greatsixsutras0108_細研磨經.g2.0f
六大冊之根本教言Ztsa9ཞིབ་མོ་རྣམ་པར་འཐག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ། 1-792 ༄༅། །ཞིབ་མོ་རྣམ་པར་འཐག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ། ༄༅། །ཞིབ་མོ་རྣམ་པར་འཐག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ་བཞུགས་སོ།། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། བཻ་ད་ལྱཾ་སཱུ་ཏྲ་ནཱ་མ། བོད་སྐད་དུ། ཞིབ་མོ་རྣམ་པར་འཐག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ། སློབ་དཔོན་འཕགས་ པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རྟོག་གེ་ཤེས་པའི་ང་རྒྱལ་གྱིས། །གང་ཞིག་རྩོད་པར་མངོན་འདོད་པ། །དེ་ཡི་ང་རྒྱལ་སྤང་བའི་ཕྱིར། །ཞིབ་མོ་རྣམ་འཐག་བཤད་པར་བྱ། །ཚད་མ་དང་གཞལ་བྱ་ ནི་གཉིས་ཀ་འདྲེས་པ་ཡིན་ནོ། །རང་ལས་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡོད་པ་དང་མེད་པ་དང་གཉིས་ཀ་དག་ནི་ལྟོས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །མ་ཡིན་ཏེ་ཐུག་པ་མེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ ཕྱིར་རོ། །ཚད་མ་རྣམས་ནི་མར་མེ་བཞིན། རང་དང་གཞན་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཚད་མ་རྣམས་ལ་ནི་ཚད་མ་མེད་དེ་མར་མེ་ནི་འཕྲད་པའམ་མ་འཕྲད་པའི་མུན་པ་གསལ་བར་བྱེད་ པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཟའི་གནོད་པ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། དཔེ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བསྟན་བཅོས་ལས་འཇིག་རྟེན་པའི་སྤྱོད་པ་པོ་དེ་ཡང་སེང་གེ་ལ་སོགས་པ་ དང་མཚུངས་པར་མངོན་པར་འདོད་པ་ཡིན་ནོ། །མར་མེ་ནི་རང་གི་བདག་ཉིད་གསལ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། མུན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་མུན་པ་ཡང་བདག་ཉིད་ལ་སྒྲིབ་པར་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ། ། 1-793 ཚད་མ་དང་གཞལ་བྱ་དག་ནི་དུས་གསུམ་དུ་མ་གྲུབ་པའོ། །དུས་གསུམ་དུ་མ་གྲུབ་པས་ཚད་མ་དང་གཞལ་བྱ་འགག་པ་མི་འཐད་དོ། །དགག་པ་གྲུབ་ན་ཚད་མ་དང་གཞལ་བྱའང་གྲུབ་བོ་ ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། སྔར་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་ཚད་མ་དང་གཞལ་བྱ་མ་གྲུབ་པར་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་ན་ནི་ཁས་བླངས་པ་དང་དུས་མཉམ་ཁོ་ནར་རྩོད་པ་རྫོགས་པ་ཡིན་ ནོ། །མ་གྲུབ་པ་ལ་རྟོག་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །མངོན་སུམ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་ལས་ཤེ་ན། ཡང་དག་པར་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མངོན་སུམ་ལ་སོགས་པ་གྲུབ་ན་ གཞལ་བྱ་ནི་འཐད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེའི་རྐྱེན་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཤེས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་ཤེས་བྱ་མ་ཡིན་ནོ། །བློ་ནི་ཚད་མ་མ་ཡིན་ཏེ། །གཞལ་བྱ་ཡིན་པར་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་ པ་དང་མི་དམིགས་པ་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད་དེ། ཡོད་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཁྱད་པར་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱད་པར་ལ་ལྟོས་ པ་མ་ཡིན་ནོ། །སྔར་བཀག་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགོས་པ་མེད་དེ། ཡོད་པ་དང་མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །བྱེ་མ་ལ་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སྔ་མ་དང་མཚུངས་པ་ཉིད་དོ། ། 1-794 མཐའ་མཐོང་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། ཐོག་མ་དང་དབུས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མེ་ནི་གཟི་བརྗིད་ཀྱི་དཔེ
【現代漢語翻譯】 六大部之根本教言：《精細分解經》 《精細分解經》 《精細分解經》 梵語：Baidalyam Sutra Nama 藏語：ཞིབ་མོ་རྣམ་པར་འཐག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ། （精細分解經） 頂禮聖者龍樹菩薩！ 對於那些以思辨知識的傲慢，想要爭論的人，爲了消除他們的傲慢，我將宣說《精細分解經》。 量（pramana）和所量（prameya）二者是混合的，因為它們不是獨立存在的。 存在、不存在和二者皆是，都不是獨立的，因為那樣會導致無止境的謬誤。 量如燈火，能照亮自己和他人。 對於量而言，沒有其他的量，就像燈火不能照亮已照亮的或未照亮的黑暗。 如果有人說，這就像羅睺星（Rahu）的危害一樣，在這裡也會發生。答：不是的，因為這與比喻相悖。 經論中，世俗的行為者也被認為是與獅子等同。 燈火不能照亮自己的本性，因為沒有黑暗。 如果反過來說，黑暗也會遮蔽自己的本性，那將是荒謬的。 量和所量在過去、現在、未來三時中都不能成立。 因為三時中都不能成立，所以量和所量的止滅是不合理的。 如果反駁成立，那麼量和所量也成立，答：不是的，因為之前已經承認了。 如果承認量和所量不能成立，那麼爭論就在承認的同時結束了，因為對於不能成立的事物，應該放棄思辨。 現量等不是存在的，原因是什麼呢？因為它們是正確的認知。 如果現量等成立，那麼所量是不合理的，因為它們是所量的條件，既不是知識也不是所知。 心不是量，因為它被認為是所量。 對於目標和非目標，沒有懷疑，因為存在和不存在都不成立。 懷疑不是存在的，因為它不依賴於差別。 不依賴於差別，因為之前已經被否定了。 沒有必要，因為存在和不存在本身就已足夠。 進入沙堆是不合理的，因為有例子存在。 那也與之前的情況相同。 不能看到盡頭，因為沒有開始和中間。 火是光輝的例子。
【English Translation】 The Root Teachings of the Six Great Sections: The Sutra of Detailed Analysis The Sutra of Detailed Analysis The Sutra of Detailed Analysis Sanskrit: Baidalyam Sutra Nama Tibetan: ཞིབ་མོ་རྣམ་པར་འཐག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ། (The Sutra of Detailed Analysis) Homage to the noble Nagarjuna! For those who, with the arrogance of intellectual knowledge, wish to argue, in order to dispel their arrogance, I will explain the Sutra of Detailed Analysis. Pramana (means of knowledge) and prameya (object of knowledge) are both mixed, because they are not established independently. Existence, non-existence, and both, are not independent, because that would lead to an endless fallacy. Pramanas are like lamps, illuminating themselves and others. For pramanas, there is no other pramana, just as a lamp cannot illuminate darkness that is already illuminated or not illuminated. If someone says that this is like the harm of Rahu, it will also happen here. Answer: No, because this contradicts the metaphor. In the scriptures, worldly actors are also considered to be the same as lions, etc. A lamp cannot illuminate its own nature, because there is no darkness. If, conversely, darkness also obscures its own nature, that would be absurd. Pramana and prameya are not established in the three times: past, present, and future. Because they are not established in the three times, the cessation of pramana and prameya is unreasonable. If refutation is established, then pramana and prameya are also established. Answer: No, because it has been admitted before. If it is admitted that pramana and prameya cannot be established, then the argument ends at the same time as the admission, because speculation should be abandoned for things that cannot be established. Direct perception, etc., are not existent. What is the reason? Because they are correct cognitions. If direct perception, etc., are established, then the object of knowledge is unreasonable, because they are the conditions of the object of knowledge, and are neither knowledge nor the knowable. Mind is not a pramana, because it is said to be the object of knowledge. Regarding the target and non-target, there is no doubt, because existence and non-existence are not established. Doubt is not existent, because it does not depend on difference. It does not depend on difference, because it has already been negated. There is no need, because existence and non-existence themselves are sufficient. Entering a sandpile is unreasonable, because there is an example. That is the same as before. The end cannot be seen, because there is no beginning or middle. Fire is an example of splendor.
་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་མཐུན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །གཟི་བརྗིད་ཀྱི་དཔེ་ཆུ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཅུང་ཟད་ཆོས་མཐུན་པས་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། རི་རབ་དང་སྐྲ་བཞིན་ནོ། །ཕལ་ཆེར་ཆོས་མཐུན་པས་མ་ཡིན་ཏེ། སྔར་བཀག་པའི་ཕྱིར་ རོ། །ཐོག་མ་མ་གྲུབ་ན་ཐ་མ་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ཐོག་མ་མ་གྲུབ་ན་དབུས་དང་ཐ་མ་གཉིས་མ་གྲུབ་བོ། །ཡན་ལག་ཅན་མེད་པའི་ཕྱིར་ཡན་ལག་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ ནོ། །ཚོགས་པ་ལ་ཡང་མ་གྲུབ་སྟེ། ཡན་ལག་ཅན་ཡང་དུ་མར་འགྱུར་རོ། །ཡན་ལག་ཅན་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་གཅིག་ཏུ་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །དུས་གསུམ་དུ་མ་གྲུབ་པས་ཡན་ ལག་ཅན་མེད་དོ། །འོན་ཏེ་རྩྭ་བལ་བ་ཛ་བཞིན་དུ་འགྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །མ་ཡིན་ཏེ། བསྒྲུབ་བྱ་དང་མཚུངས་པས་སོ། །རིགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཡན་ལག་ཅན་ལ་ཡན་ལག་དགོས་ པ་ལྟར། ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་ཡན་ལག་ཡོད་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དམ་བཅའ་བ་ལས་གཏན་ཚིགས་གཞན་དང་གཞན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཏན་ཚིགས་མ་ཡིན་ན། གཏན་ཚིགས་ལ་གཏན་ཚིགས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 1-795 དམ་བཅའ་དང་གཏན་ཚིགས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་སྦྱར་བ་དང་མཇུག་བསྡུ་བ་དག་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ལྷག་མ་དག་ལ་ཡང་གཏན་ཚིགས་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་གྲུབ་པ་གཏན་ཚིགས་ཀྱིས་བྱས་པ་ཡིན་ ན། ཅི་ཞིག་ཐོབ་ཅེ་ན། དཔེ་ལ་སོགས་པ་དོན་མེད་དོ། །གཏན་ཚིགས་དོན་མེད་པ་ཉིད་དོ། །བདག་མེད་དེ། མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་དང་གཞན་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་གཅིག་ལ་གཅིག་མེད་དོ། །ཡི་ གེ་དག་ལའང་དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་ནོ། །ཐེ་ཚོམ་བཞིན་དུ་རྟོག་གེ་ཡང་ཡིན་ནོ། །རྫས་ཡོད་པ་དང་། གཅིག་ཉིད་ལ་སོགས་པ་དག་ནི། གཞན་དང་གཞན་མ་ཡིན་པ་གཉིས་ཀ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར་ གཏན་ལ་དབབ་པ་མེད་དོ། །རྩོད་པ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྗོད་པ་དང་བརྗོད་པར་བྱ་བ་དག་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་པ་དཔྱོད་པའི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བརྡ་བྱས་པའི་མིང་དག་ ནི་རྣམ་པ་དུ་མར་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འཇིག་རྟེན་པའི་མཁས་པ་དག་ཀྱང་རྗོད་པར་བྱེད་པ་དང་བརྗོད་པར་བྱ་བ་དུ་མར་སྦྱོར་བར་མཐོང་བའི་ཕྱིར། རྗོད་པར་བྱེད་པ་དང་བརྗོད་པར་བྱ་ བ་གཅིག་ཉིད་དང་། གཞན་ཉིད་དུ་མ་གྲུབ་བོ། །བརྗོད་པ་དང་སུན་ཅི་ཕྱིན་དུ་རྒོལ་བ་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །གཏན་ཚིགས་ལྟར་སྣང་བ་ནི་མེད་དོ། །ཆོས་མཐུན་པ་ཉིད་དང་མི་མཐུན་པ་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 1-796 མ་འཁྲུལ་བ་ནི་འཁྲུལ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པའི་གཏན་ཚིགས་ཡོད་དོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ནི་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྐད་ཅིག་མ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱེད་ ཀྱི་གཏན་ཚིགས་ཐམས་ཅད་འགལ་བ་བརྗོད་པ་ཡིན་གྱི། འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ། །མ་ཡིན་ཏེ། སྔ་
【現代漢語翻譯】 並非如此，因為符合正法。光輝的例子也不是水，因為不符合正法。如果說稍微符合正法就可以，那也不行，就像須彌山和頭髮一樣。大部分不符合正法，因為之前已經禁止了。如果最初沒有成立，那麼最後也不會成立。如果最初沒有成立，那麼中間和最後兩者都不會成立。因為沒有能依，所以能依是不存在的。對於集合來說，也是不成立的，因為能依會變成很多。因為能依是一個，所以所有的支分都會變成一個。因為在三時中沒有成立，所以能依是不存在的。或者像草、棉花、瓦扎一樣成立。並非如此，因為與所要證明的相同。因為沒有道理。此外，就像能依需要支分一樣，所有的支分也都需要支分。因為立宗與論式不是其他。如果不是論式，那麼論式就沒有論式。1-795 因為沒有立宗和論式，所以近取和結論也是不存在的。對於剩餘的部分來說，也沒有論式。如果成立是通過論式實現的，那麼會得到什麼呢？例如例子等等都是沒有意義的。論式本身也是沒有意義的。無我，因為沒有成立。因為說的是其他，所以一個對一個來說是不存在的。對於文字來說也是如此。就像懷疑一樣，推理也是如此。對於實有和唯一等等，因為其他和他者兩者都不合理，所以沒有確定。爭論是不存在的，因為沒有說者和所說。因為是真正辨析的時候，所以約定的名稱會顯現出多種形態。世間的智者們也看到說者和所說結合成多種形態，所以說者和所說既不是一個，也不是其他。辯論和反駁也是如此。相似論式是不存在的，因為沒有符合和不符合。1-796 沒有不錯誤，因為沒有錯誤。如果說有包含錯誤的論式，那也不行，因為那些是其他的。因為是剎那的。你們所有的論式都是在陳述矛盾，是包含錯誤的。並非如此，因為之前...
【English Translation】 It is not so, because it accords with the Dharma. The example of splendor is also not water, because it does not accord with the Dharma. If it is said that it is permissible because it slightly accords with the Dharma, that is not permissible, like Mount Meru and hair. Mostly it does not accord with the Dharma, because it has been prohibited before. If the beginning is not established, then the end is not established. If the beginning is not established, then the middle and the end are not established. Because there is no possessor of parts, the possessor of parts does not exist. It is also not established for the aggregate, because the possessor of parts will become many. Because the possessor of parts is one, all the parts will become one. Because it is not established in the three times, the possessor of parts does not exist. Or it is established like grass, cotton, and Vaja. It is not so, because it is the same as what is to be proven. Because there is no reason. Furthermore, just as the possessor of parts needs parts, all the parts also need parts. Because the proposition and the reason are not different. If it is not a reason, then the reason has no reason. 1-795 Because there is no proposition and no reason, there is no application and no conclusion. For the remaining parts, there is also no reason. If establishment is done by reason, then what is gained? For example, examples and so on are meaningless. The reason itself is meaningless. No-self, because it is not established. Because others are spoken of, one does not exist for the other. It is the same for letters. Like doubt, so is inference. For existent substances and oneness, etc., because neither other nor other is reasonable, there is no determination. Argument is non-existent, because there is no speaker and no spoken. Because it is the time for truly examining, the conventional names are seen in many forms. Worldly scholars also see the speaker and the spoken combined in many forms, so the speaker and the spoken are neither one nor other. Debate and refutation are also the same. Fallacious reasons do not exist, because there is no similarity and no dissimilarity. 1-796 There is no non-error, because there is no error. If it is said that there is a reason with error, that is not so, because those are others. Because it is momentary. All your reasons are stating contradictions, they are with error. It is not so, because before...
མ་དང་ཕྱི་མར་འབྱུང་བས་འགལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདས་པ་འདས་པར་འགྱུར་བ་ ཡིན་ན། འདས་པ་ནི་འདས་པར་འགྱུར་བའོ། །རྗོད་བྱེད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཡང་ཕྱིར་རོ། །འདས་པའི་གཏན་ཚིགས་སམ་དུས་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མི་སྲིད་པའི་ ཕྱིར་རོ། །ཁྱོད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་ཚིག་དོན་དུ་བརྗོད་པ་ཡིན་གྱི། དོན་དམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ལན་ཐམས་ཅད་ལ་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྐྱེས་པ་དང་མ་སྐྱེས་ པ་དང་། གཉིས་ཀ་མེད་པའི་ཕྱིར་ལྟག་ཆོད་ནི་མེད་དེ། མ་ཡིན་ཏེ། སྔ་མ་དང་ཕྱི་མ་གཅིག་དང་གཞན་ཉིད་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཚར་གཅད་པའི་གནས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཚར་གཅད་པའི་ གནས་ལ་ནི། ཚར་གཅད་པ་མེད་པ་དེ་བཅིངས་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་ཀ་ཁས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་མ་གྲུབ་ན་མ་གྲུབ་ཏུ་ཟད་དོ། །དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་བརྗོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། 1-797 མངོན་པར་བརྗོད་པ་ནི་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞིབ་མོ་རྣམ་པར་འཐག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ། སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་ཞལ་སྔ་ནས་མཛད་པ་རྫོགས་སོ།། །།ཁ་ཆེའི་པཎྜི་ཏ་ཨ་ནནྟ་ དང་། ལོ་ཙྪ་བ་དགེ་སློང་གྲགས་འབྱོར་ཤེས་རབ་ཀྱིས་བསྒྱུར་པའོ།།
【現代漢語翻譯】 因為先前和之後產生並不矛盾。如果過去變成過去，那麼過去就是變成過去。而且，所有表達方式都將不復存在。過去的理由或時間是不存在的，因為不可能。如果你說一切都只是語言上的表達，而不是究竟的真理，那是不對的，因為這會導致所有的回答都變成謬誤。因為既沒有已生，也沒有未生，也沒有兩者皆無，所以沒有反駁，但事實並非如此，因為先前和之後，既非一亦非異。駁斥之處也是如此。對於駁斥之處來說，沒有駁斥就像是被束縛一樣。因為兩者都沒有承認。如果那沒有成立，那就只是沒有成立而已。並非如此表達，表達是不存在的。 《細研磨經》結束。由導師聖龍樹所著。由克什米爾班智達阿難陀和譯師比丘名聞慧所翻譯。 因為先前和之後產生並不矛盾。如果過去變成過去，那麼過去就是變成過去。而且，所有表達方式都將不復存在。過去的理由或時間是不存在的，因為不可能。如果你說一切都只是語言上的表達，而不是究竟的真理，那是不對的，因為這會導致所有的回答都變成謬誤。因為既沒有已生，也沒有未生，也沒有兩者皆無，所以沒有反駁，但事實並非如此，因為先前和之後，既非一亦非異。駁斥之處也是如此。對於駁斥之處來說，沒有駁斥就像是被束縛一樣。因為兩者都沒有承認。如果那沒有成立，那就只是沒有成立而已。並非如此表達，表達是不存在的。《細研磨經》結束。由導師聖龍樹（Nagarjuna）所著。由克什米爾班智達阿難陀（Ananta）和譯師比丘名聞慧（Gegye Shérap）所翻譯。
【English Translation】 Because there is no contradiction in arising before and after. If the past becomes the past, then the past becomes the past. Moreover, all forms of expression would cease to exist. The reason or time of the past does not exist, because it is impossible. If you say that everything is just a linguistic expression and not the ultimate truth, that is not correct, because it would lead to all answers becoming fallacies. Because there is neither the born, nor the unborn, nor the absence of both, there is no refutation, but that is not the case, because before and after, it is neither one nor different. The place of refutation is also the same. For the place of refutation, the absence of refutation is like being bound. Because neither of them has admitted it. If that is not established, then it is simply not established. It is not expressed in this way, expression does not exist. The Sutra of Fine Grinding ends. Authored by the master Arya Nagarjuna. Translated by the Kashmiri Pandit Ananta and the translator Bhikshu Gegye Shérap. Because there is no contradiction in arising before and after. If the past becomes the past, then the past becomes the past. Moreover, all forms of expression would cease to exist. The reason or time of the past does not exist, because it is impossible. If you say that everything is just a linguistic expression and not the ultimate truth, that is not correct, because it would lead to all answers becoming fallacies. Because there is neither the born, nor the unborn, nor the absence of both, there is no refutation, but that is not the case, because before and after, it is neither one nor different. The place of refutation is also the same. For the place of refutation, the absence of refutation is like being bound. Because neither of them has admitted it. If that is not established, then it is simply not established. It is not expressed in this way, expression does not exist. The Sutra of Fine Grinding ends. Authored by the master Arya Nagarjuna. Translated by the Kashmiri Pandit Ananta and the translator Bhikshu Gegye Shérap.