarities, because the proximity concentration of these three are all associated with equanimity, while the fundamental concentration is associated with joy and happiness, so it is impossible to transform the feeling. From the higher fourth dhyana onwards, both the proximity concentration and the fundamental concentration are associated with equanimity, so the fundamental concentration will be immediately realized after the proximity concentration. Then, is it only the proximity concentration that can abandon (afflictions)? Not necessarily, the eight uncontaminated fundamental concentrations can also abandon their own ground and higher grounds (of afflictions).

---

ད་པ་ཡོད་ པའི་ཕྱིར། དངོས་གཞི་བརྒྱད་ནི་བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཙམ་ཁྱད་གཉིས། བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་གསུམ་གཟུགས་མེད་དང་པོ་གསུམ་གྱི་དངོས་གཞི་བརྒྱད་ལ་བྱེད་དོ། །བཞི་པ་དམིགས་རྣམ་ལ། དངོས་དང་དཀྱུས་ མ་གཉིས། དང་པོ་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཞེས་སོགས་ལ། འོག་ས་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་ཟིན་པའི་སྙོམས་འཇུག་དག་པ་རྣམས་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། དེ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་བཞིན་པའི་ སྙོམས་འཇུག་དག་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་ལ། དང་པོ་ནི། གོང་ས་དམིགས་ནས་ཞི་བའི་རྣམ་པ་ཅན། གཉིས་པ་ནི། འོག་ས་ལ་དམིགས་ནས་རགས་པའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན། 4-1415 གཉིས་པ་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཁྱད་ཆོས་གསུམ་སྟེ། ཟད་པ་ཤེས་པ། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ། མི་སློབ་པ་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་སྤངས་ པའི་ཤེས་རབ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཤེས་རབ། དེ་ཡང་དགྲ་བཅོམ་པ་དབང་རྣོན་མི་གཡོ་བ་རྣམས་ནི། གཉིས་ཀ་དང་ལྡན། དབང་རྟུལ་རྣམས་ནི་དང་པོ་ལྡན། དགྲ་བཅོམ་ པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་། མི་སློབ་པ་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་གཉིས་དང་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་འབྲས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ལ། ངོ་བོ་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པ། དོགས་དཔྱོད། འགྲུབ་ཚུལ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་ནི་ཟག་མེད་བར་ཆེད་མེད་ལམ་མོ། །དེའི་འབྲས་བུ་ལ་རྩ་བའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། འདུས་བྱས་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དང་། འདུས་མ་བྱས་འགོག་ པའི་བདེན་པ་གཉིས། ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། བརྒྱད་བཅུ་རྩ་དགུ་ཡོད་དེ། སྤང་བྱ་དེ་ལ་མཐོང་སྤང་བརྒྱད། སྒོམ་སྤང་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གཅིག་སྟེ། བརྒྱད་ཅུ་རྩ་དགུར་ཡོད། དེ་ལ་གྲོལ་བའི་ རྣམ་གྲོལ་ལམ་ལ་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་དགུ། དེ་སྤངས་པའི་འགོག་བདེན་ཡང་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་དགུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། དེ་མི་འཐད་དེ་མདོ་ལས། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་རྒྱུན་ཞུགས། ཕྱིར་འོང་། 4-1416 ཕྱིར་མི་འོང་། དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་དང་བཞིར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། སྐྱོན་དེ་མེད་དེ། མདོ་ལས་འབྲས་བུ་ལ་བཞིར་བཞག་པ་ནི། ཁྱད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར། ། ཁྱད་ཆོས་ ལྔ་ནི། ཞུགས་ལམ་སྔོན་དུ་སོང་བ། འབྲས་གནས་ཀྱི་རྟོགས་པ་ཐོབ་པ། མཐོང་སྤང་ཉོན་མོངས་པ་ཟད་པར་སྤངས་པ། མཐོང་ལམ་ཆོས་ཤེས། རྗེས་ཤེས་ལ་སོགས་པའི་ཤེས་པ་བརྒྱད་ཚན་ཐོབ་པ། བདེན་ བཞི་མི་རྟག་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་དྲུག མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་རྟོགས་པ་སློབ་པའོ། །ཁོ་ན་རེ། བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་ལ་གནས་པའི་ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ ལ་བྲལ་ཐོབ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཐོབ་པ་འཛིན་པའི་ཕྱིར། དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་གྱི་འབྲས་བུ་དེ་ཉིད་ལ། ཚངས་ཚུལ་ཞེ

【現代漢語翻譯】 因此，八個正行是初禪的正行，有兩個差別。后三個禪是前三個無色界的八個正行。第四個是所緣行相，分為實和略兩種。第一種是『世間者』等。下地已離貪著的等持是世間解脫，或正在進行離貪著的等持是世間的無間道。第一種是以上地為所緣，具有寂靜的行相。第二種是以低地為所緣，具有粗大的行相。 第二種是阿羅漢具有三種特點：知盡、知不生、不學者正見。第一種是斷除煩惱的智慧。第二種是不可能從那退失的智慧。其中，利根不動阿羅漢具有兩者。鈍根者具有第一種。所有阿羅漢都具有知盡和不學者正見。第二，關於沙門果的分類，分為本體和差別，以及疑問解答和成就方式三部分。第一部分，沙門的行持是無漏無間道。從根本上分，其果分為有為解脫道和無為滅諦兩種。從支分上分，有八十九種，即所斷的見所斷八種，修所斷八十一種，共八十九種。因此，解脫的解脫道有八十九種，斷除它們的滅諦也有八十九種。 第二部分，這不合理，因為經中說沙門果有四種：預流果、一來果、不來果、阿羅漢果。如果這樣說，那麼就沒有錯誤，因為經中將果分為四種是基於具備五種特點。這五種特點是：先入道，獲得果位的證悟，完全斷除見所斷煩惱，獲得見道法智、類智等八種智慧，以及現證苦等四諦的十六行相的證悟。 有人問：既然第十六剎那的道是安住于類智的離貪，並且先已離貪，那麼不來者的相續中，會持有離貪所得的無漏法，因此，沙門行的果就是梵行。

【English Translation】 Therefore, the eight actualities are the actualities of the first dhyana, with two differences. The latter three dhyanas are the eight actualities of the first three formless realms. The fourth is the object and aspect, divided into actual and abbreviated. The first is 'worldly ones' and so on. The pure samadhis that have abandoned attachment to the lower realms are worldly liberation, or the pure samadhis that are in the process of abandoning attachment are the worldly immediate path. The first is with the higher realm as the object, having a peaceful aspect. The second is with the lower realm as the object, having a coarse aspect. The second is that Arhats have three characteristics: knowing exhaustion, knowing non-arising, and the correct view of non-learners. The first is the wisdom of abandoning afflictions. The second is the wisdom of impossibility of falling back from that. Among them, sharp-witted, immovable Arhats possess both. Dull-witted ones possess the first. All Arhats possess both knowing exhaustion and the correct view of non-learners. Second, regarding the classification of the fruits of the ascetic path, it is divided into the essence and distinctions, as well as questions and answers, and the manner of accomplishment. The first part, the conduct of a Shramana is the unpolluted immediate path. Fundamentally, its fruit is divided into two types: conditioned liberation path and unconditioned cessation truth. From the perspective of limbs, there are eighty-nine, namely, the eight to be abandoned by seeing, and the eighty-one to be abandoned by meditation, totaling eighty-nine. Therefore, the liberation path of liberation has eighty-nine, and the cessation truth of abandoning them also has eighty-nine. The second part, this is unreasonable because the sutra says that the fruits of the ascetic path are four: Stream-enterer, Once-returner, Non-returner, and Arhat. If it is said like this, then there is no error, because the sutra divides the fruits into four based on possessing five characteristics. These five characteristics are: having previously entered the path, having attained the realization of the fruit position, having completely abandoned the afflictions to be abandoned by seeing, having attained the eight wisdoms such as the knowledge of the Dharma of the path of seeing, the knowledge of subsequent, and the realization of the sixteen aspects of the four truths such as impermanence. Someone asks: Since the path of the sixteenth moment is the detachment residing in the subsequent knowledge, and detachment has already occurred, then in the continuum of the Non-returner, there will be the holding of the unpolluted Dharma obtained from detachment, therefore, the fruit of the Shramana path is the Brahmacharya.

---

ས་ཀྱང་བྱ། ཚངས་པའི་འཁོར་ལོ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། ཚངས་པ་དང་ཚུལ་མཚུངས་པའི་སྟོན་ པའི་ཆོས་འཁོར་བསྐོར་བ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། དེས་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་སྤྱིའི་ལུགས་ལ། མཐོང་ལམ་ལ་ཆོས་འཁོར་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱལ་པོ་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་ཆོས་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་དེ་ཡུལ་གཞན་དུ་མྱུར་དུ་འགྲོ་བར་བྱེད། མངའ་འབངས་མ་རྒྱལ་བ་ལས་རྒྱལ་བ་དང་། རྒྱལ་བ་གོང་འཕེལ་དུ་བྱེད། ཡུལ་མཐོ་བ་ལས་འཕར། དམའ་ལས་འབབ་པར་བྱེད་པ་བཞིན་དུ། 4-1417 མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་བར་མ་ཆད་དུ་སྐྱེ་བ་དང་། མཐོང་སྤང་ཉོན་མོངས་པ་གསར་པ་རྣམས་སྤོང་བ་དང་། སྤངས་པའི་རྟོགས་པ་གོང་འཕེལ་དུ་བྱེད། ཁམས་གོང་མ་ལ་དམིགས་ནས་འཕར། འོག་ མ་ལ་དམིགས་ནས་འབབ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོག་ན་རེ། མཐོང་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་འཕགས་ལམ་བརྒྱད་པ་ལ་ཆོས་འཁོར་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་ ཆོས་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། རྒྱལ་པོས་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་བརྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ། སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད། གཅོད་པར་བྱེད་པའི་རྩིབས་གསུམ་དང་ལྡན་པ་བཞིན་དུ། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ པོ་དེ་ཡང་བསྡུ་ན། བསླབ་པ་གསུམ་དུ་འདུ་ཞིང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི། བརྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ་དང་ཆོས་མཚུངས། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བསླབ་པ་ནི། སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད་དང་ ཆོས་མཚུངས། ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་རྩིབས་དང་ཚུལ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ཐོབ་ཚུལ་ནི། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་རིམ་གྱིས་པའི་ཕྱིར་འོང་། ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་ནི། སྔར་མེད་གསར་དུ་སྐྱེ་བར་འདོད་པའི་རྟེན་ལ་ཐོབ། ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་གི་ཕྱིར་འོང་ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་སྔར་མེད་གསར་དུ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་རྟེན་ལ་འདོད། དགྲ་བཅོམ་འབྲས་བུ་ནི། 4-1418 སྔར་མེད་གསར་དུ་སྐྱེ་བ་ཁམས་གསུམ་ཀའི་རྟེན་ལ་ཐོབ་པ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་གསུམ་ནི། འདོད་པ་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་རྟེན་ལ་ཐོབ་དགོས། བར་པ་གཉིས། མཐོང་ལམ་ལ་ལམ་རྗེས་བཟོད་ ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་དགོས། དེ་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན་དུ་ངེས། ཕྱི་མ་ནི། འདོད་པ་གཟུགས། གཟུགས་མེད་གསུམ་གྱི་རྟེན་ལ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། མཐོང་ལམ་ལ་ལམ་རྗེས་བཟོད་རྟེན་དུ་ངེས་ཏེ། ཁམས་གོང་གི་ རྟེན་ལ་དེ་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁམས་གོང་དུ་སྙོམས་འཇུག་གི་བདེ་བ་ལ་ཆགས་ནས་འཕགས་ལམ་རྟེན་པར་བྱེད་པའི་ཡིད་སྐྱོ་ཤས་དྲག་པོ་ལྡན་པ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཕྱིར་ མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་སྔར་མེད་གསར་ཐོབ་འདོད་པའི་རྟེན་ལ་ངེས་ཀྱིས། ཐོབ་ཟིན་གནས་པ་ཁམས་གོང་གི་རྟེན་ལ་ཡང་ཡོད་དེ། མདོ་ལས། བར་མ་དོ་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་ནས་ གོང་

【現代漢語翻譯】 也被稱為『地』，也被稱為『梵天之輪』，因為這來自於與梵天和方式相似的導師所轉的法輪。因此，按照分別說部（Vaibhashika）的普遍觀點，見道被稱為『法輪』，因為它與轉輪王的寶輪相似。轉輪王的輪寶能迅速前往其他地方，使未征服的領土被征服，已征服的領土得到發展，從高處升起，從低處降下。 同樣，見道在十五個剎那間不間斷地生起，捨棄新的見道所斷煩惱，增長已捨棄的證悟，緣于更高的界而升起，緣于較低的界而降下。尊者妙音說，見道的自性是八聖道分，被稱為『法輪』，因為它與轉輪王的寶輪相似。正如國王依賴於輪寶的中心（lTe ba，樞紐），聚集的輪輞（sdud pa'i mu khyud，圓周），和切割的輪輻（gcod par byed pa'i rtsibs，輻條）一樣，八聖道分也可以歸納為三學：戒學與中心相似，定學與輪輞相似，慧學與輪輻相似。 第三個是獲得的方式：預流果是逐漸獲得的，一來果、不還果是在想要全新產生的所依上獲得。對於已離欲的先前的預流果、一來果，不還果是在想要全新獲得的所依上獲得。阿羅漢果是在想要全新產生的三界所依上獲得。前三個必須在已離欲界的所依上獲得，中間兩個必須依賴於見道上的道類忍而獲得，這必定是欲界的所依。最後一個是在欲界、色界、無色界三種所依上獲得。見道必定是道類忍的所依，因為更高的界沒有這種生起，因為在更高的界中，由於貪執于等持的安樂，沒有強烈的厭離心來作為聖道的所依。因此，不還果必定是在想要全新獲得的所依上獲得，但已獲得的安住也可以在更高的界的所依上存在。如經中所說：『在中陰界完全從輪迴中解脫』等等。

【English Translation】 It is also called 'Earth', and also called 'Wheel of Brahma', because it comes from the Dharma wheel turned by a teacher who is similar to Brahma in manner and method. Therefore, according to the general view of the Vaibhashikas (分別說部), the Path of Seeing (mThong lam, 見道) is called 'Dharma Wheel', because it is similar to the precious wheel of a Chakravartin (轉輪王). The wheel of a Chakravartin quickly goes to other places, causing unconquered territories to be conquered, conquered territories to be developed, rising from high places, and descending from low places. Similarly, the Path of Seeing arises continuously in fifteen moments, abandoning new afflictions to be abandoned by the Path of Seeing, increasing the realization of what has been abandoned, rising by focusing on the higher realms, and descending by focusing on the lower realms. The venerable Yang Drak (dByangs sGrog) says that the nature of the Path of Seeing, the eightfold noble path, is called 'Dharma Wheel', because it is similar to the precious wheel of a Chakravartin. Just as a king relies on the hub (lTe ba) of the precious wheel, the gathering rim (sdud pa'i mu khyud), and the three cutting spokes (gcod par byed pa'i rtsibs), the eightfold noble path can also be summarized into the three trainings: the training in ethics is similar to the hub, the training in concentration is similar to the rim, and the training in wisdom is similar to the spokes. The third is the way of attainment: the Stream-enterer fruit (རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་, rgyun zhugs kyi 'bras bu, Srotapanna-phala, 預流果) is gradually obtained, while the Once-returner fruit (ཕྱིར་འོང་གི་འབྲས་བུ་, phyir 'ong gi 'bras bu, Sakrdagamin-phala, 一來果) and the Non-returner fruit (ཕྱིར་མི་འོང་གི་འབྲས་བུ་, phyir mi 'ong gi 'bras bu, Anagamin-phala, 不還果) are obtained on the basis of wanting to newly arise. For the previously attained Stream-enterer and Once-returner who are free from desire, the Non-returner fruit is obtained on the basis of wanting to newly attain. The Arhat fruit (དགྲ་བཅོམ་འབྲས་བུ་, dgra bcom 'bras bu, Arhat-phala, 阿羅漢果) is obtained on the basis of wanting to newly arise in the three realms. The first three must be obtained on the basis of being free from desire in the desire realm, the middle two must be obtained by relying on the Path of Seeing's Path of Preparation Patience (lam rjes bzod), which must be based in the desire realm. The last one is obtained on the basis of the three realms of desire, form, and formless. The Path of Seeing must be the basis of the Path of Preparation Patience, because there is no such arising in the higher realms, because in the higher realms, due to attachment to the bliss of meditative absorption, there is no strong renunciation to serve as the basis for the noble path. Therefore, the Non-returner fruit must be obtained on the basis of wanting to newly obtain, but the already obtained abiding can also exist on the basis of the higher realms. As it says in the sutra: 'Completely liberated from samsara in the intermediate state (bar ma do)' etc.

---

དུ་འཕོ་བས་བར་ལྔ་ནི་འདོད་པའི་ཁམས་འདིར་རྩོམས་ཤིག ཁམས་གོང་མར་དེ་མཐར་ཕྱིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་དགྲ་བཅོམ་འབྲས་གནས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ལ། མཚན་གཞིའི་སྒོ་ནས་ དྲུག་ཏུ་དབྱེ། འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པ་ཡོད་མེད་དཔྱད། དབང་པོ་འཕོ་བའི་ཚུལ། དགྲ་བཅོམ་པ་དགུར་ཡོད་ཚུལ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། དགྲ་བཅོམ་འབྲས་གནས་ལ་དྲུག་སྟེ། ཡོངས་སུ་ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན། 4-1419 འཆི་བར་སེམས་པའི་ཆོས་ཅན། རྗེས་སུ་བསྲུང་བའི་ཆོས་ཅན། གནས་པ་ལས་གཞན་དུ་མི་བསྐྱོད་པ་དང་། རྟོགས་པའི་སྐལ་བ་ཅན་དང་། མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་གྱི་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་དྲུག་ཡོད་པའི་ ཕྱིར། དང་པོ་ལྔ་ལ། དད་པས་མོས་པ་ལས་སྐྱེ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དབང་རྟུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་ལ་དུས་སྦྱོར་གྱི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྣམ་གྲོལ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གོང་ནས་ གོང་དུ་འཕེལ་བ། ནད་མེད་པ་སོགས་ཀྱི་དུས་ལ་ལྟོས་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར། མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་ལ་མི་གཡོ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འགལ་རྐྱེན་གྱིས་རིགས་འབྲས་བུ་ལ་གཡོ་བར་མི་ནུས་ པའི་ཕྱིར། དུས་སྦྱོར་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། རྣམ་གྲོལ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ནད་མེད་པ་སོགས་ཀྱིས་དུས་ལ་མི་ལྟོས་པའི་ཕྱིར། མཐོང་ཐོབ་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དབང་རྣོན་ཁོ་ན་ལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་དྲུག་པོ་འདི་དག་དང་པོ་ཉིད་ནི་རིགས་སོ་སོར་ངེས་པ་ཡིན་ནམ། དབང་པོ་སྦྱངས་པ་ལས་རིགས་སོ་སོར་ངེས་པ་ཡིན་སྙམ་ ན། ཁ་ཅིག་དང་པོ་ཉིད་ནས་དགྲ་བཅོམ་པ་དྲུག་པོ་དེའི་རིགས་སོ་སོར་ངེས་ཏེ། སློབ་པ་ལ་དེ་དྲུག་གི་རིགས་ཅན་དྲུག འཕགས་པ་མ་ཡིན་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ལ་ཡང་དེའི་རིགས་ཅན་དུ་སོ་སོར་ངེས་པའི་ཕྱིར། 4-1420 ཁ་ཅིག་དབང་པོ་སྦྱངས་པ་ལས་དེ་དྲུག་གི་རིགས་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། སྒོམ་པའི་དབང་པོ་སྦྱངས་པ་ལས་དེ་དྲུག་གི་རིགས་ཅན་གོང་ནས་གོང་དུ་འཕོ་བ་ཡོད། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ ལ་ཡང་འགྱུར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མཐོང་ལམ་གྱི་ངང་ནས་དབང་པོའི་ཕོ་བ་ནི་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་བར་པ་བཞི་ནི་རང་གི་རིགས་ལས་ཉམས་པ་ཡོད་དེ། རང་གི་རིགས་ ལས་ཉམས་ནས་འོག་མ་འོག་མར་འགྱུར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ལྔ་ནི། འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པ་ཡོད་དེ། དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་ནས་ཕྱིར་མི་འོང་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པ་མེད་དེ། དེ་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་གཉིས་ཀྱིས་བརྟན་པར་བྱས་པའི་ཕྱིར། ཡོངས་སུ་ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་ལ་ནི་རིགས་ལས་ཉམས་པ་མེད་ དེ། དེ་ལས་རིགས་དམའ་བའི་དགྲ་བཅོམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཉམས་པའི་ཚུལ་ལ། ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ། མ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ། ཉེར་སྤྱད་ལས་ཉམས་པ། ཉམས་པ

【現代漢語翻譯】 由於轉移，五種（煩惱）在這個欲界中生起，在上界則會達到圓滿。』因此這樣說。第三，關於阿羅漢果位的分類，從本體的角度可以分為六種。考察從果位退失的情況，以及根器轉移的方式，還有阿羅漢存在的九種情況等四方面。 第一方面是：阿羅漢果位有六種，即：退法阿羅漢、思法阿羅漢、護法阿羅漢、安住阿羅漢、堪達阿羅漢和不動法阿羅漢。前五種被稱為『信解阿羅漢』，因為他們根器遲鈍。他們也被稱為『時解脫阿羅漢』，因為解脫的等持需要不斷增上，依賴於無病等條件。不動法阿羅漢被稱為『不動』，因為違緣無法動搖其果位。也被稱為『時解脫』，因為顯現解脫的等持不依賴於無病等條件。他們也被稱為『見至阿羅漢』，因為他們只屬於利根者。 那麼，這六種阿羅漢從一開始就決定了各自的類別嗎？還是通過調伏根器來決定各自的類別呢？有些人認為，從一開始就決定了這六種阿羅漢的類別，因為有六種具有這六種類別特徵的學道者，以及未成為聖者的凡夫俗子也各自決定了其類別。 有些人認為，通過調伏根器可以改變這六種阿羅漢的類別，因為通過修習調伏根器，可以從較低的類別向上轉移。凡夫俗子也可以改變。但在見道位中，不存在根器的轉移。第二方面是：中間四種阿羅漢會從自己的類別中退失，因為他們會從自己的類別退失，轉變為更低的類別。前五種阿羅漢會從果位退失，因為他們會從阿羅漢的果位退失，轉變為不還果。但不會從入流果退失，因為它已經通過世間道和出世間道兩種方式得到了穩固。退法阿羅漢不會從類別退失，因為沒有比他更低的阿羅漢類別。關於退失的方式，有從獲得退失、從未獲得退失、從串習退失、退失……

【English Translation】 Because of the transformation, the five (afflictions) arise in this desire realm, and in the upper realms, they will reach perfection.' Therefore, it is said. Third, regarding the classification of the Arhat fruit position, it can be divided into six types from the perspective of the entity. Examine the situation of falling from the fruit position, the way of transferring faculties, and the four aspects of the existence of nine types of Arhats. The first aspect is: There are six types of Arhat fruit positions, namely: the Arhat of declining Dharma, the Arhat of thinking Dharma, the Arhat of protecting Dharma, the Arhat of abiding Dharma, the Arhat of attaining Dharma, and the Arhat of immovable Dharma. The first five are called 'Faith-liberated Arhats' because they have dull faculties. They are also called 'Timely-liberated Arhats' because the samadhi of liberation needs to be continuously increased and depends on conditions such as being free from illness. The Arhat of immovable Dharma is called 'immovable' because adverse conditions cannot shake its fruit position. It is also called 'Timely-liberated' because the manifestation of the samadhi of liberation does not depend on conditions such as being free from illness. They are also called 'Vision-attained Arhats' because they only belong to those with sharp faculties. So, are these six types of Arhats determined from the beginning to be of their respective categories? Or are their respective categories determined by taming the faculties? Some people think that from the beginning, the categories of these six types of Arhats are determined, because there are six types of learners who have the characteristics of these six categories, and ordinary people who have not become saints also determine their categories separately. Some people think that by taming the faculties, the categories of these six types of Arhats can be changed, because by practicing taming the faculties, one can transfer from a lower category to a higher one. Ordinary people can also change. But in the path of seeing, there is no transfer of faculties. The second aspect is: the four middle Arhats will fall from their own categories, because they will fall from their own categories and transform into lower categories. The first five types of Arhats will fall from the fruit position, because they will fall from the fruit position of Arhat and transform into the fruit of non-return. But they will not fall from the fruit of stream-entry, because it has been stabilized by both the worldly path and the transcendental path. The Arhat of declining Dharma will not fall from the category, because there is no lower category of Arhat than him. Regarding the way of falling, there is falling from attainment, falling from non-attainment, falling from habituation, falling...

---

་གསུམ་ཡོད་ཅིང་། སྟོན་པ་སངས་ རྒྱས་ནི། ཉེར་སྤྱད་ལས་ཉམས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སློབ་ལམ་རྣམས་ཐོབ་བྱར་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར། མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་ནི། ཉེར་སྤྱད་དང་མ་ཐོབ་པ་གཉིས་ལས་ཉམས། དང་པོ་ཡིན་ཏེ། 4-1421 གོང་དེའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཡིན་ཏེ། རང་རྒྱུད་ལ་མ་ཐོབ་པའི་མངོན་དུ་བྱ་རྒྱུའི་ཡོན་ཏན་དུ་མ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དགྲ་བཅོམ་པ་བར་པ་བཞི་ནི། རྣམ་པ་གསུམ་ཀ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ། ། དགྲ་བཅོམ་པ་བཞི་ནི། དང་པོ་གཉིས་ཡིན་ཏེ། གོང་གི་དེའི་ཕྱིར། ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ་ཡོད་པ་ཡིན་ཏེ། དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་ནས་ཕྱིར་མི་འོང་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་འཁོར་བར་སྐྱེ་བ་ལེན་པ་ཡོད་པར་ཐལ། དགྲ་བཅོམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་ཉམས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། དེ་ནི་འབྲས་བུ་ལ་ཉམས་པ་སོར་མ་ཆུད་ བར་དུ་འཆི་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། འབྲས་བུ་དང་འགལ་བའི་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་སྤྱོད་པ་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ། གསུམ་པ་དབང་པོ་འཕོ་བའི་ཚུལ་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་འོག་མ་རྣམས་མི་གཡོ་བའི་ ཆོས་ཅན་དུ་འཕོ་བའི་ཚེ། བར་ཆད་མེད་ལམ་དགུ་དང་། རྣམ་གྲོལ་ལམ་དགུ་ལ་བརྟེན་ནས་འཕོ་སྟེ། དེ་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་གཉིས་བསྟེན་བྱའི་འཕོ་དཀའ་བའི་ཕྱིར། འདིའི་བར་ ཆད་མེད་ལམ་ནི། དབང་པོ་འཕོ་ཕྱིར་དུ་སྦྱོར་བའི་བརྩོན་པ་བྱེད་པ་དང་། རྣམ་གྲོལ་ལམ་ནི། དེ་མི་བྱེད་པ་ལ་བཞག་ན་ལེགས་གསུང་ངོ་། །དད་མོས་མཐོང་ཐོབ་ཏུ་འཕོ་བའི་ཚེ། བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ་རེ་རེ་ལ་བརྟེན་ནས་འཕོ། 4-1422 འདིའི་ལམ་ནི་ཟག་མེད་ཡིན་ཅིང་། དབང་པོ་འཕོ་བ་དེ་ཡང་མིའི་ནང་དུ་འཕོ་བར་བྱེད། དགྲ་བཅོམ་པ་འཕོ་བའི་ཚེ། ཟག་མེད་ས་དགུ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་འཕོ། སློབ་པ་འཕོ་བའི་ཚེ། བརྟན་ པ་དྲུག་ལ་བརྟེན་ནས་སོ། །དབང་པོ་འཕོ་བའི་ཚུལ་དེ་ཡང་དབང་རྟུལ་གྱིས་བསྡུས་པའི་འབྲས་བུ་ཁྱད་པར་ཅན་བཏང་སྟེ། དབང་རྣོན་གྱིས་བསྡུས་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་ནི་དགྲ་ བཅོམ་པ་དབང་པོའི་སྒོ་ནས་དགུར་ཡོད་དེ། རང་སངས་རྒྱས་དང་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཏེ། གཉིས་དང་། ཉན་ཐོས་བདུན་ཏེ་དགུར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་གྲུབ་སྟེ། སྔར་བཤད་པའི་དགྲ་བཅོམ་ འབྲས་གནས་དང་པོ་ལྔ་དང་། མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་ལ་དབང་པོ་འཕོ་བའི་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་དང་། དང་པོ་ཉིད་ནས་རིགས་ངེས་པའི་དེ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གང་ཟག་གི་ སྒོ་ནས་བདུན་དུ་དབྱེ་བ་ནི། གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་བདུན་དུ་ཡོད་དེ། སྦྱོར་བའི་སྒོ་ནས་དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས་ཡོད། དབང་པོའི་སྒོ་ནས་དད་ མོས་མཐོང་ཐོབ་གཉིས། སྙོམས་འཇུག་གི་སྒོ་ནས་ལུས་མངོན་བྱེད་རྣམ་ག

【現代漢語翻譯】 有三種情況會退失。佛陀（སངས་རྒྱས།，Buddha）被稱為『從所依退失』，因為他們不會公開展示學道。『不退法者』會從兩種情況退失：從所依退失和未獲得退失。前者是因為上述原因。後者是因為他們的自續中沒有尚未獲得的、需要公開展示的功德。四種中間的阿羅漢會從所有三種情況退失。 四種阿羅漢中的前兩種會從上述原因退失。存在從已獲得退失的情況，因為存在從阿羅漢果退失並返回不還果的情況。 如果有人問：『那麼，阿羅漢會接受輪迴的轉世嗎？』因為存在從阿羅漢果退失的情況。回答：沒有過失，因為他們在尚未完全失去果位時不會死亡。因為他們不會做出與果位相反的行為。 第三種是轉變根器的過程：當較低的阿羅漢轉變為『不退法者』時，他們依賴於九種無間道和九種解脫道進行轉變，因為很難依賴世間道和出世間道這兩種道路。對於此處的無間道，據說最好努力進行轉變根器的修行，而對於解脫道，最好安住于不修行。當『信勝解』轉變為『見至』時，他們依賴於一種無間道和一種解脫道進行轉變。 此處的道路是無漏的，並且根器的轉變也發生在人道中。當阿羅漢轉變時，他們依賴於第九無漏地。當有學者轉變時，他們依賴於六種穩固性。轉變根器的過程是，捨棄由鈍根所包含的特殊果位，從而獲得由利根所包含的果位。第四種是阿羅漢通過根器有九種：緣覺（རང་སངས་རྒྱས།，Pratyekabuddha）和正等覺佛（ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས།，Samyaksambuddha）兩種，以及七種聲聞（ཉན་ཐོས།，Shravaka），共有九種。後者成立，因為存在之前所說的五種阿羅漢果位安住者，以及通過根器轉變的『不退法者』，還有從一開始就決定種性的兩種。 第二種是從補特伽羅的角度分為七種：從補特伽羅的角度有七種，從修行角度有『信隨行』和『法隨行』兩種。從根器角度有『信勝解』和『見至』兩種。從等持角度有『身證』和『慧解脫』兩種。

【English Translation】 There are three types of falling away. The Buddha (སངས་རྒྱས།, Buddha) is said to 'fall away from the basis' because they do not openly display the paths of learning. 'Those of irreversible nature' fall away from two things: falling away from the basis and not attaining. The former is because of the above reason. The latter is because their own continuum does not have the qualities that need to be openly displayed but have not yet been attained. The four intermediate Arhats fall away from all three. The first two of the four Arhats fall away for the above reason. There is falling away from what has been attained, because there are those who fall away from the fruit of Arhatship and return to the state of non-returner. If someone asks, 'Then, do Arhats take rebirth in samsara?' Because there is falling away from the fruit of Arhatship. The answer is: There is no fault, because they do not die until they have not completely lost the fruit. Because they do not engage in actions that are contrary to the fruit. The third is the process of transforming faculties: When lower Arhats transform into 'those of irreversible nature,' they rely on nine paths of immediate consequence and nine paths of liberation to transform, because it is difficult to rely on the two paths of the mundane and the supramundane. For the path of immediate consequence here, it is said to be good to strive to practice transforming faculties, and for the path of liberation, it is good to remain without practice. When 'those of faith' transform into 'those of vision,' they rely on one path of immediate consequence and one path of liberation to transform. The path here is without outflows, and the transformation of faculties also occurs in the human realm. When Arhats transform, they rely on the ninth ground without outflows. When scholars transform, they rely on the six steadfastnesses. The process of transforming faculties is to abandon the special fruit contained by dull faculties, thereby attaining the fruit contained by sharp faculties. The fourth is that there are nine types of Arhats through faculties: Pratyekabuddhas (རང་སངས་རྒྱས།, Pratyekabuddha) and Samyaksambuddhas (ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས།, Samyaksambuddha), two, and seven Shravakas (ཉན་ཐོས།, Shravaka), making nine in total. The latter is established because there are the five Arhat fruit-abiding ones mentioned earlier, and 'those of irreversible nature' who transform through faculties, and the two who have determined lineage from the beginning. The second is divided into seven from the perspective of the individual: From the perspective of the individual, there are seven, from the perspective of practice, there are 'those who follow faith' and 'those who follow dharma.' From the perspective of faculties, there are 'those of faith' and 'those of vision.' From the perspective of meditative absorption, there are 'those who have attained bodily realization' and 'those who are liberated by wisdom.'

---

ྲོལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཤེས་རབ་རྐྱང་པའི་ཆ་ལས་རྣམ་གྲོལ་བ། གཉིས་ཀའི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་དགྲ་བཅོམ་དང་བདུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 4-1423 གསུམ་པ་གང་ཟག་གི་རིགས་དྲུག་ཏུ་བསྡུ་བ་ནི། གང་ཟག་གི་དེ་དག་ཀྱང་བསྡུ་ན་དྲུག་ཏུ་བསྡུས་ཏེ། དེ་དག་བསྡུས་ན། མཐོང་ལམ་པ། སྒོམ་ལམ་པ། མི་སློབ་ལམ་པ་གསུམ་དུ་ཡོད་ ཅིང་། དང་པོ་ཐམས་ཅད་དད་པ་དང་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་གཉིས་སུ་བསྡུས། གཉིས་པ་ཐམས་ཅད་དད་མོས་མཐོང་ཐོབ་གཉིས་སུ་བསྡུས། གསུམ་པ་ཐམས་ཅད་དུས་སྦྱོར་དུས་མི་སྦྱོར་གཉིས་སུ་འདུས་ པའི་ཕྱིར། འོ་ན་གཉིས་ཀའི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། ཤེས་རབ་རྐྱང་པའི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་གཉིས་ཁྱད་པར་གང་ཡིན་ཞེ་ན། འགོག་སྙོམས་ཐོབ་པའི་དགྲ་བཅོམ་པ་ནི། གཉིས་ཀའི་ ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་གཅིག་ཤོས་དེ་མ་ཐག་པ་ནི། ཤེས་རབ་རྐྱང་པའི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་དུ་འཇོག་གོ །ཞར་ལ་ཡན་ལག་གི་རྫོགས་ཚུལ་ནི། འགོག་ སྙོམས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་མི་འོང་ནི་སྙོམས་འཇུག་གིས་སྒོ་ནས་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལས་ལྷག་པའི་སྙོམས་འཇུག་མེད་པའི་ཕྱིར། ཕྱིར་མི་འོང་མཐོང་ཐོབ་རྣམས་ནི་དབང་པོའི་སྒོ་ནས་རྫོགས་པ་ཞེས་ བྱ་སྟེ། དེ་ནི་དབང་པོ་རྣོ་ཤོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་ནི་འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལས་ལྷག་པའི་སློབ་པའི་འབྲས་གནས་མེད་པའི་ཕྱིར། མི་སློབ་པ་ནི་ཡན་ལག་གཉིས་ཀྱིས་རྫོགས་ཏེ་དབང་པོ་དང་སྙོམས་འཇུག་གཉིས་ཀྱིས་སྒོ་ནས་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། 4-1424 དེའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི། སྔ་མའི་དཔགས་ཏེ་ཤེས་སོ། །མི་སློབ་པ་ལ་འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས་རྫོགས་པ་མེད་དེ། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ལམ་གྱི་ ཁྱད་པར་གྱིས་ཆོས་གཞན་བཤད་པ་ལ། ལམ་གྱི་དབྱེ་བ་སྤྱིར་བསྟན། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད། ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ངོས་བཟུང་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ལམ་དེ་ཡང་ཡོན་ ཏན་མངོན་དུ་བྱེད་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་བཞིར་ཡོད་དེ། ཁྱད་པར་གྱི་ལམ་དེའི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ། དེའི་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་སྦྱོར་བའི་ལམ་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ལ་ལམ་སླ་བ་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཞི་ལྷག་ཆ་མཉམ་པའི་ལམ་སྒྲུབ་སླ་བའི་ཕྱིར། དེའི་ཉེར་བསྡོགས་ལ་རྟེན་པའི་ལམ་ལ་ལམ་དཀའ་བ་ཞེས་ བྱ་སྟེ། ལྷག་མཐོང་ཤས་ཆེ་བའི་ལམ་བསྒྲུབ་དཀའ་བའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དབང་རྟུལ་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ལམ་ལ་མངོན་ཤེས་བུལ་བའི་ལམ། དབང་རྣོན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ལམ་ལ་མངོན་ཤེས་མྱུར་བའི་ལམ་ཞེས་བྱ་ སྟེ། སྔ་མས་གཞན་སེམས་ཤེས་བུལ་ཕྱི་མས་དེ་མྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་དག་ལ་མུ་བཞི་སྟ

【現代漢語翻譯】 通過解脫之門，有七種阿羅漢（梵文：Arhat，小乘佛教修行證道的果位）從純粹的智慧部分解脫，以及從二者部分解脫。 4-1423 第三，將補特伽羅（梵文：Pudgala，意為『人』或『個體』）歸納為六類：如果歸納這些補特伽羅，可以歸納為六類。如果歸納他們，則有見道者、修道者、無學道者三種。第一種全部歸納為信隨法行者和法隨行者兩種。第二種全部歸納為信解和見至兩種。第三種全部歸納為時解脫和非時解脫兩種。 那麼，從二者部分解脫和從純粹的智慧部分解脫這二者有什麼區別呢？獲得滅盡定的阿羅漢是從二者部分解脫，而緊隨其後的阿羅漢則被認為是僅從智慧部分解脫的聲聞阿羅漢。 順便說一下，圓滿支分的方式是：因為獲得滅盡定，所以不還者被稱為通過等持而圓滿，因為沒有比這更高的等持。見至不還者被稱為通過根而圓滿，因為這是最敏銳的根。果位不還者被稱為通過果而圓滿，因為沒有比這更高的有學果位。無學者通過兩個支分而圓滿，即通過根和等持而圓滿。 4-1424 對此的論證是：通過先前的推理可以得知。無學者沒有通過果而圓滿，因為他們都同樣獲得了阿羅漢的果位。第三，通過道的差別來解釋其他法，包括：普遍展示道的分類；分別解釋菩提分法；以及識別通過道獲得的解脫，這三個方面。首先是：如果從顯現功德的方式來歸納道，則有四種，即：殊勝道；此道之前的無間道；以及此道之前的加行道。 此外，依賴於禪定正行的道被稱為易道，因為止觀相等的道容易修習。依賴於禪定近分的道被稱為難道，因為觀勝的道難以修習。此外，對於根器遲鈍者的道被稱為神通遲緩道，對於根器敏銳者的道被稱為神通迅速道，因為前者瞭解他人心識遲緩，後者瞭解他人心識迅速。對於這些，有四句分別。

【English Translation】 Through the gate of liberation, there are seven types of Arhats (Sanskrit: Arhat, the fruit of practice and attainment in Theravada Buddhism) who are liberated from the part of pure wisdom, and from the part of both. 4-1423 Third, categorizing individuals into six types: If these individuals are categorized, they can be categorized into six types. If they are categorized, there are three types: those on the path of seeing, those on the path of cultivation, and those on the path of no more learning. The first type is all categorized into those who follow faith and those who follow dharma. The second type is all categorized into those who are liberated by faith and those who have attained vision. The third type is all categorized into those who are liberated in time and those who are not liberated in time. Then, what is the difference between being liberated from both parts and being liberated from the part of pure wisdom? An Arhat who has attained cessation is liberated from both parts, while the immediately following Arhat is considered a Shravaka Arhat who is liberated only from the part of wisdom. By the way, the way to complete the limbs is: because of attaining cessation, the non-returner is called complete through Samadhi (Sanskrit: Samadhi, a state of meditative consciousness), because there is no higher Samadhi than this. The non-returner who has attained vision is called complete through the senses, because this is the sharpest sense. The non-returner in the fruit position is called complete through the fruit, because there is no higher fruit position of learning than this. The non-learner is complete through two limbs, that is, complete through the senses and Samadhi. 4-1424 The argument for this is: it can be known through previous reasoning. The non-learner is not complete through the fruit, because they all equally attain the fruit of Arhat. Third, explaining other dharmas through the difference of paths includes: generally showing the classification of paths; separately explaining the factors of enlightenment; and identifying the liberation obtained through the path, these three aspects. First is: if the path is categorized from the way of manifesting merits, there are four types, namely: the excellent path; the path of no interval before this path; and the path of preparation before this path. In addition, the path that relies on the actual basis of Dhyana (Sanskrit: Dhyana, meditation) is called the easy path, because the path of equal Shamatha (Sanskrit: Shamatha, calming the mind) and Vipassana (Sanskrit: Vipassana, insight) is easy to practice. The path that relies on the approximation of Dhyana is called the difficult path, because the path of predominant Vipassana is difficult to practice. In addition, the path for those with dull faculties is called the path of slow Abhijna (Sanskrit: Abhijna, higher knowledge), and the path for those with sharp faculties is called the path of fast Abhijna, because the former knows the minds of others slowly, and the latter knows them quickly. For these, there are four possibilities.

---

ེ། དེའང་ཉེར་བསྡོགས་ལ་རྟེན་པའི་ལམ་ལ་ལམ་དཀའ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལྷག་མཐོང་ཤས་ཆེ་བའི་ལམ་སྒྲུབ་དཀའ་བའི་ཕྱིར། 4-1425 དེ་ཡང་དབང་རྟུལ་གྱི་རྒྱུད་ཀྱིས་ལམ་ལ་མངོན་ཤེས་བུལ་བའི་ལམ་སླ་བ་ལ་མངོན་ཤེས་མྱུར་བུལ་གཉིས། ལམ་དཀའ་བ་ལ་ཡང་དེ་མྱུར་བུལ་གཉིས་ཏེ་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིའི་མཚན་གཞི་ ནི་རིམ་བཞིན་བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་པའི་དབང་རྣོན་གྱི་ལམ། དེ་ལ་རྟེན་པའི་དབང་རྟུལ་གྱི་ལམ། བསམ་གཏན་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་ལ་རྟེན་པའི་དབང་རྣོན་གྱི་ལམ། དེ་ལ་རྟེན་པའི་དབང་ རྟུལ་གྱི་ལམ་མོ། །གཉིས་པ་ལ་སྒྲ་བཤད་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པ། ལམ་གང་དུ་ཐོབ་པ། ས་གང་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པ། ཤེས་རབ་ནས་དད་པ་ཐོབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཟད་ པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཡིན་ལ། དེའི་རྒྱུར་མཐུན་པས་ན། སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་པོ་འདི་དག་ལ་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཞེས་བྱའོ། །དེ་དག་གི་མིང་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་ སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་དུ་ཡོད་དེ། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་བཞི། ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་བཞི། དབང་པོ་ལྔ། སྟོབས་ལྔ། བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་རྣམས་སུ་ ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་བཅུར་འདུས་སྟེ། དད་པ། བརྩོན་འགྲུས། དྲན་པ། ཤེས་རབ། ཏིང་ངེ་འཛིན། དགའ་བ། རྟོག་པ། ཚུལ་ཁྲིམས། ཤིན་སྦྱངས་དང་བཅུར་འདུས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འཕགས་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་གི་ལྟ་བ་ནི་འདིའི་ཤེས་རབ་ཏུ་འདུས། 4-1426 རྟོག་པ་ནི་འདིར་དངོས་སུ་སྨོས། ངག་ལས་ཀྱི་མཐའ། འཚོ་བ་གསུམ་ནི། འདིའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སུ་འདུས། རྩོལ་བ་ནི། འདིའི་བརྩོན་འགྲུས་སུ། དྲན་པ་ནི། འདིའི་དྲན་པ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི། འདིའི་ཏིང་ངེ་ འཛིན་དུ་འདུས། དབང་པོ་ལྔ་དང་སྟོབས་ལྔ་ནི་འདིའི་དད་པ། བརྩོན་འགྲུས་དྲན་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན། ཤེས་རབ་ལྔ་རུ་རིམ་བཞིན་བསྡུས། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ནི་འདིའི་ཤེས་རབ། ཡང་དག་སྤོང་བ་ནི། འདིའི་བརྩོན་འགྲུས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ནི་འདིའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་གསུམ་ལ་དེ་དག་གིས་ཁྱབ་པ་ཡིན་དམ་ཞེ་ན། མ་ཁྱབ་སྟེ་དེ་དག་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་ མཚན་གྱི་འདིར་སྨོས་པ་ཙམ་ཡིན་གྱིས། དེ་དང་དེར་མ་ཁྱབ་སྟེ། སྦྱོར་བྱུང་གིས། ཡོན་ཏན་དེ་དག་མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་སེམས་སེམས་བྱུང་ཀུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སྡེ་ཚན་བདུན་ནི་གོ་ རིམས་བཞིན་དུ་ལམ་བདུན་གྱི་གནས་སྐབས་སུ་ཐོབ་ཏེ། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ནི། ལས་དང་པོས་ཏེ། ཚོགས་ལམ་དུ་ཐོབ། ཡང་དག་སྤོང་བ། རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་པ། དབང་པོ། སྟོབས་དང་བཞི་ནི། གོ་རིམ་ བཞིན་དུ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་བཞིའི་གནས་སྐབས་ཐོབ། བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་ནི་སྒོམ་ལམ། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་ནི་མཐོང་ལམ་དུ་ཐོབ་

【現代漢語翻譯】 此外，依賴於近分定的道被稱為『難行道』，因爲著重於勝觀的道難以修習。 同樣，對於根器遲鈍者來說，證悟緩慢的易行道有兩種：證悟迅速和證悟緩慢。難行道也有這兩種，所以共有四種。這四種的例子分別是：依次依賴於禪定正行的根器敏銳者的道，依賴於此的根器遲鈍者的道，依賴於禪定近分定的根器敏銳者的道，以及依賴於此的根器遲鈍者的道。 第二部分包括對名稱的解釋和分類，在何處獲得道，依賴於哪個地獲得，以及從智慧獲得信心的過程。第一部分是：了知滅盡和不生是菩提（藏文：བྱང་ཆུབ།，梵文天城體：बोधि，梵文羅馬擬音：bodhi，漢語字面意思：覺悟），由於與此相似，所以這三十七品被稱為菩提分法（藏文：བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན།，梵文天城體：बोधिपक्षीय，梵文羅馬擬音：bodhipakṣīya，漢語字面意思：菩提的輔助）。如果從名稱上區分，則有三十七種，即四念住、四正斷、四神足、五根、五力、七菩提分、八正道。 如果從實體上歸納，則歸為十種，即信、精進、念、慧、定、喜、覺、戒、輕安。八正道的正見包含於此處的智慧中，正思惟在此處明確說明。正語、正業、正命這三者包含於此處的戒律中，正精進包含於此處的精進中，正念包含於此處的正念中，正定包含於此處的正定中。五根和五力依次歸納為信、精進、念、定、慧這五者。四念住歸納於此處的智慧中，四正斷歸納於此處的精進中，四神足歸納於此處的正定中。 那麼，後面的三種是否涵蓋了前面的那些呢？並不涵蓋，因為它們是主要的，所以只是在此處提及而已，並非涵蓋。因為通過修習而產生的，具有相同功德的心和心所都存在。第二部分是：七個部分依次在七道的階段獲得，即四念住在最初的資糧道獲得，四正斷、四神足、五根、五力這四者依次在四加行道階段獲得，七菩提分在修道獲得，八正道在見道獲得。

【English Translation】 Furthermore, the path that relies on the preparatory concentration is called the 'difficult path,' because the path that emphasizes insight is difficult to practice. Similarly, for those with dull faculties, the easy path with slow realization has two aspects: quick realization and slow realization. The difficult path also has these two, so there are four in total. The examples of these four are: respectively, the path of those with sharp faculties relying on the actual state of meditative concentration, the path of those with dull faculties relying on that, the path of those with sharp faculties relying on the preparatory concentration of meditative concentration, and the path of those with dull faculties relying on that. The second part includes the explanation and classification of names, where the path is attained, which ground it relies on to be attained, and the process of gaining faith from wisdom. The first part is: knowing cessation and non-arising is Bodhi (藏文：བྱང་ཆུབ།，梵文天城體：बोधि，梵文羅馬擬音：bodhi，漢語字面意思：Enlightenment), and because it is similar to this, these thirty-seven are called the Wings of Enlightenment (藏文：བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན།，梵文天城體：बोधिपक्षीय，梵文羅馬擬音：bodhipakṣīya，漢語字面意思：Aids to Enlightenment). If distinguished by name, there are thirty-seven, namely the four mindfulnesses, the four right abandonments, the four legs of magical power, the five faculties, the five powers, the seven branches of enlightenment, and the eightfold noble path. If summarized in terms of substance, they are gathered into ten, namely faith, diligence, mindfulness, wisdom, concentration, joy, investigation, discipline, and pliancy. The right view of the eightfold noble path is included in the wisdom here, and right thought is explicitly mentioned here. Right speech, right action, and right livelihood are included in the discipline here, right effort is included in the diligence here, right mindfulness is included in the mindfulness here, and right concentration is included in the concentration here. The five faculties and five powers are respectively summarized into faith, diligence, mindfulness, concentration, and wisdom. The four mindfulnesses are included in the wisdom here, the four right abandonments are included in the diligence here, and the four legs of magical power are included in the concentration here. Then, do the latter three cover the former ones? They do not cover, because they are the main ones, so they are only mentioned here, not covered. Because all the minds and mental factors that arise from practice and possess the same qualities exist. The second part is: the seven sections are attained in the stages of the seven paths in order, namely the four mindfulnesses are attained in the initial path of accumulation, the four right abandonments, the four legs of magical power, the five faculties, and the five powers are attained in the stages of the four paths of preparation in order, the seven branches of enlightenment are attained in the path of meditation, and the eightfold noble path is attained in the path of seeing.

---

པའི་ཕྱིར། ། དེ་ཡང་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་དང་། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་ནི། 4-1427 ཟག་མེད་དང་གཞན་རྣམས་ལ་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་པོ་ཐམས་ཅད་བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞིར་སྐྱེས་པ་ཡོད། དགའ་བ་མ་གཏོགས་མི་ལྕོགས་ མེད་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡོད། རྟོག་པ་མ་གཏོགས་པ་བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་དངོས་གཞིའི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡོད། བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་དང་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་མ་གཏོགས་པ་འདོད་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་དང་། སྲིད་རྩེའི་དངོས་གཞིའི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་སྲིད། བཞི་པ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ་ནི། ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ་བཞི་ཡོད་དེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ། ཆོས་ལ་ཤེས་ནས་ སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ་དང་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་བདེན་པ་དང་པོ་གསུམ་གྱིས་གནས་ལུགས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་ པ་དང་། ཆོས་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ་གྲོགས་གཉིས་ཐོབ། ལམ་གྱི་གནས་ལུགས་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ནས་སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པ། དང་པོ་ནི། འཕགས་པ་དགེ་ བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་བྱེད། ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་པོ་དེ་ལ་བདུད་ལས་ཀྱིས་མི་ཕྱེད་པའི་དད་པ་ལ་བྱེད། འོ་ན་ཆོས་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པའི་ཆོས་དེ་གང་ལ་ཞེ་ན་དེ་ནི་བདེན་པ་དང་པོ་གསུམ་དང་། 4-1428 རང་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ལམ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། དད་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་གཉིས་སུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། ཚུལ་ ཁྲིམས། ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་དད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལ། རྣམ་གྲོལ་གྱི་དབྱེ་བ་སྤྱིར་བསྟན། རྣམ་གྲོལ་ཐོབ་ཚུལ། འདུས་མ་བྱས་རྣམ་གྲོལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད། ཡིད་ འབྱུང་དང་ཆགས་བྲལ་གྱི་ཁྱད་པར་དང་བཞི། དང་པོ་ནི་མདོ་ལས། རྣམ་གྲོལ་ལ་གཉིས་སུ་གསུངས་ཤིང་། དེ་སློབ་པའི་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་མ་བཤད། དེ་གཉིས་འདིར་འཆད་པ་ནི། སློབ་པའི་ལམ་ གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་རྣམ་གྲོལ་མ་བཤད་དེ། སློབ་པ་ནི་སེམས་རྒྱུད་ཉོན་མོངས་པས་བཅིངས་པའི་ཕྱིར། རྣམ་གྲོལ་ལ་གཉིས་ཡོད་དེ། འདུས་བྱས་རྣམ་གྲོལ་དང་། འདུས་མ་བྱས་དེ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདུས་མ་བྱས་རྣམ་གྲོལ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་ཟད་པར་སྤངས་པའི་འདུས་མ་བྱས་རྣམ་གྲོལ་ཡིན་ཞིང་། འདུས་བྱས་རྣམ་གྲོལ་ནི་མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མོས་པ་ལ་བྱ་ཞིང་། དེ་ཉིད་ མི་སློབ་པའི་ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི་གཅིག་ཤོས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འདུས་མ་བྱས་ལ་ཡན་ལག་གི་དོན་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། འདུས་བྱས་རྣམ་གྲོལ་ལ་གཉིས་ཏེ། སེམས་རྣམ་གྲོལ་དང་ཤེས་རབ་རྣམ་གྲོལ་གཉིས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 4-1429 མདོ་ལས།

【現代漢語翻譯】 因此，菩提分和聖道支， 無漏者有無漏，其他則有有漏和無漏兩種成分。第三，所有三十七道品都可以在初禪的本體中產生。除了喜之外，都可以在無礙的自性中產生。除了尋之外，都可以在二禪的本體自性中產生。除了菩提分和聖道支之外，欲界心一境性和有頂天的本體自性中也可能產生。第四，瞭解后獲得信心：有四種瞭解后獲得信心，即對戒律瞭解后獲得信心，對法瞭解后獲得信心，對佛和僧瞭解后獲得信心。這是因為通過前三個真諦現量見到實相，從而對戒律瞭解后獲得信心，對法瞭解后獲得信心，獲得兩種助伴。通過現量證悟道之實相，從而對佛和僧瞭解后獲得信心。前者是聖者行持善妙戒律，后三者是對三寶生起不為魔業所動的信心。那麼，瞭解后獲得信心的法是什麼呢？那就是前三個真諦，以及 獨覺和菩薩相續中的道。如果從實體的角度來歸納，可以歸納為兩種，即信心和戒律。前者是戒律，后三者是信心。第二，通過道所獲得的解脫，一般闡述解脫的分類，獲得解脫的方式，分別闡述有為和無為解脫，以及厭離和離貪的差別。第一，經中說：『解脫有兩種』，但沒有在有學道支中宣說。在此闡述這兩種解脫的原因是，有學是心相續被煩惱束縛的緣故。解脫有兩種，即有為解脫和無為解脫。無為解脫是指三界煩惱滅盡而斷除的有為解脫。有為解脫是指無學相續的意樂，它本身是無學道支，而另一種則不是，因為無為不具備道支的意義。有為解脫有兩種，即心解脫和慧解脫。 經中說：

【English Translation】 Therefore, the limbs of enlightenment (bodhipakṣa) and the limbs of the noble path, The uncontaminated have the uncontaminated, while others have both contaminated and uncontaminated aspects. Third, all thirty-seven factors of enlightenment can arise in the actual basis of the first dhyana (meditative absorption). Except for joy (prīti), they can arise in the nature of unobstructedness. Except for discursive thought (vitarka), they can arise in the nature of the actual basis of the second dhyana. Except for the limbs of enlightenment and the limbs of the noble path, single-pointedness of mind (cittaikāgratā) in the desire realm and the nature of the actual basis of the peak of existence (bhavāgra) can possibly arise. Fourth, obtaining faith through knowledge: There are four ways of obtaining faith through knowledge, namely, obtaining faith through knowledge of discipline (śīla), obtaining faith through knowledge of dharma, and obtaining faith through knowledge of the Buddha and the Sangha. This is because by directly seeing the reality of the first three truths, one obtains faith through knowledge of discipline and obtains faith through knowledge of dharma, gaining two companions. By directly realizing the reality of the path, one obtains faith through knowledge of the Buddha and the Sangha. The former is that noble ones engage in virtuous discipline, while the latter three are having unwavering faith in the Three Jewels that is not swayed by the works of Mara. So, what is the dharma for obtaining faith through knowledge of the dharma? It is the first three truths, and the paths in the continuums of solitary realizers (pratyekabuddha) and bodhisattvas. If summarized from the perspective of substance, they can be condensed into two, namely, faith and discipline. The former is discipline, and the latter three are faith. Second, liberation obtained through the path: Generally explaining the divisions of liberation, the ways of obtaining liberation, specifically explaining conditioned and unconditioned liberation, and the difference between disenchantment and detachment. First, the sutra says: 'There are two kinds of liberation,' but it is not explained as a limb of the path of a trainee (śaikṣa). The reason for explaining these two here is that a trainee is one whose mind-stream is bound by afflictions. There are two kinds of liberation, namely, conditioned liberation and unconditioned liberation. Unconditioned liberation is the unconditioned liberation of having exhausted and abandoned the afflictions of the three realms. Conditioned liberation refers to the aspiration in the continuum of a non-trainee (aśaikṣa), and it itself is a limb of the path of a non-trainee, but the other is not, because the meaning of a limb is not complete for the unconditioned. There are two kinds of conditioned liberation, namely, liberation of mind (citta-vimukti) and liberation of wisdom (prajñā-vimukti). The sutra says:

---

ཡང་དག་པའི་ཤེས་པ་བཤད་པ་གང་ཡིན་ཞེ་ན། གོང་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཚན་གཞིར་ཇི་ལྟར་བཤད་པའི་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་སེམས་ གང་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། ལམ་གང་གིས་སྟོབས་ཀྱིས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། མི་སློབ་སེམས་ནི་སྐྱེ་འགྱུར་མ་འོངས་པ་སྒྲིབ་པ་ལ་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་བྱེད་དགོས་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྒོམ་ལམ་སྐད་ཅིག་ཐ་མ་ལ་ཟག་མེད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་འབྱུང་རུང་གི་མི་སློབ་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བར་བྱེད་དགོས་ཀྱི་མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ལ་ སྐྱེས་ཟིན་ལམ་རྣམས་དེ་ལྟར་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། འགག་འགྱུར་ད་ལྟར་བའི་ལམ་གྱིས་སྒྲིབ་པ་སྤོང་བར་བྱེད་དེ། ཉན་ཐོས་སྒོམ་ལམ་སྐད་ཅིག་ཐ་མ་ལ་གནས་པའི་བར་ཆད་མེད་ ལམ་གྱིས་དེའི་རྒྱུད་ལ་འབྱུང་རུང་གི་མི་སློབ་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཐོབ་པའི་གེགས་སུ་འགྱུར་བའི་སྒྲིབ་པ་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་འདུས་མ་བྱས་རྣམ་གྲོལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་ པ་ནི། དེ་ལ་བཞི་ཡོད་དེ། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཁམས། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ཁམས། སྤངས་པའི་ཁམས། འགོག་པའི་ཁམས་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་ཟད་པར་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་ལ་འཇོག 4-1430 གཉིས་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་འདོད་ཆགས་སྤངས་པའི་སྤངས་པ། གསུམ་པ་ནི། འདོད་ཆགས་མ་གཏོགས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་ཡིན། བཞི་པ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་མ་གཏོགས་ཁམས་གསུམ་གྱི་ཟག་ བཅས་སྤངས་པའི་སྤངས་པ་ལ་འཇོག བཞི་པ་ནི། སྡུག་ཀུན་ལ་དམིགས་པའི་ལམ་ནི། ཡིད་འབྱུང་བའི་ལམ་ཡིན་ཏེ། ཡིད་འབྱུང་བར་བྱ་བ་སྡུག་ཀུན་གཉིས་ལ་དམིགས་པའི་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིས་ངོས་ སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་དངོས་སུ་སྤོང་བཞིན་པའི་ལམ་རྣམས་ནི། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ལམ་ཡིན་ཏེ། སྤང་བྱ་དངོས་སུ་སྤོང་བར་བྱེད་བཞིན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ལ་མུ་བཞིར་ཡོད་དེ་སྡུག་ བསྔལ་ཆོས་ཤེས་དང་། རྗེས་ཤེས། ཀུན་འབྱུང་ཆོས་ཤེས་དང་རྗེས་ཤེས་རྣམས་ནི། ཡིད་འབྱུང་བའི་ལམ་ཡིན་ལ། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ལམ་ཡིན་པའི་མུ། སྡུག་ཀུན་གྱི་བཟོད་པ་བཞི་ནི། གཉིས་ཀ་ཡིན་ པའི་མུ། འགོག་ལམ་གྱི་བཟོད་པ་བཞི་ནི། ཆགས་བྲལ་གྱི་ལམ་ཡིན་ལ་ཡིད་འབྱུང་བའི་ལམ་མིན་པའི་མུ། འགོག་ལམ་གྱི་ཤེས་པ་བཞི་ནི། གཉིས་ཀ་མིན་པའི་མུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་མངོན་ པ་མཛོད་ཀྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། ལམ་དང་གང་ཟག་བསྟན་པའི་མཛོད་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། ༈ །། ༄། །ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་ལ། ཡེ་ཤེས་བསྟན་པའི་མཛོད་བཤད་པ། གསུམ་པ་ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་ལ། ཡེ་ཤེས་བསྟན་པའི་མཛོད་དང་། སྙོམས་འཇུག་བསྟན་པའི་མཛོད་གཉིས། དང་པོ་ལ། 4-1431 ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རང་བཞིན་གཏན

【現代漢語翻譯】 什麼是正確的知識？正如前面在菩提的基礎中所說的，即了知滅盡之知識和了知不生之知識。 關於第二點，心如何解脫？以及通過何種道的力量而解脫？首先，無學之心必須從未來世的障礙中解脫出來。例如，聲聞的修道在最後一剎那，無漏的相續中生起，必須從障礙中解脫出第一個無學道剎那，因為已經生起在無學相續中的道不需要那樣做。 第二，通過滅盡現在之道的障礙而斷除障礙。例如，聲聞修道在最後一剎那所安住的無間道，斷除了阻礙其相續中生起第一個無學道剎那的障礙。 第三，分別解釋無為解脫。這有四種：無為之界、離欲之界、捨棄之界、滅盡之界。第一，是對三界煩惱滅盡的捨棄。 第二，是對三界貪慾捨棄的捨棄。第三，是對除了貪慾之外的煩惱捨棄的捨棄。第四，是對除了煩惱之外的三界有漏法捨棄的捨棄。 第四，以苦和集為目標的道是厭離道，因為以苦和集二者為目標的是應該厭離的道。正在實際斷除各自所應斷之道的那些道是離欲道，因為它們正在實際斷除所應斷之法。這兩者有四句：以苦法智和類智，以及集法智和類智為目標的道，是厭離道和離欲道。苦和集的四種忍是兩者都是。滅和道的四種忍是離欲道，但不是厭離道。滅和道的四種智兩者都不是。在《阿毗達磨俱舍論》的偈頌中，關於道和補特伽羅的寶藏已經闡述完畢。 現在開始闡述關於所應獲得之果的智慧寶藏。 第三，關於所應獲得之果，有智慧寶藏和等持寶藏。首先是智慧寶藏， 智慧的自性是確定的。

【English Translation】 What is right knowledge? As explained earlier in the basis of Bodhi, it is the knowledge of exhaustion and the knowledge of non-arising. Regarding the second point, how does the mind become liberated? And through the power of which path does it become liberated? First, the mind of the non-learner must be liberated from the obscurations of the future. For example, in the last moment of the Hearer's path of cultivation, the uncontaminated continuum arises, and the first moment of the non-learning path must be liberated from the obscurations, because the paths that have already arisen in the non-learning continuum do not need to do so. Second, the path that ceases in the present abandons the obscurations. For example, the uninterrupted path abiding in the last moment of the Hearer's path of cultivation abandons the obscurations that become obstacles to attaining the first moment of the non-learning path that can arise in its continuum. Third, specifically explaining unconditioned liberation, there are four types: the realm of the unconditioned, the realm of detachment from desire, the realm of abandonment, and the realm of cessation. First, it is the abandonment of the exhaustion of the afflictions of the three realms. Second, it is the abandonment of the abandonment of desire in the three realms. Third, it is the abandonment of the abandonment of afflictions other than desire. Fourth, it is the abandonment of the abandonment of contaminated phenomena of the three realms other than afflictions. Fourth, the path that focuses on suffering and its origin is the path of aversion, because the path that focuses on both suffering and its origin is the path that should be renounced. Those paths that are actually abandoning what should be abandoned are the paths of detachment from desire, because they are actually abandoning what should be abandoned. There are four possibilities for these two: the paths that focus on the knowledge of suffering and the subsequent knowledge, as well as the knowledge of origin and the subsequent knowledge, are the paths of aversion and detachment from desire. The four acceptances of suffering and its origin are both. The four acceptances of cessation and the path are the paths of detachment from desire, but not the paths of aversion. The four knowledges of cessation and the path are neither. In the verses of the Abhidharmakosha, the treasury of teachings on the path and the individual has been explained. Now begins the explanation of the treasury of wisdom regarding the fruit to be attained. Third, regarding the fruit to be attained, there are the treasury of wisdom and the treasury of meditative absorption. First is the treasury of wisdom, The nature of wisdom is definite.

---

་ལ་ཕབ་པ་ལྡན་པའི་ཚུལ། ཐོབ་པའི་ཚུལ། ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་དང་བཞི། དང་པོ་ལ། བཟོད་ཤེས་ལྟ་བའི་ཁྱད་པར། ཤེས་པ་བཅུ་ངོས་བཟུང་བ། དེ་དག་གི་ཁྱད་ པར་གྱི་ཆོས་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་མཐོང་ལམ་བཟོད་པ་རྣམས་འདི་བསྟན་ཤེས་པ་བཅུའི་ནང་ཚན་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཤེས་རྗེས་ཤེས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པ་དང་གསུམ་པོ་གང་རུང་ མིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། འདིར་བསྟན་ཤེས་པ་བཅུ་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན། དེ་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། རྩ་བའི་རྟགས་གྲུབ་སྟེ། བཟོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ ཀྱི་ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པའི་བློ་ནི་ལྟ་བ་མིན་ཏེ། རྟོག་ཅིང་ཚོལ་བར་བྱེད་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་འཕགས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་རྣམས་ནི། འདིར་བསྟན་ཤེས་ པ་དང་ལྟ་བ་གཉིས་ཀ་ཡིན། འཕགས་པ་ལས་གཞན་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་ལྔ་དང་། ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་དྲུག་ནི་ལྟ་བ་ཡིན། དེར་མ་ཟད་ འདིར་བསྟན་ཤེས་པ་ཡིན། གཉིས་པ་ལ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་ཤེས་པ་ལ་བཅུར་ཡོད་ཅིང་། བཅུ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ཆོས་ཤེས་རྗེས་ཤེས། སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ། འགོག་པ་ཤེས་པ། 4-1432 ཀུན་འབྱུང་ཤེས་པ། ལམ་ཤེས་པ། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་པ། ཟད་པ་ཤེས་པ། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ཏེ་བཅུར་ཡོད། དེ་དག་ཀྱང་བསྡུ་ན། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་གཉིས་སུ། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་མཐའ་ དག་གཅིག་ཏུ་ཟག་བཅས། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་པ་ལ་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད། ལྷག་མ་རྣམས་ཟག་མེད་ཁོ་ན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་ པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ནི་ཟག་བཅས་ཞེས་བྱའོ། །ཟག་མེད་ཀྱིས་ཤེས་པ་ལ་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཆོས་ཤེས་དང་རྗེས་ཤེས་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དམིགས་པ་ཡིན། ཆོས་ཤེས་ནི་འདོད་པའི་བདེན་པ་བཞི་ལ་དམིགས། རྗེས་ཤེས་ནི་ཁམས་གོང་མ་སྡུག་བསྔལ་སོགས་བདེན་པ་བཞི་ལ་དམིགས། ཆོས་ཤེས་དང་རྗེས་ཤེས་དེ་ལ་མཐོང་ལམ་ དང་སྒོམ་ལམ་གྱི་ཆ་གཉིས་ཡོད་ཅིང་། མཐོང་ལམ་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཤེས་པ་ལ་ཡང་ཆོས་ཤེས་པ་བདེན་པ་བཞི་ཡོད་ལ་དམིགས་པའི་ཆོས་ཤེས་བཞི། རྗེས་ཤེས་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་ཡོད་ཀྱང་། བདེན་པ་ བཞིའི་བྱེ་བྲག་གིས་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ། ཀུན་འབྱུང་ཤེས་པ། འགོག་པ་ཤེས་པ། ལམ་གྱི་ཤེས་པ་བཞིར་ཡོད། བདེན་པ་བཞི་ཤེས་པའི་མི་སློབ་པའི་འཕགས་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་ལ་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་དང་ཟད་པ་ཤེས་པ་གཉིས་སུ་ཡོད། 4-1433 མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཟད་པ་དང་། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ནི། སྡུག་བསྔལ་དང་ཀུན་འབྱུང་ལ་དམིགས་ཏེ་སྲིད་རྩེའི་དེ་གཉིས་ལ་དམིགས་པའ

【現代漢語翻譯】 關於獲得正見的分類，獲得的方式，特殊的法，共有四點：第一點，關於忍位智見的差別，識別十種智慧，以及這些智慧的特殊法，共有三點。第一點：無垢見道的忍位是指此處所說的十種智慧，因為它們不是法智、類智和世俗智這三種智慧中的任何一種。這是普遍適用的，因為如果它們是此處所說的十種智慧中的任何一種，那麼它們必須是這三種智慧中的任何一種。根本的理由是成立的，因為它們是忍位。無學道的盡智和無生智不是見，因為它們不進行思索和尋求。除了這些之外，聖者道的智慧是此處所說的智慧和見二者。除了聖者之外，異生道的五種煩惱見和正見是見，而且也是此處所說的智慧。第二點，分為：總說和廣說兩種。第一點：一般來說，智慧有十種，即世俗智、法智、類智、苦智、集智、滅智、道智、他心智、盡智和無生智。如果將它們歸納起來，可以分為有漏和無漏兩種。所有的世俗智都屬於有漏，他心智既有有漏的部分，也有無漏的部分，其餘的都是無漏的。第二點，分為：總的解釋和詳細的解釋兩種。第一點：世俗智被稱為有漏。無漏的智慧有兩種，即法智和類智。世俗智以一切法為對境。法智以欲界的四諦為對境，類智以上界的苦等四諦為對境。法智和類智都有見道和修道的部分。成為見道的法智有四種，即以四諦為對境的四種法智和四種類智，共有八種。但從四諦的差別來說，有苦智、集智、滅智和道智四種。證悟四諦的無學聖者道的智慧有無生智和盡智兩種。 無學道的盡智和無生智的第一個剎那，是以苦和集為對境，特別是以有頂的苦和集為對境。

【English Translation】 Regarding the classification of obtaining right view, the manner of obtaining, and the special dharmas, there are four points: First, regarding the difference between forbearance and wisdom of view, identifying the ten wisdoms, and the special dharmas of these wisdoms, there are three points. First point: The forbearance of the stainless path of seeing refers to the ten wisdoms mentioned here, because they are not any of the three wisdoms: Dharma-wisdom, subsequent-wisdom, and conventional-wisdom. This is universally applicable, because if they are any of the ten wisdoms mentioned here, then they must be any of these three wisdoms. The fundamental reason is established, because they are forbearance. The wisdom of exhaustion and the wisdom of non-arising of the path of no more learning are not views, because they do not contemplate and seek. Other than these, the wisdom of the noble ones' path is both the wisdom and the view mentioned here. Other than the noble ones, the five afflicted views and the right view of ordinary beings are views, and they are also the wisdom mentioned here. Second point, divided into: general statement and detailed explanation. First point: Generally, there are ten types of wisdom, namely conventional-wisdom, Dharma-wisdom, subsequent-wisdom, wisdom of suffering, wisdom of origin, wisdom of cessation, wisdom of the path, wisdom of knowing others' minds, wisdom of exhaustion, and wisdom of non-arising. If they are summarized, they can be divided into two types: with outflows and without outflows. All conventional-wisdom is with outflows. Wisdom of knowing others' minds has both with outflows and without outflows. The rest are only without outflows. Second point, divided into: general explanation and detailed explanation. First point: Conventional-wisdom is called with outflows. Wisdom without outflows has two aspects, namely Dharma-wisdom and subsequent-wisdom. Conventional-wisdom takes all dharmas as its object. Dharma-wisdom takes the four truths of the desire realm as its object, and subsequent-wisdom takes the four truths such as suffering of the upper realms as its object. Dharma-wisdom and subsequent-wisdom both have aspects of the path of seeing and the path of cultivation. The Dharma-wisdom that becomes the path of seeing has four Dharma-wisdoms that take the four truths as their object and four subsequent-wisdoms, totaling eight. However, from the difference of the four truths, there are four wisdoms: wisdom of suffering, wisdom of origin, wisdom of cessation, and wisdom of the path. The wisdom of the path of no more learning of the noble ones who have realized the four truths has two types: wisdom of non-arising and wisdom of exhaustion. The first moment of the wisdom of exhaustion and the wisdom of non-arising of the path of no more learning takes suffering and origin as its object, especially taking the suffering and origin of the peak of existence as its object.

---

ི་ཕྱིར། དེས་ན་དེ་གཉིས་ལ་རྗེས་ ཤེས་སུ་འཇོག ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ལ་བཞི་ལས། སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་ལམ་བདེན། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ཀྱིས་སེམས་བྱུང་རིག་པ་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་བྱེ་བྲག་ཏུ་ བཤད་པ་དང་། ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་དེ་ལ་ཡང་མང་དུ་ཡོད་ཅིང་། ཉེར་བསྡོགས་ལ་བརྟེན་པའི་ཕ་རོལ་སེམས་ཀྱིས་ འདས་པ། དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་པའི་སེམས་མི་རིག བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ལ་རྟེན་པའི་ཕ་རོལ་སེམས་ཀྱི་བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་དངོས་གཞིར་ལ་རྟེན་པའི་སེམས་མི་ཤེས། དབང་པོ་འདས་པ་དབང་ རྟུལ་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཀྱིས་དབང་རྣོན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་སེམས་མི་རིག གང་ཟག་འདས་པ། ཕྱིར་མི་འོང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཕ་རོལ་སེམས་ཀྱི་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་སེམས་མི་རིག ཞིག་ པ་འདས་པའི་སེམས་མི་རིག མ་སྐྱེས་པ་མ་འོང་པའི་སེམས་མི་རིག དེས་ན་རང་དང་རྒྱུད་ཚོད་མཉམ་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་སེམས་རིག་པ་གཙོ་བོ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཀྱིས་རྗེས་ཤེས་ཕྱོགས་མཐུན་དང་བཅས་པ་མི་རིག 4-1434 རྗེས་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཀྱི་རྗེས་ཤེས་ཕྱོགས་མཐུན་དང་བཅས་པ་མི་རིག ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་རིག་གི་དེ་ ལས་གཞན་མི་རིག བསེ་རུ་ལྟ་བུ་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་རིག དེ་ཡང་དང་པོར་ཆོས་ཤེས་རྗེས་ཤེས་གཉིས་རིག དེ་ནས་སྦྱོར་བ་ བྱས་ཏེ། བརྒྱད་པ་ཀུན་འབྱུང་རྗེས་ཤེས་དང་བཅོ་ལྔ་པ་ལམ་རྗེས་བཟོད་གང་རུང་རིག་པ་རང་འགྲེལ་དུ་བཤད་དོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་ལ་ལྟོས་མེད་དུ་མཐོང་ལམ་ཀུན་རིག་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཟད་པ་ཤེས་པ་ནི། མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ཤེས། ཀུན་འབྱུང་སྤངས། འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱས། ལམ་རྒྱུད་ལ་བསྟེན་པར་ཤེས་པ་ལ་འཇོག མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ནི། མི་ སྐྱེ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པར་བྱ་རྒྱུ་གཞན་མེད། ཀུན་འབྱུང་སྤངས་ཟིན། སྤང་བར་བྱ་རྒྱུ་གཞན་མེད། འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱས། མངོན་དུ་བྱ་རྒྱུ་གཞན་མེད། ལམ་རྒྱུད་ལ་བསྟེན་ཟིན། བསྟེན་པར་ བྱ་རྒྱུ་གཞན་མེད་པར་རྟོགས་པའི་ཐོབ་པ་ཉམས་མི་སྲིད་པའི་བློ་ལ་འདོད་དོ། །གསུམ་པ་ཁྱད་ཆོས། ཤེས་པ་བཅུར་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན། གཉེན་པོའི་ཁྱད་པར། རྣམ་པའི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། 4-1435 འདི་བསྟན་ཤེས་པ་ལ་བཅུར་འཇོག་སྟེ་ཇི་སྙེད་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཤེས་པའི་སྒོ་ནས་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་འདོད་པའི་བདེན་བཞི་ལ་དམིགས་ཤིང་དེའི་གཉེན་པོ་བྱེད་ནུས་པའ

【現代漢語翻譯】 因此，將這二者作為後知（rjes shes）的範疇。他心智（pha rol sems shes）可分為四種：苦諦（sdug bsngal），集諦（kun 'byung），道諦（lam），滅諦（bdེn）。因為異生（so so skye bo）相續中有四種心所生起的智慧。 第二部分包括：詳細解釋他心智，以及詳細解釋盡智（zad pa shes pa）和無生智（mi skye ba shes pa）兩種智慧。首先，他心智有很多種，依賴於近分定的他心智慧夠知曉過去；依賴於根本定的心智無法知曉；依賴於初禪根本定的他心智無法知曉二禪根本定的心智；超越根識的他心智無法知曉遲鈍根識者相續中敏銳根識者的心智；超越補特伽羅（gang zag）的他心智，即不還者（phyir mi 'ong）相續中的他心智無法知曉阿羅漢（dgra bcom pa）相續中的心智；已滅的心智無法知曉；未生的心智無法知曉未來的心智。因此，能夠知曉與自己相續程度相同或更低的心智是主要的。作為法智（chos shes）本質的他心智無法知曉與其類別相同的後知。 作為後知本質的他心智無法知曉與其類別相同的後知。聲聞（nyan thos）相續中的他心智慧夠知曉見道（mthong lam）的兩個剎那，除此之外無法知曉更多。像犀牛一樣的獨覺（bse ru lta bu rang sangs rgyas）相續中的他心智慧夠知曉見道的三個剎那，首先知曉法智和後知兩種智慧，然後通過修習，能夠知曉八忍（brgyad pa kun 'byung rjes shes）和十五心（bco lnga pa lam rjes bzod）中的任何一種，這在自釋中有所闡述。佛陀（sangs rgyas）無需修習就能知曉所有的見道。 第二部分是關於盡智：在無學（mi slob pa）的相續中，知曉苦諦，斷除集諦，現證滅諦，並知曉道諦是所依。無生智：在無生的相續中，知曉沒有其他需要知曉的苦諦，已經斷除了集諦，沒有其他需要斷除的，已經現證了滅諦，沒有其他需要現證的，已經依止了道諦，沒有其他需要依止的，這種證悟是不會退轉的智慧。 第三部分是特點：將智慧分為十種的原因，對治的特點，以及相的特點，共三種。首先，之所以將此處的智慧分為十種，是因為通過知曉所有如所有性（ji snyed pa'i chos rnams kyi rang bzhin shes pa'i sgo nas）的法，可以證得世俗諦（kun rdzob shes pa），並且能夠對治以四諦為對境的煩惱。

【English Translation】 Therefore, these two are categorized as subsequent knowledge (rjes shes). Other-minds knowledge (pha rol sems shes) can be divided into four types: suffering (sdug bsngal), origin (kun 'byung), path (lam), and cessation (bdེn). This is because there are four types of mental events arising in the continuum of ordinary beings (so so skye bo). The second part includes: detailed explanation of other-minds knowledge, and detailed explanation of the knowledge of exhaustion (zad pa shes pa) and the knowledge of non-arising (mi skye ba shes pa). First, there are many types of other-minds knowledge. Other-minds knowledge based on the preparatory stage can know the past; the mind based on the actual stage cannot know; other-minds knowledge based on the first dhyana (bsam gtan) actual stage cannot know the mind based on the second dhyana actual stage; other-minds knowledge that transcends the senses cannot know the mind of someone with sharp senses in the continuum of someone with dull senses; other-minds knowledge that transcends the person (gang zag), i.e., the other-minds knowledge in the continuum of a non-returner (phyir mi 'ong), cannot know the mind in the continuum of an arhat (dgra bcom pa); the mind that has ceased cannot know; the mind that has not arisen cannot know the future mind. Therefore, the ability to know the minds of those whose continuum is the same or lower than oneself is the main thing. Other-minds knowledge that is the essence of Dharma knowledge (chos shes) cannot know the subsequent knowledge of the same category. Other-minds knowledge that is the essence of subsequent knowledge cannot know the subsequent knowledge of the same category. Other-minds knowledge in the continuum of a Hearer (nyan thos) can know the two moments of the path of seeing (mthong lam), but cannot know more than that. Other-minds knowledge in the continuum of a solitary realizer (bse ru lta bu rang sangs rgyas) like a rhinoceros can know the three moments of the path of seeing. First, it knows the two knowledges of Dharma knowledge and subsequent knowledge, and then through practice, it can know either the eight acceptances (brgyad pa kun 'byung rjes shes) or any of the fifteen minds (bco lnga pa lam rjes bzod), which is explained in the self-commentary. A Buddha (sangs rgyas) knows all paths of seeing without relying on practice. The second part is about the knowledge of exhaustion: In the continuum of a non-learner (mi slob pa), one knows suffering, abandons origin, realizes cessation, and knows that the path is the basis. The knowledge of non-arising: In the continuum of non-arising, one knows that there is no other suffering to be known, one has already abandoned the origin, there is nothing else to be abandoned, one has already realized cessation, there is nothing else to be realized, one has already relied on the path, there is nothing else to be relied on, and this realization is the irreversible wisdom. The third part is the characteristics: the reasons for dividing wisdom into ten types, the characteristics of the antidotes, and the characteristics of the aspects, totaling three. First, the reason for dividing the wisdom here into ten types is that by knowing the nature of all phenomena as they are (ji snyed pa'i chos rnams kyi rang bzhin shes pa'i sgo nas), one can attain conventional truth (kun rdzob shes pa), and it is able to counteract the afflictions that take the four truths as their object.

---

ི་ཆ་ནས་ཆོས་ ཤེས་བཞག ཁམས་གོང་མའི་བདེན་བཞི་ལས་དམིགས་ཤིང་། དེའི་གཉེན་པོ་བྱད་ནུས་པའི་ཆ་ནས་རྗེས་ཤེས། དམིགས་པ་གཅིག་ལ་རྣམ་པ་ཐ་དད་པའི་སྒོ་ནས་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་དང་། ཀུན་འབྱུང་ཤེས་པ་ གཉིས་བཞག རྣམ་པ་དང་། དམིགས་པ་གཉིས་ཀ་ཐ་དད་པའི་ཆ་ནས་ལམ་ཤེས་པ་དང་འགོག་པ་ཤེས་པ་གཉིས་བཞག སྦྱོར་བ་བྱེད་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་བཞག ཁམས་གསུམ་གྱི་ཉོན་ མོངས་སྤོང་བའི་བྱ་བ་བྱས་པའི་ཆ་ནས་ཟད་པ་ཤེས་པ་དེ་བཞག ལམ་གྱི་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་རྒྱས་པར་བྱ་བའི་ཆ་ནས་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་དེ་བཞག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སྒོམ་ ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ཆོས་ཤེས་ཀྱིས་ཁམས་གསུམ་ཀའི་གཉེན་པོ་བྱེད། ཡང་དེའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་རྗེས་ཤེས་ཀྱིས་འདོད་པའི་གཉེན་པོ་མི་བྱེད་དེ་འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། ། གསུམ་པ་ལ། ཤེས་པ་སོ་སོའི་རྣམ་པ། རྣམ་པའི་ངོ་བོ། །དེ་དག་གི་ཁྱད་ཆོས་གཞན་བཤད་པ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། ཆོས་ཤེས་དང་རྗེས་ཤེས་གཉིས། བདེན་བཞིའི་རྣམ་པ་བཅུ་དྲུག་བཅུ་དྲུག་ལྡན། 4-1436 ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པའང་སྔ་མ་དེ་བཞིན་དུ་ཤེས་པ་བཅུ་དྲུག་ལྡན། སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ། ཀུན་འབྱུང་ཤེས་པ། འགོག་པ་ཤེས་པ། ལམ་ཤེས་པ་བཞི་ནི། རང་རང་གི་བདེན་པའི་རྣམ་པ་བཞི་ལྡན། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ལ་དྲི་མེད་དང་། དྲི་བཅས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ལམ་ཤེས་པ་དེ་བཞིན་དུ་ལམ་བདེན་གྱི་རྣམ་པ་བཞི་དྲི་མ་དང་བཅས་པ་ནི། ཤེས་པ་རང་གི་མཚན་ཉིད་སེམས་ གཅིག་ཁོ་ནའི་རྣམ་པ་དང་ལྡན། ཁོ་ན་རེ་མ་ངེས་ཏེ། གཙོ་བོ་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་གཉིས་ཀའི་རྣམ་པ་ལྡན་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན་མིན་ཏེ། དེ་གཉིས་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པས་གང་རུང་རེ་ རེ་དམིགས་ཡུལ་དུ་བྱེད་ཀྱིས། གཙོ་བོ་སེམས་ལ་དམིགས་པའི་ཕ་རོལ་སེམས་ཀྱིས་སེམས་བྱུང་ལ་མ་དམིགས། སེམས་བྱུང་ལ་དམིགས་པའི་དེས་སེམས་ལ་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ལྷག་མ་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་། མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་གཉིས་རྣམ་པ་བཅུ་བཞི་ཅན་ཡིན་གྱི། སྟོང་བདག་མེད་ཀྱི་རྣམ་པ་ནི། དེ་སྒོམ་པར་བྱེད་པའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན། ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པས་དེ་དག་སྒོམ་པར་མི་བྱེད་ པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཁ་ཆེ་བྱེ་བྲག་དུ་སྨྲ་བ་རྣམས་དྲི་མེད་ཀྱི་རྣམ་པ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་ཀྱིས་དེ་ལས་གཞན་མེད་ཅེས་ཟེར། གཞན་ཉི་འོག་པ་རང་མཚན་གྱི་རྣམ་པའང་ཡོད་པར་འདོད་དེ། 4-1437 བསྟན་བཅོས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ལས། འདི་ནི་གནས་ཡོད་དོ། །འདི་ནི་གཞི་ཡོད་དོ། །ཅེས་བྱ་བར་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པའི་གནས་ནི་མཚན་ཉིད་དང་། གཞི་ནི་རྒྱུ་ཡིན་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་འཇོག ཤེས་རབ་དང་བཅས་པའི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའམ་ཡུལ་གྱི་རྣམ་པ་དང་བཅས་པར་འཛིན་པར་བྱེད། ཁོ་ན་རེ། ཤེས་རབ་དེ་རྣམ་བ

【現代漢語翻譯】 從分類的角度來說，是法智（chos shes，對四諦的了知）的範疇。 從高於欲界的上界四諦中選取所緣境，並且能夠作為對治品的角度來說，是類智（rjes shes，對四諦的進一步了知）。 就所緣境相同而行相各異的角度來說，安立苦智（sdug bsngal shes pa，對苦諦的了知）和集智（kun 'byung shes pa，對集諦的了知）兩種智慧。就行相和所緣境都各異的角度來說，安立道智（lam shes pa，對道諦的了知）和滅智（'gog pa shes pa，對滅諦的了知）兩種智慧。從修習瑜伽的角度來說，安立他心智（pha rol sems shes，對他者心識的了知）。 從斷除三界煩惱的角度來說，安立盡智（zad pa shes pa，煩惱已盡的了知）。爲了增長與道相應的順緣，安立無生智（mi skye ba shes pa，未來不再生起的了知）。 第二點是，作為修道之本體的法智，能夠對治三界（的煩惱）。然而，作為其本體的類智，卻不能對治欲界（的煩惱），因為已經遠離了對欲界的貪執。 第三部分，分為四點來講解各種智慧的行相、行相的本體以及它們各自的特殊之處。第一點是，法智和類智這兩種智慧，各自具有十六種四諦的行相。 世俗智（kun rdzob shes pa，對世俗諦的了知）也如前者一樣，具有十六種智慧。苦智、集智、滅智、道智這四種智慧，各自具有其所對應真諦的四種行相。 他心智分為無垢和他染兩種。第一種，如道智一樣，具有道諦的四種行相。有染污的他心智，其自相僅與一個心識的行相相應。 並非僅僅如此，因為主要與心和心所兩種行相相應。如果認為這兩種是不同實體，只能各自選取一個作為所緣境，那麼專注於心的他心智就不能緣心所，專注於心所的他心智就不能緣心。其餘的盡智和無生智這兩種智慧，具有十四種行相。空性和無我的行相，是作為修習對象的行相，而盡智和無生智並不修習這些。 第二點是，迦濕彌羅的說一切有部論師認為，無垢的他心智具有十六種行相，除此之外別無其他。而另一些日出論師則認為，也存在自相的行相。 如《識蘊論》中所說：『此是處，此是所依。』處是體性，所依是因。第三點是，安立於緣境的智慧，能夠執持與智慧相應的境，或者執持境的行相。如果認為智慧是行相的本體，那麼智慧本身又是什麼呢？

【English Translation】 From the perspective of classification, it falls under the category of Dharma-knowledge (chos shes, understanding of the Four Noble Truths). From the perspective of selecting objects of focus from the Four Noble Truths of the higher realms above the desire realm, and being able to act as an antidote, it is Subsequent-knowledge (rjes shes, further understanding of the Four Noble Truths). From the perspective of having the same object of focus but different aspects, two types of knowledge are established: Knowledge of Suffering (sdug bsngal shes pa, understanding of the Truth of Suffering) and Knowledge of Origin (kun 'byung shes pa, understanding of the Truth of Origin). From the perspective of both aspects and objects of focus being different, two types of knowledge are established: Knowledge of the Path (lam shes pa, understanding of the Truth of the Path) and Knowledge of Cessation ('gog pa shes pa, understanding of the Truth of Cessation). From the perspective of practicing yoga, Other-minds-knowledge (pha rol sems shes, understanding of the minds of others) is established. From the perspective of abandoning the afflictions of the three realms, Exhaustion-knowledge (zad pa shes pa, knowledge of the exhaustion of afflictions) is established. In order to increase the conducive conditions that are in harmony with the path, Non-arising-knowledge (mi skye ba shes pa, knowledge of future non-arising) is established. The second point is that Dharma-knowledge, which is the essence of the path of cultivation, can counteract the three realms (of afflictions). However, Subsequent-knowledge, which is its essence, does not counteract the desire realm (of afflictions) because it has already abandoned attachment to the desire realm. The third part is divided into four points to explain the aspects of various types of knowledge, the essence of the aspects, and their respective special characteristics. The first point is that Dharma-knowledge and Subsequent-knowledge each possess sixteen aspects of the Four Noble Truths. Conventional-knowledge (kun rdzob shes pa, understanding of the conventional truth) is also like the former, possessing sixteen types of knowledge. The four types of knowledge—Knowledge of Suffering, Knowledge of Origin, Knowledge of Cessation, and Knowledge of the Path—each possess the four aspects of their corresponding truths. Other-minds-knowledge is divided into two types: immaculate and defiled. The first type, like Knowledge of the Path, possesses the four aspects of the Truth of the Path. Defiled Other-minds-knowledge, its self-aspect corresponds only to the aspect of a single mind. It is not merely so, because it mainly corresponds to the aspects of both mind and mental factors. If it is thought that these two are different entities and can only each select one as an object of focus, then Other-minds-knowledge that focuses on the mind cannot focus on mental factors, and that which focuses on mental factors cannot focus on the mind. The remaining two types of knowledge, Exhaustion-knowledge and Non-arising-knowledge, possess fourteen aspects. The aspects of emptiness and selflessness are aspects that are objects of cultivation, while Exhaustion-knowledge and Non-arising-knowledge do not cultivate these. The second point is that the Kashmir Sarvastivadins believe that immaculate Other-minds-knowledge has sixteen aspects, and there are no others besides these. Some other Sautrantikas believe that there are also aspects of self-character. As stated in the Compendium on Consciousness: 'This is the place, this is the basis.' The place is the characteristic, and the basis is the cause. The third point is that knowledge established on the object of focus can hold the object corresponding to the knowledge, or hold the aspect of the object. If it is thought that knowledge is the essence of the aspect, then what is knowledge itself?

---

ཅས་མིན་པར་འགྱུར་ཏེ། ཁོ་ བོ་རང་དང་བཅས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། སྤྱིར་ཤེས་རབ་དང་བཅས་པ་ལ་གྲོགས་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་བཅས་པ་དང་། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་བཅས་པ་གཉིས་ལས་ཤེས་རབ་ནི་ངོ་བོའི་ སྒོ་ནས་བཅས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཡོད་པ་ཐམས་ཅད་གཟུང་བྱར་བྱ་སྟེ། ཐམས་ཅད་ལ་དམིགས་པ་ཡིན། བཞི་པ་ལ། ངོ་བོ། །རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གི་དམིགས་པའི་ཁྱད་པར་ བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ལ་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་ཀ་ཡོད། གཞན་རྣམས་མཐའ་གཅིག་ཏུ་དགེ་བ་ཡིན། གཉིས་པ་ལ། སེམས་ཀྱི་རྟེན་དང་། ལུས་ཀྱི་རྟེན་གཉིས། དང་པོ་ ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ནི། ས་དགུ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་རྟེན། ཆོས་ཤེས་ཀྱིས་བསམ་གཏན་ས་དྲུག་ལ་རྟེན། རྗེས་ཤེས་ནི་ཟག་མེད་ས་དགུ་ལ་རྟེན། དེ་བཞིན་དུ་བདེན་པ་བཞི་ཤེས་དང་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་། 4-1438 མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་དང་། ཡང་ཟག་མེད་ས་དགུ་ལ་རྟེན། དེ་ལས་གཞན་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་བསམ་གཏན་བཞི་ལ་རྟེན། གཉིས་པ་ནི། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ནི་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་ པ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་རྟེན་ཅན། ཆོས་ཤེས་འདོད་པའི་རྟེན་ཅན། དེ་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ནི་ཁམས་གསུམ་གྱི་རྟེན་ཅན། གསུམ་པ་ནི། འགོག་པ་ཤེས་པ་ནི། ཆོས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གཅིག་པོའི་ངོ་བོར་ སྐྱེས། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ནི། ལུས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་མ་གཏོགས་པ་ལྷག་མ་རྣམས་ནི། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་བཞི་ཀའི་ངོ་བོར་སྐྱེས་སྲིད་དོ། །བཞི་པ་ལ་ཤེས་པ་ནང་ཕན་ཚུན་ཡུལ་དུ་གྱུར་ པའི་ཚུལ། ཆོས་བཅུ་དང་ཡུལ་ཡུལ་ཅན་དུ་སྦྱར་བ། ཆོས་གང་རིག་པའི་ཚུལ་དང་རྣམ་པ་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཆོས་ཤེས་ཀྱིས་ནི་རྗེས་ཤེས་མ་གཏོགས་པའི་ཤེས་པ་དགུ་ཡུལ་དུ་བྱེད། རྗེས་ཤེས་ ཀྱིས་ཀྱང་ཆོས་ཤེས་མ་གཏོགས་པའི་ཤེས་པ་དགུ་ཡུལ་དུ་བྱེད། སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་དང་། ཀུན་འབྱུང་ཤེས་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་དང་གཞན་སེམས་ཤེས་པས་ཟག་བཅས་གཉིས་ཡུལ་དུ་བྱེད། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་ པ་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས། ཟད་པ་ཤེས་པ་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་བཞིས་ཆོས་བཅུ་ཡུལ་དུ་བྱེད་པ་ཡིན། འགོག་པ་ཤེས་པས་འགོག་པ་ཁོ་ན་ཡུལ་དུ་བྱེད་ཀྱི་གཞན་ཡུལ་དུ་མི་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། 4-1439 ཆོས་བཅུ་ནི། ཁམས་གསུམ་གྱི་ཟག་བཅས་ལ་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས་ཏེ་དྲུག དྲི་མེད་ལ་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས་ཏེ་བརྒྱད། འདུས་མ་བྱས་ལ་དོན་དམ་པའི་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་ ཏེ་བཅུར་ཡོད། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཡུལ་དུ་བྱེད་དེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་ཟག་བཅས་ཡིན་མིན་གཉིས་གཉིས་ཏེ་ཐམས་ཅད་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཤེས་ཀྱིས་ཆོས་ལྔ་ཡུལ་དུ་བྱེད་ དེ། འདོད་པའི་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས། དྲི་མེད་ཀྱི་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས། འདུས་མ་བྱས་དང་དགེ་བས

【現代漢語翻譯】 如果不是這樣，那就會變成沒有關聯，因為我和智慧不是一體的。如果這樣說，就沒有過失，因為一般來說，與智慧相關聯有兩種方式：通過助伴的力量相關聯，以及通過本體的性質相關聯。智慧是通過本體的性質相關聯。它所擁有的一切都應被視為所取境，因為它緣於一切。 第四個方面包括：本體、所依的差別、正念安住的所緣的差別這四種。第一，世俗智有善、不善、無記三種。其他都是純粹的善。第二，有心的所依和身的所依兩種。首先，世俗智依賴於所有九地。法智依賴於六禪定地。類智依賴於九無漏地。同樣，四諦智、盡智、無生智也依賴於九無漏地。除此之外，他心智依賴於四禪定。第二，他心智以欲界為所依，世俗智以色界為所依，法智以欲界為所依，其他則以三界為所依。第三，滅盡智生起為法正念安住的本體。他心智除了身正念安住之外，其他的都可以生起為四種正念安住的本體。第四，智慧之間互相成為對境的方式。將十法與境和有境相聯繫。以及認識法的方式和三種相。 第一，法智以除了類智之外的九種智慧為對境。類智也以除了法智之外的九種智慧為對境。苦智和集智的世俗智和他心智以兩種有漏法為對境。世俗智、他心智、盡智、無生智這四種以十法為對境。滅盡智只以滅盡為對境，不以其他為對境。第二，十法是：三界有漏法的相應與不相應兩種，共六種；無漏法的相應與不相應兩種，共八種；無為法有勝義諦的善和無記兩種，共十種。世俗智以一切法為對境，因為三界有漏法的相應與不相應兩種都是它的對境。法智以五法為對境：欲界的相應與不相應兩種，無漏法的相應與不相應兩種，以及無為法和善法。

【English Translation】 If it were not so, it would become unrelated, because I and wisdom are not one. If it is said like this, there is no fault, because in general, there are two ways to be associated with wisdom: associated through the power of a companion, and associated through the nature of the entity. Wisdom is associated through the nature of the entity. Everything it possesses should be regarded as the object to be grasped, because it focuses on everything. The fourth aspect includes: the entity, the difference in support, and the difference in the object of mindfulness. First, mundane knowledge has three types: virtuous, non-virtuous, and neutral. The others are all exclusively virtuous. Second, there are two types of support: the support of the mind and the support of the body. First, mundane knowledge relies on all nine grounds. Dharma knowledge relies on the six dhyana grounds. Subsequent knowledge relies on the nine uncontaminated grounds. Similarly, the knowledge of the four truths, the knowledge of exhaustion, and the knowledge of non-arising also rely on the nine uncontaminated grounds. Other than that, knowledge of others' minds relies on the four dhyanas. Second, knowledge of others' minds has desire as its support, mundane knowledge has form as its support, Dharma knowledge has desire as its support, and the others have the three realms as their support. Third, the knowledge of cessation arises as the entity of the single Dharma mindfulness. Knowledge of others' minds, except for body mindfulness, the rest can arise as the entity of the four mindfulnesses. Fourth, the way in which knowledge becomes objects for each other. Connecting the ten dharmas with the object and the subject. And the way of knowing the dharma and the three aspects. First, Dharma knowledge takes the nine types of knowledge, except for subsequent knowledge, as its object. Subsequent knowledge also takes the nine types of knowledge, except for Dharma knowledge, as its object. The mundane knowledge of the knowledge of suffering and the knowledge of origin, and the knowledge of others' minds take the two contaminated dharmas as their object. Mundane knowledge, knowledge of others' minds, knowledge of exhaustion, and knowledge of non-arising take the ten dharmas as their object. The knowledge of cessation only takes cessation as its object and does not take others as its object. Second, the ten dharmas are: the six types of contaminated dharmas of the three realms, both associated and unassociated; the eight types of uncontaminated dharmas, both associated and unassociated; and the two types of unconditioned dharmas, the ultimate truth of virtue and neutral, making ten. Mundane knowledge takes all dharmas as its object, because both the associated and unassociated dharmas of the three realms are its objects. Dharma knowledge takes five dharmas as its object: the two types of associated and unassociated dharmas of the desire realm, the two types of associated and unassociated dharmas of the uncontaminated realm, and the unconditioned dharma and virtuous dharma.

---

་ཏེ་ལྔ་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། རྗེས་ཤེས་ཀྱིས་ཆོས་བདུན་ཡུལ་དུ་བྱེད་དེ། ཁམས་གོང་ མ་གཉིས་ཀྱི་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས་གཉིས་ཏེ་བཞི། དྲི་མེད་ཀྱི་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས། འདུས་མ་བྱས་དང་དགེ་བས་ཏེ་བདུན་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་དང་ཀུན་འབྱུང་ཤེས་ པ་གཉིས་ཀྱིས་ཆོས་དྲུག་དྲུག་ཡུལ་དུ་བྱེད་དེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས་ཏེ་དྲུག་དྲུག་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། འགོག་པ་ཤེས་པས་འདུས་མ་བྱས་དགེ་བ་གཅིག་པུ་ཡུལ་དུ་བྱེད་ དོ། །ལམ་ཤེས་པས་དྲི་མེད་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་མིན་གཉིས་ཡུལ་དུ་བྱེད། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཀྱིས་འདོད་གཟུགས་དྲི་མེད་དང་གསུམ་གྱིས་མཚུངས་ལྡན་གསུམ་ཡུལ་དུ་བྱེད། ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པས་འདུས་མ་བྱས་ལུང་མ་བསྟན་མ་གཏོགས་དགུ་ཡུལ་དུ་བྱེད། 4-1440 བཞི་པ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་གཅིག་པུས་རང་གི་ཚོགས་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད། བདག་མེད་པར་རིག་པར་འགྱུར། རང་ཉིད་ཚོགས་མི་རིག་སྟེ། རང་ཉིད་རང་ལ་བྱེད་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར། གཉིས་ པ་ལྡན་ཚུལ་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པ་གཅིག་ལྡན། འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་ཏེ་བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ཐོབ་ན། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཏེ་གཉིས་དང་ལྡན། ཟག་མེད་འཕགས་ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ཚོགས་བཅས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཀུན་རྫོབ་གཅིག་པུ་དང་ལྡན། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཤེས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་གསུམ་དང་ ལྡན་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ། ཆོས་ཤེས་ཏེ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡན་ཆད་ཀྱི་བཞིའི་གནས་སྐབས་སུ་ཤེས་པ་རེ་རེ་འཕེལ་བ་ཡིན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་གནས་ སྐབས་སུ་རྗེས་ཤེས་དང་ལྡན། ཀུན་འབྱུང་ཆོས་ཤེས་ལ་སྔར་གྱི་སྟེང་དུ་ཀུན་འབྱུང་ཤེས་པ། འགོག་པ་ཆོས་ཤེས་ལ་འགོག་པ་ཤེས་པ། ལམ་ཆོས་ཤེས་ལ་ལམ་ཤེས་པ་སྟེ། རེ་རེ་འཕེལ་བའི་ ཚུལ་དུ་ལྡན། ། མཐོང་ལམ་དུ་ཐོབ་ཚུལ་ལ། །མཐོང་ལམ་དུ་ཐོབ་ཚུལ། ལམ་གཞན་དུ་ཐོབ་ཚུལ། ཤེས་པ་གཞན་གྱིས་ཐོབ་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། མཐོང་ལམ་བཟོད་པ་བརྒྱད་ཤེས་པ་བདུན་ཏེ་བཅོ་ལྔ་ལ་རང་དུས་སུ་སྐྱེས་པའི་ཐོབ་པ་ད་ལྟར་བ་དང་། 4-1441 དེ་དང་རིགས་འདྲ་བའི་ཐོབ་པ་མ་འོངས་པ་གཉིས་ལྡན། རྗེས་ཤེས་གསུམ་གྱི་མཇུག་ཏུ་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་རེ་རེ་ཐོབ་ཏེ་གསུམ་གྱི་མཇུག་ཏུ་བྱུང་བའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་དེ་ལ་མངོན་པར་ རྟོགས་པའི་མཐའ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། བདེན་པ་རེ་རེ་རྟོགས་པའི་མཇུག་ཏུ་བྱུང་པའི་ཕྱིར། མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་ཞེས་བྱ་ཏེ། དེ་རྒྱུན་ལྡན་གྱི་འཕགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་རང་རང་གི་ས་ དང་འོག་སའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་གཉིས་གཉིས་སྐྱེད་པར་བྱེད་དེ། དཔེར་ན་སྡུག་བསྔལ་རྗེས་ཤེས་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 因為后得智以五種所緣境為境。后得智以七法為所緣境，即：二界（指上二界）的等起（指與上二界相應的法）的『是』與『非』兩種，共四種；無垢的等起的『是』與『非』兩種；以及非為和合（指無為法）與善法，共七種為所緣境。苦智和集智二者以六法為所緣境，即：三界的等起的『是』與『非』兩種，共六種為所緣境。滅智則僅以非為和合與善法為所緣境。道智以無垢等起的『是』與『非』兩種為所緣境。他心智以欲界、色界、無色界三界各自的等起三種為所緣境。盡智和無生智則以非為和合、無記（不善不惡）之外的九法為所緣境。 第四，世俗智唯一能證知，所有不是自己聚合體的法都是無我的。它不能證知自己是聚合體，因為自己對自己起作用是相違的。 第二，關於具有的方式：異生（指凡夫）們只具有一個世俗智。如果離欲界的貪慾，獲得禪定的根本定，則具有他心智，共具有兩種智慧。 無漏聖道最初的剎那，即苦法忍（藏文：སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད།）連同其眷屬（藏文：ཚོགས་བཅས།）的階段，只具有一個世俗智。在第二個剎那，即苦法智的階段，則具有三種智慧，即世俗智、苦智、法智，共三種。從那之後，在四種階段中，每種智慧依次增生，即在苦類智的階段具有類智，在集法智的階段，在原有的基礎上增加集智，在滅法智的階段增加滅智，在道法智的階段增加道智，以這種依次增生的方式具有。 關於在見道中獲得的方式：見道中的八忍（藏文：བཟོད་པ་བརྒྱད།）和七智（藏文：ཤེས་པ་བདུན།），共十五者，具有在各自生起時產生的獲得（藏文：ཐོབ་པ་），即現在的獲得，以及與此相似的未來的獲得，共兩種獲得。在三個類智之後，各自獲得一個世俗智，因此在三個類智之後產生的世俗智，也被稱為『現觀邊際』（藏文：མངོན་པར་རྟོགས་པའི་མཐའ།），因為它們是在證悟每個真諦之後產生的。也被稱為『不生法性』（藏文：མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན།），因為沒有相續不斷的凡夫。它們各自產生自己和地獄的兩個世俗智，例如苦類智。

【English Translation】 Because subsequent wisdom takes five objects as its objects. Subsequent wisdom takes seven dharmas as its objects: two 'yes' and 'no' of the equivalents of the two upper realms, making four; two 'yes' and 'no' of the immaculate equivalents; and non-compounded and virtuous, making seven objects. The two, knowledge of suffering and knowledge of origin, take six dharmas as their objects, namely, two 'yes' and 'no' of the equivalents of the three realms, making six objects. Knowledge of cessation takes only non-compounded virtue as its object. Knowledge of the path takes two 'yes' and 'no' of immaculate equivalents as its object. Knowledge of others' minds takes three equivalents of desire, form, and immaculacy as its objects. Exhaustion and non-arising knowledge take nine objects, excluding the non-compounded and the unspecified. Fourth, mundane wisdom alone realizes that all dharmas other than its own aggregates are selfless. It does not realize its own aggregates, because it is contradictory for oneself to act on oneself. Second, the way of possessing: ordinary beings possess only one mundane wisdom. If one is detached from desire for desire realm and attains the actual basis of meditation, then one possesses two, including the wisdom of others' minds. At the moment of the first moment of the stainless noble path, the moment of suffering dharma forbearance (Tibetan: སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད།) together with its retinue (Tibetan: ཚོགས་བཅས།), one possesses only one mundane wisdom. In the second moment, the state of suffering dharma knowledge, one possesses three, namely, mundane wisdom, suffering knowledge, and dharma knowledge. From then on, in the four states, each wisdom increases one by one, that is, in the state of suffering subsequent knowledge, one possesses subsequent knowledge. In the dharma knowledge of origin, in addition to the previous one, one possesses the knowledge of origin. In the dharma knowledge of cessation, one possesses the knowledge of cessation. In the dharma knowledge of the path, one possesses the knowledge of the path, possessing in the manner of increasing one by one. The way to attain in the path of seeing: In the path of seeing, the eight forbearances (Tibetan: བཟོད་པ་བརྒྱད།) and the seven knowledges (Tibetan: ཤེས་པ་བདུན།), fifteen in total, possess the attainment that arises at their own time, the present attainment, and the future attainment that is similar to it, two attainments. After the three subsequent knowledges, one attains one mundane wisdom each, so the mundane wisdom that arises after the three subsequent knowledges is also called the 'limit of realization' (Tibetan: མངོན་པར་རྟོགས་པའི་མཐའ།), because they arise after realizing each truth. It is also called 'the nature of non-arising dharma' (Tibetan: མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན།), because there are no continuous ordinary beings. They each generate two mundane wisdoms of their own and the lower realms, for example, suffering subsequent knowledge.

---

ི་མཇུག་ཏུ་བྱུང་བའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་སྐྱེད་པ་དེ་ལ་ཡང་སྡུག་བསྔལ་རྗེས་ཤེས་བསམ་གཏན་དང་ པོའི་དངོས་གཞིའི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པའི་ཚེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་དང་། འོག་ས་འདོད་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་གཉིས་སྐྱེད། སྡུག་བསྔལ་རྗེས་ཤེས་དེ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞིའི་ངོ་བོར་ སྐྱེས་པའི་ཚེ། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ནས། འདོད་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པའི་བར་ལྔ་སྐྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །འགོག་པ་རྗེས་ཤེས་ཀྱི་མཇུག་ཏུ་བྱུང་བའི་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ནི། མཐར་ཆོས་ དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡོད། དམིགས་པ་ནི། རང་རང་གི་བདེན་པ་ལ་དམིགས། རྣམ་པ་ནི། དེ་དང་དེའི་རྣམ་པ་དང་ལྡན་པ་ཡིན། དེ་ཡང་སྦྱོར་ལམ་འབད་པའི་སྒོ་ནས་ཐོབ། 4-1442 གཉིས་པ་ལ། སྒོམ་ལམ་དུ་ཐོབ་ཚུལ་དང་། མི་སློབ་ལམ་དུ་ཐོབ་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བཅུ་དྲུག་པ་ལམ་རྗེས་ཤེས་འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བ་སྟེ། བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་མ་ ཐོབ་ན་ཤེས་པ་དྲུག་ལྡན་ཏེ། ཆོས་ཤེས། རྗེས་ཤེས། བདེན་པ་བཞི་ཤེས་སྟེ་དྲུག་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་ན་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཏེ་བདུན་དང་ལྡན། དེའི་གོང་མ་སྒོམ་ ལམ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་གྱི་གནས་སུ་བདུན་ལྡན་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ། ཆོས་ཤེས། རྗེས་ཤེས། བདེན་པ་བཞི་ཤེས་བཞི་སྟེ་བདུན་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་ན་ཕ་རོལ་སེམས་ ཤེས་ཏེ་བརྒྱད་ལྡན། ས་བདུན་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་གཟུགས་མེད་དང་པོ་གསུམ་སྟེ་བདུན་ལ་རྒྱལ་བར་བྱེད་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ། མངོན་ཤེས་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ། དགྲ་བཅོམ་པ་མི་ གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ། གོང་མ་སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་པ་བརྒྱད་ལས་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་སུ་ཤེས་པ་བདུན་ཏེ། གོང་གིས་ཕ་ རོལ་སེམས་ཤེས་མ་གཏོགས་པའི་བདུན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། སློབ་པ་དབང་རྟུལ་དབང་རྣོན་སྦྱོང་བར་བྱེད་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་སུ་ཤེས་པ་དྲུག་དང་ལྡན་ཏེ། ཆོས་ཤེས། རྗེས་ཤེས། བདེན་པ་བཞི་ཤེས་ཏེ་དྲུག་ལྡན་པའི་ཕྱིར། 4-1443 བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ཐོབ་ན། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཏེ་བདུན་དང་ལྡན། དེ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་སུ་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་མ་གཏོགས་པ་གོང་མ་དྲུག་པོ་དེ་དང་ལྡན། སྲིད་རྩེ་ ལས་རྒྱལ་བ་སྟེ་སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་སྤོང་བའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ལ་ཤེས་པ་དྲུག་དང་ལྡན་ཏེ། བཤད་མ་ཐག་པའི་དྲུག་པོ་དེ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། མི་སློབ་ལམ་པ་དབང་རྟུལ་གྱི་རྒྱུད་ ལ་སྐད་ཅིག་དང་པོའི་གནས་སྐབས་སུ་ཟད་པ་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་དགུ་དང་ལྡན་པའི་མི་སྐྱེ་བའི་ཤེས་པ་མི་ཐོབ། དགྲ་བཅོམ་པ་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་གྱིས་ནི། ཤེས་པ་བཅུ་ ཀ

【現代漢語翻譯】 當苦的後知（sdug bsngal rjes shes）之後生起的世俗智（kun rdzob shes pa），如果生起為初禪（bsam gtan dang po）正行的體性，則生起初禪的世俗智和地獄欲界的世俗智兩種。如果苦的後知生起為四禪（bsam gtan bzhi pa）正行的體性，則生起從四禪的世俗智到欲界的世俗智之間的五種。 滅的後知（'gog pa rjes shes）之後生起的世俗智，最終會生起為法念住（chos dran pa nyer bzhag）的體性。所緣（dmigs pa）是各自的真諦（bden pa），行相（rnam pa）是具有與之相應的行相。這些也通過加行道（sbyor lam）的努力而獲得。 第二，分為在修道（sgom lam）中獲得的方式和在無學道（mi slob lam）中獲得的方式兩種。第一種是，第十六剎那的道后智（lam rjes shes）是遠離對欲界的貪執。如果沒有獲得禪定的正行，則具有六種智，即法智（chos shes）、類智（rjes shes）和四諦智（bden pa bzhi shes），因此具有六種智。如果遠離對欲界的貪執，則具有他心智（pha rol sems shes），即具有七種智。在其之上的修道的大、中、小三個階段中，具有七種智，即世俗智、法智、類智和四諦智四種，因此具有七種智。如果遠離對欲界的貪執，則具有他心智，即具有八種智。七地（sa bdun）是指，在四禪和無色界的前三者這七者中，成為克服障礙的無間道（bar chad med lam），成為獲得現證（mngon shes）的無間道，成為獲得阿羅漢（dgra bcom pa）不退轉法（mi g.yo ba'i chos can）的無間道，以及成為從上界有頂（srid rtse）的八種煩惱中解脫的無間道的階段中，具有七種智，因為具有除了他心智之外的上述七種智。在鈍根（dbang rtul）和利根（dbang rnon）的學道者（slob pa）所修習的解脫道（rnam grol lam）的階段中，具有六種智，即法智、類智和四諦智，因此具有六種智。 如果獲得了禪定的正行，則具有他心智，即具有七種智。在無間道的階段中，具有除了他心智之外的上述六種智。克服有頂，即在捨棄有頂煩惱的無間道中，具有六種智，因為具有上述所說的六種智。在無學道的鈍根者的相續中，在第一剎那的階段中，不獲得具有滅盡智（zad pa shes pa）等九法的無生智（mi skye ba'i shes pa）。阿羅漢不退轉法者，具有十種智。

【English Translation】 When the conventional wisdom (kun rdzob shes pa) that arises after the subsequent cognition of suffering (sdug bsngal rjes shes) arises as the essence of the actual state of the first dhyana (bsam gtan dang po), it generates both the conventional wisdom of the first dhyana and the conventional wisdom of the desire realm below. When the subsequent cognition of suffering arises as the essence of the actual state of the fourth dhyana (bsam gtan bzhi pa), it generates five types of conventional wisdom, from the conventional wisdom of the fourth dhyana to the conventional wisdom of the desire realm. The conventional wisdom that arises after the subsequent cognition of cessation ('gog pa rjes shes) ultimately arises as the essence of the mindfulness of dharma (chos dran pa nyer bzhag). The object (dmigs pa) is the truth (bden pa) of each, and the aspect (rnam pa) is that which possesses the aspect of that. These are also obtained through effort on the path of preparation (sbyor lam). Secondly, there are two ways to obtain it: on the path of meditation (sgom lam) and on the path of no more learning (mi slob lam). The first is that the subsequent cognition of the path (lam rjes shes) in the sixteenth moment is detachment from desire, and if the actual state of dhyana has not been attained, then one possesses six wisdoms: dharma-wisdom (chos shes), subsequent-wisdom (rjes shes), and the four wisdoms of the truths (bden pa bzhi shes), thus possessing six. If one is detached from desire, then one possesses mind-reading wisdom (pha rol sems shes), thus possessing seven. In the great, medium, and small stages of the meditation path above that, one possesses seven wisdoms: conventional wisdom, dharma-wisdom, subsequent-wisdom, and the four wisdoms of the truths, thus possessing seven. If one is detached from desire, then one possesses mind-reading wisdom, thus possessing eight. The seven grounds (sa bdun) are: the uninterrupted path (bar chad med lam) that overcomes the four dhyanas and the first three formless realms, the uninterrupted path that causes the attainment of direct perception (mngon shes), the uninterrupted path that causes the attainment of the Arhat (dgra bcom pa) who is of unwavering nature (mi g.yo ba'i chos can), and in the state of the uninterrupted path that liberates from the eight afflictions of the peak of existence (srid rtse), one possesses seven wisdoms, because one possesses the seven above, excluding mind-reading wisdom. In the state of the path of liberation (rnam grol lam) that is practiced by the trainee (slob pa) of dull faculties (dbang rtul) and sharp faculties (dbang rnon), one possesses six wisdoms: dharma-wisdom, subsequent-wisdom, and the four wisdoms of the truths, thus possessing six. If one attains the actual state of dhyana, then one possesses mind-reading wisdom, thus possessing seven. In the state of the uninterrupted path, one possesses the six above, excluding mind-reading wisdom. Overcoming the peak of existence, that is, in the uninterrupted path that abandons the afflictions of the peak of existence, one possesses six wisdoms, because one possesses the six just mentioned. In the continuum of the trainee of no more learning with dull faculties, in the state of the first moment, one does not attain the wisdom of no arising (mi skye ba'i shes pa) that possesses the nine dharmas, such as the wisdom of exhaustion (zad pa shes pa). The Arhat who is of unwavering nature possesses ten wisdoms.

---

་ཐོབ། དགྲ་བཅོམ་པ་དབང་རྟུལ་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་དུ་འཕོ་བ་ལ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་དགུ་ཡོད་པའི་ཐ་མ་དགུ་པ་དེའི་ཤེས་པ་བཅུ་ཀ་ཐོབ། སྔར་བཤད་པ་ལས་ལྷག་མ་བསམ་གཏན་ བཞི་གཟུགས་མེད་དང་པོ་གསུམ་རྒྱལ་བའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་མངོན་ཤེས་ཐོབ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ། བསམ་གཏན་སྤེལ་སྒོམ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་རྣམ་གྲོལ་ ལམ། སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་པ་དང་པོ་བརྒྱད་ལས་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་སུ་ཤེས་པ་བརྒྱད་ཐོབ་སྟེ། ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་གཉིས་མ་གཏོགས་པའི་ཤེས་པ་བརྒྱད་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། 4-1444 གཉིས་པ་ཤེས་པ་གཞན་གྱིས་ཐོབ་ཚུལ་ལ། ས་གོང་མ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ། དེ་ལ་བརྩོན་པར་བྱས་པས་དེའི་ཆགས་བྲལ་གྱི་ལམ་ཐོབ་པའི་ཚེ། ས་འོག་མ་ལ་ཆགས་བྲལ་ཐོབ་ པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ས་ཀུན་ལ་ཆགས་བྲལ་གྱི་ཡོན་ཏན་ཐོབ་པ་དེ་ཡང་། སྔོན་མེད་གསར་དུ་རྙེད་པ་ལ་འཇོག་གི དེ་རྒྱུན་ལྡན་དུ་ཡོད་པ་དེ་རྙེད་པས་དེའི་ ཡོན་ཏན་ཐོབ་པར་མི་འཇོག་གོ །ཐོབ་པ་ལ་ཡང་དབྱེ་བ་བཞི་ཡོད་དེ། རྙེད་པའི། བསྟེན་པའི། གཉེན་པོའི། ཐག་སྲིང་བའི་གཉེན་པོའི་ཐོབ་པ་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དང་པོ་ནི་སྔར་ མེད་གསར་དུ་སྐྱེ་བ་ལ་འཇོག་གོ །གཉིས་པ་ནི། དེ་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་མན་ཆད་དུ་ལྡན་པ་ལ་འཇོག་གོ །གསུམ་པ་ནི། སྤང་བྱ་སྤོང་བཞིན་པའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཐོབ་པ་ལ་འཇོག བཞི་ པ་ནི། སྤང་བྱ་ལས་གྲོལ་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཐོབ་པ་ལ་འཇོག་གོ །དེ་གཉིས་ནི་ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་སྟེང་ནས་རྩིའོ། །བཞི་པ་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་ལ་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཡོན་ཏན་བཤད་ པ་དང་། ཐུན་མོང་བའི་ཡོན་ཏན་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་པར་བཤད། དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་དེ། སྟོབས་བཅུ། མི་འཇིགས་པ་བཞི། 4-1445 ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་གསུམ། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། སོ་སོར་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ དང་། སྐུའི་སྟོབས་གཉིས། དང་པོ་ལ་སོ་སོའི་ངོ་བོ། །གང་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པའི་ཚུལ། སྒྲ་བཤད་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གནས་དང་གནས་མིན་ལ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ནི། ཤེས་པ་བཅུ་ཀའི་ངོ་བོར་ སྐྱེས་པ་ཡོད། ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ནི། འགོག་ལམ་ཤེས་པ་མ་གཏོགས་པ་བརྒྱད་ཀྱི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡོད། བསམ་གཏན་གཟུགས་མེད་སོགས་མཁྱེན་པ་དང་། དབང་པོ་དང་། མོས་པ་དང་། ཁམས་ མཁྱེན་པའི་སྟོབས་རྣམས་ལ། འགོག་པ་ཤེས་པ་མ་གཏོགས་པ་ཤེས་པ་དགུ་ཡོད། ལམ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ནི། ཁམས་རང་གི་ངོ་བོ

【現代漢語翻譯】 獲得。阿羅漢（梵文：Arhat，不再輪迴的聖者）具有不退轉、不動搖之法性，在趨向涅槃（梵文：Nirvana，解脫）的九種解脫道中，獲得最後第九種解脫道的所有十種智慧。從先前所說的，加上其餘的四禪定（梵文：Dhyana，冥想），以及無色界（梵文：Arupadhatu）的前三種禪定，獲得勝利者的解脫道，或者獲得神通的解脫道，或者獲得不生之法性的解脫道，或者獲得修習禪定的解脫道，或者在有頂天（梵文：Bhavagra）的煩惱中，從最初八種煩惱中解脫出來的解脫道的狀態中，獲得八種智慧。因此，除了滅盡和不生之智慧外，獲得了八種智慧。 4-1444 第二，其他智慧的獲得方式：爲了對更高的境界離欲，因此，努力修習，當獲得離欲之道時，因為已經獲得了對較低境界離欲的等持（梵文：Samadhi，專注），所以能夠獲得對所有境界離欲的功德。這種功德的獲得，在於獲得先前沒有的新事物，而不是獲得已經存在的常態事物。獲得也分為四種：獲得的獲得、依止的獲得、對治的獲得、以及究竟的對治的獲得。第一種是指先前沒有而新產生的。第二種是指在第二剎那（梵文：Ksana，瞬間）及之後持續存在的。第三種是指在捨棄所應捨棄之物的狀態下的獲得。第四種是指從所應捨棄之物中解脫出來的狀態下的獲得。這兩種都是從有漏（梵文：Sasrava，有煩惱）的基礎上計算的。 第四，關於特殊功德，分為宣說不共之功德和宣說共同之功德兩種。第一種分為：簡略指示、詳細解釋、總結要義三部分。第一部分是：佛陀（梵文：Buddha，覺悟者）具有十八種不與其他眾生混雜的功德，即十力（梵文：Dasabala）、四無畏（梵文：Catvari-Vaisaradyani）、 4-1445 三種不共的近念住（梵文：Asadharana-Smrtyupasthana）、以及大悲心（梵文：Mahakaruna），總共十八種。第二部分分為： общей 指示和分別解釋兩種。第一種分為：智慧力（梵文：Jnana-bala）和身力（梵文：Kaya-bala）兩種。第一種又分為：各自的體性、所依之獲得方式、以及詞源解釋三部分。第一種是：關於處非處智力（梵文：Sthanasthana-jnana-bala），具有所有十種智慧的體性。關於業異熟智力（梵文：Karma-vipaka-jnana-bala），具有除了滅盡道智之外的八種智慧的體性。關於禪定、無色定等智力，以及根（梵文：Indriya，感官）智力、勝解（梵文：Adhimukti，意樂）智力、界（梵文：Dhatu，元素）智力等，具有除了滅盡智之外的九種智慧。關於道智力（梵文：Marga-jnana-bala），具有自性的體性。

【English Translation】 Obtained. An Arhat (Sanskrit: Arhat, a saint who no longer reincarnates) has the Dharma nature of non-regression and immovability, and among the nine paths of liberation towards Nirvana (Sanskrit: Nirvana, liberation), obtains all ten wisdoms of the final ninth path of liberation. From what was previously said, plus the remaining four Dhyanas (Sanskrit: Dhyana, meditation), and the first three Dhyanas of the Arupadhatu (Sanskrit: Arupadhatu, formless realm), obtains the liberation path of the Victorious One, or the liberation path of Abhijna (Sanskrit: Abhijna, supernormal knowledge), or the liberation path of obtaining the Dharma nature of non-birth, or the liberation path of obtaining the practice of Dhyana, or in the state of liberation from the first eight afflictions of Bhavagra (Sanskrit: Bhavagra, peak of existence), obtains eight wisdoms. Therefore, except for the wisdom of cessation and non-birth, eight wisdoms are obtained. 4-1444 Second, the way to obtain other wisdoms: In order to be free from desire for higher realms, therefore, diligently practice, and when the path of freedom from desire is obtained, because Samadhi (Sanskrit: Samadhi, concentration) of freedom from desire for lower realms has already been obtained, it is possible to obtain the merit of freedom from desire for all realms. The attainment of this merit lies in obtaining something new that was not previously present, rather than obtaining something that is already in a normal state. There are also four types of attainment: the attainment of obtaining, the attainment of relying, the attainment of counteracting, and the attainment of ultimate counteracting. The first refers to something new that arises that was not previously present. The second refers to being present from the second Ksana (Sanskrit: Ksana, moment) onwards. The third refers to the attainment in the state of abandoning what should be abandoned. The fourth refers to the attainment in the state of being liberated from what should be abandoned. Both of these are calculated from the basis of Sasrava (Sanskrit: Sasrava, with afflictions). Fourth, regarding special merits, there are two types: explaining uncommon merits and explaining common merits. The first is divided into three parts: brief indication, detailed explanation, and summary of the main points. The first part is: The Buddha (Sanskrit: Buddha, the awakened one) has eighteen merits that are not mixed with other beings, namely the Ten Powers (Sanskrit: Dasabala), the Four Fearlessnesses (Sanskrit: Catvari-Vaisaradyani), 4-1445 the Three Uncommon Smrtyupasthanas (Sanskrit: Asadharana-Smrtyupasthana), and Mahakaruna (Sanskrit: Mahakaruna, great compassion), totaling eighteen. The second part is divided into two types: general indication and separate explanation. The first is divided into two types: Jnana-bala (Sanskrit: Jnana-bala, power of knowledge) and Kaya-bala (Sanskrit: Kaya-bala, power of body). The first is further divided into three parts: the nature of each, the way to obtain what is relied upon, and the etymological explanation. The first is: Regarding Sthanasthana-jnana-bala (Sanskrit: Sthanasthana-jnana-bala, power of knowing what is possible and impossible), it has the nature of all ten wisdoms. Regarding Karma-vipaka-jnana-bala (Sanskrit: Karma-vipaka-jnana-bala, power of knowing the results of actions), it has the nature of eight wisdoms except for the wisdom of cessation. Regarding the wisdom of Dhyana, Arupadhatu, etc., as well as the wisdom of Indriya (Sanskrit: Indriya, sense organs), the wisdom of Adhimukti (Sanskrit: Adhimukti, aspiration), and the wisdom of Dhatu (Sanskrit: Dhatu, elements), etc., there are nine wisdoms except for the wisdom of cessation. Regarding Marga-jnana-bala (Sanskrit: Marga-jnana-bala, power of knowing the path), it has the nature of self.

---

་མཁྱེན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཤེས་པ་དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ ཡོད་དེ། ཆོས་ཤེས། རྗེས་ཤེས་གཉིས། ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་གཉིས། ལམ་ཤེས་པ་ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་ཏེ་དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ལམ་འབྲས་འཁོར་བཅས་རིག་པའི་དབང་དུ་ བྱས་ན། ཤེས་པ་བཅུ་ཀའི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡོད། སྔོན་གནས་མཁྱེན་པའི་དང་། འཆི་འཕོ་དང་སྐྱེ་བ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ཁོ་ནའི་ངོ་བོར་སྐྱེ། ཟག་པ་ཟད་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ལ། 4-1446 ཟག་པ་ཟད་པ་རང་གི་ངོ་བོ་མཁྱེན་པ་ལ་བྱེད་ན། ཤེས་པ་དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེས་ཏེ། ཆོས་ཤེས། རྗེས་ཤེས་གཉིས། ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་ཤེས་པ་གཉིས། འགོག་པ་ཤེས་པ། ཀུན་རྫོབ་ ཤེས་པ་སྟེ། དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡོད། དེའི་ཐབས་ཤེས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཤེས་པ་བཅུ་ཀའི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡིན། ། གཉིས་པ་ནི། སྔོན་གནས་མཁྱེན་པ་དང་། འཆི་འཕོ་དང་། སྐྱེ་བ་ མཁྱེན་པ་ནི། བསམ་གཏན་གྱིས་དངོས་གཞི་ལ་རྟེན་ཅིང་། ལྷག་མ་རྣམས་ནི་ས་ཀུན་ལ་རྟེན་དུ་རུང་། གསུམ་པ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་བློས་ཐགས་ཐོགས་པ་མེད་པས་ན་སྟོབས་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ སྐུའི་སྟོབས་ནི། མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དེ་ལྟར་ཡིན་ན། སྐུའི་སྟོབས་ཇི་ཙམ་ཡོད་སྙམ་ན། བྱེ་བྱག་ཏུ་སྨྲ་བ་རྣམས་སྐུ་ལ་སྲེད་མེད་ཀྱི་བུའི་སྟོབས་དང་ལྡན་ཟེར། ཁ་ཅིག སྐུའི་སྟོབས་མཐའ་ཡས་པས་ བཟུང་བར་མི་ནུས་ཟེར། མདོ་སྡེ་པ་རྣམས་སྐུའི་ཚིགས་རེ་རེ་ལ་གླང་པོ་ཆེ་ས་བསྲུངས་ཀྱི་བུའི་སྟོབས་རེ་རེ་ཡོད། གླང་པོ་ཆེ་དེ་ལ་སྟོབས་ཇི་ཙམ་ཡོད་སྙམ་ན། སྤོས་ཚན་རབ་གནོན་ ཡན་ལག་སྟོབས་ཤེས་པ་ལྟར། གླང་པོ་ཆེ་ཕལ་པ་སྤོས་ཀྱི་གླང་པོ་ཆེ་ཚན་པོ་ཆེའི་གླང་པོ་ཆེ། རབ་གཞོན་ཡན་ལག་མཆོག་སྟོབས་མཆོག བདུན་པ་ས་བསྲུངས་ཀྱི་བུ་རྣམས་བཅུ་འགྱུར་གྱིས་སྟོབས་ཆེ་བ་ཡོད་དོ། ། 4-1447 སྐུའི་སྟོབས་ཀྱིས་ངོ་བོ་ནི། རེག་བྱའི་སྐྱེ་མཆེད་དོ། །གཉིས་པ་མི་འཇིགས་པ་བཞི་ནི། མི་འཇིགས་པ་ལ་བཞི་ཡོད་དེ། རང་དོན་རྟོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་སུ་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་ དང་། རང་དོན་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་སུ་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ། གཞན་དོན་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ། གཞན་དོན་ངེས་འབྱུང་གི་ལམ་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་ འཇིགས་པ་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་རང་དོན་རྟོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་སུ་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་ནི། དང་པོ་གནས་དང་གནས་མིན་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ཚུལ་འདྲ་བར་ཤེས་པ་ བཅུ་ཀའི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡིན། གཉིས་པ་རང་དོན་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་སུ་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་ནི། ཤེས་པ་བཅུ་པ་ཟག་པ་ཟད་པའི་སྟོབས་དང་ཚུལ་འདྲ་བར་ཟག་པ་ ཟད་པ་འཕགས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་རིག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཤེས་པ་དྲུག་གི་

【現代漢語翻譯】 如果從智慧的角度來看，會產生六種識的自性：法智（chos shes，梵文：dharma-jñāna，對治道之智），類智（rjes shes，梵文：anvaya-jñāna，無間道之智）兩種，盡智（zad pa，梵文：ksaya-jñāna，知已斷煩惱之智）和無生智（mi skye ba shes，梵文：anutpāda-jñāna，知未來不生煩惱之智）兩種，道智（lam shes pa，梵文：mārga-jñāna，知解脫道之智），他心智（pha rol sems shes，梵文：para-citta-jñāna，知他人心之智），因此會產生六種識的自性。如果從道、果及其相關的覺知的角度來看，會產生全部十種識的自性。宿住隨念智（sngon gnas mkhyen pa）和知生死智（'chi 'pho dang skye ba mkhyen pa）的力量，僅僅產生世俗智（kun rdzob shes pa，梵文：saṃvṛti-jñāna，俗諦智）的自性。對於知煩惱已盡的力量，如果從知煩惱已盡的聖者自身自性的角度來看，會產生六種識的自性：法智、類智兩種，盡智和無生智兩種，滅智（'gog pa shes pa，梵文：nirodha-jñāna，知滅盡之智），世俗智，因此會產生六種識的自性。如果從知曉其方法（指滅盡煩惱的方法）的角度來看，會產生全部十種識的自性。 第二，宿住隨念智和知生死智，依賴於禪定的正行，其餘的（五神通）可以依賴於一切地（指欲界、色界、無色界）。第三，由於對一切法都沒有阻礙，因此稱為力。 第二種是身力。如果智慧的力量是這樣，那麼身力有多少呢？分別說者認為佛陀具有『無貪子』的力量。有些人認為身力是無限的，無法把握。經部師認為佛陀的每一個肢體都具有『地護子』大象的力量。那麼這頭大象有多少力量呢？就像知道香象、群像、壯象、幼象、妙肢象、最勝力像一樣。普通的大象、香象、群像、壯象、幼象、妙肢象、最勝力象，第七種地護子比它們的力量大十倍。 身力的自性是所觸處（reg bya'i skye mched，梵文：spraṣṭavya-āyatana）。 第二，四無畏。無畏有四種：在誓言圓滿通達自利時無畏，在誓言圓滿斷除自利時無畏，在誓言斷除他利障礙之法時無畏，在誓言斷除他利決定生起之法時無畏。也就是說，在誓言圓滿通達自利時無畏，與第一種知處非處智力（gnas dang gnas min pa mkhyen pa'i stobs）相似，會產生全部十種識的自性。第二，在誓言圓滿斷除自利時無畏，與第十種知煩惱已盡力（zag pa zad pa'i stobs）相似，如果從知煩惱已盡的聖者自身自性的角度來看，會產生六種識的自性。

【English Translation】 From the perspective of wisdom, it gives rise to the nature of the six consciousnesses: Dharma-jñāna (chos shes, knowledge of the Dharma), Anvaya-jñāna (rjes shes, subsequent knowledge) two types, Kṣaya-jñāna (zad pa, knowledge of exhaustion) and Anutpāda-jñāna (mi skye ba shes, knowledge of non-arising) two types, Mārga-jñāna (lam shes pa, knowledge of the path), Para-citta-jñāna (pha rol sems shes, knowledge of others' minds), thus giving rise to the nature of the six consciousnesses. From the perspective of the path, the result, and the associated awareness, it gives rise to the nature of all ten consciousnesses. The power of remembering past lives (sngon gnas mkhyen pa) and the power of knowing death and birth ('chi 'pho dang skye ba mkhyen pa) only give rise to the nature of Saṃvṛti-jñāna (kun rdzob shes pa, conventional knowledge). For the power of knowing the exhaustion of defilements, if from the perspective of knowing the nature of the Arhat who has exhausted defilements, it gives rise to the nature of the six consciousnesses: Dharma-jñāna, Anvaya-jñāna two types, Kṣaya-jñāna and Anutpāda-jñāna two types, Nirodha-jñāna ('gog pa shes pa, knowledge of cessation), Saṃvṛti-jñāna, thus giving rise to the nature of the six consciousnesses. From the perspective of knowing its method (the method of exhausting defilements), it gives rise to the nature of all ten consciousnesses. Second, remembering past lives and knowing death and birth rely on the main practice of meditation, and the rest (the five superknowledges) can rely on all realms (desire realm, form realm, formless realm). Third, because there is no obstruction to all dharmas, it is called power. The second is physical power. If the power of wisdom is like this, then how much physical power is there? The Vaibhāṣikas say that the Buddha has the power of the 'son of no greed'. Some say that physical power is infinite and cannot be grasped. The Sautrāntikas say that each limb of the Buddha has the power of an elephant, the 'son of earth protection'. How much power does this elephant have? Just like knowing the fragrant elephant, the herd elephant, the strong elephant, the young elephant, the excellent-limbed elephant, the supreme power elephant. The ordinary elephant, the fragrant elephant, the herd elephant, the strong elephant, the young elephant, the excellent-limbed elephant, the supreme power elephant, the seventh, the son of earth protection, is ten times more powerful than them. The nature of physical power is the touchable (reg bya'i skye mched, spraṣṭavya-āyatana). Second, the four fearlessnesses. There are four fearlessnesses: fearlessness in vowing to perfectly realize self-benefit, fearlessness in vowing to perfectly abandon self-benefit, fearlessness in vowing to abandon the Dharma that obstructs the benefit of others, fearlessness in vowing to abandon the Dharma that definitely arises for the benefit of others. That is, fearlessness in vowing to perfectly realize self-benefit is similar to the first power of knowing what is possible and impossible (gnas dang gnas min pa mkhyen pa'i stobs), giving rise to the nature of all ten consciousnesses. Second, fearlessness in vowing to perfectly abandon self-benefit is similar to the tenth power of knowing the exhaustion of defilements (zag pa zad pa'i stobs), if from the perspective of knowing the nature of the Arhat who has exhausted defilements, it gives rise to the nature of the six consciousnesses.

---

ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡིན། འཁོར་བཅས་རིག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཤེས་པ་བཅུ་ཀའི་དབང་དུ་སྐྱེས་པ་ཡིན། གསུམ་པ་གཞན་དོན་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་ནི། གཉིས་པ་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་འདྲ་བར་འགོག་ལམ་མ་གཏོགས་པ་ཤེས་པ་བརྒྱད་ཀྱིས་ངོ་བོར་སྐྱེས་པ་ཡིན། 4-1448 གཞན་དོན་ངེས་འབྱུང་གི་ལམ་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་ནི། བདུན་པ་ལམ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་འདྲ་བར་རང་གི་ངོ་བོར་རིག་པའི་ཚེ། ཤེས་པ་དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེས། ལམ་འཁོར་བཅས་ རིག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཤེས་པ་བཅུ་ཀའི་དབང་དུ་སྐྱེས་པ་ཡིན། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་པ་གསུམ་གྱི་ངོ་བོ་དྲན་པ་དང་ཤེས་བཞིན་ཡིན། དབྱེ་ན་གསུམ་སྟེ། ཆོས་ལ་གུས་པས་ཉན་པ་ ལ་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་དབྱེ་བ། ཆོས་ལ་གུས་པས་ཉན་པ་ལ་ཞེ་སྡང་གི་དབྱེ་བ། གུས་མ་གུས་གཉིས་ཀས་ཉན་པ་ལ་ཆགས་སྡང་གཉིས་ཀའི་དབྱེ་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ཐུགས་ རྗེ་ཆེན་པོ་ནི། ངོ་བོ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ། །ཆེ་བ་ལ་ལྔ་སྟེ། ཚོགས་ཆེ་བ། རྣམ་པ་ཆེ་བ། སྤྱོད་ཡུལ་ཆེ་བ། མཉམ་པ་ཆེ་བ། ཆེས་ཆེ་བ་དང་ལྔ་ཡོད་པའི་ ཕྱིར། འོ་ན་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན། ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། ཐ་དད་དུ་བྱ་བ་རྣམ་པ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བརྒྱད་ནི་ངོ་བོ་དམིགས་རྣམ་ས་དང་རྒྱུད། ཐོབ་དོན་ ལས་དང་རྣམ་པ་བརྒྱད། ཅེས་པ་ལྟར། དམིགས་པ། རྣམ་པ། ངོ་བོ། །ས་གང་ལ་རྟེན་པ། གང་ཟག་གང་གིས་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ། ཐོབ་པ། ལས། དོན་དང་བརྒྱད་དུ་ཡོད་ཅིང་། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ། 4-1449 ངོ་བོ་དུག་གསུམ་དུ་མེད་པ། དམིགས་པ་ཁམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས། རྣམ་པ་སྡུག་བསྔལ་གསུམ་ཀ་དང་བྲལ་བའི་རྣམ་པ་ཅན། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་རྟེན་པ། སངས་རྒྱས་ཁོ་ནའི་ རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ། སྲིད་རྩེ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐོབ་པ། ཁམས་གསུམ་གྱི་སེམས་ཅན་སྐྱོབ་པར་བྱེད་པའི་དོན་ཅན། ཕྲིན་ལས་ཁམས་གསུམ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་པའི་དོན་ཅན། སྙིང་ རྗེ་ཆེན་པོ་ནི། ངོ་བོ་ཞེ་སྡང་མེད་པའི་ཆགས་གཏོགས། རྣམ་པར་མི་འཚེ། དམིགས་པ་ནི་འདོད་པ་ཁམས་པའི་སེམས་ཅན་ཙམ་ལ་དམིགས། རྣམ་པ་ནི། གདུལ་བྱའི་སྡུག་བསྔལ་ཙམ་དང་བྲལ་བར་འདོད་ པའི་རྣམ་པ་ཅན་དང་བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ལ་རྟེན་པ། ཉན་རང་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ། འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པ། འདོད་ཁམས་པའི་སེམས་ཅན་ཙམ་ སྐྱོབ་པར་བྱེད་པའི་དོན་ཅན། ཕྲིན་ལས་འདོད་ཁམས་པའི་སེམས་ཅན་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་དོན་བསྡུ་བ་ནི། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མཉམ་པ་ཉིད་གསུམ་དང་ལྡན་ཏེ། རྒྱུ་ཚོགས་གཉིས་བསགས་ པར་མཉམ། རང་དོན་ཆོས་སྐུ་ཐོབ་པར་མཉམ། འགྲོ་བ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་བྱེད་པར་

【現代漢語翻譯】 是自性所生。如果將輪涅（'khor bcas，輪迴及其相關'）置於覺知的控制之下，則會生起十種覺知。 第三，對於承諾利益他人的無畏，類似於第二種了知業果之力的無畏，除了道之外，由八識的自性所生。 4-1448 對於承諾利益他人、決心出離輪迴的無畏，類似於第七種了知道之力的無畏，當自性處於覺知狀態時，由六識的自性所生。如果將道與輪涅置於覺知的控制之下，則會生起十種覺知。三種正念的自性是正念和正知。如果進行區分，則有三種：以對法的恭敬聽聞為基礎的貪慾之區分；以對法的恭敬聽聞為基礎的嗔恨之區分；以及以恭敬與不恭敬兩種態度聽聞為基礎的貪嗔兩種情感之區分。第四，大悲心（thugs rje chen po）的自性是世俗的覺知。其偉大之處有五：眷屬之偉大、相貌之偉大、行境之偉大、平等之偉大、以及最偉大。如果有人認為大悲心（snying rje chen po）與上述的大悲心（thugs rje chen po）有什麼區別？答案是：有區別。因為有八種不同的區分方式。正如所說：『目標、相貌、自性、所依之處、誰的相續中有、獲得、作用和意義，這八種不同。』目標、相貌、自性、所依之處、存在於誰的相續中、獲得、作用和意義這八個方面有所不同。大悲心（thugs rje chen po）： 4-1449 自性中沒有三種毒素（貪嗔癡）。目標是針對六道眾生。相貌是與三種痛苦完全分離的相貌。所依之處是第四禪定的最高境界。存在於唯有佛陀的相續中。以對有頂天（srid rtse，輪迴的頂點）的無執著的方式獲得。具有救度三界眾生的作用。事業是進入所有三界眾生的心中。大悲心（snying rje chen po）：自性是不帶嗔恨的貪執。相貌是不害。目標是僅針對欲界眾生。相貌是希望他們脫離痛苦的相貌。所依之處是第一禪定的正行。存在於聲聞、緣覺等的相續中。以對欲界的無執著的力量獲得。具有救度欲界眾生的作用。事業是進入欲界眾生的心中。第三，總結要點：一切佛陀都具備三種平等：在積累兩種資糧（福德資糧和智慧資糧）上平等；在獲得自利法身上平等；在利益一切眾生上平等。

【English Translation】 It is born of nature. If the cycle of existence ('khor bcas, samsara and its related) is brought under the control of awareness, then all ten awarenesses are born. Third, the fearlessness of vowing to benefit others is similar to the fearlessness of the second power of knowing the ripening of karma, except for the path, it is born of the nature of the eight consciousnesses. 4-1448 The fearlessness of vowing to benefit others and resolving to renounce samsara is similar to the fearlessness of the seventh power of knowing the path, when one's own nature is in a state of awareness, it is born of the nature of the six consciousnesses. If the path and the cycle of existence are brought under the control of awareness, then all ten awarenesses are born. The nature of the three mindfulnesses is mindfulness and awareness. If we differentiate, there are three: differentiation based on attachment to listening to the Dharma with respect; differentiation based on aversion to listening to the Dharma with respect; and differentiation based on listening with both respect and disrespect, which includes both attachment and aversion. Fourth, the Great Compassion (thugs rje chen po) is the nature of conventional awareness. Its greatness has five aspects: the greatness of the assembly, the greatness of the aspect, the greatness of the field of activity, the greatness of equality, and the greatest. If one wonders what the difference is between Great Compassion (snying rje chen po) and the aforementioned Great Compassion (thugs rje chen po)? The answer is: there is a difference. Because there are eight different ways to differentiate. As it is said: 'Object, aspect, nature, basis, whose continuum it is in, attainment, function, and meaning, these eight are different.' Object, aspect, nature, basis, in whose continuum it exists, attainment, function, and meaning are different in these eight aspects. Great Compassion (thugs rje chen po): 4-1449 The nature is without the three poisons (greed, hatred, and ignorance). The object is directed towards sentient beings in the six realms. The aspect is the aspect of being completely separated from the three sufferings. The basis is the highest state of the fourth dhyana. It exists only in the continuum of the Buddhas. It is attained by being free from attachment to the peak of existence (srid rtse, the highest point of samsara). It has the function of saving sentient beings in the three realms. The activity is to enter the minds of all sentient beings in the three realms. Great Compassion (snying rje chen po): The nature is attachment without hatred. The aspect is non-harming. The object is directed only towards sentient beings in the desire realm. The aspect is the aspect of wishing them to be free from suffering. The basis is the actual state of the first dhyana. It exists in the continuum of Hearers, Solitary Realizers, etc. It is attained by the power of being free from attachment to the desire realm. It has the function of saving sentient beings in the desire realm. The activity is to enter the minds of sentient beings in the desire realm. Third, to summarize the main points: all Buddhas possess three equalities: equality in accumulating the two accumulations (merit and wisdom); equality in attaining the Dharma body for one's own benefit; and equality in benefiting all sentient beings.

---

མཉམ་པའི་ཕྱིར། སྐུ་ཚེ་དང་རིགས་དང་། སྐུ་བོངས་ཚོད་ལ་སོགས་པ་མཉམ་པ་མིན་ཏེ། སྐུ་ཚེ་ལ་རིང་ཐུང་། 4-1450 རིགས་ལ་བྲམ་ཟེ་དང་རྒྱལ་པོའི་རིགས་སྐུ་བོངས་ཆེ་ཆུང་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་བའི་ཡོན་ཏན་བཤད་པ་ལ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་བཤད་གཉིས། དང་པོ་ནི། སློབ་པ་འཕགས་པའི་ གང་ཟག་ལ་ནི། ཐུན་མོང་བའི་ཡོན་ཏན་དུ་མ་ཡོད་དེ། ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སྨོན་ནས་འཛིན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་སོགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། སོ་སོ་ སྐྱེ་བོ་དང་ཐུན་མོང་བའི་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། མངོན་ཤེས་དང་པོ་ལྔ། བསམ་གཏན་བཞི། གཟུགས་མེད་བཞི། བྱམས་སོགས་ཚད་མེད་བཞི་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། འཕགས་པ་དང་ཐུན་མོང་བའི་ ཡོན་ཏན་བཤད་པ་དང་། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་ཐུན་མོང་བའི་ཡོན་ཏན་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སྨོན་ནས་མཁྱེན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སོ་སོར་ཡང་དག་པར་ རིག་པ། ཞར་བྱུང་བསམ་གཏན་གྱིས་རབ་མཐའ་ངོས་བཟུང་བ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པའི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་ རྟེན་པ། དགྲ་བཅོམ་པ་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་ཁོ་ནའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད། མིའི་རྟེན་ལ་སྐྱེ་བར་བྱེད་ཅིང་། དམིགས་པ་ནི། འདོད་པའི་སར་གཏོགས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་མ་སྐྱེས་པ་སྟེ། སྐྱེ་རུང་མ་སྐྱེས་པའི་ཆོས་ཅན་གཞིར་བཅས་ལ་དམིགས་པའི་ཁྱད་ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཡིན། 4-1451 གཉིས་པ་ནི། སྨོན་ནས་ཤེས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེའང་ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་དམིགས་པ་མ་གཏོགས། གཞན་རྣམས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་མཚུངས་ཤིང་། འདིའི་དམིགས་པ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ དམིགས་སོ། །གསུམ་པ་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་ནི། སྔ་མ་བཞིན་དུ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་རྟེན་པ། མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་ལ། མིའི་རྟེན་ལ་སྐྱེད་པར་ བྱེད་པ་ཡིན། དེ་ལ་དབྱེ་ན་བཞི་སྟེ། ཆོས་སོ་སོར་ཡང་དག་པར་རིག་པ། དོན། ངེས་པའི་ཚིག སྤོབས་པ་སོ་སོར་ཡང་དག་པར་རིག་པ་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དང་པོ་གསུམ་ ནི། རིམ་པ་བཞིན་དུ། མིང་དང་། དོན་དང་། ངག་ལ་དམིགས་པ་ཡིན་ནོ། ། བཞི་པ་ནི། རིགས་པའི་ཆོས་ཐགས་ཐོགས་མེད་པར་མངོན་པར་བརྗོད་པའི་ངག་དང་། ལམ་ལ་དབང་བ་ཡིན་ཅིང་། དམིགས་པ་ཡང་ དེ་གཉིས་ལ་དམིགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་འགོག་ཤེས་མ་གཏོགས་ཤེས་པ་དགུའི་ངོ་བོར་སྐྱེ། རྟེན་ནི་ས་ཐམས་ཅད་ལ་རྟེན་པ་ཡིན། དོན་སོ་སོར་ཡང་དག་པར་རིག་པ་ནི། ཟག་པ་ཟད་ པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་འདྲ་བར་དོན་གྱི་གཙོ་བོ་ཉན་ནས་ངོ་བོ་རིག་པའི་ཆ་ནས་ཤེས་པ་དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེ། འཁོར་བཅས་རིག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཤེས་པ་བཅུ་ཀའི

【現代漢語翻譯】 因為平等之故。壽命、種姓和身量等並不平等。因為壽命有長短，種姓有婆羅門和國王等，身量有大小等。 第二，宣說共同的功德。分為總說和廣說兩部分。首先是總說：對於學道聖者來說，有許多共同的功德，例如無煩惱的等持、隨愿而持的等持、各別正智等。因為有與凡夫共同的功德，例如五神通、四禪定、四無色定、慈等四無量心。 第二部分分為：宣說與聖者共同的功德，以及宣說與凡夫共同的功德。第一部分包括：無煩惱的等持、隨愿而知的等持、各別正智，以及順帶通過禪定來確定邊際四種。 首先是無煩惱的等持：它生起於世俗智的體性中，依賴於第四禪定的邊際，只存在於阿羅漢不動法性者的相續中，在人道中產生，所緣是欲界未生起的煩惱，具有以未生起之法為基礎的特點。 第二是隨愿而知的等持：除了所緣之外，它與無煩惱的等持完全相同。此等持的所緣是所有法。 第三是各別正智：與之前一樣，它依賴於第四禪定的邊際，存在於不動法性者的相續中，並在人道中產生。它分為四種：法各別正智、義各別正智、詞各別正智、辯才各別正智。前三種分別以名、義和語為所緣。第四種是對於無礙顯現的理智之法和道路的掌握，其所緣也是這兩者。它生起于除了滅盡智之外的九種識的體性中，依賴於一切地。義各別正智類似於知盡智力，從認識事物本質的角度來說，它生起於六識的體性中。如果將包括眷屬在內的認知都包括在內，那麼它生起于全部十識的體性中。

【English Translation】 Because of equality. Life span, lineage, and body size are not equal. Because life spans have lengths, lineages have Brahmins and kings, and body sizes have large and small, etc. Second, explaining the common qualities. There are two parts: a summary and a detailed explanation. First is the summary: For the noble ones who are learning, there are many common qualities, such as samadhi without afflictions, samadhi held by aspiration, and individual correct knowledge. Because there are qualities common with ordinary beings, such as the five supernormal cognitions, the four dhyanas, the four formless absorptions, and the four immeasurables such as loving-kindness. The second part is divided into: explaining the qualities common with the noble ones, and explaining the qualities common with ordinary beings. The first part includes: samadhi without afflictions, samadhi knowing by aspiration, individual correct knowledge, and incidentally, defining the limits by meditation, these four. First is samadhi without afflictions: it arises in the nature of conventional wisdom, relies on the limit of the fourth dhyana, exists only in the continuum of an Arhat with unwavering nature, arises in human existence, and its object is the afflictions belonging to the desire realm that have not arisen, possessing the characteristic of focusing on the basis of dharmas that are capable of arising but have not yet arisen. Second is samadhi knowing by aspiration: except for the object, it is the same as samadhi without afflictions. The object of this is all dharmas. Third is individual correct knowledge: as before, it relies on the limit of the fourth dhyana, exists in the continuum of one with unwavering nature, and arises in human existence. It is divided into four: individual correct knowledge of dharma, meaning, definitive words, and eloquence. The first three respectively take name, meaning, and speech as their objects. The fourth is the unobstructed manifestation of the dharma of reasoning and mastery of the path, and its object is also these two. It arises in the nature of nine consciousnesses except for cessation knowledge, and relies on all grounds. Individual correct knowledge of meaning is similar to the power of knowing the exhaustion of defilements, and from the aspect of recognizing the essence of things, it arises in the nature of six consciousnesses. If all cognitions including retinues are included, then it arises in the nature of all ten consciousnesses.

---

་ངོ་བོར་སྐྱེ། 4-1452 རྟེན་ནི་ས་ཀུན་ལ་རྟེན་དུ་རུང་། ཆོས་སོ་སོར་ཡང་དག་པར་རིག་པ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པ་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་གྱི་སེམས་ལ་རྟེན་པ་ཡིན་ནོ། །ངེས་པའི་ཚིག་སོ་སོ་ཡང་ དག་པར་རིག་པ་ནི། འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་དང་པོའི་སེམས་ལ་རྟེན་པ་ཡིན་ཅིང་། ངོ་བོ་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་ཡིན་ཏེ། སོ་སོར་ཡང་དག་པར་རིག་པ་དེ་དག་ཀྱང་ཐོབ་པའི་ཚེ། ཚང་ བར་ཐོབ་པ་ཡིན་གྱི་གང་རུང་གཅིག་ཐོབ་ནས་ལྷག་མ་རྣམས་མ་ཐོབ་པ་ནི་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སྨོན་ནས་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སོ་སོར་ཡང་དག་ པར་རིག་པ་ནི་ངེས་པའི་ཚིག་སོ་སོར་ཡང་དག་པ་མ་གཏོགས་པ་ལྷག་མ་གསུམ་དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་ཤེས་རྣམས་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་རྟེན་པ་ཡིན། བཞི་པ་བསམ་ གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ངོས་བཟུང་བ་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་དེ་ཤེས་པ་དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེ་ཞིང་། དེ་ཡང་འདོད་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ནས་སྲིད་རྩེའི་བར་ལ། ཡར་འོང་ལུགས་མཐུན་ དང་། མར་འོང་ལུགས་མི་མཐུན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་མཉམ་པར་བཞག་ཅིང་། སླར་ཡང་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་བར་དུ་ལུགས་མཐུན་དུ་མཉམ་པར་བཞག་སྟེ། བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་དུ་འཕེལ་བའི་རབ་ཏུ་ཕྱིན་པས་ཏེ། 4-1453 ཆེན་པོ་དེ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་འཇོག་གོ །དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་འབད་མེད་དུ་ཐོབ་ཅིང་དེ་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ནི་སྦྱོར་བ་འབད་པ་དང་བཅས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐོབ། གསུམ་པ་སོ་ སོ་སྐྱེ་བོ་དང་ཐུན་མོང་བའི་ཡོན་ཏན་བཤད་པ་ལ། མངོན་ཤེས་དྲུག་གི་ངོ་བོ་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་གཉིས། དང་པོ་ནི། མངོན་ཤེས་ལ་དྲུག་ཡོད་དེ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས། ལྷའི་རྣ་ བའི་མངོན་ཤེས། གཞན་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས། སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པའི་མངོན་ཤེས། ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས། ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་ཤེས་དང་དྲུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་ནི་རང་ཐོབ་པར་ བྱེད་པའི་གེགས་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་གཅིག་གིས་སྟེང་དུ་འཇོག་གོ །དེ་ཡང་གསུམ་པ་དང་དྲུག་པ་མ་གཏོགས་པ་བཞི་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་ཞིང་། གཞན་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་ནི། ཆོས་ཤེས། རྗེས་ཤེས། ལམ་ཤེས་པ། ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ། ཕ་རོལ་སེམས་ཤེས་དང་ལྔའི་ངོ་བོར་སྐྱེས། ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་ཤེས་ནི། རང་གིས་རང་ངོ་ཤེས་པའི་ དབང་དུ་བྱས་ན་ཤེས་པ་དྲུག འཁོར་བཅས་རིག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཤེས་པ་བཅུ་ཀའི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ནི། ཟག་པ་ཟད་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། 4-1454 བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། སའི་ཁྱད་པར། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གི་ཁྱད་པར། ངོ་བོའི་ཁྱད་པར། ཚུལ་ཁྲིམས་གསུམ་གྱ

【現代漢語翻譯】 而生。 所依是能依於一切地，于各種法能如實了知，乃是依於世俗之識與禪定之心。如實了知各種決定之語，乃是依于欲界與初禪之心，其體性為世俗之識。當如實了知彼等時，即能圓滿獲得，而非僅得其一而餘者未得。其後，無煩惱之等持，無愿之等持，如實了知乃是決定之語，除了如實了知之外的其餘三種，以及漏盡之現證，皆依於四禪之邊際。四禪，四禪之邊際的認定，四禪之邊際生為六識之體性。又從欲界心一境性直至有頂，以順行與逆行之方式安住，復又於四禪之間以順行之方式安住，於四禪中增長大中小三種，達到圓滿， 此大者即為四禪之邊際。此為佛陀不費力而得，而其他眾生則需通過勤奮努力方能獲得。第三，宣說與凡夫共通之功德，包括六現證之體性與兩種差別之法。首先是六現證：有神通現證、天耳現證、知他心現證、宿命隨念現證、天眼現證、漏盡現證等六種。彼等乃是與能使自性獲得之障礙解脫之智慧相應之一，置於頂上。其中，除了第三與第六之外的四種是世俗之識。知他心現證生為法智、類智、道智、世俗智、知他人心等五種體性。漏盡現證，若就自知自證而言，則為六識；若就了知眷屬而言，則生為十識之體性，正如了知漏盡之力的如是性。第二，分為總說與 分別解說兩種。首先是地的差別、念住的差別、體性的差別、三種戒律的差別。

【English Translation】 and arise as its essence. The support is suitable to rely on all grounds. To truly understand each dharma is to rely on mundane consciousness and the mind of meditative concentration. To truly understand each definitive word is to rely on the mind of desire and the first meditative concentration, and its essence is mundane consciousness. When those are truly understood, they are fully attained; it is not the case that one is attained while the others are not. Then, the samadhi without afflictions, the samadhi without aspirations, truly understanding is the definitive word, except for the remaining three apart from truly understanding, and the exhaustion of outflows' direct perception, all rely on the extremity of the fourth meditative concentration. The fourth, the identification of the extremity of the fourth meditative concentration, the extremity of the fourth meditative concentration arises as the essence of the six consciousnesses. Moreover, from the one-pointedness of the mind of desire up to the peak of existence, abiding in equanimity in accordance with the method of ascending and the method of disagreeing with descending, and again abiding in equanimity in accordance with the method between the four meditative concentrations, the great, medium, and small three increasing in the fourth meditative concentration, reaching perfection, that great one is established as the extremity of the fourth meditative concentration. That is attained effortlessly by the Buddha, while others attain it through effort and exertion. Third, explaining the qualities common to ordinary beings, including the essence of the six direct perceptions and two distinct dharmas. First, there are six direct perceptions: miraculous direct perception, divine ear direct perception, knowing others' minds direct perception, remembering past lives direct perception, divine eye direct perception, and the direct perception of the exhaustion of outflows. Those are placed on top by one that is endowed with wisdom that is liberated from the obstacles that cause self-attainment. Among them, the four excluding the third and sixth are mundane consciousness. The direct perception of knowing others' minds arises as the essence of five: dharma knowledge, subsequent knowledge, path knowledge, mundane knowledge, and knowing others' minds. The direct perception of the exhaustion of outflows, if considered in terms of self-knowing self-awareness, is the six consciousnesses; if considered in terms of knowing with retinue, it arises as the essence of the ten consciousnesses, just like the thusness of the power of knowing the exhaustion of outflows. Second, divided into general explanation and specific explanation. First, the difference of grounds, the difference of mindfulness, the difference of essence, the difference of the three disciplines.

---

ི་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། མངོན་ཤེས་དང་པོ་ལྔ་ནི། བསམ་ གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ཙམ་ལ་བརྟེན་ཅིང་། དྲུག་པ་ནི་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནོ། །དམིགས་པ་ནི། རང་ས་དང་འོག་སའི་ཆོས་རྣམས་ལ་དམིགས་པ་སྟེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞིའི་ སེམས་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པའི་ཚེ། རང་ས་བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་། འོག་ས་འདོད་པ་ལ་དམིགས། བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ཚེ། རང་ས་བསམ་གཏན་བཞི་པ་དང་། འོག་ས་བསམ་གཏན་གཉིས་ པ་སོགས་ལ་དམིགས་པ་ཡིན། ཐོབ་པའི་ཚེ་སྐྱེ་བ་སྔ་མ་ལ་འདྲེས་པར་བྱས་ན་འབད་མེད་དུ་ཐོབ། དེ་མ་བྱས་ན་ཆགས་བྲལ་འབད་པ་དང་བཅས་ཏེ་ཐོབ་བོ། །གཉིས་པ་ནི། གསུམ་པ་ གཞན་སེམས་ཤེས་པ་ནི། ལུས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་མ་གཏོགས། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གསུམ་གྱི་ངོ་བོར་སྐྱེ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས། ལྷའི་རྣ་བ་དང་མིག་གི་མངོན་པར་ཤེས་པ་རྣམས། དང་པོ་ལུས་ དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེ། དེ་དག་གིས་ཤུགས་ལ་སྔོན་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པའི་མངོན་ཤེས་དང་། མངོན་ཤེས་དྲུག་པ་ནི་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་བཞི་ཀའི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། 4-1455 ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བའི་མངོན་ཤེས་ནི་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན། ལྷག་མ་རྣམས་ནི་དགེ་བ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་རིག་པའི་ཁྱད་པར་ནི། སྔོན་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པའི་མངོན་ཤེས་སོགས་ཕྱི་ མ་གསུམ་ནི། གོ་རིམ་བཞིན། སྔོན་གྱི་མཐའ། ཕྱི་མའི་མཐའ། ད་ལྟར་གྱི་མཐའ་གསུམ། རིག་པ་ཡིན་ཅིང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་དེ་གསུམ་ལ་རིག་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དུས་གསུམ་གྱི་མཐའ་ལ་རྨོངས་པའི་མ་ རིག་པ་ཟློག་པའི་མངོན་ཤེས་ཡིན་པས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་ཤེས་དྲུག་པ་དེ་ནི། མི་སློབ་པའི་ལམ་ཡང་ཡིན་ལ་མངོན་ཤེས་ཀྱང་ཡིན། མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྔོན་གནས་རྗེས་སུ་ རིག་པའི་མངོན་ཤེས་དང་། ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་གཉིས་ནི་མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་མངོན་ཤེས་ཞེས་བྱ་སྟེ། མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པས་སོ། །མི་སློབ་པའི་ལམ་ནི་མིན་ནོ། །སློབ་པའི་རྒྱུད་ ལ་མངོན་ཤེས་དྲུག་ཀ་ཡོད་ཀྱང་། རིག་པ་ཞེས་མ་བཤད་དེ། སེམས་རྒྱུད་མ་རིག་པས་བཅིངས་པའི་མངོན་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལྔ་པ་ཆོ་འཕྲུལ་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཆོ་འཕྲུལ་དེ་ལ་རྣམ་པ་ གསུམ་སྟེ། སྐུ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོ་འཕྲུལ་ལོ། །གསུང་ཀུན་ཏུ་བརྗོད་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་ལོ། །ཐུགས་རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་རྫུ་འཕྲུལ་ཀྱི་མངོན་ཤེས་ནི། དང་པོ་ཡིན་ཅིང་། 4-1456 གསུམ་པ་གཞན་སེམས་ཡིན་པའི་མངོན་ཤེས་ནི་གཉིས་པ། དྲུག་པ་ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་ཤེས་ནི་གསུམ་པ་ཐུགས་རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཐུགས་རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་ ནི་ཆོ་འཕྲུལ་གྱི་མཆོག་

【現代漢語翻譯】 有什麼區別呢？第一，前五種神通是僅僅依賴於禪定的正行，第六種神通是依賴於第四禪的正行。所緣境是，以自地和下地的法為所緣境。當依賴於初禪的正行之心而獲得時，以自地初禪和下地欲界為所緣境；當依賴於第四禪時，以自地第四禪和下地二禪等為所緣境。獲得時，如果與前世的習氣相混合，就能毫不費力地獲得；如果不這樣做，就要通過努力斷除貪慾才能獲得。第二，第三種他心通，除了身念住之外，是生起於三種念住的自性中。神變神通、天耳通和天眼通，首先是生起于身念住的自性中。這些神通間接包含了宿命通，而第六種神通是生起於四種念住的自性中。第三，天眼通和天耳通完全是無記的，其餘的都是善的。第四，智慧的差別是，宿命通等后三種神通，依次是過去的邊際、未來的邊際和現在的邊際這三種智慧。阿羅漢的這三種神通被稱為智慧，因為它們是能夠對治對三時邊際的愚昧的智慧。阿羅漢相續中的第六種神通，既是無學道，也是神通。無學相續中的宿命通和天眼通這兩種神通被稱為無學相續的神通，因為它們存在於無學相續中，但不是無學道。雖然學道相續中存在六種神通，但不稱為智慧，因為這些神通是被無明束縛的心相續。第五，三種神變的差別是，神變有三種，即身神變、語普遍宣說的神變和意隨唸的神變。其中，神變神通是第一種，他心通是第二種，漏盡通是第三種意隨唸的神變。而意隨唸的神變是神變中的殊勝者。 What are the differences? First, the first five types of clairvoyance rely solely on the actual practice of meditative concentration, while the sixth relies on the actual practice of the fourth dhyana. The objects of focus are the dharmas of one's own level and the levels below. When attained by relying on the mind of the actual practice of the first dhyana, it focuses on one's own level of the first dhyana and the desire realm below. When relying on the fourth dhyana, it focuses on one's own level of the fourth dhyana and the second dhyana, etc., below. Upon attainment, if it is mixed with the habits of previous lives, it can be attained effortlessly; if not, it must be attained through effort and detachment from desire. Second, the third, telepathy, arises in the nature of the three mindfulnesses, except for mindfulness of the body. The supernormal power of miraculous abilities, divine hearing, and divine vision all arise first in the nature of mindfulness of the body. These indirectly include the clairvoyance of remembering past lives, and the sixth clairvoyance arises in the nature of all four mindfulnesses. Third, divine vision and divine hearing are exclusively indeterminate, while the rest are virtuous. Fourth, the difference in knowledge is that the latter three clairvoyances, such as the remembrance of past lives, are, in order, the three knowledges of the past, future, and present. These three of an Arhat are called knowledge because they are the clairvoyances that counteract the ignorance of being deluded about the limits of the three times. The sixth clairvoyance in the continuum of an Arhat is both the path of no more learning and clairvoyance. The clairvoyance of remembering past lives and divine vision in the continuum of no more learning are called clairvoyances of the continuum of no more learning because they exist in the continuum of no more learning, but are not the path of no more learning. Although all six clairvoyances exist in the continuum of learning, they are not called knowledge because these clairvoyances are mindstreams bound by ignorance. Fifth, the difference between the three miracles is that there are three types of miracles: the miracle of the body, the miracle of speech's universal expression, and the miracle of mind's subsequent teaching. Among them, the clairvoyance of miraculous abilities is the first, telepathy is the second, and the clairvoyance of the exhaustion of defilements is the third miracle of mind's subsequent teaching. And the miracle of mind's subsequent teaching is the supreme miracle.

【English Translation】 What is the difference? First, the first five types of direct perception rely solely on the actual basis of meditative concentration, while the sixth relies on the actual basis of the fourth meditative concentration. The object of focus is the dharmas of one's own level and the levels below. When attained by relying on the mind of the actual basis of the first meditative concentration, it focuses on one's own level of the first meditative concentration and the desire realm below. When relying on the fourth meditative concentration, it focuses on one's own level of the fourth meditative concentration and the second meditative concentration, etc., below. Upon attainment, if it is mixed with the habits of previous lives, it can be attained effortlessly; if not, it must be attained through effort and detachment from desire. Second, the third, knowing the minds of others, arises in the nature of the three mindfulnesses, except for mindfulness of the body. The direct perceptions of miraculous abilities, divine hearing, and divine vision all arise first in the nature of mindfulness of the body. These indirectly include the direct perception of remembering past lives, and the sixth direct perception arises in the nature of all four mindfulnesses. Third, divine vision and divine hearing are exclusively indeterminate, while the rest are virtuous. Fourth, the difference in knowledge is that the latter three direct perceptions, such as the remembrance of past lives, are, in order, the three knowledges of the past, future, and present. These three of an Arhat are called knowledge because they are the direct perceptions that counteract the ignorance of being deluded about the limits of the three times. The sixth direct perception in the continuum of an Arhat is both the path of no more learning and direct perception. The direct perception of remembering past lives and divine vision in the continuum of no more learning are called direct perceptions of the continuum of no more learning because they exist in the continuum of no more learning, but are not the path of no more learning. Although all six direct perceptions exist in the continuum of learning, they are not called knowledge because these direct perceptions are mindstreams bound by ignorance. Fifth, the difference between the three miracles is that there are three types of miracles: the miracle of the body, the miracle of speech's universal expression, and the miracle of mind's subsequent teaching. Among them, the direct perception of miraculous abilities is the first, telepathy is the second, and the direct perception of the exhaustion of defilements is the third miracle of mind's subsequent teaching. And the miracle of mind's subsequent teaching is the supreme miracle.

---

ཡིན། སྒྲིབ་གཉིས་སྤོང་བའི་ཚུལ་ལ། མ་འཁྲུལ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པ་སྒྲུབ་པ་དང་། གདུལ་བྱ་ཡིད་འོང་གི་འབྲས་བུ་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ། སོ་སོར་བཤད་པ་ལ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས་བཤད་པ། ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བ་བཤད་པ། སྐྱེས་ཐོབ་སོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ། དང་པོ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ངོ་བོ་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པ། སྤྲུལ་ སེམས་ཡུལ་དང་བཅས་པ། སྤྲུལ་པ་བྱེད་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་དབྱེ་བ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། སྤྲུལ་པ་དང་འགྲོ་བ་སྣ་ཚོགས་འབྱོར་བར་བྱེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མཚུངས་ལྡན་ དང་བཅས་པ་ལ་འཇོག་པར་བྱེད། དེ་ལས་ནི། ལུས་སྤྲུལ་པ་དང་འགྲོ་བ་གསུམ་གྱི་བྱ་བ་བྱེད། འགྲོ་བ་གསུམ་ནི་ཡིད་མགྱོགས་ཀྱི་འགྲོ་བ། ཕྱིན་བྱེད་ཀྱི་འགྲོ་བ། མོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ འགྲོ་བ་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། གང་དུ་འགྲོ་བའི་གནས་དེ་ཡིད་ལ་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་དེར་འགྲོ་ནུས་པ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི་བྱ་འཕུར་བ་ལྟར་མྱུར་དུ་བགྲོད་ནུས་པ་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་ནི་ཐག་རིང་པོའི་གནས་ཀྱང་ཐག་ཐུང་ངུར་མོས་པ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་མྱུར་དུ་བགྲོད་ནུས་པ་ལ་བྱེད། 4-1457 དང་པོ་དེ་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཁོ་ན་ལ་ཡོད། ཕྱི་མ་གཉིས་ནི། ཉན་ཐོས་སོགས་ལ་ཡོད། སྤྲུལ་པ་ལ་གཉིས་ཡོད་དེ། འདོད་པར་གཏོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་དང་གཟུགས་སུ་གཏོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་གཉིས་ ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་སྒྲ་མ་གཏོགས་པའི་ཕྱིའི་སྐྱེ་མཆེད་བཞིར་ཡོད། དེ་རེ་རེ་ལ་རང་རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས་པ་དང་། གཞན་རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས་པ་གཉིས་གཉིས་ཡོད། ཡང་ན་ སེམས་ཀྱིས་ཟིན་མ་ཟིན་གཉིས་གཉིས་ཡོད། གཟུགས་ཀྱི་སས་བསྡུས་པའི་སྤྲུལ་པའི་ཡུལ་ལ་གཟུགས་དང་རེག་བྱ་གཉིས། དེ་རེ་ལ་རང་རྒྱུད་ཀྱིས་ཟིན་མ་ཟིན་གཉིས་ཡོད་དོ། །དེ་དག་ལ་སྤྲུལ་སེམས་ཀྱི་ སྣ་ཚོགས་སུ་སྤྲུལ་པར་བྱེད་པའི་སྤྲུལ་སེམས་དེ་དག་ཀྱང་ནི་བཅུ་བཞི་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞིའི་འབྲས་བུ་གྱུར་པའི་སྤྲུལ་སེམས་ལ་གཉིས་ཡོད་པ་ནས། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དེའི་འབྲས་ བུ་གྱུར་བ་དེ་ལ་ལྔའི་བར་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དང་པོ་ལ་རང་ས་བསམ་གཏན་དང་པོས་བསྡུས་པའི་སྤྲུལ་སེམས་དང་། འོག་ས་འདོད་པའི་སས་བསྡུས་པའི་སྤྲུལ་སེམས་གཉིས། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་ སྙོམས་འཇུག་གི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་སྤྲུལ་སེམས་ལ་ཡང་། རང་སས་བསྡུས་པའི། འོག་ས་བསམ་གཏན་དང་པོས་བསྡུས་པའི། འདོད་པས་བསྡུས་པའི་སྤྲུལ་སེམས་གསུམ་དུ་ཡོད། བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་དེའི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་རང་ས་མན་ཆད་བཞིས་བསྡུས་པའི་སྤྲུལ་སེམས་བཞི་ཡོད། 4-1458 བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་གི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་སྤྲུལ་སེམས་དེ་ལ། བསམ་གཏན་བཞི་འདོ

【現代漢語翻譯】 是的，爲了斷除二障（煩惱障和所知障），爲了不誤導，爲了利益眾生，爲了將所化機引導至如意的果位。第二部分： 分別解說，包括神通的現量、天眼和天耳的解說，以及生得等的差別三種。首先是神通的體性和果報，包括化身、 心及其所緣境，以及化現的方式和相關的附帶情況，以及神通的分類四種。第一種是：將化現和各種變化帶到一起的等持（三摩地）及其相應的 狀態。由此可以進行化身和三種變化的行為。三種變化是：意速變、可行變和信解變三種。第一種是：只要心中想到要去的地方，就能到達那裡。第二種是像鳥一樣快速飛行。第三種是通過對遙遠的地方產生親近感，從而快速到達。 第一種只有導師 釋迦牟尼佛才有，后兩種是聲聞等才有。化身有兩種：屬於欲界的化身和屬於色界的化身。 屬於欲界的化身有除了聲音之外的四種外處。每一種都有自續所攝和它續所攝兩種。或者有心所緣和非心所緣兩種。屬於色界的化身的所緣境有色和觸兩種，每一種都有自續所緣和非自續所緣兩種。對於這些，能夠化現各種化身的心識有十四種，從初禪的根本定的果報所生的化身心識有兩種，到四禪的果報所生的化身心識有五種。第一種有自地初禪所攝的化身心識和下地欲界所攝的化身心識兩種。二禪的等持的果報所生的化身心識也有自地所攝的、下地初禪所攝的、欲界所攝的三種。三禪的果報所生的有自地以下四地所攝的四種化身心識。 四禪的根本定的等持的果報所生的化身心識，有四禪等。

【English Translation】 Yes, in order to abandon the two obscurations (afflictive obscuration and cognitive obscuration), in order not to mislead, in order to benefit sentient beings, and in order to lead the disciples to the desired result. Second part: Separate explanations, including the direct perception of supernatural powers, the explanation of divine eyes and ears, and the differences of innate abilities, etc., in three categories. First, the nature and consequences of supernatural powers, including transformation bodies, mind and its objects, as well as the way of manifestation and related incidental circumstances, and the four categories of supernatural powers. The first is: the Samadhi (concentration) that brings together manifestation and various changes, and its corresponding states. From this, one can perform the actions of transformation bodies and three kinds of changes. The three kinds of changes are: the change of mind speed, the change of feasibility, and the change of faith and understanding. The first is: as long as one thinks of the place to go in the mind, one can reach there. The second is to fly quickly like a bird. The third is to quickly reach a distant place by developing a sense of closeness to it. The first one is only available to the teacher Shakyamuni Buddha, and the latter two are only available to Shravakas and others. There are two kinds of transformation bodies: the transformation body belonging to the desire realm and the transformation body belonging to the form realm. The transformation body belonging to the desire realm has four external sources other than sound. Each of them has two kinds of self-continuum and other-continuum. Or there are two kinds of mind-related and non-mind-related. The objects of the transformation body belonging to the form realm have two kinds of form and touch, and each of them has two kinds of self-continuum and non-self-continuum. For these, there are fourteen kinds of mind consciousness that can transform various transformation bodies, from the transformation mind consciousness born from the fruit of the first Dhyana's fundamental concentration, to the transformation mind consciousness born from the fruit of the fourth Dhyana, there are five kinds. The first one has two kinds of transformation mind consciousness belonging to the first Dhyana of its own ground and the transformation mind consciousness belonging to the lower desire realm. The transformation mind consciousness born from the fruit of the second Dhyana's equanimity also has three kinds of transformation mind consciousness belonging to its own ground, the lower first Dhyana, and the desire realm. The transformation mind consciousness born from the fruit of the third Dhyana has four kinds of transformation mind consciousness belonging to the four grounds below its own ground. The transformation mind consciousness born from the fruit of the fourth Dhyana's fundamental concentration of equanimity has four Dhyanas, etc.

---

ད་པ་དང་ལྔས་བསྡུས་པའི་སྤྲུལ་སེམས་ལྔར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་འོག་སའི་སྙོམས་འཇུག་གི་འབྲས་ བུར་གྱུར་པའི་གོང་སའི་སྤྲུལ་སེམས་ནི་མེད་དོ། །སྤྲུལ་སེམས་ནི། བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་བཞིན་དུ་འོག་ས་ཆགས་བྲལ་བྱས་པས་ཐོབ། སྤྲུལ་སེམས་དེ་ཡང་དང་པོར་དངོས་གཞི་དག་པ་ལ་སྐྱེ། སྐད་ ཅིག་གཉིས་པ་ཕན་ཆད་རང་གི་རིགས་འདྲ་སྔ་མ་ལས་འབྱུང་། སྤྲུལ་སེམས་དེ་ལས་ཀྱང་འབྲས་བུ་གཉིས་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། རང་གི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་དང་། སྙོམས་འཇུག་དག་པ་གཉིས་འབྱུང་བ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། སྤྲུལ་སེམས་དེ་དག་གིས་ཀྱང་། རང་སའི་སྤྲུལ་གཞི་ལ་སྤྲུལ་བར་བྱེད་ཀྱི། གོང་སའི་ཡུལ་ལ་སྤྲུལ་བར་མི་བྱེད། སྤྲུལ་པ་དེ་སྨྲ་རུ་འཇུག་པའི་ཚེ། འོག་སའི་སེམས་ཀྱི་ ཀུན་སློང་བྱས་ནས་ཀྱང་སྨྲ་བ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་སྤྲུལ་སའི་སྨྲ་བའི་ཚེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་སས་བསྡུས་ཀྱིས་རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀྱིས་ཀུན་སློང་བྱས་ནས་སྨྲ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ སྟོན་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ནི། རང་གིས་མ་སྨྲས་པ། སྤྲུལ་པས་སྨྲ་བ་ནུས་ལ། དེ་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྤྲུལ་པ་པོས་སྨྲས་པའི་སྒོ་ནས་སྤྲུལ་པས་ཀྱང་སྨྲ་བར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱིས། 4-1459 སྔ་མ་ལྟར་མི་ནུས་སོ། །དེ་ཡང་སྤྲུལ་པ་དེའི་སྤྲུལ་པའི་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སྒོ་ནས་སྨྲ་བར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་དོ། །གསོན་པོ་འབའ་ཞིག་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡོད་ དམ་ཞེ་ན། ཤི་བ་ལ་ཡང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ཡོད་ཅིང་། དེ་ཡང་མི་བརྟན་པ་ཤ་དང་ཁྲག་ལ་སོགས་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མེད། བརྟན་པ་རུས་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་བྱེད་ དེ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་རྣམས་ཉན་ཐོས་འོད་སྲུངས་ཆེན་པོའི་རུས་པ་སྤྲུལ་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས། ད་ལྟ་ཡང་རི་བོ་བྱ་རྐང་ན་ཡོད་ཅེས་ཟེར། སྡེ་པ་གཞན་དག་སྤྲུལ་སེམས་ཀྱིས་ བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མིན་གྱི། གནས་གཙང་མའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་གནས་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཟེར་རོ། །སྤྲུལ་པའི་ཚུལ་ནི། དང་པོར་སྤྲུལ་སེམས་རྒྱུན་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་སྐད་ཅིག་སྔ་ཕྱི་ དུ་མས་གཅིག་སྤྲུལ་པར་བྱེད། ཕྱིས་བྱང་བར་གྱུར་ནས་སྤྲུལ་སེམས་གཅིག་གིས་སྤྲུལ་པ་དུ་མ་སྤྲུལ་བར་བྱེད། བཞི་པ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་དབྱེ་བ་ནི། སྒོམ་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་ནི། མཐའ་གཅིག་ ཏུ་ལུང་མ་བསྟན། སྐྱེས་སྟོབས་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ལ། དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་ཡོད་དེ། མི་མ་ཡིན་གྱིས་གཞན་ལ་གནོད་པར་བྱེད་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་ནི་མི་དགེ་བ། དེས་གཞན་ལ་ཕན་པར་བྱེད་པའི་དེ་ནི་དགེ་བ། 4-1460 ཕན་གནོད་གང་ཡང་མི་བྱེད་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་ནི་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྫུ་འཕྲུལ་ལ་དབྱེ་ན་ལྔ་སྟེ

【現代漢語翻譯】 因為由前一禪定和后五禪定所攝持的化生心有五種。因此，地獄的等持（Samāpatti）所產生的上界化生心是不存在的。化生心就像禪定的正行一樣，通過捨棄地獄而獲得。化生心首先在清凈的正行中產生，從第二剎那開始，從其同類的前者產生。從化生心中也會產生兩種結果：其同類的後者和清凈的等持。第三，這些化生心也只是化現為自身界的化身，而不會化現為上界的對境。當讓化身說話時，也會有以地獄的心作為動機而說話的情況。例如，當第二禪定的化身說話時，是由第一禪定所攝持的尋（Vitarka）伺（Vicara）二者作為動機而說話。此外，圓滿正等覺的導師能夠讓自己的化身說話，而其他人則通過化身所說的方式，讓化身也能夠說話，但不能像前者那樣。化身是通過化身的加持力而開始說話等行為的。那麼，加持是否只對活物有效呢？對死物也有加持。對於不穩定的血肉等，沒有加持；對於穩定的骨骼，則有加持。例如，分別說部的人說，大阿羅漢迦葉波的骨頭被化生心加持，現在還在雞足山。其他部派則說，不是化生心加持的，而是凈居天的天神加持並使其存在的。化現的方式是：首先，化生心連續不斷，多個剎那化現為一個化身；後來，變得熟練后，一個化生心可以化現多個化身。第四，神變的分類：從禪定中產生的神變是不確定的；而與生俱來的神變則有善、不善和不確定三種。非人對他人造成傷害的神變是不善的，對他人有益的神變是善的，既無益也無害的神變是不確定的。如果對神變進行分類，則有五種。 Because the emanation minds held by the previous and subsequent five concentrations are of five types. Therefore, the higher realm emanation mind, which is the result of the lower realm's Samāpatti (concentration), does not exist. The emanation mind, like the actual practice of meditation, is obtained by abandoning the lower realm. This emanation mind first arises in the pure actual practice, and from the second moment onwards, it arises from its similar predecessor. From the emanation mind, two results also arise: its similar successor and the pure Samāpatti. Third, these emanation minds also only manifest as the basis of emanation in their own realm, and do not manifest as the objects of the higher realm. When causing the emanation to speak, there are also cases where the mind of the lower realm is used as the motivation for speaking. For example, when the emanation of the second concentration speaks, it is motivated by both Vitarka (thought) and Vicara (discernment), which are held by the first concentration. Furthermore, the perfectly enlightened teacher, the Buddha, is able to have his own emanation speak, while others can only have the emanation speak through the means of the emanation speaking, but not like the former. The emanation begins to speak and act through the blessing of the emanation mind. Is blessing only effective for the living? There is also blessing for the dead. There is no blessing for unstable flesh and blood, but there is blessing for stable bones. For example, the Vaibhāṣika (the Specific Sayers) say that the bones of the great Arhat Kāśyapa are blessed by the emanation mind and are still on Mount Kukkuṭapāda (Chicken Foot Mountain). Other schools say that it is not the emanation mind that blesses them, but the gods of the Pure Abodes who bless them and cause them to exist. The manner of emanation is: first, the emanation mind is continuous, and multiple moments manifest as one emanation; later, after becoming skilled, one emanation mind can manifest multiple emanations. Fourth, the classification of magical powers: the magical powers arising from meditation are indeterminate; while innate magical powers have three types: virtuous, non-virtuous, and indeterminate. The magical power of a non-human that harms others is non-virtuous, the one that benefits others is virtuous, and the one that neither benefits nor harms is indeterminate. If magical powers are classified, there are five types.

【English Translation】 Because the emanation minds held by the previous and subsequent five concentrations are of five types. Therefore, the higher realm emanation mind, which is the result of the lower realm's Samāpatti (concentration), does not exist. The emanation mind, like the actual practice of meditation, is obtained by abandoning the lower realm. This emanation mind first arises in the pure actual practice, and from the second moment onwards, it arises from its similar predecessor. From the emanation mind, two results also arise: its similar successor and the pure Samāpatti. Third, these emanation minds also only manifest as the basis of emanation in their own realm, and do not manifest as the objects of the higher realm. When causing the emanation to speak, there are also cases where the mind of the lower realm is used as the motivation for speaking. For example, when the emanation of the second concentration speaks, it is motivated by both Vitarka (thought) and Vicara (discernment), which are held by the first concentration. Furthermore, the perfectly enlightened teacher, the Buddha, is able to have his own emanation speak, while others can only have the emanation speak through the means of the emanation speaking, but not like the former. The emanation begins to speak and act through the blessing of the emanation mind. Is blessing only effective for the living? There is also blessing for the dead. There is no blessing for unstable flesh and blood, but there is blessing for stable bones. For example, the Vaibhāṣika (the Specific Sayers) say that the bones of the great Arhat Kāśyapa are blessed by the emanation mind and are still on Mount Kukkuṭapāda (Chicken Foot Mountain). Other schools say that it is not the emanation mind that blesses them, but the gods of the Pure Abodes who bless them and cause them to exist. The manner of emanation is: first, the emanation mind is continuous, and multiple moments manifest as one emanation; later, after becoming skilled, one emanation mind can manifest multiple emanations. Fourth, the classification of magical powers: the magical powers arising from meditation are indeterminate; while innate magical powers have three types: virtuous, non-virtuous, and indeterminate. The magical power of a non-human that harms others is non-virtuous, the one that benefits others is virtuous, and the one that neither benefits nor harms is indeterminate. If magical powers are classified, there are five types.

---

། སྔགས་ལ་རྟེན་པའི། སྨན་ལ་རྟེན་པའི། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་རྟེན་པའི། ལས་ལ་ རྟེན་པའི། སྐྱེས་ཐོབ་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་དང་ལྔར་བཤད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བ་བཤད་པ་ནི། ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་དང་། ལྷའི་རྣ་བའི་མངོན་ཤེས་ཀྱི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་བའི། མིག་ དབང་། རྣ་དབང་སྟེ། ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བ་དངོས་བཏགས་གང་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་དག་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཞིང་། ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ། བསམ་གཏན་གྱིས་སས་བསྡུས་པ། ནང་གིས་གཟུགས་དྭང་ བ་རྟག་ཏུ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་རྟེན་བྱེད་པ། རང་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དབང་པོ་མ་ཚང་བ་མེད་པ། ཐག་རིང་བའི་གཟུགས་དང་སྒྲ་ཕྲ་རགས་མཐོང་ཞིང་ཐོས་པའོ། །དེ་ཡང་ཉན་ཐོས་དགྲ་ བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ལྷའི་མིག་དབང་གིས་སྟོང་གཉིས། བསེ་རུ་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལྷའི་མིག་དབང་གིས་སྟོང་གསུམ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་ཕྲ་རགས་ཐམས་ཅད་མཐོང་། སྟོན་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ལྷའི་མིག་དབང་གིས་སྟོང་གསུམ་གྲངས་མེད་ཀྱི་ཕྲ་རགས་ཐམས་ཅད་མཐོང་བ་ཡིན། དེ་བཞིན་དུ་ལྷའི་རྣ་དབང་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །བཞི་པ་སྐྱེས་ཐོབ་སོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་ནི། སྐྱེས་ཐོས་ཀྱི་ལྷའི་མིག་གིས་སྲིད་པ་བར་མ་མི་མཐོང་། 4-1461 བསམ་གཏན་ལ་རྟེན་པའི་ལྷའི་མིག་དབང་གིས་བར་སྲིད་མཐོང་བ་ཡིན་ནོ། །གཞན་སེམས་ཤེས་པ་ཙམ་ལ་དབྱེ་ན་གསུམ་སྟེ། ལས་ལ་བརྟེན་ནས་གཞན་སེམས་ཤེས་པ། རྟོག་གེ་ལ་བརྟེན་ནས། རིགས་སྔགས་ ལ་རྟེན་ནས་གཞན་སེམས་ཤེས་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་སོགས་ལ་ཡོད། གཉིས་པ་ནི། ད་ལྟར་གྱི་སྐྱེ་བོ་འགའ་ཞིག་གིས་ཕྱི་ལུས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ལ་ བརྟེན་ནས་གཞན་གྱི་སེམས་ཤེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི། རིགས་སྔགས་འགའ་ཞིག་གིས་བཟླས་པ་ལས་གཞན་གྱི་སེམས་ཤེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དང་པོར་དམྱལ་བར་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་གི་སྐྱེས་ཐོབ་ ཀྱིས་སྔོན་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་ཡོད་ཀྱིས། སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཕན་ཆད་ལ་མེད་དེ། སྡུག་བསྔལ་གྱི་མནར་བས་དེ་དྲན་པའི་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར། མི་རྣམས་ལ་སྐྱེས་ཐོབ་ཀྱིས་སྔོན་གནས་རྗེས་སུ་ དྲན་པ་མེད་དེ། དེ་ཡོད་ན་མི་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་དགོས་པ་ལས་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་མི་འགའ་ཞིག་ལས་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པའི་སྔོན་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་ཡོད་དོ། །ཆོས་མངོན་ པ་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། ཡེ་ཤེས་བསྟན་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ་གནས་བདུན་པ་བཤད་ཟིན་ཏོ།། ༈ །། ༄། །ཡོན་ཏན་དེ་དག་གི་རྟེན་སྙོམས་འཇུག་བསྟན་པའི་མཛོད་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་དེ་དག་གི་རྟེན་སྙོམས་འཇུག་བསྟན་པའི་མཛོད་བཤད་པ་ལ། སྙོམས་འཇུག་གི་རང་བཞིན་གཏན་ལ་ཕབ་པ། 4-1462 དེའི་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དབྱེ་བ། དེ་ལ་རྟེན་པའི་ཡོན་ཏན་བཤ

【現代漢語翻譯】 因為有依賴於真言（mantra）、依賴於藥物、依賴於禪定（ting nge 'dzin，samadhi）、依賴於業力（karma）、以及生得的神通這五種說法。 第二，解釋天眼和天耳：成為天眼通和天耳通的增上緣的眼根和耳根，那麼，天眼和天耳是實有還是假立呢？ 它們是具有特徵的，並且具有五種特殊性質：由禪定所攝持，由地界所包含；內部的清凈色，恒常作為識的所依；具有自續的補特伽羅（gang zag，pudgala），根不具足的情況不存在；能夠看到聽到遠處細微和粗大的色和聲。 此外，聲聞阿羅漢（nyan thos dgra bcom pa）的相續中的天眼根能夠看到二千世界；獨覺佛（bse ru rang sangs rgyas）的天眼根能夠看到三千世界以內的所有細微和粗大之物；圓滿正等覺的佛陀（sTon pa yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas）的天眼根能夠看到無數三千世界的所有細微和粗大之物。同樣，天耳根也可以這樣理解。 第四，解釋生得等神通的差別：生得的天眼不能看到中有（srid pa bar ma，antarabhava）。 依賴於禪定的天眼能夠看到中有。 如果僅從瞭解他人心識的角度來區分，有三種：依賴於業力而瞭解他人心識，依賴於分別（rtog ge）而瞭解，依賴於明咒（rigs sngags）而瞭解他人心識。第一種情況，比如轉輪王（'khor lo bsgyur ba'i rgyal po）等具有；第二種情況，比如現在有些人依賴於外在的身語行為來了解他人的心識；第三種情況，比如某些明咒通過唸誦來了解他人的心識。 最初，剛生於地獄的眾生，由於生得的力量，能夠回憶起前世，但從第二個剎那開始就不能了，因為被痛苦折磨，沒有時間去回憶。人們沒有生得的前世回憶，因為如果人們有生得的前世回憶，那麼所有人都會有，但事實並非如此。因此，有些人通過依賴業力而獲得前世的回憶。 《阿毗達磨俱舍論》的註釋，名為《智慧之教》，第七處解釋完畢。 這些功德的所依，解釋等持的論藏。 第二，解釋這些功德的所依——等持的論藏，包括：確定等持的自性； 它的特殊性質；禪定的分類；以及依賴於禪定的功德。

【English Translation】 Because there are five explanations: relying on mantra, relying on medicine, relying on samadhi (ting nge 'dzin), relying on karma, and innate magical abilities. Second, explaining the divine eye and ear: the eye faculty and ear faculty that become the dominant condition for clairvoyance of the divine eye and clairaudience of the divine ear. So, are the divine eye and ear real or nominal? They are characterized and possess five special qualities: sustained by meditative concentration, encompassed by the earth element; the internal pure form, constantly serving as the basis for consciousness; the individual (gang zag, pudgala) possessing self-continuity, without any deficiency in the faculties; able to see and hear distant subtle and coarse forms and sounds. Furthermore, the divine eye faculty in the continuum of a Shravaka Arhat (nyan thos dgra bcom pa) can see two thousand worlds; the divine eye faculty of a Pratyekabuddha (bse ru rang sangs rgyas) can see all subtle and coarse things up to three thousand worlds; the divine eye faculty of a perfectly enlightened Buddha (sTon pa yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas) can see all subtle and coarse things in countless three thousand worlds. Similarly, the divine ear faculty can also be understood in this way. Fourth, explaining the distinctions of innate and other superknowledges: the innate divine eye cannot see the intermediate state (srid pa bar ma, antarabhava). The divine eye that relies on meditative concentration can see the intermediate state. If we differentiate solely from the perspective of knowing others' minds, there are three types: knowing others' minds by relying on karma, by relying on reasoning (rtog ge), and by relying on knowledge-mantras (rigs sngags). The first case is exemplified by a Chakravartin king ('khor lo bsgyur ba'i rgyal po); the second case is exemplified by some people nowadays who rely on external bodily and verbal actions to know others' minds; the third case is exemplified by certain knowledge-mantras that, through recitation, allow one to know others' minds. Initially, a being just born in hell, due to innate power, can remember past lives, but from the second moment onward, they cannot, because they are tormented by suffering and have no time to remember. People do not have innate recollection of past lives, because if people had innate recollection of past lives, then everyone would have it, but that is not the case. Therefore, some people have recollection of past lives obtained by relying on karma. Commentary on the Abhidharmakosha, called 'Teaching of Wisdom,' the seventh chapter is completed. The treasury explaining the meditative absorptions that are the basis of these qualities. Second, explaining the treasury of meditative absorptions that are the basis of these qualities, including: establishing the nature of meditative absorption; its special qualities; the classification of samadhi; and the qualities that depend on it.

---

ད་པ་དང་བཞི། དང་པོ་ལ་སྙོམས་འཇུག་གཉིས་སོ་སོར་བཤད་པ། ཐུན་མོང་དུ་བཤད་པ། བསམ་གཏན་གྱི་ཡན་ ལག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་བསམ་གཏན་གྱིས་སྙོམས་འཇུག་དང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་གཉིས། དང་པོ་ལ་དབྱེ་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱུ་སྙོམས་འཇུག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ གཉིས། དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུ་སྙོམས་འཇུག་གི་བསམ་གཏན་དང་། འབྲས་བུ་སྐྱེས་ཐོབ་ཀྱི་བསམ་གཏན་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་བཞི་བཞི་སྟེ། བསམ་གཏན་བཞིའི་རྒྱུ་ སྙོམས་འཇུག་བཞི་དང་། འབྲས་བུ་སྐྱེས་ཐོབ་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འབྲས་བུ་སྐྱེས་ཐོབ་ཀྱི་བསམ་གཏན་ནི། འདིར་རྒྱས་པར་མ་བཤད་དེ་གོང་དུ་འཇིག་རྟེན་བསྟན་པའི་མཛོད་དུ། གོང་མའི་གནས་དག་བཅུ་བདུན་ ནི། ཞེས་སོགས་སུ་བཤད་ཟིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་ནི། དགེ་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་ལ་འཇོག རྗེས་འབྲང་བཅས་ན་ཕུང་པོ་ལྔ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་ གྱིས་སྡོམ་པ་དེ་ལྡན་གྱིས་རྗེས་འབྲང་དང་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོའི་གཞིའི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་ལ་དབྱེ་ན། བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་བཞིའི་སྙོམས་འཇུག་ནས་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམས་འཇུག་གི་བར་བཞིར་ཡོད་ཅིང་། 4-1463 དང་པོ་ནི། དཔྱོད་པ་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་ཏུ་ལྡན་པའི་བསམ་གཏན་ཀྱི་དངོས་གཞི་སྙོམས་འཇུག་ལ་འཇོག་གོ །གཉིས་པ་ནི། དཔྱོད་པ་སྤངས་ནས་དགའ་བ་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་ཏུ་ལྡན་པ་ལ་འཇོག གསུམ་པ་ནི། དགའ་བ་སྤངས་ཤིང་བདེ་བ་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་ཏུ་ལྡན་པ་ལ་འཇོག བཞི་པ་ནི་བདེ་བ་སྤངས་ཤིང་སྟེན་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་ཏུ་ལྡན་པའི་བསམ་གཏན་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་སྐུ་མདོག་ གཅིག་ལ་འཇོག་གོ །གཉིས་པ་ལ། ངོ་བོ། ཐོབ་ཚུལ། དམིགས་པའི་ཁྱད་པར། དབྱེ་བ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་དེ་བཞིན་དུ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་ ཀྱང་དེ་དག་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་གཅིག་ལ་འཇོག་གོ །དེ་ཡང་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་ན། ཕུང་པོ་བཞི་ཡོད། གཉིས་པ་ནི། འོག་མ་ས་ལས་དབེན་ལས་ཏེ། འོག་ས་ལ་ ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐོབ་དགོས་པ་ཡིན། གསུམ་པ་ནི། ཉེར་བསྡོགས་གོང་མ་གསུམ་དང་། དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་རྣམས་ནི། གཟུགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་བཤིག་པ་ཡིན་ཏེ། འོག་སའི་གཟུགས་ལ་དམིགས་ཤིང་། གཟུགས་ མེད་ཁམས་ལ་གཟུགས་མེད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་གཟུགས་མེད་ཁམས་ནས་ཤི་འཕོས་ནས་འདོད་ཁམས་སུ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གཟུགས་དང་པོ་དེའི་ཉེར་ལེན་གང་ཡིན་ཞེ་ན། དེའི་གཟུགས་ནི་ཉེར་ལེན་སེམས་ལས་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། ། 4-1464 དང་པོ་དེ་ནི་གཟུགས་ལ་དམིགས་པ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་བཞིན་པ་ཡིན་པའི

【現代漢語翻譯】 第四部分和第五部分。首先，解釋兩種入定方式：共同解釋和分別解釋。第三，詳細解釋禪定的組成部分。第一部分包括禪定的入定和無色定的入定。第一部分又分為兩部分：一般性地展示分類和詳細解釋作為原因的入定。第一部分是：禪定有兩種，即作為原因的入定之禪定和作為結果的生得之禪定。每一種又各有四種，即四禪的作為原因的四種入定和作為結果的四種生得。作為結果的生得之禪定，這裡沒有詳細解釋，因為在前面的《世界展示之藏》中，已經解釋過『上面的十七處』等等。第二部分是：禪定的入定是指與專注一境的善心相應。如果包括隨行，則有五蘊，因為禪定的戒律與此相應，並且是色蘊的基礎。如果對它們進行分類，則有從初禪的實際四種入定到四禪的入定這四種。4-1463 第一種是指與尋（藏文：དཔྱོད་པ་，梵文天城體：वितर्क，梵文羅馬擬音：vitarka，漢語字面意思：尋）作為對治的組成部分相應的禪定之實際入定。第二種是指捨棄尋，與喜（藏文：དགའ་བ་，梵文天城體：प्रीति，梵文羅馬擬音：prīti，漢語字面意思：喜）作為對治的組成部分相應。第三種是指捨棄喜，與樂（藏文：བདེ་བ་，梵文天城體：सुख，梵文羅馬擬音：sukha，漢語字面意思：樂）作為對治的組成部分相應。第四種是指捨棄樂，與舍（藏文：སྟེན་，梵文天城體：उपेक्षा，梵文羅馬擬音：upekṣā，漢語字面意思：舍）作為對治的組成部分相應的禪定之實際身色合一。第二部分包括：本體、獲得方式、所緣的差別和分類這四個方面。第一部分是：如同禪定的實際入定一樣，無色定的實際入定也是指與專注一境的心相應。如果包括隨行，則有四蘊。第二部分是：從下層境界解脫，即必須通過對下層境界的無貪著來獲得。第三部分是：近分定、上面的三種和實際入定都是破除色想，因為它們以下層境界的色為所緣，而無色界沒有色。那麼，如果從無色界死亡並立即轉生到欲界，那麼第一個色的近取因是什麼呢？那個色是由近取因的心所生。4-1464 第一個是以色為所緣，因為正在對色進行無貪著。

【English Translation】 Parts four and five. First, explaining the two types of meditative absorption: explaining them jointly and separately. Third, detailing the components of meditative concentration. The first part includes the meditative absorption of dhyana and the meditative absorption of the formless realms. The first part is further divided into two parts: generally presenting the classification and specifically explaining the absorption that is the cause. The first part is: there are two types of dhyana, namely the dhyana of absorption that is the cause and the dhyana of innate attainment that is the result. Each of these also has four types, namely the four absorptions that are the cause of the four dhyanas and the four innate attainments that are the result. The dhyana of innate attainment that is the result is not explained in detail here, because it has already been explained in the previous 'Treasury of the Exposition of the World,' such as 'the seventeen places above,' and so on. The second part is: meditative absorption refers to that which is associated with a one-pointed virtuous mind. If it includes the retinue, there are five aggregates, because the discipline of dhyana is associated with this and is the basis of the form aggregate. If they are classified, there are four, from the actual four absorptions of the first dhyana to the absorption of the fourth dhyana. 4-1463 The first refers to the actual absorption of dhyana that is associated with investigation (Tibetan: དཔྱོད་པ་，Sanskrit Devanagari: वितर्क，Sanskrit Romanization: vitarka, literal meaning: investigation) as a component of the antidote. The second refers to that which abandons investigation and is associated with joy (Tibetan: དགའ་བ་，Sanskrit Devanagari: प्रीति，Sanskrit Romanization: prīti, literal meaning: joy) as a component of the antidote. The third refers to that which abandons joy and is associated with bliss (Tibetan: བདེ་བ་，Sanskrit Devanagari: सुख，Sanskrit Romanization: sukha, literal meaning: bliss) as a component of the antidote. The fourth refers to the actual unified form of dhyana that abandons bliss and is associated with equanimity (Tibetan: སྟེན་，Sanskrit Devanagari: उपेक्षा，Sanskrit Romanization: upekṣā, literal meaning: equanimity) as a component of the antidote. The second part includes: the essence, the method of attainment, the difference in object, and the classification. The first part is: just like the actual absorption of dhyana, the actual absorption of the formless realms also refers to that which is associated with a one-pointed mind. If it includes the retinue, there are four aggregates. The second part is: liberation from the lower realm, that is, it must be obtained by being free from attachment to the lower realm. The third part is: the preparatory concentration, the three above, and the actual absorptions are all the destruction of the perception of form, because they take the form of the lower realm as their object, and the formless realm has no form. So, if one dies from the formless realm and is immediately reborn into the desire realm, what is the proximate cause of the first form? That form is born from the mind that is the proximate cause. 4-1464 The first is that which takes form as its object, because it is in the process of being free from attachment to form.

---

་ཕྱིར། བཞི་པ་ནི། གཟུགས་མེད་ལ་དབྱེ་ན། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས། ཅི་ཡང་ མེད་པའི། འདུ་ཤེས་མེད་མིན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་གསུམ་ནི་རིམ་བཞིན་དུ་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནམ་མཁའ་ལྟར་མཐའ་ཡས་སོ་སྙམ་པ་དང་། རྣམ་ཤེས་ལྟར་མཐའ་ཡས་ སོ་སྙམ་པ་དང་། གཟུང་བྱའི་ཆོས་ཅི་ཡང་མེད་དོ་སྙམ་དུ་སྒོམ་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ཡིན། བཞི་པ་ནི། སྤྱིར་འདུ་ཤེས་གཏན་མེད་པ་མིན་ཏེ། འདུ་ཤེས་དམན་སྨན་པ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུ་ཤེས་རགས་པ་མེད་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཕྲ་བ་མེད་པ་མིན་ནོ་སྙམ་དུ་སྒོམ་པ་ལས་ཐོབ་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཐུན་མོང་དུ་བཤད་པ་ནི། སྤྱིར་དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་གི་རྫས་ལ་ རྣམ་པ་བརྒྱད་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམས་འཇུག་བཞི། གཟུགས་མེད་བཞིའི་སྙོམས་འཇུག་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་སྙོམས་འཇུག་དང་པོ་བདུན་རེ་རེ་ལ་དབྱེ་ན་གསུམ་གསུམ་ཡོད་དེ། རོ་ མྱང་མཚུངས་ལྡན། དག་པ་བ། ཟག་མེད་དང་གསུམ་གསུམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བརྒྱད་པ་ལ་དབྱེ་ན་གཉིས་ཏེ། རོ་མྱང་མཚུངས་ལྡན་ཏེ་ཉོན་མོངས་ཅན་དང་། དག་པ་བ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དག་པ་བ་ནི། 4-1465 འཇིག་རྟེན་པའི་དགེ་རྩའི་ངོ་བོར་གྱུར་པའི་སྙོམས་འཇུག་ལ་འཇོག དེ་ནི་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་རོ་མྱང་བྱ་ཡང་ཡིན་ནོ། །འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་བའི་དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་ ལ་ཟག་མེད་ཅེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་ཡན་ལག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ། ཡན་ལག་གི་དབྱེ་བ། བསྡུ་བ། ཉོན་མོངས་ཅན་ལ་ཡན་ལག་ལྡན་ཚུལ། ཞར་བྱུང་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་ དང་པོའི་དངོས་གཞི་ལ་ཡན་ལག་ལྔ་ལྡན་ཏེ། གཉེན་པོའི་ཡན་ལག རྟོག་དཔྱོད་གཉིས། ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག་དགའ་བདེ་གཉིས། ཏིང་ངེ་འཛིན་གནས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་ལྔ་ལྡན་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གཉིས་ པའི་སྙོམས་འཇུག་ལ་ཡན་ལག་བཞི་སྟེ། གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་རབ་ཏུ་དང་བ། ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག་དགའ་བདེ་གཉིས། གནས་ཀྱི་ཡན་ལག་སེམས་རྩེ་ཅིག་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གསུམ་པ་ ལ་ཡན་ལག་ལྔ་ལྡན་ཏེ། གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་དྲན་ཤེས་བཞིན་བཏང་སྙོམས་གསུམ། ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག་སེམས་བདེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གནས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་ཡན་ ལག་བཞི་ལྡན་ཏེ། གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་དྲན་པ་ཡོངས་དག་དང་། བཏང་སྙོམས་ཡོངས་དག་གཉིས། བདེ་མིན་སྡུག་མིན་གྱི་ཚོར་བ་ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག ཏིང་ངེ་འཛིན་གནས་ཀྱི་ཡན་ལག་ཏེ་བཞི་ལྡན་པའི་ཕྱིར། 4-1466 གཉིས་པ་བསྡུ་བ་ནི། བསམ་གཏན་གྱི་ཡན་ལག་ལ་མིང་གིས་སྒོ་ནས་བཅོ་བརྒྱད་དུ་ཡོད་ཀྱང་། རྫས་སུ་བསྡུ་ན་རྫས་རིགས་བཅུ་གཅིག་དུ་འདུས་ཏེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཡན་ལག་རྟོག་དཔྱོད

【現代漢語翻譯】 因此，第四種是：如果將無色界進行分類，則有空無邊處（Namakayatayata，虛空無邊處），識無邊處（Vijnanantya，識無邊處），無所有處（Akincanyayatana，無所有處），非想非非想處（Naivasamjnanasamjnayatana，非想非非想處）四種。其中前三種是通過在修習時，依次生起『一切法如虛空般無邊』、『如識般無邊』、『沒有可執取的法』之念的力量而獲得的。第四種是：並非完全沒有意識，而是因為只有微弱的意識，所以生起『沒有粗大的意識，也不是沒有微細的意識』之念而獲得的。 第二，共同的解釋是：一般來說，作為實際禪定的本體，有八種形態，即四種禪定的等持和四種無色界的等持，共有八種。而且，前七種等持中的每一種都可以分為三種，即體驗相應的、清凈的和無漏的三種。第八種可以分為兩種，即體驗相應的，也就是有煩惱的，以及清凈的兩種。其中，清凈的是指作為世間善根本質的等持，它也是可以體驗煩惱的。作為超越世間之道的本質的實際禪定，被稱為無漏。 第三，分別解釋各個支分，包括支分的分類、總攝、有煩惱者具備支分的方式以及附帶說明四部分。第一部分是：初禪的實際本體具備五個支分，即對治的支分——尋（Vitarka，尋）和伺（Vicara，伺）兩種，利益的支分——喜（Priti，喜）和樂（Sukha，樂）兩種，以及等持所依止的支分——定（Samadhi，定）。二禪的等持具備四個支分，即對治的支分——極度澄凈，利益的支分——喜和樂兩種，以及所依止的支分——一心。三禪具備五個支分，即對治的支分——正念（Smrti，念）、正知（Samprajanya，正知）和舍（Upeksa，舍）三種，利益的支分——身樂（Kaya-sukha，身樂），以及等持所依止的支分。四禪具備四個支分，即對治的支分——清凈的正念和清凈的舍兩種，非苦非樂的感受作為利益的支分，以及等持所依止的支分。 第二部分是總攝：禪定的支分雖然從名相上來說有十八種，但如果從實體上進行總攝，則可以歸納為十一種。初禪的支分——尋和伺

【English Translation】 Therefore, the fourth is: If the formless realms are classified, there are the four formless attainments: the sphere of infinite space (Namakayatayata), the sphere of infinite consciousness (Vijnanantya), the sphere of nothingness (Akincanyayatana), and the sphere of neither perception nor non-perception (Naivasamjnanasamjnayatana). Among these, the first three are attained through the power of contemplating, in succession, 'all phenomena are infinite like space,' 'they are infinite like consciousness,' and 'there are no phenomena to be grasped.' The fourth is: it is not that there is absolutely no consciousness, but because there is only faint consciousness, it is attained by contemplating 'there is no coarse consciousness, nor is there no subtle consciousness.' Second, the common explanation is: Generally, as the essence of actual meditative absorption, there are eight forms, namely, the four absorptions of the four dhyanas and the four absorptions of the four formless realms, making a total of eight. Moreover, each of the first seven absorptions can be divided into three, namely, those that are experience-congruent, pure, and without outflows. The eighth can be divided into two, namely, experience-congruent, which is afflicted, and pure. Among these, the pure refers to the absorption that is the essence of worldly virtue, and it is also capable of experiencing afflictions. The actual meditative absorption that is the essence of the path that transcends the world is called without outflows. Third, the detailed explanation of the individual limbs includes four parts: the classification of the limbs, the collection, how those with afflictions possess the limbs, and incidental explanations. The first part is: the actual essence of the first dhyana possesses five limbs, namely, the limbs of antidote—Vitarka (尋, Vitarka, Vitarka, investigation) and Vicara (伺, Vicara, Vicara, analysis), the limbs of benefit—Priti (喜, Priti, Priti, joy) and Sukha (樂, Sukha, Sukha, happiness), and the limb of the basis of Samadhi (定, Samadhi, Samadhi, concentration). The absorption of the second dhyana possesses four limbs, namely, the limb of antidote—complete serenity, the limbs of benefit—joy and happiness, and the limb of the basis—one-pointedness of mind. The third dhyana possesses five limbs, namely, the limbs of antidote—Smrti (念, Smrti, Smrti, mindfulness), Samprajanya (正知, Samprajanya, Samprajanya, clear comprehension), and Upeksa (舍, Upeksa, Upeksa, equanimity), the limb of benefit—bodily happiness (Kaya-sukha), and the limb of the basis of Samadhi. The fourth dhyana possesses four limbs, namely, the limbs of antidote—pure mindfulness and pure equanimity, the feeling of neither pleasure nor pain as the limb of benefit, and the limb of the basis of Samadhi. The second part is the collection: Although the limbs of dhyana have eighteen names, if they are collected in substance, they can be summarized into eleven categories. The limbs of the first dhyana—Vitarka and Vicara

---

་གཉིས། དགའ་བདེ་གཉིས། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ལྔ། གཉིས་པའི་ཡན་ལག་ནང་རབ་ཏུ་དྭང་བ་དང་། གསུམ་པའི་ཡན་ལག་དྲན་ཤེས་བཞིན་བཏང་སྙོམས་གསུམ་བདེ་བ་དང་བཞི། བཞི་པའི་ཡན་ལག་བཏང་སྙོམས་ཏེ་བཅུ་ གཅིག་ཏུ་འདུ་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པའི་ཡན་ལག་བདེ་བ་སྟེ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་བདེ་བར་འདུས་སམ་སྙམ་ན། མིན་ཏེ། དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་བདེ་བ་ནི་དགེ་བ་བཅུའི་ནང་ཚན་དུ་གྱུར་པའི་ཤིན་ སྦྱངས་ཀྱི་བདེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་བདེ་བ་ཚོར་བ་བདེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་གཉིས་པའི་ནང་རབ་ཏུ་དང་བ། གསུམ་པའི་དྲན་ཤེས་བཞིན་བཏང་སྙོམས་གསུམ་དུ་འདུས་པ་ མིན་ནམ་ཞེ་ན། ནང་རབ་ཏུ་དང་བ་ནི། བསམ་གཏན་ལས་ངེས་པར་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཡིད་ཆེས་པའི་དད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པའི་བདེ་བ་ནི། དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་བདེ་བར་འདུས་ཏེ། ཡིད་བདེ་རུ་རིགས་གཅིག་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་བདེ་བ་ནི། ཡིད་བདེ་མིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་གཉིས་ཀྱིས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ལུང་གཉིས་ནི། རྣམ་འགྱུར་གྱི་མདོ་ལས་བསམ་གཏན་གསུམ་པ་བཀའ་བསྩལ་པ་ན། 4-1467 འདིར་ཡིད་བདེའི་དབང་པོ་མ་ལུས་པ་འགག་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཤེར་ཕྱིན་གྱི་མདོ་ལས། བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་སྐབས་སུ་དགའ་བའི་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་ཞེས་དང་། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྐབས་སུ་ ཡིད་བདེ་བ་དང་མི་བདེ་བ་སྔར་ནས་ཀྱང་ནུབ་པས། ཞེས་གསུངས་པས། བསམ་གཏན་གསུམ་པར་ཡིད་བདེ་དང་བྲལ་བ་ལྟ་བུར་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཉོན་མོངས་ཅན་ལ་བསམ་གཏན་གྱི་ཡན་ལག་ དངོས་མི་ལྡན། དེས་ན་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉོན་མོངས་ཅན་ལ་མིང་རིགས་མཐུན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་དགའ་བདེ་གཉིས་མི་ལྡན། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྡན། གཉིས་པའི་ཉོན་མོངས་ཅན་ལ་ ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྡན་གྱི་གཞན་མི་ལྡན། གསུམ་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྡན་གྱི་གཞན་མི་ལྡན། བཞི་པའི་ཉོན་མོངས་ཅན་ལ་བཏང་སྙོམས་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྡན་གྱི་གཞན་མི་ལྡན། དེས་ན་བསམ་ཏན་བཞིའི་ཉོན་མོངས་ཅན་བཞི་ལ། དང་པོའི་དགའ་བདེ། གཉིས་པའི་རབ་ཏུ་དང་བ། གསུམ་པའི་དྲན་ཤེས་བཞིན་བཞི་པའི་བཏང་སྙོམས་ཡོངས་དག་དང་། དྲན་པ་ཡོངས་དག་པ་མེད་དོ། །ཁ་ ཆེ་འདུས་པ་བཟང་པོ་ལ་སོགས་པ་ཁ་ཅིག ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་དང་བཏང་སྙོམས་དང་མི་ལྡན་ཏེ། དེ་གཉིས་དགེ་བའི་ས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ཞར་བྱུང་ལ། བསམ་གཏན་བཞི་པ་མི་གཡོ་བ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན། 4-1468 འབྲས་བུ་སྐྱེ་བས་ཐོབ་པའི་བསམ་གཏན་ལ་ཚོར་བའི་ལྡན་ཚུལ། བསམ་གཏན་གཉིས་པར་འོག་མའི་སེམས་སྔོན་དུ་བྱེད་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་སྙོམས་འཇུག་ལ་གཡོ་བ་མེད་པ་ ཞེས་བྱ་སྟེ། བསམ་གཏན་གྱི་སྐྱོན་བརྒྱད་ལས་གྲོལ་བའི་ཕྱིར། སྐྱོན་བརྒྱད་ནི། རྟོག་དཔ

【現代漢語翻譯】 二喜樂（dga' bde gnyis），五禪定（ting nge 'dzin dang lnga）。第二支分中完全清凈（rab tu dwang ba），第三支分中正念（dran shes）、正知（bzhin）、舍（btang snyoms）三者與四喜樂（bde ba）相合。第四支分是舍，因此總共包含十一個要素。如果認為第三支分是喜樂，與前兩者相合，並非如此。前兩者是屬於十善中的輕安（shin sbyangs）之樂。第三禪的喜樂是感受上的喜樂。如果認為第二禪中完全清凈，與第三禪中的正念、正知、舍三者相合，並非如此。完全清凈是指從禪定中必然產生的信服之信心。第三禪的喜樂與前兩者的喜樂相合，因為它們在心樂上是同類的。如果認為第三禪的喜樂是心樂，並非如此，因為有經文兩種證明。兩種經文是：在《轉變經》（rnam 'gyur gyi mdo）中宣說第三禪時說：『在此，所有心樂的根源都將止息。』在《般若經》（sher phyin gyi mdo）中說：『在第三禪的階段，遠離喜的貪慾，在第四禪的階段，心樂和不樂早已止息。』因此，第三禪被描述為遠離心樂。第三，對於煩惱者來說，實際上不具備禪定的支分。因此，如果將第一禪的煩惱者視為與禪定名稱相似，則不具備二喜樂，具備尋（rtog）、伺（dpyod）二者和禪定。第二禪的煩惱者只具備禪定，不具備其他。第三禪的煩惱者只具備禪定，不具備其他。第四禪的煩惱者具備舍和禪定，不具備其他。因此，對於四禪的四種煩惱者來說，第一禪的喜樂，第二禪的完全清凈，第三禪的正念，第四禪的舍，這些完全清凈和完全正念都不具備。克什米爾的眾賢（kha che 'dus pa bzang po）等人不具備輕安和舍，因為這兩者是善心所。第四，順便提及，第四禪是不動搖的，其原因是：通過果的產生而獲得的禪定與感受的關聯方式，以及第二禪如何以較低的心理狀態為先導，共有三種情況。第一種情況是：第四禪的等持被稱為不動搖，因為它從禪定的八種過失中解脫出來。八種過失是：尋（rtog） 伺（dpyod）

【English Translation】 Two joys (dga' bde gnyis), and five samadhi (ting nge 'dzin dang lnga). In the second limb, complete purity (rab tu dwang ba), and in the third limb, mindfulness (dran shes), awareness (bzhin), and equanimity (btang snyoms) are combined with the four joys (bde ba). The fourth limb is equanimity, thus including a total of eleven elements. If it is thought that the third limb is joy, combined with the previous two, it is not so. The previous two are the joy of pliancy (shin sbyangs) which is part of the ten virtues. The joy of the third dhyana is the joy of feeling. If it is thought that complete purity in the second dhyana is combined with mindfulness, awareness, and equanimity in the third, it is not so. Complete purity refers to the faith that necessarily arises from dhyana. The joy of the third dhyana is combined with the joy of the previous two, because they are of the same kind in mental joy. If it is thought that the joy of the third dhyana is mental joy, it is not so, because it is proven by two scriptures. The two scriptures are: In the 'Transformation Sutra' (rnam 'gyur gyi mdo), when the third dhyana is taught, it says: 'Here, all the faculties of mental joy will cease.' In the 'Perfection of Wisdom Sutra' (sher phyin gyi mdo), it says: 'In the stage of the third dhyana, one is free from attachment to joy, and in the stage of the fourth dhyana, mental joy and unhappiness have already ceased.' Therefore, the third dhyana is described as being free from mental joy. Third, those with afflictions do not actually possess the limbs of dhyana. Therefore, if the afflicted person of the first dhyana is considered similar in name to dhyana, they do not possess the two joys, but possess investigation (rtog), analysis (dpyod), and samadhi. The afflicted person of the second dhyana only possesses samadhi, and not the others. The afflicted person of the third dhyana only possesses samadhi, and not the others. The afflicted person of the fourth dhyana possesses equanimity and samadhi, and not the others. Therefore, for the four afflicted persons of the four dhyanas, the joy of the first dhyana, the complete purity of the second dhyana, the mindfulness of the third dhyana, and the equanimity of the fourth dhyana, these complete purities and complete mindfulness are not possessed. The Kashmiri Sanghabhadra (kha che 'dus pa bzang po) and others do not possess pliancy and equanimity, because these two are wholesome mental factors. Fourth, incidentally, the fourth dhyana is immovable, the reason being: the way in which the dhyana obtained through the arising of the result is related to feeling, and how the second dhyana takes the lower mental state as a precursor, there are three situations. The first situation is: the absorption of the fourth dhyana is called immovable, because it is liberated from the eight faults of dhyana. The eight faults are: investigation (rtog) analysis (dpyod)

---

ྱོད་ཉོན་མོངས་ཅན། དབུགས་འབྱུང་རྔུབ་པ་ཉོན་མོངས་ཅན། བདེ་བ་སྡུག་བསྔལ། ཡིད་བདེ་ཡིད་མི་བདེ་བརྒྱད་ལ་བྱེད། གཉིས་ པ་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོའི་འབྲས་བུ་སྐྱེ་བས་ཐོབ་པའི་བསམ་གཏན་ལ་ཡིད་ཤེས་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་ཡིད་བདེ། དབང་ཤེས་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་བདེ་བ། བཏང་སྙོམས་གསུམ་དང་ལྡན། གཉིས་པའི་འབྲས་བུ་ སྐྱེ་ཐོབ་ཀྱིས་བསམ་གཏན་ལ་བཏང་སྙོམས་དང་ཡིད་བདེ་གཉིས་ལྡན། གསུམ་པ་དེ་ལ་བདེ་བ་དང་བཏང་སྙོམས་གཉིས་ལྡན། བཞི་པ་ཡན་ཆད་ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ཁོ་ན་ལྡན། གསུམ་པ་ནི། འོ་ན་ བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་གང་ཟག་གི་མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་བ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། དེ་ལ་རྟེན་བཅས་ཀྱི་མིག་དབང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་མེད་པའི་ ཕྱིར་ཅེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་གང་ཟག་གིས་བསམ་གཏན་དང་པོའི་མིག་ཤེས་མངོན་དུ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་བའི་ཕྱིར། ཡང་ཁོ་ན་རེ། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་གང་ཟག་ངག་སྨྲ་བརྗོད་བྱེད་པ་མེད་པར་ཐལ། 4-1469 དེའི་ངག་སྨྲ་བརྗོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་རྟོག་དཔྱོད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་རྟོག་དཔྱོད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། གཉིས་པའི་གང་ཟག་གིས་བསམ་གཏན་དང་པོའི་སས་ བསྡུས་ཀྱི་རྟོག་དཔྱོད་མངོན་དུ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་ངག་སྨྲ་བརྗོད་བྱེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་གཉིས་པའི་ལུས་རྣམ་ཤེས་མིག་གི་རྣམ་ཤེས། རྣ་བའི་རྣམ་ཤེས་གསུམ་པོ་ནི། བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ དང་། ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་ཞིང་། མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་དེ་དག་གི་ཁྱད་ཆོས་ལ། ཐོབ་ཚུལ། ཐོབ་ཟིན་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཚུལ། དམིགས་པའི་ཁྱད་པར། སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ་ཉེར་བསྡོགས་ དང་བཅས་པ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། སྙོམས་འཇུག་དག་པ་བ་དེ་དང་མི་ལྡན་ཞིང་། སྔར་མེད་གསར་དུ་ཐོབ་པ་ལ། འོག་ས་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐོབ་དགོས་ཏེ། བསམ་གཏན་དང་ པོའི་དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་དག་པ་བ་སྔར་མེད་གསར་དུ་ཐོབ་པ་ལ། འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་ཐོབ་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་གསར་དུ་ཐོབ་པ་ནི། རང་ས་འོག་ས། གོང་ ས་གསུམ་ཀ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐོབ་པ་ཡོད། ཉོན་མོངས་ཅན་རྣམས་ནི། དག་པ་བ་ལ་ཉམས་ནས་སྐྱེ་བ་ཡིན། གཉིས་པ་སྙོམས་འཇུག་གང་གི་མཇུག་ཏུ་སྙོམས་འཇུག་དུ་འབྱུང་ཞེ་ན། 4-1470 བསམ་གཏན་དང་པོའི་སྙོམས་འཇུག་ཟག་མེད་ཀྱི་མཇུག་ཐོགས་སུ་སྙོམས་འཇུག་དྲུག་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། དང་པོ་ནས་བརྩམས་ཏེ་བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་བར་གྱི་སྙོམས་འཇུག་དག་པ་བ་གསུམ། ཟག་མེད་གསུམ་སྟེ་ དྲུག་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། བཞི་པའི་སྙོམས་འཇུག་སྐྱེ་བ་མེད་དེ། ཤིན་ཏུ་ཐག་རིང་བས་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གཉིས་པའ

【現代漢語翻譯】 有染污的（ཉོན་མོངས་ཅན།），呼吸出入有染污的（དབུགས་འབྱུང་རྔུབ་པ་ཉོན་མོངས་ཅན།），感受樂和苦，以及精神上的快樂和不快樂這八種感受。 第二種是：通過獲得第一禪的果位而產生的禪定，伴隨著意識產生的精神上的快樂，伴隨著根識產生的快樂，以及舍受這三種感受。通過獲得第二禪的果位而產生的禪定，伴隨著舍受和精神上的快樂這兩種感受。第三禪伴隨著快樂和舍受這兩種感受。第四禪及以上只伴隨著舍受。 第三種是：如果說第二禪的人不可能用眼睛看到事物，因為他們不具備依賴性的眼根，因為他們的由第二禪所攝的眼識不存在，那麼這沒有過失。因為第二禪的人可以通過顯現第一禪的眼識來用眼睛看到事物。還有人說，第二禪的人不可能說話，因為他們沒有說話的動機——尋伺（རྟོག་དཔྱོད།），因為由第二禪所攝的尋伺不存在，那麼這也沒有過失。因為第二禪的人可以通過顯現由第一禪所攝的尋伺來說話。 因此，第二禪的身識、眼識、耳識這三種識，是隱蔽無記（བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།），不是有染污的（ཉོན་མོངས་ཅན།），而是非隱蔽無記（མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།）。 第二部分是關於它們的特點：獲得的方式，獲得后顯現的方式，所緣的差別，以及斷除對治和如何斷除，總共有四種。 第一種是：對於不具備清凈的等持（སྙོམས་འཇུག）並且是新獲得的等持，必須通過對地獄的貪著分離（ཆགས་བྲལ།）的方式來獲得。例如，對於新獲得的第一禪的根本等持，必須通過對欲界的貪著分離來獲得。新獲得的無漏（ཟག་མེད།）等持，需要通過對自界、地獄和上界這三界都進行貪著分離的方式來獲得。有染污的（ཉོན་མོངས་ཅན།）等持，是從清凈的等持退失后產生的。 第二種是：在哪個等持之後會產生等持？在第一禪的無漏等持之後，可以產生六種等持，即從第一禪開始到第三禪的清凈等持三種，以及無漏等持三種，總共六種。第四禪的等持不會產生，因為它非常遙遠。 第二禪……

【English Translation】 Afflicted (ཉོན་མོངས་ཅན།), breathing in and out is afflicted (དབུགས་འབྱུང་རྔུབ་པ་ཉོན་མོངས་ཅན།), experiencing pleasure and pain, as well as mental happiness and unhappiness, these are the eight feelings. The second is: the meditative concentration (samadhi) that arises from attaining the fruit of the first dhyana, accompanied by mental happiness arising from consciousness, happiness arising from sense consciousness, and equanimity. The meditative concentration arising from attaining the fruit of the second dhyana is accompanied by equanimity and mental happiness. The third dhyana is accompanied by happiness and equanimity. The fourth dhyana and above are only accompanied by equanimity. The third is: if it is said that it is impossible for a person in the second dhyana to see objects with their eyes because they do not possess the dependent eye faculty, and because their eye consciousness, which is included in the second dhyana, does not exist, then there is no fault. Because a person in the second dhyana can see objects with their eyes by manifesting the eye consciousness of the first dhyana. Someone also says that it is impossible for a person in the second dhyana to speak because they do not have the motivation to speak—conceptualization (རྟོག་དཔྱོད།), because the conceptualization included in the second dhyana does not exist, then there is no fault. Because a person in the second dhyana can speak by manifesting the conceptualization included in the first dhyana. Therefore, the body consciousness, eye consciousness, and ear consciousness of the second dhyana are obscured and unspecified (བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།), not afflicted (ཉོན་མོངས་ཅན།), but unobscured and unspecified (མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།). The second part is about their characteristics: the way of obtaining, the way of manifesting after obtaining, the difference of objects, and the antidote to be abandoned and how to abandon it, there are four in total. The first is: for a pure meditative absorption (སྙོམས་འཇུག) that is not possessed and is newly obtained, it must be obtained through the method of separating from attachment (ཆགས་བྲལ།) to the lower realm. For example, for the newly obtained fundamental meditative absorption of the first dhyana, it must be obtained through separating from attachment to the desire realm. The newly obtained unpolluted (ཟག་མེད།) meditative absorption needs to be obtained through separating from attachment to one's own realm, the lower realm, and the upper realm. Afflicted (ཉོན་མོངས་ཅན།) meditative absorptions arise from degenerating from pure meditative absorptions. The second is: after which meditative absorption does a meditative absorption arise? After the unpolluted meditative absorption of the first dhyana, six meditative absorptions can arise, namely the three pure meditative absorptions from the first dhyana to the third dhyana, and the three unpolluted meditative absorptions, for a total of six. The meditative absorption of the fourth dhyana does not arise because it is very distant. The second dhyana...

---

ི་སྙོམས་འཇུག་ཟག་མེད་ཀྱི་མཇུག་ཐོགས་སུ་བརྒྱད་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། རང་ས་བསམ་གཏན་གཉིས་ པ། གོང་ས་བསམ་གཏན་གསུམ་པ། བཞི་པ་འོག་ས་བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་བཞི། སྙོམས་འཇུག་ཟག་མེད་དག་པ་བ་གཉིས་གཉིས་ཏེ་བརྒྱད་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་སྙོམས་འཇུག་ཟག་ མེད་ཀྱི་མཇུག་ཏུ་བཅུ་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། རང་ས་བསམ་གཏན་གསུམ་པ། གོང་ས་བསམ་གཏན་བཞི་པ། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས། འོག་ས་བསམ་གཏན་གཉིས་པ། བསམ་གཏན་དང་པོ་སྟེ། ལྔའི་སྙོམས་འཇུག་དག་ པ་བ་དང་ཟག་མེད་གཉིས་ཏེ། བཅུ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་བསམ་གཏན་བཞི་པ་དང་། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་གཉིས་ཀྱི་མཇུག་ཏུ་ཡང་བཅུ་བཅུ་སྐྱེ་བ་ཡིན། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་ཀྱི་ མཇུག་ཏུ་དགུ་སྐྱེ། ཅི་ཡང་མེད་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་མཇུག་ཏུ་བདུན་སྐྱེ་བ་འབྱུང་སྟེ། རང་སའི་གཉིས། གོང་ས་སྲིད་རྩེའི་དག་པ་བ། འོག་ས་རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་དང་། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་གཉིས་ཀྱི་དག་པ་དང་། 4-1471 ཟག་མེད་གཉིས་གཉིས་ཏེ་བདུན་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། སྲིད་རྩེའི་ཟག་བཅས་ཀྱི་མཇུག་ཏུ་ལྔ་སྟེ། རང་སའི་དག་པ་བ། འོག་ས་ཅི་ཡང་མེད། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་གཉིས་ཀྱི་དག་པ་བ་དང་། སྙོམས་འཇུག་ ཟག་མེད་གཉིས་གཉིས་ཏེ་ལྔ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་དག་པ་བའི་མཇུག་ཏུ་ཡང་། སྔར་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སྐྱེ་ཞིང་། རང་སའི་ཉོན་མོངས་ཅན་ཀྱང་སྐྱེ། ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་མཇུག་ཏུ། རང་ སའི་དག་པ་བ་དང་ཉོན་མོངས་ཅན་གཉིས་སྐྱེ་ཞིང་། འོག་མའི་དག་པ་བ་གཅིག་ཀྱང་སྐྱེ། འཆི་འཕོ་ཀའི་དུས་སུ་དག་པ་བའི་མཇུག་ཏུ་ས་ཀུན་གྱི་ཉོན་མོངས་ཅན་སྐྱེ་བ་ཡོད། ཉོན་མོངས་ ཅན་གྱི་མཇུག་ཏུ་གོང་མའི་དག་པ་བ་སྐྱེ་བ་མེད། གསུམ་པ་སའི་དབྱེ་བ་ལ། བསམ་གཏན་གྱི་སྙོམས་འཇུག་དག་པ་བ་དེ་ལ་དབྱེ་ན་རྣམ་པ་བཞི་ཡོད་དེ། ཉམས་པ་ཆ་མཐུན། གནས་ པ་ཆ་མཐུན། ཁྱད་པར་ཆ་མཐུན། ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ཏེ། བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞི་ནི་གོ་རིམ་བཞིན་དུ། རང་སའི་མཇུག་ཐོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་ཉོན་མོངས་ཅན་སྐྱེ་བ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་ པ། རང་སའི་དག་པ་བ་སྐྱེ་བ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པ། གོང་སའི་དག་པ་བ་སྐྱེ་བ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པ། ཟག་མེད་སྐྱེ་བ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ལ་འཇོག་སྟེ། དེས་ན་ཉམས་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་རྗེས་སུ་དེ་བཞིའི་ནང་ནས་རང་གི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་དང་གནས་པ་ཆ་མཐུན་གཉིས་འབྱུང་གིས་གཞན་འབྱུང་བ་མེད། 4-1472 གནས་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་འཇུག་ཏུ་གསུམ་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། རྟོགས་པ་གཉིས་པ་ཉམས་པའི་ཚེ། ཉམས་པ་ཆ་མཐུན་འཕེལ་བའི་ཚེ་ཁྱད་པར་ཆ་མཐུན། རང་གི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་འབྱུང་གི་ངེས་འབྱེད་ ཆ་མཐུན་འབྱུང་བ་མེད། ཁྱད་པར་ཆ་མཐུན་གྱི་མཇུག་ཏུ་གསུམ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། རྟོགས་པ་འཕེལ་བའི་ཚེ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན། ཉམས་པ

【現代漢語翻譯】 無漏等持（指無漏禪定）之後有八種生起：自地二禪，上地三禪，四禪，下地初禪和四禪，以及兩種清凈等持和兩種無漏等持，因此有八種生起。三禪的無漏等持之後有十種生起：自地三禪，上地四禪，空無邊處，下地二禪，初禪，五種清凈等持和兩種無漏等持，因此有十種生起。同樣，四禪和空無邊處之後也有十種生起。識無邊處之後有九種生起。無所有處之後有七種生起：自地兩種，上地有頂天的清凈位，下地識無邊處和空無邊處兩種的清凈位，以及兩種無漏等持，因此有七種生起。有頂天的有漏位之後有五種生起：自地的清凈位，下地無所有處，識無邊處兩種的清凈位，以及兩種無漏等持，因此有五種生起。同樣，清凈位之後也如前一樣生起，並且也生起自地的染污位。染污位之後，生起自地的清凈位和染污位兩種，並且也生起下地的一種清凈位。在死亡（འཆི་འཕོ་ཀ，轉移、死亡）時，清凈位之後會生起所有地的染污位。染污位之後不會生起上地的清凈位。 第三，關於地的分類，如果對禪定的清凈等持進行分類，則有四種：退分（ཉམས་པ་ཆ་མཐུན，衰退分），住分（གནས་པ་ཆ་མཐུན，安住分），勝分（ཁྱད་པར་ཆ་མཐུན，殊勝分），抉擇分（ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན，抉擇分），因此有四種。這四種依次是：與自地之後立即生起染污位相應，與自地生起清凈位相應，與上地生起清凈位相應，與生起無漏位相應。因此，在退分之後，這四種中只會生起與其同類的后位和住分，不會生起其他的。住分之後有三種生起：當第二個證悟退失時，是退分；當增長時，是勝分；只會生起與其同類的后位，不會生起抉擇分。勝分之後有三種生起：當證悟增長時，是抉擇分；當退失時

【English Translation】 After the Nirodha-samāpatti (無漏禪定, non-defiled absorption), there are eight births: the second Dhyana (禪定) of one's own level, the third Dhyana of the upper level, the fourth Dhyana, the first and fourth Dhyanas of the lower level, and two pure Samāpattis (等持, absorption) and two non-defiled ones, hence there are eight births. After the non-defiled Samāpatti of the third Dhyana, there are ten births: the third Dhyana of one's own level, the fourth Dhyana of the upper level, Ākāśānantya (空無邊處, Infinity of Space), the second Dhyana of the lower level, the first Dhyana, five pure Samāpattis and two non-defiled ones, hence there are ten births. Similarly, after the fourth Dhyana and Ākāśānantya, there are also ten births each. After Vijñānānantya (識無邊處, Infinity of Consciousness), there are nine births. After Ākiñcanyāyatana (無所有處, Nothingness), there are seven births: two of one's own level, the pure state of Bhavāgra (有頂天, Peak of Existence) of the upper level, the pure states of Vijñānānantya and Ākāśānantya of the lower level, and two non-defiled ones, hence there are seven births. After the defiled state of Bhavāgra, there are five: the pure state of one's own level, Ākiñcanyāyatana of the lower level, the pure states of Vijñānānantya, and two non-defiled Samāpattis, hence there are five births. Similarly, after the pure state, births occur as before, and the defiled state of one's own level also arises. After the defiled state, two states arise: the pure state and the defiled state of one's own level, and one pure state of the lower level also arises. At the time of death (འཆི་འཕོ་ཀ, transfer, death), after the pure state, the defiled states of all levels arise. After the defiled state, the pure state of the upper level does not arise. Third, regarding the classification of levels, if the pure Samāpatti of Dhyana is classified, there are four types: Decline-part (ཉམས་པ་ཆ་མཐུན, falling part), Abiding-part (གནས་པ་ཆ་མཐུན, abiding part), Distinction-part (ཁྱད་པར་ཆ་མཐུན, distinction part), and Determination-part (ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན, deciding part), hence there are four types. These four are respectively: corresponding to the immediate arising of the defiled state after one's own level, corresponding to the arising of the pure state of one's own level, corresponding to the arising of the pure state of the upper level, and corresponding to the arising of the non-defiled state. Therefore, after the Decline-part, only the subsequent state of the same type and the Abiding-part will arise from these four, and no others will arise. After the Abiding-part, there are three births: when the second realization declines, it is the Decline-part; when it increases, it is the Distinction-part; only the subsequent state of the same type will arise, and the Determination-part will not arise. After the Distinction-part, there are three births: when the realization increases, it is the Determination-part; when it declines,

---

འི་ཚེ་ཁྱད་པར་ཆ་མཐུན། རང་གི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་འབྱུང་ གི་གཞན་འབྱུང་བ་མེད། ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་གྱི་མཇུག་ཏུ་རང་གི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་འབྱུང་གི་གཞན་གོང་མ་གསུམ་འབྱུང་བ་མེད་དོ། །བཞི་པ་ཞར་བྱུང་ཐོད་རྒལ་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། སྦྱོར་བ་ དང་དངོས་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ལ། རིང་སྦྱོར་དང་ཉེ་སྦྱོར་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཟག་བཅས་རིང་སྦྱོར་དང་། ཟག་མེད་རིང་སྦྱོར་གཉིས། དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་དང་། གཟུགས་མེད་བཞིའི་སྙོམས་འཇུག་བརྒྱད་ལ་ ལུགས་མཐུན་དང་ལུགས་མི་མཐུན་དུ་འཇུག་པ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། སྙོམས་འཇུག་ཟག་མེད་བརྒྱད་ལུགས་མཐུན་དང་ལུགས་མི་མཐུན་དུ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ཉེ་སྦྱོར་ལ། ཟག་བཅས་ཉེ་ སྦྱོར་དང་། ཟག་མེད་ཉེ་སྦྱོར་གཉིས། དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་། གསུམ་པ། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས། ཅི་ཡང་མེད་པ་བཞིའི་སྙོམས་འཇུག་ཟག་བཅས་བཞི་ལ་ལུགས་མཐུན་དང་ལུགས་མི་མཐུན་དུ་འཇུག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བྱེད། 4-1473 གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོ། བསམ་གཏན་གསུམ་པ། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས། ཅི་ཡང་མེད་དང་བཞི། དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་ཟག་མེད་བཞི་ལ་ལུགས་མཐུན་ལུགས་མི་མཐུན་དུ་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཏིང་ངེ་ འཛིན་ལ་འཇོག གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ནི་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཟག་བཅས། གསུམ་པ་ཟག་མེད། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་ཟག་བཅས། ཅི་ཡང་མེད་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་ཟག་མེད་དང་བཞི་ལ་ལུགས་མཐུན་ ལུགས་མི་མཐུན་དུ་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་ཐོད་རྒལ་གྱི་སྙོམས་འཇུག་ཏུ་འཇོག གཉིས་པ་ཐོབ་ཟིན་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཚུལ་ནི། བསམ་གཏན་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་རྣམས། རང་ས་ དང་འོག་སའི་རྟེན་ལ་མངོན་དུ་བྱེད་ཀྱིས། གོང་སའི་རྟེན་ལ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་དེ། དཔེར་ན་བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞིའི་སྙོམས་འཇུག་དེ་དང་། རང་ས་བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་། འོག་ས་འདོད་ པའི་རྟེན་ལ་མངོན་དུ་བྱེད་ཀྱིས། གོང་ས་བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་རྟེན་ལ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་དེ། དེའི་རྟེན་ལ་དེ་མངོན་དུ་བྱས་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་རྟེན་ལ་ བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ལས་ལྷག་པའི་རང་སའི་སྙོམས་འཇུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་ནས། དམིགས་བསལ་དུ་སྲིད་རྩེའི་རྟེན་ལ་ཅི་ཡང་མེད་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ཡོད་དེ། སྲིད་རྩེ་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱེད་པ་ལ་འཕགས་ལམ་ཟག་མེད་ཀྱིས་བྱེད་དགོས་ཤིང་། 4-1474 སྲིད་རྩེའི་སྙོམས་འཇུག་དང་། ཟག་མེད་ཀྱིས་གཞི་མཐུན་མེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་དམིགས་པའི་ཁྱད་པར་ནི། སྲེད་བཅས་ཉོན་མོངས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་རང་སའི་ཕུང་པོ་ལ་དམིགས་པ་ཡིན་ཞིང་། བསམ་གཏན་གྱི་སྙོམས་ འཇུག་དགེ་བ་སྟེ། དག་པ་བ་དང་། ཟག་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ཀུན་ལ་དམི

【現代漢語翻譯】 同樣，在特定情況下，同類的事物會相繼產生，而不會產生其他不同的事物。在確定性的情況下，同類的事物會相繼產生，而不會產生前三者。 第四，關於順超的分類：分為預備階段和正行階段。首先是預備階段，分為遠預備和近預備兩種。首先是遠預備，分為有漏遠預備和無漏遠預備兩種。第一種是有漏遠預備：應用於四禪和四無色定的八種等至，包括順行和逆行。第二種是無漏遠預備：應用於八種無漏等至的順行和逆行。 其次是近預備，分為有漏近預備和無漏近預備兩種。第一種是有漏近預備：應用於初禪、三禪、空無邊處和無所有處四種有漏等至的順行和逆行之禪定。第二種是無漏近預備：應用於初禪、三禪、空無邊處和無所有處四種正行的無漏等至的順行和逆行之禪定。 第二是正行階段：初禪有漏、三禪無漏、空無邊處等至有漏、無所有處等至無漏這四種等至的順行和逆行之禪定，被稱為順超之等至。第二，獲得后顯現的方式：禪定和無色定的等至，可以在自身和下方的基礎上顯現，但不能在上方的基礎上顯現。例如，初禪正行的等至，可以在自身初禪和下方的欲界基礎上顯現，但不能在上方的二禪基礎上顯現，因為在其基礎上顯現沒有必要。因為在二禪的基礎上，有比初禪正行更殊勝的自身等至。 總的來說，特別是在有頂天的基礎上，可以顯現無所有處的等至，因為在有頂天斷除貪慾必須通過聖道無漏來實現，而有頂天的等至與無漏沒有共同的基礎。第三，所緣的差別：有貪慾的煩惱者以自身蘊為所緣，而禪定的等至是善的，清凈者和無漏者以一切境為所緣。

【English Translation】 Similarly, in specific instances, similar phenomena arise in succession, without the occurrence of other dissimilar phenomena. In definitive cases, similar phenomena arise in succession, without the occurrence of the preceding three. Fourth, regarding the classification of 'transcendence by progression': It is divided into preparatory and actual phases. First, the preparatory phase is divided into distant preparatory and near preparatory. The first is distant preparatory, which is further divided into defiled distant preparatory and undefiled distant preparatory. The first, defiled distant preparatory, is applied to the eight absorptions of the four dhyanas and four formless realms, including both progressive and retrogressive practices. The second, undefiled distant preparatory, is applied to the progressive and retrogressive practices of the eight undefiled absorptions. Next is near preparatory, divided into defiled near preparatory and undefiled near preparatory. The first, defiled near preparatory, is applied to the samadhi (concentration) of the progressive and retrogressive practices of the four defiled absorptions of the first dhyana, third dhyana, the realm of infinite space, and the realm of nothingness. The second, undefiled near preparatory, is applied to the samadhi of the progressive and retrogressive practices of the four undefiled absorptions of the first dhyana, third dhyana, the realm of infinite space, and the realm of nothingness. The second is the actual phase: The samadhi of the progressive and retrogressive practices of the four absorptions—the defiled first dhyana, the undefiled third dhyana, the defiled absorption of the realm of infinite space, and the undefiled absorption of the realm of nothingness—are referred to as the 'absorption of transcendence by progression.' Second, the manner of manifesting what has already been attained: The absorptions of dhyana and the formless realms can be manifested on the basis of one's own realm and the realms below, but not on the basis of the realms above. For example, the actual absorption of the first dhyana can be manifested on the basis of one's own realm, the first dhyana, and the realm below, the desire realm, but not on the basis of the realm above, the second dhyana, because there is no need to manifest it on that basis. This is because on the basis of the second dhyana, there is a self-absorption that is superior to the actual absorption of the first dhyana. In general, specifically, on the basis of the peak of existence, the absorption of the realm of nothingness can be manifested, because abandoning attachment in the peak of existence must be done through the undefiled noble path, and there is no common basis between the absorption of the peak of existence and the undefiled. Third, the difference in objects: Those with desire and afflictions take their own aggregates as objects, while the absorption of dhyana is virtuous, and the pure and undefiled take all objects as objects.

---

གས་ཏེ། ས་དགུས་བསྡུས་པའི་ཡུལ་ལ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་མེད་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་དགེ་བ་རྣམས་ནི། རང་ས་དང་གོང་སའི་ཟག་ བཅས་ལ་དམིགས་ཀྱིས། འོག་སའི་ཟག་བཅས་ལ་དམིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ་ཉེར་བསྡོགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ། ཉེར་བསྡོགས་ཀྱི་དབྱེ་བ། བསམ་གཏན་གྱི་སྙོམས་འཇུག་ ཁྱད་པར་ཅན་ངོས་བཟུང་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་ཉེར་བསྡོགས་རྣམས་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བ་ཡོད་དེ། འོག་ས་གོང་སས་སྤོང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཉེར་བསྡོགས་དག་པ་བས་ཀྱང་ ཉོན་མོངས་སྤོང་བ་ཡོད་དེ། འོག་སའི་ཉོན་མོངས་སྤོང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི་ཉེར་བསྡོགས་ལ་བརྒྱད་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་བཞི། གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཉེར་བསྡོགས་བཞི་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ ཕྱིར། ཉེར་བསྡོགས་རྣམས་ནི། སྤྱིར་བསྟན་དུ་ངོ་བོ་དག་པ་བ། གྲོགས་བདེ་མིན་སྡུག་མིན་གྱི་ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་དང་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་ནོ། །བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་བསྡོགས་ལ་འཕགས་པ་ཟག་མེད་ཀྱང་ཡོད། 4-1475 ཁ་ཆེ་འདུས་པ་བཟང་པོ་ལ་སོགས་ཏེ། ཁོ་ན་རེ། དང་པོའི་ཉེར་བསྡོགས་ལ་དག་པ་བ། ཉོན་མོངས་ཅན། ཟག་མེད་གསུམ་ཀ་ཡོད་དེ། དངོས་གཞི་དེ་ལ་དེ་གསུམ་ཡོད་ཅིང་། ཉེར་བསྡོགས་གཞི་ ནི། དངོས་གཞི་ལ་འགྲན་སྡོ་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། རྟོག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མེད་པའི་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་དངོས་གཞི་རྣམས་ལ་བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་ཞེས་འཇོག དེ་ལ་མིང་ཙམ་ མཐུན་པའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཉོན་མོངས་ཅན། དག་པ། ཟག་མེད་དང་གསུམ་མོ། །བདེ་མིན་སྡུག་མིན་གྱི་བཏང་སྙོམས་དང་མཚུངས་ལྡན་ཡིན་ཅིང་། དེ་ནི་ཚངས་ཆེན་གྱི་འབྲས་བུ་ཅན་ཡིན་ཏེ། དངོས་གཞི། ཆུང་ངུ་། འབྲིང་། ཆེན་པོ་གསུམ་གྱི་ནང་ནང་ནས་ཆེན་པོས་བསྡུས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དབྱེ་བ་ལ། གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་དང་། བཞིར་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། སའི་སྒོ་ ནས་དབྱེ། ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། དམིགས་པའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། མདོ་ལས། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་དང་བཅས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། རྟོག་པ་མེད་ལ་དཔྱོད་པ་དང་བཅས་པའི་ ཏིང་ངེ་འཛིན། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་གསུངས་པ་གང་ལ་བྱེད་སྙམ་ན། གོ་རིམ་བཞིན་དུ་དང་པོ་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཙམ་པོ་བ། གཉིས་པ་ནི། དེའི་དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན། 4-1476 གསུམ་པ་ནི། བསམ་གཏན་གསུམ་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་དངོས་གཞི་ལ་བྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་ གསུངས་པ་གང་ལ་བྱེད་སྙམ་ན། མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི། འགོག་བདེན་ལ་དམིགས་པའི་ཞི་བའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན།

གཉིས་པ་ནི། སྡུག་བསྔལ་བདེན་པའི་རྣམ་པ་སྟོང་བདག་མེད་ལ་དམིགས་ ནས་དེ་ཉིད་དུ་འཇུག་པའི་རྣམ་པ་ཅན། གསུམ་པ་ནི། དེ་ལས་གཞན་པའི་སྡུག་ཀུན་གྱི་རྣམ་པ་དྲུག་དང་ལམ་བདེན་ལ་དམིགས་ནས་ཡིད་འབྱུང་བའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན། དེས་ན་འཇིག་རྟེན་པའི་ ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་ནི། དག་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་གསུམ་ནི། དྲི་མེད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡིན་ཅིང་། དྲི་མེད་ཀྱི་དེ་གསུམ་ལ་རྣམ་ཐར་སྒོ་གསུམ་དུ་འཇོག གསུམ་ པ་ནི། སྟོང་པ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སྨོན་པ་མེད་པ་སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛི། མཚན་མ་མེད་པ་མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། དང་ པོ་གཉིས་ནི། མི་སློབ་པའི་འགོག་བདེན་ལ་དམིགས་ཤིང་སྟོང་པའི་རྣམ་པ་ཅན་དང་། མི་རྟག་པའི་རྣམ་པ་ཅན་ནོ། །གསུམ་པ་མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་མི་སློབ་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་སོ་སོར་བརྟགས་མིན་གྱི་འགོག་པ་ལ་དམིགས་ནས་ཞི་བའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན་ནོ། ། 4-1477 དེ་དག་ཀྱང་ངོ་བོ་ཟག་བཅས་དང་། མིའི་ནང་དུ་སྐྱེད་ཅིང་། རྟེན་གྱི་གང་ཟག་མི་གཡོ་བའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་དོ། །དེ་ཡང་ཉེར་བསྡོགས་བདུན་མ་གཏོགས་ས་བཅུ་གཅིག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡོད་ དོ། ། ས་བཅུ་གཅིག་ནི། འདོད་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་བསྡོགས་མི་ལྕོགས་མེད། བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞིའི་ཙམ་ཁྱད་གཉིས། བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ཕྱི་མ་གསུམ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་དངོས་ གཞི་བཞི་སྟེ་བཅུ་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་བཞིར་དབྱེ་བ་ནི། མདོ་ལས། བདེ་བ་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན། ཤེས་པ་མཐོང་འགྱུར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན། བློ་རྣམ་པར་དབྱེ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། ཟག་པ་ ཟད་པར་གྱུར་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བཞི་གསུངས་པ་གང་ལ་བྱེད་སྙམ་ན། དགེ་བའི་ངོ་བོར་གྱུར་བའི་བསམ་གཏན་དངོས་གཞི་དག་པ་དང་། ཟག་མེད་གཉིས་ནི། བདེ་བ་མྱོང་འགྱུར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན། ཞེས་བྱ་སྟེ། དགའ་བདེ་ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་ལ། ཤེས་པ་མཐོང་འགྱུར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཤེས་པ་ཆ་འདྲ་བའི་བར་སྲིད་ཀྱི་ལུས་ མཐོང་བའི་ཕྱིར། སྦྱོར་བ་སྒོམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བློ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བའོ། །བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་རྟེན་པའི་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི། ཟག་པ་ཟད་པར་འགྱུར་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱའོ། ། 4-1478 བཞི་པ་དེ་ལ་རྟེན་པའི་ཡོན་ཏན་ལ་ཚད་མེད། རྣམ་ཐར། ཟིལ་ནོན། ཟད་པར། དེ་དག་ཐོབ་པའི་ཚུལ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། ཚད་མེད་ལ་བཞི་ཡོད་དེ། བྱམས་པ་ཚད་མེད། སྙིང་རྗེ་ཚད་ མེད། དགའ་བ་ཚད་མེད། བཏང་སྙོམས་ཚད་མེད་བཞིར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཅིའི་ཕྱིར་བཞིར་ངེས་ཞེ་ན། གནོད་སེམས་དང་ས

【現代漢語翻譯】 第二種是，苦諦的行相以空、無我為對境，並具有融入其中的行相。第三種是，除了苦諦之外，所有痛苦的六種行相以及以道諦為對境，並具有厭離的行相。因此，世間的等持（三摩地）有三種，即清凈的等持。而超越世間的等持也有三種，即無垢的等持。這三種無垢的等持被稱為三解脫門。 第三種是，空性空性的等持，無愿無愿的等持，無相無相的等持。這三種等持的差別是：前兩種以無學道的滅諦為對境，具有空性的行相和無常的行相。第三種無相的等持，是以無學道的相異分別的滅為對境，具有寂靜的行相。 這些等持的自性是有漏的，在人中產生，並且存在於作為所依補特伽羅的不動者的相續中。而且，除了近分定七支之外，它們可以在十一地中產生。十一地是：欲界心一境性，初禪近分無間道，初禪根本定少分和多分，初禪根本定后三品，以及無色界根本定四品，共十一地。 分為四種是因為，經中說：『感受快樂的等持，知識顯現的等持，智慧分別的等持，煩惱滅盡的等持』。那麼，這四種等持分別對應什麼呢？成為善性的根本定清凈和無漏二者，被稱為『感受快樂的等持』，因為它們具有喜樂作為利益的支分。天眼通被稱為『知識顯現的等持』，因為它可以看見與知識相似的中陰身。從修習禪定中產生的等持被稱為『智慧分別』。依靠第四禪的頂端所產生的金剛喻定被稱為『煩惱滅盡的等持』。 第四，依靠這些等持所獲得的功德有：無量、解脫、勝伏、盡滅，以及獲得這些功德的方式。首先，無量有四種，即慈無量、悲無量、喜無量、舍無量。為什麼一定是四種呢？因為對治嗔恨心和損惱心，所以修慈心；對治無樂，所以修悲心；對治不喜，所以修喜心；對治貪愛和嗔恨，所以修舍心。

【English Translation】 The second is that the aspect of the Truth of Suffering takes emptiness and selflessness as its object and has the aspect of entering into it. The third is that, apart from that, all six aspects of suffering and all the Truths of the Path are taken as objects and have the aspect of aversion. Therefore, the three Samadhis of the world are pure, and the three Samadhis that transcend the world are immaculate Samadhis, and these three immaculate Samadhis are called the three doors of liberation. The third is the Samadhi of emptiness of emptiness, the Samadhi of no aspiration of no aspiration, and the Samadhi of no sign of no sign. The difference between these three Samadhis is that the first two take the Truth of Cessation of the Unlearning Path as their object and have the aspect of emptiness and the aspect of impermanence. The third Samadhi of no sign takes the cessation of the non-discriminatory of the lineage of the Unlearning Path as its object and has the aspect of peace. These are also of the nature of contaminated objects, produced in humans, and exist in the continuum of the immovable person who is the basis. Moreover, except for the sevenfold approximation, they can be produced in the nature of the eleven grounds. The eleven grounds are: single-pointedness of desire mind, the approximation of the first dhyana that is not overwhelmed, the two differences of the actual basis of the first dhyana, the latter three of the actual basis of the dhyana, and the four of the formless actual basis, which are eleven. The division into four is because, according to the Sutra: 'The Samadhi of experiencing happiness, the Samadhi of seeing knowledge, the Samadhi of discriminating wisdom, and the Samadhi of exhausting defilements' are mentioned. What are these supposed to be? The actual basis of meditation, which has become the nature of virtue, both pure and uncontaminated, is called 'the Samadhi of experiencing happiness', because it possesses joy and happiness as a branch of benefit. The clairvoyance of the divine eye is called 'the Samadhi of seeing knowledge', because it sees the intermediate state body that is similar to knowledge. The Samadhi arising from the practice of meditation is called 'discriminating wisdom'. The Vajra-like Samadhi that relies on the extreme end of the fourth dhyana is called 'the Samadhi of exhausting defilements'. Fourth, the qualities that rely on it are immeasurable, liberation, subjugation, exhaustion, and the way to obtain them. First, there are four immeasurables: immeasurable love, immeasurable compassion, immeasurable joy, and immeasurable equanimity. Why are there definitely four? Because to counteract malice and harm, one cultivates loving-kindness; to counteract unhappiness, one cultivates compassion; to counteract displeasure, one cultivates joy; and to counteract attachment and hatred, one cultivates equanimity.

---

ོགས་པས་རྣམ་འཚེ་དང་གཞན་བདེ་བ་ལ་མི་དགའ་བ་དང་། འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་དང་ གནོད་སེམས་ཏེ་བཞི་ཡོད་པའི་གཉེན་པོར་བཞིར་ངེས་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དང་པོ་གཉིས་ནི། ཞེ་སྡང་མེད་པའི་དགེ་བ་རྣམ་པར་མི་འཚེ་བ་ཡིན་ཞིང་། དགའ་བ་ཚད་མེད་ནི། ཡིད་བདེ་མཚུངས་ལྡན་ དང་བཅས་པ། བཏང་སྙོམས་ཚད་མེད་ནི་སེམས་བྱུང་མ་ཆགས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ནོ། །རྣམ་པ་ནི། དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བདེ་བ་དང་ཕྲད་པར་འདོད་པའི་རྣམ་པ་ཅན། གཉིས་པ་ ནི། སྡུག་བསྔལ་དང་བྲལ་བར་འདོད་པའི་རྣམ་པ་ཅན། གསུམ་པ་ནི། བདེ་བ་དང་མི་བྲལ་བར་འདོད་པའི་རྣམ་པ་ཅན། བཞི་པ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་སེམས་མཉམ་པ་སྙོམས་པ་ཅན་ཡིན་ ནོ། །སྤྱོད་ཡུལ་ནི། བཞི་ཀས་ཀྱང་འདོད་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལ་དམིགས་པ་ཡིན་ནོ། །དགའ་བ་ཚད་མེད་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡོད། ཕྱི་མ་གཞན་གསུམ་ནི། བསམ་གཏན་ས་དྲུག་གི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡོད། 4-1479 ཁ་ཅིག་ཉེར་བསྡོགས་མ་གཏོགས་བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ལྔའི་ངོ་བོར་སྐྱེ་བ་ཡོད། བྱམས་པ་ཚད་མེད་ནི། སྤང་བྱ་མི་སྤོང་སྟེ། བདག་འཛིན་དང་འཛིན་སྟངས་མི་འགལ་བའི་ཕྱིར། སྔར་མེད་གསར་དུ་ སྐྱེ་བ་མི་དག་གི་ནང་དུ་སྐྱེད་ཅིང་། དགའ་བ་ཚད་མེད་མ་གཏོགས་གཞན་གསུམ་ཕན་ཚུན་ངེས་ལྡན་ཡིན་ཏེ། གཅིག་ལྡན་ན་གཞན་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། རྣམ་ཐར་དེ་ལ་བརྒྱད་ ཡོད་དེ། གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ལ་ལྟ་བའི་རྣམ་ཐར། གཟུགས་མེད་གཟུགས་ལ་ལྟ་བའི་རྣམ་ཐར། ཁྱད་པར་སྡུག་པའི་རྣམ་ཐར། གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྣམ་ཐར་བཞི། འགོག་པའི་རྣམ་ཐར་དང་བརྒྱད་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ ཕྱིར། དང་པོ་གཉིས་ནི། ངོ་བོ་མི་སྡུག་པ། བསམ་གཏན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་བརྟེན་པ་སེམས་བྱུང་མ་ཆགས་པའི་རང་བཞིན་ ཅན་ནོ། །གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྣམ་ཐར་བཞི་ནི། མཉམ་པར་བཞག་པའི་ས་པ་དགེ་བའོ། །འགོག་པའི་རྣམ་ཐར་ནི། འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་གོ །དེ་ཐོབ་པའི་ཚུལ་ནི། སེམས་ཕྲ་བ་སྲིད་རྩེའི་སྙོམས་འཇུག དེ་ ཡང་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་སྲིད་རྩེའི་སྙོམས་འཇུག་གི་མཇུག་ཐོགས་སུ་འབྱུང་ཞིང་། ལྡང་བའི་ཚེ་རང་སའི་དག་པ་བ་དང་། འཕགས་རྒྱུད་ཀྱི་འོག་མའི་དངོས་གཞིའི་ངོ་བོར་ལྡན། དང་པོ་གཉིས་ནི་འདོད་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལ་དམིགས་སོ། ། 4-1480 རྣམ་ཐར་གཟུགས་ཅན་མིན་པར་བཞི་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི། གོང་ས་དང་རང་སའི་སྡུག་བསྔལ་སོགས་བདེན་པ་དང་པོ་གསུམ་དང་། རྗེས་ཤེས་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ལམ་གོང་འོག་རང་ས་ ཐམས་ཅད་དང་། མཚན་མ་མེད་པ་མཚན་མ་མེད་པ་ཡིན་པ་སྲིད་པའི་བརྟགས་མིན་དང་། གཟུགས་མེད་དང་པོ་ཡུལ་འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་དང་བཞི་པོ་ཡང་ཉེར་བསྡ

【現代漢語翻譯】 因為四無量心是四種對治，對治嗔恚和不喜他人安樂，以及貪慾和害心。這四種對治是確定的。其中前兩種，無嗔的善是不害，慈無量心是與心安樂相應的。舍無量心是心所不執著的自性。相狀是：第一種，希望一切眾生都得到安樂；第二種，希望一切眾生都脫離痛苦；第三種，希望一切眾生都不與安樂分離；第四種，對一切眾生都心平等。行境是：四種都以欲界的行境為所緣。慈無量心，可以在初禪和二禪的本體中產生。後面的三種，可以在六禪的本體中產生。 有些人認為，除了近分定之外，可以在五禪的本體中產生。慈無量心，不捨棄所斷之物，因為不違揹我執和執著的方式。在以前沒有新產生的眾生中產生，除了喜無量心之外，其他三種是互相決定的，因為如果具有一種，就具有其他兩種。第二種是八解脫，即有色觀色解脫、無色觀色解脫、勝妙解脫、四無色解脫和滅盡解脫。前兩種，本體是不凈，依賴於初禪和二禪的本體。第三種，依賴於四禪的邊際，是心所不執著的自性。四無色解脫，是等持的善法。滅盡解脫，是滅盡定。獲得它的方式是：細微的心識是無所有處定。而且極其細微的無所有處定之後產生，出定時，具有自地的清凈，以及上界聖者的本體。前兩種以欲界的行境為所緣。 四種無色解脫的行境是：上地和自地的痛苦等前三種真諦，以及與后得智相順的上、下、自地一切法，以及無相和非有非無的世俗諦，以及初無色處和未聚集的虛空。四種近分定。

【English Translation】 Because the four immeasurables are four antidotes, antidoting hatred and not rejoicing in the happiness of others, as well as desire and harmful thoughts. These four antidotes are definite. Among them, the first two, the virtue of non-hatred is non-harming, and immeasurable joy is accompanied by mental happiness. Immeasurable equanimity is the nature of non-attachment of the mind. The aspects are: the first, the aspect of wishing all sentient beings to have happiness; the second, the aspect of wishing to be free from suffering; the third, the aspect of wishing not to be separated from happiness; the fourth, the aspect of having equal mind towards all sentient beings. The objects are: all four take the objects of the desire realm as their object. Immeasurable joy can arise in the essence of the first and second dhyanas. The latter three can arise in the essence of the six dhyanas. Some say that, apart from the near attainment, it can arise in the essence of the five dhyanas. Immeasurable loving-kindness does not abandon what is to be abandoned, because it does not contradict self-grasping and the way of grasping. It arises among beings who have not newly arisen before, and apart from immeasurable joy, the other three are mutually definite, because if one is present, the other two are present. The second is the eight liberations, namely, the liberation of seeing form with form, the liberation of seeing form with formlessness, the liberation of surpassing beauty, the four formless liberations, and the cessation liberation. The first two, the essence is impurity, relying on the essence of the first and second dhyanas. The third, relying on the extreme limit of the fourth dhyana, is the nature of non-attachment of the mind. The four formless liberations are the virtuous states of meditative absorption. The cessation liberation is the cessation attainment. The way to attain it is: the subtle mind is the peak of existence attainment. Moreover, it arises at the end of the extremely subtle peak of existence attainment, and at the time of rising, it possesses the purity of its own ground, and the essence of the lower ground of the noble lineage. The first two take the objects of the desire realm as their object. The objects of the four formless liberations that are not form are: the first three truths such as suffering in the upper and lower realms, and all the upper, lower, and self-grounds of the path that are in accordance with the subsequent wisdom, and the unconditioned and the non-existent and non-non-existent mundane truth, and the first formless realm and the uncollected space. The four near attainments.

---

ོགས་གོང་མ་བདུན་མ་གཏོགས་ས་ བཅུ་པར་ཡོད་པ་ཁ་སྐོང་ཞེས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་བསམ་གཏན་བཞི་དང་བརྒྱད་པ་ཁོ་ན་ལ་མདོ་ལས། ལུས་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་ཏེ། རྫོགས་པར་བྱས་ནས་ཞེས་བཤད་ཅེ་ན། དེ་གཉིས་ཀྱིས་རིམ་ པ་ལྟར་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྣམ་ཐར་གྱིས་སྒྲིབ་པ་ཀུན་སྤངས་པས་གཙོ་བོ་ཡིན་པས་དང་། གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་དང་པོའི་མཐའ་ན་གནས་པས་སོ། སར་དེས་འཕྱ་བ་རྣམས་ཤས་ཆེ་ བར་གནས་པས་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །དབྱིབས་ཟིལ་གནོན་དང་པོ་གཉིས་ནི། རྣམ་ཐར་དང་པོ་དང་འདྲ་བར་ངོ་བོ་མི་སྡུག་པ། བསམ་གཏན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ལ་རྟེན་པ། དབྱིབས་ཟིལ་གནོན་ གྱི་ཕྱི་མ་གཉིས་ནི། རྣམ་ཐར་གཉིས་པ་བཞིན་དུ། ངོ་བོ་མི་སྡུག་པ་བསམ་གཏན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ལ་རྟེན་པ། རང་ལ་གཟུགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་མ་ཤེས་པར་འདོད་པའི་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པ། 4-1481 ལྷག་མ་རྣམས་ནི། ཁྱད་པར་སྡུག་པའི་རྣམ་ཐར་བཞིན་དུ་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་རྟེན་པ། སེམས་བྱུང་མ་ཆགས་པའོ། །ཟད་པར་ནི། ཟད་པར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་དབྱེ་ན་བཅུ་ཡོད་ དེ། ཟད་པར་སའི། ཆུའི། མེའི། རླུང་གི་ཏིང་ངེ་འཛིན། སྔོན་པོ། སེར་པོ། དམར་པོ། དཀར་པོ། ནམ་མཁའ། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་བཅུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དང་པོ། བརྒྱད་ནི་སེམས་བྱུང་མ་ ཆགས་པའི་རང་བཞིན་བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ་བརྟེན་པ་སྤྱོད་ཡུལ་འདོད་པ་ལ་དམིགས་པ་ཡིན། ཕྱི་མ་ཟད་པར་ནམ་མཁའ་དང་། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་གཉིས་ནི་གཟུགས་མེད་དག་པ་བའི་ རང་བཞིན་ཡིན་ལ། སྤྱོད་ཡུལ་རང་སའི་ཕུང་པོ་བཞི་ལ་དམིགས་ཏེ། དང་པོས་ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་ཀྱི་མིང་བཞིའི་ཕུང་པོ་ལ་དམིགས། གཉིས་པའི་རྣམས་ཤེས་མཐའ་ཡས་ཀྱི་མིང་བཞིའི་ཕུང་པོ་ལ་དམིགས་ པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ཐོབ་ཚུལ་ནི། འགོག་པའི་རྣམ་ཐར་ནི་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཅིང་། ལྷག་མ་རྣམས་ནི་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་སྒོ་ནས་འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་ ཏུ་ཐོབ་ཅིང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་འབད་པ་དང་བཅས་པའི་སྒོ་ནས་ཐོབ་བོ། །དེ་ཡང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྣམ་ཐར་བཞི་དང་། ཟད་པར་ནམ་མཁའ་དང་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་གཉིས་ཏེ་དྲུག་ནི་ཁམས་གསུམ་ཀའི་རྟེན་ལ་ཐོབ་ཅིང་། 4-1482 ལྷག་མ་རྣམས་ནི་སྔར་མེད་གསར་དུ་སྐྱེ་བ་མིའི་རྟེན་ལ་ཐོབ། འོ་ན་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་རྣམས་གོང་མའི་རིགས་རྟེན་ལ་རྒྱུ་དུའི་སྟོབས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཞེ་ན། ཁམས་གོང་ མ་གཉིས་སུ་གཟུགས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་རྣམས་རྒྱུའི་སྟོབས་དང་། ལས་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱི་སྐྱེ་བ་ཡིན། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་སུ་བསམ་གཏན་གྱི་སྙོམས་འཇུག་རྣམས་རྒྱུ་གཉིས་པོ་དེ་དག་དང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྟོབས་ཀ

【現代漢語翻譯】 關於七種聖者，除了十地菩薩之外，還有補充說明。為什麼經中只說四禪和八禪，說『以身體證悟，圓滿成就』呢？因為這兩種禪定分別主要在於通過色界和無色界的解脫來消除所有障礙，並且處於色界和無色界第一個境界的邊緣。據說，這是因為那些以此為樂的人大多安住於此。第一和第二勝伏處，其自性與第一解脫相似，本質是不凈的，依賴於第一和第二禪定的實際基礎。后兩種勝伏處，其自性如第二解脫，本質是不凈的，依賴於第一和第二禪定的實際基礎，專注于認為自己沒有色想的眾生。 其餘的勝伏處，特別是如不凈解脫一樣，依賴於第四禪定的最高境界，是無染的。至於遍處，如果從遍處三摩地的角度來區分，有十種：地遍處、水遍處、火遍處、風遍處三摩地，以及青、黃、紅、白、虛空、識處，共有十種。其中，前八種的自性是無染的，依賴於第四禪定的最高境界，所緣是欲界。後面的虛空遍處和識遍處兩種，其自性是清凈的無色界，所緣是自身所在地的四蘊，前者緣于虛空無邊處的名相四蘊，後者緣于識無邊處的名相四蘊。 獲得這四種禪定的方式是：滅盡解脫已經在前面講過了，其餘的禪定是圓滿正等覺的佛陀通過無染的方式，毫不費力地自然獲得。而其他的人則需要通過努力和修行才能獲得。其中，四種無色界解脫，以及虛空遍處和識遍處兩種，這六種可以在三界任何一界的所依身上獲得。其餘的禪定只能在人道的新生所依身上獲得。那麼，上二界的等持，是否是因為因的力量而生於上界的所依身上呢？在上二界，無色界的等持是通過因的力量和業的力量而產生的。在色界，禪定的等持是通過這兩種力量和法性的力量而產生的。

【English Translation】 Regarding the seven types of noble ones, there are additional explanations besides the Bodhisattvas of the tenth bhumi. Why do the sutras only mention the fourth dhyana and the eighth dhyana, saying 'having realized it with the body, having perfected it'? Because these two dhyanas are mainly because of eliminating all obscurations through the liberation of the form realm and the formless realm respectively, and because they reside at the edge of the first realm of the form and formless realms. It is said that this is because those who delight in this mostly abide in this. The first two forms of overcoming, their nature is similar to the first liberation, their essence is impure, relying on the actual basis of the first and second dhyanas. The latter two forms of overcoming, their nature is like the second liberation, their essence is impure, relying on the actual basis of the first and second dhyanas, focusing on sentient beings who think they do not know the form consciousness. The remaining forms of overcoming, especially like the impure liberation, rely on the highest realm of the fourth dhyana, and are unattached. As for the all-encompassing, if distinguished from the perspective of the all-encompassing samadhi, there are ten types: the all-encompassing earth, the all-encompassing water, the all-encompassing fire, the all-encompassing wind samadhi, and blue, yellow, red, white, space, and consciousness realms, there are ten in total. Among them, the nature of the first eight is unattached, relying on the highest realm of the fourth dhyana, and the object of enjoyment is the desire realm. The latter two all-encompassing space and consciousness realms, their nature is the pure formless realm, and the object of enjoyment is the four skandhas of one's own realm, the former focusing on the four skandhas of name in the infinite space, and the latter focusing on the four skandhas of name in the infinite consciousness. The way to obtain these four dhyanas is: the liberation of cessation has already been explained above, and the remaining dhyanas are naturally obtained effortlessly by the perfectly enlightened Buddha through the way of detachment. And other people need to obtain it through effort and practice. Among them, the four formless realm liberations, and the two types of all-encompassing space and consciousness realms, these six can be obtained on the basis of any of the three realms. The remaining dhyanas can only be obtained on the basis of the newly born human realm. So, are the samapattis of the upper two realms born on the basis of the upper realm due to the power of the cause? In the upper two realms, the formless realm's samapattis are produced by the power of cause and the power of karma. In the form realm, the dhyana's samapattis are produced by these two powers and the power of dharma nature.

---

ྱི་ སྐྱེ་བ་ཡང་ཡོད་དོ། །ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱིས་འགྲེལ་པ་ལས་སྙོམས་འཇུག་བསྟན་པ་ཞེས་བྱ་བ་གནས་བརྒྱད་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ།། །། ༄། །བཤད་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བ། གསུམ་པ་བཤད་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ལ། བསྟན་པའི་གནས་ ཚད་ནོངས་པ་བཟོད་པར་གསོལ་བ། ཐར་པ་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་བག་ཡོད་བསྟེན་རིགས་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། སྤྱིར། སྟོན་པའི་དམ་ཆོས་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ལུང་གི་དམ་ཆོས་དང་། རྟོགས་པའི་ དམ་ཆོས་གཉིས་ཀྱིས་བདག་ཉིད་ཅན་ཡིན་ནོ། །དེ་འཛིན་པར་བྱེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་བསྟན་པ་གནས་ཏེ། ལུང་གི་དམ་ཆོས་ནི། ཐོས་བསམ་གྱིས་སྒོ་ནས་གནས་པར་བྱེད་པ་ཡོད་པ་དེ་སྲིད་དུ་ གནས་ཤིང་། རྟོགས་པའི་དམ་ཆོས་ནི། སྒྲུབ་པ་བསམ་གཏན་གྱི་སྒོ་ནས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ཡོད་པ་དེ་སྲིད་དུ་གནས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་བདག་གི་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་ཆོས་འདི་ཕལ་ཆེ་བ་ནི། 4-1483 ཁ་ཆེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་ཚུལ་དུ་གྲུབ་ཅིང་། དེ་དང་མཐུན་པར་བཤད་དོ། །དེ་དག་ལ་ཉེས་པས་ཟིན་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། སྐབས་འདིར་ཉེས་པ་ཡིན་ཅིང་། ཉེས་པ་དེ་ཡང་དམ་ པའི་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ལ་ཚད་མར་གྱུར་པ། ཐུབ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ་བཟོད་པར་གསོལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། སྟོན་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་ཀུན་མཁྱེན་གྱི་ མིག་ཏུ་གྱུར་པ་ནི་ཟུམ་པ་ལྟ་བུར་གྱུར་ཅིང་དབང་དུ་གྱུར་པའི་སྐྱེ་བོ་ཐོགས་མེད་དང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ལ་སོགས་པ་ཕལ་ཆེར་ཟད་པས་ན་དེ་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་མ་མཐོང་བའི་ངན་རྟོག་ གི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན་པ་འདི་དཀྲུགས་སོ། །དེས་ན་ཐར་པ་འདོད་པའི་གདུལ་བྱ་དག་གིས་བག་ཡོད་བསྟེན་རིགས་ཏེ། ཐུབ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ནི་ལྐོག་མར་ སྲོག་ཕྱིན་པ་དང་འདྲ་བར་ཡུན་རིང་དུ་མི་གནས་པའི་དྲི་མ་རྣམས་སྟོབས་དང་ལྡན་པའི་དུས་སུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། རང་བྱུང་གི་བསྟན་པ་གཅེས་པར་འཛིན་པ་རྣམས་མཆོག་ཏུ་ཞི་བར་གཤེགས་པས་ འགྲོ་བ་རྣམས་མགོན་མེད་པར་གྱུར་ལ་འདོམས་པ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་འཇོམས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པའི་དྲི་མ་རྣམས་དེང་སང་འཇིག་རྟེན་ཀྱི་ཁམས་འདི་ན་དགའ་མགུར་སྤྱོད་པ་མཐོང་བའི་ཕྱིར། 4-1484 གསུམ་པ་མཇུག་གི་དོན་ནི། ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་འདི་ནི། ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་སྒྱུར་བྱེད་ནི། རྒྱ་གར་གྱི་མཁན་པོ་ཛི་ན་ མི་ཏྲ་དང་། ཞུ་ཆེན་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་བན་དྷེ་དཔལ་བརྩེགས་ཀྱིས་བསྒྱུར་ཅིང་ཞུས་ཏེ་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། །ཆོས་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ཚིག་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཞེས་པ་འདི་ནི། སྡེ་ སྣོད་འཛིན་པ་འགའ་དང་འགས

【現代漢語翻譯】 還有來世。（藏文：སྐྱེ་བ་ཡང་ཡོད་དོ།）《俱舍論》的釋文中，名為『入定品』的第八品已經講完。 現在開始講述圓滿的解釋。 第三部分是講述圓滿的解釋，包括：請求寬恕對教義理解的不足；渴望解脫者應謹慎行事；以及總結三個方面。首先：總的來說，佛陀的聖法有兩種：經教之法（藏文：ལུང་གི་དམ་ཆོས་）和證悟之法（藏文：རྟོགས་པའི་དམ་ཆོས་），兩者構成了聖法的本質。只要有人秉持這兩種法，佛法就能住世。經教之法通過聽聞和思考而存在，只要有人進行聽聞和思考，它就能住世。而證悟之法通過修行和禪定而存在，只有當有人進行修行和禪定時，它才能住世。 其次：論師世親（梵文：Vasubandhu）所著的《俱舍論》中的大部分內容，是按照克什米爾毗婆沙宗（梵文：Vaibhashika）的觀點建立的，並與該宗的觀點相一致。其中存在的任何錯誤，都應被視為是這裡的不足之處。對於這些不足之處，我向成為聖法標準的、圓滿正等覺的佛陀請求寬恕。 再次：正等覺佛陀，作為世間一切智者的眼睛，如今已如閉合一般。由於自在的無礙者和龍樹（梵文：Nagarjuna）等聖者大多已經逝去，那些沒有親眼見到他們的惡劣之徒正在擾亂佛法。因此，渴望解脫的弟子們應該謹慎行事。因為圓滿正等覺佛陀的教法就像在暗中延續生命一樣，不會長久存在，污垢將在力量強大的時候出現。那些珍視自生佛法的人已經趨入寂滅，眾生變得沒有怙主，摧毀了沒有過失的功德。貪慾、嗔恨等污垢如今在世間興盛。 第三部分是結尾：這部《俱舍論》的偈頌，是釋迦比丘論師世親所著。此論的譯者是印度堪布吉那彌扎（梵文：Jinmitra）和校對者、譯師班德·華爾杰（藏文：བན་དྷེ་དཔལ་བརྩེགས་）。這部《俱舍論釋·顯句義》是由一些持藏者所著。

【English Translation】 There is also rebirth. (Tibetan: སྐྱེ་བ་ཡང་ཡོད་དོ།) The eighth chapter, called 'Entering Absorption' from the commentary on the Abhidharmakosha, has been taught. Now, to complete the explanation. The third part is to complete the explanation, including: requesting forgiveness for shortcomings in understanding the teachings; those who desire liberation should be mindful; and three aspects of the conclusion. First: In general, the Buddha's sacred Dharma is of two types: the Dharma of scripture (Tibetan: ལུང་གི་དམ་ཆོས་) and the Dharma of realization (Tibetan: རྟོགས་པའི་དམ་ཆོས་), both of which constitute the essence of the sacred Dharma. As long as someone upholds these two Dharmas, the Dharma will abide. The Dharma of scripture abides through hearing and thinking; as long as someone engages in hearing and thinking, it will abide. The Dharma of realization abides through practice and meditation; only when someone engages in practice and meditation will it abide. Second: Most of the content in the Abhidharmakosha by Master Vasubandhu is established according to the views of the Kashmir Vaibhashika school and is consistent with those views. Any errors that exist therein should be regarded as shortcomings here. For these shortcomings, I request forgiveness from the perfectly enlightened Buddha, who is the standard of the sacred Dharma. Again: The perfectly enlightened Buddha, as the eye of all-knowing beings in the world, is now as if closed. Since the unhindered ones and Nagarjuna, etc., have mostly passed away, those evil-minded people who have not seen them directly are disturbing the Dharma. Therefore, disciples who desire liberation should be mindful. Because the teachings of the perfectly enlightened Buddha are like secretly continuing life, they will not last long; defilements will arise when they are powerful. Those who cherish the self-born Dharma have passed into peace, beings have become without protectors, and the merits without faults are being destroyed. Defilements such as desire and hatred are now seen to be enjoyed in this world. The third part is the conclusion: These verses of the Abhidharmakosha were composed by the Shakya monk, Master Vasubandhu. The translators of this treatise are the Indian Khenpo Jinamitra and the reviser and translator Bande Palbrtsegs. This commentary on the Abhidharmakosha, 'Clear Meaning,' was written by some holders of the Tripitaka.

---

་བསྐུལ་བའི་ངོར་གནས་བརྟན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དངོས་གྲུབ་དཔལ་འབར་གྱིས། མངོན་འདུལ་གྱི་མདོ་བསྟན་བཅོས། རྒྱ་དཀར་ནག་གི་རྩིས་ཀྱི་རྒྱུད། ཐ་སྙད་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ཚད་ ལྡན་རྣམས་དཔང་དུ་བཟུང་། ཀུན་མཁྱེན་བླ་མ་ཡབ་སྲས་ཀྱི་གསུང་གིས་ལེགས་པའི་བཤད་པའི་བརྒྱན་ཏེ། མེ་མོ་བྱི་བའི་ལོ། ཉིན་མོའི་དབང་ཕྱུག་བུ་མོའི་ཁྱིམ་དུ་རྩེ་དགར་རོལ་བའི་རྒྱལ་བ་གསུམ་ པའི་ཚེས་ལ་དཔལ་ས་སྐྱའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལ་འདབས་འབྱོར་བ། ཆོས་འཁོར་ལྷུན་པོའི་ཆོས་གྲྭར་སྦྱར་བ་འདིས། བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་སྒོ་མཐའ་དག་ནས་འཕེལ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་གཅིག ཀུན་མཁྱེན་ སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་འཕེལ་བྱེད་ཅིང་། །མཁྱེན་བརྩེའི་མངའ་བདག་འཇམ་དབྱངས་ཆོས་ཀྱི་རྗེ། །ཀུན་དགའི་ཉི་མའི་བློ་གྲོས་ཚ་ཟེར་གྱིས། །དམ་ཆོས་མངོན་པའི་པད་ཚལ་ཕྱེ་བ་ལས། །བྱུང་བའི་ལེགས་བཤད་བཟང་པོའི་རྩི་བཅུད་འདི། ། 4-1485 དོན་གཉེར་བུང་བ་ཡོངས་ཀྱི་དཔལ་དུ་སྦྱིན། །དགེ་བས་ཐུབ་བསྟན་པད་ཚལ་བརྒྱས་པ་དང་། །རྩེ་གཅིག་སྒྲུབ་ལ་བརྩོན་པའི་སྙོམས་ལས་པ། །སིདྡྷིའི་མིང་ཅན་བདག་སོགས་འགྲོ་བ་ཀུན། །འཇམ་དབྱངས་བླ་མས་རྗེས་ སུ་འཛིན་གྱུར་ཅིང་། །རྗེ་དང་ཐུགས་ཡིད་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་གྱུར་ཏེ། །ཐོས་བསམ་སྒོམ་པའི་བྱ་བ་མཐར་ཕྱིན་ནས། །ལུང་རྟོགས་བསྟན་པ་ཕྱོགས་བཅུར་རྒྱས་བྱེད་ཤོག། །།མངྒལཾ། བྷ་ཝནྟུ། དགེའོ།། །།

【現代漢語翻譯】 應勸請，由住持戒律的持律者丹增華（Danzeng Hua）撰寫。以《現觀莊嚴論》的經論、印度和中國的歷算典籍，以及具足衡量標準的術語學作為依據。 以一切智者喇嘛父子的教言作為善說之莊嚴，在火陰鼠年，太陽自在地在處女宮嬉戲的三勝日，于吉祥薩迦大寺的毗鄰處，在法輪倫布的法學院撰寫此文。愿此舉成為珍貴教法在一切方面增長之因。 一切智者桑結丹巴（Sangye Danba）令教法增盛，具足智慧與慈悲的文殊法王（Jamyang Chökyi），根嘎尼瑪（Kunga Nyima）的智慧光芒，開啟了正法現觀的蓮園。愿由此而生的善說精華，施予一切渴求真理的蜜蜂，成為其榮耀。 愿此善行使能仁教法蓮園盛開，愿一心精進修持的悉地（Siddhi）等一切眾生，皆為文殊喇嘛所攝受。愿我等與上師心意合一，聞思修之事業圓滿究竟，令教證二法於十方增盛！吉祥！愿善！

【English Translation】 At the urging, this was written by the Vinaya holder, Duldzin Ngodrup Palbar (Duldzin Ngodrup Palbar), relying on the sutras and treatises of Abhisamayalankara, the calculation systems of India and China, and the valid terminology. Adorned with the excellent teachings of the omniscient lama and his sons, in the year of the Fire Female Mouse, on the auspicious third day when the sun playfully resides in the house of Virgo, this was composed at the great monastery of glorious Sakya, adjacent to the Dharma School of Dharma Wheel Lhunpo. May this become a cause for the precious teachings to flourish in every way. Sangye Danba (Sangye Danba), the all-knowing one, makes the teachings flourish, Jamyang Chökyi (Jamyang Chökyi), the lord of wisdom and compassion, Kunga Nyima』s (Kunga Nyima) wisdom rays open the lotus garden of manifest Dharma. May this essence of good speech, arising from this, be bestowed as the glory of all truth-seeking bees. May this virtue cause the lotus garden of the Sage's teachings to bloom, and may all beings, including Siddhi (Siddhi) and others who diligently strive in single-pointed practice, be embraced by Jamyang Lama. May we become one in mind with the master, perfect the activities of hearing, contemplation, and meditation, and cause the teachings of scripture and realization to flourish in the ten directions! Mangalam! Bhavantu! May it be virtuous!

---