shakyachogden1309_耳傳密義惑除力主決定十一法類.g2.0f
大班智達釋迦確丹教言集skc69སྙན་རྒྱུད་ཀྱི་སྦས་དོན་ལ་འཁྲུལ་པ་སྤོང་པ་མཐུ་སྟོབས་དབང་ཕྱུག་གི་དགོངས་པ་རྣམ་ངེས་ཆོས་ཚན་བཅུ་གཅིག་པ་བཞུགས་སོ།། 13-9-1a ༄༅། །སྙན་རྒྱུད་ཀྱི་སྦས་དོན་ལ་འཁྲུལ་པ་སྤོང་པ་མཐུ་སྟོབས་དབང་ཕྱུག་གི་དགོངས་པ་རྣམ་ངེས་ཆོས་ཚན་བཅུ་གཅིག་པ་བཞུགས་སོ།། ༄། །ལམ་འབྲས་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་ལས། །སྣང་བ་རྣམ་གསུམ་ཞེས་བཤད་པ། ། ༄༅། །སྙན་རྒྱུད་ཀྱི་སྦས་དོན་ལ་འཁྲུལ་པ་སྤོང་པ་མཐུ་སྟོབས་དབང་ཕྱུག་གི་དགོངས་པ་རྣམ་ངེས་ཆོས་ཚན་བཅུ་གཅིག་པ་བཞུགས་སོ།། ༄། །ན་མོ་གུ་ར་ཝེ། ལམ་འབྲས་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་ལས། །སྣང་བ་རྣམ་གསུམ་ཞེས་བཤད་པ། །གང་དེ་གཞུང་འདིའི་མདོར་བསྟན་ཏེ། །གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་བསྟན་ཕྱིར་རོ། །གཞི་ནི་མ་དག་དེ་བཞིན་ཉིད། །ལམ་ནི་ཉམས་སྣང་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་དེ་བཞིན་ཉིད། །གསུམ་ཀའང་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་སོ། །མ་དག་སྣང་བ་ཞེས་བྱ་བ། །མ་རིག་པ་དང་གཟུང་འཛིན་གྱི། །བག་ཆགས་དབང་གིས་སྣང་བ་སྟེ། །འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་ཁོ་ནར་བཤད། །འཁྲུལ་སྣང་སེམས་སུ་ཐག་བཅད་ན། །གཟུང་བ་ཡུལ་དུ་མེད་པར་གོ །སེམས་སྣང་སྒྱུ་མར་ཐག་བཅད་ན། །འཛིན་པའི་དྲི་མ་འཁྲུལ་པར་ཤེས། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡི། །ཤེས་པ་རང་རིག་རང་གསལ་བ། །འདི་ནི་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཏེ། །མ་དག་དུས་སུ་རྒྱུ་ཡི་རྒྱུད། །ལྟ་བ་འདི་གོམས་བྱས་པ་ལས། །རྒྱུ་རྒྱུད་དྲི་མས་དག་པ་ན། །རྣམ་ཤེས་ཡུལ་དུ་མ་དག་པའི། །སྣང་བ་ཅི་ཡང་འཆར་མི་ནུས། །ཉམས་ཀྱི་སྣང་བ་ཞེས་བྱ་བ། །ཉོན་མོངས་ལས་དང་བག་ཆགས་དང་། །རྣམ་སྨིན་མཐུ་ལས་མ་ཡིན་པར། །རྣལ་འབྱོར་དབང་གིས་སྣང་ 13-9-1b བ་སྟེ། །འདི་ལ་མི་འཆར་ཡོད་མ་ཡིན། །འཆར་བྱེད་བློ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །དཔེ་དང་དོན་གྱི་དབྱེ་བས་གཉིས། །རྣམ་ཤེས་ཡུལ་དུ་འདི་འཆར་ན། །མ་དག་སྣང་བ་ལས་མ་འདས། །འདིར་ཡང་སྣང་བ་ཡེ་ཤེས་དང་། །དེར་སྣང་སྒྱུ་མར་ཐག་བཅད་པས། །གཟུང་བྱའི་ཡུལ་དང་དེ་འཛིན་ལ། །མངོན་པར་ཞེན་པའི་དྲི་མ་སྤོང་། །ཉམས་སྣང་འདི་ནི་ཆོས་གཞན་གྱིས། །སྟོང་པ་ཡིན་ཏེ་ས་སོགས་སུ། །སྣང་ཡང་དེ་ཡིས་སྟོང་པར་བཤད། །གཞན་གྱིས་སྟོང་ཡང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ངོ་བོ་ཉིད་དུ་འཆད་ནུས་སམ། །ཞེ་ན་གནས་ཚུལ་ཡེ་ཤེས་ལ། །སྣང་ཚུལ་ཀུན་རྫོབ་ལྟ་བུར་སྣང་། །འཁོར་བའི་སྣང་བ་ཡེ་ཤེས་སུ། །བདེན་པར་འཆད་ནུས་མ་ཡིན་ཏེ། །ནུས་ན་རྫོགས་སངས་རྒྱས་བློ་ལ། །མ་དག་སྣང་བར་ཐལ་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཆོས་ཇི་སྙེད། །ཡེ་ཤེས་དེ་ལ་གང་ཤར་བ། །གནས་ཚུལ་ཉིད་ལ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་ངོ་བོར་ཁས་ལེན་བྱ། །དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ལ། །ཆོས་ཀུན་གཟུགས་བརྙན་ཚུལ་དུ་ནི། །མི་འཆར་ཅི་ཡང་ཡོད་མིན་པ། །དེ་ལ་རྣམ་ཀུན་པ་ཞེས་ཟེར། །རྣམ་ཀུན་པ་དེ་ཆོས་
{ "translations": [ "大班智達釋迦確丹教言集，第69部，關於口耳傳承隱義的辨析，具力自在者的究竟意趣，共十一篇。", "第13-9-1a頁", "༄༅། །關於口耳傳承隱義的辨析，具力自在者的究竟意趣，共十一篇。", "༄། །頂禮上師！《道果金剛句》中，所說的『顯現三種』，", "༄༅། །關於口耳傳承隱義的辨析，具力自在者的究竟意趣，共十一篇。༄། །那摩 古汝瓦耶（藏文：ན་མོ་གུ་ར་ཝེ།，梵文天城體：नमो गुरवे，梵文羅馬擬音：namo gurave， 漢語字面意思：頂禮上師）。《道果金剛句》中，所說的『顯現三種』，即是此論的總綱，爲了闡釋基、道、果三者。基是未凈的如來藏，道是體驗顯現的智慧，果是佛陀的如來藏，三者皆是法界智慧。所謂的『未凈顯現』，是由於無明和能取所取的習氣所致的顯現，僅僅是錯覺的顯現。如果確定錯覺顯現即是心，就能明白所取之境並不存在。如果確定心之顯現如幻，就能明白能取之垢染是錯覺。能取所取二者無別，覺性是自知自明，此乃自性俱生，在未凈之時是因之因。通過修習此見，當因之因從垢染中清凈時，識便無法再顯現任何未凈之境。所謂的『體驗顯現』，並非源於煩惱、業和習氣，也非源於異熟果的力量，而是瑜伽士力量所致的顯現，此顯現並非必然發生。顯現之智是能顯現者，分為譬喻和真實兩種。如果識中顯現此體驗，則未超越未凈顯現。在此，通過確定顯現為智慧，以及顯現如幻，從而消除對所取之境及其能取的執著之垢染。此體驗顯現為空性，雖然在其他法中，顯現為地等，但仍被說為空性。雖然空於他法，但能闡釋為智慧之自性嗎？如果能，則安住之狀態顯現為智慧，顯現之方式則如世俗。輪迴的顯現能真實地闡釋為智慧嗎？不能，如果能，則圓滿正覺之智，將成為未凈顯現之過患。所有清凈之法，凡是顯現為智慧的，皆因已融入安住之狀態，故應承認其為智慧之自性。在真實智慧中，一切法皆如影像般顯現，無有任何不顯現之物，故稱之為『一切種』。所謂『一切種』之法，", "第13-9-1b頁", "是否能成為智慧之自性？如果不能，則智慧將成為無情之法之過患。因此，顯現之法，無論是何種顯現，皆應確定為智慧。所謂的『清凈顯現』，是指從二取垢染中解脫，從一切過患中解脫，從一切障礙中解脫，從一切恐懼中解脫，從一切痛苦中解脫，從一切分別中解脫，從一切戲論中解脫，從一切概念中解脫，從一切執著中解脫，從一切束縛中解脫，從一切侷限中解脫，從一切黑暗中解脫，從一切無明中解脫，從一切迷亂中解脫，從一切顛倒中解脫，從一切錯誤中解脫，從一切虛假中解脫，從一切欺騙中解脫，從一切不實中解脫，從一切不真中解脫，從一切不凈中解脫，從一切不善中解脫，從一切不美中解脫，從一切不樂中解脫，從一切不恒常中解脫，從一切無我中解脫，從一切不寂靜中解脫，從一切不解脫中解脫，從一切不光明中解脫，從一切不智慧中解脫，從一切不自在中解脫，從一切不真實中解脫，從一切不圓滿中解脫，從一切不究竟中解脫，從一切不永恒中解脫，從一切不不變中解脫，從一切不滅中解脫，從一切不生中解脫，從一切不老中解脫，從一切不死中解脫，從一切不病中解脫，從一切不苦中解脫，從一切不空性中解脫，從一切不無相中解脫，從一切不無愿中解脫，從一切不無作中解脫，從一切不無為中解脫，從一切不無生中解脫，從一切不無滅中解脫，從一切不無二中解脫，從一切不無別中解脫，從一切不無異中解脫，從一切不無性中解脫，從一切不自性中解脫，從一切不他性中解脫，從一切不共性中解脫，從一切不非共性中解脫，從一切不一性中解脫，從一切不異性中解脫，從一切不總性中解脫，從一切不別性中解脫，從一切不俱生中解脫，從一切不非俱生中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性空中解脫，從一切不非俱生性空中解脫，從一切不自空中解脫，從一切不他空中解脫，從一切不內外空中解脫，從一切不大大空中解脫，從一切不勝義空中解脫，從一切不有為空中解脫，從一切不無為空中解脫，從一切不畢竟空中解脫，從一切不無散空中解脫，從一切不本性空中解脫，從一切不自相空中解脫，從一切不一切法空中解脫，從一切不難得空中解脫，從一切不無空中解脫，從一切不性空中解脫，從一切不自性空中解脫，從一切不無性空中解脫，從一切不自性性空中解脫，從一切不他性性空中解脫，從一切不俱生性
གཞན་གྱིས། །སྟོང་ཡང་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། །བདེ་བ་ཆེ་ལས་མ་གཡོས་པ། །དེ་ལ་སྟོང་ཉིད་མཆོག་ཏུ་བཞེད། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྟོང་ཉིད་འདི། །མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ཨེ་ཝཾ་སྟེ། །འདི་ལས་མ་གཏོགས་འཁོར་བ་དང་། །མྱང་འདས་གང་ཡང་ཡོད་མ་ཡིན། །མྱ་ངན་ཞེས་པ་མཚན་འཛིན་གྱི། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དེ། །དེ་ལས་འདས་ཕྱིར་ཨེ་ཝཾ་འདི། །རང་བཞིན་མྱ་ངན་འདས་པར་བཞག །དེ་ཉིད་འཁོར་བ་དངོས་མིན་ཡང་། །དེ་མེད་ན་ནི་འཁོར་བའི་ཆོས། །མི་འབྱུང་ཕྱིར་ན་འདི་ཉིད་ལ། །འཁོར་བ་ཚད་ཞེས་བཤད་པ་ཡིན། །ཇི་སྲིད་མ་རིག་ 13-9-2a ཡོད་དེ་སྲིད། །ཨེ་ཝཾ་འཁོར་བའི་ཆོས་སུ་འཆར། །མ་རིག་ཟད་པར་གྱུར་པ་ན། །མྱ་ངན་འདས་ལས་གཞན་མི་སྲིད། །ཨེ་ཝཾ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས། །དབང་དང་རིམ་པ་གཉིས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཉིད་གཟུགས་སུ་ཤར་བ་ལ། །སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོར་བརྗོད། །གཉིས་སྣང་བག་ཆགས་མ་སྤངས་པ། །དེ་སྲིད་མ་དག་སྣང་བ་འཆར། །འདི་ནི་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་སྟེ། །གཉིས་སྣང་བག་ཆགས་ཡོད་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཤར་གྱུར་ཀྱང་། །གཉིས་སྣང་བག་ཆགས་མ་ཟད་པ། །དེ་སྲིད་ཉམས་ཀྱི་སྣང་བ་སྟེ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ལ་འདི་མི་སྲིད། །སངས་རྒྱས་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ལ། །འཁོར་བའི་གཟུགས་བརྙན་འཆར་བཤད་ཀྱང་། །གཉིས་སྣང་བག་ཆགས་ཟད་པའི་ཕྱིར། །དག་པའི་སྣང་བ་ཁོ་ནར་བཤད། །སྣང་གསུམ་ལམ་གྱིས་མ་བསྡུས་པའི། །ལམ་འབྲས་ཆོས་གཞན་ཡོད་མིན་ཡང་། །བློ་དམན་རིམ་གྱིས་འཁྲིད་པ་ན། །གསུམ་པོའི་ཆ་ཤས་བཙལ་ནས་བཀྲི། །བློ་དམན་རྣམས་ལ་བསོད་ནམས་ཀྱི། །ཆ་ནས་ཐོག་མར་འཆད་དགོས་ཏེ། །ལྟ་བ་བློ་ཡུལ་འཆར་བ་ལ། །བསོད་ནམས་ཚོགས་པ་དགོས་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཐོག་མར་མངོན་མཐོའི་ཆོས། །དེ་ནས་ངེས་ལེགས་ཐུན་མོང་བ། །རྗེས་སུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཆོས། །ལྟ་བ་དབང་བསྐུར་ནས་འཆད་པ། །དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེའི་དགོངས་པ་སྟེ། །ལུགས་འདིར་ལྟ་བ་རྟོགས་པའི་ཐབས། །དབང་བསྐུར་ཉིད་ལ་འཆད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་འདི་ནི་བྲག་དཀར་བ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཞལ་གྱི་ངོར། །སྦྱར་བའི་དགེ་བས་རང་ལུགས་ཀྱི། །ཆོས་ལ་ངེས་པར་རྡེང་ཐོབ་ཤོག། །།མངྒ་ལཾ་བྷ་ཝནྟུ།། ༄། །ལ་ལ་སྣང་གསུམ་འཁྲིད་འཆད་པའི། །སྔོན་དུ་རྒྱུ་དུས་དབང་བསྐུར་བ། །ཆོས་རྗེ་བླ་མའི་དགོངས་པར་འཆད། ། ༄། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཏེ། །ལ་ལ་སྣང་གསུམ་འཁྲིད་ 13-9-2b འཆད་པའི། །སྔོན་དུ་རྒྱུ་དུས་དབང་བསྐུར་བ། །ཆོས་རྗེ་བླ་མའི་དགོངས་པར་འཆད། །དབང་གིས་སྨིན་པའི་རྟེན་ཅན་ལ། །མི་རྟག་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་སོགས། །དང་པོའི་འཁྲིད་ཚུལ་སྨོས་ཅི་དགོས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ལའང་བཀྲི་མི་དགོས། །དེ་མི་དགོས་པར་གྲུབ་ཅེ་ན། །དམ་པས་མཛད་པའི་ཁྲིད་ཡིག་ཏུ། །ལས་དང་པོ་ཡི་འཁྲིད་ཚུལ་ལས། །གཞན་མ་བ
【現代漢語翻譯】 他人說：『空性』，但自性的本質，從未動搖于極樂之上，因此，他們認為那是至上的空性。這具足一切殊勝特性的空性，其名稱的別名是E Vaṃ（ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam，如是）。除了它之外，輪迴和涅槃都不存在。『悲傷』指的是執著于名稱的一切分別念。超越了這些，因此，E Vaṃ（ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam，如是）被認為是自性超越悲傷。雖然它本身不是輪迴，但如果沒有它，輪迴的法就不會產生，因此，它被稱為輪迴的極限。只要無明存在，E Vaṃ（ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam，如是）就會顯現為輪迴的法。當無明消失時，除了涅槃之外，沒有其他存在。實現E Vaṃ（ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam，如是）的方法有兩種：灌頂和次第。當它顯現為形象時，被稱為空性形象的大手印。 如果二取（能取和所取）的習氣沒有消除，那麼不清凈的顯現就會出現。這對於所有眾生都是如此，因為他們有二取的習氣。即使無二智慧顯現，如果二取的習氣沒有耗盡，那麼它仍然是體驗的顯現。對於圓滿的佛陀來說，這不可能發生。即使佛陀的明鏡智慧中顯現出輪迴的影像，也只被認為是清凈的顯現，因為二取的習氣已經耗盡。 即使沒有通過三顯現（現象、增長、證悟）之道來涵蓋的其他道果之法，但爲了引導智慧低下的人們逐步修行，需要尋找並闡述這三者的部分。對於智慧低下的人們，首先需要從福德的部分開始講解，因為爲了在智慧的領域中顯現見地，需要福德的積累。首先是增上生的法，然後是決定勝的共同法，最後是菩提薩埵的法。通過灌頂來講解見地，這是喜金剛的意旨。在這個體系中，灌頂本身被認為是理解見地的方法。 這段話是布拉卡爾瓦（地名）的人，應一位菩提薩埵的要求而寫。愿此善行使我堅定地掌握自己的教法！吉祥如意！ 有些上師在講解三顯現的引導之前，會先進行因時灌頂，這是法王上師的意旨。 向金剛持（Vajradhara）致敬！有些上師在講解三顯現的引導之前，會先進行因時灌頂，這是法王上師的意旨。對於那些通過灌頂成熟的弟子，無需贅述首先講解無常輪迴的過患等內容。菩提心也不需要引導。如果有人問，『不需要這些是否已經成立？』在聖者所著的引導文中，沒有提到初學者的引導方法。
【English Translation】 Others say, 'Emptiness,' but the essence of one's own nature, never wavering from great bliss, therefore, they consider that to be the supreme emptiness. This emptiness, endowed with all excellent qualities, its name is also known as E Vaṃ (ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam, Thus). Apart from this, neither saṃsāra nor nirvāṇa exists. 'Sorrow' refers to all conceptual thoughts that cling to names. Having transcended these, therefore, E Vaṃ (ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam, Thus) is regarded as the nature that has transcended sorrow. Although it is not saṃsāra itself, without it, the dharmas of saṃsāra would not arise, therefore, it is said to be the limit of saṃsāra. As long as ignorance exists, E Vaṃ (ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam, Thus) will appear as a dharma of saṃsāra. When ignorance is exhausted, there is nothing other than nirvāṇa. There are two methods for realizing E Vaṃ (ཨེ་ཝཾ，ईवम्，īvam, Thus): empowerment and stages. When it appears as a form, it is called the Great Seal of the form of emptiness. If the habitual tendencies of dualistic grasping (the grasper and the grasped) are not abandoned, then impure appearances will arise. This is the case for all sentient beings, because they have the habitual tendencies of dualistic grasping. Even if non-dual wisdom arises, if the habitual tendencies of dualistic grasping are not exhausted, then it is still an appearance of experience. This is impossible for a fully enlightened Buddha. Even if the images of saṃsāra appear in the mirror-like wisdom of the Buddha, it is said to be only pure appearances, because the habitual tendencies of dualistic grasping have been exhausted. Even though there are no other paths and fruits that are not encompassed by the path of the three appearances (phenomena, increase, and realization), in order to gradually guide those of lesser intelligence, it is necessary to seek out and explain the parts of these three. For those of lesser intelligence, it is necessary to first explain the part of merit, because in order for the view to arise in the realm of wisdom, the accumulation of merit is necessary. First, the dharma of higher realms, then the common dharma of definite goodness, and finally the dharma of the Bodhisattva. Explaining the view through empowerment is the intention of Hevajra. In this system, empowerment itself is said to be the method for realizing the view. This was written by the person from Brakarwa (place name), at the request of a Bodhisattva. May this virtue enable me to gain certainty in my own doctrine! May there be auspiciousness! Some Lamas, before explaining the guidance of the three appearances, first give the empowerment of the causal time, which is the intention of the Dharma Lord Lama. Homage to Vajradhara! Some Lamas, before explaining the guidance of the three appearances, first give the empowerment of the causal time, which is the intention of the Dharma Lord Lama. For those disciples who have been matured through empowerment, there is no need to elaborate on the faults of impermanent saṃsāra, etc., which are explained in the initial guidance. There is also no need to guide them in Bodhicitta. If someone asks, 'Is it established that these are not needed?' In the guidance texts composed by the holy ones, there is no mention of the method of guidance for beginners.
ཤད་པ་ཅི་ལ་དགོངས། །དབང་གིས་མ་སྨིན་རྟེན་ཅན་གྱིས། །བླ་མའི་ཞབས་པད་བསྟེན་པར་འགལ། །ཟེར་མོད་བླ་མ་རྣམ་བཞི་ཡི། །རྣམ་བཞག་འཆད་པ་གཞུང་བཤད་ཡིན། །ཁྲིད་ཀྱི་ཐོག་མར་སུ་ཡིས་འཆད། །ཉམས་སྣང་འཆད་པའང་གཞུང་བཤད་ཚེ། །རྒྱས་པར་འཆད་ཀྱི་ཁྲིད་དུས་སུ། །རྒྱུ་མེད་འབྲས་བུ་གང་ལས་འབྱུང་། །སྐབས་དེར་རིམ་གཉིས་སྒོམ་ཞེ་ན། །དམ་པས་མ་བཤད་པ་དང་འགལ། །ཁྱེད་ལའང་དབང་གིས་སྨིན་པ་དང་། །ཐུན་མོང་ཐེག་པར་སྦྱངས་ཟིན་ལ། །ལམ་འབྲས་འཆད་ཚེ་སྣང་གསུམ་གྱི། །ཁྲིད་ལ་དགོས་མེད་འགྱུར་ཞེ་ན། །སྣང་བ་གསུམ་གྱི་སྤྱོད་པ་ལ། །རིམ་གྱིས་སློབ་དགོས་མ་ཡིན་ཡང་། །གཉིས་མེད་ལྟ་བ་གོམས་བྱས་པས། །སྣང་བ་གསུམ་ལ་ཞེན་པ་སྤོང་། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་རྒྱུ་དུས་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་ངེས་པར་དགོས་མ་ཡིན། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་བུམ་དབང་གི །ལྟ་བ་སྐྱེས་ཟིན་མ་ཡིན་ན། །དེ་རྟོགས་པ་ཡི་ཐབས་མཆོག་ཏུ། །བུམ་པའི་དབང་སྐུར་བླང་བར་བྱ། །དེ་ནས་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཀྱི། །ལྟ་བའི་ངོ་སྤྲོད་རྒྱས་པར་བཤད། །སྣང་གསུམ་ལྟ་བ་རིགས་པ་ལས། །ཤེས་མོད་འདི་ནི་དབང་ལས་སོ། །ལ་ལ་འདི་ཡང་རིགས་པ་ཡིས། །བསྒྲུབས་པར་འཆད་པ་རིགས་མིན་ཏེ། །ཐོས་བསམ་ལྟ་བ་དུག་ཅན་དང་། །ཉམས་སུ་ལེན་པའི་གནད་གསུམ་བཤད། །ལ་ལ་ 13-9-3a སྣང་གསུམ་གནས་སྐབས་སུ། །དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་སེམས་སྒོམ་པ། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་བ་ཡི། །སྟོང་ཉིད་སྒོམ་པ་མཆོག་ཡིན་ཟེར། །རིགས་པས་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པ་ལ། །རིགས་པའི་ལམ་དེ་ཆེས་ཟབ་ཀྱང་། །སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པར་ཞུགས་པ་ན། །སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་སྒོམ་པ་མཆོག །ཅེས་པ་རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ཀྱི། །ལུང་ལས་གསལ་བར་གསུངས་པ་ལྟར། །ཆོས་རྗེ་བླ་མས་གཞུང་ཤིང་དུ། །གསལ་བར་བཀོད་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །ལམ་འབྲས་པ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི། །སྡོམ་པ་འབོགས་པའི་ལུགས་མེད་ཅེས། །ཟེར་བ་གཏམ་འཆལ་ཡིན་མོད་ཀྱི། །ཆོ་གའི་ངེས་པ་དེར་མ་གསུངས། །སེམས་སྐྱེད་ངེས་པར་མི་དགོས་དང་། །དབང་སྐུར་ངེས་པར་དགོས་པ་འགལ། །གཞུང་བཤད་རིམ་དང་ཁྲིད་རིམ་གྱི། །རྣམ་དབྱེ་བསྲེས་ནས་འཆད་བཞིན་དུ། །གཞན་ལ་མགོ་འཇུག་དཀྲུགས་སོ་ཞེས། །ཀྱལ་ཀ་གཏོང་བར་མ་བྱེད་ཅིག །འདིར་ཡང་རང་གིས་གང་ཐོས་པ། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བདེན་ཡིན་གྱི། །གཞན་ནི་གཏི་མུག་ཅེས་ཟེར་བ། །སྤང་བའི་དོན་དུ་ཞར་ལ་སྨྲས།། །། ༄། །ཕྱི་རབས་པ་རྣམས་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ལྟ་བ་དབུ་མ་ཐལ་རང་གི །གཞུང་བཞིན་ངེས་པར་འཆད་དགོས་ཟེར། ། ༄། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །ཕྱི་རབས་པ་རྣམས་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ལྟ་བ་དབུ་མ་ཐལ་རང་གི །གཞུང་བཞིན་ངེས་པར་འཆད་དགོས་ཟེར། །མཚན་འཛིན་འགོག་ཚེ་དེ་ལྟ་བུའི། །རིགས་པ་བཤད་ཀྱང་མི་འགལ་མོད། །གང་འདིར་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་ཡི། །སྟོང་ཉིད་དེ་དང་འཐུན་པ་མེད། །ཅ
【現代漢語翻譯】 你對『舍巴』（Shadpa）怎麼理解？有人說，『未成熟者，有依賴者，不應親近上師之蓮足』，這與事實相悖。講解上師四種分類，是經論的闡釋。誰在引導時首先講解？講解體驗和顯現也屬於經論闡釋。詳細講解是在引導時進行的。無因之果從何而來？如果那時修習二次第，就與聖者的教誨相悖。你認為，對於已經通過灌頂成熟，並且已經修習共同乘的人來說，在講解《道果》時，三現分（Snang gsum）的引導就變得不必要了嗎？雖然不一定需要逐步學習三現分的行為，但通過熟悉二無自性（gnyis med）的見地，可以捨棄對三現分的執著。在那之後，不一定非要接受因位灌頂。即便如此，如果尚未生起寶瓶灌頂的見地，爲了證悟它，最好接受寶瓶灌頂。然後，詳細講解輪迴與涅槃無別的見地。雖然可以通過理證瞭解三現分的見地，但這裡指的是通過灌頂。有些人認為這也可以通過理證來證實，這是不合理的。講解聞思的見地、有毒的見地以及修持的三個要點。 有些人說，在三現分的狀態下，修習勝義菩提心，就是修習無自性的空性，這是最好的。雖然用理證來斷除增益損減非常深刻，但進入密咒乘后，修習心之金剛是最好的。正如杰尊（rje btsun）昆仲的教言中所說的那樣，法王上師（chos rje bla ma）將其明確地寫在了根本論典中。有人說，『《道果》傳承中沒有授予菩提心戒律的傳統』，這純屬謠言，但儀軌的細節並未明確說明。不一定需要生起菩提心，與必須接受灌頂相矛盾。不要混淆經論講解的次第和引導的次第，一邊講解，一邊嘲笑別人顛倒錯亂。在此，我也順便說一句，不要認為自己聽到的一切都是真理，而認為別人都是愚癡，要捨棄這種想法。 後代之人說，必須按照中觀應成派和自續派的論典來確定密宗的見地。 頂禮金剛持！後代之人說，必須按照中觀應成派和自續派的論典來確定密宗的見地。在遮止名相執著時，解釋那樣的理證也未嘗不可，但此處所要體驗的空性與那種空性並不相同。
【English Translation】 What do you understand by 'Shadpa'? Some say, 'The immature, the dependent, should not approach the lotus feet of the Guru,' which contradicts the facts. Explaining the four categories of Gurus is the explanation of scriptures. Who explains first during guidance? Explaining experiences and appearances also belongs to the explanation of scriptures. Detailed explanation is done during guidance. From where does the causeless result come? If one practices the two stages at that time, it contradicts the teachings of the holy ones. Do you think that for those who have matured through empowerment and have already practiced the common vehicle, the guidance of the three appearances (Snang gsum) becomes unnecessary when explaining the Lamdre (Lam 'bras)? Although it is not necessary to gradually learn the conduct of the three appearances, by familiarizing oneself with the view of non-duality (gnyis med), one can abandon attachment to the three appearances. After that, it is not necessary to necessarily receive the empowerment of the causal stage. Even so, if the view of the vase empowerment has not yet arisen, in order to realize it, it is best to receive the vase empowerment. Then, explain in detail the view of the inseparability of samsara and nirvana. Although one can understand the view of the three appearances through reasoning, here it refers to through empowerment. Some people think that this can also be confirmed through reasoning, which is unreasonable. Explain the view of hearing and thinking, the poisonous view, and the three key points of practice. Some people say that in the state of the three appearances, practicing the ultimate Bodhicitta is the best, which is practicing the emptiness of no-self-nature. Although it is very profound to cut off the imputation of addition and subtraction with reasoning, entering the Mantrayana, practicing the Vajra of Mind is the best. As stated clearly in the teachings of Jetsun (rje btsun) brothers, Dharma Lord Guru (chos rje bla ma) clearly wrote it in the fundamental treatise. Some say, 'There is no tradition of bestowing Bodhisattva vows in the Lamdre lineage,' which is purely a rumor, but the details of the ritual are not clearly stated. It is contradictory that it is not necessary to generate Bodhicitta and that it is necessary to receive empowerment. Do not confuse the order of scripture explanation and the order of guidance, and while explaining, do not ridicule others for being confused and disordered. Here, I also say in passing, do not think that everything you hear is the truth, and think that others are ignorant, abandon this thought. Later generations say that the view of Secret Mantra must be determined according to the treatises of Madhyamaka Prasangika and Svatantrika. Homage to Vajradhara! Later generations say that the view of Secret Mantra must be determined according to the treatises of Madhyamaka Prasangika and Svatantrika. When preventing the clinging to names, it is not contradictory to explain such reasoning, but the emptiness to be experienced here is not the same as that emptiness.
ི་ཕྱིར་ཞེ་ན་ལུགས་དེ་ཡི། །སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་ཡུལ་མི་རུང་། །འདིར་ནི་རང་རིག་མངོན་སུམ་གྱི། །མྱོང་བྱ་ཞིག་ལ་ལྟ་བར་བཤད། །ཐལ་རང་གཞུང་གི་སྟོང་པ་ཉིད། །རྣམ་གྲངས་པ་ཡི་དོན་དམ་ཞེས། །རྗེ་བཙུན་མཆེད་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་། །གཞུང་ལས་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པར་བཤད། །ཐལ་རང་ལུགས་ 13-9-3b ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད། །ཚད་མ་གཉིས་པོས་མི་རྟོགས་པ། །རང་གཞུང་སོ་སོའི་དགོངས་པ་ཞེས། །ཨ་ཏི་ཤ་ཡིས་གསལ་བར་གསུངས། །ཕྱི་མའི་དུས་འདིར་གྲགས་ཅན་དག །ཡུལ་ཅན་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཡིས། །ཐལ་འགྱུར་ལུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད། །རྟོགས་པ་སྔགས་ཀྱི་ལྟ་བར་འཆད། །ཐལ་འགྱུར་ལུགས་ལ་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་མི་འཆད་ཅིང་། །རིགས་པས་བཙལ་ན་མ་མཐོང་བ། །དེ་ལ་སྟོང་ཉིད་མཐོང་བར་བཏགས། །ཕུང་པོ་རྣམ་བཅད་སྟོང་པ་དང་། །ཐལ་བྱུང་ཟབ་མོ་སྔགས་ལུགས་ཀྱི། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་མིན་ཞེས་པ། །འཇམ་པའི་དབྱངས་ཀྱི་ཞལ་ལུང་ཡིན། །དེས་ན་རང་ལུགས་འཆད་པ་པོ། །རྣམས་ཀྱང་དབུ་མའི་རིགས་པ་ཡིས། །ཞིབ་མོར་དཔྱད་པ་མ་བྱས་ན། །སྔགས་ཀྱི་ལྟ་བ་མི་རྟོགས་ཤེས། །ཟེར་བ་ལུགས་གཞན་དག་དང་འདྲེས། །རང་གི་ལུགས་ལ་ཐོས་བསམ་གྱིས། །སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པའི་ལྟ་བ་ནི། །དུག་ཅན་ཉིད་དང་ལྟ་བའི་ཡུལ། །རྣམ་གྲངས་པ་ཡི་དོན་དམ་ཙམ། །ཡིན་ཞེས་བཤད་པ་ལ་སོགས་པ། །རང་གཞུང་ཞིབ་ཏུ་སློབས་ལ་ལྟོས། །འདི་ཡང་གཞན་གྱི་ཁ་ཟེགས་ཙམ། །ལྷུར་ལེན་བྱེད་པ་སྤང་ཕྱིར་དུའོ།། །།མངྒ་ལམྦྷ་ཝནྟུ།། །། ༄། །ཀུན་གཞི་རྒྱུ་རྒྱུད་ཅེས་བྱ་བ། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཉིད་ཡིན་ཞེས། །ཟེར་བ་དེ་དག་སྤང་བར་བྱ། ། ༄། །རྡོ་རྗེ་འཆང་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། །ཀུན་གཞི་རྒྱུ་རྒྱུད་ཅེས་བྱ་བ། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཉིད་ཡིན་ཞེས། །ཟེར་བ་དེ་དག་སྤང་བར་བྱ། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ལས་ཉོན་གྱི། །རྣམ་པར་སྨིན་པ་དངོས་སུ་བཤད། །རིགས་དྲུག་སོ་སོར་གང་སྨིན་པ། །ཆད་ཅིང་སྨིན་ནས་ཡང་སྲིད་ལེན། །འདིར་ན་བརྗོད་བྱ་དོན་གྱི་རྒྱུད། །རྣམ་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་ཀུན་དང་། །དབྱེར་མེད་གཞི་ལམ་འབྲས་བུ་ཡི། །གནས་སྐབས་ཀུན་ཏུ་ཆད་མི་སྲིད། །འདི་ལ་ 13-9-4a ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་དང་། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་དང་། །རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་དང་། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་སོགས་སུ་གྲགས། །འདི་ཡི་མ་དག་དག་པ་སོགས། །གནས་སྐབས་གསུམ་ལ་སྣང་གསུམ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཐབས་དང་འབྲས་བུ་ཡི། །རྒྱུད་གསུམ་དག་ཏུ་རྣམ་པར་བཞག །འདི་ལ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པའི། །ས་བོན་བཏབ་པས་འཁོར་བ་འཆར། །མ་ཆགས་སོགས་ཀྱིས་ཐོས་པ་ཡི། །བག་ཆགས་བཞག་པས་སངས་རྒྱས་འགྲུབ། །ཟག་བཅས་ལས་ཀྱི་ས་བོན་ནི། །དེ་དང་འདྲེས་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། །ཐོས་སོགས་བག་ཆགས་རྒྱུ་རྒྱུད་དང་། །དབྱེ་བ་མེད་པར་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །ཉ
【現代漢語翻譯】 若問為何如此說，因為那種方式中，空性不能直接顯現為對境。而在此，據說要觀察自證的直接體驗。自宗和他宗的空性，被稱為名相上的勝義諦，這是宗喀巴師徒所說的。經論中說世俗是真實的。自宗和他宗的空性，不能被兩種量所證悟，阿底峽尊者清楚地說明了這是各自宗派的觀點。在後世，有名望的人們，以俱生大樂，來理解他宗的空性，並將其解釋為密宗的見解。在他宗，空性的對境和有境不作解釋，用理智去尋找也無法見到，因此將此稱為見到空性。將五蘊分析為空性，以及甚深的他生空性，不是密宗的體驗對象，這是文殊菩薩的親口教言。因此，如果自宗的講授者，不用中觀的理智去仔細分析，就會說不理解密宗的見解，這與其他的宗派混淆了。對於自己的宗派，通過聞思斷除增益的見解，如同毒藥一般，以及見解的對境，僅僅是名相上的勝義諦，等等說法，要仔細學習並參考自己的宗派。說這些也是爲了避免一味聽信他人的片面之詞。 一切吉祥！ 所謂『阿賴耶識是因續』的說法，應當避免，因為阿賴耶識本身就是阿賴耶識的行相。 頂禮金剛持！ 所謂『阿賴耶識是因續』的說法，應當避免，因為阿賴耶識本身就是阿賴耶識的行相。阿賴耶識是煩惱和業的異熟果，六道眾生各自成熟的果報，斷滅后成熟，然後再次受生。而在此，所詮釋的意義之續，與清凈方面的所有法，以及無別的基、道、果，在任何狀態下都不會斷滅。這被稱為法界智慧，如來藏，自性俱生智慧，以及無二智慧等等。它的不清凈和清凈等，三種狀態有三種顯現，以及因、方便和果的三種續。對此，種下業和煩惱的種子，就會顯現輪迴。不執著等等，通過聽聞，留下習氣，就能成就佛果。有漏業的種子，不可能與此混合，聽聞等等的習氣與因續，無二無別地自然成就。
【English Translation】 If asked why, it is because in that way, emptiness cannot directly appear as an object. Here, it is said to observe the direct experience of self-awareness. The emptiness of one's own system and other systems is called the ultimate truth in name only, as stated by Je Tsongkhapa and his disciples. The scriptures state that conventional truth is real. The emptiness of one's own system and other systems cannot be understood by two valid cognitions, Atisha clearly stated that these are the views of their respective systems. In later times, famous people understand the emptiness of the consequentialist system through the great bliss of co-emergence and explain it as the view of tantra. In the consequentialist system, the object and subject of emptiness are not explained, and if one searches with reason, one cannot see it, therefore it is called seeing emptiness. Analyzing the aggregates as emptiness, and the profound other-emptiness, is not an object of experience in the tantric system, this is the oral instruction of Manjushri. Therefore, if the teachers of one's own system do not carefully analyze with the reasoning of Madhyamaka, they will say that they do not understand the view of tantra, which is confused with other systems. For one's own system, the view of cutting off superimpositions through hearing and thinking, is like poison, and the object of the view, is merely the ultimate truth in name only, etc., one should study carefully and refer to one's own system. Saying these things is also to avoid blindly listening to the one-sided words of others. May there be auspiciousness! The statement that 'Alaya is the causal continuum' should be avoided, because Alaya consciousness itself is the aspect of Alaya consciousness. Homage to Vajradhara! The statement that 'Alaya is the causal continuum' should be avoided, because Alaya consciousness itself is the aspect of Alaya consciousness. Alaya consciousness is the directly stated result of the maturation of afflictions and karma. The respective ripening of the six realms, ceases and ripens, and then takes rebirth again. Here, the continuum of the meaning to be expressed, all the dharmas of the pure side, and the basis, path, and result that are inseparable, will never cease in any state. This is known as the wisdom of the Dharmadhatu, the essence of the Sugata, the innate wisdom of self-nature, and non-dual wisdom, etc. Its impure and pure states, etc., have three appearances in three states, and the three continua of cause, means, and result are established as pure. To this, planting the seeds of karma and afflictions will manifest samsara. Non-attachment, etc., through hearing, leaving habitual imprints, one can achieve Buddhahood. The seeds of contaminated karma cannot be mixed with this, and the habitual imprints of hearing, etc., are naturally accomplished without difference from the causal continuum.
ོན་མོངས་བག་ཆགས་ཟད་པ་ན། །དེ་ལྟའི་ས་བོན་མི་འདེབས་ཕྱིར། །ཨེ་ཝཾ་ཟུང་འཇུག་མྱང་འདས་སུ། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་དེ་བཞུགས་སོ། །འཁོར་བ་མྱ་ངན་འདས་པ་དང་། །དབྱེར་མེད་མིན་པ་ག་ལ་སྲིད། །དབྱེར་མེད་ཅེས་པ་ཟུང་འཇུག་དང་། །དེ་དོན་གཉིས་སུ་མེད་པ་དང་། །གཉིས་མེད་དོན་ནི་ཅིག་པུ་དང་། །ཅིག་པུ་དེ་ཡང་རང་བཞིན་གྱིས། །རྣམ་པར་དག་པའི་མྱང་འདས་ཏེ། །དམ་པའི་དོན་ནི་དེ་ཅིག་པུ། །ལ་ལ་གསལ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་དོན། །བདེན་གཉིས་ཟུང་དུ་འབྲེལ་བར་འཆད། །གསལ་བ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་དང་། །སྟོང་པ་བདེན་མེད་ལ་འཆད་ཟེར། །འདི་འདྲ་ལམ་འབྲས་རྒྱུད་འཛིན་གྱིས། །འཆད་པ་ལྟ་ཅི་བརྒྱ་ལམ་ན། །ཐོས་པར་གྱུར་ཀྱང་མི་ཉན་ཏེ། །ངེས་དོན་ཤིན་ཏུ་འཁྲུགས་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རྟོག་པ་ཀུན་བྲལ་བའི། །གསལ་རིག་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ནི། །དམ་པའི་དོན་དུ་ཤེས་བྱས་ནས། །དབང་ལས་ཡང་དག་བླང་བར་བྱ། །ཀུན་གཞིའི་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ། །ལུང་ལས་བཤད་པ་མེད་ཟེར་ན། །ཐོག་མེད་དུས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤེས་བཤད། །གསང་བ་འདུས་པར་ངེས་དོན་གྱི། །ངོས་འཛིན་འོད་གསལ་ 13-9-4b ཉིད་ལ་བཤད། །དེ་ལ་རྗེ་བཙུན་ཀུ་མཱ་རས། །སྤྲོས་བྲལ་མེད་པར་དགག་པ་ལ། །འོད་གསལ་ལ་ཉིད་དུ་ངོས་བཟུང་ནས། །གངས་ཅན་འདི་ན་འཕགས་སྐོར་གྱི། །འོད་གསལ་གོ་བ་སྔོན་མེད་ཟེར། །དེ་ལྟར་འཆད་ཚེ་སངས་རྒྱས་སར། །ཡེ་ཤེས་མེད་པར་ཁས་ལེན་བྱེད། །ཙོང་ཁ་པ་ཡི་གསུང་ལས་ནི། །བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་འོད་གསལ་ཏེ། །བདེ་དང་སྟོང་པ་ཆུ་ལ་ནི། །ཆུ་བཞག་ལྟར་སོང་ཟུང་འཇུག་དོན། །ཡིན་ཞེས་འཆད་པར་བྱེད་མོད་ཀྱི། །བདེ་བ་ཆེན་པོ་སྤྲོས་བྲལ་དུ། །རོ་ཅིག་གྱུར་ན་མེད་དགག་ཉིད། །སྤྲོས་བྲལ་བདེ་བར་རོ་ཅིག་ན། །འོད་གསལ་ངོས་འཛིན་སྔ་རབས་པའི། །ལུགས་ལས་གཞན་དུ་འདས་པ་མེད། །འོད་གསལ་མེད་དགག་ཏུ་བཤད་ན། །སྒྲིབ་ཀུན་སྤངས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །རང་དོན་སྐུ་ལ་ཤེས་མེད་པར། །འཆད་པ་ཟླ་བ་གྲགས་པའི་ལུགས། །དེ་ཕྱིར་རང་ལུགས་འཆད་པ་རྣམས། །གཞན་ཟེར་དབྱངས་སུ་མ་ལེན་ཤིག །ཅེས་པ་འདི་ཡང་རང་གི་གཞུང་། །ཚུགས་པར་འཆད་པའི་དོན་དུའོ།། དགེའོ།། ༄། །ལམ་གྱི་ཐུན་བཞིར་དབང་བཞི་པོས། །ལུས་ལ་བརྟེན་ནས་བདེ་ཆེན་གྱི། །སྒྲིབ་པ་འགག་ཅེས་གསུངས་པའི་དོན། ། ༄། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔར་ཕྱག་བྱས་ནས། །ལམ་གྱི་ཐུན་བཞིར་དབང་བཞི་པོས། །ལུས་ལ་བརྟེན་ནས་བདེ་ཆེན་གྱི། །སྒྲིབ་པ་འགག་ཅེས་གསུངས་པའི་དོན། །དེ་ཡི་སྒྲིབ་པ་རྣམ་རྟོག་སྟེ། །དེ་ལས་འཕོ་བའི་བག་ཆགས་འབྱུང་། །འཕོ་བའི་བག་ཆགས་ཤེས་བྱ་བ། །དེ་ནི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་སྟེ། །ལུས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པ་ལས། །རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཆུད་པ་ན། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བྲེལ་བའི། །བདེ་བ་ཤར་དེ་བདེ་ཆེན་ཉིད། །དེ་ཡང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྟེ།
【現代漢語翻譯】 當煩惱習氣斷盡時，就不會再種下那樣的種子，因此，俱生（ཨེ་ཝཾ།，E-Vam，無二，結合）雙運的涅槃，自然成就安住於此。 輪迴與涅槃，怎麼可能沒有差別呢？所謂無別，即是雙運，那意義就是無二，無二的意義就是唯一，那唯一也是自性清凈的涅槃，殊勝的意義就是那唯一。 有些人說光明與空性雙運的意義，是二諦雙融。光明說是世俗諦，空性說是無諦。像這樣，傳承道果的人，說尚且不能聽，何況是百道呢？聽到了也不要聽，因為甚深義非常錯亂。 因此，要了知遠離一切分別的光明覺性大樂，是殊勝的意義，從灌頂中如實領受。 如果說根本識的智慧，經典中沒有講，那就說是無始時際的法界。密集金剛中，將勝義的認識，安立於光明之上。 對此，尊者鳩摩羅（Kumara）在破斥無遮時，將光明立為自體，說在雪域這地方，以前沒有對光明有如此殊勝的理解。如果這樣講，就等於承認佛陀那裡沒有智慧。 宗喀巴大師的教言中說，樂空雙運就是光明，樂和空就像水裡放水一樣，雙運的意義就是這樣講的。如果大樂是離戲的，成為一味，那就是無遮。如果離戲與樂成為一味，那麼光明的認識就和古人的說法沒有差別了。 如果將光明說成無遮，那麼斷除一切障礙的佛陀，他的自利身就沒有智慧了，這是月稱的觀點。因此，宣講自宗的人，不要隨聲附和別人的觀點。這段話也是爲了樹立自己的宗義。 善哉！ 在四座瑜伽中，以四灌頂，依靠身體，來斷除大樂的障礙，所說的意義是： 向金剛薩埵（Vajrasattva）頂禮后，在四座瑜伽中，以四灌頂，依靠身體，來斷除大樂的障礙，所說的意義是：那障礙就是分別念，從中產生遷移的習氣。遷移的習氣，那是指轉變的安樂，從身體上擊中要害，風心融入中脈時，生起遠離分別唸的安樂，那就是大樂。那也是所知障。
【English Translation】 When the afflictive emotions and habitual tendencies are exhausted, such seeds will not be planted again. Therefore, the spontaneous union of E-Vam (ཨེ་ཝཾ།, non-duality, union) and Nirvana abides therein. How could Samsara and Nirvana not be different? The so-called non-duality is the union, the meaning of which is non-dual. The meaning of non-dual is the one and only, and that one and only is also the naturally pure Nirvana. The ultimate meaning is that one and only. Some say that the meaning of the union of clarity and emptiness is the union of the two truths. Clarity is said to be the conventional truth, and emptiness is said to be the absence of truth. Like this, those who hold the lineage of Lamdre (Path and Result), let alone teach, even hearing it in a hundred paths, do not listen, because the definitive meaning is very confused. Therefore, knowing that the great bliss of clear awareness, free from all concepts, is the ultimate meaning, one should properly receive it from the empowerment. If it is said that the wisdom of the Alaya (foundational consciousness) is not mentioned in the scriptures, then it is said to be the realm of beginningless time. In Guhyasamaja (Secret Assembly), the recognition of the definitive meaning is established upon the clear light. To this, the venerable Kumaras refuted the negation of elaboration, establishing clear light as its own entity, saying that in this snowy land, there has never been such a supreme understanding of clear light. If one speaks like this, it is tantamount to admitting that there is no wisdom in the Buddha. In the teachings of Tsongkhapa, it is said that the union of bliss and emptiness is clear light, and that bliss and emptiness are like putting water in water, and the meaning of union is explained in this way. If great bliss is free from elaboration and becomes one taste, then it is a negation. If freedom from elaboration and bliss become one taste, then the recognition of clear light is no different from the ways of the ancients. If clear light is explained as negation, then the Buddha, who has abandoned all obscurations, would not have wisdom in his own benefit body, which is the view of Chandrakirti. Therefore, those who expound their own tenets should not echo the views of others. This statement is also for the purpose of establishing one's own doctrine. Excellent! In the four sessions of yoga, the meaning of saying that the four empowerments, relying on the body, eliminate the obscurations of great bliss is: After prostrating to Vajrasattva, in the four sessions of yoga, the meaning of saying that the four empowerments, relying on the body, eliminate the obscurations of great bliss is: that obscuration is conceptual thought, from which arises the habitual tendency of transference. The habitual tendency of transference refers to the bliss of transformation. When the vital points of the body are struck, and the wind-mind enters the central channel, the bliss that arises free from conceptual thought is the great bliss. That is also the obscuration of knowledge.
།ཉོན་མོངས་ཟད་པའི་དགྲ་བཅོམ་དང་། །གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱི་རྟེན་ལ་ཡང་། །བདེ་ཆེན་སྒྲིབ་པ་དེ་ཡོད་ཕྱིར། །འདི་དག་སྔགས་ 13-9-5a ལ་ཉེ་རྒྱུ་ཡིས། །མཚམས་སྦྱོར་བྱེད་ཚེ་ཡུམ་ཆེན་མོ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་དང་སྦྱོར། །དེ་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཞེས་བྱ། །སྒྲིབ་དེ་འགགས་ནས་འཚང་རྒྱ་བར། །གསལ་བས་བཤད་རྒྱུད་ཅེས་པའི་དོན། །ཀུན་གཞི་རྒྱུ་རྒྱུད་བདེ་ཆེན་དུ། །ཤར་དེ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པར་སྒྲུབ། །དེ་ལྟར་འཆར་བ་གཟུང་འཛིན་གྱི། །རླུང་སེམས་ལུས་སུ་འགགས་ལས་བྱུང་། །དེ་ཕྱིར་མ་དག་ལུས་འདི་ཉིད། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུའི་ཉེར་ལེན་མིན། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་བསྐྱེད་རིམ་གྱི། །དུས་སུ་སྟོང་པའི་ངང་ལས་སྒྲུབ། །རྫོགས་རིམ་དུས་སུ་འགྲོས་བཞི་པོ། །མ་ཐིམ་བར་དུ་འཚང་མི་རྒྱ། །ལུས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ། །མ་དག་ལུས་ཉིད་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །ཟག་བཅས་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་ནི། །གདོད་ནས་གྲུབ་པར་འཆད་མི་ནུས། །བསྐྱེད་རིམ་དུས་ཀྱི་རྟེན་བརྟེན་པ། །ཡེ་ཤེས་སྣང་བར་འཆད་བཞིན་དུ། །ལུས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བེམས་པོ་ཡི། །ཁམས་སུ་འཆད་པ་འདི་མི་རིགས། །མདོར་ན་ལུགས་སུ་སྣང་བ་ཡི། །རྣམ་རིག་ལས་གཞན་ལུས་འགའ་མེད། །རྣམ་རིག་དེ་ལ་བློ་བུར་གྱི། །དྲི་མའི་ཆ་དང་ཡེ་ཤེས་ཆ། །ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་མིག་ལ་སོགས། །ཆོས་ཅན་སོ་སོ་དང་འབྲེལ་ཚེ། །ཆོས་ཅན་སོ་སོའི་མིང་མང་པོས། །སོ་སོར་བཏགས་ནས་རྟེན་དང་ནི། །བརྟེན་པར་བཅས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ། །རང་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་ལྷུན་གྲུབ་པ། །བླ་མ་བརྒྱུད་པའི་མན་ངག་གི །སྒྲོན་མས་རིམ་བཞིན་གསལ་འདེབས་བྱེད། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དག་པ་དང་། །ལྷ་རྣམས་སོ་སོའི་དག་པ་ཞེས། །གསུངས་པའི་དགོངས་པ་བཙལ་བ་ན། །དེ་ལྟར་འཆད་ལས་གཞན་མི་སྲིད། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ལུས་དཀྱིལ་དང་། །ཀུན་བཏགས་སོགས་ཀྱི་བཤད་པ་ནི། །སེམས་ཙམ་མ་གཏོགས་དབུ་མ་དང་། །གསང་སྔགས་པ་ 13-9-5b ལ་མེད་ཅེས་ཟེར། །སྔགས་སུ་མ་ཟད་ཐེག་ཆེན་གྱི། །བསྒྲུབ་བྱ་སྒྲུབ་པ་པོ་གཉིས་ཀ །ངེས་པར་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་འཆད། །འདི་ལ་དམ་པའི་བདག་ཅེས་ཟེར། །རྗེ་བཙུན་གྲགས་པས་གུར་རྒྱན་དུ། །ཀུན་བཏགས་ལ་ནི་གཞན་དབང་གི །རྒྱས་འདེབས་གཞན་གྱི་དབང་དེ་ལ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་རྒྱས་འདེབས་ཤེས། །གསུངས་པའི་དགོངས་པ་སྣང་བ་ཀུན། །རྣམ་རིག་ཙམ་ལས་གཞན་ཡོད་མིན། །རྣམ་རིག་ངོ་བོ་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱིས། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་རྒྱས་འདེབས་བྱེད། །རྗེ་བཙུན་བྱམས་པས་ཡོངས་གྲུབ་ཉིད། །ཡོན་ཏན་ཀུན་གྱི་རྟེན་ཡིན་པར། །དགོངས་ནས་དེ་མ་རྫོགས་པ་དང་། །རབ་རྫོགས་ཤེས་བྱའི་རྣམ་གཞག་གསུངས། །ཤེས་པ་ཆོས་འཁོར་བར་མཐའ་ཡི། །ངེས་དོན་ལྟ་བ་སྨོས་ཅི་དགོས། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཚོགས་སོགས་ཙམ་གྱི་གོ་བ་ཡང་། །ནེ་ཙོའི་འདོན་པ
【現代漢語翻譯】 對於煩惱已盡的阿羅漢，以及色界的有身依處， 由於存在大樂的障礙，因此這些通過近取因， 在進行結合時，與大母，般若波羅蜜多結合。 這被稱為大手印。當障礙消除而證悟時， 明示為『解釋續』之義。一切之基，因之續流，于大樂中， 顯現，成就圓滿受用身。如此顯現，是由於能取所取的， 風心止息于身中而生。因此，不凈之身本身， 並非圓滿受用身的近取因。為何如此說？在生起次第的， 階段，是從空性中修成。在圓滿次第的階段， 四種次第，在未融入之前，無法證悟。所謂『身之壇城』， 據說是不凈之身本身。有漏業的異熟果， 不能說是本來成就。在生起次第的階段，所依和能依， 如實宣說為智慧顯現，而將身之壇城， 解釋為物質的界，這是不合理的。總之，顯現為現象的， 除了識之外，沒有其他的身。識具有， 暫時的垢染部分和智慧部分。當智慧與， 眼等法性各自關聯時， 以各自法性的眾多名稱， 各自命名，成為具有所依和， 能依的壇城，自性任運成就。 上師傳承的口訣的， 明燈逐漸照亮。 如是，法性之清凈和， 諸佛各自的清凈， 在尋求所說之意時， 除了如此解釋之外，別無可能。 關於法性身壇城和， 遍計所執等的解釋， 據說唯有唯識宗，中觀宗和， 密宗沒有。不僅是密宗，大乘的， 所證和能證二者， 必定解釋為如是。這被稱為勝義我。 至尊名稱于《古汝儀軌》中， 對於遍計所執，是依他起， 依他起是其他之自在， 要知道圓成實是其他之自在。 所說之意是，一切顯現， 除了識之外，別無其他。識之自性以圓成實， 對一切所知進行印證。至尊慈氏認為圓成實， 是一切功德之所依， 因此宣說了未圓滿和， 極圓滿所知之分類。 對於解深密經的， 了義見解，又何須多言？ 金剛乘的智慧， 僅僅是集合等的理解， 如同鸚鵡學舌。 種子字（藏文：ས་，梵文天城體：स，梵文羅馬擬音：sa，地） 咒語（藏文：ཨོཾ་མ་ཎི་པདྨེ་ཧཱུྃ，梵文天城體：ओँ मणि पद्मे हूँ，梵文羅馬擬音：oṃ maṇi padme hūṃ， 嗡 瑪尼 貝美 吽）
【English Translation】 For the Arhats who have exhausted their afflictions, and also for the support of the form realm, Because there is the obscuration of great bliss, therefore these, through the proximate cause, When conjoining, conjoin with the Great Mother, Prajñāpāramitā. This is called the Great Seal. When the obscuration is eliminated and enlightenment is attained, It is clearly stated as the meaning of 'Explanatory Tantra'. The basis of everything, the continuum of causes, in great bliss, Manifests, accomplishing the complete enjoyment body. Such manifestation arises from the grasping and the grasped, The wind-mind ceasing in the body. Therefore, the impure body itself, Is not the proximate cause of the complete enjoyment body. Why is this so? In the stage of the generation phase, It is accomplished from emptiness. In the stage of the completion phase, The four progressions, until they are integrated, cannot attain enlightenment. The so-called 'body mandala', Is said to be the impure body itself. The maturation of contaminated karma, Cannot be said to be originally accomplished. In the stage of the generation phase, the support and the supported, Are truly declared as the manifestation of wisdom, while the body mandala, Is explained as the realm of matter, this is unreasonable. In short, what appears as phenomena, Besides consciousness, there is no other body. Consciousness possesses, The temporary defilement part and the wisdom part. When wisdom is associated with, The sense faculties such as the eye, respectively, With the many names of the respective dharmas, Each is named, becoming a mandala with the support and, The supported, spontaneously accomplished by its own nature. The lamp of the oral instructions of the lineage of gurus, Gradually illuminates. Likewise, the purity of suchness and, The purity of the various deities, In seeking the intention of what was said, There is no other possibility than to explain it in this way. Regarding the explanation of the Dharmakāya mandala and, The imputed, etc., It is said that only the Mind-Only school has it, not the Madhyamaka and, Tantric schools. Not only in Tantra, but also in the Great Vehicle, The object to be attained and the attainer, Must be explained as suchness. This is called the ultimate self. The venerable Drakpa in the 'Ornament of the Guru', For the imputed, there is the other-powered, The other-powered is the freedom of others, Know that the perfectly established is the freedom of others. The meaning of what was said is that all phenomena, Besides consciousness, there is nothing else. The nature of consciousness, with the perfectly established, Affirms all knowable objects. The venerable Maitreya considers the perfectly established, To be the basis of all qualities, Therefore, he explained the classification of the unfulfilled and, The perfectly fulfilled knowable objects. For the definitive view of the Saṃdhinirmocana Sūtra, What need is there to say more? The wisdom of the Vajrayana, Is merely the understanding of collections, etc., Like a parrot reciting. Seed Syllable (Tibetan: ས་, Devanagari: स, Romanized Sanskrit: sa, Meaning: Earth) Mantra (Tibetan: ཨོཾ་མ་ཎི་པདྨེ་ཧཱུྃ, Devanagari: ओँ मणि पद्मे हूँ, Romanized Sanskrit: oṃ maṇi padme hūṃ, Meaning: Om Mani Padme Hum)
་ཇི་བཞིན་དུ། །སོང་བ་རྣམས་ཀྱིས་མཁས་པ་དང་། །གྲུབ་པ་རྣམས་ཀྱི་གཞུང་ཆེན་པོ། །ཁྱད་དུ་གསོད་པ་སྤང་ཕྱིར་ཡིན། །དེ་ཡི་དགེ་བས་བདག་དང་ནི། །ལྷན་ཅིག་ངེས་དོན་ལྟ་བ་ཡི། །སྐལ་མཉམ་གཞན་ཡང་ཟུང་འཇུག་སྐུ། །སྒྲུབ་པའི་གཞི་ལ་རྡེང་ཐོབ་ཤོག། །། མངྒ་ལཾ།། །། ༄། །བསྐྱེད་རིམ་ལྷ་ཡི་སྒྲུབ་གཞི་ནི། ། ༄། །ན་མོ་གུ་རཱ་ཝེ། བསྐྱེད་རིམ་ལྷ་ཡི་སྒྲུབ་གཞི་ནི། །རང་བཞིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་སྟེ། །རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་ལྷ་གང་ཡིན། །བདེ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལས་སྒྲུབ། །གནས་ཚུལ་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཏེ། །སྣང་ཚུལ་སྔགས་དང་ཕྱག་མཚན་ལས། །ལྷ་རྣམས་སོ་སོར་བསྐྱེད་པ་ལ། །སྔགས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བར་བཤད། །ཕྱི་དང་ནང་གི་མཆོད་པ་ཡང་། །སྟོང་པའི་ངང་ལས་སྒྲུབ་པ་པོའི། །ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་ས་བོན་གྱི། །རྣམ་པར་གྱུར་ལས་ 13-9-6a བསྒྲུབས་དེ་ཡིན། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཉམས་མྱོང་གི །ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་མ་གྱུར་པ། །དེ་སྲིད་རྟོག་པའི་ཡུལ་ཡིན་ཕྱིར། །དོན་དམ་རྣམ་གྲངས་པ་ཞེས་བྱ། །དབུ་མར་སོན་པའི་བདེ་བ་ཉིད། །ལྷན་སྐྱེས་ངོ་བོར་གང་ཤར་བ། །དེ་ཚེ་རང་རིག་པའི་དག་པ། །མངོན་དུ་གྱུར་ཕྱིར་དོན་དམ་དངོས། །འདི་ཡིས་གྲུབ་པའི་ལྷ་སྐུ་ལ། །རྫོགས་རིམ་ལྷ་དང་ཡེ་ཤེས་ལྷ། །ཞེས་བྱ་གཞན་གྱི་རྣམ་རིག་ལ། །སྒྱུ་མའི་འཆར་ཚུལ་ཇི་བཞིན་ནོ། །ནང་གི་བསྐྱེད་རིམ་སྒྲུབ་པའི་གཞི། །མ་དག་ཕུང་པོ་ཉིད་ཡིན་ཟེར། །འོ་ན་འདི་ལ་དབང་བསྐུར་ཚེ། །མ་དག་ཕུང་པོ་མི་དམིགས་པར། །བདག་དང་དབང་རྫས་གཉིས་ཀ་ཡང་། །དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་བྱས་དེ་ཅི། །དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེར་འབྲས་བུ་ཡི། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་སྐུ་དང་ནི། །གསང་བ་འདུས་པར་དང་པོ་ཡི། །མགོན་པོའི་སྐུ་ལ་ལུས་དཀྱིལ་སྒོམ། །དེ་དག་མ་དག་ལུས་སུ་ནི། །བཤད་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར། །ཕུང་པོ་སངས་རྒྱས་ལྔ་བདག་ཅེས། །གསུངས་པ་རྣམ་དག་ཕུང་པོ་ལྔ། །གཞན་དུ་མ་དག་འཇིག་རྟེན་དང་། །རྡུལ་མཚོན་ཁ་དོག་རྣམ་ལྔ་དང་། །ཐ་མལ་ཆུ་དང་མེ་ཏོག་སོགས། །ལྷ་དང་མཆོད་རྫས་དངོས་ཡིན་ནམ། །གསང་བ་འདུས་པར་སེམས་དབེན་གྱི། །ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་སྒྱུ་མའི་སྐུ། །སྒྲུབ་པའི་གཞི་དང་དེར་སྒྲུབ་པ། །དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་ཞེས་བཤད། །དེ་ལས་འོད་གསལ་བ་དང་ནི། །ཟུང་འཇུག་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཚེ། །མ་དག་པ་ཡི་གཟུགས་ལ་སོགས། །ཤུལ་དུ་འཇོག་ཅེས་བོད་རྣམས་སྨྲ། །འདི་ནི་ཕྱི་རོལ་དོན་སྨྲ་བའི། །ངེས་པ་སེམས་ལ་ཞེན་པ་སྟེ། །གཟུགས་སུ་སྣང་བའི་རྣམ་རིག་ལས། །མ་གཏོགས་གཟུགས་ཡོད་མིན་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་རིག་དེ་ཉིད་གཉིས་སྣང་གི །བག་ཆགས་ཅན་ལ་འཆར་ཞེ་ན། །ཨིནྡྲ་བྷཱུ་ཏི་བཙུན་མོར་བཅས། །ཤུལ་དུ་ལུས་ 13-9-6b པ་ལྟར་སྣང་ངམ། །ལ་ལ་སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །སྐུ་ཚེ་དེ་ལ་ཟུང་འཇུག་སྐུ། །མངོ
【現代漢語翻譯】 如是這般，爲了避免那些逝去者輕視智者和成就者們的偉大論著。 以此功德，愿我和所有與我具有相同見解，共同追求究竟意義的同修，都能獲得穩固的基礎，以成就雙運之身。 吉祥圓滿！ 生起次第本尊之修持基礎。 頂禮上師！生起次第本尊之修持基礎，乃是自性俱生。 圓滿次第的本尊，從大樂智慧中修成。 安住之狀態是自性俱生，顯現之方式是咒語和手印。 將本尊們各自生起，稱為咒語之身。 外內供養，也從空性中，以修行者的智慧作為種子，轉變而修成。 俱生之體驗，若未顯現智慧，在那之前仍是分別念之境。 因此稱為世俗名相。 融入中脈的安樂，若顯現為俱生之體性，那時自證之清凈便會顯現，是為真實勝義。 以此成就的本尊身，稱為圓滿次第本尊和智慧本尊。 對於其他的分別念，如同幻化的顯現。 內生起次第的修持基礎，說是染污蘊。 那麼，對此進行灌頂時，不觀想染污蘊，將我和灌頂物都轉化為如是性，這又是什麼呢？ 喜金剛中，將果位的金剛持之身，以及密集金剛中，最初本尊之身觀為身壇城。 若說這些是染污之身，那就太過分了。 五蘊的自性是五方佛，所說是清凈五蘊。 否則，染污世間和塵土象徵的五種顏色，以及尋常的水和花朵等，是本尊和供品嗎？ 密集金剛中，遠離心的智慧，即是幻化之身。 作為修持的基礎並在其中修持，對此稱為世俗諦。 從此光明生起，以及雙運顯現之時，藏人說會將染污之色等留在後面。 這是一種執著于外境實有的觀念，因為除了顯現為色相的分別念之外，沒有其他的色相存在。 若說分別念本身顯現為具有二取習氣，那麼，因陀羅部底（Indrabhuti，古印度國王，后成為大成就者）和他的妃子，也像留下身體一樣顯現嗎？ 有些人認為，龍樹論師（Nagarjuna）在那一生中證得了雙運之身。
【English Translation】 Thus, in order to avoid those who have passed away from disparaging the great treatises of the wise and accomplished ones. By the merit of this, may I and all other fellow practitioners who share the same view of definitive meaning, obtain a firm foundation for accomplishing the state of union. May there be auspiciousness! The basis for the practice of the deity in the generation stage. Namo Gurave! The basis for the practice of the deity in the generation stage is the co-emergent nature. Whatever deity of the completion stage is practiced from the great bliss wisdom itself. The abiding state is the co-emergent nature, and the appearing aspect is through mantras and hand gestures. The separate generation of the deities is explained as the 'mantra body'. External and internal offerings are also accomplished from within emptiness, with the practitioner's wisdom alone as the seed, transformed. The co-emergent experience, if wisdom has not manifested, is therefore still an object of conceptual thought. Therefore, it is called a conventional term. The bliss that dawns in the central channel, whatever arises as the essence of co-emergence, at that time, the purity of self-awareness manifests, therefore it is the actual ultimate. The deity body accomplished by this is called the deity of the completion stage and the wisdom deity. For other forms of consciousness, it is just like the appearance of an illusion. The basis for accomplishing the internal generation stage is said to be the impure aggregates themselves. If so, when bestowing empowerment on this, without focusing on the impure aggregates, what is it that both the self and the empowerment substances are made into suchness? In the Hevajra, the Vajradhara body of the resultant stage, and in the Guhyasamaja, the body mandala is meditated upon as the body of the first protector. If these are explained as impure bodies, it would be too extreme. The aggregates are the nature of the five Buddhas, what is said are the five pure aggregates. Otherwise, are the impure world and the five colors symbolizing dust, and ordinary water and flowers, etc., the actual deities and offering substances? In the Guhyasamaja, the wisdom that is devoid of mind is the illusory body. The basis for practice and the practice therein, this is called conventional truth. When clear light arises from this, and the state of union is manifested, Tibetans say that impure forms, etc., are left behind. This is an adherence to the notion of external reality, because there is no form other than the consciousness that appears as form. If that consciousness itself appears with the imprints of dualistic perception, then does Indrabhuti, along with his consort, appear as if leaving behind a body? Some say that the master Nagarjuna attained the state of union in that lifetime.
ན་དུ་མཛད་ནས་རང་གི་ལུས། །གཞན་ལ་སྦྱིན་པར་བཏང་ཞེས་ཟེར། །འདི་མི་འཐད་པའི་ལུང་རིགས་ནི། །མང་པོའི་བློ་ལ་ལྗེན་ཕྱིར་བཞག །མ་རྒྱུད་པ་རྣམས་གསེར་འགྱུར་གྱི། །རྩི་ལས་ལྕགས་ལ་གསེར་བཟོ་ལྟར། །རྣལ་འབྱོར་ལུས་ཀྱི་བེམས་པོའི་ཁམས། །ཟད་ནས་ཡེ་ཤེས་སྐུ་བྱེད་གསུང་། །གཞན་དག་སོལ་བ་དུང་འགྱུར་བཞིན། །བེམས་པོ་ཤེས་པར་མི་འགྱུར་ཟེར། །འདི་ཡང་རྡུལ་ཕྲན་དོན་སྨྲ་ཡི། །ལུགས་ཡིན་བེམས་པོར་སྣང་བ་ཡི། །རྣམ་རིག་དེར་འགྱུར་འགལ་བ་མེད། །འདིར་ཡང་བེམས་པོའི་ཁམས་ཟད་ནས། །རྫོགས་སངས་རྒྱ་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། །མ་དག་ལུས་ཀྱི་བེམས་པོའི་ཁམས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་འགྱུར་བ་མེད། །ཅེས་པ་འདི་ཡང་བྲག་དཀར་བ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བསྐྱེད་རྫོགས་ཀྱི། །གནས་ལ་དོགས་པ་འཁྲུང་སྲིད་པ། །སེལ་ཕྱིར་ལེགས་པའི་བློ་ཡིས་སྨྲས། །དེ་ཡི་དགེ་བས་རང་ཉིད་ཀྱང་། །ཟབ་མོའི་གནས་ལ་རྡེང་ཐོབ་ནས། །སྒྲུབ་པ་སྙིང་པོར་བྱེད་པ་དང་། །ཐེག་པ་མཆོག་དང་འབྲལ་མེད་ཤོག། མངྒ་ལཾ།། ༄། །དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ང་ཉིད་ཅེས། ། ༄། །ན་མོ་མཉྫུ་བཛྲཱ་ཡ། དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ང་ཉིད་ཅེས། །སྒོམ་པས་གོམས་པར་བྱེད་དུས་ཀྱི། །ང་དེ་གང་ལ་བྱ་ཞེ་ན། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་ལས་རྣམ་གཉིས་གསུངས། །ཀུན་རྫོབ་བཏགས་པའི་ཡོད་པ་དང་། །དོན་དམ་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་སོ། །དང་པོ་ཡེ་ནས་མེད་བཞིན་དུ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་དང་གྲུབ་མཐས་བརྟགས། །དང་པོ་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་དང་། །གཉིས་པ་ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་བོ། །འདི་དག་ཡུལ་ཅན་དང་བཅས་པ། །ཀུན་བཏགས་ཉིད་ཕྱིར་ཡོན་ཏན་གྱི། །རྟེན་དུ་རྫོགས་པ་མིན་ 13-9-7a པར་ནི། །བཤད་པས་ལྷག་པའི་ལྷར་མི་སྐྱེད། །གང་ཞིག་ལྷག་པའི་ལྷར་རུང་བ། །ཡོན་ཏན་ཀུན་དང་དབྱེར་མེད་འགྱུར། །གང་དེ་བདག་ཏུ་སྣང་བ་དང་། །ཞེན་པ་སྤངས་ནས་དེ་ལྷར་སྐྱེད། །དེ་མ་བཅད་ན་གང་ཟག་ཉིད། །ལྷ་དེར་སྐྱེད་པ་རུང་མ་ཡིན། །གང་ལ་བདག་ཏུ་ཞེན་ཡོད་པ། །དེ་སྲིད་དེ་ལྟར་མི་འཆར་ཏེ། །བདག་ཏུ་ཞེན་དང་ལྷར་སྣང་བ། །ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་ཕུང་སོགས་དྲི་མའི་ཆོས། །ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་དབྱེར་མེད་དུ། །རུང་བ་མིན་ནམ་ལྷར་བསྐྱེད་ན། །ལྷག་པའི་ལྷ་རྣམས་སྤང་བྱར་འགྱུར། །བསྐྱེད་རིམ་རགས་པ་རྟེན་དང་བཅས། །ཡེ་ཤེས་ལས་གྲུབ་ཟེར་བཞིན་དུ། །ཕྲ་བའི་བསྐྱེད་རིམ་རྟེན་བརྟེན་པ། །ཡེ་ཤེས་མིན་པ་གད་མོའི་གནས། །ཇི་སྲིད་བེམས་པོར་སྣང་དང་ཞེན། །དེ་སྲིད་ལུས་དཀྱིལ་དུ་མི་འཆར། །ཞེན་པར་གྱུར་ན་སྨོས་ཅི་དགོས། །སྣང་བ་དེ་གཉིས་འགལ་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་ནི། །ངར་འཛིན་ཡུལ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར། །དེ་ཡིས་དེར་བཟུང་བདག་མིན་ཡང་། །ཀུན་གྱི་གནས་ཕྱིར་བདག་ཅེས་བྱ། །བདག་མ་ཡིན་ན་དོན་དམ་པའི། །བདག་ཏུ་འགལ་བ་
【現代漢語翻譯】 有人說，爲了治病，他將自己的身體佈施給他人。但這種說法不合理，因為很多人都清楚這一點，所以不細說了。那些母續部的修行者，就像用鍊金術將鐵變成金子一樣，通過瑜伽使身體的物質元素耗盡，從而成就智慧身。而其他人則像煤炭變成海螺一樣，物質無法轉變為智慧。這種說法是原子論者的觀點，認為顯現為物質的覺知可以轉變，這並不矛盾。因為這裡也說，耗盡不凈之身的物質元素，就能證得圓滿佛果。因此，不凈之身的物質元素不會轉變為佛。這是扎卡瓦（Brak Dkar Ba）爲了消除那些對生起次第和圓滿次第的修行產生懷疑的人，以善良的心意所說的話。愿以此功德，使自己也能證得甚深之境，並將修行作為核心，永不與殊勝乘分離。吉祥！ 那摩曼殊班雜呀（藏文：ན་མོ་མཉྫུ་བཛྲཱ་ཡ།，梵文天城體：नमो मञ्जुवज्राय，梵文羅馬擬音：Namo Manjuvajrāya，字面意思：敬禮文殊金剛）。 我即是喜金剛（藏文：དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ང་ཉིད་ཅེས།）。在修習觀想時，這個『我』指的是什麼呢？佛陀的教言中說了兩種：世俗諦的假立存在和勝義諦的俱生智慧。第一種原本不存在，是與生俱來的，並通過宗派來確定。第一種是正確的世俗諦，第二種是錯誤的世俗諦。這些連同它們的對境，都是假立的，因此不是功德的所依，不能通過描述來生起超凡的本尊。能夠成為超凡本尊的，與一切功德無二無別。將那顯現為自我的東西，放下執著，生起為本尊。如果不這樣做，那麼就只是凡夫俗子，無法生起為本尊。如果對自我有執著，那麼就無法顯現為本尊，因為對自我的執著和顯現為本尊是不能同時存在的，二者是相違的。同樣，蘊等不清凈的法，如果與功德無二無別，或者生起為本尊，那麼超凡的本尊就會變成應該捨棄的。就像說粗略的生起次第是依靠和由智慧構成的一樣，精微的生起次第是依靠所依，而不是智慧，這真是可笑。只要有對物質的顯現和執著，那麼就不會在身體壇城中顯現。如果產生了執著，那就更不用說了，因為顯現和執著是相違的。第二種俱生智慧，因為超越了『我』的執著對象，所以它所執取的不是自我，但因為它是萬物的根源，所以被稱為『我』。如果不是自我，那麼就與勝義諦的自我相違背。
【English Translation】 It is said that in order to cure illness, he gave his own body to others. But this statement is unreasonable, because many people are clear about this, so I won't elaborate. Those practitioners of the Mother Tantra, just like turning iron into gold with alchemy, exhaust the material elements of the body through yoga, thereby accomplishing the wisdom body. Others, however, are like coal turning into conch shells, matter cannot be transformed into wisdom. This statement is the view of atomists, believing that the awareness that appears as matter can be transformed, which is not contradictory. Because here it is also said that by exhausting the material elements of the impure body, one can attain perfect Buddhahood. Therefore, the material elements of the impure body will not be transformed into the Buddha. This is what Drakkarwa (Brak Dkar Ba) said with a kind intention to dispel those who have doubts about the practice of the generation stage and the completion stage. May this merit enable myself to also attain the profound state, and take practice as the core, never to be separated from the supreme vehicle. Mangalam! Namo Manjuvajrāya (藏文：ན་མོ་མཉྫུ་བཛྲཱ་ཡ།，梵文天城體：नमो मञ्जुवज्राय，梵文羅馬擬音：Namo Manjuvajrāya，literal meaning: Homage to Manjuvajra). I am Hevajra (藏文：དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ང་ཉིད་ཅེས།). When practicing visualization, what does this 'I' refer to? In the Buddha's teachings, two kinds are mentioned: the conventionally established existence and the ultimate truth of co-emergent wisdom. The first originally does not exist, is co-emergent, and is determined by philosophical schools. The first is the correct conventional truth, and the second is the false conventional truth. These, along with their objects, are all imputed, therefore they are not the basis of merit, and cannot generate extraordinary deities through description. That which can become an extraordinary deity is inseparable from all merits. Abandon attachment to what appears as self, and generate it as a deity. If this is not done, then it is just an ordinary person, unable to generate as a deity. If there is attachment to self, then it cannot appear as a deity, because attachment to self and appearing as a deity cannot coexist, they are contradictory. Similarly, if impure dharmas such as the aggregates are inseparable from merits, or generated as deities, then the extraordinary deities will become something to be abandoned. Just as it is said that the coarse generation stage relies on and is composed of wisdom, the subtle generation stage relies on the support, not wisdom, which is ridiculous. As long as there is appearance and attachment to matter, then it will not appear in the body mandala. If attachment arises, then there is no need to mention it, because appearance and attachment are contradictory. The second, co-emergent wisdom, because it transcends the object of attachment to 'I', therefore what it grasps is not the self, but because it is the source of all things, it is called 'I'. If it is not the self, then it contradicts the ultimate truth of the self.
ཉིད་ཅེ་ན། །འདི་ཉིད་བདག་ཅེས་བྱ་བར་ནི། །འདོད་པ་གྲངས་ཅན་ལུགས་ཡིན་མོད། །འདི་ན་ལ་ལ་སེམས་ཙམ་པས། །ཀུན་གཞི་བདག་ཏུ་འདོད་ཅེས་དང་། །ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་བདག་དངོས་སུ། །ལེགས་ལྡན་འབྱེད་ཀྱིས་འདོད་ཅེས་དང་། །ཐལ་འགྱུར་བ་རྣམས་ཕུང་པོ་ལ། །བརྟེན་ནས་བཏགས་པའི་ང་ཙམ་ཉིད། །བདག་ཏུ་འདོད་ཅེས་སྨྲ་བར་སྣང་། །འདི་དག་མུ་སྟེགས་གཞུང་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཆོས་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཉིད། །དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་ཅིག་པུ། །རྣམ་རྟོག་མ་ལུས་ཁེགས་པ་ན། །ལྷག་པའི་ལྷར་ནི་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །གནས་ཚུལ་དམ་པའི་དོན་གྱི་ལྷ། ། 13-9-7b དེ་ཉིད་རྟོགས་པས་ལྷར་བསྐྱེད་ནས། །གཟུང་བྱ་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་མོད་ཀྱང་། །གོམས་པ་རྫོགས་ནས་ཡེ་ཤེས་ལྷ། །སེམས་བཅས་མིན་པའི་དོན་ཡོད་པར། །ཐེག་ཆེན་མཐའ་དག་མི་བཞེད་ཀྱང་། །འདི་ན་བེམས་པོ་ལྷར་སྒོམ་ཞེས། །སྨྲ་བ་རྒྱུད་སྡེའི་ལུགས་མིན་ནོ། །འདི་ན་གསར་བྱུང་ཆོས་སྨྲ་བ། །ཕྱི་རོལ་དོན་ལ་ཞེན་ཆེས་པས། །གཉུག་མ་གཞི་ལུས་སངས་རྒྱས་ཚེ། །བེམས་ལུས་ལྷག་མར་བཞག་ཅེས་ཟེར། །བེམས་པོ་ཡེ་ནས་ཡོད་མིན་པར། །རྣལ་འབྱོར་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་ཚེ། །བེམས་པོའི་སྣང་བ་སྒྲུབ་པ་པོའི། །མ་འཁྲུལ་ཤེས་ལ་འཆར་མི་སྲིད། །འདིར་ཡང་བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ལས། །སྒྱུ་མའི་སྐུ་དེ་བསྒྲུབ་པར་བྱ། །ཀུན་རྫོབ་སྒྱུ་མའི་སྐུ་དེ་ནི། །ཇི་སྲིད་འོད་གསལ་དུ་ཞུགས་པ། །མཐར་མ་ཕྱིན་པ་དེ་སྲིད་དུ། །སློབ་པའི་ཟུང་འཇུག་སྐུར་ཡང་ནི། །ལྡང་མི་ནུས་ན་མི་སློབ་པའི། །ཟུང་འཇུག་སྐུར་ལྡང་སྨོས་ཅི་དགོས། །དེས་ན་བེམས་པོའི་ཆོས་རྣམས་ནི། །ཟུང་འཇུག་སྐུར་ལྡང་མ་ཟེར་ཤིག །མ་རྒྱུད་པ་རྣམས་འབྲས་བུ་ལ། །མཚམས་སྦྱོར་ནུས་པའི་ཉེ་རྒྱུ་ཡི། །འཇའ་ལུས་བསྒྲུབས་ནས་རྟེན་དེ་ལ། །ཟུང་འཇུག་མངོན་དུ་བྱེད་པར་བཞེད། །འདི་ནི་གསར་བྱུང་གྲུབ་མཐའ་དང་། །བསྲེས་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོར་ཡང་། །ཕྱི་རོལ་དོན་གཞན་ཁས་ལེན་པ། །རྣམས་ཀྱི་འཁྲུལ་པ་སེལ་ཕྱིར་དུ། །ལེགས་པའི་བློ་ཡིས་མདོ་རྒྱུད་ཀྱི། །སྙིང་པོ་བསྡུས་ནས་སྦྱར་བ་ཡི། །ཡི་གེ་པ་ནི་རབ་གཞུང་པ། །བློ་བཟང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།མངྒ་ལཾ་བྷ་ཝནྟུ།། ༄། །གང་འདིར་ཐེག་མཆོག་རྩེ་མོ་པ། །རྣམས་ནི་གང་ཤར་ལྷ་སྐུ་དང་། ། ༄། །ན་མོ་མཉྫུ་བཛྲཱ་ཡ། གང་འདིར་ཐེག་མཆོག་རྩེ་མོ་པ། །རྣམས་ནི་གང་ཤར་ལྷ་སྐུ་དང་། །སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་གཞལ་ཡས་ཁང་། །རང་ལུས་རྒྱལ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ 13-9-8a ཞེས། །སྨྲ་ལ་ཐེ་ཚོམ་མ་མཆིས་པ། །བཤད་འཇུག་སོ་སོར་མ་ཕྱེ་བའི། །དད་པས་རྗེས་འབྲང་འཐད་མོད་ཀྱང་། །ཆོས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་འདིར་བསམ་བྱ། །དངོས་ཀུན་ལྷ་རུ་གནས་པ་དང་། །ཇི་ལྟར་གནས་བཞིན་མཐོང་ཞེས་པ། །རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་ཁྱད་ཆོས་ཏེ། །བུམ་དབང་བསྐུར་བ་ལས
【現代漢語翻譯】 有人問：『那麼，這個被稱為『我』的東西，是什麼呢？』 回答：『這在數論派（Samkhya）的觀點中是常見的。』 『在這裡，有些唯識宗（Cittamatra）的人認為阿賴耶識（alaya-vijñana）是『我』。』 『善護（Lekdenjé）認為意識是真正的『我』。』 『應成派（Prasangika）的人說，僅僅是依賴於五蘊（skandha）而假立的『我』，才是他們所認為的『我』。』 『這些都是外道的觀點。』 因此，法性（dharmata）智慧（jnana）本身，是至高無上的真諦。 當所有的分別念（vikalpa）都消失時，它自然而然地成為超越之神（lha）。 存在狀態是至高無上的真諦之神。 通過證悟它，可以生起神。 雖然所取（gzung-bya）是世俗諦（kun-rdzob），但當習慣圓滿時，智慧之神， 即使所有的大乘（Mahayana）都不認為存在沒有心識的實有， 但在這裡，『將物質觀想為神』的說法，並不是密續（tantra）的觀點。 在這裡，新出現的法師，因為對外境（artha）過於執著， 所以說，當原本具有的基身（gzhi-lus）成佛時，物質的身體會被留下。 當瑜伽士（naljorpa）通過智慧證悟到物質原本不存在時， 物質的顯現不可能出現在修行者（sgrub-pa-po）未被迷惑的意識中。 在這裡，也應該從樂空雙運（sukha-shunyata-yuganaddha）中，修成幻身（maya-kaya）。 只要世俗的幻身還沒有融入光明（prabhasvara）， 那麼，如果連學習的結合身（zung-'jug sku）都無法生起， 更不用說不學習的結合身了。 因此，不要說物質的法（dharma）能夠生起結合身。 母續（ma-rgyud）的修行者認為，通過修成臨終時能夠連線的近取因（nye-rgyu）——虹身（ja' lus）， 可以在那個所依（rten）上顯現結合身。 爲了消除那些將新出現的宗派，與大乘混合， 並且承認外境為他物的修行者的錯誤， 具足善妙智慧的，彙集了經（sutra）和續的精髓的文字作者， 就是至尊的格魯派（Gelug）智者，洛桑卻吉堅贊（Lobsang Chökyi Gyaltsen）。 愿吉祥！ 在此，至高無上的大乘行者， 對於任何顯現的神像，以及作為容器的世界——宮殿， 自身是勝者的壇城（mandala）， 毫不懷疑地說， 跟隨那些沒有區分教義和實踐的人是可以的， 但在這裡，應該思考如何跟隨佛法。 一切事物都存在於神之中，並且如實地看到它們的存在， 這是大瑜伽（maha-yoga）的特殊之處，來自於寶瓶灌頂（kalasha-abhisheka）。
【English Translation】 Someone asks: 'So, what is this that is called 'I'?' Answer: 'This is common in the view of the Samkhya school.' 'Here, some Cittamatrins think that the alaya-vijñana is 'I'.' 'Lekdenjé thinks that the mind-consciousness is the real 'I'.' 'The Prasangikas say that only the 'I' that is imputed in dependence on the skandhas is what they consider to be 'I'.' 'These are the views of the tirthikas.' Therefore, dharmata-jnana itself is the supreme ultimate truth. When all vikalpas have disappeared, it spontaneously becomes the transcendent deity (lha). The state of being is the supreme ultimate truth deity. By realizing it, one can generate the deity. Although the apprehended (gzung-bya) is the samvriti-satya, when habituation is perfected, the jnana-deity, Even though all of the Mahayana do not accept that there is a real existent without mind, But here, the statement 'to contemplate matter as a deity' is not the view of the tantras. Here, the newly emerged dharma teachers, because they are too attached to external objects (artha), Therefore, they say that when the originally possessed ground-body (gzhi-lus) becomes a Buddha, the material body will be left behind. When the yogi (naljorpa) realizes through jnana that matter does not exist from the beginning, The appearance of matter cannot arise in the undeluded consciousness of the practitioner (sgrub-pa-po). Here, also, one should accomplish the illusory body (maya-kaya) from the union of bliss and emptiness (sukha-shunyata-yuganaddha). As long as the samvriti-satya illusory body has not entered into the clear light (prabhasvara), Then, if even the learning yuganaddha-kaya cannot arise, What need is there to mention the non-learning yuganaddha-kaya? Therefore, do not say that the dharmas of matter can arise as the yuganaddha-kaya. The practitioners of the Mother Tantra (ma-rgyud) think that by accomplishing the rainbow body (ja' lus), which is the proximate cause (nye-rgyu) that can connect at the time of death, One can manifest the yuganaddha on that basis (rten). In order to eliminate the errors of those who mix the newly emerged sects with the Mahayana, And who accept external objects as other, The writer of the texts who possesses excellent wisdom, who has gathered the essence of the sutras and tantras, Is the supreme Gelugpa (Gelug) wise one, Lobsang Chökyi Gyaltsen. May there be auspiciousness! Here, the supreme Mahayana practitioners, For any deity image that appears, and the world as a container—the palace, The self is the mandala of the Victorious One, Without any doubt, they say, It is permissible to follow those who do not distinguish between doctrine and practice, But here, one should contemplate how to follow the Dharma. All things exist in the deity, and to see their existence as it is, This is the special characteristic of Maha-yoga, which comes from the kalasha-abhisheka.
་ཤེས་བྱ། །རིག་པའི་དབང་ལྔ་བསྐུར་བའི་ཚེ། །ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་མི་དམིགས་ཏེ། །སྟོང་པ་ཞེས་པ་རང་གི་ལུང་། །མི་དམིགས་པ་ནི་གཟུང་བ་དང་། །སྟོང་པ་ཞེས་པས་འཛིན་མེད་བསྟན། །སྟོང་པའི་ངང་ལས་ཧཱུྃ་ཞེས་སོགས། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་པོ་བཀག་ཤུལ་དུ། །ལྷག་མར་ལུས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་ངོ་བོར་གནས་དེའོ། །འདི་ནི་དམ་པའི་དོན་གྱི་ལྷ། །དངོས་པོ་ཀུན་གྱི་རང་བཞིན་མཆོག །དེ་ལས་མི་སྐྱོད་པ་ཞེས་སོགས། །ཀུན་རྫོབ་རྣམ་ཤེས་ཡུལ་གྱི་ལྷ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དག་པ་ནི། །ཇི་སྲིད་མ་ཤེས་དེ་སྲིད་དུ། །གནས་ཚུལ་དང་ནི་སྣང་ཚུལ་གྱི། །ལྷ་གང་ཡིན་པ་མི་ཤེས་སོ། །ལྷ་ཀུན་སྒྲུབ་གཞི་དེ་བཞིན་ཉིད། །གཅིག་པུར་ངེས་ན་ལྷ་སོ་སོ། །འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། །སྦྱང་གཞི་མང་པོའི་དབང་དུ་བྱས། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་སོ་སོ་ཡི། །ཆོས་ཉིད་ལྷ་རྣམས་སུ་བསྐྱེད་ནས། །བསྒོམ་ཚེ་ཆོས་ཅན་སོ་སོ་ཡི། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་པོ་ཞི་བར་འགྱུར། །འདི་ལ་ལྷ་རྣམས་སོ་སོ་ཡི། །དག་པ་ཞེས་ནི་མངོན་པར་བརྗོད། །དཔེར་ན་ཆགས་སོགས་ཉོན་མོངས་ཀྱི། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་རིག་ཙམ་སྟེ། །ལྷར་བསྐྱེད་པས་ནི་ཉོན་མོངས་ཀུན། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཞི་བར་འགྱུར། །ཀུན་རྫོབ་ངོ་བོ་ལྷར་ཤེས་པས། །གཟུང་འཛིན་གདོད་ནས་མེད་པར་གོ །ཡེ་ཤེས་གདོད་ནས་གྲུབ་པ་ཉིད། །དམ་པའི་དོན་དུ་ཤེས་པར་ནུས། །ཇི་སྲིད་གཟུང་བར་ཞེན་ཡོད་པ། །དེ་སྲིད་ལྷར་ནི་མི་འཆར་ཏེ། །ཇི་སྲིད་ 13-9-8b མིར་ནི་ཞེན་ཡོད་པ། །དེ་སྲིད་མཐོ་ཡོར་དུ་མི་འཆར། །ཇི་སྲིད་གཟུང་བར་སྣང་ཡོད་པ། །དེ་སྲིད་ལྷ་རུ་མི་འཆར་ཏེ། །དཔེར་ན་མཐོ་ཡོར་དུ་སྣང་བ། །དེ་སྲིད་མི་ཡི་སྣང་མི་འཆར། །མ་དག་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ཡང་། །རང་གི་ངོ་བོས་མི་སྟོང་བར། །ཞེན་པ་ཡོད་པ་དེ་སྲིད་དུ། །གཞལ་ཡས་ཁང་དུ་འཆར་མི་སྲིད། །འཆར་ན་འགལ་ལ་མི་འཁྲུལ་འགྱུར། །མདོར་ན་ཆོས་སུ་སྣང་ཙམ་ལས། །མ་གཏོགས་ཆོས་གཞན་མེད་ཤེས་པ། །དེ་ནི་ཀུན་ཏུ་བཏགས་པ་ལ། །གཞན་གྱི་དབང་གིས་རྒྱས་གདབ་ཟེར། །རྣམ་རིག་དེ་ཉིད་གཟུང་འཛིན་གྱི། །དྲི་མས་དབེན་པར་ནམ་གོ་བ། །དེ་ནི་གཞན་གྱི་དབང་ཉིད་ལ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་རྒྱས་གདབ་ཟེར། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཅིག་པུ་ཉིད། །སྦྱང་གཞི་སོ་སོ་དང་འབྲེལ་བ། །དེ་ལ་དངོས་ཀུན་གང་དང་གང་། །རང་གི་ལྷག་པའི་ལྷ་ཞེས་བརྗོད། །དག་པ་དང་པོ་དོན་དམ་སྟེ། །གཉིས་པ་བསྐྱེད་རིམ་རྟོག་པའི་ཡུལ། །དེ་ཡང་དག་པ་གསུམ་པ་ཡིས། །སྦྱངས་པས་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་གྲུབ། །རང་རིག་དག་པ་ཞེས་བྱ་བ། །རྫོགས་རིམ་ཡེ་ཤེས་བདེ་བ་ཆེ། །རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་བདེ་བ་གང་། །ཐབས་ཀྱིས་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཚེ། །མི་འགྱུར་བདེ་བ་ཆེན་པོ་སྟེ། །གནས་ཚུལ་རྫོགས་རིམ་ཡེ་ཤེས་དང་། །སྣང་ཚུལ་རྫོ
【現代漢語翻譯】 要知道。在授予五種智慧灌頂時，五蘊不會被執著，『空性』一詞是其自身的依據。不執著是所取，『空性』一詞表示無能取。從空性的狀態中生起（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）。在阻斷能取和所取二者之後，剩餘的如是性，安住于智慧的自性中。這就是勝義諦的本尊，一切事物最殊勝的自性。從中生起『不動』等等，是世俗名言的識的對境本尊。如是性的清凈，在尚未了解之前，對於狀態和顯現的本尊是什麼，是無法瞭解的。如果確定一切本尊的修持基礎是唯一的如是性，那麼各個本尊產生的理由是什麼呢？這是因為適應了眾多需要凈化的對象。將蘊、界、處各自的法性轉化為本尊，在修習時，各個法性的能取和所取二者會寂滅。因此，對於這些各個本尊，會明顯地說『清凈』。例如，貪慾等煩惱的能取和所取二者是無二的覺知，將其轉化為本尊，所有的煩惱都會自性寂滅。因為將世俗的自性認知為本尊，所以會明白能取和所取從一開始就不存在。勝義諦的智慧從一開始就是成立的。如果一直執著于所取，那麼本尊就不會顯現。如果一直執著於人，那麼就不會顯現為天。如果一直存在所取的顯現，那麼本尊就不會顯現。例如，如果顯現為天，就不會顯現為人的顯現。如果不以自己的自性空掉不凈的器世間，只要存在執著，就不可能顯現為宮殿。如果顯現，就會矛盾而不會不混淆。總之，要知道除了顯現為法之外，沒有其他的法，這被稱為在遍計所執上，以他起性來印證。當何時覺知到唯識遠離能取和所取的垢染，這被稱為在他起性上，以圓成實性來印證。唯一的圓成實性，與各個需要凈化的對象相關聯，對於它，任何事物都可被稱為其特殊的本尊。第一種清凈是勝義諦，第二種是生起次第分別的對境。它也通過第三種清凈，轉化為智慧。所謂的自證清凈，是圓滿次第的大樂智慧。當俱生自性的安樂，通過方便而顯現時，就是不變的大樂，狀態是圓滿次第的智慧，顯現是圓滿次第的 To know. At the time of bestowing the five wisdom empowerments, the five skandhas are not fixated upon, and the word 'emptiness' is its own basis. Non-fixation is the object to be grasped, and the word 'emptiness' indicates the absence of a grasper. From the state of emptiness arises (Tibetan: ཧཱུྃ, Devanagari: हुं, IAST: hūṃ, Literal meaning: Hum). After blocking the two, grasper and grasped, the remaining suchness abides in the nature of wisdom. This is the deity of the ultimate meaning, the most supreme nature of all things. From this arises 'immovable' and so on, which are the deities of the object of consciousness in conventional terms. The purity of suchness, until it is not understood, one cannot know what the deity of the state and appearance is. If it is determined that the basis for the practice of all deities is the single suchness, then what is the reason for the arising of individual deities? This is because it is adapted to the many objects that need to be purified. Transforming the dharmata of each of the skandhas, realms, and sources into deities, when practicing, the grasper and grasped of each dharmata will be pacified. Therefore, for these individual deities, it is explicitly stated as 'purity'. For example, the grasper and grasped of afflictions such as attachment are non-dual awareness, transforming it into a deity, all afflictions will be self-pacified. Because the nature of conventional truth is recognized as a deity, it will be understood that the grasper and grasped do not exist from the beginning. The wisdom of the ultimate truth is established from the beginning. If one continues to cling to the grasped, then the deity will not appear. If one continues to cling to a human, then it will not appear as a god. If there continues to be an appearance of the grasped, then the deity will not appear. For example, if it appears as a god, it will not appear as the appearance of a human. If the impure vessel world is not emptied of its own nature, as long as there is clinging, it is impossible for it to appear as a palace. If it appears, it will be contradictory and will not be unconfused. In short, knowing that there is no other dharma except that which appears as dharma, this is called sealing with other-power on the completely imputed. When one realizes that the mere mind is devoid of the stains of grasper and grasped, this is called sealing with the completely established on other-power. The single completely established, related to each object to be purified, for it, any thing can be called its special deity. The first purity is the ultimate truth, the second is the object of conceptualization in the generation stage. It is also transformed into wisdom through the third purity. What is called self-awareness purity is the great bliss wisdom of the completion stage. When the innate bliss of self-nature is manifested through skillful means, it is the unchanging great bliss, the state is the wisdom of the completion stage, and the appearance is the
【English Translation】 To know. At the time of bestowing the five wisdom empowerments, the five skandhas are not fixated upon, and the word 'emptiness' is its own basis. Non-fixation is the object to be grasped, and the word 'emptiness' indicates the absence of a grasper. From the state of emptiness arises (Tibetan: ཧཱུྃ, Devanagari: हुं, IAST: hūṃ, Literal meaning: Hum). After blocking the two, grasper and grasped, the remaining suchness abides in the nature of wisdom. This is the deity of the ultimate meaning, the most supreme nature of all things. From this arises 'immovable' and so on, which are the deities of the object of consciousness in conventional terms. The purity of suchness, until it is not understood, one cannot know what the deity of the state and appearance is. If it is determined that the basis for the practice of all deities is the single suchness, then what is the reason for the arising of individual deities? This is because it is adapted to the many objects that need to be purified. Transforming the dharmata of each of the skandhas, realms, and sources into deities, when practicing, the grasper and grasped of each dharmata will be pacified. Therefore, for these individual deities, it is explicitly stated as 'purity'. For example, the grasper and grasped of afflictions such as attachment are non-dual awareness, transforming it into a deity, all afflictions will be self-pacified. Because the nature of conventional truth is recognized as a deity, it will be understood that the grasper and grasped do not exist from the beginning. The wisdom of the ultimate truth is established from the beginning. If one continues to cling to the grasped, then the deity will not appear. If one continues to cling to a human, then it will not appear as a god. If there continues to be an appearance of the grasped, then the deity will not appear. For example, if it appears as a god, it will not appear as the appearance of a human. If the impure vessel world is not emptied of its own nature, as long as there is clinging, it is impossible for it to appear as a palace. If it appears, it will be contradictory and will not be unconfused. In short, knowing that there is no other dharma except that which appears as dharma, this is called sealing with other-power on the completely imputed. When one realizes that the mere mind is devoid of the stains of grasper and grasped, this is called sealing with the completely established on other-power. The single completely established, related to each object to be purified, for it, any thing can be called its special deity. The first purity is the ultimate truth, the second is the object of conceptualization in the generation stage. It is also transformed into wisdom through the third purity. What is called self-awareness purity is the great bliss wisdom of the completion stage. When the innate bliss of self-nature is manifested through skillful means, it is the unchanging great bliss, the state is the wisdom of the completion stage, and the appearance is the
གས་རིམ་ལྷ་ཞེས་པ། །གཉིས་ཀའང་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་པར་བཞག །འདི་ཡང་བྱ་སྤྱོད་རྣལ་འབྱོར་དུ། །སྣང་བ་ལྷ་རུ་གསུངས་པ་མེད། །ཅེས་པའི་དོན་གང་བཤད་པ་སྟེ། །གྲུབ་མཐའ་དང་པོ་གསུམ་དང་བསྟུན། །རྣམ་དག་ཅེས་པ་གཟུང་འཛིན་གཉིས། །རྣམ་པར་དག་པའི་དབང་བྱས་པར། །མི་ཤེས་པ་ཡི་གསང་སྔགས་པ། །རྣམས་ཀྱི་དོགས་པ་སེལ་ཕྱིར་དུ། །སེམས་ 13-9-9a དཔའ་བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་གྱི། །ཞལ་ངོར་སྦྱར་བས་དག་པ་དང་། །ཡེ་ཤེས་ཚོགས་སོགས་ལ་མཁས་ཤོག། །།མངྒ་ལཾ།། ༄། །རང་གཞན་རྨོངས་པ་སེལ་དོན་དུ། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལས་བྱུང་བའི། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་བསམ་པར་བྱ། ། ༄། །རྡོ་རྗེ་འཆང་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། །རང་གཞན་རྨོངས་པ་སེལ་དོན་དུ། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལས་བྱུང་བའི། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་བསམ་པར་བྱ། །དབྱེར་མེད་ཅེས་པ་ཟུང་འཇུག་སྟེ། །དེ་ཡང་གཉིས་སུ་མེད་པའི་དོན། །དོན་དེ་གཉིས་སུ་མེད་པ་དང་། །ཅིག་ཡོད་པ་ལ་འཆད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལས། །གཉིས་པ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པར་འབྱུང་། །གཅིག་པུ་དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན། །རང་བཞིན་མྱ་ངན་འདས་པར་བཤད། །དེས་ནི་ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་ཁྱབ། །དེ་ལས་ལོགས་ན་འཁོར་བ་མེད། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་འཁོར་བ་ནི། །ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་བདེན་ཕྱིར་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པ་དུས་ཀུན་ཏུ། །དོན་དམ་བདེན་པར་འཆད་ཕྱིར་རོ། །མྱང་འདས་བདེན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཆོས་ཀུན་ཡོད་མིན་ཕྱིར་ཞེ་ན། །འདི་ལ་འགལ་བ་ཡོད་མིན་ཏེ། །ཆོས་འཁོར་བར་མཐའི་ཁྱད་པར་ལས། །རིགས་པས་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པ་དང་། །སྒོམ་པས་མྱོང་བྱའི་དབང་དུ་བྱས། །མྱ་ངན་འདས་པ་བདེན་པའི་ཕྱིར། །དེར་འཛིན་སྤོང་མི་ནུས་ཤེ་ན། །མྱ་ངན་འདས་པ་ཡོངས་གྲུབ་དང་། །དེར་འཛིན་ཡང་དག་མིན་རྟོག་ཕྱིར། །འཛིན་པ་ཀུན་བཏགས་སྤོང་བ་ཡི། །གཉེན་པོ་ཡོངས་གྲུབ་ཉིད་དུ་འཆད། །ཇི་སྲིད་འཁོར་བར་འཛིན་ཡོད་པ། །དེ་སྲིད་འཁོར་འདས་དབྱེ་བ་ཡོད། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་འཁྲུལ་སྣང་ཀུན། །བདེན་པ་ཉིད་དུ་ཞེན་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་འཁོར་འདས་གཉིས་ཀ་ལ། །མཚན་གཞི་ཅིག་ལས་བཤད་པ་མེད། །ཅིག་པུ་དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན། །བདེ་སྟོང་ཟུང་དུ་འཇུག་པའོ། །ཨེ་ཝཾ་འཁོར་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། །ཨེ་ཝཾ་མྱ་ངན་འདས་པར་བཤད། །དྲི་མར་བཅས་པའི་ཆོས་ཀྱི་ 13-9-9b དབྱིངས། །དོན་དམ་པ་ཡི་སེམས་ཅན་དང་། །བཏགས་པར་ཡོད་པའི་གང་ཟག་ལ། །ཀུན་རྫོབ་སེམས་ཅན་དུ་བཤད་བཞིན། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་སྤྲུལ་པའི། །མ་དག་སྣང་བ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །འཁོར་བར་བཤད་མོད་དེའི་རང་བཞིན། །དོན་དམ་འཁོར་བ་ཉིད་དུ་བཤད། །སྣང་ཚུལ་འཁོར་འདས་དབྱེར་ཡོད་དང་། །གནས་ཚུལ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ལས། །འཆད་པའི་ཚེ་ན་སྣང་ཚུལ་དང་། །ལྟ་བ་རྟོགས་ཚེ་གནས་ཚུལ་སྒོམ། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་འཆ
【現代漢語翻譯】 所謂『次第天』，兩者皆是智慧之故，安立為勝義諦。這在事行瑜伽中，沒有說顯現是天。』所說的意義是什麼呢？與前三宗派相符，所謂『清凈』，是對能取所取二者，完全清凈的施設。爲了消除不瞭解的密咒士們的疑惑，心 由巴索南堅讚的口述整理而成，愿精通智慧聚等。吉祥！ 爲了消除自他的愚昧，應當思維從續部和口訣中產生的，輪迴與涅槃無別。 頂禮金剛持！爲了消除自他的愚昧，應當思維從續部和口訣中產生的，輪迴與涅槃無別。所謂『無別』即是雙運，也就是二無別的意義。這個意義有二無別和一有的解釋方法。第一種出自波羅蜜多，第二種出自金剛乘。唯一的那個又是什麼呢？說是自性涅槃。它遍及一切所知，除了它之外沒有輪迴。為什麼呢？因為輪迴只是世俗諦，而涅槃在任何時候，都說是勝義諦。如果說涅槃不是真諦，因為一切法非有非無，那麼這沒有矛盾，因為法有輪迴邊際的差別，以理智斷除增益，以修習作為體驗的範疇。如果說因為涅槃是真諦，就不能捨棄對它的執著，那麼涅槃是圓成實性，而執著不是正確的分別，因此說斷除一切執著的對治即是圓成實性。只要有對輪迴的執著，就有輪迴與涅槃的分別。為什麼呢？因為一切錯覺都執著為真。總之，輪迴與涅槃二者，沒有從一個體性之外宣說的。唯一的那個又是什麼呢？是樂空雙運。E vam（藏文，梵文天城體 एवम्，梵文羅馬擬音 evam，如此）稱為輪迴，E vam（藏文，梵文天城體 एवम्，梵文羅馬擬音 evam，如此）說是涅槃。如同有垢的法界，勝義諦的眾生，以及假立存在的補特伽羅，說是世俗眾生一樣。由業和煩惱所變的，不清凈的顯現是世俗的輪迴，但它的自性，說是勝義的輪迴。顯現的方式有輪迴與涅槃的分別，存在的狀態是輪迴與涅槃無別，在講解的時候是顯現的方式，在證悟見解的時候是修習存在的狀態。講解輪迴與涅槃無別……
【English Translation】 The so-called 'Successive Deities', both are wisdom, therefore, they are established as the ultimate truth. In Action and Performance Yoga, it is not said that appearances are deities.' What is the meaning of what is said? It is in accordance with the first three schools. The so-called 'purity' is the complete purification of both the apprehended and the apprehender. To dispel the doubts of the ignorant mantra practitioners, the mind was compiled through the oral instructions of Pasönam Gyaltsen, may he be proficient in the wisdom assembly and so on. Mangalam! In order to dispel the ignorance of oneself and others, one should contemplate the inseparability of samsara and nirvana, which arises from the tantras and oral instructions. Homage to Vajradhara! In order to dispel the ignorance of oneself and others, one should contemplate the inseparability of samsara and nirvana, which arises from the tantras and oral instructions. The so-called 'inseparability' is union, which means non-duality. This meaning has two ways of explaining it: non-duality and oneness. The first comes from the Perfection of Wisdom, and the second comes from the Vajrayana. What is that one? It is said to be the nature of nirvana. It pervades all knowable objects, and there is no samsara apart from it. Why? Because samsara is only conventional truth, while nirvana is said to be ultimate truth at all times. If nirvana is not truth, because all dharmas are neither existent nor non-existent, then there is no contradiction, because dharmas have the distinction of the edge of samsara, cutting off superimpositions with reason, and making experience the domain of meditation. If, because nirvana is truth, one cannot abandon attachment to it, then nirvana is the perfectly established nature, and attachment is not correct discrimination, therefore it is said that the antidote to abandoning all attachments is the perfectly established nature itself. As long as there is attachment to samsara, there is a distinction between samsara and nirvana. Why? Because all illusions are clung to as true. In short, there is no explanation of samsara and nirvana apart from one entity. What is that one? It is the union of bliss and emptiness. E vam (Tibetan: ཨེ་ཝཾ།, Sanskrit Devanagari: एवम्, Sanskrit Romanization: evam, meaning: thus) is called samsara, E vam (Tibetan: ཨེ་ཝཾ།, Sanskrit Devanagari: एवम्, Sanskrit Romanization: evam, meaning: thus) is said to be nirvana. Just as the impure realm of phenomena, the sentient beings of ultimate truth, and the persons who exist by imputation are said to be conventional sentient beings. The impure appearances transformed by karma and afflictions are conventional samsara, but its nature is said to be ultimate samsara. The way of appearance has the distinction of samsara and nirvana, and the state of existence is inseparable from samsara and nirvana. When explaining, it is the way of appearance, and when realizing the view, it is meditating on the state of existence. Explaining the inseparability of samsara and nirvana...
ད་པོ་འགའ། །འཁོར་བ་གང་ཡིན་མྱང་འདས་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པའང་འཁོར་བ་སྟེ། །སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ལྷ་ཡིན་ཟེར། །འོ་ན་ལྷ་ཡང་མ་དག་པའི། །སྣང་བར་ཐལ་ཏེ་མྱ་ངན་འདས། །འཁོར་བ་ཉིད་དུ་འཆད་ཕྱིར་རོ། །འཁོར་བ་མྱ་ངན་འདས་ཡིན་ཡང་། །མྱང་འདས་འཁོར་བ་མིན་ཞེ་ན། །འོ་ན་འཁོར་འདས་དབྱེར་ཡོད་དུ། །ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ་གང་གི་ཕྱིར། །གཉིས་པོ་སོ་སོར་ངེས་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་འཁོར་འདས་གཉིས་པོ་ལ། །གཞི་འཐུན་ཁས་བླངས་བཅས་པའི་ཚེ། །ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་མྱ་ངན་འདས། །འཁོར་པ་ཉིད་དུ་ཁས་བླངས་སོ། །ཁྱོད་ལའང་དེ་ལྟར་ཐལ་ཞེ་ན། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལས་མ་གཏོགས་པའི། །འཁོར་བ་མེད་པར་ཁས་ལེན་གྱི། །དྲི་མར་བཅས་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །འཁོར་བ་དངོས་སུ་ཁས་མི་ལེན། །འདོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཚང་བས་ན། །ཨེ་ཝཾ་འཁོར་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལ་བོད་སྐད་དུ། །འདི་ཉིད་འཁོར་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། །འདི་ཉིད་མྱ་ངན་འདས་པ་ཉིད། །ཅེས་བསྒྱུར་སྔ་མ་བཏགས་མིང་དང་། །ཕྱི་མ་དངོས་ཀྱི་མིང་དུ་བཤད། །གནོད་བྱེད་དོན་དམ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །ཁྱད་པར་རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པས། །དབྱེར་མེད་དོན་བཤད་འདིར་གསན་ 13-9-10a བྱ། །གསལ་བ་ཞེས་བྱ་སྣང་གྲགས་ཀུན། །སེམས་ལས་གཞན་ན་མེད་པའོ། །སེམས་ལས་གཞན་ན་དོན་ཡོད་པར། །ཞེན་ན་གསལ་བ་དེ་ལས་གོལ། །སྟོང་པ་ཞེས་པ་གསལ་ཙམ་དེ། །འཁོར་བའི་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་པར་བཞེད། །འཁྲུལ་སྣང་ལས་སྣང་སེམས་ཉིད་དུ། །ཞེན་ན་སྟོང་པ་དེ་ལས་གོལ། །ཟུང་འཇུག་ཅེས་པ་བློ་བུར་གྱི། །དྲི་མས་སྟོང་པའི་གསལ་ཙམ་སྟེ། །གསལ་སྟོང་གཉིས་པོ་ཕན་ཚུན་དུ། །ཡ་བྲལ་གྱུར་ན་དེ་ལས་གོལ། །གོལ་བར་གྱུར་ལས་འཁོར་བ་དང་། །མ་གོལ་མྱང་འདས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །སྣང་བ་སེམས་ལས་གཞན་མེད་ན། །གསལ་བ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ཤེས། །སེམས་སྣང་སྒྱུ་མར་ཤེས་གྱུར་ན། །སྟོང་པ་ཉམས་སུ་ལོངས་པར་འགྱུར། །གསལ་སྟོང་བརྗོད་བྲལ་དུ་གོམས་པ། །ཟུང་འཇུག་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་ཐབས། །གསལ་བ་འདི་ལ་གསུམ་འབྱེད་མོད། །གཙོ་ཆེར་འཁོར་བའི་ཆོས་ངོས་འཛིན། །སྟོང་ལ་རང་བཞིན་བློ་བུར་དང་། །རང་སྟོང་གཞན་སྟོང་མེད་མོད་ཀྱང་། །འཁོར་བའི་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་པ་སྟེ། །མྱ་ངན་འདས་པས་སྟོང་མི་བཞེད། །ཟུང་འཇུག་ཅེས་པ་ཟུང་འབྲེལ་ལ། །བཤད་ན་ཤིན་ཏུ་འཁྲུལ་འགྱུར་བས། །སྟོང་པའི་ངོས་འཛིན་གསལ་བ་ལ། །བཤད་པས་ཟུང་འཇུག་དགོངས་པ་འགྲུབ། །གསལ་བ་ཞེས་པ་རང་སེམས་དང་། །སྟོང་པ་ཞེས་པ་བདེན་སྟོང་དང་། །ཟུང་འཇུག་ཅེས་པ་བདེན་པ་གཉིས། །ཟུང་དུ་འབྲེལ་ལ་བཤད་པས་ནོངས། །འཁྲུལ་སྣང་སེམས་ལས་གཞན་མེད་པར། །གོམས་པས་ཉམས་ཀྱི་སྣང་བ་འཆར། །ཉམས་སྣང་སྒྱུ་མར་གོམས་པ་ལས། །དག་པའི་སྣང་བ་འཆར་བར་འགྱུར། །དག་པའི་སྣང་བ་གང་ཤར་བ། །ཟུང་འཇུག་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཡིན་ཕྱིར། །བ
【現代漢語翻譯】 現在，如果有人說：『輪迴就是涅槃，涅槃也是輪迴，一切顯現皆是天神。』那麼，天神也成了不清凈的顯現，最終歸於涅槃，這豈不是在說輪迴本身嗎？』如果有人問：『輪迴是涅槃，但涅槃不是輪迴，這又如何解釋呢？』那麼，輪迴和涅槃豈不是成了可以區分的兩個東西？因為這兩者被認為是各自獨立的。總之，如果承認輪迴和涅槃在本質上是相同的，那麼三乘的涅槃實際上就被認為是輪迴本身了。如果有人問：『你也是這樣認為嗎？』我的回答是：『我承認除了法界之外沒有輪迴，但我並不認為帶有染污的法界就是真正的輪迴。』因為有安立的理由，所以才說『誒旺（藏文：ཨེ་ཝཾ，梵文天城體：एवं，梵文羅馬擬音：evam，漢語字面意思：如是）即是輪迴』。正如經文所說，翻譯成藏語就是：『此即是輪迴，此即是涅槃。』前者是假名安立，後者是實義之名，因為這是破除煩惱的勝義諦。特別地，請聽薩迦派尊者關於無二之義的解釋：所謂『光明』，指的是一切顯現和聲音，它們都不離於心。如果認為心外還有實有的事物，那就是偏離了光明。所謂『空性』，指的是僅僅是光明，它遠離了輪迴的諸法。如果執著于從錯覺顯現出的心性本身，那就是偏離了空性。所謂『雙運』，指的是遠離了所有暫時性的染污的光明。如果光明和空性二者相互分離，那就是偏離了雙運。偏離了這些，就會陷入輪迴；不偏離，就能自然成就涅槃。如果一切顯現都不離於心，那麼就應該了知如何修持光明。如果了知心和顯現都是如幻的，那麼就能證悟空性。如果能習慣於光明和空性不可言說，那就是修持雙運的方法。雖然對光明有三種區分，但主要是認識輪迴的諸法。對於空性，雖然沒有自性空、客性空、自空和他空的區別，但這裡指的是遠離輪迴諸法的空性，而不是遠離涅槃的空性。所謂『雙運』，如果解釋為二者的結合，那就很容易產生誤解。因此，通過對空性的認識來解釋光明，就能領會雙運的含義。所謂『光明』，指的是自心；所謂『空性』，指的是勝義諦空性；所謂『雙運』，如果解釋為二諦的結合，那就是錯誤的。如果習慣於錯覺的顯現不離於心，就能生起修行的覺受。如果習慣於覺受的顯現是如幻的，就能生起清凈的顯現。無論生起何種清凈的顯現，那都是雙運的智慧。
【English Translation】 Now, if someone says, 'Samsara is Nirvana, and Nirvana is also Samsara; all appearances are deities.' Then, wouldn't deities also become impure appearances, ultimately returning to Nirvana, which would mean it's Samsara itself?' If someone asks, 'Samsara is Nirvana, but Nirvana is not Samsara, how is this explained?' Then, wouldn't Samsara and Nirvana become two distinguishable things? Because these two are considered independent of each other. In short, if it is acknowledged that Samsara and Nirvana are the same in essence, then the Nirvana of the Three Vehicles is actually considered Samsara itself. If someone asks, 'Do you also think so?' My answer is, 'I acknowledge that there is no Samsara apart from Dharmadhatu, but I do not consider the Dharmadhatu with defilements to be true Samsara.' Because there is a reason for establishment, it is said that 'E-vam (藏文：ཨེ་ཝཾ，梵文天城體：एवं，梵文羅馬擬音：evam，漢語字面意思：Thus) is Samsara.' As the scripture says, translated into Tibetan, it is: 'This is Samsara, this is Nirvana.' The former is a nominal establishment, and the latter is a name of true meaning, because it is the ultimate truth that dispels afflictions. In particular, please listen to the explanation of the Venerable Sakya about the meaning of non-duality: The so-called 'luminosity' refers to all appearances and sounds, which are inseparable from the mind. If it is thought that there are real things outside the mind, then it deviates from luminosity. The so-called 'emptiness' refers to merely luminosity, which is devoid of the dharmas of Samsara. If one clings to the nature of mind that appears from illusion, then one deviates from emptiness. The so-called 'union' refers to the luminosity that is free from all temporary defilements. If luminosity and emptiness are separated from each other, then one deviates from union. Deviating from these leads to Samsara; not deviating, Nirvana is naturally accomplished. If all appearances are inseparable from the mind, then one should know how to practice luminosity. If one knows that the mind and appearances are illusory, then one can realize emptiness. If one can become accustomed to the inexpressibility of luminosity and emptiness, that is the method of practicing union. Although there are three distinctions for luminosity, the main thing is to recognize the dharmas of Samsara. For emptiness, although there is no distinction between self-emptiness, other-emptiness, self-emptiness, and other-emptiness, it refers to the emptiness that is free from the dharmas of Samsara, not the emptiness that is free from Nirvana. The so-called 'union,' if explained as the combination of the two, it is easy to cause misunderstanding. Therefore, by explaining luminosity through the understanding of emptiness, the meaning of union can be understood. The so-called 'luminosity' refers to one's own mind; the so-called 'emptiness' refers to ultimate emptiness; the so-called 'union,' it is wrong to explain it as the combination of the two truths. If one is accustomed to the illusionary appearances being inseparable from the mind, then the experience of practice will arise. If one is accustomed to the appearances of experience being illusory, then pure appearances will arise. Whatever pure appearances arise, that is the wisdom of union.
རྗོད་བྲལ་དོན་དམ་ 13-9-10b བདེན་པའོ། །མདོར་ན་སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་དང་འཁོར་བ་སོགས། །གཟུགས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་བར་གྱི་ཆོས། །ཀུན་ལ་བདེན་པ་གཉིས་སུ་ཕྱེ། །དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ཡུལ་གྱི་ཆོས། །ཐམས་ཅད་དབྱེར་མེད་ཉིད་དུ་འཆད། །ཀུན་རྫོབ་རྣམ་ཤེས་ཡུལ་གྱི་ཆོས། །ཕལ་ཆེར་འཁྲུལ་ངོར་དབྱེ་བ་ཡོད། །དེ་ལྟར་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་འདི། །རྟོགས་བྱེད་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །གསང་སྔགས་ལམ་གྱི་ཁྱད་པར་ལས། །རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ་སོར་སྐྱེ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ཐོས་བསམ་གྱིས། །རྟོགས་པ་རྗེས་དཔག་ཉིད་དུ་སྐྱེ། །དེ་གོམས་པ་ལ་མངོན་སུམ་ཡང་། །སྣང་སྟོང་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའམ། །གསལ་སྟོང་རིག་པ་ཉིད་དུ་འཆར། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཐབས་མཁས་ཀྱིས། །ཐོག་མར་མངོན་སུམ་ཉིད་དུ་སྐྱེ། །དེ་ལའང་དཔེ་དང་དོན་གྱི་ནི། །དབྱེ་བས་ཡེ་ཤེས་གཉིས་སུ་བཤད། །རྟོགས་པ་བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་སྟེ། །སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་སྡོམ་པར་བཤད། །རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཅིག་ཉིད་ཀྱང་། །རྟོགས་བྱེད་ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་གྱིས། །རྣམ་གྲངས་རྣམ་གྲངས་མིན་པ་ཡི། །དོན་དམ་གཉིས་སུ་འབྱེད་པའང་བཤད། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པར་ཉམས་མྱོང་གི །ངེས་དོན་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་ཡི། །ཆོས་སྐད་ཇི་བཞིན་མ་ནོར་བར། །འཆད་མཁས་རྗེ་བཙུན་གྲགས་པའི་གཞུང་། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཚུལ་གཉིས་པོར། །རིགས་པས་སྒྲོ་འདོགས་ཆོད་པའི་ཚུལ། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་བའི་གཞུང་། །ཇི་བཞིན་འཆད་མཁས་གྲགས་པའི་མཚན། །དབུ་མའི་རིག་པ་རང་རང་བློས། །གཞན་དུ་དྲངས་ནས་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ངེས་དོན་དེ་ལྟའི་ལམ་ནས་ནི། །འཆད་མཛད་གཞན་དང་མ་བསྲེ་ཤིག །འདི་ནི་ཕྱི་རབས་གསང་སྔགས་འཛིན། །རྒྱུད་གསུམ་མན་ངག་དང་ 13-9-11a བཅས་པ། །འཆད་ཅེས་ཟེར་བའི་སོམ་ཉི་ཅན། །རྣམས་ཀྱི་ཚོད་དཔགས་སེལ་ཕྱིར་དུ། །རྒྱུད་འགྲེལ་མན་ངག་ལ་བལྟས་ནས། །ལེགས་པའི་བློ་ཡིས་རིགས་པར་སྦྱར། །ལུང་སྦྱོར་གཞུང་བཞིན་བཀླགས་པས་འགྲུབ། །དགེ་བས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་ཐོབ་ཤོག། །།མངྒ་ལམྦྷ་ཝནྟུ།། ༄། །རྗེ་བཙུན་ཕྱི་མའི་གཞུང་འཛུགས་པར། །ཁས་ལེན་བྱེད་པོའི་མཁས་པ་འགའ། ། ༄། །ན་མཿགུ་རཱ་ཝེ། རྗེ་བཙུན་ཕྱི་མའི་གཞུང་འཛུགས་པར། །ཁས་ལེན་བྱེད་པོའི་མཁས་པ་འགའ། །ཁོ་བོ་ཅག་གི་རྗེ་བླ་མས། །ལམ་འབྲས་དབུ་ཞབས་དཀྲུགས་ཤེས་ཟེར། །སྣང་གསུམ་ཐོག་མར་རྒྱུ་དུས་ཀྱི། །དབང་སྐུར་མི་མཛད་པས་དཀྲུགས་ན། །རྗེ་བཙུན་ཆེན་པོའི་གཞུང་ཇི་ལྟའི། །ཁྲིད་ཡིག་མཛད་པའང་དེར་ཐལ་ལོ། །སྐབས་དེར་དངོས་སུ་མ་བཤད་ཀྱང་། །དོན་གྱིས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཞེ་ན། །ཐོག་མར་བློ་ཆོས་སུ་འགྲོ་བའི། །གདམས་ངག་འཆད་ལ་དབང་མི་དགོས། །བླ་མའི་རྣམ་གཞག་བཤད་ཙམ་གྱིས། །དབང་བསྐུར་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་ན། །བླ་མར་མཆོད་བརྗོད་བྱས་པ་ཡི། །གཞུ
【現代漢語翻譯】 不可言說的勝義諦 真諦啊！總而言之，佛、有情（眾生），涅槃和輪迴等等，從色蘊到一切種智之間的法，都可以分為二諦。勝義諦是智慧境界的法，闡述一切無差別之性。世俗諦是意識境界的法，大多數在錯覺顯現中存在差別。如此輪迴與涅槃無別，證悟它的憑藉是般若波羅蜜多和密咒道的差別，由此產生各自不同的證悟智慧。通過般若波羅蜜多的聞思，產生的證悟是隨念推測。如果對此串習，也會顯現現量，如同顯現空性的虛空，或者顯現明空覺性。金剛乘以方便善巧，最初就產生現量。其中也有譬喻和意義的差別，因此分為兩種智慧來解說。證悟是樂空雙運，被說是諸佛的總結。自性本具的俱生智，也因證悟方法的差別，分為名稱相同和名稱不同的兩種勝義諦來解說。在金剛乘中，對於經驗的真實意義，第三法輪的法義，如實無誤地，善於解說的尊者名稱的論著，對於大小乘兩種宗義，以理智斷除增益的方式，闡述自性無有宗的論著，如實善於解說的名稱，以各自的智慧將中觀的理智，引向其他地方，從那樣的密咒的真實意義的道上，進行解說，不要與其他混淆。這對於後世修持密咒，具備三續部口訣和，說是解說者的疑惑者們，爲了消除他們的臆測，參考續部註釋口訣，以良好的智慧結合理智，通過結合經文，如經文一樣閱讀就能成就。愿以此善根獲得金剛持果位！吉祥圓滿！ 頂禮上師！對於尊者後世的論著進行建立，有些自詡為智者的人， 頂禮上師！對於尊者後世的論著進行建立，有些自詡為智者的人，說我們上師將道果的首尾顛倒了。如果說三現分最初在因位時，沒有做灌頂所以是顛倒，那麼尊者大士的論著又該如何解釋呢？如果說當時沒有實際宣說，但實際上已經獲得了，那麼最初將心轉為佛法的訣竅，在講解時就不需要灌頂了。僅僅是講解上師的傳記，就需要灌頂在前，那麼對上師進行祈禱讚頌的論著
【English Translation】 Ineffable Ultimate Truth It's the truth! In short, Buddhas, sentient beings, Nirvana, and Samsara, etc., all dharmas from form to omniscience, can be divided into two truths. The ultimate truth is the dharma of the wisdom realm, explaining all non-duality. The conventional truth is the dharma of the consciousness realm, mostly with distinctions in illusory appearances. Thus, the inseparability of Samsara and Nirvana, the means to realize it are the difference between Prajnaparamita and the secret mantra path, from which arise different wisdoms of realization. Through the hearing and thinking of Prajnaparamita, the realization that arises is inference. If one becomes accustomed to this, direct perception will also arise, like the appearance of emptiness in the sky, or the appearance of clear emptiness awareness. Vajrayana, with its skillful means, initially gives rise to direct perception. Therein, there are also differences between examples and meanings, therefore it is explained as two wisdoms. Realization is the union of bliss and emptiness, said to be the summary of all Buddhas. The naturally inherent co-emergent wisdom, also due to the difference in the means of realization, is explained as two ultimate truths with the same name and different names. In Vajrayana, regarding the true meaning of experience, the Dharma of the Third Turning of the Wheel, accurately and without error, the treatises of Jetsun Drakpa, who is skilled in explaining, regarding the two tenets of Mahayana, in the manner of cutting off superimpositions with reason, the treatises that explain the nature of no-self, the name of Drakpa who is skilled in explaining as it is, using their own intelligence to lead the wisdom of Madhyamaka elsewhere, from the path of such true meaning of secret mantra, explaining without mixing with others. This is for future generations who uphold secret mantras, possessing the three tantras of oral instructions and, those who are skeptical of being called explainers, in order to eliminate their speculations, referring to the commentaries on the tantras and oral instructions, combining with reason with good intelligence, it will be accomplished by reciting the scriptures as they are. May virtue attain the Vajradhara state! May there be auspiciousness! Homage to the Guru! For establishing the treatises of the later Jetsun, some scholars who claim to be, Homage to the Guru! For establishing the treatises of the later Jetsun, some scholars who claim to be, say that our Guru has reversed the beginning and end of the Lamdre (Path and Result). If it is said that the three appearances were not initially empowered in the causal stage, then it is reversed, then how should the treatises of the great Jetsun be explained? If it is said that it was not actually explained at that time, but it was actually obtained, then there is no need for empowerment when explaining the key to initially turning the mind to Dharma. Merely explaining the biography of the Guru requires empowerment beforehand, then the treatises that praise and pray to the Guru
ང་ལུགས་ཀུན་ལ་དེར་ཐལ་ལོ། །དེ་ལྟར་གཞུང་གི་གོ་རིམ་བཞིན། །གང་ཟག་ཅིག་ཉིད་དཀྲི་བ་ཡི། །ཁྲིད་འཆད་ཚེ་ན་རྒྱུ་དུས་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་གང་དུ་བཤད་ས་དེར། །མཛད་པས་གོ་རིམ་འཁྲུགས་འགྱུར་ན། །འོག་ཏུ་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །གོང་དུ་བཤད་པས་སྨོས་ཅི་དགོས། །ཉམས་སྣང་རྒྱས་པར་བཤད་ཟིན་པའི། །འོག་ཏུ་བཤད་པས་འཁྲུག་འགྱུར་ན། །རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་དེ་ཉིད་ཀྱིས། །ཤེས་བྱེད་དེ་ཕྱིར་དེར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་གཞུང་ཚོགས་ཇི་སྙེད་ཀྱིས། །ལས་དང་པོ་ཞིག་དཀྲི་བའི་ཚེ། །ཉམས་ལ་སྤྲོ་བ་སྐྱེད་མཛད་ཀྱི། །ཁྲིད་ཀྱི་ཚུལ་དུ་དེར་མི་འཆད། །འོན་ཀྱང་སྣང་གསུམ་གཞུང་ཙམ་གྱིས། །ལམ་འབྲས་རྫོགས་པར་འཁྲིད་ནུས་པའི། །གང་ཟག་འགའ་ལ་སྣང་གསུམ་ 13-9-11b གྱི། །སྐབས་སུ་དབང་སྐུར་དོན་གྱིས་ཐོབ། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་ཉམས་བཅོ་ལྔ། །ཁྲིད་ཀྱི་ཚུལ་དུ་འཆད་དགོས་ཤིང་། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བཤད་པ་ཡང་། །རང་བྱིན་བརླབས་པར་འཆད་ཕྱིར་རོ། །འདི་ཡང་བཤད་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། །ལག་ལེན་ཁྲིད་ཀྱི་ཚུལ་དུ་ནི། །སུས་ཀྱང་བཤད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །དཔེར་ན་སྣང་གསུམ་ཁྲིད་བོར་ནས། །རྒྱུད་གསུམ་ཉིད་ནས་བསྟན་ཆོག་པའི། །རིགས་ཤིག་བཤད་ཀྱང་ལག་ལེན་དུ། །བྱས་ན་རང་བཟོར་འགྱུར་བ་བཞིན། །སེམས་སྐྱེད་ཁྲིད་རྣམས་རྫོགས་པའི་འོག །སྨོན་འཇུག་བླངས་པས་དཀྲུགས་འགྱུར་ན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ། །འཇུག་པའི་གཞུང་གིས་ཀྱང་དེར་འགྱུར། །དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་སེམས་སྒོམ་པ། །སྔགས་ལུགས་ཡིན་ཕྱིར་དབང་དགོས་ན། །སྔགས་ལས་བཤད་པའི་དོན་དམ་སེམས། །མདོ་སྡེའི་རྒྱན་སོགས་ལས་ཀྱང་འབྱུང་། །ལ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲའི། །དོན་དམ་བྱང་སེམས་འདིར་སྒོམ་ཟེར། །ལུགས་འདིའི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ནི། །དོན་དམ་བྱང་སེམས་སུ་མི་འཆད། །གཞུང་དུ་རྒྱུ་དུས་དབང་སྐུར་གྱི། །ཐོག་མར་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་བཤད། །རྗེས་སུ་བཤད་པས་དཀྲུགས་འགྱུར་ན། །རྒྱུད་ལས་ཀྱང་ནི་དེར་ཐལ་ཏེ། །དབང་བསྐུར་ནས་ནི་དེ་ཉིད་བཤད། །ཅེས་དང་ཕྱི་ནས་བཤད་པར་བྱ། །ཞེས་དང་རྗེ་བཙུན་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་། །དེ་ལྟར་བཤད་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་རྗེ་བླ་མས་ལམ་དུས་ཀྱི། །རྗེས་ལ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་བཤད། །རྒྱུ་ལམ་གཉིས་ཀྱི་བར་མཚམས་སུ། །ཁྱེད་ཀྱིས་འཆད་པས་དཀྲུགས་ཤེ་ན། །དབང་བཞི་པོ་དང་རིམ་གཉིས་དང་། །རྒྱུ་ལམ་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་ལ། །དབྱེར་མེད་ལྟ་བས་རྒྱས་འདེབས་ཕྱིར། །འཆད་ཚུལ་ཀུན་ཀྱང་འཁྲུགས་པ་མེད། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་བ་ཡི། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་འདིར་མི་མཁོ། །ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་མེད་དགག་ཏུ། །རོ་གཅིག་པ་ཉིད་དེར་བཤད་ཕྱིར། །མེད་མི་རུང་བ་མ་ 13-9-12a ཡིན་པའི། །སེམས་སྐྱེད་སྡོམ་པ་སོགས་འཆད་པས། །དཀྲུགས་ན་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པའི་རྟེན། །སེམས་སྐྱེད
【現代漢語翻譯】 就我而言，一切都包含在其中。如果按照經典的順序，在講授引導時，當一個人被賦予灌頂時，如果這樣做會擾亂順序，那麼所有在後面解釋的內容，又何必提及之前解釋的內容呢？如果在已經詳細解釋了經驗顯現之後，後面的解釋會造成混亂，那麼金剛句本身就足以說明這一點。因此，當許多經典聚集在一起，開始一項工作時，它們會激發經驗的喜悅，但不會以引導的方式來解釋。然而，對於那些僅憑顯現三身（Nangsum）的經典就能完整引導道果（Lamdre）的人來說，在顯現三身（Nangsum）的情況下，實際上已經獲得了灌頂。為什麼呢？因為必須以引導的方式解釋十五種經驗，並且佛陀的教導也解釋為自我加持。這只是一種解釋，但實際上，沒有人以引導的方式來實踐它。例如，如果放棄顯現三身（Nangsum）的引導，而只解釋三續（Gyutsum），那麼如果付諸實踐，就會變成自創。如果在圓滿的菩提心引導之後，接受愿菩提心和行菩提心會造成混亂，那麼進入菩薩行論（Bodhisattvacaryāvatāra）也會造成同樣的混亂。如果修習勝義菩提心是密宗的傳統，因此需要灌頂，那麼在密宗中解釋的勝義菩提心，也出現在《經莊嚴論》（Mahāyānasūtrālaṃkāra）等經典中。有些人說自性本空，並在這裡修習勝義菩提心。在這個傳統中，空性不會被解釋為勝義菩提心。在經典中，在因時灌頂的開始，會解釋輪迴與涅槃無別。如果在之後解釋會造成混亂，那麼經典中也會出現這種情況，因為在灌頂之後會解釋這一點。正如『灌頂之後會解釋』，以及『之後會解釋』，尊者（Jetsun）自己也這樣解釋過。法主上師（Chöjé Lama）在道時之後解釋輪迴與涅槃無別。如果在因時和道時之間的間隔中，你解釋說會造成混亂，那麼爲了用無別的觀點來擴充套件四個灌頂、二次第以及因、道、果，所有的解釋方式都不會有混亂。在這裡不需要說自性本空的輪迴與涅槃無別，因為在那裡解釋說，就像虛空一樣，在否定中是同一味道。如果解釋不可或缺的菩提心戒等會造成混亂，那麼密宗戒的所依就是菩提心。
【English Translation】 As far as I'm concerned, everything is included there. If, according to the order of the scriptures, when a person is given empowerment while teaching the instructions, if doing so disrupts the order, then why mention what was explained earlier when all that is explained later? If the later explanation disrupts after the experiential appearances have been explained in detail, then that very Vajra verse is sufficient to indicate that. Therefore, when many scriptures gather together and begin a work, they generate joy in experience, but do not explain it as a form of guidance. However, for those who can completely guide the Path and Fruit (Lamdre) with just the scriptures of the Three Appearances (Nangsum), in the case of the Three Appearances (Nangsum), the empowerment is actually obtained. Why? Because the fifteen experiences must be explained as a form of guidance, and the Buddha's teachings are also explained as self-blessings. This is just an explanation, but in reality, no one practices it as a form of guidance. For example, if you abandon the guidance of the Three Appearances (Nangsum) and only teach the Three Tantras (Gyutsum), if you put it into practice, it will become self-created. If taking the aspiration and engagement Bodhicitta after the complete Bodhicitta instructions causes confusion, then the Engaging in the Bodhisattva Deeds (Bodhisattvacaryāvatāra) will also cause the same confusion. If meditating on the ultimate Bodhicitta is a Tantric tradition, and therefore requires empowerment, then the ultimate Bodhicitta explained in Tantra also appears in scriptures such as the Ornament of the Sutras (Mahāyānasūtrālaṃkāra). Some say that things are empty of inherent existence, and here they meditate on the ultimate Bodhicitta. In this tradition, emptiness is not explained as the ultimate Bodhicitta. In the scriptures, at the beginning of the causal empowerment, it is explained that samsara and nirvana are inseparable. If explaining it later causes confusion, then that also applies to the tantras, because it is explained after the empowerment. As it says, 'It will be explained after the empowerment,' and 'It will be explained later,' the Venerable One (Jetsun) himself also explained it that way. The Dharma Lord Lama (Chöjé Lama) explained the inseparability of samsara and nirvana after the path time. If you explain that it causes confusion in the interval between the cause time and the path time, then in order to expand with the view of inseparability on all four empowerments, the two stages, and the cause, path, and result, all the ways of explaining are not confused. Here, it is not necessary to say that samsara and nirvana are inseparable, which speaks of emptiness of inherent existence, because there it is explained that, like space, it is of one taste in negation. If explaining the indispensable Bodhicitta vows, etc., causes confusion, then the basis of the Tantric vows is Bodhicitta.
་སྡོམ་པ་དགོས་མིན་ནམ། །ས་པཎ་གྱིས་མཛད་དེ་མི་དགོས། །ཤེ་ན་དབང་གི་ཆུ་བོ་ཡང་། །རྗེ་བཙུན་རྩེ་མོ་མན་ཆད་ཀྱིས། །མཛད་པ་དགོས་དེ་ཅི་ཡི་ཕྱིར། །ཕྱི་ཡི་བསྐྱེད་རིམ་གོམས་རྗེས་སུ། །ནང་གི་བསྐྱེད་རིམ་འཆད་པ་ཡི། །ཐོག་མར་ལམ་དུས་དབང་སྐུར་བ། །འདི་ཡང་དཀྲུགས་པ་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །རྗེ་བཙུན་ཆེན་པོའི་གསུང་ལས་ནི། །འབྲས་བུ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཡི། །ལུས་ལ་ཡེ་ཤེས་པ་བཅུག་ནས། །ལུས་དཀྱིལ་སྒོམ་པ་མན་ངག་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་སོགས་ཤེས་བྱོས་ལ། །གསུང་ངག་རིན་ཆེན་འཆད་པ་དང་། །ཉན་དང་གོམས་པ་ཡོད་ཙམ་མཆོག །ཡིན་ཕྱིར་ཕྱོགས་སུ་ལྟུང་མི་འཚལ། །ཅེས་པ་འདི་ཡང་བྲག་དཀར་བ། །སེམས་དཔའ་ཆེན་པོའི་ཞལ་གྱི་ངོར། །སྦྱར་བས་ཕྱོགས་འཛིན་ཞི་གྱུར་ཅིག །ཅེས་འདིའང་འདྲི་པོ་ཆོས་རྒྱལ་ལོ།། །།མངྒ་ལཾ།། ༄། །ལམ་འབྲས་པ་ཕྱི་མ་རྣམས་ཀྱི་ལྟ་བ་བརྟགས་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ། ༄། །ན་མཿགུ་རཱ་ཝེ། ལམ་འབྲས་པ་ཕྱི་མ་རྣམས་ཀྱི་ལྟ་བ་བརྟགས་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ། ཀྱེ་ཧོ། མ་དག་སྣང་བ་འཁྲུལ་ངོའི་ཆོས་སུ་བཤད། །འཁྲུལ་ངོ་ཞེས་པ་མེད་བཞིན་སྣང་བའི་གསུང་། །ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཡོད་སྨྲའི་ལམ་འབྲས་པས། །ཕྱིས་བྱུང་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་དང་མ་བསྲེས་སམ། །གང་སྣང་སེམས་སུ་སྨྲ་བའི་སྒོམ་ཆེན་པ། །སྔོན་བྱོན་རྣམས་ནི་དོན་སྣང་རྫུན་པར་སྨྲ། །ཕྱི་དོན་ཡོད་སྨྲའི་ཕྱིས་བྱུང་ལམ་འབྲས་པས། །སྣང་ཚད་སེམས་ཤེས་བྲག་ཆར་སྨྲ་བྱེད་དམ། །ཕྱི་རོལ་དོན་ཡོད་ཅེས་པ་ཐེག་ཆེན་པ། །རང་གི་ལུགས་སུ་འཆད་པ་སུ་ཡང་མེད། །ཕྱི་དོན་ཁས་ལེན་བྱེད་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །གཟུང་འཛིན་རྫས་གཞན་ཁས་ལེན་བྱེད་མིན་ནམ། །ལམ་འབྲས་ལྟ་བ་ཐལ་རང་དབུ་མའི་ལུགས། །འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་སེམས་ཙམ་ལུགས་སོ་ཞེས། །ཐག་ཆོད་ 13-9-12b མགྱོགས་པར་བྱེད་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །ཟུང་འཇུག་ལྟ་བ་གང་ནས་ཇི་ལྟར་བཙལ། །ཟུང་འཇུག་ཅེས་བྱ་བདེན་གཉིས་ཟུང་འབྲེལ་ལ། །འཆད་ཅེས་ཟེར་བའི་བྱིས་རྣམས་མགུ་བྱེད་ཀྱི། །བསྡུས་སྐད་ངོ་སོར་བྱེད་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །གོང་མའི་གཞུང་ལུགས་མཐའ་དག་ཆུད་གསོན་ཏམ། །ཟུང་འཇུག་ཅེས་པ་མཉམ་བཞག་ལྟ་བའི་ཡུལ། །མཐར་ཐུག་ཉིད་དུ་རྗེ་བཙུན་སྔ་མས་བཞེད། །ཟུང་འབྲེལ་ལྟ་བར་འཆད་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །མཉམ་རྗེས་ཡུལ་གྱི་ངོས་འཛིན་མ་ནོར་རམ། །སྣང་བཞིན་བདེན་པས་སྟོང་པའི་མེད་དགག་ཆ། །དུག་ཅན་ལྟ་བའི་ཡུལ་དུ་གོང་མས་བཤད། །ཐལ་རང་ལྟ་བ་སྨྲ་བའི་ལམ་འབྲས་པས། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྟོང་ཉིད་འཆད་ནུས་སམ། །ཐལ་རང་གཞུང་ན་ཐོས་བསམ་མ་གཏོགས་པ། །ལྟ་བ་རྟོགས་པའི་ཐབས་གཞན་བཤད་པ་མེད། །ཐལ་རང་ལྟ་བ་སྨྲ་བའི་ལམ་འབྲས་པས། །དུག་ཅན་ལྟ་བ་ངོས་འཛིན་བྱེད་ནུས་སམ། །བཙལ་བས་མ་རྙེད་ཅི་ཡང་མ་མཐོང་ལ། །དེ་ཉིད་མཐོང་ཞེས་ཐལ་རང་གཞུང་དུ་བཤད། །གཞུང
【現代漢語翻譯】 是否需要戒律？薩迦班智達（Sa-skya Paṇḍita，薩迦派著名學者）已經撰寫了，所以不需要。如果這樣說，那麼為什麼杰尊策莫（rJe-btsun rtse-mo，薩迦派早期祖師）以下的人還需要撰寫灌頂之流呢？因為在外生起次第之後，要講解內生起次第，首先需要道路時期的灌頂。如果說這也是擾亂，那麼杰尊欽波（rJe-btsun chen-po，大尊者，指薩迦派祖師）的教言中說：『將智慧者放入持有金剛者（Vajradhara，རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་，dorje dzinpa，金剛持）之身的竅訣，就是觀修身壇城。』等等，要了解。講解珍貴的口耳傳承，聽聞和修習就足夠了。因此，不要偏頗。』這段話也是應扎嘎瓦（brag dkar ba）大菩薩的要求而寫，愿平息偏見！這也是詢問者法王所問。 吉祥！ 這是對後世道果修行者觀點的辨析。 頂禮上師！這是對後世道果修行者觀點的辨析。唉！將不清凈顯現說成是錯覺的法，說『錯覺』是指無而顯現的教言。認為勝義和世俗都存在的道果修行者，是否與後來的法義混淆了？ 那些說一切顯現皆是心的禪修者，認為先前的顯現是虛假的。認為外境存在的後世道果修行者，難道要像石頭下雨一樣說一切顯現都是心識嗎？ 認為外境存在，在其他大乘宗義中，沒有人這樣解釋。承認外境存在的道果修行者，是否也承認能取和所取是不同的實體？ 迅速斷定道果的觀點是應成派、自續派和中觀派的觀點，是第三法輪唯識宗的觀點，這樣的道果修行者，從何處、如何尋找雙運的觀點？ 那些說『雙運』是指真諦和俗諦結合的，只是爲了取悅孩子們。那些簡化術語的道果修行者，是否毀壞了前輩的全部論典？ 尊者前輩認為，雙運是指等持狀態的見解之境，是最終的境界。那些將雙運解釋為結合的道果修行者，是否混淆了等持和后得的對境？ 尊者前輩說，顯現如幻，以空性來遮破有，是毒見之境。那些談論應成派和自續派觀點的道果修行者，能否講解具足一切殊勝相的空性？ 應成派和自續派的論典中，除了聽聞和思維之外，沒有其他證悟見解的方法。那些談論應成派和自續派觀點的道果修行者，能否識別毒見？ 應成派和自續派的論典中說，尋找卻找不到，什麼也看不到，而那本身就是看到。論典
【English Translation】 Is monastic discipline necessary? Since Sakya Paṇḍita (A famous scholar of the Sakya school) has already composed it, it is not necessary. If that is the case, then why do those below Jetsun Tsemoche (rJe-btsun rtse-mo, an early ancestor of the Sakya school) still need to compose the stream of empowerments? Because after the outer generation stage, the inner generation stage needs to be explained, and the empowerment of the path period is needed first. If it is said that this is also a disturbance, then the words of Jetsun Chenpo (rJe-btsun chen-po, the Great Venerable, referring to the Sakya school's ancestor) say: 'The key to putting the wise one into the body of the Vajradhara (རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་, dorje dzinpa, Vajradhara) is to meditate on the body mandala.' etc., you should understand. Explaining the precious oral transmission, listening and practicing is enough. Therefore, do not be biased. 'These words were also written at the request of Drakkarwa (brag dkar ba), the great Bodhisattva, may prejudice be pacified! This was also asked by the questioner, the Dharma King. Auspicious! This is an analysis of the views of later Lamdre practitioners. Homage to the Guru! This is an analysis of the views of later Lamdre practitioners. Alas! Explaining impure appearances as the Dharma of delusion, saying 'delusion' refers to the teachings of appearing without existence. Do Lamdre practitioners who say that both ultimate and conventional exist, mix it with later Dharma teachings? Those meditators who say that all appearances are mind, think that previous appearances are false. Do later Lamdre practitioners who say that external objects exist, say that all appearances are consciousness like rain from a rock? No one in other Mahayana schools explains that external objects exist. Do Lamdre practitioners who admit that external objects exist, also admit that the grasper and the grasped are different entities? Lamdre practitioners who quickly determine that the view is the view of Prasangika, Svatantrika, and Madhyamaka, and that it is the view of the Third Turning of the Wheel, the Mind-Only school, from where and how do they seek the view of union? Those who say that 'union' means the combination of the two truths are just pleasing children. Do Lamdre practitioners who simplify terms destroy all the scriptures of the predecessors? The Venerable predecessors thought that union is the object of the view of meditative equipoise, the ultimate state. Do Lamdre practitioners who explain union as a combination, not confuse the objects of meditative equipoise and subsequent attainment? The Venerable predecessors said that appearances are like illusions, and that emptiness negating existence is the object of poisonous views. Can Lamdre practitioners who talk about the views of Prasangika and Svatantrika explain emptiness with all supreme aspects? In the Prasangika and Svatantrika scriptures, there is no other method for realizing the view other than listening and thinking. Can Lamdre practitioners who talk about the views of Prasangika and Svatantrika identify poisonous views? The Prasangika and Svatantrika scriptures say that searching does not find, and nothing is seen, but that itself is seeing. Scriptures
་གཞན་དངོས་སྨྲར་འཆད་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །རང་རིག་དག་པ་གསལ་བར་འཆད་ཤེས་སམ། །ལས་སྣང་ཞེས་པ་མེད་བཞིན་སྣང་བའི་གཏམ། །འགྲོ་དྲུག་ཡུལ་ན་རང་སྣང་ཡོད་དོ་ཞེས། །ཕྱི་དོན་ཚད་གྲུབ་སྨྲ་བའི་ལམ་འབྲས་པས། །སྣང་གསུམ་དང་པོའི་ལྟ་བ་འཆད་ནུས་སམ། །འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་བསམ་དང་རྒྱུ་འབྲས་སོགས། །བསམ་ཚུལ་གོ་རིམ་དེ་ལྟར་གསུངས་མོད་ཀྱང་། །འཁྲིད་པའི་ཚེ་ན་ངེས་ལེགས་མངོན་མཐོའི་གཏམ། །གོ་རིམ་བཟློག་ནས་འཆད་དགོས་མ་ཡིན་ནམ། །རྣལ་འབྱོར་པ་དང་ཉམས་སྣང་ཞེས་བྱ་བ། ། 13-9-13a གསང་སྔགས་ཁྱད་ཆོས་ཡིན་ཕྱིར་དབང་སྐུར་ལ། །ངེས་པར་ལྟོས་ཤེས་ཟེར་བའི་ལམ་འབྲས་པས། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་ཉམས་ལེན་འཆད་ཤེས་སམ། །ཉམས་སྣང་མཐའ་དག་ཀུན་རྫོབ་བདེན་ནོ་ཞེས། །གཞན་ལ་ཁྱད་གསོད་བྱེད་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །གོང་མའི་ལུང་ན་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་ལམ། །ཇི་སྐད་བཤད་པའི་ངོས་འཛིན་བྱེད་ནུས་སམ། །བྱང་ཆུབ་ལམ་ལ་ཀུན་རྫོབ་མི་འགལ་ན། །དུ་སོགས་རྟགས་བཅུ་ཤར་བའི་ཡུལ་ཅན་བློ། །མ་རིག་གིས་བསླད་ཤེས་པར་ཁས་ལེན་ནམ། །ཀུན་རྫོབ་ཅེས་བྱ་མ་རིག་ཉིད་ཕྱིར་རོ། །གཞན་དག་ཉམས་སྣང་དོན་དམ་བདེན་ནོ་ཞེས། །མཐའ་ཅིག་ཁོ་ནར་སྨྲ་བའི་ལམ་འབྲས་པས། །ཕ་རོལ་ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་མཐོང་བ་ཡི། །ཚུ་རོལ་ཤེས་པ་ཡོད་པར་ཁས་ལེན་ཏམ། །ཉམས་སྣང་ཁྲིད་ཀྱི་སྐབས་སུ་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཉམས་རྣམས་འཆར་དགོས་ན། །དག་སྣང་ཁྲིད་ཀྱི་རྣམ་བཞག་འཆད་སྐབས་སུ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་པར་ཁས་ལེན་བྱེད་ནུས་སམ། །རྒྱུད་གསུམ་སྒོ་ནས་བཀྲི་བའི་ཐོག་མར་ནི། །བླ་མས་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་སྟོན་ཅེས་གསུངས། །བུམ་དབང་ཁོ་ནའི་ལྟ་བར་འཆད་མཛད་རྣམས། །ཐོག་མར་སྟོན་པའི་དགོངས་པ་གང་ནས་བཙལ། །བུམ་དབང་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཐོག་མ་ཞེས། །ངེས་པར་འཆད་ན་རྗེ་བཙུན་གཞུང་དང་འགལ། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཕ་རོལ་ཕྱིན་གཞུང་ན། །མང་ཕྱིར་གསང་སྔགས་ཁོ་ནར་འཆད་མི་འཚལ། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཅེས་པ་ལྟ་བའི་ཡུལ། །དེ་རྟོགས་བྱེད་པའི་ཐབས་མཆོག་རྣམ་གཉིས་གསུངས། །ཐོས་བསམ་རིགས་པས་སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པ་དང་། ། 13-9-13b དབང་སྐུར་ཆོ་གས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའོ། །དང་པོ་ཐོག་མར་རིགས་པ་རྣམ་གསུམ་གྱིས། །སྒྲོ་འདོགས་བཅད་ནས་བརྗོད་བྲལ་ཉམས་མྱོང་བྱ། །སེམས་དང་སྒྱུ་མ་མྱོང་བྱ་རྣམ་གསུམ་པོ། །ཆོས་འཁོར་གསུམ་པའི་དབང་བྱས་དོན་དམ་ཆ། །རྟེན་འབྲེལ་ཤེས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་གཞུང་བཞིན་དུ། །ཕལ་ཆེར་ཐ་སྙད་བདེན་པའི་དབང་དུ་བྱས། །བུམ་པའི་དབང་ལས་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཀྱི། །ལྟ་བ་རྟོགས་པར་རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལས། །གསལ་བར་གསུངས་ཏེ་སྒྲོ་འདོགས་མ་ཆོད་ཀྱང་། །ཟུང་འཇུག་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གདོན་མི་ཟ། །དེ་ཚེ་སྒྲོ་འདོགས་ཆོད་པར་མ་གྱུར་ན། །རྗེས་ཐོབ་དུས
【現代漢語翻譯】 那麼，那些宣講他宗實有論的道果派，是否懂得明晰地闡述自性清凈之理？ 『業相』，明明無有卻顯現，這種說法，是否意味著六道眾生界中存在自顯現？ 那些宣講外境為量成立的道果派，是否能夠闡述初相三者的見地？ 雖然你們宣講思維輪迴的過患和因果等，思維方式的次第是這樣的， 但在引導時，是否應該顛倒次第，先講決定勝和增上生的道理？ 瑜伽士和體驗顯現， 13-9-13a 因為是密咒的特殊之處，所以需要灌頂，那些說必須依賴灌頂的道果派，是否懂得闡述波羅蜜多乘的修持？ 那些貶低他人，說一切體驗顯現都是世俗諦的道果派，是否能夠認識上師的教言中所說的大菩提道？ 如果菩提道與世俗諦不相違，那麼，對於生起煙等十種征相的對境之識，是否承認是被無明所染污的？ 因為所謂的世俗諦本身就是無明。 那些只執一端，說其他人的體驗顯現是勝義諦的道果派，是否承認存在能現量見到他宗法性的此宗之識？ 如果在引導體驗顯現時，必須顯現密咒的不共體驗，那麼，在闡述清凈顯現的行相時，是否能夠承認已經圓滿成佛？ 在通過三續引導的最初，上師說要開示輪迴涅槃無別。那些只講瓶灌頂見解的人，從何處尋找最初開示的密意？ 如果一定要說瓶灌頂是最初的，那就與至尊的論典相違背。輪迴涅槃無別在波羅蜜多乘的論典中很多，所以不應該只講密咒。 所謂的輪迴涅槃無別是見地的對境，爲了證悟它，宣說了兩種殊勝的方法： 聽聞、思維，用理智斷除增益， 13-9-13b 以及通過灌頂儀軌來體驗。首先，用三種理智斷除增益，然後進行不可言說的體驗。 心和幻化是三種體驗的對象，第三法輪是關於勝義諦的，就像龍樹論典中講的緣起一樣，大多是安立在名言諦上的。 從瓶灌頂中證悟輪迴涅槃無別的見地，在續部和竅訣中都有明確的闡述，即使沒有斷除增益，也無疑會體驗到雙運。 如果那時沒有斷除增益，那麼在後得位時
【English Translation】 Then, do those Lamdrepas (Path and Result practitioners) who expound on the existence of other entities know how to clearly explain the purity of self-awareness? The talk of 'karma appearances,' which appear even though they do not exist, does it mean that self-appearances exist in the realms of the six destinies? Do those Lamdrepas who assert that external objects are validly established know how to explain the view of the three appearances? Although you speak of contemplating the faults of samsara and cause and effect, and the order of thinking is like that, When guiding, shouldn't you reverse the order and first talk about the benefits of definite goodness and higher realms? Yogis and experiential appearances, 13-9-13a Because it is a special characteristic of secret mantra, empowerment is necessary. Do those Lamdrepas who say that it is necessary to rely on empowerment know how to explain the practice of the Paramita Vehicle? Do those Lamdrepas who disparage others, saying that all experiential appearances are relative truths, know how to recognize the path of great enlightenment as described in the words of the superiors? If the path to enlightenment does not contradict relative truth, then do you acknowledge that the mind that experiences the arising of ten signs such as smoke is defiled by ignorance? Because what is called relative truth is itself ignorance. Do those Lamdrepas who only speak of one extreme, saying that the experiential appearances of others are ultimate truth, acknowledge that there is a knowledge in this side that directly sees the nature of phenomena on the other side? If uncommon experiences of secret mantra must arise during the guidance of experiential appearances, then when explaining the aspects of pure appearances, can you acknowledge that one has attained complete Buddhahood? At the beginning of guiding through the three continuums, the lama says to show that samsara and nirvana are inseparable. From where do those who only explain the view of the vase empowerment seek the intention of the initial showing? If you must explain that the vase empowerment is the beginning, then it contradicts the texts of Jetsun. Since the inseparability of samsara and nirvana is abundant in the Paramita texts, it is not appropriate to only explain secret mantra. The so-called inseparability of samsara and nirvana is the object of the view. To realize it, two supreme methods are taught: Hearing and thinking, cutting off imputations with reasoning, 13-9-13b And experiencing through the empowerment ritual. First, cut off imputations with the three types of reasoning, and then have an inexpressible experience. Mind and illusion are the three objects of experience. The Third Dharma Wheel is about ultimate truth, and like the dependent arising in Nagarjuna's texts, it is mostly established on conventional truth. The view of the inseparability of samsara and nirvana is realized from the vase empowerment. It is clearly explained in the tantras and instructions that even if imputations are not cut off, there is no doubt that one will experience union. If imputations are not cut off at that time, then in the post-attainment period
་སུ་རིགས་པ་རྣམ་གསུམ་བསམ། །རིགས་པའི་དབང་ལས་སྒྲོ་འདོགས་ཆོད་ཟིན་ན། །རྗེས་ཐོབ་དུས་སུ་ཉམས་ལེན་གནད་གསུམ་གྱིས། །དཔེ་རྣམས་དྲན་ནས་ལྟ་བའི་རྒྱུན་ཆེན་པོ། །དྲན་དང་ཤེས་བཞིན་སྟོབས་ཀྱིས་བསྐྱང་བར་བྱ། །རིགས་པ་མ་གཏོགས་བུམ་པའི་དབང་སྐུར་ཙམ། །ལྟ་བ་རྟོགས་བྱེད་མིན་སྨྲའི་ལམ་འབྲས་པས། །དབང་གོང་རྣམ་གསུམ་ལྟ་གྲུབ་ལྷག་མ་དྲུག །རྟོགས་བྱེད་ཡིན་ཞེས་ནེ་ཙོའི་འདོན་པས་སྨྲས། །འཁོར་བའི་ཆོས་རྣམས་ཚད་མས་གྲུབ་པ་ལ། །བདེན་པས་སྟོང་བ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཅེས། །འཆལ་གཏམ་དབྱངས་སུ་ལེན་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །ཕྱིས་བྱུང་ཆོས་ཀྱི་སྐད་དང་མ་བསྲེས་སམ། །ཡོད་མ་མྱོང་བའི་འཁོར་བའི་ཆོས་གསལ་བ། །གཟུང་འཛིན་སྣང་བས་སྟོང་ཚེ་མྱ་ངན་འདས། །གསལ་དང་སྟོང་པ་ཐ་དད་མ་ཡིན་པ། །ཟུང་འཇུག་ཅེས་བྱ་ལྟ་བའི་མྱོང་བྱར་ཤེས། །ཡེ་ཤེས་རྣམ་རྟོག་དབང་དུ་སོང་བ་ན། །འཁོར་བ་ཞེས་བྱ་འཁྲུལ་བའི་ངོ་ན་གསལ། །རྣམ་རྟོག་ཆོས་ཉིད་དབང་དུ་སོང་བ་ན། །མྱ་ངན་འདས་ཏེ་འཁོར་བ་དབྱིངས་སུ་ཞི། །ཆགས་སོགས་དྲི་མའི་ཆོས་རྣམས་ཡེ་ཤེས་དང་། །དབྱེར་མེད་ཡིན་ཞེས་སྨྲ་བའི་ལམ་འབྲས་ 13-9-14a པས། །དྲི་མ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་སུ་ཁས་བླངས་ཕྱིར། །སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་འབྲལ་རུང་འགྱུར། །རྒྱུ་རྒྱུད་མཚན་གཞི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཞེས། །ཆ་མེད་དབྱངས་སུ་ལེན་པའི་ལམ་འབྲས་པས། །འཁོར་བ་རྣམས་སུ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་ཚེ། །རྒྱུ་རྒྱུད་ཆད་ཅིང་འཐུད་པར་ཁས་བླངས་སོ། །ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་མྱོང་ཙམ་གསལ་རིག་ནི། །གདོད་ནས་གྲུབ་པའི་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ཀུན་གཞི་རྒྱུ་རྒྱུད་འདི་ལ་འཁོར་འདས་གཉིས། །ཚང་བར་བཞུགས་ཀྱང་རྨོངས་དང་བྲལ་བའི་ཚེ། །མྱ་ངན་འདས་ལས་མ་གཏོགས་འཁོར་བའི་ཆ། །ཡོད་མ་ཡིན་ཕྱིར་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་མེད། །རྨོངས་པའི་ཚེ་ཡང་འཁོར་བ་མེད་བཞིན་སྣང་། །འཁོར་བའི་ཆོས་ཉིད་མྱ་ངན་འདས་པ་དང་། །དབྱེར་མེད་པ་ལ་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་དང་། །ཀུན་གཞི་རྒྱུ་རྒྱུད་ཨེ་ཝཾ་ཞེས་བྱ་བ། །དེ་ཉིད་ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ལུགས་ཡིན། །སྣང་གསུམ་ཟིན་བྲིས་ཡི་གེར་འགོད་པ་པོས། །ལྷག་མཐོང་ངོས་འཛིན་སྟོང་ཉིད་ངེས་བློ་ཞེས། །འཆད་པ་འདི་ཡང་ཕྱིས་བྱུང་རྡོལ་གཏམ་སྟེ། །སྔོན་བྱོན་བོད་ཀྱི་ཆེན་པོ་ཀུན་དང་འགལ། །དོན་དམ་བྱང་སེམས་སྒོམ་པའི་ངོས་འཛིན་ཏུ། །ཐལ་རང་ལུགས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་བསྒོམ་བྱར་འཆད། །མཐའ་བྲལ་སྟོང་ཉིད་དོན་དམ་བྱང་སེམས་སུ། །འཆད་པའི་གཞུང་ལུགས་གང་ནའང་ཡོད་མ་ཡིན། །རྗེ་བཙུན་ཞབས་ནི་གསང་བ་འདུས་པ་ཡི། །དོན་དམ་བྱང་སེམས་ཤེས་བྱ་བློ་བུར་གྱི། །དྲི་མ་རྣམས་དང་ངེས་པར་འབྲལ་རུང་བའི། །སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་དེ་ལ་བཞེད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་འདི་ཡང་བྲག་དཀར་བ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཞལ་གྱ
【現代漢語翻譯】 於此思量三種理路（su rīgs pa rnam gsum bsam）。若已依理斷除增益（rīgs pa'i dbang las sgro 'dogs chod zin na），則於後得位時，以三種扼要修持（rjes thob dus su nyams len gnad gsum gyis），憶念諸譬喻，修持廣大見地之流（dpe rnams dran nas lta ba'i rgyun chen po），以正念與正知之力護持之（dran dang shes bzhin stobs kyis bskyang bar bya）。唯理路外，瓶灌頂等同虛設（rīgs pa ma gtags bum pa'i dbang skur tsam）。見地非由言說能證悟，故說果道者（lta ba rtogs byed min smra'i lam 'bras pas），上三灌頂與餘六見解（dbang gong rnam gsum lta grub lhag ma drug），能證悟之，如鸚鵡學舌般宣說（rtogs byed yin zhes ne tso'i 'don pas smras）。 輪迴諸法由量成立（'khor ba'i chos rnams tshad mas grub pa la），然空性無實，輪涅無別（bden pas stong ba 'khor 'das dbyer med ces）。唱此謬論之果道者（'chal gtam dbyangs su len pa'i lam 'bras pas），豈非混淆後起之法耶（phyis byung chos kyi skad dang ma bsres sam）。 未曾有之輪迴諸法顯現（yod ma myong ba'i 'khor ba'i chos gsal ba），能取所取之顯現空性時即是涅槃（gzung 'dzin snang bas stong tshe mya ngan 'das）。顯現與空性非為異體（gsal dang stong pa tha dad ma yin pa），此乃雙運，當知是見地之體驗（zung 'jug ces bya lta ba'i myong byar shes）。 若為分別念所控制（ye shes rnam rtog dbang du song ba na），則名為輪迴，于迷亂之境中顯現（'khor ba zhes bya 'khrul ba'i ngo na gsal）。若為法性所控制（rnam rtog chos nyid dbang du song ba na），即是涅槃，輪迴於法界中寂滅（mya ngan 'das te 'khor ba dbyings su zhi）。 貪等垢染之法與智慧（ye shes）（ye shes，梵文：jñāna，梵文羅馬擬音：jnana，漢語字面意思：智慧）無別，如是宣說之果道者（chags sogs dri ma'i chos rnams ye shes dang，dbyer med yin zhes smra ba'i lam 'bras pas），既已承認垢染為心之法（dri ma sems kyi chos su khas blangs phyir），則可能與力等功德分離（stobs sogs yon tan rnams dang 'bral rung 'gyur）。 說有因續、所依、阿賴耶識（kunya zhi'i rnam shes）(kun gzhi'i rnam shes)，唱此無分之論調之果道者（cha med dbyangs su len pa'i lam 'bras pas），于輪迴中結生之時（'khor ba rnams su nying mtshams sbyor ba'i tshe），豈非承認因續斷滅與相續耶（rgyu rgyud chad cing 'thud par khas blangs so）。 不落邊際，唯明覺之顯現與覺性（phyogs su ma lhung myong tsam gsal rig ni），即是本初成立之法界智慧（chos dbyings）（chos dbyings，梵文：dharmadhātu，梵文羅馬擬音：dharmadhatu，漢語字面意思：法界），阿賴耶識與因續，此二者中，輪涅二者（gdod nas grub pa'i chos dbyings ye shes te，kun gzhi rgyu rgyud 'di la 'khor 'das gnyis），雖圓滿安住，然離於愚昧之時（tshang bar bzhugs kyang rmongs dang bral ba'i tshe），除涅槃外，無有輪迴之分（mya ngan 'das las ma gtogs 'khor ba'i cha），故無二分之別（yod ma yin phyir gnyis su dbye ba med）。 縱于愚昧之時，亦顯現如無輪迴（rmongs pa'i tshe yang 'khor ba med bzhin snang）。輪迴之法性與涅槃（'khor ba'i chos nyid mya ngan 'das pa dang），無別即是雙運（dbyer med pa la zung du 'jug pa dang），阿賴耶識、因續即是ཨེ་ཝཾ་（om ah hum）（a e vam）（唵阿吽）(kunya zhi rgyu rgyud e wam zhes bya ba)。彼即是諸法之實相（de nyid chos rnams kun gyi gnas lugs yin）。 書寫顯現三者之作者（snang gsum zin bris yi ger 'god pa pos），將勝觀之認識與空性之定解（lhag mthong ngos 'dzin stong nyid nges blo zhes），如是講解，實乃後起之妄語（'chad pa 'di yang phyi byung rdol gtam ste），與先前之藏地大德皆相違（sngon byon bod kyi chen po kun dang 'gal）。 于勝義菩提心之修持認識中（don dam byang sems sgom pa'i ngos 'dzin tu），講解為修持自續與應成之空性（thal rang lugs kyi stong nyid bsgom byar 'chad）。然於何處亦無有講解離邊空性為勝義菩提心之論典（mtha' bral stong nyid don dam byang sems su，'chad pa'i gzhung lugs gang na'ang yod ma yin）。 至尊上師乃於密集金剛之（rje btsun zhabs ni gsang ba 'dus pa yi），勝義菩提心，爲了知能與忽然而生之（don dam byang sems shes bya blo bur gyi），垢染分離之心金剛（dri ma rnams dang nges par 'bral rung ba'i，sems kyi rdo rje de la bzhed pa yin）。 此乃扎嘎巴所著（zhes pa 'di yang brag dkar ba），菩提薩埵之口訣（byang chub sems dpa'i zhal gyi）。
【English Translation】 Here, contemplate the three types of reasoning. If, through the power of reasoning, conceptual elaborations are cut off, then in the post-meditation period, through the three essential practices, remembering the examples, sustain the great flow of view with the strength of mindfulness and awareness. Apart from reasoning, vase empowerment is merely symbolic. The view is not realized through words, so those who speak of the Path and its Fruit say that the upper three empowerments and the remaining six views are what realize it, like a parrot repeating words. Those who speak of the Path and its Fruit, who sing the song of mistaken words that all phenomena of samsara are established by valid cognition, yet are empty of truth, and that samsara and nirvana are inseparable, do they not mix later teachings? The unexperienced phenomena of samsara appear clearly, and when the appearance of grasping and being grasped is empty, that is nirvana. Appearance and emptiness are not different; this is called union, and it should be known as an experience of the view. When one is under the control of conceptual thought, it is called samsara, appearing clearly in the face of delusion. When one is under the control of the nature of phenomena, it is nirvana, and samsara dissolves into the expanse. Those who speak of the Path and its Fruit, saying that the defiled phenomena such as attachment are inseparable from wisdom, since they have accepted defilements as phenomena of the mind, can become separable from qualities such as strength. Those who speak of the Path and its Fruit, who sing the indivisible tune of the alaya-consciousness as the causal continuum, basis, and all-ground, when connecting rebirths in samsara, do they not accept that the causal continuum is both cut off and continuous? The mere clarity and awareness that does not fall into extremes is the wisdom of the dharmadhatu that is established from the beginning. In this alaya-consciousness and causal continuum, both samsara and nirvana are complete, but when free from delusion, there is no part of samsara apart from nirvana, so there is no division into two. Even in the state of delusion, it appears as if there is no samsara. The nature of samsara and nirvana being inseparable is union, and the alaya-consciousness and causal continuum are a e vam (ཨེ་ཝཾ་). That itself is the reality of all phenomena. The one who writes down the three appearances, explaining the recognition of vipashyana and the definitive understanding of emptiness, this is also later talk, contradicting all the great Tibetan masters of the past. In the recognition of meditating on the ultimate bodhicitta, they explain meditating on the emptiness of the Svatantrika and Prasangika systems. There is no text anywhere that explains the emptiness free from extremes as the ultimate bodhicitta. The venerable master considers the ultimate bodhicitta of Guhyasamaja to be the vajra of the mind, which is known to be necessarily separable from adventitious defilements. This was written by Drakkarwa, the oral instructions of a Bodhisattva.
ི་ངོར། །ལེགས་པའི་བློ་ཡིས་ཉེར་སྦྱར་བའི། །ཡི་གེ་མཁན་པོ་ཆོས་རྒྱལ་ལོ། །དགེ་བས་སངས་རྒྱས་མྱུར་ཐོབ་ཤོག། །།མངྒ་ལཾ།།
【現代漢語翻譯】 於此良善之心悉皆具，書者秋吉樂貝（Chosgyal）。 愿以此善速證得佛果！吉祥圓滿！
【English Translation】 With a virtuous mind, I, the scribe Chosgyal, have carefully composed this. May this virtue swiftly lead to the attainment of Buddhahood! May there be auspiciousness!