mindtraining31_大乘修心法.g2.0f
修心教言集LJ31ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་བློ་སྦྱོང་བཞུགས་སོ།། 1-309 ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་བློ་སྦྱོང་བཞུགས་སོ།། ༄། །སྔོན་འགྲོ། ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་བློ་སྦྱོང་བཞུགས་སོ། །བྱམས་པ་ཐོགས་མེད་ལ་སོགས་དང་། །གསེར་གླིང་པ་དང་ཇོ་བོ་རྗེ། །སྟོན་པ་པུ་ཏོ་ཤ་ར་བ། །མལ་གྲོ་བྲག་དམར་བ་ལ་འདུད། །སྤྱིར་བློ་སྦྱངས་ པའི་སྒོ་ནས་སངས་རྒྱ་བ་ལ། ཐོག་མ་ནས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་བསྒོམ་པ་མན་ཆད་བློ་སྦྱོང་དུ་མ་འདུས་པ་མེད། སྤྱི་མིང་བྱེ་བྲག་ལ་བཏགས་ཏེ་འདི་ལ་ཇོ་བོ་རྗེའི་བློ་སྦྱོང་ཞེས་ འདོགས་སོ། །ཇོ་བོ་ལ་བློ་སྦྱོང་གདམས་པའི་སྲོལ་གསུམ་མངའ་སྟེ། བླ་མ་དྷརྨ་རཀྵི་ཏ། བླ་མ་བྱམས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ། གསེར་གླིང་པའི་ལུགས་སོ། །དེ་ལ་འདི་བླ་མ་གསེར་གླིང་པའི་ལུགས་ཏེ། འདིའི་ལུགས་ཀྱི་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་མ་སྤངས་པར་མངོན་ཞེན་མ་ཞི་བར་བྱས་ནས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བཞེད་པས། གྲུབ་མཐའ་ཕྱི་རོལ་པ་དང་མཐུན་བྱས་ཀྱང་འགལ་བ་མེད་པ་ཡིན་གསུངས། གདམས་པ་འདི་ལ། དང་པོ་སྔོན་འགྲོ་དག་ལ་བསླབ་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལ་རྩིས་ལ་གདབ་ན་བཞི་སྟེ། དལ་འབྱོར་རྙེད་པར་དཀའ་བ། མི་རྟག་པ། ལས་རྒྱུ་འབྲས། སྲིད་པའི་ཉེས་དམིགས་ བསྒོམ་པའོ། །དང་པོ་ནི། མི་ཁོམ་པའི་གནས་བརྒྱད་ལས་ལོག་པ། རང་གཞན་གྱི་འབྱོར་བ་ལྔ་ལྔ་དང་ལྡན་པས་འདི་བསྐལ་པ་བྱེ་བ་བརྒྱ་སྟོང་དུ་རྙེད་པ་དཀའ་བ་ལུང་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསམས་ལ། 1-310 རྙེད་པར་དཀའ་བ་མ་གོ་ན་དོན་ཡོད་པར་བྱ་བ་ནི་ཚེ་འདིའི་བྱ་བ་གང་བྱས་ཀྱང་དེ་དོན་ཡོད་པར་མི་འགྱུར་བས་ཆོས་བྱ། ཆོས་ཀྱི་མཆོག་བདག་དང་གཞན་དུ་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ ཀྱི་སེམས་བསྒོམས་སྙམ་དུ་བསམ། དེ་ག་ལེ་བྱ་སྙམ་ན། ཐོབ་པའི་དལ་བ་ཡུན་རིང་དུ་མི་གནས་པའི་མི་རྟག་པ་འཆི་བ་རྗེས་སུ་དྲན་པ་བསྒོམ་སྟེ། སྔར་སྐྱེས་པ་ལ་མ་ཤི་བ་ མེད་པས་ཀྱང་འཆི། ཚེ་འཛད་པས་ཀྱང་འཆི། ཚེའི་མཐའ་སྐད་ཅིག་མ་ལས་མ་འདས་པས་འཆི། ངེས་པར་ཆོས་བྱ། འཛམ་བུ་གླིང་པའི་ཚེ་ལ་ངེས་པ་མེད་པ་དང་། རང་གི་འཕེན་པ་ཅི་ཡོད་ ཆ་མེད་པ་དང་། ཕྱི་ནང་གི་རྐྱེན་མང་བས་ནམ་འཆི་ཆ་མེད་པས་དེ་རིང་ནས་ཆོས་བྱ། དེ་ཡང་འཆི་བ་ལ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་བྱོན་རུང་། ཁྲོ་བོ་བཞིས་བསྲུངས་རུང་། ཉེ་དུ་མང་པོས་བསྐོར་ རུང་། རྫས་དང་ཡོ་བྱད་མང་པོ་ཡོད་ཀྱང་ཅིས་ཀྱང་མི་ཕན་པས་སུའི་ཡང་ངོ་བསྲུང་མི་བྱ་བར་ཆོས་བྱ། ཆོས་ཀྱི་མཆོག་ཀྱང་བདག་གཞན་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ། ཤི་ནས་མེད་དེ་ ཆ་མེད་སྙམ་ན་མེད་དེ་མི་ཆ་སྐྱེ་དགོས་དེ་ཡང་ལས་ཀྱི་སྐྱེ་བ་ལ། ལས་དགེ་བ་ལས་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པ་ལ་སོགས་པར་སྐྱེ། མི་དགེ་བ་ལས་ངན་སོང་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་དུཿཁ་འབྱུང་བས་སྡིག་པ་སྔར་བྱས་པ་རྣམས་ཟད་པར་བྱ། 1-311 ཕྱིན་ཆད་མི་བྱ་བ
【現代漢語翻譯】 修心教言集LJ31 大乘修心法 1-309 ༄༅། །大乘修心法 ༄། །前行 ༄༅། །大乘修心法。 禮敬慈氏無著等，金洲大師與覺窩杰，導師普陀夏惹瓦，瑪卓扎瑪爾瓦。 總之，通過修心之門成佛，從一開始修持金剛乘以下，沒有不包含修心的。 以總名安立別名，稱此為覺窩杰之修心法。 覺窩杰有三種修心傳承：喇嘛達瑪 Rakshita（護法）, 喇嘛慈氏瑜伽士，金洲大師之法。 其中，此為喇嘛金洲大師之法，此法認為，在未捨棄我執，未平息顯現執著的情況下，發起菩提心。 因此，有人說，此法與外道宗義相合，但並無矛盾。 此教言中，首先應學前行，共有四種：暇滿難得，無常，業果，輪迴過患。 第一，從八無暇處解脫，具足自他五圓滿，此于百千俱胝劫中難得，應從理證方面思維。 若未理解暇滿難得，則無論今生所作何事，皆無意義，故應修法。 修法之殊勝在於修持自他相換之菩提心。 若想慢慢來，則應修持憶念死亡之無常，因為所獲之閑暇不會長久。 過去之人無有不死者，壽命終盡而死，壽命剎那不住而死，故必須修法。 瞻部洲人之壽命無有定準，自身之業力如何亦不可知，內外之違緣眾多，故不知何時而死，故從今日起修法。 即使釋迦牟尼佛降臨，四大天王護衛，眾多親友圍繞，擁有眾多財物，亦無濟於事，故不應顧及任何人情，而應修法。 修法之殊勝亦在於修持自他相換之菩提心。 若認為死後一無所有，則必定再次投生，此乃業力之生。 從善業生天界和解脫等，從惡業生三惡道等痛苦，故應懺悔往昔所造之罪業，未來不再造作。 1-311
【English Translation】 Collection of Teachings on Mind Training LJ31 The Great Vehicle Mind Training 1-309 ༄༅། །The Great Vehicle Mind Training ༄། །Preliminary Practices ༄༅། །The Great Vehicle Mind Training. I prostrate to Maitreya Asanga and others, Serlingpa and Jowo Je, and the teacher Putosha Rawa, Malgro Drakmarwa. In general, to attain Buddhahood through the door of mind training, from the beginning of practicing Vajrayana onwards, there is no practice that does not include mind training. This is given a specific name based on a general term, and is called Jowo Je's Mind Training. Jowo had three lineages of mind training instructions: Lama Dharmarakshita, Lama Maitreya's Yogi, and the tradition of Serlingpa. This is the tradition of Lama Serlingpa. According to this tradition, it is said that there is no contradiction even if it seems to align with non-Buddhist philosophies, as it emphasizes generating Bodhicitta without abandoning self-grasping and without pacifying manifest clinging. In this instruction, it is said that one should first train in the preliminary practices, which can be counted as four: the difficulty of finding leisure and opportunity, impermanence, the law of cause and effect, and contemplating the faults of samsara. First, liberation from the eight states of unfreedom, possessing the five endowments of oneself and others, this is difficult to find in hundreds of thousands of millions of kalpas, contemplate this through reasoning and scriptural authority. If one does not understand the difficulty of finding leisure and opportunity, then whatever one does in this life will not be meaningful, therefore practice Dharma. The best of Dharma is to cultivate the Bodhicitta of exchanging oneself with others. If one thinks to do it slowly, then contemplate the impermanence of death, as the obtained leisure does not last long. Since there is no one who has been born who has not died, one will die from the exhaustion of life, and one will die because the end of life does not pass beyond a moment, so one must practice Dharma. There is no certainty about the lifespan of the people of Jambudvipa, and one does not know what one's own karma is, and there are many internal and external conditions, so one does not know when one will die, so practice Dharma from today. Even if Shakyamuni Buddha were to come, or the four wrathful ones were to protect, or many relatives were to surround, or one had many possessions and resources, it would not help in any way, so do not protect anyone's face, but practice Dharma. The best of Dharma is to cultivate the Bodhicitta of exchanging oneself with others. If one thinks that there is nothing after death, then one must be born again, and that is the birth of karma. From virtuous karma, one is born in the higher realms and liberation, etc., and from non-virtuous karma, suffering arises in the three lower realms, etc., so one should exhaust the sins one has done before, and not do them in the future. 1-311
ར་བསྡམས། དགེ་བ་སྔར་གྱི་རྣམས་ལ་གསོས་གདབ། ཕྱིན་ཆད་ནུས་པ་ཡོད་ཚད་དུ་བྱ། དེ་དག་གི་མཆོག་ཀྱང་བདག་དང་གཞན་དུ་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཡིན་པས་དེ་ བསྒོམ། དགེ་བས་མཐོ་རིས་སུ་སྐྱེས་ཀྱང་བདེ་བ་མེད་དེ་འཁོར་བ་མཐའ་དག་དུཿཁ་ཡིན་པས་འཁོར་བ་མཐོ་དམན་གྱི་མདོ་རུ་མ་གྱུར་ཡང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་ལ་ཉེས་དམིགས་བདུན་ ལ་སོགས་པ་བསམ་ལ་སྲིད་པ་མཐའ་དག་ལས་ཡིད་འབྱུང་བར་བྱས་ལ་དེ་ལས་འདའ་བར་བྱ། ཐར་པ་ཐོབ་པར་བྱ། དེ་ཐོག་མར་མི་བྱེད་ན་འཁོར་བ་ལས་མི་འདའ། ཐར་པ་ཐོབ་པའི་ གེགས་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ཡིན་པས་དེ་སྤང་། དེ་སྤོང་བའི་ཐབས་མཆོག་ཀྱང་བདག་གཞན་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ཡིན་པས་དེ་བསྒོམ།། །། ༄། །དངོས་གཞི། དངོས་གཞི་གཏོང་ལེན་སྤེལ་མར་བསྒོམ། སེམས་ཅན་གྱི་དུཿཁ་ ཀུན་འབྱུང་བདག་ལ་བླངས། བདག་གི་ལུས་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་ལ་སེམས་ཅན་ལ་བཏང་། ལེན་པའི་གོ་རིམ་མ་ནས་བརྩམས། གསུངས་པས། རྩ་བའི་མ་ཕ་ཉེ་དུ་ཡུལ་མི་ཡུལ་ཁམས་ བོད་ཡུལ་གྱི། འཛམ་བུ་གླིང་གི་གླིང་བཞི། སྟོང་སྤྱི་ཕུད། སྟོང་གཉིས་བར་མའི་སྟོང་གསུམ། ཕྱོགས་བཅུ་ཡུངས་འབྲུ་བྲེ་རུ་བཅུག་པ་ཙམ་དུ་གང་ཡང་དེས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱོགས་བཅུ་ནམ་མཁའི་ཁམས་ཁྱབ་ཚད་ཀྱི་སེམས་ཅན་མདུན་དུ་བསམ་ལ། 1-312 རྩ་བའི་མ་འདིས་དལ་འབྱོར་བྱིན་ནས་དེ་ཡང་རྐང་བློ་ན་གནས་པའི་དུས། བཙས་དུས། གསོས་དུས། སྐྱེས་ནས་ཟས་གོས། ནོར་གང་ཕངས་དགུ་བྱིན། བདེ་བ་ནི་ལོ་ཀ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། འཁོར་ ལོས་སྒྱུར་བའམ། འདས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བདེ་བ་དང་ལྡན་ཡང་ངའི་བུ་ལ་འདི་མི་འོས་སྙམ་པ་མེད་པ་བྱས། བྱམས་པའི་མིག་གིས་བལྟས། བརྩེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་བསམ། གཅེས་པའི་ མིང་གི་བཏགས་དུཿཁ་ལས་སྐྱབས། བདེ་བ་ལ་ནུས་པ་ཡོད་ཚད་དུ་སྦྱར་བས་དྲིན་ཆེ་བས། ད་ངས་ཀྱང་དྲིན་ལན་དུ་འདི་རྣམས་དུཿཁ་ལས་སྐྱབས་བདེ་བ་ལ་དགོད། དེ་ཡང་དུཿཁས་འཕྲལ་ལམ་ཕུགས་ སུ་གནོད། ཀུན་འབྱུང་གིས་བདེ་མི་སྟེར་བར་འདུག་པས་དེ་གཉིས་ལས་འབྲལ་སྙམ་དུ་བསམ་ལ། སེམས་ཅན་གྱི་དུཿཁ་ཀུན་འབྱུང་གཉིས་པོ་མ་ལུས་པར་སྐྱི་གྲིས་བཞར་བ་ལྟར་སངས་བླངས་ལ། རང་གི་ སྙིང་གི་དཀྱིལ་དུ་གཞུག །བདག་གི་ལུས་འདི་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་ལ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་གཏང་བས་དེ་ལས་དགོས་འདོད་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་གནས་ སྐབས་སུ་ཆོས་ཀྱི་གོ་ཆ་རྐྱེན་མ་ཚང་བ་མེད་པ་འབྱུང་ཞིང་མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ་ཡེར་གཏོང་བར་བསྒོམ་པ་དེ་གཏོང་ལེན་ཐུན་གཅིག་བསྒོམ་པའོ། །དེ་ལ་ངེས་པ་སྐྱེས་ཤིང་བརྟན་པར་གྱུར་ན་དེ་གཉིས་དབུགས་ལ་སྐྱོན་པར་བྱས་ཏེ། 1-313 དབུགས་ཕྱིར་རྒྱུ་བ་ན་གཏོང་ལ། ནང་
【現代漢語翻譯】 約束自己（ར་བསྡམས།），在過去的善行上添磚加瓦（དགེ་བ་སྔར་གྱི་རྣམས་ལ་གསོས་གདབ།），未來盡己所能（ཕྱིན་ཆད་ནུས་པ་ཡོད་ཚད་དུ་བྱ།）。這些善行中最殊勝的，是將自己與他人互換的菩提心（བདག་དང་གཞན་དུ་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་），所以要修習它（དེ་བསྒོམ།）。 即使行善昇天（དགེ་བས་མཐོ་རིས་སུ་སྐྱེས་ཀྱང་），也沒有真正的安樂（བདེ་བ་མེད་དེ་），因為輪迴中的一切都是痛苦（འཁོར་བ་མཐའ་དག་དུཿཁ་ཡིན་པས་），不要只追求輪迴中的高低層次（འཁོར་བ་མཐོ་དམན་གྱི་མདོ་རུ་མ་གྱུར་ཡང་）。追隨龍樹（ཀླུ་སྒྲུབ་）的足跡，思維七種過患（ཉེས་དམིགས་བདུན་ལ་སོགས་པ་བསམ་），從而對整個世間生起厭離心（སྲིད་པ་མཐའ་དག་ལས་ཡིད་འབྱུང་བར་བྱས་），並從中解脫（དེ་ལས་འདའ་བར་བྱ།），獲得解脫（ཐར་པ་ཐོབ་པར་བྱ།）。 如果一開始不這樣做，就無法脫離輪迴（འཁོར་བ་ལས་མི་འདའ།）。獲得解脫的障礙是執著于自我（བདག་ཏུ་འཛིན་པ་），所以要斷除它（དེ་སྤང་།）。斷除它的最佳方法是修習自他交換的菩提心（བདག་གཞན་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་），所以要修習它（དེ་བསྒོམ།）。 正行（དངོས་གཞི།）： 修習交替的施受法（གཏོང་ལེན་སྤེལ་མར་བསྒོམ།）。 將眾生的痛苦（སེམས་ཅན་གྱི་དུཿཁ་）和苦因（ཀུན་འབྱུང་）都取到自己身上（བདག་ལ་བླངས།），將自己的身體轉化為如意寶（ལུས་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་），佈施給眾生（སེམས་ཅན་ལ་བཏང་།）。從根本的母親開始接受（ལེན་པའི་གོ་རིམ་མ་ནས་བརྩམས།），（佛）如是說（གསུངས་པས།）：根本的母親、父親、親戚、同鄉（རྩ་བའི་མ་ཕ་ཉེ་དུ་ཡུལ་མི་），乃至整個藏地（ཡུལ་ཁམས་བོད་ཡུལ་གྱི།），贍部洲（འཛམ་བུ་གླིང་གི་）的四大部洲（གླིང་བཞི།），小千世界（སྟོང་སྤྱི་ཕུད།），中千世界（སྟོང་གཉིས་བར་མའི་），三千大千世界（སྟོང་གསུམ་），乃至十方如芥子般充滿虛空界的一切眾生（ཕྱོགས་བཅུ་ཡུངས་འབྲུ་བྲེ་རུ་བཅུག་པ་ཙམ་དུ་གང་ཡང་དེས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱོགས་བཅུ་ནམ་མཁའི་ཁམས་ཁྱབ་ཚད་ཀྱི་སེམས་ཅན་），都觀想在自己的面前（མདུན་དུ་བསམ་ལ།）。 根本的母親給予我閑暇和圓滿的人身（དལ་འབྱོར་བྱིན་ནས་），甚至在我還是嬰兒的時候（རྐང་བློ་ན་གནས་པའི་དུས།），出生的時候（བཙས་དུས།），被養育的時候（གསོས་དུས།），長大后給予我食物、衣服（སྐྱེས་ནས་ཟས་གོས།），以及各種珍貴的財物（ནོར་གང་ཕངས་དགུ་བྱིན།），給予我快樂（བདེ་བ་ནི་），從世俗的角度來說（ལོ་ཀ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས།），即使是轉輪王的快樂（འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའམ།），從超越世俗的角度來說（འདས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་），即使是佛陀的快樂（སངས་རྒྱས་ཀྱི་བདེ་བ་），她都覺得我的孩子值得擁有（ངའི་བུ་ལ་འདི་མི་འོས་སྙམ་པ་མེད་པ་བྱས།）。她用慈愛的眼神看著我（བྱམས་པའི་མིག་གིས་བལྟས།），用慈悲的心關懷我（བརྩེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་བསམ།），用珍愛的名字呼喚我（གཅེས་པའི་མིང་གི་བཏགས་），保護我免受痛苦（དུཿཁ་ལས་སྐྱབས།），盡一切努力給予我快樂（བདེ་བ་ལ་ནུས་པ་ཡོད་ཚད་དུ་སྦྱར་བས་），她的恩情如此深重（དྲིན་ཆེ་བས།）。現在我也要報答她的恩情，救度他們脫離痛苦，給予他們安樂（ད་ངས་ཀྱང་དྲིན་ལན་དུ་འདི་རྣམས་དུཿཁ་ལས་སྐྱབས་བདེ་བ་ལ་དགོད།）。 痛苦會立即或長遠地傷害他們（དུཿཁས་འཕྲལ་ལམ་ཕུགས་སུ་གནོད།），苦因不會帶來快樂（ཀུན་འབྱུང་གིས་བདེ་མི་སྟེར་བར་འདུག་པས་），所以我要讓他們脫離這兩者（དེ་གཉིས་ལས་འབྲལ་སྙམ་དུ་བསམ་ལ།）。將眾生的所有痛苦和苦因（སེམས་ཅན་གྱི་དུཿཁ་ཀུན་འབྱུང་གཉིས་པོ་མ་ལུས་པར་）都像用剃刀刮掉一樣（སྐྱི་གྲིས་བཞར་བ་ལྟར་སངས་བླངས་ལ།），取到自己心間（རང་གི་སྙིང་གི་དཀྱིལ་དུ་གཞུག）。將自己的身體轉化為如意寶（བདག་གི་ལུས་འདི་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་），佈施給一切眾生（སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་གཏང་བས་），從如意寶中可以生出他們想要的一切（དེ་ལས་དགོས་འདོད་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བས།），使一切眾生暫時獲得修法的順緣（སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་གནས་སྐབས་སུ་ཆོས་ཀྱི་གོ་ཆ་རྐྱེན་མ་ཚང་བ་མེད་པ་འབྱུང་ཞིང་），最終證得佛果（མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ་ཡེར་གཏོང་བར་བསྒོམ་པ་）。這就是修習一次施受法（དེ་གཏོང་ལེན་ཐུན་གཅིག་བསྒོམ་པའོ།）。如果對此生起定解並穩固（དེ་ལ་ངེས་པ་སྐྱེས་ཤིང་བརྟན་པར་གྱུར་ན་），就可以將這兩者與呼吸結合起來（དེ་གཉིས་དབུགས་ལ་སྐྱོན་པར་བྱས་ཏེ།）。 呼氣時是施（དབུགས་ཕྱིར་རྒྱུ་བ་ན་གཏོང་ལ།），吸氣時是受（ནང་）
【English Translation】 Restrain yourself, add to the previous virtues, and do your best in the future. The most supreme of these virtues is the Bodhicitta of exchanging oneself with others, so meditate on it. Even if you are born in heaven through virtue, there is no real happiness, because all of Samsara is suffering. Do not just pursue the high and low levels of Samsara. Following in the footsteps of Nagarjuna, contemplate the seven faults, and thus generate renunciation from all existence, and be liberated from it. Attain liberation. If you do not do this from the beginning, you will not be able to escape from Samsara. The obstacle to attaining liberation is clinging to the self, so abandon it. The best method to abandon it is to meditate on the Bodhicitta of exchanging oneself with others, so meditate on it. The Main Practice: Meditate on the exchange of giving and taking. Take upon yourself the suffering and the origin of suffering of all sentient beings, transform your body into a wish-fulfilling jewel, and give it to sentient beings. Begin the process of taking from the root mother, as it is said: the root mother, father, relatives, fellow villagers, even the entire land of Tibet, the four continents of Jambudvipa, the small thousand worlds, the middle thousand worlds, the three thousand great thousand worlds, even all sentient beings in the ten directions filling the expanse of space like mustard seeds packed into a bushel, visualize them in front of you. The root mother gave me leisure and a perfect human body, even when I was a baby, when I was born, when I was raised, after I grew up she gave me food, clothes, and all kinds of precious possessions, she gave me happiness, from a worldly perspective, even the happiness of a Chakravartin, from a transcendent perspective, even the happiness of a Buddha, she felt that my child deserved to have it. She looked at me with loving eyes, cared for me with a compassionate heart, called me by a cherished name, protected me from suffering, and did everything possible to give me happiness, so her kindness is so deep. Now I also want to repay her kindness, save them from suffering, and give them happiness. Suffering harms them immediately or in the long run, the origin of suffering does not bring happiness, so I want to separate them from these two. Take all the suffering and the origin of suffering of sentient beings, as if shaving them off with a razor, and place them in the center of your heart. Transform your body into a wish-fulfilling jewel, and give it to all sentient beings, from which all their needs and desires arise, so that all sentient beings temporarily obtain the favorable conditions for Dharma practice, and ultimately attain Buddhahood. This is meditating on one session of giving and taking. If you generate certainty about this and it becomes stable, you can combine these two with your breath. Exhaling is giving, inhaling is taking.
དུ་རྒྱུ་བ་ན་ལེན་པར་སྦྱངས་ཏེ། རླུང་ལ་བརྟེན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མི་འབྱུང་མི་སྲིད་པས། བློ་སྦྱངས་པ་དང་འཇམ་རླུང་འཛིན་པ་དུས་ཅིག་འགྲུབ་པར་ འོང་། དེ་ལྟར་བསྒོམ་པས་གཏོང་བ་ནི་བྱམས་པ། ལེན་པ་ནི་སྙིང་རྗེ་གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་གི་དུཿཁ་དང་བྲལ་ཞིང་བདེ་བ་ལ་འགོད་པར་འདོད་པས་དགའ་བ། ཉེ་རིང་མེད་པས་བཏང་སྙོམས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ་ཡེར་དེ་འཇོག་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཡིན་པས། གསེར་གླིང་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སེམས་ལ་བློ་སྦྱོང་བའི་གདམས་པའོ། །དེ་རྣམས་བསྒོམ་པ་ན་སྐྱེ་མ་བསྒོམ་པ་ན་མི་སྐྱེ་ བ་རྣམ་པ་ཡིན། བསྒོམས་མ་བསྒོམ་མེད་པར་སྐྱེ་ན་ཆེན་པོ་ཡིན། དམིགས་པ་ནི་ཡུལ་རྣམས་ནི་བསམས་པ་བསོད་ནམས་དེའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་དེ་གསུམ་གོ་བཟློག་པ་ནས་ཚད་མེད་པར་འཇོག་གོ ། དེ་ལྟར་བློ་སྦྱོང་བའི་དངོས་གཞི་མཉམ་གཞག་དེ་ནོར་མ་ནོར་དང་སྐྱེས་མ་སྐྱེས་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ནི་རྗེས་ཀྱི་ཤེས་པར་བྱེད་པས་རྗེས་བསྟན་པ་ནི། ཡུལ་གསུམ་དུག་གསུམ་དགེ་རྩ་གསུམ། རྗེས་ ཀྱི་མན་ངག་མདོར་བསྡུས་པའོ། ། རང་གི་རྒྱུད་ལ་ཡུལ་གསུམ་ལ་བརྟེན་ནས་དུག་གསུམ་སྐྱེས་པ་ན། དེའི་རྒྱུ་མཚན་བརྟག་དཔྱད་བྱས་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་སངས་ཀྱི་བདག་ལ་བླང་། 1-314 བདག་གི་ལུས་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་ལ་སེམས་ཅན་ལ་བཏང་བས་དེས་སེམས་ཅན་འདོད་ཆགས་མེད་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་ལྡན་པར་བྱས་མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་སུ་ཡེར་བཏང་། དུག་གསུམ་ཇི་ད་ལྟ་ བར་ང་རྒྱལ་དང་ཕྲག་དོག་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་རོ། །འཕྲལ་ལ་གང་ཐུབ་བསྒོམ་ལ་སྦྱར། །སེམས་ཅན་ལ་འཕྲལ་གྱི་དུཿཁ་དང་ཀུན་འབྱུང་གི་རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་འདུག་པ་ བདག་ལ་བླང་བདག་གི་ལུས་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་ལ་དེ་དག་ལ་བཏང་བས་འཕྲལ་དུ་ཆོས་ཀྱི་ཆ་རྐྱེན། ཕུགས་སུ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སུ་ཡེར་བཏང་། བདག་བདེ་བའི་རྣམ་པ་ལ་གང་སྣང་བ་ དེ་སེམས་ཅན་ལ་བཏང་། འཕྲལ་ཕུགས་ཀྱི་དོན་འགྲུབ་པར་བསམ། སྤྱོད་ལམ་ཀུན་ཏུ་ཚིག་གིས་སྦྱང་། །སྤྱོད་ཡུལ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་མདོ་ལྟར་ཚིག་ཙམ་དུ་ཡང་སེམས་ཅན་གྱི་སྡིག་སྡུག་ཐམས་ཅད་བདག་ལ་ སྨིན་པར་བསམ། བདག་གི་བདེ་ལེགས་ཐམས་ཅད་སེམས་ཅན་ལ་སྨིན་པར་གྱུར་ཅིག་པར་བྱ། ཐོག་མཐའ་གཉིས་ལ་སྦྱང་བ་གཉིས་བྱ། །དང་པོར་གང་བརྩམས་པའི་ལྡང་བའི་སྔོན་དུ་མི་ལུས་དོན་ཡོད་པར་ བྱ་བའི་ཕྱིར་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྒོམ་སྙམ་དུ་གོ་ཆ་བསྒོ། ཉལ་དུས་སམ་རྗེས་ནང་བར་བལྟས་ལ་དེ་གྲུབ་ན་དགའ་བ་དང་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བས་དགའ་བ་བསྒོམ། མ་གྲུབ་ན་གནོང་བསྐུར་བཤགས་གདབ་བྱ། 1-315 ལེ་ལན་ཐམས་ཅད་གཅིག་ལ་གདའ། །ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ད་ལྟའི་བར་གྱི་མི་བདེ་བའམ། དུཿཁ་ཐམས་ཅད་བདག་འཛིན་ལས་བྱུང་བས་ན་འདི་ལ་གནོད་ན་ཅིས་གན
【現代漢語翻譯】 當在其中修習給予和接受時，不可能不生起依賴於風的等持。因此，修習智慧和掌握微細的風同時完成。像這樣禪修，給予是慈愛，接受是悲憫，暫時和究竟地 желая 使眾生脫離痛苦並安住于安樂是喜，沒有親疏遠近是舍。 將此安立於佛地即是菩提心。這是金洲大師關於世俗心的修心訣竅。修習這些，則生起；不修習，則不生起。不修習也生起，則是偉大的。所緣是諸境，所思是善業，其成熟之相，從三者顛倒至無量安立。 如是，修心之正行，對正誤、生不生進行決斷，是后得智所為，故后得之教示是：三境、三毒、三善根。后得之口訣簡而言之。當自相續中，依於三境而生起三毒時，對其原因進行觀察分析，然後將眾生的貪慾等取于自身。 將自己的身體轉化為珍寶，給予眾生，從而使眾生具足無貪慾之善根，最終安立於成佛。三毒如至今的傲慢和嫉妒等，應用於一切煩惱。立即儘可能地修習並應用。將眾生當下的痛苦和業因之相一併取于自身，將自己的身體轉化為珍寶，給予他們，從而立即獲得佛法的助緣，最終安立於圓滿成佛。將自己所顯現的安樂之相給予眾生，思維成就暫時和究竟的利益。在一切行為中以言語修習。如《入行論》般，即使僅是言語，也思維眾生的一切罪業痛苦皆成熟于自身，愿自己的一切安樂善好皆成熟于眾生。于初始和結尾進行兩種修習。首先，在開始任何事情之前，爲了使人身有意義，發願修習給予和接受菩提心，如是披上盔甲。睡覺時或之後，向內觀察，若已成就，則生歡喜並隨喜，修習歡喜。若未成就，則懺悔。 一切責任皆在於我。從無始以來至今的一切不安樂或痛苦皆由我執而生，故若對此造成損害，有何不可？
【English Translation】 When practicing giving and taking within it, it is impossible not to generate the Samadhi that relies on the wind. Therefore, training the mind and mastering the subtle wind are accomplished simultaneously. Meditating in this way, giving is loving-kindness, taking is compassion, temporarily and ultimately желая wishing to liberate beings from suffering and establish them in happiness is joy, and without near or far is equanimity. Establishing this on the Buddha ground is Bodhicitta. This is the mind-training instruction of Serlingpa (金洲大師) regarding the conventional mind. Practicing these, it arises; not practicing, it does not arise. If it arises without practice, it is great. The object is all phenomena, the thought is merit, and its ripened aspect, from the three reversed to the establishment of the immeasurable. Thus, the main practice of mind-training, deciding on right and wrong, arising and not arising, is what is done by subsequent wisdom, so the instruction of subsequent is: three objects, three poisons, three roots of virtue. The pith instruction of subsequent is summarized. When the three poisons arise in one's own continuum based on the three objects, observe and analyze the reason for this, and then take the desire of sentient beings, etc., upon oneself. Transform one's own body into a precious jewel and give it to sentient beings, thereby causing sentient beings to possess the root of virtue free from desire, and ultimately establish them in Buddhahood. Apply the three poisons, such as pride and jealousy, etc., to all afflictions as they are now. Immediately practice and apply as much as possible. Take the immediate suffering of sentient beings and the aspect of the origin together upon oneself, transform one's own body into a precious jewel, and give it to them, thereby immediately obtaining the conditions for Dharma, and ultimately establish them in perfect Buddhahood. Give whatever appears as one's own happiness to sentient beings, thinking of accomplishing temporary and ultimate benefit. Train with words in all activities. Like the Bodhisattvacharyavatara (《入行論》), even if it is only words, think that all the sins and sufferings of sentient beings ripen upon oneself, and may all my happiness and goodness ripen upon sentient beings. Perform two trainings at the beginning and the end. First, before starting anything, in order to make human life meaningful, vow to practice giving and taking Bodhicitta, and thus put on armor. When sleeping or afterwards, look inward, and if it has been accomplished, rejoice and rejoice accordingly, practice joy. If it has not been accomplished, confess. All responsibility lies with me. All unhappiness or suffering from beginningless time until now has arisen from self-grasping, so what is wrong with harming this?
ོད་ཀྱང་གནོད་པར་བྱ་སྙམ་དུ་ བསྒོམ། ཀུན་ལ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་བར་བསྒོམ། །གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་གི་ཕན་བདེ་ཐམས་ཅད་ཡུལ་སེམས་ཅན་ལ་བརྟེན་ནས་འབྱུང་སྟེ་འཕྲལ་གྱི་ཟས་གོས་ལ་སོགས་པའམ། ཕུགས་ཀྱི་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ ལམ། བསམ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱོར་བ་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་ཐམས་ཅད་སེམས་ཅན་ལ་བརྟེན་ནས་རྫོགས་སུ་རུང་གི་སེམས་ཅན་མེད་ན་མི་རྫོགས་པས་བཀའ་དྲིན་བསྒོམ་ལ་གཏོང་ལེན་ བསྒོམ། བཀོལ་བ་གསུམ་ལ་རྟག་ཏུ་སྦྱང་། ཕ་མ། མཁན་སློབ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ལ་སོགས་པ་དྲིན་ལན་དུ་སྡིག་པ་རླབས་ཅན་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ་རྣམས་ལ་སྙིང་རྗེ་བས་ཕན་བཏགས་བཏགས་པ་ཚུར་ གནོད་པ་བྱེད་དུ་འོང་བ་རྣམས་ལ་བརྟེན་ནས་རང་གི་འཚོར་སླ་བས་གསུམ་པོ་དེ་ལ་ཁྱད་པར་དུ་བཀོལ་གྱིན་གཏོང་ལེན་བསྒོམ། དཔང་པོ་གཉིས་ཀྱི་གཙོ་བོ་བཟུང་། །རང་གི་ཆོས་ལ་སྐྱེས་བུ་ དམ་པ་མི་རྣམས་ཀྱིས་མ་ཁྲེལ་བ་གང་ཟག་གི་དཔང་པོ་དང་། རང་ཁྲེལ་མི་ཁྲེལ་ལམ་འགྱོད་མི་འགྱོད་བསྟུན་ནས་བལྟས་པ་རང་རིག་པའི་དཔང་པོའོ། །གཉིས་པོ་ཚང་ན་ཐམས་ཅད་བླང་། རང་ལ་དུཿཁ་ཀུན་འབྱུང་མི་མཁོ་བར་རྟོགས་ན་དྲིན་གྱི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་མི་མཁོ་བར་རྟོགས་པར་བྱས་ལ་སེམས་ཅན་གྱི་གཉིས་པོ་བདག་ལ་བླང་བདག་ལུས་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་ལ་སེམས་ཅན་ལ་བཏང་འཕྲལ་ལ་ཆོས་ཀྱི་ཆ་རྐྱེན་མ་ཚང་བ་མེད་པ་མཐར་སངས་རྒྱས་སུ་བཏང་། 1-316 དཀའ་བ་རྣམ་པ་གསུམ་ལ་བསླབ། །རང་གི་ཉོན་མོངས་པས་རྟ་བྱས་ནས་གཏོང་ལེན་བསྒོམ་ལ་དང་པོ་རྒྱུད་ལ་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེས་པ་ན་ངོས་ཟིན་པའམ་དྲན་པས་ཟིན་དཀའ། བར་དུ་ཉོན་མོངས་ པ་གཉེན་པོས་བྲལ་བར་དཀའ། ཐ་མ་ཉོན་མོངས་པ་ཚར་ཆོད་དཀའ་བས་གསུམ་སྟེ། རྟག་ཏུ་དང་པོ་དྲན་པ། བར་དུ་བྲལ་བ། ཐ་མ་ཚར་ཅི་ཆོད་བྱ་བ་ལ་བསླབ། རྒྱུའི་གཙོ་བོ་རྣམ་ གསུམ་བླང་། །ཆོས་བྱེད་པའི་སེམས་ཅད་ལ་བླ་མ་དམ་པ་དང་མཇལ་བ། རང་གི་རྒྱུད་བཀོལ་དུ་རུང་བ། ཟས་གོས་གནས་ཁང་ཉེ་གཡོག་ལ་སོགས་པ་མཐུན་རྐྱེན་འཛོམས་པ་གསུམ་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ཡིན་ པ་ལ། དེ་རྣམས་མ་འཛོམས་པ་ཐམས་ཅད་བདག་ལ་བླང་། བདག་གི་ལུས་རིན་པོ་ཆེར་བསྒྱུར་ཏེ། དགོས་འདོད་མཐའ་དག་འབྱུང་བར་སེམས་ཅན་ལ་བཏང་བས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་གནས་སྐབས་སུ་རྐྱེན་གསུམ་ པོ་མ་ཚང་བ་མེད་པར་བྱས། མཐར་སངས་རྒྱས་སུ་ཡེར་བཏང་། གཉིས་པོ་གང་བྱུང་བཟོད་པར་བྱ་འཛོམས་ཤིང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བྱུང་ཡང་གཏོང་ལེན་ལ་གཡེལ་བར་མི་བྱ། མ་འཛོམས་ཤིང་རྒུད་ཀྱང་ དེས་ཞུམ་ནས་གཏོང་ལེན་བསྒོམ་པ་བར་མི་བཅད་པར་ཆོས་བྱ། ཆོས་རྣམས་དགོངས་པ་གཅིག་ཏུ་འདུས། དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ། འཆི་བ་རྗེས་དྲན། ལས་འབྲས་སྲིད་པའི་ཉེས་དམིགས་བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག 1-317 བདག་མེ
【現代漢語翻譯】 觀想即使他們造成傷害。觀想對一切眾生都懷有恩情。所有暫時的和究竟的利益和快樂都依賴於眾生，無論是眼前的食物和衣服，還是究竟的圓滿菩提之道。發菩提心，修持六度，所有這些都依賴於眾生才能圓滿，沒有眾生就無法圓滿，因此要觀想恩情，修持施受法。 始終練習三種運用：對於父母、堪布（Khenpo，住持）、老師、善知識等，爲了報答他們的恩情，對於那些心中充滿罪惡的人，以慈悲心幫助他們，即使幫助他們反而會受到傷害，也要依靠這些來容易覺察自己的過失，因此要特別運用這三種情況來修持施受法。抓住兩個證人的主要部分：對於自己的行為，不被賢善之人所羞恥，這就是人格的證人；觀察自己是否羞愧或後悔，這就是自知的證人。如果兩者都具備，就接受一切。如果認識到自己不需要痛苦的來源，也要認識到所有有恩的眾生也不需要，然後將眾生的痛苦取過來，將自己的身體轉化為珍寶，給予眾生，當下就具備了修法的條件，最終讓他們成佛。 學習三種困難：以自己的煩惱為馬，修持施受法，首先是難以認識或記住心中生起的煩惱；其次是難以用對治法去除煩惱；最後是難以徹底斷除煩惱。因此，要始終學習首先記住，其次去除，最後徹底斷除。接受三種主要原因：爲了修法，遇到具德上師，能夠運用自己的心，具備食物、衣服、住所、侍從等順緣，這三者是主要原因。如果這些不具備，就把一切都取過來，把自己的身體轉化為珍寶，給予眾生，使眾生當下就具備了這三種條件，最終讓他們成佛。對於出現的兩種情況都要忍受：即使順利和圓滿，也不要因為貪戀而忘記施受法；即使不順利和衰敗，也不要因此氣餒而中斷修持施受法。將所有佛法歸納為一個意圖：暇滿難得、憶念死亡、業果、輪迴的過患、慈悲心、菩提心、六度。
【English Translation】 Meditate on even those who cause harm, thinking of benefiting them. Meditate on being greatly kind to all beings. All temporary and ultimate benefits and happiness arise from relying on sentient beings, whether it's immediate food and clothing or the ultimate path to perfect enlightenment. Generating Bodhicitta (enlightenment mind), practicing the six perfections, all of these can be perfected by relying on sentient beings; without sentient beings, they cannot be perfected. Therefore, meditate on kindness and practice giving and taking (Tonglen). Always practice the three applications: For parents, Khenpos (abbots), teachers, spiritual friends, etc., to repay their kindness, have compassion for those who have great sins in their minds and help them. Even if helping them leads to harm in return, rely on these situations to easily recognize your own faults. Therefore, especially use these three situations to practice giving and taking. Grasp the main part of the two witnesses: For your own actions, not being ashamed by virtuous people is the witness of the person; observing whether you are ashamed or regretful is the witness of self-awareness. If both are present, accept everything. If you realize that you do not need the source of suffering, also realize that all kind sentient beings do not need it either. Then, take the suffering of sentient beings upon yourself, transform your body into a precious jewel, and give it to sentient beings, so that they immediately have the conditions for Dharma practice, and ultimately lead them to Buddhahood. Train in the three difficulties: Using your afflictions as a horse, practice giving and taking. First, it is difficult to recognize or remember the afflictions that arise in your mind. Second, it is difficult to separate from afflictions with antidotes. Finally, it is difficult to completely cut off afflictions. Therefore, always train to first remember, then separate, and finally completely cut off. Take the three main causes: To practice Dharma, meet a qualified Lama (spiritual teacher), be able to use your mind, and have the necessary conditions such as food, clothing, shelter, and attendants. If these are not present, take everything upon yourself, transform your body into a precious jewel, and give it to sentient beings, so that all sentient beings immediately have these three conditions. Ultimately, send them to Buddhahood. Endure whatever two situations arise: Even if things are smooth and perfect, do not be distracted from giving and taking due to attachment. Even if things are not smooth and decline, do not be discouraged and interrupt the practice of giving and taking. Gather all the Dharmas into one intention: the difficulty of obtaining leisure and endowments, mindfulness of death, karma and its effects, the faults of samsara, loving-kindness, compassion, Bodhicitta, and the six perfections.
ད་གཉིས་བསྒོམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དགོས་པ་བདག་འཛིན་འདི་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་ཡིན་པས་སྤང་བ་དང་། གཞན་གཅེས་འཛིན་གྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འདི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འབྱུང་ གནས་ཡིན་པས་བསྒྲུབ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བའམ་དགོངས་པ་དེ་ལས་མི་འདའ། ཤགས་ངན་མ་དགོད། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པས་ངག་ཏུ་རྩུབ་མོ་མི་འདོན། ཡུས་མི་བསྒོམ། བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་དེ་ལས་མི་བྱ་རྒྱུ་བྱས་པ་ཡིན་པས་ལན་གཞན་ལ་ཡུས་ཆེ་རྒྱུ་མེད་པས་ཡུས་མི་བསྒོམ། ཀོ་ལོང་མ་སྡོམ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་གཞན་གྱིས་ ཉེས་པ་བྱས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ལག་མཐིལ་ཏུ་གཏོད་རྒྱུ་བྱུང་བ་ཡིན་པས་དགའ་བ་བསྒོམ་གྱིས་ཀོ་ལོང་མི་སྡོམ། འོར་ཆེ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱས་པ་དེ་རང་གི་ ལས་མི་བྱ་བ་བྱས་པ་ཡིན་པས་ལན་ལ་མ་རེ་ཐ་མ་འོར་ཆེའོ། །བྱས་པ་ཙམ་ལ་ཡང་མི་ལྟ། འཕྲང་འགུགས་མི་བྱ། སེམས་ཅན་འདིས་བདག་ལ་ཉེས་པ་འདི་དང་འདི་བྱས་སྙམ་པའི་ མི་ངན་ལམ་གྱི་འཕྲང་མ་སྒུགས། གཞུང་བཟང་མི་བསྟེན། འཁོན་འཛིན་གྱི་བསམ་པ་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་འབྲལ་མ་མྱོང་བ་དེ་དང་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་དེ་འགལ་བས་དེ་ཡང་སྤང་། 1-318 མགྱོགས་ཀྱི་རྩེ་མི་གཏོད། རང་བྱང་ཆུབ་པའི་བསྒྲུབ་བྱ་སྔོན་ལ་བསྒྲུབ་པ་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་འགལ་བ་དེ་ཡང་མཛོ་ཁལ་གླང་ལ་མི་བྱའོ། །ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ལས་བྱུང་བ་ ཡིན་ཏེ། ཉེས་འགྱོད་གཞན་ལ་མི་རྒལ། སྐྱིད་ཀྱི་ཡན་ལག་ཏུ་སྡུག་མི་བཙལ། སྐྱིད་པའམ་བདེ་བ་འདོད་ན་དེའི་རྒྱུའམ་ཡན་ལག་ཏུ་ཚོང་དང་། བཟོ་དང་སོ་ནམ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པ་དེའང་བདག་ འཛིན་ཁོ་ནའི་ཕྱིར་བྱེད་དེ་དེས་བདེ་སྐྱིད་མི་རྙེད། རྐྱེན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པར་སྦྱངས། གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ནི་རྐྱེན་ལེགས་ཤོས་སམ་ཉེས་ཤོས་ལ་ལྟོས་ནས་སྒོམ་པའི་ཉེས་པ་ མེད་དེ། ལེགས་པར་མཐོང་རུང་། ཉེས་པར་མཐོང་རུང་། གང་སྣང་སྣང་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ལ་བསྒོམ། རྣལ་འབྱོར་ཐམས་ཅད་གཅིག་གིས་བྱ། །ཆོས་གང་བསྒོམ་ཡང་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བདེ་བའི་ཆ་རྐྱེན་ དུ་བྱ། ལོག་ན་གཉེན་པོར་དེ་ཉིད་བསམ། །སྒོམ་སྐྱོན་ལ་སོགས་པ་བྱུང་ན་གཉེན་པོ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ནས་མི་འཚོལ་བར་གཏོང་ལེན་ཁོ་ན་བསྒོམ། འབྲལ་མེད་གསུམ་དང་ལྡན་པར་བྱ། །ལུས་ཀྱི་ འགྲུབ་ཚད་ཕྱག་དང་བསྐོར་བ་ལ་སོགས་པ། ངག་གི་སྨྲ་ཚད་མདོ་དང་སྙིང་པོ་ལ་སོགས་པ། ཡིད་ཀྱི་སེམས་ཚད་ལྷ་བསྒོམས་པ་ལ་སོགས་པ། གང་བྱེད་ཀྱང་དམིགས་པ་གཏོང་ལེན་ལས་མི་འདའ་བར་བྱ། 1-319 ལྷ་བསྒོམ་ལྟ་བུ་ལ་ས་བོན་ལ་སོགས་པའི་སྤྲོ་བསྡུ་ཐམས་ཅད་གཏོང་ལེན་བསྒོམ་ན་རྣལ་འབྱོར་གྱི་མཆོག་གོ ། གཉིས་པོ་སྲོག་དང་བསྡོ་བ་ལས་གཏ
【現代漢語翻譯】 現在，所有修持的必要在於，因為我執是一切過患的根本，所以要斷除它；而珍愛他人的菩提心是一切功德的來源，所以要修持它。一切佛法的根本或意旨都不會超越這一點。不要說惡語。菩薩爲了利益眾生，不說粗暴的話。不要懷恨。菩薩利益眾生，不做不該做的事，所以沒有理由對他人懷恨，因此不要懷恨。不要伺機報復。菩薩認為他人所做的錯事是把菩提放在手掌中，所以要修喜，不要伺機報復。即使負擔沉重，菩薩利益眾生，做了自己不該做的事，所以不要期待回報，最終負擔會更重。不要只看做了什麼。不要設下陷阱。不要想『這個眾生對我做了這個和那個錯事』，不要設下惡人的陷阱。不要依賴好的保護。因為執著于怨恨的想法從無始以來就沒有斷過，這與修持給予和接受的菩提心相違背，所以也要斷除它。 不要急於求成。不要先修持自己成佛的修持，這與菩提心相違背，就像不要讓牦牛馱牛的重物一樣。一切過患都來自於我執。不要把罪過推給別人。不要在快樂的支分中尋找痛苦。如果想要快樂或安樂，那麼在它的因或支分中，做生意、工藝和農業等等，也只是爲了我執，這樣是找不到安樂的。不依賴外緣而修持。修持給予和接受的菩提心，沒有依賴好或壞外緣的過患。無論是看到好的，還是看到壞的，都把所顯現的作為理由來修持。所有瑜伽都通過一個來做。無論修持什麼佛法，都把它作為給予和接受的菩提心的安樂的條件。如果偏離了，就把那本身視為對治。如果修持中出現過失等等，不要從其他地方尋找對治，而只是修持給予和接受。要具備不可分離的三者。身體的成就，如頂禮和繞行等等；語言的表達，如經和心髓等等；意念的專注，如觀修本尊等等。無論做什麼，都不要讓目標超出給予和接受。 比如觀修本尊，如果把種子字等等的所有收放都修持為給予和接受，那就是瑜伽中的殊勝。寧願犧牲生命也要給予和接受。
【English Translation】 Now, the necessity of all practice lies in abandoning self-grasping, as it is the root of all faults, and cultivating the Bodhicitta of cherishing others, as it is the source of all virtues. The root or intention of all Dharmas does not go beyond this. Do not speak harsh words. A Bodhisattva, for the benefit of sentient beings, does not utter harsh words. Do not harbor resentment. A Bodhisattva benefits sentient beings, not doing what should not be done, so there is no reason to resent others, therefore do not harbor resentment. Do not seek revenge. A Bodhisattva considers the wrongs done by others as placing Bodhi in the palm of their hand, so cultivate joy and do not seek revenge. Even if the burden is heavy, a Bodhisattva benefits sentient beings, doing what they should not do, so do not expect reward, and ultimately the burden will be heavier. Do not only look at what has been done. Do not set traps. Do not think 'This sentient being has done this and that wrong to me,' do not set the traps of evil people. Do not rely on good protection. Because the thought of clinging to resentment has not been severed from beginningless time, and this contradicts the practice of giving and taking Bodhicitta, it should also be abandoned. Do not be hasty. Do not first practice the practice of becoming a Buddha yourself, as this contradicts Bodhicitta, just as you would not put the heavy load of an ox on a yak. All faults arise from self-grasping. Do not blame others for faults. Do not seek suffering in the limbs of happiness. If you want happiness or bliss, then in its cause or limbs, doing business, crafts, and agriculture, etc., is only done for the sake of self-grasping, and you will not find happiness in this way. Practice without relying on conditions. Practicing giving and taking Bodhicitta does not have the fault of relying on good or bad conditions. Whether you see good or see bad, take whatever appears as a reason to practice. Do all yogas through one. Whatever Dharma you practice, make it a condition for the happiness of giving and taking Bodhicitta. If you deviate, consider that itself as the antidote. If faults occur in practice, do not seek antidotes from elsewhere, but simply practice giving and taking. Possess the inseparable three. The accomplishment of the body, such as prostrations and circumambulations, etc.; the expression of speech, such as Sutras and essences, etc.; the focus of the mind, such as meditating on deities, etc. Whatever you do, do not let the goal go beyond giving and taking. For example, when meditating on a deity, if you practice all the gathering and dispersing of seed syllables, etc., as giving and taking, that is the supreme of yogas. Give and take even at the cost of your life.
ོང་ལེན་གྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་སྲོག་ དང་བསྡོས་ལའང་བྱ་སྟེ། དེ་གལ་ཆེ་བའི་ཚད་དོ། །བླ་མ་དམ་པའི་གདམས་ངག་སྤྱི་དང་མཐུན་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་གདམས་པ་སྟོན་པའི་བླ་མ་ཤིན་ཏུ་མཉན་པས་དམ་ཚིག་བསྲུང་ བ་ཤིན་ཏུ་དཀའ་སྟེ། སྔགས་སམ་ཕར་ཕྱིན་གྱི་གཞུང་བླ་མ་ལྔ་བཅུ་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་དང་མཐུན་ནོ། །སྤྱི་དོན་གསུམ་ལ་བསླབ་པར་བྱ། གཏོང་ལེན་བསྒོམ་པ་དེའང་། སྤྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་ པ་སྤྱི་དང་མི་འགལ་བ་ཁྱད་པར་དུ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་བཀའ་སྲོལ་དང་མི་འགལ་པ། བྱེ་བྲག་ཏུ་ཡང་རང་གི་ཁས་བླངས་ཀྱི་བསླབ་སྡོམ་ཐམས་ཅད་མི་འགལ་བར་བློ་སྦྱོང་། ཉམས་པ་ མེད་པ་རྣམ་གསུམ་བསྟེན། །བྱིན་རླབས་ལ་རེ་དགོས་པས་བླ་མ་ལ་དད་གུས་ཉམས་པ་མེད། གོམས་པ་ལས་དབང་དུ་གྱུར་པའི་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ལ་འདུན་པ་ཉམས་པ་མེད་ པ། ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞི་མ་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་པས་རང་གིས་ཁས་བླངས་པའི་བསླབ་སྡོམ་ལ་གུས་པ་ཉམས་པ་མེད་པར་བློ་སྦྱོངས། ཡན་ལག་ཉམས་པ་བརྗོད་མི་བྱ། 1-320 རང་གིས་དག་པར་བསྲུངས་ཀྱང་མི་སྟོངས་ཀྱང་ཆ་བས་རང་གིས་དག་པར་བསྲུངས་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པས་གཞན་ཇི་ལྟར་ཡང་ཉེས་སྐྱོན་བརྗོད་པར་མི་བྱ། གཞན་ཕྱོགས་གང་ཡང་མི་བསམ་མོ། །ལེགས་ཉེས་ ཡིན་མིན་བདེ་སྡུག་ཐོག་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་ཀ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ཤིང་བློ་སྦྱོང་དགོས་པས། སྤང་བྱ་འདི་གཉེན་པོ་འདི་ཕྱོགས་སུ་ཆད་པ་མེད་པར་ཐམས་ཅད་བསྟེན་ལ་གཏོང་ལེན་ བྱ། རེས་འཇོག་མི་བྱ། ཉམས་སད་པ་ལྟ་བུས་བློ་མི་འབྱོངས་པས་དུས་རྟག་ཏུ་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱོང་བ་ལ་སྙིང་ཕུར་བཏབ་པ་འདྲར་བློ་སྦྱངས། ཡུད་ཙམ་པ་མི་བྱ། རྫོགས་པའི་ སངས་རྒྱས་ནི་གྲངས་མེད་གསུམ་གྱིས་བསྒྲུབ་དགོས་པས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ནི་ཡུད་ཙམ་མམ། ཚིག་གཅིག་གམ་བསྐལ་པ་གཅིག་ཙམ་གྱིས་མཐར་མི་ཕྱིན་པས་ཡུན་བསྲིངས་ལ་བསྒོམ། དོལ་ཆོད་དུ་སྦྱངས། བདག་གི་ལུས་ལ་སོགས་པ་གཏང་བ་དང་གཞན་གྱི་དུཿཁ་ཐམས་ཅད་བདག་ལ་ལེན་པ་དེ་ངས་ནུས་སམ་མི་ནུས་སམ་སྙམ་དུ་ཉམས་སད་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཡོང་བས། རྩ་ཕྲན་ཆད་པ་ལྟར། ཁལ་དོ་བཅད་པ་ལྟར་རམ། ལ་བཅད་དུ་སྦྱང་། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀྱིས་མཐར་བ་བྱ། །ཡང་གཏོང་ལེན་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་སྙམ་པའི་བརྟན་པ་ཡོད་སྙམ་བྱེད་ན་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་དང་ཕྲད་པའམ། 1-321 སེམས་ཅན་དུཿཁ་ཅན་དང་ཕྲད་པའམ། བདག་ལ་བདེ་བའམ་དུཿཁ་སྐྱེས་པ་ན། གཏོང་ནུས་སམ་མི་ནུས། ལེན་ནུས་སམ་མི་ནུས་ཉོན་མོངས་པའི་གཉེན་པོར་སོང་མ་སོང་སྟེང་ནས་ཞུན་བྱ། གསལ་བར་དབྱུང་། ཡིད་བདེ་འབའ་ཞིག་རྒྱུན་དུ་བསྟེན། །ལེགས་ཉེས་ཅི་བྱུང་རུང་བདེ་སྡུག་ཅི་ལ་ཐུག་ཀྱང་། གཏོང་ལེན་
【現代漢語翻譯】 修持自他交換的菩提心，即使付出生命也在所不惜，這是極其重要的。與上師的教誨相符，修持自他交換菩提心的上師非常慈悲，因此守護誓言極其困難。如同密宗或般若經典，如《上師五十頌》等與其他教義相符。應學習三個共同要點。修持自他交換也應遵循以下原則：總的來說，不違背佛陀的整體教義；特別是不違背善知識的教導；具體來說，不違背自己所承諾的戒律，如此修心。依止三種不退失之法。 因為需要加持，所以對上師的虔誠恭敬永不退失。對於因串習而生起的自他交換菩提心的修持，永不退失希求之心。由於一切功德的根本源於清凈的戒律，因此對於自己所承諾的戒律，永不退失恭敬之心，如此修心。不要說任何關於戒律衰損的話。 即使自己守護清凈，也不要因為他人沒有守護而說長道短，因為自己守護清凈的戒律，就不應說任何關於他人的過失。不要考慮任何其他方面。無論發生好事壞事、快樂痛苦，都要以此為基礎，以此為理由來修心。不要有所偏頗，無論是捨棄還是接受，都要全部實踐自他交換。不要輪流交替。不要因為像是體驗而停止修心，要像釘入木樁一樣，恒常修持自他交換菩提心。不要只做一會兒。圓滿正等覺需要三大阿僧祇劫才能成就，因此修持菩提心不是一會兒或一句兩句，也不是一個劫就能完成的，要長期修持，堅持不懈。 對於捨棄自己的身體等，接受他人的所有痛苦，不要只是體驗一下自己能否做到，而是要像斬斷草根、砍斷重物、翻越山隘一樣，徹底地修持。用思維修擇來達到極致。如果認為自他交換已經在心中生起，有了穩固的把握，那麼當遇到煩惱生起之處，或者遇到痛苦的眾生，或者自己生起快樂或痛苦時，就要檢查自己能否做到捨棄和接受，是否真正成為對治煩惱的良藥，要清晰地辨別。 應恒常保持內心的平靜安樂。無論發生好事壞事，無論遇到什麼快樂痛苦，都要修持自他交換。
【English Translation】 Practicing exchanging self and others' Bodhicitta, even at the cost of one's life, is of utmost importance. In accordance with the teachings of the Lama, the Lama who teaches the Bodhicitta of exchanging self and others is extremely compassionate, therefore, keeping vows is extremely difficult. Like Tantric or Prajnaparamita scriptures, such as the 'Fifty Verses on the Guru,' it is in accordance with other doctrines. One should learn the three common points. The practice of exchanging self and others should also follow these principles: In general, it does not contradict the overall teachings of the Buddha; in particular, it does not contradict the teachings of the virtuous friend; specifically, it does not contradict all the vows one has taken, thus training the mind. Rely on the three non-declining practices. Because blessings are needed, devotion and respect for the Lama never decline. For the practice of exchanging self and others' Bodhicitta that arises from habituation, the desire never declines. Since the root of all qualities comes from pure discipline, respect for the vows one has taken never declines, thus training the mind. Do not speak of any decline in discipline. Even if one keeps oneself pure, do not criticize others for not keeping it, because one keeps one's own discipline pure, one should not speak of others' faults. Do not consider any other aspects. Whether good or bad, happiness or suffering occurs, one should use this as a basis, as a reason to train the mind. Do not be biased, whether abandoning or accepting, practice all exchanging self and others. Do not alternate. Do not stop practicing the mind as if experiencing it, but train the mind like driving a stake into the ground, constantly practicing exchanging self and others' Bodhicitta. Do not do it just for a moment. Perfect Enlightenment needs to be achieved in three countless eons, therefore, practicing Bodhicitta is not just for a moment or a few words, nor can it be completed in one eon, practice it for a long time, persevere. Regarding giving away one's own body and taking on all the sufferings of others, do not just experience whether you can do it or not, but like cutting off the roots of grass, cutting off heavy loads, or crossing mountain passes, practice thoroughly. Use investigation and analysis to reach the extreme. If you think that exchanging self and others has arisen in your mind, and you have a firm grasp, then when you encounter a place where afflictions arise, or encounter suffering beings, or when happiness or suffering arises in yourself, examine whether you can give and take, whether it has truly become a good medicine to counteract afflictions, discern clearly. One should always maintain inner peace and happiness. Whether good or bad happens, whatever happiness or suffering one encounters, practice exchanging self and others.
བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པའི་ཆ་རྐྱེན་ནམ་གཏའ་མ་གྲོགས་སུ་མི་འགྱུར་བ་མེད་པས་ཅི་བྱུང་ ཡང་དགའ་བ་ཁོ་ནར་བྱའི་སྡུག་བསྔལ་དུ་གྱུར་བའི་རྒྱུ་མ་གྲུབ་བོ། །འབྲས་བུ་རེ་བ་ཐམས་ཅད་སྤང་། །གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱངས་པ་ལ་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ནམ་མཐར་ཐུག་གི་ སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པའམ། དགའ་བ་བྱུང་ན་རང་གི་དོན་དུ་བདེ་བའམ། འབྲས་བུ་འགྲུབ་པ་ལ་རེ་བ་ཐམས་ཅད་སྤང་། གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུགས་ཐམས་ཅད་དུ། གཞན་བདེ་དང་གཞན་ཆེད་ཁོ་ ནར་བློ་སྦྱང་གོ་ལོག་མི་བྱ། འདུན་པ་གོ་ལོག་མི་བྱ་སྟེ། རང་དོན་གྱི་འདུན་པ་སྤངས་ལ་གཞན་དོན་འབའ་ཞིག་ཏུ་བློ་སྦྱང་། སྙིང་རྗེ་གོ་ལོག་བརྙས་བཅོས་སམ། ཁྱད་བསོད་ཀྱི་སྙིང་རྗེ་ སྤངས་ལ་བརྩེ་སེམས་ཀྱི་མི་བཟོད་པ་བསྒོམ། བཟོད་པ་གོ་ལོག་རང་འདོད་ཀྱི་ཕྱིར་དུཿཁ་བཟོད་པ་སྤངས་ལ། གཞན་ཆེད་དུ་བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པའི་དུཿཁ་བཟོད་པར་བྱ། བརྩོན་འགྲུས་གོ་ལོག་འདོད་ཡོན་གྱི་ཕྱིར་སྤྱོད་པའི་བརྩོན་པའམ། 1-322 རང་དོན་གྱི་བརྩོན་པ་སྤངས་ལ། གཞན་དོན་སངས་རྒྱས་བསྒྲུབ་པའི་བརྩོན་འགྲུས་བརྩམས། རོ་མྱོང་བ་གོ་ལོག་རང་འདོད་གྲུབ་པས་དགའ་བ་སྤངས་ལ་གཞན་དོན་གྲུབ་པ་ལ་དགའ་བ་བསྒོམ། རྗེས་སུ་ཡི་ རང་བ་གོ་ལོག་སེམས་ཅན་ཉེས་པ་བྱུང་བ་ལ་ཡི་རང་བ་སྤངས་ལ། བདེ་ལེགས་སུ་གྱུར་བ་ལ་ཡི་རང་བ་བསྒོམ། གནད་ལ་མི་དབབ། སྟོབས་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། མིའམ་མི་མ་ཡིན་པ་ལ་གཟིར་བའམ་གནད་ལ་དབབ་པ་མི་བྱ། ལྷ་བདུད་དུ་མི་དབབ། གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་རང་བཞིན་ཡིན་པ་ལས། དེ་ལ་ང་རྒྱལ་བྱས་ ན་སྐྱོན་གྱི་གཞི་མར་ཆ་བས་དེ་མི་བྱ། རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ངོས་བཟུང་། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པའི་ས་བོན་ནམ་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་གཏོང་ལེན་ནམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ཡིན་གྱི་ལུས་ངག་ གི་མངོན་མངོན་པོས་མི་ཕན། དེས་ན་ལུས་ངག་ཏུ་མི་གདོན་ཡེངས་ཐུབ་པར་བྱའོ། །དུས་རྟག་ཏུ་བསམ་པ་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་མ་ཡེངས་པར་བློ་སྦྱངས་གཏོང་ལོག་མི་བྱ། ལུས་གཞན་ ལ་གཏོང་བ་དེ་ཁ་ཙམ་ཚིག་ཙམ་མིན་པས་ཞེ་ཐག་པས་གཏང་། གཞན་གྱི་སྡིག་སྡུག་བདག་ལ་ལེན་པ་དེ་ཁ་ཙམ་ཚིག་ཙམ་མིན་པས་ཞེ་ཐག་པས་དངོས་སུ་བླངས་ལ་དེ་བདག་འགས་པའམ། 1-323 འཕིར་བའམ། གླགས་པ་ཙམ་དུ་གྱུར་པར་བསྒོམ། དེ་རྣམས་བསྡུས་ནས་བསྒོམ་པ་ནི། སྟོབས་ལྔ་དག་ལ་སྦྱར་བ་བྱ། །གཏོང་ལེན་བསྒོམ་པའི་འདུན་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ནི་འཕེན་པའི་ སྟོབས་སོ། ། གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་མཆོད་པ་བསྙེན་བཀུར་གཏོར་མ་སོགས་པ་བྱེད་པ་ནི། དགེ་བའི་རྩ་བ་དཀར་པོའི་ས་བོན་བསགས་པའི་སྟོབས་སོ། །གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ ཀྱི་སེམས་རྒྱུད་
【現代漢語翻譯】 如果修持菩提心的助緣或抵押品沒有成為朋友，那會發生什麼？ 同樣，不應僅以喜悅為目的，痛苦的原因也不成立。放棄所有對結果的期望。在修持施受菩提心時，無論是希望獲得暫時的利益還是最終的佛果，或者產生喜悅時爲了自己的利益而感到快樂，都應放棄所有對結果的期望。無論在暫時還是最終的情況下，都要專注于為他人的幸福和他人的利益而修心，不要顛倒。不要顛倒願望，放棄為自己利益的願望，只為他人的利益而修心。放棄顛倒的慈悲，即輕蔑或特殊的慈悲，修持不忍的愛心。放棄顛倒的忍耐，即爲了自己的慾望而忍受痛苦，爲了他人的利益而忍受成就菩提的痛苦。放棄顛倒的精進，即爲了慾望而努力，或為自己利益而精進，爲了他人利益而成就佛果而精進。放棄顛倒的品嚐，即因自己慾望的實現而感到快樂，修持因他人利益的實現而感到快樂。放棄顛倒的隨喜，即隨喜眾生所犯的錯誤，修持隨喜他人所獲得的幸福和利益。不要擊中要害。如果你是一個有力量的人，不要折磨或擊打人類或非人類。不要將神變成魔。修持施受菩提心是功德的自性，如果因此而驕傲，那將成為過錯的根源，所以不要這樣做。認識到主要原因。獲得圓滿佛果的種子或主要原因是修持施受或菩提心，而不是身語的顯現。因此，不要讓身語散亂。始終不要讓施受菩提心的思想散亂，修心不要顛倒。給予他人身體，不要只是口頭說說，要真心給予。接受他人的罪惡和痛苦，不要只是口頭說說，要真心接受，並觀想它們變成自己的負擔，或膨脹，或只是一個空隙。將這些總結起來修持，應用於五力。持續不斷地想著修持施受的願望是增長的力量。爲了在心中生起施受菩提心，進行供養、親近、供施等，這是積累善根白色種子的力量。施受菩提心在心中…… What happens if the conditions or collateral for cultivating Bodhicitta do not become friends? Likewise, one should not only aim for joy, and the cause of suffering is not established. Abandon all expectations of results. When practicing Tonglen Bodhicitta, whether hoping to gain temporary benefits or ultimate Buddhahood, or feeling happy for one's own benefit when joy arises, abandon all expectations of results. Whether in temporary or ultimate situations, focus on cultivating the mind solely for the happiness and benefit of others, do not reverse it. Do not reverse the aspiration, abandon the aspiration for one's own benefit, and cultivate the mind solely for the benefit of others. Abandon the reversed compassion, which is contempt or special compassion, and cultivate unbearable loving-kindness. Abandon the reversed patience, which is enduring suffering for one's own desires, and endure the suffering of achieving Bodhi for the benefit of others. Abandon the reversed diligence, which is striving for desires, or striving for one's own benefit, and strive to achieve Buddhahood for the benefit of others. Abandon the reversed tasting, which is feeling happy for the fulfillment of one's own desires, and cultivate feeling happy for the fulfillment of others' benefits. Abandon the reversed rejoicing, which is rejoicing in the faults of sentient beings, and cultivate rejoicing in the happiness and benefits that others have obtained. Do not hit the nail on the head. If you are a person with power, do not torment or hit humans or non-humans. Do not turn gods into demons. Cultivating Tonglen Bodhicitta is the nature of merit, and if one becomes arrogant because of it, it will become the basis of faults, so do not do that. Recognize the main cause. The seed or main cause for attaining perfect Buddhahood is cultivating Tonglen or Bodhicitta, not the manifestations of body and speech. Therefore, do not let the body and speech be distracted. Always do not let the thought of Tonglen Bodhicitta be distracted, and cultivate the mind without reversing it. Giving the body to others, do not just say it verbally, give it sincerely. Taking the sins and sufferings of others, do not just say it verbally, take it sincerely, and visualize them becoming one's own burden, or swelling, or just a gap. Summarize these and practice them, applying them to the five powers. Continuously thinking about the desire to practice Tonglen is the power of projection. In order to generate Tonglen Bodhicitta in the mind, making offerings, approaching, offering torma, etc., is the power of accumulating the white seeds of the roots of virtue. Tonglen Bodhicitta in the mind...
【English Translation】 What happens if the conditions or collateral for cultivating Bodhicitta do not become friends? Likewise, one should not only aim for joy, and the cause of suffering is not established. Abandon all expectations of results. When practicing Tonglen Bodhicitta, whether hoping to gain temporary benefits or ultimate Buddhahood, or feeling happy for one's own benefit when joy arises, abandon all expectations of results. Whether in temporary or ultimate situations, focus on cultivating the mind solely for the happiness and benefit of others, do not reverse it. Do not reverse the aspiration, abandon the aspiration for one's own benefit, and cultivate the mind solely for the benefit of others. Abandon the reversed compassion, which is contempt or special compassion, and cultivate unbearable loving-kindness. Abandon the reversed patience, which is enduring suffering for one's own desires, and endure the suffering of achieving Bodhi for the benefit of others. Abandon the reversed diligence, which is striving for desires, or striving for one's own benefit, and strive to achieve Buddhahood for the benefit of others. Abandon the reversed tasting, which is feeling happy for the fulfillment of one's own desires, and cultivate feeling happy for the fulfillment of others' benefits. Abandon the reversed rejoicing, which is rejoicing in the faults of sentient beings, and cultivate rejoicing in the happiness and benefits that others have obtained. Do not hit the nail on the head. If you are a person with power, do not torment or hit humans or non-humans. Do not turn gods into demons. Cultivating Tonglen Bodhicitta is the nature of merit, and if one becomes arrogant because of it, it will become the basis of faults, so do not do that. Recognize the main cause. The seed or main cause for attaining perfect Buddhahood is cultivating Tonglen or Bodhicitta, not the manifestations of body and speech. Therefore, do not let the body and speech be distracted. Always do not let the thought of Tonglen Bodhicitta be distracted, and cultivate the mind without reversing it. Giving the body to others, do not just say it verbally, give it sincerely. Taking the sins and sufferings of others, do not just say it verbally, take it sincerely, and visualize them becoming one's own burden, or swelling, or just a gap. Summarize these and practice them, applying them to the five powers. Continuously thinking about the desire to practice Tonglen is the power of projection. In order to generate Tonglen Bodhicitta in the mind, making offerings, approaching, offering torma, etc., is the power of accumulating the white seeds of the roots of virtue. Tonglen Bodhicitta in the mind...
ལ་སྐྱེ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། བླ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་ལ་སོགས་པ་ལ་གསོལ་བ་འདེབས། རང་གི་སྨོན་ལམ་རྒྱུན་དུ་འདེབས་པ་ནི་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་སོ། །དུས་རྟག་ཏུ་གཏོང་ལེན་ བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་ལ་བློ་གོམས་པས་ཉམས་སུ་མྱོང་ཞིང་རང་དབང་དུ་གྱུར་པ་ནི་གོམས་པའི་སྟོབས་སོ། །གཏོང་ལེན་དེ་ལྟ་བུ་བསྒོམ་པར་མི་ནུས་སྙམ་དུ་བདག་གཅེས་འཛིན་གྱི་བློ་ བྱུང་ན་དེ་ཚར་གཅོད་པ་ནི་སུན་འབྱིན་པའི་སྟོབས་སོ། །འཆི་ཁར་བསྒོམ་པ་དང་འཆི་བར་འདུག་པས་བར་དོ་ཐམས་ཅད་དུ་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མཚན་ཉིད་པ་ཅི་སྐྱེ་སྙམ་དུ་བསྒོམ་ པ་ནི་འཕེན་པའི་སྟོབས་སོ། །ཀ་ཆ་སྤོང་ཐག་འོས་པ་ལ་གཏང་། མཆོད་པ་གཏོར་མ་བསྙེན་བཀུར་འོས་པ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དཀར་པོ་དགེ་བསགས་ས་བོན་གྱི་སྟོབས་སོ། །བླ་མ་དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་དང་། 1-324 ཆོས་སྐྱོང་ལ་བར་དོ་མན་ཆད་དུ་གཏོང་ལེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྐྱེ་བར་མཛད་དུ་གསོལ། ཞེས་གསོལ་བ་འདེབས། རང་ཡང་དེ་ལྟར་སྨོན་ལམ་རྒྱུན་དུ་འདེབས་པ་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་སོ། །འཆི་ཀའི་ གདམས་པའི་གསོལ་འདེབས་བྱའོ། །འདུན་པ་བསྒྱུར་ལ་རང་སོར་བཞག གཏོང་ལེན་བསྒོམ་པ་ལ་འདུན་པ་བསྒྱུར་བར་བྱེད་པ་དེ་ལྟ་བུས་ལམ་མི་ཆོད་ཟེར་བ་ལ་སོགས་པ་བྱུང་ན་རང་གི་ཤེས་པ་ མི་འགྱུར་བར་བྱ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུའི་རྩ་བའི་ངོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྙིགས་མ་ལྔ་པོ་རབ་རྒྱས་པ། །སྙིགས་མ་ལྔའི་དུས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་རྒྱས་པ་ཉོན་མོངས་པ་ཤས་ཆེ་བའི་ཉོན་མོངས་ ཅི་སྐྱེས་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་ལམ་དུ་བསྒྱུར་བྱེད་པ། །གཏོང་ལེན་གྱི་གྲོགས་སམ་གཏའ་མའམ། ཆ་རྐྱེན་དུ་བསྒྱུར་བ་བྱེད་པའོ། །མན་ངག་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུ་འདི། སྡེ་སྣོད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བཅུད་གཏིགས་པའི་ ཉིང་ཁུའོ། །དམ་པ་དག་ལས་བརྒྱུད་པ་ཡིན། །བྱམས་པ་ནས་གསེར་གླིང་པ། ཨ་ཏི་ཤ དགེ་བཤེས་སྟོན་པ། པུ་ཏོ་བ། ཤ་ར་བ། མལ་གྲོ་བ། བྲག་དམར་བའོ། །དེ་རྣམས་ལ་ལྟ་བ་སྤྱོད་ པ། དམ་ཚིག་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་གང་ལ་ཡང་སྐྱོན་ནམ་ལྷད་དམ་ཟོལ་མེད་པས་དམ་པའོ། །དེ་དག་ལས་སྙན་ནས་སྙན་དུ་བརྒྱུད་པའི་གདམས་པ། བདག་གཞན་བརྗེས་ནས་གཏོང་ལེན་གྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྒོམ་པ་ལ་སྣང་གྲགས་ཡིན་མིན། 1-325 མཐར་ཐུག་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱོང་བའི་ཆ་རྐྱེན་དུ་ཁྱེར་ནས་བློ་སྦྱོང་བར་བྱེད་པའི་གདམས་པའོ། །བློ་སྦྱོང་གདམས་ངག་རྫོགས་སོ།། །།བཀྲ་ཤིས།།
【現代漢語翻譯】 爲了能夠投生，向喇嘛（Guru，上師）和三寶（Triratna，佛法僧）等祈禱。持續不斷地進行祈禱是祈禱的力量。 時常修持施受法（Tonglen，གཏོང་ལེན།），對菩提心（Bodhicitta，བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས།）的修習變得熟練，從而體驗到並獲得自在，這是串習的力量。 如果生起『我無法修持這樣的施受法』的自愛執著之心，那麼斷除它就是破斥的力量。 臨終時修持，在死亡的過程中，心中想著在中陰（Bardo，བར་དོ།）的所有階段都生起具有特徵的施受菩提心，這就是牽引的力量。 將適合的財物佈施給乞丐，對值得供養的對境進行供養、朵瑪（Torma，གཏོར་མ།）供養、承侍恭敬等，這些都是積累善業的白法種子力量。 向喇嘛和三寶祈禱：『請您們加持我在中陰等階段生起施受菩提心！』自己也像這樣持續不斷地祈禱，這就是祈禱的力量。要進行臨終訣竅的祈禱。 轉變意願並保持自性。在修持施受法時，如果出現『這樣做會中斷道途』等想法，不要改變自己的覺性，因為這是成佛之因的根本。 五濁（Five Degenerations，སྙིགས་མ་ལྔ།）極其興盛的時代，五濁惡世中，顛倒之事盛行，煩惱深重，將生起的任何煩惱都轉為菩提道用，將它們轉變為施受法的助伴、抵押或條件。 這個竅訣是甘露的精華，是所有經藏的精華凝聚而成。它傳承自聖者們，從慈氏菩薩（Maitreya，བྱམས་པ།）到金洲大師（Serlingpa，གསེར་གླིང་པ།），阿底峽（Atisha，ཨ་ཏི་ཤ），仲敦巴（Dromtönpa，དགེ་བཤེས་སྟོན་པ།），普穹瓦（Potowa，པུ་ཏོ་བ།），霞惹瓦（Sharawa，ཤ་ར་བ།），內鄔蘇巴（Neljorpa，མལ་གྲོ་བ།），扎瑪爾瓦（Trakmarwa，བྲག་དམར་བའོ།）。 他們無論在見解、行為還是誓言、戒律等方面，都沒有任何過失、摻雜或虛偽，因此是聖者。這是從他們那裡口耳相傳的教導，將自他交換后修持施受菩提心，將所見所聞的一切顯現，無論是好是壞，最終都作為修持菩提心的條件來調伏自心的教導。 修心訣竅圓滿。吉祥！
【English Translation】 In order to be reborn, pray to the Lama (Guru) and the Three Jewels (Triratna). Constantly making prayers is the power of prayer. Always practicing Tonglen (giving and taking), becoming accustomed to the practice of Bodhicitta (the mind of enlightenment), thereby experiencing and gaining freedom, is the power of habituation. If the thought arises, 'I cannot practice such Tonglen,' due to self-cherishing, then cutting it off is the power of refutation. Practicing at the time of death, while in the process of dying, thinking that in all the stages of the Bardo (intermediate state) may a Bodhicitta with characteristics arise, this is the power of projection. Giving suitable things to beggars, making offerings to worthy objects of offering, making Torma offerings, serving with respect, etc., these are the power of the white seeds of accumulating merit. Pray to the Lama and the Three Jewels: 'Please bless me to generate the Bodhicitta of giving and taking in the Bardo and so forth!' Pray like this constantly yourself, this is the power of prayer. One should make prayers for the essential instructions at the time of death. Transform intention and maintain self-nature. When practicing Tonglen, if thoughts arise such as 'doing this will interrupt the path,' do not change your awareness, because it is the root essence of the cause of Buddhahood. In an age when the five degenerations are extremely rampant, in this degenerate age of the five degenerations, when inverted things are prevalent and afflictions are heavy, transform whatever afflictions arise into the path of enlightenment, transforming them into companions, pledges, or conditions for Tonglen. This essential instruction is the essence of nectar, the essence extracted from all the collections of scriptures. It is transmitted from holy beings, from Maitreya to Serlingpa, Atisha, Dromtönpa, Potowa, Sharawa, Neljorpa, and Trakmarwa. They are holy because they have no faults, adulterations, or hypocrisy in their views, actions, vows, or ethics. This is the teaching transmitted from them ear to ear, exchanging self and others, practicing the Bodhicitta of giving and taking, taking all appearances and sounds, whether good or bad, ultimately as conditions for training the mind in Bodhicitta. The mind-training instructions are complete. Auspicious!