sangyep16_引導精要實相直見口訣.g2.0f
桑杰朋措教言集SP17འཁྲིད་ཀྱི་སྙིང་པོ་གནས་ལུགས་གཅེར་མཐོང་གི་མན་ངག། 1-231 ༄༅། །འཁྲིད་ཀྱི་སྙིང་པོ་གནས་ལུགས་གཅེར་མཐོང་གི་མན་ངག། ༄༅། །འཁྲིད་ཀྱི་སྙིང་པོ་གནས་ལུགས་གཅེར་མཐོང་གི་མན་ངག་བཞུགས་སོ།། སྭ་སྟི། ལམ་འབྲས་ལ་སོགས་པའི་ངེས་དོན་གྱི་འཁྲིད་ཟབ་མོ་ཐོབ་ཀྱང་ཇི་བཞིན་ཉམས་ལེན་མི་ཤེས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ངེས་དོན་ ལ་སེམས་འཇོག་ཚུལ་ནི་སྟན་བདེ་བར་འཁོད་དེ། སྦྱོར་བ་སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་བསྐྱེད་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། འཁོར་བ་ལ་ངེས་འབྱུང་དང་། དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ། འཆི་བ་མི་རྟག་པ། འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་རྣམས་ དྲག་ཏུ་བསམ་སྟེ། སེམས་འདར་ཡེད་མ་བྱུང་བར་དུ་བསྒོམ། དེ་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བློ་ཡུལ་དུ་བྱས་ནས་ཕ་མར་ཐག་བཅད། ད་ལྟའི་དགྲ་གཉེན་ཆགས་སྡང་སོགས་འཁྲུལ་སྣང་དུ་ཐག་བཅད་དེ། བྱམས་སྙིང་རྗེས་ཀུན་ནས་བླངས་ཏེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བདེ་བ་དང་བདེ་བའི་རྒྱུ་དང་ལྡན་པར་གྱུར་ཅིག ཅེས་སོགས་ཚད་མེད་བཞི་བློ་དང་འདྲེས་ངེས་ཡང་ཡང་བསྒོམ། དེ་ནས་སྤྱི་བོར་བླ་མ་ བསྒོམ་ལ་གསོལ་བ་དྲག་ཏུ་བཏབ་ནས་རང་ལ་ཐིམ་པར་བསམ་ནས་རང་ལུས་ཡི་དམ་གྱི་ལྷར་བསྒོམ། ལུས་མི་འགུལ་བ། མིག་གི་རྫི་མ་མི་འཁྲབ་པ། དམིགས་རྟེན་གསལ་བ། དམིགས་རྟེན་མི་གཡོ་ བ་སོགས་ཀྱིས་སེམས་ལ་ཞི་གནས་ཀྱིས་གནས་ཆ་བཙལ་ཏེ། དེ་ཡང་དང་པོར་སྒྲིམ། བར་དུ་སློད། མཐར་རེས་འཇོག་ཏུ་བཞག དེ་ལྟར་བྱས་པའི་སེམས་ལ་ཅུང་ཟད་གནས་ཆ་རྙེད་ནས། དེ་ནས་ལྷག་མཐོང་ནི། 1-232 ཕྱི་ནང་འཁོར་འདས་སྣོད་བཅུད་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཆ་དང་དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་པའི་བྱས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཞིང་ཉན་ཐོས་སྡེ་གཉིས་ལ་སོགས་པའི་འདོད་པ་ཕྱི་རོལ་རྡུལ་ ཕྲན་ལ་སོགས་པ་དོན་ལ་གྲུབ་པ་མེད་ཅིང་། མདོར་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་ལུགས་སྤྲོས་པའི་མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའོ་སྙམ་དུ་ཐག་གཅད་ལ་འཛིན་མེད་དུ་མཉམ་པར་བཞག འོ་ན་སྤྲོས་ བྲལ་ཡིན་ན་འཁོར་འདས་སོགས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་ཅི་ཡིན་སྙམ་ན། ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་རང་སེམས་འཁྲུལ་པའི་བག་ཆགས་གོམས་པའི་དབང་ལས་བྱུང་བ་དཔེར་ན་རྨི་ལམ་གྱི་སྣང་བ་ དང་ཁྱད་པར་སྤུ་ཙམ་ཡང་མེད་པར་ཐག་བཅད་དེ་སྣང་བ་བདེན་མེད་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ། སྣང་ཙམ་མ་འགག་པ་སྣང་སྟོང་སྒྱུ་མར་ཤེས་པར་བྱས་ལ། སྣང་སེམས་དབྱེར་མེད་རོ་གཅིག་པ་མར་ ལ་མར་ཞག་དང་ཆུ་ལ་ཆུ་བཞག་པའི་ཚུལ་དུ་བྱས་ནས་འདས་པའི་རྗེས་མི་གཅོད། མ་འོང་པའི་སྔུན་མི་བསུ། ད་ལྟར་བ་ལ་རྩིས་གདབ་མི་བྱ་བར་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་སྦད་ཀྱིས་བཅད་ ལ་མཉམ་པར་བཞག རྟོགས་བྱ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་མཐོང་བ་བྱ་བ་དང་བྱེད་པ་མ་གྲུབ་པའོ། །ལང་གཤེགས་ལས། ཇི་ལྟར་རལ་གྲི་རང་སོ་དང་། །ཇི་ལྟར་མཛུབ་མོས་རང་རྩེ་ལ། ། 1-233 མི་གཅོད་རིག་པར་མི་བྱེད་ལ
【現代漢語翻譯】 桑杰朋措教言集SP17：直視實相之竅訣 正文：直視實相之竅訣 正文：直視實相之竅訣。 薩瓦斯德！ 對於那些獲得了道果等甚深教言，卻不知如何如實修持的人，安穩地坐在座位上，首先進行皈依和發菩提心的前行。 然後，強烈地思維輪迴的痛苦、暇滿人身難得、死亡無常以及輪迴的過患，直到內心顫抖。 之後，將一切眾生視為自己的父母，斷定現在的敵友、貪嗔等都是虛幻的顯現。 以慈悲心遍及一切，反覆祈願一切眾生都擁有安樂和安樂之因，等等，將四無量心與內心融合。 然後，觀想上師在自己的頭頂，強烈祈請，觀想上師融入自身，將自身觀想為本尊。 身體不動搖，眼睛不眨動，觀想的對境清晰，對境不移動等等，以止禪在心中尋找安住之處。 最初要專注，中間要放鬆，最後交替進行。 這樣，內心稍微找到安住之處后，再進行勝觀： 外觀、內觀、輪迴、涅槃、有情世間和器世間、五蘊、十二處、十八界等等一切，都不是自在天等所造作的，也不是聲聞緣覺二乘等所希求的外道微塵等所能成立的。 總之，斷定一切法的實相遠離一切戲論，安住于無執之中。 那麼，如果遠離戲論，為何還會顯現輪迴涅槃等種種現象呢？ 這是因為從無始以來，自心對虛妄的串習所致，如同夢境一般，沒有絲毫差別。 因此，斷定顯現是無實的，如同夢境一般。 顯現卻不停止，要了知顯現和空性是幻化的。 將顯現和心識視為無二無別，如同酥油和油渣、水和水泡一般，不要追憶過去，不要迎接未來，不要執著現在，斬斷一切戲論，安住于平等之中。 所要證悟的是，因為自性本空，所以能見、所見和能作者都不能成立。《楞伽經》中說：『猶如利劍不能自割，猶如指端不能自觸。』 不能斷除，亦不作觀想。'
【English Translation】 Sangye Puntsok's Teachings SP17: The Quintessence of Instruction - Naked Seeing of Reality Text: The Quintessence of Instruction - Naked Seeing of Reality Text: The Quintessence of Instruction - Naked Seeing of Reality. Swasti! For those who have received profound instructions on definitive meaning, such as Lamdre (Path and Fruit), but do not know how to practice them properly, settle comfortably on a seat and begin with the preliminary practices of taking refuge and generating Bodhicitta. Then, contemplate intensely on the suffering of Samsara (cyclic existence), the difficulty of obtaining leisure and endowment, the impermanence of death, and the faults of Samsara, until the mind trembles. After that, regard all sentient beings as your parents, and determine that the current enemies, friends, attachment, hatred, etc., are all illusory appearances. Embrace all beings with loving-kindness and compassion, and repeatedly pray that all sentient beings may have happiness and the causes of happiness, etc., integrating the Four Immeasurables with your mind. Then, visualize the Lama (Guru) on the crown of your head, pray intensely, visualize the Lama dissolving into yourself, and visualize your own body as a Yidam (deity). Keep the body still, do not blink the eyes, keep the object of focus clear, and keep the object of focus steady, etc., seek a place of rest in the mind through Shamatha (calm abiding). Initially, be focused; in the middle, relax; and finally, alternate between the two. Having found some rest in the mind in this way, then proceed to Vipassana (insight): All external and internal phenomena, Samsara and Nirvana, sentient beings and the environment, the five Skandhas (aggregates), the twelve Ayatanas (sources), the eighteen Dhatus (elements), etc., are not created by Ishvara (a creator god) or others, nor are they established by the external atomic particles, etc., as desired by the Sravakas (hearers) and Pratyekabuddhas (solitary realizers). In short, determine that the reality of all Dharmas (phenomena) is free from all extremes of elaboration, and rest in non-attachment. Then, if it is free from elaboration, how can the various appearances of Samsara and Nirvana arise? This arises from the force of habitual tendencies of the mind's delusion since beginningless time, just like the appearances in a dream, without any difference whatsoever. Therefore, determine that appearances are unreal, like a dream. Since appearances do not cease, understand that appearances and emptiness are like an illusion. Make appearances and mind inseparable, of one taste, like ghee and ghee residue, water and water bubbles, do not cut off the past, do not anticipate the future, do not fixate on the present, cut off all elaborations, and rest in equanimity. What is to be realized is that because the essence is without inherent existence, the seer, the seen, and the act of seeing are not established. As the Lankavatara Sutra says: 'Just as a sword cannot cut itself, just as a fingertip cannot touch itself.' It cannot be cut off, nor is it contemplated.'
ྟར། །དེ་བཞིན་སེམས་ཀྱི་སེམས་མི་མཐོང་། །ཞེས་གསུང་སོ། །མཚན་ཉིད་ནི། དེ་ཁོ་ནར་སེམས་ལ། མཚན་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་མཚན་ཉིད་མ་གྲུབ་པའོ། །སྐྱེ་ མེད་རིན་པོ་ཆེའི་མཛོད་ལས། མཚན་གཞི་མོ་བཤམ་མཚན་ཉིད་ནི། །ཡི་གེ་སྤྲོས་དང་བྲལ་བའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་བལྟ་བའི་གནས་ལུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བརྗོད་བྲལ་བློ་འདས་སུ་ངེས་ཤིང་འདྲོངས་ངེས་ མ་བྱུང་བར་དུ་ཡང་བསམ་མནོས་ཐག་བཅད་ཅིང་བསྒོམ། ཐུན་ལས་ལྡང་བར་འདོད་ན། མཉམ་བཞག་གི་ཉམས་དང་མ་བྲལ་བར་བྱའོ་སྙམ་པའི་བློ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། གནས་ལུགས་མ་རྟོགས་པའི་སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ་སྙིང་རྗེ་དང་། དེ་ལྟར་ལྟ་བ་ལ་བློ་ཁ་ཕྱོགས་པ་ཙམ་ལའང་དགེ་བ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡོད་པས་ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་ཐུན་མོང་དུ་གྱུར་ཅིག སྙམ་དུ་བསམ་ནས། ངག་ཏུ། བསོད་ནམས་འདི་ཡི་སོགས་དང་། དགེ་བ་འདི་ཡིས་སོགས་བསྔོ་བ་སྨོན་ལམ་བཏབ། ཐུན་མཚམས་རྣམས་སུ་སེམས་མ་ཡེངས་བ་དང་། སྒྱུ་མ་བྱེད་པ་དག་གི་གཟུགས་སྤྲུལ་ནས་ སོགས་གང་ཏུ་བརྗོད་ཅིང་དོན་བསམ་ལ་དགེ་བའི་ལས་ལ་བརྩོན་པར་བྱའོ། །འདི་ཡང་བྱ་བྲལ་སངས་རྒྱས་ཕུན་ཚོགས་པས་སོ།། །།སརྦ་མངྒ་ལཾ།། །།
【現代漢語翻譯】 如是，心亦不見心。』如是說。其體性是：僅於心上，所依之基未成立，依彼而立之體性亦未成立。《無生寶藏論》中說：『基之母體未顯現，其體性是，遠離文字戲論。』如是，觀待見之實相的體性，應確信為不可言說、超離心識，在尚未生起定解之前，亦應反覆思維、決斷並修習。若欲出定，則應預先作意：『莫離等持之體驗。』並對尚未證悟實相之眾生生起悲憫，且思及僅是心向于如是見，亦有不可思議之功德，故應與虛空般之所有眾生共同迴向。心中如是思惟，口中則唸誦『以此功德』等，以及『以此善根』等迴向發願文。于座間時分，應不散亂，並於所顯現之幻化中，無論何處言說，皆應思維其義，且精勤于善業。此亦為離戲之桑杰彭措（Sangsgye Phuntshog）所作。薩瓦芒嘎拉姆（Sarwa Mangalam）。 （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）སརྦ་མངྒ་ལཾ།། ，सर्व मङ्गलम्，Sarva Mangalam，一切吉祥！
【English Translation】 『Likewise, the mind does not see the mind.』 Thus it is said. Its nature is: only on the mind, the basis of the object is not established, and the nature that relies on it is also not established. In the 『Treasury of the Unborn,』 it is said: 『The basis of the mother is not displayed, its nature is, free from the proliferation of letters.』 Thus, regarding the nature of the state of looking, it should be ascertained as inexpressible and beyond mind, and until a definite understanding arises, one should repeatedly contemplate, decide, and meditate. If one wishes to rise from meditation, one should first generate the thought: 『May I not be separated from the experience of equipoise.』 And generate compassion for sentient beings who have not realized the true nature, and also think that even just turning the mind towards such a view has inconceivable merit, so one should dedicate it in common with all sentient beings equal to space. Thinking thus in the mind, one should recite 『By this merit』 etc. in the mouth, and also dedicate and make aspirations with 『By this virtue』 etc. During the intervals between sessions, one should not be distracted, and in the illusions that appear, wherever one speaks, one should contemplate its meaning and diligently engage in virtuous actions. This was also done by Sangsgye Phuntshog, who is free from activities. Sarwa Mangalam. （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）སརྦ་མངྒ་ལཾ།། ，सर्व मङ्गलम्，Sarva Mangalam，All auspiciousness!