mindtraining02_仲敦巴所著至尊一尊舍王位趨解脫傳記.g2.0f
修心教言集LJ2འབྲོམ་སྟོན་པས་མཛད་པའི་ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་ལྷ་གཅིག་གིས་རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ནས་ཐར་པར་བྱོན་པའི་རྣམ་ཐར་བཞུགས་སོ།། 1-5 ༄༅། །འབྲོམ་སྟོན་པས་མཛད་པའི་ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་ལྷ་གཅིག་གིས་རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ནས་ཐར་པར་བྱོན་པའི་རྣམ་ཐར་བཞུགས་སོ།། ༄༅། །འབྲོམ་སྟོན་པས་མཛད་པའི་ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་ལྷ་གཅིག་གིས་རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ནས་ཐར་པར་བྱོན་པའི་རྣམ་ཐར་བཞུགས་སོ།། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། གུ་རུ་གུ་ཎ་དྷརྨ་ཨཱ་ཀ་ར་ན་ནཱ་མ། བོད་སྐད་དུ། བླ་མའི་ཡོན་ཏན་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཞེས་བྱ་བ། བསྟན་པའི་རྩ་ལག་སྐྱེས་མཆོག་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྐྱེ་རྒུ་ཉོན་མོངས་ཚད་པས་གདུངས་པ་ལ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནས་ བྱམས་པའི་སྤྲིན་ཕྱུང་སྟེ། །ཐུགས་རྗེའི་ཆར་གྱིས་གདུང་བ་སེལ་མཛད་པའི། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ཞབས་ལ་གུས་བཏུད་དེ། །དེ་ཡི་རྣམ་ཐར་དྲི་མེད་རྒྱ་མཚོ་ལས། །སྒྲོ་སྐུར་ཚིག་གིས་སྤྲོས་པ་མ་ཞུགས་ པ། །རང་གི་བློ་ཡི་རྩལ་དང་སྦྱར་བའི་ཕྱིར། །ཆུ་ཐིགས་ཙམ་ཞིག་གུས་པས་བླང་གིས་ཉོན། །རྒྱ་གར་ཤར་ཕྱོགས་ཟ་ཧོར་ཡུལ་ཕྱོགས་ན། །བྷཾ་ག་ལ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲོང་ཁྱེར་ཡོད། །དེ་ཡི་ས་ བདག་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ནི། །དགེ་བ་དཔལ་ཞེས་བྱ་བའི་བསོད་ནམས་འབར། །དེ་ཡི་ཕོ་བྲང་གསེར་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན། །མི་ཁྱིམ་འབུམ་ཕྲག་གཅིག་གིས་ཀུན་ནས་བསྐོར། །ཁྲུས་ཀྱི་རྫིང་བུ་སྟོང་ཕྲག་ཉི་ ཤུ་ལྔ། །སྐྱེད་མོས་ཚལ་རབ་བདུན་བརྒྱ་ཉི་ཤུས་བསྐོར། །ཏཱ་ལའི་ལྗོན་ཤིང་སྟོང་ཕྲག་ལྔ་བཅུ་ལྷག །འབངས་ཀྱི་སྐྱེ་བོ་འབུམ་ཕྲག་སུམ་ཅུ་དྲུག །གྲོང་ཁྱེར་དེ་ལ་ར་བ་རིམ་པ་བདུན། །བར་གྱི་ཟམ་པ་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་བདུན། ། 1-6 གསེར་གྱི་རྒྱལ་མཚན་སྟོང་ཕྲག་ཉི་ཤུ་ལྔ། །དབུས་ཀྱི་ཕོ་བྲང་རྒྱ་ཕིབས་བཅུ་གསུམ་པ། །ལོངས་སྤྱོད་མངའ་ཐང་སྟོང་ཁུན་རྒྱལ་པོ་འདྲ། །མངའ་རིས་ལྷ་དབང་བརྒྱ་བྱིན་ཉིད་དང་མཚུངས། །སྐྱེ་བོའི་འདུ་འཚོགས་ གྲོང་ཁྱེར་སྤོས་ངད་འདྲ། །ཆོས་འབྱོར་རྒྱས་པ་ཆོས་འཕགས་ཉིད་དང་མཚུངས། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་དེ་ཡི་བཙུན་མོ་ནི། །དཔལ་མོ་འོད་ཟེར་ཅན་དེ་ལྷ་མོ་འདྲ། །ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་མཛེས་པའི་འོད་ཆགས་ མ། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་མཆོད་སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ཀྱི་མ། །ལྷ་མོ་དེ་ལ་སྲས་གསུམ་འཁྲུངས་པ་ནི། །དཔལ་དང་ཟླ་བ་པདྨའི་སྙིང་པོ་སྟེ། །གསུམ་གྱི་རྣམ་གཞག་དེ་ནི་ཟུར་ཙམ་ལགས། །འབྲིང་པོ་ཟླ་བའི་ སྙིང་པོར་གྲགས་པ་དེ། །དེང་སང་བདག་གི་བླ་མ་དམ་པ་ཡིན། །སྐལ་པ་བཟང་པོར་ཡུམ་ལ་བལྟམས་པའི་ཚེ། །རྒྱལ་པོའི་ཁབ་དུ་མེ་ཏོག་ཆར་པ་བབས། །ནམ་མཁའི་མཐོངས་རྣམས་འཇའ་འོད་གུར་གྱིས་ གང་། །ལྷ་ཡི་གླུ་དབྱངས་སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ཀྱིས་ཐོས། །ཐམས་ཅད་དགའ་ཞིང་དག་པའི་སྣང་བ་ཐོབ། །ཟླ་བ་བཅོ་བརྒྱད་བར་དུ་ཁབ་ཏུ་གནས། །མ་མ་བར
【現代漢語翻譯】 修心教言集LJ2，仲敦巴（'Brom-ston-pa，1005-1064）所著的覺臥欽波（Jo-bo-chen-po， महानगुरु，Mahāguru，偉大的上師）拉吉（Lha-gcig，lha gcig，एकदेव，Ekadeva，唯一神）放棄王位而獲得解脫的傳記。 仲敦巴所著的覺臥欽波拉吉放棄王位而獲得解脫的傳記。 仲敦巴所著的覺臥欽波拉吉放棄王位而獲得解脫的傳記。 印度語： गुरुगुणधर्म आकारनाम，Guru Gunadharma Akaranama。 藏語：བླ་མའི་ཡོན་ཏན་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཞེས་བྱ་བ། （blA ma'i yon tan chos kyi 'byung gnas zhes bya ba，guru guṇa dharma ā kā ra nā ma， गुणधर्मगुरु，Guṇadharmaguru， गुण गुण，Guṇa Guṇa，上師功德法之源）。 頂禮教法的根本，殊勝的聖者們！ 對於被眾生煩惱之熱所煎熬者，從法界之中，涌出慈悲的雲朵，以慈悲之雨解除痛苦，我恭敬地頂禮法王之足。 從那無垢的傳記大海中，不帶任何誇張虛構之語，結合我自己的智慧，恭敬地取一滴水來聽聞。 在印度東方的扎霍爾（Za-hor）地區，有一個名為邦嘎拉（Bhaṃ-ga-la）的城市。那裡的統治者，是名為格瓦帕（Dge-ba-dpal）的法王，他的福德光芒四射。 他的宮殿擁有金色的勝利幢，周圍環繞著十萬戶人家。有兩萬五千個沐浴池，七百二十個花園環繞四周。有超過五萬棵棕櫚樹，三千六十萬臣民。 那座城市有七重城墻，三百六十七座橋樑相連。 有兩萬五千個金色的勝利幢，中央的宮殿有十三層屋頂。他的享受和權力堪比千輻輪王，他的統治如同天界帝釋。 熙熙攘攘的人群，城市裡瀰漫著香氣，財富和教法興盛，如同正法（Chos-'phags）。 那位法王的王后，是名為帕摩偉瑟堅（Dpal-mo 'od-zer-can）的女神。她端莊賢淑，美麗動人，供養三寶，是所有人的母親。 那位女神生了三個王子，分別是帕、達瓦（Zla-ba，चन्द्र，Candra，月）和白瑪寧布（Padma'i snying-po， पद्मगर्भा，Padmagarbha，蓮花藏）。這三位的簡要事蹟就是這樣。 中間的王子，被稱為達瓦寧布，就是現在我的聖者上師。當他降生時，國王的宮殿里下起了花雨，天空充滿了彩虹的光芒，所有人都聽到了天神的歌聲。 所有人都感到歡喜，並獲得了清凈的景象。他在宮殿里住了十八個月，沒有...
【English Translation】 Collection of Instructions on Mind Training LJ2, Biography of Jo-bo-chen-po Lha-gcig Who Abandoned the Kingdom and Attained Liberation, Composed by 'Brom-ston-pa. Biography of Jo-bo-chen-po Lha-gcig Who Abandoned the Kingdom and Attained Liberation, Composed by 'Brom-ston-pa. Biography of Jo-bo-chen-po Lha-gcig Who Abandoned the Kingdom and Attained Liberation, Composed by 'Brom-ston-pa. In Indian language: Guru Gunadharma Akaranama. In Tibetan: བླ་མའི་ཡོན་ཏན་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཞེས་བྱ་བ། (blA ma'i yon tan chos kyi 'byung gnas zhes bya ba, guru guṇa dharma ā kā ra nā ma, Guru Gunadharma, Guṇa Guṇa, The Source of the Qualities of the Guru and Dharma). Homage to the root of the teachings, the supreme and holy beings! For those tormented by the heat of beings' afflictions, from the realm of Dharma, drawing forth clouds of loving-kindness, relieving suffering with the rain of compassion, I respectfully bow to the feet of the King of Dharma. From that stainless ocean of biography, without any exaggeration or fabrication, combining it with the skill of my own mind, I respectfully take a drop to listen. In the eastern part of India, in the region of Zahor, there is a city called Bhaṃ-ga-la. The ruler there is the Dharma King named Gewa Pal, whose merit shines brightly. His palace has golden victory banners, surrounded by a hundred thousand households. There are twenty-five thousand bathing ponds, surrounded by seven hundred and twenty gardens. There are more than fifty thousand palm trees, and thirty-six million subjects. That city has seven layers of walls, with three hundred and sixty-seven bridges connecting them. There are twenty-five thousand golden victory banners, and the central palace has thirteen roofs. His enjoyment and power are like those of a Chakravartin king, and his dominion is like that of the god Indra. The bustling crowds of people, the city filled with fragrance, the flourishing of wealth and Dharma, are like those of Chos-'phags. The queen of that Dharma King is the goddess named Palmo Özer Can. She is modest, beautiful, and offers to the Three Jewels, the mother of all beings. That goddess gave birth to three princes, namely Pal, Dawa (Zla-ba, चन्द्र, Candra, Moon), and Padma'i Nying-po (पद्मगर्भा, Padmagarbha, Lotus Heart). These are just brief accounts of the three. The middle prince, known as Dawa Nyingpo, is now my holy guru. When he was born, a rain of flowers fell in the king's palace, the sky was filled with rainbows of light, and everyone heard the songs of the gods. Everyone felt joy and gained pure visions. He stayed in the palace for eighteen months, without...
ྒྱད་ཀྱིས་བཀུར་སྟིའི་མཆོད་པས་བསྐྱངས། །དེ་ནས་ཕོ་ བྲང་དེ་ཡི་བྱང་ཕྱོགས་ན། །བི་ཀྲ་མ་ལ་པཱུ་རི་ཞེས་པ་ཡོད། །གནས་དེར་བདེ་གཤེགས་མཆོད་པ་བྱེད་པ་ལ། །ཡབ་ཡུམ་བློན་འབངས་ཤིང་རྟ་ལྔ་བརྒྱ་ལ། །ཁྱེའུ་བུ་མོ་མཛེས་པའི་ཆས་ཀྱིས་སྤྲས། ། 1-7 རོལ་མོ་མཁན་པོ་བརྒྱ་ཕྲག་དུ་མས་བསྐོར། །རིན་ཆེན་མཆོད་རྫས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསྣམས། །གླུ་གར་ལེན་ཅིང་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་ན། །བླ་མ་འདི་ནི་ལོ་གསུམ་ལོན་པ་ཡི། །གཟུགས་བཟང་བཞིན་མཛེས་ ལྟ་བས་མི་ངོམས་ཤིང་། །རྒྱན་སོགས་ལྷ་ཡི་རྒྱན་ཆས་ལེགས་པར་སྤྲས། །པཉྩ་ལི་ཀའི་གོས་གསོལ་རྒྱལ་བུ་རྣམས། །སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ཀྱི་ལྷ་དེ་མཐོང་བ་དང་། །དགའ་བའི་དབུགས་འབྱིན་བདེ་བའི་མདངས་དང་ལྡན། ། ཆགས་པས་བལྟ་ཞིང་འབྲལ་བར་མི་ཕོད་སྐད། །དེ་ནས་མཐོང་བའི་སྐྱེ་བོས་འདི་སྐད་དུ། །ཁྱོད་ཉིད་འཁྲུངས་ཚེ་མེ་ཏོག་ཆར་པ་བབས། །ཉི་མའི་གུར་ཕུབ་སྙན་པའི་སྒྲ་དབྱངས་ཐོས། །ནམ་ཞིག་མཐོང་ཞེས་ ཡིད་སྨོན་ཤེས་པ་འཕྱོ། །ད་ནི་མཐོང་ངོ་ཡ་མཚན་ལྟད་མོ་ཆེ། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུ་དམ་པས་ཚིག་སྨྲས་པ། །ཕ་མ་སྐྱེ་བོ་འདི་དག་སུ་ཞིག་ཡིན། །དེ་ནས་ཡབ་ཡུམ་གཉིས་ཀྱིས་ལན་སྨྲས་ པ། །རྒྱལ་བུ་འདི་དག་ཁྱོད་ཀྱི་འབངས་འཁོར་ཡིན། །རྒྱལ་བུ་དམ་པས་དེ་ལ་ལན་སྨྲས་པ། །འདི་དག་བདག་བཞིན་ཕ་མ་ཕུན་སུམ་ཚོགས། །རྒྱལ་སྲིད་མངའ་ཐང་བསོད་ནམས་འབར་བ་ཡི། །མི་དབང་སྲས་ ཀྱི་ཐུ་བོར་རབ་བསྐྲུན་ཏེ། །ཐམས་ཅད་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱིས་འཛིན་པར་ཤོག །དེ་ནས་ཀཱ་མ་ལ་ཡི་གཙུག་ལག་ཏུ། །འཁོར་དང་བཅས་པ་ལེགས་པར་སླེབ་པ་དང་། །རྒྱལ་བུས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་། ། 1-8 སྙན་པའི་བསྟོད་དབྱངས་འདི་སྐད་བརྗོད་གྱུར་ཏོ། །བདག་ནི་དལ་འབྱོར་མི་དབང་ལུས་ཐོབ་ཅིང་། །སྐྱོན་མེད་དབང་པོ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་འབྲང་ཞིང་། །རྟག་ཏུ་གུས་པས་དཀོན་མཆོག་སྤྱི་བོས་ལེན། །དེ་རིང་ཉིད་ནས་ སྐྱབས་གནས་མཛད་དུ་གསོལ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེ་ནས་ཡབ་ཡུམ་བློན་འབངས་ཐམས་ཅད་དང་། །དགེ་སློང་མང་པོས་རྒྱལ་བུའི་ཚིག་ཐོས་ནས། །ཤིན་ཏུ་དགའ་ཞིང་ཡ་མཚན་སྐྱེས་པར་གྱུར། །ཐམས་ཅད་མཐུན་པར་ དམ་པར་ཁ་ཚོན་བཅད། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུ་ཡབ་ཡུམ་འཁོར་བཅས་ཀྱིས། །བསྙེན་བཀུར་མཆོད་ཡོན་བསོད་ནམས་བསགས་གྱུར་ཏེ། །བདག་ཅག་ཚེ་རབས་དག་ནས་ཚེ་རབས་སུ། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་མཆོད་པ་འབུལ་བ་ དང་། །དགེ་འདུན་བཀུར་ཞིང་དམ་ཆོས་སྟོན་པར་ཤོག །ཉོན་མོངས་གདུང་སེལ་རང་དབང་ཡོད་པར་ཤོག །སྨོན་ལམ་འདེབས་པའི་ཚིག་དེ་ཐོས་པ་དང་། །རྒྱལ་བུས་ཡབ་ཡུམ་དག་ལ་བལྟ་བཞིན་དུ། །ནམ་ཡང་ཁྱིམ་ པའི་ཆོས་ཀྱིས་མ་བཅིངས་པར། །དགེ་འདུན་དབུས་སུ་ཆོས་འབྱོར་ཐོབ་པ་དང་། །ང་རྒྱལ་མེད་པར་དཀོན་མཆོག་མཆོད་བྱེད་ཅིང་། །སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ལ་སྙིང་རྗེས
【現代漢語翻譯】 以盛大的敬意供養之後，在那王宮的北面，有個地方叫做比克拉瑪拉普里（Vikramalapuri）。在那裡，爲了供養善逝（Sugata），父母、大臣、臣民以及五百輛馬車，都用美麗的裝飾打扮著英俊的男孩和女孩。 周圍環繞著成百上千的樂師，攜帶著無數珍貴的供品，邊唱歌跳舞邊走在路上。這位喇嘛三歲了，容貌俊美，百看不厭，裝飾等都像天神的裝飾一樣精美。穿著五彩絲綢衣服的王子們，當所有人都看到這位神時，都發出了喜悅的嘆息，充滿了幸福的光彩。 他們貪婪地看著，不忍離去。然後，看到的人們這樣說：『您出生時，天降花雨，撐起了太陽的傘蓋，聽到了美妙的聲音。什麼時候才能見到您啊？』他們心中渴望著。現在終於見到了，真是奇妙的景象！然後，神聖的王子說道：『父母和這些人是誰？』然後，父母回答說：『王子，這些人是您的臣民。』神聖的王子回答說：『這些人像我一樣，擁有完美的父母，擁有王權、財富和閃耀的福報，被尊為國王的長子，愿他們都能以神聖的佛法來統治！』然後，他們帶著隨從順利抵達卡瑪拉（Kamala）的寺廟，王子向三寶（Triratna）頂禮膜拜， 並用甜美的聲音吟誦讚歌：『我獲得了閑暇圓滿的人身，擁有無缺的感官，追隨三寶，始終以恭敬之心將三寶頂在頭上。從今天起，請您們成為我的皈依處！』說完之後，父母、大臣、所有臣民以及眾多僧侶聽到王子的話語，都感到非常高興和驚訝。所有人都一致堅定地做出了神聖的承諾。然後，王子與父母和隨從一起，通過尊敬供養來積累功德，『愿我們生生世世都供養三寶，尊敬僧團，宣講正法，消除煩惱的痛苦，獲得自主！』聽到他們發出這樣的祈願，王子看著父母，永遠不被世俗的家庭生活所束縛，在僧團中獲得佛法和財富，沒有傲慢地供養三寶，並以慈悲心對待所有眾生。
【English Translation】 After offering with great reverence, to the north of that palace, there is a place called Vikramalapuri. There, in order to make offerings to the Sugata, parents, ministers, subjects, and five hundred chariots, all adorned with beautiful decorations, handsome boys and girls. Surrounded by hundreds of musicians, carrying countless precious offerings, singing and dancing along the way. This lama is three years old, with a beautiful appearance, never tiring of being seen, and the decorations are as exquisite as those of the gods. The princes dressed in colorful silk clothes, when all the people saw this deity, they let out joyful sighs, filled with the radiance of happiness. They looked at him greedily, unable to bear to leave. Then, the people who saw him said: 'When you were born, flowers rained down, the umbrella of the sun was raised, and beautiful sounds were heard. When will we be able to see you?' They longed for it in their hearts. Now we have finally seen it, what a wonderful sight! Then, the holy prince said: 'Who are the parents and these people?' Then, the parents replied: 'Prince, these people are your subjects.' The holy prince replied: 'These people, like me, have perfect parents, possess kingship, wealth, and shining merit, and are honored as the eldest son of the king, may they all rule with the sacred Dharma!' Then, they arrived smoothly at the temple of Kamala with their entourage, and the prince prostrated to the Three Jewels (Triratna), and recited hymns of praise in a sweet voice: 'I have obtained a human body with leisure and perfection, possessing flawless senses, following the Three Jewels, and always reverently placing the Three Jewels on my head. From today onwards, please be my refuge!' After saying this, the parents, ministers, all the subjects, and many monks, hearing the prince's words, were all very happy and surprised. Everyone unanimously made a firm and sacred commitment. Then, the prince, together with his parents and entourage, accumulated merit through respectful offerings, 'May we offer to the Three Jewels, respect the Sangha, and propagate the Dharma, from life to life, eliminate the suffering of afflictions, and have autonomy!' Hearing them make such prayers, the prince looked at his parents, never bound by worldly family life, obtaining Dharma and wealth in the Sangha, offering to the Three Jewels without arrogance, and treating all beings with compassion.
་བལྟ་བར་ཤོག །རྒྱལ་བུའི་གསུང་དེ་ཀུན་གྱིས་ཐོས་ པ་དང་། །ཡབ་ཡུམ་ལ་སོགས་ཡ་མཚན་སྐྱེས་པར་གྱུར། །དེ་ནི་བླ་མའི་ཆོས་ཀྱི་ཐོག་མ་ཡིན། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུ་ལོ་གསུམ་ལོན་པ་དང་། །རྩིས་དང་ཡི་གེ་སྒྲ་ལ་མཁས་པར་གྱུར། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུ་ལོ་དྲུག་ལོན་པ་ན། ། 1-9 ཕྱི་ནང་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཕྱེད་པར་གྱུར། །དེ་ནས་བཟུང་སྟེ་དགུང་ལོ་བཅུ་ཡི་བར། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། །བསྙེན་པ་སྲུང་ཞིང་སྦྱིན་པ་གཏོང་བ་དང་། །གཙུག་ལག་ལྟ་ཞིང་ ཁ་བཏོན་བྱེད་པ་དང་། །གསོལ་བ་འདེབས་ཤིང་དམ་ཆོས་འཚོལ་བ་དང་། །ཕ་མ་བཀུར་ཞིང་ཞེ་སས་མཆོད་པ་དང་། གླུ་གར་ཐམས་ཅད་ཆོས་ལ་རྩེ་བ་དང་། །ཆོས་པ་མཐོང་ན་རྒྱང་ནས་བསུ་བ་ དང་། །འཁོར་ལ་བལྟ་ཞིང་སྙིང་རྗེས་སྐྱོང་བ་དང་། །འཇིག་རྟེན་མགོན་མེད་སྐྱོང་བ་ལ་སོགས་པ། །དམ་པའི་སྤྱོད་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་མཛད། ། རྒྱལ་བུ་དགུང་ལོ་བཅུ་གཅིག་ལོན་པ་ན། །ཕ་བཟང་བུ་ མོ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ཙམ། །བློན་འབངས་རྣམས་ཀྱིས་བསྙེན་བཀུར་གསོལ་བ་ན། །ཡབ་ཡུམ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ལ་བྱ་དགའ་སྟེར། །ཉིན་གཅིག་རྒྱལ་པོས་བློན་པོ་རྣམས་བསྡུས་ནས། །ནངས་པར་ཤིང་རྟ་བཅུ་གསུམ་ལེགས་ པར་འཆོས། །ཀུན་ལ་མཛེས་པའི་རྒྱན་ཆ་དུ་མ་གྱིས། །དབུས་སུ་ལྷག་པར་མཛེས་ཤིང་བཙུན་པ་ཡི། །སྟེང་ན་རྨ་བྱའི་གདུགས་ཕུབ་བསིལ་གཡབ་བསྟེན། །དབུས་སུ་རིན་ཆེན་ཁྲི་སྟེང་མཛེས་པ་ལ། །དར་ཟབ་ གོས་མཐིང་ཟླ་བའི་སྙིང་པོ་ཞོག །ཤིང་རྟ་བཅུ་གཉིས་རྒྱན་གྱིས་སྤྲས་པ་ལ། །བློན་པོ་ཐམས་ཅད་མཛེས་པའི་ཆས་སུ་ཞུགས། །དགའ་བའི་གླུ་ལེན་རོལ་མོ་དུ་མ་གྱིས། །ཤིང་རྟ་དཀར་པོ་གསུམ་གྱིས་སྣ་དྲོངས་ལ། ། 1-10 ཤིང་རྟ་དམར་པོ་གསུམ་གྱིས་མཇུག་ནས་བརྟེན། །ཤིང་རྟ་སེར་པོ་གསུམ་གྱིས་གཡས་བརྟེན་ཞིང་། །ཤིང་རྟ་ལྗང་ཁུ་གསུམ་གྱིས་གཡོན་ནས་བརྟེན། །ཤིང་རྟ་རེ་རེར་ཁྱེའུ་ལྔ་བརྒྱ་ཞུགས། །ཕྱོགས་ཕྱོགས་ཁ་དོག་མཐུན་ པར་ལྷ་རྒྱན་བརྟེན། །རྒྱལ་བུའི་ཤིང་རྟ་ཁ་དོག་སྣ་ལྔ་པའི། །ཟུར་བཞིར་རྨ་བྱ་མཇིང་བསྣོལ་མཛེས་པར་གྱིས། །ཕྱོགས་ནས་མཆོད་པའི་ལྷ་མོས་ཀུན་ནས་བསྐོར། །འཁོར་རྣམས་པི་ཝང་གླིང་བུ་ལྔ་བརྒྱ་དང་། ། སིལ་སྙན་གླུ་དབྱངས་མཛེས་པའི་སྒྲ་འཛིན་ཅིང་། །སྐྱེ་བོ་ཡིད་འོང་དུ་མས་ཀུན་ནས་བསྐོར། །དེ་ནས་གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོའི་མཐའ་འཁོར་དུ། །སྐྱེད་མོས་ཚལ་རབ་ཤིན་ཏུ་ཉམས་དགའ་བར། །བལྟ་བའི་རྩེད་མོས་ སྐྱེ་བོ་དབང་དུ་སྡུད། །དེ་ཡི་ཡུན་ཡང་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་བར། །སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་དགའ་ཞིང་ཆགས་པར་གྱིས། །དེ་ནས་སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ཀྱི་ཁྲོམ་བསྐོར་ལ། །རྒྱལ་བུ་མཉེས་པའི་བུ་མོ་སྟ་གོན་ གྱིས། །བློན་པོ་དག་གི་བུ་མོ་མཐོང་བ་དང་། །ཕྱོགས་སུ་བཀའ་བསྒོ་དམ་བཞག་བརྟན་པར་གྱིས། །རྒྱལ་པོ་ཆེན
【現代漢語翻譯】 愿我們得見！王子的話語傳遍四方，父母等人都感到驚奇。這是上師之法的開端。之後，王子三歲時，精通算術、文字和聲音。王子六歲時，能夠分辨內外之別。從那時起，直到十歲，他皈依三寶（དཀོན་མཆོག་གསུམ་，Triratna，Three Jewels，三寶），守護齋戒，行佈施，閱讀經文，唸誦經文，祈禱，尋求正法，尊敬父母並以敬意供養，所有歌舞都用於佛法，見到修行人從遠處迎接，關愛眷屬並以慈悲心守護，救護世間無依無靠之人等等，做了無數聖者的行為。 王子十一歲時，有二十二位賢善的父女。大臣和臣民們供養祈求時，父母都給予獎賞。一天，國王召集大臣們，說道：『明天準備好十三輛馬車，用各種美麗的裝飾品裝飾它們。』尤其要裝飾中間那輛最美麗莊嚴的車，上面撐起孔雀傘，搖動涼扇。在中間那輛珍貴的寶座上，鋪上絲綢藍色的月亮精華。十二輛裝飾華麗的馬車上，所有大臣都穿上華麗的服裝。演奏各種歡樂的歌曲和音樂。三輛白色馬車在前面引導，三輛紅色馬車在後面跟隨。三輛黃色馬車在右邊護衛，三輛綠色馬車在左邊護衛。每輛馬車上有五百個孩子。各個方向都裝飾著顏色協調的天神裝飾品。王子乘坐的馬車是五顏六色的，四個角上裝飾著孔雀交頸而立，非常美麗。四面八方都有供養的天女環繞。隨行人員中有五百個琵琶、笛子，以及美妙的鈸聲和歌聲，還有無數令人愉悅的人們環繞。然後，在宏偉城市的郊外，有一個非常美麗的花園，以觀賞嬉戲吸引著人們。在那裡，人們歡樂地度過了半個月。之後，爲了讓所有人都高興，王子開始挑選心儀的女子。當大臣們看到他們的女兒時，便向四面八方發佈命令，堅定地遵守誓言。偉大的國王'
【English Translation】 May we behold! The prince's words were heard by all, and his parents and others were amazed. This was the beginning of the Lama's Dharma. Then, when the prince was three years old, he became skilled in arithmetic, writing, and sounds. When the prince was six years old, he became able to distinguish between inner and outer. From then until the age of ten, he took refuge in the Three Jewels (དཀོན་མཆོག་གསུམ་，Triratna，Three Jewels，三寶), kept vows, gave alms, read scriptures, recited, prayed, sought the Dharma, respected his parents and offered them reverence, all songs and dances were devoted to the Dharma, he greeted practitioners from afar, cared for his retinue and protected them with compassion, protected the helpless in the world, and performed countless deeds of a holy being. When the prince was eleven years old, there were twenty-two virtuous fathers and daughters. When ministers and subjects made offerings and requests, his parents gave rewards. One day, the king gathered his ministers and said, 'Tomorrow, prepare thirteen chariots well, and adorn them with various beautiful ornaments.' In particular, adorn the central one, which is especially beautiful and dignified, with a peacock umbrella and cooling fans. On the precious throne in the center, place the essence of silk blue moonlight. On the twelve decorated chariots, all the ministers were dressed in beautiful attire. Play various joyful songs and music. Three white chariots lead the way, and three red chariots follow behind. Three yellow chariots guard on the right, and three green chariots guard on the left. Each chariot has five hundred children. In each direction, divine ornaments of matching colors are displayed. The prince's chariot is of five colors, with peacocks intertwining their necks beautifully at the four corners. Offering goddesses surround it from all directions. The entourage includes five hundred lutes and flutes, as well as beautiful cymbal sounds and songs, and countless delightful people surrounding it. Then, on the outskirts of the great city, there is a very beautiful garden that captivates people with its sights and amusements. There, people spent half a month in joy. After that, to please everyone, the prince began to select the daughters he favored. When the ministers saw their daughters, they issued commands in all directions, firmly upholding their vows. The great king'
་པོས་དེ་ལྟར་བསྒོ་བ་དང་། །ཉི་མ་བདུན་ལ་བློན་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །ཤིང་རྟ་བཅུ་ ཙམ་བྱས་ཤིང་རྒྱན་གྱིས་སྤྲས། །རྒྱལ་བུ་ཤིང་རྟའི་དབུས་སུ་རྒྱན་གྱིས་སྤྲས། །ཤིང་རྟ་བཅུ་གཉིས་རོལ་མོའི་མཁན་པོ་ཡིས། །གང་ཞིང་རོལ་མོ་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་བྱས། །དེ་ནས་གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོའི་མཐའ་ལོགས་སུ། ། 1-11 བཞི་མདོ་རྣམས་དང་སྐྱེད་མོས་ཚལ་རབ་ཏུ། །སྐྱེ་བོ་ཡིད་འཕྲོག་འཛིན་པའི་རྩེད་མོ་བྱས། །དེ་ཚེ་ཕྱོགས་དང་གྲོང་ཁྱེར་ཐམས་ཅད་དུ། །ཟླ་བའི་སྙིང་པོ་འཁོར་ཚོགས་ཉིས་སྟོང་དང་། །ལྔ་བརྒྱར་བཅས་ཤིང་ ཤིང་རྟའི་ནང་དུ་ཞུགས། །གྲོང་ཁྱེར་མཐའ་ལོགས་པདྨའི་ཚལ་རབ་དང་། །བཞི་མདོ་བཞི་མདོ་ཀུན་ནས་ཡངས་པ་ན། །འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་རྒྱལ་ལྟ་བུར་སྐྱེ་བོ་བསྡུས། །ཐམས་ཅད་དེར་འགྲོ་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དེར་བལྟ། ། འོད་ཟེར་ལྷ་མོ་ལ་སོགས་བུ་མོའི་ཚོགས། །རིགས་ཀྱི་ཚ་བོ་དེ་ཡི་གྲོགས་གཉེན་པ། །ཀུན་ཀྱང་བལྟ་ཞིང་ཕྱོགས་དེར་འགྲོ་འོ་ཞེས། །སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་རྣམས་ལྟད་མོར་འདུས་པ་ན། །རྒྱལ་པོ་བསོད་ནམས་ འཛིན་གྱི་བུ་མོ་དང་། །རྒྱལ་པོ་མུ་ཁྱུད་འཛིན་གྱི་བུ་མོ་དང་། །རྒྱལ་པོ་ཆུ་བདག་འཛིན་གྱི་བུ་མོ་དང་། །རྒྱལ་པོ་གཏུམ་པོ་ལི་ཡི་བུ་མོ་རྣམས། །རིགས་བཟང་ལོངས་སྤྱོད་དཔུང་གིས་ང་རྒྱལ་ བའི། །ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་གཉེན་ཁར་གླེངས་པ་ཡང་། །ཤིང་རྟ་རེ་ལ་བུ་མོ་བདུན་བདུན་ཏེ། །བུ་མོ་རེ་ལ་གཡོག་མོ་བདུན་བདུན་ཏེ། །ཤིང་རྟ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་མཛེས་པ་ཡང་། །རྒྱན་ཆ་རྣམ་ པ་སྣ་ཚོགས་སྤྲས་པ་སྟེ། །སྙན་པའི་སྒྲ་འབྱིན་དགའ་བའི་སེམས་ཀྱིས་འོངས། །ཐམས་ཅད་ལྷ་ཡི་བུ་མོ་འཁོད་པ་ལྟར། །རྒྱལ་བུ་མཐོང་ཚེ་ཆགས་པས་མིག་མི་སྡུད། །ཀུན་ནས་ཆགས་ཤིང་ལུས་ཀྱི་བ་སྤུ་གཡོ། ། 1-12 དེ་ཚེ་མཁའ་འགྲོ་མ་ཡི་སྤྲུལ་པ་གཅིག །བུ་མོ་སྔོ་སངས་གཅིག་ཏུ་སྐུ་སྤྲུལ་ཏེ། །གླུ་དབྱངས་ཚིག་གིས་བསྐུལ་མ་འདི་སྐད་དོ། །ལྷ་གཅིག་མ་ཆགས་མ་ཆགས་སྐལ་བ་ཅན། །འདམ་བུའི་ཚལ་དུ་ གླང་ཆེན་བྱིང་བ་ལྟར། །འདོད་པའི་འདམ་དུ་དཔའ་བོ་ཁྱོད་བྱིང་ན། །ཚུལ་ཁྲིམས་གོས་ཅན་སྣུབས་པར་མ་གྱུར་ཏམ། །སྐྱེ་བ་ལྔ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཉིས་སུ། །པཎ་ཆེན་དགེ་སློང་གཙང་མའི་ལུས་བརྒྱུད་ ནས། །པདྨའི་མཚོ་ལ་ངང་པ་འཇུག་པ་ལྟར། །ཁྱོད་ནི་ཚེ་འདིར་རབ་ཏུ་འབྱུང་འགྱུར་ལགས། །གྲོང་ཁྱེར་གནས་ན་བུ་མོ་བྱི་དོར་ཅན། །ཚུལ་ཁྲིམས་མདངས་འཕྲོག་བདུད་ཀྱི་ཕོ་ཉ་མོ། །དགའ་དགའ་ལྟ་བུར་ ཁྱེད་ལ་བསླུ་བྲིད་བྱེད། །ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག་རྒྱལ་བུ་གཟུགས་མཛེས་པོ། །ཟླ་བ་ཞུན་མ་མཚོ་ལ་གསལ་བ་ལྟར། །གསལ་ཞིང་དྭངས་ལ་རྙོག་པ་མེད་པའི་སྐུ། །ཟུར་ཕུད་ལྔ་ལྡན་ལྷ་ཡི་རྒྱན་ཆ་ ཅན། །རབ་མཛེས་སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ཀྱི་ཡིད་འཕྲོགས་སོ། །རྙེད་དཀའ་དལ་འབྱོར་རིན་ཆེན་ཐོབ་དུས
【現代漢語翻譯】 國王這樣吩咐后，七天之內，所有的大臣們製作了大約十輛裝飾華麗的馬車。王子盛裝打扮，坐在馬車中央。十二位音樂家坐滿馬車，演奏各種樂器。 然後，在大城市的外圍，在各個十字路口和美麗的公園裡，人們玩著吸引人注意力的遊戲。那時，月亮精華（Candragarbha）帶著兩千五百人的隨從進入馬車。 城市周圍佈滿了蓮花池，各個十字路口都非常寬敞，聚集了像轉輪王一樣的人群。所有人都去觀看那化身之身（sprul pa'i sku）。 光芒女神（'Od zer lha mo）等眾多女子，以及王子的親戚朋友們，都想去觀看。人群聚集在一起觀看，國王福德執（bsod nams 'dzin）的女兒，國王圓持（mu khyud 'dzin）的女兒，國王水神持（chu bdag 'dzin）的女兒，以及國王暴惡力（gtum po li）的女兒們， 這些出身高貴、財富雄厚、傲慢自大的二十二位女子，都想成為王子的新娘。每輛馬車上坐著七個女子，每個女子有七個侍女。二十二輛裝飾華麗的馬車， 裝飾著各種各樣的珠寶，發出悅耳的聲音，帶著喜悅的心情而來。所有人都像天女一樣端莊。當她們看到王子時，都被他的魅力所吸引，無法移開視線。她們完全被吸引，身體的汗毛都豎了起來。 那時，一位空行母（mkha' 'gro ma）化身為一個藍綠色的少女，用歌聲和言語勸誡王子：『天神啊，不要執著，有福之人！就像大象陷入蓮花池一樣，如果你沉溺於慾望的泥潭，難道不會玷污你那身持戒的法衣嗎？' 在過去的五百五十二世中，你一直保持著班智達（paṇḍita）和清凈比丘（dge slong）的身份。就像天鵝飛入蓮花湖一樣，你今生將會出家。如果留在城市裡，那些打扮妖艷的女子，那些以美色迷惑眾生的魔女，會用她們的甜言蜜語來引誘你。要知道啊，美麗的王子！' 就像水中映出的滿月一樣，你的身體清澈透明，沒有一絲污垢。你擁有五髻（zur phud lnga ldan），佩戴著天神的飾品，如此美麗，吸引了所有人的目光。現在正是獲得珍貴暇滿人身的大好時機。
【English Translation】 After the king commanded thus, within seven days, all the ministers made about ten chariots, adorned with decorations. The prince, adorned with ornaments, sat in the center of the chariot. Twelve chariots were filled with musicians, playing various kinds of music. Then, on the outskirts of the great city, at the crossroads and in the beautiful parks, people engaged in games that captivated the mind. At that time, Candragarbha (月亮精華) with a retinue of two thousand five hundred entered the chariot. The outskirts of the city were filled with lotus gardens, and the crossroads were wide and spacious, gathering people like a Chakravartin (轉輪王). Everyone went there to see the emanation body (sprul pa'i sku). The groups of girls, including 'Od zer lha mo (光芒女神), and the relatives and friends of that lineage, all wanted to see and go in that direction. As crowds of people gathered to watch, the daughters of King bsod nams 'dzin (福德執), the daughters of King mu khyud 'dzin (圓持), the daughters of King chu bdag 'dzin (水神持), and the daughters of King gtum po li (暴惡力), These twenty-two women, born of noble families, wealthy, and arrogant with power, were also discussing marriage. Seven girls in each chariot, and seven maids for each girl. The twenty-two beautiful chariots, Adorned with various kinds of ornaments, came with pleasant sounds and joyful hearts. All were like goddesses seated. When they saw the prince, they were so captivated that they could not take their eyes off him. They were completely captivated, and the hairs on their bodies stood on end. At that time, an emanation of a Dakini (mkha' 'gro ma), transformed into a single blue-green girl, urged him with songs and words: 'Oh, deity, without attachment, fortunate one! Just as an elephant sinks into a lotus pond, if you sink into the swamp of desire, will you not stain your garment of morality?' In five hundred and fifty-two lifetimes, you have passed through the bodies of great paṇḍitas (班智達) and pure bhikṣus (比丘). Like a swan entering a lotus lake, you will renounce in this life. If you stay in the city, the girls with their alluring appearances, the messengers of Mara (魔), who steal the radiance of morality, will deceive you with their sweet talk. Know this, beautiful prince!' Like the molten moon reflected in the lake, your body is clear and pure, without any turbidity. You have five locks of hair (zur phud lnga ldan), adorned with the ornaments of the gods, so beautiful that you captivate the minds of all beings. Now is the time to obtain the precious opportunity of leisure and endowment, which is difficult to find.
་སུ། །ཐོས་བསམ་སྒོམ་པས་མི་ཚེ་འདའ་དགོས་པས། །བདག་རྐྱེན་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་མི་ཟད་པ། །ཐེ་ཚོམ་བཅད་ ཕྱིར་རབ་ཏུ་བསྟེན་འཚལ་ལོ། །མཁའ་འགྲོ་མ་ཡིས་ཚིག་དེ་སྨྲས་པ་དང་། །རྒྱལ་བུས་འཛུམ་པའི་མདངས་ཕྱུང་ལན་སྨྲས་པ། །ལེགས་སོ་ལེགས་སོ་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པས་ལེགས། །ཤེས་རབ་སྤྲས་པ་ནགས་ཀྱི་ནང་ན་བདེ། ། 1-13 རྨ་བྱའི་བདེ་སྐྱིད་བཙན་དུག་ནང་ན་འདོད། །གོམས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ངང་པ་མཚོ་ནང་བདེ། །ཕོ་རོག་མི་གཙང་ཁྲོད་དུ་འཇུག་པ་ལྟར། །པདྨའི་ཚལ་དུ་དེ་ལྟ་ག་ལ་ཡིན། །ཐ་མལ་གྲོང་གི་གནས་ སུ་ཕེབས་པ་ལྟར། །རིགས་ལྡན་བདག་ནི་དེ་ལྟ་ག་ལ་ཡིན། །སྔོན་ཚེ་རྒྱལ་བུ་དོན་རྣམས་གྲུབ་པ་དེ། །ཟས་གཙང་རྒྱལ་པོའི་རྒྱལ་སྲིད་དཔལ་འབྱོར་ལ། །མི་གཙང་འདམ་བུ་བཞིན་དུ་རབ་སྐྱོ་ནས། ། བཙུན་མོ་དྲུག་ཁྲི་སྤངས་ནས་ཐར་པ་བསྒྲུབས། །ཐུབ་དབང་འཇིག་རྟེན་ལྷ་དང་བཅས་པ་ཡིས། །ཀུན་ནས་བསྔགས་པར་གྱུར་ཅིང་མཆོད་བྱེད་ལ། །མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ལྡན་པའི་ཆོས་རྒྱལ་དེ། །མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ ཚུལ་གྱིས་བྱང་ཆུབ་བརྙེས། །ཁོ་བོ་ཅི་སྟེ་རྒྱལ་སྲིད་མ་སྤངས་ན། །འདོད་པའི་ཁམས་འདིར་ཆགས་པ་འཕེལ་བར་འགྱུར། །གྲོགས་རྣམས་ཐམས་ཅད་བདུད་ཀྱི་བསླུ་བྲིད་ཡིན། །འདོད་ཡོན་ཐམས་ཅད་ལན་ཚྭའི་ཆུ་བོར་ ཤེས། །ད་ནི་མཁས་པའི་བླ་མ་མང་འཚོལ་ཞིང་། །ལུས་འདིས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་དེ་བསྒྲུབ་པར་བགྱི། །འདོད་ཡོན་དག་ལ་རྩེ་དགའ་བག་ཕེབས་ཀྱང་། །ཆུ་ཟླ་ལྟ་བུར་སྙིང་པོ་མི་གདའ་ལགས། །བྲག་ཆ་ལྟ་ བུར་བརྗོད་བྱ་མི་གདའ་ལགས། །སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུར་ངོས་བཟུང་མི་གདའ་ལགས། །གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུར་རང་ཚུགས་མི་གདའ་ལགས། །ཉོན་མོངས་ཀུན་གཞིའི་རྒྱ་མཚོ་ཡངས་པ་ལྟར། །སྐྱེ་རྒ་ན་འཆིའི་ཆུ་བོ་རྒྱུན་དུ་འབབ། ། 1-14 སྔོན་ཆད་ངན་སོང་ལས་ཀྱིས་དབང་མེད་ན། །དེང་སང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ཚེ་ཅིས་མི་འཚོལ། །ད་ནི་འཁོར་བ་སྤྱི་ལ་ངེས་བསམ་ནས། །བླ་མ་བསྟེན་ཏེ་དམ་པའི་ཆོས་ལ་འབད། །རྒྱལ་བུའི་ཆོས་ཀྱི་ གསུང་དེ་ཐོས་པ་དང་། །གྲོང་ཁྱེར་གནས་པའི་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །བརྗོད་ཚུལ་འདི་ཡིས་རྒྱལ་སྲིད་ཅང་འཛིན་ནམ། །འཛིན་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོར་ཐེ་ཚོམ་མེད། །གཞན་དུ་མཁས་གྲུབ་བླ་མ་མང་བསྟེན་ ཅིང་། །ཤཱཀྱའི་རྒྱལ་པོའི་རྒྱལ་སྲིད་འཛིན་པ་འདྲ། །ངོ་མཚར་ཆེ་འོ་ཞེས་པའི་སྒྲ་ཡང་སྒྲོགས། །ལྷག་པར་ཆགས་ཤིང་བསྐོར་ནས་ཡང་ཡང་བལྟ། །རིགས་བཟང་གཉེན་དུ་བསྒྲིགས་པའི་བུ་མོ་ཡང་། །མཐོང་བས་དགའ་ཡང་ གསུང་དེས་མྱ་ངན་གྱུར། །ཕ་མའི་དྲུང་དུ་ཕྱིན་ནས་འདི་སྐད་དུ། །རྒྱལ་བུ་དམ་པ་འཁོར་བར་སྐྱོ་ཞེས་གདའ། །རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ནས་རབ་ཏུ་འབྱུང་ཞེས་གདའ། །དོན་གྲུབ་གཞོན་ནུ་བཙུན་མོ་དོར་ཞེས་ གདའ། །འཁོར་བའི་ཆོས་ལ་ཆགས་པར་མི་གདའ་སྐད། ། ད་ནི་ཡབ་ཡུ
【現代漢語翻譯】 因此，必須通過聞、思、修來度過一生。 爲了斷除疑惑，應不斷依止殊勝的善知識。 當空行母說完這些話時，王子麵露微笑，回答說： 『好啊，好啊，非常好，因為智慧的裝飾在森林中是快樂的。 孔雀的幸福在於毒藥之中。 由於習慣的力量，天鵝在湖中感到快樂。 就像烏鴉進入不潔之處一樣，怎麼可能進入蓮花池呢？ 就像去往平凡的村莊一樣，我這樣的高貴之人怎麼可能去呢？ 過去成就一切願望的王子， 對於凈飯王的王位和財富， 像對待不潔的泥潭一樣感到厭惡， 拋棄六萬妃嬪，追求解脫。 釋迦能仁被世間天人所讚頌和供養， 具足妙相和隨好（指佛陀的三十二相和八十隨形好），是為正法之王， 以十二行誼（指佛陀一生的十二重要事蹟）示現而證得菩提。 我若不捨棄王位， 將會增長對欲界的貪執。 所有的朋友都是魔的誘惑。 要知道一切欲妙都如鹹水。 現在應尋找眾多賢善的上師， 以這個身體成就無上菩提。 即使對欲妙感到快樂和滿足， 也如水月般沒有實義。 如山谷回聲般沒有可言之物。 如幻化般無法確定。 如影像般沒有自主。 如煩惱的根本——廣闊的海洋一般， 生老病死的河流 निरंतर 流淌。 過去無力擺脫惡道的業力， 如今為何不尋求圓滿的今生？ 現在應對輪迴生起定解， 依止上師，努力修持正法。 當聽到王子所說的佛法之語時， 城中所有的居民， 都議論說：『以這種說法，王子還會執掌王位嗎？』 『即使執掌，也無疑是位法王。 否則，他會依止眾多賢哲成就的上師， 就像釋迦王族的國王一樣。』 他們還發出『真是稀有』的讚歎聲。 更加愛戴和圍繞著他，一遍又一遍地觀看。 一位門當戶對、已訂婚的女子， 見到王子很高興，但聽到他的話語后卻感到悲傷。 她去到父母面前，這樣說道： 『尊貴的王子厭倦了輪迴。』 『據說他要捨棄王位，出家修行。』 『據說年輕的 सिद्धार्थ（Siddhartha，悉達多） 拋棄了妃嬪。』 『據說他對輪迴的世俗之法沒有貪戀。』 現在，父親和母親啊！
【English Translation】 Therefore, one must spend one's life in hearing, contemplating, and meditating. In order to cut through doubts, one should constantly rely on excellent spiritual friends. When the Ḍākiṇī (空行母) spoke those words, the prince smiled and replied: 'Excellent, excellent, exceedingly excellent, because the adornment of wisdom is happiness in the forest. The peacock's happiness is desired in poison. Due to the power of habit, the swan is happy in the lake. Just as a crow enters an unclean place, how could it be in a lotus grove? Just as one goes to an ordinary village, how could a noble person like me go there? The prince who had previously accomplished all wishes, For the kingdom and wealth of King Śuddhodana (凈飯王), Felt disgusted as if with an unclean swamp, Abandoned sixty thousand consorts and sought liberation. The Sage of the Śākyas (釋迦族) , praised and worshipped by the world with gods, Possessing the marks and signs (referring to the thirty-two major marks and eighty minor marks of the Buddha), is the Dharma King, Attained enlightenment by demonstrating the twelve deeds (referring to the twelve major events in the Buddha's life). If I do not renounce the kingdom, Attachment to this desire realm will increase. All friends are the deception of Māra (魔). Know that all desirable objects are like a river of salt water. Now, I will seek many wise gurus, And with this body, I will accomplish supreme enlightenment. Even if there is joy and satisfaction in desirable objects, They are like a reflection of the moon in water, without essence. Like an echo in a rock, there is nothing to say. Like an illusion, there is nothing to identify. Like a reflection, there is no self-existence. Like the vast ocean, the basis of all afflictions, The river of birth, aging, sickness, and death flows continuously. In the past, I was powerless due to the karma of bad destinies, Why not seek a perfect life now? Now, having a definite thought about saṃsāra (輪迴) in general, Rely on a guru and strive in the sacred Dharma. Upon hearing the prince's Dharma words, All the people living in the city, Wondered, 'With this kind of talk, will the prince still hold the kingdom?' 'Even if he does, he will undoubtedly be a Dharma King. Otherwise, he will rely on many wise and accomplished gurus, Like the king of the Śākya (釋迦) clan.' They also proclaimed sounds of 'How wonderful!' They loved him even more, surrounded him, and looked at him again and again. A girl from a good family, engaged to be married, Was happy to see him, but saddened by his words. She went to her parents and said this: 'The noble prince is weary of saṃsāra (輪迴).' 'It is said that he will renounce the kingdom and become a monk. 'It is said that young Siddhartha (Siddhartha，悉達多) has abandoned his consorts.' 'It is said that he has no attachment to the worldly dharmas of saṃsāra (輪迴).' Now, father and mother!
མ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ཡིས། །མྱུར་དུ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་འཁོར་དུ་རྫོངས། །རྒྱལ་བུ་ཆགས་པའི་བྱ་བ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི། །ནོར་དང་ལོངས་ སྤྱོད་དུ་མས་སེམས་བཟུང་ཞེས། །བུ་མོ་དག་གིས་ཕ་མ་རྣམས་ལ་བསྐུལ། །ཕན་ཚུན་ཕ་མ་བློན་འབངས་བཅས་པ་ཡིས། །རྩོལ་བ་བསྐྱེད་དེ་རྒྱལ་བུ་ཉམས་དགའ་བའི། །གླུ་གར་བྱེད་ཅིང་བུ་མོ་དག་ཀྱང་བསྡུས། ། 1-15 ཀུན་ནས་ཁབ་ཏུ་འབྱུང་དུ་རེ་བ་ན། །རྒྱལ་བུ་རྟ་པ་བརྒྱ་དང་སུམ་ཅུར་བཅས། །དམག་གི་ཆས་ཞུགས་རི་བྲག་བསྐོར་བ་ན། །རི་བྲག་གཅིག་ན་བྲམ་ཟེ་ཛེ་ཏཱ་རེ། །བྲམ་ཟེ་དེ་ནི་ སྙན་ངག་སྒྲ་འབྱིན་ཅིང་། །གཙང་མའི་ཆོས་ཀྱི་དྲང་སྲོང་སྤྱི་བོས་ལེན། །ཉོན་མོངས་དགྲ་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བ་མཐོང་། །རྒྱལ་བུས་ཆིབས་ཀྱི་སྟེང་ནས་ལན་གསོལ་བ། །དྲང་སྲོང་དེ་ལ་ཚིག་གིས་འདི་སྐད་ གསོལ། །དབེན་པའི་གནས་སུ་དཀའ་ཐུབ་ལུང་བསྟན་སྤྱོད། །གཙང་མའི་ཚུལ་གྱིས་དག་པའི་འཚོ་བ་བཟའ། །འདོད་ཡོན་སྤངས་ཏེ་དྲང་སྲོང་གྱུར་པ་ལས། །འདོད་ཡོན་རྣམ་པ་བདག་གིས་ཐོབ་པར་གྱུར། །ཞེས་སྨྲས་པ་ དང་། །བྲམ་ཟེས་མིག་ཀྱང་བལྟ་བར་མི་བྱེད་པར། །རྒྱལ་བུའི་ལན་དུ་འདི་སྐད་བསླན་པར་དགོངས། །ནམ་གཞུག་ཆད་ཁའི་མེ་ཏོག་ལྡུམ་ར་ལྟར། །རྒྱལ་པོས་བྲམ་ཟེའི་དཔལ་འབྱོར་བཀག་གྱུར་ཡང་། །ལས་ཀྱི་དབང་ གིས་ངན་འགྲོར་འཕེན་པ་ལས། །ཕྱི་ཐག་སྙིང་པོ་མ་མཐོང་གནས་འདིར་སྡོད། །བ་ལང་ཁྱི་ཕག་ལྟ་བུའི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱིས། །མི་གཙང་འདམ་བུའི་སྲིན་འབུར་སྐྱེས་དོགས་ནས། །དཀའ་ཐུབ་སྤྱོད་ཅིང་གཙང་སྦྲ་འདི་ དག་བསྟེན། །སྒྱུ་མའི་ནོར་ལ་སྙིང་པོ་མ་མཐོང་ནས། །ཕ་རོལ་བསམ་ཞིང་དྲང་སྲོང་སྤྱི་བོས་བླང་། །རྒྱལ་བུས་བྲམ་ཟེའི་ཚིག་དེ་ཐོས་པ་དང་། །ཅ་ཅོ་བལྟ་ཕྱིར་ཚིག་གིས་ལན་སྨྲས་པ། །དགེ་སྦྱོང་རྣམས་ནི་ང་རྒྱལ་མེ་བས་ཆེ། ། 1-16 ས་ཡི་བདག་པོ་འོངས་ཚེ་ཅིས་མི་ལྡང་། །བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོས་ཚིག་དེའི་ལན་སྨྲས་པ། །ས་བདག་སུ་ཞིག་ཁྱོད་ནི་གང་ནས་འོངས། །དགྲ་བཤེས་མེད་ཕྱིར་ཁྱོད་ངོ་མ་ཤེས་སོ། །ང་ལ་ནོར་མེད་ གྲོགས་མེད་ནགས་ན་བདེ། །ལུས་སྲོག་འདི་ལ་དགྲ་བོ་འཆི་བདག་ཡིན། །ང་རྒྱལ་མེད་ཕྱིར་བདག་གིས་འདུ་འཛི་སྤངས། །བྲམ་ཟེའི་ཚིག་དེ་ཐོས་ནས་ལན་སྨྲས་པ། །ང་ནི་གསེར་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ནས་ འོངས། །ང་ནི་དགེ་བ་དཔལ་གྱིས་བསྐྱེད་པའི་བུ། །དེ་རིང་ནགས་ཁྲོད་འདི་ན་འགྲན་ཟླ་སུ། །ཁྱོད་ཀྱིས་ས་བདག་མི་ཤེས་ཁྲིམས་ལས་འདས། །བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོས་ཚིག་དེའི་ལན་སྨྲས་པ། །ང་ནི་མི་ གྲལ་ལས་བུད་ཁྲིམས་ལས་འདས། །ང་ལ་དཔོན་མེད་གཡོག་མེད་ངོ་བསྲུང་མེད། །ས་བདག་འཇིག་རྟེན་ཕ་རོལ་འགྲོ་བའི་ཚེ། །རྟ་མེད་གྲོགས་མེད་རྐང་ཐང་གཅིག་པུར་འགྲོ། །ལྟོ་མེད་གོས་མེད་གཅེར་པུ་བར་ དོར་འགྲོ། །གནས་མེད་ཡུལ་མེད་རྒྱུས་མེད་ཤ
【現代漢語翻譯】 隨從們迅速護送王子返回王宮。 眾女子催促父母，說王子沉浸在各種慶祝誕生的活動中，被無數的財富和享樂所吸引。 父母和大臣們互相鼓勵，努力營造王子喜愛的氛圍，歌舞昇平，並召集了眾多女子。 大家都期望能與王子成婚。王子率領一百三十名騎兵，全副武裝地巡視山林。 在其中一座山裡，住著一位名叫杰達（梵：Jetā，含義：勝利者）的婆羅門。 這位婆羅門擅長詩歌和音樂，以頭頂禮純凈的佛法，視煩惱為敵人並戰勝它們。王子從馬背上向他致意，並用言語說道： 『您在寂靜之處修行苦行，遵循純凈的戒律，過著清凈的生活，捨棄了世俗的慾望，成爲了一位苦行者。而我卻沉溺於各種慾望之中。』 說完這些話，婆羅門甚至沒有看他一眼，而是這樣回答王子： 『如同花園中凋謝的花朵，即使國王阻止了婆羅門的財富增長，但與其因業力而墮入惡道，不如留在這裡，至少還能看到一些希望。 像牛、狗、豬一樣的行為，可能會滋生不潔的蛆蟲。因此，我才修行苦行，保持潔凈。 不要把虛幻的財富當真，要思考來世，以頭頂禮佛法。』 王子聽到婆羅門的話后，爲了激怒他，便出言反駁： 『那些修行者比傲慢的火焰還要熾熱！』 『土地的主人來了，你們為何不起立迎接？』偉大的婆羅門回答說： 『土地的主人？你是誰？從哪裡來？我不認識你，因為我沒有敵人或朋友。 我沒有財富，沒有朋友，在森林裡感到快樂。對於這個身體和生命來說，最大的敵人是死神。 我沒有傲慢，所以捨棄了世俗的喧囂。』聽到婆羅門的話，王子回答說： 『我來自擁有金色旗幟的王宮，我是由功德和榮耀所生的王子。 今天在這片森林裡，誰能與我匹敵？你不認識土地的主人，這是違背法律的！』偉大的婆羅門回答說： 『我已經超越了世俗的等級和法律。我沒有主人，沒有僕人，不需要奉承任何人。 當土地的主人去世，前往來世時，沒有馬匹，沒有朋友，只能獨自赤腳前行。 沒有食物，沒有衣服，赤身裸體地離開。沒有住所，沒有土地，沒有親人，什麼都沒有。』
【English Translation】 The entourage quickly escorted the prince back to the palace. The girls urged their parents, saying that the prince was immersed in various celebrations of his birth, captivated by countless riches and pleasures. Parents and ministers encouraged each other, striving to create an atmosphere pleasing to the prince, with singing and dancing, and gathered many girls. Everyone hoped to marry the prince. The prince, with one hundred and thirty horsemen, fully armed, patrolled the mountains. In one of the mountains, lived a Brahmin named Jetā (Sanskrit: Jetā, meaning: Victorious). This Brahmin was skilled in poetry and music, revering the pure Dharma with his head, seeing afflictions as enemies and overcoming them. The prince greeted him from horseback and said: 'You practice asceticism in solitude, follow pure precepts, live a pure life, and renounce worldly desires, becoming an ascetic. But I am indulging in various desires.' After saying these words, the Brahmin did not even look at him, but replied to the prince: 'Like withered flowers in a garden, even if the king prevents the Brahmin's wealth from increasing, rather than falling into evil realms due to karma, it is better to stay here, at least to see some hope. Behaviors like those of cows, dogs, and pigs may breed unclean maggots. Therefore, I practice asceticism and maintain cleanliness. Do not take illusory wealth as real, but think about the afterlife, and revere the Dharma with your head.' Upon hearing the Brahmin's words, the prince, in order to provoke him, retorted: 'Those practitioners are hotter than the flames of arrogance!' 'The lord of the land has come, why do you not rise to greet him?' The great Brahmin replied: 'Lord of the land? Who are you? Where do you come from? I do not know you, because I have no enemies or friends. I have no wealth, no friends, and I am happy in the forest. For this body and life, the greatest enemy is death. I have no arrogance, so I have abandoned worldly clamor.' Hearing the Brahmin's words, the prince replied: 'I come from the palace with the golden banner, I am the prince born of merit and glory. Today in this forest, who can match me? You do not know the lord of the land, this is against the law!' The great Brahmin replied: 'I have transcended worldly ranks and laws. I have no master, no servants, and do not need to flatter anyone. When the lord of the land dies and goes to the afterlife, there are no horses, no friends, and he can only walk alone barefoot. No food, no clothes, leaving naked. No dwelling, no land, no relatives, nothing.'
ུལ་ཐག་རིང་། །རྒྱལ་པོའི་བུ་ལ་ནམ་ཕུག་མ་མཆིས་པས། །དོན་དེས་བདག་ནི་ནགས་སུ་བསྡད་པ་ལགས། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་། །རྒྱལ་བུས་བྲམ་ཟེའི་ཚིག་རྣམས་གསན་ གྱུར་ནས། །ཆིབས་ལས་གཞོལ་ཏེ་འཁོར་གསུམ་དྲུང་དུ་ཕུལ། །གུས་པས་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་གསོལ་བ་ནི། །མཁས་པ་ཁྱོད་ཀྱི་སྐྱོན་ཡོན་བརྟགས་པའི་ཕྱིར། །ང་རྒྱལ་ལྟ་བུའི་དྲག་པོའི་ཚིག་དེ་སྨྲས། །གང་ཡང་བདག་གིས་ཉིན་མཚན་དུས་དྲུག་ཏུ། ། 1-17 འཁོར་བའི་སྐྱོན་བསམ་ངེས་པར་ཡིད་འབྱུང་སྟེ། །རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ཏེ་ཐར་པར་འབྱུང་འདོད་པས། །བྲམ་ཟེ་ཁྱེད་ཀྱིས་བདག་ལ་གཟུང་དུ་གསོལ། །ཞེས་དང་། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོས་དེ་ལ་ལན་གསོལ་བ། །ཚུར་ཤོག་ ང་རྒྱལ་རླུང་གིས་མི་དཀྲུགས་པར། །བསྟན་པའི་བདག་པོར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱིས་ཤོག །གསུངས་ནས། དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་བྱིན་རླབས་སེམས་བསྐྱེད་གནང་། །རྒྱལ་བུ་ཡར་བཞེངས་སླར་ཡང་མི་རྟ་རྣམས། །སེམས་བསྐྱེད་གདམས་ངག་ ཡོན་དུ་རྗེ་ལ་ཕུལ། །རྒྱལ་བུའི་ཚོགས་རྣམས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་བྱའི་ཕྱིར། །རེ་ཞིག་བླངས་ནས་གདམས་ངག་འདི་སྐད་གསུངས། །རྒྱལ་བུ་རེ་ཞིག་རྟོགས་བརྗོད་མ་བཏང་བའི། །ཚེ་འདིའི་ཆེ་ཐབས་འདྲེ་རྐྱེན་དག་ཀྱང་ བྱེད། །རང་དོན་ཙམ་ཞིག་ཁྲ་དང་སྤྱང་ཀི་ཡང་བྱེད། །རང་སངས་རྒྱས་ཀྱང་བླ་མེད་ཉི་ཚེ་སྒྲུབ། །ལྟོ་འགྲངས་ཙམ་ཞིག་བྲན་གྱི་ཚོགས་ཀྱང་བཟའ། །སྐྱེ་བ་གཏན་དུ་རྒྱལ་པོ་ག་ལ་འབྲངས། །རྒྱལ་པོ་ རང་རྒྱུད་ཆོས་ལ་བརྟེན་འཚལ་ལོ། །རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ཏེ་ཐར་པ་སྒྲུབ་འཚལ་ལོ། །སླར་ཡང་རྒྱལ་བུ་དམ་པས་ལན་གསོལ་བ། །བླ་མ་ང་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་ན། །བཟང་བཙོན་དར་གྱི་ཆུན་པོས་ ལེགས་བསྣབས་ནས། །དང་པོ་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་ནི་གཉེན་བསྡམས་ཤིང་། །ཐམས་ཅད་དགའ་དགའ་ལྟ་བུའི་བསླུ་བྲིད་ཀྱིས། །ཁོ་བོ་སྲིད་པའི་འདམ་དུ་བྱིང་གིས་དོགས། །ང་ནི་རྒྱལ་པོས་མནར་བར་མི་ནུས་པ། །བླ་མ་ཁྱེད་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། ། 1-18 ཞེས་པ་དང་། དེ་ལ་བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོས་འདི་སྐད་གསུངས། །རིགས་བརྒྱུད་སྲིད་པའི་འཆིང་ཐག་ཆེན་པོ་ཡིན། །རྒྱལ་སྲིད་མི་གཙང་འདམ་རྫབ་ཆེན་པོ་ཡིན། །རྒྱལ་པོ་བདུད་ཀྱི་གཅེས་མིང་ཆེན་པོ་ཡིན། །བློན་ རྣམས་བདུད་ཀྱི་ཕ་ཚན་ཆེན་པོ་ཡིན། །ངེས་པར་ཁྱེད་ཀྱིས་མྱུར་བར་རེམ་ཏ་རེ། །འདི་རུ་མ་སྡོད་ན་ལེནྜ་རུ་སོང་། །དེ་ན་ཐོག་མེད་དུས་ནས་ཉེ་འབྲེལ་བའི། །ཁྱོད་ཀྱི་བླ་མ་བྱང་ཆུབ་ བཟང་པོ་ཡོད། །སེམས་བསྐྱེད་ཆོས་ཞུས་ལས་ཀྱི་འབྲེལ་བ་ཞོག །མཁས་པ་དེ་ཡིས་ཁྱོད་ལ་ཕན་ཞེས་གསུངས། །དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོ་ཡིས། །སླར་ཡང་ཕུལ་བ་ཐམས་ཅད་ཕྱིར་གནང་ནས། །ཁྱིམ་ ནས་ཕྱུང་སྟེ་ངེས་པར་དྲུང་འདིར་ཤོག །མན་ངག་དུ་མས་ཁྱོད་ནི་སྐྱོང་ཞེས་གསུངས། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུ་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་དེར
【現代漢語翻譯】 『路途遙遠。因為王子沒有住所，所以我才住在森林裡。』說完，王子聽了婆羅門的這些話，便從坐騎上下來，將三匹馬獻給婆羅門。恭敬地合掌祈請道：『賢者，我之所以說出如此傲慢的話，是爲了試探您的優缺點。無論如何，我日夜六時都在思索輪迴的過患，決心生起厭離心，因此放棄王位，想要獲得解脫。婆羅門，請您收留我吧。』 婆羅門大聲回答說：『過來吧，不要被傲慢之風所動搖，愿你被加持成為佛法的護持者！』說完，便給予三寶的加持和菩提心。王子起身，再次將馬匹獻給上師作為菩提心教法的報酬。爲了圓滿王子的心願，暫時接受了供養，並說了這些教言：『王子，暫時不要放棄世間的作為，也要做一些今生的權宜之計，也要提防邪魔的侵擾。爲了自己的利益，有時也要像烏鴉和豺狼一樣。爲了供養自身，也要做一些低賤的事情。生生世世跟隨國王又有何用呢？國王應該依靠自己的佛法。應該放棄王位，努力獲得解脫。』 王子再次回答說：『上師，我在國王的宮殿里，被華麗的絲綢緊緊束縛著，最初是被煩惱所束縛，一切都像是令人愉悅的誘惑，我擔心自己會沉入輪迴的泥潭。我無法忍受國王的束縛，上師，請您加持我吧！』 對此，婆羅門說道：『血統是巨大的輪迴枷鎖，王位是不潔的泥潭，國王是魔鬼的別稱，大臣是魔鬼的眷屬。你必須儘快離開這裡，不要留在這裡，去那爛陀。在那裡，有你從無始以來就親近的上師菩提賢。請求菩提心教法，斷絕業力之緣。那位賢者會對你有所幫助。』說完，婆羅門立刻將所有供養退還，將王子從王宮中帶出來，說：『一定要到我這裡來，我會用許多教法來引導你。』之後，王子離開了國王的都城。
【English Translation】 'The road is long. Because the prince has no dwelling, I live in the forest.' Having said this, the prince, upon hearing the words of the Brahmin, dismounted from his steed and offered the three horses to the Brahmin. Humbly, with palms joined, he entreated: 'Wise one, I spoke such arrogant words to test your merits and flaws. In any case, day and night, six times a day, I contemplate the faults of samsara, resolved to generate renunciation. Therefore, I abandon the throne, desiring to attain liberation. Brahmin, please accept me.' The great Brahmin replied loudly: 'Come, may you not be swayed by the wind of arrogance, may you be blessed as a protector of the Dharma!' Having said this, he bestowed the blessings of the Three Jewels and bodhicitta. The prince arose and again offered the horses to the guru as payment for the bodhicitta teachings. To fulfill the prince's wishes, he temporarily accepted the offerings and spoke these instructions: 'Prince, do not abandon worldly affairs for the time being, but also attend to some expedient means for this life, and beware of the intrusion of evil spirits. For one's own benefit, one must sometimes be like a crow or a jackal. To sustain oneself, one must also do some menial tasks. What is the use of following the king lifetime after lifetime? The king should rely on his own Dharma. One should abandon the throne and strive to attain liberation.' The prince replied again: 'Guru, in the king's palace, I am tightly bound by splendid silks, initially bound by afflictions, and everything is like a pleasing deception. I fear that I will sink into the mire of samsara. I cannot endure the king's bondage, Guru, please bless me!' To this, the Brahmin said: 'Lineage is a great chain of samsara, the throne is an impure mire, the king is another name for a demon, and the ministers are the retinue of demons. You must leave here as soon as possible, do not stay here, go to Nalanda. There, you have the guru Bodhibhadra, who has been close to you since beginningless time. Request the bodhicitta teachings, sever the ties of karma. That wise one will be of help to you.' Having said this, the Brahmin immediately returned all the offerings, brought the prince out of the royal palace, and said: 'You must come to me, I will guide you with many teachings.' After that, the prince left the king's capital.
་འོངས། །གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་འབྱོར་བ་དུ་མ་བླངས། །འཁོར་དང་བཅས་པ་ན་ ལེནྜ་རུ་སོང་། །ན་ལེནྜ་ཡི་རྒྱལ་པོ་བྲེད་གྱུར་ནས། །དམག་དཔུང་འཁོར་དང་བཅས་པ་རྒྱང་ནས་བསུ། །མཇལ་ཚེ་རྒྱལ་པོས་གཏམ་ནི་ཡར་ཕུལ་ནས། །ས་བདག་རྒྱལ་པོ་ཁྱོད་ནི་གང་ནས་ལྷགས། །འཁོར་ལོས་ སྒྱུར་འདྲ་ཁྱོད་ནི་གང་ནས་འོངས། །དམག་གི་ཆས་ཀྱིས་རྒོལ་བ་གང་དུ་འཇོམས། །རྒྱང་ནས་མཐོང་སྟེ་ཁྱོད་ཀྱི་དྲུང་དུ་འོངས། །ཞེས་པ་དང་། རྒྱལ་བུ་དམ་པས་དེ་ལ་ལན་སྨྲས་པ། ང་ནི་ཤར་ཕྱོགས་ཟ་ཧོར་ཡུལ་ནས་འོངས། ། 1-19 ཕོ་བྲང་གསེར་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ནས་འོངས། །ང་ནི་སྲིད་པའི་དགྲ་བོ་འཇོམས་སུ་འགྲོ། །འཆི་བདག་བདུད་ཀྱི་དགྲ་བོ་འཇོམས་སུ་འགྲོ། །ཞེས་པ་དང་། ན་ལེནྜ་ཡི་རྒྱལ་པོས་ལན་གསུངས་པ། །ཁྱེད་ནི་ ཤར་ཕྱོགས་ཟ་ཧོར་རྒྱལ་པོའི་སྲས། །ས་ཡི་བདག་པོ་ཆོས་རྒྱལ་དགེ་བ་དཔལ། །འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་རྒྱལ་ནག་པོའི་ཕྱོགས་ལས་རྒྱལ། །མི་དབང་སྲས་པོ་ཞིང་དེར་བྱོན་པ་ལེགས། །ཁྱོད་ཀྱི་བི་ཀྲ་མ་ལ་ ཤཱི་ལ་ན། །དཀོན་མཆོག་ཕོ་བྲང་ལྷ་ཡི་གཞལ་ཡས་ཁང་། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བཞུགས། །མཁས་པ་པཎ་ཆེན་ཉི་ཟླ་ལྟ་བུར་ཡོད། །ས་བདག་ཁྱེད་ནི་མཁས་པ་སུ་ཞིག་འདོད། །ཅེས་ པ་དང་། །རྒྱལ་བུས་ལན་སྨྲས་པ། ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོ་དཔལ་ཀྱི་ནལེནྜ། །རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་རིན་པོ་ཆེ་ཡི་གླིང་། །པཎ་ཆེན་གནམ་གྱི་སྐར་མ་འདྲ་བ་ཡོད། །མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པའི་བྱང་ཆུབ་བཟང་པོ་ དེ། །བྲམ་ཟེས་ལུང་བསྟན་བདག་གི་བླ་མ་ཡིན། །ས་བདག་ཁྱོད་ཀྱིས་བར་ཆད་བསལ་དུ་གསོལ། དེ་ལ་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོས་ལན་སྨྲས་པ། །དཔའ་བོ་ཆེན་པོ་བོ་དྷི་བྷ་དྲ་དེ། །རི་རྒྱལ་ཆེན་ པོ་གངས་རིས་གཡོགས་པ་ལྟར། །མི་འགུལ་ལྷམ་མེ་ལྷན་ནེ་ལྷང་ངེར་བཞུགས། །རྣམ་ཐོས་སྲས་དེ་ནོར་ལ་སྤྱོད་པ་བཞིན། ། དེ་ནི་འཕགས་པའི་ནོར་ལས་སྐལ་བར་རྙེད། །ཚུར་བྱོན་བདག་གི་ཕོ་བྲང་འཁོར་ཏུ་བྱོན། ། 1-20 སྙན་པའི་གཏམ་དང་དཔལ་འབྱོར་རོལ་བར་བྱ། །རྒྱལ་པོས་ལེགས་སོ་ཞེས་ནི་བརྗོད་པ་དང་། །རྒྱལ་པོས་བསུ་བ་ཡི་ནི་མདུན་བདར་ནས། །རོལ་མོ་འབུལ་ཞིང་ན་ལེནྜ་རུ་བྱོན། །དེ་ཡི་ལྷོ་ཕྱོགས་པདྨ་ ཅན་ལྗོངས་ནས། །ཕོ་བྲང་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ཞེས་པ་ནི། །མི་ཁྱིམ་འབུམ་ཕྲག་གཅིག་གིས་སྐོར་བ་ཡོད། །དེ་ཡི་ནང་དུ་རྒྱལ་བུ་སྤྱན་དྲངས་ནས། །རིན་ཆེན་མཛེས་པའི་ཁྲི་སྟེང་འཁོད་པ་ལ། །རྒྱལ་ བུ་རངས་པའི་བཀུར་སྟི་ཆེ་བར་མཛད། །དེ་ནས་ན་ལེནྜ་ཡི་གཙུག་ལག་ཏུ། །བླ་མ་བྱང་ཆུབ་བཟང་པོའི་དྲུང་དུ་བྱོན། །དེ་ཡི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་བྱོན་པ་དང་། །བླ་མ་མཐོང་ནས་ཤིན་ཏུ་ མི་བཟད་པའི། །དགའ་བ་ཁྱད་དུ་འཕགས་པ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས། །བླ་མ་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་བཟང་པོས་ཀྱང་། །རྒྱལ་བུ་དམ་པ་བྱོན་པ་གསན་པ་དང་། །ཤིན་ཏུ་དགྱ
【現代漢語翻譯】 他們帶著黃金、白銀等大量財物，和隨從一起前往那爛陀（Nālandā）。那爛陀的國王驚恐萬分，率領軍隊和隨從遠遠地迎接。見面時，國王上前說道：『土地之王，您從哪裡來？』『您如同轉輪王一般，從何處而來？』『您帶著軍隊，要征服何方？』『我遠遠地看見您，特來拜見。』 王子答道：『我從東方扎霍爾（Zāhor）地方而來，從金頂王宮而來。我將去征服世間的敵人，征服死神和魔鬼的敵人。』 那爛陀的國王回答說：『您是東方扎霍爾國王的王子，是土地的主人，是正法之王，吉祥賢善。您是戰勝黑方的轉輪王。王子殿下光臨此地真是太好了。在您的毗訖羅摩尸羅（Vikramaśīla），有如意寶殿，如同天宮一般。有無數出家人居住，有如日月般的大學者和班智達（Paṇḍita）。土地之王，您想拜見哪一位學者？』 王子回答說：『偉大的那爛陀寺（Nālandā），如同珍寶之島的大海。那裡有如天上繁星般的班智達。備受讚譽的菩提賢（Bodhibhadra），婆羅門（Brāhmaṇa）曾預言他將是我的上師。土地之王，請您消除障礙。』 國王回答說：『偉大的勇士菩提賢，如同被雪山環繞的山王。他堅定不移，光芒四射。如同多聞天子（Vaiśravaṇa）享用財富一般，他從聖者的財富中獲得份額。請您到我的王宮來，享受美妙的音樂和財富。』國王高興地說道，並親自迎接王子，演奏音樂，一同前往那爛陀。在那爛陀的南方，蓮花盛開的地方，有一座名為『普賢』的宮殿，周圍環繞著一百萬戶人家。王子被迎入宮殿，坐在珍貴的寶座上，國王以極大的敬意款待王子。 之後，他們前往那爛陀寺，拜見上師菩提賢。當他們到達寺院時，見到上師，心中生起無比的喜悅。當尊貴的上師菩提賢聽說王子到來時，非常高興。
【English Translation】 They took gold, silver, and other abundant wealth, and went with their entourage to Nālandā. The king of Nālandā, terrified, met them from afar with his army and retinue. Upon meeting, the king offered words, saying: 'Lord of the land, from where have you come?' 'Like a Chakravartin (轉輪王，cakravartin，cakravartin，wheel-turning king), from where do you come?' 'With the gear of war, where do you intend to conquer?' 'Seeing you from afar, I have come to your presence.' The prince replied: 'I come from the eastern land of Zāhor, from the golden-crested palace. I go to conquer the enemies of existence, to conquer the enemies of death and demons.' The king of Nālandā responded: 'You are the son of the king of eastern Zāhor, the lord of the land, the righteous king, virtuous and glorious. You are a Chakravartin who triumphs over the forces of darkness. It is excellent that the prince has come to this land. In your Vikramaśīla, there is a jewel palace, like a celestial mansion. Countless ordained ones reside there, and there are scholars and great paṇḍitas like the sun and moon. Lord of the land, which scholar do you wish to see?' The prince replied: 'The great Dharma college of glorious Nālandā is like a great ocean, an island of jewels. There are paṇḍitas like the stars in the sky. The supremely praised Bodhibhadra, whom the Brahmin prophesied, is my guru. Lord of the land, I beseech you to clear away obstacles.' The great king replied: 'The great hero Bodhibhadra is like a great mountain covered in snow. He is immovable, radiant, and steadfast. Like Vaiśravaṇa (多聞天子，Vaiśravaṇa，Vaiśravaṇa，son of complete hearing) enjoying wealth, he has obtained a share from the wealth of the noble ones. Come to my palace and enjoy pleasant music and wealth.' The king said 'Excellent!' and went to greet the prince, offering music, and they went to Nālandā. In the southern region of lotus blossoms, there is a palace called Kuntuzangpo (普賢，Kuntuzangpo，Kuntuzangpo，All Good), surrounded by a million households. The prince was invited into the palace and seated on a precious throne, and the king showed great respect to the prince. Then, they went to the Nālandā monastery to see the guru Bodhibhadra. When they arrived at the monastery and saw the guru, an extraordinary joy arose in their minds. When the venerable guru Bodhibhadra heard that the prince had come, he was very pleased.
ེས་པས་སྟན་ལས་རབ་བཞེངས་ཏེ། །སྙན་ པའི་ཚིག་གིས་ཆོས་ཀྱི་གསུང་བྱོན་པ། །ཆོས་རྒྱལ་སྲས་པོ་གནས་འདིར་བྱོན་ལགས་སམ། །མི་ཡི་དབང་པོ་གཞི་མ་བདེ་ལགས་སམ། །ཟ་ཧོར་ཡུལ་ན་ཆོས་འབྱོར་རྒྱས་ལགས་སམ། །བཤུལ་རིང་ལམ་ལ་སྙེལ་ བར་མ་གྱུར་ཏམ། །དེ་ཚེ་རྒྱལ་བུ་དམ་པས་ལན་གསོལ་བ། །འདིར་འོང་ཡབ་བདེ་ཆོས་དང་མཐུན་པར་བདག །ལམ་དེ་རིང་ཡང་ཁྱེད་དང་མཇལ་བར་གྱུར། །མཁས་པ་ཁྱེད་ནི་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ལ། ། 1-21 ཐོས་བསམ་སྒོམ་པས་སྙེལ་བར་མ་གྱུར་ཏམ། །ཞེས་པ་དང་། བླ་མའི་ཞལ་ནས་ལེགས་ཀྱི་ཁོ་བོ་ཡང་། །དམ་པའི་ཆོས་ཀྱིས་ཉིན་མཚན་བདེ་བར་གྱུར། །རྒྱལ་བུ་སྟན་ལ་འདུག་ལ་གང་དགོངས་གསོལ། །དེ་ ནས་རྒྱལ་བུས་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ནས། །རིན་ཆེན་མཛེས་པས་བླ་མ་མཉེས་པར་མཛད། །གུས་པའི་ཚིག་གིས་ཞུ་བ་འདི་སྐད་ཕུལ། །འགྲོ་བའི་བླ་མ་གཏམ་འདི་བརྩེ་བས་དགོངས། །ང་ནི་འཁོར་བའི་འདམ་ རྫབ་མི་བཟད་པར། །བསླུ་བྲིད་རྒྱལ་སྲིད་ཆེན་པོས་མནར་དོགས་ནས། །དཔུང་དང་བཅས་ཏེ་ནགས་སུ་ཕྱིན་པ་ན། །བླ་མ་དགྲ་ལས་རྒྱལ་བ་བཞུགས་དེ་གདའ། །དེ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་ཚེ། ། མཁས་པ་ཆེན་པོས་ཐུགས་རྗེས་རབ་གཟིགས་ནས། །ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོ་ན་ལེནྜ་རུ་སོང་། །སྐྱེ་བ་སྔོན་ནས་ཐུགས་རྗེས་རབ་བཟུང་བ། །བླ་མ་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་བཟང་པོ་བཞུགས། །དེ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་གདམས་ ངག་ཞུས་ཞེས་གསུངས། །དེ་མ་ཐག་ཏུ་རང་གི་ཕོ་བྲང་ནས། །མཆོད་རྫས་བླངས་ཏེ་དེ་རིང་གནས་འདིར་སླེབ། །ད་ནི་བདག་ལ་བརྩེ་བའི་ཐུགས་རྗེ་ཡིས། །སེམས་བསྐྱེད་གདམས་པ་དུ་མ་གནང་དུ་གསོལ། ། དེ་མ་ཐག་ཏུ་སྟན་ལ་འདུག་པ་དང་། །བླ་མས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་བཞག་ནས། །སྒོ་གསུམ་ལས་སུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་རླབས། །དེ་ནས་སེམས་བསྐྱེད་གདམས་པ་དུ་མ་གནང་། །དེ་ཡང་གདམས་ངག་བསྟན་པ་འདི་ལྟར་ལགས། ། 1-22 རྒྱལ་བུ་ཚེ་འདི་དོན་ཡོད་ཐོབ་པ་ལས། །རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ནས་ཐར་པ་མ་བསྒྲུབ་ན། །ལས་ཀྱི་དབང་གིས་ངན་འགྲོར་ལྟུང་བའི་ཚེ། །ཤིན་ཏུ་འགྱོད་ཀྱང་ངེས་པར་ཕྱིས་པ་ཡིན། །སྐྱེ་བ་གཏན་གྱི་ བཙན་ས་འཛིན་དུས་འདིར། །དཀའ་བ་ཆེན་པོས་བརྩོན་འགྲུས་མ་བརྩམས་ན། །ཐར་པའི་གོ་སྐབས་ངེས་པར་སྟོར་བའི་ཚེ། །ཕྱིན་ཆད་བཟུང་དུ་མེད་དོ་རིགས་ཀྱི་བུ། །དཔའ་ཞིང་བརྟན་ལ་གོ་ཆ་ཕུན་ཚོགས་ ཀྱང་། །ཕ་རོལ་འཕྲེང་ལ་གཤེད་མས་ཁྲིད་པའི་ཚེ། །མཐུ་མེད་ཉམ་ཐག་འགྱོད་པ་ཙམ་ཞིག་ན། །ཕན་པའི་དགོས་པ་ཅི་ཡང་མ་མཆིས་སོ། །རྒྱལ་བུ་དམ་པའི་ཆོས་འདི་སེམས་མཛོད་དང་། །ན་ལེནྜ་ཡི་ བྱང་ཕྱོགས་ཕ་གི་ན། །ཁྱོད་ཀྱི་ཐོག་མེད་དུས་ནས་ཕར་གྱུར་པའི། །རྒྱལ་སྲས་རིག་པའི་ཁུ་བྱུག་ཅེས་པ་ཡོད། །ཚེ་མཐར་ཕྱིན་ཅིང་དབེན་པར་གནས་པ་དེ། །ཆོས་བརྒྱད་སྤྲོས་པའི་དྲི་མས་མ་གོས་ པར། །ཚུལ་ཁྲིམས་གོ
【現代漢語翻譯】 於是，智者從座位上起身，用悅耳的言辭宣講佛法：『法王之子（chos rgyal sras po，Dharma King's son）駕臨此地了嗎？人間的君主（mi yi dbang po，Lord of Men）安好嗎？在扎霍爾（za hor，Zahor）地方，佛法興盛嗎？長途跋涉沒有感到疲憊嗎？』 當時，聖潔的王子回答說：『我來這裡，父王安好，與佛法相應。即使路途遙遠，今天也能與您相見。賢者您對於佛陀的教法，通過聞思修（thos bsam sgom pa，hearing, thinking, and meditating）沒有感到疲憊嗎？』 接著，上師說：『很好，我也日夜沉浸在神聖的佛法中，感到安樂。王子請坐，有什麼想法請說。』 然後，王子恭敬地頂禮，用珍寶供養上師，使他歡喜。用恭敬的言辭獻上如下請求：『眾生的上師，請慈悲傾聽我的話。我害怕被輪迴（'khor ba，saṃsāra）的污泥所迷惑，被虛假的王位所束縛，所以帶著軍隊進入森林。上師您如戰勝敵人的勝利者般安住於此。』 『那時，我生起了菩提心（sems bskyed，bodhicitta），並祈禱。偉大的智者以慈悲的目光注視著我，說：『去那爛陀（na len+Da，Nālandā）大寺院。』 『從前世起就受到慈悲攝受的上師，是聖潔的菩提賢（byang chub bzang po，Bodhibhadra）。他說：『向他請求菩提心的教導。』 『我立刻從自己的宮殿里取出供品，今天來到這裡。現在，請您以慈悲之心，賜予我多種菩提心的教導。』 說完，王子坐下。上師進入禪定（ting nge 'dzin，samādhi），以身語意三門加持他，使他堪能。然後賜予多種菩提心的教導。這些教導如下： 『王子，今生獲得有意義的生命，如果不捨棄王位去追求解脫（thar pa，moksha），那麼因業力（las，karma）的牽引墮入惡道（ngan 'gro，evil realms）時，即使非常後悔也無濟於事。 『當獲得生生世世安穩立足的機會時，如果不付出巨大的努力，那麼當解脫的機會必然失去時，以後就無法挽回了，尊貴的王子。 『即使勇敢、堅定、裝備精良，當死神（gshed ma，executioner）將敵人帶走時，無能為力、虛弱無助，只有後悔，又有什麼用呢？' 『王子，將這神聖的佛法珍藏在心中。在那爛陀的北方，有一位從無始以來就與您有緣的王子，名叫智慧杜鵑（rig pa'i khu byug，Cuckoo of Wisdom）。』 『他一生圓滿，住在寂靜之處，不被世間八法（chos brgyad，eight worldly concerns）的塵垢所染污，嚴守戒律（tshul khrims，śīla）。』
【English Translation】 Then, the wise one rose from his seat and spoke the Dharma in pleasing words: 'Has the Dharma King's son arrived here? Is the Lord of Men well? In the land of Zahor, is the Dharma flourishing? Have you not become weary from the long journey?' At that time, the holy prince replied: 'I have come here, my father is well, in accordance with the Dharma. Even though the road is long, today I have met with you. Wise one, have you not become weary of the Buddha's teachings through hearing, thinking, and meditating?' Then, the lama said: 'Very well, I too am happy day and night in the holy Dharma. Prince, sit down and tell me what you are thinking.' Then, the prince respectfully prostrated and pleased the lama with precious jewels. He offered the following request with respectful words: 'Guru of beings, please listen to this with compassion. I fear being deceived by the mire of samsara and tormented by the false great kingdom, so I went into the forest with an army. Lama, you reside there like a victor who has conquered the enemy.' 'At that time, I generated bodhicitta and prayed. The great wise one looked upon me with compassion and said, 'Go to the great monastery of Nālandā.' 'The lama who has been holding me with compassion since previous lives is the holy Bodhibhadra. He said, 'Ask him for the instructions on bodhicitta.' 'I immediately took offerings from my palace and arrived here today. Now, please, with your loving compassion, grant me many instructions on bodhicitta.' As soon as he finished speaking, the prince sat down. The lama entered into samādhi and blessed him through the three doors, making him capable. Then he gave many instructions on bodhicitta. These instructions are as follows: 'Prince, if you do not renounce the kingdom and strive for liberation after obtaining a meaningful life in this life, then when you fall into the evil realms due to the power of karma, it will certainly be too late even if you regret it very much. 'When you have the opportunity to gain a firm foothold for all lifetimes, if you do not make great efforts, then when the opportunity for liberation is inevitably lost, it will be impossible to recover it in the future, noble prince. 'Even if you are brave, steadfast, and well-equipped, when the executioner leads the enemy away, what good is it to be powerless, helpless, and only regretful?' 'Prince, treasure this holy Dharma in your heart. To the north of Nālandā, there is a prince who has been connected to you since beginningless time, called the Cuckoo of Wisdom.' 'He lives a complete life in solitude, unpolluted by the defilements of the eight worldly concerns, and strictly observes the precepts.'
ས་ཅན་མངོན་ཤེས་ཐོགས་མེད་ལྡན། །དྲུང་དེར་སོང་ལ་ཆོས་ཀྱི་གདམས་པ་ཞུས། །མགོན་པོ་དེ་ཡི་གསུང་དེ་ཐོས་གྱུར་ནས། །བྱང་ཆུབ་བཟང་པོ་དེ་ལ་འཕྲེང་བཞིན་དུ། །རིག་པའི་ཁུ་ བྱུག་བཟང་པོའི་དྲུང་དུ་ཕྱིན། །ཕྱག་འཚལ་མཆོད་པ་ཕུལ་ཞིང་འདི་སྐད་ཞུས། །ང་ནི་ཤར་ཕྱོགས་ཟ་ཧོར་ཡུལ་ན་གནས། །ང་ནི་བྷཾ་ག་ལ་ཡི་རྒྱལ་པོའི་སྲས། །ཕོ་བྲང་གསེར་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ནས་འོངས། ། 1-23 ན་ལེནྜ་ཡི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཕྱིན། །བྱང་ཆུབ་བཟང་པོ་དེ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་ཞུས། །གདམས་ངག་དམ་པ་བསྟན་པ་འདི་སྐད་གསུངས། །འདི་རུ་མ་འདུག་བྱང་གི་ཕྱོགས་སུ་སོང་། །དེ་ན་ཐོག་མེད་དུས་ ནས་ཕར་གྱུར་པའི། །བླ་མ་རིག་པའི་ཁུ་བྱུག་ཅེས་པ་ཡོད། །དྲུང་དེར་སོང་ལ་སེམས་བསྐྱེད་གསོལ་བ་ཐོབས། །དེས་ནི་ཁྱོད་ལ་ཕན་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས། །དེ་མ་ཐག་ཏུ་རྗེ་ལ་འཕྲང་གྱུར་ཀྱང་། ། དགའ་བ་སྐྱེས་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱི་དྲུང་དུ་འོངས། །ཁོ་བོ་ཡབ་ཀྱིས་མནར་བར་མི་འགྱུར་བར། །བླ་མ་ཁྱེད་ཀྱིས་ངེས་པར་བཟུང་དུ་གསོལ། །དེ་ནས་བླ་མ་དམ་པ་རབ་དགྱེས་ནས། །ས་བདག་རྒྱལ་པོ་ བྱོན་པ་ཤིན་ཏུ་ལེགས། །ཚུར་ཤོག་གཉིས་སུ་མེད་པར་བྱིན་གྱིས་རླབས། །ཆོས་ཉིད་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བདེན་ཚིག་བདར། །བརྩེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་དམ་ཆོས་བཤད་ཅེས་གསུངས། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུས་མཆོད་པ་གུས་ཕུལ་ ནས། །བླ་མའི་དྲུང་དུ་ཕྱག་འཚལ་ཐལ་སྦྱར་ཏེ། །ང་རྒྱལ་བསྐྱུངས་ཏེ་སྟན་ལ་རབ་འདུག་ནས། །ཁུ་བྱུག་བཟང་པོས་སེམས་བསྐྱེད་གདམས་པ་བསྟན། །གདམས་པའི་གཙོ་བོ་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པ་དེར། །རྒྱལ་བུ་ཚེ་ འདིར་ཕུན་སུམ་ཚོགས་གྱུར་ཡང་། །སྐྱེ་བ་གཏན་གྱི་སོ་ནམ་མ་བྱས་ན། །དལ་འབྱོར་མི་ལུས་ཐོབ་པའི་དགོས་པ་ཆུང་། །ཕྱི་རབས་ནོར་ཤོར་ན་ཡང་ཕམ་ལོ་ལེགས། །རྒྱལ་བ་ཀླུ་སྒྲུབ་སྙིང་པོས་འདི་སྐད་གསུངས། ། 1-24 རྨི་ལམ་སྒྱུ་འདྲ་རང་བཞིན་སྤྲོས་དང་བྲལ། །སེམས་ཉིད་མ་བཅོས་གཉུག་མའི་ངང་ལ་གནས། །གང་གིས་འདི་གཉིས་བློ་ལ་མ་བསམས་ན། །འཁོར་བའི་འདམ་དུ་བྱིང་བར་འགྱུར་རོ་ཨང་། །རྒྱལ་བུ་དོན་དམ་ མཉམ་བཞག་ནམ་མཁའ་འདྲ། །རྗེས་ཐོབ་སྒྱུ་འདྲ་ལས་འབྲས་བསམ་པར་རིག །བླ་མས་ཟབ་མོའི་ཆོས་དེ་བསྟན་པ་དང་། །སྦྱོར་བའི་ལམ་རྙེད་དཔའ་བོའི་ཏིང་འཛིན་ཐོབ། །དེ་ཚེ་རྗེ་ལ་རྟོགས་པ་འདི་ཕུལ་ བ། །ཁོ་བོས་ཏིང་འཛིན་གཅིག་ལ་མཉམ་བཞག་སྟེ། །ནམ་མཁའ་སྤྲིན་དང་བྲལ་བ་ཇི་བཞིན་དུ། །གསལ་ལ་དངོས་པོ་རྟོག་པ་མི་མངའ་ཞིང་། །བླ་མ་ཆོས་ཀྱི་གནས་ལུགས་དེ་ལགས་སམ། །དེ་ནས་ཏིང་ འཛིན་དེ་ལས་སད་པ་དང་། །སྣང་བ་ཞེན་པ་མེད་པར་སེམས་ཅན་དྲན། །བརྫུན་ཡང་ཕྲ་ཞིབ་ལས་ལ་བག་ཡོད་ཐོབ། །བླ་མ་བདག་ཉིད་ཉམས་དེ་མ་འཁྲུལ་ལམ། །ལན་དུ་བླ་མའི་ཞལ་ནས་འདི་ སྐད་གསུངས། །ལེགས་སོ་ཁྱོད་ནི་བསོད་ནམས་བསགས་པའི
【現代漢語翻譯】 具足神通無礙之士， 前往其處請教佛法之精髓。 聽聞那位怙主之教誨后， 向著菩提賢者，如串聯珠鬘般， 前往智慧布穀鳥尊者處。 頂禮供養后如此稟告： 『我居住在東方薩霍爾國， 我是孟加拉國王之子， 從金幢王宮而來。 我前往那爛陀寺， 向菩提賢者請教發心之法， 他傳授殊勝的教誨，如此說道： 『不要留在此處，前往北方， 那裡有從無始以來， 名為智慧布穀鳥的上師。 前往其處祈求發心之法， 他必將利益於你。』 我立刻告別上師， 心生歡喜，前來您的座前。 懇請上師您務必攝受我， 莫讓我父王遭受折磨。』 此後，殊勝的上師極為歡喜， 說道：『地主國王前來，甚好！ 過來，我將無二加持於你， 以不變之法性，宣說真實之語， 以慈愛之心，講述殊勝之法。』 之後，王子恭敬地獻上供養， 于上師座前頂禮合掌， 放下我慢，安坐于座墊之上， 智慧布穀鳥傳授發心之教誨。 在對教誨之精要的極度讚歎中， 王子即使今生圓滿富足， 若不為來世積攢資糧， 獲得暇滿人身亦無甚意義。 即便來世失去財富，亦勝過失敗。 聖者龍樹心要如此說道： 夢幻泡影，自性離戲。 心性本然，安住于未造作之狀態。 若有人不將此二者銘記於心， 必將沉溺於輪迴之泥潭。 王子于勝義中，安住于如虛空般的等持， 於後得位，應思維如幻之業果。 上師傳授甚深之法， 王子證悟雙運道，獲得勇士之三摩地。 彼時，王子向上師獻上此證悟之語： 『我於一三摩地中入定， 如虛空無雲般， 光明澄澈，無有事物之分別念。 上師，這便是法性之實相嗎？』 此後，從三摩地中醒來， 對顯現不執著，憶念眾生， 于細微之處亦謹慎行事， 上師，我的修行未有錯謬吧？』 上師回答道： 『善哉！你已積累了無量福德！』
【English Translation】 Endowed with unobstructed supernatural powers, Go to him and request the essence of the Dharma. Having heard the teachings of that protector, Towards Bodhi the Excellent, like stringing a garland, He went to the presence of Wisdom Cuckoo. He prostrated, made offerings, and then spoke thus: 'I dwell in the land of Zahor in the east, I am the son of the king of Bengal, I come from the golden banner palace. I went to the monastic university of Nalanda, And requested the generation of Bodhicitta from Bodhi the Excellent, He taught the sacred instructions, saying thus: 'Do not stay here, go to the north, There, from beginningless time, There is a Lama called Wisdom Cuckoo. Go to him and receive the prayer for the generation of Bodhicitta, He will surely benefit you.' Immediately, although parting from the master was difficult, He felt joy and came to your presence. Please, Lama, definitely take care of me, So that my father will not be tormented.' Thereafter, the sacred Lama was very pleased, And said: 'The king of the land has come, it is very good! Come here, I will bless you without duality, With the true words of unchanging Dharmata, I will explain the sacred Dharma with loving kindness.' Then, the prince respectfully offered his worship, Prostrated before the Lama, folded his palms, Abandoned his pride, and sat upon the cushion, Wisdom Cuckoo taught the instructions on the generation of Bodhicitta. In the supreme praise of the essence of the instructions, Even if the prince is perfectly prosperous in this life, If he does not cultivate for future lives, Obtaining the leisure and endowment of a human body is of little use. Even if wealth is lost in future lives, it is better than failure. The noble Nagarjuna said thus: Like a dream, like an illusion, its nature is free from elaboration. The nature of mind is naturally abiding in its unconditioned state. If one does not contemplate these two in their mind, They will surely sink into the swamp of samsara. The prince, in ultimate truth, abides in Samadhi like the sky, In the subsequent attainment, one should contemplate the illusory cause and effect. The Lama taught the profound Dharma, And the prince found the path of union and attained the Samadhi of a hero. At that time, the prince offered this realization to the master: 'I have entered into Samadhi in one-pointed concentration, Like the sky free from clouds, Clear and without any perception of objects. Lama, is that the true nature of Dharma?' Thereafter, awakening from that Samadhi, Without attachment to appearances, he remembered sentient beings, Even in subtle matters, he was mindful of actions, Lama, is my self-awareness not mistaken?' The Lama replied: 'Excellent! You have accumulated immeasurable merit!'
་བུ། །ང་ནི་སྒྲོ་སྐུར་མེད་པའི་དགེ་སློང་ཡིན། །མཉམ་བཞག་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་དག་ན་ཡང་། །རྗེས་ཐོབ་སྙིང་རྗེས་འགྲོ་བ་འདྲེན་པར་བྱེད། །བདེན་པ་ གཉིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་འདི་ལྟར་ལགས། །དེ་ནི་བདག་གི་མན་ངག་དམ་པ་ལགས། །ད་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་འབྱུང་འདོད་ན། །རི་བོ་ནག་པོའི་ཟོམ་གྱི་ལྷོ་ཕྱོགས་ན། །བདག་གི་བླ་མ་ཨ་ཝ་དྷུ་ཏི་ཡོད། ། 1-25 དེ་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་སྔོན་གྱི་བླ་མ་ཡིན། །དེར་སོང་དེ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་གདམས་པ་ཞུས། ། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་འབྱུང་བའི་གདམས་པ་ལོང་། །རྒྱལ་བུས་བླ་མའི་གསུང་དེ་ཐོས་པ་དང་། །རྗེ་ལ་འཕྲེང་ཡང་ དགའ་བ་མཆོག་བསྐྱེད་ནས། །ཕྱི་ཕྱག་འཚལ་ནས་འཁོར་དང་བཅས་པ་ཡིས། །དཔའ་བོའི་གཟུགས་སུ་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་ན། །ན་ལེནྜ་ཡི་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་ཡང་། །ནོར་རྫས་མང་པོས་བདག་ལ་བཏབ་བྱས་ནས། ། འཁོར་དང་བཅས་པས་དཔག་ཚད་གསུམ་དུ་བསྐྱལ། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུ་ཕྱིར་ལ་ལོག་པའི་ཚེ། །རྒྱལ་བུའི་འཕྲེང་བའི་གཏམ་འདི་སླར་གསོལ་བ། །ས་བདག་ཁྱོད་ནི་བདེ་འབྱོར་ཐོབ་ལགས་ཀྱང་། །སྲིད་པའི་དགྲ་དེ་ ཆོམ་པར་མ་གྱུར་ན། །ཕྱི་ནས་གཤེད་མས་བཅིངས་ཏེ་ཁྲིད་པའི་ཚེ། །འགྱོད་པ་ཕྱིས་པས་ཆོས་འབྱོར་བསྟེན་ན་ཨང་། །བསམ་པ་བཟང་པོས་གཞན་དོན་མཛད་ན་ཨང་། །མི་རྟག་ཚུལ་འདི་ཚོང་འདུས་མགྲོན་པོ་ འདྲ། །འགྲོ་བར་གདའ་མོད་བརྩེ་བས་མི་དོར་རམ། །ཆོས་དང་མཐུན་པར་མྱུར་དུ་མཇལ་བར་བགྱི། །རྒྱལ་པོས་ཀྱང་ནི་དེ་ལ་ལན་གསོལ་བ། །སྐལ་བ་བཟང་པོ་དེང་སང་མཇལ་བའི་མཆོག །ཆོས་རྒྱལ་སྲས་ དང་བཅས་པ་མི་དབང་གཡོ། །དེང་སང་གཤེགས་པས་བུ་ལས་འཕྲེང་བར་གྱུར། །འོན་ཀྱང་མྱུར་དུ་མཇལ་བའི་སྨོན་ལམ་འཚལ། །དེ་ནས་རི་བོ་ཟོམ་གྱི་ལྷོ་ཕྱོགས་སུ། །བླ་མ་ཨ་ཝ་དྷུ་ཏིའི་དྲུང་དུ་ཕྱིན། ། 1-26 དེ་ཚེ་བླ་མ་སྐྱེས་མཆོག་དམ་པ་ནི། །བྲག་གདོང་ནག་པོ་ཞིག་གི་བྱ་སྐྱིབས་ན། །ལྭ་བ་ནག་པོ་གཅིག་ནི་སྐུ་ལ་གསོལ། །ཀྲྀཥྞ་སཱ་ར་གཅིག་ནི་སྟན་དུ་བཏིང་། །སྒོམ་ཐག་ཆེན་པོ་གཅིག་ ནི་ག་ཤལ་བཅུག །སྐུ་ལུས་སྦོམ་ལ་ཤིན་ཏུ་བསུས་པ་ཆེ། །སྤྱན་མིག་དམར་ལ་ཤ་རྩ་ཅུང་ཞིག་སྔོ། །རྟོག་པ་མེད་པར་ཕྱེད་སྐྱིལ་ལུས་གནད་བཅས། །སྣོད་བཅུད་ཐམས་ཅད་ཐོད་པ་གཅིག་ཏུ་བསྡུས། ། ཆགས་པ་མེད་པར་བདེ་བར་ཞུགས་པ་མཐོང་། །རྒྱང་ནས་ཆིབས་ལས་གཞོལ་ཏེ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་། །འཁོར་དང་བཅས་པ་དྲུང་དུ་འདུག་པ་ན། །ཅེར་ཏེ་གཟིགས་ནས་ཞལ་ནས་འདི་སྐད་གསུངས། །ང་རྒྱལ་སྒང་བུ་ རལ་བར་མ་གྱུར་ཏམ། །ནག་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱིས་མནར་བ་མ་གྱུར་ཏམ། །ཁྱིམ་གྱི་འདམ་དུ་བྱིང་བར་མ་གྱུར་ཏམ། །བདུད་ཀྱི་བུ་མོས་བསླུས་པ་མ་གྱུར་ཏམ། །ཕུན་ཚོགས་དཔལ་འབྱོར་ཆུས་ཟོས་མ་བྱས་ སམ། །རྒྱལ་པོའི་བུ་འདྲ་ཁྱེད་རྣམས་གང་ནས་འོངས། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་ཚ
【現代漢語翻譯】 王子啊！我是一位沒有誹謗的出家人，雖然像虛空一樣處於平等狀態，但仍以隨後的慈悲引導眾生。這就是二諦的實相，這是我珍貴的口訣。現在如果你想從王舍城出來，在黑山的南面，有我的上師阿瓦都提（梵文：Avadhūta， अवधूत， अवधूत， 離欲者）。 那是你前世的上師，去那裡向他請求生起次第的口訣，獲得從王舍城出來的口訣。王子聽到上師的話后，對上師生起了極大的歡喜，頂禮后，與隨從一起踏上了英雄般的道路。那爛陀的大國王也用許多財物供養我，與隨從一起送了三yojana（梵文：Yojana，योजन，యోజన， 古印度長度單位）。之後，王子在返回時，再次說了王子瓔珞的話：『國王啊，雖然你獲得了安樂和財富，但如果世間的敵人沒有被摧毀，當死神從外面束縛並帶走你時，後悔還有什麼用呢？不如後來再信奉佛法吧！不如以善良的心為他人謀福利吧！無常就像集市上的客人一樣，雖然要走了，但不要放棄愛！迅速地與佛法相合吧！』國王也回答了他：『有幸今天能見到您，真是太好了！佛法之王和王子們都聽從您的吩咐。今天去世后，我將從兒子那裡繼承王位。但我會祈禱儘快與您相見。』之後，他們前往黑山南面的阿瓦都提上師處。 那時，上師聖者正坐在一個黑色巖洞的鳥巢里，身上披著一件黑色的衣服，地上鋪著一張黑色的鹿皮，脖子上掛著一串巨大的念珠，身體肥胖而臃腫，眼睛發紅，血管有些發青，沒有分別念地半跏趺坐，將一切外在世界和內在精神都融入一個顱骨之中，無執著地安住在快樂之中。王子從遠處下馬頂禮，與隨從一起坐在上師面前。上師盯著他們，開口說道：『傲慢的山峰是否崩塌了？是否受到了黑暗面的折磨？是否沉溺於家庭的泥潭中？是否被魔女所迷惑？圓滿的財富是否被洪水沖走了？你們這些像王子一樣的人是從哪裡來的？』說完，王子合掌說道：
【English Translation】 O prince! I am a monk without slander. Although I am in a state of equanimity like the sky, I guide beings with subsequent compassion. This is the reality of the two truths, and this is my precious instruction. Now, if you want to come out of Rajagriha (capital city in ancient India), on the south side of Black Mountain, there is my guru Avadhūta (梵文：Avadhūta， अवधूत， अवधूत， The liberated one). He is your guru from a previous life. Go there and ask him for the initiation of the generation stage, and obtain the initiation to come out of Rajagriha. After hearing the words of the guru, the prince generated great joy for the guru, prostrated, and together with his entourage, embarked on the heroic path. The great king of Nalanda (ancient center of higher learning in India) also offered me many riches, and escorted me for three yojanas (梵文：Yojana，योजन，యోజన， A unit of distance in ancient India). Afterwards, when the prince returned, he again spoke the words of Prince Necklace: 'O king, although you have obtained happiness and wealth, if the enemy of samsara (cyclic existence) is not destroyed, what is the use of regretting when death binds you from the outside and takes you away? It is better to rely on Dharma later! It is better to work for the benefit of others with a good heart! Impermanence is like a guest in a market, although you are leaving, do not abandon love! Quickly unite with the Dharma!' The king also replied to him: 'It is very fortunate to meet you today! The Dharma king and the princes all listen to your orders. After passing away today, I will inherit the throne from my son. But I will pray to meet you as soon as possible.' After that, they went to the guru Avadhūta on the south side of Black Mountain. At that time, the holy guru was sitting in a bird's nest in a black rock cave, wearing a black robe, with a black deerskin spread on the ground, a huge rosary hanging around his neck, his body fat and bloated, his eyes red, his blood vessels slightly blue, sitting in a half-lotus position without discrimination, integrating all external world and internal spirit into one skull, dwelling in happiness without attachment. The prince dismounted from afar and prostrated, and sat down with his entourage in front of the guru. The guru stared at them and said: 'Has the mountain of pride collapsed? Have you been tormented by the dark side? Have you drowned in the mud of family? Have you been deceived by the demon daughters? Has the wealth of abundance been washed away by the flood? Where do you come from, you who look like princes?' After saying this, the prince joined his palms and said:
ིག་གིས་ལན་གསོལ་བ། །ཁོ་བོ་ཤར་ཕྱོགས་བྷཾ་ག་ལ་ནས་འོངས། །ཕོ་བྲང་གསེར་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ནས་ འོངས། །རྒྱལ་སྲིད་ཚོགས་ལ་ཞེན་པ་ལོག་ནས་འོངས། །འཁོར་བའི་ཆོས་ལས་སྐྱབས་གནས་ཞུ་རུ་འོངས། །ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོ་ན་ལེནྜ་རུ་ཕྱིན། །རིག་པའི་ཁུ་བྱུག་དེ་ལ་སྐྱབས་གནས་ཞུས། །ཕ་དེས་ཁོ་བོ་ཁྱོད་ཀྱི་དྲུང་དུ་བཏང་། ། 1-27 ད་ནི་ཁྱེད་ཀྱིས་བདག་ལ་སྐྱབས་སུ་གསོལ། །ཨ་ཝ་དྷུ་ཏིའི་ཞལ་ནས་འདི་སྐད་གསུངས། །ཁོ་བོ་རྒྱལ་པོའི་རིགས་སུ་སྐྱེས་ནས་འོངས། །ཉོན་མོངས་ལས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་ཆེས་འཇིགས་ཏེ། །རྒྱལ་སྲིད་མཆིལ་མའི་ ཐལ་བ་བཞིན་དུ་སྤངས། །ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏིའི་སྤྱོད་པ་སྐྱོང་ནུས་སམ། །རྒྱལ་སྲིད་འབྱོར་པ་དུག་གི་མཚོ་དང་འདྲ། །འཐུངས་པ་ཙམ་གྱིས་ཐར་པའི་སྲོག་གཅོད་འོངས། །རྒྱལ་སྲིད་འབྱོར་པ་མེ་ཡི་འོབས་དང་ འདྲ། །བརྒལ་བ་ཙམ་གྱིས་སྡུག་བསྔལ་སྐྱེད་པར་བྱེད། །དེ་རིང་ཕར་སོང་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་སོང་། །ཁྱིམ་གྱི་ཉེས་དམིགས་ལྟོས་ལ་མྱུར་དུ་ཤོག །རྒྱལ་བུས་བླ་མའི་གསུང་དེ་ཐོས་པ་དང་། །བསྙེན་བཀུར་བགྱིས་ ནས་མྱུར་དུ་ཁབ་ཏུ་འོངས། །སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་རྒྱལ་བུ་མཐོང་བ་ན། །ག་ཤ་སྒྲོག་ཅིང་གླུ་གར་རོལ་མོ་འབུལ། །རང་གི་ནང་དུ་ལྷགས་པར་གྱུར་པའི་ཚེ། །རྒྱལ་པོ་ཡབ་ཡུམ་ཆེས་ཆེར་དགྱེས་ པ་ཡིས། །ཟླ་བའི་སྙིང་པོ་ཁྱོད་ནི་གང་དུ་ཕྱིན། །དེ་ཙམ་གཅིག་ཏུ་དུབ་པར་མ་གྱུར་ཏམ། །ཉེས་དམིགས་མཐོང་ནས་སྐྱོ་བ་མ་སྐྱེས་སམ། །སླེབས་པས་ལེགས་ཞེས་དགའ་བ་སྒྲོག་པ་ན། །རྒྱལ་བུ་ དམ་པས་ཞིབ་པར་ལན་སྨྲས་པ། །ས་ཕྱོགས་དག་ཏུ་ཉམས་དགའ་ཙམ་དུ་སོང་། །བསྟན་པའི་དགྲ་བོ་ཐབས་ཀྱིས་འདུལ་དུ་ཕྱིན། །ཐུབ་པའི་སྐྱབས་གནས་བླ་མ་འཚོལ་དུ་ཕྱིན། །རི་བྲག་དག་ཏུ་དབེན་པ་འཚོལ་དུ་ཕྱིན། ། 1-28 གང་དུ་ཕྱིན་ཡང་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་མཐོང་། །སུ་དང་འགྲོགས་ཀྱང་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་བཤད། །ཇི་ལྟར་བྱས་ཀྱང་ཤེས་པ་མ་ཕེབས་ནས། །གོ་སྐབས་ཕྱེ་ཞིག་བདག་ནི་ཆོས་ལ་འགྲོ། །དེ་ཡི་ལན་དུ་ ཕ་མས་འདི་སྐད་གསུངས། །རྒྱལ་བུ་འཁོར་བའི་གནས་ལ་སྐྱོ་ལགས་ན། །རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་ལ་དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་གྱིས། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་དབུལ་འཕོངས་ཚིམ་པར་གྱིས། །གཙུག་ལག་བཞེངས་ལ་དགེ་འདུན་རྟག་ཏུ་ ཐེག །ཕྱོགས་རིས་མེད་པར་བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ། །དེ་ལྟར་བྱས་ན་ཀུན་ཏུ་བདེ་བར་འགྱུར། །དེ་ལ་རྒྱལ་བུ་དམ་པས་ལན་སྨྲས་པ། །བརྩེ་ན་ཡབ་གཅིག་བདག་ལ་གསན་དུ་གསོལ། །ང་ནི་རིན་ ཆེན་གསེར་གྱི་ཕོ་བྲང་དུ། །དར་གྱིས་བཅུད་མོས་བསྡམས་ཏེ་འཁྱོག་མེད་པར། །ཕོ་བྲང་འདི་རུ་བདག་ནི་མནར་བར་འགྱུར། །བདག་གིས་འཁོར་བ་འདི་ལ་ཆེར་བལྟས་ཤིང་། །སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་བསམ་ པ་ན། །རྒྱལ་སྲིད་འདི་ལ་ཆགས་པའི་སྣང་བ་འདི།
【現代漢語翻譯】 他回答說：『我來自東方的邦嘎拉（Bangala，地名）。我來自金色的宮殿。我厭倦了對王位的執著。我來尋求從輪迴之法中的庇護。我去了偉大的那爛陀（Nalenda，佛學院）寺院。我向智慧的杜鵑（比喻有智慧的人）尋求庇護。我的父親派我到您這裡。 現在請您庇護我。』阿瓦都提（Awadhuti，苦行者）說道：『我生於王族。我非常害怕煩惱之業。我像唾棄唾沫一樣拋棄了王位。你能實踐阿瓦都提的行為嗎？王位和財富如同毒海。僅僅飲用就會奪走解脫的生命。王位和財富如同火坑。僅僅跨越就會帶來痛苦。今天你回去，回到王宮。看看家庭的過患，然後迅速回來。』王子聽到上師的話后，恭敬地行禮，迅速回到王宮。人們看到王子時，歡呼雀躍，獻上歌舞音樂。當他回到自己的家中時，國王和王后非常高興，說道：『我的月亮精華，你去了哪裡？難道沒有感到疲憊嗎？難道沒有看到過患而感到厭倦嗎？回來真是太好了。』王子認真地回答說：『我只是在各地遊玩。我去用方法調伏佛教的敵人。我去尋找導師作為皈依處。我去山巖中尋找僻靜之處。 無論我走到哪裡，我都看到了輪迴的過患。無論我和誰交往，我都講述輪迴的過患。無論我做什麼，我的智慧都沒有增長。請給我一個機會，我要去修行佛法。』他的父母回答說：『王子，既然你厭倦了輪迴，那就掌管王位，供養三寶。用您的慈悲讓窮人得到滿足。建造寺廟，經常供養僧眾。不分親疏地修持慈悲。如果這樣做，一切都會安樂。』王子回答說：『慈愛的父親，請聽我說。我被困在珍貴的金色宮殿里，被絲綢緊緊束縛，無法動彈。我在這座宮殿里感到痛苦。我仔細觀察了這個輪迴，想到所有眾生的痛苦，我對王位沒有絲毫的貪戀。』
【English Translation】 He replied, 'I come from the eastern Bangala (place name). I come from the golden palace. I am tired of attachment to the throne. I have come to seek refuge from the cycle of existence. I went to the great Nalenda (Buddhist academy) monastery. I sought refuge from the wise cuckoo (metaphor for a wise person). My father sent me to you. Now please grant me refuge.' Awadhuti (ascetic) said, 'I was born into a royal family. I am very afraid of the accumulation of afflictions. I abandoned the throne like spitting out phlegm. Can you practice the conduct of Awadhuti? The throne and wealth are like a sea of poison. Merely drinking it will take away the life of liberation. The throne and wealth are like a pit of fire. Merely crossing it will cause suffering. Go back today, return to the palace. Look at the faults of the household and return quickly.' When the prince heard the guru's words, he respectfully bowed and quickly returned to the palace. When the people saw the prince, they shouted for joy and offered songs and music. When he arrived in his own home, the king and queen were very pleased and said, 'My essence of the moon, where have you been? Haven't you become tired? Haven't you seen the faults and become weary? It is good that you have returned.' The prince carefully replied, 'I was just traveling around in various places. I went to subdue the enemies of the teachings with skillful means. I went to find a guru as a refuge. I went to find solitude in the mountains and rocks. Wherever I went, I saw the faults of samsara. Whoever I associated with, I spoke of the faults of samsara. No matter what I did, my wisdom did not increase. Please give me an opportunity, I want to go and practice the Dharma.' His parents replied, 'Prince, since you are weary of samsara, then rule the kingdom and make offerings to the Three Jewels. Satisfy the poor with your great compassion. Build temples and always support the Sangha. Cultivate love and compassion without partiality. If you do this, everything will be peaceful.' The prince replied, 'Loving father, please listen to me. I am trapped in a precious golden palace, bound tightly by silk, unable to move. I suffer in this palace. I have carefully observed this samsara, and when I think of the suffering of all beings, I have no attachment to the throne.'
།མཆིལ་མའི་ཐལ་བ་ཙམ་ཡང་མི་གདའ་འོ། །བདག་གིས་བསྐོར་ཞིང་ཉིན་མཚན་དུས་དྲུག་ཏུ། །ཁྱིམ་གྱི་ཉེས་དམིགས་ཆེས་ཆེར་བསམ་པ་ན། །མཚར་ཡང་ བསླུ་བྲིད་བདུད་ཀྱི་བུ་མོ་ལ། །ཆགས་སེམས་སྐད་ཅིག་ཙམ་ཡང་མི་གདའ་འོ། །བདག་གིས་རྫུན་སྣང་འདི་ལ་བལྟས་ཙམ་ན། །མངར་གསུམ་བུ་རམ་ཀ་ར་སྦྲང་རྩི་དང་། །མི་ཀླད་ཁྱི་ཀླད་མཛེ་ཀླད་རྣག་ཁྲག་ལ། ། 1-29 ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡང་མ་མཆིས་སོ། །དར་ཟབ་གོས་དང་གཡུ་བྱུར་མཛེས་པ་དང་། །ལྷ་ཡི་རྒྱན་ཆ་མཛེས་པས་འཕྱོར་བ་དང་། །མི་གཙང་ཁྲོད་དུ་ལྭ་བ་གྱོན་པ་ལ། །ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ ཙམ་ཡང་མི་གདའ་ན། །ང་འགྲོ་བསམ་གཏན་བསྒོམ་དུ་ནགས་སུ་འགྲོ། །དུར་ཁྲོད་བརྒྱད་དུ་རྩེད་མོ་རྩེ་རུ་འགྲོ། །ང་འགྲོ་ང་འགྲོ་མཁའ་སྤྱོད་གནས་སུ་འགྲོ། །གསང་བའི་གནས་སུ་དགའ་བ་བསྐྱེད་དུ་ འགྲོ། །ཆགས་མེད་གནས་སུ་ལྡོམ་བུ་བསྟེན་དུ་འགྲོ། །ང་འགྲོ་ང་འགྲོ་རི་བོའི་ཟོམ་དུ་འགྲོ། །རྗེ་བཙུན་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏིའི་དྲུང་དུ་འགྲོ། །ང་འགྲོ་ང་འགྲོ་མཁའ་སྤྱོད་གནས་སུ་འགྲོ །རྡོ་རྗེ་ཐེག་ པའི་རོ་མཆོག་མྱང་དུ་འགྲོ། །ང་འགྲོ་ང་འགྲོ་ཨོ་རྒྱན་ཡུལ་དུ་འགྲོ། །ཡེ་ཤེས་མཁའ་འགྲོ་གྲོགས་སུ་སྡུད་དུ་འགྲོ། །ང་འགྲོ་ང་འགྲོ་འོག་མིན་གནས་སུ་འགྲོ། །རྣམ་སྣང་ཞབས་ལ་སྤྱི་བོས་བསྟེན་ དུ་འགྲོ། །ང་འགྲོ་ང་འགྲོ་དགའ་ལྡན་གནས་སུ་འགྲོ། །བྱམས་པའི་སྐྱེས་མཆོག་བླ་མ་བསྟེན་དུ་འགྲོ །ང་འགྲོ་ང་འགྲོ་ཞིང་ཁམས་ཡོངས་སུ་འགྲོ །དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་དགའ་སྟོན་འགྱིད་དུ་འགྲོ། །ང་འགྲོ་ ང་འགྲོ་འཕགས་པའི་ཞིང་དུ་འགྲོ། །བདེ་བ་ཅན་དུ་ཉམ་དགའ་སྐྱོང་དུ་འགྲོ། །ཁོ་བོ་མ་བཅིངས་མ་འཆིང་དགེ་བ་དཔལ། །ཕ་གཅིག་བུ་ལ་བརྩེ་ན་བཙན་སར་སྐྱོལ། །ཁོ་བོ་མ་བཅིངས་མ་འཆིང་འོད་ཟེར་ཅན། ། 1-30 མ་གཅིག་བུ་ལ་བརྩེ་ན་ཆོས་ལ་སྦྱོར། །ཉི་མ་དེ་རིང་ང་ལ་འབྲས་ཆང་དང་། །ཤ་དང་འོ་མ་དང་ནི་སྦྲང་རྩི་དང་། །རྫས་ཀྱི་འབྱོར་བ་ཅུང་ཞིག་ཐུགས་ལ་ཐོགས། །རྗེ་བཙུན་ཨ་ཝ་ དྷུ་ཏིའི་དྲུང་དུ་འགྲོ། །བསྙེན་བཀུར་བྱེད་ཅིང་བདག་རྒྱུད་འདུལ་དུ་འགྲོ །ཚིག་དེ་རྒྱལ་བུ་དམ་པས་གླུ་བླངས་ཤིང་། །ཡབ་ཡུམ་གཉིས་ཀྱི་སྙན་དུ་ཕུལ་བ་དང་། །དྲི་ཟའི་རྒྱལ་པོས་གླུ་དབྱངས་བླངས་པ་ ན། །སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་རྣམས་ཤེས་པ་གཡོ་བ་ལྟར། །ཡབ་ཡུམ་གཉིས་ཀྱི་ཤེས་པ་ཆེར་གཡོས་ནས། །ལན་མ་ཐེབས་པར་གྲབས་ལ་གང་དགོས་གནང་། ། དེ་ནས་འབྲས་ཆང་ལ་སོགས་ཟས་སྣ་དང་། །རྟ་པ་སྟོང་ དང་བཅས་ཏེ་ནགས་སུ་ཕྱིན། །ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏི་མཆོད་པས་ཚིམ་པར་བྱས། །ཐལ་མོ་སྦྱར་ཞིང་ཞབས་ལ་གཏུགས་པ་དང་། །བླ་མས་སེམས་བསྐྱེད་ཐེག་ཆེན་དབང་བསྐུར་མཛད། །དེ་ཚེ་འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་ པོ་ལ། །འཁོར་གྱིས་བསྐོར་ཞིང་འཇིགས་པ་བསྲུང་བ་ལྟར། །ཐམས་ཅད་རྟ་ལས་མ་བབས་ནག
【現代漢語翻譯】 縱然是微不足道的灰塵也不存在啊！我日夜不停地繞行，時時刻刻都在思索著家的種種過失。 即使面對美妙動人、充滿誘惑的魔女，我也不會產生哪怕一瞬間的貪戀。 當我審視這虛幻不實的表象時，所謂的甘甜美味，如紅糖、冰糖、蜂蜜等，與人腦、狗腦、麻風病人的腦髓、膿血相比， 也絲毫沒有差別。華麗的絲綢衣裳、珍貴的寶石裝飾，以及天神的華美服飾，與在污穢之地穿著破爛衣衫相比， 也沒有任何區別。我將離去，前往森林中修習禪定。我將前往八大尸陀林（墳場）嬉戲玩耍。我將離去，我將離去，前往空行之地。 在秘密的處所生起喜樂。在無執的境地，我將依止流浪者的生活。我將離去，我將離去，前往山峰之巔。 前往至尊阿瓦都提（Awadhuti， अवधूत， अवधूत， 離欲者）的住所。我將離去，我將離去，前往空行之地。我將品嚐金剛乘無上的妙味。 我將離去，我將離去，前往鄔金（Oḍḍiyāna）國。我將迎請智慧空行母作為伴侶。我將離去，我將離去，前往奧明（Akanishta）凈土。 我將以頭頂禮拜法身佛（Vairochana， རྣམ་པར་སྣང་མཛད， वैरोचन， Vairocana， 遍照）的蓮足。我將離去，我將離去，前往兜率天（Tushita）凈土。 我將依止慈氏（Maitreya）怙主上師。我將離去，我將離去，前往一切凈土。我將廣行神聖佛法的盛宴。我將離去，我將離去，前往聖者的凈土。 在極樂世界（Sukhavati）享受無憂無慮的快樂。我未被束縛，也無需束縛，吉祥的功德啊！父親若疼愛兒子，就應將他安置在穩固之地。 我未被束縛，也無需束縛，光芒萬丈啊！母親若疼愛兒子，就應引導他走向佛法。今天，請您為我準備一些米酒， 還有肉、牛奶和蜂蜜，以及一些供養的物品。我將前往至尊阿瓦都提（Awadhuti， अवधूत， अवधूत， 離欲者）的住所。 我將承侍供養，調伏自心。這位王子唱著這首歌，獻給他的父母。如同樂神之王演奏音樂時， 令所有聽眾心神搖曳一般，他的父母也深受感動。他們立刻答應了他的請求，並準備好了一切所需。 之後，他們準備了米酒等各種食物，並帶著一千名騎兵前往森林。他們以豐盛的供品使阿瓦都提（Awadhuti， अवधूत， अवधूत， 離欲者）感到滿意。 王子合掌，頂禮上師的雙足。上師賜予他菩提心，並授予他大乘的灌頂。當時，如同轉輪聖王被侍從環繞、守護一般， 所有人都未下馬，進入了森林。
【English Translation】 Not even a speck of ash remains! I circumambulate day and night, constantly contemplating the faults of home. Even when faced with the enchanting and seductive daughter of a demon, I do not have even a moment's attachment. When I look at this illusory appearance, the so-called sweet delicacies, such as jaggery, sugar, and honey, compared to human brains, dog brains, leper's brains, pus, and blood, have no difference whatsoever. Luxurious silk clothes, precious jewel ornaments, and the beautiful adornments of the gods, compared to wearing rags in a filthy place, have no difference at all. I will go to the forest to practice meditation. I will go to the eight great charnel grounds to play and frolic. I will go, I will go, to the place of the dakinis. In the secret place, I will generate joy. In the state of non-attachment, I will rely on the life of a vagabond. I will go, I will go, to the summit of the mountain. I will go to the presence of the venerable Awadhuti (अवधूत, अवधूत, Awadhuti, the liberated one). I will go, I will go, to the place of the dakinis. I will taste the supreme flavor of the Vajrayana. I will go, I will go, to the land of Oddiyana. I will gather the wisdom dakinis as companions. I will go, I will go, to the Akanishta paradise. I will prostrate with my head at the feet of Vairochana (वैरोचन, वैरोचन, Vairocana, the Illuminator). I will go, I will go, to the Tushita paradise. I will rely on the noble Maitreya (मैत्रेय, मैत्रेय, Maitreya, the Loving One) as my lama. I will go, I will go, to all the pure lands. I will spread the feast of the sacred Dharma. I will go, I will go, to the land of the noble ones. In Sukhavati, I will cultivate carefree joy. I am not bound, nor need to be bound, O auspicious merit! If a father loves his son, he should place him in a secure place. I am not bound, nor need to be bound, O radiant one! If a mother loves her son, she should guide him to the Dharma. Today, please prepare for me some rice wine, as well as meat, milk, and honey, and some offerings. I will go to the presence of the venerable Awadhuti (अवधूत, अवधूत, Awadhuti, the liberated one). I will serve and make offerings, and tame my mind. The prince sang this song and offered it to his parents. Just as when the king of the Gandharvas plays music, it causes the minds of all listeners to sway, his parents were also deeply moved. They immediately granted his request and prepared everything needed. After that, they prepared rice wine and other foods, and went to the forest with a thousand horsemen. They satisfied Awadhuti (अवधूत, अवधूत, Awadhuti, the liberated one) with abundant offerings. The prince folded his hands and touched the lama's feet. The lama bestowed upon him the mind of enlightenment and conferred the empowerment of the Mahayana. At that time, just as a Chakravartin king is surrounded and protected by attendants, everyone remained on their horses and entered the forest.
ས་ཁྲོད་ན། །ཧོར་འདྲ་ཀུ་སྒྲ་སྒྲོག་ཅིང་ཕྱི་ནས་བསྐོར། །མེལ་ཚེ་བྱེད་ཅིང་གླུ་དབྱངས་མཆོད་པ་འབུལ། །བྱས་པའི་ རྗེས་སུ་བླ་མས་འདི་སྐད་གསུངས། །རི་བོ་ནག་པོའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སོང་། །དཔལ་ལྡན་དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་པ། །བཀའ་སྡོད་གཤིན་རྗེ་གཤེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་པ། །དཔལ་ལྡན་ར་ཧུ་ལ་ཡི་དྲུང་དུ་སོང་། ། 1-31 སེམས་བསྐྱེད་དབང་བསྐུར་གདམས་པ་དུ་མ་ཞུས། །དེ་ཡང་སྔོན་གྱི་བླ་མ་དམ་པ་ཡིན། །དགའ་བས་རྒྱུག་ཅིག་མ་སྡོད་ད་ལྟ་རྒྱུག །རྒྱལ་བུས་བླ་མའི་གསུང་དེ་ཐོས་པ་དང་། །དཔའ་བོ་ཆེན་པོ་ གཡུལ་དུ་ཞུགས་པ་ལྟར། །ཁྲབ་ཀྱི་གོས་ཅན་རྟ་པ་སྟོང་གིས་བསྐོར། །རྨོག་གྱོན་དཔའ་བོའི་ངར་སྒྲ་ཆེན་པོ་ཡིས། །སཏྭ་རེ་དགྲ་སཏྭ་ཐོ་བ་མདུང་ལྕགས་འཕྱར། །ཐོག་མདའ་འཕེན་ཞིང་ཀུན་ནས་འབྲུག་སྒྲ་ སྒྲོག །དགའ་བའི་གླུ་ལེན་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་རྒྱུག །དེ་ནས་རི་བོ་ནག་པོའི་གཙུག་ལག་ནས། །རྣལ་འབྱོར་ཕོ་མོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ལ། །དཔལ་ལྡན་དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་པ། །གསང་སྔགས་རྒྱུད་ སྡེ་གསུང་གིན་ཡོད་པ་ན། །རྒྱལ་བུ་ཟླ་བ་གཞོན་ནུ་བྱོན་པ་གཟིགས། །ཆོས་ལ་འོངས་པ་མངོན་པར་མཁྱེན་ན་ཡང་། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་བསྡིག་ར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །རྒྱལ་པོའི་སྟེང་དུ་ཐོག་གཅིག་ཕབ་ པ་ཡིས། །ཐོག་དེ་དབྱིངས་ནས་འབབ་པར་མ་འདོད་པར། །མུ་སྟེགས་ནག་པོའི་མཆོད་རྟེན་རི་ལ་སོང་། །དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ངོ་མཚར་ནས། །རྒྱལ་པོའི་དམག་ཞིག་གང་ལ་སུ་ཞེས་གསོལ། །དེ་མ་ ཐག་ཏུ་བླ་མས་ལན་གསོལ་པ། །སྐྱེ་བ་ལྔ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཉིས་སུ། །རྣམ་དག་དགེ་སློང་མཁས་པ་དེ་བཞིན་དུ། །ལེགས་པར་བརྒྱུད་ཅིང་དེང་སང་བྷཾ་ག་ལར། །ཆོས་རྒྱལ་དགེ་བ་དཔལ་གྱི་སྲས་སུ་བལྟམས། ། 1-32 འདི་འདྲའི་འཁོར་དང་རྒྱལ་སྲིད་ཆེན་པོ་ལ། འདི་ནི་མ་ཆགས་དཀའ་བ་སྤྱད་པར་འདོད། །རི་བོ་ཟོམ་ནས་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏི་པས། །ང་ལུང་བསྟན་ཏེ་དེ་རིང་གནས་འདིར་ལྷགས། །ངོ་མཚར་ཆེའམ་སྐལ་ ལྡན་ཕོ་མོ་ཀུན། །ཞེས་པ་དང་། ཀུན་གྱིས་ཨ་ལ་ལ་ཧོ་ངོ་མཚར་ཅན། །དེ་རིང་དཔའ་བོ་ཆེན་པོ་བྱོན་པ་ལེགས། །དེ་ནས་ཀུན་ནས་བྱོན་ཏེ་རྒྱང་ནས་བསུ། །རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་ཆིབས་ལས་ གཞོལ་གྱུར་ཏེ། །རྟ་པ་སྟོང་གིས་ཀྱང་ནི་རྟ་ལས་བབས། །དེ་ནས་བླ་མའི་ཕོ་བྲང་འཁོར་དུ་བྱོན། །གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་གསོལ་བ་འདི་ལྟར་བཏབ། །སྐྱེས་མཆོག་བླ་མ་དམ་པ་གསན་དུ་གསོལ། །ཁྱིམ་ ནས་བྱུང་སྟེ་ཐར་པ་བསྒྲུབ་འདོད་ཀྱང་། །ད་ལྟ་གྲགས་པའི་རིགས་བརྒྱུད་མཐོ་ཐོབ་པས། །བྷཾ་ག་ལ་རུ་ཁོ་བོ་འཆིང་ཉེན་གདའ། །ཛེ་ཏཱ་རི་དང་བྱང་ཆུབ་བཟང་པོ་དང་། །རིག་པའི་ཁུ་བྱུག་ཨ་ ཝ་དྷུ་ཏི་དང་། །དངོས་གྲུབ་བརྙེས་པའི་བླ་མ་བསྟེན་གྱུར་ཀྱང་། །ད་དུང་རྒྱལ་སྲིད་གནས་ལས་གྲོལ་མ་གྱུར། ། ད
【現代漢語翻譯】 在地上，發出霍爾（Hor，蒙古）般的『庫』聲，從外面環繞， 進行祭祀，並獻上歌舞供養。 之後，上師這樣說道：『去黑山（Ri bo nag po）的寺廟， 去吉祥喜金剛（dPal ldan dgyes pa rdo rje）的瑜伽士那裡， 去奉命的閻魔敵（bKa' sdod gshin rje gshed）的瑜伽士那裡， 去吉祥羅睺羅（dPal ldan ra hu la）的面前，
請求生起次第、灌頂和眾多教誨。』 『他也是往昔的殊勝上師， 高興地跑去吧，不要停留，現在就去！』 王子聽到上師的教言后， 如同偉大的勇士投入戰場。 身穿盔甲，被千名騎兵環繞， 頭戴頭盔的勇士發出巨大的吼聲， 揮舞著薩埵（satva，勇猛）之敵、薩埵之錘、長矛和鐵器， 發射雷霆和箭矢，四處發出雷鳴般的聲音， 唱著歡樂的歌，跑向寺廟。 然後，從黑山的寺廟裡， 向無數的男女瑜伽士， 吉祥喜金剛的瑜伽士， 講述著密宗續部， 他們看到了月亮般的年輕王子前來。 雖然明明知道他是為求法而來， 但爲了以大悲心進行降伏， 向國王降下了一道霹靂， 不希望那道霹靂從空中落下， 而是擊中了黑外道的佛塔。 對此，瑜伽士們感到驚奇， 問道：『國王的軍隊在哪裡？是誰？』 隨即，上師回答道： 『在五百五十二世中， 他都是清凈的比丘和智者， 很好地傳承下來，如今在孟加拉（bhaṃ ga la）， 轉世為法王善吉祥之子。
對於這樣的眷屬和偉大的王位， 他並不貪戀，而是想要苦行。 從瑞沃宗（Ri bo zom）的阿瓦都帝巴（a wa dhū ti pa）那裡， 我得到了授記，今天來到了這裡。 多麼令人驚奇啊，有緣的男女們！』 說完，大家都說：『阿拉拉霍（a la la ho），真是太神奇了！ 今天偉大的勇士前來真是太好了！』 然後，大家都出來，遠遠地迎接。 偉大的國王從坐騎上下來， 一千名騎兵也下了馬。 然後，來到了上師的宮殿庭院， 恭敬地頂禮，並這樣祈禱： 『殊勝的上師，請您垂聽！ 雖然我想要出家以尋求解脫， 但如今因為聲名顯赫的種姓高貴， 我在孟加拉有被束縛的危險。 雖然我依止了杰達日（dze tā ri）、菩提賢（byang chub bzang po）、 智慧布穀鳥（rig pa'i khu byug）、阿瓦都帝（a wa dhu ti）， 以及獲得成就的上師， 但至今仍未從王位的束縛中解脫。』
【English Translation】 On the ground, making a 'ku' sound like the Hor (Mongols), circling from the outside, Performing sacrifices and offering songs and dances. After that, the Lama said: 'Go to the temple of Black Mountain (Ri bo nag po), Go to the yogi of Glorious Hevajra (dPal ldan dgyes pa rdo rje), Go to the yogi of the appointed Yamantaka (bKa' sdod gshin rje gshed), Go to the presence of Glorious Rahula (dPal ldan ra hu la),
Request the generation stage, empowerment, and many teachings.' 'He is also a venerable Lama of the past, Run happily, don't stay, go now!' When the prince heard the Lama's words, Like a great hero entering the battlefield. Dressed in armor, surrounded by a thousand horsemen, The helmeted hero made a great roar, Waving the Satva (satva, courageous) enemy, the Satva hammer, spears, and iron weapons, Firing thunderbolts and arrows, making thunderous sounds everywhere, Singing joyful songs, running to the temple. Then, from the temple of Black Mountain, To countless male and female yogis, The yogi of Glorious Hevajra, Speaking the tantric scriptures, They saw the moon-like young prince coming. Although they clearly knew he was coming to seek the Dharma, In order to subdue with great compassion, A thunderbolt was sent down upon the king, Not wanting the thunderbolt to fall from the sky, But striking the stupa of the Black Heretics. At this, the yogis were amazed, And asked: 'Where is the king's army? Who is it?' Immediately, the Lama replied: 'In five hundred and fifty-two lifetimes, He has been a pure Bhikshu and a wise man, Well transmitted, and now in Bengal (bhaṃ ga la), Born as the son of the Dharma King Good Fortune.
For such retinue and great kingdom, He is not attached, but wants to practice asceticism. From Awadhutipa (a wa dhū ti pa) of Riwo Zom (Ri bo zom), I received the prophecy and arrived here today. How amazing, fortunate men and women!' Having said that, everyone said: 'Alala Ho (a la la ho), how amazing! It is good that the great hero has come today!' Then, everyone came out and greeted him from afar. The great king dismounted from his steed, And a thousand horsemen also dismounted. Then, he came to the courtyard of the Lama's palace, Respectfully prostrated and prayed thus: 'Sublime Lama, please listen! Although I want to renounce the household to seek liberation, But now because of the high and famous lineage, I am in danger of being bound in Bengal. Although I have relied on Jetari (dze tā ri), Bodhibhadra (byang chub bzang po), Wisdom Cuckoo (rig pa'i khu byug), Awadhuti (a wa dhu ti), And the Lama who has attained Siddhi, But I have not yet been freed from the bondage of the kingdom.'
ེས་ནི་བླ་མ་ཁྱེད་ཀྱི་དྲུང་དུ་བཏང་། །བདག་ལ་སེམས་བསྐྱེད་ཐེག་ཆེན་དབང་བསྐུར་གྱིས། ། ངེས་པར་འཆིང་བ་འདི་ལས་བསྒྲལ་དུ་གསོལ། །དེ་ནས་བླ་མ་དཔའ་བོ་དམ་པ་ཡིས། །རྒྱལ་བུ་གཅིག་པུར་དཀྱིལ་འཁོར་དྲུང་དུ་ཕྱིན། །དཔལ་ལྡན་དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེའི་དབང་བསྐུར་མཛད། །གསང་མཚན་ཡེ་ཤེས་གསང་བའི་རྡོ་རྗེར་བཏགས། ། 1-33 ཉིན་དང་མཚན་དུ་གདམས་པའི་ཆར་པ་ཕབ། །ཉིན་མཚན་བཅུ་གསུམ་བར་དུ་དབང་བསྐུར་མཛད། །ཆོས་ཀྱི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཚར་བར་མཛད། །དེ་ཡི་བར་དུ་འཁོར་ཚོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །མ་ཉལ་འགྲོ་དང་ འཆག་དང་རྩེ་བ་དང་། །གླུ་གར་རོལ་མོ་སྣ་ཚོགས་བྱེད་པ་དང་། །རྒྱལ་བུ་ཕྱིར་ལ་ནམ་འབྱོན་སྙམ་པ་ལས། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་གང་ཡང་མ་བྱུང་ངོ་། །ཉིན་ཞག་བཅུ་གསུམ་པ་ཡི་དུས་ཚོད་ ན། །རྒྱལ་བུ་ཧེ་རུ་ཀ་ཡི་ཆས་སུ་བྱོན། །འཁོར་བས་འཇིགས་ཤིང་མི་རྟག་གླུ་དབྱངས་བླངས། །འཁོར་གསུམ་བལྟ་ཞིང་སྙིང་པོ་མེད་པ་གཟིགས། །དེ་ཚེ་ངག་ཏུ་བརྗོད་པའི་གླུ་དབྱངས་འདི། །སྤྲོས་བྲལ་ཉག་ གཅིག་དབྱིངས་ཀྱི་ནམ་མཁའ་ལས། །སྐྱེ་མེད་སྟོང་པའི་ཚིག་གི་ང་རོ་སྒྲོག །རྒྱལ་སྲིད་རྨི་ལམ་ནོར་འདྲ་སྙིང་པོ་མེད། །འཁོར་གྱི་ཚོགས་ནི་སྒྱུ་མའི་བསླུ་བྲིད་ཡིན། །ཐམས་ཅད་བོར་ནས་བྱང་ཆུབ་མ་ བསྒྲུབ་ན། །ཁོ་བོ་སྐལ་ལྡན་བསོད་ནམས་བསགས་པ་མིན། །ཉིན་དང་མཚན་དུ་གནས་ལུགས་དོན་བསྒོམ་ཞིང་། །རྒྱ་ཆེན་ཐོས་པ་རྟག་ཏུ་བཙལ་བར་བྱ། །དེ་ནས་དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་པ། །མི་རྟག་ རང་བཞིན་ལས་སྐྱེས་རྣལ་འབྱོར་པ། །དཔའ་བོ་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ། །འཇིགས་པའི་གྲུབ་ཐོབ་ཕོ་མོ་གཅེར་བུ་བརྒྱད། །ལག་པ་གཡས་པས་མི་རྐང་གླིང་བུ་བཟུང་། །གཡོན་པས་མི་ཤ་ལག་པར་སོ་འབྲད་བྱེད། ། 1-34 ངག་ནས་ཧཱུྃ་དང་ཕཊ་ཀྱི་སྒྲ་ཆེན་སྒྲོག །ཀུན་ནས་རྒྱལ་བུའི་ཕྱི་ལ་བསྐོར་ཞིང་རྒྱུག །བྷཾ་ག་ལར་སོང་རྒྱལ་པོའི་བསམ་པ་བསྒྱུར། །རྒྱལ་བུ་སྲིད་དང་བྲལ་བར་བསམ་པ་བསྒྱུར། །སྐྱེས་མཆོག་ཨ་ཝ་ དྷུ་ཏིའི་དྲུང་དུ་བསྐྱལ། །ལྭ་བའི་གོས་བསྐོན་དམན་པའི་ཟས་ཀྱིས་སྐྱོང་། །དར་ཟབ་གདན་ཁྲི་ཀྲྀཥྞ་ས་ར་བྱིན། །འཁོར་དང་རྟ་ཁྲོལ་གཅིག་པུར་ལྡོམ་བུ་སློབ། །མ་ཞུམ་མ་ཞུམ་ཐར་པ་བསྒྲུབ་པའི་དུས། ། ངེས་པར་གཉེན་པོས་བཙན་ཆོད་བྱེད་པའི་དུས། །ད་ལྟ་རྒྱུག་ཅེས་བླ་མས་བཀའ་བསྒོ་མཛད། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུས་གྲུབ་ཐོབ་ཆ་ལུགས་སུ། །ཆིབས་ལ་ཆིབས་ཏེ་རྟ་པ་སྟོང་གིས་བསྐོར། །ལམ་དུ་ཞུགས་ཚེ་ རྡོ་རྗེའི་མགུར་བཞེས་པ། །སྐྱེ་བ་མེད་པ་སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ལ། །འགྱུར་བ་མེད་པའི་རྡོ་རྗེའི་ཐེག་པ་རྙེད། ཤིན་ཏུ་དགའ་བའི་ཉམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ལ། །རྡོ་རྗེ་ཉམས་དང་ལྡན་པའི་སྣང་བ་ ཤར། །གསལ་ལ་དག་པ་ལྷ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ལ། །ཉེས་སྐྱོན་དག་པ་ལས་ཀྱི་གཟུ
【現代漢語翻譯】 我將此信送至上師您的面前，請您爲了我，賜予生起菩提心的大乘灌頂。 懇請您一定將我從此束縛中解脫出來。之後，上師勇士聖者，引領唯一的王子前往壇城。 賜予吉祥喜金剛（Hevajra）的灌頂，並賜予密名為智慧秘密金剛。 日日夜夜降下教誨的甘霖，連續十三日夜進行灌頂，所有佛法之事全部圓滿。 在此期間，所有眷屬弟子們，不眠不休，或行走，或嬉戲，歌舞音樂，形式多樣。 心中所想唯有王子何時歸來，未曾生起任何其他分別念頭。在第十三日的時刻，王子以黑汝嘎（Heruka）的裝束出現。 眷屬們感到恐懼，唱起無常之歌，觀察三界，了知皆無實義。此時，口中唱誦的歌是： 遠離戲論，從唯一法界虛空中，發出無生空性的語調之聲。王位如夢如幻，毫無意義，眷屬的聚集如同幻術的欺騙。 如果捨棄一切而不修持菩提，我便不是積累了福德的幸運之人。日日夜夜思維實相的意義，恒常尋求廣大的聞思。 之後，喜金剛瑜伽士，從無常自性中誕生的瑜伽士，獲得勇士成就的瑜伽士，八位令人恐懼的成就者男女，赤身裸體。 右手拿著人腿骨笛，左手用牙啃噬手中的人肉，口中發出吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：種子字）和 啪（藏文：ཕཊ，梵文天城體：फट，梵文羅馬擬音：phaṭ，漢語字面意思：摧破）的巨大聲響，從各方圍繞著王子奔跑。 前往孟加拉，轉變國王的想法，轉變王子遠離王位的想法，將殊勝的阿瓦都帝（Avadhūti）送至王子處，賜予粗布衣裳，以低劣的食物維生。 給予絲綢坐墊，黑羚羊皮，眷屬和騎兵一同學習獨處，不要沮喪，不要沮喪，這是修持解脫的時刻。 現在是必須以對治力強行斷除的時刻，現在就出發！上師如此吩咐。之後，王子以成就者的裝束，騎上馬，被一千名騎兵圍繞。 在路上唱誦金剛歌：于無生之心的金剛上，獲得不變化的金剛乘。于極其歡喜的體驗金剛上，生起具有金剛體驗的覺受。 于明澈清凈的天神金剛上，從過失清凈的行為之身……
【English Translation】 I send this to the feet of your holiness, please bestow upon me the initiation of the Great Vehicle of Bodhicitta. Please definitely liberate me from this bondage. Then, the heroic and holy Lama led the only prince to the mandala. Bestowed the initiation of glorious Hevajra, and gave the secret name Yeshe Sangwai Dorje (Wisdom Secret Vajra). Day and night, the rain of instructions fell. Initiations were performed for thirteen days and nights. All Dharma activities were completed. During this time, all the assembly of disciples, without sleeping, were walking, playing, singing, dancing, and making various kinds of music. Their minds were only concerned with when the prince would return, and no other thoughts arose. On the thirteenth day, the prince appeared in the guise of Heruka. The retinue was frightened and sang songs of impermanence, observing the three realms and seeing that they were without essence. At that time, the song that was spoken was: From the uncontrived, single expanse of space, the sound of unborn emptiness is proclaimed. The kingdom is like a dream, like wealth, without essence. The assembly of retinue is a deception of illusion. If I abandon everything and do not practice enlightenment, I am not a fortunate one who has accumulated merit. Day and night, contemplate the meaning of the true nature, and always seek vast learning. Then, the Hevajra yogi, the yogi born from the nature of impermanence, the yogi who has attained the accomplishment of a hero, eight naked, terrifying male and female accomplished ones. The right hand holds a human leg bone flute, the left hand gnaws on human flesh with its teeth, and from the mouth comes the great sound of Hūṃ（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：seed syllable） and Phaṭ（藏文：ཕཊ，梵文天城體：फट，梵文羅馬擬音：phaṭ，漢語字面意思：cut through）. They run around the prince from all directions. Went to Bengal, changed the king's mind, changed the prince's mind to renounce the kingdom, and sent the supreme Avadhūti to the prince. Gave him clothes of coarse cloth and sustained him with inferior food. Gave him silk cushions, Krishna deer skin, and taught the retinue and cavalry to be alone. Do not be discouraged, do not be discouraged, it is time to practice liberation. Now is the time to forcibly cut off with antidotes. Go now! The Lama commanded. Then, the prince in the guise of an accomplished one, mounted his horse, surrounded by a thousand horsemen. When he entered the path, he sang the Vajra song: On the Vajra of the unborn mind, he found the Vajra Vehicle of immutability. On the Vajra of great joy, the experience of Vajra arose. On the clear and pure Vajra of the deity, from the actions of purifying faults...
གས་བརྙན་ཤར། །རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན་ལུས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ། །བདག་མེད་རྡོ་རྗེ་འཇིགས་མེད་སྣང་བ་ཤར། །མི་རྟོག་ཡེ་ ཤེས་གསང་བའི་རྡོ་རྗེ་དང་། །འཁོར་བའི་གཡུལ་ལས་ངེས་པར་རྒྱལ་བར་གྱུར། །རྒྱལ་བུས་རྡོ་རྗེའི་མགུར་དེ་བཞེས་པ་དང་། །ནང་བློན་ཆེན་པོ་དཔའ་བོ་རྡོ་རྗེ་དང་། །བློན་པོ་ཆེན་པོ་ཕས་རྒོལ་རབ་འཇོམས་དང་། ། 1-35 བློན་པོ་ཆེན་པོ་སྐར་མའི་རྒྱལ་པོ་དང་། །བློན་པོ་ཆེན་པོ་འཇིགས་པ་མེད་པ་དང་། །བློན་པོ་ཆེན་པོ་བཞི་ཡིས་སྐྱོ་བའི་གླུ་བླངས་པ། ཨེ་མ་ཧོ༔ འཇིག་རྟེན་ལས་ཀྱི་མཐུ་བཙན་པ། །ཀུན་ ནས་མི་ཟད་ཟ་ཧོར་ཡུལ་ཕྱོགས་ནས། །དཔལ་མཆོག་རྒྱས་པ་གྲོང་ཁྱེར་བྷཾ་ག་ལ། །ལྟ་ན་སྡུག་པ་གསེར་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན། །ངོ་མཚར་ཆེ་བའི་རྒྱལ་པོ་དགེ་བ་དཔལ། །འགྲོ་བའི་མ་མ་ལྷ་ མོ་འོད་ཟེར་ཅན། །སྤྲུལ་པ་འདྲ་བའི་བློན་འབངས་བོར་གྱུར་ནས། །རྒྱལ་བུ་དམ་པ་ནགས་སུ་བཞུད་པ་འདྲ། །རྟ་དང་ཤིང་རྟ་གླང་པོ་བཞག་གྱུར་ནས། །དམན་པའི་ཚུལ་བཟུང་རྐང་འགྲོས་བྱེད་བྱེད་འདྲ། ། ལྷ་ཡི་རྒྱན་དང་ན་བཟའ་བོར་གྱུར་ནས། །དམན་པའི་གནས་སུ་ལྭ་བ་གྱོན་ཉེན་གདའ། །རྨ་བྱ་བསྣོལ་བའི་ཁྲི་སྟན་ཕར་བཞག་ནས། །ལོ་མའི་སྤྱིལ་པོར་ཀྲྀཥྞ་གདིང་ཉེན་གདའ། །མཛེས་པའི་ལྷ་མོ་ཁབ་ ཏུ་མི་བཞེས་པར། །དུར་ཁྲོད་འགྲིམ་ཞིང་རོ་ཟས་ཟ་ཉེན་གདའ། །བལྟམས་མ་ཐག་ཏུ་དཀར་པོའི་སྣང་བ་ཅན། །དགའ་བར་འདུས་པ་འབྲལ་བར་ཕོད་ལགས་སམ། །དེ་ལྟར་གླུ་ལེན་སྐྱོ་ནས་ཁབ་ཏུ་འོངས། ། ཀུན་གྱིས་ཕོ་བྲང་འཁོར་དུ་སླེབས་པ་དང་། །སྐྱེ་བོ་ཀུན་གྱིས་ཚོར་ཞིང་བལྟས་པའི་ཚེ། །ཕྱོགས་སྐྱོང་བཅུ་པོ་གཡུལ་དུ་ཞུགས་པ་ལྟར། ། འཇིགས་ཤིང་དཔའ་ལ་གོ་ཆ་རབ་ཏུ་བརྟན། །མཛེས་ཤིང་མཚར་ལ་ཡ་མཚན་ལྟད་མོ་ཆེ། ། 1-36 སིལ་སིལ་ཁྲོལ་ཁྲོལ་འུར་སྒྲ་སྣ་ཚོགས་སྒྲོག །རང་གི་རྒྱལ་བུ་ལགས་ཀྱང་འཇིགས་པ་ཚོར། །ཟླ་བ་གསུམ་དུ་བློན་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །དམག་གི་ཆས་བརྒྱན་རྟ་སྒ་ཆས་རྣམས་སྒྲོན། །ལ་ལ་ཚབ་འགྲན་ ལ་ལ་གླུ་གར་རྩེ། །ལ་ལ་འཐབ་པ་ལྟ་བུར་གོ་བཤམ་བྱེད། །རྣལ་འབྱོར་ཕོ་མོ་དག་ནི་མཆོང་ཞིང་རྒྱུག །རྒྱལ་བུ་གྲོང་ཁྱེར་གནས་སུ་སྨྱོ་སྤྱོད་སྐྱོང་། །ཀུན་གྱིས་རྒྱལ་སྲིད་སྤོང་བར་ཁ་ཚོན་ བཅད། །ཐམས་ཅད་འཕྲེང་ཞིང་རང་སར་མཆི་མ་འབྱིན། །ཤེའུ་ཁྱུ་གུ་གཅན་གཟན་ལྷགས་པ་ལྟར། །ཡབ་ཡུམ་བུ་ཕྱིར་མྱ་ངན་སྨྲེ་སྔགས་འདོན། །ལྷག་པར་ཡབ་ཀྱི་ཞལ་ནས་འདི་སྐད་གསུངས། །ཨེ་མ་བུ་ཁྱོད་ ལེགས་པར་བཙས་པའི་ཚེ། །ངོ་མཚར་ལྟས་མཐོང་རྒྱལ་སྲིད་སྐྱོང་སྙམ་ནས། །དགའ་བའི་སེམས་ཀྱི་ཡིད་སྨོན་ཨེ་མ་གྱུར། །ད་ནི་ནགས་ཁྲོད་བསྟེན་ནོ་འདི་སྐད་དོ། །གསུང་ངོ་། །དེ་ལ་རྒྱལ་བུས་ཞུ་མཆིད་ འདི་སྐད་དོ། །ཆོས་རྒྱལ་ཡབ་གཅིག་དམ་པ་གསན་དུ་གསོལ། །ཅི་གསུང་བདག་ག
【現代漢語翻譯】 光輝照耀！在金剛珍寶之身的壇城中，無我金剛無畏之光顯現。不思議智慧秘密金剛，必勝輪迴戰場。王子唱誦金剛之歌時，內臣大勇金剛，大臣大破外敵，大臣大星之王，大臣大無畏，四大臣唱起悲傷之歌：唉瑪吙！世間業力何其強大！從無盡的扎霍爾地區，吉祥圓滿的邦嘎拉城，美麗的黃金幢幡，奇妙的國王德瓦巴拉（善護），眾生之母光明女神，如同化身般的臣民被拋棄，聖潔的王子彷彿要前往森林。馬車和象都被留下，以卑微的姿態步行。天神的裝飾和衣服都被拋棄，在卑微的地方穿上破舊的衣服。孔雀交織的寶座被拋棄，恐怕要在樹葉的茅屋裡鋪上黑色的墊子。美麗的女神不娶，恐怕要在墳場遊蕩，吃腐爛的食物。剛出生時擁有白色的光芒，歡聚一堂卻要分離。如此悲歌唱罷，回到住所。眾人回到王宮周圍，眾人察覺並觀看時，如同十方護法神投入戰場，威嚴而勇敢，盔甲堅固。美麗而奇妙，景象令人驚歎。各種鈴聲喧囂作響，即使是自己的王子也感到恐懼。三個月里，所有大臣都穿戴著軍裝，馬鞍等裝備也已備好。有人競爭，有人唱歌跳舞，有人準備戰鬥。瑜伽男女跳躍奔跑，王子在城市裡進行瘋狂的行為。大家都斷定王子要放棄王位。眾人哭泣，各自流淚。如同餓狼襲擊羊群，父母為兒子哀嚎。尤其是父親說道：唉瑪，孩子你出生時，看到了奇妙的景象，以為你會治理國家，心中充滿了喜悅的期望。現在卻要去森林，就是這樣。說完。王子稟告道：父王，請聽我說。 radiant light shines! In the mandala of the Vajra Jewel Body, the light of selfless, Vajra Fearless appears. Inconceivable wisdom, secret Vajra, will surely triumph over the battlefield of samsara. As the prince sings the Vajra song, the inner minister, Great Courage Vajra, the great minister who utterly defeats enemies, the great minister, King of Stars, and the great minister, Fearless, the four great ministers sing a song of sorrow: Emaho! How powerful is the force of worldly karma! From the inexhaustible land of Zahor, the glorious and prosperous city of Bangala, with its beautiful golden banners, the wondrous king Devapala (Virtuous Protector), the mother of beings, the goddess of light, and the ministers and subjects who are like emanations have been abandoned, and the holy prince seems to be going to the forest. Horses, chariots, and elephants have been left behind, and he walks on foot in a humble manner. The ornaments and clothes of the gods have been abandoned, and he is in danger of wearing rags in a humble place. The peacock-woven throne has been abandoned, and he is in danger of spreading a black mat in a leaf hut. The beautiful goddess is not taken as a wife, and he is in danger of wandering in the cemetery and eating rotten food. He who had a white aura at birth, and who was happily gathered together, dares to separate. Thus, after singing the song of sorrow, they returned to their dwelling. When everyone arrived around the palace, and when everyone noticed and looked, it was as if the ten guardians of the directions had entered the battlefield, fearsome and brave, with their armor firmly in place. Beautiful and wonderful, the spectacle was amazing. Various tinkling and rustling sounds were heard, and even their own prince felt fear. For three months, all the ministers were adorned with military attire, and the saddles and other equipment for the horses were prepared. Some competed, some sang and danced, and some prepared for battle. Yogis and yoginis jumped and ran, and the prince engaged in mad conduct in the city. Everyone was certain that the prince would renounce the kingdom. Everyone wept and shed tears in their own places. Like wolves attacking a flock of sheep, the parents cried out in sorrow for their son. In particular, the father spoke these words: 'Ema, my son, when you were born, I saw wondrous signs and thought that you would rule the kingdom, and my heart was filled with joyful expectations. But now you are going to the forest, that is how it is.' Having spoken, the prince made this request: 'Oh, righteous king, father, please listen to me.'
【English Translation】 Radiant light shines! In the mandala of the Vajra Jewel Body, the light of selfless, Vajra Fearless appears. Inconceivable wisdom, secret Vajra, will surely triumph over the battlefield of samsara. As the prince sings the Vajra song, the inner minister, Great Courage Vajra, the great minister who utterly defeats enemies, the great minister, King of Stars, and the great minister, Fearless, the four great ministers sing a song of sorrow: Emaho! How powerful is the force of worldly karma! From the inexhaustible land of Zahor, the glorious and prosperous city of Bangala, with its beautiful golden banners, the wondrous king Devapala (Virtuous Protector), the mother of beings, the goddess of light, and the ministers and subjects who are like emanations have been abandoned, and the holy prince seems to be going to the forest. Horses, chariots, and elephants have been left behind, and he walks on foot in a humble manner. The ornaments and clothes of the gods have been abandoned, and he is in danger of wearing rags in a humble place. The peacock-woven throne has been abandoned, and he is in danger of spreading a black mat in a leaf hut. The beautiful goddess is not taken as a wife, and he is in danger of wandering in the cemetery and eating rotten food. He who had a white aura at birth, and who was happily gathered together, dares to separate. Thus, after singing the song of sorrow, they returned to their dwelling. When everyone arrived around the palace, and when everyone noticed and looked, it was as if the ten guardians of the directions had entered the battlefield, fearsome and brave, with their armor firmly in place. Beautiful and wonderful, the spectacle was amazing. Various tinkling and rustling sounds were heard, and even their own prince felt fear. For three months, all the ministers were adorned with military attire, and the saddles and other equipment for the horses were prepared. Some competed, some sang and danced, and some prepared for battle. Yogis and yoginis jumped and ran, and the prince engaged in mad conduct in the city. Everyone was certain that the prince would renounce the kingdom. Everyone wept and shed tears in their own places. Like wolves attacking a flock of sheep, the parents cried out in sorrow for their son. In particular, the father spoke these words: 'Ema, my son, when you were born, I saw wondrous signs and thought that you would rule the kingdom, and my heart was filled with joyful expectations. But now you are going to the forest, that is how it is.' Having spoken, the prince made this request: 'Oh, righteous king, father, please listen to me.'
ིས་རྒྱལ་སྲིད་བཟུང་གྱུར་ལ། །ཚེ་འདིར་ཡུད་ཙམ་ཡབ་དང་འགྲོགས་གྱུར་ཡང་། །སྐྱེ་བ་གཏན་དུ་ཕ་བུར་མི་ཤེས་ཤིང་། །ཕན་ གནོད་མེད་པས་ཤིན་ཏུ་མཚང་བ་ཡིན། །བདག་གིས་རྒྱལ་སྲིད་ཆེན་པོ་རབ་སྤངས་ནས། །ངེས་པར་རྣམ་གྲོལ་བྱང་ཆུབ་ལམ་བསྒྲུབས་ནས། །སྐྱེ་བ་ཀུན་ཏུ་དགའ་བདེ་གྲོགས་སུ་འོང་། །དེ་ཕྱིར་བདག་ལ་གོ་སྐབས་སྩལ་དུ་གསོལ། ། 1-37 དེ་ནས་ཡུམ་གྱི་ཞལ་ནས་འདི་སྐད་གསུངས། །ཅི་ཕན་བུ་འདི་ཤིན་ཏུ་འཕྲེང་ན་ཡང་། །སྐྱེ་རྒུ་ཀུན་ལ་ལས་ཀྱི་འཕེན་པ་གཙོ། །སྐྱེས་མཆོག་གང་དུ་བདེ་བར་ཆོས་ལ་ཐོངས། །ཕྱིས་ནས་གཏན་དུ་ འགྲོགས་པའི་སྨོན་ལམ་འཚལ། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུས་ནངས་པར་ཐོ་རངས་ནས། །རྣལ་འབྱོར་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་སུ་བྱོན། །ཨ་ཝ་དྷུ་ཏིའི་དྲུང་དུ་དཀའ་ཐུབ་བསྟེན། །ཆགས་པ་མེད་པར་དབུ་མའི་ཆོས་རྣམས་ བསླབ། །དགུང་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་ནས་བཅོ་བརྒྱད་བར། །ཨ་ཝ་དྷུ་ཏིའི་སྤྱོད་པ་བསྐྱང་བ་དང་། །ཐོས་བསམ་སྒོམ་པ་སྟན་ཐོག་གཅིག་ཏུ་བསྒྲུབས། །དེ་ལྟར་རྗེ་བཙུན་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ཡིས། །དཀའ་བ་བརྒྱ་ ཕྲག་དུ་མས་འབད་པ་ཡིས། །རྒྱལ་སྲིད་ཆེན་པོ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ། །མཆིལ་མའི་ཐལ་བ་བཞིན་དུ་རྣམ་སྤངས་ནས། །རྣམ་གྲོལ་མ་ནོར་ཐར་པ་རབ་ཏུ་བསྟེན། །དེ་ཕྱིར་འགྲན་ཟླ་སུ་ཡང་མ་ མཆིས་པས། །བསྟན་པའི་མངའ་བདག་དོན་གྲུབ་རབ་བརྙེས་ལགས། །འབྲོམ་རྗེ་ཁོ་བོས་སྤྱི་བོས་རབ་བཏུད་ནས། །འཁོར་བ་མ་སྟོང་བར་དུ་གུས་ཕྱག་འཚལ། །འདི་ལ་སྒྲོ་སྐུར་དྲི་མ་གང་མཆིས་པ། །ཐུགས་རྗེ་ ཆེན་པོ་ཁྱེད་ཀྱིས་བཟོད་པར་བཞེས། །བླ་མའི་རྣམ་ཐར་རྒྱ་མཚོ་ལྟ་བུ་ལས། །རྒྱལ་སྲིད་སྤངས་ནས་ཐར་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་རགས་རིམ་ཙམ་ཞིག་གསུངས་སོ།། །།སརྦ་མངྒལཾ།།
【現代漢語翻譯】 我雖已登上王位， 此生雖與父親短暫相伴， 生生世世卻互不相識父與子， 無有利益與損害，實為憾事。 我願捨棄這偉大的王位， 必定修持解脫菩提之道， 生生世世皆有喜樂為伴。 因此，懇請您賜予我機會。 這時，母親開口說道： 『我兒雖令我萬分不捨， 然眾生皆受業力支配。 既是殊勝之士，便隨其所愿，讓他自由修法吧。 日後我們再發愿永世相伴。』 之後，王子在黎明時分， 與瑜伽士們一同前往住所。 在阿瓦都提（梵文：Avadhūti，無所執者）處精進苦修。 毫無執著地學習中觀之法。 從十二歲到十八歲， 奉行阿瓦都提（梵文：Avadhūti，無所執者）的行持， 聞思修在同一座墊上完成。 就這樣，尊者以大慈悲心， 歷經無數艱辛努力， 將不可思議的偉大王位， 如唾沫塵土般徹底拋棄， 毫不錯誤地依止了解脫之道。 因此，無人能與他匹敵， 他已證得教法之主——名符其實的義成（梵文：Siddhārtha，義成）。 卓彌（藏文：འབྲོམ་རྗེ་）我以頭頂禮敬， 直至輪迴空盡，恭敬頂禮。 若有任何錯謬或污點， 懇請您以大慈悲心寬恕。 從如海般的上師傳記中， 僅講述了捨棄王位、修持解脫之功德的粗略部分。薩爾瓦芒嘎朗（藏文：སརྦ་མངྒལཾ།，梵文：Sarva maṅgalaṃ，一切吉祥）！
【English Translation】 Though I have ascended the throne, And briefly accompanied my father in this life, We will not recognize each other as father and son in lifetimes to come, Without benefit or harm, it is truly regrettable. I wish to renounce this great kingdom, And surely cultivate the path of liberation and enlightenment, May joy and happiness be my companions in all lifetimes. Therefore, I beseech you to grant me the opportunity. Then, the mother spoke these words: 'Though my son causes me great reluctance, All beings are governed by the ripening of karma. Since he is a supreme being, let him freely practice the Dharma as he wishes. In the future, let us aspire to be together forever.' Thereafter, the prince went to the hermitage at dawn, Together with the yogis. He practiced austerities under Avadhūti (Sanskrit: Avadhūti, meaning 'the liberated one'). Without attachment, he learned the teachings of the Middle Way. From the age of twelve to eighteen, He practiced the conduct of Avadhūti (Sanskrit: Avadhūti, meaning 'the liberated one'), Accomplishing hearing, contemplation, and meditation on a single seat. Thus, the venerable one, with great compassion, Through hundreds of hardships and efforts, The inconceivable great kingdom, He completely renounced like spittle and dust, And unerringly relied on the path of liberation. Therefore, no one can rival him, He has attained the lord of the teachings—the truly accomplished Siddhārtha (Sanskrit: Siddhārtha, meaning 'one who achieves his goal'). Dromjé (Tibetan: འབྲོམ་རྗེ་) I bow with my crown, Until samsara is empty, I prostrate with reverence. If there is any error or blemish, Please forgive me with great compassion. From the ocean-like biography of the guru, Only a rough account of the merit of renouncing the kingdom and practicing liberation has been told. Sarva mangalam (Tibetan: སརྦ་མངྒལཾ།, Sanskrit: Sarva maṅgalaṃ, meaning 'all auspiciousness')!