mindtraining06_修心七要釋.g2.0f
修心教言集LJ6བློ་སྦྱོང་དོན་བདུན་མའི་འགྲེལ་པ་བཞུགས་སོ།། 1-66 ༄༅། །བློ་སྦྱོང་དོན་བདུན་མའི་འགྲེལ་པ་བཞུགས་སོ།། ༄། །སྔོན་འགྲོ་རྟེན་གྱི་ཆོས་བསྟན་པ། ༄༅། །བློ་སྦྱོང་དོན་བདུན་མའི་འགྲེལ་པ་བཞུགས་སོ། །བདེ་ལེགས་ཀུན་འབྱུང་རིན་ཐང་མེད་པའི་སྐུ། །སྲིད་པ་གསུམ་གྱི་མ་རིག་མུན་ཁྲོད་ན། །ཐར་པའི་ལམ་སྟོན་རྣམ་དག་སྒྲོན་མེ་འཛིན། །མཚན་མཆོག་དོན་ ལྡན་གསེར་གླིང་པ་ལ་འདུད། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་སངས་རྒྱས་ནས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལན་གསུམ་དུ་བསྐོར། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་འོག་ཏུ་བསྟན་བཅོས་རྩོམ་པ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་རིམ་པ་བཞིན་ དུ་གསལ་བར་མཛད། བཀའ་བསྟན་བཅོས་དེ་གཉིས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་ན་བསྟན་པ་རྒྱས་པར་བཞུགས། །བསྟན་པ་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གཉིས། ཐེག་ཆེན་ལ་སྔགས་དང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གཉིས་སུ་གནས་པ་དེ་ ཐམས་ཅད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་དངོས་དང་བརྒྱུད་པས་བདག་འཛིན་སྤང་བ་དང་གཞན་གཅེས་པར་འཛིན་པ་གཉིས་བསྟན། དེ་ཡང་སྤང་བྱ་བདག་འཛིན་དང་། བླང་བྱ་གཞན་དོན་གཉིས་ལས་མེད་པས། བསྟན་པ་ཉམས་སུ་ ལེན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་གང་ཉམས་སུ་བླངས་ཀྱང་ཆོས་དེ་གཉིས་སུ་འཁྱེར་ཤེས་དགོས་པས། དེ་ལྟར་ཉམས་སུ་བླངས་སོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་ན་ཆོས་མ་ནོར་བ་ཡིན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པའི་སྟེང་དུ་ བསླབ་བོ། །འོ་ན་དོན་དེ་གཉིས་ཀ་བསྟན་བཅོས་རྣམས་བལྟས་ནས་ཉམས་སུ་བླངས་པས་ཆོག་གམ་སྙམ་ན། མི་ཆོག་སྟེ། རྒྱུད་དཀྲུགས། གཞུང་བཅུས། མན་ངག་ཁོང་ན་གབ། མཐའ་དྲུག་གིས་རྒྱས་བཏབ་ནས་བླ་མའི་མན་ངག་ལ་བལྟོས་པར་མཛད་དོ། ། 1-67 དེའི་ནང་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གདམས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་འདིའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་ལ་བླ་མ་གསུམ་གྱི་མན་ངག་མངའ་སྟེ། དང་པོ་བླ་མ་རཀྵི་ཏ་ལ་ཞུས་ པ་མངའ་འོ། །བླ་མ་འདིས་དངོས་སུ་སྐུའི་བརླ་ལས་ཤ་བཅད་ནས་སྦྱིན་པ་བཏང་། ཇོ་བོའི་ཞལ་ནས། ལྟ་བ་དམན་ཀྱང་ད་ཙམ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐོབ་ངེས་གསུང་། འདིའི་ལྟ་བ་ནི་ཉན་ཐོས་ བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ། ལུང་དབྱུག་པ་གསུམ་གྱི་ཕྲེང་བ། རིག་པ་རྟ་དབྱངས་ཀྱི་མདོ་སྡེ་སྐྱེས་རབས་སོ། །གཉིས་པ་བླ་མ་བྱམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ལ་ཞུས་པ་མངའ་སྟེ། ཀུ་ས་ལི་ཆུང་ བ་ཡིན་ཏེ། བྱམས་པ་ཁོ་ན་ཁྱད་པར་དུ་བསྒོམས་པས་འདི་སྐད་གྲགས་སྐད། འདིའི་ལྟ་བ་མི་གནས་པ། ལུང་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ། རིག་པ་སློབ་དཔོན་ཞི་བ་ལྷའི་བསླབ་བཏུས་དང་སྤྱོད་འཇུག་གི་ རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། །གསུམ་པ་བླ་མ་གསེར་གླིང་པ་ལ་ཞུས་པ་མངའ་སྟེ། འདིའི་ལྟ་བ་བདག་འཛིན་མི་སྤོང་བར་དེ་ཉིད་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་སྦྱང་བ་མུ་སྟེགས་པ་དང་ཐུན་མོང་ངོ་། ། ལུང་དྲི་མ་མེད་པར་གྲགས་པས་ཞུས་པ། རིག་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་སྟེ། འཕགས་པ་བྱམས་པ་ནས་བརྒྱུད་
【現代漢語翻譯】 修心教言集LJ6《修心七要》釋 1-66 ༄༅། །《修心七要》釋 ༄། །前行：講述所依之法 ༄༅། །《修心七要》釋。 吉祥圓滿一切之源，無價之身。 於三有（藏文：སྲིད་པ་གསུམ་，指欲界、色界、無色界）無明暗中，持有指示解脫之道之清凈明燈。 頂禮名符其實之尊者金洲（藏文：གསེར་གླིང་པ་，梵文：Suvarṇadvīpa，梵文羅馬擬音：Suvarṇadvīpa，漢語字面意思：金洲）。 世尊釋迦牟尼佛成佛后，三轉法輪。 涅槃后，論師們依次闡明。 佛語（藏文：བཀའ）和論著（藏文：བསྟན་བཅོས）二者使世間佛法得以弘揚。 佛法有大小乘之分。 大乘又分密咒乘和波羅蜜多乘。所有這些，直接或間接地，都在講述捨棄我執和珍愛他人的道理。 實際上，只有應捨棄的我執和應修持的利他二事。因此，修持佛法的人無論修持何種法，都應懂得將其歸攝於此二者之中，並依此修持。 若能如此理解，則修法不會有錯謬，並能依循佛陀的本意而修學。 或許有人會想，僅僅通過閱讀論典來修持這二者就足夠了嗎？ 答案是否定的。因為有傳承的擾亂、經文的隱晦、訣竅的隱藏，以及六種邊際的限制，所以需要依賴上師的口訣。 1-67 其中，關於大乘的不共竅訣，以阿底峽尊者為例，他擁有三位上師的口訣：首先是向喇嘛Rakshita（藏文：རཀྵི་ཏ་）請教的口訣。 這位上師曾真實地割下自己大腿上的肉來佈施。阿底峽尊者曾說：『雖然見解低下，但現在一定能獲得大手印。』此上師的見解是小乘的說一切有部，所依據的經典是《律經》（藏文：ལུང་དབྱུག་པ་གསུམ་གྱི་ཕྲེང་བ），所依據的論典是《賢愚經》（藏文：རིག་པ་རྟ་དབྱངས་ཀྱི་མདོ་སྡེ་སྐྱེས་རབས）。 其次是向喇嘛慈氏瑜伽士（藏文：བྱམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་）請教的口訣。 他是一位小庫薩里（藏文：ཀུ་ས་ལི་ཆུང་བ་），因為專門修持慈氏（藏文：བྱམས་པ་）而聞名。他的見解是不住二邊，所依據的經典是《虛空藏經》（藏文：ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ），所依據的論典是寂天論師的《學集論》和《入行論》。 第三是向喇嘛金洲（藏文：གསེར་གླིང་པ་）請教的口訣。 他的見解是不捨棄我執，反而將我執作為修持的助緣，這與外道相同。 所依據的經典是《無垢稱經》（藏文：དྲི་མ་མེད་པར་གྲགས་པས་ཞུས་པ），所依據的論典是《菩薩地論》，傳承自聖慈氏菩薩。
【English Translation】 Mind Training Collection LJ6: Commentary on the Seven Points of Mind Training 1-66 ༄༅། །Commentary on the Seven Points of Mind Training ༄། །Preliminary: Teaching the Dharma of Reliance ༄༅། །Commentary on the Seven Points of Mind Training. The source of all bliss and well-being, a priceless body. In the darkness of ignorance of the three realms (Tibetan: སྲིད་པ་གསུམ་, referring to the desire realm, form realm, and formless realm), holding the pure lamp that shows the path to liberation. I prostrate to the Venerable Gold Island (Tibetan: གསེར་གླིང་པ་, Sanskrit: Suvarṇadvīpa, Romanized Sanskrit: Suvarṇadvīpa, literal meaning: Golden Island), whose name is meaningful and supreme. The Bhagavan Shakyamuni Buddha turned the wheel of Dharma three times after attaining enlightenment. After his passing into nirvana, the treatise writers clarified them in order. The Buddha's words (Tibetan: བཀའ) and treatises (Tibetan: བསྟན་བཅོས) both flourished in the world. The teachings are divided into the Great and Small Vehicles. The Great Vehicle is further divided into Mantrayana and Paramitayana. All of these, directly or indirectly, teach the abandonment of self-grasping and the cherishing of others. In reality, there are only two things: self-grasping to be abandoned and benefiting others to be cultivated. Therefore, those who practice the Dharma, no matter what Dharma they practice, should know how to include it in these two and practice accordingly. If one understands in this way, the practice will not be mistaken, and one can learn according to the Buddha's intention. Perhaps some may think, is it enough to practice these two things simply by reading the scriptures? The answer is no. Because of the disruption of the lineage, the obscurity of the texts, the concealment of the key points, and the limitations of the six extremes, one needs to rely on the guru's oral instructions. 1-67 Among them, regarding the uncommon instructions of the Great Vehicle, taking Jowo Rinpoche as an example, he had the instructions of three gurus: first, the instructions he received from Lama Rakshita (Tibetan: རཀྵི་ཏ་). This guru actually cut off the flesh from his thigh to give as alms. Jowo Rinpoche once said, 'Although his view is inferior, he will surely attain Mahamudra now.' This guru's view is that of the Sarvastivada school of the Hinayana, based on the Vinaya Sutra (Tibetan: ལུང་དབྱུག་པ་གསུམ་གྱི་ཕྲེང་བ), and the Jataka Tales (Tibetan: རིག་པ་རྟ་དབྱངས་ཀྱི་མདོ་སྡེ་སྐྱེས་རབས). Second, the instructions he received from Lama Maitreya Yogi (Tibetan: བྱམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་). He was a small Kusali (Tibetan: ཀུ་ས་ལི་ཆུང་བ་), famous for exclusively practicing Maitreya (Tibetan: བྱམས་པ་). His view is non-abiding, based on the Akasagarbha Sutra (Tibetan: ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ), and following the Bodhisattvacharyavatara and Shikshasamuccaya of Shantideva. Third, the instructions he received from Lama Serlingpa (Tibetan: གསེར་གླིང་པ་). His view is not to abandon self-grasping, but to use it as a condition for practice, which is similar to that of the non-Buddhists. Based on the Vimalakirti Sutra (Tibetan: དྲི་མ་མེད་པར་གྲགས་པས་ཞུས་པ), and following the Bodhisattvabhumi, transmitted from the Holy Maitreya.
པའི་གདམས་ངག་གོ །དེ་ལ་ད་རེས་ཀྱི་ཆོས་འདི་བླ་མ་གསེར་གླིང་པ་ལ་ཞུས་པའི་གདམས་ངག་ཡིན། 1-68 དེ་ཡང་དྲི་མ་མེད་པར་གྲགས་པས་ཞུས་པའི་མདོ་ལས། འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གདུང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ། དཔེར་ན་པདྨ་ས་གཞི་སྒོ་གདུང་ལས་མི་སྐྱེ། འདམ་ རྫབ་ལས་སྐྱེ་བ་བཞིན་དུ་སྲེད་པའི་རླན་སྐམ་ཐག་བཅད་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་མི་སྐྱེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་འཆིང་བ་མཐའ་དག་དང་བཅས་པའི་རྒྱུད་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྐྱེའོ། །དེས་ན་ བདག་འཛིན་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བདག་གཞན་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱང་དུ་ཡོད་པས་ན་བདག་འཛིན་འདི་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གདུང་ཡིན་ནོ། །འདི་བླ་ མ་གསེར་གླིང་པས་ཇོ་བོ་ལ་ཐུགས་དམ་གྱི་སྙིང་པོར་གནང་བས་ཇོ་བོས་བླ་མ་གཞན་དང་མི་སྙོམ་པར་དད་གུས་ཆེན་པོ་མཛད་དོ། །ང་ལ་སེམས་བཟང་པོ་སྟིག་པ་གཅིག་ཡོད་པ་འདི་ བླ་མ་གསེར་གླིང་པའི་བཀའ་དྲིན་ཡིན་པས། ངའི་བཀའ་རྒྱུད་འདི་ལ་བྱིན་རླབས་ཡོད་ཀྱི་གསུངས། ཇོ་བོའི་ཞལ་ནས། སྔགས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམས་ནས་ཆོས་འདིའི་སྒོར་ཞུགས་པའི་དོད་ཕལ་ཆེ་བའི་ གཉེན་པོ་མེད་པ་ཡིན་གསུང་སྐད། ཇོ་བོས་དགེ་བཤེས་སྟོན་པ་ལ་ཐུགས་དམ་གྱི་གཉེན་པོར་གནང་བ་ཡིན་ནོ། །དགེ་བཤེས་སྟོན་པ་ལ་སློབ་མ་མང་ཡང་སྲས་ཀྱི་ཐུ་བོ་ལྟ་བུ་སྐུ་མཆེད་གསུམ་ཡིན་ཏེ། 1-69 སྤྱན་སྔ་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། ཐོག་མར་མཉམ་སྟེ། དེ་ནས་བརྗེ་བ་བསྒོམ་པ་ཡིན་གསུང་སྐད། དེ་ནི་བླ་མ་བྱམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པའི་ལུགས་ཡིན་གསུངས། པོ་ཏོ་བའི་ཞལ་ནས། ངས་རྭ་སྒྲེང་ གི་ཤུག་པའི་གསེབ་ཀྱི་དགེ་བསྙེན་རྒན་པོ་དེ་ལ་ཐོབ་པ་ན། བླ་མ་གསེར་གླིང་པའི་ལུགས་ཀྱི་དང་པོ་ཉིད་ནས་བརྗེ་བ་བསྒོམ་པ་གཅིག་ཏུ་ཐོས་གསུང་སྐད། ད་རེས་པོ་ཏོ་བའི་གདམས་ པ་སྟོན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་དོན་བདུན་ཏེ། སྔོན་འགྲོ་རྟེན་གྱི་ཆོས་བསྟན་པ་དང་། དངོས་གཞི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱང་བ་དང་། རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་འཁྱེར་བ་དང་། ཚེ་གཅིག་ གི་ཉམས་ལེན་དྲིལ་ནས་བསྟན་པ་དང་། བློ་འབྱོངས་པའི་ཚད་བསྟན་པ་དང་། བློ་སྦྱོང་གི་དམ་ཚིག་བསྟན་པ་དང་། བློ་སྦྱོང་གི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་སྔོན་འགྲོ་རྟེན་གྱི་ཆོས་ནི། དང་པོ་ སྔོན་འགྲོ་དག་ལ་བསླབ། །ཅེས་པས་བསྟན་ཏེ། ཇོ་བོ་ནས་བརྒྱུད་པའི་བླ་མ་ཚད་ལྡན་གཅིག་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་བུ་གསུམ་ལ་བློ་རིམ་པ་སྦྱངས་ནས་ཚད་དུ་ལོངས་པར་བྱས་ཏེ། སྨོན་འཇུག་ཏུ་ སེམས་བསྐྱེད་ནས་དེ་དག་གི་བསླབ་བྱ་ཚུན་ཆད་ལེགས་པར་ཤེས་པ་གཅིག་བློ་སྦྱོང་འདིའི་རྟེན་དུ་དགོས་པས་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་ཆོས་སོ། །རྟེན་དེས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་བསྒོམ་པ་ལ་ཐུན་མགོ་ལ་བྲོད་པ་བ
【現代漢語翻譯】 是口訣教授。這次的法是向金洲大師（Serlingpa）請教的口訣。 又如《無垢稱經》所說：『視我為眾生之本。』譬如蓮花不會從地面或門楣中生長出來，而是從淤泥中生長出來一樣，斷除了貪慾的聲聞，不會生起菩提心。只有在具有一切束縛的凡夫相續中，才會生起菩提心。因此，依靠我執，才能修習殊勝的菩提心——自他交換。所以，我執本身就是成佛的種子。金洲大師將此作為修心的核心傳授給覺沃（喬布，指阿底峽），因此覺沃對金洲大師無比敬仰。』我有一個善良的心，這都是金洲大師的恩德，我的傳承具有加持力。』覺沃說：『從密宗到顯宗，進入此法門，大多數都沒有對治之法。』覺沃將此作為修心的對治法傳授給格西敦巴。 格西敦巴有很多弟子，其中有三位如同王子般的傑出弟子： 香巴仁波切說：『首先是平等，然後修習交換。』這是喇嘛慈氏瑜伽士的傳統。』博朵瓦說：『我從熱振寺（Reting Monastery）的柏樹林中的老居士那裡聽到，金洲大師的傳統是從一開始就修習交換。』現在要講的是博朵瓦的口訣教授。其中有七個要點：前行——講述所依之法；正行——修習兩種菩提心；將逆緣轉為菩提道用；總攝一生之修持；講述生起證悟之量；講述修心之誓言；講述修心之學處。第一，前行——所依之法：『首先學習前行。』正如經文所示，依靠從覺沃傳承下來的具德上師，對三士道的次第修心達到圓滿，生起願行菩提心，並且完全瞭解這些學處，這是修心的所依，所以是前行之法。依靠這個所依，在修習兩種菩提心時，一開始就要充滿喜悅。
【English Translation】 These are instructions of oral teachings. This time, this Dharma is the oral instruction received from Lama Serlingpa (Golden Island Master). Furthermore, as stated in the 'Vimalakirti Sutra': 'Looking at the aggregates is the seed of the Buddhas.' Just as a lotus does not grow from the ground or a lintel but grows from mud, the Shravakas who have cut off the moisture of craving do not give rise to Bodhicitta. Bodhicitta arises in the minds of ordinary beings who are bound by all attachments. Therefore, relying on this self-grasping, one can cultivate the extraordinary seed of Buddhahood, the Bodhicitta of exchanging self and others. Thus, this very self-grasping is the seed of the Buddhas. Lama Serlingpa gave this to Jowo (Atisha) as the essence of his practice, so Jowo had great faith and respect for him, unlike other Lamas. 'I have a good and gentle heart, and this is due to the kindness of Lama Serlingpa. My lineage has blessings,' he said. Jowo said, 'From the Tantras to the Paramitas, most who enter this Dharma do not have an antidote.' Jowo gave this as an antidote for practice to Geshe Tonpa. Geshe Tonpa had many disciples, but three were like the foremost of princes: Chennga Rinpoche said, 'First, there is equality, and then one meditates on exchange.' This is the tradition of Lama Maitreya's yogi.' Potowa said, 'When I obtained it from the old lay practitioner in the juniper grove of Radreng, I heard that the tradition of Lama Serlingpa is to meditate on exchange from the very beginning.' Now, the instructions of Potowa are being taught. There are seven points to this: the preliminary practice of showing the Dharma of reliance; the main practice of cultivating the two Bodhicittas; transforming adverse conditions into the path of Bodhi; summarizing the practice of a lifetime; showing the measure of accomplishment; showing the vows of mind training; and showing the precepts of mind training. First, the preliminary practice of the Dharma of reliance: 'First, learn the preliminaries.' As the text shows, relying on a qualified Lama from the lineage of Jowo, one cultivates the stages of the mind for the three types of individuals until one is fully accomplished, generates the aspiration and application of Bodhicitta, and thoroughly understands even those precepts. This is necessary as the basis for this mind training, so it is the Dharma that precedes. Relying on this basis, when cultivating the two Bodhicittas, one should be filled with joy at the beginning of the session.
སྐྱེད་པའི་ཆེད་དུ་ཆོས་འདི་རྣམས་དར་རེ་བསམས་ཏེ། 1-70 དལ་འབྱོར་ཐོབ་པ་དོན་ཡོད་པར་བསམས་ལ། དེ་ཆུད་མ་ཟོས་པར་བྱེད་པ་ལ་ཆོས་བྱེད་དགོས་ཏེ། །ཆོས་ཀྱི་མཆོག་ཀྱང་འདི་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམ། དལ་འབྱོར་ཐོབ་ཀྱང་ཚེ་ལ་ལོངས་མེད་ལ། །ཕྱི་ མར་དགེ་སྡིག་གཉིས་ཀྱི་བདེ་སྡུག་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པས་དགེ་བའི་ལས་ཀྱི་མཆོག་ཀྱང་འདི་ཡིན། འཁོར་བ་ལས་ཐར་བར་བྱེད་པའི་ལམ་ཡང་འདི་ལས་ཟབ་པ་མེད་པ་ཡིན། བདག་གཞན་དོན་དུ་སངས་ རྒྱས་བསྒྲུབ་པའི་རྒྱུའི་མཆོག་ཀྱང་འདི་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་ཏེ། དེ་ཡང་བློ་སྦྱོང་འདོད་པའི་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་སྦྱང་བར་མ་ངེས་སྦྱོང་སྙིང་མི་འདོད་པ་ན་ཡང་བསམ་མོ།། ༈ །། ༄། །དངོས་གཞི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱང་བ། གཉིས་པ་དངོས་ གཞི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱང་བ་ལ། དོན་དམ་དང་ཀུན་རྫོབ་གཉིས་ལས། གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་མཉམ་རྗེས་ཀྱི་རིམ་པས་འདི་ལྟར་བསྟན་ཏོ། །ཐོག་མར་དོན་དམ་བྱང་སེམས་སྦྱང་བ་ལ་ མཉམ་རྗེས་གཉིས་སོ། །མཉམ་བཞག་སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ། སྦྱོར་བ་ལྷའི་ཁང་པར་ཡན་ལག་བདུན་པ་བྱ། ལྷ་དང་བླ་མ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ། བསམ་གཏན་གྱི་ཁང་པར་སྟན་བདེ་བ་ལ་སྐྱིལ་ཀྲུང་གིས་ འདུག་སྟེ། དབུགས་ཕྱིར་འགྲོ། ནང་འགྲོ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་བགྲང་ངོ་། །དེས་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་བསམ་གཏན་གྱི་སྣོད་དུ་རུང་བར་བྱས་པའོ། །དེ་ནས་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཕན་ཡོན་གྱིས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་སྔོན་དུ་བྱའོ། ། 1-71 དངོས་གཞི་ནི། འདི་ཀུན་ཅིག་ཅར་དུ་འཇུག་པའི་ལུགས་ཡིན་པས་བདག་གཞན་ཐམས་ཅད་དུས་གཅིག་ཏུ་སྟོང་པར་བསྒོམ་ཡང་། སྦྱོར་བའི་དུས་ན་སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་རིམ་པས་རྩིས་ལ་གདབ། འདིས་ནི་ཞི་གནས་ཀྱི་རླན་ལ་རྟོགས་པའི་མྱུ་གུ་སྐྱེ་བའི་དགོས་པ་ཡོད་གསུངས། དེ་ནས་ཐོག་མར་བཟུང་བ་རང་བཞིན་མེད་པར་བསྒོམ་པ་ནི། །ཆོས་རྣམས་རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་བསླབ། །ཅེས་པས་བསྟན་ ཏེ། འདི་ལྟར་སྣང་བའི་རང་བཞིན་ཕྱི་ནང་སྣོད་བཅུད་འདི་ཐམས་ཅད་རང་གི་སེམས་ཉིད་འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་ཙམ་ལས་སེམས་ལས་ཐ་དད་པའི་དོན་རྡུལ་ཙམ་དུ་ཡེ་ནས་གྲུབ་པ་མེད། དེ་ལྟར་ དཔྱད་ན་ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་ཡང་རིག་པའི་དོན་བདེན་པའི་དོན་དུ་གྲུབ་པ་གང་ཡང་མི་འདུག་ཨང་སྙམ་དུ་བསམ། དེ་ནས་འཛིན་པ་རང་བཞིན་མེད་པར་བསྒོམ་པ་ནི། མ་སྐྱེས་རིག་པའི་གཤིས་ ལ་དཔྱད། །ཅེས་པས་བསྟན་ཏེ། དེ་ལྟར་ཡུལ་རང་བཞིན་མེད་པ་སྟོང་པར་བྱེད་མཁན་གྱི་རང་སེམས་འདི་ཡང་འདས་པ་འགགས། མ་འོངས་པ་མ་སྐྱེས། ད་ལྟར་བ་ནི་ཆ་གསུམ་དང་ལྡན་ཞིང་ཁ་ དོག་མེད་ཅིང་དབྱིབས་དང་བྲལ་བ། ལུས་ཀྱི་ཆ་ཤས་འདི་ན་གནས་བྱ་བའི་གནས་ས་མེད་པས། དཔྱད་ན་ངོས་བཟུང་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་ཡེ་ནས་མ་སྐྱེས་པར་འདུག་ཨང་སྙམ
【現代漢語翻譯】 爲了增長（覺受）而思維這些法， 思維獲得閑暇圓滿之人身是有意義的，並且爲了不浪費它而修法。 思維修法中的殊勝之法也是這個。即使獲得了閑暇圓滿，也沒有壽命的保障。 因為來世會享受善惡之果，所以行善中的殊勝之善也是這個。也沒有比這更深的從輪迴中解脫之道。 爲了自他利益而成就佛果的殊勝之因也是這個，如此思維。 並且，對於想要修習修心的人來說，不一定在所有情況下都要修習，即使不想修習的時候也要思維。 第二，修習真實和世俗兩種菩提心。 第二，修習真實和世俗兩種菩提心。從真實和世俗兩個方面，按照先共后別的順序，在同一個人的相續中如此宣說。 首先，修習真實菩提心分為止觀和隨修兩個階段。止觀分為加行、正行和後行三個階段。加行是在佛堂中進行七支供。 向本尊和上師祈禱。在禪房中，在舒適的坐墊上結跏趺坐。 呼氣，數二十一次吸氣。這樣就使身語意三門成為禪定的容器。 然後，首先要預先進行以世俗菩提心的定力所具有的功德來加以區分。 正行是：因為這是同時進入一切的法門，所以即使同時觀修自他一切為空性，也要在加行的時候，按照分別智慧的次第進行計算。 （阿底峽尊者）說：『這具有生起止觀之濕潤中生起證悟之苗芽的必要。』然後，首先觀修所執著的事物無自性，如《修心八頌》所說：『諸法如夢幻。』 如此，顯現的外內情器世界這一切，都只是自心迷惑的顯現，除了心之外，絲毫沒有與心不同的實有之物。 如此觀察，即使在世俗層面，也沒有任何可以作為真實存在的有實之法，如此思維。 然後，觀修能執著的心也無自性，如《修心八頌》所說：『觀未生之心。』 如此，能使境無自性而為空性的自心，也是過去已滅，未來未生，現在具有三部分，沒有顏色，沒有形狀，身體的各個部分沒有可以安住的地方。 如此觀察，與一切執著相分離，本來就是未生的，如此思維。
【English Translation】 Thinking that these Dharmas are propagated for the sake of increasing (awareness), Thinking that obtaining leisure and endowment is meaningful, and that Dharma should be practiced in order not to waste it. Thinking that the supreme Dharma among Dharmas is also this. Even if leisure and endowment are obtained, there is no guarantee of life. Because one will experience happiness and suffering from virtue and non-virtue in the future, the supreme virtue among virtuous actions is also this. There is no path deeper than this to liberate from samsara. Thinking that the supreme cause for attaining Buddhahood for the benefit of oneself and others is also this, think in this way. Moreover, for those who wish to practice mind training, it is not necessary to practice in all situations, but even when one does not want to practice, one should contemplate. Second, training the two aspects of Bodhicitta, ultimate and conventional. Second, training the two aspects of Bodhicitta, ultimate and conventional. From the two aspects of ultimate and conventional, it is taught in this way in the continuum of one person, in the order of common and specific. First, training ultimate Bodhicitta has two stages: Shamatha-Vipassana and post-meditation. Shamatha-Vipassana has three stages: preliminary, main practice, and concluding practice. The preliminary practice is to perform the seven-branch offering in the shrine. Pray to the deity and the Guru. In the meditation room, sit in the lotus position on a comfortable cushion. Exhale, count twenty-one inhalations. This makes the three doors of body, speech, and mind suitable as vessels for meditation. Then, one must first distinguish it by the merits possessed by the Samadhi of conventional Bodhicitta. The main practice is: Because this is a method of entering everything simultaneously, even if one meditates on emptiness of oneself and others simultaneously, one must calculate according to the order of discriminating wisdom during the preliminary practice. (Atisha) said: 'This has the necessity of sprouting the seed of realization from the moisture of Shamatha-Vipassana.' Then, first meditate on the apprehended object as being without inherent existence, as taught in the Eight Verses on Mind Training: 'All phenomena are like dreams.' Thus, all of this appearing outer and inner world of beings and environment is merely an illusion of one's own mind, and apart from the mind, there is not even a particle of truly existent thing. Observing in this way, even on the conventional level, there is nothing that can be established as a truly existent entity, so think in this way. Then, meditate on the apprehending mind as being without inherent existence, as taught in the Eight Verses on Mind Training: 'Examine the nature of unborn awareness.' Thus, the mind that makes the object empty of inherent existence is also past ceased, future unborn, and the present has three parts, no color, no shape, and no place to abide in the parts of the body. Observing in this way, it is separate from all grasping, and is originally unborn, so think in this way.
་དུ་བསམ། དེ་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་པར་བསྒོམ་པ་ནི། 1-72 གཉེན་པོ་ཉིད་ཀྱང་རང་སར་གྲོལ། །ཞེས་པས་བསྟན་ཏེ་དེ་ལྟར་ལུས་དང་སེམས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་སྤྱོད་པའི་གཉེན་པོའི་བྱ་བ་བྱེད་པའི་སེམས་འདི་ཉིད་ཀྱང་མ་གྲུབ་སྟེ། ཡུལ་དང་སེམས་ གཉིས་སུ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་འདུས་ལ། སེམས་སྤྱི་དུས་ན་རང་བཞིན་མེད་པར་གྲུབ་པ་གོང་དུ་དཔྱད་པས་ཡེ་ནས་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པར་འདུག་ཨང་སྙམ་དུ་བསམ་ལ། དེའི་མོད་ལ་སེམས་ཉིད་ རྟོག་པ་དང་བྲལ་ལ་རང་བཞིན་དུས་གསུམ་དུ་ཅིར་ཡང་མི་འཛིན་པའི་ངང་ལ་སློད་ལ་གསལ་སིང་ངེ་བྱིང་རྒོད་ཀྱི་དབང་དུ་མ་སོང་བ་བྱས་ལ་བཞག་གོ །དེ་ཉིད་བསྟན་པ་ནི་ལམ་ གྱི་ངོ་བོ་ཀུན་གཞིའི་ངང་ལ་བཞག ཅེས་ཏེ། ཐ་མལ་གྱི་སེམས་ངོས་བཟུང་ལ་དགག་སྒྲུབ་དང་བྲལ་བར་བཞག རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བདུན་པོ་སེམས་རྟོག་པ་ཡིན་པས་སྤངས། ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་གྱི་རྟོག་ པས་མ་སླད་པར་བྱ་བ་གནད་ཡིན་ནོ། །ཕྱིས་རྟོག་པ་སྐྱེས་ཚད་རིག་པས་རིག་པ་ལ་ལྟས་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངང་དུ་ཀློད་ཅིང་བཞག་གོ །དེ་ནི་དངོས་གཞི་འོད་གསལ་བགྱི་བ་ལགས་པས། དོས་དྲག་ལ་ཡུན་ཐུང་བར་བྱས་ཏེ། སྒོམ་ཐུན་གཅིག་ལ་ཐུན་དུ་མར་བཅད་དོ། །ཐུན་ཆེ་ཆུང་ནི་ཐུན་ཞབས་རུ་མ་དང་བཅས་ཤིང་བཟང་གྱེས་བྱེད་པ་མཆོག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། 1-73 མཇུག་དམིགས་པ་བཏང་ནས་དེ་ལྟར་མ་རྟོགས་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྒོམ་སྟེ། གནས་ལུགས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་དོན་དེ་ལ་དགོད་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་བསམས་ནས་དགེ་བ་གཞན་དོན་དུ་བསྔོ་ བར་བྱའོ། །དེ་ནས་དལ་གྱི་སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་བཤིག་སྟེ། ལྷའི་ཁང་པར་ཡན་ལག་བདུན་པ་བྱའོ། །རྗེས་ཇི་ལྟར་བསླབ་པ་ནི། ཐུན་མཚམས་སྒྱུ་མའི་སྐྱེས་བུར་བྱ། །ཞེས་པས་བསྟན་ཏེ། རྗེས་ནི་མཉམ་བཞག་ གི་ཉམས་མ་དོར་བར་བསྐྱང་དགོས་པས། རང་གཞན་སྣོད་བཅུད་སྣ་ཚོགས་སྣང་ཡང་འཁྲུལ་ནས་མེད་པའི་དོན་སྣང་བ་ཡིན་པས། སྒྱུ་མའི་རྟ་གླང་དང་ཁྱད་པར་མེད་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་ཐམས་ཅད་ལ་ བདེན་ཞེན་སྤང་ངོ་། །རང་ཉིད་ཀྱང་ཕུང་པོ་ལྔའི་ངོ་བོར་སྣང་ཡང་རྟེན་འབྲེལ་ཚོགས་པའི་སྣང་བ་ཙམ་ལས་གང་ཟག་གི་བདག་རྟག་པ་དང་གཅིག་པུའི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་བྱ་བ་མེད་དོ། །སྒྱུ་ མའི་སྐྱེས་བུ་འགྲོ་འོང་བྱེད་ཅིང་ཡུལ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུར་བསམ་མོ། །ཅི་བསམ་ཆ་མེད་པར་མི་བྱ། དྲན་པས་ཟིན་པར་བྱས་ལ་དབང་པོའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་ཚད་ཐམས་ཅད་ཀྱང་འཕྲལ་འཕྲལ་ དུ་དེ་འཕྲོག་ལ་འདི་ཡང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན། རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་ཡིན་སྙམ་དུ་ཐ་སྙད་ལ་བརྟེན་ནས་སྦྱང་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བལྟས་པས་རྗེས་ལ་མཉམ་བཞག་གི་ཉམས་རྨི་ལམ་ལྟ་བུའི་བློ་དེ་དང་མ་བྲལ་བས་ཐུན་མཚམས་ཀྱི་དགེ་སྦྱོར་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ལམ་དུ་གཞུག་པར་བྱའོ། ། 1-74 དེ་ལྟར་སྤྱོད་ལམ་ཐམས་ཅ
【現代漢語翻譯】 思之。然後觀修一切法無自性， 對治本身亦于自處解脫。』如是教導，如是身心一切皆于空性中行持，行持對治之業的此心亦無成立。所知一切皆攝於境與心二者之中。心之總體，於何時成立為無自性，如前所觀察，原本即無真實成立，如是思之。于彼剎那，心性遠離分別，于自性三時之中，亦不執著任何事物之狀態中放鬆，令其澄明清澈，不為沉沒與掉舉所左右而安住。此即是『道的體性安住于阿賴耶識之狀態中』之教導。于通常之心識上不作取捨，安住于遠離取捨之中。七種識之集合皆是心之分別，故應捨棄。不為境與有境之分別所染污，此事至關重要。之後，無論生起何種分別，皆以覺性觀照覺性，於法性之狀態中放鬆而安住。此乃實修光明之法，故應緊湊而短暫地進行，於一次禪修中分作多次。禪修時間之長短，以包含前後座間之儀軌且能善加區分者為最佳。』如是所說。 結尾時，放下專注，對如是未能證悟者修持大悲心，思念『應令其了悟不顛倒之實相』，然後將善根迴向于利益眾生。之後，緩緩解開跏趺坐，于佛堂中行持七支供。如何於後得位修學？『座間如幻化之人。』如是教導，后得位亦不應捨棄等持之體驗而應持續修持。自身與他者，器與情等種種顯現，雖有顯現，然皆是迷惑之顯現，實則並不存在，應如是思維，如同幻化的馬匹與牛一般，對一切事物皆應斷除實執。自身亦顯現為五蘊之體性，然僅是因緣聚合之顯現，除此之外，並無作為常、一之補特伽羅之我而成立。應如幻化之人一般，行走往來，享用諸境。不應毫無思索，應以正念攝持，對於一切成為根境者，亦應立即斷除，思維『此亦如幻，如夢』，于名言上依之而修習。如是觀待之後，於後得位，等持之體驗與如夢之念頭不分離，如是則一切座間之善行亦皆能納入道中。 如是，一切行住坐臥。
【English Translation】 Think in this way. Then, meditate on all phenomena as being without inherent existence. 'The antidote itself is also liberated in its own place.' This teaches that even this mind, which engages in the activity of applying antidotes by practicing emptiness with body and mind, is not established. All knowable things are included in the duality of object and mind. When the general mind is established as being without inherent existence, as examined above, it is not truly established from the beginning. Think in this way. In that instant, let the mind itself be free from conceptualization, relax in a state where it does not grasp anything in the three times, let it be clear and lucid, and let it not be influenced by sinking or excitement. This is what is taught by 'The essence of the path is to remain in the state of the alaya consciousness.' Do not grasp at the ordinary mind, but remain free from affirmation and negation. Abandon the seven collections of consciousness, as they are conceptual minds. The key is not to be tainted by conceptualizations of object and subject. Afterwards, whenever conceptualizations arise, look at awareness with awareness, and release and rest in the state of dharmata. This is the actual practice of clear light, so it should be done intensely and briefly, dividing one meditation session into many sessions. The length of the session should include the preliminary and concluding rituals and be well-defined, which is the best. At the end, release the focus and cultivate great compassion for those who have not realized this, thinking, 'May they realize the undeluded truth,' and then dedicate the merit for the benefit of others. Afterwards, gently unfold the lotus posture and perform the seven-branch offering in the shrine. How to train in the post-meditation period? 'In between sessions, act like an illusory person.' This teaches that the experience of equipoise should not be abandoned in the post-meditation period, but should be continued. Although various appearances of oneself and others, the environment and its contents, appear, they are merely deceptive appearances and do not actually exist. Think that they are no different from illusory horses and elephants, and abandon all clinging to reality. Even oneself appears as the nature of the five aggregates, but it is merely an appearance of the collection of interdependent factors, and there is no permanently established, singular self of a person. Think of yourself as an illusory person going and coming and enjoying objects. Do not be thoughtless, but maintain mindfulness. Whenever anything becomes an object of the senses, immediately cut it off and think, 'This is also like an illusion, like a dream,' and train by relying on terminology. By looking at it in this way, the experience of equipoise and the thought of it being like a dream will not be separated in the post-meditation period, and all virtuous activities in between sessions will be incorporated into the path. Thus, all activities such as walking, standing, sitting, and lying down.
ད་དུ་མཉམ་བཞག་གི་ཉམས་མ་དོར་བར་ཟུང་འཇུག་ཆེན་པོའི་ངང་ལ་གནས་པར་བྱའོ། །ཞེས་སྨྲ་བ་ནི། དེ་ལྟར་སྒྲུབ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །དངོས་འཛིན་ཞེན་པས་མ་སླད་ པར། །མཁའ་བཞིན་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ཁྱེར། །འཆི་མེད་བདེ་ཆེན་ངང་དུ་འགྲོ། །ཞེས་དོན་དེ་རྣམས་ཀྱི་ཉམས་ལེན་ཕན་ཡོན་དང་བཅས་པ་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བདག་གཞན་བརྗེ་ བ་སྟོན་ཏེ། འདི་ནི་ཞི་བ་ལྷས་གསུངས་ཏེ། གང་གིས་བདག་དང་གཞན་རྣམས་ནི། །མྱུར་དུ་བསྐྱབས་པར་འདོད་པ་དེས། །བདག་དང་གཞན་དུ་བརྗེ་བྱ་བ། །གསང་བའི་དམ་པ་སྤྱད་པར་བྱ། །བདག་བདེ་ གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་དག །ཡང་དག་བརྗེ་བ་མ་བྱས་ན། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་མི་འགྲུབ་ཅིང་། །འཁོར་བ་ན་འང་བདེ་བ་མེད། །དེ་ལྟར་བདག་གནོད་ཞི་བ་དང་། །གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བྱའི་ཕྱིར། ། བདག་ཉིད་གཞན་ལ་བཏང་བ་དང་། །གཞན་རྣམས་བདག་བཞིན་བསྲུང་བར་བྱ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་ཡང་མཉམ་རྗེས་གཉིས་ལས། མཉམ་བཞག་ཏུ་ཉམས་སུ་བླང་བ་ནི། གཏོང་ལེན་གཉིས་པོ་སྤེལ་མར་སྦྱངས། །ཞེས་ པས་བསྟན་ཏེ། སྟན་བདེ་བ་ལ་བསྡད་ལ། བརྩེ་བའི་མ་མདུན་དུ་གསལ་བར་དམིགས་ཏེ། ཐོག་མར་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་ནི། མ་འདིས་ཐོག་མ་ཁོ་ནར་དལ་འབྱོར་གྱི་ལུས་བྱིན་ནས་ཆུད་མ་ཟོས་པར་བསྐྱངས་པས། 1-75 སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་དང་མཇལ་ནས་བདེ་བའི་སྣ་ཁ་ནས་བཟུང་དུ་བྱུང་བས་ཕན་བཏགས། ལྟོ་ན་གནས་པ་དང་བཙས་པའི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ནུས་པ་མ་སྲིད་པར་བསྐྱངས་པས་ཕན་བཏགས། དེ་ ཙམ་དུ་མ་ཟད། འཁོར་བ་ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ནས་ཀྱང་བྱམས་པའི་མིག་གིས་བལྟ་བལྟ་བ། བརྩེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་འཛིན་འཛིན་པ། གནོད་པ་དང་མི་ཕན་པ་ལས་སྐྱོབ་སྐྱོབ་པ། ཕན་པ་དང་ བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཕན་འདོགས་པའི་དྲིན་ཅན་དུ་འདུག་པ་ཨང་སྙམ་དུ་བསམ་ལ། མིག་ནས་མཆི་མ་འཁྲུག་པའམ། ལུས་ལ་བ་སྤུ་ལྡང་བ་ཙམ་དུ་ཤེས་པ་ཉེ་དུངས་པ་བསྐྱེད་དོ། །དྲིན་ ཅན་དུ་གྱུར་པའི་མ་འདི་ད་ལྟ་འཁོར་བ་མཐའ་མེད་དུ་བདག་གི་དོན་བྱེད་བྱེད་ནས་འཁྱམས་ནས་སྡུག་བསྔལ་སྣ་ཚོགས་དང་བཅས་པ་འདི་སྙིང་རྗེ་སྙམ་དུ་མི་བཟོད་པའི་བསམ་པ་བརྩེ་དུང་ བ་བསྐྱེད་ལ། ད་ནི་ངས་ཀྱང་ལན་དུ་ཕན་པ་དང་། བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕན་གདགས། གནོད་པ་དང་མི་ཕན་པ་ཐམས་ཅད་ལས་བསྐྱབ་པར་བྱ་སྙམ་དུ་བསམ། འོ་ན་མ་རྒན་ལ་གང་ གིས་གནོད་ན་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་དངོས་སུ་གནོད། ཀུན་འབྱུང་གིས་བརྒྱུད་ནས་གནོད། དེ་ཐམས་ཅད་ངས་ཉམས་སུ་བླང་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། མ་རྒན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་གྲིས་བཞར་བ་བཞིན་དུ། 1-76 མ་རྒན་གྱི་རྒྱུད་ལས་སངས་ཀྱི་བླངས་ནས་རང་གི་སྙིང་གི་ནང་དུ་བླངས། དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་
【現代漢語翻譯】 現在，不要失去禪定的體驗，安住在偉大的雙運之中。』這樣說，所有這些修行，不要被實執所染污，要像虛空一樣懷著偉大的空性，進入不死的極樂狀態。』 這樣講述了這些意義的修持及其利益。 第二，宣說世俗菩提心，即自他交換：這由寂天所說：『誰想迅速地救護自己和他人，就應實行自他交換這一秘密而殊勝的法門。』 『如果不能正確地交換自己的安樂和他人的痛苦，就不能成就佛果，即使在輪迴中也沒有安樂。』 『因此，爲了平息自己的損害和他人的痛苦，應當將自己施與他人，像保護自己一樣保護他人。』 這也分為入定和出定兩個階段。入定時的修持如『交替修習給予和接受』所示：舒適地坐在座位上，清楚地觀想慈愛的母親在前方，首先修習慈愛和悲心：這位母親最初給予我暇滿人身，沒有浪費地養育我，使我與佛法相遇，開始體驗安樂，給予了我利益。在胎中和出生時，她都在無能為力的情況下養育我，給予了我利益。不僅如此，從無始輪迴以來，她都用慈愛的目光注視著我，用慈愛的心守護著我，從損害和不利中拯救我，用一切利益和安樂來幫助我，她是一位恩人啊！』這樣想著，直到眼淚流出，或者身體起雞皮疙瘩，生起親近的感情。 『這位成為恩人的母親，現在在無邊輪迴中爲了我的利益而奔波，遭受各種痛苦，真是可憐啊！』生起無法忍受的悲憫之情，想著：『現在我也要回報她一切利益和安樂，從一切損害和不利中拯救她。』那麼，什麼會損害母親呢？痛苦直接損害她，煩惱間接損害她。所有這些我都願意承擔。』這樣想著，將母親相續中的所有痛苦、煩惱、所知障、習氣等等，像用刀刮一樣，從母親的相續中取出，放入自己的心中，這就是菩提。
【English Translation】 Now, without losing the experience of meditation, abide in the state of great union. ' Thus it is said, all these practices, do not be defiled by clinging to reality, carry the great emptiness like the sky, and go into the state of immortal great bliss. ' Thus, the practice of these meanings, along with its benefits, is explained. Second, the conventional Bodhicitta (enlightenment mind) shows the exchange of self and others: This was said by Shantideva (peaceful god): 'Whoever wishes to quickly protect themselves and others, should practice the secret and sacred practice of exchanging self and others. ' 'If one does not properly exchange one's own happiness and the suffering of others, one will not achieve Buddhahood, and there will be no happiness even in Samsara (cyclic existence). ' 'Therefore, in order to pacify one's own harm and the suffering of others, one should give oneself to others, and protect others as oneself. ' This also has two parts: meditative equipoise and post-meditation. The practice in meditative equipoise is shown by 'Practice giving and taking alternately': Sit comfortably on a seat, clearly visualize the loving mother in front, and first meditate on loving-kindness and compassion: 'This mother initially gave me the leisure and endowment body, raised me without wasting it, allowed me to encounter the Buddha's teachings, and started me on the path of happiness, thus benefiting me. During the time in the womb and after birth, she raised me when she was powerless, thus benefiting me. Not only that, but from beginningless Samsara (cyclic existence), she has been looking at me with loving eyes, holding me with a loving heart, saving me from harm and disadvantage, and helping me with all benefits and happiness, she is a benefactor! ' Thinking like this, until tears flow from the eyes or goosebumps rise on the body, generate a feeling of closeness. 'This mother who has become a benefactor, is now wandering in endless Samsara (cyclic existence) doing things for my sake, suffering various kinds of suffering, how pitiful! ' Generate an unbearable feeling of compassion, thinking: 'Now I will repay her with all benefits and happiness, and save her from all harm and disadvantage. ' Then, what harms the old mother? Suffering directly harms her, and afflictions indirectly harm her. I am willing to take all of these upon myself. ' Thinking like this, take all the suffering, the origin of suffering, the afflictions, the obscurations of knowledge, and the habitual tendencies in the mother's continuum, as if scraping them with a knife, take them from the mother's continuum and place them into your own heart, this is Bodhi (enlightenment).
ཀྱི་སེམས་བླང་བ་བསྒོམ་པ་ཡིན་ཏེ། ཡང་མ་རྒན་གྱི་བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ངས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་ སྙམ་དུ་བསམས་ལ། རང་གི་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་མ་རྒན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པར་འབུལ། དེ་ཡང་སྤྱོད་འཇུག་ལས། སེམས་ཅན་རྣམས་དོན་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། །ཡིད་བཞིན་གྱིས་ནི་ལུས་སུ་བསྒྱུར། ། ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་པས། རང་གི་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་དགེ་བ་རྣམས་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེར་བསམས་ནས། དེ་རྣམས་ལ་མ་རྒན་གྱི་ཆོས་མཐུན་རྐྱེན་ཟས་སོགས་གནས་ཁང་། གཡོག་འཁོར། བླ་མ་བསྟེན་པ་ལ་ སོགས་པ་བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན་ཅི་དགོས་པ་བྱུང་ནས། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་མ་རྒན་ཚོགས་རྫོགས་ནས་སངས་རྒྱས་པར་བསམ། དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བཏང་བ་བསྒོམ་པ་ཡིན། དེ་ལྟར་བྱམས་ སྙིང་རྗེ་སྔོན་དུ་སོང་ནས་གཏོང་ལེན་གཉིས་རེ་མོས་ཀྱིས་སྤེལ་ཞིང་ཉམས་སུ་བླང་བའི་སྒོ་ནས་སྔར་བས་ཤེས་པ་རླན་ཞིང་འཕེལ་བར་བྱ། དེ་ལྟར་སྦྱངས་པས་སྔར་གྱི་མ་རྒན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ སྤོང་ཞིང་། བདེ་བ་བསྒྲུབ་པ་ལ་རང་གི་ཕྱོགས་ནས་རྩིས་ལ་མ་ཐེབས་པར་དངོས་སུ་བརྗེ་ནུས་པར་སོང་བ་ན་ཚད་དུ་ལོངས་པར་སོང་བ་ཡིན་ནོ། མ་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བའི་ཚབ་མ་བཏུབ་ན་མེ་ནང་དེར་བག་ཚ་བ་མེད་པར་མཆོང་ནུས་པའི་ཚད་ཙམ་མོ། ། 1-77 དེ་ནས་ཐུན་གཉིས་པར་སྤོས་ལ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་འདི་ལྟར་བསམས་ཏེ། ངས་སེམས་བསྐྱེད་པའི་དུས་ན་ལོངས་སྤྱོད་དགེ་བ་རྣམས་སེམས་ཅན་ལ་བཏང་ བ་ཡིན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་བདག་གཅིག་པུས་བསྒྲུབ་པར་ཁས་བླངས་ཁུར་དུ་འཁྱེར་བ་ཡིན་པས། ད་ནི་བདག་གིས་དངོས་སུ་དེ་ལྟར་བསྒྲུབ་པར་བྱ་དགོས་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ལ་གཏོང་ལེན་སྔ་མ་བཞིན་དུ་སྤེལ་ཞིང་སྦྱང་། འདིའི་སྐབས་སུ་གཏོང་བ་ནི་སེམས་ཅན་རེ་རེས་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་དགེ་བ་ཆ་ཚང་རེ་རེ་ཐོབ་པར་བསམ་མོ། །དེ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ ལ་སྤྲོས་པ་མེད་པར་བློས་ལིངས་ཀྱིས་བཏང་ལ། སེམས་ཅན་སུ་འདོད་པ་ཁྱེར་ཅིག །དེ་དག་ལ་ཁྱེད་རང་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་དུ་གྱིས་ཤིག་ཅེས་རང་ལ་རྩི་སྨན་གྱི་སྡོང་པོ་བཞིན་དུ་ བསམས་ལ། དགའ་སྡུག་ཐམས་ཅད་སྤངས་ལ་བློས་སྦྱངས་ཤིང་ངག་ཏུ་འདོན་པར་བྱའོ། །བདག་གི་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་དགེ་བ་རྣམས་ལྷུག་པར་བཏང་བ་དེ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བཟའ་བ་དང་བཏུང་བ་དང་། བགོ་བ་མེད་པའི་བགོ་བར་གྱུར་ཅིག །གནས་མེད་པའི་གནས་སུ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུར་བདག་ཉིད་གཅིག་པུར་གྱུར་ཅིག 1-78 སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་སེལ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་ཅིག སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལམ་དང་འབྲས་བུའི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་བདག་ལ་བརྟེན་ནས་འབྱུང་བར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་དུ་བློ་སྦྱོང
【現代漢語翻譯】 這是修習發起菩提心的方法。想著：『我將成辦所有母親的安樂。』然後，毫不吝惜地將自己的身體、受用和善根全部供養給母親。正如《入菩薩行論》中所說：『為成辦有情眾生的利益，我願將此身轉為如意寶。』 其意義在於，將自己的身體、受用和善根視為珍寶，並以此為母親提供符合佛法的資糧，如食物、住所、僕役、侍從，以及依止上師等，凡是成就菩提所需的助緣都應提供。想著依靠這些，母親圓滿資糧，最終成佛。這就是修習捨棄菩提心的方法。如此，在慈悲心的引導下，交替進行給予和接受的修習，以此來滋潤和增長智慧。通過這樣的訓練，能夠捨棄過去母親的痛苦，並且在成辦安樂方面，能夠真正地交換，而不是僅僅停留在口頭上，這樣就達到了修習的程度。如果不能代替母親墮入地獄，至少也要達到能夠毫不猶豫地跳入火中的程度。 接下來，在第二座中，以對一切有情眾生的慈愛和悲憫為先導，這樣想著：『我在發起菩提心的時候，已經將自己的受用和善根佈施給了一切有情眾生。我已承諾並承擔起獨自成辦一切有情眾生利益的重任。現在我必須真正地去做到這一點。』如此想著，像之前一樣，與一切有情眾生交替進行給予和接受的修習。在這種情況下，給予是指想著每一個有情眾生都得到完整的身體、受用和善根。 如此，毫不猶豫地將一切都慷慨地佈施給一切有情眾生。想著：『誰想要就拿走吧！你們可以隨心所欲地使用它們！』將自己視為一棵藥樹，放下一切喜怒哀樂，在心中反覆練習，口中也念誦出來。我將自己的身體、受用和善根完全佈施出去，愿它們成為一切有情眾生的食物、飲料，成為無衣者的衣服，成為無處棲身者的住所。 愿我成為一切有情眾生輪迴和涅槃中一切安樂的因，成為遣除一切痛苦的因，愿一切有情眾生道路和果位的功德都依賴我而生起。』如此修習。
【English Translation】 This is the practice of taking the mind of enlightenment. Thinking, 'I will accomplish all the happiness of my mother.' Then, without any hesitation, offer your own body, possessions, and merits entirely to your mother. As it says in 'Entering the Bodhisattva's Way of Life': 'For the sake of accomplishing the benefit of sentient beings, may I transform this body into a wish-fulfilling jewel.' The meaning is to regard your own body, possessions, and merits as precious jewels, and with these, provide your mother with resources that accord with the Dharma, such as food, shelter, servants, attendants, and reliance on a lama, etc. Whatever conditions are needed to accomplish enlightenment should be provided. Thinking that by relying on these, your mother will complete the accumulations and ultimately attain Buddhahood. This is the practice of giving away the mind of enlightenment. Thus, with love and compassion as a precursor, alternately engage in the practice of giving and taking, and through this, moisten and increase your wisdom. Through such training, you can abandon the suffering of your former mother, and in accomplishing happiness, you can truly exchange, not just in words, and thus reach the level of practice. If you cannot substitute for your mother's birth in hell, at least reach the point where you can jump into the fire without hesitation. Then, in the second session, with love and compassion preceding all sentient beings, think like this: 'When I generated the mind of enlightenment, I gave away my possessions and merits to all sentient beings. I have promised and taken on the responsibility of accomplishing the benefit of all sentient beings alone. Now I must truly do that.' Thinking thus, like before, alternately engage in the practice of giving and taking with all sentient beings. In this case, giving means thinking that each sentient being receives a complete body, possessions, and merits. Thus, without hesitation, generously give everything to all sentient beings. Thinking, 'Whoever wants it, take it! You can use them as you wish!' Regard yourself as a medicinal tree, let go of all joys and sorrows, practice repeatedly in your mind, and also recite it in your speech. I completely give away my body, possessions, and merits, may they become food and drink for all sentient beings, clothes for the naked, and shelter for the homeless. May I become the cause of all happiness in the cycle of existence and nirvana for all sentient beings, the cause of dispelling all suffering, and may all the qualities of the path and fruition of all sentient beings arise dependent on me.' Practice in this way.
་ཞིང་ངག་ཏུ་ཡང་འདོན་པར་ བྱའོ། །དེ་ལྟར་སྦྱོང་བའི་གནས་སྐབས་སུ་སངས་རྒྱས་ལ་ཡང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་ལས་མེད་པས། ངས་ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོའི་ཐུགས་དམ་ད་ལྟ་ཉིད་ནས་ཉམས་སུ་བླང་དུ་ཡོད་པ་ འདི་རེ་དགའ་སྙམ་དུ་བསམ། ཡང་ཉན་རང་དང་ས་ལ་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་རྣམས་བླངས་ཤིང་། རང་གི་གསུམ་པོ་བཏང་བས་ཚོགས་ རྫོགས་ནས་སངས་རྒྱས་པར་བསམ། འཕགས་པའི་གང་ཟག་འདི་ཀུན་སེམས་ཅན་སྤྱིའི་ནང་དུ་བསྡུས་ཀྱང་ཆོག སོ་སོར་བྱས་ཀྱང་ཆོག གང་བདེ་ཡིན་ནོ། །དེ་གཉིས་རླུང་ལ་བསྐྱོན་པར་བྱ། །ཅེས་པ་ནི། གཏོང་ ལེན་གཉིས་དབུགས་ཕྱི་འགྲོ །ནང་འགྲོ་ལ་བརྟེན་ཏེ་སྦྱོང་ངོ་། །འདི་ནི་འདི་ཉིད་ལ་སེམས་བཟུང་སླ་བ་དང་། འབྱོངས་སྐྱེན་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་མང་པོ་གཞོམ་པའི་ཆེད་དུ་མཛད་པའོ། །ཡུལ་གསུམ་དུག་གསུམ་ དགེ་རྩ་གསུམ། །ཞེས་པས་བསྟན་ཏེ། རྗེས་ནི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སྒོ་ནས་བློ་སྦྱོང་ངོ་། །གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་ཡིད་དུ་འོང་མི་འོང་ཐ་མལ་བ་གསུམ་ལ་བརྟེན། ཆགས་སྡང་རྨོངས་གསུམ་སྐྱེས་པ་ན་འདི་ལྟར་བློ་སྦྱངས་ཏེ། 1-79 བདག་ད་ལྟ་འདོད་ཆགས་ལ་སྤྱོད་པ་བཞིན་དུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་འདོད་ཆགས་ཅན་གཞན་དབང་དུ་སོང་བ་སྤྱོད་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་སྤྱོད་པ་སྙིང་རེ་རྗེ་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། དེ་ཐམས་ ཅད་བློས་འུབས་ཀྱིས་བསྡུས་ལ། རང་གི་སྙིང་གི་ནང་དུ་བླངས་ནས་སེམས་ཅན་དེ་དག་ཐམས་ཅད་འདོད་ཆགས་མེད་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་ལྡན་པར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་དུ་བསམས། དེ་བཞིན་དུ་དུག་ ལྔ་པོ་ལ་སྦྱར་ལ་ཉམས་སུ་བླང་ངོ་། །སྤྱོད་ལམ་ཀུན་ཏུ་ཚིག་གིས་སྦྱངས། །ཅེས་པ་ནི། བློ་སྦྱོང་ཚིག་ཙམ་དུ་སྦྱོང་བ་སྟེ། སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་བདག་ལ་སྨིན། །བདག་གི་དགེ་བས་ དེ་ཀུན་བདེ་ཐོབ་ཤོག །ཅེས་བསྟན་བཅོས་ནས་འབྱུང་བའི་ཚིག་གམ། ཡང་ན་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་བདག་ལ་སྨིན་ནས་བདག་ཐུལ་གྱིས་བརླག་པར་གྱུར་ཅིག བདག་གི་བདེ་ བ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་སྨིན་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བདེ་བ་དང་ལྡན་པར་གྱུར་ཅིག དེ་ལྟར་མི་མེད་པའི་དུས་སུ་ངག་ཏུ་འདོན་ནོ། །རུས་པའི་གཏིང་ནས་སྐྱེས་པའི་བསམ་པ་ཨ་ཙ་ མ་ངའི་མ་རྒན་རྣམས་ངའི་ཇོ་བོ་སེམས་ཅན་འདི་རྣམས་ཁོ་ན་སྙིང་རེ་རྗེ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་སྤྱོད་ལམ་རྣམ་བཞི་ལ་ཚིག་གིས་སྦྱོང་བ་འདི་ནི་མདོ་ལས་བྱམས་པ་ཚིག་ཙམ་དུ་བསྒོམ་པ་བཤད་པའི་ལག་ལེན་ཡིན་ནོ།། 1-80 ༈ །། ༄། །རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་འཁྱེར་བ། གསུམ་པ་རྐྱེན་ངན་གྲོགས་སུ་བསྒྱུར་བ་ནི། སྣོད་བཅུད་སྡིག་པ་ཁོལ་བའི་ཚེ། །རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ལམ་དུ་སྒྱུར། །ཞེས་པ་སྟེ། སེམས་ཅན་དང་འབྱུང་བའི་
【現代漢語翻譯】 並且也要用語言表達出來。像這樣修習的過程中，即使是佛，心中也只有利益一切眾生這一件事。我心想：『我真高興，現在就可以修持這地上十力自在的大愿。』此外，還要想：通過消除聲聞、緣覺和安住于地的菩薩聖者們相續中的所知障，並通過捨棄自己的三毒，我圓滿了資糧，最終成佛。這些聖者可以總攝於一切眾生之中，也可以分開觀想，怎麼方便就怎麼做。然後將這二者通過風遣送出去。這就是說，通過呼吸的外出和進入來修持施受法。這樣做是爲了更容易地專注於此，更快地熟練，並消除許多分別念。『三境、三毒、三善根』，這裡指示了通過完全清凈的行境來修習。依靠悅意、不悅意和中庸這三種對境（色等），當生起貪、嗔、癡三毒時，就這樣修習： 我現在像這樣行於貪慾之中，想到世間界中，無數眾生也同樣受制於貪慾，行於貪慾之中，真是可憐啊！然後以意念將他們全部攝集起來，取入自己的心中，心想：愿這些眾生都具有無貪的善根。同樣，也可以將此應用於五毒，並如是修持。『在一切行為中用語言修習』，這就是說，僅僅在語言上修習。愿一切眾生的痛苦成熟於我，愿我的善根使他們獲得安樂！或者，愿一切眾生的痛苦及其因都成熟於我，愿我徹底摧毀它們；愿我的安樂成熟於一切眾生，愿一切眾生都具有安樂。像這樣在無人的時候用語言表達出來。從骨髓深處生起的想法是：『哎呀，我的老母親們，我的主人，這些眾生真是可憐啊！』像這樣在四種行為中用語言修習，這是經部中宣說的僅僅修習慈愛的實修方法。 第三，將惡劣的境緣轉為菩提道用：『當器情充滿罪惡時，將惡劣的境緣轉為菩提道用。』意思是說，當衆生和外境
【English Translation】 And also express it in words. In this way, during the practice, even the Buddha has only the benefit of all sentient beings in mind. I thought, 'I am so happy that I can now practice the great vow of the ten powers of freedom on this earth.' In addition, I also thought: By eliminating the obscurations of knowledge in the minds of the Hearers, Solitary Realizers, and Bodhisattva Aryas who dwell on the ground, and by abandoning my three poisons, I have perfected the accumulation of merit and will eventually attain Buddhahood. These noble beings can be included in all sentient beings, or they can be visualized separately, whichever is more convenient. Then send these two out through the wind. This means that the practice of giving and taking is practiced through the outward and inward movement of breath. This is done to make it easier to focus on this, to become proficient more quickly, and to eliminate many conceptual thoughts. 'Three realms, three poisons, three roots of virtue,' this indicates that one should practice through a completely pure realm of activity. Relying on the three kinds of objects (form, etc.) that are pleasant, unpleasant, and neutral, when the three poisons of attachment, aversion, and ignorance arise, practice in this way: Now that I am acting in greed like this, I think that in the world realm, countless sentient beings are also controlled by greed and act in greed. How pitiful! Then, with the mind, gather them all together, take them into your heart, and think: May these sentient beings all have the root of virtue free from greed. Similarly, this can be applied to the five poisons and practiced accordingly. 'Practice with words in all actions,' that is, practice only in words. May the suffering of all sentient beings ripen on me, and may my virtue enable them to attain happiness! Or, may the suffering of all sentient beings and its causes ripen on me, and may I completely destroy them; may my happiness ripen on all sentient beings, and may all sentient beings have happiness. Like this, express it in words when there is no one around. The thought that arises from the depths of the bones is: 'Alas, my old mothers, my masters, these sentient beings are so pitiful!' Like this, practicing with words in the four kinds of actions, this is the actual practice method of cultivating loving-kindness only in words as explained in the sutras. Third, transforming adverse circumstances into the path to enlightenment: 'When the vessel and its contents are filled with sin, transform adverse circumstances into the path to enlightenment.' This means that when sentient beings and the external environment
གནོད་པ་ཅི་བྱུང་ཡང་རུང་སྟེ། ཐམས་ ཅད་ནི་རང་གི་སྐྱེ་བ་སྔོན་མ་ལ་སྡིག་པ་སྤྱད་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་ཆོས་རྒྱུས་མེད་པ་རྣམས་རྐྱེན་ངན་བར་ཆད་དུ་བྱེད་དོ། །ཆོས་སྒོར་ཞུགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བལྟས་ན། སྤྱན་ སྔ་བས་ཤ་བོ་སྒང་པ་བ་ལ་གསུངས་པ་ལ་ལུས་ཀྱི་ན་ཚ་དང་། སེམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་དེ་ཐམས་ཅད་སྦྱང་བའི་བློ་ཡོད་ན། བླ་མ་དཀོན་མཆོག་གིས་བྱིན་རླབས་དངོས་གྲུབ་སྟེར་བའི་ཐབས་ གསུངས་པ་བཞིན་ཡིན་གསུངས་པས། རྐྱེན་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱོང་བའི་གྲོགས་སུ་བསྒྱུར་བར་བྱའོ། །འདི་ལ་གཉིས། བསམ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱང་བ་དང་། སྦྱོར་བ་ཁྱད་པར་ ཅན་བསགས་སྦྱང་གཉིས་ལ་འབད་པའོ། །དེ་ལ་ཐོག་མར་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་བརྟེན་ནས་རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་སློང་བ་བསྟན་ནོ། །ཇི་ལྟར་ལམ་དུ་བྱ་ན། ཐོག་མ་མེད་ པ་ནས་དགྲ་ཟིན་གྱི་རུ་མ་ཕྱེད་པས་སྤང་བླང་ངོས་མ་ཟིན། ཆོས་བྱས་ཚད་བདག་འཛིན་གྱི་ཆོས་སུ་སོང་བས་ནོར་རོ། །ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལ་སྔ་འདྲིས་གང་ཡང་ཉེར་མ་སོང་བས་ད་རེས་དགྲ་ཟིན་གྱི་རུ་ཕྱེད་ལ། 1-81 ཆོས་ལམ་དུ་བྱའོ། །དེ་ལ་དགྲ་རང་ཡིན། ཟིན་སེམས་ཅན་ཡིན། རང་ལ་དགྲར་བལྟས་ལ་སྤང་བ་དང་། གཞན་ལ་ཟིན་དུ་བཟུང་ལ་གཅེས་པར་ལྟ་བ་གཉིས་ལས་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་དགྲ་ རང་ཡིན་པའི་གཏན་ཚིགས་ནི། ལེ་ལན་ཐམས་ཅད་གཅིག་ཏུ་བདའ། །ཞེས་པས་རང་ལ་དགྲར་བཟུང་བ་བསྟན་ཏེ། རང་ལ་མི་འདོད་པའི་དངོས་པོ་ཅི་བྱུང་ཡང་གྱོད་གཞན་ལ་མ་བདའ་བར་ང་རང་ གི་བདག་ཏུ་བཟུང་བས་ལན་པ་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་གྱོད་ཐམས་ཅད་རང་གི་ནང་དུ་བརྡལ་ཏེ། འཇིག་རྟེན་དག་ན་འཚེ་བ་གང་ཡོད་དང་། །འཇིག་རྟེན་སྡུག་བསྔལ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་ཀུན། །དེ་ ཀུན་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ལས་གྱུར་ན། །འདྲེ་ཆེན་དེ་ཀོས་བདག་ལ་ཅི་ཞིག་བྱ། །ཞེས་དང་། བདག་ཡོད་ན་ནི་གཞན་དུ་ཤེས། །བདག་གཞན་ཆ་ལས་འཛིན་དང་སྡང་། །དེ་གཉིས་དང་ནི་འབྲེལ་བ་ལས། ། ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བ་ཡིན། །ཞེས་དང་། བདག་ཉིད་སྐྱོན་བཅས་གཞན་ལ་ཡང་། །ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོར་ཤེས་བྱས་ནས། །བདག་འཛིན་ཡོངས་སུ་དོར་བ་དང་། །གཞན་བླང་བ་ནི་བསྒོམ་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། འཇིག་རྟེན་ན་རང་ལ་སྐྱོན་དང་ཉེས་པའི་ཚོགས་ཡོད་དོ་ཅོག་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ལ་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ང་མེད་པ་ལ་ངར་བཟུང་། གནས་གར་སྐྱེས་པའི་ལུས་འདི་ལ་བདག་མེད་པར་བདག་ཏུ་བཟུང་ནས་འདིའི་ཁ་འཛིན་སྐྱོར་ཁ་འདི་འདོད་མི་འདོད་གཉིས་ཀྱི་དགག་སྒྲུབ་བྱེད་ནས། 1-82 གཞན་ལ་གཡོ་སྒྱུ་ཁྲམ་གསུམ་བྱེད་བྱེད་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་ལས་ངན་བསགས་ནས་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་སྤྱིར་འཁོར་བ་མཐའ་མེད། དགོས་ངན་སོང་གསུམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཐམས
【現代漢語翻譯】 無論發生什麼不幸，一切都是因為自己前世造惡業的結果。那些不信佛法的人會把這些視為不幸的障礙。對於進入佛門的人來說，恰如夏沃崗巴（Shavo Gangpa）尊者在吉尊仁波切（Jejun Rinpoche）面前所說，如果能以清凈身心痛苦的意念看待一切，那麼上師三寶（blessing of the Lama and the Three Jewels）就會賜予加持和成就。因此，一切的逆境都應轉化為修持菩提心的助緣。這包括兩個方面：一是修持殊勝的發心——菩提心；二是努力進行殊勝的行持——積累資糧和懺悔罪障。首先，要依靠世俗菩提心，將逆境轉化為菩提道。那麼，如何轉化為道呢？從無始以來，我們沒有分清敵友，因此無法辨別取捨。所做的善事都變成了我執的助長，這是錯誤的。因為我們從未接近過解脫和一切智智（sarvajnata），所以現在要分清敵友，將佛法作為道路。敵人就是自己，朋友就是眾生。我們要視自己為敵人而捨棄，視他人為朋友而珍愛。除此之外，別無他法。視自己為敵人的理由是：『一切責難皆歸於我。』這意味著將自己視為敵人。無論發生什麼不愉快的事情，都不要責怪他人，而要認為是自己的過錯。將一切責難都歸於自己內心，如經文所說：『世間所有怖畏及諸苦，皆從執我而生，此大魔我復於我何用？』以及『若有我則知有他，由我他分執生愛憎，由此一切過失皆生起。』還有『應知自身具過患，亦應視他如功德海，故應盡舍我執心，修持取他之行。』 世間上所有的過錯和痛苦都源於執著于『我』。從無始以來，我們誤認無我的為『我』，執著于這個無論投生何處都無常的身體，爲了維護它，我們不斷地進行取捨，爲了滿足自己的喜好，我們欺騙他人，造作惡業，以至於在無始的輪迴中遭受無盡的痛苦，尤其是三惡道的痛苦。
【English Translation】 Whatever misfortune occurs, it is all the result of having committed sins in one's previous lives. Those who do not have faith in the Dharma regard these as unfortunate obstacles. For those who have entered the door of Dharma, as Shavo Gangpa said in front of Jejun Rinpoche, if one can view all physical illnesses and mental sufferings with the intention of purifying them, then the Lama and the Three Jewels will bestow blessings and accomplishments. Therefore, all adversities should be transformed into aids for cultivating Bodhicitta (the mind of enlightenment). This includes two aspects: first, cultivating the special intention—Bodhicitta; second, striving to perform special actions—accumulating merit and purifying obscurations. First, it is taught to rely on relative Bodhicitta to transform adverse conditions into the path to enlightenment. How does one transform them into the path? From beginningless time, we have not distinguished between friend and foe, so we have not been able to discern what to accept and reject. Whatever Dharma we have practiced has become a Dharma of self-grasping, which is wrong. Because we have never been close to liberation and Sarvajnata (all-knowingness), now we must distinguish between friend and foe and make the Dharma the path. The enemy is oneself, and the friend is sentient beings. There is nothing else to do but to regard oneself as an enemy and abandon oneself, and to regard others as friends and cherish them. The reason for regarding oneself as an enemy is: 'All blame is placed on me.' This means regarding oneself as an enemy. Whatever unpleasant things happen, do not blame others, but think that it is one's own fault. Put all the blame into one's own heart, as the scriptures say: 'All the fears and sufferings in the world arise from clinging to the self. What use is this great demon of self to me?' And 'If there is a self, then one knows there is another. From the division of self and other, attachment and hatred arise. From these two, all faults arise.' Also, 'Knowing that oneself has faults, and seeing others as an ocean of virtues, one should completely abandon self-grasping and cultivate the practice of taking on others.' All the faults and sufferings in the world arise from clinging to the 'I'. From beginningless time, we have mistaken the non-self as 'I', clinging to this impermanent body, no matter where it is born. In order to maintain it, we constantly engage in accepting and rejecting, and in order to satisfy our own desires, we deceive others and create negative karma, so that we suffer endless pain in the beginningless cycle of rebirth, especially the suffering of the three lower realms.
་ཅད་ འདིས་ལན་དུ་བཅུག བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་འདས་གྱུར་ཡང་། །ངལ་བ་ཆེན་པོ་དེ་ལྟ་བུས། །ཁྱོད་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་འབའ་ཞིག་བསྒྲུབ། །ཅེས་གསུངས་པས་ད་དུང་ཡང་འདི་ལ་དགྲར་མ་བལྟས་རིང་ལ་འདིས་རང་ བདེ་འབའ་ཞིག་བསྒྲུབ་པས་ལས་ངན་བསགས་ནས་འཁོར་བ་མཐའ་མེད་དུ་སྡུག་བསྔལ་སྔར་བས་ཆེས་དྲག་ལ་ཡུན་རིང་བར་ད་སྡོད་འཁྱམས་སུ་འཇུག་པས་དུས་གསུམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་བདག་ལ་གཅེས་ པར་འཛིན་པ་འདིས་བསྐྱེད་ནས་འདུག་གོ །འོ་ན་འདི་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་བདག་གསོད་བྱེད་གཤེད་མར་འདུག་པས་འཁོར་བ་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ཤི་ཚད་གཞན་གྱིས་མ་བསད། རང་གིས་བསད་ནས་ འདུག་པ་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། མ་འགལ་ལ་སོ་བལྟམས་པ་གཅིག་བྱས་ལ་རང་ལ་དགྲར་བཅག་གི་བཟུང་བར་བྱའོ། །འོ་ན་དགྲ་བོ་དེ་གང་ན་འདུག་ན་བདག་གི་སྙིང་གི་ནང་ན་འདུག་གོ ། ཞི་བ་ལྷའི་ཞལ་སྔ་ནས་ཀྱང་། དེ་ལྟར་ཡུན་རིང་རྒྱུན་ཆགས་དགྲར་གྱུར་པ། །གནོད་པའི་ཚོགས་རབ་འཕེལ་བའི་རྒྱུ་གཅིག་པུ། །བདག་གི་སྙིང་ལ་ངེས་པར་གནས་བྱས་ནས། །བདག་ལ་འཁོར་བར་བདེ་བ་ག་ལ་ཡོད། ། 1-83 ཅེས་གསུངས་སོ། །འདི་གནས་པ་མགོ་ལ་གནས་ཀྱང་རྒྱལ་ཁ་མིག་ལ་མི་བྱེད་པ་འདི་རེ་མི་འཐད་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་དེ་ལྟར་ཉེས་དམིགས་ཅན་གྱི་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་དེའི་དམིགས་པའམ་གནས་ནི་ གནས་གར་སྐྱེས་པའི་ལུས་འདི་ཡིན་ཏེ། ཚེ་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ང་མེད་ལ་ངར་བཟུང་། བདག་མེད་པ་ལ་བདག་ཏུ་བཟུང་ཞིང་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བའི་ཉེས་དམིགས་ཅན། མི་རོ་བམ་ནག རྣག་དང་ཁྲག་གི་དུམ་བུ། ཆུ་སེར་གྱི་རྐྱལ་བུ་འདི་ལ་གཅེས་པར་བཟུང་ནས་བལྟ་ཞིང་བསྲུང་བ་ནི། དཔེར་ན་གཅེར་བུར་ཕྱུང་ནས་ཚེར་མ་ཁུར་གཅིག་ཁུར་བ་དང་འདྲ་སྟེ། སློད་ན་བདེ་ བ་ལ་རང་དོན་བྱས་ནས་བདེ་བ་གཅིག་འོང་སྙམ་ནས་བསྡམས་པ་བཞིན་དུ་སྡུག་ཏུ་འགྲོའོ། །ཞི་བ་ལྷའི་ཞལ་ནས་ཀྱང་། འཇིག་རྟེན་སྡུག་བསྔལ་ཇི་སྙེད་པ། །དེ་ཀུན་རང་བདེ་འདོད་ལས་བྱུང་། །འཇིག་ རྟེན་བདེ་བ་ཇི་སྙེད་པ། །དེ་ཀུན་གཞན་བདེ་འདོད་ལས་བྱུང་། །མང་དུ་བཤད་ལྟ་སྨོས་ཅི་དགོས། །བྱིས་པ་རང་གི་དོན་བྱེད་དང་། །ཐུབ་པ་གཞན་གྱི་དོན་མཛད་པ། །འདི་གཉིས་ཀྱི་ནི་ཁྱད་པར་ ལྟོས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་བདག་ལ་གནོད་པ་འབའ་ཞིག་བྱེད་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ནས་ཀྱང་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་འདི་ཡིན་ཏེ། ཡ་གི་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ནས། 1-84 མ་གི་སྲོ་ཤིག་ཡན་ཆད་ལ་སྡིག་པ་བསོག་པར་བྱེད་པའི་སྡིག་ཅན་ཕྲག་དོག་ཅན་དེ་འདིར་འདུག་པ་ཡིན། བདག་འཁོར་བ་ལས་ཐར་དུ་མི་སྟེར་བར་འཆིང་བར་བྱེད་ཅིང་། མི་དང་མི་མ་ ཡིན་གྱི་གནོད་བྱེད་ཐམས་ཅད་སྤྱན་འདྲེན་མཁན། ཕུང་བྱེད་འུག་མགོ་ཅན་དེ་ནི་ང་དང་བདག་ཏུ་འཛིན་པར་བྱ་བ་རང་དོན་འབའ་ཞིག་བསྒྲུབ་པའི་བློ་ཅན་
【現代漢語翻譯】 因此，要讓它屈服。即使無數劫已過去，你仍然以如此巨大的努力，僅僅成就痛苦。』 因此，在尚未視其為敵之前，它只會成就自己的安樂，從而積累惡業，導致在無盡的輪迴中遭受比以往更加劇烈和長久的痛苦，並徘徊流浪，因此，執著于將三世的一切痛苦都視為珍貴，就是由它所產生的。那麼，這個從無始以來就作為殺害我的劊子手而存在的東西，難道不是從無始輪迴以來，我所遭受的死亡都是自己造成的嗎？應該這樣想。不要違背，而要做一個轉變，將它視為自己的敵人來對待。那麼，這個敵人住在哪裡呢？它就住在我的心裡啊。 寂天菩薩也曾說過：『如此長久持續地作為敵人，作為增長一切損害的唯一原因，它必定安住在我的心中，我怎麼可能在輪迴中獲得安樂呢？』 這樣說。即使它住在頭頂上，也不要讓勝利進入眼中，應該這樣想，並且要認識到，這個具有過患的『我執』，它的目標或住所，就是這個出生之處的身體。從無始以來，就對無我的事物執著為我，對無我的事物執著為我，並且是所有痛苦產生的過患之源。對於這具屍體、黑色的軀殼、膿血的碎片、膿水的囊袋，卻珍愛地看待和守護著。這就像赤身裸體地揹負著一捆荊棘一樣，想要放鬆一下以獲得安樂，爲了自己的利益而捆綁它，結果卻更加痛苦。 寂天菩薩也曾說過：『世間所有的一切痛苦，都源於想要自己安樂；世間所有的一切安樂，都源於想要他人安樂。』 多說又有何用呢？看看孩子只為自己著想，而佛陀卻為他人著想，這兩者之間的差別吧！』 因此，在所有從無始以來就只給我帶來損害的煩惱中，最根本的就是『我執』。那位善知識曾說過： 『從虱子到一切眾生，那個積累罪惡的嫉妒者就住在這裡。它束縛著我，不讓我從輪迴中解脫，它召喚著人和非人的所有加害者，那個帶來毀滅的貓頭鷹，就是執著於我和我所，只為自己謀求利益的傢伙。』
【English Translation】 Therefore, make it submit. Even if countless eons have passed, you still, with such great effort, only accomplish suffering.』 Therefore, before regarding it as an enemy, it only accomplishes its own comfort, thereby accumulating bad karma, causing suffering in endless samsara to be more intense and prolonged than before, and wandering aimlessly. Therefore, cherishing all the sufferings of the three times as precious is generated by it. So, isn't this thing that has been acting as my executioner since beginningless time, haven't all the deaths I've suffered since beginningless samsara been caused by myself? One should think like this. Do not contradict, but make a transformation and treat it as your enemy. So, where does this enemy reside? It resides in my heart. Shantideva also said: 'Having been an enemy for so long, constantly, the sole cause of increasing all harm, it surely dwells in my heart, how could I have happiness in samsara?' So he said. Even if it dwells on the head, do not let victory enter the eyes. One should think like this, and recognize that the object or dwelling of this self-grasping, which has faults, is this body where it is born. From beginningless time, grasping at the selfless as self, grasping at the non-self as self, and being the source of all suffering. Cherishing and guarding this corpse, black husk, fragments of pus and blood, bag of serous fluid, is like carrying a load of thorns naked. If you loosen it, you will be comfortable, but if you bind it for your own benefit, thinking that you will get some comfort, it will only lead to more suffering. Shantideva also said: 'All the sufferings in the world come from wanting happiness for oneself; all the happiness in the world comes from wanting happiness for others.' What need is there to say more? Look at the difference between a child who only thinks of himself and the Buddha who works for others!' Therefore, among all the afflictions that have only brought harm to me since beginningless time, the most fundamental is self-grasping. That virtuous friend said: 'From lice to all beings, that envious one who accumulates sins dwells here. It binds me, not letting me be liberated from samsara, it summons all the harm-doers of humans and non-humans, that owl-headed one who brings destruction, is the one who clings to me and mine, only seeking benefit for himself.'
འདིར་འདུག་པ་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་དགྲ་ ལ་དགྲར་ངོ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞི་བ་ལྷའི་ཞལ་ནས། འདི་ཡིས་བརྒྱ་ཕྲག་ཐམས་ཅད་དུ། །འཁོར་བར་བདག་ལ་གནོད་པ་བྱས། །ད་ནི་འཁོན་རྣམས་དྲན་བྱས་ཏེ། །ཁྱོད་ཀྱི་རང་དོན་བསམ་པ་གཞོམ། །ཞེས་ གསུངས་སོ། །ད་དུང་ཡང་ཁྱོད་ཀྱི་སུན་མི་ཐོན་སྙམ་ན། སྔར་དང་མི་འདྲ། ད་རེས་བླ་མ་བསྟེན། མདོ་སྡེ་བལྟས་པས་དགྲར་ཤེས་སོ་ལོ། ཁྱོད་ཀྱི་ཁོ་བོ་གར་བརླག་པའི། །སྔོན་གྱི་དུས་དེ་ གཞན་ཡིན་གྱི། །ང་མཐོང་ཁྱོད་ད་གང་དུ་འགྲོ། །ཁྱོད་ཀྱི་དྲེགས་པ་ཀུན་གཞོམ་བྱ། །ཞེས་སོ། ། དེ་ལྟར་བསམས་ལ་དགྲར་བཟུང་ཞིང་རང་དོན་གྱི་བསམ་པ་བྱུང་རེས་ཀྱིས་ཁྱོད་ཆ་ཡོད་ཀྱིས་བྱས་ལ། ཕག་སྣ་རེར་གཏུན་པོ་རེ་རྒྱབ་ལ་བཏང་གསུངས། དེས་ན་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་མཐའ་དག་ལ་བརྗོད་བྱ་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ལིངས་ཀྱིས་བཏང་བ་དང་། སེམས་ཅན་རྩིར་གྱིས་བཟུང་ལ་བདག་འཛིན་ལ་ཅི་གནོད་དང་། 1-85 སེམས་ཅན་ལ་ཅི་ཕན་གཉིས་ལས་མེད་པ་ཡིན་གསུངས། གཞན་ཡང་བཀའ་བསྟན་བཅོས་མཐའ་དག་ཉོན་མོངས་པ་འདུལ་བའི་ཆེད་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་པས། དེས་འདུལ་རྒྱུ་ཉོན་མོངས་པ་ཡིན། ཉོན་མོངས་པ་ལ་ སྤྱིར་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་ཡོད། དེ་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ན་ཉིས་བརྒྱ་བཅུ་གཉིས། དེ་བསྡུས་ན་དྲུག་རྩ་བ་དང་ཉི་ཤུ་ཉེ་བའོ། །དེ་བསྡུ་ན་དུག་ལྔ་དང་དུག་གསུམ་མོ། །དེ་ཡང་བསྡུས་ན་བདག་ ཏུ་འཛིན་པ་གཅིག་པུར་འདུག་པས། དེ་ཆེར་བཏུལ་བ་ལ་སྐྱིད་ཆེར་ཡོད། འབྲིང་ལ་འབྲིང་། ཆུང་ངུ་ལ་ཆུང་ངུ་། ཡེ་མ་བཏུལ་བ་ལ་སྐྱིད་ཡེ་མི་ཡོང་བ་ཡིན། དེ་ལ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྩ་ བ་བདག་འཛིན་ཡིན། སྐྱོན་དང་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་འདི་ལ་བརྟེན་པ་ཡིན་པས། ད་ནི་རང་གི་ལུས་སེམས་ལ་ཞེན་པ་བཏང་ལ་དགྲར་བཟུང་དགོས། དེ་ཡང་གཙོ་བོར་ལུས་ལ་ཞེན་པ་བཏང་དགོས་ ཏེ། ཞི་བ་ལྷའི་ཞལ་ནས། བདག་ལུས་གང་ལ་ཆགས་པ་ཡི། །འཇིགས་གནས་ཆུང་ལ་འཇིགས་སྐྱེ་བ། །འཇིགས་པ་སྐྱེ་བའི་ལུས་འདི་ལ། །སུ་ཞིག་དགྲ་བཞིན་སྡང་མི་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཐོག་མ་མེད་ པ་ནས་ལུས་འདིའི་དོན་དུ་ཇི་ལྟ་བུའི་འབད་པ་ནི་བྱས་ཀྱང་ལུས་རང་གི་ངོ་བོ་བེམ་པོར་འདུག་པ་ལ་ཕན་གནོད་བྱས་པ་ལ་དགའ་སྡུག་མི་འདུག སེམས་ནི་དངོས་མེད་སྟོང་པར་འདུག་ལ། 1-86 ད་ལྟ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྣང་བ་འདི་རྒྱུ་རྐྱེན་ལས་བྱུང་བས་ན་ངོ་བོ་མེད་ཅིང་རྒྱུ་འབྲས་སྐད་ཅིག་གིས་འགགས་ནས་སྐྱེས་ནས་གྲུབ་པ་མི་འདུག དེས་ན་དེ་གོང་དུ་དོན་མེད་པའི་འགལ་ བ་བྱས་ནས་འདུག་སྙམ་དུ་བསམ་པས་ད་རང་ལ་དགྲར་བཟུང་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ལྷ་མ་སྲིན་སྡེ་བརྒྱད་དང་། བགེགས་རིགས་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་ར་མདའ་བཟློག་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་གི་ གྲོགས་མཛོད་ལ་བདག་འཛིན་འདི་བརླག་པར་མཛད་དུ་གསོལ། བདག་གི་ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་འདི་དངོས་
【現代漢語翻譯】 在此處想著要像對待敵人一樣認識敵人。寂天菩薩說：'這個（我執）在無數世中，一直在輪迴中傷害我。現在回憶起所有的仇恨，摧毀你那為自己著想的念頭。' 如果還覺得不夠解恨，那可和以前不一樣了。這次依止了上師，學習了經藏，才認識到你這個敵人啊！你以前能把我怎麼樣的日子已經過去了。現在你看到我，還能往哪裡逃？我要摧毀你所有的傲慢！' 這樣想著，把（我執）當成敵人，一旦產生為自己著想的念頭，就好像你很有把握一樣，一拳一拳地打過去。因此，大乘佛法的要義在於徹底放下對自我的執著，全心全意地關愛眾生，只考慮什麼對眾生有益，什麼對'我執'有害。 此外，所有的佛經和論著都是爲了調伏煩惱而說的。因此，要調伏的是煩惱。煩惱總共有八萬四千種。如果把它們歸納起來，有二百一十二種。再歸納，有六根本煩惱和二十隨煩惱。再歸納，就是五毒（藏文：དུག་ལྔ，梵文天城體：पंच विष，梵文羅馬擬音：pañca viṣa，漢語字面意思：五種毒素）和三毒（藏文：དུག་གསུམ，梵文天城體：त्रि विष，梵文羅馬擬音：tri viṣa，漢語字面意思：三種毒素）。如果再歸納，就只剩下對自我的執著。所以，越是能調伏它，就越快樂。調伏得多，就多快樂；調伏得少，就少快樂；完全不調伏，就不會有快樂。痛苦的根源就是我執。所有的過錯和罪惡都依賴於它。所以，現在要放下對自身和內心的執著，把它們當成敵人。其中，最主要的是放下對身體的執著。 寂天菩薩說：'對於我所執著的身體，在小小的恐懼之處也會產生恐懼。對於這個產生恐懼的身體，誰會不把它當成敵人一樣憎恨呢？' 從無始以來，爲了這個身體付出了多少努力啊，可是身體的本質卻是無情之物，對於利弊沒有喜怒。而心，本來是空性的，現在顯現的世俗現象也是由因緣而生，沒有自性，因果剎那生滅，不會停留。所以，想著以前白白地和它作對，現在就要把它當成敵人，唸誦咒語，遣除世間的八部鬼神和八萬種魔障，祈請他們幫助我，摧毀我執，愿我的五蘊（藏文：ཕུང་པོ་ལྔ，梵文天城體：पंच स्कंध，梵文羅馬擬音：pañca skandha，漢語字面意思：五種聚合）都不是真實存在的。
【English Translation】 Here, thinking that you are staying here, you should recognize the enemy as the enemy. As Shantideva said: 'This (self-grasping) has harmed me in samsara for hundreds of kalpas. Now, remembering all the grudges, destroy your thought of thinking for yourself.' If you still don't think it's enough to relieve your hatred, it's not the same as before. This time, I relied on the lama and studied the sutras, so I know you are the enemy! The days when you could destroy me are gone. Now that you see me, where can you go? I will destroy all your arrogance!' Thinking like this, take (self-grasping) as the enemy, and once the thought of thinking for yourself arises, hit it as if you are sure of it. Therefore, the essence of Mahayana Buddhism is to completely let go of attachment to the self, wholeheartedly care for sentient beings, and only consider what is beneficial to sentient beings and what is harmful to 'self-grasping'. In addition, all the Buddha's teachings and treatises are spoken for the purpose of subduing afflictions. Therefore, what needs to be subdued is affliction. There are a total of eighty-four thousand kinds of afflictions. If they are summarized, there are two hundred and twelve kinds. Further summarized, there are six root afflictions and twenty secondary afflictions. Further summarized, there are the five poisons (藏文：དུག་ལྔ，梵文天城體：पंच विष，梵文羅馬擬音：pañca viṣa，漢語字面意思：five poisons) and the three poisons (藏文：དུག་གསུམ，梵文天城體：त्रि विष，梵文羅馬擬音：tri viṣa，漢語字面意思：three poisons). If summarized again, only attachment to the self remains. Therefore, the more you can subdue it, the happier you will be. The more you subdue, the more happiness; the less you subdue, the less happiness; if you don't subdue at all, there will be no happiness. The root of suffering is self-grasping. All faults and sins depend on it. Therefore, now you must let go of attachment to your body and mind and treat them as enemies. Among them, the most important thing is to let go of attachment to the body. Shantideva said: 'For the body to which I am attached, fear arises even in small places of fear. For this body that gives rise to fear, who would not hate it like an enemy?' From beginningless time, how much effort has been made for this body, but the essence of the body is an inanimate object, and there is no joy or anger in benefit or harm. And the mind, which is originally empty, and the mundane phenomena that appear now are also born from causes and conditions, without self-nature, and the cause and effect arise and cease in an instant, and do not stay. Therefore, thinking that I used to oppose it in vain, now I must treat it as an enemy, recite mantras, dispel the eight classes of gods and demons of the world and the eighty thousand kinds of obstacles, and pray for them to help me destroy self-grasping, and may my five aggregates (藏文：ཕུང་པོ་ལྔ，梵文天城體：पंच स्कंध，梵文羅馬擬音：pañca skandha，漢語字面意思：five aggregates) not be real.
མེད་སྟོང་པར་མཛད་དུ་གསོལ་ཞེས་སྦྱང་ངོ་། །དེ་ལྟར་མཛད་པའི་སྒོ་ནས་ད་རེས་ཀྱི་ཚེ་ཐུང་འདི་ ལ་བདག་འཛིན་གྱི་འགོང་པོ་འདི་ཅི་ཐུལ་ཞིག་མཛད་འཚལ་གསུངས། ཤ་པོ་བའི་ཞལ་ནས་ཇི་སྲིད་རང་ལ་དགྲར་མ་མཐོང་རིང་ལ་བླ་མ་ལ་སོགས་སུས་ཀྱང་སྐྱོབ་པར་མི་ནུས། དགྲར་མཐོང་ན་ ཕན་འདོགས་སུ་འོང་གསུངས། དེ་ལྟར་རང་ལ་དགྲར་བལྟས་ན་མི་མ་ཡིན་དང་འབྱུང་པོའི་གནོད་པ་བྱུང་ཡང་དགྲ་ལ་གནོད་པ་བྱས་པ་ཡིན། བདག་འཛིན་དང་འཐབ་པའི་གྲོགས་སུ་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། བདག་གི་ཕྱོགས་ན་དམག་དཔུང་ཆེ་བ་གཅིག་ཡིན་པས། གནོད་བྱེད་ལ་ཞེ་སྡང་སྐྱེས་པར་མི་འཐད་པས་དགའ་བར་བལྟའོ། །དེ་ཙམ་ན་རྐྱེན་ངན་གྱི་འཕྲང་ལས་གྲོལ་བའི་ཆོས་བཤའ་མ་གཅིག་གདོད་འོང་བ་ཡིན་གསུངས། ། 1-87 དེ་ཙམ་ན་ཟིན་པར་སླེབ་པའོ། །ཚུལ་དེ་ལྟར་ད་རེས་རང་གཞན་གཉིས་ལ་དགྲ་ཟིན་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ལ་སྦྱང་ངོ་། །རེས་རང་ལ་དགྲ་ཟིན་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ལ་སྦྱངས་ཏེ། རང་དོན་བསྒྲུབ་པའི་བསམ་ སྦྱོར་ལ་སྐྱ་མིང་དག་གིས་བཏགས། གཞན་དོན་བསྒྲུབ་པའི་བསམ་སྦྱོར་ལ་ཆོས་མིང་གིས་གདགས་ལ། དགེ་བཤེས་འབན་གྱིས་རྗེས་སུ་འབྲང་ལ་ལག་པ་གཡས་གཡོན་གཉིས་ལ་སྤང་བླང་བྱའོ། །དགེ་བཤེས་འབན་གྱི་ ཞལ་སྔ་ནས། ང་ནི་སེམས་ཀྱི་མཁར་སྒོ་གཅིག་ཏུ་གཉེན་པོའི་མདུང་ཐུང་གཅིག་མནན་ལ་སྡོད་པ་མིན་པ་གཞན་བྱ་རྒྱུ་མི་རྙེད། ཁོ་བསྒྲིམ་ན་ང་ཡང་བསྒྲིམ། ཁོ་སློད་ན་ང་ཡང་སློད་གསུངས། ཁྱོད་ཆ་ཡོད་ཀྱི་བྱས་ལ་ཕག་སྣ་རེ་ལ་གཏུན་པོ་རེ་རྒྱབ་ལ་བཏང་གསུངས། མདོ་བསྟན་བཅོས་མཐའ་དག་གིས་བདག་འཛིན་སྤང་བ་ལས་བྱ་རྒྱུ་གཞན་མེད་པ་བསྟན་པའོ། །དེས་ནི་རང་ལ་དགྲར་ བལྟས་ལ་བདག་འཛིན་སྤང་བ་བསྟན་ཏེ། ཤ་པོ་བའི་གསུང་གིས་འགོང་པོ་མགོ་རྫོངས་ཀྱི་ཆོས་ཞེས་ཐ་སྙད་འདོགས་པའོ། །གཉིས་པ་སེམས་ཅན་ལ་ཟིན་དུ་བཟུང་ལ་གཅེས་པར་བལྟ་བ་ནི། ཀུན་ལ་ བཀའ་དྲིན་ཆེ་བར་བསྒོམ། །ཞེས་པས་བསྟན་ཏེ། འདི་ལ་ཤ་པོ་བའི་གསུང་གི །ཤ་ཁྱེར་ཁྲག་ཁྱེར་གྱི་ཆོས། ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྟས་ངན་གཡང་དུ་ལེན་པའི་ཆོས་ཞེས་ཟེར་རོ། །གནོད་བྱེད་དེ་ཉིད་ལ་ཆེད་དུ་དམིགས་པའི་བྱམས་པ་དང་། 1-88 སྙིང་རྗེ་བསྒོམས་ནས་གཏོང་ལེན་གཉིས་སྦྱོང་བའོ། །ཐོག་མར་བྱམས་པ་བསྒོམ་པ་ནི། བདག་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པའི་མི་དང་མི་མ་ཡིན་པ་འདིས་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་བདག་གི་ཕ་མ་ཉེ་དུ་ འབྲེལ་བ་རྒྱ་ཤུག་གི་ཚིག་གུ་ལས་མང་བ་ཙམ་བྱས་པས། བྱམས་པའི་མིག་གིས་བལྟ་བལྟ་བ། བརྩེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་འཛིན་འཛིན་པ། གནོད་པ་དང་མི་ཕན་པ་ལས་སྐྱོབ་སྐྱོབ་པ། ཕན་པ་དང་ བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཕན་འདོགས་པའི་དྲིན་ཅན་འབའ་ཞིག་ཏུ་འདུག་ཨང་སྙམ་དུ་ཤེས་པ་ཉེ་དུངས་པ་བསྐྱེད་ལ། སྙིང་གི་ནང་དུ་བཅུག་ཀྱང་ཚ་བ་མི་འོང་བའམ། སྙིང་གི་དུམ་བུ་བཞིན་ དུ་བལྟའོ།
【現代漢語翻譯】 請祈禱將我變成空無一物。通過這樣做，請盡你所能地消除我對這個短暫生命的執著之魔。夏波瓦（Shapowa）說，『只要你不把自己視為敵人，無論是上師還是其他人都無法拯救你。』一旦你把自己視為敵人，他們就會來幫助你。因此，如果你把自己視為敵人，即使非人和精靈造成傷害，那也是對敵人造成傷害。這是與執著作鬥爭的盟友。 『因為我方有一支強大的軍隊，所以不應該對造成傷害者產生憎恨，而應該感到高興。』他說，『那時，就會出現一種擺脫不幸困境的殊勝方法。』 那時，你就能達到目標。因此，現在就把自己和他人分為敵人和盟友來練習。有時，把自己分為敵人和盟友來練習，把追求自身利益的想法和行為稱為世俗之名，把追求他人利益的想法和行為稱為佛法之名。跟隨格西本（Geshe Ben），用左右手來取捨。格西本說，『我只是像一個守衛一樣，拿著一把矛站在我心的城門前，我找不到其他事情可做。如果它收緊，我也收緊；如果它放鬆，我也放鬆。』 他說，『你應該像對待豬一樣，每隻豬鼻子都打一錘子。』所有的經文和論著都表明，除了放棄執著之外，沒有其他事情可做。因此，他表明應該把自己視為敵人，放棄執著。夏波瓦的教言被稱為驅除惡魔的佛法。 第二，把眾生視為盟友並珍視他們，這表明我們應該視一切眾生為恩人。夏波瓦說，『這是血肉之法，』也被稱為『把厄運變成好運的佛法。』應該專門針對造成傷害者修慈愛和 悲心，並練習施受法。首先，修慈愛心：這個傷害我的眾生或非人，從無始以來就曾多次做過我的父母、親戚和朋友，比竹林里的樹葉還多。用慈愛的目光看著他們，用愛心擁抱他們，從傷害和不利中拯救他們，用一切利益和快樂來幫助他們，視他們為唯一的恩人。生起親近之情，即使把他們放在心裡也不會感到灼熱，像對待心肝寶貝一樣對待他們。
【English Translation】 Please pray to make me empty. By doing so, please do whatever you can to eliminate this demon of attachment to this short life. Shapowa said, 'As long as you do not see yourself as the enemy, neither the lama nor anyone else can save you.' Once you see yourself as the enemy, they will come to help you. Therefore, if you see yourself as the enemy, even if non-humans and spirits cause harm, it is harming the enemy. This is an ally in the fight against attachment. 'Because there is a large army on my side, it is not appropriate to be angry with those who cause harm, but rather to be happy.' He said, 'At that time, a special method of escaping from the straits of misfortune will arise.' At that time, you will reach the goal. Therefore, now divide yourself and others into enemies and allies to practice. Sometimes, divide yourself into enemies and allies to practice, calling the thoughts and actions of pursuing one's own benefit secular names, and calling the thoughts and actions of pursuing the benefit of others Dharma names. Follow Geshe Ben, and use the left and right hands to accept and reject. Geshe Ben said, 'I am just like a guard, holding a spear and standing at the gate of my heart, I cannot find anything else to do. If it tightens, I also tighten; if it loosens, I also loosen.' He said, 'You should treat them like pigs, hitting each pig's nose with a hammer.' All the sutras and treatises show that there is nothing else to do except to abandon attachment. Therefore, he showed that you should see yourself as the enemy and abandon attachment. Shapowa's teachings are called the Dharma of expelling demons. Second, to regard sentient beings as allies and cherish them, this shows that we should regard all sentient beings as benefactors. Shapowa said, 'This is the Dharma of flesh and blood,' also known as 'the Dharma of turning bad luck into good luck.' One should specifically cultivate loving-kindness and compassion towards those who cause harm, and practice the exchange of giving and taking. First, cultivate loving-kindness: this sentient being or non-human who harms me has been my parents, relatives, and friends many times since beginningless time, more than the leaves in a bamboo forest. Look at them with loving eyes, embrace them with loving hearts, save them from harm and disadvantage, and help them with all benefits and happiness, regarding them as the only benefactors. Generate closeness, so that even if you put them in your heart, it will not feel hot, and treat them like the apple of your eye.
།ཇོ་བོའི་ཞལ་ནས། རང་གི་ལྷ་དང་བླ་མ་ཞེས་གསུངས། ཡང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་ནི། ད་ལྟ་བདག་ལ་གནོད་པ་འདི་ཡིན་ནི་མ་ཡིན། གནོད་པ་འདི་འཁྲུལ་ནས་བྱེད་པ་ཡིན། ཐོག་ མ་མེད་པའི་དུས་ན་སྡིག་སྡུག་གཏམ་ངན་ཐམས་ཅད་ལ་མ་འཛེམ་པར་བདག་གི་དོན་བྱས་པས་ཉོན་མོངས་པ་དང་ལས་ངན་བསགས་པས་འཁོར་བ་མཐའ་མེད་དུ་འཁྱམས་ཤིང་སྡུག་བསྔལ་ཉམས་སུ་བླངས། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལེ་ལན་ཡང་བདག་ལ་ཐུག་ནས་འདུག ད་ལྟར་ཡང་བདག་གཞན་དོན་དུ་བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པ་ལ་བདག་གི་ལས་ངན་གྱིས་མ་རྒན་དབང་མེད་དུ་བསྐུལ་ནས་བར་ཆད་བྱས་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདེ་བ་ལ་བར་ཆད་བྱས་པ་ཡིན་པས་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་ལ་དམྱལ་བར་འགྲོ་བའི་ལེ་ལན་ཡང་བདག་ལ་ཐུག་པས་འདི་སྙིང་རེ་རྗེ་སྙམ་དུ་ཤ་རྗེན་ལ་མེ་སྐར་ཕོག་པ་ལྟ་བུའི་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་མོ། ། 1-89 ཚུལ་དེ་ལྟར་གནོད་བྱེད་དེ་ཉིད་ལ་ཆེད་དུ་གཏད་པའི་བྱམས་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ། དེ་ལྟར་བསྒོམས་པས་མི་མ་ཡིན་ལ་ལས་ཀྱི་བྱས་པའི་མངོན་ཤེས་ཕྲ་མོ་ཡོད་པས། འོ་ཅག་གིས་མར་ཤེས་པ་ ཙམ་གྱིས་ཁོང་གིས་བུར་ཤེས་ནས་འོང་། དེ་ལྟར་མ་སྨད་ཀྱི་བསམ་པ་བྱུང་བ་ན་གནོད་པ་བྱེད་པ་ག་ལ་འོང་སྟེ་བདག་གིས་ཀུན་ལ་མ་བཞིན་བྱས་ན་ཀུན་གྱིས་བདག་ལ་བུ་བཞིན་ བྱེད་པ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ཙམ་ན་སྡུག་བསྔལ་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར་ཏེ། སྡུད་པ་ལས། མི་ཡི་འཇིག་རྟེན་འབྱུང་པོའི་གདོན་དང་ནད་མང་བ། །ཕན་དང་སྙིང་བརྩེར་ལྡན་པས་བདེན་པའི་བྱིན་གྱིས་ ཞི། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་གནོད་བྱེད་ལ་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམས་པས། འོ་ན་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་འདིས་ང་ལ་ཕན་པ་འབའ་ཞིག་བསྒྲུབ་ནས་འདུག་པ་ལ་ངས་གནོད་པ་འབའ་ཞིག་ བསྐྱལ་ནས་འདུག་ཨང་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། ད་ནི་ངས་ཀྱང་ལན་དུ་ཕན་གདགས་གནོད་པ་ལས་སྐྱབས་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་དེ་ཉིད་ལ་གཏོང་ལེན་གཉིས་སྤེལ་ཞིང་སྦྱང་བར་བྱའོ། །འཇིག་རྟེན་ན་ཡོད་པའི་ མཛེ་དང་ནད་ཐམས་ཅད་རང་གི་སྟེང་དུ་བླང་བར་བྱའོ། །རང་གི་ཡང་ཚེ་མཇུག་དང་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་ལ་སྨིན་རྒྱུའི་ལས་ངན་ཐམས་ཅད་ད་ལྟའི་ན་ཚ་འདི་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་བླངས་ལ་དགའ་བ་བསྒོམ་མོ། ། 1-90 ཡང་འདི་ལྟར་སྦྱང་ངོ་། །མི་མ་ཡིན་པ་འདུག་པ་མདུན་དུ་སྤྱན་དྲངས་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་མ་བྱས་པ་གྲངས་ཀྱི་ནི་མི་ཆོད། ངས་ཁྱོད་ཀྱི་ཤ་ཟོས་པ་དང་། ཁྲག་འཐུངས་པ་དང་། རུས་པ་ མུར་བ་དང་། ལྤགས་པ་གྱོན་པ་དང་། ནུ་ཞོ་འཐུངས་པ་རྣམས་སྟོང་གསུམ་སྣོད་དུ་ཆུང་། བསད་པ་དང་བརྒྱབ་པ་དང་། འཕྲོག་པ་ཡང་གྲངས་ཀྱིས་མི་ཆོད་པ་བྱས་པས་དེའི་ལན་ཆགས་ད་རེས་སྙེག་ ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་པས། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དྲིན་དང་ལན་ཆགས་ད་རེས་ཁྱེར་བར་བྱ། ད་ཁྱེད་དབང་ང་ལ་འོས་བཀའ་དྲིན་ཆེ་སྙམ་དུ་བསམ་ལ། ཤ་ལ་དགྱེས་ན་ཤ་ཟོ། ཁྲག་ལ་དགྱེས་ ན་ཁྲག་ཐུངས། རུས
【現代漢語翻譯】 ཇོ་བོ་（Atiśa，阿底峽）說道：'稱呼自己的神和上師。' 進一步說，修慈悲心是：'現在這個對我的傷害不是真實的。這個傷害是由於迷惑而產生的。在無始劫以來，爲了自己的利益，不顧一切地造作罪惡、痛苦和惡語，積累了煩惱和惡業，因此在輪迴中無止境地漂泊，承受痛苦。 所有這些的責任都在於我自己。現在，爲了利益他人而成就菩提，我的惡業不由自主地驅使著我，製造障礙，從而阻礙了一切眾生的安樂，因此來世墮入地獄的責任也在於我自己。因此，要生起如同赤裸的肉體被火星擊中般的強烈慈悲心。' 1-89 像這樣，要對施害者生起特別的慈愛和慈悲心。這樣修習后，非人（spirits）會有由業力產生的微細神通。我們僅僅知道一點點，他們卻能完全瞭解。如果生起如同父母般的想法，怎麼會受到傷害呢？如果我像母親一樣對待一切眾生，那麼一切眾生也會像孩子一樣對待我，這是自然規律，這樣就能從痛苦中解脫。如《集經》所說：'人間的妖魔鬼怪和疾病，以利益和慈悲之心，通過真諦的加持而平息。' 因此，要對施害者修慈愛和慈悲心。那麼，就要想：'從無始劫以來，他一直都在幫助我，而我卻一直在傷害他啊！' 現在我也要回報他的恩情，從傷害中救護他。' 這樣想著，要與他交換給予和接受，並加以修習。要把世間所有的麻風病和疾病都取到自己身上。要把自己壽命的終結和來世成熟的惡業都取到現在的疾病上，並生起歡喜心。 1-90 還要這樣修習：把非人請到面前，對他說：'你對我的恩情數不勝數。我吃你的肉，喝你的血，啃你的骨頭，穿你的皮，喝你的奶，即使三千大千世界也裝不下。我殺你、打你、搶你，做了無數這樣的事情，所以現在才遭受這樣的報應。 現在我要承擔所有這些的恩情和報應。現在你對我擁有權力，我非常感謝你。' 這樣想著，如果他喜歡肉，就給他肉吃；如果他喜歡血，就給他血喝；如果他喜歡骨頭，就給他骨頭啃……'
【English Translation】 Jowo (Atiśa) said: 'Call upon your own deity and guru.' Furthermore, to cultivate compassion is: 'This harm to me now is not real. This harm is done out of delusion. In beginningless time, for my own sake, I recklessly created evil, suffering, and harsh words, accumulated afflictions and negative karma, and thus wandered endlessly in samsara, experiencing suffering. The responsibility for all of this lies with me. Now, in order to achieve enlightenment for the benefit of others, my negative karma involuntarily drives me, creating obstacles, thereby hindering the happiness of all sentient beings, so the responsibility for falling into hell in the next life also lies with me. Therefore, cultivate intense compassion, like a spark of fire hitting bare flesh.' 1-89 In this way, cultivate special love and compassion towards the one who harms you. By practicing in this way, non-humans (spirits) will have subtle clairvoyance arising from karma. We only know a little, but they will fully understand. If a thought like that of parents arises, how can harm come? If I treat all beings like a mother, then all beings will treat me like a child, it is the law of nature, and in this way, one will be liberated from suffering. As stated in the Compendium Sutra: 'The demons and diseases of the human world are pacified by the blessing of truth, through benefit and compassion.' Therefore, cultivate love and compassion towards the one who harms you. Then, think: 'From beginningless time, he has only been helping me, and I have only been harming him!' 'Now I too will repay his kindness, and protect him from harm.' Thinking in this way, exchange giving and taking with him, and practice it. Take all the leprosy and diseases in the world upon yourself. Take the end of your own life and the negative karma that will ripen in the next life upon this present illness, and cultivate joy. 1-90 Also, practice in this way: Invite the non-human who is present before you, and say to him: 'Your kindness to me is countless. I have eaten your flesh, drunk your blood, gnawed your bones, worn your skin, and drunk your milk, even the three thousand great thousand worlds would not be enough to contain it. I have killed you, beaten you, and robbed you countless times, so now I am experiencing the consequences. Now I will bear all of this kindness and retribution. Now you have power over me, I am very grateful to you.' Thinking in this way, if he likes meat, give him meat to eat; if he likes blood, give him blood to drink; if he likes bones, give him bones to gnaw...'
་པ་ལ་དགྱེས་ན་རུས་པ་མུར། ལྤགས་པ་ལ་དགྱེས་ན་ལྤགས་པ་བཤུས་ལ་གྱོན། རིངས་ན་རྗེན་པར་ཟོ། མི་རིངས་ན་ཚོས་ལ་ཟོ་བྱས་ལ་ལུས་འདི་ལྟོས་པ་མེད་པར་ དེ་ལ་སྦྱིན་པ་བཏང་། འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ། །ཕྱོགས་བཞིར་གཏོར་མ་བཏང་ལ་སྦྱིན། །འབའ་ཟ་འབུ་ཁྱེར་བྱེད་པ་ནི། །བདག་ནི་ནམ་ཞིག་འགྱུར་ཞིག་གུ །སྙམ་དུ་སྦྱངས་ཞེས། པོ་ཏོ་བས་ གསུངས་སྐད། དེ་ནས་མི་མ་ཡིན་པ་དེ་ཀོག་གིས་ལངས་ནས་བྱུང་ནས་བདག་གི་སྤྱི་བོ་ནས་རྐང་མཐིལ་ཡན་ཆད་ཁ་དམར་འདག་འདག་ཟོས་པས་གནས་སྐབས་སུ་ལུས་འགྲངས་ཏེ། གནོད་པའི་སེམས་ཞི་ཞིང་ཕན་སེམས་དང་ལྡན། 1-91 ཞར་ལ་སྡིག་པ་དག་པར་བསམ། ཡང་སྐད་ཅིག་གིས་ནང་དུ་ལུས་གྲུབ་ཅིང་ཡང་ཟོས་པར་བསམ། དེ་ལྟར་ཡང་དང་ཡང་དུ་བསམ། ལུས་བརྒྱ་སྟོང་དུ་གཏུབས་ལ་ཡུལ་ཐམས་ཅད་དུ་སྟེར་བར་བསམ། ཁྱད་པར་དུ་ལུས་སེམས་འདི་གཉན་ས་ཐམས་ཅད་དུ་བཤའ་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་ལུས་འདི་ཁོར་དབང་བ་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། དགེ་སྦྱོང་ཐམས་ཅད་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱ། མཇུག་དགེ་བ་ཡང་ དེ་ལ་བསྔོ། ཁྱད་པར་དུ་མི་མ་ཡིན་ཡོད་སར་ལུས་འདི་སེམས་ཀྱིས་བོར་ལ་དེར་དམར་ཉོག་རྩེར་གཏུབ་ལ་ད་ཟོ་ཞིག་ཅེས་བསམ་མོ། །དེ་ནས་ལུས་གཅེས་འཛིན་བཏང་སྟེ། བདག་གིས་སེམས་ཅན་ ཐམས་ཅད་ལ། ལུས་འདི་ཅི་བདེར་བྱིན་ཟིན་གྱིས། །སྡིག་སོགས་ཅི་དགར་བྱེད་ལ་རག །འདི་ཡི་ཁ་དས་ཅི་ཞིག་བྱ། །ཞེས་སོ། །དེས་ནི་སེམས་ཅན་ལ་ཟིན་དུ་བཟུང་ནས་གཅེས་པར་བལྟ་བ་བསྟན་ ཏེ། དེ་ལྟར་དགྲ་ཟིན་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་རུ་ཕྱེད་པར་བྱས་ནས་སྦྱང་དགོས་པ་ཡིན། ཤ་པོ་བའི་ཞལ་ནས། དགྲ་རང་ལ་ཚོལ། ལྷ་འདྲེ་ལ་ཚོལ། །དགེ་མི་དགེ་བ་ལ་ཚོལ། སྐྱིད་པ་སྡུག་ བསྔལ་ལ་ཚོལ་གསུངས། གླང་རི་ཐང་བའི་ཞལ་ནས་ཀྱང་། ཇི་ལྟ་བུའི་པོ་ཏི་ཟབ་མོ་ཞིག་ཞལ་ཕྱེ་ཡང་། སྐྱོན་ཐམས་ཅད་རང་གི་ཡིན། ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཇོ་བོ་སེམས་ཅན་གྱི་ཡིན། དེའི་གནད་ཀས་ཁྱེ་དང་། 1-92 རྒྱལ་ཁ་གཞན་ལ་བྱིན་ལ། གྱོང་དང་བུབ་ཁ་རང་གིས་བླང་སྙམ་དུ་སེམས་པ་དེ་མིན་པ་གོ་རྒྱུ་གཞན་མ་རྙེད་གསུངས། ཤ་པོ་བའི་ཞལ་ནས། དེ་ལས་གོ་རྒྱུ་ལྷག་པ་གཅིག་རྙེད་ན་ སྐྱོན་ཡིན་གསུངས། མདོར་ན་སྡེ་སྣོད་ཐམས་ཅད་ལས་གོ་རྒྱུ་དེ་ལས་གཞན་མི་རྙེད་གསུངས། དེས་ནི་ཀུན་རྫོབ་བྱང་སེམས་ལ་བརྟེན་ནས་རྐྱེན་ངན་ལམ་དུ་བླང་བ་བསྟན་ཏེ། དེའི་མོད་ལ་ཡང་གཉིས་ པ་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་རྐྱེན་ངན་ལམ་དུ་བླང་བ་ནི། ལྟ་བ་གསུམ་དང་ནམ་མཁའ་མཛོད། །རྣལ་འབྱོར་བསྲུང་བ་བླ་ན་མེད། །འཁྲུལ་སྣང་སྐུ་བཞིར་བསྒོམ་པ་ཡིས། ། སྟོང་ཉིད་བསྲུང་བ་བླ་ན་མེད། །ཅེས་པས་བསྟན་ཏེ། ད་ལྟ་འཁོར་འདས་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་ནང་སྣོད་བཅུད་དུ་སྣང་བ་འདི་ཐམས་ཅད་ནི་རང་གི་སེམས་ཉིད་འ
【現代漢語翻譯】 如果（非人）喜歡骨頭，就啃骨頭；如果喜歡皮，就剝皮穿上；如果餓了，就生吃；如果不餓，就煮熟了吃。這樣對身體沒有執著，就佈施出去。 將食物殘渣向四個方向拋灑，佈施給六道眾生。心中想著：『我何時才能變成一個專門餵養小鳥和昆蟲的人呢？』這樣進行修習。』這是博朵瓦（Potowa，格西，噶當派上師）所說。 然後，那個非人突然站起來，從我的頭頂到腳底，貪婪地吞噬著血肉，暫時填飽了肚子，有害的心平息下來，充滿了利益之心。 同時，想著凈化罪業。又在瞬間，想著身體重新形成，再次被吞噬。就這樣反覆地想。想著將身體切成成百上千塊，佈施到各個地方。 特別是，要將這個身體和心識，在所有兇險的地方進行分割。然後，想著這個身體完全由我支配，所有的善行都爲了這個目的而做，最後的善果也迴向給它。特別是在有非人的地方，心中想著將這個身體捨棄在那裡，切成碎片，現在就吃吧！ 然後，放下對身體的珍愛，心中想著：『我已經將這個身體隨意佈施給了一切眾生，隨他們喜歡做什麼都可以。』 『他們想作惡就作惡，想做什麼都可以。我又能用這個身體做什麼呢？』 這顯示了要抓住眾生，珍愛他們。像這樣，將敵人和障礙分成兩類，進行修習。夏波瓦（Shapowa，噶當派格西）說：『在自己身上尋找敵人，在神鬼身上尋找，在善與不善中尋找，在快樂和痛苦中尋找。』 朗日塘巴（Langri Tangpa，噶當派格西）也說：『無論打開多麼深奧的經書，所有的過錯都是自己的，所有的功德都是覺沃仁波切（Jowo Rinpoche，指阿底峽尊者）和眾生的。』 他的要點是：將勝利給予他人，將失敗和損失留給自己。如果不是這樣想，就找不到其他的意義。』夏波瓦說：『如果能找到比這更好的意義，那就是過錯。』 總之，他說從所有的論藏中，找不到比這更好的意義。這顯示了依靠世俗菩提心，將逆境轉化為道用。緊接著，第二點是依靠勝義菩提心，將逆境轉化為道用，這通過以下幾點來顯示： 『三種見解與虛空藏（藏文：ནམ་མཁའ་མཛོད།），守護瑜伽至高無上，將錯覺觀想為四身，守護空性至高無上。』 這顯示了現在顯現的輪迴與涅槃、能損害者與所損害者等一切外內情器世間，都是自己心性的顯現。
【English Translation】 If (the non-human) likes bones, let it gnaw on the bones; if it likes skin, peel off the skin and wear it; if it's hungry, eat it raw; if it's not hungry, cook it and eat it. Without attachment to this body, give it away. Scatter the food offerings in the four directions, giving them to all sentient beings in the six realms. Think in your heart, 'When will I become someone who specializes in feeding birds and insects?' Practice like this.' This is what Potowa (a Geshe of the Kadampa school) said. Then, that non-human suddenly stood up, and from the top of my head to the soles of my feet, greedily devoured the flesh and blood, temporarily filling its stomach, its harmful mind subsided, and it was filled with a mind of benefit. At the same time, think of purifying sins. Again, in an instant, think of the body reforming and being devoured again. Think like this repeatedly. Think of cutting the body into hundreds and thousands of pieces and giving them away to all places. In particular, this body and mind should be divided in all dangerous places. Then, thinking that this body is completely under my control, all virtuous actions are done for this purpose, and the final merit is also dedicated to it. Especially in places where there are non-humans, think of abandoning this body there, cutting it into pieces, and eating it now! Then, let go of cherishing the body, thinking in your heart, 'I have already given this body to all sentient beings to do as they please.' 'They can do evil if they want, they can do whatever they want. What can I do with this body?' This shows that you should grab sentient beings and cherish them. Like this, divide enemies and obstacles into two categories and practice. Shapowa (a Kadampa Geshe) said, 'Look for enemies in yourself, look for them in gods and demons, look for them in good and bad, look for them in happiness and suffering.' Langri Tangpa (a Kadampa Geshe) also said, 'No matter how profound a scripture you open, all the faults are your own, and all the merits belong to Jowo Rinpoche (referring to Atisha) and sentient beings.' His point is: give victory to others, and keep failure and loss to yourself. If you don't think like this, you won't find any other meaning.' Shapowa said, 'If you can find a better meaning than this, that is a mistake.' In short, he said that from all the Tripitaka, you cannot find a better meaning than this. This shows that relying on relative Bodhicitta, you can transform adversity into the path. Immediately afterwards, the second point is to rely on ultimate Bodhicitta to transform adversity into the path, which is shown by the following points: 'Three views and the treasury of space (Tibetan: ནམ་མཁའ་མཛོད།), guarding yoga is supreme, visualizing illusions as the four bodies, guarding emptiness is supreme.' This shows that all the outer and inner worlds of cyclic existence and nirvana, those who harm and those who are harmed, etc., that appear now are manifestations of one's own mind.
ཁྲུལ་པའི་སྣང་ བ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པར་ཐག་རྦད་ཀྱིས་བཅད། ཀུན་རྫོབ་འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་ཙམ་དུ་གཉིས་ཀས་གནོད་པ་སྐྱེལ་ལོང་མེད། དགག་སྒྲུབ་བྱ་ལོང་མེད་པར་སྐད་ཅིག་གིས་འགགས་པས་ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་ཡང་ གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་དུ་གྲུབ་པ་མེད་དོ། །དོན་དམ་པར་ཆོས་གང་ཡང་ཡེ་ནས་གྲུབ་པ་མེད་དོ། །ནམ་མཁའ་རྣམ་པར་དག་པའི་དཀྱིལ་ལྟ་བུ་གཅིག་ཡིན་ནོ། །བདག་ཀྱང་རིག་པ་དངོས་མེད་ཡིན། 1-93 གནོད་བྱེད་ཀྱང་རིག་པ་དངོས་མེད་ཡིན་པས་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་དུ་གྲུབ་པ་མེད་དོ། །ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་གླགས་མི་རྙེད་དོ། །དཔེར་ན་ཤར་ ཕྱོགས་ཀྱི་ནམ་མཁས་ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་ནམ་མཁའ་ལ་གནོད་པ་བྱ་མི་ནུས་པ་བཞིན། གནོད་པ་བྱ་མི་ནུས་སོ། །དེས་ན་ད་ལྟར་གྱི་སྣང་བ་འདི་སེམས་ཉིད་འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་ཡིན་པས་བདག་ དང་གནོད་བྱ་དང་། ནད་ཐམས་ཅད་རང་གི་རྟོག་པ་ལས་མ་གཏོགས་པ་ཅིའི་ངོ་བོར་ཡང་མ་གྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ནས་ཀྱང་། རང་གི་སེམས་ཉིད་བདུད་ཅེས་བྱ། །རང་གི་སེམས་ཉིད་གེགས་ཞེས་ བྱ། །གེགས་ཀུན་རྣམ་པར་རྟོག་ལས་བྱུང་། །དེ་བས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤངས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་རང་གི་རྟོག་པ་ཡོད་པར་བཟུང་། བདེན་པར་བཟུང་། སེམས་ལས་ཐ་དད་དུ་བཟུང་། སྐྱོན་ཅན་དུ་བཟུང་ བས་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་བསྐྱེད་པ་ཡིན། དེས་ན་ཐམས་ཅད་རང་གི་རྟོག་པ་ལས་ཕྱི་རོལ་ན་བགེགས་སུ་གྱུར་པ་མེད་པས་སྤང་བྱ་རང་གི་རྟོག་པ་ཙམ་པོ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། དེ་ལྟར་དཔྱད་ན་རང་གི་སེམས་སུ་འདུས་པས། སེམས་ལ་དཔྱད་ན་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་འདུག་པས་རང་གི་སེམས་ཉིད་འོད་གསལ་བ་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ཉིད་འོད་གསལ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ཐ་དད་མེད་དེ། 1-94 ཐམས་ཅད་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་གཅིག་པ་ཡིན་པས་ན་སུ་ལ་གནོད། སུས་གནོད། ཇི་ལྟར་གནོད། དོན་དམ་པར་གང་ཡང་ཐ་དད་དུ་གྲུབ་པ་མེད་ལ། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ནད་དང་གདོན་ཐམས་ཅད་རང་གི་ རྟོག་པར་འདུག་ལ། རྟོག་པ་ཆོས་སྐུར་འདུག་ཨང་སྙམ་དུ་བསམ་ལ་གང་དུ་ཡང་མི་རྟོག་པར་རང་དགར་ལྷོད་ཀྱིས་གློད་ལ་བཞག་གོ །ངན་སྐྱུག་བོར་བ་བཞིན་དུ་ཞེན་མེད་དུ་བཞག །མཛེ་རོ་ བཞིན་དུ་དགོས་མེད་དུ་བཞག །བདག་པོ་ཤི་བའི་ཁང་སྟོང་བཞིན་དུ་ཞེན་མེད་དུ་བཞག་གོ །དེ་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཡེ་ནས་མ་གྲུབ་པར་འདུག་པ་ལ་ད་ནི་ནམ་མཁའི་མདུད་པ་མ་ཁྲོལ་ བ་བཞིན་ནམ། རུས་སྦལ་སྤུའི་ཞགས་པ་དམ་པོས་བཅིངས་པ་བཞིན་དུ་སོང་ནས་འདུག་སྟེ། རང་སེམས་བདུད་དུ་ལངས་ཤིང་། ང་རང་གི་རྟོག་པས་བཅིངས་ནས་སྡུག་བསྔལ་ལ་འཁྲུལ་ནས་འདུག་པ་སྙམ་དུ་ བསམས་ལ། ན་ཡིས་དོགས། འདྲེས་གནོད་དུ་དོགས། ན་ཚ་དྲག་ཏུ་རེ་བ་ལ་སོགས་པའི་རེ་དོགས་དང་། དགག་སྒྲུབ་ཀྱི་ར
【現代漢語翻譯】 徹底斷定這僅僅是虛幻的顯現。在世俗的虛幻顯現中，兩者都沒有造成損害的機會。因為沒有辯駁的機會，瞬間停止，所以在世俗中，也沒有能害者和所害者的成立。究竟而言，任何法都不存在。就像清凈虛空的中心一樣，是唯一的。我也是無實體的覺性。 能害者也是無實體的覺性，因此沒有能害者和所害者的成立。一切皆是空性，空性中也找不到空性的破綻。例如，東方的天空無法損害西方的天空一樣，無法造成損害。因此，現在的顯現是心性虛幻的顯現，我和能害者以及所有疾病，除了自己的分別念之外，沒有以任何事物的自性成立。如經中所說：『自己的心性即是魔。自己的心性即是障礙。一切障礙皆從分別念而生。因此，應捨棄分別念。』 如是執著自己的分別念，執著為真實，執著與心異體，執著為過患，從而產生輪迴的一切痛苦。因此，一切都是自己的分別念，之外沒有成為障礙的事物，所以應捨棄的僅僅是自己的分別念。 如是觀察，融入自己的心中。觀察心，安住于空性中，因此自己的心性是光明，一切眾生的心性是光明，與諸佛的智慧沒有差別。因為一切都是同一法身，所以誰損害？誰被損害？如何損害？究竟而言，沒有任何事物是獨立存在的。在世俗中，一切疾病和鬼神都存在於自己的分別念中。心想：分別念融入法身中，然後不作任何分別，放鬆安住。像丟棄嘔吐物一樣，無執著地安住。像麻風病人的屍體一樣，無用地安住。像主人死後的空房子一樣，無執著地安住。 如是，一切法本來沒有成立，現在就像沒有解開的虛空結，或者像用烏龜毛做的繩索緊緊捆綁一樣。心想：自心化為魔，被我自己的分別念束縛，迷惑于痛苦中。害怕疾病，害怕鬼神作祟，希望疾病痊癒等等，對於希望和恐懼，以及辯駁的...
【English Translation】 It is completely determined that this is merely an illusory appearance. In the conventional illusory appearance, neither has the opportunity to cause harm. Because there is no opportunity for refutation, it ceases in an instant, so even in the conventional sense, there is no establishment of a harmer and a harmed. Ultimately, no dharma exists at all. It is like the center of a pure sky, it is one. I am also a non-substantial awareness. The harmer is also a non-substantial awareness, therefore there is no establishment of a harmer and a harmed. Everything is emptiness, and in emptiness, one cannot find a flaw in emptiness. For example, just as the eastern sky cannot harm the western sky, it cannot cause harm. Therefore, this current appearance is an illusory appearance of mind itself, so I, the harmer, and all diseases, do not exist in the nature of anything other than one's own conceptualization. As it is said in the scriptures: 'One's own mind is called a demon. One's own mind is called an obstacle. All obstacles arise from conceptualization. Therefore, abandon conceptualization.' Thus, clinging to one's own conceptualization, clinging to it as truth, clinging to it as separate from the mind, clinging to it as a fault, thus generating all the suffering of samsara. Therefore, everything is one's own conceptualization, and there is nothing outside of it that has become an obstacle, so what should be abandoned is just one's own conceptualization. Thus, examining it, it merges into one's own mind. Examining the mind, it abides in emptiness, therefore one's own mind is luminosity, the mind of all sentient beings is luminosity, and there is no difference from the wisdom of the Buddhas. Because everything is the same Dharmakaya, who harms? Who is harmed? How is harmed? Ultimately, nothing is established as separate. Conventionally, all diseases and spirits reside in one's own conceptualization. Thinking, 'Conceptualization merges into the Dharmakaya,' then without conceptualizing anything, relax and abide freely. Like discarding vomit, abide without attachment. Like a leper's corpse, abide without need. Like an empty house after the owner has died, abide without attachment. Thus, all dharmas are originally unestablished, and now it is like an untied knot in the sky, or like being tightly bound by a rope made of turtle hair. Thinking, 'My own mind has risen as a demon, and I am bound by my own conceptualization, deluded by suffering.' Fearing illness, fearing harm from spirits, hoping for recovery from illness, and so on, regarding hope and fear, and refutation of...
ྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངང་དུ་བཞག་ཅིང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངང་ དུ་གློད་པར་བྱའོ། །དེ་ཙམ་ལ་ཡིད་བཏགས་མ་བཟོད་ནས་ཐུབ་ཆོམ་དང་། འོད་དང་། ཐུ་བ་ནས་འཐེན་པ་དང་། མིང་ནས་འབོད་པ་དང་། དེ་ཙམ་ན་འདར་ཡོད་པ་དང་། སྐྱི་ཟིང་བ་དང་། ཤེས་པ་བཅུ་ལོག་པ་བྱུང་། 1-95 དེ་ཙམ་ན་བློ་གཉིས་ལས། རང་གི་སེམས་སུ་འདུག་པས། འཆར་ལུགས་ཡིན་སྙམ་དུ་རང་གི་སེམས་སུ་ཐག་བཅད་ལ་བཞག་གོ །དེ་ལྟར་བསམ་པ་དང་བློ་བདེ་འབོལ་གྱིས་འགྲོ། ལུས་དང་སེམས་ཆ་ ཆ་ནས་རང་སར་གནས་པ་འབྱུང་ངོ་། །དེ་འཕྲོག་ལ་ཨ་པ་རང་སེམས་སུ་འདུག་པ་སྙམ་ན། མི་རྟོག་པ་རྗེན་གྱིས་དེ་དུས་ན་འཆར་བར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་ནད་དང་གདོན་དང་རང་ཉིད་ གསུམ་ལ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དཔྱད་ན་ཡེ་ནས་སྐྱེ་མ་མྱོང་བ་དེ་སྐྱེ་མེད་ཆོས་སྐུ་ཡིན། མ་སྐྱེས་པ་ལ་དགག་རྒྱུ་མེད་པས་འགག་པ་མེད་པ་དེ་འགག་མེད་ལོངས་སྤྱོད་ རྫོགས་པའི་སྐུ་ཡིན། སྐྱེ་འགག་གིས་སྟོང་པའི་བར་ན་གནས་པ་མེད་པས་གནས་པ་མེད་པ་དེ་གནས་མེད་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན། དེ་ལྟར་དུས་གསུམ་གང་ན་ཡང་མ་གྲུབ་པ་དེ་དངོས་པོ་མེད་པས། དངོས་པོ་མེད་པ་དེ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ནད་དང་གདོན་རང་གི་སེམས་གསུམ་ལས་འབྲས་བུ་སྐུ་བཞི་ལོགས་ན་མེད་པ་དེ་ཉིད་སྐུ་བཞིར་བལྟ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་ པ་སྐྱེས་ཚད་སྐུ་བཞི་ལག་བཅངས་སུ་གཏོད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྟོགས་པ་སྐྱེས་ཚད་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རང་བརྡར་གོ་བར་བྱའོ། །ནད་དང་གདོན་ཐམས་ཅད་སྐུ་དྲིན་ཅན་དུ་བལྟ་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་སྐུ་བཞི་ངོ་སྤྲོད་ཀྱི་གདམས་ངག་ཅེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། ། 1-96 དེས་ནི་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྐྱེན་ངན་ལམ་དུ་བྱས་པ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་བསྒོམ་པའི་རྗེས་སམ། ཤུགས་ལ་རེ་དོགས་གཅོད་པའི་ལྟ་བ་འདི་ལྟར་བསམ་མོ། ། འོ་ན་གནོད་བྱེད་འདིས་ང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱོང་བ་ལ་བཀོད་ནས་འདུག་པས་འདིས་ང་ལ་བྱང་ཆུབ་ལག་བཅངས་སུ་གཏོད་པར་འདུག་པས་འདི་བཀའ་དྲིན་རེ་ཆེ་སྙམ་དུ་བསམ་མོ། །གཞན་ ཡང་རྒྱུ་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ལས་འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་འདི་ལྟ་བུ་འབྱུང་བ་ཡིན་པས། ཁྱོད་སྡུག་བསྔལ་མི་འདོད་ན་དེའི་རྒྱུ་སྡིག་པ་སྦྱོངས་ཤིག ཕྱིན་ཆད་སྡིག་པ་སྤོངས་ཤིག་པའི་བྱ་གཏོང་ དུ་བྱུང་བ་ཡིན་པས་བཀའ་དྲིན་ཆེ་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། དེས་ན་གནོད་བྱེད་འདི་དག་གཉེན་པོ་དང་བྲལ་བས་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེས་ནས་མ་ཚོར་བར་འདུག་པ་དེ་སྦྲོན་དུ་བྱུང་བ་ཡིན་པས་ འདི་ངེས་པར་བླ་མའི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་སྙམ་དུ་སྙིང་ཐག་པ་ནས་དགའ་བར་བལྟའོ། །གཞན་ཡང་གནོད་བྱེད་འདིས་བདག་ལ་སྐྱེ་བ་སྔ་མའི་ལས་ངན་གྱིས་ཕྱི་མ་ལ་ངེས་པར་ངན་སོང་དུ་སྐྱེ་ བ་གཅིག་གི་སྡུག་བསྔལ་འདིར་དྲངས་པས་ངན་སོང
【現代漢語翻譯】 將所有念頭都安住在空性之中，並放鬆於法性之中。僅僅如此還不足以承受，於是出現了幻覺、光芒、熱氣從頭頂涌出、呼喚名字、身體顫抖、起雞皮疙瘩以及意識顛倒等現象。 在這種狀態下，從兩種心識中，安住于自心，認為這是顯現的方式，並在自心中做出決定。如此思考，心便會感到舒適和放鬆。身心逐漸地安住于各自的狀態。如果認為這是阿爸（上師）安住于自心，那麼無念的狀態就會自然顯現。因此，對於疾病、邪魔和自身這三者，如果以智慧進行分析，那麼原本未曾生起之物即是無生法身。因為未生之物無可破斥，所以無滅即是無滅報身。在生滅之間的空隙中，沒有停留之處，所以無住即是無住化身。如此，在過去、現在、未來三時中都無法成立之物，因為沒有實體，所以無實體即是自性身。因此，疾病、邪魔和自心這三者，其結果四身並非獨立存在，而應視其為四身。如此，每當生起證悟，都要將其視為手持四身。每當生起證悟，都要將其理解為法性的自然顯現。應將所有疾病和邪魔視為恩德之源。這被稱為『四身認識』的口訣。 因此，這顯示瞭如何將究竟菩提心的違緣轉化為道用。如此修持兩種菩提心之後，或者在餘勢中，應如此思考斷除希望和恐懼的見解： 『啊！這個加害者正在利用我來修持兩種菩提心，他似乎要將菩提交到我手中，所以他真是太有恩德了！』應如此思考。此外，由於惡業是痛苦之因，所以才會產生這樣的痛苦。如果你不想要痛苦，就凈化其因——惡業，以後要斷除惡業！』因為這成爲了捨棄惡行的勸誡，所以應認為他有恩德。因此，這些加害者因為沒有對治，以至於生起煩惱而不自知，這成爲了他們的過失，所以應從內心深處高興地認為，這一定是上師的化身。此外，這個加害者將我前世的惡業引到今生，使我免受未來必定墮入惡道的痛苦，
【English Translation】 Leave all thoughts in the state of emptiness and relax into the state of Dharma. If that alone is not enough to bear, then illusions, lights, heat rising from the crown, calling out names, trembling, goosebumps, and inverted consciousness will occur. In that state, from the two minds, abide in your own mind, thinking that this is the way it appears, and make a decision in your own mind. Thinking in this way, the mind will be comfortable and relaxed. Body and mind will gradually abide in their respective states. If you think that this is Apa (Guru) abiding in your own mind, then the state of non-thought will naturally arise. Therefore, for these three—disease, demons, and oneself—if you analyze with the wisdom of discernment, then that which has never been born is the unborn Dharmakaya. Because the unborn has no refutation, the unceasing is the unceasing Sambhogakaya. In the space between birth and cessation, there is no place to dwell, so the non-abiding is the non-abiding Nirmanakaya. Thus, that which cannot be established in any of the three times, because it has no substance, the non-substance is the Svabhavikakaya. Therefore, the result, the four Kayas, are not separate from these three—disease, demons, and one's own mind—but should be seen as the four Kayas. Thus, every time realization arises, know that you are entrusting the four Kayas into your hands. Every time realization arises, understand that it is the natural expression of Dharma. View all diseases and demons as sources of kindness. This is called the 'Introduction to the Four Kayas' instruction. Therefore, this shows how to transform adverse conditions into the path of ultimate Bodhicitta. After meditating on the two Bodhicittas in this way, or in the aftermath, one should think in this way about the view of cutting off hope and fear: 'Ah! This harmer is using me to practice the two Bodhicittas, and he seems to be handing Bodhi to me, so he is truly kind!' One should think in this way. Furthermore, since evil deeds are the cause of suffering, such suffering arises. If you do not want suffering, purify its cause—evil deeds, and abandon evil deeds in the future!' Because this becomes an exhortation to abandon evil deeds, one should think that he is kind. Therefore, these harmers, because they lack antidotes, are unaware that afflictions arise, which becomes their fault, so one should rejoice from the bottom of one's heart, thinking that this must be an emanation of the Guru. Furthermore, this harmer has brought the suffering of one birth in the lower realms, which I would have inevitably experienced in the future due to my past evil deeds, into this life,
་གི་དོང་ཁ་བཟུང་ནས་འདུག་པས་འདི་དྲིན་རེ་ཆེ་སྙམ་དུ་བསམ། འོ་ན་འདིས་བདག་ལ་ཕན་པ་དེ་ཙམ་དུ་བསྒྲུབ་ནས་འདུག་པས་འདི་བླ་མ་དཀོན་མཆོག་གི་འཕྲིན་ལས་པ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པར་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། 1-97 འདོད་པ་ཡིད་དུ་འོང་བ་སྙིང་དུ་སྡུག་པར་བལྟའོ། །ན་ཚ་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཡོན་ཏན་དེ་ཙམ་ཡོད་པར་བལྟ་ལ་དེ་ལྟར་བསམ་མོ། །དེ་ནི་མཛེ་བྱུང་ཡང་ཕྱི་མའི་སྡུག་བསྔལ་འགྲོངས། ཚེ་འདི་ ནི་དར་གཅིག་ཡིན། མཛེ་དང་ན་ཚ་མ་བྱུང་ན་ཚེ་འདིའི་ཤོམ་ར་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་རྒྱུད་གཟིངས་ཤིང་སྡིག་བསོག་བྱེད་པ་འདི་འཕྲོ་རྦད་ཀྱིས་བཅད་དུ་བཅུག་ནས་ཆོས་དང་མཇལ་བས་ལུས་ཀྱི་སྙིང་ པོ་ལེན་འཚེང་བ་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམ་ལ། མཛེ་དང་ན་ཚ་ལ་སྙིང་ཐག་པ་ནས་བཅོས་མ་མ་ཡིན་པར་དགའ་བར་བལྟའོ། །གཞན་ཡང་ན་ཚ་སྡུག་བསྔལ་འདིས་བདག་ལ་ངེས་འབྱུང་གི་བློ་བསྐྱེད་ པར་འདུག་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་མེད་ན་ངེས་འབྱུང་མི་སྐྱེའོ། ། བདག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་སེལ་བས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་བསྒྲུབ་པར་འདུག་ཀྱང་དྲིན་རེ་ཆེ། སྐྱོ་བས་དྲེགས་པ་ སེལ་བར་བྱེད། །ཅེས་སོ། །ཡང་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྩ་བ་སྙིང་རྗེ་ཡང་འདྲེན་པར་བྱེད་དོ། །འཁོར་བ་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་སྐྱེ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྡུག་བསྔལ་འདིས་བདག་གི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་སེལ། བདེ་ བ་ཐམས་ཅད་བསྒྲུབ་པར་འདུག་པས། དེས་ན་འདིས་བདག་ལ་ཕན་འདོགས་པར་འདུག་པ་ཨང་སྙམ་དུ་བསམ། དེ་ལྟར་བླ་མ་དང་མཁན་པོས་སྡོམ་པ་ཕོག་ཆོས་བསྟན་པས་དྲིན་ཆེ་བ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་དང་འབྱུང་པོས་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པའི་གྲོགས་བྱས་པས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དགེ་བཤེས་སུ་བསམ། 1-98 བཀའ་དྲིན་ཆེ་སྙམ་དུ་བསྒོམ་པར་བྱའོ། །བློ་འདི་ལྟར་སྦྱོང་ཤེས་པ་ན་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་རྩོམ་པ་ཐམས་ཅད་དང་། དབང་པོའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་ཚད་ཐམས་ཅད་ཚོགས་གཉིས་སུ་གྱུར་པས་འདི་ནས་ ཆུད་མི་ཟ་བའི་ཆོས་འབྱུང་ངོ་། །བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་མགོ་འདི་ནས་རྩོམ་པ་ཡིན་གསུངས། དེས་ནི་བསམ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱང་བ་བསྟན་ཏོ། །སྦྱོར་བ་ཁྱད་པར་ ཅན་བསགས་སྦྱངས་གཉིས་ལ་འབད་པས་རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་བསྒྱུར་བ་ནི། སྦྱོར་བ་བཞི་ལྡན་ཐབས་ཀྱི་མཆོག །ཅེས་པས་བསྟན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་བྱུང་བ་ན་བདེ་འདོད་ཀྱི་དམིགས་པ་ཤོར་ནས་ ཡོང་ངོ་། །དེ་ཙམ་ན་དེས་འདྲེན་པའི་རྐྱེན་བྱས་ནས་འདི་ལྟར་བསྐུལ་དུ་བྱུང་བར་བསམས་ཏེ། སྦྱོར་བ་དང་པོ་ཚོགས་བསགས་པ་ནི། ཁྱོད་སྡུག་བསྔལ་དང་བྲལ་བའི་བདེ་བ་འདོད་ན་བདེ་བ་ཐམས་ ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་བླ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་ལ་དད་གུས་སྒོམས་ཤིག ཚོགས་བསོག་པའི་བསྐུལ་ཞིང་དུ་བྱུང་བ་ཡིན་གྱི་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། དཀོན་མཆོག་གི་མཆོད་པ། དགེ་འདུན་ལ་བསྙེན་བཀུར་དང་། འབྱུ
【現代漢語翻譯】 它守護著我的洞穴，我心想這真是太恩德了。既然它如此盡力地幫助我，我心想這一定是上師（bla ma，梵文：guru，上師）和三寶（dkon mchog，梵文：ratna traya，珍寶三者）的使者。 視如意之慾為心之所愛。視疾病痛苦為具有如此功德，並如此思之。即使生了麻風病，也能償還來世的痛苦。此生不過須臾。若不生麻風病和疾病，此生的各種喧囂會擾亂心緒，積累罪惡，這能徹底斬斷，使人與佛法相遇，從而獲取身體的精華。應從心底裡，而非虛情假意地，對麻風病和疾病感到歡喜。此外，疾病痛苦能使我生起出離心，沒有痛苦就不會有出離心。它必定能消除我心中的所有煩惱，從而成就諸法的意旨，真是太恩德了。它能通過厭惡來消除傲慢。如是說。又能引出大乘的根本——慈悲。對輪迴中的眾生生起慈悲。如是說。那麼，這痛苦能消除我的所有痛苦，成就所有安樂。因此，它是在幫助我啊。如此思之。如同上師和堪布（mkhan po，梵文：upadhyaya，親教師）賜予戒律、宣說佛法是恩德一樣，眾生和精靈也幫助我成就菩提，因此將一切都視為善知識（dge bshes，梵文：kalyanamitra，善友）。 應修習視其為大恩德。若能如此修心，則身語意三門的一切作為，以及所有感官的對象，都將轉化為二資糧（ཚོགས་གཉིས།，梵文：dve samhara，福德資糧和智慧資糧），從此不會虛度，佛法將由此生起。據說從三大阿僧祇劫（bskal pa grangs med gsum，梵文：asamkhyeya kalpa trini，無數大劫）之初便由此開始。因此，這是在教導修習特殊的發心——兩種菩提心。通過努力于特殊的行為——積累和凈化二者，將逆緣轉化為菩提道，這由『具足四種力量是殊勝方便』所教導。當痛苦生起時，對安樂的執著便會消失。那時，應想這是它作為引導的因緣，從而促使我如此行事。第一種行為是積累資糧：你若想遠離痛苦，獲得安樂，就應虔誠恭敬地修習上師和三寶。應想這是積累資糧的殊勝田地。對三寶的供養，對僧眾的侍奉和。
【English Translation】 It was guarding my cave, and I thought, 'This is truly kind.' Since it is working so hard to help me, I thought, 'This must certainly be an emissary of the Lama (bla ma, Sanskrit: guru, teacher) and the Three Jewels (dkon mchog, Sanskrit: ratna traya, three precious ones).' Regard desirable desires as dear to the heart. Regard sickness and suffering as having such qualities, and think in this way. Even if leprosy arises, it exhausts the suffering of future lives. This life is but a moment. If leprosy and sickness do not arise, the various distractions of this life will disturb the mind and accumulate sins, which will be completely cut off, allowing one to encounter the Dharma and thus take the essence of the body. One should rejoice in leprosy and sickness from the bottom of one's heart, not hypocritically. Furthermore, this sickness and suffering cause me to generate renunciation; without suffering, renunciation does not arise. It will surely eliminate all the afflictions in my mind, thereby accomplishing the intention of all the Dharmas, which is truly kind. It eliminates arrogance through disgust. Thus it is said. It also draws out the root of the Great Vehicle—compassion. Compassion arises for sentient beings in samsara. Thus it is said. So, this suffering eliminates all my suffering and accomplishes all happiness. Therefore, it is helping me. Think in this way. Just as the Lama and Khenpo (mkhan po, Sanskrit: upadhyaya, preceptor) bestowing vows and teaching the Dharma is kind, sentient beings and spirits also help me to achieve Bodhi, so regard everyone as a spiritual friend (dge bshes, Sanskrit: kalyanamitra, virtuous friend). One should meditate on them as being very kind. If one knows how to train the mind in this way, then all the actions of body, speech, and mind, and all that becomes the object of the senses, will be transformed into the two accumulations (ཚོགས་གཉིས།, Sanskrit: dve samhara, accumulation of merit and accumulation of wisdom), and from this, Dharma that is not wasted will arise. It is said that the beginning of the three countless eons (bskal pa grangs med gsum, Sanskrit: asamkhyeya kalpa trini, countless great eons) begins from here. Therefore, this teaches the training of a special thought—the two aspects of Bodhicitta. By striving in special actions—the accumulation and purification of both, transforming adverse conditions into the path of Bodhi is taught by 'Possessing the four powers is the supreme method.' When suffering arises, the focus on desiring happiness is lost. At that time, one should think that this is the cause of guidance, thus urging me to act in this way. The first action is the accumulation of merit: If you want to be free from suffering and attain happiness, you should practice devotion and reverence to the Lama and the Three Jewels, the cause of all happiness. Think that this is the field for urging the accumulation of merit. The offerings to the Three Jewels, the service and respect to the Sangha.
ང་པོ་ ལ་གཏོར་མ་དང་། སྐྱེ་བོའི་སྦྱིན་གཏོང་རྒྱ་ཆེ་བར་བྱས་ལ་རེ་དོགས་འགོག་པའི་གསོལ་བ་བཏབ་སྟེ། བླ་མ་དཀོན་མཆོག་ལ་མཎྜལ་དང་མཆོད་པ་འབུལ། དད་གུས་བསྒོམ། སྐྱབས་འགྲོ་དང་སེམས་བསྐྱེད་བྱ། 1-99 གསོལ་བ་བཏབ་སྟེ། བདག་གིས་ནི་མི་ཤེས་པས་ཁྱོད་ཀྱི་ཇི་ལྟར་ལེགས་པར་མཛོད་ཅིག་ཅེས་དགའ་དུང་པའི་གསོལ་བ་བཏབ་སྟེ། ན་བ་ལེགས་ན་ན་བར་གསོལ། །སོས་པ་ལེགས་ན་སོས་པར་གསོལ། ། ཤི་བ་ལེགས་ན་ཤི་བར་གསོལ། །ཚེ་རིང་ལེགས་ན་ཚེ་རིང་གསོལ། །ཚེ་ཐུང་ལེགས་ན་ཚེ་ཐུང་གསོལ། །ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་སྐལ་ལྡན་ཤོག །ཅེས་བྱའོ། །སྦྱོར་བ་གཉིས་པ་སྡིག་པ་སྦྱང་བ་ནི། ཡང་ ཁྱོད་སྡུག་བསྔལ་འདི་མི་འདོད་ན་རྒྱུ་སྡིག་པ་སྤོངས་ཤིག་པའི་བྱ་གཏང་དུ་བྱུང་བ་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་སྟོབས་བཞིའི་སྒོ་ནས་སྡིག་པ་སྦྱང་བ་ལ། དཀོན་མཆོག་གི་སྤྱན་སྔར་བཟོད་གསོལ་དང་། བཤགས་པའི་ཆོ་ག་རྒྱས་པ་རྣམས་ཡང་ཡང་བྱའོ། །སྦྱོར་བ་གསུམ་པ་གདོན་ལ་མཆོད་པ་ནི། གནོད་བྱེད་ལ་གཏོར་མ་བྱིན་ལ་བློ་ལ་བཏུབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་འདི་ལྟར་བྱ། གནོད་བྱེད་མདུན་དུ་བཀུག་ ལྷར་བསམས་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་ལ་བཀོད། བདག་གི་བདེ་བ་བསྒྲུབ་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་སེལ་བའི་གྲོགས་བྱས་པས་བཀའ་དྲིན་ཆེ་སྟེ། ད་དུང་ཡང་སེམས་ཅན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ ཅད་བདག་གི་ནད་འདིའི་སྟེང་དུ་སྨིན་པར་མཛད་དུ་གསོལ། ཁྱོད་གཞན་དུ་མི་གཤེགས་པར་བདག་གི་ལུས་འདི་ལ་ཞུགས་ལ། ནད་འདི་མི་དྲག་པར་འདིར་ཡུན་རིང་དུ་སྦྱོར་བར་མཛད་དུ་གསོལ། ཞེས་བྱའོ། ། 1-100 ལུས་སེམས་བདེ་འབོལ་བཏང་ལ་རེ་དོགས་དང་བདེ་འདོད་ཀྱི་རྟོགས་པ་རྦད་ཀྱིས་བཅད་ལ་བཞག་གོ །སྙིང་ཐག་པ་ནས་ཉམ་ང་བར་མི་བྱ་བར་དོན་དུ་གཉེར་བའི་དགའ་བ་ཁྱད་པར་ཅན་བྱའོ། ། དེ་ལྟར་མི་ནུས་པས་ཆེད་དུ་གཏད་པའི་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ། བདག་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་བར་ཆད་བྱས་པས་ཁྱོད་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་ལ་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ བ་ཡིན། ངས་ཟང་ཟིང་དང་ཆོས་ཀྱི་ཕན་གདགས་པར་བྱ་ཡི་ཁྱོད་ཀྱིས་གནོད་པ་མ་བྱེད་པར་སོང་ཞིག་བྱས་ལ་བདེན་པ་བརྡར་རོ། །གནོད་བྱེད་ལྷར་སེམས་པ་ནི་མི་ངན་རྒྱལ་པོའི་གདན་སར་ བཞག་པ་དང་འདྲ་སྟེ། གནོད་པ་བྱེད་མི་ནུས། དེ་ཡང་ལུགས་གཅིག་ཡིན། སྦྱོར་བ་བཞི་པ་ཆོས་སྐྱོང་ལ་མཆོད་ལ་གཏོར་མ་ཕུལ་ལ་སྒྲུབ་པ་ལ་བར་ཆད་མི་འབྱུང་བར་མཛད་དུ་གསོལ། ཇི་ ལྟར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་སྔར་ཞལ་གྱིས་བཞེས་ཤིང་དམ་བཅས་པ་དྲན་པར་མཛོད་ཅིག ཅེས་གསོལ་བ་གདབ། དེ་ལྟར་ལྷ་དང་བླ་མ་ལ་མཆོད་པ་དབུལ་ཞིང་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། སྡིག་པ་སྦྱང་ བ་དང་། གདོན་ལ་མཆོད་པ་དང་། ཆོས་སྐྱོང་ལ་མཆོད་པ་དང་། ཆོས་བཞི་པོ་དེ་ལ་འབད་པས་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེས་རྐྱེན་ངན་ལམ
【現代漢語翻譯】 首先，進行朵瑪（藏：གཏོར་མ་，一種供品）供養和廣泛的佈施，祈禱消除希望和恐懼，然後向喇嘛（藏：བླ་མ་，上師）和本尊（藏：དཀོན་མཆོག་，珍寶）獻曼扎（藏：མཎྜལ་，壇城）和供品，修持虔誠的信心，皈依和發菩提心。 祈禱說：『因為我不知道，請您好好地安排。』帶著喜悅和渴望祈禱：『如果生病好，就請生病；如果痊癒好，就請痊癒；如果死亡好，就請死亡；如果長壽好，就請長壽；如果短命好，就請短命。愿一切眾生都具有證悟的福分！』 這樣做。 第二種方法是凈化罪業：再次想到，『你如果不想要痛苦，就放棄痛苦的因——罪業。』 這樣想著，通過四力來凈化罪業。在諸佛菩薩面前懺悔，反覆進行詳細的懺悔儀式。 第三種方法是供養邪魔：向製造障礙者施予朵瑪，盡你所能這樣做。將製造障礙者請到面前，觀想為本尊，說道：『您引導我生起兩種菩提心，幫助我獲得安樂和消除痛苦，非常感謝您。請您將一切眾生的痛苦都成熟在這個疾病上。請您不要去其他地方，進入我的身體，在這個地方長久地與這個疾病相伴。』 這樣做。 放鬆身心，徹底斷除希望、恐懼和對快樂的執著。不要從內心感到害怕，而要特別高興地去追求有意義的事情。 如果不能這樣做，就專門修持慈愛和悲心。『你障礙我為眾生服務，因此你來世會墮入地獄。我會給予物質和精神上的幫助，你不要製造障礙，離開吧。』 這樣說著，陳述實情。將製造障礙者視為本尊，就像把壞人放在國王的寶座上一樣，他們就無法制造傷害。這也是一種方法。 第四種方法是供養護法：供養朵瑪，祈禱不要出現修法上的障礙。請憶念您在諸佛面前所作的承諾和誓言。』 這樣祈禱。因此，努力學習這四種方法：供養諸佛菩薩和上師，凈化罪業，供養邪魔，以及供養護法。通過這些方法，可以將惡緣轉化為道用。
【English Translation】 First, make extensive offerings of Torma (Tibetan: གཏོར་མ་, a type of offering cake) and generosity, pray to eliminate hope and fear, and then offer Mandala (Tibetan: མཎྜལ་, a symbolic offering of the universe) and offerings to the Lama (Tibetan: བླ་མ་, spiritual teacher) and the Yidam (Tibetan: དཀོན་མཆོག་, tutelary deity). Cultivate devout faith, take refuge, and generate Bodhicitta (the mind of enlightenment). Pray, saying, 'Because I do not know, please arrange it well for me.' Pray with joy and longing: 'If being sick is good, then please be sick; if recovering is good, then please recover; if dying is good, then please die; if long life is good, then please grant long life; if short life is good, then please grant short life. May all sentient beings have the fortune to attain enlightenment!' Do this. The second method is to purify negative karma: Again, think, 'If you do not want suffering, then abandon the cause of suffering—negative karma.' Thinking in this way, purify negative karma through the four powers. Confess before the Buddhas and Bodhisattvas, and repeatedly perform the detailed confession rituals. The third method is to make offerings to the obstructing spirits: Give Torma to the obstructors, and do this as much as you can. Invite the obstructors to the front, visualize them as deities, and say, 'You have guided me to generate the two Bodhicitta, and you have helped me to achieve happiness and eliminate suffering. Thank you very much. Please let all the suffering of sentient beings ripen on this disease. Please do not go elsewhere, enter my body, and stay here for a long time with this disease.' Do this. Relax your body and mind, completely cut off hope, fear, and attachment to happiness. Do not be afraid from the bottom of your heart, but be especially happy to pursue meaningful things. If you cannot do this, then specifically practice loving-kindness and compassion. 'You are obstructing me from serving sentient beings, therefore you will be reborn in hell in the next life. I will give material and spiritual help, do not create obstacles, leave.' Saying this, state the truth. Considering the obstructors as deities is like placing a bad person on the throne of a king, they will not be able to cause harm. This is also one method. The fourth method is to make offerings to the Dharma protectors: Offer Torma, and pray that there will be no obstacles in practice. 'Please remember the promises and vows you made in front of the Buddhas.' Pray in this way. Therefore, strive to learn these four methods: making offerings to the Buddhas and Lamas, purifying negative karma, making offerings to the obstructing spirits, and making offerings to the Dharma protectors. Through these methods, adverse conditions can be transformed into the path.
་དུ་བྱས་པའི་དངོས་གཞི་བསྟན་ནས། ད་ནི་འདིའི་ཐུན་མཚམས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་བསྟན་པ་ནི། 1-101 འཕྲལ་ལ་གང་ཐུབ་བསྒོམ་དུ་སྦྱར། ཅེས་པའོ། །གློ་བུར་དུ་རྐྱེན་ངན་བྱུང་བ་ན། །བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འཕྲལ་འཕྲལ་དུ་སྦྱོང་སྟེ། མཛེ་དང་། ལྷོག་རྒོད་དང་། ཁྲོམ་བརྡུངས་དང་། བརྡུངས་ཙོག་དང་། ནོར་འཕྲོག་པ་ དང་། མཚོན་རྒྱབ་པ་དང་། །མཐུན་རྐྱེན་མ་འཛོམས་པ་ལ་སོགས་པ་མདོར་ན་མི་མ་ཡིན་གྱི་གནོད་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོ་སྲན་མི་བཟོད་པ་བྱུང་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་ཡང་འདི་ཁོ་ ན་འདྲ་བ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཡོད་པས་སྙིང་རྗེ་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། དེ་ཐམས་ཅད་བློས་འུབ་ཀྱིས་རང་གི་སྡུག་བསྔལ་དེའི་སྟེང་དུ་བླངས་པས། སྔར་བས་ཆེ་བ་སྙིང་འགས་པ་ཙམ་དུ་བསམ། དེ་འཕྲོ་ལ་གནོད་བྱེད་འདིས་བདག་གི་བྱང་སེམས་སྦྱངས་པ་དང་བཟོད་པ་བསྒོམ་པའི་བླ་མ་བྱས་བཀའ་དྲིན་ཆེ་སྙམ་དུ་བསམས། སྡུག་བསྔལ་དེ་དག་གཞན་ལ་འདུག་པ་མཐོང་བའི་འཕྲོ་ལ་ཡང་རང་ གི་འཕྲལ་ལ་བླང་བར་བྱའོ། །ཡང་ཆགས་སྡང་གིས་ཉོན་མོངས་པ་དྲག་པོ་སྲན་མི་བཟོད་པ་སྐྱེས་པ་ན་ཡང་སྔ་མ་བཞིན་བསམ་ལ་གཞན་གྱིས་བླང་ངོ་། དེ་འཕྲོ་གཞན་དེ་དག་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་ འབྲས་གཉིས་དང་བྲལ་ནས་བདེ་བ་དང་ལྡན་པར་བསམ་མོ། །རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རེ་དོགས་རྣམ་པ་གཉིས་འགོག་པ་ཡིན། དེ་གཉིས་མ་ཁེགས་རིང་ལ་རྐྱེན་ངན་ལམ་དུ་འཁྱེར་མི་ནུས་སོ། ། 1-102 མཐར་ཐུག་རེ་དོགས་དང་བྲལ་བའི་ལམ་ལ་སྐྱེལ་ཡང་དེ་ལྟ་བུའི་དུས་ན་དགྲ་ཟིན་གཉིས་སུ་སྦྱོང་བ་ནི་ཤིང་སྐྱོགས་པོ་སྲོང་བ་དང་འདྲའོ། །ཞེས་གླང་རི་ཐང་པ་གསུང་ངོ་།། ༈ །། ༄། །ཚེ་གཅིག་གི་ཉམས་ལེན་དྲིལ་ནས་བསྟན་པ། བཞི་པ་ ཚེ་གཅིག་གི་ཉམས་ལེན་དྲིལ་ནས་བསྟན་པ་ནི། མན་ངག་སྙིང་པོ་མདོར་བསྡུས་པ། །སྟོབས་ལྔ་དག་ལ་སྦྱར་བར་བྱ། །ཞེས་པའོ། །འདི་ཉིད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་པས་བློ་སྦྱོང་ཐམས་ཅད་སྟོབས་ལྔ་མདོར་བསྡུས་ པ་སྦྱང་བར་བྱའོ། །དང་པོ་འཕེན་པའི་སྟོབས་ནི། ད་ནས་སངས་མ་རྒྱས་ཀྱི་བར་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་དང་མི་འབྲལ་ཞིང་སྦྱོང་འཕྲོ་མི་ཆད་པར་བྱའོ། །མ་ཤིའི་བར་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ སེམས་གཉིས་དང་མི་འབྲལ་བར་བྱ། ལོ་འདི་དང་ཟླ་བ་འདིའི་ངོ་བོ་ལ་སོགས་སུ་བྱིན་གྱིས་རླབས་སོ། །དེ་ལྟར་བློའི་འཕེན་པ་ཆེན་པོ་ཡང་དང་ཡང་དུ་བྱའོ། །གོམས་པའི་སྟོབས་ནི། བྱང་ཆུབ་ ཀྱི་སེམས་གཉིས་པོ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་མ་ཡེངས་པར་བསྒོམ་པའོ། །དཀར་པོ་ས་བོན་གྱི་སྟོབས་ནི། ཐུན་མཚམས་རྣམས་སུ་ཆོས་འདི་ཉིད་བློ་ལ་མ་སྐྱེས་པ་སྐྱེ་བ་དང་སྐྱེ་བ་འཕེལ་བའི་ཆེད་ དུ་དམིགས་པ་ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ལ་སོགས་པ་བསོད་ནམས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལ་སོགས་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་གང་བླགས་ཆེ་བས་བར་མ་ཆད་པར་འབད་པར་བྱའོ། །སུན་འ
【現代漢語翻譯】 現在講述如何將這些教義應用於實踐：現在講述如何在休息期間進行瑜伽修行： 1-101 立即盡力禪修。這意味著，當突然發生不幸時，應立即修習菩提心。例如，患麻風病、癤子、遭受毆打、被壓迫、財產被盜、被武器襲擊或缺乏順境等。簡而言之，如果遭受非人的傷害或難以忍受的劇烈痛苦，應想到世間有無數與此相同的情況，並生起慈悲心。想像以巨大的決心將所有這些痛苦都吸收到自己的痛苦之中，感覺比以前更加強烈，彷彿心要裂開一般。 然後，立即想到，這個施害者幫助我修習菩提心和忍辱，他是我的上師，非常感謝他。當看到他人遭受痛苦時，也要立即將他們的痛苦吸收到自己身上。此外，當生起難以忍受的強烈貪嗔煩惱時，也要像之前那樣思考，並將他人的痛苦吸收到自己身上。然後，想像那些人遠離痛苦的因果，充滿快樂。 將逆境轉化為菩提道，是爲了阻止希望和恐懼這兩種情緒。如果不能阻止這兩種情緒，就無法將逆境轉化為修行之路。 1-102 即使最終將你帶到遠離希望和恐懼的道路上，但在那樣的時刻，將敵人和朋友都視為修行的對象，就像矯正彎曲的樹木一樣。這是格西朗日塘巴所說。 第四部分 現在講述如何將一生的修行濃縮： 現在講述如何將一生的修行濃縮。要將所有精要教義應用於五力。 這意味著，瑜伽行者應將所有修心法門濃縮為五力來修習。首先是發願力：從現在到證悟成佛之間，不離菩提心，不間斷地修習。在臨終之前，不離菩提心。在這個月和這個月的本質中給予加持。像這樣，反覆地進行偉大的發願。 熟習力：在所有時間裡，不散亂地修習兩種菩提心。白種子的力量：在休息期間，爲了使尚未生起的教法生起，使已生起的教法增長，應盡力進行十種行為等善行，以及任何能積累功德的身體、財富等，不要間斷。
【English Translation】 Now, showing the actual practice of how to do it: Now, showing the yoga during the breaks: 1-101 Immediately apply yourself to meditate as much as possible. That is, when a sudden misfortune occurs, immediately train in Bodhicitta. For example, with leprosy, boils, being beaten in the market, being oppressed, having property stolen, being attacked with weapons, or lacking favorable conditions, in short, if one experiences harm from non-humans or unbearable intense suffering, one should think that there are countless similar situations in the world, and generate compassion. Imagine taking all of that suffering into your own suffering with great determination, feeling it even more intensely than before, as if your heart is about to break. Then, immediately think that this perpetrator has helped me train in Bodhicitta and patience, he is my lama, and I am very grateful to him. When seeing others suffering, one should also immediately take their suffering upon oneself. Furthermore, when unbearable intense afflictions of attachment and aversion arise, one should think as before and take the suffering of others upon oneself. Then, imagine those others being free from the causes and results of suffering, and filled with happiness. Transforming adversity into Bodhi is to prevent both hope and fear. If these two are not prevented, one cannot take adversity onto the path. 1-102 Even if it ultimately leads you to the path of being free from hope and fear, at such times, training in both enemy and friend is like straightening a crooked tree. This is what Geshe Langri Tangpa said. Part Four Now, showing the condensed practice of a single lifetime: Now, showing the condensed practice of a single lifetime. One should apply all the essential instructions to the Five Strengths. This means that the yogi should condense all mind-training practices into the Five Strengths to practice. First is the Strength of Aspiration: From now until enlightenment, one should not be separated from the two Bodhicitta and should practice without interruption. Until death, one should not be separated from the two Bodhicitta. Bless in the essence of this month and this month. Like this, repeatedly make great aspirations. The Strength of Familiarization: At all times, meditate on the two Bodhicitta without distraction. The Strength of the White Seed: During breaks, in order to generate teachings that have not yet arisen and to increase teachings that have already arisen, one should strive without interruption to perform virtuous deeds such as the ten actions, and whatever is most abundant in body, wealth, etc., that can accumulate merit.
བྱིན་པའི་སྟོབས་ནི། བདག་འཛིན་དངོས་སུ་སུན་འབྱིན་པ་སྟེ། 1-103 ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ནས་སྤྱིར་འཁོར་བ་མཐའ་མེད། དགོས་ངན་སོང་གསུམ་དུ་ཇི་ལྟ་བུ་འཁྱམས་ཏེ། དེ་ཡང་བདག་གཅེས་པར་འཛིན་ཞིང་། རང་བདེ་བ་འདོད་པ་འདིས་བསྐྱེད་པ་ཡིན། ཚེ་འདི་ལ་ ཡང་མི་འདོད་པ་ཇི་སྙེད་གཅིག་ཡོད་པ་དང་། བཟའ་མི་རྣམས་ལ་འགྲོགས་མི་ཤེས་པ་དང་། ཁས་བླངས་དམ་བཅས་ཀྱི་གཞུང་མ་སྲོང་བ་དང་། དལ་འབྱོར་ནས་བདག་མེད་ཀྱི་བར་གྱི་ཆོས་རྣམས་རྒྱུད་ ལ་སྐྱེར་མི་འདོད་པ་ཡང་བདག་གཅེས་པར་འཛིན་ཅིང་རང་བདེ་བ་འདོད་པ་འདིས་ལེན་པས་འདི་ལ་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་བརྟེན་ནོ། །ད་ནི་འདིའི་དོན་སྐད་ཅིག་ཀྱང་མི་སྒྲུབ་པར་འདི་གཏན་བརླག་ ལ་བཏང་དགོས་སྙམ་དུ་བལྟས་ལ་འདི་ལ་དགྲར་བཟུང་བར་བྱའོ། །སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ནི། དགེ་སྦྱོར་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཤམ་དུ་ཡང་དུས་ད་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བར་དུ་སྐྱེ་བ་ནས་སྐྱེ་བ་ཐམས་ ཅད་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་པ་གཉིས་དང་མི་འབྲལ་ཞིང་སྦྱོང་བར་གྱུར་ཅིག རྐྱེན་བཟང་ངན་ཅི་བྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཆོས་འདིའི་ཕྱོགས་སུ་འཁྱེར་ཤེས་པར་གྱུར་ཅིག ཅེས་སྨོན་ལམ་གདབ་བོ། ། བླ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་ལ་མཆོད་པ་ཕུལ། ཆོས་སྐྱོང་དང་འབྱུང་པོ་ལ་གཏོར་མ་དབུལ་ཞིང་བདག་སྐྱེ་བ་ནས་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་པ་གཉིས་དང་མི་འབྲལ་བར་མཛད་དུ་གསོལ། 1-104 ཆོས་འདི་སྟོན་པའི་བླ་མ་དམ་པ་མཇལ་བར་གྱུར་ཅིག ཅེས་གསོལ་བ་བཏབ་བོ། །ཐམས་ཅད་ཧཱུྃ་གཅིག་ཏུ་དྲིལ་བའི་ཆོས་ཡིན་གསུངས། ཐེག་ཆེན་འཕོ་བའི་མན་ངག་ནི། །སྟོབས་ལྔ་ཉིད་ཡིན་སྤྱོད་ལམ་ གཅེས། །དེ་ལྟར་ཚེ་ཧྲིལ་པོ་བློ་སྦྱོང་བའི་གང་ཟག་དེ་འཆི་ནད་ཀྱིས་ཐེབས་ནས་འཆི་བར་ཤེས་པ་ན་དེ་ཁོ་ནས་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཆོས་དེ་ཉིད་ཀྱི་འཆི་ཁ་མའི་མན་ངག་ཀྱང་བྱེད་ དགོས་པས་དེ་ཉིད་ཀྱི་ངང་ལ་འཕོ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། སྔགས་ལ་སོགས་པ་གཅིག་དེ་ཙམ་ན་ཉམས་སུ་བླང་བར་མི་ནུས་པས་སྟོབས་ལྔ་ཉིད་ལ་བརྟེན་ཏེ་འཕོ་བར་བྱའོ། །དང་པོ་དཀར་པོ་ ས་བོན་གྱི་སྟོབས་ཀྱི་ལག་ལེན་བྱ་སྟེ། ཡོ་བྱད་རྣམས་བླ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་ལ་སོགས་པ་ལ་སྤོང་ཐག་བྱ། ཞེན་པ་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་ལ་སྦྱིན་དུ་མི་རུང་། ཤུལ་དུ་ཡང་སྡིག་རྐྱེན་དུ་ མི་འགྱུར་ཙམ་དུ་ཤོམ་ར་བྱ། མཆོད་གནས་རྣམས་ལ་མཆོད་པ་བཟང་པོ་དབུལ། དྲིན་ཅན་ལ་ནོར་གྱི་དོད་པོ་སྦྱིན་དུ་མི་རུང་ངོ་། །དེ་ནས་ཚེ་འདིའི་དངོས་པོ་ལ་མ་ཆགས་ཤིང་། ཕྱི་མར་ མི་འཇིགས་པའི་བློ་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ནས་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ནི། དཀོན་མཆོག་གི་སྤྱན་སྔར་མཆོད་པ་བཟང་དུ་བཤམས་ལ་བཟོད་པར་གསོལ་བ་དང་བཤགས་པ་བྱ། སྐྱབས་འགྲོ་ལ་སོགས་ཀྱི་ཁས་བླངས་དམ་བཅས་པ་བསྐྱར་བར་བྱ། 1-105 དེ་ནས་དཀོན་མཆོག་ལ་མཆོད་པ་དབུལ། ཆོས་སྐྱོང་ལ་
【現代漢語翻譯】 加持力：直接駁斥我執。 從無始以來，輪迴無邊無際。為何會流轉於三惡道？那是因為執著于自我，渴望自身安樂所致。今生也有諸多不如意，與家人相處不融洽，未能遵守承諾和誓言，以及不願將從暇滿人身到無我的佛法融入自心，都是因為執著于自我，渴望自身安樂所致，一切過患皆源於此。現在，我們不應再為我執做任何事情，而應徹底拋棄它，視其為仇敵。 願力：在所有善行之後，從現在直至成佛，生生世世不離菩提心之二種（勝義菩提心和世俗菩提心），並不斷修持。無論遇到順境或逆境，都能將其轉化為修法的助緣。如此發願。 供養上師和三寶，供養護法和鬼神食子，祈願我生生世世不離菩提心之二種。 祈願能值遇傳授此法的上師。 據說一切都歸於一個「吽」字（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：種子字）。大乘遷識的訣竅是五力，要珍惜日常行為。如果一個畢生修持修心的人，因疾病纏身而面臨死亡，那麼他必須修持臨終遷識法，並在臨終時融入其中。因為在那個時候，他無法修持其他的密咒等法，所以必須依靠五力來進行遷識。首先，要實踐白業種子力，將財物佈施給上師和三寶等，對於產生貪戀的事物，不應佈施，剩餘的財物也要妥善處理，不使其成為造惡的因緣。要以美好的供品供養對境，不應將貴重的財物佈施給有恩之人。然後，生起不貪戀今生，不畏懼來世之心。 然後是願力：在三寶面前陳設美好的供品，懺悔罪業，重申皈依等誓言。 然後供養三寶，供養護法。
【English Translation】 The power of blessing: directly refutes the ego-grasping. From beginningless time, samsara is endless. How does one wander in the three lower realms? It is generated by cherishing oneself and desiring one's own happiness. In this life, there are also many undesirable things, such as not knowing how to get along with family members, not upholding vows and commitments, and not wanting to cultivate the Dharma from leisure and endowment to selflessness. All of these are taken up by cherishing oneself and desiring one's own happiness, so all faults rely on this. Now, one should not do anything for it even for a moment, but should regard it as something to be completely destroyed and treat it as an enemy. The power of aspiration: At the end of all virtuous deeds, from now until enlightenment, may one never be separated from the two aspects of Bodhicitta (conventional and ultimate) in all lifetimes, and may one be purified. May one be able to take all good and bad circumstances into the path of Dharma. Thus, one makes aspirations. Offerings are made to the Lama and the Three Jewels, and torma (ritual cakes) are offered to the Dharma protectors and spirits, praying that in all lifetimes, one may never be separated from the two aspects of Bodhicitta. Pray that one may meet the holy Lama who teaches this Dharma. It is said that everything is condensed into a single 'Hūṃ' (藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：seed syllable). The essential instruction for the transference of consciousness in the Great Vehicle is the five powers, and one should cherish one's conduct. When a person who has spent their whole life training their mind is afflicted by a terminal illness and knows that they are going to die, they must practice the Dharma of transference of consciousness at the time of death, and transfer their consciousness in that state. Because at that time, they cannot practice other mantras, etc., they must rely on the five powers to transfer their consciousness. First, one should practice the power of the white seed, giving away one's possessions to the Lama and the Three Jewels, etc. One should not give to objects that generate attachment, and one should arrange things so that they do not become a cause of sin in the future. One should offer excellent offerings to the objects of worship, and one should not give valuable wealth to those who have been kind. Then, one should generate the mind of not being attached to the things of this life and not being afraid of the next life. Then comes the power of aspiration: In front of the Three Jewels, arrange excellent offerings, confess sins, and repeat the vows of refuge, etc. Then offer to the Three Jewels, offer to the Dharma protectors.
གཏོར་མ་ཕུལ་ལ། བདག་བར་དོ་དང་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་དྲན་ནས་ཉམས་སུ་ལེན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། ཆོས་ འདི་སྟོན་པའི་བླ་མ་དམ་པ་དང་མཇལ་བར་མཛད་དུ་གསོལ། བདག་གི་བདེ་བའི་ལམ་སྣ་དྲང་དུ་གསོལ། ད་ནི་ཁྱེད་རང་ལ་རེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ལམ་སྣ་འདྲེན་པའི་གསོལ་བ་དྲག་ཏུ་ བཏབ་བོ། །དེ་ནས་བདག་ལ་བར་དོར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱོང་བར་གྱུར་ཅིག སྐྱེ་བ་ནས་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱོང་བར་གྱུར་ཅིག ཆོས་འདི་སྟོན་པའི་བླ་མ་ དམ་པ་དང་མཇལ་བར་གྱུར་ཅིག ཅེས་སྨོན་ལམ་ཡང་དང་ཡང་དུ་བཏབ་བོ། །དེ་ནས་སུན་འབྱིན་པའི་སྟོབས་ནི། ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ནས་སྡུག་བསྔལ་དུ་འཇུག་མཁན་ཡང་ང་དང་བདག་ཏུ་འཛིན་ མཁན་འདི་ཡིན། ད་ལྟའི་སྡུག་བསྔལ་འདི་ཡང་འདིས་བསྐྱེད་པ་ཡིན། ད་དུང་ཡང་འདི་དང་མ་བྲལ་རིང་ལ་བདེ་བ་མེད་པས། འདི་ཇི་ལྟར་བྱས་ལ་བརླག་ཏུ་གཞུག །འདི་ཐམས་ཅད་ལུས་བཟུང་བས་ ལན་ནས་འདུག་པས། ད་ངེས་པར་བར་དོར་ལུས་ཡེ་མི་བླང་དགོས། སེམས་ནི་ནམ་མཁའ་ལ་ཡལ་དུ་གཞུག་དགོས་སྙམ་དུ་ཡང་ནས་ཡང་དུ་བསམ། བདག་འཛིན་སུན་དབྱུང་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་འཕེན་པའི་སྟོབས་ནི། 1-106 སྔར་བྱང་སེམས་གཉིས་སྤེལ་ཞིང་རྒྱུན་མ་ཆད། ངས་བར་དོར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་དྲན་པར་བྱས་ལ་སྦྱང་བར་བྱའོ་སྙམ་དུ་ཡང་དང་ཡང་དུ་དྲན་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་གོམས་པའི་སྟོབས་ནི། སྔར་ བྱང་སེམས་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་སྦྱངས་པ་འདི་གཙོ་བོ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་འཆི་ཁར་སོང་བ་ན་ངོས་གཡས་པ་ཕབ། ལག་པ་གཡས་པས་འགྲམ་པ་བརྟེན་པའི་མཐེའུ་ཆུང་གིས་སྣ་བུག་གཡས་པ་བཀག་ ལ། གཡོན་པས་དབུགས་རྒྱུ་བར་བྱའོ། །སྤྱོད་ལམ་གྱི་འཕོ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་བྱམས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས། དབུགས་ཕྱིར་འགྲོ་ནང་འགྲོ་ལ་བརྟེན་ནས་གཏོང་ལེན་རྣམ་པ་གཉིས་སྦྱང་བར་བྱའོ། །ཡང་དེའི་ མོད་ལ་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ནི། འཁོར་འདས་རང་བཞིན་ཐམས་ཅད་སེམས་འཁྲུལ་བའི་རྩ་བ་ཡིན་སེམས་ནི་ཡེ་ནས་ཆོས་སྐུའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་མ་གཡོས་སྙམ་དུ་དོན་ལ་འཆི་ བ་བྱ་བ་རང་ཡང་མ་གྲུབ་པར་འདུག་ཨང་སྙམ་དུ་བསམ། དེ་གཉིས་སྤེལ་ཞིང་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་འཕྲོ་ལ་འཆི་བར་བྱའོ། །དེ་ཡང་མི་ནུས་འདྲ་ན། སེམས་ཉིད་མ་བཅོས་པ་ཆོས་སྐུ་གཉུག་ མའི་དོན་དེ་ལ་འཁོར་འདས་གཉིས་སྤངས་བླང་དུ་མ་གྲུབ་པའི་གཤིས་དེ་སྔོན་དུ་བྱས་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངང་དུ་ལྷོད་ཀྱི་གློད་ལ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་འཕོ་བ་མེད་པའི་ངང་ལ་བཞག་གོ ། 1-107 དེ་ནས་ཅུང་ཞིག་དྲན་པ་སྟོར་ནས་འཆིར་མ་བཏུབ་ཀྱང་འཆི་ཁའི་གདམས་ངག་དང་བཅས་ནས་འཆི་བ་ཡིན་ནོ། །འཆི་ཁའི་གདམས་ངག་ལ་འུད་ཆེ་བ་མང་སྟེ། འདི་ལས་ངོ་མཚར་ཆེ་བ་ནི་ མེད་གསུང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ལམ་གྱི་སྐ
【現代漢語翻譯】 供養朵瑪（藏語：གཏོར་མ，一種供品），祈請加持我于中陰（藏語：བར་དོ，指死亡與投生之間的過渡期）和來世憶念並修持兩種菩提心（藏語：བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས，利益一切眾生的願望和智慧）。 祈請讓我與宣講此法的上師（藏語：བླ་མ，精神導師）相遇，祈請指引我走向安樂的道路。現在我完全依賴於您！如此強烈祈禱指引道路。 之後，愿我于中陰修持兩種菩提心，愿我生生世世修持兩種菩提心，愿我與宣講此法的上師相遇。如此一遍又一遍地祈願。 接下來是破斥的力量：從無始以來，讓我陷入痛苦的是這種執著于『我』和『我所』的觀念。現在的痛苦也是由此而生。只要不擺脫這種執著，就不會有安樂。那麼，該如何摧毀它呢？ 這一切都是因為執著于身體。所以，一定要在中陰不取受身體，讓心融入虛空。要反覆思索，破斥我執。 接下來是串習的力量： 先前不斷地培養兩種菩提心。我要在中陰憶念並修持兩種菩提心，如此一遍又一遍地憶念。 接下來是習慣的力量：先前不斷修持菩提心是至關重要的。 接下來，臨終時，向右側臥，右手托住臉頰，用小指堵住右鼻孔，用左鼻孔呼吸。這是行為的轉變。 接下來，以慈愛之心為先導，依靠呼氣和吸氣，修持兩種施受法（藏語：གཏོང་ལེན，一種呼吸練習，吸入眾生的痛苦，呼出自己的快樂）。 緊接著，修持勝義菩提心（藏語：དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས，證悟空性的智慧）：輪迴和涅槃的一切現象都是心識的幻覺，而心識的本性從未離開法身（藏語：ཆོས་སྐུ，佛的法性之身）的本質。要這樣想，甚至死亡本身也是虛幻不實的。 將這兩者結合起來修持，在修持的過程中死去。如果做不到，那麼就以未被改變的心性，也就是原始法身的意義為先導，在這種輪迴和涅槃都無法成立的自性中，放鬆身心，安住在心性不變的境界中。 之後，即使失去了一些意識，無法完全控制死亡，也要帶著臨終的教言死去。臨終的教言有很多，其中沒有比這更殊勝的了。這些都是道路的次第。
【English Translation】 Offering the Torma (Tibetan: གཏོར་མ, a type of offering), I pray for blessings to remember and practice the two aspects of Bodhicitta (Tibetan: བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས, the aspiration for enlightenment for the benefit of all beings and wisdom) in the Bardo (Tibetan: བར་དོ, the intermediate state between death and rebirth) and future lives. I pray to meet the holy Lama (Tibetan: བླ་མ, spiritual teacher) who teaches this Dharma, and I pray to be guided on the path of happiness. Now I rely entirely on you! Thus, I pray intensely for guidance on the path. After that, may I practice the two aspects of Bodhicitta in the Bardo, may I practice the two aspects of Bodhicitta in all my lives, and may I meet the holy Lama who teaches this Dharma. Thus, I pray again and again. Next is the power of repulsion: From beginningless time, what has caused me to enter into suffering is this clinging to 'I' and 'mine'. This present suffering is also caused by this. As long as I do not separate from this, there will be no happiness. So, how should I destroy it? All of this is because of clinging to the body. Therefore, it is necessary not to take a body in the Bardo, and to let the mind dissolve into space. I must think again and again, and refute self-grasping. Next is the power of habituation: Previously, I have continuously cultivated the two aspects of Bodhicitta. I must remember and practice the two aspects of Bodhicitta in the Bardo, and I must remember this again and again. Next is the power of familiarity: It is essential to have continuously practiced Bodhicitta before. Next, at the time of death, lie down on the right side, support the cheek with the right hand, block the right nostril with the little finger, and breathe through the left nostril. This is the transference of conduct. Next, with loving-kindness as the guide, relying on exhaling and inhaling, practice the two aspects of Tonglen (Tibetan: གཏོང་ལེན, a breathing practice of taking in the suffering of others and giving away one's own happiness). Immediately after that, meditate on ultimate Bodhicitta (Tibetan: དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས, the wisdom that realizes emptiness): All phenomena of Samsara and Nirvana are the root of the mind's delusion, and the nature of the mind has never moved from the essence of Dharmakaya (Tibetan: ཆོས་སྐུ, the body of the Dharma, the ultimate nature of the Buddha). Think in this way, that even death itself is unreal and untrue. Combine these two and practice them, and die in the midst of practice. If that seems impossible, then take the unaltered nature of mind, the meaning of the original Dharmakaya, as the guide, and in this nature where Samsara and Nirvana cannot be established as something to be accepted or rejected, relax the body and mind, and rest in the unchanging state of the nature of mind. After that, even if some consciousness is lost and death cannot be fully controlled, die with the instructions for the time of death. There are many instructions for the time of death, and there is nothing more wonderful than this. These are the stages of the path.
ོར་མ་ཚང་བ་མེད་པ་བསྟན་པའོ།། ༈ །། ༄། །དངོས་གཞི། ལྔ་པ་བློ་འབྱོངས་པའི་ཚད་བསྟན་པ་ནི། ཆོས་ཀུན་དགོངས་པ་གཅིག་ཏུ་འདུས། །ཅེས་པས་བསྟན་ཏེ། བཀའ་བསྟན་བཅོས་ རྣམས་གསུངས་པའི་དགོས་པ་ནི་བདག་འཛིན་འདུལ་བའི་ཆེད་དུ་གསུངས་པས། ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱི་བརླག་པར་བྱ་རྒྱུ་གཞན་མེད། གང་ཟག་གི་བདག་བརྟག་ན་རི་བོང་གི་རྭ་ལྟ་བུ་ཅང་མེད་འདི་ ཡིན་པས་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་འདིས་སྡུག་བསྔལ་དུ་བཅུག་པ་ཡིན་པས་ང་རང་གི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་བརྩོན་པ་ཐམས་ཅད་འདིའི་གསལ་འདེབས་སུ་འདུག་གམ། སྨ་འབེབས་སུ་འདུག་རྟོག་དཔྱོད་གྱིས་ དང་། གསལ་འདེབས་སུ་འདུག་ན་ཆོས་བརྒྱད་དང་། ཚེ་འདིའི་ཆེ་ཐབས་དང་འདོད་པ་བསྒྲུབ་པར་འདུག་ན། བཙུན་པར་ཁྲིམས་བསྲུངས་ཀྱང་ཕ་ཆོས་ནོར། ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་ལ་བློ་སྦྱོངས་ཀྱང་ཆོས་ནོར། སྨ་འབེབས་ སུ་འདུག་ན་བཙུན་པར་ཁྲིམས་བསྲུང་བ་དང་། མཁས་པར་སྦྱངས་པའི་དགོས་པ་དེ་ཡིན། དེ་བཞིན་དུ་བློ་སྦྱོང་རྒྱུད་ལ་ཤར་མར་སྐྱེས་ཏེ་ཆོས་ཀྱི་ལྡང་ཚད་དུ་ལོངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཆོས་སུ་སོང་མ་སོང་གི་ལྟས་འདི་ཡིན་པས་འདིས་ནི་ཆོས་པ་སྲང་ལ་འཇལ་བའི་ཁུལ་ལེ་རིང་མོ་ཡིན་གསུངས། 1-108 དེ་ནས་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་རྩོལ་བ་ཐམས་ཅད་བདག་འཛིན་གྱི་གཉེན་པོར་འགྲོ་བར་བསླབ་པར་བྱའོ། །དཔང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་གཙོ་བོ་བཟུང་། །ཞེས་པ་ནི། གཞན་དག་ན་རེ། ཇོ་བོ་དེ་རྒྱུད་བལ་ ཆུ་ནང་ནས་དྲངས་པ་བཞིན། རྒྱུད་འཇམ་དུ་འདབ་སོང་འདུག་ཆོས་བཤའ་མ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་འདུག ཆོས་པ་བཤའ་མ་དེ་ཀུན་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ཟེར་ནས་དམ་པར་འཛིན་པ་གཞན་གྱིས་མ་ཁྲེལ་བ་ དེ་ཡང་དཔང་པོ་གཅིག་ཡིན། འོན་ཀྱང་དེ་གཙོ་བོར་མི་བཟུང་སྟེ། ཅི་སྟེ་ན། གཞན་དག་གིས་བདག་གི་སྤྱོད་ལམ་ལེགས་པ་སྣ་རེ་མཐོང་བ་དང་། རང་མགུ་བ་སྣ་རེ་བྱས་པ་ལ་བསྟོད་ པས་ན་གཞན་གྱིས་བདག་གི་གཏིང་མི་རྟོགས་པས་སོ། །འོ་ན་གང་གཙོ་བོ་ཡིན་ན་རང་གིས་མ་ཁྲེལ་བ་གཅིག་བཟུང་སྟེ། རང་གི་དད་པ་དང་ཤེས་རབ་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ནུས་པ་ཡོད་ ཚད་ཀྱི་ཉམས་ཆུང་ལ་རྒྱུ་མ་འབུད་ཅིང་ཁོང་ཁྲག་ཆུས་བཤལ་བ་གཅིག་ཏུ་འབུངས་ནས་ད་ནི་དོ་ནུབ་ཁོ་ན་འཆི་ཡང་ང་ལ་དེ་ལས་སྐྱེད་འདོན་རྒྱུ་མེད་སེམས་པ་གཅིག་དགོས་སོ། །དེ་ ཙམ་ན་བསྒྲུབ་པའི་ཉམས་ལེན་ཚད་དུ་ལོངས་པ་ཡིན་པས་རང་གི་མ་ཁྲེལ་བ་དེ་དཔང་པོའི་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །ཡིད་བདེ་འབའ་ཞིག་རྒྱུན་དུ་བསྟེན། །ཞེས་པས་སྔར་ནས་བློ་སྦྱོངས་པས་ཆོས་ཀྱི་རོ་མྱང་བར་བྱས་ནས་རྐྱེན་ངན་ཅི་བྱུང་ཡང་གཉེན་པོ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་བསྒོམས་པས་ཆོག་གི་སྙམ་ནས་བློ་མི་བདེ་བ་མི་འོང་བས་དེ་འདྲས་མི་སྡིགས་པར་འདུག་པ་དེ་ཡང་བློ་སྦྱོང་བའི་ཚད་ཡིན། 1-109 ཡང་འཇིག་རྟེན་ན་འདོད་པ་དང་མི་འདོད་པའི་ཆོ
【現代漢語翻譯】 未完備的教導已經闡明。༈ །། ༄། །正文。 第五，闡明修心純熟的程度：『一切法要歸一處』，這表明：所有佛經和論著的講述，其必要性在於調伏我執。因此，聞、思、修三者，沒有其他需要斷除的。如果觀察有情之我，就像兔角一樣，什麼也沒有。從無始以來，就是這個『我』讓我們陷入痛苦。那麼，我自己的身、語、意三門的一切努力，是在助長它，還是在貶損它？請仔細思考。如果是在助長它，那就是爲了世間八法，爲了今生的名利和慾望。這樣，即使作為僧人守護戒律，也是偏離了正法；即使在聞、思、修上修心，也是偏離了正法。如果是在貶損它，那麼作為僧人守護戒律，作為學者精進學習，這才是應有的。同樣，修心真正生起于相續中，才能達到修法的標準。這就像用秤來衡量修行人是否如法的標準一樣。 1-108 之後，要學習讓身、語、意三門的一切努力都成為對治我執的對治力。『以二證人為主』，也就是說，有些人說：『覺沃（Jowo，指阿底峽尊者）就像從玉水河中撈出的絲綢一樣，變得柔軟順滑，佛法已經融入相續。』他們稱那些虛假的修行人為『佛法』，並且不以其他人的羞愧為意，這也是一個證人。然而，這不能作為主要依據。為什麼呢？因為其他人可能只看到我行為中好的一面，或者因為我自滿而讚美我，所以他們並不瞭解我的真實情況。那麼，什麼才是主要的呢？就是以自己的不羞愧為證，儘自己所有的信心、智慧和精進的力量，像擠壓腸子一樣，用血水沖刷，竭盡全力，想著即使今晚就死去，我也不會有任何遺憾。只有這樣，才能達到修行的標準。因此，以自己的不羞愧作為主要的證人。 『恒常保持喜樂』，也就是說，從一開始就通過修心來品嚐佛法的滋味，無論發生什麼不幸，都想著通過修持兩種菩提心（藏文：བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས།）就足夠了，不會感到不快樂。這樣的人不會被任何事物嚇倒，這也是修心的標準。 1-109 此外，世間的如意和不如意之事……
【English Translation】 The exposition of what is not completely fulfilled. ༈ །། ༄། །The Main Subject. Fifth, demonstrating the measure of mental training proficiency: 'All dharmas converge into one intention,' which indicates that the purpose of explaining all the scriptures and treatises is to subdue self-grasping. Therefore, in listening, contemplation, and meditation, there is nothing else to be abandoned. If one examines the self of sentient beings, it is like a rabbit's horn, utterly nonexistent. From beginningless time, this 'self' has plunged us into suffering. So, are all the efforts of my own body, speech, and mind contributing to its glorification or its degradation? Please contemplate carefully. If it is contributing to its glorification, then it is for the eight worldly concerns, for the fame and desires of this life. In this case, even if one upholds the precepts as a monk, one deviates from the true Dharma; even if one trains the mind in listening, contemplation, and meditation, one deviates from the true Dharma. If it is contributing to its degradation, then upholding the precepts as a monk and diligently studying as a scholar are what is appropriate. Similarly, mental training truly arises in the continuum, reaching the standard of practicing the Dharma. This is like a long yardstick for measuring whether a practitioner is in accordance with the Dharma. 1-108 After that, one should learn to make all the efforts of body, speech, and mind become antidotes to counteract self-grasping. 'Take two witnesses as primary,' which means that some say, 'Jowo (referring to Atisha) is like silk drawn from the Yushu River, becoming soft and smooth, and the Dharma has been integrated into the continuum.' They call those false practitioners 'Dharma' and do not mind the shame of others, which is also a witness. However, this cannot be taken as the primary basis. Why? Because others may only see the good aspects of my behavior, or praise me because of my complacency, so they do not understand my true situation. So, what is primary? It is to take one's own lack of shame as a witness, exerting all one's faith, wisdom, and diligence, like squeezing the intestines, washing them with blood, and striving with all one's might, thinking that even if I die tonight, I will have no regrets. Only in this way can one reach the standard of practice. Therefore, take one's own lack of shame as the primary witness. 'Constantly maintain joy,' which means that from the beginning, one has tasted the flavor of the Dharma through mental training, and no matter what misfortune occurs, one thinks that it is enough to practice the two Bodhicittas (Tibetan: བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས།), and one will not feel unhappy. Such a person will not be intimidated by anything, which is also a measure of mental training. 1-109 Furthermore, the desirable and undesirable things in the world...
ས་བཞི་ཡོད་པ་ལས་མི་འདོད་པའི་ཆོས་བཞི་ལ་འདོད་ཐོག་ཏུ་བློ་སྦྱང་བས་ཐམས་ཅད་འདོད་པའི་ཆོས་ཤ་སྟག་ཏུ་སོང་ནས་འཕྲང་དང་འགགས་ ཅི་ཡང་མེད་པ་བྱུང་བས་དུས་ནམ་ཡང་བློ་བདེ་བའི་ཉམས་དང་། ཁང་བུ་སྡིབ་པར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་བློ་འབྱོངས་པའི་ཚད་གཅིག་ཡིན། ཡང་གཏོང་ལེན་གཉིས་པོ་འབྱོངས་པ་ན་ལུས་སེམས་ལ་ སྡུག་བསྔལ་ཅི་བྱུང་ཡང་སྔར་ནས་གཞན་གྱི་བླངས་པ་དེ་ད་གྲུབ་སྙམ་དུ་སླར་ཡང་དགའ་བ་ཁྱད་པར་ཅན་འབྱུང་ངོ་། །མདོར་ན་མི་འདོད་པ་ཅི་བྱུང་ཡང་མི་དགའ་བ་མེད་པར་རང་གི་ བློ་སྦྱོང་གི་གྲོགས་སུ་འགྲོ་ཡིན་འདུག་ན་བློ་འབྱོངས་པའི་ཚད་ཡིན་ནོ། །དེ་ཙམ་ན་གཉེན་པོ་གཏིང་ཚད་དུ་ལོངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཡེངས་ཀྱང་ཐུབ་ན་འབྱོངས་པ་ཡིན་ནོ། །རྟ་རྩལ་ཅན་ཡེངས་ནས་ རྟ་འགྲོགས་ཀྱང་མི་ལྷུང་བ་བཞིན། བློ་འབྱོངས་པ་ན་མ་དཔྱད་པའི་ས་ནས་བརྙས་པ་དང་། སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལ་སོགས་པ་རྐྱེན་ངན་ཅི་བྱུང་ཡང་གཉེན་པོས་ཀྱང་གློ་བུར་ཐུབ་པར་བྱས་ནས་ ཕྱིར་ལ་བྱང་སེམས་ཀྱི་གྲོགས་སུ་འགྲོ་བར་འདུག་གོ །རྐྱེན་ངན་གྱི་དབང་དུ་མི་འགྲོ་བར་འདུག་ན་བློ་འབྱོངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་འཆི་བ་ནམ་ཡོང་ཆ་མེད་པས་གློ་བུར་དུ་བྱུང་ན་ང་ལ་བྱ་ཐབས་དེ་ལས་མེད། 1-110 ཆོས་འདི་བདེན་མདུན་མ་བཟང་པོ་སོང་སྙམ་ནས་བློ་བདེ་འབོལ་ལེ། བྲོད་ཏིང་ངེ་བ་གཅིག་ནམ་འཆི་ཡང་གློ་བུར་ཐུབ་པར་བྱའོ། །འབྱོངས་པའི་རྟགས་དེ་རྣམས་དང་ལྡན་ན། ནད་དང་གདོན་ཐམས་ཅད་ ཀྱང་ནང་དུ་རྟོགས་པ་འཕེལ་བའི་གྲོགས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་བློ་སྦྱོང་མི་དགོས་ཟེར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྤང་བྱ་སྤོང་བའི་གཉེན་པོར་ལྡང་ཚད་དུ་ལོངས་པའི་ཚད་ཙམ་དུ་བསྟན་པའོ།། ༈ །། ༄། །བློ་སྦྱོང་གི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། དྲུག་པ་བློ་སྦྱོང་གི་དམ་ཚིག་བསྟན་པ་ནི། སྤྱི་དོན་གསུམ་ལ་རྟག་ཏུ་བསླབ། །ཅེས་པ་ནི། བློ་སྦྱོང་ཁས་བླངས་དང་མ་འགལ་བ། བློ་སྦྱོང་ཐོ་ཅོར་མ་སོང་བ། བློ་སྦྱོང་ཕྱོགས་རེ་བར་ མ་སོང་བའོ། །དང་པོ་ནི་འུ་བུ་བློ་སྦྱོང་བ་ལགས་པས་འདི་ཀུན་གྱི་མི་གནོད་ཟེར་ནས་བཅས་པ་ཕྲན་ཚེགས་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལས་རྒྱུ་འབྲས་ལ་མ་གུས་པ་དང་། བློ་ སྦྱོང་འདི་ཡོད་ན་གཞན་ཅི་ཡང་མི་དགོས་ཟེར་ནས་སྤྱིའི་ལག་ལེན་དང་འགལ་བར་བྱེད་པ་ཐམས་ཅད་དོར་རོ། །བསམ་པས་བློ་སྦྱོང་ཞིང་། སྦྱོར་བས་ཀ་རི་ཀ་ནས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བར་གྱི་ ཁས་བླངས་དང་དམ་བཅས་པ་གང་ཡིན་པ་གཙང་བར་བསྲུང་བར་བྱའོ། །ལག་ལེན་དང་འཕྲལ་གྱི་རྣམ་ཐར་སྡེ་སྣོད་དང་མཐུན་པར་ཞུས་དག་བྱར་གཏུབ་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། གཉན་སར་ཉལ་བ་དང་། 1-111 ཤིང་གཉན་གཅོད་པ་དང་། འགོ་བའི་ནད་ཡོད་སར་འགྲོ་བ་དང་། དམ་ཉམས་དང་མཛེ་པོ་ལ་སོགས་འདྲེ་ཅན་དང་འགྲོགས་པའི་ཐོ་ཅོ་ཐམས་ཅད་སྤང་བ་ལ་དགེ་བཤེས་སྟོན་
【現代漢語翻譯】 在擁有四種境況的基礎上，通過修習安忍不悅意的四法，一切都轉為悅意之法，從而沒有任何阻礙和困頓，無論何時都能體驗到內心的平靜，並且不會感到壓抑。這也是心性成熟的一種標誌。此外，如果能熟練掌握施受法，無論身心遭受何種痛苦，都會因為過去已經承擔了他人的痛苦而感到欣慰，並因此產生特別的喜悅。總之，無論發生什麼不悅意的事情，都不會感到不快，而是將其視為修心的助緣，這便是心性成熟的標誌。達到這種程度，就意味著對治法已經運用到了極致。即使在散亂的狀態下也能保持覺醒，這便是成熟的標誌。就像騎術高超的騎手即使在奔馳的駿馬上也能保持平衡一樣。當心性成熟時，即使在未經深思熟慮的情況下受到誹謗或指責等負面影響，也能立即運用對治法來應對，並將其轉化為菩提心的助緣。如果能不被負面境況所左右，那便是心性成熟的標誌。此外，由於死亡隨時可能降臨，如果突然發生，我會想：『我別無他法，唯有此法（指修心）才是真實可靠的，我已經做好了充分的準備。』從而感到內心平靜和滿足。無論何時死亡，都能立即應對。具備了這些成熟的徵象，那麼所有的疾病和魔障都會轉變為增進內在證悟的助緣。因此，說『不再需要修心』是不對的，這只是說明已經達到了能夠充分運用對治法來對治所應斷除之物的程度。 第六，關於修心的誓言：『始終修習三個共同要點。』這指的是：不違背修心的承諾，不使修心變得空洞，不使修心走向片面。首先，有些人認為：『我們是修習修心法的，所以不會傷害任何人。』因此，他們忽視了微小的戒律，不尊重因果，或者認為：『有了修心法，就不需要其他任何法了。』從而違背了共同的修行。所有這些都應該捨棄。應該以正念修習修心法，並通過實際行動來清凈並守護從《因緣品》到金剛乘之間所承諾和誓守的一切。應該根據經藏來檢查和修正自己的行為和暫時的解脫方式，使其與經藏相符。第二，應該避免所有會使修心變得空洞的行為，例如：在墳地睡覺，砍伐神樹，前往傳染病流行的地區，與破戒者或麻風病人等被邪魔附體的人交往。對此，格西敦巴……
【English Translation】 Based on having the four situations, by training the mind in wanting the four undesirable things, everything turns into desirable things, so that there is no obstacle or hindrance, and one always experiences mental ease and does not become depressed. That is also one measure of mind training. Also, when both giving and taking are mastered, no matter what suffering arises in body and mind, one thinks that what was taken from others in the past has now been accomplished, and again a special joy arises. In short, no matter what undesirable things happen, if one is not unhappy and it seems that it goes as a friend of one's mind training, then that is a measure of mind training. At that point, the antidote is fully mastered. If one can also withstand distraction, then one has mastered it. Just as a skilled horseman does not fall even when the horse is distracted, when the mind is trained, no matter what negative circumstances arise from an unexamined place, such as insults and accusations, the antidote suddenly overcomes them and turns them into friends of bodhicitta. If one does not go under the power of negative circumstances, then one has trained the mind. Also, since one never knows when death will come, if it happens suddenly, I have no other way, I think this Dharma is true and the future is good, and I am mentally at ease. One should be able to suddenly overcome whatever happens at any time of death. If one possesses those signs of mastery, then all illnesses and demons will also become friends who increase realization within. Therefore, saying 'one does not need to train the mind' is not correct; it is only showing the extent to which one has reached the point of being able to fully apply the antidote to abandon what should be abandoned. Sixth, teaching the vows of mind training: 'Always train in the three general points.' This means: not contradicting the commitment of mind training, not making mind training empty, and not making mind training one-sided. First, some people say, 'We are training in mind training, so we will not harm anyone.' Therefore, they disregard minor precepts, do not respect cause and effect, or think, 'If we have mind training, we do not need anything else.' Thus, they contradict the common practice. All of these should be abandoned. One should train the mind with mindfulness and purify and protect whatever commitments and vows have been made from the Kārikā to the Vajrayāna through actual practice. One should examine and correct one's actions and temporary liberation in accordance with the Sūtra Piṭaka. Second, one should avoid all actions that would make mind training empty, such as sleeping in cemeteries, cutting down sacred trees, going to places where infectious diseases are prevalent, and associating with those who are possessed by demons, such as those who have broken their vows or lepers. Regarding this, Geshe Tonpa...
པས་ར་སྒྲེང་དུ་བསྟན་ པའི་སྲོལ་ཆེན་པོ་བཙུགས་པའི་བཀའ་གདམས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཐར་པ་དང་མི་འགལ་བར་བྱས་ལ་ཆོས་གྲུ་བཞིར་ཉམས་སུ་བླང་དགོས་སོ། །ཤ་པོ་བའི་ཞལ་ནས་ནོར་ས་རྟག་གཞི་ནས་ཆོས་ཐོ་ཅོར་ སོང་ནོར་ཞེས་བཤད། དམ་ཉམས་དང་འཆལ་བ་དང་། སྡིག་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་བསྲེ་སླད་སྤང་ཞིང་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་ཐོ་ཅོར་མ་སོང་བར་བྱའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཤས་གཅིག་གིས་མིའི་གནོད་པ་བཟོད་ཀྱང་ མི་མ་ཡིན་གྱི་གནོད་པ་མི་བཟོད་དེ། འདྲེ་རྟོག་ཆེ་བ་དང་དེ་ལས་བཟློག་པས་སོ། །ལ་ལ་མི་ཆེ་བ་ལ་གུས། ཆུང་བ་ལ་བརྙས་བཅོས་བྱེད། ལ་ལ་ནང་མི་ལ་བྱམས། ཕྱི་མི་ ལ་སྡང་། ལ་ལ་སེམས་ཅན་ལ་སྦྱོང་། འབྱུང་པོ་ལ་མི་སྦྱོང་། དེ་ཐམས་ཅད་ཕྱོགས་རེ་བར་སོང་བས་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱོགས་རིས་མེད་པར་སྦྱོང་ངོ་། །འདུན་པ་བསྒྱུར་ལ་རང་སོར་བཞག །བསམ་པས་བདག་ གཞན་བརྗེ་བ་བསྒོམ་པ་དང་། སྐད་ཅིག་ཀྱང་མ་བྲལ་བའི་རྣལ་འབྱོར་དྲན་པར་བྱས་ནས་སྦྱོར་བས་ལུས་ངག་གི་སྤྱོད་པ་རྣམས་སྔར་བས་མ་འགྱུར་བར་སོ་ཐུབ་པར་བྱས་ནས་གཞན་གྱི་རྩར་ངག་ཏུ་མི་འདོན་པར་གཞན་དང་། 1-112 མཉམ་འགྲོགས་བཏུབ་པར་བྱས་ནས་སྔར་གྱི་དགེ་སྦྱོར་བྱེད་ཚོད་དང་སྤྱོད་པ་སོ་ཐུབ་པར་སྔར་ལས་མ་འགྱུར་བར་བྱ། འགའ་ཞིག་ཆོས་ཉན་པ་དང་། སྔར་གྱི་རྣམ་ཐར་དང་ལག་ལེན་བཞག་ནས་གསར་ འགྲོགས་བྱེད་དེ། སྔ་མ་སྤངས་པར་འགྲོ་བ་ཡིན་ཤིན་ཏུ་མི་ལེགས་སོ། །བློ་སྦྱོང་མངོན་མཚན་ཆུང་ལ་དོན་གྱི་ས་གཅོད་ཆེ་བ་གཅིག་བྱེད་དགོས་གསུངས་པས་གཞན་གྱིས་མ་ཚོར་བར་རྒྱུད་སྨིན་པར་ བྱའོ། །ཡན་ལག་ཉམས་པ་བརྗོད་མི་བྱ། །ཞེས་པས་གཞན་སུ་ལ་ཡང་འཇིག་རྟེན་གྱི་སྐྱོན་ཞར་བ་འདི་བྱ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྐྱོན་འཆལ་བ་འདི་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ངག་ཏུ་སྨྲ་མི་རུང་ བར་སྤང་བར་བྱའོ། །གཞན་ཕྱོགས་གང་ཡང་མི་བསམ་མོ། །སྤྱིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དགོས་ཁྱད་པར་ཆོས་སྒོར་ཞུགས་པ་རྣམས་དང་། ཉིང་དགོས་སུ་རང་གི་ཆོས་ཀྱི་གྲོགས་ཀྱི་སྐྱོན་ལ་བརྟག་ཏུ་མི་རུང་། ཐ་ན་བདག་བློ་སྦྱོང་བ་ཡིན་པས་སླར་ལ་དགའ་སྟེ། ལར་འདི་དང་འགྲོགས་སུ་མི་བཏུབ་པ་གཅིག་འདུག་སྙམ་ན་ཡང་རང་གི་ཕྱོགས་ནས་བློ་སྦྱང་བ་ཡིན་པས་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་ནས་སྐྱོན་བསམ་ པ་ཡིན་པས་མི་རུང་ངོ་། །དབང་མེད་དུ་སྐྱོན་མཐོང་ན་རང་སྣང་མ་དག་པ་ཡིན། ཁོ་ལ་སྐྱོན་མེད། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་ལ་རང་གི་སྐྱོན་དུ་བརྟག་གོ ། 1-113 འབྲས་བུ་རེ་བ་ཐམས་ཅད་སྤངས། བློ་སྦྱངས་པས་ཚེ་འདིར་མིས་རྩི་རུ་རེ་བ་དང་། བསྙེན་བཀུར་དང་སྙན་གྲགས་འོང་དུ་རེ་བ་དང་། མི་མ་ཡིན་གྱི་གནོད་པ་ལས་ཕན་དུ་རེ་བ་དང་། ཕྱི་མ་ལྷ་མིའི་བདེ་བ་དང་རང་ཉིད་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་ཏུ་རེ་བ་ཐམས་ཅད་སྤང་ངོ་། །ཐ་མར་རང་དོན་ད
【現代漢語翻譯】 在帕薩熱寺（Pasareng）建立偉大的傳承製度，不違背噶當派（Kadam）的解脫之道，必須在四方道場中修行。夏波瓦（Shapowa）說：『如果財富總是流向世俗，那麼修行就會變得空洞。』要避免與破戒者、行為不端者以及所有罪人混雜，要確保所有行為都不會變得空洞。第三點是：有些人能忍受人的傷害，卻不能忍受非人的傷害，這是因為他們過於迷信鬼神，或者恰恰相反。有些人尊敬地位高的人，卻輕視地位低的人。有些人愛自己的家人，卻恨外人。有些人幫助動物，卻不幫助鬼神。所有這些都是片面的，所以要平等地幫助一切眾生。改變觀念，保持本性。通過思考來修習自他交換，並憶念片刻不離的瑜伽，從而使身語的行為與以前一樣，保持穩定，不要輕易向他人透露。與他人和睦相處，保持以前的修行和行為，不要改變。有些人聽法后，放棄以前的解脫之道和實踐，開始新的交往，這是拋棄舊的，非常不好。修心要做到顯現的徵兆小，但意義的決斷大，要在別人沒有察覺的情況下，使內心成熟。『不要說肢體殘缺。』這意味著不要在言語中提及任何世俗的過失，比如『這個人是殘疾』，或者任何修行上的過失，比如『這個人行為不端』，要避免這些。不要考慮任何其他方面。一般來說，要利益所有眾生，特別是那些進入佛法之門的人，尤其不要去觀察自己法友的過失。即使自己修習修心，喜歡反駁，心想：『這個人無法相處』，也不行，因為自己是從自己的角度修心，如果從別人的角度去想過失，那就不對了。如果無法控制地看到過失，那是自己的顯現不純凈。他沒有過失。要認為一切眾生都具有佛性的精華，並反思自己的過失。 放棄所有對結果的期望。修心之後，要放棄所有期望，比如期望今生得到人們的尊重、款待和名聲，期望得到非人的幫助，期望來世獲得天人的安樂，以及期望自己獲得涅槃。最後，放棄所有自利的想法。
【English Translation】 Having established the great tradition taught at Pasareng, without contradicting the liberation of the Kadam tradition, one must practice in the four-sided Dharma. Shapowa said, 'If wealth always goes to the mundane, then practice becomes empty.' Avoid mixing with those who break vows, are immoral, and all sinners, and ensure that all actions do not become empty. The third point is: some can endure harm from humans, but not from non-humans, because they are too superstitious about spirits, or the opposite. Some respect those of high status, but despise those of low status. Some love their own family, but hate outsiders. Some help animals, but do not help spirits. All of these are one-sided, so practice helping all beings without partiality. Transform intentions and maintain one's own state. By contemplating the exchange of self and others, and remembering the yoga that is never separated for a moment, the actions of body and speech should not change from before, but be able to be maintained, and not uttered to others. Be able to associate with others, and maintain the previous amount of virtuous practice and behavior without changing from before. Some listen to the Dharma and abandon their previous liberation and practice, and make new associations, which is abandoning the old, which is very bad. It is said that mind training should have small obvious signs but a great determination of meaning, so that the mind matures without others noticing. 'Do not speak of impaired limbs.' This means that one should not speak of any worldly faults, such as 'this person is disabled,' or any faults of Dharma, such as 'this person is immoral,' and avoid these. Do not think of any other aspects. In general, benefit all sentient beings, especially those who have entered the door of Dharma, and especially do not examine the faults of one's Dharma friends. Even if one is training one's mind and likes to argue, thinking, 'This person is impossible to associate with,' it is not right, because one is training one's mind from one's own perspective, and it is not right to think of faults from the perspective of others. If one involuntarily sees faults, it is because one's own appearance is impure. He has no faults. Think that all sentient beings have the essence of Buddha-nature, and examine one's own faults. Abandon all hope for results. After training the mind, abandon all expectations, such as hoping to be respected, entertained, and famous in this life, hoping to be helped by non-humans, hoping to obtain the happiness of gods and humans in the next life, and hoping to attain Nirvana oneself. Finally, abandon all thoughts of self-interest.
ུ་སངས་རྒྱས་པ་ཡང་རེ་བ་མེད་པར་བྱས་ལ་སྦྱང་ངོ་། །སྒྲུབ་ པའི་ཡོན་ཏན་ལའང་རིངས་པ་དང་རེ་ཆེ་བ་མི་བྱ། བདུད་ཀྱིས་ཤེས་ན་བར་གཅོད་བྱེད་དོ། །འབད་པ་དྲག་ལ་ཡུན་རིང་དུ་ཞེ་མ་ཁྲེལ་བར་བྱས་ཀྱང་འབྲས་བུ་གང་ཡང་མ་བྱུང་ཡང་ སྒྱིད་ལུག་པར་མི་བྱ། དུག་ཅན་གྱི་ཟས་སྤངས། ཞེས་པ་ནི་བདག་འཛིན་ལ་དགྲར་མི་བལྟ་ལ། རང་ལ་གཅེས་འཛིན་མི་གཏོང་བར་རང་དོན་ཞེ་ཕུགས་སུ་བཅུག་པ་དང་། དངོས་པོ་བདེན་པར་འཛིན་ པའི་བློས་ཆོས་གང་བྱས་ཀྱང་འཁོར་བའི་རྒྱུ་བྱེད་ཅིང་འཁོར་བར་འཆིང་བས་སྡུག་བསྔལ་བསྐྱེད་དེ། ཟས་དུག་ཅན་དང་འདྲ་བས་སྤང་ངོ་། །གཞུང་བཟང་པོ་མ་བརྟེན། ཅེས་པ་ནི་ཕ་རོལ་གྱིས་མི་རིགས་ པ་བྱས་པ་ལ་འཁོན་དུ་བཟུང་ནས་ནག་ཀམ་མི་བྱེད་པ་དེ་སྤང་ངོ་། །ཤགས་ངན་མ་དགོད། ཅེས་པ་ནི། ལས་འགྱེད་ཅི་ལ་བབ་ཀྱང་གཞན་གྱི་སྙིང་ལ་གཟེར་ཞིང་། དང་ཁ་ལོག་པའི་ཤགས་ངན་མི་གདབ། 1-114 ཉེ་རིང་བཟང་ངན་སུ་ལ་ཡང་ལན་མ་ལན་གང་ཡིན་ཡང་ཚིག་ངན་སྨྲ་བ། ངག་རྩུབ་མོ་དྲག་པོ་སྨྲ་བ་ཡང་སྤང་ངོ་། །འཕྲང་མ་དགུག་ཅེས་པ་ནི། གཞན་གྱིས་གནོད་པ་བྱས་པ་དེ་ ཞེ་ལ་བཞག་ནས་ལན་པོ་འགྲུབ་པའི་དུས་ན་འཇལ་བ་དེ་སྤང་ངོ་། །གནད་ལ་མི་དབབ། ཅེས་པ་ནི། མི་དང་མི་མ་ཡིན་གང་ཡིན་ཡང་འཚང་ནས་འབྲུ་བ་སྤངས་ཏེ། མི་མ་ཡིན་ལ་ སྲོག་སྔགས་དྲག་པོ་བཟླས་པའམ། མི་ལ་མང་སར་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པའི་འཚང་འབྲུ་བ་སྤང་ངོ་། །མཛོ་ཁལ་གླང་ལ་མི་འབྱོ། ཞེས་པ་ནི་རང་དབབ་ཅིང་སྟེང་དུ་འོང་བའི་མི་འདོད་པའི་ཁག་ དང་ཁུར་རྣམས་གཡོ་སྒྱུ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་གཞན་ལ་འབྱོ་བའི་འཁོན་སྐྱོན་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་དེ་ལྟ་བུ་སྤང་། མགྱོགས་ཀྱི་རྩེ་མ་གཏོད། ཅེས་པ་ནི། འདོད་པའི་དངོས་པོ་སྤྱི་སོ་ན་ཡོད་པ་རང་ ལ་སྣ་གཏད་དུ་རེ་བ་འདོད་ཕྱིར་མི་མཁས་པའི་སྤྱོད་པ་དང་། ཐབས་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་རང་ལ་བསྒྱུར་བར་བྱེད་པ་ཐམས་ཅད་སྤོང་ངོ་། །འདོད་ཁར་མི་འཆི་ཕ་རོལ་ལས་ཀྱི་གྲུབ་པའི་ལྷོད་ཀྱིས་ གློད་ན་བདེ་གསུང་། ལྟོ་ལོག་མི་བྱ། ཅེས་པ་ནི། ཕུགས་སུ་རང་བཟང་བར་འདོད་པས་ཐད་ཀ་དེར་འཕམ་ལེན་འོག་ཏུ་ཞུགས་པ་དང་། ཕུགས་སུ་འདྲེས་གནོད་པ་སེལ་དུ་རེ་བའི་ཐད་ཀ་དེར་བློ་སྦྱོང་ནས་ལྟོ་ཆོས་བྱེད་པ་དང་། 1-115 ཁྱད་པར་མེད་པས་གཏིང་གི་རང་མཁྲིས་ཆོད་པ་དེ་ལྟ་བུ་སྤང་ངོ་། །ཚན་གཅིག་གིས་རྣམ་རྟོག་ལ་བློ་སྦྱོང་གི་འབྲས་བུའམ་དགོས་པ་དེ་འདྲ་ལ་ཕན་པ་གཅིག་ཏུ་གོ་བ་འདྲ་སྟེ་དེ་ ཙུག་སོང་ན་བོན་བྱེད་པ་དང་ཁྱད་མེད། ཆོས་བྱ་བ་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་གཉེན་པོར་འགྲོ་བ་གཅིག་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །ལྷ་བདུད་དུ་མི་དབབ། ཅེས་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་ ལྷ་མ་མགུ་ན་གནོད་པ་བྱེད་དེ། ལྷ་བྱ་བ་དེ་ཕན་འདོགས་པ་ཡིན་པ་ལ་གནོད་པ་བྱེད་ན་བདུད་དུ་སོང་བ་ཡིན་ཏེ
【現代漢語翻譯】 此外，對於成佛，也要斷絕一切期望而精進修持。對於修行的功德，也不要急於求成或抱有太大期望。如果被魔知曉，就會製造障礙。即使付出巨大的努力，長期堅持不懈，但如果沒有任何成果，也不要灰心喪氣。要遠離毒食。』遠離毒食』是指不要將我執視為敵人，不要執著于自身，將自身利益置於首位。無論做什麼樣的佛法修行，如果被執著事物為真實的念頭所驅動，都會成為輪迴的因，束縛于輪迴之中，從而帶來痛苦，如同有毒的食物一樣，因此要遠離。 『不要依賴好的政府』是指對於他人不合理的行為，不要懷恨在心，不要採取報復行動，要遠離這種行為。『不要說惡語』是指無論遇到什麼樣的工作或任務，都不要說傷害他人內心、言不由衷的惡語。無論親疏、善惡，對任何人都要避免惡語相向，要遠離粗暴、激烈的言語。『不要設陷阱』是指將他人造成的傷害銘記在心，等待時機報復，要遠離這種行為。『不要抓住弱點』是指無論是人還是非人，都要避免攻擊和揭短。例如，對非人唸誦強力的咒語，或在眾人面前揭露他人的戒律等過失，都要避免。『不要把騾子的負擔強加給牛』是指將自己不願承擔的責任和負擔，通過各種欺騙手段轉嫁給他人，這種懷有惡意和過失的行為要遠離。『不要追求快速的頂峰』是指對於自己渴望的事物，不要期望唾手可得，爲了滿足自己的慾望而做出不明智的行為，或者通過各種手段將其據爲己有，這些都要避免。『不要死於慾望』是指如果能放下對現世的執著，就會獲得安樂。『不要空腹修行』是指如果內心深處只想著自己好，表面上卻裝作謙卑順從；或者爲了消除內心的煩惱，表面上卻通過修行來掩蓋，這種沒有真正改變內心，只是徒勞地進行表面功夫的行為要遠離。如果認為通過一次修行就能徹底消除煩惱和妄念，那就和外道沒有區別了。修行的目的是爲了對治煩惱和妄念。 『不要把神變成魔』是指如果世間的神靈不高興，就會製造危害。神應該是帶來利益的，如果反而帶來危害，那就是變成了魔。
【English Translation】 Furthermore, one should cultivate diligently, abandoning all hope for Buddhahood. Regarding the merits of practice, one should not be impatient or have great expectations. If the demons know, they will create obstacles. Even if one makes great efforts and perseveres for a long time, if there are no results, one should not be discouraged. One should avoid poisonous food. 'Avoiding poisonous food' means not regarding self-grasping as an enemy, not clinging to oneself, and putting one's own interests first. No matter what kind of Dharma practice one does, if it is driven by the thought of clinging to things as real, it will become the cause of samsara, binding one to samsara, and thus bring suffering, just like poisonous food, so one should avoid it. 'Do not rely on good government' means that one should not bear grudges against others' unreasonable behavior, and one should not take revenge. 'Do not speak evil words' means that no matter what kind of work or task one encounters, one should not say evil words that hurt others' hearts and are insincere. Whether close or distant, good or bad, one should avoid speaking evil words to anyone, and one should avoid rude and violent words. 'Do not set traps' means that one should keep in mind the harm caused by others and wait for the opportunity to retaliate, and one should avoid this behavior. 'Do not seize weaknesses' means that whether it is a human or a non-human, one should avoid attacking and exposing shortcomings. For example, one should avoid reciting powerful mantras to non-humans, or exposing others' precepts and other faults in public. 'Do not put the mule's burden on the ox' means that one should transfer the responsibilities and burdens that one is unwilling to bear to others through various deceptive means, and one should avoid such malicious and faulty behavior. 'Do not pursue the quick peak' means that one should not expect to get what one desires easily, and one should avoid unwise behavior in order to satisfy one's desires, or taking possession of it through various means. 'Do not die of desire' means that if one can let go of attachment to this life, one will gain happiness. 'Do not practice on an empty stomach' means that if one only thinks of oneself as good in one's heart, but pretends to be humble and obedient on the surface; or in order to eliminate inner troubles, one pretends to cover up by practicing, this kind of behavior that does not really change the heart, but only does superficial work in vain, should be avoided. If one thinks that one can completely eliminate troubles and delusions through one practice, then there is no difference from the heretics. The purpose of practice is to counteract troubles and delusions. 'Do not turn a god into a demon' means that if the worldly gods are unhappy, they will create harm. Gods should bring benefits, and if they bring harm instead, they have become demons.
་དེ་བཞིན་དུ་བློ་སྦྱོང་གིས་བདག་འཛིན་འདུལ་བ་ཡིན་པ་ ལ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དྲེགས་ནས་བདག་ནི་བློ་སྦྱོང་བསྒོམ་པ་བཟང་པོ་ཡིན། གཞན་ལ་ཆོས་འདི་ལྟ་བུ་མེད་སྙམ་ནས་ང་རྒྱལ་སྐྱེས་པ་དང་། རང་བཟང་པོར་རློམ་པས་གཞན་ལ་རས་ཆོད་དང་ཡ་ འབིགས་བྱེད་པ་སྤང་བར་བྱའོ། ། ད་ལྟའི་ཆོས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་བདག་འཛིན་བཟང་དུ་སོང་ན་དགྲའི་ཆོས་སུ་སོང་ནས་རྐུན་མ་ནགས་ལ་བཏང་ནས་རྗེས་བྲག་རི་ལ་གཅོད་པའི་ཆོས་སུ་སོང་ བས་དེ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ལ། སྨན་ནད་ཐོག་ཏུ་བཏང་ཞིང་བདག་འཛིན་དམའ་འབེབས་པར་བྱས་ལ་འགྲོ་བ་ཀུན་གྱི་བྲན་གྱི་ཐ་མ་ལྟར་བྱའོ། །སྐྱིད་ཀྱི་ལན་དུ་སྡུག་མ་ཚོལ། །ཞེས་པ་ནི། རང་སྐྱིད་པའི་དོན་དུ་གཞན་ལ་སྡུག་བསྔལ་བྱུང་ན་དགའ་སྟེ། 1-116 རང་གི་བཟའ་མི་དང་གྲོགས་འདི་ཤི་ན་རབས་ཆད་འོང་སྟེ། ཡོན་བདག་ལ་ན་ཚ་ཤི་ཆད་བྱུང་ན་ཚོགས་བསོགས་དགེ་རྩ་འོང་སྟེ། ཡུལ་དེའི་སྒོམ་ཆེན་གྲོགས་པོ་དེ་ཤི་ན་ང་གཅིག་པོ་ ལ་བསོད་ནམས་འོང་སྟེ། དགྲ་འདི་ཤི་ན་ང་ལ་སྐྱིད་པ་འོང་སྟེ་སྙམ་པ་སྤང་ངོ་། །སེམས་ཅན་སོ་སོའི་བསོད་ནམས་ལ་སྤྱོད་པ་ཡིན་པས་གར་ཕྱིན་ཡང་དགྲ་ཟིན་རེ་ལས་ཀྱིས་འོང་བ་ ཡིན་གསུང་ངོ་། །བདུན་པ་བློ་སྦྱོང་གི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ་ནི། ཆོས་འདི་རྣམས་ཉམས་སུ་བླངས་ན། བློ་སྦྱོང་མི་ཉམས་ཤིང་གོང་ནས་གོང་དུ་འཕེལ་བར་འགྱུར་བས་བསླབ་པར་བྱའོ། །རྣལ་འབྱོར་ཐམས་ཅད་ གཅིག་གིས་བྱ། །ཞེས་པ་ནི། ཆོས་གཞན་སྒྲུབ་པ་ལ་ཟས་དང་སྤྱོད་ལམ་སོགས་དང་རྣལ་འབྱོར་ལ་སོགས་པ་རེ་རེ་ཡོད་པས་འདིའི་སྒོར་ཞུགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཟས་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་འདི་ ཉིད་ཡིད་ལ་བྱས་པ་གཅིག་པུས་ཆོག་པས་དེ་ལྟར་ཉམས་སུ་བླང་བར་བྱ། ལོག་ནོན་ཐམས་ཅད་གཅིག་གིས་བྱ། །ཞེས་པ་ནི། བདུད་ཀྱིས་བརླབ་པ་ཁ་ཅིག་ཆོས་ཟབ་མོ་འདི་ལ་ཡིད་མི་ཆེས་ པས་བསྒོམ་ལོག་གི་སྒོམ་སྣང་འདི་ལྟ་བུ་འབྱུང་སྟེ། བློ་སྦྱོང་སྒོམ་པས་ན་ཚ་ཆེར་སོང་། འདྲེའི་གནོད་པ་ཆེར་སོང་། མི་སྡང་དུ་སོང་། བདག་འཛིན་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ཆེར་སོང་ངམ་སྙམ་པ་ལ་སོགས་པ་བྱུང་ནས་སྦྱོང་སྙིང་མི་འདོད་པའམ། 1-117 ཡང་ན་དེ་ལྟ་བུའི་རྒྱུ་མཚན་མེད་པ་སྦྱོང་སྙིང་མི་འདོད་པ་འབྱུང་སྟེ། བཟློག་ཉེན་ཡོད་པས་དེ་འཕྲོ་ལ་ཤེས་པར་བྱས་ལ། ང་ལ་སྒོམ་ལོག་སྐྱེས་ནས་འདུག་སྙམ་དུ་བསམས་ཏེ་བློ་གཉིས་ པས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་བདག་ཁོ་ན་འདྲ་བ་ཆོས་ལ་བློ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པ་མང་པོ་ཡོད་སྙམ་དུ་བསམས་ནས། དེ་ཐམས་ཅད་རང་གི་སྟེང་དུ་བླངས་ནས་བདག་གི་ལུས་ལོངས་ སྤྱོད་དགེ་བ་རྣམས་དེ་དག་ལ་ཕུལ་བས་ཆོས་ལ་བློ་ཕྱོགས་ཤིང་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་ལམ་དུ་ཞུགས་པར་བསམ་མོ། །ཐོག་མཐའ་གཉིས་ལ་བྱ་བ་གཉིས། །ཅེས་པ་ནི། ནངས་པར་མལ་ནས་ལངས་ ནས་དེ་རིང་ཉིན་ཐོག་
【現代漢語翻譯】 同樣地，通過修心來調伏我執，但如果因此而驕傲，認為『我是一個修習修心的人，非常好。』，並認為其他人沒有這樣的法，從而生起傲慢，自認為好而輕視他人，就應當避免這種行為。如果現在修行人對法的我執變得強烈，那就會變成敵人的法，就像派強盜去森林，然後追到巖石山上去消滅一樣。所以，要捨棄這一切，像用藥物治療疾病一樣，降低我執，把自己看作是所有眾生中最卑微的僕人。不要以快樂來換取痛苦。』這句話的意思是，如果爲了自己的快樂而給他人帶來痛苦，那就高興了。如果自己的家人和朋友去世，就會想『斷了他們的後代也好』。如果施主生病或死亡，就會想『這樣就能積累財富和功德』。如果那個地方的修行朋友去世，就會想『只有我一個人能獲得福德』。如果這個敵人死了，我就會快樂』，應當捨棄這種想法。因為眾生各自享用各自的福德，所以無論走到哪裡，都會有敵人因為業力而出現。第七，展示修心的教誨：如果修習這些法，修心就不會衰退，而且會越來越增長，所以應當學習。所有瑜伽都用一個方法來做。』這句話的意思是，修習其他法門時，在飲食和行為等方面都有各自的規定和瑜伽，但進入這個法門的人，在飲食等方面，只要心中想著這個法門就足夠了，所以應當這樣修習。所有顛倒都用一個方法來做。』這句話的意思是，魔鬼的加持有時會讓人不相信這個深奧的法，從而產生顛倒的修行體驗，比如『修習修心后，疾病變得更嚴重了，鬼的傷害變得更嚴重了，變得更討厭了，我執等煩惱變得更嚴重了』等等，從而不想修習，或者沒有這樣的理由也不想修習。因為有顛倒的危險，所以要立即知道，並想『我產生了顛倒的修行』，然後用另一種想法，認為世間有很多像我一樣對法產生顛倒想法的人，然後把所有這些都放在自己身上，把自己的身體、受用和善根都獻給他們，這樣就會對法產生正確的認識，進入不顛倒的道路。開始和結束時做兩件事。』這句話的意思是，早上從床上起來后，想著今天一整天
【English Translation】 Similarly, through mind training, one subdues self-grasping, but if one becomes arrogant because of it, thinking, 'I am a good practitioner of mind training,' and thinking that others do not have such Dharma, thereby generating pride, and considering oneself good while belittling others, one should avoid such behavior. If the self-grasping of Dharma becomes strong among present-day practitioners, it will become the Dharma of the enemy, like sending a robber into the forest and then chasing after them to a rocky mountain to eliminate them. Therefore, abandon all of that, and like using medicine to treat illness, lower self-grasping and regard oneself as the lowest servant of all beings. 'Do not seek suffering in return for happiness.' This means that if others suffer for one's own happiness, one becomes happy. If one's own family and friends die, one thinks, 'It would be good to cut off their lineage.' If the patron becomes sick or dies, one thinks, 'This will accumulate wealth and merit.' If the meditation friend in that place dies, one thinks, 'Only I will gain merit.' If this enemy dies, I will be happy,' one should abandon such thoughts. Because sentient beings each enjoy their own merit, wherever one goes, enemies will appear due to karma. Seventh, showing the teachings of mind training: If one practices these Dharmas, mind training will not decline, and it will increase more and more, so one should learn. All yogas are done with one method.' This means that when practicing other Dharmas, there are separate rules for food, conduct, and yoga, but for those who enter this Dharma, it is enough to keep this Dharma in mind for all things such as food, so one should practice in this way. All reversals are done with one method.' This means that the blessings of demons sometimes cause people to disbelieve in this profound Dharma, thereby producing reversed meditation experiences, such as 'After practicing mind training, the illness has become more severe, the harm from ghosts has become more severe, one has become more hateful, self-grasping and other afflictions have become more severe,' and so on, thereby not wanting to practice, or not wanting to practice without such a reason. Because there is a danger of reversal, one should immediately recognize it and think, 'I have generated reversed practice,' and then with another thought, think that there are many in the world who, like me, have reversed thoughts about the Dharma, and then take all of those upon oneself, offering one's body, possessions, and merits to them, so that one will have the right understanding of the Dharma and enter the path of non-reversal. Do two things at the beginning and the end.' This means that after getting out of bed in the morning, thinking about the whole day
ཐག་ལ་བདག་ལ་གཅེས་པར་འཛིན་པས་མ་གོས་པར་བྱ་དགོས། སེམས་ཅན་ལ་གཅེས་པར་འཛིན་པ་མ་ཉམས་པར་བྱ་དགོས་སྙམ་དུ་འཕེན་པ་བཏང་ལ། དེ་ནས་ཉིན་མོའི་ དུས་སུ་ལྷན་ཅིག་རྗེས་སུ་སྤྱོད་པའི་ཤེས་བཞིན་གྱིས་ཟིན་པར་བྱ། དེ་ནས་དགོང་མོ་ཉལ་བ་ན་སེང་གེ་རྣམ་པར་བརྩེ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་ཐོག་མར་དེ་བྱས་སོ། །དེ་ནས་དེ་བྱས་ སོ། །ཞེས་བྱ་བའི་རྣམ་གྲངས་ལ་རིམ་པས་བརྟག་ནས་འགལ་བར་སྤྱད་ནས་འདུག་ན། དེའི་ཚེ་བདག་ལ་རྔན་བགྲང་ཞིང་། བླ་མའི་གདམས་ངག་དྲན་པར་བྱ་ཞེས་པ་ཡིན་པས། དལ་འབྱོར་ཆུད་གསོན་པ་རང་གིས་རང་ལ་གནོད་པ་སྐྱེལ་བ་ཁྱོད་ལྟ་བུ་འོང་བ་སྙམ་དུ་བསམས་ལ། 1-118 བཟོད་གསོལ་དང་བཤགས་པ་བྱ། ཕྱིན་ཆད་སྤོང་བའི་བློ་བསྐྱེད་དོ། །མ་འགལ་བར་བྱས་ན་དལ་འབྱོར་དོན་ཡོད་པར་བྱས་སྙམ་དུ་དགའ་བ་བསྒོམ། དགེ་བ་ཡང་ཆོས་འདི་ཉིད་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བར་བསྔོ། ། སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་དང་མི་འབྲལ་བར་གྱུར་ཅིག །ཅེས་སྨོན་ལམ་གདབ་བོ། །གཉིས་པོ་གང་བྱུང་བཟོད་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ནི། གློ་བུར་དུ་བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་བྱུང་ཡང་ དྲེགས་ཤིང་ཆགས་པར་མི་བྱ་བར་ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་དབང་དུ་མ་སོང་བར་བྱས་ལ། སླར་ལ་ཆོས་ཀྱི་གྲོགས་སུ་ཁྱེར་རོ། །ཁ་ཅིག་ལ་འཁོར་དང་བསྙེན་བཀུར་བྱུང་ན་དེས་དྲེགས་ཏེ་གཞན་ལ་བརྙས་ པ་དང་། ཡིད་ལ་དྲན་ཚད་བྱེད་པ་འོང་བས་དེ་སྤང་ངོ་། ། རྒུད་ཅིང་དབུལ་བ་འོག་ནས་ཆུ་ལས་མི་འབབ་པ་བྱུང་ན་ཡང་ང་འདྲ་བ་འོང་བ་སྙམ་དུ་ཡི་མུག་པ་དང་། ཡིད་ཤི་ ནས་དེས་སྦྱོང་མི་ནུས་པ་མི་བྱ་བར་མཐོ་རིས་དང་། ངན་སོང་གི་མཐོ་དམའ་དང་། སྐྱིད་སྡུག་ལ་ལྟོས་ནས་མིའི་སྐྱིད་སྡུག་གི་བར་ན་ཁྱད་པར་ཆེ་ཙམ་མི་འདུག་ལ། སླར་ཡང་གཡེང་བ་ མེད་པས་དགེ་སྦྱོར་འཕེལ་སྙམ་དུ་བསམ་པར་བྱ་སྟེ། ལྷ་ཡི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པས་ཀྱང་། །ཁེངས་པ་ཉིད་དུ་མི་བྱ་ལ། །ཡི་དྭགས་བཞིན་དུ་དབུལ་བ་ཡིས། །རྒུད་པས་ཀྱང་ནི་ཞུམ་མི་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 1-119 གཉིས་པོ་སྲོག་དང་བསྡོས་ལ་བསྲུང་། །ཞེས་པ་ནི། ཆོས་སྤྱི་ནས་བཤད་པའི་བསླབ་པ་དང་། ཁས་བླངས་དམ་བཅས་ཀྱི་དམ་ཚིག་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་ཆོས་འདི་ཉིད་ཀྱི་དམ་ཚིག ཡན་ལག་ཉམས་པ་བརྗོད་ མི་བྱ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ཏེ། དམ་ཚིག་དེ་གཉིས་ཉམས་ན་ཚེ་འདིའི་བདེ་བ་ཡང་མི་འབྱུང་བས་སྲོག་ལས་གཅེས་པར་བཟུང་ངོ་། །དཀའ་བ་གསུམ་ལ་བསླབ་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ནི། ཉོན་མོངས་ པ་སྤོང་བ་ན་དང་པོ་གཉེན་པོས་དྲན་པར་དཀའ། བར་དུ་བཟློག་པར་དཀའ། ཐ་མ་རྒྱུན་བཅད་པ་དཀའ་བ་ཡིན་པས་དེ་གསུམ་མི་དཀའ་བས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །སློབ་ཚུལ་ནི། གསུམ་པོ་ནངས་པར་ གོ་བགོ་ནས། དེ་ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེས་པ་ན་གཉེན་པོ་དྲན་པར་བྱེད། བཟློག་པར་བྱེད། ད་ཕྱིན་ཆད་འདི་ལྟ་བུ་རྒྱུད་ལ་མ
【現代漢語翻譯】 不要因執著于自身而受染污，要放下這種執著；不要減損對眾生的珍愛，要發起這樣的願望。然後，在白天，要以正念覺知來跟隨（自己的行為）。晚上睡覺時，首先以獅子般慈愛的三摩地開始。然後，依次檢查『做了這個，做了那個』等事項，如果發現有違背之處，就要懺悔。這時，要責備自己，憶念上師的教誨，心想：『如此虛度暇滿人身，自己傷害自己，像你這樣的人才會這樣做。』 進行懺悔和發露，併發誓以後不再犯。如果沒有違背，就觀想自己已經讓暇滿人身變得有意義，從而感到歡喜。並將善根迴向于讓這種正法在自相續中生起。 祈願生生世世不離菩提心。無論發生什麼，都要忍受。』意思是說，即使突然獲得巨大的福報，也不要驕傲和執著，不要被世間八法所左右，而要將其轉化為修法的助緣。有些人一旦有了眷屬和恭敬，就會變得驕傲，輕視他人，爲所欲爲，這些都應該捨棄。如果遭遇衰敗和貧困，就像掉入水底一樣無法自拔，心想：『像我這樣的人才會這樣。』從而感到沮喪，意志消沉，無法從中解脫，這是不應該的。要觀察人天善道和惡道的起伏，以及人間的苦樂，它們之間的差別並不大，而且不會一直沉溺其中，從而想著要精進修持善法。正如經中所說：『即使擁有天人的圓滿，也不應因此而驕傲；即使像餓鬼一樣貧困，也不應因衰敗而沮喪。』 『二者以生命為代價也要守護。』意思是說，無論是總體的佛法戒律，還是已經承諾的誓言，特別是此法的誓言，例如『不要說任何關於道友的過失』等等。如果這些誓言失壞，今生的安樂也不會產生，所以要像珍惜生命一樣守護它們。 『要修學三種困難。』意思是說，在斷除煩惱時，最初用對治法憶念煩惱是困難的，中間阻止煩惱生起是困難的，最終徹底斷除煩惱的相續是困難的。因此，要努力克服這三種困難。修學的方法是：每天早上穿好衣服后，一旦生起煩惱，就要憶念對治法，阻止煩惱生起，併發誓以後不再讓這樣的煩惱在自相續中生起。
【English Translation】 One must avoid being tainted by clinging to oneself, and relinquish such clinging; one must not diminish the cherishing of sentient beings, and generate such a wish. Then, during the daytime, one should be mindful and aware in following (one's actions). Then, when going to sleep at night, one should begin with the samadhi of lion-like loving-kindness. Then, one should examine in sequence items such as 'Did this, did that,' and if one finds contradictions, one should practice repentance. At that time, one should reproach oneself, remember the guru's instructions, and think, 'Wasting this leisure and opportunity, harming oneself, only someone like you would do such a thing.' One should confess and disclose, and generate the intention to abandon (such actions) in the future. If one has not contradicted (the practice), one should cultivate joy, thinking that one has made the leisure and opportunity meaningful. And one should dedicate the merit towards the arising of this Dharma in one's own mindstream. One should pray that in all lifetimes, one will never be separated from the two aspects of Bodhicitta. Whatever happens, one should endure it. This means that even if great merit suddenly arises, one should not be arrogant or attached, and one should not be swayed by the eight worldly concerns, but rather transform it into an aid for Dharma practice. Some people, when they have retinues and receive veneration, become arrogant and despise others, doing whatever comes to mind, and these things should be abandoned. Even if one experiences decline and poverty, like sinking to the bottom of the water and being unable to rise, one should not become discouraged, thinking, 'Only someone like me would experience this.' One should not become disheartened and unable to purify (oneself) through it. Rather, one should observe the ups and downs of higher realms and lower realms, and the joys and sorrows of human existence, and realize that the differences between them are not so great, and that one will not always be immersed in them. Therefore, one should think of increasing one's virtuous practice without distraction. As it is said: 'Even with the abundance of the gods, one should not become arrogant; even with the poverty like that of a hungry ghost, one should not be disheartened by decline.' 『Both should be protected even at the cost of one's life.』 This means that one should cherish the vows, whether they are the general precepts of the Dharma, or the vows that one has promised, especially the vows of this particular Dharma, such as 'Do not speak of the faults of fellow practitioners,' etc., more dearly than one's life, because if these vows are broken, even the happiness of this life will not arise. 『One should train in the three difficulties.』 This means that when abandoning afflictions, it is difficult to remember the antidote at first, difficult to reverse (the affliction) in the middle, and difficult to completely cut off the continuum in the end. Therefore, one should strive to accomplish these three difficulties without difficulty. The method of training is: every morning, after getting dressed, once an affliction arises, one should remember the antidote, reverse (the affliction), and vow not to let such an affliction arise in one's mindstream again.
ི་སྐྱེ་བར་བྱ་དགོས་སྙམ་དུ་སེམས་པའོ། །རྒྱུ་ཡི་གཙོ་བོ་ རྣམ་གསུམ་བླངས། །ཞེས་པ་ནི། བླ་མ་མཚན་ལྡན་གདམས་ངག་མངའ་བ། རྟོགས་པ་དང་ལྡན་པ། མི་བར་ཁྱིས་མ་ཆོད་པ་རྙེད་ཅིང་ཐུགས་ལ་འདོགས་པ་དང་། རང་གི་བློ་སྣ་དལ་འབྱོར་ནས་བདག་ མེད་ཀྱི་བར་དུ་ཇི་ལྟར་བསམ་པ་བཞིན་ནམ། བླ་མས་ཇི་ལྟར་ཁྲིད་པ་བཞིན་ནམ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་མཐུན་རྐྱེན་དང་། དད་པ་དང་། ཤེས་རབ་བརྩོན་འགྲུས། སྐྱོ་ཤས་ཆེ་བ་དང་། 1-120 ཟས་གོས་དང་། གཡོག་ཐམས་ཅད་འཛོམ་པ་སྟེ། དེ་གསུམ་ཆོས་བསྒྲུབ་པའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ཡིན་པས་རང་ལ་ལྡན་ནས་འདུག་ན་དགའ་བ་བསྒོམས་ལ་ཁྱད་པར་དུ་འབད་པར་བྱ། མི་ལྡན་པར་འདུག་ན་ འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་ཡང་བདག་ཁོ་ན་འདྲ་བ་རྒྱུ་གསུམ་དང་མི་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་ཆོས་མ་བྱུང་བ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཡོད་པས་སྙིང་རེ་རྗེ་སྙམ་དུ་བསམ་ལ། དེ་ཐམས་ཅད་རང་ གི་སྟེང་དུ་བླངས། བདག་གི་ལུས་ལ་སོགས་པ་ཕུལ་བས་དེ་ལ་རྒྱུ་གསུམ་པོ་བྱུང་བས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པར་བསམ་མོ། །ཉམས་པ་མེད་པ་རྣམ་གསུམ་བསྒོམ། །ཞེས་པ་ནི། ཐེག་ པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སློབ་མའི་དད་གུས་ལ་རག་ལས་པས་བླ་མ་ལ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་མ་བྲལ་བར་བྱ། དེའི་སྒོ་ནས་བླ་མ་ལ་དད་གུས་མ་ ཉམས་པ་དང་། ཡང་བློ་སྦྱོང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཡང་སྙིང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུ་ས་བོན་གྲུང་པོ་ལྟ་བུ་འདི་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་ནས་ཆོས་གང་དང་ཡང་མི་སྙོམས་པར་ཉམས་སུ་ལེན་པས་བློ་ སྦྱོང་བ་སྤྲོ་བ་མ་ཉམས་པ་དང་། ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གི་ཁས་བླངས་དམ་བཅས་པ་རྣམས་གཉེན་པོ་ངོ་ཚ་ཤེས་པ་དང་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་གཟེངས་ཆེན་པོ་གཏོད་ནས་ཉེས་པ་ཕྲ་མོ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་མ་གོས་པར་བསྲུང་བར་བསླབ་པ་ལ་བག་ཡོད་ཀྱིས་མ་ཉམས་པར་བྱའོ། ། 1-121 འབྲལ་མེད་གསུམ་དང་ལྡན་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ནི། ལུས་ཀྱི་བླ་མའི་ཞབས་ཏོག་དང་། དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་དང་། ཆོས་སྐྱོང་དང་། འབྱུང་པོ་ལ་གཏོར་མ་དང་། ཕྱག་དང་བསྐོར་བ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་ དགེ་སྦྱོར་དང་མ་བྲལ་བར་བྱ། ངག་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། བཟླས་པ་དང་། ཁ་བཏོན་ལ་སོགས་པ་ངག་གི་དགེ་སྦྱོར་དང་མ་བྲལ་བར་བྱའོ། །ཡིད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་བསྒོམ་པ་དང་མ་བྲལ་བར་ བྱས་ལ། བདག་གཅེས་པར་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་མོངས་པའི་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་འཇོམས་པ་ལ་སྙིང་སྟོབས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་ལྡན་པར་བྱའོ། །མདོར་ན་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དུས་ཐམས་ཅད་ དུ་དགེ་བའི་ཆོས་སྤྱོད་པ་དང་མི་བྲལ་བར་བྱའོ། །བསྐོལ་བ་རྣམས་ལ་རྟག་ཏུ་སྦྱང་། །ཞེས་པ་ནི། རང་གི་དགྲ་ཟླ་དངོས་སུ་འདུག་པ་ལ་ཁྲོ་བ་དང་འཁོན་དུ་འཛིན་པ་ནི་རྟག་ཏུ་ འགྲོགས་པའི་གཞི་ལས་བྱུང་། ཞེས་བཤད་པས་ངོས་གཅིག་ན་འདུག་པ་དང་། ཕར་མི་གནོད་ཀྱང་
【現代漢語翻譯】 『應當思維生起』。『取三種主要因』，意為：找到具備圓滿相的具德上師，擁有證悟，不被庸人所擾，並銘記於心；自己的心念從暇滿人身到無我之間如何思維；或者如上師如何引導一般在自相續中生起；以及修法的順緣；信心；智慧；精進；強烈的厭離心； 衣食和僕從等一切圓滿。這三者是修法的主要因素，如果自己具備，就應歡喜修持，並特別努力。如果不具備，就應思維：在世間也有像我一樣，因不具備這三種因素而無法修法的人無數，真是可憐。將他們全部納入自己，通過奉獻自己的身體等，使他們也具備這三種因素，從而享用大乘法。『修三種不退』，意為：大乘的一切法都依賴於弟子的信心和恭敬心，因此要時時刻刻對上師保持如佛一般的觀念，不要與之分離。通過這種方式，對上師的信心和恭敬心就不會退失。此外，思維修心是殊勝大乘的精華，是如佛一般的種子，不要與其他法混雜，而要精進修持，這樣修心就不會失去興趣。對於大乘和小乘的承諾和誓言，要以羞愧心和慚愧心的巨大力量來守護，不被細微的過失所染污，並以謹慎的態度來學習，不要退失。 『應具足三種不離』，意為：身體不離開對上師的侍奉、對三寶的供養、對護法和鬼神的朵瑪供養、頂禮和繞轉等身體的善行。語不離開皈依、唸誦和讀誦等語言的善行。意不離開修持兩種菩提心，並以不可思議的勇氣來摧毀執著自我的煩惱念頭。總之，身語意三門時時刻刻不離開行持善法。『對於激發的，應恒常修習』，意為：對於將自己的敵人視為真實存在的怨恨，是由於經常相處而產生的，正如所說：『從恒常相伴的基礎中產生』。因此，一方面要安住於此，另一方面，即使對方不傷害自己，也要...
【English Translation】 'One should think of generating [it].' 'Take the three main causes,' which means: finding a qualified Lama (teacher) who possesses complete qualities, has realization, is not disturbed by ordinary people, and keeping [him] in mind; how one's own mind thinks from leisure and endowment to selflessness; or how it arises in one's own mindstream as the Lama guides; as well as the favorable conditions for Dharma practice; faith; wisdom; diligence; great renunciation; clothing, food, and servants, etc., all complete. These three are the main causes for practicing Dharma, so if one possesses them, one should happily practice and especially strive. If one does not possess them, one should think: in the world, there are countless people like me who cannot practice Dharma due to not possessing these three causes, how pitiful. Take them all upon oneself, and by offering one's own body, etc., cause them to also possess these three causes, thereby enjoying the Great Vehicle. 'Cultivate the three non-degradations,' which means: all the Dharma of the Great Vehicle depends on the disciple's faith and respect, therefore, one should always maintain the perception of the Lama as a Buddha and not be separated from it. Through this way, one's faith and respect for the Lama will not degrade. Furthermore, thinking that mind training is the essence of the Great Vehicle, like a potent seed of Buddhahood, do not mix it with other Dharmas, but diligently practice it, so that the interest in mind training will not degrade. For the promises and vows of the Great and Small Vehicles, one should guard them with the great strength of shame and embarrassment, not being defiled by even the slightest faults, and learn with diligence, so that one does not degrade. 'One should possess the three inseparables,' which means: the body should not be separated from serving the Lama, offering to the Three Jewels, offering torma (ritual cakes) to the Dharma protectors and spirits, prostrations, circumambulations, and other virtuous actions of the body. Speech should not be separated from taking refuge, recitations, and readings, and other virtuous actions of speech. The mind should not be separated from cultivating the two aspects of Bodhicitta (the mind of enlightenment), and one should possess inconceivable courage to destroy afflictive thoughts such as clinging to self. In short, the three doors of body, speech, and mind should not be separated from practicing virtuous Dharma at all times. 'Always train in what is provoked,' which means: the hatred of regarding one's enemy as a real opponent arises from constant association, as it is said: 'It arises from the basis of constant companionship.' Therefore, on the one hand, one should abide in this, and on the other hand, even if the other person does not harm oneself, one should...
ཚུར་གནག་པ་དང་། ཚུར་མི་སྡང་ཡང་རང་གི་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་དེ་རྣམས་ལ་བློ་སྦྱོང་འཆོར་ཉེན་ ཡོད་པས་ཁྱད་པར་དུ་བཀོལ་ལ་སྙིང་གི་དུམ་བུ་བཞིན་དུ་བསམ་ཞིང་བློ་སྦྱོང་ངོ་། །ཡང་བླ་མ་དང་། ཕ་མ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཡུལ་གཉན་པས་སྡིག་པ་བསགས་ན་རྣམ་སྨིན་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པས་ཁྱད་པར་དུ་བཀོལ་ལ་སྦྱང་ངོ་། ། 1-122 རྐྱེན་གཞན་དག་ལ་ལྟོས་མི་བྱ། །ཞེས་པ་ནི། ཆོས་གཞན་བསྒྲུབ་པ་ལ་ཟས་གོས་ལ་སོགས་པའི་མཐུན་རྐྱེན་འཛོམས་པ། ཁམས་བཟང་བ། ཆུ་འཕྲོད་པ། མི་དང་འདྲེས་མི་གཙེར་བ་དགོས་ཏེ། བློ་སྦྱོང་ འདི་ཉིད་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་དེ་རྣམས་ལ་ལྟོས་མི་དགོས་ཏེ། མཐུན་རྐྱེན་དེ་རྣམས་མ་འཛོམས་པ་ནི་ཆོས་འདིའི་རྒྱུ་ཡིན་པས་ད་རེས་བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས་འབའ་ཞིག་བློ་སྦྱོང་གི་གྲོགས་སུ་ ཁྱེར་རོ། །ད་རེས་གཙོ་བོ་ཉམས་སུ་བླངས། །ཅེས་པ་ནི། ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ཕ་འཚེར་རྙིང་པ་ལྟ་བུ་ངན་སོང་རྣམ་པ་གསུམ་འབའ་ཞིག་ཏུ་འཁྱམས་པ་ཡིན་པས། ད་རེས་ཀྱི་ལས་འགའ་ ཞིག་གིས་བསྐལ་པ་བྱེ་བ་སྟོང་དུ་ཡང་རྙེད་པར་དཀའ་བའི་དལ་འབྱོར་གྱི་ལུས་ཐོབ་པའི་དུས་ད་རེས་ཚེ་འདིའི་ཤོམ་ར་བྱེད་པ་ལས་ཕྱི་མ་ཕན་ཆད་ཀྱི་ཆོས་བྱེད་པ་གཙོ་བོ་ཡིན། ཆོས་ལ་བཤད་སྒྲུབ་གཉིས་ལས་སྒྲུབ་པ་གཙོ་བོ། སྒྲུབ་པ་གཞན་ལས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱོང་བའི་སྒྲུབ་པ་གཙོ་བོ། དེ་ཡང་ལུང་རིགས་ཀྱི་སྐྱ་བར་དུ་བཅུག་ནས་སྦྱོང་བ་བས་བླ་མའི་མན་ ངག་ལ་བརྟེན་ནས་གཉེན་པོ་གང་ལྟར་ཆེ་ཆེར་ཨུ་ཚུགས་སུ་སྦྱོང་བ་གཙོ། སྤྱོད་ལམ་གཞན་པས་མལ་དུ་བསྡད་ནས་སྦྱོང་བ་གཙོ། ཡུལ་སྤོང་བ་བས་རྟག་ནང་དུ་གཙོ། དེ་རྣམས་ལ་བསླབ་པ་གཅེས་སོ། ། 1-123 གོ་ལོག་མི་བྱ། ཞེས་པ་ནི། གོ་ལོག་དྲུག་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། ཆོས་བསྒྲུབ་པའི་སྡུག་བསྔལ་མི་བཟོད་པར་འདོད་པ་སྒྲུབ་པ་དང་། གཉེན་སྐྱོང་བ་དང་། དགྲ་འདུལ་བའི་དཀའ་ལས་ལ་བཟོད་པ་ནི་ བཟོད་པ་གོ་ལོག་གོ །སྡིག་པ་ཅི་དག་དང་། ཚོགས་ཅི་རྫོགས་བློ་སྣ་ཅི་འགྱུར་ལ་མི་འདུན་པར་ཚེ་འདིའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་དུ་བལྟ་ཞིང་ཐོབ་པར་འདུན་པ་ནི་འདུན་པ་ གོ་ལོག་གོ །ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་ལ་འབད་ནས་ཆོས་ཀྱི་རོ་མི་མྱོང་བར་ཕྱི་ནང་གི་འདོད་པའི་རོ་མྱང་ཞིང་བསྒྲུབ་པ་དང་། སྔར་འདོད་པ་སྤྱད་པ་དང་། དགྲ་བཏུལ་བ་ཡིད་ལ་བྱས་ཤིང་ རོ་མྱང་བར་བྱེད་པ་ནི་རོ་མྱང་བ་གོ་ལོག་གོ །སྡུག་བསྔལ་དང་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱུ་ལ་གནས་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་མི་བསྒོམ་པར་དཀའ་ཐུབ་སྤྱོད་པ་དང་། སྒྲུབ་པ་བྱེད་པའི་འབྱོར་བའི་སྡུག་ བསྔལ་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་ནི་སྙིང་རྗེ་གོ་ལོག་གོ །རང་གི་ཁ་འོག་ཏུ་འདུ་བ་ཆོས་བྱེད་པའི་གཉེར་སེམས་མི་བྱེད་པའི་ནོར་རྫས་བསོག་པ་དང་། གཉེན་སྐྱོང་བ་དང་། ཚེ་འདིའི་ཆེ་ ཐབས་བྱེད་པའ
【現代漢語翻譯】 對於那些讓你感到不快，既不友善也不令人喜愛的人，要特別注意，因為你很容易失去修心的機會，要像對待心肝寶貝一樣對待他們，並修習心性。 此外，上師（bla ma，梵文：guru，上師），父母和菩薩（byang chub sems dpa'，梵文：bodhisattva，覺悟有情）是強大的對境，如果對他們造惡業，其果報將是難以想像的，所以要特別注意並懺悔。 不要依賴其他條件。這意味著修持其他佛法需要食物、衣服等順緣，身體健康，水土相宜，不被他人干擾。但是，修心不需要依賴這些條件。因為不具備這些順緣正是修心的助緣。現在，讓我們只將善業作為修心的助伴。現在，最重要的是修行。因為從無始以來，我們就像老乞丐一樣，一直在三惡道中徘徊。現在，我們獲得暇滿人身，這是千百萬劫難遇的。所以，現在最重要的是修行來世的佛法，而不是爲了今生的享樂而忙碌。 在聞思修三種佛法中，修行最重要。在所有修行中，修習菩提心（byang chub kyi sems，梵文：bodhicitta，菩提心）最重要。而且，與其通過邏輯分析來修習，不如依靠上師的口訣，盡最大努力修習對治法。在所有行為中，最重要的是坐在床上修習。與其避開人群，不如在人群中修習。要珍惜這些教導。 不要顛倒。這意味著要避免六種顛倒。無法忍受修法的痛苦，卻能忍受照顧親友和征服敵人的艱辛，這是忍耐的顛倒。不渴望消除罪業和圓滿資糧，卻將今生的圓滿視為功德並渴望獲得，這是渴望的顛倒。努力聞思修卻無法體驗佛法的滋味，反而品嚐世俗的慾望，回憶過去的享樂和征服敵人，這是品嚐的顛倒。不對處於痛苦和痛苦之因中的眾生生起慈悲心，反而修苦行，對修行中的富裕者生起慈悲心，這是慈悲的顛倒。積攢財富，照顧親友，追求今生的榮耀，卻不努力修持佛法，這是...
【English Translation】 Especially towards those who are unpleasant, neither friendly nor likeable, be particularly mindful, as you are likely to lose the opportunity to train your mind. Treat them like your heart's treasure and train your mind. Furthermore, Lamas (bla ma, Sanskrit: guru, teacher), parents, and Bodhisattvas (byang chub sems dpa', Sanskrit: bodhisattva, enlightenment being) are powerful objects. If you commit negative actions towards them, the karmic consequences will be unimaginable. Therefore, be particularly mindful and purify. Do not depend on other conditions. This means that to practice other Dharmas, you need favorable conditions such as food, clothing, good health, suitable environment, and freedom from disturbances. However, to practice mind training, you do not need to depend on these conditions. The absence of these favorable conditions is actually the cause for this Dharma. Now, let us only take virtuous actions as companions for mind training. Now, the most important thing is to practice. Because from beginningless time, we have been wandering in the three lower realms like old beggars. Now, we have obtained a precious human body, which is difficult to find even in millions of eons. Therefore, now the most important thing is to practice Dharma for future lives, rather than being busy with worldly pleasures. Among the three practices of listening, contemplation, and meditation, practice is the most important. Among all practices, the practice of cultivating Bodhicitta (byang chub kyi sems, Sanskrit: bodhicitta, mind of enlightenment) is the most important. Moreover, rather than practicing through logical analysis, it is more important to rely on the instructions of the Lama and make every effort to practice the antidotes. Among all actions, the most important is to practice while sitting in bed. Rather than avoiding crowds, it is more important to practice in crowds. Cherish these teachings. Do not reverse. This means avoiding six reversals. Being unable to endure the suffering of practicing Dharma, but being able to endure the hardships of taking care of relatives and conquering enemies, is a reversal of patience. Not desiring to eliminate negative karma and perfect accumulations, but viewing worldly perfections as virtues and desiring to obtain them, is a reversal of desire. Striving to listen, contemplate, and meditate, but not experiencing the taste of Dharma, instead tasting worldly desires, recalling past pleasures and conquering enemies, is a reversal of taste. Not cultivating compassion for beings who are in suffering and the causes of suffering, but practicing asceticism and cultivating compassion for the wealthy who are suffering in their practice, is a reversal of compassion. Accumulating wealth, taking care of relatives, and pursuing worldly glory, but not striving to practice Dharma, is a...
ི་གཉེར་སེམས་བྱེད་པ་ནི་གཉེར་སེམས་གོ་ལོག་གོ །སངས་རྒྱས་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་བར་དགེ་བ་མཛད་ཅིང་དེའི་འབྲས་བུ་བདེ་བ་དང་ལྡན་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་མི་བྱེད་པར་དགྲ་ལ་མི་ལེགས་པ་བྱུང་བ་དང་། 1-124 སུམ་བཏུབ་པ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ་དགའ་བ་དང་། རྗེས་སུ་ཡི་རང་བྱེད་པ་ནི་རྗེས་སུ་ཡི་རང་གོ་ལོག་གོ །གོ་ལོག་མ་ལོག་དྲུག་པོ་དེ་ལ་འཇུག་ལྡོག་བྱའོ། ། རེས་འཇོག་མི་བྱ། ཞེས་ པ། རེས་བློ་སྦྱོང་བསྒོམ། རེས་བཟླས་པ་བྱེད་པ་དང་། དེ་གཉིས་རེས་སྟོང་། རེས་བསྲུང་། རེས་འཇོག་བྱེད་པ་སྤང་། ཡང་ཚེ་འདིའི་ཤོམ་ར་དང་། སྡིག་པ་དང་ཉོན་མོངས་འཕེལ་བར་བྱེད་ལ། རེས་ཚེ་ཕྱི་ མའི་དོན་དུ་ཆོས་བྱེད་པ་རེས་འཇོག་བྱེད་པ་དེ་སྤང་ལ། རེས་འཇོག་མི་བྱེད་པར་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་རྟག་འཆད་པར་ཆོས་བྱ་ཞིང་། ཁྱད་པར་དུ་བློ་སྦྱོང་བསྒོམ་པའོ། །དེའི་ཡང་སྙིང་བློ་སྦྱོང་ངོ་། ། དོལ་ཆོད་དུ་སྦྱང་། ཞེས་པ་ནི། རྩ་ཕྲན་གཏོར་བ་ན་རྦད་ཆོད་བྱེད་པ་བཞིན། བློ་སྦྱོང་བ་ན་ཚོད་མི་ལེན་པར་བློ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་ལིངས་རྩེར་སྒྱུར་ལ། ཚམ་ཚོམ་མེད་པར་བློ་ཐག་ཆོད་ པར་བྱས་ལ་བློ་སྦྱོང་ངོ་། །སྔོན་ལ་བློ་སྦྱོང་གིས་ཕན་ནམ། དེས་མ་ཕན་ན་བཟླས་པ་གཅིག་བྱ་སྙམ་པའི་ཚོད་ལེན་པའི་བློ་དེ་ལྟ་བུར་སྤངས་ཏེ། དེ་ནི་བདེ་འདོད་ཀྱི་དམིགས་པ་མ་ ཤོར་བ་ཡིན་པས་ནད་དང་གདོན་ཡང་སེལ་བར་མི་ནུས་སོ། །རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀྱིས་ཐར་བར་བྱ། །ཞེས་པ་ནི། རང་ཉིད་རྒྱུད་ལ་ཉོན་མོངས་པ་ཤས་གང་ཆེ་བརྟགས་ནས་དེའི་གཉེན་པོར་སྒོས་སུ་བརྟེན་ནས་སྤོང་བ་ལ་འབད་པ་དྲག་ཏུ་བྱའོ། ། 1-125 དེ་ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་རྟེན། ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱས་ཀྱང་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་བརྟག ཡང་གཉེན་པོ་བསྟེན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཤས་ཆུང་བའམ། དེ་ཡི་མི་སྐྱེ་བའམ་སྙམ་པ་ ཙམ་དུ་བྱའོ། །ད་ནི་ཉོན་མོངས་འདི་རྒྱུད་ལ་ཡེ་མ་གོས་པར་བྱ་སྙམ་དུ་མ་འོངས་པ་ལ་གོ་ཆ་ཡང་ནས་ཡང་དུ་གོམས་པར་བྱའོ། །འདས་མ་འོངས་གཉིས་གཉེན་པོ་བསྟེན་པའི་ཚུལ་ལུགས་ དེ་ལྟར་གཉིས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བ་ལ་ནན་ཏན་བྱའོ། །ཡུས་མི་བསྒོམ། ཞེས་པ་ནི། ཕ་རོལ་ལ་བདག་གི་དྲིན་ཡོད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། རང་ལ་དགེ་སྦྱོར་ཡོད་པ་དང་། མཁས་པ་དང་། བཙུན་པ་དང་། མི་ཆེ་བ་དང་། རིགས་རྒྱུད་བཟང་བ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་གི་ཕྱོགས་ནས་ཀྱང་གཞན་ལ་ཡུས་ཀྱི་རྔམས་པ་དང་། ང་རྒྱལ་ཆེ་བར་མི་བྱའོ། །མི་ལ་རེ་མ་ཆེ། ལྷ་ ལ་གསོལ་བ་ཐོབས། ཅེས་ར་སྒྲེང་བའི་གསུང་ངོ་། །ལར་དགྲ་ཟིན་གྱི་རུ་ཕྱེད་ན་གཞན་ལ་ཟིན་དུ་གོ་བས་གཞན་དོན་བྱས་ཀྱང་རང་དོན་གྱི་འཁྲིས་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་རང་གི་བྱ་རྒྱུར་གོ་ ནས་འོང་བས་གཞན་ལ་ཡུས་མི་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཙམ་ན་བློ་འབྱོངས་པའོ། །ཀོ་ལོང་མི་སྡོམ། ཞེ
【現代漢語翻譯】 執著于自私的想法就是顛倒的執著。對於從佛到眾生所做的善行以及伴隨而來的快樂，不去隨喜，反而對於敵人遭遇不幸和無法忍受的事情感到高興和隨喜，這就是顛倒的隨喜。對於這六種顛倒與不顛倒，要進行取捨。不要交替進行，意思是，一會兒修習禪定，一會兒唸誦咒語，或者兩者交替進行，一會兒守護，一會兒放棄。要避免交替進行，因為這會增長今生的世俗事務、罪惡和煩惱。一會兒爲了來世而修行佛法，這種交替也要避免。不要交替進行，而要始終如一地修行佛法，特別是修習禪定。其核心在於修習禪定。 『像砍斷小樹枝一樣修習』，意思是，就像砍斷小樹枝一樣徹底，修習禪定時不要猶豫，要一心一意地轉變心念，毫不猶豫地下定決心去修習。不要想著先修習禪定看看是否有益，如果沒用就念誦咒語，要避免這種猶豫不決的想法，因為這仍然沒有擺脫對快樂的渴望，所以也無法消除疾病和邪魔。『通過觀察和分析來解脫』，意思是，要觀察自己內心的煩惱哪個最重，然後特別依賴於對治法，努力斷除。 然後，觀察煩惱產生的對象和基礎，即使不如理作意，也要觀察它是如何產生的。或者，依賴於對治法，僅僅認為煩惱減輕或者不再產生。現在，要反覆習慣於未來，想著不要讓煩惱沾染內心。對於過去和未來，都要努力運用對治法來斷除煩惱。『不要自誇』，意思是，不要因為自己對他人有恩，或者自己有善行、是智者、是僧人、是偉人、出身高貴等原因而對他人傲慢自大。『不要對人期望過高，要向神祈禱』，這是惹珍巴（Ra Trengba）的教言。一般來說，如果敵人已經落網，就認為其他人也會落網，所以即使做了利他之事，也不會產生自私的想法，因為已經認為這是自己該做的事情，所以不會自誇。達到這種程度，心就成熟了。『不要隱瞞過失』
【English Translation】 To cling to selfish thoughts is to have inverted clinging. Not rejoicing in the virtuous deeds done by beings from the Buddha to sentient beings and the happiness that accompanies them, but instead rejoicing and being happy when enemies encounter misfortune and unbearable things, is inverted rejoicing. One should engage in taking and abandoning these six inverted and non-inverted states. Do not alternate, meaning, sometimes practice meditation, sometimes recite mantras, or alternate between the two, sometimes guarding, sometimes abandoning. Avoid alternating, as this increases worldly affairs, sins, and afflictions in this life. Alternating between practicing Dharma for the sake of the next life should also be avoided. Do not alternate, but practice Dharma consistently in one direction, especially practicing meditation. The essence of that is practicing meditation. 'Practice like cutting off small branches,' meaning, just as one would thoroughly cut off small branches, when practicing meditation, do not hesitate, but wholeheartedly transform the mind, resolutely deciding to practice. Do not think about practicing meditation first to see if it is beneficial, and if it is not, then recite mantras. Avoid such indecisive thoughts, as this still has not escaped the desire for happiness, so it will not be able to eliminate diseases and demons. 'Liberate through observation and analysis,' meaning, observe which affliction is heaviest in your own mind, and then especially rely on the antidote, striving to eliminate it. Then, observe the object and basis from which afflictions arise, and even if you do not engage in inappropriate attention, observe how it arises. Or, relying on the antidote, merely think that the affliction has lessened or no longer arises. Now, repeatedly habituate yourself to the future, thinking about not letting afflictions stain the mind. For both the past and the future, diligently use antidotes to eliminate afflictions. 'Do not boast,' meaning, do not be arrogant and boastful towards others because you have been kind to them, or because you have virtuous deeds, are wise, are a monk, are a great person, or have a noble lineage. 'Do not expect too much from people, pray to the gods,' this is the teaching of Ra Trengba. Generally, if an enemy has been caught, one thinks that others will also be caught, so even if one does altruistic deeds, selfish thoughts will not arise, because one has already considered it one's duty, so one will not boast. When one reaches this level, the mind is mature. 'Do not conceal faults.'
ས་པ་ནི། རང་ལ་གནོད་པ་སྔར་སྨ་ཕབ་པ་དང་། ཚིག་ངན་གྱིས་སྤྱོས་པ་ལ་སོགས་པ་ཅི་བྱས་རང་ལ་གྱོད་ཐལ། 1-126 གཞན་ལ་ངོ་བཞིན་འགྱུར་བ་དང་། ཚིག་ངན་གྱི་ལན་ལ་སོགས་པ་མི་བྱའོ། །སེམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཀོ་ལོང་མི་བསྡམ་མོ། །ད་ལྟ་འོ་སྐོལ་གྱི་ཆོས་རྣམས་བདག་འཛིན་གྱི་གཉེན་པོར་མ་སོང་བས་བཟོད་ སྲན་གྱི་སྟོབས་ཆུང་། ཀོ་ལོང་གཙང་བཙན་པས་དམ་པར་འདུག་སྟེ། དེས་ཆོས་བྱས་པའི་གོ་མི་ཆོད་པས་བདག་འཛིན་གྱི་གཉེན་པོར་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཡུད་ཙམ་པ་མི་བྱ། ཞེས་པ་ནི། ངོ་མི་རྟག་ པར་དར་རེ་ལ་རྣམ་འགྱུར་སྟོན་པ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུ་གྲོགས་ལ་གཟན་པས་སྤང་ངོ་། འོར་ཆེ་མ་འདོད། ཞེས་པ་ནི། གཞན་གྱིས་གྲོགས་བྱས་པ་དང་། ཕན་བཏགས་པ་ལ་ཚིག་གི་གཏང་རག་བཏང་ བ་དང་། དེའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་སྙན་པ་དང་། གྲགས་པ་འདོད་པ་སྤང་ངོ་། །མདོར་ན་གཞན་ལ་ཕན་བཏགས་པ་དང་། གྲོགས་བྱས་པ་ལ་ཚིག་སྙན་པ་ཙམ་ཡང་མི་འདོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཚེ་ཧྲིལ་ གྱིས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་མཉམ་བརྗེས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སྦྱངས་ལ། རྩོད་པའི་གཞི་མེད། ལྷ་འདྲེ་མི་གསུམ་དང་འཐབ་པའི་དོན་མེད། ལྷ་ཞི་ཀླུ་ཞི་ཀུན་བདེ་རབ་གང་དུ་བྱས་པའི་ སྒོ་ནས་དབུགས་འགྲོ་ཁར་སྐྱིད་ཀྱི་མགོ་བཙུགས་ལ་སྡུག་ལ་རྒྱབ་ཀྱི་ཕྱོགས། སྣང་བ་ནས་སྣང་བ། བདེ་བ་ནས་བདེ་བར་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ། །ཆོས་དེ་རྣམས་ཀྱི་བྱེད་པའམ་ཕན་ཡོན་བསྟན་པ་ནི། 1-127 སྙིགས་མ་ལྔ་པོ་བདོ་བ་འདིས། །བྱང་ཆུབ་ལམ་དུ་བསྒྱུར་བ་ཡིན། །སྤྱིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པའི་བསྟན་པ་སྙིགས་མ་ལྔ་པོ་བདོ་བའི་དུས་སུ་བྱུང་བ་ཡིན། ཁྱད་པར་ད་ལྟ་སྙིགས་མ་ ལྔ་ལས་ཀྱང་སྙིགས་མར་གྱུར་པ་ལྔ་བརྒྱ་ཐ་མའི་དུས་བྱ་བ་ཡིན་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བསམ་རྒྱུ་ཉོན་མོངས་པ་ལས་མེད། བྱ་རྒྱུ་ལས་ངན་སྡིག་པ་ལས་མེད། ཐམས་ཅད་ངན་ན་ དགའ། སུ་བཟང་ཡང་རང་གི་ཤེས་པ་ལ་ཟུག་གཟེར་ཆེ་བས་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱིས་གཞན་ལ་གནོད་པ་འབའ་ཞིག་སྤྱོད་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཚོགས་ནས་འདུག་པ་ཡིན། གཞན་ཡང་དཀར་པོ་ལ་དགའ་ བའི་བསྟན་པ་བསྲུང་བའི་མི་མ་ཡིན་རྣམས་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་སུ་སོང་། ནག་པོ་ལ་དགའ་བ་རྣམས་མཐུ་དང་ནུས་པ་རྒྱས་པས་སེམས་ཅན་རྣམས་ ལ་བཀྲ་མི་ཤིས་པ་དུ་མ་འབྱུང་། དེས་ན་དུས་དེང་སང་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཅིར་ཡང་སྡུག་བསྔལ་སྣ་ཚོགས་བསྒྲུབ་པའི་རྐྱེན་ངན་མང་ལ། ཁྱད་པར་དུ་བསྟན་པ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་རྣམས་ལ་ བར་ཆད་སྣ་ཚོགས་འབྱུང་བས། དེ་ལྟར་རྐྱེན་ངན་གྱི་རུ་འཛིངས་པའི་དུས་འདིར་ཆོས་འདི་ལྟ་བུ་ལ་མ་བསླབས་ན་ཆོས་གཞན་གང་གི་སྒོར་བཞུགས་ཀྱང་ཆོས་མགོ་ཐོན་པར་མི་འགྱུར་ལ། འདིའི་སྒོར་ཞུགས་ནས་འབད་པས་རྐྱེན་ངན་དེ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་སྦ
【現代漢語翻譯】 那麼，對於自己，先前受到責罵和惡語相向等任何行為，都應認為是自己的過錯。 不要對他人變臉色，也不要以惡語相向來回應。心中也不要懷恨在心。現在我們的佛法沒有成為對治我執的良藥，所以忍耐的力量很小。內心充滿怨恨，卻自以為是修行人，這樣修行是沒有意義的，所以要將佛法作為對治我執的良藥。不要做朝三暮四的人，也就是說，不要喜怒無常，動不動就變臉色。這種人會被朋友所厭惡，所以要避免。不要貪圖回報，也就是說，對於別人給予的幫助和恩惠，不要只用言語來感謝，也不要因此而追求名聲和讚譽。總之，對於別人給予的幫助和恩惠，即使是甜言蜜語也不要貪圖。像這樣，一生都通過修持菩提心這兩種法門，以自他相換的方式來修習，就不會有爭端，沒有與天神、鬼怪、人類爭鬥的必要。通過讓諸神息怒、龍族平靜，一切安樂的方式，在臨終時開啟快樂之門，背離痛苦的方向，從光明走向光明，從安樂走向安樂。下面講述這些佛法的功德或利益： 五濁惡世轉為菩提道。 總的來說，釋迦牟尼佛的教法出現在五濁惡世時期。特別是現在，正處於五濁惡世中更加惡劣的末法時代，眾生心中所想的只有煩惱，所做的只有惡業和罪過。大家都喜歡作惡，誰善良就會感到芒刺在背，因此身語意三門都在造作傷害他人的惡業。此外，喜歡清凈的護法神都已前往清凈的剎土，而喜歡黑暗的惡神則神通廣大，給眾生帶來諸多不祥。因此，現今眾生面臨各種各樣的痛苦，特別是對於修行佛法的人來說，會遇到各種各樣的障礙。因此，在惡緣匯聚的時代，如果不修習這樣的佛法，無論進入哪種法門，都難以成就，如果進入此法門並努力修持，就能將一切惡緣轉化為菩提道。
【English Translation】 Then, for oneself, any actions such as being scolded and verbally abused should be considered one's own fault. Do not change your expression towards others, nor respond with harsh words. Do not hold grudges in your heart. Now, our Dharma has not become an antidote to the ego, so the power of patience is small. The mind is full of resentment, yet one considers oneself a practitioner; such practice is meaningless, so the Dharma should be used as an antidote to the ego. Do not be fickle, that is, do not be moody and change your expression easily. Such a person will be disliked by friends, so avoid it. Do not crave rewards, that is, for the help and kindness given by others, do not just thank them with words, nor seek fame and praise because of it. In short, for the help and kindness given by others, do not crave even sweet words. Like this, throughout one's life, by practicing these two aspects of Bodhicitta, cultivating through the method of exchanging self and others, there will be no disputes, no need to fight with gods, demons, and humans. By pacifying the gods, calming the nagas, and making everything peaceful, at the time of death, open the door to happiness, turn away from the direction of suffering, go from light to light, from bliss to bliss. The following describes the merits or benefits of these Dharmas: Turning the five degenerations into the path to enlightenment. In general, the teachings of Shakyamuni Buddha appeared during the time of the five degenerations. Especially now, being in the even more degenerate final age of the five degenerations, all beings think only of afflictions, and do only evil deeds and sins. Everyone likes to do evil, and whoever is kind feels like a thorn in their side, so the three doors of body, speech, and mind are all creating evil deeds that harm others. Furthermore, the Dharma protectors who like purity have all gone to pure lands, while the evil spirits who like darkness have great power and bring many inauspicious things to beings. Therefore, beings today face all kinds of suffering, especially for those who practice the Dharma, they encounter all kinds of obstacles. Therefore, in this age of converging evil conditions, if one does not practice such Dharma, no matter which Dharma door one enters, it is difficult to achieve success. If one enters this Dharma door and strives to practice, one can transform all evil conditions into the path to enlightenment.
ྱོང་བའི་གྲོགས་སུ་འགྱུར་རོ། ། 1-128 ཕན་ཡོན་གཞན་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་སུ་བསྐལ་པ་ཙམ་དགེ་སྦྱོར་བྱས་པ་བས་ད་ལྟ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་གཡུལ་ལོག་བྱུང་བའི་དུས་འདིར་ལོ་རེ་ཙམ་དགེ་སྦྱོར་བྱས་པས་ཚོགས་ རྫོགས་པར་འགྱུར་བས། བློ་སྦྱོང་དུ་བཏུབ་པ་རྣམས་ལ་སྙིགས་མ་ལྔ་པོ་བདོ་བ་དེ་སེམས་ལ་མ་བཏུབ་པས་འཚེང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བློ་སྦྱང་ཤེས་ན་གྲོང་ཁྱེར་སྐྱིད་པའི་འབྱུང་གནས་བྱ་ བ་དེ་ཡང་བློ་སྦྱོང་སྒོམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་བའི་ལུས་འདི་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ཏེ། འདི་ཕྱི་འཁོར་འདས་རང་གཞན་གྱི་བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ད་རེས་ཀྱི་ལུས་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། དེ་ལྟར་རྩོམ་པ་ཐམས་ཅད་འདི་གཅིག་པུ་ལ་འགྲིལ་ནས་འབད་ལ། ཆོས་དང་སེམས་འདྲེས་པ། སྙིང་ཕུར་ཐེབས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྲོལ་དུ་ཚུད་པ། ཆོས་ཀྱི་རོ་མྱོང་བ་གཅིག་ཏུ་བློ་སྦྱངས་ན། དུས་ རིང་པོར་མི་ཐོགས་པར་རང་གཞན་གྱི་དོན་ཐམས་ཅད་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གཅིག་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ་གསུང་ངོ་། །དོན་དེ་རྣམས་ཉིད་རྩོམ་པ་པོས་ངེས་དོན་དུ་བསྡེབས་ནས་བསྟན་ པ་ནི། རང་གི་མོས་པ་མང་བའི་རྒྱུས། །སྡུག་བསྔལ་གཏམ་ངན་ཁྱད་བསད་ནས། །བདག་འཛིན་འདུལ་བའི་གདམས་ངག་ཞུས། །ད་ནི་ཤི་ཡང་མི་འགྱོད་དོ། །ཅེས་པ་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ་འཆད་ཁ་བས་ཉམས་སུ་བླངས་བའི་ཚུལ་ལུགས་བསྟན་པའི་སྒོ་ནས་ད་དགྲ་ཟིན་གྱི་རུ་ཕྱེད་པས་བློས་ཐག་ཆོད་པའི་ཐུགས་དགྱེས་པའི་གསུང་བརྗོད་པའོ།། 1-129 ༈ །། བདེ་ལེགས་ཀུན་དགའི་རྒྱ་མཚོ་བླ་མའི་གསུང་། །གཞན་ཕན་བློ་ཡིས་བསྡེབས་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱིས། །བློ་སྦྱོང་གླང་པོས་འགྲོ་རྣམས་འཁུར་བྱེད་ཅིང་། །བདག་ལྟའི་རི་བོ་རབ་བརྟན་འཇོམས་པར་ཤོག །ཁྱེད་ཀྱི་གྲགས་ པའི་འོད་ཟེར་ཕྱོགས་ཁྱབ་པས། །ཁབ་ལེན་དབང་གིས་ལྕགས་རྣམས་རབ་གཡོ་ཞིང་། །སྙན་པའི་དབང་གིས་སེམས་གཡོས་སྤྱན་སྔར་མཆིས། །རྙེད་པར་དཀའ་བའི་ཞལ་མཐོང་དོན་ཆེན་གྲུབ། །གསེར་གླིང་བཀའ་བརྒྱུད་ཐུགས་ཀྱི་ནམ་ མཁའ་ལ། །བློ་སྦྱོང་ཉི་མ་ནམ་མཁའི་འོད་ལྡན་ཡང་། །དེང་སང་ངན་རྟོག་སྤྲིན་ཚོགས་ཀྱིས་སྒྲིབ་པས། །གསེར་དང་རག་གན་ཁྱད་པར་མི་གསལ་འགྱུར། །རང་གཞན་སྡུག་བསྔལ་དོར་འདོད་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །མ་ཚང་ རྒྱུར་སྨྲས་དམན་པའི་ལམ་སྤོངས་ལ། །རྒྱལ་སྲས་མཆོག་གི་ཤིང་རྟའི་ལམ་འདིར་བཞུགས། །འདི་མིན་གཞན་གྱིས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་རེ་ཀན། །སྡེ་སྣོད་མ་ལུས་ལེགས་བསྲུབས་པའི། །བཀའ་གདམས་ཡང་སྙིང་ངོ་མཚར་ཆེའོ།། །།སརྦ་ ཤུ་བྷཾ།།
【現代漢語翻譯】 成為修習的助伴。 1-128 相比于在其他清凈的剎土中修行無數劫，不如在如今佛法衰敗的時代，僅僅修行一年，就能圓滿資糧。對於能夠修習《修心》的人來說，五濁惡世的興盛並不會讓他們感到厭倦。如果懂得修心，那麼所謂的『快樂之源』，指的就是修習修心的瑜伽士之身。因為今生來世、輪迴涅槃、自他一切的安樂，都依賴於這個身體而生起。 因此，一切的努力都集中於此。如果能將佛法與內心融合，銘刻於心，使佛法成為生活的一部分，體驗佛法的真味，那麼不用太長時間，就能獲得圓滿自他利益的殊勝成就。作者將這些要點總結為： 因我強烈的意願， 不顧痛苦和惡語， 我請求調伏我執的教誨， 現在即使死去也無憾！ 這是瑜伽自在者宣講噶瓦，通過展示修持的方式，表達了戰勝敵人、決心已定的喜悅之情。 1-129 吉祥圓滿的喜悅之海，上師的教言。 以利他之心彙集的功德力， 愿《修心》如大象般承載眾生， 愿摧毀堅固的我執之山！ 您的名聲光芒普照四方， 如磁鐵般吸引鐵石， 美名動聽，心神搖曳前來覲見， 難得一見的尊容，成就重大意義！ 金洲傳承噶舉派的心空， 《修心》如太陽般光芒萬丈， 如今卻被惡念的烏雲遮蔽， 黃金與黃銅難以分辨。 渴望捨棄自他痛苦的有緣者， 拋棄不圓滿、低劣的道路， 行於聖者菩薩的康莊大道。 除此之外，若想獲得菩提果， 無異於將所有經藏攪渾！ 噶當派的精髓，真是太神奇了！ 愿一切吉祥！
【English Translation】 May it become a companion in practice. 1-128 Compared to engaging in virtuous deeds for eons in other pure realms, it is better to engage in virtuous deeds for just one year in this degenerate age when the Buddha's teachings are declining, as it will perfect the accumulations. For those who can train their minds, the flourishing of the five degenerations does not cause them to become weary. If one knows how to train the mind, then the so-called 'source of happiness' refers to the body of the yogi who meditates on mind training. This is because all the happiness of this life and the next, samsara and nirvana, self and others, arises in dependence on this body. Therefore, focus all efforts on this one thing. If one can blend Dharma with the mind, imprint it on the heart, make Dharma a part of life, and experience the taste of Dharma, then without much delay, one will attain the perfection of fully accomplishing the benefit of oneself and others. The author summarizes these points as: Due to my strong aspiration, Ignoring suffering and harsh words, I requested the teachings to subdue self-grasping, Now, even if I die, I have no regrets! This is the great lord of yogis, Chengawa, expressing his joy of having conquered the enemy and made a firm decision, through demonstrating the manner of practice. 1-129 The ocean of auspicious and complete joy, the words of the Lama. By the merit of gathering with altruistic intention, May 'Mind Training' carry beings like an elephant, May it destroy the mountain of steadfast self-clinging! May the rays of your fame spread in all directions, Attracting iron like a magnet, Drawn by the sweetness, minds stirred, I come before you, Seeing your face, difficult to find, great purpose is accomplished! In the sky of the Golden Island Kagyu lineage's heart, Though 'Mind Training' shines like the sun in the sky, Nowadays, it is obscured by clouds of negative thoughts, The difference between gold and brass becomes unclear. Those fortunate ones who wish to abandon the suffering of self and others, Abandon the incomplete and inferior paths, Walk on the great path of the noble Bodhisattvas. Hoping to attain enlightenment by any other means, Is like churning all the scriptures without distinction! The essence of the Kadampa, how wondrous! May all be auspicious!