masters0503_三戒基道果要義攝集.g2.0f
古代薩迦學者教言集KH26སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་དོན་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་གྱི་གནད་བསྡུས། 5-296 ༄༅། །སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་དོན་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་གྱི་གནད་བསྡུས། ༄། །མཆོད་བརྗོད་དང་བརྩོམ་པར་དམ་བཅའ་བ། ༄༅། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་དང་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ཡི་རྣམ་གཞག་བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་དོན་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་གྱི་གནད་བསྡུས་ཞར་བྱུང་བོད་ཀྱི་གྲུབ་མཐའི་ལོ་རྒྱུས་བཅས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བཀོད་ པ་མདོ་སྔགས་ཆོས་ཚུལ་སྙིང་པོའི་གསལ་བྱེད་མ་རིག་མུན་པ་སེལ་བའི་དཔལ་ལྡན་འོད་ཟེར་བརྒྱ་པ་སྐལ་བཟང་བློ་ཡི་པད་ཚལ་བཞད་པ་དོན་གཉིས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་ལམ་བཟང་ཞེས་བྱ་བ་ བཞུགས་སོ།། ཨོཾ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ། ན་མཿསརྦ་ཛྙོ་ནཱ་གརྫུ་ན་ས་ག་ར་ཡ། སྲིད་པ་གསུམ་ན་ཟླ་བྲལ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་བཀའ་དྲིན་ལེགས་སྩལ་མགོན། །སྐྱབས་གསུམ་ཀུན་འདུས་མཁན་ཆེན་ཐམས་ ཅད་མཁྱེན། །སྙིང་ནས་འདུད་དོ་བྱང་ཆུབ་བར་དུ་སྐྱོངས། །བདུད་ལས་རྣམ་རྒྱལ་འཇིག་རྟེན་གསུམ་གྱིས་མཆོད། །སྤངས་རྟོགས་མཐར་ཕྱིན་འགྲོ་ཀུན་གཏན་བདེར་བཀོད། །སྟོན་མཆོག་རྒྱལ་བ་ཤཱཀྱ་སེང་གེ་ལ། །གུས་པས་འདུད་ དོ་བྱང་ཆུབ་བར་དུ་སྐྱོངས། །གང་ལ་ཐེག་གསུམ་དམ་པའི་ཆོས། །ཞུ་བསྡུ་འགྲེལ་བཤད་བྱང་ཆུབ་སེམས། །དགྲ་བཅོམ་པཎ་གྲུབ་འཕགས་ཡུལ་གྱི། །རྒྱལ་བསྟན་གསལ་བྱེད་རྣམས་ལ་འདུད། །ཁྱད་པར་འཇམ་དབྱངས་བྱམས་པ་ མགོན། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཐོགས་མེད་མཆེད། །ཕྱོགས་གླང་ཆོས་གྲགས་ཡོན་ཏན་འོད། །ཤྲཱི་མཱན་དྷརྨ་པཱ་ལར་འདུད། །བྷོ་ཊའི་ལྗོངས་འདིར་ཐུབ་པའི་བསྟན། །རྒྱས་མཛད་ཆོས་རྒྱལ་བློན་འཕགས་པའི། །པཎ་གྲུབ་བོད་ཀྱི་ལོ་ཙཱ་བ། 5-297 རིམ་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་འདུད། །ཁྱད་པར་མཁན་ཆེན་ཞི་བ་འཚོ། །པདྨ་སཾ་བྷ་ཇོ་བོ་རྗེ། །ཤཱཀྱ་ཤྲཱི་སྤྲིན་འཛིན་པ་ཞབས། །དད་བྱེད་གོ་ཆ་རྣམས་ལ་འདུད། །ལོ་ཆེན་བེ་རོ་སྐ་ཅོག་དང་། ། རིན་ཆེན་བཟང་པོ་རྔོག་པ་ཚབ། །འགོས་གཉན་བ་རི་འབྲོག་མི་དང་། །མལ་དང་རྭ་ལོ་ཆེན་པོར་འདུད། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་མངའ་བདག་མཆོག །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ། །གོང་མ་རྣམ་ལྔ་དབོན་ དང་སློབ། །བརྒྱུད་པར་བཅས་པའི་ཚོགས་ལ་འདུད། །ཁྱད་པར་རྗེ་བཙུན་གྲགས་པའི་མཚན། །འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ། །རྒྱལ་བ་ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེར་འདུད། །ངོར་ཆེན་དཀོན་མཆོག་ ལྷུན་གྲུབ་དང་། །བདག་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །གྲུབ་མཆོག་དབང་པོ་རྡོ་རིངས་པ། །ཚར་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོར་འདུད། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་མང་དུ་ཐོས། །ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོའི་ཞལ་སྔ་ནས། །པཎ་ཆེན་ ངག་དབང་ཆོས་ཀྱི་གྲགས། །མཁས་པའི་དབང་པོ་མཆོག་ལ་འདུད། །དྲིན་ཅན་གནས་གསར་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །རིགས་ཀུན་བདག་པོ་ཐར་རྩེ་རྗེ།
【現代漢語翻譯】 古代薩迦學者教言集KH26 三律儀之義，基道果三要略。 三律儀之義，基道果三要略。 頂禮與立誓 顯宗四宗與密宗四部之宗義，乃三律儀之義，基道果三要略，附帶藏傳佛教之歷史，彙集成為《顯密教法精要闡明，遣除無明黑暗之吉祥百光，令善緣者之蓮心綻放，二利任運成就之妙道》 在此。 嗡 索斯帝 悉曇 (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思)。 頂禮一切智者那伽爾諸那薩嘎拉耶！ 三有無侶一切智， 三律儀恩善施主， 三寶總集大堪布， 至誠頂禮至菩提， 祈請護佑！ 降伏魔軍，三界供養， 斷證究竟，安立眾生於恒樂， 至尊導師， 頂禮釋迦獅子， 至誠頂禮至菩提， 祈請護佑！ 于彼三乘清凈法， 講修著述菩提心， 阿羅漢班智達， 印度之， 顯揚教法諸師前， 敬禮！ 尤以文殊怙主慈氏尊， 龍樹父子無著兄， 陳那法稱功德光， 敬禮聖天菩薩前！ 於此藏地弘揚佛， 教法之諸法王臣， 聖者， 班智達藏譯師， 次第作者諸師前， 敬禮！ 尤以堪布寂護蓮花生， 阿底峽尊者， 釋迦師利云增巴， 敬禮具信高士前！ 大譯師毗盧遮那噶瓦拜， 仁欽桑布俄巴匝， 闊袞巴日多彌， 麥羅饒大譯師前， 敬禮！ 圓滿教法之至尊主， 吉祥薩迦大祖師， 五祖昆仲及師徒， 敬禮傳承諸聖眾！ 尤以至尊扎巴之名， 蔣貢薩迦班智達， 嘉瓦俄千金剛持， 敬禮根欽索南僧格！ 俄千袞秋倫珠與， 大持明金剛持尊， 證悟自在多仁巴， 敬禮察欽法王前！ 多聞一切智者前， 龍樹海之尊前， 班禪， 阿旺確吉扎巴， 敬禮智者之頂！ 敬禮恩師涅薩金剛持， 諸部主尊塔則杰。
【English Translation】 Collection of Instructions from Ancient Sakya Scholars KH26: A Summary of the Meaning of the Three Vows, the Essence of the Three Bases, Paths, and Fruits. A Summary of the Meaning of the Three Vows, the Essence of the Three Bases, Paths, and Fruits. Homage and Commitment to Compose The essence of the teachings that explain the tenets of the four philosophical schools and the four classes of tantras is the meaning of the three vows, the essence of the three bases, paths, and fruits, along with a history of the Tibetan Buddhist schools. This is compiled into 'A Clear Exposition of the Essence of Sutra and Tantra Dharma, the Glorious Hundred Rays that dispel the darkness of ignorance, causing the lotus garden of fortunate minds to bloom, a good path that spontaneously accomplishes both aims'. Herein. Om Svasti Siddham. Namaḥ Sarva Jño Nāgārjuna Sāgarāya! (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思)Homage to all-knowing Nagarjuna Sagara! Unequaled in the three realms, all-knowing, Kind benefactor of the three vows, Great Abbot, embodiment of the Three Jewels, From the heart, I prostrate until enlightenment, Please protect me! Victorious over the maras, worshiped by the three worlds, Perfected in abandonment and realization, establishing all beings in lasting happiness, Supreme Teacher, Homage to the Victorious Shakya Simha, With reverence, I prostrate until enlightenment, Please protect me! To those who possess the sacred Dharma of the three vehicles, Explanations, compilations, and elucidations of the Bodhicitta, Arhats, Panditas, and those of the noble land of India, I pay homage to those who illuminate the Victorious One's teachings! Especially to Manjushri, Maitreya, the Protector, Nagarjuna, father and sons, Asanga and Vasubandhu, Dignaga, Dharmakirti, and Gunaprabha, I pay homage to Shriman Dharmapala! To those who spread the Buddha's teachings in this land of Tibet, The Dharma Kings, ministers, and noble ones, The Panditas and Tibetan translators, I pay homage to those who act in succession! Especially to the Abbot Shantarakshita, Padmasambhava, and Lord Atisha, Shakya Shri and Sprin dzin pa zhap, I pay homage to those who have faith and armor! To the great translator Vairotsana, Ka cok, and Rinchen Zangpo, Ngokpa Tsab, Gos, Ngen, Bari, Drokmi, and Mal and Ra Lotsawa Chenpo, I pay homage! Supreme Lord of the complete teachings, The great glorious Sakya pa, The five supreme forefathers, nephews, and disciples, I pay homage to the assembly with the lineage! Especially to the one with the name Jetsun Drakpa, Jamyang Sakya Pandita, Gyalwa Ngorchen Dorje Chang, I pay homage to Kunkhyen Sonam Senge! Ngorchen Konchok Lhundrup and, The great Dagchen Dorje Chang Chenpo, The accomplished Wangpo Dor Ringpa, I pay homage to Tsarchen Chokyi Gyalpo! All-knowing, having heard much, From the presence of the Naga Ocean, Panchen, Ngawang Chokyi Drak, I pay homage to the supreme lord of scholars! Kind Gnas gsar Dorje Chang, Lord of all families, Tar tze Je.
།རྡོ་རྗེ་འཆང་དངོས་ཡར་རླུང་པ། །རྗེ་བཙུན་འཆི་མེད་མཚན་ཅན་འདུད། ། སྐྱབས་མཆོག་འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པ། །མངྒ་ལ་དང་རཏྣའི་མཚན། །ཡབ་སྲས་སྐུ་མཆེད་རྣམས་ལ་འདུད། །བྱང་ཆུབ་བར་དུ་བརྩེས་སྐྱོངས་མཛོད། །མདོ་སྔགས་སྨྲ་བའི་སེང་གེ་མཆོག །ལམ་འདི་བཀའ་དྲིན་སྩོལ་བའི་རྗེ། ། 5-298 བྱམས་པ་སྨོན་ལམ་གྲགས་པ་ཡི། །ཞབས་ལ་གུས་པ་ཆེན་པོས་འདུད། །མཆོག་གསུམ་དགྱེས་མཛད་སོགས་ཡི་དམ། གུར་ཞལ་རྣམ་གཉིས་བཀའ་བསྟོད་བཅས། །ནོར་ལྷའི་ཚོགས་ལའང་གུས་པས་འདུད། །གྲུབ་གཉིས་དགེ་ཚོགས་མཆོག་ སྩོལ་ཅིག །ལེགས་པའི་ལམ་བཟང་མདོ་སྔགས་ལམ། །ལེགས་པར་བགྲོད་ཚུལ་རིམ་པ་ནི། །ལེགས་བཤད་དོན་འདུས་གོ་བདེ་བར། །ལེགས་པའི་ལམ་བཟང་འདི་ན་འགོད། ། ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། །བསྟན་བཅོས་མཁས་པའི་ འཇུག་སྒོ་ནས། །མཁས་པས་འཛིན་པའི་གྲུབ་མཐའ་ནི། །སངས་རྒྱས་པ་དང་མུ་སྟེགས་བྱེད། །དེ་ལས་གཞན་པའི་བླུན་པོ་ཡིས། །གློ་བུར་བཏགས་པའི་གྲུབ་མཐའ་ཡིན། སྟོན་པ་དང་འགྲེལ་བྱེད་སོགས་ཁུངས་ལྡན་མེད་ པའི་རིགས། །གློ་བུར་ཞེས་པ་ཀླ་ཀློ་སོགས། །བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ལས། །ཕྱིར་ཕྱོགས་ཐར་པའི་མུའམ་སྟེགས། །ལ་བརྟེན་ལམ་སྒྲུབ་ཁས་འཆེ་བའི། །མུ་སྟེགས་རྟོག་གེ་སྡེ་ལྔ་ནི། །རིག་བྱེད་གྲངས་ཅན་ འུག་ཕྲུག་པ། །ཟད་བྱེད་ཚུར་རོལ་མཛེས་པ་བ། །དེ་ལས་རིག་བྱེད་པར་གྲགས་པ། །ཁྱབ་འཇུག་ཚངས་པ་ལྷར་འཛིན་ཏེ། །ཁྱབ་འཇུག་ལྷ་རྫས་ཀྱི་ངོ་བོ། །འཆི་བ་མེད་པས་འགྲོ་ཐམས་ཅད། །བསྐྱེད་པར་ འདོད་ཅིང་དེའི་ལྟེ་བའི། །པདྨོར་ཚངས་པ་སྐྱེས་པར་འདོད། །དེ་ཡི་རིག་བྱེད་བསྟན་པར་བཤད། །བདག་ཁྱབ་འཇུག་གིས་སྣོད་བཅུད་ཐམས་ཅད་ལ། ཀུན་ལ་ཁྱབ་སོགས་སུ་འདོད། །ཁྱབ་འཇུག་ཡོན་ཏན་བསྒོམ་པ་ཡིས། ། 5-299 བདེ་བ་ཐོབ་ཅིང་གྲོལ་གྱུར་བཤད། །གྲངས་ཅན་པ་ཡི་ས་བོན་ནི། །སྐྱ་བོའི་སྐབས་ན་མྱུ་གུ་སྔོ། །མི་གསལ་ཚུལ་དུ་གནས་པ་བཞིན། །རྐྱེན་གྱི་མངོན་པར་གསལ་བཞིན་པའི། །རྒྱུ་འབྲས་གཅིག་འདོད་སྙིང་ སྟོབས་རྡུལ། །མུན་པའི་རང་བཞིན་གསུམ་ཆ་མཉམ། །དེས་བྱས་གཙོ་བོས་བྱས་ཞེས་འདོགས། དཔེ་བྱས་པའི། བདག་ཤེས་རིག་པའི་སྐྱེས་བུ་ནི། །རྟག་པ་རང་དབང་ཅན་ལུས་ཅན། །རྣམས་ཀྱི་སྙིང་ལ་གནས་ཞེས་ཟེར། ། དེ་ཉིད་སྟག་ཚང་ལོ་ཙཱའི་གྲུབ་མཐའ་ཀུན་ཤེས་སུ་གསལ། ཉེར་ལྔ་ཤེས་གྲོལ་བཤད། །འུག་ཕྲུག་པ་ཞེས་དབང་ཕྱུག་པས། །སྣོད་བཅུད་སྐྱེ་འགྲོ་བདེ་སྡུག་སོགས། །ཐམས་ཅད་དབང་ཕྱུག་གིས་བློ་ཡིས། །གཡོ་བ་ སྔོན་བཏང་བྱས་པར་འདོད། །འཇིག་ལྟ་ཡུལ་ལ་མ་འཁྲུལ་བར། །མཐོང་ནས་དེ་ཡི་འཛིན་སྟངས་ལ། །གསལ་སྣང་འདོན་ཏེ་དབང་བསྐུར་བྱེད། །ཚིག་དོན་དྲུག་སྟག་ཚང་ལོ་ཙཱའི་གྲུབ་མཐའ་ཀུན་ཤེས་སུ་གསལ། ཤེས་ གྲོལ་བར་བཤད། །ཟད་བྱེད་གཅེར་བུ་པ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 向金剛持（Vajradhara，持金剛）本尊雅隆巴（Yarlungpa）致敬！ 向尊者持不滅名號者（Achime Namgyal）致敬！ 向救怙主妙音（Jamyang，文殊菩薩）薩迦巴（Sakya），吉祥賢（Mangala）與寶生（Ratna）之名者致敬！ 向父子昆仲（指薩迦五祖）致敬！ 祈願直至菩提（Byang Chub）護佑垂念！ 向宣說顯密（Do Ngak）之獅子，賜予此道加持之主致敬！ 向慈氏（Maitripa）名號善愿稱（Sönam Drakpa）者，以極大恭敬致敬！ 向令三寶（Konchok Sum）歡喜之本尊（Yidam）等，古汝（Guru，上師）雙尊及其讚頌致敬！ 亦向財神（Norlha）眾致敬！ 祈願賜予二成就（Drup Nyi）之善聚！ 此乃通往善妙之道，顯密之路。 善妙行持次第， 於此彙集善說精要，簡明易懂。 善妙之道在此著述。 法主薩迦班智達（Sakya Pandita）于《智者入門》（Tengyur）論著中雲： 智者所持之宗派， 乃佛教（Sangye Pa）與外道（Mutek）。 除此之外，愚者 妄立之宗派。 無導師（Tönpa）與釋論者等可靠來源之類。 妄立者，如野蠻人等。 從證悟無我（Dakme Tokpai Sherab）之智慧中， 背離解脫（Tarpa）之門或階梯。 依仗外道詭辯五派，自詡修道者： 吠陀（Rigjé）、數論（Drangchen）、owl-child派（Ukchukpa）， 斷滅論（Zejé）、順世論（Tsurrol Dzepa）。 其中，吠陀派聲稱： 遍入天（Kyapjুক，Vishnu）與梵天（Tsangpa）為神。 遍入天乃神之本質， 因其不死，故創造一切眾生。 並認為梵天生於其臍之蓮花中。 此乃彼之吠陀教義。 認為『我』即遍入天，遍及一切有情與器世間。 修習遍入天之功德， 可得安樂並獲解脫。 數論派之種子， 如亞麻籽中之芽， 以不明顯之方式存在。 如因緣顯現般， 視因果為一，精要為微塵（Dül）。 黑暗自性三部分平等。 稱其所作者為『主』（Tsowo）。 譬如，『我』即覺識之士， 恒常自在，具身。 據說位於眾生之心。 此于達倉洛扎瓦（Taktsang Lotsawa）之《宗派總彙》（Drubta Künshé）中有詳述，認為知曉二十五諦即可解脫。 owl-child派，自在天（Wangchukpa，Ishvara）認為： 器世間、有情眾生、苦樂等， 皆由自在天以其智慧， 預先設計並創造。 不誤認世俗表象， 于見其執著方式后， 顯現光明並予以灌頂。 六句義于達倉洛扎瓦之《宗派總彙》中有詳述，認為知曉即可解脫。 斷滅論者，裸體派認為：
【English Translation】 Homage to Yarlungpa, the actual Vajradhara (Holder of the Vajra)! Homage to the venerable one with the name Achime (Deathless)! Homage to the refuge Jamyang (Manjushri) Sakya (Sakya), with the names Mangala and Ratna! Homage to the father and sons (referring to the Five Sakya Patriarchs)! Please protect and care for us until enlightenment (Byang Chub)! Homage to the lion who speaks of Sutra and Tantra (Do Ngak), the master who bestows blessings on this path! With great reverence, I pay homage to Jampa Sönam Drakpa, whose name is Maitripa! Homage to the Yidam (personal deity) who pleases the Three Jewels (Konchok Sum), the two forms of Guru (teacher), and their praises! I also pay homage to the assembly of wealth deities (Norlha)! May they bestow the supreme gathering of two siddhis (Drup Nyi)! This is the good path, the path of Sutra and Tantra. The order of how to properly proceed, Herein is written the essence of good explanations, easy to understand. The good path is written here. The Dharma Lord Sakya Pandita (Sakya Pandita) said in the treatise 'Entrance for the Wise': The tenets held by the wise, Are Buddhism (Sangye Pa) and non-Buddhists (Mutek). Other than these, the tenets Suddenly fabricated by fools. Those without a teacher (Tönpa) and commentators, etc., are without reliable sources. 'Suddenly' refers to barbarians, etc. From the wisdom of realizing selflessness (Dakme Tokpai Sherab), Turning away from the door or steps of liberation (Tarpa). Relying on the five schools of non-Buddhist dialecticians, claiming to practice the path: Vedas (Rigjé), Samkhya (Drangchen), owl-child sect (Ukchukpa), Annihilationism (Zejé), Materialism (Tsurrol Dzepa). Among them, the Vedas are known to: Hold Vishnu (Kyapjুক) and Brahma (Tsangpa) as gods. Vishnu is the essence of the divine, Because he is immortal, he creates all beings. And they believe that Brahma was born in the lotus of his navel. This is said to be the teaching of the Vedas. They consider 'I' to be Vishnu, pervading all beings and the world. By meditating on the qualities of Vishnu, One obtains happiness and is said to be liberated. The seed of the Samkhya school, Is like a sprout in flax, Existing in an unclear manner. Like the manifestation of conditions, They consider cause and effect as one, the essence being particles (Dül). The three parts of the nature of darkness are equal. What is done by it is called 'chief' (Tsowo). For example, 'I' is the conscious person, Eternal, independent, embodied. It is said to reside in the hearts of beings. This is detailed in Taktsang Lotsawa's 'Compendium of Tenets' (Drubta Künshé), which states that liberation is achieved by knowing the twenty-five principles. The owl-child sect, the Ishvara (Wangchukpa) believes: That the world, sentient beings, suffering and happiness, etc., Are all pre-designed and created by Ishvara with his wisdom. Without mistaking worldly appearances, After seeing how they are grasped, They reveal the light and give empowerment. The meaning of the six sentences is detailed in Taktsang Lotsawa's 'Compendium of Tenets', which states that liberation is achieved by knowing them. The annihilationists, the naked ones, believe:
ས་པས། །གྲངས་ཅན་པ་ལྟར་བདག་སེམས་ཀྱི། །མཚན་ཉིད་ཡིན་ཅིང་བདག་དང་སྲོག །སྐྱེས་བུ་རྣམ་གྲངས་ཡིན་པར་འདོད། །ལས་ནི་གསར་དུ་མི་བསོག་ཕྱིར། །སྡོམ་པས་ བསྡམས་དང་སྔར་གྱི་ལས། །ཟད་ཕྱིར་ཟས་མི་ཟ་བ་སོགས། །དཀའ་ཐུབ་སྣ་ཚོགས་བྱེད་ནས་ནི། །དེ་དག་ཟད་ནས་འཇིག་རྟེན་གྱི། །སྟེང་ན་ཐར་པ་གདུགས་དཀར་པོ། །གྱེན་བཀན་འདྲ་བར་གྲོལ་བར་འདོད། ། 5-300 དེ་བཞི་རྟག་ལྟའི་སྡེ་ཚན་ཡིན། །ཚུ་རོལ་མཛེས་བྱེད་རྒྱང་འཕེན་པ། །ལུས་སེམས་རྫས་གཅིག་འདོད་ནས་དེ། །སྲན་ཟླུམ་ཚེར་རྣོ་རྨ་བྱ་ཡི། །སྒྲོ་ཐིག་སྟེས་དབང་གློ་བུར་དུ། །གྲུབ་པ་ལྟར་དུ་མ་ ཤི་བར། །བདག་བདག་འཛིན་རྟག་བརྟན་ཐེར་ཟུག་ཅན་འདོད་པ། ཤེས་རེག་ཏུ་སྐྱེས་ལ་ཤི། །དེ་ནས་ཆད་འདོད་ལས་རྒྱུ་འབྲས། །ཚེ་ནི་སྔ་ཕྱི་སོགས་མེད་འདོད། །ཆད་ལྟ་ཤིན་ཏུ་ཐ་ཆད་དོ། །དེ་ ལྟར་རྟོག་གེ་སྡེ་ལྔ་པོ། །རྟག་ཆད་གཉིས་སུ་འདོད་པའོ། །མུ་སྟེགས་ཐམས་ཅད་བདག་འཛིན་མཐུན། །རྟག་སྨྲ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ཡོད་པར། །རྟག་པར་འདོད་ཅིང་ཆད་སྨྲ་རྣམས། །བདག་ཡོད་ཤི་ནས་ཆད་པར་འདོད། ། སྔ་མ་གསུམ་ནི་རིག་བྱེད་འདོད། །ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཁྱབ་འཇུག་དང་དབང་ཕྱུག་ལྷར་འཛིན། རིག་བྱེད་འདོར། །བདག་ཡོད་པ་ནི་ཐམས་ཅད་མཐུན། །བལྟ་བའི་བྱེ་བྲག་གཞན་མི་འདྲ། །ཕྱི་ནང་གྲུབ་མཐའི་ཁྱད་ པར་ནི། །དབྱེ་ཚུལ་རྣམ་པ་སྐྱབས་འགྲོའི་ཁྱད་དང་ལྟ་བ་བཀའ་རྟགས་བཞི་ཞེས་པ་མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་སྟོང་ཞིང་བདག་མེད་བཞི་དང་། བསྒོམ་པ་སྲིད་རྩེའི་གཉེན་པོ་ཡོད་མེད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཀྱང་རང་ སྡེ་གནས་མ་བུའི་སྡེས་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་བདག་ཁས་བླངས་ཀྱང་། །བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ནི་མེད་པར་མི་འདོད་པས་སྐྱོན་ཅན་མིན་ཅིང་ཀུན་མཁྱེན་བླ་མའི་བཞེད་པའི་འདི་ལེགས་པར་མངོན། མང་མཆིས་ཀྱང་། ། 5-301 བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །ལམ་ལ་བརྟེན་ནས་ཐར་པ་མཆོག །འདོད་མིན་སྒོ་ནས་ཕྱི་ནང་གི །ཁྱད་པར་དབྱེ་བ་རྩོད་བྲལ་ཡིན། །དོན་དུ་བདག་མེད་རྟོགས་མ་རྟོགས། །ཁོ་ནས་ཕྱེ་བ་མཁས་ ལ་གྲགས། ཀུན་མཁྱེན་བླ་མའི་བཞེད་པ་འདི་ཕུལ་དུ་བྱུང་ཞིང་ལེགས་པར་མངོན། །ནང་པ་སངས་རྒྱས་གྲུབ་མཐའ་ལ། །སྙིང་པོ་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཡི། །རྩ་རྒྱུད་བརྟག་པ་གཉིས་པ་ལས། །དང་པོར་གསོ་ སྦྱོང་སྦྱིན་པར་བྱ། །དེ་རྗེས་བསླབ་པའི་གནས་བཅུ་ཉིད། །དེ་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་བསྟན། །མདོ་སྡེ་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེ་ནས་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་ཉིད། །དེ་ཡི་རྗེས་སུ་དབུ་མ་བསྟན། །སྔགས་ ཀྱི་རིམ་པ་ཀུན་ཤེས་ནས། །དེ་རྗེས་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་བསྟན། ། ༄། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་བསྟན་པ། དང་པོ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ནི། །བཤད་གཞི་དམ་ཆོས་མངོན་པ་ནི། །སྟོན་པ་མཆོག་གི་ཡུལ་གང་ཟག །སྣ་ཚོགས་དོན་དུ་ཐོར་བུར་ ཤེས་རབ་ཅན་ག
【現代漢語翻譯】 外道：數論派認為，『我』（藏文：བདག，梵文天城體：ātman，梵文羅馬擬音：ātman，漢語字面意思：自我）是心識的體性，並且『我』與『命』（藏文：སྲོག，梵文天城體：jīva，梵文羅馬擬音：jīva，漢語字面意思：生命）、『士夫』（藏文：སྐྱེས་བུ，梵文天城體：puruṣa，梵文羅馬擬音：puruṣa，漢語字面意思：補特伽羅）是不同的名稱。他們認為不會新造業，因此通過持戒防護，併爲了使舊業耗盡，通過不食等各種苦行，當這些業耗盡后，就像在世間撐起一把白傘一樣獲得解脫。 這四種是常見的宗派。順世外道認為身心是一體的，就像圓豆、尖刺、孔雀羽毛上的斑點一樣，是偶然產生的。在未死之前，執著于『我』，認為『我』是常恒不變的。他們認為意識產生后就會消亡，因此是斷滅論者，不承認業果、前世後世等。斷滅論是非常低劣的。以上五種外道宗派，都執著于常斷二見。所有的外道都一致執著于『我』。常論者認為『我』是實有的，並且是常恒的；斷論者認為『我』是實有的，但在死後斷滅。 前三種宗派信奉吠陀，后兩種宗派則認為遍入天和自在天是神，並拋棄吠陀。對外道而言，『我』的存在是共同的，只是在見解上有所不同。內外道宗派的差別在於，區分的方式、皈依的差別，以及四法印（諸行無常、一切皆苦、諸法皆空、涅槃寂靜）的見解。此外，還有關於修習，即對有頂的對治——有和無的差別。雖然自宗的住自部和子部承認不可言說的『我』，但他們並不認為缺少證悟『無我』的智慧是有過失的。全知上師的觀點看來是很好的，雖然說法很多。 通過證悟『無我』的智慧，依賴於道而獲得殊勝解脫，是否認可這一點是區分內外道宗派的關鍵，這是無可辯駁的。實際上，是否證悟『無我』，是區分智者的標誌。全知上師的觀點卓越而完善。在內道佛教中，《根本續》第二品中說：『首先應行布薩和佈施，然後是十種學處，其中也闡述了分別說部，說一切有部也是如此。之後是瑜伽行派，緊隨其後的是中觀派。通曉所有密宗的次第后，最後是黑汝嘎。』 分別說部 首先是分別說部，其所依據的法是阿毗達磨，導師是殊勝的補特伽羅，爲了各種不同的目的，零散地擁有智慧。
【English Translation】 The Tirthikas: The Samkhya school believes that 'self' (Tibetan: བདག, Sanskrit Devanagari: ātman, Sanskrit Romanization: ātman, Chinese literal meaning: self) is the nature of consciousness, and that 'self' is a different name from 'life' (Tibetan: སྲོག, Sanskrit Devanagari: jīva, Sanskrit Romanization: jīva, Chinese literal meaning: life) and 'person' (Tibetan: སྐྱེས་བུ, Sanskrit Devanagari: puruṣa, Sanskrit Romanization: puruṣa, Chinese literal meaning: person). They believe that no new karma is accumulated, so they maintain discipline and, in order to exhaust old karma, they practice various austerities such as not eating. When these karmas are exhausted, they attain liberation like raising a white umbrella in the world. These four are the schools of eternalism. The Charvaka school believes that body and mind are one, and that they arise accidentally like round beans, sharp thorns, and spots on peacock feathers. Before death, they cling to 'self', believing that 'self' is permanent and unchanging. They believe that consciousness arises and then ceases, so they are annihilationists, and do not accept the law of karma, past and future lives, etc. Annihilationism is very inferior. The above five Tirthika schools all cling to the views of permanence and annihilation. All Tirthikas consistently cling to 'self'. The eternalists believe that 'self' exists and is permanent; the annihilationists believe that 'self' exists, but is annihilated after death. The first three schools believe in the Vedas, while the latter two schools believe that Vishnu and Ishvara are gods, and abandon the Vedas. For the Tirthikas, the existence of 'self' is common, but they differ in their views. The difference between internal and external schools lies in the way of distinguishing, the difference in refuge, and the view of the four seals (all conditioned phenomena are impermanent, all emotions are painful, all phenomena are empty, and nirvana is peace). In addition, there is the difference in practice, that is, the antidote to the peak of existence—existence and non-existence. Although the Svātantrika and Sautrāntika schools of our own tradition acknowledge the inexpressible 'self', they do not consider it a fault to lack the wisdom of realizing 'no-self'. The view of the omniscient guru seems to be very good, although there are many statements. Whether or not one attains supreme liberation by relying on the path of wisdom that realizes 'no-self' is the key to distinguishing between internal and external schools, which is indisputable. In fact, whether or not one realizes 'no-self' is the mark of a wise person. The view of the omniscient guru is excellent and perfect. In the Buddhist tradition, the second chapter of the Root Tantra says: 'First, one should practice uposatha and giving, then the ten precepts, in which the Vaibhāṣika is also explained, and so is the Sautrāntika. After that is the Yogācāra school, followed by the Madhyamaka school. After understanding all the stages of tantra, finally the Hevajra is explained.' Vaibhāṣika First is the Vaibhāṣika, whose basis of explanation is the Abhidharma, whose teacher is the supreme person, who possesses wisdom in a scattered way for various purposes.
ྱི་མཆོག་ཤཱ་རིའི་བུ་སོགས་བདུན། གསུངས། །ཕྱིས་སུ་དགྲ་བཅོམ་བདུན་གྱིས་བསྡུས། །སྡེ་བདུན་ཞེས་གྲགས་དེའི་དགོངས་འགྲེལ། །དགྲ་བཅོམ་ལྔ་བརྒྱས་མཛད་པ་ཡི། །བྱེ་བྲག་བཤད་མཛོད་ཆེན་མོ་ཞེས། །འཕགས་ བོད་མཁས་གྲུབ་སློབ་དཔོན་གྱིས། །དར་ཞིང་རྒྱས་པར་མཛད་དེའོ། །ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་བདེན་གྲུབ་ཏུ། །སྨྲ་བས་བྱེ་བྲག་སྨྲ་ཞེས་གྲགས། །དེ་ལ་ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲ་དང་། །དགེ་འདུན་ཕལ་ཆེན་གནས་བརྟན་སྡེ། ། 5-302 མང་བཀུར་རྩ་བའི་སྡེ་བཞི་དང་། །དེ་ལས་གྱེས་པས་བཅོ་བརྒྱད་བྱུང་། །ད་ལྟ་བོད་ཀྱི་སྡོམ་རྒྱུན་ནི། ཇོ་བོ་རྗེ་ཕལ་ཆེན་པ་དང་། དད་བྱེད་གོ་ཆ་གནས་བརྟན་པའི་མཁན་པོ་བོད་དུ་ཕེབས་ མྱོང་བ་ཙམ་ལས། གཞན་སྡེ་པ་གསུམ་པོ་མ་བྱུང་། །ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བ་ཡིས། །གསུང་རབ་ལེགས་སྦྱར་སྐད་དུ་འདོན། །མཁན་པོ་རྒྱལ་རིགས་སྒྲ་གཅན་འཛིན། །ལས་བརྒྱུད་སྣམ་སྦྱར་སྣམ་ཕྲན་དགུ། །ཡན་ ཆད་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔའི་བར། །ཟུང་དུ་མ་གྱུར་རྟགས་འཁོར་ལོ། །པདྨ་མིང་ལ་མཁན་བརྒྱད་ཀྱི། །མཚན་གྱི་སྒྲ་དང་ལྡན་པར་འདོགས། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཁ་ཆེ་དང་། །ཉི་འོག་ཅེས་པ་གནས་ཀྱི་ཁྱད། ། དེ་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས། །ཤེས་པར་བྱ་བའི་གཞི་ལྔ་ནི། །གཟུགས་སེམས་སེམས་ལས་བྱུང་བ་དང་། །མི་ལྡན་འདུ་བྱེད་འདུས་མ་བྱས། །སྔ་མ་བཞི་ནི་མི་རྟག་རྫས། །ཕྱི་མ་གཅིག་ནི་རྟག་ རྫས་འགྱུར་ལྡོག་སྐྱེ་འཇིག་བྲི་གང་མེད་པ་ལ་རྟག་པ་ཞེས་གསུང་། སོ། །དེ་ཡང་སྤྱིར་ནི་གཟུགས་སྣང་བ་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་བསགས་ལུགས། ལ་གཉིས། །རྫས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཞེས་པ་དང་། །བསགས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ གཉིས་སུ་གཉིས། །གཟུགས་ཅན་ཀུན་གྱི་ཆུང་མཐའ་ནི། །ཕྱོགས་ཀྱི་ཆ་ཆུང་མཐའ་མེད་རྡུལ་ཕྲ་ཡན་གར་བ། རབ། །དུས་ཀྱི་ཐུང་མཐའ་མཐའ་མ་སྐད་ཅིག་སྐྱེས་བུའི་སེལ་གོལ་རྟོག་ཡུན་ལ་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་དེ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ་དེའི་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་དེ་དྲུག་ཅུ་ལ་རྒྱང་གཅིག་དེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཡུད་ཙམ། 5-303 དེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཞག་མ། །དེ་ལྟའི་རགས་པའི་རྩོམ་གཞིར་གྱུར་པ། རྫས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་བདུན། །རྡུལ་ལས་བསགས་རྡུལ་བསགས་པའི་རྡུལ་རགས་པའི་ཆུང་མཐའོ། འདི་རྣམས་དངོས་པོ་ཡིན་ཅིང་ཡན་གར་བ་དང་ རྡུལ་ཕྲན་འདི་དབང་ཡུལ་དུ་མི་མངོན་ཕྲན་གཅིག །ལྕགས་ཆུ་རི་བོང་ལུག་དང་གླང་། །ཉི་ཟེར་རྡུལ་དང་སྲོ་མ་ཤིག །ནས་བཅས་རིམ་བཞིན་བདུན་དེ་ནས་བདུན་ལ་སོར་གང་དེ་ཉི་ཤུ་ལ་གྲུ་ གང་དེ་བཞི་ལ་འདོན་གང་གཞུ་འདོན་ལྔ་བརྒྱ་ལ་རྒྱང་གྲགས་གཅིག དེ་བརྒྱད་ལ་དཔག་ཚད་གཅིག འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་གཟུགས་ཅན་རགས་པ་རྣམས། །རྫས་གྲངས་དུ་དང་ལྡན་ཞེ་ན། །འདོད་པའི་ས་ཡིས་ བསྡུས་པ་ལ། །ཉུང་མཐའ་རྫས་བརྒྱད་ལྡན་པར་སྐྱེ། །ས་ཆུ་མེ་རླུང་འབྱུང་འདི་འབྱུང་བ་ནི་རྒྱུའི་འབྱུང་བ་བཞི་ཡིན། ད་
【現代漢語翻譯】 至尊夏日子的弟子夏日之子等七位尊者宣說了這些教義。後來，七位阿羅漢（梵文，Arhat，阿羅漢，應供）彙集了這些教義，形成了著名的『七部論』。對這些論著的註釋，由五百位阿羅漢所著，被稱為《大毗婆沙論》。 由聖地的藏族學者和導師們使其得到弘揚和發展。由於他們宣稱五種知識的基礎是真實存在的，因此被稱為『分別說者』（梵文，Vaibhashika，分別說者，區分論者）。 在他們之中，有『一切有部』（梵文，Sarvastivadins，一切有部，一切存在論者）、『大眾部』（梵文，Mahasamghika，大眾部，大眾論者）、『上座部』（梵文，Sthavira，上座部，長老論者）和『正量部』（梵文，Sammitiya，正量部，可衡量論者）這四個根本派別，以及從這些派別中分離出來的十八個部派。 目前，西藏的戒律傳承只有阿底峽尊者（梵文，Atisha，阿底峽，超勝光）的大眾部，以及信仰具誓鎧甲的上座部堪布曾到過西藏，除此之外，其他三個部派並未傳入。 一切有部以梵語誦讀經典。他們的堪布是皇室血統的羅睺羅（梵文，Rahula，羅睺羅，覆障）。從其傳承下來的有九種袈裟樣式，直到二十五種。他們佩戴未成對的法輪標誌，並以蓮花的名字來命名八位堪布的稱號。 分別說者分為喀什米爾（梵文，Kashmir，喀什米爾，地名）和日下兩派，這是地域上的差異。 關於分別說者的觀點，需要了解的五種基礎是：色蘊（梵文，Rupa，色，形）、心（梵文，Citta，心，意識）、心所（梵文，Caitasika，心所，心理作用）、不相應行（梵文，Cittaviprayuktasaṃskara，不相應行，非心之行）和無為法（梵文，Asamskrta，無為，非造作）。 前四者是無常的實有，而最後一個是常有的實有。所謂常有，是指沒有變化、生滅、增減的事物。 總的來說，色蘊有兩種分類：顯色（梵文，Varna，顏色，顏色）和積聚色（梵文，Samghata-rupa，積聚色，聚集的顏色）。 即實有微塵（梵文，Paramanu，極微，最小的粒子）和積聚微塵兩種。一切有形物質的最小單位是極微，它是沒有方向的最小粒子。 時間的最短單位是剎那（梵文，Ksana，剎那，瞬間），即一個人的手指彈動一次的時間。一百二十個剎那為一個怛剎那（梵文，Tatksana，怛剎那，瞬間），六十個怛剎那為一個拉瓦（梵文，Lava，拉瓦，瞬間），三十個拉瓦為一個牟呼栗多（梵文，Muhurta，牟呼栗多，須臾）。 三十個牟呼栗多為一個晝夜（梵文，Diva，晝夜，一天）。像這樣粗大的事物的基礎是七個實有微塵。 微塵聚集形成積聚微塵，積聚微塵是粗大物質的最小單位。這些都是實有的事物，這些極微和微塵是肉眼無法看到的。 鐵、水、兔、羊和牛，陽光中的微塵和虱子，以及大麥，這些依次是七個、七個、七個……然後是七個指節，二十個指節為一個手肘，四個手肘為一個弓，五百個弓為一個俱盧舍（梵文，Krosa，俱盧舍，叫喚），八個俱盧舍為一個由旬（梵文，Yojana，由旬，驛站）。 從那以後，粗大的有形物質的實有數量是多少呢？如果是在欲界（梵文，Kamadhatu，欲界，慾望領域）的土地上，最少也具有八種實有。 即地、水、火、風這四種元素（梵文，Mahabhuta，大種，基本元素），這是根本的四種元素。
【English Translation】 The supreme Shari's son and other seven disciples of the master spoke these teachings. Later, seven Arhats (梵文，Arhat，阿羅漢，Worthy One) compiled these teachings, forming the famous 'Seven Treatises'. The commentaries on these treatises, authored by five hundred Arhats, are known as the 'Great Vibhasha'. It was promoted and developed by Tibetan scholars and teachers in the sacred land. Because they declared that the five foundations of knowledge are truly existent, they are known as 'Vaibhashikas' (梵文，Vaibhashika，分別說者，Distinction Speakers). Among them, there are four fundamental schools: 'Sarvastivadins' (梵文，Sarvastivadins，一切有部，All Existentialists), 'Mahasamghika' (梵文，Mahasamghika，大眾部，Great Community), 'Sthavira' (梵文，Sthavira，上座部，Elders), and 'Sammitiya' (梵文，Sammitiya，正量部，Measurable). Eighteen sub-schools arose from these. Currently, the Vinaya lineage in Tibet only has Atisha's (梵文，Atisha，阿底峽，Surpassing Light) Mahasamghika, and the Khenpo of Sthavira who believed in the armored vow has been to Tibet. Apart from these, the other three schools have not been transmitted. The Sarvastivadins recite the scriptures in Sanskrit. Their Khenpo is Rahula (梵文，Rahula，羅睺羅，Fetter), who is of royal lineage. From his lineage, there are nine types of kasaya styles, up to twenty-five. They wear unpaired Dharma wheel symbols and are named after the titles of eight Khenpos with the name Padma. The Vaibhashikas are divided into Kashmir (梵文，Kashmir，喀什米爾，Place Name) and those under the sun, which is a geographical difference. Regarding the Vaibhashika's view, the five foundations to be understood are: Rupa (梵文，Rupa，色，Form), Citta (梵文，Citta，心，Mind), Caitasika (梵文，Caitasika，心所，Mental Factors), Cittaviprayuktasaṃskara (梵文，Cittaviprayuktasaṃskara，不相應行，Non-associated Formations), and Asamskrta (梵文，Asamskrta，無為，Unconditioned). The first four are impermanent existents, while the last one is a permanent existent. What is called permanent is that which has no change, birth, death, increase, or decrease. In general, Rupa has two classifications: Varna (梵文，Varna，顏色，Color) and Samghata-rupa (梵文，Samghata-rupa，積聚色，Aggregated Color). That is, real Paramanu (梵文，Paramanu，極微，Smallest Particle) and aggregated Paramanu. The smallest unit of all tangible matter is the Paramanu, which is the smallest particle without direction. The shortest unit of time is Ksana (梵文，Ksana，剎那，Moment), which is the time it takes for a person to snap their fingers once. One hundred and twenty Ksanas is a Tatksana (梵文，Tatksana，怛剎那，Instant), sixty Tatksanas is a Lava (梵文，Lava，拉瓦，Moment), and thirty Lavas is a Muhurta (梵文，Muhurta，牟呼栗多，Short Time). Thirty Muhurtas is a Diva (梵文，Diva，晝夜，Day and Night). The basis of such coarse things is seven real Paramanus. Paramanus gather to form aggregated Paramanus, which are the smallest units of coarse matter. These are all real things, and these Paramanus and atoms are invisible to the naked eye. Iron, water, rabbit, sheep, and cow, the dust in sunlight and lice, and barley, these are in order seven, seven, seven... then seven finger-widths, twenty finger-widths is an elbow, four elbows is a bow, five hundred bows is a Krosa (梵文，Krosa，俱盧舍，Call), and eight Krosas is a Yojana (梵文，Yojana，由旬，League). From then on, what is the real number of coarse tangible matter? If it is on the land of the Kamadhatu (梵文，Kamadhatu，欲界，Desire Realm), it has at least eight real existents. That is, the four elements of earth, water, fire, and wind (梵文，Mahabhuta，大種，Great Elements), which are the fundamental four elements.
ལྟ་མངོན་གྱུར་པ་འདི་འབྲས་བུའི་འབྱུང་བ་བཞི་ཡིན། བཞིའི་རྡུལ། །གཟུགས་དྲི་ རོ་རེག་རྡུལ་འདོད་པའི་ལས་བསྡུས་པའི་བསགས་རྡུལ་གོང་བུ་ཡིན་ན་རྡུལ་རྫས་བརྒྱད་འདུས་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་སོ། །འདིའི་སྐབས་གྲངས་ནི་ནུས་པའི་གྲངས་འདུས་པ་ཡིན། བཅས་བརྒྱད། །དེ་སྟེང་ལག་པ་འདི་ ནས་བཟུང་རགས་པ་ལྟ་བུ་ཡི། །ཆ་ཤས་ལྡན་ཚེ་དགུ་རུ་འགྱུར། །མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྡན་པ་ན། །བཅུར་གྱུར་དེ་སྟེང་སྒྲར་ལྡན་པས། །རྡུལ་རྫས་བཅུ་གཅིག་ལྷན་ཅིག་སྐྱེ། །གཟུགས་ཁམས་སས་བསྡུས་དྲི་རོ་གཉིས། ། 5-304 མེད་པས་འབྱུང་བཞི་གཟུགས་རེག་དྲུག །ལུས་ཀྱི་ཆ་ཤས་ལྡན་ཚེ་བདུན། །དབང་པོ་གཞན་ལྡན་བརྒྱད་འགྱུར་རོ། །གཟུགས་མེད་པ་ཡིས་བསྡུས་པ་ལ། །རྡུལ་རྫས་བརྩི་རྒྱུ་མེད་པའོ། །ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔའི་དང་པོ་ ལ། །སྣང་བ་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་དངོས་གཟུགས་ཀྱི་གཞི་ཡི་མཚན་ཉིད་ནི། །གཟུགས་སུ་རུང་ཞིང་གཟུགས་ཅན་གྱིས། །གནོད་པ་བྱ་རུང་ཞིག་ལ་འཇུག །གཟུགས་ནི་དབང་པོ་ལྔ་དང་དོན། །ལྔ་དང་རྣམ་རིག་བྱེད་ མི་ཉིད། །ཅེས་པའི་མཚན་ཉིད་གཟུགས་སུ་རུང་། །གཟུགས་དང་གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ཕུང་རྣམས། བེམ་པོ་ཡིན་ན་གཟུགས་ཅན་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཟུགས་ཅན་ཡིན་ན་བེམ་པོ་ཡིན་པས་མི་ཁྱབ་བོ། །ཕྱི་བེམ་ནི་རི་ ར་ཁང་ཁྱིམ། ནང་བེམ་ནི་ལུས་སོགས་སོ། །ཕྱི་བེམ་དང་ནང་བེམ་འདི་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལས་གཞན་ལ་མ་གྲགས། །དོན་གཅིག་མིང་གི་རྣམས་གྲངས་སོ། །གཟུགས་ནི་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ། །གཟུགས་ སོགས་དོན་ལྔ་རྣམ་པ་ནི། འདོད་ཡོན་ལྔ། །རིག་བྱེད་མ་ཡིན་ཏེ་བཅུ་གཅིག །དབང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་མིང་དོན་གཅིག །དབང་ལྔའི་མཚན་ཉིད་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་རྣམ་ཤེས་ལྔའི། །བདག་རྐྱེན་བྱེད་པའི་རིགས་ གྱུར་པའི། །ནང་གཟུགས་དྭངས་མ་མིག་ལ་ནི། །ཟར་མའི་མེ་ཏོག་ལྟར་གནག་པ། །སྣ་ལ་ཟངས་ཁབ་གཤིབ་འདྲ་བ། །ལྕེ་ལ་ཟླ་བ་བཀས་ལྟ་བུ། །རྣ་བ་གྲོ་གའི་འཛེར་བ་འདྲ། །ལུས་ལ་བྱ་སྲོག་ཆགས་རེག་འཇམ་པགས་མཚུངས། ། 5-305 དབང་པོ་ལྔ་ཡི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ། །གྱུར་པ་གཟུགས་སྒྲ་དྲི་རོ་རེག །སྐྱེ་མཆེད་དམ་ནི་ཁམས་ཞེས་འདོགས། །གཟུགས་གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ་ལ་ཁ་དོག་དབྱིབས་གཟུགས་གཉིས། །རྩ་བའི། ཁ་དོག་སྔོ་སེར་དམར་པོ་ དཀར། །སྤྲིན་དང་དུ་བ་རྡུལ་ཁུག་སྣ། ། ལྷོ་ནུས། གྲིབ་མ་ཉི་མ་སྣང་བ་མུན། །དབྱིབས་ཀྱི་གཟུགས་ལ་རིང་ཐུང་གཉིས། །གྲུ་བཞི། ལྷམ་དང་ཟླུམ་པོ་མཐོ་དམན་གཉིས། །མཉམ་པ། ཕྱལ་ལེ་བ་དང་ཕྱ་ ལེ་མིན། མི་མཉམ་པ། །གཟུགས་རྫས་ཉི་ཤུ་ཐམ་པའོ། །སྒྲ་ནི་སྐྱེས་བུའི་རྩོལ་བ་ལས། །ཟིན་པ་པི་ཝང་ལྟ་བུའི་སྒྲ། །མི་སྙན་སྒྲོགས་སྒྲ་ལྟ་བུའོ། །མ་ཟིན་འབྱུང་བ་ལ་བརྟེན་པའི། །སྙན་པ། སྒྲ་ནི་ཆུ་ཀླུང་ལྟ་བུའི་སྙན། །མི་སྙན་བྲག་རལ་ལྟ་བུའོ། ། སེམས
【現代漢語翻譯】 顯現的觀察是四種結果的來源：四種元素（四大種）。 如果將色、香、味、觸四種元素和慾望之業聚集的堆積物稱為原子，那麼它必然包含八種原子物質。這裡，數字指的是能量的集合。總共八種。 在此之上，從這隻手開始，就像粗大的部分一樣。如果具備部分，就變成九種。如果具備眼睛等感官，就變成十種，在此之上如果具備聲音，那麼十一種原子物質就會一起產生。 色界包含地，沒有香和味兩種元素，所以四種元素是色和觸六種。如果具備身體的部分，就是七種。如果具備其他感官，就變成八種。對於沒有形體的聚集，無法計算原子物質。 在五種知識對象的第一種中，顯現是色的基礎，真實色是色的基礎的特徵是：可以被塑造，並且可以被有形之物損害。色是五種感官和五種對象，以及五種意識的活動本身。'可以被塑造'是色的特徵。 色、有形之物和色蘊，如果是物質，那麼必然是有形之物。如果是有形之物，那麼不一定是物質。外在物質是山、圍墻、房屋。內在物質是身體等等。外在物質和內在物質，除了分別說部之外，其他地方並不出名。它們是同義詞。 色是眼睛等五種感官，色等五種對象，形式是五種慾望。非行為是十一種。感官界和處是同名異義。五種感官的特徵是，眼睛等五種感官是五種意識的主導條件，是同類的內在清澈之色。眼睛像紅花一樣黑，鼻子像銅針一樣傾斜，舌頭像被切割的月亮，耳朵像捲曲的莎草，身體像鳥類接觸的柔軟面板。 五種感官的活動範圍，變成色、聲、香、味、觸，被稱為處或界。色是色等五種對象，有兩種顏色和形狀。根本的顏色是藍、黃、紅、白。還有云、煙、塵埃、霧氣、陰影、陽光、光亮、黑暗。形狀的色有兩種長短，四方形，鞋子和圓形有兩種高低，相等，平坦和不平坦。色的物質總共有二十種。 聲音是從人的努力中產生的，比如琵琶的聲音，是不悅耳的喧鬧聲。不依賴於努力，依賴於元素的聲音，悅耳的聲音像河流的聲音，不悅耳的聲音像巖石崩裂的聲音。
【English Translation】 The manifested view is the source of four results: the four elements (the four great elements). If the aggregate of the four elements of form, smell, taste, and touch, and the karma of desire, is called an atom, then it must contain eight atomic substances. Here, the number refers to the collection of energies. A total of eight. Above this, starting from this hand, like a coarse part. If it has parts, it becomes nine. If it has sense organs such as eyes, it becomes ten, and above that, if it has sound, then eleven atomic substances arise together. The form realm contains earth, and lacks the two elements of smell and taste, so the four elements are form and touch, six in total. If it has parts of the body, it is seven. If it has other sense organs, it becomes eight. For aggregates without form, atomic substances cannot be counted. In the first of the five objects of knowledge, manifestation is the basis of form, and true form is the characteristic of the basis of form: it can be shaped and can be harmed by tangible things. Form is the five senses and the five objects, and the activity of the five consciousnesses themselves. 'Can be shaped' is the characteristic of form. Form, tangible things, and form aggregates, if they are matter, then they must be tangible things. If they are tangible things, then they are not necessarily matter. External matter is mountains, walls, and houses. Internal matter is the body, etc. External matter and internal matter are not famous elsewhere except in the Sarvastivada school. They are synonyms. Form is the five senses such as eyes, the five objects such as form, and the forms are the five desires. Non-action is eleven. The sense realm and the sphere are synonymous. The characteristics of the five senses are that the five senses such as eyes are the dominant conditions of the five consciousnesses, and are the inner clear form of the same kind. The eyes are as black as safflower, the nose is slanted like a copper needle, the tongue is like a cut moon, the ears are like curled sedge, and the body is like the soft skin touched by birds. The scope of activity of the five senses, becoming form, sound, smell, taste, and touch, is called sphere or realm. Form is the five objects such as form, and there are two kinds of color and shape. The fundamental colors are blue, yellow, red, and white. There are also clouds, smoke, dust, fog, shadows, sunlight, light, and darkness. The shape of form has two kinds of length, square, shoes, and round have two kinds of height, equal, flat, and uneven. There are a total of twenty kinds of form substances. Sound is produced from human effort, such as the sound of a lute, which is an unpleasant noisy sound. Sound that does not depend on effort but depends on the elements, pleasant sound is like the sound of a river, and unpleasant sound is like the sound of rocks collapsing.
་ཅན་ངག་ལ་སྟོན་པའི་སྒྲ། །སྙན་པ་མིའམ་ཅིའི་གླུ་སོགས། །མི་སྙན་ཁྲོས་པའི་ང་རོ་འདྲ། །སེམས་ཅན་ངག་ལ་མི་སྟོན་པའི། ། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ། སྙན་པ་ལྷ་ཡི་རྔ་ཆེན་ལས། །འདུས་བྱས་མི་རྟག ཟག་བཅས་སྡུག་བསྔལ། ཆོས་སྟོང་ཤིང་བདག་མེད། མྱང་འདས་ཞི་བ། རྩོལ་མེད་སྡོམ་གཞི་སྟོན་པའི་སྒྲ། །མི་སྙན་སྒྲ་མི་སྙན་ པ་ལ། །འཆི་སྒྲ་གྲགས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། མཛོད་འབྲེལ་ལས་ནི། སྒྲ་ལ་སྐྱེས་བུའི་རྩོལ་བས་ཟིན་པ་དང་མ་ཟིན་གཉིས་ལ་སེམས་ཅན་རྒྱུད་ལ་སྟོན་མི་སྟོན་གཉིས་རེ་ཕྱེ་བས་བཞི། བཞི་པོ་དེ་ལ་སྒྲ་སྙན་པ་དང་མི་སྙན་པ་གཉིས་རེ་ཕྱེ་བས་བརྒྱད་དུ་བཤད། 5-306 གཉིས་གཉིས་ཕྱེ་བས་བརྒྱད་དུ་འགྱུར། །དྲི་ནི་ཞིམ་དང་མི་ཞིམ་གཉིས། །དྲི་མི་ངད་པ་ཤས་ཆེ་ཆུང་གི་དབྱེ་བའོ། མཉམ་དང་མི་མཉམ་གཉིས་ཏེ་བཞི། །རོ་ལ་མངར་སྐྱུར་ལན་ཚྭ་བ། ཚ་བ་ སི་ལིང་ལྟ་བུ། ཚ་དང་ཏིག་ཏའི་རོ་ལྟ་བུ། ཁ་དང་ཞོ་ཡི་རོ་ལྟ་བུ། བསྐ་བ་དྲུག །རེག་ལ་འབྱུང་བཞི་འཇམ་རྩུབ་གཉིས། །ལྕི་ཡང་གཉིས་དང་གྲང་བ་དང་། །ནང་ལ་ལྟོས། བཀྲེས་སྐོམ་ གཉིས་དང་བཅུ་གཅིག་གོ །རྣམ་པ་རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་གསུམ། རིག་བྱེད་མ་ཡིན་གཟུགས། །དབྱིབས་ཀྱི་རྣམ་པ་མི་མཐོང་ཡང་། །སྡོམ་དང་སྡོམ་མིན་བར་མ་ཡི། །སྡོམ་འདི་སོ་ཐར་ལྟ་བུར་ཐོག་མར་སྡོམ་ པ་ལེན་དུས་རྣམ་པ་རིག་བྱེད་ཀྱི་སྒོ་ནས་བླང་ཞིང་། སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ནས་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ་གནས། ཤི་བ་སོགས་ཀྱིས་གཏོང་བའི་སྐྱེ་འཇིག་ཡོད་པ་དེ་ལ་གཟུགས་ཀྱི་ཐ་སྙད་འདི་ སྐབས་འདོགས། ཀུན་དགའ་ར་བ་བརྩིགས་པ་སོགས་བར་མ་དང་། ཤན་པས་སྲོག་བཅས་པར་ཁས་ལེན་པའི་མི་དགེ་བ་ཡང་དེས་འགྲེས། གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡང་དབྱིབས་མཚུངས་ སྟེ་བསམ་གཏན་ནི་ཉམས་ན་ཕྱིར་ལྷུང་བ་དང་། ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་དུ་གྱུར་ཚེ་འཕོ། ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པའང་ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་དུ་གྱུར་ཚེ་ན་འཕར་བས་འཕོ་བ་སྟེ་འདི་རྣམས་ཀྱང་མངོན་གྱུར་མཐོང་བ་མེད་ཀྱང་སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པའི་དབང་གིས་སོ། 5-307 པ་རྒྱུད་ལ་གནས་དེར་བཤད། །ཞར་བྱུང་འབྲས་གཟུགས་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་སྨོས་པ། གཞན་ཡང་འབྱུང་བཞིའི་མཚན་ཉིད་ནི། །སྲ་ཞིང་འཐས་དང་བརླན་གཤེར་བ། །ཚ་བསྲེག་ཡང་ཞིང་གཡོ་བའོ། །དེ་དག་དབྱིབས་ལ་ གྲུ་བཞི་དང་། །ཟླུམ་པོ་གྲུ་གསུམ་རིང་པོ་དང་། །ཁ་དོག་དཀར་སེར་དམར་སྔོ་ནི། །གཟུགས་སུ་གཏོགས་ཤིང་ཁམས་མིན་ནོ། །ཚོར་བ་འདི་ནི་འདིར་ཕུང་པོའི་གྲལ་དུ་དྲངས་ཤིང་གཞི་ལྔ་ལས་སེམས་བྱུང་ ཀུན་འགྲོ་ལྔའི་ནང་ཚན་དུ་བགྲང་རྒྱུ་གོང་མའི་དགོངས་རྒྱན་ལས་གསལ་བར་གསུང་། ཚོར་བའི་མཚན་ཉིད་རང་སྟོབས་ཀྱིས། །རང་ཡུལ་མྱོང་བའི་རྣམ་པ་ཅན། །སིམ་དང་གདུང་བ་བར་མ་གསུམ། །དེ་ལ་ལུས་ ཚོར་སེམས་ཚོར་གཉིས། །དབང་པོ
【現代漢語翻譯】 有些聲音悅耳動聽，如歌聲般美妙；有些聲音則刺耳難聽，如憤怒的咆哮。 有些聲音能向眾生揭示真理，有些聲音則不能。 三十三種聲音中，有些悅耳如天神的巨鼓，揭示著諸行無常、有漏皆苦、諸法性空、無我涅槃、無勤持戒的真諦；有些聲音則刺耳難聽，如同死亡的喪鐘。 根據《俱舍論》，聲音可分為由人努力產生和非由人努力產生兩種，每種又可分為能向眾生揭示真理和不能揭示真理兩種，共四種。這四種聲音又可分為悅耳和不悅耳兩種，共八種。 將每種聲音再分為兩種，就變成了八種。氣味分為香和臭兩種，氣味的強度也有大小之分，分為相等和不相等兩種，共四種。味道分為甜、酸、咸、辣（如辣椒）、苦（如膽汁）、澀（如酸奶）六種。觸覺分為四大元素（地、水、火、風）以及滑膩和粗糙兩種，還有輕和重兩種，冷和熱兩種，內部還有饑和渴兩種，共十一種。 現象分為有表色、無表色和非表色三種。無表色是形狀，雖然形狀不可見，但戒律有防非止惡的作用。 這種戒律就像別解脫戒一樣，最初受戒時通過有表色的方式領受，從第二剎那開始就存在於個人的相續中。死亡等情況會使其消失，這種生滅現象被稱為色。建造寺廟等屬於中間狀態。屠夫承諾殺生也是如此。色界的禪定和無漏的戒律也具有相似的形狀，禪定退失時會墮落，功德增長時會提升。無漏的戒律也是如此，功德增長時會提升，這些都屬於雖然無法直接看到，但會發生生滅變化的現象。 這些都存在於相續中。順便提及的是，果色包括形狀和顏色。此外，四大元素的特徵是：堅硬和黏稠（地），濕潤和潮濕（水），溫暖和燃燒（火），輕盈和流動（風）。這些元素的形狀有方形、圓形、三角形、長形等。顏色有白色、黃色、紅色、藍色等，這些都屬於色，而不是界。 感受在這裡被列為蘊，並且在五種遍行心所中被列為五境之一，這在上師的《功德藏》中有明確說明。感受的特徵是依靠自身的力量體驗自己的對境，分為快樂、痛苦和不苦不樂三種。感受又分為身感受和心感受兩種。根
【English Translation】 Some sounds are pleasant, like beautiful songs; others are unpleasant, like angry roars. Some sounds reveal the truth to sentient beings, while others do not. Among the thirty-three types of sounds, some are as pleasant as the great drums of the gods, revealing the truths of impermanence of conditioned things, suffering of contaminated things, emptiness of all phenomena, selflessness of nirvana, and effortless discipline; others are unpleasant, like the tolling of a death knell. According to the Abhidharmakośa, sounds can be divided into those produced by human effort and those not produced by human effort, each of which can be further divided into those that reveal the truth to sentient beings and those that do not, making four types. These four types of sounds can then be divided into pleasant and unpleasant sounds, making eight types. Dividing each sound into two types results in eight types. Smells are divided into fragrant and foul, and the intensity of smells can also vary, divided into equal and unequal, making four types. Tastes are divided into sweet, sour, salty, spicy (like chili), bitter (like bile), and astringent (like yogurt), making six types. Touch is divided into the four elements (earth, water, fire, wind) and smooth and rough, as well as light and heavy, and cold and hot, and internally there are hunger and thirst, making eleven types. Phenomena are divided into revealing form, non-revealing form, and non-form. Non-revealing form is shape, although the shape is invisible, but the precepts have the function of preventing evil. This discipline is like the Pratimoksha vows, initially received through revealing form, and from the second moment onwards, it exists in the individual's continuum. Death and other circumstances will cause it to disappear, and this phenomenon of arising and ceasing is called form. Building monasteries and the like is an intermediate state. A butcher's promise to kill is also the same. The samadhi of the form realm and the uncontaminated discipline also have similar shapes, when the samadhi is lost, it will fall, and when the merit increases, it will rise. The uncontaminated discipline is also the same, when the merit increases, it will rise, these are all phenomena that cannot be directly seen, but will arise and cease. These all exist in the continuum. Incidentally, fruit form includes shape and color. In addition, the characteristics of the four elements are: hardness and viscosity (earth), moisture and wetness (water), warmth and burning (fire), lightness and movement (wind). The shapes of these elements are square, round, triangular, long, etc. The colors are white, yellow, red, blue, etc., these all belong to form, not realm. Feeling is listed here as a skandha, and is listed as one of the five objects in the five pervasive mental factors, which is clearly stated in the master's 'Treasury of Merit'. The characteristic of feeling is to experience its own object by its own power, divided into pleasure, pain, and neither pleasure nor pain. Feeling is also divided into physical feeling and mental feeling. Root
་ལྔར་བརྟན་ལུས་ཚོར་དང་། །དྲུག་པ་ཡིད་ལ་བརྟེན་པ་ནི། །ཡིད་ཚོར་ཡིན་ནོ་རྣམ་ཤེས་དྲུག །རེ་རེར་བདེ་སྡུག་བར་མ་གསུམ། །བྱས་པས་བཅོ་བརྒྱད་དུའང་བགྲངས། །འདུ་ཤེས་ མཚན་འདུ་ཤེས་འདིར་ཕུང་པོའི་གྲལ་དུ་བྲིས་པ་ལས་གཞི་ལྔ་ལས་སེམས་བྱུང་ཀུན་འགྲོའི་ནང་ཚན་དུ་བསྡུ་བ་གོང་མའི་དགོངས་རྒྱན་དུ་གསལ་ཉིད་རང་སྟོབས་ཀྱི། །རང་ཡུལ་སྤུ་རིས་སོ་སོར་རུ། ། ཕྱེ་ནས་འཛིན་པའི་སེམས་བྱུང་ངོ་། །དེ་ལ་བདག་མེད་པ་ལ་བདག །མི་རྟག་རྟག་དང་སྡུག་བསྔལ་ལ། །བདེ་བ་མི་གཙང་གཙང་བ་ཡི། །འདུ་ཤེས་ལོག་དང་དེ་ལས་ལྡོག་བདག་མེད་པ་སོགས་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ཚུལ་བཞིན་པ། ། 5-308 ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་འདུ་ཤེས་སོ། །འདུ་བྱེད་ཕུང་པོའི་སེམས་དང་མི་ལྡན་པའི་འདུ་བྱེད་བཅུ་བཞི་ཕར་བཅད། སེམས་ལྡན་འདུ་བྱེད་ཐམས་ཅད་སེམས་བྱུང་ཡིན་ནོ། །གཞི་ལྔ་བཞག་སྐབས་འདི་གཉིས་སོ་སོར་ རྩིས། སོ་སོའི་རྣམ་གྲངས་འོག་ཏུ་འབྱུང་མཚན་ཉིད་ནི། ཕུང་པོ་གཞི་ལས་གཞན་པ་ཡི། །ཡུལ་འདིའི་རྣམ་གྲངས་སེམས་བྱུང་དང་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་སྐབས་སུ་གསལ་རྣམས་འདུ་བྱེད་རྣམས་ལ་གྲགས། །འདི་གཙོ་ བོ་སེམས་ཀྱི་གཞི་འདོད་ཀྱང་དངོས་ཀྱི་ས་བཅད་འོག་ནས་འབྱུང་རྣམ་ཤེས་ཕུང་པོའི་མཚན་ཉིད་ནི། །རང་བྱུང་ངོ་བོ་རང་སྟོབས་ཀྱི། །རྣམ་པ་གཙོ་རིག་རྣམ་རིག་དང་། །རྣམ་ཤེས་ཡིད་དབང་གཙོ་སེམས་ དང་། །ཡིད་དང་སེམས་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་དང་། །རྣམ་ཤེས་ཕུང་པོ་ཞེས་པ་རྣམས། །དོན་གཅིག་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན། །ནང་གསེས་དབྱེ་བས་མིག་རྣ་སྣ། །ལྕེ་ལུས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་དྲུག་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ འོག་ནས་འབྱུང་།། ༈ །། སྐྱེ་མཆེད་ཅེས་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་སྐྱེ་བ་ཡི། །སྒོར་གྱུར་པའོ་དབྱེ་བ་ནི། །ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད་མིག་སོགས་དྲུག །ཕྱི་ཡི་སྐྱེ་མཆེད་གཟུགས་སྒྲ་དྲི། །རོ་དང་ རེག་བྱ་ཆོས་བཅས་དྲུག །དེ་དག་སྐྱེ་མཆེད་མཚན་ཉིད་ནི། །མིག་གི་རྣམ་ཤེས་འཁོར་བཅས་སོགས། །སྐྱེ་བའི་སྒོ་རུ་གྱུར་པའོ། །ཁམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སེམས་སེམས་བྱུང་། །འབྱུང་བའི་ཁུངས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། །དབྱེ་ན་འདི་སྐབས་རང་འགགས་མ་ཐག་ཏུ་མིག་སོགས་རང་འབྲས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ། 5-309 སྐྱེ་རུང་དུ་གནས་པ་དེ་དབང་པོའི་ཁམས་སོ། རྟེན་གྱི་དབང་པོ་དྲུག །དམིགས་པའི་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་སོགས་དྲུག །བརྟེན་པ་རྣམ་ཤེས་དྲུག་པ་སྟེ། །ཁམས་ནི་བཅོ་བརྒྱད་ཅེས་སུ་གྲགས། །མིག་སོགས་དབང་ལྔ་ གཟུགས་ལ་སོགས། །དོན་ལྔ་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད། །ཕུང་པོ་བར་པ་གསུམ་པོ་དང་། །རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་གཟུགས། །དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི། །སྐྱེ་བའི་སྒོ་དང་འབྱུང་ཁུངས་སུ། །གྱུར་པས་ ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཁམས། །འདི་ལ་ཁམས་བདུན་འདོ
【現代漢語翻譯】 五者，穩固於身之感受； 六者，依賴於意之感受， 乃是意之感受，六種識。 每一種都有苦、樂、舍三種感受， 因此總計為十八種。 想蘊（梵文：Saṃjñā-skandha， संज्ञा-स्कन्ध，samjna-skandha，認知之蘊）： 想蘊在此處被列為蘊，實際上是從五蘊的基礎上，歸納為心所法中的遍行心所。 這在前輩的釋論中已明確闡述，是自明的。 對各自的自境， 進行區分和執取的，是想心所。 對於無我執著為我， 對於無常執著為常，對於痛苦執著為樂， 對於不凈執著為凈， 顛倒之想，以及與此相反的，如無我等各自的真實體性。 不顛倒之想，即是如實想。 行蘊：與心不相應的行法有十四種（此處應指俱不相應行法，十四種說法不確定，待查），其餘與心相應的行法，都是心所法。 在建立五蘊時，這兩者（心不相應行與心相應行）是分開計算的。 各自的分類將在後面闡述。體性是： 與蘊和五蘊不同的， 此處的分類，在心所法和非心所法的行蘊中會闡明，被稱為行蘊。 雖然主要認為是心的基礎，但實際的章節將在後面闡述。識蘊的體性是： 自生的體性， 自力的顯現，主要是覺知，覺知和， 識、意、主心， 意和心界、處、 識蘊，這些 都是同義詞。 從內在的分類來看，眼、耳、鼻、 舌、身、意六識，各自的體性將在後面闡述。 處（梵文：āyatana， आयतन，ayatana，生長處）的體性是： 心和心所生起之， 門。分類是： 內在的處，眼等六根； 外在的處，色、聲、香、 味、觸、法六境。 這些處的體性是： 眼識及其相應的法， 是生起的門。 界的體性是心和心所， 生起之源。分類是，此時，緊接著眼等各自的結果，識產生之因。 能夠產生（識）的狀態，是根界。 所依的六根， 所緣的六境， 以及所依賴的六識， 被稱為十八界。 眼等五根， 色等五境，色界、處、 蘊，這三者是相同的。 顯現為非能動的色法。 第六，意識的， 生起之門和生起之源， 是法處和法界。 此處有七界的說法。
【English Translation】 The fifth is the feeling based on the body; The sixth is the feeling based on the mind, Which is the mind's feeling, the six consciousnesses. Each has three feelings: pleasure, pain, and neutrality, Therefore, they are counted as eighteen in total. The Aggregate of Perception (Saṃjñā-skandha): The Aggregate of Perception is listed here as an aggregate, but in reality, it is summarized from the five aggregates into the pervasive mental factors among the mental factors. This has been clearly explained in the commentaries of the predecessors and is self-evident. To their respective self-objects, The mental factor that distinguishes and grasps is the perception mental factor. To grasp onto selflessness as self, To grasp onto impermanence as permanence, to grasp onto suffering as pleasure, To grasp onto impurity as purity, The reversed perceptions, and the opposite of these, such as the true nature of selflessness, etc. Non-reversed perception is the true perception. The Aggregate of Formation: The formations that are not associated with the mind are fourteen (here it should refer to formations not associated with the mind, the statement of fourteen is uncertain, to be checked), the remaining formations associated with the mind are all mental factors. When establishing the five aggregates, these two (formations not associated with the mind and formations associated with the mind) are calculated separately. Their respective classifications will be explained later. The nature is: Different from the aggregates and the five aggregates, The classifications here will be explained in the formations of mental factors and non-mental factors, and are called formations. Although it is mainly considered the basis of the mind, the actual chapters will be explained later. The nature of the Aggregate of Consciousness is: The nature of self-arising, The manifestation of self-power, mainly awareness, awareness and, Consciousness, mind, main mind, Mind and mind realm, place, Aggregate of Consciousness, these Are synonyms. From the internal classification, the eye, ear, nose, Tongue, body, and mind six consciousnesses, their respective natures will be explained later. The nature of Place (āyatana) is: The door through which the mind and mental factors arise, The classification is: Inner places, the six roots such as the eye; Outer places, the six objects of form, sound, smell, Taste, touch, and phenomena. The nature of these places is: Eye consciousness and its corresponding dharmas, Is the door of arising. The nature of the realm is the mind and mental factors, The source of arising. The classification is, at this time, immediately following the respective results of the eye, etc., the cause of the arising of consciousness. The state of being able to produce (consciousness) is the root realm. The six roots of reliance, The six objects of focus, And the six consciousnesses on which they depend, Are called the eighteen realms. The five roots such as the eye, The five objects such as form, the form realm, place, Aggregate, these three are the same. Manifesting as non-active form. The sixth, the consciousness of the mind, The door of arising and the source of arising, Are the dharma place and the dharma realm. Here there is a saying of seven realms.
ད་པའི་ཚེ། །རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་གང་རུང་བ། །འདས་མ་ཐག་པའི་རྣམ་ཤེས་དེ། །རང་འབྲས་ཡིད་ཀྱིས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི། །རྟེན་བྱེད་ཆ་ནས་ཡིད་ཁམས་དང་། ། ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་འཇོག་པའོ།། འདི་ལྟར་བཤད་ཅིང་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་དང་། ཚོར་འདུ། །འདུ་བྱེད་གསུམ་སྔ་མ་འགག རྗེས་མ་མངོན་གྱུར་མ་སྐྱེས་པའི་གང་དུའང་ངོས་མ་བཟུང་པ་དེ་ཆོས་ཁམས་དང་ ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འཇོག་པ་སྟེ་གོང་དུ་བདུན་དུ་འཇོག་ཚུལ་གྱི་ཡིད་ཁོ་ན་བཤད་པ་དང་། རྗེས་མ་འདི་བཅས་དོན་མཚུངས་ཤིང་འདི་བཞིན་མ་བཞག་ན་ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་སྐབས་ཆོས་ཀྱི་ སྐྱེ་མཆེད་དང་ཡིད་ཀྱི་ཁམས་འཇོག་རྒྱུ་མེད་འདྲ། འོ་ན་རྟེན་དང་དེར་མཚུངས་ཀྱི། །ཁྱད་པར་དབང་པོ་དྲུག་གིས་ནི། །ཡུལ་རྣམས་ཀྱི་ནི་ཡུལ་ཅན་དང་། །རྣམ་ཤེས་རྣམས་ཀྱི་རྟེན་བྱེད་དོ། །ཡུལ་དྲུག་དབང་པོ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི། ། 5-310 ཡུལ་དང་དམིགས་པ་གཉིས་ཀ་བྱེད། །རྣམ་ཤེས་དྲུག་གི་དབང་པོའི་རྟེན། །ཡུལ་གྱིས་ཡུལ་ཅན་བྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་གཙོ་བོ་སེམས་ཀྱི་གཞི། །སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་རང་གིས་ཡུལ། །རང་གིས་སྟོབས་ཀྱིས་རིག་པའོ། ། མིག་དང་རྣ་བ་སྣ་ལྕེ་ལུས། །ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་ཏེ་དྲུག །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་ངེས་པར་ནི། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་ཞིང་སེམས་མེད་ན། །སེམས་བྱུང་མི་སྐྱེ་སེམས་དེ་ཡི། །འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་འབྱུང་ ངེས་ཕྱིར། །སྐབས་འདིར་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་གི །དོན་གྱི་རྣམ་པ་མ་ཤར་བར། འདི་བྱེ་སྨྲ་རང་གི་དགོངས་པ་ཤེས་པ་རྣམ་མེད་དུ་དོན་འཛིན་པ་དང་རང་རིག་མེད་པའི་འདོད་ཚུལ། །གཟུགས་ལ་ སོགས་པའི་དོན་ཙམ་འཛིན། །དེ་ཡང་གཟུང་འཛིན་དུས་མཉམ་པར། །བར་དུ་མ་སྒྲིབ་ཐུག་ཕྲད་འཛིན། །དེ་ཡིས་རང་ཉིད་མ་རིག་པས། རང་གི་ཤེས་པས་ཤེས་པ་རང་ཡུལ་མ་མྱོང་བར་འདོད། །རང་རིག་ མེད་པར་འདོད་པའོ། ༈ །གསུམ་པ་སེམས་བྱུང་གཞིའི་མཚན་ཉིད། འཁོར་སེམས་བྱུང་གི་གཞི་འདི་འདུ་བྱེད་ཕུང་པོའི་གྲས་སོ། །རང་ཡུལ་ཁྱད་པར་རིག་པར་བཤད། །དེ་ཡང་མངོན་པ་གོང་མ་ལ། །སེམས་བྱུང་ ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་གསུང་། །འོག་མའི་སྐབས་འདིར་རྫས་སུ་ཡོད། །བཞི་བཅུ་ཞེ་དྲུག་བཏགས་ཡོད་ལྔ། །དེ་ལ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་ལྔ། །ཉམས་སུ་བླངས་བའི་ཚོར་བ་དང་། ཚོར་འདུ་ལྟ་བུ་གཅིག་གི་གཙོ་སེམས་འཁོར་དུ་གསལ་བར་ཡོད་པའི་ཚེ་སེམས་བྱུང་གཞན་རྣམས་མི་གསལ་བར་བག་ལ་ཞ་བའི་ཚུལ་གྱིས་ཐ་དད་དུ་གནས་པར་འདོད་དགོས། ། 5-311 དམིགས་པའི་ཡུལ་ལ་སེམས་གཡོ་བ། །མཚན་མར་འཛིན་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། །དོན་དུ་གཉེར་བའི་འདུན་པ་དང་། །གསུམ་འདུས་ཡུལ་ལ་དཔྱོད་པའི་རེག །ཡུལ་ངེས་ལྔ་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀུན། །རབ་ཏུ་འབྱེད་པའི་ཤེས་ རབ་དང་། །འདྲིས་པའི་ཡུལ་ལ་མ་བརྗེད་དྲན། །དམིགས་པ་ལ་གཏན་ཡིད་ལ་བྱེད། །ངེས་པའི་དངོས་པོ་ལ་
【現代漢語翻譯】 當（過去）的時刻，六識（六種意識的集合）中的任何一個，剛剛消逝的那個識，以其自身的結果——意識之識（梵文：mano-vijñāna，意為『意識』）——作為所依，就安立為意界（梵文：manas-dhātu，意為『意界』）和意根（梵文：manendriya，意為『意根』）。 這樣解釋，六識、受（感覺）、想（概念）這三者，在前一刻滅盡，后一刻尚未生起顯現的任何狀態，都不能被認定，那便安立為法界（梵文：dharma-dhātu，意為『法界』）和法處（梵文：dharmāyatana，意為『法處』）。上面所說的七種安立方式，僅僅是解釋了『意』（梵文：manas，意為『意』）本身，而後面這種方式，實際上意義相同。如果不這樣安立，那麼在十八界（梵文：aṣṭādaśa dhātavaḥ，意為『十八界』）的語境下，就無法安立法處和意界了，似乎是這樣。 那麼，所依和相似的（事物）的差別是怎樣的呢？六根（梵文：ṣaḍ indriyāṇi，意為『六根』）是境（梵文：viṣaya，意為『境』）的能境，也是諸識的所依。六境（梵文：ṣaḍ viṣayāḥ，意為『六境』）既是根（梵文：indriya，意為『根』）的境，也是識（梵文：vijñāna，意為『識』）的所緣。六識的所依是根，境是能境。 第二，主要的是心的基礎。心的體性是自己以自己的力量去認知境。眼、耳、鼻、舌、身、意這六種是識（梵文：vijñāna，意為『識』）的顯現。心和心所（梵文：caitta，意為『心所』）必定是同時生起的，如果沒有心，心所就不會生起，因為心所一定是心的眷屬。在這裡，六識的境的顯現尚未生起之前，這（種觀點）是分別說部（梵文：Sarvāstivāda，意為『一切有部』）自己的觀點，他們認為識（梵文：vijñāna，意為『識』）在沒有其他識的情況下執著于境，並且沒有自證分（梵文：sva-saṃvedana，意為『自證分』）。 僅僅執著於色（梵文：rūpa，意為『色』）等境。而且，能取（梵文：grāhaka，意為『能取』）和所取（梵文：grāhya，意為『所取』）是同時的，沒有間隔地直接相遇而執著。因為它不認識自己，所以認為自己的識不體驗自己的境，認為沒有自證分。 第三，心所的基礎的體性。作為眷屬的心所的基礎，屬於行蘊（梵文：saṃskāra-skandha，意為『行蘊』）的範疇。它被解釋為能特別認知自己的境。而且，在上面的《阿毗達磨》（梵文：Abhidharma，意為『阿毗達磨』）中，說了五十一心所。在下面的這個語境中，有四十六個實有（梵文：dravyasat，意為『實有』），五個假有（梵文：prajñaptisat，意為『假有』）。 其中，五遍行（梵文：sarvatraga，意為『一切處』）是：受（感覺），比如體驗到的感覺；想（概念），比如概念；欲（意願），追求目標；觸（接觸），三種事物聚合時對境的辨別。五別境（梵文：viniyata，意為『決定』）是：慧（智慧），能完全區分諸法；念（憶念），對熟悉的境不忘失；作意（專注），專注于所緣。對於確定的事物……
【English Translation】 At the moment of the past, whichever of the six consciousnesses (ṣaḍ vijñānāni, the collection of six types of consciousness), that consciousness that has just ceased, with its own result—the consciousness of mind (mano-vijñāna, 'mind-consciousness')—as its basis, is established as the mind-element (manas-dhātu, 'mind-element') and the mind-faculty (manendriya, 'mind-faculty'). Thus explained, the six consciousnesses, feeling (vedanā), and conception (saṃjñā), these three, in any state where the former has ceased and the latter has not yet arisen and manifested, cannot be identified; that is established as the dharma-element (dharma-dhātu, 'dharma-element') and the dharma-sphere (dharmāyatana, 'dharma-sphere'). The seven ways of establishment mentioned above only explain 'mind' (manas, 'mind') itself, and this latter way is actually the same in meaning. If it were not established in this way, then in the context of the eighteen elements (aṣṭādaśa dhātavaḥ, 'eighteen elements'), there would be no way to establish the dharma-sphere and the mind-element, it seems. So, what is the difference between the basis and similar (things)? The six faculties (ṣaḍ indriyāṇi, 'six faculties') are the perceiver of objects (viṣaya, 'object'), and also the basis of the consciousnesses. The six objects (ṣaḍ viṣayāḥ, 'six objects') are both the object of the faculties (indriya, 'faculty') and the focus of the consciousnesses (vijñāna, 'consciousness'). The basis of the six consciousnesses is the faculty, and the object is the perceiver. Second, the main thing is the basis of the mind. The nature of the mind is to cognize objects with its own power. The six, eye, ear, nose, tongue, body, and mind, are the manifestations of consciousness (vijñāna, 'consciousness'). Mind and mental factors (caitta, 'mental factor') necessarily arise simultaneously; if there is no mind, mental factors will not arise, because mental factors must be the retinue of the mind. Here, before the manifestation of the objects of the six consciousnesses has arisen, this (view) is the opinion of the Sarvāstivāda (Sarvāstivāda, 'the doctrine that everything exists'), they believe that consciousness (vijñāna, 'consciousness') clings to objects without other consciousnesses, and there is no self-awareness (sva-saṃvedana, 'self-awareness'). It only clings to objects such as form (rūpa, 'form'). Moreover, the grasper (grāhaka, 'grasper') and the grasped (grāhya, 'grasped') are simultaneous, clinging through direct encounter without interruption. Because it does not know itself, it believes that its own consciousness does not experience its own object, believing that there is no self-awareness. Third, the nature of the basis of mental factors. The basis of the mental factors that are the retinue belongs to the category of the aggregate of formations (saṃskāra-skandha, 'aggregate of formations'). It is explained as being able to particularly cognize its own object. Moreover, in the upper Abhidharma (Abhidharma, 'Abhidharma'), fifty-one mental factors are mentioned. In this lower context, there are forty-six substantially existent (dravyasat, 'substantially existent') and five nominally existent (prajñaptisat, 'nominally existent'). Among them, the five omnipresent (sarvatraga, 'omnipresent') are: feeling (vedanā), such as the feeling experienced; conception (saṃjñā), such as concepts; volition (chanda), pursuing goals; contact (sparśa), the discrimination of objects when three things come together. The five object-specific (viniyata, 'determinate') are: wisdom (prajñā), which can completely distinguish all dharmas; mindfulness (smṛti), not forgetting familiar objects; attention (manasikāra), focusing on the object of attention. For definite things...
ངེས་མོས། །དམིགས་པ་རྩེ་གཅིག་པའི་ཏིང་འཛིན། །སེམས་ཀྱི་ས་མང་པོ་ཞེས་བྱ། །དགེ་བ་ཡི་ ནི་ས་མང་བཅུ། །སེམས་དྭངས་པ་ཡིད་དད་པ་དང་། །དགེ་ལ་གོམས་པའི་བག་ཡོད་དང་། །སེམས་ཅན་ལས་རུང་ཤིན་ཏུ་སྦྱང་། །རྩོལ་བ་མེད་པའི་བཏང་སྙོམས་པ། འདི་ཚོར་བའི་བཏང་སྙོམས་དང་མི་གཅིག ། ཡོན་ཏན་ཅན་གུས་ངོ་ཚ་ཤེས། །སྡིག་ལ་འཛེམས་པའི་ཁྲེལ་ཡོད་དང་། །ཟག་བཅས་ཉོན་མོངས་རྣམས་ལ་འདོད་ཆགས་དབེན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཞེ་སྡང་མེད། དེ་ལ་སྙིང་བརྩེས་འཚེ་བ་བྲལ། །དགེ་ལ་སྤྲོ་ བའི་བརྩོན་འགྲུས་སོ། །ཉོན་མོངས་ཆེན་པོའི་ས་མང་དྲུག །དམིགས་པ་མི་ཤེས་རྨོངས་པ་དང་། །མི་དགེར་གོམས་པའི་བག་མེད་པ། དགེ་ལ་མི་སྤྲོའི་ལེ་ལོ་དང་། །སེམས་མ་དྭང་བའི་མ་དད་པ། །སེམས་ མི་གསལ་བའི་རྨུག་པ་དང་། །སེམས་གཞན་འཕྲོ་བའི་རྒོད་པའོ། །མི་དགེ་བ་ཡི་ས་མང་གཉིས། །ཡོན་ཏན་ཅན་ལ་མ་གུས་པའི། །མངོན་པ་གོང་མ་ལས། གཞན་ལས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་མི་འཛེམ་པ་ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། 5-312 རང་ལས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་ཁྲེལ་མེད་པ་ལ་འཆད། ངོ་ཚ་མེད་དང་སྡིག་པ་ལ། །མ་འཇིག་པ་ཡི་ཁྲེལ་མེད་དོ། །ཉོན་མོངས་ཆུང་ངུའི་ས་པ་བཅུ། །གནོད་པ་བྱས་ལ་ཁྲོ་བ་ དང་། །དེ་ལ་རྒྱུན་པར་འཁོན་དུ་འཛིན། །ཉེས་པ་ཁས་མི་ལེན་པའི་གཡོ། །གཞན་གྱི་ཡོན་ཏན་ལ་ཕྲག་དོག །གཞན་གནོད་མི་བཟོད་འཚིག་པ་དང་། །ཉེས་པ་གསང་བའི་འཆབ་པ་དང་། །ཡོ་བྱད་ནན་འཛིན་ སེར་སྣ་དང་། །ཡོན་ཏན་ཅན་འཆོས་པ་ཡི་སྒྱུ། །རིགས་སོགས་ཆེར་ཆགས་རྒྱགས་པ་དང་། །སེམས་ཅན་ཐོད་འཚམས་རྣམ་པར་འཚེ། །མ་ངེས་པ་ཡི་སྡེ་ཚན་བརྒྱད། །སེམས་རྩིང་པར་གྱུར་རྟོག་པ་དང་། །ཞིབ་པར་ བྱེད་པའི་དཔྱོད་པ་དང་། །སྔར་བྱས་ཡིད་ལ་བཅག་པའི་འགྱོད། །སེམས་རྒྱུད་རང་དབང་མེད་པའི་གཉིད། །སེམས་འཁྲུགས་པ་ཡི་ཁོང་ཁྲོ་དང་། །ཟག་བཅས་ལ་སྲེད་འདོད་ཆགས་དང་། །སེམས་ཁེངས་པ་ཡི་ང་རྒྱལ་དང་། ། དམིགས་པ་རྩེ་གཉིས་ཐེ་ཚོམ་མོ། འདི་ཡན་ལ་སེམས་བྱུང་རྫས་ཡོད་བཞི་ཅུ་ཞེ་དྲུག་སོང་། དེ་སྟེང་བཏགས་ཡོད་ལྔ་དང་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་གོ །བཏགས་ཡོད་ལྔ་ནི་བདེན་པ་བཞི། །ཤེས་པའི་གཏི་ མུག་མེད་པ་དང་། །མི་གཙང་བ་ལ་གཙང་བ་རུ། །བལྟ་བ་ཤེས་བཞིན་མ་ཡིན་པ། །དོན་དང་མི་མཐུན་པ་རྣམས་ཀུན། །རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ལྟ་བའོ། །གསུམ་ནི་ཤེས་རབ་ཆ་ལས་བཏང་། །དམིགས་པ་མི་དྲན་བརྗེད་ངེས་ནི། ། 5-313 གོང་གི་དྲན་པའི་ཆ་ལས་བཏགས། །དམིགས་པ་གཞན་དུ་འཕྲོ་བ་ཡི། །རྣམ་གཡེངས་ཏིང་འཛིན་ཉོན་མོངས་ཅན། །དེ་ནི་ཏིང་འཛིན་ཆ་ལས་བཏགས། །སེམས་བྱུང་རྣམས་གཙོ་སེམས་ཀྱི་འཁོར་དུ་འགྲོ་ལུགས། འདི་དག་ རྣམ་ཤེས་དྲུག་པོ་ཡི། །འཁོར་དུ་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ཞེ་ན། །ཀུན་འགྲོ་ལྔ་དང་ཡུལ་ངེས་ལྔ། །དད་སོགས་བཅུ་དང་ཉོན་མོངས་པ། །ཆེན་པོའི་ས་དྲ
【現代漢語翻譯】 निश्चित (nges mos)。專注一境之等持（ting 'dzin），名為心之多地。善法之多地有十：心澄凈之信，心生歡喜，于善行串習之不放逸，令有情堪能，極善調柔，無功用之舍，此與受之舍不同。具功德者恭敬，知慚，于罪惡之事懷有畏懼之慚，于有漏煩惱無有貪慾，于有情眾生無有嗔恚，以慈悲心遠離損害，于善法歡喜之精進。大煩惱之多地有六：不識對境之愚癡，于不善串習之放逸，于善不喜之懈怠，心不澄凈之不信，心不清晰之昏沉，心散亂之掉舉。不善法之多地有二：于具功德者不恭敬，于《阿毗達磨》之上品中，於他人之過失不畏懼，無慚，于自身之過失無愧，無愧，無慚者，于罪惡不畏懼。小煩惱之多地有十：受損害後生嗔，恒常懷恨於心，不認己過之覆，嫉妒他人之功德，不忍他人受損之嫉，隱藏罪過之慳，緊抓財物之吝嗇，偽裝功德之諂，于種姓等生大執著之驕慢，損害有情之害。不定之部類有八：心粗暴之尋，細緻觀察之伺，追憶往昔所作之悔，心續不自在之睡眠，心煩亂之忿，于有漏法貪戀之貪，心高傲之慢，於二者猶豫之疑。以上為心生之實有四十六種，其上加五種假有，共計五十一種。五種假有為四種真實：無有知之愚癡，于不凈觀為凈，顛倒之識，與義不符者，皆為分別之見。三者從智慧分中捨棄，不憶對境之忘失，從上述之憶念分中假立。心散亂於他境之散亂，等持為煩惱者，此從等持分中假立。心生諸法作為主心之眷屬而行持之方式，此等六識如何成為眷屬？一切行五者，對境確定五者，信等十者，煩惱，大煩惱之地六者。 ** निश्चित (nges mos):** Single-pointed concentration (ting 'dzin), known as the many grounds of mind. The virtuous grounds are ten: clarity of mind (faith), joy, diligence in virtue (conscientiousness), making beings capable (thorough training), extreme gentleness, equanimity without effort. This is not the same as equanimity of feeling. Respect for those with qualities, shame, fear of wrongdoing (propriety), absence of desire for contaminated afflictions, absence of hatred for sentient beings, compassionately abstaining from harm, and diligence in virtue. The great afflictions have six grounds: ignorance of the object (delusion), negligence in non-virtue (carelessness), lack of joy in virtue (laziness), unclearness of mind (unbelief), obscurity of mind (lethargy), and distraction of mind (agitation). Non-virtuous grounds are two: disrespect for those with qualities, and in the higher Abhidharma, not fearing others' faults (shamelessness), not being ashamed of one's own faults (impropriety). Shamelessness and impropriety are not fearing sin. Minor afflictions have ten grounds: anger after being harmed, constantly holding grudges, concealing one's faults (concealment), jealousy of others' qualities (envy), intolerance of others' harm (resentment), hiding faults (secrecy), clinging to possessions (stinginess), pretending to have qualities (deceit), great attachment to lineage (pride), and harming sentient beings (harmfulness). The uncertain category has eight: coarse-mindedness (coarse thought), detailed examination (subtle thought), regretting past actions (remorse), involuntary mind (sleep), disturbed mind (wrath), craving for contaminated things (desire), arrogant mind (conceit), and doubt about two things (doubt). Above are the forty-six real mental factors. On top of that, there are five imputed ones, making fifty-one in total. The five imputed ones are four truths: ignorance of knowledge, seeing purity in impurity, inverted consciousness, and all those that do not conform to meaning are discriminating views. Three are abandoned from the wisdom aspect. Forgetfulness of not remembering the object is imputed from the above aspect of mindfulness. Distraction of the mind wandering to other objects, concentration being afflicted, is imputed from the concentration aspect. The way mental factors act as attendants to the main mind: How do these six consciousnesses become attendants? All-pervasive five, object-determining five, faith and so on ten, afflictions, and the six grounds of great afflictions.
【English Translation】 निश्चित (nges mos): Single-pointed concentration (ting 'dzin), known as the many grounds of mind. The virtuous grounds are ten: clarity of mind (faith), joy, diligence in virtue (conscientiousness), making beings capable (thorough training), extreme gentleness, equanimity without effort. This is not the same as equanimity of feeling. Respect for those with qualities, shame, fear of wrongdoing (propriety), absence of desire for contaminated afflictions, absence of hatred for sentient beings, compassionately abstaining from harm, and diligence in virtue. The great afflictions have six grounds: ignorance of the object (delusion), negligence in non-virtue (carelessness), lack of joy in virtue (laziness), unclearness of mind (unbelief), obscurity of mind (lethargy), and distraction of mind (agitation). Non-virtuous grounds are two: disrespect for those with qualities, and in the higher Abhidharma, not fearing others' faults (shamelessness), not being ashamed of one's own faults (impropriety). Shamelessness and impropriety are not fearing sin. Minor afflictions have ten grounds: anger after being harmed, constantly holding grudges, concealing one's faults (concealment), jealousy of others' qualities (envy), intolerance of others' harm (resentment), hiding faults (secrecy), clinging to possessions (stinginess), pretending to have qualities (deceit), great attachment to lineage (pride), and harming sentient beings (harmfulness). The uncertain category has eight: coarse-mindedness (coarse thought), detailed examination (subtle thought), regretting past actions (remorse), involuntary mind (sleep), disturbed mind (wrath), craving for contaminated things (desire), arrogant mind (conceit), and doubt about two things (doubt). Above are the forty-six real mental factors. On top of that, there are five imputed ones, making fifty-one in total. The five imputed ones are four truths: ignorance of knowledge, seeing purity in impurity, inverted consciousness, and all those that do not conform to meaning are discriminating views. Three are abandoned from the wisdom aspect. Forgetfulness of not remembering the object is imputed from the above aspect of mindfulness. Distraction of the mind wandering to other objects, concentration being afflicted, is imputed from the concentration aspect. The way mental factors act as attendants to the main mind: How do these six consciousnesses become attendants? All-pervasive five, object-determining five, faith and so on ten, afflictions, and the six grounds of great afflictions.
ུག་མ་ངེས་པའི། །སྡེ་ཚན་ནང་གི་རྟོག་དཔྱོད་གཉིས། ། ཆགས་སྡང་གཉིས་བཅས་རྣམ་པར་ཤེས། །དྲུག་ཆར་འཁོར་དུ་ཅི་རིགས་འབྱུང་། །གཞན་རྣམས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས། །ཁོ་ནའི་འཁོར་དུ་འབྱུང་བར་བཤད། །དེ་དག་སྡེ་ཚན་གོ་རིམ་ནི། སེམས་བྱུང་རྣམས་ཀྱི་སྡེ་ ཚན་གོ་རིམ། །སེམས་ཀྱི་ས་མང་བཅུ་པོ་ནི། །གཙོ་སེམས་ཐམས་ཅད་ལས་འབྱུང་བས། །ཁྱབ་ཆེས་པས་ན་དང་པོར་བསྟན། །དགེ་དང་མི་དགེ་ས་མང་པོ། །མཆོག་དམན་རིམ་པས་གཉིས་པ་དང་། །གསུམ་པར་ བསྟན་ནོ་ཉོན་མོངས་ཆེ། །ཆུང་ངུ་ས་མང་རྩ་ཉོན་དང་། །ཉེ་ཉོན་རིམ་པས་བཞི་པ་དང་། །ལྔ་པ་ལ་ནི་བཤད་པའོ། ། མ་ངེས་བརྒྱད་པོ་སྡེ་ཚན་ལྔ། །གང་དུ་ཡང་ནི་མ་ངེས་སོ། །དེ་ དག་སྒྲ་དོན་གཙོ་སེམས་དང་། །བདག་རྐྱེན་དབང་པོ་རྣམས་ལ་བརྟེན། །ཡུལ་རྣམས་སོ་སོར་དམིགས་པའི་མཐུས། །སེམས་བྱུང་རྣམས་ཀྱང་གཙོ་སེམས་ཀྱི། །བདག་རྐྱེན་ལ་བརྟེན་ཡུལ་དེར་དམིགས། །བཞི་པ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་གཞི། 5-314 ལྡན་པ་མ་ཡིན་པའི་འདུ་བྱེད་ཀྱི་གཞི། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་བཅས་པ་དང་། །བྱེ་སྨྲ་རང་གིས་གསུང་པའི་ཆོས་སྐད། མི་མཚུངས་པས་ན་མི་ལྡན་དང་། །ཕུང་པོ་གཞན་དང་འདུས་མ་བྱས། །སེལ་བས་ འདུ་བྱེད་ཅེས་པའི་དོན། གཞན་སེལ་གྱི་དོན་གཞན་རྣམས་ཕར་བཅད་དོན། །དཔེར་ན་སྲོག་གི་དབང་པོ་བཞིན། །ཐོབ་དང་མ་ཐོབ་སྐལ་མཉམ་དང་། །འདུ་ཤེས་མེད་སྙོམས་འཇུག་པ་གཉིས། སོ་སྐྱེ་འཕགས་པས་བསྒོམ་ པའི་སྙོམས་འཇུག །སྲོག་དང་སྐྱེ་གནས་རྒ་མི་རྟག །མིང་ཚིག་ཡི་གེའི་ཚོགས་དེ་རྣམས། །ལུས་སེམས་ལྟ་བུ། དེ་དག་དངོས་ལས་གཞན་པ་ཡི། །འདུས་བྱས་གྱུར་པའི་རྫས་ཡིན་ནོ། །འདུས་མ་བྱས་རག་པའི་ གཞི་གསུམ། ལྔ་པ་འདུས་བྱས་མ་ཡིན་པ། །རྟག་པའི་གཞི་ལ་རྣམ་པ་གསུམ། །དང་པོ་ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་ནི། །གཟུགས་ཅན་མི་སྒྲིབ་གོ་འབྱེད་པ། །སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ས་ཆུ་རླུང་། །རྟེན་བྱེད་ནུས་ པ་རྫས་སུ་འདོད། བྱེ་སྨྲ་རང་གི་ཆོས་སྐད། ནམ་མཁའི་ཁམས་དང་མི་མཚུངས་ཏེ། །འདི་ནི་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་ལ། །གཅིག་ཤོས་དཀར་ཁུང་ལ་སོགས་པའི། །བུ་གའི་སྟོང་ཆའི་ནམ་མཁར་འཇོག་དམིགས་སུ་ བཀར་བས་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འགྱུར་བའང་བཤད། །གཉིས་པ་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་གི །མཚན་ཉིད་བདེན་བཞི་གང་རུང་ལ། །སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །དཔྱད་པའི་བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ། །བྲལ་འབྲས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་ཡིན་པ་ཤེས་ནས་དེ་སྤངས་པས་སྡུག་བསྔལ་འགོག་པ་ལྟ་བུའོ་འགོག་པ་དེ་ལ་བཤད། ། 5-315 གསུམ་པ་སོ་སོར་བརྟགས་མིན་འགོག །དཔེར་ན་སྦྱོར་ལམ་བཟོད་པ་ཐོབ། །དེ་ཡི་སྟོབས་ཀྱི་མི་དགེའི་ལས། །འགོག་པས་ངན་འགྲོར་མི་སྐྱེ་བ། །ལྟ་བུ་རྐྱེན་མ་ཚང་བ་ཡི། །མ་འོངས་འབྲས་བུ་མི་ འབྱུང་པའོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་བྱའ
【現代漢語翻譯】 未確定的。在類別中的兩種檢查。 伴隨貪婪和仇恨的六種意識，都會相應地產生。其他的是意識的顯現。 據說只發生在它的範圍內。這些是類別的順序。心智現象的類別順序。 十個普遍的心智層面。由於它們產生於所有主要心識，因此首先展示了它們，因為它們最為普遍。 善與非善的許多層面。以卓越和低劣的順序，展示了第二和第三個。 大煩惱。小煩惱是根本煩惱。以及以順序排列的近煩惱，在第四和第五個中被解釋。 八個不確定的類別。在任何地方都是不確定的。 這些詞語的含義依賴於主要心識。依賴於自我條件和感官。 憑藉各自目標的力量。心智現象也依賴於主要心識的自我條件，並以該目標為目標。 第四個是不相應的行蘊的基礎。 非相應的行蘊的基礎。伴隨心識和心智現象。 以及毗婆沙師自己所說的法。由於不相似，所以是不相應的。 與其他蘊和非複合的。通過消除，意義被稱為『行』。消除其他意義，其他都被排除在外。 例如，生命的力量。獲得和未獲得，平等份額。 以及無想等至的兩種。凡夫和聖者所修的等至。 生命和出生、住、老、無常。名稱、詞語、字母的集合。 如身體和心識。這些是不同於實體的其他。是複合的物質。 非複合是持久的基礎。第五個是非複合的。 在持久的基礎上，有三種形式。首先，虛空的特徵。 有形而不阻礙，提供空間。容器的世界，地、水、風。 作為支援的能力，被認為是實體。毗婆沙師自己的法。 與虛空界不同。這是非複合的。 另一個是白色空間等等。孔隙的虛空被認為是指定的，因此也變成了色的生處。 第二種是分別簡擇滅。四聖諦中的任何一個。 通過分別認識的智慧。沒有檢查障礙的道路。 分離的結果是，知道痛苦的根源是集，因此通過放棄它來阻止痛苦，就像阻止痛苦一樣。 第三種是非分別簡擇滅。例如，獲得加行道的忍位。 憑藉它的力量，不善業。通過阻止，不會生於惡趣。 例如，由於條件不充分。未來的結果不會發生。 就這樣，應該知道。
【English Translation】 Unascertained. Two inspections within the category. The six consciousnesses, along with attachment and hatred, arise accordingly. Others are manifestations of consciousness. It is said to occur only within its scope. These are the order of categories. The order of categories of mental phenomena. The ten pervasive mental levels. Since they arise from all primary minds, they are shown first because they are most pervasive. Many levels of virtue and non-virtue. In order of excellence and inferiority, the second and third are shown. Great afflictions. Small afflictions are root afflictions. And near afflictions in order, are explained in the fourth and fifth. Eight uncertain categories. It is uncertain in any place. The meanings of these words depend on the primary mind. Dependent on self-conditions and senses. By the power of their respective objects. Mental phenomena also depend on the self-condition of the primary mind and aim at that object. The fourth is the basis of non-corresponding formations. The basis of non-corresponding formations. Accompanied by consciousness and mental phenomena. And the Dharma spoken by the Vaibhashikas themselves. Because it is dissimilar, it is non-corresponding. With other aggregates and non-compounded. By eliminating, the meaning is called 'formation'. Eliminating other meanings, others are excluded. For example, the power of life. Obtained and not obtained, equal share. And the two Samapattis of non-perception. The Samapattis practiced by ordinary people and noble ones. Life and birth, dwelling, aging, impermanence. The collection of names, words, letters. Like body and mind. These are other than entities. Is a composite substance. Non-compounded is the basis of permanence. The fifth is non-compounded. On the basis of permanence, there are three forms. First, the characteristic of space. Tangible without obstruction, providing space. The world of containers, earth, water, wind. As the ability to support, it is considered an entity. The Vaibhashikas' own Dharma. Different from the space realm. This is non-compounded. The other is white space and so on. The void of pores is considered designated, so it also becomes the sense base of color. The second is analytical cessation. Any of the Four Noble Truths. Through the wisdom of analytical understanding. The path without obstacles of examination. The result of separation is knowing that the origin of suffering is accumulation, so by abandoning it, suffering is stopped, just like stopping suffering. The third is non-analytical cessation. For example, obtaining forbearance on the path of application. By the power of it, non-virtuous karma. By preventing, one will not be born in evil realms. For example, due to insufficient conditions. The future result will not occur. Thus, it should be known.
ི་གཞི་ལྔ་ནི། ། བྱེ་སྨྲ་རང་ལུགས་ཀྱི་བདེན་གཉིས་བཞག་ཚུལ། བདེན་གཉིས་འཇོག་ཚུལ་གང་ཞེ་ན། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་མི་ལྡན་པའི། །འདུ་བྱེད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་གཞི། །རྡུལ་ ཕྲན་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆ་མེད་ནི། །རིག་པས་དཔྱད་བཟོད་གྲུབ་པའི་རྫས། འདི་དངོས་པོ་འདུག་དང་མི་འདུག་ཞེས་དབྱེ་བ་བྱེད་པའི་དོན། འདི་ལ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས་འདུས་མ་བྱས་སོགས་ལ་དཔྱད་བཟོད་གྲུབ་ པ་དང་། བུམ་པ་སོགས་ལ་མ་གྲུབ་ཞེས་འདོད་པ་ཡིན་ཞེས་པ་སྔགས་འཆང་ལོ་ཙཱ་བ་སོགས་གསུངས། བཅོམ་གཞིག་བློ་ཡི་གཞིག་ཀྱང་དེར། །འཛིན་བློས་མི་འདོར་དོན་དམ་བདེན། བཅོམ་དང་བསལ་ཡང་དེ་ ཡི་བློ་འཇུག་པ། ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་སྐད་ཅིག་སོགས་དོན་དམ་དངོས་རང་མཚན་དོན་དམ་བདེན་པ་ཞེས་འདོད། །སྣང་བ་གཟུགས་ཀྱི་གཞིར་གྱུར་པའི། །རགས་པ་འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པའི། །བུམ་པ་ཆུ་ལ་ སོགས་པ་དང་། །ཕུང་པོར་བཏགས་པའི་གང་ཟག་སོགས། །རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མ་འདུས་པའི་ཆོས། །རིགས་པས་དཔྱད་བཟོད་མ་གྲུབ་རྫས། །བཅོམ་བློས་གཞིག་ན་དེར་འཛིན་གྱི། །བློ་འདོར་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་བདེན། །འདི་བཞིན་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཡི། ། 5-316 བདེན་པ་རྣམ་གཉིས་འཇོག་ཚུལ་ལ། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེ་ཡི། །དོན་དམ་འཇོག་ཚུལ་ཆད་མཐའ་དང་། །ཀུན་རྫོབ་འཇོག་ཚུལ་རྟག་མཐའ་ལས། །གྲོལ་བས་འཁྲུལ་མེད་གནད་ཡིན་གསུངས། །བྱེ་སྨྲའི་ལུགས་འདིར་ཆོས་ ཐམས་ཅད། །རྫས་ཡོད་དངོས་པོར་ཁས་ལེན་ཏེ། །འདི་ནི་ནམ་མཁའ་གཟུགས་ཅན་གོ་འབྱེད་རྫས་སུ་ཡོད་ཅེས་དང་། རླུང་ཆུ་ས་ཡི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་ནམ་མཁར་བརྟེན་པ་སོགས་ཀྱིས་དངོས་པོར་ཡང་ཁས་ལེན་ པར་སྣང་ངོ་འདུས་མ་བྱས་གསུམ་རྟག་དངོས་འདོད། རྟག་རྫས་སུའང་འདོད། འདུས་མ་བྱས་གསུམ་དངོས་པོ་དང་རྫས་སུ་འདོད་པ་བྱེ་སྨྲ་ཁོ་ནའོ། །འདུས་བྱས་ཆོས་ཀུན་དུས་གསུམ་གྱི། །བསྡུས་ཤིང་རྫས་གྲུབ་ ཉིད་དུ་འདོད། འདས་མ་གཉིས་རྫས་གྲུབ་འདོད་པ་ནི་བྱེ་སྨྲ་ཁོ་ནའོ། །དེ་ནས་ལམ་ལ་ཞུགས་ཚུལ་ནི། དེ་དག་ལམ་གྱི་སྐྱེ་ཚུལ་ནི། །མཛོད་ཀྱི་ལུང་། ཚུལ་གནས་ཐོས་དང་བསམ་ལྡན་པས། །བསྒོམ་ པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །མ་ཆགས་འཕགས་རིགས་ཞེས་པའི་དོན། །སེམས་བྱུང་མ་ཆགས་པའི་རང་བཞིན། གཙོ་བོར་ཟག་བཅས་ལ། །འདོད་པ་ཆུང་ཞིང་ཆོས་གོས་དང་། །བསོད་སྙོམས་གནས་མལ་ངན་ངོན་གྱིས། །ཆོག་ ཤེས་ཚུལ་ལ་གནས་པ་དང་། །ཉོན་མོངས་སྤངས་དང་ལམ་བསྒོམ་པར། འདིར་རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེའི་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་མོ་ལས། གང་ཟག་འཇུག་པའི་གོ་རིམ་བཞི་སྟེ་དང་པོ་ཁོ་ནར་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་གནས་པ་ལ་རབ་དུ་སྦྱོར་རོ། ། 5-317 གཉིས་པ་དེའི་གོང་དུ་གསུང་རབ་ཀྱི་དོན་ཐོས་པར་བྱེད་པས་ཐོས་པ་ལ་སྦྱོར་རོ། །གསུམ་པ་ཐོས་པ་དེ་བསམ་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་སེམས་པར་བྱེད་དོ། །བཞི་པ་བསམ་ནས་ཏིང
【現代漢語翻譯】 五種基礎是： 分別說者（Vaibhashika，佛教的一個早期學派）自身宗義中安立二諦的方式。 安立二諦的方式是什麼呢？ 心和心所不相應的， 行（Samskara，佛教術語，指有為法）和非複合之基， 極微（Paramanu，物質的最小單位）和無方分（Amsa，不可再分的最小部分）： 是能被理智分析認可的實物（Dravya，物質）。 這是區分『存在』和『不存在』的意義。 對此，分別說者認為，非複合等是可以被分析認可的，而瓶子等則不能被認可。這是持咒瑜伽士等所說的。 被摧毀和分解的智慧也存在於其中， 執著的智慧不會捨棄的，是勝義諦（Paramartha-satya，最終真理）。 摧毀和破除也融入其中的智慧。 極微塵和剎那等是勝義實物，自相（Svalaksana，事物獨有的特性）是勝義諦。 顯現為色（Rupa，物質現象）之基的， 粗大（Sthula，與「微細」相對）且世間共稱的， 瓶子、水等等， 以及被假立為蘊（Skandha，構成個體的五種要素）的補特伽羅（Pudgala，個體，人）： 是眾多因緣聚合的法（Dharma，現象）。 是不能被理智分析認可的實物。 如果被摧毀的智慧所分解，執著於此的， 智慧捨棄的，是世俗諦（Samvriti-satya，相對真理）。 同樣，分別說者的， 安立二諦的方式是， 一切智者索南僧格（Kunkhyen Sonam Senge）說： 安立勝義諦的方式是脫離斷邊（Uccheda-anta，認為一切事物最終都將斷滅的極端觀點）， 安立世俗諦的方式是脫離常邊（Sasvata-anta，認為事物是永恒不變的極端觀點）， 因此是無誤的關鍵。 分別說者的宗義中，一切法， 都被承認為實有（Dravyasat，真實存在的）的實物。 例如，虛空（Akasha，空間）被認為是具有色（Rupa，物質現象）的、能起分隔作用的實物， 風、水、土的壇城（Mandala，宇宙的象徵）等都依賴於虛空，這些也被認為是實物。 三種非複合被認為是常（Nitya，永恒的）實物。 也被認為是常實物。 只有分別說者才認為三種非複合是實物和實有。 一切複合之法都包含在過去、現在、未來三時中， 並且被認為是實有存在的。 只有分別說者才認為過去和未來是實有存在的。 之後是進入道（Marga，修行之路）的方式： 這些是道的生起方式： 出自《俱舍論》（Abhidharmakosha）：安住于戒律，具有聽聞和思維， 精進于禪修。 『不貪著的聖種』的意義是： 心所（Citta，心理活動）不貪著的自性。 主要對於有漏（Sasrava，產生煩惱的）之法， 知足少欲，對於法衣和， 乞食、住所、劣質的食物， 安住于知足的方式， 斷除煩惱並修習道。 這裡，在杰尊仁波切（Jetsun Rinpoche）的《大樹論》中， 補特伽羅進入的次第有四種：首先是精進于安住戒律。 第二，在此之上，通過聽聞經文的意義來精進于聽聞。 第三，通過思維來如理作意地思考所聽聞的內容。 第四，從思維中生起禪定（Samadhi，專注）。
【English Translation】 The five bases are: How the Vaibhashikas (an early school of Buddhism) establish the two truths in their own system. What is the way of establishing the two truths? Mind and mental factors that are not associated with, Actions (Samskara, a Buddhist term referring to conditioned phenomena) and the basis of the uncompounded, Atoms (Paramanu, the smallest unit of matter) and indivisible parts (Amsa, the smallest indivisible part): Are substances (Dravya, matter) that can be proven by reason and analysis. This is the meaning of distinguishing between 'existence' and 'non-existence'. To this, the Vaibhashikas believe that the uncompounded, etc., can be proven by analysis, while pots, etc., cannot be proven. This is what the mantra-holders, translators, etc., say. The wisdom that destroys and decomposes also exists in it, The clinging wisdom will not abandon, is the ultimate truth (Paramartha-satya, the ultimate truth). Destruction and elimination also enter into that wisdom. Minute dust and moments, etc., are ultimate realities, self-characteristics (Svalaksana, the unique characteristics of things) are the ultimate truth. Appearing as the basis of form (Rupa, material phenomena), Gross (Sthula, opposite of 'subtle') and commonly known in the world, Pots, water, etc., And individuals (Pudgala, individuals, people) who are nominally designated as aggregates (Skandha, the five elements that make up an individual): Are phenomena (Dharma, phenomena) that are aggregates of many causes and conditions. Are substances that cannot be proven by reason and analysis. If destroyed by the wisdom of destruction, clinging to it, The wisdom that abandons is the conventional truth (Samvriti-satya, relative truth). Similarly, the Vaibhashikas', The way of establishing the two truths is, Omniscient Sonam Senge (Kunkhyen Sonam Senge) said: The way of establishing the ultimate truth is to be free from the extreme of nihilism (Uccheda-anta, the extreme view that everything will eventually be annihilated), The way of establishing the conventional truth is to be free from the extreme of eternalism (Sasvata-anta, the extreme view that things are eternal and unchanging), Therefore, it is the unerring key. In the Vaibhashika's system, all phenomena, Are acknowledged as real (Dravyasat, truly existing) substances. For example, space (Akasha, space) is considered to be a substance with form (Rupa, material phenomena) that can separate, The mandalas (Mandala, symbol of the universe) of wind, water, and earth all depend on space, and these are also considered to be substances. The three uncompounded are considered to be permanent (Nitya, eternal) substances. Also considered to be permanent substances. Only the Vaibhashikas consider the three uncompounded to be substances and real. All compounded phenomena are included in the three times of past, present, and future, And are considered to be truly existing. Only the Vaibhashikas consider the past and future to be truly existing. After that is the way to enter the path (Marga, the path of practice): These are the ways in which the path arises: From the Abhidharmakosha: Abiding in discipline, having hearing and thinking, Diligently engage in meditation. The meaning of 'non-attached noble lineage' is: The nature of mental factors (Citta, mental activity) without attachment. Mainly for contaminated (Sasrava, producing afflictions) phenomena, Being content with little desire, for robes and, Alms, dwellings, and inferior food, Abiding in the way of contentment, Abandoning afflictions and practicing the path. Here, in Jetsun Rinpoche's 'Great Tree', There are four stages of entry for individuals: first, diligently engage in abiding in discipline. Second, above that, diligently engage in hearing by hearing the meaning of the scriptures. Third, think about what you have heard by thinking about it reasonably. Fourth, from thinking, generate concentration (Samadhi, focus).
་ངེ་ འཛིན་བསྒོམ་པ་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་དོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ཡང་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་མོ་ལས། དེ་ལ་ཐོས་བསམ་གནས་ནི་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་གི་རྒྱུ་ཚོགས་པ་ཡིན་པས། དེ་སྔོན་དུ་སོང་ ནས་ཞི་གནས་སྒྲུབ་པ་དང་། ལྷག་མཐོང་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་བསྒོམ་པ་ལ་འཇུག་པ་ན། མི་དགེ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སོགས་ཐག་བསྲིང་ནས་བསྒོམ་མོ། །དེ་ཡང་འདོད་ཆགས་ནས་ཆེ་ན་མི་སྡུག་ པ་ནས། དང་པོ་བསྒོམ་ལ་རྣམ་པ་རྟོག་པ་ཤས་ཆེ་ན་བགྲང་བ་དང་། རྗེས་སུ་རྟོག་པ་རླུང་ནས་དང་པོར་བསྒོམ་པ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། དེ་ལ་འཇུག་པ་མི་སྡུག་དང་། དབུགས་འབྱུང་རྔུབ་ པ་དྲན་པ་ཡི། ཉོན་མོངས་རྣམ་རྟོག་ལྷག་རྣམས་ལ། ཞེས་གསུང་པའོ། །དེ་ལྟར་རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཞི་གནས་གྲུབ་ནས། དེ་ནས་ལྷག་མཐོང་བསྐྱེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལམ་ལྔ་ལ་འཇུག མངོན་པར་དགའ་ དེས་ཞི་གནས་དང་། །ལྷག་མཐོང་རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པ་གཉིས། །དང་པོ་འདོད་ཆགས་ཤས་ཆེ་ན། ཞི་གནས། །གཉེན་པོར་རྣམ་པར་བསྔོས་པ་སོགས་མི་སྡུག་པ་བསྒོམ་མོ། འདིར་གསུང་ངག་སྐབས་སྣང་གསུམ་ལ་མེ་ཏོག་སྔོན་པོ་ལ་སེམས་འཛིན་གྱི་དོན་དང་མཚུངས་པར། 5-318 ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐོག་མར་ཞི་གནས་བཙལ་བའི་སྐབས་སུ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་རྟོག་པ་བྱུང་དུས་ལུས་དེ་མི་གཙང་བ་བསྔོས་པ་འབུའི་གཡེང་ས་སོགས་བསྒོམ་པས་འདོད་ཆགས་ཀྱི་རྟོག་པ་ལྡོག་པ་དང་། ཡང་ དབུགས་ཕྱི་ནང་རྒྱུ་བ་ལ་སེམས་གཏད་པ་སོགས་ཀྱི་སེམས་ནང་དུ་གནས་ཐབས་ཁོ་ན་ལ་འབད་པས་ཞི་གནས་སྐྱེ་བའོ། །རྣམ་རྟོག་ཤས་ཆེར་གྱུར་པའི་གཉེན། །དབུགས་འབྱུང་རྔུབ་ལ་དྲན་པ་འཇོག་འདི་ གཉིས་བྱེ་སྨྲའི་གཞུང་མཛོད་རྩ་བ་རང་གི་དགོངས་པ་ཡིན། ཞེ་སྡང་འདི་སོགས་གཞུང་གཞན་ལས་འབྱུང་གཉེན་པོ་བྱམས་པ་དང་། །གཏི་མུག་གཉེན་པོར་རྟེན་འབྲེལ་ལམ། །བསྒོམ་ཞེས་གཞུང་གཞན་ལས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་ པ་ལྷག་མཐོང་རྣལ་འབྱོར་ལ། །སྤང་བྱའི་གཉེན་པོར་གྱུར་པའི་ལམ། །ཐམས་ཅད་མདོར་ན་བཞི་རུ་བསྡུ། སློབ་ལམ་བཞི། །དེ་ཡང་རང་གི་མཇུག་ཐོག་ཏུ། །བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ་བསྐྱེད་བྱེད། །ལམ་ནི་སྦྱོར་ བའི་ལམ་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡང་མཐོང་ལམ་ལ་སྦྱོར་ལམ། །དྲོད་དང་རྩེ་མོ་བཟོད་པ་གསུམ། །འཇིག་རྟེན་ཆོས་མཆོག་བཞི་ལས་འདིར། །ཕྱི་མ་འདི་རང་སྟོན་གྱི་བཞེད་པ་ཡིན་གསུང་། ཉིད་ནི་གཙོ་བོར་འདོད། ། སྤང་བྱ་སྤངས་ཏེ་བར་ཆད་མེད། །བར་ཆད་ལས་གྲོལ་རྣམ་གྲོལ་ལམ། །དེ་ཕྱིན་ཁྱད་པར་ལམ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཡང་ཞི་གནས་སྔོན་སོང་གི །ཚོགས་ཀྱི་ལམ་ནི་ཆུང་ངུའི་སྐབས། །དྲན་པ་ཉེར་གཞག་བཞི་བསྒོམ་སྟེ། ། 5-319 དེ་ཡང་རིམ་བཞིན་རང་རང་གི །དམིགས་པ་གཟུགས་ཕྱི་སྣོད་རི་རབ་སོགས་དང་ནང་སེམས་ཅན་གྱི་ལུས་ཕུང་གི་བསྡུས་ལུས། །ཚོར་བ་རྣམ་ཤེས་ཕུང་པོ་སེམས། །དེ་ལས་འདུ་ཤེས་འདུ་བྱེད་འད
【現代漢語翻譯】 『專注于禪定』等等。此外，在《大樹經》中說：『因此，聞思是止觀的基礎，因此，首先要修習止，然後生起觀。』開始禪定時，要遠離不善的分別念等。也就是說，如果貪慾強烈，就從不凈觀開始。如果最初禪定時分別念很強，就數息；如果隨後分別念像風一樣，就首先修習。如《俱舍論》所說：『入于不凈觀，以及出入息念，對於過多的煩惱分別念。』如此，在兩種止的修習完成後，爲了生起觀，進入五道。殊勝喜樂是止，觀是瑜伽的兩種形態。如果最初貪慾強烈，就修習止。作為對治，要特別修習不凈觀等。這裡，口傳的說法類似於觀想藍蓮花。 在聲聞乘最初尋求止時，如果生起貪慾的分別念，就觀想身體是不凈的，是蟲子的棲息地等，以此來消除貪慾的分別念。此外，專注于呼吸的出入等，僅僅努力使心安住于內，以此生起止。對治分別念強烈的方法是，專注于呼吸的出入。這兩種方法是分別部論師，也就是《俱舍論》根本的觀點。至於嗔恨等的對治，其他論典中說要修習慈愛，愚癡的對治要修習緣起等。』其他論典中是這麼說的。第二是觀瑜伽。作為對治所應斷除之物的道，總的來說可以歸納為四種，也就是四加行道。也就是說，在自己的結尾處，生起無間道。道是加行道，也就是通往見道的加行道，包括暖位、頂位、忍位三種。在世第一法四者中，這裡尊者自宗認為是後者。尊者主要傾向於後者。斷除所應斷除之物，就是無間道。從障礙中解脫出來，就是解脫道。此後就是殊勝道。此外，在止先行的情況下，在資糧道微小時，修習四念住。 也就是依次以各自的所緣，外在的器世界須彌山等，內在有情眾生的身體的集合體，感受、意識蘊是心，從這當中，想蘊和行蘊...
【English Translation】 'Engaging in meditation' and so on. Furthermore, in the 'Great Tree Sutra,' it says: 'Therefore, hearing and thinking are the basis for tranquility and insight, so first practice tranquility, then generate insight.' When beginning meditation, keep away from unwholesome thoughts and so on. That is, if desire is strong, start with the contemplation of impurity. If thoughts are strong when first meditating, count breaths; if thoughts are like wind afterward, meditate on the breath first. As the 'Treasury of Knowledge' says: 'Entering into the contemplation of impurity, and mindfulness of outgoing and incoming breaths, for excessive afflictive thoughts.' Thus, after accomplishing the two kinds of tranquility, enter the five paths in order to generate insight. Supreme joy is tranquility, and insight is the two forms of yoga. If desire is strong at first, practice tranquility. As an antidote, specifically contemplate impurity and so on. Here, the oral tradition is similar to contemplating a blue lotus. When a Hearer initially seeks tranquility, if thoughts of desire arise, contemplate the body as impure, as a dwelling place for worms, etc., to reverse the thoughts of desire. Furthermore, focusing on the outgoing and incoming breaths, striving only to keep the mind abiding within, thereby generating tranquility. The antidote for strong thoughts is to focus on the outgoing and incoming breaths. These two methods are the views of the Vaibhashika masters, that is, the root of the 'Treasury of Knowledge.' As for the antidotes for hatred, etc., other texts say to practice loving-kindness, and for ignorance, to contemplate dependent origination, etc.' That's what other texts say. Second is the yoga of insight. The path that is the antidote to what should be abandoned can be summarized into four, which are the four paths of accumulation. That is, at one's own end, generate the immediate path. The path is the path of application, which is the path of application leading to the path of seeing, including the three: warmth, peak, and forbearance. Among the four worldly supreme dharmas, here the venerable one's own tradition considers the latter. The venerable one mainly inclines towards the latter. Abandoning what should be abandoned is the immediate path. Liberation from obstacles is the path of liberation. After that is the superior path. Furthermore, with tranquility preceding, when the path of accumulation is small, practice the four mindfulnesses. That is, successively with their respective objects, the external world of containers, Mount Meru, etc., and the collection of the bodies of sentient beings within, feelings, the consciousness aggregate is the mind, from which, the perception aggregate and the formation aggregate...
ུས་མ་ བྱས། གཞན་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ། །དམིགས་ནས་རང་རང་ལུས་ཚོར་སེམས་ཆོས་རྣམས་རང་རང་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད། མཚན་ཉིད་དང་། །འདུ་བྱས་མི་རྟག་ཟག་བཅས་རྣམས། འདུས་བྱས་སྤྱི་ཡི་མཚན་ཉིད། །སྡུག་བསྔལ་ལ་ སོགས་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད། །གཉིས་ལ་ཡོངས་སུ་བརྟགས་ཏེ་བསྒོམ། འདི་ནས་བཟུང་དམིགས་པ་རྣམ་བདེན་པ་བཞི་ནང་གསེས་ཕྱེ་བའི་བཅུ་དྲུག་པོ་དེ་ཀ་ཡིན་འདུག་ཅིང་། དེ་ཡང་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། དེའི་ རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་ལས་དང་། ཉོན་མོངས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཞིབ་པར་སྒྲོ་འདོགས་ཆོད་པའི་ལམ་དང་འགོག་པ་ཞར་བྱུང་དུ་ངེས་ཤིང་སོ་སོའི་ནང་གསེས་བཅུ་དྲུག་པོའི་རྒྱུ་མཚན་རྗེས་སུ་འབྱུང་བ་ནི་ སྦྱོར་ལམ་བཟོད་པ་ནས་བཟུང་སྟེ་རིམ་གྱིས་མངོན་གྱུར་དང་། མངོན་གྱུར་གྱི་ནུས་པ་ཐོབ་པས་གསུངས་ཤིང་། ཐོས་བསམ་གྱིས་སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པ་དང་བསྒོམ་པ་ཉམས་ལེན་འདི་ནས་བཟུང་བདེན་བཞི་ཁོ་ནའོ། ། དྲན་པ་ཉེར་གཞག་ངོ་བོ་ནི། །ཐོས་བསམ་བསྒོམ་པའི་ཤེས་རབ་གསུམ། །གང་རུང་ཁོ་ན་ལས་འབྱུང་ངོ་། །ཚོགས་ཡང་དག་སྤོང་བཞི་ལམ་འབྲིང་པོར་ཡང་དག་སྤོང་བཞི། འདི་མངོན་པའི་གཞུང་དངོས་བསྟན་ཡིན། 5-320 ལྗོན་ཤིང་རྩ་འགྲེལ་ལས་ནི། ཚོགས་ལམ་དུ་དྲན་པ་ཉེར་གཞག་བཞི། སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ལ་ཡང་དག་སྤོང་བཞི། རྩེ་མོ་རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་བཞི། བཟོད་པར་དབང་པོ་ལྔ། ཆོས་མཆོག་སྟོབས་ལྔ། མཐོང་ལམ་འཕགས་ ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད། བསྒོམ་ལམ་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན་དུ་བཞེད། སྡུག་པ་སྤོང་། །སྐྱེ་རུ་མི་འཇུག་ཐབས་ལ་འབད། །དགེ་བ་སྤེལ་ཞིང་སླར་བསྐྱེད་པའི། །བརྩོན་འགྲུས་གཙོ་བོར་གྱུར་པའོ། །ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོར་ དགེ་ལ་འདུན། །སྤྲོ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་ཡིད་ལ་སེམས། །དགེ་ལ་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །གཙོར་གྱུར་རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་པ་བཞི། །དེ་དག་ལས་བྱུང་ཡོན་ཏན་གྱི། །ཚོགས་ལམ་མཐར་ཕྱིན་ཟག་མེད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ མེ་སྐྱེའི་སྔ་ལྟས་དྲོད། སྦྱོར་ལམ་དྲོས། །དམིགས་པ་བདེན་བཞིའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན། །རྣམ་པ་མི་རྟག་སོགས་བཅུ་དྲུག་རེ་རེར་བཞི་ཚན་ཕྱེད་བས་སྡུག་བསྔལ་མི་རྟག་སྟོང་དང་བདག་མེད་སོགས་བཅུ་དྲུག །དེ་ ལའང་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཡོད། །མཐར་ཕྱིན་སྦྱོར་ལམ་རྩེ་མོ་སྐྱེ། །རྩེ་མོའི་མིང་དོན་དགེ་བ་ཡི། །རྩ་བ་གཡོ་བ་རྣམས་ཀྱི་རྩེ། །གཡོ་བའི་དོན་ནི་རྩེ་མོ་ཡི། །ཆུང་འབྲིང་མན་དུ་དགེ་རྩ་ ལ། །ཉམས་པ་འབྱུང་སྲིད་དེ་ཡིས་སོ། །རྩེ་མོའི་དམིགས་རྣམས་དྲོད་དང་འདྲ། །དབྱེ་བ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཡོད། །དད་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་བསྒོམ་སྟེ། དྲོད་རྩེ་གཉིས་ཆར་དུ། །དྭངས་འདོད་ཡིད་ཆེས་དད་པ་དང་། ། 5-321 དགེ་ལ་སྤྲོ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དང་། །དེ་ཡི་དམིགས་པ་མ་བརྗེད་དྲན། །དེ་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏིང་འཛིན་བརྟན། །བླང་དོར་གནས་ཤེས་ཤེས
【現代漢語翻譯】 未做。于其他的法，專注于各自的身體、感受、心和法，各自個別的體性，體性和合，無常，有漏等，是和合的共同體性。痛苦等是共同的體性。於二者完全觀察而修習。從這裡開始，所緣是真實，四諦中分開的十六種，就是那些。也就是輪迴的痛苦，以及其因，集起于業和煩惱，詳細地斷除增益的道和滅，是附帶決定的，並且各自的內部分為十六種的理由隨後出現，是從加行道的忍位開始，逐漸顯現，並且獲得顯現的能力而說的。以聽聞思惟斷除增益，以及從這個修習的實修開始，就只有四諦。 念住的自性是，聽聞、思惟、修習的三種智慧，僅僅從其中任何一個產生。正斷是四種，中道也是正斷四種。這是經部的真實教義。在樹根釋中說，資糧道是四念住，加行道暖位是四正斷，頂位是四神足，忍位是五根，世第一法是五力，見道是八支聖道，修道是七覺支。斷除痛苦，努力不讓它產生，增長善法並再次生起，是精進的主要作用。在資糧道大位中，對善法有欲，生起歡喜的精進心，對善法行持的禪定，是主要的神足四。從那些產生的功德，資糧道圓滿，無漏的智慧，是火苗生起的先兆，暖位。加行道暖位。所緣是四諦的行境，相是不常等十六種，每一種分為四組，所以痛苦、無常、空和無我等十六種。其中也有大、中、小三種。圓滿的加行道生起頂位。頂位的名稱意義是善法的根本動搖的頂端。動搖的意義是頂位的，小、中之下，善根會發生退失，因此。頂位的所緣與暖位相同。差別在於有大、中、小三種。修習信等五根，在暖位和頂位二者中。清凈的慾望、信心是信，對善法歡喜的精進，以及不忘失其所緣的念，對其一心專注的禪定穩固，了知取捨的智慧。
【English Translation】 Not done. In other dharmas, focusing on each's own body, feelings, mind, and dharmas, each's individual nature, nature and combination, impermanence, contaminated, etc., is the common nature of combination. Suffering, etc., is the common nature. Contemplating and practicing by fully observing the two. From here on, the object of focus is truth, the sixteen divisions within the Four Noble Truths, are those. That is, the suffering of samsara, and its cause, arising from karma and afflictions, the path and cessation that thoroughly cut off superimpositions are determined incidentally, and the reasons for the sixteen divisions within each subsequently arise, starting from the forbearance of the path of application, gradually manifesting, and it is said that the ability to manifest is obtained. Cutting off superimpositions through hearing and thinking, and starting from this practical application of meditation, there are only the Four Noble Truths. The nature of mindfulness is, the three wisdoms of hearing, thinking, and meditation, arise from only one of them. Right abandonment is four, the middle way is also the four right abandonments. This is the actual teaching of the Abhidharma. In the Root Commentary of the Tree, it is said that the path of accumulation is the four mindfulnesses, the heat of the path of application is the four right abandonments, the peak is the four miraculous feet, the forbearance is the five faculties, the supreme dharma is the five powers, the path of seeing is the eightfold noble path, and the path of meditation is the seven branches of enlightenment. Abandoning suffering, striving not to let it arise, increasing virtue and causing it to arise again, is the main function of diligence. In the great path of accumulation, there is desire for virtue, the mind of joyful diligence arises, the samadhi of practicing virtue, is the main four miraculous feet. From those arising merits, the path of accumulation is complete, the unpolluted wisdom, is the precursor to the arising of the flame, heat. The heat of the path of application. The object of focus is the realm of the Four Noble Truths, the aspects are the sixteen such as impermanence, each divided into four groups, so the sixteen such as suffering, impermanence, emptiness, and selflessness. Among them, there are also three types: large, medium, and small. The complete path of application gives rise to the peak. The name and meaning of the peak is the top of the roots of virtue that are shaken. The meaning of shaking is that below the small and medium of the peak, the roots of virtue may degenerate, therefore. The objects of focus of the peak are the same as the heat. The difference is that there are three types: large, medium, and small. Meditating on the five faculties such as faith, in both the heat and the peak. Pure desire, confidence is faith, the diligence of joy in virtue, and the mindfulness that does not forget its object of focus, the samadhi that focuses on it is stable, the wisdom that knows what to accept and reject.
་རབ་ཀྱི། །དབང་པོ་ལྔ་ཡིས་བསྒོམ་པའོ། །དེ་ནས་སྦྱོར་ལམ་བཟོད་པ་ སྐྱེ། །དགེ་རྩ་ཡོངས་སུ་མི་ཉམས་པའི། །སྒོ་ནས་བདེན་པ་ལ་ཆེར་བཟོད། སྤང་བྱས་བཅོམ་མི་ཐུབ་པའི་ནུས་པ་ཐོབ་པ་ལ་བཤད། །དེ་ན་བཟོད་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཡོད། ། ཆུང་འབྲིང་གཉིས་ཀྱི་དམིགས་རྣམས་ནི། །རྩེ་མོ་དང་འདྲ་བཟོད་ཆེན་གྱིས། །འདོད་པའི་སས་བསྡུས་སྡུག་བསྔལ་གྱི། །བདེན་པ་ཁོ་ནའི་ཡུལ་ཅན་ཡིན། ། བཟོད་ཐོབ་ངན་སོང་ཡང་མི་འགྲོ་ཞེས་པ་འདི་ཡི་སྐབས་ སོ། དེ་ནས་སྦྱོར་ལམ་ཆོས་ཀྱི་མཆོག །དེ་ཡི་མིང་དོན་འཇིག་རྟེན་གྱི། །ཆོས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པས་སོ། །དེ་ལའང་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཡོད། །དམིགས་རྣམས་བཟོད་ཆེན་དང་འདྲའོ། །སྐབས་དེར་དད་བརྩོན་དྲན་ ཏིང་འཛིན། །ཤེས་རབ་དེ་དག་ཁྱད་པར་དུ། །འཕགས་ཏེ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་འཇོམས་པའི། །མཐུ་དང་ལྡན་པའི་སྟོབས་ལྔས་བསྒོམ། །དྲོད། རྩེ། བཟོད། ཆོས་བཞི་ལ་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་བཞི་ཞེས་གསུང་། ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ ཐམས་ཅད་ལ། །དམིགས་པ་བདེན་བཞིའམ་སྡུག་བསྔལ། །བཞི་ཀའི་གནད་དོན་གྱིས་ཚང་། བདེན་པར་དམིགས་ནས་དེའི་རྣམ་པ། །མི་རྟག་ལ་སོགས་བཅུ་དྲུག་གམ། །ཇི་ལྟར་རིགས་པའི་རྣམ་པ་ཅན། ཆོས་མཆོག་གི་མཇུག་ཐོག་ནས་འདོད་ཁམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ལ་དམིགས་པ་ཆོས་བཟོད་ཆོས་ཤེས་ནས་བཟུང་། 5-322 སྐད་ཅིག་མ་བཅོ་ལྔ་སྐྱེད། བཅུ་དྲུག་པས་སྒོམ་ལམ་ཟིན། ཆོས་བཟོད་ཀྱི་གོ་དོན་ནི་སྤོང་བྱ་དེ་ཡི་བརྫེ་མི་ནུས་པ། ཆོས་ཤེས་ནི་སྤང་གཉེན་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཇི་བཞིན་ཤེས་པ། དེ་ཡི་ རྗེས་དེ་ལས་ཅུང་ཕྲ་བ་ཁམས་གོང་མ་ལ་དེ་ལྟར་འབྱུང་བ་ལ་རྗེས་བཟོད་རྗེས་ཤེས་འདོད་པའི་གོ་དོན་ནོ། །ཤེས་རབ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཡིན། །དེ་ཡི་འཁོར་དུ་རྗེས་འབྲང་བའི། དེ་རྣམས་ ཀྱི་སྐབས་དྲན་པ་ཉེར་གཞག་ནས་བཟུང་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་ཆེད་དུ་དམིགས་པར་འགྲོ་ཞིང་འདི་ཡན་ནས་སྤོང་བྱ་རག་པ་རྣམས་སྤོང་རྗེས་དེར་དམིགས་པའང་ཇེ་ཕྲ་ལ་འགྲོ་བས་འདིར་ཕུང་པོ་ལྔ་ པོ་ཞེས་འདི་ཀུན་ཁྱེན་རྗེས་དམིགས་བསལ་གནང་བའོ། །ཕུང་པོ་ལྔ་ཡོད་སྦྱོར་ལམ་གྱི། །རྟེན་གྱུར་པ་ཡི་ས་ཟག་བཅས། །མཐོང་ལམ་རྟེན་གྱུར་ས་ཟག་མེད། །ཡིན་པའི་རྣམ་དབྱེ་བཅས་པའོ།། ༈ །། དེ་ནས་ འཕགས་ལམ་བསྒོམ་ཚུལ་ནི། །མཐོང་བའི་ལམ་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །ཡན་ལག་བདུན་བསྒོམ་འཕགས་ལམ་གྱི། འདི་མངོན་པ་རང་རྐང་ལ། བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་ལམ་ཡན་ལག ཞེས་དངོས་སུ་བསྟན། ལྗོན་ཤིང་ལ་མཐོང་ ལམ་ཡན་ལག་བདུན་དང་། སྒོམ་ལམ་ཡང་ཡན་ལག་བརྒྱད་གསུང་། ཡན་ལག་བརྒྱད་པོ་མཐོང་དང་བསྒོམ། །གཉིས་ཆར་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་བཤད། །གཙོ་བོ་མཐོང་བའི་ལམ་དུ་ནི། །མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ནུས་ཐོབ་ནས། ། 5-323 བསྒོམ་པའི་ལམ་དུ་མངོན་དུ་གྱུར། །མི་སློབ་ལམ་དུའང
【現代漢語翻譯】 以五種殊勝的 力量進行禪修。然後生起加行道的忍位，通過 不退失善根的 方式，對真諦更加忍可，這指的是獲得無法摧毀所斷之物的能力。這被稱為忍位。它有大、中、小三種。 小、中兩種忍位的所緣是 與頂位相似，大忍位 以欲界所攝的苦 諦為唯一的對境。獲得忍位就不會墮入惡趣，這是指這種情況。 然後是加行道的世第一法， 它的名稱和意義在於它已成為世間 之法中最殊勝的。它也有大、中、小三種。所緣與大忍位相同。在那個階段，信、勤、念、 定、慧這些 特別殊勝，具有摧毀違品 的力量，以五力進行禪修。暖位、頂位、忍位、法位被稱為四順抉擇分。所有順抉擇分 的對境都是四諦或苦諦， 包含四諦的所有要點。緣于真諦，並具有其行相， 如無常等十六種，或具有任何合理的行相。從世第一法的末尾開始，緣于欲界的苦諦，從法忍法智開始， 產生十五個剎那。第十六個剎那證得修道。法忍的含義是無法轉變所斷之物，法智是如實了知斷除對治的原因。之後，在上界中出現稍微細微的情況，這被稱為類忍類智，是所希望的含義。智慧是主要的。它的周圍是隨行者， 在這些情況下，從正念開始，特別專注於五蘊，從這裡開始，斷除所有粗大的所斷之物后，專注于更細微的所斷之物，因此在這裡特別提到了五蘊，這是全知者特別指出的。五蘊是加行道的 所依，是有漏的。見道的所依是無漏的。這是它們之間的區別。 接下來是聖道的修習方式。在見道中，修習七覺支，這是聖道的 （直接）根據《俱舍論》，菩提分是道支。如樹木，見道有七支，修道也有八支。八支在見道和修道 中都要修習。主要是在見道中， 獲得顯現的能力后， 在修道中顯現， 在無學道中也是如此。
【English Translation】 Meditate with five kinds of excellent powers. Then arises the forbearance of the path of preparation, through the gate of not losing the roots of virtue, being more forbearing towards the truth. This refers to gaining the ability to not be able to destroy what is to be abandoned. This is called forbearance. It has three types: great, medium, and small. The objects of the small and medium forbearances are similar to the peak, the great forbearance has only the truth of suffering included in the desire realm as its object. Obtaining forbearance means one will not go to the lower realms, this refers to this situation. Then there is the supreme dharma of the path of preparation, its name and meaning lie in it having become the most supreme of the worldly dharmas. It also has three types: great, medium, and small. The objects are similar to the great forbearance. At that stage, faith, diligence, mindfulness, concentration, and wisdom are particularly superior, possessing the power to destroy opposing factors, meditating with the five powers. Warmth, peak, forbearance, and dharma are called the four applications of mindfulness. All applications of mindfulness have the four truths or suffering as their object, containing all the key points of the four truths. Focusing on the truth, and having its aspects, such as the sixteen types of impermanence, or having any reasonable aspect. Starting from the end of the supreme dharma, focusing on the suffering of the desire realm, starting from dharma-forbearance and dharma-knowledge, fifteen moments are produced. The sixteenth moment attains the path of cultivation. The meaning of dharma-forbearance is the inability to transform what is to be abandoned, dharma-knowledge is knowing the reasons for abandoning the antidote as it is. Afterwards, a slightly subtle situation occurs in the upper realms, which is called subsequent-forbearance and subsequent-knowledge, which is the desired meaning. Wisdom is the main thing. Its entourage is the followers, in these cases, starting from mindfulness, specifically focusing on the five aggregates, from here onwards, after abandoning all the coarse things to be abandoned, focusing on the more subtle things to be abandoned, therefore here the five aggregates are specifically mentioned, which is specifically pointed out by the omniscient one. The five aggregates are the basis of the path of preparation, which is contaminated. The basis of the path of seeing is uncontaminated. These are the distinctions. Next is the method of cultivating the noble path. In the path of seeing, cultivating the seven branches of enlightenment is the (directly) according to the Abhidharma-kosa, the limbs of enlightenment are the limbs of the path. Like a tree, the path of seeing has seven branches, and the path of cultivation also has eight branches. The eight branches are to be cultivated in both the path of seeing and the path of cultivation. After obtaining the ability to manifest mainly in the path of seeing, it manifests in the path of cultivation, and also in the path of no more learning.
་དེ་ལྟར་བསྟན། །དགེ་བའི་དམིགས་པ་མ་བརྗེད་པའི། །དྲན་པ་ཡང་དག་བྱང་དོར་གྱི། །ཆོས་རབ་རྣམ་འབྱེད་དགེ་བ་ལ། །སྤྲོ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་ཟག་ མེད་ཀྱི། །དགའ་བ་ལུས་སེམས་ལུས་སུ་རུང་། །ཤིན་སྦྱངས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཡི། །རྩོལ་བས་དོར་བ་མ་ཡིན་པ། བཏང་སྙོམས་དམིགས་པ་ལ་སེམས་འཇོག །ཏིང་འཛིན་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན། །བདེན་བཞི་མངོན་ སུམ་ཤེས་པ་ཡི། །ཡང་དག་ལྟ་བ་ཡང་དག་པའི། །ཀུན་ནས་སློང་བའི་རྟོག་པ་དང་། །བདེན་པར་སྨྲ་བའི་ཡང་དག་ངག །མི་དགེ་སྤངས་པའི་ཡང་དག་ལས། །ལོག་འཚེ་སྤང་བའི་ཡང་དག་འཚོ། །དགེ་ ལ་སྤྲོ་བའི་ཡང་དག་རྩོལ། །དམིགས་པ་མ་བརྗེད་ཡང་དག་དྲན། །རྩེ་གཅིག་ཡང་དག་ཏིང་ངེ་འཛིན། །འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས། །སྡེ་ཚན་བདུན་ལས་དང་པོ་ ལྔ། དྲན་བཞི། སྤོང་བཞི། རྐང་བཞི། དབང་ལྔ། སྟོབས་ལྔ། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་གཉིས་ཀ་དང་། །བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན་འཕགས་ལམ་བརྒྱད། ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་ཟག་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་ལམ་ལྔ་བཤད་པའི་སྐབས། ། མཐོང་བའི་ལམ་ལ་སྐད་ཅིག་མ། །བཅོ་ལྔ་སྦྱོར་ཚུལ་འདི་ལྟར་ཏེ། །སྦྱོར་ལམ་ཆོས་མཆོག་མཇུག་ཐོག་ཏུ། །འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་དམིགས་པའི། །ཆོས་བཟོད་དང་ནི་ཆོས་ཤེས་སྐྱེ། །དེ་ཡི་རྗེས་སུ་ཁམས་གོང་གི ། 5-324 སྡུག་བསྔལ་ལ་དམིགས་རྗེས་བཟོད་དང་། །རྗེས་ཤེས་སྐྱེ་ཞིང་རྣམ་པ་ནི། །སྡུག་བསྔལ་བདེན་པར་སྐྱེ་བ་དང་། སེམས་ཅན། ཁམས་གསུམ། །སྐྱེ་གནས་སྡུག་བསྔལ་རྣམས་པ་གསུམ། སྡུག་བསྔལ། འགྱུར། འདུ་བྱེད། །ཕྲད་བྲལ་འགྱུར་ དང་རེ་བ་མེད། །སྐྱེ་རྒ་ན་དང་འཆི་བ་སྟེ། །སྡུག་བསྔལ་བདེན་པའི་ཁྱད་ཆོས་བཞི་འདི་གོ་རིམ་དང་ཚིག་དོན་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་མོ་ལས་གསུང་བ་ཉིད་དོ་གསུམ་མམ་བརྒྱད་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་བ། ། གཏན་དུ་མ་ཡིན་མི་རྟག་པ། །སྡུག་བསྔལ་ཟ་བ་པོའམ་མྱོང་བ་པོ་རང་ལས་གཞན་མེད་པས་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པའི། ནང་གི་སྐྱེས་བུ་དང་བྲལ་སྟོང་། །འདོད་དགུར་བྱེད་མེད་བདག་མེད་པའོ། །དེ་བཞིན་ འདོད་པའི་ཀུན་འབྱུང་ལ། །དམིགས་པའི་ཆོས་བཟོད་ཤེས་གཉིས་དང་། །ཁམས་གོང་རྗེས་བཟོད་རྗེས་ཤེས་གཉིས། །སྐྱེ་ཞིང་མཚན་ཉིད་ཀུན་འབྱུང་བདེན། །དེར་སྐྱེའི་རྒྱུ་གྱུར་ལས་ཉོན་མོངས། །འོང་བའི་ཚུལ་གྱིས་ན་རྒྱུའོ། སླར་ ཡོང་རྒྱུའི་རྒྱུ། ཀུན་འབྱུང་ཁྱད་ཆོས་བཞི་འདིའང་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་མོ་ལས་གསུང་བ་ཉིད་དོ། ་མ་འོངས་འབྲས་འབྱུང་ཀུན་འབྱུང་ངོ་། །འཕེལ་བྱེད་པས་ན་རབ་སྐྱེའོ། །སོ་སོར་འབྲང་བའི་དོན་གྱིས་རྐྱེན། །དེ་བཞིན་ འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི། །འགོག་པ་ལ་དམིགས་ཆོས་བཟོད་དང་། །ཆོས་ཤེས་ཁམས་གོང་གི་བཟོད་ཤེས། །གཉིས་སྐྱེ་མཚན་ཉིད་འགོག་པའི་བདེན། །སྡུག་བསྔལ་རྒྱུར་བཅས་འགག་གྱུར་པ། །འགོག
【現代漢語翻譯】 如是宣說。不忘善妙所緣境，具念正知為菩提，善妙擇法生歡喜，無漏精進增 joy，身心堪能輕安生，不勤任運自成就，捨棄散亂心專注，七支菩提定成就。 如實了知四聖諦，正見如實無顛倒，發起正思惟，語真實，離惡行，正業清凈，斷除邪命，正命生活，歡喜行善，正精進，不忘所緣，正念堅固，一心專注，正定成就，此乃八支聖道。 如是菩提之分法，七科之中前五者，四念住，四正斷，四神足，五根，五力，皆具染凈二性，七菩提分與八聖道，后二者乃無漏法。 如是宣說五道時，見道唯有剎那頃，十五剎那之修法如下：加行道之頂位時，緣欲界之苦諦，生起苦法忍與苦法智。其後，緣上界之苦諦，生起苦類忍與苦類智。其相為苦諦，眾生，三界，生處皆是苦，苦，變，行，離別變異無有期望，生老病死皆是苦，此乃苦諦之四種特法，此次第與詞義乃出自大樹經。 三或八種苦，非恒常乃無常，苦乃受者，無有自他，故苦諦，離內有之士夫乃空，無有自主乃無我。如是緣欲界之集諦，生起集法忍與集法智。緣上界之集諦，生起集類忍與集類智。其相為集諦，彼生之因乃業與煩惱，以生起之方式為因而來，再次生起之因，集諦之四種特法亦出自大樹經。未來生果乃集諦，增長乃增生，各自隨行之義乃緣。 如是緣欲界之苦諦之滅，生起滅法忍，滅法智，緣上界之滅諦，生起滅類忍與滅類智。其相為滅諦，苦及其因皆滅盡，滅。
【English Translation】 Thus it is taught. Not forgetting the virtuous object, mindfulness and correct discernment are enlightenment, joyful diligence is immaculate, joy makes body and mind pliable, effortless ease is spontaneously accomplished, not abandoning effort, equanimity places the mind on the object, meditative stabilization accomplishes the seven branches of enlightenment. Knowing the four truths manifestly, correct view is correct, arising from all sides, and speaking truthfully is correct speech. Abandoning non-virtue is correct action, abandoning wrong livelihood is correct livelihood, delighting in virtue is correct effort, not forgetting the object is correct mindfulness, one-pointedness is correct meditative stabilization. These are the eight branches of the noble path. Thus, the aspects of enlightenment, the first five of the seven categories: four mindfulnesses, four abandonments, four supports, five powers, five strengths, both with and without outflows, seven branches of enlightenment, and eight noble paths. The latter two are without outflows. Thus, when explaining the five paths, the path of seeing has fifteen moments. The method of joining is as follows: At the end of the peak of the path of joining, focusing on the suffering of the desire realm, the forbearance of dharma and the knowledge of dharma arise. After that, focusing on the suffering of the higher realms, the forbearance of subsequent realms and the knowledge of subsequent realms arise. The aspects are that suffering arises as truth, sentient beings, the three realms, and birthplaces are all suffering. Suffering, change, action, separation, change, and hopelessness. Birth, aging, sickness, and death are the four characteristics of the truth of suffering. This order and meaning are spoken from the great tree. Three or eight kinds of suffering, not permanent but impermanent, suffering is the experiencer, without self or other, therefore the truth of suffering, separated from the inner person is emptiness, without autonomy is selflessness. Likewise, focusing on the origin of desire, the two forbearances and knowledges of dharma, and the two subsequent forbearances and knowledges of higher realms arise. The characteristic is the truth of origin. There, the cause of birth is karma and afflictions. Coming in the manner of arising is the cause. The cause of recurring causes, these four characteristics of the origin are also spoken from the great tree. The future fruit is the origin, increasing is growth, and the meaning of following separately is condition. Likewise, focusing on the cessation of the suffering of the desire realm, the forbearance of dharma and the knowledge of dharma arise, and the two forbearances and knowledges of higher realms arise. The characteristic is the truth of cessation. Suffering and its causes are ceased, cessation.
་པ་ཞི་བ་གཉིས་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་མོ་ཇི་ལྟ་བ། 5-325 རྒྱུ་འབྲས་འབྲེལ་ཞིག་ཕྱིར་འགོག་པ། །སྐྱེ་གནས་འཇིག་བྲལ་ཞི་བ་སྟེ། །ལྗོན་ཆེན་ལས། དགེ་བའི་ཕྱིར་གྱ་ནོམ་པ། ཟག་མེད་དགེ་བ་གྱ་ནོམ་པ། །འཁོར་བ་ལས་ཐར་ངེས་འབྱུང་ངོ་། ཡིད་བརྟན་པའི་ མཆོག་མིན་པས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཞེས་གསུང་། །དེ་བཞིན་འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི། །གཉེན་པོ་ལམ་ལ་དམིགས་པ་ཡི། །ཆོས་བཟོད་ཆོས་ཤེས་ཁམས་གོང་གི །རྗེས་བཟོད་དང་ནི་རྗེས་ཤེས་སྐྱེ། །མཚན་ཉིད་ལམ་ གྱི་བདེན་པ་ནི། །གོང་གི་འགོག་པ་ཐོབ་བྱེད་ལམ། །སྡུག་བསྔལ་སྡུག་བསྔལ་དུ་ཤེས་ཤིང་། །ཀུན་འབྱུང་སྤང་བར་བྱ་བ་ཤེས། །འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱ་བར་ཤེས། །ལམ་ལ་བརྟེན་ཤེས་རྣམ་བཞིར་བདེན། །ལམ་ བདེན་ཁྱད་ཆོས་བཞི་འདི་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་མོ་ཇི་ལྟ་བ་སོགས། ལམ་ངན་གཉེན་པོར་གྱུར་པས་ལམ། །རིག་མིན་འཇོམས་བྱེད་རིག་པའོ། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡི་གྲོང་། །མི་འགལ་ཕྱིར་ན་སྒྲུབ་པའོ། །སྲིད་ པ་ཐམས་ཅད་འཇོམས་པ་ཡི། །གཉེན་པོའི་ཕྱིར་ན་ངེས་འབྱིན་པའོ། །དེ་ཡང་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ནས། །ལམ་གྱི་རྗེས་བཟོད་པར་བཅོ་ལྔ། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་མཐོང་ལམ་ཡིན། །སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ལ་སོགས་ བརྒྱད། །བདེན་དོན་གསར་མཐོང་ཡོད་པའི་ཕྱིར། །བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ་ཡིན་ནོ། །ཤེས་པ་བདུན་ལ་གསར་མཐོང་རེ། །མེད་ཀྱང་ལམ་གྱི་རྗེས་བཟོད་ལ། །གསར་མཐོང་ཡོད་ཕྱིར་ཤེས་བདུན་ཀྱང་། །རྣམ་གྲོལ་ལམ་དུ་བཞག་པའོ། ། 5-326 བཅུ་དྲུག་ལམ་གྱི་རྗེས་ཤེས་ནི། །མཐོང་ཟིན་གོམས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། །བསྒོམ་པའི་ལམ་དུ་བཞག་པའོ། །དེ་ལྟའི་མཐོང་ལམ་སྤང་བྱ་ལ། །འདོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ནི། །འདོད་ཆགས་ཁོང་ཁྲོ་ང་རྒྱལ་ དང་། །མ་རིག་ཐེ་ཚོམ་འཇིག་ཚོགས་ཀྱི། །ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་བདག་བདག་གིར། །ལྟ་དང་དེ་བཞིན་རྟག་ཆད་མཐར། འཇིག་ཚོགས་ལྟ་བ། །འཛིན་དང་རྒྱུ་འབྲས་མེད་ལྟ་བ། ལོག་ལྟ། །དེ་སོགས་དམན་ལ་མཆོག་ ཏུ་ལྟ། མཆོག་འཛིན། །ཚུལ་ཁྲིམས་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་རློམ་ལྟ། འཛིན། །འདོད་པའི་ཀུན་འབྱུང་མཐོང་སྤང་ལ། །འདོད་ཆགས་ཁོང་ཁྲོ་ང་རྒྱལ་དང་། །མ་རིག་ཐེ་ཚོམ་ལོག་པར་ལྟ། །མཆོག་འཛིན་ལྟ་བ་དང་བཅས་བདུན། ། འདོད་པའི་འགོག་པའི་མཐོང་སྤང་ནི། །སྔ་མ་དང་འདྲ་འདོད་པ་ཡི། །ལམ་གྱི་མཐོང་སྤང་དེ་ཡི་ཁར། །ཚུལ་ཁྲིམས་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་བསྣན། །དེ་དག་ཀུན་སྡོམ་འདོད་པ་ཡི། །ཕྲ་རྒྱས་སུམ་ཅུ་རྩ་ གཉིས་ཡོད། །དེ་བཞིན་གཟུགས་ཁམས་གཟུགས་མེད་ཀྱི། །སས་བསྡུས་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་ལ། །ཁོང་ཁྲོ་མེད་པས་དགུ་རེ་འབྱུང་། །ཀུན་འབྱུང་འགོག་པའི་མཐོང་སྤང་ལ། །དྲུག་རེ་འབྱུང་ཞིང་ལམ་མཐོང་སྤང་། །བདུན་རེ་ཡོད་ པས་ཁམས་གོང་མ། །གཉིས་ཀྱི་མཐོང་སྤང་ལྔ་བཅུ་དྲུག །བསྒོམ་ལམ་རྣམ་གཉི
【現代漢語翻譯】 寂靜二者如大樹。 斷絕因果關聯，寂靜即是無生滅之處。如大樹般，因善行而富饒，無漏善行尤為富饒，必能從輪迴中解脫。因非至上可信賴，故稱『必能解脫』。同樣，對於欲界痛苦的對治之道，專注于道，生起法忍、法智，以及上界的類忍和類智。其體性是道的真諦，是獲得上界滅諦的途徑。了知痛苦即是痛苦，了知集諦應斷除，了知滅諦應證得，了知道諦應依循，此四者即是真諦的四種行相。道諦的這四種殊勝特質，猶如大樹一般。惡道轉為對治即是道，非理作意摧毀即是正理。涅槃之城，因不相違故能成辦。摧毀一切有，因是對治故能決定解脫。從苦法忍開始，直至道類忍，共有十五剎那。這些都屬於見道。苦法忍等八者，因能新見真諦，故是無間道。餘下的七種智，雖無新見，但道的類忍，因有新見，故七智也安立為解脫道。 十六道之類智，爲了使已見之境串習，故安立為修道。如是見道所斷之法，欲界之苦諦所斷，即是貪慾、嗔恚、我慢，以及無明、懷疑、壞聚見，於五蘊執著我與我所，以及常見、斷見等邊見。執持（壞聚見）。認為無因果（邪見）。視劣為勝（見取）。持戒禁為殊勝（戒禁取）。欲界之集諦所斷，即是貪慾、嗔恚、我慢，以及無明、懷疑、邪見，以及見取等七者。欲界之滅諦所斷，與前者相同。欲界之道諦所斷，在前者的基礎上，加上戒禁取。總而言之，欲界所斷的煩惱有三十二種。同樣，色界、無色界，以地所攝之苦諦所斷，因無嗔恚，故各有九種。集諦、滅諦所斷，各有六種。道諦所斷，各有七種。因此，上二界所斷各有五十六種。修道有兩種。
【English Translation】 Peace and quiescence are like a great tree. Cutting off the connection of cause and effect, quiescence is the state free from birth and destruction. Like a great tree, it is enriched by virtue, especially by undefiled virtue, ensuring liberation from samsara. Because it is not the ultimate reliable refuge, it is said to be 'certainly liberated'. Similarly, as an antidote to the suffering of the desire realm, focusing on the path, the Dharma-patience and Dharma-wisdom arise, as well as the subsequent-patience and subsequent-wisdom of the higher realms. Its characteristic is the truth of the path, which is the means to attain the cessation of the higher realms. Knowing suffering as suffering, knowing the origin as something to be abandoned, knowing cessation as something to be realized, and knowing the path as something to be relied upon, these four are the four aspects of truth. These four excellent qualities of the path truth are like a great tree. The evil path transformed into an antidote is the path, and destroying non-reasoning is reasoning. The city of nirvana, because it is not contradictory, can be accomplished. Destroying all existence, because it is an antidote, ensures definite liberation. From the Patience of Suffering Dharma onwards, up to the Subsequent Patience of the Path, there are fifteen moments. All of these are the path of seeing. The eight, such as the Patience of Suffering Dharma, are the path of non-interruption because they newly see the truth. The seven wisdoms, although there is no new seeing, the Subsequent Patience of the Path, because there is new seeing, the seven wisdoms are also established as the path of liberation. The sixteen Subsequent Wisdoms of the path, in order to familiarize oneself with what has been seen, are established as the path of cultivation. Thus, what is to be abandoned by the path of seeing, what is to be abandoned by the suffering truth of the desire realm, is desire, anger, pride, as well as ignorance, doubt, the view of the aggregates of destruction, clinging to the five aggregates as self and what belongs to self, as well as the extreme views of permanence and annihilation. Holding onto (the view of the aggregates of destruction). Thinking there is no cause and effect (wrong view). Seeing the inferior as superior (holding to views). Considering moral discipline as supreme (holding to discipline). What is to be abandoned by the origin truth of the desire realm is desire, anger, pride, as well as ignorance, doubt, wrong view, and the seven including holding to views. What is to be abandoned by the cessation truth of the desire realm is the same as before. What is to be abandoned by the path truth of the desire realm, on top of the former, adds holding to discipline. In summary, there are thirty-two afflictions to be abandoned in the desire realm. Similarly, the form realm and the formless realm, what is to be abandoned by the suffering truth included by the ground, because there is no anger, each has nine. What is to be abandoned by the origin and cessation truths, each has six. What is to be abandoned by the path truth, each has seven. Therefore, the two upper realms each have fifty-six to be abandoned. There are two types of cultivation path.
ས་གསུང་པ་ནི། །ཟག་བཅས་འཇིག་རྟེན་པའི་བསྒོམ་ལམ། །མིང་མཚུངས་ཙམ་ལས་ལམ་དངོས་མིན། །ཟག་མེད་འཇིག་རྟེན་འདས་པ་ཡི། །བསྒོམ་ལམ་ལམ་ལྔའི་ནང་ཚན་གྱི། ། 5-327 བསྒོམ་སྤང་དངོས་གཞིའི་གཉེན་པོའོ། །འདོད་པའི་སས་བསྡུས་བསྒོམ་སྤང་ནི། །འདོད་ཆགས་ཁོང་ཁྲོ་ང་རྒྱལ་དང་། །མ་རིག་པ་དང་བཅས་པའི་གཞི། །གཟུགས་ཁམས་གཟུགས་མེད་སས་བསྡུས་པའི། །བསྒོམ་སྤང་ཁོང་ཁྲོ་མ་གཏོགས་ པའི། །གསུམ་རེ་འབྱུང་ཞིང་མཐོང་བསྒོམ་གཉིས། །སྤང་བྱ་ཐམས་ཅད་བསྡམས་པ་ཡིས། །ཕྲ་རྒྱས་དགུ་བཅུ་རྩ་བརྒྱད་དོ། །དེ་ན་མི་སློབ་པ་ཡི་ལམ། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་འཛིན་གྱི། །མཇུག་ཐོག་རྣམ་པར་ གྲོལ་བའི་ལམ། །འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པོ་དང་། །ཉོན་མོངས་ཟག་པ་གཏན་ནས་ཟད། །སླར་ཡང་མི་སྐྱེ་པ་སྟེ་བཅུ། །ཡང་དག་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། །དེ་བཞིན་ཟག་པ་ཟད་པ་དང་། །སླར་ཡང་ མི་སྐྱེས་ཤེས་པ་ཡི། །ཡང་དག་པ་ཡི་ཤེས་པ་སྟེ། །ཡན་ལག་བཅུ་དང་ལྡན་པའོ། ། དེ་ནས་གང་ཟག་དབྱེ་བ་ལ། །ཉན་ཐོས་རང་རྒྱལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །རིག་མ་ཅན་གསུམ་ལས་ཉན་ཐོས་ནི། ། རང་ཉིད་གཅིག་པུ་འཁོར་བ་ལས། །ཐར་བར་སེམས་བསྐྱེད་མཐོང་ལམ་དུ། །སྡུག་ཀུན་གཉིས་ལ་ཡིད་འབྱུང་དང་། སྤངས་བླང་རྒྱུ་མཚན་ཇི་བཞིན་ངེས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ། །བསྒོམ་པའི་ལམ་དུ་ཆགས་པ་བྲལ། སྲིད་ པར། །འཁོར་བ། ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་གྲོལ་བའི། །བསམ་པས་ཉན་ཐོས་སྡེ་སྣོད་ལ། །དམིགས་ནས་མྱ་ངན་འདས་མཐའ་དང་། །རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ལམ་བསྒྲུབ་པས། །ཁམས་སུ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་ཏེ། །ལུས་ཞིག་ཚོར་བ་བསིལ་བར་གྱུར། ། 5-328 འདུ་ཤེས་འགག་ཅིང་འདུ་བྱེད་ཞིག །རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནུབ་གྱུར་པ། །འདི་འདྲ་འདིས་ནི་སྡུག་བསྔལ་ཐར། །ཞེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་གྱི་ནི། །མྱ་ངན་འདས་པ་མངོན་བྱེད་འདོད། །དེ་ལྟར་ཉན་ཐོས་འབྲས་ བུ་ནི། །བརྩོན་འགྲུས་མྱུར་བས་ཚེ་གསུམ་ལ། ། འབྲས་བུ་ལ་ཡུན་ཐུང་བ་ནི་ཐོབ་བྱ་ཅུང་དམན་པའོ། །བུལ་བ་ལ་ནི་ངེས་མེད་བཤད། །རང་རྒྱལ་རིགས་ནི་རང་བཞིན་གྱི། །ཉོན་མོངས་ཆུང་བས་འདུ་ འཛི་ལ། །མི་དགའ་གཅིག་པུ་ལ་དགའ་ཞིང་། །སྙིང་རྗེ་ཆུང་བས་གཞན་དོན་ལ། །མི་སེམས་སློབ་དཔོན་མེད་པ་དང་། །འགྲན་ཟླ་མེད་པར་བྱང་ཆུབ་འདོད། །འཁོར་བར་ཡིད་འབྱུང་མཐོང་ལམ་གྱི། །འདོད་ཆགས་དང་ བྲལ་བསྒོམ་ལམ་གྱི། །ཉོན་མོངས་པ་ལས་གྲོལ་བ་དང་། །ཉན་ཐོས་སྡེ་སྣོད་ལ་དམིགས་ནས། །སངས་རྒྱས་མི་བཞུགས་པའི་ཞིང་དུ། །སྔར་བཤད་བཞིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི། །བྱང་ཆུབ་མངོན་དུ་བྱེད་པར་བཤད། །དེ་ ཡང་དབང་པོ་རྣོན་པོ་སྟེ། །བསེ་རུ་བསྐལ་པ་བརྒྱ་ཡིས་འགྲུབ། །འདིར་དབང་རྣོན་དང་དབང་འབྲིང་ལ་བསྐལ་གྲངས་མང་ཉུང་བྱུང་ཀྱང་། དབང་རྣོན་ནི་ཐོབ་འབྲས་ཆེས་འབྲས་ཆེ་འཕགས་པ་དང་། དབང་འབྲི་ཐོབ་ འབྲས་
【現代漢語翻譯】 地說道：『有漏世間道的禪定之路，只是名稱相似，並非真正的道。無漏出世間的禪定之路，是道之五支中的，對治斷除修道之道的真實對治品。 欲界所攝的修道斷除，是貪慾、嗔恚、我慢，以及無明等的基礎。色界、無色界所攝的修道斷除，除了嗔恚之外，其餘三種生起，見道和修道二者，通過對所有應斷除之物的約束，共有九十八種細微的煩惱。 那時，無學道，如金剛般的等持的，最後是解脫道。是八正道，煩惱和有漏完全斷盡，不再生起，共有十種。完全解脫，以及有漏斷盡，不再生起的智慧，是真正的智慧，具備十支。 從那之後，對補特伽羅（梵文：Pudgala，人）的區分上，聲聞、緣覺、佛陀三種有智慧者中，聲聞是，獨自一人從輪迴中，生起解脫之心，在見道時，對痛苦和集諦生起厭離，對斷除和證得的原因如實確定達到究竟。在修道時，遠離對世間的貪執，從輪迴和煩惱中解脫。以聲聞藏為目標，趨向寂滅的邊際，修持隨順的道，在界中遠離貪慾，身體壞滅，感受消散。 意識停止，行蘊寂滅，識蘊消失。這樣的人從此脫離痛苦。具有這種特徵的，想要顯現寂滅。因此，聲聞的果位是，通過迅速的精進，在三世中，獲得果位的時間短，是因為所要獲得的較少。 遲緩的則是不確定的。緣覺的種性是，因為自性煩惱少，不喜歡喧囂，喜歡獨處，因為慈悲心小，不關心他人，沒有老師，想要無與倫比地證得菩提。對輪迴生起厭離，通過見道，遠離貪慾，通過修道，從煩惱中解脫。以聲聞藏為目標，在沒有佛陀的剎土中，如前所述的特徵，宣說顯現菩提。那也是根器銳利者，需要一百個劫才能成就。這裡根器銳利和根器中等者，雖然劫數有多有少，但根器銳利者是獲得最大果位的殊勝者，根器中等者所獲得的果位較小。
【English Translation】 He said: 'The meditative path of the contaminated world is only similar in name, not the real path. The uncontaminated transcendental meditative path is among the five branches of the path, the actual antidote to abandoning the path of cultivation. The abandonment of cultivation encompassed by the desire realm is the basis of attachment, anger, pride, and ignorance. The abandonment of cultivation encompassed by the form and formless realms, except for anger, each of the three arises, and the two, seeing and cultivating, by restraining all that should be abandoned, there are ninety-eight subtle defilements. Then, the path of the non-learner, like the vajra-like samadhi, the final path of liberation. It is the Noble Eightfold Path, with afflictions and outflows completely exhausted, and no longer arising, there are ten. Complete liberation, as well as the exhaustion of outflows, and the knowledge of no longer arising, is true knowledge, possessing ten branches. From then on, in the distinction of individuals (Sanskrit: Pudgala, person), among the three wise ones, the Hearers, Solitary Realizers, and Buddhas, the Hearer is, alone, from samsara, generating the mind of liberation, in the path of seeing, generating aversion to suffering and its origin, and thoroughly determining the reasons for abandonment and attainment. In the path of cultivation, free from attachment to existence, liberated from samsara and afflictions. Aiming at the Hearer's Pitaka, approaching the edge of nirvana, practicing the path of conformity, in the realm, free from desire, the body disintegrates, and feelings cool down. Consciousness ceases, formations are pacified, and consciousness disappears. Such a person is thus liberated from suffering. Possessing such characteristics, one desires to manifest nirvana. Therefore, the fruit of the Hearer is, through rapid diligence, in the three lifetimes, the time to obtain the fruit is short because what is to be obtained is less. The slow one is uncertain. The lineage of the Solitary Realizer is, because of the smallness of inherent afflictions, dislikes noise, likes solitude, because of the smallness of compassion, does not care about others, has no teacher, and wants to attain enlightenment without rival. Generating aversion to samsara, through the path of seeing, free from attachment, through the path of cultivation, liberated from afflictions. Aiming at the Hearer's Pitaka, in a field where the Buddha does not reside, with the characteristics as previously described, it is said to manifest enlightenment. That also, the sharp faculties, need a hundred kalpas to accomplish. Here, although the sharp faculties and the medium faculties have many or few kalpas, the sharp faculties are superior in obtaining the greatest fruit, and the medium faculties obtain a smaller fruit.
དམན་པའི་དབང་གིས་འབྱུང་ངོ་། དབང་འབྲིང་བསྐལ་གྲངས་ངེས་པ་མེད། །ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་སློབ་དཔོན་ལས། །བསྐྱེད་ནས་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་དང་། །བཅུ་གཉིས། རྟེན་འབྲེལ་གནས་དང་གནས་མིན་དྲུག་དགེ་བས་བདེ་བ་ལས་སྡུག་བསྔལ་མི་འབྱུང་བ། 5-329 མཁས་བྱས་ཚོགས་སྤྱོད་ཆེ་བའོ། །དབང་བརྟུལ་སངས་རྒྱས་སོགས་མཉེས་བྱས། །གནས་དྲུག་ལ་ནི་མཁས་བྱས་ཏེ། །རྒྱུན་ཕུགས་ཕྱིར་འོངས་ཕྱིར་མི་འོངས། །དགྲ་བཅོམ་འབྲས་བུ་བཞི་ཐོབ་པ། །དེ་ནི་ཚོགས་སྤྱོད་ཆུང་བའོ། ། དེ་གཉིས་སྤང་རྟོག་ཉན་ཐོས་འདྲ། །གང་ཟག་གི་ནི་བདག་མེད་ཙམ། །རྟོགས་ཤིང་བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་ནི། །གཟུང་བ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས། །ཉི་འོག་པ་རྣམས་དེ་ལྟར་འདོད། །ཁ་ཆེ་པ་རྣམས་ཚོགས་ སྤྱོད་པ། །མི་འདོད་སློབ་པ་མེད་པར་འདོད། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བསྐལ་པ་ནི། །གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ཚོགས་བསགས་ཏེ། །སྲིད་པ་ཐ་མའི་རྟེན་ལ་ནི། །སྲོད་ལ་བདུད་བཏུལ་ནམ་གུང་ལ། །མཉམ་པར་བཞག་ ཅིང་ཐོ་རངས་སུ། །བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རབ་མཐའ་ལ། །དྲོད་ནས་བཟུང་སྟེ་ལམ་ཐམས་ཅད། །སྟན་ཐོག་གཅིག་ཏུ་མངོན་པར་བྱས། །རྣམ་གྲོལ་གོ་འཕང་མཆོག་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་ཉན་ཐོས་འཕགས་པ་ཡི། །གང་ ཟག་ཟུང་བཞི་ཡ་བརྒྱད་ནི། །མཐོང་སྤང་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་པར། །གནས་པ་རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པའོ། །སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་པ་ལ་ནི། །གནས་པ་དེ་ཡི་འབྲས་གནས་སོ། །འདོད་པའི་བསྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་བཞི། ། རེ་རེས་ནང་གསེས་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་། །དབྱེ་བས་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག་འབྱུང་། །དྲིལ་བས་རྣམ་གྲངས་བཞི་ལ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་དང་དེ་རེ་རེ་ལའང་ནང་གསེས་གསུམ་རེ་དབྱེ་བས་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག དེ་བཞི་ལ་རེ་རེ་བརྩིས་པའི་འབོར་བསྡོམ་དགུ 5-330 དགུར་གནས་པའི། །ལྔ་ཡི་བར་དུ་སྤངས་པ་ནི། །ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་དྲུག་པ་སྤངས། །དེ་ཡི་འབྲས་གནས་བདུན་ནམ་བརྒྱད། །སྤངས་པས་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ། །དགུ་པ་སྤངས་པས་དེའི་འབྲས་གནས། །བསམ་གཟུགས་ བརྒྱད་པོ་སྤངས་པ་ན། །དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་སྲིད་རྩེ་ཡི། །ཉོན་མོངས་དགུ་པ་མ་ལུས་པ། །སྤངས་པས་བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུ་ལ་གནས་པ། །དེ་ནི་དེ་ཡི་འབྲས་གནས་སོ། ། དེ་ལའང་དགྲ་བཅོམ་དབང་པོ་བརྟུལ། །དྲན་དང་ཤེས་པས་ཟིན་མ་ཟིན། །གང་ཡང་རུང་སྟེ་མཐོང་ཆོས་ཀྱི། །བདེ་གནས་དགྲ་བཅོམ་མ་ཐོབ་བཞིན། །བར་དེར་བསམ་གཏན་ལས་ཉམས་ལ། །མ་ཤི་བསམ་གཏན་ལས་ ཉམས་དོགས། །མ་ཉམས་ཤི་ནས་ཐོབ་པར་སེམས། །དྲན་ཤེས་ཀྱིས་ནི་ཟིན་པ་ཡི། །མི་ཉམས་རྗེས་སུ་སྲུང་བ་དང་། །རང་སེམས་འབད་རྩོལ་ཅུང་ཞན་པས། །དབང་པོ་མ་སྦྱོང་པ་ཡི་ན། །གནས་ལས་མི་ བསྐྱོད་པ་ཞེས་དང་། །འབད་དང་རྩོལ་བས་དབང་པོ་ཡི། །རྣལ་འབྱོར་མཐའ་རུ་དབྱུང་བ་ཡི། །རྟོགས་པའི་སྐལ་བ་ཅན་ཞེས་དང་
【現代漢語翻譯】 因下品根器而生起。中品根器則不確定需要多少劫。通過具足正知見的上師，生起蘊、界、處，以及十二緣起。明白何處是應行之處，何處是不應行之處，行善則得安樂，不行善則受痛苦。 精通佛法，廣行利眾之事。鈍根者通過取悅諸佛等，精通六處，獲得預流果、一來果、不來果、阿羅漢果四種果位。這是小乘根器的行者。 這兩種（根器）在斷除和證悟上與聲聞乘相似，僅僅證悟到人無我。而像犀牛角一樣（獨自修行）的行者，則證悟到所取之法的無我。持『有部』宗義者如此認為。克什米爾的論師們認為，（小乘根器）不需要學習（也能證悟）。圓滿正等覺佛陀在無數三大阿僧祇劫中積累資糧，在最後有的所依身上，夜晚降伏魔眾，半夜入定，黎明時分，在第四禪定的極致狀態中，從暖位開始，證悟所有道，于同一座墊上現證。成就了解脫的至高果位。如是，聲聞乘的聖者，雙數四種，合為八種，在見道位斷除煩惱的第十五剎那，安住于預流果。在第十六剎那，安住于預流果的果位。欲界的修斷煩惱有四種，每一種又分為上中下三等，因此有三十六種。總的來說，四種煩惱各有大小中三種，每一種又分為三種，所以是三十六種。將這四種煩惱各自計算在內，總共有九種。 安住於九地，斷除五地之間的煩惱，證得一來果，斷除第六地的煩惱。其果位是第七或第八地。斷除（第七和第八地）的煩惱，證得不來果。斷除第九地的煩惱，證得阿羅漢果。斷除色界和無色界的八種煩惱，證得阿羅漢果。完全斷除有頂的第九種煩惱，證得無間道，安住于金剛喻定。這就是阿羅漢的果位。 阿羅漢也有利根和鈍根之分。無論是否具有正念和覺知，都可能在尚未獲得現法樂住阿羅漢果位之前，因為禪定退失，擔心退失禪定而死去，或者認為即使沒有退失禪定而死去也能獲得果位。如果具有正念和覺知，就不會退失，會持續守護，並且因為自己用心稍有不足，沒有調伏根器，所以被稱為『不移動于（阿羅漢）果位』。通過努力和精進，將根器的瑜伽推向極致，被稱為『具有證悟之分』。
【English Translation】 It arises due to inferior faculties. For intermediate faculties, the number of kalpas is uncertain. Having generated from a teacher who possesses definitive understanding, the aggregates, realms, and sources, as well as the twelve links of dependent origination. Knowing where to go and where not to go, happiness arises from virtue, and suffering does not arise. Being learned and engaging in great activities for the benefit of others. Appeasing Buddhas and others with dull faculties. Being skilled in the six abodes, one obtains the four fruits of Stream Enterer, Once-Returner, Non-Returner, and Arhat. This is the practice of those with lesser faculties. These two (faculties) are similar to the Hearers in terms of abandonment and realization, only realizing the selflessness of the person. Those who are like rhinoceros horns realize the selflessness of the object of grasping, the selflessness of phenomena. The Sarvastivadins hold this view. The Kashmiri scholars do not believe that practice is necessary. The Fully Enlightened Buddha accumulated merit for three countless eons. On the final support of existence, at dusk, he subdued the demons; at midnight, he entered into meditative equipoise; and at dawn, at the culmination of the fourth dhyana, from the heat stage onwards, he manifested all paths on a single seat. He achieved the supreme state of liberation. Thus, the noble Hearers, the four pairs, the eight individuals, in the fifteenth moment of abandoning the seen, abide in the state of entering the stream. In the sixteenth moment, they abide in the fruit of that state. The afflictions to be abandoned through cultivation in the desire realm are four, each with subdivisions of great, intermediate, and small. Thus, thirty-six arise. Compiling them, there are four categories, each with great, intermediate, and small, and each of these has three subdivisions, resulting in thirty-six. Counting each of these four, the total number is nine. Abiding in the nine grounds, having abandoned between the five, one enters the state of Once-Returner, having abandoned the sixth. The fruit of that state is the seventh or eighth. Having abandoned, one enters the state of Non-Returner. Having abandoned the ninth, one attains the fruit of that state. Having abandoned the eight formless absorptions, one enters the state of Arhat. Having completely abandoned the ninth affliction of the peak of existence, one abides in the unobstructed path, which is like a vajra. That is the fruit of that state. Even among Arhats, there are those with sharp and dull faculties. Whether or not they are seized by mindfulness and awareness, before obtaining the Arhat state of dwelling in bliss in this very life, they may degenerate from meditation, fearing that they will degenerate from meditation and die, or they may think that they will obtain it after dying without degenerating from meditation. If they are seized by mindfulness and awareness, they will not degenerate, they will continue to protect it, and because they are somewhat lacking in effort, not having tamed their faculties, they are called 'not moving from the (Arhat) state'. Through effort and exertion, pushing the yoga of the faculties to the extreme, they are called 'having a share of realization'.
། །རང་བཞིན་གྱི་ནི་དབང་པོ་རྣམས། །མ་སྦྱངས་ཀྱང་ནི་མི་ཉམས་པའི། །མི་ གཡོ་བ་ཡི་ཆོས་ཅན་ཞེས། །དྲུག་ལས་ཕྱི་མ་གཉིས་མཆོག་གོ །དེ་ནས་གང་ཟག་དེ་རྣམས་ཀྱི། །ཤེས་པའི་དབྱེ་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། །གསུམ་དུ་བསྡུ་ན་ཀུན་ཉོན་ཤེས། །ཆོས་ཤེས་པ་དང་རྗེས་སུ་ཤེས། ། 5-331 བཅུ་རུ་དབྱེ་ན་ཆོས་ཤེས་འདོད་ཁམས་སྡུག་བསྔལ་ལ་སོགས་བདེན་བཞི་ཤེས་པ། དང་། །རྗེས་ཐོབ་དེ་བཞིན་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་བདེན་བཞི་རྗེས་སུ་ཤེས་པ། དང་ནི་ཀུན་བུམ་པ་སོགས་འདུས་བྱས་ དང་ནམ་མཁའ་འདུས་མ་བྱས་ཞེས་པ། རྫོབ་ཤེས། །ཕ་རོལ་སེམས་གཞན་སེམས་ཤེས་པ། ཤེས་བདེན་དང་པོ་བདེན་བཞིའི་མིང་ཤེས་པ། བཞི་ཤེས། །ཟད་བདེན་བཞིའི་བླང་དོར་ཤེས་པ། ་དང་མི་སྐྱེ་བདེན་བཞིའི་ དབྱེར་མེད་པར་ཤེས་པ། ཤེས་པའོ། །ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་མ་སོང་ན། སྲེད་པ། །ཀུན་རྫོབ་ཤེས་པ་གཅིག་པུར་ལྡན། །ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ལ། །གཞན་སེམས་ཤེས་པ་དང་ལྡན་ནོ། །སྐད་ཅིག་གཉིས་ པར་ཀུན་རྫོབ་ཤེས། མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔའི་ནང་ཡིན། །ཆོས་ཤེས་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་གསུམ། །སྐད་ཅིག་བཞི་པར་དེ་གསུམ་སྟེང་། །སྡུག་བསྔལ་རྗེས་ཤེས་དྲུག་པ་ལ། །དེ་བཞིའི་སྟེང་དུ་ཀུན་འབྱུང་ཤེས། ། སྐད་ཅིག་བཅུ་པར་དེ་ལྔའི་སྟེང་། །འགོག་པ་ཤེས་ཤིང་བཅུ་བཞི་པར། །དེ་དྲུག་སྟེང་དུ་ལམ་ཤེས་འཕེལ། །དེ་ནས་མི་སློབ་ལམ་གྱི་སྐབས། །ཟད་དང་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའོ། ཤེས་པ་བཅུ་པོ་འདི་གོ་ རིམ་ལྟར་ན་གཞན་སེམས་ཤེས་པ་བདེན་བཞིའི་གོང་དུ་འབྱུང་ཀྱང་ཆགས་བྲལ་མིན་གྱི་དབྱེ་བའི་དབང་གི་གཉིས་གོང་དུ་བརྗོད། དེ་ནས་བདུན་པོ་དང་། མཐར་ཕྱིན་སྐབས་ཀྱི་གཉིས་ནི་རྗེས་སུ་འབྱུང་བཞིན་པ་བཅས་དོན་བཅུའོ། ། 5-332 སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་ཐུན་མིན་ནི། །དང་པོ་མ་འདྲེས་པ་ཡི་ཆོས། མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་མཉམ་དང་མི་མཉམ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་གསུམ་གྱི་དང་པོ། །བཅོ་བརྒྱད་ནང་ནས་སྟོབས་བཅུ་ནི། །དགེ་ ལས་མཐོ་རིས་འབྱུང་བའི་གནས། །ངན་སོང་འབྱུང་གནས་མ་ཡིན་པ། །མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་སེམས་ཅན་རྣམས། །རང་རང་ལས་ལས་དེ་ཡི་འབྲས། །འབྱུང་བའི་རྣམ་སྨིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས། །སེམས་ཅན་མོས་པ་སྣ་ཚོགས་ པ། །མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ཉན་ཐོས་སོགས། རིགས་ཀྱི་སྣ་ཚོགས་ཁམས་མཁྱེན་བས། །དད་སོགས་དབང་པོའི་ཁྱད་མཁྱེན་སྟོབས། །དེ་དང་འཚམས་པའི་ཆོས་གསུང་པའོ། །ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ལམ་ཞེས་པ། །ངན་འགྲོ་བདེ་འགྲོ་ ཐར་པ་ཡང་། །ཐམས་ཅད་འགྲོ་བའི་ལམ་མཁྱེན་སྟོབས། །དད་སོགས་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་གྲས་དབང་པོ་སྟོབས་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །ཡན་ལག་དང་ནི་བསམ་གཏན་བཞི། དང་། །རྣམ་པར་ཐར་བརྒྱད་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། བཞི། །སྙོམས་པར་འཇུག་དགུ་དང་ཀུན་ཉོན་སྤང་བྱ། དང་། །རྣམ་བྱང་རྣམ་པར་བཀོད་མཁྱེན
【現代漢語翻譯】 此外，自性（rang-bzhin）的諸根（dbang-po），即使未經訓練也不會衰退，具有不動的性質。這六者中，后二者最為殊勝。 然後，這些補特伽羅（gang-zag）的智慧（shes-pa）的差別如下：如果歸納為三類，則是俱生染污識（kun-nyon shes）、法智（chos shes）和類智（rjes-su shes）。 如果分為十類，則是法智，即了知欲界（'dod khams）的苦諦（sdug bsngal）等四聖諦（bden bzhi）；以及類智，即了知上二界（khams gong-ma gnyis）的四聖諦；以及了知瓶子等有為法（'dus byas）和虛空等無為法（'dus ma byas）的世俗智（rdzob shes）；以及了知他人心（pha-rol sems）的他心智（gzhan sems shes-pa）；以及了知四聖諦名稱的智（shes bden dang-po bden bzhi'i ming shes-pa）；以及了知四聖諦應斷應取的智；以及了知四聖諦無別的智。 如果未曾先斷除貪慾（chags bral sngon-du ma song na），則只有世俗智。如果先斷除了貪慾，則具有他心智。在第二剎那（skad cig gnyis-par）生起世俗智，這發生在見道（mthong lam）的十五個剎那中。法智、苦智（sdug bsngal shes-pa）有三種。在第四剎那，在這三種之上，加上苦類智（sdug bsngal rjes shes），在第六剎那，在這四種之上，加上集智（kun 'byung shes）。在第十剎那，在這五種之上，加上滅智（'gog-pa shes），在第十四剎那，在這六種之上，加上道智（lam shes）。然後，在無學道（mi slob lam）的階段，生起盡智（zad）和無生智（mi skye shes-pa）。 這十種智慧，按照次第，他心智雖然在四聖諦之前生起，但由於是否斷除貪慾的差別，所以先說他心智。然後是七種，最後是證得究竟果位（mthar phyin skabs）時的兩種，總共是十種。 佛陀（sangs rgyas）的不共功德（yon tan thun min）是：第一，不混雜之法（ma 'dres pa'i chos）。不混雜的十八法（ma 'dres pa bco brgyad）是，圓滿具足不共、平等與不平等三種。十八法中的十力（stobs bcu）是： 了知善業（dge las）是生天（mtho ris）之處，而非惡趣（ngan song）之處的力量；了知眾生（sems-can rnams）各自的業（las）及其果報（'bras）的力量；了知眾生種種意樂（mos pa sna tshogs pa）的力量；了知聲聞（nyan thos）等種種根性（rigs）和界（khams）的力量；了知信等諸根（dbang po）差別的力量；以及宣說與此相應的法的力量； 所謂普遍行道（kun tu 'gro ba'i lam），即了知惡趣、善趣、解脫（thar pa）等一切行道的力量；了知信等三十七道品（byang phyogs so bdun）中的根、力、菩提分（byang chub）支，以及四禪定（bsam gtan bzhi），以及八解脫（rnam par thar brgyad）和三摩地（ting nge 'dzin），以及四無量定（snyoms par 'jug dgu）和一切煩惱（kun nyon spang bya），以及了知清凈（rnam byang）的種種差別的力量。
【English Translation】 Furthermore, the faculties (dbang-po) of self-nature (rang-bzhin), even if untrained, do not deteriorate, possessing an immovable nature. Among these six, the latter two are the most excellent. Then, the distinctions of the knowledge (shes-pa) of these individuals (gang-zag) are as follows: If summarized into three categories, they are the Coemergent Defiled Consciousness (kun-nyon shes), the Dharma Knowledge (chos shes), and the Subsequent Knowledge (rjes-su shes). If divided into ten categories, they are the Dharma Knowledge, which is the knowledge of the Four Noble Truths (bden bzhi), such as the Truth of Suffering (sdug bsngal) in the Desire Realm ('dod khams); and the Subsequent Knowledge, which is the subsequent knowledge of the Four Noble Truths of the two Upper Realms (khams gong-ma gnyis); and the Conventional Knowledge (rdzob shes), which is the knowledge that a pot, etc., is conditioned ( 'dus byas), and space, etc., is unconditioned ('dus ma byas); and the Knowledge of Others' Minds (gzhan sems shes-pa), which is the knowledge of others' minds (pha-rol sems); and the Knowledge of Names (shes bden dang-po bden bzhi'i ming shes-pa), which is the knowledge of the names of the Four Noble Truths; and the Exhaustion Knowledge, which is the knowledge of what to abandon and what to adopt regarding the Four Noble Truths; and the Non-arising Knowledge, which is the knowledge of the inseparability of the Four Noble Truths. If one has not previously abandoned attachment (chags bral sngon-du ma song na), one possesses only Conventional Knowledge. If one has previously abandoned attachment, one possesses the Knowledge of Others' Minds. In the second moment (skad cig gnyis-par), Conventional Knowledge arises, which occurs within the fifteen moments of the Path of Seeing (mthong lam). Dharma Knowledge and Knowledge of Suffering (sdug bsngal shes-pa) are three. In the fourth moment, upon these three, add the Subsequent Knowledge of Suffering (sdug bsngal rjes shes), and in the sixth moment, upon these four, add the Knowledge of the Origin (kun 'byung shes). In the tenth moment, upon these five, add the Knowledge of Cessation ('gog-pa shes), and in the fourteenth moment, upon these six, add the Knowledge of the Path (lam shes). Then, in the stage of the Path of No More Learning (mi slob lam), the Exhaustion Knowledge (zad) and the Non-arising Knowledge (mi skye shes-pa) arise. These ten types of knowledge, according to the order, although the Knowledge of Others' Minds arises before the Four Noble Truths, it is mentioned before due to the distinction of whether or not attachment has been abandoned. Then there are seven, and finally the two at the time of attaining the ultimate fruit (mthar phyin skabs), making a total of ten. The unique qualities (yon tan thun min) of the Buddha (sangs rgyas) are: First, the unmixed dharmas (ma 'dres pa'i chos). The eighteen unmixed dharmas (ma 'dres pa bco brgyad) are the perfection of the three: unmixed, equal, and unequal. Among the eighteen, the ten powers (stobs bcu) are: the power of knowing that virtuous actions (dge las) are the place of arising for higher realms (mtho ris), and not the place of arising for lower realms (ngan song); the power of knowing the results ('bras) of each sentient being's (sems-can rnams) actions (las); the power of knowing the various inclinations (mos pa sna tshogs pa) of sentient beings; the power of knowing the various faculties (rigs) and realms (khams) of Hearers (nyan thos), etc.; the power of knowing the differences in faculties (dbang po) such as faith; and the power of speaking the dharma that corresponds to this. The so-called universal path (kun tu 'gro ba'i lam) is the power of knowing all paths, such as the paths to lower realms, higher realms, and liberation (thar pa); the power of knowing the roots, powers, and branches of enlightenment (byang chub) among the thirty-seven factors of enlightenment (byang phyogs so bdun) such as faith, etc., as well as the four concentrations (bsam gtan bzhi), the eight liberations (rnam par thar brgyad), the samadhis (ting nge 'dzin), the nine meditative absorptions (snyoms par 'jug dgu), and all defilements (kun nyon spang bya), and the power of knowing the various distinctions of purification (rnam byang).
་སྟོབས། ཐོབ་འབྲས། །སྔོན་གནས་སེམས་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ། སྐྱེ་བ་སྔ་མ། །རིགས་རུས་ཚེ་ཚད་བདེ་སྡུག་སོགས། །མཁྱེན་པའི་ སྟོབས་དང་ལྷ་མིག་གིས། སླར། །འཆི་འཕོ་སྐྱེ་བ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས། །ཉོན་མོངས་ཟག་པ་ཟད་མཁྱེན་སྟོབས། །མི་འཇིགས་བཞི་ནི་རྟོགས་པ་དང་། །སྤངས་པ་ཕུན་ཚོགས་ཞལ་གྱིས་བཞེས། །ལམ་སྤྱི། བར་ཆད་དང་ནི་བྲལ་བ་དང་། ། 5-333 ངེས་འབྱིན་ལམ་སྟོན་མཛད་པའོ། །དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་གསུམ་ནི། །འཁོར་རྣམས་གུས་པས་ཆོས་ཉན་ལ། །རྗེས་སུ་མི་ཆགས་མ་གུས་པས། །ཉན་ཀྱང་ཁྲོ་བ་མི་མཛད་དང་། །འདྲེས་མ་གཉིས་ཀ་མི་འགྱུར་ བར། །དྲན་ཤེས་བཞིན་དུ་བཏང་སྙོམས་བཞུགས། །ཐུགས་རྗེ་ཆེ་ནི་འགྲོ་ཀུན་ལ། །དམིགས་པའི་ཐུགས་རྗེས་དུས་དྲུག་ཏུ། །གཟིགས་ནས་འགྲོ་ཀུན་སྡུག་བསྔལ་བ། །རྒྱུ་དང་བཅས་ལས་སྒྲོལ་བར་བཞེད། སྟོབས་བཅུ་ནས་འདི་ བར་མ་འདྲེས་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །གཉིས་པ་མཉམ་དང་མི་མཉམ་ཆ། །སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་རྒྱུ་ཚོགས་བསགས། །འབྲས་བུ་ཆོས་སྐུ་བརྙེས་པ་དང་། །འགྲོ་དོན་ཕྲིན་ལས་མཛད་པ་མཉམ། །སྐུ་ཚེའི་ཚད་དང་རིགས་སྐུ་ བོང་། །ཐ་དད་པས་ན་མི་མཉམ་བཤད། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས་སངས་རྒྱས་ལ། །ཆོས་སྐུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སུ་འདོད། །ལོངས་སྤྲུལ་ཐ་སྙད་མི་འདོད་དོ། །སྟོན་པ་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་ཡང་། །རྡོ་རྗེ་གདན་ལ་ གསར་དུ་ནི། །སངས་རྒྱས་གཟུགས་སྐུ་ཙམ་ཞིག་འདོད། །འོན་ཀྱང་སྟོན་པ་འདི་ཉིད་ཀྱིས། །སྤྲུལ་གཞི་མཛད་ནས་གདུལ་བྱ་རྣམས། །གང་ལ་གང་འདུལ་དེ་ཡི་ཆེད། །སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་པ་མཛད་པ་རྣམས། །སྤྲུལ་པའི་ ཆ་རུ་བཞེད་པའང་ཡོད། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་སྐབས་འདི་རུ། །ས་བཅུའི་རྣམ་གཞག་མི་མཛད་དོ། །གསུམ་པ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ། །བར་མ་ཆད་པར་ཚོགས་གཉིས་ལ། །གོམས་མཛད་རྒྱུ་ཡི་ཕུན་སུམ་ཚོགས། ། 5-334 ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ། །བག་ཆགས་བཅས་པ་ཟད་པར་སྤོང་། །སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་བཅས་སྤངས་པས། །ཆོས་ཉིད་ཇི་ལྟར་མཁྱེན་པ་དང་། །གདུལ་བྱ་མངོན་མཐོ་ངེས་ལེགས་ལ། །འགོད་མཛད་ཇི་སྙེད་མཁྱེན་ པ་ཡི། །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །གང་སྐུ་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཀྱིས། །བརྒྱད་པ་མངོན་གྱུར་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ། །འབྲས་བུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ། །གདུལ་བྱ་ངན་སོང་འཁོར་བ་ལས། །ཐར་བར་མཛད་དེ་ ཐེག་གསུམ་གྱི། །འབྲས་བུ་བདེ་འགྲོ་ལ་འགོད་མཛད། །ཕན་འདོགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ། །གཞན་དང་ཐུན་མོང་པ་ལ་གཉིས། ཡོན་ཏན་ཐུན་མོང་པ་ལས་དང་པོ་ཉན་ཐོས་དང་ཐུན་མོང་ལ་ཉོན་མོངས་མེད་ དང་སྨོན་གནས་ཤེས་ཡང་དག་རིག་བཞི་མངོན་ཤེས་སོ། །ཞེས་པའི། ཉན་ཐོས་དང་ནི་འཇིག་རྟེན་པ། །དང་པོ་ཉོན་མོངས་མེད་པ་ནི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་འདུལ། །དེ་ཡི་གཉེན་པོ་མཛད་པ་ དང་། །དེ་ལྟའི་འགྲོ་ལ་བརྩེ་བར
【現代漢語翻譯】 力量，獲得的結果。 先前存在的眾生的行為，前世。 瞭解種姓、壽命、苦樂等。 以力量和天眼，再次。 瞭解死亡和出生的力量。 瞭解煩惱習氣滅盡的力量。 證悟四無畏， 並承諾圓滿斷除。 普遍的道路，遠離障礙， 是引導走向解脫的道路。 三種正念是： 弟子們恭敬地聽法， 不隨順，不恭敬， 即使聽法也不生氣， 不混合，也不改變兩者， 以正念和覺知保持平靜。 偉大的慈悲是對一切眾生， 以專注的慈悲在六時中， 看到一切眾生的痛苦， 想要從因和合中解脫。 從十力到此，有十八種不混雜的功德。 第二，平等與不平等之處。 一切佛陀都積累了因的集合， 獲得果位的法身， 利益眾生的事業是平等的。 但壽命的長短和身形的差異， 因此說是不平等的。 分別說者認為佛陀有， 法身和色身兩種。 不承認報身和化身。 導師釋迦牟尼佛也是， 在金剛座上新成佛時， 只認為是色身。 然而，這位導師自己， 以化身作為基礎，爲了調伏， 應以何種方式調伏的眾生， 就示現各種各樣的化身。 也認為這些是化身的一部分。 在分別說者的觀點中， 沒有十地的分類。 第三，三個無數劫。 不間斷地積累兩種資糧， 圓滿具備了因的條件。 煩惱障和所知障， 以及習氣都徹底斷除。 斷除二障和習氣后， 如實了知法性， 以及如何將所化眾生安置於， 增上生和決定勝中。 完全解脫的法身， 以及具足相好之身， 第八地所顯現的色身， 是圓滿的果報。 使所化眾生從惡趣輪迴中， 獲得解脫，並將他們安置於， 三乘的果位和善趣之中。 這是利益眾生的圓滿。 共同和不共同的功德有兩種： 首先，與聲聞共同的功德有：無煩惱、四種正確的智慧和五種神通。 即聲聞和世間人。 首先，無煩惱是指： 調伏眾生的煩惱， 並做他們的對治， 以及慈愛這樣的眾生。
【English Translation】 Power, the result obtained. The conduct of sentient beings who existed before, previous lives. Knowing caste, lifespan, happiness, suffering, etc. With power and divine eye, again. The power to know death and birth. The power to know the exhaustion of defilements and outflows. Realizing the four fearlessnesses, And promising to fully abandon. The general path, free from obstacles, Is the path that leads to liberation. The three mindfulnesses are: Disciples listen to the Dharma with reverence, Not compliant, not respectful, Even if listening to the Dharma, not getting angry, Not mixing, nor changing both, Maintaining calmness with mindfulness and awareness. Great compassion is for all sentient beings, Looking with focused compassion in the six times, Seeing the suffering of all sentient beings, Wanting to liberate from the cause and combination. From the ten powers to here, there are eighteen unmixed qualities. Second, the equal and unequal aspects. All Buddhas accumulate the collection of causes, Attain the Dharmakaya of the result, The work of benefiting sentient beings is equal. But the length of life and the difference in body shape, Therefore, it is said to be unequal. The Vaibhashikas believe that the Buddha has, Two bodies: Dharmakaya and Rupakaya. They do not acknowledge Sambhogakaya and Nirmanakaya. The teacher Shakyamuni Buddha also, When newly enlightened on the Vajra Throne, Is only considered to be the Rupakaya. However, this teacher himself, Using the Nirmanakaya as the basis, in order to tame, Sentient beings who should be tamed in what way, Then manifest various kinds of Nirmanakayas. It is also considered that these are part of the Nirmanakaya. In the view of the Vaibhashikas, There is no classification of the ten bhumis. Third, three countless kalpas. Continuously accumulating the two accumulations, Fully possessing the conditions of the cause. The afflictive obscurations and the cognitive obscurations, And the habitual tendencies are completely abandoned. After abandoning the two obscurations and habitual tendencies, Knowing the nature of reality as it is, And how to place the sentient beings to be tamed in, Higher realms and definite goodness. The Dharmakaya of complete liberation, And the body endowed with marks and signs, The Rupakaya manifested by the eighth bhumi, Is the perfect result. Liberating the sentient beings to be tamed from the evil realms of samsara, And placing them in the fruits of the three vehicles and the good realms. This is the perfection of benefiting sentient beings. There are two kinds of common and uncommon qualities: First, the qualities common to the Shravakas are: no afflictions, four correct wisdoms, and five superknowledges. That is, Shravakas and worldly people. First, no afflictions means: Taming the afflictions of sentient beings, And doing their antidotes, And loving such sentient beings.
་མཛད། །ཉན་ཐོས་སོགས་ཀྱིས་རང་ལ་དམིགས། །ཉོན་མོངས་སྐྱེ་བ་ཙམ་སྤོང་ལས། །གཞན་གྱི་ཉོན་མོངས་སེལ་མི་བྱེད། །སྨོན་གནས་མཁྱེན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །འབད་རྩོལ་མེད་པར་ ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །གཟུགས་ལ་སོགས་པར་ཆགས་པ་སྤངས། །ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཐོགས་མེད་མཁྱེན། །རྟག་ཏུ་མཉམ་གཞག་འདྲི་ཀུན་གྱི། །ལན་ལྡོན་ཐེ་ཚོམ་གཅོད་པར་མཛད། །ཉན་ཐོས་སྨོན་གནས་ཤེས་པ་ནི། །སྙོམས་འཇུག་ལ་བརྟེན་ཉི་ཚེ་ཙམ། ། 5-335 ཤེས་ཀྱི་ཐེ་ཚོམ་གཅོད་མི་ནུས། །སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་བཞི་ནི། །མཚན་གཞི་ཆོས་དང་དོན་མཚན་གཉིས། །ངེས་པའི་ཚིག་གི་སྒྲ་དོན་དང་། །མཁྱེན་པའི་སྤོབས་པ་དང་བཞིའོ། །གཉིས་པ་འཇིག་རྟེན་པ་སོགས་ དང་། གཉིས་པ་འཇིག་རྟེན་པ་དང་ཐུན་མོང་། མངོན་ཤེས་བསམ་གཟུགས་ཚད་མེད་དང་། རྣམ་ཐར་ཟིལ་གནོན་ཟད་པར་རོ། །ཞེས་པའི། །ཐུན་མོང་པ་ཡི་ཡོན་ཏན་ནི། །མངོན་ཤེས་དྲུག་ནི་སྐུ་ཐུགས་གསུང་། འདི་ འཇམ་མགོན་ས་པཎ་གྱི་ཐུབ་པ་དགོངས་གསལ་ལྟར་ཡིན། གཞན་གོ་རིམ་སྣ་ཚོགས་འདུག་ཀྱང་དོན་གཅིག །རྫུ་འཕྲུལ་སྐུ་ཡི་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཡིས། །གདུལ་བྱ་གང་ན་གནས་པ་དེར། །གཤེགས་དང་ཐུགས་ཀྱི་ གཞན་སེམས་མཁྱེན་པའོ། །ལྷ་ཡི་རྣ་གཟུགས་ཀྱིས་བའི་མངོན་ཤེས་ཀྱིས། །འགྲོ་བ་སོ་སོའི་སྐད་མཁྱེན་ཅིང་། །སྔོན་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་ཡིས། །སྔོན་གྱི་མཐའ་ནས་འདིར་འོང་དང་། །འཆི་འཕོ་ཤེས་པ་ལྷ་མིག་ གིས། །འདི་ནས་ཕྱི་མའི་མཐར་འགྲོ་དང་། །ཟག་པ་ཟད་པ་མཁྱེན་པ་ཡིས། །སྲིད་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བའོ། །བསམ་གཏན་བཞི་ནི་སེམས་ཀྱི་རྟོག་པ་དང་། །དཔྱོད་དང་དགའ་བ་བདེ་བ་ཡི། །ཏིང་འཛིན་ལྔ་ ལྡན་དང་པོའོ། །ནང་དུ་རབ་ཏུ་སེམས་དྭངས་པ་དང་། །དགའ་དང་བདེ་བ་ཏིང་ངེ་འཛིན། །བཞི་དང་ལྡན་པ་གཉིས་པ་ཡིན། །བཏང་སྙོམས་དང་ནི་དྲན་པ་དང་། །ཤེས་བཞིན་དང་ནི་བདེ་བ་དང་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྔ་ལྡན་གསུམ་པའོ། ། 5-336 ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི། །བཏང་སྙོམས་དྲན་དང་ཡང་དག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །ཡང་དག་བཞི་ལྡན་བཞི་པའོ། འདི་སྐབས་སོགས་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་རིགས་ལ་ཆགས་སྡང་ལ་སོགས་པ་སྤངས་ཏེ་བློ་བཏང་ སྙོམས་ཆེན་པོ་ལ་བཞག་པ་དང་། ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་ཅི་ཡང་མ་སྐྱེ་བའི་བར་པ་དང་འབད་རྩོལ་མ་དགོས་པར་རང་བཞིན་ལྷུན་གྱི་གྲུབ་པའི་བཏང་སྙོམས་ཏེ་བཏང་སྙོམས་འདི་རྣམས་དབྱེ་བ་སོ་ སོར་གོ་དགོས་འདྲ། །གཟུགས་མེད་བཞི་ནི་སྦྱོར་བའི་ཚེ། །ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་ཡིད་ལ་བྱེད། །དངོས་གཞིའི་སེམས་ལ་གཟུགས་མ་གཏོགས། །ཕུང་པོ་བཞི་ལ་དམིགས་པ་ཡི། །སྙོམས་པར་འཇུག་པ་རྩེ་གཅིག་པ། །རྣམ་ པ་དེ་བཞིན་སྦྱོར་བའི་དུས། སྦྱོར་དངོས། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་མཐའ་ཡས་སོ། །ཡིད་ལ་བྱེད་དང་དངོས་གཞིའི་དུས། དངོས་གཞི་གཟུགས་མ་གཏོགས་བཞི་ལ་དམིགས་པ་བཞི་ཆར་འད
【現代漢語翻譯】 所作已辦（mDzAd，已經完成），聲聞等專注于自身，僅僅斷除煩惱的生起，而不消除他人的煩惱。具有知曉祈願之境的等持（ting nge 'dzin，禪定），無需努力自然成就。斷除對色等事物的執著，無礙地了知一切所知。恒常處於等持之中，回答一切疑問，斷除疑惑。聲聞知曉祈願之境，僅僅依賴於入定，是暫時的。 無法斷除知曉的疑惑。四種各別正知（so so yang dag rig bzhi，四無礙解）是：名相的基礎、法和意義的兩種名相、確定詞語的聲音和意義，以及知曉的無畏（spobs pa，辯才）。第二種是世間等，第二種是與世間共通。神通、禪定、無量和解脫、勝伏、滅盡等。 所謂的共通功德是：六種神通是身語意。這遵循了妙音薩班（'jam mgon sa paN，文殊怙主薩迦班智達）的《聖教明示》（thub pa dgongs gsal）。雖然其他的次第各不相同，但意義相同。以幻化身的神通，前往任何需要調伏的眾生所在之處，並且以意了知他人的心。 以天耳了知各種語言，以宿命通憶起前世，從前世的盡頭來到這裡，以生死智眼從這裡前往來世的盡頭，以漏盡通從輪迴中解脫。四禪是心的尋、伺、喜、樂，以及五種禪定。內心完全清凈，喜和樂以及禪定，具備這四種是第二禪。舍、念、正知和樂，以及五種禪定，具備這五種是第三禪。 感受舍的自然成就，舍、念和正確的禪定，具備這四種是第四禪。此時，對於舍等事物，斷除貪嗔等，將心安住在廣大的舍之中。對於感受，既不產生苦也不產生樂的中間狀態，無需努力自然成就的舍，這些舍需要分別理解。 四無色定是，在修習時，心中想著虛空無邊。在正行時，除了色蘊之外，專注于其餘四蘊，以專注的等持，同樣在修習時，修習和正行。想著識無邊，在正行時，除了色蘊之外，專注于其餘四蘊。
【English Translation】 'What has been done is completed' (mDzAd, already completed), the Shravakas (nyan thos, Hearers) etc. focus on themselves, merely abandoning the arising of afflictions, without eliminating the afflictions of others. Possessing the Samadhi (ting nge 'dzin, concentration) that knows the object of aspiration, it is spontaneously accomplished without effort. Abandoning attachment to form etc., knowing all knowable things without obstruction. Constantly abiding in equanimity, answering all questions, cutting off doubts. The Shravakas' knowledge of the object of aspiration relies solely on entering into Samadhi, and is temporary. Unable to cut off doubts of knowledge. The four individual perfect knowledges (so so yang dag rig bzhi, Fourfold perfect knowledge) are: the basis of the name, the two names of Dharma and meaning, the sound and meaning of the definitive word, and the fearlessness of knowledge (spobs pa, eloquence). The second is worldly etc., the second is common with the worldly. Supernormal powers, meditative absorptions, immeasurables, and liberations, subjugation, cessation etc. The so-called common qualities are: the six supernormal powers are body, speech, and mind. This follows Jamyang Khyentse Wangpo's (jam mgon sa paN, Manjushri-protected Sakya Paṇḍita) 'Clear Elucidation of the Doctrine' (thub pa dgongs gsal). Although the other orders are different, the meaning is the same. With the supernormal power of the emanation body, going to wherever the beings to be tamed are, and knowing the minds of others with the mind. Knowing various languages with the divine ear, recalling past lives with the knowledge of past lives, coming here from the end of past lives, going from here to the end of future lives with the divine eye of death and rebirth, liberating from samsara with the knowledge of the exhaustion of defilements. The four Dhyanas (bsam gtan, meditative absorptions) are the mind's investigation, analysis, joy, and bliss, and the five concentrations. The inner mind is completely clear, joy and bliss and concentration, possessing these four is the second Dhyana. Equanimity, mindfulness, awareness, and bliss, and the five concentrations, possessing these five is the third Dhyana. The spontaneous accomplishment of feeling equanimity, equanimity, mindfulness, and correct concentration, possessing these four is the fourth Dhyana. At this time, for things like equanimity, abandoning attachment and aversion etc., placing the mind in great equanimity. For feelings, the intermediate state of neither suffering nor pleasure arising, the equanimity that is spontaneously accomplished without effort, these equanimities need to be understood separately. The four formless absorptions are, at the time of practice, thinking of infinite space in the mind. At the time of the main practice, focusing on the other four aggregates except for the form aggregate, with single-pointed concentration, similarly at the time of practice, practice and main practice. Thinking of infinite consciousness, at the time of the main practice, focusing on the other four aggregates except for the form aggregate.
ྲ། །ཅི་ཡང་མེད་དེ་ཡིད་ལ་ བྱེད། །འདུ་ཤེས་རག་པ་མེད་པ་དང་། །ཕྲ་བ་མེད་པ་མ་ཡིན་བཞི། །རྣམ་རྟོག་མཐའ་དག་སྤོང་བ་ཡི། །འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་དང་དགུའོ། བསམ་གཏན་བཞི་གཟུགས་མེད་བཞི་འགོག་སྙོམས་དང་དགུའོ། །དེ་དག་ རིམ་བཞིན་སྙོམས་འཇུག་རྣམས། །སེང་གེ་རྣམ་པར་བསྒྱིངས་ཞེས་སོགས། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན། །གཞན་ལས་འཕགས་པ་མང་བཞུགས་སོ། ། འདི་དག་རྣམས་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །སེམས་ལས་རུང་དང་སྣང་བ་སྐྱོ། ། 5-337 འགག་ཕྱིར་འགོག་པ་ལ་སྙོམས་འཇུག །སངས་རྒྱས་རྣམས་ལས་ཏིང་འཛིན་ལ། །དབང་འབྱོར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ཞིང་། །སངས་རྒྱས་གྱི་ནི་ཏིང་འཛིན་ལ། །དབང་འབྱོར་པ་ཉིད་ལྷུན་གྱི་གྲུབ། །ཚད་མེད་བཞི་ནི་བྱམས་ པ་དང་། །སྙིང་རྗེ་དགའ་བ་བཏང་སྙོམས་སོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི་ཞེ་སྡང་བྲལ། །གསུམ་པ་ཡིད་བདེའི་རང་བཞིན་དང་། །བཞི་པ་མ་ཆགས་རང་བཞིན་ནོ། །རྣམ་ཐར་བརྒྱད་ལས་དང་པོ་ནི། །བསམ་གཏན་དང་ པོ་གཉིས་པར་བརྟེན། །ནང་དུ་གཟུགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་། །ལྡན་པས་ཕྱི་རོལ་གཟུགས་རྣམས་ནི། །རྣམ་པར་བསྔོས་པ་ལ་སོགས་པའི། །མི་སྡུག་པ་རུ་ལྟ་བ་ནི། །གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ལྟའི་རྣམ་པར་ཐར། །གཉིས་ པ་ནང་དུ་གཟུགས་མེད་པའི། །འདུ་ཤེས་ལྡན་པས་ཕྱི་རོལ་གཟུགས། །རྣམ་པ་བསྔོས་སོགས་མི་སྡུག་པར། །ལྟ་བ་གཟུགས་མེད་གཟུགས་ལ་ནི། །ལྟ་བའི་རྣམ་པར་ཐར་པའོ། །གསུམ་པ་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ། ། བརྟེན་ནས་གཟུགས་ཀུན་ཡིད་འོང་བར། །ལྟ་བ་གཟུགས་སྡུག་པའི་རྣམ་པར། །དེ་གསུམ་སྟེང་དུ་གཟུགས་མེད་པའི། །གོང་གསལ། སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དགེ་བ་བཞི། །ཡོད་མིན་མེད་མིན། སྲིད་རྩེའི་སེམས་ལ་བརྟེན་པ་ ཡི། མཚན་གཞི་ཉན་ཐོས་ལ་འདི་བཞིན་དང་སངས་རྒྱས་ལམ་སྦྱང་བའི་འཕགས་ཆོས་སོ། ་འཕགས་པ་དག་གི་འདུ་ཤེས་དང་། །ཚོར་བ་རགས་པས་སྐྱོ་བ་ཡི། །ཞི་བར་གནས་པའི་ཆེད་དུ་ནི། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་འགོག་པ་ཡི། ། 5-338 སྙོམས་འཇུག་དང་བཅས་བརྒྱད་པོའོ། །ཟིལ་གནོན་བརྒྱད་ནི་བསམ་གཏན་གྱི། གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་བསམ་གཏན་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་སྙོམས་འཇུག་གི་སེམས་ལ་བརྟེན་ནང་གཟུགས་ཡོད་མེད་དུ་འདུ་ཤེས་ཤིང་ཕྱིའི་གཟུགས་ཆེ་ཆུང་ ལ་ལྟ། །སེམས་ལ་བརྟེན་ན་ནང་གཟུགས་སུ། །འདུ་ཤེས་ཕྱི་ཡི་གཟུགས་ཆུང་ཆེ། ཤེས་བྱ་རབ་གསལ་ལས། ནང་གཟུགས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཁ་དོག་བཟང་ངན་དང་། གཟུགས་བཟང་ངན་ཟིལ་གྱིས་ གནོན། ནང་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཁ་དོག་བཟང་ངན་དང་། གཟུགས་བཟང་ངན་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ཞེས་གསུངས། །ལྟ་ཞིང་ཟིལ་གྱིས་མནན་པ་ན། །ཞི་གནས་གྱིས་ཤེས་ལྷག་མཐོང་གིས། །མཐོང་བས་ དེ་དག་ཟིལ་གྱིས་གནོན། བལྟས་པའི་མདོ་ལ་ཉི་མའི་འོད་ལྟ་བུ་ལས་ཀྱང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་གཟི་བརྗིད་ཆེས་ཆེར་འབར
【現代漢語翻譯】 什麼都沒有而繫念於心，沒有獲得想（saṃjñā，認知、概念），也不是沒有細微之物，所有分別念全部捨棄，這就是滅盡定（nirodha-samāpatti）和第九定。四禪定、四無色定和滅盡定，總共是九種。這些次第的等持，如『獅子奮迅』等。諸佛陀擁有比其他人更多的卓越禪定。這些是聲聞（śrāvaka，聽聞佛陀教法的弟子）的心所能適應和厭倦的。爲了止息，而入于滅盡定。佛陀爲了在禪定中獲得自在，佛陀的禪定自然成就自在。四無量心是慈（maitrī，愿一切眾生快樂）、悲（karuṇā，愿一切眾生離苦）、喜（muditā，對他人的快樂感到喜悅）、舍（upekṣā，平等心）。前兩種是遠離嗔恨，第三種是心喜的自性，第四種是不執著的自性。八解脫中，第一種依賴於初禪和二禪，內在具有色想（rūpa-saṃjñā，對物質形態的認知），外觀看外在的色，如專注于不凈之相，這是有色觀色的解脫。第二種是內在沒有色想，外觀看外在的色，如專注于不凈之相，這是無色觀色的解脫。第三種依賴於四禪，觀看一切悅意的色相，這是觀色之美的解脫。以上三種加上無色界的上層境界。四種善的等持。非有想非無想處定（naivasaṃjñānāsaṃjñāyatana）依賴於有頂天（bhavāgra）的心，這種基礎對於聲聞來說是如此，對於佛陀來說是修習道的殊勝法。爲了讓聖者們厭離粗大的想和感受，爲了寂靜安住，爲了止息心和心所，有包括滅盡定在內的八種解脫。八勝處（abhibhāyatana）依賴於色界的禪定和無色定的心，內在觀想有色或無色，外觀看外在的色是大是小。如果依賴於心，內在觀想有色，外在的色是微小或巨大。在《知識極明論》中說：『內在觀想有色，從而勝伏外在的好壞顏色和好壞形狀。內在觀想無色，從而勝伏外在的好壞顏色和好壞形狀。』觀看並勝伏時，以奢摩他（śamatha，止）來知曉，以毗缽舍那（vipaśyanā，觀）來見，通過觀看來勝伏它們。在《觀經》中說，即使像太陽的光芒，也比不上禪定的光輝更加熾盛。
【English Translation】 Nothing exists, yet it is held in mind; there is no attainment of perception (saṃjñā), nor is there a lack of subtle things; all conceptual thoughts are completely abandoned; this is the cessation attainment (nirodha-samāpatti) and the ninth attainment. The four dhyānas, the four formless attainments, and the cessation attainment, totaling nine. These successive samāpattis, such as the 'lion's leap'. The Buddhas possess more excellent samādhis than others. These are what the śrāvakas' (disciples who hear the Buddha's teachings) minds can adapt to and become weary of. In order to pacify, one enters into the cessation attainment. The Buddhas, in order to gain mastery over samādhi, the Buddhas' samādhi naturally achieves mastery. The four immeasurables are loving-kindness (maitrī, wishing all beings happiness), compassion (karuṇā, wishing all beings freedom from suffering), joy (muditā, rejoicing in the happiness of others), and equanimity (upekṣā, impartiality). The first two are free from hatred, the third is the nature of mental happiness, and the fourth is the nature of non-attachment. Among the eight liberations, the first relies on the first and second dhyānas, internally possessing the perception of form (rūpa-saṃjñā, cognition of material form), externally viewing external forms, such as focusing on the impure aspect, this is the liberation of one who has form contemplating form. The second is that internally there is no perception of form, externally viewing external forms, such as focusing on the impure aspect, this is the liberation of one who is formless contemplating form. The third relies on the fourth dhyāna, viewing all pleasing forms, this is the liberation of contemplating the beauty of form. The above three, plus the upper realms of the formless realm. The four wholesome attainments. The state of neither perception nor non-perception (naivasaṃjñānāsaṃjñāyatana) relies on the mind of the peak of existence (bhavāgra), this basis is so for the śrāvakas, and for the Buddhas, it is the noble Dharma for practicing the path. In order for the noble ones to become weary of coarse perceptions and feelings, in order to abide in peace, in order to cease the mind and mental factors, there are the eight liberations including the cessation attainment. The eight abhibhāyatanas rely on the dhyānas of the form realm and the mind of the formless attainments, internally contemplating form or formlessness, externally viewing external forms as large or small. If relying on the mind, internally contemplating form, the external form is small or large. In the 'Treatise on the Utmost Clarity of Knowledge' it is said: 'Internally contemplating form, thereby overcoming the good and bad colors and good and bad shapes of the external. Internally contemplating formlessness, thereby overcoming the good and bad colors and good and bad shapes of the external.' When viewing and overcoming, know with śamatha (calm abiding), see with vipaśyanā (insight), overcome them through viewing. In the 'Contemplation Sutra' it is said that even the light of the sun cannot compare to the splendor of samādhi, which shines even more brightly.
་བའོ། །དེ་བཞིན་ནང་དུ་གཟུགས་མེད་པར། །ཤེས་པས་བཤད་ཆུང་ངུ་ཆེན་པོ་ མ་ཐག་པ་བཞིན། །ཟིལ་གྱིས་གནོན་པར་གྱུར་པ་བཞི། །དེ་བཞིན་སྔོན་པོ་སེར་པོ་དང་། །དམར་པོ་དཀར་པོའི་ཁ་དོག་ལ། །ལྟ་ཞིང་ཁ་དོག་སོགས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ཟིལ་གནོན་བཞི་སྟེ་བརྒྱད། །ཟད་པར་ བཅུ་ནི་ས་དང་ཆུ། །མེ་རླུང་ཁ་དོག་སྔོན་པོ་དང་། །སེར་པོ་དམར་པོ་དཀར་པོ་དང་། །ནམ་མཁའ་དང་ནི་རྣམ་ཤེས་ཏེ། །བསམ་གཏན་བཞི་པའི་ཏིང་འཛིན་ལ། །བརྟེན་ནས་གང་འདོད་པའི་ཕྱོགས་སུ། ། 5-339 དེ་དག་བསྒོམ་སྟོབས་ཀྱིས་ས་སོགས། །ཁྱབ་པར་བྱེད་དེ་དང་པོ་བརྒྱད། །མ་ཆགས་པ་ཡི་རང་བཞིན་ལ། །ཐ་མ་གཉིས་ནི་ནམ་མཁའ་དང་། །རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་བསམ་གཏན་བཞི་པ་དང་གཟུགས་མེད་དང་ པོ་གཉིས་ཀྱི་མཐུས་འབྱུང་བཞི་དང་ཁ་དོག་བཞི་པོ་གང་འདོད་པའི་ས་དེར་དེ་མ་ཐག་སྤྲུལ་ནུས་པའི་དོན་རང་བཞིན་ནོ། །བྱེད་ལས་གསེར་གྱི་ས་གཞི་ལ། །བཻ་ཌཱུཪྻ་ཡི་མིག་མང་རིས། །བྲིས་ སོགས་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པའོ། །དེ་ལྟར་རྣམ་པར་བརྒྱད་སོགས་ནི། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་སྒྲིབ་གཉིས་ལས། །མ་གྲོལ་ཉན་ཐོས་རང་རྒྱལ་གྱིས། །ཉོན་མོངས་པ་ཡི་སྒྲིབ་པ་སྤངས། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ནི་ཤེས་བྱ་ཡི། ། སྒྲིབ་པ་ལས་ནི་གྲོལ་བའོ། །ཟིལ་གནོན་འཇིག་རྟེན་པས་རང་གི །སྤྱོད་ཡུལ་ཙམ་ནི་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །ཉན་ཐོས་སྟོང་གཉིས་བར་མ་དང་། སྟོང་གི་རྣམ་བཞག་ལ། སྤྱི་ཕུད་སྟོང་གིས་འཇིག་རྟེན། དེ་སྟོང་ འགྱུར་ཏེ་འཕར་བའི་བར་པ་སྟོང་གི་འཇིག་རྟེན་སྟོང་གསུམ་སྟོང་གི་འཇིག་རྟེན་གསུམ་འབྱུང་། འཇིག་རྟེན་ཁམས་ཐམས་ཅད་དེ་ལས་ཀྱང་རྒྱ་ཆེ་བའི་གྲངས་དང་གཞལ་དུ་མེད་པ། །རང་རྒྱལ་སྟོང་གསུམ་སངས་ རྒྱས་ཀྱིས། །འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །ཟད་བཅུ་འཇིག་རྟེན་པས་རྒྱ་ཆུང་། །ཤེས་ཞིང་ཉན་རང་དེ་ལས་ཆེ། །སངས་རྒྱས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ། །ཁྱབ་པར་གཟིགས་པའི་བདག་ཉིད་དོ། །འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་མ་གྲོལ་ཞིང་། ། 5-340 ཉན་རང་ཉོན་མོངས་བག་ཆགས་ཀྱི། །སྒྲིབ་པ་ཕྲ་མོ་མ་སྤངས་ཤིང་། །ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ལས་མ་གྲོལ། །སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་བཅས་པ་ལས། །ཡོངས་སུ་གྲོལ་བ་སངས་རྒྱས་སོ། །དེ་ནི་བྱེ་བྲག་སྨྲ་ བ་ཡི། །གྲུབ་མཐའི་རྣམ་གཞག་མདོ་རྩམ་མོ། །ཞིབ་པར་འཕགས་ཡུལ་པཎྜི་ཏ། །དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱི་མཛོད་རྩ་བ། །དེ་ཡི་རྗེས་ཞུགས་འཕགས་བོད་ཀྱི། མཁས་གྲུབ་རྣམས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་ལ། །ཞིབ་ཏུ་སྒྲོ་འདོགས་ བཅད་པར་བྱ། ༈ ། ༄། །མདོ་སྡེ་པ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་མདོ་སྡེ་པ་ཡི་ནི། །གྲུབ་མཐའ་བཤད་ལ་བྱེད་སྨྲ་བས། །བསྟན་བཅོས་བྱེ་བྲག་བཤད་པ་ལ། །ཚད་མར་བྱེད་ཅིང་ཤེས་བྱ་ཡི། །གཞི་ལྔ་རྫས་སུ་ཡོད་པར་འདོད། །དེ་ ནས་བྱེ་སྨྲ་དགག་པ་ལ། །བསྟན་བཅོས་མཛད་པའི་དགྲ་བཅོམ་རྣམས། །ཉོན་མོངས་ཉོན་མོངས
【現代漢語翻譯】 同樣，在內部無色界中，通過意識，可以像描述小到大、近到遠的事物一樣，產生四種勝伏（指四禪定中的勝伏作用）。同樣，對於藍色、黃色、紅色、白色的顏色，觀察並勝伏顏色等，勝伏和壓制共有八種。十種遍處是地、水、火、風、藍色、黃色、紅色、白色、虛空和識。依靠四禪定的等持，在任何想要的方向，通過禪定的力量，可以使地等遍滿。最初的八種是不執著的自性，最後兩種是虛空和識。依靠四無色定和最初兩個無色定的力量，對於四種元素和四種顏色，在任何想要的地方，都能立即化現，這就是自性的意義。作用是能在金色的土地上，畫出由青金石製成的多眼圖案等各種景象。 像這樣，八種勝伏等，對於尚未從世間二障中解脫的聲聞和緣覺乘行者來說，他們斷除了煩惱障。圓滿正等覺者則從所知障中解脫。勝伏者（指世間行者）只能勝伏自己行為的範圍。聲聞乘行者能勝伏二千中千世界，緣覺乘行者能勝伏三千大千世界。通過共同的福德，世界得以存在。一個千世界變成十個千世界，然後增加到中間的千世界，再到三千大千世界。所有世界都比這更廣闊，數量眾多且無法衡量。緣覺乘行者勝伏三千大千世界，佛陀勝伏一切世界。十種遍處對於世間行者來說範圍較小，聲聞和緣覺乘行者範圍較大，佛陀則能遍知一切所知，是遍知的主宰。世間行者尚未解脫，聲聞和緣覺乘行者尚未斷除煩惱習氣障的細微部分，也未從所知障中解脫。佛陀則從二障及其習氣中完全解脫。這是分別說部對宗義的簡要描述。詳細內容可以參考印度班智達世親的《俱舍論》根本頌，以及追隨其後的印度和藏族智者和成就者的論著，詳細辨析。 第二，宣說經量部的宗義。經量部認為，以《分別說》為代表的論著是權威，並且認為有五種實有的所知。爲了駁斥分別說部，諸位阿羅漢著書立說，駁斥煩惱和迷惑。
【English Translation】 Similarly, in the formless realm internally, through consciousness, one can, like describing things from small to large, near to far, generate four kinds of overcoming (referring to the overcoming function in the four Dhyanas). Similarly, for the colors of blue, yellow, red, and white, observing and overcoming colors, etc., overcoming and suppressing are eight in total. The ten all-encompassing are earth, water, fire, wind, blue, yellow, red, white, space, and consciousness. Relying on the Samadhi of the four Dhyanas, in any direction one desires, through the power of meditation, one can make earth, etc., pervasive. The initial eight are of a non-attached nature, the last two are space and consciousness. Relying on the power of the four formless Dhyanas and the first two formless Dhyanas, for the four elements and four colors, in any place one desires, one can immediately manifest, this is the meaning of self-nature. The function is to be able to draw various scenes such as multi-eyed patterns made of lapis lazuli on golden land. Like this, the eight kinds of overcoming, etc., for the Shravakas and Pratyekabuddhas who have not yet been liberated from the two obscurations of the world, they have eliminated the obscuration of afflictions. The fully enlightened Buddhas are liberated from the obscuration of knowledge. Overcomers (referring to worldly practitioners) can only overcome the scope of their own actions. Shravakas can overcome two thousand middle worlds, Pratyekabuddhas can overcome three thousand great thousand worlds. Through common merit, the world exists. One thousand worlds become ten thousand worlds, then increase to the middle thousand worlds, then to the three thousand great thousand worlds. All worlds are even wider than this, numerous and immeasurable. Pratyekabuddhas overcome three thousand great thousand worlds, Buddhas overcome all worlds. The ten all-encompassing are smaller in scope for worldly practitioners, Shravakas and Pratyekabuddhas are larger, Buddhas are the masters who know all knowable things. Worldly practitioners are not yet liberated, Shravakas and Pratyekabuddhas have not eliminated the subtle parts of the obscuration of afflictive habitual tendencies, and have not been liberated from the obscuration of knowledge. Buddhas are completely liberated from the two obscurations and their habitual tendencies. This is a brief description of the Vaibhashika's tenets. For detailed content, one can refer to Vasubandhu's Abhidharmakosha root verses, and the treatises of Indian and Tibetan wise and accomplished ones who followed it, to thoroughly analyze and resolve doubts. Second, explaining the tenets of the Sautrantika. The Sautrantika believes that treatises represented by the Vibhasha are authoritative, and they believe that there are five real knowable things. In order to refute the Vaibhashika, the Arhats wrote books and established theories, refuting afflictions and delusions.
་པའི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་མོད་ཀྱང་དེ་ཡི་ཕྲ་བ་ཆོས་བདག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཙམ་མ་སྤངས། མ་ཡིན་པ་ཡི་ མུན། །མ་སྤངས་འཁྲུལ་པ་སྲིད་ཕྱིར་དང་། །བཀའ་ལ་གཙོ་བོར་མ་བརྟེན་ན། །སྟོན་པར་མ་གུས་འགྱུར་ཕྱིར་ཏེ། །འཕགས་མཆོག་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱིས་ཀྱང་། །མདོ་ཉིད་གཙོ་བོར་བྱ་བར་གསུངས། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ མདོ་རྣམས་ནི། །གདུལ་བྱ་ལ་དགོངས་གསུངས་པ་མང་། །དྲང་དོན་ཤས་ཚེ་ཡིན་སྙམ་ན། །སྤྱིར་ནི་སངས་རྒྱས་གསུང་རབ་ལ། །མཐའ་དྲུག་གསུང་པ་དེ་ཤེས་པས། མཐའ་དྲུག་གི་བཤད་པ་འདི་འཕྲོས་དོན་ལས་དངོས་ནས་བསྟན་པ་མིན་ནོ། ། 5-341 གཞུང་བཤད་པ་ལ་ཤིན་ཏུ་མཁས། །དེ་ཡང་དྲང་དོན་ངེས་དོན་གཉིས། །སྒྲ་དེ་ཇི་བཞིན་པ་དང་ནི། །ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཞེས་དང་། །དགོངས་པ་ཅན་དང་དགོངས་མིན་ཏེ། །དྲུག་ལས་དང་པོ་དྲང་ དོན་ནི། །ཚིག་ལས་དོན་དངོས་མ་ཡིན་ཀྱང་། །གང་ཟག་བསམ་པ་དང་བསྟུན་ནས། །བློ་སྣ་དྲང་སྟེ་ངེས་དོན་ལ། །འཇུག་པའི་གཞི་རུ་གྱུར་པར་བཤད། །དེ་ཡི་མཚན་གཞི་དབུ་མ་པས། །འཁོར་ལོ་ཐ་ མའི་མདོ་སྡེ་ལས། །སེམས་ཅན་རྒྱུད་ལ་མཚན་དཔེ་ཡི། །བརྒྱན་སོགས་ཁྱད་ཆོས་དང་ལྡན་པའི། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་བདེན་གྲུབ་ཏུ། །ཡོད་པར་གསུངས་པ་སེམས་ཅན་རྣམས། །རྣམ་གྲོལ་ལམ་བཟང་འཇུག་པ་ལ། །བློ་ ནུས་ཞུམ་སོགས་སྐྱོན་ལྔའོ། །སྤང་ཕྱིར་གསུང་ནས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །ལམ་ལ་དྲང་བའི་ཁྱད་ལྟ་བུ། །གཉིས་པ་ངེས་དོན་ངོ་བོ་ནི། །ཇི་ལྟར་གསུང་པའི་རྗེས་འབྲང་བས། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་རྟོག་པ་སྟེ། ། རྒྱལ་བའི་ཡུམ་ལས་འདི་སྐད་དུ། །གང་གི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་། །འགག་པ་མེད་པ་སྐྱེ་མེད་པ། །ཆད་པ་མེད་པ་རྟག་མེད་པ། །འོང་བ་མེད་པ་འགྲོ་མེད་པ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ལྟ་ བུའོ། །གསུམ་པ་སྒྲ་ནི་ཇི་བཞིན་དུ། །དགོངས་དང་དགོངས་པར་མི་ལྟོས་པར། །བརྗོད་བྱ་བདེན་པ་ཉིད་གསུངས་པས། །སྦྱིན་པས་ལོངས་སྤྱོད་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི། །བདེ་བ་ཐོབ་པ་ལྟ་བུའོ། །བཞི་པ་སྒྲ་ནི་ཇི་བཞིན་དུ། ། 5-342 མ་ཡིན་པ་ནི་བརྗོད་བྱ་དེ། །བདེན་པར་མི་གསུང་དེ་དག་གི ཕ་དང་མ་ནི་བསད་བྱ་ཞེས། ཕ་ནི་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས། །མ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ་དེ་དག་བཅོམ་པའི་དོན། །དགོངས་པ་ དང་ནི་དགོས་པ་ཡི། །དབང་གིས་གསུངས་པའི་མདོ་ལྟ་བུ། །ལྔ་པ་དགོངས་པས་བཤད་པ་ནི། །ཚིག་དེས་སངས་རྒྱས་དགོངས་པ་ནི། །དངོས་སུ་མི་ལོངས་དགོངས་པ་གཞན། །བཙལ་དགོངས་པ་རུ་བཤད་པའོ། །དྲུག་ པ་དགོངས་པ་མ་ཡིན་པ། །དགོངས་པ་གཞན་བཙལ་མི་དགོས་པར། །ཚིག་དེས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པ། །དངོས་སུ་ངོ་སྤྲོད་བྱེད་པའོ། །གོང་གི་དགོངས་པ་བཤད་པ་ལ། །དགོངས་པ་ཅན་དང་ལྡེམ་དགོངས་གཉིས། ། དགོངས་པ་ཅན་ལ་བཞི་ལས། སྔ་མར་བཞི་ལས་དང་པོ་ནི། །མཉམ་པ་ཉིད་ལ་དགོངས་པ་ནི། །ང་ཉིད་སངས་རྒྱས
【現代漢語翻譯】 雖然斷除了無明習氣，但沒有完全斷除其微細部分，即對法的所有權。 如果不斷除無明之暗，就會有產生錯誤的可能。 如果不主要依賴佛語（བཀའ།），就會不尊敬導師。 尊貴的世親（Dignāga）論師也說，應該主要依靠經部（མདོ་）。 如果不是這樣，經部中有很多是針對所化眾生而說的。 如果認為大部分是權宜之說，那麼要知道，一般來說，佛陀的教言有六種邊際（མཐའ་དྲུག）。 這六種邊際的解釋是從題外話中引申出來的，實際上並不是直接要表達的內容。 非常擅長解釋論典，而論典的解釋又分為權宜之說（དྲང་དོན།）和究竟之說（ངེས་དོན།）兩種。 聲音如其本然（ཇི་བཞིན་པ་）和不如其本然（ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་པ་），以及有密意（དགོངས་པ་ཅན།）和無密意（དགོངས་མིན་ཏེ།）。 六種邊際中，第一種權宜之說是：雖然從字面上看並非真實含義，但爲了順應眾生的想法，引導他們的智慧，使其成為進入究竟之說的基礎。 例如，中觀派（དབུ་མ་པ།）在《最後法輪經》（འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་མདོ་སྡེ།）中說：『眾生相續中存在具有相好等功德的如來藏（བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།），是真實存在的。』 這是爲了斷除眾生在進入解脫正道時，產生的怯懦等五種過失。 爲了斷除這些過失而宣說，是爲了引導他們走向菩提道。 第二種究竟之說的本質是：遵循佛陀所說的，不顛倒的理解。 如《勝母經》（རྒྱལ་བའི་ཡུམ།）中所說：『凡是依緣而生的法，沒有止息，沒有生起，沒有斷滅，沒有常恒，沒有來處，沒有去處。』 第三種聲音如其本然，是不依賴於密意，所表達的就是真實的。 例如，佈施能獲得財富，持戒能獲得安樂。 第四種聲音不如其本然，是指所表達的並非真實。 例如，『父親和母親應該被殺死』，這裡的父親指的是有漏之業，母親指的是煩惱，意思是斷除它們。 這是根據密意和必要而宣說的經典。 第五種以密意解釋是指：字面上的意思並非佛陀的真實意圖，需要尋找其他的密意。 第六種無密意是指：不需要尋找其他的密意，字面上的意思就能直接表達佛陀的意圖。 以上所說的密意解釋中，又分為有密意和隱晦密意兩種。 有密意又分為四種，第一種是：對平等性（མཉམ་པ་ཉིད།）的密意，即『我就是佛』。
【English Translation】 Although the obscurations of ignorance have been removed, the subtle aspects of it, such as the complete ownership of Dharma, have not been completely removed. If the darkness of ignorance is not removed, there is a possibility of generating errors. If one does not primarily rely on the words of the Buddha (བཀའ།), one will become disrespectful to the teacher. The venerable Dignāga also stated that one should primarily rely on the Sutras (མདོ་). If this is not the case, many of the Sutras are spoken with the intention of guiding disciples. If one thinks that most of it is expedient, then one should know that, in general, the Buddha's teachings have six limits (མཐའ་དྲུག). This explanation of the six limits is derived from digressions and is not actually the direct teaching. One is very skilled in explaining treatises, and the explanations of treatises are divided into two types: provisional meaning (དྲང་དོན།) and definitive meaning (ངེས་དོན།). Sound as it is (ཇི་བཞིན་པ་) and not as it is (ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་པ་), and having intention (དགོངས་པ་ཅན།) and not having intention (དགོངས་མིན་ཏེ།). Among the six limits, the first, provisional meaning, is: although the actual meaning is not in the words, it is said to be the basis for entering the definitive meaning by adapting to the thoughts of the individual and guiding their intelligence. For example, the Madhyamikas (དབུ་མ་པ།) in the 'Sutra of the Last Wheel' (འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་མདོ་སྡེ།) say: 'In the continuum of sentient beings, there exists the Tathāgatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།), which possesses qualities such as marks and signs, and is truly established.' This is said to eliminate the five faults such as discouragement when sentient beings enter the path of liberation. Speaking to eliminate these faults is like guiding them to the path of enlightenment. The second, the essence of definitive meaning, is: following what the Buddha said, without reversing the understanding. As it is said in the 'Mother Sutra' (རྒྱལ་བའི་ཡུམ།): 'Whatever arises dependently, has no cessation, no arising, no cutting off, no permanence, no coming, no going.' The third, sound as it is, does not rely on intention, and what is expressed is the truth itself. For example, giving brings wealth, and keeping morality brings happiness. The fourth, sound not as it is, means that what is expressed is not true. For example, 'Father and mother should be killed,' here father refers to contaminated karma, and mother refers to afflictions, meaning to destroy them. This is like a sutra spoken according to intention and necessity. The fifth, explaining with intention, means that the meaning of the words is not the actual intention of the Buddha, and other intentions need to be sought. The sixth, without intention, means that there is no need to seek other intentions, and the meaning of the words directly introduces the intention of the Buddha. In the above explanation of intention, there are two types: having intention and hidden intention. Having intention is divided into four types, the first of which is: the intention of equality (མཉམ་པ་ཉིད།), that is, 'I am the Buddha.'
་རྣམ་གཟིགས་སུ། །གྱུར་ཞེས་སྤངས་རྟོགས་ཉམས་ལ་དགོངས། །གཉིས་པ་དོན་གཞན་ལ་དགོངས་ པ། །སངས་རྒྱས་མང་པོར་བསྙེན་བསྐུར་བས། །ཆོས་དོན་མངོན་སུམ་རྟོགས་པར་གསུངས། །གསུམ་པ་དུས་གཞན་ལ་དགོངས་པ། །བདེ་བ་ཅན་ཕྱིར་སྨོན་པ་ཡིས། །དེ་རུ་སྐྱེ་བར་སྲིད་ལ་དགོངས། །བཞི་པ་གང་ཟག་ བསམ་པ་ལ། །དགོངས་ཏེ་སྦྱིན་པས་ཆོག་པ་རུ། །རློམ་པའི་གཉེན་པོར་ཚུམས་ཁྲིམས་བསྔགས། །གཉིས་པ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་བཞི་ལས། ལྡེམ་པོར་དགོངས་ལ་བཞི། །ཞུགས་པ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་ནི། །ཉན་ཐོས་ཐེག་ཆེན་ལ་གཞུག་ཕྱིར། ། 5-343 གཟུགས་སོགས་ཡོད་པར་གསུངས་ལྟར་རོ། །མཚན་ཉིད་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་ནི། །རང་གི་མཚན་ཉིད་སྐྱེ་བ་དང་། སྣང་སྲིད་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་རང་རང་གི་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཡོད་ཀྱང་། དོན་དམ་ལས་ གཞལ་ན་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་བ་ལ་དགོངས་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དོན་དམ་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་ལ། །དགོངས་ནས་ཆོས་ཀུན་ངོ་བོ་ཉིད། །མེད་ཅེས་གསུངས་ པ་ལྟ་བུའོ། །གཉེན་པོ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་ནི། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ལ་བརྙས་པ་དང་། །ལེ་ལོ་ཅུང་ཟད་མཆོག་འཛིན་དང་། །ང་རྒྱལ་འདོད་ཆགས་སྤྱོད་པ་དང་། །འགྱོད་དང་མ་ངེས་ལྡོག་པ་ནི། །སེམས་ཅན་ རྣམས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་སྟེ། །བརྒྱད་ཀྱི་གཉེན་པོར་ང་ཉིད་ནི། །དེ་ཚེ་སངས་རྒྱས་རྣམ་གཟིགས་སུ། །གྱུར་འདི་མ་དད་པའི་རྐྱེན་སེལ་བའི་ཆེད་ལྟ་བུ། ཞེས་གསུང་བ་ལྟ་བུའོ། །འགྱུར་བ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་ པ་ནི། །ཚིག་སྒྲ་ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་པས། །དོན་གཞན་འགྱུར་ནས་གོ་དགོས་ཏེ། །སྙིང་པོ་མེད་ལ་སྙིང་པོར་ཤེས། །སྙིང་པོ་མེད་ནི་གཡེང་བ་དང་། །མ་གཡེངས་དྲན་པ་དེ་ལ་ནི། །སྙིང་པོར་ཤེས་ ཞེས་ལྟ་བུ་དང་། །ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་ལེགས་གནས་པ། །ཞེས་པ་རྟག་པ་བདེ་བ་དང་། །གཙང་བ་བདག་འཛིན་ལས་ལྡོག་སྟེ། །དེ་ཡི་ལྡོག་ཕྱོགས་མི་རྟག་སོགས། །བཞི་ལ་གནས་དགོས་བསྟན་ལྟ་བུ། །ཉོན་མོངས་པས་ནི་རབ་ཉོན་མོངས། ། 5-344 ཞེས་དོན་ཡུན་རིང་དཀའ་སྤྱད་ཀྱིས། །ངལ་བར་ཤིན་ཏུ་ཉོན་མོངས་པ། །དཀའ་བ་སྤྱད་དགོས་བསྟན་ལྟ་བུ། །འདི་ལ་དབུ་མ་པས་གཞལ་ན། །འདིར་བཤད་གཞུག་པ་ལྡེམ་དགོངས་དང་། །མཚན་ཉིད་ལྡེམ་དགོངས་གཉིས་ པོ་ནི། །ལྡེམ་དགོངས་མཚན་ཉིད་ཅན་མ་ཡིན། །གཟུགས་སོགས་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དང་། །ཆོས་ཀུན་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ། །གསུངས་འདི་དོན་ལ་གནས་ཕྱིར་རོ། །དགོངས་པ་ཅན་དང་ལྡེམ་དགོངས་ཁྱད། །དགོངས་པ་དང་ ནི་དགོངས་གཞི་ཡི། །ལྡོག་པའི་ཆ་ནས་ཉེར་བཟུང་བ། །ཙམ་དུ་རོང་སྟོན་ཊི་ཀར་བཤད། །དེ་གཉིས་འགལ་བའང་མ་ཡིན་ཏེ། །དགོངས་པ་ཅན་ནི་བཞི་ཆར་རོ། །གཉེན་པོ་ལྡེམ་དགོངས་ཡིན་པས་སོ། །མདོར་ ན་དེ་ལྟའི་མཐའ་དྲུག་ལ། །དྲང་དོན་ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་སྒྲ། །དགོངས་པ
【現代漢語翻譯】 『成為具眼者』，意在斷除與證悟的體驗。 第二種是意在其他意義： 通過侍奉供養眾多佛陀， 宣說能夠現前證悟佛法之義。 第三種是意在其他時間： 爲了往生極樂世界而發願， 意在能夠于彼處受生。 第四種是意在眾生的想法： 考慮到（有些眾生）認為佈施就足夠了， 爲了對治這種想法，讚歎持戒。 第二，具有四種隱晦之意的隱晦之意。 進入（佛法）的隱晦之意有四種： 進入（佛法）的隱晦之意是爲了 引導聲聞乘進入大乘， 如經中所說，色等是存在的。 體性的隱晦之意是： 雖然一切顯現存在的法都具有各自的生、住、滅的體性， 但若以勝義諦來衡量，則意在遠離生、住、滅三者，因此宣說一切法無自性。 意在勝義諦的三種自性， 因此宣說一切法無自性。 對治的隱晦之意是： 對於誹謗佛法、 懈怠、些微的執著、 我慢、貪慾的行為、 後悔和不確定，這些都是 眾生的障礙， 爲了對治這八種障礙，我說：『我 那時成爲了具眼者』，這就像是爲了消除不信的因緣。 轉變的隱晦之意是： 因為詞句的字面意思並非如此， 所以需要通過轉變意義來理解， 例如，將無意義的事物理解為有意義。 無意義是指散亂， 不散亂的憶念，對於它， 理解為有意義，就像這樣。 或者，將顛倒執著視為安住于正確狀態， 這是爲了從常、樂、 凈、我執中解脫出來， 並表明需要安住于與此相反的無常等四法中。 『煩惱極度地使人煩惱』， 意思是長久地進行艱苦的修行， 因疲憊而極度地感到煩惱， 表明需要進行艱苦的修行。 如果以中觀宗的觀點來衡量， 那麼這裡所說的進入（佛法）的隱晦之意和 體性的隱晦之意這兩種， 並非是具有隱晦之意的體性。 宣說色等是存在的， 以及宣說一切法無自性， 這些都是安住于實義的緣故。 具有意趣和隱晦之意的區別， 在於意趣和意趣所指， 只是從遮遣的角度進行區分， 榮敦的釋論中是這樣說的。 這兩者也並非矛盾， 因為具有意趣包含了所有四種。 因為對治是隱晦之意。 總而言之，對於像這樣的六種邊際， 不了義的詞句並非如字面所示， 而是具有意趣。
【English Translation】 'Becoming the one with eyes', it refers to the experience of abandonment and realization. The second is intended for other meanings: Through serving and offering to many Buddhas, It is said that one can directly realize the meaning of the Dharma. The third is intended for other times: Wishing to be reborn in Sukhavati, It is intended to be born there. The fourth is intended for the thoughts of sentient beings: Considering that (some sentient beings) think that giving is enough, To counter this idea, the discipline of morality is praised. Second, the implicit meaning with four kinds of implicit intentions. The implicit meaning of entering (the Dharma) has four aspects: The implicit meaning of entering (the Dharma) is to Guide the Shravaka Vehicle into the Mahayana, As it is said in the scriptures, forms and so on exist. The implicit meaning of nature is: Although all phenomena of appearance and existence have their own nature of arising, dwelling, and ceasing, If measured by the ultimate truth, it is intended to be free from the three: arising, dwelling, and ceasing. Therefore, it is said that all phenomena are without self-nature. Intended for the three self-natures of ultimate truth, Therefore, it is said that all phenomena are without self-nature. The implicit meaning of antidote is: For those who slander the Dharma, Laziness, slight attachment, Arrogance, actions of desire, Regret and uncertainty, these are The obscurations of sentient beings, To counter these eight obscurations, I said: 'I At that time, I became the one with eyes,' this is like eliminating the causes of disbelief. The implicit meaning of transformation is: Because the literal meaning of the words is not so, It is necessary to understand by transforming the meaning, For example, understanding meaningless things as meaningful. Meaningless refers to distraction, Non-distracted mindfulness, for it, Understanding it as meaningful, like this. Or, considering inverted clinging as abiding in the correct state, This is to be liberated from permanence, bliss, Purity, and self-grasping, And it shows that it is necessary to abide in the four opposites such as impermanence. 'Afflictions extremely afflict people', It means to practice diligently for a long time, Being extremely afflicted by fatigue, It shows that it is necessary to practice diligently. If measured from the perspective of Madhyamaka, Then the implicit meaning of entering (the Dharma) and The implicit meaning of nature mentioned here, Are not the nature of having implicit meaning. Saying that forms and so on exist, And saying that all phenomena are without self-nature, These are because they abide in the real meaning. The difference between having intention and implicit meaning, Lies in the intention and what the intention refers to, It is only distinguished from the perspective of negation, This is what Rongton's commentary says. These two are not contradictory either, Because having intention includes all four. Because the antidote is implicit meaning. In short, for the six extremes like this, The words of provisional meaning are not as literal, But have intention.
་དང་ནི་ལྡེམ་དགོངས་བཞི། །འཇིག་རྟེན་ཐེག་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། །ཚིག་དེ་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་ལ། །ངེས་དོན་ཇི་བཞིན་གྱི་སྒྲ་ གཉིས། །འཇིག་རྟེན་འདས་པའི་ཐེག་པ་རྣམས། །ཚིག་དོན་མངོན་སུམ་ངེས་པའོ། །དེ་རྣམས་འཕྲོས་དོན་ཙམ་བཤད་ནས། །སྙིང་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། །གཟུགས་སོགས་སྐྱེ་མཆེད་ཡོད་པ་ནི། །དེ་ཡི་འདུལ་བའི་སྐྱེ་ བོ་ལ། །དགོངས་པའི་དབང་གིས་གསུངས་པ་སྟེ། །གློ་བུར། བརྫུས་ཏེ་བྱུང་བའི་སེམས་ཅན་བཞིན། །གསུངས་ལྟར་གཟུགས་སོགས་ཕྱི་རོལ་གྱི། །དོན་དང་མཐུན་པར་གསུངས་པའི་བཀའ། །དེ་ལ་བསྟན་ནས་བསྟན་བཅོས་ཀྱང་། །བརྩམས་པའི་ཕྱིར་ན་བཀའ་གཙོའོ། ། 5-345 སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་རང་གཞུང་ལས། །ཉོན་མོངས་དུག་གསུམ་གཉེན་པོ་རུ། །ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་གསུངས་པར་བཤད། །དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་བཀའ་ཐམས་ཅད། །ལེགས་པར་གསུངས་པ་ཁོ་ནའོ། ། དེ་བྱེ་སྨྲས་གཞི་ལྔ་རྫས་ ཡོད་འདོད་པ་དགག་པ། ནས་བྱེ་སྨྲས་ཤེས་བྱ་ཡི། །བཞི་ལྔ་བྱེ་སྨྲའི་རྫས་ཞེས་པ་བེམ་དངོས་གཉིས་ལྡན་བདེན་གྲུབ་ཞིག་འདོད། རྫས་ཡོད་འདོད་པ་ནི། །དགག་པའི་ཚུལ་ནི་གཞི་ལྔ་པོ། །དེ་དག་ རྫས་སུ་ཡོད་པ་ཅི། །ཐ་སྙད་མིང་བཏགས་རུང་བའམ། །རང་གི་མཚན་ཉིད་ཡོད་ལ་ཟེར། །ཐ་སྙད་མིང་བཏགས་རུང་ཚད་ལ། །བདེན་གྲུབ་འདོད་ན་བཏགས་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་གཞན་ལ་ལྟོས་དགོས་པ། ཡོད་ ནི། །གཏན་ནས་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་རོ། །རང་གི་མཚན་ཉིད་ཡོད་པ་ལ། །ཟེར་ན་སྤྱི་དོན་ཁས་ལེན་གྱི། །དབང་དུ་བྱས་ན་དབང་པོ་ལྔ། །གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ་གཙོ་སེམས་དང་། །སེམས་བྱུང་རྫས་སུ་ མདོ་སྡེ་པས་བེམ་པོ་དང་བདེན་གྲུབ་མི་འདོད་རྫས་སུ་བཞེད། འདོད་པ་བདེན། །རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་གཟུགས། །མི་ལྡན་པ་ཡི་འདུ་བྱེད་དང་། །འདུས་མ་བྱས་གསུམ་རྫས་གྲུབ་མིན། །རྣམ་པ་རིག་ བྱེད་མ་ཡིན་པའི། །གཟུགས་དེ་རྫས་སུ་ཡོད་ཟེར་ན། །གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གཞིག་གཞོམ་རུང་། །དགོས་པའི་ཕྱིར་ན་དེ་མི་འཐད། །རྡུལ་ཕྲན་མ་བསགས་བེམ་པོ་ཞིག །མི་སྲིད་མངོན་སུམ་གྱིས་མ་གྲུབ། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་གཞི་གསུམ་ནི། ། 5-346 ཕྱོགས་གང་དུ་ཡང་མི་དམིགས་ཤིང་། །དོན་གང་དུ་ཡང་མ་འདྲེས་ཕྱིར། །རྗེས་དཔག་གིས་ཀྱང་མི་འགྲུབ་བོ། །ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཐོབ་པ་སོགས། །གཟུགས་སེམས་སེམས་ལས་བྱུང་བ་ཡི། །གནས་སྐབས་ཆོས་ལ་བཏགས་ པ་ཙམ། །ཡིན་གྱི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན། །གཟུགས་སེམས་སེམས་བྱུང་གསུམ་ལས་རྫས། །གཞན་ཞིག་ཡིན་ནམ་གཅིག་ཡིན་དཔྱོད། །མདོར་ན་ཤེས་བྱའི་གཞི་ལྔ་ལས། །རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་གཟུགས། །མ་གཏོགས་གཟུགས་ དང་སེམས་སེམས་བྱུང་། །གཞི་གསུམ་རྫས་སུ་གྲུབ་པ་ཡིན། །འདུས་མ་བྱས་དང་ལྡན་མིན་གྱི། །འདུ་བྱེད་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་གཟུགས། །རྫས་སུ་མ་གྲུབ་པར་ཁས་ལེན། །གཞ
【現代漢語翻譯】 四種隱秘意圖是：爲了適應世俗的教法，所用的詞句並非完全直白，而是具有需要解釋的含義，這被稱為'需要解釋的意圖'。而對於那些超越世俗的教法，其詞句和含義都是直接而明確的，這被稱為'真實含義'。 在略微解釋了這些之後，尊貴的導師世親（Vasubandhu）說道：'關於色等感官領域（skandha）的存在，是爲了引導那些需要被調伏的眾生，是出於某種意圖而說的，就像是突然出現或幻化出來的眾生一樣。' 按照佛陀所說，外在的色等與實際相符的教義，是經過深思熟慮的，因此這些教義至關重要。 世親導師在自己的論著中說，佛陀宣講了法蘊（dharma skandha），作為對治貪嗔癡三毒的對治法。因此，所有的佛語都是善說。 以下是駁斥分別說部（Vaibhashika）認為五蘊（skandha）是實有的觀點：分別說部認為，在所知（jneya）的五蘊中，'實有'指的是同時具備物質性和真實性的事物。爲了駁斥這種觀點，我們提出疑問：這五蘊中的哪些是實有的？是指可以通過名稱來指稱的嗎？還是指具有自身特性的？如果認為可以通過名稱來指稱的就是實有，那麼這種指稱必須依賴於其他事物才能成立，這根本是不可能的。 如果說具有自身特性的就是實有，那麼就必須承認共相（samanya）的存在。如果承認五根（indriya），如色等五境（vishaya），以及主要的心識（citta）和心所（caitta）是實有的，那麼經部（Sautrantika）則認為物質不是真實存在的，因此它們不被認為是實有的。非能辨識的色（vijnapti），不相應的行（viprayukta-samskara），以及非造作（asamskrita）這三者不是實有的。 如果說非能辨識的色是實有的，那麼色的定義就必須是可被破壞的。因此，這種說法是不合理的。沒有微塵聚集的物質是不存在的，這無法通過現量（pratyaksha）來證明。非造作的三法（traya）在任何地方都無法被觀察到，也無法與任何事物混合，因此也無法通過比量（anumana）來證明。 不相應的行，如獲得（prapti）等，只是對色、心和心所的狀態的一種命名。如果不是這樣，那麼就應該思考，色、心和心所之外是否存在其他實有？或者它們是同一的？總之，在所知的五蘊中，除了非能辨識的色之外，色、心和心所這三蘊是實有的。非造作和不相應的行，以及非能辨識的色，不被認為是實有的。
【English Translation】 The four hidden intentions are: In order to adapt to worldly teachings, the words used are not entirely straightforward, but have meanings that need to be explained, which is called 'intention that needs explanation'. As for those teachings that transcend the world, their words and meanings are direct and clear, which is called 'true meaning'. After briefly explaining these, the venerable teacher Vasubandhu said: 'The existence of sense fields such as form (skandha) is to guide those sentient beings who need to be tamed, and is said out of some intention, just like sentient beings that appear suddenly or are transformed.' According to the Buddha's words, the teachings that the external form and so on are consistent with reality are well-considered, so these teachings are essential. The teacher Vasubandhu said in his own treatise that the Buddha preached the Dharma Skandha as an antidote to the three poisons of greed, hatred, and delusion. Therefore, all the Buddha's words are well spoken. The following is a rebuttal of the Vaibhashika's view that the five skandhas are real: The Vaibhashika believes that in the five skandhas of the knowable (jneya), 'real' refers to things that have both materiality and reality at the same time. In order to refute this view, we ask: Which of these five skandhas are real? Does it mean that it can be referred to by name? Or does it mean that it has its own characteristics? If you think that what can be referred to by name is real, then this designation must depend on other things to be established, which is simply impossible. If it is said that what has its own characteristics is real, then the existence of universals (samanya) must be admitted. If the five roots (indriya), such as the five objects (vishaya) such as form, and the main consciousness (citta) and mental factors (caitta) are recognized as real, then the Sautrantika believes that matter is not real, so they are not considered real. Non-discriminating form (vijnapti), non-corresponding formations (viprayukta-samskara), and non-created (asamskrita) are not real. If it is said that non-discriminating form is real, then the definition of form must be destructible. Therefore, this statement is unreasonable. There is no matter without the accumulation of dust, which cannot be proved by direct perception (pratyaksha). The three non-created dharmas (traya) cannot be observed anywhere, nor can they be mixed with anything, so they cannot be proved by inference (anumana). Non-corresponding formations, such as acquisition (prapti), are just a naming of the state of form, mind, and mental factors. If this is not the case, then it should be considered whether there are other realities besides form, mind, and mental factors? Or are they the same? In short, in the five skandhas of the knowable, except for non-discriminating form, the three skandhas of form, mind, and mental factors are real. Non-created and non-corresponding formations, and non-discriminating form, are not considered real.
ན་ཡང་བྱེ་སྨྲས་དུས་གསུམ་པོ། །རྫས་ ཡོད་འདོད་པ་མི་འཐད་དེ། །འདས་དང་མ་འོངས་པ་འགལ་ཞིང་། །མ་སྐྱེས་པས་ན་ད་ལྟ་མིན། །རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཚོགས་དྲུག་པོ། །དོན་གྱི་རྣམ་པར་མ་ཤར་བཞིན། །ཐུག་ཕྲད་འཛིན་པ་མི་འཐད་ དེ། །ཡུལ་ཞིག་མེད་ན། རྣམ་པ་མེད་ན་སྔོ་སེར་སོགས། །རྟོགས་པའི་དབྱེ་བ་མི་ནུས་ཕྱིར། །རང་རིག་མེད་འདོད་མི་འཐད་དེ། །དྲན་པ་ལས་ཀྱང་བདག་རིག་གྲུབ། །ཅེས་པའི་ལུང་དེས་གནོད་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་མདོ་སྡེ་པ་རང་གིས་གྲུབ་མཐའ་བཞག་པ་མདོ་སྡེ་པ་རང་གི །གྲུབ་པའི་མཐའ་ཡི་འཇོག་ཚུལ་ལ། །མདོ་ཡི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི། །སྙིང་པོ་མཆོག་ལས་འདི་སྐད་གསུངས། །མདོ་སྡེ་དབྱངས་བསྙད་ལུང་བསྟན་དང་། ། 5-347 ཚིགས་བཅད་ཆེད་བརྗོད་དེ་ལྔ་ནི། །ཉན་ཐོས་མདོ་སྡེ་གླེང་གཞི་དང་། །རྟོགས་བརྗོད་དེ་ལྟ་བུ་འབྱུང་གསུམ། །ཉན་ཐོས་འདུལ་བ་སྐྱེས་རབས་ནི། །བྱང་སེམས་འདུལ་བ་ཤིན་ཏུ་རྒྱས། །རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ ཀྱི་སྡེ། །གཉིས་ནི་བྱང་སེམས་མདོ་སྡེའོ། །གཏན་ལ་ཕབ་པའི་སྡེ་ཞེས་པ། །གཉིས་ཀའི་མངོན་པའི་སྡེ་སྣོད་ཡིན། །རང་རྒྱལ་སྡེ་སྣོད་ལོགས་སུ་མེད། །ཉན་ཐོས་སྡེ་སྣོད་ལ་དམིགས་སོ། །མདོ་དོན་གཏན་ལ་ དབབ་པ་ནི། །ཇི་སྙེད་པ་དང་ཇི་ལྟ་བ་གཉིས་ཡོད་པའི་དང་པོ། ཇི་སྙེད་པའི་དོན་ཕུང་ཁམས་དང་། །སྐྱེ་མཆེད་རྣམ་པར་བཞག་པ་ནི། །ཕལ་ཆེར་བྱེ་སྨྲ་དང་མཐུན་ལ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ འདོད་པ་ནི། །ཚོར་འདུ་རྣམ་ཤེས་ཕུང་རགས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་སྔ་མ་འགག་ཕྱི་མ་མ་སྐྱེས་པའི་བར་གྱི་དབྱིངས་ཆ་དེའོ། པོ་གསུམ། །རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་གཟུགས། །འདུས་མ་བྱས་གསུམ་རྣམས་ ལ་ནི། །ཆོས་ཀྱི་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་འཇོག །ཚོར་འདུ་རྣམ་ཤེས་གསུམ་པོ་རགས་པ། དང་། །གཟུགས་དང་མཚུངས་ལྡན་འདུ་བྱེད་རྣམས། །རྫས་སུ་གྲུབ་ཅིང་རིགས་མིན་གཟུགས། །ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་འདུས་མ་བྱས། །གསུམ་ ནི་རྫས་སུ་མ་གྲུབ་བོ། །འདས་པ་སོང་ཞིང་མ་འོངས་པ། །མ་སྐྱེས་ད་ལྟ་བ་ཁོ་ན། །རྫས་སུ་ཡོད་པར་འདོད་པའོ། །རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ། །གཟུགས་སུ་མི་འདོད་སྡོམ་སོགས་ཀྱི། ། 5-348 སེམས་པ་གྲོགས་དང་བཅས་པར་འདོད། །ཇི་ལྟ་གཉིས་པ་ཇི་ལྟ་བ། བ་བཞིན་ཡོད་པ་ནི། །འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་དང་ནི། །སྟོང་ཉིད་བཅུ་དྲུག་དགེ་མི་དགེ །ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་བཀའ་འདུས་བྱས་ ཐམས་ཅད་ནི་མི་རྟག་པ། ཟག་པ་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་སྡུག་བསྔལ་བ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་བདག་མེད་པ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐམས་ཅད་ཞི་བའོ།། རྟགས་ཀྱི། །ཕྱག་རྒྱ་བཞི་དང་རྣམ་ པར་ཐར། །སྒོ་གསུམ་གཏན་ལ་འབེབས་པ་སྟེ། །སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱིས་ནི། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་དང་སྒོ་བསྟུན་ནས། །དེ་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་ཚུལ་བསྟན། །རྡུལ་ཕྲན་རྣམས་ནི་དོན་དམ་པ། །དེས་བརྩམས
【現代漢語翻譯】 此外，對於說一切有部（Sarvāstivāda）認為三時（過去、現在、未來）實有，這是不合理的。因為過去和未來相互矛盾，而未生則不是現在。 對於六識（六種意識）的集合，在事物顯現之前，執著于接觸是不合理的。如果沒有對境，沒有顯現，就無法區分藍、黃等顏色。 認為沒有自證是不合理的，因為記憶也能證明自我的存在。因為這個論證會造成損害。 第二，經部（Sautrāntika）自己建立的宗義。經部自己建立宗義的方式是： 關於經的分類，《寶性論》（Ratnagotravibhāga）中這樣說：『經、應頌、記別、諷頌和自說，這五種是聲聞經；故事、譬喻和生起，這三種是聲聞律；本生是菩薩律，非常廣博；希有法品是菩薩經。』 『決定品』是指二者的論藏，沒有獨立的自證部論藏，而是以聲聞論藏為依據。 經的要義的決定，分為『有多少』和『如何』兩種。第一，關於『有多少』的意義，蘊、界、處（五蘊、十八界、十二處）的安立，大多與說一切有部相同，但也有不共的觀點： 認為受、想、識（受蘊、想蘊、識蘊）不是粗大的色蘊，而是前念已滅、后念未生之間的空隙。三者都是能認知的，不是色法。對於無為法，則安立為法界和法處。 受、想、識三者是粗大的，與色法和相應行蘊是實有，並且種類不同。不相應行蘊和無為法三者不是實有。 認為過去已逝，未來未生，只有現在是實有。不認為是能認知的色法，而是與意念相關的戒律等。 第二，關於『如何』，即如實存在的意義：聖者的四諦（苦、集、滅、道）和十六空性，善、不善、無記這三種，一切聖教和有為法都是無常的，一切有漏法都是痛苦的，一切法都是無我的，一切涅槃都是寂靜的。 以四法印和三解脫門來決定。世親論師通過與分別說部協調，闡述了超越其上的方式。極微是實有的，由它構成。
【English Translation】 Furthermore, it is unreasonable for the Sarvāstivāda (the 'All Exists' school) to assert that the three times (past, present, and future) are substantially existent. Because the past and future are contradictory, and the unborn is not the present. Regarding the collection of the six consciousnesses, it is unreasonable to cling to contact before the object appears. If there is no object, no appearance, it is impossible to distinguish between blue, yellow, and so on. It is unreasonable to assert that there is no self-awareness, because memory also proves the existence of the self. Because this argument causes harm. Second, the Sautrāntika (Sūtra school) establishes its own tenets. The way the Sautrāntika establishes its own tenets is: Regarding the classification of sūtras, the Ratnagotravibhāga (Treatise on the Jewel Lineage) states: 'Sūtras, verses, predictions, exhortations, and self-utterances, these five are Śrāvakā sūtras; stories, metaphors, and arising, these three are Śrāvakā Vinaya; Jātakas are Bodhisattva Vinaya, which is very extensive; the section on wondrous dharmas is Bodhisattva sūtras.' 'Definitive section' refers to the Abhidharma of both, there is no independent Abhidharma of the Svātantrika school, but it is based on the Śrāvakā Abhidharma. The determination of the essence of the sūtras is divided into two types: 'how many' and 'how'. First, regarding the meaning of 'how many', the establishment of the skandhas, dhātus, and āyatanas (five aggregates, eighteen elements, twelve sense bases) is mostly the same as the Sarvāstivāda, but there are also unique views: It is believed that feeling, perception, and consciousness (feeling aggregate, perception aggregate, consciousness aggregate) are not coarse form aggregates, but rather the space between the cessation of the previous thought and the non-arising of the subsequent thought. All three are cognitive and not form. For unconditioned phenomena, they are established as the dharma-dhātu and dharma-āyatana. Feeling, perception, and consciousness are coarse, and are substantially existent with form and associated formations, and are of different kinds. Non-associated formations and the three unconditioned phenomena are not substantially existent. It is believed that the past has passed, the future has not yet arisen, and only the present is substantially existent. It is not considered a cognitive form, but rather precepts and so on related to intention. Second, regarding 'how', that is, the meaning of what exists as it is: the Four Noble Truths of the noble ones (suffering, origin, cessation, path) and the sixteen emptinesses, the three of good, non-good, and unspecified, all teachings and conditioned phenomena are impermanent, all contaminated phenomena are suffering, all dharmas are without self, and all nirvāṇas are peaceful. It is determined by the four seals and the three doors of liberation. The teacher Vasubandhu, by coordinating with the Vibhajyavāda, explained the way to surpass it. Atoms are substantially existent, and are composed of it.
་རགས་ པ་ཀུན་རྫོབ་བོ། །རྡུལ་ཕྲན་རེག་ལ་མ་འབྱར་བ། རྡུལ་ཆ་དྲུག །བར་མེད་རེག་པར་འདུ་ཤེས་སོ། །ཤེས་པ་སྐད་ཅིག་མ་ཐམས་ཅད། །ཡུལ་གྱི་རྣམ་པར་བཅས་པར་འདོད། །དམིགས་པའི་ཡུལ་ནི་ཕྱི་ རོལ་དོན། །མྱོང་ཡུལ་གསལ་བ་ཤེས་པ་ཡིན། །དེ་ལྟར་འཇོག་བྱེད་ཕྱི་རོལ་དོན། །དཔེར་ན་ཤེས་པ་ཤེལ་དང་མཚུངས། །ཡུལ་ནི་སྣ་ཚོགས་གཟུགས་བརྙན་བཞིན། །གཟུགས་འཛིན་སྔ་ཕྱི་དུས་ཐ་དད། །རྒྱུ་འབྲས་ཡིན་ ཅིང་དེ་བཞིན་གྱི། །ཤེས་པའི་རྣམ་པར་འཇོག་ནུས་རྒྱུ། །དེ་ལས་སྐད་ཅིག་སྔ་བ་ཡི། །ཤེས་པར་མངོན་སུམ་མི་སྣང་བའི། །ལྐོག་ན་མོ་ཞེས་རང་འཛིན་ལ། །རང་འདྲའི་རྣམ་པ་གཏོད་བྱེད་ཡོད། །མི་ལྡན་པ་ཡི་འདུ་བྱེད་རྣམས། ། 5-349 གཟུགས་སེམས་སེམས་བྱུང་གནས་སྐབས་ལ། །བཏགས་པ་ཙམ་ཡིན་འདུས་མ་བྱས། །གསུམ་ནི་དངོས་མེད་ཡིན་པ་ལ། །མིང་གི་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་འདོད། །མྱ་ངན་འདས་པའང་དངོས་མེད་འདོད། །ལམ་དང་གང་ཟག་གི་ འདོད་ཚུལ། །ཉན་རང་གཉིས་ནི་བྱེ་སྨྲ་དང་། །ཕལ་ཆེར་འདྲ་ལ་ཁྱད་པར་དུ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔར་ས་བཅུ་དང་། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ལ་སྐུ་གསུམ་མམ། །མི་གནས་མྱ་ངན་འདས་ཞེས་ཏེ། ཕུང་པོ་ལྷག་ མེད་མྱང་འདས་ཀྱང་། །སེམས་ཅན་དོན་རྒྱུན་མི་ཆད་པ། །འབྱུང་ཞེས་མདོ་ལས་གསུངས་ལྟར་འདོད། །དེ་དག་སྟོན་བྱེད་མདོ་སྡེ་འཆད་ཚུལ། མདོ་ཡི་ཚིག་གི་བཤད་ཚུལ་ལ། །བཤད་བྱའི་ཆོས་དེའི་དགོས་ཉན་པཔ་ གུས་པ་བསྐྱེད་ཕྱིར་དགོས་དོན་བསྟན་པ། བསྟན་པ། །མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ཐོས་ནས། །དགོས་པ་ཕུན་ཚོགས་ཐོབ་ཕྱིར་དུ། །ཉན་དང་འཛིན་ལ་འབད་པ་དང་། །ཆོས་དེར་གུས་པ་བསྐྱེད་ཕྱིར་ཡིན། །བརྗོད་བྱ་ གང་དེའི་དོན་བསྡུས་པ། གཞུང་དོན་རགས་པ་རྟོགས་ཕྱིར་བསྡུས་དོན་བཤད་པ། །ཚིག་དེ་གསལ་ལ་མ་འདྲེས་པ། །ས་མཚམས་མ་འཕྱུག་ཆོད་ཆེ་བ། །གསལ་ལ་བརྗོད་མེད་ངག་སྙོམས་པ། །ཚིག་སྙོམས་ལ་སོགས་ ཡོན་ཏན་ལྡན། །དེ་ཡི་ལྡོག་ཕྱོགས་སྐྱོན་བྲལ་ཞིང་། །བསྡུས་དོན་དེ་ཡི་གཞུང་གི་དོན། །གོ་བར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཚིག་བྱ་བྱེད་ལས་གསུམ་སྦྱར་ལ་ཚིག་དོན་ལེན་པ། གི་དོན་ལ་བརྟེན་ནས་ནི། ། 5-350 དོན་ཚོལ་ཕྱིར་དུ་ཐུན་མོང་དུ། །གྲགས་པའི་བུམ་པ་སྤྱི་མིང་། ལྟ་བུའི་མིང་། །དེ་ལ་བྱེ་བྲག་ཚིག གསེར་བུམ་ཞེས་ལྟ་བུའི། །མིང་དང་དེའི་ཡིག་འབྲུའི་གཞི། །གསུམ་དང་མངོན་དེ་ལས་བྱུང་བའི་མིང་ གི་མངོན་བརྗོད་བརྗོད་བརྡའ་སྒྲ་ཀ་ཙན་སོགས་ཀྱི་རིས་ལ་བསྒྲུབ་པ་སྤྲོད་ཀྱི། །བསྟན་བཅོས་སོགས་ལས་འབྱུང་བ་ཡི། །སྤྲོས་པ་རྣམས་ལ་མཁས་བྱས་ཏེ། །ཕྱི་ནས་བཤད་བྱའི་ཆོས་གང་ཞིག །དེ་དང་དེ་ ཡི་དོན་ལ་ནི། །མཁས་པར་བྱེད་པའི་ཆེད་དུའོ། །མཚམས་སྔ་ཕྱིའི་འབྲེལ་པ་རྟོགས་ཕྱིར་མཚམས་སྦྱར་བ། སྦྱོར་དགོས་པ་གཞུང་ཚིག་དོན། །ཚིག་དོན་སྔ་ཕྱི་འད
【現代漢語翻譯】 粗略的世俗諦（kunrdzob，俗諦，conventional truth）。微塵不互相粘連，由六種微塵組成。認知為無間隙的接觸。所有剎那的意識，都被認為是帶有境的相狀。所緣的境是外境，體驗的境是明晰的意識。如此安立外境，例如意識如同水晶，境如同各種影像。取境有先後不同的時間，是因也是果，同樣地，能夠安立為意識的相狀之因，是比它前一剎那的，在意識中不顯現的，被稱為潛伏勢用（bagchags）的自證，具有產生相似相狀的作用。不相應的行，色、心、心所的狀態，只是假立，不是無為法。三者（無為法）是無實有的，只是名稱的假立。涅槃也被認為是無實有。關於道和補特伽羅（gangzag，補特伽羅，person）的觀點，聲聞乘和獨覺乘二者與有部宗（byesmrwa，分別說部，Vaibhashika）大致相同，區別在於，菩薩有十地，圓滿正等覺有三身，以及不住涅槃，還有無餘涅槃，如經中所說，爲了利益有情相續不斷地出現。 以上是關於經部的闡釋。關於經部的詞句解釋，爲了使聽者對所講的法生起恭敬心，需要說明必要性。智者們聽聞后，爲了獲得圓滿的必要，努力聽聞和受持，並對法生起恭敬心。爲了理解所要表達的內容的概要，需要解釋概要。詞句清晰而不混淆，界限分明而明確，清晰且表達流暢，詞句流暢等，具備這些功德，並且沒有與此相反的過失，概要能夠使人理解經文的含義。通過動詞、賓語、工具格三者的結合來理解詞義。依靠詞義，爲了尋求意義，通常使用共稱，例如『瓶子』這樣的通用名稱。對此，有『金瓶』這樣的特殊詞語。名稱和其字母的基礎，三者以及由此產生的名稱的同義詞，如『ka-can』等，都屬於此類。精通經論等中出現的各種論述，爲了精通之後所要講解的法及其含義，爲了理解前後文的聯繫，需要連線上下文。
【English Translation】 The coarse is the conventional truth (kunrdzob, Samvriti-satya). Atoms do not adhere to each other, composed of six types of atoms. Perception is the uninterrupted contact. All momentary consciousnesses are considered to have the aspect of an object. The object of focus is the external object, the object of experience is the clear consciousness. Thus establishing the external object, for example, consciousness is like crystal, the object is like various images. Taking objects has different times, earlier and later, it is both cause and effect, similarly, the cause that can establish the aspect of consciousness, is the previous moment of it, which does not appear manifestly in consciousness, the self-cognition called latent potential (bagchags), has the function of generating similar aspects. Non-associated formations, the states of form, mind, and mental factors, are merely imputed, not unconditioned phenomena. The three (unconditioned phenomena) are unreal, merely nominal designations. Nirvana is also considered unreal. Regarding the views on the path and the person (gangzag, Pudgala), the Sravaka and Pratyekabuddha vehicles are largely the same as the Vaibhashika school (byesmrwa, Vaibhashika), the difference being that Bodhisattvas have ten bhumis, complete perfect Buddhas have three bodies, and non-abiding Nirvana, as well as Nirvana without remainder, as stated in the sutras, continuously appear to benefit sentient beings. The above is the explanation of the Sutra school. Regarding the explanation of the words of the Sutra school, in order to generate respect for the Dharma being taught in the listener, it is necessary to explain the necessity. After hearing this, wise people, in order to obtain the complete necessity, strive to listen and uphold, and generate respect for the Dharma. In order to understand the outline of what is to be expressed, it is necessary to explain the outline. The words are clear and not confused, the boundaries are clear and definite, clear and fluent in expression, the words are fluent, etc., possessing these merits, and without the opposite faults, the outline can enable people to understand the meaning of the scriptures. The meaning of the words is understood through the combination of verb, object, and instrumental case. Relying on the meaning of the words, in order to seek the meaning, common names are usually used, such as the general name 'bottle'. To this, there are special words such as 'golden bottle'. The basis of the name and its letters, the three, and the synonyms of the name derived from it, such as 'ka-can', etc., all belong to this category. Being proficient in the various discourses appearing in the scriptures, in order to be proficient in the Dharma to be explained and its meaning, in order to understand the connection between the preceding and following texts, it is necessary to connect the context.
ི་ལྟར་དུ། །འགྲེལ་ཞེས་གསལ་པོར་མཚམས་སྦྱོར་དང་། ། མདོ་རུ་དྲིལ་ནས་རྒྱས་བཤད་དང་། །སྤང་གཉེན་རྒྱུ་འབྲས་ཕན་ཚུན་སྦྱོར། །དེ་ཡིས་གཞུང་དོན་རྟོགས་སླ་ཞིང་། །སྒྲོ་འདོགས་ལེགས་པར་ཆོད་པར་འགྱུར། །བརྒལ་རྟོགས་དཀའི་གནད་རྣམས་བརྒལ་ལན་སྒོ་ནུས་བསྙད་པ། ལན་ གཞུང་དོན་སློབ་མ་ཡི། །རྟོགས་པར་དཀའ་བ་འགའ་ཞིག་ལ། །དོགས་གནས་དེ་དག་འགལ་མི་འགལ། །ལུང་དང་རིགས་པས་སོ་སོ་ཡི། །དབྱེ་བ་བྱེད་ཅིང་འགལ་སྤོང་དང་། །གཞུང་དོན་ཚོལ་ཞིང་འཁྲུལ་མ་འཁྲུལ། ། ཇི་བཞིན་རྟོགས་པ་བྱེད་པའོ། །གྲུབ་མཐའི་རྣམ་བཞག་མདོ་ཙམ་མོ། །ཚད་མ་སྨྲ་བའི་དཔལ་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པ་སོགས། མདོ་སྡེ་པ། །དེ་ནི་ཐེག་ཆེན་བཀར་བསྒྲུབ་པ། །མི་དགོས་འབུམ་སོགས་མདོ་སྡེ་རྣམས། ། 5-351 བཀའ་རུ་འདོད་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ།། ༈ །། ༄། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་ལ། །དེ་ཡི་སྒྲ་དོན་ཕྱི་རོལ་གྱི། །སྣང་བ་ཐམས་ཅད་སེམས་ཙམ་དུ། །འདོད་ཅིང་དངོས་པོར་སྨྲ་བ་ཡི། །སེམས་ཙམ་པ་རུ་ གྲགས་པ་སྟེ། །ནང་གསེས་རྣམ་བདེན་རྣམ་བརྫུན་གཉིས། །འདི་ཡི་གྲུབ་མཐའི་འཇོག་ཚུལ་ལ། །ཐེག་ཆེན་བཀར་སྒྲུབ་ཉན་ཐོས་བཀག །རང་གི་འདོད་པ་བརྗོད་པའོ། །མདོ་སྡེ་པ་རྣམས་ཁོ་རང་གི །ཁས་བླང་དེ་ ལས་ཤེར་ཕྱིན་དང་། །ཕལ་ཆེན་ལ་སོགས་བཀར་སྔ་མའི་ལོག་རྟོག་དགག་པ། མི་འདོད། །དེ་ནི་འཐད་པ་མ་ཡིན་སྟེ། །ཐེག་པ་ཆེ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །བཀའ་མིན་གྱུར་ན་རྒྱལ་བ་མ་འོངས་འཇིག་ ལྟར་སྔར་ལུང་མ་བསྟན། དེས། །ལུང་བསྟན་རིགས་ནའང་དེ་མ་གསུངས། །དེ་བཞིན་ཐེག་ཆེན་ཤེར་ཕྱིན་ཆེ་ཆུང་ཐེག་པ་སྟོན་པས་ལྷན་ཅིག་གསུང་པ། སོགས། །ཉན་ཐོས་ཐེག་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ། །བྱུང་ཀྱིས་ཕྱིས་ སུ་བྱུང་བ་མིན། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་རྒྱལ་ལས་གཞན་གྱི་ཟབ་རྒྱས་འདི་ཡུལ་མིན། སྐོར། །ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེའི་ཆོས་འདི་དག །རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་རྣམ་འཕྲུལ་གཞན་གྱིས་ གསུང་ཀྱང་བཀའ་རུ་སྒྲུབ། གཞན་གྱིས་གསུང་ཟེར་ན། །དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་བཀའ་རུ་གྲུབ། །ཐེག་ཆེན་ཡོད་ན་འདི་ལས་ཐེག་ཆེན་ཡོད་ན་འདི་ལས་གཞན་མེད་ཚུལ། གཞན། །མེད་ཅིང་མདོ་སྡེ་གཞན་ལ་ཡང་། ། 5-352 དེ་དང་ཚུལ་མཚུངས་ལས་གཞན་ཅི། །ཟབ་ཟབ་རྒྱས་ཐེག་པ་མེད་ན་སངས་རྒྱས་མེད། མོ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་ནི། །རྒྱ་ཆེ་བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་ཚུལ། །མེད་ན་སངས་རྒྱས་ག་ལ་འབྱུང་། །ཐེག་ཆེན་ཉོན་ མོངས་ཐེག་ཆེན་ཉོན་མོངས་པའི་གཉེན་པོ་གཉེན་པོར་གྱུར། །སྣ་ཚོགས་སྒྲས་སྣ་ཚོགས་སྒྲས་གསུང་རྟོག་པ་དཀའ་གསུང་རྟོགས་དཀའ་བས། །ཐེག་ཆེན་རྒྱལ་བའི་བཀའ་གྲུབ་བོ། །གཞི་ལྔ་ལས་ནི་གཟུགས་ཀྱི་གཞི། །ཕྱི་ དོན་ཕྲ་རབ་རྡུལ་མདོ་སྡེ་པའི་འདོད་རྡུལ་དྲུག་ཆ་རེག་ལ་མ་འབྱར། ཙམ་ནི། །གྲུབ
【現代漢語翻譯】 如是，以『釋』（Tikā，梵文 टीका，ṭīkā，註釋）清晰地連線， 將經文歸納並詳細解釋，將捨棄與接納、因與果相互聯繫。 這樣就能容易理解經文的意義，並能很好地斷除增益和損減。 對於難以辯駁和理解的要點，通過辯論解答的方式來闡述。 對於學生難以理解的經文意義， 對於那些疑惑之處，是否矛盾？ 用教證和理證各自，進行區分，消除矛盾， 尋求經文的意義，辨別正確與否， 如實地理解。宗派的分類簡述。 如量論師法稱（Dharmakīrti，梵文धर्मकीर्ति）等，經部宗（Sautrāntika，梵文सौत्रान्तिक）。 他們認為無需建立大乘（Mahāyāna，梵文महायान），因為《寶積經》（Ratnakūṭa，梵文 रत्नकूट）等許多經都是佛語。 瑜伽行派（Yogācāra，梵文योगाचार）的闡述 第三是瑜伽行派， 其詞義是，外境的一切顯現都只是心（citta，梵文चित्त）的顯現， 認為一切事物都是實有的，被稱為唯識宗（Cittamātra，梵文चित्तमात्र）。 內部分為真實現象派和虛假現象派兩種。 關於此宗派的立宗方式， 建立大乘，遮破聲聞乘（Śrāvakayāna，梵文श्रावकयान），陳述自己的觀點。 經部宗不承認《般若經》（Prajñāpāramitā，梵文प्रज्ञापारमिता）和《華嚴經》（Avataṃsaka，梵文अवतमसक）等，認為那是之前的錯誤認識。 那是不合理的， 如果大乘不是佛語，那麼未來的勝者（Jina，梵文जिन）就不會像過去那樣被授記（Vyākaraṇa，梵文व्याकरण）。 即使應該授記，也不會那樣說。 同樣，大乘《般若經》與小乘一起出現， 不是後來才出現的。 這些深奧而廣大的法，不是思辨的範圍。 即使是佛陀的化身（Nirmāṇakāya，梵文निर्माणकाय）所說，也應承認為佛語。 如果說是其他人說的， 那也是佛陀所加持的。 如果存在大乘，那麼沒有比這更殊勝的大乘了。 沒有其他經典能與之相比。 如果沒有甚深空性（Śūnyatā，梵文शून्यता）和廣大的菩薩行（Bodhisattvacaryā，梵文बोधिसत्त्वचर्या）， 怎麼會有佛陀出現呢？ 大乘是煩惱（Kleśa，梵文क्लेश）的對治法（Pratipakṣa，梵文प्रतिपक्ष）， 由於種種說法難以理解， 因此大乘是佛陀的教言。 五蘊（Skandha，梵文स्कन्ध）中，色蘊（Rūpa-skandha，梵文रूप-स्कन्ध）的基礎， 外境的極微（Paramāṇu，梵文परमाणु），經部宗認為極微是六分，不與觸（Sparśa，梵文स्पर्श）相合。 僅此而已。
【English Translation】 Thus, with 'Explanation' (Tikā) clearly connected, Summarizing the sūtras and explaining in detail, connecting abandonment and acceptance, cause and effect. This makes it easy to understand the meaning of the scriptures and can well cut off additions and subtractions. For the difficult points to argue and understand, explain through debate and answers. For some of the scripture meanings that students find difficult to understand, For those doubts, are they contradictory? Using scriptural and logical proofs separately, distinguish and eliminate contradictions, Seek the meaning of the scriptures, discern right from wrong, Understand as it is. A brief description of the tenets of the schools. Such as the logician Dharmakīrti, Sautrāntika. They believe that there is no need to establish Mahāyāna, because the Ratnakūṭa Sūtra and many other sūtras are the words of the Buddha. Explanation of Yogācāra Third is Yogācāra, Its meaning is that all appearances of external objects are only manifestations of the mind, Believing that all things are real, it is called Cittamātra. Internally divided into two: the true aspectarians and the false aspectarians. Regarding the way this school establishes its tenets, Establish Mahāyāna, refute Śrāvakayāna, and state one's own views. The Sautrāntikas do not acknowledge the Prajñāpāramitā Sūtra and the Avataṃsaka Sūtra, considering them to be previous misconceptions. That is unreasonable, If the Mahāyāna is not the word of the Buddha, then future Victors (Jina) will not be prophesied (Vyākaraṇa) as in the past. Even if it should be prophesied, it would not be said that way. Similarly, the Mahāyāna Prajñāpāramitā appeared together with the Śrāvakayāna, It did not appear later. These profound and vast dharmas are not within the scope of speculation. Even if spoken by the Nirmāṇakāya of the Buddha, it should be acknowledged as the word of the Buddha. If it is said to be spoken by others, That is also blessed by the Buddha. If there is Mahāyāna, then there is no more supreme Mahāyāna than this. There are no other scriptures that can compare to it. If there is no profound Śūnyatā and vast Bodhisattvacaryā, How could there be a Buddha? Mahāyāna is the Pratipakṣa of Kleśa, Because various statements are difficult to understand, Therefore, Mahāyāna is the teaching of the Buddha. Among the five Skandhas, the basis of the Rūpa-skandha, The Paramāṇu of external objects, the Sautrāntikas believe that the Paramāṇu is six parts and does not adhere to Sparśa. That's all.
་འདོད་འཐད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཁྱོད་ལུགས་སྒྲ་མེད་ཕྲ་རབ་ཀྱིས། །རྡུལ་འདི་དོན་དུ་ནུས་པ་བརྒྱད་འདུས་ཡིན་ ཀྱང་འདི་སྐབས་བསགས་རྡུལ་ལྟ་བུར་བཤད། འདི་ཡང་ཕྲ་རག་ལ་ཆ་དང་གོང་བུའི་ཐ་སྙད་ཀྱིས་ཕྲ་རབ་མིང་མེད་འགྲོ་བ་ལ་དགོངས། རྫས་བརྒྱད་འདོད་སོ་སོ་ནས། །གྲུབ་པ་མེད་ཕྱིར་དེ་འདུས་ པའི། །རྡུལ་ཉིད་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཆ་མེད་ཕྲ་རབ་རྡུལ་ཡོད་ཅེས། །ཟེར་ན་དེའང་མི་འཐད་དེ། །དབུས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་གཅིག་ལ་ནི། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་དྲུག་གིས་བསྐོར་ན། །དབུས་མར་ཕྱོགས་ཆ་དྲུག་ ཆ་དྲུག་ཡོད་པས་ཕྲ་རབ་ལས་ཆེ་བར་འགྱུར། ཡོད་འགྱུར། །དེ་ལ་འབྱར་ཆ་དྲུག་ཡོད་པ། །ཡིན་ན་གཅིག་གི་གོ་ས་དེར། །གཞན་མི་འབྱུང་གྱུར་གཅིག་གི་ནི། །གོ་ས་གང་ཡིན་དྲུག་ཆར་གྱི། ། 5-353 གོ་ས་ཡིན་ན་གོང་བུར་གྱུར། །དེ་ཉིད་དྲུག་འདུས་པའི་གོང་བུ་རྡུལ་ཕྲག་གཅིག་པའི་གོ་སར་ཚུད་ན་ཆུང་ཐལ། དབང་ཤེས་མི་སྣང་འགྱུར། །རྡུལ་ཕྲན་ཆ་མེད་མི་སྦྱོར་གྱིས། །འདུས་པ་ཕན་ཚུན་ སྦྱོར་ཞེ་ན། །འདུས་པ་མེད་པར་མི་རིགས་ཏེ། །འདུས་རྒྱུའི་རྡུལ་ཕྲན་རྡུལ་ཕྲན་ནི་ཆ་མེད་ཡིན་པས་མི་སྦྱོར། དེ་འདུས་པར་འདོད་ན་གོང་གི་ཚེ་ཆུང་སྐྱོན་དུ་ཐལ་བའི་རྡུལ་ཕྲན་མེད་པས། ཆ་མེད་དུ། །འདོད་པས་སྦྱོར་བ་མེད་ཕྱིར་རོ། །གཟུགས་སོགས་དོན་ལ་ཡོད་མིན་ཏེ། །སེམས་ཉིད་འཁྲུལ་པ་ལས་བྱུང་ཕྱིར། །གལ་ཏེ་ཕྱི་དོན་ཡོད་བཤད་པ། །དྲང་དོན་དགོངས་པ་ཅན་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་ སེམས་རྒྱུན་མི་ཆད་པར། །དགོངས་ནས་བར་སྲིད་ཡོད་པར་གསུང་། །དེ་ཡི་དགོངས་གཞི་འདི་ཡིན་ཏེ། །གཟུགས་སུ་སྣང་བ་རྣམ་རིག་གི །གཟུང་རུང་ས་བོན་ལ་དགོངས་ནས། །གཟུགས་དང་མིག་གི་སྐྱེ་མཆེད་གསུང་། ། ཆོས་ཀུན་རྣམ་པར་སེམས་ཙམ་པ་རང་གི་བཞེད་པ། རིག་ཙམ་དུ། །གསུངས་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚུལ་ནི། །སྣང་བ་ཤེས་པར་འདོད་པ་ཡི། །རྣམ་བདེན་པ་དང་སྣང་བ་ནི། །རྣམ་པར་ཤེས་པའི་སྒྲོ་ བཏགས་སུ། །འདོད་པ་རྣམ་བརྫུན་གཉིས་སུ་འདོད། །མི་ལྡན་འདུ་བྱེད་བཏགས་ཙམ་འདོད། །དེ་བཞིན་འདུས་མ་བྱས་པ་ནི། །མེད་པ་ཁོ་ནར་མི་འདོད་ཅིང་། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། །དེ་ལ་དམིགས་ནས་ངར་སེམས་པའི། ། 5-354 རྣམ་པ་ཅན་གྱི་ཉོན་ཡིད་དེ། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཚོགས་བརྒྱད་འདོད། །བཙུན་པ་ཡང་དག་ལྡན་ཞེས་པས། །དེ་ཡི་སྟེང་དུ་དྲི་མེད་པའི། །ཡིད་དང་དགུ་རུ་འདོད་པར་བཤད། །རྣམ་བདེན་པ་ཡི་ཚོགས་ དྲུག་འདོད། །འདི་དག་ཞིབ་ཏུ་བཀྲལ་བ་ལ། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི། །འདི་ལ་རྣམས་པར་སྨིན་པ་དང་། །ས་བོན་ཆ་ནི་གཉིས་སུ་ཕྱེ། །རྣམ་སྨིན་གློ་བུར་མ་ཡིན་པ། །ཐོག་མ་མེད་ ནས་སྔོན་བསགས་པའི། །ལས་ཀྱིས་ཆེད་དུ་མ་དམིགས་ཀྱང་། །རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་གྱི་ཀུན་ཉོན་གྱི། མ་རིག་པ། །ཆོས་ཀུན་སྐྱེ་བའི་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 『認為合適是不對的。按照你們的觀點，無聲的極微之微粒，雖然這個微粒實際上包含了八種功能，但在這裡被說成是聚集的微粒。這指的是極微之微粒，用部分和整體的概念來指代沒有名字的極微之微粒。認為八種物質各自獨立存在是不對的，因為它們不是由聚集而成的，所以不存在聚集的微粒。如果說存在不可分割的極微之微粒，那也是不對的。如果一個中心的極微之微粒被六個極微之微粒包圍，那麼中心就會有六個方向的部分，因此會比極微之微粒更大，會存在。如果它有六個附著的部分，如果一個的位置被佔據，其他的就不會出現，如果一個的位置是六個的，那麼就會變成一個整體。如果它包含六個聚集在一起的整體，佔據一個微粒的位置，就會太小，以至於無法被感官察覺。如果不可分割的微粒不結合，那麼聚集就不會發生，因為聚集的微粒是不可分割的，所以不會結合。如果認為它們聚集在一起，那麼就會出現上述的太小的問題，因為沒有微粒，所以不可分割，因此不會結合。』 『形態等事物實際上並不存在，因為它們是從心識的錯覺中產生的。如果說外在事物存在，那是一種委婉的說法。同樣，認為心識的連續不斷，所以存在中陰身。這其中的含義是，顯現為形態的事物指的是意識的所取種子，所以說形態和眼睛的生處。』 萬法唯識宗自己的觀點：『大乘的教義說一切都是唯識，認為顯現是知識，分為真實現象和虛假現象兩種。不相應行法被認為是假立的。同樣，無為法不被認為是不存在的，而是有阿賴耶識，以及執著於它的染污意，這八種識。』 『尊者正量』說，在它之上還有無垢的意，認為是第九識。真實現象有六種識。詳細解釋這些，阿賴耶識分為異熟和種子兩部分。異熟不是突然產生的，而是從無始以來積累的業力所致，即使沒有特別指定，也只是作為緣起而生的無明，是萬法產生的根源。
【English Translation】 'It is not appropriate to think so. According to your view, the subtle particles without sound, although this particle actually contains eight functions, are here said to be aggregated particles. This refers to the extremely subtle particles, using the concept of parts and wholes to refer to the nameless extremely subtle particles. It is not right to think that eight substances exist independently, because they are not formed by aggregation, so there are no aggregated particles. If it is said that there are indivisible extremely subtle particles, that is also not right. If a central extremely subtle particle is surrounded by six extremely subtle particles, then the center will have six directional parts, so it will be larger than the extremely subtle particle, it will exist. If it has six attached parts, if one position is occupied, others will not appear, if one position is of six, then it will become a whole. If it contains six aggregates together, occupying the position of one particle, it will be too small to be perceived by the senses. If indivisible particles do not combine, then aggregation will not occur, because the aggregated particles are indivisible, so they will not combine. If it is thought that they are aggregated together, then the above-mentioned problem of being too small will occur, because there are no particles, so they are indivisible, so they will not combine.' 'Forms and other things do not actually exist, because they arise from the illusion of consciousness. If it is said that external things exist, that is a euphemistic way of speaking. Similarly, it is thought that the continuity of consciousness, so there is an intermediate state. The meaning of this is that the things that appear as forms refer to the seeds of the object of consciousness, so it is said that forms and the birth place of the eye.' The view of the Mind-Only school itself: 'The Mahayana doctrine says that everything is Mind-Only, thinking that appearance is knowledge, divided into two kinds of true phenomena and false phenomena. Non-associated formations are considered to be falsely established. Similarly, unconditioned dharmas are not considered to be non-existent, but there is the Alaya consciousness, and the defiled mind that clings to it, these eight consciousnesses.' 'Venerable Righteous Measure' says that above it there is also the immaculate mind, which is considered to be the ninth consciousness. True phenomena have six consciousnesses. Explaining these in detail, the Alaya consciousness is divided into two parts: the Vipaka and the seeds. The Vipaka is not sudden, but is caused by the karma accumulated from beginningless time, even if it is not specifically designated, it is only the ignorance that arises as dependent origination, which is the root of the birth of all dharmas.
ུར་གྱུར་ཅིང་། །ཆུ་ལས་རྐྱེན་ནི་མང་ཉུང་གི །དབང་གིས་རྦ་རླབས་མང་ ཉུང་ལྟར། །བག་ཆགས་སད་བྱེད་རྐྱེན་ལ་བརྟེན། །དབང་ཤེས་ཆོས་རྣམས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པ་ནི། །འབྱེད་པ་ཅན་གྱི་རྟེན་འབྲེལ་ལོ། །ས་བོན་ཞེས་པ་དེར་བགོས་པའི། །ཀུན་ཉོན་ལས་ ཀུན་བསྡུ་བའི་གཞི། །ནུས་པ་ཙམ་ལས་མངོན་གྱུར་མེད། །ངོ་བོས་མ་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན། །སྐྱེ་བ་སྙོམས་འཇུག་སོགས་རྒྱུ་བྱེད། །གཞན་རིག་ཙམ་གྱི་ཡིད་མངོན་ཡིན། །དམིགས་པ་བརྟན་གཡོ་ཐམས་ཅད་ནི། །ཕྱོགས་ དང་རིས་སུ་མ་ཆད་དམིགས། །རྣམ་པ་ཀུན་གཞི་དེ་རང་གི །དམིགས་པ་བརྟན་གཡོ་ཐམས་ཅད་ལ། །དམིགས་ནུས་ཕྲ་ཞིང་མི་གསལ་བ། །འཇུག་པའི་ཚུལ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི། །སྐབས་སུ་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་འཇུག ། 5-355 དེ་ཡི་འཁོར་ནི་ཀུན་འགྲོ་ལྔ། །ལེན་པའི་རྣམ་ཤེས་ཞེས་བྱ་སྟེ། །འཆི་འཕོའི་སྐབས་སུ་དགེ་སྡིག་གི །རྣམ་སྨིན་ལེན་པའི་རྐྱེན་བྱེད་ཅིང་། །སྐྱེ་བ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡང་བྱེད། །ཡིད་དང་འཇུག་པའི་ཤེས་ པ་རྣམས། །ཅི་རིགས་པ་ནི་དེ་ལས་བྱུང་། །ལྡོག་ཚུལ་ལ་སོགས་འོག་ཏུ་ཤེས། །ཉོན་མོངས་པ་ཡི་ཡིད་བྱེད་པ། །རྟག་ཏུ་ང་རུ་སེམས་པ་ཡི། །སྒྲིབ་ཀྱི་ལུང་མ་བསྟན་པ་སྟེ། །ཁམས་གསུམ་ལ་ ཡོད་དེའི་ངོ་བོ། །ལུང་དུ་མ་བསྟན་དམིགས་པ་ནི། །ཀུན་གཞི་ལ་དམིགས་རྣམ་པ་ནི། །ངའོ་སྙམ་པ་ཅན་ཡིན་ནོ། །འཇུག་ཚུལ་སོ་སྐྱེ་ཀུན་ལ་འཇུག །འཁོར་ནི་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་དང་ནི། །ཚོར་དང་ ང་རྒྱལ་མ་རིག་པ། །ལྟ་བ་དང་བཅས་དགུ་ཡིས་བསྐོར། །ལྡོག་དུས་ཐེག་ཆེན་དགྲ་བཅོམ་དང་། །མཐོང་ལམ་ཐོབ་ནས་ངེས་པར་དག །མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་རྣ་བ་ཡིས། །སྒྲ་ཐོས་སྣ་ཡིས་དྲི་སྣོམ་ཞིང་། ། ལྕེ་ཡིས་རོ་མྱང་ལུས་ཀྱི་ནི། །རེག་བྱ་ཤེས་པ་སྒོ་ལྔ་ཡི། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཞེས་སུ་གྲགས། །དེ་ཡང་ཡིད་དེ་ལས་འཕྲོས་པའི། །འཇུག་ཤེས་ཞེས་པ་དབང་ཤེས་ལ། །སྒོ་ལྔར་བརྟེན་པ་ཙམ་ ཞིག་ལས། །ཡིད་གཞན་ཆེད་དུ་མ་གཏད་དང་། །གཟུགས་ལ་སོགས་པར་ཆེད་གཏད་གཉིས། །སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་རང་ཡུལ་ནི། །རང་གི་སྟོབས་ཀྱིས་རིག་པའོ། །དེ་ལས་འཕྲོས་རྣམས་སེམས་བྱུང་གྲགས། །ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་འོག་ཏུ་འབྱུང་། ། 5-356 འཇུག་ཤེས་འཁོར་དུ་འབྱུང་ཚུལ་ནི། །དབང་ཤེས་ལ་གཞན་འཆར་རང་གི་ནུས་པ་གནས། ཡིད་གཞན་མ་གཏད་པའི། །འཁོར་དུ་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་པོ་འབྱུང་། །ཡུལ་གཞན་ལ། ཡིད་གཏད་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ནི། །ལྔ་ བཅུ་རྩ་གཅིག་ཐམས་ཅད་འབྱུང་། །ཡིད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིད་འཇུག་ཡུལ། །རྐྱེན་ལ་འཇུག་རུང་ཉེ་བར་གནས་ཙམ་ལ། །འཁོར་དུ་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཡིད་དེ། །ངན་སོང་ཡུལ་ལ་རྟོག་པ་འཕྲོ། བའི། །འཁོར་དུ་དད་ སོགས་དགེ་བ་དང་། །ཐེ་ཚོམ་ལ་སོགས་མི་དགེ་བ། །ང་རྒྱལ་ལ་སོགས་སྒྲིབ་ལུང་མ། །བསྟན་དང་གཉིད་སོགས་མ་
【現代漢語翻譯】 如水流般遷變，因水中因緣的多少，如波浪的大小一樣，依賴於喚醒習氣的因緣，諸根識的法生起之因，自性的相是，具有分別的緣起。所謂『種子』，是指被劃分的，總攝一切煩惱的基，僅僅是潛能，而非顯現。本體是不覆障、無記，是產生諸如生等之因。其他的唯是了別的意現。所緣是所有穩定與變動的事物，不分方向和類別地緣取。相是阿賴耶識自身的，所緣是所有穩定與變動的事物，能緣取，細微而不明顯。入的方式是在眾生的，境況中持續不斷地入。它的眷屬是五遍行，稱為『取受的識』，在死亡和轉生之際，是取受善惡，異熟之因，也是產生生等的因。意和入識，各自從它而生。還滅等方式在下文可知。煩惱的作意，總是想著『我』，是不覆障的無記，存在於三界之中，它的本體是，無記，所緣是阿賴耶識，相是，具有『我』的想法。入的方式是進入所有凡夫。眷屬是五遍行，以及受、慢、無明，和見等九者圍繞。還滅之時，大乘阿羅漢，和獲得見道后必定還滅。眼睛看到形色，耳朵聽到聲音，鼻子嗅到氣味，舌頭嚐到味道，身體了知所觸，這五根的，各自的識被稱為五根識。它也是從意所生的，所謂的入識，對於根識來說，僅僅是依賴於五根，沒有特意指向其他的意，和特意指向色等二者。心的體性是，以自身的力量了知自境。從它所生的被稱為心所，五十一者在下文出現。 入識在眷屬中生起的方式是，在根識中，他者顯現，自身的能力存在。沒有特意指向其他的意，在其眷屬中生起五遍行。對於他境，意指向時，在其眷屬中，所有五十一心所都生起。意識的意入處，對於因緣來說，是能夠進入，僅僅是安住于附近。在其眷屬中，有五遍行，對於惡趣之境生起分別的，在其眷屬中，有信等善法，以及疑等不善法，慢等覆障無記，以及睡眠等。
【English Translation】 Like the flow of water, it changes; due to the amount of causes and conditions in the water, like the size of the waves, depending on the causes and conditions that awaken the habitual tendencies, the cause of the arising of the dharmas of the sense consciousnesses, the characteristic of its own nature is, the interdependent arising with distinctions. The so-called 'seed' refers to the divided, the basis for encompassing all afflictions, merely potential, not manifest. The entity is unobscured, unspecified, the cause of generating things like birth. The others are merely the mental manifestation of discernment. The object is all stable and moving things, apprehended without distinction of direction or category. The aspect is that of the Alaya itself, the object is all stable and moving things, capable of being apprehended, subtle and unclear. The way of entering is to continuously enter in the circumstances of sentient beings. Its retinue is the five omnipresent ones, called 'the consciousness of taking', at the time of death and transference, it is the cause of taking the ripening of good and evil, and also the cause of generating things like birth. The mind and the entering consciousness, each arise from it. The ways of cessation etc. can be known below. The mental activity of affliction, always thinking 'I', is the unobscured unspecified, existing in the three realms, its entity is, unspecified, the object is the Alaya, the aspect is, having the thought of 'I'. The way of entering is to enter all ordinary beings. The retinue is the five omnipresent ones, as well as feeling, pride, ignorance, and the nine including views. At the time of cessation, the Mahayana Arhat, and after obtaining the path of seeing, will definitely cease. The eye sees forms, the ear hears sounds, the nose smells odors, the tongue tastes flavors, the body knows touch, the respective consciousnesses of these five senses are called the five sense consciousnesses. It is also born from the mind, the so-called entering consciousness, for the sense consciousnesses, it merely relies on the five senses, without specifically directing to other minds, and specifically directing to forms etc. The nature of the mind is, to know its own object by its own power. Those born from it are called mental factors, the fifty-one will appear below. The way the entering consciousness arises in the retinue is, in the sense consciousnesses, others appear, its own ability exists. Without specifically directing to other minds, the five omnipresent ones arise in its retinue. For other objects, when the mind directs, in its retinue, all fifty-one mental factors arise. The object of the mind consciousness is the entering place of the mind, for causes and conditions, it is able to enter, merely dwelling nearby. In its retinue, there are the five omnipresent ones, for the realm of evil destinies, discrimination arises, in its retinue, there are good dharmas such as faith, and non-virtuous dharmas such as doubt, obscured unspecified such as pride, and sleep etc.
བསྒྲིབས་པའི། །ལུང་དུ་མ་བསྟན་རྣམས་འབྱུང་ངོ་། །ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་ལ་བརྟེན་པའི། །དྲུག་ པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ནི། །སྒོ་ལྔའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི། །འགག་མ་ཐག་པ་དེ་ལ་འཇོག །དེ་ཡང་རྟོགས་པར་གྱུར་པ་ཡི། །ཡིད་ཤེས་ཡུལ་ནི་སྣ་ཚོགས་ལ། །བརྟེན་པའི་ནང་གི་རྣམ་པར་ རྟོག །རྟོག་མེད་ཤེས་པའི་ཡིད་ཤེས་ནི། །ཤེས་པ་རྟོག་མེད་ནང་གནས་སོ། །དེ་ལ་བདག་པོའི་རྐྱེན་ཞེས་པ། །སྒོ་ལྔར་བརྟེན་ནས་དོན་ལྔ་རྟོགས། །ཡིད་ཀྱི་བསྒོས་སྐལ་ཡིད་དབང་གི །བདག་རྐྱེན་ལ་གཟུགས་ དངོས་འཆར་མིན། །ཡིད་ཡུལ་སྣ་ཚོགས་འཆར་བའོ། །མཚུངས་ལྡན་ཞེས་པ་དཔེར་མཚོན་ན། །དངོས་པོ་མཐོང་རུང་མིག་ཤེས་ཀྱི། །སེམས་བྱུང་དེ་ཡི་གཟུགས་དངོས་པོར། །ཞིབ་ཏུ་དཔྱད་ཅིང་འཛིན་ལྟ་བུ། །དམིགས་ཡུལ་རྣམ་པ་རྟེན་དང་དུས། ། 5-357 རྫས་བཅས་ལྔ་དང་མཚུངས་པས་སོ། །འཇུག་ཚུལ་སེམས་ལས་གྱུར་པ་ཡི། །རང་རིག་རང་ཡུལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས། །རིག་པའི་གཙོ་སེམས་སེམས་བྱུང་ལས། །གྱུར་པའི་རང་གི་རིག་པ་ནི། །རང་གི་ཡུལ་ལ་རང་ སྟོབས་ཀྱིས། །རྩེ་གཅིག་སེམས་པའི་ཏིང་འཛིན་ནོ། །སེམས་ལས་གྱུར་པའི་གཞན་རིག་གི །གཙོ་སེམས་སྒོ་ལྔ་ཡིད་ཤེས་བཅས། །སེམས་བྱུང་ལས་གྱུར་གཞན་རིག་ནི། །དབང་པོ་དང་ནི་ཡིད་ཡུལ་དུ། །འཆར་བའི་རྣམ་ པར་རྟོག་རྣམས་སོ། །ཉམས་མྱོང་སྒོ་ནས་རྟོགས་པ་ཡི། །ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རང་རིག་ནི། །ཡིད་ལ་རྣམ་རྟོག་སྣ་ཚོགས་པ། །འཆར་ཞིང་མྱོང་བ་རྟོག་མེད་ཀྱི། །ཤེས་པའི་རང་རིག་ཡིད་ལ་ནི། །རྣམ་ རྟོག་ཅི་ཡང་མ་འཆར་གནས། །དེ་ཡང་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི། །སོ་སྐྱེར་དེ་བཞིན་ཐེག་གསུམ་གྱི། །འཕགས་པའི་རྗེས་ཐོབ་རྟོགས་པ་དང་། །མཉམ་བཞག་རྣམ་རྟོག་མེད་པའོ། །འཛིན་སྟངས་རྟོག་པར་གྱུར་པ་ཡི། ། འཁྲུལ་ཤེས་བཟང་ངན་ལ་ཆེད་དུ། །རྟོག་པའི་མདོ་ལ་གོ་བཟློག་གི །རྟོག་གཉིས་གཅིག་ཆར་སྐྱེས་པ་བསླད། །རྟོག་པས་བཅིང་ཀྱང་དོན་མི་ནུས། །ངལ་དུབ་མྱོང་བའི་རྣམ་རྟོག་རྣམས། །རྟོག་མེད་དབང་ཤེས་འཁྲུལ་ པ་ནི། །ཟླ་བ་གཉིས་སྣང་དང་སྐྲ་ཤད། །འཛག་པར་སྣང་བར་ལྟ་བུའོ། །མ་འཁྲུལ་དབང་ཤེས་ཆེད་དམིགས་ལྟར། །མངོན་སུམ་དབང་མངོན་གྱུར་པའོ། །ཡིད་ཤེས་མ་འཁྲུལ་མངོན་སུམ་དུ། །ཡིད་ཡུལ་ཤར་བའི་ཡིད་མངོན་ནོ། ། 5-358 དབང་ཤེས་ཡིད་ཤེས་གཉིས་འདུས་ཀྱིས། །ཚུལ་བཞིན་མཐོང་བ་མངོན་སུམ་གྱི། །ཤེས་པ་ཡིན་ནོ་ཐག་ཁྲར་སྦྲུལ། །ཤིང་ནི་ཕལ་པར་ཙནྡན་དུ། །མཐོང་བ་ལོག་པའི་ཤེས་པར་གྲགས། །དེ་དག་རྣམ་ཀྱང་སྒོ་གསུམ་ གྱི། །དགེ་དང་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན། །སྣ་ཚོགས་ལས་སུ་འདུ་བའོ། །གང་ལྟར་རིག་རྒྱུའི་བཟུང་བའི་དོན། །གཞན་དུ་ཡོད་ན་བྱེ་སྨྲ་གཞན་རིག་འགྱུར། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡི། །རང་རིག་སེམས་ ཙམ་པ། ཁོ་ནར་འདོད་པའོ། །སེམས་བྱུང
【現代漢語翻譯】 未被揭示的（事物）將會出現。 依賴於意根的，第六個意識是意識本身。 五根的意識，緊隨其後產生。 那也是被理解的，意識的對象是多樣的。 在所依賴的事物中進行辨別，無分別的意識存在於無分別的意識之中。 所謂的『主因』，是依賴於五根來理解五種對象。 意識的特殊部分，意根，其主因不會顯現物質形態。 意識的對象會顯現各種各樣的形態。 『相應』，例如，可見之物的眼識，其心所（心理活動）是物質形態。 仔細分析並持有，例如，目標、形態、所依、時間和物質五者是相應的。 進入的方式，從心所產生的自證，以自身的力量，覺知的核心是心和心所。 從心所產生的自證，以自身的力量，一心專注的禪定。 從心所產生的他證，核心意識包括五根和意識。 從心所產生的他證，在根和意識對像中，顯現各種辨別。 通過經驗來理解，體驗的自證，在意識中顯現各種辨別。 體驗並存在于無分別的意識中，無分別的意識的自證，在意識中不顯現任何辨別。 那也是作為所依的補特伽羅（人），凡夫俗子以及三乘的聖者，后得的理解和無分別的等持。 執持的方式，成為辨別的迷亂意識，對於好壞特別地，在辨別的經文中，顛倒理解，兩種辨別同時產生。 雖然被辨別束縛，但實際上無法做到，體驗疲憊的辨別，無分別的根識的錯覺，如同看到兩個月亮和髮網。 看起來在滴落，未錯亂的根識，如同特別指定的目標一樣，顯現的根現量。 未錯亂的意識，在顯現的意識對像中，是意識現量。 根識和意識二者結合，如實見到的現量意識，將繩子誤認為蛇，將普通的樹木誤認為檀香木，被稱為顛倒的意識。 那些種類也是三種，善、不善和未被揭示的，聚集各種業。 無論如何，如果心識延續的執持之義，存在於其他事物中，那麼聲聞宗（說一切有部）會認為存在他證，沒有能取和所取的二取，唯識宗（瑜伽行派）才認為是自證。 心所
【English Translation】 The unrevealed (things) will arise. Relying on the mind faculty, the sixth consciousness is the consciousness itself. The consciousness of the five senses arises immediately after that. That is also understood, the object of consciousness is diverse. Discriminating among the things relied upon, non-discriminating consciousness exists within non-discriminating consciousness. The so-called 'dominant condition' is relying on the five senses to understand the five objects. The special part of consciousness, the mind faculty, its dominant condition does not manifest material form. The objects of consciousness manifest various forms. 'Corresponding', for example, the eye consciousness of visible things, its mental factors (psychological activities) are material forms. Carefully analyze and hold, for example, the object, form, basis, time, and substance are five corresponding. The way of entering, the self-awareness arising from mental factors, with its own power, the core of awareness is mind and mental factors. The self-awareness arising from mental factors, with its own power, the one-pointed concentration of meditation. The other-awareness arising from mental factors, the core consciousness includes the five senses and consciousness. The other-awareness arising from mental factors, in the senses and consciousness objects, manifests various discriminations. Understanding through experience, the self-awareness of experience, various discriminations manifest in consciousness. Experiencing and existing in non-discriminating consciousness, the self-awareness of non-discriminating consciousness does not manifest any discriminations in consciousness. That is also the person (pudgala) who is the basis, ordinary people and the noble ones of the three vehicles, the subsequent understanding and the non-discriminating equipoise. The way of holding, becoming the discriminating deluded consciousness, especially for good and bad, in the discriminating scriptures, understanding is reversed, two discriminations arise simultaneously. Although bound by discrimination, it cannot actually be done, experiencing the fatigue of discrimination, the illusion of non-discriminating sense consciousness, like seeing two moons and a hairnet. It looks like it's dripping, the non-deluded sense consciousness, like the specially designated object, the manifest sense direct perception. The non-deluded consciousness, in the manifested consciousness object, is the consciousness direct perception. The combination of sense consciousness and consciousness, the direct perception consciousness that sees things as they are, mistaking a rope for a snake, mistaking ordinary wood for sandalwood, is called inverted consciousness. Those kinds are also three, virtuous, non-virtuous, and unrevealed, gathering various karmas. In any case, if the meaning of holding the mind stream exists in other things, then the Sarvastivada school would consider that there is other-awareness, without the duality of grasper and grasped, only the Yogacara school considers it to be self-awareness. Mental factors
་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་ནི། །ཚོར་དང་འདུ་རགས་པར་མ་གྱུར་པའི་ཕྲ་བ། ཤེས་སེམས་པ་དང་། །རེག་པ་ཡིད་བྱེད་ཀུན་འགྲོ་ལྔ། །འདུན་མོས་དྲན་པ་ཏིང་འཛིན་ དང་། །བློ་གྲོས་ཞེས་བྱ་བ་ཡུལ་ངེས་ལྔ། །དད་དང་ངོ་ཚ་ཤེས་ཁྲེལ་ཡོད། །མི་ཆགས་མི་སྡང་གཏི་མུག་མེད། །བརྩོན་འགྲུས་ཤིན་སྦྱངས་བག་ཡོད་དང་། །བཏང་སྙོམས་རྣམ་པར་མི་འཚེ་དགེ །སྲིད་པའི་རྩ་ བ་ཕྲ་རྒྱས་དྲུག །འདོད་ཆགས་དེ་བཞིན་ཁོང་ཁྲོ་དང་། །ང་རྒྱལ་མ་རིག་ལྟ་བ་དང་། །ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ཏེ་ཉེ་ཉོན་ནི། །ཁྲོ་བ་འཁོན་དུ་འཛིན་པ་དང་། །འཆབ་དང་འཚིག་དང་ཕྲག་དོག་དང་། །སེར་ སྣ་དང་ནི་སྒྱུ་བཅས་དང་། །གཡོ་རྒྱུ་རྣམ་འཚེ་ངོ་ཚ་མེད། །ཁྲེལ་མེད་རྨུགས་དང་རྒོད་པ་དང་། །མ་དད་པ་དང་ལེ་ལོ་དང་། །བག་མེད་པ་ད་བརྗེད་ངེས་དང་། །རྣམ་གཡེངས་ཤེས་བཞིན་མ་ཡིན་པ། ། 5-359 གཉིད་འགྱོད་རྟོགས་དཔྱོད་གཞན་འགྱུར་ཀུན་བསྡོམ་པས་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་གོ བཞི། །སེམས་ཙམ་རང་གི་འདོད་པ་ནི། །དང་པོ་ཤེས་བྱའི་གནས་དང་ནི། །གཉིས་པ་མཚན་ཉིད་རྣམ་པ་གསུམ། །གསུམ་པ་དེ་རུ་ འཇུག་པ་དང་། །བཞི་པ་དེ་ཡི་རྒྱུ་འབྲས་དང་། །ལྔ་པ་དེ་ཡི་རབ་དབྱེ་དང་། །དྲུག་པ་བསླབ་པ་གསུམ་དང་ནི། །བདུན་པ་དེ་འབྲས་སྤང་བ་དང་། །བརྒྱད་པ་ཡེ་ཤེས་ཐེག་པ་མཆོག །དེ་ཡི་ དང་པོ་ཤེས་བྱའི་གནས་ནི། དང་པོ་ཀུན་ཀུན་གཞི་ཡོད་པའི་རྒྱུ་མཚན། ཀུན་གཞིའི་མཚན་ཉིད། །དེ་ལྡོག་དུས། །དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་དང་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་བཞི་ལས་དང་པོ། གཞི་ལ། །དེ་ཉིད་ ཡོད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། །ལུས་ལེན་པ་དང་རྣམ་སྨིན་མྱོང་། །སྙོམས་འཇུག་ལས་ལྡང་འཆི་འཕོ་དང་། །སྐྱེ་བའི་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་ཡོད། རྒྱུ་རུ་གྱུར་པས་སོ། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་མ་ བསྟན་ཏེ། །ཤེས་བྱ་ཕྲ་དང་ཟབ་མོས་བསྡུས། །རྒྱ་ཆེའི་ཤེས་པ་ལྷུར་མི་ལེན། །དེས་ན་ལུས་ལེན་རྒྱུན་འཇུག་སོགས། །བདག་དང་འཁྲུལ་བར་སྲིད་པའི་ཕྱིར། །རང་འབྲས་རྣམ་གྲོལ་གེགས་བྱེད་པའི། །ཕྱིར་ན་མདོ་ ལས་མ་བསྟན་གསུང་། །ཀུན་གཞི་དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་ནི། དེ་ཡི་མཚན་ཉིད། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་དེ་ཉིད་ལ། །ཟག་མེད་ཡོན་ཏན་རྐྱེན་ཕྲད་ན། །བྱང་ཆུབ་ཐོབ་བྱེད་ནུས་པའང་ཡོད། །དེ་ལ་རྣམ་སྨིན་ས་བོན་གྱི། ། 5-360 ཆ་གཉིས་ཡོད་ལས་སྔ་མ་ནི། །གློ་བུར་མ་ཡིན་ཐོག་མེད་ནས། །གནས་ཤིང་ཀུན་ཉོན་མ་རིག ཆོས་ཀུན་གྱི། །བག་ཆགས་ས་བོན་འཛིན་པ་སྟེ། །ཀུན་ཉོན་མ་རིག་ཆོས་ཀུན་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ། །གྱུར་ ཅིང་དབང་པོ་གཟུགས་རྣམས་ཀྱི། །རྒྱུ་ཡང་ཡིན་ལ་དཔེར་མཚོན་ན། །ཆུ་ལ་རྐྱེན་གྱི་མང་ཉུང་གི །རྦ་རླབས་མང་ཉུང་འབྱུང་བ་བཞིན། །བག་ཆགས་སད་བྱེད་རྐྱེན་ལ་བརྟེན། །ཡིད་དང་འཇུག་པའི་ཤེས་པ་ རྣམས། །ཅི་རིགས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། །ཆོས་ཀུན་བག་ཆགས
【現代漢語翻譯】 五十一者：感受和想法是粗大的，不是微細的。意識、心和，觸、作意、遍行五。欲、勝解、憶念、等持和，智慧，名為境決定五。信、慚、知羞恥，無貪、無嗔、無癡。精進、輕安、不放逸和，舍、不害是善的。有之根本微細增長六：貪慾、嗔恚，我慢、無明、見和，疑，是近煩惱。忿怒、懷恨在心和，覆藏、惱、嫉妒和，慳吝和諂誑，狡猾、損害、無慚，無愧、昏沉和掉舉和，不信和懈怠和，放逸、失念和，散亂、不正知。睡眠、後悔、尋、伺，總集其他變化，共五十一。四、唯識宗自己的觀點是：第一是所知處，第二是相三種，第三是于彼趣入，第四是彼之因果，第五是彼之差別，第六是三學和，第七是彼果斷，第八是智慧勝乘。彼之第一所知處是：第一，一切，一切有基的原因。一切基的體性。彼還滅時。與自在等不相同的四種差別之第一，基上。彼者，存在的理由是：取身和感受異熟，等持出定、死亡和轉生和，出生的出生等不可能的過失有。成為原因的緣故。沒有給聲聞眾宣講，因為所知細微和深奧所攝。不重視廣大的知識。因此，取身、相續、入等，有與我執混淆的可能性。障礙自果解脫的，因此經中沒有宣說。一切基彼之體性是：彼之體性。一切基的阿賴耶識彼者，如果遇到無漏功德的因緣，也有獲得菩提的能力。彼上，異熟種子的，二分有，前者是：不是忽然的，從無始以來，安住，一切染污無明。一切法的習氣種子執持者，成為一切染污無明諸法生起之因。並且也是根和色的原因，譬如說：水中因緣多少的，波浪多少生起一樣。依靠覺醒習氣的因緣，意和趣入的識，各自生起的原因是，一切法習氣。 Fifty-one are: Feeling and ideation are coarse, not subtle. Consciousness, mind, and, touch, attention, pervasive five. Desire, resolve, memory, concentration, and, wisdom, are called object-determining five. Faith, shame, knowing disgrace, non-attachment, non-hatred, non-ignorance. Diligence, pliancy, non-carelessness, equanimity, non-harm are good. The root of existence, subtle increasing six: Greed, hatred, pride, ignorance, view, and, doubt, are near afflictions. Wrath, holding grudges, concealment, vexation, jealousy, stinginess, deceit, cunning, harm, shamelessness, lack of shame, drowsiness, restlessness, disbelief, laziness, carelessness, forgetfulness, distraction, non-vigilance. Sleep, regret, seeking, examining, other changes, totaling fifty-one. Four, the Mind-Only school's own view is: First is the object of knowledge, second is the three characteristics, third is entering into that, fourth is its cause and effect, fifth is its distinctions, sixth is the three trainings, seventh is its result of abandonment, eighth is the supreme vehicle of wisdom. The first of these, the object of knowledge, is: First, all, the reason for the existence of the all-ground. The nature of the all-ground. When it ceases. The first of the four distinctions that are different from Ishvara etc., on the ground. The reason for its existence is: Taking the body and experiencing the ripening, emerging from meditative absorption, death and transmigration, and the birth of births, etc., have impossible faults. Because it becomes the cause. It was not taught to the Shravakas, because the knowable is contained in the subtle and profound. It does not value vast knowledge. Therefore, taking the body, continuity, entering, etc., have the possibility of being confused with self-grasping. Obstructing the liberation of the self-fruit, therefore it is not taught in the sutras. The nature of the all-ground is: Its nature. The alaya-consciousness of the all-ground, if it encounters the conditions of unpolluted qualities, also has the ability to attain enlightenment. On it, the seeds of ripening, there are two parts, the former is: Not sudden, from beginningless time, abiding, all defiled ignorance. The holder of the habitual seeds of all dharmas, becoming the cause of the arising of all defiled ignorance dharmas. And also the cause of the senses and forms, for example: In water, depending on the amount of conditions, the amount of waves arising is the same. Depending on the conditions that awaken the habits, the consciousness of mind and entering, the reason for the arising of each is, the habits of all dharmas.
【English Translation】 The fifty-one are: Feeling and ideation are coarse, not subtle. Consciousness, mind, and, touch, attention, pervasive five. Desire, resolve, memory, concentration, and, wisdom, are called object-determining five. Faith, shame, knowing disgrace, non-attachment, non-hatred, non-ignorance. Diligence, pliancy, non-carelessness, equanimity, non-harm are good. The root of existence, subtle increasing six: Greed, hatred, pride, ignorance, view, and, doubt, are near afflictions. Wrath, holding grudges, concealment, vexation, jealousy, stinginess, deceit, cunning, harm, shamelessness, lack of shame, drowsiness, restlessness, disbelief, laziness, carelessness, forgetfulness, distraction, non-vigilance. Sleep, regret, seeking, examining, other changes, totaling fifty-one. Four, the Mind-Only school's own view is: First is the object of knowledge, second is the three characteristics, third is entering into that, fourth is its cause and effect, fifth is its distinctions, sixth is the three trainings, seventh is its result of abandonment, eighth is the supreme vehicle of wisdom. The first of these, the object of knowledge, is: First, all, the reason for the existence of the all-ground. The nature of the all-ground. When it ceases. The first of the four distinctions that are different from Ishvara etc., on the ground. The reason for its existence is: Taking the body and experiencing the ripening, emerging from meditative absorption, death and transmigration, and the birth of births, etc., have impossible faults. Because it becomes the cause. It was not taught to the Shravakas, because the knowable is contained in the subtle and profound. It does not value vast knowledge. Therefore, taking the body, continuity, entering, etc., have the possibility of being confused with self-grasping. Obstructing the liberation of the self-fruit, therefore it is not taught in the sutras. The nature of the all-ground is: Its nature. The alaya-consciousness of the all-ground, if it encounters the conditions of unpolluted qualities, also has the ability to attain enlightenment. On it, the seeds of ripening, there are two parts, the former is: Not sudden, from beginningless time, abiding, all defiled ignorance. The holder of the habitual seeds of all dharmas, becoming the cause of the arising of all defiled ignorance dharmas. And also the cause of the senses and forms, for example: In water, depending on the amount of conditions, the amount of waves arising is the same. Depending on the conditions that awaken the habits, the consciousness of mind and entering, the reason for the arising of each is, the habits of all dharmas.
་ལ་བརྟེན་ནས། །བྱུང་བས་འབྲས་བུ་དུ་ཡང་གྱུར། །དེ་ལ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ནི། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། །རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ རྣམ་ཤེས་དང་། །ལེན་པའི་རྣམ་ཤེས་ཞེས་སུ་གྲགས། །ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་གནས་ཡིན་པས། །ཤེས་བྱའི་གནས་ཞེས་བྱ་བར་འདོགས། །ས་དེ་ལ་སོགས་པའི་གཉིས་པ་བོན་ཀུན་ཉོན་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །བག་ཆགས་ནུས་ པ་ཙམ་གྱི་ནི། །ངོ་བོར་གནས་ཤིང་ཤེས་རིག་ལྟར། །རྫས་སུ་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་དེ་ནི། །ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཡི་གྲོགས་དང་འགྲོགས། །ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ཁོ་ནའོ། །དགེ་དང་ མི་དགེ་གང་དུའང་། །མ་ངེས་མ་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན། །དེ་ལྡོག་པའི་དུས། ཀུན་གཞི་དེ་ནི་འཁོར་བའི་སྐབས། །རྒྱུན་མི་ཆད་འཇུག་ལྡོག་དུས་ནི། །ས་བོན་ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ། །ཐེག་ཆེན་ས་བརྒྱད་ཐོབ་ཚེ་ལྡོག ། 5-361 ཉོན་མོངས་མ་ལུས་སྤོངས་པས་སོ། །རྣམ་སྨིན་ཆ་ནི་ཉན་རང་གི །ཕུང་པོ་ལྷག་མེད་རྒྱུན་ཆད་པའི། །ཚུལ་གྱིས་ལྡོག་ལ་ཐེག་ཆེན་པས། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་འཛིན་གྱིས། །མཇུག་ཐོག་མེ་ལོང་ལྟ་ བུ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་གནས་གྱུར་པའི། །ཚུལ་ཀྱིས་ལྡོག་པ་ཞེས་བཤད་དོ། ། དབང་ཕྱུག་སོགས་དང་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར། དེ་ནི་དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་དང་། །མི་འདྲ་བ་ཡི་ཁྱད་པར་ནི། །ཕྱི་ རོལ་པས་ནི་ལྟོས་མེད་དུ། །རང་གྲུབ་དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་ཀྱིས། །བློས་བྱས་རྟག་པ་རང་དབང་ཅན། །འདོད་ཅིང་འདི་ནི་དེ་མིན་ཏེ། །ཀུན་གཞི་སེམས་ཅན་རེ་རེ་བཞིན། །ཡོད་ཅིང་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ བར། །སྐད་ཅིག་མ་ཡི་རང་བཞིན་སྟོང་། །རྐྱེན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བསྒྱུར་བ་ལས། །རྟག་པར་རང་དབང་ཅན་མིན་ནོ། །དེ་ལ་གཉིས་མཚན་ཉིད་གསུམ་ནི་པ་མཚན་ཉིད་ནི། །གཞན་དབང་ཀུན་བརྟགས་ཡོངས་གྲུབ་གསུམ། ། གཞན་དབང་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ལས་བྱུང་བའི། །བག་ཆགས་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་སོགས། །གཟུང་འཛིན་རྣམ་པར་སྣང་རྣམས་སོ། །དཔེར་ན་སྟག་ཚང་ལོ་ཙཱ་བས་བཞེད། སྒྱུ་མ་མཁན་ཞིག་གིས། །ཤིང་དུམ་ལྟ་བུར་ མིག་འཕྲུལ་གྱི། །སྔགས་ཀྱིས་གླང་པོར་བསྒྱུར་ལྟར་རོ། །ཀུན་བརྟགས་ཞེས་ནི་རྣམ་རིག་གི་ཀུན་བརྟགས། །གཟུང་དང་འཛིན་པའི་ཡུལ་དེ་དག །བདག་གིར་བཟུང་དང་འདི་ཞེས་པའི། །སྣ་ཚོགས་མིང་གི་སྒྲོ་བཏགས་པ། ། 5-362 དཔེར་ན་སྒྱུ་མས་ཤིང་དུམ་ལ། །གླང་པོར་བསྒྱུར་དེ་གླང་པོ་ཆེ། །ངེས་པར་ཡིན་སྣང་བྱས་ལྟར་རོ། །ཡོངས་གྲུབ་ཡོངས་གྲུབ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ནི། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ཐ་མལ་པ་ ཡི་བདག་འཛིན་དང་། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་ཀྱིས་སྟོང་པའོ། །དཔེར་ན་སྒྱུ་མའི་གླང་པོ་དེ། །འཁྲུལ་ངོར་སྣང་བ་རྒྱུ་རྐྱེན་ལས། །སྐྱེས་ཀྱང་རིག་པས་དཔྱད་པའི་ཚེ། །སྒྱུ་མ་མཁན་དང་རིགས་སྔགས་དང་། །རྫས་གསུམ་ སོ་སོར་དབྱེ་བའི
【現代漢語翻譯】 依賴於此，產生多種結果。對此，名稱有：阿賴耶識（kun gzhi'i rnam par shes pa），異熟識（rnam par smin pa'i rnam shes），和取識（len pa'i rnam shes）。由於是三種自性的住所，因此被稱為所知之住所（shes bya'i gnas）。 此地（sa de）等同於所有煩惱法（nyon chos）的習氣（bag chags）和能力（nus pa），本質上存在，但並非像知識（shes rig）一樣，是實體的存在。 阿賴耶識與五遍行心所（kun 'gro lnga）相伴隨，感受只有舍受（btang snyoms）。它是不確定（ma nges）、無覆無記（ma sgrib lung ma bstan）的，既非善也非惡。 當它止息時，阿賴耶識在輪迴（'khor ba）中，持續不斷地生滅。止息的時間是：聲聞（nyan）、獨覺（rang）、阿羅漢（dgra bcom）獲得果位時，以及大乘（theg chen）獲得八地（sa brgyad）時，因為所有的煩惱都被斷除了。 異熟識的部分，在聲聞和獨覺的無餘涅槃（phung po lhag med）時，相續斷滅而止息。而大乘行者，通過金剛喻定（rdo rje lta bu'i ting 'dzin），最終轉變為如鏡智（me long lta bu'i ye shes）而止息。 與自在天（dbang phyug）等不同之處在於，外道認為自在天等是無需依賴、自然存在的，是常恒、自主的，由心所造作。但阿賴耶識並非如此，它存在於每個眾生心中，是依賴和緣起（rten cing 'brel 'byung）的，是剎那生滅、自性本空的，由因緣轉變而來，並非常恒和自主。 對此，二相（gnyis mtshan nyid）和三自性（gsum ni pa mtshan nyid）是：他起自性（gzhan dbang），遍計所執自性（kun brtags），和圓成實自性（yongs grub）。 他起自性是指從阿賴耶識產生的習氣、蘊（phung）、處（khams）、界（skye mched）等，以及能取和所取的顯現。例如，如同翻譯家釋迦桑格（sTag tshang lo tsA ba）所說，魔術師通過咒語將木頭變成大象。 遍計所執是指唯識宗（rnam rig）所遍計的，能取和所取的對境，被執著為『我』和『此』，並加上各種名稱的標籤。例如，如同魔術師將木頭變成大象，並認為那確實是大象。 圓成實性是指真如（de bzhin nyid）和無分別智（rnam par mi rtog ye shes），遠離了凡夫的自性執著和能取所取二元對立。例如，魔術變出的大象，在迷惑的顯現中，由因緣而生，但當通過智慧分析時，魔術師、咒語和材料三者是可以區分的。
【English Translation】 Depending on this, many results arise. Its names include: Alaya-vijñāna (kun gzhi'i rnam par shes pa), Vipāka-vijñāna (rnam par smin pa'i rnam shes), and Ādāna-vijñāna (len pa'i rnam shes). Because it is the abode of the three natures, it is called the abode of knowable things (shes bya'i gnas). This ground (sa de) is the nature of only the potency of the karmic seeds (bag chags) of all defiled dharmas (nyon chos), but it is not established as a substance like knowledge (shes rig). This Alaya-vijñāna is accompanied by the five omnipresent mental factors (kun 'gro lnga), and its feeling is only equanimity (btang snyoms). It is indeterminate (ma nges), neither obscuring nor neutral, and is not specified as either virtuous or non-virtuous. When it ceases, this Alaya is in the state of samsara ('khor ba), with a continuous cycle of arising and ceasing. The time of cessation is when a Śrāvaka (nyan), Pratyekabuddha (rang), or Arhat (dgra bcom) attains the fruit, and when a Mahāyāna (theg chen) practitioner attains the eighth bhūmi (sa brgyad), because all defilements have been abandoned. The aspect of Vipāka ceases when the aggregates (phung po) of Śrāvakas and Pratyekabuddhas are completely extinguished, with no remainder. For Mahāyāna practitioners, it ceases when it is transformed into mirror-like wisdom (me long lta bu'i ye shes) through the Vajra-like Samādhi (rdo rje lta bu'i ting 'dzin). The difference between it and Īśvara (dbang phyug) and others is that externalists assert that Īśvara and others are independent, self-existent, permanent, autonomous, and created by thought. But this is not the case with the Alaya-vijñāna. It exists in each sentient being, is dependent and arises from conditions (rten cing 'brel 'byung), is momentary, empty of inherent existence, and is transformed by conditions, not permanent or autonomous. Regarding this, the two characteristics (gnyis mtshan nyid) and three natures (gsum ni pa mtshan nyid) are: Paratantra-svabhāva (gzhan dbang), Parikalpita-svabhāva (kun brtags), and Pariniṣpanna-svabhāva (yongs grub). Paratantra-svabhāva refers to the karmic seeds, aggregates (phung), elements (khams), sense bases (skye mched), etc., that arise from the Alaya-vijñāna, and the appearances of the apprehended and the apprehender. For example, as the translator Sakya Sangge (sTag tshang lo tsA ba) said, a magician transforms a piece of wood into an elephant through a mantra. Parikalpita-svabhāva refers to the objects of the apprehended and the apprehender that are conceptualized by the Vijñānavāda (rnam rig), which are grasped as 'I' and 'this,' and labeled with various names. For example, like a magician transforming a piece of wood into an elephant and thinking that it is definitely an elephant. Pariniṣpanna-svabhāva refers to Suchness (de bzhin nyid) and Non-conceptual Wisdom (rnam par mi rtog ye shes), which are empty of the self-grasping of ordinary beings and the duality of the apprehended and the apprehender. For example, the elephant created by magic appears due to causes and conditions in a deluded perception, but when analyzed with wisdom, the magician, the mantra, and the material can be distinguished separately.
་ཚེ། །གླང་པོར་གྲུབ་པ་མེད་པ་ཡི། །རྒྱུ་མཚན་རྟོག་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་སེམས་རྣམ་རིག་ལ། །གཟུང་འཛིན་སྣང་བ་ཅི་ཡི་ཕྱིར། །ཞེ་ན་འདི་ལ་སེམས་ཙམ་པས། ། གྲུབ་མཐའ་ཐ་དད་མང་སྨྲ་སྟེ། །སེམས་ཙམ་རྣམ་བདེན་པ་སློབ་དཔོན་ཕྱོགས་ཀྱི་གླང་པོ་དང་། །བྲམ་ཟེ་བདེ་བྱེད་དགའ་སོགས་པས། །བསྟན་བཅོས་དམིགས་པ་བརྟག་པ་ལས། །ནང་གི་རྣམ་རིག་ཤེས་བྱའི་ངོ་ བོ་ནི། །ཕྱི་རོལ་ལྟར་སྣང་གང་ཡིན་དེ། །དོན་ཡིན་རྣམ་ཤེས་ངོ་བོའི་ཕྱིར། །གསུང་ལྟར་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཡུལ་ལ། །ལྟོས་པའི་གཟུང་སྣང་བ་བྱ་བདེན་པ་མེད། །ནང་གི་ཤེས་པ་ལ་ལྟོས་པའི། །གཟུང་ བྱེད་དེ་ཙམ་དུ་སེམས་ཡིན་བདེན་གྲུབ་འདོད། །དེ་ལྟར་རྣམ་བདེན་པ་ལའང་གསུམ། །གཟུང་འཛིན་སྒོ་ང་ཕྱེད་ཚལ་དང་། །སྣ་ཚོགས་གཉིས་མེད་པ་ཞེས་དང་། །གཟུང་འཛིན་གྲངས་མཉམ་པ་གསུམ་འདོད། །དང་པོས་གཟུང་འཛིན་སྒོ་ང་ཕྱེད་ཚལ་ཕྱི་རོལ་ཡུལ་ལ་ནི། ། 5-363 ལྟོས་པའི་གཟུགས་རྣམས་བདེན་མ་གྲུབ། །ནང་གི་ཤེས་པ་ལ་ལྟོས་པའི། །གཟུང་རྣམ་བདེན་པར་གྲུབ་ཅེས་འདོད། །ཁ་ཅིག་ཡུལ་ནི་བཟུང་བའི་ཆར། །སྣང་བ་དེ་ནི་རྣམ་རིག་ཕྱེད། །ཡིན་ཅིང་ཡུལ་ཅན་འཛིན་ ཆ་རུང་། །སྣང་བ་དེ་ཡང་རྣམ་རིག་གི །ཕྱེད་དེ་སྒོ་ང་བཀས་ལྟ་བུ། །གཉིས་པ་སྣ་ཚོགས་གཉིས་མེད་སྣ་ཚོགས་གཉིས་མེད་པ། །རྣམ་པ་དུ་མར་སྣང་ཉིད་ཀྱང་། །རྣམ་སེམས་རིག་དུ་མ་ཉིད་ ཡིན་ཕྱིར། །འཛིན་བྱེད་རྣམ་རིག་དུ་མ་ཉིད། །སྐད་ཅིག་ཤེས་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །འཇུག་པས་སྣ་ཚོགས་གཉིས་མེད་འདོད། །གསུམ་པ་གཟུང་འཛིན་གྲངས་མཉམ་གཟུང་འཛིན་གྲངས་མཉམ་པས། །ཡུལ་ནི་རྣམ་པ་དྲུག་ཡིན་ ལ། །ཡུལ་ཅན་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་དྲུག་གི །རྣམ་པར་རིག་པས་གཟུང་འཛིན་གཉིས། །གྲངས་མཉམ་ཉིད་དུ་འདོད་པའོ། །འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཆོས་མཆོག་སོགས། སེམས་ཙམ་རྣམ་བརྫུན་པ། །སྣང་བ་ཤེས་པར་སྒྲོ་བཏགས་པ། ། རྣམ་པ་བརྫུན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། །སྣང་བ་རབ་རིབ་ཅན་དག་ལ། །སྐྲ་ཤད་འཆར་བ་ཇི་བཞིན་འདོད། །དེ་ལ་དྲི་བཅས་དྲི་མེད་གཉིས། །སློབ་དཔོན་དུལ་བའི་ལྷ་སོགས་ཀྱིས། །སངས་རྒྱས་ལའང་གཉིས་སྣང་ གི །དྲི་མ་ཡོད་པར་འདོད་པ་དང་། །འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཆོས་མཆོག་ལ་སོགས་ཀྱིས། །སངས་རྒྱས་པ་ལ་གཉིས་སྣང་གི །དྲི་མ་མེད་པར་བཞེད་པའོ། །མདོར་ན་སེམས་ཙམ་པ་གཉིས་ཀས། །ཕྱི་དོན་བདེན་པ་མེད་པ་དང་། ། 5-364 ཤེས་པ་རང་རིག་རང་གསལ་བས། །མྱོང་བའི་གཉིས་གཟུང་འཛིན་གཞན་དབང་མེད་ཤེས་པ་དེ། །དམ་པའི་དོན་དུ་ཡོད་པར་མཐུན། །སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་དང་ནི། །སློབ་དཔོན་ཆོས་ཀྱིས་གྲགས་པ་ཡི། །གཉིས་ ཀའི་ཕྱོགས་སུ་བཞེད་པའོ། །མིང་གི་དོན་ལ་གཞན་དབང་ཞེས། །རང་གི་བག་ཆགས་ས་བོན་ལས། །སྐྱེས་ཤིང་སྐྱེ་ནས་སྐད་ཅིག་ཀྱང་། །མི་སྡོད་ཕྱི་མ་རེ་བསྐྱེད་པ། །
【現代漢語翻譯】 如無大象，則無象跡可尋，尋找無象之跡的理由，就像是進行推測一樣。如果這樣，那麼在唯識宗看來，心識的顯現（གཟུང་འཛིན་སྣང་བ་）又是因為什麼呢？對此，唯識宗有許多不同的宗義。 唯識宗中，主張心識為真實的學派，如世親（Vasubandhu）論師、陳那（Dignāga）論師、婆羅門天愛（Devapriya）等，在他們的論著《所緣品》（Ālambanaparīkṣā）中說，內在的識，其所知的事物，如同外境的顯現一樣，是真實的，因為它們是識的自性。如同他們所說，外境並不依賴於所顯現的對境（གཟུང་སྣང་བ་），而是依賴於內在的識，因此，對境僅僅是心識，是真實存在的。 因此，在唯識真實現象中也有三種觀點：對境與有境如半個雞蛋；多樣性與無二元性；對境與有境數量相等。第一種觀點認為，對境與有境如半個雞蛋，外境所依賴的色法並非真實存在，而內在的識所依賴的對境則是真實存在的。有些人認為，顯現為對境的部分是識的一部分，而作為有境的執取部分，也是識的一部分，就像雞蛋被切開一樣。 第二種觀點認為，多樣性與無二元性，雖然顯現為多種多樣的現象，但實際上是多種心識的顯現，因此執取的主體也是多種心識。由於剎那間的意識涉及到多種事物，所以被稱為多樣性與無二元性。 第三種觀點認為，對境與有境數量相等，外境有六種，而有境的六識也以六識的方式來認知，因此對境和有境的數量是相等的。 聖者無著（Asaṅga）、世親（Vasubandhu）等主張唯識虛假論，認為顯現的事物是虛假的，就像有眼翳的人看到毛髮一樣。這其中又分為有垢和無垢兩種。寂天（Śāntideva）論師等人認為，即使是佛陀也有二取顯現的垢染。而聖者無著（Asaṅga）、世親（Vasubandhu）等人則認為，佛陀沒有二取顯現的垢染。 總而言之，兩位唯識宗的學者都認為外境不是真實存在的，並且由於心識是自知自明的，因此體驗的二取（གཉིས་གཟུང་འཛིན་）不是他者所控制的。他們一致認為，這種心識在勝義諦中是存在的。世親（Vasubandhu）論師和法稱（Dharmakīrti）論師都持有這種觀點。 從名稱的意義上來說，'他性'（གཞན་དབང་）是指從自己的習氣種子中產生，產生后即使是一瞬間也不會停止，並且會不斷產生後續的現象。
【English Translation】 Without an elephant, there are no footprints to be found. Seeking the reason for the absence of elephant footprints is like engaging in speculation. If this is the case, then according to the Mind-Only school, what is the reason for the appearance of objects and subjects (གཟུང་འཛིན་སྣང་བ་)? To this, the Mind-Only school has many different tenets. In the Mind-Only school, those who advocate that consciousness is real, such as Master Vasubandhu, Master Dignāga, and the Brahmin Devapriya, in their treatise 'Examination of the Object of Observation' (Ālambanaparīkṣā), say that the inner consciousness, the object of knowledge, is real, just like the appearance of external objects, because they are the nature of consciousness. As they say, external objects do not depend on the appearing object (གཟུང་སྣང་བ་), but depend on the inner consciousness. Therefore, the object is merely consciousness and is truly existent. Therefore, in the Mind-Only true appearance, there are also three views: objects and subjects are like half an egg; diversity and non-duality; and the number of objects and subjects are equal. The first view holds that objects and subjects are like half an egg, and the forms that external objects depend on are not truly existent, while the objects that inner consciousness depends on are truly existent. Some people believe that the part that appears as an object is part of consciousness, and the part that grasps as a subject is also part of consciousness, just like an egg being cut in half. The second view holds that diversity and non-duality, although appearing as diverse phenomena, are actually manifestations of multiple consciousnesses. Therefore, the grasping subject is also multiple consciousnesses. Because momentary consciousness involves multiple things, it is called diversity and non-duality. The third view holds that the number of objects and subjects are equal. There are six external objects, and the six consciousnesses of the subject also recognize them in the form of six consciousnesses. Therefore, the number of objects and subjects are equal. The Holy Asaṅga, Vasubandhu, and others advocate the Mind-Only false theory, believing that the appearing things are false, just like a person with cataracts seeing hairs. This is further divided into two types: with defilements and without defilements. Śāntideva and others believe that even the Buddha has the defilements of dualistic appearance. However, the Holy Asaṅga, Vasubandhu, and others believe that the Buddha does not have the defilements of dualistic appearance. In short, both Mind-Only scholars believe that external objects are not truly existent, and because consciousness is self-knowing and self-illuminating, the dualistic grasping of experience (གཉིས་གཟུང་འཛིན་) is not controlled by others. They agree that this consciousness exists in the ultimate truth. Master Vasubandhu and Master Dharmakīrti hold this view. In terms of the meaning of the name, 'other-powered' (གཞན་དབང་) refers to arising from one's own habitual seeds, and after arising, it does not stop even for a moment, and it continuously produces subsequent phenomena.
སེམས་ཀྱི་གཟུང་འཛིན་འཁྲུལ་པ་ཡི། ། དབང་དུ་སོང་བས་གཞན་དབང་གྲགས། །དེ་ནི་མ་དག་གཞན་དབང་ངོ་། །དག་པའི་གཞན་དབང་ཞེས་པ་ནི། །འཕགས་པ་དག་གི་རྗེས་ཐོབ་ལ། །དག་པ་འཇིག་རྟེན་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །བག་ཆགས་སྟོབས་ཀྱི་གཉིས་ སྣང་གི །ཚུལ་ཙམ་སྐྱེ་བ་ལ་འདོགས་སོ། །ཀུན་བརྟགས་ཀུན་བརྟགས་གཞན་དབང་དེ་ཉིད་ལ། །མེད་བཞིན་བདག་དང་བདག་གིར་འཛིན། །གང་ཟག་ཆོས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ཀྱི། །བྱིས་པའི་བློ་ཡིས་ཀུན་བརྟགས་ཀྱི། །སྣ་ ཚོགས་མིང་དུ་བཏགས་པའོ། །ཡོངས་གྲུབ་ཤེས་པ་རང་རིག་ཅིང་། །རང་གསལ་དེ་ལ་དོན་གྱིས་ན། །རྣམ་པ་ལ་སོགས་གང་དུ་ཡང་། །གྲུབ་པ་མེད་ཅིང་དེ་ཉིད་ནི། །རྟག་པ་འགྱུར་བ་མེད་ཅིང་རྣམ་ པར་དག །དགེ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་གྱུར་པ། །ལམ་གྱི་བདེན་པ་ཡོངས་གྲུབ་གྲགས། །ནང་གསེས་དབྱེ་བ་གཞན་དབང་ལ། །དག་དང་མ་དག་གོང་བཤད་ལྟར། །ཀུན་བརྟགས་ལ་ནང་གསེས་དབྱེ་བ། ཀུན་བརྟགས་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་ནི། ། 5-365 གཉིས་སུ་དབྱེ་བའི་དང་པོ་ཀུན་ཏུ་རྟོགས་པ། དང་པོ་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་ནི། །དཔེར་ན་མིག་ལ་སོགས་པ་ལ། །དབང་པོ་ཟར་མའི་འབྲས་ལྟ་བུའི། །བྱེད་ལས་དངོས་པོ་མཐོང་བ་སོགས། །རྒྱུ་མཚན་ ཀུན་ཏུ་རྟོག་པའོ། །གཉིས་གཉིས་པ་ཁྱད་པར་རྟོགས་པ་པ་ཁྱད་པར་རྟོག་པ་ནི། །དེ་དག་མི་རྟག་པ་ཡི་ནི། །རང་བཞིན་ཉིད་དུ་ཤེས་པའོ། །ལྔ་རུ་དབྱེ་ན་ལྔ་རུ་དབྱེ་བའི་དང་པོ་ མིང་ལ་བརྟེན་ནས་དོན་རྟོག་པ་མིང་ལ་བརྟེན། །དོན་རྟོག་བུམ་པ་ཞེས་པ་ཡི། །མིང་ཐོས་ནས་ནི་བུམ་པ་ནི། །ལྟོ་ལྡིར་ཞབས་ཞུམ་ཡིན་སྙམ་ལྟར། །གཉིས་པ་དོན་ལ་མིང་དུ་རྟོག་པ། དོན་ ལ་མིང་དུ་རྟོག་པ་ནི། །ལྟོ་ལྡིར་ཞབས་ཞུམ་ཞེས་བརྗོད་པས། །བུམ་པ་ཡིན་པར་ཤེས་ལྟར་རོ། །གསུམ་པ་མིང་ལ་མིང་དུ་རྟོག་པ། མིང་ལ་མིང་དུ་རྟོག་པ་ནི། །ན་ར་གི་རིའི་གླིང་ པ་ཡིས། །བ་ལང་ཞེས་བྱའི་སྒྲ་ཐོས་པས། །དོན་མ་རྟོགས་ཀྱང་བ་ལང་གི །མིང་གིས་ཡོད་པར་ཤེས་ལྟ་བུའོ། །དོན་ལ་བཞི་པ་དོན་ལ་དོན་དུ་རྟོག་པ་དོན་དུ་རྟོག་པ་ནི། །བ་ལང་ ཞེས་བྱ་ནོག་ལྐོག་ཤལ། །ཅན་མཐོང་མིང་དོན་བརྡའ་འཕྲོད་དོ། །མིང་དོན་འབྲེལ་པར་ཤེས་པ་ནི། །བ་ལང་དངོས་མཐོང་མིང་མཚན་ཉིད། །གཉིས་ཀར་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པའོ། །ཡོངས་གྲུབ་ལའང་རྣམ་པ་གཉིས། །ཡོངས་གྲུབ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བའི་དང་པོ། 5-366 འགྱུར་མེད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཞེས། །རྟོགས་བྱ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་ཡོངས་གྲུབ་ནི། །དེ་ཉིད་རྟོག་པའི་ཐབས་ལམ་བཞི། །བཞི་རུ་དབྱེ་ན་བཞི་རུ་དབྱེ་བའི་དང་པོ་ མ་དག་པའི། །གནས་སྐབས་ཡི་ནི་ཆོས་དེའི་དབྱིངས་ཆ། ཉིད་དང་། །གཉིས་པ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་བསྒོམ་པའི་ཏིང་འཛིན་ཆོས་ཉིད་དང་། །གསུམ་པ་མྱ་ངན་ལས་ནི་འདས་པ་གསུམ། །དེ་གསུམ་འགྱུར་མེད་ཡོངས་ གྲུབ་བོ། ། བཞ
【現代漢語翻譯】 心的能取所取顯現為錯亂， 受其影響故名為『他起』，那是未清凈的他起性。 清凈的他起性是指，聖者們后得位時，清凈世間智，由習氣力而生起的二取顯現之相。 遍計所執即是在他起性上，本來無有卻執著為『我』和『我的』。 凡夫以分別人與法的名相概念之心，對各種事物妄加名號。 圓成實性是自知自明的覺性，就究竟意義而言，在任何事物上都不存在實有自性，它恒常不變，極其清凈，是諸善法之最勝，稱為『道諦圓成實』。 關於他起性的分支差別，如前所述有清凈與不清凈之分。 遍計所執可分為兩種： 第一種是『周遍分別』，例如，對於眼等感官，如同從芒果樹上採摘芒果一樣，對所見之事物進行辨識，這是『因緣周遍分別』。 第二種是『差別分別』，即認識到這些事物都是無常的自性。 若分為五種，第一種是『依名取義』，聽到『瓶子』這個名稱時，就聯想到瓶子是『大腹細頸』的形狀。 第二種是『依義取名』，當說『大腹細頸』時，就知道那是瓶子。 第三種是『依名取名』，如那拉其日（Naraki River）的居民，聽到『牛』的聲音時，雖然不明白其含義，但知道有『牛』這個名稱。 第四種是『依義取義』，看到有『瘤』、『垂皮』的牛，就明白名稱與實義相符。 第五種是『名義關聯』，看到真實的牛，就同時認識到名稱與特徵，這兩種都是周遍分別。 圓成實性也有兩種： 第一種是『不變圓成實』，即所證悟的真如實性。 第二種是『無顛倒圓成實』，即證悟真如的四種方便道。 若分為四種，第一種是不清凈狀態下的法界體性；第二種是清凈禪定之法性；第三種是涅槃。這三種都是不變圓成實。
【English Translation】 The mind's grasping and perceived objects appear as delusion, Influenced by this, it is known as 'other-powered'. This is the impure other-powered nature. The pure other-powered nature refers to the wisdom of noble ones in their post-meditation state, the pure worldly wisdom, where dualistic appearances arise merely as a manifestation of the power of habit. The completely imputed is precisely on that other-powered nature, where one grasps at 'self' and 'mine' even though they do not exist. Ordinary beings, with their minds that conceptually label persons and phenomena, apply various names to things. The perfectly established is self-knowing awareness, self-luminous. In ultimate meaning, there is no inherent existence in anything. It is constant, unchanging, utterly pure, and the supreme of all virtues, known as the 'Truth of the Path, the Perfectly Established'. Regarding the sub-divisions of the other-powered nature, as mentioned before, there are pure and impure aspects. The completely imputed can be divided into two types: The first is 'pervasive imputation'. For example, with respect to the senses such as the eye, like picking mangoes from a mango tree, one discerns the objects seen. This is 'causal pervasive imputation'. The second is 'differential imputation', which is recognizing that these things are of an impermanent nature. If divided into five, the first is 'understanding the meaning based on the name'. When hearing the name 'vase', one thinks of a vase as being 'round-bellied and narrow-necked'. The second is 'imputing a name to the meaning'. When saying 'round-bellied and narrow-necked', one knows that it is a vase. The third is 'imputing a name to a name'. For example, a resident of Naraki River, upon hearing the sound 'cow', even without understanding its meaning, knows that there is a name 'cow'. The fourth is 'imputing meaning to meaning'. Seeing a cow with a 'hump' and 'dewlap', one understands that the name corresponds to the meaning. The fifth is 'name-meaning association'. Seeing an actual cow, one simultaneously recognizes the name and characteristics. Both of these are pervasive imputation. The perfectly established also has two aspects: The first is the 'immutable perfectly established', which is the thusness that is to be realized. The second is the 'non-inverted perfectly established', which are the four skillful means for realizing that thusness. If divided into four, the first is the essence of the Dharmadhatu in an impure state; the second is the Dharmata of pure meditative absorption; the third is Nirvana. These three are the immutable perfectly established.
ི་པ་བཞི་པ་ལམ་གྱི་བདེན་པ་སྟེ། །ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་ཡོངས་གྲུབ་བོ། །དཔེ་ནི་གཞན་དབང་རྨི་ལམ་མཚུངས། །ཀུན་བཏགས་དེ་ལ་བདེན་འཛིན་དང་། །ཡོངས་གྲུབ་དེ་ཉིད་བདེན་མེད་རྟོགས། །གསུམ་ པ་དེ་དེ་ལ་འཇུག་པ་ནི་ལ་འཇུག་པ་ནི། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་རིགས་གྱུར་པ། །གཞན་དོན་ཚོགས་གཉིས་བསགས་པ་དང་། །སྨོན་ལམ་བཏབ་པའི་གང་ཟག་གོ །སངས་རྒྱ་གོ་འཕང་དོན་གཉེར་དང་། །བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའི་ལམ་བསྒྲུབ་པར། །མ་ཞུམ་སྙིང་མ་ཞུམ་སྤང་བ་ཞི་ལྷག་གསུམ་གྱིས་འཇུག་ཞེས་པའི་དང་པོ་མ་ཞུམ་པ་སྟོབས་ལྡན་པའོ། །རང་དོན་ཡིད་བྱེད་ཉན་རང་དང་། །ཐེག་ཆེན་ཆོས་ལ་སོམ་ ཉི་དང་། །ཆོས་ལ་ཕྱོགས་འཛིན་རྣམ་རྟོག་ལ། །མངོན་ཞེན་གཉིས་པ་སྤངས་པ་སྤངས་པའི་གང་ཟག་གོ །དེ་ཡི་ཞི་ལྷག་གསུམ་པ་ཞི་ལྷག་བསྒོམ་ཚུལ་ནི། །སེམས་གནས་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ནི། །ཤེས་རབ་བསྐྱེད་ཐབས་ཞི་གནས་དང་། ། 5-367 ལྷག་མཐོང་ལ་གུས་འཇུག་པའོ། །གང་ལ་འཇུག་ན་མཚན་ཉིད་གསུམ། །དང་པོ་ཀུན་ཏུ་བརྟགས་པ་ལ། །ཐོས་པའི་སྒོ་ནས་མིང་དོན་ངོ་བོ་ཁྱད་པར་བཙལ་བས་དེ་དག་མ་དམིགས་པར་དོན་ཀུན་བརྗོད་ པ་ཙམ་དུ་རིག ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་རིག་ཙམ་དུ་ཤེས། དེ་ལྡོག་ནས་ཆོས་དབྱིངས་ཐོབ་ཚུལ་རྣམས་རིམ་པར་སྟོན་པ་ཐོས་པའི་སྒོ་ནས་གཟུགས་ནས་བརྩམས། །རྣམ་མཁྱེན་བར་གྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །མིང་བཙལ་ དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ནི། །དངོས་པོ་དོན་ཚོལ་དེ་ཡི་ནི། །ངོ་བོ་ཉིད་བཙལ་བྱེ་བྲག་བརྟགས། །ཁྱད་པར་བཙལ་བའི་སྒོ་ནས་ནི། །དེ་དག་མི་དམིགས་པར་ཤེས་ཤིང་། །ཐམས་ཅད་ཡིད་ཀྱིས་ཡིད་ཀྱིས་ལེགས་ པར་དཔྱད་པར་འཇུག་འདྲ་བརྗོད་པ་ཡི། །མཚན་ཉིད་དུ་ནི་བརྟགས་པར་རྟོགས། །གཞན་དབང་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ནི། །རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་དུ་ཤེས། །ཡོངས་གྲུབ་རྣམ་པར་རིག་ཙམ་གྱི། །འདུ་ཤེས་ཀྱང་ནི་ ལྡོག་པའོ། །དུས་སམ་གནས་སྐབས་ལ་འཇུག་དོན། །བྱང་སེམས་འཇུག་པའི་གནས་སྐབས་ལམ་ལྔ་སྟོན་པ་ལམ་ལྔ་ལས་ནི་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས། །ཚོགས་ལམ་མཚན་ཉིད་སྤང་རྟོག་ཡོན་ཏན་དང་། རྣམ་དབྱེ་བྱེད་ལས་ངེས་ ཚིག་དངོས། ཞེས་པའི་དང་པོ་མཚན་ཉིད་མཚན་ཉིད་མཚན་མེད་དོན། །རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཟིན་པའི། །སྒོ་ནས་རྣམ་མཁྱེན་བསྒྲུབ་པ་ཡི། །ཐབས་ལ་མཁས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས། །དང་པོའི་ལས་ཅན་མངོན་རྟོགས་སོ། ། 5-368 སྤང་བྱ་ཤིན་ཏུ་རགས་པ་ཡི། གཉིས་པ་སྤང་རྟོགས་མདོར་དྲིལ་རྩ་ཉོན་ལྔ་ནི། འདོད་ཆགས། ཁོང་ཁྲོ། ང་རྒྱལ། མ་རིག ཐེ་ཚོམ། ལྟ་བ་ལྔ་ནི། འཇིགས་ལྟ། མཐར་ལྟ། ལྟ་བ། ཚུལ་ཁྲིམས་བརྟུལ་ ཞུགས་མཆོག་འཛིན། ལོག་ལྟ་དང་ལྔ། །འཁོར་བའི་སྡུ་བསྔལ་བསྐྱེད་བྱེད་རྣམས། །རྣམ་པར་སུན་འབྱིན་གཉེན་པོས་སྦྱངས། །ཆོས་དང་གང་ཟག་བདག་མེད་ཙམ། །ཐོས་བསམ་བསྡོམ་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་དུ་རྟོག
【現代漢語翻譯】 第四個是道諦，即完全不顛倒的圓成實性（Pariniṣpanna）。 譬如說，其他是如夢如幻的依他起性（Paratantra）。 遍計所執性（Parikalpita）是對它的真實執著，而圓成實性則是對它的無真實性的證悟。 第三個是進入它的方式，即進入它的方式是： 成為大乘種姓的人，積累利他二資糧，以及發願的人。 對於證悟佛果的地位的追求，以及修持菩薩道不畏懼，不捨棄，通過寂止、勝觀、增上戒學三學進入。 第一個不畏懼是具有力量。 對於自利作意的小乘聲聞緣覺，以及對於大乘佛法懷疑，以及對於佛法持有偏見和分別念，以及強烈的執著，第二個是捨棄，是捨棄的人。 關於寂止、勝觀的第三個，是修持寂止、勝觀的方式： 心安住的等持（Samādhi），以及生起智慧的方法，即寂止和勝觀，恭敬地進入。 進入什麼呢？進入三種自性。 第一個是對於遍計所執性，通過聽聞的方式，尋找名稱、意義、本體、差別，因為沒有發現這些，所以僅僅是理解一切事物只是言說。 理解一切法僅僅是唯識。 從那之中返回，依次展示獲得法界（Dharmadhātu）的方式，從聽聞的方式開始，從色法開始。 對於直至一切種智（Sarvākārajñāna）之間的法，尋找名稱，依靠它，尋找事物，尋找它的本體，觀察差別。 通過尋找差別的方式，因為知道沒有發現這些，所以一切都用心來善加觀察。 似乎進入了表達的自性中進行觀察。 理解其他一切依他起性之法僅僅是唯識。 圓成實性僅僅是唯識的覺知也返回了。 進入時間或狀態的目的。 菩薩進入的狀態，展示五道，從五道中的資糧道和加行道開始。 資糧道的自性、所斷、功德和分類、作用、定義、真實。 第一個自性是無相的意義，通過證悟的智慧所掌握的，修持一切種智的方便的善巧菩薩，最初的業者是現觀。 所斷是非常粗大的，第二個所斷是簡要歸納的五根本煩惱：貪慾、嗔恨、我慢、無明、懷疑。 五種見解是：身見、邊見、邪見、戒禁取見、見取見。 這些是產生輪迴痛苦的，通過對治來清凈。 僅僅是法和補特伽羅的無我，通過聽聞和思維的智慧，以普遍意義的方式來理解。
【English Translation】 The fourth is the Truth of the Path, which is the perfectly established reality (Pariniṣpanna) that is completely non-inverted. For example, others are like the illusory dependent arising (Paratantra) of a dream. The completely imputed nature (Parikalpita) is the clinging to its reality, while the perfectly established reality is the realization of its non-reality. The third is the way to enter it, that is, the way to enter it is: Becoming a person of the Mahāyāna lineage, accumulating the two accumulations of benefiting others, and the person who makes aspirations. For the pursuit of the state of attaining Buddhahood, and the practice of the Bodhisattva path without fear, without abandonment, entering through the three studies of morality, concentration, and wisdom. The first non-fear is having strength. For the Śrāvakayāna and Pratyekabuddhayāna who focus on self-interest, and for the doubts about the Mahāyāna Dharma, and for holding prejudices and conceptualizations about the Dharma, and for strong attachments, the second is abandonment, is the person who abandons. Regarding the third of Śamatha and Vipaśyanā, it is the way to practice Śamatha and Vipaśyanā: The Samādhi of mind abiding, and the method of generating wisdom, that is, Śamatha and Vipaśyanā, entering with reverence. What to enter? Enter the three natures. The first is for the completely imputed nature, through the way of hearing, searching for name, meaning, essence, difference, because these are not found, so only understand that all things are just speech. Understand that all Dharmas are only mind. Returning from that, sequentially showing the way to obtain the Dharmadhātu, starting from the way of hearing, starting from form. For the Dharmas up to Sarvākārajñāna, searching for names, relying on it, searching for things, searching for its essence, observing differences. Through the way of searching for differences, because knowing that these are not found, so everything is carefully observed with the mind. It seems to enter the nature of expression for observation. Understand that all other dependent arising Dharmas are only mind. The perception of the perfectly established reality as only mind also returns. The purpose of entering time or state. The state of Bodhisattva entering, showing the five paths, starting from the path of accumulation and the path of preparation in the five paths. The nature, what is to be abandoned, merits, and classifications, functions, definitions, and reality of the path of accumulation. The first nature is the meaning of the formless, grasped by the wisdom of realization, the skillful Bodhisattva of the means of practicing Sarvākārajñāna, the initial practitioner is the Abhisamaya. What is to be abandoned is very coarse, the second to be abandoned is the five root afflictions that are briefly summarized: desire, anger, pride, ignorance, doubt. The five views are: the view of self, the view of extremes, wrong view, holding to the view of moral discipline, and holding to views. These are what produce the suffering of Saṃsāra, purified through antidotes. Only the selflessness of Dharma and person, through the wisdom of hearing and thinking, is understood in a general sense.
་ པ་ཡི། །ཚོགས་ལམ་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ཅིང་། །བདག་མེད་མ་གཏོགས་ཚོགས་ལམ་ནི། །ཚོགས་ལམ་ཕལ་པར་ཆོས་ཤེས་བཞེད། །ཡོན་ཏན་སངས་རྒྱས་ལས་ཆོས་ཉིད། །གཞུང་དོན་འཛིན་པར་ནུས་སོགས་སོ། །ངོ་བོ་བཞི་ པ་རྣམ་དབྱེ་ཚོགས་ལམ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་། །རྣམ་གྲངས་དང་པོའི་ལས་ཅན་པ། །དད་པའི་ས་དང་ཐར་ཆ་མཐུན། །དང་པོར་གོ་ཆ་བགོས་པ། དེ་ནས་གཡུལ་དུ་འཇུག་པ། དེ་ནས་དཔུང་གི་ཚོགས་མ་ ལུས་པར་བསོག་པ། དེ་ནས་ཕ་རོལ་པོ་དང་གཡུལ་བསྐྲད་དེ། དེ་ལས་རྒྱལ་བ་དང་བཞི་ཡོད་པ་ལྟར། འདིར་ཡང་སྤངས་བྱ་གཉིས་པོ་དེ་སྤོང་བའི་ཆེད་དུ། བསམ་པས་གོ་བགོས་པ་ནི་གོ་ སྒྲུབ། སྦྱོར་བས་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཞུགས་པ་ནི་འཇུག་སྒྲུབ། གཉེན་པོའི་དཔུང་ཚོགས་བསོག་སྟེ་སྤང་བྱ་དང་གཡུལ་བསྐྲད་པ་ནི་ཚོགས་སྒྲུབ། མི་མཐུན་ཕྱོགས་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཐོབ་པ་ངེས་འབྱུང་སྒྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གོ་ཆ་སྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་སོ། ། 5-369 ཡོན་ཏན་སྒོ་ནས་སངས་རྒྱས་སོགས། །ཡུལ་ལྔར་མཁས་པའི་ཚོགས་ལམ་མཆོག །མི་མཁས་ཚོགས་ལམ་ཕལ་པའོ། །མཆོག་ནི་སངས་རྒྱས་མཆོག་གསུམ་ལ། སངས་རྒྱས་སོགས་ཡུལ་ལྔ་ལ་མཁས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་སོགས་དང་ བའི་ཡུལ་བྱེད་པར་མཁས་པ། །དྭང་བའི་ཡུལ་བྱེད་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་སྦྱིན་སོགས་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཉམས་ལེན་མཁས་པ། །ཉམས་ལེན་བསམ་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས། བསམ་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མི་བརྗེད་པར་མཁས་པ། ། བརྗེད་པ་མེད་ཅིང་ཏིང་ངེ་འཛིན། ཏིང་ངེ་འཛིན་འཁོར་གསུམ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་མཁས་པ། །འཁོར་གསུམ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པར། །ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པར་ཤེས་པར་མཁས་པ་ཆོས་རྣམས་རྣམ་ པ་ཐམས་ཅད་དུ། །མི་དམིགས་པར་ཤེས་མཁས་པའོ། །བྱེད་ལས་ལྔ་པ་བྱེད་ལས་ཡོངས་སུ་རྒྱུད་སྨིན་ཅིང་། །སྦྱོར་ལམ་འདྲེན་པར་བྱེད་པའོ། །དྲུག་པ་ངེས་ཚིག་ངེས་ཚིག་རྒྱུད་ལ་ཡོན་ཏན་གྱི། །ཚོགས་ཀྱི་ གང་ཞིང་ཐར་པའི་ལམ། །ཡིན་པས་ཚོགས་ལམ་ཞེས་བྱའོ། །དངོས་ནི་དང་པོའི་ལས་ཅན་རྣམས། །ཐར་པ་ཆ་མཐུན་དགེ་རྩ་ནི། །རྒྱུད་ལ་ཡོན་ཏན་ཚོགས་གང་ཞིང་། །རྣམ་གྲོལ་འཇུག་ངོགས་གྱུར་པ་སྟེ། །ཚུལ་ ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་ལ་གནས། །མིག་གིས་གཟུགས་རྣམས་མཐོང་བ་རྣམས། །མཚན་མ་མངོན་རྟག་ཏུ་མི་འཛིན། །དབང་པོ་རྣམ་པར་བསྡམ་པ་དང་། །ཁ་ཟས་སྨན་དང་འདྲ་བར་རིག །ཟས་ཀྱི་ཚོད་རིག་ནམ་གྱི་ཆར། ། 5-370 མི་ཉལ་རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྩོན་དང་། །བསམ་པ་ཤེས་བཞིན་གནས་པ་ལ། །རྟག་ཏུ་མངོན་པར་དགའ་བ་སྟེ། །ཐར་པ་ཡི་ནི་རྒྱུར་གྱུར་པའི། །ཆོས་ལྔ་པོ་ལ་སློབ་པ་དང་། །དེ་བཞིན་དད་དང་ཚུལ་ ཁྲིམས་དང་། །སྦྱིན་པ་བཏང་དང་ཐོས་པ་དང་། །ཁྲེལ་ཡོད་པ་དང་ངོ་ཚ་ཤེས། །ཤེས་རབ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྟེ། །འཕགས་པའི་ནོར་བདུན་རྒྱུད་ལ་འབྱོར། །རྟག་ཏུ་རྒྱུད་ལ་ཉེས་སྐྱོན་གྱིས། །གོས་མིན་བརྟགས་
【現代漢語翻譯】 此外，資糧道有其殊勝之處。除了無我之外，其他的資糧道，被認為是普通的資糧道。功德方面，如從佛陀處聽聞正法，自性方面，如能領會經論要義等。本體有四種，差別分為資糧道的大、中、小三種。 第一種的特點是：與信地和解脫分相應。如同首先穿戴盔甲，然後投入戰鬥，接著聚集所有軍隊，最後與敵作戰並取得勝利一樣。在這裡，爲了斷除兩種所應斷，首先以意樂穿戴盔甲，這是盔甲修；以加行如理行持是進入修；積聚對治的軍隊，與所斷之敵作戰，這是積聚修；獲得從不順品中決定生起，是決定生起修。因此有盔甲修等等。 從功德的角度來說，如佛陀等五境，善巧者是殊勝的資糧道，不善巧者是普通的資糧道。殊勝者，是對佛陀等三寶，以及佛陀等五境善巧。善巧于以佛陀等作為信敬的對境；善巧于以佈施等六度作為信敬的對境，修持六度；善巧于圓滿意樂，不忘失；善巧于不忘失，安住於三輪不分別的等持中；善巧於三輪不分別，通達一切法無所緣。 第五種作用是，作用是成熟相續，引導進入加行道。第六是詞義，詞義是相續中功德的資糧充滿，是解脫道，因此稱為資糧道。本體是第一種的特點，與解脫分相應的善根，是相續中功德的資糧充滿，成為趣入解脫之門。安住于清凈的戒律中，眼睛所見之色，不恒常執取相，調伏諸根，如藥般看待飲食，知量而食，夜晚不睡眠，精勤于瑜伽，以正念正知而住，恒常歡喜，修學這五種解脫之因的法。同樣，具有信、戒、施、舍、聞、慚、愧，以及圓滿的智慧，相續中具有七聖財。恒常觀察相續是否被罪業所染污。
【English Translation】 Furthermore, the path of accumulation has its special features. Apart from non-self, other paths of accumulation are considered ordinary paths of accumulation. In terms of merit, such as hearing the Dharma from the Buddha, and in terms of nature, such as being able to grasp the essence of scriptures. The first characteristic is that it corresponds to the ground of faith and the divisions of liberation. Just as one first puts on armor, then enters the battle, then gathers all the troops, and finally fights the enemy and wins. Here, in order to eliminate the two things to be abandoned, one first puts on armor with intention, which is armor practice; practicing properly with application is entering practice; accumulating the army of antidotes and fighting the enemy to be abandoned is accumulation practice; obtaining definite arising from the non-conducive side is definite arising practice. Therefore, there is armor practice and so on. From the perspective of merit, such as the five objects of the Buddha, the skillful ones are the superior path of accumulation, and the unskillful ones are the ordinary path of accumulation. The superior one is skillful in the three jewels such as the Buddha, and the five objects such as the Buddha. Skillful in making the Buddha and others the object of faith; skillful in practicing the six perfections such as giving as the object of faith; skillful in perfect intention, without forgetting; skillful in not forgetting, abiding in the samadhi of the three wheels without distinction; skillful in the three wheels without distinction, understanding that all dharmas have no object. The fifth function is that the function is to mature the continuum and guide it into the path of application. The sixth is the meaning of the word, the meaning of the word is that the continuum is full of the accumulation of merit, and it is the path of liberation, so it is called the path of accumulation. The essence is the characteristic of the first kind, the roots of virtue corresponding to the divisions of liberation, the continuum is full of the accumulation of merit, and it becomes the gateway to entering liberation. Abiding in pure precepts, the colors seen by the eyes do not constantly grasp the characteristics, subdue the senses, treat food like medicine, know the amount of food, do not sleep at night, diligently practice yoga, abide with mindfulness and awareness, and always rejoice in studying these five dharmas that are the cause of liberation. Similarly, having faith, precepts, giving, generosity, hearing, shame, embarrassment, and complete wisdom, the continuum has the seven noble riches. Always observe whether the continuum is contaminated by sins.
ཤིང་ནོངས་ན་བཤགས། །འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། །ཐུབ་པ་དགོངས་གསལ་ལས་བྱུང་བའི། །སྤྱོད་ཡུལ་ལམ་ཁྱེར་དག་ལ་སློབ། །ཡི་གེ་འདྲི་མཆོད་སྦྱིན་པ་དང་། ཉན་དང་ཀློག་དང་ལེན་པ་དང་། འཆད་དང་ ཁ་ཏོན་བྱེད་པ་དང་། དེ་སེམས་པ་དང་སྒོམ་པ་སྟེ། སྤྱོད་པ་འདི་བཅུའི་བདག་ཉིད་ཀྱི། བསོད་ནམས་ཕུང་པོ་གཞལ་དུ་མེད་དེ་བཞིན་ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་པོ་བསྒྲུབ། །མདོར་ན་འཕགས་པའི་ལམ་གྱི་རྒྱུར། ། གྱུར་པའི་དགེ་ཚོགས་སྒྲུབ་པའོ། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་དང་མཁས་པ་ཡི། །བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལ་ཐོས་པ་དང་། །དེ་དོན་རིག་པའི་བསམ་པ་དང་། །དེ་དག་མི་འགལ་བསྒོམ་པ་ལས། །བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་གསུམ་ལ་ སློབ། །འཁོལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་སྤངས་ནས་ནི། །ཐར་པའི་བདེ་བ་འདོད་པ་ཡི། །དང་པོའི་ལས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །བསླབ་པའི་ལམ་མཆོག་འདི་དག་གོ །ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུའི་གནས་སྐབས་སུ། །ལུས་དང་ཚོར་བ་སེམས་པ་ཆོས། ། 5-371 དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་བཞིའི་བསྒོམ། །དེ་ལ་རྩེ་གཅིག་འཇོག་པ་ནི། །ཞི་གནས་ཡིན་ཅིང་དེར་དེ་ལ་ཕྱི་ནང་གི་ལུས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སོགས་དེ་དག་གི་དོན་ལ་ཞིབ་ཏུ་དཔྱད་པ། དྲན་པའི། ། ཤེས་རབ་ཉིད་ནི་ལྷག་མཐོང་ངོ་། །འབྲིང་པོའི་སྐབས་སུ་མི་དགེ་བའི། །ཆོས་མ་སྐྱེས་པ་མི་སྐྱེད་དང་། །སྐྱེས་པ་རྣམས་སྤངས་དགེ་བའི་ཆོས། །མ་སྐྱེས་སྐྱེད་ཅིང་སྐྱེས་པ་རྣམས། །གནད་དང་འཕེལ་བའི་ཐབས་ ལ་འབད། །ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞིའི་བསྒོམ་མོ། ། ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོའི་གནས་སྐབས་སུ། །དགེ་ལ་འདུན་དང་དེ་དོན་སེམས། །བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་དང་དེར་སྤྱོད་པའི། །ཏིང་འཛིན་ཉོན་མོངས་སྤོང་བ་ཡི། །འདུ་བྱེད་དང་ ལྡན་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི། །རྐང་པ་བཞི་ཡིས་བསྒོམ་པའོ། །སྦྱོར་ལམ་ལའང་དེ་བཞིན་དང་། །དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་སྦྱོར་ལམ་གྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ཚོགས་ཀྱི་ལམ། །རྫོགས་པའི་རྗེས་སུ་མཐོང་ལམ་དང་། །སྦྱོར་བར་བྱེད་ པའི་མངོན་རྟོགས་སོ། །དེ་ཡི་སྤང་བྱ་གཉིས་པ་སྤང་རྟོག་ཉོན་མོངས་གོང་འདྲ་དང་། །ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ཀུན་བརྟགས་རྣམས། །རྣམ་པར་གནོན་པའི་ཚུལ་གྱིས་སྤོང་། །བདེན་པ་ནང་གསེས་དབྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་པོ་ རྣམས་ལས་ཆོས་ཀྱི་བདག །ཕྱེད་ཆ་ཕྱི་བཟུང་བའི་རྟོག་པ་ནི། །རང་བཞིན་མེད་པར་རྟོག་པའོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ཡོན་ཏན་སྦྱོར་ལམ་རྩེ་མོ་ཞེས། །ཐོབ་ནས་དགེ་རྩ་རྒྱུན་མི་ཆད། །བཟོད་པ་ཐོབ་ནས་ངན་སོང་དུ། ། 5-372 གཏན་ནས་མི་སྐྱེའི་གདེང་ཐོབ་བོ། །བྱང་སེམས་དབང་པོ་རྣོན་པོ་ཡིས། །གནས་སྐབས་བླ་མེད་རྫོགས་བྱང་ལས། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་སྟེ་གཟུགས་ལ་སོགས། །བདེན་ཞེན་མངོན་གྱུར་པ་ཞི་ནས། །གོས་སོགས་ལ་ནི་སྲོ་ ཤིག་བྲལ། །གཙང་སྦྲ་ཀུན་སྤྱོད་སོགས་རྟགས་ཐོབ། །བཞི་པ་རྣམ་དབྱེ་རྣམ་པར་དབྱེ་ལ་ངོ་བོ་ཡི། །སྒོ་ནས་ཕྱི་གཟུང་བ་རང་བཞིན་མ
【現代漢語翻譯】 若有錯謬我懺悔。 敬從文殊怙主薩迦班智達， 《能仁密意顯明》中所出的， 行持之所行持之理而學修。 書寫、供養、佈施，以及，聽聞、讀誦、受持，以及，講說、 唸誦，以及，思惟和修習，即是， 此十種行持之自性。 功德聚積無量，如是修持十種法行。 總而言之，成為聖道之因的， 積聚善資糧。 于諸佛之教言與智者之， 論典等，聽聞， 思維其義理，以及， 修習彼等不相違背之法， 學修由此生起之三種智慧。 捨棄輪迴之痛苦后， 希求解脫安樂之， 最初業者們， 此乃殊勝之修學道。 于資糧道小位時， 身、受、心、法， 四念住之修習。 于彼等專注一境乃， 寂止，于彼等內外之身體特徵等，彼等之義理詳盡觀察。 憶念之， 智慧即是勝觀。 于中等位時，不善之， 法未生者不令生， 已生者斷除，善之法， 未生者令生，已生者， 精進于增長廣大之方便。 修習四正斷。 于資糧道大位時， 于善法生起欲樂，並思其義， 精進努力，且行持于彼， 以能斷除煩惱之， 具足作意之神變， 四足而修習。 于加行道亦如是， 彼之體性，加行道之初，體性乃資糧道。 圓滿之後乃見道， 及連線之現觀。 彼之所斷，第二所斷，煩惱如前， 所知之障，一切遍計， 以壓伏之方式而斷除。 於十六諦之分類中， 於法之我， 執取一半之外境之分別念， 證悟其無自性。 第三功德，功德加行道頂位， 獲得后，善根不間斷。 獲得忍位后，于惡趣中， 獲得永不復生之定解。 菩薩根器利者， 于無上圓滿菩提之位， 不退轉，對於色等， 實執現行止息后， 于衣物等無虱等。 獲得清凈等行持之徵相。 第四差別，于分別，于體性之， 門中，外境執取為自性。
【English Translation】 I confess if there are any mistakes. I learn from the conduct and the way of taking the path that comes from 'The Clear Intention of the Able One' by Jamyang Gonpo Sakya Pandita (』jam mgon sa skya paNDi tas). Writing, offering, giving, and listening, reading, receiving, and explaining, reciting, and thinking about it and meditating, that is, the nature of these ten conducts. The accumulation of merit is immeasurable, likewise accomplish these ten practices of Dharma. In short, it becomes the cause of the noble path, accumulating the collection of virtue. Listening to the words of the Victorious Ones and the, treatises of the wise, thinking about their meaning, and, meditating on those that do not contradict, learn the three wisdoms that arise from this. Having abandoned the suffering of samsara, those who desire the bliss of liberation, the first practitioners, these are the supreme paths of learning. In the state of the small accumulation path, body, feeling, mind, and phenomena, the meditation of the four close placements of mindfulness. To place one-pointedly on them is, calm abiding, and there, to examine in detail the characteristics of the inner and outer body, etc., the meaning of those. The mindfulness of, wisdom itself is insight. In the middle stage, non-virtuous, dharmas that have not arisen, not causing to arise, and, abandoning those that have arisen, virtuous dharmas, causing to arise those that have not arisen, and those that have arisen, striving for the means of abiding and increasing. Meditating on the four correct abandonments. In the state of the great accumulation path, generating desire for virtue and thinking about its meaning, exerting effort and practicing there, with the miraculous powers that abandon afflictions, endowed with effort, meditating with the four legs. Likewise in the path of joining, its characteristics, the first of the path of joining, its characteristics are the path of accumulation. After completion, the path of seeing, and the manifest realization that connects. Its objects to be abandoned, the second to be abandoned, afflictions are the same as before, the obscurations of knowledge, all conceptual constructs, abandoning by way of suppression. In the sixteen divisions of the truths, regarding the self of phenomena, the conceptual thought of grasping half of the external object, realizing its lack of inherent existence. The third quality, the peak of the quality joining path, after obtaining, the roots of virtue are uninterrupted. After obtaining forbearance, in the lower realms, obtaining the certainty of never being born again. Bodhisattvas with sharp faculties, in the state of unsurpassed complete enlightenment, not turning back, regarding form, etc., after the manifest clinging to truth is pacified, on clothes, etc., there are no lice, etc. Obtaining signs of pure conduct, etc. The fourth distinction, in distinguishing, in the nature of, the door, grasping external objects as self-nature.
ེད། །སེམས་ཀྱི་གསལ་སྣང་ཐོབ་པའི་ཚེ། །དྲོད་དང་དེ་ལ་གསལ་ བའི་སྣང་། །སྔ་མ་ལས་གསལ་སྣང་ཅུང་ཆེ་མཆེད་པའི་ཚེ་ན་རྩེ་མོའོ། །ཕྱི་དོན་མེད་པར་ངེས་ཤེས་ཐོབ། །དེ་ཁོ་ན་ཡི་དོན་གྱི་ཕྱོགས། ཀུན་ལ། །གཅིག་ལ་ཞུགས་ཚེ་བཟོད་པ་དང་། །རྣམ་རིག་ འདུ་ཤེས་འཇིགས་པ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་ཆོས་མཆོག་གོ །ལྔ་པ་བྱེད་ལས་རྣམ་གྲངས་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་དང་། །སྦྱོར་བ་འཇུག་སྒྲུབ་དེ་ལས་མཐོང་ལམ་འདྲེན། །ཐར་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་སོགས་སོ། །ངེས་ ཚིག་དྲུག་པ་ངེས་ཚིག་མཐོང་བའི་ལམ་ལ་ནི། །དངོས་སུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པའོ། །ངོ་བོ་བདུན་པ་དངོས་གོང་དུ་བཤད་པ་ཡི། །ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་ཁྱད་པར་དུ། །བདེན་པ་བཅུ་དྲུག་རྣམས་ལ་གོམས་ པ་ནི། །སྣང་བ་ཐོབ་པའི་ཏིང་འཛིན་དང་། །དེ་རྟོགས་ཤེས་རབ་དང་མཚུངས་ལྡན། །སྦྱོར་ལམ་དྲོད་བཅས་ཏེ་དྲོ་བར་གྱུར་པ་ནི། །སྣང་བ་མཆེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །དེ་ཉིད་ཤེས་རབ་དང་མཚུངས་ལྡན། ། 5-373 བཅས་པ་དེ་ནི་རྩེ་མོ་རྩེ་མོའོ། །དེ་བཞིན་བདེན་པ་བཅུ་དྲུག་རྣམས་ལ་ནི། །ཕྱོགས་གཅིག་ལྷན་གཅིག་ཞུགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་བདེན་རྗེས་མཐུན། །བཟོད་བཟོད་པ་ཡིན་ཅིང་དེ་བཞིན་ དུ། །བདེན་རྣམས་བཅུ་དྲུག་དེ་མ་ཐག་པ་ཡི། །ཏིང་འཛིན་ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་པ། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཆོས་མཆོག་གོ་ཆོས་མཆོག །དེ་དག་ལའང་ཆུང་འབྲིང་ཆེའི། །རྣམ་པས་གསུམ་གསུམ་དུ་འགྱུར་རོ། །སྦྱོར་ ལམ་དྲོད་རྩེའི་གནས་སྐབས་སུ། །དད་དྭངས་འདོད་ཡིད་ཆེས་དང་བརྩོན་འགྲུས་བདེན་བཞིའི་དོན་རྣམས་ལ་དྲན་པ་དང་། །ཏིང་འཛིན་ཤེས་རབ་དབང་པོ་ལྔས། །གཙོ་ཆེར་བསྒོམ་ཞིང་བཟོད་ཆོས་གཉིས། །སྐབས་སུ་དད་གོང་ མ་སྟོབས་སུ་གྱུར་པའོ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་། །དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ཤེས་རབ་སྟོབས། །ལྔ་ཡིས་གཙོ་ཆེར་བསྒོམ་པའོ། །མཐོང་བའི་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། མཐོང་ལམ་གྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད། །སྦྱོར་ལམ་མཐར་ཕྱིན་ བསྒོམ་པའི་ལམ། །མ་སྐྱེས་གོང་གི་མངོན་རྟོགས་སོ། །གཉིས་པ་སྤང་རྟོགས་སྤངས་རྟོགས་མཐོང་སྤངས་ལྟ་མིན་ཉོན་མོངས་ལྔ་དང་ལྟ་བ་ལྔ། ཁམས་གོང་མར་ཁོང་ཁྲོ་མེད་ས་བོན་བཅས། །རྩད་ནུས་སྤངས་ཤིང་ ཆོས་ཉིད་ནི། །ཇི་ལྟ་བའི་དོན་མངོན་སུམ་རྟོགས། །ཆོས་ཅན་ཇི་སྙེད་པའི་དོན་ཡང་། །ཇི་ལྟར་རིགས་པར་རྟོགས་པའོ། །དེ་ཡི་ཐེག་ཆེན་མཐོང་སྤངས་ནི། །གཟུང་རྟོག་དང་ནི་འཛིན་རྟོག་གཉིས། །གཟུང་རྟོག་གཞི་རྟེན་ཅན་ཞེས་ནི། ། 5-374 རང་གི་དབང་པོའི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། །དོར་ལྟ་བ་ལྟ་མིན་བྱ་གཟུང་བ་ལ་དམིགས་ནས། །དོར་བྱར་མངོན་པར་ཞེན་པ་དེ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མཐོང་སྤང་ངོ་། །གཉེན་པོ་གང་དེའི་རྟེན་ཅན་གཟུང་རྟོག་ ནི། །རང་ཡུལ་བླང་བའི་གཟུང་བ་ལ། །དམིགས་ནས་བླང་བྱར་མངོན་པར་ཞེན། །ཐེག་ཆ
【現代漢語翻譯】 耶！當獲得心的明覺時，會有暖相，以及隨之而來的明亮之相。當比之前稍微更加明亮時，那就是頂位。確信沒有外境，這就是唯一意義的方向。一切融入於一時，即是忍位，以及對名相概念感到恐懼的等持，是殊勝之法。 第五，作用是確定各種類別，與抉擇分相應，以及結合、進入、成就，由此引導至見道，獲得解脫等等。第六，定義是見道的定義，是實際結合的道路。第七，本體是之前所說的功德，以及特別之處，是對十六諦的串習，是獲得顯現的等持，以及與之相應的智慧。結合道具有暖相，變得溫暖，是顯現增長的等持，以及與之相應的智慧。 與此相應的就是頂位。同樣，對於十六諦，一心一意融入的等持，與智慧相應，隨順真諦。忍是忍位，同樣地，緊隨十六諦之後的等持，與智慧相應，是世間法的殊勝，殊勝之法。這些也分為小、中、大三種。在結合道的暖位和頂位階段，以信心、清凈、慾望、信念和精進，以及對四諦的憶念，等持和智慧這五種根，主要進行修習，以及忍法二者。在某些情況下，信心會變得更強，成為力量，以及精進，憶念，等持，智慧五力，主要進行修習。 見道的特徵是：見道的第一個特徵是，結合道達到頂峰，是修道，是未生起之前的現觀。第二，斷證是斷除所斷，見道所斷的非見所斷五種煩惱和五種見，以及上界的嗔恚和種子。徹底斷除，法性是如實地現觀如所有性，以及如理地了知如是所有的法。關於大乘的見道所斷，是所取分別和能取分別兩種。所取分別，即有基之所取分別，是緣于自己的根的行境，以及捨棄見和非見，執著于所取，顯現為應捨棄的，是大乘的見道所斷。對治是緣于彼之所依的所取分別，緣于自境應取之所取，顯現為應取，是大乘的...
【English Translation】 Yes! When the clarity of mind is attained, there will be warmth, and the appearance of clarity that follows. When it is slightly brighter than before, that is the peak. Be certain that there is no external object, this is the direction of the sole meaning. When all merge into one, it is forbearance, and the samadhi that fears names and concepts, is the supreme Dharma. Fifth, the function is to determine various categories, corresponding to the part of determination, and to combine, enter, accomplish, thereby leading to the path of seeing, attaining liberation, and so on. Sixth, the definition is the definition of the path of seeing, which is the actual path of union. Seventh, the essence is the qualities mentioned above, and the distinction, is the practice of the sixteen truths, is the samadhi of attaining appearance, and the wisdom corresponding to it. The path of union has warmth, becomes warm, is the samadhi of increasing appearance, and the wisdom corresponding to it. Corresponding to this is the peak. Similarly, for the sixteen truths, the samadhi of merging wholeheartedly, corresponding to wisdom, following the truth. Forbearance is the position of forbearance, and similarly, the samadhi immediately following the sixteen truths, corresponding to wisdom, is the supreme of worldly dharmas, the supreme Dharma. These are also divided into three types: small, medium, and large. In the stages of warmth and peak of the path of union, with faith, purity, desire, belief, and diligence, and mindfulness of the four truths, the five faculties of samadhi and wisdom, mainly practice, and the two dharmas of forbearance. In some cases, faith will become stronger, becoming power, and diligence, mindfulness, samadhi, the five powers of wisdom, mainly practice. The characteristics of the path of seeing are: the first characteristic of the path of seeing is that the path of union reaches its peak, it is the path of cultivation, it is the direct realization before it arises. Second, the abandonment and realization is the abandonment of what is to be abandoned, the five afflictions and five views that are abandoned by the path of seeing, and the anger and seeds of the upper realms. Completely abandon, the Dharma nature is the direct realization of suchness as it is, and the understanding of all dharmas as they are. Regarding the abandonment of the path of seeing in the Great Vehicle, there are two types: the apprehended concept and the apprehending concept. The apprehended concept, that is, the apprehended concept with a basis, is based on the object of one's own senses, and abandoning views and non-views, clinging to the apprehended, appearing as what should be abandoned, is what is abandoned by the path of seeing in the Great Vehicle. The antidote is the apprehended concept based on that basis, based on the apprehended that should be taken in one's own object, appearing as what should be taken, is the Great Vehicle...
ེན་སྐབས་ཀྱི་མཐོང་སྤང་ངོ་། །འཛིན་པར་རྫས་འཛིན་རྟོག་པ་ནི། །ལྟ་མིན་ལྔ་ནི་འདོད་ཆགས་ཁོང་ཁྲོ་ང་རྒྱལ་མ་ རིག་ཉོན་སྒྲིབ་ཆོས་དང་གང་ཟག་གི །རྫས་ཡོད་ལ་དམིགས་འཛིན་པ་ཡིས། །བདེན་ཞེན་ཐེག་ཆེན་མཐོང་སྤང་ཡིན། །བཏགས་འཛིན་རང་ཡུལ་ཆོས་གང་ཟག །བཏགས་ལྟ་བ་ལྔ་སྟེ། འཇིགས་ལྟ་མཐར་ལྟ། ལྟ་བ། ཚུལ་ཁྲིམས། བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན། ལོག་ལྟ་དང་ལྔ། ཡོད་ལ་དམིགས་འཛིན་པ་པོ། །བཏགས་པ་ཙམ་དུ་མངོན་ཞེན་པ། །ཐེག་ཆེན་སྐབས་ཀྱི་མཐོང་སྤང་ཡིན། །འདི་དག་ཡིད་མངོན་གཙོ་ཆེར་འདྲ། །གསུམ་པ་ཡོན་ ཏན་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། ཐོབ། །བཞི་པ་རྣམ་དབྱེ་ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་རྣམ་གསུམ་ལ། །མཐོང་ལམ་གསུམ་གྱུར་ངོ་བོ་ཡི། །བདེན་པ་བཞི་པོར་ཆོས་བཟོད་དང་། །ཆོས་ཤེས་རྗེས་བཟོད་ རྗེས་ཤེས་ཏེ། །བཞི་བཞིར་ཕྱེ་བས་བཅུ་དྲུག་གོ །ལྔ་པ་བྱེད་ལས་བྱེད་ལས་སྒོམ་ལམ་འདྲེན་བྱེད་དང་། །འཕགས་པ་ཐོབ་པ་ལ་སོགས་སོ། །ངེས་ཚིག་དྲུག་པ་ངེས་ཚིག་ཆོས་ཉིད་སྔར་མ་མཐོང་། །གསར་མཐོང་བྱེད་པས་མཐོང་ལམ་མོ། ། 5-375 ངོ་བོ་བདུན་པ་དངོས་སྦྱོར་ལམ་ཆོས་མཆོག་གི །མཇུག་ཏུ་འཕགས་པའི་བདེན་རྣམས་ལ། །གཟུང་དང་འཛིན་པ་མི་དམིགས་པའི། །ཏིང་འཛིན་ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་བཅས། །ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་གསར་མཐོང་ཞིང་། །གཏན་བདེ་ རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཡི། །མ་ནོར་ལམ་བཟང་ཉིད་གྱུར་ཏོ། །དེ་ལྟར་བདེན་བཞི་ལ་དམིགས་ནས། །མཐོང་བའི་ལམ་གྱི་སྤང་བྱའི་སྒྲིབ། །སྤང་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་ནས། །ལམ་གྱི་རྗེས་བཟོད་བར་བཅོ་ལྔ། ། མཐོང་ལམ་ཡིན་ཅིང་ལམ་རྗེས་ཤེས། །བདེན་དོན་གསར་མཐོང་མེད་མོད་ཀྱང་། །བསྒོམ་པའི་ལམ་དུ་འདོད་དགོས་སོ། །དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ས་དང་པོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་ཐོབ། །དེ་དག་སྐབས་སུ་དྲན་ པ་དང་། བདེན་བཞིའི་དོན་རྣམས། །ཆོས་རབ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་། །བརྩོན་འགྲུས་དགའ་བ་ཤིན་ཏུ་སྦྱང་། །ཏིང་འཛིན་བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་པ། །བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན་ཉིད་བསྒོམ། །ཟག་བཅས་བསྒོམ་ལམ་ཞེས་པ་ ནི། །ལམ་ལྔའི་ནང་ཚན་དུ་གྱུར་པའི། །བསྒོམ་ལམ་མིན་ཀྱང་སྤྱིར་བཏང་གི །བསྒོམ་ལམ་འདོགས་ཏེ་སོ་སྐྱེ་ཡི། །རྒྱུད་ཀྱི་བསྒོམ་ལམ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །ཟག་མེད་བསྒོམ་ལམ་མཚན་ཉིད་ནི། བསྒོམ་ལམ་གྱི་དང་ པོ་མཚན་ཉིད། །མཐོང་ལམ་ལེགས་པར་རྟོགས་ནས་ནི། །མི་སློབ་ལམ་མ་སྐྱེས་པ་ཡི། །གོང་གི་མངོན་རྟོགས་སྤང་རྟོགས་ནི། གཉིས་པ་སྤངས་རྟོགས། །མཐོང་སྤངས་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད། །སླར་མི་སྐྱེ་བར་ཟད་པར་སྤངས། ། 5-376 རང་གི་ངོ་སྐལ་སྤང་བྱ་ནི། །སྤང་བྱར་རགས་པ་ཉོན་སྒྲིབ་ཕྲ་བ་ཤེས་སྒྲིབ་ཤེས་སྒྲིབ་གཙོ་ཆེར་སྤངས་པ་དང་། །ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་རྟོགས་པ་ཡི། །མཐོང་བའི་ལམ་དང་རྗེས་མཐུན་ནོ། མཐོང་ཟིན
【現代漢語翻譯】 是見道時所斷之障。執著于實有的實執分別念，非五見，即貪、嗔、慢、無明，煩惱障的法與補特伽羅。以緣實有而執著，視其為真實的實執，是大乘見道所斷之障。執著于假立的自境法與補特伽羅。假立的五見，即身見、邊見、見取見、戒禁取見、邪見等五種。緣有而執著，對假立之物顯現執著，是大乘見道時所斷之障。這些與意現相類似，主要在於。 第三，功德，功德百千十二，是后得位所獲得的。第四，分類，聲聞、緣覺、大乘三種。見道轉為三種體性。於四諦中，有法忍與法智，類忍與類智，分為四種，總共十六種。第五，作用，作用是引導修道，以及獲得聖果等等。第六，定義，定義是以前未曾見過的法性，現在新見，故名為見道。 第七，體性，實際是道法之最勝者。在聖者的諸諦中，對所取與能取不作意。包含等持與智慧的相應法。法性現前新見，獲得恒常安樂的解脫。成為無謬的妙道。如是緣於四諦，見道所斷之障。從斷除苦諦之法忍，到道諦之類忍之間有十五種。 是見道，而道諦之類智，雖未新見諦義，然于修道中亦須認可。彼與初地同時，由菩薩們所獲得。于彼等之時，憶念與四諦之義，以及妙法之種種分別，精進、歡喜、極調柔，等持、舍，如是七菩提分而修習。有漏修道，雖非五道中之修道，然通常稱為修道，乃是異生之相續修道之故。無漏修道之體性，修道之初相。于見道善爲了解之後，未生起無學道之上的證悟與斷證。第二，斷證。所有見道所斷之煩惱，皆斷盡不再生起。 自之本分所應斷者，應斷之粗分煩惱障，細分所知障，主要斷除所知障。與法性現前證悟之見道相隨順。已見。
【English Translation】 It is the obscuration to be abandoned during the path of seeing. The conceptual thought of grasping at substance, which grasps at things as real, is not the five views, namely, attachment, anger, pride, ignorance, the afflictive obscuration of phenomena and individuals. By focusing on what exists as real and grasping at it, the substantial grasping that considers it to be true is what is abandoned by the path of seeing in the Great Vehicle. Grasping at the imputed own object, phenomena and individuals. The five imputed views are the view of the self, the extreme view, the view of holding views as supreme, the view of holding moral discipline and asceticism as supreme, and the wrong view. Focusing on what exists, manifesting attachment to what is merely imputed, is what is abandoned by the path of seeing in the Great Vehicle. These are mostly similar to mental appearances. Third, qualities, the qualities of a hundred thousand twelve, are obtained in the subsequent attainment. Fourth, distinctions, the three vehicles of Hearers, Solitary Realizers, and the Great Vehicle. The path of seeing becomes three natures. In the Four Noble Truths, there are the forbearance of phenomena and the knowledge of phenomena, the subsequent forbearance and the subsequent knowledge, divided into four each, making sixteen. Fifth, function, the function is to lead the path of meditation, and to obtain the state of an Arya and so on. Sixth, definition, the definition is that the nature of phenomena was not seen before, and is newly seen, hence it is called the path of seeing. Seventh, nature, in reality, it is the supreme of the path dharmas. In the truths of the Aryas, there is no focus on what is grasped and what grasps. Including the samadhi and wisdom that are in conjunction. The nature of phenomena is newly seen directly, and liberation of permanent bliss is obtained. It becomes the unerring excellent path. Thus, focusing on the Four Noble Truths, the obscurations to be abandoned by the path of seeing. From the forbearance of phenomena of abandoning suffering, to the fifteenth between the subsequent forbearance of the path. It is the path of seeing, and although the subsequent knowledge of the path of the Truth of the Path does not newly see the meaning of the Truth, it must be accepted in the path of meditation. It is obtained simultaneously with the first ground by the Bodhisattvas. At that time, mindfulness and the meanings of the Four Noble Truths, as well as the various distinctions of the excellent Dharma, diligence, joy, extreme pliancy, samadhi, equanimity, are cultivated as the seven branches of enlightenment. The contaminated path of meditation is not the path of meditation among the five paths, but it is generally called the path of meditation because it is the path of meditation in the continuum of ordinary beings. The characteristic of the uncontaminated path of meditation is the first characteristic of the path of meditation. After well understanding the path of seeing, the higher realization and abandonment that have not arisen on the path of no more learning. Second, abandonment and realization. All the afflictions abandoned by the path of seeing are abandoned completely without arising again. What should be abandoned by one's own share is the coarse afflictive obscuration to be abandoned, the subtle obscuration of knowledge, mainly abandoning the obscuration of knowledge. It is in accordance with the path of seeing that directly realizes the nature of phenomena. Already seen.
་ རྒྱུན་ལྡན་དུ་གོམ་པ། གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་ནི། །ཏིང་འཛིན་བརྒྱ་ཐོབ་དེར་སྙོམས་འཇུག །སངས་རྒྱས་བརྒྱ་མཐོང་དེའི་བྱིན་རླབས། །ཞིང་ཁམས་བརྒྱར་འགྲོ་འཇིག་རྟེན་ཁམས། །བརྒྱ་ནི་བསྐུལ་ དང་སྣང་བར་བྱེད། །སྨིན་པར་བྱེད་ཅིང་བསྐལ་པ་བརྒྱར། །གནས་ཤིང་སྔོན་དང་ཕྱི་མཐར་འཇུག །ཆོས་བརྒྱ་འབྱེད་ཅིང་ལུས་བརྒྱ་སྟོན། །ལུས་རེར་བྱང་སེམས་བརྒྱ་ཕྲག་རེས། །འཁོར་གྱིས་ཀུན་ནས་ཡོངས་སུ་བསྐོར། །འགྱུར་ དུ་བརྩིས་པའི་ས་བཅུ་ཡི། །ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་མང་དུ་ཐོབ། །བཞི་པ་རྣམ་དབྱེ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་མཉམ་རྗེས་སམ། །འདོད་ཁམས་གཟུགས་ཁམས་གཟུགས་མེད་ཁམས་གསུམ་པ་དགུ་རེ་རེ་ལ། །བསྒོམས་སྤང་ཤེས་ སྒྲིབ་ཆེན་པོ་ཡི། །ཆེན་པོ་ནས་ནི་ཆུང་ངུ་ཡི། །ཆུང་ངུའི་བར་གྱི་དགུ་པོ་ལ། །འདོད་པ་ས་གཅིག་གཟུགས་ཁམས་ལ། །བསམ་གཏན་ས་བཞི་གཟུགས་མེད་ཁམས། །ས་ནི་བཞི་སྟེ་དགུ་པོ་ཡི། །འདོད་ ཆགས་ཁོང་ཁྲོ་ང་རྒྱལ་མ་རིག་འཇིག་ལྟ་མཐར་ལྟ། ཁམས་གོང་མ་ལ་ལྔ་བསྒོམ་སྤངས་ཆེན་པོ་དགུའི་གཉེན་པོ། །གཅིག་ཆར་བསྐྱེད་ནས་ས་བཅུ་པ། །བར་ཆད་ཀུན་ལས་གྲོལ་བ་ཡི། །ལམ་དེས་ས་དགུའི་བསྒོམ་སྤོངས་ནི། ། 5-377 ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་དགུ་པོ་ཡི། །གཉེན་པོ་གཅིག་ཆར་ཉིད་དུ་བསྐྱེད། །འདིར་བརྟེན་བསྒོམ་པའི་སྤང་བྱ་ནི། །དགུ་དགུ་བརྒྱད་བཅུ་གྱ་གཅིག་ཡོད། །སྤོང་གཉེན་དབྱེ་བས་གྲངས་དེར་འགྱུར། །ལྔ་པ་བྱེད་ལས་བྱེད་ ལས་རང་གི་ཡོན་ཏན་ཚོགས། །ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་ཐོབ་པ་དང་། །གཞན་དག་སེམས་ཅན་འཁོར་དུ་བསྡུས། །དེ་རྣམས་སྨིན་ཅིང་རྣམ་པར་གྲོལ། །གྲོལ་རྣམས་མཐར་ཕྱིན་ལམ་ལ་འགོད། །དྲུག་པ་ངེས་ཚིག་ངེས་ཚིག་ ཆོས་ཉིད་མཐོང་ཟིན་དེ། །གོམས་པར་བྱེད་པའི་ལམ་ཡིན་ནོ། །ངོ་བོ། བཅུ་དྲུག་བདུན་པ་དངོས་ནི། བདེན་བཞིའི་ཆོས་ཉིད་མཐོང་ཟིན་བསྟན། །རྣམ་གྲོལ་ལམ་གྱི་འཇུག་ངོགས་གྱུར། །དེ་ལྟར་སྔར་བཤད་པ་དགུ་ པོ། །ཟག་པ་མེད་པའི་ལམ་དུ་གྱུར། །གཉེན་པོ་ཆུང་རིམ་ནུས་སྐྱེ་ཞིང་། །སྤང་བྱ་ཆེ་རིམ་ནུས་འགག་པ། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེ་ཡི། །ལེགས་བཤད་རྨད་དུ་བྱུང་བའོ། །ཁྱད་པར་དུའང་བྱང་སེམས་ རྣམས། །དང་པོའི་ས་ཡི་མཐོང་བའི་ལམ། །རྫོགས་པའི་ལྷག་མ་ནས་བརྩམས་ཏེ། ས་བཅུའི་བར་ལ་ཚོགས་གཉིས་ཀྱི། །ཁྱད་པར་རིམ་གྱིས་འཕེལ་བའོ། །དེ་དག་སྐབས་སུ་ཡང་དག་པའི། །བདེན་བཞི་མངོན་སུམ་དུ་ ཤེས་པའི་ལྟ་བ། ཀུན་ནས་སློང་བའི་རྟོག་པ། བདེན་པར་སྨྲ་བའི་ངག མི་དགེ་སྤོང་བའི་ལས་མཐའ ལོག་འཚོ་སྤོང་བའི་འཚོ་བ། དགེ་ལ་སྤྲོ་བའི་རྩོལ་བ། མ་བརྗེད་པའི་དྲན་པ། རྩེ་གཅིག་པའི་ཏིང་འཛིན་རྣམས་སོ་ལྟ་བ་རྟོགས་པ་ངག་དང་ནི། ། 5-378 ལས་ཀྱི་མཐའ་དང་འཚོ་བ་དང་། །རྩོལ་བ་དྲན་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན། །འཕགས་ལ
【現代漢語翻譯】 第三，功德，百千功德十二者是：獲得百種三摩地，融入其中；見到百尊佛陀，獲得其加持；前往百個凈土世界；能激勵和照亮百個世界；能成熟眾生，並在百劫中安住；能進入過去和未來；能開顯百種佛法，示現百種化身；每個化身周圍都有百千菩薩眷屬圍繞。獲得增上算的十地菩薩的殊勝功德。第四，從分類體性的角度，共同和后得位，或者說，欲界、色界、無色界這三界，每一界都有九品煩惱，對於每一品煩惱，都要修習對治，斷除煩惱。從最大的煩惱，到最小的煩惱，這九品煩惱。欲界有一地，色界有四禪定地，無色界有四地，總共九地。對於欲界的貪慾、嗔恨、我慢、無明、邪見、邊見等煩惱，以及上二界的五種煩惱，通過同時生起對治九品煩惱的九種對治力，從而到達十地菩薩的境界，從一切障礙中解脫出來。通過這種方法，九地菩薩所要斷除的煩惱，即從最小的最小，到第九品煩惱，同時生起對治。因此，依靠這種方法，所要斷除的煩惱有九九八十一個。通過斷除和對治的區分，數量也會隨之變化。第五，事業，事業是圓滿獲得自身功德，聚集其他眾生作為眷屬，使他們成熟和解脫，並將解脫者安置於究竟的道上。第六，定義，定義是證悟法性后，不斷串習的道路。體性十六，第七，真實是，顯示已經證悟四諦的法性，成為解脫道的入口。如前所述的九種道，都成為無漏道。對治力逐漸增強，所斷除的煩惱逐漸減弱。這是全知果位索南森格（bsod nams seng ge）的殊勝教言。特別地，對於菩薩們來說，從初地菩薩的見道開始，到十地菩薩之間，兩種資糧的功德逐漸增長。在這些情況下，對四聖諦的正確和直接的證悟，發起一切的思維，說真實語的語言，斷除不善業的行為，斷除邪命的生計，歡喜行善的精進，不忘失的正念，以及專注一境的禪定等等。見、解、語，以及業邊和生活，精進、正念和禪定，這些都是聖道。 Third, the qualities, the twelve hundred thousand qualities are: obtaining a hundred samadhis and entering into them; seeing a hundred Buddhas and receiving their blessings; going to a hundred pure lands; inspiring and illuminating a hundred worlds; ripening beings and abiding for a hundred kalpas; entering into the past and the future; revealing a hundred dharmas and manifesting a hundred bodies; each body surrounded by hundreds of thousands of Bodhisattvas. Obtaining the special qualities of the ten Bhumis, which are counted as increasing. Fourth, from the perspective of classifying the nature, the common and subsequent positions, or the desire realm, the form realm, and the formless realm, each of these three realms has nine levels of afflictions. For each level of affliction, one must practice the antidote and eliminate the afflictions. From the greatest affliction to the smallest affliction, these nine levels of afflictions. The desire realm has one ground, the form realm has four meditative grounds, and the formless realm has four grounds, totaling nine grounds. For the afflictions of the desire realm, such as desire, anger, pride, ignorance, wrong views, and extreme views, as well as the five afflictions of the upper two realms, by simultaneously generating the nine antidotes that counteract the nine levels of afflictions, one reaches the state of the tenth Bhumi Bodhisattva, liberated from all obstacles. Through this method, the afflictions to be abandoned by the Bodhisattvas of the nine grounds, from the smallest of the smallest to the ninth level of affliction, simultaneously generate the antidote. Therefore, relying on this method, the afflictions to be abandoned are ninety-nine eighty-one. The number changes with the distinction between abandonment and antidote. Fifth, the activity, the activity is to fully obtain one's own qualities, gather other beings as retinue, ripen and liberate them, and place the liberated ones on the ultimate path. Sixth, the definition, the definition is the path of continuously familiarizing oneself after realizing the nature of reality. The nature is sixteen. Seventh, the truth is, it shows that one has realized the nature of the Four Noble Truths and becomes the entrance to the path of liberation. The nine paths mentioned earlier all become unconditioned paths. The antidotal power gradually increases, and the afflictions to be abandoned gradually decrease. This is the excellent teaching of Omniscient Sonam Senge (bsod nams seng ge). In particular, for Bodhisattvas, from the path of seeing of the first Bhumi Bodhisattva, to the tenth Bhumi, the merits of the two accumulations gradually increase. In these cases, the correct and direct realization of the Four Noble Truths, the thoughts that initiate everything, the language of speaking truthfully, the actions of abandoning non-virtuous deeds, the livelihood of abandoning wrong livelihood, the diligence of rejoicing in virtue, the mindfulness of not forgetting, and the samadhi of focusing on one point, etc. View, understanding, speech, as well as the end of action and livelihood, diligence, mindfulness, and samadhi, these are all noble paths.
【English Translation】 Third, the qualities, the twelve hundred thousand qualities are: obtaining a hundred samadhis and entering into them; seeing a hundred Buddhas and receiving their blessings; going to a hundred pure lands; inspiring and illuminating a hundred worlds; ripening beings and abiding for a hundred kalpas; entering into the past and the future; revealing a hundred dharmas and manifesting a hundred bodies; each body surrounded by hundreds of thousands of Bodhisattvas. Obtaining the special qualities of the ten Bhumis, which are counted as increasing. Fourth, from the perspective of classifying the nature, the common and subsequent positions, or the desire realm, the form realm, and the formless realm, each of these three realms has nine levels of afflictions. For each level of affliction, one must practice the antidote and eliminate the afflictions. From the greatest affliction to the smallest affliction, these nine levels of afflictions. The desire realm has one ground, the form realm has four meditative grounds, and the formless realm has four grounds, totaling nine grounds. For the afflictions of the desire realm, such as desire, anger, pride, ignorance, wrong views, and extreme views, as well as the five afflictions of the upper two realms, by simultaneously generating the nine antidotes that counteract the nine levels of afflictions, one reaches the state of the tenth Bhumi Bodhisattva, liberated from all obstacles. Through this method, the afflictions to be abandoned by the Bodhisattvas of the nine grounds, from the smallest of the smallest to the ninth level of affliction, simultaneously generate the antidote. Therefore, relying on this method, the afflictions to be abandoned are ninety-nine eighty-one. The number changes with the distinction between abandonment and antidote. Fifth, the activity, the activity is to fully obtain one's own qualities, gather other beings as retinue, ripen and liberate them, and place the liberated ones on the ultimate path. Sixth, the definition, the definition is the path of continuously familiarizing oneself after realizing the nature of reality. The nature is sixteen. Seventh, the truth is, it shows that one has realized the nature of the Four Noble Truths and becomes the entrance to the path of liberation. The nine paths mentioned earlier all become unconditioned paths. The antidotal power gradually increases, and the afflictions to be abandoned gradually decrease. This is the excellent teaching of Omniscient Sonam Senge (bsod nams seng ge). In particular, for Bodhisattvas, from the path of seeing of the first Bhumi Bodhisattva, to the tenth Bhumi, the merits of the two accumulations gradually increase. In these cases, the correct and direct realization of the Four Noble Truths, the thoughts that initiate everything, the language of speaking truthfully, the actions of abandoning non-virtuous deeds, the livelihood of abandoning wrong livelihood, the diligence of rejoicing in virtue, the mindfulness of not forgetting, and the samadhi of focusing on one point, etc. View, understanding, speech, as well as the end of action and livelihood, diligence, mindfulness, and samadhi, these are all noble paths.
མ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཀྱིས་བསྒོམས། །མཐའ་ཕྱིན་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། མཐར་ཕྱིན་ལམ་གྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད། །མྱ་ངན་ཀུན་ལས་ འདས་པ་ཡི། །གཏན་བདེའི་གོ་འཕང་མཐར་ཕྱིན་དེ། །མཐར་ཐུག་ཕུལ་འབྱུང་འབྲས་བུ་ཡི། །མངོན་པར་རྟོགས་པས་བསྡུས་པའོ། །གཉིས་པ་སྤང་རྟོགས་སྤང་རྟོགས་ཐར་པའི་གེགས་གྱུར་པ། །མ་ལུས་སྤངས་ཤིང་ཆོས་ཅན་ གྱི། །ཇི་ལྟ་བ་ནི་མངོན་སུམ། ཇི་སྙེད་པ་དེ་འདྲ་བའི་རིགས་ལ་འཇུག་ཇི་སྙེད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། །ཆོས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བཞིན་རྟོགས་པའི། །སྤང་རྟོགས་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པའོ། །གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་ ཡོན་ཏན་དགྲ་བཅོམ་ཟག་པ་ཟད། ཉོན་མོངས་ཟད་པ། །ཞེས་སོགས་རྣམས་དང་ཁྱད་པར་དུ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མཐར་ཕྱིན་ལམ། །སྟོབས་དང་མི་འཇིགས་ལ་སོགས་པ། །ཡོན་ཏན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཐོབ། །བཞི་ པ་རྣམ་དབྱེ་རྣམ་དབྱེ་མི་སློབ་པའི་མཐར་ཐུག་ཆོས་རྣམས། །སྒྲིབ་པ་སྤོང་བའི་ས་ལ་དགོངས། །ལྔ་པ་བྱེད་ལས་བྱེད་ལས་རྣམ་གྲོལ་ཉམས་སུ་མྱོང་། །རྒྱ་ཆེའི་ཕྲིན་ལས་སྤྲོ་བའོ། །དྲུག་པ་ངེས་ཚིག་ ངེས་ཚིག་བསླབ་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི། །སར་བསྒྲོད་མཐར་ཕྱིན་ལམ་ཞེས་སོ། །ངོ་བོ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུ་ཡི། །བདུན་པ་དངོས་ནི། ཏིང་འཛིན་ལ་བརྟེན་གནས་ངན་ལེན། །ཐམས་ཅད་སྤངས་ཤིང་གནས་མ་ལུས། །ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་ཟད་པ་དང་། 5-379 སྤང་བྱ་ཐམས་ཅད་ཟད་མི་སྐྱེ་བ་སྟེ་ཉན་རང་གི་སྐབས་སླར་གཏན་ནས་མི་སྐྱེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐབས་ཡེ་ཤེས་ཐོབ་པའོ། །མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །མཐར་ཐུག་ཐོབ་སྟེ་ཉན་རང་ གི །སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་ས་ཐོབ་པར། །ཐེག་ཆེན་ལམ་ལ་ལྟོས་དགོས་ཕྱིར། །ལམ་ནི་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཅིང་། །འབྲས་བུ་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་བཞེད། །ཐེག་པ་ཆེ་རྣམས་སྤངས་རྟོགས་ནི། །མཐར་ཕྱིན་ཕྱིར་ན་ ལམ་བཏགས་པ། །འབྲས་བུ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ལ། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་གསུངས་པ་ཡི། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ཐོབ། །དེ་ལྟར་ལམ་ལྔར་ཚོགས་སྦྱོར་ལ། ཚོགས་སྦྱོར་ལ་གཙོ་ཆེར་མིང་ལ་འཇུག །མིང་ དང་མཐོང་བའི་ལམ་དུ་དོན། མཐོང་ལམ་དུ་དོན་ལ་འཇུག །བསྒོམ་ལམ་དེ་ཉིད་གོམས་པ་དང་། །མཐར་ཕྱིན་དོན་དེ་མཐར་ཕྱིན་པར། །གྲུབ་པ་རྣམས་ལ་གཙོ་བོར་འཇུག །བཞི་པ་དེ་ཡི་དེ་ཡི་རྒྱུ་ འབྲས་རྒྱུ་འབྲས་ནི། །དགེ་བ་ཡི་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །དྲུག་གི་གཉེན་པོར་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །ཕྱིན་པ་དྲུག་ལས་འདི་ལྟ་སྟེ། །འཁོར་བ་ལས་མི་ཐར་བའི་རྒྱུ། །ལོངས་སྤྱོད་ཁྱིམ་ལ་ཆགས་པ་ཡི། །གཉེན་ པོར་སྦྱིན་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་གཉིས། །དེ་ལས་ལྡོག་རྒྱུ་གཞན་གྱིས་ནི། །གནོད་པས་སུན་དང་དགེ་ལ་ཡུན། །དཀའ་སྤྱད་ལ་སྐྱོའི་གཉེན་པོ་ནི། །བཟོད་པ་དང་ནི་བརྩོན་འགྲུས་སོ། །དེ་ཡང་ཆུད་མི་ཟ་བའི་རྒྱུ། ། 5-380 རྣམ་པར་གཡེངས་དང་གཏི་མུག་གི །གཉེན་པོར་བསམ་གཏན་དང་ཤེ
【現代漢語翻譯】 以八支分修習（ཡན་ལག་བརྒྱད་ཀྱིས་བསྒོམས།）。圓滿道的特徵是：圓滿道的第一個特徵，超越一切痛苦（མྱ་ངན་ཀུན་ལས་འདས་པ་ཡི།），獲得永恒安樂的果位，即是圓滿，由究竟卓越的果位的證悟所攝持（གཏན་བདེའི་གོ་འཕང་མཐར་ཕྱིན་དེ། །མཐར་ཐུག་ཕུལ་འབྱུང་འབྲས་བུ་ཡི། །མངོན་པར་རྟོགས་པས་བསྡུས་པའོ།）。 第二是斷證（སྤང་རྟོགས་）：斷證是指斷除一切成為解脫障礙的事物，並且如實現量地了知有法（ཆོས་ཅན），如實地證悟一切所知，以及如實地證悟法性（ཇི་ལྟ་བ་ནི་མངོན་སུམ། ཇི་སྙེད་པ་དེ་འདྲ་བའི་རིགས་ལ་འཇུག་ཇི་སྙེད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། །ཆོས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བཞིན་རྟོགས་པའི།），這就是斷證達到圓滿（སྤང་རྟོགས་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པའོ།）。 第三是功德（ཡོན་ཏན་）：功德，特別是大乘的圓滿道，是指獲得阿羅漢的無漏（ཟག་པ་ཟད།），煩惱滅盡（ཉོན་མོངས་ཟད་པ།）等等，以及力量（སྟོབས་）和無畏（མི་འཇིགས་）等等，功德圓滿具足（ཡོན་ཏན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཐོབ།）。 第四是差別（རྣམ་དབྱེ་）：差別是指無學道的究竟法，意指斷除障礙的地位（སྒྲིབ་པ་སྤོང་བའི་ས་ལ་དགོངས།）。 第五是作用（བྱེད་ལས་）：作用是體驗解脫（རྣམ་གྲོལ་ཉམས་སུ་མྱོང་།），開展廣大的事業（རྒྱ་ཆེའི་ཕྲིན་ལས་སྤྲོ་བའོ།）。 第六是定義（ངེས་ཚིག་）：定義是完成學業，到達圓滿的地位，稱為圓滿道（བསླབ་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི། །སར་བསྒྲོད་མཐར་ཕྱིན་ལམ་ཞེས་སོ།）。 第七是本體（ངོ་བོ་）：本體是如金剛般的（རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུ་ཡི།）三摩地（ཏིང་འཛིན་），依靠它，過去的一切惡業（གནས་ངན་ལེན།）都得以斷除，一切處境（གནས་མ་ལུས།）都完全轉變，從而滅盡（ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་ཟད་པ་དང་།）。 所有應斷之法都已滅盡且不再生起，這是指聲聞和緣覺的情況，他們永遠不再生起。菩薩的情況是指獲得智慧（ཡེ་ཤེས་） 。不生之智（མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི།），是究竟的獲得，因為聲聞和緣覺的佛陀特徵需要在獲得地位時依賴大乘道（མཐར་ཐུག་ཐོབ་སྟེ་ཉན་རང་གི །སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་ས་ཐོབ་པར། །ཐེག་ཆེན་ལམ་ལ་ལྟོས་དགོས་ཕྱིར།）。因此，道是具有特徵的，而果位只是假立的（ལམ་ནི་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཅིང་། །འབྲས་བུ་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་བཞེད།）。 大乘的斷證是圓滿的，因此道是假立的，而果位是具有特徵的（ཐེག་པ་ཆེ་རྣམས་སྤངས་རྟོགས་ནི། །མཐར་ཕྱིན་ཕྱིར་ན་ལམ་བཏགས་པ། །འབྲས་བུ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ལ།）。正如《經莊嚴論》中所說，獲得一切相智（རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ཐོབ།）。 如此，五道（ལམ་ལྔར་）在資糧道和加行道中，主要著重於名稱（ཚོགས་སྦྱོར་ལ་གཙོ་ཆེར་མིང་ལ་འཇུག），在見道中著重於意義（མིང་དང་མཐོང་བའི་ལམ་དུ་དོན། མཐོང་ལམ་དུ་དོན་ལ་འཇུག），修道是使之熟練，而圓滿道則主要著重於成就（བསྒོམ་ལམ་དེ་ཉིད་གོམས་པ་དང་། །མཐར་ཕྱིན་དོན་དེ་མཐར་ཕྱིན་པར། །གྲུབ་པ་རྣམས་ལ་གཙོ་བོར་འཇུག）。 第四，關於它的因果（རྒྱུ་འབྲས་）：善的不順品（དགེ་བ་ཡི་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས།），是六度的對治品（དྲུག་གི་གཉེན་པོར་ཕ་རོལ་ཕྱིན།）。這六度是這樣的：不能從輪迴中解脫的因，是對受用和家庭的貪執（འཁོར་བ་ལས་མི་ཐར་བའི་རྒྱུ། །ལོངས་སྤྱོད་ཁྱིམ་ལ་ཆགས་པ་ཡི།），其對治品是佈施和戒律（གཉེན་པོར་སྦྱིན་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་གཉིས།）。 與此相反的原因是，受到他人的傷害和對善行的厭倦（དེ་ལས་ལྡོག་རྒྱུ་གཞན་གྱིས་ནི། །གནོད་པས་སུན་དང་དགེ་ལ་ཡུན།），以及對苦行的厭倦，其對治品是忍辱和精進（དཀའ་སྤྱད་ལ་སྐྱོའི་གཉེན་པོ་ནི། །བཟོད་པ་དང་ནི་བརྩོན་འགྲུས་སོ།）。不浪費時間的原因是散亂和愚癡（དེ་ཡང་ཆུད་མི་ཟ་བའི་རྒྱུ། །རྣམ་པར་གཡེངས་དང་གཏི་མུག་གི），其對治品是禪定和智慧（གཉེན་པོར་བསམ་གཏན་དང་ཤེ）
【English Translation】 Meditate with the eight branches. The characteristics of the path of consummation are: the first characteristic of the path of consummation, is the state of eternal bliss that transcends all suffering, is consummated, and is encompassed by the realization of the ultimate and excellent fruit. The second is abandonment and realization: Abandonment and realization means abandoning all things that become obstacles to liberation, and directly realizing the nature of phenomena, truly understanding all that is knowable, and truly realizing the nature of reality. This is the completion of abandonment and realization. The third is qualities: Qualities, especially the consummated path of the Great Vehicle, means obtaining the qualities of an Arhat, such as the exhaustion of outflows, the exhaustion of afflictions, and in particular, the powers and fearlessnesses, and the complete perfection of qualities. The fourth is distinctions: Distinctions refer to the ultimate dharmas of the state of no more learning, which are intended to be the grounds for abandoning obscurations. The fifth is function: Function is to experience liberation and to engage in vast activities. The sixth is definition: Definition is the completion of learning, reaching the state of consummation, which is called the path of consummation. The seventh is essence: The essence is the vajra-like samadhi, relying on which, all past negative karmas are abandoned, and all situations are completely transformed, thereby exhausting them. All that should be abandoned has been exhausted and no longer arises, which refers to the case of the Hearers and Solitary Realizers, who never arise again. The case of Bodhisattvas refers to obtaining wisdom. The wisdom of knowing non-arising is the ultimate attainment, because the characteristics of the Buddhas of Hearers and Solitary Realizers need to rely on the Great Vehicle path when obtaining the ground. Therefore, the path is characterized, and the fruit is merely imputed. The abandonment and realization of the Great Vehicle is consummated, therefore the path is imputed, and the fruit is characterized. As stated in the Ornament of the Sutras, one obtains the knowledge of all aspects. Thus, the five paths mainly focus on names in the accumulation and application paths, focus on meaning in the path of seeing, the path of meditation is to familiarize oneself with it, and the path of consummation mainly focuses on accomplishment. Fourth, regarding its cause and effect: The unfavorable aspects of virtue are the antidotes to the six perfections. These six perfections are such that the cause of not being liberated from samsara is attachment to enjoyment and family, and its antidotes are generosity and ethics. The opposite cause is being harmed by others and being tired of virtuous deeds, and being tired of asceticism, its antidotes are patience and diligence. The cause of not wasting time is distraction and ignorance, and its antidotes are meditation and wisdom.
ས་རབ། །དེ་དག་སྔ་མ་སྔ་མ་ལ། །བརྟེན་ནས་ཕྱི་མ་རྣམས་འབྱུང་ཞིང་། །སྤང་བྱ་སྔ་རགས་ཕྱི་མ་ཕྲ། །གཉེན་པོ་རིམ་བཞིན་མཆོག་ ཏུ་གྱུར། །སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ནི། །དངོས་ནོར་གཞན་ལ་ཕན་པས་སྟེར། ཚུལ་ཁྲིམས་གཞན་གྱི་དོན་དུ་ནི། །རང་གིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་སྤངས། །བཟོད་པ་གཞན་གྱིས་གནོད་བྱེད་པར། །སེམས་མི་འཁྲུགས་ ཤིང་བརྩོན་འགྲུས་ནི། །གཞན་དོན་དགེ་ལ་སྤྲོ་བའོ། །བསམ་གཏན་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །དོན་དུ་མཉམ་པར་འཇོག་པའོ། །ཤེས་རབ་ཤེས་བྱའི་གནས་ལུགས་ནི། གནས་ལུགས་དོན་དམ་རྟོགས། །ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་རྟོགས་ པའོ། །དེ་དག་སྤྱི་ཡི་མཚན་ཉིད་ནི། །དམ་པ་དག་དང་ལྡན་པ་སྟེ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་བརྟེན་པ་རྟེན། །དངོས་པོ་མཐའ་དག་རབ་འཇུག་དངོས། །སེམས་ཅན་ཕན་བདེའི་ཆེད་བྱ་བ། །འཁོར་གསུམ་མི་རྟོག་ ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཟིན་པ་ཐབས་དང་བྱང་ཆུབ་རྒྱུར། །ཡོངས་སུ་བསྔོ་དང་སྒྲིབ་པ་གཉིས། །བྱང་བྱེད་རྣམ་པར་དག་པ་དྲུག །དེ་རྣམས་བསྒོམ་པ་མདོར་བསྡུས་ན། །ཚེ་རབས་རྟག་ཏུ་རང་གཞན་གཉིས། །སྦྱིན་སོགས་ ལ་འཇུག་ཀུན་སྦྱོར་དང་། །དད་འདོད་གཉིས་ཀྱིས་སྦྱིན་སོགས་ལ། །དོན་གཉེར་སྐྱེས་པ་མོས་པ་དང་། །དགེ་བའི་རོ་མྱང་རྗེས་ཡི་རང་། །མངོན་པར་དགའ་བ་ཡིད་བྱེད་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། ། 5-381 ཟིན་པ་ཐབས་ལ་མཁས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་དྲུག །ཡོངས་སུ་རྫོགས་ནས་ཐུགས་བསྐྱེད་ཀྱིས། །རྩོལ་མི་དགོས་པར་གདུལ་བྱ་ཡི། །སྐལ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱིན་དྲུག་གི །གཞན་དོན་ནན་དུ་མཛད་ པ་ལྟར། །བྱ་བ་གྲུབ་པ་བསྒོམ་པ་ལྔ། །ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ལས་ནང་གསེས་ལ། །སྦྱིན་པར་ཟང་ཟིང་མི་འཇིགས་ཆོས། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཉེས་སྡོམ་དགེ་བ་སྡུད། ། གཞན་དོན་བྱེད་གསུམ་བཟོད་པ་ལ། །གནོད་པར་ཇི་ མི་སྙམ་པ་དང་། །སྡུག་བསྔལ་དང་ལེན་ཆོས་ལ་ནི། །ངེས་པར་སེམས་ཏེ་ཟབ་རྒྱས་ཀྱི། །ཆོས་ལ་མི་སྐྲག་པ་གསུམ་དང་། །བརྩོན་འགྲུས་དགེ་བའི་ཆོས་ལ་བརྩོན། །གོ་ཆ་ལྟ་བུར་སྦྱོར་བའི་དུས། །དགེ་ ཆོས་ལ་བརྩོན་སྤྲོ་བ་ཡི། །སྤྲོ་བ་མི་ཉམས་གནོད་མི་འཁྲུག །བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་རེག་ཀྱི་བར། །བར་མ་དོ་རུ་མི་བཏང་བར། །མི་ཞུམ་མི་འཁྲུགས་ཆོག་མི་འཛིན། །གསུམ་དང་བསམ་གཏན་མཐོང་ཆོས་ ཀྱི། །བདེར་གནས་མངོན་ཤེས་སོགས་ཡོན་ཏན། །ཁྱད་པར་ཅན་ནི་མངོན་པར་སྒྲུབ། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་ལ་གནས་དང་། །མངོན་པར་སྒྲུབ་དང་བྱ་བ་བསྒྲུབ། །གསུམ་དང་ཤེས་རབ་ལ་ཀུན་རྫོབ། །ཤེས་པ་སྦྱོར་བ་ དངོས་གཞི་ནི། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་རྗེས་སུ། །ཐོབ་པའི་ཤེས་རབ་དང་བཅས་གསུམ། །དེ་དག་གོ་རིམ་ལོངས་སྤྱོད་ལ། །སྦྱིན་པ་མ་ཆགས་བཏང་དང་ཉོན་མོངས་པའི། །ཚུལ་ཁྲིམས་སྡུག་བསྔལ་མེད་དང་སྡུག་བསྔལ་ལ། ། 5-382 བཟོད་པ་སེམས་འཁྲུག་མེད་ཅི
【現代漢語翻譯】 次第：這些（六度）前者依賴於前者，後者由此而生。應斷除的是先粗后細，對治的方法也次第變得殊勝。 佈施波羅蜜（梵文：Dāna-pāramitā，梵文羅馬擬音：Dāna-pāramitā，漢語字面意思：佈施到彼岸）：以財物利益他人而施捨。 持戒（梵文：Śīla，梵文羅馬擬音：Śīla，漢語字面意思：戒）爲了他人的利益，自己斷除一切過失。 忍辱（梵文：Kṣānti，梵文羅馬擬音：Kṣānti，漢語字面意思：忍耐）對於他人造成的損害，內心不生嗔恨。 精進（梵文：Vīrya，梵文羅馬擬音：Vīrya，漢語字面意思：努力）爲了他人的利益，樂於行善。 禪定（梵文：Dhyāna，梵文羅馬擬音：Dhyāna，漢語字面意思：禪那）爲了圓滿正等覺（梵文：saṃyak-saṃbuddha），而入于等持。 智慧（梵文：Prajñā，梵文羅馬擬音：Prajñā，漢語字面意思：智慧）是如實通達所知（梵文：jñeya）的實相（梵文：tattva），即如實地證悟真如（梵文：tathātā）。 這些總的特徵是：與聖者相應，以菩提心為基礎，一切事物都完全融入其中，為利益一切有情而行事，不執著三輪（施者、受者、施物）的智慧所攝持，作為方便和菩提的因，完全迴向以及兩種障礙，清凈六度。 簡而言之，修習這些，生生世世恒常爲了自己和他人，行持佈施等一切善行，以信心和愿欲，對於佈施等生起希求之心，品嚐善法的滋味，隨喜讚歎，心生歡喜，以不分別的智慧攝持，善巧方便。 諸佛的六度圓滿后，以其願力，無需勤作，就能按照所化眾生的根器，行持六度，像這樣成辦利他之事，是五種修習。 六度中各自又分：佈施分為財佈施、無畏佈施、法佈施；持戒分為斷惡、積善；忍辱分為于損害不生嗔念，安忍痛苦，以及對於甚深廣大的佛法，堅定信心而不畏懼；精進分為精進于善法，如披甲一般，精進于善法，歡喜不退，不生嗔恨，直至證得菩提之間，不捨棄，不退縮，不滿足。 禪定分為安住于現法樂，獲得神通等功德，以及成辦殊勝之事，安住于利益眾生，成辦和修行三種；智慧分為世俗諦（梵文：saṃvṛti-satya）的智慧，以及修行正行，在不分別的智慧之後，獲得智慧三種。這些次第是：在受用上，佈施沒有貪執，捨棄一切；持戒沒有煩惱，沒有痛苦；忍辱沒有嗔恨。
【English Translation】 Order: These (six perfections) are such that the former depends on the former, and the latter arises from it. What should be abandoned is the coarse before and the fine after, and the antidotes gradually become superior. Generosity Pāramitā (Sanskrit: Dāna-pāramitā): Giving by benefiting others with wealth. Ethical Discipline (Sanskrit: Śīla): For the sake of others, one abandons all faults oneself. Patience (Sanskrit: Kṣānti): Towards the harm done by others, the mind does not become disturbed. Diligence (Sanskrit: Vīrya): For the sake of others, being joyful in virtue. Concentration (Sanskrit: Dhyāna): For the sake of perfect complete enlightenment (Sanskrit: saṃyak-saṃbuddha), entering into equipoise. Wisdom (Sanskrit: Prajñā) is truly understanding the reality (Sanskrit: tattva) of what is knowable (Sanskrit: jñeya), that is, truly realizing suchness (Sanskrit: tathātā). The general characteristics of these are: being associated with the noble ones, relying on the mind of enlightenment, all things are completely integrated into it, acting for the benefit and happiness of all sentient beings, being held by the wisdom that does not grasp the three spheres (giver, receiver, and gift), as a means and cause of enlightenment, completely dedicating and the two obscurations, purifying the six perfections. In short, practicing these, constantly for oneself and others in lifetime after lifetime, engaging in all virtuous deeds such as generosity, with faith and desire, generating a desire for generosity and so on, tasting the flavor of virtue, rejoicing and praising, generating joy in the mind, being held by non-discriminating wisdom, being skilled in means. After the six perfections of the Buddhas are complete, by their aspiration, without needing to exert effort, they practice the six perfections according to the capacity of the beings to be tamed, like this, accomplishing the benefit of others is the five practices. Within the six perfections, each is further divided: generosity is divided into material generosity, fearlessness generosity, and Dharma generosity; ethical discipline is divided into abandoning evil and accumulating good; patience is divided into not being angry at harm, enduring suffering, and having firm faith in the profound and vast Dharma without fear; diligence is divided into diligence in virtuous Dharma, like wearing armor, diligence in virtuous Dharma, joyfully without diminishing, without becoming angry, until reaching enlightenment, without abandoning, without retreating, without being content. Concentration is divided into abiding in the bliss of the present Dharma, obtaining qualities such as clairvoyance, and accomplishing superior things, abiding in benefiting sentient beings, accomplishing and practicing the three; wisdom is divided into the wisdom of conventional truth (Sanskrit: saṃvṛti-satya), and practicing the actual practice, after non-discriminating wisdom, obtaining the three with wisdom. These orders are: in enjoyment, generosity has no attachment, abandoning everything; ethical discipline has no afflictions, no suffering; patience has no anger.
ང་ལེ་ལོ་མེད། བརྩོན་འགྲུས། །དགེ་བའི་ལས་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། །བསམ་གཏན་ཡེངས་པ་མེད་པར་རྩེ་གཅིག་གནས། །ཤེས་རབ་ཆོས་རྣམས་རབ་ཏུ་འབྱེད་པའོ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དྲུག་ཆོས་ ཐམས་ཅད། །དགེ་བའི་མཚན་ཉིད་དེ་དང་མཐུན། །དེ་ཡི་འབྲས་བུའི་བསྡུས་ཕྱིར་རོ། །གནས་སྐབས་འབྲས་བུ་འཕགས་པ་མཆོག །ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱིས་ཉན་ཐོས་ལ། །ས་བརྒྱད་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ས་བཅུར་གསུངས། །ཐེག་ཆུང་ལམ་གྱི་སྒྲུབ་པའི་ས། །བརྒྱད་ནི་དཀར་པོ་རྣམ་མཐོང་བའི། །ས་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚོགས་ལམ། །གཅིག་ཏུ་དཀར་བ་ཐར་པ་ཡིན། །དེ་མཐོང་དགེ་བ་ཡིན་པས་སོ། །བརྒྱད་ པའི་ས་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །དགྲ་བཅོམ་ས་ནས་བརྒྱད་པ་ཡིན། རྒྱུན་ཞུགས། །མཐོང་བའི་ས་ནི་དེའི་འབྲས་གནས། །བདེན་བཞི་མངོན་སུམ་མཐོང་བའོ། །བསྲབས་པའི་ས་ནི་ལན་ཅིག་ཕྱིར། །འོང་བའི་འབྲས་གནས་འདོད་ ཉོན་མོངས། །ཕལ་ཆེར་སྤོངས་པ་འདོད་ཆགས་དང་། །བྲལ་བའི་ས་ནི་ཕྱིར་མི་འོང་། །འབྲས་གནས་འདོད་ཆགས་བྲལ་དེའོ། །བྱས་པ་རྟོགས་པའི་སར་གྲགས་པ། །དགྲ་བཅོམ་བདེན་བཞི་མངོན་གྱུར་རོ། །ཉན་ཐོས་ས་ཞེས་ ལན་ཅིག་ཕྱིར། །འོང་དང་མི་འོང་དགྲ་བཅོམ་པ། །འབྲས་བུ་ཞུགས་པ་གསུམ་ལ་གྲགས། །རང་རྒྱལ་ས་ནི་སྔར་བཤད་པའི། །བྱང་ཕྱོགས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་དག །རང་ཉིད་གཅིག་པུ་སངས་རྒྱས་པ། །འདོད་པའི་སེམས་བསྐྱེད་བསྐལ་ཆེན་བརྒྱར། ། 5-383 གོམས་བྱས་སྐྱེ་བའི་ཐ་མ་ལ། །སངས་རྒྱས་མེད་པའི་འཇིགས་རྟེན་དུ། །སློབ་དཔོན་གཞན་ལ་མ་ལྟོས་པར། །རང་ཉིད་གཅིག་པུ་བྱང་ཆུབ་ནི། །ཐོབ་གྱུར་བསེ་རུ་ལྟར་གྲགས་པ། །ཡོན་ཏན་ཕྲིན་ལས་ཁྱད་ པར་འཕགས། །ཚོགས་སྤྱོད་ཞེས་པ་མང་པོ་དང་། །ལྷན་ཅིག་ཞུགས་པ་གཉིས་སུ་ཡོད། །དེ་དག་ལ་ཡང་དང་པོ་གཉིས། །འཇིག་རྟེན་པ་དང་ལྷག་མ་དྲུག །འཇིག་རྟེན་འདས་པའི་ས་རུ་བཤད། །འདིར་བསྟན་ས་ རྣམས་བྱང་སེམས་ཀྱི། །རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཐེག་དམན་གྱིས། །རྟོག་རིག་ཡིན་ཞེས་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །བསོད་ནམས་སེང་གེའི་དགོངས་པའོ། །དེ་རབ་དབྱེ་བ་ལྔ་པ་དེ་རབ་དབྱེ་བ་ནི། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་འབྲས་ བུ་ནི། །ས་བཅུའི་དབྱེ་བ་འདི་དག་ལ། །ཤེས་བྱ་ཆོས་དབྱིངས་ས་བཅུ་ལ། །སྒྲིབ་བྱེད་མ་རིག་ས་བཅུ་ཡོད། །དེ་ཡི་གཉེན་པོར་བྱང་སེམས་ལ། །ས་བཅུར་བཞག་ཅིང་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་ དུ་འགྲོ་ལ་སོགས། །ངེས་པ་འདྲེན་ཕྱིར་མཉམ་བཞག་ཏུ། །དབྱིངས་བཅུ་བསྒོམ་པའི་ཚུལ་གྱིས་ནི། །འཇུག་སྟེ་དང་པོའི་ས་ཡིས་ནི། །རྗེས་ཐོབ་ཆོས་དབྱིངས་སྟོང་པ་ཆེ། །དབྱིངས་ལ་རིམ་གྱིས་འཇུག་པ་ཀུན་འགྲོའི་ ཚུལ་དུ་རྟོགས་པ་ཡིས། །དེ་དོན་མཉམ་པར་བཞག་ཅིང་དབྱིངས། །བསྒོམ་མོ་དེ་བཞིན་དུ་རིམ་བཞིན། །གཉིས་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་མཆོག །རང་བཞིན་འོད་གསལ་དོན་དུ་
【現代漢語翻譯】 我沒有懶惰，而是精進，致力於善行，並且一心不亂地安住于禪定。智慧能夠徹底辨別諸法。六度（Paramita）和一切法都與善的特質相符，這是爲了總結其果報。暫時的果報是殊勝的聖者（Arya）。龍樹（Nagarjuna）尊者對聲聞（Shravaka）說，大乘（Mahayana）的八地菩薩（Bodhisattva）是十地。小乘（Hinayana）道上的修行地，八地是見到白色之相的地，是聲聞的資糧道。唯一白色的就是解脫，因為見到它就是善。第八地是聲聞的阿羅漢（Arhat）地。入流（Srotapanna）是見到之地的果位，是如實見到四諦（Four Noble Truths）。一來（Sakrdagamin）是薄地的果位，幾乎斷除了欲界的煩惱。不還（Anagamin）是離欲之地的果位，是斷除了欲界的貪慾。被稱為『已作』的證悟之地，是阿羅漢如實證悟四諦。聲聞之地被稱為一來、不還和阿羅漢，這三種果位被稱為入流。緣覺（Pratyekabuddha）之地就是之前所說的三十七道品（Thirty-seven Factors of Enlightenment），獨自一人成佛，發起希求之心，經歷無數劫，在最後一生中，在沒有佛陀出世的世間，不依賴其他導師，獨自證悟菩提（Bodhi），被稱為『獨覺』，功德和事業超勝。『共住』指的是與許多人一起進入，有兩種情況。在這些情況中，前兩種是世間的，其餘六種是出世間的地。這裡所說的地，是指菩薩相續中存在的小乘的分別念，這是遍知（Sarvajna）的證悟。這是福德獅子（Sonam Sengge）的觀點。第五個殊勝的區分是，大乘的果報是十地的區分。在這十地中，所知（Jnana）的法界（Dharmadhatu）十地，有覆蓋的無明（Avidya）十地。爲了對治這些，菩薩安住在十地，並在后得位（Post-meditation）中，爲了引導眾生進入法界等，在等持（Samadhi）中，以修習十界的方式進入。初地以後的后得位是廣大的空性法界，通過逐漸進入諸界，以普遍趨入的方式證悟，並將此義安住于等持中，修習諸界，如是次第而行。第二地是殊勝的法界，是自性光明之義。 I am not lazy, but diligent, dedicated to virtuous deeds, and single-mindedly abide in meditation without distraction. Wisdom can thoroughly distinguish all phenomena. The six perfections (Paramita) and all dharmas are in accordance with the qualities of goodness, which is to summarize their results. The temporary result is the supreme Arya. The venerable Nagarjuna said to the Shravakas that the eighth Bhumi of the Mahayana Bodhisattva is the ten Bhumis. On the Hinayana path, the eighth Bhumi is the ground of seeing the white aspect, which is the accumulation path of the Shravakas. The only white one is liberation, because seeing it is good. The eighth Bhumi is the Arhat Bhumi of the Shravakas. Srotapanna is the fruit of the ground of seeing, which is to truly see the Four Noble Truths. Sakrdagamin is the fruit of the thinned ground, having almost eliminated the afflictions of the desire realm. Anagamin is the fruit of the ground of detachment from desire, having eliminated the desire of the desire realm. The ground of realization called 'having been done' is the Arhat's actual realization of the Four Noble Truths. The Shravaka ground is called Sakrdagamin, Anagamin, and Arhat, and these three fruits are called Srotapanna. The Pratyekabuddha ground is the thirty-seven factors of enlightenment mentioned earlier, becoming enlightened alone, generating the mind of aspiration, experiencing countless eons, and in the last life, in a world where no Buddha appears, without relying on other teachers, attaining Bodhi alone, called 'Pratyekabuddha', whose merits and activities are superior. 'Living together' refers to entering together with many people, and there are two situations. In these situations, the first two are worldly, and the remaining six are supramundane grounds. The grounds mentioned here refer to the discriminating thoughts of the Hinayana that exist in the Bodhisattva's continuum, which is the realization of Sarvajna. This is the view of Sonam Sengge. The fifth excellent distinction is that the result of the Mahayana is the distinction of the ten Bhumis. In these ten Bhumis, the ten Bhumis of the Dharmadhatu of Jnana have the ten Bhumis of covering Avidya. To counteract these, Bodhisattvas abide in the ten Bhumis, and in the Post-meditation, in order to guide beings into the Dharmadhatu, etc., in Samadhi, they enter by practicing the ten realms. The post-meditation after the first Bhumi is the vast emptiness Dharmadhatu, and by gradually entering the realms, they realize it in a universally approaching way, and abide in this meaning in Samadhi, practicing the realms, and proceeding in this order. The second Bhumi is the supreme Dharmadhatu, which is the meaning of self-nature luminosity.
【English Translation】 I am without laziness, but with diligence, engaging in virtuous actions, and abiding single-mindedly in meditation without distraction. Wisdom thoroughly distinguishes all phenomena. The six perfections (Paramita) and all dharmas are in accordance with the qualities of goodness, which is to summarize their results. The temporary result is the supreme Arya. The venerable Nagarjuna said to the Shravakas that the eighth Bhumi of the Mahayana Bodhisattva is the ten Bhumis. On the Hinayana path, the eighth Bhumi is the ground of seeing the white aspect, which is the accumulation path of the Shravakas. The only white one is liberation, because seeing it is good. The eighth Bhumi is the Arhat Bhumi of the Shravakas. Srotapanna is the fruit of the ground of seeing, which is to truly see the Four Noble Truths. Sakrdagamin is the fruit of the thinned ground, having almost eliminated the afflictions of the desire realm. Anagamin is the fruit of the ground of detachment from desire, having eliminated the desire of the desire realm. The ground of realization called 'having been done' is the Arhat's actual realization of the Four Noble Truths. The Shravaka ground is called Sakrdagamin, Anagamin, and Arhat, and these three fruits are called Srotapanna. The Pratyekabuddha ground is the thirty-seven factors of enlightenment mentioned earlier, becoming enlightened alone, generating the mind of aspiration, experiencing countless eons, and in the last life, in a world where no Buddha appears, without relying on other teachers, attaining Bodhi alone, called 'Pratyekabuddha', whose merits and activities are superior. 'Living together' refers to entering together with many people, and there are two situations. In these situations, the first two are worldly, and the remaining six are supramundane grounds. The grounds mentioned here refer to the discriminating thoughts of the Hinayana that exist in the Bodhisattva's continuum, which is the realization of Sarvajna. This is the view of Sonam Sengge. The fifth excellent distinction is that the result of the Mahayana is the distinction of the ten Bhumis. In these ten Bhumis, the ten Bhumis of the Dharmadhatu of Jnana have the ten Bhumis of covering Avidya. To counteract these, Bodhisattvas abide in the ten Bhumis, and in the Post-meditation, in order to guide beings into the Dharmadhatu, etc., in Samadhi, they enter by practicing the ten realms. The post-meditation after the first Bhumi is the vast emptiness Dharmadhatu, and by gradually entering the realms, they realize it in a universally approaching way, and abide in this meaning in Samadhi, practicing the realms, and proceeding in this order. The second Bhumi is the supreme Dharmadhatu, which is the meaning of self-nature luminosity.
རྟོགས། །གསུམ་པ་ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་པ་ཡི། ། 5-384 རྒྱུ་མཐུན་གསུང་རབ་ལ་ཐོས་པ། །དོན་དུ་གཉེར་བྱའི་མཆོག་ཅན་རྟོགས། །བཞི་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་ནི། །བདག་དང་བདག་གིར་བ་ལ་སོགས། །གང་ཡང་འཛིན་མེད་དོན་དུ་རྟོགས། །ལྔ་པ་བདག་དང་གཞན་ རྒྱུད་ཀྱི། །ཆོས་དབྱིངས་ཐ་དད་མེད་དོན་རྟོགས། །དྲུག་པ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ། །གྱུར་པའི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་། །དེ་ཉིད་སྤངས་པའི་རྣམ་པར་དག །ཡོད་པ་མ་ཡིན་དོན་དུ་རྟོགས། །བདུན་པ་ཆོས་ དབྱིངས་ལ་མཚན་མ། །སྣ་ཚོགས་ཐ་དད་མེད་དོན་རྟོགས། །བརྒྱད་པ་ཆོས་དབྱིངས་རང་བཞིན་གྱི། །དག་པས་མཚན་མ་དང་བྲལ་བ། །བྲི་བ་མེད་ཅིང་མཚན་མ་ནི། །འཕེལ་བ་མེད་པའི་དོན་དུ་རྟོགས། །བརྒྱད་ པ་དགུ་པ་བཅུ་པ་རྣམས། །དབྱིངས་ལ་དབང་བའི་རྣམ་པ་བཞིའི། །གནས་སུ་རྟོགས་ཏེ་བརྒྱད་པ་ནི། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་མཚན་བྲལ་དབྱིངས། །མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་གནས། །ཇི་ལྟར་བཞེད་བཞིན་སངས་རྒྱས་ ཀྱི། །ཞིང་འཁོར་སྟོན་པའི་མཐུ་བརྙེས་པས། །དབྱིངས་ཞིང་དག་པར་དབང་བའི་གནས་པ་རྟོགས། །དགུ་པ་ཆོས་དོན་ཚིག་སྤོངས་པར། །ཡང་དག་རིག་བཞིར་དབང་ཐོབ་དབྱིངས། །ཡེ་ཤེས་དབང་བའི་གནས་སུ་རྟོགས། །བཅུ་པ་ བཞེད་བཞིན་སྤྲུལ་ཚོགས་ཀྱི། །སེམས་ཅན་དག་གི་དོན་མཛད་དབྱིངས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཕྲིན་ལས་ལ། །དབང་བའི་གནས་སུ་རྟོགས་པའོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་བྱའི་དབྱིངས་རྣམ་བཅུར། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་རྣམས་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་ཡང་། ། 5-385 བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་སྤང་བྱ་ཡི། །ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་མ་རིག་བཅུ། །དེ་ཡི་གཉེན་པོར་ས་བཅུ་ཡི། །རྣམ་པར་བཞག་སྟེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །གཉེན་པོའི་ས་འདིར་མི་འཇུག་དང་། །དམན་པའི་མྱ་འདས་སྒྲིབ་ བྱེད་གེགས། །མི་བྱེད་ཕྱིར་ན་སྤང་བྱ་མིན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་དེ་སྤང་བྱ། །ཡིན་ཏེ་དེས་ནི་མི་གནས་པའི། །མྱང་འདས་ཐོབ་པའི་གེགས་བྱེད་པས། །སྤངས་དགོས་ཕྱིར་ན་དེའི་གཉེན་པོར། །ས་བཅུར་ཡེ་ ཤེས་བཅུ་འབྱུང་ངོ་། །དང་པོ་རབ་ཏུ་དགའ་ཞེས་པའི། །རྒྱུ་མཚན་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ། །ཕྱིན་པ་རྫོགས་ནས་སྔར་མ་མཐོང་། །ཆོས་དབྱིངས་མངོན་སུམ་མཐོང་བ་དང་། །བདག་གཞན་དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས། །བྱེད་ པར་ནུས་པའི་དགའ་བ་ནི། །སྐྱེས་པས་རབ་ཏུ་དགའ་ཞེས་བྱ། །གཉིས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ངན་པའི་ལས། །རྨི་ལམ་དུ་ཡང་མི་བྱེད་ཅིང་། །ཐེག་པ་གཞན་ལ་སྩོལ་བའི་ དྲི། །མེད་པས་དྲི་མ་མེད་པའོ། །གསུམ་པ་བཟོད་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་པས་ལུས་དང་སྲོག་ལ་ཡང་། །མི་ལྟ་སྡེ་སྣོད་རྣམས་ལ་ནི། །ཐོས་པ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་ནི། །བདག་དང་གཞན་གྱིས་མ་ ཤེས་སེལ། །ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པས་འོད་བྱེད་གྲགས། །བཞི་པ་བརྩོན་འགྲུས་ཕ་
【現代漢語翻譯】 領悟。第三是領悟法界， 5-384 通過聽聞相應的經文，領悟到值得追求的殊勝之法。第四，對於法界， 領悟到沒有我及我所等任何執著。第五， 領悟到自他相續的法界沒有差別。第六， 領悟到在心性的自性中，遍一切時染污和 斷除染污的清凈，都不是真實存在的。第七， 領悟到法界沒有各種各樣的相狀差別。第八， 領悟到法界自性清凈，遠離相狀， 不減少也不增加。第九， 第八、第九、第十， 領悟到是安住於四種自在的法界之相。第八是， 任運成就、離相之法界，安住于無分別智。如同所愿般顯現 佛土和眷屬的力量，領悟到是法界清凈自在之安住。第九， 于捨棄法義言辭，獲得四種正見的法界，領悟到是智慧自在之安住。第十， 如所愿般以化身利益眾生的法界， 領悟到是如來事業之自在安住。如是了知所知之法界十種相， 與不順品的小乘聲聞之 所斷煩惱不同， 5-385 菩薩所應斷的，是屬於煩惱的十種無明。爲了對治這些無明，安立十地， 而聲聞的對治道不包括這些，並且 小乘的寂滅會障礙菩薩的證悟， 因此不是所斷。菩薩需要斷除這些， 因為這些會障礙獲得不住涅槃， 因此爲了對治這些，十地會生起十種智慧。第一地名為極喜地， 原因是圓滿了佈施波羅蜜多，現見了先前未見的 法界，並且自他二利都能 圓滿成辦，生起了喜悅，故名為極喜地。第二地是戒波羅蜜多 圓滿，甚至在夢中也不會做惡業， 沒有施予其他乘的 垢染，故名為離垢地。第三地是忍辱波羅蜜多 圓滿，不顧惜身體和性命，對於 聽聞三藏，通過 自他未知的途徑消除， 生起智慧，故名為發光地。第四是精進波羅蜜多
【English Translation】 Realization. The third is the realization of the Dharmadhatu, 5-384 Through hearing the corresponding scriptures, realizing the supreme Dharma worthy of pursuit. Fourth, regarding the Dharmadhatu, Realizing that there is no grasping at self or what belongs to self. Fifth, Realizing that there is no difference in the Dharmadhatu of one's own and others' continuums. Sixth, Realizing that in the nature of mind, the all-pervasive defilements and The purity of eliminating defilements are not truly existent. Seventh, Realizing that the Dharmadhatu has no various characteristics or differences. Eighth, Realizing that the Dharmadhatu is naturally pure, free from characteristics, Neither decreasing nor increasing. Ninth, Eighth, ninth, and tenth, Realizing that they are abiding in the four aspects of freedom of the Dharmadhatu. The eighth is, The spontaneously accomplished, characteristic-free Dharmadhatu, abiding in the non-conceptual wisdom. Manifesting as desired The power of the Buddha-field and retinue, realizing that it is the abiding in the freedom of the Dharmadhatu's purity. Ninth, In abandoning the words of Dharma meaning, the Dharmadhatu that has obtained freedom in the four correct views, realizing that it is the abiding in the freedom of wisdom. Tenth, The Dharmadhatu that benefits sentient beings with emanations as desired, Realizing that it is the abiding in the freedom of the Tathagata's activity. Thus, knowing the ten aspects of the knowable Dharmadhatu, Different from the afflictions to be abandoned by the Hinayana Shravakas of the unfavorable side, 5-385 What Bodhisattvas should abandon are the ten kinds of ignorance that belong to afflictions. In order to counteract these ignorances, the ten Bhumis are established, While the counteractive path of the Shravakas does not include these, and The Nirvana of the Hinayana will obstruct the Bodhisattva's realization, Therefore, it is not to be abandoned. Bodhisattvas need to abandon these, Because these will obstruct the attainment of non-abiding Nirvana, Therefore, in order to counteract these, ten wisdoms will arise in the ten Bhumis. The first Bhumi is called the Joyful Bhumi, The reason is that the Paramita of generosity is perfected, and the previously unseen Dharmadhatu is directly seen, and both one's own and others' benefits can be Accomplished perfectly, and joy arises, hence it is called the Joyful Bhumi. The second Bhumi is the Paramita of discipline Is perfected, and even in dreams, one will not do evil deeds, There is no taint of bestowing on other vehicles, Hence it is called the Stainless Bhumi. The third Bhumi is the Paramita of patience Is perfected, not caring for body and life, for Hearing the Tripitaka, through Eliminating what is unknown to oneself and others, Generating wisdom, hence it is called the Luminous Bhumi. The fourth is the Paramita of diligence
རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་ནས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས། །བསྒོམ་པས་ཡེ་ཤེས་མི་སྐྱེ་སྟེ། །ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱ་ཡི། །སྒྲིབ་པའི་བུད་ཤིང་བསྲེགས་པས་ན། ། 5-386 འོད་འཕྲོ་བ་ཅན་ཞེས་སུ་གྲགས། ། ལྔ་པ་བསམ་གཏན་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་ནས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཏིང་འཛིན་ལས་ཀྱང་མི་ཉམས། སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་ཡང་རྒྱུན་ མི་གཅོད་པ་གཉིས་ཤིན་ཏུ་དཀའ་བ་མགོ་མཉམ་དུ་གཅོད་ཡེ་ཤེས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་ཀྱང་། །མི་ཉམས་སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་ཡང་། །རྒྱུན་མི་གཅོད་གཉིས་ཤིན་ཏུ་དཀའ། །མགོ་མཉམ་གཅོད་པས་སྦྱངས་དཀར་གྲགས། ། དྲུག་པ་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་ནུས་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་བར། །སྐྱེ་འགགས་མེད་པ་མངོན་གྱུར་པས། །མངོན་དུ་གྱུར་ཞེས་ཡོངས་སུ་གྲགས། །བདུན་པ་ཐབས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་ནས་རྣམ་པར་མི་ རྟོག་པ། །བསྒྲོད་པ་གཅིག་པ་ས་བརྒྱད་དང་། །འབད་དང་རྩོལ་བའི་འཇུག་པ་ནི། །མཐར་ཕྱིན་མཚན་མ་དང་བྲལ་བའི། །བདུན་པ་རིང་དུ་སོང་ཞེས་གྲགས། །བརྒྱད་པ་སྟོབས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་ནས་མཚན་ མ་མེད་པ་རུ། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །སྟོབས་ཀྱིས་མཚན་མ་ཡོད་མེད་ཀྱི། །རྩོལ་བའི་འདུ་ཤེས་ཟིལ་གནོན་པས། །བརྒྱད་པ་མི་གཡོ་བ་ཞེས་གྲགས། །དགུ་པ་སྨོན་ལམ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་ ནུས་ཆོས་དོན་ངེས་ཚིག་དང་། །སྤོབས་པ་སོ་སོ་ཡང་དག་རིག །བཞི་དང་ལྡན་པས་ས་དགུ་པ། །ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཞེས་བྱའོ། །བཅུ་པ་ཡེ་ཤེས་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྫོགས་ནས་ཡེ་ཤེས་ཐུགས་རྗེ་ཡི། ། 5-387 སྤྲིན་ལས་ཆོས་ཀྱི་ཆར་ཕབ་ནས། །སེམས་ཅན་ཞིང་ལ་དགེ་བ་ཡི། །ལོ་ཏོག་བསྐྱེད་ཅིང་སྤེལ་བས་ན། །ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན་ཞེས་ཡོངས་སུ་གྲགས། །འདི་དག་ཇི་ལྟར་བསྒོམ་ཚུལ་ནི། །དང་པོའི་ས་ནས་བཅུ་ ཡི་བར། །ཞི་ལྷག་རྣམ་པ་ལྔས་བསྒོམས་ཏེ། །དེ་ཡང་ས་ནི་དང་པོ་དང་། །ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱི་རྟོགས་བྱ་ཡི། །ཆོས་དབྱིངས་འདྲེས་པར་བསྒོམ་པ་དང་། །དེ་ཡང་ཀེང་རུས་ལ་སོགས་པ། །མཚན་མ་མེད་ པར་བསྒོམས་པ་དང་། འབད་དང་རྩོལ་བར་མ་ལྟོས་པ། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་བསྒོམ་པ་དང་། །མཆོག་དང་མཆོག་མིན་གཉིས་འཛིན་མེད། །མཆོག་ཏུ་འབར་བར་བསྒོམ་པ་དང་། །དང་པོའི་ས་ལ་བསྒོམ་ཙམ་གྱིས། །ཆོག་ པར་འཛིན་པ་མ་ཡིན་པ། །རྣམ་གྲོལ་གོ་འཕང་ཁྱད་པར་ཅན། །མངོན་དུ་གྱུར་པར་བསྒོམ་པའོ། །མདོར་ན་ས་བཅུ་པོ་རྣམས་སུ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་བཅུ་བསྒོམ་དགོས་ཏེ། །ས་ནི་དང་པོར་སྦྱིན་པ་ཡི། ། ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་ལོང་སྤྱོད་ནས། །བཅུ་པ་ཡེ་ཤེས་ཕར་ཕྱིན་ལ། །ལྷག་པར་ལོངས་སྤྱོད་དགོས་པ་ཡིན། །གཞན་ཡང་ས་ནི་ཕྱི་མ་བཞིར། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་བཤད་པ་གོང་དུ་ཚང་མ་སོང་། ཚིག་ རིས་སྔ་ཕྱི་མི་འདྲ་བའི་དགོངས་རྒྱན་ལྟར། །ཤེས་རབ་ཕ
【現代漢語翻譯】 圓滿波羅蜜多后，修持菩提分法， 通過焚燒煩惱和所知二障的薪柴， 智慧不會生起，被稱為『光芒四射』。 第五，禪定波羅蜜多圓滿后， 不分別的智慧，即使在禪定中也不會退失。 利益眾生，也不會斷絕，二者極其困難， 齊頭並進，因此被稱為『勝白』。 第六，智慧波羅蜜多圓滿， 能夠證悟緣起性空，無生無滅， 因此被廣稱為『現前』。 第七，方便波羅蜜多圓滿后， 不分別，唯一趨入，八地菩薩， 努力和勤奮的行持， 達到究竟，遠離相， 第七地被稱為『遠行』。 第八，願力波羅蜜多圓滿后， 在無相中，任運成就， 以智慧的力量，壓倒對有相無相的， 勤奮的執著， 第八地被稱為『不動』。 第九，愿波羅蜜多圓滿， 能夠通達法義、決定詞義， 以及四種無礙辯才， 具足這些的九地菩薩， 被稱為『善慧』。 第十，智慧波羅蜜多圓滿后， 以智慧和慈悲的雲朵， 降下法雨， 在眾生的田地裡， 生長和增殖善妙的莊稼， 因此被廣稱為『法雲』。 這些如何修持的方法是： 從初地到十地之間， 通過五種止觀的方式修持， 也就是初地， 以及其餘各地的所證悟的， 法界融合而修持， 也就是像骷髏等等， 無相而修持， 不依賴努力和勤奮， 任運成就而修持， 沒有對殊勝和不殊勝的執著， 殊勝熾燃而修持， 不是在初地僅僅修持， 就認為足夠， 而是證悟殊勝的解脫果位而修持。 總而言之，在十地中， 必須修持十波羅蜜多， 在初地對佈施的， 波羅蜜多進行享用， 在十地對智慧的， 波羅蜜多進行特別的享用。 此外，在後面的四地中， 《經莊嚴論》中所說的都已經包含在上面了。 詞句的前後不一致，如同意趣莊嚴一樣， 智慧波
【English Translation】 After perfecting the Pāramitās, cultivate the Dharmas of Bodhi, By burning the firewood of the obscurations of afflictions and knowledge, Wisdom does not arise, and is known as 'Radiant'. Fifth, after perfecting the Dhyāna Pāramitā, Non-discriminating wisdom, even in Samadhi, does not diminish. Benefiting sentient beings, and also not cutting off the continuity, these two are extremely difficult, Cutting off the heads equally, therefore it is known as 'Excellent White'. Sixth, after perfecting the Prajñā Pāramitā, Being able to realize dependent arising as emptiness, without arising or ceasing, Therefore it is widely known as 'Manifest'. Seventh, after perfecting the Upāya Pāramitā, Non-discriminating, the only way to enter, the eighth Bhūmi, The practice of effort and diligence, Reaching the ultimate, free from characteristics, The seventh Bhūmi is known as 'Far Gone'. Eighth, after perfecting the Bala Pāramitā, In the absence of characteristics, spontaneously accomplished, With the power of wisdom, overwhelming the attachment to characteristics with or without, The eighth Bhūmi is known as 'Immovable'. Ninth, after perfecting the Praṇidhāna Pāramitā, Being able to understand the meaning of Dharma, the definition of terms, And the four kinds of unobstructed eloquence, The ninth Bhūmi, possessing these, Is called 'Good Intelligence'. Tenth, after perfecting the Jñāna Pāramitā, From the clouds of wisdom and compassion, Pouring down the rain of Dharma, In the fields of sentient beings, Growing and propagating the crops of goodness, Therefore it is widely known as 'Cloud of Dharma'. The methods of how to cultivate these are: From the first Bhūmi to the tenth, Cultivate through the five ways of Śamatha-Vipaśyanā, That is, the first Bhūmi, And the objects to be realized in the remaining Bhūmis, Cultivate by merging with the Dharmadhātu, That is, like skeletons and so on, Cultivate without characteristics, Not relying on effort and diligence, Cultivate by spontaneously accomplishing, Without attachment to the superior and non-superior, Cultivate by supremely blazing, Not just cultivating in the first Bhūmi, And thinking it is enough, But cultivating by realizing the excellent state of liberation. In short, in the ten Bhūmis, One must cultivate the ten Pāramitās, In the first Bhūmi, enjoy the, Dāna Pāramitā, In the tenth Bhūmi, enjoy the, Jñāna Pāramitā especially. Furthermore, in the later four Bhūmis, What is said in the Abhisamayālaṃkāra is all included above. The inconsistency of the words, like the ornament of intention, Wisdom
ར་ཕྱིན་རྗེས་ཐོབ་ཞིང་། །ཕྱིན་དྲུག་དགེ་རྩ་བསགས་པ་རྣམས། །སེམས་ཅན་ཀུན་ཏུ་ཐུན་མོང་བྱ། །བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་བསྔོ་བ་ཐབས། །སླར་ཡང་སྣ་ཚོགས་སྨོན་ལམ་ནི། ། 5-388 མངོན་དུ་སྒྲུབ་པ་སྨོན་ལམ་དང་། །སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །བསྒོམ་པའི་མཐུ་ལས་ཕར་ཕྱིན་གྱི། །དེ་རྒྱུན་མི་གཅོད་པ་ནི་སྟོབས། །ཕྱིན་དྲུག་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ། །ལོངས་སྤྱོད་གདུལ་བྱར་དེ་ དོན་བཤད། །སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་ཡེ་ཤེས་སོ། ། ས་རྣམས་ཐོབ་ཚུལ་རྣམ་པ་བཞི། །ཆོས་རྣམས་ལ་མོས་གཙོར་སྤྱོད་པའི། །འཇུག་པ་མོས་པས་ཐོབ་པ་དང་། །ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ཡི་ཚུལ་རྣམས་ལ། །ཇི་འདོད་བཞིན་ གནས་སྤྱོད་པས་ཐོབ། །དང་པོའི་ས་ཡི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །མངོན་སུམ་ཤེས་སོགས་པ་རྣམས་རྟོགས་པས་ཐོབ། །བསྒོམ་པ་མཐར་ཕྱིན་རྣམ་གྲོལ་མཆོག །འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་གྲུབ་པས་ཐོབ །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མོས་པ་ རུ། །སྤྱོད་པའི་སྐབས་སུ་བསྐལ་པ་ནི། །གྲངས་མེད་གཅིག་དང་ས་དང་པོ། །ཟིན་ནས་བདུན་པའི་བར་དག་ལ། །གྲངས་མེད་གཅིག་དང་དག་པ་ཡི། །ས་གསུམ་གྱི་ནི་གནས་སྐབས་སུ། །གྲངས་མེད་གཅིག་སྟེ་ གསུམ་གྱིས་རྫོགས། །བསླབ་པ་གསུམ་དྲུག་པ་བསླབ་པ་གསུམ་པོ་ལ། །སློབ་པའི་ཚུལ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི། །བསླབ་པར་སྒོ་གསུམ་གཞན་གནོད་ལས། །ལྡོག་ཅིང་ཡོན་ཏན་ཆོས་ཐམས་ཅད། །ཐོབ་པའི་ཕྱིར་དུ་དགེ་བ་ ཡི། །ཆོས་རྣམས་ལ་ནི་འབད་པར་བྱ། །སེམས་ཅན་ཡལ་བར་མི་འདོར་ཞིང་། །དེ་དག་བསམ་པ་ཡོངས་བསྐང་བའི། །སྦྱོར་བར་རྟག་ཏུ་གནས་པར་བྱ། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་ཕྱི་མ་གཉིས། །མེད་ཅིང་རང་དོན་ཀུན་སློང་གི ། 5-389 ཅུང་ཟད་འབྲས་སྨིན་བྱང་སེམས་ལ། །ཀུན་སློང་གཞན་ཕན་ཉེས་སྤྱོད་སྡོམ། །ཐུན་མིན་དགེ་བ་ཆོས་སྡུད་དང་། །གཞན་དོན་བྱེད་པས་ཡོན་ཏན་ཚོགས། །རྒྱ་ཆེར་ཟབ་པས་ཁྱད་པར་འཕགས། །མདོར་ན་སྒོ་གསུམ་གཞན་ གནོད་ལྡོག །ཡོན་ཏན་ཐོབ་ཕྱིར་དགེ་ཆོས་སྒྲུབ། །རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་དོན་བྱའོ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བསླབ་པ་ལས། །མཚན་ཉིད་དམིགས་བདེན་བཞི་བྱང་ཕྱོགས་སོགས་ཀྱི་པར་ཡིད་རྩེ་གཅིག །མཉམ་པར་འཇོག་ཅིང་རང་ བཞིན་ནི། །དམིགས་པ་ཉན་ཐོས་ལས་ཁྱད་འཕགས། །བྱང་སེམས་ཐེག་ཆེན་ཆོས་ལ་དམིགས། །སྣ་ཚོགས་ཞེས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན། །གང་ལ་མཉམ་པར་བཞག་ཞེ་ཐེག་ཆེན་ལ་ན། །མཐའ་དག་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་ ལུགས་སྣང་བའི་ཏིང་འཛིན་དང་། །བསོད་ནམས་བསགས་པའི་ཏིང་འཛིན་དང་། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་རྒྱལ་པོ་བཞིན། །ཏིང་ངེ་འཛིན་རྣམས་ཀྱི་བདག་པོ། །ཡིན་པས་ཏིང་འཛིན་བཟང་སྐྱོང་དང་། །དམག་དཔོན་བཞིན་དུ་བདུད་འཇོམས་ པར། །དཔའ་བས་དཔའ་བར་འགྲོ་བ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སོགས་པའོ། །ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་དབྱིངས་གཅིག་ཏུ། །འདྲེས་པར་དམིགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །ཁྱིའུ་ཁྱིའུ་ཇ
【現代漢語翻譯】 迴向殊勝之法，于證得果位之後， 將六度所積之善根， 普遍迴向於一切眾生， 此乃證得大菩提之方便。 再次發起種種殊勝之愿： 以現證之願力， 及各別覺察之智慧， 依于修習之力， 使波羅蜜多之傳承不絕，是為力。 於六度之智慧中， 享用併爲所化眾生宣說其義， 此乃成熟眾生之智慧。 獲得諸地之方式有四種： 于諸法中以信解為主而行持， 此乃以信解而獲得。 於十種法行之方式中， 如所愿般安住而行持，即可獲得。 現證初地之法界等， 此乃以證悟而獲得。 修習至究竟，獲得殊勝之解脫， 此乃以不費力任運成就而獲得。 菩薩于信解行地之時， 需經歷一無數大劫方可證得初地， 從證得初地至七地之間， 需經歷一無數大劫， 于清凈之三地之位， 需經歷一無數大劫， 總共需三大無數劫方可圓滿。 三學，即於六度中修習三學， 修學之方式為：于戒律之學中， 從身語意三門防護，遠離損害他者， 併爲獲得一切功德之法， 而精勤于善法。 不捨棄任何眾生， 並恒常安住于 能圓滿彼等心願之行持中。 聲聞緣覺不具后二者（定學，慧學）， 且以自利為發心。 菩薩則稍有果實成熟， 以利他為發心，防護惡行。 以不共之善法，攝集諸法， 並以成辦他利，積累廣大之功德， 以深廣之故而超勝。 總而言之，身語意三門防護，遠離損害他者， 為獲得功德而修持善法， 恒常利益一切眾生。 于等持之學中， 以四諦、菩提分等之相， 專注一緣而安住， 其自性 與聲聞緣覺之所緣相比更為殊勝。 菩薩以大乘之法為所緣。 '種種'之意為等持， 於何者中入定？于大乘中。 於一切諸法之實相中， 顯現之等持， 及積累福德之等持， 如同世間之君王般， 是諸等持之主宰。 因是之故，有善護等持， 如軍隊之將領般降伏魔軍， 以勇猛而趨入勇猛之境， 此乃勇猛等持等等。 以智慧觀照一切諸法於一法界中， 融為一體。
【English Translation】 The method of dedicating merit is that after attaining the resultant state, Accumulate the roots of virtue from the six perfections, Universally share them with all sentient beings, This is the means to attain great enlightenment. Again, make various aspirations: With the aspiration to realize directly, And the wisdom of discerning individually, Relying on the power of meditation, The strength is to not cut off the continuity of the perfections. In the wisdom of the six perfections themselves, Enjoy and explain its meaning to those to be tamed, This is the wisdom that ripens sentient beings. There are four ways to attain the grounds: In all dharmas, mainly practicing with devotion, This is attained through devotion. In the ways of the ten practices of dharma, Residing and practicing as desired, one attains. Directly knowing the element of dharma of the first ground, This is attained by realizing things like that. Meditation reaches its end, the supreme liberation, This is attained by effortlessly accomplishing spontaneously. Bodhisattvas in the stage of faith, During the practice, kalpas are, One countless and the first ground. From seizing to the seventh, pure. In the state of the three grounds, One countless, thus completed by three. The three trainings, the sixth, the three trainings, The way to learn is the discipline of morality. In learning, the three doors turn away from harming others, And for the sake of attaining all qualities and dharmas, One should strive in virtuous dharmas. Not abandoning sentient beings, And always abiding in The means to fulfill their thoughts. The Hearers do not have the latter two, And with the intention of self-benefit. Slightly ripening fruit, the Bodhisattva, With the intention of benefiting others, refraining from misconduct. Uncommon virtue, collecting dharmas, And by doing the benefit of others, the accumulation of qualities, Is superior because of its vastness and depth. In short, the three doors turn away from harming others, To attain qualities, practice virtuous dharmas, Always do the benefit of sentient beings. In the training of samadhi, The characteristics, the four truths, the wings of enlightenment, etc., one-pointed mind. Equally abiding, and its nature, The object is superior to that of the Hearers. Bodhisattvas aim at the dharma of the Great Vehicle. 'Various' means samadhi, In what does one equally abide? In the Great Vehicle. In the reality of all dharmas, The samadhi that appears, And the samadhi of accumulating merit, Like the king of the world, Is the master of all samadhis. Therefore, there is the samadhi of good protection, Like a general of an army, subduing the armies of demons, With courage, going to the place of courage, This is the courageous samadhi, etc. With the wisdom of perceiving all dharmas in one realm, Mixed together.
ི་ལྟར་རྣ་བར་ཆུ་ཞུགས་པ་ཆུ་འདྲེན་པའི་ དཔེའང་བཤད་དབྱུང་བ་ཡི། །ཚུལ་གྱིས་ཀུན་གཞི་ལ་ཡོད་པའི། །གནས་ངན་ལེན་པ་ཕྲ་རགས་ཀུན། །རྟོགས་པའི་ཏིང་འཛིན་ཕྲ་མོས་ཀྱང་། །འབྱིན་པར་ནུས་པའི་གཉེན་པོའོ། །ཏིང་འཛིན་ནུས་པས་བསམ་གཏན་ལས། །མ་ཉམས་བཞིན་དུ་ཇི་འདོད་པའི། ། 5-390 སྐྱེ་བ་བཟུང་ནས་སེམས་ཅན་གྱི། །དོན་བྱེད་ལས་སུ་རུང་ཉིད་དོ། །ཏིང་འཛིན་མཐུ་ཡིས་འཇིག་རྟེན་ཁམས། །ཀུན་ཏུ་ཐོགས་པ་མེད་པ་ཡི། །མངོན་པར་ཤེས་པ་བསྒྲུབ་པ་སྟེ། །འཇིག་རྟེན་ཁམས་གཡོ་བྱེད་ པ་དང་། །འབར་བར་བྱེད་དང་ཁྱབ་པར་བྱེད། །སངས་རྒྱས་སྐུ་སོགས་སྟོན་པ་དང་། །དངོས་པོ་ཕལ་པ་གསེར་སོགས་བསྒྱུར། །འཇིག་རྟེན་མཐའ་ཡས་འགྲོ་འོང་བྱེད། །སྟོང་གསུམ་ཕྲ་རབ་རྡུལ་གཅིག་སྡུད། །རྡུལ་གཅིག་གིས་ ནི་འཇིག་རྟེན་ཁམས། །ཁྱབ་དང་རྒྱས་པར་བྱེད་པ་དང་། །གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པའི། །ལུས་ནི་ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་ཅིང་། །སྟོན་དང་གདུལ་བྱའི་ཞིང་དུ་བགྲོད། །སྣང་དང་མི་སྣང་བྱེད་པ་དང་། །བརྒྱ་ བྱིན་སོགས་ཀྱིས་གཟུགས་བསྒྱུར་བ། །དབང་བྱེད་གཞན་གྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ནི། །ཟིལ་གྱིས་ནོན་དང་གདུལ་བྱ་ལ། །གང་ལའང་མི་འཇིགས་པའི་སྤོབས་པ་དྲན་པ་བདེ་བ་སྦྱིན། །ཕོ་ཉ་ལྟ་བུའི་འོད་ཟེར་བཏང་། །དཀའ་ བ་སྤྱོད་པ་མངོན་པར་སྒྲུབ། །ཕར་ཕྱིན་བསྒོམ་དང་སེམས་ཅན་སྨིན། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་ནི་ཞིང་སྦྱང་དང་། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀུན་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་རྣམས་ཀྱི་ལས། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལྟ་བར་ བྱ། །མདོར་ན་ཡོན་ཏན་དེ་དག་ཀུན། །ཐོབ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཏིང་འཛིན་བསམ་གཟུགས་དང་། །འགོག་སྙོམས་དང་བཅས་དམིགས་ཡུལ་ལ། །སེམས་གཏད་པ་དང་དམིགས་པ་མེད། །བསྒོམ་བྱ་སྒོམ་བྱེད་ལས་གྲོལ་བ། ། 5-391 མི་སྡུག་པ་བསྒོམ་ཐེག་པ་འོག་མས་ཀེང་རུས་སོགས་སྤོང་བ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མངོན་ཤེས་དང་། །རྫུ་འཕྲུལ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི། །ཡེ་ཤེས་ལ་སོགས་སྒྲུབ་པ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྤྱོད་ པའོ། །ཤེས་རབ་བསླབ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། །ཆོས་རབ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་བློ། །དེ་ཡི་རང་བཞིན་ངོ་བོ་ནི། །གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཅི་ཡང་ནི། །ཡིད་ལ་མི་བྱེད་སྤོང་ཙམ་གྱིས། །མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ མ་ཡིན་ཏེ། །གཉིད་ནི་མཐུག་པོ་ལོག་པའི་སྐབས། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་མ་ངེས་དང་། རྟོགས་སྤྱོད་ཞེན་བྲལ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་། །མ་ཡིན་བསམ་གཏན་གཉིས་པ་ཡན། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་མ་ངེས་དང་། །ཡིད་ཤེས་ འཁོར་གྱི་ཚོར་འདུ་གཉིས། །བཀག་པ་ཙམ་གྱིས་མ་ཡིན་ཏེ། །འགོག་སྙོམས་ཀྱིས་ཀྱང་མ་ངེས་དང་། །གཟུགས་སོགས་འཛིན་རྟོག་ངོ་བོ་ནི། །སྤོང་ཙམ་གྱིས་མིན་དེའི་རྣམ་པ། །སྔོན་པོ་ལ་སོགས་མ་ངེས་དང་། ། འདི་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །
【現代漢語翻譯】 就像耳朵里進水，用排水的例子來說明一樣，通過這種方式，對於存在於阿賴耶識（kun gzhi，一切的基礎）中的所有粗細惡業習氣，即使是用微細的證悟三摩地（ting 'dzin，禪定）也能去除，這是對治之法。通過三摩地的力量，在禪定中，不退失禪定，隨心所欲地 受生，能夠做利益眾生的事業。通過三摩地的威力，在所有世界中，能夠無礙地成就神通，能夠震動世界，能夠燃燒和遍佈世界，能夠示現佛身等，能夠將普通物品變成黃金等，能夠在無邊世界中來回，能夠將三千大千世界的微塵聚集到一個微塵中，一個微塵能夠遍佈和擴大世界，能夠進入與所化眾生心意相符的所有身體中，能夠示現和前往所化眾生的凈土，能夠顯現和不顯現，以及百千天神等變化形象，能夠勝伏其他有情的神通，給予所化眾生無畏的勇氣、憶念和安樂，能夠像使者一樣放出光芒，能夠示現苦行，能夠修持波羅蜜多（phar phyin，度、到彼岸），成熟眾生，清凈佛土，爲了成就佛的一切功德，應當詳細觀察各種三摩地的作用。 總而言之，爲了獲得所有這些功德，無論是世間還是出世間的三摩地，包括有尋有伺三摩地（bsam gzugs，有覺有觀）、無尋無伺三摩地（'gog snyoms，止滅定）等，無論是將心專注于對境，還是無對境，無論是從所修和能修中解脫出來， 修不凈觀，下乘行者捨棄骷髏等，這些都是爲了成就三摩地的神通和出世間的智慧等而修持三摩地。智慧學修的特點是，能夠辨別諸法的智慧。它的自性是，對於色等任何事物，僅僅是不作意和捨棄，這並不是無分別智慧，因為在深度睡眠時，心和心所是不確定的，僅僅是斷除分別念和執著也不行，因為二禪以上，心和心所是不確定的，意識及其隨行者的受和想二者，僅僅是遮止也不行，因為滅盡定也是不確定的，僅僅是捨棄執著色等對境的分別唸的自性也不行，因為它的顯現，比如藍色等是不確定的，這（智慧）是對一切法的。
【English Translation】 Just as water enters the ear, and the example of draining water is explained, in this way, for all the coarse and subtle negative karmic tendencies that exist in the Alaya (kun gzhi, the basis of everything), even with subtle Samadhi (ting 'dzin, concentration), one can remove them, this is the antidote. Through the power of Samadhi, in meditation, without losing the meditation, at will, taking birth, one is able to do the work of benefiting sentient beings. Through the power of Samadhi, in all the worlds, one is able to achieve unobstructed supernatural powers, able to shake the world, able to burn and pervade the world, able to show the Buddha's body, etc., able to transform ordinary objects into gold, etc., able to come and go in boundless worlds, able to gather the fine dust of the three thousand great thousand worlds into one dust, one dust is able to pervade and expand the world, able to enter all bodies that are in accordance with the minds of the beings to be tamed, able to show and go to the pure lands of the beings to be tamed, able to appear and disappear, and the hundred thousand gods, etc., transform forms, able to subdue the supernatural powers of other beings, give the beings to be tamed fearless courage, remembrance, and bliss, able to send out rays of light like messengers, able to manifest ascetic practices, able to practice Paramitas (phar phyin, perfections, going to the other shore), mature sentient beings, purify Buddha-fields, in order to accomplish all the qualities of the Buddha, one should carefully observe the functions of various Samadhis. In short, in order to obtain all these qualities, whether it is worldly or transcendental Samadhi, including Samadhi with investigation and analysis (bsam gzugs, with examination and discernment), Samadhi without investigation and analysis ('gog snyoms, cessation meditation), etc., whether it is focusing the mind on an object, or without an object, whether it is liberated from the object of meditation and the meditator, practicing contemplation on ugliness, practitioners of the lower vehicle abandon skeletons, etc., these are for practicing Samadhi in order to achieve the supernatural powers of Samadhi and transcendental wisdom, etc. The characteristic of studying wisdom is the intelligence that can distinguish all phenomena. Its nature is that for anything such as form, merely not paying attention and abandoning it is not non-conceptual wisdom, because in deep sleep, the mind and mental factors are uncertain, merely cutting off conceptual thoughts and attachments is also not sufficient, because from the second Dhyana (meditative absorption) onwards, the mind and mental factors are uncertain, the feeling and perception of the consciousness and its retinue, merely blocking them is also not sufficient, because the cessation meditation is also uncertain, merely abandoning the nature of grasping and conceptualizing objects such as form is also not sufficient, because its appearance, such as blue, etc., is uncertain, this (wisdom) is for all phenomena.
དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཡིན་སྙམ་དུ། །ལྟ་བུར་འཛིན་པའི་འཛིན་སྟངས་ཀྱི། །ཤེས་པ་དེ་ཡང་མི་རྟོག་པའི། །ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན་སྟོན་པ་དང་། །རྣམ་པ་ལྔ་པོ་དེ་ སྤངས་ནས། །མཚན་མ་གང་ཡང་ཡིད་མི་བྱེད། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་གསལ་བར་སྣང་། །འཛིན་པ་མེད་པར་འཇོག་པ་ནི། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་སོ། །གནས་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་མཚན་མ། །ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་སེམས་མ་ཡིན། ། 5-392 དེ་བཞིན་ཉིད་དབྱིངས་ལ་སྣང་བ་ཡི། །སེམས་ཉིད་ཡེ་ཤེས་དེ་ཡི་གནས། །མཚན་མ་ཡིད་བྱེད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །གནས་ནི་མ་ཡིན་ཡེ་ཤེས་དེ། །གཟུགས་སོགས་དོན་ལ་མི་སེམས་སོ། །སེམས་མེད་བེམ་པོའང་ དེ་ཡི་གནས། །མ་ཡིན་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ནི། །སེམས་ཀྱིས་འཕེན་པའི་གནས་སྐབས་ལས། །སེམས་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་གནས། །སེམས་མིན་པ་ཡི་སེམས་ཉིད་དེ། །དོན་ལ་ མི་སེམས་རྒྱུས་བྱུང་ཕྱིར། །གཞི་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡི། །སྡེ་སྣོད་ཐོས་པའི་བག་ཆགས་ལ། །ཡིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་བཅས་ཏེ། །ཡེ་ཤེས་སྣང་བའི་དོན་ཚུལ་བཞིན། །ཡིད་ལ་བྱེད་པ་གཞིའམ་རྒྱུ། །དམིགས་ པ་ཀུན་བརྟགས་དང་བྲལ་བས། །བསམ་བརྗོད་ལས་འདས་པའི་བརྗོད་མེད་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་། །གཉིས་ཀ་བདག་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་དམིགས། །དེ་ཡང་གཞན་དབང་ལ་དམིགས་པ། །མ་ཡིན་དངོས་སུ་ དམིགས་པ་མེད། །མི་རྟོག་པ་ཡི་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །མཚན་གཞི་མི་རྙེད་པ་ཡིན་ཏེ། །དེ་བཞིན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་དང་། །ཇི་སྙེད་གཞན་དག་བརྗོད་པ་བྲལ། །དེ་ཡི་ཆོས་ཉིད་ལ་དམིགས་ཕྱིར། །དེ་ཡང་ ཤེས་པ་མ་ཡིན་ན། །ཡེ་ཤེས་སུ་འགལ་དེ་ཡིན་ན། །རྟོག་པར་གྱུར་རོ་ཞེ་ན་ནི། །ཤེས་པ་ཡིན་ཏེ་དེ་ཁོ་ན། །ཉིད་ནི་ཤེས་པའི་རིག་པ་ཡིན། །འོན་ཀྱང་རྣམ་རྟོག་མ་ཡིན་ཏེ། ། 5-393 འདིའོ་སྙམ་པའི་འཛིན་སྟངས་བྲལ། །དེས་ན་ཤེས་བྱ་ཆོས་དབྱིངས་དང་། །དེ་ཤེས་ཤེས་པ་ཁྱད་མེད་དེ། །དབྱེར་མེད་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །རྣམ་པར་ཤེས་པར་བྱ་བ་ཡི། །དམིགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ནི་ དབྱིངས། །སྤྲོས་པའི་མཚན་མ་མེད་རྟོགས་པའི། །འཛིན་སྟངས་གང་ཡིན་པ་དེའི། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་རྣམ་པ་ནི། །ཤེས་བྱ་དམིགས་པ་དེ་ཉིད་ལ། །མཚན་མ་མེད་གང་དེ་ཡིན་གསུང་། ། མདོར་ན་མཚན་མ་རྣམ་ པར་རྟོག །ཐམས་ཅད་སྤངས་ཏེ་རྟོགས་མེད་པར། །རང་བཞིན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་དང་། །རྗེས་ཐོབ་སྒྱུ་མ་ལྟར་སྤྱོད་པ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ནི་བསླབ་པའོ། །དེ་འབྲས་སྤང་བ་བདུན་པ་སྤང་བ་ཕུན་ཚོགས་ནི། ། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ལམ་གོམས་པས། །ལས་ཉོན་སྒྲིབ་པ་རྣམས་སྤངས་ཏེ། །མི་གནས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཐོབ། །དེ་ནི་ཐོས་པའི་བག་ཆགས་གོམས། །ཉོན་མོངས་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ་ཡིས། །མ་དག་གཞན་དབང་མཚན་ མ་ཀུན། །འགགས་པས་འཁོར་བར་མི་གནས་ལ། །ཤེས་སྒྲིབ་སྤངས་པས་རྣམ་པར
【現代漢語翻譯】 認為『唯有此是真實』，像這樣執著的認知，並非不分別的智慧，（而是分別）。 捨棄五種相，不作意任何相，如是真如便會顯現。 安住于無執著，即是不分別的智慧。處所並非色等相，也不是作意的有心。 而是真如法界所顯現的心性，即是智慧的處所。作意諸相不是智慧的處所，因為智慧不思念色等境。 無心的木石也不是智慧的處所，因為智慧並非由心所引生的狀態，而是由心之因所生。 因此，不分別的處所，不是心，而是心性，不思念境，由因而生。 基礎是大乘的藏，聽聞的習氣，以作意和言說，如實地作意智慧顯現的意義，是基礎或因。 所緣是遠離遍計所執，是超越思、言的不可言說之法，以及二者皆無我的真如。 那也不是緣于依他起，並非直接緣取，是不分別的智慧。 本體不可得，如其所有和如所有，都離言說，因為緣于其法性。 如果那不是認知，就與智慧相違；如果是認知，就成了分別。如果這樣說，那確實是認知，因為那是認知的覺性。 然而，那不是分別，因為遠離『就是這個』的執著。因此，所知法界和能知之智無有差別，無別即是不分別的智慧。 應被認識的所緣之法的法界，是無有戲論之相的覺悟，對於任何執著，不分別的相，就是所知所緣的無相。 總而言之，捨棄一切分別之相，無有覺悟，自性任運成就，以及后得如幻而行，是智慧的修學。 其果位是七地，是圓滿的捨棄，如是修習所顯示的道，捨棄業和煩惱的障礙，獲得不住涅槃。 那是串習聽聞的習氣，捨棄一切煩惱，不凈的依他起諸相，因為止息而不滯留于輪迴，捨棄所知障而完全（清凈）。
【English Translation】 Thinking 'This alone is true,' the cognition that clings in this way is not non-conceptual wisdom (but is conceptual). Abandoning the five aspects, not attending to any signs, thus the Suchness will clearly appear. Abiding without clinging is non-conceptual wisdom. The place is not signs such as form, nor is it the mind that attends. But the nature of mind that appears in the realm of Suchness is the place of that wisdom. Attending to signs is not the place of wisdom, because wisdom does not think of objects such as form. A mindless stone is also not the place of wisdom, because wisdom is not a state induced by the mind, but is born from the cause of the mind. Therefore, the place of non-discrimination is not the mind, but the nature of mind, not thinking of objects, born from cause. The basis is the storehouse of the Great Vehicle, the habit of hearing, with attention and speech, truly attending to the meaning of the appearance of wisdom, is the basis or cause. The object is free from the imputed, is the inexpressible Dharma beyond thought and speech, and both are the Suchness of selflessness. That is also not dependent on the other-powered, not directly apprehended, is non-conceptual wisdom. The entity is unattainable, as it is and as many as it is, are beyond speech, because it is based on its Dharma nature. If that is not cognition, it contradicts wisdom; if it is cognition, it becomes discrimination. If you say so, then it is indeed cognition, because that is the awareness of cognition. However, that is not discrimination, because it is free from the clinging of 'This is it.' Therefore, the knowable Dharma realm and the knowing wisdom are without difference, non-difference is non-conceptual wisdom. The Dharma realm of the objects to be known, is the realization of the absence of the signs of elaboration, for any clinging, the non-discriminating aspect is said to be the signless of the knowable object. In short, abandoning all discriminating signs, without realization, the self-nature is spontaneously accomplished, and the subsequent attainment is like an illusion, is the learning of wisdom. Its result is the seventh bhumi, is the perfect abandonment, by practicing the path shown in this way, abandoning the obstacles of karma and afflictions, attaining non-abiding Nirvana. That is the habit of familiarizing oneself with hearing, abandoning all afflictions, the impure other-powered signs, because cessation does not remain in samsara, abandoning the obscurations of knowledge and completely (purifying).
་བྱང་། སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད། །ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་དེ་ཁོ་ན། །ཉིད་དུ་སྣང་བས་ཡང་དག་པའི། །གཞན་དབང་གནས་འགྱུར་མ་འགགས་ པས། །མྱ་ངན་འདས་པའི་མཐའ་མནན་ཏེ། །སྙིང་རྗེས་སེམས་ཅན་དོན་ལ་གནས། །འཁོར་འདས་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡི། །དོན་ནི་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཡེ་ཤེས་ཕུན་ཚོགས་ཡེ་ཤེས་ཕུན་ཚོགས་ནི། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འབྲས་བུ་སྟེ། ། 5-394 ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡི། །ཁྱད་པར་ལ་ནི་སྐུ་གསུམ་སྟེ། སྐུ་གསུམ་དང་ནི་ཡན་ལག་ལྔ། །མ་འདྲེས་ལ་སོགས་ཡོན་ཏན་ནོ། །ཞེས་པའི་དོན་རིམ་པར་སྟོན་པ་ལ། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་ སེམས་ཙམ་པར། །གཟུང་བ་འཛིན་པ་གཉིས་མེད་པའི། །ཤེས་པར་རང་རིག་རང་གསལ་བ། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ་དོན་མ་བཞེད། སེམས་ཙམ་པར་སྐུ་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཞག་མཛད་པའི་ཆོས་སྐུ །ལོངས་སྐུའི་གནས་ཀྱི་ ངེས་པ་ནི། ལོངས་སྐུ་ངེས་པ་ལྔ་ལྡན་དུ་བཞེད་པའི་དང་པོ་གནས་ངེས་པ། །འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་ཉིད། །དུས་ཀྱི་ངེས་པ་གཉིས་པ་དུས་ངེས་པ་འཁོར་བ་ནི། །ཇི་སྲིད་མ་སྟོང་ བར་དུ་བཞུགས། །ངོ་བོའི་ངེས་པ་གསུམ་པ་ངོ་བོའི་ངེས་པ་མཚན་དཔེས་སྤྲས། །འཁོར་གྱི་ངེས་པ་བཞི་པ་འཁོར་ངེས་པ་ས་བཅུ་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཁོ་ནས་བསྐོར། །ཆོས་ཀྱི་ངེས་པ་ལྔ་ པ་ཆོས་ངེས་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི། །ཆོས་ནི་ཤ་སྟག་ལ་ལོངས་སྤྱོད། །དེ་ལྟར་ལོངས་སྐུ་བཞུགས་པའི་གནས། །འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་དེ། །གཟུགས་ཁམས་ནང་གི་འོག་མིན་མིན། །དེ་ཉིད་ཇི་ལྟར་ཡོད་ ཞེ་ན། །མི་འཛད་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལ་སོགས། །དུ་མ་ནང་དུ་ཚུད་པ་ཡི། །ཞིང་ཁམས་ལ་ནི་གཞི་དང་ནི། །སྙིང་པོ་མེ་ཏོག་གིས་བརྒྱན་པའི། །ཞིང་ཁམས་དེ་འདྲ་དུ་མ་ནི། །ནང་ཆུད་ཞིང་ཁམས་རྒྱ་མཚོ་ཞེས། ། 5-395 ལོངས་སྐུ་རྣམ་སྣང་གངས་ཅན་མཚོའི། །ཕྱག་གི་ལྷུང་བཟེད་ནང་དུ་གནས། །དེ་ཀུན་སྤྲུལ་པ་སྐུའི་ཞིང་ཁམས། །རྣམ་པར་སྣང་མཛད་གངས་ཅན་མཚོ། །འཁོར་ནི་ས་བཅུའི་སེམས་དཔས་བསྐོར། །བཞུགས་དེར་འོག་མིན་སྟུག་ པོ་བཀོད། །དེས་ན་འོག་མིན་ཙམ་དང་ནི། །འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་གཉིས། །ཁྱད་པར་ཡོད་དེ་ལོངས་སྐུ་ཡི། །གནས་ནི་ཕྱི་མ་ཁོ་ནའོ། །སྤྲུལ་སྐུ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ། །སྤྲུལ་གཞི་བྱས་ལས་ བྱུང་བ་སྟེ། །བཟོ་བ་སྤྲུལ་སྐུ་དྲི་ཟ་ཡི། སྤྲུལ་སྐུ་ལ་བཟོ་སྐྱེ་མཆོག་གི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་གསུམ་དུ་གསུངས་པའི་དང་པོ་བཟོ་བ་སྤྲུལ་སྐུ། །རྒྱལ་པོ་རབ་དགའ་འདུལ་དོན་དུ། །སྤྲུལ་པའི་པི་ ཝཾ་མཁན་ལྟ་བུ། །གཉིས་པ་སྐྱེ་བ་སྤྲུལ་སྐུ་སྐྱེ་བ་སྤྲུལ་སྐུ་དེ་ལྟར་གྱི། །དགའ་ལྡན་གནས་ན་བཞུགས་པ་ཡི། །བྱམས་པ་མགོན་པོ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་ ཤཱཀྱ་ཐུབ། །འོད་དཔག་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡན་ལག་ལྔ་ནི། གནས་འག
【現代漢語翻譯】 清凈一切業障，唯有顯現全然清凈之本性。不間斷地轉變他力之顯現，鎮伏涅槃之邊際，以慈悲之心安住于利益眾生之事。輪迴與涅槃無二之真諦，即是顯現之實相。 第八，圓滿智慧（梵文：Jñāna-sampadā，智慧圓滿）：圓滿智慧乃是圓滿正覺之果位。圓滿智慧之殊勝之處在於三身（梵文：Trikāya）：法身（梵文：Dharmakāya）、報身（梵文：Saṃbhogakāya）、化身（梵文：Nirmāṇakāya），以及五種決定（處所決定、身決定、眷屬決定、法決定、時決定）等功德。 爲了依次闡釋這些含義，瑜伽行唯識宗（梵文：Yogācāra-Vijñānavāda）認為，在無能取所取二元對立的覺性中，自證自明之智慧即是法身，但並不完全認可此觀點。 關於唯識宗所安立的三身，以及報身所居之處所的決定：報身具有五種決定，首先是處所決定：色究竟天（梵文：Akaniṣṭha）。 其次是時間決定：直至輪迴未空之際，報身將一直住世。第三是自性決定：以相好莊嚴。第四是眷屬決定：唯有十地菩薩（梵文：Daśabhūmika-bodhisattva）圍繞。第五是正法決定：唯受用大乘佛法。 如是，報身所居之所，即是色究竟天。那麼，它與色界之色究竟天有何不同呢？ 其中容納了無盡世界等諸多剎土，在這些剎土中，有以蓮花為基和心髓，並以鮮花莊嚴的剎土。諸多如是的剎土，都包含在被稱為『剎土海』之中。報身（梵文：Saṃbhogakāya）毗盧遮那佛（梵文：Vairocana）安住于岡底斯海（指岡仁波齊峰下的瑪旁雍錯）的掌中缽內。所有這些都是化身（梵文：Nirmāṇakāya）的剎土。毗盧遮那佛即是岡底斯海，其眷屬為十地菩薩圍繞。彼處所居即是色究竟天。因此，色究竟天與色究竟莊嚴剎土二者之間，存在著差別，報身所居之所，唯是後者。 化身（梵文：Nirmāṇakāya）乃是建立在報身的基礎上所化現。化身源於所化之事，分為工巧化身、生化身和殊勝化身三種。首先是工巧化身：如爲了調伏樂於嬉戲之國王，而化現為琵琶匠人。其次是生化身：如安住于兜率天（梵文：Tuṣita）的彌勒菩薩（梵文：Maitreya）。第三是殊勝化身：如釋迦牟尼佛（梵文：Śākyamuni），阿彌陀佛（梵文：Amitābha）。 五種決定為：處所決定等。
【English Translation】 Purifying all obscurations, it is only the very pure nature that appears. Without interruption, the transformation of other-power's appearances, suppressing the extreme of Nirvana, abides in benefiting sentient beings with compassion. The truth of non-duality of Samsara and Nirvana is the manifested reality. Eighth, the Perfection of Wisdom (Sanskrit: Jñāna-sampadā): The Perfection of Wisdom is the fruit of complete enlightenment. The excellence of the Perfection of Wisdom lies in the three bodies (Sanskrit: Trikāya): Dharmakāya, Saṃbhogakāya, and Nirmāṇakāya, as well as the five certainties (place, body, retinue, Dharma, and time) and other qualities. To explain these meanings in order, the Yogācāra-Vijñānavāda school holds that in the awareness free from the duality of grasper and grasped, the self-cognizant and self-illuminating wisdom is the Dharmakāya, but this view is not fully accepted. Regarding the establishment of the three bodies by the Vijñānavāda school, and the determination of the place where the Saṃbhogakāya resides: The Saṃbhogakāya has five certainties, the first of which is the certainty of place: Akaniṣṭha. The second is the certainty of time: As long as Samsara is not empty, the Saṃbhogakāya will remain in the world. The third is the certainty of nature: adorned with marks and signs. The fourth is the certainty of retinue: surrounded only by the Bodhisattvas of the ten Bhumis (Sanskrit: Daśabhūmika-bodhisattva). The fifth is the certainty of Dharma: only enjoying the Mahāyāna Dharma. Thus, the place where the Saṃbhogakāya resides is Akaniṣṭha. So, how is it different from the Akaniṣṭha of the Form Realm? It contains countless worlds and other realms. In these realms, there are realms with lotuses as their base and essence, and adorned with flowers. Many such realms are contained within what is called the 'Ocean of Realms.' The Saṃbhogakāya Vairocana Buddha (Sanskrit: Vairocana) resides within the bowl in the hand of Gangtisea (referring to Lake Manasarovar beneath Mount Kailash). All of these are the realms of the Nirmāṇakāya. Vairocana Buddha is Gangtisea, and his retinue is surrounded by the Bodhisattvas of the ten Bhumis. The place where he resides is Akaniṣṭha. Therefore, there is a difference between Akaniṣṭha and the Akaniṣṭha Pure Land. The place where the Saṃbhogakāya resides is only the latter. The Nirmāṇakāya is manifested based on the Saṃbhogakāya. The Nirmāṇakāya originates from what is to be tamed, and is divided into three types: the skillful Nirmāṇakāya, the birth Nirmāṇakāya, and the supreme Nirmāṇakāya. First is the skillful Nirmāṇakāya: such as manifesting as a lute player to tame a playful king. Second is the birth Nirmāṇakāya: such as Maitreya Bodhisattva (Sanskrit: Maitreya) residing in Tushita (Sanskrit: Tuṣita). Third is the supreme Nirmāṇakāya: such as Śākyamuni Buddha (Sanskrit: Śākyamuni), Amitābha Buddha (Sanskrit: Amitābha). The five certainties are: the certainty of place, etc.
ྱུར་དཀར་པོའི་ཆོས་ཀྱི་གཞི། །གཉིས་མེད་རག་པ་བསམ་མི་ཁྱབ། །ཞེས་སྔར་གསུངས་པའི་དང་པོ་གནས་གྱུར་ཡན་ལག་ལྔ་ནི་ཕུང་པོ་ ལྔ། །གནས་གྱུར་པ་སྟེ་གཟུགས་ཕུང་པོ། གཟུགས་གནས་གྱུར་ཞིང་སོགས། །ཞིང་དང་དབྱངས་དང་མཚན་དཔེ་སོགས། །དབང་འབྱོར་ཚོར་བ་ཟག་མེད་ཀྱི། ཚོར་ཕུང་གནས་གྱུར་ཟག་མེད་སོགས། །བདེ་བ་འདུ་ཤེས་མིང་འདུ་ཤེས་གནས་གྱུར་མིང་སོགས། 5-396 དང་ཚིག །ཡི་གེའི་ཚོགས་བསྟན་འདུ་བྱེད་གནས་གྱུར་སྤྲུལ་བསྒྱུར་སོགས་འདུ་བྱེད་ཀྱི། །སྤྲུལ་བསྒྱུར་འཁོར་དང་ཆོས་བསྡུ་བ། །རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་བཞི་ལ་དབང་འབྱོར་རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་བཞིར་དབང་འབྱོར། །ཀུན་ གཞི་གནས་གྱུར་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ཀུན་གཞི་གནས་གྱུར་མེ་ལོང་དང་། །ཉོན་ཡིད་གནས་གྱུར་མཉམ་ཉིད་ཉོན་ཡིད་མཉམ་པ་ཉིད་ཡེ་ཤེས། །ཡིད་ཤེས་གནས་གྱུར་སོར་རྟོག་ཡིད་ཤེས་སོ་སོར་རྟོགས་ཡེ་ཤེས། ། སྒོ་ལྔ་གནས་གྱུར་བྱ་གྲུབ་སྒོ་ལྔ་བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་དཀར་པོའི་ཆོས་དཀར་པོའི་ཆོས་ལ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག །རྫོགས་ལ་བརྟེན་ནས་དབང་བཅུ་ཐོབ། །དེའང་སྦྱིན་པ་ལས་ནི་ཚེ། །སེམས་ལས་ སུ་རུང་བ་སེམས་དང་ཡོ་བྱད་ལ་དབང་ཐོབ། ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་ནི་ལས་དང་ནི། ལས་སྒྲིབ་ཀུན་ཟད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས། སེམས་ཅན་དོན་དུ་བསམ་བཞིན་སྐྱེ་བ། སྐྱེ་བ་ལ་དབང་བཟོད་པ་ ཡིས། །སེམས་ཅན་གྱི་མོས་པ་ལ་སོགས་དང་མཐུན་པར་འདོན་བྱེད་མོས་པར་དབང་ཞིང་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས། །སྨོན་ལམ་ལ་དབང་བསམ་གཏན་ལས། །རྫུ་འཕྲུལ་དབང་ཐོབ་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །ཡེ་ཤེས་དང་ནི་ཆོས་ལ་ དབང་། །གཉིས་སུ་མེད་ཞེས་ཆོས་ཐམས་ཅད། གསུམ་པ་གཉིས་སུ་མེད་པ། །ཀུན་ཏུ་ཡོད་དང་མེད་དང་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས། གཅིག་མིན་མང་པོ་མིན་ཕྱིར་གཉིས་སུ་མེད། །ཞེས་གོ་རིམ་ལྟར། ཀུན་ཏུ་བརྟགས་པས་དངོས་མེད་པས། ། 5-397 ཡོད་པའི་མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་དང་། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི། དེ་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་མིན་པའི་མེད་མཐའ་མིན་པའི། །དངོས་པོ་ཡོད་པས་མེད་པ་ཡི། །མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་ཡོད་དང་མེད། །མཚན་ ཉིད་གཉིས་སུ་མེད་པའོ། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་འདུས་བྱས། །དེའི་ངོ་བོ་དེ་ནི་འདུས་མ་བྱས་སུ་སྣང་། །ཀུན་ཏུ་སྟོན་པས་འདུས་བྱས་དང་། །འདུས་མ་བྱས་པ་གཉིས་མེད་པའི། །མཚན་ཉིད་གནས་ནི་ ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །ཐ་དད་མ་ཡིན་བདག་འཛིན་གྱིས། །ཕྱེ་བའི་རྒྱུད་ལ་ཐ་དད་མེད། །ཐ་དད་མེད་མཐའ་བཀག་སྔོན་དུ་ལམ་ལ་སློབ་པའི་སྐབས། །ཐ་དད་ལུས་ཀྱི་རྗེས་འབྲངས་པའི། །ལུས་ལ་ཐ་དད་ བཏགས་པ་དང་། །བྱང་སེམས་རྣམས་ཀྱི་ཚོགས་ཐ་དད། །བསགས་ལ་དགོས་པ་མེད་འགྱུར་དང་། །སངས་རྒྱས་ཀུན་ལ་ཕྲིན་ལས་ཀྱང་། །ཐ་དད་པ་དང་སངས་རྒྱས་ལ། །ཐོག་མ་ཡོད་པར་འགྱུར་བའམ། །སངས་རྒྱས་བསྙེན་ བཀུར་མ་བྱས་པའི། །
【現代漢語翻譯】 『轉化白法的基石，無二的證悟不可思議。』如前所說，第一，五蘊的轉化：五蘊，即色蘊的轉化。色蘊轉化等，轉化為田地、音聲、相好等。感官的自在，感受無漏的感受蘊轉化，無漏等。樂受是想蘊，名稱是想蘊轉化，名稱等，以及詞語。文字的集合，行蘊轉化，幻化等，是行蘊的幻化、輪轉和法聚。識蘊的四種智慧自在，識蘊自在四智。阿賴耶識轉化成如鏡智，阿賴耶識轉化成如鏡子一般。染污意轉化成平等性智，染污意是平等性智。意識轉化成妙觀察智，意識是妙觀察智。五根轉化成成所作智，五根是成所作智。 第二，白法，白法有六度。依賴圓滿而獲得十自在。也就是，佈施能帶來壽命，從心而能隨心所欲，能自在地支配心和資具。持戒能帶來事業，業障全部止息，能自在地示現佛的事業。爲了利益眾生，隨愿受生，能自在地轉生。忍辱能隨順眾生的意樂等而說法，能自在地隨順意樂。精進能自在地發願，禪定能獲得神通自在，智慧能自在地運用智慧和法。無二，是指一切法。 第三，無二，是指一切法。有和無，有為和無為，既非一亦非多，所以是無二。如次第所說，以周遍的分別而無實物，所以不是存在的體性。空性的體性，既非存在也非不存在，不是斷滅邊。事物存在，所以不是不存在的體性，存在和不存在，體性是無二的。由業和煩惱所生的有為法，其自性顯現為無為法。普遍顯示有為法和無為法是無二的體性，安住之處是法界。不是他體，由於我執，在被區分的相續中沒有他體。爲了斷除他體邊見，首先在道上修學的時候，追隨他體的身體，對身體施加他體的標籤，以及菩薩們的集合是他體，積累沒有必要會改變，以及對諸佛的事業也是他體，或者佛有初始，或者沒有供養諸佛。
【English Translation】 'The basis of transforming white dharma, the non-dual realization is inconceivable.' As previously stated, firstly, the transformation of the five aggregates: the five aggregates, namely the transformation of the form aggregate. The transformation of the form aggregate, etc., transforms into fields, sounds, and auspicious signs, etc. The freedom of the senses, the feeling of the uncontaminated feeling aggregate transforms, uncontaminated, etc. Bliss is the thought aggregate, name is the transformation of the thought aggregate, name, etc., and words. The collection of letters, the transformation of the action aggregate, illusion, etc., is the illusion, rotation, and dharma collection of the action aggregate. The four wisdoms of the consciousness aggregate are free, the consciousness aggregate is free in the four wisdoms. The Alaya consciousness transforms into mirror-like wisdom, the Alaya consciousness transforms into like a mirror. The defiled mind transforms into equality wisdom, the defiled mind is equality wisdom. The consciousness transforms into discriminating wisdom, the consciousness is discriminating wisdom. The five roots transform into accomplishing wisdom, the five roots are accomplishing wisdom. Secondly, white dharma, white dharma has the six perfections. Relying on perfection, one obtains the ten freedoms. That is, giving brings longevity, from the mind one can be as one wishes, one can freely control the mind and resources. Morality brings action, all karmic obscurations cease, one can freely manifest the actions of the Buddha. To benefit sentient beings, one is born according to one's wishes, one can freely be reborn. Patience can accord with the inclinations of sentient beings, etc., and speak dharma, one can freely accord with inclinations. Diligence can freely make vows, meditation can obtain supernatural powers freely, wisdom can freely use wisdom and dharma. Non-duality refers to all dharmas. Thirdly, non-duality refers to all dharmas. Existence and non-existence, conditioned and unconditioned, are neither one nor many, therefore they are non-dual. As said in order, because there is no real thing through pervasive discrimination, it is not the nature of existence. The nature of emptiness is neither existence nor non-existence, not the extreme of annihilation. Things exist, so it is not the nature of non-existence, existence and non-existence, the nature is non-dual. The conditioned dharma born of karma and afflictions, its nature appears as unconditioned dharma. Universally showing that conditioned and unconditioned dharmas are non-dual in nature, the place of abiding is the Dharmadhatu. It is not other, because of self-grasping, there is no other in the distinguished continuum. In order to cut off the extreme view of otherness, first when studying on the path, following the body of otherness, applying the label of otherness to the body, and the collection of Bodhisattvas is other, accumulation is unnecessary and will change, and the actions of all Buddhas are also other, or the Buddha has a beginning, or there is no offering to the Buddhas.
བྱང་སེམས་དེ་ནི་ཐོག་མ་རུ། །འཚང་རྒྱ་པ་ལ་རྒྱུ་མེད་དུ། །ཐལ་བས་གཅིག་ཀྱང་མ་ཡིན་ལ། །དྲི་མ་མཐའ་དང་ཡོད་མཐའ་བཀག་ཐམས་ཅད་བྲལ་བའི་གནས། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ ལའང་དབྱེ་བ་མེད། །ཐ་དད་མང་པོའང་མ་ཡིན་པའི། །སྤྲོས་པ་ཀུན་ལས་ཡོངས་སུ་འདས། །འདི་བས་བཞི་པ་རྟག་པ་ཆོས་སྐུ་རྟག་པར་བཞེད། །རྟག་ཏུ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལས་ནི། །མ་གཡོས་དེ་བཞིན་འགྱུར་བ་མེད། ། 5-398 ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་རྒྱུན་མི་ཆད། །སྨོན་ལམ་ཟད་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར། །སེམས་ཅན་མ་ལུས་པ་ཐམས་ཅད། །བྱང་ཆུབ་ལ་འགོད་དེ་སྲིད་དུ། །དེ་སྲིད་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་ཆད། །སྟོན་མཆོག་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པ་ལ། །སུས་ཀྱང་དཔག་པར་མི་ནུས་པའི། །ལྔ་པ་བསམ་མི་ཁྱབ་ཡོན་ཏན་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བོ། །དེ་ལ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྡེ་ཚན། །ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་འདི་ལྟ་སྟེ། །ཡོན་ཏན་སྡེ་ཚན་ཉེར་ གཅིག་གི་དང་པོ་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་གཅིག་ཏུ་རྩིས་པ་གོང་ལམ་གྱི་སྐབས་སུ་སྨོན་ཟིན་དང་པོ་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་ནི། །ལམ་གྱི་སྐབས་སུ་སྨོན་དེ་དག །སྒྲུབ་འབྲས་མངོན་དུ་གྱུར་དེའོ། །ཚད་ མེད་བཞི་གཉིས་པ་ཚད་མེད་བྱམས་སྙིང་རྗེ། །དགའ་བ་བཏང་སྙོམས་བཞི་པོའོ། །ཚིག་དོན་གོ་སླ་ཚང་བ་ཡི། །གནས་བཞི་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་གནས་སྐབས་ཚངས་གནས་སུ་སྐྱེ། སྟོང་ཉིད་དང་སྙིང་རྗེས་ ཟིན་པ་ཕྱོགས་དང་ཚད་བྲལ་གྱི་འཕགས་པའི་ཚད་མེད་ཆེན་པོ་བཞི། རྣམ་ཐར་བརྒྱད་ལ་རིམ་བཞིན་བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་གཉིས་པར་བརྟེན་ནས་ནང་གཟུགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་ལྡན་པས། ཕྱི་གཟུགས་ངན་ པར་ལྟ་བ་དང་། ནང་གཟུགས་མེད་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱི་གཟུགས་ངན་པར་ལྟ་བ་དང་། གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གཟུགས་མཛེས་པར་བལྟ་བ་དང་། ནས་ནི་སངས་རྒྱས་བར། །ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་གོང་འཕེལ་ལོ། ། 5-399 གསུམ་པ་རྣམ་པར་ཐར་བརྒྱད་ནི། རྣམ་པར་ཐར་པ་བརྒྱད། །གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ལ་ལྟ་བ་དང་། །དེ་བཞིན་གཟུགས་མེད་གཟུགས་ལ་ལྟ། །ཡིད་འོང་སྡུག་པ་འགོག་རྣམ་རྟོག་མཐའ་དག་དཔྱད་ཅིང་སྤངས་པའི་འགོག་ སྙོམས་དང་རྣམ་པའམ་དངོས་པོ་གཟུགས་མ་གཏོགས་པའི་དང་པོ་བཞི་ལ་དམིགས། ནམ་མཁའ་བཞིན་མཐའ་ཡས་སོ་དང་། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་དང་། ཅི་ཡང་མེད་པ་དང་། སྟོང་རྐྱང་མེད་མཐའ། རགས་པ་མེད། ཕྲ་ བ་མ་ཡིན་བཞི། པ་བཞི། །གཟུགས་མེད་བཞི་དང་བརྒྱད་པའོ། །སྙོམས་འཇུག་དགུ་བཞི་པ་ལ་ནི་བསམ་གཏན་བཞི། །གཟུགས་མེད་བཞི་དང་འགོག་པ་སྟེ། གོང་དུ་བཤད་མ་ཐག་གོ །སྙོམས་འཇུག་དགུའོ་ལྔ་ཟད་ པར་བཅུ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་དགའ་བདེ་ཏིང་འཛིན་ཡན་ལག་ལྔ་དང་། རྟོག་པ་མེད་ལ་དཔྱོད་པ་ཡོད་པ་སེམས་རབ་ཏུ་དྭངས་པས། དགའ་བདེའི་ཏིང་འཛིན་ཡན་ལག་བཞི་དང་རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་སྤང་ བ་དྲན་ཤེས་བདེ་བ་ཏིང་འཛིན་ཡན་ལག་ལྔ་དང་། གཉིས་ཀ་ཡོངས་སུ་སྤངས་པ
【現代漢語翻譯】 菩薩最初，爲了成佛，並非無因。 並非如灰燼般一無所有，而是遠離一切垢染和邊際的境界。 在法界中也沒有分別，不是多種多樣的。 完全超越一切戲論，這比第四身，常恒不變的法身更為常恒。 恒常安住於法界，不移動，不改變。 大悲心 непрерывно, 因為願力無窮無盡。 將所有眾生安置於菩提，直至輪迴結束。 直至輪迴結束，事業 непрерывно。至尊導師，如來。 無人能測度，第五種不可思議的功德，是不可思議的。 其中，功德的類別有二十一種，如下所示： 功德類別二十一種的第一個是三十七道品合為一體，在上文修道時已經發愿，第一個三十七道品。 在修道時已經發愿，這些都已成為證悟之果。 四無量心是第二個，無量慈、悲、喜、舍四者。 詞義易懂且完整，四種解脫分，與梵天同處。 以空性和慈悲攝持，無有邊際的殊勝四無量心。 八解脫依次依靠初禪和二禪，具有內在形色的覺知，觀察外在醜陋之形。 以及沒有內在形色覺知的觀察外在醜陋之形，依靠三禪和四禪，觀察美麗之形，直至成佛。 功德殊勝更勝一籌。 第三個是八解脫，八解脫。 有色者觀色，同樣無色者觀色。 斷除一切令人愉悅的、不悅的念頭，以及一切分別唸的滅盡定，對境為除色法之外的前四者。 如虛空般無邊無際，以及無邊識，以及一無所有，以及非有想非非想。 非粗大，非微細四者。 四無色和第八者。 九次第定，第四個是四禪定，四無色定和滅盡定，如上所述。 九次第定，第五個是十遍處。有尋有伺者，具有喜樂和定，五支。 沒有尋但有伺者，心極清明，具有喜樂和定，四支，斷除尋伺二者。 具有憶念、喜樂和定，五支，完全斷除二者
【English Translation】 The Bodhisattva, in the beginning, to attain Buddhahood, is not without cause. It is not like ashes, devoid of anything, but a state free from all defilements and boundaries. In the Dharmadhatu (法界, Dharma Realm) there is no differentiation, not a multitude of differences. Completely transcending all elaborations, this is more constant than the fourth body, the eternal Dharmakaya (法身, Dharma Body). Constantly abiding in the Dharmadhatu (法界, Dharma Realm), unmoving, unchanging. Great compassion is непрерывно, because the aspiration is endless. Placing all sentient beings in Bodhi (菩提, Enlightenment), until the end of Samsara (輪迴, Cyclic Existence). Until the end of Samsara (輪迴, Cyclic Existence), the activity is непрерывно. Supreme Teacher, Tathagata (如來, Thus Gone). No one can fathom, the fifth inconceivable quality, is inconceivable. Among these, the categories of qualities are twenty-one, as follows: The first of the twenty-one categories of qualities is the thirty-seven factors of enlightenment as one, having already made the aspiration during the path, the first thirty-seven factors of enlightenment. Having made the aspiration during the path, these have become the manifest result of realization. The four immeasurables are the second, the four immeasurables of loving-kindness, compassion, joy, and equanimity. The meaning of the words is easy to understand and complete, the four liberations, sharing the same realm as Brahma. Held by emptiness and compassion, the supreme four immeasurables without direction or limit. The eight liberations rely successively on the first and second Dhyanas (禪那, Meditative Absorption), possessing the perception of inner form, observing the outer ugly form. And observing the outer ugly form without the perception of inner form, relying on the third and fourth Dhyanas (禪那, Meditative Absorption), observing the beautiful form, until Buddhahood. The qualities become even more excellent. The third is the eight liberations, the eight liberations. One with form contemplates form, likewise, one without form contemplates form. Cutting off all pleasant and unpleasant thoughts, and the cessation of all conceptualizations, the cessation attainment, the object being the first four excluding form. Boundless like space, and boundless consciousness, and nothingness, and neither perception nor non-perception. Not coarse, not subtle, the four. The four formless realms and the eighth. The nine successive abidings, the fourth is the four Dhyanas (禪那, Meditative Absorption), the four formless realms and the cessation. The nine successive abidings, the fifth is the ten totalities. One with investigation and analysis, possessing joy, bliss, and Samadhi (三摩地, Concentration), five branches. One without investigation but with analysis, the mind is extremely clear, possessing joy, bliss, and Samadhi (三摩地, Concentration), four branches, cutting off both investigation and analysis. Possessing mindfulness, joy, bliss, and Samadhi (三摩地, Concentration), five branches, completely cutting off both
་ཚོར་བ་དང་ལྷུན་གྲུབ་བཏང་སྙོམས་དྲན་པ་ཏིང་འཛིན་ཡན་ལག་བཞི་རྣམས་དང་ལྡན་པའོ།། པ་ནི། །འབྱུང་བ་བཞི་ དང་སྔོ་སེར་དཀར། །དམར་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་མཁའ་མཐའ་ཡས། །རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དེ། བསམ་གཏན་དང་གཟུགས་མེད་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་མཐུས། འབྱུང་བ་བཞི་དང་ཁ་དོག་བཞི་གང་འདོད་པ་དེར་སྤྲུལ་པའོ། ། 5-400 ཟད་པར་བཅུ་དང་དྲུག་པ་ནི། །ཟིལ་གནོན་བརྒྱད་གཟུགས་ཅན་ཆུང་ངུ་གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་བསམ་གཏན་དང་། གཟུགས་མེད་སྙོམས་འཇུག་གི་སེམས་ལ་བརྟེན་ནས་ནང་གཟུགས་ཡོད་མེད་དུ་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་ཡི་གཟུགས་ ཆེ་ཆུང་ལ་ལྟ་བ། འི་གཟུགས་ལ་ལྟ། །གཟུགས་ཅན་ཆེན་པོ་ལ་ལྟ་དང་། །དེ་བཞིན་གཟུགས་མེད་ཆུང་དང་ཆེ། །ལྟ་བ་དབྱིབས་ཀྱི་ཟིལ་གནོན་བཞི། བལྟས་པའི་མོད་ལ་ཉི་མ་ལས་ཀྱང་ཏིང་ངེ་ འཛིན་འོད་ཟེར་ཆེས་འབར་བའོ། །སྔོ་སེར་དམར་པོ་དཀར་པོའི་གཟུགས། །ཁ་དོག་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ཏེ་བརྒྱད། །བདུན་པ་ཉོན་མོངས་མེད་ཉོན་མོངས་མེད་པ་ནི། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱིས་གཞན་རྒྱུད་ལ། །ཉོན་མོངས་སྐྱེ་ བའི་དམིགས་རྐྱེན་ནི། །མི་བྱེད་ཙམ་ཡིན་གཞན་རྒྱུད་ཀྱི། །ཉོན་མོངས་རྒྱུན་བཅད་མི་ནུས་ལ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གཞན་རྒྱུད་ལ། །ཉོན་མོངས་སྐྱེ་བའི་དམིགས་པའི་རྐྱེན། །མི་བྱེད་མ་ཟད་གཞན་རྒྱུད་ཀྱི། །ཉོན་ མོངས་པ་ཡི་རྒྱུན་བཅད་དོ། །བརྒྱད་པ་མཆོག་ཏུ་བསྔགས། སྨོན་གནས་མཁྱེན་པ་ལ་ལྔ་ཡོད་པ་རིམ་པར། སྨོན་གནས་མཁྱེན་པ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །འབད་རྩོལ་རེ་བ་མེད་པ་རུ། ། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་གཟུགས་ལ་སོགས། །ཆགས་པ་སྤངས་ཤིང་ཤེས་བྱ་ཀུན། ཚིག་དོན་སྤྱི། །མཁྱེན་པ་ཐོགས་པ་མེད་པ་དང་། །གཞན་གྱི་དོན་ནི་རྒྱུན་མི་ཆད། །རྟག་གནས་འདྲི་བ་འདི་ལ་རྟག་པར་མཉམ་པར་བཞག་བཞིན་ཞེས་པའང་འབྱུང་ཀུན་གྱི་ནི། 5-401 ལེན་འདེབས་དོན་བྱེད་ནུས་ཏེ་ལྔ། ། དགུ་པ་སྐུ་ཡི་གདུལ་བྱ་གང་གནས་གཤེགས་སོ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས། མངོན་ཤེས་དྲུག །ལྷ་ཡི་སེམས་ཅན་གྱི་འཆི་བ་དང་འཕོ་བ་ཤེས་མིག་དང་རྣ་བ་ གསུང་གི་འགྲོ་བ་སོ་སོའི་སྐད་མཁྱེན། དང་། །སྔོན་གནས་སེམས་ཅན་སྐྱེ་བ་སྔ་མ་དང་ད་ལྟ་སླར་འཕྲོ་བ་བཅས་མཁྱེན་རྗེས་དྲན་གཞན་སེམས་ཤེས། ཐུགས་ཀྱིས། །ཟག་པ་ཉོན་མོངས་ཟད་ཟད་དེ་མངོན་ ཤེས་དྲུག །འབྲས་བུའི་སྐབས་འདིའི་ཡང་དག་རིག་བཞི་བཅུ་པ་ལེགས་གསུངས་ཆོས་དང་ནི། །དེ་དོན་ཚིག་དང་སྤོབས་བློ་པ་སྟེ། །རྟེན། དམིགས་པ། ཐུགས། ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཞི་རིམ་པར་ཡང་དག་ རིག་བཞི་བཅུ་གཅིག་པ། རྣམ་པར་དག་པ། །རྣམ་པར་དག་ལ་ཉོན་མོངས་པ། །བག་ཆགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ནི། །སྐྱེ་བ་གང་འདོད་བཞེད་མ་ལུས་སྤངས་པས་ལུས་གང་བཞེད། །མཛད་པ་ལས་དང་སྐུ་ ཚེ་ཇི་བཞེད་དུ། །གནས་པ་དང་ནི་བཏང་བ་དང་།
【現代漢語翻譯】 具有感受、任運、舍念、禪定四支。所謂『པ』者，指地、水、火、風四大元素，以及藍、黃、白、紅四種顏色所生的處，即無邊虛空處。以禪定和無色界的最初二者之力，隨欲化現四大元素和四種顏色。 第六種是十遍處：八勝處，即以色界的小禪定和無色界的等持之心為基礎，以內在有色或無色的認知來觀察外在形色的大小。觀察形色，觀察大的形色，同樣觀察無色的小和大。觀察形狀的四種勝處，觀視的瞬間，其禪定之光芒勝過太陽般熾盛。藍、黃、紅、白之形色，以顏色勝伏，即為八勝處。第七種是無煩惱，所謂無煩惱，是指聲聞緣覺等對於他人的相續，煩惱生起的因緣，僅僅是不作意而已，無法斷除他人相續中的煩惱。而圓滿正等覺對於他人的相續，不僅不作意煩惱生起的因緣，而且能斷除他人相續中的煩惱。第八種是極贊，對所愿境的了知有五種次第：所愿境的了知，其禪定是佛陀的，無需勤作和期望，自然成就，且對色等不執著，對一切所知，詞義通達無礙。利益他人的事業永不間斷，常住不變，對於此疑問，也有『恒常安住』之說。總而言之， 能給予、能建立、能成辦，即為五種作用。第九種是身之所化，即安住何處、往何處去，以及神通的現量。六神通：天眼能知眾生死生，天耳能聞諸方音聲，了知有情前世和今生，以及未來的去處，即宿命通，他心通。以心，斷盡煩惱，即為六神通。果位的此時，有四種正確的智慧。第十種是善說，即法、義、詞、辯才。所依、所緣、意、智慧完全清凈，即為四無礙解。第十一種是完全清凈。所謂完全清凈，是指煩惱和習氣的一切所依，無論想生於何處，都能如願以償，身體隨意顯現，事業和壽命隨心所欲，
【English Translation】 It possesses the four limbs of feeling, spontaneous accomplishment, equanimity, mindfulness, and samadhi. The term 'pa' refers to the four elements of earth, water, fire, and wind, as well as the sphere arising from the four colors of blue, yellow, white, and red, which is the infinite space. By the power of the first two of dhyana and the formless realm, one can transform into whatever one desires of the four elements and four colors. The sixth is the ten kinds of perfections: the eight victories, which are based on the small samadhi of the form realm and the mind of the formless absorption, perceiving the size of external forms by recognizing internal forms as existent or nonexistent. Observing forms, observing large forms, and similarly observing the small and large of the formless. The four victories of observing shapes, at the moment of observation, the light of its samadhi blazes more intensely than the sun. The forms of blue, yellow, red, and white, subduing with color, are the eight victories. The seventh is without affliction, so-called without affliction, which refers to the fact that for the Shravakas and Pratyekabuddhas, the condition for the arising of afflictions in others' continuums is merely non-attention, and they cannot cut off the afflictions in others' continuums. However, the fully enlightened Buddha, for others' continuums, not only does not attend to the condition for the arising of afflictions, but also cuts off the continuum of afflictions in others. The eighth is the supreme praise, the knowledge of the desired object has five stages: the knowledge of the desired object, its samadhi is that of the Buddha, without effort or expectation, naturally accomplished, and without attachment to forms, etc., and for all that is to be known, the meaning of words is unobstructed. The work of benefiting others is never interrupted, it is constant and unchanging, and for this question, there is also the saying 'constantly abiding'. In short, It can give, it can establish, it can accomplish, these are the five functions. The ninth is the transformation of the body, that is, where one abides, where one goes, and the direct perception of miraculous powers. The six superknowledges: the divine eye knows the death and birth of beings, the divine ear hears the sounds of all directions, knowing the past and present lives of sentient beings, as well as their future destinations, which is the knowledge of previous lives, telepathy. With the mind, exhausting afflictions, these are the six superknowledges. At this time of fruition, there are four correct wisdoms. The tenth is well-spoken, that is, Dharma, meaning, words, and eloquence. The basis, the object, the mind, and the wisdom are completely pure, these are the four unimpeded understandings. The eleventh is completely pure. So-called completely pure, refers to the fact that all the bases of afflictions and habitual tendencies, wherever one wishes to be born, one can fulfill one's wishes, the body appears at will, and activities and lifespan are as one desires,
།སྤྲོས་བྲལ་དམིགས་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡི། །མེད་དང་ཡོད་པར་སྤྲུལ་བསྒྱུར་དང་། །ཐུགས་ནི་ཡོངས་སུ་དག་པས་ན། །གནས་ངན་ངན་སོང་ལེན་པ་ དྲུག་དང་བྲལ། །ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡིས། །མ་རིག་པ་ཡི་རྒྱུན་བཅད་པས། །ཤེས་བྱའི་གནས་ནི་ཐམས་ཅད་ལ། །ཡེ་ཤེས་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་བཞི། །བཅུ་གཉིས་དབང་བཅུ་གོང་བཤད་ལྟར། །སྟོབས་བཅུ་བཅུ་གསུམ་གནས་དང་དགེ་ལས་མཐོ་རིས་སྡིག་ལས་ངན་སོང་འབྱུང་བ་གནས་མིན་དང་། ། 5-402 སེམས་ཅན་གྱི་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་དང་། །སེམས་ཅན་གྱི་མོས་པ་སྣ་ཚོགས་འཇིག་རྟེན་ཁམས། ཉན་ཐོས་སོགས་རིགས་གསུམ། །དུ་མ་དབང་པོ་དད་པ་སོགས་མཆོག་མཆོག་མིན། །ངན་ འགྲོ་བདེ་འགྲོ་རྣམས་མཁྱེན་ཐམས་ཅད་དུ་ནི་འགྲོ་བའི་ལམ། །ཀུན་ནས་སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པ་དང་ནི། །རྣམ་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན། བསམ་གཏན་བཞི། རྣམ་ཐར་བརྒྱད། འགོག་སྙོམས་པར་བྱང་ཆུབ་སྔོན་གྱི་གནས། སྐྱེ་བ་སྔ་མ། །རྗེས་དྲན་འཆི་སླར་འཕོ་སྐྱེ་བ་དང་། །ཉོན་མོངས་བརྒྱད་ཟག་པ་ཟད་མཁྱེན་སྟོབས་བཅུའོ། །མི་འཇིགས་བཞི་བཅུ་བཞི་རང་དོན་རྟོགས་དང་སྤངས། །གཞན་ལ་ལམ་སྤྱིའི་སྤང་བྱ་ལམ་བྱང་ཆུབ་ སྟོན་པ། །མི་འཇིགས་པ་བཞི་བཅོ་ལྔ་ནི། །སྲུང་བ་མེད་པ་གསུམ་སྐུ་དང་གསུང་དང་ཐུགས་ཀྱི་ནི། །སྤྱོད་པ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཕྱིར། །ལ་ལས་སྐྱོན་འདོན་སོགས་དོགས་པ། །མི་མངའ་བས་ན་འཁོར་ གྱི་ནང་། །བག་བག་མི་ཟ་བརྐྱངས་བཞུགས་ནས་ཐམས་ཅད་པ། །ཟིལ་གྱིས་མནན་ནས་ཆོས་གསུང་པའོ། །བཅུ་དྲུག་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་གསུམ་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ནི། །ཆོས་ལ་གུས་པས་ཉན་པར་ཆགས། །མ་གུས་ ཁོ་ནས་ཉན་ལ་སྡང་། །ཕྱེད་ཕྱེད་ཆགས་སྡང་གཉིས་བྲལ་གསུམ། །བཅུ་བདུན་བསྙེལ་བ་མི་མངའ་བསྙེལ་བ་མི་མངལ་བའི། །ཆོས་ཉིད་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ། །སྐད་ཅིག་བསྙེལ་བ་མི་མངའ་བའི། །ཆོས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་ཡིན་ནོ། ། 5-403 བཅོ་བརྒྱད་བག་ཆགས་བཅོམ་པ་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་བཅས། །ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །བཅུ་དགུ་སྐྱེ་བོ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ཐམས་ཅད་ལ། །ཉིན་དང་མཚན་མོ་ལན་དྲུག་ཏུ། །གཟིགས་པའི་ཐུགས་རྗེ་ ཆེན་པོའོ། །ཉི་ཤུ་སངས་རྒྱས་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་མ་འདྲེས་བཅོ་བརྒྱད་ནི། །འཁྲུལ་པའི་དྲི་མ་ཟད་པ་སྤངས། །ཅ་ཅོ་སྒྲོ་འདོགས་མཉམ་པར་མ་བཞག་དང་། །དྲན་པ་ཉམས་པ་ཐ་དད་པའི། ། འདུ་ཤེས་སོ་སོར་མ་བརྟགས་པ། །སྤྱོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དྲུག །བདུན་པ་བརྩོན་འགྲུས་དྲན་ཏིང་འཛིན། །ཤེས་རབ་རྣམ་གྲོལ་ཉམས་པ་མེད། །རྟོགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དྲུག །སྐུ་གསུང་རྒྱན་གྱི་འཁོར་ ལོའི་ཡོན་ཏན་སོ་སོར་གསལ་བ་ཐུགས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་ཀྱི། །མ་འདྲེས་འདས་འོངས་ད་ལྟ་བ། །ཆགས་ཐོགས་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །མ་འདྲེས་གསུམ་ཏེ་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །ཉེར་ག
【現代漢語翻譯】 遠離戲論，完全清凈的對境。 在無和有中變化顯現。 心完全清凈的緣故， 遠離了六道惡趣。 智慧完全清凈的緣故， 斷除了無明的相續。 對於一切所知境， 具有無有智慧障礙的四種。 如前所述的十二自在和十力。 十力、十三住以及善業生天、惡業墮地獄，知曉處非處。 眾生的業之異熟，業的成熟之相。 眾生的各種意樂和世間。 聲聞等三類種姓。 多種根器，信仰等有高下。 知曉惡趣和善趣，是通往一切的道路。 完全斷除煩惱， 以及三十七道品。四禪定，八解脫，滅盡定，菩提之前的狀態。 前世的生命。 憶念死亡、再次投生和轉世。 知曉八種煩惱和斷盡諸漏，是十力。 四無畏，十四是為自利而證悟和斷除。 為他人宣說共同的道和斷除，是菩提。 十五是四無畏： 沒有三種守護，因為身語意 行為完全清凈的緣故。 對於他人挑剔過失等疑慮， 因為沒有，所以在眷屬中。 不遮掩，不畏懼，伸直身體安坐， 以威嚴降伏一切而說法。 十六是三種念住： 以恭敬心聽法而生歡喜。 僅以不恭敬心聽法而生嗔恨。 一半歡喜一半嗔恨，遠離二者有三種。 十七是沒有遺忘，沒有遺忘的 法性是爲了眾生的利益。 剎那間沒有遺忘的 是具有法性的。 十八是斷除習氣，兩種障礙及其習氣。 是完全清凈的智慧。 十九是眾生的大悲心，對於一切 日夜六時 以慈悲的眼神關照。 二十是如來十八不共法，十八不共法是： 斷除了錯亂的垢染。 捨棄了喧囂、妄語和不平等。 沒有失去正念，沒有分別的 不作意。 六種是行為上的自在。 第七是精進、正念、禪定。 智慧和解脫沒有退失。 六種是證悟上的自在。 身語莊嚴輪的功德各自明顯，以及意的事業的 不共，過去、未來、現在。 對於無有執著的智慧的 三種不共，總共十八。 二十一
【English Translation】 Free from elaboration, the object of focus is completely pure. Transforming and manifesting in non-existence and existence. Because the mind is completely pure, It is free from the six realms of suffering. Because wisdom is completely pure, It cuts off the continuum of ignorance. For all objects of knowledge, It possesses four without the obscuration of wisdom. The twelve powers and ten strengths as mentioned above. The ten strengths, thirteen abodes, and the arising of heaven from virtuous deeds and hell from sinful deeds, knowing what is possible and impossible. The ripening of the karma of sentient beings, the aspect of the ripening of karma. The various inclinations of sentient beings and the world. The three types of lineages such as Hearers (Śrāvaka). Various faculties, faith, etc., are not supreme. Knowing the paths to all states of suffering and happiness. Completely abandoning afflictions, And the thirty-seven factors of enlightenment. The four meditations, eight liberations, cessation, the state before enlightenment. Previous lives. Remembering death, rebirth, and transmigration. Knowing the eight afflictions and the exhaustion of outflows, are the ten strengths. The four fearlessnesses, fourteen are for realizing and abandoning for one's own benefit. Teaching the common path and abandonment to others is enlightenment. Fifteen are the four fearlessnesses: Without three protections, because of the body, speech, and mind, The actions are completely pure. Doubts about others finding faults, etc., Because there are none, in the retinue. Not concealing, not fearing, sitting upright, Subduing all with majesty and teaching the Dharma. Sixteen are the three mindfulnesses: Taking delight in listening to the Dharma with reverence. Hating listening only with irreverence. Half delight and half hate, there are three free from both. Seventeen is without forgetfulness, the nature of not forgetting Is for the benefit of sentient beings. Not forgetting for an instant Is the nature of Dharma. Eighteen is the destruction of habitual tendencies, the two obscurations and their habitual tendencies. Is completely pure wisdom. Nineteen is the great compassion for all beings, Looking with compassionate eyes six times day and night. Twenty is the eighteen unshared qualities of a Buddha, the eighteen unshared qualities are: Having abandoned the defilements of delusion. Having abandoned noise, falsehood, and inequality. Not losing mindfulness, not separately Conceptualizing. Six are the freedoms in action. The seventh is diligence, mindfulness, meditation. Wisdom and liberation are not lost. Six are the freedoms in realization. The qualities of the body, speech, and adornment wheels are each clear, and the Unshared qualities of the past, future, and present. Of the wisdom without attachment, Three unshared qualities, totaling eighteen. Twenty-one
ཅིག་པ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད། ། དེ་ཡི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ། །མངོན་པར་རྫོགས་པ་བྱང་ཆུབ་པ། །རྟོགས་པའི་ལམ་དང་འབྲས་བུའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པ་བྱང་ཆུབ་པ། ཡེ་ཤེས་བྱེ་བྲག་བཅས། ། བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་ནས་བརྩམས་ཏེ། །འདི་ཡི་བར་ལ་ཟག་མེད་ཀྱི། །སྡེ་ཚན་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་གོ །ཞིབ་པར་འདོད་ན་མདོ་སྡེ་རྒྱན། །ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་། །དབུས་མཐའ་རྣམ་འབྱེད་རྗེས་འབྲང་བཅས། ། 5-404 ཁྱད་པར་དུ་ནི་ཐེག་བསྡུས་སོགས། །རྒྱ་བོད་མཁས་དང་གྲུབ་པ་ཡི། །མཛད་པའི་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་ཤེས། །གཞན་ཡང་གོང་གི་ས་ལམ་སྐབས། །ཚིག་ཟིན་འབྱུང་ཞིང་ཉེར་མཁོ་བའི། །རྒྱལ་ཚབ་བྱམས་པ་མགོན་ པོ་ཡིས། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་གསུངས་པ་ཡི། །བསམ་གཏན་བཞི་ཡི་རྣམ་བཞག་ལས། །སེམས་ནི་གནས་པར་བྱེད་པའི་ཐབས། །དགུ་ལས་དང་པོ་མིང་རྟེན་སམ། མདོ་ཏིང་འཛིན་རྒྱལ་པོ་ལས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ དང་། གསུང་ངག་སྐབས་སུ་མེ་ཏོག་སྔོན་པོ་སོགས། །ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་ཀུན་སྤངས་ཏེ། །ནང་དུ་སེམས་ནི་འཇོག་པར་བྱེད། །དུས་ཀུན་དེ་བཞིན་འཇོག་པར་བྱེད། །དེ་ལ་ངེས་པར་འཇོག་པར་བྱེད། །དེ་བཞིན་ ཉེ་བར་འཇོག་པར་བྱེད། རྟོག་པ་སྤངས་ཤིང་དུལ་བར་བྱེད། །རྣམ་རྟོག་རྣམས་ནི་ཞི་བར་བྱེད། །དེ་བཞིན་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱེད། །སེམས་ཀྱི་དང་མ་དེ་བཞིན་རྒྱུད་གཅིག་བྱེད་པ་བཅས། །མཉམ་པར་འཇོག་ པར་བྱེད་པའོ། འདི་དག་ཐ་མལ་པའི་ཚུལ་དང་རྟོག་པ་སྤངས་ཏེ་དགེ་བ་བཞི་གནས་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་འབད་པའི་དོན་ནོ། །ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བཅུ་གཅིག་ནི། །དེ་ལྟར་རྟོགས་ཤིང་དཔྱོད་བཅས་དང་། ། རྟོག་པ་མེད་ལ་དཔྱོད་པ་དང་། །རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀ་མེད་པ་དང་། །ཞི་གནས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། །དེ་བཞིན་ལྷག་མཐོང་ཡིད་ལ་བྱེད། །དེ་གཉིས་ཟུང་འབྲེལ་ཡིད་བྱེད་དང་། །དེ་དོན་རབ་ཏུ་འཛིན་པ་ཡི། ། 5-405 རྒྱུ་མཚན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། །དེ་བཞིན་ཞི་གནས་དང་བཏང་སྙོམས། །རྒྱུ་མཚན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ཉམས་ལེན་ལ་རྟག་ཏུ། །གོང་གི་དོན་ལ་རྩལ་བཏོན་ཅིང་འབད་པ་སྦྱོར་དང་གུས་ པར་ཡིད་ལ་བྱེད། །དེ་ལྟར་གནས་པའི་ཐབས་དགུ་དང་། །ཡིད་བྱེད་བཅུ་གཅིག་རྒྱུན་བསྲིང་པས། །དེ་ནས་དེ་ཡི་ལུས་དང་སེམས། །ཤིན་ཏུ་སྦྱང་བ་ཆེ་ཐོབ་ནས། །ཡིད་ལ་བྱེད་དང་བཅས་ཞེས་ལྟར། །ལུས་ སེམས་ཤིན་སྦྱངས་ཀྱི་བདེ་བས། །ལུས་ནི་ཤིང་བལ་ལྟར་ཡང་དང་། །སེམས་ནི་ཏིང་འཛིན་ལ་ནམ་འདོད། །བཀོལ་ནུས་བདེ་བ་ཆེན་པོ་སྐྱེ། །དེ་ནི་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཡི། །ཉེར་བསྡོགས་ཙམ་ཡིན་བསམ་གཏན་ གྱི། །ཉེར་བསྡོགས་ཡིད་ལ་བྱེད་བདུན་ནི། །དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི་རབ་ཏུ། །ཡིད་ལ་བྱེད་ནི་འདོད་ཁམས་ཀྱི། །སེམས་ཅན་ཉོན་མོངས་དེས་དཀྲུགས་པའི། །སྡུག་ཅིང་དེ་ཡི་ཚེ་ཐུང་དང་། །ཁ
【現代漢語翻譯】 一是諸法， 彼之一切相，現證菩提， 悟道之途與果位之法，一切相中現證菩提，具足特殊智慧。 從三十七道品開始，直至此處，有二十一種無漏之部類。若欲詳知，可參考《現觀莊嚴論》、《法性分別論》、以及《辨中邊論》等。 特別是《攝大乘論》等，可從印度和西藏的智者和成就者所著的論典中瞭解。此外，在前述的道位次第中，也有相關的詞句出現，並且與彌勒菩薩所著的《現觀莊嚴論》中所說的四禪之相，以及心的安住九法相關。首先是依名而住，如《三摩地王經》中所說的佛身和語，如青蓮花等。完全捨棄庸常的分別念，將心安住于內。時時如是安住，于彼處決定安住，如是安住于近處。捨棄分別，調伏自心，平息分別念，如是于近處平息，以及心之初念如是相續等，即是平等安住。這些都是捨棄庸常之相和分別念，於四善住處一心精進之義。 十一作意為：如是了知且具伺察，無尋唯伺，無尋無伺，止住作意，如是觀作意，二者雙運作意，以及於彼義善加執持之因相作意，如是止住與舍，因相作意，以及於彼修持常時，於前述之義精進努力，以恭敬作意。 如是，通過持續修持安住九法和十一作意，彼之身心獲得極大之輕安，如『以作意等』所說，由身心輕安之樂，身體如木棉般輕盈，心則隨欲而能入定，生起極大之樂。此乃初禪之近分定，禪之近分定七作意為：首先是對相之極作意，欲界眾生為煩惱所擾，痛苦且壽命短促等。
【English Translation】 One is all Dharmas, All aspects of it, manifestly complete enlightenment, The path to realization and the Dharma of fruition, in all aspects, manifestly complete enlightenment, with distinct wisdom. Starting from the thirty-seven factors of enlightenment, up to here, there are twenty-one categories of undefiled qualities. If you wish to know in detail, refer to the Ornament of the Sutras (Abhisamayalankara), the Discrimination of Dharma Nature, and the treatises following the Discrimination of the Middle and the Extremes. Especially the Compendium of Vehicles (Mahayanasamgraha), etc., can be understood from the treatises composed by Indian and Tibetan scholars and accomplished ones. Furthermore, in the context of the higher grounds and paths mentioned above, there are phrases that appear and are relevant. Maitreya, the Regent, explains in the Ornament of the Sutras the aspects of the four dhyanas (meditative absorptions), and the nine methods of abiding of the mind. The first is abiding based on name, such as the Buddha's body and speech mentioned in the King of Samadhi Sutra, like blue lotuses, etc. Completely abandoning ordinary conceptual thoughts, one places the mind within. One abides in this way at all times, one abides firmly in that place, one abides closely in that way. Abandoning conceptualization, one tames the mind, one pacifies conceptual thoughts, one pacifies them closely in that way, and one makes the initial thought of the mind continuous in that way, which is to abide equally. These are all about abandoning ordinary appearances and conceptual thoughts, and striving single-mindedly in the four noble abodes. The eleven mental engagements (manaskara) are: understanding in this way with investigation, without examination but only with investigation, without examination or investigation, mental engagement of calm abiding, likewise mental engagement of insight, mental engagement of the union of the two, and the mental engagement of the cause of thoroughly grasping that meaning, likewise mental engagement of calm abiding and equanimity, mental engagement of the cause, and constantly striving and applying effort to the meaning above with reverence. In this way, by continuously practicing the nine methods of abiding and the eleven mental engagements, one's body and mind attain great pliancy. As it says, 'with mental engagement, etc.,' due to the bliss of physical and mental pliancy, the body becomes as light as cotton, and the mind can enter into samadhi whenever desired, giving rise to great bliss. This is merely the preparatory stage of the first dhyana. The seven mental engagements of the preparatory stage of dhyana are: first, the extreme mental engagement with the characteristics, sentient beings of the desire realm are disturbed by afflictions, suffering, and have short lifespans, etc.
མས་ནི་གོང་མ་ གཉིས་པོ་ལ། །ཉོན་མོངས་པ་ཡི་སེམས་མི་དཀྲུག །སེམས་བདེ་དེ་ཡི་སྟོབས་ཀྱི་ཚེ། །ཤིན་ཏུ་རིང་པར་གྱུར་པའོ། ། འདོད་ཁམས་ཐོས་བསམ་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །ཤེས་པས་སེམས་ནི་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས། །བསམ་གཏན་དང་ པོའི་ཙམ་པོ་བ། ཏིང་འཛིན་སྐྱེ། །དེ་ཡི་འདོད་ཁམས་ཀྱི་སེམས་རག་ཉོན་མོངས་པ་ཞི་བ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་སེམས་ཞི་བར། ཉོན་མོངས་པ། །རིག་ཅིང་མོས་པ་ལས་བྱུང་བ། །སྔ་ལྟར་སྦྱངས་པས་བསྒོམ་བྱུང་གི ། 5-406 ཤེས་རབ་ཀྱིས་ནི་ཐོས་བསམ་ལས། །འདས་པའི་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་རྐྱང་པ་སྐྱེ། །རབ་ཏུ་དབྱེ་ལ་ཡང་སྔ་མ་བཞིན། །བསྒོམ་པས་བསྒོམ་པ་སྤྱི་འདོད་ཁམས་ཀྱི་བསྒོམ་སྤངས། །ཆེན་ པོ་སྤང་བའི་གཉེན་པོ་སྐྱེ། །ཉོན་མོངས་མངོན་གྱུར་པས་སྤངས་པ། །དགའ་བས་སྡུད་པར་རབ་ཏུ་ནི། །དབེན་པ་ལས་བྱུང་དགའ་བ་དང་། །བདེ་བ་ཆུང་ངུ་རག་པ་རྣམས། །སྤང་བ་དགའ་ཞིང་དེའི་ཕན་ ཡོན། །མཐོང་བས་དུས་དུས་དད་པ་ཐོབ། །ཉོན་མོངས་འབྲིང་སྤོང་གཉེན་པོ་བསྐྱེད། །དཔྱོད་པ་ཞེས་པ་དེ་ལྟར་གྱི། །གཉེན་པོས་ཉོན་མོངས་ཕལ་ཆེར་སྤང་། །ཐམས་ཅད་སྤང་སྙམ་བློ་སྐྱེས་ཏེ། །སླར་ཡང་ཉོན་མོངས་ སྐྱེ་མི་སྐྱེ། །བརྟག་པའི་དཔྱོད་པ་ཡིད་ལ་བྱེད། །སྦྱོར་བའི་མཐའ་ནི་དེ་ལྟར་དུ། །བརྟག་པས་ཉོན་མོངས་སྐྱེ་མཐོང་སྟེ། །གོང་བཞིན་སྔར་བཞིན་བསམ་གཏན་ཞི་རག་ཉོན་མོངས་རྣམ་པ་རུ། །བསྒོམ་པས་ཉོན་ མོངས་ཆུང་ངུ་ཡི། །གཉེན་པོ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བའོ། །སྦྱོར་བའི་མཐའ་ཡི་འབྲས་བུ་ནི། །ཡིད་ལ་བྱེད་ནི་དེའི་རྗེས་ལ། །བསྒོམ་པས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །འབྲས་བུ་ཉམས་མྱོང་ཡིད་བྱེད་པའོ། །ཡིད་བྱེད་ བདུན་པོའི་རྒྱུན་གོམ་ལས། །འདོད་པའི་བསྒོམ་སྤང་ཕལ་ཆེར་ནུབ། །དགའ་བ་བདེ་བ་དང་བཅས་པའི། །བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་མཆོག་གྱུར་ཐོབ། །བསམ་གཏན་དང་པོ་ཇི་ལྟ་བར། ། 5-407 གཉིས་པ་ནས་ནི་སྲིད་རྩེའི་བར། །ཡིད་བྱེད་བདུན་གྱིས་ཐོབ་པར་འགྱུར། །དེ་ཡང་གཉིས་པ་ཕྱིན་ཆད་ལ། །མཚན་ཉིད་རབ་ཏུ་རིག་པ་དང་། །མོས་པ་ལས་བྱུང་གཉིས་སྦྱོར་ལམ། །རབ་ཏུ་དབེན་དང་དགའ་ བས་སྡུད། །སྦྱོར་བའི་མཐའ་གསུམ་སྦྱོར་ལམ་གྱི། །བར་ཆད་མེད་ལམ་དཔྱོད་པ་བ། །ཁྱད་པར་ལམ་ཡིན་སྦྱོར་བའི་མཐའི། །འབྲས་བུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ནི། །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ་ཡིན་ནོ། །མཐོང་སྒོམ་གཉིས་ ལའང་དེ་བཞིན་ནོ། གསལ་བར་མ་བཤད་ཀྱང་ཞི་གནས་ཡིད་བྱེད་བདུན་ལ་ཚོགས་ལམ། སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ལས་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཟིན་པའི་ལམ་གསུམ་འདི་བཞིན་སྦྱོར་བ་ནི། འདི་ལས་ཞལ་གསལ་མ་ཐོན་ ཀྱང་སྦྱོར་ལམ་དང་སྦྱོར་ལམ་བར་ཆད་མེད་པའི་ཁོངས་སུ་སྦྱོར་ལམ་ངེས་འབྱེད་བཞི་དང་། །མཐོང་སྒོམ་གྱི་སྤོང་བྱ་སྤངས་པས་བསམ་གཏན་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལ
【現代漢語翻譯】 母親是至高無上的， 兩者都是。不擾亂煩惱的心，心安樂的力量，變得非常長久。欲界的聞思修智慧，以智慧極度調伏心。初禪的禪波巴，生起等持。它的欲界心粗重煩惱寂靜，初禪心寂靜，煩惱。由覺知和信解而生起。如前調伏，由修習而生起。 以智慧從聞思中，超越的初禪，單單生起等持。完全區分也如先前一樣。以修習斷除修習，普遍欲界的修習斷除。生起斷除巨大的對治。以煩惱現行而斷除。以喜樂來攝集。從寂靜處生起的喜樂，和微小的安樂粗重者們。斷除是喜樂，並且它的利益。見到而時時獲得信心。斷除中等煩惱，生起對治。名為伺察就是這樣。以對治斷除大部分煩惱。生起斷除一切的想法。再次生起或不生起煩惱。考察的伺察在心中進行。結合的終點就是這樣。以考察見到煩惱生起。如上先前一樣，禪定寂靜粗重煩惱的形態。以修習微小煩惱的，對治在相續中生起。結合的終點的果實是。作意就在那之後。以修習那些所有的，果實是體驗作意。從七種作意的相續步驟中，欲的修習斷除大部分消失。具有喜樂的，初禪的真實本體的，等持獲得殊勝。初禪如何， 從二禪到有頂之間，以七種作意獲得。那也是從二禪開始，特徵完全了知，和由信解生起的二者結合道。完全寂靜和以喜樂攝集。結合的終點三種結合道的，無間道是伺察者。是特殊的道，結合的終點的，果實是作意。是解脫道。見道修道二者也是這樣。雖然沒有清楚說明，但止住七作意是資糧道。結合道暖位，獲得初禪的三種道就像這樣結合。雖然沒有從這裡清楚顯現，但在結合道和結合道無間道的範圍內，結合道四種抉擇分，和。斷除見修的所斷，斷除后直到二禪的了。
【English Translation】 The mother is supreme, Both are. Do not disturb the mind of affliction, the power of a peaceful mind, becomes very long. The wisdom of learning, thinking, and meditating in the desire realm, with wisdom, thoroughly tames the mind. The dhyana of the first dhyana, Jampopa, arises in samadhi. Its desire realm mind, coarse afflictions are pacified, the first dhyana mind is pacified, afflictions. Arising from awareness and faith. As before, tamed, arising from cultivation. With wisdom, from learning and thinking, the transcendent first dhyana, solely arises in samadhi. Completely distinguishing, also as before. By cultivating, abandoning cultivation, universally abandoning the cultivation of the desire realm. Generating the antidote to abandoning the great. Abandoning by the manifestation of afflictions. Gathering with joy. The joy arising from solitude, and the small coarse pleasures. Abandoning is joy, and its benefit. Seeing and gaining faith from time to time. Abandoning intermediate afflictions, generating the antidote. Called investigation, it is like that. With the antidote, abandoning most afflictions. Generating the thought of abandoning everything. Again, whether afflictions arise or not. The investigation of examination is carried out in the mind. The end of union is like that. By examining, seeing afflictions arise. As above, as before, the form of dhyana, peaceful, coarse afflictions. By cultivating, the antidote to small afflictions arises in the continuum. The fruit of the end of union is. Attention is right after that. By cultivating all those, the fruit is the experience of attention. From the continuous steps of the seven attentions, the cultivation of desire, abandoning, mostly disappears. Possessing joy and bliss, the actual body of the first dhyana, samadhi is attained supremely. How is the first dhyana, From the second dhyana up to the peak of existence, attained by the seven attentions. That is also from the second dhyana onwards, the characteristics are fully known, and the union path of the two arising from faith. Completely solitary and gathering with joy. The end of union, the three union paths, the uninterrupted path is the investigator. It is a special path, the end of union, the fruit is attention. It is the path of liberation. The path of seeing and the path of cultivation are also like that. Although not clearly explained, the seven attentions of abiding in peace are the accumulation path. The union path, the heat position, the three paths of attaining the first dhyana are united like this. Although it is not clearly manifested from here, within the scope of the union path and the uninterrupted path of the union path, the four decisive parts of the union path, and. Abandoning what is to be abandoned by seeing and cultivating, after abandoning, up to the second dhyana.
མ་དེ་དྲི་གོ་ཆོད་ཅིང་བསམ་གཏན་ བཞི་པའི་རབ་མཐའ་མི་སློབ་མཐར་ཕྱིན་གྱི་ལམ་གཉིས་དོན་གཅིག་པ་སྣང་ངོ་། །དེ་ཉིད་ཡན་ལག་ལྔ་ལྡན་ཞིང་། །ཞི་ལྷག་ཟུང་དུ་འབྲེལ་པ་ནི། །ཡིད་ནི་མི་གཡོ་བར་འཛིན་པ། །བསམ་གཏན་དང་ ནི་དམིགས་པ་ལ། །སྙོམས་པར་འཇུག་པ་སྙོམས་འཇུག་གོ་རྟོག་པ་གཞན་གྱིས་མ་དཀྲུགས་པར་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་ཞེད་འཇག་པར་གནས་པའོ། །ཡན་ལག་ལྔ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། །རྟོག་པ་དང་ནི་དཔྱོད་པ་དང་། ། 5-408 དགའ་བ་བདེ་བ་ཏིང་ངེ་འཛིན། །ལྔ་ལྡན་བསམ་གཏན་དང་པོའོ། །དེ་ཡང་རྟོག་དཔྱོད་བཅས་པ་ནི། །ཙམ་པོ་བ་ཡིན་རྟོག་པ་མེད། །དཔྱོད་པ་ཙམ་གྱི་ཏིང་འཛིན་ནི། །དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ ནོ། །ནང་ལ་རབ་ཏུ་དྭངས་པ་དང་། །དགའ་བ་བདེ་བ་ཏིང་ངེ་འཛིན། །གཞི་ལྡན་བསམ་གཏན་གཉིས་པའོ། །བཏང་སྙོམས་དྲན་དང་ཤེས་བཞིན་དང་། །བདེ་དང་ཏིང་འཛིན་ཡན་ལག་ལྔ། །ལྡན་དང་བསམ་གཏན་གསུམ་ པའོ། །ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི། །བཏང་སྙོམས་དང་ནི་དྲན་པ་དང་། །ཏིང་འཛིན་ཡོངས་སུ་དག་པ་སྟེ། །བཞི་ལྡན་བསམ་གཏན་བཞི་པའོ། །ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་དང་རྣམ་ཤེས། །མཐའ་ཡས་ཅི་ཡང་མེད་ པ་དང་། །ཡོད་མིན་འདུ་ཤེས་རག་པ་མེད་ཅིང་ཕྲ་བ་མེད་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་བཞི། །ཐར་པ་ཆ་མཐུན་དང་དེ་ཡི་སེམས་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་བསམ་གཏན་བཞི། །སྐྱེ་མཆེད་མུ་བཞིའི་ལྷར་སྐྱེ་བ། ། འབྲས་བུ་སྐྱེ་བའི་བསམ་གཏན་དང་། །རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་དེར་འཇུག་ནས། །ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱི་རྟེན་འགྱུར་ཕྱིར། །རྒྱུ་ཡི་བསམ་གཏན་སྙོམས་འཇུག་གོ །འདི་དག་ཟག་པ་བཅས་བསྒོམ་ན། །འཇིག་རྟེན་ཡི་བསམ་གཏན་ ཙམ། །ཟག་མེད་ལམ་གྱི་བདེན་པ་དང་། །ལྡན་པས་བསྒོམ་ན་རྣམ་པར་གྲོལ། །མྱ་ངན་འདས་ཐོབ་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་བསམ་གཏན་སྙོམས་འཇུག་གོ །དེ་ལྟར་ཞི་གནས་སེམས་གནས་ཀྱི། །ཐབས་དགུ་ནས་བཟུང་ཤིན་སྦྱང་བར། ། 5-409 བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཉེར་བསྡོགས་ལ། །བརྟེན་ནས་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཡི། །དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་ཐོབ་ནས། །སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ནས་བཟུང་རིམ་གྱིས། །སེམས་བསྐྱེད་དང་ནི་རྟོག་བྱ་ཡི། ཉན་རང་གི་ཞི་གནས་ སྐབས་ཀེང་རུས་དང་དབུག་སོགས་ལ་བརྟེན་ན་སེམས་འགོག་ཐབས་ཁོ་ནར་འབད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་སོགས་ལ་དམིགས་རྟེན་ཙམ་དུ་བྱེད། སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་ཁོ་ན་ལ་འཇོག་ཞིང་ཕྱི་ དོན་ཞལ་བཞེས་མིན་གྱི་ཆོས་བདག་རྟོགས་མིན་གྱིས་ཁྱད་ཞུགས་པའོ། །རིགས་ཅན་གསུམ་ལ་ཁྱད་ཞུགས་ནས། །ཉན་རང་གཉིས་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་ལམ། །བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་བརྟེན་ནོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་བསྒོམ་པའི་ ལམ། །བསམ་གཏན་བཞི་པ་ཤིན་ཏུ་ནི། །རྣམ་པར་དག་པ་ལ་བརྟེན་ཅིང་། །དེ་སྟེང་སེང་གེ་རྣམ་པར་བསྒྱིངས། །དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་འཛིན་དང་། །སྒྱུ
【現代漢語翻譯】 母親詢問，通達且四禪定（梵文：dhyāna，巴利文：jhāna，禪那，靜慮）的邊際，無學道（梵文：aśaikṣamārga，不再需要學習的道）的究竟與兩種道路意義相同嗎？顯現如此！那五支具足，止（梵文：śamatha，使心止息）觀（梵文：vipaśyanā，如實觀察）雙運結合，心不為所動地執持，禪定與所緣境，入定是入定，不被其他念頭擾亂，一心專注於三摩地（梵文：samādhi，心定、等持）而安住。五支如下：有覺（梵文：vitarka，粗略的思索）有觀（梵文：vicāra，細緻的觀察）、喜（梵文：prīti，喜悅）、樂（梵文：sukha，快樂）、定（梵文：samādhi，專注）。這是五支具足的初禪。其中，有覺有觀的狀態，僅是粗略的思索，沒有覺，只有觀的禪定，是正行中具有差別的。內心完全清凈，喜、樂、定，這是具足基礎的二禪。舍（梵文：upekṣā，不偏不倚的心態）、念（梵文：smṛti，正念）、正知（梵文：samprajanya，清晰的覺知）、樂、定，五支具足，這是三禪。感受舍受自然成就，舍、念、定完全清凈，這是四支具足的四禪。虛空無邊處（梵文：ākāśānantyāyatana）、識無邊處（梵文：vijñānānantyāyatana）、無所有處（梵文：ākiṃcanyāyatana）、非想非非想處（梵文：naivasaṃjñānāsaṃjñāyatana），這四無色定。解脫分（梵文：mokṣabhāgīya）與由其心所產生的四禪。轉生於四無色定之天，果報是轉生的禪定。瑜伽士們進入其中，爲了成為功德的所依，是因的禪定，即等至。如果修習這些有漏的禪定，僅僅是世間的禪定。如果與無漏道（梵文：anāsravamārga）的真諦（梵文：satya）相應而修習，就能解脫，獲得涅槃（梵文：nirvāṇa，滅，寂滅），是超越世間的禪定等至。像這樣，從九住心（梵文：navākārā cittasthiti，九種令心安住的方法）開始，直到輕安（梵文：praśrabdhi，身心輕快安適）生起，依靠初禪的近分定（梵文：upacāra-samādhi，接近正定的狀態），獲得初禪的正行差別，從加行道（梵文：prayogamārga）的暖位（梵文：ūṣmagata）開始，次第生起。聲聞（梵文：śrāvaka，聽聞佛法而證悟者）、獨覺（梵文：pratyekabuddha，不依師 teaching 自己證悟者）的止觀，如果依靠骷髏或不凈物等，就只努力于止息心念的方法。菩薩（梵文：bodhisattva，立志成佛的修行者），僅僅將如來（梵文：tathāgata，佛的稱號之一）的身相等作為所緣境，只安住於心唸的相續，不承認外境的實有，這是與未證得法無我的差別。對三類根器的人有差別，聲聞、獨覺二者的究竟道，是依靠四禪。菩薩所修習的道，四禪極其清凈，在此基礎上，如獅子般威猛，以勇猛行進的三摩地，以及幻…… Mother asked, 'Are the limits of thorough understanding and the four dhyānas (meditative absorptions), and the ultimate of the non-learning path (aśaikṣamārga) the same in meaning as the two paths?' It appears so! That which possesses five branches, and the union of śamatha (calm abiding) and vipaśyanā (insight), is when the mind is held without wavering, dhyāna and the object of focus, entering into samādhi is entering into samādhi, not disturbed by other thoughts, abiding single-pointedly in samādhi. The five branches are as follows: vitarka (initial application of thought), vicāra (sustained application of thought), prīti (joy), sukha (happiness), and samādhi (concentration). This is the first dhyāna with five branches. Among them, the state of having vitarka and vicāra is merely a rough thought; without vitarka, only vicāra, the samādhi is a special feature of the main practice. The inner being is completely clear, joy, happiness, and samādhi, this is the second dhyāna with a basis. Upekṣā (equanimity), smṛti (mindfulness), samprajanya (clear comprehension), happiness, and samādhi, possessing five branches, this is the third dhyāna. Feeling upekṣā naturally accomplished, upekṣā, mindfulness, and samādhi are completely pure, this is the fourth dhyāna with four branches. The sphere of infinite space (ākāśānantyāyatana), the sphere of infinite consciousness (vijñānānantyāyatana), the sphere of nothingness (ākiṃcanyāyatana), the sphere of neither perception nor non-perception (naivasaṃjñānāsaṃjñāyatana), these are the four formless absorptions. The liberation division (mokṣabhāgīya) and the four dhyānas arising from its mind. Rebirth in the heavens of the four formless absorptions, the result is the dhyāna of rebirth. Yogis enter into them, in order to become the basis of qualities, it is the dhyāna of cause, which is samāpatti (complete absorption). If these contaminated dhyānas are cultivated, it is merely worldly dhyāna. If cultivated in accordance with the truth of the uncontaminated path (anāsravamārga), one can be liberated, attain nirvāṇa, which is the dhyāna samāpatti that transcends the world. In this way, starting from the nine ways of abiding the mind (navākārā cittasthiti), up to the arising of praśrabdhi (physical and mental pliancy), relying on the preparatory stage of the first dhyāna (upacāra-samādhi), obtaining the special feature of the main practice of the first dhyāna, starting from the warm stage (ūṣmagata) of the path of application (prayogamārga), arising in sequence. The śamatha and vipaśyanā of the śrāvakas (hearers) and pratyekabuddhas (solitary realizers), if relying on skeletons or impurities, only strive for methods of stopping the mind. Bodhisattvas (enlightenment beings) merely take the body of the Tathāgata (one who has thus gone) as the object of focus, only abiding in the continuity of the mind, not acknowledging the reality of external objects, this is the difference from not realizing the absence of self of phenomena. There is a difference for the three types of individuals, the ultimate path of the śrāvakas and pratyekabuddhas relies on the fourth dhyāna. The path cultivated by bodhisattvas, the fourth dhyāna is extremely pure, based on this, like a lion, with great power, with the samādhi of courageous progress, and illusion...
【English Translation】 Mother asked, 'Are the limits of thorough understanding and the four dhyānas (meditative absorptions), and the ultimate of the non-learning path (aśaikṣamārga) the same in meaning as the two paths?' It appears so! That which possesses five branches, and the union of śamatha (calm abiding) and vipaśyanā (insight), is when the mind is held without wavering, dhyāna and the object of focus, entering into samādhi is entering into samādhi, not disturbed by other thoughts, abiding single-pointedly in samādhi. The five branches are as follows: vitarka (initial application of thought), vicāra (sustained application of thought), prīti (joy), sukha (happiness), and samādhi (concentration). This is the first dhyāna with five branches. Among them, the state of having vitarka and vicāra is merely a rough thought; without vitarka, only vicāra, the samādhi is a special feature of the main practice. The inner being is completely clear, joy, happiness, and samādhi, this is the second dhyāna with a basis. Upekṣā (equanimity), smṛti (mindfulness), samprajanya (clear comprehension), happiness, and samādhi, possessing five branches, this is the third dhyāna. Feeling upekṣā naturally accomplished, upekṣā, mindfulness, and samādhi are completely pure, this is the fourth dhyāna with four branches. The sphere of infinite space (ākāśānantyāyatana), the sphere of infinite consciousness (vijñānānantyāyatana), the sphere of nothingness (ākiṃcanyāyatana), the sphere of neither perception nor non-perception (naivasaṃjñānāsaṃjñāyatana), these are the four formless absorptions. The liberation division (mokṣabhāgīya) and the four dhyānas arising from its mind. Rebirth in the heavens of the four formless absorptions, the result is the dhyāna of rebirth. Yogis enter into them, in order to become the basis of qualities, it is the dhyāna of cause, which is samāpatti (complete absorption). If these contaminated dhyānas are cultivated, it is merely worldly dhyāna. If cultivated in accordance with the truth of the uncontaminated path (anāsravamārga), one can be liberated, attain nirvāṇa, which is the dhyāna samāpatti that transcends the world. In this way, starting from the nine ways of abiding the mind (navākārā cittasthiti), up to the arising of praśrabdhi (physical and mental pliancy), relying on the preparatory stage of the first dhyāna (upacāra-samādhi), obtaining the special feature of the main practice of the first dhyāna, starting from the warm stage (ūṣmagata) of the path of application (prayogamārga), arising in sequence. The śamatha and vipaśyanā of the śrāvakas (hearers) and pratyekabuddhas (solitary realizers), if relying on skeletons or impurities, only strive for methods of stopping the mind. Bodhisattvas (enlightenment beings) merely take the body of the Tathāgata (one who has thus gone) as the object of focus, only abiding in the continuity of the mind, not acknowledging the reality of external objects, this is the difference from not realizing the absence of self of phenomena. There is a difference for the three types of individuals, the ultimate path of the śrāvakas and pratyekabuddhas relies on the fourth dhyāna. The path cultivated by bodhisattvas, the fourth dhyāna is extremely pure, based on this, like a lion, with great power, with the samādhi of courageous progress, and illusion...
་མ་ལྟ་བུའི་ཏིང་འཛིན་དང་། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ ཏིང་འཛིན་གྱིས། །མཐར་ཕྱིན་ལམ་ནི་མངོན་གྱུར་ཏོ། །དེ་ལྟའི་ཏིང་འཛིན་དེ་དག་ནི། །འཇིག་རྟེན་པ་ནི་རྒྱ་ཆུང་ཞིང་། །དམན་སོ་སྐྱེ་ལ་ཟག་པར་བཅས་པའོ། །ཉན་ཐོས་དང་ནི་རང་སངས་རྒྱས། །དེ་ བས་རྒྱ་ཆེ་ཟག་པ་མེད། །སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །སེམས་བསྐྱེད་བདག་མེད་གཉིས་རྟོགས་ཀྱིས་འཕགས་བསམ་གཏན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་གནས། །དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་འཛིན་སོགས། །མདོ་རྒྱུད་རྣམས་ནས་འབྱུང་བ་དེ། ། 5-410 མིང་ཡང་ཉན་རང་གིས་མི་ཤེས། །བསམ་གཏན་ཕར་ཕྱིན་མེད་ཕྱིར་རོ། །བསམ་གཏན་བསྒོམ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། །ཚེ་འདིར་བསམ་གཏན་ཞི་གནས་སྐྱེ། །དེ་ཡི་ཉོན་མོངས་གློ་བུར་བ། །ལྡོག་ཅིང་འཇིག་རྟེན་ཆོས་ བརྒྱད་པོ། །མགོ་སྙོམས་བསམ་གཏན་དགའ་བདེ་ཐོབ། །རྫུ་འཕྲུལ་མངོན་ཤེས་ལ་སོགས་པ། །ཡོན་ཏན་འབྱུང་ཞིང་ལྷར་བཅས་ཀྱི། །འཇིག་རྟེན་ཡིད་དགའི་གནས་གྱུར་ཏེ། །སྐྱེ་བ་གཞན་དུའང་དེ་ལྟར་ཐོབ། །མཐར་ཐུག་མངོན་ པར་སངས་རྒྱས་ནས། །རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་གྲུབ་ཅིང་། །ཡང་དག་བཞི་སོགས་ཐོབ་པའོ། ཡང་དག་རིགས་བཞི་འདི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གནས་སྐབས་ནས་ཡོད་ཅིང་མཐར་ཕྱིན་པ་སངས་རྒྱས་སྐབས་སོ། །མཐར་ཐུག་ ཐེག་པ་གཅིག་བཞེད་སྐབས། །ཉན་ཐོས་ལམ་ལྔ་གང་རུང་ནས། །ཐེག་ཆེན་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་འཇུག །ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་ལམ་ཞུགས་ཅན། །དེ་ལ་སངས་རྒྱས་སྲས་བཅས་ཀྱིས། །ཐེག་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་འཆད། ། ཉན་དང་ཐུགས་བསྐྱེད་མཐུ་ལ་བརྟེན། །དམན་སེམས་དོར་ནས་གཞན་དོན་གྱི། །སྨོན་སེམས་སྐྱེས་མ་ཐག་པ་ནས། །ཐེག་ཆེན་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་ཞུགས། ། དུས་མཉམ་ཡིན་ཞེས་ཀུན་མཁྱེན་ཆེ། །བསོད་ནམས་སེང་གེས་ལེགས་ པར་གསུང་། །དེ་ཡང་འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །ཤེར་ཕྱིན་དགོངས་པར་ཐེག་གསུམ་གྱི། །སྦྱོར་ལམ་ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། །ངེས་འབྱེད་བཞི་ལ་རང་རང་གི །དམིགས་པ་གསལ་དང་མི་གསལ་གྱི། །ཁྱད་པར་ཙམ་ལས་གང་ཟག་བདག ། 5-411 རྟོགས་ལ་ཁྱད་པར་མི་བཞེད་ཅིང་། །དེ་ཡང་ཉན་ཐོས་ལམ་ལྔ་པོ། །རྟོག་བྱ་རིམ་གྱིས་རྫོགས་ཆེ་ཆུང་། །དབྱེ་བས་ལམ་ལ་མྱུར་བུལ་གྱུར། ཉན་ཐོས་ལྷག་མེད་ཀྱི་ཐོབ་བྱ་དམན་ཅིང་མྱུར་ན་ཚེ་ གསུམ་གྱིས་ཐོབ། །རང་རྒྱལ་ཐོབ་བྱ་དེ་ལས་ཅུང་འཕགས་ཅིང་བསེ་རུ་བསྐལ་པ་བརྒྱ་ཡིས་ཐོབ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐོབ་བྱ་ཆེས་འཕགས་ཤིང་བསྐལ་ཆེན་གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་ཐོབ་ཅིང་ལམ་མྱུར་བུལ་ཐོབ་ བྱ་མཐོ་དམན་གྱིས་སོ། །ཉན་ཐོས་ལྷག་མེད་དགྲ་བཅོམ་དང་། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་བཟོད་ཆེན་གྱི། །ལམ་གཉིས་ན་མཉམ་གྱུར་པའོ། །གཞན་ཡང་རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི། །རྣམ་བཞག་སྙིང་པོ་མདོར་བསྡུས་པའི། །རྟེན་ ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་བཅུ་གཉིས་ནི། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 如金剛喻定（vajropama-samadhi），以金剛喻定，究竟道得以顯現。如是的禪定，對於世間人來說，範圍狹小，對於凡夫來說，是有染污的。聲聞和獨覺，比前者範圍大，沒有染污。而佛陀和菩薩，通過發菩提心和證悟二無我，殊勝的禪定到達彼岸。如勇士行禪定等，在經和續部中出現， 這些名稱聲聞和獨覺都不知道，因為他們沒有修習到彼岸禪定。修習禪定的利益是：此生能生起禪定和寂止，禪定的煩惱是暫時的，能遠離世間八法，能獲得平等和禪定的喜樂。神通和現觀等功德會生起，能將包括天神在內的世間轉變為令人喜悅的地方，來世也能如此獲得。最終現證成佛，能成就自他利益，獲得四種正確等。 四種正確在菩薩的階段就存在，圓滿則在成佛時。如果主張究竟一乘，那麼聲聞從五道中的任何一道，進入小乘的資糧道。聲聞和獨覺進入大乘道后，佛陀和佛子們會為他們宣講大乘的法類。依靠聽聞和發菩提心的力量，捨棄低劣之心，生起為利他而發願的心，從那一刻起，就進入了大乘的資糧道。 全知者福獅（bSod nams seng ge）曾開示說，這是同時發生的。聖者龍樹（Nāgārjuna）在《中觀寶鬘論》中說，般若波羅蜜多的密意是，三乘的加行道在方便上的差別，以及四種抉擇分在各自所緣上的明晰與不明晰的差別，只是這些差別，在證悟人無我上沒有差別。聲聞的五道，通過逐漸圓滿的證悟，因大小的差別，在道上會有快慢。 聲聞獲得的涅槃較低劣且快，三生即可獲得。獨覺獲得的比前者稍勝一籌，需一百劫獲得。菩薩獲得的最高勝，需三大阿僧祇劫獲得，道的快慢取決於所獲成就的高低。聲聞的有餘涅槃和阿羅漢，與大乘的忍位道是相同的。此外，十二緣起的扼要義，十二緣起，分別說部（Vaibhāṣika）...
【English Translation】 Like the vajra-like samadhi (vajropama-samadhi), with the vajra-like samadhi, the ultimate path is manifested. Such samadhis are narrow for worldly people, and for ordinary beings, they are with defilements. Śrāvakas and Pratyekabuddhas are wider than the former and without defilements. Buddhas and Bodhisattvas, through generating Bodhicitta and realizing the two selflessnesses, the supreme samadhi reaches the other shore. Such as the samadhi of the brave going, etc., which appear in the sutras and tantras, These names are not known by Śrāvakas and Pratyekabuddhas, because they have not practiced the samadhi of the other shore. The benefits of practicing samadhi are: in this life, samadhi and śamatha arise, the afflictions of samadhi are temporary, one can be free from the eight worldly dharmas, and one can obtain equality and the joy of samadhi. Supernormal powers and abhijñās and other qualities will arise, and one can transform the world, including the gods, into a delightful place, and one can obtain it in the same way in the next life. Finally, one attains complete enlightenment, one can accomplish the benefit of oneself and others, and obtain the four correct ones, etc. The four correct ones exist in the stage of Bodhisattva, and are perfected at the time of Buddhahood. If one asserts the ultimate one vehicle, then Śrāvakas enter the small vehicle's accumulation path from any of the five paths. After Śrāvakas and Pratyekabuddhas enter the Mahāyāna path, Buddhas and Bodhisattvas will explain to them the categories of Mahāyāna Dharma. Relying on hearing and the power of generating Bodhicitta, abandoning the inferior mind, and generating the mind of aspiration for the benefit of others, from that moment on, one enters the small vehicle's accumulation path. The omniscient Sönam Sengge (bSod nams seng ge) taught that this happens simultaneously. The noble Nāgārjuna said in the Ratnāvalī, the intent of the Prajñāpāramitā is that the difference in the means of the paths of accumulation of the three vehicles, and the difference in the clarity and unclearness of the four preparatory practices on their respective objects, are only these differences, and there is no difference in the realization of the selflessness of persons. The five paths of the Śrāvakas, through the gradually perfected realization, due to the difference in size, there will be fast and slow on the path. The nirvāṇa obtained by the Śrāvakas is inferior and fast, and can be obtained in three lives. The Pratyekabuddhas obtain something slightly better than the former, and it takes one hundred kalpas to obtain. The Bodhisattvas obtain the highest and most excellent, and it takes three great asaṃkhyeya kalpas to obtain, and the speed of the path depends on the height of the achievement. The remainderless nirvāṇa and Arhat of the Śrāvakas are the same as the path of great forbearance of the Mahāyāna. In addition, the essential meaning of the twelve links of dependent origination, the twelve links of dependent origination, the Vaibhāṣikas...
ི་ནི། །སྐྱེ་བ་སྔ་མ་ཉོན་མོངས་པ། །སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔ། དེ་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པས། །དེ་ལ་མ་རིག་པ་ཞེས་བྱ། ། དེ་བཞིན་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་། །རང་རང་གང་གཙོའི་མིང་བཏགས་ཏེ། །ཕུང་པོ་ལྔ་ལྔ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །རྗེས་འབྲངས་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །འདུ་བྱེད་སྐྱེ་བ་སྔ་མའི་ལས། །དགེ་དང་མི་དགེའི་གནས་ སྐབས་སོ། །རྣམ་ཤེས་དེ་དག་གིས་འཕགས་པའི། །སྐྱེ་སྲིད་ཉིང་མཚམས་སྦྱར་བའོ། །མིང་དང་གཟུགས་ནི་མངལ་སྐྱེས་ནས། །མིག་ལ་སོགས་པ་དོད་པའི་བར། །གཟུགས་ཡིན་ནང་གསལ་མིང་ཞེས་པ། །ཚོར་བ་འདུ་ཤེས་འདུ་བྱེད་དང་། ། 5-412 རྣམ་པར་ཤེས་བཞི་གཟུགས་ནུར་ནུར། །མེར་མེར་གོར་འཕྲང་རྐང་ལག་འགྱུས། །སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་པོ་མངལ་དུ་མིག །སོགས་པ་དོད་ནས་དབང་ཤེས་ཡུལ། །འདུས་ནས་ཡུལ་དཔྱོད་མི་ཤེས་བར། །རེག་པ་དབང་ཡུལ་རྣམ་ ཤེས་གསུམ། །འདུས་ནས་ཡུལ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ནས། །བདེ་སྡུག་རྒྱུ་མཚན་མི་ཤེས་བར། །ཚོར་བ་བདེ་སྡུག་གི་རྒྱུ་ཤེས། །བྱིས་པ་ཡི་ནི་དུས་ནས་བཟུང་། །འཁྲིག་པ་སྤྱོད་མི་ནུས་ཀྱི་བར། །སྲེད་པ་འཁྲིག་ པ་སྤྱོད་ནུས་ནས། །ལང་ཚོ་རྒྱས་པའི་སྐབས་ཡིན་ནོ། །ལེན་པ་རྒྱུ་ནོར་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། །ཚོང་ཁེ་ལ་སོགས་བྱེད་པའོ། །སྲིད་པ་དེ་དག་ལེན་པའི་མཐུས། །སྲིད་པ་ཕྱི་མར་འཕེན་པའི་ལས། །བསག་པ་ ཡི་ནི་གནས་སྐབས་སོ། །སྐྱེ་བ་དེ་ནས་ཤི་འཕོས་ཏེ། །ཕྱི་མར་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའོ། །རྒ་ཤི་དེ་ཡི་བར་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་ཡི། །སྐབས་ཏེ་རྒྱུན་ཆགས་སུ་འདོད་དོ། །མདོ་ སྡེ་པ་ཡི་བཞེད་པ་ནི། །མི་རིག་རིག་པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །འདུ་བྱེད་ཀུན་སློང་དགེ་དང་སྡིག །བར་མའི་ལས་ཀུན་བསགས་པའོ། །རྣམ་པར་ཤེས་ནི་དེ་དག་གི །རྣམ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་གནས་སུ་འཕངས། ། མིང་གཟུགས་མངལ་གནས་ཕུང་པོ་ལྔ། དེ་ཡི། །སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་པོ་མིག་སོགས་དོད། །རེག་པ་ཡུལ་དབང་རྣམ་ཤེས་གསུམ། །འདུས་ནས་ཡུལ་ལ་སྤྱོད་པའོ། །ཚོར་བ་དེ་ལས་སྐྱེས་པ་ཡི། །བདེ་དང་སྡུག་བསྔལ་བཏང་སྙོམས་མྱོང་། ། 5-413 སྲེད་པ་བདེ་བའི་ཡུལ་ལ་ཆགས། །ལེན་པ་ཡུལ་དེ་དོན་གཉེར་བ། །སྲིད་པ་དེ་དག་གི་ཀུན་སློང་། །སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་གྲུབ་ལས་སོགས། །སྐྱེ་བ་ལས་དེའི་ཕྱི་མ་ཡི། །སྐྱེ་བར་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་ བའོ། །རྒ་ཤི་ཕྱི་མར་སྐྱེ་དེའི་ཚེའི། །མཐའ་རུ་ཕྱིན་ནས་ཤི་བ་སྟེ། །འབྲེལ་བའི་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པར་འདོད། །སྐད་ཅིག་མ་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་ནི། །དཔེར་ན་འགའ་ཞིག་སྲོག་གཅོད་ན། །དེ་ཡི་ཀུན་སློང་ མ་རིག་པ། །འདུ་བྱེད་སྲོག་གཅོད་ལས་བྱེད་པ། །འབད་མཁན་དེས་བསད་བྱ་རིག་པ་སོགས་ཡུལ་དེ་རིག་པ་རྣམ་ཤེས་དང་། །ཕུང་པོ་ལྔ་ཡོད་མིང་གཟུགས་དང་། །མིག་ལ་སོགས་པའི་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག །གསུམ་ འདུས་ཡུལ་དཔྱོད་རེག་པ་དང་། །ད
【現代漢語翻譯】 此外：前世的煩惱，是行為時的五蘊。執著於此，稱為無明。 同樣，對於後面的（支分），也各自以最重要的命名，要知道所有五蘊都是跟隨（該支分）的。行是前世的行為，是善與非善的狀態。 識是那些（業）所投生的，連線來世的（識）。名色是從入胎到眼睛等器官形成之間。色是指有形的，名是指內在的清晰，即受、想、行和識四者，以及有形的色。 六入是在胎中，從眼睛等器官形成到根識與對像相遇，還不能分辨對像時。觸是根、境、識三者相遇，從享受對像到不能分辨苦樂的原因時。 受是從知道苦樂的原因，從孩提時代到不能行淫之間。愛是從能行淫到青春鼎盛之時。取是爲了獲得財物，進行貿易等活動。 有是憑藉那些取，積聚投生來世的業的狀態。生是從那（有）死去，到來世連線（新的生命）。老死是那（生）的中間，即來世的生，被認為是持續不斷的。 經部宗的觀點是：無明是與智慧不相符的方面。行是發起善與惡的意圖，是積累中間的業。識是將那些識投生到出生的處所。 名色是胎中的五蘊。六入是眼睛等器官形成。觸是境、根、識三者相遇，從而體驗對象。受是從那（觸）產生的，體驗快樂、痛苦和舍受。 愛是對快樂的對象產生貪戀。取是追求那個對象。有是那些（取）的意圖，是形成來世的業等。生是從（有）到來世連線（新的生命）。 老死是在來世出生時，走到盡頭而死亡，被認為是相依的緣起。剎那的緣起是：例如，某人殺生，他的意圖是無明。行是進行殺生的行為。努力者所殺的對象，認識到對象是識等，有五蘊是名色，有眼睛等六入。三者相遇，分辨對象是觸。
【English Translation】 Furthermore: The afflictions of the previous life are the five skandhas (aggregates) at the time of action. Grasping onto that as self is called ignorance (avidyā). Similarly, for the subsequent (limbs), each is named after what is most important, and it should be known that all five skandhas follow (that limb). Formation (saṃskāra) is the action of the previous life, the state of virtue and non-virtue. Consciousness (vijñāna) is what is projected by those (actions), connecting the next life. Name and form (nāmarūpa) are from entering the womb until the formation of the eyes and other organs. Form (rūpa) refers to the tangible, and name (nāma) refers to the inner clarity, which are feeling (vedanā), perception (saṃjñā), formation (saṃskāra), and consciousness (vijñāna), as well as tangible form. The six sense bases (ṣaḍāyatana) are in the womb, from the formation of the eyes and other organs until the sense consciousness meets the object, and one cannot yet distinguish the object. Contact (sparśa) is when the root, object, and consciousness meet, from enjoying the object until one cannot distinguish the cause of pleasure and pain. Feeling (vedanā) is from knowing the cause of pleasure and pain, from childhood until one cannot engage in sexual activity. Craving (tṛṣṇā) is from being able to engage in sexual activity until the prime of youth. Grasping (upādāna) is for the sake of obtaining wealth, engaging in trade and other activities. Becoming (bhava) is the state of accumulating the karma to be reborn in the next life, by virtue of those grasping. Birth (jāti) is from dying from that (becoming) and connecting (a new life) in the next life. Old age and death (jarā-maraṇa) are in the middle of that (birth), that is, the birth of the next life, which is considered to be continuous. The view of the Sautrāntika school is: Ignorance (avidyā) is the aspect that does not conform to wisdom. Formation (saṃskāra) is the intention to initiate virtue and non-virtue, which is the accumulation of intermediate karma. Consciousness (vijñāna) is projecting those consciousnesses into the place of birth. Name and form (nāmarūpa) are the five skandhas in the womb. The six sense bases (ṣaḍāyatana) are the formation of the eyes and other organs. Contact (sparśa) is when the object, root, and consciousness meet, thereby experiencing the object. Feeling (vedanā) is born from that (contact), experiencing pleasure, pain, and equanimity. Craving (tṛṣṇā) is generating attachment to the object of pleasure. Grasping (upādāna) is pursuing that object. Becoming (bhava) is the intention of those (grasping), which is the karma of forming the next life, etc. Birth (jāti) is connecting (a new life) from (becoming) to the next life. Old age and death (jarā-maraṇa) are at the time of birth in the next life, reaching the end and dying, which is considered to be interdependent origination. Momentary interdependent origination is: For example, if someone commits killing, his intention is ignorance (avidyā). Formation (saṃskāra) is performing the act of killing. The object killed by the one who strives, recognizing the object as consciousness, etc., there are five skandhas which are name and form (nāmarūpa), and there are six sense bases (ṣaḍāyatana) such as the eyes. The meeting of the three, distinguishing the object, is contact (sparśa).
ེ་ཐུབ་པའི་བདེ་སོགས་མྱོང་བ་ཚོར་བ་དང་། །ཤ་སོགས་ལ་ནི་སྲེད་པ་དང་། །དེས་ཆེར་འཕེལ་བ་ལེན་པའོ། །སྲོག་གཅོད་ལས་བསོག་སྲིད་པ་དང་། །སྔར་མེད་སྐད་ཅིག་ མ་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ལས་པ་ནི་སྐྱེ་བ་དང་། །དེ་རྒྱུན་འགྱུར་བ་དེ་ནས་ལས་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་རྒ་ཤིའོ། །ཚེ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་རྟེན་འབྲེལ་ནི། །མ་རིག་པ་དང་འདུ་བྱེད་ཀྱི། །སྐྱེ་བ་སྔ་ མའི་ལས་བསྡུས་ཏེ། །དེ་ནི་རྒྱུ་ཡི་ཡན་ལག་གོ །རྣམ་པར་ཤེས་པ་མིང་དང་གཟུགས། །སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་རེག་པ་དང་། །ཚོར་བ་རྣམས་ནི་ཚེ་འདིས་བསྡུས། །འབྲས་བུ་ཡི་ནི་ཡན་ལག་གོ །སྲེད་ལེན་སྲིད་པ་གསུམ་པོ་ནི། ། 5-414 ཚེ་འདིས་བསྡུས་པའི་རྒྱུའི་ཡན་ལག །སྐྱེ་བ་དང་ནི་རྒ་ཤི་ནི། །ཚེ་ནི་ཕྱི་མས་བསྡུས་པ་སྟེ། །འབྲས་བུའི་ཡན་ལག་རྟེན་འབྲེལ་ནི། །རྒྱུ་འབྲས་ཚར་གཉིས་ཀྱིས་བསྡུའོ། །རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་ལུགས་ལྡོག་ ནི། །འདི་གཉིས་ཚེ་སྔོན་མའི་མཐའ་མ་རིག་འགག་པས་སྲིད་པ་ནི། །སྐྱེ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་འདུ་བྱེད་འགག །དེ་འགག་ལས་ཀྱི་འཕངས་པ་ཡི། །རྣམ་པར་ཤེས་འདི་དྲུག་ད་ལྟར་འབྱུང་བ་དང་མིང་དང་ གཟུགས། །སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་རེག་པ་དང་། །ཚོར་བ་འགག་པས་ཚེ་ཕྱི་མར། །སྐྱེ་བའི་ལས་ཀྱིས་ཀུན་སློང་བའི། །སྲེད་པ་འདི་གཉིས་སྔ་ཕྱིའི་གསོས་འདེབས་དང་ནི་ལེན་པ་འགག །དེ་འགག་པ་ཡི་ཕྱི་ མ་ཡི། །ཕུང་པོ་གྲུབ་པའི་ལས་ཀྱི་མཐུ། །ལྡན་པའི་འདི་གསུམ་ཕྱི་མའི་མཐའ་སྲིད་པ་འགག་པར་འགྱུར། །དེ་འགག་པས་ནི་སྐྱེ་བ་དང་། །རྒ་ཤི་དང་བཅས་སྡུག་བསྔལ་གྱི། །ཕུང་པོ་མ་ལུས་པ་ འགག་གོ ། ཐེག་ཆེན་དབུ་མ་པའི་བཞེད་པ། །ལུང་བསྟན་བརྙེས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་ཡི། །རྩ་འགྲེལ་གཉིས་པས་འདི་སྐད་གསུང་། །ཡན་ལག་བྱེ་བྲག་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཐུབ་པས་རྟེན་ འབྱུང་གསུང་དེ་དག །མ་རིག་པ་དང་སྲེད་པ་དང་། །ལེན་པ་གསུམ་ནི་ཉོན་མོངས་པ། །འདུ་བྱེད་སྲིད་པ་གཉིས་ནི་ལས། །རྣམ་ཤེས་མིང་གཟུགས་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག །རེག་པ་ཚོར་བ་སྐྱེ་བ་དང་། །རྒ་ཤི་བདུན་པོ་སྡུག་བསྔལ་ཡིན། ། 5-415 བཅུ་གཉིས་ཆོས་ནི་གསུམ་དུ་འདུས། །གསུམ་ལས་སྲིད་པའི་འཁོར་ལོ་དེ། ཁམས་གསུམ་པོ། །ཉིད་ནི་ཡང་ནས་ཡང་དུ་འཁོར། །འདི་ལ་སེམས་ཅན་བྱེད་པ་པོ་ཅི་ཡང་མེད། །སྟོང་པ་ཁོ་ནའི་ཆོས་རྣམས་ ལས། །སྟོང་པའི་ཆོས་རྣམས་འབྱུང་བར་ཟད། །བདག་དང་རྟེན་འབྱུང་བཅུ་གཉིས་དེས་གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་དམིགས་རེས་མ་བྱས་པ་བདག་གིར་མེད་པའི་ཆོས། །ཁ་ཏོན་མར་མེ་མེ་ལོང་རྒྱ། །མེ་ཤེལ་ས་བོན་ སྐྱུར་དང་སྒྲས། །ཕུང་པོ་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བ་ཡང་། །མི་འཕོ་བར་ཡང་མཁས་རྟོགས་བྱ། །ཤིན་ལེན་པའི་རྣམ་ཤེས་ཟབ་ཅིང་ཕྲ་བ་ཏུ་ཕྲ་བའི་དངོས་ལ་ཡང་། །གང་གིས་ཆད་པར་རྣམ་བརྟགས་པ། །རྣམ་
【現代漢語翻譯】 體驗可忍受的快樂等感受，貪戀肉等事物，並獲取使其增長之物。通過殺生積累業力，先前未曾有過的剎那殺生之業產生，其持續變化，並從那之後轉變為其他業，即衰老和死亡。三世所攝的緣起是：無明和行，是前世所積之業，這是因的支分。識、名色、六處、觸和受，這些由今生所攝，是果的支分。愛、取、有三者，是由今生所攝的因的支分。生和老死，是由來世所攝，是果的支分，緣起是由因果二者所攝。緣起十二支的順逆是：這二者，前世的終結，無明滅盡，有成為生的因，行滅盡。其滅盡，業的拋射，識，這六者現在顯現，以及名色、六處、觸和受滅盡，于來世，以業驅使的愛，這二者，前後滋養和取滅盡。其滅盡，來世，蘊成立的業力，具備這三者，來世的終結，有滅盡。其滅盡，生和老死等痛苦的蘊，全部滅盡。大乘中觀派的主張，獲得授記的龍樹，以緣起之根本論和釋論二者如此說道：支分差別有十二。佛陀所說的緣起，無明、愛和取三者是煩惱。行和有二者是業。識、名色、六處、觸、受、生和老死七者是痛苦。十二法歸納為三類。從三類中，輪迴之輪，三界，自身不斷地輪迴。對此，眾生沒有造作者。僅僅是從空性的法中，產生空性的法而已。我和緣起十二支，不互相依賴，沒有作為我的法。如燈、油、燈芯、鏡子、模具、火、種子、酸和聲音。蘊的相續連線，不轉移，智者應如是理解。深深執著的識，深奧而微細，即使對於極其微小的事物，誰能辨別其斷滅之處呢？識的相續連線，深奧而微細，即使對於極其微小的事物，誰能辨別其斷滅之處呢？
【English Translation】 Experiencing tolerable happiness and other feelings, craving for meat and other things, and acquiring what makes them grow. Accumulating karma through killing, the momentary act of killing that never existed before arises, its continuous change, and from then on it transforms into other karma, which is aging and death. The dependent origination gathered by the three times is: ignorance and action, which are the accumulated karma of the previous life, this is the branch of the cause. Consciousness, name and form, the six sense bases, contact, and feeling, these are gathered by this life, are the branch of the fruit. Craving, grasping, and existence, these three are the branch of the cause gathered by this life. Birth and old age and death are gathered by the future life, are the branch of the fruit, dependent origination is gathered by both cause and effect. The forward and reverse order of the twelve links of dependent origination is: these two, the end of the previous life, the extinction of ignorance, existence becomes the cause of birth, action ceases. Its extinction, the projection of karma, consciousness, these six manifest now, and the extinction of name and form, the six sense bases, contact, and feeling, in the future life, the craving driven by karma, these two, the prior and subsequent nourishment and grasping cease. Its extinction, in the future life, the power of the karma that establishes the aggregates, possessing these three, the end of the future life, existence ceases. Its extinction, birth and old age and death, along with the aggregates of suffering, all cease. The tenets of the Mahayana Madhyamaka school, Nagarjuna, who attained prophecy, said in both the root text and commentary of dependent origination: there are twelve divisions of branches. The dependent origination taught by the Buddha, ignorance, craving, and grasping are the three afflictions. Action and existence are the two karmas. Consciousness, name and form, the six sense bases, contact, feeling, birth, and old age and death are the seven sufferings. The twelve dharmas are summarized into three categories. From the three categories, the wheel of samsara, the three realms, itself revolves again and again. In this, sentient beings have no creator. Only from the dharmas of emptiness, do the dharmas of emptiness arise. I and the twelve links of dependent origination, do not rely on each other, there is no dharma as mine. Like a lamp, oil, wick, mirror, mold, fire, seed, acid, and sound. The continuous connection of the aggregates, does not transfer, the wise should understand thus. The deeply clinging consciousness, profound and subtle, even for extremely subtle things, who can discern its cessation? The continuous connection of consciousness, profound and subtle, even for extremely subtle things, who can discern its cessation?
པར་མི་མཁས་དེ་ཡིས་ནི། །རྐྱེན་མདོ་ལས། གང་ཞིག་རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་པ་དེ་མ་སྐྱེས། །དེ་ལ་སྐྱེ་བའི་རང་བཞིན་ཡོད་པ་མིན། །རྐྱེན་ལ་རག་ལས་གང་དེ་སྟོང་པར་བཤད། །གང་ཞིག་སྟོང་ཉིད་ ཤེས་དེ་བག་ཡོད་ཡིན། ཞེས་སོ་ལས་བྱུང་བའི་དོན་མ་མཐོང་། །སྟོང་ཉིད་ཀྱི་དོན་འདི་ལ་བསལ་བྱ་ཅི་ཡང་མེད། །གཞག་པར་བྱ་བ་ཅི་ཡང་མེད། །ཡང་དག་ཉིད་ལ་ཡང་དག་བལྟ། །ཡང་དག་ མཐོང་ན་རྣམ་པར་གྲོལ། །ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོས། །མ་འགག་སྣང་བ་འདི་ལ་ནི། །རྟེན་འབྲེལ་དང་ནི་སྟོང་པ་ཉིད། །ཕན་ཚུན་རྒྱུ་འབྲས་འབྲེལ་བ་སྟེ། །དཔེར་ན་བྱས་དང་མི་རྟག་པའི། ། 5-416 ཁྱད་པར་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི །དེ་ལྟར་ངེས་པའི་བློ་སྐྱེ་ལྟར། །དབུ་མ་པ་ཡིས་ས་བོན་ལ། །མྱུ་གུ་སྐྱེ་བར་ངེས་དེའི་ཚེ། །ས་བོན་དང་ནི་མྱུ་གུ་གཉིས། །རང་བཞིན་སྟོང་པར་ངེས་ པ་བཞིན། །རྒྱུ་འབྲས་མི་བསླུའི་རྟེན་འབྲེལ་དང་། །ཡོད་དང་མེད་ལ་སོགས་པའི་མཐའ། །གང་དུ་ཡང་ནི་མ་གྲུབ་པའི། །སྟོང་པ་ཉིད་གཉིས་དབྱེར་མེད་གནས། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་ཉིད། །མཐར་འཛིན་ལྟ་ བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །གཉེན་པོ་ཡིན་ཅིང་སྣང་བ་ཡིས། །སྟེང་དུ་རྟེན་འབྲེལ་གྱིས་སྟོང་པར། །ངེས་ཤེས་འདྲེན་པས་སྟོང་པས་ན། །རྟེན་འབྲེལ་ལ་ནི་ངེས་ཤེས་སྐྱེ། །དེ་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་དང་སྟོང་པ། །ཟུང་ དུ་འཇུག་པར་རྟོགས་པ་ནི། །དབུ་མའི་སྙིང་པོར་ཤེས་བྱ་གསུངས། །དེ་ནས་དབུ་མའི་གྲུབ་མཐའ་ལ། །དབུ་མ་ཞེས་པའི་སྒྲ་དོན་ནི། །རང་གི་གོང་ན་མཚན་ཉིད་ཀྱི། །ཐེག་པའི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་ པོ། །གཞན་མེད་པའམ་ཡང་ན་ནི། །མཚན་ཉིད་ཐེག་པའི་སྒྲུབ་པའི་མཐའ། །སྨྲ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གོང་ན། །གནས་པས་དབུ་མ་ཞེས་བྱའོ། །སྔ་མའི་ལོག་རྟོག་དགག་པ་ནི། །སེམས་ཙམ་པས་ནི་གཞན་དབང་ ཡོད། །ཀུན་ཏུ་བརྟགས་པ་མེད་པ་དང་། །ཡོངས་གྲུབ་ཡོད་ཅིང་དབུ་མའི་ལམ། །ཡིན་པར་སྨྲ་མོད་དེ་ཡིན་ན། །གཞན་དབང་དེ་ནི་དོན་དམ་དུ། །ཡོད་དམ་ཀུན་རྫོབ་ཉིད་དུ་ཡོད། །ཀུན་རྫོབ་ཉིད་དུ་ཡོད་ཟེར་ན། ། 5-417 དེ་ནི་ཀུན་བརྟགས་ཡིན་དགོས་ཤིང་། །ཀུན་བརྟགས་མེད་པར་འདོད་མིན་ནམ། །དོན་དམ་ཡོད་ན་ཡོད་པ་ཡི། །མཐར་ལྷུང་ཕྱིར་ན་དབུ་མ་མིན། །སེམས་ཙམ་པས་དབུ་མ་པ་ལ་ཡང་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་དོན་ དམ་མེད། །མེད་ན་མེད་མཐར་ལྷུང་ཞེ་ན། །དབུ་མ་པས་ངེད་ཀྱི་དབུ་མར་དོན་དམ་པར། །མ་གྲུབ་ཕྱིར་ནི་མེད་མི་འདོད། །དབུ་མ་པས་ངེད་ཀྱི་འདོད་པར་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཇི་ལྟར་གནས་པ་ དེ་ལྟར་དུ། །འདོད་པས་ཆད་པའི་མཐའ་ལས་གྲོལ། །དོན་དམ་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་ནི། །འདོད་པ་མེད་པས་མཐའ་ཀུན་ལས། །གྲོལ་བས་དབུ་མ་ཞེས་སུ་འདོགས། །དབུ་མ་པས་སེམས་ཙམ་པ་ལ་ཡང་ཁྱོད་ ཡོངས་གྲུབ་སྤྲོས་བྲལ་དེ། །གཞན་དབང་ལས་གྲུབ་ཞེས་ཡིན་ན། །བྱེ་སྨྲས་མ
【現代漢語翻譯】 那些不精通文字的人，從《緣起經》（Pratītyasamutpāda Sūtra）中，沒有看到其真正的含義：『凡是緣起之法，即非真實生。于彼法中，無有生之自性。凡是依賴於因緣者，即是空性。誰能了知空性，即是謹慎之人。』 對於空性的意義，沒有什麼需要去除的，也沒有什麼需要安立的。以正確的觀點看待真實，如果能正確地觀察，就能獲得解脫。 偉大的Ngorchen Dorje Chang（ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་，偉大的金剛持）說：『對於這無礙顯現，緣起和空性，是相互之間的因果關係。』例如，就像對於確定了『所作』和『無常』的差別的人，生起如此確定的智慧一樣。中觀派認為，當確定種子能夠生出苗芽時，種子和苗芽二者，都確定是自性空。 因果不虛的緣起，以及有和無等邊見，在任何地方都不成立的空性，這二者無二無別地存在。緣起性本身，是所有執邊見解的對治，並且通過顯現，在上層以緣起的方式為空性，通過引導對空性的定解，而對緣起產生定解。因此，證悟緣起和空性，二者雙運，被稱為中觀的精髓。 之後，關於中觀的宗義，『中觀』這個詞的含義是：在自身之上，沒有任何持有相宗宗義的論者，或者沒有其他高於一切相宗論者的建立之上的。因此稱為中觀。 駁斥先前的錯誤觀點：唯識宗認為，有他起（Paratantra），沒有遍計所執（Parikalpita），有圓成實（Pariniṣpanna），並且是中觀之道。如果那樣的話，他起在勝義諦中存在，還是在世俗諦中存在？如果說在世俗諦中存在，那麼它一定是遍計所執，難道不是認為沒有遍計所執嗎？如果在勝義諦中存在，那麼就墮入了有邊，因此不是中觀。 唯識宗對中觀派說：『你們沒有勝義諦，如果沒有，就墮入了無邊。』中觀派說：『我們的中觀，因為在勝義諦中不成立，所以不認為它沒有。』中觀派說：『我們所認為的，如其所是地存在於世俗諦中，因此從斷滅的邊解脫。』 因為不執著于勝義諦的有和無，所以從一切邊解脫，因此被稱為中觀。中觀派對唯識宗說：『你們的圓成實離戲論，如果是從他起中成立的，那麼聲聞乘會認為……』
【English Translation】 Those who are not skilled in language, from the Pratītyasamutpāda Sūtra (Sutra on Dependent Arising), do not see its true meaning: 'Whatever arises from conditions is not truly born. In that, there is no nature of birth. Whatever depends on conditions is said to be emptiness. Whoever knows emptiness is a cautious one.' Regarding the meaning of emptiness, there is nothing to be removed, and nothing to be established. Look at reality with the correct view, and if you can observe correctly, you will be liberated. The great Ngorchen Dorje Chang (Holder of the Vajra) said: 'For this unobstructed appearance, dependent arising and emptiness are the cause and effect relationship between each other.' For example, just as for a person who has determined the difference between 'made' and 'impermanent,' such a definite wisdom arises. The Madhyamaka school believes that when it is certain that a seed can produce a sprout, both the seed and the sprout are determined to be empty of inherent existence. The unfailing dependent arising of cause and effect, and the emptiness in which the extremes of existence and non-existence are not established anywhere, these two exist inseparably. Dependent arising itself is the antidote to all clinging to extremes, and through appearance, emptiness is determined above by dependent arising, and through guiding the definite understanding of emptiness, a definite understanding of dependent arising arises. Therefore, realizing the union of dependent arising and emptiness is said to be the essence of Madhyamaka. After that, regarding the tenets of Madhyamaka, the meaning of the word 'Madhyamaka' is: above oneself, there is no proponent of the tenets of the Characteristics School, or it exists above the establishment of all proponents of the Characteristics School. Therefore, it is called Madhyamaka. Refuting the previous wrong views: The Mind-Only school believes that there is Other-Powered (Paratantra), there is no Completely Imagined (Parikalpita), there is Perfectly Established (Pariniṣpanna), and it is the Middle Way. If that were the case, does the Other-Powered exist in the ultimate truth or in the conventional truth? If it is said to exist in the conventional truth, then it must be Completely Imagined, and is it not believed that there is no Completely Imagined? If it exists in the ultimate truth, then it falls into the extreme of existence, therefore it is not Madhyamaka. The Mind-Only school says to the Madhyamaka school: 'You have no ultimate truth, and if there is none, you fall into the extreme of non-existence.' The Madhyamaka school says: 'Our Madhyamaka, because it is not established in the ultimate truth, does not believe that it does not exist.' The Madhyamaka school says: 'What we believe exists as it is in the conventional truth, therefore it is liberated from the extreme of annihilation.' Because it does not cling to the existence and non-existence of the ultimate truth, it is liberated from all extremes, therefore it is called Madhyamaka. The Madhyamaka school says to the Mind-Only school: 'Your Perfectly Established, free from elaboration, if it is established from the Other-Powered, then the Hearers would think...'
ྱང་ལྷག་མེད་འདས་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །རྫས་གྲུབ་འདོད་དེ་ཁྱད་མེད་གྱུར། །གཞན་དབང་དོན་དམ་ཡོད་ཟེར་ན། །སེམས་ཙམ་གཞུང་དུ་རྣམ་ པར་རིག་པ་ཙམ་དུའང་། གང་ཚེ་མི་འཛིན་དེ་ཡི་ཚེ་ཞེས་འདོད་ཁྱོད་ཀྱི་རྣམ་པར་རིག་ཙམ་དུ། །མི་འཛིན་སྨྲ་བ་མ་ཡིན་ནམ། །ཡོད་ན་འཛིན་པ་ཅན་དུ་འགྱུར། །དབུ་མ་པས་སེམས་ཙམ་ པ་ལ་ཡང་ནི་སྐད་ཅིག་མ་ཙམ་གྱིས། །དོན་དམ་གྲུབ་པར་ཁྱོད་འདོད་ན། །དེ་ལ་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་ཀྱི། །ཆ་ཤས་གསུམ་པོ་མེད་པར་འགྱུར། །དེ་འདོད་ན་ནི་སྔ་ཕྱིའི་བར། །མི་གནས་པ་ཡི་སྐྱོན་ཡོད་དོ། ། 5-418 སྐད་ཅིག་ཀྱང་ནི་མ་ཡིན་འགྱུར། །དབུ་མ་པས་སེམས་ཙམ་པ་ལ་ཡང་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་གནས་གྱུར་ཞེས། །འདོད་དེ་དོན་དམ་ཀུན་རྫོབ་གང་། །དོན་དམ་དོན་དམ་པར་གནས་གྱུར་ན་ཡིན་ན་དོན་དམ་ གྱི། །དོན་དམ་མཚན་ཉིད་མ་ཚང་གྱུར། །ཀུན་རྫོབ་ཀུན་རྫོབ་དུ་གནས་གྱུར་ན་ཡིན་ན་བདག་འཛིན་དང་། །འཇིག་རྟེན་ཡོངས་གྲགས་ཀྱི་མེད་ངེས། རི་བོང་རྭ་ཡང་གནས་འགྱུར་གྱུར། །གཞན་དབང་ཡོད་པ་དེ་ དོན་དམ་དང་ཀུན་རྫོབ་གཉིས་གང་དུ་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ན་གཞན་དབང་དོན་དམ་དང་ཀུན་རྫོབ། །གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ན། །དེས་ནི་ཚུལ་བཞིན་མ་ཤེས་ཏེ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ བསྟན་པ། །འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་དང་། །དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་པར་གསུངས། །བདེན་གཉིས་རྣམ་གཞག་མ་ཤེས་ན། །ཟབ་མོའི་དེ་ཉིད་རྟོགས་མི་འགྱུར། །དབུ་མ་ལ་ནི་བཀའ་འཁོར་ལོ་བར་པར་ངེས་ དོན་གཙོར་སྟོན་དེ་ཡི་གཞུང་། །བརྟེན་གཞིར་གྱུར་པའི་འདི་ལ་གཞུང་ཕྱི་མོའི་དབུ་མ་ཞེས་དབུ་མ་དངོས་དབུ་མ་དང་། །གྲུབ་མཐའི་ཕྱོགས་འཛིན་དབུ་མ་གཉིས། །དང་པོ་གཞུང་གི་དབུ་མའི་གསལ་བྱེད་ནི། ། རྒྱལ་བ་ལུང་བསྟན་བརྙེས་པ་ཡི། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་དང་ནི། །དེ་ཡི་ཐུགས་སྲས་འཕགས་པ་ལྷ། །རྒྱལ་སྲས་ཞི་བ་ལྷ་སོགས་ཡིན། །གྲུབ་མཐའི་ཕྱོགས་འཛིན་བྱེ་སྨྲ་དང་། །ཚུལ་མཚུངས་དབུ་མ་མདོ་སྡེ་སྤྱོད། ། 5-419 རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་དབུ་མ་སོགས། །དེ་ལས་འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །རྗེས་འབྲང་ཐལ་རང་གཉིས་སུ་གྱེས། །དེ་ཡི་ཁྱད་པར་མདོར་བསྡུ་ན། །བདག་ལས་མ་ཡིན་གཞན་ལས་མིན། །གཉིས་ལས་མ་ཡིན་རྒྱུ་ མེད་མིན། །དངོས་པོ་གང་དང་གང་ལ་ཡང་། །སྐྱེ་བ་ནམ་ཡང་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་པའི་དམ་བཅའ་བཞི་པོ་འདི། །ཐལ་རང་གཉིས་ཀའི་དམ་བཅར་འདོད། །དེ་ཡི་སྒྲུབ་བྱེད་གཏན་ཚིགས་ཀྱི། །ཐལ་རང་གཉིས་ ཀྱི་མཚན་ཁྱད་པར་གྱུར་པས་ཐལ་རང་གཉིས། །སློབ་དཔོན་ཟླ་གྲགས་ཀྱི་ཚིག་གསལ་ལས་གྲགས་ཤིང་དབུ་མ་པ་ཡིན་ན། །རང་རྒྱུད་པ་ཡི་རྗེས་དཔག་ཏུ། །རིག་པ་མིན་ཏེ་ཕྱོགས་གཞན་དུ། །ཁས་བླང་ མེད་དོ་ཅིས་ཞེ་ན། །གནས་ལུགས་ལ་ནི་དཔྱོད་པའི་ཚེ། །ཕྱོགས་གཞན་དགག་བྱ་འགོག་རྒྱུ་དང་།
【現代漢語翻譯】 如果認為『無餘滅盡空性』（Yang lhag med 'das stong nyid）是實有的，那就沒有差別了。 如果聲稱『他性』（gzhan dbang）是勝義諦，那麼在唯識宗（sems tsam）的論典中，也只是『唯識』（rnam par rig pa tsam du）而已。 當不執著的時候，就是那個時候，你所認為的『唯識』，難道不是不執著嗎？ 如果存在，就會變成有執著的。 中觀派（dbu ma pa）對唯識派（sems tsam pa）說，如果你們認為僅僅一剎那（skad cig ma tsam gyis）就能成立勝義諦（don dam grub par），那麼對於它來說，生（skye ba）等三相（cha shas gsum po）就不存在了。 如果這樣認為，那麼前後之間，就會有不住留的過失。 甚至連一剎那也不是了。 中觀派對唯識派說，如果你們認為『轉變』（gnas gyur）是勝義諦和世俗諦（kun rdzob）的，如果勝義諦轉變為勝義諦，那麼勝義諦的勝義諦自性就不圓滿了。 如果世俗諦轉變為世俗諦，那麼我執（bdag 'dzin）和世間共稱（'jig rten yongs grags）必定不存在，就像兔角（ri bong rwa）也會轉變一樣。 如果認為『他性』存在，那麼它存在於勝義諦和世俗諦的哪一個之中呢？如果認為『他性』既不是勝義諦也不是世俗諦，那就是沒有如實瞭解。 圓滿正等覺（rdzogs sangs rgyas）所宣說的法，是世間世俗諦（'jig rten kun rdzob bden pa）和勝義諦（dam pa'i don gyi bden pa）。 如果不瞭解二諦（bden gnyis）的區分，就無法證悟甚深的真如（de nyid）。 對於中觀宗（dbu ma la ni）來說，二轉法輪（bka' 'khor lo bar pa）主要闡釋了不了義（nges don），這是它的論典。 作為所依的這個論典，被稱為『根本中觀』（gzhung phyi mo'i dbu ma），分為真實的中觀（dbu ma dngos dbu ma）和宗派的偏執中觀（grub mtha'i phyogs 'dzin dbu ma）兩種。 第一種，論典的中觀的闡明者是，獲得諸佛授記的聖者龍樹（'phags mchog klu sgrub）尊者和他的心子聖天（'phags pa lha），以及佛子寂天（zhi ba lha）等。 宗派的偏執中觀，類似於毗婆沙宗（bye smra），以及經部行中觀（dbu ma mdo sde spyod）。 瑜伽行中觀（rnal 'byor spyod pa'i dbu ma）等，其中聖者龍樹的追隨者分為應成派（thal）和自續派（rang）兩種。 簡要概括它們的差別是： 『不自生，不他生，非自他生，非無因生。』（bdag las ma yin gzhan las min，gnyis las ma yin rgyu med min，dngos po gang dang gang la yang，skye ba nam yang yod ma yin） 這四個宗承（dam bca' bzhi po 'di），應成派和自續派都認可。 作為它的論證的理由（de yi sgrub byed gtan tshigs kyi），應成派和自續派的名稱不同，因此分為應成派和自續派。 月稱論師（slob dpon zla grags）在《顯句論》（tshig gsal）中說，如果被稱為中觀派，就不應該有自續派的后比量（rang rgyud pa yi rjes dpag tu），因為在其他宗派中，沒有承諾。 為什麼呢？在觀察實相（gnas lugs）的時候，需要駁斥其他宗派的觀點。
【English Translation】 If one considers 'Nirvana without remainder' (Yang lhag med 'das stong nyid) to be substantially existent, then there is no difference. If one claims that 'Other-powered nature' (gzhan dbang) is the ultimate truth, then in the treatises of the Mind-Only school (sems tsam), it is merely 'Mind-Only' (rnam par rig pa tsam du). When there is no grasping, that is the time, isn't your 'Mind-Only' said to be without grasping? If it exists, it will become something with grasping. The Madhyamaka (dbu ma pa) says to the Mind-Only (sems tsam pa), if you think that the ultimate truth (don dam grub par) can be established by just a moment (skad cig ma tsam gyis), then for that, the three characteristics such as arising (skye ba) will not exist. If you think so, then between before and after, there will be the fault of non-abiding. It won't even be a moment. The Madhyamaka says to the Mind-Only, if you think that 'transformation' (gnas gyur) is both the ultimate truth and the conventional truth (kun rdzob), if the ultimate truth transforms into the ultimate truth, then the ultimate truth's ultimate truth nature will not be complete. If the conventional truth transforms into the conventional truth, then self-grasping (bdag 'dzin) and worldly conventions ('jig rten yongs grags) will certainly not exist, just like a rabbit's horn (ri bong rwa) will also transform. If one thinks that 'Other-powered nature' exists, then in which of the ultimate truth and the conventional truth does it exist? If one thinks that 'Other-powered nature' is neither the ultimate truth nor the conventional truth, then one has not understood properly. The Dharma taught by the Fully Enlightened One (rdzogs sangs rgyas) is the worldly conventional truth ('jig rten kun rdzob bden pa) and the ultimate truth (dam pa'i don gyi bden pa). If one does not understand the distinction between the two truths (bden gnyis), one will not realize the profound suchness (de nyid). For the Madhyamaka (dbu ma la ni), the second turning of the wheel of Dharma (bka' 'khor lo bar pa) mainly explains the definitive meaning (nges don), this is its treatise. This treatise, which serves as the basis, is called 'Fundamental Madhyamaka' (gzhung phyi mo'i dbu ma), divided into the actual Madhyamaka (dbu ma dngos dbu ma) and the sectarian biased Madhyamaka (grub mtha'i phyogs 'dzin dbu ma). The first, the elucidators of the Madhyamaka of the treatise are, the venerable Nagarjuna ('phags mchog klu sgrub), who obtained the prophecies of the Buddhas, and his heart-son Aryadeva ('phags pa lha), and the Bodhisattva Shantideva (zhi ba lha), etc. The sectarian biased Madhyamaka is similar to the Vaibhashika (bye smra), and the Sutra-follower Madhyamaka (dbu ma mdo sde spyod). The Yogachara Madhyamaka (rnal 'byor spyod pa'i dbu ma), etc., among them, the followers of the venerable Nagarjuna are divided into the Prasangika (thal) and the Svatantrika (rang). Briefly summarizing their differences is: 'Not from self, not from other, not from both, not from no cause.' (bdag las ma yin gzhan las min, gnyis las ma yin rgyu med min, dngos po gang dang gang la yang, skye ba nam yang yod ma yin) These four tenets (dam bca' bzhi po 'di) are accepted by both the Prasangika and the Svatantrika. Because the reasons for its proof (de yi sgrub byed gtan tshigs kyi) are different in name between the Prasangika and the Svatantrika, they are divided into the Prasangika and the Svatantrika. The master Chandrakirti (slob dpon zla grags) says in the 'Clear Words' (tshig gsal), if one is called a Madhyamaka, one should not have the subsequent inference of the Svatantrika (rang rgyud pa yi rjes dpag tu), because there is no commitment in other schools. Why? When examining reality (gnas lugs), it is necessary to refute the views of other schools.
།རང་ཕྱོགས་བསྒྲུབ་བྱ་སྒྲུབ་རྒྱུ་ལ། །ཁས་མི་ལེན་པར་དགོངས་པའོ། །རང་རྒྱུད་པས་ཀྱང་མཉམ་གཞག་སྐབས། །ཁས་ ལེན་བྲལ་བར་འདོད་པ་གཅིག ། འདི་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པ་དང་མཉམ་བཞག་གཉིས་ཀར་གཏན་ཚིགས་ཀྱི་བསྒྲུབ་མི་དགོས་པར་བསྟན་ཡང་བསྟན་བཅོས་འཇུག་པ་ལས་གཏན་ཚིགས་བསྟན་ཚུལ་སྟག་ཚང་ལོ་ཙཱ་བའི་གསུངས་ ལས་འབྱུང་། དམ་བཅའ་སྒྲུབ་སྐབས་ཅུང་ཟད་ཀྱི། །ཁྱད་པར་ལྟ་བུར་གྱུར་པའོ། །དབུ་མ་ཐལ་འགྱུར་སྲོལ་འབྱེད་ནི། །ཐོག་མར་སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་བསྐྱང་། །དེ་རྗེས་དཔལ་ལྡན་ཟླ་བ་གྲགས། །རིག་པའི་ཁུ་དབྱུག་ཆེ་ཆུང་དང་། ། 5-420 གངས་ཅན་མགོན་པོ་ཇོ་བོ་རྗེ། །དཔལ་ལྡན་ཨ་ཏི་ཤ་ལ་སོགས། །འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་རྒྱས་པར་མཛད། །བོད་དུ་ས་ཚབ་ལོ་ཙཱ་བ། ཉི་མ་གྲགས། །དེ་སློབ་གོང་མ་ཤེའུ་དང་། ཟླ་བས་ལེགས་ བཀྲལ་ཉི་མས་བསྒྱུར་བའི་སྲོལ། བུ་བཞི་ལས་འོང་ཞེས་པའི་ས་ཚབ་ཀྱི་ཐུགས་སྲས་བཞི། །གཙང་པ་འབྲི་རྒུར་དང་རྨ་བྱ། །བྱང་བཙོན་པག་ཐང་བ་དང་བཞིའི། །ཐོག་མར་སྲོལ་བཏོད་བར་དུ་ནི། །དཔལ་ ས་སྐྱའི་དགའ་ལྡན་བླ་བྲང་གི་ཆོས་ལས་པ་རེ་མདའ་གཞོན་བློས་རྒྱས་པར་སྤེལ། །ཐ་མར་ཀུན་མཁྱེན་རོང་སྟོན་པ། །ཤེས་བྱ་ཀུན་རིག་སྨར་ཁམས་པ། །གྲགས་པ་བཟང་པོ་རྗེ་ཀུན་མཁྱེན། །སངས་རྒྱས་ འཕེལ་དང་ཐུབ་བསྟན་གྱི། །ཉི་མ་གོ་རིམས་པཎྜི་ཏ། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེའི་ཞབས། །མཁས་པ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དབུ་མ་ཐལ་འགྱུར་གྱི་བསྟན་བཅོས་ཡང་རེ་འགའ་མཛད་ཅིང་ལྟ་བའི་སྐབས་སྐྱོང་མཛད་ བཤད། སོགས། །འཆད་ཉན་དར་ཞིང་རྒྱས་པར་མཛད། །མཁས་པ་ཙོང་ཁ་པ་ཆེན་པོ། །བློ་བཟང་གྲགས་པས་འཆད་སྤེལ་མཛད། །དེ་སློབ་དགེ་དཔལ་ལ་སོགས་པས། །འགྲེལ་ཊཱིཀ་མང་ཙམ་འབུར་དོད་ཀྱི། །གྲུབ་མཐའི་ཁྱད་ ཆོས་རྩོམ་པར་མཛད། །རང་རྒྱུད་སྲོལ་འབྱེད་ཐོག་མ་ནི། །སློབ་དཔོན་ལེགས་ལྡན་འབྱེད་ཀྱིས་མཛད། །དེ་སྲོལ་སློབ་དཔོན་དཔལ་སྦས་སྐྱོང་། །སློབ་དཔོན་ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞི་བ་མཚོ། །མཁས་པའི་དབང་པོ་ཀ་མ་ལ། ། 5-421 ཤཱི་ལ་རང་ཡེ་སྙིང་། ཞི་མཚོ། ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལ་གསུམ་ལ་རང་རྒྱུད་ཤར་གསུམ་གྲགས་རྒྱུད་ཤར་གསུམ་གྱིས། །འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་རྒྱས་པར་མཛད། །བོད་དུ་རྔོག་ལོ་ཆེན་པོ་ནི། །བློ་ལྡན་ཤེས་ རབ་གསུང་སྒྲོས་རྒྱུན། །གྲོ་ལུང་བློ་གྲོས་འབྱུང་གནས་གསན། །རིག་པའི་དབང་ཕྱུག་ཆ་པ་ཆེ། །སྲས་ཀྱི་ཐུ་བོ་སེ་ཆེན་བརྒྱད། །ཇོ་སྲས་རྣམ་བཞི་གྲུབ་ཐོབ་གསུམ། །ཤེས་རབ་ཅན་གྱི་མི་གསུམ་གྱིས། །དར་ ཞིང་རྒྱས་པར་མཛད་པའོ། །འཕགས་པ་གྲོལ་སྡེ། བཙུན་པ་རྣམ་གྲོལ་སྡེ་གྲོལ་སྡེ་རྣམ་གཉིས་སེང་གེ་བཟང་། །དབུ་མ་ཐལ་རང་གང་ཡང་མིན། །བྱམས་པའི་རྗེས་འབྲང་ཁོ་ནའོ། །ཕྱིས་གྲགས་དབུ་མ་གཞན་སྟོང་ ནི། །དོན་དམ་བདེན་
【現代漢語翻譯】 對於確立自方觀點，不予承認，這是他們的意圖。自續派也認為在等持（Samahita，止觀雙運的狀態）時，不應有任何承認。這表明，對於斷除增益和等持這二者，都不需要邏輯證明。然而，在《入菩薩行論》中，塔倉·羅扎瓦（Tagtsang Lotsawa）的著作中闡述了邏輯證明的方式。 在確立誓言時，存在細微的差別。中觀應成派（Madhyamaka-Prasaṅgika）的開創者，最初是寂護論師（Śāntarakṣita），之後是聖者月稱（Āryadeva）。還有大學者和小學者，以及雪域怙主阿底峽尊者（Atiśa）等，他們在印度弘揚了此派。在西藏，薩察·羅扎瓦（Sa-Tsha Lotsawa）和尼瑪·扎（Nyima Drak）是其傳承者。他的弟子是香和月。尼瑪翻譯了香和月闡釋的傳統。薩察的四位心子，即藏巴·哲古（Tsangpa Driggu）、瑪嘉（瑪嘉）、江尊·帕塘巴（Jangtsön Pakthangpa）和四位。最初開創此派的是薩迦派（Sakya）的噶丹·拉章（Gadan Ladrang）的曲列巴·熱達·雄洛（Chölepa Reda Shyönlo），他廣泛弘揚了此派。最後是袞欽·榮頓巴（Kunkhyen Rongtönpa）、謝嘉·袞熱·瑪康巴（Shéja Künrig Smar Khampa）、扎巴·桑波·杰·袞欽（Drakpa Sangpo Jé Kunkhyen）、桑杰·帕（Sangye Phel）和圖丹（Thubten）。尼瑪·果仁巴·班智達（Nyima Gorimpa Paṇḍita）、袞欽·索南·僧格（Kunkhyen Sönam Senge）的足下，以及智者釋迦·喬丹（Shakya Chokden），他們也撰寫了一些中觀應成派的論著，並在見解方面給予支援。 他們弘揚了講修。智者宗喀巴大師（Tsongkhapa），洛桑·扎巴（Lobsang Drakpa）弘揚了講修。他的弟子格·帕（Gé Phel）等，撰寫了許多註釋，突出了宗派的特點。自續派（Svātantrika）的開創者是蓮花戒論師（Śāntarakṣita）。他的傳統由聖者獅子賢（Haribhadra）、智藏論師（Jñānagarbha）和菩提薩埵寂護（Bodhisattva Śāntarakṣita），以及智者自在光（Kamalaśīla）所傳承。 獅子賢、智藏、寂護、自在光這三位被稱為自續派的東方三賢。他們在印度弘揚了此派。在西藏，俄·羅欽波（Ngok Lochenpo），即洛丹·西饒（Lodän Sherab）聽取了口耳相傳的教法。瑞貝·旺秋·恰巴欽波（Rigpé Wangchuk Chapa Chenpo），他的主要弟子是色欽八人（Sechen Gyé）。覺色四人（José Zhinamzhi），成就者三人（Drubthob Sum），以及三位智者，他們弘揚了此派。聖者解脫部（Ārya Vimuktisena），僧人解脫部，這兩者都不是中觀應成派或自續派，他們只是彌勒（Maitreya）的追隨者。後來廣為人知的中觀他空見（Madhyamaka-Svatantra）認為，勝義諦（paramārtha-satya）是真實存在的。
【English Translation】 Regarding establishing one's own view, not accepting it is their intention. The Svatantrika school also believes that during Samahita (a state of union of calm abiding and insight), there should be no acceptance. This shows that for both cutting off superimpositions and Samahita, no logical proof is needed. However, in the 'Entering the Bodhisattva's Way of Life,' the way of showing logical proof is explained in the writings of Tagtsang Lotsawa. When establishing vows, there are slight differences. The founder of the Madhyamaka-Prasaṅgika school was initially Śāntarakṣita, followed by the noble Āryadeva. There were also great and small scholars, as well as the protector of the snowy land, Atiśa, and others, who propagated this school in India. In Tibet, Sa-Tsha Lotsawa and Nyima Drak were its successors. His disciple was Shang and Yue. Nyima translated the tradition explained by Shang and Yue. The four heart-sons of Sa-Tsha, namely Tsangpa Driggu, Majia, Jangtsön Pakthangpa, and four others. Initially, the one who founded this school was Chölepa Reda Shyönlo of Gadan Ladrang of the Sakya school, who widely propagated this school. Finally, there were Kunkhyen Rongtönpa, Shéja Künrig Smar Khampa, Drakpa Sangpo Jé Kunkhyen, Sangye Phel, and Thubten. Nyima Gorimpa Paṇḍita, the feet of Kunkhyen Sönam Senge, and the wise Shakya Chokden, they also wrote some treatises on the Madhyamaka-Prasaṅgika school and supported it in terms of view. They propagated teaching and practice. The wise Tsongkhapa, Lobsang Drakpa, propagated teaching and practice. His disciples, Gé Phel and others, wrote many commentaries, highlighting the characteristics of the school. The founder of the Svatantrika school was Śāntarakṣita. His tradition was passed down by the noble Haribhadra, Jñānagarbha, and Bodhisattva Śāntarakṣita, as well as the wise Kamalaśīla. Haribhadra, Jñānagarbha, Śāntarakṣita, and Kamalaśīla are known as the three eastern sages of the Svatantrika school. They propagated this school in India. In Tibet, Ngok Lochenpo, namely Lodän Sherab, listened to the oral teachings. Rigpé Wangchuk Chapa Chenpo, his main disciples were the eight Sechen. The four José, the three accomplished ones, and the three wise men, they propagated this school. The noble Ārya Vimuktisena, the monk Vimuktisena, neither of them were Madhyamaka-Prasaṅgika or Svatantrika, they were just followers of Maitreya. The later well-known Madhyamaka-Svatantra believes that the ultimate truth (paramārtha-satya) is truly existent.
པ་རང་ངོས་ནས། །མི་སྟོང་ཀུན་རྫོབ་ཆོས་གཞན་ལ། །ལྟོས་ནས་སྟོང་པས་གཞན་སྟོང་འདོད། །དེ་ཡི་སྒྲུབ་བྱེད་རྒྱུད་བླ་མར། །རྣམ་དབྱེར་བཅས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །གློ་བུར་གྱིས་ནི་ ཁམས་སྟོང་ལ། །རྣམ་དབྱེ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །བླ་མེད་ཆོས་ཀྱི་སྟོང་མ་ཡིན། །ཟེར་ཡང་ལུང་དོན་འབྱོར་བར་དཀའ། །ལུང་བསྟན་བརྙེས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །སྐྱེ་དང་གནས་དང་འཇིག་པ་དང་། །མ་གྲུབ་ ཕྱིར་ན་འདུས་བྱས་མིན། །འདུས་བྱས་རབ་ཏུ་མ་གྲུབ་པས། །འདུས་མ་བྱས་ཡང་ཇི་ལྟར་གྲུབ། །རིག་པ་དྲུག་ཅུ་པ་ལས། ཞེས་པའི་ལུང་གིས་ཤིན་ཏུ་གནོད། །སེམས་ཙམ་རྣམ་བརྫུན་པ་ལ་དབུ་མ་ཡི། ། 5-422 མིང་བཏགས་ཡིན་ཏེ་དེའི་སྲོལ་འབྱེད། །རྒྱ་གར་ཡུལ་དུ་ཤཱནྟི་པ། །བོད་དུ་དོལ་པོས་ཤེས་རབ་རྒྱལ་མཚན་སྲོལ་ཕྱེས་ནས། །པཎ་ཤཱཀ་པས་ཡང་དེ་སྲོལ་སྐྱོངས། །དབུ་མ་པ་ཡི་གྲུབ་མཐའ་ནི། །ཤེས་བྱ་ ཐམས་ཅད་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཡོད་མཉམ་དོན་དམ་མེད་མཉམ་འདོད། མཐའ་གང་དུའང་ཁས་མི་ལེན། །ཐ་སྙད་བདེན་པ་ཐབས་གྱུར་དང་། །དོན་དམ་བདེན་པ་ཐབས་བྱུང་ངོ་། །ཐལ་འགྱུར་པས། ཚིག་སྤྱི་དོན་བྱེད་མི་ ནུས་པ་འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ཤེས་བྱ་ཡིན་ན་ཡོད་མ་ཁྱབ། །ཀུན་རྫོབ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཚིག་སྤྱི་ཙམ་རི་བོ་རྭ་ལྟ་བུ་ཡོད་ན་ཡོད་པས་ཁྱབ། །ཐ་སྙད་ཡོད་ན་འཇིག་རྟེན་ ཡོངས་གྲགས་ཡོད་ཁྱབ་བོ། །བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ལ། །འཇིག་རྟེན་གྲགས་སྡེ་པ་ཡི་ནི། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་མ་རིག་པའི། །བདེན་འཛིན་གྱིས་བསླད་སྣང་བ་བརྫུན། །རྙེད་དོན་དེ་ཡང་གློ་བུར་གྱི། ། འཁྲུལ་རྒྱུའི་མ་བསླད་པའི་དབྱེ་བས། །ཡུལ་ཅན་དབང་ཤེས་གཉིས་ཡོད་པས། །ཡུལ་ལ་བདེན་རྫུན་གཉིས་འབྱུང་སྟེ། །མཚན་གཞི་མུ་སྟེགས་རྟག་པའི་བདག །བརྟག་དང་མཐའ་བཞི་སྐྱེ་ལ་སོགས། །སྒྱུ་མས་སྤྲུལ་པའི་རྟ་ གླང་དང་། །རབ་རིབ་ཅན་ལ་སྐྲ་ཤད་སྣང་། །སོགས་ཏེ་ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཡིན། །འདི་ལ་གཉིས་ཏེ་མེད་བཞིན་པའི། །འཁྲུལ་སྣང་སྣང་ལོག་དེ་ལ་ནི། །དེ་དེར་འཛིན་པ་བཏགས་ལོག་གོ །འདི་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱིས་གྲགས་པའི། ། 5-423 ཀུན་རྫོབ་ཙམ་ཡིན་འཇིག་རྟེན་ན། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་མཚན་གཞི་ནི། །འཁྲུལ་རྒྱུ་མ་བསླད་སོ་སྐྱེ་ཡི། །བློ་ལ་ལྷན་སྐྱེས་སྣང་བ་ཡི། །དངོས་པོར་ཡོངས་སུ་གྲགས་ རྣམས་ཡིན། །དེ་ལའང་འཇིག་རྟེན་རང་ག་མའི། །ལུང་ལ་དོན་དམ་པ་ཡིན་ཡང་། །འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གཟིགས་པ་ལས། །བདེན་མེད་དེ་ཁོ་ཉིད་མཐོང་བ། སྤྲོས་བྲལ། །སྒྲིབ་བྱེད་ཕྱིར་ན་སྣང་ཆ་དེར། །ཀུན་ རྫོབ་བདེན་པར་གྲགས་པའོ། །ངར་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་རང་རྒྱུད་ཀྱི། །ཕུང་པོའི་སྟེང་དུ་ཡོད་འཛིན་པའི། །ང་ཙམ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡི། །རྒྱུད་ལ་རྟོགས་པ་ནང་ཤེས་པ་ལྷན་སྐྱེས་དང་། །བདེ
【現代漢語翻譯】 從自身角度來看，他們認為萬法皆空，是相對於其他世俗法而言的空性，故稱為『他空』。他們以《寶性論》（Ratnagotravibhāga）作為論證，認為如來藏具有『有分別』的自性，而客塵煩惱的空性則具有『無分別』的自性。他們聲稱，如來藏並非至高無上的空性之法，但這種說法很難在經文中找到依據。 龍樹（Nāgārjuna）菩薩在《六十正理論》（Yuktiṣaṣṭikā）中預言：『生、住、滅皆不可得，因此不是有為法。既然有為法不可得，那麼無為法又如何成立？』這段引文對他們（他空宗）的觀點構成了極大的挑戰。心識論者（唯識宗）將『中觀』之名強加於虛妄分別之上，開創了這一先河。在印度，寂天（Śāntideva）論師開啟了這一傳統；在西藏，多波·喜饒堅贊（Dolpopa Sherab Gyaltsen）繼承了這一傳統，班欽·釋迦秋丹（Paṇchen Shakya Chokden）又弘揚了這一傳統。 中觀宗的宗義是：所有事物在世俗層面都是『有』和『無』的結合，在勝義層面則是『無』和『無』的結合，不執著于任何一邊。世俗諦是方便之法，勝義諦是方便所生之果。應成派認為，詞語的共相（概念）無法發揮作用。如果無為法如同虛空一樣是所知境，那麼『有』就不能普遍成立。如果世俗法的共相僅僅像山上的角一樣存在，那麼『有』就能普遍成立。如果名言存在，那麼世間共許的說法就能普遍成立。 在二諦中的第一諦（世俗諦）中，隨順世間名言者認為，世俗諦是被無明的實執所染污的虛假顯現。爲了獲得利益，他們區分了未被客塵煩惱所染污的顯現。由於存在有境（能認知的主體）和根識（感官意識）這二者，因此在對境（所認知的客體）上就產生了真假二者。例如，外道所執著的常我，以及對四邊生等的執著，還有幻術師變出的馬和牛，以及眼翳患者所見的毛髮等，這些都是顛倒的世俗。 對於這些，有兩種情況：一種是本不存在的錯覺顯現，即顛倒的顯現；另一種是對這些顯現的執著，即虛假的安立。這僅僅是世間共許的世俗，並非真正的世俗諦。真正的世俗諦是指未被錯覺所染污的、凡夫俗子與生俱來的顯現，即世間普遍認可的事物。雖然在世間看來，這些事物是真實的，但在聖者看來，它們卻是無自性的，他們親眼目睹了事物的空性，遠離了戲論。因為這些顯現遮蔽了實相，所以被稱為世俗諦。 與生俱來的我執，執著于自身相續的蘊聚，認為『我』真實存在，這種『我』僅僅是凡夫俗子相續中的一種內在覺知，是與生俱來的。真實
【English Translation】 From their own perspective, they consider all phenomena to be empty, relative to other conventional dharmas, hence called 'other-empty' (gzhan stong). They argue based on the Ratnagotravibhāga (Treatise on Buddha-Nature), stating that the Tathāgatagarbha (Buddha-nature) has a nature of 'having distinctions' (rnam dbyer bcas pa'i mtshan nyid can), while the emptiness of adventitious defilements has a nature of 'without distinctions' (rnam dbye med pa'i mtshan nyid can). They claim that the Tathāgatagarbha is not the supreme emptiness of Dharma, but it is difficult to find support for this claim in the scriptures. Nāgārjuna prophesied in the Yuktiṣaṣṭikā (Sixty Stanzas on Reasoning): 'Since arising, abiding, and ceasing are not established, therefore it is not conditioned. Since the conditioned is not established, how can the unconditioned be established?' This quote greatly undermines their (Shentongpas') view. The Mind-Only school (Yogācāra) imposed the name 'Madhyamaka' on false conceptualization, initiating this tradition. In India, Śāntideva started this tradition; in Tibet, Dolpopa Sherab Gyaltsen continued it, and Paṇchen Shakya Chokden further promoted it. The tenet of the Madhyamaka school is: all knowable things are both 'existent' and 'non-existent' in the conventional realm, and both 'non-existent' and 'non-existent' in the ultimate realm, not adhering to any extreme. Conventional truth is the means, and ultimate truth is the result of the means. The Prāsaṅgikas argue that the general meaning of words cannot function. If the unconditioned, like space, is a knowable object, then 'existence' cannot be universally established. If the general meaning of conventional terms exists only like a horn on a mountain, then 'existence' can be universally established. If nominal existence exists, then worldly conventions can be universally established. In the first of the two truths (conventional truth), those who follow worldly conventions believe that conventional truth is a false appearance defiled by the ignorance of grasping at reality. To gain benefit, they distinguish between appearances that are not defiled by adventitious defilements. Since there are both subject (the cognizing entity) and sense consciousness, both true and false arise in the object (the cognized entity). For example, the permanent self clung to by non-Buddhists, and the clinging to the four extremes of arising, etc., as well as the horses and cattle conjured by magicians, and the hair seen by those with cataracts, etc., are inverted conventionalities. Regarding these, there are two situations: one is the illusory appearance that does not exist, i.e., the inverted appearance; the other is the clinging to these appearances, i.e., the false establishment. This is merely a worldly conventionality, not a true conventional truth. The basis of valid conventional truth is the innate appearance of ordinary beings, not defiled by illusion, i.e., all things that are universally known in the world. Although these things appear real to the world, to the noble ones, they are without inherent existence; they directly see the emptiness of things, free from elaboration. Because these appearances obscure reality, they are called conventional truth. The innate self-grasping, clinging to the aggregates of one's own continuum, believing that 'I' truly exists, this 'I' is merely an inner awareness in the continuum of ordinary beings, which is innate. Truth
ན་པར་འཛིན་པའི་ འཛིན་སྟངས་ཀྱི། །བཟུང་ཆ་དཔེར་ན་ཕྱི་ཡུལ་མྱུ་གུ་ལ། །བདག་གི་མྱུ་གུར་བཟུང་ལྟ་བུའི། །རྟོག་པ་དང་ནི་མྱུ་གུ་དང་། །མ་འཕྲད་བར་དུ་མྱུ་གུ་ཡི། །ངོས་འཛིན་རྟོག་པ་མ་བྱས་ཀྱང་། ། དོན་ལ་མྱུ་གུ་ཡོད་ལྟ་བུ། ཤེས་པས་ཡོད་པར་འཛིན། ༈ ། ཆེད་དུ་སེམས་པ་མ་ཡིན་པའི་དེ་ཡི་མོད་རྟོག་གཉིས་གཅིག་ཆར་དེ་ཡི་འགལ་ཟླ་སོགས་འཆར། །དེ་ལྟ་ལ་ཡང་ཡིད་ཤེས་ལ། ། འཁྲུལ་པས་བསླད་པའི་ཡིད་མངོན་ནི། །ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་དོན་མི་སྟོན། །འཁྲུལ་པས་མ་བསླད་ཡིད་མངོན་ནི། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གསེར་སྦྱང་མས་གྲུབ་པ་ལྟ་བུ་ལ་ཡིད་གཏད་པས་དེ་བཞིན་དུ་འཆར་བ་དོན་བྱེད་ནུས་དེ་ཡང་དག་གི ། 5-424 ཀུན་རྫོབ་ཞེས་སུ་འདོད་པ་ཡིན། །དེ་ནི་མཁས་རྨོངས་ཀུན་ཐུན་མོང་། །དེ་ལ་གཏན་ཚིགས་ཀྱིས་སྒྲུབ་པའི། །བདེན་པ་མེད་པ་མཁས་པ་ཡི། །ཁོ་ན་རྟོགས་ཀྱི་དབང་ཤེས་གཉིས། །གློ་བུར་འཁྲུལ་པས་མ་ བསླད་དེ། །ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པ་དེ་ཡི་ངོར། །བདེན་པར་མ་གྲུབ་བདེན་པ་སྟེ། །ཟུང་འབྲེལ་དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །བདེན་པར་སློབ་དཔོན་ཟླ་བས་བཞེད། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་དང་ཚུལ་མཚུངས་པའི། །ཀུན་རྫོབ་རྣམ་ གཞག་གཟུགས་དང་སེམས། །སེམས་བྱུང་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་དང་། །འདུས་མ་བྱས་དང་ལྔས་ཕྱེ་སྟེ། །སྨྲ་དེ་བློ་ལ་རྣམ་མེད་སོགས། །དེ་དང་ཆ་འདྲར་འདོད་པའོ། །རྨི་ལམ་ཡུལ་དང་བར་སྣང་ལ། །སྐྲ་ཤད་ ཟླ་བ་གཉིས་སྣང་དང་། །དོན་སྤྱི་ཞེས་པ་ཀ་བ་དང་། །བུམ་པ་གཉིས་ལ་ཐུན་མོང་དུ། །དོན་སྤྱིར་ཡོད་ཀྱང་སོ་སོ་ཡི། །དོན་བྱེད་མི་མཚུངས་པ་ཡི་ཕྱིར། །དོན་སྤྱི་ཙམ་དུ་ལོག་པ་ཡི། ། ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ཅིང་ཀ་བུམ་གཉིས། །སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ཚང་བ་ནི། བུམ་པ་ལྟོ་ལྡིར་ཞབས་ཞུམ་ཆུ་སྐྱོར་དོན་ནུས། ཀ་བ་གདུང་བཏེག་དོན་བྱེད་ནུས། །ཐ་སྙད་དུ་ནི་དོན་བྱེད་ནུས། །དེ་ནི་ ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཡིན། །སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་དབུ་མ་ནི། །ཕྱི་ནང་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས། །རང་གཞན་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་རྣམས་ཀྱི། །བཏགས་པའི་ཡོད་མེད་ཡིན་མིན་དང་། །རྟག་དང་མི་རྟག་ལ་སོགས་པ། ། 5-425 འདོད་ལྟར་མ་ཡིན་སྣང་ཡང་དེ། །ངོ་བོས་སྟོང་པས་རྟེན་འབྲེལ་གྱི། སྒྱུ་མ་ཙམ་དུ་སྟོན་པར་བྱེད། །མདོ་སྡེ་སྤྱོད་པའི་དབུ་མ་པ། །ཀུན་རྫོབ་ཤེས་བྱའི་གཞི་གསུམ་པོ། །མདོ་སྡེ་པ་དང་མཐུན་ སྨྲ་ཞིང་། །ཐ་སྙད་རྡུལ་ཕྲན་བློ་རྣམས་བཅས། །ལ་སོགས་འཐད་པར་བཤད་པའོ། །དེ་ཡང་རིགས་པས་དཔྱད་བཟོད་ཀྱིས། །ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ནི་མི་བཞེད་དེ། །དེ་ཉིད་འབའ་ཞིག་པ་ཞེས་བྱ། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་ དྲི་ཙམ་གྱིས། །མ་གོས་པ་ཞེས་གསུང་པས་སོ། རིགས་པས་དཔྱད་བཟོད་ཞེས་པ་ནི་རྒྱུ་མཚན་འདི་དང་འདི་ཞེས་རིགས་ངོར་ངོས་བཟུང་ཡོད་པ་དང་། དཔྱད་མི་བཟོད་པ་ཞེས་རིགས་པས་དཔྱད་དུས་མཐའ
【現代漢語翻譯】 對於執著于顯現的執著方式，例如，將外來的苗芽，執著為『我的』苗芽。在尚未與苗芽相遇之前，即使沒有對苗芽進行識別和思辨，實際上苗芽是存在的，這是通過意識來執著其存在。 並非特意用心思索，而是瞬間同時生起兩種思辨，以及與此相違背的事物等。即使如此，也仍然存在於意識之中。 被錯覺所矇蔽的意識顯現，不會顯示虛假的世俗諦。未被錯覺矇蔽的意識顯現，例如，相信佛陀的身體是由純金所造，並因此顯現出同樣的狀態，能夠發揮作用，這是正確的。 所謂的世俗諦，是智者和愚者都共同認可的。對於它，智者能夠通過邏輯推理來認識到其中沒有真諦。兩種意識，即根識和意識，未被突發的錯覺所矇蔽，在這種情況下，世俗諦的顯現，並非建立在真諦之上，而是真諦本身。宗喀巴大師認為，這種結合就是世俗諦的真諦。 與有部宗相似的世俗諦分類，分為色、心、心所、不相應行、無為法五類。他們認為，意識中沒有形象等同於此。夢境中的事物、空中的毛髮、二輪新月以及概念共相，例如柱子和瓶子，雖然在兩者之間普遍存在，但由於各自的作用不同，因此僅僅是概念共相的虛假世俗諦。柱子和瓶子各自的特徵是：瓶子腹大底小，可以盛水；柱子可以支撐房梁。在名言上，它們能夠發揮各自的作用，這就是正確的世俗諦。 如幻的中觀宗認為，外在和內在的蘊、界、處等，以及其他宗派所說的存在、不存在、是、非、常、無常等等，並非如他們所愿的那樣顯現，但其自性是空性的，因此僅僅是依賴性的如幻顯現。隨經行中觀派認為，世俗諦是所知的三種基礎，他們的觀點與經部宗相符，並且認為名言、微塵和意識等都是合理的。他們並不認為可以通過理智來分析世俗諦，而是稱之為『僅僅如此』，意思是『沒有自性的塵埃』。 所謂『可以通過理智來分析』，指的是可以通過『因為這個原因』來識別；而『無法通過理智來分析』，指的是在用理智分析時，無法確定其邊界。
【English Translation】 Regarding the way of clinging to appearances, for example, clinging to a foreign sprout as 'my' sprout. Before encountering the sprout, even if there is no recognition or speculation about the sprout, in reality, the sprout exists, and this is clinging to its existence through consciousness. It is not a deliberate thought, but rather two speculations arise simultaneously in an instant, as well as things that contradict this. Even so, it still exists in consciousness. The consciousness manifestation that is obscured by illusion does not show the false conventional truth. The consciousness manifestation that is not obscured by illusion, for example, believing that the Buddha's body is made of pure gold and therefore manifesting the same state, is able to function, and this is correct. The so-called conventional truth is commonly recognized by both the wise and the foolish. For it, the wise can recognize through logical reasoning that there is no ultimate truth in it. The two consciousnesses, namely root consciousness and consciousness, are not obscured by sudden illusions. In this case, the manifestation of conventional truth is not established on ultimate truth, but is ultimate truth itself. Master Tsongkhapa believes that this combination is the ultimate truth of conventional truth. The classification of conventional truth similar to the Vaibhashika school is divided into five categories: form, mind, mental factors, non-associated formations, and unconditioned phenomena. They believe that the absence of images in consciousness is equivalent to this. Things in dreams, hairs in the sky, double moons, and conceptual universals, such as pillars and vases, although they are universally present between the two, their respective functions are different, so they are merely false conventional truths of conceptual universals. The characteristics of pillars and vases are: vases have a large belly and a small bottom, and can hold water; pillars can support beams. In terms of nomenclature, they can perform their respective functions, and this is the correct conventional truth. The Madhyamaka school, which is like illusion, believes that the external and internal aggregates, realms, and places, etc., as well as the existence, non-existence, is, is not, constant, impermanent, etc., said by other schools, do not appear as they wish, but their self-nature is emptiness, so they are merely dependent and illusory manifestations. The Madhyamaka school that follows the sutras believes that conventional truth is the three foundations of what is to be known. Their views are consistent with the Sutra school, and they believe that nomenclature, dust particles, and consciousness are all reasonable. They do not believe that conventional truth can be analyzed by reason, but call it 'just so,' meaning 'dust without self-nature'. The so-called 'can be analyzed by reason' refers to being able to identify it through 'because of this reason'; and 'cannot be analyzed by reason' refers to not being able to determine its boundaries when analyzing with reason.
་ གང་དུའམ་གྲུབ་པར་སྤྱི་བཏང་བཞེད་ལ། ཉན་ཐོས་སྡེ་གཉིས་ཀྱི་སྐབས་བུམ་པ་སོགས་བཅོམ་གཞིག་བྱས་ནས། དེ་བློ་འདོར་བ་རྣམས་དཔྱད་བཟོད་མིན་པ་དང་། རྡུལ་ཕྲན་སོགས་བཅོམ་གཞིག་མི་ནུས་ཤིང་བློས་ མི་འདོར་བ་རྣམས་རིག་པས་དཔྱད་བཟོད་ནུས་པར་བཞེད་པ་དེ་སྒོས་ཀྱི་ཆོས་སྐད་ཡིན་འདུག །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་དབུ་མ་ནི། །གཟུགས་རྫས་ཉི་ཤུ་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བ་དང་། །དེ་བཞིན་སེམས་ ཚོགས་བརྒྱད་དང་སེམས་ལས་བྱུང་། ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག །དེ་དག་ཐམས་ཅད་རྨི་ལམ་གྱི། །སྣང་བ་ལྟར་དུ་སེམས་ཉིད་ཀྱི། །བག་ཆགས་ལས་ནི་འཁྲུལ་པ་ཡི། །འཁྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་སྣང་ཙམ་སྟེ། །ཕྱི་དོན་ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་ཡང་། ། 5-426 མི་བཞེད་དེ་དག་ཀུན་རྫོབ་བཞེད། འདི་ལ་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་དང་ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དབྱེ་བ་མ་མཛད། །དེ་དག་དོན་དམ་བདེན་པ་ནི། །ཡོད་མེད་ལར་སོགས་སྤྲོས་པ་ཀུན། །ཉེ་བར་ཞི་ བ་ཐམས་ཅད་མཐུན། །དེ་ལྟར་གྲུབ་མཐའ་དེ་དག་ལ། །རང་རང་དབུ་མར་ཁས་ལེན་ཀྱང་། །དབུ་མའི་མིང་ལས་དངོས་མིན་ནོ། །ད་ནི་དབུ་མ་དངོས་ཉིད་ཀྱི། །བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་འདོད་ཚུལ་ལ། །མཐོང་ བ་བརྫུན་པའི་ཡུལ་སེམས་ཅན་དེ། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཞེས་སུ་གྲགས། ། དེ་ལ་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ནི། །གློ་བུར་འཁྲུལ་རྒྱུའི་མ་བསླད་པའི། །དབང་པོ་སྐྱོན་མེད་སོ་སྐྱེ་ཡི། །ཤེས་པ་མཐའ་དག་ཡིན་ པ་སྟེ། །ཕྱི་ཆོས་དང་གང་ནང་ཟག་ལ་བདག་འཛིན། །བུམ་འཛིན་རྟོག་པ་ལྷན་སྐྱེས་སོགས། །ཚུར་མཐོང་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུང་འཛིན་གྱི། ཡུལ། ཡུལ་ཅན། །མངོན་སུམ་ཉིད་དུ་གྱུར་རྣམས་སོ། །ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་གློ་ བུར་བའི། །འཁྲུལ་རྒྱུའི་བསླད་སྟེ་ཆོས་གང་ཟག །བདག་ལ་ཀུན་བརྟགས་ཆེད་དུ་འཛིན། །ཟླ་བ་གཉིས་སྣང་དབང་ཤེས་སོགས། །འདི་ཡང་བུམ་པ་ལྟ་བུ་ལ། །རང་གི་འཛིན་བྱེད་བློ་ལ་ལྟོས། །བུམ་པ་ཡུལ་ ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་རུ། །འགྱུར་བས་བུམ་འཛིན་ཡུལ་ཅན་རྟོག་པ་ལ། །བུམ་པ་ཡུལ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཡིས། ཁྱབ་པ་གནད་ཀྱི་དོན་ཡིན་གསུང་། ཡིན་ཞེས་ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེས་གསུངས། །ཡུལ་གྱི་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ནི། ། 5-427 འཁྲུལ་པས་མ་བསླད་དབང་པོ་དྲུག །གང་རུང་ཤེས་པ་དངོས་ཡུལ་སྟེ། །ཚུར་མཐོང་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུང་དང་འཛིན། །མངོན་སུམ་པ་ནི་ཐམས་ཅད་ཡིན། །ཡུལ་དང་གྱུར་པའི་གཟུགས་སོགས་དང་། །ངར་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱིས་ དམིགས་པའི། །ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་ང་ལྟ་བུ། །ཡུལ་ལ་སོགས་པའི་ཀུན་རྫོབ་ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་གློ་བུར་གྱི། །འཁྲུལ་རྒྱུའི་བསླད་པའི་དབང་པོ་དྲུག །ཤེས་པའི་དམིགས་ཡུལ་རབ་རིབ་ཅན། །སྣང་བར་སྐྲ་ཤད་ འཛག་པ་དང་། །ཕྱི་རོལ་པ་ཡི་བདག་བདག་འཛིན་པའི། །ཀུན་བརྟགས་བདག་གིར་འཛིན་པ་བདག་དང་སྒྱུ་མ་ཡི། །རྟ་གླང་སྐྲ་ཤད་སོགས་པ་ནི། །
【現代漢語翻譯】 關於何處或如何成立，通常的觀點是，在聲聞部（梵文：Śrāvakayāna）的兩個派別中，瓶子等被摧毀和破壞后，那些被意識拋棄的東西是無法通過推理來檢驗的；而原子等無法被摧毀和破壞，並且不會被意識拋棄的東西，則被認為是可以通過理性來檢驗的，這似乎是特殊的法學術語。瑜伽行中觀派（梵文：Yogācāra-Madhyamaka）認為，二十種物質現象，如色等顯現，以及八種識蘊和五十一心所，所有這些都像夢境一樣，是從心性的習氣中產生的錯覺，各種各樣的錯覺僅僅是顯現而已，甚至在外境的世俗層面也不認可，他們認為這些都是世俗諦。在這種觀點中，沒有區分真實世俗諦和虛假世俗諦。 他們認為，勝義諦（梵文：Paramārtha-satya）是，所有關於存在與不存在等的戲論都完全寂滅，一切都和諧一致。因此，雖然這些宗派各自聲稱自己是中觀派，但實際上只是中觀派的名稱而已。現在，關於真正的中觀派對二諦的理解，在虛假顯現的眾生眼中，被稱為世俗諦。其中，真實世俗諦是指，沒有被突發錯覺所污染的、無缺陷的根識所產生的、所有凡夫的意識，例如對外境和內在煩惱的執著，以及與生俱來的對瓶子的執著等等，這些都是從相對角度來看的，存在於相續中的能取和所取的對境和有境，以及顯現的境。 虛假世俗諦是指，被突發錯覺所污染的法和補特伽羅（梵文：Pudgala），以及對自我的遍計執著，例如二月顯現的根識等等。對於像瓶子這樣的事物，取決於其執著的意識。瓶子作為對境，是世俗諦，因此，執著于瓶子的有境，即分別念，也被瓶子這個對境的世俗諦所遍及，這是關鍵所在。全知索南僧格（藏文：ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེ།）如是說。真實的對境世俗諦是指，未被錯覺所污染的六根中的任何一個根識所認識的真實對境，從相對角度來看，存在於相續中的能取和所取，都是顯現的境。例如，作為對境的色等，以及與生俱來的我執所執著的對境，例如我。 關於對境等的虛假世俗諦，是指被突發錯覺所污染的六根識的對境，例如有眩暈癥的人所看到的毛髮等。外道所執著的我和我執，以及遍計所執著的我和幻化的馬、牛、毛髮等。
【English Translation】 Regarding where or how it is established, the common view is that in the two divisions of the Śrāvakayāna (Hearer Vehicle), after pots and the like are destroyed and broken, those that are abandoned by the mind are not amenable to examination by reasoning; while atoms and the like, which cannot be destroyed and broken and are not abandoned by the mind, are considered amenable to examination by reason, which seems to be a special Dharma term. The Yogācāra-Madhyamaka (Mind-Only Madhyamaka) school holds that the twenty material phenomena, such as appearances of form, as well as the eight aggregates of consciousness and the fifty-one mental factors, all of these are like dream appearances, illusions arising from the habitual tendencies of the mind itself, and various illusions are merely appearances; they do not even accept external objects as mere conventions, considering them all to be conventional truths. In this view, there is no distinction made between valid conventional truth and false conventional truth. They consider the ultimate truth (Paramārtha-satya) to be that all elaborations, such as existence and non-existence, are completely pacified, and everything is in harmony. Therefore, although these schools each claim to be Madhyamaka, they are actually just the name of Madhyamaka. Now, regarding the understanding of the two truths by the true Madhyamaka, in the eyes of sentient beings with false appearances, it is known as conventional truth. Among them, valid conventional truth refers to all the consciousness of ordinary beings that is not defiled by sudden causes of delusion, and is produced by flawless sense faculties, such as attachment to external objects and inner afflictions, and the innate attachment to pots, etc. These are all, from a relative perspective, the objects and subjects of grasping that exist in the continuum, and the manifested realms. False conventional truth refers to the Dharma and individuals defiled by sudden causes of delusion, and the deliberately held conceptual constructs of self, such as the sense consciousness that perceives two moons, etc. For things like a pot, it depends on the mind that grasps it. The pot as an object is conventional truth, therefore, the subject that grasps the pot, which is conceptual thought, is also pervaded by the conventional truth of the pot, which is the key point. The omniscient Sönam Senge said so. Valid objective conventional truth refers to the actual object known by any one of the six sense consciousnesses that is not defiled by delusion; from a relative perspective, all the grasping and the grasped that exist in the continuum are manifest. Regarding the false conventional truth of objects and the like, it refers to the objects of the six sense consciousnesses defiled by sudden causes of delusion, such as the appearance of hairs, etc., seen by someone with dizziness. The self and self-grasping held by outsiders, and the conceptual constructs of self-grasping, such as the self and the illusory horses, cattle, hairs, etc.
འཇིག་རྟེན་ཐ་སྙད་དུའང་མེད། །དོན་དམ་རྟོགས་པའི་ཐབས་ མི་འགྱུར། །དེ་དག་ལོག་པ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཡི། །ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་ཡོད་པས་ཁྱབ། །སྒྱུ་མའི་རྟ་གླང་སོགས་ཀྱིས་དོན་བྱེད་མི་ནུས་འཇིག་རྟེན་ན་ཡོད་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །ཡོད་པ་ཉིད་ལ་མ་ ཁྱབ་པ། །ཀུན་མཁྱེན་བླ་མས་བཞེད་པའི་གནད། །ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ལ། །ཡུལ་ཅན་བློ་ཡི་སྒོའི་དབྱེ་ན། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ནི་བདེན་པ་དང་། །ཀུན་རྫོབ་ཙམ་པ་གཉིས་སུ་ཡོད། །ཡུལ་ནི་བུམ་ པར་བདེན་འཛིན་གྱི། །ལྷན་སྐྱེས་མ་རིག་པ་ལ་བློ། སེམས། །ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ཏེ་དེ་ཡི་ངོར། །འཛིན་བདེན་པའི་སྣང་ཆ་ཀུན་རྫོབ་བདེན། །འཕགས་པ་འོག་མའི་རྗེས་ཐོབ་ངོར། །ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་སྣང་ཆ་ནས། ། 5-428 ཡུལ་ཅན་བློ་ཐུགས་ལ་ལྟོས་པ་ཡི། །སྔ་མ་ལས་འཛིན་ཆ་ཅུང་ཕྲ་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ཙམ་འགྱུར་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་བདེན་པ་དངོས་དང་བཏགས། །གཉིས་མི་ཕྱེད་ན་རྟོགས་པ་ཡི། སྤྲོས་བྲལ། །དོན་དམ་ བདེན་དང་བསྟན་པ་ཡི། དེའི་དོན་བསྟན་པ་ཨེ་ཡིན། །དོན་དམ་བདེན་པ་གཉིས་སུ་གྲགས། །ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་མེད། །དཔེ་ན་སྐྱེ་འགག་ལ་སོགས་པའི། །སྤྲོས་པའི་རབ་རིབ་དང་བྲལ་བའི། །དེ་ བཞིན་ཉིད་དེ་དོན་དམ་པའི། །བདེན་པ་ཡི་ནི་ངོ་བོ་ཡིན། །བདེན་འཛིན་འཁྲུལ་པས་བསླད་པ་ཡི། །སོ་སྐྱེའི་བློ་ངོར་སྐྱེ་འགག་སོགས། །སྣ་ཚོགས་སྣང་ཡང་འཕགས་པ་ཡི། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་གཟིགས་ངོ་ ལ། །ཅི་ཡང་མི་དམིགས་སྤྲོས་བྲལ་གྱི། །གནས་ལུགས་གསལ་བར་སྣང་བ་ལ། །དོན་དམ་བདེན་པར་འཇོག་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་བདེན་པ་ངེས་བྱེད་ཀྱི། །ཚད་མའི་བསམ་བྱུང་ཁྱད་པར་ཅན། །རིག་པས་ཤེས་དང་ རྗེས་དཔག་ལ། །དེའང་གཏན་ཚིགས་ལ་བརྟེན་དགོས། །རང་བྱུང་པ་དང་ཐུན་མོང་གི །རྟགས་ཆེན་ལྔ་པོ་བཤད་པ་ནི། །འཁྲུལ་ངོར་སྣང་བ་དཔེར་མཚོན་ན། །ཡུལ་བུམ་པ་སོགས་དང་དབང་པོ་མིག་སོགས་ཤེས་ པ་རྣམ་ཤེས་དྲུག་གསུམ། །འདུས་ཏེ་མིག་ཤེས་གཅིག་སྐྱེ་དང་། །ས་བོན་གཅིག་ལས་མྱུ་གུ་ནི། །མང་པོ་སྣང་སོགས་འཁྲུལ་ངོ་ཡིན། །དེ་དག་ལ་ནི་ཐུག་མེད་དུ། །གྱུར་པས་དཔེ་རུ་འཇོག་བྱ་མིན། ། 5-429 གྲུབ་ཏུ་ཟིན་པའི་རིག་ངོ་ལ། འདི་ཡི་གནད་ནི། ཡུལ་ལ་ཡུལ་སྣང་ཞེས་ཕྱི་ཡུལ་དབང་མངོན་ལ་གསེར་བུམ་མཐོང་བ། ཡུལ་ཅན་ནམ་སེམས་སྣང་ཞེས་ཡིད་མངོན་དུ་གསེར་བུམ་འཆར་བ་དེ་གཉིས་ ཀའི་མགོར་གཏན་ཚིགས་བཀོད། མཐའ་བྲལ་སྒྲུབ་པས་དེ་ལྟར་རྟོག་དུས། བསམ་ལ་བུམ་འཛིན་གྱི་རྟོག་པའི་རྗེས་དཔག་དེ་ཡང་བུམ་པ་མཐའ་བྲམ་དུ་རྟོགས་པས་རང་སར་ཞི་ནས་ཕྱི་ནང་གཉིས་ཀའི་འཛིན་ པ་གཅིག་ཆར་དུ་བཅད་པ་གོ་དགོས། །སྣང་བའི་དངོས་པོར་གཏན་ཚིགས་བཀོད། ། དེ་ཡང་ངོ་བོ་ལ་དཔྱད་པ། །གཅིག་དང་དུ་བྲལ་གཏན་ཚིགས་ནི། །སྣང་བའི་དངོས་པོ་འདི་ཆོས་ཅན། །བདེན་པའི་
【現代漢語翻譯】 即使在世俗諦中也不存在，通達勝義諦的方法也不會改變。所有這些錯誤都遍在於世俗諦的名稱中。幻化的馬、牛等無法實現任何目的，存在於世間的一切都遍在於世俗諦的存在中。 全知上師所認可的要點是，在真實的世俗諦中，如果從有境智慧的角度來區分，則有世俗諦的真和僅僅是世俗諦兩種。境是瓶子，對於執著瓶子為真實的俱生無明來說，心和意都是世俗諦，但在它的顯現中，執著真實的顯現是世俗諦的真。對於下等聖者的后得位來說，僅僅是世俗諦的顯現，從有境智慧的角度來看，比前者執著的部分稍微細微，因為世俗諦是會改變的。 如果不能區分勝義諦的真實和假立，就無法證得離戲的勝義諦，以及所詮釋的勝義諦，那麼它是否詮釋了勝義諦的意義呢？勝義諦被稱為兩種，但從本體的角度來說沒有區別。例如，生滅等戲論的迷霧已經消散，這就是如來藏，是勝義諦的本體。 由於執著真實的錯覺所迷惑，在凡夫的意識中，生滅等各種現象顯現，但在聖者的等持觀照中，沒有任何事物可以被指定，在這種離戲的實相清晰顯現的狀態中，才安立為勝義諦。爲了確定勝義諦，需要通過量產生的特殊智慧，通過理智來了解和進行推斷，這也必須依賴於因明。 如果以錯覺顯現為例來解釋自生和共相的五大特徵，例如，境是瓶子等，根是眼等，識是六種意識，三者聚集產生眼識，以及從一個種子中顯現出許多芽等都是錯覺。對於這些，由於它們是無限的，所以不能作為例子。 在已經成立的智慧顯現中，這個要點是：境顯現為境，即在外境的根識中看到金瓶；有境或心顯現為心，即在意識中出現金瓶。在這兩者之上運用因明，通過成立無邊來如此理解時，思維執著瓶子的分別唸的推斷，也會因為瓶子被理解為無邊而平息，從而內外二者的執著同時被切斷，必須理解這一點。 在顯現的事物上運用因明，這也是在本體上進行分析。一和多分離的因明是：這個顯現的事物是所立，真實的……
【English Translation】 It does not exist even in worldly terms, and the means to realize the ultimate truth does not change. All these errors pervade only in the name of conventional truth. Illusory horses, cattle, etc., cannot accomplish any purpose, and everything that exists in the world pervades the existence of conventional truth. The key point accepted by the omniscient lama is that in the true conventional truth, if distinguished from the perspective of the subject's wisdom, there are two types: the truth of conventional truth and merely conventional truth. The object is a vase, and for the co-emergent ignorance that clings to the vase as real, the mind and intellect are conventional truths, but in its appearance, the appearance of clinging to reality is the truth of conventional truth. For the subsequent attainment of lower noble ones, the appearance is merely conventional truth. From the perspective of the subject's wisdom, the part that clings is slightly more subtle than the former, because conventional truth is changeable. If one cannot distinguish between the reality and imputation of ultimate truth, one cannot realize the ultimate truth free from elaboration, and the ultimate truth that is explained. Does it then explain the meaning of ultimate truth? Ultimate truth is called two, but there is no difference from the perspective of essence. For example, the obscuration of elaborations such as arising and ceasing has dissipated, and this is the Tathagatagarbha, the essence of ultimate truth. Bewildered by the illusion of clinging to reality, various phenomena such as arising and ceasing appear in the consciousness of ordinary beings, but in the samadhi contemplation of noble ones, nothing can be designated. In this state where the reality free from elaboration clearly appears, it is established as ultimate truth. To ascertain ultimate truth, one needs special wisdom arising from valid cognition, to understand and infer through reason, which must also rely on logic. If we explain the five great characteristics of self-arisen and common aspects by taking the appearance of illusion as an example, for example, the object is a vase, the root is the eye, and the consciousness is the six consciousnesses. When these three gather, eye consciousness arises, and from one seed, many sprouts appear, etc., are illusions. For these, since they are infinite, they cannot be taken as examples. In the manifestation of wisdom that has been established, the key point is: the object appears as an object, that is, seeing a golden vase in the root consciousness of the external object; the subject or mind appears as mind, that is, a golden vase appears in the mind consciousness. Applying logic on top of both of these, when understanding in this way by establishing the absence of extremes, the inference of the conceptual thought clinging to the vase will also subside because the vase is understood as boundless, thereby cutting off the clinging of both internal and external aspects simultaneously. This must be understood. Applying logic to the appearing object, this is also analyzing the essence. The logic of separating one and many is: this appearing object is the subject, the reality is...
གཅིག་མིན་ ཆ་དང་བཅས། །བདེན་པའི་དུ་མ་མ་ཡིན་ཏེ། །རྩོམ་བྱེད་བདེན་པའི་གཅིག་མེད་ཕྱིར། །གཉིས་པ་རྒྱུད་ལ་དཔྱད་པ་ཡི། །རྡོ་རྗེ་གཟེགས་མའི་གཏན་ཚིགས་ལ། །མྱུ་གུས་ཆོས་ཅན་བདེན་པ་ཡི། །སྐྱེ་བ་ མེད་དེ་ནས་ལྟ་བུའི། །མྱུ་གུ་རང་ལས་རང་མི་སྐྱེ། །འབྲུ་གཞན་མྱུ་གུར་ནས་མི་སྐྱེ། །གཉིས་ལས་མི་སྐྱེ་གཉིས་མིན་ལས། །མི་སྐྱེ་སྐྱེ་བ་མེད་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་འབྲས་བུ་ལ་དཔྱོད་པའི། ། ཡོད་མེད་སྐྱེ་འགོག་གཏན་ཚིགས་ལ། །ཡོད་པ་སླར་ཡང་མི་སྐྱེ་ཤིང་། །མེད་པ་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་། །ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་ཡིན་མིན་ལས། དེ་ཡི་རིག་པས་ཡོད་པ་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་བས་ཡོད་མེད་གཉིས་ལས་སྐྱེ་བ་མེད། 5-430 མེད་པ་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་བས་ཡོད་མེད་གཉིས་མིན་པ་ཁེགས། །མི་སྐྱེ་སྐྱེ་འགག་བྲལ་བས་སོ། །བཞི་པ་མུ་བཞི་སྐྱེ་འགོག་གི །གཏན་ཚིགས་སྣང་བའི་དངོས་པོ་འདི། །འཁྲུལ་ངོར་གཅིག་དང་དུ་མ་ རུ། །སྣང་ཡང་རིག་ངོར་རྒྱུ་གཅིག་དེ། རིག་ངོར་རྒྱུ་གཅིག་གིས་འབྲས་བུ་གཅིག་དང་དུ་མ་མི་སྐྱེ། རྒྱུ་དུ་མས་འབྲས་བུ་གཅིག་དང་དུ་མ་མི་སྐྱེད་དེ། །རིག་ངོར་གཅིག་ཉིད་མི་རིག་ལ་ དཔེ་དུ་མ་བདེན་གྲུབ་ཀྱང་ཁེགས་པས་སོ། །ཆ་བཅས་ཡིན་ཕྱིར་དུ་མ་ནི། །རྩོམ་བྱེད་གཅིག་མེད་དུ་མ་ཞིག །མི་སྐྱེ་དུ་མས་འབྲས་བུ་གཅིག །མི་སྐྱེ་དུ་མ་རྩོམ་བྱེད་ཀྱི། །གཅིག་མེད་ཆ་ ཤས་བཅས་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་གཅིག་དང་དུ་མ་ཡི། །རྩ་བ་ཅན་ཞེས་མཁས་ཀྱིས་བཞེད། །ལྔ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་དཔྱོད་པ། །རྟེན་འབྲེལ་ཆེན་མོའི་གཏན་ཚིགས་ནི། །རྣམ་གཅོད་འགོག་པར་སྣང་བ་ཀུན། །ཆོས་ ཅན་བདེན་མེད་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན། །ཡང་གཅོད་སྒྲུབ་པར་སྣང་བ་ཀུན། །ཆོས་ཅན་ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་ཡོད། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་རྣམས་ནི་མཐའ་བཞི་ཡི། །ནང་ནས་གཙོ་བོ་ཡོད་པའི་ མཐའ། །འགོག་བྱེད་བདག་མེད་གཉིས་ནང་ནས། །གཙོ་ཆེར་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་པ། །སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་རིག་པ་ཡིན། །དེ་ལྟར་དགག་བྱའི་སྒོ་ནས་ནི། །ཡོད་མཐའ་འགོག་ཚུལ་སྣང་བ་ཡི། །དངོས་པོ་ལ་སོགས་རྩོད་པའི་གཞི། ། 5-431 འདུས་བྱས་སྟེང་ནས་འགོག་པ་གཙོ། །ཡུལ་སྣང་དང་སེམས་སྣང་སོགས་ཤེས་པས་རྟོགས་པའི་རིགས་འདུས་བྱས་དག་ལ་བདེན་འཛིན་ནི། །ཞུགས་པ་ཤས་ཆེ་འདུས་མ་བྱས། རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་མ་བསྐྱེད་པའི་བུམ་པ་ སོགས་སྟོང་གི་སྟོང་པའི་ཚིག་སྤྱི། །དངོས་མེད་བདེན་ཤེས་པ་རྟོག་མེད་འཛིན་ཤས་ཆུང་བས། །འདུས་བྱས་ཡུལ་སྣང་དང་། སེམས་སྣང་སོགས་བདེན་གྲུབ་བཀག་པ་ཡི། །ཤུགས་ཀྱིས་ཁེགས་པར་འགྱུར་བར་བཤད། །དེ་ནས་ མེད་མཐའ་འགོག་ཚུལ་ནི། །དཔེར་ན་མྱུ་གུའི་བུམ་པ་སོགས་སྟེང་དུ་ནི། །ཡོད་མཐའ་བཀག་ཙམ་ཟིན་པས་ཀྱང་། །བདེན་མེད་ཉིད་དུ་ཞེན་པའི་ཕྱིར། །དེ་ཙམ
【現代漢語翻譯】 非一，具足分。非是多重真實，因無造作者之真實唯一。第二，于相續之觀察，金剛屑之理證。如苗芽為有法，真實不生，如是等。苗芽不從自身生，非從他種穀物生苗芽。非從二者生，非從非二者生，因無生故。第三，于果之觀察，有無生滅之理證。已存在者不再生，不存在者不會生，非有非無二者。以彼之理智，存在者不生，故無從有無二者生。不存在者不生，故遮遣非有非無二者。不生，故離生滅。第四，四句生滅之理證。此顯現之事物，于錯覺前顯現為一與多，然于理智前，一因不生一果與多果，多因不生一果與多果。于理智前，唯一于不識者，雖多例真實成立亦遮遣之。具分故，多重者，無造作者之唯一，多重滅。不生多因之單果，不生多重造作者之唯一，因具分故。此為一與多之根本，智者如是認為。第五，於一切之觀察，大緣起之理證。于遣除分別所顯現之一切，有法皆為無實之緣起。于斷定所顯現之一切，有法皆唯是世俗。因是緣起故。彼等乃四邊中，有邊之主要者。于遮止我執之二者中，主要為法之無我。是為成立之理智。如是，從遮破之門而言，遮止有邊之方式，于顯現之事物等諍論之基，于有為法之上遮止為主。由知覺境相與心相等等所知之有為法上，執著真實者，涉入較多。無為法，未由因緣所生之瓶等空性之空性之詞總，無實，真實知者，無分別執著較少。故於有為法之境相與心相等等，遮止真實成立者，以勢必遮破而說。之後，遮止無邊之方式，譬如於苗芽之瓶等之上，僅把握遮止有邊，即因執著于無實性。僅此而已。 Not one, possessing parts. Not many truths, because there is no single truth that creates. Second, examining the continuum, the reasoning of the Vajra Splinters. For example, a sprout is a subject, truly not born, like so on. A sprout does not arise from itself, nor does another grain arise as a sprout. It does not arise from two, nor does it arise from non-two, because there is no arising. Third, examining the result, the reasoning of existence and non-existence, arising and ceasing. What exists does not arise again, and what does not exist will not arise, nor is it both existence and non-existence. With that intellect, what exists does not arise, so there is no arising from both existence and non-existence. What does not exist does not arise, so it negates what is not both existence and non-existence. It does not arise, so it is free from arising and ceasing. Fourth, the reasoning of the four extremes of arising and ceasing. This appearing phenomenon, in delusion appears as one and many, but in intellect, one cause does not produce one result and many results, and many causes do not produce one result and many results. In intellect, the single one, to the ignorant, although many examples are truly established, it is also negated. Because it possesses parts, the many, the single one without a creator, the many cease. It does not produce a single result from many causes, it does not produce a single result from many creators, because it possesses parts. This is the root of one and many, the wise consider it so. Fifth, examining everything, the reasoning of the great dependent origination. All that appears to be excluded from distinctions, the subject is the unreal dependent origination. All that appears to be established by cutting off, the subject exists only conventionally. Because it is dependent arising. These are the four extremes, the main one from within the extreme of existence. Among the two that prevent self-grasping, the main one is the selflessness of phenomena. It is the intellect that establishes. Thus, from the perspective of what is to be negated, the way to prevent the extreme of existence, the basis of dispute such as appearing phenomena, is mainly prevented on top of conditioned things. On the conditioned things known by knowing the appearance of objects and the appearance of mind, etc., the grasping of truth is more involved. Unconditioned things, such as vases not produced by causes and conditions, are the general words of emptiness of emptiness. The unreal, the true knower, has less non-conceptual grasping. Therefore, it is said that by negating the true establishment of the appearance of objects and the appearance of mind, etc., of conditioned things, it will be negated by implication. Then, the way to prevent the extreme of non-existence is, for example, on top of the vase of sprouts, etc., just grasping the prevention of the extreme of existence, because of clinging to the unreal nature. That's all.
【English Translation】 Not one, possessing parts. Not many truths, because there is no single truth that creates. Second, examining the continuum, the reasoning of the Vajra Splinters. For example, a sprout is a subject, truly not born, like so on. A sprout does not arise from itself, nor does another grain arise as a sprout. It does not arise from two, nor does it arise from non-two, because there is no arising. Third, examining the result, the reasoning of existence and non-existence, arising and ceasing. What exists does not arise again, and what does not exist will not arise, nor is it both existence and non-existence. With that intellect, what exists does not arise, so there is no arising from both existence and non-existence. What does not exist does not arise, so it negates what is not both existence and non-existence. It does not arise, so it is free from arising and ceasing. Fourth, the reasoning of the four extremes of arising and ceasing. This appearing phenomenon, in delusion appears as one and many, but in intellect, one cause does not produce one result and many results, and many causes do not produce one result and many results. In intellect, the single one, to the ignorant, although many examples are truly established, it is also negated. Because it possesses parts, the many, the single one without a creator, the many cease. It does not produce a single result from many causes, it does not produce a single result from many creators, because it possesses parts. This is the root of one and many, the wise consider it so. Fifth, examining everything, the reasoning of the great dependent origination. All that appears to be excluded from distinctions, the subject is the unreal dependent origination. All that appears to be established by cutting off, the subject exists only conventionally. Because it is dependent arising. These are the four extremes, the main one from within the extreme of existence. Among the two that prevent self-grasping, the main one is the selflessness of phenomena. It is the intellect that establishes. Thus, from the perspective of what is to be negated, the way to prevent the extreme of existence, the basis of dispute such as appearing phenomena, is mainly prevented on top of conditioned things. On the conditioned things known by knowing the appearance of objects and the appearance of mind, etc., the grasping of truth is more involved. Unconditioned things, such as vases not produced by causes and conditions, are the general words of emptiness of emptiness. The unreal, the true knower, has less non-conceptual grasping. Therefore, it is said that by negating the true establishment of the appearance of objects and the appearance of mind, etc., of conditioned things, it will be negated by implication. Then, the way to prevent the extreme of non-existence is, for example, on top of the vase of sprouts, etc., just grasping the prevention of the extreme of existence, because of clinging to the unreal nature. That's all.
་མ་ཡིན་མྱུ་གུ་ལ། བུམ་པ་སོགས་རྟགས་ ཆེན་ལྔས་མཐའ་བཞི་བྲལ་བར་སྒྲུབ་པ་སྟེ། དཔེར་ན་མྱུ་གུ་དང་བུམ་པ་སོགས་རིག་ངོར་སྐྱེས་ཟིན་པ་དེ་ཡོད་པ་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་རི་བོང་གི་རྭ་ལྟ་བུ། །མེད་པ་ལ་སྐྱེ་བ་ མེད། །ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་གཅིག་ཐོག་ཏུ་ཡིན་པ། གཉིས་ཀ་མིན་པ་ཞིག་འོང་མི་སྲིད་པས་རིག་པ་གཅིག་གིས་མཐའ་བཞི་འགོག དེས་ནས་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་གྲུབ་པ་དང་། རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་ཀུན་རྫོབ་ མེད་པ་གཉིས་མི་ཡོང་། །དེ་ལྟར་དུ་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་ལྷན་གཅིག་པ་དང་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་མིན་པ་ཞིག་མི་ཡོང་བས་སོ། །བདེན་པར་ཡོད་དང་མེད་པ་དང་། །ཡོད་མེད་གཉིས་དང་གཉིས་མ་ཡིན། ། 5-432 མཐའ་བཞི་བཀག་པས་མྱུ་གུའི་མཐའ། །གང་དུ་ཡང་ནི་མ་གྲུབ་ཕྱིར། །དེ་ཡང་མྱུ་གུ་བདེན་མེད་ཙམ། །དེ་ལྟར་མྱུ་གུ་སོགས་ལ་མཐའ་བཞི་བྲལ་བ་རྟོགས་ནས་དེའོ་སྙམ་པའི་བློ་རྟོག་པའི་རྗེས་ དཔག་མྱུ་གུ་མཐའ། །བཞི་བྲལ་རྗེས་དཔག་གཉིས་སུ་ཕྱེ། །སྔ་མ་བདེན་མེད་ཡིན་པ་དང་། །ཕྱི་མ་མིན་པའི་རྣམ་དབྱེ་བཅས། །དེ་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། །མཐའ་བཞིའི་ནང་ཚན་མེད་མཐའ་ནི། མྱུ་ གུ་མཐའ་བཞི་དང་བྲལ་ལོ་སྙམ་པ་ལ་ཞེན་པའི་བློ་དེ། །ཐ་སྙད་དུ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། །དབུ་མའི་རིག་པས་དགག་བྱར་འགྱུར། །ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །གཏན་ཚིགས་ཆེན་པོ་ལྔས་བསྒྲུབ་ པའི། །མཐའ་བཞི་བྲལ་ཏེ་བདག་མེད་དང་། དེ་ལྟར་རྟོགས་ཏེ་དེ་བས་མཚན་འཛིན་གྱི་བློ་བྲལ་བ། ཆོས་དང་གང་ཟག་གི །མཉམ་པའི་སྤྲོས་ཀུན་ལས་འདས་སོ། །ཡོད་མཐའ་སོགས་བཀག་དགོས་པ་ནི། །ཡུལ་ དེར་ཞེན་པའི་ཡུལ་རྐྱེན་གྱི། །བློ་སྤངས་པ་ཡི་ཆེད་ཡིན་ཏེ། །ཡུལ་བཀག་པ་ཡི་ཡུལ་ཅན་གྱི། །བློ་ཡང་ཁེགས་པར་འགྱུར་བའོ། །དེ་སྐད་དུའང་བཞི་བརྒྱ་པར། །རྟོག་པས་མཐོང་བ་འཆིང་བ་སྟེ། །དེ་ ནི་འདི་རུ་བཀག་ཞེས་བྱ། །དེ་ནི་བསྒོམ་པ་ཉམས་ལེན་དང་། །སྦྱར་ཚེ་སྣང་བའི་དངོས་པོ་སྤྱི། །རང་ལ་བདེན་འཛིན་ལྷང་ངེའི་ཚེ། །གཅིག་དང་དུ་བྲལ་ལ་སོགས་པའི། །རིག་པས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ཡིས། ། 5-433 སྒོ་ནུས་བདེན་མེད་ངེས་ཤེས་བསྒོམས། །དེ་ཚེ་བདེན་འཛིན་མངོན་གྱུར་པ། །ཁེགས་པའི་ལྟ་བ་སྐྱེས་མོད་ཀྱང་། །བདེན་མེད་ཉིད་དུ་མངོན་ཞེན་པའི། བདེན་མེད་དོ་སྙམ་པའི་མཚན་འཛིན་དམ་སྦྲེང་ངེ་བ། །མཚན་ འཛིན་དུས་མཉམ་འབྱུང་བས་ན། །སོ་སོར་མ་འདྲེས་དབྱེ་བ་ནི། །འབྱེད་པ་གལ་ཆེ་དཔེར་མཚོན་ན། །ལྕགས་གོང་མེ་རུ་འབར་བའི་སྐབས། །ལྕགས་དང་མེ་རྡུལ་ཐ་དད་པ། །ཡོད་ལ་ལྟོས་ཞེས་ཐམས་ཅད་ མཁྱེན། །མཁན་ཆེན་ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་གསུངས། །ཉན་རང་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པ་ལ། །བདེན་པ་མེད་ལ་མངོན་ཞེན་པའི། །མཚན་འཛིན་ཆེར་དགག་མི་དགོས་ཀྱང་། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ལ། །གེགས་ཀྱི་གཙོ་བོ་ མཚན་འཛིན་ཡིན། །དེ་
【現代漢語翻譯】 並非從苗芽開始，而是以花瓶等五大理證來證明遠離四邊（有、無、亦有亦無、非有非無）。例如，已經顯現在認知中的苗芽和花瓶等事物，存在的事物不會產生，就像兔子的角一樣。不存在的事物也不會產生。存在和不存在兩者不可能同時存在於一個事物上，也不可能兩者都不是，因此，一個認知就能遮止四邊。由此，世俗諦得以成立，並且僅僅是緣起，不可能沒有世俗諦。就像那樣，存在和不存在兩者不可能同時存在於一個事物上，也不可能兩者都不是。在勝義諦中，存在和不存在，以及存在和不存在兩者，以及兩者都不是， 通過遮止四邊，苗芽的邊際，在任何地方都無法成立。因此，苗芽僅僅是無自性。像這樣，在認識到苗芽等遠離四邊之後，認為『就是這樣』的分別念，分為對苗芽遠離四邊的推斷和對苗芽的推斷兩種。前者是無自性，後者則不是，具有這樣的區分。那麼，這有什麼區別呢？在四邊中的無邊，認為『苗芽遠離四邊』的執著心，即使在名言中也不存在。因此，會被中觀的智慧所破斥，因為那是錯誤的世俗諦。通過五大理證來成立的，遠離四邊即是無我，像這樣認識到，從而遠離對法和人我的執著。超越了平等的戲論。必須遮止有邊等，是爲了捨棄對境的執著心，因為遮止了境，也能遮止有境的心。正如《四百論》中所說：『以分別見縛，是故此中遮。』 當與禪修結合時，對於顯現的事物，如果生起強烈的自性執著，通過『遠離一和多』等的智慧進行分析，通過這種方式，修習確信無自性的定解。那時，雖然會生起破除自性執著的見解，但如果對無自性本身產生執著，緊抓著『是無自性』的念頭不放，由於執著和無自性同時產生，因此，區分它們非常重要。例如，當鐵塊在火中燃燒時，鐵和火星是不同的。全知者說：『一切都依賴於存在。』堪布阿旺曲扎說：『對於獲得聲聞、緣覺菩提的人來說，不需要強烈地遮止對無自性的執著，但對於獲得圓滿佛陀果位的人來說，主要的障礙就是執著。』 （藏文：ས་བོན་མེད་པ།，梵文天城體：अबीजा，梵文羅馬擬音：abīja，漢語字面意思：無種子）
【English Translation】 It does not start from the sprout, but proves the absence of the four extremes (existence, non-existence, both existence and non-existence, neither existence nor non-existence) with five great reasonings such as vases. For example, sprouts and vases, etc., that have already appeared in cognition, what exists does not arise, like the horns of a rabbit. What does not exist does not arise. It is impossible for both existence and non-existence to exist simultaneously in one thing, nor is it possible for both to be absent, therefore, one cognition can prevent the four extremes. Thus, conventional truth is established, and it is impossible for mere dependent origination to be without conventional truth. Just like that, it is impossible for both existence and non-existence to be together, nor is it possible for both existence and non-existence to be absent. In ultimate truth, existence and non-existence, and both existence and non-existence, and neither of the two, By preventing the four extremes, the edge of the sprout cannot be established anywhere. Therefore, the sprout is merely without inherent existence. In this way, after realizing that sprouts, etc., are free from the four extremes, the discriminating mind that thinks 'that's it' is divided into two: the inference that the sprout is free from the four extremes and the inference of the sprout. The former is without inherent existence, and the latter is not, with such a distinction. So, what is the difference? The extreme of non-existence in the four extremes is the mind that clings to the thought that 'the sprout is free from the four extremes'. Because it does not exist even in terminology. Therefore, it will be refuted by the wisdom of Madhyamaka, because it is a false conventional truth. Established by the five great reasonings, freedom from the four extremes is selflessness, and realizing it in this way, one is free from the clinging to characteristics of phenomena and persons. Transcending all the equalizing elaborations. It is necessary to prevent the extreme of existence, etc., in order to abandon the clinging mind to the object, because by preventing the object, the mind that possesses the object can also be prevented. As it is said in the Four Hundred Verses: 'Seeing with discrimination binds, therefore it is prevented here.' When combined with meditation, if a strong clinging to inherent existence arises for the appearing objects, analyze with the wisdom of 'being free from one and many', etc., and in this way, cultivate the definitive understanding of non-inherent existence. At that time, although the view of refuting the clinging to inherent existence will arise, if one clings to non-inherent existence itself, clinging tightly to the thought of 'it is non-inherent existence', because clinging and non-inherent existence arise simultaneously, therefore, it is very important to distinguish them. For example, when an iron block is burning in fire, iron and sparks are different. The Omniscient One said: 'Everything depends on existence.' Khenchen Ngawang Choedrak said: 'For those who have attained the Hearer and Solitary Realizer Bodhi, it is not necessary to strongly prevent the clinging to non-inherent existence, but for those who have attained the perfect Buddha fruit, the main obstacle is clinging.' (Tibetan: ས་བོན་མེད་པ།, Devanagari: अबीजा, Romanized Sanskrit: abīja, Literal Chinese meaning: 無種子)
ཉིད་འགོག་པར་བྱེད་པ་ལ། །མེད་མཐའ་འགོག་པའི་རིག་པ་ཡིས། བདེན་མེད་དུ་ཞེན་འཛིན་འགོག །དཔྱད་ལ་བདེན་མེད་དུ་འཛིན་བྲལ། །བསྒོམ་ཚེ་དེ་ལ་རྟག་པ་མཐར་བཟུང་དུ་གཉིས་ དཀར་འཛིན་པ་བྱུང་ན་ཞེན་པ་ཡི། །མཚན་འཛིན་བྱུང་ན་དེ་ལ་ཡང་། །རིག་པས་དཔྱད་ལ་མཐར་མཚན་གཉིས། །བྲལ་བའི་ངེས་ཤེས་བསྒོམ་པ་ན། །གཉིས་ཀ་གང་ཡང་མ་ཡིན་པའོ། །སྙམ་པའི་མཚན་འཛིན་ བྱུང་བ་ན། །དེ་ཡང་གཏན་ཚིགས་རིག་པ་ཡི། །སྤྱོད་ལ་མཐའ་བཞི་བྲལ་བ་ཡི། །ངེས་ཤེས་བསྐྱེད་ཅིང་ངེས་ཤེས་དེ། ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེས། གནས་ལུགས་དཔྱོད་པའི་སོ་སྐྱེའི་བློ་གྲོས་ཀྱིས། །མཐའ་བཞིའི་སྤྲོས་པ་གཅིག་ཆར་མི་ཁེག་ཀྱང་། 5-434 སྐྱེ་འགོག་ཚུལ་གྱིས་བཞི་ཆར་བཀག་ནས་ནི། ཚུལ་བཞིན་བསྒོམ་པས་མཐོང་ལམ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། ལྟ་བ་ཆོས་དབྱངས་མཐོང་བའི་ཐ་སྙད་མཛད། །སེམས་གནས་ཞི་གནས་དང་ཟུང་འབྲེལ། །གྱུར་ནས་བསྒོམ་པའི་གནས་ལུགས་ དོན། །དེ་བཞིན་ཉིད་སྒོམ་བྱུང་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཡི། །གསལ་སྣང་ཁྱད་པར་ཅན་སྐྱེ་ཞིང་། །དེ་ལས་ཐེག་ཆེན་མཐོང་བའི་ལམ། །དང་པོའི་ས་ཡི་ཡེ་ཤེས་ནི། །སྐྱེ་ལ་ཚེགས་མེད་དེ་ཡི་ཚེ། །ཆོས་ དབྱིངས་མངོན་སུམ་རྟོགས་པར་གྱུར། །གོ་རམས་པཎྜི་ཏ་ཆེན་པོ། །བསོད་ནམས་སེང་གེའི་ཞབས་ཀྱིས་བཞེད། །དེ་ལ་ལམ་ལྔ་ས་བཅུ་ཡི། ངེས་འབྱེད་བཞི་མཐོང་སྤང་སྒོམ་སྤང་སོགས། །ས་བཅད་རྣམ་གཞག་སེམས་ཙམ་ དང་། །མཚུངས་ཤིང་མཉམ་གཞག་ལྟ་བའི་སྐབས། །སྤྲོས་ཀུན་བྲལ་བ་རྟོགས་མིན་གྱི། བདེན་མེད་ཀྱི་ཞེན་པ་མཚན་འཛིན་དང་བྲལ་བ། །དབང་གིས་འཕགས་ཆོས་ཁྱད་པར་གྱུར། ། དེ་ལྟའི་མཐོང་ལམ་ས་དང་པོ། མདོ་ སྡེ་ས་བཅུ་པའི་དགོངས་པ་ལྟར་འཆད་པ་ལ། །རབ་ཏུ་དགའ་བའི་ཡོན་ཏན་བཤད། །མིང་འཕོ་བའི་ཡོན་ཏན། དོན་ཐོབ་པའི་ཡོན་ཏན། དཔེས་བསྟན་པའི་ཡོན་ཏན། གཞན་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་ཡོན་ཏན། ཕར་ ཕྱིན་ལྷག་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྔ་རིམ་པར་མིང་འཕོའི་ཡོན་ཏན་དོན་དམ་པར། །སེམས་བསྐྱེད་གོམས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས། །ལྟ་བའི་སྒོ་ནས་བཞག་པ་ཡི། སྤྲོས་བྲལ་མཚན་ཉིད་པ། །བྱང་སེམས་དོན་གཅིག་དེ་རྣམས་ནི། ། 5-435 དང་པོའི་ས་ཐོབ་ཡན་ཡོད་ཀྱི། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་གནས་སྐབས་མེད། དབུ་མ་འཇུག་པ་ལས། དེ་ནས་བཟུང་སྟེ་དེ་ནི་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱའི་སྒྲ་ཉིད་ཅན་ཉིད་ དོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དོན་གྱི་ཐོབ་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། །དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྒོམ་པའི། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིགས་མཆོག་ཏུ། །སྐྱེས་སོགས་ཡོན་ཏན་མང་དང་ལྡན། །དཔེར་ན་འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་བརྒྱད་ པོ་ལས། །རྒྱུན་ཞུགས་དེར་གནས་ཡོན་ཏན་དང་། །ཐོབ་པའི་ཚུལ་ནི་མཚུངས་པའོ། །ཟིལ་གནོན་ཡོན་ཏན་ས་དང་པོ། །ཐོབ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །ཉན་རང་དགྲ་བཅ
【現代漢語翻譯】 爲了遮止（錯誤），需要用遮止斷滅邊的智慧，來遮止對實有的執著。在分析時，不執著于實有；在禪修時，如果執著于常邊，或者執著於二元對立， 如果產生執著，如果產生能所執，那麼也要用智慧分析，斷除常邊和斷邊二者。在禪修時，如果產生『二者都不是』的執著， 那麼也要用理性的邏輯，在行為上斷除四邊戲論，生起定解。全知索南僧格說：『以凡夫的智慧來分析實相，雖然不能同時遮止四邊戲論， 但通過遮止生起的方式，可以同時遮止四邊。如理如實地禪修，生起見道時，就有了見到法界的說法。』 心安住于止觀雙運的狀態，禪修實相的意義，主要在於禪修真如，生起殊勝的明相。由此，就能毫不費力地生起大乘見道，初地的智慧， 從而現量證悟法界。』果仁巴大班智達索南僧格如是說。其中，五道十地的，抉擇分、見道、修道所斷等，地道次第的分類，與唯識宗相同。 在入定見道時，是否證悟遠離一切戲論的實相，與是否遠離對實有的執著和能所執，二者之間存在差別，這是聖者超勝之處。 如是，初地見道，按照《十地經》的觀點來解釋，宣說了極喜地的功德：名稱轉變的功德、獲得意義的功德、譬喻顯示的功德、勝伏他者的功德、 勝過彼岸的功德等五種功德。依次是名稱轉變的功德，在勝義諦中，串習發菩提心，從見地的角度安立的，遠離戲論的自性，菩薩的意義相同，這些都是 初地獲得之前就存在的，而不是凡夫的狀態。《入中論》中說：『從那時起，他將獲得菩薩的稱號。』 獲得意義的功德是：修習勝義菩提心，具有生於如來種姓等眾多功德。譬如聲聞八輩中的須陀洹，與安住於此的功德和獲得的方式相同。 勝伏他者的功德是，獲得初地的菩薩，能夠勝伏聲聞、緣覺。
【English Translation】 To prevent (errors), it is necessary to use the wisdom that prevents the extreme of annihilation to prevent attachment to reality. When analyzing, do not cling to reality; when meditating, if you cling to the extreme of permanence, or cling to duality, If attachment arises, if the subject-object duality arises, then you must also use wisdom to analyze and eliminate both the extremes of permanence and annihilation. When meditating, if the attachment of 'neither of the two' arises, Then you must also use rational logic to eliminate the four extremes of conceptual elaboration in behavior and generate conviction. Omniscient Sonam Senge said: 'Although analyzing reality with the wisdom of an ordinary person cannot simultaneously prevent the four extremes of conceptual elaboration, But by preventing the way of arising, you can simultaneously prevent the four extremes. By meditating properly and truthfully, when the path of seeing arises, there is the saying of seeing the Dharmadhatu.' The mind abides in the state of Shamatha-Vipassana union, and the meaning of meditating on reality mainly lies in meditating on Suchness, giving rise to excellent clarity. From this, one can effortlessly generate the Mahayana path of seeing, the wisdom of the first Bhumi, Thereby directly realizing the Dharmadhatu.' The great scholar Gorampa Sonam Senge said this. Among them, the divisions of the five paths and ten Bhumis, the determination division, the path of seeing, what is to be abandoned in the path of cultivation, etc., the classification of the stages of the path, are the same as the Yogacara school. When entering meditative vision, there is a difference between whether or not one realizes the reality of being free from all conceptual elaboration, and whether or not one is free from attachment to reality and subject-object duality. This is the transcendence of the noble ones. Thus, the first Bhumi of seeing the path, according to the view of the 《Ten Bhumi Sutra》, explains the merits of the Extremely Joyful Bhumi: the merit of name transformation, the merit of obtaining meaning, the merit of metaphorical display, the merit of overcoming others, The five merits such as the merit of surpassing the other shore. In order, the merit of name transformation, in the ultimate truth, the habituation of generating Bodhicitta, established from the perspective of seeing, the nature of being free from conceptual elaboration, the meaning of Bodhisattva is the same, these are all Existing before the first Bhumi is obtained, not the state of an ordinary person. The 《Madhyamakavatara》 says: 'From then on, he will obtain the name Bodhisattva.' The merit of obtaining meaning is: practicing ultimate Bodhicitta, possessing many merits such as being born into the Tathagata lineage. For example, the Srotapanna among the eight types of Shravakas is the same as the merit of abiding in this and the way of obtaining it. The merit of overcoming others is that the Bodhisattva who has attained the first Bhumi can overcome the Shravakas and Pratyekabuddhas.
ོམ་བསོད་ནམས་སྟོབས། །ཟིལ་གྱིས་གནོན་ནུས་ དོན་དམ་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྐྱེད་སྟོབས་ཀྱིས་སོ། །འོ་ན་བྱང་སེམས་ཚོགས་སྦྱོར་བས། །ཉན་རང་ཟིལ་གནོན་མི་ནུས་སམ། །ཞེ་ན་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི། །སྟོབས་ཀྱིས་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་ཀྱང་། །ཀུན་རྫོབ་ སེམས་བསྐྱེད་གྱིས་སྟོབས་ཀྱི། །ཟིལ་ནོན་ཕར་ཕྱིན་ལྷག་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། །དང་པོའི་ས་ཐོབ་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ལས་སྦྱིན་པ་ཡི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་ལྷག་པར་སྤྱོད། །བཏང་བའི་སྙིང་སྟོབས་ཆེས་ ཆེ་ཞིང་། །རང་གཞན་གཉིས་ཀར་ཕན་བདེ་སྤེལ། །གཉིས་པ་དྲི་མ་མེད་པ་ཡི། །ས་ཡི་ཡོན་ཏན་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལ། །ལོངས་སྤྱོད་རྨི་ལམ་ཙམ་དུ་ཡང་། །འཆལ་བའི་ལས་བྲལ་དགེ་བའི་ལས། ། 5-436 ཆེར་འཕེལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས། །ཉེས་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་བ་ཡི། །དྲི་མ་མེད་པར་ཡོངས་སུ་གྲགས། །གསུམ་པ་འོད་བྱེད་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །གཞན་གྱི་གནོད་པ་ལ་མི་ཁྲོ། །སྙིང་རྗེ་ལྷག་པར་འཕེལ་ བ་ཡི། །གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་གནོད་ཚུལ་གསུམ། །རང་བཞིན་མེད་པར་མངོན་སུམ་མཐོང་། །བཟོད་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་བརྙེས། །ཡེ་ཤེས་མེ་འོད་ཆེས་ཆེ་བར། །འཕྲོ་བས་འོད་བྱེད་ས་ཞེས་གྲགས། །ལྔ་པ་སྦྱང་ དཀའི་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །བདུད་རྣམས་ཀུན་གྱིས་བརྫི་མི་ནུས། །ཐུབ་བཀས་སྦྱང་དཀའ་ཞེས་སུ་གྲགས། །བསམ་གཏན་ཕར་ཕྱིན་ལྷག་པར་སྤྱོད། །གཞན་ཡང་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི། །བློ་གྲོས་ཞིབ་མོས་རྟོགས་པ་ཡི། །ཡོན་ ཏན་མཆོག་ནི་ཐོབ་པའོ། །དྲུག་པ་མངོན་གྱུར་ལ་གནས་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཤེར་ཕྱིན་ལ། །ལྷག་པར་ལོངས་སྤྱོད་སྟོབས་ཀྱིས་ནི། །ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི། །འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་ཐོབ་གྱུར་ཏེ། སེང་གེ་རྣམ་པར་བསྒྱིང་བ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ། དཔའ་བར་འགྲོ་བ། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་འཛིན། །ཞི་གནས་ཕུལ་ཕྱིན་མཉམ་གཞག་ལ། །གནས་པའི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ། །ཆེས་ཆེར་མངོན་དུ་གྱུར་པར་ ཕྱོགས། །ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་ལྷག་མཐོང་རྟེན་འབྲེལ་ཟབ་མོ་ཡིས། །མངོན་སུམ་དེ་བཞིན་ཉིད་མཐོང་བའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོར་གྱུར། །བདུན་པ་རིང་དུ་སོང་བ་ནི། །དྲུག་པར་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི། ། 5-437 འགོག་སྙོམས་ཐོབ་ཀྱང་སྐད་ཅིག་གི །འཇུག་ལྡང་མི་ནུས་འདི་ཡི་སྐབས། །སེམས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལ། །འགོག་པ་ཡང་དག་མཐའ་ལ་ནི། །འཇུག་ལྡང་ནུས་ཤིང་ཐབས་ཀྱི་ནི། ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་ལྷག་ པར་སྤྱོད། །བརྒྱད་པ་མི་གཡོ་བའི་གནས་སྐབས། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་ནི། །དབང་བསྒྱུར་རྣམ་རྟོག་གི་བར་གཅོད། །བྲལ་ཞིང་འབད་རྩོལ་ལ་མི་ལྟོས། །བསྐལ་པ་འབུམ་དུ་བསགས་པ་ཡི། །དགེ་རྩེའི་ཚོགས་ ལས་ཆེར་ལྷག་པ། །ཡུད་ཙམ་ཞིག་ལ་བསགས་ནུས་པ། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་མྱུ
【現代漢語翻譯】 復以福德力，能勝伏，真實之，菩提心生力。 若菩薩資糧道，不能勝伏聲緣否？ 曰：非以真實生心力，能勝伏之；然以世俗，生心力能勝伏，般若波羅蜜多殊勝之功德者： 初地得已及證得，六度之中於佈施，波羅蜜多尤為行，舍心弘毅最增上，自他二利皆增長。 二地離垢之功德，證得之時于尸羅，波羅蜜多而受用，夢中亦離毀犯業，善業增廣戒圓滿，遠離罪過之瑕疵，是故名為離垢地。 三地發光之證得，不嗔他人之損害，悲心增上尤為甚，能害所害及害法，如實現見無自性，獲得忍辱波羅蜜，智慧火焰極熾盛，故此名為發光地。 五地極難勝之證得，眾魔盡皆不能勝，故佛稱此極難勝，禪定度尤為修習，復能以慧細觀察，通達聖者四諦理，獲得最勝之功德。 六地現前地菩薩，于般若度尤受用，以其力故得證入，大乘不共之滅定，如獅子之舒展，如幻術之變現，如勇士之行進，如金剛之三摩地。 于寂止殊勝等持中，安住圓滿之佛陀，極易現前而趨向，以法性現量勝觀，及甚深緣起之理，如實現見真如性，而成大菩薩。 七地遠行地菩薩，雖於六地已獲得，不共之滅盡定，然不能於一剎那，入定出定於此地，于每一心之剎那，能入正定之邊際，亦能出定且於彼，方便度尤為修習。 八地不動地之位，于無分別之狀態，得自在而斷除，分別念之障礙，遠離勤作不觀待，于億萬劫所積聚，善妙之資糧聚中，于須臾間能積聚，速疾證得一切智。
【English Translation】 Moreover, through the power of merit, one can overcome and subdue the power of the true Bodhicitta (the aspiration for enlightenment). If a Bodhisattva on the path of accumulation cannot subdue the Shravakas (listeners) and Pratyekabuddhas (solitary realizers), is it not so? It is said: Not through the power of the true generation of Bodhicitta can one overcome and subdue them; however, through the power of the conventional generation of Bodhicitta, one can overcome and subdue them. The superior qualities of the Paramitas (perfections) are as follows: Having attained and realized the first Bhumi (level), among the six Paramitas, one especially practices generosity. The strength of renunciation is greatly enhanced, and both self and others benefit and prosper. The qualities of the second Bhumi, the Immaculate, when realized, one enjoys the Paramita of morality. Even in dreams, one is free from the actions of transgression, virtuous actions increase greatly, and one is complete in morality. Being free from the faults of wrongdoing, it is therefore known as the Immaculate Bhumi. The realization of the third Bhumi, the Illuminating, one does not become angry at the harm of others, compassion increases especially, and the one who harms, the one who is harmed, and the manner of harming are all seen as manifestly without inherent existence. One attains the Paramita of patience. The flame of wisdom shines exceedingly brightly, hence it is known as the Illuminating Bhumi. The realization of the fifth Bhumi, the Extremely Difficult to Subdue, all the Maras (demons) are unable to overcome. Therefore, the Buddha calls it the Extremely Difficult to Subdue. One especially practices the Paramita of meditation. Moreover, with keen intelligence, one understands the Four Noble Truths of the Aryas (noble ones), and attains the supreme qualities. The Bodhisattva abiding in the sixth Bhumi, the Manifest, especially enjoys the Paramita of wisdom. Through its power, one attains the uncommon cessation Samadhi (meditative absorption) of the Mahayana (Great Vehicle), like the stretching of a lion, like the transformations of illusion, like the advance of a warrior, like the Vajra (diamond) Samadhi. In the excellent Samatha (calm abiding) Samadhi, the perfect Buddha abides, and one is very easily directed towards manifestation. Through the manifest nature of reality, Vipassana (insight) and the profound principle of dependent origination, one directly sees the Suchness (Thusness) and becomes a great Bodhisattva. The Bodhisattva of the seventh Bhumi, the Far Gone, although having attained the uncommon cessation Samadhi in the sixth Bhumi, cannot enter and arise from Samadhi in a single moment. In this Bhumi, in each moment of mind, one can enter the very edge of correct Samadhi, and can also arise from Samadhi, and especially practices the Paramita of skillful means. The state of the eighth Bhumi, the Immovable, in the state of non-conceptualization, one gains mastery and cuts off the obstacles of conceptual thought, being free from effort and not relying on exertion. Among the accumulations of virtuous merit gathered over hundreds of millions of Kalpas (aeons), one can accumulate in an instant, quickly attaining omniscience.
ར་དུ་ཐོབ། །སྨོན་ལམ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལ། །ལྷག་པར་སྤྱོད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགུ་པ་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ནི། །སྟོབས་ ཀྱི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལ། །ལྷག་པར་སྤྱོད་ཅིང་ཡོན་ཏན་གྱི། །ཁྱད་པར་སོ་སོར་ཡང་དག་པར། །བདག་མེད་གཉིས་རྟོགས་པའི་ཆོས། ཚིག དོན། སྤོབས་པ་རིག་པ་བཞི་ཐོབ་དེའི་སྟོབས་ཀྱིས། །ལྟ་ཞིག་མཐའ་ དག་དག་གྱུར་ཏེ། །དེ་བཞིན་ཡང་དག་རིག་པའི་ཆོས། །རང་གི་ཡོན་ཏན་ཡང་དག་ཐོབ། །སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་བཞི་དེ་ནི་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཡི། །ཉན་ཐོས། སོར་འདོད་པ་དགྲ་བཅོམ་གྱིས་ཐོབ་ མངོན་པ་ནི། །སྡེ་བདུན་གྱི་ནི་དགོངས་པ་དང་། །འདི་ལྟར་ས་དགུ་པས་ཐོབ་པ། འདིར་བསྟན་དབུ་མའི་ལུགས་ལ་སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་བཞི། །དེ་ནི་མདོ་སྡེ་ས་བཅུ་པའི། །དགོངས་པ་ཡིན་ཅིང་སངས་རྒྱས་ཀྱི། 5-438 སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་བཞི། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ཡོན་ཏན་དུ། །བཤད་པ་ཤེས་རབ་ཕར་ཕྱིན་གྱི། །དགོངས་པ་ཡིན་ཞེས་ཀུན་མཁྱེན་རྗེ། །བསོད་ནམས་སེང་གེས་དཔྱིས་ཕྱིན་པར། །གསུང་པ་བླ་ན་མ་མཆིས་ པར། །བློ་ལྡན་དག་གིས་གོ་དགོས་སོ། །བཅུ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན་ཐོབ་ཚེ། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོའི་འོད་ཟེར་གྱིས། །མངོན་པར་དབང་བསྐུར་ལེགས་ཐོབ་ཅིང་། །ཡེ་ཤེས་ཕ་རོལ་ ཕྱིན་པ་ལ། །ལྷག་པར་སྤྱོད་ནས་གདུལ་བྱ་རྣམས། །དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཆུ་འཛིན་ཆེན་པོ་འཁྲིགས་པ་ལྟར། །འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་ཆོས་ཀྱི་ཆར། །རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་འབེབས་མཛད་པའི། །འཕྲིན་ལས་ ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡི། །ཡོན་ཏན་མཆོག་ལ་དབང་ཐོབ་བོ། །འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ས་བཤད་པར། འདི་ལ་བྱང་ཆུབ་བརྙེས་པའི་ཚུལ། བརྙེས་བྱ་སྐུའི་རྣམ་གཞག་དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་དང་གསུམ་ རིམ་པར་སྟོན་པ། །བྱང་ཆུབ་དམ་པ་བརྙེས་ཚུལ་ནི། །སངས་རྒྱས་ས་མྱུར་ཐོབ་མཁྱེན་ནས། །གོང་གི་སེམས་ཙམ་སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་བཤད་པའི་སྐབས་གསལ་སྟོབས་བཅུ་བསྐྱེད་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ས་ལ་འབད་ པ་བརྩམས་འགྱུར་ཞིང་། །འབད་དེའི་འབྲས་བུ་འོག་མིན་དུ། །སངས་རྒྱས་གོ་འཕང་མཆོག་ཞི་བ། །ཡོན་ཏན་མཐར་ཐུག་བརྙེས་པའོ། །བརྙེས་བྱའི་སྐུ་ཡི་རྣམ་གཞག་ནི། །སྐུ་གསུམ་ཡོན་ཏན་བཅས་བཤད་པར། །ཤེས་དང་པོ་སྐུ་གསུམ་བཤད་པ་བྱའི་བུད་ཤིང་བསྲེག་ནས་ནི། ། 5-439 སྐྱེ་འགག་སོགས་ཀྱི་སྤྲོས་པ་དང་། །བྲལ་བའི་སྐྱེ་མེད་མངོན་གྱུར་པ། །ཞི་བ་འདིར་བསྟན་ཆོས་སྐུ་ཡི། །ངོ་བོ་ཆོས་སྐུ་དེ་ཉིད་ཀྱི། །གཟུགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དཔག་བསམ་གྱི། །ཤིང་ལྟར་མཚན་དཔེ་གསལ་ བར་སྣང་། །མཛད་པའི་ཁྱད་པར་ཡིད་བཞིན་གྱི། །ནོར་བུ་བཞིན་དུ་རྣམ་པར་ནི། །མི་རྟོག་ཐེག་ཆེན་ཆོས་སྟོན་དང་། །སྐུ་ཚེ་སྐུ་ཚེའི་ཁྱད་པར་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་བཞུགས། །གདུལ་བྱའི་ཁྱད་པར་སྤྲོས་བྲ
【現代漢語翻譯】 獲得。 于波羅蜜多（藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་，梵文：paramita，梵文羅馬擬音：paramita，漢語字面意思：到彼岸）的愿文中， 尤其在於實踐。 第九，善良的智慧是， 于力量的波羅蜜多（藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་，梵文：paramita，梵文羅馬擬音：paramita，漢語字面意思：到彼岸）中， 尤其在於實踐，以及功德的， 差別，各自正確地， 通達二無我的法，詞、義、 無畏、智慧，獲得這四種力量。 所有邪見都得以清凈， 如是，正確智慧的法， 也正確地獲得了自己的功德。 四種各自正確的智慧， 是分別說部（佛教部派之一）的， 聲聞（藏文：ཉན་ཐོས།，梵文：Śrāvaka，梵文羅馬擬音：Śrāvaka，漢語字面意思：聲聞），想要獲得阿羅漢（藏文：དགྲ་བཅོམ།，梵文：Arhat，梵文羅馬擬音：Arhat，漢語字面意思：應供）的人所能獲得的。 現觀是， 七部的意旨， 如此，九地菩薩所獲得的。 此處所說的中觀宗（藏文：དབུ་མའི་ལུགས，梵文：Madhyamaka，梵文羅馬擬音：Madhyamaka，漢語字面意思：中觀）的四種各自正確的智慧， 是經部（佛教部派之一）十地菩薩的， 意旨，以及佛陀的， 四種各自正確的智慧， 作為不共的功德， 宣說般若波羅蜜多（藏文：ཤེས་རབ་ཕར་ཕྱིན་，梵文：Prajñāpāramitā，梵文羅馬擬音：Prajñāpāramitā，漢語字面意思：智慧到彼岸）的， 意旨，全知者（宗喀巴） 索南森格（人名）徹底地， 宣說無上的， 有智慧的人們應該理解。 第十，獲得法雲地時， 所有圓滿佛陀的， 大智慧的光芒， 完全灌頂並良好地獲得， 智慧的波羅蜜多（藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་，梵文：paramita，梵文羅馬擬音：paramita，漢語字面意思：到彼岸）， 尤其在於實踐，爲了調伏所化眾生， 爲了生起善妙的莊稼， 如積聚起巨大的雲朵一般， 不費力氣自然成就的法雨， 無有間斷地降下， 事業圓滿的， 功德之王得以自在。 在解釋果位佛地時， 在此解釋證得菩提的方式， 所證得的色身之相，從時間的角度殊勝地讚歎，共有三種，依次展示。 證得殊勝菩提的方式是， 知曉快速獲得佛地， 爲了生起上面僅僅是心識的佛陀功德的解釋中所說的十力， 在佛地努力， 努力的果實是在色究竟天（藏文：འོག་མིན་，梵文：Akaniṣṭha，梵文羅馬擬音：Akaniṣṭha，漢語字面意思：不究竟）， 獲得寂靜的佛陀果位， 功德的究竟。 所證得的色身之相是， 解釋具有功德的三身， 首先，解釋三身，焚燒作為燃料的木柴后， 遠離生滅等戲論， 顯現不生， 寂靜，此處所說的法身， 法身的自性，通過色身，如如意樹般， 清晰地顯現妙相和好。 事業的差別，如如意寶般， 不作意地宣講大乘佛法， 壽命的差別，住世直至輪迴未空。 所化眾生的差別，遠離戲論。 （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）
【English Translation】 Achieved. In the aspiration prayer of Pāramitā (藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་，梵文：paramita，梵文羅馬擬音：paramita，漢語字面意思：to the other shore), Especially in practice. Ninth, good wisdom is, In the Pāramitā (藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་，梵文：paramita，梵文羅馬擬音：paramita，漢語字面意思：to the other shore) of power, Especially in practice, and of merit, Differences, each correctly, Understanding the Dharma of two selflessnesses, words, meanings, Fearlessness, wisdom, obtaining these four powers. All wrong views are purified, Thus, the Dharma of correct wisdom, Also correctly obtains its own merits. The four individually correct wisdoms, Are of the Sarvāstivāda (a Buddhist school), Śrāvakas (藏文：ཉན་ཐོས།，梵文：Śrāvaka，梵文羅馬擬音：Śrāvaka，漢語字面意思：hearer), wanting to obtain Arhat (藏文：དགྲ་བཅོམ།，梵文：Arhat，梵文羅馬擬音：Arhat，漢語字面意思：worthy one) can obtain. Abhisamaya is, The intention of the seven treatises, Thus, obtained by the ninth Bhumi. The four individually correct wisdoms of the Madhyamaka (藏文：དབུ་མའི་ལུགས，梵文：Madhyamaka，梵文羅馬擬音：Madhyamaka，漢語字面意思：Middle Way) school mentioned here, Are the intention of the tenth Bhumi of the Sutra school, And of the Buddha, The four individually correct wisdoms, As uncommon qualities, Saying that the Prajñāpāramitā (藏文：ཤེས་རབ་ཕར་ཕྱིན་，梵文：Prajñāpāramitā，梵文羅馬擬音：Prajñāpāramitā，漢語字面意思：wisdom gone beyond) is, The intention, the Omniscient (Tsongkhapa), Sonam Senge thoroughly, Said the unsurpassed, Wise people should understand. Tenth, when obtaining the Dharma Cloud Bhumi, Of all the perfect Buddhas, The great wisdom rays of light, Completely empower and well obtain, The Pāramitā (藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་，梵文：paramita，梵文羅馬擬音：paramita，漢語字面意思：to the other shore) of wisdom, Especially in practice, in order to tame the beings to be tamed, In order to generate good crops, Like accumulating huge clouds, Effortlessly and spontaneously accomplished Dharma rain, Continuously falls, The activities are perfect, The qualities of the supreme are empowered. In explaining the fruit of Buddhahood, Here, explain the way to attain Bodhi, The aspect of the form body attained, praised supremely from the perspective of time, there are three, shown in order. The way to attain the supreme Bodhi is, Knowing the quick attainment of Buddhahood, In order to generate the ten powers mentioned in the explanation of the Buddha's qualities of the mind-only above, Striving in the Buddha Bhumi, The fruit of the effort is in Akaniṣṭha (藏文：འོག་མིན་，梵文：Akaniṣṭha，梵文羅馬擬音：Akaniṣṭha，漢語字面意思：not the ultimate), Obtaining the supreme peaceful Buddhahood, The ultimate of qualities. The aspect of the form body to be attained is, Explaining the three bodies with qualities, First, explaining the three bodies, after burning the firewood as fuel, Away from the elaborations of arising and ceasing, etc., Manifesting non-arising, Peaceful, the Dharmakāya mentioned here, The nature of the Dharmakāya, through the form body, like a wish-fulfilling tree, Clearly manifesting the marks and signs. The difference of activities, like a wish-fulfilling jewel, Uncontrivedly teaching the Mahāyāna Dharma, The difference of lifespan, abiding until Samsara is empty. The difference of beings to be tamed, away from elaborations.
ལ་ མངོན་གྱུར་པའི། །བྱང་སེམས་འཕགས་པ་ཁོ་ན་ལ། །སྣང་བའི་སྐུར་བསྟན་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས། །དེ་ལྟའི་ཆོས་སྐུ་ལོངས་སྐུ་ནི། །ཇི་ལྟར་རིགས་པའི་མཐུ་ལས་ནི། །དང་པོ་རང་གི་ཐུགས་བསྐྱེད་དང་། །ཚོགས་བསགས་ པ་དང་དེ་དག་སྐབས། །སངས་རྒྱས་འཁོར་དང་བཅས་པ་དང་། །གཞན་ཡང་དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ཐུགས་བསྐྱེད་ནས་ནི་བྱང་ཆུབ་བར། །མཛད་སྤྱོད་ཐམས་ཅད་བ་སྤུ་ཡི། །ཁུང་བུར་དུས་གཅིག་གསལ་སྣང་བའི། ། སྐུ་རྣམས་རྒྱུད་མཐུན་གྱི་སྐུ་ཡིན། །དེ་ཉིད་སྐུ་གསུམ་གང་ཞེ་ན། །ལོངས་སྐུའི་ཁོང་དུ་བསྡུ་དགོས་ཙམ། ། གཉིས་པ་བརྟེན་པ་ཡོན་ཏན་བཤད་པ་ཡོན་ཏན་བཞེད་པ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་། །མངའ་དབང་བསྒྱུར་བའི་ ཡོན་ཏན་ནི། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་གཅིག་གོ་སར་ཡང་། །ནམ་མཁའི་མཐའ་ཡས་འཇིག་རྟེན་བསྟན། །དེ་ཉིད་ཆེ་ཆུང་མི་འགྱུར་དང་། །སྐད་ཅིག་དུས་ལའང་སྤྱོད་པ་ནི། མཛད་ཕྲིན། །སྣ་ཚོགས་འཛམ་གླིང་མ་ལུས་པའི། ། 5-440 ཕྲ་རབ་རྡུལ་གྲངས་ཇི་སྙེད་དུ། །ཡོད་པས་ལྷག་པར་སྟོན་ནུས་པ། །སྔར་བཤད་སྐུ་གསུམ་ཡོན་ཏན་ཡིན། །མཁྱེན་པའི་ཡོན་ཏན་སྟོབས་བཅུ་ནི། །སེམས་ཙམ་འབྲས་བུའི་སྐབས་བཤད་ཟིན། །སྤྲུལ་སྐུ་ཕྲིན་ལས་བཅས་ བཤད་པར། །དེ་ལྟར་སྐུ་གསུམ་བརྙེས་ཟིན་ནས། །སླར་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ནི། །མཛད་པ་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས། །རིགས་ཅན་གསུམ་ལ་རང་སྐལ་དང་། །མཚམས་པར་མངོན་མཐོ་ལྷ་མི་ཡི། །བདེ་བ་ངེས་ ལེགས་མྱང་འདས་གསུམ། །ཅི་རིགས་པ་ལ་འགོད་པར་མཛད། །མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་གསུམ་བསྟན་པ། །ཡིན་ནམ་ཞེ་ན་མཐར་ཐུག་ནི། །ཐེག་པ་གཅིག་ཉིད་ཁོ་ན་སྟེ། །སློབ་དཔོན་དཔལ་ལྡན་ཟླ་བ་ཡི། །གང་ ཕྱིར་དེ་ལྟར་ཁོ་ན་ཉིད། །གཅིག་ཡིན་ཡུལ་ཅན་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཐ་མི་དད་ཕྱིར་ཐེག་པ་གཅིག །ཞེས་གསུང་ཐེག་དང་ལམ་མྱང་འདས། །ཡིན་ན་མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ཉན་རང་གི་ལྷག་མེད་མྱང་ འདས་ཐོབ་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མྱང་འདས་མ་ཡིན་ཏེ་མྱང་འདས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་གསུངས། །ཐེག་གསུམ་བསྟན་པའི་དགོས་པ་ནི། །མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་ཆེ་ཁོ་ན། །ཡིན་ནམ་གནས་སྐབས་ཐེག་གསུམ་དུ། །བསྟན་ པའི་དགོངས་པ་ཅི་ཞེ་ན། །སྙིགས་མ་ལྔ་བདོའི་སེམས་ཅན་རྣམས། །ཉོན་མོངས་ཤས་ཆེ་སངས་རྒྱས་པར། །ཐེག་ཆེན་ལམ་ལ་བཀྲི་མི་གཏུབ། །ཐུགས་རྗེ་ཡལ་བར་འདོར་མི་སྲིད། །དེས་ན་རེ་ཞིག་འཁོར་བའི་སྐྱོན། ། 5-441 ཉེས་དམིགས་བཤད་ནས་རང་གཅིག་པུ། །ཐར་པ་ཙམ་བཀོད་ངལ་སེམས་ཕྱིར། །གདུལ་བྱའི་བློ་ཚོད་དང་བསྟུན་ནོ། །གསུམ་པ་དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པ་དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་ནི། །བསྔགས་ལ་ ཐོག་མར་བྱང་ཆུབ་མཆོག །བརྙེས་དུས་ཐོག་མ་གང་ཞེ་ན། །ཐོག་མར་བྱང་ཆུབ་དམ་པ་བསྙེས་པའི་དུས། ཐ་མར་འགྲོ་བའི་དོན་ལ་བཞུགས་པའི་དུས་དང་གཉིས་ལས། དང་པོ། བཅོམ་ལྡན་འདས
【現代漢語翻譯】 顯現的，唯有聖者菩薩，示現色身圓滿報身。如是法身報身，如何以理智之力，最初發心，積聚資糧，以及彼等之時，佛陀及其眷屬，以及其他三世諸佛，從發心乃至菩提，一切事業，于每一毛孔中，一時顯現之身，乃是種姓相同之身。彼即是三身中的哪一身呢？僅需歸攝於報身之中即可。第二，宣說所依功德，僅以思惟功德，便能轉變自在之功德，於一極微塵之處，亦能示現無邊虛空世界。彼之大小不變，剎那之間亦能行持，事業，種種贍部洲無餘，極微塵數有多少，亦能超勝示現，此乃前述三身之功德。智慧之功德十力，已於唯識果位之時宣說完畢。化身及其事業，將於後文宣說。如是獲得三身之後，世尊復以十二行誼，於三種根器，各自相應，示現增上生天人，決定勝善妙涅槃三者，如理安立。究竟是否宣說三乘呢？究竟唯有一乘，導師吉祥月稱，何以故，如是唯獨一，一境智慧，無有差別故，乃是一乘。如是宣說，若乘與道涅槃，若是究竟佛陀，獲得聲聞緣覺之無餘涅槃，亦非佛陀之涅槃，以是涅槃故遍知。宣說三乘之必要，究竟唯有大乘，是否暫時宣說三乘之意趣為何呢？五濁惡世之有情眾生，煩惱深重，無法引導至大乘道，亦不可能捨棄大悲心。因此，暫且宣說輪迴之過患，過失，僅為自己解脫而安立，乃為消除疲勞之心，乃是隨順所化之根器。第三，從時間之門讚歎殊勝，從時間之門殊勝讚歎，首先是殊勝菩提，證得之時最初是何時呢？最初證得殊勝菩提之時，最終是安住于利益有情之時，二者之中，首先，世尊 Manifest, only the noble Bodhisattva, showing the Sambhogakaya (enjoyment body). Such Dharmakaya (truth body) and Sambhogakaya, how through the power of reason, initially generate the mind of enlightenment, accumulate merit, and at those times, the Buddha and his retinue, as well as all Buddhas of the three times, from the generation of the mind of enlightenment to enlightenment, all activities, in each pore, the bodies appearing clearly at once, are bodies of the same lineage. Which of the three bodies is it? It only needs to be included in the Sambhogakaya. Second, explaining the qualities of the basis, just by thinking about the qualities, the quality of transforming sovereignty, in one atom, can also show the infinite worlds of space. Its size does not change, and it can act in an instant, activities, all kinds of Jambudvipa (earth) without remainder, how many atoms there are, can also surpass the manifestation, this is the quality of the three bodies mentioned earlier. The ten powers of the quality of wisdom have already been explained at the time of the fruit of mind-only. The Nirmanakaya (emanation body) and its activities will be explained later. After obtaining the three bodies in this way, the Bhagavan (blessed one) again, with twelve deeds, shows the three types of beings, each corresponding to their own capacity, the higher realms of gods and humans, the definite goodness and the three kinds of Nirvana (liberation), establishing them accordingly. Is the ultimate teaching of the three vehicles taught? The ultimate is only one vehicle, the teacher glorious Chandrakirti (name of a Buddhist scholar), why, thus only one, one object of wisdom, because there is no difference, it is one vehicle. As it is said, if the vehicle and the path are Nirvana, if the ultimate Buddha, obtains the Nirvana without remainder of the Shravakas (hearers) and Pratyekabuddhas (solitary realizers), it is also not the Nirvana of the Buddha, because it is Nirvana, it is all-knowing. The necessity of teaching the three vehicles, the ultimate is only the Mahayana (great vehicle), what is the intention of temporarily teaching the three vehicles? Sentient beings in the five degenerations, with heavy afflictions, cannot be guided to the Mahayana path, nor is it possible to abandon great compassion. Therefore, for the time being, explaining the faults of Samsara (cyclic existence), faults, establishing only liberation for oneself, is to eliminate the mind of fatigue, it is in accordance with the capacity of those to be tamed. Third, praising the supreme from the door of time, praising the supreme from the door of time, first is the supreme enlightenment, when was the first time it was attained? The first time to attain supreme enlightenment, the last time is to abide in benefiting sentient beings, among the two, first, the Bhagavan
【English Translation】 Manifest, only the noble Bodhisattva, showing the Sambhogakaya (enjoyment body). Such Dharmakaya (truth body) and Sambhogakaya, how through the power of reason, initially generate the mind of enlightenment, accumulate merit, and at those times, the Buddha and his retinue, as well as all Buddhas of the three times, from the generation of the mind of enlightenment to enlightenment, all activities, in each pore, the bodies appearing clearly at once, are bodies of the same lineage. Which of the three bodies is it? It only needs to be included in the Sambhogakaya. Second, explaining the qualities of the basis, just by thinking about the qualities, the quality of transforming sovereignty, in one atom, can also show the infinite worlds of space. Its size does not change, and it can act in an instant, activities, all kinds of Jambudvipa (earth) without remainder, how many atoms there are, can also surpass the manifestation, this is the quality of the three bodies mentioned earlier. The ten powers of the quality of wisdom have already been explained at the time of the fruit of mind-only. The Nirmanakaya (emanation body) and its activities will be explained later. After obtaining the three bodies in this way, the Bhagavan (blessed one) again, with twelve deeds, shows the three types of beings, each corresponding to their own capacity, the higher realms of gods and humans, the definite goodness and the three kinds of Nirvana (liberation), establishing them accordingly. Is the ultimate teaching of the three vehicles taught? The ultimate is only one vehicle, the teacher glorious Chandrakirti (name of a Buddhist scholar), why, thus only one, one object of wisdom, because there is no difference, it is one vehicle. As it is said, if the vehicle and the path are Nirvana, if the ultimate Buddha, obtains the Nirvana without remainder of the Shravakas (hearers) and Pratyekabuddhas (solitary realizers), it is also not the Nirvana of the Buddha, because it is Nirvana, it is all-knowing. The necessity of teaching the three vehicles, the ultimate is only the Mahayana (great vehicle), what is the intention of temporarily teaching the three vehicles? Sentient beings in the five degenerations, with heavy afflictions, cannot be guided to the Mahayana path, nor is it possible to abandon great compassion. Therefore, for the time being, explaining the faults of Samsara (cyclic existence), faults, establishing only liberation for oneself, is to eliminate the mind of fatigue, it is in accordance with the capacity of those to be tamed. Third, praising the supreme from the door of time, praising the supreme from the door of time, first is the supreme enlightenment, when was the first time it was attained? The first time to attain supreme enlightenment, the last time is to abide in benefiting sentient beings, among the two, first, the Bhagavan
་སངས་རྒྱས་ པའི་དུས་ཀྱི་ཐོག་མ་གང་ཞེ་ན་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ནི་ཡོད་དོ་ཅོག །རྡུལ་ཕྲན་ཕྲ་རབ་ཇི་སྙེད་པ། །དེ་གྲངས་སྙེད་པའི་བསྐལ་པ་བཟང་། །དེ་རྙེད་ཚེ་ན་སངས་རྒྱས་སོ། །དེ་སྐད་འཇམ་དཔལ་ མཚན་བརྗོད་ལས། །སངས་རྒྱས་ཐོག་མ་ཐ་མ་མེད། །དང་པོའི་སངས་རྒྱུ་མེད་པ། །ཡེ་ཤེས་མིག་གཅིག་དྲི་མ་མེད། །སངས་རྒྱས་ལུས་བཅས་དེ་བཞིན་གཤེགས། །འགྲོ་བའི་མར་མེ་ཡེ་ཤེས་སྒྲོན། །ཞེས་གསུང་ཐོག་ མ་མེད་པ་ཡི། །སངས་རྒྱས་དེ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན། །མཁའ་ཁྱབ་འཇིག་རྟེན་ཁམས་མཐའ་ཡས། །དེ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་མཐའ་ཡས་དང་། །དེ་སྙེད་བསྐལ་པ་བགྲང་ཡས་པར། །ཐོག་མ་མེད་ནས་སངས་རྒྱས་བཤད། །གསར་ དུ་སངས་རྒྱས་དེ་ལྟར་མིན། །ལམ་ལ་འབད་པས་དེ་ཡི་རིགས། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་སོ་སྐྱེའི་གང་ཟག་ཞིག་གསར་དུ་སངས་རྒྱས་པར་འདོད། །ཐེག་ཆེན་ལ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་གདོད་ནས་སངས་རྒྱས་ཟིན། 5-442 དེ་ཡི་ཚད་བཟུང་དུ་མེད། དེ་བཞིན་དུ་ཚོགས་བསགས་པའི་དུས་ཚད་དང་། མཐར་སངས་རྒྱས་པའི་དུས་ཀྱང་ཚད་བཟུང་མེད་པས་བསམ་མི་ཁྱབ་ལ་བཞག འོན་ཀྱང་གདུལ་བྱ་ཁ་དྲང་པའི་ཕྱིར་སླར་ཡང་ སངས་རྒྱས་པའི་ཚུལ་བསྟན་པའི་དུས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་མཛད། །སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ལྟ་བུ་ཡི། །དུས་ཀྱི་ཐོག་མའི་ཚད་ངེས་ཕྱིར། །དེས་ན་ཐོག་མར་བྱང་ཆུབ་མཆོག །བརྙེས་པའི་དུས་ལ་ཚད་འདས་པས། །སྒོ་ ནས་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པའོ། །དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི། །གཉིས་པ་སངས་རྒྱས་ནས་དུས་ཅི་ཙམ་བཞུགས་དུས་ནི་ཇི་ཙམ་བཞུགས་ཞེ་ན། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཐབས་ཤེས་རབ། །ཟུང་འཇུག་ཡོན་ཏན་ཁྱད་ པར་ཅན། །མཐུ་ལས་མ་འོངས་དུས་ཀྱི་མཐའ། །མི་མངོན་ཇི་སྲིད་སེམས་ཅན་རྣམས། །སངས་རྒྱས་ས་ལ་བཀོད་པའི་བར། །ཇི་སྲིད་ནམ་མཁའ་མ་ཞིག་བར། །གཞན་དོན་ཕྲིན་ལས་མཛད་ཅིང་བཞུགས། །འགྲོ་དོན་རྒྱུན་ ཆད་མེད་པ་ཡི། །མཛད་པ་མཆོག་ལ་བསྔགས་པའོ། ། དེ་ལྟར་དབུ་མའི་གྲུབ་པའི་མཐའ། །ཞིབ་པར་རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་པ། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་དང་ནི། །སློབ་དཔོན་ཨཱཪྻ་དེ་ཝ་དང་། །དཔལ་ལྡན་ཟླ་ བ་ལ་སོགས་པའི། །བསྟན་བཅོས་དགོངས་འགྲེལ་ལས་ཤེས་བྱ། །དེ་དག་གི་ནི་རྒྱུ་ཕར་ཕྱིན། །ཐེག་པའི་རྣམ་གཞག་བཤད་ཟིན་ནས། །འབྲས་བུ་གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཡི། །ཐེག་པའི་རྣམ་གཞག་ཅུང་སྨོས་ན། །མདོ་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་ཚུལ་ནི། ། 5-443 བསྟན་བཅོས་ཚུལ་གསུམ་སྒྲོན་མེ་ལས། །དོན་གཅིག་ན་ཡང་མ་རྨོངས་དང་། །ཐབས་མང་དཀའ་བ་མེད་པ་དང་། །དབང་པོ་རྣོན་པོའི་དབང་བྱས་ནས། །སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཁྱད་པར་འཕགས། །གསུང་ལྟར་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་ པ་དང་། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་གཉིས་ཐོབ་བྱ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གོ་འཕང་། །ཀུན་སློང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དང་ནི། །རྟོག་བྱ་སྤྲོས་བྲལ་རྟོགས་པ་ལ། །ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་རྟོགས་ཚུལ་ལ། །ཕར་ཕྱི
【現代漢語翻譯】 問：佛陀最初的時刻是什麼時候？答：世界萬物，微塵數量之多的劫數。得到那時，即成佛。如《文殊菩薩名號經》所說：『佛無始無終，最初的佛因不存在，唯一的智慧眼無垢染，具身的佛即如來，眾生的明燈，智慧之光。』這是指無始以來的佛。無邊無際的虛空世界，其微塵無量無邊，如此多的劫數也數不勝數，從無始以來就宣說了佛。並非新成佛，而是通過在道上的努力。聲聞乘認為釋迦牟尼佛是新成佛的凡夫。大乘則認為釋迦牟尼佛本來就是佛，其境界無法衡量。同樣，積累資糧的時間和最終成佛的時間也無法衡量，因此是不可思議的。然而，爲了引導可調伏的眾生，再次示現成佛之相，制定了時間的規範。就像獲得佛果一樣，爲了確定最初時刻的界限，因此最初證得菩提時，因其時間無限，而受到極高的讚歎。 問：如來從第二次成佛到住世多久？答：世尊的方便與智慧，雙運的功德殊勝，憑藉神通，直至未來時際的盡頭，只要眾生未被安置於佛地，只要虛空未壞滅，就一直行持利他事業。對這無間斷的利益眾生之事業，致以最高的讚歎。 如此一來，中觀的宗義，已由諸佛詳細預言，應從聖者龍樹菩薩、聖天論師、以及吉祥月稱等論師的論著釋義中瞭解。這些論著的因是波羅蜜多乘，已經講述了乘的分類。現在稍微講述一下果金剛密乘的分類。從經典來看，其超勝之處在於《論著三法燈》中所說：『雖然意義相同，但不會迷惑，方法眾多且不困難，依仗根器銳利者，密咒乘因此超勝。』如經中所說，波羅蜜多乘和金剛乘，二者所要獲得的都是佛果。發心是菩提心，所要證悟的是離戲的智慧，雖然沒有差別，但在證悟的方式上，波羅蜜多乘……
【English Translation】 Q: What is the very beginning of the time of the Buddha? A: The realm of the world is all that exists. As many fine dust particles as there are, that many are the good kalpas. When that is found, one becomes a Buddha. As it is said in the 'Praise of the Names of Manjushri': 'Buddha has no beginning and no end. There is no cause for the first Buddha. The one eye of wisdom is without stain. The Buddha with a body is the Thus-Gone-One. The lamp of beings, the light of wisdom.' This refers to the Buddha who has no beginning. The boundless realm of space-pervading worlds, its fine dust particles are endless, and for countless kalpas, the Buddha has been taught from the beginning. It is not like a newly enlightened Buddha. Through effort on the path, it is of that kind. The Shravakas consider Shakyamuni Buddha to be a newly enlightened ordinary being. In the Mahayana, Shakyamuni Buddha is already enlightened from the beginning. Its measure is immeasurable. Similarly, the time of accumulating merit and the time of ultimately becoming a Buddha are also immeasurable, so it is left to be inconceivable. However, for the sake of guiding those who can be tamed, the manner of showing enlightenment again is the establishment of time. Like attaining Buddhahood, for the sake of definitely measuring the beginning of time, therefore, the supreme enlightenment is praised supremely from the gate because the time of attainment is beyond measure. Q: How long does the Thus-Gone-One reside from the second enlightenment? A: The Bhagavan's skillful means and wisdom, the union of qualities is extraordinary, and through power, until the end of future time, as long as sentient beings are not placed on the Buddha ground, as long as the sky has not perished, he will continue to perform the work of benefiting others. The work of benefiting beings is continuous, and the supreme action is praised. Thus, the philosophical tenets of Madhyamaka, as prophesied in detail by the Buddhas, should be understood from the commentaries of the noble Nagarjuna, Acharya Aryadeva, and the glorious Chandrakirti, and others. The cause of these treatises is the Paramita Vehicle, and the classification of vehicles has been explained. Now, to say a little about the classification of the result, the Secret Mantra Vajra Vehicle, its superiority over the Sutras is as stated in the 'Lamp for the Three Aspects of Treatises': 'Although the meaning is the same, there is no confusion, there are many methods and it is not difficult, relying on those with sharp faculties, the Mantra Vehicle is therefore superior.' As stated in the Sutras, both the Paramita Vehicle and the Vajra Vehicle, what is to be attained is the state of Buddhahood. The motivation is Bodhicitta, and what is to be realized is wisdom free from elaboration, although there is no difference, in the way of realization, the Paramita Vehicle...
ན་ཐེག་པ་སོ་ སྐྱེའི་སྐབས། །ཆོས་ཉིད་དཔེ་ཡི་ཚུལ་མངོན་གསུམ། །མཐོང་བའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བ་མེད། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པར་ཐབས་ཟབ་མོའི། མཚོན་བྱེད་དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་སུ། །མངོན་གསུམ་སྤྲོས་ནུས་ཁྱད་པར་འཕགས། །སྒྲུབ་ཚུལ་ཕར་ ཕྱིན་ཐེག་པ་ལས། །ཇི་སྐད་བཤད་སྟེང་ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད། །མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་གཅིག་སོགས། དབང་། བསྐྱེད་རིམ། རྫོགས་རིམ། སྤྱོད་པ། ཉེ་རྒྱུ། བཟླས་པ། གཏོར་མ། སྦྱིན་སྲེག རབ་གནས། ལས་ཚོགས། །དམ་ཚིག །ཐབས་ ཚུལ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་འཕགས། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར་དཀའ་བ་ནི། །དུ་མ་སྤྱད་དགོས་རྡོ་རྗེ་ཡི། །ཐེག་པར་འདོད་ཡོན་ལམ་ཁྱེར་གྱི། །སྤྱོད་པར་བདེ་ཞིང་ཚེགས་ཆུང་བའི། །འབྲས་བུ་བདེ་བ་ཆེ་ཐོབ་ འཕགས། །ཕར་ཕྱིན་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལ། །བསྐལ་པ་གྲངས་མདོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་འགོར་ཞིང་ཇི་མྱུར་ཡང་། །གྲངས་མེད་གསུམ་འགོར་རྡོ་རྗེ་ཡི། །ཐེག་པར་སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་པ་ལ། །གང་ཟག་དབང་པོའི་ཁྱད་པར་གྱི། ། 5-444 ཚེ་རབ་འདི་འབྲིང་བར་དོ་སྐྱེ་བ་ཐ་མ་བདུན། །ཐ་མས་ཤིན་ཏུ་སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་ན། །རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་གོ་འཕང་ནི། །མངོན་དུ་བྱེད་ནུས་ཁྱད་པར་འཕགས། གསང་སྔགས་པ་རང་བཞིན་གྱི་ དབང་པོ་རྣོ་བས། །དེ་ལྟའི་སྔགས་ལུགས་དངོས་བཤད་པར། །རྒྱུད་སྡེའི་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་ཀྱང་། །སློབ་དཔོན་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་གིས། །རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་རྗེས་འབྲང་ནས། །རྒྱུད་སྡེ་བཞིར་བཤད་ལྟར་འཆད་ན། །ཕྱི་ ཡི་ལུས་ངག་བྱ་བ་ཁྲུས། །གཙང་སྦྲ་གཙོར་སྟོན་བྱ་རྒྱུད་ལ། །གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་ལེགས་གྲུབ་དང་། །དཔུང་བཟང་བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་སྟེ། །སྤྱི་ཡི་རྒྱུད་ཆེན་བཞི་ཞེས་གྲགས། །སོ་སོའི་རྒྱུད་ལ་རྡོ་རྗེ་ འི་རིགས་དང་། །པདྨ་ནོར་བུ་ལྔ་རྩེན་ལས། །འཇིག་རྟེན་རིགས་ཏེ་སྒོ་དྲུག་ཡོད། །ནང་གསེས་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་སོ། །སྒྲུབ་ཚུལ་བྱ་རྒྱུད་རང་རྐང་ལ། །རང་ཉིད་ཐ་མལ་ང་རྒྱལ་གནས། །མདུན་གྱི་བྲིས་ ལྷར་བསྒོམ་པ་ཡི། །ཐུགས་ཀའི་སྔགས་ཕྲེང་ལས་འོད་ཀྱི། །སྤྲོ་བསྡུའི་སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་ཀྱི། །བྱིན་རླབས་བསྡུས་ནས་སྔགས་བཟླ་ཞིང་། །ཀུན་སྤྱོད་གཙོ་བོ་དཀའ་ཐུབ་དང་། །གཙང་སྦྲར་གནས་ནས་ལྷག་པའི་ལྷར། །རྗེ་ དཔོན་ལྟ་བུའི་དངོས་གྲུབ་ལེན། །སྒྲུབ་ཐབས་ཚད་ལྡན་འགའ་ཞིག་ལ། །བྱ་རྒྱུད་ལྷ་ལ་བདག་བསྐྱེད་ཀྱི། །སྒྲུབ་ཐབས་ཡོད་རྣམས་རྣལ་འབྱོར་གྱི། །རྒྱུད་ལ་སོགས་ལྟར་བཀྲལ་བའོ། །དེ་བཞིན་སྨིན་བྱེད་དབང་ལ་ནི། ། 5-445 ཆུ་དང་ཅོད་པན་ཁོ་ནར་ངེས། །སྔགས་ཀྱི་བཟླས་ལུང་བཀྲུ་བྱབ་སྲུང་། །རིན་ཆེན་སྣ་བདུན་རྫས་བརྒྱད་རྣམས། །བྱིན་རླབས་དབང་གི་མིང་བཏགས་ཡིན། །བྱ་རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དབང་། །ཆུ་དང་ཅོད་པན་ཁོ་ ནར་ངེས། །དབང་བཞི་རིམ་གཉིས་མེད་པར་བཞེད། །འོ་ན་རྒྱུད་
【現代漢語翻譯】 在顯宗（ན་ཐེག་པ་སོ་སྐྱེའི་སྐབས།），法性（ཆོས་ཉིད།）譬喻之相（དཔེ་ཡི་ཚུལ།）顯現（མངོན་གསུམ།），然見道之智慧（མཐོང་བའི་ཡེ་ཤེས་）不生起。 于金剛乘（རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ།）中，以甚深方便（ཐབས་ཟབ་མོ།）之象徵（མཚོན་བྱེད།），譬喻之智慧（དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་སུ།）能顯現（མངོན་གསུམ།）其殊勝之處（སྤྲོས་ནུས་ཁྱད་པར་འཕགས།）。 修持之方式（སྒྲུབ་ཚུལ།）較之於波羅蜜多乘（ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་ལས།），如前所說（ཇི་སྐད་བཤད་སྟེང་），方便之續部（ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད།），以及十一現觀（མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་གཅིག་སོགས།），灌頂（དབང་།），生起次第（བསྐྱེད་རིམ།），圓滿次第（རྫོགས་རིམ།），行（སྤྱོད་པ།），近取因（ཉེ་རྒྱུ།），唸誦（བཟླས་པ།），朵瑪（གཏོར་མ།），火供（སྦྱིན་སྲེག），開光（རབ་གནས།），事業（ལས་ཚོགས།），三昧耶（དམ་ཚིག），方便之方式（ཐབས་ཚུལ།）不可思議地殊勝（བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་འཕགས།）。 修持波羅蜜多乘（ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར།）需要經歷諸多苦行（དཀའ་བ་ནི། །དུ་མ་སྤྱད་དགོས།），而金剛乘（རྡོ་རྗེ་ཡི། ཐེག་པར།）則將慾望轉為道用（འདོད་ཡོན་ལམ་ཁྱེར་གྱི།），在修行上更為安樂（བདེ་ཞིང་）且輕鬆（ཚེགས་ཆུང་བའི།），所獲得的果位（འབྲས་བུ།）也更為殊勝（བདེ་བ་ཆེ་ཐོབ་འཕགས།）。 若要獲得波羅蜜多乘（ཕར་ཕྱིན་）之果位（འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལ།），需經歷三十三大劫（བསྐལ་པ་གྲངས་མདོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་འགོར།），即使最快也需要三個無數大劫（གྲངས་མེད་གསུམ་འགོར།），而在金剛乘（རྡོ་རྗེ་ཡི། ཐེག་པར།）中成就佛果（སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་པ་ལ།），依據眾生根器（གང་ཟག་དབང་པོའི་ཁྱད་པར་གྱི།），最慢於此生（ཚེ་རབས་འདི།），中等則于中陰（བར་དོ།），最快則於後世七生（སྐྱེ་བ་ཐ་མ་བདུན།），或者極快於十六生（ཤིན་ཏུ་སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་ན།），便能證得金剛持果位（རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་གོ་འཕང་ནི། མངོན་དུ་བྱེད་ནུས་ཁྱད་པར་འཕགས།）。 由於密咒士（གསང་སྔགས་པ།）具有敏銳的根器（རང་བཞིན་གྱི་དབང་པོ་རྣོ་བས།），因此直接宣說（དངོས་བཤད་པར།）此密法之理（སྔགས་ལུགས།）。 續部（རྒྱུད།）的分類雖然無邊無際（དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་ཀྱང་།），但鄔金仁波切（སློབ་དཔོན་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་གིས།）追隨《金剛帳續》（རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་རྗེས་འབྲང་ནས།），宣講四部續（རྒྱུད་སྡེ་བཞིར་བཤད་ལྟར་འཆད་ན།）。 外在的身體和語言行為（ཕྱི་ཡི་ལུས་ངག་བྱ་བ་ཁྲུས།），以潔凈（གཙང་སྦྲ།）為主的為事續（བྱ་རྒྱུད་ལ།）。 秘密的總續（གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་），善成就（ལེགས་གྲུབ་）和勇力（དཔུང་བཟང་），以及後來的三摩地（བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་སྟེ།），被稱為四大總續（སྤྱི་ཡི་རྒྱུད་ཆེན་བཞི་ཞེས་གྲགས།）。 在各自的續部中，有金剛部（རྡོ་རྗེའི་རིགས།），蓮花部（པདྨ།），寶生部（ནོར་བུ།），五部（ལྔ་རྩེན།），以及世間部（འཇིག་རྟེན་རིགས།）等六門（སྒོ་དྲུག་ཡོད།），其內部的分類也是無邊無際的（ནང་གསེས་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་སོ།）。 修持的方式（སྒྲུབ་ཚུལ།）是，在事續（བྱ་རྒྱུད་）中，自己安住于平凡的慢（རང་ཉིད་ཐ་མལ་ང་རྒྱལ་གནས།），觀想面前的畫像本尊（མདུན་གྱི་བྲིས་ལྷར་བསྒོམ་པ་ཡི།），從其心間的咒鬘中發出光芒（ཐུགས་ཀའི་སྔགས་ཕྲེང་ལས་འོད་ཀྱི།），通過光芒的放出和收攝，迎請諸佛菩薩的加持（སྤྲོ་བསྡུའི་སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་ཀྱི། བྱིན་རླབས་བསྡུས་ནས།），然後唸誦咒語（སྔགས་བཟླ་ཞིང་།），行為上主要以苦行（དཀའ་ཐུབ།）和潔凈（གཙང་སྦྲར།）為主，像對待君主一樣，從超勝的本尊處獲得悉地（ལྷག་པའི་ལྷར། རྗེ་དཔོན་ལྟ་བུའི་དངོས་གྲུབ་ལེན།）。 在一些合格的修法儀軌中（སྒྲུབ་ཐབས་ཚད་ལྡན་འགའ་ཞིག་ལ།），事續（བྱ་རྒྱུད་）中也有本尊自生（ལྷ་ལ་བདག་བསྐྱེད་ཀྱི།）的修法，這些都類似於瑜伽續（རྣལ་འབྱོར་གྱི། རྒྱུད་ལ་སོགས་ལྟར་བཀྲལ་བའོ།）。 同樣，在成熟的灌頂（སྨིན་བྱེད་དབང་ལ།）方面，事續（བྱ་རྒྱུད་）僅限於水灌頂（ཆུ།）和頂髻灌頂（ཅོད་པན།）（ཁོ་ནར་ངེས།）。 咒語的傳承（སྔགས་ཀྱི་བཟླས་ལུང་），沐浴（བཀྲུ་བྱབ།），守護（སྲུང་།），七寶（རིན་ཆེན་སྣ་བདུན།），八吉祥物（རྫས་བརྒྱད།）等，都被賦予了加持灌頂的名稱（བྱིན་རླབས་དབང་གི་མིང་བཏགས་ཡིན།）。 事續（བྱ་རྒྱུད་）中，金剛阿阇黎灌頂（རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དབང་།）也僅限於水灌頂（ཆུ།）和頂髻灌頂（ཅོད་པན།）（ཁོ་ནར་ངེས།），不承認四種灌頂和二種次第（དབང་བཞི་རིམ་གཉིས་མེད་པར་བཞེད།）。 那麼，續部（རྒྱུད་）……
【English Translation】 In the Sutra Vehicle (ན་ཐེག་པ་སོ་སྐྱེའི་སྐབས།), the nature of reality (ཆོས་ཉིད།) manifests as an example (དཔེ་ཡི་ཚུལ།) that is apparent (མངོན་གསུམ།), but the wisdom of seeing the truth (མཐོང་བའི་ཡེ་ཤེས་) does not arise. In the Vajrayana (རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ།), through the profound method (ཐབས་ཟབ་མོ།) of symbolism (མཚོན་བྱེད།), the wisdom of example (དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་སུ།) can manifest (མངོན་གསུམ།) its superior qualities (སྤྲོས་ནུས་ཁྱད་པར་འཕགས།). The way of practice (སྒྲུབ་ཚུལ།), compared to the Paramita Vehicle (ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་ལས།), as previously stated (ཇི་སྐད་བཤད་སྟེང་), the tantras of skillful means (ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད།), and the eleven realizations (མངོན་པར་རྟོགས་པ་བཅུ་གཅིག་སོགས།), empowerment (དབང་།), generation stage (བསྐྱེད་རིམ།), completion stage (རྫོགས་རིམ།), conduct (སྤྱོད་པ།), proximate cause (ཉེ་རྒྱུ།), recitation (བཟླས་པ།), torma (གཏོར་མ།), fire offering (སྦྱིན་སྲེག), consecration (རབ་གནས།), activities (ལས་ཚོགས།), samaya (དམ་ཚིག), the methods of skillful means (ཐབས་ཚུལ།) are inconceivably superior (བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་འཕགས།). Practicing the Paramita Vehicle (ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར།) requires enduring many hardships (དཀའ་བ་ནི། །དུ་མ་སྤྱད་དགོས།), while in the Vajrayana (རྡོ་རྗེ་ཡི། ཐེག་པར།), desires are taken as the path (འདོད་ཡོན་ལམ་ཁྱེར་གྱི།), making practice more blissful (བདེ་ཞིང་) and easier (ཚེགས་ཆུང་བའི།), and the resulting fruit (འབྲས་བུ།) is also more superior (བདེ་བ་ཆེ་ཐོབ་འཕགས།). To attain the fruit of the Paramita Vehicle (ཕར་ཕྱིན་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལ།), it takes thirty-three great kalpas (བསྐལ་པ་གྲངས་མདོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་འགོར།), and even at the fastest, it takes three countless great kalpas (གྲངས་མེད་གསུམ་འགོར།), while in the Vajrayana (རྡོ་རྗེ་ཡི། ཐེག་པར།), to achieve Buddhahood (སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་པ་ལ།), depending on the faculties of beings (གང་ཟག་དབང་པོའི་ཁྱད་པར་གྱི།), at the slowest in this life (ཚེ་རབས་འདི།), moderately in the bardo (བར་དོ།), and at the fastest in the next seven lives (སྐྱེ་བ་ཐ་མ་བདུན།), or extremely fast in sixteen lives (ཤིན་ཏུ་སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་ན།), one can manifest the state of Vajradhara (རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་གོ་འཕང་ནི། མངོན་དུ་བྱེད་ནུས་ཁྱད་པར་འཕགས།). Because mantra practitioners (གསང་སྔགས་པ།) have sharp faculties (རང་བཞིན་གྱི་དབང་པོ་རྣོ་བས།), the principles of this mantra system (སྔགས་ལུགས།) are directly explained (དངོས་བཤད་པར།). Although the classifications of tantras (རྒྱུད།) are limitless (དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་ཀྱང་།), Guru Rinpoche (སློབ་དཔོན་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་གིས།), following the 'Vajra Tent Tantra' (རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་རྗེས་འབྲང་ནས།), explains the four classes of tantra (རྒྱུད་སྡེ་བཞིར་བཤད་ལྟར་འཆད་ན།). The outer actions of body and speech (ཕྱི་ཡི་ལུས་ངག་བྱ་བ་ཁྲུས།), with cleanliness (གཙང་སྦྲ།) as the main focus, are in the Kriya Tantra (བྱ་རྒྱུད་ལ།). The secret general tantra (གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་), good accomplishment (ལེགས་གྲུབ་) and strength (དཔུང་བཟང་), and the later samadhi (བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་སྟེ།), are known as the four great general tantras (སྤྱི་ཡི་རྒྱུད་ཆེན་བཞི་ཞེས་གྲགས།). In each of the respective tantras, there are the Vajra family (རྡོ་རྗེའི་རིགས།), the Padma family (པདྨ།), the Ratnasambhava family (ནོར་བུ།), the five families (ལྔ་རྩེན།), and the worldly family (འཇིག་རྟེན་རིགས།), etc., the six doors (སྒོ་དྲུག་ཡོད།), and the internal classifications are also limitless (ནང་གསེས་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་སོ།). The way of practice (སྒྲུབ་ཚུལ།) is that in the Kriya Tantra (བྱ་རྒྱུད་), one abides in ordinary pride (རང་ཉིད་ཐ་མལ་ང་རྒྱལ་གནས།), visualizes the deity in the painting in front (མདུན་གྱི་བྲིས་ལྷར་བསྒོམ་པ་ཡི།), light radiates from the mantra garland at its heart (ཐུགས་ཀའི་སྔགས་ཕྲེང་ལས་འོད་ཀྱི།), and through the emanation and gathering of light, one invites the blessings of the Buddhas and Bodhisattvas (སྤྲོ་བསྡུའི་སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་ཀྱི། བྱིན་རླབས་བསྡུས་ནས།), then recites the mantra (སྔགས་བཟླ་ཞིང་།), and the main conduct is austerity (དཀའ་ཐུབ།) and cleanliness (གཙང་སྦྲར།), receiving siddhis from the supreme deity like from a lord (ལྷག་པའི་ལྷར། རྗེ་དཔོན་ལྟ་བུའི་དངོས་གྲུབ་ལེན།). In some qualified sadhanas (སྒྲུབ་ཐབས་ཚད་ལྡན་འགའ་ཞིག་ལ།), there are also sadhanas of self-generation as the deity (ལྷ་ལ་བདག་བསྐྱེད་ཀྱི།) in the Kriya Tantra (བྱ་རྒྱུད་), which are explained similarly to the Yoga Tantra (རྣལ་འབྱོར་གྱི། རྒྱུད་ལ་སོགས་ལྟར་བཀྲལ་བའོ།). Similarly, in terms of ripening empowerments (སྨིན་བྱེད་དབང་ལ།), the Kriya Tantra (བྱ་རྒྱུད་) is limited only to water empowerment (ཆུ།) and crown empowerment (ཅོད་པན།) (ཁོ་ནར་ངེས།). The transmission of mantras (སྔགས་ཀྱི་བཟླས་ལུང་), bathing (བཀྲུ་བྱབ།), protection (སྲུང་།), the seven precious substances (རིན་ཆེན་སྣ་བདུན།), the eight auspicious symbols (རྫས་བརྒྱད།), etc., are given the name of blessing empowerment (བྱིན་རླབས་དབང་གི་མིང་བཏགས་ཡིན།). In the Kriya Tantra (བྱ་རྒྱུད་), the Vajra Acharya empowerment (རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དབང་།) is also limited only to water empowerment (ཆུ།) and crown empowerment (ཅོད་པན།) (ཁོ་ནར་ངེས།), and does not recognize the four empowerments and two stages (དབང་བཞི་རིམ་གཉིས་མེད་པར་བཞེད།). Then, the tantra (རྒྱུད་) ...
སྡེ་འོག་མའི་སྐབས། །བྲིས་སྐུ་ལྷ་རུ་བསྒོམ་པ་དེ། །ཀུན་རྫོབ་སྣང་བ་ལྷར་བསྒོམ་པ། །འགྱུར་རོ་ཞེས་ན་གནད་མི་འདྲ། །བྲིས་འབུར་སྐུ་ རྟེན་རབ་གནས་ཅན། །ལྷར་བསྒོམ་ཕྱག་མཆོད་ཕུལ་བ་ཡིས། །བསོད་ནམས་ཚོགས་རྫོགས་དགོས་པ་ཡོད། །དེ་ནི་ལྷར་བསྒོམ་ཐབས་མཁས་ཀྱི། །ཁྱད་པར་ཡིན་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །སྣང་བ་གཞན་ལ་དགོས་ཁྱད་མེད། །བྱ་ བའི་རྒྱུད་ལ་བདག་ལྷར་བསྐྱེད། །དེ་ལ་བསྙུང་གནས་མི་རུང་སྟེ། །རང་ལྷར་བསྐྱེད་ནས་བརྙས་ན་སྡིག །མཆོད་ན་བསོད་ནམས་ཐོབ་འགྱུར་བར། །བྲིས་སྐུ་ལྷར་བསྒོམ་པ་ཉིད་ལེགས། །སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་ལ་ལུས་ངག་ གི །བྱ་བ་ནང་གི་ཏིང་འཛིན་གཉིས། །ཆ་མཉམ་སྟོན་པས་སྤྱོད་རྒྱུད་གྲགས། །དེ་ལ་རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་དང་། །ཁྲོ་བོ་ཁམས་གསུམ་རྣམ་རྒྱལ་སོགས། །སྒྲུབ་ཚུལ་བྲིས་སྐུ་རང་གཉིས་ཀར། །ལྷར་བསྒོམ་ཡེ་ཤེས་ འཁོར་ལོ་ནི། །སྤྱན་དྲངས་ཙམ་ལས་མི་བསྟིམ་པར། །གྲོགས་པོ་ཕན་ཚུན་ཕན་འདོགས་པའི། །ཚུལ་གྱིས་དངོས་གྲུབ་ལེན་པའོ། །དེ་ཡི་སྨིན་བྱེད་ཆུ་ཅོད་པན། །རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་མིང་དབང་ལྔ། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཞེས་ནང་གི་ནི། ། 5-446 ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་གཙོ་བོར་སྟོན། །དེ་ལས་རྩ་བཤད་ཆ་མཐུན་རྒྱུ། །གསུམ་སྡེ་དེ་ཉིད་འདུས་པ་དང་། །ངན་སོང་སྦྱོང་རྒྱུད་ལ་སོགས་སོ། །ལྷ་ཡི་སྒྲུབ་ཚུལ་ཕྱི་རོལ་གྱི། །བྲིས་སྐུ་ལྷ་བསྐྱེད་ལ་ དམིགས་པའི། །རྐྱེན་ཙམ་བྱས་ནས་གཙོ་བོ་ནི། །རང་ཉིད་དམ་ཚིག་སེམས་པར་བསྐྱེད། །ཡེ་ཤེས་འཁོར་ལོ་སྤྱན་འདྲེན་བསྟིམ། །ཕྱག་རྒྱ་མ་བཀྲོལ་དེ་སྲིད་བཞུགས། །དངོས་གྲུབ་ལེན་ཅིང་བཀྲོལ་ནས་གཤེགས། །དམ་ཚིག་སེམས་ པའི་ང་རྒྱལ་གྱིས། །ཐུན་མཚམས་བྱ་བ་རྣམ་སྒྲུབ་པ། །སྨིན་བྱེད་དབང་ལ་ཆུ་ཅོད་པན། །རྡོར་དྲིལ་མིང་དང་དེ་ཡི་སྟེང་། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་འཁོར་ལོའི་དབང་། །སློབ་དཔོན་གྱི་ནི་དབང་ཞེས་གྲགས། །རྣལ་ འབྱོར་བླ་ན་མེད་པ་ནི། །ཏིང་འཛིན་ཁྱད་པར་བླ་ན་འཕགས། །ཐབས་ཀྱི་ཆ་ནས་གཙོར་སྟོན་པ། །ཕ་རྒྱུད་གསང་བ་འདུས་པ་སྟེ། །འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱིས། །བཀྲལ་བ་མི་བསྐྱོད་རྡོ་རྗེ་ དང་། །སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། །བཀྲལ་བ་འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེར་གྲགས། །བོད་དུ་འགོས་ལོ་ལྷས་བཙས་དང་། །མར་པ་ཆོས་ཀྱི་བློ་གྲོས་དང་། །གཉེན་ལོ་ཆེན་པོ་སོགས་ཀྱིས་སྤེལ། །གསང་འདུས་སྤྱན་རས་ གཟིགས་ཞེས་པ། །ཇོ་བོ་ཆེན་པོས་བཀྲལ་བའོ། །འཇམ་དཔལ་གཤིན་རྗེ་གཤེད་ཀྱི་སྐོར། །རྭ་ཆེན་ལོ་ཙཱ་སྐྱོ་འོད་འབྱུང་། །ཞང་པ་ཤེས་རབ་བླ་མ་དང་། །ཆག་ལོ་གློ་བོ་ལོ་ཙཱ་བ། །ཤེས་རབ་རིན་ཆེན་སོགས་ལས་འཕེལ། ། 5-447 མ་རྒྱུད་འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག་ནི། །རྒྱ་གར་སློབ་དཔོན་དྲིལ་བུ་པ། །ལཱུ་ཧི་པ་དང་ནག་པོ་པས། །བཀྲལ་བའི་ལུགས་གསུམ་གཙོ་བོ་དང་།
【現代漢語翻譯】 在下部（藏語：སྡེ་འོག་མ།）的階段，將畫像觀想為本尊（藏語：ལྷ་རུ་བསྒོམ་པ་དེ།），是將世俗顯現（藏語：ཀུན་རྫོབ་སྣང་བ་）觀想為本尊。如果說這會改變（藏語：འགྱུར་རོ་ཞེས་ན་），那是因為要點不同（藏語：གནད་མི་འདྲ།）。 對於有開光（藏語：རབ་གནས་ཅན།）的繪畫或雕塑本尊像（藏語：བྲིས་འབུར་སྐུ་རྟེན།），通過觀想為本尊、頂禮和供養（藏語：ལྷར་བསྒོམ་ཕྱག་མཆོད་ཕུལ་བ་ཡིས།），需要圓滿積累資糧（藏語：བསོད་ནམས་ཚོགས་རྫོགས་དགོས་པ་ཡོད།）。這是一種觀想為本尊的善巧方便（藏語：ལྷར་བསྒོམ་ཐབས་མཁས་ཀྱི།），與其他的世俗顯現（藏語：ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། སྣང་བ་གཞན་ལ་）不同，沒有必要性（藏語：དགོས་ཁྱད་མེད།）。 在事部（藏語：བྱ་བའི་རྒྱུད།）中，將自己觀想為本尊（藏語：བདག་ལྷར་བསྐྱེད།），不應進行齋戒（藏語：བསྙུང་གནས་མི་རུང་སྟེ།），因為將自己觀想為本尊后，如果輕視則會造罪（藏語：རང་ལྷར་བསྐྱེད་ནས་བརྙས་ན་སྡིག），如果供養則會獲得功德（藏語：མཆོད་ན་བསོད་ནམས་ཐོབ་འགྱུར་བར།）。因此，將畫像觀想為本尊是更好的（藏語：བྲིས་སྐུ་ལྷར་བསྒོམ་པ་ཉིད་ལེགས།）。 在行部（藏語：སྤྱོད་པའི་རྒྱུད།）中，身語的行為（藏語：ལུས་ངག་གི། བྱ་བ་）與內在的禪定（藏語：ནང་གི་ཏིང་འཛིན་）兩者，以平等的方式（藏語：ཆ་མཉམ།）來展示，因此被稱為行部（藏語：སྤྱོད་རྒྱུད་གྲགས།）。 在此，如毗盧遮那現證菩提（藏語：རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་）和降三世明王（藏語：ཁྲོ་བོ་ཁམས་གསུམ་རྣམ་རྒྱལ།）等，修持的方法是將畫像和自己都觀想為本尊（藏語：སྒྲུབ་ཚུལ་བྲིས་སྐུ་རང་གཉིས་ཀར། ལྷར་བསྒོམ་），智慧輪（藏語：ཡེ་ཤེས་འཁོར་ལོ）只是迎請而不融入（藏語：སྤྱན་དྲངས་ཙམ་ལས་མི་བསྟིམ་པར།）。以朋友之間互相幫助的方式（藏語：གྲོགས་པོ་ཕན་ཚུན་ཕན་འདོགས་པའི། ཚུལ་གྱིས་），獲得成就（藏語：དངོས་གྲུབ་ལེན་པའོ།）。 它的成熟灌頂是水冠（藏語：ཆུ་ཅོད་པན།）、金剛鈴（藏語：རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ།）和五名（藏語：མིང་དབང་ལྔ།）。瑜伽部（藏語：རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད།）主要強調內在的禪定（藏語：ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་གཙོ་བོར་སྟོན།）。 其中，根本續和解釋續（藏語：རྩ་བཤད་ཆ་མཐུན་རྒྱུ།），三部（藏語：གསུམ་སྡེ།）即集經（藏語：དེ་ཉིད་འདུས་པ།）和凈除惡趣續（藏語：ངན་སོང་སྦྱོང་རྒྱུད།）等等。 本尊的修持方法是，以外在的畫像本尊（藏語：ཕྱི་རོལ་གྱི། བྲིས་སྐུ་ལྷ་བསྐྱེད།）作為觀想的對境（藏語：ལ་དམིགས་པའི། རྐྱེན་ཙམ་བྱས་ནས་），主要的是將自己觀想為誓言尊（藏語：རང་ཉིད་དམ་ཚིག་སེམས་པར་བསྐྱེད།）。 迎請智慧輪並融入（藏語：ཡེ་ཤེས་འཁོར་ལོ་སྤྱན་འདྲེན་བསྟིམ།），在手印未解開之前（藏語：ཕྱག་རྒྱ་མ་བཀྲོལ་དེ་སྲིད་བཞུགས།），一直安住。獲得成就后解開手印並遣送智慧尊（藏語：དངོས་གྲུབ་ལེན་ཅིང་བཀྲོལ་ནས་གཤེགས།）。以誓言尊的慢心（藏語：དམ་ཚིག་སེམས་པའི་ང་རྒྱལ་གྱིས།），進行座間的所有行為（藏語：ཐུན་མཚམས་བྱ་བ་རྣམ་སྒྲུབ་པ།）。 成熟灌頂有水冠（藏語：ཆུ་ཅོད་པན།）、金剛鈴（藏語：རྡོར་དྲིལ་）、名灌頂，並在其上，有不退轉法輪灌頂（藏語：ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་འཁོར་ལོའི་དབང་།），被稱為上師灌頂（藏語：སློབ་དཔོན་གྱི་ནི་དབང་ཞེས་གྲགས།）。 無上瑜伽部（藏語：རྣལ་འབྱོར་བླ་ན་མེད་པ་ནི།）是禪定（藏語：ཏིང་འཛིན་）的殊勝之處最為超勝（藏語：ཁྱད་པར་བླ་ན་འཕགས།），從方便的角度（藏語：ཐབས་ཀྱི་ཆ་ནས།）主要強調（藏語：གཙོར་སྟོན་པ།）。父續（藏語：ཕ་རྒྱུད།）是密集金剛（藏語：གསང་བ་འདུས་པ།），聖者龍樹父子（藏語：འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱིས།）所闡釋的是不動金剛（藏語：མི་བསྐྱོད་རྡོ་རྗེ།），上師佛智（藏語：སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས།）所闡釋的被稱為妙吉祥金剛（藏語：འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེར་གྲགས།）。 在西藏，由俄·勒巴喜（藏語：འགོས་ལོ་ལྷས་བཙས།）、瑪爾巴·曲吉洛哲（藏語：མར་པ་ཆོས་ཀྱི་བློ་གྲོས་）和絳·羅欽波（藏語：གཉེན་ལོ་ཆེན་པོ་）等弘揚。 集密金剛觀世音（藏語：གསང་འདུས་སྤྱན་རས་གཟིགས།）是由阿底峽尊者（藏語：ཇོ་བོ་ཆེན་པོས།）所闡釋的。 妙吉祥閻魔敵（藏語：འཇམ་དཔལ་གཤིན་རྗེ་གཤེད་ཀྱི་སྐོར།），由饒欽·洛扎瓦·覺沃炯（藏語：རྭ་ཆེན་ལོ་ཙཱ་སྐྱོ་འོད་འབྱུང་།）、香巴·西繞喇嘛（藏語：ཞང་པ་ཤེས་རབ་བླ་མ་）和恰·洛扎瓦·洛沃（藏語：ཆག་ལོ་གློ་བོ་ལོ་ཙཱ་བ།）、西繞仁欽（藏語：ཤེས་རབ་རིན་ཆེན་）等傳承。 母續（藏語：མ་རྒྱུད།）是勝樂金剛輪（藏語：འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག），印度上師格拉巴（藏語：དྲིལ་བུ་པ།）、盧伊巴（藏語：ལཱུ་ཧི་པ་）和黑行者（藏語：ནག་པོ་པས།）所闡釋的三種主要傳承（藏語：བཀྲལ་བའི་ལུགས་གསུམ་གཙོ་བོ་དང་།）。
【English Translation】 In the stage of the lower tantras, to contemplate a painted image as a deity is to contemplate a conventional appearance as a deity. If one says that it will change, it is because the key points are different. For painted or sculpted deity images that have been consecrated, by contemplating them as deities and offering prostrations and offerings, it is necessary to complete the accumulation of merit. This is a skillful means of contemplating as a deity, and it is different from other conventional appearances, there is no necessity. In the Kriya Tantra, one should not fast after generating oneself as the deity, because if one despises oneself after generating oneself as the deity, one will incur sin. If one makes offerings, one will obtain merit. Therefore, it is better to contemplate the painted image as the deity. In the Charya Tantra, the actions of body and speech and the inner samadhi are shown in equal measure, therefore it is called Charya Tantra. Here, such as Vairochana Abhisambodhi and Trailokyavijaya, the method of practice is to contemplate both the painted image and oneself as the deity. The Wisdom Wheel is only invited and not dissolved. In the manner of friends helping each other, one obtains accomplishments. Its ripening empowerment is the Water Crown, Vajra Bell, and the Five Names. The Yoga Tantra mainly emphasizes inner samadhi. Among them, the Root Tantra and Explanatory Tantra, the Three Sections, namely the Compendium and the Tantra of Purifying the Lower Realms, and so on. The method of practicing the deity is to use the external painted deity image as the object of contemplation, and the main thing is to generate oneself as the Samaya Being. Invite and dissolve the Wisdom Wheel, and remain until the mudra is not released. After obtaining accomplishments, release the mudra and send off the Wisdom Being. With the pride of the Samaya Being, perform all the activities in between sessions. The ripening empowerments are the Water Crown, Vajra Bell, Name Empowerment, and above that, the Irreversible Wheel Empowerment, which is called the Acharya Empowerment. The Anuttarayoga Tantra is the most supreme in the distinction of samadhi, and mainly emphasizes from the aspect of means. The Father Tantra is Guhyasamaja, and what the noble Nagarjuna and his sons explained is Akshobhya Vajra, and what the master Buddhajnana explained is called Manjushri Vajra. In Tibet, it was propagated by Gos Lotsawa Lhasbtsas, Marpa Chokyi Lodro, and Nyen Lotsawa Chenpo, and so on. Guhyasamaja Avalokiteshvara was explained by Jowo Chenpo. The cycle of Manjushri Yamantaka was transmitted by Ra Lotsawa Kyoo Odjung, Shangpa Sherab Lama, Chag Lotsawa Lovo, Sherab Rinchen, and so on. The Mother Tantra is the Wheel of Chakrasamvara, and the three main traditions explained by the Indian masters Ghantapa, Luipa, and Krishnacharya.
།གཞན་ཡང་སློབ་དཔོན་ལ་བ་པ། མཻ་ཏྲིའི་བཅུ་གསུམ་མ་ གཉིས་དང་། །བདེ་མཆོག་མཁའ་འགྲོ་རྒྱ་མཚོ་དང་། །རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་སྡོམ་འབྱུང་དང་། །སྦྱོང་བའི་ཡོན་ཏན་བོང་ཞལ་སོགས། །མང་མོད་བོད་དུ་མལ་ལོ་ཙཱ། །རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པ་ཡབ་སྲས། །ངོར་ཆེན་བརྒྱུད་ འཛིན་བཅས་ལས་དར། །གཉིས་མེད་རྒྱུད་ཀྱི་གཙོ་བོ་ནི། །སྙིང་པོ་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ལ། །རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་བིརྺ་པས། །བཀྲལ་བའི་མན་ངག་ལུགས་དང་ནི། །དེ་བཞིན་ཌོམྦྷི་ཧེ་རུ་ཀ །མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་ རྗེ་ནག་པོ་པས། །བཀྲལ་བའི་བཀའ་བབ་རྣམ་པ་བཞི། །འཕགས་པའི་ཡུལ་ན་ཡོངས་སུ་གྲགས། ། བོད་དུ་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཡི། །སྨིན་གྲོལ་གདམས་པ་རྒྱུད་རྒྱ་གཞུང་། །བཤད་བཀའ་མ་ལུས་ཡོངས་རྫོགས་ནི། །འབྲོག་ མི་ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ། །ཤཱཀྱ་ཡེ་ཤེས་མ་དྲོས་པའི། །མཚོ་ལས་ཆུ་བོ་བཞི་ལྟ་བུའི། །འཁོན་སྟོན་དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོ་དང་། །སེ་སྟོན་ཀུན་རིག་མངའ་རིས་པ། །གསལ་བའི་སྙིང་པོ་མཆིམས་ལོ་ཙཱ། ། བཞིས་བླང་ཡུར་བ་ལྟ་བུ་ཡི། །སྒྱི་ཆུ་དགྲ་ལྷ་འབར་དང་ནི། །ཞང་སྟོན་ཆོས་འབར་གཉིས་ཀྱིས་དྲངས། །གངས་རིའི་ལྗོངས་འདིར་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི། །བསྟན་པའི་བདག་པོ་ས་སྐྱ་པ། །ཡབ་སྲས་སློབ་བརྒྱུད་བཅས་པ་ལ། ། 5-448 བརྒྱུད་དེ་དར་ཞིང་རྒྱས་པའོ། །དམ་པ་དང་པོ་ཡི་སངས་རྒྱས། །དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྒྱ་གར་དུ། །ཙི་ལུ་པ་དང་དུས་ཞབས་པ། །ཆེ་ཆུང་སོགས་ཀྱིས་རྒྱས་པར་སྤེལ། བོད་དུ་ཁ་ཆེ་ཟླ་བ་ མགོན། །འབྲོ་ལོ་རྭ་ལོ་ཆོས་རབ་སོགས། །བརྒྱུད་དེ་བུ་སྟོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །བརྒྱུད་པར་བཅས་པ་སོགས་ལས་འཕེལ། །བླ་མེད་ལྷ་ཡི་སྒྲུབ་ཚུལ་ནི། །རང་ཉིད་དམ་ཚིག་སེམས་པར་བསྐྱེད། །ཡེ་ཤེས་འཁོར་ལོ་ བསྟིམ་ནས་ནི། །ནམ་ཡང་མི་འབྲལ་ཐ་མལ་གྱི། །འཇུག་པའི་སྣང་གྲགས་ཆོས་ཐམས་ཅད། །ལྷ་བསྒོམ་དེ་བཞིན་ཉིད་དག་པ། །ལྷ་ནི་སོ་སོའི་དག་པ་དང་། །དེ་བཞིན་རང་རིག་དག་པ་ནི། །གསུམ་ལས་ ནམ་ཡང་མི་གཡོ་བའི། །སྒོ་ནས་དངོས་གྲུབ་ལེན་པ་ཡིན། །འདི་ཡི་སྨིན་བྱེད་དབང་བཞི་དང་། །གྲོལ་བྱེད་ལམ་ནི་རིམ་གཉིས་ལས། །བརྟེན་ནས་གཏན་བདེ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཚེ་གཅིག་ལ། ། འགྲུབ་པའི་ཐབས་མཁས་ཁྱད་པར་གྱི། །ལེགས་ཚོགས་ཕུལ་དུ་བྱུང་བའོ། །འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། །དབང་བཞི་དང་ནི་རིམ་པ་གཉིས། །རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་ཁྱད་ཆོས་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་དེ་བཞིན་དུ། ། སོ་ནམ་ཚུལ་བཞིན་བྱས་པ་ཡིས། །ལོ་ཏོག་རིམ་གྱིས་སྨིན་པ་ལྟར། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ཞུགས་ནས། །གྲངས་མེད་གསུམ་གྱིས་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །སྔགས་ཀྱིས་བཏབ་པའི་ས་བོན་ནི། །ཉི་མ་གཅིག་ལ་ལོ་ཏོག་སྨིན། ། 5-449 རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཐབས་ཤེས་ན། །ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་སངས་རྒྱས་འགྲུབ། ཞུས་སོ།། ༈ །། ༄། །
【現代漢語翻譯】 此外，上師拉瓦巴（Lāva pa），彌勒十三法（Maitri's Thirteen Texts）兩種，勝樂金剛空行海（Śrīcakrasaṃvaraḍākiṇījalamārga），金剛空行母律生（Vajraḍākiṇīsaṃvarodayatantra），以及凈罪功德本集等，雖然眾多，但在藏地由瑪爾·羅扎瓦（Mar Lotsawa），薩迦派（Sakya）父子，以及俄爾欽（Ngorchen）傳承持有者等弘揚。 無二續（Advaya-tantra）之主，勝樂金剛（Cakrasaṃvara），由瑜伽自在毗瓦巴（Virūpa）所傳的口訣法，以及多姆比·赫魯迦（Ḍombhi Heruka），海生金剛（Padmavajra），黑行者（Kṛṣṇācārya）所傳的四種教敕傳承，在印度廣為人知。在藏地，勝樂金剛的成熟解脫教法，續部儀軌，以及所有講解傳承，全部由卓米·羅扎瓦（Brokmi Lotsawa）大譯師，釋迦益西（Śākya Yeshe），如同從不熱湖（Lake Matro）流出的四條河流般，由昆·貢卻嘉波（Khon Könchok Gyalpo），色敦·根日（Seton Kunrig），以及光明藏·欽·羅扎瓦（Chims Lotsawa）四位接受，如同水渠般，由吉楚·扎拉巴（Gyichu Dralhabar）和香敦·曲巴（Zhangton Chöbar）引導。在雪域藏地，所有教法的持有者薩迦派，由父子和師徒傳承持有，得以弘揚和發展。 第一位聖者佛陀，時輪金剛（Kālacakra）在印度，由吉魯巴（Cilupa）和時輪足（Kālacakrapāda），大小等弘揚傳播。在藏地，由喀且·達瓦貢（Kache Dawa Gon），卓·羅（Dro Lo），惹·羅（Ra Lo），曲熱（Chö Rab）等傳承，以及布敦·一切智（Buton Thamtshad Khyen）的傳承等發展。無上瑜伽部的本尊修法是，首先生起自身為誓言尊（samayasattva），然後將智慧輪（jñānacakra）融入，永不分離，將所有庸常顯現聲響念頭，觀為本尊，如此即是清凈。本尊各自的清凈，以及自性覺性的清凈，從這三者永不動搖之門，獲得成就。此法的成熟灌頂四種，解脫道次第二道，依靠這些獲得永恒安樂大手印（mahāmudrā），一生之中獲得殊勝成就的善巧方便，是極其卓越的。 蔣貢·薩迦班智達（Jamgön Sakya Paṇḍita）說：『四灌頂和次第二道，是偉大的瑜伽士的特殊之處。』正如農民如法耕作，莊稼逐漸成熟，進入到彼岸的道路，通過三大阿僧祇劫證得圓滿正覺。以密咒加持的種子，一日即可成熟莊稼。如果掌握金剛乘的方便智慧，今生即可成就佛果。 （問：結束）
【English Translation】 Furthermore, the master Lāva pa, the two sets of Maitri's Thirteen Texts, Śrīcakrasaṃvaraḍākiṇījalamārga, Vajraḍākiṇīsaṃvarodayatantra, and the Collection of Purifying Virtues, although numerous, were propagated in Tibet by Mar Lotsawa, the Sakya fathers and sons, and the Ngorchen lineage holders. The main deity of the Non-Dual Tantra, Cakrasaṃvara, the oral instructions explained by the yogin Virūpa, as well as Ḍombhi Heruka, Padmavajra, and the four types of command transmissions explained by Kṛṣṇācārya, are widely known in India. In Tibet, the ripening and liberating teachings of Cakrasaṃvara, the tantric rituals, and all the explanatory transmissions, were completely received by the great translator Drokmi Lotsawa, Śākya Yeshe, like the four rivers flowing from Lake Matro, by Khon Könchok Gyalpo, Seton Kunrig, and Chims Lotsawa, and guided like irrigation ditches by Gyichu Dralhabar and Zhangton Chöbar. In the snowy land of Tibet, the Sakya school, the holders of all the teachings, held by the fathers and sons and the lineage of disciples, flourished and developed. The first holy Buddha, Kālacakra in India, was propagated and spread by Cilupa and Kālacakrapāda, both great and small. In Tibet, it was transmitted through Kache Dawa Gon, Dro Lo, Ra Lo, Chö Rab, and the lineage of Buton Thamtshad Khyen. The practice of the supreme deity of the Unexcelled Yoga is to first generate oneself as the samayasattva, then integrate the jñānacakra, never separating, viewing all ordinary appearances, sounds, and thoughts as the deity, which is purity. The purity of each deity and the purity of self-awareness, from the gate of these three never wavering, one obtains accomplishment. The four ripening empowerments of this practice, the two stages of the path of liberation, relying on these, one obtains the great seal of eternal bliss, the skillful means of achieving supreme accomplishment in one lifetime, is extremely excellent. Jamgön Sakya Paṇḍita said, 'The four empowerments and the two stages are the special characteristics of the great yogi.' Just as a farmer cultivates properly, and the crops gradually ripen, entering the path to the other shore, one attains perfect enlightenment through three countless eons. The seed blessed by mantra ripens the crop in one day. If one masters the skillful wisdom of Vajrayana, one can attain Buddhahood in this very life. (End of question)
སོ་ཐར་སྐབས་ཏེ་དང་པོ། གཏན་དུ་བདེ་བ་མཆོག་ཐོབ་ལམ། །སོ་ཐར་བྱང་སེམས་གསང་སྔགས་ཀྱི། །སྡོམ་གསུམ་བཀའ་དྲིན་ལེགས་སྩོལ་མགོན། །མཁན་ཆེན་ ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པར་འདུད། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་དང་རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི། །ཉམས་ལེན་སྙིང་པོར་དྲིལ་བ་ན། །དེ་དག་སྡོམ་པ་གསུམ་དུ་འདུས། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་འཇམ་དཔལ་དབྱངས། །ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ་མཆོག་གིས། །ལེགས་ གསུང་སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེ་ཡི། །དགོངས་དོན་མདོར་བསྡུས་འདི་ལྟར་བཀོད། །ཐོག་མར་བསྟན་བཅོས་འདིའི་མཚན་དོན། །སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་རབ་དབྱེ་ཞེས། །སོ་ཐར་བྱང་སེམས་སྔགས་སྡོམ་གསུམ། །ལེན་པའི་ཆོ་ག་དེའི་བསླབ་ བྱ། །མཐར་ཐུག་འབྲས་བུ་འབྱིན་ཚུལ་དང་། །ཉམས་སུ་ལེན་པའི་གནད་སོ་སོའི། །འཁྲུལ་པ་བཀག་ནས་མ་འཁྲུལ་པ། །སྒྲུབ་པའི་རྣམ་དབྱེའི་གསུང་ཡིན་ནོ། །སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་ཐ་སྙད་ནི། །རྒྱུད་ནི་རྡོ་རྗེ་ རྩེ་མོ་ལས། །གསུང་དེ་སུམ་ལྡན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི། གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ། །སྡོམ་པ་གསུམ་ཡིན་སྔགས་སྡོམ་གཙོ། །སྐབས་འདིའི་སོ་བྱང་གཉིས་པོ་ནི། །སྔགས་ཀྱིས་རྩིས་ཀྱི་མ་ཟིན་པ། །ཁོ་ན་ཡིན་ པའི་རྣམ་དབྱེ་གཅེས། །མཆོད་བརྗོད་དང་པོ་རྩ་བ་ཡི། བླ་མ་དམ་པ་སོགས་དང་མཆོད་བརྗོད་ཤླཽ་ཀ་གཅིག །བླ་མ་གྲུབ་གཉིས་མཆོག་སྦྱིན་པ། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་དབང་བསྐུར་ནི། །ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཐོབ་པ་ཡི། ། 5-450 རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་སྐབས་འདི་རུ། འདི་སྟག་ཚང་དང་། དགའ་གདོང་པས་བཤད་ཚུལ་འདྲ་མིན་བྱུང་། རང་ལུགས་བདག་ཉིད་ཆེན་པོར་ཚངས་སྤྱོད་དགེ་བསྙེན་ལུགས་གཉིས་བྱང་སྡོམ་སྔགས་སྡོམ་སྩོལ་བ་སོགས་བཞེད། །རྗེ་ བཙུན་རིན་པོ་ཆེ་ཉིད་དོ། །དེ་ནས་མཆོད་བརྗོད་ཚིག་སྐྱོན་མེད་ཡོན་ཏན་སོགས། རྐང་གཉིས། །སྡོམ་གསུམ་བཅའ་བའི་སྟོན་པ་མཆོག །ཤཱཀྱ་སེང་གེར་ཕྱག་འཚལ་མཛད། །དེ་ནས་ཚིག་རྐང་དད་ལྡན་སངས་རྒྱས་སོགས། གཉིས་པོ་ནི། །བཤད་ཡུལ་བཤད་བྱའི་ཆོས་བསྟན་པ། །དེ་ནས་ཚིག་མཁས་རྣམས་དགའ་བའི་སོགས། བཞི་བཤད་ཚུལ་ལོ། །དེ་ནས་ཚིག་བདག་ནི་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་སོགས། བཞི་ཀུན་སློང་བསྟན། །སོ་སོར་ཐར་པའི་ སྡོམ་པ་དང་། །ཞེས་ནས་རྣམ་དབྱེ་བཤད་ཀྱི་ཉོན། །བར་འདི་བསྟན་བཅོས་མཆོག་གི་ལུས། །དོན་ཚན་བཅུ་གཅིག་གིས་འཁྲུལ་པ། །འགོག་ཅིང་མ་འཁྲུལ་བར་བསྒྲུབ་དོན། །སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ལ། །ཞེས་ནས་ སྐྱེས་བུ་དེ་ལ་ནི། །སྡེ་སྣོད་རྣམ་དབྱེ་མེད་པར་ཟད། །ཞེས་འདི་སོར་སྡོམ་ཉམས་ལེན་ལ། །འབྲི་གུང་པ་ཡི་སོར་སྡོམ་ལ། །ཇི་སྲིད་འཚོ་སྒྲ་ལུས་དང་སེམས། །གཉིས་ཀར་དགོངས་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ། དེ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱིས་མ་ཟིན། །སོ་ཐར་སྡོམ་པ་གཏོང་ཡང་དེས་ཟིན་པའི། །སྡོམ་པ་མི་བཏང་ཟེར་བ་བཀག །རང་ལུགས་ཉན་ཐོས་སོར་སྡོམ་ནི། །རྣམ་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ
【現代漢語翻譯】 第一品 別解脫 為得究竟安樂道，別解脫、菩薩、密咒之，三律儀恩賜善妙上師，於一切智者前敬禮。 四宗四續之，修持攝為精要者，彼等皆攝於三律儀。大士妙音，薩迦班智達，善說三律儀分別，略述其意如下。 首先，此論之名稱意義，『三律儀分別』者，別解脫、菩薩、密咒三律儀，受持之儀軌，彼之學處，究竟果位生起之方式，及修持之要點各自，遮止錯謬而無錯謬，修持之差別之語也。 三律儀之術語，出自《金剛頂續》，所說是具三者之續，於一個補特伽羅之相續中，有三律儀，以密咒律儀為主。此處之別解脫與菩薩二者，是不被密咒所攝持的，珍視僅是如此之差別。 首贊，根本之『上師殊勝』等，及讚頌一頌。上師賜予殊勝二成就，金剛乘之灌頂，是獲得圓滿者，金剛阿阇黎。此處，此為達倉與噶東所說不同之處。自宗認為大士為梵行居士二者，賜予菩薩律儀與密咒律儀等。即是至尊仁波切。 之後，讚頌『語無過失具功德』等二句。於三律儀作誓之導師勝，向釋迦獅子作禮。之後，『具信佛陀』等二者，是開示所說之境與所說之法。之後，『智者喜悅』等四句，是開示方式。之後，『自性乃佛陀教法』等四句，是開示意樂。 『別解脫律儀』至『差別之宣說』之間，此乃殊勝論典之體，以十一個要點，遮止錯謬併成立無錯謬之義。『別解脫律儀』至『于彼士夫』，『無有部類差別』之間，此乃別解脫律儀之修持。 竹巴噶舉派認為，別解脫律儀，乃至盡壽之語，身與心，二者皆包含之，如是說，且認為未被髮心所攝持，捨棄別解脫律儀，然彼所攝持之律儀不捨棄，此說應遮止。自宗聲聞之別解脫律儀，是無表色。
【English Translation】 Chapter One: Pratimoksha To the master who bestows the vows of Pratimoksha, Bodhisattva, and Secret Mantra, the source of ultimate bliss, I bow to the all-knowing. When the practices of the four schools and four tantras are distilled into their essence, they are all contained within the three vows. The great being, Manjushri, and the supreme Sakya Pandita, have excellently explained the distinctions of the three vows. I will briefly outline their meaning as follows. Firstly, the meaning of the title of this treatise, 'Distinguishing the Three Vows,' refers to the rituals for taking the three vows of Pratimoksha, Bodhisattva, and Mantra, the precepts thereof, the manner in which the ultimate fruit arises, and the key points of practice. It is a teaching that distinguishes between correct and incorrect practice by preventing errors. The terminology of the three vows comes from the Vajrasekhara Tantra. It states that in the continuum of a single individual who possesses the three qualities, there are three vows, with the Mantra vow being the most important. In this context, the Pratimoksha and Bodhisattva vows are only those that are not included in the Mantra vow, and this distinction is to be cherished. The initial praise, 'Supreme Guru,' and the verse of praise. The Guru bestows the supreme two accomplishments, the empowerment of the Vajrayana, which is fully attained by the Vajra Acharya. Here, there are different explanations by Taktsang and Gadong. Our own tradition considers the great being to be both a celibate and a householder, bestowing the Bodhisattva and Mantra vows. This is Jetsun Rinpoche. Then, the praise 'Words without fault, possessing qualities,' etc., two lines. The supreme teacher who established the three vows, I prostrate to Shakya Simha. Then, 'Faithful Buddha,' etc., the two are the object to be explained and the Dharma to be explained. Then, 'Those who are skilled rejoice,' etc., four lines, is the manner of explanation. Then, 'The nature is the Buddha's teaching,' etc., four lines, is the explanation of motivation. From 'The Pratimoksha vow' to 'The explanation of distinctions,' this is the body of the supreme treatise, with eleven points, preventing errors and establishing the meaning of non-error. From 'The Pratimoksha vow' to 'For that person,' 'There is no distinction of categories,' this is the practice of the Pratimoksha vow. The Drikung Kagyu school believes that the Pratimoksha vow, until the end of life, includes both body and mind, and says that even if the Pratimoksha vow is abandoned, the vow that is upheld by it is not abandoned, which should be refuted. The Pratimoksha vow of our own Shravaka school is non-revealing form.
འི། །ལུས་ངག་ལས་ནི་སྐྱེ་བ་ཡི། ། 5-451 གཟུགས་ཅན་སྡོམ་པ་འཆི་ཚེ་གཏོང་། །དགེ་འབྲས་ཚེ་འཕོས་ནས་ཀྱང་འབྱུང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སེམས་བསྐྱེད་ནི། །གཟུགས་ཅན་མ་ཡིན་སེམས་ལ་སྐྱེས། །ཇི་སྲིད་སེམས་ནི་མ་ཉམས་བར། །དེ་སྲིད་སྡོམ་པ་ཡོད་ པར་བཞེད། །ལུང་རིགས་འཐད་ལྡན་མང་པོས་སྒྲུབ། །ལུས་ངག་སེམས་ལས་སྐྱེས་པ་གཉིས། །ལྡོག་ཚུལ་རྣམ་དབྱེ་དེ་ལྟར་མཛད། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་བསྙེན་གནས་ནས། །ཡི་དམ་བསྒོམ་པ་བསོད་ནམས་ཆེ། །བར་འདིའི་བཀའ་ གདམས་པ་ལ་ལས། །བསྙེན་གནས་འབུལ་དང་གཞན་ལ་འཆོལ། །ལྷ་བསྒོམ་ཐ་དད་ལོག་རྟོག་དགག །བྱེ་སྨྲས་བསྙེན་གནས་དགེ་སློང་ལས། །ལེན་ཅིང་གླིང་གསུམ་མི་ཁོ་ན། །མདོ་སྡེའི་བླང་ཡུལ་དགེ་བསྙེན་སོགས། །གང་ རུང་ལས་བླང་གླིང་གསུམ་གྱི། །མི་དང་ཀླུ་ཀླུ་གཞོན་ནུ་ཙམ་པ་ཀ་དང་བཅས་ལ་སྐྱེས། །ཉན་ཐོས་སྡེ་གཉིས་ཆོ་ག་སྐྱབས་འགྲོའི་ཚུལ་གྱིས་འབོག །དོན་ཞགས་རྟོགས་པར་བསྙེན་གནས་ནི། །རང་ཉིད་ཀྱིས་ བླང་ཆོ་ག་ནི། །སེམས་བསྐྱེད་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་གསུང་། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས་ཐོ་རངས་ཀྱི། །མཐའ་ནས་སང་གི་ཐོ་རངས་བར། །དེ་བཞིན་མདོ་སྡེ་པ་ཡིས་ཀྱང་། །ནམ་འདོད་ཚེ་ནས་སང་དེའི་བར། །སྲུང་ བའི་ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་ཁྲིམས། །བླང་སྐྱེས་འབུལ་དང་འཆོལ་མི་དགོས། །ལྷ་བསྒོམ་ཉན་ཐོས་གཞུང་ལུགས་ལ། །མ་བཤད་བྱས་ནའང་འགལ་བ་མེད། །རྣམ་རྒྱལ་སྟོང་མཆོད་ལྟ་བུ་གསོ་སྦྱོང་དང་འབྲེལ་གསང་སྔགས་ཀྱི། ། 5-452 ཡི་དམ་བསྒོམ་པ་བསོད་ནམས་འཕེལ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལས་བྱུང་བའི། །ཞེས་ནས་སོ་ཐར་རིགས་བརྒྱད་པོ། །བྱང་སེམས་སོ་སོར་ཐར་པར་གྱུར། །ཞེས་བར་རང་ལུགས་ཐེག་ཆེན་གྱི། །སོ་ཐར་ཆོ་ག་ནུབ་ མ་ནུབ། །སོགས་ཀྱི་དབྱེ་བ་སོ་སོ་རུ། །ཕྱེས་ནས་དེང་སང་ལག་ལེན་དུ། །དགོས་པའི་ཆོ་ག་དམིགས་བསལ་གསུང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སོ་སོར་ཐར། །འབོག་ཆོག་ཡོད་མོད་ཕར་ཆེར་ནུབ། །གསོ་སྦྱོང་རང་ གི་བླང་བ་སོགས། །ཆོ་གའི་ལག་ལེན་ཡོད་པར་གསུང་། །ད་ལྟའི་ཕྱག་ལེན་གནང་བ་ནི། །བསམ་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་ཟིན། །ཆོ་ག་ཉན་ཐོས་ལུགས་བཞིན་མཛད། །བླང་བའི་སོ་ཐར་རིགས་བརྒྱད་པོ། །བྱང་ སེམས་སོ་ཐར་གྱུར་ཞེས་བཞེད། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །སོ་ཐར་སོགས་ནས་ལུགས་གཉིས་པོ། །དེ་འདྲའི་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས་རང་ལུགས་ཐེག་ཆེན་གྱི། །སོ་ཐར་ལེན་པའི་ཆོ་ག་ ལས། །འཕྲོས་ནས་བསླབ་བྱའི་ཁྱད་པར་གསུང་། །བྱང་སེམས་སོ་ཐར་བསླབ་བྱ་ནི། །སྡིག་ཏོ་མི་དགེ་བ་ཡི་ཕྱོགས། །ཉན་ཐོས་བཞིན་སྲུང་རང་འདོད་ཀྱི། །དབེན་པའི་ལྟུང་བ་བྱང་སེམས་ཀྱི། །ལུགས་བཞིན་སྲུང་ནས་ འཇིག་རྟེན་པ། །མ་དད་གྱུར་རྣམས་འབད་པས་སྲུང་། །འཇིག་རྟེན་ཐར་པའི་ལམ་འཇུག་པའི། །རྒྱུ་རུ་གྱུར་ན་ཐེག
【現代漢語翻譯】 哦！身體和語言所生的 有形的戒律在死亡時放棄，善果在來世產生。菩薩的發心， 不是有形的，而是在心中產生。只要心沒有消失， 戒律就一直存在，通過許多合理的論證來證實。身體、語言和心所生的兩種， 以這樣的方式區分它們的逆轉方式。分別說部（Sarvāstivāda）的齋戒， 比觀修本尊更有福德。在此期間，一些噶當派（Kadampa）的人， 供養齋戒並施捨給他人，觀修本尊，禁止不同的邪念。分別說部認為齋戒從比丘（bhikṣu）那裡， 接受，並且只有贍部洲（Jambudvīpa）的人可以。經部的接受對象是近事男（upāsaka）等， 從任何人那裡接受，贍部洲的人和龍族（nāga），只有年輕的龍族和瞻波迦（campaka）一起出生。聲聞（Śrāvaka）二部的儀式以皈依的方式進行。 爲了理解義網（arthajāla），齋戒是自己 接受的，儀式是，宣說與發心相似的差別。分別說部認為從黎明 到第二天的黎明，同樣，經部也認為，從任何想要的時候到第二天， 以守護一天的戒律。接受、出生、供養和施捨都不需要。 觀修本尊，即使在聲聞的論典中沒有說明，做了也沒有衝突。如尊勝佛母（Uṣṇīṣavijayā）的千供（sTong mchod）一樣，與布薩（uposatha）有關聯，秘密真言（guhyamantra）的 本尊觀修會增加福德。從大乘（Mahāyāna）中產生的，從八種別解脫戒（prātimokṣa）開始， 菩薩各自獲得解脫。直到自宗的大乘， 別解脫的儀式都沒有消失。等等的區分，各自 分開，現在在實踐中，特別說明需要的儀式。菩薩的別解脫， 雖然有授予的儀式，但大部分都消失了。布薩自己 接受等等，儀式的實踐仍然存在。現在的實踐是， 以菩提心（bodhicitta）來把握，儀式按照聲聞的規矩進行。 接受的八種別解脫戒，菩薩成為別解脫，這樣認為。從那以後，菩薩的 別解脫等等，兩種規矩，要了解這樣的區別。因為自宗的大乘， 接受別解脫戒的儀式，從那裡開始宣說學習的差別。菩薩別解脫的學習是， 罪惡和不善的一方，像聲聞一樣守護，自己想要的 寂靜的墮落，按照菩薩的規矩守護，對於世間人， 努力守護那些不信仰的人。如果成為進入世間解脫道的 原因，就是乘（yāna）。
【English Translation】 Oh! That which is born from body and speech, The corporeal discipline is relinquished at death, and the fruits of virtue arise in the next life. The generation of the mind of a Bodhisattva, Is not corporeal, but arises in the mind. As long as the mind has not diminished, The discipline is considered to exist, established by many valid arguments. The two that are born from body, speech, and mind, Distinguish their modes of reversal in that way. The fasting of the Sarvāstivāda, Is more meritorious than meditating on the chosen deity. During this time, some of the Kadampa people, Offer fasting and give to others, meditate on the deity, and prohibit different wrong thoughts. The Sarvāstivādins consider fasting from a bhikṣu, Is received, and only the people of Jambudvīpa can. The object of acceptance of the Sutra Pitaka is an upāsaka, etc., Accept from anyone, the people and nāgas of Jambudvīpa, only the young nāgas and campaka are born together. The rituals of the two Śrāvaka schools are performed in the manner of taking refuge. In order to understand the arthajāla, fasting is one's own Accepted, the ritual is, proclaiming the difference similar to the generation of the mind. The Sarvāstivādins consider from dawn Until the dawn of the next day, similarly, the Sutra Pitaka also considers, from any time one desires until that next day, With the precept of guarding for one day. Accepting, being born, offering, and giving are not necessary. Meditating on the deity, even if it is not stated in the Śrāvaka's treatises, there is no conflict if it is done. Like the Uṣṇīṣavijayā's sTong mchod, it is related to the uposatha, the guhyamantra's Meditating on the chosen deity will increase merit. Arising from the Mahāyāna, starting from the eight prātimokṣa, Bodhisattvas each attain liberation. Until one's own Mahāyāna, The prātimokṣa ritual has not disappeared. The distinctions of etc., each Separated, now in practice, especially explain the necessary rituals. The Bodhisattva's prātimokṣa, Although there is a ritual for granting, most of it has disappeared. The uposatha one's own Accepting etc., the practice of the ritual still exists. The current practice is, To grasp with bodhicitta, the ritual is performed according to the Śrāvaka's rules. The eight prātimokṣa precepts that are accepted, the Bodhisattva becomes a prātimokṣa, that is how it is considered. From then on, the Bodhisattva's Prātimokṣa etc., the two rules, one should understand such differences. Because one's own Mahāyāna, The ritual of accepting the prātimokṣa, from there onwards, the differences in learning are proclaimed. The Bodhisattva's prātimokṣa learning is, The side of sin and non-virtue, guarding like a Śrāvaka, one's own desired Secluded downfall, guarding according to the Bodhisattva's rules, for the worldly people, Strive to guard those who do not believe. If it becomes the Cause of entering the path of worldly liberation, it is the yāna.
་པ་ཆེ། །སོ་སོར་ཐར་པ་ལ་ནི་གནང་། །ཉན་ཐོས་སེམས་ཅན་དོན་ཡིན་ཡང་། །འདོད་པ་ཆེན་ལ་ལྟུང་བ་འབྱུང་། ། 5-453 ཐེག་ཆེན་བྱང་སེམས་གཞན་དོན་ཕྱིར། །འདོད་ཆེན་ལྟུང་བ་མེད་ཅེས་བཞེད། །ཐེག་ཆེན་སོ་སོར་ཐར་སོགས་ནས། །འབྲས་བུ་ཤི་ཡང་འབྱུང་གི་བར། །ཞར་བྱུང་གཏོར་ཚུལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །ཆོ་ག་ལས་བླང་སྡོམ་ པ་ཡི། །ལྡོག་པ་ཤི་བའི་ཚེ་ན་གཏོང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ལྡོག་པ་དང་། །དགེ་འབྲས་ཤི་ཡང་འབྱུང་བར་བཞེད། །ལས་འབྲས་སྐབས་ཀྱི་འཁྲུལ་བཀག་དོན། །དེས་ན་ལས་དང་རྣམ་སྨིན་གྱིས། །སོགས་ནས་ཉིད་ དུ་གྱུར་བར་དོན། །ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་མཐུན་པར། །ལས་འབྲས་བླང་དོར་ཚུལ་བཞིན་དུ། །བྱེད་པ་སོ་ཐར་བསླབ་བྱའི་གཙོ། །ལས་ལ་དགེ་སྡིག་ལུང་མ་བསྟན། །ཡིན་ཅེས་རྒྱལ་བས་མདོ་ལས་གསུང་། །དགེ་ བ་ལེགས་པར་སྤྱད་པ་སྟེ། །རྣམ་སྨིན་བདེ་བ་སྐྱེད་པ་ཡིན། །སྡིག་པ་ཉེས་པར་སྤྱོད་པ་སྟེ། །རྣམ་སྨིན་སྡུག་བསྔལ་སྐྱེད་པར་བྱེད། །བཏང་སྙོམས་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པས། །རྣམ་པར་སྨིན་པའང་གཉིས་ཀ་ མིན། །འདི་དག་བྱས་པའི་ལས་ཡིན་པས། །འདུས་བྱས་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་འདུས་མ་བྱས། །ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་ལས་མ་ཡིན། །དེས་ན་དགེ་དང་སྡིག་པ་མིན། །ལས་ལ་ཐུབ་པས་ རྣམ་གཉིས་གསུངས། །སེམས་པ་དང་ནི་བསམ་པའོ། །སེམས་པ་ཡིད་ཀྱི་ལས་ཡིན་ཏེ། །བསམ་པ་དེ་ནི་ལུས་ངག་གིའོ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་གཉིས་ཀ་མིན། །དེ་ཕྱིར་དགེ་སྡིག་ལས་ལས་གྲོལ། །གཞན་ཡང་ལས་ལ་རྣམ་བཞི་གསུངས། ། 5-454 ལས་དཀར་རྣམ་སྨིན་དཀར་བ་དང་། །ལས་གནག་རྣམ་སྨིན་གནག་པ་དང་། །ལས་དཀར་རྣམ་སྨིན་གནག་པ་དང་། །ལས་གནག་རྣམ་སྨིན་དཀར་བའོ། ། བསམ་པ་དག་པའི་སྦྱིན་པ་སོགས། །གཉིས་ཀ་དཀར་བས་མཁས་པས་ བྱ། །བཟའ་བའི་དོན་དུ་གསོད་པ་སོགས། །གཉིས་ཀ་གནག་པས་མཁས་པས་སྤང་། །མང་པོ་བསྐྱབས་ཕྱིར་གཅིག་གསོད་སོགས། །ལས་གནག་རྣམ་སྨིན་དཀར་ན་བྱ། །གཞན་དོན་འབྱུང་ངེས་ལུང་རིགས་ཀྱིས། །གྱུར་ངེས་རང་འདོད་ མ་འདྲེས་བྱ། །མ་བརྟགས་པ་དང་ཡིན་ཟོལ་སྤངས། །བསོད་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་གཏང་ལ་སོགས། །ལས་དཀར་རྣམ་སྨིན་གནག་པ་སྤང་། །གཞན་ཡང་ལས་ལ་རྣམ་གཉིས་གསུངས། །འཕེན་བྱེད་ལས་དང་རྫོགས་བྱེད་ལས། །དེ་དག་ དབྱེ་ན་མུ་བཞི་ཡོད། །འཕེན་བྱེད་དགེ་བས་འཕངས་པ་ལ། །རྫོགས་བྱེད་ཀྱང་ནི་དགེ་བ་དང་། །འཕེན་བྱེད་སྡིག་པས་འཕངས་པ་ལ། །རྫོགས་བྱེད་ཀྱང་ནི་སྡིག་པ་དང་། །འཕེན་བྱེད་དགེ་ལ་རྫོགས་བྱེད་སྡིག ། འཕེན་བྱེད་སྡིག་ལ་རྫོགས་བྱེད་དགེ །ལས་ཀྱིས་འཕངས་དང་འཕེན་ཞེས་པས། །སྐྱེ་བ་ཡིན་ཞིང་ལས་གཙོ་ཞེས། །མཁན་ཆེན་ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་གསུངས། །དེ་དག་དཔེར་བརྗོད་མདོར་བསྡུས་པ། །བཤད་པར་བྱ་ཡིས་ཡིད་ ལ་ཟུངས། །མཐོ་རིས་གསུམ་པོ་འགྲུབ་པ་ནི
【現代漢語翻譯】 對於別解脫戒（so sor thar pa），是允許的。即使是爲了聲聞（nyan thos）有情，如果貪慾過大，也會產生墮落。 大乘（theg chen）菩薩（byang sems）爲了利益他人，認為貪慾過大也不會有墮落。從大乘的別解脫戒等，直到果報成熟，即使死亡也會產生（善果）。順便說一下，拋棄（別解脫戒）的方式是，從聲聞的儀軌中接受誓言，放棄誓言是在死亡的時候。菩提心（byang chub sems）的放棄，以及善果，即使死亡也會產生（善果）。爲了防止因果關係上的錯誤，因此，從業和異熟（rnam smin）等，直到親自去做。大小乘在取捨因果上一致，如法行持是別解脫戒的重點。佛陀在經中說，業有善、惡、無記三種。善業是如法行持，產生安樂的異熟果報。惡業是不如法行持，產生痛苦的異熟果報。舍受（btang snyoms）不是兩者之一，所以異熟果報也不是兩者之一。這些都是所造作的業，所以要知道是有為法。法界（chos kyi dbyings）是無為法，所以不是業。因此，不是善也不是惡。佛陀將業分為兩種：心和思。心是意的業，思是身語的業。法界不是兩者之一，因此從善惡業中解脫。此外，業還分為四種。 白業（las dkar）異熟果是白色，黑業（las gnag）異熟果是黑色，白業異熟果是黑色，黑業異熟果是白色。以清凈的發心佈施等，兩者都是白色，智者應當行持。爲了吃肉而殺生等，兩者都是黑色，智者應當捨棄。爲了救護多數而殺一等，業是黑色但異熟果是白色，可以行持。爲了利益他人而必然發生的事情，要用教理和正理來確定，不要混入自己的想法。捨棄不觀察和虛偽的行為。爲了福報而佈施等，業是白色但異熟果是黑色，應當捨棄。此外，業還分為兩種：引業和滿業。如果區分它們，有四種情況。以善的引業所牽引的，滿業也是善的。以惡的引業所牽引的，滿業也是惡的。引業是善的，滿業是惡的。引業是惡的，滿業是善的。業的牽引和引生，指的是生命，業是主要的。堪布（mkhan chen）阿旺曲扎（ngag dbang chos grags）如是說。下面簡要地舉例說明，請記住在心裡。成就三善趣（mtho ris gsum po）是……
【English Translation】 For individual liberation (so sor thar pa), it is permitted. Even for the sake of Hearer (nyan thos) beings, if the desire is too great, it will cause downfall. The Mahayana (theg chen) Bodhisattva (byang sems), for the sake of others, believes that even if the desire is too great, there will be no downfall. From the Mahayana's individual liberation vows, etc., until the fruition ripens, even death will produce (good results). By the way, the way to abandon (individual liberation vows) is to receive vows from the Hearer's rituals, and abandoning the vows is at the time of death. The abandonment of Bodhicitta (byang chub sems), and the virtuous results, even death will produce (good results). In order to prevent errors in the law of cause and effect, therefore, from karma and maturation (rnam smin), etc., until personally doing it. The Great and Small Vehicles are consistent in taking and abandoning cause and effect, and acting according to the Dharma is the focus of individual liberation vows. The Buddha said in the sutras that karma has three types: good, evil, and neutral. Good karma is acting according to the Dharma, producing the maturation of happiness. Evil karma is acting against the Dharma, producing the maturation of suffering. Equanimity (btang snyoms) is not one of the two, so the maturation is not one of the two either. These are all the karma that has been created, so know that it is conditioned. The Dharmadhatu (chos kyi dbyings) is unconditioned, so it is not karma. Therefore, it is neither good nor evil. The Buddha divided karma into two types: mind and thought. Mind is the karma of the mind, and thought is the karma of body and speech. The Dharmadhatu is not one of the two, so it is liberated from good and evil karma. In addition, karma is also divided into four types. White karma (las dkar) has a white maturation, black karma (las gnag) has a black maturation, white karma has a black maturation, and black karma has a white maturation. Giving with pure intention, etc., both are white, and the wise should practice it. Killing for the sake of eating meat, etc., both are black, and the wise should abandon it. Killing one to save many, etc., the karma is black but the maturation is white, it can be practiced. For things that must happen for the benefit of others, use doctrine and logic to determine, and do not mix in your own ideas. Abandon not observing and hypocritical behavior. Giving alms for the sake of merit, etc., the karma is white but the maturation is black, it should be abandoned. In addition, karma is also divided into two types: projecting karma and completing karma. If you distinguish them, there are four situations. What is drawn by good projecting karma, the completing karma is also good. What is drawn by evil projecting karma, the completing karma is also evil. The projecting karma is good, and the completing karma is evil. The projecting karma is evil, and the completing karma is good. The attraction and generation of karma refers to life, and karma is the main thing. Khenpo Ngawang Choegrag said this. The following is a brief example, please remember it in your heart. Achieving the three good realms (mtho ris gsum po) is...
། །དགེ་བའི་ལས་ཀྱིས་འཕེན་པ་ཡིན། །དེ་དག་བདེ་བ་འབྱུང་བ་ནི། །རྫོགས་བྱེད་དགེ་བས་འཕངས་པ་ཡིན། །ངན་སོང་གསུམ་དུ་སྐྱེ་བ་ནི། །འཕེན་བྱེད་སྡིག་པ་ཡིན་པར་གསུངས། ། 5-455 དེ་ཡི་སྡུག་བསྔལ་བྱེ་བྲག་ཀུན། །རྫོགས་བྱེད་ལས་ནི་སྡིག་པ་ཡིན། །མཐོ་རིས་དགེ་བས་འཕངས་མོད་ཀྱི། །དེ་ཡི་ནད་དང་གནོད་པ་ཀུན། །རྫོགས་བྱེད་སྡིག་པ་ཡིན་པར་གསུངས། །ངན་འགྲོའི་འཕེན་བྱེད་སྡིག་ ཡིན་ཡང་། །དེ་ཡི་ལུས་སེམས་བདེ་བ་ཡིན། །གནས་སྐབས་དགེ་བས་འཕངས་པར་གསུངས། །གཞན་ཡང་གཅིག་ཏུ་དཀར་བ་དང་། །གཅིག་ཏུ་གནག་དང་འདྲེན་མའི་ལས། །རྣམ་པ་གསུམ་དུ་ཐུབ་པས་གསུངས། །གཅིག་ཏུ་དཀར་ བས་བདེ་བ་བསྐྱེད། །གཅིག་ཏུ་གནག་པས་སྡུག་བསྔལ་བསྐྱེད། །འདྲེན་མའི་ལས་ཀྱི་བདེ་བ་དང་། །སྡུག་བསྔལ་འདྲེན་མ་བསྐྱེད་པར་གསུངས། །ཞེས་པའི་དོན་འདི་དངོས་འགལ་ལ། །ལྷན་ཅིག་འདྲེས་པ་མི་འབྱུང་མོད། །ཀུན་ སློང་གཙོ་ཆེའི་སྦྱོར་བ་ཡི། །འབྲས་དེ་སྔོན་མྱོང་ཀུན་སློང་གི །འབྲས་བུ་རྗེས་སུ་འབྱུང་བ་ཡིན། །འདི་འདྲའི་ལས་དང་རྣམ་སྨིན་གྱི། །རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ཤེས་གྱུར་ན། །ད་བཟོད་ལས་ཀྱི་རྒྱུ་འབྲས་ ལ། །ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །བོད་ཀྱི་བླ་མ་ཞང་གཡུ་བྲག །སོགས་ཀྱིས་གཤིས་ལ་དགེ་སྡིག་ཡོད། །ཟེར་བའི་ལོག་རྟོག་བཀག་པ་ནི། །མུ་སྟེགས་གྲངས་ཅན་པ་རྣམས་ཀྱིས། །ཞེས་ནས་དེ་ཉིད་ རྒྱལ་སྲས་ཀྱི། །དགེ་བ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པའི་བར་དུ་ལུང་རིགས་ཀྱིས། །དགག་དང་སྒྲུབ་པའི་རིམ་པ་ནི། །འཁྲུལ་གཞི་རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན་གྱི། །བསྔོ་བར་འགྲོ་ཀུན་དགེ་བ་ནི། །ཇི་སྙེད་ཡོད་ཅེས་ཚིག་སྒྲ་དང་། ། 5-456 མངོན་པར་དོན་དམ་དགེ་བ་ཞེས། །དེ་ལ་འཁྲིས་ཏེ་རང་བྱུང་གིས། །གྲུབ་འདོད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཟེར། །རྒྱུ་ཡི་སྐབས་ནས་འབྲས་བུ་ནི། །གནས་པར་འདོད་པ་མུ་སྟེགས་ལུགས། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དེ་ བཞིན་ཉིད། །ཆོས་དབྱིངས་འགྱུར་མེད་རྣམས་དོན་གཅིག །ཆོས་དབྱིངས་ཞེས་པའི་མཚན་གཞི་ནི། །འཁོར་འདས་ཆོས་སྣོད་བཅུད་བེམ་ཤེས་དགེ་སྡིག་བར་མ་གསུམ་སོགས། རྣམས་ཀུན་གྱི་དབྱིངས། །རིས་བྲལ་མང་ཉུང་དང་འགྱུར་བ་ མེད། མུ་བཞི་དུས་གསུམ་ལས། །འདས་པ་དྲི་མེད་ལུང་གིས་འགྲུབ། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཉིད། །འགྱུར་མེད་དཔེ་རུ་ནམ་མཁའ་གསུངས། །འདི་སྐབས་བཀྲོལ་ལུང་དོན་འདི་བཀོལ་བ་ཡིན། །འབྲི་གུང་པ་འགས་ གཞི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་། །སྟོང་ཉིད་ལམ་སྙིང་རྗེའི་སྙིང་པོ་རུ། །འདོད་ཀྱང་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཁམས། །སྦྱོང་བྱེད་ཙམ་ལས་ཁམས་དངོས་མིན། །དེ་ཡང་མདོ་རྒྱུད་ལུང་གིས་སྟོན། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད། ། དགེ་ཞེས་སེམས་བྱུང་དད་སོགས་བཅུ་གཅིག་ཡིན། །དོན་དམ་དགེ་བ་དེ་བཞིན་ཉིད། །སྡིག་པ་འཁོ
【現代漢語翻譯】 由善業牽引而生， 眾生所感之安樂， 乃圓滿善業所致。 墮入三惡趣之中， 經中說由惡業所牽。 5-455 彼處種種諸苦痛， 皆由圓滿惡業生。 雖由善業牽引昇天堂， 然彼處之疾病與災害， 經中說由惡業所致。 惡趣之牽引雖是惡業， 然彼處之身心所感樂， 乃暫時善業所牽引。 復有純白之業， 純黑以及雜色業， 如是三種佛陀說。 純白之業生安樂， 純黑之業生痛苦， 雜色之業所生者， 佛說非僅引生苦與樂。 此中之義理似相違， 然彼等實則不相悖， 乃因發心乃最重要， 彼之果報先成熟， 發心之果后顯現。 若能如是善分別， 業及異熟之差別， 爾時方能于業果， 成為真正之智者。 藏地喇嘛香玉扎等， 謂自性具善與惡， 此乃破斥彼邪見， 如數論外道所主張。 乃至彼即勝子之， 善業當知如是理， 如是之間以理與教， 破立次第而闡釋， 錯謬之源金剛幢， 迴向眾生諸善業， 如是所有之詞句。 5-456 以及真實勝義善， 依此而立自生者， 欲證如來藏之說。 于因位時即謂果， 存在乃外道之宗義。 如來藏即是真如， 法界無變等同一。 法界之名相所指， 乃輪迴涅槃諸法器， 蘊含物質精神善惡等， 一切萬法之本源。 離諸分別無增減， 超越四邊與三時， 無垢清凈經論證。 心之自性本光明， 無變虛空喻為典。 此處引用解脫經， 之義乃為闡此理。 竹巴噶舉有諸人， 謂基如來藏自性， 空性道為大悲心， 然如來藏之體性， 僅是凈治之對境， 而非體性之本身。 此亦經續教理證。 聲聞緣覺之自性， 所謂善者信等十一心所。 勝義諦善即是真如， 惡業乃輪迴之……
【English Translation】 It is drawn by virtuous actions, The happiness that arises for those beings, Is drawn by the perfecting virtue. Being born in the three lower realms, Is said to be drawn by sinful actions. 5-455 All the specific sufferings of that, Are sinful actions that perfect it. Although the higher realms are drawn by virtue, All the diseases and harms of that, Are said to be sinful actions that perfect it. Although the drawing of evil destinies is sinful, The happiness of body and mind of that, Is said to be drawn by temporary virtue. Moreover, there are actions that are purely white, Purely black, and mixed actions, The capable one has spoken of three types. Purely white actions create happiness, Purely black actions create suffering, Mixed actions, both happiness and, Suffering are said to be drawn by mixed actions. Does the meaning of this contradict reality? Although they do not occur together, The combination of the primary motivation, The result of that, the previous experience of motivation, The result comes afterward. If one understands the distinctions, Between such actions and their ripening, Then one will become truly skilled, In the cause and effect of actions. The Tibetan lama Zhang Yudrak, And others, say that nature has virtue and sin, This refutes the wrong view that, The number theorists among the heretics, Up to 'that itself is the virtue of the prince'. One should know that it is virtue. The order of refutation and establishment, With reasoning and scripture in between, The basis of error, Dorje Gyaltsen, Dedicates all the virtues to beings, As many as there are, the sound of the words. 5-456 And the ultimate virtue, Close to that, the self-born, Wants to establish the Sugata-garbha. From the time of the cause, the result, Wanting to abide is the heretical system. The Sugata-garbha is suchness, Dharmadhatu, immutable, all the same. The basis of the name Dharmadhatu, Is the vessel of samsara and nirvana, the essence, material, consciousness, Virtue, sin, the three intermediates, etc., The source of all. Free from bias, neither more nor less, and without change, Beyond the four extremes and the three times, The immaculate is established by scripture. The nature of mind is clear light, Immutable, the sky is spoken of as an example. In this case, the meaning of the liberation scripture is used. Some Drikungpas, Consider the base Sugata-garbha, Emptiness as the heart of the path, the essence of compassion. But the element of the Sugata-garbha, Is only a means of purification, not the actual element. That is also shown by sutra and tantra. The nature of the Hearers, The so-called virtue is the eleven mental factors such as faith. The ultimate virtue is suchness, Sin is the cycle of...
ར་བ་ནམ་མཁའ་དང་། །སོ་སོར་བརྟག་མིན་ལུང་མ་བསྟན། །བཤད་པའི་བཏགས་དོན་འཁོར་བ་ལས། །སྡིག་འབྱུང་མཁའ་ དང་བརྟག་མིན་གཉིས། །འབྲས་འགོག་ཕྱིར་ན་ལུང་མ་བསྟན། །དགེ་བ་འབྲས་བུ་བདེ་བསྐྱེད་པའི། །དགེ་དངོས་མིན་ཀྱང་སྡིག་མངོན་གྱུར། །མེད་པའི་ཕྱིར་ན་དགེ་བ་ཞེས། །དཔེར་ན་ནད་བྲལ་ལུས་བདེ་ལ། །མྱ་ངན་མེད་པས་སེམས་བདེ་ཞེས། ། 5-457 སྡུག་བསྔལ་མེད་པ་ཙམ་ཞིག་ལ། །བདེ་བར་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པ། །དཔེ་རུ་མཛད་ཅིང་ཆོས་དབྱིངས་ནི། །དགེ་བྱས་ཧ་ཅང་ཐལ་འགྱུར་ཏེ། །ཆོས་ཀུན་ཆོས་དབྱིངས་ལ་གཏོགས་ཕྱིར། །སྡིག་དང་ལུང་མ་བསྟན་ དགེར་འགྱུར། །ངན་འགྲོར་འགྲོ་བའི་འགྲོ་མི་འབྱུང་། །ལ་ལས་བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་སོགས། །གཤིས་དགེར་འདོད་ཀྱང་ངེས་པ་མེད། །གཉེན་དུ་བྱམས་ནས་དགེ་འདུན་གྱི། །འཚོ་བ་བྱིན་པས་དམྱལ་བར་སྐྱེ། །རིས་བྲལ་འགྲོ་ ལ་བྱམས་སྙིང་རྗེས། །གནས་སྐབས་མངོན་མཐོ་མཐར་ཐུག་དུ། །ངེས་ལེགས་ཐོབ་བྱེད་ཐབས་ཀྱིས་ནི། །སྦྱིན་སོགས་ལ་འཇུག་དགེ་བ་ཡིན། །དེ་ལྟར་འགྲོ་ཀུན་གྱིས་བྱས་པའི། འབད་པས་སྒྲུབ་པའི། །དགེ་བ་ལ་དགོངས་ འགྲོ་ཀུན་གྱི། །དགེ་བ་ཇི་སྙེད་ཡོད་ཅེས་གསུངས། །ཆོས་དབྱིངས་སྤྲོས་པ་ཀུན་བྲལ་ལ། །ཇི་སྙེད་མང་ཉུང་ཐ་སྙད་མེད། །མདོར་ན་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ལ། །གུས་པར་བྱེད་ཀུན་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །མཐའ་བཞི་ ལས་གྲོལ་བྱ་བྱེད་སོགས་སྤྲོས་ཀུན་བྲལ། ཤེས་བྱ་གསུངས། །གཞན་ཡང་ཡོད་དགེ་ཆོས་ཉིད་ཡིན། །ཞེ་ན་འགྲོ་ཀུན་དགེ་སྨོས་ཀྱི། །ཡོད་མཐའ་བེམ་པོ་དངོས་མེད་མཐའ་མེད་འཕགས་པ་ཡི། ལམ་སྒྲུབ་པ་ལས་ བྱུང་བའི་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ཏེ་ཆོས་དབྱིངས་ཁོངས་སུ་འདུ། །འདི་གསུམ་ཁོངས་སུ་ཆོས་དབྱིངས་མི་འདུ། །ཆོས་ཉིད་རྣམ་གྲངས་བགྲང་དགོས་འགྱུར། །གཞུང་དེའི་དགོངས་དོན་ངེས་པ་ནི། །མཆོད་སྦྱིན་ལྟ་བུ་འགྲོ་ཀུན་གྱི། ། 5-458 བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ཡི། །སྒོ་ནས་བྱས་པའི་དགེ་བ་ནི། །ཇི་སྙེད་ཞེས་པ་མང་པོའི་ཚིག །བྱས་པ་འདས་དང་བྱེད་འགྱུར་ནི། །མ་འོངས་བྱེད་པ་ད་ལྟར་བ། །དུས་གསུམ་གིས་བསྡུས་གཞན་ དགེ་དང་། །རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་། །དུས་གསུམ་མཛད་པའི་དགེ་བ་ལ། །སྦྱར་ཡང་རུང་སྟེ་དེ་ལྟར་ཡིན། །དེ་ལྟར་ཡོད་པ་ཞེས་བྱ་ནི། །དུས་གསུམ་དུ་བསྒྲུབ་དགེ་བའི་ཚོགས། །ཡོད་རྣམས་ཞེས་ པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །བསྔོ་བའི་དོན་ནི་དམ་པ་གསུམ། ཀུན་སློང་སེམས་བསྐྱེད། དངོས་གཞི་དམིགས་མེད། རྗེས་བསྔོ་བ། །གྱིས་ཟིན་དགེ་རྩ་བསྒྱུར་སྤེལ་ཆེད། །ཡིན་གྱི་ཆོས་དབྱིངས་འདུས་མ་བྱས། །མཐའ་བྲལ་འགྱུར་བ་ མེད་པ་ལ། །བསྔོ་བ་འབྲས་བུའི་དབེན་པ་ཡིན། །གལ་ཏེ་བསྔོ་བྱའི་དགེ་མིན་ཡང་། །བྱང་སེམས་བློ་སྦྱང་གིས་བསྔོ་རུང་། །ཟེར་ན་མི་རུང་ཉེས་པ་ཡོད། །ཆོས་དབྱིངས་སྤ
【現代漢語翻譯】 如同虛空一般，對於『分別』和『非分別』，佛陀沒有明確的指示（無記）。從世俗諦的角度來說，輪迴中產生罪惡，這對應于『虛空』和『非分別』這二者。 爲了防止產生不好的結果，所以佛陀沒有明確指示。善行能帶來快樂的結果，即使不是真正的善，但罪惡卻顯而易見。因為沒有（明確的指示），所以稱之為善。 例如，擺脫疾病的身體是舒適的，沒有悲傷的心靈是快樂的。僅僅是沒有痛苦，在世間就被認為是快樂。這只是一個比喻，如果說一切法都屬於法界，那就太過分了，因為一切法都屬於法界。 罪惡和無記也會變成善。不會出現墮入惡道的情況。有些人認為慈悲等是自性善，但這並不確定。因為對親人慈愛，供養僧團的食物，結果卻墮入地獄。對無分別的眾生懷有慈悲心，通過暫時的增上生和究竟的決定勝的方便法門，行佈施等善行。 因此，佛陀說，要考慮到所有眾生所做的一切努力所成就的善行。法界遠離一切戲論，沒有多少的說法。 簡而言之，對佛陀的教法恭敬，一切都屬於法界。遠離四邊（有、無、亦有亦無、非有非無），遠離能作、所作等一切戲論。這是所知。此外，如果說『有』是善，是法性，那麼一切眾生都是善的。 如果說『有』是善，那麼一切眾生都是善的，說『有』就變成了常邊，說『無』就變成了斷邊。聖者們通過修道所產生的善的一面，都屬於法界的範疇。這三者（善、惡、無記）不能包含法界。法性需要列舉不同的名稱。 該論典的真實含義是，像供養佈施這樣的行為，通過一切眾生清凈的意樂所做的善行，『多少』意味著很多。已做的善是過去，將要做的善是未來，正在做的善是現在。用三時來概括其他的善行。 也可以將金剛持（Vajradhara）的善行與三時聯繫起來，道理是一樣的。所謂『存在』，指的是三時中所積累的善行。『存在』的意思就是『所有』。 迴向的意義在於，爲了轉化和增進已經完成的善根，需要具備三個條件：殊勝的對境（三寶），發起殊勝的意樂（菩提心），以及正行（無緣的智慧）。但法界是無為法，是無邊無際、不變異的，所以迴向與結果無關。 如果說即使不是迴向的善根，也可以通過菩薩的修心來回向，那是不行的，因為會有過失。法界...
【English Translation】 Like space, there is no specific indication (avyākrta) from the Buddha regarding 'discrimination' and 'non-discrimination'. From the perspective of conventional truth, evil arises in samsara, corresponding to both 'space' and 'non-discrimination'. To prevent negative consequences, the Buddha did not give a clear indication. Virtuous actions lead to happy results, and even if it's not truly virtuous, evil is evident. Because there is no (clear indication), it is called virtuous. For example, a body free from illness is comfortable, and a mind without sorrow is happy. Merely the absence of suffering is considered happiness in the world. This is just a metaphor; if we say that all dharmas belong to the dharmadhātu (realm of phenomena), it would be an overstatement, as all dharmas belong to the dharmadhātu. Evil and the unspecified (avyākrta) can also become virtuous. There will be no falling into lower realms. Some consider compassion, etc., to be inherently virtuous, but this is not certain. Because of loving relatives and offering food to the sangha, one may be born in hell. Having compassion for all beings without discrimination, through temporary higher rebirth and ultimate definite goodness, one engages in generosity and other virtuous actions. Therefore, the Buddha said to consider the virtuous actions accomplished by all beings through their efforts. The dharmadhātu is free from all elaboration, without the concept of much or little. In short, respecting the Buddha's teachings, everything belongs to the dharmadhātu. It is free from the four extremes (existence, non-existence, both, neither), and free from all elaboration such as the agent and the action. This is what is to be known. Furthermore, if 'existence' is said to be virtuous, it is the nature of dharma, then all beings are virtuous. If 'existence' is said to be virtuous, then all beings are virtuous, saying 'existence' becomes the extreme of permanence, and saying 'non-existence' becomes the extreme of nihilism. The virtuous aspect arising from the practice of the path by noble beings belongs to the category of the dharmadhātu. These three (virtue, evil, unspecified) cannot contain the dharmadhātu. The nature of dharma would need to have different names listed. The true meaning of that treatise is that actions like offerings and generosity, done through the pure intention of all beings, 'how much' means a lot. Virtuous actions already done are the past, virtuous actions to be done are the future, and virtuous actions being done are the present. Other virtuous actions are summarized by the three times. It is also possible to associate the virtuous actions of Vajradhara with the three times; the reasoning is the same. What is called 'existence' refers to the accumulation of virtuous actions in the three times. The meaning of 'existence' is 'all'. The meaning of dedication (parināmanā) is that in order to transform and increase the completed roots of virtue, three conditions are needed: the excellent object (Three Jewels), generating the excellent intention (bodhicitta), and the main practice (wisdom without conceptualization). But the dharmadhātu is unconditioned, boundless, and unchanging, so dedication is unrelated to the result. If it is said that even if it is not the root of virtue to be dedicated, it can be dedicated through the mind training of a Bodhisattva, that is not permissible because there would be faults. The dharmadhātu...
ྲོས་བྲལ་དགེར་དམིགས་ན། །དམིགས་པའི་ བསྔོ་བ་དུག་ཅན་འགྱུར། །ཆོས་དབྱིངས་སྤྲོས་བྲལ་མདངས་འགག་མེད། །ངང་ནས་དགེ་ཚོགས་སྒྲུབ་པ་རྣམས། །འགྲོ་བའི་དོན་དུ་བསྔོ་བ་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བློ་སྦྱོང་གྱུར། །དམིགས་པ་མེད་པའི་བསྔོ་བའི་གནད། ། ཡིན་ཞེས་མདོ་རྒྱུད་ཀུན་ལས་གསུངས། །ཆོས་ཉིད་འདི་ཡོངས་གྲགས་ཀྱི་བརྗོད་པ་དེ་ཡིན་མི་འགྱུར་བདེན་པ་ཞེས། །བདེན་སྟོབས་བརྗོད་བྱ་ཡིན་བཞིན་དུ། །དེ་ཉིད་བསྔོ་བྱ་ག་ལ་ཡིན། །ལ་ལས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་སྒྲ། ། 5-459 སེམས་ཅན་ཁོ་ན་ཁམས་ཡིན་འདོད། ། དེ་ནི་དངོས་ཡོད་དང་དོན་བྱེད་ནུས་མིན་དངོས་མེད། །སྤྲོས་བྲལ་གསུམ་ལས་གཞན་མི་འབྱུང་། །དངོས་ཡོད་བེམ་པོ་སེམས་ཅན་ཞེས། །འདོད་པ་དེ་ནི་མུ་སྟེགས་ལུགས། །རིག་ པ་ཤེས་པར་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་པོ། །འདུས་བྱས་ཡིན་པས་བདེ་གཤེགས་ཀྱི། །སྙིང་པོ་འདུས་མ་བྱས་པ་དེ། །མ་ཡིན་སྐབས་འགར་ཟག་མེད་ཀྱི། །སེམས་རྒྱུད་གསུངས་པ་ཀུན་གཞི་ཡི། །རྣམ་པར་ཤེས་ཀྱི་ གསལ་ཆར་དགོངས། །མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ཞེས་པ། །ཚོགས་དྲུག་དམིགས་པས་མ་ཐོག་པ། །ལུང་དུ་མ་བསྟན་དགེ་བ་ཡི། །ཐ་སྙད་མེད་ཅིང་དངོས་མེད་ན། །དགེ་སྡིག་མི་འཐད་སྤྲོས་བྲལ་ན། །སྔར་གྱི་ ཆོས་དབྱིངས་དེ་ལས་ཅི། །དེ་ནི་དགེ་སྡིག་གཉིས་ཀའི་ཕྱོགས། །མ་ལྷུང་རྒྱུན་མཚན་སྔར་བསྟན་ཟིན། །བེམ་དབྱིངས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་མིན་ཡང་། །སེམས་ཅན་ཆོས་དབྱིངས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་། །ཡིན་ནམ་སྙམ་ན་དེ་མིན་ཏེ། ། ཆོས་དབྱིངས་དབྱེར་མེད་སྤྲོས་བྲལ་ཡིན། །སེམས་ཅན་འཁྲུལ་གྲོལ་གཉིས་ཀ་འབྱུང་། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞལ་སྔ་ནས། །སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ཀུན་རུང་གསུང་། །བྱམས་པས་སྐྱོན་ལྔ་སེམས་ཞུམ་སེམས་ཅན་དམན་ལ་བརྙས་པ་ དང་། །ཡང་དག་མིན་འཛིན་ཡང་དག་ཆོས་ལ་སྐུར། །བདག་ཅག་ལྷག་པའི་སྐྱོན་ལྔ་གང་དག་ལ། །ཡོད་པ་དེ་དག་དེ་སྤང་དོན་དུ་གསུངས། སྤང་ཕྱིར་དང་། །སེམས་ཅན་མྱང་འདས་ལ་དྲང་ཕྱིར། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གསུངས་པ་ཡང་། ། 5-460 དགོངས་གཞི་སྟོང་ཉིད་ལ་དགོངས་སོ། །བསྔོ་ཚེ་ཆུ་སྦྲེང་མུ་སྟེགས་ལུགས། །སྔོན་གྱི་ལོ་རྒྱུས་ཐམས་ཅད་སྒྲོལ་སྦྱིན་ཡུལ་ནི། །བྲམ་ཟེ་མགུ་བའི་ཐབས་མཁས་ཙམ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་དགོས་ཆེད་མེད། །བསྔོ་བ་ ལ་ནི་མདོར་བསྡུ་ན། །གནས་དང་གནས་མིན་གཉིས་སུ་གསུང་། །གནས་ཀྱི་བསྔོ་བ་མཚན་གཞི་བསོད་ནམས་འདི་ཡི་ཐམས་ཅད་གཟིགས་པ་ཉིད་སོགས་ཚིག་བཞིའི་དོན་ལྟ་བུ། སེམས་ཅན་གྱི། །དོན་ཕྱིར་རང་གི་ དགེ་བའི་ཚོགས། །སྒྲུབ་ནུས་རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཐོབ། །དེ་ཐོབ་མཆོག་གི་ཡོན་ཏན་དེས། །སེམས་ཅན་སྲིད་མཚོ་ལས་སྒྲོལ་སྨོན། །དེས་ནི་སེམས་བསྐྱེད་ཁྱད་པར་ཅན། །ཐབས་མཁས་དགེ་བའི་འབྲས་བུ་ཡི། །རང་ཉིད་ སངས་རྒྱས་ངེས་པར་
【現代漢語翻譯】 若於離戲善為緣，緣念迴向成毒藥，法界離戲光無礙，自性成就諸善聚，為利有情作迴向，乃是菩薩修心法，無緣迴向之要訣，經續之中皆宣說。 此乃周知的法性之語，不變真諦，以真諦力宣說，然彼怎能成迴向之境？有人認為如來藏，唯是眾生之界性，此非實有，亦非具作用，乃非實有，離戲之外無生起，若謂實有之物乃眾生，此乃外道之宗見。 明智之識，乃八識聚，是積聚之法，故如來藏，非積聚之法，乃無為法，有時所說無漏之，心續乃阿賴耶識之，顯現光明之意趣，所謂『無覆無記』，乃六識未及之處，若無記無善，則無善惡之說，若離戲，較之先前之，法界又有何異？彼乃善惡二者之，未墮之處，常性先前已說，若謂色界非如來藏，眾生法界乃如來藏，是否如此？實則不然，法界無別乃離戲，眾生迷悟二者皆生，聖者龍樹曾言，空性乃萬法之本。 慈氏曾說五過失，心怯、輕蔑劣眾生、執非為是、謗正法，我等五種殊勝之過失，何者具有，為斷除彼等而說，為斷除故，為引眾生入涅槃故，宣說如來藏，意在空性。 迴向之時，水流之譬喻乃外道之見，往昔所有之歷史，佈施之境，乃為悅婆羅門之方便，除此之外別無他用，迴向總而言之，分為處與非處二者，處之迴向，例如『以我此善，普皆迴向』等四句之義，為利有情之，緣故，能成辦自之，善聚，自能成就佛果，以彼成就殊勝之功德，愿能救度眾生脫離輪迴苦海，此乃發心之殊勝之處，以方便善巧之善果，自必能成就佛果。
【English Translation】 If one focuses on virtue with conceptual elaboration, dedicating merit becomes poisonous. The nature of reality is free from elaboration, its radiance unceasing. Accumulating virtuous deeds from within this state, dedicating them for the benefit of beings, transforms into the training of a Bodhisattva's mind. The key to dedication without conceptual focus is taught in all sutras and tantras. This is a well-known statement of the nature of reality, an unchanging truth. While speaking of the power of truth, how can that itself be the object of dedication? Some believe that the term 'Tathagatagarbha' (如來藏， tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Womb of the Thus-Gone One) refers only to the realm of sentient beings. This is neither truly existent nor capable of action; it is non-existent. Nothing arises apart from the three freedoms from elaboration. To assert that a truly existent thing is a sentient being is a tenet of the extremists. Intelligence and awareness, the eight aggregates of consciousness, are conditioned. Therefore, the Tathagatagarbha (如來藏， tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Womb of the Thus-Gone One), being unconditioned, is not those. Sometimes, the pure mindstream is understood as the clear manifestation of the Alaya consciousness (阿賴耶識， ālayavijñāna, ālayavijñāna, storehouse consciousness). 'Unobscured and unspecified' means that the six consciousnesses have not touched upon it. If something is unspecified, without virtuous designation, and non-existent, then there is no basis for good or evil. If it is free from elaboration, how does it differ from the original Dharmadhatu (法界， dharmadhātu, dharmadhātu, the realm of phenomena)? That is the state that has not fallen to either side of good or evil; its continuous nature has already been explained. If the realm of matter is not the Tathagatagarbha (如來藏， tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Womb of the Thus-Gone One), but the Dharmadhatu (法界， dharmadhātu, dharmadhātu, the realm of phenomena) of sentient beings is, that is not the case. The Dharmadhatu (法界， dharmadhātu, dharmadhātu, the realm of phenomena) is indivisible and free from elaboration. Both delusion and liberation arise in sentient beings. The noble Nagarjuna (龍樹， Nāgārjuna, Nāgārjuna, ) himself said that emptiness is the basis of all possibilities. Maitreya (慈氏， Maitreya, Maitreya, the loving one) spoke of five faults: timidity, looking down on inferior beings, clinging to what is untrue, and denigrating the true Dharma. Whatever five superior faults we may have, these are taught to be abandoned. For the sake of abandonment, and to lead beings to Nirvana, the Tathagatagarbha (如來藏， tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Womb of the Thus-Gone One) is taught with the intention of referring to emptiness. Dedication with the analogy of flowing water is an extremist view. All past histories, the objects of generosity, are merely skillful means to please Brahmins. There is no other purpose. Dedication, in short, is taught in two ways: appropriate and inappropriate. Appropriate dedication is like the meaning of the four lines beginning with 'By this merit, may all beings...' For the sake of sentient beings, being able to accomplish one's own accumulation of merit, one will certainly attain Buddhahood. By the qualities of that supreme attainment, may I liberate sentient beings from the ocean of existence. This is a particularly excellent generation of Bodhicitta (菩提心， bodhicitta, bodhicitta, mind of enlightenment). Through skillful means and the fruit of virtue, one will certainly attain Buddhahood.
ཐོབ། །དེ་ཐོབ་པས་ནི་སེམས་ཅན་ཀུན། །སྲིད་པའི་མཚོ་ལས་སྒྲོལ་ནུས་པར། །ངེས་དེ་གནས་ཀྱི་བསྔོ་བ་ཡིན། །གནས་མིན་མཚན་གཞི་དགེ་བ་འདི་ཡིས་སྐྱེ་བོ་ཀུན་སོགས་ཚིགས་བཞིའི་ དོན་ལྟ་བུ་རང་གི་དགེ་བའི་ཚོགས། །བསྒྲུབ་མཐུས་འཁོར་བ་སྟོང་གྱུར་ཅིག །སྨོན་ཀྱང་དབྱིངས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ནི། །མིན་རུང་འཁོར་བའི་མཐའ་མེད་པ། །ལྟ་བུ་རྟེན་འབྲེལ་དམིགས་པ་མེད་ཀྱང་འགག་མེད་རྟེན་ འབྲེལཆོས་ཉིད་དེ། །སྨོན་པས་མི་འགྱུར་གནས་མིན་གྱི། །བསྔོ་བར་བཤད་ཅིང་དེ་གཉིས་ཀ །མདོ་ལས་གསུང་ཞིང་རང་ཉིད་ཀྱིས། །བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན་འབྱུང་། །དེས་ན་བཤགས་བྱའི་སྡིག་པ་དང་། །བསྔོ་བར་བྱ་བའི་དགེ་བ་ནི། ། 5-461 བྱས་པ་ཡི་ནི་ལས་ཞིག་དགོས། །དེ་ཡི་རྣམ་གཞག་མདོར་དྲིལ་ན། །ཆགས་སྡང་རྨོངས་གསུམ་གཏོགས་ཀུན་སྡིག །མ་ཆགས་མི་སྡང་རྨོངས་མེད་དགེ །དེ་ཡང་ཉན་ཐོས་བྱང་སེམས་གཉིས། །དགེ་སྡིག་རྣམ་གཞག་མི་ མཚུངས་ཏེ། །སྡིག་ཏོ་ཀུན་སྤང་གཉིས་ཀ་མཚུངས། །ཉན་ཐོས་གཞན་དོན་བྱས་ན་ཡང་། །ཉེས་པར་བརྩི་ཞིང་བྱང་སེམས་ཀྱིས། །འདོད་པས་དབེན་པས་གཞན་དོན་དུ། །འགྱུར་མེད་ཐབས་མཁས་ཀྱིས་ཟིན་པའི། །འདོད་ཡོན་ལྔ་ ལ་སྤྱོད་པ་སོགས། །ལྟུང་བ་མེད་ཅིང་དགེ་བར་འགྱུར། །འབྲི་གུང་པ་འགས་ལས་ཀྱི་འབྲས། །དཀར་ནག་ཟངས་ཐལ་ལོག་རྟོག་ནི། །དགག་ལ་དཀར་ནག་ཟངས་ཐལ་ནས། །མཁས་པའི་གཞུང་བཞིན་ཤེས་པར་གྱིས། །བར་ གསུང་དེ་ནི་དྲང་དོན་ལ། །ངེས་པའི་དོན་དུ་འཁྲུལ་པ་ཡིན། །ཐུབ་དབང་བསྙུན་ཚུལ་བསྟན་པ་སོགས། །སྔོན་ནས་རྣམ་སྨིན་དུ་གསུངས་པས། །གདུལ་བྱར་དགོངས་དགོས་དྲང་དོན་ཡིན། །ཐབས་ལ་མཁས་པའི་མདོ་ཡིས་ གསལ། །གལ་ཏེ་ལས་སྨིན་ལོངས་སྐུ་ལ། སྨིན་པར། །རིགས་ཏེ་ཐུབ་དབང་སྤྲུལ་པ་ཙམ། །དཔེར་ན་སྒྱུ་མ་མཁན་པོ་ཡི། །ལས་ངན་སྒྱུ་མ་མཁན་དེ་ལས། །དེས་སྤྲུལ་སྒྱུ་མར་མི་འབྱུང་མོད། །ཡེ་བཀག་ ཡེ་གནང་ཞེས་སོགས་ནས། །སངས་རྒྱས་ཡིན་པར་གསུང་པའི་དོན། །རང་བཟོའི་རིག་པས་ཡེ་བཀག་དང་། །ཡེ་གནང་འདོད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །བསྟན་པའི་ནང་མིན་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །སྡེ་བཞིའི་སྲུང་ཚུལ་གནང་བཀག་རྣམས། ། 5-462 ཐ་དད་ལུང་གིས་གསལ་བར་སྟོན། །དེ་བཞིན་རབ་ཏུ་བྱུང་ལ་བཀག །ཁྱིམ་པར་བཀག་མེད་ཉན་ཐོས་ལ། །གནང་བ་ཐེག་ཆེན་ལ་བཀག་དང་། །མདོ་སྔགས་ཕན་ཚུན་གནང་བཀག་གི །རྣམ་དབྱེ་ཐ་དད་ཡོད་ པ་རྣམས། །རང་རང་ལུགས་བཞིན་བྱེད་པ་གཅེས། །རབ་བྱུང་ལ་བཅས་འགྲོ་གཞན་ལ། །མིན་པ་རྗེས་འབྲང་ལ་སྙིང་ནད། །སངས་རྒྱས་བདེ་སྡུག་བྱེད་པོ་རུ། །ཟེར་བ་འབྲེལ་མེད་ལོག་རྟོག་གོ །ཐུབ་དབང་མཆོག་ གི་ཕན་བདེ་ཡི། །འབྲས་འབྱུང་སྡོམ་པའི་ཞིང་སྩལ་བ། །སྙིང་ནད་ཡིན་ན་འཇིག་རྟེན་ན། །ཞིང་མེད་དབུལ་པོར་ཞིང་བཟང་བྱིན། །སྙིང་ནད་དུ་འགྱུར་ཐ་ཤལ་གཏ
【現代漢語翻譯】 獲得。一旦獲得，所有眾生，都能從輪迴的苦海中解脫。這是迴向的真實意義。以非處（指無常、不實之處）之名，用此善行，愿一切眾生等四句的意義，如同自己積累的善資糧，通過修持之力，使輪迴空盡。即使祈願，本性的法性，也不是輪迴的盡頭。如同無有執著的緣起，但又不會斷滅的緣起法性。即使祈願也不會改變非處（無常）的迴向。經典中講述了這二者（指回向和祈願）的差別，通過自身獲得菩提的利益。因此，需要懺悔的罪業和需要回向的善根，都是已經完成的行為。簡而言之，貪嗔癡三毒所包含的一切都是罪惡，沒有貪嗔癡就是善。此外，聲聞乘和菩薩乘，對於善惡的定義並不相同。兩者都同樣需要斷除一切罪惡。即使聲聞乘爲了他人而行事，也被認為是過錯，而菩薩乘，因為遠離慾望，爲了他人的利益，以不變的善巧方便攝持，享用五妙欲等，沒有墮落，反而成為善行。有些德龍巴（Drigungpa）的追隨者錯誤地認為業果是黑白混合的。應該駁斥這種觀點，並像智者的論著一樣去理解黑白混合。中間所說的那些是方便之說，如果誤解為究竟之義就錯了。例如，導師示現生病等，以前面已經說過這是成熟的果報。這是爲了調伏眾生，是方便之說。善巧方便的經典中對此有明確的闡述。如果業已成熟，那麼在報身上顯現成熟也是合理的，導師只是示現化身而已。例如，一個魔術師，他的惡業不會在他自己身上顯現，而是會顯現在他變幻的幻象上。從『完全遮止』、『完全允許』等等，到『是佛』所說的意義，用自己編造的理論來隨意解釋『完全遮止』和『完全允許』，這不是佛教的教義，而是聲聞乘四部的戒律。經文中清楚地說明了允許和禁止的差別。同樣，對於出家眾禁止的，在家眾沒有禁止的，聲聞乘允許的，大乘禁止的，顯宗和密宗之間允許和禁止的差別，應該按照各自的宗派來行持。對於出家眾制定的戒律，如果其他人不遵守，就心生煩惱。如果說佛陀是製造痛苦的，這是毫無關聯的邪見。導師是賜予無上利益和安樂的，是給予圓滿戒律的福田。如果心生煩惱，那麼世間上，沒有田地的人，把良田給了窮人，也會變成心生煩惱的惡行。 獲得。一旦獲得，所有眾生，都能從輪迴的苦海中解脫。這是迴向的真實意義。以非處（指無常、不實之處）之名，用此善行，愿一切眾生等四句的意義，如同自己積累的善資糧，通過修持之力，使輪迴空盡。即使祈願，本性的法性，也不是輪迴的盡頭。如同無有執著的緣起，但又不會斷滅的緣起法性。即使祈願也不會改變非處（無常）的迴向。經典中講述了這二者（指回向和祈願）的差別，通過自身獲得菩提的利益。因此，需要懺悔的罪業和需要回向的善根，都是已經完成的行為。簡而言之，貪嗔癡三毒所包含的一切都是罪惡，沒有貪嗔癡就是善。此外，聲聞乘和菩薩乘，對於善惡的定義並不相同。兩者都同樣需要斷除一切罪惡。即使聲聞乘爲了他人而行事，也被認為是過錯，而菩薩乘，因為遠離慾望，爲了他人的利益，以不變的善巧方便攝持，享用五妙欲等，沒有墮落，反而成為善行。有些德龍巴（Drigungpa）的追隨者錯誤地認為業果是黑白混合的。應該駁斥這種觀點，並像智者的論著一樣去理解黑白混合。中間所說的那些是方便之說，如果誤解為究竟之義就錯了。例如，導師示現生病等，以前面已經說過這是成熟的果報。這是爲了調伏眾生，是方便之說。善巧方便的經典中對此有明確的闡述。如果業已成熟，那麼在報身上顯現成熟也是合理的，導師只是示現化身而已。例如，一個魔術師，他的惡業不會在他自己身上顯現，而是會顯現在他變幻的幻象上。從『完全遮止』、『完全允許』等等，到『是佛』所說的意義，用自己編造的理論來隨意解釋『完全遮止』和『完全允許』，這不是佛教的教義，而是聲聞乘四部的戒律。經文中清楚地說明了允許和禁止的差別。同樣，對於出家眾禁止的，在家眾沒有禁止的，聲聞乘允許的，大乘禁止的，顯宗和密宗之間允許和禁止的差別，應該按照各自的宗派來行持。對於出家眾制定的戒律，如果其他人不遵守，就心生煩惱。如果說佛陀是製造痛苦的，這是毫無關聯的邪見。導師是賜予無上利益和安樂的，是給予圓滿戒律的福田。如果心生煩惱，那麼世間上，沒有田地的人，把良田給了窮人，也會變成心生煩惱的惡行。
【English Translation】 Attainment. Once attained, all sentient beings, can be liberated from the ocean of samsara. This is the true meaning of dedication. In the name of non-abiding (referring to impermanence and unreality), with this virtue, may the meaning of the four lines such as 'May all sentient beings' be like the accumulation of one's own virtuous resources, through the power of practice, may samsara be emptied. Even if one prays, the Dharma nature of reality is not the end of samsara. Like the unattached dependent origination, yet the uninterrupted Dharma nature of dependent origination. Even if one prays, it will not change the dedication of non-abiding (impermanence). The scriptures explain the difference between these two (referring to dedication and aspiration), through oneself obtaining the benefits of enlightenment. Therefore, the sins that need to be confessed and the merits that need to be dedicated are all completed actions. In short, everything contained in the three poisons of greed, hatred, and ignorance is evil, and the absence of greed, hatred, and ignorance is good. In addition, the Shravaka Vehicle and the Bodhisattva Vehicle have different definitions of good and evil. Both equally need to eliminate all evils. Even if the Shravaka Vehicle acts for the benefit of others, it is considered a fault, while the Bodhisattva Vehicle, because it is free from desire, for the benefit of others, is held by unchanging skillful means, enjoying the five sensual pleasures, etc., without falling, but instead becoming a virtuous act. Some followers of Drigungpa mistakenly believe that the result of karma is a mixture of black and white. This view should be refuted, and one should understand the mixture of black and white like the writings of the wise. Those mentioned in the middle are expedient teachings, and it is wrong to misunderstand them as the ultimate meaning. For example, the Teacher showing illness, etc., as mentioned earlier, is the mature result of karma. This is to tame sentient beings, and it is an expedient teaching. The scriptures of skillful means clearly explain this. If karma has matured, then it is reasonable for it to manifest maturity on the Sambhogakaya, and the Teacher is only showing the Nirmanakaya. For example, a magician, his evil karma will not manifest on himself, but will manifest on the illusion he conjures. From 'completely prohibiting', 'completely allowing', etc., to the meaning of 'is Buddha', using one's own fabricated theories to arbitrarily interpret 'completely prohibiting' and 'completely allowing', this is not the doctrine of Buddhism, but the precepts of the four divisions of the Shravaka Vehicle. The scriptures clearly explain the differences between permission and prohibition. Similarly, what is prohibited for monks is not prohibited for laypeople, what is allowed for the Shravaka Vehicle is prohibited for the Mahayana Vehicle, and the differences between permission and prohibition between the Sutra and Tantra, should be practiced according to their respective schools. If others do not follow the precepts established for monks, one becomes annoyed. If one says that the Buddha is the creator of suffering, this is an irrelevant and wrong view. The Teacher is the giver of supreme benefit and happiness, and is the field of merit for giving complete precepts. If one becomes annoyed, then in the world, a person without land, giving good land to the poor, will also become an evil act of annoyance. Attainment. Once attained, all sentient beings, can be liberated from the ocean of samsara. This is the true meaning of dedication. In the name of non-abiding (referring to impermanence and unreality), with this virtue, may the meaning of the four lines such as 'May all sentient beings' be like the accumulation of one's own virtuous resources, through the power of practice, may samsara be emptied. Even if one prays, the Dharma nature of reality is not the end of samsara. Like the unattached dependent origination, yet the uninterrupted Dharma nature of dependent origination. Even if one prays, it will not change the dedication of non-abiding (impermanence). The scriptures explain the difference between these two (referring to dedication and aspiration), through oneself obtaining the benefits of enlightenment. Therefore, the sins that need to be confessed and the merits that need to be dedicated are all completed actions. In short, everything contained in the three poisons of greed, hatred, and ignorance is evil, and the absence of greed, hatred, and ignorance is good. In addition, the Shravaka Vehicle and the Bodhisattva Vehicle have different definitions of good and evil. Both equally need to eliminate all evils. Even if the Shravaka Vehicle acts for the benefit of others, it is considered a fault, while the Bodhisattva Vehicle, because it is free from desire, for the benefit of others, is held by unchanging skillful means, enjoying the five sensual pleasures, etc., without falling, but instead becoming a virtuous act. Some followers of Drigungpa mistakenly believe that the result of karma is a mixture of black and white. This view should be refuted, and one should understand the mixture of black and white like the writings of the wise. Those mentioned in the middle are expedient teachings, and it is wrong to misunderstand them as the ultimate meaning. For example, the Teacher showing illness, etc., as mentioned earlier, is the mature result of karma. This is to tame sentient beings, and it is an expedient teaching. The scriptures of skillful means clearly explain this. If karma has matured, then it is reasonable for it to manifest maturity on the Sambhogakaya, and the Teacher is only showing the Nirmanakaya. For example, a magician, his evil karma will not manifest on himself, but will manifest on the illusion he conjures. From 'completely prohibiting', 'completely allowing', etc., to the meaning of 'is Buddha', using one's own fabricated theories to arbitrarily interpret 'completely prohibiting' and 'completely allowing', this is not the doctrine of Buddhism, but the precepts of the four divisions of the Shravaka Vehicle. The scriptures clearly explain the differences between permission and prohibition. Similarly, what is prohibited for monks is not prohibited for laypeople, what is allowed for the Shravaka Vehicle is prohibited for the Mahayana Vehicle, and the differences between permission and prohibition between the Sutra and Tantra, should be practiced according to their respective schools. If others do not follow the precepts established for monks, one becomes annoyed. If one says that the Buddha is the creator of suffering, this is an irrelevant and wrong view. The Teacher is the giver of supreme benefit and happiness, and is the field of merit for giving complete precepts. If one becomes annoyed, then in the world, a person without land, giving good land to the poor, will also become an evil act of annoyance.
མ། །ཆགས་སྡང་རྨོངས་གསུམ་ཀུན་ལ་སྡིག །སོ་ བྱང་སྡོམ་པ་བླང་ཟིན་ནས། །འགལ་བར་གྱུར་ན་བཅས་པའི་སྡིག །མ་བཅས་ལྟུང་བ་འབྱུང་འདོད་འཁྲུལ། །ལོངས་སྐུ་གྲུབ་ཐོབ་བརྟུལ་ཞུགས་སྤྱོད། །རྩ་རྒྱུད་བླ་མ་རྣལ་འབྱོར་གྱི། །ཆས་སུ་ཞུགས་རྣམས་ཡེ་བཀག་ གི །གཤིས་ཀྱི་མ་དགེ་ཅན་འདོད་དམ། །ཐུབ་པའི་དབང་པོས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི། །བསླབ་པ་བཅས་ཀྱང་བདེ་སྡུག་གི །བྱེད་པོར་མི་འགྱུར་བདེ་སྡུག་རྒྱུ། །ལས་ཀྱི་བྱེད་པོ་སེམས་ཡིན་པས། །དེ་ཉིད་འདུལ་བའི་ ཐབས་ཟབ་མོ། །བསླབ་པ་འཆའ་ཡི་བྱེད་པོ་ནི། །སྟོན་མཆོག་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སོ། །གཤིས་ལ་རང་གྲུབ་དགེ་བ་མེད། །ཆ་ལུགས་ཙམ་ལའང་དགེ་ཡོད་མིན། །ཀུན་སློང་དགེ་ཞིང་སྡོམ་པ་བླང་། །བསླབ་བྱ་ཆ་ལུགས་ཚུལ་བཞིན་ལྡན། ། 5-463 དགེ་བ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་བཟང་ཡིན། །ཉན་ཐོས་སོ་ཐར་དགག་པ་ཡི། །འདུལ་སྤྱོད་མ་ཡིན་སྤངས་དགོས་དོན། །སྦུ་གུ་ཅན་དང་གོང་བ་ཅན། །ཞེས་ནས་ལ་སོགས་བྱ་བ་ཀུན། །འདུལ་བའི་གཞུང་དང་མཐུན་ པར་གྱིས། །ཞེས་གསུང་དོན་ནི་འདུལ་བ་ཡི། །སྤྱོད་འགལ་འགྱོད་པས་བཤགས་པར་བྱ། །བསྟན་ཕན་བསྒྲུབ་པར་མ་ནུས་ཡང་། འགལ་རིགས་རྣམ་པ་ཀུན་མི་བྱ། །བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་བྱ་མདོ་བསྐུལ་སོགས། །འདུལ་གཞུང་མཐུན་ པར་བྱ་དགོས་དོན། །མདོ་བསྐུལ་རིང་མོ་ཞེས་སོགས་ནས། །བདེན་བརྫུན་དབྱེ་བར་ནུས་མ་ཡིན། །ཞེས་དོན་མདོ་རྒྱུད་ལས་མ་བཤད། །རང་བཟོ་འབད་པས་སྒྲུབ་ན་འཁྲུལ། །དཀའ་སླ་གང་དུ་གྱུར་ན་ཡང་། །རྫོགས་ པའི་སངས་རྒྱས་གསུང་ལྟར་བསྒྲུབ། །ལ་ལ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ཞེས་ནས་སྒོ་གསུམ་དེ་ལྟར་གྱིས། །འདི་ནི་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ཡིན། །ངེས་དོན་བོད་དག་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །བཀའ་དང་དགོངས་འབྲེལ་བསྟན་བཅོས་ ནི། །རྣམ་དག་ཉན་བཤད་མི་བྱེད་པ། །འབྲེལ་མེད་བླུན་པོའི་ཚིག་བསྟན་བཅོས། །ཉན་བཤད་ངལ་བ་དོན་མེད་ཡིན། །དྲི་མ་མེད་པ་རྒྱལ་བའི་བཀའ། །དགོངས་འགྲེལ་མཁས་དང་གྲུབ་པ་ཡི། །བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལ་ ཐོས་བསམ་བསྒོམས། །ཚུལ་བཞིན་བྱས་པས་དོན་གཉིས་འགྲུབ། །སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་འཛིན་པར་བསྔགས། །སོ་ཐར་སྐབས་ཏེ་དང་པོའོ།། ༈ །། ༄། །བྱང་སྡོམ་སྐབས་ཏེ་གཉིས་པ། བྱང་སེམས་སྡོམ་པའི་ཉམས་ལེན་ནི། །སེམས་བསྐྱེད་ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་སྟེ། །ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་སེམས་བསྐྱེད་གསུམ། ། 5-464 ཐེག་ཆེན་དབུ་སེམས་ལུགས་གཉིས་ཡོད། །ལེན་པའི་ཆོ་ག་བསླབ་བྱ་སོགས། །ཐ་དད་ཡོད་ཅེས་སྤྱིར་བསྟན་དོན། །སེམས་བསྐྱེད་ལ་ནི་ཉན་ཐོས་དང་། །ཞེས་པ་སོགས་ནས་ཕྱིར་བཅོས་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བའང་སོ་ སོར་ཡོད། །གཞན་ནི་གོ་སླ་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །ལྷག་མེད་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་འདོད་དང་། །རང་རྒྱལ་རྣམས་ཀྱིས་རྟེན་འབྲེལ་ནི། །ལུགས་ལྡོག་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པའི་འབྲས། །བདག་མེད་ཕྱེད་དང
【現代漢語翻譯】 唉！對於貪嗔癡三毒都要呵斥！ 受持了別解脫戒和菩薩戒之後，如果違背了戒條就是根本罪，認為未制定的就是墮落之因是錯誤的。 享用身、成就者、苦行者的裝束，進入根本續、上師瑜伽的行列，這些都是完全禁止的。 難道你想要天生的不善嗎？ 雖然釋迦牟尼佛制定了戒律的學處，但戒律本身並不會成為苦樂的製造者，苦樂的根源在於業，而業的製造者是心。 因此，調伏自心的方法至關重要，而受持戒律的根本是至高無上的圓滿正等覺佛陀。 天性中沒有自生的善，僅僅是外表形式也沒有善。發心善良，受持戒律，學處和外表形式都如法具備， 這就是善，是解脫的正道。聲聞的別解脫戒如果被駁斥，就不是調伏的行為，必須捨棄。 像『有孔的』和『有疙瘩的』等等行為，都要與戒律的根本相符。 這樣說的意思是，違背戒律的行為要以懺悔來懺除。即使不能利益佛法，也不要做任何違背戒律的事情。 修持的學處，如勸請等等，都要與戒律的根本相符。 勸請長篇等等，無法分辨真假。 這些道理在經續中沒有闡述，如果自己編造並努力修持，那就是錯誤的。 無論困難還是容易，都要按照圓滿正等覺佛陀所說的那樣去修持。 有些人認為『圓滿正等覺佛陀』，要像那樣守護身口意三門，這才是佛陀的教法。 確切地說，西藏純正的佛陀教言和與佛陀意旨相關的論著，如果不去聽聞和講解，那麼這些無關緊要的愚蠢之人的論著，聽聞和講解也是徒勞的。 對於無垢的佛陀教言，以及解釋佛陀意旨的智者和成就者的論著，要進行聽聞、思維和修習。 如理如法地修持，就能成就二利，會被讚揚為護持佛陀教法。以上是別解脫戒的部分，第一部分結束。 ༄། །菩薩戒的部分，第二部分。 菩薩戒的修持，包括髮心、聲聞、緣覺、大乘，這三種乘都有各自的發心。 大乘有中觀和唯識兩種宗派。受戒的儀軌和學處等等，各有不同，這是總體的闡述。 發心方面，聲聞等等，以及之後的改變和學處，各有不同。其他容易理解，聲聞 想要獲得無餘涅槃的阿羅漢果位，以及緣覺們對緣起的修習，是順逆周遍的究竟之果。 證悟空性的一半...
【English Translation】 Alas! All three poisons of attachment, hatred, and ignorance must be scolded! After taking the Pratimoksha and Bodhisattva vows, if you violate the precepts, it is a root downfall. Thinking that what is not prescribed is the cause of downfall is wrong. Enjoying the attire of Sambhogakaya, accomplished ones, and ascetics, entering the ranks of root tantras and Guru Yoga, these are completely forbidden. Do you want innate non-virtue? Although Shakyamuni Buddha established the precepts of discipline, the precepts themselves do not become the creators of happiness and suffering. The root of happiness and suffering lies in karma, and the creator of karma is the mind. Therefore, the method of taming one's own mind is crucial, and the root of upholding the precepts is the supreme, perfect, and complete enlightened Buddha. There is no self-born virtue in nature, and mere appearance does not have virtue either. The motivation is virtuous, the vows are taken, and the precepts and appearance are properly possessed, This is virtue, the good path of liberation. If the Pratimoksha vows of the Shravakas are refuted, it is not a taming behavior and must be abandoned. Actions such as 'having holes' and 'having bumps' must all be in accordance with the root of the discipline. What is said means that actions that violate the discipline must be confessed with repentance. Even if you cannot benefit the Dharma, do not do anything that violates the discipline. The precepts of practice, such as exhortation, etc., must be in accordance with the root of the discipline. Long exhortations, etc., cannot distinguish between truth and falsehood. These principles are not explained in the sutras and tantras. If you fabricate them yourself and strive to practice them, it is wrong. Whether difficult or easy, you must practice as the perfectly and completely enlightened Buddha said. Some people think that 'the perfectly and completely enlightened Buddha' should guard the three doors of body, speech, and mind in that way. This is the Buddha's teaching. To be precise, the pure Tibetan words of the Buddha and the treatises related to the Buddha's intention, if you do not listen to and explain them, then listening to and explaining these irrelevant and foolish people's treatises is also in vain. For the immaculate words of the Buddha and the treatises of wise and accomplished ones who explain the Buddha's intention, you must listen, think, and meditate. Practicing properly and according to the Dharma will accomplish the two benefits and will be praised as upholding the Buddha's teachings. The above is the part of the Pratimoksha vows, the first part ends. ༄། །The part of the Bodhisattva vows, the second part. The practice of the Bodhisattva vows includes the generation of Bodhicitta, Shravakas, Pratyekabuddhas, and Mahayana. These three vehicles each have their own generation of Bodhicitta. Mahayana has two schools: Madhyamaka and Yogacara. The rituals for taking vows and the precepts, etc., are different. This is a general explanation. In terms of generating Bodhicitta, Shravakas, etc., and the subsequent changes and precepts, are different. Others are easy to understand. Shravakas Wanting to attain the Arhat state of Nirvana without remainder, and the Pratyekabuddhas' practice of dependent origination, is the ultimate result of the complete cycle of forward and reverse. Realizing half of emptiness...
་གཉིས་རྟོགས་ནས། །རང་རྒྱལ་གྱི་ ནི་བྱང་ཆུབ་ཞེས། །སངས་རྒྱས་མེད་པའི་ཞིང་ཁམས་སུ། །གདུལ་བྱ་རྣམ་དག་ལམ་ལ་བཀྲི། །དེ་ལྟར་ཐོབ་འདོད་སེམས་བསྐྱེད་པ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་དོན། །སེམས་བསྐྱེད་བཅས་ལ་རྣམ་གསུམ་བཤད། །ཐེག་ ཆེན་དབུ་མ་སེམས་ཙམ་གཉིས། །ལྟ་བ་མཐོ་དམན་ཐ་དད་པས། །ཆོ་ག་ལྟུང་དང་ཕྱིར་བཅོས་དང་། །བསླབ་བྱའང་མི་འདྲ་སོ་སོར་གསུང་། །སེམས་ཙམ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་སྐབས་སུ། །བཀའ་གདམས་དགེ་བཤེས་ཕྱག་སེར་ བས། །རྨི་ལམ་ལ་བརྟེན་སེམས་ཙམ་གྱི། །སེམས་བསྐྱེད་སྐྱེ་བོ་ཀུན་ལ་བྱས། །དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ཆོ་ག་ལས། །ལེན་པའི་ལོག་རྟོག་དགག་པ་ནི། །སེམས་ཙམ་པ་ཡི་སེམས་བསྐྱེད་འདི། །བོད་ན་བྱེད་པ་ ཞེས་སོགས་ནས། །དབུ་མ་པ་ཡི་གཞུང་བཞིན་གྱིས། །ཞེས་དོན་དབུ་མ་སེམས་ཙམ་གཉིས། །ལྟ་བ་མཐོ་དམན་ཐ་དད་པས། །སེམས་བསྐྱེད་ཆོ་ག་ཡང་དོག་གྱུར། །རང་ལུགས་སེམས་ཙམ་ལུགས་ཀྱི་ནི། །སེམས་བསྐྱེད་སྐྱེ་བར་རུང་བའི་རྟེན། ། 5-465 སྡིག་ཤས་ཆུང་ཞིང་སོ་སོར་ཐར། །རིགས་བདུན་གང་རུང་སྡོམ་ལྡན་དགོས། །གཞན་ལ་མི་རུང་ཚུལ་འཕགས་པ། །ཐོགས་མེད་ཞབས་དང་རྒྱལ་བའི་སྲས། །ཇོ་བོ་ཆེན་པོའི་གསུང་གིས་གསལ། །དེ་ཡི་ཆོ་གའི་ཕྱག་ ལེན་ནི། །སྦྱོར་བའི་སྐབས་སུ་ཕྱག་འཚལ་དང་། །སྐྱབས་འགྲོ་བྱས་ནས་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི། །རྟེན་དུ་འོས་མིན་བར་ཆད་དྲི། །དངོས་གཞི་སྨོན་པ་སེམས་བསྐྱེད་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡེ་སྣོད་ལ། །བསླབ་ཅིང་དེ་ དོན་ངེས་ནས་ནི། །འཇུག་པ་སེམས་བསྐྱེད་ཉིད་ལེན་དང་། །ཆོ་གའི་ཚིག་ལ་ཉན་ཙམ་ལས། །རྗེས་ཟློས་མི་བྱེད་དེ་ཡི་མཇུག །མཁྱེན་པར་གསོལ་བར་མཛད་པའོ། །ལྟུང་བའི་བསླབ་བྱ་སློབ་དཔོན་ནི། །ཙནྡྲ་གོ་ མིས་མཛད་པ་ཡི། །སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་ཇི་བཞིན་སྲུང་། །ལྟུང་བ་བཅོས་ཚུལ་ཉོན་མོངས་པས། །ཆེན་པོས་ཕམ་པ་ལྟ་བུ་ཡི། །ཆོས་བཞི་བསྐྱེད་ན་སྡོམ་པ་ནི། །གསར་དུ་ལེན་ཅིང་ཉོན་མོངས་འབྲིང་། །ཆུང་ ངུ་སྤྱད་ན་ཡུལ་སྡོམ་ལྡན། །གསུམ་ལ་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས། །དབུ་མ་ལུགས་ཀྱི་སེམས་བསྐྱེད་ནི། །འབོག་པའི་ཡུལ་ནི་གང་ཡང་རུང་། །སྡོང་པོ་བཀོད་པ་སྐལ་བཟང་དང་། །དཀོན་བརྩེགས་རྒྱལ་པོར་གདམས་པ་ དང་། །ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལས་གསལ། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞི་བ་ལྷས། །གསུང་བཞིན་སྦྱོར་བར་ཡན་ལག་བདུན། །ཚང་པར་མཛད་ཅིང་དངོས་གཞིའི་སྐབས། །སྨོན་འཇུག་གཉིས་ནི་སྟབས་གཅིག་ལེན། །མཇུག་དུ་རང་གཞན་དགའ་བ་བསྒོམས། ། 5-466 ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་མདོར་གསུངས་ལྟར། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་བཞིར་བསླབས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྐྱ་རིངས་ལ། །གསོལ་བ་བཏབ་པས་ནམ་མཁའི་སྙིང་། །རྨི་ལམ་དུ་ནི་འབྱུང་བ་ལ། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བཤགས་ པ་དང་། །སྤྱོད་འཇུག་ཤེས་བ
【現代漢語翻譯】 通達二諦之後，自生之 即是菩提。于無佛之剎土，調伏有情引向正道。 如是希求生起菩提心，圓滿佛陀為利有情故， 菩提心分三種宣說。大乘中觀與唯識二者， 見解高低有別，故而儀軌、墮罪與還凈， 以及學處亦不相同，各自宣說。唯識菩提心之時， 噶當派格西派與恰色巴，依憑夢境， 為一切眾生生起唯識之菩提心。于勝義菩提心儀軌中， 遮破取受之邪分別，謂唯識師之菩提心， 于藏地行持等。如中觀宗之論典所言， 以是之故，中觀與唯識二者，見解高低有別， 故菩提心儀軌亦有寬窄。自宗唯識宗之規， 堪能生起菩提心之所依， 罪業微少且具別解脫戒，須具七眾中任何一種律儀。 不容許他人之理，聖者無著與勝者之子， 以及至尊上師之語皆已明示。彼之儀軌行持者， 于加行之時，頂禮與皈依后， 詢問是否堪為菩提心之所依，有無障礙。 正行發願菩提心，于菩薩藏中， 學習且於彼義確定之後，受入行菩提心， 僅聽儀軌之詞，而不作隨誦，于彼末尾， 作祈請知曉。墮罪之學處，論師月官所造之， 二十根本戒如是守護。墮罪還凈之方式，若煩惱， 熾盛如犯根本罪，生起四法，則律儀， 重新受持，若煩惱中等，微小， 則于具律儀者三人或一人前懺悔。中觀宗之菩提心， 能依之對境任何皆可。華嚴經、寶積經與， 勝鬘經以及虛空藏經中皆有明示。聖者龍樹與寂天， 如是宣說，加行具足七支。正行之時， 願行二菩提心同時受持。末尾，自他皆歡喜而修。 如虛空藏經所說，學習十四根本墮。向菩薩霞惹瓦， 祈請之後，虛空藏於，夢中示現， 懺悔根本墮，以及學習入行論。
【English Translation】 Having realized the two truths, the self-born is called Bodhi (enlightenment). In a Buddha-less realm, subdue sentient beings and lead them to the path. Thus, wishing to attain the arising of Bodhicitta (the mind of enlightenment), the complete Buddha, for the sake of sentient beings, explains three types of Bodhicitta. The two, Mahayana Madhyamaka (Middle Way) and Cittamatra (Mind-Only), have different views, high and low, so the rituals, downfalls, and restorations, as well as the precepts, are also taught separately. At the time of Cittamatra Bodhicitta, the Kadampa Geshes and Chagserpa, relying on dreams, generated the Cittamatra Bodhicitta for all beings. In the ritual of ultimate Bodhicitta, refuting the wrong conceptions of taking and receiving, saying that the Bodhicitta of the Cittamatrins, is practiced in Tibet, etc. As the Madhyamaka treatises say, therefore, the two, Madhyamaka and Cittamatra, have different views, high and low, so the Bodhicitta ritual is also narrow and broad. According to our own Cittamatra tradition, the basis for being able to generate Bodhicitta, must have few sins and possess individual liberation vows, and must have any one of the seven types of vows. The reason why it is not permissible for others is clearly stated in the words of the noble Asanga and the sons of the Victorious Ones, as well as the great Lord Atisha. The practice of that ritual is that, during the preliminary practices, after prostrating and taking refuge, ask whether it is suitable as a basis for Bodhicitta and whether there are any obstacles. The main practice is to generate aspirational Bodhicitta, and in the Bodhisattva Pitaka, after studying and ascertaining its meaning, take the entering Bodhicitta, only listening to the words of the ritual, without reciting after it, and at the end of it, make a request to be known. The precepts for downfalls are the twenty root vows made by the teacher Chandragomin, which should be protected as they are. The way to restore downfalls is that if afflictions are, intense, like committing a root downfall, generating the four dharmas, then the vows, should be taken anew, and if the afflictions are moderate or small, then confess in front of three or one who possesses vows. The Bodhicitta of the Madhyamaka tradition, can be based on any object. It is clearly stated in the Avatamsaka Sutra, the Ratnakuta Sutra, and the, Queen Srimala Sutra, as well as the Akasagarbha Sutra. The noble Nagarjuna and Shantideva, said that the preliminary practices should be complete with seven branches. At the time of the main practice, the aspirational and entering Bodhicitta should be taken simultaneously. At the end, cultivate joy for oneself and others. As it is said in the Akasagarbha Sutra, study the fourteen root downfalls. After praying to the Bodhisattva Kyaringwa, Akasagarbha appeared in a dream, confessed the root downfalls, and studied the Bodhicaryavatara (Guide to the Bodhisattva's Way of Life).
ཞིན་སྲུང་བ་ཡི། །ལེའུར་བཤད་ལྟར་བསྒྲུབ་པའོ། །དེས་ན་དབུ་སེམས་རྣམ་གཉིས་ལ། །ལྟ་བའི་ཡངས་དོགས་ཁྱད་པར་གྱིས། །རྟེན་ལ་སྡོམ་ལྡན་དགོས་མིན་དང་། །བསླབ་བྱའང་མང་ཉུང་ཅུང་ ཟད་འགྱུར། །དབུ་མ་ལུགས་ཀྱི་ལུང་ཀུན་འཁོར་ལོ་བར་པ་ཉིད། །ཡིད་བཞིན་སེམས་ཙམ་ལུང་མི་འགྱུར། །རྟེན་དང་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་ལམ། །ལྟ་བ་དབུ་མ་ལྟར་བྱེད་ནས། །སྤྱོད་པ་སེམས་ཙམ་ལྟར་བྱས་ ན། །ལྟ་སྤྱོད་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པར་འགྱུར། །དེ་ལྟར་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱ། །གདུལ་བྱ་རིས་སུ་མ་ཆད་པར། །སངས་རྒྱས་ས་བོན་འཇོག་འདོད་ན། །ཆོ་ག་འཁྲུལ་པ་མེད་པ་ཡི། །དབུ་མའི་ལུགས་བཞིན་ བྱས་ན་ལེགས། །བཀའ་གདམས་པ་ནི་ཁ་ཅིག་གིས། །དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ཆོ་ག་ལས། །ལེན་པའི་ལོག་རྟོག་དགག་པ་ནི། །དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ཅེས་ཞེས་ནས། །ཅི་འགྱུར་བརྟག་དགོས་པོ་ཡི་བར། །གསུངས་པའི་ དོན་ནི་དོན་དམ་གྱི། །སེམས་བསྐྱེད་ཆོ་ག་སྦྱོར་དངོས་རྗེས། །ཚང་བ་རྒྱལ་དང་མཁས་པ་ཡི། །གསུང་པ་མེད་ཅིང་དབྱིབས་མཚུངས་ཙམ། །ཡོད་ན་བརྡ་ལས་བྱུང་བ་དང་། །དམ་བཅའི་ཚིག་ཡིན་ཆོ་ག་མིན། ། 5-467 དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་ཞེས། །ལམ་ནི་ཇི་བཞིན་བསྒོམ་པ་ཡིས། །མཐུ་ལས་བྱུང་སྟེ་བསམ་གཏན་དང་། །ཟག་མེད་སྡོམ་པ་ལྟ་བུ་ཡིན། །སྦྱིན་བཏང་ལ་སོགས་དམ་བཅའ་རིགས། །ཆོ་ག་ཡིན་ན་ཐུག་ མེད་འགྱུར། །བསླབ་བྱ་དབུ་སེམས་ཐུན་མོང་དུ། །ལྟུང་བའི་རྣམ་གཞག་བསྟན་པ་ནི། །དེ་ལྟར་སེམས་ཙམ་དབུ་མ་གཉིས། །སོགས་ནས་དེ་ལྟར་གསུང་གི་བར། །ལྟུང་མེད་བསམ་པ་དགེ་བ་ཡིས། །སྦྱིན་པ་ལ་ སོགས་ཡིན་མི་དགེ་བའི། །སྲོག་གཅོད་རྣམ་ཀུན་ལྟུང་བར་འགྱུར། །གཞན་ཕན་འགྱུར་ངེས་ཡིན་ན་གཞལ་བསད་པ་སོགས། །ལྟུང་བའི་གཟུགས་བརྙན་ཡིན་གཞན་ལ་ནི། །གནོད་པར་འགྱུར་ན་བརྫུན་དངོས་ནི། །མིན་ཀྱང་ལྟུང་ མེད་གཟུགས་བརྙན་ཡིན། །མདོར་ན་དགེ་སྡིག་སེམས་ཉིད་གཙོ། །གནད་ཀྱི་གཙོ་བོ་གཞན་ཕན་ཡིན། །འབྲི་གུང་པ་འགས་བདག་དང་གཞན། །བརྗེ་ཡི་སེམས་བསྐྱེད་བསྒོམ་མི་རུངས། །ཞེས་པའི་ལོག་རྟོག་དགག་པ་ནི། །བྱང་ ཆུབ་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ཞེས། །སོགས་ནས་བར་དུའང་འཇིག་རྟེན་གྱི། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་འབྱུང་བར་གསུངས། །བར་གྱི་ལུང་རིགས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་དོན། །གྲུབ་ཐོབ་གསུང་ལ་དྲང་ངེས་དོན། །མ་རྟོག་དོར་ཞེན་ཙམ་གྱིས་ མིན། །བདག་གཞན་དངོས་རྗེའི་སྐབས་མ་ཡིན། །སྨོན་འདུན་ཙམ་གྱིས་བརྗེ་བ་ཡིན། །ཟད་དང་མི་སྐྱེ་བཟོད་ཐོབ་ཞེས། །བདེན་བཞི་མངོན་དུ་འགྱུར་པའི་སྐབས། །སྤང་བྱས་མི་བརྫི་བཟོད་པ་ཐོབ། །དབུ་མ་པ་ཡི་ས་དང་པོ། ། 5-468 སེམས་ཙམ་ལྟར་ན་ས་བརྒྱད་ཐོབ། །འཁོར་བར་མི་ལྟུང་སྡུག་བསྔལ་མེད། །ཞི་བ་ལྷ་ཡི་སྤྱོད་འཇུག་ལས། །འཁོར་བ་སྤོང་ཕྱིར་ལམ་གྱི་གཙོ། །བདག་གཞན་བརྗེ་བར་བ
【現代漢語翻譯】 如經中所說守護誓言，依章節所述而修持。 因此，對於中觀和唯識兩種觀點，由於見解的廣狹差異，依止對境是否需要具足戒律，以及應學的內容也有或多或少的改變。 中觀宗的所有教證都是中轉法輪的教義。唯識宗的教證不會改變。在依止對境和儀軌的差別上，如果見解如中觀，而行為如唯識，那麼見解和行為就會非常完美。因此，要明白這些區別。 對於沒有分別的所化眾生，如果想要種下成佛的種子，那麼按照沒有錯謬的中觀宗的儀軌來做是最好的。 有些噶當派的人，對於從勝義菩提心的儀軌中，產生邪見的駁斥是：『勝義菩提心』等等，需要觀察會有什麼變化。所說的意思是，勝義菩提心的儀軌，前行、正行、後行都圓滿，是佛陀和智者們沒有說過的，只是形式相似而已。如果有，那只是來自文字的表達，是誓言的詞句，而不是儀軌。 『勝義由法性而得』，是指如實修持道路，從力量中產生，如禪定和無漏戒律等。佈施等屬於誓言的範疇。如果是儀軌，那就會無窮無盡地改變。 共同的中觀和唯識的應學內容中，關於墮罪的分類的闡述是：如是唯識和中觀二者，從『等等』到『如是說』之間，沒有墮罪的意念是善的，佈施等是善的，不善的，殺生等一切都是墮罪。如果確定是利他，那麼宰殺等，是墮罪的影像，如果對他人造成損害，那麼無論是真是假，都不是墮罪的影像。總之，善惡的關鍵在於心，要點在於利他。 有些直貢噶舉派的人，駁斥說不能修持自他交換的菩提心。『菩提心的學處』等等，直到中間也說會產生世間的圓滿。中間用教證和理證來成立的意義是，不要因為對成就者的言教不理解，就僅僅因為捨棄和執著而放棄。自他的真實和結果的場合不是這樣，只是發願而已。『獲得滅盡和不生忍』，是指證悟四諦的時候，捨棄所應捨棄的，不會墮落，獲得安忍。按照中觀宗的觀點，是初地，按照唯識宗的觀點，是八地。不會墮入輪迴，沒有痛苦。寂天菩薩的《入菩薩行論》中說，爲了捨棄輪迴，最重要的是自他交換。
【English Translation】 As explained in the scriptures, keep the vows and practice according to the chapters. Therefore, for both Madhyamaka and Yogacara views, due to the differences in the breadth of the view, whether or not the object of reliance needs to possess precepts, and the content to be learned also changes slightly. All the teachings of the Madhyamaka school are the teachings of the Middle Turning of the Wheel of Dharma. The teachings of the Yogacara school do not change. In the difference between the object of reliance and the ritual, if the view is like Madhyamaka and the behavior is like Yogacara, then the view and behavior will be very perfect. Therefore, it is important to understand these differences. For sentient beings who are not differentiated, if you want to plant the seeds of enlightenment, it is best to follow the flawless ritual of the Madhyamaka school. Some Kadampa people, regarding the refutation of generating wrong views from the ritual of ultimate Bodhicitta, say: 'Ultimate Bodhicitta' etc., it is necessary to observe what changes will occur. What is said means that the ritual of ultimate Bodhicitta, with complete preliminaries, main practice, and concluding practice, has not been spoken of by Buddhas and wise people, but is only similar in form. If there is, it is only an expression from words, a phrase of vows, not a ritual. 'Ultimate is obtained through Dharmata', which means that by practicing the path as it is, it arises from power, such as meditation and undefiled precepts. Giving and so on belong to the category of vows. If it is a ritual, it will change endlessly. In the common content to be learned by Madhyamaka and Yogacara, the explanation of the classification of downfall is: Thus, both Yogacara and Madhyamaka, from 'etc.' to 'as said', the intention of not having downfall is good, giving and so on are good, unwholesome, killing and so on are all downfalls. If it is determined to be altruistic, then slaughtering and so on are images of downfall, if it causes harm to others, then whether it is true or false, it is not an image of downfall. In short, the key to good and evil lies in the mind, and the key point is altruism. Some Drikung Kagyu people refute that the Bodhicitta of exchanging self and others cannot be practiced. 'The precepts of Bodhicitta' etc., until the middle also say that worldly perfections will arise. The meaning established by the scriptures and reasoning in the middle is that one should not abandon it merely because of abandoning and clinging due to misunderstanding the words of the accomplished ones. The occasion of the reality and result of self and others is not like this, it is only a wish. 'Obtaining exhaustion and non-arising forbearance' refers to the time of realizing the Four Noble Truths, abandoning what should be abandoned, not falling, and obtaining forbearance. According to the Madhyamaka view, it is the first bhumi, according to the Yogacara view, it is the eighth bhumi. One will not fall into samsara and there will be no suffering. Shantideva's Bodhicharyavatara says that in order to abandon samsara, the most important thing on the path is the exchange of self and others.
སྒོམ་དགོས་ཞེས། །གསུང་འདི་དང་པོའི་ལས་ ཅན་གྱི། །སྐབས་སུ་མཐོང་ཞིང་འཕགས་རྒྱུད་ཀྱི། །ལུང་མིན་དེ་ཡིས་གསལ་བར་འགྱུར། །དགེ་ལ་སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་མི་སྲིད། །བདག་གཞན་བརྗེ་བར་བསྒོམ་པ་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་པའི་བསླབ་བྱ་ཡི། །གཙོ་བོ་འཁོར་ བའི་རྒྱུར་གྱུར་པ། །བདག་འཛིན་གདུལ་བའི་གཉེན་པོའི་མཆོག །གནས་སྐབས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཐོབ། །མཐར་ཐུག་རྣམ་གྲོལ་གོ་འཕང་མཆོག །མྱུར་ཐོབ་བདག་གཞན་བརྗེ་བ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྒོམ་ལེགས་པ་ཡི། །ཕུན་ སུམ་ཚོགས་པ་འབྱུང་བའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྐྱེད་ཉམས་ལེན་གྱི། །གནད་མ་འཕྱུག་པ་དགོས་པའི་དོན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་གནད་སོགས་ནས། །སངས་རྒྱས་རྒྱུ་ཡི་གཙོ་བོ་ཡིན། །ཞེས་པའི་དོན་ནི་སངས་རྒྱས་པ། ། ཐོབ་བྱེད་གཞན་མེད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །སེམས་ཀྱི་གནད་ཉིད་མ་འཁྲུལ་གཙོ། །ཉན་ཐོས་དག་གི་གང་ཟག་བདག །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་སྟོང་པར་ཤེས། །ནམ་མཁའ་ལག་མཐིལ་མཉམ་པ་སོགས། །ཆོས་ཀུན་རྟོགས་པའི་ཐ་ སྙད་མཛད། །འབྲས་བུ་འགོག་པ་ལྷག་མེད་ཀྱི། །མྱང་འདས་ཐོབ་ཀྱང་སྣང་སྲིད་ཀྱི། །ཆོས་ཀུན་མཉམ་ཉིད་མ་རྟོགས་དང་། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་བཀླག་དགོས། །སེམས་ཅན་ཐུབ་དབང་ཐུབ་འདོད་བསྔོ། ། གཞན་གྱི་དོན་དུ་རང་ཉིད་ཀྱིས། ། 5-469 སངས་རྒྱས་བསྒྲུབ་དང་དེ་སྤྲོས་བྲལ། མ་རྟོགས་རྫོགས་སངས་རྒྱས་མི་ཐོབ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་གང་ཟག་བདག །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཕྱི་རོལ་གྱི། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་ཆོས་ཐམས་ཅད། །སྟོང་པའི་བདག་མེད་གཉིས་ ཀ་རྟོགས། །གཞན་གྱི་དོན་དུ་རང་ཉིད་ཀྱིས། །སངས་རྒྱས་གོ་འཕང་མངོན་གྱུར་པ། །བྱེད་དང་དེ་བའི་དོན་དུ་བསྔོ། །དེ་ཡང་སྤྲོས་བྲལ་རྟོགས་པ་ཡི། །ཤེས་རབ་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ཡི། །རྫོགས་པའི་སངས་ རྒྱས་ཉིད་ཐོབ་པའི། །ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཤེས་པར་བྱ། །གནད་དོན་འཕྱུག་ནས་མ་དག་པའི། །སྦྱིན་སོགས་བཀག་དོན་སངས་རྒྱས་དགོངས། །སོགས་ནས་ཤེས་པར་གྱིས་པར་དོན། །སངས་རྒྱས་དགོངས་པ་མི་ཤེས་པར། །ཆོས་ ལྟར་བཅོས་པས་བླུན་པོ་འགའ། །ངོ་མཚར་བསྐྱེད་ཀྱི་མཁས་པ་རྣམས། །ཁྲེལ་བར་འགྱུར་བ་འདི་འདྲ་ཡོད། །ཆང་དང་དུག་དང་མཚོན་ཆ་དང་། །གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་སྟེར་བ་དང་། །གསོད་པར་ཕྱུགས་མ་སྟེར་བ་ དང་། །མཆོག་གསུམ་མཆོད་རྫས་དགེ་འདུན་གྱི། །ཡོ་བྱད་ནོར་རྫས་གཞན་ལ་སྦྱིན། །མ་དག་པ་ཡི་སྦྱིན་པ་ཡིན། །ཉན་ཐོས་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་པའི། །སོ་ཐར་དགེ་སློང་ཡིན་བཞིན་དུ། །རང་འདོད་འཆལ་སྤྱོད་ བྱང་སེམས་ཀྱི། །གཞན་ཕན་ཡིན་རློམ་ཁག་འདོགས་དང་། །བྱང་སྡོམ་སེམས་བསྐྱེད་བླང་བཞིན་དུ། །གཞན་ཕན་འགྱུར་དང་བྱེད་ནུས་ལ། །ངོ་སྲུང་རང་འདོད་སོར་སྡོམ་ལ། །ཁག་འདོགས་ཚུལ་འཆོས་བྱེད་པ་དང་། །རང་ཉིད་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུངས་ན་ཡང་། ། 5-470 ཚུལ་ཁ
【現代漢語翻譯】 說必須修習！此語于最初之 行者可見，非聖者之傳承。 此語已然明示。善業不可能生出痛苦。 修習自他交換，乃菩提心之 主要教誨，是輪迴之因。 執我乃調伏之殊勝對治。 獲得暫時之圓滿。 最終證得解脫之勝位。 速疾獲得自他換，修習菩提心之 圓滿功德。 生起菩提心修持之 要點，不可錯謬之要義。 菩提心之要點等，乃成佛之 主要因緣。此句之義為成佛。 獲得無他，菩提心之 要點，切莫錯謬乃為要。 聲聞緣覺之補特伽羅，知 蘊、界、處皆空。 如虛空與手掌等。 對一切法作如是詮釋。 果為滅盡無餘之 寂滅，然于有寂之 諸法，未證等性。 需讀誦別解脫經。 眾生、能仁、欲度者皆迴向。 為利他故，自身之 成佛與彼無別。 若未證悟，則不得圓滿正覺。 菩薩之補特伽羅，蘊、界、處、外在之 境與有境，一切諸法。 證悟空性與無我二者。 為利他故，自身之 佛果現前。 行持併爲彼等之義利而回向。 此亦為證悟無別之 智慧雙運。 乃得圓滿正覺之 方便差別，應知曉。 若要點錯謬，則不凈之 佈施等，乃佛陀遮止之意。 等字應知曉之義。若不解 佛陀之意。 如法炮製，愚者或 生稀有想，然智者則 生慚愧，此類事亦有。 酒與毒藥、武器，及 他人之受用施與，及 為殺生而施與牲畜，及 供養三寶之供品、僧眾之 資具財物施與他人。 乃不凈之佈施。 依于聲聞之儀軌， 雖為別解脫之比丘。 然自以為是，行邪淫，菩薩之 利他，實乃推卸之辭。 雖受持菩薩律儀、發菩提心， 然于利他之轉變與能力上， 陽奉陰違，于守護自利上， 推卸責任，偽裝行事。 自身雖守護戒律， 然于戒律之根本，
【English Translation】 It is said that one must meditate! This statement is seen in the context of the initial practitioner, and it is clarified by the fact that it is not a transmission of the noble ones. It is impossible for suffering to arise from virtue. Meditating on exchanging oneself with others is the main teaching of the Bodhisattva, and it is the cause of samsara. Grasping at self is the supreme antidote to be tamed. One obtains temporary perfections. Ultimately, one attains the supreme state of liberation. Quickly attaining the exchange of oneself with others, meditating on Bodhicitta, is the source of excellent perfections. The key to cultivating the arising of Bodhicitta is the essential point that must not be mistaken. The key to Bodhicitta, etc., is the main cause of becoming a Buddha. The meaning of this is to become a Buddha. There is no other way to attain it; the key to Bodhicitta is essential and must not be mistaken. The individual of the Hearers (Śrāvaka) knows that the aggregates, elements, and sense bases are empty. Like the sky and the palm of the hand, etc. He makes such statements about understanding all phenomena. The result is the cessation of the remainderless Nirvana, but he has not realized the equality of all phenomena of existence and peace. One must read the Prātimokṣa Sūtra. Dedicate to sentient beings, the Powerful One, and those who wish to be tamed. For the sake of others, one's own attainment of Buddhahood is inseparable from that. If one does not realize this, one will not attain complete enlightenment. The individual of the Bodhisattva, the aggregates, elements, sense bases, and external objects and subjects, all phenomena. Realizes both emptiness and selflessness. For the sake of others, one's own manifestation of Buddhahood. Acts and dedicates for the benefit of those. This is also the realization of the inseparability of wisdom and skillful means. One should know the difference in the means of attaining complete enlightenment. If the key point is mistaken, then impure giving, etc., is what the Buddha intended to prevent. The meaning of 'etc.' should be understood. If one does not understand the Buddha's intention. By imitating the Dharma, some fools may create wonders, but the wise will be ashamed; such things exist. Giving alcohol, poison, weapons, and giving others' possessions, and giving livestock for killing, and offerings to the Three Jewels, and the Sangha's utensils and wealth to others. Is impure giving. Relying on the Śrāvaka's ritual, even though one is a Bhikṣu of individual liberation, one indulges in immoral conduct according to one's own desires, claiming to be a Bodhisattva's benefit to others, which is an excuse. Even though one takes the Bodhisattva vows and generates Bodhicitta, one is insincere in transforming and acting for the benefit of others, one is partial and protects one's own desires, and one makes excuses and pretends to act. Even if one guards one's own morality, one does not guard the root of morality.
ྲིམས་ལ་ནི་མཆོག་འཛིན་ཅིང་། །གཞན་ལ་ཁྱད་གསོད་བྱེད་པ་ནི། །མ་དག་པ་ཡི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡིན། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་དང་བླ་མ་ལ། །གནོད་ཅིང་བསྟན་པ་འཇིག་པ་ལ། །རང་འདོད་གཡོ་སྒྱུ་མ་ ཡིན་པར། །བསྟན་འགྲོ་ཡུལ་དེར་འཕྲལ་ཕུག་ལ། །ཕན་བྱེད་ཁྲོས་ནས་ནུས་བཞིན་དུ། །བཟོད་པ་བསྒོམ་ན་མ་དག་པ། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་དང་མཁས་པ་ཡི། །རྣམ་དག་གཞུང་དང་མི་འབྲེལ་བའི། །ལོག་པའི་ཆོས་ ལ་དགའ་བ་དང་། །ཐོས་བསམ་བསྒོམ་གསུམ་ནོར་བ་ལ། །བརྩོན་འགྲུས་ཆེན་པོ་བྱེད་པ་སོགས། །མ་དག་པ་ཡི་བརྩོན་འགྲུས་ཡིན། །ལུང་རིགས་ཐོས་བསམ་མི་བྱེད་ཅིང་། །གཟུང་འཛིན་སྒྲོག་ལས་མ་གྲོལ་བའི། །མི་ མཁས་སྟོང་ཉིད་བསྒོམ་པ་དང་། །རྒྱུད་སྡེའི་དགོངས་པ་མ་ལོན་པའི། །གནད་འཕྱུགས་པ་ཡི་ཐབས་ལམ་སོགས། །རྣམ་རྟོག་འགའ་ཞིག་འཇིལ་བ་དང་། །ཏིང་འཛིན་ཕྲ་མོ་སྐྱེད་པའི་ཐབས། །འབད་པ་ཆེན་པོས་བསྒོམས་ན་ ཡང་། །ཡང་དག་ཡེ་ཤེས་མི་སྐྱེ་བས། །མ་དག་པ་ཡི་བསྒོམ་པ་ཡིན། །སངས་རྒྱས་གསུང་དང་མི་མཐུན་ཞིང་། །རྣམ་དག་གཞུང་དང་མི་འབྲེལ་བའི། །བརྩམ་ཆོས་ཉམས་མགུར་གཏེར་བརྫུ་སོགས། །ཆོས་མིན་ཆོས་ལྟར་ བཅོས་པ་ལ། །འཆད་རྩོད་རྩོམ་ལ་མཁས་གྱུར་ཅིང་། །བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཤེས་གྱུར་ཀྱང་། །མ་དག་པ་ཡི་ཤེས་རབ་ཡིན། །གདུལ་བྱ་འཁོར་བ་ལས་ཐར་ཞིང་། །ཐར་པའི་ལམ་ལ་མི་བཀྲི་བར། །ཆོས་ལྟར་བཅོས་ནས་འཁོར་བར་ཁྲིད། ། 5-471 བླ་མ་ངན་ལ་དད་པ་དང་། །འཁོར་བ་སྤང་ཤིང་དུག་གསུམ་གྱི། །གཉེན་པོར་མི་འགྲོ་དགེ་བརྫུ་ཡི། །ཆོས་ངན་པ་ལ་མོས་པ་དང་། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་ལས་མ་གྲོལ་ཞིང་། །བདག་འཛིན་གཉེན་པོར་མི་ འགྱུར་བའི། །བསྒོམ་ངན་པ་ལ་དགའ་བ་ནི། །མ་དག་པ་ཡི་དད་པ་ཡིན། །ནད་པ་དགའ་བའི་ཁ་ཟས་སྟེར། །རྣམ་དག་བསྟན་བཅོས་རྣམ་དཀར་རྒྱུན། །འགྲོ་མང་ལ་འཚེ་དམྱལ་བའི་རྒྱུ། །སྒྲུབ་པར་བྱེད་ པའི་རྨུ་རྒོད་ཀྱི། །ངན་པར་དཔྱོད་པ་ཚར་མི་གཅོད། །དབང་བསྐུར་མེད་པར་གསང་སྔགས་སྟོན། །སྣོད་མིན་པ་ལ་ཆོས་འཆད་སོགས། །འཕྲལ་ལ་ཕན་པ་ལྟར་སྣང་ཡང་། །ཕྱི་ནས་གནོད་པ་ཆེར་འགྱུར་བས། །སྙིང་ རྗེའི་དབང་གིས་བྱེད་ན་ཡང་། །མ་དག་པ་ཡི་སྙིང་རྗེ་ཡིན། །འཁྲུལ་མེད་བསྟན་དང་ཁུངས་ཐུབ་ཆོས། །ལུང་རིགས་འབྲེལ་བའི་རྣམ་དཀར་རྒྱུན། །འགྲོ་མང་གནས་སྐབས་བདེ་བ་དང་། །མཐར་ཐུག་ཐར་ལམ་འཚོལ་བ་ ཡི། །གདུག་པ་ཅན་ལ་བྱམས་པ་དང་། །བུ་དང་སློབ་མ་མི་འཆོས་དང་། །སྲུང་བའི་འཁོར་ལོ་མི་བསྒོམ་ཞིང་། །ཁྲོ་བོའི་བཟླས་པ་འགོག་པ་སོགས། །རྒྱུད་སྡེ་ཀུན་དང་འགལ་བས་ན། །མ་དག་པ་ཡི་ བྱམས་པ་ཡིན། །མདོར་རྒྱུད་ཀུན་ལས་མ་གསུངས་ཤིང་། །རིགས་པས་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ། །དྲོད་དང་བདེ་བ་སྐྱེ་བ་དང་། །མི་རྟོག་ལྟར་སྣང་སྐྱེ་བ་སོགས། །ནད་གདོན་ཅུང་ཟད་སེལ་བ་དག །བླུན་པོ
【現代漢語翻譯】 執著于（自己的）戒律，輕視他人，這是不純凈的戒律。 損害三寶（དཀོན་མཆོག་གསུམ་，ratna-traya，triratna，佛法僧三寶）和上師，破壞佛法，不懷私慾、不做作假，爲了佛法和眾生，在當下和未來都有利益，以憤怒的姿態盡力而爲，如果修習這樣的忍辱，就是不純凈的。 喜愛與佛陀的教誨、智者的清凈論著無關的邪法，對於錯誤的聞、思、修（ཐོས་བསམ་བསྒོམ་གསུམ་）付出巨大的努力等等，這是不純凈的精進。 不進行經論的聽聞和思考，沒有從能取所取的執著中解脫出來，不精通之人修習空性，沒有領會密續的真意，方法上出現偏差等等，僅僅平息一些分別念，或者修出微細的禪定，即使付出巨大的努力去修習，也不會生起真正的智慧，所以這是不純凈的禪定。 與佛的教言不符，與清凈的論著無關，自創的著作、體驗之歌、偽造的伏藏等等，將非佛法偽裝成佛法，精通講、辯、著，看似通曉一切行為，但這是不純凈的智慧。 不能引導所化眾生從輪迴中解脫，不將他們引向解脫之道，而是偽裝成佛法將他們引入輪迴。 信仰惡劣的上師，喜愛不能作為輪迴、五毒（དུག་གསུམ་，tri-viṣa，貪嗔癡三毒）對治的虛假善法，沒有從能取所取二執中解脫，不作為我執的對治，卻喜歡惡劣的禪修，這是不純凈的信心。 給予病人喜歡但有害的食物，清凈的論著是純凈的傳承，對眾生有害，是墮入地獄之因，對於修持邪法的愚昧之人，不加以辨析和制止，沒有灌頂就傳授密法，對非法器之人講法等等，雖然表面上看起來有益，但之後會造成更大的損害，即使是出於慈悲心去做，也是不純凈的慈悲。 不謬誤的教法和具有可靠來源的佛法，與經論緊密相連的清凈傳承，爲了讓眾生獲得暫時的安樂和究竟的解脫，對於兇惡之人施與慈愛，不訓誡自己的子女和弟子，不修持保護的輪（འཁོར་ལོ་，cakra，輪），阻止忿怒本尊的唸誦等等，因為這與所有的續部相違背，所以是不純凈的慈愛。 總之，沒有在經續中宣說，也不能通過理證成立，僅僅是生起暖樂和看似無分別的覺受等等，或者僅僅消除一些疾病和邪魔，這些都會讓愚笨之人感到愉悅。
【English Translation】 Holding on to one's own discipline and despising others is impure discipline. Harming the Three Jewels (དཀོན་མཆོག་གསུམ་，ratna-traya，triratna，the Three Jewels: Buddha, Dharma, and Sangha) and the Lama, destroying the teachings, without selfishness or pretense, for the benefit of the Dharma and sentient beings, both in the present and future, acting with wrath to the best of one's ability, if one practices such patience, it is impure. Loving false teachings that are unrelated to the Buddha's teachings and the pure treatises of the wise, putting great effort into the mistaken hearing, thinking, and meditation (ཐོས་བསམ་བསྒོམ་གསུམ་) and so on, this is impure diligence. Not engaging in the hearing and contemplation of scriptures, not being liberated from the clinging to the apprehended and the apprehender, an unskilled person meditating on emptiness, not understanding the meaning of the tantras, having errors in the method, etc., merely pacifying some conceptual thoughts, or cultivating subtle samadhi, even if one makes great efforts to meditate, true wisdom will not arise, so this is impure meditation. Being inconsistent with the Buddha's words and unrelated to pure treatises, self-created works, songs of experience, fabricated treasures, etc., disguising non-Dharma as Dharma, being skilled in teaching, debating, and writing, seeming to know all actions, but this is impure wisdom. Unable to liberate disciples from samsara, not leading them to the path of liberation, but leading them into samsara by disguising it as Dharma. Having faith in evil Lamas, loving false virtues that cannot serve as antidotes to samsara and the three poisons (དུག་གསུམ་，tri-viṣa，the three poisons: greed, hatred, and ignorance), not being liberated from the clinging to the apprehended and the apprehender, not becoming an antidote to self-grasping, but delighting in evil meditation, this is impure faith. Giving a sick person food that they like but is harmful, pure treatises are a pure lineage, harmful to many beings, a cause for falling into hell, not discerning and stopping the foolish who practice evil Dharma, teaching secret mantras without empowerment, teaching Dharma to those who are not vessels, etc., although seemingly beneficial in the short term, it will cause greater harm later, even if done out of compassion, it is impure compassion. The unerring teachings and Dharma with reliable sources, the pure lineage connected to scriptures and reasoning, in order to bring temporary happiness and ultimate liberation to sentient beings, giving love to the wicked, not disciplining one's children and disciples, not cultivating protective wheels (འཁོར་ལོ་，cakra，wheel), preventing the recitation of wrathful deities, etc., because this contradicts all the tantras, it is impure love. In short, not spoken in the sutras and tantras, and cannot be established by reasoning, merely generating warmth and pleasure and seemingly non-conceptual experiences, etc., or merely eliminating some diseases and evil spirits, these will please the foolish.
་དགའ་བ་བསྐྱེད་ན་ཡང་། ། 5-472 མུ་སྟེགས་བྱེད་ལའང་ཡོད་པའི་ཕྱིར། །མ་དག་པ་ཡི་ཐབས་ལམ་ཡིན། །བདག་ལྟའི་རྩ་བ་མ་ཆད་ཅིང་། །འཁོར་འདས་གཉིས་ལ་སྨོན་པ་ཅན། །དགེ་བ་ལ་ནི་ངོ་མཚར་བལྟ། །ཆོས་ཀུན་སྤྲོས་བྲལ་མི་ ཤེས་པས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་བསྔོ་ན་ཡང་། །མ་དག་པ་ཡི་སྨོན་ལམ་ཡིན། །དེ་ལ་སོགས་པ་མཐའ་ཡས་པ། །སངས་རྒྱས་གསུང་གི་གནད་འཕྱུགས་པས། །དགེ་བར་བྱེད་པར་སྣང་ན་ཡང་། །མ་དག་པ་ རུ་ཤེས་པར་གྱིས། །བསམ་པ་ལྷག་བསམ་རྣམ་དག་གིས། །ཐོས་བསྒོམས་མ་འཁྲུལ་བྱེད་གདམས་པ། །མདོར་ན་སངས་རྒྱས་ཞེས་སོགས་ནས། །བསྟན་པར་ཤེས་པར་བྱ་ཞེས་བར། །དེ་དོན་རྒྱལ་གསུང་དྲི་མེད་དང་། །འཕགས་ བོད་མཁས་དང་གྲུབ་པ་ཡི། །བསྟན་བཅོས་མ་ནོར་ལམ་བཟང་ལ། །ཐོས་བསམ་བསྒོམ་པ་ཚུལ་བཞིན་དུ། །བྱེད་ན་སངས་རྒྱས་བསྟན་པའོ། །བྱང་སྡོམ་སྐབས་ཏེ་གཉིས་པའོ།། ༈ །། ༄། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་སྐབས་ཏེ་གསུམ་པ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཉམས་ལེན་ནི། ། སྨིན་བྱེད་ནོར་པ་མེད་པ་ཡི། །དབང་བཞིའི་དོན་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག །ཞེས་ནས་སྡོམ་པ་སུམ་ལྡན་འགྱུར། །ཞེས་དོན་གསང་སྔགས་ལ་བརྟེན་ནས། །སངས་རྒྱས་བསྒྲུབ་ལ་སྨིན་གྲོལ་གཉིས། །ལ་འབད་སྨིན་བྱེད་དབང་ བསྐུར་ནི། །རྡོ་རྗེ་འཆང་ནས་རང་ཉིད་ཀྱི། །མཚན་ལྡན་བླ་མ་བརྒྱུད་པའི་ཕྲེང་། །ངེས་གསལ་འདྲེན་རྒྱུ་ཡོད་པ་དགོས། །དབང་གི་ཆུ་བོ་མ་ནུབ་ཞེས། །རྒྱུད་སྡེ་སྤྱི་དང་ཁྱད་པར་དུ། །གསུང་ངག་སྐབས་ཀྱི་རྒྱུ་དུས་དང་། ། 5-473 ཁྱད་པར་ལམ་དུས་དབང་གི་ནི། །ཆུ་བོ་སློབ་དཔོན་རང་ཉིད་ཀྱིས། །ཐོག་མར་ནོས་པའི་དུས་ཚོད་དེ། །རླུང་སེམས་མཁའ་འགྲོ་ཡབ་ཡུམ་གྱི། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་དུས་དེ་ལས། །ལམ་དུས་ཐ་ན་ཐུན་ གཉིས་སུ། །ཆག་མེད་རྒྱུན་དང་ལྡན་པ་ཡིས། །ཉི་ཚོད་ཕྲ་མོ་མ་བརྒལ་བར། །ཉམས་ལེན་ཆག་མེད་དབང་གི་ནི། །ཆུ་བོ་མ་ནུབ་ཁྱད་པར་གནད། །བྱིན་བརླབས་བརྒྱུད་པ་མ་ཉམས་པ། །ཞེས་ནི་བསྒོམ་ པ་བྱ་བའི་དོན། །ཐོས་བསམ་སྒྲོ་འདོགས་ལེགས་པར་བཅད། །སྙན་བརྒྱུད་བརྡ་ཚིག་དོན་བརྒྱུད་མཐོང་བ་ཕྱག་ལེན་བརྒྱུད། །ཁོང་དུ་ཆུད་པ་ཉམས་བླངས་མཐའ། །བླང་དེས་རང་གི་རྒྱུད་ལ་ནི། །སྐྱོན་མེད་ཉམས་སྐྱེ་ མྱོང་བའི་མཐའ། །དེ་མཐུས་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ནི། །རང་བྱུང་འཆར་བ་བྱིན་རླབས་མཐའ། །དེ་འབྲས་དབང་བཞིའི་གྲུབ་པའི་མཐའ། །མངོན་དུ་གྲུབ་པ་བཞི་དང་ལྡན། །སྲིད་པའི་འདོད་ཡོན་གཉེན་པོ་ཡི། །ཟིན་བྱས་ ལམ་ཁྱེར་སྔགས་ཀྱི་གནད། །ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་མཁྱེན་པ་ཡིས། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མཆོག་གི་གསུངས། །མཁས་དང་གྲུབ་པས་ལེགས་བཀྲལ་བའི། །སྤང་བྱ་དེ་དང་ཆ་འདྲ་བའི། །གཉེན་པོ་ཐབས་མཁས་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས། ། ཕྱི་ཡི་སྣང་གྲགས་ནང་གི་ལུས། །ལུས་རྩ་ཡི་གེ་ཁམས་རླུང་ལ། །དབྱིབས་ལ་བུམ
【現代漢語翻譯】 即使生起歡喜心， 5-472 因為外道也有，所以是不清凈的方便道。我執的根本沒有斷除，貪戀輪迴和涅槃，對善行感到驚奇，不瞭解諸法離戲論，即使迴向于成佛，也是不清凈的願望。像這些無量無邊的情況，因為錯失了佛語的要點，雖然表面上在行善，但要知道那是不清凈的。 以清凈的真誠心，聽聞、思維、修習不謬誤的教誨，總而言之，從『佛』開始，要了解所教導的內容。其意義在於，對於無垢的佛語，以及印度和西藏的智者和成就者的論著，在沒有錯誤的良好道路上，如理如實地聽聞、思維、修習，這就是佛陀的教法。菩薩戒的章節，即第二。 吉祥圓滿！ 金剛乘的章節，即第三。 金剛乘的修持是： 不需成熟灌頂，四種灌頂的意義就是金剛乘。從『成為三律儀』開始，意思是依靠密咒，爲了成就佛果而努力于成熟和解脫二者。爲了努力成熟，灌頂必須從金剛持（Vajradhara）開始，到自己的具格上師的傳承，必須要有明確的引導。『灌頂之水不幹涸』，在總的續部和特別的口訣中，灌頂的因時和特別道時，灌頂之水是上師自己最初接受灌頂的時間，從風、心、空行母、父母的加持之時起，到道時，甚至兩座之間，都要具有不間斷的傳承，不能超過細微的日影，修持不能間斷，灌頂之水不能幹涸，這是特別的要點。加持的傳承沒有衰退，這是修習的意義。 5-473 聽聞、思維，很好地斷除增益和損減，領會口耳傳承的表法、詞句傳承、意義傳承、見傳承、實修傳承，在心中融會貫通，達到修持的終點。通過這種修持，在自己的相續中，產生沒有過失的修證體驗，憑藉這種力量，無二的智慧，自然生起，達到加持的終點。其結果是，達到四種灌頂的成就終點，顯現成就四種，並具備它們。爲了對治輪迴的慾望，抓住道用的要點，以如所有智和盡所有智，圓滿佛陀的教言，智者和成就者很好地闡釋了，對於應當斷除的以及與之相似的，以各種善巧方便的對治法，外在的顯現和聲音，內在的身體，身體的脈、字、界、風，形狀如寶瓶
【English Translation】 Even if joy arises, 5-472 Because it is also present in non-Buddhists, it is an impure means. The root of self-grasping is not severed, and one longs for both samsara and nirvana. One marvels at virtuous deeds, and because one does not understand that all dharmas are free from elaboration, even if one dedicates it to becoming a Buddha, it is an impure aspiration. Like these countless instances, because one misses the key points of the Buddha's words, although it appears to be doing good, know that it is impure. With pure and sincere intention, hearing, contemplating, and meditating on unerring instructions, in short, from 'Buddha' onwards, one should understand what is being taught. Its meaning lies in the fact that for the stainless words of the Buddha, and the treatises of the wise and accomplished ones of India and Tibet, on the good path without error, hearing, contemplating, and meditating properly and truthfully, this is the teaching of the Buddha. The chapter on the Bodhisattva Vows, which is the second. Auspicious and perfect! The chapter on Vajrayana, which is the third. The practice of Vajrayana is: Without ripening empowerment, the meaning of the four empowerments is Vajrayana. From 'becoming the three vows' onwards, it means relying on mantra, striving for both ripening and liberation in order to achieve Buddhahood. In order to strive for ripening, the empowerment must begin from Vajradhara, to the lineage of one's own qualified guru, there must be a clear guidance. 'The water of empowerment does not dry up', in the general tantras and especially in the oral instructions, the causal time of empowerment and the special path time, the water of empowerment is the time when the guru himself first received the empowerment, from the time of the blessing of wind, mind, dakini, parents, to the path time, even between two sessions, there must be an uninterrupted lineage, without exceeding the subtle sunlight, the practice must not be interrupted, the water of empowerment must not dry up, this is the special key point. The lineage of blessing has not declined, this is the meaning of practice. 5-473 Hearing, contemplating, and cutting off the additions and subtractions well, comprehending the symbolic expression of the oral transmission, the transmission of words, the transmission of meaning, the transmission of seeing, the transmission of practice, integrating them into the heart, reaching the end of practice. Through this practice, in one's own continuum, generating faultless experiential realization, by the power of this, non-dual wisdom, arises naturally, reaching the end of blessing. Its result is, reaching the end of the accomplishment of the four empowerments, manifesting the accomplishment of the four, and possessing them. In order to counteract the desires of samsara, grasping the key points of the path use, with the knowledge of what exists and how it exists, the perfect words of the Buddha, the wise and accomplished ones have explained well, for what should be abandoned and what is similar to it, with various skillful means of counteracting, the external appearance and sound, the internal body, the body's channels, letters, elements, wind, the shape like a vase.
་པ་རྩ་གསང་བ། །ཁམས་ལ་ཤེར་དབང་རླུང་སེམས་ལ། །བཞི་པའི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ནི། །རིམ་གྱི་བསྒྲིག་ལ་དང་པོ་ནི། ། 5-474 དབང་གིས་རྒྱུད་ལ་སྐུ་བཞི་ཡི། །ས་བོན་འདེབས་ནུས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །གསུང་བཞིན་མཛད་ཅིང་གནད་དོན་ནི། །ཇི་བཞིན་མཁྱེན་པའི་བླ་མ་ལ། །དབང་བཞི་བླང་པས་རང་ཉིད་ཀྱི། །རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་གསུམ་ ལྡན་འགྱུར། །རང་རང་ཆོ་གས་སོ་བྱང་གཉིས། །སྔོན་དུ་ཐོབ་དང་གཞན་ཡང་ནི། །དབང་བསྐུར་སྐབས་སུ་ཐུན་མིན་གྱི། །སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་བསྐྱེད་ལྡོག་པ་ཡིས། །སོ་བྱང་སྡོམ་པ་དང་ན་མཉམ། །ཐོབ་ཅིང་ཆོ་ ག་ཉན་ཐོས་ལྟར། །སེམས་བསྐྱེད་ལྡན་བླང་ཐེག་ཆེན་གྱི། །དགེ་སློང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །སྡོམ་པ་ཐོབ་ལུགས་གཉིས་རྒྱུད་སྡེ་ལས། །གསུང་བཞིན་ཐོབ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས། །དེ་ཡིས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཡི། ། དབང་བཞི་རྫོགས་པར་ཐོབ་ནས་ནི། །སོ་བྱང་སྡོམ་པ་སྔགས་སྡོམ་གྱི། །ངོ་བོར་གྱུར་ཅིང་གསུམ་ལྡན་གྱི། །དགེ་སློང་རྡོ་རྗེ་འཛིན་མཆོག་ཐོབ། དབང་བསྐུར་ལས་ཐོབ་པའང་ངོ་བོ་སུམ་ལྡན་དང་། །དེ་ལྟར་ རང་ཅག་སོ་སོའི་ཆོ་ག་ལས་ཐོབ་པ་ནི་འདི་བཞིན་ནོ། །བོད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་པ་ཁ་ཅིག །བྱིན་བརླབས་ཙམ་གྱིས་སྨིན་བྱེད་དབང་། །འདོད་སོགས་འཁྲུལ་པར་གྱུར་པ་རྣམས། །རིམ་པ་བཞིན་དུ་དགག་པ་ ལ། །དེང་སང་རྡོ་རྗེ་ཕག་མོ་ཞེས། །སོགས་ནས་སྔོན་གྱི་ཆོ་གར་བཤད། །བར་གྱི་དོན་ནི་ཕག་མོ་ཡི། །བྱིན་རླབས་བསྐུར་ནས་ཆོས་སྒོ་ཕྱེ། །གཏུམ་མོ་སོགས་བསྒོམ་སྨིན་བྱེད་བཀག །དབང་བསྐུར་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི། ། 5-475 བྱིན་རླབས་ནམ་ཡང་མི་བྱའོ། །རྒྱུད་ཀྱི་དངོས་བསྟན་གྲུབ་ཐོབ་ཀྱི། །བླ་མའི་ངན་ངག་གིས་ཕྱེ་བའི། །ཕྱི་ནང་རྟེན་འབྲེལ་གནད་ལྡན་པའི། །དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོར་དབང་བསྐུར་བ། །སྨིན་བྱེད་དབང་ཞེས་དེ་ལ་ ཟེར། །དེ་ཡི་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་གྱུར། །བྱིན་རླབས་ཉན་རུང་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ལམ་སྒོམ་ལ་དབང་གཞན་དུ་ནི། །སྐྱབས་སེམས་རྒྱུན་བཤགས་ལྷའི་བྱིན་རླབས། །ཡེ་ཤེས་ཕབ་དང་ལྷ་བསྒོམ་སྔགས། །བཟླ་རུང་བྱིན་རླབས་ དབང་བཞིའི་ཚུལ། །ཕྱག་མཚན་གཏད་དང་ཚེ་ལ་ནི། །དབང་ཕྱིར་ཚེ་ཡི་དབང་བསྐུར་སོགས། །དབང་གི་མིང་ཙམ་བཏགས་པ་ཡིན། །དཔེ་ན་དབང་དང་བྱིན་རླབས་དང་། །རྗེས་གནང་གནད་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་ནི། །ཤེས་པར་ བྱ་དགོས་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་ལྡན་པ། །ལམ་ཀུན་བསྒོམ་རུང་དབང་བཞི་བསྐུར་དགོས། །དེ་ཡིས་སྨིན་ནས་བྱིན་རླབས་དང་། །རྗེས་གནང་ཞུས་པས་ངོ་སྐལ་གྱི། །ལམ་བསྒོམ་རུང་གི་ལམ་ཀུན་མིན། །དེ་ལྟར་གནད་རྟོགས་ གལ་ཆེ་ཞིང་། །བརྒྱུད་ལྡན་མན་ངག་རྟེན་འབྲེལ་གནད། །མི་ལྡན་སྡོམ་པ་འབོག་ཆོག་དང་། །དཀྱིལ་འཁོར་དབང་བསྐུར་རང་བཟོ་ཡིན། །སྔོན་ཆོག་རྣམས་ཀྱང་དེང་གི་དུས། །མི་རུང་ཕྱིར་ན་ར
【現代漢語翻譯】 根本秘密。在界中，智慧自在地駕馭風和心，四者的緣起是次第安排中的第一步。 通過灌頂，能在相續中播下四身的種子，如佛所說般行事，對於如實知曉要點的上師，領受四種灌頂能使自己相續具備三律儀。各自儀軌中，聲聞戒和菩薩戒，事先獲得，此外，灌頂時，通過不共的皈依和發心，與聲聞戒和菩薩戒同時獲得，儀軌如聲聞乘。具足發心而領受，乃大乘的比丘和菩薩的律儀，兩種獲得方式如續部所說，如是獲得菩提心。因此，圓滿獲得金剛乘的四種灌頂后，成為聲聞戒、菩薩戒和密咒戒的自性，成為具足三律儀的比丘和殊勝金剛持。從灌頂中獲得的也是三具足的自性。像這樣，我們各自從儀軌中獲得的就是這樣。有些藏地的持印者，認為僅憑加持就能成熟灌頂，諸如此類的錯誤觀點，應按次第駁斥。 如今所謂的金剛亥母等，從前代的儀軌中說起，中間的意義是，給予亥母的加持，開啟法門，修習拙火等，阻止成熟灌頂。未經灌頂，任何時候都不應給予加持。依據續部的真實教言，由成就上師的惡語所開啟的，具有內外緣起要點的，大壇城灌頂，就稱為成熟灌頂。由此獲得三律儀。可以聽聞加持，對於密咒的修道，可以給予灌頂，否則，皈依、發心、持續懺悔、本尊加持、降臨智慧、修習本尊和唸誦咒語，都可以給予加持，如同四種灌頂的方式。給予法器和壽命，爲了長壽而給予壽命灌頂等，只是安立了灌頂的名稱。 譬如灌頂、加持和隨許，要懂得要點的差別，具足密咒戒律者，可以修習所有道，必須給予四種灌頂。由此成熟后，通過祈請加持和隨許，可以修習自己本分的道，但不是所有道。因此，懂得要點非常重要，不具備傳承和口訣的緣起要點，可以給予律儀和壇城灌頂，都是自己編造的。以前的儀軌，在當今時代，已經不適用了。
【English Translation】 The root secret. In the realm, wisdom freely rides the wind and mind, the arising of the four is the first in the order of arrangement. Through empowerment, one can plant the seeds of the four bodies in the continuum, acting as the Buddha said, for the lama who truly knows the key points, receiving the four empowerments enables one's own continuum to possess the three vows. In their respective rituals, the Śrāvakayāna and Bodhisattva vows, are obtained in advance, in addition, at the time of empowerment, through the uncommon refuge and generation of bodhicitta, one obtains the Śrāvakayāna and Bodhisattva vows simultaneously, the ritual is like the Śrāvakayāna. Possessing bodhicitta and receiving it, is the discipline of the Mahāyāna bhikṣu and Bodhisattva, the two ways of obtaining it are as stated in the tantras, thus obtaining bodhicitta. Therefore, after completely obtaining the four empowerments of the Vajrayāna, one becomes the nature of the Śrāvakayāna, Bodhisattva, and mantra vows, becoming a bhikṣu possessing the three vows and the supreme Vajradhara. What is obtained from the empowerment is also the nature of the three possessions. Like this, what we each obtain from the ritual is like this. Some Tibetan mudra holders, think that empowerment can be matured by mere blessing, such erroneous views should be refuted in order. The so-called Vajravārāhī etc. nowadays, are spoken of from the former rituals, the meaning in the middle is, giving the blessing of Vārāhī, opening the Dharma gate, practicing tummo etc., preventing the maturing empowerment. Without prior empowerment, one should never give blessings. According to the true words of the tantras, the great mandala empowerment opened by the evil words of the accomplished master, possessing the key points of inner and outer dependent arising, is called the maturing empowerment. From this one obtains the three vows. One can listen to the blessing, for the practice of mantra, one can give empowerment, otherwise, refuge, bodhicitta, continuous confession, deity blessing, descent of wisdom, practice of deity and recitation of mantra, can all be given blessing, like the manner of the four empowerments. Giving implements and life, giving life empowerment for longevity etc., only establishes the name of empowerment. For example, empowerment, blessing, and subsequent permission, one must understand the difference of key points, those who possess mantra vows, can practice all paths, one must give the four empowerments. After maturing from this, through requesting blessing and subsequent permission, one can practice the path of one's own duty, but not all paths. Therefore, understanding the key points is very important, without the key points of lineage and oral instructions, one can give vows and mandala empowerment, all of which are self-made. The former rituals, in the present age, are no longer applicable.
ང་བཟོ་སྤངས། །ཆོ་ག་ རྣམ་དག་གལ་ཆེའོ། །གྲངས་ངེས་མེད་པར་དབང་བསྐུར་བ། །དགག་པ་དེས་ན་ཉན་ཐོས་ཐེག །སོགས་ནས་འཇུག་པ་ཡིན་གྱི་བར། །རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ལས་སྤྱོད་རྒྱུད་ཀྱི། །སློབ་མར་དབང་བསྐུར་གྲངས་ངེས་མེད། །གཞན་གསུམ་ལ་ནི་ཉེར་ལྔའི་བར། ། 5-476 ཟུང་དུ་མ་གྱུར་ངེས་པར་དགོས། །གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་རྒྱུད་སྡེ་བཞི། །ཀུན་གྱི་ཁ་བསྐང་སྤྱི་འགྲོ་ཡིན། །རྒྱུད་སྡེའི་དབང་ལ་ཉིན་དང་པོར། །སྟ་གོན་བྱས་ཏེ་དངོས་གཞི་ཡི། །ཆོ་ག་སྔོན་འགྲོ་གཏོར་ མ་ནས། །རྗེས་ཆོག་བར་དུ་ཉིན་ཞག་གིས། །མ་ཆོད་པ་ཞིག་ངེས་པར་དགོས། །མཚན་མོར་བཤད་པ་རྒྱ་གར་དུ། །གསང་སྔགས་དབང་བསྐུར་དམ་ཚིག་རྫས། །སྣོད་མིན་གསང་བ་ཆེས་དམ་པས། །མཚན་མོ་མི་ ཡི་རྒྱུ་འགྲུལ་སོགས། །དཀོན་པར་མཛད་དང་མཚན་མོའི་དུས། །མཁའ་འགྲོ་འདུ་དང་བྱིན་རླབས་དུས། །གཞན་ཡང་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་དབང་། །སློབ་མ་རེ་རེ་བཞིན་བསྐུར་དང་། །སྤྲོས་བཅས་རིགས་པའི་དབང་ཀྱཻ་རྡོར་ཌོམ་ བྷི་ལུགས་ལྟ་བུ་ལྔ་བསྐྱར། །སློབ་དཔོན་དབང་ཡང་ཚར་གྲངས་ཀྱི། །ཉིན་ཞག་ཁོངས་སུ་གྲུབ་མིན་ལ། །དགོངས་འདྲ་དེང་སང་ཕྱག་ལེན་ལ། །རིགས་པའི་དབང་ལྔ་སློབ་དཔོན་དབང་། །མུ་འབྲེལ་མཛད་ཅིང་སློབ་མ་ ཡང་། །ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔར་སྟབས་གཅིག་ཏུ། །མཛད་པས་འགོར་སྐྱོན་མི་འོང་འདྲ། །དུས་འཁོར་མཁའ་འགྲོ་རྒྱ་མཚོ་སོགས། །ཆོ་ག་རྒྱས་པས་ཉིན་ཞག་གིས། །མ་ཆོད་དཀའ་ཙམ་དུས་འཁོར་ནི། །བླ་མེད་སྤྱི་དང་ བབ་མི་འདྲའི། །ཁྱད་པར་འགའ་ཞིག་ཡོད་པར་སྣང་། །འཇམ་མགོན་བླ་མས་གསང་སྔགས་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་ཕྱག་ལེན་དངོས་གཙང་ཕྱིར། །དོགས་མཐའ་བཀག་སྟེ་འདོམས་པར་མཛད། །གསུམ་པ་དཀྱིལ་འཁོར་མ་དག་པ། །དགག་དོན་དེང་སང་བྱིན་རླབས་ཞེས། ། 5-477 སོགས་ནས་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་བཀག །བར་གྱི་དོན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །རྒྱུད་སྡེ་ནས་གསུང་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །ཆོ་ག་རྡུལ་ཚོན་ལ་བརྟེན་པར། །ཕྱི་རུ་འདོམ་གང་གྲུ་བཞི་དང་། །ནང་གི་སེམས་ལ་བྱང་ ཆུབ་ཀྱི། །ཕྱོགས་ཆོས་སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་ཡོད། །དེ་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས། །དཀྱིལ་འཁོར་གྲུ་བཞི་སྒོ་བཞི་པ། །འབྱུང་བ་ཡིན་ཞིང་དེ་འདྲ་བར། །དབང་བསྐུར་པས་ནི་རྟེན་འབྲེལ་འགྲིགས། །སྡོམ་པ་སྐྱེ་ ཞིང་སྨིན་ནུས་པའི། །གནད་ཡོད་རྡུལ་ཚོན་དཀྱིལ་འཁོར་ཉིད། །རྒྱུད་དང་གྲུབ་པའི་མན་ངག་གིས། །བཀྲལ་ཞིང་དམ་པའི་ཕྱག་ལེན་ལ། །མཛད་པས་རས་བྲིས་ཚད་ལྡན་ལ། །བརྟེན་པ་འདི་གཉིས་གཙོ་བོར་བཟུང་། །ཆོ་ ག་མ་དག་དབང་བསྐུར་བྱེད། ། དགག་དོན་དབང་བསྐུར་བྱེད་སོགས་ནས། །སངས་རྒྱས་བྱིན་རླབས་ཡིན་གྱི་བར། །དོན་ནི་རྒྱུད་དང་མན་ངག་གིས། །མ་ཟིན་རང་བཟོའི་ཆོ་ག་ཡི། །དབང་བསྐུར་བྱས་པས་སློབ་མ་ ཡི། །ལུས་ངག་ཡིད་ལ་འཕར་གཡོ་སོགས
【現代漢語翻譯】 我放棄了自創（儀式），純正的儀軌至關重要。無數量的灌頂，這種否定（觀點）源於聲聞乘，等等。從（聲聞乘）進入（密乘）。在四部續部中，行續部的弟子接受的灌頂沒有數量限制，而其他三部（續部）則限制在二十五以內。 5-476 未成為雙運（的狀態）是絕對必要的。秘密總續是四部續部的補充和共同之處。在續部的灌頂中，第一天進行準備，然後是正行的儀軌，從前行朵瑪開始，直到後行儀軌，必須確保時間超過一天。在印度，夜晚講述（密法）是因為秘密真言的灌頂和誓言物，對於非器之人來說，秘密非常重要，所以在夜晚，人們的通行等活動較少。夜晚是空行母聚集和加持的時刻。此外，金剛上師的灌頂，要為每個弟子單獨進行，或者進行具有廣繁儀軌的理智灌頂，比如像Kyé Dor Dombi（時輪金剛）的傳統那樣重複五次。上師灌頂是否包含在天數中，對此有不同的看法。現在通常的做法是，將五種理智灌頂和上師灌頂連續進行，並且一次性為二十五名弟子進行，這樣似乎不會出現時間上的問題。時輪金剛、空行海等儀軌繁複，一天之內難以完成。時輪金剛與無上瑜伽部在一般和特殊方面存在一些差異。蔣揚欽哲旺波（'Jam-mgon）爲了使秘密真言的灌頂實踐純正，阻止了各種疑慮，並進行了教導。 第三，不純凈的壇城。否定的理由是，現在所謂的加持，等等，是諸佛的禁止。中間的含義是，佛陀在續部中說，壇城的儀軌依賴於彩粉。外部是一個邊長為一尋（約兩米）的正方形，內部的心識具有三十七道品。憑藉這種緣起的威力，會出現具有四門的正方形壇城。通過這樣的灌頂，緣起得以實現，戒律得以產生和成熟。彩粉壇城具有重要的意義，通過續部和成就者的口訣進行闡釋，並在神聖的實踐中進行。因此，主要依賴於畫布繪製的符合標準的壇城。進行不純凈儀軌的灌頂，否定的理由是，進行灌頂，等等，是諸佛的加持。意思是，沒有掌握續部和口訣，而是進行自創儀軌的灌頂，會導致弟子的身語意出現顫動等現象。 5-477
【English Translation】 I abandon self-created (rituals), pure rituals are essential. Empowerment without a fixed number, this negation (view) originates from the Śrāvakayāna, etc. Entering (the Mantrayāna) from (the Śrāvakayāna). Among the four classes of Tantras, there is no fixed number of empowerments for disciples of the Kriyā Tantra, while the other three (Tantras) are limited to twenty-five. 5-476 It is absolutely necessary to not become a union (of method and wisdom). The Secret General Tantra is a supplement and commonality of the four classes of Tantras. In the empowerment of the Tantras, prepare on the first day, then the actual ritual, starting from the preliminary Torma, until the subsequent ritual, it is necessary to ensure that the time exceeds one day. In India, (密法) is spoken at night because the empowerment of secret mantras and the samaya substances, the secret is very important for non-vessels, so at night, people's traffic and other activities are less. Night is the time when Ḍākinīs gather and blessings occur. In addition, the Vajra Master's empowerment should be performed individually for each disciple, or a rational empowerment with extensive rituals, such as repeating five times like the Kyé Dor Dombi (Kālacakra) tradition. Whether the Master's empowerment is included in the number of days, there are different opinions on this. The current practice is to continuously perform the five rational empowerments and the Master's empowerment, and to perform them for twenty-five disciples at once, so it seems that there will be no time problems. Kālacakra, Ocean of Ḍākinīs, and other rituals are complex and difficult to complete within a day. Kālacakra seems to have some differences from Anuttarayoga Tantra in general and special aspects. 'Jam-mgon Khyentse Wangpo (蔣揚欽哲旺波) prevented various doubts and taught in order to purify the practice of secret mantra empowerment. Third, the impure mandala. The reason for the negation is that the so-called blessings now, etc., are the prohibitions of the Buddhas. The middle meaning is that the Buddha said in the Tantras that the ritual of the mandala relies on colored powders. The outside is a square with a side length of one fathom (about two meters), and the inner mind has the thirty-seven limbs of enlightenment. By the power of this dependent origination, a square mandala with four doors will appear. By giving empowerment in this way, dependent origination is achieved, and vows are generated and matured. The colored powder mandala has important significance, which is explained through the Tantras and the instructions of the accomplished ones, and is practiced in sacred practice. Therefore, the main reliance is on canvas-painted mandalas that meet the standards. Performing empowerment with impure rituals, the reason for the negation is that performing empowerment, etc., is the blessing of the Buddhas. The meaning is that without mastering the Tantras and instructions, but performing empowerment with self-created rituals, it will cause tremors and other phenomena in the disciple's body, speech, and mind. 5-477
། །བྱུང་ཡང་གདོན་གྱི་ཆོ་འཕྲུལ་ཡིན། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་གིས་ཟིན་པའི། །རྣམ་དག་ཆོ་གའི་དབང་བསྐུར་ལས། །བྱུང་བ་སངས་རྒྱས་བྱིན་རླབས་ཡིན། །དབང་བསྐུར་མེད་པར་ ཟབ་ལམ་བསྒོམས། །དགག་དོན་དབང་བསྐུར་མེད་སོགས་ནས། །སྲུང་ཕྱིར་འབད་པར་བྱ་བའི་བར། །ཞེས་དོན་དབང་བསྐུར་མ་ཐོབ་པས། །རྒྱུད་ལུང་ལྟ་རྟོགས་དབང་འཆད་ཉན། །ལས་ཚོགས་སྒྲུབ་པས་ཆར་འབེབས་དང་། །འདྲེ་འདུལ་བྱིན་རླབས་ཕྲན་ཚེགས་ཙམ། ། 5-478 བྱུང་བྱུང་འདྲ་ཡང་ཕྱི་མ་ནི། །དམྱལ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་སྤང་བར་བྱ། ༈ ། དབང་ལ་དབང་པོ་རབ་དང་འབྲིང་། །ཕྱེ་ནས་སྨྲ་བ་དགག་པ་ནི། །ཁ་ཅིག་གང་ཟག་ལ་སོགས་ནས། །རྒྱུད་ལས་བཀག་ཞེས་ བར་གསུང་དོན། །སྤྲུལ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་སྔོན་ཆོག་ཡིན། །ད་ལྟའི་གང་ཟག་སྐབས་མི་འབྲེལ། །གང་ཟག་རབ་འབྲིང་ཐམས་ཅད་ཀུན། །རབ་ཏུ་རྡུལ་ཚོན་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། །ཡང་ན་རས་བྲིས་ལ་བརྟེན་དགོས། རས་བྲིས། ཡང་མན་ངག་གི་ཟིན་ཅིང་ཕྱག་ལེན་ལ་མཛད་ཀྱང་གསུམ་ངག་སྐབས་སོགས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཞལ་དང་འདྲ་བའི་ཆོ་ག་བརྒྱད་ཀྱི་རྣམ་བཞག་ཚང་བ་རྡུལ་ཚོན་འོད་ཁྱད་པར་འཕགས་ཤིང་ངེས་པར་ མཛད། །ཚོམ་བུའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སོགས་སྤངས། །སེམས་བསྐྱེད་ཙམ་གྱིས་གསང་སྔགས་བསྒོམ། །དགག་དོན་ལ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་ཞེས། །སོགས་ནས་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་དགོས་སོ། །ཞེས་དོན་བྱ་རྒྱུད་རྣམ་གསུམ་ལས། །དོན་ཡོད་ཞགས་པ་ སྤྱན་རས་གཟིགས། །ཞིབ་མོ་ཡི་ནི་ཆོ་ག་དང་། །དམ་ཚིག་གསུམ་བཀོད་ལ་སོགས་པ། །དམིགས་བསལ་ཙམ་ལས་བྱ་རྒྱུད་ཀྱི། །ལེགས་གྲུབ་དཔུང་བཟང་ཡན་ཆོད་དང་། །སྤྱོད་རྒྱུད་རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་བཅས། །གསང་སྔགས་ བསྒོམ་ལ་དབང་བསྐུར་དགོས། །གཞན་ཡང་སྒྲུབ་ཐབས་བརྒྱ་རྒྱམ་སོགས། །རྗེས་གནང་ལ་ཡང་བླ་མེད་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་ཐོབ་ནས་ཀུན་ཞུ་རུང་། །གཞན་དུ་རང་རང་རྒྱུ་སྡེ་དེའི། །དབང་བསྐུར་ཐོབ་ན་རྗེས་གནང་རུང་། ། 5-479 མཁན་ཆེན་ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་གསུང་། །གཏོར་མ་ཏིང་འཛིན་གྱི་དབང་བསྐུར། །སྨིན་བྱེད་འདོད་དགག་གཏོར་མའི་དབང་། །སོགས་ནས་གསུང་པ་མེད་ཞེས་བར། །རྗེས་གནང་སོགས་ལ་གཏོར་མ་ནི། །མགོ་ཐོག་བཞག་ནས་ལྷ་ བསྒོམ་བསྟིམ། །དམིགས་བསལ་ཡོད་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། །དམིགས་པ་ཙམ་གྱིས་དབང་བཞི་ལེན། །དེ་ཡིས་དབང་བསྐུར་གོ་བཅད་སྤངས། ༈ ། དབང་བསྐུར་ཕྱི་ནས་ཁས་ལེན་བྱེད། །བཀག་དོན་འགའ་ཞིག་གསང་སྔགས་སོགས། །ཞེས་ནས་ ཆོས་བཞིན་གྱིས་ཞེས་བར། །ཞེས་དོན་སྔོན་དུ་དབང་བསྐུར་ནས། །ཆོས་བཤད་གོང་འོག་མ་འཇོལ་གནད། །སེམས་ཉིད་རྟོགས་ན་དབང་མི་དགོས། །བཀག་དོན་ལ་ལ་སེམས་ཉིད་སོགས། །ཞེས་ནས་སྤང་བའི་གསང་ཚིག་བར། ། ཞེས་དོན་སེམས་ཉིད་རྟོགས་རློམ་གྱི། །ཀུན་གྱི་གོ་ཆོད་ལོག་རྟོག་སྤང་། །དྭགས་པོའི་བརྒྱུད་འཛིན་ཁ་ཅིག་གི
【現代漢語翻譯】 如果出現任何現象，那都是邪魔的伎倆。 源於傳承和口訣的，清凈儀軌的灌頂，才是佛陀的加持。 未經灌頂就修習甚深之道，從『禁止未經灌頂』等，到『努力守護』之間的內容，意思是說，沒有獲得灌頂，就進行經文、儀軌的聞思、講授，以及事業、修法等，即使能降雨、調伏鬼神，也只是一些微小的加持。 即使表面上看起來相似，但後者是墮入地獄之因，應當捨棄。 如果將灌頂分為上、中、下三等，那是錯誤的。 有些人說，經典中禁止對某些人等進行灌頂，這指的是化身壇城的前行儀軌，與現在的凡夫俗子無關。 無論根器是上等還是下等，都必須依賴彩沙壇城或唐卡。 即使精通口訣並付諸實踐，也必須完整具備如來面容般的八種儀軌，並使用殊勝的彩沙壇城。 應當避免使用堆砌壇城等。 僅僅生起菩提心就修習密法，從『禁止某些人僅生起菩提心』等，到『必須瞭解區別』之間的內容，意思是說，在事部、行部、瑜伽部三部經典中，修習不空絹索觀音，以及詳細的儀軌、三昧耶戒等，除了這些特例，修習事部的善臂成就法以上，以及行部、瑜伽部、無上瑜伽部等密法，都必須經過灌頂。 此外，修習百種成就法等，即使是隨許，也必須獲得無上瑜伽部的灌頂才能修習。 否則，必須獲得各自所屬的續部的灌頂才能進行隨許。 堪布阿旺曲扎說，關於朵瑪和三摩地灌頂，以及是否允許成熟灌頂和朵瑪灌頂等問題，從『朵瑪灌頂』到『沒有』之間的內容，指的是隨許等，將朵瑪放在頭頂上，觀想本尊融入自身，存在特殊情況，通過三摩地和觀想，可以獲得四種灌頂，應當避免以此來否定灌頂。 在灌頂之後才承認，這是不允許的。 禁止某些人在未經灌頂的情況下修習密法等，從『密法』到『如法』之間的內容，意思是說，必須先進行灌頂，然後才能講授佛法，順序不能顛倒。 如果證悟了自性，則不需要灌頂。 禁止某些人說證悟了自性等，從『自性』到『捨棄秘密語』之間的內容，意思是說，應當捨棄那些自詡證悟自性，卻誤解一切的邪見。 某些噶舉派的傳承持有者...
【English Translation】 If anything arises, it is the trickery of demons. That which arises from the empowerment of pure rituals, sustained by lineage and oral instructions, is the blessing of the Buddha. Practicing profound paths without empowerment, from 'prohibiting without empowerment' etc., to 'striving to protect', means that without obtaining empowerment, engaging in study, contemplation, teaching, and listening to tantras and agamas, as well as activities and sadhanas, even if it brings rain or subdues spirits, it is only a minor blessing. Even if they appear similar, the latter is a cause for hell and should be abandoned. To divide empowerment into superior, middling, and inferior is a negation. Some say that the tantras forbid empowerment for certain individuals, etc., which refers to the preliminary rituals of the emanation mandala and is not relevant to present individuals. Whether individuals are superior, middling, or all, they must rely on a mandala of colored powders or a painted cloth. Even if one is sustained by oral instructions and engages in practice, one must fully possess the eight aspects of ritual that resemble the face of the Bhagavan, and the colored powders must be particularly excellent and definite. Abandon mandalas of heaps, etc. Meditating on secret mantras with only the arising of bodhicitta, from 'prohibiting some with only the arising of bodhicitta' etc., to 'one must know the distinctions', means that in the three tantras of action, practice the Amoghapasha Avalokiteshvara, and detailed rituals, samaya vows, etc. Apart from these exceptions, one must have empowerment to meditate on secret mantras, including the well-accomplished Good Arm practice of the action tantra and the conduct tantra, yoga tantra, and highest yoga tantra. Furthermore, even for subsequent permissions such as hundreds of sadhana methods, one can request all after obtaining the empowerment of the highest yoga. Otherwise, one can only grant subsequent permission if one has obtained the empowerment of one's own tantra class. Khenchen Ngawang Chodrak said, regarding the empowerment of torma and samadhi, and whether it is permissible to mature empowerment and torma empowerment, from 'torma empowerment' to 'there is not', it refers to subsequent permissions, etc., placing the torma on the head and meditating on the deity dissolving into oneself. There are special cases where one receives the four empowerments through samadhi and visualization. One should abandon using this to negate empowerment. To acknowledge empowerment after the fact is forbidden. Prohibiting some from practicing secret mantras without prior empowerment, from 'secret mantras' to 'according to dharma', means that one must first give empowerment and then teach the dharma, without reversing the order. If one realizes the nature of mind, empowerment is not necessary. Prohibiting some from saying they have realized the nature of mind, from 'nature of mind' to 'abandoning secret words', means that one should abandon the false conceptions of those who claim to have realized the nature of mind but misunderstand everything. Some holders of the Dagpo lineage...
།ཆོ་ག་མེད་པར་བླ་མ་ཡི། །ལུས་དཀྱིལ་ཙམ་ལ་སྨིན་བྱེད་ལེན། །བཀག་དོན་ཁ་ཅིག་ཆོ་ ག་མེད། །སོགས་ནས་རིགས་ཅན་ཡིན་གསུང་བར། །ཞེས་པའི་དོན་ནི་ཆོ་ག་ནི། །ཚིག་གཅིག་མེད་པར་བླ་མ་ཡི། །ལུས་ལས་དབང་བསྐུར་ལེན་ཟེར་བ། །འབྲེལ་མེད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །གསུང་པའི་སྡོམ་ གསུམ་ཆོ་ག་ཀུན། །སྤངས་པའི་ལོག་རྟོག་འདི་སྤངས་ཤིག །རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཀུན་བདེན་པ་གཉིས། །ཟུང་འབྲེལ་ལ་བརྟེན་དོན་དམ་པར། །ཆོས་ཀུན་སྤྲོས་པ་ཀུན་ལས་བྲལ། །དེ་ཉིད་རྟོགས་ཐབས་ཐབས་བྱུང་གི །སྡོམ་གསུམ་ལེན་ཐབས་ལམ་ས་འབྲས། ། 5-480 རྣམ་བཞག་ཀུན་རྫོབ་ཟུང་འབྲེལ་དགོས། །བྱ་རྒྱུད་སོགས་ལ་དབང་བཞི་དང་། །རིམ་གཉིས་ཡོད་འདོད་བཀག་པ་ཡིན། །ཁ་ཅིག་བྱ་རྒྱུད་སོགས་ཞེས་ནས། །གསུང་པའི་དངོས་གྲུབ་འབྱུང་གི་བར། །ཞེས་པའི་དོན་ནི་རྒྱུད་ སྡེ་བཞི། །རང་རང་རྒྱུད་ནས་གསུང་པ་བཞིན། །བྱ་ཞིང་རང་བཟོའི་བསྲེ་ལྷད་སྤངས། །རྒྱུད་དོན་མ་འཁྲུལ་དངོས་གྲུབ་འབྱུང་། །བཀའ་བརྒྱུད་པ་འགས་གསང་སྔགས་ལ། །མོས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྒོར་བྱས་ནས། །ཟབ་ལམ་བསྒོམ་ རུང་འདོད་བཀག་པ། །ལ་ལ་དབང་བསྐུར་མ་བྱས་ཞེས། །སོགས་ནས་རྒྱུ་མཚན་དེ་ལྟར་ཡིན། །བར་དོན་སྔགས་ལ་མོས་ཙམ་གྱི། །དབང་མ་ཐོབ་པར་ལམ་བསྒོམ་སྤངས། །དཔེར་ན་ཞིང་ལ་སོ་ནམ་ནི། །མ་ བྱས་ཀྱང་ནི་ལོ་ཏོག་ལ། །མོས་པ་ཟ་རྒྱུའི་སྒོ་ཡིན་པས། །ཟ་འདོད་ཙམ་ལས་ཞིང་བཟང་ལ། །རྩོལ་བ་སོ་ནམ་མ་བྱས་མཚུངས། །གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ། །དབང་བསྐུར་བ་ཉིད་གཙོ་བོ་ སྟེ། །ཕྱི་དང་ནང་གི་ཆོས་ཀུན་ལ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་གནད། །ཁྱད་པར་ཅན་ཡོད་དེ་ལ་བྱེད། །དབང་བསྐུར་ཆོ་གས་རྟེན་འབྲེལ་ནི། །བསྒྲིག་ཚུལ་སློབ་མའི་ཕུང་ཁམས་དང་། །སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་ལ་ སློབ་དཔོན་གྱི། །རིགས་ལྔ་སོགས་སུ་ངོ་སྤྲོད་ཐབས། །ཆུ་དབང་ལ་རིགས་པའི་དབང་ལྔ་བརྟུལ་ཞུགས་སློབ་དཔོན་གང་ལ་གསུམ་སོགས་སོགས་རིམ་བསྐུར་བས། །ཕྲ་ཞིང་ཕྲ་རྣམས་ཡེ་ཤེས་སུ། །སྐུ་བཞིའི་ས་བོན་ནུས་ལྡན་བཏབ། ། 5-481 དེ་རྒྱུན་སྐྱོང་པས་རབ་ཚེ་འདི། །འབྲིང་གི་བར་དོ་མཐའ་སྐྱེ་བ། །བཅུ་དྲུག་ཚུན་ཆད་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །མངོན་དུ་བྱེད་ལ་དབང་བསྐུར་བཏགས། །རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བྷུ་ཏི་སོགས། །གང་ཟག་རབ་ཉིད་དབང་གིས་ གྲོལ། །འབྲིང་མན་དེ་རྒྱུན་གྲོལ་བྱེད་ལམ། །བསྒོམ་ཞིང་བུམ་དབང་གནས་སྐབས་སུ། །ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་སྤོང་བ་ཡི། །སྡོམ་པ་ཐོབ་ཅིང་མི་ཉམས་པར། །སྲུང་ཞིང་བསྒོམ་ལ་བསྐྱེད་རིམ་དང་། །གོང་མའི་གནས་སྐབས་ གྱ་ནོམ་ལྷར། །ཞེན་པའི་རྣམ་རྟོག་སྤོང་བ་ཡི། །སྡོམ་པ་ཐོབ་ཅིང་རྫོགས་རིམ་བསྒོམ། །དཔེར་ན་ཐོག་མར་རྣམ་དག་གིས། །དབང་གི་ཆོ་གས་དཀྱིལ་འཁོར་བཞིར། །སྐུ་བཞིའི་ནས་ཀྱི་ས་བོན་བཏབ། །དེ་ཉིད་
【現代漢語翻譯】 『未經灌頂僅從上師處，接受身壇城的成熟灌頂。』 『某些禁令沒有儀軌。』等等，說『因為是有種姓者』。 這段話的意思是，所謂的『沒有儀軌』，就是指從上師的身語意處接受灌頂。 拋棄這種與解脫無關的，認為可以拋棄圓滿正等覺所說的三律儀一切儀軌的邪見。 通往解脫的所有道路都依賴於二諦（勝義諦和世俗諦）的結合。在勝義諦中，一切法都遠離戲論。 爲了證悟那個境界，需要方便道。接受三律儀是道路、地和果。 5-480 一切名相都需要世俗諦的結合。認為在事續等中有四灌頂和二次第是被禁止的。 『某些事續等』，說『將會出現成就』。 這段話的意思是，四部續部，都應按照各自續部中所說的那樣修持，避免自作主張的摻雜。 不混淆續部的意義，就能獲得成就。某些噶舉派的人，對密咒僅僅是 以信心作為進入佛法的門徑，認為可以修持甚深道，這是被禁止的。 有些人說『沒有接受灌頂』等等，理由是這樣的。 意思是，僅僅是對密咒有信心，在沒有獲得灌頂的情況下修持道是不允許的。 例如，對於田地，即使沒有耕作，僅僅是 對收成有期望，認為那是食物的來源，也僅僅是想吃，而不去努力耕作良田一樣。 在密咒金剛乘中，灌頂才是最重要的。 對於外內一切法，圓滿正等覺的緣起關鍵，在於進行 特殊的灌頂儀軌，灌頂儀軌的緣起是，將弟子的蘊、界和 處等，介紹給上師的五部佛等。 水灌頂中有五種智慧的灌頂，行為導師有三種等。通過次第灌頂， 將微細又微細的智慧，作為四身的種子，賦予能力。 5-481 如果能保持這種傳承，最好是今生，中等是在中陰，最差是十六世之內，就能圓滿成佛。 顯現，這就是所謂的灌頂。國王Indrabhuti（因陀羅部底）等， 上等根器的人依靠灌頂就能解脫。中等以下的人，通過修持能解脫的道路。 修持，瓶灌頂的暫時狀態是，捨棄平凡的分別念， 獲得律儀並守護不失壞，修持生起次第，以及 更高層次的殊勝本尊，捨棄執著的分別念， 獲得律儀並修持圓滿次第。例如，首先通過清凈的 灌頂儀軌，在四壇城中，種下四身的種子。 那個
【English Translation】 'Without empowerment, only receiving the ripening empowerment from the Guru's body mandala.' 'Some prohibitions do not have rituals.' etc., saying 'because they are of the lineage.' The meaning of this passage is that 'without rituals' refers to receiving empowerment from the Guru's body, speech, and mind. Abandon this irrelevant view that one can abandon all the rituals of the three vows spoken by the perfectly enlightened one. All paths to liberation rely on the union of the two truths (ultimate truth and conventional truth). In the ultimate truth, all dharmas are free from elaboration. To realize that state, a skillful means is needed. Receiving the three vows is the path, ground, and result. 5-480 All phenomena need the union of conventional truth. It is forbidden to think that there are four empowerments and two stages in Kriya Tantra etc. 'Some Kriya Tantra etc.,' saying 'achievements will arise.' The meaning of this passage is that the four classes of tantras should be practiced as spoken in their respective tantras, avoiding self-made mixtures. Without confusing the meaning of the tantras, achievements will arise. Some Kagyu practitioners, for secret mantras, merely take faith as the gateway to Dharma, thinking that one can practice the profound path, which is forbidden. Some say 'without receiving empowerment' etc., the reason is like this. It means that merely having faith in secret mantras, it is not allowed to practice the path without receiving empowerment. For example, for a field, even if it is not cultivated, merely having expectations for the harvest, thinking that it is the source of food, is just wanting to eat, without making the effort to cultivate the good field. In the secret mantra Vajrayana, empowerment is the most important. For all outer and inner dharmas, the key to the dependent arising of the perfectly enlightened one lies in performing special empowerment rituals. The dependent arising of the empowerment ritual is to introduce the disciple's skandhas, dhatus, and ayatanas to the Guru's five Buddha families etc. In the water empowerment, there are empowerments of the five wisdoms, and the conduct master has three etc. Through successive empowerments, the subtle and subtle wisdoms are planted as seeds of the four bodies, endowing them with power. 5-481 If one can maintain this lineage, it is best in this life, moderately in the bardo, and at worst within sixteen lifetimes, one can attain perfect enlightenment. Manifestation, this is what is called empowerment. King Indrabhuti (因陀羅部底) etc., people of superior faculties can be liberated by empowerment. Those of medium or lower faculties can be liberated by practicing the path. Practicing, the temporary state of the vase empowerment is to abandon ordinary conceptual thoughts, obtain the vows and protect them without deterioration, practice the generation stage, and the higher state of the glorious deity, abandon clinging conceptual thoughts, obtain the vows and practice the completion stage. For example, first through the pure empowerment ritual, in the four mandalas, plant the seeds of the four bodies. That
དམ་ཚིག་སྲུང་སྡོམ་དང་། །ལམ་གྱིས་བསོད་ནམས་ཆར་རྒྱུན་གྱིས། །སྐྱོང་པས་མི་ཉམས་གོང་འཕེལ་གྱིས། །འབྲས་བུ་སྐུ་བཞིའི་ལོ་ཐོག་སྨིན། །དེ་ལྟར་དབང་ཉིད་མཆོག་ཏུ་གྱུར། །རས་ཆུང་རྗེས་འབྲང་འགའ་ཞིག་གིས། ། དབང་བསྐུར་མུ་བཞི་འདོད་བཀག་པ། །ལ་ལ་དབང་བསྐུར་ཞེས་སོགས་ནས། །ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱི་དོན། །དབང་སོགས་མུ་བཞི་བརྩི་བ་སྤངས། ༈ ། རྙིང་མ་ཁ་ཅིག་གསང་སྒྲོགས་ཀྱི། །ལྟུང་བ་མེད་འདོད་ བཀག་པ་ནི། །ཁ་ཅིག་གསང་སྔགས་ཞེས་སོགས་ནས། །གནོད་ཚིག་ཡིན་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །ཟབ་མོའི་ཆོས་ལ་གསང་མི་གསང་། །རྒྱལ་བས་ཇི་སྐད་གསུང་ལྟར་བྱ། །དེ་ནས་གྲོལ་བྱེད་རིམ་གཉིས་ལ། །ཕྱག་རྒྱས་འགས་སྔོན་བྱུང་གི ། 5-482 གྲུབ་ཐོབ་ཐབས་ལམ་རེ་རེ་ཡིས། །གྲོལ་བ་ཡིན་གྱི་རིམ་པ་གཉིས། །བསྒོམ་པ་དགོས་མེད་སྨྲ་བཀག་དོན། །ཁ་ཅིག་འཁྲུལ་དང་མ་འཁྲུལ་མེད། །ཞེས་ནས་མཁས་རྣམས་གུས་ཀྱི་བར། །ཞེས་པའི་དོན་ནི་ཐབས་ ཤེས་རབ། །གཉིས་ཀ་མ་ཚོགས་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །བསྒྲུབ་པའི་ཐབས་གཞན་མེད་པ་སྟེ། །དེ་ཡང་ཐབས་ཀྱིས་མྱང་འདས་མཐའ། །ཤེས་རབ་ཆེན་པོས་འཁོར་བའི་མཐའ། །མཐའ་གཉིས་གནོན་པའི་ལམ་བསླབ་པས། །སངས་རྒྱས་གོ་ འཕང་ཐོབ་པར་འགྱུར། །དབང་གི་ས་བོན་བཏབ་བྱིན་རླབས། །རིམ་པ་གཉིས་བསྒོམ་རྟེན་འབྲེལ་གྱིས། །ཡེ་ཤེས་རྟོགས་ནས་རྣམ་གྲོལ་བརྙེས། །ལམ་ཀུན་རིམ་གཉིས་ལ་འདུས་ཏེ། །བསྐྱེད་རིམ་རླུང་དང་གཏུམ་མོ་ཡི། །དམིགས་ པ་སོགས་ནི་རིམ་གཉིས་དངོས། །བྱིན་རླབས་དེ་ཡི་འབྲས་བུའི་ཚུལ། །ལྟ་བ་དེ་གཉིས་དག་བྱེད་ཐབས་ཀྱི། །ཡན་ལག་ཡིན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །དེ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། །ལམ་དེ་བོགས་དབྱུང་ བྱེད་པའི་ཕྱིར། །སྤྲོས་བཅས་སྤྲོས་མེད་སྤྱོད་པའོ། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཚོགས་པ་ཡིན། །གནད་ཀྱིས་ཡིན་རུང་ལས་རྟེན་འབྲེལ། །སྟོབས་ཀྱིས་ནུས་པའི་གསལ་ཁ་ནི། །དཔེར་ན་ནད་པའི་ལུས་གསོ་བ། །བཟའ་བཏུང་ཀུན་ གྱིས་བྱེད་མོད་ཀྱང་། །དེ་ནང་ཞོ་ཆང་ལ་སོགས་འགས། །ཐོག་མར་ཡི་ག་འབྱེད་བྱེད་མཚུངས། །དེ་ལྟའི་གནད་ཤེས་ཕྱོགས་རེ་ལས། །མ་ཞེན་སྨིན་བྱེད་དབང་རིམ་གཉིས། །ཟུང་འབྲེལ་གྱི་ནི་འཚང་རྒྱ་བའི། །ལམ་བཟང་ཚང་ལ་མ་ནོར་བ། ། 5-483 ཡིན་པའི་གནད་འདི་སྙིང་ལ་བཅང་། །གོང་གི་ནང་ཚན་སྤྱོད་པ་ལ། །ཨིནྡྲ་བྷུ་ཏིའི་མཛད་པ་ནི། །སྤྲོས་བཅས་བྷཱུ་སུ་ཀུ་སྤྲོས་མེད། །ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་རིམ་པ་གཉིས། །བརྟེན་ཕྱིར་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་ སོགས། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པའོ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དང་རྡོ་རྗེ་ཐེག །གཉིས་ཀ་འཁྲུལ་མེད་ལམ་བཟང་ལ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལམ་བསྒྲོད་ཚུལ་ནི། །ལམ་ནི་སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་ཡི། །སྙིང་པོ་ཅན་དང་ཕར་ ཕྱིན་དྲུག །བསྒོམ་དེས་དབང་རྣོན་བརྩོན་འགྲུས་ནི། །མྱུར་ཡང་བས
【現代漢語翻譯】 守護誓言和戒律，憑藉正道，如雨般降下福德，以不衰退的增長來滋養，成熟四身（梵文： चतुःकाय，catuḥkāya，漢語：四種法身）的果實。 如此這般，灌頂本身即是至高無上。如若惹瓊巴（藏文：རས་ཆུང་རྗེ་，Ras chung rje）的一些追隨者，否定四種灌頂的必要性，或者有些人從『灌頂』等詞語開始，到『是』這個詞之間的意義，都排斥四種灌頂等概念。 此外，一些寧瑪派（藏文：རྙིང་མ་，Nying ma）的人認為沒有秘密宣告的墮落，這種否定是錯誤的。有些人從『秘密真言』等詞語開始，到『有害之語』之間的意義，認為不應公開甚深之法。應當如諸佛所說的那樣行事。 之後，關於解脫之道的兩種次第，一些成就者（梵文：सिद्ध，siddha）過去常常通過各自獨特的方法獲得解脫，因此有人否定修習兩種次第的必要性。有些人說『沒有錯誤和非錯誤』，直到『智者恭敬』。這句話的意思是，若沒有方便和智慧二者的結合，就無法成就圓滿正覺。 此外，沒有其他方法可以成就佛果。通過方便，可以超越涅槃（梵文：निर्वाण，nirvāṇa，漢語：寂滅）的邊際；通過大智慧，可以超越輪迴（梵文：संसार，saṃsāra，漢語：生死）的邊際。通過修習這兩種超越邊際的道路，可以獲得佛的果位。 通過播下灌頂的種子，獲得加持，修習兩種次第，以及緣起的相互依存，證悟智慧，從而獲得解脫。所有道路都彙集于兩種次第之中。生起次第（藏文：བསྐྱེད་རིམ，bskyed rim）中的氣（藏文：རླུང，rlung）和拙火（藏文：གཏུམ་མོ，gtum mo）的觀想等，是兩種次第的真實體現。加持是其果實的形式。 見地是凈化這二者的手段，大手印（梵文：महामुद्रा，mahāmudrā，漢語：大印）是從中生起的智慧，爲了提升這條道路，需要有有相和無相的行為。所有這些都是積聚資糧的方法。即使是關鍵的因緣，緣起的力量的顯現，就像治療病人的身體一樣，所有的食物都可以起到治療作用，但其中酸奶和酒等，首先可以打開食慾。 瞭解這樣的關鍵，不要執著于片面的觀點，成熟的灌頂和兩種次第，是結合起來證悟菩提（梵文：बोधि，bodhi，漢語：覺悟）的殊勝之道，完整而不謬誤。將這個關鍵銘記於心。 關於上述內容中的行為，因陀羅部底（梵文：इन्द्रभूति，Indrabhūti）的行為是有相的，布蘇庫（梵文：Bhūṣuku）的行為是無相的，極其無相的兩種次第，依賴於瑜伽自在等，是普賢行（梵文：समन्तभद्र，Samantabhadra）的行為。 波羅蜜多（梵文：पारमिता，pāramitā，漢語：度）和金剛乘（梵文：वज्रयान，vajrayāna，漢語：金剛乘），二者都是無誤的殊勝之道。修習波羅蜜多道的方法是，道路的本質是空性和慈悲，具有六度（梵文：षट्पारमिता，ṣaṭpāramitā，漢語：六度）的精髓。通過修習這些，如果根器敏銳且精進，那麼速度會很快。
【English Translation】 Guarding vows and commitments, through the path, like a rain of merit, nourishing with unfailing increase, the harvest of the four kāyas (梵文：चतुःकाय，catuḥkāya，catuhkaya, Four Bodies of Buddha) ripens. Thus, the empowerment itself is supreme. If some followers of Rechungpa (藏文：རས་ཆུང་རྗེ་，Ras chung rje) deny the necessity of the four empowerments, or some, from the words 'empowerment' etc., to the meaning between the word 'is', reject the concept of the four empowerments etc. Furthermore, some Nyingma (藏文：རྙིང་མ་，Nying ma) people think that there is no downfall in secret proclamation, this denial is wrong. Some, from the words 'secret mantra' etc., to the meaning between 'harmful words', think that profound teachings should not be made public. One should act as the Buddhas have said. After that, regarding the two stages of the path of liberation, some siddhas (梵文：सिद्ध，siddha) used to attain liberation through their own unique methods, so some deny the necessity of practicing the two stages. Some say 'there is no error and non-error', until 'the wise respect'. The meaning of this sentence is that without the combination of skillful means and wisdom, one cannot attain perfect enlightenment. Furthermore, there is no other way to attain Buddhahood. Through skillful means, one can transcend the boundary of nirvana (梵文：निर्वाण，nirvāṇa, Nirvana); through great wisdom, one can transcend the boundary of samsara (梵文：संसार，saṃsāra, Samsara). By practicing these two paths that transcend the boundaries, one can attain the state of Buddha. By planting the seed of empowerment, receiving blessings, practicing the two stages, and the interdependence of dependent origination, realizing wisdom, one attains liberation. All paths converge in the two stages. The visualization of wind (藏文：རླུང，rlung) and tummo (藏文：གཏུམ་མོ，gtum mo) in the generation stage (藏文：བསྐྱེད་རིམ，bskyed rim) etc., are the actual embodiment of the two stages. Blessing is the form of its fruit. The view is the means of purifying these two, Mahamudra (梵文：महामुद्रा，mahāmudrā, Great Seal) is the wisdom that arises from it, and in order to enhance this path, there is the activity of with and without characteristics. All of these are methods of accumulating merit. Even the key cause, the manifestation of the power of dependent origination, is like healing the body of a patient, all foods can have a healing effect, but among them, yogurt and wine etc., can first open the appetite. Understanding such a key, do not cling to one-sided views, the ripening empowerment and the two stages, are the excellent path of combining to attain enlightenment (梵文：बोधि，bodhi, Bodhi), complete and without error. Keep this key in mind. Regarding the activities in the above content, the activity of Indrabhuti (梵文：इन्द्रभूति，Indrabhūti) is with characteristics, the activity of Bhusuku (梵文：Bhūṣuku) is without characteristics, the two stages of extremely without characteristics, relying on yoga freedom etc., is the activity of Samantabhadra (梵文：समन्तभद्र，Samantabhadra). Paramita (梵文：पारमिता，pāramitā, Perfection) and Vajrayana (梵文：वज्रयान，vajrayāna, Vajrayana), both are unerring excellent paths. The method of practicing the Paramita path is that the essence of the path is emptiness and compassion, with the essence of the six perfections (梵文：षट्पारमिता，ṣaṭpāramitā, Six Perfections). By practicing these, if the faculties are sharp and diligent, then the speed will be fast.
ྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ། །དཀའ་སྤྱད་དགོས་ཏེ་ཚོགས་སྦྱོར་ལ། །གྲངས་མེད་གཅིག་དང་ས་བདུན་བར། །གྲངས་མེད་གཅིག་དང་ས་བརྒྱད་དགུ །བཅུ་སྟེ་གྲངས་ མེད་གསུམ་བར་དགོས། །དེ་ལྟར་དང་པོ་བྱང་སེམས་བསྐྱེད། །གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ཚོགས་གཉིས་བསོག །ས་བརྒྱད་དགུ་པ་བཅུ་པའི་བར། །ཡང་དག་མཐའ་དངོས་མི་བྱ་བར། །སྨོན་ལམ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། །སེམས་ ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཞིང་སྣོད་བཅུད། །གཅིག་བསྡུས་ལེགས་སྦྱོང་མཐར་ཕྱིན་ཏེ། སྨོན་ལམ་ཕར་ཕྱིན་བརྙེས་སོགས་དོན་གཅིག་གོ །ས་བཅུའི་རྒྱུན་མཐར་བདུད་བཞི་བཏུལ། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ ཐོབ་པར་གསུངས། །བདུད་བཞི་ཞེས་པ་གནས་ངེས་ལེན། །ཕྲ་ཞིང་འཛིན་པའི་མཐའ་ཕྲ་བའི་རྒྱུན་གྱི་ཆ། །ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྤོང་དེ་ཡིན་ཞེས། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེས་བཞེད། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལམ་བསྒྲུབ་པ། ། 5-484 མ་ནོར་དབང་བླང་འཁྲུལ་མེད་ཀྱི། །རིམ་གཉིས་བསྒོམ་ཞིང་དེ་ལས་བྱུང་། །མཚོན་བྱེད་དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ། །དེ་ལ་གོམས་བྱས་དྲོད་ཐོབ་རྟགས། །ཆོས་བརྒྱད་མགོ་སྙོམས་དེ་འཁོར་འདས། །བླང་དོར་འཛིན་མེད་བསྲེ་ བའི་ཕྱིར། །རྣམ་དག་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པ་ཡི། །ནང་ལུས་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཞུགས། །ས་ལམ་ཀུན་བསྒྲོད་རྡོ་རྗེ་འཛིན། །བཅུ་གསུམ་པ་ཡི་ས་ཐོབ་བོ། །ལམ་འདི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྟན་པའི། །དམ་ཆོས་སྙིང་ པོ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །མན་ཆད་ལ་སྦས་བླ་མེད་ཀྱི། །རྒྱུད་སྡེ་རྣམས་ཀྱི་གསང་ཚིག་མཆོག །སྐལ་ལྡན་འཚང་རྒྱའི་མྱུར་ལམ་ཡིན། །དེ་ལྟར་མདོ་སྔགས་ལམ་གཉིས་ལ། །སངས་རྒྱས་གཉིས་གསུང་ཇི་ལྟར་ཡིན། །སྙམ་ ན་དེ་ཡི་གནད་འདི་ཡིན། །རྒྱུད་ཡི་ཆེ་བ་འདོན་པའི་ཕྱིར། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར་ས་བཅུ་ཡིན། །སྦས་པ་ཡིན་ཞེས་གསུང་པ་དང་། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ས་པཎ་གྱིས། །བདག་མེད་བསྟོད་པའི་འགྲེལ་པ་ ལས། །སྐྱུ་རུ་ར་ནི་ཆུ་དང་ནི། །འོ་མས་བཅུས་གཉིས་སོ་སོའི་དཔེ། །མཛད་དང་སཾ་བྷུ་ཊའི་ལུང་ལས། །གང་དག་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་གནས། །མངོན་དུ་མ་བྱས་པ་དེ་ནི། །བདེ་བར་གཤེགས་པ་ སྟེ་སངས་རྒྱས། །ཡིན་ལ་མཚན་གཞི་མཚོན་པ་ནི། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཡང་དག་པའོ། །གསུང་དོན་སངས་རྒྱས་ཡིན་ཞེས་དོན། །མདོ་ལུགས་སངས་རྒྱས་མཚན་གཞིར་བསྟན། །མཚན་གཞི་མཚོན་པའི་རྡོ་རྗེ་འཛིན། །ཡང་དག་པ་ཞེས་སྔགས་ལུགས་ཀྱི། ། 5-485 སངས་རྒྱས་ཀྱི་ནི་མཚན་གཞི་ཡིན། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་མངོན་བྱས་དོན། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་སྣང་བ་ཀུན། །བདེ་སྟོང་དང་དུ་རོ་གཅིག་པར། །འདྲེས་པའི་སངས་རྒྱས་རང་སྣང་གི །ཡེ་ཤེས་མངོན་གྱུར་བཅུ་ གསུམ་པ། །དེ་གཉིས་གང་ཞིག་ཉམས་ལེན་ནི། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མདོ་དང་ནི། །རྒྱུད་སྡེར་ཇི་སྐད་གསུངས་པ་བཞིན། །དེ་དང་མཐུན་པར་ཉམས་ལ
【現代漢語翻譯】 需經三無數劫，勤奮積累二資糧。 一無數劫至七地之間，一無數劫至八、九、十地之間，總共需三無數劫。 如是，首先發起菩提心，於三無數劫中積累二資糧。 於八、九、十地之間，不作真實邊際之行，圓滿發願，成熟眾生。 諸佛之剎土、器情，集於一身，善加修習至究竟，獲得愿波羅蜜等同義。 十地之末，降伏四魔，證得圓滿正覺。 所謂四魔，即住處、定、取，微細執著的邊際，微細相續之分。 以智慧斷除，此乃全知索南僧格之觀點。 修持金剛乘道，無謬獲得灌頂，無誤修習二次第，由此生起表詮之喻智慧。 於此串習，獲得暖相之證。 八法齊觀，彼輪迴涅槃，為捨棄取捨執著而融合。 行持清凈之行，內身氣心融入中脈，跨越諸地道，成金剛持，得十三地。 此道乃諸佛所宣說之甚深法要，瑜伽續部，密而不宣之無上續部之殊勝密語，乃具緣者速疾成佛之道。 如是，于顯密二道，如何宣說二佛之果位？ 若問及此，其要點在於，為顯續部之殊勝，于波羅蜜多乘為十地。 所謂隱秘之說，大自在薩迦班智達于《無我贊》之釋文中，以余甘子比喻水，以牛乳比喻酥油，二者各自不同。 以及Samputa之教證中：『凡諸不可思議處，未曾顯現者，即是善逝，亦即佛。』 是為名相所詮釋者，即是真實金剛持。 所言之義，即是佛陀。 顯宗以佛陀為名相所指，以名相所詮釋之金剛持，是為真實者，乃密宗之佛陀名相。 不可思議顯現之義，即是境與有境一切顯現，皆為樂空無二無別。 融合之佛陀自顯現之智慧，乃十三地之現證。 二者之中，應如何修持？ 如圓滿正覺之經部及續部中所說，如是相應而修持。
【English Translation】 It takes three countless kalpas to diligently accumulate the two accumulations. One countless kalpa until the seventh bhumi, one countless kalpa until the eighth, ninth, and tenth bhumis, totaling three countless kalpas. Thus, first generate Bodhicitta, and accumulate the two accumulations in three countless kalpas. Between the eighth, ninth, and tenth bhumis, without engaging in actual extremes, perfect the aspirations, mature sentient beings. The Buddhas' pure lands, both the environment and its inhabitants, are gathered into one, well-trained to the end, attaining the Paramita of Aspiration, etc., are of the same meaning. At the end of the tenth bhumi, subdue the four maras, and it is said that perfect enlightenment is attained. The so-called four maras are the fixed abode, samadhi, grasping, the subtle edge of subtle clinging, the subtle continuum. It is abandoned by wisdom, this is the view of Kunkhyen Sonam Senge. Practicing the Vajrayana path, unerringly receiving empowerment, faultlessly meditating on the two stages, from which arises the wisdom of the illustrative example. Habituating to this, the sign of gaining warmth is obtained. The eight dharmas are equally regarded, that is samsara and nirvana, for the sake of blending without grasping at acceptance or rejection. Practicing pure conduct, the inner body's prana and mind enter the central channel, traversing all the bhumis and paths, becoming Vajradhara, attaining the thirteenth bhumi. This path is the essence of the sacred Dharma taught by the Buddhas, the Yoga Tantra, the supreme secret words of the unsurpassed Tantra, the swift path to enlightenment for the fortunate. Thus, regarding the two paths of Sutra and Tantra, how are the two Buddha fruits spoken of? If one wonders about this, the key point is this: to show the greatness of the Tantra, in the Paramitayana there are ten bhumis. The so-called hidden saying, the great Sakya Pandita, in the commentary on 'Praise of No-Self', uses the example of water for Emblica, and ghee for milk, the two are different. And in the scriptural authority of Samputa: 'Whatever is an inconceivable place, that which has not been manifested, is the Sugata, that is, the Buddha.' That which is indicated by the basis of designation is the true Vajradhara. The meaning of what is said is that it is the Buddha. The Sutra system shows the Buddha as the basis of designation, the Vajradhara indicated by the basis of designation, being the true one, is the basis of designation of the Buddha of the Tantra system. The meaning of the inconceivable manifestation is that all appearances of the object and the subject are of one taste in bliss and emptiness, without separation. The wisdom of the self-appearance of the merged Buddha, the thirteenth, is the direct experience. Which of the two should be practiced? As it is said in the Sutras and Tantras of the Perfect Enlightenment, practice in accordance with that.
ེན་གནད། །སོ་ཐར་ཉན་ཐོས་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །ཐེག་ཆེན་བྱང་ སེམས་གསང་སྔགས་ཏེ། །དེ་གསུམ་གཞུང་དང་མི་མཐུན་པའི། །ཆོས་པ་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་མིན། །མདོ་དང་རྒྱུད་སྡེའི་དགོངས་པ་དང་། །ལམ་བཟང་ཚང་ལ་མ་ནོར་བ། །སོ་ཐར་རིགས་བདུན་སེམས་བསྐྱེད་དང་། །དབང་ བསྐུར་ལས་ཐོབ་སྡོམ་པ་ནི། །ལེགས་པར་བླང་ཞིང་བསྲུང་བ་ལ། །དགེ་ཚོགས་རླབས་ཆེ་རིམ་གཉིས་གནད། །ཤེས་ནས་བསྒོམ་པ་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །ཐོབ་པའི་ལམ་ཡིན་དེ་ལྟར་གྱི། །གནད་རྟོགས་ཤིན་ཏུ་གལ་ཆེའོ། ༈ ། དེ་ནས་བསྟན་པའི་རྩ་བ་ནི། །སྡོམ་གསུམ་ཉམས་སུ་ལེན་ཚུལ་སོགས། །རིམ་པར་དགག་པར་བྱེད་པ་ནི། །སྡོམ་གསུམ་ལེན་ཚུལ་བཀག་དོན་ནི། །གང་དག་རབ་བྱུང་ཞེས་པ་སོགས། །དགའ་བར་བྱ་ཕྱིར་ ཡིན་བར་དོན། །སོར་སྡོམ་ལེན་ལ་ངེས་འབྱུང་དགོས། །བྱང་སེམས་སྡོམ་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་དང་། །ཐོགས་མེད་གསུང་དང་མ་འགལ་དགོས། །གསང་སྔགས་བསྒོམས་པ་མང་སོགས་ནས། །རང་བཟོར་གསང་སྔགས་སྤྱོད་པར་ཟད། །བར་དོན་གསང་སྔགས་ཉམས་ལེན་ལ། ། 5-486 རྒྱུད་སྡེར་གསུང་བཞིན་ཉམས་ལེན་དགོས། །དེ་ལ་ཁག་འདོགས་ཕལ་ཆེར་གྱིས། །འཕྲལ་གྱི་སྤྱོད་པ་བག་ཡངས་སུ། །ཅི་འདོད་བདེ་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས། །རང་བཟོའི་གསང་སྔགས་ཉམས་ལེན་སྤངས། །གལ་ཏེ་དབང་བསྐུར་ཞེས་ སོགས་ནས། །གུས་པས་ལེན་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །བྱེ་བྲག་དབང་བསྐུར་རྒྱུད་མན་ངག །མ་གཏོགས་འཁྲུལ་དང་རང་བཟོ་སྤངས། །གོང་དུ་སྨོས་བཞིན་རྒྱུད་མན་ངག །བླ་མ་དམ་པའི་ཕྱག་ལེན་བཞིན། །སྦྱོར་དངོས་རྗེས་ གསུམ་ཚང་བ་ཡི། །དབང་བསྐུར་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་བྱེད་གཙོ། །རང་བཟོའི་ཀྲོང་བསྐྱེད་དྲོད་སྐྱེ་ཙམ། །གཏུམ་མོ་ཡང་དག་མིན་པ་ཡི། །དྲི་བཅས་ཡེ་ཤེས་བཀག་པའི་དོན། །རྒྱ་ལ་བསྐྱེད་རིམ་བསྒོམ་སོགས་ནས། །ལམ་ མི་འགྱུར་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་གནད་མི་ཤེས། །རང་བཟོའི་ཀྲོང་བསྐྱེད་རྩ་ཐིག་རླུང་། །རྣམ་ཤེས་སེམས་དབྱིངས་ཁྱབ་རླུང་གི་དྲོད། །ཞུ་བདེས་རིག་སྟོང་རྟོག་པ་ཡི། །གནད་མི་ཤེས་པར་བཙན་ ཐབས་ཀྱིས། །རླུང་གི་དྲོད་སྐྱེ་རས་རྐྱང་ཙམ། །ཆོག་དང་རྣམ་རྟོག་ཅུང་ཟད་ཙམ། །བཀག་ལ་མཆོག་འཛིན་དེ་ཉམས་ནས། །སླར་ཡང་འཁོར་བའི་རྒྱུར་གྱུར་སྤངས། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་གིས་ཟིན་པའི། །སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་ བྱེད་ཆོ་ག་ཡི། །ཡན་ལག་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ནས། །གསུངས་པའི་མངོན་བྱང་ལྔ་དང་ནི། །རྡོ་རྗེའི་ཆོ་ག་གསུམ་ལས་བསྐྱེད། །བདེ་མཆོག་སོགས་ནས་སྒྲ་ཚུལ་གྱིས། །རྟེན་འབྲེལ་དང་ནི་གསང་འདུས་ལས། །གསུངས་པའི་ཏིང་འཛིན་གསུམ་དང་ནི། ། 5-487 གཤིན་རྗེའི་གཤེད་ནས་གསུང་པ་ཡི། །རྣལ་འབྱོར་བཞི་སོགས་ཉམས་སུ་ལེན། །ཁྱད་པར་མདོ་སྔགས་རྒྱ་མཚོའི་བཅུད། །གསུང་ངག་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་མཆོག །ལམ་དང་འབྲས་བུར་བཅས་པ་ཡི། །
【現代漢語翻譯】 要點在於：別解脫（藏文：སོ་ཐར་，梵文天城體：Prātimokṣa，梵文羅馬擬音：Pratimoksha，漢語字面意思：別解脫）聲聞乘、波羅蜜多乘（藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན，梵文天城體：Pāramitā，梵文羅馬擬音：Paramita，漢語字面意思：到彼岸）；大乘菩薩乘、密咒乘。如果三者與經論相違背，就不是佛教徒。通達經部和續部的密意，具備完整且無誤的殊勝道，受持別解脫七眾戒、發菩提心，以及通過灌頂獲得的誓言，並良好地受持和守護它們，積累廣大的資糧，瞭解二次第的要點，並加以修持，這就是獲得圓滿正覺的道路。因此，領悟這些要點至關重要。 接下來，關於教法的根本，即修持三律儀等次第，以下將逐步進行破斥。破斥受持三律儀的方式的原因在於，對於那些『所謂出家』等等，是爲了令人歡喜。關於別解脫戒，必須具備出離心；菩薩戒的受持，不得與龍樹（Nāgārjuna）和無著（Asaṅga）的教言相違背；對於那些『修持眾多密咒』等等，最終只會淪為自創的密咒行。關於密咒的修持，必須按照續部中所說的那樣進行修持。然而，大多數人卻以各種借口，放縱當下的行為，以隨心所欲的安樂想法，捨棄自創的密咒修持。如果說『灌頂』等等，直到『恭敬地領受』之間，特殊的灌頂、續部和口訣，除了這些之外，都應捨棄錯謬和自創。如前所述，續部和口訣，應按照上師的傳承，具備加行、正行和後行三者，這樣的灌頂才是獲得菩提的主要方法。而那些自創的拙劣生起次第，僅僅產生暖相，並非真正的拙火，這是因為它們阻礙了具有垢染的智慧。對於『在印度修學生起次第』等等，直到『道路不會改變』之間，如果不瞭解所凈之基和能凈之道的要點，自創的拙劣生起次第，以及脈、明點、氣，識、心性、周遍氣之暖，以融樂來臆測空性，在不瞭解要點的情況下，強行生起氣的暖相，僅僅是穿著棉衣而已。滿足於少許的止和少許的分別念，並執著於此為殊勝，這樣的修行最終只會成為輪迴的因，應當捨棄。應修持以續部和口訣所攝持的，具有所凈之基和能凈之道的儀軌，以及噶舉派（藏文：ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་）所說的五種現觀，以及從三種金剛儀軌中生起的，勝樂金剛（Cakrasaṃvara）等中所說的聲韻，以及從緣起和密集金剛（Guhyasamāja）中所說的三種等持，以及從閻魔敵（Yamāntaka）中所說的四種瑜伽等。特別是，應修持顯密二海的精華，口耳傳承的如意寶，以及具足道和果的教法。 。
【English Translation】 The key points are: Prātimokṣa (Individual Liberation) of the Śrāvakayāna, the Pāramitāyāna (Perfection Vehicle); the Mahāyāna Bodhisattvayāna (Great Vehicle Bodhisattva Vehicle), and the Mantrayāna (Secret Mantra Vehicle). If these three contradict the scriptures and treatises, they are not Buddhist. Understanding the intent of the Sutras and Tantras, possessing the complete and unerring excellent path, upholding the seven classes of Prātimokṣa vows, generating Bodhicitta (the mind of enlightenment), and the vows obtained through empowerment, and guarding them well, accumulating vast merit, understanding the key points of the two stages, and meditating on them, this is the path to attaining perfect enlightenment. Therefore, realizing these key points is extremely important. Next, regarding the root of the teachings, which is the practice of the three vows, etc., the following will be gradually refuted. The reason for refuting the way of taking the three vows is that for those 『so-called renunciates』 etc., it is to please others. Regarding the Prātimokṣa vows, one must have renunciation; the taking of the Bodhisattva vows must not contradict the teachings of Nāgārjuna and Asaṅga; for those 『practicing many mantras』 etc., it will ultimately be reduced to self-created mantra practices. Regarding the practice of mantra, one must practice as stated in the Tantras. However, most people make various excuses, indulge in immediate actions, with the idea of doing whatever they want, abandon self-created mantra practices. If it says 『empowerment』 etc., until 『receive with respect』, special empowerment, Tantra and oral instructions, apart from these, all errors and self-creations should be abandoned. As mentioned above, the Tantra and oral instructions should follow the lineage of the holy Guru, possessing the three complete stages of preparation, main practice, and subsequent practice, such empowerment is the main method for obtaining enlightenment. Those self-created crude generation stages, merely generating warmth, are not true Tummo (inner heat), because they hinder the wisdom with defilements. For 『studying the generation stage in India』 etc., until 『the path will not change』, if one does not understand the key points of the basis to be purified and the path of purification, self-created crude generation stages, as well as channels, drops, winds, consciousness, mind essence, the warmth of pervasive wind, speculating emptiness with bliss, without understanding the key points, forcibly generating the warmth of wind, is merely wearing cotton clothes. Being satisfied with a little cessation and a little conceptual thought, and clinging to this as superior, such practice will ultimately become the cause of Samsara (cyclic existence), and should be abandoned. One should practice the rituals held by the Tantras and oral instructions, with the basis to be purified and the path of purification, as well as the five clear realizations mentioned by the Kagyupa (lineage), and generated from the three Vajra rituals, the sound and rhythm mentioned in Cakrasaṃvara etc., as well as the three Samādhis mentioned in dependent origination and Guhyasamāja, and the four Yogas mentioned in Yamāntaka etc. In particular, one should practice the essence of the ocean of Sutra and Tantra, the wish-fulfilling jewel of oral transmission, and the teachings complete with path and fruit. .
གདམས་ངག་ལས་བྱུང་གཞི་ རྒྱུ་རྒྱུད། །ཐུན་མོང་ཐོས་བསམ་ཐུན་མིན་སྐབས། །དྲི་མེད་སྤྲོས་བྲལ་ལྟ་བ་ཡི། །རྒྱུད་སྦྱོང་མ་འགག་རིག་པའི་གདངས། །བུམ་དབང་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་ལམ། །སྙིང་པོ་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཡི། །མངོན་རྟོག་ཡན་ ལག་དྲུག་ལྡན་དང་། །ཟབ་མོ་ལུས་དཀྱིལ་དབང་དང་བཅས། །སྔོན་འགྲོ་དངོས་གཞི་རྗེས་རིམ་པས། །བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཐུན་མོང་དུ། །ངོ་སྐལ་སྦྱོང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་ཀྱི། །སྐྱེ་གནས་ཕྱེད་དང་བཞི་སྦྱོང་ཞིང་། །ཐུན་ མིན་དེ་དག་རེ་རེས་ཀྱང་། །སྦྱོང་གཞི་མཐའ་དག་སྦྱང་བར་གྱུར། །སྣང་བ་སེམས་སུ་ངོ་སྤྲད་པས། །དུག་གསུམ་རྟོག་པ་མཐའ་དག་སྦྱོང་། །དེ་ལྟར་བསྐྱེད་རིམ་བྱ་བ་དང་། །བྱེད་པ་ཅན་གྱི་བསྐྱེད་རིམ་ ལས། །ང་རྒྱལ་རྣམ་པ་སྤྱི་བྱེ་བྲག །རྒྱན་ཅན་རྒྱན་མེད་སེམས་འཛིན་གྱི། །དམིགས་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་པོ། །ལེགས་བསྒོམ་བསམ་གཏན་དུག་དབྱུང་ཞིང་། །དུག་གསུམ་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་བཅས། །ཐུན་མོང་གསལ་སྟོང་ ཟུང་འཇུག་ཙམ། །ཐུན་མིན་རིག་ཐོག་བདར་ཤ་བཅད། །གཞི་ཡི་དྲི་མ་རང་སར་དག །སྦྱོང་བྱེད་ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར། །དེ་ལྟར་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་དང་། །སྤྲོས་བཅས་རྫོགས་རིམ་གསང་དབང་དང་། །ཤེར་དབང་བཞི་པའི་ལམ་རྣམས་ལ། ། 5-488 སྔོན་འགྲོ་སྒོ་གསུམ་སྦྱོང་གནད་དབབ། །བསྒོམ་པ་གསུམ་དང་དངོས་གཞི་ནི། །གཉིས་པ་བདག་བྱིན་བརླབས་པའི་ལམ། །རྩ་ཡིག་ཐིག་ལེའི་དྭངས་སྙིང་ནི། །འབྱེད་པ་ཁྱབ་བྱེད་རླུང་སྦྱོར་བདུན། །ལེགས་སྦྱོང་ཁ་སྦྱོར་རླུང་ ལ་འབད། །ཁྱབ་བྱང་མན་ངག་གཏུམ་པོའི་དམིགས། །གང་བ་ཐིག་ལེ་མཐུག་པོ་ནི། །རྩ་ཡིག་ཐིག་རླུང་གསུམ་གཅེར་བུ། །མི་དམིགས་གཙོ་སྟོན་བཅོ་བརྒྱད་པོ། །མན་ངག་བོགས་འདོན་འཁྲུལ་འཁོར་བཅས། །དེ་ལ་བདེ་ དྲོད་ཉམས་མྱོང་སྐྱེས། །གསལ་ཡང་ཐུན་མོང་ཐུན་མིན་ལ། །རིག་ཐོག་ཉིད་དུ་བདར་ཤ་བཅད། །དེ་ཡི་སྐྱོན་ཡོན་སོ་སོར་འབྱེད། །ཡོན་ཏན་ཚོགས་རྣམས་གོང་འཕེལ་གྱུར། །གསུམ་པ་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ལམ། །དངོས་ དང་ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱ་ལ། །བརྟེན་པའི་སྦྱོར་བ་མཉམ་པ་གསུམ། །འདུ་ཤེས་སུམ་ལྡན་དེས་རྒྱས་པར། །མན་ངག་གནད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས། །དབབ་བཟུང་བཟློག་ཁྱབ་མི་ཉམས་སྲུང་། །བསྡུས་པའི་སྦྱོར་བར་ཐུར་སེལ་ གྱི། །རླུང་ལ་དབང་བྱས་དངོས་གཞི་ལ། །དབབ་བཟློག་སོགས་པ་དུས་མཉམ་བྱ། །རྗེས་ལ་འདྲེན་དང་ཁྱབ་པར་བྱ། །བདེ་སྟོང་ཐུན་མོང་ཐུན་མིན་ནི། །རིག་པའི་ཐོག་དུ་བདར་ཤ་བཅད། །བཞི་པ་རྡོ་རྗེ་ རྦ་རླབས་ལམ། །འོག་རླུང་བསྐྱོད་པ་ལུས་རྦ་རླབས། །ངག་ནི་འདྲེན་པ་ཞི་དྲག་གི །ཏིང་འཛིན་སེམས་ཀྱི་རྦ་རླབས་ཀྱིས། །ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་སྦྱང་གཡས་བཟུང་བ། །གཡོན་དུ་འཛིན་པ་དབུས་གཉིས་ཀའི། །རྦ་རླབས་རིངས་ལ་སྐད་ཅིག་གསུམ། ། 5
【現代漢語翻譯】 竅訣生起之基： 共同之傳承聞思及時機，無垢離戲見之傳承，修習不斷覺性之弦。 寶瓶灌頂生起次第道，心要嘿汝嘎之金剛，現證支分六具足，甚深身壇城及灌頂。 前行正行後行次第中，共同生起次第之自份，所修所依及能修，四又二分之一處修。 不共彼等一一亦，修習所修一切盡。顯現認知為心性，三毒分別皆盡凈。 如是生起次第之所作，及有作者之生起次第中，我慢之總相與別相，有飾無飾心執持。 三十七種所緣境，善修禪定拔除毒，三毒自性三者具，共同明空雙運僅此爾。 不共覺性上判別，基之垢染自處凈，能修成為道之體。如是生起之次第，及有戲之圓滿次第與，勝觀四灌頂之道等。 前行三門修要處，三修及正行者乃，二者自加持之道。脈字明點之精華，分別周遍行氣七，善修合修勤于氣。 周遍口訣猛厲之觀想，充滿明點稠密者，脈字氣三者赤裸。無緣主尊十八者，口訣訣竅及幻輪等。 于彼生起樂暖之體驗，明然亦有共同不共者，覺性上即刻作判別。彼之功過各自分，功德之聚漸增長。 三者壇城輪之道，真實智慧手印上，所依之三等持。三具足之意念令增長，口訣要點菩提心。 降持遮遣遍不退護，攝之瑜伽下行清掃之，氣上得自在正行時，降遮等同時行之。 后引及遍佈而行，樂空共同不共同者，覺性之頂上作判別。四者金剛波浪道，下氣發動身波浪。 語者牽引寂猛之，等持心之波浪者，方便之傳承修習執右，執左及中二者皆，波浪長短有三剎那。
【English Translation】 The basis of arising from instructions: Common lineage of hearing, thinking, and timing, the lineage of immaculate, non-elaborate view, the uninterrupted string of awareness that trains the mind. Vase empowerment, the path of the generation stage, the Vajra of the heart essence Heruka, the six-fold complete manifestation, the profound body mandala and empowerment. In the order of preliminary, main practice, and subsequent practice, the common share of the generation stage, the object to be trained, the basis for training, and the trainer, train in four and a half places. The uncommon, each of them also trains all the objects to be trained. By recognizing appearances as mind, all three poisons and thoughts are purified. Thus, in the action of the generation stage and the generation stage with an actor, the general and specific aspects of pride, with ornaments and without ornaments, the mind's holding. The thirty-seven objects of focus are well-meditated upon, and meditation extracts the poison, including the three poisons and the three essences. The common is just the union of clarity and emptiness. The uncommon is to discern on the basis of awareness, and the defilements of the ground are purified in their own place, and the training becomes the nature of the path. Thus, the generation stage and the elaborate completion stage, the secret empowerment, and the paths of the four wisdom empowerments. The preliminary practice is to train the three doors, and the three meditations and the main practice are the path of the second self-blessing. The essence of the essence of the root letters and bindus is to distinguish the seven pervasive winds, to practice well, to combine, and to work hard on the winds. The pervasive instructions are the fierce visualization, and the thick bindus that are full are the three naked root letters, bindus, and winds. The eighteen non-objective main points are the instructions, the extraction of essence, and the illusion wheel. In this, the experience of bliss and warmth arises, and even though it is clear, it is common and uncommon, and it is discerned on the basis of awareness. The faults and virtues of this are distinguished separately, and the qualities of the assembly increase. The third is the path of the mandala wheel, and the three samadhi that rely on the actual and wisdom mudras. The mind of enlightenment, which is the key point of the instructions, is increased by the three-fold consciousness. The yoga of gathering, which protects against falling, holding, reversing, and pervading, is done simultaneously with the winds of downward clearing in the main practice, such as descending and reversing. Afterwards, it is led and pervaded. The common and uncommon of bliss and emptiness are discerned on the basis of awareness. The fourth is the path of the Vajra wave, and the lower wind moves the body wave. The speech is the guiding of peaceful and wrathful, and the samadhi is the wave of the mind. The lineage of skillful means is to train the right, hold the left, and both the middle. The waves are long and have three moments.
-489 ཤེས་རབ་ལའང་དེ་བཞིན་གསུངས། །ཐབས་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུད་སོ་སོར། །སྐད་ཅིག་གཅིག་སྟེ་རྣམ་པ་བདུན། །དེ་ལས་མས་བརྟེན་དགའ་བ་བཞི། །མྱོང་བ་ཐུན་མོང་ཐུན་མིན་ལ། །རིག་ཐོག་བདར་ཤ་བཅད་པ་ ཡིས། །དེ་ལྟར་བསྐྱེད་རྫོགས་ཡེ་ཤེས་ནི། །གང་སྐྱེས་ཉོན་མོངས་རྣམ་རྟོག་དང་། །དཔེར་ན་ངང་པས་ཆུ་འོ་མ། །སོ་སོར་ཕྱེ་ལྟར་དྭངས་སྙིགས་འབྱེད། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ཡི། །མྱུར་ལམ་བླ་ན་ མེད་པའོ། །གོང་གི་རིག་ཐོག་ཞེས་པའི་དོན། །དངོས་པོ་ཡིན་ཚད་བེམ་རིག་ནི། །གཉིས་སུ་འདུས་ཤིང་དེ་སྐབས་ཀྱི། །རིག་པ་རྣམ་ཤེས་དོན་གཅིག་ཅིང་། །དེ་ནི་འདུས་བྱས་འཛིན་པའི་ཆ། །ཡིན་གྱི་སྐབས་ འདིའི་རིག་པ་ནི། །སྙིང་པོ་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཡི། །རྩ་རྒྱུད་བརྟག་པ་གཉིས་པ་ལས། །རང་རིག་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཉིད། །རང་རིག་ནས་ནི་བྱང་ཆུབ་གྱུར། །རང་རིག་ཕྱིར་ན་བསྒོམ་ཉིད་གསུང་། །འཕགས་ མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱིས། །དབུ་མ་དང་ནི་སྔགས་གསང་འདུས། །རྗེ་བཙུན་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་གི །གཤེད་དམར་སྤྲོས་མེད་མན་ངག་ལས། །རང་རིག་ཞེས་བཞེད་རྒྱལ་བ་ཡིས། །ལུང་བསྟན་ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་ འཆང་། །མཆོག་གི་རྣམ་བཤད་ཟླ་ཟེར་ལ། །འདི་ལྟར་དྲང་མཛད་འདུས་མ་བྱས། །སྤྲོས་བྲལ་བདེ་བ་ཆེན་པོའོ། །དེ་བཞིན་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་མ། །རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད་རིག་བྱེད་མ། །གུར་ཞལ་ལ་ཡང་ཐུན་མིན་གྱིས། ། 5-490 སྐབས་སུ་འདི་འདྲའི་གནད་དང་ལྡན། །འདི་དག་རྒྱལ་གསུང་རྒྱུད་སྡེ་དང་། །གྲུབ་པའི་མན་ངག་ལས་བྱུང་བའི། །འཁྲུལ་པ་མེད་པའི་རིམ་གཉིས་ལམ། །སྐལ་བཟང་མཆོག་ལ་བདག་ཉིད་ཆེ། །འཇམ་མགོན་བླ་མས་གདམས་ པ་ཡི། །གསང་ཚིག་མཆོག་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུང་དོན་དེ་བསྟན་བཅོས་ལུས། །ས་བཅད་དངོས་དེ་གོང་གི་ནི། །གྲོལ་བྱེད་རིམ་གཉིས་ལམ་གྱི་སྐབས། །ཕྱོགས་རེའི་ཐབས་ཀྱིས་མི་གྲོལ་བར། །རིམ་གཉིས་ཟུང་ འཇུག་དགོས་པའི་ཚུལ། །གསུང་འདི་ཡིན་མོད་དེར་མདོར་བསྟན། །རྣམ་གྲངས་ཙམ་གསུང་སྐབས་འདི་ནི། །སྔགས་སྡོམ་ཉམས་ལེན་སྐབས་འཕྲོས་ལ། །བརྟེན་ནས་བསྐྱེད་རྫོགས་སྐྱོན་ཡོད་ནི། །ཚིག་གསལ་གནང་བར་མཛད་འདུག་ཅིང་། །མཁན་ ཆེན་ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་ཀྱིས། །མཛད་པར་འདི་སྐབས་བདེ་ཀྱེ་གསང་། །གཤིན་རྗེ་གཤེད་ཀྱི་བསྐྱེད་རྫོགས་ཀྱི། །ཚིག་གསལ་མཛད་པས་དེར་རྗེས་དཔག །གསུང་ངག་བསྐྱེད་རྫོགས་རྣམ་བཞག་འདི། །སྐབས་འཕྲོས་གསལ་ཙམ་བྱས་པའོ། ། མདོ་སྔགས་བླ་མའི་ཁྱད་པར་གྱི། །འཁྲུལ་པ་དགག་དོན་བླ་མ་ལ། །སོགས་ནས་བླ་མ་མེད་ཀྱི་བར། །ཞེས་དོན་བླ་མའི་དངོས་འཛིན་ནི། །སོར་བྱང་སྡོམ་ཐོབ་མཁན་པོ་དེ། །སངས་རྒྱས་དངོས་དང་མཚུངས་ བར་བལྟ། །གསང་སྔགས་དབང་བསྐུར་ཚུལ་བཞིན་དུ། །ཐོབ་པའི་བླ་མ་སངས་རྒྱས་དངོས། །དགེ་སློ
【現代漢語翻譯】 關於智慧也是同樣說的。方法和智慧二者的傳承各自，一剎那間有七種相。從那以下的依靠四喜，共同和不共同的體驗，通過智慧的磨礪，如此生起圓滿次第的智慧，無論生起什麼煩惱和分別念，就像天鵝分離水和奶一樣，能夠區分清凈和污垢。這是獲得圓滿佛陀的快速無上之道。上面所說的『智慧』的意思是，凡是事物，物質和意識，都包含二者，而那個時候的意識和識意義相同，那是執著于有為法的，是這個場合的意識，是精華嘿汝嘎（藏文：ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ，梵文天城體：हेरुक，梵文羅馬擬音：Heruka，字面意思：飲血尊）的金剛根本續第二品所說，自證大樂，從自證中獲得菩提，爲了自證而修持。聖者龍樹父子將中觀和密咒結合在一起。至尊瑜伽自在的施紅無戲論口訣中，認為自證是勝者（佛陀）所說的。龍欽繞降（藏文：ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང，字面意思：諾爾欽金剛持）在殊勝的釋論《月光》中，這樣正直地闡述了無為法，離戲大樂。同樣，金剛瑜伽母、金剛怖畏金剛、明妃等，在古汝夏拉（藏文）中也有不共的關鍵。 5-490 這些都是從佛陀所說的續部和成就者的口訣中產生的，無誤的二次第道，對於具善緣的殊勝者來說，是偉大的。宗喀巴大師所傳授的秘密語，應當視為至高無上。所說的意義是，那個論著的主體，實際的章節是上面的解脫次第二道的時候，不是用片面的方法就能解脫的，需要次第二道的雙運。這樣說，只是簡略地說明，只是說了名稱，而這裡是密咒戒律修習的時候，順便說一下，依靠生起次第和圓滿次第如果有過失，就明確地指出來了。堪布阿旺曲扎（藏文）所著的，這個時候的樂空雙運秘密，以及閻魔敵的生起次第和圓滿次第的釋文中可以推斷出來。這些口頭傳承的生起次第和圓滿次第的論述，只是順便稍微說明一下。 關於區分顯宗和密宗上師的差別，從『上師』到『沒有上師』，意思是對於上師的實執，受過別解脫戒和菩薩戒，獲得灌頂的堪布，要視為與佛陀無二無別。如法獲得密宗灌頂的上師就是真正的佛陀。比丘……
【English Translation】 Likewise, it is said about wisdom. The lineages of method and wisdom are separate, yet in a single moment there are seven aspects. From that, relying on the four joys, experiencing common and uncommon states, through the honing of awareness, thus arises the wisdom of the generation and completion stages. Whatever afflictions and conceptual thoughts arise, like a swan separating water from milk, one can distinguish between purity and impurity. This is the swift and unsurpassed path to attaining perfect Buddhahood. The meaning of 'awareness' mentioned above is that all things, whether material or conscious, are comprised of two aspects, and at that time, awareness and consciousness are synonymous. That is the aspect that clings to conditioned phenomena. The awareness in this context is the essence, Heruka's (藏文：ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ，梵文天城體：हेरुक，梵文羅馬擬音：Heruka，字面意思：the blood drinker) Vajra Root Tantra, Second Chapter, speaks of self-awareness as great bliss. From self-awareness, enlightenment arises. Therefore, self-awareness is said to be meditation itself. The noble Nagarjuna and his son combined Madhyamaka and secret mantra. In the unelaborated instructions of the Lord of Yoga, Hevajra, self-awareness is considered to be what the Victorious Ones (Buddhas) taught. Ngorchen Dorje Chang (藏文：ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང，字面意思：Ngorchen Vajradhara), in his supreme commentary 'Moonbeams,' straightforwardly elucidates this unconditioned, unelaborated great bliss. Similarly, Vajrayogini, Vajrabhairava, and Vidyadhari, also possess unique key points in the Gurushala. 5-490 These all arise from the tantras spoken by the Buddhas and the instructions of accomplished masters, the unmistaken two-stage path, which is great for fortunate and supreme individuals. The secret words taught by Jamyang Lama (Tsongkhapa) should be understood as supreme. The meaning of what was said is that the main body of that treatise, the actual chapter, is about the two stages of the path to liberation. One cannot be liberated by one-sided methods; the union of the two stages is necessary. This is what was said, but it was stated briefly there. Here, when discussing the practice of mantra vows, it is mentioned in passing that if there are faults in relying on the generation and completion stages, they are clearly pointed out. Khenchen Ngawang Chodrak's (藏文) work on the secret of bliss and emptiness at this time, as well as the commentaries on the generation and completion stages of Yamantaka, can be inferred from there. This exposition of the oral tradition of the generation and completion stages is just a brief clarification in passing. Regarding the distinction between the gurus of Sutra and Tantra, from 'guru' to 'no guru,' the meaning is that the reification of the guru, the Khenpo who has received the Pratimoksha and Bodhisattva vows and empowerments, should be regarded as inseparable from the Buddha. The guru who has properly received the Tantric empowerment is the actual Buddha. Bhikshu...
ང་བྱང་སེམས་གསང་སྔགས་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་གསུམ་ཀ་སྩལ་བ་ནི། །བླ་མ་སངས་རྒྱས་དངོས་ལས་ལྷག །དེ་ལ་གསོལ་བཏབ་གནས་སྐབས་དང་། ། 5-491 མཐར་ཐུག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གྲུབ། །གནད་སྡོམ་མི་ལྡན་སྡོམ་ལྡན་དུ། །འགྱུར་འདོད་བཀག་དོན་སྡོམ་པ་མེད། །སོགས་ནས་ཆོམ་རྐུན་ཡིན་གསུང་བར། །ཞེས་དོན་སྡོམ་གསུམ་ལེན་སྲུང་གལ། །དབང་དང་རིམ་གཉིས་ལས་ བྱུང་བའི། །ཡེ་ཤེས་ཕྱག་ཆེན་ལ་མཚོན་བྱེད། །དེས་དང་མཚོན་བྱ་དེ་གཉིས་ལས། །ཆོས་པ་འགའ་ཞིག་རྟོག་པ་ནི། །ནང་དུ་ཁ་ཚོན་ཕྱག་ཆེན་འདོད། །བཀག་དོན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བསྒོམ། །སོགས་ནས་དགོས་ པར་གསུང་གི་བར། །ཞེས་དོན་ཕྱག་ཆེན་མིང་བཏགས་ཀྱིས། །རྣམ་རྟོག་ཕྱི་ཡུལ་ལ་མི་འཕྲོ། །ནང་དུ་ཁ་འཚམ་སྟོང་ཧད་དེ། །ཅི་མེད་ཅང་མེད་དུ་གོ་ནས། །དེར་བཟུང་བསྒོམ་པས་དུད་འགྲོར་སྐྱེ། །ཆད་ ལྟ་བསྒོམ་དེ་ཐ་ཤལ་ཡིན། །ཡང་ནི་གཟུགས་སྣང་མཐའ་དག་བཀག །གཟུགས་ལ་ཆགས་བྲལ་ནམ་མཁའ་ལྟར། །སྟོང་རྐྱང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཙམ། །གཟུགས་བྱ་ཅི་ཡང་མེད་པ་དང་། །འདུ་ཤེས་རགས་མེད་ཕྲ་ཡོད་ ཙམ། །དམིགས་པའི་ཞི་གནས་དེ་རྣམས་ནི། །ལས་ཀྱི་དབང་གིས་གཟུགས་མེད་ནི། །སྐྱེ་མཆེད་མུ་བཞིའི་ལྷར་སྐྱེས་པའི། །སེམས་རྒྱུད་ལ་གནས་དེ་བཞི་དང་། །གཟུགས་སྣང་འགག་པའི་སྟོང་པ་གཉིས། །སྦྲེལ་ནས་བསྒོམ་ན་ ལྷར་སྐྱེ་འབྲིང་། སྐྱེ་མཆེད་མུ་བཞིའི། །འཕགས་པ་གསུམ་གྱི་གཟུགས་མེད་ཁམས། །དེ་ཡི་ཉོན་མོངས་སྤོང་བའི་ཕྱིར། །ཞི་གནས་འདི་བསྒོམ་དེའང་ནི། །སོ་སོའི་ལྷག་མཐོང་འབྲེལ་བ་ཡིས། །ལམ་གྱི་ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་རྒྱུ། ། 5-492 འཁོར་བར་ངེས་འབྱུང་ནམ་མཁའ་དང་། །རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་གཉིས་བསྒོམ་དང་། །རྣམ་རྟོག་གཞན་འགོག་སྟོང་ཙམ་དུ། །ཐག་ཆོད་ངོ་འཕྲོད་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །འགོག་པར་རེ་ཞིག་ཐར་པའི་རྒྱུ། །གལ་ཏེ་དེ་གསུམ་དུ་ མ་ལྷུང་། །སྒོ་གསུམ་ཤིན་སྦྱང་བདེ་བ་དང་། །ལྡན་པའི་ཞི་གནས་སྤྲོས་པ་ཀུན། །ཉེར་བཞིའི་ལྷག་མཐོང་ཟུང་འབྲེལ་དུ། །བསྒོམ་པ་དབུ་མའི་ལུགས་ཡིན་ཀྱང་། །ཇི་སྲིད་ཚོགས་གཉིས་མ་རྫོགས་བར། །དེ་སྲིད་བསྒོམ་ དེ་མཐར་མི་ཕྱིན། །བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་ཡུན་དུ་འགོར། །དེ་ལྟར་ཐ་འབྲིང་བཟང་དང་རབ། །དེ་རིགས་བསྒོམ་ཀུན་ཕྱག་ཆེན་མིན། །རང་ལུགས་ཕྱག་ཆེན་ངོས་བཟུང་བ། །ངེད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་སོགས་ནས། །གསང་ སྔགས་གཞུང་བཞིན་སྒྲུབ་གྱི་བར། །ཞེས་དོན་བཀྲལ་ན་འདི་ལྟ་སྟེ། །རང་ལུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཡི། །ངོ་བོ་བླ་མེད་དབང་དང་ནི། །རིམ་གཉིས་གང་རུང་ལས་བྱུང་བའི། །དྲི་མ་མེད་པའི་ཉམས་དེ་ ནི། །རང་བྱུང་གི་ནི་ཡེ་ཤེས་སོ། །དེ་ཡང་བླ་མེད་སྨིན་བྱེད་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་ནུས་བརྩམས་ཉམས་སྐྱོན་ཅན། །རྫོགས་པའི་བར་དེ་གང་ཟག་ནི། །ཚོགས་ལམ་རང་རྐྱང་པ་ཡིན་ནོ། །བདེ་སྟོང་ཡེ
【現代漢語翻譯】 我，作為菩薩，接受了密宗的三種灌頂，這比上師即真正的佛陀還要殊勝。向他祈禱，當下和究竟的圓滿都會實現。不具足誓言者想要轉變為具足誓言者，想要阻止無意義之事，就必須持有誓言。如經中所說，『從盜竊等行為來說，』因此，接受和守護三種根本誓言至關重要。 從灌頂和二次第中產生的智慧大手印，象徵著（證悟）。一些修行者對能指和所指之間的關係產生誤解，他們認為內在的『卡瓊』（kha-tshon，口訣）就是大手印，而『阻止無意義之事』就是修習大手印。如經中所說，『需要』。因此，他們只是口頭上稱大手印，卻讓分別念散亂于外境。他們只是在內在尋找空虛和空無，並將其理解為『什麼都沒有』，『一無所有』。執著於此並進行禪修，會導致轉生為畜生。修習斷見是一種低劣的行為。 或者，完全阻止顯現的色相，像虛空一樣不執著於色相，只剩下空性的識。沒有任何色相，只有微細的意識存在。這些專注于寂止的禪修，是由於業力的影響，轉生到無色界四天的天神。這些禪修存在於他們的心續中。將這四種禪修與色相止滅的兩種空性結合起來進行禪修，會轉生為中等的天神。爲了斷除四無色界煩惱，而修習這種寂止，並通過各自的觀修與之結合，可以提升道的功德。 對於輪迴生起厭離心，修習虛空和無邊識，阻止其他分別念，僅僅專注于空性。確信並認識到這一點，是聲聞乘獲得解脫的因。如果未落入這三種情況，通過三門（身、語、意）的調柔和與安樂相結合的寂止，以及二十二種觀修的結合來進行禪修，這是中觀的宗義。然而，在未圓滿二資糧之前，這種禪修不會達到最終的結果，需要經歷無數劫的時間。 因此，以上這些下、中、上、優的禪修都不是真正的大手印。要確定自宗的大手印，如《我們的大手印》等經文所說，『按照密宗經典進行修習』。因此，解釋如下：自宗大手印的體性，是無上灌頂和二次第中產生的無垢體驗，那是自生智慧。也就是說，在無上成熟灌頂中，有能力引發體驗的補特伽羅，在圓滿之前，處於資糧道的狀態。樂空無別是（種子字，梵文：हे, 羅馬擬音：he，漢語字面意思：因）。
【English Translation】 I, as a Bodhisattva, received the three empowerments of the Secret Mantra, which are more supreme than the Lama, the actual Buddha. Praying to him, both temporary and ultimate perfections will be accomplished. Those who do not possess vows want to transform into those who possess vows, and want to prevent meaningless things, must hold vows. As it is said in the scriptures, 'From theft and other actions,' therefore, it is crucial to receive and protect the three root vows. The wisdom Mahamudra that arises from empowerment and the two stages symbolizes (enlightenment). Some practitioners misunderstand the relationship between the signifier and the signified. They think that the inner 'kha-tshon' (oral instructions) is the Mahamudra, and 'preventing meaningless things' is practicing Mahamudra. As it is said in the scriptures, 'need'. Therefore, they only verbally call it Mahamudra, but let their discriminating thoughts scatter to external objects. They only look for emptiness and nothingness within, and understand it as 'nothing exists', 'nothing at all'. Holding onto this and meditating will lead to rebirth as an animal. Practicing nihilistic views is a base action. Or, completely stopping the appearance of forms, being unattached to forms like the sky, only the empty consciousness remains. There are no forms, only subtle consciousness exists. These meditations focused on tranquility, due to the influence of karma, lead to rebirth as gods in the four formless realms. These meditations reside in their mind streams. Combining these four meditations with the two emptinesses of the cessation of form appearance will lead to rebirth as intermediate gods. In order to cut off the afflictions of the four formless realms, practicing this tranquility, and combining it with their respective vipassana, can enhance the qualities of the path. Generating renunciation from samsara, meditating on space and infinite consciousness, stopping other discriminating thoughts, and only focusing on emptiness. Being certain and recognizing this is the cause for the Shravakas to attain liberation. If one does not fall into these three situations, meditating through the taming of the three doors (body, speech, and mind) and tranquility combined with bliss, and the combination of twenty-two vipassanas, this is the view of the Madhyamaka. However, until the two accumulations are not perfected, this meditation will not reach the final result, and it will take countless eons. Therefore, all these inferior, intermediate, superior, and excellent meditations are not the true Mahamudra. To determine the Mahamudra of one's own tradition, as the scriptures such as 'Our Mahamudra' say, 'Practice according to the tantric scriptures'. Therefore, the explanation is as follows: The nature of the Mahamudra of one's own tradition is the stainless experience arising from the supreme empowerment and the two stages, which is self-born wisdom. That is to say, in the supreme maturing empowerment, the individual who has the ability to initiate the experience, before perfection, is in the state of the accumulation path. Bliss and emptiness are inseparable (Tibetan: ཧེ, Sanskrit Devanagari: हे, Sanskrit Romanization: he, Literal meaning: cause).
་ཤེས་ མཚན་ཉིད་པ། །རྒྱུད་སྐྱེས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཉམས། །རྒྱུན་ཆགས་བྱུང་ཡང་རྣམ་རྟོག་གི །བག་ཆགས་ཕྲ་མོ་དང་བཅས་པ། །ནམ་ལངས་ཉི་མ་ཤར་ལྟ་བུ། །དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེས་པ་ནི། །སྦྱོར་ལམ་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི། ། 5-493 སྟོང་པ་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ནས། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མཚན་ཉིད་པ། །ཐོག་མར་སྐྱེས་ཚེ་མཐོང་ལམ་ཐོབ། །ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། །མཚོན་བྱེད་དཔེ་དང་མཚོན་ བྱ་ནི། །དོན་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གཉིས། །དཔེ་ཡི་ཕྱག་ཆེན་ངོ་བོ་ནི། །བླ་མེད་དབང་ལམ་གང་རུང་ལ། །བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཉམས་སྐྱོན་མེད། །ཆོས་ཉིད་དེ་ནི་མངོན་སུམ་དུ། །མ་མཐོང་བ་ ཡི་རིགས་གནས་སོ། །དབྱེ་བ་བླ་མེད་དབང་ལ་ནི། །བརྟེན་ལ་རྒྱུ་ལམ་འབྲས་གསུམ་ལས། །རྒྱུ་ལམ་གཉིས་ལ་དཔེའི་ཡེ་ཤེས། །ཡོད་ཅིང་འབྲས་དབང་ཡེ་ཤེས་ནི། མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །དབང་ ལ་མ་རྟེན་པ་ལྟར་ན། །རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་ཐེག་ཆེན་གྱི། །སོ་སྐྱེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དཔེའི་ཡེ་ཤེས། །འཕགས་རྒྱུད་དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་གཉིས། །འཕགས་རྒྱུད་དེ་ལ་དོན་གྱི་ནི། །ཡེ་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྙམ་ ན། །སྤྱི་ཙམ་ཁྱབ་ཀྱང་དམིགས་བསལ་གྱི། །ཕར་ཕྱིན་རང་རྐང་འཕགས་པ་ནི། །བླ་མེད་ལམ་དུ་ཞུགས་པའི་ཚེ། །དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་གསར་སྐྱེས་དགོས། །ཐེག་ཆེན་མཐོང་ལམ་འཕགས་པ་ཡི། །མིང་མཉམ་ནའང་མདོ་ སྔགས་གཉིས། །མཐོང་ལམ་འཕགས་ཆོས་ཁྱད་པར་རོ། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཕྱག་ཆེན་ནི། །དེ་རྒྱུ་བླ་མེད་དབང་དང་ལམ། །གང་རུང་ལ་བརྟེན་ཡེ་ཤེས་ནི། །སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་གིས་ཆོས་ཉིད། །མངོན་སུམ་མཐོང་བའི་རིགས་སུ་གནས། ། 5-494 བླ་མེད་ཐེག་པའི་སློབ་ལམ་གྱི། །འཕགས་པའི་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་འགའ། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཡིན་ཡང་ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ། །མཐོང་བར་མ་ངེས་པ་ཡི་ཕྱིར། ཞེས་པ་ནི་བླ་མེད་ ཐེག་པའི་ལམ་སློབ་ལམ་བརྙེས་པའི་འཕགས་པ་ལ་མཉམ་གཞག་ཏུ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་མོད་ཀྱང་། རྗེས་ཐོབ་ལ་བློ་ཁྱད་ཀྱིས་ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བ་ལ་ངེས་པར་བཤད། །དབྱེ་བ་ལམ་ གྱི་མཚོན་བྱ་ཡི། །ཕྱག་ཆེན་དབང་བཞིའི་ལམ་ལ་བརྟེན། །དེའང་རྒྱུ་ལམ་འབྲས་གསུམ་གྱི། །དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པ་ཡི། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་གསུམ། །རྒྱུ་དུས་སྐབས་ཀྱི་དབང་བཞི་པ། །ཁོ་ནར་ བརྟེན་ནས་སྐྱེ་བ་སྲིད། །དེ་སྐྱེ་བ་ལ་རྩ་དབུ་མའི། །མདུད་པ་གཅིག་གྲོལ་ས་དང་པོ། །ངེས་པར་ཐོབ་དགོས་དེ་ཡང་ནི། །བླ་མེད་ས་ཐོབ་དབང་བཞི་ཆར། །མ་ཐོབ་པ་ལ་མི་འབྱུང་ངོ་། ། གཞན་ཡང་དབང་གི་ཡེ་ཤེས་དབབ། །གསུམ་པའི་དབང་སྐབས་སྐྱེ་བ་སྲིད། །དེ་ཡི་དོན་ནི་ཚེ་འདིའམ། །སྔ་མ་བླ་མེད་དབང་བཞི་ཡི། །སྦྱངས་པ་སྔོན་སོགས་ལས་འཕྲོ་ཅན། །རང་གི་ངང
【現代漢語翻譯】 知識的自性：傳承所生的無分別體驗，即使持續不斷地生起，也伴隨著細微的分別念習氣，如同黎明時升起的太陽。譬如說，譬喻的智慧生起，是圓滿具足一切的加行道。 在現量證悟空性之後，就是無分別的大手印。究竟意義上的智慧自性，初次生起時獲得見道。從體性的角度來區分，有能詮釋的譬喻和所詮釋的意義。 譬喻的大手印有兩種。譬喻大手印的體性是，依賴於無上灌頂的任何一種途徑而生起的無過患體驗。法性是尚未現量見到之物的自性。從分類上來說，依賴於無上灌頂，有因道和果三種。因道二者具有譬喻的智慧，而果位的灌頂智慧則是所詮釋的意義智慧。如果不依賴於灌頂，從所依的角度來說，有大乘異生相續中的譬喻智慧，以及聖者相續中的譬喻智慧兩種。 如果認為聖者相續中遍佈著意義的智慧，那麼雖然總體上是遍佈的，但從特殊情況來說，進入無上道的自宗應成派聖者，需要新產生譬喻的智慧。雖然大乘見道的聖者名稱相同，但顯宗和密宗的見道聖者在法上有所不同。所詮釋的意義大手印是，以無上灌頂和道作為因，由生起智慧的補特伽羅現量見到法性的自性。 無上大乘學道的聖者后得智慧中的一部分，是所詮釋的意義智慧。然而，因為不確定是否現量見到法性。也就是說，對於獲得無上大乘道學道的聖者來說，雖然在入定中是意義的智慧，但在後得位，由於智慧的差異，對於是否現量見到法性是不確定的。分類上，道的所詮釋大手印依賴於四種灌頂的道。這也是依賴於因道果三種灌頂而生起的三種所詮釋的意義智慧。只有在因位的時候，才有可能依賴於第四灌頂而生起。 當它生起時，必須首先解開中脈的結，才能獲得初地。而且，如果未獲得所有無上地的灌頂，這種情況就不會發生。此外，灌頂的智慧降臨，有可能在第三灌頂的時候生起。它的意思是，在今生或前世已經接受過無上四種灌頂的，具有先前修習等因緣的人，自然而然地……
【English Translation】 The nature of knowledge: The non-conceptual experience born from the lineage, even if it arises continuously, is accompanied by subtle habitual tendencies of conceptual thought, like the sun rising at dawn. For example, the wisdom of analogy arises, which is the perfection of all aspects of the path of application. After directly realizing emptiness, it is the non-conceptual Mahamudra. The nature of wisdom in the ultimate sense, when it first arises, attains the path of seeing. From the perspective of essence, there are the illustrative example and the meaning to be illustrated. There are two types of illustrative Mahamudra. The nature of illustrative Mahamudra is the faultless experience that arises depending on any of the supreme empowerment paths. The Dharma nature is the nature of what has not yet been directly seen. In terms of classification, depending on the supreme empowerment, there are three: cause, path, and result. The two, cause and path, have the wisdom of analogy, while the empowerment wisdom of the result is the wisdom of the meaning to be illustrated. If it does not depend on empowerment, from the perspective of the basis, there are two types of illustrative wisdom: the illustrative wisdom in the continuum of ordinary beings of the Great Vehicle, and the illustrative wisdom in the continuum of noble ones. If it is thought that the continuum of noble ones is pervaded by the wisdom of meaning, then although it is generally pervasive, from a special perspective, the autonomous Svatantrika noble ones who enter the supreme path need to newly generate the wisdom of analogy. Although the names of the noble ones of the Great Vehicle's path of seeing are the same, the path of seeing of Sutra and Tantra differ in terms of Dharma. The Mahamudra of meaning to be illustrated is the nature of Dharma that is directly seen by the individual who has generated wisdom, relying on supreme empowerment and the path as the cause. A portion of the subsequent wisdom of the noble ones on the path of learning of the supreme Great Vehicle is the wisdom of meaning to be illustrated. However, because it is not certain whether Dharma nature is directly seen. That is to say, for the noble ones who have attained the path of learning of the supreme Great Vehicle, although it is the wisdom of meaning in meditative equipoise, in the subsequent attainment, due to the difference in wisdom, it is uncertain whether Dharma nature is directly seen. In terms of classification, the Mahamudra to be illustrated of the path depends on the path of the four empowerments. This also refers to the three types of wisdom of meaning to be illustrated that arise depending on the three empowerments of cause, path, and result. It is only possible to arise depending solely on the fourth empowerment at the time of the cause. When it arises, it is necessary to first untie the knot of the central channel in order to attain the first ground. Moreover, this will not occur for those who have not received all of the supreme ground empowerments. Furthermore, the wisdom of empowerment descends, and it is possible to arise at the time of the third empowerment. Its meaning is that those who have received the four supreme empowerments in this life or a previous life, who have the karma from previous practice, etc., naturally...
་གི་ཁམས་འདུ་ དང་། །མོས་གུས་ཅན་ལ་བྱིན་རླབས་ཀྱི། །ཁམས་འདུ་ཞེས་པ་དེ་འདྲ་ལ། །སྔགས་ཀྱི་དབང་བསྐུར་ཡེ་ཤེས་དབབ། །སོགས་ཀྱིས་སད་བྱེད་རྐྱེན་བྱས་ཏེ། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ། །ཚེ་འདིར་དབང་གིས་མ་སྨིན་པར། ། 5-495 མི་སྲིད་རྒྱུ་མེད་འབྲས་མི་འབྱུང་། །གནད་འདི་ཤེས་དགོས་འབྲས་བུ་ཡི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ནི་བཅུ་གསུམ་པ། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ལམ་དང་འབྲས་བུ་ཡི། །ཕྱག་ཆེན་འདོད་ན་གཞི་ ཕྱག་ཆེན་ཞིག་ཀྱང་། །འདོད་དམ་སྙམ་ན་ཆོས་དབྱིངས་ལ། །དེ་འདྲ་བཤད་པའི་ལུང་མ་མཐོང་། །ཡོད་སྲིད་ནའང་ངེས་པ་མིན། །བླ་མེད་དབང་ལམ་མ་བརྟེན་པའི། །ཕྱག་ཆེན་འབྱུང་བ་མི་སྲིད་གནད། །རིགས་ཀྱི་ སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། །ཕྱག་ཆེན་མིང་བཏགས་ཆ་མཐུན་གྱི། །རྣམ་རྟོག་རྒྱུན་ཆགས་ཐོས་བསམ་ཙམ། །གྱིས་བསྡུས་གོ་རྟོགས་ཤེས་རབ་དང་། །བསྒོམ་བྱུང་ཡིན་ཀྱང་རྣམ་རྟོག་རྒྱུན། །མ་ཞིའི་བན་བུན་ཉམས་རྣམས་ཡིན། ། གསུང་ངག་ལྟ་ཁྲིད་སྐབས་ཀྱི་ནི། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ལྟ་ཕལ་ཆེར། །རྒྱུ་དུས་ལྟ་བུ་དུག་ཅན་ཞེས། །ཕྱག་ཆེན་ལྟར་སྣང་མིང་བཏགས་པ། །དེ་ཉིད་ཡིན་པར་སེམས་ཏེ་དེས། །གསུང་ངག་འཁོར་འདས་དབྱེར་ མེད་ཀྱི། །ལྟ་བ་འདི་ལ་གསུམ་དུ་མཐོང་། ། རྒྱུ་དུས་ལྟ་བ་དུག་ཅན་ནི། །ཐོས་བསམ་ལས་བྱུང་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །བསྡུས་པའི་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཀྱི། །ལྟ་བ་ཀུན་དང་སྒོམ་བྱུང་གི །བསྡུས་པའི་རིགས་ ནི་ཁ་ཅིག་སྟེ། །གསུང་ངག་སྐབས་སུ་རྟོགས་པ་ཙམ། །ལྟ་བར་བཞག་པ་ཞེས་གསུང་དང་། །རབ་དབྱེར་ལྟ་བ་དེ་ཡི་ནི། །ཡན་ལག་ཕྱག་ཆེན་དཔེའི་ཡེ་ཤེས། །གསུང་པའི་ལྟ་བ་ཕྱག་ཆེན་གཉིས། །གཉིས་ཕྱེའི་ལྟ་བའང་འདི་ཉིད་ཡིན། ། 5-496 ལམ་གྱི་ལྟ་བ་དུག་མེད་ནི། །དབང་བཞི་རིམ་གཉིས་ཐབས་ལས་སྐྱེས། །ཉམས་མྱོང་སྐྱོན་མེད་འཁོར་འདས་ཀྱི། །ལྟ་བ་རྣམས་ཏེ་དེ་ཉིད་ནི། །ཉམས་མྱོང་ཏིང་འཛིན་ལྟ་བ་རུ། །བཞག་པ་ཡིན་ཏེ་རབ་ དབྱེ་ལས། །ཕྱག་ཆེན་དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་ཞེས། །སྐབས་དེར་གསུང་པ་འདི་ཡིན་ནོ། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཕྱག་ཆེན་ནི། །གྲུབ་མཐའ་བཞིའི་རྒྱུའི་འཁོར་འདས་གཉིས། །དབྱེར་མེད་དོན་ནི་མངོན་རྟོགས་སོ། །དེས་ན་སྔ་ མ་གཉིས་པོ་ནི། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ལྟ་བ་ནི། །དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་དུ་མཇལ་བ་ཡི། །རྟོགས་པ་ཡིན་གྱི་ཕྱི་མ་ནི། །དེ་ལ་གསལ་སྣང་ཤར་བ་ཡི། །རྟོག་མེད་ཤེས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འབའ་ ཞིག་སྐྱོན་དང་བཅས་པ་ནི། །གནས་པ་སོར་རྟོག་སྣང་སྟོང་ཕྱོགས། །ཟུང་དུ་མ་འཇུག་པ་ཡི་ཉམས། །བརྒྱལ་དང་ཚོགས་དྲུག་འགག་པ་སྟེ། །ཉི་ཚེ་བ་ཡི་ཉམས་རྣམས་ཡིན། །ཕྱག་ཆེན་མཚན་ཉིད་པ་ལ་ ནི། །བླ་མེད་དབང་དང་ལམ་ལ་བརྟེན། །གཟུང་དང་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ནི། །རང་བཞིན་མེད་པའི་ཆོས་དབྱིངས་ལ། །གསལ་སྣ
【現代漢語翻譯】 如果（上師）的（智慧）融入，以及對具信者加持的（智慧）融入。像這樣，通過密咒的灌頂和智慧的降臨等作為喚醒的緣起，象徵意義的意義智慧便會產生。如果此生沒有通過灌頂成熟， 5-495 那麼不可能無因而生果。必須明白這個要點。果的偉大印契是第十三位，即金剛持。那麼，如果想要道和果的偉大印契，是否也想要基礎的偉大印契呢？在法界中，沒有看到過這樣說的教證。即使可能有，也不確定。不依賴無上灌頂之道，產生偉大印契是不可能的。從種姓的角度來區分，只是賦予偉大印契之名的相似分別念，持續不斷的聞思，通過聞思所包含的理解智慧，以及通過修習產生的（智慧），雖然也是分別念，但沒有止息的昏沉體驗都是如此。 關於口訣和竅訣指導，大多數時候，輪涅無別的見解，就像原因時的有毒見解一樣，被稱為相似的偉大印契。我認為那就是（真正的偉大印契），因此，對於口訣輪涅無別的見解，我看到了三種。原因時的有毒見解，是通過聞思產生的智慧所包含的輪涅無別的見解，以及通過修習所包含的某些種類。在口訣指導時，僅僅將證悟作為見解。還有，從區分的角度來說，那個見解的分支是偉大印契的比喻智慧。所說的見解和偉大印契是二者區分的見解。 5-496 無毒的道之見解，是從四種灌頂和次第生起的方便。所有沒有過患的輪涅見解都是如此，那就是將體驗和禪定作為見解。從區分的角度來說，當時所說的偉大印契的比喻智慧就是這個。象徵意義的意義偉大印契，是四種宗派的因之輪涅二者無別的意義的證悟。因此，前兩者是輪涅無別的見解，是以普遍意義的方式見到的證悟，而後者是對其顯現明亮景象的無分別智慧。僅僅是具有過患的，是安住于分別念和顯現空性一方，沒有雙運的體驗，昏厥和六識停止等，都是短暫的體驗。對於偉大印契的具相者來說，依賴於無上灌頂和道，能取和所取的分別念，在無自性的法界中，顯現明亮。
【English Translation】 If the (wisdom) of (the guru) merges, and the blessing of the faithful merges. Like this, through the empowerment of mantra and the descent of wisdom, etc., as the cause of awakening, the wisdom of the meaning of the symbol will arise. If this life is not matured by empowerment, 5-495 then it is impossible to have no cause and produce fruit. You must understand this point. The great mudra of the fruit is the thirteenth, which is Vajradhara. So, if you want the great mudra of the path and the fruit, do you also want the great mudra of the base? In Dharmadhatu, I have not seen any scripture that says so. Even if it may exist, it is not certain. It is impossible to produce the great mudra without relying on the supreme empowerment path. Distinguishing from the perspective of lineage, it is just the similar conceptualization that is given the name of the great mudra, the continuous hearing and thinking, the understanding wisdom contained in hearing and thinking, and the (wisdom) produced through practice, although it is also conceptualization, the dull experiences that have not ceased are all like this. Regarding the oral instructions and key instruction guidance, most of the time, the view of samsara and nirvana being inseparable, like the poisonous view at the time of cause, is called the similar great mudra. I think that is (the real great mudra), therefore, for the oral instruction view of samsara and nirvana being inseparable, I see three types. The poisonous view at the time of cause is the view of samsara and nirvana being inseparable contained in the wisdom produced through hearing and thinking, and some kinds contained in practice. At the time of oral instruction guidance, only realization is taken as the view. Also, from the perspective of distinction, the branch of that view is the metaphorical wisdom of the great mudra. The view that is spoken of and the great mudra are the views that distinguish the two. 5-496 The non-toxic view of the path is the means arising from the four empowerments and the stages. All the views of samsara and nirvana without faults are like this, that is, taking experience and samadhi as the view. From the perspective of distinction, the metaphorical wisdom of the great mudra that was spoken of at that time is this. The meaning great mudra of the symbol is the realization of the meaning of the inseparability of the two, samsara and nirvana, of the cause of the four schools. Therefore, the former two are the views of samsara and nirvana being inseparable, the realization seen in the way of general meaning, and the latter is the non-conceptual wisdom that manifests a clear appearance to it. Merely having faults is abiding in the side of conceptualization and appearance emptiness, the experience of not uniting the two, fainting and the cessation of the six consciousnesses, etc., are all temporary experiences. For the one with the characteristics of the great mudra, relying on the supreme empowerment and the path, the conceptualization of the grasped and the grasper, in the Dharmadhatu without self-nature, manifests brightly.
ང་ཐོབ་པའི་ཉམས་སྐྱོན་མེད། །སྐྱེས་པ་དཔེ་ཡི་ཕྱག་ཆེན་ཡིན། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །བཞི་པ་རྟེན་ཅན་ཞེས་བྱ་བ། །བཞི་པའི་དབང་གི་རྟེན་དཀྱིལ་འཁོར། །བཞི་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་བསྒྲིགས་པ་ཡི། །ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི་ལས་ནི། །དབུ་མའི་མདུད་པ་དང་པོ་གྲོལ། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྟོང་པ་ཉིད། ། 5-497 མངོན་སུམ་མཐོང་དེ་མཚོན་བྱ་ནི། །དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ། །གྲུབ་མཐའ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་སྙོགས། །མཐོང་ལམ་དང་པོའི་ས་ཐོབ་ཅིང་། །གྲུབ་པ་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །རྗེ་བཙུན་མཆོག་གིས་གྲ་སྟོན་ གྱི། ཞུས་ལེན་ཚིག་བཞིར་སྔ་མ་ཡི། །ལྟ་བའི་དུག་ནི་རྣམ་པར་རྟོག །བསྒོམ་པའི་དུག་ནི་ཉམས་སྐྱོན་ཅན། །ཕྱི་མས་སྐྱོན་དེ་བྲལ་བ་ཡི། །བླ་མེད་དབང་ལམ་ལ་བརྟེན་པའི། །ཉམས་མྱོང་སྐྱོན་མེད་ ཕྱག་ཆེན་དུ། །གསུངས་པའང་དེ་དག་དོན་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཡང་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཡི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་རབ་དབྱེ་ལས། །མཚན་རྟོག་ཉེ་བར་ཞི་བའི་དོན། །བཤད་པ་ཚིག་གི་ཕྱག་ཆེན་དང་། །རྣམ་པར་ མི་རྟོག་ཏིང་འཛིན་ལ། །བློ་འཇོག་པ་དང་ལྟར་སྣང་ལ། །རང་བཞིན་མེད་པར་རྩེ་གཅིག་འཇོག །རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་ལྷ་ཡི་སྐུར། །བསྒོམ་པའི་ཕྱག་རྒྱའི་དམ་ཚིག་དང་། །དེ་ལྟར་བསྒོམ་པས་གཉིས་མེད་ཀྱི། ། ཉམས་མྱོང་མོས་པ་གཞན་གྱིས་ནི། །འཕྲོག་མི་ནུས་པ་ནང་ནས་སྐྱེ། །དེ་ཡང་བསྐྱེད་རྫོགས་གང་རུང་གིས། །དམིགས་པས་སྐྱེས་ན་ཉམས་མྱོང་གི །ཕྱག་ཆེན་རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་དང་། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་དམིགས་ པ་ནི། །བསྒོམ་སྐྱེས་ཉམས་མྱོང་དེ་ལྟར་མིན། །འོན་ཀྱང་དེ་དག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །བཏགས་པ་བ་ཡིན་དངོས་མིན་ཏེ། །དེ་འདྲ་དབུ་མའི་བསྒོམ་ལ་ཡང་། །སྐྱེ་སྲིད་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ། །སངས་རྒྱས་རྒྱུ་ཡིན་ཚེ་འདི་དང་། ། 5-498 བར་དོ་སོགས་ལ་འཚང་མི་རྒྱ། །བླ་མེད་དབང་བཞིའི་རིམ་གཉིས་སམ། །དབང་རྗེས་ལམ་ཟབ་བླ་མ་སོགས། །ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་བརྟེན་ནས། །མཚན་རྟོག་རང་གྲོལ་ལ་སོང་སྟེ། །གནས་ལུགས་དོན་ལ་གསལ་ སྣང་སྐྱེས། །རྟོགས་པ་དཔེ་ཡི་ཕྱག་ཆེན་ཏེ། །དེ་ནི་ཚེ་འདི་འཆི་ཁའམ། །བར་དོ་ཚུན་ལ་མཐོང་ལམ་སྐྱེ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་མཐོང་སྤོང་སྤངས། །དབུ་མའི་རྩ་མདུད་དང་པོ་གྲོལ། །ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་ མཐོང་བ་ཡིན། །མཐོང་བ་དོན་གྱི་ཕྱག་ཆེན་དང་། །བཅུ་གསུམ་པ་ཡི་ཡེ་ཤེས་ཞེས། །ལམ་ལྔ་ས་ནི་ཕྱེད་བཅུ་གསུམ། །རྟེན་འབྲེལ་ལྔ་དང་བྱང་ཕྱོགས་ཆོས། །སོ་བདུན་ལ་སོགས་ལམ་མཐར་ཕྱིན། །ཕྱི་ནང་ སྤོང་བྱའི་མདུད་ཀུན་གྲོལ། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་ལྡན་སྐུ་ལྔ་ནི། །ལྷུན་གྲུབ་རྟོགས་པ་འབྲས་བུ་ཡི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་སྟེ་རྣམ་དྲུག་གོ །དེ་ལྟར་སྤྱི་བཏང་དམིགས་བསལ་ལས། །གདུལ་བྱ་དབང་པོ་རབ་ལ་ནི། ། ལས་ཀྱི་འཕྲོ་ཅན་ངང་ཁམས་འདུད། །བ
【現代漢語翻譯】 我獲得了沒有過失的體驗，這是譬喻大手印。 所詮釋的是意義的大手印。 第四個稱為具依，第四灌頂的所依是壇城。 四種緣起結合，從四種正斷中，中脈的第一個結解開。 是具足一切殊勝的空性。 現量見到所詮釋的，是意義的智慧在相續中生起。 勝義諦中輪涅無別，獲得初見道地，稱為獲得成就。 至尊上師對格敦的請教，前四個詞是，見解的毒是分別念。 修行的毒是有過失的，後面的是遠離過失的。 依靠無上灌頂道，體驗沒有過失的大手印。 所說的也是那些意義。 此外，大自在者，大手印的詳細分類中，名稱分別寂滅的意義。 所說是詞句大手印，對於不分別的等持，專注和顯現。 在無自性中專注一境，觀想金剛持為本尊身。 是手印的誓言，如此觀修二無別的，體驗和勝解是他人。 無法奪走的從內心生起，那也是生圓次第任何一個。 以所緣生起是體驗的，大手印續部下部和，般若波羅蜜多的所緣是。 觀修生起的體驗不是那樣，然而那些大手印，是假名安立的不是真實的。 那樣在中觀的修行中也，可能生起無數劫，是成佛之因今生和。 中陰等中不會成佛，無上四灌的次第二，或灌頂后甚深道上師等。 依靠方便的差別，名稱分別自然解脫，在實相義上生起明相。 證悟是譬喻大手印，那是在今生臨終時，或中陰之間生起見道。 依靠它斷除見斷，中脈的第一個結解開，是現量見到法性。 見是意義大手印，和第十三地的智慧，道五地是十三的一半。 五種緣起和菩提分法，三十七道品等走到道之盡頭，內外所斷的結全部解開。 具足五種智慧五身是，任運成就證悟是果的大手印是六種。 如此一般和特別的，對於所化根器上等者，具有業緣自性調柔。 བ 我獲得了沒有過失的體驗，這是譬喻大手印。 所詮釋的是意義的大手印。 第四個稱為具依，第四灌頂的所依是壇城。 四種緣起結合，從四種正斷中，中脈的第一個結解開。 是具足一切殊勝的空性。 現量見到所詮釋的，是意義的智慧在相續中生起。 勝義諦中輪涅無別，獲得初見道地，稱為獲得成就。 至尊上師對格敦的請教，前四個詞是，見解的毒是分別念。 修行的毒是有過失的，後面的是遠離過失的。 依靠無上灌頂道，體驗沒有過失的大手印。 所說的也是那些意義。 此外，大自在者，大手印的詳細分類中，名稱分別寂滅的意義。 所說是詞句大手印，對於不分別的等持，專注和顯現。 在無自性中專注一境，觀想金剛持為本尊身。 是手印的誓言，如此觀修二無別的，體驗和勝解是他人。 無法奪走的從內心生起，那也是生圓次第任何一個。 以所緣生起是體驗的，大手印續部下部和，般若波羅蜜多的所緣是。 觀修生起的體驗不是那樣，然而那些大手印，是假名安立的不是真實的。 那樣在中觀的修行中也，可能生起無數劫，是成佛之因今生和。 中陰等中不會成佛，無上四灌的次第二，或灌頂后甚深道上師等。 依靠方便的差別，名稱分別自然解脫，在實相義上生起明相。 證悟是譬喻大手印，那是在今生臨終時，或中陰之間生起見道。 依靠它斷除見斷，中脈的第一個結解開，是現量見到法性。 見是意義大手印，和第十三地的智慧，道五地是十三的一半。 五種緣起和菩提分法，三十七道品等走到道之盡頭，內外所斷的結全部解開。 具足五種智慧五身是，任運成就證悟是果的大手印是六種。 如此一般和特別的，對於所化根器上等者，具有業緣自性調柔。 བ
【English Translation】 I have an experience without faults, this is the example Mahamudra. What is symbolized is the meaning Mahamudra. The fourth is called 'having a basis', the basis for the fourth empowerment is the mandala. The four interdependent connections are combined, and from the four correct abandonments, the first knot of the central channel is released. It is emptiness that possesses all excellence. Seeing directly what is symbolized, is the wisdom of meaning arising in the continuum. In ultimate truth, samsara and nirvana are inseparable, attaining the first bhumi of the path of seeing, called 'attaining accomplishment'. When Jetsun (尊者) asked Gaton, the first four words are, the poison of view is conceptual thought. The poison of meditation is having faults, the latter is being free from faults. Relying on the supreme empowerment path, experiencing the faultless Mahamudra. What is said is also those meanings. Furthermore, in the great self, in the detailed classification of Mahamudra, the meaning of the cessation of names and concepts. What is explained is the word Mahamudra, for non-conceptual samadhi, focusing and appearing. Focusing single-pointedly on selflessness, visualizing Vajradhara (金剛持) as the deity's body. Is the samaya (誓言) of the mudra (手印), thus meditating on the non-duality, the experience and conviction are others. Unable to be stolen, arising from within, that is also any of the generation and completion stages. Arising from the object of focus is the experience of, the lower tantras of the Mahamudra and, the object of focus of the Prajnaparamita (般若波羅蜜多) is. The experience arising from meditation is not like that, however, those Mahamudras, are nominally established, not real. Likewise, in the meditation of Madhyamaka (中觀), it is also possible to arise for countless eons, it is the cause of Buddhahood, in this life and. One will not attain Buddhahood in the bardo (中陰) etc., the second of the supreme four empowerments, or the profound path guru etc. after empowerment. Relying on the difference of means, names and concepts naturally liberate, in the meaning of reality, clear appearance arises. Realization is the example Mahamudra, that is in this life at the time of death, or in the bardo, the path of seeing arises. Relying on it, abandon what is to be seen and abandoned, the first knot of the central channel is released, it is directly seeing the nature of reality. Seeing is the meaning Mahamudra, and the wisdom of the thirteenth bhumi, the five paths and bhumis are half of thirteen. The five interdependent connections and the factors of enlightenment, the thirty-seven dharmas (道品) etc. go to the end of the path, all the knots to be abandoned, internal and external, are released. Possessing the five wisdoms, the five kayas (身) are, spontaneously accomplished, realization is the fruit, the Mahamudra is sixfold. Thus, in general and in particular, for those who are to be tamed, with superior faculties, having karmic connections, the nature is gentle. བ I have an experience without faults, this is the example Mahamudra. What is symbolized is the meaning Mahamudra. The fourth is called 'having a basis', the basis for the fourth empowerment is the mandala. The four interdependent connections are combined, and from the four correct abandonments, the first knot of the central channel is released. It is emptiness that possesses all excellence. Seeing directly what is symbolized, is the wisdom of meaning arising in the continuum. In ultimate truth, samsara and nirvana are inseparable, attaining the first bhumi of the path of seeing, called 'attaining accomplishment'. When Jetsun (尊者) asked Gaton, the first four words are, the poison of view is conceptual thought. The poison of meditation is having faults, the latter is being free from faults. Relying on the supreme empowerment path, experiencing the faultless Mahamudra. What is said is also those meanings. Furthermore, in the great self, in the detailed classification of Mahamudra, the meaning of the cessation of names and concepts. What is explained is the word Mahamudra, for non-conceptual samadhi, focusing and appearing. Focusing single-pointedly on selflessness, visualizing Vajradhara (金剛持) as the deity's body. Is the samaya (誓言) of the mudra (手印), thus meditating on the non-duality, the experience and conviction are others. Unable to be stolen, arising from within, that is also any of the generation and completion stages. Arising from the object of focus is the experience of, the lower tantras of the Mahamudra and, the object of focus of the Prajnaparamita (般若波羅蜜多) is. The experience arising from meditation is not like that, however, those Mahamudras, are nominally established, not real. Likewise, in the meditation of Madhyamaka (中觀), it is also possible to arise for countless eons, it is the cause of Buddhahood, in this life and. One will not attain Buddhahood in the bardo (中陰) etc., the second of the supreme four empowerments, or the profound path guru etc. after empowerment. Relying on the difference of means, names and concepts naturally liberate, in the meaning of reality, clear appearance arises. Realization is the example Mahamudra, that is in this life at the time of death, or in the bardo, the path of seeing arises. Relying on it, abandon what is to be seen and abandoned, the first knot of the central channel is released, it is directly seeing the nature of reality. Seeing is the meaning Mahamudra, and the wisdom of the thirteenth bhumi, the five paths and bhumis are half of thirteen. The five interdependent connections and the factors of enlightenment, the thirty-seven dharmas (道品) etc. go to the end of the path, all the knots to be abandoned, internal and external, are released. Possessing the five wisdoms, the five kayas (身) are, spontaneously accomplished, realization is the fruit, the Mahamudra is sixfold. Thus, in general and in particular, for those who are to be tamed, with superior faculties, having karmic connections, the nature is gentle. བ
ླ་མེད་དབང་དུས་ཉིད་དུ་ནི། །དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མངོན་གྱུར་སྲིད། །སྔོན་སྦྱང་དཔེ་དོན་ཡེ་ཤེས་གཉིས། །སྐྱེས་པའི་ལས་འཕྲོ་སད་པ་ཡི། །རྟེན་འབྲེལ་ལས་བྱུང་བརྩོན་ འགྲུས་ཅན། །འབད་སྩོལ་གྱིས་ཁམས་འདུ་བ་ལ། །རིམ་གཉིས་ལམ་ལ་བརྩོན་སྐབས་སམ། །མོས་གུས་ཅན་ནི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས། །ཁམས་འདུ་བླ་མ་དམ་པ་ཡི། །ཐུགས་རྗེ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་བརྟེན། །དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་སྲིད་དེ། ། 5-499 དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་སྔོན་སྦྱང་གི །ཡོད་པའི་རྐྱེན་གྱིས་དྲག་བསྐུལ་བས། །རྟེན་འབྲེལ་དབང་ལས་དེ་ལྟར་འབྱུང་། །འདི་ལ་སྐུ་ལྔ་སྐུ་གསུམ་སོགས། །གཅིག་ཆར་གྲུབ་པ་དེ་ལྟར་ན། །རྒྱུད་སྡེ་སྤྱི་རྣམས་ལས་ སྐུ་གསུམ། །རིམ་ཅན་འགྲུབ་སྙམ་དོགས་སྐྱེ་ན། །དེ་ནི་མངོན་བྱང་གསལ་སྣང་གིས། །གྲུབ་ཚུལ་གསུང་གིས་སྐུ་རིམ་འགྲུབ། །གསུང་དོན་མ་ཡིན་དོགས་མི་འཚལ། །ཁྱད་ཆོས་རྒྱུ་ཡི་ཁྱད་པར་ནི། །ཕྱག་ཆེན་ཡེ་ ཤེས་རྒྱུད་བླ་མེད། །དབང་དང་རིམ་གཉིས་ཐབས་ཟབ་ལ། །བརྟེན་དགོས་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་སོགས་ཀྱི། །ཉམས་རྟོགས་བཟང་ཡང་ཐ་སྙད་མེད། །ཕྱག་ཆེན་ངོ་བོའི་གནས་ལུགས་ནི། སྤྲོས་པའི་མཐའ་བཞི་བྲལ་བའི་དབྱིངས། །སྟོང་ ཉིད་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས། །ཕྱག་ཆེན་ངོ་བོར་མི་འཇོག་སྟེ། །རྟོགས་བྱའི་ཡུལ་ཙམ་ཡིན་མོད་ཀྱི། །རྟོགས་ཐབས་ཡུལ་ཅན་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཡང་གཞི་དུས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །མིང་ཅན་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ སམ། །རང་བཞིན་རྣམ་དག་སེམས་འོད་གསལ། །དེ་ཡང་ངོ་བོ་མ་ཡིན་ཏེ། །སྐྱེ་འགྲོ་ཀུན་ལ་རང་ཆས་སུ། །ཡོད་ཀྱང་དེ་ཡིས་གྲོལ་མི་ནུས། །ཅི་ཡང་ཡིད་མི་བྱེད་པ་དང་། །གཞི་ཐོག་སེམས་ཀྱི་ འཇུག་པ་བཀག །རིག་པས་དཔྱད་ནས་སྤྲོས་བྲལ་ལ། །བློ་འཇོག་ཐོས་བསྒོམ་གྱི་ཤེས་རབ། །དེ་ལྟར་བསྒོམ་པའི་ཉམས་སྣ་ཚོགས། །རྟོགས་པའི་གདེང་ཚད་ཅུང་ཟད་ཙམ། །བྱུང་ལ་སོགས་པའང་ངོ་བོ་མིན། །དེ་འདྲ་རྒྱུད་སྡེ་འོག་མའམ། ། 5-500 ཕར་ཕྱིན་བསྒོམ་སོགས་ལའང་འབྱུང་། །ཉོན་མོངས་ཆགས་སོགས་སྐྱེས་པ་ན། །གཉེན་པོ་གཞན་ནི་མི་ཚོལ་བར། །ཉོན་མོངས་རང་གི་རང་བཞིན་ལ། །ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཡི། །ཤེས་རབ་ཀྱིས་ནི་དཔྱད་པ་ ན། །ཉོན་མོངས་རང་གྲོལ་ལྟར་སོང་ལ། །ཉོན་མོངས་ལམ་བྱེད་མིང་བཏགས་པ། །དེ་ཡང་ཕྱག་ཆེན་ངོ་བོ་དང་། །ཕར་ཕྱིན་ལས་ལྷག་མྱུར་ལམ་མིན། །སེམས་ལ་གནད་བསྣུན་ཉམས་ལེན་ཙམ། །དེ་འདྲ་ཕར་ཕྱིན་ ལ་ཡང་ཡོད། །མདོ་སྔགས་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། །མདོ་ལ་སེམས་དང་སྔགས་ལ་ནི། །ལུས་ལ་གནད་བསྣུན་ཉམས་ལེན་གྱི། །སྒོ་ནས་ཁྱད་པར་བྱེད་པ་ཡིན། །ཕར་ཕྱིན་ལས་ནི་འདི་སྐད་གསུང་། །ཆགས་སོགས་ ཉོན་མོངས་སྐྱེ་བའི་ཚེ། །དེ་ཡི་ངོ་བོའི་གནས་ལུགས་ལ། །དཔྱད་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་གཞིག་པའི། །རང་གྲོལ་སོང་བ་ཙམ་ལ་དགོངས། །སྤང་བྱ་ཉོན་མོང
【現代漢語翻譯】 在無上灌頂之時，實相智慧可能顯現。 前世修習的範例和實相智慧二者， 是因往昔業力甦醒， 依緣起而生的精進者。 通過努力使脈結聚集， 在精進二次第道時， 具足虔誠者依憑加持力， 脈結聚集依賴於至尊上師的， 殊勝大悲。 實相智慧可能生起。 5-499 範例智慧是因前世修習的， 存在之因強烈激發， 依緣起力而如此顯現。 對此，五身、三身等， 若同時成就，如此這般， 諸續部中， 生起次第成就三身，若生此疑慮， 此乃現證菩提光明相， 依成就之方式而次第成就。 不應懷疑並非經義。 殊勝之處在於因的差別， 大手印智慧無上續， 依賴於灌頂和二次第甚深方便。 即使般若乘等之， 證悟再好也無有名稱。 大手印自性之實相是，遠離四邊戲論之法界。 空性、真如等等， 不立為大手印之自性， 僅是所證之境， 而非能證之有境。 此外，基位智慧之， 名為自性俱生， 或自性清凈心光明。 此亦非自性， 雖眾生本具， 然不能以此解脫。 什麼也不作意， 斷絕基位心之執行， 以智慧分析，于離戲中， 安住，聞思之智慧。 如是修習的種種體驗， 對證悟稍有把握， 等等，亦非自性。 此類在下部續， 5-500 或般若修習等中也會出現。 生起煩惱貪執等時， 不尋求其他對治， 于煩惱自性之中， 如理作意。 以智慧分析， 煩惱如自解脫般消逝， 煩惱轉為道用之名安立。 此亦非大手印之自性， 亦非勝於般若之速道。 僅是觸及心要之修法。 此類在般若中也有。 顯密二者之差別是， 顯宗於心，密宗則于， 身觸及要點之修法， 依此門徑而作區分。 般若中如此宣說： 生起貪執等煩惱之時， 于彼自性之實相中， 以分析之智慧破除， 僅指自解脫。 所斷之煩惱。 在無上灌頂之時，實相智慧可能顯現。前世修習的範例和實相智慧二者，是因往昔業力甦醒，依緣起而生的精進者。通過努力使脈結聚集，在精進二次第道時，具足虔誠者依憑加持力，脈結聚集依賴於至尊上師的，殊勝大悲。實相智慧可能生起。 範例智慧是因前世修習的，存在之因強烈激發，依緣起力而如此顯現。對此，五身、三身等，若同時成就，如此這般，諸續部中，生起次第成就三身，若生此疑慮，此乃現證菩提光明相，依成就之方式而次第成就。不應懷疑並非經義。殊勝之處在於因的差別，大手印智慧無上續，依賴於灌頂和二次第甚深方便。即使般若乘等之，證悟再好也無有名稱。大手印自性之實相是，遠離四邊戲論之法界。空性、真如等等，不立為大手印之自性，僅是所證之境，而非能證之有境。此外，基位智慧之，名為自性俱生，或自性清凈心光明。此亦非自性，雖眾生本具，然不能以此解脫。什麼也不作意，斷絕基位心之執行，以智慧分析，于離戲中，安住，聞思之智慧。如是修習的種種體驗，對證悟稍有把握，等等，亦非自性。此類在下部續，或般若修習等中也會出現。生起煩惱貪執等時，不尋求其他對治，于煩惱自性之中，如理作意。以智慧分析，煩惱如自解脫般消逝，煩惱轉為道用之名安立。此亦非大手印之自性，亦非勝於般若之速道。僅是觸及心要之修法。此類在般若中也有。顯密二者之差別是，顯宗於心，密宗則于，身觸及要點之修法，依此門徑而作區分。般若中如此宣說：生起貪執等煩惱之時，于彼自性之實相中，以分析之智慧破除，僅指自解脫。所斷之煩惱。
【English Translation】 At the time of the supreme empowerment, the wisdom of meaning may manifest. The example previously practiced and the wisdom of meaning, Are because the karmic connections of past lives awaken, A diligent one arising from dependent origination. Through effort, the knots of the channels gather, When diligently practicing the two stages, A devoted one relies on the blessings, The gathering of the channels depends on the supreme lama's, Exceptional great compassion. The wisdom of meaning may arise. 5-499 The example wisdom is because of the previous practice, The cause of existence strongly urges, It arises in this way from the power of dependent origination. Regarding this, the five bodies, the three bodies, etc., If they are accomplished simultaneously, in this way, In all the tantras, If one doubts that the three bodies are accomplished in stages through the generation stage, This is the clear appearance of manifest enlightenment, The stages are accomplished in the way it is taught. One should not doubt that it is not the meaning of the scriptures. The special feature is the difference in the cause, Mahamudra wisdom, the supreme tantra, Relies on the profound means of empowerment and the two stages. Even if the realization of the Perfection Vehicle, etc., is good, it has no name. The reality of the nature of Mahamudra is the sphere free from the four extremes of elaboration. Emptiness, Suchness, etc., Are not established as the nature of Mahamudra, They are merely objects to be realized, Not subjects that can realize. Furthermore, the wisdom of the ground state, Named innate nature, Or the clear light of the naturally pure mind. This is also not the nature, Although all beings inherently possess it, It cannot liberate through it. Not thinking of anything, Cutting off the activity of the mind at the ground, Analyzing with awareness, in non-elaboration, Abiding, the wisdom of hearing and thinking. The various experiences of meditating in this way, Having a little confidence in realization, Etc., are also not the nature. Such things also occur in the lower tantras, 5-500 Or in the practice of the Perfection Vehicle, etc. When afflictions such as attachment arise, Without seeking other antidotes, In the nature of the afflictions themselves, Paying attention in the proper way. Analyzing with wisdom, The afflictions vanish as if self-liberated, The name of transforming afflictions into the path is established. This is also not the nature of Mahamudra, Nor is it a faster path than the Perfection Vehicle. It is merely a practice of touching the essential point of the mind. Such things also exist in the Perfection Vehicle. The difference between Sutra and Tantra is that, Sutra focuses on the mind, while Tantra focuses on, The practice of touching the essential points of the body, The distinction is made through this gateway. In the Perfection Vehicle, it is said thus: When afflictions such as attachment arise, In the reality of their nature, Destroying with the wisdom of analysis, It refers only to self-liberation. The afflictions to be abandoned.
ས་ཆགས་སོགས་ནི། །གནས་ལུགས་དཔྱོད་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི། ། མཐུ་ཡིས་དེ་ཞི་གྲོལ་བ་ཡི། །དབྱིངས་ཀྱི་ཆ་སྟེ་དེ་གཉིས་ལ། །གཉིས་ཀར་ཉོན་མོངས་མིང་བཏགས་པ། །ཉོན་མོངས་གཉེན་པོར་ཉོན་མོངས་ནི། །གསུང་བར་འཁྲུལ་ནས་རྣམ་རྟོག་ནི། །ཆོས་སྐུ་ཡིན་སོགས་བླུན་ གཏམ་སྨྲ། ། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་མདོ་དང་ནི། །དེ་འགྲེལ་བྱམས་མགོན་དབྱིག་གཉེན་གྱི། །གསུང་གིས་གསལ་ཞིང་བདག་ཉིད་ཆོས། །འཆད་ན་གཉིས་སུ་ཡོད་མོད་ཀྱི། །འཇུག་པའི་ཚེ་ན་རྣམ་དབྱེ་མེད། །གསུང་ལྟར་འཆད་ཚེ་རྣམ་རྟོག་དང་། ། 5-501 དེ་ཡི་ཆོས་ཉིད་སོ་སོར་ཕྱེ། །སྨྲ་བ་དག་མཁས་འཇུག་པའི་ཚེ། །རྣམ་རྟོག་གི་ནི་ཆོས་ཉིད་ལ། །རྣམ་རྟོག་མིང་བཏགས་ནས་བསྒོམ་པ། །བཟང་བར་སྣང་བས་སོ་སོ་ནས། །ཐུགས་ནི་གཟུ་བོར་གནས་ པར་འཚལ། །རང་ལུགས་ཕྱག་ཆེན་ངོ་བོ་ནི། །བླ་མེད་དབང་དང་བྱིན་གྱིས་རླབས། །རིམ་གཉིས་ལས་སྐྱེས་དེ་ཡི་གྲོགས། །དྲི་བྲལ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཀྱི། །ལྟ་བ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་ཟིན། །ངོ་བོ་བདེ་ སྟོང་ཟུང་འཇུག་སོགས། །ཟུང་འཇུག་ཡེ་ཤེས་སྐྱོན་མེད་དེ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ཚེ་འདིའམ། །བར་དོ་སོགས་སུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་འགྱུར་རོ། །སྒྲ་དོན་ ཕྱག་ཆེན་སྐད་དོད་ནི། །མ་ཧཱ་ཆེན་པོ་མུ་ཏྲ་ཞེས། །རྒྱ་ལ་འཇུག་པ་ཟུང་འཇུག་གི །ཡེ་ཤེས་དེ་ཡི་སྣང་བ་ཀུན། །རྒྱས་བཏབ་དེ་ལས་མི་འདིའི་དོན། །གཉིས་སྣང་འཁྲུལ་པ་ལས་གོང་དུ། ། གྱུར་པས་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ། །ཕྱག་གི་སྐད་དོད་རྒྱ་དཔེ་ལ། །མེད་ཀྱང་ལོ་ཙཱས་བསྣན་ཞེས་གསུང་། །རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ཟག་ནི། །བླ་མེད་དབང་གིས་རྒྱུད་སྨིན་ཞིང་། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་དོན་མ་ འཁྲུལ་བ། །ངོས་ཟིན་གནད་ནི་མ་བཅོས་པར། །ཉམས་སུ་ལེན་ཤེས་ཞིག་དགོས་ཤིང་། །དབང་གི་མ་སྨིན་སྨིན་ཙམ་ཀྱང་། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་ངོས་མ་ཟིན། །ཟིན་ཀྱང་དེ་ཡི་གནད་མ་ཤེས། །ཕྱག་ཆེན་བསྒོམ་པར་རློམ་པ་ནི། ། 5-502 ཡང་མཐའ་དུད་འགྲོ་དེ་ལས་ཅུང་། །བཟང་ན་གཟུགས་མེད་ཁམས་ཀྱི་ལྷ། །དེ་ལས་ཅུང་འཕགས་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །འགོག་པའི་རྒྱུའམ་ཇི་ལྟར་རུང་། །བཟང་ཀྱང་ཕར་ཕྱིན་དབུ་མ་ཡི། །བསྒོམ་པ་ཙམ་ལས་ལྷག་མི་ འབྱུང་། །རྒྱུ་ནི་བླ་མེད་དབང་ལམ་བསྒོམས། །ལས་བྱུང་བསྐྱེད་རིམ་སྣང་སྟོང་ཕྱོགས། །གསང་དབང་ཉོན་མོངས་རྣམ་རྟོག་དང་། །སྦྲེལ་ཞི་རང་བྱུང་ཕྱག་ཆེན་དངོས། །མ་ཡིན་གྲོགས་ནི་ཉོན་མོངས་ལྟར། །སྣང་སོགས་ཀྱིས་བསླད་ ཉམས་སྐྱོན་ཅན། །བླ་མ་དམ་པའི་མན་ངག་གིས། །དྭངས་སྙིགས་ཕྱེས་ནས་འབྱེད་པ་དང་། །དབང་ལམ་གང་རུང་དང་འབྲེལ་གཞི། །མཚན་རྟོག་ཉེར་ཞིའི་ཞི་གནས་ལ། །བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ལྷག་མཐོང་གིས། །ཟིན་དེ་ ཕྱག་ཆེན་ལམ་མཆོག་ཡིན། །གཞན་ལུགས་ཕྱག་ཆེན་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 至於地基等等，憑藉著觀察實相的智慧的力量，它們平息並解脫，是融入法界的組成部分，這兩者都被貼上煩惱的標籤。如果誤以為煩惱是煩惱的對治法，並說出『分別念是法身』之類的愚蠢言論，那就錯了。並非如此，經部和其註釋，如慈氏（Maitreya，未來佛）、世親（Vasubandhu，印度佛教哲學家）的著作中都已闡明。如果講授自性法，雖然在名義上有二，但在證悟時卻沒有分別。按照佛經所說，講授時要區分分別念和它的法性，這樣說才是明智的。在證悟時，將分別唸的法性貼上分別唸的標籤並進行禪修，這看起來是好的，所以請各位公正地安住于內心。 自宗大手印的體性是無上灌頂和加持，由二次第所生起，是它的助伴。遠離垢染，輪迴與涅槃無別，以菩提心所攝持的見地。體性是樂空雙運等等，雙運的智慧是無有缺失的，是大手印的智慧。依靠它，在此生或中陰等狀態中，將能獲得大手印的殊勝成就。 聲音的意義，大手印的梵文是『Mahamudra』（藏文：མ་ཧཱ་མུ་ཏྲ་，梵文天城體：महामुद्रा，梵文羅馬擬音：mahāmudrā，漢語字面意思：大印），『Mudra』（藏文：མུ་ཏྲ་，梵文天城體：मुद्रा，梵文羅馬擬音：mudrā，漢語字面意思：印）在印度表示雙運的智慧，它的一切顯現都被印持，因此具有這樣的意義。超越了二元顯現的錯覺，所以稱為『大』。雖然梵文中沒有『Phyag』（藏文：ཕྱག，漢語字面意思：手）這個詞，但譯師們加上了它。作為所依的補特伽羅，以無上灌頂成熟相續，並且對於大手印的意義沒有錯謬。要訣在於不作改變地進行修持，這一點必須瞭解。即使灌頂沒有成熟，或者只是稍微成熟，也不能算是認識了大手印。即使認識了，也不瞭解它的要訣。如果自認為在修持大手印，那麼比起旁生也好不了多少，稍微好一點的話，就像是無色界的天神。比他們稍微殊勝一點的，就像是聲聞乘的滅盡定。即使更好，也超不過僅僅是修持般若波羅蜜多中觀。根本原因是修持了無上灌頂道，由生起次第的顯空方面而來。秘密灌頂與煩惱分別念相結合，寂止是自生大手印的真實狀態。如果不是這樣，就像煩惱一樣，被顯現等所玷污，是有過失的。依靠上師的口訣，區分精華和糟粕，與灌頂道結合，以止觀為基礎，以樂空雙運的勝觀所攝持，這就是大手印的殊勝道。其他宗派的大手印...
【English Translation】 As for the ground and so on, through the power of wisdom that examines reality, they are pacified and liberated, being a part of the sphere of reality. Both of these are labeled as afflictions. If one mistakenly thinks that afflictions are the antidote to afflictions, and utters foolish words such as 'conceptual thought is the Dharmakaya', then that is wrong. It is not like that; the Sutras and their commentaries, such as the works of Maitreya (the future Buddha) and Vasubandhu (an Indian Buddhist philosopher), have clarified this. If teaching the nature of phenomena, although nominally there are two, there is no distinction at the time of realization. According to the scriptures, when teaching, one should distinguish between conceptual thought and its nature; saying it in this way is wise. At the time of realization, labeling the nature of conceptual thought as conceptual thought and meditating on it seems good, so please all abide impartially in your hearts. The essence of one's own Mahamudra is the unsurpassed empowerment and blessing, arising from the two stages, which are its companions. Free from defilement, samsara and nirvana are inseparable, and the view is held by Bodhicitta (the mind of enlightenment). The essence is the union of bliss and emptiness, etc. The wisdom of union is without flaws; it is the wisdom of Mahamudra. Relying on it, in this life or in the Bardo (intermediate state), one will be able to obtain the supreme accomplishment of Mahamudra. The meaning of the sound, the Sanskrit of Mahamudra is 'Mahamudra' (藏文：མ་ཧཱ་མུ་ཏྲ་，梵文天城體：महामुद्रा，梵文羅馬擬音：mahāmudrā，漢語字面意思：Great Seal), 'Mudra' (藏文：མུ་ཏྲ་，梵文天城體：मुद्रा，梵文羅馬擬音：mudrā，漢語字面意思：Seal) in India means the wisdom of union, and all its appearances are sealed, so it has this meaning. Transcending the illusion of duality, it is called 'Great'. Although there is no word 'Phyag' (藏文：ཕྱག，漢語字面意思：Hand) in Sanskrit, the translators added it. As for the individual who is the basis, the continuum is matured by the unsurpassed empowerment, and there is no error in the meaning of Mahamudra. The key is to practice without alteration; this must be understood. Even if the empowerment is not mature, or only slightly mature, it cannot be considered to have recognized Mahamudra. Even if one recognizes it, one does not understand its key points. If one considers oneself to be practicing Mahamudra, one is no better than an animal; slightly better, one is like a god of the formless realm. Slightly more superior than them, one is like the cessation of the Hearer Vehicle. Even better, one does not exceed merely practicing the Prajnaparamita Madhyamaka. The root cause is practicing the unsurpassed empowerment path, arising from the aspect of appearance and emptiness of the generation stage. The secret empowerment is combined with afflictions and conceptual thought, and quiescence is the true state of self-arisen Mahamudra. If it is not like this, like afflictions, it is defiled by appearances, etc., and has faults. Relying on the oral instructions of the holy Lama, distinguishing the essence from the dross, combining with any empowerment path, based on Shamatha (calm abiding) that pacifies conceptual thoughts, held by Vipassana (insight) of the union of bliss and emptiness, this is the supreme path of Mahamudra. The Mahamudra of other schools...
་ནག་ལུགས། །བསྟན་པ་སོགས་དོན་ད་ལྟ་ཡི། །ཕྱག་རྒྱ་སོགས་ནས་རྣམས་ཀྱི་ཡིན། །བར་དོན་ཕལ་ཆེན་རྟོག་སླ་ཞིང་། །སྔར་གྱི་བཀག་པའི་ཕྱག་ཆེན་དེ། ། ནཱ་རོ་མཻ་ཏྲིར་བརྒྱུད་རློམ་ན། །མ་ཡིན་ནཱ་རོ་མཻ་ཏྲི་ལས། །བརྒྱུད་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །སམ་བྷུ་ཊི་ལས་གསུང་པའི་དོན། །ཕྱི་རོལ་མཚན་ལྡན་ལས་ཀྱི་རྒྱ། །དེར་བརྟེན་དབུ་མ་སྟོང་ པ་ཉིད། །རོ་གཅིག་ལྷན་སྐྱེས་དགའ་བ་ནི། །དམ་ཚིག་རྒྱ་དང་དེའི་རང་བཞིན། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱ། །དེ་འབྲས་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས། །ཡེ་རྒྱ་རྣམ་པ་བཞི་ལ་བཞེད། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་། ། 5-503 ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་མ་ཤེས་ན། །ཆོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཡང་མི་ཤེས། །ཕྱག་ཆེན་མིང་ཙམ་གང་ལ་རྟོགས། །ཞེས་གསུང་བརྟག་གཉིས་སོགས་བརྒྱུད་དང་། །བསྟན་བཅོས་ཀུན་ལས་བླ་མེད་ཀྱི། །དབང་བཞི་མ་འབྲེལ་ཕྱག་ ཆེན་བཀག །དབང་ལས་བྱུང་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཕྱག་ཆེན་རྟོགས་ན་ད་གཟོད་ནི། །མཚན་བཅས་འབད་སྩོལ་ལ་མི་ལྟོས། །དེ་རྒྱུན་སྐྱོང་པས་གྲོལ་བ་ཐོབ། །མདོ་རྒྱུད་དོན་དང་མི་མཐུན་པའི། །བྱིན་རླབས་བདུད་ ལས་ཡིན་སྲིད་སྤངས། །ཕྱག་རྒྱས་པ་འགས་སྔགས་ཆོས་ལ། །དད་ན་སྔ་མ་དབང་ཐོབ་ཡིན། །དབང་བསྐུར་མི་དགོས་ཟེར་དགག་དོན། །ཁ་ཅིག་སྐྱེ་བ་སྔ་མ་ཞེས་སོགས་ནས། །ངོ་མཚར་སྐྱེ་ཞེས་བར་དོན་ རྒྱལ་བསྟན་ལ། །བརྟེན་བཞིན་མདོ་རྒྱུད་དང་འགལ་བ། །མཁས་ཀུན་ཁྲེལ་གྱུར་འཁྲུལ་སྤྱོད་སྤངས། །སྔོན་སྦྱང་སྔགས་སྡོམ་ཡོན་ཏན་རྒྱུན། །ཡོད་རུང་ཚེ་འདི་དབང་བྱས་པའི། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་གསར་སྨིན་དགོས། །རིན་ཆེན་ རྒྱན་འདྲའི་རྗེས་འབྲང་གི །རྔོག་གཞུང་དགེ་བཤེས་ལ་ལ་ཡི། །ཞི་གནས་ཅུང་ཟད་ཙམ་དང་ནི། །སྣང་སྟོང་ཟུང་འཇུག་རྟོག་པའི་ཚུལ། །ཕྲ་མོ་སྐྱེས་ལ་མཐོང་ལམ་དུ། །ངོ་སྤྲོད་བྱེད་པ་དགག་པ་ནི། ། ལ་ལ་ཞི་གནས་ཅུང་ཟད་སོགས། །ཞེས་ནས་འབྱུང་མི་སྲིད་ཀྱི་བར། །དགག་དོན་ཚེ་འདི་མཐོང་བའི་ལམ། །ཐོབ་ནས་དེ་ཡི་རྟོགས་ཡོན་ཏན། །ཤི་ནས་འབྱུང་བའི་འཁྲུལ་རྟོགས་སྤངས། །རྒྱན་ཅན་རྒྱན་མེད་ཉན་ཐོས་ལས། ། 5-504 བཤད་ཀྱི་ཐེག་ཆེན་སྐབས་མི་འབྲེལ། །ན་རོས་དབང་དུས་མཐོང་ལམ་སྐྱེས། །དེ་འགག་ཞེས་དང་འཕགས་པ་ལྷས། །བདེན་མཐོང་ལས་མཐའ་ལ་ཆགས་པས། །འགྲིབ་པར་གསུང་དེ་དཔེ་ཡི་ནི། །ཡེ་ཤེས་རྟོགས་ཙམ་བཏགས་ པ་བར། །བཤད་ཀྱི་མཐོང་ལམ་དངོས་མ་ཡིན། །གྲུབ་ཐོབ་ཀུན་གྱི་དགོངས་མཐུན་པར། །མཐོང་ལམ་འཕགས་པ་ཁོ་ནར་འབྱུང་། །ས་ཐོབ་དེ་ཡི་ཡོན་ཏན་གཉིས། །ཟུང་འབྲེལ་འཁྲུལ་མེད་ཤེས་པར་བྱ། །ཐེག་གསུམ་ལག་ ལེན་སྤྱོད་པའི་གནད། །འཁྲུལ་པ་བཀག་དོན་ཐེག་པ་གསུམ། །སོགས་ནས་ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་བར། །གོ་སླ་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གི །བླ་མའི་དབྱེ་བ་ཉན་ཐོས་རྣམས། །སོགས་ནས་
【現代漢語翻譯】 黑教（Bon）的傳統。教義等同於當今時代，手印等同於所有（佛）的。中間的意義很容易理解，過去禁止的大手印。 如果自詡傳承自那若（Naro）和梅紀（Maitri），那是不對的。大手印傳承自那若和梅紀，是桑布扎（Sambuṭi）所說的意義。外在的具相業手印（karmamudrā）。因此，中觀（Madhyamaka）即是空性（śūnyatā）。 唯一之味（ro gcig）的俱生喜（lhan skyes dga' ba）是誓言手印（dam tshig rgya）及其自性。法界（chos kyi dbyings）是法手印（chos kyi rgya）。其果是自生智慧（rang byung gi ye shes）。認為智慧手印（ye rgya）有四種。 至尊龍樹（Nāgārjuna）也說：『如果不知道業手印，就不知道法手印。大手印只是一個名字，你又能理解什麼呢？』 如《二諦論》（brtag gnyis）等傳承和所有論典所說，如果沒有無上瑜伽（anuttarayoga）的四種灌頂（dbang bzhi），就禁止大手印。如果理解了從灌頂產生的智慧大手印，那麼就不需要有相的努力。保持這種傳承就能獲得解脫。 與經續意義不符的加持（byin rlabs）可能是魔（bdud）的加持，應該避免。如果相信手印，咒語和佛法，那麼之前已經獲得了灌頂。否定『不需要灌頂』的說法。 有些人說『前世』等等，直到『產生奇蹟』，這些意義依賴於佛法，但與經續相矛盾。智者們應該感到羞恥，避免這種錯誤的行徑。即使過去已經修習過咒語的誓言和功德，今生也需要通過灌頂來使新的蘊、界、處成熟。 如同珍寶裝飾般的追隨者，某些惹瓊巴（Rwa chung pa）和格西（dge bshes）們，對於止觀（zhi gnas）只有少許，以及對顯空雙運（snang stong zung 'jug）的思辨方式，如果產生了微細的（覺受）就將其視為見道（mthong lam）來介紹，這是應該否定的。 有些人說『止觀只有少許』等等，直到『不可能出現』。否定的意思是，如果今生獲得了見道，那麼關於死亡后才出現這種證悟功德的錯誤理解應該避免。相比于有裝飾和無裝飾的聲聞（nyan thos）， 所說的大乘（theg chen）是不相關的。那若在灌頂時產生了見道，說『那會消失』，聖天（Āryadeva）說，執著于真見（bden mthong）的盡頭會導致衰退，這只是一個比喻，只是對智慧的少許證悟的命名，並不是真正的見道。 所有成就者（grub thob）的觀點一致，見道只會在聖者（'phags pa）中產生。獲得果位（sa）后，那兩種功德，應該知道是無誤的雙運。三種乘（theg gsum）的實修要點， 否定的錯誤理解是三種乘，從『等等』到『是』。容易理解的是，大小乘的，上師的差別，聲聞等等。
【English Translation】 The tradition of the Black Religion (Bon). The teachings are equivalent to the present time, the mudras are equivalent to all (Buddhas). The intermediate meaning is easy to understand, the Mahamudra that was previously forbidden. If you claim to have received the lineage from Nāro and Maitri, that is incorrect. The Mahamudra that is transmitted from Nāro and Maitri is the meaning spoken by Sambuṭi. The external, qualified Karma Mudra (karmamudrā). Therefore, Madhyamaka is emptiness (śūnyatā). The co-emergent joy (lhan skyes dga' ba) of the single taste (ro gcig) is the Samaya Mudra (dam tshig rgya) and its nature. The Dharmadhatu (chos kyi dbyings) is the Dharma Mudra (chos kyi rgya). Its result is self-arisen wisdom (rang byung gi ye shes). It is believed that there are four types of wisdom mudras (ye rgya). The supreme Nāgārjuna also said: 'If you do not know the Karma Mudra, you do not know the Dharma Mudra. Mahamudra is just a name, what can you understand?' As stated in the Two Truths (brtag gnyis) and all the treatises, if there are no four initiations (dbang bzhi) of Anuttarayoga, Mahamudra is prohibited. If you understand the wisdom Mahamudra that arises from initiation, then there is no need for effort with signs. Maintaining this lineage will lead to liberation. Blessings (byin rlabs) that do not conform to the meaning of the sutras and tantras may be the blessings of demons (bdud), which should be avoided. If you believe in mudras, mantras, and Dharma, then you have already received initiation before. The statement 'initiation is not necessary' is a denial. Some people say 'previous life' etc., until 'miracles arise', these meanings rely on the Dharma but contradict the sutras and tantras. Wise people should be ashamed and avoid such erroneous conduct. Even if you have practiced mantra vows and merits in the past, in this life you need to mature new skandhas, dhatus, and ayatanas through initiation. Like jewel-like followers, some Rwa chung pas and Geshes, have only a little Shamatha (zhi gnas), and the speculative way of appearance-emptiness union (snang stong zung 'jug), if a subtle (experience) arises, they introduce it as the Path of Seeing (mthong lam), which should be denied. Some people say 'Shamatha is only a little' etc., until 'impossible to appear'. The meaning of the denial is that if the Path of Seeing is obtained in this life, then the erroneous understanding that these qualities of realization only appear after death should be avoided. Compared to the ornamented and unadorned Shravakas (nyan thos), The Mahayana (theg chen) that is spoken of is irrelevant. Nāro generated the Path of Seeing at the time of initiation, saying 'that will disappear', and Āryadeva said that attachment to the end of true seeing leads to decline, this is just a metaphor, just a naming of a little realization of wisdom, it is not the real Path of Seeing. All the accomplished ones (grub thob) agree that the Path of Seeing only arises in the noble ones ('phags pa). After obtaining the Bhumi (sa), those two qualities, it should be known as the infallible union. The key points of the practice of the three vehicles (theg gsum), The erroneous understanding that is denied is the three vehicles, from 'etc.' to 'is'. It is easy to understand the difference between the great and small vehicles, the gurus, the Shravakas, etc.
ཤིན་ཏུ་བཟང་ཞེས་བར། །ཞེས་ པའི་དོན་ནི་ཉན་ཐོས་སྐབས། །དགེ་སློང་བཞི་ཡན་དགེ་འདུན་དང་། །དེ་ལ་ཉུང་ལ་གང་ཟག་ཟེར། །ཐེག་ཆེན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་སྐབས། །ས་ཐོབ་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་དང་། །ཚོགས་སྦྱོར་ལ་གནས་དགེ་འདུན་ ཙམ། །གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཡི། །བླ་མ་མཆོག་ནི་དབང་བཞི་སྩལ། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་དང་དབྱེར་མེད་ཡིན། །བླ་མ་དེ་གསུམ་མཚན་ཉིད་ནི། །ཐེག་གསུམ་གཞུང་བཤད་ཡོན་ཏན་མཆོག །ལྡན་ན་བླ་མ་ དམ་པ་ཡིན། །དེ་ལྟར་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་གྱི། །མཚན་ཉིད་ལྡན་ཞིང་གསང་སྔགས་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་ཐོབ་པའི་བླ་མ་ལ། །གསོལ་བ་བཏབ་ན་ཚེ་འདིའམ། །བར་དོ་སོགས་སུ་སངས་རྒྱས་པ། །སྦྱིན་ནུས་བླ་མ་དམ་པ་ཡིན། ། 5-505 དེ་ལ་གསོལ་བ་གདབ་ཚུལ་ནི། །ཐེག་པ་འོག་མར་ནམ་མཁའ་ལ། །མཆོག་གསུམ་དམིགས་ནས་བླ་མ་ནི། །དེར་བསྟིམ་དེ་དག་འདུས་པར་དམིགས། །གསོལ་བ་བཏབ་ན་རྣམ་གྲོལ་ལམ། །རིམ་གྱིས་གྲུབ་པའི་རྒྱུ་ བྱེད་ཅིང་། །གནས་སྐབས་བྱིན་བརླབས་ཅི་རིགས་འཇུག །གསང་སྔགས་སྐབས་སུ་དབང་བཞི་པོ། །ཡོངས་རྫོགས་ཐོབ་པའི་བླ་མ་དེའི། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་གདན་གསུམ་ལྷར། །ཤེས་ནས་སྐྱབས་གསུམ་ཀུན་འདུས་སུ། །མཐོང་ནས་ཐག་ བཅད་གསོལ་བཏབ་པས། །གནས་སྐབས་མཐར་ཐུག་འདོད་དོན་འབྱུང་། །དབང་བཞི་མ་ཐོབ་དེའི་ལམ་བསྒོམ། །དགག་དོན་དབང་བསྐུར་དང་པོ་ཞེས། །སོགས་ནས་རྒྱང་རིང་སྤང་གི་བར། །ཞེས་དོན་ལམ་བཞི་བསྒོམ་པ་ལ། །སྔོན་ དུ་དབང་བཞིའི་སྨིན་ངེས་བྱ། །དགེ་སློང་མ་ཐོབ་མཁན་སློབ་བཀག །འདི་འཐད་གསེར་མདོག་པས་དོགས་སློང་། །མཛད་ཀྱང་འདུལ་བའི་ཚིག་ཙམ་ལ། །བཤད་མོད་ཉེས་མེད་ཕུན་སུམ་ཚོགས། །ཐོབ་ལ་ཚིགས་གསུམ་རིམ་རྫོགས་ པའི། །མཁན་པོ་འདུལ་བའི་གཞུང་ལུགས་ལས། །ངེས་གསུང་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱ། །གཏོར་མ་ཕུད་མཆོད་ལག་ལེན་གྱི། །འཁྲུལ་པ་དགག་དོན་གཞན་ཡང་ནས། །ལ་སོགས་ལྟོས་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །ཁ་འབར་མ་ཡི་ གཏོར་མ་ལ། །སྔོན་དུ་བསྔོ་སྔགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །མཚན་གཞི་རྗེས་སུ་བརྗོད་དགོས་ཀྱི། །ཆུ་སྦྱིན་ནང་དུ་ཟན་མི་བསྲེ། །ཟན་ཕུད་མཻ་ཏྲིའི་ལྟ་ངན་སེལ། ། ཇོ་བོའི་སྤྱོད་བསྡུས་སྒྲོན་མེ་དང་། །རྗེ་བཙུན་མཆོག་གིས་ལས་དང་པོའི། ། 5-506 བྱ་བ་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཡི། །ཐུབ་པ་དགོངས་གསལ་ནང་བཞིན་བྱ། །སྣར་ཐང་པ་དང་འབྲི་གུང་པས། །གཏོར་མའི་དབྱིབས་ཀྱི་ལག་ལེན་འཁྲུལ། །བཀག་དོན་འགའ་ཞིག་སངས་རྒྱས་ནས། །གསུང་བཞིན་ཉམས་སུ་བླང་ བར་དོན། །སྐབས་དོན་ཟས་ཕུད་གྲུ་གསུམ་སྤངས། །ལྷ་ཡི་སྐུ་མདོག་ཕྱག་མཚན་ལ། །འཁྲུལ་པ་དགག་དོན་སངས་རྒྱས་ནས། །མདོ་ལས་གསུང་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་སྐུའི་ཕྱག་མཚན་ལ། །མཚོན་ཆ་སྤང་ ཞིང་བཀའ་གདམས་པ། །ལ་ལས་རིགས་ལྔ་སེར་འཇམ་བཤད། །མདོ་ལས་རིགས་
【現代漢語翻譯】 '甚為賢善'之意是指，在聲聞乘中，四位以上的比丘是僧伽，少於此數則稱為'人'。在大乘波羅蜜多乘中，證地菩薩是僧寶，僅處於資糧道和加行道的菩薩也算是僧伽。 在密宗金剛乘中，賜予四種灌頂的上師至高無上，與三寶無二無別。具備宣講三乘教義功德的上師，才是真正的上師。 因此，如果向具備三律儀且獲得密宗灌頂的上師祈請，他有能力在此生或中陰等階段使你成佛，這樣的上師才是真正的上師。 祈請的方式是：在下乘中，觀想虛空中的三寶，然後將上師融入其中，觀想他們融為一體。如此祈請，能成為解脫或逐漸成就之因，並能獲得相應的加持。 在密宗中，將圓滿獲得四種灌頂的上師的蘊、界、處視為本尊，視其為三皈依的化身，堅定信念並祈請，就能實現暫時和究竟的願望。 如果尚未獲得四種灌頂，則修習其道。所謂'首先是灌頂的遮遣'，意指在修習四道之前，必須先獲得四種灌頂。 禁止未受比丘戒者擔任堪布和阿阇黎。有人對此提出疑問，認為《金光明經》中也有相關記載，但這只是戒律中的說法，並無過失，且圓滿具足。 必須瞭解三次第圓滿的堪布從戒律論典中明確宣說的差別。 所謂'爲了遮止食子供養儀軌的錯誤'，意指在卡瓦瑪（Kha 'bar ma）的食子前，必須先念誦讚頌文，然後唸誦佛號，不要將水供與食子混合。供養殘食能消除彌勒的邪見。 應如覺沃（Jo bo）的《行集燈》（spyod bsdus sgron me）和杰尊（rje btsun）的《最初行事》（las dang po'i bya ba）中所述的偉大導師釋迦牟尼佛的意旨行事。 納塘巴（snar thang pa）和竹貢巴（'bri gung pas）在食子的形狀方面存在錯誤的實踐。爲了遮止這些錯誤，應按照佛陀所說的那樣修行。 在此，應避免三角形的食物殘渣。所謂'爲了遮止關於本尊的身色和手印的錯誤'，意指應如佛經中所說的那樣。應避免佛陀化身的手印中使用武器，噶當巴（bka' gdams pa）的一些人認為五部是黃色和寂靜相。經典中說...
【English Translation】 The meaning of 'Extremely Virtuous' is that in the context of the Shravaka Vehicle, four or more monks constitute a Sangha, and less than that is called a 'person'. In the Mahayana Paramita Vehicle, Bodhisattvas who have attained the Bhumis are the Jewel of the Sangha, and even Bodhisattvas residing in the Accumulation and Application stages are considered Sangha. In the Vajrayana Secret Mantra Vehicle, the supreme Lama who bestows the four empowerments is unparalleled and inseparable from the Three Jewels. A Lama who possesses the qualities of explaining the teachings of the Three Vehicles is a true Lama. Therefore, if you supplicate a Lama who possesses the three vows and has received the empowerments of Secret Mantra, he has the ability to lead you to Buddhahood in this life or in the Bardo, etc. Such a Lama is a true Lama. The way to supplicate is: In the lower vehicle, visualize the Three Jewels in the sky, then dissolve the Lama into them, visualizing them as one. Supplicating in this way becomes a cause for liberation or gradual accomplishment, and various blessings will enter. In the context of Secret Mantra, recognize the skandhas, dhatus, and ayatanas of the Lama who has fully received the four empowerments as deities, and see them as the embodiment of the Three Refuges. By firmly believing and supplicating, temporary and ultimate wishes will be fulfilled. If you have not received the four empowerments, then practice its path. The so-called 'first is the negation of empowerment' means that before practicing the four paths, you must first receive the four empowerments. It is forbidden for those who have not received the Bhikshu vows to be appointed as Khenpo and Acharya. Some have questioned this, saying that there are also records in the Golden Light Sutra, but this is only a statement in the Vinaya and is without fault, and is perfectly complete. It is necessary to understand the distinctions clearly stated in the Vinaya treatises by a Khenpo who has completed the three stages. The so-called 'to negate the errors of the Torma offering practice' means that before the Torma of Kha 'bar ma, it is necessary to first recite the praises and then recite the names of the Buddhas, and do not mix water offerings with the Torma. Offering leftovers eliminates Maitreya's wrong views. One should act according to the intentions of the great teacher Shakyamuni Buddha as described in Jowo's 'Compendium of Practices Lamp' (spyod bsdus sgron me) and Jetsun's 'First Actions' (las dang po'i bya ba). The Narthangpa (snar thang pa) and Drigungpa ('bri gung pas) have erroneous practices regarding the shape of the Torma. To negate these errors, one should practice as the Buddha said. Here, one should avoid triangular food remnants. The so-called 'to negate the errors regarding the body color and hand symbols of the deities' means that one should act as stated in the Sutras. One should avoid using weapons in the hand symbols of the Buddha's Nirmanakaya, and some of the Kadamapas (bka' gdams pa) believe that the five families are yellow and peaceful. The Sutras say...
ལྔ་བཤད་པ་མོད། །གསེར་མདོག་སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་སྐུ་སྤྱིའི། །མཚན་བཟང་གྲལ་བཤད་སྨན་བླ་ལ། །སྐུ་མདོག་སྔོན་པོ་དམིགས་བསལ་ཡིན། །རིགས་ ལྔ་བཤད་པ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །བླ་མེད་གཉིས་ཙམ་དེ་ལ་ནི། །རྟེན་འབྲེལ་དབང་གིས་མདོག་སྣ་ལྔ། །ཕྱག་རྒྱ་ཐ་དད་ཤེས་པར་བྱ། །རབ་གནས་སྦྱིན་སྲེག་གསང་འདུས་སོགས། །མདོ་ལུགས་བཀག་དོན་ཡི་དམ་ ལྷ། །ཞེས་ནས་དཔྱོད་དེ་སྨྲོས་ཀྱི་བར། །དེ་དོན་བཀའ་གདམས་པ་ལ་ལས། །སྔགས་ལ་མི་མོས་ཡི་དམ་གྱི། །བསྒོམ་བཟླས་སྦྱིན་སྲེག་རོ་བསྲེགས་དང་། །བདུན་ཚིགས་སཱཙྪ་མདོ་སྡེ་ནས། །གསུང་པའི་དཀོན་མཆོག་མཆོད་ ཙམ་ལ། །བརྟེན་པའི་ཆོ་གའི་རྣམ་བཞག་བྱེད། །མི་འཐད་མདོ་ནས་གསུང་པ་མེད། །འདི་དག་སྔགས་སུ་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་བཞིན་རབ་གནས་གྲུ་གོ་ཆའི། །རྗེས་འབྲང་ཁ་ཅིག་ཕྱག་རྡོར་ནི། །གོས་སྔོན་མདོ་ལུགས་བོད་ཁ་ཅིག ། 5-507 ལྟུང་བཤགས་ཤེར་སྙིང་སྔར་ལུགས་འཁྲུལ། །མཆོད་བསྟོད་བཀྲ་ཤིས་ལ་སོགས་ཀྱིས། །རྒྱལ་པོ་རྒྱལ་པར་སྟོན་ལྟ་བུའི། །རབ་གནས་མིང་དུ་བཏགས་ཙམ་ཡིན། །མདོ་ལས་རབ་གནས་བཤད་པ་མེད། །མདོ་ལུགས་ཇོ་བོའི་མན་ ངག་ཏུ། །ཟེར་ན་བསྟན་ཁུངས་མདོ་གང་ཡིན། །སྟོན་རྒྱུ་མེད་དང་གསུང་འདུས་ནི། །མདོ་ལུགས་ཟེར་བ་འབྲེལ་མེད་ཡིན། །རབ་གནས་གསང་སྔགས་གཞུང་ལས་བཤད། །དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་རང་ཉིད་ལྷར། །བསྒོམ་ཞིང་སྔགས་ བཟླས་རབ་གནས་རྟེན། །དབང་བསྐུར་ཕྱིར་དུ་བུམ་པ་དང་། །ལྷ་ཡི་སྟ་གོན་རྟེན་གེགས་སྦྱང་། །དྲི་མ་བཀྲུ་སོགས་སྟ་གོན་དང་། །དངོས་གཞི་བདག་མདུན་དཀྱིལ་འཁོར་སྒྲུབ། །རྟེན་ལ་དམ་ཚིག་སེམས་དཔའ་བསྐྱེད། །ཡེ་ ཤེས་འཁོར་ལོ་བསྟིམ་བྱས་ནས། །དབང་བསྐུར་རིགས་བདག་རྒྱས་གདབ་དང་། །སྤྱན་དབྱེ་བརྟན་བཞུགས་རབ་གསོལ་འདེབས། །སྤྱི་བྱེའི་མངའ་འབུལ་སྔགས་བྱིན་གྱིས། །བརླབས་པའི་མེ་ཏོག་དོར་ནས་མཆོད། །རྗེས་སུ་དགའ་སྟོན་བཀྲ་ཤིས་ ཀྱི། །ཚིགས་བཅད་རྒྱས་པར་བྱེད་པའོ། །དེ་ལྟར་རབ་གནས་དབང་བསྐུར་ནི། །གསང་སྔགས་དབང་མ་ཐོབ་པ་ཡིས། །མི་རུང་སློབ་མའི་དབང་ཐོབ་ཀྱང་། །དེ་ཡི་རང་གི་མེ་ཏོག་ནི། །ཕོག་པའི་ལྷ་ཡི་བསྒོམ་ བཟླས་དང་། །སྦྱིན་སྲེག་ཞི་རྒྱས་སོགས་ལས་སྒྲུབ། །རིལ་བུ་མིག་སྨན་ཐུན་མོང་གི །དངོས་གྲུབ་བསྐྱེད་རིམ་ལ་བརྟེན་ནས། །ཕྱག་རྒྱའི་སྣང་སྟོང་ཡེ་ཤེས་བསྒྲུབ་ཆོག་དང་། །རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་ཉན་ལ་དབང་། །གཞན་མིན་གཞན་དོན་རྒྱུད་འཆད་དང་། ། 5-508 དབང་བསྐུར་རབ་གནས་རང་དོན་དུ། །དཀྱིལ་འཁོར་ཡོངས་རྫོགས་བསྒོམ་པ་དང་། །རིགས་ལྔ་སོ་སོའི་དམ་ཚིག་ནི། །སྲུང་སོགས་སློབ་དཔོན་ཁོ་ནའི་ལས། །ཡིན་ཞིང་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི། །དབང་ཐོབ་ནས་ནི་ཐུན་ མོང་མིན། །གཞལ་ཡས་ཁང་པར་བྱང་ཕྱོགས་ཆོས། །སོ་བདུན་སྦྱར་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ག
【現代漢語翻譯】 雖然說了五種姓，但金色的佛陀是所有化身的總稱，藥師佛（Bhaiṣajyaguru）的殊勝之處在於他的藍色身色。五種姓的說法屬於瑜伽續（Yoga Tantra），在無上瑜伽續（Anuttarayoga Tantra）中，由於緣起力的作用，會有五種顏色，應該瞭解不同的手印（Mudra）。 從開光（Pratiṣṭhā）、火供（Homa）、密集金剛（Guhyasamāja）等來看，如果說經部禁止的意義是本尊（Iṣṭadevatā），那麼噶當派（Kadampa）的一些人，不相信密咒，只依靠唸誦經部所說的供養三寶，進行本尊的觀修、唸誦、火供、尸供和七支供、擦擦（Tsa Tsa），這不合理，因為經部沒有這樣說，應該知道這些是密咒。 同樣，開光和護輪（Goru）的追隨者，一些人認為金剛手（Vajrapāṇi）是藍色的，這是經部的說法，而一些藏族人則錯誤地認為懺悔、般若心經（Prajñāpāramitā Hṛdaya Sūtra）是以前的傳統。用讚頌吉祥等詞語，就像把國王說成國王一樣，只是名義上的開光。經部中沒有開光的說法。如果說經部的開光是覺沃仁波切（Jowo Rinpoche）的口訣，那麼教證出自哪部經？沒有教證和共同宣說，說成是經部是沒有關聯的。開光是從密咒的論典中宣說的，它的特點是將自己觀想為本尊，唸誦咒語，開光所依之物，爲了灌頂（Abhiṣeka）而準備寶瓶，以及本尊的準備、去除所依之物的障礙，清洗污垢等準備工作，以及正行中的自生本尊、對生本尊、壇城（Maṇḍala）的修法，在所依之物上生起誓言尊（Samayasattva），迎請智慧尊（Jñānasattva）融入，然後進行灌頂，賜予種姓主，加以印證，開眼、安住、祈請，獻上普遍和特別的供養，用咒語加持后，拋灑鮮花進行供養，之後廣行會供和吉祥的偈頌。 像這樣，開光和灌頂，沒有獲得密咒灌頂的人是不能做的，即使弟子獲得了灌頂，也不能用自己的鮮花，進行所觸碰之本尊的觀修、唸誦和息增等事業，以及依靠生起次第（Utpattikrama）修持獲得共同成就的藥丸、眼藥等，可以修持手印的顯空智慧，可以聽聞下部續（Tantra），可以接受灌頂，可以為他人講解續部，可以爲了自己而進行灌頂和開光，可以觀想完整的壇城，守護五種姓各自的誓言等，這些都是上師（Guru）的事情，獲得了金剛阿阇黎（Vajrācārya）的灌頂后，就不是共同的了。 在宮殿中，北方安置了三十七道品（Bodhipakkhiyadhamma）結合的壇城。
【English Translation】 Although the five families are mentioned, the golden Buddha is a general term for all incarnations, the special feature of Bhaiṣajyaguru is his blue body color. The teaching of the five families belongs to Yoga Tantra, in Anuttarayoga Tantra, due to the power of dependent origination, there will be five colors, and different Mudras should be understood. From Pratiṣṭhā, Homa, Guhyasamāja, etc., if it is said that the meaning prohibited by the Sutra is Iṣṭadevatā, then some of the Kadampa, who do not believe in mantras, only rely on reciting the offerings to the Three Jewels mentioned in the Sutra, and practice the visualization, recitation, fire offering, corpse offering, seven-branch offering, Tsa Tsa of the deity, this is unreasonable, because the Sutra does not say so, it should be known that these are mantras. Similarly, followers of Pratiṣṭhā and Goru, some people think that Vajrapāṇi is blue, which is the saying of the Sutra, and some Tibetans mistakenly think that confession, Prajñāpāramitā Hṛdaya Sūtra are the previous traditions. Using words such as praising auspiciousness, just like saying that the king is the king, it is only a nominal Pratiṣṭhā. There is no saying of Pratiṣṭhā in the Sutra. If it is said that the Pratiṣṭhā of the Sutra is the oral instruction of Jowo Rinpoche, then from which Sutra does the teaching come? There is no teaching and common declaration, saying that it is the Sutra is irrelevant. Pratiṣṭhā is declared from the Tantra of mantras, its characteristic is to visualize oneself as the deity, recite mantras, Pratiṣṭhā the object, prepare the vase for Abhiṣeka, and the preparation of the deity, removing the obstacles of the object, washing away the dirt and other preparations, and the practice of self-generation deity, front-generation deity, Maṇḍala in the main practice, generating Samayasattva on the object, inviting Jñānasattva to merge, and then performing Abhiṣeka, giving the family lord, confirming, opening the eyes, dwelling, praying, offering universal and special offerings, blessing with mantras, scattering flowers for offering, and then widely performing the feast and auspicious verses. Like this, Pratiṣṭhā and Abhiṣeka, those who have not received the mantra Abhiṣeka cannot do it, even if the disciple has received the Abhiṣeka, they cannot use their own flowers to practice the visualization, recitation, and pacifying and increasing activities of the touched deity, and rely on Utpattikrama to cultivate pills, eye medicine, etc. to obtain common achievements, they can practice the wisdom of appearance and emptiness of Mudra, they can listen to the lower Tantra, they can receive Abhiṣeka, they can explain the Tantra to others, they can perform Abhiṣeka and Pratiṣṭhā for themselves, they can visualize the complete Maṇḍala, protect the vows of the five families, etc., these are all the affairs of the Guru, after obtaining the Vajrācārya Abhiṣeka, it is not common. In the palace, the Maṇḍala combined with the thirty-seven Bodhipakkhiyadhamma is placed in the north.
ྱི། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལྷ་རྣམས་དང་། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་སྦྱར་བ་ཡི། །ལྷ་ཡི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་སོགས། །སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་ བྱེད་རྣམ་གཞག་སྦྱར། །རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི། །ཡོངས་རྫོགས་བསྒོམས་ནས་དབང་བསྐུར་དང་། །རབ་གནས་ལ་སོགས་གཞན་དོན་གྱི། །འཕྲིན་ལས་སྐྱོང་དང་སངས་རྒྱས་ཀུན། །ཞེས་ཏེ་རིགས་ལྔ་སོ་སོ་ཡི། །དམ་ ཚིག་སྡོམ་པ་བླ་མེད་པ། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་བཟུང་རྡོ་རྗེ་དང་། །དྲིལ་བུ་བཟུང་སོགས་ཐུན་མིན་པའི། །དམ་ཚིག་བཅུ་བཞི་བཟུང་བ་རྣམས། །རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་ཁོ་ནའོ། །དེ་ལྟའི་རྣམ་གཞག་ཤེས་པར་བྱ། ། ཕྱག་རྡོར་གོས་སྔོན་གཟུངས་བྱ་རྒྱུད། །ལྟུང་བཤགས་སྔགས་ལུགས་རྒྱལ་གསུང་མེད། །དབང་དང་ལྷ་བསྒོམ་སྔགས་བཟླ་དང་། །སྦྱིན་སྲེག་གཞན་དོན་དབང་རབ་གནས། །ཆོ་ག་ཐམས་ཅད་སྔགས་ལས་བཤད། །མདོ་སྡེ་རང་རྐང་ལས་ མ་གསུང་། །མདོ་སྔགས་ཁྱད་པར་ཤེས་པར་བྱ། །རྟོགས་བྱ་སྤྲོས་བྲལ་ལྟ་བ་ལ། །འཁྲུལ་འགོག་རིམ་བཞིན་ཐེག་རིམ་དགུར། །ལྟ་བ་ཐ་དད་ཡོད་བཀག་པ། །ལ་ལ་ཐེག་པ་རིམ་དགུ་ལ། །ཞེས་ནས་རྙིང་མའི་ཀུན་རྫོབ་ཀུན། ། 5-509 ལྟ་བ་དང་འཁྲུལ་དེ་ལྟར་ཡིན། །ཞེས་དོན་ཉན་ཐོས་བྱང་སེམས་གཉིས། །སྤྲོས་བྲལ་རྟོགས་དང་མ་རྟོགས་པའི། །མཐོ་དམན་ཡོད་ཅིང་ཐེག་པ་ཆེ། །དབུ་མ་དང་ནི་གསང་སྔགས་གཉིས། །རྟོགས་བྱའི་སྤྲོས་བྲལ་ཁྱད་ པར་མེད། །རྟོགས་བྱེད་ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡོད། །རྙིང་ཕྱོགས་ཉན་ཐོས་རང་རྒྱལ་དང་། །བྱང་སེམས་མཚན་ཉིད་ཐེག་གསུམ་གྱི། །ཀྲི་ཡ་ཨུ་པ་ཡོ་ག་གསུམ། །ནང་གི་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་། །མ་ཧཱ་ཨ་ ནུ་ཨ་ཏི་སྟེ། །གསང་བ་གསུམ་སྟེ་དགུ་རུ་བཞེད། །ཀྲི་ཡ་གསར་མའི་བྱ་རྒྱུད་དང་། །ཨུ་པ་སྤྱོད་རྒྱུད་ཡོ་ག་ནི། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཡིན་མ་ཧཱ་ནི། །བླ་མེད་རྒྱུད་དང་འདྲ་མཚུངས་བཞེད། །ཨ་ ནུ་ཨ་ཏི་ཡོ་ག་གཉིས། །དེ་ལས་གོང་དུ་ལྷག་པར་བཞེད། །དེ་ལ་ལྟ་བ་དོན་དམ་དང་། །ཀུན་རྫོབ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ནས་ནི། །གཉིས་ཀར་ལྟ་བའི་མིང་བཏགས་ནས། །ཀུན་རྫོབ་ལྷ་རུ་བསྒོམ་ལ་ བཏགས། །དེ་ཡང་བྱ་རྒྱུད་རིགས་གསུམ་དང་། །སྤྱོད་རྒྱུད་རིགས་ལྔ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །རིགས་ལྔ་རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོ་ལ། །རིགས་བརྒྱ་ལྷ་ཡི་ཁ་གྲངས་ལ། །མཐོ་དམན་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་དང་། །ཨ་ཏི་ཀུན་གྱི་ རྩེ་མོར་བཞེད། །འདི་ནི་དམིགས་བསྒོམ་ལྟ་བ་གཉིས། །དངོས་བཏགས་མ་ཕྱེས་ལྟ་བར་འདོགས། །གསར་མར་བྱ་སྤྱོད་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །བླ་མེད་བཞི་ཡི་ཐབས་མཁས་ཀྱི། །ལྷ་ཡི་བསྒོམ་ཚུལ་བྱ་རྒྱུད་ལ། །བྲིས་སྐུ་ལྷར་བསྒོམ་རང་ཐ་མལ། ། 5-510 སྤྱོད་རྒྱུད་རང་དང་བྲིས་སྐུ་གཉིས། །ལྷར་བསྒོམ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ལ་ནི། །བྲིས་སྐུའི་རྐྱེན་བྱས་རང་ཉིད་ལྷ། །བདག་བསྐྱེད་དམ་ཡེ་གཉིས་མེད་དང་། །དེ་ཕྱིན་དམ་ཚིག་པའི་ང
【現代漢語翻譯】 複次，真如（de kho na nyid）諸天，以及蘊、界、處相結合的諸天真如等，將所調伏之基與能調伏之行相結合。 觀想本尊與壇城圓滿，接受灌頂，並進行加持等利他事業，以及諸佛。 如是，五部（rigs lnga）各自的無上誓言戒律，皈依三寶，手持金剛杵和鈴等獨特的十四根本戒，唯有金剛阿阇梨（rdo rje slob dpon）才能持有。應如是瞭解這些差別。 金剛手（phyag rdor）身穿藍色衣袍，此為作密部（bya rgyud）的本尊。懺悔墮罪的密咒儀軌，沒有佛語的依據。 所有灌頂、本尊觀修、唸誦真言、火供、利他、灌頂加持等儀軌，都出自密續，經典中沒有單獨闡述。 應瞭解顯宗和密宗的差別。對於所證悟的離戲論見，爲了防止謬誤，有次第地分為九乘。 對於見解的差別，有肯定和否定。有些人認為有九乘次第，因此寧瑪派（rnying ma）的世俗諦（kun rdzob）一切，見解和謬誤就是如此。 也就是說，聲聞（nyan thos）和菩薩（byang sems）二者，對於離戲論的證悟有證悟與未證悟的高下之分，因此是大乘。 中觀（dbu ma）和密宗二者，所證悟的離戲論沒有差別，但證悟的方法卻有差別。 寧瑪派認為聲聞、緣覺（rang rgyal）和菩薩的自性乘（mtshan nyid theg gsum），以及事部（kriya）、行部（upa）和瑜伽部（yoga）三部，加上內密部的密續乘，以及摩訶瑜伽（maha）、阿努瑜伽（anu）、阿底瑜伽（ati），合為九乘。 新派（gsar ma）認為，事部是作密部，行部是行密部，瑜伽部是瑜伽密部，摩訶瑜伽與無上瑜伽部（bla med rgyud）相同。 阿努瑜伽和阿底瑜伽二者，比前者更高超。其中，見解分為勝義諦（don dam）和世俗諦二者，二者都稱為見解，世俗諦是指觀修本尊。 其中，作密部有三部本尊，行密部有五部本尊，瑜伽部有五部本尊，大瑜伽部有百部本尊，本尊的數量有高下之分，而阿底瑜伽被認為是所有之巔。 這二者，即目標觀修和見解，沒有區分真實和虛假，都稱為見解。新派的事部、行部、瑜伽部和無上部四部，以方便法觀修本尊的方式，作密部是將畫像觀想為本尊，自身是凡夫。 行密部是將自身和畫像二者觀想為本尊，瑜伽部是將畫像作為緣起，自身成為本尊。自生本尊（bdag bskyed）是本誓（dam）與智慧（ye）二無別，此後是誓言尊（dam tshig pa）的形象。
【English Translation】 Furthermore, the Suchness (de kho na nyid) of the deities, and the Suchness of the deities combined with the aggregates, elements, and sense bases, combine the basis to be tamed with the means of taming. Having fully meditated on the deity and the mandala, receive empowerment, and perform activities for the benefit of others such as consecration, and all the Buddhas. Thus, the unsurpassed vows and precepts of each of the five families (rigs lnga), taking refuge in the Three Jewels, holding the vajra and bell, and holding the unique fourteen root vows, are only for the Vajra Master (rdo rje slob dpon). One should understand these distinctions in this way. Vajrapani (phyag rdor) wearing blue robes is the deity of the Action Tantra (bya rgyud). The mantra rituals for confessing transgressions have no basis in the Buddha's words. All empowerments, deity meditations, mantra recitations, fire offerings, benefiting others, empowerment consecrations, and all rituals are explained in the tantras. The sutras do not speak of them independently. One should understand the difference between sutra and tantra. For the view of non-proliferation to be realized, to prevent errors, it is gradually divided into nine vehicles. Regarding the differences in views, there are affirmations and negations. Some believe there are nine levels of vehicles, thus all the conventional truths (kun rdzob) of the Nyingma school (rnying ma), the view and the error are like that. That is, the Shravakas (nyan thos) and Bodhisattvas (byang sems), regarding the realization of non-proliferation, there are higher and lower levels of realization, therefore it is the Mahayana. The Madhyamaka (dbu ma) and the Secret Mantra, there is no difference in the non-proliferation to be realized, but there is a difference in the means of realization. The Nyingma school considers the Hearers, Pratyekabuddhas (rang rgyal), and the characteristic three vehicles of the Bodhisattvas (mtshan nyid theg gsum), and the three: Kriya, Upa, and Yoga, plus the inner mantra vehicle of the inner tantras, and Maha, Anu, and Ati, making nine in total. The New Schools (gsar ma) consider the Kriya to be the Action Tantra, the Upa to be the Performance Tantra, the Yoga to be the Yoga Tantra, and the Maha to be similar to the Anuttara Yoga Tantra (bla med rgyud). The Anu and Ati Yoga are considered to be even higher than that. In that, the view is divided into the ultimate truth (don dam) and the conventional truth, and both are called the view. The conventional truth refers to meditating on the deity. Among them, the Action Tantra has three types of deities, the Performance Tantra has five types of deities, the Yoga Tantra has five types of deities, the Maha Yoga has a hundred types of deities, the number of deities has higher and lower differences, and the Ati Yoga is considered to be the peak of all. These two, namely the object of meditation and the view, without distinguishing between real and false, are both called the view. In the New Schools, the Action, Performance, Yoga, and Anuttara Tantras, the way to meditate on the deity with skillful means, in the Action Tantra, the painted image is meditated upon as the deity, and oneself is an ordinary person. The Performance Tantra meditates on both oneself and the painted image as the deity, in the Yoga Tantra, the painted image is used as a condition, and oneself becomes the deity. Self-generation (bdag bskyed) is the inseparability of the samaya (dam) and the wisdom (ye), and thereafter is the form of the samaya being (dam tshig pa).
་རྒྱལ། །བླ་མེད་རང་ཉིད་དམ་ ཡེ་ནི། །དབྱེར་མེད་དུ་བསྒོམ་བྱ་སྤྱོད་དང་། །རྣལ་འབྱོར་གསུམ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། སྣང་བ་ལྷ་རུ་བསྒོམ་པ་མེད། །བྱ་སྤྱོད་གཉིས་ལ་མདོག་ཕྱག་མཚན། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་དང་སྦྱར་བ་ཡི། །རིགས་ལྔའི་ཁ་ གསལ་བཏགས་པ་མེད། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ལས་རིགས་ལྔ་བཤད། །བླ་མེད་སྐབས་སུ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །སྣང་བ་ལྷར་བསྒོམ་རིགས་ལྔ་གསུངས། །རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་གསུམ་ལ་ནི། །ཀུན་རྫོབ་སྤྱི་ནི་ཇི་སྣང་བཞིན། །དམིགས་ བསལ་བྲིས་སྐུ་ལྷར་བསྒོམ་ཙམ། །བླ་མེད་སྣང་བ་ཀུན་ལྷར་བསྒོམ། །ཀུན་རྫོབ་ལྡོག་པ་གཉིས་སུ་ཕྱེ། །བསྒོམ་པ་ཐབས་དང་ལྟ་ཤེས་རབ། །ལྟ་བསྒོམ་གཉིས་ལས་དངོས་བཏགས་ཕྱེ། །འདི་དག་རྣམས་ནི་བསྒོམ་པ་ ཡིན། །རྟོག་བྱེད་དེ་ཡི་དབྱིངས་རྟོགས་བྱ། །སྤྲོས་བྲལ་དེ་ནི་ལྟ་བར་བཞེད། །ཡང་ནི་རྙིང་མས་རྣལ་འབྱོར་བཞིར། ། ལྟ་བ་ཐ་དད་ཡོད་བཀག་དོན། །གསང་སྔགས་སྔ་འགྱུར་བ་སོགས་ནས། །རིམ་པ་ཡོད་པ་ ཡིན་བར་དོན། །སྔ་འགྱུར་མ་ཧཱ་ཡོ་ག་དང་། །ཨ་ནུ་ཨ་ཏི་གསུམ་ལ་ནི། །རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོ་རྗེས་རྣལ་འབྱོར། །ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་གསུམ་དུ་འདོགས། །ཐེག་པའི་མིང་བཏགས་མཆོག་དམན་བཞེད། །དེ་དང་གསར་མའི་རྣལ་འབྱོར་བཞི། ། 5-511 བོད་སྐད་བསྒྱུར་དུས་མིང་ཙམ་མཚུངས། །འོན་ཀྱང་དོན་མི་མཚུངས་པ་སྟེ། །གསར་མས་རྣལ་འབྱོར་རྗེས་རྣལ་འབྱོར། །ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་རྣལ་འབྱོར་ཆེ། །རྟོགས་བྱ་ཡེ་ཤེས་ན་འཕར་བའི། །རིམ་པ་ཙམ་བཞེད་རྒྱུད་ སྡེ་དང་། །ཐེག་པའི་མིང་འདོགས་མི་མཛད་དོ། །མདོར་ན་རྟོགས་བྱེད་ཐེག་པར་བཞག །རྟོགས་བྱའི་ཡེ་ཤེས་ཐེག་པ་རུ། །མི་བགྲང་བ་ཡི་ཁྱད་པར་ལས། །རྙིང་མའི་ཨ་ཏི་ཡོ་ག་དང་། །གསར་མའི་རྟོགས་ པ་ཡེ་ཤེས་མཆོག །དོན་གཅིག་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། ཀཿཐོག་དགེ་སྤྲུལ་རིན་པོ་ཆེའི་གསུང་རབས་ལས་ཀྱང་འདི་འདྲ་ཞིག་བཞེད་ཡོད་ཚོད་འདྲ། །ལྟ་བའི་སྐབས་འདིར་ཡུལ་ཡུལ་ཅན། །གཉིས་སུ་ཕྱེ་ལས་ཡུལ་ ཞེས་པ། །རྟོགས་བྱའི་མཐའ་བཞི་སྤྲོས་བྲལ་ཡིན། །ཡུལ་ཅན་སེམས་ཀྱི་རྟོགས་པ་ཡིས། །དབུ་མའི་སྐབས་སུ་གཏན་ཚིགས་ཀྱིས། །སྤྲོས་པ་བཅད་དེ་སྤྲོས་བྲལ་བསྒྲུབ། །སྔགས་སུ་རིམ་གཉིས་ཐབས་མཁས་ཀྱིས། །མཚོན་བྱེད་དཔེ་ ཡི་ཡེ་ཤེས་རྟོགས། །དེ་དང་མཐར་ཕྱིན་དོན་ཡེ་ཤེས། །ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་བརྗོད་བྲལ་ཏེ། །ལམ་བསྒོམ་པ་ཡི་རྟོགས་དོན་ཡིན། །ཐེག་པར་བཏགས་ན་བརྗོད་བྱར་གྱུར། །ལམ་གྱི་རྟོགས་པའི་དོན་ཡེ་ཤེས། །མཐའ་ བཞི་སྤྲོས་པ་ལས་གྲོལ་ཏེ། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་གཉིས་མེད་གྱུར། །དེ་ལྟའི་མིང་དང་ལྡོག་པ་ནི། །ལེགས་པར་ཤེས་པས་ཡུལ་ཅན་གྱི། །བསྒོམ་བྱེད་ལྟ་བར་ཟབ་ཆད་ཙམ། །ཡོད་ཀྱི་ཡུལ་ཨ་ཏི་ཐེག་པ་ཡིན་ན་གྱི་ལྟ་བ་དང་། ། 5-512 ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་གཉིས་མེད་ལ། །བཟང་ངན་མི་འ
【現代漢語翻譯】 རྒྱལ། །(gyal) 無上自性本初即是耶！ ཡེ་ནི། །(ye ni) 無別修習行持與瑜伽，於三者而言，無需將世俗顯現觀為本尊。 於行持瑜伽二者，無需安立具有顏色、手印，以及與五種智慧相結合的五部尊。 瑜伽續部中宣說了五部，無上瑜伽部中，宣說了將世俗顯現觀為本尊五部。 下三部續部中，世俗共同顯現如其所是，僅僅是將特別繪製的佛像觀為本尊。 無上部則是將一切顯現觀為本尊，世俗可分為能破與所破二者。 修習是方便，見是智慧，于見與修二者中，區分真實與假立。 這些都是修習，應證悟能思者的體性，遠離戲論即是見。 或者，寧瑪派將瑜伽分為四種，對見有不同，遮止有之義。 從古老的密咒等，有次第之義，古老的瑪哈瑜伽、阿努瑜伽、阿底瑜伽三者，分別稱為大瑜伽、隨瑜伽、極瑜伽。 安立乘之名，有勝劣之分，此與新派的四種瑜伽，在藏語翻譯時名稱相同，然而意義並不相同。 新派將瑜伽分為瑜伽、隨瑜伽、極瑜伽、大瑜伽，認為所證悟的智慧有增上的次第，不作續部與乘的名稱安立。 總之，將能證悟者安立為乘，所證悟的智慧安立為乘，從不計數之差別來看，寧瑪派的阿底瑜伽，與新派的證悟智慧之最勝，意義相同，應知如是。 噶托噶珠仁波切的著作中，似乎也有類似的觀點，在見的場合，將境與有境，分為二者，所謂境，即是所證悟的四邊戲論寂滅。 有境是心的證悟，于中觀宗，以理證斷除戲論，從而成就戲論寂滅，於密法中，以次第雙運之方便，證悟作為能表之譬喻智慧。 以及最終的意義智慧，此智慧不可言說，是道修習之證悟意義，若安立為乘，則成為所說之境。 道之證悟意義智慧，從四邊戲論中解脫，境與有境二者無別，如是之名與體性，若能善知，則有境之修習，與見有深淺之別。 若有境是阿底乘之見，則境與有境二者無別，無好壞之分。
【English Translation】 རྒྱལ། །(gyal) Is the supreme self-nature primordially so! ཡེ་ནི། །(ye ni) Without separation, practice and yoga should be cultivated. For the three, there is no need to contemplate the mundane appearance as a deity. In Kriya and Charya, there is no need to establish the five Buddha families with distinct colors, hand gestures, and associated with the five wisdoms. The Yoga Tantra explains the five families, and in the context of Anuttara Yoga, it is said that the mundane appearance should be contemplated as the deity of the five families. In the lower three classes of tantras, the general mundane appearance is as it appears, only the specially painted image is contemplated as the deity. In Anuttara, all appearances are contemplated as the deity. The mundane is divided into two: what can be negated and what is negated. Practice is skillful means, and view is wisdom. From the two, view and practice, distinguish between the real and the imputed. These are all practices. One should realize the essence of the conceptualizer. Freedom from elaboration is considered the view. Furthermore, the Nyingma school divides yoga into four, with different views, meaning to negate existence. From the ancient mantras, etc., there is a sequence, meaning that the ancient Mahayoga, Anuyoga, and Atiyoga are named Great Yoga, Subsequent Yoga, and Utmost Yoga. The names of the vehicles are established with superior and inferior distinctions. This and the four yogas of the New Schools are the same in name when translated into Tibetan, but the meanings are not the same. The New Schools divide yoga into Yoga, Subsequent Yoga, Utmost Yoga, and Great Yoga, considering that the wisdom to be realized has a gradual increase, and do not establish the names of tantras and vehicles. In short, the means of realization is established as the vehicle, and the wisdom to be realized is not counted as the vehicle. From the difference, the Atiyoga of the Nyingma and the supreme wisdom of realization of the New Schools are the same in meaning, and should be understood as such. It seems that the writings of Kathok Getse Rinpoche also hold a similar view. In the context of the view, the object and the subject are divided into two. The object is the four extremes of freedom from elaboration to be realized. The subject is the realization of the mind. In the context of Madhyamaka, elaboration is cut off by logic, and freedom from elaboration is accomplished. In mantra, the wisdom of the example that represents is realized through the skillful means of the two stages. And the ultimate meaning of wisdom, that wisdom is inexpressible, it is the meaning of the realization of the path of practice. If it is established as a vehicle, it becomes an object to be expressed. The wisdom of the meaning of the realization of the path is liberated from the four extremes of elaboration, and the object and the subject become non-dual. If one knows well such names and characteristics, then the practice of the subject has only a difference in depth from the view. If the object is the view of the Ati vehicle, then the object and the subject are non-dual, without good or bad.
བྱུང་དབུ་མ་ནས། །རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་བར་ཀུན་མཚུངས། །ལྟ་བསྒོམ་ལྡོག་པས་མི་ཕྱེ་བ། །གསང་སྔགས་རྙིང་མའི་བཞེད་པ་འདྲ། །ལྟ་བསྒོམ་ལྡོག་པས་ཕྱེ་ བ་དང་། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་ལྟ་བ་ཡི། །རྣམ་གཞག་གཉིས་མཛད་གསར་མའི་ལུགས། །དབུ་མ་ཡན་ནས་བླ་མེད་བར། །མཐུན་པའི་ཕྱིར་ན་ཕར་ཕྱིན་གྱི། །ལུང་རྣམས་བླ་མེད་སྐབས་སུ་ཡང་། །ཐེག་ཆེན་གཉིས་ ཀ་དྲང་མཛད་པ། །འཕགས་བོད་མཁས་པ་ཀུན་གྱིས་བཞེད། །རྒྱུད་བཞིའི་བསྒྲུབ་ཐབས་འཁྲུལ་པ་དགག །རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ཡི་ཞེས་སོགས་ནས། །བཤད་པ་མཚར་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ཡི་རྒྱུད་མན་ངག །མ་ ཤེས་རང་བཟོས་དངོས་གྲུབ་དམན། །རྒྱུད་དང་མན་ངན་གནད་ཟིན་གྱིས། །བྱ་རྒྱུད་རང་རྐང་བདག་བསྐྱེད་མེད། །བྲིས་སྐུ་ལྷར་བསྐྱེད་མཆོད་བསྟོད་གསོལ། །རྗེ་འབངས་ཚུལ་གྱིས་དངོས་གྲུབ་ལེན། །མཆོད་གཏོར་ཤ་ཆང་ལ་བུབ་ དང་། །གླ་རྩི་ལྟ་བུ་སྲོག་ཆགས་ལ། །གནས་པ་ལས་བྱུང་སྤོང་བ་དང་། །འདས་དང་མ་འདས་མཆོད་པའི་ལྷག །བཟའ་འགོམ་ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་སྤོང་། །གཙང་སྦྲ་དང་ལྡན་དཀར་གསུམ་དང་། །འབྲས་ཆེན་སྡིག་མེད་ ཁ་ཟས་ཟ། །བྱ་རྒྱུད་བདག་བསྐྱེད་ཡོད་རྣམས་ནི། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་བཀྲལ། །བདག་བསྐྱེད་བྱེད་ཚེ་བསྙུང་གནས་མེད། །ལྷ་ལ་བརྙས་པའི་ཉེས་པ་ཡོད། །ལྷག་པར་བླ་མེད་ཉམས་ལེན་མཁན། །ཡིན་ན་ལྷ་ཡི་ང་རྒྱལ་ནི། ། 5-513 གཏོང་ན་ཕུང་པོར་བརྙས་སྐྱོན་ཡོད། །དཔེ་ན་ལྷ་དང་ཕུང་པོ་ལ། །མི་སྨད་སྡིག་པ་སྦྱོང་ཐབས་སུ། །བསམ་པའི་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱ། །སྤྱོད་རྒྱུད་དང་ནི་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །བརྟུལ་ཞུགས་གཙོ་བོར་མི་ མཛད་པ། །གཙང་སྦྲ་མཆོད་པ་སོ་སོ་ཡི། །སྐབས་དེར་ཇི་གསུང་མ་འཁྲུལ་བྱ། །སངས་རྒྱས་མཆོད་ལྷག་ཟར་རུང་ཞིང་། །འབྱུང་པོའི་གཏོར་མ་མི་ཟའོ། །བླ་མེད་སྐབས་སུ་ཐབས་མཁས་ཀྱིས། །འདོད་ཡོན་ཐམས་ཅད་ ཇི་འདོད་བསྟན། །ཐབས་ཀྱི་གནད་ནི་ཇི་བཞིན་དུ། །ངེས་པར་བྱས་པས་དངོས་གྲུབ་འགྲུབ། །སྤྱོད་པ་བླང་དོར་གཉིས་མེད་རྟོགས། །རྣལ་འབྱོར་བརྟན་པ་ཆེར་ཐོབ་པས། །ནང་གི་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ། །བཅུ་གསུམ་ པ་ཡི་རྟོགས་པ་རྣམས། །བགྲོད་པར་བྱ་བ་དང་ཕྱི་རོལ་འཛམ་གླིང་གི །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་གནས་པ་ཡི། །མཁའ་འགྲོ་དབང་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར། །བརྟུལ་ཞུགས་སྤྱོད་པས་རྒྱུ་བའི་ཚུལ། །དབང་བཞི་ཡོངས་སུ་ རྫོགས་ཞེས་ནས། །ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་འཚང་རྒྱའི་བར། །ཞེས་པའི་དོན་ནི་དྲོད་ཐོབ་ནས། །སྤྱོད་པ་སྤྱད་ནས་ཡུལ་ཆེན་བགྲོད། །དྲོད་ནི་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་གསུམ་དང་། །སྤྱོད་པ་གསང་སྤྱོད་ཀུན་འདར་དང་། །ཀུན་བཟང་ གསུམ་ལས་རྒྱུད་ལྟར་ནི། །དྲོད་ནི་འབྲིང་པོའི་སྐབས་སུ་ནི། །ཀུན་འདར་སྤྱོད་པའི་མགོ་བརྩམ་ནས། །ཀུན་འདར་ཀུན་བཟང་རིམ་སྤྱོད་གྱི། །ཡུལ་བ
【現代漢語翻譯】 從生起次第到無上瑜伽，一切相同。 見解和修習不因對治而區分，這是寧瑪派的觀點。 見解和修習因對治而區分，以及境與有境的見解分類，是新派的體系。 從應成派到無上瑜伽，因為一致，所以般若的經文在無上瑜伽時，也被認為是顯密雙運。 這是所有印度和西藏智者的觀點。 駁斥四續部的修法錯誤。 從『四續部』等開始，到『解說奇妙』之間的意義是： 不瞭解四續部的續和口訣，自創的成就低下。 掌握續和口訣的要點。 事續自力沒有本尊生起。 將畫像本尊生起，進行供養、讚頌和祈請。 以君臣之禮獲得成就。 供品、朵瑪以血肉酒浸泡，像塗抹麝香一樣塗在生物上。 捨棄從不凈之處產生之物，以及過去和未來的供養殘食。 禁止食用，捨棄下午的食物。 保持潔凈，食用三白和大量無罪的食物。 事續中有本尊生起者，解釋為隨順瑜伽續。 進行本尊生起時，沒有齋戒。 有輕蔑本尊的過失。 特別是無上瑜伽的修行者，如果捨棄本尊的慢心，就有輕蔑蘊身的過失。 譬如對於本尊和蘊身，不輕蔑，爲了懺悔罪業，要了解思維的差別。 行續和瑜伽續，不以苦行為主。 對於潔凈和供養，各自在那時不要混淆所說。 可以食用佛陀的供養殘食，但不食用鬼神的朵瑪。 無上瑜伽時，以方便善巧，隨欲顯示一切欲妙。 如實確定方便的要點，就能成就。 了悟行為的取捨無二。 大大獲得瑜伽的穩固，內在氣脈融入中脈。 第十三種證悟，爲了遊歷和自在外在世間的境與有境的空行母，以苦行遊歷。 從圓滿四灌頂到今產生佛之間，意義是從獲得暖相后，通過修行遊歷大境。 暖相有小、中、大三種，行為有秘密行、普賢行和普賢行三種，按照續部，暖相在中等時，開始普賢行，依次修行普賢行和普賢行。 境是……
【English Translation】 From the generation stage to Anuttarayoga, everything is the same. View and practice are not distinguished by antidotes, which is the view of the Nyingma school. The distinction between view and practice due to antidotes, and the classification of views of object and subject, is the system of the New Schools. From Madhyamaka to Anuttarayoga, because of the consistency, the Prajnaparamita sutras are also considered to be the union of Sutra and Tantra in Anuttarayoga. This is the view of all Indian and Tibetan scholars. Refuting the errors in the practices of the four tantras. The meaning from 'Four Tantras' etc., to 'wonderful explanation' is: Not understanding the tantra and oral instructions of the four tantras, self-created achievements are low. Grasp the key points of the tantra and oral instructions. In Kriya Tantra, there is no self-generation of the deity by one's own power. Generate the painted image as a deity, and perform offerings, praises, and prayers. Obtain achievements in the manner of a lord and subject. Offerings and tormas are soaked in blood, flesh, and alcohol, and applied to living beings like applying musk. Abandon things that arise from impure places, and the leftovers of past and future offerings. Abstain from eating, and abandon afternoon food. Maintain cleanliness, and eat the three whites and a large amount of blameless food. Those who have self-generation of the deity in Kriya Tantra are explained as following the Yoga Tantra. When performing self-generation of the deity, there is no fasting. There is the fault of despising the deity. Especially for practitioners of Anuttarayoga, if they abandon the pride of the deity, there is the fault of despising the aggregates. For example, regarding the deity and the aggregates, do not despise them, and in order to repent of sins, understand the difference in thinking. In Charya Tantra and Yoga Tantra, austerity is not the main focus. Regarding cleanliness and offerings, do not confuse what is said at each time. One can eat the leftovers of the Buddha's offerings, but not the tormas of ghosts and spirits. In Anuttarayoga, with skillful means, display all desirable sense pleasures as desired. If you truly determine the key points of the means, you will achieve accomplishment. Realize that there is no duality in accepting and rejecting actions. Greatly obtain the stability of yoga, and the inner winds and mind merge into the central channel. The thirteenth realization, in order to travel and have dominion over the Dakinis of the external world of objects and subjects, travel with asceticism. From the completion of the four empowerments to attaining Buddhahood in this life, the meaning is to travel through the great realm by practicing after obtaining warmth. There are three types of warmth: small, medium, and large. There are three types of behavior: secret conduct, all-pervading conduct, and all-good conduct. According to the tantra, when the warmth is medium, begin all-pervading conduct, and practice all-pervading conduct and all-good conduct in sequence. The realm is...
གྲོད་རིམ་པར་འཕར་བ་ནི། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོའི་བཞེད་པའི་གནད། ། 5-514 ཡིན་ཞེས་མཁན་ཆེན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །སྐབས་དོན་ཅུང་ཟད་བཀྲལ་བ་ན། །དྲོད་ལ་རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལུགས། །གཉིས་ལས་དང་པོ་རྒྱུད་ལུགས་ནི། །དྲོད་ཀྱི་ངོ་བོ་དབྱེ་ བ་དང་། །སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དྲོད་མ་ཐོབ། །ཐོབ་བྱེད་ཐབས་དང་དེ་ཐོབ་པ། །བརྟན་བྱེད་དུས་དང་དྲོད་སྤྱོད་པ། །མཚམས་སྦྱོར་བ་སྟེ་རྣམ་པ་དྲུག །དྲོད་ཀྱི་ངོ་བོ་བླ་མེད་ཀྱི། །དབང་དང་རིམ་ གཉིས་གང་རུང་ལ། །བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་སྒོ་གསུམ་གྱི། །ཉམས་མྱོང་རྣམ་དག་ཅི་རིགས་པ། །དབྱེ་བ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་མོ། །དེ་ལ་སྤྱི་ཡི་མཚན་ཉིད་ནི། །བླ་མེད་ལམ་ལ་བརྟེན་པ་ཡི། །གུར་ ལས་གསུངས་པའི་རྟགས་བཅུའོ། །སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དྲོད་ཆུང་ལ། །རྣལ་འབྱོར་པ་དེའི་ལྟ་སྟངས་ཀྱིས། །ཤིང་ཐོག་སར་ཕབ་སྲོག་ཆགས་གསོད། །རྗེས་འཛིན་ཞེས་པ་ཤིང་ཐོག་ནི། །འཕྲལ་དུ་སླར་སྦྱར་སེམས་ཅན་གསོ། ། དྲོད་འབྲིང་གི་ནི་དེ་གང་རུང་། །གཅིག་ནུས་རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ལས་ཆ་མི་མཉམ་ཞེས་བྱའོ། །ཆེན་པོས་ཚར་བཅད་རྗེས་འཛིན་ནུས། །རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་ཆ་མཉམ་པ། །ཐོབ་པའི་ཐབས་ནི་ཆུང་ངུའི་ དུས། །རིམ་གཉིས་བསྒོམ་པ་དེ་ཡིན་ལ། །འབྲིང་ལ་ཀུན་འདར་གསང་སྤྱོད་དང་། །ཆེན་པོར་ཀུན་འདར་མངོན་སྤྱོད་ཡིན། །མ་གྲུབ་དྲག་ཤུལ་ཆོ་ག་ཞེས། །དེ་ཚུལ་གཞན་དུ་གསལ་ཞེས་གསུང་། །ཐོབ་པ་བརྟན་པར་བྱེད་པའི་དུས། ། 5-515 དྲོད་ཆེན་ཐོབ་ནས་ཟླ་ཕྱེད་ལ། །སྔར་ལྟར་གོམས་ཞིང་སྤྱོད་པ་སྤྱད། །དྲོད་དང་སྤྱོད་པ་མཚམས་སྦྱར་ནི། །དྲོད་ཆུང་ཐོབ་ནས་ཀུན་འདར་ནི། །གསང་བར་སྤྱོད་དང་འབྲིང་ཐོབ་ནས། །ཀུན་འདར་འཇིག་རྟེན་པ་ མངོན་སྤྱོད། །དྲོད་ནི་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ན། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་བྱ། །རྒྱུད་ཀྱི་སྐབས་འདིར་དྲོད་ཆུང་འབྲིང་། །འཇིག་རྟེན་ལམ་ཡིན་དྲོད་ཆེན་པོ། །འཇིག་རྟེན་འདས་པའི་ལམ་གྱི་ནི། །ནང་ཚན་མཐོང་ ལམ་ཤེས་པར་བྱ། །གཉིས་པ་མན་ངག་ལུགས་ཀྱི་ནི། །དྲོད་བཤད་པ་ལ་ཆུང་འབྲིང་ཆེའི། །དྲོད་གསུམ་འཇིག་རྟེན་ལམ་དུ་འཇོག །ལམ་ལྔ་ལྟར་ན་དབང་བཞིའི་ལམ། །བསྐྱེད་རྫོགས་བསྒོམ་རྣམས་ཚོགས་ལམ་སྟེ། །ཉམས་ མྱོང་ལྟ་བ་མ་སྐྱེས་ན། །ཚོགས་ལམ་རང་རྐྱང་ཤར་བ་ཡིན། །ཉམས་མྱོང་ལྟ་བ་སྐྱེས་པ་རྣམས། །སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ཀྱི་སྣེ་ཟིན་པ། །འདུས་པ་དང་པོ་དྲོད་ཆུང་ངུ་། །གཉིས་པ་འབྲིང་པོ་གསུམ་པ་ ནི། །ཆེན་པོར་བརྗོད་ཅིང་དེ་གསུམ་ཉམས། །མི་བརྟན་ངོས་ནས་ལྟ་བ་དང་། །ལམ་ལ་ཕན་འདོགས་ཆུང་བས་དྲོད། །སེམས་ལ་འཆར་བས་སེམས་ཉམས་དང་། །རྟོག་པ་རྒྱུན་ཆགས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་ངོས་ནས་བསྒོམས། །རྣམ་ རྟོག་ཟིན་ན་ཡུལ་གྲོགས་སུ། །འཆར་བས་རྟོགས་པ་ཞེས་བྱའོ།
【現代漢語翻譯】 增長暖相是偉大自在者的意旨要點。 全知班欽·阿旺曲扎如是說。略微解釋其要義： 暖相有經部和竅訣部兩種體系。首先是經部體系： 暖相的體性、分類，以及各自的特徵，未得暖相、 獲得之方便及已獲得，穩固之時間和暖相之行持， 連線等等，共有六種。暖相的體性是無上 灌頂和次第生起的任何一種， 依賴於此而生起的三門之 體驗，各種各樣的清凈體驗。 分類有大、中、小三種。其中共同的特徵是： 依賴於無上瑜伽之道， 古如所說的十種征相。 各自的特徵，對於小暖相， 瑜伽士以其見解， 將水果放于地上，殺害眾生。 『隨行』是指水果， 立即恢復原狀，救活眾生。 中暖相是以上任何一種， 只能做到一種，是名『識與智慧』的 事業分不均等。大暖相能斷除、隨行， 識與智慧的分相等。 獲得之方便，在小暖相時， 修持二次第，即是其方便。 中暖相是昆達里尼拙火瑜伽和秘密行， 大暖相是昆達里尼拙火瑜伽和公開行。 未成就時，進行猛厲誅法儀軌， 其方式在其他地方有詳細說明。穩固所獲得暖相的時間： 獲得大暖相後半個月內， 如前一樣串習和行持。 暖相與行持的連線： 獲得小暖相后，昆達里尼拙火瑜伽 秘密行持，獲得中暖相后， 昆達里尼拙火瑜伽，世俗者公開行持。 獲得大暖相時， 行持普賢行。 經部的這個階段，小、中暖相是 世俗道，大暖相是 出世間道中的 見道，應如是知曉。 第二是竅訣部的體系： 在暖相的解說中，小、中、大 三種暖相安立於世俗道。按照五道來說，四灌頂之道， 生起次第和圓滿次第的修持是資糧道， 如果未生起體驗和見解， 則是資糧道獨自顯現。 如果生起了體驗和見解， 則是加行道，抓住了暖相的端倪。 第一次聚合是小暖相， 第二次是中暖相，第三次 稱為大暖相，這三種體驗， 從不穩固的角度來看，由於見解和 對道的幫助小，所以是暖相。 顯現於心，所以是心之體驗， 以持續不斷的分別念，從空性的角度修持。 如果抓住分別念，則會顯現為外境之友， 所以稱為證悟。
【English Translation】 Increasing warmth is the key point of the Great Self's intention. The omniscient Khenchen Ngawang Chodrak said so. Briefly explaining its essence: There are two systems of warmth: the Sutra system and the Instruction system. First is the Sutra system: The nature and classification of warmth, as well as their respective characteristics, not having obtained warmth, The means of obtaining it and having obtained it, the time of stabilization and the practice of warmth, Connection, etc., there are six types. The nature of warmth is the unsurpassed Empowerment and either of the two stages of generation, Relying on this, the experiences of the three doors that arise, Various kinds of pure experiences. The classification has three types: large, medium, and small. Among them, the common characteristic is: Relying on the unsurpassed yoga path, The ten signs mentioned in the Guhyasamaja Tantra. Their respective characteristics, for small warmth, The yogi, with his view, Puts the fruit on the ground and kills sentient beings. 'Following' refers to the fruit, Immediately restores to its original state and saves sentient beings. Medium warmth is any of the above, Can only do one, which is called 'consciousness and wisdom' The division of activities is unequal. Great warmth can cut off and follow, The division of consciousness and wisdom is equal. The means of obtaining, in the small warmth, Practicing the two stages is the means. Medium warmth is Kundalini yoga and secret practice, Great warmth is Kundalini yoga and public practice. When not accomplished, perform fierce wrathful rituals, The method is explained in detail elsewhere. The time to stabilize the obtained warmth: Within half a month after obtaining great warmth, Practice and act as before. The connection between warmth and practice: After obtaining small warmth, Kundalini yoga Secret practice, after obtaining medium warmth, Kundalini yoga, worldly people practice publicly. When great warmth is obtained, Practice the Samantabhadra practice. In this stage of the Sutra system, small and medium warmth are Mundane paths, great warmth is Among the supramundane paths, The path of seeing should be known as such. Second is the Instruction system: In the explanation of warmth, small, medium, and large Three types of warmth are established on the mundane path. According to the five paths, the path of the four empowerments, The practice of the generation stage and the completion stage is the path of accumulation, If experience and view have not arisen, Then the path of accumulation appears alone. If experience and view have arisen, Then it is the path of preparation, grasping the edge of warmth. The first aggregation is small warmth, The second is medium warmth, the third Is called great warmth, these three experiences, From the perspective of instability, because the view and The help to the path is small, so it is warmth. Appears in the mind, so it is the experience of the mind, Practice from the perspective of emptiness with continuous conceptual thoughts. If conceptual thoughts are grasped, they will appear as friends of the external environment, So it is called realization.
།མཐོང་ལམ་མ་སྐྱེས་བར་ཉམས་སྣང་། །སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ཅེས་བཞག་ནས་ནི། །དེའང་ཁམས་འདུས་དང་པོ་ཡི། །ཉམས་སྣང་རྣམ་རྟོག་སྔོན་སོང་དྲོད། །མ་ངེས་འཁྲུལ་སྣང་འཆར་བའི་དུས། ། 5-516 ཡུལ་ཚན་གྱིས་གནོད་དྲོད་ཆུང་ངུ་། །ཁམས་འདུས་བར་པའི་ཉམས་སྣང་རྣམས། བདུད་རྩི་ལྔ་འབྱུང་། ཁམས་དགུ་འདུས་པའི་དྲོད་ཅེས་བྱ། །ངེས་པའི་མཐོང་སྣང་ཡུལ་ཅན་གྱིས། །མི་གནོད་པས་ན་དྲོད་འབྲིང་པོ། །འདུས་ པ་ཐ་མའི་ཉམས་རྣམས་ནི། །ཐིག་ལེ་འབར་ཞིང་འདུས་པའི་དྲོད། །ཤིན་ཏུ་ངེས་པར་གསལ་སྣང་འཆར། །ཕྱི་རོལ་ཡུལ་གྱི་རྐྱེན་རྣམས་ཀྱིས། །ཕན་འདོགས་དྲོད་ནི་ཆེན་པོར་ཤེས། །དྲོད་ཆེན་དེ་ཡི་ལྡོག་པ་ ལས། །སྦྱོར་ལམ་ལྷག་མ་གསུམ་འཇོག་སྟེ། །བཞི་པའི་དབང་གི་ཉམས་ལེན་རྟེན། །པདྨ་ཅན་གྱི་བྱེད་པ་ལས། །དབུ་མའི་མས་སྣ་རོ་རྐྱང་གི །མས་སྣང་གཉིས་འཁྱུད་རྟེན་འབྲེལ་གྱི། །ཕྱི་ནང་རྩེ་མོ་ཞེས་ པའི་དོན། །དབུ་མའི་སྣ་རྩར་རླུང་སེམས་ཕྱིན། །མ་སྐྱེས་ཆོས་ལ་བཟོད་དཀའ་བའི། །བཟོད་གཅིག་དོན་ནི་དབུ་མའི་ནང་། །རླུང་སེམས་འདུས་པས་སྟོང་ཉིད་ལ། །མི་སྐྲག་བཟོད་པ་ཅེས་བྱ་བ། །འཁོར་བ་ཡི་ ནི་ཆོས་ལས་འདས། །མྱ་ངན་འདས་པའི་ལམ་ཆོས་རྣམས། །རྫོགས་པའི་ཆོས་མཆོག་གཉིས་སྐྱེས་དོན། །རོ་རྐྱང་གཉིས་འདས་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཆོས་མཆོག་དབུ་མའི་སྣེའི། །རྩེ་མོར་རླུང་སེམས་བྱོན་པ་ཡི། །མྱ་ ངན་ལས་འདས་པ་ཡི་ལམ། །ཆོས་རྣམས་རྫོགས་པའི་ཆོས་མཆོག་གོ །འདི་དག་རིམ་ཅན་ཚུལ་དུ་སྐྱེ། །དེ་ལྟར་དྲོད་ཐོབ་ནས་སྤྱོད་པ། །སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ལ་རྒྱུད་དང་ནི། །མན་ངག་ཀྱི་ལུགས་གཉིས་ལས་ནི། ། 5-517 དང་པོ་རྒྱུད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི། །སྤྱོད་པའི་ངོ་བོ་དབྱེ་བ་དང་། །སོ་སོའི་རང་བཞིན་སྤྱོད་པའི་དུས། །སྤྱོད་པའི་གང་ཟག་དེའི་དགོས་དྲུག །ངོ་བོ་ནང་དུ་དེ་ཁོ་ན། །ཉིད་རྟོགས་པ་ཡིས་ཀུན་ ནས་བསླང་། །ཕྱི་རོལ་ལུས་ངག་ཅི་འདོད་པས། །གཡོ་ཞིང་རྒྱུ་བའི་ཁྱད་པར་རོ། །དབྱེ་བ་ཀུན་འདར་སྤྱོད་པ་དང་། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་གཉིས། །ཀུན་འདར་དེ་ལ་རྣམ་གྲངས་ནི། །རྒྱལ་བུ་གཞོན་ ནུའི་སྤྱོད་པ་དང་། །སྨྱོན་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་སྤྱོད་པ་དང་། །གསང་སྤྱོད་ཅེས་གསུམ་ཀུན་བཟང་ལ། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བར་ཡི། །སྤྱོད་པ་རྒྱལ་ཚབ་ཆེན་པོ་ཡི། །ས་ལ་གནས་པའི་སྤྱོད་པ་དང་། །འཇིག་ རྟེན་པ་ཡི་མངོན་དུ་སྤྱོད། །ཚོགས་བདག་ཆེན་པོའི་སྤྱོད་པ་གསུམ། །དེ་ལྟར་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སོ། །དབྱེ་བ་གསུམ་དུ་དབྱེ་ན་ཀུན་འདར་གསང་སྤྱོད་དང་། །མངོན་སྤྱོད་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་གསུམ། །ངོ་བོ་ དྲོད་ཆུང་ཐོབ་ནས་དྲོད། །འབྲིང་ཕྱིར་སྤྱོད་པ་གསང་སྤྱོད་དང་། །དྲོད་འབྲིང་ཐོབ་ནས་དྲོད་ཆེན་པོ། །ཐོབ་ཕྱིར་སྤྱོད་པ་ཀུན་འདར་ནི། །མངོན
【現代漢語翻譯】 在未生起見道之前，體驗到的覺受被稱為『加行道的暖位』。 這指的是最初的『界和合』的覺受，是心識活動之前的暖相，是不確定的、錯覺顯現的時刻。 受到外境影響，暖相較小。 中間階段的『界和合』的覺受，是五種甘露生起、九界匯聚的暖位。 由於具有確定的見解，不會受到外境的影響，因此是中等暖位。 最後階段的匯聚的體驗，是明點燃燒和匯聚的暖位，會顯現非常確定的明亮景象。 外境的因緣能夠帶來助益，因此被認為是大的暖位。 從大暖位的逆轉中，可以建立加行道的剩餘三種。 第四種的所依是蓮花，從蓮花中生起。 中脈下端的單『ra』（藏文：རོ་，梵文天城體：रो，梵文羅馬擬音：ro，漢語字面意思：味道）和單『yam』（藏文：རྐྱང་，梵文天城體：य，梵文羅馬擬音：ya，漢語字面意思：單獨）的下端相互交融，是相互依存的。 『內外頂端』指的是中脈頂端，風和心識由此執行。 對於未生之法難以忍受的『一忍』，指的是在中脈內，風和心識匯聚，因此對於空性，不會感到恐懼，這被稱為『忍』。 超越輪迴之法，以及涅槃之道，都是爲了生起圓滿之法。 單『ra』和單『yam』超越世間，超越之法在中脈的頂端，風和心識執行於此，是通往涅槃的道路，是圓滿之法。 這些是按順序產生的。 像這樣獲得暖位后，就可以進行修行。 修行的形式有兩種：經續的傳統和口訣的傳統。 首先，關於經續的傳統，包括修行的體性、分類、各自的自性、修行的時間、修行的對象及其六種必要性。 體性在於內在的自證，由自證而發起，外在的身體和語言隨心所欲地活動，這是它的特點。 分類包括『普遍搖動』的修行和『普賢』的修行兩種。 『普遍搖動』又分為王子般的修行、瘋子般的行為和秘密修行三種，而『普賢』則分為勝過一切的修行、大寶法王的修行、安住于地的修行、世間顯現的修行和持明者的修行三種。 這些只是名稱的分類。 如果分為三種，則是普遍搖動、秘密修行和顯現修行，以及普賢三種。 體性是獲得小暖位后，爲了獲得中暖位而進行的秘密修行。 獲得中暖位后，爲了獲得大暖位而進行的普遍搖動是顯現修行。
【English Translation】 Before the arising of the Path of Seeing, the experiences are called 'Warmth of the Path of Application'. This refers to the initial experience of 'Element Combination', which is the warmth preceding mental activity, a time of uncertain and illusory appearances. Affected by external objects, the warmth is small. The experiences of the intermediate 'Element Combination' are the warmth of the arising of five nectars and the gathering of nine elements. Because it has definite views, it is not affected by external objects, so it is a medium warmth. The experiences of the final gathering are the warmth of the burning and gathering of bindus, which manifests very definite bright visions. External conditions can bring benefits, so it is considered a great warmth. From the reversal of great warmth, the remaining three of the Path of Application can be established. The basis of the fourth is the lotus, arising from the lotus. The lower ends of the single 'ra' (藏文：རོ་，梵文天城體：रो，梵文羅馬擬音：ro，English literal meaning: taste) and single 'yam' (藏文：རྐྱང་，梵文天城體：य，梵文羅馬擬音：ya，English literal meaning: alone) at the lower end of the central channel intertwine, being interdependent. 'Inner and outer apex' refers to the top of the central channel, where wind and mind travel. The 'One Endurance' that is difficult to endure for the unarisen Dharma refers to the gathering of wind and mind within the central channel, so there is no fear of emptiness, which is called 'Endurance'. Transcending the Dharma of Samsara, and the path of Nirvana, are all for the arising of the perfect Dharma. The single 'ra' and single 'yam' transcend the world, the Dharma of transcendence is at the apex of the central channel, where wind and mind travel, is the path to Nirvana, is the perfect Dharma. These arise in sequential order. Having obtained warmth in this way, one can practice. There are two forms of practice: the tradition of the Sutras and Tantras and the tradition of oral instructions. First, regarding the tradition of the Sutras and Tantras, it includes the nature of practice, its classification, the self-nature of each, the time of practice, the object of practice, and its six necessities. The nature lies in the inner self-realization, initiated by self-realization, with the outer body and speech moving as desired, which is its characteristic. The classification includes two types of practice: 'Universal Shaking' practice and 'Samantabhadra' practice. 'Universal Shaking' is further divided into three types: prince-like practice, madman-like behavior, and secret practice, while 'Samantabhadra' is divided into three types: practice that surpasses all, practice of the great regent, practice of abiding on the ground, practice of worldly manifestation, and practice of the great assembly lord. These are just classifications of names. If divided into three, they are universal shaking, secret practice, and manifest practice, and Samantabhadra three. The nature is the secret practice performed after obtaining small warmth in order to obtain medium warmth. The universal shaking performed after obtaining medium warmth in order to obtain great warmth is manifest practice.
་སྤྱོད་ངོ་བོ་དྲོད་ཆེན་པོ། །མཐོང་ལམ་ཐོབ་ཕྱིར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། ། མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་རྡོ་རྗེ་འཛིན། །ཐོབ་ཕྱིར་སྤྱོད་པ་ཀུན་བཟང་པོའི། །སྤྱོད་པ་ཡི་ནི་ངོ་བོའོ། །ཨ་ཝ་དྷུ་ཏཱི་ཞེས་པའི་དོན། །གཉིས་སྤངས་སམ་ནི་གཉིས་མེད་དོ། །ཀུན་འདར་ཞེས་པ་གཟུང་འཛིན་གྱི། ། 5-518 རྣམ་པར་རྟོག་པ་འདར་བའམ། །དེས་བསྡུས་བཟའ་དང་བཟའ་བྱ་མིན། །གཉིས་མེད་སྤྱོད་པ་ཀུན་འདར་གྲགས། །རང་གི་རིགས་ལ་སོགས་པ་གསང་། །སྨྱོ་བརྫུའི་བརྟུལ་ཞུགས་མཚན་མོར་སྤྱོད། །ཀུན་འདར་གསང་སྤྱོད་ཞེས་སུ་ གྲགས། །དྲོད་ཆེན་ཐོབ་བྱེད་གཞོན་ནུ་ཡི། །སར་གནས་སྤྱོད་པ་རྒྱལ་བུ་ནི། །གཞོན་ནུའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་གྲགས་དང་། །དྲོད་ཆེན་ཐོབ་ནས་རང་ཉིད་ཀྱིས། །རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་གཅིག་གི་ངོར། །ཆོས་ཀུན་བཟང་པོར་ རྟོགས་པས་ན། །ཀུན་དུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པའོ། །ས་ཐོབ་ནས་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །ཀུན་གྱི་བརྫི་བར་མི་ནུས་ཤིང་། །རྒྱལ་བས་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ། །རྒྱལ་པོའི་རྒྱལ་ཚབ་དང་འདྲ་བར། །རྣམ་ཤེས་ཡེ་ ཤེས་ཆ་མཉམ་པས། །ཟག་མེད་ཡེ་ཤེས་མངོན་གྱུར་ནས། །གཞན་དོན་ཐོག་མེད་དུ་སྤྱོད་པས། །རྒྱལ་ཚབ་ཆེན་པོའི་སར་གནས་པའི། །སྤྱོད་པ་ཞེས་ཏེ་ས་ཐོབ་པའི། ། སྤྱོད་པའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སོ། །སྤྱོད་ པའི་དུས་ནི་གང་གི་ཚེ། །སྤྱོད་པ་ཆུང་ངུའི་དྲོད་ཐོབ་ནས། །ཀུན་འདར་གསང་སྤྱོད་མཚན་མོའི་དུས། །བཟའ་དང་བཟའ་མིན་གཉིས་མེད་སོགས། །སྤྱོད་ཅིང་ཉིན་མོར་རང་རིགས་དང་། །མཐུན་པར་སྤྱོད་ཅིང་དྲོད་འབྲིང་ པོ། །ཐོབ་ནས་ཀུན་འདར་འཇིག་རྟེན་པའི། །མངོན་སྤྱོད་རང་གི་ཡུལ་འཁོར་སྤངས། །རང་རིགས་ལ་སོགས་གསང་གནས་ནས། །སྨྱོ་བརྫུའི་ཉིན་མོར་སྤྱོད་པའོ། །དྲོད་ཆེན་ཞེས་བྱ་ཟག་མེད་པ། །དང་པོའི་གྲུབ་མཐའ་སྙོགས་པ་ནས། ། 5-519 ལུང་དུ་བསྟན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་བརྟེན། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པའམ། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་སྤྱོད་པ་སྤྱད། །ས་ནི་ལྷག་མ་རྣམས་བསྒྲོད་དོ། །དཔེ་ན་དང་པོ་གསང་སྤྱོད་དང་། །ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་མངོན་སྤྱོད་ དོ། །ཡུན་ཚད་སྤྱོད་པ་དེ་དག་ཀྱང་། །མ་མཐའ་ཟླ་བ་རེ་རེར་སྤྱོད། །སྤྱོད་པའི་གང་ཟག་དྲོད་ཐོབ་ཅིང་། །ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་སེམས་ཅན་གྱི། །དོན་དུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ ཐོབ་འདོད་ཀྱི། །ཁྱད་པར་གཉིས་དང་ལྡན་པ་དགོས། །སྤྱད་པའི་དགོས་པ་སེམས་བརྟན་གཡོ། །བརྟགས་དང་རང་དོན་མཐར་ཕྱིན་ཕྱིར། །གསང་སྤྱོད་མངོན་སྤྱོད་གཉིས་སྤྱོད་དང་། །སེམས་ཅན་སྨིན་དང་གཞན་དོན་ནི། །མཐའ་རུ་ ཕྱིན་པའི་དོན་དུ་ནི། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་བྱ། །གཉིས་པ་མན་ངག་ལུགས་ཀྱི་ནི། །སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ལ་ཁམས་འདུས་པ། །དང་པོ་སྤྱོད་པ་ཆུང་ངུ་ནི། །རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ནི་རྐང་པ་བཞི། ། སྣང་བ་དག
【現代漢語翻譯】 行持自性大溫熱，為得見道大手印。 為得勝妙成就金剛持，行持皆為普賢行，是為行持之自性。阿瓦都帝（藏文：ཨ་ཝ་དྷུ་ཏཱི་，梵文天城體：अवधूत,梵文羅馬擬音：Avadhūta，漢語字面意思：離垢者）之義，即是捨棄二者或無二。昆達（藏文：ཀུན་འདར་，梵文天城體：कुन्द，梵文羅馬擬音：Kunda，漢語字面意思：普震）之義，即是能取所取之， 分別念之震動。由此總攝非能食所食，無二行持名昆達。自之種姓等秘密，以瘋癲之偽行於夜晚行持。昆達秘密行持如是稱。能得溫熱之青年，于地行持如王子，名曰青年之行持。獲得溫熱后，以自之， 證悟之智慧一體性，諸法皆證悟為普賢，是為普賢之行持。獲地后不能勝，一切相違之品類，勝者勝過諸方，如國王之代理，識與智慧等同故，無漏智慧現前故，無始利他而行故，于大代理之位安住之， 行持，是為獲地之，行持之名相。行持之時，於何時，獲得微小行持之溫熱后，昆達秘密行持于夜晚之時，能食與非能食無二等，行持，且於白日與自種姓，相合而行持，獲得中等溫熱，昆達世間之， 顯行，捨棄自之境域，自種姓等秘密安住，以瘋癲之偽于白日行持。所謂大溫熱，即是無漏之，最初之宗義爭論后， 于授記之手印依止，普賢行持或，勝過諸方之行持而行持。地即是餘者皆需攀登。譬如最初為秘密行持，之後二者為顯行。 時間長度，彼等行持亦，至少每月行持一次。行持之補特伽羅獲得溫熱，於此生為利有情，大手印之，勝妙成就欲獲得之，需具足二種差別。行持之必要，心穩固與動搖，觀察與自利至究竟故，秘密行持顯行二者行持，有情成熟與利他，至邊際， 為究竟之義，行持普賢行。第二口訣派之，行持之方式為界融入。最初微小之行持，即是神變之四足。 顯現歡喜。
【English Translation】 The nature of conduct is great warmth, for attaining the Mahamudra (great seal). To attain the supreme accomplishment of Vajradhara (one who holds the vajra), all conduct is Samantabhadra's (all good), which is the nature of conduct. Avadhuti (Sanskrit: अवधूत) means abandoning duality or non-duality. Kunda (Sanskrit: कुन्द) means the trembling of grasping and being grasped, the trembling of conceptual thought. Thus, it encompasses neither what is eaten nor what is not eaten. Non-dual conduct is known as Kunda. Secrets such as one's own lineage, practice mad and false conduct at night. Kunda secret conduct is thus known. The youth who attains great warmth, abiding in the ground like a prince, is known as the conduct of youth. After attaining great warmth, with one's own, realized wisdom as one, all dharmas are realized as Samantabhadra, which is the conduct of Samantabhadra. After attaining the ground, one cannot overcome, all opposing categories, the victor overcomes all directions, like the regent of a king, because consciousness and wisdom are equal, because stainless wisdom is manifest, because one acts for the benefit of others without beginning, abiding in the position of the great regent, conduct, is the name of the conduct of attaining the ground. When is the time of conduct? When one has obtained the warmth of small conduct, Kunda secret conduct at night, non-duality of what is eaten and what is not eaten, etc., conduct, and during the day, one acts in accordance with one's own lineage, obtaining medium warmth, Kunda worldly, manifest conduct, abandoning one's own territory, secrets such as one's own lineage are kept, practicing mad and false conduct during the day. The so-called great warmth is stainless, after the initial dispute of tenets, relying on the prophesied mudra, practicing Samantabhadra's conduct or, conduct that overcomes all directions. The ground is what remains to be climbed. For example, the first is secret conduct, and the latter two are manifest conduct. The duration of those conducts is also, at least once a month. The individual who practices obtains warmth, in this very life for the benefit of sentient beings, the Mahamudra's, supreme accomplishment is desired to be obtained, it is necessary to have two distinctions. The necessity of conduct, the mind is stable and wavering, to examine and for the sake of self-benefit to the end, secret conduct and manifest conduct are practiced, sentient beings mature and other benefits are, for the sake of reaching the end, practice Samantabhadra's conduct. The second, according to the oral tradition, the way of conduct is the merging of elements. The initial small conduct is, the four legs of miraculous power. Appearance of joy.
ྲར་ལངས་འཕྲང་ལས་ནི། །རླུང་གི་སྦྱོར་བས་འབྱུང་བཞིའི་རླུང་། །དབང་བྱས་ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་ཆོད། །དུག་ལྔ་མ་དག་སྣང་བ་རྣམས། །འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ནི་རང་གནས་ཟིན། །སྟོབས་འཕེལ་བ་དང་ཆ་ མཉམ་པ། །འབྱུང་ཆུང་བཅུ་དྲུག་ཟིན་པ་ཡིས། །ཉམས་ཀྱི་སྣང་བར་འཆར་བའོ། །འདུས་པ་བར་མར་སྤྱོད་པ་འབྲིང་། །དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་བཞི་ཡིས། །སྟོང་པ་དགྲར་ལངས་འཕྲང་བསྒྲལ་ཏེ། །ཚོགས་ལམ་འབྲིང་པོ་ཆོད་པ་སྟེ། ། 5-520 སྟོང་པ་དགུ་སྟེ་དང་པོ་ནི། །ཤེས་རབ་ཨ་རུ་རླུང་སེམས་ཐིམ། །མཐོང་ཡུལ་འགག་པའི་སྟོང་པ་དང་། །གཉིས་པ་སྙིང་པོའི་ཨཱ་ལ་ནི། །རླུང་སེམས་ཐིམ་པས་གཟུང་འཛིན་སྟོང་། །གསུམ་པ་འགོག་པའི་སྙོམས་ འཇུག་རྩར། །རླུང་སེམས་ཐིམ་པས་ཚོགས་དྲུག་སྟོང་། །བཞི་པ་རླུང་གི་རླུང་སྤུ་གྲི། །སྟོབས་གྱུར་ཤེས་པ་སྐད་ཅིག་ཀྱང་། །མི་གནས་ཤིང་ནི་གཉིད་ཀྱང་ཆག །ཡོན་ཏན་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་སྟོང་། །ལྔ་པ་ཕྱི་ དབྱིབས་ཀྱི་ནི་ཨཱར། །རླུང་སེམས་ཐིམ་པས་ལུས་ཐིག་ལེས། །གང་ཞིང་ཟག་བཅས་བདེ་བ་རྒྱས། །བདེ་བས་བརྒྱལ་བའི་སྟོང་པ་དང་། །དྲུག་པ་རྩ་རླུང་འགའ་ཞིག་གིས། །རྟེན་འབྲེལ་ལས་ནི་ནང་ལུས་ཀྱི། །ཆ་ ཤས་རེ་རེ་ཙམ་དང་ཕྱི། །ཆུ་ལ་སོགས་པའི་ཆ་ཤས་ནི། །རེ་ཙམ་མེད་མཐོང་ཉི་ཚེས་སྟོང་། །བདུན་པ་ཕྱི་ནང་གི་གནས་ལུགས། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་ངོ་བོ་ཉིད། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་ དང་། །བརྒྱད་པ་ཐོས་བསམ་ལ་བརྟེན་ནས། །མ་རྟོགས་ལོག་རྟོག་མདུད་པ་གྲོལ། །སྒྲོ་འདོགས་ཆོད་པའི་སྟོང་པ་དང་། །དགུ་པ་འབྲས་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །ཡེ་ཤེས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ནི། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ སྟོང་པའོ། །དེ་ལྟར་དགུ་ལས་དང་པོ་དེ། །གསང་གནས་རྩ་གསུམ་གྱིས་འདུར་མདོར། །རྐྱང་མའི་ཆ་ཤས་དང་པོ་ཡི། །གཟུགས་མེད་ས་བོན་ཤེས་རབ་ཀྱི། །ཨ་དམར་དེ་རུ་རླུང་སེམས་ཐིམ། །སྐྱོན་ནི་དངོས་པོ་མཚན་མ་སྟོང་། ། 5-521 ཡོན་ཏན་ཏིང་འཛིན་ཞི་ལྷག་གི །སྟོང་སྟེ་བསམ་གཏན་གྱི་ཁང་བུ། །བསམ་གཏན་གྱིས་སྟོང་ཞེས་བྱ་བ། །སྤང་བྱ་སྟོང་ཉམས་འབའ་ཞིག་ཤར། །དེ་ཡི་གཉེན་པོ་རང་གི་ལུས། །ལྷར་ལྡང་ཡེ་ཤེས་འཁོར་ ལོ་གཞུག །སྔགས་བཟླས་རྒྱན་དྲུག་དག་པ་དྲན། །བཞི་པོ་བསྒོམ་པས་སྣང་སྟོང་ཉིད། །ཟུང་ཆུད་སྣང་བ་ལྷ་དང་སྔགས། །ཆོས་སུ་དྲན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །རྒྱུན་མི་ཆད་པས་དེའི་འཕྲང་སྒྲོལ། །དྲན་པ་ཉེར་ བཞག་བཞི་བསྒོམ་ཚུལ། །འདི་ནི་རྒྱུ་མིང་འབྲས་ལ་བཏགས། །རྒྱུད་ནས་བཤད་པའི་ཀུན་འདར་ནི། །གསང་སྤྱོད་འདི་ནས་སྤྱོད་པར་སེམས། །འདུས་པ་ཐ་མར་སྤྱོད་པ་ཆེ། །ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི་པོ་ཡིས། །བྱིང་ བ་ཆེན་པོའི་འཕྲང་བསྒྲལ་ནས། །ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོའི་ལམ་ཆོད་དེ། །དེ་ཡང་ནང་གནས་རྩ་གསུམ་གྱི། །འདུས་མདོ་དབུ་མའི་ཆ་ཤས་ཀྱི། །ཕྱི་དབྱིབ
【現代漢語翻譯】 在險峻的山路上， 因風的運作，四大之風， 控制了，就能斷除微小的資糧道。 五毒未凈的顯現， 四大之風安住于自身。 力量增長且平衡， 通過控制十六小風， 會顯現出體驗的景象。 在中等匯聚處修行中等， 以四念住， 戰勝空性敵對的山路， 就能斷除中等的資糧道。 九種空性，第一個是： 智慧（藏文：ཤེས་རབ，梵文天城體：प्रज्ञा，梵文羅馬擬音：prajñā，漢語字面意思：智慧）阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）如風融入心。 所見境止息的空性。 第二個是心髓阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）拉（藏文：ལ，梵文天城體：ल，梵文羅馬擬音：la，漢語字面意思：拉）尼（藏文：ནི，梵文天城體：णि，梵文羅馬擬音：ṇi，漢語字面意思：尼）， 風心融入，能取所取皆空。 第三個是止息等持之根， 風心融入，六識皆空。 第四個是風的風毛髮， 力量轉變，剎那的覺知， 不住留，睡眠也減少。 功德禪定也空。 第五個是外形的阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）日（藏文：ར，梵文天城體：र，梵文羅馬擬音：ra，漢語字面意思：日）， 風心融入，身體充滿明點， 有漏的安樂增長。 因安樂而昏厥的空性。 第六個是某些脈風， 依緣起，內在身體的， 每個部分，以及外在的， 水等部分， 稍微不見，如日中天的空性。 第七個是內外之實相， 如是之性即是自性， 自性之空性。 第八個是依靠聞思， 未悟之邪念結解開， 斷除增益的空性。 第九個是果法身， 具足二種清凈智慧， 具足一切殊勝的空性。 如是九種，第一個是： 在密處三脈的彙集處， 獨脈的第一個部分， 無色種子智慧的， 紅色阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）在那裡風心融入， 過患是事物相皆空。 功德是寂止勝觀的， 空性，即是禪定的房屋。 稱為禪定之空性。 所斷是空性體驗顯現。 其對治是自身的身體， 升起為本尊，安住智慧輪。 憶念唸誦咒語六飾圓滿。 觀修四者，顯現空性。 雙運，顯現本尊和咒語， 憶念為法的禪定。 持續不斷，就能度過險路。 四念住的修習方式， 這是在因、名、果上安立。 經續中所說的昆達里尼， 認為是從此處開始修習。 在最後匯聚處修行廣大， 以四正斷， 度過大昏沉的山路， 就能斷除廣大的資糧道。 那也是內在安住的三脈， 彙集處中脈的部分， 外形。
【English Translation】 On the perilous mountain path, Through the operation of wind, the winds of the four elements, By controlling, one can sever the small path of accumulation. The appearances of the five unpurified poisons, The winds of the four elements abide in their own place. Strength increases and is balanced, By controlling the sixteen minor winds, The appearance of experiences will manifest. Practicing moderately in the intermediate gathering place, With the four mindfulnesses, Conquer the mountain path hostile to emptiness, One can sever the intermediate path of accumulation. The nine emptinesses, the first is: Wisdom (藏文：ཤེས་རབ，梵文天城體：प्रज्ञा，梵文羅馬擬音：prajñā，漢語字面意思：Wisdom) A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：A) as wind merges into the mind. The emptiness where the seen object ceases. The second is the heart essence A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：A) La (藏文：ལ，梵文天城體：ल，梵文羅馬擬音：la，漢語字面意思：La) Ni (藏文：ནི，梵文天城體：णि，梵文羅馬擬音：ṇi，漢語字面意思：Ni), Wind and mind merge, the apprehended and apprehender are empty. The third is the root of cessation samadhi, Wind and mind merge, the six consciousnesses are empty. The fourth is the wind of wind hair, Power transforms, a moment of awareness, Does not stay, sleep also decreases. Merit, samadhi is also empty. The fifth is the outer form A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：A) Ra (藏文：ར，梵文天城體：र，梵文羅馬擬音：ra，漢語字面意思：Ra), Wind and mind merge, the body is filled with bindus, Defiled bliss increases. The emptiness of fainting from bliss. The sixth is some channels and winds, Dependent on origination, the inner body, Each part, and the outer, Parts such as water, Slightly unseen, like the midday sun emptiness. The seventh is the reality of inner and outer, Suchness is the nature itself, The emptiness of nature itself. The eighth is relying on hearing and thinking, Unrealized wrong thoughts knots are untied, The emptiness of cutting off superimposition. The ninth is the fruit Dharmakaya, Possessing two kinds of pure wisdom, Possessing all supreme emptiness. Thus, of the nine, the first is: At the gathering place of the three channels in the secret place, The first part of the single channel, The formless seed of wisdom, Red A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：A) there wind and mind merge, The fault is that things and signs are empty. The merit is the emptiness of calm abiding and insight, That is the house of meditation. Called the emptiness of meditation. What is to be abandoned is the experience of emptiness manifesting. Its antidote is one's own body, Arising as a deity, abiding in the wisdom wheel. Remembering the mantra recitation, the six ornaments are complete. Meditating on the four, emptiness manifests. Union, the appearance of deity and mantra, The samadhi of remembering as Dharma. Continuously, one can cross the perilous path. The way to meditate on the four mindfulnesses, This is established on cause, name, and effect. The Kundalini spoken of in the tantras, It is thought to be practiced from here. Practicing extensively in the final gathering place, With the four right abandonments, Crossing the mountain path of great dullness, One can sever the great path of accumulation. That is also the inner abiding three channels, The part of the central channel at the gathering place, Outer form.
ས་ཨཱཿཡིག་དཀར་པོ་ལ། །རླུང་སེམས་ཐིམས་ཏེ་བདེ་བ་ཡི། ། བརྒྱལ་བའི་སྟོང་པར་ཆོག་ཤེས་པའི། །བདུད་ཀྱི་ཟིན་ཚེ་དངོས་ཀྱི་རྒྱ། །པདྨ་ཅན་གྱི་རྟེན་འབྲེལ་ལས། །གཡོན་གྱི་རྐྱང་མའི་ཆ་ཤས་ཀྱི། །ཡི་གེ་བཞི་པ་སྙིང་པོའི་ཨཱཿ །དབུ་མའི་མས་སྣ་ནས་ཞུགས་ ཏེ། །ཕྱི་དབྱིབས་ཨཱཿནི་གྱེན་ལ་བསྐྱོད། །སྙིང་པོའི་ཨཱཿཡི་ཉམས་དེ་ཡི། །ཕྱི་དབྱིབས་ཨཱ་ཡི་བྱིངས་བ་ནི། །ཆེན་པོ་དེ་ལས་ལྡང་ནུས་སོ། །སྤྱོད་པ་སྔ་མ་གཉིས་པོ་ནི། །ཕྱག་རྒྱའི་ཉམས་ལེན་དང་མ་འབྲེལ། ། 5-522 འདི་ནི་དངོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཡི། །ཉམས་ལེན་དང་ལྡན་འབྲས་བུའི་མིང་། །རྒྱུ་ལ་བཏགས་ཏེ་ལུང་བསྟན་ནི། །ཕྱག་རྒྱ་པདྨ་ཅན་དང་འགྲོགས། །སེམས་ལ་བརྟན་གཡོ་བརྟགས་ཕྱིར་སྤྱོད། །རྒྱུད་ནས་བཤད་པའི་ཀུན་འདར་ ནི། །མངོན་སྤྱོད་འདི་ནས་སྤྱོད་པ་ཡིན། །མན་ངག་ལས་ནི་སྤྱོད་པ་ཆུང་། །དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཆེན་པོ་ནི། །ཡང་དག་སྤོང་བར་གསུང་པའི་གནད། །ཕྱི་མའི་འཕྲང་གཉིས་བསྒྲལ་བའི་ཕྱིར། །གསང་སྤྱོད་མངོན་སྤྱོད་ ཤས་ཆེའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་དག་སྤོང་བཞི་ཡི། །རྟེན་འབྲེལ་ལ་བརྟེན་དྲོད་སོགས་པ། །སྦྱོར་ལམ་བཞི་ནི་བསྒྲོད་ཚུལ་ལོ། །ཉེ་རྒྱུར་རྒྱུད་དང་མན་ངག་གི །ལུགས་སྲོལ་གཉིས་ལས་རྒྱུད་ལ་ནི། །ཕྱག་རྒྱ་བསྟན་ པའི་དགོས་པ་དང་། །ཉེ་རྒྱུ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་དངོས། །ཕྱག་རྒྱ་བསྟན་ལ་དུས་གསུམ་སྟེ། །དང་པོའི་དབང་དུས་བར་ལམ་དུས། །ཐ་མ་འབྲས་བུ་གསུམ་ཆར་ལ། །ཕྱག་རྒྱ་བསྟན་དོན་དང་པོ་གཉིས། །སྐབས་ སུ་མ་བསྟན་ཐ་མར་ནི། །བསྟན་ན་ཕྱག་རྒྱའི་དངོས་གྲུབ་འགྲུབ། །དང་པོ་གཉིས་ལ་བསྟན་ན་ཡང་། །འབྲས་དུས་མ་བསྟན་མི་འགྲུབ་པས། །དེས་ན་ཕྱག་རྒྱའི་རྣལ་འབྱོར་ནི། །ཅིས་ཀྱང་གལ་ཆེ་གུར་ལས་ གསུང་། །ཉེ་རྒྱུ་དངོས་ལ་ངོ་བོ་དང་། །མངོན་བྱེད་དུས་དང་མངོན་བྱའི་གནས། །བསྟན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་མངོན་བྱེད་ཐབས། །འབྲས་བུ་གྲུབ་པའི་ཚུལ་དང་དྲུག །ཉེ་རྒྱུ་ལ་ནི་དེའི་ངོ་བོ། །རང་བྱིན་རླབས་དང་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་ཐབས་གཉིས་ལས་བྱུང་ཨཱ་ལི་དང་། ། 5-523 ཀཱ་ལི་བདག་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས། །བརྒྱད་དང་དྲུག་གི་བདག་ཉིད་ཅན། །བརྒྱད་ནི་ཐབས་ཏེ་རང་བྱིན་རླབས། །ལས་འབྱུང་ཨཱ་ལི་བྱང་ཆུབ་སེམས། །དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་ལ་བརྟེན་བྱུང་། །ཀཱ་ལི་བྱང་སེམས་དེ་ ཉིད་ལ། །ལྡོག་པས་ཕྱེ་ན་སྒྲུབ་པ་པོ། །རང་བྱིན་རླབས་བསྒོམ་ཞུ་བདེ་གཉིས། །དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་བསྒོམ་པ་ཡི། །ཞུ་བདེ་གཉིས་ཏེ་བཞི་པོ་དང་། །ཤེས་རབ་དེ་བཞིན་བཞི་སྟེ་བརྒྱད། །དྲུག་ཏུ་བྱེད་ ན་ཤེས་རབ་ཀྱི། །རང་བྱིན་བརླབས་པ་མ་བསྒོམ་བཏུབ། །ཡང་ན་ཐབས་ལ་ཞུ་དང་བདེ། །མི་རྟོག་རང་རིག་པ་སྟེ་བཞི། །ཤེས་རབ་ལའང་དེ་བཞིན་གྱི། །བཞི་སྟེ་བརྒྱད་དམ་དེ་གཉིས་ལ། །ཞུ་བདེ་ མི་རྟོ
【現代漢語翻譯】 'ས་(sa) ཨཱཿ(āḥ)' 白色字， 風息融入，感受喜樂。 滿足於昏厥的空性， 若為魔所困，實乃業之縛。 蓮花之緣起， 左脈獨明之部分， 第四字乃心髓之'ཨཱཿ(āḥ)'。 從中脈下端升起， 外形'ཨཱཿ(āḥ)'向上揚。 'ཨཱཿ(āḥ)'心髓之體驗， 外形'ཨཱཿ(āḥ)'之根本， 能從偉大中升起。 前二之行， 與手印之修持無關。 此乃真實手印之， 修持，具足果位之名。 以因名果而授記， 與蓮花手印相應。 為察心之動靜而行。 續部所說之'一切搖動'， 乃從此現行而修。 口訣之行則微小。 憶念正念廣大者， 乃是如實斷除之要訣。 為度脫後世二險道故， 秘密行與現行尤為重要。 如是四正斷之， 依緣起而生暖相等， 四加行道乃趨入之法。 近因在於續部與口訣之， 二種傳承，續部中， 示現手印之必要， 以及近取修持之真實。 示現手印有三時： 初為灌頂時，中為道中時， 后為果時，三者皆需， 示現手印，前二者， 若未於此時示現，則於後者， 示現則能成就手印之悉地。 前二者即使示現， 若未于果時示現亦不能成就， 因此，手印瑜伽士， 無論如何都至關重要，古汝如是說。 近取真實有自性， 顯現之時，顯現之處， 示現之手印，顯現之方便， 以及成就果位之方式等六者。 近取之自性， 自生加持與壇城輪，從方便生出'ཨཱ་ལི་(ā-li，梵文元音字母)'與， 'ཀཱ་ལི་(kā-li，梵文輔音字母)'，其自性為菩提心。 具足八與六之自性。 八者為方便，即自生加持， 從生出'ཨཱ་ལི་(ā-li，梵文元音字母)'菩提心。 依壇城輪而生出， 'ཀཱ་ལི་(kā-li，梵文輔音字母)'菩提心即是。 若反向區分，則為修行者。 自生加持，修、融、樂二者。 壇城輪之修持， 融、樂二者，此四者與， 智慧亦如是，四者共八。 若分為六，則智慧之， 自生加持則不可修習。 或者方便之融與樂， 無分別自明智，此為四者。 智慧亦如是， 四者共八，或此二者， 融樂無分別。 種子字：ཨཱཿ (āḥ，आः，āḥ，啊)
【English Translation】 'ས་(sa) ཨཱཿ(āḥ)' white letter, Wind mind merges, feeling bliss. Content with the emptiness of fainting, If trapped by demons, it is truly the bondage of karma. The dependent arising of the lotus, The part of the left singular channel, The fourth letter is the essence's 'ཨཱཿ(āḥ)'. Rising from the lower end of the central channel, The outer form 'ཨཱཿ(āḥ)' moves upwards. The experience of the essence 'ཨཱཿ(āḥ)', The root of the outer form 'ཨཱཿ(āḥ)', Can rise from the great. The first two actions, Are not related to the practice of mudras. This is the real mudra, Practice, possessing the name of the fruit. Naming the fruit by the cause and prophesying, Corresponding to the lotus mudra. Acting to observe the movement of the mind. The 'all shaking' spoken of in the tantra, Is practiced from this manifest action. The practice of oral instructions is small. The great mindfulness of mindfulness, Is the key to truly abandoning. To cross the two dangerous paths of the future, Secret practice and manifest practice are particularly important. Thus, the four right abandonments, Relying on dependent arising to generate warmth and so on, The four preparatory paths are the way to enter. The proximate cause lies in the two traditions of tantra and oral instructions, In the tantra, The necessity of showing the mudra, And the reality of taking the proximate cause into practice. Showing the mudra has three times: First is the time of empowerment, middle is the time in the path, Last is the time of fruit, all three need, To show the mudra, the first two, If not shown at this time, then in the latter, Showing it will accomplish the siddhi of the mudra. Even if the first two are shown, If not shown at the time of fruit, it will not be accomplished, Therefore, the yogi of the mudra, Is important no matter what, Guru said so. The proximate cause truly has self-nature, The time of manifestation, the place of manifestation, The mudra shown, the means of manifestation, And the way to accomplish the fruit, these six. The self-nature of the proximate cause, Self-born blessing and mandala wheel, from the means arise 'ཨཱ་ལི་(ā-li，Sanskrit vowels)' and, 'ཀཱ་ལི་(kā-li，Sanskrit consonants)', its self-nature is bodhicitta. Possessing the self-nature of eight and six. Eight is the means, which is self-born blessing, From which arises 'ཨཱ་ལི་(ā-li，Sanskrit vowels)' bodhicitta. Relying on the mandala wheel to arise, 'ཀཱ་ལི་(kā-li，Sanskrit consonants)' bodhicitta is it. If distinguished in reverse, then it is the practitioner. Self-born blessing, practice, melt, and bliss, these two. The practice of the mandala wheel, Melt and bliss, these two, these four and, Wisdom is also like that, four, totaling eight. If divided into six, then the wisdom's, Self-born blessing cannot be practiced. Or the melt and bliss of the means, Non-conceptual self-awareness, these are four. Wisdom is also like that, Four, totaling eight, or these two, Melt bliss non-conceptual. Seed Syllable: ཨཱཿ (āḥ，आः，āḥ，Ah)
གས་པ་གསུམ་གསུམ། །རང་རིགས་སྤྱི་ཁྱབ་བཏང་བས་དྲུག །དུས་ལ་ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ་པའི་དུས། །ལྗོན་ཤིང་ལས་ནི་རིམ་གཉིས་བསྒོམ། །གསང་སྤྱོད་ཟླ་གཅིག་སྤྱད་པའི་མཐར། །ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ་པའི་སྐལ་ལྡན་འགྱུར། ། ཞེས་དང་དྲོད་ནི་ཆུང་ངུ་ཐོབ། །གསང་སྤྱོད་སྤྱད་ན་ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ། །ཞེས་གསུང་བདག་མེད་བསྟོད་འགྲེལ་ལས། །ཉེ་རྒྱུ་སྤྱོད་པའི་གང་ཟག་ནི། །ས་བརྒྱད་ཡན་གྱི་བསྒྲུབ་དུ་རུང་། །དེ་ཡི་བསྒྲུབ་ན་ཞག་ བདུན་འགོར། །ས་དགུ་པ་ནས་རིམ་བཞིན་དུ། །བསྒྲུབ་པར་ཉེ་ཞིང་ས་བཅུ་གཉིས། །ཐོབ་པས་ཉི་མ་གཅིག་གིས་འགྲུབ། །གསུང་སྟེ་དྲི་མེད་ཐུགས་རྗེ་དང་། །ལྡན་པའི་བླ་མའི་ཞལ་སྔ་ནས། །ཉེ་རྒྱུ་ཞག་བདུན་ས་འདིར་དགོངས། ། 5-524 མདོ་ལས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །མི་སྐྱེའི་ཆོས་ལ་བཟོད་ཐོབ་པས། །འདོད་ན་ཞག་པོ་བདུན་ལ་ཡང་། །མངོན་པར་རྫོགས་སངས་རྒྱ་གསུངས་མཚུངས། །མ་མཐའ་ས་བརྒྱད་ཐོབ་པ་ན། །ཉེ་རྒྱུ་ཉམས་སུ་ལེན་ བཤད་པའི། །ལུགས་ནི་མི་འདྲ་གཉིས་སྣང་ངོ་། །དུས་ནི་ཞག་བདུན་གྱིས་འགྲུབ་པས། །རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་རྒྱུད་ལས་གསུང་། །གནས་ནི་ཐུན་མོང་ཕྱི་ཡི་གནས། །འཕགས་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་གདན་ལྟ་བུ། །ཕྱི་ཡི་ཐུན་ མིན་འོག་མིན་སྟེ། །རྣམ་སྣང་གངས་ཅན་མཚོ་ཡི་ཞིང་། །ངེས་དོན་དམ་པའི་གནས་ལ་ནི། །རྣལ་འབྱོར་པ་གང་འབྲས་བུ་ནི། །མངོན་དུ་བྱ་བའི་གནས་དེ་ནི །ཕྱི་ལྟར་འཕགས་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་གདན། །ནང་ ལྟར་འོག་མིན་ཞིང་འཇོག་གོ །ནང་གི་གནས་ནི་ཐབས་རིགས་ཀྱི། །བདག་པོའི་ཁ་དང་ཡུམ་གྱི་རྩ། །མཛེས་པའི་སྤྱི་བོ་གཉིས་འཛོམ་པའི། །ཆོས་འབྱུང་ཨཻ་ཝཾ་བདག་ཉིད་དེ། །གང་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ ནི། །གོམས་དང་གྲུབ་པ་ལུང་བསྟན་པ། །མཐུ་ཡིས་བཀུག་པ་དང་བཞི་ལས། །སཾ་བྷུ་ཊི་ལས་དེ་ལྟར་གསུང་། །གུར་ལས་མི་ཡི་ཕྱག་རྒྱ་གསུང་། །མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་ལ་ནི། །རང་བྱིན་རླབས་ཅེས་ རླུང་གཏུམ་མོ། །ལ་སོགས་པ་ཡི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། །དེས་ཁམས་ཅུང་ཟད་དྭངས་མར་བྱས། །དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་དངོས་པོ་ནི། །ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱའི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། །དབང་ནི་དངོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ལ། །བརྟེན་ནས་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད། ། 5-525 ཇི་ལྟར་འབྲས་བུ་གྲུབ་ཚུལ་ནི། །ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་ལྔ་མཉམ་སྦྱོར། །ཚུལ་གྱིས་ཚང་བ་ཐུན་མོང་ལུགས། །ནང་གི་མངོན་བྱང་ལྔ་མི་མཉམ། །སྦྱོར་བའི་ཚུལ་གྱིས་འཚང་རྒྱ་བ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ ཡི་ལུགས། །དེ་གཉིས་གཅིག་ཆར་གྲུབ་པ་ཡི། །ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་འཚང་རྒྱ་བ། །གསང་བ་མན་ངག་ལུགས་ཏེ་གསུམ། །ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་མཉམ་སྦྱོར་གྱི། །ཚུལ་གྱིས་འཚང་རྒྱ་ཐུན་མོང་ལུགས། །སྒྲུབ་པོ་དེ་ ཉིད་འོག་མིན་དུ། །སངས་རྒྱས་སྐབས་སུ་མི་གཡོ་བའི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་བཞག་ཚེ། །ཕྱོགས་བཅུའི་དེ་བཞ
【現代漢語翻譯】 三三之分（藏文：གས་པ་གསུམ་གསུམ།），若將自性普遍放開則成六（藏文：རང་རིགས་སྤྱི་ཁྱབ་བཏང་བས་དྲུག །）。是時候修持臨終近死之法了（藏文：དུས་ལ་ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ་པའི་དུས། །）。從樹木開始次第修持二法（藏文：ལྗོན་ཤིང་ལས་ནི་རིམ་གཉིས་བསྒོམ། །）。秘密行持一個月之後（藏文：གསང་སྤྱོད་ཟླ་གཅིག་སྤྱད་པའི་མཐར། །），便有資格修持近死之法（藏文：ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ་པའི་སྐལ་ལྡན་འགྱུར། །）。 如是說，能獲得微小的暖相（藏文：ཞེས་དང་དྲོད་ནི་ཆུང་ངུ་ཐོབ། །）。若行持秘密，則修持近死之法（藏文：གསང་སྤྱོད་སྤྱད་ན་ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ། །）。如《無我贊釋》中所說（藏文：ཞེས་གསུང་བདག་མེད་བསྟོད་འགྲེལ་ལས། །），行持近死之法的人（藏文：ཉེ་རྒྱུ་སྤྱོད་པའི་གང་ཟག་ནི། །），適合修持八地以上（藏文：ས་བརྒྱད་ཡན་གྱི་བསྒྲུབ་དུ་རུང་། །）。如果修持它，需要七天時間（藏文：དེ་ཡི་བསྒྲུབ་ན་ཞག་བདུན་འགོར། །）。從九地開始次第（藏文：ས་དགུ་པ་ནས་རིམ་བཞིན་དུ། །），接近修持，十二地（藏文：བསྒྲུབ་པར་ཉེ་ཞིང་ས་བཅུ་གཉིས། །）的獲得只需一天即可成就（藏文：ཐོབ་པས་ཉི་མ་གཅིག་གིས་འགྲུབ། །）。如是說，從具足無垢慈悲（藏文：གསུང་སྟེ་དྲི་མེད་ཐུགས་རྗེ་དང་། །）的上師處聽聞（藏文：ལྡན་པའི་བླ་མའི་ཞལ་སྔ་ནས། །），近死之法七天在此處意指（藏文：ཉེ་རྒྱུ་ཞག་བདུན་ས་འདིར་དགོངས། །）。 經中說，菩薩（藏文：བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །，梵文：bodhisattva，梵文羅馬擬音：bodhisattva，漢語字面意思：覺悟有情）獲得不生之法的忍位（藏文：མི་སྐྱེའི་ཆོས་ལ་བཟོད་ཐོབ་པས། །），如果願意，即使七天（藏文：འདོད་ན་ཞག་པོ་བདུན་ལ་ཡང་། །）也能現證圓滿正等覺，所說相同（藏文：མངོན་པར་རྫོགས་སངས་རྒྱ་གསུངས་མཚུངས། །）。最低限度獲得八地之後（藏文：མ་མཐའ་ས་བརྒྱད་ཐོབ་པ་ན། །），宣說修持近死之法（藏文：ཉེ་རྒྱུ་ཉམས་སུ་ལེན་བཤད་པའི། །）的宗派，這兩種觀點有所不同（藏文：ལུགས་ནི་མི་འདྲ་གཉིས་སྣང་ངོ་། །）。時間是七天即可成就（藏文：དུས་ནི་ཞག་བདུན་གྱིས་འགྲུབ་པས། །），《金剛幕續》中如是說（藏文：རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་རྒྱུད་ལས་གསུང་། །）。地點是共同的外在地點（藏文：གནས་ནི་ཐུན་མོང་ཕྱི་ཡི་གནས། །），如印度的金剛座（藏文：འཕགས་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་གདན་ལྟ་བུ། །）。外在的不共之處是色究竟天（藏文：ཕྱི་ཡི་ཐུན་མིན་འོག་མིན་སྟེ། །），毗盧遮那（藏文：རྣམ་སྣང་）的雪域湖泊之凈土（藏文：གངས་ཅན་མཚོ་ཡི་ཞིང་། །）。對於具有決定意義的真實地點而言（藏文：ངེས་དོན་དམ་པའི་གནས་ལ་ནི། །），瑜伽士無論證得何種果位（藏文：རྣལ་འབྱོར་པ་གང་འབྲས་བུ་ནི། །），那顯現果位的地點（藏文：མངོན་དུ་བྱ་བའི་གནས་དེ་ནི །），外在如同印度的金剛座（藏文：ཕྱི་ལྟར་འཕགས་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་གདན། །），內在如同色究竟天（藏文：ནང་ལྟར་འོག་མིན་ཞིང་འཇོག་གོ །）。內在的地點是方便種姓（藏文：ནང་གི་གནས་ནི་ཐབས་རིགས་ཀྱི། །）的主尊之口與佛母之脈（藏文：བདག་པོའི་ཁ་དང་ཡུམ་གྱི་རྩ། །），以及美麗頂輪二者匯聚的（藏文：མཛེས་པའི་སྤྱི་བོ་གཉིས་འཛོམ་པའི། །）法生（藏文：ཆོས་འབྱུང་）ཨཻ་ཝཾ་（藏文，梵文天城體：ऐवं，梵文羅馬擬音：ai vaṃ，漢語字面意思：無有）的自性（藏文：བདག་ཉིད་དེ། །）。所依之手印（藏文：གང་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ནི། །），是習慣、成就、授記（藏文：གོམས་དང་གྲུབ་པ་ལུང་བསྟན་པ། །），以及以威力攝持四種（藏文：མཐུ་ཡིས་བཀུག་པ་དང་བཞི་ལས། །），《桑布扎續》中如是說（藏文：སཾ་བྷུ་ཊི་ལས་དེ་ལྟར་གསུང་། །）。《幕續》中說人手印（藏文：གུར་ལས་མི་ཡི་ཕྱག་རྒྱ་གསུང་། །）。對於顯現的方便而言（藏文：མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་ལ་ནི། །），自加持，如猛風（藏文：རང་བྱིན་རླབས་ཅེས་རླུང་གཏུམ་མོ། །）等等的瑜伽（藏文：ལ་སོགས་པ་ཡི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། །），以此使脈稍微清凈（藏文：དེས་ཁམས་ཅུང་ཟད་དྭངས་མར་བྱས། །）。壇城、輪、事物（藏文：དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་དངོས་པོ་ནི། །），是智慧手印的瑜伽（藏文：ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱའི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། །），依于真實的灌頂手印（藏文：དབང་ནི་དངོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ལ། །），從而顯現果位（藏文：བརྟེན་ནས་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད། །）。 如何成就果位的方式是（藏文：ཇི་ལྟར་འབྲས་བུ་གྲུབ་ཚུལ་ནི། །），外在的五種現證菩提平等結合（藏文：ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་ལྔ་མཉམ་སྦྱོར། །）的方式，是圓滿的共同宗派（藏文：ཚུལ་གྱིས་ཚང་བ་ཐུན་མོང་ལུགས། །）。內在的五種現證菩提不平等（藏文：ནང་གི་མངོན་བྱང་ལྔ་མི་མཉམ། །）結合的方式而證得菩提（藏文：སྦྱོར་བའི་ཚུལ་གྱིས་འཚང་རྒྱ་བ། །），是不共的宗派（藏文：ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཡི། །）。這二者同時成就（藏文：དེ་གཉིས་གཅིག་ཆར་གྲུབ་པ་ཡི། །）的方式而證得菩提（藏文：ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་འཚང་རྒྱ་བ། །），是秘密口訣的宗派，共有三種（藏文：གསང་བ་མན་ངག་ལུགས་ཏེ་གསུམ། །）。外在的五種現證菩提平等結合（藏文：ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་མཉམ་སྦྱོར་གྱི། །）的方式而證得菩提，是共同的宗派（藏文：ཚུལ་གྱིས་འཚང་རྒྱ་ཐུན་མོང་ལུགས། །）。修行者在那色究竟天（藏文：སྒྲུབ་པོ་དེ་ཉིད་འོག་མིན་དུ། །），成佛之時不動的（藏文：སངས་རྒྱས་སྐབས་སུ་མི་གཡོ་བའི། །）等持中安住之時（藏文：ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་བཞག་ཚེ། །），十方諸佛……（藏文：ཕྱོགས་བཅུའི་དེ་བཞ）
【English Translation】 Dividing into three and three (Tibetan: གས་པ་གསུམ་གསུམ།), if one universally releases one's own nature, it becomes six (Tibetan: རང་རིགས་སྤྱི་ཁྱབ་བཏང་བས་དྲུག །). It is time to meditate on the approaching death (Tibetan: དུས་ལ་ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ་པའི་དུས། །). Meditate on the two practices sequentially, starting from the trees (Tibetan: ལྗོན་ཤིང་ལས་ནི་རིམ་གཉིས་བསྒོམ། །). After engaging in secret conduct for a month (Tibetan: གསང་སྤྱོད་ཟླ་གཅིག་སྤྱད་པའི་མཐར། །), one becomes qualified to meditate on the approaching death (Tibetan: ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ་པའི་སྐལ་ལྡན་འགྱུར། །). Thus it is said, one obtains a small warmth (Tibetan: ཞེས་དང་དྲོད་ནི་ཆུང་ངུ་ཐོབ། །). If one engages in secret conduct, then meditate on the approaching death (Tibetan: གསང་སྤྱོད་སྤྱད་ན་ཉེ་རྒྱུ་བསྒོམ་། །). As stated in the commentary on 'Praise of Selflessness' (Tibetan: ཞེས་གསུང་བདག་མེད་བསྟོད་འགྲེལ་ལས། །), a person who engages in the approaching death (Tibetan: ཉེ་རྒྱུ་སྤྱོད་པའི་གང་ཟག་ནི། །) is suitable to practice from the eighth bhumi upwards (Tibetan: ས་བརྒྱད་ཡན་གྱི་བསྒྲུབ་དུ་རུང་། །). If one practices it, it takes seven days (Tibetan: དེ་ཡི་བསྒྲུབ་ན་ཞག་བདུན་འགོར། །). Sequentially from the ninth bhumi (Tibetan: ས་དགུ་པ་ནས་རིམ་བཞིན་དུ། །), approaching practice, the attainment of the twelfth bhumi (Tibetan: བསྒྲུབ་པར་ཉེ་ཞིང་ས་བཅུ་གཉིས། །) is accomplished in just one day (Tibetan: ཐོབ་པས་ཉི་མ་གཅིག་གིས་འགྲུབ། །). Thus it is said, from the lama who possesses immaculate compassion (Tibetan: གསུང་སྟེ་དྲི་མེད་ཐུགས་རྗེ་དང་། །), the seven days of approaching death here refer to (Tibetan: ལྡན་པའི་བླ་མའི་ཞལ་སྔ་ནས། །ཉེ་རྒྱུ་ཞག་བདུན་ས་འདིར་དགོངས། །). In the sutra, it is said that a Bodhisattva (Tibetan: བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །, Sanskrit: bodhisattva, Romanization: bodhisattva, Literal meaning: awakened being) who has obtained forbearance of non-arising dharmas (Tibetan: མི་སྐྱེའི་ཆོས་ལ་བཟོད་ཐོབ་པས། །), if he wishes, can manifest perfect enlightenment even in seven days (Tibetan: འདོད་ན་ཞག་པོ་བདུན་ལ་ཡང་། །མངོན་པར་རྫོགས་སངས་རྒྱ་གསུངས་མཚུངས། །). At the very least, after obtaining the eighth bhumi (Tibetan: མ་མཐའ་ས་བརྒྱད་ཐོབ་པ་ན། །), the tenets that explain the practice of approaching death (Tibetan: ཉེ་རྒྱུ་ཉམས་སུ་ལེན་བཤད་པའི། །) have two different appearances (Tibetan: ལུགས་ནི་མི་འདྲ་གཉིས་སྣང་ངོ་། །). The time is accomplished in seven days (Tibetan: དུས་ནི་ཞག་བདུན་གྱིས་འགྲུབ་པས། །), as stated in the Vajra Tent Tantra (Tibetan: རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་རྒྱུད་ལས་གསུང་། །). The place is a common outer place (Tibetan: གནས་ནི་ཐུན་མོང་ཕྱི་ཡི་གནས། །), such as Vajrasana in India (Tibetan: འཕགས་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་གདན་ལྟ་བུ། །). The uncommon outer place is Akanishta (Tibetan: ཕྱི་ཡི་ཐུན་མིན་འོག་མིན་སྟེ། །), the pure land of Vairochana's (Tibetan: རྣམ་སྣང་) snowy mountain lake (Tibetan: གངས་ཅན་མཚོ་ཡི་ཞིང་། །). For the definitive true place (Tibetan: ངེས་དོན་དམ་པའི་གནས་ལ་ནི། །), whatever fruit the yogi attains (Tibetan: རྣལ་འབྱོར་པ་གང་འབྲས་བུ་ནི། །), that place where the fruit is manifested (Tibetan: མངོན་དུ་བྱ་བའི་གནས་དེ་ནི །), outwardly is like Vajrasana in India (Tibetan: ཕྱི་ལྟར་འཕགས་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་གདན། །), inwardly is like the Akanishta field (Tibetan: ནང་ལྟར་འོག་མིན་ཞིང་འཇོག་གོ །). The inner place is the mouth of the lord of the method lineage (Tibetan: ནང་གི་གནས་ནི་ཐབས་རིགས་ཀྱི། །) and the veins of the consort (Tibetan: བདག་པོའི་ཁ་དང་ཡུམ་གྱི་རྩ། །), and the dharma origin (Tibetan: ཆོས་འབྱུང་) which is the nature of ai vaṃ (Tibetan, Sanskrit Devanagari: ऐवं, Romanization: ai vaṃ, Literal meaning: without) (Tibetan: མཛེས་པའི་སྤྱི་བོ་གཉིས་འཛོམ་པའི། །ཆོས་འབྱུང་ཨཻ་ཝཾ་བདག་ཉིད་དེ། །) where the two beautiful crown chakras converge. The mudra upon which one relies (Tibetan: གང་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ནི། །) are habituation, accomplishment, prophecy (Tibetan: གོམས་དང་གྲུབ་པ་ལུང་བསྟན་པ། །), and the four that are drawn by power (Tibetan: མཐུ་ཡིས་བཀུག་པ་དང་བཞི་ལས། །), as stated in the Sambhuta Tantra (Tibetan: སཾ་བྷུ་ཊི་ལས་དེ་ལྟར་གསུང་། །). The Tent Tantra speaks of the human mudra (Tibetan: གུར་ལས་མི་ཡི་ཕྱག་རྒྱ་གསུང་། །). For the means of manifestation (Tibetan: མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་ལ་ནི། །), self-blessing, such as the yoga of fierce wind (Tibetan: རང་བྱིན་རླབས་ཅེས་རླུང་གཏུམ་མོ། །) and so forth (Tibetan: ལ་སོགས་པ་ཡི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། །), thereby slightly purifying the channels (Tibetan: དེས་ཁམས་ཅུང་ཟད་དྭངས་མར་བྱས། །). Mandala, wheel, and object (Tibetan: དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་དངོས་པོ་ནི། །) are the yoga of the wisdom mudra (Tibetan: ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱའི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། །), relying on the actual empowerment mudra (Tibetan: དབང་ནི་དངོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ལ། །), thereby manifesting the fruit (Tibetan: བརྟེན་ནས་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད། །). The way in which the fruit is accomplished is (Tibetan: ཇི་ལྟར་འབྲས་བུ་གྲུབ་ཚུལ་ནི། །), the manner of equally combining the five outer manifestations of enlightenment (Tibetan: ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་ལྔ་མཉམ་སྦྱོར། །) is the complete common tradition (Tibetan: ཚུལ་གྱིས་ཚང་བ་ཐུན་མོང་ལུགས། །). The manner of unequally combining the five inner manifestations of enlightenment (Tibetan: ནང་གི་མངོན་བྱང་ལྔ་མི་མཉམ། །) is the way to attain enlightenment (Tibetan: སྦྱོར་བའི་ཚུལ་གྱིས་འཚང་རྒྱ་བ། །), which is the uncommon tradition (Tibetan: ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཡི། །). The way to attain enlightenment through the simultaneous accomplishment of these two (Tibetan: དེ་གཉིས་གཅིག་ཆར་གྲུབ་པ་ཡི། །) is the secret oral instruction tradition, of which there are three (Tibetan: ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་འཚང་རྒྱ་བ། །གསང་བ་མན་ངག་ལུགས་ཏེ་གསུམ། །). The way to attain enlightenment through the equal combination of the five outer manifestations of enlightenment (Tibetan: ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་མཉམ་སྦྱོར་གྱི། །) is the common tradition (Tibetan: ཚུལ་གྱིས་འཚང་རྒྱ་ཐུན་མོང་ལུགས། །). When the practitioner abides in that Akanishta (Tibetan: སྒྲུབ་པོ་དེ་ཉིད་འོག་མིན་དུ། །), in the unwavering samadhi at the time of becoming a Buddha (Tibetan: སངས་རྒྱས་སྐབས་སུ་མི་གཡོ་བའི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་བཞག་ཚེ། །), the Buddhas of the ten directions... (Tibetan: ཕྱོགས་བཅུའི་དེ་བཞ)
ིན་གཤེགས་ཀུན་གྱིས། །སེ་གོལ་སྒྲ་ཡིས་སད་བྱས་ཏེ། །ཨོཾ་ཙིཏྟ་པྲ་ཏི་བེ་དྷཾ་ཀ་རོ་ མི། །ཞེས་གསུང་དོན་ནི་ཉམས་བླངས་པས། །མཉམ་བཞག་རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི །རྟོགས་པ་སྐྱེས་ཤིང་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །སྙིང་ཁར་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །སྣང་བ་ཤར་ཏེ་ཐབས་ཀྱི་ནི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ ངོ་བོ་ནི། །མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །རང་བཞིན་མི་བསྐྱོད་པའི་གོ་འཕང་། །ཆ་ཙམ་རྙེད་པས་སེམས་སོ་སོར། །རྟོགས་ལས་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ། །ཞེས་བྱའི་མངོན་བྱང་དང་པོ་འགྲུབ། །རྗེས་འཇུག་ རྣམས་ཀྱི་མངོན་བྱང་ནི། །དང་པོ་དགའ་བ་བསྒོམ་མཚོན་ཡིན། །ཨོཾ་བོ་དྷི་ཙིཏྟ་ཨུཏ་པཱ་ད་ཡཱ་མི། །ཞེས་དོན་བསྒོམ་པས་མཉམ་བཞག་ཏུ། །གློ་བུར་རྣམ་དག་གིས་སྟོང་པ། །སྐྱེ་ཞིང་རྗེས་ཐོབ་ནག་ནོག་གི ། 5-526 དྲི་མ་བྲལ་བའི་ཟླ་བའི་དཀྱིལ། །ཆོས་ཆེར་གསལ་བའི་སྣང་བ་ཤར། །སྦྱིན་པའི་ཕར་ཕྱིན་ངོ་བོ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་ཏེ། །རིན་འབྱུང་གོ་འཕང་ཆ་ཙམ་བརྙེས། །བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སེམས་ བསྐྱེད་ལས། །མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ཞེས་བྱ། །གཉིས་པ་གྲུབ་ཅིང་རྗེས་འཇུག་རྣམས། །མཉམ་སྦྱོར་སྐབས་སུ་གཉིས་པ་ནི། །ཟླ་བར་བསྒོམ་པར་མཚོན་པ་ཡིན། །ཨོཾ་ཏིཥྛ་བཛྲ། ཞེས་དོན་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ལས། ། མཉམ་བཞག་གཟུང་བྱའི་རྟོག་པ་བྲལ། །འོད་གསལ་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པ་སྐྱེས། །རྗེས་ཐོབ་ཟླ་དཀྱིལ་སྟེང་དུ་ནི། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་ལྔ་སྣང་བ་ཤར། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ཡི། །ངོ་བོ་སོ་སོར་རྟོག་ པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་འོད་དཔག་མེད། །གོ་འཕང་ཆ་ཙམ་བརྙེས་པ་ལས། །བརྟན་པའི་རྡོ་རྗེ་ལས་མངོན་པར། །བྱང་ཆུབ་ཞེས་བྱ་གསུམ་པ་འགྲུབ། །རྗེས་འཇུག་རྣམས་ཀྱིས་མཉམ་སྦྱོར་ཚེ། །ཟླ་བ་གཉིས་ སྟེང་རྡོ་རྗེ་བསྒོམ། །དེ་ཉིད་མཚོན་པར་བྱེད་པའོ། །ཨོཾ་བཛྲ་ཨཱཏྨ་ཀོ྅ཧཾ། །དེ་དོན་ཉམས་བླང་མཉམ་བཞག་ཏུ། །འཛིན་པའི་རྟོག་པ་བྲལ་བ་ཡི། །འོད་གསལ་སྟོང་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེས། །རྗེས་ཐོབ་བུམ་ཆུར་རྫས་ ཐིམ་ལྟར། །བདེ་གཤེགས་ཀུན་གྱི་སྐུ་གསུང་ཐུགས། །རྡོ་རྗེ་ཐིམ་པའི་སྣང་བ་ཤར། །བརྩོན་འགྲུས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ངོ་བོ། །བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་གྱི། །དོན་གྲུབ་གོ་འཕང་ཆ་ཙམ་བརྙེས། །རྡོ་རྗེའི་བདག་ཉིད་ལས་མངོན་པར། ། 5-527 བྱང་ཆུབ་མངོན་བྱང་བཞི་པ་འགྲུབ། །རྗེས་འཇུག་རྣམས་ཀྱི་བཞི་པ་ནི། །རོ་གཅིག་འདྲེས་པར་བསྒོམ་པ་མཚོན། །ཨོཾ་ཡ་ཐཱ་སརྦ་ཏ་ཐཱ་ག་ཏ་སྟ་ཐཱ་ཨ་ཧཾ། །ཞེས་དོན་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ཡིས། ། མཉམ་བཞག་གཟུང་འཛིན་རྟོག་པ་ནི། །ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་རྣམ་པ་ཀུན། །མཆོག་དང་ལྡན་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །རྟོགས་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེས་ནས་ནི། །རྗེས་ཐོབ་དུ་ནི་རང་ཉིད་ནི། །རྣམ་སྣང་ཆེན་པོར་སངས་ རྒྱས་པའི། །སྣང་བ་ཤར་ཞིང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཕ་རོལ
【現代漢語翻譯】 諸佛以響亮的鈴聲喚醒，唸誦『嗡 智達 扎德 貝達 嘎熱 彌 (藏文：ཨོཾ་ཙིཏྟ་པྲ་ཏི་བེ་དྷཾ་ཀ་རོ་མི།，梵文天城體：ओṃ चित्त प्रतिवेधं करोमि，梵文羅馬擬音：oṃ citta prativedhaṃ karomi，漢語字面意思：我使心覺悟)』，其含義在於體驗。 通過體驗，生起對本然清凈的等持的證悟，並在后得位中，心中升起月輪的顯現，這是方便的彼岸的體性。 如鏡智的自性，獲得不動之位的少分，從各自的心中，從證悟中顯現菩提，這被稱為第一現觀菩提。 隨學者們的現觀，第一是象徵著修習歡喜。唸誦『嗡 菩提質達 烏達巴達 亞彌 (藏文：ཨོཾ་བོ་དྷི་ཙིཏྟ་ཨུཏ་པཱ་ད་ཡཱ་མི།，梵文天城體：ओṃ बोधिचित्त उत्पादयामि，梵文羅馬擬音：oṃ bodhicitta utpādayāmi，漢語字面意思：我生起菩提心)』，其含義在於修習。 通過修習，在等持中，突然生起清凈的空性，並在后得位中，升起遠離垢染的月輪，廣大法界顯現的光明。 佈施的彼岸的體性，是平等性智的自性，獲得寶生之位的少分，從發起殊勝菩提心，被稱為顯現菩提。 第二現觀成就，隨學者們在合修時，第二是象徵著觀修月亮。唸誦『嗡 迪叉 班匝 (藏文：ཨོཾ་ཏིཥྛ་བཛྲ།，梵文天城體：ओṃ तिष्ठ वज्र，梵文羅馬擬音：oṃ tiṣṭha vajra，漢語字面意思：安住金剛)』，其含義在於體驗。 通過體驗，在等持中，遠離能取所取的分別，生起光明空性的證悟，在後得位中，在月輪之上，升起五股金剛杵的顯現。 般若波羅蜜多的體性，是各別自證智的自性，獲得無量光之位的少分，從堅固的金剛中顯現菩提，這被稱為第三現觀。 隨學者們在合修時，在兩個月亮之上觀脩金剛杵，這象徵著上述含義。唸誦『嗡 班匝 阿瑪 郭杭 (藏文：ཨོཾ་བཛྲ་ཨཱཏྨ་ཀོ྅ཧཾ།，梵文天城體：ओṃ वज्र आत्माकोऽहं，梵文羅馬擬音：oṃ vajra ātmako'haṃ，漢語字面意思：我是金剛自性)』，其含義在於體驗。 通過體驗，在等持中，遠離執著的分別，生起光明空性的證悟，在後得位中，如水融入瓶中，諸佛的身語意，融入金剛的顯現。 精進波羅蜜多的體性，是成所作智的自性，獲得不空成就之位的少分，從金剛的自性中顯現菩提，這被稱為第四現觀。 隨學者們的第四現觀，象徵著觀修融為一體。唸誦『嗡 亞塔 薩瓦 達塔嘎達 達塔 阿杭 (藏文：ཨོཾ་ཡ་ཐཱ་སརྦ་ཏ་ཐཱ་ག་ཏ་སྟ་ཐཱ་ཨ་ཧཾ།，梵文天城體：ओṃ यथा सर्व तथागत तथा अहं，梵文羅馬擬音：oṃ yathā sarva tathāgata tathā ahaṃ，漢語字面意思：如是所有如來，如是我)』，其含義在於體驗。 通過體驗，在等持中，能取所取的分別，與一切分離，一切形象，具備殊勝的空性。 從生起證悟的證悟之後，在後得位中，自己顯現為大日如來，升起顯現，是智慧的彼岸。
【English Translation】 All the Sugatas awaken with the sound of the hand drum, reciting 'Om citta prati vedhaṃ karo mi (藏文：ཨོཾ་ཙིཏྟ་པྲ་ཏི་བེ་དྷཾ་ཀ་རོ་མི།，梵文天城體：ओṃ चित्त प्रतिवेधं करोमि，梵文羅馬擬音：oṃ citta prativedhaṃ karomi，English literal meaning: I make the mind aware)', the meaning of which lies in experiencing. Through experience, the realization of the naturally pure Samadhi arises, and in the post-meditation state, the appearance of the lunar disc arises in the heart, which is the essence of the other shore of skillful means. Like the nature of the mirror-like wisdom, a fraction of the immovable state is attained, and from each individual's mind, enlightenment manifests from realization, which is called the first Abhisambodhi. The subsequent Abhisambodhi of the followers is symbolized by meditating on joy at the beginning. Reciting 'Om bodhicitta ut pāda yāmi (藏文：ཨོཾ་བོ་དྷི་ཙིཏྟ་ཨུཏ་པཱ་ད་ཡཱ་མི།，梵文天城體：ओṃ बोधिचित्त उत्पादयामि，梵文羅馬擬音：oṃ bodhicitta utpādayāmi，English literal meaning: I generate the mind of enlightenment)', the meaning of which lies in meditation. Through meditation, in Samadhi, sudden purity and emptiness arise, and in the post-meditation state, the appearance of the lunar disc, free from impurities, shines brightly in the vast Dharma realm. The essence of the perfection of generosity is the nature of equality wisdom, attaining a fraction of the state of Ratnasambhava, from generating the supreme Bodhicitta, it is called manifestation of enlightenment. The second Abhisambodhi is accomplished, and for the followers, during the combined practice, the second symbolizes meditating on the moon. Reciting 'Om tiṣṭha vajra (藏文：ཨོཾ་ཏིཥྛ་བཛྲ།，梵文天城體：ओṃ तिष्ठ वज्र，梵文羅馬擬音：oṃ tiṣṭha vajra，English literal meaning: Remain steadfast, Vajra)', the meaning of which lies in experiencing. Through experience, in Samadhi, free from the concept of grasping, the realization of luminous emptiness arises, and in the post-meditation state, on top of the lunar disc, the appearance of the five-pronged Vajra arises. The essence of the Prajñāpāramitā is the nature of the wisdom of individual discernment, attaining a fraction of the state of Amitābha, from the steadfast Vajra, enlightenment manifests, which is called the third Abhisambodhi. When the followers engage in combined practice, they meditate on the Vajra above the two moons, which symbolizes the aforementioned meaning. Reciting 'Om vajra ātma ko'haṃ (藏文：ཨོཾ་བཛྲ་ཨཱཏྨ་ཀོ྅ཧཾ།，梵文天城體：ओṃ वज्र आत्माकोऽहं，梵文羅馬擬音：oṃ vajra ātmako'haṃ，English literal meaning: I am of the nature of Vajra)', the meaning of which lies in experiencing. Through experience, in Samadhi, free from the concept of grasping, the realization of luminous emptiness arises, and in the post-meditation state, like water dissolving into a vase, the body, speech, and mind of all the Sugatas dissolve into the appearance of the Vajra. The essence of the perfection of diligence is the nature of the wisdom of accomplishing activities, attaining a fraction of the state of Amoghasiddhi, from the nature of the Vajra, enlightenment manifests, which is called the fourth Abhisambodhi. The fourth Abhisambodhi of the followers symbolizes meditating on becoming one taste. Reciting 'Om yathā sarva tathāgata tathā ahaṃ (藏文：ཨོཾ་ཡ་ཐཱ་སརྦ་ཏ་ཐཱ་ག་ཏ་སྟ་ཐཱ་ཨ་ཧཾ།，梵文天城體：ओṃ यथा सर्व तथागत तथा अहं，梵文羅馬擬音：oṃ yathā sarva tathāgata tathā ahaṃ，English literal meaning: As are all the Tathagatas, so am I)', the meaning of which lies in experiencing. Through experience, in Samadhi, the concept of grasping and the grasped, separated from all, all forms, possessing supreme emptiness. After the realization of the arising of realization, in the post-meditation state, oneself appears as Vairocana Buddha, the appearance arises, it is the other shore of wisdom.
་ཕྱིན་པའི་ངོ་བོ་ནི། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །རང་ཉིད་རྣམ་སྣང་ཆེན་པོ་ཡིས། །གོ་འཕང་བརྙེས་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས། །ཇི་ལྟ་བ་ ལས་མངོན་བྱང་ཆུབ། །ཞེས་བྱའི་མངོན་བྱང་ལྔ་པ་འགྲུབ། །རྗེས་འཇུག་རྣམས་ཀྱི་ལྔ་པ་ནི། །ཡོངས་རྫོགས་རྒྱལ་བའི་སྐུ་བསྒོམ་མཚོན། །མངོན་བྱང་བཞིའི་སྐབས་ཡེ་ཤེས་བཞི། །དེ་དེའི་ཆ་ཤས་གསལ་ཙམ་ཤར། །མངོན་ བྱང་ལྔ་སྒྲུབ་གང་ཟག་དེ། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་ལྡན་རིགས་ལྔ་ནི། །ཡོངས་རྫོགས་སྐུ་རུ་སངས་རྒྱས་སོ། །དེ་ལྟར་ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་ལྔ། །སྒོ་ནས་འཚང་རྒྱའི་ཚུལ་འདི་ནི། །གཙོ་ཆེན་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ལས་ ནི། །བཤད་ཀྱང་དེ་ཉིད་རང་གང་ལས། །ཉམས་ལེན་གསལ་བར་མ་བཤད་གསུང་། །ནང་གི་མངོན་བྱང་མི་མཉམ་སྦྱོར། །ཚུལ་གྱིས་གྲུབ་སྟེ་འཚང་རྒྱའི་ཚུལ། །ཉེ་རྒྱུ་ཞག་བདུན་པར་མཚོན་ན། །ཞག་བདུན་ཐོ་རངས་སྒྲུབ་པ་པོ། ། 5-528 ཐབས་ཀྱི་རིགས་ཀྱི་བདག་པོ་ཡི། །སྤྱི་བོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དྭངས་མ། །མངོན་དུ་བྱས་པས་ཟླ་བ་ནི། །མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ལས་བྱང་ཆུབ། །མངོན་བྱང་དང་པོ་ཤེས་རབ་ཀྱི། །རྩ་མཛེས་སྤྱི་བོར་ཡུམ་ གྱི་ནི། །རཀྟ་མངོན་བྱས་ཉི་མ་ནི། །མཉམ་པ་ཉིད་ལས་བྱང་ཆུབ་པ། །དམིགས་པ་ཉི་ཟླའི་དྭངས་མ་ནི། །མ་འདྲེས་སོ་སོར་ཞལ་སྦྱར་གནས། །སོ་སོར་རྟོག་པར་བྱང་ཆུབ་པ། །གསུམ་པ་དེ་དག་ རོ་གཅིག་འདྲེས། །བྱ་བ་གྲུབ་ལས་བྱང་ཆུབ་པ། །བཞི་པ་ཉི་ཟླའི་དྭངས་མ་དེ། །གཡས་གཡོན་དབུས་གསུམ་ནས་འདྲེན་པ། །གསུམ་གྱི་ཐབས་དང་ཤེས་རབ་རྒྱུད། །དག་པའི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་དང་། །སོ་སོར་ དག་པའི་སྐད་ཅིག་སྟེ། །གསུམ་མཐར་དཀྱིལ་འཁོར་བཞིའི་དྭངས་མ། །དབུ་མར་འགྲོས་བཞི་ཐིམ་པ་ཡིས། །གཙུག་ཏོར་མཆོག་གྲུབ་དེ་ཡི་ཚེ། །སྒྲུབ་པོ་དེ་ཉིད་མངོན་སངས་རྒྱས། །སྐུ་ནི་ཡོངས་རྫོགས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། ། ཡེ་ཤེས་མངོན་བྱང་ལྔ་མཐར་ཕྱིན། །མངོན་བྱང་ཕྱི་ནང་གཅིག་ཆར་དུ། །གྲུབ་ཚུལ་མན་ངག་སྐབས་སུ་འབྱུང་། །དེ་ཡང་ཕྱི་ནས་བདེ་གཤེགས་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་དེ་དོན་ཉམས་བླང་པས། །ཕྱི་ལྟར་མངོན་བྱང་ལྔ་ རིམ་བསྒྲོད། །ནང་དུ་རང་ཉིད་ཉེ་རྒྱུ་ལ། །བརྟེན་པའི་དབང་ནི་ཉམས་བླང་པས། །ནང་གི་མངོན་བྱང་གཉིས་ཆར་གྲུབ། །མན་ངག་ལུགས་ལ་ཉེ་རྒྱུ་ཡི། །ངོ་བོ་བསྒོམ་པའི་དུས་དང་གནས། །རྟེན་དང་མངོན་དུ་བྱ་བའི་ཐབས། ། 5-529 འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད་ཚུལ་དྲུག །ངོ་བོ་དལ་བཞིའི་འགྲོས་ཐིམ་པས། །དབང་དེ་ཉེ་རྒྱུ་འབྲས་དུས་ཀྱི། །དབང་ཞེས་བཞི་པ་གཙོ་ཆེ་ཡིན། །དུས་ནི་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་དང་། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་ཚེ་དེ་ ཡི་ཡུན། །སྐད་ཅིག་བདུན་གསུམ་གཉིས་གང་རིགས། །འདི་ཡི་ངོས་འཛིན་གོང་དུ་སོང་། །འདི་ལ་ཕྱི་དུས་ཀྱིས་མཚོན་ན། །ཞག་བདུན་གསུམ་ཞེས་ལ་སོགས་དང་། །སྐད་ཅིག་གཉིས་སུ་བྱས་པའ
【現代漢語翻譯】 成就之體性是，法界智之，自性大遍照如來，獲得果位而成佛，如何從，顯現菩提而成就，稱為第五顯現菩提。對於追隨者來說，第五個是，觀想圓滿佛身之象徵。在四個顯現菩提之時，四種智慧，各自的部分稍微顯現。成就五種顯現菩提之人，具備五種智慧的五部如來，圓滿成佛。如是，從外在的五種顯現菩提之，門徑中成佛之方式，主要在瑜伽續部中，宣說，然于彼等自身之中，未曾明晰宣說修行。內在之顯現菩提以不平等結合之，方式成就而成佛之方式，以近取七日為象徵，七日黎明修行者， 以方便部主之，頂上清凈菩提心，顯現而如月亮，從如鏡子般生起菩提。第一顯現菩提是智慧之，根本美麗頂上明妃之，紅露顯現如太陽，從平等性中生起菩提。觀想日月之精華，不混合各自相合而住，從各自之分別念中生起菩提。第三，彼等融為一體，從事業成就中生起菩提。第四，日月之精華，從左右中三處引導，三者之方便與智慧續，清凈之剎那二者與，各自清凈之剎那，三者最後四輪之精華，以四種次第融入中脈，于彼頂髻成就之時，修行者即刻現證成佛。身是圓滿法界，智慧五種顯現菩提圓滿究竟。內外顯現菩提同時，成就之口訣於後續出現。彼亦從外在之善逝之，灌頂彼義修行，如外在般五種顯現菩提次第增上。內在則自身于近取，依賴之灌頂修行，內外之顯現菩提二者皆成就。口訣派系中近取之，體性觀修之時與處，所依與顯現之方便， 果顯現之方式有六種。體性以四喜次第融入，灌頂彼近取果時之，灌頂第四者為主要。時為地支十二與，十三半之時，彼之時間，剎那七三二隨宜，此之認識已於前述。對此以外時而言，七日三日等，剎那二者而行。
【English Translation】 The nature of accomplishment is: From the wisdom of Dharmadhatu, The self-nature, the Great Vairocana, Having attained the state, becomes the Thus-Gone One. How from, Manifesting enlightenment, it is accomplished, Called the fifth manifestation of enlightenment. For the followers, the fifth is, Symbolizing the contemplation of the complete Buddha-body. At the time of the four manifestations of enlightenment, the four wisdoms, Each part slightly appears. The one who accomplishes the five manifestations of enlightenment, Possessing the five wisdoms, the five families of Buddhas, Completely attains Buddhahood. Thus, from the external five manifestations of enlightenment, The path to Buddhahood, Mainly in the Yoga Tantra, Is explained, but within themselves, The practice is not clearly explained. The internal manifestations of enlightenment are achieved through unequal union, The way to Buddhahood is symbolized by the proximate cause of seven days. On the dawn of the seventh day, the practitioner, With the pure Bodhicitta at the crown of the head, the lord of the method family, Manifests like the moon, From the mirror-like arises enlightenment. The first manifestation of enlightenment is the wisdom of, The root beauty, the consort at the crown of the head, Manifests the red nectar like the sun, From equality arises enlightenment. Contemplating the essence of the sun and moon, Not mixed, residing separately in union, From the separate thoughts arises enlightenment. Third, they merge into one taste, From the accomplishment of action arises enlightenment. Fourth, the essence of the sun and moon, Guiding from the left, right, and center, The method and wisdom lineage of the three, The pure moment of two and, The pure moment of each, At the end of the three, the essence of the four mandalas, With four steps merging into the central channel, At the time of the accomplishment of the supreme crown, The practitioner immediately realizes Buddhahood. The body is the complete Dharmadhatu, The wisdom of the five manifestations of enlightenment is completely perfected. The method of accomplishing the external and internal manifestations of enlightenment simultaneously, Appears in the subsequent instructions. Also, from the external Sugatas, Receiving the empowerment and practicing its meaning, Like the external, the five manifestations of enlightenment gradually increase. Internally, relying on the proximate cause of oneself, Practicing the empowerment, Both the internal manifestations of enlightenment are accomplished. In the oral tradition, the proximate cause's, Nature, the time and place of contemplation, The support and the method of manifestation, The way to manifest the fruit is sixfold. The nature is the gradual merging of the four joys, The empowerment, that of the proximate cause and fruit, The fourth empowerment is the main one. The time is the twelve zodiac signs and, Thirteen and a half, that is the duration, Moments of seven, three, or two, whichever is appropriate. The recognition of this has been mentioned above. Representing this with external time, Seven days, three days, and so on, And doing it in two moments.
ི་ཚེ། །སྲོད་ལ་བདུད་ བཏུལ་ཐོ་རངས་ནི། །མངོན་པར་རྫོགས་བྱང་ཆུབ་པའི་དུས། །ཕར་ཕྱིན་སྒོ་བསྟུན་གནད་ཤེས་དགོས། །དེ་ཡི་ཚེ་ལ་ས་ཕྱེད་ལ། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཆུང་བཅུ་གསུམ་པར། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཆེ་ཞེས་བརྗོད། །ཉེ་ རྒྱུ་སྐད་ཅིག་བདུན་ལྡན་ནི། །ཉམས་ལེན་ཆ་མཐུན་སྔ་གོང་དུ། །ཡོད་མོད་ཉམས་ལེན་མཚན་ཉིད་པ། །བཅུ་གཉིས་པའམ་བཅུ་གསུམ་པ། །ཕྱེད་པའི་སྐབས་ཡིན་བཅུ་གཉིས་ནི། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་མར་འཕོ་བ་དང་། ། ཕྱེད་ནས་གོང་མར་འཕོ་བའི་སྐབས། །ཉམས་ལེན་ཉེ་རྒྱུའམ་འབྲས་བུ་ཡི། །དབང་དུ་བཞག་པར་མཛད་ཕྱིར་རོ། །གནས་ནི་ཕྱི་ལྟར་ཐུན་མོང་པ། །རྡོ་རྗེ་གདན་དུ་སངས་རྒྱས་མཛད། །ཕྱི་ཡི་ཐུན་མིན་གནས་ འོག་མིན། །ནང་དུ་རང་ཉིད་སྒྲུབ་པ་པོ། །ཉེ་རྒྱུ་སྤྱོད་དེ་འཚང་རྒྱ་བའི། །གནས་དེར་དེ་དེའི་སྣང་བ་ཤར། །ཡང་ན་ནང་ལྟར་དབང་གི་གནས། །རྡོ་རྗེ་བཙུན་མོའི་བྷ་ག་ཞེས། །ཡུམ་གྱི་རྩ་ནི་མཛེས་པ་ཡི། ། 5-530 སྤྱི་བོ་དེ་ལ་མིང་གདགས་རུང་། །ཕྱི་ཡི་འོག་མིན་ཞེས་པ་དེ། །ལང་ཀར་གཤེགས་པའི་མདོ་དང་ནི། །འཕགས་པ་ཐོག་མེད་ཀྱི་དངོས་གཞིར། །གཟུགས་ཁམས་གནས་རིགས་བཅུ་བདུན་སྟེང་། །དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོའི་གནས་ གསུངས་པ། །སྲིད་པ་གཟུགས་ཁམས་འོག་མིན་དང་། །དབང་ཕྱུག་མིང་ལ་འཁྲུལ་མི་བྱ། །སྲིད་གསུམ་ལས་འདས་ཞིང་ཁམས་ཀྱི། །བཀོད་པར་ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག་རྣམས། །བཞུགས་ཤིང་དེ་ཡི་སྟོན་པ་ནི། །ལོངས་སྐུ་ཆེན་ པོ་ལ་ངོས་བཟུང་། །དེ་བཞིན་དཔལ་ལྡན་རྩེ་མོ་ཡི། །མི་མཇེད་ལ་སོགས་བསམ་མི་ཁྱབ། །ནང་དུ་ཆུད་པའི་གཞི་སྙིང་པོ། །མེ་ཏོག་གིས་བརྒྱན་ཞིང་ཁམས་དེ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ནང་དུ་ཆུད། །འཇིག་ རྟེན་རྒྱ་མཚོ་རྣམ་པར་སྣང་། །གངས་ཅན་མཚོ་ཡི་ཕྱག་མཐིལ་གནས། །རྣམ་པར་སྣང་མཛད་གངས་ཅན་མཚོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་འཁོར་དང་བཅས། །གང་དུ་བཞུགས་པའི་གནས་དེའོ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་མན་ངག་ནི། ། དཔལ་ལྡན་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་གིས། །ལམ་འབྲས་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་ལས། གསུངས་པའི་གནས་ནི། །འབིགས་བྱེད་གཞོན་ནུའི་གྲོང་ཁྱེར་ནི། །ཆོས་དབྱིངས་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་འབིགས། །སློབ་དཔོན་དུས་གསུམ་བདེ་བར་གཤེགས། །ཀུན་ འདུས་ཡི་དམ་ལྷ་བླ་མ། །དབྱེ་བ་མེད་ལ་བྷ་ག་རུ། །དངོས་གྲུབ་ལེན་པའི་རྟེན་འབྲེལ་གྱིས། །སྲིད་པ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་ལམ། །བཤད་ལྟར་སྒྲུབ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། །ཐོབ་དེས་ཡུལ་ཆེན་སོ་གཉིས་བགྲོད། ། 5-531 དབུ་མའི་མདུད་པ་སོ་གཉིས་གྲོལ། །ཟིན་ཡང་ཕྱི་ནང་སྦས་ཡུལ་ལྔ། །མ་བགྲོད་སྤང་རྟོགས་མཐར་ཐུག་མིན། །ལམ་མཐར་ཕྱིན་ཕྱིར་སྦས་ཡུལ་ལྔ། བགྲོད་དགོས་གནད་ཀྱི་དེ་འོག་མིན། །ཕྱི་ནང་གཉིས་སུ་བཞག་ དགོས་སོ། །ཕྱི་ལྟར་རང་ཉིད་འཚང་རྒྱའི་གནས། །ནང་ལྟར་ཡུམ་གྱིས་རྩ་མཛེས་པའི། །སྤ
【現代漢語翻譯】 晚上降伏魔眾，黎明時分，是圓滿正覺成佛之時。必須懂得依循波羅蜜多的關鍵。在他成佛之時，在前半夜，十三位小一切智者說他是大一切智者。近因具有七個剎那，與先前修習的部分相符。雖然有修習，但具有修習之相的，是第十二或第十三位。一半的時候，第十二位是向十三位的一半轉變，一半是向上轉變的時候。爲了確立修習的近因或果的地位。地點如外在所見，共同的，是在金剛座（Vajrasana，金剛座）成佛。外在不共的地點是色究竟天（Akanistha，梵文：अकनिष्ठ，akaniṣṭha，沒有低下的）。內在是自己修行者，以近因行持而證悟，在那地點，會生起那地點的顯現。或者如內在所見，是本尊的位置，稱為金剛瑜伽母（Vajrayogini，金剛瑜伽母）的bhaga（梵文：भग，bhaga，神聖的女性性器官）。yoni（梵文：योनि，yoni，子宮）的脈是美麗的，也可以將頂輪命名為那個。所謂外在的色究竟天，在《楞伽經》（Lankavatara Sutra，入楞伽經）和聖無著（Asanga）的《實事》（Dharmata，法性）中，說在色界十七處之上，是大自在天（Mahesvara，大自在天）的住所。不要將有頂天色究竟天和大自在天的名字混淆。在超越三有（samsara，輪迴）的凈土的莊嚴中，十地菩薩們安住，而他的導師，被認為是偉大的報身（Sambhogakaya，報身）。同樣，吉祥積聚頂（Sri Potala，吉祥積聚頂），不可思議的包括須彌山等。內在包含的基礎心要，以蓮花莊嚴的凈土，不可思議地包含在內。顯現為世界海的各種形象。岡底斯海（Gangetic Sea，恒河）是手掌的位置。毗盧遮那佛（Vairochana，梵文：वैरोचन，Vairochana，光明遍照）與菩薩眷屬一同，所居住的地點。不共的口訣是，吉祥瑜伽自在（Sri Yogisvara，吉祥瑜伽自在）在道果金剛句中，所說的地點是，穿透者的青年之城，以法界菩提心穿透。上師三世善逝（Buddha，佛陀），是所有聚集的本尊上師。無有分別，在bhaga（梵文：भग，bhaga，神聖的女性性器官）中，以成就的緣起，將輪迴徹底清凈的道。如所說修持的第十二位，獲得后遊歷三十二大境，解開中脈的三十二個結。即使已經完成，但沒有遊歷內外五個秘密處，就不是斷證的究竟。爲了圓滿道，必須遊歷五個秘密處，這是關鍵的色究竟天。必須分為內外兩種。如外在所見，是自己成佛的地點。如內在所見，是yoni（梵文：योनि，yoni，子宮）的脈美麗之處。
【English Translation】 At dusk, subdued the maras (demons), and at dawn, it was the time of perfect enlightenment and Buddhahood. One must understand the key of following the Paramitas (perfections). At the time of his Buddhahood, in the first half of the night, the thirteen minor all-knowing ones said he was the great all-knowing one. The proximate cause has seven moments, corresponding to the previous practice. Although there is practice, the one with the aspect of practice is the twelfth or thirteenth. Half the time, the twelfth is transforming towards half of the thirteenth, and half is the time of transforming upwards. In order to establish the position of the proximate cause or fruit of practice. The location, as seen externally, is common, and Buddhahood is attained at Vajrasana (Diamond Throne). The external uncommon location is Akanistha (Highest Pure Abode). Internally, it is the practitioner himself, attaining enlightenment through the practice of the proximate cause, and at that location, the appearance of that location will arise. Or, as seen internally, it is the position of the deity, called the bhaga (sacred female sexual organ) of Vajrayogini. The nadi (channel) of the yoni (womb) is beautiful, and the crown chakra can also be named that. The so-called external Akanistha, in the Lankavatara Sutra and the Dharmata (Reality) of the noble Asanga, it is said that above the seventeen abodes of the Form Realm, is the abode of Mahesvara (Great Lord). Do not confuse the names of the Akanistha of the Form Realm and Mahesvara. In the adornment of the pure land that transcends the three realms (samsara), the Bodhisattvas of the ten bhumis (grounds) abide, and his teacher is considered the great Sambhogakaya (Enjoyment Body). Similarly, Sri Potala (Glorious Peak), the inconceivable includes Mount Sumeru, etc. The essential heart of the inner inclusion, the pure land adorned with lotuses, is inconceivably included within. Manifesting as various images of the ocean of worlds. The Gangetic Sea (Ganges) is the position of the palm. Vairochana (Illuminator) together with the Bodhisattva retinue, is the location where they reside. The uncommon oral instruction is that Sri Yogisvara (Glorious Lord of Yoga), in the Vajra verses of the Lamdre (Path and Fruit), the location spoken of is, the city of the piercing youth, piercing with the Bodhicitta (mind of enlightenment) of the Dharmadhatu (realm of reality). The Guru (teacher), the Sugata (gone to bliss) of the three times, is the Guru of all assembled yidams (tutelary deities). Without differentiation, in the bhaga (sacred female sexual organ), with the auspicious coincidence of accomplishment, the path that completely purifies samsara (cyclic existence). As said, the twelfth one who practices, after attaining it, travels through the thirty-two great lands, untying the thirty-two knots of the central channel. Even if completed, but without traveling through the five inner and outer hidden places, it is not the ultimate of abandonment and realization. In order to perfect the path, one must travel through the five hidden places, this is the key Akanistha. It must be divided into two, inner and outer. As seen externally, it is the location where one attains Buddhahood. As seen internally, it is the beautiful place of the nadi (channel) of the yoni (womb).
ྱི་བོ་ཨེ་ཝཾ་ཟུང་འཇུག་དོ། །འོག་མིན་ཡིན་ཅིང་ཡུལ་ལྔ་ནི། །གོང་མའི་གསུང་ལས་ཆ་གཉིས་སྣང་། །རོ་རྐྱང་མས་ སྣ་གཉིས་གཉིས་གྱེས། །དབུ་མའི་མས་སྣ་དང་ལྔར་བཤད། །ཉེ་རྒྱུའི་ཡབ་ཡུམ་སྙོམས་འཇུག་ཚེ། །ཉི་ཟླའི་དྭངས་མས་གསང་རྩ་ལྔ། །གང་བས་རླུང་སེམས་མཁའ་ལ་འགྲོ། །ཡབ་ཡུམ་བཅུ་ཡི་ཕོ་བྲང་དུ། །སངས་ རྒྱས་ཡབ་ཡུམ་གནས་བྷ་གར། །དངོས་གྲུབ་ལེན་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ལོ། ། ཡང་ནི་སྙིང་ཁའི་ནང་སྐོར་དབུས། །ཕྱོགས་བཞིའི་རྩ་ཁམས་གནས་དེ་ལྔའི། །དཀྱིལ་འཁོར་བཞི་འགྲོས་དབུ་མར་ཐིམ། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་གོང་རྟོགས་པ་ སྐྱེད། །ལུགས་གཉིས་མི་འགལ་དེ་དག་རྩའི། །རྩ་རྩེའི་གནད་མ་འཆོལ་བ་ཤེས། །འོ་ན་ཕྱི་ཡི་སྦས་ཡུལ་ལྔ། །ཇི་ལྟར་སྙམ་ན་འདི་བཞིན་ཏེ། །ཉེ་རྒྱུའི་ཉམས་ལེན་མཐར་ཐུག་ལ། །སློབ་པའི་གང་ཟག་ དེ་ལ་ནི། །ཕྱི་དང་ནང་གི་རྟེན་འབྲེལ་གནད། །ཤེས་རབ་ཡུམ་གྱི་བྷ་གའི་རྩེར། །སྙིང་ཁའི་རྩ་ལྔ་གང་རུང་བ། །འོག་མིན་གནས་སུ་རང་གྲུབ་འཆར། །དེ་ལ་ཕྱི་ཡི་འོག་མིན་འདོགས། །ལྔ་རུ་འགྱུར་དོན་ནང་རྩ་ལྔའི། ། 5-532 རྟེན་འབྲེལ་ཕྱི་ཡུལ་ལྔ་འཆར་ཏེ། །དོན་ལ་ཐ་དད་མེད་ཅེས་སམ། །རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་གནད་ལ་འདོགས། །དེ་ལྟའི་རྣམ་བཞག་བྱིས་བློ་ཡིས། །གཞལ་བརྗོད་མི་ནུས་བསམ་མི་ཁྱབ། །ཡེ་ཤེས་མཁྱེན་པ་ཚད་ མེད་དོ། །ཉེ་རྒྱུ་མཐར་ཕྱིན་རྣལ་འབྱོར་པ། །འགྲོས་བཞི་ཐིམ་པའི་སངས་རྒྱས་ནི། །བཞུགས་གནས་འོག་མིན་ཁོ་ནར་ངེས། །འོག་མིན་ཞེས་པ་ཐག་རིང་ཞིག །འགྲོ་དགོས་མ་ཡིན་ཕྱི་ནང་གི །རྟེན་འབྲེལ་སྟོང་ གསུམ་ཡུང་འབྲུའི་དཔེ། །རྣལ་འབྱོར་རང་སྣང་འཁྲུལ་མེད་ལ། །ཤར་བའི་འོག་མིན་དེ་ཀའོ། །རྟེན་ནི་གོང་དུ་བཤད་ལྟར་གྱི། །ཕྱག་རྒྱ་མཚན་ཉིད་ལྡན་དེའོ། །མངོན་དུ་བྱེད་ཐབས་རང་བྱིན་རླབས། །སྦྱོང་པ་སྔོན་ དུ་སོང་བ་ཡི། །དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོའི་ཐབས་ཁྱད་ཅན། །ཇི་ལྟར་མངོན་དུ་བྱ་ཚུལ་ནི། །ཕྱི་ནང་མངོན་བྱང་ལྔ་པོ་ནི། །གཅིག་ཆར་གྲུབ་ཚུལ་འབྲས་བུའི་ས། །བཅུ་གསུམ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ནི། །མངོན་ དུ་བྱེད་ཚེ་ཡབ་ཡུམ་སྦྱོར། །ཡབ་ཀྱི་ཟླ་བ་རིགས་བདག་ཁར། །ཨེ་ཡི་རྣམ་པར་ཕབ་པ་ན། །མཉམ་བཞག་ཆོས་ཀུན་རང་བཞིན་གྱིས། །རྣམ་པར་དག་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེས། །རྗེས་ཐོབ་སྙིང་ཁར་ཟླ་བ་ ཡི། །མཚན་པར་འཆར་ཞིང་མངོན་བྱང་ནི། །དང་པོ་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་རྣམ་སྣང་གསལ་སྣང་ཐོབ། །ཡུམ་གྱི་རཀྵ་རྩ་མཛེས་ཀྱི། །སྤྱི་བོར་བཾ་གྱི་རྣམ་པར་བབ། །མཉམ་བཞག་གློ་བུར་རྣམ་དག་གི ། 5-533 རྟོགས་པ་སྐྱེ་ཞིང་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །མཉམ་སྦྱོར་ཟླ་དཀྱིལ་གཉིས་པའམ། །མི་མཉམ་སྦྱོར་ལྟར་ཉི་དཀྱིལ་འཆར། །གཉིས་པ་འགྲུབ་ཅིང་མཉམ་ཉིད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་རིན་འབྱུང་གསལ་སྣང་རྙེད། །ཡབ་ཡུམ་རྩ་དང་ཡི་གེ་ གཉིས།
{ "translations": [ "父（E）母（VAM）雙運道。（E-VAM，梵文：E-VAM，羅馬轉寫：evam，漢語字面意思：如是）", "是為色究竟天，亦是五境地。", "從上師之語中顯現二分。", "下端獨脈分出二二支脈。", "與中脈下端合為五脈。", "近傳之父母平等結合時，", "日月精華充滿五秘脈。", "充滿則風心於空中行。", "于父母十尊之宮殿中，", "佛父佛母安住于蓮花處。", "是為獲取成就之緣起。", "又於心間內圈之中，", "四方脈絡安住于彼五處。", "四輪運轉融入中脈。", "十三半節生起證悟。", "二理不違，需知彼等脈之，", "脈端之要害不散亂。", "若問外之五處秘境，", "如何顯現？如是：", "近傳修持至究竟時，", "對於學習之補特伽羅，", "外與內之緣起要點，", "于智慧母之蓮花頂端，", "心間五脈之任何一脈，", "於色究竟天處自成顯現。", "是為外之色究竟天。", "變為五之因，乃內五脈之，", "緣起顯現外五境地。", "意義上無有差別，如是說？", "乃依所依與能依之要點而立名。", "如是之安立，以孩童之心，", "無法衡量言說，不可思議。", "智慧 ज्ञान (藏文：ཡེ་ཤེས།，梵文：ज्ञान，羅馬轉寫：jñāna，漢語字面意思：智慧)之 ज्ञान (藏文：ཡེ་ཤེས།，梵文：ज्ञान，羅馬轉寫：jñāna，漢語字面意思：智慧) ज्ञान (藏文：ཡེ་ཤེས།，梵文：ज्ञान，羅馬轉寫：jñāna，漢語字面意思：智慧)無有邊際。", "近傳究竟之瑜伽士，", "四步融入之佛陀，", "安住之所 निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫：niścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文：निश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思： निश्चित (藏文：ངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःངེས།，梵文ःनिश्चित，羅馬轉寫ःniścita，漢語字面意思ः निश्चित (藏文ःང
།དཀར་དམར་ཁམས་རླུང་གཉིས་གཉིས་རྣམས། །མ་འདྲེས་ཞལ་སྦྱོར་གནས་པ་ན། །མཉམ་བཞག་གཟུང་བ་དག་པ་ཡིས། །འོད་གསལ་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །རྗེས་ཐོབ་མཉམ་སྦྱོར་སྐབས་ཟླ་གཉིས། །སྟེང་དུ་རྡོ་རྗེ་ མི་མཉམ་སྦྱོར། །ལྟར་ན་ཉི་ཟླའི་བར་ཕྱག་མཚན། །ས་བོན་མཚན་པའི་སྣང་བ་འཆར། །གསུམ་པ་གྲུབ་ཅིང་སོར་རྟོགས་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་འོད་དཔག་གསལ་སྣང་རྙེད། །ཡབ་ཡུམ་རྩ་ཡིག་ཁམས་རླུང་ཡོད། །གཅིག་ཏུ་ འདྲེས་པས་མཉམ་བཞག་ལ། །འཛིན་བྲལ་འོད་གསལ་སྟོང་ཉིད་རྟོགས། །རྗེས་ཐོབ་བདེ་གཤེགས་སྐུ་གསུང་ཐུགས། །དྭངས་མ་ཐམས་ཅད་རྡོ་རྗེ་ལ། །ཐིམ་པ་འཆར་ཞིང་བཞི་པ་གྲུབ། །བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་དོན་གྲུབ་ཀྱི། ། གསལ་སྣང་ཆེར་རྙེད་ཡབ་ཡུམ་གྱི། །བྱང་སེམས་དབུ་མ་ནས་དྲངས་ཏེ། །སྤྱི་གཙུག་དཀྱིལ་འཁོར་བཞི་འགྲོས་ཐིམ། །མཉམ་བཞག་གཟུང་འཛིན་གཉིས་དག་པའི། །འོད་གསལ་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྐྱེ། །རྗེས་ཐོབ་མཚན་དཔེས་རབ་ བརྒྱན་པའི། །མི་བསྐྱོད་རྡོ་རྗེའི་སྐུར་སངས་རྒྱས། །སྣང་བ་འཆར་ཞིང་ལྔ་པ་གྲུབ། །ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་གསལ་སྣང་རྙེད། །བཅུ་གསུམ་གོང་མ་མཐར་ཕྱིན་ཏེ། །ཡེ་ཤེས་སྐུ་ལྔ་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི། །འབྲས་བུ་མཐར་ཐུག་འགྲུབ་པ་ཡིན། ། 5-534 དེས་ན་མངོན་བྱང་ལྔ་པའི་ཚེ། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་དང་རིགས་ལྔ་དང་། །སྐུ་ལྔ་ལ་སོགས་གཅིག་ཆར་གྲུབ། །རིམ་ཅན་གྲུབ་པར་མི་སེམས་ཏེ། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་དང་མི་ལྡན་པའི། །སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་པ་ མི་འབྱུང་། །གོང་དུ་ཕྱི་ཡི་མངོན་བྱང་ཚེ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་རྣམ་སྣང་སྦྱར། །སྐབས་འདིར་མི་བསྐྱོད་དང་སྦྱར་བ། །མི་འགལ་སྔ་མ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །ཕྱི་མ་བླ་མེད་ཐུན་མིན་ལུགས། །དེས་ན་རང་ ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །སྣང་བ་འོག་མིན་ཞིང་ཁམས་དེར། །སངས་རྒྱས་འཁོར་དུ་ས་བཅུ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་བསྐོར་བའོ། །གཙོ་འཁོར་ཐ་དད་ཐ་མི་དད། །སངས་རྒྱས་མཛད་པ་བསམ་མི་ཁྱབ། །རྒྱུད་སྡེ་ སྤྱི་རྣམ་ལས་གསུང་སྟེ། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་དང་སྐུ་གསུམ་ནི། །བཤད་པའི་གོ་རིམ་ཙམ་ཡིན་གྱིས། །སངས་རྒྱས་ཚེ་ན་གཅིག་ཆར་དུ། །གྲུབ་སྟེ་ལོངས་སྐུར་སངས་རྒྱས་པའི། །སྟོན་པ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཅེས། ། དེ་ཡི་ཐུགས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཆོས་སྐུ་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་རྣམས། །སངས་རྒྱས་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་སྐུར་བསྟན་ནས། །ཆོས་སྟོན་སྟོན་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །དེ་གཉིས་དབྱེ་བ་མེད་ པ་དང་། །དེ་ཡི་བཀའ་ཡི་སྡུད་པ་པོའི། །ཚུལ་བཟུང་ལ་སོགས་བསམ་མི་ཁྱབ། །དེ་ལ་གསང་སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི། །ས་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་རྒྱལ་བའི་བསྟན། །ཡོང་རྫོགས་མངའ་བདག་ས་སྐྱ་པས། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་བཅས་པ་ཡི། ། 5-535 ཟབ་གནད་བཀྲོལ་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། །སྨིན་བྱེད་དབང་དང་གྲོལ་བྱེད་ཀྱི། །རིམ་གཉིས་དེ་ལས་སྐྱེ
【現代漢語翻譯】 當白紅明點氣二者，不雜融合安住時，由等持攝持清凈故，生起光明空性之證悟。后得雙運時，於二月之上，有金剛杵，如不均等結合般，則于日月之間，現起種子字之景象。第三階段成就，並現證知，獲得智慧光明照耀之顯現。父尊母尊脈字明點氣，融為一體故，于等持中，離執光明空性證悟。后得善逝身語意，一切精華融入金剛中，顯現併成就第四階段。行成就、智慧義成就之，明相大增，從父尊母尊之，菩提心從中脈引出，于頂輪四方次第融入。等持能取所取二者皆清凈，生起光明一切種勝妙具足。后得由妙相等莊嚴之，不動金剛身而成佛。景象顯現，第五階段成就，獲得法界智之明相。十三次第究竟圓滿，五智五身皆圓滿，成就究竟之果位。 因此，於五種現證之時，五智與五族，以及五身等同時成就。莫思次第成就，不具五智之，佛陀名相者不生。於前外在之現證時，法界與毗盧遮那合，此時與不動佛合，不相違，前者為瑜伽續，後者為無上獨特之宗規。因此，自現智慧之，顯現於密嚴剎土中，成佛眷屬為十地之，菩薩所圍繞。主眷屬異體亦非異體，佛陀事業不可思議。于總續部中雲，五智與三身者，僅為解說之次第而已，成佛之時，同時成就，于報身成佛之，導師名為遍照尊。彼之意之智慧之，法身心與心所等，成佛金剛持大，示現為金剛薩埵之身，說法之導師為法身，二者無有差別，彼之教敕之結集者之，行持等不可思議。于彼無上密咒之，道次第行持之勝者教法，圓滿自在之薩迦派，以續部與口訣等之，甚深要義開顯如下：，成熟之灌頂與解脫之，二次第由此生起。
【English Translation】 When the white and red essences and winds, unmixed and united, abide, through the pure absorption of samadhi, the realization of clear light and emptiness arises. In the subsequent dualistic state, above the two moons, there is a vajra. As if in an uneven union, between the sun and moon, the vision of seed syllables appears. The third stage is accomplished, and through direct realization, the clear light of wisdom is attained. The father and mother, root syllables, essences, and winds, unite as one, so in samadhi, the non-grasping clear light of emptiness is realized. In the subsequent state, the Sugata's body, speech, and mind, all essences dissolve into the vajra, appearing and accomplishing the fourth stage. The accomplishment of action, the accomplishment of wisdom's meaning, the clear appearance greatly increases, from the father and mother's, bodhicitta drawn from the central channel, dissolving into the four circles of the crown chakra. Samadhi, the grasped and the grasper, both purified, the clear light, complete with all supreme aspects, arises. In the subsequent state, adorned with signs and examples, one becomes a Buddha in the form of Akshobhya Vajra. The vision appears, the fifth stage is accomplished, and the clear appearance of the Dharmadhatu wisdom is attained. The thirteen levels are completely perfected, the five wisdoms and five bodies are fully realized, accomplishing the ultimate fruit. Therefore, at the time of the fivefold Abhisambodhi, the five wisdoms, the five families, and the five bodies are simultaneously accomplished. Do not think of them as being accomplished sequentially, for a Buddha who does not possess the five wisdoms, is not a true Buddha. In the previous external Abhisambodhi, the Dharmadhatu and Vairochana are combined. Here, it is combined with Akshobhya, which is not contradictory. The former is the Yoga Tantra, the latter is the unique system of Anuttarayoga. Therefore, one's own wisdom, appears in the Akanishta pure land, surrounded by Bodhisattvas of the ten bhumis as the Buddha's retinue. The main and attendant figures are both different and not different, the Buddha's activities are inconceivable. It is said in the general tantras, that the five wisdoms and three bodies, are merely the order of explanation, at the time of Buddhahood, they are simultaneously accomplished, the teacher who attains Buddhahood in the Sambhogakaya, is called Vairochana. The wisdom of his mind, the Dharmakaya, mind and mental factors, the great Buddha Vajradhara, appears as the body of Vajrasattva, the teacher who teaches the Dharma is the Dharmakaya, the two are without difference, the compilers of his teachings, their conduct is inconceivable. To that, the victorious teachings of the path and stages of the unsurpassed secret mantra, the Sakya school, masters of complete authority, reveal the profound essence of the tantras and instructions as follows: The maturing empowerment and the liberating, two stages arise from this.
ས་པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། །དེ་ལ་བོགས་འབྱིན་སྤྱོད་པའི་ཚུལ། །དེ་ལས་ས་ལམ་བགྲོད་ ཚུལ་ལོ། །ཐུན་མོང་ཉན་ཐོས་ཐེག་པ་ཡི། །སྐྱེས་བུ་ཡ་བཞི་ཟུང་བརྒྱད་ལ། །དཀར་པོའི་ས་བརྒྱད་བཏགས་པ་དང་། །རང་རྒྱལ་ལ་ཡང་དེ་དབྱིབས་མཚུངས། །ཐེག་ཆེན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ། །རབ་དགའ་ལ་ སོགས་ས་བཅུ་ཡི། །བགྲོད་ཚུལ་བཅུ་གཅིག་སངས་རྒྱས་སར། །གསུང་པ་གྲུབ་མཐའི་སྐབས་སྨོས་བཞིན། །བླ་མེད་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལུགས། །འཁྲུལ་པའི་དྲི་མ་ཟད་པ་པོ། །འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པའི་རིང་ལུགས། །བཅུ་ གསུམ་པ་ཡི་རྣམ་བཞག་ནི། །ལུང་རིགས་མན་ངག་ཀྱིས་གཏན་ཕབ། །འཐད་ལྡན་ཉིད་དུ་བཞེད་པའོ། །བཅུ་གསུམ་པ་ཡི་བགྲོད་ཚུལ་དང་། །ལམ་ལྔ་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་གྱི། །བགྲོད་ཚུལ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ནི། ། བཅུ་གསུམ་པ་ཡི་བགྲོད་ཚུལ་ལ། །ཡུལ་ཆེན་སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་གྱི། །སྒོ་ནས་ས་ལམ་བགྲོད་པའི་ཚུལ། །དང་ནི་དབུ་མའི་རྩའི་མདུད་པ། །གྲོལ་ཚུལ་སྒོ་ནས་བགྲོད་པ་དང་། །དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་འཆར་ ཚུལ་གྱི། །སྒོ་ནས་ས་ལམ་བགྲོད་པའི་ཚུལ། །ས་དང་ལམ་གྱི་འཇུག་ལྡོག་བཅས། །རིམ་པ་བཞིན་དུ་བསྟན་པ་ལ། །དང་པོ་ཡུལ་ཆེན་སོ་བདུན་པོ། །བགྲོད་པའི་སྒོ་ནས་ས་ཐོབ་ཚུལ། །ཕྱི་ཡི་ཡུལ་ཆེན་ངོས་བཟུང་བ། ། 5-536 ནང་གི་ཡུལ་ཆེན་ངོས་བཟུང་བ། །ས་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་དངོས་དང་གསུམ། །དེ་ལ་ཡུལ་གྱི་ངོས་འཛིན་ནི། །འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག་ནས་བཤད་པའི། །ཕྱི་ཡི་ཡུལ་ཆེན་སོ་བདུན་ནི། །ཐུགས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གནས་ བརྒྱད་ནི། །འཛམ་གླིང་ལྟེ་བ་རྡོ་རྗེ་གདན། །དབུས་བཟུང་ཕྱོགས་བཞི་མཚམས་བརྒྱད་ནས། །པུལླཱི་ར་མ་ལ་ཡ་དང་། །ཛ་ལནྡྷ་ར་ཨོ་ཌི་ཡ། །ཨརྦུ་ཏ་གོ་དཱ་ཝ་ཏཱི། །རཱ་མེ་ཤྭ་རི་དེ་ཝཱི་ ཀོ་ཊ། །མཱ་ལ་ཝ་བརྒྱད་ཐུགས་འཁོར་ལོ། །དེ་ཡི་ཕྱི་སྐོར་ཕྱོགས་མཚམས་བརྒྱད། །ཀཱ་མ་རཱུ་པ་ཨོ་ཏྲེ་དང་། །ཏྲི་ཤ་ཀུ་ན་ཀོ་པ་ལ། །ཀ་ལིང་ག་དང་ལམ་བཱ་ཀ །ཀཱཉྩི་ར་དང་ ཧི་མཱ་ལ། །བརྒྱད་ནི་གསུང་གི་འཁོར་ལོའོ། །དེ་ཡི་ཕྱི་རོལ་ཕྱོགས་མཚམས་བརྒྱད། །པྲེ་ཏ་པུ་ཏི་གྲི་ཧ་དེ་ཝ། །པོ་རཱཥྚ་དང་པུ་ཝརྞ། །ནཱ་ག་ར་དང་སིནྡྷུ་ར། །མ་རོ་ཀུ་ལུ་ཏ་ སྟེ་བརྒྱད། །དེ་ནི་ཐུགས་ཀྱི་འཁོར་ལོའོ། །དེ་ཡི་ཕྱི་རོལ་གླིང་བཞི་དང་། །ཤར་ལྷོའི་གླིང་ཕྲན་གཉིས་གཅིག་ཏུ། །བརྩིས་སོགས་གླིང་ཕྲན་བཞི་དང་བརྒྱད། །དེ་ནི་དམ་ཚིག་འཁོར་ལོའི་གནས། །དབུས་ཀྱི་རི་བོ་ མཆོག་རབ་རྩེ། །དབུས་དང་ཕྱོགས་བཞི་ལྔ་པོ་ནི། །བདེ་ཆེན་འཁོར་ལོའི་གནས་ཡིན་ནོ། ། འདི་དག་ཤར་ནས་བརྩམས་ཕྱོགས་རྣམས། །གཡོན་བསྐོར་ཤར་ལྷོ་ནས་བརྩམས་ཏེ། །གཡས་བསྐོར་ཉིད་དུ་གནས་པའོ། །ནང་གི་ཡུལ་ཆེན་སོ་བདུན་ནི། ། 5-537 བྱང་སེམས་འབབ་པའི་རྩ་སོ་གཉིས། །སྙིང་ཁའི་སྦས་པའི་རྩ་ལྔ་སྟེ། །སོ
【現代漢語翻譯】 關於智慧大手印，以及如何運用它來增進修行，以及如何通過它來行進于道位和地位的次第。 關於共同的聲聞乘，有四雙八輩的聖者，他們被賦予了白色的八地之名，對於獨覺乘來說，情況也類似。 關於大乘的菩薩，從極喜地開始，有十地，以及通往佛果的十一種行進方式，正如各宗派的觀點中所述。 關於無上瑜伽部的傳統，這是消除錯覺污垢的法門，是嘉瓦薩迦派的傳統，關於十三地的建立，是通過教理、理證和口訣來確立的，被認為是合理且具權威性的。 關於十三地的行進方式，以及三十七道品，這兩種行進方式中，首先是十三地的行進方式，通過三十七大處所的門徑，來行進于道位和地位的次第。 首先是通過打開中脈脈結的方式來行進，其次是通過生起十六喜的方式來行進于道位和地位的次第，包括地和道的進入和返回，這些都按照次第來展示。 首先，關於通過三十七處所來獲得地的方式，分為外在處所的識別、內在處所的識別，以及實際行進道位和地位的次第三個方面。首先，關於處所的識別，根據《勝樂輪》中所說，外在的三十七處所是： 八個位於心輪的處所是：以世界的中心金剛座（Vajrasana，菩提伽耶）為中心，在四個方向和八個方位上，分別是普利拉、拉瑪拉雅、扎爛達拉、奧迪亞納、阿爾布達、戈達瓦里、拉梅斯瓦里、德維科塔、馬拉瓦，這八個是心輪。 它的外圍八個方位是：嘎瑪茹帕、奧特雷、底裡夏庫納、科帕拉、卡林嘎、藍巴嘎、康奇拉、黑瑪拉雅，這八個是語輪。 它的外圍八個方位是：佈雷達普提、格里哈德瓦、波拉斯塔、布瓦爾納、納嘎拉、辛度拉、瑪若古魯達，這八個是意輪。 它的外圍是四大洲，以及東南的小洲合併爲一個，總共是四個和八個小洲，這些是誓言輪的處所。中央的須彌山頂，中央和四個方向這五個處所，是安樂輪的處所。 這些從東方開始，各個方向都是左旋，從東南開始，都是右旋。內在的三十七處所是： 菩提心降臨的三十二根脈，以及心間的五根秘密脈。
【English Translation】 Concerning the Great Seal of Wisdom, and how to use it to enhance practice, and how to progress through the stages of the path and the levels. Concerning the common Hearer Vehicle, there are four pairs and eight types of noble beings, who are given the name of the white eight grounds, and the situation is similar for the Solitary Realizer Vehicle. Concerning the Bodhisattvas of the Great Vehicle, starting from the Joyful Ground, there are ten grounds, and eleven ways of progressing to Buddhahood, as stated in the views of various schools. Concerning the tradition of the Unsurpassed Yoga Tantra, this is the method of eliminating the defilements of delusion, it is the tradition of the Sakya school, concerning the establishment of the thirteen grounds, it is established through doctrine, reasoning, and oral instructions, and is considered reasonable and authoritative. Concerning the way of progressing through the thirteen grounds, and the thirty-seven factors of enlightenment, among these two ways of progressing, the first is the way of progressing through the thirteen grounds, through the gateways of the thirty-seven great places, to progress through the stages of the path and the levels. First, it is to progress by opening the knots of the central channel, and second, it is to progress through the stages of the path and the levels by generating the sixteen joys, including the entry and return of the grounds and paths, these are shown in order. First, concerning how to attain the grounds through the thirty-seven places, it is divided into the identification of external places, the identification of internal places, and the actual progression of the stages of the path and the levels. First, concerning the identification of places, according to what is said in the Chakrasamvara Tantra, the external thirty-seven places are: The eight places located in the heart chakra are: with the center of the world Vajrasana (Bodh Gaya) as the center, in the four directions and eight cardinal directions, they are Pullira, Ramalaya, Jalandhara, Oddiyana, Arbuda, Godavari, Rameshwari, Devikota, Malawa, these eight are the heart chakra. Its outer eight cardinal directions are: Kamarupa, Otre, Trisha Kuna, Kopala, Kalinga, Lambaga, Kanchira, Himalaya, these eight are the speech chakra. Its outer eight cardinal directions are: Preta Puti, Griha Deva, Porashta, Puwarna, Nagara, Sindhura, Maro Kuluta, these eight are the mind chakra. Its outer perimeter is the four continents, and the small island of the southeast is combined into one, totaling four and eight small islands, these are the places of the vow wheel. The summit of Mount Sumeru in the center, the center and the four directions, these five places, are the places of the bliss wheel. These start from the east, and all directions are counterclockwise, starting from the southeast, they are all clockwise. The internal thirty-seven places are: The thirty-two channels through which the bodhicitta descends, and the five secret channels in the heart.
་བདུན་པོ་ཡི་རྩ་ཡིག་ཁམས། །རླུང་བཅས་ལ་འཇོག་བྱང་ཆུབ་སེམས། །འབབ་པའི་སྤྱི་བོ་ནས་གྱེས་པའི། །རྩ་མདུད་ཡིག་གེ་པུ་ ཛཱ་ཨོ། །ཨ་གོ་རཱ་དེ་མཱ་བརྒྱད་དང་། །དེ་ནང་ཁམས་དང་རླུང་བཅས་པ། །ཐུགས་འཁོར་གནས་བརྒྱད་མགྲིན་པ་ནས། །གྱེས་པའི་རྩ་བརྒྱད་དེའི་ཡི་གེ །ཀཱ་ཨོ་ཏྲི་ཀོ་ཀ་ལ་ཀཱ། །ཧི་ཡི་རྣམ་ པ་ཁམས་རླུང་བཅས། །གསུང་འཁོར་གནས་བརྒྱད་ལྟེ་བ་ནས། །གྱེས་པའི་རྩ་བརྒྱད་དེའི་ཡི་གེ །པྲེ་གྲི་སོ་སོ་སུ་ནཱ་སི་དང་། །མ་ཀུའི་རྣམ་པ་ཁམས་རླུང་བཅས། །སྐུ་འཁོར་གནས་བརྒྱད་སྙིང་ཁ་ནས། ། གྱེས་པའི་ཕྱི་སྐོར་འདབ་བརྒྱད་ཡིག །ཧཱུྃ་རིང་བརྒྱད་པོ་ཁམས་རླུང་བཅས། །དམ་ཚིག་འཁོར་ལོའི་གནས་བརྒྱད་དང་། །སྙིང་ཁའི་ནང་སྐོར་འདབ་མ་བཞིས། །རྩ་དབྱིབས་བྷྲཱུྃ་ཨཾ་ཛཱིཾ་ཁཾ་ཧཱུྃ། །ཁམས་རླུང་དང་བཅས་བདེ་ ཆེན་གྱི། །འཁོར་ལོ་ཡི་ནི་གནས་ལྔར་འཇོག །ཐུགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་མཁའ་སྤྱོད་གནས། །སངས་རྒྱས་ཐུགས་ལས་སྤྲུལ་པ་ཡི། །དཔའ་བོ་རྣལ་འབྱོར་མས་བྱིན་རླབས། །དབང་ཕྱུག་ཐུགས་སྤྲུལ་སྟེང་ལྷ་ལས། །བབ་པའི་འཇིགས་ བྱེད་བརྒྱད་དང་པོར། །བྱུང་བའི་གནས་ཡིན་སྲུང་འཁོར་བརྒྱད། །ས་སྤྱོད་སངས་རྒྱས་གསུང་ལས་སྤྲུལ། །དཔལ་བོ་རྣལ་འབྱོར་མས་བྱིན་རླབས། །དབང་ཕྱུག་གསུང་སྤྲུལ་གནོད་སྦྱིན་གཙོ། །འཁོར་བཞི་སྲིན་པོ་གཙོ་འཁོར་བཞི། །ས་སྟེང་སྤྱོད་པའི་འཇིགས་བྱེད་བརྒྱད། ། 5-538 དང་པོའི་འབྱུང་གནས་སྐུ་འཁོར་བརྒྱད། །ས་འོག་ན་སྤྱོད་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྐུ་སྤྲུལ་དཔའ་བོ་རྣལ་འབྱོར་མས། །བྱིན་རླབས་དབང་ཕྱུག་སྐུ་སྤྲུལ་གྱི། །རྒྱ་མཚོའི་ཀླུ་ནི་གཙོ་འཁོར་བཞི། །རི་རབ་ཆུ་མཚམས་མན་ ཆད་ན། །གནས་པའི་གཙོ་འཁོར་བཞི་པོ་སྟེ། །ས་སྤྱོད་འཇིགས་བྱེད་བརྒྱད་པོ་ནི། །དང་པོའི་འབྱུང་གནས་གླིང་མཚམས་བཞི། །དམ་ཚིག་འཁོར་ལོ་འཕྲིན་ལས་གནས། །ཤར་དུ་ཁྭ་གདོང་བྱང་འུག་གདོང་། །ནུབ་ཏུ་ཁྱི་ གདོང་ལྷོར་ཕག་གདོང་། །ཤར་ལྷོ་ལ་སོགས་གླིང་ཕྲན་བཞི། །གཤིན་རྗེ་བརྟན་མ་ཕོ་ཉ་མོ། །མཆེ་བ་ཅན་མ་འཇོམས་མ་བཞི། །སངས་རྒྱས་དམ་ཚིག་ལས་སྤྲུལ་པའི། །སྒོ་མཚམས་བརྒྱད་ཀྱིས་བྱིན་རླབས་པ། །དབང་ ཕྱུག་ཕྲིན་སྤྲུལ་མ་མོ་བརྒྱད། །དང་པོའི་འབྱུང་གནས་རི་རབ་རྩེ། །དབུས་དང་ཕྱོགས་བཞི་དཔལ་འཁོར་ལོ། །བདེ་མཆོག་ཡབ་ཡུམ་མཁའ་འགྲོ་དང་། །ལ་མ་ཁཎྜ་རོ་ཧི་དང་། །གཟུགས་ཅན་མ་སྟེ་ལྷ་ལྔའི་གནས། ། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་འཁོར་ལོའོ། །འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་གཙོ་འཁོར་ལྔས། །བྱིན་རླབས་སྦས་པའི་ཡུལ་ལྔ་ཞེས། །ནང་གི་སྦས་རྩ་ལྔས་མཚོན་པའི། །ཕྱི་ཡི་གནས་ནི་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །ས་ལམ་བགྲོད་པའི་ཚུལ་དངོས་ ལ། །སྤྱིར་བཏང་རྒྱུད་ཀྱི་ལུགས་དང་ནི། །དམིགས་བསལ་མན་ངག་ལུགས་གཉིས་ལས། །སྤྱིར་བཏང་རྒྱུད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི། །ཕྱི་ནང
【現代漢語翻譯】 七脈之根本為界（khams，梵文dhatu，梵文羅馬擬音dhatu，漢語字面意思：界），氣（rlung，梵文vayu，梵文羅馬擬音vayu，漢語字面意思：風）安住菩提心。 從頂輪降落，分離的脈結，其字為革（ge，藏文），貝（pu，藏文），匝（dza，藏文），阿（o，藏文）。 阿（a，藏文，梵文a，梵文羅馬擬音a，漢語字面意思：無），郭（go，藏文），Ra（ra，藏文），德（de，藏文），瑪（ma，藏文）八尊，其中界（khams，梵文dhatu，梵文羅馬擬音dhatu，漢語字面意思：界）和氣（rlung，梵文vayu，梵文羅馬擬音vayu，漢語字面意思：風）包含其中。 心輪八處，從喉輪分離的八脈，其字為嘎（ka，藏文），奧（o，藏文），德（tri，藏文），郭（ko，藏文），嘎（ka，藏文），啦（la，藏文），黑（hi，藏文），以伊（yi，藏文）的形態，包含界（khams，梵文dhatu，梵文羅馬擬音dhatu，漢語字面意思：界）和氣（rlung，梵文vayu，梵文羅馬擬音vayu，漢語字面意思：風）。 語輪八處，從臍輪分離的八脈，其字為札（pre，藏文），札（dri，藏文），梭（so，藏文），梭（so，藏文），蘇（su，藏文），納（na，藏文），斯（si，藏文），瑪（ma，藏文），郭（ku，藏文）的形態，包含界（khams，梵文dhatu，梵文羅馬擬音dhatu，漢語字面意思：界）和氣（rlung，梵文vayu，梵文羅馬擬音vayu，漢語字面意思：風）。 身輪八處，從心間分離的外部八瓣之字，吽（hūṃ，藏文，梵文hūṃ，梵文羅馬擬音hūṃ，漢語字面意思：吽）長音八個，包含界（khams，梵文dhatu，梵文羅馬擬音dhatu，漢語字面意思：界）和氣（rlung，梵文vayu，梵文羅馬擬音vayu，漢語字面意思：風）。 誓言輪的八處，以及心間內部的四瓣，脈形為勃隆（bhrūṃ，藏文，梵文bhrūṃ，梵文羅馬擬音bhrūṃ，漢語字面意思：種子字），昂（āṃ，藏文，梵文āṃ，梵文羅馬擬音āṃ，漢語字面意思：種子字），匝（jīṃ，藏文，梵文jīṃ，梵文羅馬擬音jīṃ，漢語字面意思：種子字），康（khaṃ，藏文，梵文khaṃ，梵文羅馬擬音khaṃ，漢語字面意思：種子字），吽（hūṃ，藏文，梵文hūṃ，梵文羅馬擬音hūṃ，漢語字面意思：吽）。 包含界（khams，梵文dhatu，梵文羅馬擬音dhatu，漢語字面意思：界）和氣（rlung，梵文vayu，梵文羅馬擬音vayu，漢語字面意思：風），安住于大樂輪的五處。 心輪為空行母的處所，由諸佛心間化現的勇父空行母加持。 自在天心間化現，從上方天降臨的八怖畏尊，最初生起之處，為八護輪。 地行佛語所化現，由勇父空行母加持，自在天語所化現，夜叉為主的四眷屬，羅剎為主的四眷屬，為地上行走的八怖畏尊。 最初生起之處為身輪八處，地下行走的諸佛身所化現，由勇父空行母加持，自在天身所化現，以海中龍王為主的四眷屬。 須彌山以下至水際之間，安住的以龍王為主的四眷屬，為地上行走的八怖畏尊。 最初生起之處為四大洲邊，誓言輪為事業之所，東方為鴉面，北方為梟面，西方為狗面，南方為豬面。 東南等小洲四處，死主，堅母，使女，獠牙母，調伏母四尊。 諸佛誓言所化現，由八門守護加持，自在天事業所化現的八母。 最初生起之處為須彌山頂，中央和四方為吉祥輪，勝樂金剛父母和空行母，拉瑪，堪達，羅黑，以及有身母，為五尊之所。 為大樂輪，輪涅總聚五尊，加持為五處秘密境，以內五密脈象征外五處。 是故為地道修持之真實，一般經部的規矩和，特殊口訣部的兩種規矩中，一般經部的規矩為，內外。
【English Translation】 The root of the seven chakras is the element (khams, Sanskrit: dhatu), with the wind (rlung, Sanskrit: vayu) residing in the bodhicitta. Descending from the crown chakra, the separated nadi knots, their syllables are ge, pu, dza, o. A, Go, Ra, De, Ma, the eight deities, within them are contained the element (khams, Sanskrit: dhatu) and the wind (rlung, Sanskrit: vayu). The eight places of the heart chakra, the eight nadis separated from the throat chakra, their syllables are Ka, O, Tri, Ko, Ka, La, Hi, in the form of Yi, containing the element (khams, Sanskrit: dhatu) and the wind (rlung, Sanskrit: vayu). The eight places of the speech chakra, the eight nadis separated from the navel chakra, their syllables are Pre, Dri, So, So, Su, Na, Si, Ma, Ku, containing the element (khams, Sanskrit: dhatu) and the wind (rlung, Sanskrit: vayu). The eight places of the body chakra, the eight outer petals separated from the heart center, the eight long Hūṃ syllables, containing the element (khams, Sanskrit: dhatu) and the wind (rlung, Sanskrit: vayu). The eight places of the samaya chakra, and the four petals inside the heart center, the nadi forms are Bhrūṃ, Āṃ, Jīṃ, Khaṃ, Hūṃ. Containing the element (khams, Sanskrit: dhatu) and the wind (rlung, Sanskrit: vayu), residing in the five places of the great bliss chakra. The heart chakra is the place of the dakinis, blessed by the heroes and yoginis emanated from the hearts of the Buddhas. Emanated from the heart of Ishvara, the eight terrifying ones descending from above, the place of their first arising is the eight protection wheels. The earth-walking ones are emanated from the speech of the Buddhas, blessed by the heroes and yoginis, emanated from the speech of Ishvara, the four attendants led by yakshas, the four attendants led by rakshasas, are the eight terrifying ones walking on the earth. The place of their first arising is the eight places of the body chakra, the underground-walking ones are emanated from the body of the Buddhas, blessed by the heroes and yoginis, emanated from the body of Ishvara, the four attendants led by the nagas of the ocean. Below Mount Meru to the water's edge, the four attendants led by the nagas residing there, are the eight terrifying ones walking on the earth. The place of their first arising is the four great continents, the samaya chakra is the place of activity, the east is crow-faced, the north is owl-faced, the west is dog-faced, the south is pig-faced. The four sub-continents of the southeast, etc., Yama, the steadfast mother, the messenger woman, the fanged mother, the destroying mother, are the four. Emanated from the samaya of the Buddhas, blessed by the eight gate guardians, the eight mothers emanated from the activity of Ishvara. The place of their first arising is the summit of Mount Meru, the center and the four directions are the auspicious wheel, Heruka and his consort and the dakinis, Lama, Khanda, Rohi, and the embodied mother, are the places of the five deities. It is the great bliss chakra, the five deities of the wheel of totality, blessed as the five secret places, symbolizing the five inner secret nadis, therefore it is the outer place. Therefore, for the actual practice of the ground and path, there are two systems: the general sutra system and the special oral instruction system. In the general sutra system, there are inner and outer.
་ཡུལ་ཆེན་སོ་བདུན་ལ། །བརྟེན་ནས་བཅུ་གསུམ་པ་བགྲོད་ཚུལ། །གནས་དང་ཉེ་བའི་གནས་གཉིས་ལས། ། 5-539 ཕྱེ་བའི་ཐུགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཡི། །ཡུལ་ཆེན་དང་པོ་བཞི་ལས་ནི། །དང་པོའི་ས་བགྲོད་ཕྱི་མ་ནི། །གཉིས་པ་བགྲོད་ཅིང་ཞིང་ཉེ་ཞིང་། །ཚནྡྷོ་ཉེ་བའི་ཚནྡྷོ་སྟེ། །སྐུ་འཁོར་བརྒྱད་ཀྱི་ས་གསུམ་པ། ། བཞི་པ་ལྔ་པ་དྲུག་པ་བགྲོད། །འདུ་དང་ཉེ་བའི་འདུ་བ་དང་། །དུར་ཁྲོད་ཉེ་བའི་དུར་ཁྲོད་དེ། །གསུང་འཁོར་བརྒྱད་ཀྱི་ས་བདུན་བརྒྱད། །དགུ་པ་དང་ནི་བཅུ་པ་བགྲོད། །འཐུང་གཅོད་ཉེ་བའི་འཐུང་ གཅོད་དེ། །དམ་ཚིག་འཁོར་ལོའི་གནས་བརྒྱད་ཀྱི། །བཅུ་གཅིག་པ་དང་བཅུ་གཉིས་བགྲོད། །སྦས་པའི་ཡུལ་ལྔའི་བདེ་ཆེན་གྱི། །གནས་ལྔ་བཅུ་གསུམ་པ་བགྲོད་དོ། །དེ་ཉིད་ཞིབ་དུ་བཤད་པ་ན། །དང་པོའི་ས་ ཐོབ་ཡུལ་ཆེན་བཞི། །རྩ་ནི་མི་ཕྱེད་མདུད་པ་པུ། །ཁམས་ནི་སོ་སེན་གནས་སྤྱི་བོ། །རྩ་ནི་ཕྲ་གཟུགས་མདུད་པ་ཛཱ། །ཁམས་ནི་སྐྲ་དང་བ་སྤུ་དང་། །གནས་ནི་སྤྱི་གཙུག་རྩ་རྩེ་མ། །མདུད་ པ་ཨོཾ་དང་ཁམས་ལྤགས་དྲི། །གནས་ནི་རྣ་གཡས་རྩ་གཡོན་ལ། །མདུད་པ་ཨ་དང་ཁམས་ཤ་གནས། །ལྟག་པ་རྩ་བཞི་རེ་རེ་ལ། །ལས་རླུང་དྲུག་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་ནི། །རྩ་ལྔ་རེ་རེའི་རྒྱུ་བ་ རྣམས། །དབུ་མར་ཐིམ་པས་ཕྱི་ཡི་གནས། །པུལླཱི་ར་མ་ལ་དང་ནི། །ཛཱ་ལེནྡྷ་ར་ཨོ་རྒྱན་དང་། །ཨརྦུ་བཞི་ཡི་དཔའ་བོ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་དབང་དུ་བསྡུད། །ས་ནི་དང་པོའི་རྟོགས་པ་སྐྱེས། ། 5-540 གཉིས་པར་ཡུལ་བཞི་རྩ་ཐུང་ངུ་། །རྩ་མདུད་གོ་དང་ཁམས་ཆུ་རྒྱུས། །གནས་ནི་རྣ་གཡོན་རྩ་རུ་སྦལ། །སྐྱེས་མ་རྩ་མདུད་རཱ་ཁམས་ནི། །རུས་ཕྲེང་གནས་ནི་སྨིན་ཕྲག་དང་། །རྩ་ནི་སྒོམ་ལ་རྩ་ མདུད་དེ། །ཁམས་ནི་མཁལ་མ་གནས་མིག་གཉིས། །རྩ་ནི་དབང་མ་མདུད་པ་མཱ། །ཁམས་ནི་སྙིང་འབབ་གནས་ཕྲག་གཉིས། །དེ་རེར་རླུང་ནི་དྲུག་བརྒྱ་དང་། །བདུན་ཅུ་ལྔ་རེ་དབུ་མར་ཐིམ། །ཕྱི་ཡུལ་གོ་ ད་ཝ་རི་དང་། །རསྨི་དེ་ཝཱི་ཀོ་ཊ་དང་། །མཱ་ལ་ཝ་བཞིའི་དཔའ་བོ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་དབང་འདུས་ནས། །ས་ནི་གཉིས་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེས། །གསུམ་པ་ནས་ནི་དྲུག་པའི་བར། །གཉིས་གཉིས་ བགྲོད་དེ་རྩ་སྐྱོན་མ། །རྩ་མདུད་ཀ་དང་ཁམས་མིག་བབ། །གནས་ནི་མཆན་གཉིས་རྩ་མཇུག་མ། །རྩ་མདུད་ཨོ་དང་ཁམས་མཁྲིས་བབ། །གནས་ནི་ནུ་མ་གཉིས་དང་རྩ། །མ་མོ་རྩ་མདུད་ཏྲི་ཁམས་ནི། ། གློ་བ་འབབ་ཅིང་གནས་ལྟེ་བ། །རྩ་ནི་མཚན་མོ་རྩ་མདུད་ཀོ །ཁམས་ནི་རྒྱུ་མ་གནས་སྣ་རྩེ། །དེ་དག་རེ་རེར་རླུང་དྲུག་བརྒྱ། །བདུད་ཅུ་རྩ་ལྔ་རེའི་རྒྱུ་བ། །དབུ་མར་ཐིམ་པས་ཕྱི་ ཡི་ཡུལ། །ཀཱ་མ་རཱུ་པ་ཨོ་ཏྲེ་དང་། །ཏྲི་ཤུ་ཀུ་ནེ་ཀོ་ས་ལིའི། །དཔའ་བོ་རྣལ་འབྱོར་མ་དབང་འདུས། །ས་ནི་གསུམ་པ་བཞི་པ་ཡི། །རྟོགས་པ་སྐྱེ་ཞིང་
【現代漢語翻譯】 於三十七大境，依憑而行十三地。 從處所及近處所二者，分出心輪。 於四大境之首，初地行進，其後，二地行進，田園近田園，禪定近禪定。 身輪八地之第三地，四、五、六地行進，聚集近聚集，尸林近尸林。 語輪八地之七、八地，九、十地行進，斷食近斷食。 誓言輪八地之，十一、十二地行進，隱秘五境之大樂，五地行進至十三地。 若細說之，初地所得四大境，脈為不壞之結，普（藏文：པུ，梵文天城體：पु，梵文羅馬擬音：pu，漢語字面意思：普）字。 界為索森，處所頂輪，脈為細微之形，結為匝（藏文：ཛཱ，梵文天城體：ज，梵文羅馬擬音：ja，漢語字面意思：匝）字。 界為毛髮與毫毛，處所頂髻脈端，結為嗡（藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）字，界為面板之氣味。 處所右耳右脈，結為阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）字，界為血肉之所。 後頸四脈，每一脈，業風六百七十，於五脈中流轉。 融入中脈，外境，普拉瑪拉、匝楞達拉、鄔金、阿布四境之勇士與瑜伽母皆被掌控。 初地之證悟生起，二地四境脈短小，脈結郭（藏文：གོ，梵文天城體：गो，梵文羅馬擬音：go，漢語字面意思：郭）字，界為水脈。 處所左耳脈如螺，生母脈結ra（藏文：རཱ，梵文天城體：रा，梵文羅馬擬音：rā，漢語字面意思：ra）字，界為骨骼，處所眉間。 脈為禪定，脈結嘛（藏文：མཱ，梵文天城體：मा，梵文羅馬擬音：mā，漢語字面意思：嘛）字，界為腎臟，處所雙目。 脈為自在，結為嘛（藏文：མཱ，梵文天城體：मा，梵文羅馬擬音：mā，漢語字面意思：嘛）字，界為心液，處所雙肩。 每一處，風六百七十五，融入中脈，外境郭達瓦里、拉斯米德瓦郭達、瑪拉瓦四境之勇士與瑜伽母皆被掌控。 二地之證悟生起，三地至六地間，二二行進，脈無過失，脈結嘎（藏文：ཀ，梵文天城體：क，梵文羅馬擬音：ka，漢語字面意思：嘎）字，界為眼液。 處所雙腋脈末端，脈結歐（藏文：ཨོ，梵文天城體：ओ，梵文羅馬擬音：o，漢語字面意思：歐）字，界為膽汁。 處所雙乳與脈，瑪摩脈結紮（藏文：ཏྲི，梵文天城體：त्रि，梵文羅馬擬音：tri，漢語字面意思：扎）字，界為肺液，處所臍。 脈為夜晚，脈結郭（藏文：ཀོ，梵文天城體：को，梵文羅馬擬音：ko，漢語字面意思：郭）字，界為腸，處所鼻尖。 每一處，風六百七十五，于脈中流轉，融入中脈，外境嘎瑪茹帕、歐扎、扎須庫內、郭薩里之勇士與瑜伽母皆被掌控。 三地、四地之證悟生起。
【English Translation】 In the thirty-seven great lands, relying on them, one progresses through the thirteen stages. From the two places, the abode and the near abode, the wheel of the heart is divided. From the first four great lands, the first stage is traversed, and then the second stage is traversed, with fields near fields, and contemplation near contemplation. The third stage of the eight stages of the body wheel, the fourth, fifth, and sixth stages are traversed, with gathering near gathering, and charnel grounds near charnel grounds. The seventh and eighth stages of the eight stages of the speech wheel, the ninth and tenth stages are traversed, with cutting off near cutting off. The eleventh and twelfth stages of the eight stages of the commitment wheel, the five abodes of great bliss of the five hidden lands, the five stages are traversed to the thirteenth stage. If explained in detail, the four great lands attained in the first stage, the nadi (channel) is an unbreakable knot, the Pu (藏文：པུ，梵文天城體：पु，梵文羅馬擬音：pu，漢語字面意思：Pu) syllable. The element is Sosen, the place is the crown of the head, the nadi is a subtle form, the knot is the Ja (藏文：ཛཱ，梵文天城體：ज，梵文羅馬擬音：ja，漢語字面意思：Ja) syllable. The element is hair and fine hair, the place is the tip of the crown nadi, the knot is the Om (藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：Om) syllable, the element is the scent of skin. The place is the right ear, the right nadi, the knot is the A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：A) syllable, the element is the place of flesh and blood. In each of the four nadis of the nape of the neck, sixty-seven hundred karma winds flow in each of the five nadis. By dissolving into the central channel, the heroes and yoginis of the outer lands of Pullira, Malaya, Jalandhara, Ugyen, and Arbuda are subdued. The realization of the first stage arises, in the second stage, the four lands have short nadis, the nadi knot is the Go (藏文：གོ，梵文天城體：गो，梵文羅馬擬音：go，漢語字面意思：Go) syllable, the element is the water vein. The place is the left ear, the nadi is like a conch shell, the mother's nadi knot is Ra (藏文：རཱ，梵文天城體：रा，梵文羅馬擬音：rā，漢語字面意思：Ra) syllable, the element is the bone rosary, the place is between the eyebrows. The nadi is meditation, the nadi knot is Ma (藏文：མཱ，梵文天城體：मा，梵文羅馬擬音：mā，漢語字面意思：Ma) syllable, the element is the kidney, the place is the two eyes. The nadi is freedom, the knot is Ma (藏文：མཱ，梵文天城體：मा，梵文羅馬擬音：mā，漢語字面意思：Ma) syllable, the element is the heart's essence, the place is the two shoulders. In each of these, six hundred and seventy-five winds dissolve into the central channel, the heroes and yoginis of the outer lands of Godavari, Rasmi Deva Kota, and Malawa are subdued. The realization of the second stage arises, from the third to the sixth stage, progressing two by two, the nadi is without fault, the nadi knot is Ka (藏文：ཀ，梵文天城體：क，梵文羅馬擬音：ka，漢語字面意思：Ka) syllable, the element is eye fluid. The place is the end of the two armpits, the nadi knot is O (藏文：ཨོ，梵文天城體：ओ，梵文羅馬擬音：o，漢語字面意思：O) syllable, the element is bile. The place is the two breasts and the nadi, the Mamo nadi knot is Tri (藏文：ཏྲི，梵文天城體：त्रि，梵文羅馬擬音：tri，漢語字面意思：Tri) syllable, the element is lung fluid, the place is the navel. The nadi is night, the nadi knot is Ko (藏文：ཀོ，梵文天城體：को，梵文羅馬擬音：ko，漢語字面意思：Ko) syllable, the element is the intestines, the place is the tip of the nose. In each of these, six hundred and seventy-five winds flow in the nadis, dissolving into the central channel, the heroes and yoginis of the outer lands of Kamarupa, Odra, Trisukune, and Kosali are subdued. The realization of the third and fourth stages arises.
རྩ་བསིལ་སྦྱིན། །རྩ་མདུད་ཀ་དང་ཁམས་ཆུ་རྒྱུས། ། 5-541 གནས་ནི་ཁ་དང་རྩ་ཚ་བ། །རྩ་མདུད་ལ་དང་ལྟོ་བ་འབབ། །གནས་ནི་མགྲིན་པ་རྩ་གཞོལ་མ། །རྩ་ཡི་མདུད་པ་ཀཱ་དང་ཁམས། །སྙིང་འབབ་གནས་ནི་སྙིང་ཁའོ། །རྩ་ནི་ཚ་མ་རྩ་མདུད་ ཧི། །ཁམས་ནི་དུས་འབབ་གས་འདོམས་བར། །རླུང་ནི་དྲུག་བརྒྱ་དོན་ལྔ་རེ། དབུ་མར་ཐིམ་པས་ཕྱི་ཡི་གནས། །ཀ་ལིངྐ་དང་ལམྦྷཱ་དང་། །ཀཱཉྩི་ཀ་དང་ཧི་མ་ལའི། །དཔལ་བོ་རྣལ་འབྱོར་མ་དབང་འདུས། ། ས་ནི་ལྔ་དྲུག་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །དེ་བཞིན་བདུན་ནས་བཅུ་ཡི་བར། །གཉིས་གཉིས་བགྲོད་དེ་རྩ་ཤིན་ཏུ། །གཟུགས་ཅན་མ་དང་མདུད་པ་ནི། །བྲོ་དང་ཁམས་ནི་བད་ཀན་འབབ། །གནས་ནི་མཚན་མ་རྩ་ སྤྱི་མ། །མདུད་པ་གྲྀ་དང་ཁམས་རྣག་བབ། །གནས་ནི་བཤང་ལམ་རྩ་རྒྱུ་སྦྱིན། །མདུད་པ་སོ་དང་ཁམས་ཁྲག་འབབ། །གནས་ནི་བརླ་གཉིས་རྩ་སྦྱོར་བྲལ། །མདུད་པ་སུ་དང་ཁམས་རྡུལ་བབ། །གནས་ནི་བྱིན་ པ་གཉིས་དང་ནི། །རླུང་ནི་དྲུག་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་ནི། །ལྔ་རེ་དབུ་མར་ཐིམ་པ་ཡིས། །ཕྱི་ཡུལ་པྲེ་ཏ་པུ་རི་དང་། །གྲྀ་ཧ་དེ་ཝཱ་སོ་རཱཥྚ། །སུ་ཝརྞ་བཞི་དཔའ་བོ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་མ་ རྣམས་དབང་དུ་འདུས། །ས་ནི་བདུན་བརྒྱད་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །རྩ་ནི་སྡུག་གུ་རྩ་མདུད་ནཱ། །ཁམས་ནི་ཚིལ་བུ་འབབ་ཅིང་གནས། །སོར་མོ་བཅུ་དྲུག་རྩ་གྲུབ་མ། །རྩ་མདུད་ས་དང་ཁམས་མཆིན་པ། །གནས་ནི་བོལ་གོང་གཉིས་དང་རྩ། ། 5-542 འཚེད་མ་རྩ་མདུད་མ་དང་ཁམས། །མཆིལ་མ་གནས་ནི་མཐེ་བོང་བཞི། །རྩ་ནི་ཡིད་བཟང་རྩ་མདུད་ཀུ། །ཁམས་ནི་གནག་འབབ་གནས་པུས་གཉིས། །རླུང་ནི་དྲུག་བརྒྱ་བདུན་ཅུ་ལྔ། །རེ་རེ་དབུ་མར་ཐིམ་ པ་ཡིས། །ཕྱི་ཡུལ་ནཱ་གར་སིནྡྷུ་ར། །མ་རོ་ཀུ་ལུ་བཞི་ཡིན་ཏེ། །དཔའ་བོ་རྣལ་འབྱོར་མ་དབང་འདུས། ། ས་ནི་བཅུ་དགུའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །དེ་བཞིན་བཅུ་གཅིག་བཅུ་གཉིས་ལ། །གནས་ནི་བཞི་བཞི་ བགྲོད་དགོས་ཏེ། །གནས་ནི་སུམ་སྐོར་འདོད་མ་དང་། །འཁྱིལ་མ་དང་ནི་གཏུམ་མོ་བཞི། །རྩ་མདུད་ཧཱུྃ་དང་ཁམས་རླུང་ལྔ། །བདུད་རྩི་ལྔ་འདྲེས་བདུད་རྩི་བཞི། །གནས་ནི་སྙིང་ཁའི་ཕྱི་སྐོར་གྱི། །མཚམས་བཞི་ རྩ་ནི་ཀུན་འདར་མ། །རོ་མ་རྐྱང་མ་མདུད་བྲལ་མ། །རྩ་མདུད་ཧཱུྃ་དང་ཁམས་ཁུ་ཁྲག །དྲི་ཆེན་དྲི་ཆུ་བཞི་འབབ་ཅིང་། །གནས་ནི་སྙིང་ཁའི་ཕྱི་སྐོར་གྱི། །ཤར་ཉེའི་དབུས་དང་གཡས་གཡོན་རྒྱབ། ། དེ་དག་རྣམས་སུ་རླུང་དྲུག་བརྒྱ། །བདུན་ཅུ་དོན་ལྔ་རེ་ཐིམ་པས། །ཕྱི་ཡུལ་གླིང་ཕྲན་གླིང་བཞི་ཡི། །དཔལ་བོ་རྣལ་འབྱོར་མ་དབང་འདུས། །ས་ནི་བཅུ་གཅིག་བཅུ་གཉིས་པའི། །རྟོགས་པ་སྐྱེ་ཞིང་ཀུན་ འདར་མ། །རོ་རྐྱང་གསུམ་ནི་དེ་གསུམ་གྱི། །ཆ་ཤས་རེ་ལ་འཇོག་དགོས་ཀྱི། །ཡོངས་རྫོགས་ཉིད་དུ་འཁྲུལ་མི་བྱ། །ས་ནི་བཅུ་གསུམ་ཐོབ་པ་ལ། །ཡུལ་རྣམས་བགྲོད
【現代漢語翻譯】 根脈施捨。 根結卡和堪，水脈流淌。 位置在口和根脈熱處。 根結拉和腹部下墜。 位置在喉嚨，根脈細小處。 根脈的結卡和堪。 心臟下墜，位置在心口。 根脈是熱脈，根結嘿。 堪是時節下墜，在胯間。 風有六百七十五。 融入中脈，是外在的位置。 卡林嘎和蘭巴， 康吉嘎和喜馬拉雅。 勇士瑜伽母自在。 地是五六，生起證悟。 同樣從七到十之間， 兩個兩個行走，根脈非常。 有形母和結， 味道和堪是痰下墜。 位置在陰部，根脈總處。 結格日和堪膿液下墜。 位置在肛門，根脈腸道施捨。 結索和堪血下墜。 位置在兩大腿，根脈分離處。 結蘇和堪塵土下墜。 位置在兩膝蓋處。 風有六百七十。 五個融入中脈。 外境是普瑞塔普瑞和， 格日哈德瓦索拉斯塔。 蘇瓦爾納四，勇士和， 瑜伽母們自在。 地是七八，生起證悟。 根脈是杜固，根結納。 堪是油脂下墜，位置在， 十六個腳趾，根脈成就母。 根結薩和堪肝臟。 位置在兩腳踝和根脈。 熱脈，根結瑪和堪。 唾液，位置在四大拇指。 根脈是益西，根結庫。 堪是黑水下墜，位置在兩膝蓋。 風有六百七十五。 每一個融入中脈。 外境是納嘎爾辛度拉。 瑪若庫魯四， 勇士瑜伽母自在。 地是十九的證悟生起。 同樣十一十二， 位置是四個四個行走。 位置是三圈欲母和， 盤繞母和拙火四。 根結吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽），堪五風。 五甘露混合，四甘露。 位置在心口的外圈。 四角根脈是昆達瑪。 若瑪香瑪無結母。 根結吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）和堪精血。 大便小便四下墜。 位置在心口的外圈。 東近中和右左右後。 那些地方風有六百。 七十五個融入。 外境是小島四島的。 勇士瑜伽母自在。 地是十一十二的。 證悟生起昆達瑪。 若香三是那三的。 每個部分都要放置。 不要錯認為完全。 地是十三獲得時， 遊歷各地。
【English Translation】 Root vein donation. Root knot Ka and Kham, water veins flow. The location is at the mouth and the hot root vein. Root knot La and abdomen descend. The location is at the throat, thin root vein. The knot of the root vein, Ka and Kham. The heart descends, the location is at the heart's opening. The root vein is the hot vein, root knot Hi. Kham is the seasonal descent, between the crotch. There are six hundred and seventy-five winds. Absorbed into the central channel, it is the external location. Kalingka and Lambha, Kanjika and Himalaya. Heroic Yogini is free. The earth is five six, arising realization. Similarly, from seven to ten, Walking two by two, the root vein is very. The formed mother and knot, Taste and Kham are phlegm descending. The location is at the genitals, the root vein's total. Knot Gri and Kham pus descends. The location is at the anus, root vein intestines donate. Knot So and Kham blood descends. The location is at the two thighs, root vein separation. Knot Su and Kham dust descends. The location is at the two knees. There are six hundred and seventy winds. Five absorbed into the central channel. The external realm is Pretapuri and, Grihadevasorashta. Suvarna four, heroes and, Yoginis are free. The earth is seven eight, arising realization. The root vein is Dukgu, root knot Na. Kham is fat descending, the location is at, Sixteen toes, root vein accomplished mother. Root knot Sa and Kham liver. The location is at the two ankles and root vein. Hot vein, root knot Ma and Kham. Saliva, the location is at the four thumbs. The root vein is Yixi, root knot Ku. Kham is black water descending, the location is at the two knees. There are six hundred and seventy-five winds. Each one absorbed into the central channel. The external realm is Nagar Sindhura. Maro Kulu four, Heroic Yogini is free. The earth is the arising of nineteen's realization. Similarly, eleven twelve, The location is walking four by four. The location is the three circles of desire mother and, Coiling mother and Tummo four. Root knot Hūṃ (Tibetan: ཧཱུྃ, Sanskrit Devanagari: हुं, Sanskrit Romanization: hūṃ, Chinese literal meaning: 吽), Kham five winds. Five amritas mixed, four amritas. The location is at the outer circle of the heart's opening. The four corners of the root vein are Kundarma. Roma Xiangma knotless mother. Root knot Hūṃ (Tibetan: ཧཱུྃ, Sanskrit Devanagari: हुं, Sanskrit Romanization: hūṃ, Chinese literal meaning: 吽) and Kham semen blood. Feces urine four descend. The location is at the outer circle of the heart's opening. East near middle and right left back. In those places there are six hundred winds. Seventy-five absorbed. The external realm is the small island four islands. Heroic Yogini is free. The earth is of eleven twelve. Realization arises Kundarma. Ro Xiang three are of those three. Each part must be placed. Do not mistake it for complete. The earth is when thirteen is obtained, Traveling to all places.
་དགོས་སྦས་པ་ཡི། །རྩ་ལྔར་གྲགས་པ་སྙིང་ཁ་ནི། ། 5-543 ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་དབུས་ནང་སྐོར། །རྩ་འདབ་ཕྱོགས་བཞི་དབུས་དང་ལྔ། །དེ་དག་གནས་པའི་ཡི་གེ་ནི། །དབུས་ཧཱུྃ་ཤར་བྷྲཱུྃ་ལྷོར་ཨཱཾ་དང་། །ནུབ་ཛྲཱིཾ་བྱང་ཁཾ་དང་ཁམས་ནི། །བདུད་རྩི་ལྔ་དང་དབུས་ ནམ་མཁའ། །ཤར་ཆུ་ལྷོ་ས་ནུབ་མེ་བྱང་། །རླུང་སྟེ་རླུང་ལྔའི་དྭངས་མ་བཅས། །གནས་ནི་གཙུག་ཏོར་ཕྱི་ཡི་གནས། །རི་རབ་རྩེ་ཡི་དབུས་ཕྱོགས་བཞིའི། །དཔའ་བོ་མཁའ་འགྲོ་དབང་དུ་འདུས། །བཅུ་གསུམ་པ་ ཡི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ས་ཐོབ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་གྱུར། །ཟུང་འཇུག་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཐོབ་བོ། །དེ་ཡང་དམིགས་བསལ་མན་ངག་ལུགས། །ཡུལ་ཆེན་སོ་བདུན་བགྲོད་ཚུལ་ནི། །སྦས་ པའི་ཡུལ་ལྔ་བགྲོད་ཙམ་གྱིས། །མ་ཡིན་སྦས་པའི་རྩ་ལྔ་དེའི། །རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་བཞི། །དབུ་མར་ཐིམ་ལས་བཅུ་གསུམ་པའི། །ཕྱེད་སློབ་གཙུག་ཏོར་ཕྱེད་འཕགས་ཙམ། །ཡིན་ལ་རྟེན་དེའི་ཉེ་རྒྱུ་ ཡི། །སྲོག་རྩོལ་གྱིས་རླུང་དབུ་མར་ནག །གཙུག་ཏོར་ཧྲིལ་པོ་དྭངས་མས་བརྟན། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་གོང་རྡོ་རྗེ་འཛིན། །སངས་རྒྱས་ས་ནི་མཚན་ཉིད་པ། །མངོན་གྱུར་གསུང་ངག་རིན་པོ་ཆེ། །རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་ གི་དགོངས་པ། །འཁྲུལ་མེད་ཕུལ་དུ་ཕྱིན་པའོ། །བདེ་མཆོག་ཨ་བྷི་དྷ་ན་ལས། །གསུངས་པའི་ས་དང་ཡུལ་སོ་བདུན། །སྦྱར་ནས་གསལ་བར་བྱས་པའོ། །དཔལ་ལྡན་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཡི། །རྩ་རྒྱུད་དང་ནི་ཕྱག་ཐིག་གཉིས། ། 5-544 སྦྱར་ཚུལ་བླ་མ་དམ་པ་ཡི། །མན་ངག་གིས་བཀྲལ་འཆད་པ་ལ། །ཡུལ་ཆེན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །ས་ནི་བཅུ་གཉིས་སྦྱར་བ་ལ། །ས་ནི་དང་པོ་ཐོབ་པ་ལ། །ཡུལ་ཆེན་བཞི་ནི་བགྲོད་ དགོས་ཏེ། །ཛཱ་ལནྡྷ་ར་ཕྱི་ཁ་ཆེ། །རྒྱ་གར་བར་ཡོད་ནང་སྤྱི་བོ། །ཨོ་རྒྱན་ཕྱི་ནི་རྒྱ་གར་གྱི། །ནུབ་ཕྱོགས་ནང་གི་སྤྱི་བོའོ། །ཀོ་ལ་ཀི་རི་ཞེས་པ་ཕྱི། །ལྷོ་ནུབ་ཀཱ་ར་པཱུ་ རི་ཡི། །གྲོང་ན་ཡོད་ཅིང་ནང་འཚོགས་མ། །ཀཱ་མ་རཱུ་པ་ཕྱི་གཉལ་མདའ། །རྒྱ་གར་ཤར་ཡོད་ནང་སྨིན་ཕྲག །དེ་བཞི་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ། །ས་ནི་དང་པོའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །གནས་ཀྱི་ཡུལ་ བཞི་བགྲོད་པའོ། །གཉིས་པ་ཐོབ་ལ་ཡུལ་བཞི་སྟེ། །མཱ་ལ་ཝ་སྟེ་ཕྱི་ལྷོ་ཡི། །གླིང་ཕྲན་ནང་གི་སྣ་རྩེའོ། །སིནྡྷུ་ཕྱི་ནི་ཆུ་བོ་ཆེ། །སིནྡྷུ་འབབ་པ་ནང་མིག་གཉིས། །ནཱ་ག་ར་སྟེ་ཕྱི་ གྲོང་ཁྱེར། །ཡུལ་དབུས་ན་ཡོད་ནང་རྣ་གཉིས། །སིངྒྷ་ལ་ནི་ཕྱི་གླིང་སྟེ། །ནང་གི་ཁ་སྟེ་དེ་བཞི་ཡིད། །རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ་པ་ལ། །ས་ནི་གཉིས་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །ཉེ་གནས་ཡུལ་བཞི་ བགྲོད་པའོ། །གསུམ་པ་བཞི་ལ་གཉིས་གཉིས་བགྲོད། །མུ་མུ་ཞེས་པ་ཕྱི་ལྷོ་ཕྱོགས། །རྒྱ་མཚོའི་འགྲམ་ཡོད་ནང་ཀོསྐ། །དེ་ཝཱི་ཀོ་ཊ་
【現代漢語翻譯】 需要隱藏的（秘密）。被稱為五根脈（rtsa lnga）的心間， 是法-輪（chos kyi 'khor lo）的中心內部。脈瓣四方和中央共五處，這些位置存在的字是： 中央是吽（ཧཱུྃ，hūṃ，हूँ，hūṃ，種子字，表示智慧），東方是勃隆（བྷྲཱུྃ，bhrūṃ，भ्रूम्，bhrūṃ，種子字，表示光明），南方是阿（ཨཱཾ，āṃ，आं，āṃ，種子字，表示慈悲）， 西方是資讓（ཛྲཱིཾ，jrīṃ，ज्रीं，jrīṃ，種子字，表示力量），北方是康（ཁཾ，khaṃ，खं，khaṃ，種子字，表示空性）和堪（ཁཾས，khaṃs，खः，kham，種子字，表示法界）。五甘露和中央是 虛空，東方是水，南方是土，西方是火，北方是風，這是五風的精華。位置是頂髻（gtsug tor）外在的位置， 須彌山頂的中央四方，勇士（dpa' bo）空行母（mkha' 'gro）聚集之處。生起第十三種證悟， 獲得金剛持（rdo rje 'dzin pa）的地位，顯現佛陀的智慧，獲得雙運金剛持（zung 'jug rdo rje 'chang）。 這也是特殊的口訣方式，遊歷三十七大聖地的方法是：僅僅遊歷五個隱藏的聖地， 並非如此，這五個隱藏的脈，所依和能依的四個壇城，融入中脈后，第十三種 一半是學道的頂髻，一半是聖者。是所依的近取因， 以命勤風使風融入中脈，頂髻完全由精華穩固。十三種一半以上是金剛持， 佛陀的地位是具相的，顯現的口頭傳承珍寶，金剛句的 意義，是無誤且最殊勝的。吉祥勝樂（bde mchog）《阿毗達那》（a bhi dha na）中， 所說的地位和三十七處聖地，結合起來加以闡明。吉祥的勝樂金剛（kyཻ་yi rdo rje）， 的根本續和手印，結合的方式是上師的 口訣所闡釋的，在講解時，三十二處大聖地，和十二處地位結合， 首先獲得地位時，需要遊歷四大聖地：扎爛達喇（dzA lan Dha ra）外在的克什米爾（kha che）， 印度之間，內在的頂輪。鄔金（o rgyan）外在的印度， 西方，內在的頂輪。郭拉吉日（ko la ki ri）被稱為外在的，西南方的卡拉普日（kA ra pA ri） 的城市裡，內在的集會。噶瑪茹巴（kA ma rU pa）外在的娘麥（gnyal mda'），印度東方，內在的肩胛。 這四處風心融入中脈，生起第一個地位的證悟，是遊歷處所的 四個聖地。獲得第二個地位時有四個聖地：瑪拉瓦（mA la wa）外在的南方， 島嶼，內在的鼻尖。信度（sin Dhu）外在的大河， 信度河的流淌，內在的眼睛。那嘎拉（nA ga ra）外在的城市， 位於中央，內在的耳朵。僧伽拉（sing g+ha la）外在的島嶼， 內在的嘴巴，這四處意，風心融入中脈，生起第二個地位的證悟，是遊歷近處的 四個聖地。獲得第三個地位時，兩兩遊歷四處聖地。木木（mu mu）被稱為外在的南方， 靠近海邊，內在的腹股溝。德瓦郭扎（de vA ko Ta）
【English Translation】 The (secret) that needs to be hidden. The heart center, known as the five roots (rtsa lnga), is the inner circle of the Dharma wheel (chos kyi 'khor lo). There are five locations of the root petals, four directions and the center. The letters residing in these locations are: In the center is Hūṃ (ཧཱུྃ，hūṃ，हूँ，hūṃ, seed syllable, representing wisdom), in the east is Bhrūṃ (བྷྲཱུྃ，bhrūṃ，भ्रूम्，bhrūṃ, seed syllable, representing light), in the south is Āṃ (ཨཱཾ，āṃ，आं，āṃ, seed syllable, representing compassion), in the west is Jrīṃ (ཛྲཱིཾ，jrīṃ，ज्रीं，jrīṃ, seed syllable, representing power), and in the north are Khaṃ (ཁཾ，khaṃ，खं，khaṃ, seed syllable, representing emptiness) and Khaṃs (ཁཾས，khaṃs，खः，kham, seed syllable, representing the Dharmadhatu). The five nectars and the center are space, the east is water, the south is earth, the west is fire, and the north is wind, which are the essences of the five winds. The location is the outer location of the crown (gtsug tor), the central four directions of the summit of Mount Meru, where the heroes (dpa' bo) and dakinis (mkha' 'gro) gather. The thirteenth realization arises, obtaining the status of Vajradhara (rdo rje 'dzin pa), manifesting the wisdom of the Buddha, and attaining the Union Vajradhara (zung 'jug rdo rje 'chang). This is also a special oral instruction method. The way to travel to the thirty-seven great sacred sites is: not just traveling to the five hidden sacred sites, but these five hidden channels, the four mandalas of the dependent and the dependence, after merging into the central channel, the thirteenth half is the crown of learning, half is the noble one. It is the proximate cause of the dependent, using the life-sustaining wind to make the wind merge into the central channel, the entire crown is stabilized by the essence. More than half of the thirteenth is Vajradhara, the status of the Buddha is characterized by, the manifested oral transmission treasure, the Vajra words' meaning, is infallible and most excellent. In the glorious Supreme Bliss (bde mchog) Abhidhāna (a bhi dha na), the statuses and thirty-seven sacred sites mentioned are combined and clarified. The glorious Heruka (kyཻ་yi rdo rje), the root tantra and hand gestures, the way of combining is the master's oral instructions explained, when explaining, the thirty-two great sacred sites, and the twelve statuses are combined, when the first status is obtained, it is necessary to travel to the four great sacred sites: Jālandhara (dzA lan Dha ra) the outer Kashmir (kha che), between India, the inner crown chakra. Oḍḍiyāna (o rgyan) the outer India, the west, the inner crown chakra. Koṭagiri (ko la ki ri) is called the outer, in the city of the southwestern Karapuri (kA ra pA ri), the inner gathering. Kāmarūpa (kA ma rU pa) the outer Nyalme (gnyal mda'), eastern India, the inner shoulder. These four winds and minds merge into the central channel, the realization of the first status arises, it is traveling to the location's four sacred sites. When the second status is obtained, there are four sacred sites: Mālava (mA la wa) the outer south, island, the inner tip of the nose. Sindhu (sin Dhu) the outer great river, the flowing of the Sindhu River, the inner eyes. Nagara (nA ga ra) the outer city, located in the center, the inner ears. Siṃhala (sing g+ha la) the outer island, the inner mouth, these four minds, the winds and minds merge into the central channel, the realization of the second status arises, it is traveling to the nearby four sacred sites. When the third status is obtained, two by two travel to the four sacred sites. Mumu (mu mu) is called the outer south, near the seaside, the inner groin. Devīkoṭa (de vA ko Ta)
ཕྱི་རྒྱ་གར། །རྡོ་རྗེ་གདན་གྱི་ཤར་ཕྱོགས་ཡོད། །ནང་ནི་མགྲིན་པ་དེ་གཉིས་ཀྱི། ། 5-545 རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ་པ་ཡི། །ས་ནི་གསུམ་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །ཞིང་གི་ཡུལ་གཉིས་བགྲོད་པའོ། །ཀུ་ལུ་ཏ་ཞེས་ལྷོ་ནུབ་ན། །རྡོ་ནི་པུས་དབྱིབས་ནང་རྒྱབ་ཚིག །ཨརྦུ་ཏ་ཞེས་ལྷོ་ཕྱོགས་ནི། ། རྡོ་ནི་ནུ་འདྲ་ནང་ནུ་གཉིས། །དེ་གཉིས་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ། །ས་ནི་བཞི་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །ཉེ་ཞིང་ཡུལ་གཉིས་བགྲོད་པའོ། །ཧ་རི་ཀེ་ལ་ཤར་ལྷོ་ན། །ནམ་མཁའི་ཤིང་ལྡན་ནང་སྙིང་ ཁ། །གོ་ད་ཝཱ་རཱི་ཕྱི་ལྷོ་ཕྱོགས། །དཔལ་གྱི་རི་ངོས་ནང་ལྟེ་བ། །དེ་གཉིས་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ། །ས་ནི་ལྔ་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །ཚནྡྷོའི་ཡུལ་གཉིས་བགྲོད་པའོ། །ལམ་བྷ་ཀ་ནི་ཕྱི་རྒྱ་ གར། །ནུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཏེ་ནང་གསང་གནས། །ཀཉྩི་ཞེས་པ་ཕྱི་ལྷོ་ནུབ། །ནང་ནི་རྟགས་དབུས་དེ་གཉིས་ཀྱི། །རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ་པ་ལས། །ས་ནི་དྲུག་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །ཉེ་བའི་ཚནྡྷོའི་ཡུལ་གཉིས་ བགྲོད། །བྱེད་པའི་གྲོང་ཞེས་ཕྱི་ལྷོ་ཕྱོགས། །རྒྱ་མཚོའི་གླིང་ཕྲན་ནང་རྟགས་རྩེ། །གསེར་དང་ལྡན་པའི་གླིང་ཕྱི་ནི། །ལྷོ་ཕྱོགས་མི་མེད་གླིང་ནང་ནི། །གཞོང་ཁ་དེ་གཉིས་རླུང་སེམས་ནི། །དབུ་མར་འདུས་པས་ ས་བདུན་པའི། །རྟོགས་སྐྱེས་འདུ་བའི་ཡུལ་གཉིས་བགྲོད། །ཀོསྐ་ན་ཞེས་ཕྱི་ལྷོ་ཕྱོགས། །མ་ཧཱ་བི་བྷ་ཞེས་པ་ཡི། །མཆོད་རྟེན་རང་བྱོན་གནས་ནང་ནི། །བརླ་གཉིས་བིནྡྷ་ཞེས་པ་ཕྱི། །རི་བོ་འབིགས་འབྱེད་ནང་པུས་གཉིས། ། 5-546 དེ་ཡི་རླུང་སེམས་དབུ་མར་འདུས། །ས་ནི་བརྒྱད་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །ཉེ་བའི་འདུ་བའི་ཡུལ་གཉིས་བགྲོད། །རབ་སོང་དགེ་འདུན་འདུ་ཞེས་ཕྱི། །རོ་མང་གནས་པ་ཡི་དྭགས་འདུས། །ནང་ནི་བྱིན་པ་གཉིས་ རྒྱ་མཚོའི། །འགྲམ་ཞེས་ཕྱི་ནི་རསྨི་ཤྭ་ར། །ཡི་དྭགས་རྒྱུ་བའི་གནས་ཡིན་ན། །རྐང་བོལ་གཉིས་པ་དེ་དག་གི །རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ་པ་ཡི། །ས་ནི་དགུ་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །དུར་ཁྲོད་གནས་ གཉིས་བགྲོད་པའོ། །ཙ་རི་ཏྲ་ཞེས་ཕྱི་ལྷོ་ཕྱོགས། །རྒྱ་མཚོའི་འགྲམ་ཡིན་ནང་སེར་མོ། །གཉིས་པོ་གཞོན་ནུའི་གྲོང་ཁྱེར་ཞེས། །བུ་མོ་གཟུགས་བཟང་སྐྱེ་བའི་གནས། །རྒྱ་མཚོའི་གླིང་ཕྲན་ནང་མཐེ་བོང་། །གཉིས་པོ་ དེ་གཉིས་རླུང་སེམས་ནི། །དབུ་མར་ཐིམ་ནས་ས་བཅུ་ཡི། །རྟོགས་པ་སྐྱེ་ཞིང་དེ་གཉིས་ཀྱི། །ཉེ་བའི་དུར་ཁྲོད་ཡུལ་གཉིས་བགྲོད། །གྲོང་ཁྱེར་ཞེས་པ་ཕྱི་ཁ་ཆེའི། །བྱེ་བྲག་ནང་ནི་ཕྲག་པའོ། །གྲོང་ མཐའ་ཞེས་པ་ཕྱི་མོན་ཡུལ། །ནང་ནི་རྐང་མཐིལ་ལཉྩ་ཡི། །རྒྱ་མཚོའི་ནང་སྐྱེས་པ་ཁྱབ་འཇུག །གིས་བྱས་རྣམ་སྣང་སྐུ་བཞུགས་གནས། །སོ་སོ་རཥྚ་ཞེས་ཡུལ་འཁོར། །བཟང་པོ་སོ་བ་ན་ད་ན། །ཡོད་ སྟེ་དེ་གཉིས་ནང་སྙིང་ཕྱོགས། །དེ་བཞི
【現代漢語翻譯】 外印度，位於金剛座（Vajrasana）的東方。 內部是喉嚨，這兩者的風息融入中脈。 生起第三地的證悟，行於兩個區域的田野。 庫魯塔（Kuluta），位於西南方。 石頭呈膝蓋形狀，內部是背部。 阿布達（Arbuda），位於南方。 石頭像乳房，內部有兩個乳房。 這兩者的風息融入中脈。 生起第四地的證悟，行於兩個鄰近的區域。 哈里凱拉（Harikela），位於東南方。 有天空之樹，內部是心。 戈達瓦里（Godavari），位於外印度的南方。 吉祥山的山坡，內部是肚臍。 這兩者的風息融入中脈。 生起第五地的證悟，行於兩個旃陀（Chandoha）的區域。 蘭巴卡（Lambaka），位於外印度。 西方的方向，內部是秘密處。 坎奇（Kanchi），位於外印度的西南方。 內部是標誌的中心，這兩者的風息融入中脈。 生起第六地的證悟，行於兩個鄰近的旃陀區域。 做事的城市（Byed-pa'i grong），位於南方。 海洋的島嶼，內部是標誌的頂端。 擁有黃金的島嶼，位於外印度的南方。 無人居住的島嶼，內部是山谷，這兩者的風息。 因融入中脈而生起第七地。 生起證悟，行於兩個聚集的區域。 科斯卡納（Koskana），位於南方。 摩訶毗跋（Mahabibha），那裡有 自生塔的處所，內部是兩個大腿。 賓達（Bindha），位於外面。 山被劈開，內部是兩個膝蓋。 它們的風息融入中脈。 生起第八地的證悟，行於兩個鄰近的聚集區域。 完全逝去的僧眾聚集（Rab song dge 'dun 'du）位於外面。 羅芒（Ro mang）居住的餓鬼聚集。 內部是兩個臀部。 海洋的岸邊，外面是拉斯彌濕伐羅（Rasmiśvara）。 是餓鬼遊蕩的處所。 兩個腳踝，它們的風息融入中脈。 生起第九地的證悟，行於兩個尸林處所。 查里特拉（Caritra），位於南方。 是海洋的岸邊，內部是兩個黃色。 青春的城市，是 誕生美麗女子的處所。 海洋的島嶼，內部是兩個拇指。 這兩者的風息 融入中脈，生起第十地。 生起證悟，行於這兩個 鄰近的尸林區域。 城市，是喀什米爾（Kha-che）的 一個分支，內部是肩膀。 城市邊緣，是門隅（Mon-yul）的地方。 內部是腳底，藍色的 海洋中誕生的遍入天（Vishnu）， 所造的毗盧遮那佛（Vairochana）身所居住的地方。 梭梭羅什塔（Sosarastra），是地方。 善良的梭巴納達納（Sobanadana）。 存在，這兩者的內部是心的方向。 這四個。
【English Translation】 Outer India, located east of Vajrasana (Diamond Throne). Internally, it is the throat, where the winds of these two merge into the central channel. The realization of the third bhumi arises, traversing the fields of two regions. Kuluta, located in the southwest. The stone is knee-shaped, with the back inside. Arbuda, located in the south. The stone resembles a breast, with two breasts inside. The winds of these two merge into the central channel. The realization of the fourth bhumi arises, traversing two nearby regions. Harikela, located in the southeast. It has a sky-tree, with the heart inside. Godavari, located in outer India's south. The slope of the auspicious mountain, with the navel inside. The winds of these two merge into the central channel. The realization of the fifth bhumi arises, traversing two Chandoha regions. Lambaka, located in outer India. The western direction, with the secret place inside. Kanchi, located in outer India's southwest. Internally, it is the center of the sign, where the winds of these two merge into the central channel. The realization of the sixth bhumi arises, traversing two nearby Chandoha regions. The city of doing (Byed-pa'i grong), located in the south. An island in the ocean, with the tip of the sign inside. The island with gold, located in outer India's south. The uninhabited island, with the valley inside, where the winds of these two merge into the central channel, giving rise to the seventh bhumi. Realization arises, traversing two gathering regions. Koskana, located in the south. Mahabibha, where there is a self-arisen stupa, with the two thighs inside. Bindha, located outside. The mountain is split, with the two knees inside. Their winds merge into the central channel. The realization of the eighth bhumi arises, traversing two nearby gathering regions. The completely departed Sangha gathering (Rab song dge 'dun 'du) is located outside. The preta gathering where Ro mang resides. Internally, it is the two buttocks. The shore of the ocean, outside is Rasmiśvara. It is the place where pretas wander. The two ankles, where their winds merge into the central channel. The realization of the ninth bhumi arises, traversing two charnel ground places. Caritra, located in the south. It is the shore of the ocean, with the two yellow ones inside. The city of youth, is the place where beautiful girls are born. An island in the ocean, with the two thumbs inside. The winds of these two merge into the central channel, giving rise to the tenth bhumi. Realization arises, traversing these two nearby charnel ground regions. The city, is a branch of Kashmir (Kha-che), with the shoulders inside. The edge of the city, is the place of Mon-yul. Internally, it is the soles of the feet, the blue Vishnu, born in the ocean, the place where the body of Vairochana, created by him, resides. Sosarastra, is the place. The good Sobanadana. Exists, the inside of these two is the direction of the heart. These four.
འི་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ། །ས་ནི་བཅུ་གཅིག་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །འཐུང་གཅོད་ཡུལ་བཞི་བགྲོད་པའོ། །ཧི་མ་ལ་ཞེས་ཕྱི་བལ་པོར། །གཏོགས་པའི་བོད་དེ་ནང་ལྟག་པ། ། 5-547 ཀོ་ས་ལ་ཞེས་ཕྱི་རྡོ་རྗེའི། །གདན་ནུབ་མཉན་ཡོད་ཕྱོགས་ནང་རྐེད། །ཀ་ལིངྒ་ཞེས་ཕྱི་ལྷོ་ཕྱོགས། །རྒྱ་མཚོའི་འགྲམ་ནི་ལིང་ཀ་དང་། །ཉེ་བའི་ཡུལ་འཁོར་སྐྱེད་ཚུལ་གྱི། །ར་བའི་རྫིང་བུའི་འགྲམ་ཞེས་ པ། །མ་སྐྱེས་དགྲ་ཡི་སྐྱེད་ཚལ་གྱི། །ཕྱོགས་ཏེ་དེ་གཉིས་ནང་སྙིང་ཁ། །དེ་བཞིའི་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ། །ས་ནི་བཅུ་གཉིས་རྟོགས་པ་སྐྱེ། །ཉེ་བའི་འཐུང་གཅོད་ཡུལ་བཞི་བགྲོད། །འདི་ཡི་ཧི་མ་ ལ་ཞེས་པ། །གངས་ཅན་སྐད་དོད་ཡིན་མོད་ཀྱང་། །མངོན་པ་དུས་འཁོར་ནས་བཤད་པའི། །གངས་ཅན་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཏེ། །འདི་ནི་བལ་བོད་མཚམས་ན་ཡོད། །དེར་བཤད་ཁྱད་ཆོས་མི་ལྡན་པས། །དེ་ནི་ ཡུལ་ཆེན་ནང་ཚན་མིན། །བདེ་ཀྱིའི་ཡུལ་གྱི་ངོས་འཛིན་ནི། །འདྲ་མིན་བྱུང་ཡང་རྩ་དག་གིས། །སྐྱེད་པ་དང་ནི་འབྲས་བུ་སྨིན། །དབང་གི་ཐ་དད་ཙམ་ཡིན་གྱི། །དཔེར་ན་རྐང་པའི་བོལ་གོང་ལ། ། བཀུ་མཉེ་བྱས་པས་མིག་བདེ་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་སིནྡྷུར་དེ་གཉིས་བཤད། །དེ་བཞིན་ལྟེ་བར་བཀུ་མཉེས་བྱས། །རྣ་བ་བདེ་གྱུར་དེ་གཉིས་ནི། །གོ་དཱ་ཝ་རིར་བཤད་ལྟར་རོ། ། རྒྱུད་ལ་འཁྲུགས་སྡེབས་སུ་བཞུགས་ པ། །རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་གསུང་རབ་ལ། །འཕགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་ཡིས་ནི། །མཆན་གྱིས་གསལ་བར་མཛད་པ་བཞིན། །བླ་མའི་མན་ངག་གིས་བརྒྱན་བཀོད། །དེ་ལྟར་ཡུལ་ཆེན་སོ་གཉིས་པོ། །བགྲོད་དགོས་གནད་ཀྱི་ས་བཅུ་གསུམ། ། 5-548 མམ་ནི་བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་འོག་མ། །ཐོབ་ལ་སྦས་པའི་རྩ་ལྔས་མཚོན། །ཡུལ་ལྔ་བགྲོད་དགོས་སྦས་པ་ཡི། །རྩ་ལྔའི་རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཐིམ། །རང་ཉིད་འཁོར་གྱི་ཚོམ་བུ་གཅིག །དང་བཅས་རྫོགས་སངས་རྒྱས་ པ་ཡི། །ཕྱོགས་བཞི་དབུས་དང་ལྔ་ཡི་ནི། །མཁའ་འགྲོ་དབང་དུ་འདུ་བའོ། །སྐབས་འདིའི་སྦས་པའི་ཡུལ་ལྔ་པོ། །སྒྲུབ་བོ་རང་ཉིད་ཉེ་རྒྱུ་ནི། །སྤྱོད་བཞིན་ས་དེའི་དབུས་ཕྱོགས་བཞི། །ངོས་འཛིན་འཐད་དེ་ ལྗོན་ཤིང་ལས། །ཉེ་རྒྱུ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ཡི། །གནས་ལ་ཕྱི་ནི་རྡོ་རྗེ་གདན། །ནང་ནི་འོག་མིན་དོན་དམ་གནས། །སྒྲུབ་བོ་རང་ཉིད་གང་ན་འདུག །གནས་དེ་ཡིན་པར་གསུང་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡི་ སོ་བདུན་ཡུལ་བགྲོད་ལས། །ས་རྣམས་ཐོབ་ཚུལ་འཇམ་པའི་དབྱངས། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པ་ཡིས་ནི། །བཤད་པའི་སྲོལ་ལས་འབྱོན་པའོ། །རྩ་ནི་དབུ་མའི་མདུད་པ་རྣམས། །གྲོལ་ཚུལ་སྒོ་ནས་ས་བགྲོད་ཚུལ། །དབུ་ མའི་རྩ་མདུད་ཆགས་ཚུལ་དང་། །དེ་གྲོལ་ས་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་གཉིས། །དབུ་མའི་མདུད་པའི་ཆ་ལུགས་ནི། །དབུ་མ་རོ་རྐྱང་གཉིས་ཀྱིས་ནི། །གཅེར་བའི་མདུད་པ་སོ་གཉིས་གནས། །གསང་གནས་བདེ་སྐྱོང་
【現代漢語翻譯】 風息融入中脈，證悟十一地，行經四處飲斷之境。『喜馬拉雅』（Himalaya）在外指尼泊爾，內指後頸。 『憍薩羅』（Kosala）在外指金剛座（Vajrasana），西指舍衛城（Shravasti）方向，內指頸部。『羯陵伽』（Kalinga）在外指南方，靠近海邊的楞伽（Lanka），以及產生環境的，圍墻水池邊，指未生怨（Ajatashatru）的苗圃方向，內外指心間。這四處的風息融入中脈，證悟十二地，行經附近的四處飲斷之境。此處的『喜馬拉雅』，雖是雪域的稱謂，但並非《時輪金剛》中所說的雪域，此地位於尼泊爾和西藏的交界處，不具備其中所說的特徵，因此不是大境之內的。對於安樂境的認知，雖然出現不同，但根本上，產生和果實成熟，只是權力的不同而已。例如，按摩腳踝，眼睛會感到舒適。因此，辛度（Sindhu）說了這兩個。同樣，按摩肚臍，耳朵會感到舒適，這兩個就像高答瓦里（Godavari）所說的那樣。經典中混亂的組合，至尊者的論著中，聖者仁波切（Rinpoche）以註釋的方式闡明，以上師的口訣來裝飾。就這樣，三十二大境，需要行經的關鍵是十三地。 媽媽（Mama）是十三地之下的一半，以隱藏的五脈來象徵。需要行經五境，隱藏的五脈的風息融入中脈，自身與眷屬的集合，一同圓滿成佛，四方與中央五方的空行母被掌握。此時隱藏的五境，修持者自身是近因，正在享用此地的中央四方。認知是合理的，就像樹木，顯現近因的地方，外在是金剛座（Vajrasana），內在是奧明（Ogmin），是究竟的處所。修持者自身在哪裡，就說是那個地方。因此，從三十七境的行經中，獲得土地的方式，是文殊菩薩（Manjushri），由薩迦派（Sakya）所說的傳統而來。脈是中脈的結，通過解開的方式來行經土地。中脈的脈結形成的方式，以及解開它來行經道的方式，中脈的結的形態，是中脈和左右二脈，有三十二個赤裸的結，位於密處，守護安樂。
【English Translation】 The wind-mind dissolves into the central channel, realizing the eleventh Bhumi, traversing the four places of drinking cessation. 'Himalaya' externally refers to Nepal, internally to the back of the neck. 'Kosala' externally refers to Vajrasana (Diamond Throne), west to the direction of Shravasti, internally to the neck. 'Kalinga' externally refers to the south, near Lanka by the sea, and the environment that produces, by the pool of the enclosure, referring to the direction of Ajatashatru's nursery, internally to the heart. The wind-mind of these four places dissolves into the central channel, realizing the twelfth Bhumi, traversing the nearby four places of drinking cessation. The 'Himalaya' here, although it is the name of the snowy region, it is not the snowy region mentioned in the Kalachakra Tantra. This place is located at the border of Nepal and Tibet, and does not have the characteristics mentioned therein, so it is not within the great realm. Regarding the recognition of the Sukhavati realm, although differences occur, fundamentally, the generation and ripening of fruits are only differences in power. For example, massaging the ankle makes the eyes feel comfortable. Therefore, Sindhu spoke of these two. Similarly, massaging the navel makes the ears feel comfortable, these two are as Godavari said. The chaotic combinations in the scriptures, in the treatises of the Supreme One, the Holy Rinpoche clarified with annotations, adorned with the oral instructions of the Guru. Thus, the thirty-two great realms, the key to traverse is the thirteen Bhumis. Mama is half below the thirteenth Bhumi, symbolized by the five hidden channels. It is necessary to traverse the five realms, the wind-mind of the five hidden channels dissolves into the central channel, oneself and the assembly of retinues, together attaining complete Buddhahood, the Dakinis of the four directions and the center of the five directions are mastered. At this time, the five hidden realms, the practitioner himself is the proximate cause, enjoying the central four directions of this place. Recognition is reasonable, just like trees, the place where the proximate cause manifests, externally is Vajrasana, internally is Ogmin, the ultimate place. Wherever the practitioner himself is, it is said to be that place. Therefore, from the traversing of the thirty-seven realms, the way to obtain the Bhumis is Manjushri, from the tradition spoken by the Sakya school. The channels are the knots of the central channel, traversing the land by means of untying them. The way the knots of the central channel are formed, and the way to untie them to traverse the path, the form of the knots of the central channel, is that the central channel and the two side channels, have thirty-two naked knots, located in the secret place, protecting bliss.
འཁོར་ལོ་ ཡི། །ཐད་དུ་དབུ་མའི་མདུད་པ་བཞི། །ལྟེ་བ་སྙིང་ཁ་མགྲིན་སྨིན་མཚམས། །མཛོད་སྤུ་བཞི་ཡི་འཁོར་ལོ་ལ། །མདུད་པ་དྲུག་དྲུག་སྤྱི་བོ་ཡི། །བདེ་ཆེན་འཁོར་ལོ་མདུད་པ་བཞི། །མདུད་པ་སོ་གཉིས་དེ་གྲོལ་བས། ། 5-549 ས་ནི་བཅུ་གཉིས་མན་བགྲོད་དེ། །གསང་གནས་ལྟེ་སྙིང་མདུད་པ་ནི། །བཅུ་དྲུག་གྲོལ་བས་བུམ་དབང་ས། །དྲུག་བགྲོད་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཀྱི། །གྲུབ་མཐའ་སྙོག་ཅིང་མགྲིན་སྨིན་གྱི། །མདུད་པ་བཅུ་གཉིས་གྲོལ་ བ་ཡི། །གསང་དབང་ས་བཞི་བགྲོད་ནས་ནི། །མ་འདྲེས་ཡོངས་རྫོགས་གྲུབ་མཐའ་སྙོགས། །བདེ་ཆེན་འཁོར་ལོའི་མདུད་བཞི་གྲོལ། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ས་གཉིས་བགྲོད། །བདེ་སྟོང་རྒྱ་ཆུང་གྲུབ་མཐའ་སྙོགས། །དེ་ཡི་ས་ ནི་བཅུ་གཉིས་བགྲོད། །བཅུ་གཉིས་རྟེན་ལ་ཉེ་རྒྱུ་ཡིས། །ཉམས་ལེན་ལ་རྟེན་དབང་བཞི་པའི། །ས་ཕྱིར་བགྲོད་དེ་གྲུབ་པའི་མཐའ། །བདེ་སྟོང་རྒྱ་ཆེ་བ་ཉིད་ཐོབ། །བཅུ་གསུམ་པ་ཕྱེད་འོག་མར་སླེབས། །ཉེ་ རྒྱུའི་ཉམས་ལེན་འཕྲོ་མཐུད་པས། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་གོང་སླེབ་པ་དང་། །རང་ཉིད་འཁོར་ནི་ཚོམ་བུ་གཅིག །དང་བཅས་གཏན་གྱི་བདེ་བ་མཆོག །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཐོབ་བོ། །དེ་ཡང་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་ གི །གསུང་ངག་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་ལས། །ས་ནི་དང་པོ་བཅུ་གཉིས་པར། །མདུད་པ་རེ་རེ་གྲོལ་དགོས་ཤིང་། །བར་གྱི་ས་ནི་བཅུ་པོ་ལ། །གསུམ་རེ་གྲོལ་དགོས་གསུང་པ་སྟེ། །གསང་གནས་འཁོར་ལོའི་ མདུད་པ་ནི། །དང་པོ་གྲོལ་བས་རབ་དགའི་ས། །ཐོབ་ཅིང་ཡུལ་ནི་གནས་ཀྱི་ས། །ཕྱི་མ་གསུམ་པོ་གྲོལ་བ་ལས། །གཉིས་པ་དྲི་མ་མེད་པའི་ས། །ཡུལ་གྱི་ནང་ནས་ཉེ་གནས་སོ། །ལྟེ་བའི་མདུད་པ་དང་པོ་གསུམ། ། 5-550 གྲོལ་བས་གསུམ་པ་འོད་བྱེད་པ། །ཐོབ་ཅིང་ཡུལ་ནི་ཞིང་ཡིན་ལ། །ཕྱི་མ་གསུམ་གྲོལ་བཞི་པ་འདོད། །འཕྲོ་བ་ཡུལ་ནི་ཉེ་ཞིང་ངོ་། །སྙིང་ཁའི་མདུད་པ་གསུམ་གྲོལ་བས། །ལྔ་པ་སྦྱང་དཀའི་ས་ ཡུལ་ནི། །ཚནྡྷོ་ཕྱི་མ་གསུམ་གྲོལ་བས། །དྲུག་པ་མངོན་གྱུར་ས་ཡུལ་ནི། །ཉེ་བའི་ཚནྡྷོ་བུམ་དབང་གི །ས་དྲུག་རྫོགས་པར་ཐོབ་ཞེས་བྱ། །དེ་ནི་གཙོ་བོ་བུམ་པའི་དབང་། །ལམ་ནི་སྐྱེད་རིམ་སོགས་ ལག་རྗེས། །ཡིན་པས་བུམ་དབང་གི་ཉེར་ལེན། །རྒྱུ་ཡི་ཚུལ་དང་དབང་གཞན་གསུམ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་རྐྱེན་ལྟ་བུ། །དེ་བཞིན་མགྲིན་པའི་མདུད་པ་ནི། །དང་པོ་གསུམ་གྲོལ་ས་བདུན་པ། །རིང་དུ་སོང་ བ་ཡུལ་འདུ་བ། །བགྲོད་ཅིང་ཕྱི་མ་གསུམ་གྲོལ་བས། །བརྒྱད་པ་མི་གཡོ་བ་ཐོབ་ཡུལ། །ཉེ་བའི་འདུ་བ་བགྲོད་པའོ། །སྨིན་མཚམས་མདུད་པ་གསུམ་གྲོལ་བས། །དགུ་པ་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཡུལ། །དུར་ཁྲོད་ བགྲོད་ཅིང་ཕྱི་མ་གསུམ། །གྲོལ་བས་བཅུ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །ཡུལ་ནི་ཉེ་བའི་དུར་ཁྲོད་བགྲོད། །དེ་ནི་གསང་དབང
【現代漢語翻譯】 輪（梵文：cakra，chakra，字面意思：輪子），在正中是四結（藏文：mdud pa）。臍輪、心輪、喉輪、眉間輪，四脈輪。髮際有四輪，頂輪有六六結。大樂輪有四結，三十二結若解開， 則十二地以下可通行。密處、臍、心之結，若解開十六結，則得寶瓶灌頂地。通行六地，輪涅無別之宗派，爭論喉間、眉間之，十二結若解開， 則行過四密灌頂地后，不雜圓滿之宗派爭論。大樂輪之四結解開，則行過智慧、本智二地。爭論小樂空之宗派。其地通行十二地， 以十二支為近取因，以修行為所依，四灌頂之，地向外通行，乃成就之宗派。獲得大樂空。十三地過半向下，以近取之修行持續， 十三地過半向上，自身之輪為一簇。與此一同獲得恒常之大樂。獲得圓滿正等覺之佛陀果位。此乃瑜伽自在者， 之口訣金剛句中，初地十二地，需解開一一結。中間十地，需解開三三結。密處輪之，初結解開，則得極喜地。境為處之。 后三結解開，則得第二離垢地。境為內之近處。臍輪之初三結，解開則得第三發光地。境為田。后三結解開則欲求第四地。 境為近田。心輪之三結解開，則得第五極難勝地。境為，旃陀羅。后三結解開，則得第六現前地。境為近旃陀羅，如是寶瓶灌頂之， 六地圓滿獲得。此乃主要之寶瓶灌頂。道為生起次第等之足跡。是故寶瓶灌頂之近取，為因之方式，及其餘三灌頂， 如俱生之緣。如是喉間之結，初三結解開，則得第七遠行地。境為聚落。通行，后三結解開，則得第八不動地。境為， 近聚落通行。眉間結之三結解開，則得第九善慧地。境為尸林。通行，后三結，解開則得第十法雲地。境為近尸林通行。此乃密灌頂。
【English Translation】 The wheel (Sanskrit: cakra, chakra, literally: wheel), in the center are four knots (Tibetan: mdud pa). The navel wheel, heart wheel, throat wheel, brow wheel, four chakras. There are four wheels at the hairline, and the crown wheel has sixty-six knots. The great bliss wheel has four knots, and if the thirty-two knots are untied, then one can pass through the twelve grounds below. The knots of the secret place, navel, and heart, if sixteen knots are untied, then one obtains the ground of the vase initiation. Passing through six grounds, the sectarian disputes of the undifferentiated samsara and nirvana, the twelve knots of the throat and brow, if untied, then after passing through the four secret initiation grounds, the sectarian disputes of the unmixed and complete. The four knots of the great bliss wheel are untied, then one passes through the two grounds of wisdom and primordial awareness. The sectarian disputes of the small bliss and emptiness. Its ground passes through twelve grounds, taking the twelve links as the proximate cause, relying on practice, the four initiations, the ground passes outward, which is the sectarian view of accomplishment. One obtains great bliss and emptiness. The thirteenth ground is halfway down, continuing the practice of the proximate cause, the thirteenth ground is halfway up, one's own wheel is a cluster. Together with this, one obtains constant great bliss. One obtains the complete and perfect enlightenment of the Buddha's fruit. This is the yogi sovereign, in the vajra words of the oral instructions, in the first twelve grounds, each knot needs to be untied one by one. In the middle ten grounds, three knots need to be untied each time. The knot of the secret place wheel, when the first knot is untied, one obtains the ground of extreme joy. The realm is the place of location. When the latter three knots are untied, one obtains the second stainless ground. The realm is the near place within. The first three knots of the navel wheel, when untied, one obtains the third illuminating ground. The realm is the field. When the latter three knots are untied, one desires the fourth ground. The realm is the near field. When the three knots of the heart wheel are untied, one obtains the fifth extremely difficult to conquer ground. The realm is, candala. When the latter three knots are untied, one obtains the sixth manifest ground. The realm is the near candala, thus the vase initiation, the six grounds are completely obtained. This is the main vase initiation. The path is the footprints of the generation stage and so on. Therefore, the proximate cause of the vase initiation, is the way of the cause, and the other three initiations, are like the co-emergent condition. Likewise, the knot of the throat, when the first three knots are untied, one obtains the seventh far-going ground. The realm is the gathering. Passing through, when the latter three knots are untied, one obtains the eighth immovable ground. The realm is, the near gathering is passed through. When the three knots of the brow are untied, one obtains the ninth good intelligence ground. The realm is the charnel ground. Passing through, the latter three knots, when untied, one obtains the tenth cloud of dharma ground. The realm is the near charnel ground. This is the secret initiation.
་ས་བཞི་ཞེས། །གཙོ་བོ་གསང་དབང་ཉེར་ལེན་ཞེས། །དབང་གཞན་གསུམ་ནི་ལྷན་ཅིག་པའི། ། རྐྱེན་ནི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །སྤྱི་བོའི་མདུད་པ་དང་པོ་གསུམ། །གྲོལ་བས་བཅུ་གཅིག་དཔེ་མེད་པ། །ཐོབ་ཅིང་མདུད་པ་ཕྱི་མ་གཅིག །གྲོལ་བས་བཅུ་གཉིས་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཆེན་པོའི་ས་ཐོབ་དེ་གཉིས་ལ། ། 5-551 ཤེར་དབང་ས་གཉིས་དབང་དེ་ཡི། །ཉེར་ལེན་གཞན་གསུམ་ལྷན་ཅིག་ནི། །བྱེད་པའི་རྐྱེན་ཡིན་དེ་མན་ཆད། །དབུ་མའི་མདུད་པ་སོ་གཉིས་གྲོལ། །མཐོང་ལམ་ས་ནི་དང་པོ་ནས། །བསྒོམ་ལམ་ས་ནི་བཅུ་ གཅིག་སྟེ། །ས་ནི་བཅུ་གཉིས་པོ་ཐོབ་དེ། །རེ་རེ་ལའང་འཕོ་བ་རིའི། །རླུང་ནི་དགུ་བརྒྱ་ཕྲག་གཅིག་སྟེ། །སྟོང་བརྒྱད་བརྒྱ་རེ་འགག་པ་ཡིས། །ལས་རླུང་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དང་། །དྲུག་བརྒྱད་འགག་ཅིང་ ས་རེ་རེར། །ལས་རླུང་ཕྱི་ནང་སོར་རེ་འགག །རླུང་དེའི་ཚད་ནི་སོར་བཅུ་གཉིས། །འགག་པས་རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་དང་། །སྤང་བྱ་རྣམ་རྟོག་བཅུ་གཉིས་འགག །ཕྱི་ནང་ཡུལ་ནི་སོ་གཉིས་བགྲོད། །ཡོན་ཏན་ དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་རྫོགས། །འོན་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ས། །མཚན་ཉིད་པ་ཉིད་མངོན་བྱེད་ལ། །སྦས་པའི་ཡུལ་ལྔ་བགྲོད་བྱེད་ཀྱི། །ཐབས་ལ་བསླབ་པར་བྱ་དགོས་སོ། །དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་འཆར་ཚུལ་གྱི། ། སྒོ་ནས་ས་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་ལ། །ཡས་བབ་དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་དང་། །དེ་བཞིན་མས་བརྟེན་བཅུ་དྲུག་ལ། །ཡས་བབ་དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་པ། །ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ནི་ལྷན་སྐྱེས་སམ། །མས་བརྟེན་དགའ་བ་བཅུ་ དྲུག་གི །དང་པོ་དགའ་བའི་དགའ་བ་ནས། །དང་པོའི་ས་སྐྱེས་མགོ་ཚུགས་ཏེ། །མས་བརྟེན་གྱི་ནི་དགའ་བ་དང་། །མཆོག་དགའ་དགའ་བྲལ་གསུམ་གྱི་ཚེ། །ས་ནི་དང་པོའི་སྐབས་ཡིན་ལ། །མས་བརྟེན་ལྷན་སྐྱེས་མཆོག་དགའ་དང་། ། 5-552 དགའ་བྲལ་ལྷན་སྐྱེས་གསུམ་གྱི་ཚེ། །ས་ནི་བཅུ་གཉིས་བར་སླེབས་ཟིན། །བར་གྱི་ས་བཅུར་དགའ་བ་རེ། །འཆར་བ་ཡིན་ཏེ་རྡོ་རྗེའི་རྩེར། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་བར་ཐིག་ལེ། །གནས་པ་ལྟར་ལུས་བདེ་ བ་ཡིས། །མྱོས་ཤིང་བརྒྱལ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། །རྡོ་རྗེ་ལུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དྲུག །ལྟེ་གསང་གཉིས་དང་དཔྲལ་སྤྱི་གཉིས། །གཅིག་ཏུ་བརྩིས་པའི་འཁོར་ལོ་བཞིར། །ལྟེ་བར་མས་བརྟེན་དགའ་བཞི་ཤར། །ཁམས་ཀྱི་དྭངས་ མ་བརྟེན་པ་ཡིས། །དགའ་བས་བསྡུས་པའི་དགའ་བ་བཞི། །དེ་བཞིན་སྙིང་ཁར་མཆོག་དགའི་བཞི། །མགྲིན་པར་དགའ་བྲལ་གྱི་བཞི་དང་། །སྤྱི་བོར་ལྷན་སྐྱེས་དགའ་བཞི་ཤར། །འཁོར་ལོ་དེ་དག་ལས་རླུང་དག །ཁམས་ ནི་དྭང་བས་གང་ཞིང་བརྟེན། །ལམ་ལྔ་དང་ནི་བྱང་ཆུབ་ཆོས། །སོ་བདུན་གྱིས་ནི་བགྲོད་ཚུལ་གཉིས། ། དང་པོ་ལམ་ལྔ་བགྲོད་ཚུལ་ལ། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་གི་ལུགས་གཉིས། །རྒྱུད་ཀྱི་ལུགས་ནི་དྲོད་ཆུང་ ངུའི། །ཚོགས་ལམ་འབྲིང་པོས་སྦྱོར་ལམ་དང་། །ཆ
【現代漢語翻譯】 稱為四地（ས་བཞི་ཞེས།）。主要為密灌頂（གསང་དབང་）和近取（ཉེར་ལེན་ཞེས།），其餘三灌頂是伴隨的（དབང་གཞན་གསུམ་ནི་ལྷན་ཅིག་པའི།），因為它們是如助緣一般（རྐྱེན་ནི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཕྱིར་རོ།）。頂髻的前三個結（སྤྱི་བོའི་མདུད་པ་དང་པོ་གསུམ།）解開，獲得無與倫比的十一地（གྲོལ་བས་བཅུ་གཅིག་དཔེ་མེད་པ།），當最後一個結（མདུད་པ་ཕྱི་མ་གཅིག）解開，獲得十二地的智慧（གྲོལ་བས་བཅུ་གཉིས་ཡེ་ཤེས་ནི།），在那兩個大地上（ཆེན་པོའི་ས་ཐོབ་དེ་གཉིས་ལ།）。 勝觀灌頂（ཤེར་དབང་）是二地，那個灌頂的（ས་གཉིས་དབང་དེ་ཡི།）近取和其他三個伴隨灌頂（ཉེར་ལེན་གཞན་གསུམ་ལྷན་ཅིག་ནི།），是作為助緣而存在，從那以下（བྱེད་པའི་རྐྱེན་ཡིན་དེ་མན་ཆད།），中脈的三十二個結解開（དབུ་མའི་མདུད་པ་སོ་གཉིས་གྲོལ།）。見道地是從第一個開始（མཐོང་ལམ་ས་ནི་དང་པོ་ནས།），修道地是十一地（བསྒོམ་ལམ་ས་ནི་བཅུ་གཅིག་སྟེ།），獲得十二地（ས་ནི་བཅུ་གཉིས་པོ་ཐོབ་དེ།），每一個（རེ་རེ་ལའང་）都有如須彌山般的（འཕོ་བ་རིའི།）風息（རླུང་ནི་）九百一千（དགུ་བརྒྱ་ཕྲག་གཅིག་སྟེ།），一千八百個（སྟོང་བརྒྱད་བརྒྱ་རེ་）止息（འགག་པ་ཡིས།），業風（ལས་རླུང་）兩萬一千（ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དང་།）六百八十個（དྲུག་བརྒྱད་）止息（འགག་ཅིང་），每一地上（ས་རེ་རེར།）內外業風（ལས་རླུང་ཕྱི་ནང་）各一指（སོར་རེ་）止息（འགག）。那個風息的量是十二指（རླུང་དེའི་ཚད་ནི་སོར་བཅུ་གཉིས།），止息，十二緣起（འགག་པས་རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་དང་།）和十二所斷除的分別念（སྤང་བྱ་རྣམ་རྟོག་བཅུ་གཉིས་འགག）。內外境（ཕྱི་ནང་ཡུལ་ནི་）行進三十二（སོ་གཉིས་བགྲོད།），功德（ཡོན་ཏན་）十六喜（དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་）圓滿（རྫོགས།）。然而，爲了顯現一切智地（འོན་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ས།），具有相的自性（མཚན་ཉིད་པ་ཉིད་མངོན་བྱེད་ལ།），必須學習行進五個隱蔽境的（སྦས་པའི་ཡུལ་ལྔ་བགྲོད་བྱེད་ཀྱི།）方法（ཐབས་ལ་བསླབ་པར་བྱ་དགོས་སོ།）。從十六喜生起的方式（དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་འཆར་ཚུལ་གྱི།）來了解行進地道的方式（སྒོ་ནས་ས་ལམ་བགྲོད་ཚུལ་ལ།），有上降十六喜（ཡས་བབ་དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་དང་།）和下生十六喜（དེ་བཞིན་མས་བརྟེན་བཅུ་དྲུག་ལ།）。上降十六喜（ཡས་བབ་དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་པ།），是俱生的俱生喜（ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ནི་ལྷན་སྐྱེས་སམ།），下生十六喜（མས་བརྟེན་དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་གི），從最初的喜悅之喜開始（དང་པོ་དགའ་བའི་དགའ་བ་ནས།），最初的地生起開始（དང་པོའི་ས་སྐྱེས་མགོ་ཚུགས་ཏེ།），當下生喜（མས་བརྟེན་གྱི་ནི་དགའ་བ་དང་།），勝喜（མཆོག་དགའ་）和離喜（དགའ་བྲལ་）這三種喜出現時（གསུམ་གྱི་ཚེ།），是初地的階段（ས་ནི་དང་པོའི་སྐབས་ཡིན་ལ།），當下生俱生喜（མས་བརྟེན་ལྷན་སྐྱེས་མཆོག་དགའ་དང་།）。 離喜俱生喜這三種喜出現時（དགའ་བྲལ་ལྷན་སྐྱེས་གསུམ་གྱི་ཚེ།），已經到達十二地之間（ས་ནི་བཅུ་གཉིས་བར་སླེབས་ཟིན།）。中間的十地，每一個（བར་གྱི་ས་བཅུར་དགའ་བ་རེ།）都會生起喜悅（འཆར་བ་ཡིན་ཏེ་），如同金剛頂上（རྡོ་རྗེའི་རྩེར།），俱生之間的明點（ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་བར་ཐིག་ལེ།）安住一樣，身體的安樂（གནས་པ་ལྟར་ལུས་བདེ་བ་ཡིས།）令人陶醉和昏厥，這樣說（མྱོས་ཤིང་བརྒྱལ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར།）。金剛身的六個脈輪（རྡོ་རྗེ་ལུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དྲུག），臍輪（ལྟེ་）和密輪（གསང་）兩個，以及額輪（དཔྲལ་）和頂輪（སྤྱི་）兩個（ལྟེ་གསང་གཉིས་དང་དཔྲལ་སྤྱི་གཉིས།），算作一個，共有四個脈輪（གཅིག་ཏུ་བརྩིས་པའི་འཁོར་ལོ་བཞིར།），臍輪生起下生四喜（ལྟེ་བར་མས་བརྟེན་དགའ་བཞི་ཤར།）。依靠明點的精華（ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མ་བརྟེན་པ་ཡིས།），由喜所攝持的四喜（དགའ་བས་བསྡུས་པའི་དགའ་བ་བཞི།），同樣，心輪生起勝喜四喜（དེ་བཞིན་སྙིང་ཁར་མཆོག་དགའི་བཞི།），喉輪生起離喜四喜（མགྲིན་པར་དགའ་བྲལ་གྱི་བཞི་དང་།），頂輪生起俱生喜四喜（སྤྱི་བོར་ལྷན་སྐྱེས་དགའ་བཞི་ཤར།）。從那些脈輪中，風息（འཁོར་ལོ་དེ་དག་ལས་རླུང་དག）和明點（ཁམས་ནི་）的精華充滿並依靠（དྭང་བས་གང་ཞིང་བརྟེན།）。五道（ལམ་ལྔ་）和三十七菩提分法（བྱང་ཆུབ་ཆོས།）有兩種行進方式（སོ་བདུན་གྱིས་ནི་བགྲོད་ཚུལ་གཉིས།）。 首先是五道的行進方式（དང་པོ་ལམ་ལྔ་བགྲོད་ཚུལ་ལ།），有經部和竅訣兩種傳承（རྒྱུད་དང་མན་ངག་གི་ལུགས་གཉིས།）。經部的傳承是小火（རྒྱུད་ཀྱི་ལུགས་ནི་དྲོད་ཆུང་ངུའི།），資糧道（ཚོགས་ལམ་）由中等（འབྲིང་པོས་）的加行道（སྦྱོར་ལམ་）和（དང་།）。
【English Translation】 These are called the Four Bhumis. The main ones are the Secret Empowerment and the Near Attainment, while the other three empowerments are concomitant, because they are like contributing factors. By untying the first three knots of the crown, one attains the incomparable Eleventh Bhumi, and by untying the last knot, one attains the wisdom of the Twelfth Bhumi. On those two great Bhumis. The Prajna Empowerment is the Second Bhumi, and the Near Attainment and the other three concomitant empowerments of that empowerment are contributing factors. From then on, the thirty-two knots of the central channel are untied. The Path of Seeing is from the first Bhumi, and the Path of Meditation is the Eleventh Bhumi. Having attained the twelve Bhumis, for each one, there are nine hundred and one thousand winds like Mount Sumeru, with one thousand eight hundred ceasing. Twenty-one thousand six hundred and eighty karmic winds cease, and on each Bhumi, the inner and outer karmic winds cease by one finger-width each. The measure of that wind is twelve finger-widths. By ceasing, the twelve links of dependent origination and the twelve conceptual thoughts to be abandoned cease. The inner and outer realms are traversed by thirty-two, and the qualities of the sixteen joys are perfected. However, in order to manifest the nature of the All-Knowing Bhumi, one must learn the methods of traversing the five hidden realms. From the way the sixteen joys arise, one understands the way to traverse the Bhumis and Paths. There are the sixteen descending joys and the sixteen ascending joys. The sixteen descending joys are the innate coemergent joy, or the sixteen ascending joys. From the first Joy of Joy, the beginning of the first Bhumi arises. When the ascending Joy, Supreme Joy, and Joy of Cessation arise, it is the stage of the First Bhumi. When the ascending Coemergent Joy, Supreme Joy, and Joy of Cessation arise, one has already reached between the Twelfth Bhumi. In the ten intermediate Bhumis, each joy arises, just as the Bindu between the coemergents abides at the tip of the Vajra, the body is intoxicated and faints with bliss, so it is said. The six chakras of the Vajra body, the navel and secret chakras, and the forehead and crown chakras, counting as one, there are four chakras. In the navel chakra, the four ascending joys arise. Relying on the essence of the Dawa, the four joys gathered by joy, similarly, in the heart chakra, the four Supreme Joys arise, in the throat chakra, the four Joys of Cessation arise, and in the crown chakra, the four Coemergent Joys arise. From those chakras, the winds and the essence of the Dawa are filled and relied upon. There are two ways to traverse the Five Paths and the Thirty-Seven Factors of Enlightenment. First, the way to traverse the Five Paths, there are two lineages: the Sutra and the Oral Instruction. The Sutra lineage is a small fire, the Path of Accumulation is the Path of Preparation by the intermediate, and.
ེན་པོས་མཐོང་བའི་ལམ་དེ་ནས། ས་ནི་གཉིས་པ་ནས་བཟུང་སྟེ། །བཅུ་གཉིས་བར་གྱི་བསྒོམ་ལམ་དང་། །བཅུ་གསུམ་མཐར་ཕྱིན་ལམ་དུ་བཞེད། །མན་ངག་ལུགས་ལ་ ཕར་ཕྱིན་དང་། །སྒོ་བསྟུན་ལམ་ལྔའི་རྫོགས་མཚམས་ནི། །འཇིག་རྟེན་ལམ་ལ་ཁམས་འདུས་པ། །གསུམ་གྱི་སྐབས་སུ་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས། །འདྲེས་ཞིང་བསྐྱེད་ལ་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ལམ་ནི་ས་དང་པོར། །མཐོང་ལམ་ཐོབ་ཅིང་དེ་ནས་ནི། ། 5-553 ས་ནི་བཅུ་གཉིས་བར་བསྒོམ་ལམ། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་ནི་འོག་མ་ལ། །མཐར་ཕྱིན་ལམ་ཡིན་དེ་མན་ཆད། །ལམ་ལྔ་རྫོགས་པས་བཅུ་གསུམ་ཕྱེད། །གོང་མ་དེ་ན་བཅུ་གསུམ་པ། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ས་ སངས་རྒྱས། །མཚན་ཉིད་པ་ཉིད་མངོན་གྱུར་ཏོ། །བཅུ་གསུམ་པ་ལ་གོང་འོག་གཉིས། །ཕྱེ་ནས་འོག་མར་མིང་མཐར་ཕྱིན། །ལམ་དང་གོང་མ་འབྲས་བུ་ངེས། །ཡིན་པའི་རྣམ་བཞག་ཤེས་པ་གཅེས། །ཚོགས་སྦྱོར་འདྲེས་ ཞིང་སྐྱེས་ཚུལ་ནི། །དབང་བཞིའི་ལམ་བཞི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི་ཚོགས་ལམ་དང་། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པ་ཡིས། །ལྟ་བ་བཞི་ནི་ཚོགས་ལམ་འཇོག །ཚོགས་ལམ་བཞི་ལས་ཕྱི་དབྱིབས་ནི། །བསྐྱེད་ རིམ་ལམ་ཡིན་ནང་སྔགས་ལམ། །ལྟེ་བར་རླུང་སེམས་ཚོགས་བྱེད་པ། །གསང་ལམ་གཏུམ་མོ་དེ་གཉིས་ཁམས། །འདུས་པ་དང་པོ་གཙོ་ཆེ་གསང་བ་ནི། །དབང་ལམ་ཞེས་པ་ཡུམ་གྱི་མཁར། །རླུང་སེམས་ཚོགས་པའི་ རྒྱུ་ཤེར་དབང་། །རྒྱུ་དེ་འདུས་པ་བར་བ་གཙོ། །མཐར་ཐུག་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི། །ལམ་ནི་པདྨ་ཅན་གྱི་ནི། །བྷ་གར་རླུང་སེམས་ཚོགས་བྱེད་པ། །བཞི་པའི་ལམ་སྟེ་ཁམས་འདུས་པ། །ཐ་མར་གཙོ་ ཆེར་འདུས་གསུམ་ལ། །ཚོགས་ལམ་གསུམ་དང་དེ་ཆུང་འབྲིང་། །ཆེ་གསུམ་འདུས་པ་དེ་གསུམ་གཉིས། །དྲོད་ནི་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་འཇོག །དྲོད་ཆེན་མཐོང་ལམ་དུ་མི་འཇོག །རྒྱུད་དང་མན་ངག་སྲོལ་ཐ་དད། །ཙམ་ཡིན་རགས་པ་ཞིབ་པ་ནི། ། 5-554 འགྲོ་མགོན་འཕགས་པ་རིན་པོ་ཆེའི། །ཚོགས་སྦྱོར་མངོན་རྟོགས་ལྟར་འཆད་ན། །འདུས་པ་ཐ་མར་ཚོགས་ཀྱི་ལམ། །ཆེན་པོའི་རྟེན་ལ་དངོས་དབང་ནི། །བཞི་པ་ལ་བརྟེན་སྦྱོར་བའི་ལམ། །དྲོད་རྩེ་བཟོད་པ་ཆོས་ མཆོག་བཞི། །ལུགས་འབྱུང་དགའ་བཞི་དང་སྦྱར་ནས། །རིམ་ཅན་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་སྟེ། །དབུ་མར་མདུད་པ་མེད་པ་ནི། །སོར་བཞི་ཡོད་ལ་ཕྱི་ཤུན་ལ། །ཐུར་དུ་བསྐྱོད་པས་དྲོད་རྩེ་གཉིས། །དེ་ལ་དགའ་ བ་མཆོག་དགའ་གཉིས། །ནང་ཤུན་ལ་ནི་གྱེན་དུ་བསྐྱོད། །བཟོད་པ་དང་ནི་ཆོས་མཆོག་གཉིས། །དེ་ལ་དགའ་བྲལ་ལྷན་སྐྱེས་གཉིས། །དེ་བཞི་བཞི་བཞིར་ཕྱེ་བ་ཡི། །དྲོད་སོགས་བཅུ་དྲུག་དགའ་བཅུ་དྲུག །སྐྱེ་ ཞིང་སྤང་བྱ་གཟུང་འཛིན་གྱི། །རྣམ་རྟོག་བཅུ་དྲུག་སྤོང་ཚུལ་བཤད། །དེ་དོན་ཅུང་ཟད་བཀྲོལ་བ་ནི། །མཆོག་གི་ཟེ་བར་རླུང་སེམས་ནི། །འདུས་དེས་རྩ་མདུད་དང་པོ་ཡན
【現代漢語翻譯】 從證悟者的見道開始，從二地到十二地是修道，十三地是究竟道。 依訣竅派的觀點，波羅蜜多（Paramita，到彼岸）和相順的五道圓滿的界限是：世間道在三界中包含欲界、色界、無色界。在第三個階段，資糧道和加行道混合，生起超世間道則在一地獲得見道，之後，從二地到十二地是修道。十三地的一半是下部的究竟道，此後，五道圓滿是十三地的一半，上部是十三地，金剛持（Vajradhara，持金剛者）的佛陀果位顯現。將十三地分為上下兩部分，下部名為究竟道，上部是確定的果位。瞭解這種區分非常重要。 資糧道和加行道混合生起的方式是：四灌頂的四道是禪定。生起的原因是資糧道，依靠它而生起。四種見解是資糧道。資糧道四種外在形式是生起次第道，內在是密咒道。臍間聚集氣和心，是秘密道拙火。這兩者是最初的融合，最重要的是秘密，稱為灌頂道，是明妃的宮殿。氣和心聚集的原因是智慧灌頂，這個原因是最重要的中間融合。最終的真如道是在蓮花中聚集氣和心，是第四道，是最後的融合。在三種融合中，資糧道有三種，即小、中、大三種，這三種融合有兩種，暖位分為大、中、小三種。大暖位不包括在見道中。經典和訣竅的傳統不同，只是粗細的差別。 如果按照卓袞·帕巴·仁波切（'Gro mgon 'Phags pa rin po che，怙主聖者仁波切）的資糧道和加行道的證悟來解釋，在最後的融合中，資糧道以大樂為基礎，實際的灌頂是基於第四灌頂的加行道。暖位、頂位、忍位、勝法位這四者，如果與次第生起的四喜結合，就會解釋為次第生起。在中脈中沒有脈結，有四指寬，在外皮上向下移動的是暖位和頂位，對應樂和最樂。在內皮上向上移動的是忍位和勝法位，對應離樂和俱生樂。將這四者分為四組，即暖位等十六種，以及十六種喜，生起並斷除所取和能取的十六種分別念。稍微解釋一下其中的含義：在頂輪處，氣和心融合，因此最初的脈結...
【English Translation】 From the Path of Seeing of the realized being, from the second Bhumi (ground, level) onwards, the twelve Bhumis are the Path of Meditation, and the thirteenth is considered the Path of Consummation. According to the Oral Tradition, the culmination of the Paramitas (Perfections) and the five Paths in accordance with the approach is: the worldly path includes the desire realm, form realm, and formless realm in the three realms. In the third stage, the Paths of Accumulation and Application are mixed, and the Path of Transcendence arises when the Path of Seeing is attained on the first Bhumi, and from then on, from the second to the twelfth Bhumi is the Path of Meditation. Half of the thirteenth Bhumi is the lower Path of Consummation, and thereafter, the completion of the five Paths is half of the thirteenth Bhumi, and the upper part is the thirteenth Bhumi, the Buddhahood of Vajradhara (Diamond Holder) manifests. Dividing the thirteenth Bhumi into upper and lower parts, the lower part is named the Path of Consummation, and the upper part is the definite Fruition. It is important to know this distinction. The way the Paths of Accumulation and Application mix and arise is: the four Paths of the four empowerments are Samadhi (concentration). The cause of arising is the Path of Accumulation, and it arises based on it. The four views are the Path of Accumulation. The four external forms of the Path of Accumulation are the Generation Stage Path, and the inner is the Mantra Path. Gathering the winds and mind in the navel is the Secret Path of Tummo (inner heat). These two are the first fusion, and the most important is the secret, called the Empowerment Path, which is the palace of the consort. The cause of gathering the winds and mind is the Wisdom Empowerment, and this cause is the most important intermediate fusion. The ultimate Suchness Path is gathering the winds and mind in the lotus, which is the fourth Path, the final fusion. In the three fusions, there are three Paths of Accumulation, namely small, medium, and large, and these three fusions have two, and the heat is divided into three: large, medium, and small. Great heat is not included in the Path of Seeing. The traditions of scripture and oral instruction differ, only in terms of coarse and fine. If explained according to the realization of the Paths of Accumulation and Application of 'Gro mgon 'Phags pa rin po che (Protector Holy Jewel Rinpoche), in the final fusion, the Path of Accumulation is based on great bliss, and the actual empowerment is the Path of Application based on the fourth empowerment. The four: Heat, Peak, Forbearance, and Supreme Dharma, if combined with the four joys that arise in sequence, are explained as arising in sequence. In the central channel, there is no knot, it is four fingers wide, and moving downwards on the outer skin are Heat and Peak, corresponding to Joy and Supreme Joy. Moving upwards on the inner skin are Forbearance and Supreme Dharma, corresponding to Joylessness and Innate Joy. Dividing these four into four groups, namely the sixteen heats, etc., and the sixteen joys, arising and abandoning the sixteen conceptualizations of grasping and the grasped. To explain the meaning slightly: at the crown chakra, the winds and mind fuse, therefore the first channel knot...
། །མདུད་པ་མེད་པ་སོར་བཞི་ ལ། །རྩ་གསུམ་འདྲེས་མ་ལྟར་ཡོད་པའི། །ཕྱི་ཤུན་ལ་ནི་སོར་ཕྱེད་བཞི། །ཐུར་དུ་བསྐྱོད་པས་དྲོད་ཆུང་ངུ་། །འབྲིང་པོ་ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་དང་། །ཆེན་པོ་བཞི་ལ་རིམ་བཞིན་དུ། །དགའ་བས་བསྡུས་པའི་ དགའ་བཞི་སྐྱེ། །མཐོང་སྤང་འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་དང་། །ཁོང་ཁྲོ་སེར་སྣ་ང་རྒྱལ་ཏེ། །རྫས་འཛིན་རྟག་ཆད་མཐར་བཟུང་བ། །བརྟགས་འཛིན་མདོར་ན་རྩ་ཉོན་དྲུག །ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུའི་ཆར་གཏོགས་པའི། །འདི་ཞེས་བཟུང་བའི་རྟོགས་པ་ནི། ། 5-555 ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་དེའི་ཆུང་ངུ་། །འབྲིང་དང་ཆུང་ངུ་རིམ་སྤངས་ནས། །རང་བཞིན་མེད་པར་རྟོག་པའོ། །ལམ་དུ་འབྱོང་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི། །ལམ་ཆོད་གོལ་ན་འདོད་ཁམས་རྒྱུ། །དེ་ནས་སོར་བཞི་ཐུར་དུ་ བསྐྱོད། །རྩེ་མོའི་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་ངུ་བཞི། །རིམ་བཞིན་མཆོག་དགའི་དགའ་བ་བཞི། །སྐྱེ་ཞིང་རྣམ་རྟོག་རྣམ་བྱང་ཕྱོགས། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་དགེ་བ་ནི། །མཚན་རྟོག་བཅས་ལ་འདིའོ་ཞེས། །བཟུང་བའི་རྟོག་པ་ཆེན་ པོ་དང་། །དེ་ཡི་ཆུང་ངུ་འབྲིང་ཆུང་སྤངས། །ལམ་དུ་སློང་ན་རང་སངས་རྒྱས། །ལམ་ཆོད་ཞེན་ན་གཟུགས་ཁམས་སུ། །ནང་ཤུན་བཞི་ལ་སོར་བཞི་ནི། །གྱེན་དུ་བསྐྱོད་པས་བཟོད་པ་ནི། །ཆེན་པོ་དེ་ ཡི་ཆུང་ངུ་དང་། །ཆུང་འབྲིང་བཞི་དང་དགའ་བྲལ་གྱི། །བསྡུས་པའི་དགའ་བ་བཞི་སྐྱེ་ཞིང་། །མཐོང་སྤོང་རྫས་འཛིན་ཤེས་གང་ཟག །རྫས་ཡོད་བེམ་ཤེས་ལྡན་མིན་གྱི། །འདུ་བྱེད་གསུམ་འཛོམས་རྟེན་ཅན་ལ། །འདི་ ཞེས་བདག་གིར་འཛིན་པ་ཡི། །རྟོག་པ་ཆེན་པོ་དེའི་ཆུང་ངུ་། །ཆུང་འབྲིང་བཞི་སྤོང་རང་བཞིན་ནི། །མེད་པར་རྟོགས་སོ་ཡང་སོར་བཞི། །གྱེན་དུ་བསྐྱོད་པས་འཛིན་རྟོག་ནི། །བཏགས་འཛིན་ཞེས་པ་ང་ཞེས་ པའི། །ངར་འཛིན་སྐྱེས་བུ་བཏགས་ཡོད་ཀྱི། །རྟེན་ཅན་ལ་ནི་འདི་ཞེས་ནས། །བཟུང་བའི་བདག་གི་འཛིན་པ་ནི། །ཆེན་པོ་དེ་ཡི་ཆུང་ངུ་དང་། །འབྲིང་པོ་དང་ནི་ཆུང་ངུ་སྤོང་། །རང་བཞིན་མེད་པར་རྟོག་པའོ། ། 5-556 དེ་ལྟར་སྤང་བྱ་བཟུང་འཛིན་གཉིས། །མཐའ་དག་སྤངས་པས་བར་ཆད་མེད། །མ་ནོར་སྔགས་ཀྱི་ལམ་བཟང་ཆོད། །དེ་ལྟར་རགས་པ་ཕྱི་ཡི་ནི། །རྟེན་འབྲེལ་ཡང་དག་སྤོང་བཞི་དང་། །ཕྲ་བ་ནང་གི་རྟེན་ འབྲེལ་གྱི། །ཡང་སྔགས་ལམ་ལ་སྦྱར་བ་དག་སྤོང་བཞིའི་རྟེན་འབྲེལ་འགྲིགས། །ལྷན་སྐྱེས་དགའ་བ་དང་པོ་གསུམ། །འཆར་ཞིང་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །སྒོ་བསྟུན་སྦྱོར་ལམ་ངེས་འབྱེད་བཞིའི། །མཐོང་སྤངས་སྤོང་ཚུལ་བླ་ མེད་ཀྱི། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ལུགས་འབྱུང་གི །དགེ་བ་བཅུ་དྲུག་ཤར་བའོ། །མས་བསྟན་དགའ་བ་དང་པོ་དང་། །མཐོང་བའི་ལམ་མཆོག་ས་དང་པོ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་གཅིག་ཆར་འཆར། །དེས་ན་ཁམས་འདུས་ དང་པོ་གཉིས། །སྐབས་སུ་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་རྟོགས་པ། །སྐྱེ་མེད་འདུས་པ་ཐ་མ་ཡི། །
【現代漢語翻譯】 四指處無結節，如三脈交匯之處。 外層皮有四指半長，向下移動則暖感微弱。 中、大之小，以及四大，依次產生由喜所攝的四喜。 見道所斷的貪、嗔、怒，以及慳吝、我慢。 實物執、常斷邊執、極端執著，簡言之，根本煩惱有六。 屬於二十隨煩惱之列，執著于『此』的覺悟是： 大之大者的微小部分，次第斷除中等和微小部分，證悟無自性。 若入道，則為聲聞道；若偏離，則為欲界之因。 之後四指向下移動，頂端的四大，依次產生勝喜之四喜。 生起分別念，清凈分別念之方，心與心所之善法是： 對於具有名相分別的『此』，執著的覺悟是大的。 斷除其微小、中等、微小部分，若入道，則為獨覺。 若執著，則入色界。內層皮四指長，向上移動則忍耐是： 大者的微小部分，以及小、中四大，和離喜所攝的四喜生起。 見道所斷的實物執著，知者人（藏文：ཤེས་གང་ཟག，梵文天城體：jñānin pudgala，梵文羅馬擬音：jñānin pudgala，漢語字面意思：知者補特伽羅）。 實有之色法、識法、不相應行，三者聚集的緣起法上，執著『此』為我所有的覺悟是： 大者的微小部分，斷除小、中四大，自性是： 證悟無自性。再次四指向上移動，則執著分別是： 名為『假立執著』，即執著『我』，于假立的士夫（藏文：སྐྱེས་བུ，梵文天城體：puruṣa，梵文羅馬擬音：puruṣa，漢語字面意思：人）的緣起法上，從『此』開始： 執著為我所有的執著是，大者的微小部分，以及中等和微小部分斷除，證悟無自性。 如是，所斷之能取所取二者，全部斷除則無有障礙。 不錯亂地證悟殊勝的真言道。如是，粗大的外在緣起之四種斷除，以及微細的內在緣起之： 又與真言道相結合的四種斷除之緣起相符。俱生喜最初的三種，顯現且與波羅蜜多（藏文：ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ，梵文天城體：pāramitā，梵文羅馬擬音：pāramitā，漢語字面意思：到彼岸） 相合，順應次第的加行道、抉擇道四者，見道所斷的斷除方式是無上的。 生起不共的宗派，顯現十六種善法。下方所示的最初之喜，以及見道之殊勝道，初地（藏文：ས་དང་པོ，梵文天城體：prathamabhūmi，梵文羅馬擬音：prathamabhūmi，漢語字面意思：第一地）。 同時顯現極喜。因此，最初的兩種界聚集，於此時加行道生起暖相之證悟。 無生之最後的聚集。
【English Translation】 There are no knots at the four-finger mark, like the confluence of the three channels. The outer skin is four and a half fingers long, moving downwards with a slight warm sensation. The small of medium and large, and the four large ones, sequentially generate the four joys gathered by joy. The attachment, hatred, and anger to be abandoned by the path of seeing, as well as stinginess and pride. Substantialism, eternalism and nihilism, extreme clinging, in short, the six root afflictions. Belonging to the category of twenty secondary afflictions, the realization of clinging to 'this' is: The smallest part of the greatest, gradually abandoning the medium and small parts, realizing no self-nature. If entering the path, it is the path of the Hearers; if deviating, it is the cause of the desire realm. Then the four fingers move downwards, the four great ones at the top, sequentially generating the four joys of supreme joy. Arising conceptual thoughts, the direction of purifying conceptual thoughts, the virtues of mind and mental factors are: For 'this' with nominal distinctions, the clinging realization is great. Abandoning its small, medium, and small parts, if entering the path, it is the Solitary Realizer. If clinging, it enters the form realm. The inner skin is four fingers long, moving upwards, endurance is: The smallest part of the great one, and the four small and medium ones, and the four joys gathered by detachment from joy arise. The substantialism to be abandoned by the path of seeing, the knower person (Tibetan: ཤེས་གང་ཟག, Sanskrit Devanagari: jñānin pudgala, Sanskrit Romanization: jñānin pudgala, Chinese literal meaning: knower person). On the dependent arising of the three aggregates of real form, consciousness, and non-associated formations, the realization of clinging to 'this' as mine is: The smallest part of the great one, abandoning the four small and medium ones, the self-nature is: Realizing no self-nature. Again, the four fingers move upwards, then the clinging thoughts are: Called 'imputed clinging', that is, clinging to 'I', on the dependent arising of the imputed person (Tibetan: སྐྱེས་བུ, Sanskrit Devanagari: puruṣa, Sanskrit Romanization: puruṣa, Chinese literal meaning: person), from 'this' onwards: The clinging to clinging to self is, the smallest part of the great one, and the medium and small parts are abandoned, realizing no self-nature. Thus, the two objects to be abandoned, the apprehended and the apprehender, are completely abandoned, then there is no obstacle. Unmistakenly realizing the excellent mantra path. Thus, the four abandonments of the coarse outer dependent arising, and the subtle inner dependent arising: Also correspond to the dependent arising of the four abandonments combined with the mantra path. The first three co-emergent joys, appear and are in accordance with the pāramitā (Tibetan: ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ, Sanskrit Devanagari: pāramitā, Sanskrit Romanization: pāramitā, Chinese literal meaning: to the other shore) The four paths of application and discernment in sequence, the way of abandoning what is to be abandoned by the path of seeing is unsurpassed. The uncommon tenets arise, and sixteen virtues appear. The first joy shown below, and the excellent path of the path of seeing, the first ground (Tibetan: ས་དང་པོ, Sanskrit Devanagari: prathamabhūmi, Sanskrit Romanization: prathamabhūmi, Chinese literal meaning: first ground). Simultaneously appears the utmost joy. Therefore, the first two realm gatherings, at this time, the path of application arises the realization of warmth. The last gathering of the unborn.
སྐབས་སུ་དྲོད་བཞི་སྐྱེ་བའི་ཚུལ། །སྦྱར་འདི་པདྨ་ཅན་རྟེན་ལ། །བརྟེན་ནས་ཡང་དག་སྔགས་ལམ་ལ་སྦྱར་བའི་སྤོང་ བཞི་ཡི། །ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ལ་བརྟེན་ནས། །དྲོད་རྩེ་བཟོད་མཆོག་ཁྱད་པར་བའི། །རྟོགས་པ་སྐྱེ་ཚུལ་བྱེ་བྲག་པ། །སྦྱར་བ་ཡིན་གྱི་རྩེ་བཟོད་མཆོག །འདུས་པ་ཐ་མའི་སྐབས་མ་གཏོགས། །དེ་ཡན་སྐྱེ་ བར་མ་བཤད་པས། །རྣམ་དཔྱོད་འདབ་མར་ཆགས་པ་གཅེས། །རྡོ་རྗེ་ལུས་འདིར་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོས་ལམ་ལྔ་ལྟར་གྱི་བགྲོད་པའི་སྐབས། འདིར་ནང་གི་ལུས་ཀྱི་གནད་ལ་བརྟེན་ནས་ཚོགས་སྦྱོར་མཐོང་སྤང་དང་བསྒོམ་སྤང་གི་རྣམ་བཞག་གསུང་པ་གསུང་ངག་རིན་པོ་ཆེའི་སྐབས་འཕགས་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ཚོགས་སྦྱོར་མངོན་རྟོགས་ལྟར་བཀྲལ་ཞིང་དེར་རྡོ་རྗེ་ལུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གནས་ལ་ས་བགྲོད་པ་སྤང་བྱ་རྣམ་རྟོག་སྤང་ཚུལ་ལ་རྟེན་འབྲེལ་འགག་ལུགས་ཕྱི་ནང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྟགས་འཆར་ཚུལ་རྣམས་གསུང་པ་ལྟར་ཞིབ་ཏུ་བཀྲལ་ནས་བྲིས་སོ། 5-557 ལ་འཁོར་ལོ་དྲུག ། གནས་པའི་འཁོར་ལོ་རེ་རེ་ལ། །ས་ནི་གཉིས་གཉིས་བགྲོད་པ་ཡི། །སྤང་བྱ་བསྒོམ་སྤང་རྣམ་རྟོག་ནི། །ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་བཅུ་གཉིས་སྤང་། །རྒ་ཤི་ལ་སོགས་རྟེན་འབྲེལ་ནི། །བཅུ་ གཉིས་ལུགས་ལྡོག་ཏུ་འགག་ནས། །ཕྱི་ནང་དེ་ཁོ་ཉིད་ཀྱི་རྟེན། །གསུམ་གསུམ་འཆར་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། །གསང་གནས་བདེ་སྐྱོང་འཁོར་ལོ་ཡི། །རྩ་མདུད་བཞི་ལས་དང་པོ་གྲོལ། །དང་པོའི་ས་ཐོབ་ཕྱི་ཡི་ ཡུལ། །པུལླཱི་ར་མ་ཛ་ལནྡྷ། །ཨཽ་ཌི་ཡ་ན་ཨརྦུ་བཞི། །དབུ་མར་གྲོང་སྟོང་བསྒོམ་སྤང་ནི། །རྣམ་རྟོག་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་ཆུང་ངུ་། །བཞི་ལས་གསུམ་གསུམ་ཕྱེ་བ་ཡི། །ཆེན་པོ་འགག་ཅིང་ཕྱི་རྟགས་ནི། ། གསང་གནས་འཁོར་ཕྱེད་ཐིག་ལེས་གང་། །ནང་རྟགས་ཕྱི་ནང་རླུང་སོར་རེ། །འཕོ་གཅིག་ལས་རླུང་སྟོང་དང་ནི། །བརྒྱད་བརྒྱ་པ་འགག་དེ་ཁོ་ཉིད། །རྟགས་ནི་སེམས་ལ་ཤར་སྟེ་རྩ། །འཁོར་ལོ་བཞི་དང་གཙོ་ མོ་གསུམ། །མངོན་མཐོང་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན། །དེ་ནས་གསང་གནས་རྩ་མདུད་ནི། །ཕྱི་མ་བཞི་གྲོལ་ས་གཉིས་ཐོབ། །འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་བཅུ་གཉིས་བར། །སྒོམ་པའི་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པར་བཞེད། །ཕྱི་ཡུལ་གོ་ དཱ་ཝ་རི་དང་། །རསྨི་ཤྭ་ར་དེ་ཝཱི་ཀོ །ཊ་དང་མ་ལ་ཡ་བཞིའི་གྲོགས། །དབུ་མར་སྟོང་ཤིང་སྒོམ་སྤང་གི །རྣམ་རྟོག་ཆེན་པོར་གསུམ་ཕྱེ་བའི། །གཉིས་པ་འགག་ནས་ཕྱི་ཡི་རྟགས། །གསང་གནས་ཧྲིལ་པོ་ཁམས་དྭངས་མས། ། 5-558 གང་ཞིང་བརྟེན་ནས་ནང་གི་རྟགས། །རླུང་ནི་ཕྱི་ནང་སོར་རེ་རེ། །འགག་བས་ལས་རླུང་སྟོང་བརྒྱད་བརྒྱ། །འགག་ཅིང་དེ་བཞིན་ལྟེ་བ་ཡི། །འཁོར་ལོའི་རྩ་མདུད་དྲུག་ནས་ནི། །དང་པོ་གསུམ་གྲོལ་ས་ གསུམ་ཐོབ། །ཕྱི་ཡུལ་ཀ་མ་རུ་པ་དང་། །ཨོ་ཏྲེའི་གྲོང་ནི་དབུ་མར་སྟོང་། །བསྒོམ་སྤང་རྣ
【現代漢語翻譯】 關於生起四暖的方法：將此應用於具有蓮花的所依（梵文：padma-can-rten），然後應用於正確的真言道，通過四種捨棄，依靠偉大的資糧道，生起暖位、頂位、忍位、勝位的證悟之差別。這是應用於頂位、忍位、勝位，除非在最後的聚合時，否則沒有說在此之前生起。因此，要珍惜智慧之花。在此金剛身中，一切智者龍樹海（梵文：kLu sgrub rgya mtsho）講述瞭如五道般的行進方式。這裡依靠內在身體的關鍵，講述了資糧道、加行道、見道所斷和修道所斷的分類。在口傳珍寶的章節中，如聖者珍寶的資糧道、加行道現觀般闡述，並在那裡詳細描述了金剛身脈輪的位置，以及如何通過行進于地來捨棄所斷的分別念，以及內外緣起止滅的方式，以及真如的徵兆顯現的方式。 六脈輪：在每個脈輪中，地行進兩次，所斷的修道所斷分別念分為大、中、小三種，共十二種。衰老和死亡等十二緣起，以逆轉的方式止滅，內外真如的徵兆以三個一組的方式顯現，如下所示：在秘密處樂空脈輪中，第一個脈結解開，獲得第一個地。外境為普拉拉瑪（梵文：pullI-ra-ma）、扎蘭達拉（梵文：ja-lan-dha-ra）、奧迪亞納（梵文：au-DI-ya-na）、阿爾布達（梵文：arbu）四個地方。在中脈中，空性，修道所斷為大、中、小、微小四種分別念，分為三組，大的止滅，外在的徵兆是秘密處一半被明點充滿，內在的徵兆是內外氣各一指移動，一次移動導致空風和八百風止滅，真如的徵兆在心中顯現，四個脈輪和三個主要脈，顯現見道七支。 然後，秘密處的第二個脈結解開，獲得第二個地。從這裡開始到第十二個地，被認為是包含在修道中。外境為哥達瓦里（梵文：go-dA-wa-ri）和拉斯米什瓦拉（梵文：ras-mi-shwa-ra）、德維科塔（梵文：de-vI-ko-Ta）和馬拉雅（梵文：ma-la-ya）四個地方。在中脈中，空性，修道所斷的分別念分為三大類，第二個止滅，外在的徵兆是秘密處完全被清凈的明點充滿，依靠它，內在的徵兆是內外氣各一指移動，止滅導致空風和八百風止滅，同樣，臍輪的六個脈結中，前三個解開，獲得第三個地。外境為卡瑪茹帕（梵文：ka-ma-ru-pa），奧特萊的城市是中脈中的空性，修道所斷的分別念...
【English Translation】 Regarding the method of generating the four heats: Apply this to the support with a lotus (Sanskrit: padma-can-rten), then apply it to the correct mantra path, through the four abandonments, relying on the great accumulation path, generating the distinctions of the realization of heat, peak, forbearance, and supreme. This is applied to the peak, forbearance, and supreme, unless at the time of the final aggregation, it is not said to arise before that. Therefore, cherish the flower of wisdom. In this Vajra body, the all-knowing Nagarjuna Sea (Sanskrit: kLu sgrub rgya mtsho) spoke of the way of proceeding like the five paths. Here, relying on the key points of the inner body, the classifications of the accumulation path, the preparation path, what is abandoned by the seeing path, and what is abandoned by the meditation path are discussed. In the chapter of Oral Transmission Jewel, it is explained like the accumulation path and preparation path of the noble Jewel, and there, the positions of the chakras of the Vajra body are described in detail, as well as how to abandon the conceptual thoughts to be abandoned by proceeding on the ground, and the ways in which the external and internal dependent origination cease, and the ways in which the signs of Suchness appear. Six Chakras: In each chakra, the earth proceeds twice, the conceptual thoughts to be abandoned by the path of meditation are divided into three types: large, medium, and small, totaling twelve types. The twelve dependent originations such as aging and death cease in a reversed manner, and the signs of external and internal Suchness appear in groups of three, as follows: In the secret place of the Bliss-Void Chakra, the first knot is untied, and the first earth is obtained. The external environments are Pullahrama (Sanskrit: pullI-ra-ma), Jalandhara (Sanskrit: ja-lan-dha-ra), Audiyana (Sanskrit: au-DI-ya-na), and Arbuda (Sanskrit: arbu). In the central channel, emptiness, what is abandoned by the path of meditation are four types of conceptual thoughts: large, medium, small, and tiny, divided into three groups, the large one ceases, the external sign is that half of the secret place is filled with bindu, the internal sign is that the inner and outer winds each move one finger, one movement causes the empty wind and eight hundred winds to cease, the sign of Suchness appears in the heart, the four chakras and three main channels, manifesting the seven limbs of the seeing path. Then, the second knot of the secret place is untied, and the second earth is obtained. From here to the twelfth earth, it is considered to be included in the path of meditation. The external environments are Godavari (Sanskrit: go-dA-wa-ri) and Rashmishvara (Sanskrit: ras-mi-shwa-ra), Devikota (Sanskrit: de-vI-ko-Ta) and Malaya (Sanskrit: ma-la-ya). In the central channel, emptiness, the conceptual thoughts to be abandoned by the path of meditation are divided into three large categories, the second one ceases, the external sign is that the secret place is completely filled with pure bindu, relying on it, the internal sign is that the inner and outer winds each move one finger, the cessation causes the empty wind and eight hundred winds to cease, similarly, in the six knots of the navel chakra, the first three are untied, and the third earth is obtained. The external environment is Kamarupa (Sanskrit: ka-ma-ru-pa), the city of Otre is emptiness in the central channel, the conceptual thoughts to be abandoned by the path of meditation...
མ་རྟོག་ཆེན་པོ་ལས། །གསུམ་དུ་ཕྱེ་བའི་གསུམ་པ་འགག །ཕྱི་རྟགས་ལྟེ་བའི་འཁོར་ལོའི་ཕྱེད། །ཁམས་ཀྱི་དྭངས་ མས་གང་ཞིང་བརྟན། །ནང་རྟགས་ཕྱི་དང་ནང་གི་རླུང་། །སོར་རེ་འགག་པས་ལས་ཀྱི་རླུང་། །སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱད་དབུ་མར་ཐིམ། །ལྟེ་བའི་རྩ་མདུད་ཕྱི་མ་གསུམ། །གྲོལ་བས་ས་ནི་བཞི་པ་ཐོབ། །ཕྱི་ ཡུལ་དྲི་ཤ་ཀོ་ནེ་དང་། །ཀོ་པ་ལའི་གྲོང་དབུ་མར་སྟོང་། །བསྒོམ་སྤང་རྣམ་རྟོག་འབྲིང་ལ་གསུམ། །ཕྱེ་བའི་དང་པོ་འགག་ནས་ཕྱིའི། །རྟགས་ནི་ལྟེ་བའི་འཁོར་ལོ་ནི། །ཧྲིལ་པོ་ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མས་ གང་། །བརྟན་ཞིང་ནང་རྟགས་ཕྱི་ནང་དྲུག །སོར་རེ་འགག་པས་ལས་རླུང་ནི། །སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱད་དབུ་མར་ཐིམ། །དེ་བཞིན་སྙིང་ཁའི་འཁོར་ལོ་ཡི། །རྩ་མདུད་དྲུག་ལས་དང་པོ་གསུམ། །གྲོལ་བས་ས་ནི་ ལྔ་པ་ཐོབ། །ཕྱི་ཡུལ་ཀ་ལིངྐ་དང་ནི། །ལམ་བྷ་གཉིས་གྲོང་དབུ་མར་སྟོང་། །བསྒོམ་སྤང་རྣམ་རྟོག་འབྲིང་ལ་གསུམ། །ཕྱེ་བའི་གཉིས་པ་འགག་ནས་ཕྱིའི། །རྟགས་ནི་སྙིང་ཁའི་འཁོར་ལོའི་ཕྱེད། །ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མས་གང་ཞིང་བརྟན། ། 5-559 ནང་རྟགས་ཕྱི་ནང་རླུང་སོར་རེ། །འགག་པས་ལས་རླུང་སྟོང་བརྒྱད་བརྒྱ། །དབུ་མར་ཐིམ་ཞིང་སྙིང་ཁ་ཡི། །རྩ་མདུད་ཕྱི་མ་གསུམ་གྲོལ་བས། །དྲུག་པའི་ས་ཐོབ་ཕྱི་ཡི་ཡུལ། །ཀཉྩི་ཀ་དང་ཧི་མ་ ལའི། །གྲོང་ནི་དབུ་མར་སྟོང་ནས་ནི། །བསྒོམ་སྤང་རྣམ་རྟོག་འབྲིང་ལ་གསུམ། །ཕྱི་བའི་གསུམ་པ་འགག་ནས་ཕྱིའི། །རྟགས་ནི་སྙིང་ཁའི་འཁོར་ལོ་ནི། །ཧྲིལ་པོ་ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མ་ཡིས། །གང་ཞིང་བརྟན་ནས་ ནང་གི་རྟགས། །ལས་རླུང་སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱ་པ། །དབུ་མར་ཐིམ་ཞིང་བུམ་དབང་གི །ས་དྲུག་རིང་ལ་དེ་ཁོ་ནའི། །སེམས་ཀྱི་རྟགས་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡི། །ཞིང་ཁམས་སྟོང་བསྐུལ་བ་ནས་བཟུང་། །རིམ་པར་ དེ་ཚེ་སྤྲུལ་སྐུ་ཡི། །ཞིང་ཁམས་བྱེ་བ་ཕྲག་བདུན་བསྐུལ། །ནུས་ཤིང་ཡོན་ཏན་སོགས་འཕེལ་བ། །རྣམ་རྟོག་འགྲོ་ལྡོག་འགག་ནས་ཕྱིའི། །ལྟེ་སྙིང་ཐིག་ལེ་བརྟན་པ་ཡིས། །ལོངས་སྐུ་འགའ་མཐོང་གྲུབ་མཐའ་ནི། ། བཞི་ལས་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཐོབ། །དེ་ནས་མགྲིན་པའི་འཁོར་ལོ་ཡི། །རྩ་མདུད་དྲུག་ལས་དང་པོ་གསུམ། །གྲོལ་བ་ཡིས་ནི་ས་བདུན་ཐོབ། །ཕྱི་ཡུལ་པྲེ་ཏ་པཱུ་རི་དང་། །གྲི་ཧ་ད་ཝའི་གྲོང་ གཉིས་སྟོང་། །བསྒོམ་སྤང་རྣམ་རྟོག་ཆུང་བ་ལ། གསུམ་དུ་ཕྱེ་བའི་དང་པོ་འགག །ཕྱི་རྟགས་མགྲིན་པའི་འཁོར་ལོའི་ཕྱེད། །ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མས་གང་ཞིང་བརྟན། །ནང་རྟགས་རླུང་ནི་ཕྱི་དང་ནང་། །སེར་རེ་འགག་པས་ལས་ཀྱི་རླུང་། ། 5-560 སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱ་དབུ་མར་ཐིམ། །དེ་བཞིན་མགྲིན་པའི་རྩ་མདུད་ནི། །ཕྱི་མ་གསུམ་གྲོལ་ས་བརྒྱད་ཐོབ། །ཕྱི་ཡུལ་ནི་སཽ་རཥྛ། །སུ་ཝར་ན་གཉིས་ཀྱིས་གྲོང་སྟོང་། །བསྒོམ་སྤང་རྣམ་རྟ
【現代漢語翻譯】 《無分別大瑜伽》中，三分法之第三部分為『止』。 外在的徵象是臍輪的一半，充滿且穩固地保持著明點精華。 內在的徵象是內外之氣，隨著每次手指寬度的阻塞，業氣一千八百次融入中脈。 臍輪的后三個脈結解開，從而獲得第四地。 外境的德里夏（Drisha），夏柯內（Shakone）和郭帕拉（Kopala）的城市都空于中脈。 需要禪修斷除的是中等的分別念有三種。 三分法中，第一部分為『止』，外在的徵象是臍輪，完全充滿明點精華。 穩固地保持著，內在的徵象是內外六氣，隨著每次手指寬度的阻塞，業氣一千八百次融入中脈。 同樣地，心輪的六個脈結中，前三個解開，從而獲得第五地。 外境的卡林嘎（Kalinga）和蘭巴（Lambha）兩個城市都空于中脈。 需要禪修斷除的是中等的分別念有三種。 三分法中，第二部分為『止』，外在的徵象是心輪的一半，充滿且穩固地保持著明點精華。 內在的徵象是內外之氣，隨著每次手指寬度的阻塞，業氣一千八百次融入中脈。 心輪的后三個脈結解開，從而獲得第六地，外境的坎吉卡（Kanjika）和喜馬拉雅（Himalaya）的城市都空于中脈。 需要禪修斷除的是中等的分別念有三種。 三分法中，第三部分為『止』，外在的徵象是心輪，完全充滿明點精華。 穩固地保持著，內在的徵象是業氣一千八百次融入中脈。 在獲得第六地之後，于瓶氣灌頂期間，當僅僅是心的徵象啟動化身（Nirmanakaya）的剎土時。 次第漸進地，那時啟動七百萬個化身（Nirmanakaya）的剎土。 能夠增長功德等，當分別唸的來去止息，通過臍輪和心輪明點的穩固。 一些人證悟報身（Sambhogakaya），並獲得四種宗見的輪涅無別。 之後，喉輪的六個脈結中，前三個解開，從而獲得第七地。 外境的普雷塔普里（Pretapuri）和格里哈達瓦（Grihadava）兩個城市都空。 需要禪修斷除的是小的分別念有三種。三分法中，第一部分為『止』，外在的徵象是喉輪的一半，充滿且穩固地保持著明點精華。 內在的徵象是內外之氣，隨著每次手指寬度的阻塞，業氣一千八百次融入中脈。 同樣地，喉輪的后三個脈結解開，獲得第八地。 外境的索拉什特拉（Saurashtra）和蘇瓦爾納（Suvarna）兩個城市都空。 需要禪修斷除的分別念。
【English Translation】 In the Great Non-Conceptual Yoga, the third of the threefold division is 『Cessation』. The outer sign is half of the navel chakra, filled and firmly holding the essence of the elements. The inner sign is the inner and outer winds, with each finger-width of blockage, the karma winds dissolve into the central channel one thousand eight hundred times. The last three knots of the navel chakra are released, thereby attaining the fourth bhumi. The outer realms of the cities of Drisha, Shakone, and Kopala are empty in the central channel. What needs to be meditatively abandoned are the medium-level conceptualizations, which are threefold. In the threefold division, the first part is 『Cessation』, the outer sign is the navel chakra, completely filled with the essence of the elements. Firmly holding it, the inner sign is the six inner and outer winds, with each finger-width of blockage, the karma winds dissolve into the central channel one thousand eight hundred times. Similarly, of the six knots of the heart chakra, the first three are released, thereby attaining the fifth bhumi. The outer realms of the two cities of Kalinga and Lambha are empty in the central channel. What needs to be meditatively abandoned are the medium-level conceptualizations, which are threefold. In the threefold division, the second part is 『Cessation』, the outer sign is half of the heart chakra, filled and firmly holding the essence of the elements. The inner sign is the inner and outer winds, with each finger-width of blockage, the karma winds dissolve into the central channel one thousand eight hundred times. The last three knots of the heart chakra are released, thereby attaining the sixth bhumi, the outer realms of the cities of Kanjika and Himalaya are empty in the central channel. What needs to be meditatively abandoned are the medium-level conceptualizations, which are threefold. In the threefold division, the third part is 『Cessation』, the outer sign is the heart chakra, completely filled with the essence of the elements. Firmly holding it, the inner sign is the karma winds dissolving into the central channel one thousand eight hundred times. After attaining the sixth bhumi, during the vase empowerment, when merely the sign of the mind activates the Nirmanakaya field. Progressively, at that time, activate seven million Nirmanakaya fields. Able to increase qualities and so forth, when the coming and going of conceptualizations cease, through the stability of the navel and heart chakra bindus. Some realize the Sambhogakaya and attain the non-duality of samsara and nirvana of the four tenets. Thereafter, of the six knots of the throat chakra, the first three are released, thereby attaining the seventh bhumi. The outer realms of the two cities of Pretapuri and Grihadava are empty. What needs to be meditatively abandoned are the small conceptualizations, which are threefold. In the threefold division, the first part is 『Cessation』, the outer sign is half of the throat chakra, filled and firmly holding the essence of the elements. The inner sign is the inner and outer winds, with each finger-width of blockage, the karma winds dissolve into the central channel one thousand eight hundred times. Similarly, the last three knots of the throat chakra are released, attaining the eighth bhumi. The outer realms of the two cities of Saurashtra and Suvarna are empty. Conceptualizations that need to be meditatively abandoned.
ོག་ཆུང་བ་ལ། ། གསུམ་དུ་ཕྱེ་བའི་གཉིས་པ་འགག །ཕྱི་རྟགས་མགྲིན་པའི་འཁོར་ལོ་ནི། །ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མས་ཧྲིལ་གང་བརྟན། །ནང་རྟགས་ཕྱི་ནང་རླུང་སོར་རེ། །འགག་པས་ལས་རླུང་སྟོང་བརྒྱད་བརྒྱ། །དབུ་མར་ཐིམ་ཞིང་སྨིན་ མཚམས་ཀྱི། །རྩ་མདུད་དྲུག་ལས་དང་པོ་གསུམ། །གྲོལ་བས་ས་ནི་དགུ་པ་ཐོབ། །ཕྱི་ཡུལ་ན་ག་ར་དང་ནི། །སིན་དྷུའི་གྲོང་སྟོང་བསྒོམ་སྤང་ནི། །རྣམ་རྟོག་ཆུང་བའི་གསུམ་པ་འགག །ཕྱི་རྟགས་སྨིན་ མཚམས་འཁོར་ལོའི་ཕྱེད། །ཁམས་ཀྱིས་དྭངས་མས་གང་ཞིང་བརྟན། །ནང་རྟགས་རླུང་ནི་ཕྱི་ནང་གི །སོར་རེ་འགག་པས་ལས་ཀྱི་རླུང་། །སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱ་དབུ་མར་ཐིམ། །སྨིན་མཚམས་མདུད་པ་ཕྱི་མ་གསུམ། །གྲོལ་ བས་ས་ནི་བཅུ་པ་ཐོབ། ཕྱི་ཡུལ་མ་རུ་ཀུ་ལུ་ཏ། །གཉིས་ཀྱི་གྲོང་སྟོང་བསྒོམ་སྤང་གི །རྣམ་རྟོག་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ། །གསུམ་དུ་ཕྱེ་པའི་དང་པོ་འགག །སྨིན་མཚམས་འཁོར་ལོ་ཧྲིལ་པོ་ ནི། །ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མས་གང་ཞིང་བརྟན། །ནང་རྟགས་ཕྱི་ནང་རླུང་སོར་རེ། །འགག་པས་ལས་རླུང་སྟོང་བརྒྱད་བརྒྱ། །དབུ་མར་ཐིམ་ཞིང་གསང་དབང་གི །དེ་ཁོ་ཉིད་རྟགས་སེམས་ལ་འཆར། །དབང་པོ་ལྔ་དང་དྭངས་མ་ལྔའི། ། 5-561 རླུང་ལ་མངའ་བརྙེས་ནུས་པ་ལྔ། །ལྟ་སྟངས་ལྔ་ལ་ཐོགས་པ་མེད། །བྷ་གའི་དལ་དུ་རིགས་དྲུག་གི །ས་བོན་མཐོང་ཞིང་སེམས་ཅན་རྣམས། །སྐད་དུ་ཆོས་སྟོན་ཆོས་སྤྱི་རང་། །མཚན་ཉིད་ཐོགས་མེད་ལྟེ་ བ་ཡི། །ཡི་གེ་བརྒྱད་དང་དབྱངས་གསལ་མཐོང་། །མདོ་སྡེའི་ཆོས་ཀུན་ཇི་བཞིན་ཤེས། །བདུད་རྩི་ལྔ་དང་རོ་དྲུག་ལ། །ལོངས་སྤྱོད་ཚངས་པའི་དབྱངས་འགྱུར་བ། །ཨཱ་ནི་ཡིག་འབྲུ་ཅེས་སོགས་དོན། །ལོངས་སྐུའི་ཞིང་ ཁམས་དུང་ཕྱུར་ཕྲག །བདུན་ནས་རིམ་པར་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་། །ཐེར་འབུམ་ཆེན་པོ་ཕྲག་བདུན་བསྒུལ། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ལས་མ་འདྲེས་པ། །ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་གྲུབ་མཐའ་སྙོགས། །དེ་ནས་སྤྱི་བོ་བདེ་ཆེན་གྱི། །འཁོར་ ལོའི་རྩ་མདུད་བཞི་ལས་ནི། །དང་པོ་གསུམ་གྲོལ་ས་བཅུ་གཅིག །ཐོབ་ཅིང་ཕྱི་ཡུལ་ལས་ཀྱི་གྲོང་། །ཧ་རི་ཀེ་ལ་ཞེས་པ་དང་། །ལཉྩ་རྒྱ་མཚོའི་ནང་སྐྱེས་པ། །བིནྡྷ་བཞིའི་གྲོང་དབུ་མར་སྟོང་། །བསྒོམ་ སྤང་རྣམ་རྟོག་ཆུང་ངུ་ལ། །གསུམ་དུ་ཕྱེ་བའི་གཉིས་པ་འགག །ཕྱི་རྟགས་བདེ་ཆེན་འཁོར་ལོའི་ཕྱེད། །ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མས་གང་ཞིང་བརྟན། །ནང་རྟགས་ཕྱི་ནང་རླུང་སོར་རེ། །འགག་པས་ལས་རླུང་སྟོང་བརྒྱད་ བརྒྱ། །དབུ་མར་ཐིམ་ཞིང་སྤྱི་བོ་ཡི། །རྩ་མདུད་ཕྱི་མ་གཅིག་གྲོལ་བས། །བཅུ་གཉིས་ས་ཐོབ་ཕྱི་ཡི་ཡུལ། །གཞོན་ནུའི་གྲོང་ཞེས་བྱ་བ་དང་། །རབ་སོང་དགེ་འདུན་རྒྱ་མཚོའི་འགྲམ། །སྐྱེད་ཚལ་རྭ་བའི་རྫིང་འགྲམ་གྲོང་། ། 5-562 དབུ་མར་སྟོང་ཞིང་བསྒོམ་སྤང་གི །རྣམ་རྟོག་ཆུང་ངུའི་གསུམ་པ་འགག །
【現代漢語翻譯】 在極小之中， 三分之二的阻斷。外在的徵象是喉輪， 充滿精華並穩固。內在的徵象是內外風， 各一指寬。由於阻斷，業風八千， 融入中脈，成熟之際。 從六個脈結中，前三個， 解脫，獲得第十地。外在的境是那伽拉和， 辛度的空城，禪修的捨棄。 在微小念頭的第三個阻斷。外在的徵象是成熟， 輪的一半。充滿精華並穩固。 內在的徵象是內外之風， 各一指寬。由於阻斷，業風， 一千八百融入中脈。成熟之際的后三個結， 解脫，獲得第十地。外在的境是瑪茹庫庫魯塔， 二者的空城，禪修的捨棄。 在極微小之中的極微小， 三分之一的第一個阻斷。成熟輪整個， 充滿精華並穩固。內在的徵象是內外風， 各一指寬。由於阻斷，業風八千， 融入中脈，秘密灌頂的。 彼之自性顯現於徵象之心。五根和五精華的， 風獲得自在，五種能力。 五種觀看方式，毫無阻礙。在bhaga（藏文：བྷ་ག，梵文天城體：भग，梵文羅馬擬音：bhaga，漢語字面意思：吉祥）的緩流中，六種姓的， 種子顯現，眾生們， 以聲音宣說佛法，佛法之共性自性。 無礙之相，臍輪的， 八個字母和元音輔音顯現。 如實知曉經部的所有佛法。 五甘露和六味， 享受梵天的音聲變化。 阿（藏文：ཨཱ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：啊）等字母的意義。報身（Sambhogakaya）的剎土， 十億兆。從七開始依次是報身剎土。 千億兆撼動七次。從四種宗派中不混雜， 圓滿的宗派追求。之後頂輪大樂的， 輪的四個脈結中， 前三個解脫，獲得第十一地。外在的境是業之城， 名為哈日凱拉， 以及蓮花海中生起的。 賓達（bindu）四城的中央空虛。禪修的捨棄， 在微小念頭中， 三分之二的阻斷。外在的徵象是大樂輪的一半， 充滿精華並穩固。內在的徵象是內外風， 各一指寬。由於阻斷，業風八千， 融入中脈，頂輪的。 最後一個脈結解脫， 獲得第十二地。外在的境， 名為青年之城， 以及完全逝去的僧伽海邊。 花園圍墻的池塘邊之城。 中央空虛，禪修的捨棄， 在微小念頭的第三個阻斷。 5-561 5-562
【English Translation】 In the extremely small, Two-thirds of the blockage. The external sign is the throat chakra, Filled with essence and stable. The internal sign is the inner and outer winds, Each one finger-width. Due to the blockage, the karma wind eight thousand, Merges into the central channel, at the time of maturity. From the six knots, the first three, Liberate, attaining the tenth bhumi. The external realm is Nagar and, The empty city of Sindhu, the abandonment of meditation. In the third blockage of small thoughts. The external sign is maturity, Half of the wheel. Filled with essence and stable. The internal sign is the inner and outer winds, Each one finger-width. Due to the blockage, the karma wind, One thousand eight hundred merges into the central channel. The latter three knots at the time of maturity, Liberate, attaining the tenth bhumi. The external realm is Marukukuluuta, The empty cities of both, the abandonment of meditation. In the extremely small of the extremely small, The first blockage of one-third. The entire maturity wheel, Filled with essence and stable. The internal sign is the inner and outer winds, Each one finger-width. Due to the blockage, the karma wind eight thousand, Merges into the central channel, of the secret empowerment. Its very nature appears to the sign-mind. Of the five senses and five essences, The wind attains freedom, five abilities. Five ways of seeing, without obstruction. In the slow flow of bhaga, of the six lineages, The seeds appear, sentient beings, Proclaim the Dharma in sound, the common nature of the Dharma. Unobstructed signs, of the navel chakra, Eight letters and vowels and consonants appear. Know all the Dharmas of the Sutra Pitaka as they are. Five ambrosias and six tastes, Enjoy the sound transformations of Brahma. The meaning of letters such as A. The Sambhogakaya realm, Ten billion trillion. Starting from seven, the Sambhogakaya realm in order. A hundred billion trillion shakes seven times. From the four schools, unmixed, The complete school seeks. After that, of the crown chakra great bliss, Of the wheel's four knots, The first three liberate, attaining the eleventh bhumi. The external realm is the city of karma, Named Hari Kela, And arising within the lotus sea. The central channel of the four bindu cities is empty. The abandonment of meditation, In small thoughts, Two-thirds of the blockage. The external sign is half of the great bliss wheel, Filled with essence and stable. The internal sign is the inner and outer winds, Each one finger-width. Due to the blockage, the karma wind eight thousand, Merges into the central channel, of the crown chakra. The last knot liberates, Attaining the twelfth bhumi. The external realm, Named the city of youth, And the edge of the Sangha sea that has completely passed away. The city by the pond of the garden enclosure. The central channel is empty, the abandonment of meditation, In the third blockage of small thoughts. 5-561 5-562
ཕྱི་རྟགས་སྤྱི་བོའི་འཁོར་ལོ་ནི། །ཧྲིལ་པོ་ཁམས་ཀྱི་དྭངས་མས་གང་། །ནང་རྟགས་ཕྱི་ནང་རླུང་སོར་རེ། །འགག་པས་ལས་རླུང་སྟོང་ བརྒྱད་བརྒྱ། །དབུ་མར་ཐིམ་ཞིང་ཤེར་དབང་གི །ས་གཉིས་ཚེ་ན་དེ་ཁོ་ན། །ཉིད་རྟགས་སེམས་ལ་འཆར་བ་ནི། །སྟོབས་ལྔ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་རླུང་། །ལྔ་སྤྱོད་པ་ཡི་དྭངས་མ་ཡི། །དྭངས་མ་རྩ་ ཁམས་ནང་གི་ཁམས། །དང་ཞིང་ཐོགས་པ་མེད་པ་ཡིས། །འོད་ཟེར་རྣམ་པ་ཇི་བཞིན་མཐོང་། །སྐུ་གསུམ་དང་ནི་ཡེ་ཤེས་ལྔ། །ཕྱག་རྒྱ་ལྔ་དང་ཧེ་རུ་ཀ །བཅུ་གཅིག་རྣམས་ཏེ་ལྷ་ཡི་ནི། །དེ་ ཁོ་ན་ཉིད་ཉི་ཤུ་བཞི། །ཕྱག་རྒྱ་དཀྱིལ་འཁོར་སྔགས་དང་ནི། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བཞི་ཉམས་སུ། །མྱང་བའི་རྟོགས་པ་དང་ལྡན་ཞིང་། །ཡས་འབབ་དགའ་བཞིའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །དབང་ཐོབ་ཤེར་དབང་ཞེས་བྱ་ ཐོབ། །བདུད་རྩི་ལྔ་པོ་གར་འདུས་མཐོང་། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་གཞན་དོན་མཛད། །མཐོང་ཞིང་སྤྲུལ་པ་བདེ་ཆེན་སུ། །ཐིག་ལེ་འདུ་མཐོང་སངས་རྒྱས་རྣམས། །རང་བཞིན་གནས་ནི་ཟབ་མོ་ལ། །བཞུགས་མཐོང་ལྟེ་བ་ སྤྲུལ་འཁོར་དུ། །བདུད་རྩི་ལྔ་དང་རླུང་ལྔ་འདུ། །མཐོང་ནས་ལོངས་སྐུ་རིགས་ལྔ་སོགས། །ཡུམ་གྱི་བྷ་ག་ན་བཞུགས་ནས། །སྐལ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་རྣམས་ལ། །གསང་བ་སྒྲོགས་མཐོང་ཕྱག་རྒྱ་མའི། །དྭངས་མ་མཐོང་ནས་མངོན་ཤེས་ལ། ། 5-563 ཐོགས་པ་མེད་ཅིང་རྩ་ཡི་གེ །རྣམས་སུ་དྭངས་མ་འདྲོངས་ན་ནི། །རྫུ་འཕྲུལ་ལ་ནི་ཐོགས་པ་མེད། །དེ་ཉིད་སླར་ཡང་སྤྲོས་ནས་ནི། །སྔོན་གནས་རྗེས་དྲན་ཆོས་སྐུ་ཡི། །ཞིང་ཁམས་རབ་བཀྲམ་བསྒུལ་ བར་ནུས། །གྲུབ་མཐའ་བདེ་སྟོང་རྒྱ་ཆུང་ཐོབ། །དེ་ལྟར་དབུ་མའི་མདུད་པ་ནི། །སུམ་ཅུ་གཉིས་གྲོལ་ཡུལ་ཆེན་ནི། །སོ་གཉིས་བགྲོད་ཅིང་ཕྱི་ཡི་རྟགས། །སྤྱི་བོའི་འཁོར་ལོ་བར་ཁམས་ཀྱི། །དྭངས་མས་གང་ བརྟན་ནང་གི་རྟགས། །དེ་དག་རེ་རེར་ཕྱི་ནང་རླུང་། །སོར་རེ་འགག་པས་ལས་རླུང་ནི། །སྟོང་ཕྲག་གཅིག་དང་བརྒྱད་བརྒྱ་རེ། །དབུ་མར་ཐིམ་ཞིང་ས་བཅུ་གཉིས། །རྫོགས་ཤིང་བུམ་གསང་ཤེར་དབང་གི །གྲུབ་ མཐའ་གསུམ་ཐོབ་དེ་ནས་ནི། །ནང་གི་སྙིང་དབུས་སྦས་པ་ཡི། །རྩ་ལྔར་རྩ་ཡིག་ནུས་པ་འདུས། །བདུད་རྩི་ཤིན་ཏུ་དྭང་བ་དང་། །རླུང་ནི་ཤིན་ཏུ་བྱང་བ་དེར། །གནད་དུ་ཟིན་པའི་དབང་གིས་ ནི། །ཕྱི་ཡི་སྦས་པའི་ཡུལ་ལྔ་བགྲོད། །རི་རབ་རྩེ་ཡི་དབུས་ཕྱོགས་བཞི། །ཡང་ན་རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་པའི། །གནས་དེ་ཕྱི་ནང་གསང་བ་ཡི། །རྡོ་རྗེ་གདན་ཞེས་ཡུལ་ལྔ་ཡི། །རྣམ་བཞག་མཛད་ཅིང་ ཕྱི་ཡི་རྟགས། །གཙུག་ཏོར་ཕྱེ་ནི་ཁམས་དྭངས་མས། །གང་བརྟན་ནང་རྟགས་སྲོག་རྩོལ་རླུང་། །ཕྱི་དབྱིབས་ཨཱཿནས་གཙུག་ཏོར་གྱི། །ཕྱེད་ཀྱི་བར་ཞུགས་དེ་ཁོ་ན། །ཉིད་རྟགས་སེམས་ལ་འཆར་བ་ནི། །འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་གསལ་བྱ། ། 5-564 རྒྱུ་རྒྱུད་
【現代漢語翻譯】 外在的徵象是頂輪（Skt. chakra, 梵文，意為輪）充滿精華，內在的徵象是內外氣息每次阻塞一指寬，導致一千八百次業氣融入中脈，並在獲得智慧灌頂時，在地上停留十二年。自身的徵象是心中顯現五力（Skt. pañca-bala, 梵文，五種力量）和菩提心之氣，五種感官的精華，精華是脈、界內的界，變得清晰且無礙，如實見到光芒。見到三身（Skt. trikāya, 梵文，佛的三種身）和五智（Skt. pañca-jñāna, 梵文，五種智慧），五印（Skt. pañca-mudrā, 梵文，五種手印）和黑汝嘎（Skt. Heruka, 梵文，一種忿怒尊），總共二十四尊本尊，以及手印、壇城（Skt. mandala, 梵文，宇宙的象徵）、咒語（Skt. mantra, 梵文，真言），體驗四種本然狀態，具備體驗四喜智慧的能力，獲得上下降提的智慧灌頂，被稱為智慧灌頂。見到五甘露融合之處，利益諸佛，見到化身大樂，見到明點融合，諸佛安住于自性本然的深奧之處，見到臍輪化身輪處，五甘露和五氣融合。見到之後，長壽五部等安住于佛母的子宮中，為有緣的菩提心者開示秘密，見到空行母的精華，獲得無礙的現量，如果精華融入脈字中，就能無礙地施展神通。再次闡述，能夠憶起前世，能夠展開法身（Skt. dharmakāya, 梵文，佛的法身）的凈土並撼動它，獲得方便和空性的小乘果位。如此一來，中脈的三十二個結解開，行於三十二處大樂之地，外在的徵象是頂輪充滿空界精華，變得穩固，內在的徵象是每次阻塞一指寬的內外氣息，導致一千八百次業氣融入中脈，圓滿十二地，獲得寶瓶、秘密、智慧灌頂的三種果位，之後，內在的心臟中央隱藏的五脈中彙集了脈字的力量，甘露變得非常清澈，氣息變得非常純凈，憑藉抓住要點的力量，行於外在的五個隱蔽之地，須彌山頂的四個方位，或者自己成佛之地，這些內外秘密的金剛座被稱為五處，進行分類，外在的徵象是梵穴打開，充滿精華，變得穩固，內在的徵象是命勤氣，外形從阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：阿）到頂髻的半月之間進入，這就是其自身。自身的徵象是心中顯現八聖道分（Skt. āryāṣṭāṅgamārga, 梵文，八正道），變得清晰。 因緣。
【English Translation】 The outer sign is that the crown chakra (Skt. chakra) is filled with essence, the inner sign is that the inner and outer winds are blocked by one finger width each time, causing one thousand eight hundred karmic winds to dissolve into the central channel, and when the wisdom empowerment is obtained, it stays on the ground for twelve years. The self-sign is that the five powers (Skt. pañca-bala) and the bodhicitta (Skt. bodhicitta) wind appear in the heart, the essence of the five senses, the essence is the essence within the channels and elements, becoming clear and unobstructed, seeing the light as it is. Seeing the three bodies (Skt. trikāya) and the five wisdoms (Skt. pañca-jñāna), the five seals (Skt. pañca-mudrā) and Heruka, a total of twenty-four deities, as well as mudras, mandalas (Skt. mandala), mantras (Skt. mantra), experiencing the four natural states, possessing the ability to experience the wisdom of the four joys, obtaining the wisdom empowerment of ascending and descending, called the wisdom empowerment. Seeing the place where the five nectars merge, benefiting all Buddhas, seeing the manifestation of great bliss, seeing the dissolution of bindus, the Buddhas abide in the profound place of self-nature, seeing the navel chakra transformation wheel, where the five nectars and five winds merge. After seeing this, the longevity of the five families and others abide in the womb of the Buddha-mother, revealing secrets to the fortunate bodhicitta beings, seeing the essence of the dakinis, obtaining unobstructed manifestation, if the essence merges into the channel letters, one can manifest magical powers without obstruction. Elaborating again, being able to recall past lives, being able to unfold the pure land of the dharmakāya (Skt. dharmakāya) and shake it, obtaining the small vehicle fruit of skillful means and emptiness. In this way, the thirty-two knots of the central channel are untied, walking in the thirty-two places of great bliss, the outer sign is that the crown chakra is filled with the essence of the empty realm, becoming stable, the inner sign is that the inner and outer winds are blocked by one finger width each time, causing one thousand eight hundred karmic winds to dissolve into the central channel, completing the twelve bhumis, obtaining the three fruits of vase, secret, and wisdom empowerment, after that, the power of the channel letters is gathered in the five hidden channels in the center of the inner heart, the nectar becomes very clear, the breath becomes very pure, by the power of grasping the key points, walking in the five hidden places outside, the four directions of the summit of Mount Sumeru, or the place where one becomes a Buddha, these inner and outer secret Vajra seats are called the five places, classified, the outer sign is that the brahmarandra opens, filled with essence, becoming stable, the inner sign is the life-sustaining wind, the outer form enters from A (Tibetan: ཨཱཿ, Sanskrit Devanagari: आ, Sanskrit Romanization: ā, Chinese literal meaning: A) to the crescent moon of the crown, that is its self. The self-sign is that the eightfold noble path (Skt. āryāṣṭāṅgamārga) appears in the heart, becoming clear. Cause and condition.
ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ལ། །སྒྲིབ་བྱེད་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་པོ། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་རུ་གནས་གྱུར་ཏོ། །གཟུང་པ་རྣམ་དག་མཚན་མ་བྲལ། །འཛིན་པ་རང་གྲོལ་སྨོན་པ་མེད། །གཟུང་འཛིན་ལས་གྲོལ་བདེ་ ཆེན་ཐོབ། །ས་ཆེན་འདི་ནི་དགའ་ཞིང་མགུ །རྣམ་པ་དྲུག་གཡོས་བདུད་གནས་སུ། །སྒྲ་གྲགས་ཕྱག་རྒྱ་མའི་གནས་སུ། །ཁམས་གསུམ་མཐོང་ཞིང་མཁའ་འགྲོ་རྣམས། །རིང་ན་འདུ་ཞིང་ཧ་རི་མ། །ལ་སོགས་དབང་ ཕྱུག་བརྒྱད་དོན་འཆར། །བདེ་སྟོང་རྒྱ་ཆེའི་གྲུབ་མཐའ་ཐོབ། །དེའང་བར་གྱི་ས་བརྒྱད་ལ། །ཞིབ་ཏུ་དཔྱད་ན་སྦྱོར་བ་ཡི། །མགོ་ནི་རྩོམ་ལ་མདུད་པ་གཅིག །གྲོལ་ཞིང་དངོས་གཞིར་ལོངས་སྤྱོད་ལ། །མདུད་པ་ གཅིག་གྲོལ་རྗེས་ཐིམ་པར། །མདུད་པ་གཅིག་གྲོལ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་དང་སྦྱར་ཏེ། །ས་ལམ་བགྲོད་པའི་ཚུལ་ལ་ནི། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལུགས་གཉིས་ཀྱི། །དང་པོ་རྒྱུད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི། ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བསྟན་བཅོས་ལས། །སྦྱོར་ལུགས་ལྔ་སྟེ་རྒྱུ་རྒྱུད་ཀྱི། །སྦྱོང་བཞི་རྩ་སོགས་ལ་སྦྱོར་དང་། །ལམ་གྱི་བསྐྱེད་རིམ་ལྷ་རྟེན་དང་། །བརྟེན་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་དང་། །སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་ལམ་ ཞུགས་ནས། །བཟུང་སྟེ་ལམ་ལྔ་སོ་སོར་སྦྱར། །བདེན་པ་མཐོང་བ་ནས་བཟུང་སྟེ། །སངས་རྒྱས་མངོན་བྱས་བར་སྦྱོར་དང་། །སངས་རྒྱ་ཁོ་ནའི་གཟུགས་སྐུའི་ལྷར། །སྦྱོར་བ་ལྔ་ལས་མཐོང་ལམ་ཡན། །སྦྱར་འདིའི་ལྔ་ཀ་ཤེས་ནུས་གསུང་། ། 5-565 དེ་ལྟར་མཐོང་ལམ་ཡན་ཆོད་ལ། །སྦྱོར་བའི་ལུགས་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། །དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞིའི། །དང་པོའི་ས་བགྲོད་ཡང་དག་པ། །སྤང་བཞིའི་ས་ནི་གཉིས་པ་བགྲོད། །གསུམ་ནས་བཅུའི་བར་ས་ བརྒྱད་ལ། །བྱང་ཕྱོགས་གཉིས་གཉིས་འགྲོ་དགོས་པས། །རྫུ་འཕྲུལ་ཟུང་བཞིའི་ས་གསུམ་བཞི། །དབང་པོ་ལྔ་དང་སྟོབས་ལྔ་ཡི། །ས་ནི་ལྔ་དྲུག་བདུན་བརྒྱད་དགུ། །བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན་གྱི་ནི། །དང་པོ་གཉིས་ ཀྱིས་ས་བཅུ་བགྲོད། །དེ་ནས་བཞི་ཡིས་བཅུ་གཅིག་བགྲོད། །དེ་ནས་གཅིག་དང་འཕགས་ལམ་གྱི། །ཡན་ལག་བརྒྱད་ཀྱི་དང་པོ་གསུམ། །དེ་ཡིས་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་བགྲོད། །ལྷག་མ་གསུམ་གྱིས་ས་བཅུ་གསུམ། །བགྲོད་ འདི་རྡོ་རྗེ་བདག་མེད་མའི། །བསྟོད་པ་རྩ་འགྲེལ་དགོངས་པའོ། །དེ་ནས་མན་ངག་ལུགས་ལ་ནི། །བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་ཚོགས་ལམ་ནས། །བཅུ་གསུམ་འོག་མ་མན་ཆད་སྦྱར། །སྣང་བ་དགྲ་ལངས་གཉེན་པོ་ནི། ། འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི། །རྐང་པ་བཞིས་མཚོན་སྣང་བ་ནི། །དགྲ་ལངས་འཕྲང་བསྒྲལ་ཁམས་འདུས་པ། །དང་པོའི་ལམ་ཆོད་དེ་ནས་ནི། །སྟོང་པ་དགྲར་ལངས་ཀྱི་གཉེན་པོ། །ལྷ་བསྒོམ་ཡེ་ཤེས་སེམས་ དཔའ་བཅུག །སྙིང་པོ་བཟླ་ཞིང་ལྷ་དེ་ཡི། །རྒྱན་དྲུག་དགོས་པ་བསམ་པ་བཞིའི། །དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་བཞི་མཚོན། །སྟོང་པ་དགྲར་
【現代漢語翻譯】 ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ལ།（梵文：Kye vajra，嘿，金剛） སྒྲིབ་བྱེད་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་པོ། །（八識） ཡེ་ཤེས་ལྔ་རུ་གནས་གྱུར་ཏོ། །（五智） 嘿！金剛！ 染污之八識 轉為五智之體性。 གཟུང་པ་རྣམ་དག་མཚན་མ་བྲལ། །（所取清凈，離相） འཛིན་པ་རང་གྲོལ་སྨོན་པ་མེད། །（能取自解脫，無愿） གཟུང་འཛིན་ལས་གྲོལ་བདེ་ཆེན་ཐོབ། །（解脫所取能取，獲得大樂） 所取清凈，離一切相。 能取自然解脫，無任何希求。 從所取能取中解脫，獲得大樂。 ས་ཆེན་འདི་ནི་དགའ་ཞིང་མགུ །（此大地，歡喜且愉悅） རྣམ་པ་དྲུག་གཡོས་བདུད་གནས་སུ། །（六相搖動，魔之境） སྒྲ་གྲགས་ཕྱག་རྒྱ་མའི་གནས་སུ། །（聲響，手印母之境） 此大地歡喜且愉悅。 六相搖動，乃魔之境。 聲響，乃手印母之境。 ཁམས་གསུམ་མཐོང་ཞིང་མཁའ་འགྲོ་རྣམས། །（見三界，空行母眾） རིང་ན་འདུ་ཞིང་ཧ་རི་མ། །（梵文：Harim，哈日母） ལ་སོགས་དབང་ཕྱུག་བརྒྱད་དོན་འཆར། །（等等八自在顯現） 得見三界，空行母眾。 遠處聚集，哈日母。 等等八自在顯現。 བདེ་སྟོང་རྒྱ་ཆེའི་གྲུབ་མཐའ་ཐོབ། །（獲得樂空廣大之見） དེའང་བར་གྱི་ས་བརྒྱད་ལ། །（于其中，中等八地） ཞིབ་ཏུ་དཔྱད་ན་སྦྱོར་བ་ཡི། །（若細緻分析，結合之） 獲得樂空廣大之見。 于其中，中等八地。 若細緻分析，結合之。 མགོ་ནི་རྩོམ་ལ་མདུད་པ་གཅིག །（開始時，一個結） གྲོལ་ཞིང་དངོས་གཞིར་ལོངས་སྤྱོད་ལ། །（解脫，于正行受用時） མདུད་པ་གཅིག་གྲོལ་རྗེས་ཐིམ་པར། །（一個結解脫后，于融入時） 開始時，一個結。 解脫，于正行受用時。 一個結解脫后，于融入時。 མདུད་པ་གཅིག་གྲོལ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །（一個結解脫，如是說） བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་དང་སྦྱར་ཏེ། །（與三十七道品結合） ས་ལམ་བགྲོད་པའི་ཚུལ་ལ་ནི། །（于地道行進之方式） 一個結解脫，如是說。 與三十七道品結合。 于地道行進之方式。 རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལུགས་གཉིས་ཀྱི། །（經和竅訣，兩種方式） དང་པོ་རྒྱུད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི། །（首先，經之方式） རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བསྟན་བཅོས་ལས། །（于金剛乘之論典中） 經和竅訣，兩種方式。 首先，經之方式。 于金剛乘之論典中。 སྦྱོར་ལུགས་ལྔ་སྟེ་རྒྱུ་རྒྱུད་ཀྱི། །（結合方式五種，即因續之） སྦྱོང་བཞི་རྩ་སོགས་ལ་སྦྱོར་དང་། །（四種清凈，與脈等結合） ལམ་གྱི་བསྐྱེད་རིམ་ལྷ་རྟེན་དང་། །（道之生起次第，與本尊依怙） 結合方式五種，即因續之。 四種清凈，與脈等結合。 道之生起次第，與本尊依怙。 བརྟེན་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་དང་། །（所依怙處結合） སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་ལམ་ཞུགས་ནས། །（各自異生道入后） བཟུང་སྟེ་ལམ་ལྔ་སོ་སོར་སྦྱར། །（執持，與五道各自結合） 所依怙處結合。 各自異生道入后。 執持，與五道各自結合。 བདེན་པ་མཐོང་བ་ནས་བཟུང་སྟེ། །（從見諦開始執持） སངས་རྒྱས་མངོན་བྱས་བར་སྦྱོར་དང་། །（直至現證菩提結合） སངས་རྒྱ་ཁོ་ནའི་གཟུགས་སྐུའི་ལྷར། །（唯有成佛之色身本尊） 從見諦開始執持。 直至現證菩提結合。 唯有成佛之色身本尊。 སྦྱོར་བ་ལྔ་ལས་མཐོང་ལམ་ཡན། །（五種結合，從見道以上） སྦྱར་འདིའི་ལྔ་ཀ་ཤེས་ནུས་གསུང་། ། 五種結合，從見道以上。 能知曉這五種結合。 དེ་ལྟར་མཐོང་ལམ་ཡན་ཆོད་ལ། །（如是，直至見道） སྦྱོར་བའི་ལུགས་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། །（結合之方式如下） དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞིའི། །（四念住） 如是，直至見道。 結合之方式如下。 四念住。 དང་པོའི་ས་བགྲོད་ཡང་དག་པ། །（初地行進極正確） སྤང་བཞིའི་ས་ནི་གཉིས་པ་བགྲོད། །（四斷之地位，二地行進） གསུམ་ནས་བཅུའི་བར་ས་བརྒྱད་ལ། །（三至十地，八地中） 初地行進極正確。 四斷之地位，二地行進。 三至十地，八地中。 བྱང་ཕྱོགས་གཉིས་གཉིས་འགྲོ་དགོས་པས། །（菩提分法需二二行） རྫུ་འཕྲུལ་ཟུང་བཞིའི་ས་གསུམ་བཞི། །（四神足，三四地） དབང་པོ་ལྔ་དང་སྟོབས་ལྔ་ཡི། །（五根和五力） 菩提分法需二二行。 四神足，三四地。 五根和五力。 ས་ནི་ལྔ་དྲུག་བདུན་བརྒྱད་དགུ། །（五六七八九地） བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན་གྱི་ནི། །（七菩提分之） དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ས་བཅུ་བགྲོད། །（最初二者，十地行進） 五六七八九地。 七菩提分之。 最初二者，十地行進。 དེ་ནས་བཞི་ཡིས་བཅུ་གཅིག་བགྲོད། །（之後四者，十一地行進） དེ་ནས་གཅིག་དང་འཕགས་ལམ་གྱི། །（之後一者和八正道） ཡན་ལག་བརྒྱད་ཀྱི་དང་པོ་གསུམ། །（八支之最初三者） 之後四者，十一地行進。 之後一者和八正道。 八支之最初三者。 དེ་ཡིས་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་བགྲོད། །（以此，十二地行進） ལྷག་མ་གསུམ་གྱིས་ས་བཅུ་གསུམ། །（剩餘三者，十三地） བགྲོད་འདི་རྡོ་རྗེ་བདག་མེད་མའི། །（此行進，金剛無我母之） 以此，十二地行進。 剩餘三者，十三地。 此行進，金剛無我母之。 བསྟོད་པ་རྩ་འགྲེལ་དགོངས་པའོ། །（讚頌根本釋之意） དེ་ནས་མན་ངག་ལུགས་ལ་ནི། །（之後，竅訣方式） བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་ཚོགས་ལམ་ནས། །（三十七道品，從資糧道） 讚頌根本釋之意。 之後，竅訣方式。 三十七道品，從資糧道。 བཅུ་གསུམ་འོག་མ་མན་ཆད་སྦྱར། །（十三以下全部結合） སྣང་བ་དགྲ་ལངས་གཉེན་པོ་ནི། །（顯現為敵對，對治之） འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི། །（四元素之風，以神變之） 十三以下全部結合。 顯現為敵對，對治之。 四元素之風，以神變之。 རྐང་པ་བཞིས་མཚོན་སྣང་བ་ནི། །（四足象徵顯現） དགྲ་ལངས་འཕྲང་བསྒྲལ་ཁམས་འདུས་པ། །（敵對，度過險境，蘊界） དང་པོའི་ལམ་ཆོད་དེ་ནས་ནི། །（最初之道斷，之後） 四足象徵顯現。 敵對，度過險境，蘊界。 最初之道斷，之後。 སྟོང་པ་དགྲར་ལངས་ཀྱི་གཉེན་པོ། །（空性為敵對之對治） ལྷ་བསྒོམ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་བཅུག །（觀本尊，迎請智慧勇識） སྙིང་པོ་བཟླ་ཞིང་ལྷ་དེ་ཡི། །（持誦心咒，彼本尊之） 空性為敵對之對治。 觀本尊，迎請智慧勇識。 持誦心咒，彼本尊之。 རྒྱན་དྲུག་དགོས་པ་བསམ་པ་བཞིའི། །（六種莊嚴，四種必要之） དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་བཞི་མཚོན། །（象徵四念住） སྟོང་པ་དགྲར་（空性為敵對） 六種莊嚴，四種必要之。 象徵四念住。 空性為敵對
【English Translation】 Kye vajra! The eight consciousnesses that obscure Are transformed into the five wisdoms. The apprehended is pure, free from characteristics. The apprehender is self-liberated, without aspiration. Liberated from the apprehended and apprehender, great bliss is attained. This great earth is joyful and delightful. The six aspects move in the realm of demons. Sound resounds in the realm of the mudra mother. Seeing the three realms, the dakinis Gather from afar, Harim, And so on, the meaning of the eight powers arises. The profound view of bliss and emptiness is attained. Also, in the eight intermediate levels, If examined closely, the union's Beginning is initiated with one knot. Liberation occurs, and in the actual enjoyment, One knot is released, and then in absorption, One knot is said to be released. Applying the thirty-seven factors of enlightenment, To the manner of traversing the levels and paths, There are two systems: sutra and mantra. First, in the sutra system, From the treatises of Vajrayana, There are five methods of union, namely, the causal tantra's Four purifications, union with the channels, etc., And the deity as the support of the generation stage of the path, And union with the support. From entering the path of individual beings, Grasping and applying the five paths individually, From seeing the truth, Until manifesting enlightenment, union, And the deity of the form body solely for enlightenment, From the five unions, up to the path of seeing, It is said that all five of these unions can be known. Thus, up to the path of seeing, The method of union is as follows: The first level is traversed correctly by the four mindfulnesses. The second level is traversed by the four abandonments. From the third to the tenth level, Since two by two of the factors of enlightenment must be traversed, The third and fourth levels are the four miraculous feet. The fifth, sixth, seventh, eighth, and ninth levels are the Five faculties and five powers. The first two of the seven branches of enlightenment Traverse the tenth level. Then the four traverse the eleventh level. Then one and the first three of the eight branches of the noble path Traverse the twelfth level. The remaining three traverse the thirteenth level. This traversing is the intention of the root commentary on the Praise of Vajra Selfless Mother. Then, in the mantra system, The thirty-seven factors of enlightenment are applied from the accumulation path To all thirteen lower levels. The antidote to the arising of appearances as enemies Is the wind of the four elements, symbolized by the Four miraculous legs, the appearance of Enemies arising, crossing obstacles, and the aggregation of elements. The first path is cut off, and then The antidote to the arising of emptiness as an enemy Is to visualize the deity and invite the wisdom being. Reciting the essence and the deity's Six ornaments represent the four thoughts of necessity. Emptiness as an enemy
ལངས་འཕྲང་ལས་སྒྲོལ། །ཁམས་འདུས་བར་མའི་ལམ་ཆོད་དེ། །དེ་ནས་བདེ་བས་བརྒྱལ་བ་ཡི། ། 5-566 གཉེན་པོར་ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི། །བསྒོམ་སྟེ་དེ་ཡང་རོ་རྐྱང་གི །མས་སྣ་དབུ་མའི་མས་སྣར་ཆུད། །ལུས་ལ་རྩ་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་དང་། །རྐྱང་མའི་མས་སྣ་ན་ཡོད་པའི། །ཡི་གེ་བཞི་པ་སྙིང་ པོའི་ཨ། །དབུ་མའི་མས་སྣར་རུ་སླེབས་པས། །དབུ་མའི་ཆ་ཤས་ཀྱི་ཡི་གེ །བཞི་པ་ཕྱི་དབྱིབས་ཨ་གྱེན་ལ། །བསྐྱོད་པས་རྩ་ཡིག་གི་རྟེན་འབྲེལ། །དེ་ལས་འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལྔ་པོ། །དབུ་མའི་མས་ སྣར་ཆུད་པ་ཡི། །རླུང་གི་རྟེན་འབྲེལ་དེ་ལས་རྩ། །གཡས་དང་གཡོན་གྱི་ལས་རླུང་གི །རྒྱུ་བའི་སྒོ་ནི་ཐིག་ལེས་བཀག །ཁམས་ཀྱི་བདུད་རྩི་རྟེན་འབྲེལ་ཏེ། །དེ་བཞིའི་གཟུང་འཛིན་རྣམ་རྟོག་སྤངས། །ཡང་ དག་སྤང་བ་བཞི་མཚུངས་ཞིང་། །བྱིང་བ་ཆེན་པོའི་འཕྲང་ལས་བསྒྲལ། །ཁམས་འདུས་ཐ་མའི་ལམ་ཆོད་པས། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ལམ་མན་ཆད། །བྱང་ཕྱོགས་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་བགྲོད་དོ། །ཡང་དག་སྤོང་བཞི་ཚོགས་ལམ་ ནི། །ཆེན་པོ་ཡིན་ཞིང་ངེས་འབྱེད་བཞིས། །རྟོགས་པ་འཆར་ཚུལ་ལམ་གྱི་སྐབས། །གོང་དུ་བཤད་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས། །ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔས་འདས་པའི་ལམ། །ས་ནི་ཕྱེད་དང་ བཅུ་གསུམ་བགྲོད། །རྩ་ནི་འཁོར་ལོ་བཞི་ཡི་དབྱིབས། །ཨེ་ཝཾ་མ་ཡའི་རྣམ་པ་བཞི། །རྩ་ཡི་གཙོ་མོ་རོ་རྐྱང་དབུ། །གསུམ་མཐོང་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན། །བུམ་པའི་དབང་གི་ས་དྲུག་བགྲོད། །འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལ་དབང་ཐོབ་པས། ། 5-567 དབང་པོ་ལྔ་སྟེ་གསང་དབང་གི །ས་བཞི་བགྲོད་ཅིང་འབྱུང་ལྔའི་རླུང་། །སྟོབས་སུ་གྱུར་པ་སྟོབས་ལྔ་སྟེ། །ཤེར་དབང་ས་གཉིས་ཡེ་ཤེས་ལྔ། །གནས་འགྱུར་པ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་པའི། །བརྟེན་པ་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་ བརྒྱད་ནི། །འཕགས་པའི་ལམ་སྟེ་སངས་རྒྱས་པའི། །ཡན་ལག་རྒྱུ་ཡིན་འཕགས་ལམ་བརྒྱད། །བཞི་པའི་དབང་གིས་ས་ཕྱེད་བགྲོད། །བཅུ་གསུམ་འོག་མར་སླེབས་ཕྱིར་རོ། ། བཅུ་གསུམ་པ་ལ་ཆ་གཉིས་སུ། །བྱེད་པའི་འོག་ མ་འབྲས་དུས་ཀྱི། །དབང་དང་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པའི་ལམ། །འགྲོས་བཞི་ཐིམ་ཕྱེད་དབང་ཡིན་ལ། །ཉམས་ལེན་གཙོ་བོ་ཉེ་རྒྱུ་ཡི། །ཉམས་ལེན་ཡིན་ཏེ་སྐད་ཅིག་མ། །བདུན་དང་གསུམ་དང་གཉིས་སུ་བཤད། །བདུན་ ནི་ཐབས་རྒྱུད་དག་པ་ལ། །སྐད་ཅིག་གསུམ་དང་ཤེས་རབ་རྒྱུད། །དག་ལ་གསུམ་དང་ཐབས་ཤེས་ནི། །སོ་སོ་དག་ལ་སྐད་ཅིག་གཅིག །གསུམ་དུ་བྱེད་ན་ཐབས་ཤེས་ཀྱི། །རྒྱུད་ལ་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ དང་། །སོ་སོར་དག་ལ་སྐད་ཅིག་གོ །གཉིས་སུ་བྱེད་ན་ཐབས་ཤེས་གཉིས། །རྒྱུད་དག་སྐད་ཅིག་གཅིག་དུ་བསྒྲངས། །སོ་སོར་དག་ལའང་སྐད་ཅིག་གཅིག །དེ་ལྟར་སྐད་ཅིག་ས་གཉིས་སུ། །ཕྱེ་བའི་སྐད་ཅིག་ དང་པོ་དེ། །བར་ཆད་མེད་དུས་སྲོད་ལ་ནི། །བདུད་བཏུལ་ཆོ་འཕ
【現代漢語翻譯】 從險峻之處解脫。（lངས་འཕྲང་ལས་སྒྲོལ།）斷絕了五蘊聚合之間的道路，（ཁམས་འདུས་བར་མའི་ལམ་ཆོད་དེ།） 之後，因安樂而昏厥。（དེ་ནས་བདེ་བས་བརྒྱལ་བ་ཡི།）以四種正斷作為對治。（གཉེན་པོར་ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི།） 修習它們，並將上下二門納入中脈下端。（བསྒོམ་སྟེ་དེ་ཡང་རོ་རྐྱང་གི མས་སྣ་དབུ་མའི་མས་སྣར་ཆུད།）身體與脈的緣起相連，（ལུས་ལ་རྩ་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་དང་།） 右脈下端存在著第四個字母，心髓的『阿』字，（རྐྱང་མའི་མས་སྣ་ན་ཡོད་པའི། ཡི་གེ་བཞི་པ་སྙིང་ པོའི་ཨ།）當它到達中脈下端時，（དབུ་མའི་མས་སྣར་རུ་སླེབས་པས།） 中脈部分的第四個字母，外形為向上的『阿』字，（དབུ་མའི་ཆ་ཤས་ཀྱི་ཡི་གེ བཞི་པ་ཕྱི་དབྱིབས་ཨ་གྱེན་ལ།）移動時，脈與字母的緣起相連。（བསྐྱོད་པས་རྩ་ཡིག་གི་རྟེན་འབྲེལ།） 由此，五大之風融入中脈下端，（དེ་ལས་འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལྔ་པོ། དབུ་མའི་མས་ སྣར་ཆུད་པ་ཡི།）風的緣起由此而生。（རླུང་གི་རྟེན་འབྲེལ་དེ་ལས་རྩ།） 左右二脈的業風，（གཡས་དང་གཡོན་གྱི་ལས་རླུང་གི）其執行之門被明點所阻斷。（རྒྱུ་བའི་སྒོ་ནི་ཐིག་ལེས་བཀག）明點甘露的緣起，（ཁམས་ཀྱི་བདུད་རྩི་རྟེན་འབྲེལ་ཏེ།） 斷絕了對它們的執著和分別念。（དེ་བཞིའི་གཟུང་འཛིན་རྣམ་རྟོག་སྤངས།）四種正斷相同，（ཡང་ དག་སྤང་བ་བཞི་མཚུངས་ཞིང་།） 從巨大的沉沒中解脫。（བྱིང་བ་ཆེན་པོའི་འཕྲང་ལས་བསྒྲལ།）斷絕了五蘊聚合最後的道路，（ཁམས་འདུས་ཐ་མའི་ལམ་ཆོད་པས།） 從此，世間之路向下，（འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ལམ་མན་ཆད།）向著北方十二處前進。（བྱང་ཕྱོགས་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་བགྲོད་དོ།） 四正斷是資糧道，（ཡང་དག་སྤོང་བཞི་ཚོགས་ལམ་ ནི།）是偉大的，四正斷生起證悟是加行道的階段。（ཆེན་པོ་ཡིན་ཞིང་ངེས་འབྱེད་བཞིས། རྟོགས་པ་འཆར་ཚུལ་ལམ་གྱི་སྐབས།） 如前所述，應當瞭解。（གོང་དུ་བཤད་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ།）之後，三十七菩提分法，（དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས། ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔས་འདས་པའི་ལམ།） 超越之路，十三又二分之一地。（ས་ནི་ཕྱེད་དང་ བཅུ་གསུམ་བགྲོད།）脈是四個脈輪的形狀。（རྩ་ནི་འཁོར་ལོ་བཞི་ཡི་དབྱིབས།） 四種艾旺母（ཨེ་ཝཾ་མ་ཡའི་རྣམ་པ་བཞི།，ewekṣamātṛ，種子字）的形態，（ཨེ་（藏文），एवं（梵文天城體），evaṃ（梵文羅馬擬音），如是） 三條主要脈是左右中脈。（རྩ་ཡི་གཙོ་མོ་རོ་རྐྱང་དབུ། གསུམ་མཐོང་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན།）通過瓶灌頂，走過六地。（བུམ་པའི་དབང་གི་ས་དྲུག་བགྲོད།） 獲得對四大之風的控制，（འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལ་དབང་ཐོབ་པས།）五根，即密灌頂的四地。（དབང་པོ་ལྔ་སྟེ་གསང་དབང་གི ས་བཞི་བགྲོད་ཅིང་འབྱུང་ལྔའི་རླུང་།） 五大之風轉化為力量，即五力。（སྟོབས་སུ་གྱུར་པ་སྟོབས་ལྔ་སྟེ།）慧灌頂的兩地，五智。（ཤེར་དབང་ས་གཉིས་ཡེ་ཤེས་ལྔ།） 對於轉變狀態的趨入，（གནས་འགྱུར་པ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་པའི།）作為所依的八識聚，（བརྟེན་པ་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་ བརྒྱད་ནི།） 是聖道，是成佛的支分之因，八正道。（འཕགས་པའི་ལམ་སྟེ་སངས་རྒྱས་པའི། ཡན་ལག་རྒྱུ་ཡིན་འཕགས་ལམ་བརྒྱད།）通過第四灌頂，走過一半的土地。（བཞི་པའི་དབང་གིས་ས་ཕྱེད་བགྲོད།） 爲了到達下面的十三地。（བཅུ་གསུམ་འོག་མར་སླེབས་ཕྱིར་རོ།）將第十三地分為兩部分，（ བཅུ་གསུམ་པ་ལ་ཆ་གཉིས་སུ། བྱེད་པའི་འོག་ མ་འབྲས་དུས་ཀྱི།） 下面是果位的灌頂和到達終點的道路。（དབང་དང་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པའི་ལམ།）四種趨入方式，融入一半是灌頂。（འགྲོས་བཞི་ཐིམ་ཕྱེད་དབང་ཡིན་ལ།） 修習的重點是近取因的修習，（ཉམས་ལེན་གཙོ་བོ་ཉེ་རྒྱུ་ཡི། ཉམས་ལེན་ཡིན་ཏེ་སྐད་ཅིག་མ།）分為七、三、二種。（བདུན་ དང་གསུམ་དང་གཉིས་སུ་བཤད།） 七種是對於方便道清凈，（བདུན་ ནི་ཐབས་རྒྱུད་དག་པ་ལ།）三種是對於智慧道清凈。（སྐད་ཅིག་གསུམ་དང་ཤེས་རབ་རྒྱུད།） 三種是方便和智慧，各自清凈為一剎那。（དག་ལ་གསུམ་དང་ཐབས་ཤེས་ནི། སོ་སོ་དག་ལ་སྐད་ཅིག་གཅིག）如果分為三種，方便和智慧的道，（གསུམ་དུ་བྱེད་ན་ཐབས་ཤེས་ཀྱི།） 各自一剎那，各自清凈為一剎那。（རྒྱུད་ལ་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ དང་། སོ་སོར་དག་ལ་སྐད་ཅིག་གོ）如果分為兩種，方便和智慧二者，（གཉིས་སུ་བྱེད་ན་ཐབས་ཤེས་གཉིས།） 道清凈算作一剎那，各自清凈也算作一剎那。（རྒྱུད་དག་སྐད་ཅིག་གཅིག་དུ་བསྒྲངས། སོ་སོར་དག་ལའང་སྐད་ཅིག་གཅིག）如此，在二地中分為剎那，（དེ་ལྟར་སྐད་ཅིག་ས་གཉིས་སུ། ཕྱེ་བའི་སྐད་ཅིག་ དང་པོ་དེ།） 無間之時，在夜晚，降伏魔眾的儀軌。
【English Translation】 Liberation from the perilous pass. (lངས་འཕྲང་ལས་སྒྲོལ།) Cutting off the path between the aggregates of existence, (ཁམས་འདུས་བར་མའི་ལམ་ཆོད་དེ།) Thereafter, fainting with bliss. (དེ་ནས་བདེ་བས་བརྒྱལ་བ་ཡི།) Applying the four correct abandonments as antidotes. (གཉེན་པོར་ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི།) Meditating on them, and including the lower ends of the ro and rkyang channels into the lower end of the central channel. (བསྒོམ་སྟེ་དེ་ཡང་རོ་རྐྱང་གི མས་སྣ་དབུ་མའི་མས་སྣར་ཆུད།) The body is connected with the origination of the channels, (ལུས་ལ་རྩ་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་དང་།) At the lower end of the right channel exists the fourth letter, the essence 'A', (རྐྱང་མའི་མས་སྣ་ན་ཡོད་པའི། ཡི་གེ་བཞི་པ་སྙིང་ པོའི་ཨ།) when it arrives at the lower end of the central channel, (དབུ་མའི་མས་སྣར་རུ་སླེབས་པས།) The fourth letter of the central channel's part, outwardly shaped like an upward 'A', (དབུ་མའི་ཆ་ཤས་ཀྱི་ཡི་གེ བཞི་པ་ཕྱི་དབྱིབས་ཨ་གྱེན་ལ།) when moved, the origination of the channel and letter are connected. (བསྐྱོད་པས་རྩ་ཡིག་གི་རྟེན་འབྲེལ།) From this, the five elements' winds are included in the lower end of the central channel, (དེ་ལས་འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལྔ་པོ། དབུ་མའི་མས་ སྣར་ཆུད་པ་ཡི།) the origination of the winds arises from this. (རླུང་གི་རྟེན་འབྲེལ་དེ་ལས་རྩ།) The karmic winds of the right and left channels, (གཡས་དང་གཡོན་གྱི་ལས་རླུང་གི) their gate of movement is blocked by bindus. (རྒྱུ་བའི་སྒོ་ནི་ཐིག་ལེས་བཀག) The origination of bindu nectar, (ཁམས་ཀྱི་བདུད་རྩི་རྟེན་འབྲེལ་ཏེ།) Abandoning the grasping and conceptualization of these four. (དེ་བཞིའི་གཟུང་འཛིན་རྣམ་རྟོག་སྤངས།) The four correct abandonments are the same, (ཡང་ དག་སྤང་བ་བཞི་མཚུངས་ཞིང་།) Liberation from the pass of great sinking. (བྱིང་བ་ཆེན་པོའི་འཕྲང་ལས་བསྒྲལ།) Cutting off the final path of the aggregates of existence, (ཁམས་འདུས་ཐ་མའི་ལམ་ཆོད་པས།) From then on, the worldly path is downwards, (འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ལམ་མན་ཆད།) proceeding towards the twelve places of the north. (བྱང་ཕྱོགས་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་བགྲོད་དོ།) The four correct abandonments are the path of accumulation, (ཡང་དག་སྤོང་བཞི་ཚོགས་ལམ་ ནི།) they are great, the arising of realization through the four correct exertions is the stage of the path of preparation. (ཆེན་པོ་ཡིན་ཞིང་ངེས་འབྱེད་བཞིས། རྟོགས་པ་འཆར་ཚུལ་ལམ་གྱི་སྐབས།) As previously explained, it should be understood. (གོང་དུ་བཤད་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ།) Thereafter, the thirty-seven factors of enlightenment, (དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས། ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔས་འདས་པའི་ལམ།) The path of transcendence, thirteen and a half bhumis. (ས་ནི་ཕྱེད་དང་ བཅུ་གསུམ་བགྲོད།) The channels are the shape of the four chakras. (རྩ་ནི་འཁོར་ལོ་བཞི་ཡི་དབྱིབས།) The four forms of E WAM MA (ཨེ་ཝཾ་མ་ཡའི་རྣམ་པ་བཞི།, ewekṣamātṛ, seed syllables), (ཨེ་（Tibetan），एवं（Sanskrit Devanagari），evaṃ（Sanskrit Romanization），Thus) The three main channels are the right, left, and central channels. (རྩ་ཡི་གཙོ་མོ་རོ་རྐྱང་དབུ། གསུམ་མཐོང་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་བདུན།) Through the vase empowerment, traversing six bhumis. (བུམ་པའི་དབང་གི་ས་དྲུག་བགྲོད།) Gaining control over the four elements' winds, (འབྱུང་བཞིའི་རླུང་ལ་དབང་ཐོབ་པས།) the five faculties, namely the four bhumis of the secret empowerment. (དབང་པོ་ལྔ་སྟེ་གསང་དབང་གི ས་བཞི་བགྲོད་ཅིང་འབྱུང་ལྔའི་རླུང་།) The five elements' winds transform into strength, namely the five strengths. (སྟོབས་སུ་གྱུར་པ་སྟོབས་ལྔ་སྟེ།) The two bhumis of the wisdom empowerment, the five wisdoms. (ཤེར་དབང་ས་གཉིས་ཡེ་ཤེས་ལྔ།) For the approaching of the transformation of states, (གནས་འགྱུར་པ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་པའི།) the eight aggregates of consciousness as the basis, (བརྟེན་པ་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་ བརྒྱད་ནི།) Is the noble path, the cause of the limbs of becoming a Buddha, the eightfold noble path. (འཕགས་པའི་ལམ་སྟེ་སངས་རྒྱས་པའི། ཡན་ལག་རྒྱུ་ཡིན་འཕགས་ལམ་བརྒྱད།) Through the fourth empowerment, traversing half a bhumi. (བཞི་པའི་དབང་གིས་ས་ཕྱེད་བགྲོད།) In order to reach the lower thirteen bhumis. (བཅུ་གསུམ་འོག་མར་སླེབས་ཕྱིར་རོ།) Dividing the thirteenth bhumi into two parts, ( བཅུ་གསུམ་པ་ལ་ཆ་གཉིས་སུ། བྱེད་པའི་འོག་ མ་འབྲས་དུས་ཀྱི།) Below is the empowerment of the fruition and the path of reaching the end. (དབང་དང་མཐའ་རུ་ཕྱིན་པའི་ལམ།) The four ways of approaching, merging halfway is empowerment. (འགྲོས་བཞི་ཐིམ་ཕྱེད་དབང་ཡིན་ལ།) The focus of practice is the practice of the proximate cause, (ཉམས་ལེན་གཙོ་བོ་ཉེ་རྒྱུ་ཡི། ཉམས་ལེན་ཡིན་ཏེ་སྐད་ཅིག་མ།) divided into seven, three, and two types. (བདུན་ དང་གསུམ་དང་གཉིས་སུ་བཤད།) The seven are for the purification of the method path, (བདུན་ ནི་ཐབས་རྒྱུད་དག་པ་ལ།) the three are for the purification of the wisdom path. (སྐད་ཅིག་གསུམ་དང་ཤེས་རབ་རྒྱུད།) The three are that method and wisdom, each purified in one instant. (དག་ལ་གསུམ་དང་ཐབས་ཤེས་ནི། སོ་སོ་དག་ལ་སྐད་ཅིག་གཅིག) If divided into three, the path of method and wisdom, (གསུམ་དུ་བྱེད་ན་ཐབས་ཤེས་ཀྱི།) Each has one instant, each purified in one instant. (རྒྱུད་ལ་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ དང་། སོ་སོར་དག་ལ་སྐད་ཅིག་གོ) If divided into two, method and wisdom both, (གཉིས་སུ་བྱེད་ན་ཐབས་ཤེས་གཉིས།) The path's purification is counted as one instant, each purified also counted as one instant. (རྒྱུད་དག་སྐད་ཅིག་གཅིག་དུ་བསྒྲངས། སོ་སོར་དག་ལའང་སྐད་ཅིག་གཅིག) Thus, dividing the instant in two bhumis, (དེ་ལྟར་སྐད་ཅིག་ས་གཉིས་སུ། ཕྱེ་བའི་སྐད་ཅིག་ དང་པོ་དེ།) In the uninterrupted time, at night, the ritual of subduing the demons.
ྲུལ་བསྟན་པའི་དུས། །འབྲས་བུ་གཉིས་ཀྱི་དུས་ཞེས་དང་། །སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་རྣམ་གྲོལ་གྱི། །དུས་དང་ཐོ་རངས་མངོན་པར་ནི། །བྱང་ཆུབ་དུས་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། ། 5-568 ཆུང་ངུའི་དུས་དང་འབྲས་གཅིག་གི །དུས་ཞེས་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་བསྟན། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་འདི་སངས་རྒྱས་ནི། །མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཕར་ཕྱིན་དང་། །སྒོ་བསྟུན་མཐར་ཕྱིན་ལམ་ཞེས་འདོགས། །བླ་མེད་ཐེག་པའི་ཁྱད་ ཆོས་ནི། །འདི་ཡང་ལམ་གྱི་སྐབས་བཞག་ཅིང་། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་ནི་གོང་མ་ཞེས། །ཉེ་རྒྱུ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི། །བྱེད་ལས་སྲོག་རྩོལ་རླུང་དབུ་མར། །འགག་ཞིང་གཙུག་ཏོར་ཧྲིལ་པོར་འཕགས། །འགྲོས་བཞི་རྫོགས་ པར་ཐིམ་ཚར་དང་། །འབྲས་བུ་སྐུ་ལྔ་མངོན་གྱུར་ལ། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་པ། །འབྲས་བུ་མངོན་གྱུར་འདི་ཉིད་དོ། །ཉེ་རྒྱུ་ཙམ་ལའང་སོ་སྐྱེ་ཡི། །རྡོ་རྗེ་རྦ་རླབས་ལམ་ཙམ་ཞིག །ཉམས་ ལེན་བཤད་ཅིང་ས་བརྒྱད་ནི། །ཉེ་རྒྱུའི་ཉམས་ལེན་བྱ་བར་བཤད། །དེས་ན་ཉེ་རྒྱུའི་དབྱེ་བ་དང་། །ལམ་དང་འབྲས་བུའི་རྣམ་བཞག་གི །མ་འཁྲུལ་འདི་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ། །བདག་མེད་མཁའ་འགྲོའི་ཞལ་གྱི་ ལུང་། །རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་མན་ངག་གོ། ༈ །། ༄། །ས་ལམ་འཇུག་ལྡོག་བཤད་པ། དེ་ནས་ས་ལམ་འཇུག་ལྡོག་ལ། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པས་འཇིག་རྟེན་པའི། །ལམ་ནི་ཕར་ཆེར་བགྲོད་དེ་ནས། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་ཞུགས་ཏེ། །ས་ནི་དང་ པོ་མན་ཆད་བགྲོད། །ཡང་ནི་དང་པོའི་ས་མན་ཆད། །ཕར་ཕྱིན་གྱིས་བགྲོད་གཉིས་པ་ནས། །ཡན་ཆད་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པས་བགྲོད། །ཡང་ནི་ས་དྲུག་མན་ཆད་དེ། །ཕར་ཕྱིན་གྱིས་བགྲོད་དེ་ནས་ནི། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལམ་དང་ནི། ། 5-569 རོ་གཅིག་གྱུར་ཏེ་ཡན་ཆད་བགྲོད། །ཡང་ན་ས་བཅུ་པ་མན་ཆད། །ཕར་ཕྱིན་གྱིས་བགྲོད་དེ་ནས་ནི། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་ཞུགས་ནས། །བཅུ་གཅིག་བཅུ་གཉིས་བཅུ་གསུམ་ཕྱེད། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་ནི་གོང་ མ་བགྲོད། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་མངོན་དུ་བྱེད། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་བདག་པོ་མཆོག །བླ་མ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོས། །ལམ་གྱི་འཇུག་ལྡོག་ཡི་གེར་གསུང་། །དེས་ན་ཕར་ཕྱིན་རང་རྐང་ལས། །ས་བཅུ་མན་ ཆོད་བགྲོད་པ་ཡོད། །བཅུ་གཅིག་ཡན་ཏུ་བགྲོད་པ་མེད། །སློབ་ལམ་བཅུ་གཅིག་ས་སོགས་ནི། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར་སྦས་ཕྱིར་རོ། །ཕར་ཕྱིན་རང་རྐང་ས་བཅུ་པ། །འདོད་པའི་བྱང་སེམས་དེའི་རྩ་མདུད། །གྲོལ་ དང་མ་གྲོལ་ཞེས་དོགས་ནི། །སྐྱོན་མེད་ཕར་ཕྱིན་གཞུང་ལས་ནི། །རྩ་མདུད་གྲོལ་བར་མ་བཤད་ཀྱང་། །ས་བཅུ་ཐོབ་པའི་འགལ་རྐྱེན་རྣམས། །ཞི་ནས་ཐོབ་བྱའི་ཡོན་ཏན་ཐོབ། །རྟོགས་བྱའི་གནས་ལུགས་རྣམ་རྟོགས་ པས། །རྩ་མདུད་གྲོལ་དང་གནད་གཅིག་གྱུར། །རྩ་མདུད་གྲོལ་བར་ཁོ་ནར་ཡང་། །མ་ངེས་སྤང་རྟོགས་ཀྱི་གནད་དེ། །ལམ་ཟབ་བླ་མའི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས།
【現代漢語翻譯】 顯現證悟之時，稱為『二果之時』，第二個剎那即是解脫之時，黎明時分顯現證悟之時，即是『一切智』之時。 也稱為『小小時』和『一果之時』，這些都是名稱的別稱。十三又二分之一（指時間單位）並非指佛陀的相好，而是指般若波羅蜜多及其相應的究竟道。無上乘的特點是，這也安立於道之次第中，十三又二分之一指的是更高的境界，即臨近因，第二個剎那的功用是命勤氣融入中脈，頂髻圓滿升起，四種行相圓滿融入，顯現五身之果，這就是圓滿佛陀的相好，是顯現之果。僅僅是臨近因，也有凡夫的金剛波浪道，僅僅是修習，宣說八地是臨近因的修習之處。因此，對於臨近因的差別，以及道和果的安立，應當如實了知，這是無我空行母的口訣，是瑜伽自在的教言。 之後，講述地道之進入與返回。 關於地道之進入與返回，修習般若波羅蜜多乘者，大多先修習世間道，然後進入金剛乘，從初地開始修習。或者，從初地以下修習般若波羅蜜多，從二地以上修習金剛乘。或者，從六地以下修習般若波羅蜜多，然後與金剛乘的道融為一體，修習更高的境界。 或者，從十地以下修習般若波羅蜜多，然後進入金剛乘，修習十一地、十二地、十三又二分之一地，十三又二分之一地是更高的境界，顯現金剛持果位。圓滿教法的至尊導師，薩迦派大祖師，以文字形式講述了道之進入與返回。因此，僅憑般若波羅蜜多，可以修習到十地以下，無法修習到十一地以上。十一地等學道，因為隱藏在般若波羅蜜多乘中。僅憑般若波羅蜜多，菩薩希望獲得十地，對於其根本結，是否解脫存在疑惑，這沒有過失，因為般若波羅蜜多的經文中，沒有宣說解脫根本結，但是，平息了獲得十地的違緣，獲得了應得的功德，如實證悟了應證悟的實相，與解脫根本結的要點相同。不一定非要解脫根本結，而是要證悟斷證的要點，依靠甚深道和上師的加持。
【English Translation】 The time of manifesting enlightenment is called 'the time of two fruits', and the second moment is the time of liberation. The time of manifesting enlightenment at dawn is the time of 'all-knowing'. It is also called 'small time' and 'one fruit time', which are different names. Thirteen and a half (referring to a unit of time) does not refer to the physical characteristics of the Buddha, but to the Perfection of Wisdom (Prajnaparamita) and its corresponding ultimate path. The characteristic of the Unsurpassed Vehicle is that it is also established in the stages of the path. Thirteen and a half refers to a higher state, which is the proximate cause. The function of the second moment is that the life-force energy merges into the central channel, the crown protuberance rises completely, the four modes of movement are completely integrated, and the fruit of the five bodies is manifested. This is the characteristic of the perfect Buddha, the manifested fruit. Even with just the proximate cause, there is the Vajra wave path of ordinary beings. Just practicing, it is said that the eighth ground is the place for practicing the proximate cause. Therefore, one should truly understand the differences of the proximate cause, and the establishment of the path and the fruit. This is the oral instruction of the Selfless Dakini, the instruction of the Yoga Empowerment. Next, the entry and return of the grounds and paths are explained. Regarding the entry and return of the grounds and paths, those who practice the Perfection of Wisdom Vehicle mostly practice the worldly path first, and then enter the Vajra Vehicle, practicing from the first ground onwards. Or, practice the Perfection of Wisdom from below the first ground, and practice the Vajra Vehicle from the second ground onwards. Or, practice the Perfection of Wisdom from below the sixth ground, and then merge with the path of the Vajra Vehicle, practicing higher states. Or, practice the Perfection of Wisdom from below the tenth ground, and then enter the Vajra Vehicle, practicing the eleventh, twelfth, and thirteen and a half grounds. The thirteen and a half ground is a higher state, manifesting the Vajradhara state. The supreme master of the complete teachings, the great Sakya master, explained the entry and return of the path in writing. Therefore, based solely on the Perfection of Wisdom, one can practice up to the tenth ground, but cannot practice beyond the eleventh ground. The paths of learning such as the eleventh ground are hidden in the Perfection of Wisdom Vehicle. Based solely on the Perfection of Wisdom, Bodhisattvas hope to attain the tenth ground. There is doubt about whether their root knots are liberated, which is not a fault, because the Perfection of Wisdom sutras do not explain the liberation of the root knots. However, by pacifying the obstacles to attaining the tenth ground, one obtains the merits that should be obtained, and truly realizes the reality that should be realized, which is the same as the key point of liberating the root knots. It is not necessarily to liberate the root knots, but to realize the key points of abandonment and realization, relying on the profound path and the blessings of the Guru.
།རྩ་མདུད་གྲོལ་སྲིད་སྤང་རྟོགས་ཀྱི། །ཡོན་ཏན་མཆོག་ནི་ རྒྱུད་ལ་སྐྱེས། །ཡང་ནི་ས་བཅུ་མན་བགྲོད་པའི། །བྱང་སེམས་སྔགས་ལ་འཇུག་པའི་ཚེ། །ཕྱི་ནང་ཡུལ་ཆེན་ཉེར་བཞི་པོ། །བགྲོད་དང་མ་བགྲོད་ཞེས་པ་དང་། །དེ་ཉིད་དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་ལས། །དགའ་བ་བཅུ་གཉིས་ཐོབ་མ་ཐོབ། ། 5-570 ཟེར་བ་དགོས་པ་མི་འཚལ་ཏེ། །ས་བཅུ་བགྲོད་པའི་ཕར་ཕྱིན་པ། །སྤྱི་བོ་སོགས་ཀྱི་ཁམས་རྣམས་ནི། །དབུ་མར་ཟིན་ན་ཡུལ་ཉེར་བཞི། །ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་མ་བགྲོད་ཀྱང་། །སྤང་རྟོགས་མཚུངས་པས་དོན་ གྱིས་བགྲོད། །གནས་དང་ཉེར་གནས་སོགས་ཀྱང་ནི། །ཐ་སྙད་མ་ཐོབ་ཀྱང་དེ་དོན། །སྤང་རྟོགས་ན་མཉམ་གྱུར་པའོ། །དེ་བཞིན་ལས་བརྟེན་ལྷན་སྐྱེས་སོགས། །དེའང་གནད་དོན་ན་མཉམ་སྟེ། །དང་པོ་རབ་དགའི་ས་ ཐོབ་ཚེ། །གསང་གནས་འཁོར་ལོ་དང་མས་བརྟན། །ཟག་མེད་དགའ་བདེ་ཐོབ་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ནི་ཕར་ཕྱིན་ས་བཅུ་པའི། །བྱང་སེམས་སྔགས་ལ་འཇུག་པའི་ཚེ། །དེ་མ་ཐག་ཏུ་ས་བཅུ་གཅིག །ཐོས་པ་ཡིན་ ནམ་སྨིན་བྱེད་དབང་། །དགོས་སམ་ལམ་དང་འབྲས་དབང་ལ། །ཞུགས་པས་ཆོག་པ་ཡིན་ཟེར་ན། །རྒྱུ་ཡི་སྨིན་བྱེད་མ་ཐོབ་བར། །ལམ་དབང་འབྲས་དབང་ཐོབ་པ་མེད། །གལ་ཏེ་སྨིན་བྱེད་དབང་ནས་བརྩམས། །འཇུག་ ན་དེ་ཡི་དངོས་སྟ་གཉིས། །དགོས་སམ་དངོས་གཞི་ནུས་ཞུགས་ཆོག །སྟ་གོན་ཐོབ་མ་ཐག་པ་རུ། །བཅུ་གཅིག་པ་ནི་ཐོབ་མི་སྲིད། །དངོས་གཞི་ལའང་ཕྱི་འཇུག་དང་། །ནང་འཇུག་དགོས་སམ་བུམ་དབང་གི ། ཆུ་དབང་སོགས་ནས་ཞུགས་པས་ཆོག །དབང་གི་མ་སྨིན་ལམ་དང་པོ། །འཇུག་པ་ཞུས་མ་ཐག་པ་དང་། །དེ་བཞིན་སློབ་མའི་དབང་ཐོབ་འཕྲལ། །བུམ་དབང་ཐོབ་མ་ཐག་སོགས་ལ། །བཅུ་གཅིག་ས་ཐོབ་མི་སྲིད་ཅིང་། ། 5-571 དེ་ཐོབ་པ་ལ་བླ་མེད་ཀྱི། །དབང་བཞི་ཐོབ་དགོས་གལ་ཏེ་དེ། །དབང་བཞི་བཅུ་གཅིག་པ་སོགས་ནི། །གཅིག་ཆར་ཐོབ་པ་ཅི་འགལ་སྙམ། །དབང་བཞི་གཅིག་ཆར་ཐོབ་པ་དང་། །འོག་མ་མ་ཐོབ་གོང་ མ་ཐོབ། །ལུང་མཆོག་འདི་ལ་ཁས་མི་ལེན། །འདི་ལ་སྤྱིར་བཏང་དམིགས་བསལ་གཉིས། །བྱང་སེམས་སྔགས་ལ་ཞུགས་པ་དེས། །སྔགས་ཀྱི་བླ་མེད་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས། །མངོན་དུ་བྱེད་དགོས་མཐོང་ལམ་གྱི། །དང་པོའི་ས་ ནས་བསྒོམ་ལམ་གྱི། །ས་བཅུའི་བར་དུ་སྔོན་སོང་ཁོང་། །སྦྱོར་ལམ་འཇུག་ནས་བཅུ་གཉིས་པར། །ཞུགས་པས་ཆོག་པར་འདོད་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གསང་སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི། །ཚོགས་སྦྱོར་མངོན་དུ་བྱེད་དགོས་པའི། །གནད་ ནི་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཞེ་ན། །དེ་ལྟར་བླ་མེད་ལམ་དུ་ནི། །ཞུགས་མ་ཐག་དེ་ལས་དང་པོ། །དབང་གི་མ་སྨིན་པ་ཡིན་པས། །སྨིན་བྱེད་དབང་བཞི་རིམ་ཅན་དུ། །ཐོབ་དགོས་དབང་བཞི་ཐོབ་ནས་ ནི། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་གཅིག །ནམ་ཞིག་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། །འདི་ཕར་ཕྱིན་རང་རྐང་གིས་བཅུ་ལན་བགྲོད་པའི་སྐབས་བཤད་པའ
【現代漢語翻譯】 如果斷除了根本煩惱，生起了證悟的功德，或者未經歷十地，菩薩進入密咒道時，是否需要經歷內外二十四個大處？是否需要獲得十六喜中的十二喜？ 不需要這樣說。如果經歷十地的波羅蜜多，頂輪等脈輪如果融入中脈，即使名義上沒有經歷二十四處，但由於斷證相同，實際上已經經歷。住所和近住所等，即使名義上沒有獲得，但其意義，斷證是相同的。同樣，業生和俱生等，其關鍵也在於相同。當獲得初地極喜地時，爲了獲得無漏的喜樂，需要穩固密處輪和下部。 或者，當經歷十地的波羅蜜多菩薩進入密咒道時，是否立即獲得十一地？是聽聞還是成熟灌頂？是否需要道灌頂和果灌頂？或者進入即可？如果不獲得因位的成熟灌頂，就不會獲得道灌頂和果灌頂。如果從成熟灌頂開始進入，是否需要兩種準備？或者只需要正行？ 剛剛獲得準備時，不可能獲得十一地。在正行中，是否需要外入和內入？或者從寶瓶灌頂的水灌頂等進入即可？在灌頂未成熟時，剛剛進入第一步，同樣，在弟子獲得灌頂后，剛剛獲得寶瓶灌頂等時，不可能獲得十一地。要獲得十一地，必須獲得無上灌頂四種。如果認為四種灌頂和十一地等可以同時獲得，四種灌頂同時獲得，或者未獲得下部而獲得上部，這與此殊勝的教言相違背。 這通常有兩種特殊情況。進入密咒的菩薩，必須顯現密咒的無上瑜伽雙運。從見道的第一地到修道的十地之間，先前的他，從加行道進入十二地即可。那麼，顯現無上密咒的雙運的關鍵是什麼呢？ 像這樣，剛剛進入無上道，因為是從灌頂未成熟開始，所以必須依次獲得成熟的四種灌頂。獲得四種灌頂后，何時在相所詮釋的智慧在相續中生起時，這是指經歷波羅蜜多十地的階段。
【English Translation】 If the root defilements are severed and the merits of realization arise, or when a Bodhisattva who has not experienced the ten bhumis enters the mantra path, is it necessary to experience the twenty-four great places, both internal and external? Is it necessary to obtain twelve of the sixteen joys? It is not necessary to say so. If one experiences the Paramitas of the ten bhumis, and if the chakras such as the crown chakra are integrated into the central channel, even if one has not nominally experienced the twenty-four places, one has actually experienced them because the severance and realization are the same. Places and near places, etc., even if they are not nominally obtained, their meaning, the severance and realization are the same. Similarly, karmically born and co-emergent, etc., the key also lies in the same. When the first bhumi, the Joyful Land, is obtained, it is necessary to stabilize the secret place chakra and the lower part in order to obtain unpolluted joy and bliss. Or, when a Bodhisattva who has experienced the ten bhumis of Paramita enters the mantra path, does he immediately obtain the eleventh bhumi? Is it hearing or maturing empowerment? Is it necessary to have the path empowerment and the fruit empowerment? Or is it enough to enter? If one does not obtain the maturing empowerment of the cause position, one will not obtain the path empowerment and the fruit empowerment. If one starts entering from the maturing empowerment, are two preparations necessary? Or is it enough to just enter the main practice? It is impossible to obtain the eleventh bhumi immediately upon obtaining the preparation. In the main practice, is it necessary to have external entry and internal entry? Or is it enough to enter from the water empowerment of the vase empowerment, etc.? When the empowerment is not mature, just entering the first step, similarly, after the disciple obtains the empowerment, it is impossible to obtain the eleventh bhumi immediately upon obtaining the vase empowerment, etc. To obtain the eleventh bhumi, one must obtain the four unsurpassed empowerments. If one thinks that the four empowerments and the eleventh bhumi, etc., can be obtained simultaneously, the four empowerments are obtained simultaneously, or the upper part is obtained without obtaining the lower part, this contradicts this supreme teaching. There are usually two special cases. The Bodhisattva who enters the mantra must manifest the union of the unsurpassed yoga of the mantra. From the first bhumi of the path of seeing to the tenth bhumi of the path of cultivation, the previous one, it is enough to enter the twelfth bhumi from the path of application. So, what is the key to manifesting the union of the unsurpassed secret mantra? Like this, just entering the unsurpassed path, because it starts from the immaturity of empowerment, one must obtain the maturing four empowerments in sequence. After obtaining the four empowerments, when the wisdom interpreted by the sign arises in the continuum, this refers to the stage of experiencing the ten bhumis of Paramita.
ོ་ས་ནི་བཅུ་གཅིག་ས་ཐོབ་ལ། །དེ་ཡི་སྔོན་སོང་དབང་ བཞིའི་ལམ། །རྣམས་ནི་ཚོགས་ལམ་དབང་དེ་དག །ལ་བརྟེན་ལྟ་བ་ངོ་བོ་ཉིད། །གསུམ་སོགས་སྦྱོར་ལམ་དུ་འཇོག་དགོས། །མདོར་ན་ཐེག་ཆེན་ས་བཅུ་ནས། །གསང་སྔགས་ལམ་དུ་ཞུགས་ཕྱིན་ཆད། །དབང་བཞི་རིམ་གྱིས་ཐོབ་ནས་ནི། ། 5-572 དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ཁམས་འདུས་པ། །ཐ་མར་ཡང་དག་སྤོང་བཞི་ལ། །བརྟེན་ནས་མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ནི། །ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་ཚེ་ས་བཅུ་གཅིག །ཐོབ་འདི་གསུང་ངག་ས་ཡི་ལུགས། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པས་ས་ བཅུ་མན། །བགྲོད་ནས་སྔགས་ལམ་ཞུགས་མ་ཐག །ཐེག་ཆེན་འཕགས་པ་ཡིན་མོད་ཀྱང་། །སྔགས་ལ་གནས་པས་ཕར་ཕྱིན་པར། །མི་འགྲོ་སྔགས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ནི། །མ་སྐྱེས་བླ་མེད་འཕགས་པ་ཡང་། །མ་གྱུར་གཉིས་ ཀར་དབྱེ་མི་ནུས། ༈ ། ད་ནི་འབྲས་བུའི་ས་བཅུ་གསུམ། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཐོབ་ཚུལ་ལ། །དངོས་དང་དགོས་པ་དཔྱད་པ་གཉིས། །དང་པོ་དངོས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ནི། །བཅུ་གསུམ་ས་ཕྱེད་གོང་མ་དེའི། ། བརྒྱུད་རིང་རྒྱུ་པའི་རྒྱུ་ནི་སྤྱོད་པ་གསུམ། །ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་ཉེ་རྒྱུ་ཞེས། །མིང་བཏགས་འགྲོས་བཞི་ཐིམ་བྱེད་ཀྱི། །འབྲས་དུས་ཀྱི་ནི་དབང་ཡིན་ལ། །ཉེར་ལེན་རྒྱུ་ནི་འགྲོས་བཞི་པོ། །ཐིམ་ཀ་མ་ ཡི་དཀྱིལ་འཁོར་བཞི། །བརྟེན་དང་བཅས་ཏེ་དཀྱིལ་འཁོར་བཞིའི། །འགྲོས་བཞི་ཐིམ་པས་རང་དོན་གྱི། །ཆེ་བ་སྐུ་ལྔ་གཞན་དོན་གྱི། །ཆེ་བ་ལོང་བས་མིག་ཐོབ་སོགས། །བདག་གཞན་གཉིས་ཀའི་ཆེ་བ་ནི། །འཁོར་ ནི་ཚོམ་བུ་གཅིག་དང་བཅས། །འཚང་རྒྱ་འགྲོས་བཞི་ཐིམ་ཚུལ་ནི། །བུམ་དབང་རྩ་ཡི་འགྲོས་ཐིམ་སྟེ། །རྩ་ཀུན་ནུས་པ་དབུ་མར་ཐིམ། །དེ་ཡང་གཙུག་ཏོར་མཆོག་ཐིམ་སྟེ། །ཚད་ནི་སོར་བཞི་དབྱིབས་ཡི་གེ ། 5-573 ན་དཱ་ཞེས་པ་སུམ་འཁྱོག་གི །རྣམ་པ་སྦོམ་ཕྲ་རྟ་རྔ་ནི། །བརྒྱར་གཤགས་ཚད་ཙམ་དེ་ཡི་ཚེ། །རྩ་ནི་གནས་འགྱུར་སྤྲུལ་པའི་སྐུ། །རྡོ་རྗེ་འཆང་ནས་ཤཱཀྱ་ཐུབ། །བར་གྱི་རྣམ་པས་འགྲོ་དོན་ མཛད། །གསང་དབང་ཡི་གེའི་འགྲོས་ཐིམ་སྟེ། །སྙིང་པོའི་ཨ་དེ་རྩ་ཡི་མདུད། །གང་གྲོལ་སར་ཕྱིན་སྤྱི་བོ་ཡི། །ཧཾ་དང་འཕྲད་པས་ཁ་དོག་ཐིམ། །དཀར་པོ་དབྱིབས་ནི་ཐིམ་པ་ཡིས། །ཨ་ཧཾ་མི་ཐི་ སྟོབས་ཐིམ་པས། །ཧཱུྃ་གི་སྟོབས་གྱུར་དེ་ཡི་ཚེ། །ཡི་གེ་གནས་གྱུར་ལོངས་སྐུ་ཞེས། །ལེགས་སྦྱར་སྐད་ནས་རིགས་དྲུག་སོགས། །སྐད་ཀྱི་འགྲོ་དོན་བྱེད་པ་འབྱུང་། །ཤེར་དབང་བདུད་རྩིའི་འགྲོས་ཐིམ་པས། །ཁམས་དགུའི་ དྭངས་མ་རྣམས་གཙུག་ཏོར། །མཆོག་གི་དབུ་མར་ཐིམ་པའི་ཚེ། །བདུད་རྩི་གནས་གྱུར་ཆོས་སྐུ་ཞེས། །ཤེས་བྱ་ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་ཀུན། །ས་ལེར་མཁྱེན་པས་འགྲོ་དོན་མཛད། །བཞི་པའི་དབང་གི་རླུང་གི་འགྲོས། ། ཐིམ་པས་ལས་རླུང་རྣམ་གྲོང་སྟོང་། །ཡེ་ཤེས་རླུང་ནི་འབའ་ཞིག་གྱུར། །རླུང་ནི་གནས་གྱུར་
【現代漢語翻譯】 如果獲得了第十一地，那麼在此之前的四種灌頂之道，都依賴於資糧道的灌頂。將見道的自性三有等安立於加行道。總之，從大乘十地開始，進入密宗道之後，依次獲得四種灌頂。 5-572 依靠這些灌頂，融合諸界，最終依靠四種正斷，當象徵意義的智慧生起時，便獲得了第十一地。這是口耳傳承中地的體系。以顯宗乘修持十地之後，一旦進入密宗道，即使是大乘聖者，也不會再被稱為顯宗行者，因為密宗的智慧尚未生起，也不是無上聖者，二者無法區分。 ༈ 現在是果位的十三地，獲得金剛持果位的方式，分為實質和必要性兩種。第一，實質性的分類是，十三地是上半部分地的傳承，其根本原因是三種行為。同時，將其命名為共同作用的近取因。四種次第融入，是果位的灌頂。近取因是四種次第，融入到母胎的四個壇城中。依靠幷包含四個壇城，四種次第融入，是爲了自利的五身之大，爲了他利的盲人獲得眼睛等。自利和他利二者之大，是與眷屬聚集在一起。證悟四種次第融入的方式是，瓶灌頂融入脈的次第，所有的脈都融入中脈。中脈也融入頂髻。其尺度是四指，形狀是字母。 5-573 那達（藏文：ན་དཱ་，梵文天城體：nadā，梵文羅馬擬音：nada，漢語字面意思：那達）是三彎曲的形狀，粗細如馬尾毛被劈成一百份的程度。那時，脈發生變化，化身。從金剛持到釋迦牟尼之間的形象利益眾生。秘密灌頂融入字母的次第，心間的阿（藏文：ཨ，梵文天城體：a，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）字是脈的結。當結打開時，到達梵穴，與頂輪的吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：hūṃ，梵文羅馬擬音：hum，漢語字面意思：吽）字相遇，顏色融入。白色形狀融入，阿（藏文：ཨ，梵文天城體：a，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：阿）字，吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：hūṃ，梵文羅馬擬音：hum，漢語字面意思：吽）字，彌（藏文：མི，梵文天城體：mi，梵文羅馬擬音：mi，漢語字面意思：彌）字的力量融入，當變成吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：hūṃ，梵文羅馬擬音：hum，漢語字面意思：吽）字的力量時，字母發生變化，稱為報身。從梵語的語言中，產生了六道等語言的利益。智慧灌頂融入甘露的次第，九界之精華融入頂髻的中脈時，甘露發生變化，稱為法身。完全了知一切所知，利益眾生。第四灌頂融入風的次第，業風完全空，唯有智慧風。風發生變化
【English Translation】 If the eleventh bhumi is attained, then the four initiations that precede it all rely on the accumulation path's initiation. Establishing the nature of the three views, etc., on the path of preparation. In short, starting from the ten Mahayana bhumis, once entering the path of Secret Mantra, the four initiations are obtained sequentially. 5-572 Relying on these initiations, the realms are merged, and finally, relying on the four right abandonments, when the wisdom of symbolic meaning arises, the eleventh bhumi is attained. This is the system of bhumis in the oral tradition. After practicing the ten bhumis with the Exoteric Vehicle, once entering the path of Secret Mantra, even if one is a Mahayana Arya, they will no longer be called an Exoteric practitioner, because the wisdom of Secret Mantra has not yet arisen, nor is it the Unsurpassed Arya, the two cannot be distinguished. ༈ Now are the thirteen bhumis of the fruition, the way to attain the Vajradhara state, divided into two: substance and necessity. First, the classification of substance is that the thirteen bhumis are the lineage of the upper half of the bhumis, the root cause of which is the three conducts. At the same time, it is named the co-acting proximate cause. The four progressions merge, which is the initiation of the fruition. The proximate cause is the four progressions, merging into the four mandalas of the womb. Relying on and including the four mandalas, the four progressions merge, for the sake of one's own benefit, the greatness of the five bodies, for the benefit of others, the blind obtain eyes, etc. The greatness of both self and others is gathering together with the retinue. The way to realize the merging of the four progressions is that the vase initiation merges the progression of the channels, all the channels merge into the central channel. The central channel also merges into the crown of the head. Its measure is four fingers, the shape is the letter. 5-573 Nada (Tibetan: ན་དཱ་, Sanskrit Devanagari: nadā, Sanskrit Romanization: nada, Chinese literal meaning: Nada) is a three-curved shape, as thick or thin as a horse's tail hair split into a hundred parts. At that time, the channels change, the emanation body. From Vajradhara to Shakyamuni, the image benefits sentient beings. The secret initiation merges the progression of letters, the A (Tibetan: ཨ, Sanskrit Devanagari: a, Sanskrit Romanization: a, Chinese literal meaning: A) at the heart is the knot of the channel. When the knot is opened, it reaches the Brahmahole, meeting the Hum (Tibetan: ཧཱུྃ, Sanskrit Devanagari: hūṃ, Sanskrit Romanization: hum, Chinese literal meaning: Hum) at the crown chakra, the color merges. The white shape merges, the power of A (Tibetan: ཨ, Sanskrit Devanagari: a, Sanskrit Romanization: a, Chinese literal meaning: A), Hum (Tibetan: ཧཱུྃ, Sanskrit Devanagari: hūṃ, Sanskrit Romanization: hum, Chinese literal meaning: Hum), Mi (Tibetan: མི, Sanskrit Devanagari: mi, Sanskrit Romanization: mi, Chinese literal meaning: Mi) merges, when it becomes the power of Hum (Tibetan: ཧཱུྃ, Sanskrit Devanagari: hūṃ, Sanskrit Romanization: hum, Chinese literal meaning: Hum), the letter changes, called the Sambhogakaya. From the language of Sanskrit, the benefit of the languages of the six realms, etc., arises. The wisdom initiation merges the progression of nectar, when the essence of the nine realms merges into the central channel of the crown of the head, the nectar changes, called the Dharmakaya. Completely knowing all that is knowable, benefiting sentient beings. The fourth initiation merges the progression of the wind, the karma wind is completely empty, only the wisdom wind remains. The wind changes
ངོ་བོ་ཉིད། །སྐྱེ་འགག་འགྲོ་འོང་སོགས་དང་བྲལ། །དྲི་བྲལ་དབྱིངས་ཀྱི་མངོན་སུམ་དུ། །གཟིགས་ཏེ་འགྲོ་བའི་དོན་ མཛད་དོ། །དེ་ལྟར་རྟེན་ནི་སྐུ་བཞི་རུ། །གྱུར་དང་མཉམ་དུ་བརྟེན་པ་ཡི། །ཀུན་གཞི་གནས་གྱུར་ཤིན་ཏུ་ནི། །རྣམ་དག་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ། །ཞེས་བྱ་དབྱིངས་དང་ཡེ་ཤེས་ཟུངས། །ཟུང་འཇུག་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་སྐུ། ། 5-574 ཐོབ་སྟེ་འཁོར་བ་མ་སྟོང་བར། །འགྲོ་དོན་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་མཛད། །བདག་ཉིད་སྐུ་ལྔ་བརྙེས་པའི་ཚེ། །རང་དང་རྒྱུད་དག་པའི་ཕྱག་རྒྱ། །གསོལ་བ་འདེབས་པའི་བླ་མ་དང་། །མོས་པ་ཐོབ་པའི་སློབ་ མ་དང་། །བར་ཆད་སེལ་བའི་མཁའ་འགྲོ་སྟེ། །ཚོམ་བུ་གཅིག་བཅས་དུས་མཉམ་དུ། །གྲོལ་བ་བླ་མེད་རྡོ་རྗེ་ཡི། །ཐེག་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཆེ་བ་སྟེ། །ཕྱི་ནང་རྟེན་འབྲེལ་གཟིགས་པ་ཡི། །བརྒྱུད་པའི་སྙན་ བརྒྱུད་ལས་གསུངས་སོ། །བཅུ་གསུམ་པ་ལ་དོགས་པ་ནི། །དཔྱད་ལ་སྔ་རབས་མཁས་པ་ཡི། །གསུང་སྒྲོས་བསྐྱར་དང་ས་སྐྱ་པའི། །རྗེ་བཙུན་གོང་མས་ཇི་གསུང་ཚུལ། །སྙིང་པོ་དོན་གྱི་ངོས་བཟུང་གསུམ། །བོ་ དོང་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་སོགས། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པས་སྔགས་ལ་འཇུག །ཕྱི་མཐའ་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ནས། །ཡིན་གྱི་ཐེག་ཆེན་སྦྱོར་ལམ་ཡན། །སྔགས་ལམ་ཁོ་ནས་བགྲོད་དགོས་སྨྲ། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་སྟོན་པ་ ཡི། །རྒྱུ་ཡི་ཐེག་པའི་ཆོས་ཀྱི་ནི། །འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དགོས་མེད་གྱུར། །ཝ་ར་ཎ་སིར་བདེན་བཞི་ཡི། །ཆོས་འཁོར་བསྐོར་ལས་སྟོན་པའི་འཁོར། །ལྔ་སྡེས་བདེན་པ་མཐོང་བ་སོགས། །གསུང་བ་རྣམ་དང་ འགལ་བར་གྱུར། །ཡང་ནི་འབྲུག་པ་པད་དཀར་གྱིས། །ས་ནི་བཅུ་དྲུག་བར་དུ་བཤད། །སྔ་མ་སྔ་མ་ཕྱི་མ་ཡི། །སློབ་ལམ་འདོད་ཅིང་བཅུ་དྲུག་གི །སྒྲུབ་བྱེད་དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་ལ། །སྦྱར་རུང་དེ་འདྲའི་ས་མཚན་ཉིད། ། 5-575 ས་རུ་འདོད་ན་ས་ཐམས་ཅད། །གཅིག་ཆར་ཐོབ་གྱུར་དེ་མི་སྲིད། །དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོར་ས་བཅུ་གཅིག ། བཤད་དང་ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ལས། །བཅུ་གསུམ་བཤད་དང་གཞན་དུ་ནི། །བཅུ་དྲུག་འདོད་སོགས་ཡོན་ ཏན་ནི། །བཅུ་གསུམ་དེ་ལས་གཞན་མེད་དོ། །རེ་མདའ་བ་ཡི་ས་བཅུ་གཅིག །ཁོང་དུ་བཅུ་གཉིས་བཅུ་གསུམ་གཉིས། །གཅིག་པར་འདོད་ཀྱང་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །དབྱེ་བའི་རྣམ་གཞག་དཀའ་བར་སྣང་། །པཎ་ཤཱཀ་མདོ་ ཡི་བཅུ་གཅིག་དང་། །སྔགས་ཀྱི་བཅུ་གསུམ་གནད་གཅིག་འདོད། །དེས་ན་མདོ་ལས་བཤད་པ་ཡི། །བཅུ་གཅིག་སྔགས་ཀྱི་བཅུ་གསུམ་པ། །སྔས་རྟོགས་མཉམ་འདོད་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །འཕགས་ཆོས་དབྱེ་བ་དཀའ་བར་སྣང་། །དེ་ དག་བཤད་པའི་རྣམ་གྲངས་ཙམ། །བླ་མ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོས། །རྡོ་རྗེའི་ཚིག་རྐང་རྣམ་འགྲེལ་ལས། །ལྔ་བཅུ་ལ་གསང་ཞེས་པའི་དོན། །ཕར་ཕྱིན་ལོངས་སྐུ་རིགས་ལྔ་ལ། །གསང་ཞེས་ཕར་ཕྱིན་རང་རྐང་ ལ། །སངས་རྒྱས་འཕགས་པ་ཡོད
【現代漢語翻譯】 自性（Ngo bo nyid）：遠離生滅、去來等現象，遠離垢染，於法界（dByings）中顯現，爲了利益眾生而行事。 如是，所依為四身（sku bzhi）：在轉變成四身的同時，所依的阿賴耶識（Kun gzhi）發生轉變，成為極其清凈的自性身（Ngo bo nyid kyi sku）。 此乃法界與智慧的結合，獲得俱生大樂身（Zung 'jug bde ba chen po'i sku），直至輪迴未空，利益眾生之事永不間斷。 證得五種自性身（bdag nyid sku lnga）之時，與自身和傳承清凈的印契（phyag rgya）相應，向祈請的上師（bla ma）和獲得信心的弟子（slob ma），以及遣除障礙的空行母（mkha' 'gro）等，組成一個整體，同時獲得解脫，這是無上金剛乘（rdo rje'i theg pa）的偉大緣起。 這是從觀察內外緣起的傳承口訣中宣說的。 關於第十三地（bcu gsum pa）的疑惑：對於考量早期賢哲的言論和薩迦派（sa skya pa）的至尊上師們如何講述，以及心要意義的三種把握。 博東·喬列南杰（Bo dong phyogs las rnam rgyal）等，從波羅蜜多乘（phar phyin theg pa）進入密咒乘（sngags la 'jug），從外邊的資糧道（tshogs lam）大步開始，直到大乘的加行道（sbyor lam）為止，必須僅僅通過密咒道（sngags lam）才能行進。 如果那樣的話，釋迦牟尼佛（ston pa）的因乘（rgyu yi theg pa）的法輪（chos kyi 'khor lo）就沒有必要轉動了。 在瓦拉納西（wa ra Na si）轉動四諦法輪（bden bzhi'i chos 'khor）后，五比丘（lnga sde）等證悟真諦等說法，就變成了相互矛盾的說法。 還有，竹巴·白蓮（'brug pa pad dkar）說地有十六個。 認為前前是後後的修學道，並將十六地的證成與十六喜（dga' ba bcu drug）相聯繫，如果將這樣的地定義為地，那麼所有地都會一次性獲得，這是不可能的。 在時輪金剛（dus kyi 'khor lo）中說了十一個地，在喜金剛（kyE yi rdo rje）中說了十三個，在其他地方，有認為十六個等，功德只有十三個，沒有其他的。 熱達瓦（re mda' ba）認為的十一個地，他認為其中的十二個和十三個是一致的，但是顯宗和密宗的區分方式似乎很困難。 班智達·釋迦（paN shakya）認為顯宗的十一個地和密宗的十三個地要點一致。 因此，顯宗所說的十一個地和密宗的第十三個地，如果認為次第證悟相同，那麼顯宗和密宗的聖法（'phags chos）的區分似乎很困難。 這些僅僅是所說名稱的不同而已。 偉大的薩迦派上師（bla ma sa skya pa chen po）在《金剛句釋》（rdo rje'i tshig rkang rnam 'grel）中，關於『五十秘密』（lnga bcu la gsang）的意義，認為波羅蜜多（phar phyin）的報身（longs sku）是五部佛（rigs lnga），秘密在於波羅蜜多本身，有佛和聖者。
【English Translation】 The Essence (Ngo bo nyid): Free from arising, ceasing, going, coming, etc., free from defilements, manifestly in the Dharmadhatu (dByings), acts for the benefit of beings. Thus, the support is the Four Kayas (sku bzhi): Simultaneously with the transformation into the Four Kayas, the Alaya-consciousness (Kun gzhi) which is the support, transforms into the utterly pure Essence-Body (Ngo bo nyid kyi sku). This is the union of Dharmadhatu and Wisdom, attaining the Coemergent Great Bliss Body (Zung 'jug bde ba chen po'i sku), until Samsara is empty, the work of benefiting beings is continuous. At the time of attaining the Five Self-Existing Kayas (bdag nyid sku lnga), in accordance with the Mudra (phyag rgya) that purifies oneself and the lineage, to the Guru (bla ma) who is prayed to, and the disciple (slob ma) who has gained faith, and the Dakini (mkha' 'gro) who dispels obstacles, etc., forming a single group, simultaneously attaining liberation, this is the great interdependence of the Supreme Vajrayana (rdo rje'i theg pa). This is spoken from the oral transmission of observing the outer and inner interdependence. Regarding the doubts about the Thirteenth Bhumi (bcu gsum pa): Regarding the consideration of the words of early scholars and how the supreme Sakya (sa skya pa) masters spoke, and the three grasps of the essential meaning. Bodong Chokley Namgyal (Bo dong phyogs las rnam rgyal), etc., entering Mantra from the Paramita Vehicle (phar phyin theg pa), from the great beginning of the outer Accumulation Path (tshogs lam), up to the Mahayana Application Path (sbyor lam), it is said that one must proceed solely through the Mantra Path (sngags lam). If that were the case, then Shakyamuni Buddha's (ston pa) Wheel of Dharma (chos kyi 'khor lo) of the Causal Vehicle (rgyu yi theg pa) would have been unnecessary to turn. After turning the Wheel of the Four Noble Truths (bden bzhi'i chos 'khor) in Varanasi (wa ra Na si), the statements such as the five ascetics (lnga sde) realizing the truth, etc., would become contradictory. Also, Drukpa Pema Karpo ('brug pa pad dkar) said that there are sixteen Bhumis. Considering the former as the path of learning for the latter, and associating the proof of the sixteen Bhumis with the sixteen joys (dga' ba bcu drug), if such a Bhumi is defined as a Bhumi, then all Bhumis would be attained at once, which is impossible. In the Kalachakra (dus kyi 'khor lo), eleven Bhumis are spoken of, in Hevajra (kyE yi rdo rje), thirteen are spoken of, and elsewhere, there are those who consider sixteen, etc., the qualities are only thirteen, there are no others. Renda-wa (re mda' ba)'s eleven Bhumis, he considers twelve and thirteen of them to be the same, but the distinction between Sutra and Tantra seems difficult. Pandita Shakya (paN shakya) considers the eleven Bhumis of Sutra and the thirteen Bhumis of Tantra to be of the same essence. Therefore, the eleven Bhumis spoken of in Sutra and the thirteenth Bhumi of Tantra, if one considers the gradual realization to be the same, then the distinction between the sacred Dharma ('phags chos) of Sutra and Tantra seems difficult. These are merely different names that are spoken of. The great Sakya master (bla ma sa skya pa chen po), in the 'Explanation of the Vajra Verses' (rdo rje'i tshig rkang rnam 'grel), regarding the meaning of 'fifty secrets' (lnga bcu la gsang), considers the Sambhogakaya (longs sku) of the Paramita (phar phyin) to be the Five Buddha Families (rigs lnga), the secret lies in the Paramita itself, there are Buddhas and Aryas.
་མེད་ཀྱི། །གསང་སྔགས་སངས་རྒྱས་འཕགས་པ་ལས། །ཅུང་ཟད་རྟོགས་པ་དམན་ལྟ་བུ། །གསུང་ཞིང་རྗེ་བཙུན་རྩེ་མོ་ཡིས། །རྒྱུད་སྡེ་སྤྱི་རྣམས་ལས་མདོ་ནས། །བཤད་པའི་ཀུན་འོད་ ལ་གནས་པའི། །འཕགས་པ་དེ་ནི་མདོ་ལམ་གྱི། །སངས་རྒྱས་ཡིན་ཀྱང་གསང་སྔགས་ནས། །བཤད་པའི་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ལྡན་དང་། །སྐུ་བཞི་སྐུ་ལྔ་ཤེས་བྱ་ནི། །ཐམས་ཅད་རང་སྣང་མཁྱེན་པ་སོགས། །མ་ཡིན་མདོ་སྔགས་སངས་རྒྱས་ལ། ། 5-576 ཁྱད་པར་ཡོད་པ་ལྟ་བུར་གསུང་། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ས་པཎ་གྱི། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་ལས་བཤད་པ་ཡི། །བཅུ་གཅིག་སར་གནས་སངས་རྒྱས་དེ། །བཏགས་པ་བ་དང་བླ་མེད་ཀྱི། །བཅུ་གསུམ་སར་གནས་སངས་ རྒྱས་དེ། །མཚན་ཉིད་པ་ནི་ཡིན་ནོ་ཞེས། །དངོས་བཏགས་གཉིས་སུ་ཕྱེས་ནས་གསུངས། །དེ་ལྟའི་གནད་དོན་ངོས་བཟུང་བ། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལུགས་གཉིས་སོ། །བཅུ་གཅིག་པ་དེ་ཐོབ་པ་ལ། །སྔགས་ཀྱི་ལམ་ ལ་ལྟོས་དགོས་པ། །བླ་མ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོས། །ལམ་གྱི་འཇུག་ལྡོག་སྐབས་གསུངས་སོ། །ས་ནི་བཅུ་གཅིག་སྔགས་ལམ་ཡིན། །རྩེ་མོའི་རྒྱུད་སྡེ་སྤྱི་རྣམ་དང་། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོས་བདག་མེད་ཀྱི། །སྟོད་ འགྲེལ་ནས་གསུང་དགོངས་པ་དེ། །མདོ་ལུགས་རང་རྐང་ས་བཅུ་གཅིག །ཀུན་ཏུ་འོད་ཅེས་མིང་ཙམ་བཤད། །མདོ་ལུགས་པ་ཡི་ས་དེ་ཐོབ། །སངས་རྒྱས་བཞེད་པ་ཙམ་ལ་དགོངས། །བཅུ་གཅིག་སར་གནས་གང་ཟག་ དེ། །མདོ་ཡི་སྤྱི་དོན་མཐར་ཐུག་པ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་མདོ་ལས་ནི། །བཤད་ཚོད་ཙམ་གྱིས་སངས་རྒྱས་ནི། །ཡིན་ཀྱང་སྤྱི་དོན་སྤང་རྟོགས་ནི། །མཐར་ཐུག་བརྙེས་པའི་སངས་རྒྱས་ནི། །མ་ཡིན་སངས་རྒྱས་ བཏགས་པ་བ། །བརྗོད་ཀྱི་དེ་ནི་ཕར་ཕྱིན་གྱི། །མདོ་ལས་ཐོབ་པའི་སངས་རྒྱས་ནི། །ཡིན་ཀྱང་སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་པ། །མིན་ཞེས་ཁས་ཀྱང་མ་ལེན་སྟེ། །ས་ནི་བཅུ་གཅིག་མཚན་ཉིད་པ། །སུ་ཡི་ཐོབ་ཀྱང་སྔགས་ལམ་ལ། ། 5-577 བརྟེན་ནས་ཐོབ་པ་ཞིག་དགོས་སོ། །དེས་ན་རྒྱུད་ཀྱི་སྐབས་འདི་ན། །མདོ་ནས་བཤད་པའི་བཅུ་གཅིག་པ། །ཀུན་ཏུ་འོད་དེ་གསང་སྔགས་ནས། །བཤད་པའི་བཅུ་གཅིག་དཔེ་མེད་པའི། །ས་ཡིན་དེ་གཉིས་གནད་ གཅིག་མོད། །འོན་ཀྱང་རང་རང་ལྡོག་པ་ནས། །དོན་གཅིག་ཏུ་ནི་ཁས་མི་བླངས། །སྔགས་ཀྱི་བཅུ་གཅིག་དཔེ་མེད་པའི། །ས་དེ་མདོ་ནས་བཤད་པ་ཡི། །བཅུ་གཅིག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། །དེ་ནི་གསང་ སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི། །ཐུན་མིན་རྒྱུད་སྡེ་ནས་བཤད་དོ། །མན་ངག་ལུགས་ལ་མདོ་སྡེ་ནས། །བཤད་པའི་བཅུ་གཅིག་ཀུན་ཏུ་འོད། །ས་དེ་མན་ངག་གི་སྐབས་འདིར། །དབང་ནི་བཞི་པའི་ས་ཕྱེད་ཅེས། །གྲགས་ པའམ་ནི་ས་བཅུ་གསུམ། །ཕྱེད་ཀྱི་འོག་མ་ཞེས་གྲགས་པ། །གནད་ནི་གཅིག་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོའི་བཞེད་པ་ནི། །བཅུ་གསུམ་ས་ཕྱེད་འོག་མ་དེས། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དང་སྒོ་བསྟུན་གྱི། ། ཐར་ཕྱ
【現代漢語翻譯】 雖然如此，（但）在密宗佛陀聖者看來，（對顯宗的）稍微證悟較低。至尊者頂髻（藏文：རྗེ་བཙུན་རྩེ་མོ།）說，在所有續部中，從經部所說的安住于普光（藏文：ཀུན་འོད，梵文：समन्त प्रभा，Samanta Prabha，普照）的聖者，雖然是經道的佛陀，但從密宗所說的具有五種智慧和四身五身，以及了知一切皆為自顯等等來看，（顯宗的佛陀）並非如此，（因此）顯密佛陀之間似乎存在差別。 大自在薩迦班智達（藏文：ས་པཎ་，Sakya Pandita）在《現觀莊嚴論》（梵文：Abhisamayalankara）中所說的安住於十一地（藏文：ས་བཅུ་གཅིག）的佛陀，是假名安立的；而無上瑜伽部所說的安住於十三地（藏文：ས་བཅུ་གསུམ）的佛陀，才是真實的。他將（佛陀）分為名言安立和真實存在兩種。要理解這些關鍵點，需要依據續部和口訣兩種傳承。要獲得十一地，必須依賴密宗的道。偉大的薩迦派上師在講解道的入門和次第時曾這樣說過。十一地是密宗的道。頂髻的《續部總綱》（藏文：རྒྱུད་སྡེ་སྤྱི་རྣམ，Gyüde Spyi Nam）和大自在的《無我論釋》（藏文：བདག་མེད་ཀྱི། །སྟོད་འགྲེལ）中所說的觀點是，顯宗的十一地只是名為普光（藏文：ཀུན་ཏུ་འོད）。僅僅是認為證得顯宗的那個地，就是佛陀。安住於十一地的補特伽羅（藏文：གང་ཟག），是顯宗總義的究竟。從《般若波羅蜜多經》（梵文：Prajnaparamita Sutra）中所說的程度來看，（他們）是佛陀，但並非是總義的斷證究竟的佛陀，只是假名安立的佛陀。雖然可以說從《般若波羅蜜多經》中可以獲得佛陀的果位，但並非是具有功德的佛陀。雖然沒有明確承認，但十一地是具有功德的，無論誰獲得它，都必須依賴密宗的道。 因此，在續部的語境中，從顯宗所說的十一地普光（藏文：ཀུན་ཏུ་འོད）和密宗所說的無與倫比的十一地，這兩者雖然關鍵點相同，但由於各自的側重點不同，因此不能認為它們是相同的。密宗無與倫比的十一地，並非是顯宗所說的十一地，因為那是密宗無上瑜伽部特有的續部中所說的。在口訣傳承中，從經部所說的十一地普光（藏文：ཀུན་ཏུ་འོད），在口訣的語境中，被稱為四灌頂（藏文：དབང་ནི་བཞི་པ）的一半，或者被稱為十三地（藏文：ས་བཅུ་གསུམ）的一半之下。關鍵在於，一切智（藏文：ཐམས་ཅད་མཁྱེན）龍樹海（藏文：ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོ）的觀點是，十三地的一半之下，與《般若波羅蜜多》（梵文：Prajnaparamita）相順應的解脫道。
【English Translation】 However, in the view of the enlightened beings of Secret Mantra, there seems to be a slight deficiency in the realization (of the Sutra approach). Jetsun Tsemoyi (藏文：རྗེ་བཙུན་རྩེ་མོ།) says that among all the Tantras, the Arya (聖者) who abides in Kuntü Ö (藏文：ཀུན་འོད，梵文：समन्त प्रभा，Samanta Prabha，Universal Light) as described in the Sutras, although a Buddha of the Sutra path, does not possess the five wisdoms, four Kayas (身) and five Kayas, and the knowledge that all phenomena are self-manifest, as described in the Secret Mantra. Thus, there seems to be a difference between the Buddhas of Sutra and Tantra. The great Sakya Pandita (藏文：ས་པཎ་，Sakya Pandita) states in his commentary on the Abhisamayalankara (梵文：Abhisamayalankara) that the Buddha who abides on the eleventh Bhumi (藏文：ས་བཅུ་གཅིག) is nominally designated, while the Buddha who abides on the thirteenth Bhumi of Anuttarayoga Tantra is the one with true characteristics. He distinguishes between them as nominally designated and truly existent. To understand these key points, one needs to rely on both the Tantras and the oral instructions. To attain the eleventh Bhumi, one must rely on the path of Mantra. The great Sakya master has said this in the context of entering and reversing the path. The eleventh Bhumi is the path of Mantra. The intent of Tsemoyi's 'General System of Tantras' (藏文：རྒྱུད་སྡེ་སྤྱི་རྣམ，Gyüde Spyi Nam) and the great self's 'Commentary on Selflessness' (藏文：བདག་མེད་ཀྱི། །སྟོད་འགྲེལ) is that the eleventh Bhumi of the Sutra system is merely named Kuntü Ö (藏文：ཀུན་ཏུ་འོད). It only considers attaining that Bhumi of the Sutra system as Buddhahood. The individual who abides on the eleventh Bhumi is the ultimate general meaning of the Sutra. From the extent described in the Prajnaparamita Sutra (梵文：Prajnaparamita Sutra), they are Buddhas, but not Buddhas who have attained the ultimate abandonment and realization of the general meaning. They are nominally designated Buddhas. Although it can be said that Buddhahood is attained from the Prajnaparamita Sutra, they are not Buddhas with characteristics. Although it is not explicitly acknowledged, the eleventh Bhumi is characterized. Whoever attains it must rely on the path of Mantra. Therefore, in the context of the Tantras, the eleventh Bhumi Kuntü Ö (藏文：ཀུན་ཏུ་འོད) described in the Sutras and the unparalleled eleventh Bhumi described in the Secret Mantra, although these two have the same key point, they are not considered the same because of their different perspectives. The unparalleled eleventh Bhumi of Mantra is not the eleventh Bhumi described in the Sutras, because it is described in the unique Tantras of Anuttarayoga. In the oral tradition, the eleventh Kuntü Ö (藏文：ཀུན་ཏུ་འོད) described in the Sutras is known as half of the fourth empowerment (藏文：དབང་ནི་བཞི་པ) in the context of oral instructions, or as below half of the thirteenth Bhumi (藏文：ས་བཅུ་གསུམ). The key is that the omniscient (藏文：ཐམས་ཅད་མཁྱེན) Nagarjuna's Ocean (藏文：ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོ) view is that the path of liberation that aligns with the Prajnaparamita (梵文：Prajnaparamita) is below half of the thirteenth Bhumi.
ིན་པ་ཡི་ལམ་དུ་བཞག །གསུམ་ངག་ལམ་འབྲས་ལས་འདི་གསུངས། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་ཀྱི་འོག་མ་དེ། །སྐད་ཅིག་མ་ནི་གཉིས་བཞག་པའི། །དང་པོ་བར་ཆད་མེད་པའི་དུས། །བདུད་བཏུལ་ཆོ་འཕྲུལ་བསྟན་ པའི་དུས། །ཞེས་སོགས་བཤད་ནས་སྐད་ཅིག་མ། །གཉིས་པ་ས་རྣམས་གྲོལ་བའི་དུས། །ཐ་མ་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་དུས། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཆུང་ངུའི་དུས། །ཞེས་སོགས་གསུང་དེ་ཕར་ཕྱིན་གྱི། །ལུགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་དེ་ལ་དགོངས། ། 5-578 དེ་ལྟར་ས་ཆེན་ཡབ་སྲས་དང་། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་པཎྜི་ཏས། །དགོངས་དོན་འགལ་མེད་གཅིག་ཏུ་རྟོགས། །སྔགས་ཀྱི་བཅུ་གསུམ་གོང་མ་ཡི། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མངོན་གྱུར་ཏོ། །དེ་ལྟར་འདི་ལས་ཕར་ཕྱིན་ ལ། །ས་བཅུ་བར་དུ་ས་རྣམས་ལ། །བགྲོད་ཚུལ་ཡོན་ཏན་དང་བཅས་གསུང་། །སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་རྣམས་བརྗོད་ནས། །དེ་ལ་བཅུ་གཅིག་ས་ཞེས་འདོགས། །དོན་དུ་སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་པ། །སྔགས་ལ་མ་བརྟེན་ ཐོབ་པ་མེད། །དེས་ན་ཕར་ཕྱིན་རང་རྐང་གི །བཅུ་གཅིག་ས་དེ་སྔགས་ཀྱི་ནི། །བཅུ་གསུམ་ཕྱེད་ཀྱི་འོག་མ་ཡིན། །འོན་ཀྱང་གསང་སྔགས་བླ་མེད་སྐབས། །བཅུ་གཅིག་སངས་རྒྱས་ས་ཐོབ་ཙམ། །བཅུ་གསུམ་ མངོན་གྱུར་སངས་རྒྱས་ཐོབ། །འཁོར་གྱི་ཚོམ་བུ་ལྔའི་དོན་ལ། །ཉེ་རྒྱུ་སོགས་ལ་བརྟེན་དགོས་ཀྱང་། །བླ་མ་སོགས་ལ་སོ་སོ་ཡ།ི །ཉེ་རྒྱུར་བརྟེན་མོད་འདིར་རང་ཉིད། །གཙོ་ཞིང་གཞན་རྣམས་འཁོར་གྱི་ ནི། །རྣམ་གཞག་ཙམ་ཡིན་ཉེ་རྒྱུ་ནི། །གཞན་ལ་ཡོད་མེད་དོགས་མི་འཚལ། །དཔེར་ན་ཤིང་ནི་ཡལ་འདབ་ལྔ། །ཁོ་ན་ཡོད་པ་ཞིག་ལ་ནི། །ཤིང་གི་ཡལ་འདབ་ལྔར་བརྗོད་མཚུངས། །ཅེས་འདི་མདོ་སྔགས་ ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །མང་ཐོས་ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོ་ཡི། །གསུང་ལས་གནད་བསྡུས་བཀོད་པའོ། །སྐྱེ་འགྲོ་ཀུན་ལ་འཆི་བའི་ཚེ། །འཆི་བ་འོད་གསལ་ངོས་ཟིན་མིན། །དེ་ཡི་བདེ་འགྲོ་ངན་འགྲོའི་ལམ། །དབྱེ་བ་མདོ་སྔགས་གཉིས་ཆར་བཤད། ། 5-579 སྔགས་ཀྱི་བསྐྱེད་རྫོགས་བསྒོམ་པ་ཡིས། །དགོས་པ་སྐྱེ་འཆི་བར་དོ་གསུམ། །སྦྱོང་བྱེད་ཡིན་གྱི་ཚེ་འདི་ལ། །གྲུབ་མཐའ་མ་སྙོགས་པ་དག་ལ། །འཆི་ཀ་འཕོ་བའི་རྣལ་འབྱོར་ནི། །བསྐྱེད་རིམ་མན་ངག་ལ་ བརྟེན་པ། །ལྷ་ནི་ཕལ་ཆེར་ལ་འབྱུང་ཞིང་། །ཁྱད་པར་གསུང་ངག་རིན་པོ་ཆེར། །བུམ་དབང་བསྐྱེད་རིམ་འདའ་ཀ་མ། །ནང་གི་དམར་དཀར་ཁམས་ཐིམ་ཚེ། །གསང་དབང་དང་ནི་ཤེར་དབང་གི །འདའ་ཀའི་མན་ ངག་གསུང་པ་དང་། །རྩ་ཐིག་རླུང་གསུམ་གཅིག་ཆར་དུ། །ཐིམ་ཚེ་བཞི་པའི་འདའ་ཀ་མ། །གསུང་ཞིང་དེ་ཡི་ཚོད་འཛིན་ནི། །ཉིན་མོ་སྒྱུ་ལུས་མཚན་རྨི་ལམ། །གདམ་ངག་ཟབ་མོ་ལ་བརྟེན་ནས། །བར་ དོའི་འཕྲང་ལ་མི་འཇིགས་པའི། །གདེངས་ཚད་རྟོགས་པའི་ཟབ་ཁྱད་ཡོད། །ཅེས་པའང་ཞར་བྱུང་དུ་བཀོད་དོ།། ༈ །། སྤྱོད་པ་བླང་དོར་གཉིས་མེད་རྟོགས། །རྣལ་འབྱ
【現代漢語翻譯】 置於正道之上。三重口訣之果中如此說道：十三又二分之一之下，剎那二者安立時，初為無間之時，降伏魔軍，示現神變之時。如是說后，剎那二者，二為諸地解脫之時，終為圓滿菩提之時，一切智者微小時。如是所說，意指波羅蜜多之道的佛陀。 如是，大地父子與大自在班智達，了悟其意旨無違一體。密咒之十三之上，圓滿佛陀現前。如是，從此波羅蜜多，於十地之間，諸地之行進方式與功德一同宣說。宣說佛陀功德后，稱其為十一地。實則具佛陀之相者，不依密咒則無法獲得。因此，波羅蜜多自成體系的十一地，是密咒之十三又二分之一之下。然于無上密咒之時，十一地僅為獲得佛陀之位，十三現證獲得佛陀之位。五聚輪之義，雖需依近因等，然于上師等各自之近因，雖需依賴，然於此自身為主，其他皆為輪之假立，近因於他者有無，無需疑惑。譬如樹木僅有五枝，亦可稱其為樹之五枝。此乃通達顯密一切之多聞龍樹海之語中，撮要而成。眾生於臨終時，無法認出臨終光明。其善趣惡趣之路，顯密二者皆有闡述。 密咒之生圓次第修習，所需為生、死、中有三者之修習，於此生中，對於不追求宗派者，臨終遷識之瑜伽，依賴於生起次第之口訣。本尊多半顯現，尤其于口傳珍寶中，瓶灌生起次第之遷識，于內之紅白明點融攝時，密灌與慧灌之遷識口訣宣說，脈、明點、風三者一同融攝時，宣說第四灌之遷識，其量之把握，依賴於白晝幻身，夜晚夢境之甚深口訣，對於中有之險道，具有不畏懼之定解證悟之甚深差別。此亦順便記錄。證悟行止取捨二無。
【English Translation】 Placed on the path of truth. The fruit of the three-fold oral instruction says this: Below thirteen and a half, when two moments are established, the first is the time of no interruption, the time of subduing demons and displaying miracles. After saying this, the two moments, the second is the time of liberation of the grounds, the final is the time of perfect enlightenment, the time of the small all-knowing one. As it is said, it refers to the Buddha of the Paramita path. Thus, the great earth father and sons and the great self-mastering Pandit, realize that their intentions are non-contradictory and one. The perfect Buddha is manifested above the thirteen of mantra. Thus, from this Paramita, in between the ten grounds, the way of traversing the grounds together with the qualities is spoken. After speaking of the qualities of the Buddha, it is called the eleventh ground. In reality, one who has the characteristics of a Buddha cannot attain it without relying on mantra. Therefore, the self-sufficient eleventh ground of Paramita is below the thirteen and a half of mantra. However, at the time of unsurpassed secret mantra, the eleventh ground is only the attainment of the Buddha position, and the thirteen manifest attain the Buddha position. The meaning of the five aggregates of the wheel, although it is necessary to rely on the proximate cause, etc., but for the respective proximate causes of the lama, etc., although it is necessary to rely on them, here the self is the main one, and the others are only the establishment of the wheel, and there is no need to doubt whether the proximate cause exists in others. For example, a tree has only five branches, and it is similar to calling it the five branches of a tree. This is a summary of the words of the all-knowing, much-hearing Nagarjuna Ocean, who understands all the sutras and tantras. When beings are dying, they cannot recognize the clear light of death. The paths of good and bad destinies are explained in both sutras and tantras. The practice of the generation and completion stages of mantra, what is needed is the practice of the three: birth, death, and bardo. In this life, for those who do not pursue sectarianism, the yoga of transference at the time of death relies on the oral instructions of the generation stage. The deity mostly appears, especially in the precious oral transmission, the transference of the vase empowerment generation stage, when the red and white essences of the inner dissolve, the transference oral instructions of the secret empowerment and the wisdom empowerment are spoken, and when the three: channels, essences, and winds dissolve together, the transference of the fourth empowerment is spoken, and the grasp of its measure relies on the profound oral instructions of the illusory body during the day and the dream at night, and there is a profound difference in the confidence of realizing fearlessness in the dangerous path of the bardo. This is also recorded incidentally. Realize that action is neither accepting nor rejecting.
ོར་བརྟན་པ་ཆེན་པོ་ལ། །གནས་དེས་ཕྱི་ནང་ཡུལ་ བགྲོད་ནས། །མཁའ་འགྲོ་དབང་དུ་བསྡུ་བར་གསུངས། །དེ་ལ་བོད་རྣམས་འཁྲུལ་སྤྱོད་བཀག །དེང་སང་གསང་སྔགས་མི་ཤེས་པར། །ཞེས་སོགས་ནས་ནི་གང་ཟག་གི །ཡུལ་དེར་འགྲོ་བ་རྒྱུད་ལས་བཀག །ཞེས་གསུང་བར་ དོན་དབང་ཐོབ་ཅིང་། །རིམ་གཉིས་བརྟན་པ་ཐོབ་པ་ཡི། །གནས་ཡུལ་བགྲོད་པ་རྒྱུད་སྡེའི་ལུགས། །དབང་མ་ཐོབ་ཅིང་རིམ་པ་གཉིས། །མི་སྒོམ་ཡུལ་ཆེན་རྒྱུ་བར་རློམ། །ངལ་བ་ཙམ་ཡིན་མདོ་ལས་ནི །ཡུལ་བགྲོད་ཉམས་ལེན་མ་བཤད་ཕྱིར། ། 5-580 དེར་སྤྱོད་མོས་ན་སྔགས་བཞིན་སྒྲུབས། །བོད་ཀྱི་ཏི་སེ་མ་ཕམ་མཚོ། །གངས་ཅན་མ་དྲོས་མཚོར་འདོད་པ། །འགའ་ཞིག་ཉམས་དབྱངས་གསུམ་བསྒྲགས་ཀྱང་། །རྣལ་འབྱོར་ཉམས་སྣང་ཙམ་ལ་དགོངས། །ལུང་དང་བཤད་ཚོད་མ་ མཐུན་ན། །མི་འཐད་རྒྱལ་བ་ལས་ལྷག་པའི། །མཁས་པ་འཇིག་རྟེན་ན་མེད་དོ། །བོད་ཡུལ་ཙ་རི་འཐུང་གཅོད་དུ། །འདོད་པ་འཁྲུལ་མོད་བྷ་ཊའི་ཤིང་། །ངེས་པར་ཡོད་ན་མིང་མཐུན་ཙམ། །ཡིན་མོད་ཏི་ སེ་མ་དྲོས་དང་། །ཙ་རི་ལ་སོགས་གནས་ཆེན་གྲས། །ཡིན་མིན་གང་ལྟར་དེ་རུ་ནི། །འགྲོ་བའི་གང་ཟག་དབང་ཐོབ་ཅིང་། །རིམ་གཉིས་རྟོགས་པ་ལྡན་ཙམ་ཞིག །དགོས་ཞེས་རྒྱུད་ལས་གསུང་ལྟར་གྱིས། །དབང་ དང་རིམ་གཉིས་མི་བསྒོམ་པའི། །ཕལ་པ་དོན་མེད་ངལ་བར་མཐོང་། ༈ ། འབྲས་བུ་མངོན་དུ་བྱེད་ཚུལ་ལ། །མཐར་ཐུག་དང་ནི་གནས་སྐབས་གཉིས། །བླ་མ་ཞང་པ་སོགས་ཁ་ཅིག །དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་ཅེས་ པ་ལ། །འབྲས་བུ་སྐུ་གསུམ་འབྱུང་འདོད་དང་། །ཟུང་འཇུག་འབྲས་བུ་འོད་གསལ་གཅིག །འོད་དང་ས་ལམ་མ་བགྲོད་པ། །དབང་བཞི་ལམ་བཞི་མེད་པར་ནི། །འབྲས་བུ་སྐུ་བཞི་འབྱུང་འདོད་དང་། །འབྲས་བུའི་མཐར་ ཐུག་འོད་གསལ་དུ། །འདོད་འགོག་ཁ་ཅིག་དཀར་པོ་ནས། །ལྡང་བ་མཐར་ཐུག་ཡིན་གསུང་བར། །དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་སྟོང་རྐྱང་ལ། །རྒྱུ་མེད་འབྲས་བུ་འབྱུང་མི་འཐད། །བསྔོ་རྒྱུ་མེད་པས་ཅི་ཞིག་བསྔོ། །སྐྱབས་སེམས་ཡི་དམ་བསྒོམ་པ་སོགས། ། 5-581 མི་དགོས་སངས་རྒྱས་རྒྱུར་མི་འགྲོ། །བྱས་ན་ཆིག་ཐུབ་དུ་མར་འགྱུར། །ཆིག་ཐུབ་ཆོས་སྐད་མདོ་ལྟར་ན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་གནད་འཕྱུག་ཅིང་། །སྔགས་དང་སྦྱར་ན་ལམ་གྱི་གནད། །འཕྱུག་པ་ཡིན་ནོ་མཁས་ པས་སྤངས། །མདོ་ལས་སྟོང་ཉིད་བསྔགས་པ་ནི། །བདེན་འཛིན་ཅན་རྣམས་བཟློག་ཕྱིར་ཡིན། །སྟོང་ཉིད་རྐྱང་པས་སངས་རྒྱས་མིན། །སྒྲ་དོན་དགོངས་པ་ཤེས་པར་བྱ། །དཔེར་ན་མདའ་ནི་རྐྱང་པ་ཡིས། །དོན་བྱེད་མི་ ནུས་གཞུ་འབྲེལ་ན། །དེ་ཡིས་འཕང་འབྲས་དགོས་པ་འབྱུང་། །སྟོང་ཉིད་བསྔགས་པ་སྒྲ་ཇི་བཞིན། །མི་ཞེན་ཐབས་ཤེས་ཟུང་འབྲེལ་དུ། །དགོས་པ་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་གསལ། །དཔེར་ན་སྣམ་བུ་དང་གོས་དར། །ཐགས་ ཀྱི་རྒྱུ་རྣམས་ཕལ་ཆེར་མཚུངས། །སྤུན་གྱི་དབ
【現代漢語翻譯】 在堅固的大修行地，據說通過內外修行，可以掌控空行母。然而，藏地之人被禁止進行錯誤的修行。如今，那些不瞭解密咒之人，從某某人開始，被禁止前往該地修行。因此，只有那些獲得灌頂，並獲得次第和堅固之人，才能按照續部的傳統前往修行地。那些沒有獲得灌頂，也不修習次第之人，卻自以為是地前往大修行地遊蕩，這只是徒勞。因為顯宗經典中並未講述前往修行地的修行方法。 如果想要在那裡修行，就應該像修習密咒一樣。藏地的岡底斯山（Mount Kailash）和瑪旁雍錯湖（Lake Manasarovar），被認為是岡仁波齊（Gangtise）和瑪那薩羅瓦（Manasarovar）。有些人雖然宣揚三昧耶（samaya）之聲，但這只是瑜伽士的體驗。如果與經文和解釋不符，那就不合理。世間上沒有比佛陀更偉大的智者。藏地將察日（Tsari）視為吞覺（Thung-chod），這是一種誤解。如果那裡確實有巴塔樹（Bhata tree），那也只是名字相同而已。無論是岡底斯山和瑪旁雍錯湖，還是察日等大修行地，無論是否屬於其中之一，前往那裡的人都需要獲得灌頂，並具備次第的證悟。正如續部所說，那些沒有獲得灌頂，也不修習次第的普通人，前往那裡只是徒勞無功。 關於如何顯現果位，有究竟和暫時兩種。有些喇嘛，如香巴（Shangpa）等，認為『白法唯一』（dkar po chig thub）能產生三身（Trikaya）的果位，以及光明（Od-gsal）的俱生智（Sahajajnana）果位。有些人認為，不經歷光明和道位，沒有四灌頂和四道，也能產生四身的果位，並認為果位的究竟是光明。有些人則認為，從『白法』中生起才是究竟。然而，『白法唯一』是空性（Sunyata），無因而生果是不合理的。沒有迴向（Parināmanā）之物，又該如何迴向？不需要皈依（Sarana）、發菩提心（Bodhicitta）、觀修本尊（Yidam）等，因為這不會成為成佛之因。如果這樣做，『唯一』就會變成多個。如果按照顯宗經典來理解『唯一』，就會偏離菩提心的要點；如果與密咒結合，就會偏離道的要點。智者應該避免這些錯誤。顯宗經典讚美空性，是爲了遣除那些執著實有之人。僅僅依靠空性無法成佛，應該瞭解詞句的含義和意圖。例如，箭單獨無法發揮作用，但與弓結合，就能射中目標。讚美空性，不應執著于字面意思，而應與方便智慧（Upaya-prajna）相結合。經文和論典中都明確說明了這一點。例如，粗布和絲綢，其織造材料大多相同，但品質卻有差異。
【English Translation】 In the great place of steadfast practice, it is said that through inner and outer practice, one can gain control over the Dakinis. However, Tibetans are forbidden from engaging in erroneous practices. Nowadays, those who do not understand the secret mantras, starting from so-and-so, are forbidden from going to that place for practice. Therefore, only those who have received empowerment and have attained the stages and steadfastness can go to the place of practice according to the tradition of the Tantras. Those who have not received empowerment and do not practice the stages, yet presumptuously wander around the great place of practice, are only wasting their efforts. Because the Sutras do not explain the methods of going to the place of practice. If you want to practice there, you should practice like practicing mantras. Mount Kailash (Gangtise) and Lake Manasarovar in Tibet are considered to be Gangtise and Manasarovar. Although some proclaim the sound of Samaya, this is only the experience of yogis. If it does not match the scriptures and explanations, then it is not reasonable. There is no wiser person in the world than the Buddha. Tibet considers Tsari to be Thung-chod, which is a misunderstanding. If there is indeed a Bhata tree there, it is only the same name. Whether Mount Kailash and Lake Manasarovar, or Tsari and other great places of practice, whether they belong to one of them or not, those who go there need to receive empowerment and have the realization of the stages. As the Tantras say, those ordinary people who have not received empowerment and do not practice the stages, going there is only a waste of effort. Regarding how to manifest the fruit, there are ultimate and temporary aspects. Some Lamas, such as Shangpa, believe that 'White Dharma Alone' (dkar po chig thub) can produce the fruit of the three bodies (Trikaya), and the fruit of the coemergent wisdom (Sahajajnana) of luminosity (Od-gsal). Some believe that without experiencing luminosity and the path, without the four empowerments and four paths, one can produce the fruit of the four bodies, and that the ultimate fruit is luminosity. Some believe that arising from 'White Dharma' is the ultimate. However, 'White Dharma Alone' is emptiness (Sunyata), and it is unreasonable to produce fruit without cause. Without something to dedicate (Parināmanā), how can one dedicate it? There is no need to take refuge (Sarana), generate Bodhicitta, practice the deity (Yidam), etc., because this will not become the cause of Buddhahood. If you do this, 'alone' will become multiple. If you understand 'alone' according to the Sutras, you will deviate from the key points of Bodhicitta; if you combine it with mantras, you will deviate from the key points of the path. Wise people should avoid these mistakes. The Sutras praise emptiness to dispel those who cling to reality. One cannot become a Buddha by relying solely on emptiness, one should understand the meaning and intention of the words. For example, an arrow alone cannot function, but when combined with a bow, it can hit the target. Praising emptiness should not be attached to the literal meaning, but should be combined with skillful means and wisdom (Upaya-prajna). This is clearly stated in the scriptures and treatises. For example, coarse cloth and silk, the weaving materials are mostly the same, but the qualities are different.
ྱེ་བས་བཟང་ངན་གྱི། །རི་མོ་བཀྲ་མིན་བྱུང་བ་བཞིན། །ལྟ་བ་ཐེག་གསུམ་ཕལ་ཆེར་མཐུན། །འབྲས་བུ་འཕྲིན་ལས་ཆེ་ཆུང་ཡོད། །ལྟ་བས་མྱ་ངན་འདའ་ཐོབ་ ཅིང་། །འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཐབས་ཀྱིས་སོ། །གནད་དེས་ལྟ་བའི་སྟེང་དུ་ནི། །ཐབས་མཁས་ནན་ཏན་བགྱིས་པ་ཡི། །ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་རང་སངས་རྒྱས། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་གསུམ་རྣམ་གྲོལ་ཙམ། །མཚུངས་ཡང་སེམས་བསྐྱེད་ རྒྱ་ཆེ་ཆུང་། །ཐབས་ཀྱི་དབང་གིས་གཞན་གྱི་དོན། །འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་སངས་རྒྱས་ལ། །འབྱུང་བ་ཐབས་དང་རྟེན་འབྲེལ་གནད། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་མདུད་པ་ཡི། །གོས་མཚོན་བཀྲ་མིན་དཔེར་མཛད་དང་། །སློབ་དཔོན་མ་ཏི་ཙི་ཏྲ་ཡིས། ། 5-582 བསེ་རུ་འདྲ་བའི་རང་རྒྱལ་དང་། །ཉན་ཐོས་ཉོན་མོངས་ཞི་བ་ཙམ། །མཚུངས་ཤིང་ཡོན་ཏན་སྟོབས་སོགས་དང་། །གཞན་དོན་ཕྲིན་ལས་བསམ་ཡས་ཀྱི། །ཡོན་ཏན་སངས་རྒྱས་ཁྱད་འཕགས་གསུང་། །དེས་ན་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ འདོད་ན། །སྟོང་ཉིད་ལྟ་བར་འདྲིས་བྱས་ནས། །ཐབས་མཁས་ལ་འབད་གལ་ཆེའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཞན་དོན་ཕྱིར། །གང་ལ་མི་འཇིགས་མེད་ན་ཡང་། །སྟོང་ཉིད་ལྟ་བས་དམན་པ་ཡི། །མྱང་འདས་མཐར་ལྷུང་ ལ་འཇིགས་གསུང་། །ཕྱག་ཆེན་སྟོང་རྐྱང་བསྒོམ་པ་ལས། །སྐུ་གསུམ་འབྱུང་བར་འདོད་རློམ་ནི། །རྒྱུ་འབྲས་རིགས་མི་མཐུན་དུ་འོང་། །ཟུང་འཇུག་འབྲས་བུའང་འོད་གསལ་རུ། །འདོད་པའང་རྒྱུ་འབྲས་མི་མཚུངས་སོ། །ཕྱག་ཆེན་ ས་ལམ་ཆིག་ཆོད་འགྲོ །ས་ལམ་མི་དགོས་སྨྲ་བ་དང་། །ནང་གི་རིམ་གཉིས་མ་རྟོགས་པར། །ཏི་སེ་སོགས་བསྐོར་ལུས་ལ་ནི། །རྩ་ཡི་མདུད་འཁོར་སོགས་མེད་འཁྲུལ། །འཁྲུལ་འཁོར་རླུང་སྦྱོར་མི་བསྒོམ་པར། ། རྒྱུད་སྡེའི་དགོངས་པ་མི་ཤེས་པའི། །གསང་སྔགས་བསྟན་ལ་ཤིན་ཏུ་འགལ། །འདི་དག་ཕྱི་ནང་རྟེན་འབྲེལ་གནད། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་ལས་གསུང་པ། །མ་གོ་འདི་འདྲ་བཞད་གད་གནས། །ནང་གི་ས་ལམ་བགྲོད་ རྒྱུ་མེད། །ཕྱི་ཡི་ཡུལ་ཆེན་བགྲོད་པ་ལ། །དགོས་པ་ཅི་ཡང་མི་འདུག་ཕྱིར། །ནང་དང་ཕྱི་ཡི་ཡུལ་བགྲོད་གཉིས། །ཕན་ཚུན་ལྟོས་གྲུབ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །བདག་མེད་བསྟོད་འགྲེལ་ལས་གསུངས་པའི། །ནང་ཡུལ་རྣམས་ཀྱི་རླུང་སེམས་ནི། ། 5-583 དབུ་མར་ཐིམ་པས་ས་རྣམས་ཀྱི། །རྟོགས་པ་སྐྱེ་བར་དངོས་སུ་བཤད། །འདིར་གསུང་དོན་ནི་དགག་པའི་གཞི། །རྒྱུད་མ་སྦྱང་པ་འགའ་ཞིག་གི །བླུན་དད་ཙ་རི་གངས་ཅན་སོགས། །ཡིན་པར་རློམ་ནས་བསྐོར་ བ་ལ། །འབྲེལ་མེད་གལ་ཏེ་གནས་དེ་དག །ངེས་པར་ཡིན་རུང་དེ་བསྐོར་བའི། །གང་ཟག་རིམ་གཉིས་རྣལ་འབྱོར་དང་། །ལྡན་པར་དགོས་ཏེ་དེ་ཡི་ནི། །དེ་བསྒོམ་མཐུ་ལས་ནང་གི་ནི། །རྩ་ཐིག་རླུང་ གི་རྟེན་འབྲེལ་དང་། །གནས་དེར་ཕྱིན་པ་ཕྱིའི་རྟེན་འབྲེལ། །གཉིས་ཀ་འཛོམ་ལས་ཡུལ་ཆེན་གྱི། །དཔའ་བོ་མཁའ་འགྲོ་དབང་དུ་འདུས། །
【現代漢語翻譯】 如彩繪般顯現善與惡， 見解三乘（聲聞乘，菩薩乘，密乘）大致相同。 果位事業有大小。 見地能得寂滅（涅槃）， 果位依于成佛之方便。 因此，在見解之上， 精勤修持方便法門。 聲聞阿羅漢、緣覺、 圓滿正等覺，解脫相同。 然發心有大小， 依于方便之不同，為利他， 不費力氣自然成就佛果。 生起次第之方便與緣起之關鍵。 如《經莊嚴論》中以打結之， 彩繪之衣為例。 如馬鳴阿阇黎所說： 如珊瑚般之自生智， 與聲聞之寂滅煩惱， 相同，然功德力等， 以及利他事業無量之， 功德，佛陀更為殊勝。 因此，若欲成就佛果， 需熟悉空性見， 精勤修持方便法門至關重要。 菩薩為利他， 于任何事皆無所畏懼， 然若空性見不足， 則會畏懼墮入寂滅。 若認為僅修持大手印空性， 便能生起三身（法身，報身，化身）， 則會導致因果不符。 欲求雙運果位之光明， 亦是因果不符。 大手印可直趨道位。 若說不需道位， 未證悟內之二次第， 便繞岡底斯山等， 誤以為身無脈結等。 不修習拙火風瑜伽， 不瞭解續部之密意， 則與密宗相違背。 這些是內外緣起之關鍵。 續部與口訣中皆有述說。 若不瞭解，則會貽笑大方。 無有證悟內道位之因， 外在廣大之境， 亦無前往之必要。 內外之境的遊歷， 是互相依存的。 《無我贊釋》中說： 內在境之風息心識， 融入中脈，可生起地之， 證悟，此為真實之說。 此處所說之義，是破斥， 某些未學習續部者， 愚昧地認為匝日、岡底斯等， 是殊勝之地，並前往繞行。 若毫無關聯，即便那些地方， 確實殊勝，繞行者， 也需具備二次第瑜伽， 依于修持之力，內在之， 脈、明點、風息之緣起， 與到達該地之外在緣起， 二者具足，方能使大境之， 勇士空行聚集。 如彩繪般顯現善與惡， 見解三乘（聲聞乘，菩薩乘，密乘）大致相同。 果位事業有大小。 見地能得寂滅（涅槃）， 果位依于成佛之方便。 因此，在見解之上， 精勤修持方便法門。 聲聞阿羅漢、緣覺、 圓滿正等覺，解脫相同。 然發心有大小， 依于方便之不同，為利他， 不費力氣自然成就佛果。 生起次第之方便與緣起之關鍵。 如《經莊嚴論》中以打結之， 彩繪之衣為例。 如馬鳴阿阇黎所說： 如珊瑚般之自生智， 與聲聞之寂滅煩惱， 相同，然功德力等， 以及利他事業無量之， 功德，佛陀更為殊勝。 因此，若欲成就佛果， 需熟悉空性見， 精勤修持方便法門至關重要。 菩薩為利他， 于任何事皆無所畏懼， 然若空性見不足， 則會畏懼墮入寂滅。 若認為僅修持大手印空性， 便能生起三身（法身，報身，化身）， 則會導致因果不符。 欲求雙運果位之光明， 亦是因果不符。 大手印可直趨道位。 若說不需道位， 未證悟內之二次第， 便繞岡底斯山等， 誤以為身無脈結等。 不修習拙火風瑜伽， 不瞭解續部之密意， 則與密宗相違背。 這些是內外緣起之關鍵。 續部與口訣中皆有述說。 若不瞭解，則會貽笑大方。 無有證悟內道位之因， 外在廣大之境， 亦無前往之必要。 內外之境的遊歷， 是互相依存的。 《無我贊釋》中說： 內在境之風息心識， 融入中脈，可生起地之， 證悟，此為真實之說。 此處所說之義，是破斥， 某些未學習續部者， 愚昧地認為匝日、岡底斯等， 是殊勝之地，並前往繞行。 若毫無關聯，即便那些地方， 確實殊勝，繞行者， 也需具備二次第瑜伽， 依于修持之力，內在之， 脈、明點、風息之緣起， 與到達該地之外在緣起， 二者具足，方能使大境之， 勇士空行聚集。
【English Translation】 Like a painting showing good and bad, The views of the three vehicles (Śrāvakayāna, Bodhisattvayāna, Mantrayāna) are mostly the same. The results and activities vary in size. The view can attain peace (Nirvana), The result depends on the means to achieve Buddhahood. Therefore, on top of the view, Diligently practice skillful means. Śrāvaka Arhats, Pratyekabuddhas, Perfectly enlightened Buddhas, liberation is the same. However, the motivation varies in size, Depending on the difference in means, for the benefit of others, Effortlessly and spontaneously accomplish Buddhahood. The skillful means of the generation stage and the key of dependent origination. Like the example of a knotted, Painted cloth in the Sūtrālaṃkāra. As Ācārya Aśvaghoṣa said: The self-arisen wisdom like coral, Is the same as the pacification of afflictions of the Śrāvakas, But the merits, powers, etc., And the immeasurable qualities of benefiting others, The Buddha is far more superior. Therefore, if you want to achieve Buddhahood, You need to be familiar with the view of emptiness, It is crucial to diligently practice skillful means. Bodhisattvas, for the sake of others, Are fearless of anything, But if the view of emptiness is insufficient, They will fear falling into Nirvana. If you think that just practicing Mahāmudrā emptiness, Can generate the three bodies (Dharmakāya, Sambhogakāya, Nirmāṇakāya), It will lead to inconsistent cause and effect. Desiring the luminosity of the union fruit, Is also inconsistent with cause and effect. Mahāmudrā can directly lead to the path. If you say you don't need the path, Without realizing the inner two stages, And circling Mount Kailash, etc., Mistakenly thinking that the body has no knots of channels, etc. Without practicing Trulkhor wind yoga, Not understanding the intent of the Tantras, It is very contradictory to the teachings of Secret Mantra. These are the keys to inner and outer dependent origination. The Tantras and oral instructions all describe it. If you don't understand, it will be a laughing stock. There is no cause to realize the inner path, There is no need to go to the outer vast realm. The travels of inner and outer realms, Are interdependent. The Anātmastava-ṭīkā says: The wind and mind of the inner realm, Dissolving into the central channel, can generate the, Realization of the bhūmis, this is the true statement. The meaning of what is said here is to refute, Some who have not studied the Tantras, Foolishly think that Tsari, Mount Kailash, etc., Are sacred places and go around them. If there is no connection, even if those places, Are indeed sacred, the one who goes around, Needs to have the yoga of the two stages, Depending on the power of practice, the inner, Channels, bindus, and the dependent origination of winds, And the outer dependent origination of arriving at that place, When both are complete, the heroes and ḍākinīs of the great realm, Will gather under your control. Like a painting showing good and bad, The views of the three vehicles (Śrāvakayāna, Bodhisattvayāna, Mantrayāna) are mostly the same. The results and activities vary in size. The view can attain peace (Nirvana), The result depends on the means to achieve Buddhahood. Therefore, on top of the view, Diligently practice skillful means. Śrāvaka Arhats, Pratyekabuddhas, Perfectly enlightened Buddhas, liberation is the same. However, the motivation varies in size, Depending on the difference in means, for the benefit of others, Effortlessly and spontaneously accomplish Buddhahood. The skillful means of the generation stage and the key of dependent origination. Like the example of a knotted, Painted cloth in the Sūtrālaṃkāra. As Ācārya Aśvaghoṣa said: The self-arisen wisdom like coral, Is the same as the pacification of afflictions of the Śrāvakas, But the merits, powers, etc., And the immeasurable qualities of benefiting others, The Buddha is far more superior. Therefore, if you want to achieve Buddhahood, You need to be familiar with the view of emptiness, It is crucial to diligently practice skillful means. Bodhisattvas, for the sake of others, Are fearless of anything, But if the view of emptiness is insufficient, They will fear falling into Nirvana. If you think that just practicing Mahāmudrā emptiness, Can generate the three bodies (Dharmakāya, Sambhogakāya, Nirmāṇakāya), It will lead to inconsistent cause and effect. Desiring the luminosity of the union fruit, Is also inconsistent with cause and effect. Mahāmudrā can directly lead to the path. If you say you don't need the path, Without realizing the inner two stages, And circling Mount Kailash, etc., Mistakenly thinking that the body has no knots of channels, etc. Without practicing Trulkhor wind yoga, Not understanding the intent of the Tantras, It is very contradictory to the teachings of Secret Mantra. These are the keys to inner and outer dependent origination. The Tantras and oral instructions all describe it. If you don't understand, it will be a laughing stock. There is no cause to realize the inner path, There is no need to go to the outer vast realm. The travels of inner and outer realms, Are interdependent. The Anātmastava-ṭīkā says: The wind and mind of the inner realm, Dissolving into the central channel, can generate the, Realization of the bhūmis, this is the true statement. The meaning of what is said here is to refute, Some who have not studied the Tantras, Foolishly think that Tsari, Mount Kailash, etc., Are sacred places and go around them. If there is no connection, even if those places, Are indeed sacred, the one who goes around, Needs to have the yoga of the two stages, Depending on the power of practice, the inner, Channels, bindus, and the dependent origination of winds, And the outer dependent origination of arriving at that place, When both are complete, the heroes and ḍākinīs of the great realm, Will gather under your control.
རྣལ་འབྱོར་བྱིན་རླབས་ས་ལམ་བགྲོད། །རྒྱུ་མཚན་དེ་ཡི་དབང་གི་ནི། །གཞུང་ འདིར་ཕྱི་ཡུལ་སྔོན་གསུང་པ། །དེ་དང་རྗེས་འབྲེལ་གྲོལ་ཚུལ་བསྟན། །བདག་མེད་བསྟོད་འགྲེལ་སྐབས་སུ་ནི། །རིམ་གཉིས་བསྒོམ་ལས་ནང་རྟེན་འབྲེལ། །འགྲིག་ལས་ཕྱི་ཡུལ་མཁའ་འགྲོ་རྣམས། །དབང་འདུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཚུལ་ བསྟན། །དེ་གཉིས་བཤད་ཚུལ་དེ་ལྟར་ཡིན། །ཐ་དད་ཉིད་དུ་གོ་མི་བྱ། །གཞུང་འདིར་སྐབས་དོན་བཀྲལ་ཚུལ་གྱི། །དབང་དུ་བྱས་པའི་བསྟོད་འགྲེལ་ལུང་། །རྒྱུ་འབྲས་གོ་རིམ་ལྟར་དུ་གསུང་། །དོན་དུ་ཕྱི་ནང་ རྟེན་འབྱུང་ནི། །འགྲིག་པས་བགྲོད་པའི་རྟེན་འབྲེལ་དང་། །གནད་གཅིག་བགྲོད་ཟིན་རྟེན་འབྲེལ་ཞིག །ཡོད་པ་ལྟ་བུར་འཁྲུལ་མི་བྱ། །དེ་དོན་རྒྱུ་འབྲས་གོ་རིམ་ནི། །བསྟོད་འགྲེལ་ལས་ནི་དངོས་སུ་གསུང་། །འདིར་ནི་རྒྱུ་འབྲས་དངོས་བསྟན་དང་། ། 5-584 བགྲོད་ཟིན་པ་ཡི་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན། །གཞུང་འདིར་རྒྱུ་རྐྱེན་ཚོགས་པ་ཡི། །རྟེན་འབྲེལ་ལས་ནི་ནང་གི་ནི། །དེ་དེའི་རྩ་མདུད་གྲོལ་གསུངས་པ། །དེ་ནི་བགྲོད་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ལོ། །དེ་ལྟའི་རྣམ་བཞག་ངེས་ པར་བྱ། །རྒྱུ་ནི་དབང་བཞི་ལམ་རིམ་གཉིས། །འབྲས་བུ་སྐུ་བཞིར་ཤེས་པར་བྱ། །རྒྱུ་མེད་འབྲས་བུའི་འཁྲུལ་རྟོགས་སྤངས། །གསང་བ་འདུས་བསྒོམ་པ་འགའ་རེས། །འབྲས་བུ་འོད་གསལ་སྟོང་པར་བརྗོད། །དེ་ཡང་རང་ གཞུང་ལུང་འགལ་སྤངས། །འདིར་ནི་འཕྲལ་གྱི་འཁྲུལ་པ་འགོག །ཞར་བྱུང་གཞན་དག་ལམ་གྱི་ནི། །འཁྲུལ་པ་རྣམས་ནི་འགོག་པ་སྟེ། །ས་ལམ་མི་དགོས་ཆིག་ཐུབ་ལ། །སྐུ་གསུམ་འབྱུང་རློམ་ལམ་ལ་ནི། །ལོག་ པར་རྟོག་པ་ཆེ་ཤོས་ཡིན། །རིམ་གཉིས་མི་འདོད་དེ་དང་མཚུངས། །དེས་ན་འབྲས་བུའི་རྒྱུ་ལམ་ལ། །ལོག་པར་རྟོག་དང་འབྲས་བུ་ལ། །ལོག་པར་རྟོག་པ་ཁྱད་འབྱེད་དགོས། །གཞུང་འདིའི་ལུས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ ཏུ། །ལམ་ལས་འབྲས་བུ་མདོར་བསྟན་ནི། །མ་གསལ་བས་ཀྱང་འབྲས་བུ་ལ། །འཁྲུལ་པ་འགོག་པར་བཤད་པ་འདི། །ས་ལམ་མ་ཐོབ་འབྲས་འདོད་བཀག །དེ་ཡི་ཤུགས་ལས་ལམ་བགྲོད་ནས། །འབྲས་བུ་མངོན་དུ་ བྱེད་བསྟན་པས། །འབྲས་ཐོབ་བཤད་ལ་འགལ་བ་མེད། ༈ ། ལ་ལ་གྲུབ་ཐོབ་ཞེས་སོགས་ནས། །མཁས་པ་རྣམས་ལ་མིན་བར་དོན། །གྲུབ་ཐོབ་རྣམ་གཞག་ཚད་ལྡན་གྱི། །ལུང་ལས་གསལ་ཞིང་རྟོགས་ལྡན་ཞེས། །དྲི་མེད་ལུང་མེད་ངན་རྟོག་དག ། 5-585 རྟོག་པའི་ཚིག་སྤྱི་འགྲོ་ཀུན་ལ། །འཇུག་ཞིང་འཁྲུལ་པ་ཞིག་པ་ཡི། །མིང་ལ་རྟོགས་ལྡན་བརྗོད་རུང་ཙམ། །ལ་ལ་ཉམས་དང་ཞེས་སོགས་ནས། །རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་པར་དོན། །དེ་བཞིན་ཉམས་དང་གོ་ རྟོགས་གཉིས། །དོན་གཅིག་དེ་གསུམ་མིང་ཙམ་ལ། །མ་འཁྲུལ་སོ་སོར་དབྱེ་ཞེས་བྱ། །རྩེ་གཅིག་དང་ནི་ཞེས་སོགས་ནས། །ཀུན་དང་འགལ་བར་གྱུར་པར་དོན། །ཕྱག་ཆེན་པ་འགས་རྣལ་འབྱོར་
【現代漢語翻譯】 瑜伽的加持使人行走于道位之上。因此，本論中先講述外境，然後闡述與其相關的解脫之法。在《無我贊釋》中，通過二次第第的禪修，內在的緣起得以實現。由於內外緣起的調和，外境的空行母們被權能聚集並加持。這兩種解釋的方式就是這樣。不要理解為它們是不同的。本論中，根據解釋的要點，贊釋的引文按照因果順序講述。實際上，內外緣起通過調和，存在著行走的緣起和行走後的緣起。不要誤以為存在這樣的差別。因此，因果的順序在贊釋中被明確地講述。這裡是直接展示因果，是行走後的緣起。本論中，作為因緣聚合的緣起，內在的，講述了各個脈結的解脫。這就是行走的緣起。必須明確這樣的區分。因是四灌頂和二次第，果是四身。必須明白這一點。摒棄無因生果的錯誤認識。一些修習密集金剛（梵文：Guhyasamāja）的人，將果描述為光明空性。這也應該避免與自宗的經論相違背。這裡是爲了防止眼前的錯誤。順便也防止了其他道上的錯誤。認為不需要道位，頓悟即可成，或者認為通過拙火瑜伽（梵文：caṇḍālī-yoga）可以生起三身，這是對道的最大邪見。不想要二次第，也與此相同。因此，必須區分對作為果之因的道的邪見，以及對果的邪見。本論在身體的分類中，簡要地展示了道上的果，即使不清楚，也能防止對果的錯誤認識。這是爲了阻止那些未獲得道位就想要獲得果的人。由此暗示，通過行走于道，可以實現果。因此，說獲得果並沒有矛盾。有些所謂的成就者等等，直到不是智者為止。成就者的分類在可靠的經論中是明確的，而『覺悟者』一詞，可以用於一切消除無垢經論和錯誤觀念的普遍說法，僅僅是覺悟者的名稱而已。有些所謂的體驗等等，直到沒有區分為止。同樣，體驗和覺悟，三者的意義相同，只是名稱不同而已。不要混淆，要分別區分。一心和等等，直到與一切相違為止。一些大手印（梵文：Mahāmudrā）修行者 The blessing of yoga practice leads one through the stages of the path. Because of this reason, in this treatise, external realms are first spoken of, and then the method of liberation related to them is shown. In the context of the 'Praise of Selflessness' commentary, through the meditation of the two stages, the inner dependent arising is realized. Because of the harmony of inner and outer dependent arisings, the Ḍākinīs (空行母) of the external realm are gathered by empowerment and blessed. The way of explaining these two is like this. Do not understand them as different. In this treatise, according to the way of explaining the key points, the quotations from the commentary are spoken in the order of cause and effect. In reality, through the harmony of inner and outer dependent arisings, there is a dependent arising of walking the path and a dependent arising of having walked the path. Do not mistakenly think that there is such a difference. Therefore, the order of cause and effect is explicitly spoken of in the commentary. Here, the cause and effect are directly shown, it is the dependent arising of having walked the path. In this treatise, as the dependent arising of the aggregation of causes and conditions, the inner, the dissolution of the knots of each channel is spoken of. This is the dependent arising of walking the path. One must definitely understand such a distinction. The cause is the four empowerments and the two stages, and the result is to be known as the four bodies (四身, Catuskāya). One must abandon the mistaken understanding of a result without a cause. Some who meditate on Guhyasamāja (གསང་བ་འདུས།，秘密集會), describe the result as clear light emptiness. This should also be avoided as it contradicts one's own scriptures. Here, it is to prevent immediate errors. Incidentally, it also prevents other errors on the path. Thinking that stages of the path are not needed, that enlightenment can be achieved instantly, or thinking that the three bodies can arise through the practice of caṇḍālī-yoga (拙火瑜伽), is the greatest wrong view on the path. Not wanting the two stages is the same as this. Therefore, one must distinguish between wrong views on the path as the cause of the result, and wrong views on the result. In the classification of the body in this treatise, the result on the path is briefly shown, even if it is not clear, this explanation prevents mistaken understandings of the result. This is to prevent those who want to achieve the result without having attained the stages of the path. From this, it is implied that by walking the path, the result can be manifested. Therefore, there is no contradiction in saying that the result is attained. Some so-called grubthob (གྲུབ་ཐོབ།, accomplished one), and so on, up to not being scholars. The classification of grubthob (གྲུབ་ཐོབ།, accomplished one) is clear in reliable scriptures, and the term 'realized one' can be used for all general statements that eliminate stainless scriptures and wrong ideas, it is merely the name of a realized one. Some so-called experiences, and so on, up to without distinction. Similarly, experience and realization, the three have the same meaning, only the names are different. Do not be confused, distinguish them separately. One-pointedness and so on, up to becoming contradictory to everything. Some Mahāmudrā (大手印) practitioners
【English Translation】 The blessing of yoga practice leads one through the stages of the path. Because of this reason, in this treatise, external realms are first spoken of, and then the method of liberation related to them is shown. In the context of the 'Praise of Selflessness' commentary, through the meditation of the two stages, the inner dependent arising is realized. Because of the harmony of inner and outer dependent arisings, the Ḍākinīs of the external realm are gathered by empowerment and blessed. The way of explaining these two is like this. Do not understand them as different. In this treatise, according to the way of explaining the key points, the quotations from the commentary are spoken in the order of cause and effect. In reality, through the harmony of inner and outer dependent arisings, there is a dependent arising of walking the path and a dependent arising of having walked the path. Do not mistakenly think that there is such a difference. Therefore, the order of cause and effect is explicitly spoken of in the commentary. Here, the cause and effect are directly shown, it is the dependent arising of having walked the path. In this treatise, as the dependent arising of the aggregation of causes and conditions, the inner, the dissolution of the knots of each channel is spoken of. This is the dependent arising of walking the path. One must definitely understand such a distinction. The cause is the four empowerments and the two stages, and the result is to be known as the four bodies. One must abandon the mistaken understanding of a result without a cause. Some who meditate on Guhyasamāja, describe the result as clear light emptiness. This should also be avoided as it contradicts one's own scriptures. Here, it is to prevent immediate errors. Incidentally, it also prevents other errors on the path. Thinking that stages of the path are not needed, that enlightenment can be achieved instantly, or thinking that the three bodies can arise through the practice of caṇḍālī-yoga, is the greatest wrong view on the path. Not wanting the two stages is the same as this. Therefore, one must distinguish between wrong views on the path as the cause of the result, and wrong views on the result. In the classification of the body in this treatise, the result on the path is briefly shown, even if it is not clear, this explanation prevents mistaken understandings of the result. This is to prevent those who want to achieve the result without having attained the stages of the path. From this, it is implied that by walking the path, the result can be manifested. Therefore, there is no contradiction in saying that the result is attained. Some so-called grubthob, and so on, up to not being scholars. The classification of grubthob is clear in reliable scriptures, and the term 'realized one' can be used for all general statements that eliminate stainless scriptures and wrong ideas, it is merely the name of a realized one. Some so-called experiences, and so on, up to without distinction. Similarly, experience and realization, the three have the same meaning, only the names are different. Do not be confused, distinguish them separately. One-pointedness and so on, up to becoming contradictory to everything. Some Mahāmudrā practitioners
བཞི། །ས་ལམ་རྣམ་ གཞག་བྱེད་པ་རྨོངས། །འབྲས་བུའི་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་དུ་ནི། །བརྗོད་ལས་ངེས་པ་ཅན་ལ་ཡིན། །འཁྲུལ་རྟོག་འདི་དག་མདོ་རྒྱུད་ཀྱི། །ལུང་དང་འགལ་བར་ཤེས་པར་བྱ། ༈ །གཞུང་ནི་སྤྱི་ལ་རྩོད་སྤངས་སོགས། ། སྒོ་ནས་དོན་བསྡུ་བ་ཁ་ཅིག །ཐེག་པ་རང་ས་ཞེས་པ་ནས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་བདག་གིས་བཟུང་། །ཞེས་པའི་བར་གྱི་དོན་སྨྲས་ཚད་བདེན་ན་ནི། །བརྫུན་ཞེས་མི་སྲིད་མུ་སྟེགས་པ། །རྒྱུ་འབྲས་ མེད་དང་ལྟ་བ་ལོག །བདེན་ཚུལ་སྲིད་ཀྱང་བརྫུན་ལ་གཞོལ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིའང་མཐའ་དྲུག་གིས། །གསུང་ཞིང་མཐར་ཐུག་ཕན་པ་རུ། །སྦྱོར་བ་སྐབས་ཐོབ་ཤེས་པར་བྱ། །སྐྱབས་གནས་ལྟ་བ་ཐབས་ཀྱི་གནད། ། འཁྲུལ་ན་ཆོས་གཞན་གྱིས་མི་སྐྱོབ། །ཆོས་གནད་མ་འཕྱུག་གལ་ཆེ་བ། །ཆོས་གཞན་ལེགས་པར་སྟོན་ན་ཡང་། །སོགས་ནས་འཁྲུལ་མེད་དཔྱད་དགོས་བར། །དེ་དོན་གཞུང་གསུང་གོ་སླ་ཞིང་། །ཆོས་ཀྱི་གནད་འཕྱུག་ལེགས་འདྲ་ཡང་། ། 5-586 འབྲས་མེད་འཁྲུལ་མེད་བཤད་པར་བྱ། ༈ །གནད་བཅོས་པ་ཡི་བདུད་བྱུང་ཚུལ། །དེ་ལ་གནད་རྣམས་འཆོས་པའི་བདུད། །ཞེས་ནས་བྱམས་པས་རྒྱུད་བླར་གསུང་། །བར་འདི་གཞུང་ལ་གཏམ་རྒྱུད་བཅས། །གོ་སླ་སོ་སོར་ ཐར་པ་ཡི། །སྡོམ་པའི་ཚུལ་དང་བྱང་སེམས་ཀྱི། །སེམས་བསྐྱེད་བསླབ་བྱ་གསང་སྔགས་ཀྱི། །དབང་བསྐུར་རིམ་གཉིས་བསྔོ་བ་བཅས། །གནད་ལ་འཇམ་དབྱངས་གསུང་བཞིན་གྱིས། ༈ །འཁྲུལ་པའི་གྲུབ་མཐའ་ལུང་རིགས་ཀྱི། །སུན་ འབྱིན་གླེང་གཞི་བཅས་སྟོན་པར། །འཁྲུལ་པའི་གྲུབ་མཐའ་སུན་བྱིན་པའི། །ཞེས་ནས་རིགས་པས་སུན་ཕྱུངས་ཤིག །ཞེས་དོན་གཞུང་དོན་གོ་བ་སླ། ༈ །བྱེ་བྲག་ལུང་གི་སུན་འབྱིན་དོན། །གལ་ཏེ་ལུང་དང་འགལ་ གྱུར་ན། །ཞེས་ནས་ཁྲིམས་ལ་ཅིས་མི་ཐུག །ཞེས་གསུང་གཞུང་བཞིན་གོ་སླའོ།། ༈ །། ལུང་སྦྱོར་ཇི་ལྟར་བྱེད་པའི་ཚུལ། །བླུན་པོ་མཁས་པར་འཆོས་པ་འགའ། །ཞེས་ནས་གཞུང་དང་མ་འབྲེལ་བའི། །ཆོས་ལུགས་མང་ ཡང་རོ་དང་འདྲ། །ཞེས་དོན་དགེ་སྡིག་མེད་ལྟ་བུའི། །ལུང་རྣམས་མཉམ་པར་བཞག་དུས་ཀྱི། །ལྟ་བའི་ལུང་ཡིན་བསྒོམ་པ་དང་། །སྤྱོད་པ་གཉིས་ལ་དེ་མི་འབྲེལ། །དབང་དང་ཆོ་ག་ལྷ་སྒོམ་སོགས། །རྣམ་ དག་བྱ་དགོས་བསྒོམ་པ་ཡི། །ལུང་དུ་ཡང་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་གསུམ་བསྲེ་སོགས་འཁྲུལ་པ་སྤོངས། །དེ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་འདས་མ་འདས། །སྐབས་ཀྱི་ལུང་ཡང་སོ་སོ་རུ། །ཤེས་བྱ་མདོར་ན་གཞུང་ལུགས་ནི། ། 5-587 གང་ཡིན་དཔྱད་ཅིང་མ་ནོར་བྱ། ༈ །ཁུངས་ནས་མ་བྱུང་གདམ་ངག་སོགས། །གྲགས་རྣམས་ཚད་མར་མི་རུང་བསྟན། །སྙན་བརྒྱུད་དང་ནི་ཆིག་བརྒྱུད་དུ། །གྲགས་པའི་སོགས་ནས་ཡོད་མོད་ཀྱི། །འོན་ཀྱང་ཡིད་བརྟན་ མི་བྱ་གསུང་། །ཟབ་པར་བསྒྲགས་ཀུན་མདོ་རྒྱུད་ཀྱི། །ལུང་གིས་བསྒྲུབ་དུ་མེད་རྣམས་སྤངས། །མད
【現代漢語翻譯】 四，迷惑于建立地道次第的體系，僅僅將果的緣起，視為必然的陳述。要知道這些錯誤的觀念與經續的教證相違背。 有些論著通過普遍的辯論等方式來總結要義。如果從『自宗』到『我證得佛果』之間所說的內容都是真實的，那麼就不可能存在虛假。外道認為沒有因果，持邪見，即使表面上看起來真實，實際上卻傾向於虛假。圓滿佛陀也以六種邊際來宣說，最終是爲了利益眾生，要知道在適當的時候運用。皈依境、見地、方便的要點，如果出現錯誤，其他法門也無法救護。不偏離法的要點至關重要，即使其他法門說得再好，也需要仔細辨別，以免出現錯誤。因此，論著的意義容易理解，但如果偏離了法的要點，即使看起來很好，也會導致無果。應該講述沒有錯誤的觀點。 關於修正要點而出現魔障的方式，從『修正要點的魔』到『慈氏在《寶性論》中所說』，這段內容包含了論著中的故事，容易理解。包括別解脫戒的戒律、菩薩的發心和學處、密宗的灌頂、二次第和迴向等要點，都要按照文殊菩薩所說的那樣去做。 爲了揭示駁斥錯誤宗見的論據和理由，從『駁斥錯誤宗見』到『用理智駁斥』，這段論著的意義容易理解。 關於通過教證駁斥的具體意義，從『如果與教證相違背』到『難道不會觸犯法律嗎？』，這段話的意義如論著所說，容易理解。 關於如何運用教證，有些愚蠢的人偽裝成智者，從『愚蠢的人偽裝成智者』到『與論著無關的許多法，就像沒有味道一樣』，這段話的意思是，對於那些認為沒有善惡之分的人來說，當平等看待所有教證時，這是見地的教證，與修行無關。灌頂、法會、觀修本尊等，必須清凈地進行觀修，這也要在修行的教證中瞭解。要避免將這三者混淆等錯誤。同樣，世間和出世間，也要分別瞭解不同場合的教證。總之，要仔細研究論典，不要出錯。 表明了那些沒有出處的口訣等，不能作為可靠的依據。從『口耳相傳和單傳』到『雖然有』，但『不要相信』。那些宣稱深奧但無法用經續的教證來證明的，都要拋棄。
【English Translation】 Fourth, being confused about establishing the system of stages and paths, merely regarding the dependent arising of the result as a necessary statement. Know that these erroneous views contradict the scriptural authorities of the sutras and tantras. Some treatises summarize the key points through general debates, etc. If what is said from 'one's own system' to 'I attain Buddhahood' is all true, then falsehood is impossible. Non-Buddhists believe that there is no cause and effect, hold wrong views, and even if they appear to be true on the surface, they actually tend towards falsehood. The complete Buddha also speaks with six boundaries, ultimately for the benefit of sentient beings, and it is important to know when to use them appropriately. The key points of refuge, view, and means, if there is an error, other Dharma methods cannot save you. It is crucial not to deviate from the key points of the Dharma, and even if other Dharma methods are said to be good, they need to be carefully discerned to avoid errors. Therefore, the meaning of the treatises is easy to understand, but if you deviate from the key points of the Dharma, even if it looks good, it will lead to no result. The view without error should be explained. Regarding the way in which demonic obstacles arise from correcting key points, from 'the demon of correcting key points' to 'Maitreya said in the Uttaratantra', this section contains stories from the treatises that are easy to understand. Including the precepts of the Pratimoksha vows, the Bodhisattva's aspiration and training, the empowerment of tantra, the two stages, and the dedication, all the key points should be done as Manjushri said. In order to reveal the arguments and reasons for refuting erroneous views, from 'refuting erroneous views' to 'refute with reason', the meaning of this treatise is easy to understand. Regarding the specific meaning of refuting through scriptural authority, from 'if it contradicts scriptural authority' to 'wouldn't it violate the law?', the meaning of this passage is easy to understand as the treatise says. Regarding how to use scriptural authority, some foolish people pretend to be wise, from 'foolish people pretend to be wise' to 'many Dharmas unrelated to the treatise are like tastelessness', the meaning of this passage is that for those who think there is no good or evil, when all scriptural authorities are regarded equally, this is the scriptural authority of the view and is not related to practice. Empowerment, Dharma assemblies, visualizing deities, etc., must be practiced purely, and this should also be understood in the scriptural authority of practice. Avoid errors such as mixing these three. Similarly, worldly and transworldly, the scriptural authorities of different occasions should also be understood separately. In short, study the treatises carefully and do not make mistakes. It shows that those oral instructions, etc., that do not come from a source cannot be used as reliable evidence. From 'oral transmission and single transmission' to 'although there are', but 'do not trust'. Those who claim to be profound but cannot be proven by the scriptural authorities of the sutras and tantras should be abandoned.
ོ་རྒྱུད་ལུང་གིས་དཔྱད་པ་གནད། ༈ །སྐུ་གཟུགས་རིང་བསྲེལ་གློ་བུར་ལྟས། །རྟོགས་དཔྱོད་བྱ་དགོས་བསྟན་པ་ནི། །རིང་ བསྲེལ་དང་ནི་ཐུགས་སོགས་ནས། །དབྱེ་བ་མདོ་ཙམ་ཡིན་གསུང་བར། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གོ་བ་སླ། ༈ །ཚིག་ལ་འཁྲུལ་པ་དགག་པ་ནི། །དེ་ནས་ཚིག་ལ་ཞེས་སོགས་ནས། །འཐད་ཕྱིར་མཁས་པས་བླང་ ཞེས་བར། །དེ་དོན་གཞུང་ལྟར་གོ་བ་སླ། །སྔར་ནས་རྒྱ་བོད་ཆོས་ལོག་རྣམས། །སྐྱེས་ཆེན་གོང་མས་བཀག་ཚུལ་དང་། །ཆོས་ལོག་འཕེལ་རྣམས་འགོག་པར་བསྟན། ༈ །སངས་རྒྱས་གསུང་རབ་དྲི་མ་མེད། །ཞེས་ནས་ རུང་བས་ཚིམ་པར་སྣང་། །ཞེས་པའི་བར་ཡང་གོ་བ་སླ། ༈ །བསྟན་བཅོས་བརྩམ་པའི་ཀུན་སློང་གི །ལྷག་བསམ་རྣམ་དག་བསྟན་པ་ནི། །བདག་ནི་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་བྱམས། །ཞེས་ནས་བློ་ཡིས་སྤྱོད་ཀྱིས་ བར། །གཞན་ནི་གོ་སླ་ཆོས་ལོག་རྣམས། །ཕམ་པར་བྱེད་དང་བདུད་ཀྱི་རིགས། །ཡི་མུག་པར་གྱུར་ཆོས་ཤེས་པའི། །མཁས་པ་ཐམས་ཅད་དགའ་བར་བྱེད། །འབྲས་བུ་རྣམ་པ་གསུམ་ཞེས་བརྗོད། ༈ །བསྟན་བཅོས་བརྩམ་པའི་རྒྱུ་མཁས་པའི། ། 5-588 ཤེས་རབ་བསྟན་པར་བྱ་བ་ནི། །བདག་གིས་སྒྲ་དང་ཚད་མ་བསླབ། །ཞེས་སོགས་ནས་ནི་ལེགས་སྤྲོད་པའི། །འཇམ་མགོན་བླ་མ་དེ་ལ་འདུད། །ཞེས་གསུང་གཞུང་བཞིན་གོ་སླའོ། །དེ་ལྟར་ལྷར་བཅས་འགྲོ་བ་ ཡི། །སྐྱབས་གཅིག་དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པ། །འཇམ་མགོན་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། །ལེགས་གསུངས་སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེ་བའི། །ཚིག་དོན་གོ་བདེ་མདོར་བསྡུས་ཚུལ། །མཁན་ཆེན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་གཟིགས་པས། །ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་འགྲེལ་ པ་ལྟར། །དེ་ལ་དབང་དང་རིམ་གཉིས་དང་། །ཡེ་ཤེས་ཕྱག་ཆེན་ས་ལམ་རྣམས། །གསང་སྔགས་ཟབ་མོ་ཡིན་མོད་ཀྱི། །སྦས་པར་འོས་ཀྱང་དུས་དབང་གིས། །ཟོམ་ལུས་རྒྱུན་ཆད་གྱུར་དོགས་ནས། །དེ་ལ་ཕན་ ཕྱིར་གསལ་ཙམ་བཀོད། ༈ །དྲིན་ཅན་བླ་མ་འཇམ་དཔལ་དབྱངས། །མཆོག་ལ་འདུད་དོ་བྱིན་གྱིས་རློབས། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་བསྟན་འཛིན་མཆོག །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེ་ཡིས། །ཕྱིས་སུ་བསྟན་པ་རིན་ཆེན་ལ། ། ནོར་འཁྲུལ་བྱུང་བ་བསལ་བའི་ཕྱིར། །སྡོམ་གསུམ་ཁ་སྐོང་ཞེས་བྱ་བའི། །གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་གསལ་བྱེད་པའི། །ལེགས་བཤད་འོད་ཀྱི་སྣང་བ་མཛད། །དེ་ཡི་དགོངས་དོན་མདོ་ཙམ་བྲི། །སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་རབ་ དབྱེ་ཡི། །ཁ་སྐོང་ཞེས་སོགས་མཚན་དོན་བསྟན། །རྗེ་བཙུན་བླ་མ་ལ་སོགས་དང་། །ཡོན་ཏན་ལྷུན་གྲུབ་ཚིག་བཞི་ཡི། །མཆོད་པར་བརྗོད་པ་མཛད་ནས་ནི། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་དང་ཚད་ལྡན་སོགས། །ཚིགས་བཞིས་བཤད་པར་དམ་བཅའ་བ། ། 5-589 དེ་དོན་གཞུང་བཞིན་གོ་སླའོ། །ཐོག་མར་གཞི་ཡི་ངོས་བཟུང་ལ། །རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཤེལ་གྱི་ཁམས། །ཞེས་ནས་འཁོར་འདས་ཀུན་གྱི་གཞི། །ཞེས་དོན་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ། །ཤེལ་དཀར་ལྟ་བུ་ཁམས་བདེ་ བར། །གཤེགས་པའི་ས
【現代漢語翻譯】 哦，關於傳承和教證的要點。關於突然出現的舍利子等聖物，需要進行辨別和研究，這方面的教導是：舍利子和佛像等聖物，僅僅是種類上的區別，這是上師的教導。這些內容很容易理解。 接下來是駁斥文字上的錯誤：從『從文字上』開始，到『因此智者應當採納』。這些內容的意義按照原文很容易理解。以前，藏漢兩地的邪法，都被偉大的先輩們禁止，並且教導要阻止邪法的蔓延。 『佛陀的教言是純潔無染的』，到『似乎滿足於此』，這些內容也很容易理解。 接下來是闡述撰寫論著的動機，即純潔的利他心：『我慈愛一切眾生』，到『以智慧行事』。其他內容很容易理解，即擊敗邪法，讓魔眾沮喪，讓通曉佛法的智者們歡喜。這被稱為三種果報。 接下來是闡述撰寫論著的原因，即智者的智慧：『我學習了聲明和因明』，到『我頂禮善於表達的文殊上師』。這些話語按照原文很容易理解。因此，爲了包括天神在內的眾生的唯一怙主，光榮的薩迦派，文殊薩迦班智達，爲了使他所善說的三律儀的區分易於理解，大堪布一切智者，按照阿旺曲扎的註釋，關於其中的灌頂和次第，以及大手印的見地和道位，雖然是甚深的密法，但因為擔心秘密傳承中斷，爲了利益他人而略作闡述。 頂禮恩師文殊菩薩，祈請加持。光榮的薩迦派的教法持有者，一切智者索南僧格，爲了消除後來珍貴教法中的錯誤，撰寫了名為《三律儀補充》的，闡明基、道、果三者的善說光明之作。我將簡要地闡述其中的含義。《三律儀補充》等，闡述了名稱的含義。在頂禮至尊上師等，以及功德圓滿等四句讚頌之後，發誓要用四句來闡述佛陀的教言和可靠的論典，這些內容的意義按照原文很容易理解。首先是確定基礎，即自性光明如水晶般的界，到『一切輪涅的基礎』，意思是自性光明，如同清澈的水晶，是安樂的界。
【English Translation】 Oh, the key points regarding transmission and scriptural examination. Regarding the sudden appearance of relics and other sacred objects, it is necessary to discern and investigate. The teaching in this regard is: relics and Buddha images, etc., are merely differences in kind, this is the Guru's teaching. These contents are easy to understand. Next is to refute errors in the text: starting from 'from the text', to 'therefore the wise should adopt it'. The meaning of these contents is easy to understand according to the original text. In the past, the heretical dharmas of both Tibetan and Chinese regions were prohibited by the great predecessors, and it was taught to prevent the spread of heretical dharmas. 'The Buddha's teachings are pure and undefiled', to 'seems to be satisfied with this', these contents are also easy to understand. Next is to elaborate on the motivation for writing treatises, that is, pure altruism: 'I am loving to all sentient beings', to 'acting with wisdom'. Other contents are easy to understand, that is, defeating heretical dharmas, making demons frustrated, and making wise people who understand the Dharma happy. This is called the three retributions. Next is to elaborate on the reason for writing treatises, that is, the wisdom of the wise: 'I studied grammar and logic', to 'I prostrate to the eloquent Manjushri Guru'. These words are easy to understand according to the original text. Therefore, for the sole protector of beings including gods, the glorious Sakya school, Manjushri Sakya Pandita, in order to make the distinction of the three vows that he spoke well easy to understand, the great Khenpo Omniscient, according to Ngawang Chodrak's commentary, regarding the initiation and stages therein, and the view and paths of Mahamudra, although it is a very profound secret Dharma, but because of the fear that the secret lineage will be interrupted, it is briefly explained for the benefit of others. I prostrate to the kind Guru Manjushri, please bless me. The holder of the teachings of the glorious Sakya school, Omniscient Sonam Senge, in order to eliminate the errors in the precious teachings later, wrote the 'Supplement to the Three Vows', which clarifies the basis, path, and fruit, a good saying of light. I will briefly explain the meaning therein. 'Supplement to the Three Vows', etc., explains the meaning of the name. After prostrating to the venerable Guru, etc., and the four verses of praise such as perfect merit, he vowed to use four verses to explain the Buddha's teachings and reliable treatises. The meaning of these contents is easy to understand according to the original text. First, determine the basis, that is, the self-nature luminosity like a crystal realm, to 'the basis of all samsara and nirvana', meaning that the self-nature luminosity, like a clear crystal, is a realm of bliss.
ྙིང་པོ་ཅན་ཞེས་སོ། །དེ་ནི་འཁོར་འདས་ཀུན་གྱི་གཞི། །དེ་ལ་བག་ཆགས་བཟང་ངན་གྱི། །ཚོན་གྱིས་བསྒྱུར་བས་གནས་སྐབས་སུ། །འཁོར་འདས་དུ་མར་སྣང་བ་ཡིན། །དེ་ལ་ཆོས་ཀྱི་ དབྱིངས་ཞེས་འདོགས། །ཐབས་ཀྱི་མ་ཟིན་འཁོར་བའི་གཞི། །ཐབས་ཀྱིས་ཟིན་ན་ལམ་འབྲས་བུ། །སྟོབས་དང་ཡོན་ཏན་བྱང་ཆུབ་ཐོབ། ༈ །ལམ་ནི་ཐེག་གསུམ་བསླབ་པ་ནས། །སེལ་བྱེད་ལམ་གྱི་མཆོག་ཞེས་བར། །ཞེས་ དོན་ལྕགས་ཟངས་དངུལ་སེར་སྦྱར། །དབྱིབས་ཀྱི་སྟེང་གི་སྒྲིབ་པ་ནི། །རང་རང་ངོ་སྐལ་རེ་སྤངས་ཤིང་། །ཡོངས་སུ་སྤངས་པ་རྡོ་རྗེ་ཐེག །སྤྱིར་བཏང་ལམ་ལ་མཆོག་ཞེས་པའི། །སྒྲ་ནི་བླ་མེད་ཐེག་ལ་ འཇུག ༈ །འབྲས་བུའི་དོན་ནི་གནས་གྱུར་ནས། །འཆར་བའི་འབྲས་བུའོ་ཞེས་དོན། །འབྲས་བུ་གནས་གྱུར་ངོ་བོ་ཉིད། །ནམ་མཁའ་དྲི་བྲལ་ཡོན་ཏན་གྱིས། །རྣམ་མཁྱེན་ཟླ་བ་ཤར་བ་ལ། །གདུལ་བྱ་དག་པའི་ ཆུ་གཙང་དུ། །ལོངས་སྐུ་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་གཉིས། །ཅི་རིགས་སྐུ་གཟུགས་འཆར་བ་ནི། །ལམ་མཆོག་དེ་ཡི་འབྲས་བུ་ཡིན། །བླ་མེད་ལམ་ནི་སྒོམ་སྟོབས་ཀྱི། །འབྲས་བུ་སྐུ་བཞི་ཐོབ་པའོ། །དེ་ཡི་རྒྱས་བཤད་གཞི་ཡི་སྐབས། 5-590 ༈ །གཞི་ལ་གྲུབ་མཐའི་བྱེ་བྲག་གི །ཞེས་ནས་འདུས་བྱས་ཡིན་པར་དོན། །བྱེ་བྲག་གྲུབ་མཐའི་འདོད་ཚུལ་ནི། །བྱེ་སྨྲས་སེམས་བྱུང་མ་ཆགས་པའི། །རང་བཞིན་འདོད་པ་ཆུང་བ་དང་། །ཆོག་ཤེས་པ་ལ་ རིགས་སུ་འདོད། །མདོ་སྡེ་པ་ཡི་ཐོབ་པ་སོགས། །རྐྱེན་གྱི་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་ནི། །གསར་དུ་བྱུང་བའི་ཟག་མེད་ཀྱི། །ས་བོན་ལ་ནི་རིགས་སུ་འདོད། །སེམས་ཙམ་པས་ནི་ཐོག་མེད་ནས། །གྲུབ་པའི་ སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་གི་ནི། །ཁྱད་པར་ཟག་མེད་ས་བོན་དང་། །སྒྲིབ་སྤང་དང་ནི་རུང་བ་དང་། །ཐོས་པའི་བག་ཆགས་ཞེས་བཞག་པའི། །དེ་ལ་རང་བཞིན་གནས་རིགས་འདོད། །དེ་གསུམ་དབུ་མ་པས་གཞལ་ན། ། གཞི་རིགས་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན། །འདུས་བྱས་ཡིན་ནོ་བྱེ་མདོ་གཉིས། །རིགས་ཞེས་འདོགས་པ་ཙམ་ཞིག་ལས། །རང་བཞིན་གནས་རིགས་ཁས་མི་ལེན། །སེམས་ཙམ་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་གི་ནི། །ཁྱད་པར་དེ་ལ་གཉིས་ སུ་ཕྱེད། །སྔ་མ་རྐྱེན་གྱི་ཡང་དག་པ། །བླངས་པ་རྒྱས་འགྱུར་གྱི་རིགས་དང་། །ཕྱི་མ་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ། །རང་བཞིན་གནས་རིགས་སུ་འཇོག་པ། །ཀུན་མཁྱེན་བླ་མའི་དགོངས་པ་སྟེ། །ངག་དབང་ཆོས་ ཀྱི་གྲགས་པས་གསུངས། ༈ ། ༄། །དབུ་མའི་ལུགས་བསྟན་པ་ལ། གཞི་ཡི་སྐབས་ཏེ་དང་པོ།། དེ་ནས་དབུ་མའི་ལུགས་བསྟན་པ། །འདིར་ནི་བྱམས་མགོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི། །ཞེས་ནས་ལ་སོགས་བགྲང་ཡས་གསུང་། །བར་གྱི་དོན་ནི་བྱམས་མགོན་གྱི། །སེམས་ནི་གསལ་བ་སེམས་ཅན་ནས། ། 5-591 སངས་རྒྱས་བར་དུ་རྒྱུན་ཆགས་ཞིང་། །མ་འགག་པར་བཞེད་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །ངོ་བོ་མཐའ་བཞི་སྤྲོས་ཀུན་གྱིས། །སྟོང་པར་བཞེད་ཅི
【現代漢語翻譯】 被稱為『具心要者』。那是輪迴與涅槃一切的基礎。因為善與惡習氣，如顏料般地改變它，所以在暫時的狀態下，顯現為多種輪迴與涅槃。那被稱為法界（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་，梵文天城體：धर्मधातु，梵文羅馬擬音：dharmadhātu，漢語字面意思：法界）。如果不能掌握方便，就是輪迴的基礎；如果掌握了方便，就是道和果。就能獲得力量、功德和菩提。 關於道，從三乘的學道開始，被稱為『去除之道中的殊勝』。意思是將鐵、銅、銀、金混合在一起。形狀上的障礙，各自放棄自己的本分。完全放棄就是金剛乘。一般來說，道被稱為殊勝，這個詞指的是無上乘。 關於果，意思是狀態轉變后顯現的果。果是狀態轉變的自性。如虛空般無垢，以功德，如遍知之月升起。在被調伏者清凈的水中，顯現報身和化身二者，各種各樣的身相顯現，這就是殊勝道的果。無上道是依靠修持的力量，獲得四身之果。關於它的詳細解釋，在基礎的章節中。 關於基礎，『關於宗派的差別』，意思是它是因緣和合的。宗派差別的觀點是，小乘部認為，心所法中沒有貪著的自性，認為知足少欲是種姓。經部宗認為，獲得等是依賴於因緣，新產生的無漏種子是種姓。唯識宗認為，從無始以來，存在的六處差別，無漏種子，以及斷除障礙、堪能性和聽聞的習氣，這些被稱為自性住種姓。如果以中觀宗來衡量這三者，基礎的種姓不是有相的。小乘部和經部宗認為它是有為法，只是稱之為種姓，並不承認自性住種姓。唯識宗將六處的差別分為兩種：前者是因緣的真實，接受增長的種姓；後者是法性所獲得的，安立為自性住種姓。這是全知上師的觀點，昂旺曲吉扎巴所說。 中觀宗的觀點闡述，這是基礎的章節，即第一。 接下來是中觀宗的觀點闡述。這裡，從慈氏菩薩、龍樹菩薩的『等等』，說了無數。中間的意思是，慈氏菩薩的心是光明，從有情到佛陀之間持續不斷，龍樹菩薩認為沒有停止。本體是遠離四邊戲論的空性。
【English Translation】 It is called 'Essence Holder'. That is the basis of all Samsara and Nirvana. Because of good and bad habitual tendencies, like dyes change it, so in a temporary state, it appears as many Samsara and Nirvana. That is called Dharmadhatu (藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་，梵文天城體：धर्मधातु，梵文羅馬擬音：dharmadhātu，漢語字面意思：Dharmadhatu). If you can't grasp the means, it is the basis of Samsara; if you grasp the means, it is the path and the fruit. You can obtain power, merit and Bodhi. Regarding the path, starting from the learning of the three vehicles, it is called 'the supreme of the path of removal'. It means mixing iron, copper, silver and gold together. The obstacles on the shape, each give up their own duty. Complete abandonment is Vajrayana. Generally speaking, the path is called supreme, and this word refers to Anuttarayoga. Regarding the fruit, it means the fruit that appears after the state transformation. The fruit is the nature of the state transformation. Like the sky is spotless, with merit, like the moon of omniscience rises. In the pure water of those to be tamed, the Sambhogakaya and Nirmanakaya appear, and various kinds of body appearances appear, which is the fruit of the supreme path. The Anuttara path is to obtain the fruit of the four bodies by the power of practice. A detailed explanation of it is in the basic chapter. Regarding the basis, 'Regarding the differences of the philosophical schools', it means that it is a combination of causes and conditions. The view of the differences of the philosophical schools is that the Hinayana school believes that there is no attachment in the mind-consciousness, and considers contentment and few desires as the lineage. The Sutra school believes that obtaining, etc., depends on the cause and condition, and the newly produced uncontaminated seed is the lineage. The Consciousness-only school believes that from the beginningless, the differences of the existing six sense bases, the uncontaminated seeds, and the removal of obstacles, the ability, and the habits of hearing, these are called the self-existing lineage. If these three are measured by the Madhyamaka school, the basic lineage is not characterized. The Hinayana school and the Sutra school believe that it is a conditioned phenomenon, and only call it a lineage, and do not recognize the self-existing lineage. The Consciousness-only school divides the differences of the six sense bases into two types: the former is the reality of the cause and condition, accepting the lineage of growth; the latter is obtained by the nature of the Dharma, and is established as the self-existing lineage. This is the view of the omniscient master, said by Ngawang Chökyi Drakpa. The view of the Madhyamaka school is explained, this is the basic chapter, that is, the first. Next is the explanation of the view of the Madhyamaka school. Here, from Maitreya Bodhisattva, Nagarjuna Bodhisattva's 'etc.', countless are said. The meaning in the middle is that Maitreya Bodhisattva's mind is bright, and continues from sentient beings to Buddhas, and Nagarjuna Bodhisattva believes that it does not stop. The essence is emptiness, which is free from the four extremes of elaboration.
ང་དེ་གཉིས་ནི། །ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་འདུས་མ་བྱས། །རང་བཞིན་གྱི་ནི་གནས་ རིགས་དང་། །རྒྱུ་དུས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་བཞེད། །དེ་ཡང་བྱམས་པའི་བཞེད་པ་ནི། །ཇི་སྙེད་ལྡོག་པར་ཞེས་བྱ་བ། །སེམས་ཅན་རྒྱུད་ལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་། །ཡོད་པ་བསྒྲུབ་ཚུལ་བཤད་པ་སྟེ། །གཞི་ལམ་འབྲས་ བུའི་ཡོན་ཏན་གྱི། །ལྡོག་པ་མ་ལུས་ཚངས་པ་ཡི། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཉིད། །སེམས་ཅན་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ་ནི། །སྒྲུབ་བྱེད་གསུམ་གྱིས་སྒྲུབ་པ་ལ། །དཔེ་དགུར་ཡོད་དེ་དེ་བཞིན་གཤེགས། །སྐུ་ གཟུགས་དྲི་མ་མེད་པ་དང་། །སྦྲང་དང་སྦྲང་རྩི་རོ་གཅིག་དང་། །འབྲས་བུ་སྣ་ཚོགས་ཤུན་པའི་སྦུབ། །སྙིང་པོ་གསུམ་གྱི་རིམ་པ་བཞིན། །གློ་བུར་དྲི་བྲལ་ཆོས་དབྱིངས་དང་། །ཟབ་མོ་སྟོང་ཉིད་སྟོན་གསུང་ རབ། །དང་ནི་བརྗོད་བྱ་སྣ་ཚོགས་སྟོན། །གསུང་རབ་དཔེ་ཡི་མཚོན་དོན་གསུམ། །གསེར་གྱི་གཟུགས་ཀྱི་དཔེས་མཚོན་པའི། །རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་དེ་བཞིན། །ཉིད་ཀྱི་དཔེ་ཡི་མཚོན་དོན་གཅིག །དེ་བཞིན་གཏེར་དང་ འབྲས་བུ་ཅན། །ཤིང་དང་རིན་ཆེན་ལས་གྲུབ་སྐུ། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་རྒྱལ་གསེར་ལས་གྲུབ། །སྲོག་ཆགས་གཟུགས་བརྙན་དཔེ་ལྔ་ཡི། །རིམ་པ་བཞིན་དུ་རང་བཞིན་གྱི། །གནས་རིགས་དང་ནི་རྒྱས་འགྱུར་རིགས། །སྐུ་གསུམ་དང་ལྔ་མཚོན་པའོ། ། 5-592 ཀླུ་སྒྲུབ་བཞེད་པ་ཇི་ལྟ་བའི། །ལྡོག་པ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡི། །ངོ་བོ་སྤྲོས་བྲལ་བཤད་པ་སྟེ། །རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད། །མཐའ་བཞི་སྤྲོས་པས་སྟོང་པའི་ཚུལ། །དོན་དམ་དཔྱོད་བྱེད་རིགས་ པ་བསྟན། །སྤྲོས་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ལ། །འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་རུང་བར་གསུང་། །བསྟོད་ཚོགས་ལ་ནི་ཟུང་འཇུག་གི །ལྡོག་པ་ཞེས་པ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་། །ངོ་བོ་སྤྲོས་བྲལ་དེ་ཡང་སེམས། །གསལ་བ་ཟུང་ དུ་ཆུད་པ་སྟེ། །རིགས་པས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ཡི། །སྟོང་ཉིད་དེ་ཡིས་སྟོང་རྐྱང་སྤངས། །འཁོར་འདས་རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི། །སེམས་དང་ཟུང་དུ་ཆུད་པ་ཉིད། །འཁོར་འདས་བྱ་བྱེད་རུང་བར་གསུང་། །དེ་ ཡི་བྱམས་མགོན་གསལ་ཆ་ལ། །ཇི་སྙེད་ལྡོག་པར་འདོགས་པ་དང་། །ཀླུ་ཡི་སྤྲོས་བྲལ་ལ་ཇི་ལྟའི། །ལྡོག་པའི་མིང་འདོགས་ཡངས་ཅན་མཁན། །དབང་ཕྱུག་དཔལ་བཟང་ཁྱད་ཆོས་བཞེད། །རྒྱལ་ཚབ་བྱམས་པ་མགོན་པོ་ དང་། །རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་ཀླུ་སྒྲུབ་གཉིས། །དགོངས་པ་མཐུན་སྟེ་བྱམས་པ་ཡི། །ཆོས་ཅན་གསལ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་ཅིང་འཕགས་མཆོག་ཀླུས། །ཆོས་ཉིད་སྟོང་པ་དང་ཟུང་འཇུག །སྒོ་ནས་བསྟན་པས་ ཤིང་རྟ་ཡི། །སྲོལ་འབྱེད་གཉིས་ནི་བདེ་བར་གཤེགས། །སྙིང་པོ་གསལ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ལ། །འཇོག་པའི་བཞེད་པ་གཅིག་ཏུ་མཐུན། །མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་གཞུང་ཚིག་གི །གོ་སླ་ཀུན་གཞིའི་སྒྲར་བཞེད་ཅེས། །འདི་ནི་རྣ
【現代漢語翻譯】 我所說的這兩個方面是，結合起來的非造作（འདུས་མ་བྱས།），自性（རང་བཞིན་）的種姓（གནས་རིགས།）和，因時（རྒྱུ་དུས།）如來藏（བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།）的觀點。 關於這一點，彌勒（བྱམས་པ།）的觀點是，所謂的『有多少返回』（ཇི་སྙེད་ལྡོག་པར།），是指在眾生（སེམས་ཅན།）相續中如來藏（བདེ་གཤེགས་སྙིང་།）存在的論證方式。 基（གཞི།）、道（ལམ།）、果（འབྲས་བུ།）的功德（ཡོན་ཏན།）的，所有返回都是清凈（ཚངས་པ།）的，如來（བདེ་བར་གཤེགས་པ།）的藏性（སྙིང་པོ།）本身，存在於眾生（སེམས་ཅན།）相續中。 通過三種論證來證明，以九種比喻來說明，如來（དེ་བཞིན་གཤེགས།）的，無垢（དྲི་མ་མེད་པ།）身像（སྐུ་གཟུགས།）和，蜜蜂（སྦྲང་།）與蜂蜜（སྦྲང་རྩི།）味道相同，以及，各種果實（འབྲས་བུ།）在果皮（ཤུན་པ།）之中。 這分別對應於三種藏性（སྙིང་པོ།）的次第，突如其來的離垢（གློ་བུར་དྲི་བྲལ།）法界（ཆོས་དབྱིངས།）和，甚深（ཟབ་མོ།）空性（སྟོང་ཉིད།）所宣說的經典（སྟོན་གསུང་རབ།），以及所表達的各種內容（བརྗོད་བྱ་སྣ་ཚོགས།）。 經典（གསུང་རབ།）的比喻所象徵的三種意義，以黃金（གསེར།）塑像（གཟུགས།）的比喻所象徵的，自性（རང་བཞིན་）完全清凈（རྣམ་དག།）的真如（དེ་བཞིན།），本身的比喻所象徵的一個意義。 同樣，寶藏（གཏེར།）和具有果實（འབྲས་བུ།）的，樹木（ཤིང་།）以及珍寶（རིན་ཆེན།）所成就的身（སྐུ།），轉輪王（འཁོར་ལོས་སྒྱུར་རྒྱལ།）由黃金（གསེར།）所造。 以及生物（སྲོག་ཆགས།）的影像（གཟུགས་བརྙན།）這五種比喻，按照次第，自性（རང་བཞིན་）的，種姓（གནས་རིགས།）和增長（རྒྱས་འགྱུར།）的種姓（རིགས།），象徵著三身（སྐུ་གསུམ།）和五種智慧（ལྔ་）。 龍樹（ཀླུ་སྒྲུབ་）的觀點是，返回的如來藏（བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།）的，本體（ངོ་བོ།）是遠離戲論（སྤྲོས་བྲལ།）的，也就是說，所有緣起（རྟེན་འབྲེལ།）的法（ཆོས།），都以遠離四邊戲論（མཐའ་བཞི་སྤྲོས་པས།）的方式為空性（སྟོང་པ།）。 這顯示了以理智分析勝義諦（དོན་དམ།），遠離戲論（སྤྲོས་བྲལ།）的空性（སྟོང་པ་ཉིད།）之中，輪迴（འཁོར།）和涅槃（འདས།）的一切都是可能的。 在《贊集》（བསྟོད་ཚོགས།）中，所謂的結合（ཟུང་འཇུག）的，返回的如來藏（བདེ་གཤེགས་སྙིང་།），本體（ངོ་བོ།）是遠離戲論（སྤྲོས་བྲལ།）的，也就是心（སེམས།）的，明性（གསལ་བ།）融入結合（ཟུང་དུ་ཆུད་པ།）。 通過理智確立的，空性（སྟོང་ཉིད།）本身避免了僅僅是空（སྟོང་རྐྱང་།），輪迴（འཁོར།）和涅槃（འདས།）自性任運成就（རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ།）的，心（སེམས།）與結合（ཟུང་དུ་ཆུད་པ།）本身。 輪迴（འཁོར།）和涅槃（འདས།）的作為都是可能的，彌勒（བྱམས་མགོན།）的明性（གསལ་ཆ།）方面，被稱為『有多少返回』（ཇི་སྙེད་ལྡོག་པར།），而龍樹（ཀླུ་ཡི།）的遠離戲論（སྤྲོས་བྲལ།）方面，『有多少』（ཇི་ལྟའི།）返回的名字被稱為廣行派（ཡངས་ཅན།）。 自在（དབང་ཕྱུག）吉祥賢（དཔལ་བཟང་།）持有這種特殊的觀點，彌勒（བྱམས་པ་མགོན་པོ།）和，佛陀（རྒྱལ་བ།）授記的龍樹（ཀླུ་སྒྲུབ་）二者，觀點一致，彌勒（བྱམས་པ།）的法相（ཆོས་ཅན།）是明性（གསལ་བ།）的特徵，完全地闡述，而聖者（འཕགས་མཆོག）龍樹（ཀླུས།），通過法性（ཆོས་ཉིད།）空性（སྟོང་པ་）和結合（ཟུང་འཇུག）的門徑來闡述，因此兩位車軌師（ཤིང་རྟ་ཡི།）的開創者都是如來（བདེ་བར་གཤེགས།）。 在將藏性（སྙིང་པོ།）置於明空雙運（གསལ་སྟོང་ཟུང་འཇུག）之上，他們的觀點是一致的，名稱的各種說法，經文的詞句，容易理解，被稱為阿賴耶識（ཀུན་གཞི།）的聲音。
【English Translation】 These two aspects that I speak of are, the unconditioned union (འདུས་མ་བྱས།), the lineage (གནས་རིགས།) of self-nature (རང་བཞིན་), and the view of the Tathagatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།) in terms of cause and time (རྒྱུ་དུས།). Regarding this, Maitreya's (བྱམས་པ།) view is that the so-called 'how many reversals' (ཇི་སྙེད་ལྡོག་པར།) refers to the way of proving that the Tathagatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་།) exists in the continuum of sentient beings (སེམས་ཅན།). The reversals of the qualities (ཡོན་ཏན།) of the ground (གཞི།), path (ལམ།), and fruit (འབྲས་བུ།), all of which are pure (ཚངས་པ།), the very essence (སྙིང་པོ།) of the Tathagata (བདེ་བར་གཤེགས་པ།), exists in the continuum of sentient beings (སེམས་ཅན།). It is proven through three proofs, illustrated by nine metaphors, such as the stainless (དྲི་མ་མེད་པ།) form (སྐུ་གཟུགས།) of the Tathagata (དེ་བཞིན་གཤེགས།), and the bee (སྦྲང་།) and honey (སྦྲང་རྩི།) having the same taste, and the various fruits (འབྲས་བུ།) within the peel (ཤུན་པ།). These correspond respectively to the order of the three essences (སྙིང་པོ།), the sudden absence of defilement (གློ་བུར་དྲི་བྲལ།) Dharmadhatu (ཆོས་དབྱིངས།), and the profound (ཟབ་མོ།) emptiness (སྟོང་ཉིད།) spoken of in the scriptures (སྟོན་གསུང་རབ།), as well as the various contents (བརྗོད་བྱ་སྣ་ཚོགས།) expressed. The three meanings symbolized by the metaphors of the scriptures (གསུང་རབ།), the one meaning symbolized by the metaphor of the golden (གསེར།) statue (གཟུགས།), the Suchness (དེ་བཞིན།) of self-nature (རང་བཞིན་) completely pure (རྣམ་དག།). Similarly, the treasure (གཏེར།) and the fruit-bearing (འབྲས་བུ།), the tree (ཤིང་།) and the body (སྐུ།) made of jewels (རིན་ཆེན།), the Chakravartin (འཁོར་ལོས་སྒྱུར་རྒྱལ།) made of gold (གསེར།). And the five metaphors of the image (གཟུགས་བརྙན།) of a living being (སྲོག་ཆགས།), in order, the lineage (གནས་རིགས།) of self-nature (རང་བཞིན་) and the lineage (རིགས།) of growth (རྒྱས་འགྱུར།), symbolize the three bodies (སྐུ་གསུམ།) and the five wisdoms (ལྔ་). Nagarjuna's (ཀླུ་སྒྲུབ་) view is that the essence (ངོ་བོ།) of the returning Tathagatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།) is free from elaboration (སྤྲོས་བྲལ།), that is, all dependent arising (རྟེན་འབྲེལ།) phenomena (ཆོས།) are empty (སྟོང་པ།) in a way that is free from the four extremes of elaboration (མཐའ་བཞི་སྤྲོས་པས།). This shows the reasoning that analyzes the ultimate truth (དོན་དམ།), in the emptiness (སྟོང་པ་ཉིད།) that is free from elaboration (སྤྲོས་བྲལ།), all of samsara (འཁོར།) and nirvana (འདས།) are possible. In the 'Collection of Praises' (བསྟོད་ཚོགས།), the so-called union (ཟུང་འཇུག) is the essence (ངོ་བོ།) of the returning Tathagatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་།), which is free from elaboration (སྤྲོས་བྲལ།), that is, the clarity (གསལ་བ།) of the mind (སེམས།) is integrated into the union (ཟུང་དུ་ཆུད་པ།). The emptiness (སྟོང་ཉིད།) established by reason avoids being merely empty (སྟོང་རྐྱང་།), the mind (སེམས།) itself is spontaneously accomplished (རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ།) in samsara (འཁོར།) and nirvana (འདས།) and integrated into the union (ཟུང་དུ་ཆུད་པ།). The actions of samsara (འཁོར།) and nirvana (འདས།) are possible, the clarity (གསལ་ཆ།) aspect of Maitreya (བྱམས་མགོན།) is called 'how many reversals' (ཇི་སྙེད་ལྡོག་པར།), while the non-elaboration (སྤྲོས་བྲལ།) aspect of Nagarjuna (ཀླུ་ཡི།), the name of 'how many' (ཇི་ལྟའི།) reversals is called the Extensive Conduct School (ཡངས་ཅན།). The powerful (དབང་ཕྱུག) Palzang (དཔལ་བཟང་།) holds this special view, Maitreya (བྱམས་པ་མགོན་པོ།) and, Nagarjuna (ཀླུ་སྒྲུབ་) prophesied by the Buddha (རྒྱལ་བ།), their views are consistent, Maitreya's (བྱམས་པ།) dharma (ཆོས་ཅན།) is the characteristic of clarity (གསལ་བ།), fully explained, while the noble (འཕགས་མཆོག) Nagarjuna (ཀླུས།), explains through the gate of dharma-nature (ཆོས་ཉིད།) emptiness (སྟོང་པ་) and union (ཟུང་འཇུག), therefore the two founders of the chariot tradition (ཤིང་རྟ་ཡི།) are both Tathagatas (བདེ་བར་གཤེགས།). In placing the essence (སྙིང་པོ།) on the union of clarity and emptiness (གསལ་སྟོང་ཟུང་འཇུག), their views are consistent, the various statements of the names, the words of the scriptures, easy to understand, are called the sound of the Alaya (ཀུན་གཞི།).
མ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་ཀྱི། ། 5-593 ནང་ཚན་མ་ཡིན་དེ་འདུས་བྱས། །འདིར་ནི་གོང་དུ་བཤད་པ་ཡི། །གསལ་ཆ་འདུས་མ་བྱས་དེ་ལ། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་ནི་སྒྲ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་མཚན་དུ་བཞེད། །འདི་ནི་སེམས་ཙམ་དང་ གསུང་ངག །སྐབས་སུ་མིང་ཙམ་ལ་མ་འཁྲུལ། །བདེན་པས་སྟོང་པའི་སྤྲོས་བྲལ་གྱི། །རྣམ་དབྱེའི་གནད་ཤེས་གལ་ཆེའོ། །སྔགས་ཀྱི་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ཀྱང་། །གཞུང་བཞིན་གོ་སླ་དེ་ཡང་ནི། །ལུས་ལ་ཡེ་ཤེས་ ཆེན་པོ་གནས། །ཞེས་པ་ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་དང་། །རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་གཉིས་ལས་ནི། །སྔ་མ་དཔེ་ཡི་ཡེ་ཤེས་དང་། །ཕྱི་མ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །དེ་ནི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའོ། །འཇམ་དཔལ་དང་ ནི་རྡོ་རྗེ་སེམས། །དེ་ཡང་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་དུ། །ཡོད་པའི་ནང་ནས་གཞི་དུས་དེ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། ༈ །ལོག་པར་རྟོག་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ། །དགག་ལས་དང་པོ་དར་ཊཱིཀ་པ། ། བཀག་དོན་དེང་སང་ཚིག་སོགས་ནས། །འདི་དོར་ཞིག་ཅེས་བར་གྱི་དོན། །དྲི་བཅས་སེམས་ལ་བདེན་མེད་ཀྱི། །མིང་འདོགས་མེད་དགག་འཁྲུལ་པ་དོར། །རོང་ཊཱིཀ་དངོས་བསྟན་ལ་ཞེན་བཀག །ཁ་གཅིག་སེམས་ཀྱི་སྟོང་ གསལ་སོགས། །ཞེས་ནས་ལུགས་ལ་མེད་པར་དོན། །གསལ་རྐྱང་འདུས་བྱས་གཞིར་མི་འཐད། །འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས་གཉིས་ཀ །རང་བཞིན་གནས་རིགས་སོ་སོ་རུ། །བཞག་པ་མི་འཐད་ཟུང་འཇུག་ཏུ། །བསྡུ་ཕྱིར་འཁྱོག་པོ་བསྲང་བའི་ཚུལ། ། 5-594 དེ་ལྟར་ཡིན་ན་འགལ་བ་མེད། ༈ །པཎ་ཤཱཀ་པ་ཡི་རབ་དབྱེ་ལ། །སྒྲོ་བཏགས་བདེ་སྙིང་འགྲོ་རྒྱུད་ལ། །མེད་ཞེས་བཤད་པ་བཀག་དོན་ནི། །འགའ་ཞིག་ཆོས་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཞེས་ནས་འབད་མེད་ སྒྲུབ་པར་དོན། །ཙན་དན་སྙིང་པོ་སྦྲུལ་ཡོད་དང་། །འོ་མའི་སྙིང་པོར་མར་ཡོད་པ། མངོན་སུམ་གྲུབ་པས་དཔེར་མི་འཐད། །དེ་བཞིན་ཟླ་བ་སྒྲོན་མེ་སོགས། །ལུང་དང་འགལ་ཞིང་དྲང་དོན་རྣམས། །ཐ་སྙད་ དུ་ཡང་མེད་པ་ནི། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་ཆོས། །མེད་མཐར་ལྷུང་ཞིང་བདེན་གཉིས་ཀྱི། །རྣམ་བཞག་མི་འབྱུང་འཇམ་དབྱངས་གསུངས། །མིན་པ་གཞུང་ནི་རང་གི་གསལ། །ཆོས་དབྱིངས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་། ། སྟོང་ཉིད་སྤྲོས་བྲལ་དོན་དམ་བདེན། །དཔེ་དགུའི་ཚུལ་གྱིས་བསྟན་པ་ནི། །དྲང་དོན་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཡིན། །དགོངས་གཞི་མཐའ་བཞི་སྤྲོས་བྲལ་དང་། །དགོས་པ་དཔེ་དགུའི་བསྟན་དོན་ནི། །འགྲོ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་སྐྱོན་ ལྔ་སྤངས། །སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཡོད་ལ་འཐད། །སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གྱི་ཞེས་པ་ནི། །སྒྲུབ་བྱེད་ཚུལ་གྱི་དོན་ཡིན་ཞེས། །མཁན་ཆེན་ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་གསུངས། །དེ་ཉིད་ངེས་དོན་ཡིན་ཟེར་ན། །མུ་སྟེགས་བདག་ མཚུངས་སྐྱོན་རྣམས་འབྱུང་། །བྱམས་མགོན་དགོངས་པ་འགྲོ་སེམས་རྒྱུད། །བདག་གཉིས་སྤྲོས་པ་བྲལ་མ
【現代漢語翻譯】 未知的八識集合。 5-593 其中不屬於有為法的範疇。這裡，如前所述，不屬於有為法的明分，被認為是阿賴耶識，是如來藏的別名。這在唯識和口訣的語境中，不要誤解為僅僅是名稱。瞭解遠離真理的戲論的差別至關重要。密咒名稱的類別，如經文一樣容易理解，即身體中存在偉大的智慧。這指的是易修的俱生和自性俱生。前者是譬喻智慧，後者是意義智慧。這就是如來藏。文殊（འཇམ་དཔལ་，Mañjuśrī，मनुश्री，妙吉祥）和金剛薩埵（རྡོ་རྗེ་སེམས，Vajrasattva，वज्रसत्त्व，金剛心），存在於基、道、果三者之中，其中基位時期，即是如來藏。 駁斥錯誤觀念的特殊之處，首先是達滴迦派，駁斥的意義從『當今的詞語』等開始，到『捨棄這個』為止的意義。對於有垢染的心，沒有真實的名稱，捨棄無遮的錯誤。榮滴阻止執著于直接顯示的意義。有些人認為心的空性和光明等，在傳統上是不存在的。僅僅光明不應是有為法的基。有為法和無為法二者，各自安立於自性種姓中是不合理的，爲了歸納為雙運，這是正直的途徑。5-594 如果這樣，就沒有矛盾。班禪釋迦派的分別中，說在遍計所執的如來藏眾生相續中沒有，駁斥的意義是，有些人認為一切法，到不費力地成就為止的意義。檀香木中有蛇，牛奶中有酥油，因為現量成立，所以不應作為譬喻。同樣，月亮、燈等，與經文相違背，並且所有不了義，在名言中也不存在，如蘊、界、處等法，會墮入無有邊，並且二諦的安立不會產生，這是妙音（འཇམ་དབྱངས，Mañjughoṣa，मञ्जुघोष，妙音）所說。不是這樣的，經文自己會闡明。法界、如來藏和空性、離戲論、勝義諦，以九喻的方式顯示，是不了義的世俗諦。四種意趣是離戲論，九喻的顯示意義的必要是，斷除眾生相續中的五種過失。以成就的方式與存在相符。以成就的方式，指的是成就方便的意義，這是堪布阿旺曲扎所說。如果說這就是了義，那麼會出現與外道神我相同的過失。慈氏怙主（བྱམས་མགོན，Maitreya，मैत्रेय，慈尊）的意趣是眾生的心相續，遠離二我的戲論。
【English Translation】 The collection of eight consciousnesses that are unknown. 5-593 Among them, that which is not part of conditioned phenomena. Here, as previously stated, the clear aspect that is not conditioned is considered to be the Ālaya-vijñāna (ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས，Ālayavijñāna，आलयविज्ञान，阿賴耶識), a synonym for the Tathāgatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ，Tathāgatagarbha，तथागतगर्भ，如來藏). In the context of Cittamātra (སེམས་ཙམ，Cittamātra，चित्तमात्र，唯識) and oral instructions, do not mistake it for merely a name. Understanding the distinctions of freedom from elaboration, which is empty of truth, is crucial. The categories of mantra names, as easily understood in the scriptures, are that great wisdom resides in the body. This refers to the easily practiced Sahaja (ལྷན་སྐྱེས，Sahaja，सहज，俱生) and Svabhāva-sahaja (རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས，Svabhāva-sahaja，स्वभावसहज，自性俱生). The former is the wisdom of example, and the latter is the wisdom of meaning. That is the Tathāgatagarbha. Mañjuśrī (འཇམ་དཔལ་，Mañjuśrī，मनुश्री，妙吉祥) and Vajrasattva (རྡོ་རྗེ་སེམས，Vajrasattva，वज्रसत्त्व，金剛薩埵), exist within the three: ground, path, and fruition. Among them, the time of the ground is the Tathāgatagarbha. Specifically refuting wrong conceptions, first, the Ḍīkā school, the meaning of refutation starts from 'present-day words' and ends with 'abandon this'. For a mind with defilements, there is no true name; abandon the error of non-affirming negation. Rong Ḍīkā prevents attachment to the directly shown meaning. Some think that the emptiness and clarity of mind, etc., are not in the tradition. Mere clarity should not be the basis of conditioned phenomena. It is unreasonable to establish conditioned and unconditioned phenomena separately in their own nature lineages; to gather them into union, this is the way to straighten the crooked. 5-594 If so, there is no contradiction. In the distinctions of Paṇchen Śākya, saying that there is no Tathāgatagarbha in the sentient beings' continuum of imputed phenomena, the meaning of refutation is that some think all dharmas, up to effortless accomplishment. The sandalwood has a snake, and milk has butter; because it is manifestly proven, it should not be used as an example. Likewise, the moon, lamp, etc., contradict the scriptures, and all provisional meanings do not exist even in conventional terms; dharmas such as aggregates, elements, and sources, will fall into nihilism, and the establishment of the two truths will not arise, as Mañjughoṣa (འཇམ་དབྱངས，Mañjughoṣa，मञ्जुघोष，妙音) said. It is not so; the scripture itself will clarify. Dharmadhātu (ཆོས་དབྱིངས，Dharmadhātu，धर्मधातु，法界), Tathāgatagarbha, and emptiness, freedom from elaboration, ultimate truth, shown in the manner of nine similes, are provisional truths. The four intentions are freedom from elaboration, and the necessity of showing the meaning of the nine similes is to abandon the five faults in the continuum of sentient beings. It accords with existence in the manner of accomplishment. In the manner of accomplishment refers to the meaning of the means of accomplishment, as Khenchen Ngawang Chödrag said. If it is said that this is the definitive meaning, then the faults similar to the self of the Tirthikas (མུ་སྟེགས，Tīrthika，तीर्थिका，外道) will arise. The intention of Maitreya (བྱམས་མགོན，Maitreya，मैत्रेय，慈尊) is the mind continuum of sentient beings, free from the elaboration of the two selves.
ཐོང་བ། །ཇི་ལྟར་མཐོང་ཞེས་དེ་ཉིད་ཀྱང་། །སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་མཐོང་བ་ནི། །ཇི་སྙེད་མཐོང་གསུང་ཤེས་པ་གནད། ༈ ། 5-595 མཚན་ཉིད་པ་འགས་གློ་བུར་གྱི། །དྲི་བྲལ་ཆོས་དབྱིངས་རང་བཞིན་གྱི། །རྣམ་དག་ཆོས་དབྱིངས་མ་ཡིན་ཏེ། །དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་སྤངས་འགལ་ཡིན། །ཟེར་བ་དེ་ནི་བཀག་པའི་ཆེད། །ཁ་ཅིག་རང་བཞིན་རྣམ་ དག་དང་། །ཞེས་ནས་རྣམ་དག་ཤེས་པར་གྱིས། །ཞེས་དོན་དྲི་མ་བདེན་གྲུབ་ཀྱི། །དག་པའི་དབྱིངས་དང་གློ་བུར་གྱི། །དྲི་མ་གཉེན་པོས་བཅོམ་པ་ཡི། །དབྱིངས་གཉིས་གཞི་མཐུན་མེད་པ་ཡི། །ཚིག་ནི་འབྲེལ་ མེད་འཁྲུལ་གཏམ་ཡིན། །དྲི་མ་བདེན་གྲུབ་ཀྱིས་དག་དང་། །གཉེན་པོས་བཅོམ་པའི་དག་པ་གཉིས། །དག་ཚུལ་སྔ་ཕྱིའི་རྣམ་པ་ལས། །དག་ཆ་འགལ་ན་སྐྱེ་འཇིག་དང་། །བྱས་དང་མི་རྟག་འགལ་བར་འགྱུར། །དྲི་ མ་བདེན་གྲུབ་དག་པ་ནི། །དག་པ་ཙམ་གྱིས་གཉེན་པོ་ཡི། །བཅོམ་པའི་དྲི་མ་དག་མི་འགྲོ། །དེ་འདྲ་ཡིན་ན་གང་ཟག་གི །བདག་མེད་རྟོགས་ཚེ་ཆོས་བདག་ཀྱང་། །ཕྱོགས་སུ་རྟོགས་འགྱུར་དེ་མི་ འབྱུང་། །དེས་ན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་སོགས་ཀྱི། །ཆོས་དབྱིངས་རང་བཞིན་རྣམ་དག་ལ། །གློ་བུར་དྲི་བྲལ་དག་པ་ནི། །གཉིས་ལྡན་གསུང་འདི་ཚད་མ་ཡིན། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀུན་རང་བཞིན་གྱི། །རྣམ་པར་དག་པར་ ཤེས་པར་བྱ། ༈ ། ཇོ་ནང་ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོ་ཡི། །སྙིང་པོ་བདེན་གྲུབ་འདོད་བཀག་པ། །མཁྱེན་རབ་གཤོག་ཡངས་རྒྱས་པ་ཡི། །ཞེས་ནས་སྙིང་པོར་ཤེས་པར་གྱིས། །བར་གྱི་དོན་ནི་གཞིའི་གནས་ཚུལ། །ཇོ་ནང་པ་ཡི་འདོད་ལུགས་ནི། ། 5-596 གཞི་འབྲས་གཉིས་སུ་ཡོན་ཏན་གྱི། །ལྡོག་པ་དང་ནི་ངོ་བོ་སྟེ། །དབྱེར་མེད་ཆོས་དབྱིངས་བདེ་བར་གཤེགས། །སྙིང་པོ་ཡིན་ནོ་ཆོས་དབྱིངས་ཏེ། །སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི། །དོན་དམ་སངས་རྒྱས་ཡིན་ པ་འཐད། །མདོ་རྒྱུད་ལུང་གིའང་གསལ་བའོ། །གནད་ཀྱི་དོན་ནི་གཞིའི་དྲི་མ། །གཉེན་པོས་བཅོམ་པའི་གློ་བུར་གྱི། །དྲི་མས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྟོང་། །དེ་གཉིས་འབྲུ་དང་འབྲུ་ཤུན་ལྟར། །འབྲལ་རུང་ཚུལ་དུ་ ཡོད་པ་ཡིན། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སངས་རྒྱས་སུ། །གནས་གྱུར་སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་ནི། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་དུས་རྟག་ཏུ། །མི་སྟོང་ཡོན་ཏན་དེ་དག་དང་། །དབྱེར་མེད་ལྡན་ཞིང་མི་འབྲལ་ལོ། །གཞི་འབྲས་ འདོད་ཚུལ་ཐ་སྙད་དང་། །འགལ་ཏེ་དྲི་བཅས་སངས་རྒྱས་སུ། །ཡིན་ན་གནོད་བྱེད་འདི་ལྟར་འབྱུང་། །དྲི་བཅས་ཆོས་དབྱིངས་སངས་རྒྱས་སུ། །འདོད་ན་དེ་ལྟར་ཐ་སྙད་ཚེ། །སྐྱེ་གནས་འཇིག་གསུམ་ཡོད་མེད་དང་། ། དམན་འབྲིང་མཆོག་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར། །མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཐ་སྙད་ཀྱི། །ཚེ་ན་དེ་དག་སོ་སོ་རུ། །ཕྱེ་ནས་སྨྲ་དགོས་ལུང་ལས་གསལ། །ཡང་ན་ཐ་སྙད་དུ་དེ་ལྟར། །ཁས་ལེན་དགོས་ཀྱང་ཐ་ སྙད་ལ།
【現代漢語翻譯】 如何見？關於這一點，要知道眾生所擁有的見，以及所見的範圍，這是關鍵。 有些人說，自性清凈的法界（Dharmadhatu）並非是遠離了客塵的、自性清凈的法界，因為這兩者是互相排斥和矛盾的。爲了駁斥這種觀點，（經文）從『自性』開始，直到『要知道清凈』，意思是說，不要認為真實的清凈之界，與通過對治力斷除客塵的清凈之界，這二者沒有共同的基礎，這種說法是毫無關聯的胡言亂語。 如果說真實的客塵是清凈的，或者通過對治力斷除的清凈，這兩種清凈的方式，僅僅是清凈的先後次序不同，如果清凈的『部分』是矛盾的，那麼就會導致生滅、有為和無常等相互矛盾。如果真實的客塵是清凈的，那麼僅僅是清凈本身，並不能斷除通過對治力所斷除的客塵。如果這樣的話，當一個人證悟到人無我時，也應該同時證悟到法無我，但這是不可能的。 因此，龍樹（Nagarjuna）等所說的，法界自性清凈，以及遠離客塵的清凈，這二者兼具的說法是可靠的。要知道一切法界都是自性清凈的。 覺囊派（Jonangpa）全知（Sarvajna）大士駁斥了實有的『心要』（essence）之說，他智慧的翅膀非常廣闊，（經文）從『要知道心要』開始。中間的意思是，基（basis）的真實狀態，按照覺囊派的觀點，基和果在功德的差別和本體上，是沒有區別的。法界是安樂逝（Sugata）的心要，法界是力量等功德自然成就的，是勝義諦的佛陀，這是合理的。經和續部的教證也很清楚。 關鍵在於，基的客塵，通過對治力斷除的客塵，使得安樂逝的心要空無。這兩者就像穀粒和穀殼一樣，是可以分離的。安樂逝的心要轉化為佛陀，其力量等功德是不可思議的，恒常不空，與這些功德無別地相應且不可分離。基和果的觀點在名言上是矛盾的，如果說具有客塵的法界是佛陀，那麼就會產生這樣的危害：如果認為具有客塵的法界是佛陀，那麼在名言上，就會導致生、住、滅三者，以及有和無，還有下、中、上三等的差別都將不復存在。在名言上，必須將這些一一區分開來說明，經典中對此有明確的闡述。或者，即使在名言中必須這樣承認，但在名言上……
【English Translation】 How to see? Regarding this, it is crucial to know the seeing that sentient beings possess, and the extent of what is seen. Some say that the Dharmadhatu (realm of phenomena) that is self-purified is not the Dharmadhatu that is free from adventitious stains and self-purified, because the two are mutually exclusive and contradictory. To refute this view, (the text) starts with 'self-nature' and ends with 'know the purity,' meaning, do not think that the realm of true purity and the realm of purity that is purified through the power of antidotes do not have a common basis; this statement is irrelevant nonsense. If the true adventitious stains are pure, or the purity that is purified through the power of antidotes, these two ways of purity are merely different in the order of purity. If the 'parts' of purity are contradictory, then it will lead to contradictions such as arising and ceasing, conditioned and impermanent. If the true adventitious stains are pure, then purity alone cannot eliminate the adventitious stains that are eliminated through the power of antidotes. If this is the case, when a person realizes the selflessness of persons, they should also realize the selflessness of phenomena, but this is impossible. Therefore, the statement by Nagarjuna and others that the Dharmadhatu is self-purified and free from adventitious stains is reliable. Know that all Dharmadhatu is self-purified. The omniscient (Sarvajna) great scholar of the Jonangpa school refuted the theory of a real 'essence' (Tathagatagarbha), his wings of wisdom are very broad, (the text) starts with 'know the essence.' The middle meaning is that the true state of the basis, according to the Jonangpa view, the basis and the result are not different in the distinction and nature of the qualities. The Dharmadhatu is the essence of the Sugata (One Gone to Bliss), the Dharmadhatu is the spontaneous accomplishment of qualities such as power, and is the ultimate truth Buddha, which is reasonable. The teachings of the sutras and tantras are also clear. The key is that the adventitious stains of the basis, the adventitious stains that are eliminated through the power of antidotes, make the essence of the Sugata empty. These two are like grains and husks, which can be separated. The essence of the Sugata transforms into the Buddha, its qualities such as power are inconceivable, eternally not empty, and inseparably associated with these qualities. The views of the basis and the result are contradictory in terms of names. If the Dharmadhatu with adventitious stains is the Buddha, then such harm will occur: if it is thought that the Dharmadhatu with adventitious stains is the Buddha, then in terms of names, it will lead to the absence of the three: arising, dwelling, and ceasing, and the absence of the distinctions of existence and non-existence, and the three: inferior, medium, and superior. In terms of names, these must be distinguished and explained separately, which is clearly stated in the scriptures. Or, even if it must be admitted in terms of names, but in terms of names...
།ཚད་མར་བྱས་ན་གང་ཟག་ལ། །མི་སྟོན་ཆོས་ལ་སྟོན་པ་དང་། །ཚིག་ལ་མི་སྟོན་དོན་ལ་སྟོན། །དྲང་དོན་མི་སྟོན་ངེས་དོན་སྟོན། །རྣམ་ཤེས་མི་སྟོན་ཡེ་ཤེས་སྟོན། །གཞི་ལས་ཆོས་ལ་མི་སྟོན་ཅིང་། ། 5-597 གང་ཟག་སྟོན་གྱུར་སྐྱོན་མེད་དོ། །ཟེར་ན་དེ་དག་གོ་རིམ་ནི། །ཐོག་མར་ཐ་སྙད་ཁས་བླང་ནས། །ཕྱིས་ནས་དོན་དམ་གནས་ལུགས་ལ། །འཇུག་པའི་གནས་སྐབས་གོ་རིམ་ཡིན། །ཐ་སྙད་དང་པོ་ནས་ དོར་ན། །ཐ་སྙད་གསུང་པ་དོན་མེད་གྱུར། །གོ་རིམ་ལྡོག་པ་ཁྱོད་ལ་འགྱུར། །དོན་དམ་རྟོགས་པའི་རྟེན་ཐོག་མར། །ཐ་སྙད་ཁས་ལེན་འཕགས་མཆོག་ནི། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཟླ་བའི་ལུང་ལས་གསལ། །ཡང་ནི་ཐ་ སྙད་ཚེ་ན་ཡང་། །དྲི་བཅས་ཆོས་དབྱིངས་སངས་རྒྱས་སུ། །ཡིན་པས་སྐྱོན་མེད་ཞེས་ཟེར་ན། །བྱམས་པས་རྒྱུད་བླར་གསུང་པ་ཡི། །མ་དག་མ་དག་དག་པ་དང་། །ཞེས་སོགས་འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །ཇི་ ལྟར་སོས་ཀའི་དུས་སུ་ཆུ། །དཔེ་དང་བཅས་སྟེ་གསུང་དང་འགལ། །མཚན་བཏགས་ཕྱེ་བ་དཔེ་བཅས་ནི། །སློབ་དཔོན་དཔལ་ལྡན་རྩེ་མོ་ཡི། །རྒྱུད་སྡེ་སྤྱི་རྣམ་ལས་ཀྱཻ་རྡོར། །མཚན་གྱི་འབྲས་རྒྱུད་དངོས་སུ་ བསྟན། །རྒྱུ་རྒྱུད་ཐབས་རྒྱུད་ཤུགས་བསྟན་པ། །ཕྱོགས་ཀྱི་གླང་པོའི་བརྒྱད་སྟོང་གི །དོན་བསྡུས་ནས་གསུང་ལུང་བཀོད་བཞིན། །དེས་ན་གཞི་དུས་དྲི་བཅས་ཆོས། །སངས་རྒྱས་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་ཤེས། །སྤྱི་རྣམས་ལུང་གི་ དངོས་དོན་ནི། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་དམིགས་མེད་པའི། །ཐུགས་རྗེ་ཆེ་དང་ཤེས་རབ་ཆེ། །ཟུང་འཇུག་ཀྱཻ་རྡོར་འབྲས་བུའི་རྒྱུད། །དེ་ཉིད་ཐོབ་བྱེད་ལམ་ལ་ཡང་། །ཀྱཻ་རྡོར་རྒྱུ་ཡང་ཀྱཻ་རྡོར་དུ། །མིང་བཏགས་གསུམ་ཀ་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ། ། 5-598 ཡིན་པར་ཕྱོགས་གླང་ལུང་གིས་གསལ། །མཚན་བཏགས་མི་ཕྱེད་མི་འཐད་ལ། །རྫོང་པ་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་སོགས། །རང་ལུགས་བླ་མ་ཁ་ཅིག་གིས། །སྤྱི་རྣམ་ལས་ནི་རྒྱུད་གསུམ་ཀ །ཀྱཻ་རྡོར་མཚན་ཉིད་པར་ བཞེད་ཞེས། །རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་གསུང་ཟེར་ན། །གསུམ་ཀ་ཀྱཻ་རྡོར་མཚན་ཉིད་པ། །མི་འཐད་ཀྱཻ་རྡོར་རྒྱུད་ཀྱི་ནི། །མཚན་དོན་བཤད་ཚེ་རྒྱུ་ལམ་གཉིས། །ཐབས་ཤེས་ཟུང་འཇུག་གི་སྒོ་ནས། །ཀྱཻ་རྡོར་མཚན་ དོན་བཤད་དུ་ཡོད། །གསུམ་ཀ་བརྗོད་བྱ་དོན་གྱི་ནི། །ཀྱཻ་རྡོར་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཀྱང་། །དེ་ལ་མཚན་བཏགས་ཕྱེ་བའི་ཚེ། །ཧེནི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད། །བཛྲ་ཤེས་རབ་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་པའི་དངོས་ བསྟན་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ། །མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་དེ་ཡི་ནི། །ཤུགས་བསྟན་རྒྱུ་ལམ་ཀྱཻ་རྡོར་གཉིས། །ཀྱཻ་རྡོར་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ནོ། །རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ལུང་གི་དོན། །རྒྱུ་དང་ལམ་ལ་དངོས་བཏགས་ནི། །མ་ ཕྱེས་ཚེ་ན་ཀྱེ་རྡོར་སྒྲ། །འཇུག་སྟེ་རྒྱུ་རྒྱུད་ཀྱཻ་རྡོར་སོགས། །གསུམ་ཆར་འཆད་པས་ཀྱཻ་རྡོར་འཆད། །ཞེས་ཙམ་དོན་ཡ
【現代漢語翻譯】 如果以量（Tshad ma）來衡量，對人（Gang zag）不指示，而對法（Chos）指示；對詞（Tshig）不指示，而對義（Don）指示；對不了義（Drang don）不指示，而對了義（Nges don）指示；對識（Rnam shes）不指示，而對智（Ye shes）指示；從基（Gzhi）上對法不指示， 而對人指示沒有過失。如果這樣說，那麼這些次第是：首先承認名言（Tha snyad），之後進入勝義（Don dam）的實相（Gnas lugs）的階段次第。如果一開始就拋棄名言，那麼說名言就沒有意義了。次第顛倒對你來說會發生。證悟勝義的所依首先是，承認名言，聖者（Phags mchog），如龍樹（Klu sgrub）、月稱（Zla ba）的教證中清楚說明。或者說，即使在名言存在時，有垢的法界（Chos dbyings）也是佛（Sangs rgyas），這樣說也沒有過失。慈氏（Byams pa）在《寶性論》（rGyud bla）中所說的，『不凈、不凈、清凈』等，與聖者龍樹， 如何像夏季的水一樣，用比喻來說明是相違背的。以比喻來區分名稱，如薩迦班智達（Slob dpon dpal ldan rtse mo）的，《總建立》（spyi rnam）中，喜金剛（kye rdor）的，名稱的果續直接顯示，因續、方便續間接顯示。如陳那（Phyogs kyi glang po）的《集量論》（bsGyad stong）中，總結意義后所說的教證一樣。因此，要知道基位時有垢的法，不是遍及佛的。總建立的教證的真實意義是，諸佛的無緣大悲（Thugs rje che）和智慧（Shes rab che），雙運（Zung 'jug）的喜金剛是果的續。爲了獲得它，在道上也是，喜金剛是因，也是喜金剛。三者都以喜金剛命名， 如陳那的教證所說。如果說名稱的安立不應區分，宗喀巴·貢噶堅贊（rDzong pa kun dga' rgyal mtshan）等，一些自宗的上師們，認為總建立中三續都是喜金剛的體性。如至尊（rJe btsun）師兄弟所說，三者都是喜金剛的體性，不應理，喜金剛續的，名稱意義解釋時，因和道二者，通過方便和智慧雙運的門徑，可以解釋喜金剛的名稱意義。三者都是所詮釋的意義的，喜金剛的體性，但是，在對它進行名稱安立區分時，訶（He）是偉大的慈悲，尼（Ni）是智慧應該說。如字面所示，喜金剛，是體性，它的，間接所示的因道二者喜金剛，是假立的。至尊師兄弟的教證的意義是，因和道上直接安立， 如果不區分，喜金剛這個詞，可以運用，因續喜金剛等，三者都解釋喜金剛，僅僅是這樣理解。
【English Translation】 If measured by valid cognition (Tshad ma), it does not indicate the person (Gang zag), but indicates the Dharma (Chos); it does not indicate the words (Tshig), but indicates the meaning (Don); it does not indicate the provisional meaning (Drang don), but indicates the definitive meaning (Nges don); it does not indicate the consciousness (Rnam shes), but indicates the wisdom (Ye shes); from the basis (Gzhi), it does not indicate the Dharma, but indicating the person has no fault. If one says so, then the order of these is: first, acknowledge the conventional (Tha snyad), and then enter the stage of the reality (Gnas lugs) of the ultimate (Don dam). If one abandons the conventional from the beginning, then speaking of the conventional becomes meaningless. The reversed order will happen to you. The support for realizing the ultimate is first, acknowledging the conventional, as clearly stated in the teachings of the noble ones (Phags mchog), such as Nagarjuna (Klu sgrub) and Chandrakirti (Zla ba). Or, even when the conventional exists, the defiled Dharmadhatu (Chos dbyings) is Buddha (Sangs rgyas), saying this has no fault. Maitreya (Byams pa) in the Uttaratantra (rGyud bla) said, 'Impure, impure, pure,' etc., which contradicts the noble Nagarjuna, how like water in summer, using metaphors to explain. To distinguish names with metaphors, like Sakya Pandita's (Slob dpon dpal ldan rtse mo), in the 'General Establishment' (spyi rnam), the Hevajra's (kye rdor), the fruit continuum of the name is directly shown, the cause continuum and the skillful means continuum are indirectly shown. Like Dignāga's (Phyogs kyi glang po) in the Compendium of Valid Cognition (bsGyad stong), the teachings spoken after summarizing the meaning. Therefore, know that the defiled Dharma at the base stage is not pervasive of the Buddha. The true meaning of the teachings of the General Establishment is that the Buddhas' unconditioned great compassion (Thugs rje che) and great wisdom (Shes rab che), the union (Zung 'jug) of Hevajra is the continuum of the fruit. To attain it, on the path also, Hevajra is the cause, and is also Hevajra. All three are named Hevajra, as stated in Dignāga's teachings. If one says that the establishment of names should not be distinguished, like Tsongkhapa Gungga Gyaltsen (rDzong pa kun dga' rgyal mtshan) and some Gelug lamas, who believe that all three continua in the General Establishment are the nature of Hevajra. As the venerable (rJe btsun) brothers said, all three are the nature of Hevajra, which is unreasonable. When explaining the meaning of the name of the Hevajra Tantra, the two, cause and path, through the gateway of the union of skillful means and wisdom, can explain the meaning of the name Hevajra. All three are the nature of the meaning to be expressed, the nature of Hevajra, but when distinguishing the establishment of names for it, He (He) is great compassion, Ni (Ni) is wisdom should be said. As literally shown, Hevajra, is the nature, its, indirectly shown cause and path two Hevajras, are imputed. The meaning of the venerable brothers' teachings is that the direct establishment on the cause and path, if not distinguished, the word Hevajra, can be used, the cause continuum Hevajra, etc., all three explain Hevajra, just understand it that way.
ིན་ཡང་ན་ནི། །རྒྱུད་གསུམ་མཚན་དོན་གྱིས་ནི་སྐབས། །དངོས་བཏགས་མ་ཕྱེའི་ཀྱཻ་རྡོ་ རྗེ། །ཡིན་ཞེས་ཀུན་མཁྱེན་བླ་མས་བཞེད། །ཀྱཻ་རྡོར་མཚན་ཉིད་པ་ལ་ནི། །ལྷ་སྐུ་ཞལ་ཕྱག་རྣམ་པ་ནི། །གང་ཟག་ཡིན་པས་རྒྱུད་གསུམ་གྱི། །ནང་ཚན་འབྲས་བུའི་ཀྱཻ་རྡོར་ཡིན། །ཕྱི་མ་ཧེ་སོགས་རྒྱུད་ཚིག་གིས། ། 5-599 དངོས་བསྟན་རྒྱུད་གསུམ་ནང་ཚན་དུ། །གྱུར་པའི་འབྲས་བུའི་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ། །མཚན་ཉིད་པ་ནི་དེ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་རྒྱུད་ནི་གསུམ་ཀ་ནི། །ཀྱཻ་རྡོར་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ན། །ཀྱཻ་རྡོར་སྒྲ་ཡི་འབྲས་ རྒྱུད་ནི། །དངོས་བསྟན་རྒྱུ་ལམ་ཤུགས་བསྟན་དུ། །མི་འཐད་གསུམ་ཀ་མཚུངས་པར་གྱུར། །དཔེར་ན་གསེར་བུམ་བསྟན་པ་ཡིས། །བུམ་མིང་ཙམ་ལས་དངུལ་ཟངས་བུམ། །ཤུགས་ལ་བསྟན་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །མཚན་བཏགས་མི་ ཕྱེའི་གཞུང་འགལ་བ། །ཤེར་ཕྱིན་སྐབས་སུ་གཞུང་ལམ་གཉིས། །ཤེར་ཕྱིན་མཚན་ཉིད་པ་མིན་པ། །སློབ་དཔོན་སེང་གེ་བཟང་པོ་ཡི། །བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་ལས་གསུང་དང་། །དེ་བཞིན་དཀོན་མཆོག་འབང་གིས་ནི། །འགྲེལ་ པ་ལས་ནི་གསུང་པ་ལྟར། །དངོས་བཏགས་གཙོ་ཕལ་རྣམ་བཞག་ནི། །གཞུང་ལུགས་ཆེན་པོ་སྤྱི་ལ་མཛད། །དཔེར་ན་ཁ་ཆེ་སྣ་ཉག་ལ། །སེང་གེར་བཏགས་པ་ཁ་ཆེ་ནི། །སེང་གེ་མ་ཡིན་སྣ་ཉག་ པར། །སེང་གེའི་མིང་བཏགས་ལྟ་བུའོ། །བོད་གཞུང་ཇོ་ནང་རང་གི་ནི། །ངེས་དོན་རྒྱ་མཚོར་གཞི་འབྲས་གཉིས། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་སྤྱི་ཙམ་པ། །ཤེར་ཕྱིན་མཚན་ཉིད་པ་མི་འཐད། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་བརྒྱད་ སྟོང་པ། །དོན་བསྡུས་སོགས་ལས་དེ་བཞིན་གཤེགས། །ཤེར་ཕྱིན་མཚན་ཉིད་པའི་རྟེན་གྱི། །ཁྱད་པར་གསུངས་པ་དོན་མེད་གྱུར། །ཡང་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ། །གཞི་དུས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སོགས། །མང་དུ་ཡོད་པས་གཞི་དུས་ཀྱི། ། 5-600 གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་རྟེན་ཡིན་པས། །སྐྱོན་མེད་སྙམ་ན་དེ་མི་འཐད། །གཞི་དུས་སུ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས། །མཚན་ཉིད་པ་ཡོད་ཐ་སྙད་དང་། །འགལ་བའི་སྐྱོན་ནི་སྔར་བསྟན་ཟིན། །གཞན་ཡང་གཞུང་དང་ལམ་ གཉིས་ལ། །གཞན་དབང་ཀུན་བཏགས་ཡོངས་གྲུབ། མཚན་ཉིད་གསུམ་ཕྱེ་ཡོངས་གྲུབ་ནི། །ཡོངས་གྲུབ་ཤེར་ཕྱིན་མཚན་ཉིད་པ། །མ་ཡིན་ན་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད། །མཚན་ཉིད་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་ཡིས། །ཡོངས་གྲུབ་ཤེར་ཕྱིན་ མཚན་ཉིད་པར། །ཇོ་ནང་རང་གི་འདོད་དང་འགལ། །ཡིན་ན་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །གཉིས་ཞེས་གཞུང་ན་བརྒྱད་སྟོང་གི །འགྲེལ་ཆེན་སོགས་ལས་ཤེར་ཕྱིན་ལ། །དངོས་བཏགས་ཕྱེ་བ་རྒྱབ་བརྟེན་དུ། །དྲང་སྟེ་ བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །འཁྲུལ་མེད་བླང་བྱར་བསྟན་པ་ནི། །ཤེར་ཕྱིན་དངོས་བཏགས་ཕྱེ་དགོས་པས། །གཞུང་འདིའི་དགོངས་པ་སློབ་དཔོན་ནི། །སེང་གེ་བཟང་སོགས་འཕགས་ཡུལ་གྱི། །མཁས་གྲུབ་ཀུན་མཐུན་ས་སྐྱ་པའི། ། རྗེ་བཙུན་གོང་མས་རྒྱུད་སྡེ་
【現代漢語翻譯】 或者，關於三續（རྒྱུད་གསུམ་）的名稱含義，全知上師認為，吉祥喜金剛（ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ，Hevajra）是不區分實指和假立的。吉祥喜金剛作為具相者，其本尊身形、面容和手勢，因是補特伽羅，故屬於三續中果位的吉祥喜金剛。而《後續》、《嘿噶汝噶續》等續部的詞語，直接揭示了三續中果位的吉祥喜金剛，具相者即是此。如果三續都是吉祥喜金剛的具相者，那麼吉祥喜金剛的語續，在實指因、道，暗示果方面，將變得不合理，因為三者變得相同。例如，宣說金瓶，僅僅是瓶子的名稱，並不能暗示銀瓶或銅瓶。 不區分名稱假立，這與經論相悖。在般若（ཤེར་ཕྱིན་，Prajnaparamita）的語境中，有經和道兩種。般若非具相者，獅子賢論師在《八千頌般若釋》中，以及貢卻邦的釋論中都有闡述。實指和假立的主次區分，適用於所有偉大的經論。例如，在喀且納雅嘎（地名）上，假立為獅子，喀且並非獅子，而納雅嘎，則如假立為獅子的名稱一般。藏傳佛教覺囊派（ཇོ་ནང་）自己的觀點認為，在究竟意義上，基和果是二者無別的智慧，僅僅是普遍性的，因此般若不應是具相者。如果這樣，那麼在《八千頌》等經中，如來（དེ་བཞིན་གཤེགས，Tathagata）作為般若具相者的所依，其特殊性將變得毫無意義。或者，對於如來，有基位如來等多種，基位是二取無別智慧的所依，如果認為沒有過失，那是不合理的。基位時，如來是具相者的名言，之前已經闡述了其相違的過失。此外，在經和道二者上，有他起、遍計所執、圓成實三種自性。如果區分三種自性，圓成實不是圓成實般若的具相者，那麼一切法，在區分三種自性時，圓成實般若的具相者，就與覺囊派自己的觀點相違背。如果是，那麼在經中，『般若波羅蜜多』（ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན，Prajnaparamita）被稱為『二』，這與《八千頌釋》等經中，將般若區分為實指和假立，作為後盾來講述是相違背的。 無可錯謬地指示應取捨之處，是因為般若需要區分實指和假立。因此，這部經的觀點與獅子賢等印度聖地的智者和成就者一致，也與薩迦派的至尊上師們的續部觀點一致。
【English Translation】 Or, regarding the meaning of the three tantras (རྒྱུད་གསུམ་), the omniscient lama believes that Hevajra (ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ) is not distinguished between the actual and the imputed. Hevajra, as a qualified one, with its deity form, face, and gestures, is a person, so it belongs to the Hevajra of the fruit position in the three tantras. The words of the subsequent tantras such as the Hevajra Tantra directly reveal the Hevajra of the fruit position in the three tantras, and the qualified one is this. If all three tantras are qualified Hevajra, then the verbal tantra of Hevajra will become unreasonable in terms of directly indicating the cause and path, and implying the result, because the three become the same. For example, stating a gold vase only refers to the name of the vase and does not imply a silver or copper vase. Not distinguishing the imputed name contradicts the scriptures. In the context of Prajnaparamita (ཤེར་ཕྱིན་), there are two types: sutra and path. Prajnaparamita is not a qualified one, as explained by the Lion-Sage in the commentary on the 'Eight Thousand Verse Prajnaparamita' and in the commentary by Konchok Bang. The distinction between the primary and secondary of the actual and imputed applies to all great scriptures. For example, in Khache Naya Ga (place name), it is imputed as a lion, Khache is not a lion, but Naya Ga is like the name imputed to a lion. The Jonang school (ཇོ་ནང་) of Tibetan Buddhism itself believes that in the ultimate sense, the base and the fruit are non-dual wisdom, which is only universal, so Prajnaparamita should not be a qualified one. If so, then in the 'Eight Thousand Verse' and other sutras, the Tathagata (དེ་བཞིན་གཤེགས) as the basis of the qualified Prajnaparamita, its particularity will become meaningless. Or, for the Tathagata, there are many such as the base-level Tathagata, and the base-level is the basis of non-dual wisdom, if it is considered that there is no fault, it is unreasonable. At the base level, the Tathagata is the nominal term for the qualified one, and the fault of contradiction has been explained before. In addition, on the sutra and the path, there are three natures: other-powered, completely imputed, and perfectly established. If the three natures are distinguished, the perfectly established is not the qualified perfectly established Prajnaparamita, then all dharmas, when distinguishing the three natures, the qualified perfectly established Prajnaparamita, contradicts the Jonang school's own view. If it is, then in the sutra, 'Prajnaparamita' (ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན) is called 'two', which contradicts the explanation in the 'Eight Thousand Verse Commentary' and other sutras, which distinguishes Prajnaparamita into actual and imputed, as a backing to explain. The unerring indication of what should be taken and abandoned is because Prajnaparamita needs to distinguish between the actual and the imputed. Therefore, the view of this sutra is consistent with the scholars and accomplished ones of the holy land of India such as the Lion-Sage, and also consistent with the tantric views of the supreme masters of the Sakya school.
ཡི། །སྤྱི་རྣམས་ལས་གསུང་གུས་པས་ལོང་། །གློ་བུར་དྲི་བྲལ་ཆོས་སྐུ་དེ། །ཐོབ་ལ་ཚོགས་བསག་དགོས་གྱུར་ན། །དོན་དམ་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་མི་འགྱུར། །དེ་ཡང་ཚོགས་གཉིས་བསགས་ པ་ལ། །ལྟོས་མི་དགོས་ན་འགྲོ་བ་ཀུན། །དང་པོ་ཉིད་ནས་གློ་བུར་གྱི། །དྲི་བྲལ་འགྱུར་བས་སྙིང་པོ་ལ། །དྲི་མས་སྒྲིབ་པ་དཔེ་དགུ་ཡི། །བསྟན་པ་དེའང་དོན་མེད་འགྱུར། ། དོན་དམ་གནས་ལུགས་འགལ་བའི་སྐྱོན། ། 5-601 ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་ཡོངས་གྲུབ་ལ། །བདེན་གྲུབ་འདོད་པ་འཁོར་ཐ་མི། །ངེས་དོན་གཞུང་དང་འགལ་བ་སྟེ། །ཆོས་དབྱིངས་བདེན་གྲུབ་འདོད་པ་ནི། །དོན་དམ་སྒྲོ་འདོགས་ཀྱི་མཐར་ལྷུང་། །མདོ་ལས་ཟབ་ཞི་སྤྲོས་ བྲལ་སོགས། །རྣམ་གྲངས་ལྔ་རུ་གསུངས་པ་ལས། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་འདུས་མ་བྱས། །བདེན་མེད་དུ་བསྟན་རྩ་ཤེ་ཡི། །འདུས་བྱས་བརྟགས་པའི་རབ་བྱེད་ལ། །སྐྱེ་དང་གནས་དང་འཇིག་པ་དག །ཅེས་སོགས་སྐྱེ་ གནས་འཇིགས་གསུམ་བྲལ། །འདུས་བྱས་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པས། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱང་བདེན་གྲུབ་མིན། །དེས་ན་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས། །བདེན་མེད་ཉིད་དུ་མཚུངས་པར་སྟོན། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་ཡི་དངོས་སྨྲ་ནི། །འགོག་ པར་མཛད་པའི་རིགས་པ་ཉམས། །ཁྱེད་ལ་ལོག་གྱུར་བདེན་གྲུབ་ཀྱི། །ཆོས་སུ་ཁས་བླང་བྱས་ཕྱིར་རོ། །དབུ་མ་པ་ཡི་ཆོས་ཐམས་ཅད། །རང་བཞིན་མེད་ཅེས་འཤད་པ་ལ། །དངོས་སྨྲས་དེ་ལྟའི་ཚིག་དེ་ ཡང་། །རང་བཞིན་ཡོད་མེད་མེད་ན་ནི། །མེད་པའི་དམ་བཅའ་ཉམས་ཡོད་ན། །རང་བཞིན་གྲུབ་པར་ཁས་ལེན་གྱུར། །དེ་ལ་དབུ་མ་པས་འདི་གསུངས། །དངོས་སྨྲ་ཁྱེད་ཀྱི་བདེན་གྲུབ་ཀྱི། །དམ་བཅའ་བྱས་ཤིང་ དབུ་མ་པས། །ཡོད་མེད་གཉིས་ཀར་མ་བཟུང་པས། །རང་བཞིན་མེད་པ་ཅེས་པའི་དོན། །དམ་བཅའ་མེད་པར་འཆད་པ་ཡིན། །དེ་ལྟར་དངོས་སྨྲའི་ཚིག་གི་ལན། །ཙམ་མིན་དབུ་མའི་དགོངས་པ་དངོས། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱིས་གསུང་པ་དང་། ། 5-602 འཕགས་པ་ལྷ་དང་ཟླ་བས་ཀྱང་། །དེ་བཞིན་གསུངས་པ་དབུ་མ་པས། །དོན་དམ་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་རུ། །དམ་བཅའ་ཁས་ལེན་མེད་པས་ན། །སྐྱོན་དང་ཀླན་ཀ་ཀུན་ལས་གྲོལ། །དེ་ཡང་སྒྲུབ་པའི་དམ་ བཅའང་མེད། །དགག་པའི་དམ་བཅའ་ཡང་མེད་པས། །གནས་ལུགས་ལ་ནི་དཔྱོད་པའི་ཚེ། །རང་རྒྱུད་གཏན་ཚིགས་མི་འཐད་ཞེས། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་ཡི་དྲུག་ཅུ་པ། །དེ་འགྲེལ་ཟླ་བའི་ཚིག་གསལ་ལས། །དབུ་མ་ཡིན་ ན་རང་རྒྱུད་ཀྱི། །རྗེས་དཔག་བྱ་བ་རིག་མ་ཡིན། །ཕྱོགས་གཞན་ཁས་བླང་མེད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུང་གནས་ལུགས་གཏན་འབེབས་ཕྱིར། །དགག་སྒྲུབ་རྣམ་བཞག་བྱེད་པ་ནི། །ཐམས་ཅད་ཀུན་རྫོབ་སྒྱུ་མ་ཡི། །རྣམ་ རོལ་ཁས་ལེན་ཕྱིར་ཡིན་ཏེ། །ཇི་ལྟར་སྤྲུལ་པས་སྤྲུལ་པ་དང་། །སྒྱུ་མའི་སྐྱེས་བུའི་སྒྱུ་མ་ལ། །དགག་པ་བྱེད་པ་ཅི་འདྲ་བ། །དགག་པ་དེ་ཡང་དེ་འདྲ་འ
【現代漢語翻譯】 因此，從所有這些觀點來看，請以恭敬之心聆聽。如果突然去除污垢的法身（Chos-sku，धर्मकाय，dharmakāya，法身）的獲得需要積累二資糧，那麼它就不會是究竟的法身。而且，如果積累二資糧不是必需的，那麼所有的眾生從一開始就會突然去除污垢。因此，關於精華被九種污垢遮蔽的教義也將變得毫無意義。這是一種與究竟實相相悖的過失。 認為『法界』（Chos-kyi-dbyings，धर्मधातु，dharmadhātu，法界）是圓成實性（Yongs-grub，परिनिष्पन्न，pariniṣpanna，圓成實性）並且是真實存在的，這是低劣的宗派。這與了義的經論相違背。認為法界是真實存在的，是落入了對究竟的虛構極端。經部中說，深寂、離戲等有五種名稱。其中，法界是非造作的，顯示為無實有。在根本慧論的『觀造作品』中，生、住、滅等，即生、住、滅三者是分離的。因為造作不是真實存在的，所以非造作也不是真實存在的。因此，造作和非造作，都同樣顯示為無實有。至尊龍樹（Klu，नागार्जुन，Nāgārjuna，龍樹）駁斥了你所堅持的實有宗的論點。 因為你已經接受了真實存在的法。當一位中觀行者說一切法都是無自性（Rang-bzhin-med，निःस्वभाव，nihsvabhāva，無自性）時，實有宗者說，如果那個『無自性』的詞語也是無自性的，那麼『無』的承諾就會失效，並且會承認自性的存在。對此，中觀行者這樣回答：實有宗者，你已經做出了真實存在的承諾，而中觀行者沒有執著于有和無，因此，『無自性』的意義是沒有承諾的。因此，這不僅僅是對實有宗者言論的迴應，而且是中觀的真實意圖。正如龍樹菩薩所說， 聖天（Lha，आर्यदेव，Āryadeva，聖天）和月稱（Zla-ba，चंद्रकीर्ति，Candrakīrti，月稱）也同樣說過，因為中觀行者在究竟上沒有承諾有和無，所以從所有的過失和爭論中解脫出來。而且，因為沒有建立的承諾，也沒有否定的承諾，所以在分析實相時，自續推理是不合理的。正如至尊龍樹在《六十正理論》及其月稱的《明句論》中所說：『如果是中觀行者，那麼進行自續的推論是不合理的，因為沒有其他宗派的承諾。』爲了確定實相，進行肯定和否定的區分，是因為承認一切都是如幻的世俗顯現。就像化身對化身，幻術師對幻術，進行否定一樣，那個否定也是一樣的。
【English Translation】 Therefore, from all these perspectives, please listen with reverence. If the attainment of the Dharmakaya (Chos-sku, धर्मकाय, dharmakāya, Body of Truth), which is the sudden removal of defilements, requires the accumulation of the two accumulations, then it would not be the ultimate Dharmakaya. Moreover, if the accumulation of the two accumulations were not necessary, then all beings would be suddenly free from defilements from the very beginning. Therefore, the teachings about the essence being obscured by nine types of defilements would also become meaningless. This is a fault that contradicts the ultimate reality. To assert that the 'Dharmadhatu' (Chos-kyi-dbyings, धर्मधातु, dharmadhātu, Realm of Dharma) is the Perfectly Established Nature (Yongs-grub, परिनिष्पन्न, pariniṣpanna, Perfectly Established Nature) and is truly existent is an inferior tenet. This contradicts the definitive scriptures. To assert that the Dharmadhatu is truly existent is to fall into the extreme of fabricating about the ultimate. In the sutras, it is said that there are five names such as profound peace, free from elaboration, etc. Among these, the Dharmadhatu is unconditioned, shown as non-truly existent. In the chapter on 'Analysis of the Conditioned' in the Root Wisdom, birth, abiding, and cessation, etc., that is, the three of birth, abiding, and cessation are separate. Because the conditioned is not truly existent, the unconditioned is also not truly existent. Therefore, the conditioned and the unconditioned are equally shown as non-truly existent. The noble Nagarjuna (Klu, नागार्जुन, Nāgārjuna, Dragon Tree) refutes the arguments of those who assert true existence. Because you have accepted the truly existent dharma. When a Madhyamika says that all dharmas are without self-nature (Rang-bzhin-med, निःस्वभाव, nihsvabhāva, without self-nature), the proponent of true existence says that if that word 'without self-nature' is also without self-nature, then the commitment of 'without' is invalidated, and the existence of self-nature is admitted. To this, the Madhyamika replies: Proponent of true existence, you have made a commitment to true existence, while the Madhyamika does not cling to existence or non-existence, therefore, the meaning of 'without self-nature' is without commitment. Therefore, this is not just a response to the words of the proponent of true existence, but the true intention of Madhyamika. As the venerable Nagarjuna said, Aryadeva (Lha, आर्यदेव, Āryadeva, Godly Noble) and Chandrakirti (Zla-ba, चंद्रकीर्ति, Candrakīrti, Moon Fame) have also said the same, because the Madhyamika does not commit to existence or non-existence in the ultimate, therefore, he is liberated from all faults and disputes. Moreover, because there is no established commitment, and no commitment of negation, when analyzing reality, self-sufficient reasoning is unreasonable. As the venerable Nagarjuna said in the Sixty Stanzas on Reasoning and Chandrakirti's Clear Words commentary on it: 'If one is a Madhyamika, then it is unreasonable to perform self-sufficient inference, because there is no commitment to another sect.' In order to determine reality, making distinctions of affirmation and negation is because of acknowledging that all are illusory conventional appearances. Just as an emanation negates an emanation, and a magician negates an illusion, that negation is also the same.
དོད། །དེ་ལྟར་བྱས་པས་ཇོ་ནང་ པས། །སྐྱོན་མེད་འདུས་བྱས་བདེན་མ་གྲུབ། །བདེན་གྲུབ་དམ་བཅའ་མེད་བཤད་པ། །འཕགས་པའི་མཉམ་བཞག་གཟིགས་ངོར་ཡིན། །རྗེས་ཐོབ་ཡོད་མེད་ཡིན་མིན་གྱི། །ཤན་འབྱེད་སྐབས་ཡིན་ཟེར་མི་འཐད། །སྔ་མ་གདུལ་བྱས་ གནས་ལུགས་དོན། །རྟོགས་ཕྱིར་རིག་པས་གཏན་འབེབས་སྐབས། །ཕྱི་མ་དབུ་མ་པས་དངོས་སྨྲའི། །རྩོད་བཟློག་སྐབས་ཡིན་དེ་གཉིས་ནི། །མཉམ་བཞག་སྐབས་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི། །ཧང་ཐལ་ཚིག་སྟེ་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །རྩོད་པ་མི་བྱེད་མཉམ་བཞག་དུ། ། 5-603 རྩོད་པ་བྱེད་ཅེས་སྨྲ་བ་ནི། །ཇོ་ནང་གྲུབ་མཐའི་སྐྱོན་ཡིན་ནོ། །དགོས་པ་འགལ་བ་སྤང་པ་ནི། །སྙིང་པོ་བདེན་པར་གྲུབ་པ་དེ། །མགོན་པོ་བྱམས་པས་རྒྱུད་བླ་མར། །སྐྱོན་ལྔ་སྤངས་ཞེས་གསུང་ དང་འགལ། །ཤེར་ཕྱིན་མདོ་ལས་སྤྲིན་རྨི་ལམ། །སྒྱུ་མ་གསུམ་དཔེས་ཆོས་ཐམས་ཅད། །བདེན་སྟོང་གསུང་དང་བཀའ་འཁོར་ལོ། །ཐ་མར་སེམས་ཅན་རྒྱུད་ལ་ནི། །བདེ་སྙིང་རྟག་བརྟན་ཐེར་ཟུག་གི །བདེན་གྲུབ་ཡོད་ གསུང་འགལ་བ་ཡི། །དགོས་པ་བཀོད་ནས་དེ་ཡི་ལན། །འཁོར་ལོ་ཐ་མར་གསུང་པ་ནི། །སྐྱོན་ལྔ་སྤང་ཕྱིར་གསུང་པ་ཡི། །ཤུགས་ལས་ཤེར་མདོ་ངེས་དོན་དང་། །ཐ་མ་དྲང་དོན་ཡིན་པར་གསལ། །སྡོམ་ གསུམ་ཚིག་དོན་ཐལ་འགྱུར་ནི། །བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་ན་འདི་འཐད་བཞེད། །དེས་ན་དབུ་མ་པ་ཡི་ལུགས། །ཤེར་མདོ་ངེས་དོན་བཀའ་ཐ་མ། །དྲང་ངེས་སྣ་ཚོགས་འདྲེས་སྨྲ་དགོས། །གནད་དོན་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ ནི། །གཞི་ཡི་གནས་སྐབས་མདོར་བསྡུས་ན། །ཕྱི་ནང་ཆོས་ཀུན་སེམས་སུ་འདུས། །སེམས་ཉིད་གདོད་ནས་མཐའ་བཞི་ཡི། །སྤྲོས་བྲལ་ངོ་བོ་སྟོང་ཉིད་ཡིན། །སྟོང་ཉིད་དེ་དང་གསལ་བའི་ཆ། །ཡ་མ་བྲལ་བར་ ཟུང་དུ་འཇུག །བློ་འདས་བརྗོད་བྲལ་རྒྱུ་དུས་ཀྱི། །བདེར་གཤེགས་སྙིང་པོར་ཤེས་བྱ་སྟེ། །ཟུང་འཇུག་དེ་ནི་གཞི་དུས་ཀྱི། །གནས་ལུགས་མཐར་ཐུག་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཞི་ཡི་སྐབས་ཏེ་དང་པོའོ།། ༈ །། ༄། །སོ་ཐར་སྐབས་ཏེ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་ལ། ། 5-604 ལམ་གྱི་རྣམ་བཞག་སྤྱིར་བསྟན་པ། །ལམ་ལ་གྲུབ་མཐའ་རྣམ་བཞི་ཡི། །སོགས་ནས་ངོ་བོ་གཅིག་གི་བར། །གཞི་ཡི་སྟེང་གི་དྲི་མ་ནི། །སྦྱོང་བའི་ལམ་ལ་གྲུབ་མཐའ་བཞིའི། །རང་རང་གཞུང་ལས་ཐེག་ གསུམ་གྱི། །ལམ་གྱི་རྣམ་བཞག་བསྟན་པར་བཞེད། །འདུལ་བ་ལུང་དང་མཛོད་སོགས་ལས། །ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་ལམ་བགྲོད་ཚུལ། གསུང་འདི་བྱེ་སྨྲ་མདོ་སྡེའི་ལུགས། ཡང་ནི་ས་ཡི་དངོས་གཞི་ལས། །ཉན་རང་བྱང་ སེམས་གསུམ་གསུང་པ། །དེ་ནི་སེམས་ཙམ་པ་ཡི་ལུགས། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལ་རྟོགས་རིགས་ཀྱི། །སྒོ་ནས་ཐེག་གསུམ་ལམ་གསུང་པ། །སྐབས་དེའི་དབུ་མའི་ལུགས་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་གྲུབ་མཐའ་འོག་མ་ལས། །འོག་ མ་དེ་ལས་གོང་གོང་མ། །གཙོ་ཆེར་དབུ་མ་པས་གཞལ
【現代漢語翻譯】 因此，覺囊派認為，『無過失的因緣和合不是真實成立的』，『不承認真實成立』的說法，是針對聖者在入定時的所見而說的。說『后得位』存在與否、是與非的區分，是在區分『后得位』時說的，這種說法是不合理的。前者是爲了讓被教化者理解實相，通過理智進行決定的場合；後者是中觀派反駁實在論者的辯論場合。如果說這兩種情況都是在入定的時候，那是荒謬的說法，因為在『后得位』不進行辯論，在『入定』時才進行辯論。說這種話是覺囊派的過失。 消除意義上的矛盾：如果說『精華是真實成立的』，那麼這與彌勒菩薩在《寶性論》中所說的『斷除五種過失』相矛盾。在《般若經》中，用云、夢、幻三種比喻說明一切法都是『真實空性』，這與最後法輪中說眾生相續中存在『樂我常凈』的真實成立相矛盾。爲了說明這些必要性，並給出答案，最後法輪的宣說，是爲了斷除五種過失。由此可以推斷出，《般若經》是了義，而最後法輪是不了義。三律儀的詞句意義上的過失是，爲了成立而認可這種說法。因此，中觀派的觀點是，《般若經》是了義，而最後法輪需要混合宣說各種了義和不了義。 要點總結：如果簡要概括基位，那麼內外一切法都包含在心中。心性本初就遠離四邊戲論，其自性是空性。空性與光明的方面，無二無別地結合在一起。超越思維、不可言說，是因時和果時的如來藏，應該這樣理解。這種雙運就是基位的究竟實相。以上是基位的第一部分。 從這裡開始是別解脫戒的第二部分。 接下來是道位的階段。 普遍展示道位的相狀：關於道，有四種宗派等，直到『本體唯一』。在基位的基礎上，去除染污的道，有四種宗派，各自的論典中都宣說了三乘的道位差別。在《律藏》、《俱舍論》等中，宣說了聲聞、緣覺、大乘的修行方式。這些是毗婆沙宗和經部的觀點。還有，在地的本體中，宣說了聲聞、緣覺、菩薩三種。那是唯識宗的觀點。在《經莊嚴論》中，通過證悟的種類宣說了三乘道。那是那個時候的中觀宗的觀點。然而，下部的宗派，比下部更高的宗派，主要通過中觀派來衡量。
【English Translation】 Therefore, the Jonangpas believe that 'flawless conditioned phenomena are not truly established,' and the statement 'not admitting true establishment' is in reference to what the noble ones see during meditative equipoise. Saying that the distinction of whether 'post-meditation' exists or not, is right or wrong, is said when distinguishing 'post-meditation,' and this statement is unreasonable. The former is for the sake of the disciples understanding the true nature, and it is the occasion for making decisions through reason; the latter is the occasion for the Madhyamikas to refute the debaters of realism. If it is said that these two situations are both during meditative equipoise, that is an absurd statement, because there is no debate in 'post-meditation,' and debate only occurs during 'meditative equipoise.' Saying such things is a fault of the Jonangpa school. Eliminating contradictions in meaning: If it is said that 'essence is truly established,' then this contradicts what Maitreya Bodhisattva said in the 'Ratnagotravibhāga' about 'eliminating the five faults.' In the 'Perfection of Wisdom Sutra,' using the three metaphors of clouds, dreams, and illusions to explain that all dharmas are 'truly empty,' this contradicts the final turning of the wheel of Dharma, which says that there is true establishment of 'bliss, self, permanence, and purity' in the minds of sentient beings. In order to explain these necessities and give answers, the final turning of the wheel of Dharma was spoken to eliminate the five faults. From this, it can be inferred that the 'Perfection of Wisdom Sutra' is definitive meaning, while the final turning is provisional meaning. The fault in the meaning of the three vows is that this is accepted in order to establish it. Therefore, the view of the Madhyamikas is that the 'Perfection of Wisdom Sutra' is definitive meaning, and the final turning needs to mix and speak of various definitive and provisional meanings. Summary of key points: If the base state is briefly summarized, then all internal and external dharmas are contained within the mind. The nature of mind is primordially free from the four extremes of elaboration, and its essence is emptiness. Emptiness and the aspect of clarity are joined inseparably. Transcending thought, inexpressible, it is the Tathāgatagarbha of cause and time, and should be understood as such. This union is the ultimate reality of the base state. The above is the first part of the base state. From here begins the second part of the Prātimokṣa. Next is the stage of the path. Universally showing the aspects of the path: Regarding the path, there are four schools, etc., up to 'the essence is one.' On the basis of the base, the path of removing defilements has four schools, each of which explains the differences in the stages of the three vehicles in their respective treatises. In the 'Vinaya Pitaka,' 'Abhidharmakośa,' etc., the ways of practicing the Śrāvakayāna, Pratyekabuddhayāna, and Mahāyāna are explained. These are the views of the Vaibhāṣika and Sautrāntika schools. Also, in the actual basis of the bhūmis, the three of Śrāvakas, Pratyekabuddhas, and Bodhisattvas are explained. That is the view of the Yogācāra school. In the 'Mahāyānasaṃgraha,' the three paths are explained through the types of realization. That is the view of the Madhyamika school at that time. However, the lower schools, the schools higher than the lower ones, are mainly measured by the Madhyamika school.
་ན། །དབུ་མའི་གཞུང་མ་གཏོགས་པ་གཞན། །བྱང་ཆུབ་གསུམ་ཐོབ་ལམ་མ་ཚང་། །དབུ་མའི་གཞུང་ལས་བཤད་པ་ཡི། །ལྟ་གྲུབ་ལ་ནི་མ་བརྟེན་ པར། །གཞན་གྱིས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་མི་ནུས། །གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ནི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལས་ཁྱད་ཆོས་བཞིའི། །ཁྱད་འཕགས་སྔགས་ཀྱི་ལམ་ཞུགས་ཚེ། །རྟེན་གྱི་གང་ཟག་སྡོམ་གསུམ་ལྡན། །ཐབས་ནི་རིམ་གཉིས་ ཉམས་ལེན་ལ། །འབད་པས་འཕྲལ་དུ་བླ་མེད་པའི། །བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པ་ནུས་པ་ཡིན། །སྡོམ་གསུམ་དེ་ཡང་ལེན་བྱེད་ཀྱི། །ཚུལ་ནི་འདུལ་བ་དབུ་སེམས་ཀྱི། །སེམས་བསྐྱེད་སྔགས་ཀྱི་དབང་ཆོག་ལས། །རིམ་གྱིས་བླང་ནས་འཇུག་པའམ། ། 5-605 འོག་མ་གཉིས་ཀྱི་སྦྱང་པ་ནི། །མ་སོང་ན་ནི་དབང་བསྐུར་གྱི། །དཀྱུས་ཐོག་གཅིག་ལ་སྡོམ་པ་གསུམ། །གཅིག་ཆར་ཐོབ་ཚེ་སྡོམ་པ་གསུམ། །ལྡན་ཚེ་གང་ཟག་དེའི་རྒྱུད་ལ། །སྡོམ་པ་གསུམ་ཆར་སྔགས་ སྡོམ་གྱི། །ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་སྐྱེ་འཇིག་ནི། །གཅིག་ཆར་བྱེད་ན་བཏང་ཐོབ་ཀྱང་། །དུས་གཅིག་འགྱུར་རོ་ཅེས་ཟེར་ན། །ཕྱི་མ་མ་ངེས་སྐྱེ་འཇིག་གི །སྐད་ཅིག་གིས་བྱེད་བཏང་ཐོབ་ནི། །རྒྱུན་ལ་འཇོག་ པ་ལུང་རིགས་གནད། །ཐོབ་པ་སོ་སོའི་ཆོ་གའི་དུས། །བཏང་བ་ཉན་ཐོས་སོ་ཐར་ནི། །ཚེ་འཕོས་ཚེ་དང་བྱང་སྔགས་གཉིས། །བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོའི་མཐའ་ཅན་ཡིན། །སོ་སོར་བཤད་པའི་སོ་ཐར་ནི། །བཀའ་ གདམས་པ་སོགས་འགའ་ཞིག་གི །སོ་ཐར་སྡོམ་པ་གཟུགས་ཅན་དང་། །གྲངས་ཀྱང་རིགས་བརྒྱད་ཁོ་ནར་དང་། །འཆི་ཚེ་གཏོང་བས་ཁྱབ་འདོད་པས། །བཀག་དོན་དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ནས། །སོགས་ནས་ཅི་ལྟར་གཏོང་ཞེས་ བར། །དོན་ནི་དགའ་གདོང་པ་སོགས་ཀྱི། །འཁྲུལ་གཞི་བྱེ་སྨྲའི་འདུལ་མཛོད་ཀྱི། །གྲུབ་མཐའ་ཨ་འཐས་པ་ལ་བརྟེན། །བྱུང་འདི་ཐེག་ཆེན་སྐབས་མི་འཐད། །བྱེ་སྨྲས་སྡོམ་པ་རིགས་བྱེད་མིན། །གཟུགས་སུ་འདོད་པ་ མདོ་སྡེ་པས། བཀག་ནས་ཤེས་པ་ལྐོག་ན་མོ། །བསྒྲུབ་པའི་རྩོད་པ་རྩོད་ལན་བཅས། །རྒྱས་པར་མཛོད་འགྲེལ་སོགས་ལས་གསུང་། །དབུ་སེམས་སྐྱབས་དང་སྔགས་ཀྱི་གཞུང་། །སྡོམ་པ་གཟུགས་ཅན་མི་འཐད་པ། །སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེའི། ། 5-606 རྒྱུད་ནི་འབུམ་པ་ལས་འདི་གསུང་། །རིགས་ཅན་གསུམ་གྱི་བསླབ་པ་ཡང་། །དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་འདིར་ཞུགས་ནས། །རིག་པ་འཛིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །གསུང་པའི་ལུང་ལ་གནོད་པ་སྟེ། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་ཐེག་དམན་ གྱི། །སྡོམ་པ་སྔགས་སྡོམ་གནས་གྱུར་ཚེ། །བེམས་པོ་ཤེས་པར་གནས་གྱུར་པ། །ཁས་སུ་ལེན་དགོས་ལུས་སེམས་གཉིས། །རྫས་གཅིག་འདོད་པ་མུ་སྟེགས་ནི། །རྒྱང་འཕེན་པ་ཡི་ལུགས་ཡིན་ཞིང་། །སངས་རྒྱས་གཞུང་ལ་ དེ་མི་སྲིད། །སོར་སྡོམ་གྲངས་ལ་རིགས་བརྒྱད་པོ། །ཁོ་ནར་བཟུང་བ་མི་འཐད་དེ། །ཉེ་བར་འཁོར་གྱིས་ཞུས་པ་ཡི། །མདོ་དང་བྱང་སེམས་སོ་སོར་ཐར། །བསྟན་པའི་མདོ་ད
【現代漢語翻譯】 若不依循中觀之論，便無法圓滿獲得三種菩提（梵文：Bodhi，覺悟）。若不依賴中觀之論所闡述的見解，他人便無法獲得菩提。密咒金剛乘（梵文：Vajrayana）較之波羅蜜多乘（梵文：Paramitayana）有四種殊勝之處。進入殊勝的密咒道時，作為基礎的補特伽羅（梵文：Pudgala，人）需具足三律儀（梵文：Trisamvara）。通過精勤修持生起次第和圓滿次第這兩種方便，便能迅速證得無上菩提。獲得這三律儀的方式是，首先從別解脫戒（梵文：Pratimoksha），菩薩戒和密咒的灌頂儀軌中依次受持，逐步深入。若未經歷前兩者（別解脫戒和菩薩戒）的修習，則在灌頂時一次性獲得三種律儀。若具足這三種律儀，則此人的相續中，三種律儀皆為密咒律儀的自性，若生起和破戒同時發生，則舍戒和得戒也同時發生，有人說：『會同時改變。』但未來並不確定，生起和破戒是剎那間發生的，而舍戒和得戒則是在相續中持續存在的，這是經論的要點。在各自獲得律儀的儀軌中，捨棄別解脫戒時，若壽命終結，則菩薩戒和密咒戒會持續到證得菩提果。某些噶當巴（藏文：བཀའ་གདམས་པ་）等認為，別解脫戒是有表色（梵文：Rūpa）的，且戒條只有八種，並認為死亡時會捨棄別解脫戒，因此有人反駁說：『從何處捨棄呢？』實際上，這是噶當巴等人依賴小乘說一切有部（梵文：Sarvāstivāda）的俱舍論（梵文：Abhidharmakośa）的宗義而產生的誤解，這在大乘中是不合理的。說一切有部認為律儀不是表色，經部（梵文：Sautrāntika）則認為是被遮止的無表色。關於如何安立的辯論，在俱舍論及其註釋中有詳細闡述。菩薩戒和密咒的根本律儀不是表色，又何必多說呢？在《金剛根本續》（梵文：Vajramūlatantra）的十萬頌中這樣說道：『進入此大壇城后，三種具種性的學人，被稱為持明者（梵文：Vidyādhara）。』這與上述的觀點相違背。如果那樣的話，小乘的律儀轉變為密咒律儀時，物質也會轉變為精神嗎？必須承認身心二者是同一實體的觀點，這是順世外道（梵文：Lokāyata）的觀點，在佛教中是不成立的。認為別解脫戒的戒條只有八種也是不合理的，在《近事問經》（梵文：Upāliparipṛcchāsūtra）和《菩薩別解脫經》等經典中都有闡述。
【English Translation】 Without relying on the Madhyamaka (Sanskrit: Madhyamaka, the Middle Way) school, one cannot fully attain the three Bodhis (Sanskrit: Bodhi, Enlightenment). Without relying on the philosophical views explained in the Madhyamaka school, others cannot attain Bodhi. The Secret Mantra Vajrayana (Sanskrit: Vajrayana, the Diamond Vehicle) has four special features that surpass the Paramitayana (Sanskrit: Paramitayana, the Perfection Vehicle). When entering the path of the supreme Mantra, the basis, the Pudgala (Sanskrit: Pudgala, person), must possess the three vows (Sanskrit: Trisamvara). By diligently practicing the two stages of generation and completion, one can quickly attain the unsurpassed Bodhi. The way to obtain these three vows is to gradually receive them from the Pratimoksha (Sanskrit: Pratimoksha, individual liberation vow), Bodhisattva vows, and the empowerment rituals of Mantra. If one has not practiced the former two (Pratimoksha and Bodhisattva vows), then one receives all three vows at once during the empowerment. If one possesses these three vows, then in that person's continuum, all three vows are of the nature of the Mantra vow. If generation and breaking of the vows occur simultaneously, then abandoning and obtaining the vows also occur simultaneously. Some say, 'It will change simultaneously.' But the future is uncertain. Generation and breaking occur in an instant, while abandoning and obtaining continue in the continuum. This is the key point of the scriptures. In the rituals for obtaining each vow, when abandoning the Pratimoksha vow, if life ends, the Bodhisattva and Mantra vows will continue until one attains Bodhi. Some Kadampas (Tibetan: བཀའ་གདམས་པ་) believe that the Pratimoksha vow has form (Sanskrit: Rūpa) and that there are only eight precepts, and they believe that one abandons the Pratimoksha vow at death. Therefore, some refute, 'From where does one abandon it?' In reality, this is a misunderstanding that arises from the Kadampas relying on the Sarvāstivāda (Sanskrit: Sarvāstivāda, the school of "those who assert everything exists") school's Abhidharmakośa (Sanskrit: Abhidharmakośa, Treasury of Knowledge). This is unreasonable in the Mahayana (Sanskrit: Mahayana, the Great Vehicle). The Sarvāstivāda school believes that the vows are not form, while the Sautrāntika (Sanskrit: Sautrāntika, the school of "those who rely on the sutras") school believes that they are non-revealing form that is being prevented. The debate on how to establish this is explained in detail in the Abhidharmakośa and its commentaries. The root vows of the Bodhisattva and Mantra are not form, so what need is there to say more? In the hundred thousand verses of the Vajramūlatantra (Sanskrit: Vajramūlatantra, Root Tantra of Vajra), it is said: 'Those of the three lineages who enter this great mandala (Sanskrit: Mandala, sacred geometric configuration) are called Vidyadharas (Sanskrit: Vidyādhara, knowledge holders).' This contradicts the above view. If that were the case, when the vows of the Hinayana (Sanskrit: Hinayana, the Lesser Vehicle) are transformed into Mantra vows, would matter also be transformed into mind? One must accept the view that body and mind are the same entity, which is the view of the Lokāyata (Sanskrit: Lokāyata, materialism), and this is not established in Buddhism. It is also unreasonable to believe that there are only eight precepts of the Pratimoksha vow, as explained in the Upāliparipṛcchāsūtra (Sanskrit: Upāliparipṛcchāsūtra, The Questions of Upāli Sutra) and the Bodhisattva Pratimoksha Sutra.
ང་ཆོས་བཞི་བསྟན། །མདོ་ལས་ གསུངས་པའི་སོར་སྡོམ་དང་། །གཞན་ཡང་སྔགས་སྡོམ་བྱང་སྡོམ་གཉིས། །རིགས་བརྒྱད་གང་དུ་འདུ་ཞེས་སྨྲོས། །དེ་ཉིད་སོར་སྡོམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །སྔགས་ལ་བྱང་སྡོམ་གྱིས་ཁྱབ་ཅིང་། །དེ་ལ་སོར་སྡོམ་གྱིས་ཁྱབ་པའི། ། ངོ་བོ་གཅིག་པ་མདོ་རྒྱུད་ཀྱི། །དགོངས་པ་ས་སྐྱ་པ་ཡི་ལུགས། །འོན་ཀྱང་དབང་བསྐུར་ཆོ་ག་ལས། །ཐོབ་པའི་སྔགས་སྡོམ་རིགས་བརྒྱད་པོ། །གང་རུང་གཞི་མཐུན་ཙམ་ཡོད་དེ། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས་ བཤད་པའི། །སྡོམ་པ་སྟ་གོན་འཇུག་པའི་སྐབས། །ཐུན་མིན་སྐྱབས་འགྲོའི་རྗེས་བཟློས་ནི། །བྱེད་ཚེ་ཐོབ་པའི་སོར་སྡོམ་དེ། །ཡོངས་རྫོགས་དགེ་བསྙེན་སྡོམ་པ་ཡིན། །བླ་མ་ངོར་པ་ཡབ་སྲས་བཞེད། །ཤེས་བྱེད་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ཡི། ། 5-607 ལུང་དང་གནད་དོན་གཅིག་པའོ། །ཆོ་ག་ལས་ནི་ཐུན་མིན་ཀྱི། །སྐྱབས་འགྲོའི་སྐབས་སུ་བཟུང་ཐོབ་ཡིན། །རིགས་པས་འཐད་དེ་སྐྱབས་འགྲོ་ནི། །རྩོམ་བྱེད་དུ་ནི་བྱས་པ་ཡི། །སྒོ་ནས་སྤང་བྱ་ལྔ་སྤངས་ པ། །དོན་གྱི་ཁས་བླང་སྡོམ་པ་ཡིན། །ཡོངས་རྫོགས་དགེ་བསྙེན་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། །རྒྱུ་མཚན་དེས་ན་གོང་བཤད་ཀྱི། །ཉེ་བར་འཁོར་གྱིས་ཞུས་མདོ་སོགས། །གསུང་དང་སོ་བྱང་སྔགས་ཀྱི་ནི། །ངོ་བོར་གྱུར་པའི་ སོར་སྡོམ་རྣམས། །བྱང་ཆུབ་བར་བླང་སྡོམ་པ་ཡིན། ༈ ། པཎ་ཤཱཀ་སོགས་ཀྱི་སོར་སྡོམ་ལ། །ངེས་འབྱུང་གིས་ནི་མ་ཁྱབ་པར། །འདོད་དེ་འཇིགས་སྐྱོབ་ཚུལ་ཁྲིམས་སོགས། །གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་དགག་པ་ནི། །ལ་ ལས་སོ་སོར་ཐར་སོགས་ནས། །ཐོད་བཞིན་ཁུར་བར་མཛད་པར་དོན། །དེ་དག་གི་ནི་དུས་ཀུན་སློང་། །སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས་ཚེ། །སངས་རྒྱས་མྱང་འདས་ལམ་སྟོན་པ། །ཆོས་ལ་ལམ་དངོས་དགེ་འདུན་ ནི། །ལམ་བསྒྲུབ་གྲོགས་སུ་སྐྱབས་སོང་ནས། །མྱང་འདས་བསམ་པས་ཟིན་མོད་ཀྱང་། །ཀུན་སློང་སྒོ་ནས་འཇིགས་སྐྱོབ་ཀྱི། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་གསུམ་དུ་དབྱེ། །དེ་ནི་མི་འཐད་ཕྱི་རོལ་པའི། །རྒྱུད་ལ་སོར་སྡོམ་ ཡོད་པར་གྱུར། །དེ་ལ་འཇིགས་སྐྱོབ་ལེགས་སྨོན་ཡོད། །དེ་ཡང་མཛོད་ཀྱི་རང་འགྲེལ་ལས། །ཕྱི་རོལ་པ་ལ་ཡང་དག་པའི། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཆ་མཐུན་ཡོད་སྲིད་ཀྱང་། །འཁོར་བ་སྤང་འདོད་བློ་མེད་པས། །སྡིག་ལས་ཐར་བའི་སོ་ཐར་མིན། ། 5-608 དེ་ལ་ཡང་ནི་སྙིང་པོའི་གནད། །ཕྱི་རོལ་པ་ཡི་ཐར་པ་ཡི། །མིང་དུ་བཏགས་ཀྱང་སྲིད་རྩེ་ལས། །མ་འཕགས་འབྲས་བུ་འཁོར་བ་ཡིན། །འཁོར་བའི་རྒྱུ་ཙམ་ལ་མི་ལྟོས། །ཚུལ་ཁྲིམས་འབྲས་བུའི་གནས་ སྐབས་སུ། །ལམ་སྟེགས་ལྷ་མིའི་གོ་འཕང་ཐོབ། །དོན་གྱི་སྙིང་པོ་སོ་ཐར་གྱི། །སྡོམ་པ་རྣལ་མ་འབྲས་བུ་ནི། །སྲིད་གྲོལ་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའོ། །དེ་བཞིན་འཇམ་མགོན་བླ་མས་ཀྱང་། །མུ་སྟེགས་བྱེད་ལ་ སྡོམ་པ་མེད། །གསུང་དོན་སྲིད་གསུམ་ལས་ཐར་
【現代漢語翻譯】 我闡述四種戒律。如經中所說的別解脫戒（藏文：སོར་སྡོམ་），以及密咒戒和菩薩戒兩種。請問這四種戒律屬於八種戒律中的哪一種？因為它們本身就是別解脫戒。密咒戒包含菩薩戒，而菩薩戒又包含別解脫戒。這種本體相同，是經部和續部的觀點，也是薩迦派的傳統。然而，在灌頂儀軌中，所獲得的密咒戒與八種戒律中的任何一種都有相似之處。如《金剛頂經》中所說，在進入戒律的準備階段，唸誦共同皈依文之後所獲得的別解脫戒，就是圓滿的近事戒。這是喇嘛俄爾巴父子的觀點。作為證據，《金剛頂經》的經文和要點是一致的。從儀軌上來說，是在念誦共同皈依文時獲得。從理證上來說，皈依是通過發起行為，從而捨棄五種應捨棄之物，是意義上的承諾，即是戒律。爲了成就圓滿的近事戒。因此，上述《近事問經》等經典中所說的，以及作為聲聞戒、菩薩戒和密咒戒本體的別解脫戒，都是爲了獲得菩提而受持的戒律。 班智達釋迦等人認為，別解脫戒不一定包含出離心，並將戒律分為怖畏救護戒、善妙戒和寂靜戒三種，這是不合理的。有些人認為應該像頂著頭飾一樣，始終牢記別解脫戒等戒律。在他們行持這些戒律時，始終以皈依作為發起行為。皈依佛，視其為解脫道的導師；皈依法，視其為真實道路；皈依僧，視其為修行道路的助伴。雖然以涅槃為目標，但從發心角度來看，卻將戒律分為怖畏救護戒、善妙戒和寂靜戒三種，這是不合理的，因為這樣一來，外道也會有別解脫戒。外道也有怖畏救護和良好願望。正如《俱舍論》的自釋中所說，外道也可能有符合正見的戒律，但因為沒有捨棄輪迴的意願，所以不是脫離罪惡的別解脫戒。 對於外道來說，最核心的關鍵是，即使外道將他們的戒律命名為解脫，但其果報仍然是輪迴，無法超越有頂天。他們的戒律僅僅是不造作輪迴之因。從戒律果報的角度來看，最多隻能獲得人天果位，成為通往解脫道的階梯。而真正的別解脫戒的核心和果報是，從輪迴中解脫，獲得菩提。同樣，蔣貢喇嘛也說：『外道沒有戒律』。他的意思是，外道無法從三有中解脫。
【English Translation】 I explain the four vows. As mentioned in the Sutras, the Pratimoksha vow (藏文：སོར་སྡོམ་), as well as the two, Mantra vow and Bodhisattva vow. Which of the eight categories do these belong to? Because they themselves are the Pratimoksha vow. The Mantra vow encompasses the Bodhisattva vow, and the Bodhisattva vow encompasses the Pratimoksha vow. This essence being the same, is the view of the Sutra and Tantra, and the tradition of the Sakya school. However, in the empowerment ritual, the Mantra vow obtained has some similarity with any of the eight categories. As stated in the Vajrasekhara Sutra, in the preparatory stage of entering the vows, the Pratimoksha vow obtained after reciting the common refuge formula is the complete Upasaka vow. This is the view of Lama Ngorpa and his sons. As evidence, the text and key points of the Vajrasekhara Sutra are consistent. From the ritual perspective, it is obtained during the recitation of the common refuge formula. From the logical perspective, taking refuge is through initiating action, thereby abandoning the five things to be abandoned, it is a commitment in meaning, which is the vow. In order to accomplish the complete Upasaka vow. Therefore, the Pratimoksha vows mentioned in the above-mentioned Upalipariprccha Sutra and others, and which are the essence of the Sravaka vow, Bodhisattva vow, and Mantra vow, are vows taken to attain Bodhi. Pandita Shakya and others believe that the Pratimoksha vow does not necessarily include renunciation, and they divide the vows into three types: the vow of fear protection, the vow of goodness, and the vow of peace. This is unreasonable. Some people believe that one should always remember the Pratimoksha vow and other vows, just like wearing a headdress. When they practice these vows, they always take refuge as the initiating action. Taking refuge in the Buddha, regarding him as the guide to the path of liberation; taking refuge in the Dharma, regarding it as the true path; taking refuge in the Sangha, regarding it as the companion to the path of practice. Although aiming for Nirvana, from the perspective of motivation, they divide the vows into three types: the vow of fear protection, the vow of goodness, and the vow of peace. This is unreasonable, because in this case, even non-Buddhists would have the Pratimoksha vow. Non-Buddhists also have fear protection and good wishes. As stated in the auto-commentary of the Abhidharmakosha, non-Buddhists may also have vows that conform to right view, but because they do not have the intention to abandon Samsara, it is not the Pratimoksha vow that liberates from sins. For non-Buddhists, the most crucial point is that even if non-Buddhists name their vows as liberation, the result is still Samsara, unable to transcend the peak of existence. Their vows are merely not creating the cause of Samsara. From the perspective of the result of the vows, at most they can only obtain the fruits of humans and gods, becoming a ladder to the path of liberation. The core and result of the true Pratimoksha vow is to be liberated from Samsara and attain Bodhi. Similarly, Jamgon Lama also said: 'Non-Buddhists do not have vows.' What he meant was that non-Buddhists cannot be liberated from the three realms of existence.
བའི། །འབྲས་བུ་དོན་མ་གཉེར་དེའོ། །དེ་བཞིན་སྤྱིར་བཏང་མཆོག་གསུམ་ལ། །སྐྱབས་སུ་སོང་མིན་ཕྱི་ནང་ཁྱད། །ཞེས་བཤད་ངེས་འབྱུང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། །སོ་ཐར་དོན་ གཅིག་འདུལ་བའི་ལུགས། །འགའ་ཞིག་ཟག་མེད་སྡོམ་པ་ནི། །ངེས་འབྱུང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡིན་སྨྲ་བ། །ཐེག་ཆེན་ལྟར་ན་འདོད་རུང་ཀྱང་། །བྱེ་སྨྲའི་ལུགས་ལ་གཏན་ཚིགས་མེད། །དེ་ནི་ཟག་མེད་སྙོམས་འཇུག་གི །བསྒོམ་ པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་ཙམ་ཡིན། །ངེས་འབྱུང་བསམ་པའི་ཐ་སྙད་མེད། །དེ་བཞིན་མཛོད་ཀྱི་ལུང་ལས་གསལ། །དེ་དོན་རྒྱུ་དང་དུས་གཉིས་ཀ །སྲིད་གསུམ་འཁོར་བ་ལས་ཐར་བའི། །བསམ་པས་ཟིན་པ་གནད་དུ་ གཅེས། ༈ །ནམ་བསོད་སོགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ། །འཁྲུལ་པ་དགག་དོན་ལ་ལ་གཞན། །སོགས་ནས་ཁུངས་སྟོན་ཅིག་ཅེས་བར། །གཞན་གནོད་གཞིར་བཅས་སྤང་བ་ནི། །དགེ་སློང་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་ཡིན། །སོ་ཐར་སྤྱི་ཡི་ངོ་བོ་མིན། ། 5-609 ཟེར་བ་རང་བཟོ་ཁོ་ན་ཡིན། །སློབ་དཔོན་ཁ་ཆེ་བློ་བརྟན་གྱིས། །བྱེ་བྲག་བཤད་པའི་ལུང་དང་ནི། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་ཡབ་སྲས་ཀྱིས། །སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་འགྲེལ་པ་དང་། །རྩ་ལྟུང་འཁྲུལ་སྤོང་དཔང་ ལོ་དང་། །མཆིམས་སྟོན་ཀུན་མཁྱེན་བུ་སྟོན་གྱི། །གསུང་ལས་གཞན་གནོད་གཞི་དང་བཅས། །སྤོང་བ་དགེ་སློང་སྡོམ་པ་ནི། །ཁོ་ནའི་ངོ་བོར་འཇོག་མི་འཐད། །དགེ་ལྡན་བླ་མ་འདུལ་བ་པས། །སྐྱེས་ཚོགས་ཆོ་ གར་ལོག་པར་རྟོག །བཀག་དོན་འགའ་ཞིག་སྐྱེས་ཚོགས་ནས། །བསྟན་པ་མ་དཀྲུག་ཅེས་བར་དོན། །དགེ་སློང་ཕ་མ་སོ་སོ་ཡི། །སོ་སོའི་ཆོ་ག་བསྣོར་ནས་ནི། །བྱས་རུང་ཡིན་ཀྱང་སྐྱེས་ཚོགས་ཀྱི། །བུད་ མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ། །སྔོན་དུ་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ནི། །མ་སོང་ཐབས་མེད་དེ་ཡང་ནི། །དགེ་སློང་མ་ཚོགས་ཁོ་ནས་བསྐུར། །ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་དེ་ལ་ནི། །བསླབ་ཚིགས་ཞེས་བྱའི་ཐ་སྙད་ མེད། །དེ་དག་འདུལ་བ་མདོ་རྩ་སོགས། །ལུང་ལས་གསུང་ཞིང་སྔོན་བྱོན་གྱི། །རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་ཞི་བ་མཚོ། །བླ་ཆེན་དགོངས་པ་རབ་གསལ་དང་། །ཁ་ཆེ་པཎ་ཆེན་གྱིས་ཀྱང་ནི། །བུད་མེད་བསྙེན་པར་ རྫོགས་མ་མཛད། །དེ་ཕྱིར་མ་ཚོགས་ཁོ་ན་ཡི། །ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་མ་སྒྲུབ་པའི། །ཕ་ཚོགས་བུད་མེད་བསྙེན་རྫོགས་སྤང་། །སྐྱེས་ཚོགས་ཁོ་ནས་ཕ་ཆོག་གི །སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཉིད། །མཆོག་ཏུ་ཟུང་ལ་བསྟན་པ་སྤེལ། ། 5-610 གྲངས་ལ་འཁྲུལ་པ་དགག་པ་ནི། །པཎ་ཤཱཀ་སོགས་ཀྱིས་རབ་བྱུང་དང་། །དགེ་ཚུལ་དག་ལ་བསྒྲུབ་བྱས་ནས། །གསུམ་ལས་མང་བ་འཇུག་རུང་འདོད། །དེ་དག་བཀག་དོན་ལ་ལ་ཡི། །སོགས་ནས་སོར་སྡོམ་སྐབས་ རྫོགས་བར། །བསྒྲུབ་བྱ་གསུམ་ལས་མང་བྱེད་པའི། །རབ་བྱུང་ལག་ལེན་འཁྲུལ་པ་སྟེ། །དཔལ་ལྡན་རྩེ་མོ་པཎྜི་ཏས། །ཉན་ཐོས་ལུང་དུས་མ་ནུབ་པའི། །དཔེར་བརྗོད་རབ་བྱུང་བསྙ
【現代漢語翻譯】 如果只尋求果報而不努力，那就錯了。同樣，一般來說，皈依三寶與否，是區分內道和外道的關鍵。正如所說，『出離心、戒律和別解脫』，意義相同，都是指調伏的方法。有些人說，無漏戒就是出離心戒律，這在《大乘》中可以接受，但在《毗曇》中沒有依據。因為無漏戒只是通過修習無漏等持的力量而獲得的。沒有『出離心』這樣的說法。正如《俱舍論》中所說的那樣，從輪迴中解脫的意願，是根本，需要珍惜。 關於南無（Namo，皈敬）等的本質，爲了糾正錯誤，有些人說：『從……等處引用來源。』意思是，斷除以傷害他人為基礎的行為，是比丘戒的本質，而不是別解脫戒的共同本質。這種說法純屬自創。喀且班智達·羅丹（Khache Panchen Lodro Ten，印度班智達·羅丹）引用了《分別說》的教證，以及薩迦派的杰尊·雅布色（Jetsun Yabse，父子）的《二十戒釋》和《根本墮罪糾錯》，以及欽頓·袞欽·布頓（Chimton Kunchyen Buton，欽頓·袞欽·布頓）的著作，認為斷除以傷害他人為基礎的行為是比丘戒的本質，這種觀點是不恰當的。格魯派的律師認為，在結夏安居儀式中存在錯誤。阻止某些人擾亂僧團，直到說出『不要擾亂教法』為止。比丘和比丘尼各自的儀式可以混合進行，但對於比丘尼的近圓戒，必須先進行沙彌尼戒，這是不可避免的。而且，只能由比丘尼僧團授予。沙彌尼戒沒有『學戒』的說法。這些都出自《律藏根本經》等教證，以及前代的嘉瓦·謝瓦措（Gyalwa Shiwacho，寂護），拉欽·貢巴饒賽（Lachen Gongpa Rabsel，拉欽·貢巴饒賽）和喀且班智達（Khache Panchen，喀且班智達）也沒有授予比丘尼戒。因此，應該避免只由比丘僧團授予沙彌尼戒，以及由比丘僧團授予比丘尼戒。只有比丘僧團才能授予比丘戒，這是最好的方式，可以弘揚佛法。 關於數字上的錯誤，班·釋迦（Pan Shakya，班·釋迦）等人認為，可以為沙彌和比丘尼進行剃度，允許超過三位。阻止某些人……直到受具足戒時，為超過三位受戒者剃度是一種錯誤的實踐。巴丹·孜莫班智達（Palden Tsemopandita，巴丹·孜莫班智達）以小乘律藏時代未衰敗為例，進行了剃度。
【English Translation】 If one only seeks the fruit without effort, that is wrong. Similarly, in general, whether or not one takes refuge in the Three Jewels is the key difference between insiders and outsiders. As it is said, 'Renunciation, discipline, and individual liberation,' have the same meaning, all referring to the method of taming. Some say that the uncontaminated precepts are the precepts of renunciation, which is acceptable in the Mahayana, but there is no basis in the Abhidharma. Because the uncontaminated precepts are only obtained through the power of cultivating uncontaminated Samadhi. There is no such term as 'renunciation thought.' As it is clear in the Treasury of Knowledge, the intention to be liberated from the cycle of the three realms is fundamental and needs to be cherished. Regarding the essence of Namo (皈敬) etc., in order to correct errors, some say: 'Cite sources from ... etc.' It means that abandoning actions based on harming others is the essence of the Bhikshu precepts, not the common essence of individual liberation precepts. This statement is purely self-created. Khache Panchen Lodro Ten (印度班智達·羅丹) cited the teachings of the Vibhasha, as well as Jetsun Yabse (父子) of the Sakya school's 'Commentary on the Twenty Precepts' and 'Root Downfall Error Correction,' and the writings of Chimton Kunchyen Buton (欽頓·袞欽·布頓), arguing that abandoning actions based on harming others is the essence of the Bhikshu precepts, which is inappropriate. Gelugpa lawyers believe that there are errors in the summer retreat ceremony. Preventing some people from disrupting the Sangha until saying 'Do not disrupt the Dharma.' The respective rituals of Bhikshus and Bhikshunis can be mixed, but for the full ordination of Bhikshunis, the Shramanerika ordination must be performed first, which is inevitable. Moreover, it can only be conferred by the Bhikshuni Sangha. There is no term 'training precepts' for Shramanerika ordination. These are all from the teachings of the Vinaya Root Sutra, etc., as well as the previous Gyalwa Shiwacho (寂護), Lachen Gongpa Rabsel (拉欽·貢巴饒賽) and Khache Panchen (喀且班智達) did not confer Bhikshuni ordination. Therefore, one should avoid only the Bhikshu Sangha conferring Shramanerika ordination, and the Bhikshu Sangha conferring Bhikshuni ordination. Only the Bhikshu Sangha can confer Bhikshu ordination, which is the best way to promote the Dharma. Regarding the error in numbers, Pan Shakya (班·釋迦) and others believe that tonsure can be performed for Shramanas and Shramanerikas, allowing more than three. Preventing some people ... until the time of full ordination, tonsuring more than three ordinands is a wrong practice. Palden Tsemopandita (巴丹·孜莫班智達) took the example of the Hinayana Vinaya era not declining and performed tonsure.
ེན་རྫོགས་པ། །བསྒྲུབ་བྱ་གྲངས་སུ་ བཅད་པར་མཛད། །དེས་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཐག་རྒྱ་མ། །གྲགས་ཀྱང་མི་འཐད་གསོལ་བཞི་ཡི། །ལས་བྱེད་ཚེ་ན་སྒྲུབ་པ་དང་། །དགེ་འདུན་བར་དུ་རགས་པའི་མཚམས། །རྩིག་པ་མེ་དང་ཆུ་ལ་སོགས། །ཕྲ་མཚམས་ རྫུ་འཕྲུལ་ནམ་མཁའ་ལ། །འདུག་པ་ལྟ་བུའི་བར་མ་ཆོད། །དགོས་ལ་ཐག་པས་བར་ཆོད་འགལ། །མ་ནོར་བ་ཡི་གནད་སྟོན་པ། །ཐར་པའི་རྒྱུར་གྱུར་སོ་སོ་ཐར། །ལེན་འདོད་འདུལ་བ་ལས་གསུངས་པའི། ། ཆོ་ག་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ལ། །བསམ་པ་ཐེག་ཆེན་བསམ་པ་ཡི། །ཟིན་པའི་སྒོ་ནས་ལེན་པར་རིགས། །དེ་ལྟར་བྱས་ན་བྱང་སེམས་ཀྱི། །སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་རུ། །གྱུར་ཞེས་འཇམ་མགོན་བླ་ མས་གསུངས། །ཡང་ན་དེང་སང་ཐེག་ཆེན་གྱི། །ཐུན་མིན་སོ་ཐར་ལེན་འདོད་ན། །བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་མཆིས་ཀྱི་བར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆི། །ཞེས་སོགས་དབུ་མའི་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི། །སྔོན་དུ་ལེན་པའི་སྐྱབས་འགྲོ་ཡི། ། 5-611 སྡོམ་པའི་དོན་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །སྙིང་པོའི་མཐའ་ཅན་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི། །དགེ་བསྙེན་སྡོམ་པ་ཐོབ་པའམ། །ཡང་ན་དོན་ཞགས་རྟོག་པ་ལས། །བཤད་པའི་ཉིན་ཞག་གི་མཐའ་ཅན། །གསོ་སྦྱོང་རང་གིས་བླངས་པ་ ཡིས། །སྡོམ་པ་ལེན་པར་རིགས་སོ་ཞེས། །འཇམ་མགོན་བླ་མ་མཆོག་གིས་གསུངས། །སོ་ཐར་སྐབས་ཏེ་གཉིས་པའོ།། ༈ །། ༄། །བྱང་སྡོམ་སྐབས་ཏེ་གསུམ་པ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་ལ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་དབུ་སེམས་སོགས། །ཞེས་ནས་ཉམས་སུ་ ལེན་པ་ཡིན། །བར་དོན་དབུ་སེམས་སྡོམ་གཉིས་དང་། །སྔགས་ཀྱི་རྒྱུད་སྡེའི་ཆོ་ག་ལས། །ཐོབ་ཀྱང་རུང་སྟེ་སྨོན་འཇུག་གི །སེམས་བསྐྱེད་ཐོབ་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་གསུམ། །བསྲུང་བ་ཉམས་ལེན་དངོས་གཞི་ལས། །འདི་ཡི་ སྨོན་འཇུག་སེམས་བསྐྱེད་གཉིས། །ཡིན། ཁྱབ་མཉམ་ཡིན་ཞིང་སྨོན་སེམས་དང་། །འཇུག་སེམས་ཙམ་ནི་བསླབ་པ་ཡིས། །མ་ཟིན་ཀྱང་ནི་སེམས་བསྐྱེད་ནི། །མཚན་ཉིད་པ་ནི་བསླབ་པ་ཡིས། །ཟིན་པ་གཞིར་བཞག་བྱང་ཆུབ་ ཀྱི། །ཆེད་དུ་སློབ་པའི་འདུན་པ་ནི། །མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་སྨོན་སེམས་དང་། །དེ་ཐོས་ཆེད་དུ་ལམ་ལ་ནི། །བསླབ་པའི་སེམས་པ་མཚུངས་ལྡན་སྟེ། །འཇུག་པ་སེམས་བསྐྱེད་དུ་འཇོག་པ། །གཞུང་ལུགས་ཆེན་པོའི་ དགོངས་པ་ཡིན། །གསར་དུ་སྐྱེ་ཁ་མ་གཉིས་ཀྱི། །ཉམས་ལེན་གཙོ་བོ་བདག་དང་གཞན། །བརྗེ་བའི་བྱང་སེམས་ངོ་བོ་ནི། །སྤྲོས་བྲལ་སྟོང་ཉིད་ཟུང་འབྲེལ་དུ། །ཉམས་སུ་ལེན་སྟེ་ལྟ་སྤྱོད་ཟུང་། །འབྲེལ་དེས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ཡི། ། 5-612 ས་ལམ་མཆོག་ནི་བགྲོད་པར་གྱུར། ༈ །དེ་ལ་རྗེ་བཙུན་ཙོང་ཁ་པས། །བདག་གཞན་བརྗེ་བར་མ་བཞེད་དོན། །བཀག་དོན་དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ནས། །མོས་པ་ཙམ་ལ་བྱིན་རླབས་འབྱུང་། །ཞེས་དོན་རྗེ་བཙུན་ ཙོང་ཁ་པས། །ལམ་རིམ་འབྲིང་པོ་ཞེས་པ་ལས། །བདག་གཞན་
【現代漢語翻譯】 受具足戒（藏文：བསྙེན་རྫོགས་，梵文天城體：उपसम्पदा，梵文羅馬擬音：upasampadā，漢語字面意思：近圓）。所應成辦之事已限定。因此，說受具足戒有『鐵柵欄』之稱，雖廣為人知，然並不合理。在進行四次羯磨（藏文：གསོལ་བཞི་，梵文天城體：चतुर्थकर्म，梵文羅馬擬音：caturthakarma，漢語字面意思：四業）時，修行者與僧眾之間，粗略的界限如墻壁、火、水等，細微的界限如神通、天空等，不應有阻隔，如同安住一般。若必須以繩索等物作為阻隔，則與戒律相違背。能無誤地指示要點，成為解脫之因的別解脫戒，若想受持，應如《律經》中所說之儀軌，以大乘發心為基礎而受持。如是行之，則能轉為菩薩的別解脫戒，此乃嘉言善說。 又或者，如今若想受持大乘的不共別解脫戒，應唸誦：『乃至菩提藏（藏文：བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་，梵文天城體：बोधिसत्त्वगर्भ，梵文羅馬擬音：bodhisattvagarbha，漢語字面意思：菩提心要），皈依諸佛』等偈頌，于發菩提心之前，先行皈依，以圓滿的居士戒（藏文：དགེ་བསྙེན་སྡོམ་པ་，梵文天城體：उपासकसम्，梵文羅馬擬音：upāsakasam，漢語字面意思：近事律儀）作為受持別解脫戒的基礎。或者，如《義網經》所說，受持以日夜為限的布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文天城體：उपवास，梵文羅馬擬音：upavāsa，漢語字面意思：齋戒），亦可受持別解脫戒。』此乃嘉言善說。以上為別解脫戒之第二部分。 菩薩戒之第三部分。 菩薩戒，從『般若波羅蜜多的發心』等開始修持。其中，根本在於發菩提心和受持兩種戒律，以及密咒的續部儀軌。獲得願心和行心之後，守護三種戒律是實際修持的基礎。此處的願心和行心，是兩種發心。普遍平等，願心和行心僅以學處來區分。未受學處約束的僅是發心，而具足學處者，則以學處為基礎，爲了菩提而學習的意願，與願心相同。爲了聽聞而於道上學習的心，與行心相同。將行心安立為發心，乃是偉大論典的觀點。對於新入道的修行者而言，交換自他的菩提心本質，應于遠離戲論的空性雙運中修持，此乃見行雙運。以此關聯，便能行於般若波羅蜜多的殊勝道上。對此，宗喀巴大師認為，不應交換自他。某些人認為，僅憑意樂就能獲得加持。宗喀巴大師在《道次第中篇》中說，不應交換自他。
【English Translation】 The Pratimoksha Vows (Tibetan: བསྙེན་རྫོགས་, Sanskrit Devanagari: उपसम्पदा, Sanskrit Romanization: upasampadā, Chinese literal meaning: approaching completion). The objects to be accomplished have been limited. Therefore, although it is widely known that taking the Pratimoksha Vows has the name 'iron fence,' it is not reasonable. When performing the four karmas (Tibetan: གསོལ་བཞི་, Sanskrit Devanagari: चतुर्थकर्म, Sanskrit Romanization: caturthakarma, Chinese literal meaning: four actions), the coarse boundaries between the practitioner and the Sangha, such as walls, fire, and water, and the subtle boundaries, such as supernatural powers and the sky, should not be obstructed, as if dwelling in them. If it is necessary to use ropes or other objects as obstructions, it contradicts the precepts. Accurately pointing out the key points and becoming the cause of liberation, the Pratimoksha Vows, if one wishes to take them, should be taken according to the ritual described in the Vinaya Sutra, based on the Mahayana aspiration. By doing so, it can be transformed into the Pratimoksha Vows of a Bodhisattva, which is a good saying. Or, if one wishes to take the uncommon Pratimoksha Vows of the Mahayana nowadays, one should recite: 'Until the essence of Bodhi (Tibetan: བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་, Sanskrit Devanagari: बोधिसत्त्वगर्भ, Sanskrit Romanization: bodhisattvagarbha, Chinese literal meaning: the heart of enlightenment), I take refuge in the Buddhas,' etc. Before generating the Bodhicitta, one should first take refuge, using the complete lay vows (Tibetan: དགེ་བསྙེན་སྡོམ་པ་, Sanskrit Devanagari: उपासकसम्, Sanskrit Romanization: upāsakasam, Chinese literal meaning: approaching virtue vows) as the basis for taking the Pratimoksha Vows. Or, as stated in the Sutra of the Net of Meaning, taking the Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་, Sanskrit Devanagari: उपवास, Sanskrit Romanization: upavāsa, Chinese literal meaning: fasting) limited to day and night, one can also take the Pratimoksha Vows.' This is a good saying. The above is the second part of the Pratimoksha Vows. The third part of the Bodhisattva Vows. The Bodhisattva Vows, starting from 'the aspiration of the Prajnaparamita,' etc., are practiced. Among them, the root lies in generating Bodhicitta and taking the two types of vows, as well as the tantric lineage rituals. After obtaining the aspiration and action Bodhicitta, guarding the three vows is the foundation of actual practice. The aspiration and action Bodhicitta here are two types of Bodhicitta. Universally equal, the aspiration and action Bodhicitta are distinguished only by the precepts. What is not bound by the precepts is merely aspiration, while those who possess the precepts, based on the precepts, the intention to learn for the sake of Bodhi is the same as the aspiration. The mind that learns on the path for the sake of hearing is the same as the action. Establishing the action as Bodhicitta is the view of the great treatises. For newly initiated practitioners, the essence of exchanging self and others' Bodhicitta should be practiced in the union of emptiness free from elaboration, which is the union of view and practice. With this connection, one can travel on the supreme path of the Prajnaparamita. Regarding this, Je Tsongkhapa believes that one should not exchange self and others. Some believe that blessings can be obtained merely through intention. Je Tsongkhapa said in the Middle Length Lamrim that one should not exchange self and others.
བརྗེ་བ་ལས་དང་པོས། །གཅེས་འཛིན་བརྗེ་བ་ཡིན་མོད་ཀྱི། །བདེ་སྡུག་བརྗེ་བར་མི་ནུས་བཤད། །བདེ་སྡུག་བརྗེ་བར་མི་འདོད་ན། །གཅེས་འཛིན་ བརྗེ་བས་དངོས་སུ་ནི། །བརྗེ་བར་མི་ནུས་པ་མཚུངས་སོ། །གཉིས་ཀ་བློ་ཡི་སྟེང་དུ་ནི། །བརྗེ་ལས་དངོས་སུ་མ་བརྗེས་མོད། །དཔེར་ན་ཁ་ཟས་གཞན་ལ་ནི། །མ་བྱིན་རང་གི་ལྐོག་ཏུ་ཟོས། ། གཞན་ལ་སྟེར་འདོད་མ་བྱས་མཚུངས། །ལུང་དང་འགལ་སྟེ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི། །རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་ཞི་བ་ལྷས། །ལུང་ལས་གསལ་བཞིན་བདེ་སྡུག་ནི། །བརྗེ་བ་ཉིད་ལ་འབད་པར་བྱ། །དེས་ན་གནད་ནི་མདོར་ བསྡུས་ན། །བློ་ལ་བདེ་སྡུག་བཏང་ལེན་གྱི། །ཉམས་ལེན་འཁྲུལ་པ་མེད་པ་སྟེ། །ལུང་ནི་དབྱུག་པ་གསུམ་ཕྲེང་དང་། །ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ་དྲི་མེད་གྲགས། །རིགས་པ་བསླབ་བཏུས་སྤྱོད་འཇུག་དང་། །རྟ་དབྱངས་གསུངས་ དང་མདོ་སྡེ་རྒྱན། །སོགས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཇོ་བོ་རྗེས། །བློ་སྦྱངས་དོན་བདུན་མའི་ཟབ་ཁྲིད། །འབྲོམ་སྟོན་ལ་གནང་ཟབ་ཆོས་དང་། །དེ་བཞིན་ཇོ་བོས་སྐྱེས་བུ་གསུམ། །ལམ་རིམ་དགོན་པ་བར་གནང་ཞིང་། །སྣེའུ་ཟུར་བར་བརྒྱུད་པ་སྟེ། ། 5-613 བཀའ་གདམས་ལུགས་གཉིས་ཞེས་སུ་གྲགས། །དེ་ཡང་འབྲོམ་ལས་བརྒྱུད་པ་ནི། །གངས་རིའི་ཁྲོད་འདིར་ཤིན་ཏུ་འཕེལ། །སྤྱན་སྔ་སྐུ་མཆེད་གསུམ་ལས་བརྒྱུད། །དེང་སང་བར་དུ་དར་བར་ཡོད། །འདི་ལ་ཤཱཀ་ཐུབ་ལ་ སོགས་པའི། །ལྷ་བཞི་བསྒོམ་ཚུལ་བཤད་པའང་ཡོད། །བདག་གཞན་བརྗེ་བ་ཉམས་ཁྲིད་དུ། །སྐྱོང་བ་རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པ། །ཡབ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ཕྱག་ལེན་ཏེ། །རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་མན་ངག་དང་། །ཇོ་བོ་བཀའ་ གདམས་པ་སྟོན་གཉིས། །ཁྱད་མེད་བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་ཡིན། །མོས་པ་ཙམ་ལ་བྱིན་རླབས་འབྱུང་། ༈ ། ལྟ་བ་ལོག་རྟོག་དགག་ལ་གཉིས། །ཁ་ཅིག་མཐའ་བཞི་སྤྲོས་བྲལ་ནི། །སོགས་ནས་གང་རུང་བཀག་པའི་ཚེ། ། གཅིག་ཤོས་དེ་ནི་འགྱུར་ཕྱིར་རོ། །མཁས་པའི་དབང་པོ་ཙོང་ཁ་པས། །བདེན་པ་བཀག་རྗེས་བདེན་མེད་ཀྱི། །ཞེན་པ་དབུ་མའི་མཐར་ཐུག་བཞེད། །དེ་ལྟར་ཐེག་གསུམ་རྟོགས་ཚུལ་ལ། །ཁྱད་མེད་རང་རྒྱུད་པ་ ཡི་ནི། །བདེན་ཚད་བློ་ལ་མ་ལྟོས་ཤིང་། །ཡུལ་གྱི་ངོས་ནས་གྲུབ་འདོད་པ། །དགག་བྱ་ཐུན་མོང་མིང་གི་ནི། །བཏགས་དོན་བཙལ་ཚེ་མ་རྙེད་པའི། །ངེས་ཤེས་དེ་ལ་བདེན་ཚད་བྱས། །དེ་ཡི་བདེན་ འཛིན་འགོག་པ་ནི། །ཐལ་འགྱུར་ཁྱད་ཆོས་ཡིན་པར་གསུང་། །བདག་འཛིན་གཅོད་ལ་ཟབ་པར་བཞེད། །བདེན་མེད་ཞེན་འཛིན་འགོག་པས་ན། །བདེན་འཛིན་སྐྱེ་ཞིང་ཐུག་མེད་འདོད། །རྒྱ་ནག་ཧ་ཤང་དག་གིས་ནི། །མ་དཔྱད་རང་གར་རྟོག་པ་བཀག ། 5-614 དེ་དང་ཚད་མའི་རིགས་པ་ཡིས། །མཐའ་བཞིའི་སྤྲོས་པ་ཀུན་གྲོལ་བ། །འཛིན་མེད་ལྟ་བ་གཉིས་མི་མཚུངས། །འཕགས་པ་དཀོན་མཆོག་བརྩེགས་པ་དང་། །དེ་བཞིན་མདོ་སྡེ་ཏིང་འཛིན་ར
【現代漢語翻譯】 第一交換：雖然是珍愛執取的交換，但說不能交換苦樂。如果不願交換苦樂，那麼珍愛執取的交換實際上也同樣不能交換。兩者在心意上，實際上並沒有交換。例如，食物沒有給別人，而是自己偷偷地吃掉，就像沒有想給別人一樣。這與經文相違背，龍樹（Nāgārjuna）的《寶鬘論》和寂天（Śāntideva）的《入菩薩行論》中，都如經文所說，要努力交換苦樂。因此，關鍵在於簡而言之，就是心中對於苦樂的給予和接受的修習沒有錯誤。經文依據是《三杖經》、《虛空藏經》、《無垢經》等，理證依據是《集學論》、《入菩薩行論》、《馬鳴菩薩之聲》和《經莊嚴論》等。阿底峽尊者（Atiśa）將這些教義融入《修心七要》的甚深教導中，傳授給仲敦巴（Dromtön）。同樣，阿底峽尊者也將三士道的次第傳授給袞巴（Gönpa），並傳承至聶祖爾（Néuzur）。這被稱為噶當派（Kadampa）的兩種傳統。從仲敦巴傳承下來的教法，在雪域高原非常興盛，通過堅贊協巴（Chennga Künsang Shyepa）昆仲三兄弟傳承，至今仍然盛行。其中也包括對釋迦牟尼佛（Śākyamuni）等四尊本尊的觀修方法。 將自他交換融入修心教導中，是杰尊薩迦派（Jetsun Sakyapa）父子的實踐，與瑜伽自在（Yogīśvara）的口訣和阿底峽尊者噶當派的教義沒有區別，是教法的精髓。僅僅是生起信心，就能獲得加持。 關於駁斥邪見，有兩種觀點：有些人認為，在駁斥四邊戲論時，如果駁斥了其中一種，另一種就會隨之改變。宗喀巴大師（Tsongkhapa）認為，在駁斥了實有之後，執著于無實的觀點是中觀的究竟見解。因此，在證悟三乘的方式上，自續派（Svātantrika）認為，實有的標準不依賴於心識，而是從外境的角度來成立。對於共同名稱的駁斥對象，如果在尋找其所指時找不到，那麼對這種認知的確定就是實有的標準。他們認為，駁斥這種實有執著是應成派（Prāsaṅgika）的特點，認為斷除我執非常深刻。由於駁斥了對無實的執著，因此會產生實有執著，並且認為沒有盡頭。而中國的和尚們，則是不加分析地阻止妄念。 這與通過量論的推理，從四邊戲論中解脫出來，無執的見解是不同的。《聖妙吉祥根本續》和《定解寶燈論》中都有記載。
【English Translation】 The first exchange: Although it is the exchange of cherishing attachment, it is said that one cannot exchange happiness and suffering. If one does not want to exchange happiness and suffering, then the exchange of cherishing attachment is actually the same as not being able to exchange. Both are in the mind, but in reality, there is no exchange. For example, food is not given to others, but secretly eaten by oneself, just like not wanting to give it to others. This contradicts the scriptures. Nāgārjuna's 'Ratnāvalī' and Śāntideva's 'Bodhicaryāvatāra' both say, as the scriptures state, that one should strive to exchange happiness and suffering. Therefore, the key is, in short, that there is no error in the practice of giving and taking happiness and suffering in the mind. The scriptural basis is the 'Three Staffs Sutra', the 'Akashagarbha Sutra', and the 'Immaculate Sutra', etc. The logical basis is the 'Compendium of Trainings', the 'Bodhicaryāvatāra', 'Ashvaghosha's Voice', and the 'Ornament of the Sutras', etc. Atiśa incorporated these teachings into the profound instructions of the 'Seven Points of Mind Training', which he transmitted to Dromtön. Similarly, Atiśa also transmitted the stages of the three types of individuals to Gönpa, and it was passed down to Néuzur. This is known as the two traditions of the Kadampa school. The teachings transmitted from Dromtön have flourished greatly in the snowy mountains, and have been transmitted through the three brothers, Chennga Künsang Shyepa, and continue to flourish today. This also includes the methods of visualizing the four deities, such as Śākyamuni. Incorporating the exchange of self and others into mind training is the practice of Jetsun Sakyapa and his sons, and is no different from the instructions of Yogīśvara and the teachings of Atiśa's Kadampa school. It is the essence of the teachings. Merely generating faith can bring blessings. Regarding refuting wrong views, there are two opinions: Some believe that when refuting the four extremes of elaboration, if one is refuted, the other will change accordingly. Tsongkhapa believes that after refuting true existence, clinging to the view of non-existence is the ultimate view of Madhyamaka. Therefore, in the way of realizing the three vehicles, the Svātantrika school believes that the standard of true existence does not depend on consciousness, but is established from the perspective of external objects. For the object of refutation of a common name, if one cannot find its referent when searching for it, then the certainty of this cognition is the standard of true existence. They believe that refuting this clinging to true existence is the characteristic of the Prāsaṅgika school, and that cutting off self-grasping is very profound. Because of refuting the clinging to non-existence, clinging to true existence will arise, and they believe there is no end. The Chinese monks, on the other hand, prevent thoughts without analysis. This is different from the view of non-attachment, which is liberated from the four extremes of elaboration through reasoning of valid cognition. It is recorded in the 'Arya Ratnakuta Sutra' and the 'Lamp for Unraveling the Profound'.
ྒྱལ། །ཡང་དག་སྦྱོར་བའི་རྒྱུད་ དང་ནི། །མགོན་པོ་བྱམས་པའི་རྒྱུད་བླ་མ། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་དབུ་མ་ཡི། །རྩ་བའི་བསྟན་བཅོས་རིག་ལྡན་ཆེ། །པདྨ་དཀར་དང་འཕགས་པ་ལྷས། །མཐའ་བཞི་སྤྲོས་བྲལ་ཁོ་ནས་གསུང་། །ཡང་ནི་ཡོད་མིན་ མེད་མིན་དོན། །བདེན་པ་གཉིས་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། མེད་པ་དོན་དམ་ཡོད་ཀུན་རྫོབ། །ཡིན་ཟེར་དོན་དམ་མེད་མཐར་འཛིན། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་འཇིག་རྟེན་པར། །ཡོངས་གྲགས་བུམ་པ་ལྟ་བུ་ལ། །མངོན་སུམ་ མཐོང་ཞིང་མེད་མི་འགྱུར། །ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་ཚང་མི་སྲིད། །དེས་ན་ཚིག་གི་སྒྲིབ་གཡོག་ལས། །དོན་དུ་མེད་པའི་མཐར་ལྷུང་གྱུར། །ཡང་ནི་ཡོད་མེད་སོགས་མཐའ་བཞི། །ངེས་པ་བཟུང་བ་བདེན་མེད་ཀྱི། ། དོན་ཡིན་གསུང་པ་འཕགས་མཆོག་ནི། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱིས་མ་གསུང་། །དེ་ལྟའི་མེད་དགག་ལ་དབུ་མའི། །ལྟ་བར་བྱས་ན་ཚད་མ་ཡི། །ལུང་དང་མི་མཐུན་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ བར་གསུང་། །ཐེག་གསུམ་ལྟ་བར་ཆད་མེད་ན། །བྱམས་པས་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་ནི། །བདག་མེད་རྟོགས་ཚུལ་རྟོག་བྱ་ལ། །བདག་མེད་ཙམ་དུ་གཞི་མཐུན་ཀྱང་། །བདག་མེད་ཆོས་དང་གང་ཟག་གི །ཟླས་ཕྱེའི་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་བ་གསུམ། ། 5-615 ཐེག་ཆེན་ལམ་ཁྱད་སྦྱོར་ལམ་ནས། །འགོ་བརྩམ་སྦྱོར་མཐོང་སྒོམ་པ་གསུམ། །ཐེག་དམན་ལམ་ཁྱད་སྤྱོད་པ་ནས། །བརྩམ་སྟེ་སྦྱོར་མཐོང་བསྒོམ་པ་གསུམ། །ལྟ་བས་འཕགས་ཚུལ་གསུང་འདི་ཅི། །དེ་བཞིན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་ སྲས་ཀྱི། །འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་ཤེས་རབ་དང་། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ཆོས་ཉིད་སོགས། །ལྟ་བའི་ཁྱད་པར་གསུང་ལ་གཟིགས། །ཉན་ཐོས་མཐོང་བའི་ལམ་ཉིད་ནས། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མཐོང་གྱུར་ན། །ལས་ཉོན་ལས་ བྱུང་སྐྱེ་སོགས་ལས། །འདས་པར་གྱུར་ཞིང་ཉན་རང་ལ། །སྙིང་པོའི་ལྟ་བ་མི་ལྡན་པ། །ཐོགས་མེད་ཞབས་ཀྱི་གསུང་ལ་གཟིགས། །བློ་ལ་མ་ལྟོས་ཡུལ་ངོས་ནས། །གྲུབ་དེས་རང་རྒྱུད་འགོག་ཞེ་ན། །རང་ རྒྱུད་སྲོལ་འབྱེད་ལེགས་ལྡན་གྱིས། །ཞལ་བཞེས་གནང་བར་གཟིགས་པར་མཛོད། །བཏགས་དོན་བཙལ་ཚེ་མ་རྙེད་དོན། །ཐ་སྙད་ཡིན་ན་འདོགས་བྱེད་ཀྱི། །མིང་གི་ཐ་སྙད་མེད་པར་འགྱུར། །ཐ་སྙད་མིང་གིས་ཀུན་རྫོབ་ རྟོགས། །ཀུན་རྫོབ་ཐབས་ལ་བརྟེན་ནས་ནི། །དོན་དམ་རྟོགས་གྱུར་དེ་གསུམ་ཀ །ཕན་ཚུན་གཅིག་ལ་གཅིག་ལྟོས་གྱུར། །ལས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་ཞིག་གི །ཆོས་ཀུན་ལྟོས་གྲུབ་ཚུལ་གྱི་འཇུག །དེ་ལས་བྱེད་པོ་ གཞན་མེད་པ། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་ཡིས་དབུ་མ་ཡི། །ལུང་ལས་གསལ་ཞིང་དམ་པའི་དོན། །མ་རྙེད་པ་ཙམ་ཐལ་རང་གཉིས། །མཐུན་ཕྱིར་ཁྱད་ཆོས་ཇི་ལྟར་དབྱེ། །བློ་ཡི་ཞེན་ཡུལ་རིག་པ་ཡིས། །དཔྱད་ནས་འགོག་པ་ལོག་རྟོགས་སུ། ། 5-616 ཡིན་ནས་རྫོགས་སངས་རྒྱས་ནས་བཟུང་། །རྒྱ་བོད་མཁས་གྲུབ་ཀུན་གྱིས་ནི། །དེ
【現代漢語翻譯】 此外，還有《正理經》（རྒྱལ། །ཡང་དག་སྦྱོར་བའི་རྒྱུད་），以及彌勒怙主的《經莊嚴論》（མགོན་པོ་བྱམས་པའི་རྒྱུད་བླ་མ།）。聖者龍樹的中觀根本論（འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་དབུ་མ་ཡི། །རྩ་བའི་བསྟན་བཅོས་རིག་ལྡན་ཆེ།），蓮花戒和聖天論師（པདྨ་དཀར་དང་འཕགས་པ་ལྷས།）僅僅闡述了離四邊戲論的觀點（མཐའ་བཞི་སྤྲོས་བྲལ་ཁོ་ནས་གསུང་）。 或者說，非有非無的意義（ཡང་ནི་ཡོད་མིན་མེད་མིན་དོན།），是指兩種真諦（བདེན་པ་གཉིས་ལ་དགོངས་པ་སྟེ）。無是勝義諦，有是世俗諦（མེད་པ་དོན་དམ་ཡོད་ཀུན་རྫོབ།）。如果說『是』，則執著于勝義諦的『無』（ཡིན་ཟེར་དོན་དམ་མེད་མཐར་འཛིན།）。如果這樣，對於世間（དེ་ལྟར་ཡིན་ན་འཇིག་རྟེན་པར།）普遍存在的如瓶子之類的東西（ཡོངས་གྲགས་བུམ་པ་ལྟ་བུ་ལ།），明明現量可見，卻不能說它不存在（མངོན་སུམ་མཐོང་ཞིང་མེད་མི་འགྱུར།）。有和無兩者不可能同時成立（ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་ཚང་མི་སྲིད།）。因此，從言辭的遮蔽來看（དེས་ན་ཚིག་གི་སྒྲིབ་གཡོག་ལས།），實際上已經墮入了『無』的邊見（དོན་དུ་མེད་པའི་མཐར་ལྷུང་གྱུར།）。 或者說，有、無等四邊（ཡང་ནི་ཡོད་མེད་སོགས་མཐའ་བཞི།），如果執著于這些確定的觀點，那就是不承認真實存在的意義（ངེས་པ་བཟུང་བ་བདེན་མེད་ཀྱི། །དོན་ཡིན་གསུང་པ་འཕགས་མཆོག་ནི།）。聖者龍樹父子並沒有這樣說過（ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱིས་མ་གསུང་།）。如果將這種『無遮』（དེ་ལྟའི་མེད་དགག་ལ་དབུ་མའི།）作為中觀的見解（ལྟ་བར་བྱས་ན་ཚད་མ་ཡི།），那麼這與量（ प्रमाण）的教理相違背（ལུང་དང་མི་མཐུན་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་།），並且經典中也說會產生根本墮罪（རྩ་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་གསུང་）。 如果三種乘的見解沒有差別（ཐེག་གསུམ་ལྟ་བར་ཆད་མེད་ན།），那麼彌勒菩薩在解釋三種乘時（བྱམས་པས་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་ནི།），應當如何理解證悟無我的方式呢（བདག་མེད་རྟོགས་ཚུལ་རྟོག་བྱ་ལ།）？雖然僅僅在無我的層面上基礎相同（བདག་མེད་ཙམ་དུ་གཞི་མཐུན་ཀྱང་།），但無我分為法無我和人無我（བདག་མེད་ཆོས་དང་གང་ཟག་གི），有小、中、大三種差別（ཟླས་ཕྱེའི་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་བ་གསུམ།）。 大乘道的特點是從加行道開始（ཐེག་ཆེན་ལམ་ཁྱད་སྦྱོར་ལམ་ནས།），分為加行道、見道和修道三個階段（འགོ་བརྩམ་སྦྱོར་མཐོང་སྒོམ་པ་གསུམ།）。小乘道的特點是從行道開始（ཐེག་དམན་ལམ་ཁྱད་སྤྱོད་པ་ནས།），分為加行道、見道和修道三個階段（བརྩམ་སྟེ་སྦྱོར་མཐོང་བསྒོམ་པ་གསུམ།）。為什麼說見解上有高下之分呢（ལྟ་བས་འཕགས་ཚུལ་གསུང་འདི་ཅི།）？同樣，請看龍樹父子的觀點（དེ་བཞིན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱི།），三輪體空、不可思議的法性等等（འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་ཤེས་རབ་དང་། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ཆོས་ཉིད་སོགས།），在見解上的差別（ལྟ་བའི་ཁྱད་པར་གསུང་ལ་གཟིགས）。 如果聲聞乘在見道時（ཉན་ཐོས་མཐོང་བའི་ལམ་ཉིད་ནས།）就能證悟如來藏（བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མཐོང་གྱུར་ན།），那麼他們就應該已經超越了業、煩惱以及由業所生的輪迴等等（ལས་ཉོན་ལས་བྱུང་སྐྱེ་སོགས་ལས། །འདས་པར་གྱུར་ཞིང་ཉན་རང་ལ།）。但是，聲聞乘和緣覺乘並不具備如來藏的見解（སྙིང་པོའི་ལྟ་བ་མི་ལྡན་པ།）。請看無著菩薩的論述（ཐོགས་མེད་ཞབས་ཀྱི་གསུང་ལ་གཟིགས）。 如果從不依賴於心識的角度（བློ་ལ་མ་ལྟོས་ཡུལ་ངོས་ནས།）就能成立自性（གྲུབ་དེས་རང་རྒྱུད་འགོག་ཞེ་ན།），那麼請看開創自續派的智者（རང་རྒྱུད་སྲོལ་འབྱེད་ལེགས་ལྡན་གྱིས།）是如何承認這一點的（ཞལ་བཞེས་གནང་བར་གཟིགས་པར་མཛོད）。如果尋找假立的意義而找不到（བཏགས་དོན་བཙལ་ཚེ་མ་རྙེད་དོན།），那麼如果名言是真實存在的（ཐ་སྙད་ཡིན་ན་འདོགས་བྱེད་ཀྱི།），能詮釋的名稱也將不復存在（མིང་གི་ཐ་སྙད་མེད་པར་འགྱུར།）。名言通過名稱來認識世俗諦（ཐ་སྙད་མིང་གིས་ཀུན་རྫོབ་རྟོགས།），依靠世俗諦的方法（ཀུན་རྫོབ་ཐབས་ལ་བརྟེན་ནས་ནི།），才能證悟勝義諦，這三者（དོན་དམ་རྟོགས་གྱུར་དེ་གསུམ་ཀ），是相互依賴的（ཕན་ཚུན་གཅིག་ལ་གཅིག་ལྟོས་གྱུར།）。 一切法都是以因果的緣起方式而存在的（ལས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་ཞིག་གི །ཆོས་ཀུན་ལྟོས་གྲུབ་ཚུལ་གྱི་འཇུག），除此之外沒有其他的作者（དེ་ལས་བྱེད་པོ་གཞན་མེད་པ།）。聖者龍樹在其中觀論典中（འཕགས་མཆོག་ཀླུ་ཡིས་དབུ་མ་ཡི།），對此有清晰的闡述，這是至關重要的意義（ལུང་ལས་གསལ་ཞིང་དམ་པའི་དོན།）。僅僅因為沒有找到（真性），自續派和他宗（應成派）的觀點相同（མ་རྙེད་པ་ཙམ་ཐལ་རང་གཉིས།），那麼如何區分他們的特點呢（མཐུན་ཕྱིར་ཁྱད་ཆོས་ཇི་ལྟར་དབྱེ།）？ 通過智慧來分析和破除心中的執著對像（བློ་ཡི་ཞེན་ཡུལ་རིག་པ་ཡིས། །དཔྱད་ནས་འགོག་པ་ལོག་རྟོགས་སུ།），從圓滿正等覺佛陀開始（ཡིན་ནས་རྫོགས་སངས་རྒྱས་ནས་བཟུང་།），印度和西藏的所有智者和成就者們（རྒྱ་བོད་མཁས་གྲུབ་ཀུན་གྱིས་ནི།），都...
【English Translation】 Furthermore, there is the 'Tantra of Correct Application,' and the 'Sublime Treatise on Maitreya's Lineage.' The great, learned root text of the noble Nagarjuna's Madhyamaka, along with Padmakara and Aryadeva, speak only of freedom from the four extremes of elaboration. Or rather, the meaning of 'neither existent nor nonexistent' refers to the two truths. Nonexistence is the ultimate truth, existence is the conventional truth. To say 'it is' is to cling to the extreme of nonexistence in the ultimate truth. If that were the case, then for things like a pot, which are commonly known in the world, they are manifestly seen and cannot be said to not exist. It is impossible for both existence and nonexistence to be present. Therefore, from the obscuration of words, one falls into the extreme of nonexistence in reality. Or rather, the noble one says that clinging to the four extremes of existence, nonexistence, etc., is the meaning of denying reality. The father and son Nagarjuna did not say this. If such a negation is taken as the view of Madhyamaka, it contradicts the scriptures of valid cognition, and the root downfall is said to occur in the tantras. If there is no difference in the views of the three vehicles, then how should one understand the way of realizing selflessness when Maitreya explains the three vehicles? Although the basis is the same in terms of selflessness alone, there are three differences in selflessness: small, medium, and large, divided by selflessness of phenomena and selflessness of persons. The distinction of the Great Vehicle path begins from the path of joining, and there are three: the path of joining, the path of seeing, and the path of meditation. The distinction of the Lesser Vehicle path begins from the path of conduct, and there are three: the path of joining, the path of seeing, and the path of meditation. What is this saying about the superiority of the view? Likewise, look at the views of Nagarjuna and his son, such as the wisdom of non-objectification of the three spheres, the inconceivable nature of reality, etc., and the differences in views. If the Hearers see the essence of the Sugata on the path of seeing, then they should have transcended karma, afflictions, and the cycle of birth arising from karma, etc. However, the Hearers and Solitary Realizers do not possess the view of the essence. Look at the words of Asanga. If self-nature can be established from the side of the object without relying on the mind, then please see how the founder of the Svatantrika school acknowledges this. If the meaning of imputation is sought but not found, then if conventional truth is real, the name that designates it will cease to exist. Conventional truth is understood through names, and by relying on the method of conventional truth, one realizes the ultimate truth. These three are mutually dependent. All phenomena exist only as the interdependent arising of cause and effect, and there is no other agent besides this. The noble Nagarjuna clearly explains this in his Madhyamaka treatises, and this is a crucial point. Merely because the true nature is not found, the Svatantrika and Prasangika schools are the same, so how can their characteristics be distinguished? By analyzing and refuting the objects of clinging in the mind with wisdom, from the fully enlightened Buddha onwards, all the scholars and accomplished ones of India and Tibet have...
་དག་སྟོང་དང་མི་སྟོང་གི །གཉིས་འཛིན་ཞེན་ཡུལ་བཀག་པར་མཛད། །དེ་དག་གི་ནི་སྤྲོས་བྲལ་དུ། །སྒྲུབ་དེས་མེད་པའི་མཐར་ འཛིན་ཉིད། །འགོག་པར་མཛད་ན་ཁྱེད་དང་འགལ། །མ་འགོག་མེད་མཐར་འཛིན་པ་ནི། །འཛིན་པ་ཡིན་ན་བདེན་འཛིན་གྱི། །ལོག་རྟོག་གང་གིས་བཀག་པར་ནུས། །རྟོག་པའི་བློ་ཡི་ཡུལ་གྱི་ནི། །གནས་ལུགས་དཔྱོད་ ལས་གཞན་ཅི་ཞིག །དེ་ཚེ་ཡོད་མེད་མཐར་བཟུང་ན། །དེ་ནི་མཐར་འཛིན་གྱུར་ལས་ཅི། །བློ་ཡི་གཉིས་ཀའི་སྐྱོན་བསལ་ལ། །ཐུག་མེད་ཡིན་འདོད་དགོས་པ་མེད། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་ཡི་དབུ་མ་ཡི། །རྩ་ བའི་བསྟན་བཅོས་ལས་གསུང་གསལ། །འདི་ལ་འཕགས་པའི་མཉམ་གཞག་གི །དོན་གྱི་སྤྲོས་ཀུན་ཉེར་ཞིའི་ཚེ། །སྐྱོན་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་དག་མོད། །སོ་སྐྱེའི་རིགས་པས་དཔྱད་པའི་ཚེ། །ཡོད་མེད་གཉིས་ཀའི་མཐའ་གསལ་ བས། །དེ་ཡི་གནས་ལུགས་རང་བཞིན་རྟོགས། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་གསུང་ལས་གསལ། །དགག་པ་གཉིས་མིན་རྣལ་མ་ཞིག །མི་འོང་འདོད་འཁྲུལ་མེད་མཐའ་ལ། །འཛིན་ནི་མེད་པའི་མཐར་ལྷུང་འགྱུར། །མདོར་ན་ཐོས་བསམ་ བསྒོམ་པའི་ཚེ། །གཏན་ཚིགས་རིགས་པས་ཡོད་མེད་ཀྱི། །མཐའ་ལས་དཔྱད་པ་རེས་འཇོག་གིས། །ཚུལ་ལས་དེ་དེའི་མཐར་མི་འཛིན། །དེ་ལྟར་བྱས་པའི་གོམས་འབྲས་ཀྱི། །རེ་ཞིག་ཚེ་ན་མཉམ་གཞག་ལས། །སྤྲོས་བྲལ་རྟོགས་པ་རང་ལུགས་བཞེད། 5-617 ༈ །ལོ་ཙཱ་སྐྱབས་མཆོག་དཔལ་གྱི་ནི། །ཀུན་རྫོབ་སྤྲོས་བྲལ་སྨྲ་བཀག་དོན། །ཁ་ཅིག་ཐ་སྙད་ཚེ་ན་ཡང་། །སོགས་ནས་དབུ་མའི་ལུགས་བར་དོན། །ཐ་སྙད་སྐབས་སུ་ཡོད་མེད་མིན། །མཐའ་བཞི་སྤྲོས་བྲལ་ སྨྲ་མི་འཐད། །མདོ་ལས་སྟོན་པས་འཇིག་རྟེན་པ། །ང་དང་རྩོད་ཅིང་ང་ཡིས་ནི། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཡོད་མེད་ཀྱི། །གང་སྨྲ་དེ་ལ་རྩོད་པ་མིན། །དེ་བཞིན་སློབ་དཔོན་ཟླ་བས་ཀྱང་། །ཐ་སྙད་ འཇོག་ཚེ་ཡོད་མེད་སོགས། །བཀག་ན་འཇིག་རྟེན་གྱིས་གནོད་པས། །ཡོད་མེད་སོ་སོར་སྨྲ་དགོས་གསུང་། །དེས་ན་ཀུན་རྫོབ་སྤྲོས་པ་ཡི། །རང་བཞིན་ཡིན་ཕྱིར་རིག་པ་ཡི། །ཀུན་རྫོབ་རྣམ་བཞག་བྱེད་མི་ཤེས། ། ཟས་གོས་མེ་ཆུ་ལ་སོགས་པ། །དེ་ཡི་རྣམ་པར་ཡོད་མེད་མིན། །གནས་སྐབས་དོན་ཡང་མི་འགྲུབ་ཅིང་། །གཞན་གྱི་རྩོད་པའི་གནས་སུ་འགྱུར། །འོན་ཀྱང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ནང་ནས། །རྒྱུ་དུས་འབྲས་བུ་ཡོད་ མེད་མིན། །དེ་བཞིན་འབྲས་དུས་རྒྱུ་ཡོད་དང་། །མེད་པ་གཉིས་མིན་ཁས་ལེན་ནི། །ཐ་སྙད་ཚེ་ན་རྒྱུ་འབྲས་ལ། །རྟག་ཆད་སྤོང་པས་གྲུབ་པ་ཡིན། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་རྒྱུ་དུས་ན། །འབྲས་ཡོད་འབྲས་ དུས་རྒྱུ་ཡོད་ན། །རྟག་མཐར་འགྱུར་ཞིང་དེ་ཡི་ཚེ། །དེ་དག་མེད་ན་ཆད་མཐར་འགྱུར། །མྱུ་གུ་ས་བོན་ལས་གཞན་མིན། །གནད་ཀྱི་མྱུ་གུའི་ཚེ་ས་བོན། །ཞིག་དང་མེད་པ་ཡང་མ་ཡིན། །མྱུ་གུ་ས་བོན་གཅིག་ཀྱང་མིན། ། 5-618 ག
【現代漢語翻譯】 斷滅空與非空，您已阻止了二元執著的生起。 如果斷滅空性的離戲中，您阻止了對無的執著，那將與您相悖。 如果不阻止對無的執著，如果存在執著，那麼用什麼來阻止對真實的顛倒妄想呢？ 對於妄想之心的對境來說，除了審視其真實狀態，還能做什麼呢？ 如果那時執著于有無的極端，那不就是陷入了極端執著嗎？ 爲了消除心識的兩種過失，不需要執著于無邊無際。 聖者龍樹菩薩的《中觀根本慧論》中清楚地闡述： 當聖者的等持（梵文：samāhita）息滅一切戲論時，過失自然清凈。 但當凡夫用分別念進行分析時，有無兩種極端就會顯現。 因此，要認識到事物的真實狀態。 聖者龍樹菩薩的教言中明確指出： 真正的遮破不是二元的對立，如果執著于不存在的極端，就會墮入無的深淵。 總之，在聞思修的過程中，通過推理來交替地分析有無的極端，不要執著于任何一方。 這樣做的習慣所帶來的結果是，在某一時刻，從等持中，自發地證悟離戲的境界。 洛扎瓦·嘉措貝（Lo tsāwa Kyabchok Pal）尊者，阻止了世俗諦中離戲的言說。 有些人認為，即使在名言（世俗）中，也應遵循中觀的觀點。 在名言的範疇內，不應說有無等四邊戲論。 經中佛陀開示：『世人與我爭論，而我不與世人爭論。』 『對於世人所說的有無，我都不爭論。』 同樣，論師月稱（Chandrakirti）也說：『在安立名言時，如果遮破有無等，就會受到世間的損害，因此必須分別說明有無。』 因此，由於世俗諦的自性是虛假的，如果不瞭解如何運用世俗的分別，那麼衣食住行等世俗之事也無法成就，並且會成為他人爭論的焦點。 然而，在世俗諦的範疇內，不應說因時無果，果時無因。 同樣，也不應承認果時有因，因時有果這兩種情況。 在名言的範疇內，通過避免常斷二邊，因果才能成立。 如果這樣，因時有果，果時有因，就會陷入常邊。 如果因時無果，果時無因，就會陷入斷邊。 苗芽並非與種子不同，關鍵在於，當苗芽生起時，種子已經壞滅，但並非完全不存在。 苗芽與種子也並非完全相同。
【English Translation】 You have prevented the arising of dualistic clinging to emptiness and non-emptiness. If, in the freedom from elaboration of emptiness, you prevent clinging to non-existence, that would contradict you. If you do not prevent clinging to non-existence, and if there is clinging, then what can prevent the distorted misconception of truth? For the object of the mind of delusion, what else is there other than examining its true state? If at that time one clings to the extremes of existence and non-existence, wouldn't that be falling into extreme clinging? To eliminate the two faults of the mind, there is no need to cling to boundlessness. The esteemed Nāgārjuna clearly states in his 'Root Verses on the Middle Way': When the samāhita of the noble ones pacifies all elaborations of meaning, faults are naturally purified. But when ordinary beings analyze with their intellect, the extremes of existence and non-existence become clear. Therefore, one must realize the true state of things. It is clear from the words of the esteemed Nāgārjuna: True negation is not a dualistic opposition; clinging to a non-existent extreme will lead to falling into the abyss of non-existence. In short, during the process of hearing, thinking, and meditating, by alternately analyzing the extremes of existence and non-existence with reasoning, do not cling to any one side. The result of such practice is that, at some point, from samāhita, the realization of freedom from elaboration arises spontaneously. The translator Kyabchok Pal prevented the speaking of freedom from elaboration in conventional truth. Some think that even in conventional terms, one should follow the view of the Middle Way. In the context of conventional terms, it is not appropriate to speak of the four extremes of elaboration, such as existence and non-existence. In the sutras, the Buddha taught: 'The world argues with me, but I do not argue with the world.' 'I do not argue with whatever the world says about existence and non-existence.' Similarly, the teacher Chandrakirti said: 'When establishing conventional terms, if one negates existence and non-existence, it harms the world, so one must separately explain existence and non-existence.' Therefore, since the nature of conventional truth is deceptive, if one does not know how to use conventional distinctions, then worldly affairs such as food, clothing, and shelter cannot be accomplished, and it will become a point of contention for others. However, within the realm of conventional truth, one should not say that there is no result at the time of the cause, and no cause at the time of the result. Similarly, one should not acknowledge the two situations where there is a cause at the time of the result, and a result at the time of the cause. Within the realm of conventional terms, cause and effect can be established by avoiding the extremes of permanence and annihilation. If this is the case, if there is a result at the time of the cause, and a cause at the time of the result, one would fall into the extreme of permanence. If there is no result at the time of the cause, and no cause at the time of the result, one would fall into the extreme of annihilation. A sprout is not different from a seed; the key is that when a sprout arises, the seed has decayed, but it is not completely non-existent. A sprout and a seed are also not completely the same.
ནད་ཀྱི་མྱུ་གུའི་ཚེ་ས་བོན། །ཡོད་པ་ཡང་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་ཡི་ཞལ་སྔ་ནས། །རྒྱུ་དང་བཅས་པ་སྐྱེས་མཐོང་ནས། །མེད་པ་ཉིད་ལས་འདས་པ་ཡིན། །རྒྱུ་དང་བཅས་པ་འགག་ མཐོང་ན། །ཡོད་པ་ཉིད་དུ་ཁས་མི་ལེན། །ཟླ་བས་ཀྱང་ནི་དེ་བཞིན་གསུང་། ༈ །པཎ་ཤཱཀ་གྲུབ་པའི་མཐའ་སྔ་མ། །ཞིག་དང་གཞུང་ལུགས་མ་མྱོང་པའི། །མཚན་ཉིད་པ་འགས་བདག་གང་ཟག །རྣམ་གྲངས་ སྨྲ་བ་མུ་སྟེགས་ཡིན། །བདག་ནི་ཐ་སྙད་དུའང་མེད། །གང་ཟག་ཞེས་པར་ཡོད་པར་འདོད། །ཞེས་སོགས་དགག་དོན་ལ་ལ་བདག །སོགས་ནས་སོ་སོར་སྨྲོས་ཞེས་བར། །ཡུམ་གྱི་མདོ་དང་ཀླུ་སྒྲུབ་ནི། །ཡབ་ སྲས་གཞུང་ལུགས་རྣམས་ལས་ནི། །བདག་དང་སེམས་ཅན་སྲོག་གང་ཟག །གསོ་བ་སྐྱེས་བུ་ཤེད་བདག་དང་། །ཤེད་སྐྱེས་བྱེད་པོ་ཚོར་པོ་དང་། །ཤེས་པ་པོ་དང་མཐོང་བ་པོ། །དེ་ལ་སྐྱེས་བུ་བཅུ་གཉིས་ གྲགས། །དེ་དོན་ཇི་སྲིད་ཕུང་པོ་ལ། །འཛིན་ཡོད་དེར་སྲིད་ངར་འཛིན་ཡོད། །ཅེས་བཤད་ངར་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི། །དམིགས་ཡུལ་གྱུར་པའི་ང་ཙམ་པ། །དེ་ལ་བདག་དང་སེམས་ཅན་སོགས། །བྱེད་པའི་སྐྱེས་བུ་ བཅུ་གཉིས་འདོགས། །དེ་ཡི་ནང་ཚན་གྱུར་པའི་བདག །སེམས་ཅན་སོགས་པ་མིང་གི་ནི། །རྣམ་གྲངས་ཙམ་ཀྱང་སྤྱིར་དེ་དག །དོན་གཅིག་ཏུ་ནི་ཁས་མི་ལེན། །ཉན་རང་བྱང་སེམས་གསུམ་ཀ་ཡི། །བདག་མེད་མ་ཡིན་དེ་རྣམས་ཀྱི། ། 5-619 ངར་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་དམིགས་ཡུལ། །མ་ཡིན་ཉན་རང་སློབ་རྣམས་དང་། །དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་སྔོན་དུ་ནི། །མ་སོང་བྱང་སེམས་སོ་སྐྱེ་དང་། །ལམ་ལ་ཞུགས་པ་མཐའ་དག་གི །བདག་ཡིན་དེ་རྣམས་ངར་ འཛིན་ཅན། །གང་ཟག་ཡིན་གྱི་ངར་འཛིན་གྱི། །ལྷན་སྐྱེས་དམིགས་ཡུལ་ང་ཙམ་མོ། །ང་ཉིད་གདགས་པའི་རྒྱུ་ཕུང་པོ། །དེ་དག་གཅིག་དང་ཐ་དད་དང་། །རྟེན་དང་བརྟེན་པ་དང་ལྡན་ལྔ། །དེ་སྟེང་ཚོགས་ དང་དབྱིབས་བཅས་ཏེ། །བདུན་གྱིས་བཙལ་ཚེ་མི་རྙེད་ཀྱང་། །མ་དཔྱད་འཇིག་རྟེན་པའི་སྣང་ངོར། །ཉེ་བར་བླང་བྱ་ཆ་ཤས་དང་། །ཡན་ལག་ཕུང་པོ་ལྔ་ཡི་རྟེན། །ང་འང་བདག་ཉིད་ལེན་པ་པོ། །ཆ་ ཤས་ཡན་ལག་ཅན་དུ་འཇོག །དཔེར་ན་ཤིང་རྟ་ཉིད་ལ་ནི། །ཉེ་བར་བླང་བྱ་འཕང་ལོ་སོགས། །ཉེར་ལེན་འདུས་ལ་ཤིང་རྟར་འཇོག །དེས་ན་རྩོད་པའི་ཚེ་ན་ནི། །བསྣོན་འཕྲི་མེད་པར་ཁས་ལེན་ རིག །འཆད་ཚེ་སློབ་མ་མི་བསླུ་བའི། །དོན་དེ་ངེས་པར་འཆད་པར་བྱ། །ཕུང་པོ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་ནི། །བཏགས་པ་བདག་ཞེས་ཐ་སྙད་དུ། །ཁས་ལེན་དགོས་པར་ཟླ་བས་གསུངས། །དཔེར་ན་མྱུ་གུ་ བདག་གཞན་ལས། །སྐྱེ་སོགས་ཁས་མི་ལེན་མོད་ཀྱི། །ས་བོན་ལ་བརྟེན་མྱུ་གུ་ནི། །སྐྱེ་བའི་ཐ་སྙད་ཙམ་ཞིག་འདོད། །དེ་བཞིན་བདག་ལའང་ཕྱི་རོལ་པའི། །བཏགས་པའི་ཁྱད་པར་ལྔ་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་རྒྱན་དང་འདྲ་སོགས་སྒྲོ་འདོགས་པ་ཅན་བདག ། 5-620 ཉན་ཐོས་མཆན་
【現代漢語翻譯】 疾病的萌芽，其種子，存在或者不存在？ 聖者龍樹面前，見到因緣和合而生，超越了不存在的範疇。 見到因緣和合而滅，也不承認是存在的。 月稱菩薩也如是說。 班智達釋迦師子之前的宗義，以及沒有經歷過論典的，自稱是智者的人，說『我』（藏文：བདག，梵文天城體：आत्म，梵文羅馬擬音：ātma，漢語字面意思：自我）是補特伽羅（藏文：གང་ཟག，漢語字面意思：人）的異名，這是外道。 『我』甚至在名言中也不存在，卻認為『補特伽羅』是存在的。 像這樣，爲了破斥某些人認為『我』等同於補特伽羅的觀點，需要分別闡述。 在《般若經》和龍樹菩薩的父子論典中，『我』、『有情』、『命』、『補特伽羅』、『滋養者』、『士夫』、『力量主』、『力量生』、『作者』、『感受者』、『知者』、『見者』，被稱為十二士夫。 只要對蘊執著，就有我執存在。 如是說，我執是與生俱來的，其所緣境僅僅是『我』。 因此，『我』、『有情』等，被稱為十二士夫。 其中，『我』、『有情』等僅僅是名稱的異名，但總的來說，並不承認它們是同一個意思。 聲聞、緣覺、菩薩三者，並非沒有我執，他們所執著的，並非是與生俱來的我執的對境。 在獲得阿羅漢果位之前，以及尚未進入道位的凡夫菩薩和所有入道者，都有『我』，他們都具有我執。 與生俱來的我執的對境僅僅是『我』。 『我』所依的蘊，這些蘊既非與『我』一體，也非與『我』他體，也非『我』的所依或能依，也不具備這五種關係。 即使加上集合和形狀，用七種方式來尋找也找不到『我』，但在未經觀察的世俗顯現中，『我』是可取之處，是部分和肢體的所依，是五蘊的所依。 『我』也是取受者自身，被認為是部分和肢體的擁有者。 例如，對於車來說，可取之處是輪輻等，將這些聚集起來稱為車。 因此，在辯論時，應毫無增減地承認。 在講授時，爲了不誤導學生，必須明確地講解這個道理。 月稱菩薩說，必須承認，在名言中，『我』是依蘊而假立的。 例如，不承認苗芽是從自身或他者所生，但認為苗芽是依靠種子而生的名言。 同樣，對於『我』來說，外道所安立的五種差別，即五蘊，如同裝飾品一般，是強加於五蘊之上的『我』。 小乘的註釋。
【English Translation】 Is the seed of the sprout of disease, existent or non-existent? In the presence of the noble Nāgārjuna (龍樹), seeing that it arises with causes and conditions, it transcends the category of non-existence. Seeing that it ceases with causes and conditions, it does not accept that it is existent. Candrakīrti (月稱) also speaks in the same way. The earlier tenets of Paṇḍita Śākyaśrī (班智達釋迦師子), and those self-proclaimed scholars who have not experienced the scriptures, say that 'I' (藏文：བདག，梵文天城體：आत्म，梵文羅馬擬音：ātma，漢語字面意思：self) is another name for Pudgala (補特伽羅). This is a heretical view. 'I' does not even exist in conventional terms, yet they believe that 'Pudgala' exists. Like this, in order to refute the view of some who consider 'I' to be the same as Pudgala, it is necessary to explain them separately. In the Prajñāpāramitā Sutra (般若經) and the treatises of Nāgārjuna and his son, 'I', 'sentient being', 'life', 'Pudgala', 'nourisher', 'man', 'lord of power', 'born of power', 'agent', 'feeler', 'knower', 'seer', are known as the twelve Purushas (士夫). As long as there is clinging to the skandhas (蘊), there is self-grasping. It is said that self-grasping is innate, and its object of focus is merely 'I'. Therefore, 'I', 'sentient being', etc., are called the twelve Purushas. Among them, 'I', 'sentient being', etc., are merely different names, but in general, it is not accepted that they have the same meaning. The Śrāvakas (聲聞), Pratyekabuddhas (緣覺), and Bodhisattvas (菩薩) do have self-grasping, but what they grasp is not the object of innate self-grasping. Before attaining the state of Arhat (阿羅漢), and the ordinary Bodhisattvas who have not yet entered the path, and all those who have entered the path, have 'I', and they all possess self-grasping. The object of innate self-grasping is merely 'I'. The skandhas upon which 'I' is based are neither one with 'I', nor other than 'I', nor the basis or the based of 'I', nor do they possess these five relationships. Even if one searches with seven methods, including aggregation and shape, one cannot find 'I', but in the unexamined worldly appearance, 'I' is something to be taken, the basis of parts and limbs, the basis of the five skandhas. 'I' is also the taker itself, considered to be the possessor of parts and limbs. For example, for a chariot, the parts to be taken are the spokes, etc., and these are gathered together and called a chariot. Therefore, in debate, one should acknowledge without adding or subtracting. When teaching, in order not to mislead students, one must clearly explain this reason. Candrakīrti says that it must be acknowledged that in conventional terms, 'I' is imputed in dependence on the skandhas. For example, one does not acknowledge that a sprout arises from itself or from another, but one considers the sprout to be a mere expression that arises in dependence on a seed. Similarly, for 'I', the five distinctions established by the outsiders, that is, the five skandhas, are like ornaments, an 'I' imposed upon the five skandhas. Commentary of the Lesser Vehicle (小乘).
མང་བསྐུར་པ་ཡི་བཏགས་པ་ཡི། །ཕུང་པོ་དང་ནི་རྫས་གཅིག་པའི། །བདག་རྣམས་བཀག་ནས་རང་ལུགས་ཀྱི། །ཐ་སྙད་རྣམ་པར་འཇོག་ཚུལ་ནི། །ཕུང་པོ་ལ་ནི་བརྟེན་པ་ཡི། །བཏགས་པའི་ བདག་འཛིན་འཇིག་རྟེན་ནི། །ལྷན་སྐྱེས་ཡོངས་གྲགས་ཙམ་ཞིག་ནི། །སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པ་ཡིས། །འཇུག་འབྲེལ་ལས་ནི་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱི། །སྤྱན་གྱིས་གསལ་བར་གཟིགས་པའི་ཕྱིར། །ཡང་ནི་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག ། བརྟེན་ནས་བདག་ཏུ་བཏགས་པ་དང་། །ཁ་ཆེ་བྱེ་སྨྲ་ནས་བཟུང་སྟེ། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ཆར་ཕུང་པོ་ལ། །བརྟེན་ནས་བཏགས་པས་བཏགས་པ་ཡི། །བདག་ཙམ་ཁས་ལེན་འཇིག་རྟེན་པས། །རང་རང་བདག་ཏུ་འདོད་ པའི་བདག །ཁས་ལེན་རེ་ཞིག་ཐལ་གྱུར་སྐབས། །བདག་ནི་འདུས་བྱས་ཡིན་ནམ་ཞེས། །རྩ་ཤེ་དང་ནི་འཇུག་པ་ཡི། །ལུང་དེ་མང་བཀུར་བ་ཡི་བདག །ཕུང་པོ་རྫས་གཅིག་ཁས་བླངས་དང་། །བདག་དང་བདག་ ཏུ་འདོགས་པའི་རྒྱུ། །རྣམ་སྨིན་ཕུང་པོ་གཉིས་གཅིག་ཏུ། །ཁས་བླང་དེ་ནི་དགག་ཆེད་ཙམ། །ཕུང་པོ་ཞེས་པ་ཕུང་པོ་ལྔ། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་སུམ་ཅུ་གཉིས། །བདག་འཛིན་དེ་ལ་ངར་འཛིན་སེམས། །སྤྱིར་ བཏང་དངོས་པོའི་བསྡུ་བའི་སྐབས། །མིང་སྤྱི་ཙམ་གྱི་ནང་གཏོགས་ཙམ། །འོན་ཏེ་ངོ་བོ་ཁྱབ་མཉམ་དང་། །དམིགས་རྣམ་འཇུག་ལྡོག་གི་དབྱེ་བས། །ཕུང་པོ་བདག་འཛིན་སོ་སོར་གྱུར། །དེ་ལྟར་མི་དབྱེ་གཅིག་འདོད་པ། ། 5-621 དེ་ནི་རྫས་གཅིག་འདོད་གྲགས་ཤིང་། །རྟག་ལྟར་ཉེ་དགོས་དེ་འགོག་དོན། །དེ་ཡང་རྩ་ཤེའི་ལུང་དོན་ནི། །ཕུང་པོ་རང་བཞིན་སྐྱེ་འཇིག་ཅན། །བདག་ནི་སྩོལ་བས་སྐྱེ་འཇིག་ཅན། །དེ་ལ་དགོངས་ཤིང་ཐ་ སྙད་ཚེ། །སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པ་མི་འགོག་ཅིང་། །འདུས་བྱས་སུ་གཏོགས་འཇོག་པའི་ལུགས། །མང་བཀུར་བ་ཡི་བདག་དང་ནི། །བདག་ཏུ་བཏགས་པའི་རྒྱུ་རྣམ་སྨིན། །ཕུང་པོ་གཉིས་ནི་གཅིག་པར་འདོད། །རྒྱུ་ཞེས་ལས་ ནི་འགོག་མེད་ཀྱི། །བསླུ་བ་མེད་པས་ཟབ་པ་དང་། །ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བའི་ལེན་པའི་ཤེས། །ཕན་ཚུན་དམིགས་རེས་དང་བྲལ་ཀྱང་། །སྲེད་ལེན་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་དེ་ལ། །རྒྱུ་ཞེས་འདོག་ཅིང་ཀུན་གཞི་ནས། །བཟུང་ སྟེ་ཕུང་ཤེས་ཡོངས་རྫོགས་པར། །རྣམ་སྨིན་དུ་གྲགས་དེས་ན་ནི། །འགྲོ་བ་རྣམས་ཀྱི་ཚེ་སྔ་མའི། །ཕུང་ཤེས་སྔ་མ་ཇི་བཞིན་དུ། །ཕྱི་མ་འཕོ་བ་མི་སྲིད་དེ། །དེ་འདྲ་ཡོད་ན་བདག་གི་ རྒྱུན། །ཁས་ལེན་མུ་སྟེགས་པའི་ལུགས་གྱུར། །བདག་འཛིན་ཞེས་པ་ཀུན་གཞིའི་རྗེས། །ཉོན་ཡིད་རང་ནས་གསར་སྐྱེས་གྱུར། །དེས་ན་ཕུང་པོ་བདག་འཛིན་གཉིས། །གཅིག་ན་ཕུང་པོའི་ཆོས་གྲངས་ཀྱི། །བདག་འཛིན་གྲངས་མང་ མཐར་ལྷུང་དང་། །བདག་ནི་རྟག་པ་ཅན་དུ་གྱུར། །དེ་འགོག་དོན་ཡིན་ཡང་དག་པར། །གནས་ལུགས་ལ་དཔྱོད་རིག་པ་ཡིས། །ཐ་སྙད་རྣམ་གཞག་ལ་མི་གནོད། །འདུས་མ་བྱས་ན་བདག་སྐྱེ་འཇིག །
【現代漢語翻譯】 大眾部所安立的，蘊和補特伽羅一體的，我等遮破后，自己宗派的，安立名言的方式是： 依賴於蘊的，世俗的『我』執，僅僅是俱生和共許的，阿阇黎月稱，在《入中論》中，以智慧的眼睛清楚地觀察到。 或者，依賴於界和六處，而安立為『我』，從迦濕彌羅的說一切有部開始，所有四部宗派都認為，依賴於蘊而安立的，僅僅是安立的『我』，世間人，各自承許自己所認為的『我』。 承許暫時出現錯誤的『我』時，『我是有為法嗎？』，在《根本慧論》和《入中論》中，大眾部所承許的『我』，與蘊是實體一體的，『我』和執著『我』的因，異熟蘊二者是一體的，承許這些僅僅是爲了遮破。 所謂的『蘊』，是指五蘊，蘊、處、界三十二，『我執』是指緣『我』的執著心，一般而言，在歸納事物時，僅僅屬於總名之下。 然而，本體是周遍等同的，從所緣、行相、能立、能破的差別上來說，蘊和『我執』是各自不同的，像這樣不區分而認為是一體的， 那是主張實體一體的說法，爲了遮止接近常法的過失，這也是《根本慧論》的經文意義，蘊是自性生滅的，『我』是作者，所以是生滅的，對此加以考慮，在名言上，生滅是不遮止的，安立為屬於有為法的宗派。 大眾部所認為的『我』，和安立為『我』的因——異熟，二者認為是同一的，所謂『因』，是指業是不遮止的，因為沒有欺騙所以是甚深的，極其微細的受取的識。 即使沒有互相觀待，僅僅是愛取的緣起，也稱為『因』，從阿賴耶識開始，到蘊識全部，被稱為『異熟』，因此，眾生的前世的，蘊識和前世一樣， 不可能轉移到後世，如果那樣存在的話，就變成了承許『我』的常有的外道宗派，所謂的『我執』，是從阿賴耶識之後，由染污意自然產生的。 因此，如果蘊和『我執』是一體的話，蘊的法相的數量，『我執』的數量就會達到極限，而且『我』會變成常法。 遮止這些過失才是正確的，對實相進行觀察的智慧，不會損害名言的安立，如果不是有為法，『我』就不會有生滅。
【English Translation】 The Many Honored Ones established that the aggregates and the self are one entity. We refute this and establish our own system of terminology: The worldly 'I' clinging, which relies on the aggregates, is merely innate and commonly accepted. Acharya Chandrakirti, in his 'Entering the Middle Way,' clearly saw this with the eye of wisdom. Or, relying on the elements and the six sense bases, they establish 'I.' Starting from the Kashmir Sarvastivadins, all four schools of thought believe that the 'I' is merely established in dependence on the aggregates. Worldly people each accept the 'I' they believe in. When temporarily admitting a mistaken 'I,' is 'I' conditioned?' In the 'Root Wisdom' and 'Entering the Middle Way,' the 'I' accepted by the Many Honored Ones, and the aggregates are one entity. The 'I' and the cause of clinging to 'I,' the Vipaka aggregates, are one. Accepting these is solely for the purpose of refutation. The so-called 'aggregates' refer to the five aggregates, the thirty-two elements, sense bases, and realms. 'I-clinging' refers to the mind that clings to 'I.' Generally speaking, when categorizing things, it merely belongs under the general name. However, the essence is universally equal. From the differences in object, aspect, establishment, and refutation, the aggregates and 'I-clinging' are distinct. Those who do not differentiate in this way and consider them as one, That is the famous claim of one entity. To prevent the fault of approaching permanence, this is also the meaning of the 'Root Wisdom' scripture. The aggregates are by nature subject to arising and ceasing. 'I' am the agent, so I am subject to arising and ceasing. Considering this, in terms of terminology, arising and ceasing are not prevented, and it is established as belonging to the conditioned. The 'I' as viewed by the Many Honored Ones, and the cause of establishing 'I'—Vipaka—are considered to be the same. The so-called 'cause' refers to karma, which is not prevented. Because it is not deceptive, it is profound, and the extremely subtle consciousness of taking. Even without mutual dependence, merely the dependent arising of craving and taking is called 'cause.' Starting from the Alaya-consciousness, up to the complete aggregates and consciousness, It is known as 'Vipaka.' Therefore, the previous aggregates and consciousness of beings' previous lives, just as they were, It is impossible to transfer to the next life. If such a thing existed, it would become the eternalist doctrine of the Tirthikas who accept the 'I.' The so-called 'I-clinging' arises naturally from the defiled mind after the Alaya-consciousness. Therefore, if the aggregates and 'I-clinging' are one, the number of characteristics of the aggregates, the number of 'I-clinging' would reach the limit, and the 'I' would become permanent. Preventing these faults is correct. The wisdom that examines reality does not harm the establishment of terminology. If it were not conditioned, the 'I' would not have arising and ceasing.
མེད་པར་ཐལ་ཞིང་བདག་ལྟ་ན། ། 5-622 རྟག་དང་མི་རྟག་གང་རུང་ཙམ། །ཁས་བླངས་ཙམ་གྱིས་ལུང་མ་བསྟན། །ལྟ་བར་མི་འགྱུར་ལུང་མ་བསྟན། །ལྟ་བ་བཅུ་བཞི་ཞེས་པ་ནི། །དོན་དམ་ལ་ནི་ཞུགས་པའི་ཚེ། །རྟག་དང་མི་རྟག་སོགས་ སྨྲས་ན། །ལྟ་བ་ངན་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པས། །གང་དུ་ཡང་ནི་ལུང་མ་བསྟན། །དེ་ནི་དོན་དམ་སྐབས་ཡིན་པ། །དཔལ་མགོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །གཏམ་བྱ་རིན་ཆེ་ཕྲེང་བར་གསུངས། །ཕྱོགས་སྔས་གོང་ གི་སྒྲུབ་བྱེད་ན། །གང་ཟག་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་བློས། །ཡུལ་གྱི་གནས་ཚུལ་རྟོགས་པ་དང་། །བདག་འཛིན་དེ་ལ་མ་ཞུགས་ཞེས། །སྨྲ་བ་དེས་ན་སྐྱེ་མེད་དང་། །མཚན་མེད་དང་ནི་སྤྲོས་མེད་རྣམས། །གང་ ཟག་རྟོགས་པའི་བློར་མཚུངས་ཤིང་། །དེ་དག་ཐ་སྙད་དུ་ཡོད་བཞིན། །བདག་ཀྱང་ཐ་སྙད་དུ་ཡོད་གྱུར། །ཡང་ནི་ཕྱོགས་སྔས་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །བདག་ཡོད་ཁས་བླང་དོན་དམ་ལ། །མེད་ཞེས་བརྗོད་པས་དོན་མཐོང་ ན། །བདག་འཛིན་ཐ་སྙད་དུ་མངོན་སུམ། །མེད་པར་མ་མཐོང་དོན་དམ་དུ། །མེད་མ ཐོང་ཙམ་གྱིས་གྲོལ་གྱུར་ན། །མོ་ཤམ་བུ་མེད་མེད་མཐོང་གྱི། །གྲོལ་གྱུར་དཔེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། །འཕགས་མཆོག་ཀླུ་ ཡི་དོན་དམ་པར། །ཡང་དག་ཇི་ལྟ་བཞིན་ཡོངས་ཤེས། །བདག་དང་བདག་འཛིན་གཉིས་མི་འབྱུང་། །ཞེས་གསུངས་ཕྱི་རོལ་པ་ཡི་བདག །ཡོད་འདོད་ནང་པས་མེད་འདོད་ཞེས། །ཚིག་ཙམ་ལ་བརྟེན་ཐ་སྙད་སྐབས། །བདག་མེད་འདོད་པ་བཞད་གད་གནས། ། 5-623 བདག་ལ་གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི། །བདག་མེད་ཞེས་པ་རྩོལ་བས་རྟོགས། །ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་བཞིའི་ནང་གི་ནི། །ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པས། །ཞེས་ནི་ངོ་བོ་ཁོ་ནར་དགོངས། །དཔལ་ལྡན་ཟླ་བའི་གསུང་ གིས་གསལ། །ཚིག་དོན་མ་འདྲེས་ཤེས་པར་བྱ། ༈ །ཡང་ནི་པཎ་ཤཱཀ་གྲུབ་མཐའ་ལ། །ཐ་སྙད་སྐབས་སུ་གང་ཟག་དང་། །བདག་འཛིན་གཉིས་ཡོད་དོན་དམ་སྐབས། །གཉིས་ཀ་མེད་དོ་ཅེས་བཀག་དོན། །ལ་ལ་ གང་ཟག་བདག་འགོག་ནས། །བདག་ཏུ་འགྱུར་བའི་དོན་ཡིན་ཕྱིར། །བར་གྱི་དོན་ནི་ཆོས་གང་ཟག །བདག་གཉིས་ཁྱད་མེད་མུ་སྟེགས་དང་། །མང་བཀུར་ལུགས་ཡིན་གཞན་ནང་པའི། །རིགས་ནི་ཁ་ཆེ་བྱེ་སྨྲ་ཡན། ། ཕར་ཆེར་ཞིག་གིས་སྤྱིར་བདག་ཞིག །བཞེད་པའི་ཚུལ་ལས་ཕུང་པོ་དང་། །བདག་འཛིན་ཁྱད་པར་མེད་པ་ནི། །ཐ་སྙད་དུའང་བཞེད་པ་མེད། །དེས་ན་ཆོས་དང་གང་ཟག་གི །སྟེང་དུ་དེ་དང་དེའི་ངར་ འཛིན། །རྣམ་ལྔ་འམ་ནི་རྣམ་བདུན་གྱི། །རིགས་པ་ཞེས་ཏེ་ཕུང་པོ་དང་། །བདག་འཛིན་གཉིས་ནི་གཅིག་ཐ་དད། །རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ལྡན་པ་ལྔ། །དབྱིབས་ཚོགས་གཉིས་ཏེ་རྣམ་བདུན་གྱིས། །བཙལ་བས་མ་རྙེད་ བདག་མེད་རྟོགས། །བདག་འཛིན་གང་ཟག་གཅིག་ཡིན་ན། །རྣམ་བདུན་རིགས་པས་གང་ཟག་དང་། །རྟེན་འབྲེལ་རིག་པས་ཆོས་དཔྱད་ཚེ། དེ་གཉིས་མེད་པ་ཙམ་ཅིག་གྱུར། །འཕགས་པ་རྣམས
【現代漢語翻譯】 如果認為（諸法）不存在，並且執著於我（藏文：བདག་，梵文天城體：आत्म，梵文羅馬擬音：ātma，漢語字面意思：自我）， 那麼，無論是常還是無常，都只是隨口說說，沒有被佛陀記別。 如果（你的觀點）沒有轉變為（常或無常的）見解，那（佛陀）也不會記別。 所謂的十四種見解，是指在證入勝義諦時， 如果說常、無常等，就會成為惡見的根源，因此在任何情況下都不會被佛陀記別。 那是勝義諦的情況。 尊貴的聖者龍樹（藏文：ཀླུ་སྒྲུབ་，梵文天城體：नागार्जुन，梵文羅馬擬音：Nāgārjuna，漢語字面意思：龍猛）在《寶鬘論》中說過。 對方（指其他宗派）認為，通過認識到補特伽羅無我（藏文：གང་ཟག་བདག་མེད་，梵文天城體：पुद्गला नैरात्म्य，梵文羅馬擬音：pudgala nairātmya，漢語字面意思：人無我）的智慧， 就能認識到境的實相，並且不會再執著於我。 如果這樣說，那麼無生、無相和無戲論， 與認識到補特伽羅的智慧是相同的，並且它們在名言中存在。 同樣，我也在名言中存在。 或者，對方認為，在世俗諦中承認我的存在，而在勝義諦中說沒有我，這樣就能見到實義。 如果我執在名言中顯現，而沒有在勝義諦中見到不存在， 僅僅因為在勝義諦中見到不存在就獲得解脫， 那麼，妓女也能見到沒有丈夫，也能獲得解脫，這個比喻是不恰當的。 聖者龍樹（藏文：ཀླུ་སྒྲུབ་，梵文天城體：नागार्जुन，梵文羅馬擬音：Nāgārjuna，漢語字面意思：龍猛）在勝義諦中， 如實地完全了知，我和我執二者不會產生。 （對方）說外道認為有我，而內道認為沒有我，僅僅依靠言辭，在名言的場合， 認為無我是可笑的。 對於我來說，人無我和法無我，是通過努力才能證悟的。 在四法印中， 『諸法無我』是指諸法的自性。 月稱（藏文：ཟླ་བ，梵文天城體：चंद्र，梵文羅馬擬音：Candra，漢語字面意思：月）論師的教言很清楚。 應該瞭解詞句和意義不要混淆。 此外，班智達釋迦（藏文：ཤཱཀ，梵文天城體：शाक्य，梵文羅馬擬音：Śākya，漢語字面意思：釋迦）的宗派認為， 在名言中，補特伽羅和我執二者都存在，而在勝義諦中，二者都不存在。 有些人認為，阻止補特伽羅的我，就是成為我的意義。 中間的意義是，法和我，二者沒有差別，這是外道和 大眾部的觀點，其他內道，如 克什米爾的說一切有部， 大多數都認為有一個普遍的我。 從蘊的角度來說，和我執沒有差別， 在名言中也不這樣認為。 因此，在法和補特伽羅的 基礎上，執著于『這是我』， 用五種或七種理， 即蘊和我執是同還是異， 依和能依的五種， 形狀和集合的兩種，用七種理來 尋找也找不到，從而證悟無我。 如果我執和補特伽羅是一個， 那麼用七種理來分析補特伽羅， 用緣起理來分析法時， 二者就僅僅是不存在而已。 聖者們（也是這樣認為的）。
【English Translation】 If one asserts that (all phenomena) do not exist and clings to the self (Tibetan: བདག་, Sanskrit Devanagari: आत्म, Sanskrit Romanization: ātma, Chinese literal meaning: self), Then, whether it is permanent or impermanent, it is just a casual statement, not something that the Buddha has predicted. If (your view) does not turn into a (permanent or impermanent) view, then (the Buddha) will not predict it. The so-called fourteen views refer to when entering the ultimate truth, If one speaks of permanence, impermanence, etc., it will become the root of evil views, so it will not be predicted by the Buddha in any case. That is the case of ultimate truth. The noble saint Nāgārjuna (Tibetan: ཀླུ་སྒྲུབ་, Sanskrit Devanagari: नागार्जुन, Sanskrit Romanization: Nāgārjuna, Chinese literal meaning: dragon tree) said in the 'Garland of Jewels'. The other party (referring to other schools) believes that through the wisdom of realizing the selflessness of the person (Tibetan: གང་ཟག་བདག་མེད་, Sanskrit Devanagari: पुद्गला नैरात्म्य, Sanskrit Romanization: pudgala nairātmya, Chinese literal meaning: person selflessness), One can realize the reality of the object and will no longer cling to the self. If you say so, then unborn, without characteristics, and without elaboration, Are the same as the wisdom of realizing the person, and they exist in name. Similarly, I also exist in name. Or, the other party believes that in the conventional truth, one admits the existence of the self, but in the ultimate truth, one says that there is no self, so one can see the real meaning. If self-grasping appears manifestly in name, but does not see non-existence in ultimate truth, Merely seeing non-existence in ultimate truth is liberated, Then, a prostitute can also see that there is no husband, and can also be liberated, this metaphor is not appropriate. The holy Nāgārjuna (Tibetan: ཀླུ་སྒྲུབ་, Sanskrit Devanagari: नागार्जुन, Sanskrit Romanization: Nāgārjuna, Chinese literal meaning: dragon tree) in the ultimate truth, Completely knows exactly as it is, that the self and self-grasping do not arise. (The other party) says that outsiders think there is a self, while insiders think there is no self, relying only on words, in the context of names, Thinking that selflessness is ridiculous. For me, the selflessness of the person and the selflessness of the phenomena can only be realized through effort. In the four seals of Dharma, 'All phenomena are without self' refers to the nature of all phenomena. The teachings of the glorious Candrakīrti (Tibetan: ཟླ་བ, Sanskrit Devanagari: चंद्र, Sanskrit Romanization: Candra, Chinese literal meaning: moon) are clear. One should know that words and meanings should not be confused. In addition, the Pandit Śākya's (Tibetan: ཤཱཀ, Sanskrit Devanagari: शाक्य, Sanskrit Romanization: Śākya, Chinese literal meaning: Śākya) school believes that, In name, both the person and self-grasping exist, but in ultimate truth, both do not exist. Some people think that preventing the self of the person is the meaning of becoming the self. The middle meaning is that the Dharma and the person have no difference, this is the view of the outsiders and The Mahāsāṃghika, other insiders, such as The Sarvāstivāda of Kashmir, Most of them think that there is a universal self. From the perspective of the aggregates, there is no difference between the aggregates and self-grasping, This is not thought of even in name. Therefore, on the basis of the Dharma and the person, Clinging to 'this is me', Using five or seven reasons, That is, whether the aggregates and self-grasping are the same or different, The five of the dependent and the depended, The two of shape and collection, using seven reasons to Search but not find, thus realizing selflessness. If self-grasping and the person are one, Then analyze the person with seven reasons, When analyzing the Dharma with the reason of dependent origination, The two are just non-existent. The saints (also think so).
་ཀྱི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི། །ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་ཚེ་ཡང་། ། 5-624 ཆོས་ཙམ་མེད་པ་ཞིག་རྟོགས་གྱུར། །འདི་དག་བདེན་གཉིས་བཞག་པའི་ཚེ། །འཁྲུལ་ངོ་དང་ནི་ཐུག་མེད་སྤངས། །རིག་ངོར་བཞག་པའི་གནད་ཀྱིས་ནི། །ཆོས་དང་གང་ཟག་གི་སྟེང་དུ། །ངར་འཛིན་བཅད་པས་བདག་ མེད་རྟོགས། །ཆོས་དང་གང་ཟག་མེད་རྟོགས་ན། །མེད་པའི་མཐར་ལྷུང་སྐྱོན་དུ་གྱུར། ༈ །དགེ་ལྡན་ལྕགས་ར་མཁན་པོ་སོགས། །དབུ་མ་བསྒོམ་སྐབས་ང་བགྲང་པ། །བཀག་དོན་ཁ་ཅིག་དབུ་མའི་ལྟ། །སོགས་ནས་ སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་ནོ། །བར་དོན་ང་བགྲང་ངར་འཛིན་རྙེད། །ང་མེད་བགྲང་པས་མེད་བློ་སྐྱེ། །དེ་ཡི་གནས་ལུགས་རྟོགས་ཟེར་བ། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ལ་གྲགས་པ་མེད། །དེ་འདྲའི་བདག་ལྟར་བསྐྱེད་མི་དགོས། ། སེམས་ཅན་འཁྲུལ་པ་སྔོན་ནས་གོམས། །ང་མེད་བརྗོད་པའི་མེད་དགག་གི །འཛིན་རྟོགས་གོམས་ལ་དོན་ཡོད་ན། །དབུ་མའི་གཞུང་ལུགས་དོན་མེད་གྱུར། །མཁས་བླུན་ཁྱད་པར་མེད་པའི་རྟགས། །མེད་དགག་བློ་ལ་ཤར་ བ་ནི། །ལྷག་མཐོང་ཡིན་ན་ཞི་གནས་དང་། །ཟུང་འབྲེལ་བསྒོམ་པ་མི་སྲིད་འགྱུར། །ང་མེད་བརྗོད་པའི་རྗེས་འབྲང་ལས། །སྐྱེས་པའི་ལྷག་མཐོང་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །བླུན་པོའི་གཏམ་ལ་དབུ་མ་ལ། །སྦྱངས་པས་ཡིད་ ཆེས་སྐྱོངས་མི་རུང་། །ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལྟ་སྤྱོད་ནི། །མཐའ་བཞི་སྤྲོས་བྲལ་སྟོང་པ་དང་། །སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེའི་སྙིང་པོ་ཅན། །ཉམས་བླང་འཕྲལ་ཕུག་དགེ་བར་འགྱུར། །བྱང་སྡོམ་སྐབས་ཏེ་གསུམ་པའོ།། ༈ །། ༄། །སྔགས་སྡོམ་སྐབས་ཏེ་བཞི་པ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་སྡོམ་པའི་སྐབས། ། 5-625 རིག་འཛིན་སྡོམ་པའི་དབང་བསྐུར་སོགས། །རྒྱུད་ལས་གསུམ་བར་སྨིན་གྲོལ་གཉིས། །རྣམ་བཞག་སྤྱིར་བསྟན་གོ་བ་སླ། །རྒྱུད་སྡེའི་སྨིན་བྱེད་སྤྱིར་བསྟན་དོན། །སྨིན་བྱེད་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་སོགས་ནས། །ཐོབ་ཚུལ་རྣམ་བཞིར་ངེས་ པར་དོན། །ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེའི་ལུང་གི་དོན། །བྱ་རྒྱུད་དངོས་བཞིའི་ཆུ་ཅོད་པཎ། །ཐོབ་ནས་སྔགས་སྡོམ་ཐོབ་པ་དང་། །དེ་བཞིན་སྤྱོད་རྒྱུད་ཆུ་ཅོད་པཎ། །རྡོར་དྲིལ་མིང་དབང་ལྔ་རྫོགས་ནས། །སྔགས་སྡོམ་རྫོགས་ སོ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །རིག་པའི་དབང་ལྔ་སློབ་དཔོན་དབང་། །ཐོབ་པའི་ཚེ་ན་སྔགས་སྡོམ་རྫོགས། །བླ་མེད་དབང་བཞི་རྫོགས་པའི་ཚེ། །སྔགས་སྡོམ་རྫོགས་ཐོབ་སུམ་ལྡན་གྱུར། །རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ཡི་དབང་བསྐུར་ནི། །སྔགས་ ཀྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་བྱེད་ཡིན། །སྔགས་སྡོམ་དབང་བཞི་ཡོངས་རྫོགས་ནས། ཐོབ་པ་ས་ལུགས་འཕགས་ཆོས་བཞེད། །སྔགས་སྡོམ་ཐོབ་མཚམས་རྒྱལ་བ་ཡི། །ལུང་ཟིན་ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཡབ་སྲས་ དང་། །གོ་རམས་ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོ་དང་། །པཎ་ཆེན་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གཉིས། །བཞེད་ཚུལ་གསར་སྙིང་འདྲ་མིན་བཞེད། །སོ་སོའི་སྒྲུབ་བྱེ
【現代漢語翻譯】 在獲得后得智時， 即使證悟了法的無我， 5-624 也只是證悟了沒有法。如果安立二諦， 就能避免錯亂之相和斷滅邊。以智慧之相安立的關鍵在於， 在法和補特伽羅之上， 斷除我執，從而證悟無我。如果證悟了法和補特伽羅的無我， 就會墮入斷滅的過失。 ༈ 格丹鐵惹堪布等， 在修習中觀時，計數『我』， 阻止某些中觀的見解， 從『等』字起，是具有精華的。 中間計數『我』，會找到我執。 計數『無我』，會生起斷滅之念。 說那是證悟了它的實相， 在四大宗派中沒有這種說法。 不需要像那樣生起我見。 眾生的錯亂早已習慣。 如果說『無我』的遮破， 執著于證悟習慣是有意義的， 那麼中觀的論典就變得沒有意義了。 這是賢愚沒有差別的標誌。 如果遮破的念頭生起， 如果是勝觀，那麼止觀， 就不可能修習雙運了。 因為這是跟隨說『無我』而， 生起的勝觀。 不要因為愚人的話， 而對中觀的學習失去信心。 大乘的見修行， 是遠離四邊戲論的空性， 空性是具有大悲心的精華。 修習能使當下和未來都變得吉祥。 別解脫戒的第三品。 ༈ །། ༄། །密咒戒的第四品。 金剛乘的戒律之時。 5-625 明咒持明的戒律灌頂等， 從續部來說，有成熟和解脫兩種。 總的安立容易理解。 續部的成熟總的來說， 成熟從四續部等， 獲得的方式必須確定為四種。 智慧明點的傳承之義。 事續部的四種真實水冠。 獲得后獲得密咒戒。 同樣，行續部的水冠。 金剛鈴杵五種圓滿后， 密咒戒圓滿了。瑜伽續部， 五種智慧灌頂上師灌頂。 獲得之時密咒戒圓滿。 無上部的四種灌頂圓滿之時， 密咒戒圓滿獲得三者具備。 四續部的灌頂， 是獲得密咒戒的方法。 密咒戒四種灌頂圓滿后， 獲得是薩迦派和帕秋的觀點。 密咒戒獲得的界限是嘉瓦的， 傳承是俄千多吉羌（藏文：ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：諾爾欽·金剛持）。 大菩薩父子 和果仁巴·根欽欽波， 以及班禪釋迦秋丹師徒二人， 新舊的觀點各不相同。 各自的修法不同
【English Translation】 When the subsequent attainment of wisdom is obtained, Even when the selflessness of phenomena is realized, 5-624 It is only realized that there is no phenomenon. If the two truths are established, One can avoid the mistaken appearance and the extreme of nihilism. The key to establishing it in the aspect of wisdom is that, On phenomena and individuals, Cutting off the clinging to self, thereby realizing selflessness. If one realizes the selflessness of phenomena and individuals, It becomes a fault of falling into the extreme of nihilism. ༈ Khenpo of Gelden Chakzha and others, When meditating on Madhyamaka, counting 'I', Preventing some views of Madhyamaka, From 'etc.', it is the one with essence. Counting 'I' in the middle, one will find clinging to self. Counting 'no-self', a thought of nihilism will arise. Saying that is realizing its reality, There is no such saying in the four major schools. It is not necessary to generate such a view of self. The confusion of sentient beings has long been accustomed. If the negation of saying 'no-self', Clinging to the habit of realization is meaningful, Then the treatises of Madhyamaka become meaningless. This is a sign that there is no difference between the wise and the foolish. If the thought of negation arises, If it is Vipassanā, then Śamatha and, It becomes impossible to meditate on union. Because this is Vipassanā that arises from following the saying 'no-self'. Do not lose faith in the study of Madhyamaka because of the words of fools. The view and practice of Mahāyāna, Is the emptiness that is free from the four extremes of elaboration, Emptiness is the essence of great compassion. Practice will make the present and future auspicious. The third chapter of Prātimokṣa. ༈ །། ༄། །The fourth chapter of Mantra vows. At the time of Vajrayāna vows. 5-625 The empowerment of Vidyādhara vows, etc., From the Tantras, there are two: maturation and liberation. The general establishment is easy to understand. The general meaning of maturation in the Tantras is, Maturation from the four Tantras, etc., The way to obtain it must be determined as four types. The meaning of the oral transmission of the Bindu of Wisdom. The four true water crowns of Kriyā Tantra. After obtaining it, one obtains the Mantra vows. Similarly, the water crown of Caryā Tantra. After the five perfections of Vajra bell and name empowerment, The Mantra vows are perfected. Yoga Tantra, The five wisdom empowerments, the Ācārya empowerment. At the time of obtaining it, the Mantra vows are perfected. At the time of perfecting the four Anuttara empowerments, The Mantra vows are perfected, obtaining the three qualifications. The empowerment of the four Tantras, Is the method of obtaining the Mantra vows. After the four Mantra vows are perfected, Obtaining it is the view of Sakya and Phakchok. The boundary of obtaining the Mantra vows is Gyalwa's, The lineage is Ngorchen Dorje Chang (藏文：ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：Ngorchen Vajradhara). The great Bodhisattva father and sons And Gorampa Kunchyen Chenpo, And Panchen Shakya Chokden and his disciples, The views of the new and old schools are different. The respective practices are different
ད་མང་མཆིས་ཀྱང་། །དེང་སང་ཕྱག་ལེན་དབང་བཞི་ཀ །སྦྲེལ་ནས་གནང་བཞིན་དབང་ གྲལ་གཅིག །ཉིད་དུ་ཐོབ་ཕྱིར་ཁྱད་མ་མཆིས། ༈ །བོ་དོང་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་སོགས། །རྒྱུད་སྡེར་རང་བཟོའི་ཆོག་འཁྲུགས་སྦྱར། །དེ་དག་བཀག་དོན་ཁ་ཅིག་ནས། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བསྟན་པ་ཡིན། །བར་གྱི་དོན་ནི་བོ་དོང་པས། ། 5-626 བླ་མེད་དཀྱིལ་འཁོར་གཅིག་ཏུ་ནི། །དབང་ཐོབ་ཐམས་ཅད་ཐོབ་ཞེས་ཟེར། །དེ་ནི་ཕག་མོ་མངོན་འབྱུང་དང་། །མི་གཡོ་བླ་མེད་སོགས་ལུང་འགལ། །བདེ་མཆོག་རྒྱུད་ཀྱི་ཚིག་ཟིན་ལ། །འཁྲི་ནས་ཟེར་ན་རྒྱུད་ དེ་ལས། །སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་ཕྱིར་ཕན་ཡོན་བཤད། །ཕན་ཡོན་བརྗོད་ལས་ངེས་པ་མིན། །ཡིན་ན་ཀྱཻ་རྡོར་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། །གལ་ཏེ་སངས་རྒྱས་གསུང་བའི་བཀའ། །མི་གསུང་ན་ཡང་འགྲོང་པར་འགྱུར། །དེ་ཡང་སྒྲ་ ནི་ཇི་བཞིན་འགྱུར། །བླ་མེད་རིགས་ལྔའི་དབང་གིས་ནང་། །བྱ་སྤྱོད་གཉིས་ཀྱི་དབང་མཐའ་དག །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་སློབ་མ་ཡི། །དབང་གི་ནུས་པ་རྟོགས་པའི་རིགས། །རྫོགས་ཤིང་འདུས་པ་ལ་དགོངས་ཕྱིར། །དེ་ ཡི་འོག་མའི་དབང་ཐོབ་གྱུར། །ཐེག་ཆེན་མཐོང་ལམ་ཐོབ་པ་ཡིས། །ཉན་རང་མི་སློབ་ལམ་ཐོབ་འགྱུར། དེ་ཚེ་ཉན་རང་རྟོགས་རིགས་རྟོགས། །འདི་ནི་རྣམ་དག་རིག་པ་སྟེ། །དྲང་ངེས་གནད་འབྱེད་མིག་ལྟ་ བུ། །བདག་འཇུག་བླང་པས་ཆིག་བརྒྱུད་དང་། །དེ་ལས་བརྒྱུད་ན་གཉིས་བརྒྱུད་འདོད། །གྱུར་ཅིང་བདག་འཇུག་བླང་པ་ཡིས། །དབང་ཀུན་མ་ཆད་སྒྲུབ་དགོས་ན། །གཅིག་གི་ཀུན་ཐོབ་དོན་མེད་འགྱུར། །སློབ་བརྒྱུད་གཉིས་བརྒྱུད་ དུ་འདོད་ན། །རིམ་གྱིས་སུམ་བརྒྱུད་སོགས་གྱུར་ཏེ། །བདག་ཉིད་བདག་འཇུག་བླང་ནས་ནི། །གཅིག་བརྒྱུད་འབའ་ཞིག་ཅིས་མི་འགྱུར། །འཕགས་ཡུལ་གྲུབ་པའི་དབང་ཕྱུག་རྣམས། །འཁྲུལ་ཞེས་བརྗོད་པ་གོ་སླ་ཞིང་། །དེ་འདྲའི་ལོག་རྟོག་སྤང་བར་བྱོས། ། 5-627 བདག་ཉིད་གཏན་ཏུ་ལེགས་འདོད་ན། །རྡོ་རྗེ་འཆང་དང་འཕགས་ཡུལ་གྱི། །གྲུབ་ཆེན་ལས་བརྒྱུད་ལོ་པཎ་བསྒྱུར། །བརྒྱུད་པ་མ་ཉམས་དབང་བསྐུར་ཞུས། །དེ་འདྲའི་དབང་དང་དམ་ཚིག་ལ། །གནས་ན་རྡོ་རྗེ་ཐེག་ པ་ཡི། །བསྟན་པ་རྨད་དུ་བྱུང་བའོ། ༈ །ངོར་པ་མ་གཏོགས་གསང་སྔགས་པ། །འགའ་ཞིག་དམ་ཚིག་འཁྲུལ་པ་ནི། །བཀག་དོན་དེང་སང་གསང་སྔགས་པར། །རློམ་སོགས་ནས་ནི་བག་ཡོད་མཛོད། །བར་གྱི་དོན་ ནི་རྣལ་འབྱོར་ཆེའི། །གསང་སྤྱོད་དབང་མ་ཐོབ་པ་ལ། །སྟོན་ཅིང་སྒྲོགས་པ་མི་རུང་ཅིང་། །དབང་བསྐུར་ཐོབ་ནས་དམ་ཚིག་ཉམས། །དེ་ལ་གསང་སྤྱོད་བསྟན་པ་ལ། །བསྟན་པའི་ཡུལ་དེ་རྩ་ལྟུང་ནི། །ཉམས་ གྱུར་ཀྱང་སྟེ་དབང་ཐོབ་པ། །སྔོན་གྱི་དབང་ཐོབ་ཀྱི་ཚེ་ན། །གསང་སྤྱོད་ཡོད་ལུགས་ཤེས་པ་དེས། །སྟོན་པ་པོ་ལ་ལྟུང་བ་ནི། །རྩ་ལྟུང་ཙམ་ཞིག་མི་འགྱུར་ཏེ། །ཡུལ་དེས་སྔ་མ་ཤེས
【現代漢語翻譯】 雖然儀軌眾多，但如今四種灌頂（含義：寶瓶灌頂、秘密灌頂、智慧灌頂、第四灌頂）的傳承， 爲了獲得一個灌頂位次而結合在一起授予，這並沒有什麼差別。 博多·欽列南嘉（含義：藏傳佛教博多派創始人）等，在續部中加入了自創的儀軌衝突。 禁止這些的原因之一是，這是金剛乘的教法。 中間的含義是，博多派認為， 在無上瑜伽部的壇城中，獲得一個灌頂就等於獲得了所有灌頂。 這與《勝樂金剛根本續》和《不動明王無上續》等經典相悖。 如果依據《勝樂金剛根本續》的詞句， 從續部中，爲了生起歡喜而宣說利益。 宣說利益並不意味著是確定的。 如果是這樣，那麼在《喜金剛根本續》中也說： 『如果佛陀所說的教誨，即使不說也會被摧毀。』 這也將如實地改變聲音。 通過無上瑜伽部五種姓的灌頂， 事部和行部二者的所有灌頂， 瑜伽部的弟子， 能夠領悟灌頂的力量。 爲了考慮到圓滿和聚集， 因此獲得了其下部的灌頂。 通過獲得大乘見道， 將獲得聲聞、緣覺的無學道。 那時，聲聞、緣覺的證悟種類將被證悟。 這是完全清凈的智慧， 如同辨別了不了義和了義的關鍵之眼。 通過接受自入灌頂，被稱為單傳， 從那之後傳承則被稱為二傳。 如果已經接受了自入灌頂， 爲了不間斷地修持所有灌頂， 獲得一個就等於獲得所有的灌頂將變得毫無意義。 如果將師承視為二傳， 那麼逐漸地會變成三傳等， 自己接受自入灌頂后， 為什麼不會變成唯一的單傳呢？ 印度成就者的灌頂大師們， 說這是錯誤的，很容易理解。 如果自己想要永遠地獲得利益，就應該避免這樣的邪見。 從金剛持（含義：藏傳佛教中，金剛持是密宗的本初佛，代表著佛陀法身的化現。）和印度的， 大成就者傳承的譯師那裡。 請求接受傳承未衰減的灌頂。 安住于這樣的灌頂和誓言中， 那麼金剛乘的， 教法將是無比殊勝的。 除了俄爾巴派（含義：藏傳佛教薩迦派的分支）之外，一些密宗行者， 他們的誓言是錯誤的， 禁止的原因是，如今的密宗行者， 從自詡等開始，要謹慎行事。 中間的含義是，對於大瑜伽士， 沒有獲得秘密行為灌頂的人， 不應該展示和宣揚， 獲得灌頂后，如果誓言破損。 對於向其展示秘密行為的人， 展示的對象是根本墮罪， 即使已經破損，但獲得了灌頂。 在先前獲得灌頂的時候， 知道有秘密行為存在， 對於展示者來說，墮罪， 不僅僅是根本墮罪， 因為那個對像先前已經知曉。
【English Translation】 Although there are many rituals, nowadays the four empowerments (meaning: vase empowerment, secret empowerment, wisdom empowerment, fourth empowerment) of the lineage, are combined and given in order to obtain one empowerment rank, and there is no difference. Bodong Chokley Namgyal (meaning: the founder of the Bodong school of Tibetan Buddhism) and others, added self-made ritual conflicts to the tantras. One of the reasons for prohibiting these is that this is the teaching of Vajrayana. The intermediate meaning is that the Bodongpas believe that, in the mandala of Anuttarayoga Tantra, obtaining one empowerment is equivalent to obtaining all empowerments. This contradicts scriptures such as the Root Tantra of Chakrasamvara and the Anuttara Tantra of Achala. If based on the words of the Root Tantra of Chakrasamvara, from the tantra, benefits are explained in order to generate joy. Explaining benefits does not mean it is definite. If so, then in the Root Tantra of Hevajra it also says: 'If the teachings spoken by the Buddha, even if not spoken, will be destroyed.' This will also change the sound as it is. Through the empowerment of the five families of Anuttarayoga Tantra, all the empowerments of Kriya and Charya Tantras, the disciples of Yoga Tantra, are able to realize the power of empowerment. In order to consider the completeness and gathering, therefore, the empowerment of its lower part is obtained. By obtaining the Mahayana Path of Seeing, the Arhat and Pratyekabuddha Paths of No More Learning will be obtained. At that time, the types of realization of Arhats and Pratyekabuddhas will be realized. This is completely pure wisdom, like the key eye that distinguishes between provisional and definitive meanings. By receiving self-initiation, it is called a single transmission, and after that, the lineage is called a two-transmission. If self-initiation has been received, in order to practice all empowerments without interruption, obtaining one is equivalent to obtaining all empowerments will become meaningless. If the teacher's lineage is regarded as a two-transmission, then gradually it will become a three-transmission, etc., after oneself receives self-initiation, why wouldn't it become a single transmission? The Indian accomplished empowerment masters, saying this is wrong is easy to understand. If you want to benefit yourself forever, you should avoid such wrong views. From Vajradhara (meaning: In Tibetan Buddhism, Vajradhara is the primordial Buddha of the esoteric teachings, representing the embodiment of the Buddha's Dharmakaya.) and the Indian, translators of the lineage of great accomplished ones. Request to receive empowerments with undiminished lineage. Abiding in such empowerments and vows, then the Vajrayana, teaching will be incredibly wonderful. Apart from the Ngorpa school (meaning: a branch of the Sakya school of Tibetan Buddhism), some secret mantra practitioners, their vows are wrong, the reason for the prohibition is that today's secret mantra practitioners, starting from boasting, etc., should be cautious. The intermediate meaning is that for the great yogi, those who have not received the secret practice empowerment, should not show and proclaim, after receiving the empowerment, if the vows are broken. For those who show secret practices to them, the object of the display is a root downfall, even if it has been broken, but the empowerment has been obtained. At the time of previously obtaining the empowerment, knowing that there is a secret practice, for the one who shows it, the downfall, is not just a root downfall, because that object already knew beforehand.
་པ་ ལས། །གོ་རྒྱུ་གསར་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། །དུས་སྐབས་ཡན་ལག་མ་ཚང་ངོ་། །རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་འཁྲུལ་སྤོང་ལས། །དུས་སྐབས་མ་ཚང་བཤགས་བྱར་གསུང་། ༈ ། རྗེ་བཙུན་ཙོང་ཁ་པ་ཡིས་ནི། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་ པར་ཞུགས་ཚད་ཀུན། །རྡོ་རྗེ་སྤུན་འདོད་ཧ་ཅང་ནི། །རྒྱ་ཆེའི་སྐྱོན་ཡོད་གྱུར་པའི་ཕྱིར། །བླ་མ་གཅིག་དང་དཀྱིལ་འཁོར་ནི། །གཅིག་ལ་དུས་གཅིག་དབང་ཐོབ་པ། །རྡོ་རྗེ་སྤུན་ཡིན་གཞན་དུ་ན། །མངལ་གྱི་སྒོ་ནི་མི་གཅིག་པས། ། 5-628 སྤུན་ཞེས་དོན་མི་གནས་ཞེས་ཟེར། །བཀག་དོན་ཁ་ཅིག་གསང་སྔགས་ཀྱི། །སྡོམ་ལྡན་ཀུན་ཞེས་སོགས་ནས་ནི། །མངལ་སྒོ་མི་གཅིག་ཕྱིར་བར་དོན། །འོ་ན་བསླབ་གསུམ་ལྡན་པ་ཀུན། །ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་ ཞེས་གྲགས། །དེ་ཡང་རྒྱ་ཆེའི་སྐྱོན་ཡོད་གྱུར། །འདོད་ན་རྣམ་བཤད་རིགས་པ་ལས། །ཚངས་པ་མྱ་ངན་འདས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡི་ཆེད་དུ་སྤྱོད་པ་ནི། །ཚུལ་ཁྲིམས། ཏིང་འཛིན། ཤེས་རབ་བསླབ་པ་གསུམ་བསླབ་ གསུམ་ཡིན་ཏེ་དེ་ལྡན་ཀུན། །ཚངས་པ་མཚུངས་སྤྱོད་གསུང་དང་འགལ། །དེ་བཞིན་ཡུལ་ཆེན་སོ་གཉིས་པོ། །སྤྱོད་པའི་ཚེ་ན་བརྡའ་དང་ནི། །བརྡའ་ཡི་ལེན་ཤེས་གང་ཟག་ཀུན། །རྡོ་རྗེ་སྤུན་དང་སྲིང་མོ་ ནི། །མ་ཡིན་གྱུར་ཏེ་དེ་ལ་ནི། །སྔར་གྱི་མཚན་ཉིད་མ་ཚང་ཕྱིར། །འདོད་ན་བདེ་མཆོག་ཀྱཻ་རྡོར་གྱི། །རྩ་བའི་རྒྱུད་དང་ཁ་སྦྱོར་ལས། །གང་གི་སྤུན་དང་སྲིང་མོ་དང་། །ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་ ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུང་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། །མངལ་སྒོ་གཅིག་མིན་དཔེར་ན་ནི། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་རྒྱལ་བཙུན་མོ་ནི། །ལྔ་བརྒྱའི་སྲས་ཀུན་འཁོར་སྒྱུར་གྱིས། །རིགས་ཀྱི་སྤུན་ཟླ་མ་ཡིན་གྱུར། ༈ །བོ་ དོང་པ་ཡིས་ཐེག་པ་ནི། །གསུམ་ཆར་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ཡན། །གསང་སྔགས་ཡིན་འདོད་བཀག་པ་ནི། །ཁ་ཅིག་ཐེག་པ་གསུམ་སོགས་ནས། །མཐོང་ཚེ་གསལ་བར་འགྱུར་བར་དོན། །མདོར་བསྟན་ཚིགས་བཅད་གཞུང་གོ་སླ། ། 5-629 ལུགས་དང་རིགས་པ་འགལ་ཚུལ་ནི། །ཐེག་ཆེན་ཚོགས་ཀྱི་ལམ་དུ་ནི། །ཆོས་རྒྱུན་ཏིང་འཛིན་ཡོད་ཞེས་པ། །བྱམས་པས་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་གསུང་། །ཐེག་དམན་ལམ་དུ་ཆོས་རྒྱུན་གྱི། །ཏིང་འཛིན་ཐོབ་པ་ཚད་ ལྡན་གྱི། །གཞུང་དག་ལས་ནི་མ་གསུངས་སོ། །རིགས་པས་གནོད་དེ་ཐེག་དམན་གྱི། །ཚོགས་ཀྱི་ལམ་དུ་ཆོས་རྒྱུན་གྱི། །ཏིང་འཛིན་ཐོབ་ན་ཐེག་དམན་གྱི། །སོ་སྐྱེ་དེ་ཡི་ཉན་རང་གི །འཕགས་ལམ་ཐོབ་ ཚེ་རྒྱུན་ཞུགས་དང་། །ཕྱིར་འོང་གཏན་ནས་མི་སྲིད་ཅིང་། །འབྲས་བུ་གསུམ་པ་ལ་གནས་པའི། །ཆགས་བྲལ་སྔོན་སོང་ཕྱིར་མི་འོང་། །ཞུགས་འབྲས་པ་ནི་ཁོ་ནར་གྱུར། །ཐེག་ཆེན་ཆོས་རྒྱུན་ཏིང་ངེ་འཛིན། །ཐོབ་ པ་ལ་ནི་བསམ་གཏན་གྱི། །དངོས་གཞི་ཐོབ་དགོས་དེ་ཐོབ་ལ། །འདོད་པའི་ཁམས་ལ་ཆགས་བྲལ་བ། །སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་དགོས་པའི་ཕྱིར། །གཞན
【現代漢語翻譯】 因此，沒有新的理解產生，因此，階段性的要素是不完整的。至尊上師的《糾正錯誤》中說，階段不完整需要懺悔。 至尊宗喀巴說，所有進入金剛乘的人，如果過分執著于金剛兄弟，那將是一個巨大的錯誤。一位上師和一個壇城，在同一時間獲得灌頂，才是金剛兄弟，否則，因為子宮的入口不同，所以不能稱之為兄弟。有些人辯稱，所有持有密宗誓言的人，等等，因為子宮入口不同，所以有阻礙。如果這樣，所有具備三學的人，都被稱為與梵天相似的行為。這也是一個巨大的錯誤。如果接受這種說法，根據《辨析論理》，梵天是涅槃，爲了達到涅槃而進行的行為，就是戒律、禪定和智慧，這三學。具備這些的人，被稱為與梵天相似的行為，這與經文相悖。同樣，在實踐三十二大境時，所有知道手勢和理解手勢的人，都不是金剛兄弟姐妹，因為他們不具備之前的特徵。如果接受這種說法，那麼根據《勝樂金剛》、《喜金剛》的根本續和《結合續》，應該毫無疑問地知道誰是兄弟姐妹。這與經文相悖。子宮入口不同，例如，轉輪王的妃子所生的五百個王子，不是轉輪王的同族兄弟。 博東巴認為，三乘都是資糧道，直到大資糧道。有些人禁止將密宗視為三乘之一，認為在見到時會變得清晰。簡而言之，偈頌的意義很容易理解。 與傳統和理性的矛盾之處在於，大乘資糧道中存在法流三摩地，這是彌勒在《經莊嚴論》中所說的。小乘道中沒有提到獲得法流三摩地的經典。理性上存在矛盾，因為如果小乘資糧道中獲得了法流三摩地，那麼小乘的凡夫，如果獲得了聲聞或獨覺的聖道，就不會有預流果和一來果，只能安住于第三果位，即不還果。只能成為預流果。對於獲得大乘法流三摩地的人來說，必須獲得禪定的正行，而要獲得禪定的正行，必須先對欲界生起離欲心。其他情況：
【English Translation】 Therefore, there is no new understanding to be produced, hence, the elements of the stages are incomplete. The venerable master's 'Correcting Errors' states that incomplete stages require confession. Je Tsongkhapa said that all those who enter the Vajrayana, if they are overly attached to Vajra brothers, it would be a huge mistake. One guru and one mandala, receiving empowerment at the same time, are Vajra brothers, otherwise, because the entrance of the womb is different, they cannot be called brothers. Some argue that all those who hold tantric vows, etc., because the womb entrance is different, there is obstruction. If so, all those who possess the three trainings are called actions similar to Brahma. This is also a huge mistake. If this is accepted, according to the 'Analysis of Reasoning', Brahma is Nirvana, and the actions performed to attain Nirvana are discipline, meditation, and wisdom, these three trainings. Those who possess these are called actions similar to Brahma, which contradicts the scriptures. Similarly, when practicing the thirty-two great lands, all those who know gestures and understand gestures are not Vajra brothers and sisters, because they do not possess the previous characteristics. If this is accepted, then according to the root tantra of 'Supreme Bliss', 'Hevajra', and the 'Union Tantra', one should know without doubt who the brothers and sisters are. This contradicts the scriptures. The womb entrance is different, for example, the five hundred sons born to the queen of the Chakravartin are not brothers of the same lineage as the Chakravartin. Bodongpa believes that all three vehicles are the path of accumulation, up to the great path of accumulation. Some prohibit considering tantra as one of the three vehicles, thinking that it will become clear upon seeing it. In short, the meaning of the verses is easy to understand. The contradiction with tradition and reason is that there is a stream of Dharma Samadhi in the Mahayana path of accumulation, which Maitreya said in the 'Ornament of the Sutras'. There are no scriptures that mention obtaining the stream of Dharma Samadhi in the Hinayana path. There is a contradiction in reason, because if the stream of Dharma Samadhi is obtained in the Hinayana path of accumulation, then the ordinary person of the Hinayana, if they obtain the path of the Hearer or Solitary Realizer, there will be no Stream-enterer and Once-returner, and they can only abide in the third fruit, the Non-returner. One can only become a Stream-enterer. For those who obtain the Mahayana stream of Dharma Samadhi, it is necessary to obtain the actual practice of meditation, and to obtain the actual practice of meditation, one must first generate detachment from the desire realm. Other situations:
་ཡང་ཁྱོད་ཀྱིས་གྲུབ་པའི་མཐའ། །འདི་ནི་མི་འཐད་འདུལ་ལུང་ ལས། །དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ཀྱང་རྫུ་འཕྲུལ་ནི། །མ་ཐོབ་མང་དུ་བཤད་དང་འགལ། །གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཆོས་རྒྱུན་གྱི། །ཏིང་འཛིན་བསམ་གཏན་དངོས་གཞི་ལ། །འཇོག་ན་ཐེག་དམན་ལ་ཡོད་དེ། །བསམ་གཏན་དངོས་གཞིའི་ སྙོམས་འཇུག་ཐོབ། །ཉན་ཐོས་སྐྱེ་འཕགས་མང་ཡོད་བཤད། །དེས་ན་མིང་ཙམ་འདྲ་བ་ཡིན། །བསམ་གཏན་དངོས་གཞི་ལ་མི་འཇོག །ཆོས་རྒྱུན་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་ཡི། །ངོ་བོ་ཆོས་རྒྱུན་ཏིང་ངེ་འཛིན། །ཡིན་ན་བསམ་གཏན་དངོས་གཞི་ལ། ། 5-630 གཏོགས་ཀྱང་བསམ་གཏན་ཁོ་ནས་མིན། །ངོ་བོའི་སྙིང་པོ་ལུས་སེམས་ནི། །ཤིན་སྦྱངས་བདེ་ལྡན་ཉེར་བསྡོག་ལ། །བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་བསམ་གཏན་གྱི། །དངོས་གཞི་ཆོས་རྒྱུན་ཏིང་འཛིན་ཡིན། །དེ་ནི་ཐེག་པ་དམན་ ལ་མེད། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་ལུང་ལས་གསལ། །ཐེག་དམན་གྱིས་ནི་ཉེར་བསྡོག་ལ། །ཡིད་བྱེད་བདུན་བཤད་ཤིན་སྦྱངས་ཀྱི། །བདེ་ལྡན་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལུགས། །ས་སྐྱའི་འཇམ་མགོན་མཆོག་དེས་བཞེད། །ལམ་ནི་ཟབ་ པ་ཙམ་གྱིས་ནི། །གདུལ་བྱ་ཀུན་གྱིས་ཉན་པ་ཡི། །ངེས་པ་མེད་དེ་དཔེར་མཚོན་ན། །ཟབ་མོ་ཐེག་ཆེན་གསང་སྔགས་ཀྱང་། །ཉན་ཐོས་རིགས་ཅན་གྱིས་མི་ཉན། །སྟོན་པས་གདུལ་བྱ་རིགས་གསུམ་ལ། །དགོངས་ ཏེ་གསུངས་སོ་བརྟག་གཉིས་ཀྱི། །ལུང་དང་ལང་ཀར་གཤེགས་པ་དང་། །འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་ཀྱིས། །གསུང་སོགས་ངེས་པའི་ལུང་ལས་གསལ། །དེས་ན་ལམ་གྱི་མཐར་ཐུག་གམ། །མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་གསང་སྔགས་ ཀྱི། །འབྲས་བུ་དམའ་ཤོས་ཉན་རང་གི །ལྷག་མེད་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་སྨྲ་བ། །རྒྱུ་འབྲས་བསྐུར་འདེབས་སྨྲ་ངན་ཡིན། །གསང་སྔགས་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་བཀོད་པའི། །ཉན་ཐོས་ཉན་རང་མཚན་ཉིད་པ། །ཡིན་ན་སྔགས་ཀྱི་ དམ་ཚིག་སྐབས། །ཉན་ཐོས་དག་ཏུ་རློམ་བྱེད་པའི། །ནང་དུ་ཞག་གནས་ལྟུང་བར་གསུངས། །ཀུན་རིག་དཀྱིལ་འཁོར་ཁྱམས་བཀོད་པའི། ཉན་ཐོས་རང་རྒྱུད་པ་ཡིན་ན། །རིགས་ལྔའི་གདན་གྱི་སེང་གེ་སོགས། །དུད་འགྲོ་རང་རྒྱུད་པ་རུ་འགྱུར། ། 5-631 ཉི་ཟླ་སོགས་ཀྱང་དེ་བཞིན་འགྱུར། །གཞན་ཡང་བོ་དོང་པ་ཡིས་ནི། །དབང་བསྐུར་ཡི་ནི་རྒྱུན་བཤགས་ཀྱི། །སྔོན་དུ་ཐེག་གསུམ་གང་འདོད་ལ། །དམིགས་ནས་རྗེས་ཟློས་གྱིས་ཟེར་བ། །སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བསྒྲགས་ པའི་ཚེ། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས་བཤད་ལུང་། །གཞན་ཡང་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གཉིས། །རང་དོན་གཞན་དོན་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱིས། །དབྱེ་བ་མདོ་རྒྱུད་ཀུན་བཤད་འགལ། །འདི་འདྲ་རྒྱུད་སྡེ་ཕལ་ཆེར་དང་། །གྲུབ་པའི་དབང་ ཕྱུག་གཞུང་བཟང་རྣམས། །འདྲ་མིན་འབྱུང་བ་གཞུང་ཆེན་པོ། །སྤྱི་ནི་མཐོང་ཚེ་གསལ་བར་འགྱུར། །དེ་ཡང་བོ་དོང་པའི་འདོད་པ། །རིགས་ཅན་གསུམ་ཆར་ཚོགས་ཀྱི་ལམ། །ཆེན་པོ་ནས་ནི་སྔགས་ལ་འཇུག །དམིགས་ བསལ་ཉན་
【現代漢語翻譯】 此外，你所建立的宗義，與《律藏》的觀點不符。即使獲得阿羅漢果位，但未獲得神通的情況也多有記載，這與你的觀點相悖。 如果將關鍵的精髓——法脈的禪定，安立於真正的禪定之上，那麼小乘也有。因為他們也獲得了真正禪定的等持。並且，經中也說有很多聲聞的聖者。因此，這只是名稱上的相似。不能安立於真正的禪定之上。如果法脈的禪定，其自性就是法脈的禪定本身，即使它屬於真正的禪定，也不能僅僅被認為是禪定。自性的精髓是身心，依賴於輕安和快樂的近取（samādhi-parikarma），所產生的禪定的真實基礎就是法脈的禪定。而這在小乘中是沒有的。《經莊嚴論》的教證中對此有明確說明。小乘通過近取，宣說了七種作意，而輕安和快樂是大乘的宗義。薩迦派的蔣貢大師也是這樣認為的。 僅僅依靠道路的深奧，並不能保證所有被調伏者都能聽聞。例如，深奧的大乘密法，聲聞種性的人就不會聽聞。佛陀考慮到被調伏者的三種根性，所以在《二觀察經》、《楞伽經》以及聖者龍樹父子的論著中都有明確的說明。因此，如果有人說，道路的究竟，或者說是最殊勝的密法之果，最低也能獲得聲聞或獨覺的無餘涅槃，這就是誹謗因果的惡語。 如果在密法的壇城中安置了聲聞或獨覺的形象，那麼在密法的誓言中，就會被認為是住在內部的墮落者。如果在昆利（Kunrig）壇城的庭院中安置了聲聞或獨覺，那麼五種姓的坐騎，如獅子等，就會變成旁生。日月等也會變成旁生。 此外，博東巴派認為，在灌頂之前，可以隨自己的意願選擇三乘中的任何一乘作為目標，然後進行隨念。但在宣說密咒的誓言時，這與《金剛頂經》中的教證相違背。此外，大小乘的區別在於是否發起自利或利他的心，這與顯宗和密宗的說法相矛盾。這種差異在大多數續部和成就自在者的著作中都有出現。如果不瞭解這些大論，就無法明白其中的差異。此外，博東巴派認為，三種根性的人都可以從大乘的資糧道開始進入密法。特別是聲聞種性的人。
【English Translation】 Furthermore, your established tenet contradicts the Vinaya scriptures. Even though arhatship is attained, the lack of miraculous powers is often mentioned, which contradicts your view. If the essential core—the Dharma lineage's samadhi—is established upon genuine samadhi, then the Lesser Vehicle also possesses it. This is because they also attain the equipoise of genuine samadhi. Moreover, the scriptures state that there are many Shravaka saints. Therefore, this is merely a similarity in name. It cannot be established upon genuine samadhi. If the Dharma lineage's samadhi, its essence is the Dharma lineage's samadhi itself, even if it belongs to genuine samadhi, it cannot be considered merely as samadhi. The essence of its nature is the body and mind, relying on the pliancy and bliss of near attainment (samādhi-parikarma), the actual basis of the samadhi that arises is the Dharma lineage's samadhi. And this is not present in the Lesser Vehicle. The proof from the Ornament of the Sutras clearly explains this. The Lesser Vehicle, through near attainment, explains seven types of attention, while pliancy and bliss are the tenets of the Great Vehicle. The Sakya Jamgon master also holds this view. Merely relying on the profundity of the path does not guarantee that all those to be tamed will hear it. For example, the profound Great Vehicle tantra, those of the Shravaka lineage will not hear it. The Buddha, considering the three types of beings to be tamed, clearly explained this in the Two Examinations Sutra, the Lankavatara Sutra, and the treatises of the noble Nagarjuna and his son. Therefore, if someone says that the ultimate of the path, or the most supreme result of tantra, can at least attain the nirvana without remainder of a Shravaka or Pratyekabuddha, this is evil speech that slanders cause and effect. If the image of a Shravaka or Pratyekabuddha is placed in the mandala of tantra, then in the context of tantric vows, they will be considered as fallen ones dwelling within. If a Shravaka or Pratyekabuddha is placed in the courtyard of the Kunrig mandala, then the mounts of the five families, such as lions, will become animals. The sun and moon will also become animals. Furthermore, the Bodongpa school believes that before the empowerment, one can choose any of the three vehicles as the target according to one's own wish, and then recite accordingly. However, when proclaiming the vows of mantra, this contradicts the proof from the Vajrasekhara Sutra. Moreover, the difference between the Greater and Lesser Vehicles lies in whether one generates the mind of self-benefit or the benefit of others, which contradicts the statements of both sutras and tantras. Such differences appear in most tantras and the writings of accomplished masters. If one does not understand these great treatises, one cannot understand the differences. Furthermore, the Bodongpa school believes that people of all three lineages can enter tantra from the path of accumulation of the Great Vehicle. Especially those of the Shravaka lineage.
རང་དབང་བརྟུལ་གྱི། །སྦྱོར་ལམ་རྩེ་མོ་ནས་སྔགས་ཀྱི། །བཟོད་པ་ལ་ནི་འཇུག་པར་འདོད། །དེ་བཞིན་བོ་དོང་འདོད་པའི་མཐིལ། །ཉན་ཐོས་ཐེག་ཆེན་ལ་ཞུགས་ལ། །དེ་ལ་འབྲས་བཞི་ཞུགས་གནས་ བརྒྱད། །ཉན་ཐོས་རང་རྒྱལ་རྣམ་གཞག་ཡོད། །ཉན་ཐོས་རྐྱང་པར་ཞུགས་གནས་སོགས། །རྣམ་གཞག་མེད་པ་བཀའ་ཐ་མ། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་འཁོར་མདོར་གསུང་འདོད། །དེ་ཡི་དོན་ཀྱང་ཉན་ཐོས་ནི། །རང་རྐང་ཞུགས་ལ་ ཞུགས་གནས་ཀྱི། །རྣམ་གཞག་མེད་པ་བསྒྲུབ་པར་འདོད། །གོང་གི་ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོའི་གསུང་། །བཟློག་ཏུ་མེད་པའི་ལུང་རིགས་ཡིན། ༈ ། རྗེ་བཙུན་ཙོང་ཁ་པ་ཡིས་ནི། །བྱ་རྒྱུད་བདག་བསྐྱོད་ཡོད་གསུངས་པ། །བཀག་དོན་ཁ་ཅིག་བྱ་རྒྱུད་ནས། ། 5-632 ལོག་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བར་དོན། །དེ་འདྲ་སྤྱོད་རྒྱུད་ལུང་གིས་ནི། །བྱ་རྒྱུད་བདག་བསྐྱེད་ཡོད་སྒྲུབ་ན། །བླ་མེད་རིམ་གཉིས་ལུང་གིས་ནི། །བྱ་རྒྱུད་བསྐྱེད་ཆོག་ཡོད་འགྲུབ་གྱུར། །གཞན་ཡང་བྱ་སྤྱོད་གཉིས་ ཀྱི་ནི། །ཉམས་ལེན་ཁྱད་པར་མི་ཤེས་གྱུར། །ལུང་གིས་གནོད་དེ་རྒྱུད་སྡེ་ནི། །གོང་མའི་ནང་ཚན་དུ་གྱུར་པའི། །ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཀུན་བཏུས་ལས། །གཙང་སྦྲ་བྱེད་དང་ཡེ་སེམས་ཀྱི། །བདེ་བ་མེད་ ཅིང་བདག་ལྷ་ཡི། །ང་རྒྱལ་མེད་དང་རྨད་བྱུང་གི །སྤྱོད་ཡུལ་མིན་དང་སྐྱོན་གྱི་རྒྱུད། །རྟོག་ལ་རབ་ཏུ་དཔྱོད་སྒྲུབས་ཤིང་། །བྱ་བའི་རྒྱུད་ལ་ཞུགས་སོ་ཞེས། །གསུང་པའི་ལུང་དང་འགལ་ཕྱིར་རོ། །བལྟས་ པའི་བདེ་བ་ཡོད་ཙམ་གྱི། །བདག་བསྐྱེད་མི་འགྲུབ་མདུན་བསྐྱེད་ཀྱི། །ལྷ་ནི་ཕོ་མོས་བལྟས་པ་ལ། །དམིགས་དེ་བལྟས་པའི་ལམ་བྱེད་ཡིན། །སྤྱོད་རྒྱུད་རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་གི །ཡི་གེ་དང་ནི་ཡི་གེ་ སྦྱར། །གསུང་ནི་སྔོན་འགྲོ་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་བསྒོམ་པ་དང་། །དེ་ཡི་ངང་ལས་གསང་སྔགས་ཀྱི། །སྒྲ་རུ་ལྡང་བ་གཉིས་ཡིན་ཅིང་། །གཞི་ལས་གཞིར་གྱུར་ཞེས་པའི་དོན། །དང་པོ་བདག་བསྐྱེད་ གཉིས་པ་ནི། །མདུན་བསྐྱེད་ཉིད་དེ་རྣམ་གྲངས་བཞི། །བྱ་རྒྱུད་བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་ལས། །སྒྲ་དང་སེམས་དང་གཞི་ལ་གཞོལ། །ཞེས་གསུང་དེ་ནི་སྒྲ་དང་སེམས། །སྔོན་འགྲོ་གཉིས་ཀྱི་དོན་ལ་མཚུངས། །གཞི་ནི་མདུན་བསྐྱེད་ཁོ་ནར་དགོངས། ། 5-633 དེས་ན་གཞི་ཡི་ཁ་གྲངས་ཀྱང་། །མང་ཉུང་ཉིད་ཀྱིས་གསལ་བར་སྟོན། །སྐྱོན་སྤང་མི་འཐད་བྱ་བའི་རྒྱུད། །ཕལ་ཆེར་བལྟས་པའི་བདེ་བ་ཡི། །ལམ་བྱེད་མེད་གྱུར་བདག་བསྐྱེད་ནི། །མེད་པར་འདོད་ཕྱིར་ལམ་ དང་ནི། །གདུལ་བྱའི་གཙོ་བོ་གོ་ལྡོག་སྟེ། །ཁྱེད་ཅག་གི་ནི་བཞེད་པ་ལ། །བྱ་རྒྱུད་ལམ་གཙོ་བདག་བསྐྱེད་མཛད། །གདུལ་བྱའི་གཙོ་བོ་སྲོག་རྩོལ་སོགས། །བསྒོམ་པར་མི་ནུས་འདོད་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་དོགས་ སེལ་འདི་ལྟ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་གསང་བའི་རྒྱུད་འགྲ
【現代漢語翻譯】 以自主之行，欲從瑜伽道之頂峰，趣入忍位。 如是，博東派（藏文：བོ་དོང་，地名）所欲之精髓，乃是入于聲聞乘和大乘。 其中，有四果（藏文：འབྲས་བཞི་）和八地（藏文：ཞུགས་གནས་བརྒྱད།）。 有關於聲聞和緣覺的分類。 僅有聲聞乘的入流和一來等，沒有分類是如來最後的教誨。 想要宣說不退轉法輪之要義。 其含義是，聲聞乘的行者，對於入流和一來等，沒有分類需要去建立。 以上是全知大尊（藏文：ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོ）之語，是不可辯駁的教證和理證。 宗喀巴大師（藏文：རྗེ་བཙུན་ཙོང་ཁ་པ་）曾說，在事部（藏文：བྱ་རྒྱུད）中有自生本尊（藏文：བདག་བསྐྱེད）。 禁止的含義是，如果有人從事部中，產生邪見，那就會有過失。 如果用行部（藏文：སྤྱོད་རྒྱུད）的教證，來證明事部中有自生本尊，那麼用無上部（藏文：བླ་མེད་）的二次第（藏文：རིམ་གཉིས）的教證，就能成立事部可以修生起次第。 否則，就會不瞭解事部和行部二者的修持差別。 教證有所妨礙，因為密續是，屬於上位密續的組成部分。 在《智慧金剛總集續》（藏文：ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཀུན་བཏུས）中說：『不做凈，沒有俱生喜樂（藏文：ཡེ་སེམས་ཀྱི། བདེ་བ་），沒有自生本尊的慢心，不是奇妙的行境，是過失之源。深入研究思辨，進入事部。』 這與上述教證相違背。 僅僅是觀視的喜樂，不能成就自生本尊，對於觀視對生本尊（藏文：མདུན་བསྐྱེད）的，男女性相。 專注，就是觀視的道。 行部《現觀莊嚴經》（藏文：རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་）的，字和字相連。 說的是，前行是空性（藏文：སྟོང་ཉིད）的，菩提心（藏文：བྱང་ཆུབ་སེམས）的修習，以及從那之中，顯現出密咒（藏文：གསང་སྔགས）的聲音，這二者。 『從基出基』的意思是，第一是自生本尊，第二是對生本尊，這是四種分類。 事部《後後續》（藏文：བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་）中說：『專注于聲音、心和基』。 這裡所說的聲音和心，與前行二者的含義相同。 基，指的是對生本尊。 因此，基的數量，也清楚地表明瞭多少。 捨棄過失是不合理的，事部，大多數是觀視的喜樂。 沒有作為道用，自生本尊，因為想要沒有，所以道和，所化之主顛倒了。 在你們的觀點中，事部的主要道是自生本尊。 因為想要所化之主不能修習命勤等。 此外，還有這樣的疑問解答。 《佛秘密續》（藏文：སངས་རྒྱས་གསང་བའི་རྒྱུད）中說……
【English Translation】 With the conduct of autonomy, one wishes to enter the stage of patience from the peak of the yoga path. Likewise, the essence desired by the Bodongpa (Tibetan: བོ་དོང་, place name) is to enter the Shravaka Vehicle and the Mahayana. Among them, there are Four Fruits (Tibetan: འབྲས་བཞི་) and Eight Stages (Tibetan: ཞུགས་གནས་བརྒྱད།). There are classifications regarding Shravakas and Pratyekabuddhas. Only the Stream-enterer and Once-returner, etc., of the Shravaka Vehicle, without classifications, are the final teachings of the Tathagata. One wishes to proclaim the essence of the irreversible Dharma wheel. Its meaning is that practitioners of the Shravaka Vehicle do not need to establish classifications for Stream-enterer and Once-returner, etc. The above are the words of the Omniscient Great One (Tibetan: ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོ), which are irrefutable scriptural and logical proofs. Je Tsongkhapa (Tibetan: རྗེ་བཙུན་ཙོང་ཁ་པ་) once said that there is self-generation of the deity (Tibetan: བདག་བསྐྱེད) in the Action Tantra (Tibetan: བྱ་རྒྱུད). The meaning of the prohibition is that if someone develops wrong views from the Action Tantra, it will be a fault. If one uses the scriptural authority of the Conduct Tantra (Tibetan: སྤྱོད་རྒྱུད) to prove that there is self-generation of the deity in the Action Tantra, then using the scriptural authority of the Anuttara Tantra's (Tibetan: བླ་མེད་) two stages (Tibetan: རིམ་གཉིས), it can be established that the Action Tantra can practice the generation stage. Otherwise, one would not understand the difference in practice between the Action Tantra and the Conduct Tantra. The scriptural authority is obstructed because the tantras are part of the higher tantras. In the 'Compendium of Wisdom Vajra Tantra' (Tibetan: ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཀུན་བཏུས), it says: 'Do not purify, do not have innate bliss (Tibetan: ཡེ་སེམས་ཀྱི། བདེ་བ་), do not have the pride of self-generation deity, it is not a wonderful state, it is the source of faults. Deeply study and contemplate, enter the Action Tantra.' This contradicts the above scriptural authority. Merely the bliss of looking cannot accomplish self-generation of the deity; for the visualization of the front-generation deity (Tibetan: མདུན་བསྐྱེད), male and female aspects. Focusing is the path of looking. The letters of the 'Manifest Enlightenment of the Conduct Tantra' (Tibetan: རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་) are connected. It is said that the preliminary is emptiness (Tibetan: སྟོང་ཉིད), the practice of Bodhicitta (Tibetan: བྱང་ཆུབ་སེམས), and from that, the sound of mantra (Tibetan: གསང་སྔགས) arises, these two. The meaning of 'basis from the basis' is that the first is self-generation of the deity, the second is front-generation of the deity, these are four categories. The Action Tantra's 'Later Contemplation' (Tibetan: བསམ་གཏན་ཕྱི་མ་) says: 'Focus on sound, mind, and basis.' The sound and mind mentioned here have the same meaning as the preliminary two. The basis refers to the front-generation deity. Therefore, the number of bases clearly indicates the quantity. Abandoning faults is unreasonable; the Action Tantra mostly involves the bliss of looking. Without using it as a path, self-generation of the deity, because one wants it to be absent, the path and the object to be tamed are reversed. In your view, the main path of the Action Tantra is self-generation of the deity. Because one wants the object to be tamed to be unable to practice life force, etc. Furthermore, there is such a question and answer. The 'Buddha Secret Tantra' (Tibetan: སངས་རྒྱས་གསང་བའི་རྒྱུད) says...
ེལ་ལས། །གཞི་གཉིས་བརྗོད་པས་བདག་བྱ་རྒྱུད་ལ་བསྐྱེད་ནི། །ཡོད་པ་འདྲ་འཁྲུལ་དེ་མིན་སྟེ། །བྱ་རྒྱུད་སྤྱོད་རྒྱུད་ལྟར་འགྲེལ་ཡིན། །འདི་ལ་བསམ་གཏན་ཕྱི་ མའི་དོན། །སངས་རྒྱས་གསང་བའི་འགྲེལ་པ་ལས། །གཞི་གཉིས་ལྟ་བུར་བཤད་པའི་དོན། །སྔོན་འགྲོ་དངོས་གཞི་མདུན་བསྐྱེད་དང་། །བཅས་པའི་སྒྲུབ་ཐབས་དེ་ཉིད་ནི། །གསང་སྔགས་མི་འགྱུར་གཞིར་གནས་དང་། །དེ་ཡི་ངང་ ལ་གསང་སྔགས་བཟླས། །ཡི་གེ་རེ་རེར་གསང་སྔགས་དང་། །ལྡན་པ་གཞི་ལས་གཞི་གྱུར་དོན། །མདོར་ན་རང་ལུགས་བྱ་རྒྱུད་ལ། །བདག་བསྐྱེད་འབྱུང་ཀུན་བྱ་རྒྱུད་ནི། །རྒྱུད་སྡེ་གཞན་ལྟར་འགྲེལ་པ་དང་། །བདག་ བསྐྱེད་མེད་པ་བྱ་རྒྱུད་ཀྱི། །ཁྱད་ཆོས་དངོས་བསྟན་ཡིན་པ་ནི། །རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །ཀུན་དགའ་བཟང་པོའི་གསུང་ལས་གསལ། །དེ་སྐབས་འདིར་བདག་བསྐྱེད་མེད་མོད། འདིར་རང་གི་སྙིང་ཁར་མདུན་བསྐྱེད་ལྷ་མི་དངོས་གྲུབ་ཞུ་བའི་ཕྱིར་དུ་བསྒོམ་པ་ངོ་བོ་ལྷ་ལ་རྩི་དགོས་པ་འདྲའོ། 5-634 སྙིང་ཁར་སྔགས་ཕྲེང་བཀོད། །དེ་ཡི་ཕྱོགས་བཞིར་མེ་རི་བསྒོམ། །དེ་ལ་སེམས་འཛིན་མེར་གནས་ཡིན། །སྔགས་ཀྱི་སྒྲ་ནི་དྲིལ་བུ་ཡི། །གསུང་འདྲ་སེམས་གཏད་སྒྲར་གནས་དང་། །དེ་ཚེ་རླུང་ནི་ནང་དུ་འཇུག ། ཕྱིར་དབྱུང་ཚེ་ན་མདུན་བསྐྱེད་ནི། །བསྒོམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྐུར་དམིགས་ཤིང་། །ངལ་གསོ་འདི་ལ་སྲོག་རྩོལ་གྱི། །ཐ་སྙད་མཛད་པ་རྒྱུད་འདིའི་ལུགས། །སླར་ཡང་དམིགས་པ་རྣམས་བསྡུས་ཏེ། །འོད་གསལ་སེམས་འཛིན་སྨྲ་ མཐའ་འོ། ༈ །ངོར་པའི་སློབ་བརྒྱུད་བླ་མ་ཡི། །གསུང་སྒྲོས་མ་ཟིན་འགའ་ཞིག་གིས། །ལྷ་ལ་འཁྲུལ་པ་བཀག་པའི་དོན། །ཁ་ཅིག་ངན་སོང་སྦྱོང་སོགས་ནས། །མཐའ་ཡས་ཤེས་པར་བྱ་བར་དོན། །སྦྱོང་རྒྱུད་ ལྷ་ལ་རྒྱལ་ཆེན་སོགས། །འཇིག་རྟེན་རང་རྒྱུད་པར་ཁས་བླང་། །དེ་བཞིན་དཔལ་མཆོག་འཇིགས་བྱེད་སོགས། །འཁོར་གྱི་འཇིག་རྟེན་མིང་ཅན་རྣམས། །རང་རྒྱུད་པར་འདོད་དེ་ཡིན་ཏེ། །རང་ལུགས་སྦྱང་དཀྱིལ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི། ། དཀྱིལ་འཁོར་ལ་བཀོད་འཇིག་རྟེན་པའི། །མིང་ཅན་དེ་དག་རང་རྒྱུད་པ། །ཡིན་ན་དེ་ཡི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ། །དབང་བསྐུར་བ་ནི་དོན་མེད་གྱུར། །གཙོ་བོ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡི། །ཐུགས་ཀ་ནས་ནི་འཇིག་ རྟེན་པ། །སྤྲོ་བ་དེ་ནི་འབྲེལ་མེད་གྱུར། །མདུན་བསྐྱེད་གྲུབ་ཚེ་འཁོར་དེ་དག །ཡེ་ཤེས་དགུག་ཞུགས་མཆོད་བསྟོད་དང་། །རྒྱུན་བཤགས་ཚེ་ན་སྐྱབས་ཡུལ་གྲར། །མེ་ཏོག་དོར་ཚེ་ལྷ་གང་རུང་། །གཅིག་ལ་བོབ་ཞེས་འདོར་བ་དང་། ། 5-635 དངོས་གཞིའི་ཚེ་ན་འཁོར་སྔགས་བཟླ། །བུམ་ཆུའི་དབང་བསྐུར་རྒྱུད་དང་ནི། །གོང་མའི་གསུང་རབས་ལས་འབྱུང་ན། །འཇིག་རྟེན་དཀྱིལ་འཁོར་དྲུག་པོ་ནི། །འཇིག་རྟེན་རང་རྒྱུད་སྨྲ་མི་ནུས། །གལ་ཏེ་ཡེ་ཤེས་འགུ
【現代漢語翻譯】 在《埃瓦》中說：『宣說二基以生起自生本尊，』似有實有之錯覺，實則不然。應如事續和行續般解釋。對此，有後禪定的意義。《佛密意集經釋》中說：『如二基般宣說的意義，』即前行、正行、前生和包括在內的修法，是不變金剛持之基，並在其狀態中唸誦密咒。每個字都與密咒相應，是從基轉變為基的意義。簡而言之，自宗的事續中，自生本尊的生起皆為事續。如其他續部般解釋，以及沒有自生本尊是事續的特點，是勝者所授記的金剛持，昆岡桑布的教言中已闡明。此時此處雖無自生本尊，但爲了祈請自身心間前生本尊賜予成就，觀修的本體需視為本尊。 於心間安布咒鬘，在其四方觀修火海，心專注於火中。咒語的聲音如鈴聲般，心專注于聲音，此時氣息內入，呼氣時觀想前生本尊，觀修者專注于本尊之身。此休息被稱為命勤，是此續部的傳統。再次收攝諸觀想，光明心專注至語端。嗚呼！ 俄爾巴的傳承上師的一些未記錄的教言中，爲了防止對本尊的誤解，有些人從凈惡趣等開始，直至無邊智慧。凈續本尊如大天等，承認是世間自生。同樣，勝樂金剛、怖畏金剛等，眷屬的世間名號，也認為是自生。如果是這樣，自宗的十二凈壇城中，安佈於壇城的世間名號，如果是自生，那麼在壇城中灌頂就變得毫無意義。主尊如來佛的心間，生起世間神，這毫無關聯。前生本尊成就時，迎請智慧尊融入，進行供養讚頌，懺悔時作為皈依境，拋擲鮮花時向任何本尊拋擲，在正行時念誦眷屬咒語。瓶水的灌頂來自續部和上師的教言，那麼六個世間壇城，就不能說是世間自生。如果智慧尊不降臨，那麼迎請等行為就變得毫無意義。
【English Translation】 In 'Ewa', it says: 'Proclaiming the two bases to generate self-generation, ' it seems like a real illusion, but it is not. It should be explained like the action tantra and performance tantra. Regarding this, there is the meaning of subsequent meditation. The commentary on 'Buddha's Secret Collection' says: 'The meaning of explaining like the two bases,' that is, the preliminary practice, the main practice, the front generation, and the included practice, are the basis of the unchanging Vajradhara, and recite the mantra in its state. Each letter corresponds to the mantra, which is the meaning of transforming from the base to the base. In short, in the self-tradition's action tantra, the generation of self-generation is all action tantra. Explaining like other tantras, and the characteristic of not having self-generation is the characteristic of action tantra, which has been clarified in the teachings of Kunga Sangpo, the Vajradhara prophesied by the Victorious Ones. Although there is no self-generation here at this time, in order to pray for the front-generation deity in one's heart to grant accomplishments, the essence of the meditation must be regarded as the deity. Place the mantra garland in the heart, and meditate on the sea of fire in its four directions, focusing the mind on the fire. The sound of the mantra is like the sound of a bell, focusing the mind on the sound, and at this time the breath enters inward, and when exhaling, visualize the front-generation deity, and the meditator focuses on the body of the deity. This rest is called life exertion, which is the tradition of this tantra. Again, gather all the visualizations, and focus the clear light mind to the end of speech. Alas! In some unrecorded teachings of the Ngorpa lineage lamas, in order to prevent misunderstanding of the deity, some start from purifying evil destinies, etc., up to boundless wisdom. Deities of purification tantras, such as Mahadeva, etc., are acknowledged as self-generated in the world. Similarly, Chakrasamvara, Vajrabhairava, etc., the worldly names of the retinue, are also considered self-generated. If this is the case, in the self-tradition's twelve pure mandalas, the worldly names placed in the mandala, if they are self-generated, then empowerment in the mandala becomes meaningless. The mind of the main Tathagata, arising from worldly gods, is irrelevant. When the front-generation deity is accomplished, invite the wisdom deity to merge, make offerings and praises, and at the time of confession, take refuge, and when throwing flowers, throw them to any deity, and recite the retinue mantra during the main practice. The vase water empowerment comes from the tantras and the teachings of the gurus, then the six worldly mandalas cannot be said to be self-generated in the world. If the wisdom deity does not descend, then the actions of inviting, etc., become meaningless.
གས་ གཞུག་སོགས། །གཙོ་ལ་ཡོད་ཅིང་འཁོར་ལ་མེད། །སྨྲ་ན་རྒྱུད་ལ་དེ་མ་བཤད། །སྟོན་པས་སྦྱོང་རྒྱུད་གསུང་པའི་ཚེ། །དཀྱིལ་འཁོར་ཐམས་ཅད་སྤྲུལ་པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་དཀྱིལ་འཁོར་ཡིན་པས་ཀྱང་། །འཇིག་རྟེན་རང་ རྒྱུད་མ་ཡིན་གསལ། །སྤྲུལ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་ནི་དབང་། །ཐོབ་པ་ཙམ་གྱིས་གྲུབ་པ་ཐོབ། །དེས་ཀྱང་དཀྱིལ་འཁོར་ལྷ་འཇིག་རྟེན། །རང་རྒྱུད་ཡོད་པ་འགལ་བ་དང་། །སྒོ་སྲུང་ཡེ་ཤེས་ལྷ་ཡོད་བཞིན། །ནང་ དུ་འཇིག་རྟེན་པ་མི་འབྱུང་། །བླ་མས་གསུང་ཟེར་བྱུང་རྒྱལ་སྨྲ། །ཁྱེད་ཀྱིས་གསུང་སྒྲོས་མ་ཟིན་ཏེ། །རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་ཀུན་རིག་གི །གསུང་ཙམ་དངོས་ལས་རྒྱལ་བ་ནི། །རིགས་བཞི་ནས་ན་ཕྱི་རོལ་ གྱི། །འཁོར་ཡུག་པའི་བར་ཐམས་ཅད་ནི། །གཙོ་བོ་ཀུན་རིག་ཐུགས་ཀ་ནས། །བསྐྱེད་ནས་རང་གནས་སོ་སོར་བཀོད། །སྤྲུལ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྒོམ་པར་གསུང་། །ཁྱད་པར་སངས་རྒྱས་གང་གང་འདུལ། །སྒོ་ནས་འདི་དག་ སྐུར་སྟོན་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་བར་གྱུར། །སྦྱོང་རྒྱུད་དཀྱིལ་འཁོར་རྒྱལ་ཆེན་སོགས། །སྲོག་སྙིང་ཕུལ་ཚུལ་བསྟན་པ་ནི། །འཇིག་རྟེན་པ་རུ་འགྱུར་ཟེར་ན། །གདུལ་བྱ་དྲག་པོ་དབང་ཕྱུག་དང་། །འདུལ་བྱེད་ཧེ་རུ་ཀ་གཉིས་ཀྱང་། ། 5-636 དེ་མཚུངས་གདུལ་བྱ་དྲག་པོ་ནི། །འཇིག་རྟེན་པར་གྱུར་དེ་བས་ནི། །རྗེ་བཙུན་མཆོག་གི་ཧེ་རུ་ཀ །མངོན་བྱུང་སོགས་ལ་གདུལ་འདུལ་བྱེད། །རྒྱུད་གཅིག་པ་རུ་བཤད་དང་འགལ། །དེ་ལ་སོགས་པ་སངས་ རྒྱས་ཀྱི། །རྣམ་འཕྲུལ་རྣམས་ལ་འདི་འཇིག་རྟེན། །འདི་ནི་འདས་ཞེས་བློ་ཚོད་ཀྱི། །སྦྱར་དུ་མི་རུང་སངས་རྒྱས་རྣམས། །གདུལ་བྱ་འདུལ་བའི་ཚུལ་གྱི་ནི། །སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པའོ། །འཇིག་རྟེན་མིང་གི་ འཇིག་རྟེན་པར། །གྱུར་ན་མི་ལ་སེང་གེའི་མིང་། །བཏགས་པའི་མོད་ལ་སྣ་ཉག་པ། །རལ་སྤྲུག་སེང་གེའི་མཚན་ཉིད་གྱུར། །མིང་དོན་ངོ་བོ་ཉིད་འབྲེལ་བ། །ངོ་བོས་གྲུབ་འདོད་མུ་སྟེགས་ཀྱི། །གྲུབ་མཐའ་ ཆོས་གྲགས་ཕྱོགས་གླང་གིས། །ཚད་མ་རིག་པའི་རྒྱལ་པོས་བཀག །མིང་ལ་དངོས་མིང་བཏགས་མིང་གཉིས། །གསུང་རབས་འཇིག་རྟེན་གཉིས་ཀ་ལས། །ཡོད་པས་མིང་འདོགས་ཙམ་གྱིས་ནི། །དེ་ཡང་དེ་རུ་ག་ལ་འགྱུར། ། འཇིག་རྟེན་འཇིག་རྟེན་རྣམ་གཞག་གི །སྒྲུབ་བྱེད་མིང་ལ་རེ་བ་ནོངས། །སྟོན་པས་རྒྱུད་གསུང་ཚེ་ན་འཁོར། །རང་རྒྱུད་ཡིན་ན་སྤྲུལ་པ་དང་། །རང་རྒྱུད་འཁོར་གཉིས་དངོས་གསུང་འགལ། །གདུལ་བྱ་འདུལ་ཕྱིར་སངས་ རྒྱས་ནི། །རང་ཉིད་འཁོར་གྱི་ཚུལ་བཟུང་དང་། །སེམས་ཅན་གྱུར་པའི་འཁོར་གྱི་ནི། །མཚན་ཉིད་གཉིས་ཡོད་གསུང་དང་འགལ། །སྟོན་པས་སྦྱོང་རྒྱུད་གསུངས་པའི་ཚེ། །ཚངས་དང་ལྷ་ཆེན་ཀླུ་ཆེན་སོགས། །སྤྲུལ་པ་ཡིན་ཕྱིར་ཀུན་རིག་གི ། 5-637 འཁོར་ཡུག་ཏུ་ནི་ཚངས་པར་བཀོད། །ས
{ "translations": [ "首等，主尊有而眷屬無。", "若說續部未曾宣說，然導師宣說清凈續時，所有壇城皆為化現，亦是智慧壇城之故，顯然並非世間自性。", "于化現壇城中，僅獲灌頂即得成就。由此亦與壇城本尊為世間自性相違，且如門衛為智慧本尊，內中不應有世間眾。", "上師所言乃隨意之說，汝未領會上師之語，金剛持之普明王，僅是言說勝於實物，從四部至外圍，一切皆從主尊普明王心間化現，並安住于各自方位，宣說觀修化現壇城。", "尤其調伏何等佛陀，從門顯示此等身相，與此所說相違背。清凈續部壇城大自在等，若說供養命根心要之方式轉為世間，則所調伏之暴烈眾生自在天，與調伏者嘿汝嘎二者，亦同樣成為所調伏之暴烈眾生，轉為世間。", "因此至尊上師之嘿汝嘎，于現證等調伏所化，與所說同一續部相違。如是等等諸佛之化身，不應以世間、此乃已逝等分別心妄加揣測，諸佛乃以調伏所化之方式，示現種種化身。", "若因世間之名而成為世間，則如人若被賦予獅子之名，是否立即生出鬃毛，具足獅子之特徵？名、義、本體三者關聯，以本體成立之主張，被正理之王——法稱論師和陳那論師所破斥。", "名有實名與假名二種，存在於經藏與世間二者之中，僅憑名稱之安立，又怎能立即轉變？", "於世間世間之名相分別上，寄希望于名稱是錯誤的。導師于宣說續部之時，若眷屬為自性，則化現與自性眷屬二者在真實宣說上相違背。為調伏所化，佛陀 स्वयं धारण करते हैं।", " स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं। स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं धारण करते हैं。 स्वयं
ླར་ཡང་ཕྱག་རྡོར་སྐུར་བཞེངས་ནས། །སྦྱོང་རྒྱུད་བརྟག་པ་ཕྱི་མ་གསུང་། །དེ་ཚེ་ཚངས་སོགས་སྲོག་སྙིང་ཕུལ། །དཀྱིལ་འཁོར་སོ་སོར་བཀོད་པ་ལ། །ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་འཁོར་ དུ་ནི། །རྒྱལ་ཆེན་བཞི་དང་ཕྱོགས་སྐྱོང་བཅུ། །ལྷ་ཀླུ་བརྒྱད་དང་གཟའ་རྒྱུ་སྐར། །འཇིགས་བྱེད་དགུ་ཡིས་བསྐོར་བ་ལ། །འཇིག་རྟེན་དཀྱིལ་འཁོར་དྲུག་ཏུ་གྲགས། །འདས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དྲུག་ཞེས་པ། །ཀུན་རིག་རྩ་ བའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། །ཤཱཀ་ཐུབ་སྐུ་དང་ཚེ་དཔག་གསུང་། །ཕྱག་རྡོར་ཐུགས་དང་འཁོར་ལོས་སྒྱུར། །ཡོན་ཏན་མེ་ལྟར་འབར་ཕྲིན་ལས། །དེ་ལྟར་དཀྱིལ་འཁོར་བཅུ་གཉིས་པོ། །དེང་སང་དབང་བཀའ་མ་ནུབ་ཡོད། །དེ་ ཡང་སྔོན་དུས་སྤྲུལ་པ་དང་། །ཡེ་ཤེས་དཀྱིལ་འཁོར་ཕྱིས་དུས་ནི། །སོ་སྐྱེའི་སློབ་དཔོན་དབང་བྱས་ཏེ། །རྡུལ་ཚོན་རས་བྲིས་ཏིང་འཛིན་གསུམ། །དེ་ལ་ཡོངས་དྲིལ་དབང་པོ་དྲུག །སྨན་བླའི་དཀྱིལ་འཁོར་གནོད་སྦྱིན་ སོགས། །འཇིག་རྟེན་རང་རྒྱུད་པ་ཡིན་ན། །ཆོ་ག་འདོན་ཀུན་སྐྱབས་སྡོམ་འཆོར། །ཞི་མཚོས་མདོ་ལས་གསུངས་པ་ནི། །བདེ་གཤེགས་བརྒྱད་པོ་སངས་རྒྱས་སུ། །བྱས་ན་སྐབས་དེར་དམ་ཆོས་བསྟན། །ལྷག་མ་སྐྱབས་འགྲོ་ ལ་སོགས་པ། །འཇིག་རྟེན་འདས་དང་མ་འདས་པའི། །སྐུར་སྟོན་དགེ་འདུན་ཁོངས་སུ་བསྡུས། །སྐྱབས་གནས་གསུམ་ལ་ཕྱག་མཆོད་སོགས། །ཡན་ལག་དྲུག་པོ་དངོས་སྦྱར་ནས། །བདུན་པ་མདོ་སྨོན་ཉིད་ལ་སྦྱར། །དེ་བཞིན་དོན་ཡོད་རྡོ་རྗེ་ཡི། ། 5-638 འཇིགས་བྱེད་སྐབས་ཀྱི་གཤིན་རྗེ་ནི། །ཕོ་བརྒྱད་མོ་བརྒྱད་རྡོ་རྗེ་སེམས། །ཡབ་ཡུམ་མཁའ་སྤྲོས་དེ་བཞིན་དུ། །འདོད་ཁམས་དབང་ཕྱུག་རིགས་ལྔའི་ཡུམ། །བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོས་བཤད་པ་དང་། །གདོང་བཞི་གཉེན་པོ་རྡོར་ འཆང་གི །ཐུགས་ཕྲིན་ལས་སྤྲུལ་སྟོན་པ་ཡི། །སྤྲུལ་པར་བཤད་དང་ལས་མགོན་ལྔ། །མགོན་པོ་ལྕམ་དྲལ་ས་བོན་ལས། ། བརྒྱུད་དེ་རིམ་བཞིན་བསྐྱེད་པ་དང་། །ཕོ་ཉ་ལྔ་ལ་སྤྲུལ་པ་ཡི། །ཕོ་ཉར་བརྗོད་ པ་རྣམས་ཀྱང་ནི། །འཇིག་རྟེན་པ་རུ་སྨྲ་ནུས་མིན། །འཇམ་མགོན་བླ་མའི་སྐལ་དམན་མའི། །ལྷ་སྐལ་ཆད་ནས་འབྱུང་པོ་བསྒྲུབ། །ཞེས་གསུང་དྲན་བྱོས་ཡི་དམ་དང་། །ཆོས་སྲུང་ཕལ་ཆེར་འབྱུང་པོ་ཡིན། །མ་ སྨྲ་སྐྱབས་ལ་ཐེ་ཚོམ་གྱི། །རྒྱུ་ནི་ཉེས་དམིགས་ཤིན་ཏུ་ཆེ། །དེ་ལ་ཕན་པོའི་གདམ་ངག་ནི། །ཉན་ཐོས་རང་རྒྱལ་སངས་རྒྱས་ནི། །བྱང་སེམས་སྤྲུལ་དང་རང་རྒྱུད་པ། །གསུམ་ཡོད་ཚངས་དང་བརྒྱ་བྱིན་ སོགས། །འཇིག་རྟེན་ཆེ་དགུ་དུར་ཁྲོད་བདག །ཤ་ཟ་འཇིག་རྟེན་ཆ་ལུགས་ལྡན། །སྲོག་ཆགས་ལ་སོགས་རིགས་དྲུག་གིས། །གཟུགས་སྟོན་རྣམས་ལ་སྔ་མ་བཞིན། །རྣམ་པ་གསུམ་ཡོད་དེ་འདྲ་ཡིན། །རྣམ་དབྱེ་མདོ་རྒྱུད་ དགོངས་པ་ཡིན། །སངས་རྒྱས་རྣམ་སྤྲུལ་ཉིད་ངེས་བྱ། ༈ །ཐུན་མོང་ལམ་ལ་འཁྲུལ་པ་དགག
【現代漢語翻譯】 爾後，金剛手菩薩再次起身問道，宣說《辨別續》的後續內容。當時，梵天等眾神獻上命根。在各自壇城的佈置中，金剛手菩薩的眷屬包括四大天王、十方守護神、八大龍王、星宿、九怖畏金剛等，被稱為六道輪迴壇城。 所謂的『過去六壇城』，指的是遍照如來根本壇城、釋迦牟尼佛身壇城、無量壽佛語壇城、金剛手菩薩意壇城、轉輪聖王壇城，以及功德如火焰般熾燃的事業壇城。如此這般的十二壇城，如今其灌頂和口傳傳承尚未泯滅。 這些壇城，早期是化身和智慧壇城，後期則由凡夫上師掌握，通過彩粉、繪畫和三摩地來呈現。其中，總集了六根的灌頂。藥師佛壇城中的夜叉等眾，如果屬於世間自在之神，那麼儀軌和唸誦都會導致皈依和戒律的失壞。 寂靜瑜伽續中說，將八位善逝視為佛陀，那麼此時便是在宣講正法。其餘的皈依等內容，則將世間和出世間的本尊都歸入僧眾之中。對三皈依境進行頂禮和供養等六支行，第七支則與經文的祈願相結合。同樣，在不空金剛的儀軌中， 怖畏金剛章節中的閻羅王，由八男八女和金剛薩埵組成。如同父尊母尊在虛空中展現一般，欲界自在天的五種姓之母，如同大婆羅門所說，以及四面金剛持的意之事業化現的示現，被說成是化身，以及五部業怙主。怙主兄妹的種子字（藏文：ས་བོན།，梵文天城體：बीज，梵文羅馬擬音：bīja，漢語字面意思：種子）中，次第生起，以及五位使者的化身，被稱為使者。 這些都不能說是世間神。文殊怙主的上師的劣緣之母，如果本應屬於她的那份神祇被剝奪，轉而修持鬼神，那麼請記住這些話。大多數本尊和護法都是鬼神。不要說對皈依境產生懷疑，因為那樣的過患非常大。 對此有益的訣竅是：聲聞、緣覺、佛陀、菩薩有化身和自生兩種。梵天和帝釋等，世間的大神、尸陀林主、食肉鬼都具有世間的裝束。眾生等六道輪迴的眾生，所顯現的形象與之前四種相似，都有三種形態。這些區別在於經續的密意。務必確定是佛陀的化身。 切勿在共同道上產生錯謬。
【English Translation】 Then, Vajrapani arose again and asked, proclaiming the subsequent content of the 'Distinguishing Tantra'. At that time, gods such as Brahma offered their life-essence. In the arrangement of each mandala, the retinue of Vajrapani includes the Four Great Kings, the Ten Direction Guardians, the Eight Great Nagas, the constellations, and the Nine Terrifying Vajras, known as the Six Realms Mandala. The so-called 'Six Past Mandalas' refer to the Root Mandala of Vairocana, the Body Mandala of Shakyamuni Buddha, the Speech Mandala of Amitayus Buddha, the Mind Mandala of Vajrapani, the Wheel-Turning King Mandala, and the Activity Mandala that blazes like fire with qualities. These twelve mandalas, in this way, still have their empowerments and transmissions intact today. These mandalas were, in the early days, emanations and wisdom mandalas, and in later times, they were controlled by ordinary teachers, presented through colored powders, paintings, and the three samadhis. Among them, the empowerment that integrates the six senses. If the yakshas and other beings in the Medicine Buddha Mandala are worldly, self-existing deities, then the rituals and recitations will lead to the corruption of refuge and vows. The Peaceful Yoga Tantra states that if the Eight Sugatas are regarded as Buddhas, then at that time, the Dharma is being taught. The remaining refuge and other content include both worldly and unworldly deities within the Sangha. The six branches of prostration and offerings to the Three Refuges are combined, and the seventh branch is combined with the prayers of the sutras. Similarly, in the ritual of Amoghavajra, The Yama in the chapter on Terrifying Vajra consists of eight males, eight females, and Vajrasattva. Just as the Father and Mother appear in space, the mothers of the five families of the Desire Realm's Isvara, as described by the Great Brahmin, and the manifestation of the activity of the mind of the four-faced Vajradhara, are said to be emanations, as well as the Five Lords of Karma. From the seed syllables (Tibetan: ས་བོན།, Sanskrit Devanagari: बीज, Sanskrit Romanization: bīja, Chinese literal meaning: seed) of the Lord and his sister, they arise in sequence, and the emanations of the five messengers are called messengers. These cannot be said to be worldly gods. If the unfortunate mother of Manjushri's guru is deprived of her share of the deity and instead practices with spirits, then remember these words. Most deities and protectors are spirits. Do not doubt the refuge, because the fault is very great. The beneficial advice for this is: Shravakas, Pratyekabuddhas, Buddhas, and Bodhisattvas have both emanations and self-arisen forms. Brahma and Indra, the great worldly gods, the lords of charnel grounds, and flesh-eating demons all have worldly attire. Beings of the six realms, such as sentient beings, who manifest forms similar to the previous four, all have three forms. These distinctions lie in the intent of the sutras and tantras. Be sure to ascertain that they are emanations of the Buddha. Do not err on the common path.
།དགའ་གདོང་ཆོས་རྒྱལ་དཔལ་བཟང་སོགས། །ལམ་འཁྲུལ་ལ་ལ་རྒྱུད་སྡེ་ནས། །ཉིད་ལ་གསུང་ཕྱིར་རོ་བར་དོན། །རྒྱུད་སྡེ་འོག་མར་དབང་བཞི་ནི། ། 5-639 མེད་ལ་ལྟོས་པས་རིམ་གཉིས་ཀྱང་། །མེད་ཀྱང་ངེས་པར་འདོད་དགོས་ལྟར། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་གཞུང་ཡིན་པ། །འཇམ་མགོན་བླ་མ་སངས་རྒྱས་ལ། །ཕྲིན་ཞུར་གསང་སྔགས་ལམ་ཞེས་པའི། །ཚིག་སྤྱི་དང་ནི་རབ་ དབྱེ་ཡི། །ཚིག་སྤྱིར་འཁྲིས་མདོ་གསང་སྔགས་ལམ། །གསུང་པ་བླ་མེད་ཐེག་པར་དགོངས། །དེ་ནི་རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་ལ། །བཀབ་ནས་སྨྲ་བ་དགོས་པ་མེད། །རྒྱུད་སྡེ་འོག་མར་དབང་བཞི་ནི། །མེད་ལ་རིམ་ གཉིས་དགོས་སྨྲ་ན། །དེ་ཡང་འཇམ་མགོན་བླ་མས་བཀག །བློ་ཡི་རིམ་པས་ལྷ་བསྐྱེད་ཙམ། །བསྐྱེད་རིམ་དོན་མིན་བསྐྱེད་རིམ་གནད། །སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་གཉིས་སྦྱར་རོ། །མཚན་མེད་ཙམ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ། །རྫོགས་ རིམ་དོན་མིན་རྫོགས་རིམ་ནི། །ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་རྫོགས་ལ་གསུང་། །རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་ཉམས་ལེན་ལ། །འཁྲུལ་པ་དགག་དོན་མཁས་པ་ཆེ། །ཡང་ནི་ཙོང་ཁ་པའི་བཞེད་དོན། །བསྐྱེད་རྫོགས་སྣང་བ་ལྷར་འཆར་ དོན། །ཡིད་ངོར་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡི། །ལྷ་དང་ཡེ་ཤེས་བསྒོམས་པའི་ཚེ། །རྟོག་གཉིས་གཅིག་ཆར་མི་འཇུག་པས། །ཡིད་ངོའི་སྣང་བ་ལྷར་འཆར་ཡིན། །ཕྱི་རོལ་སྣང་བ་ལྷར་འཆར་མིན། །དེ་ནི་ལོག་ཤེས་ ཉིད་ཡིན་པས། །ལྷ་རུ་མི་འགྱུར་སེལ་བ་ནི། །བརྡར་བས་དུང་དུ་མི་འགྲོ་བཞིན། །ཞེས་པའི་གྲུབ་མཐའ་འཛུགས་བཀག་དོན། །ཁ་ཅིག་བསྐྱེད་རྫོགས་སོགས་ནས་ནི། །བཀག་ཟིན་བསྟན་པར་བྱ་བར་དོན། །འདི་ནི་རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་ཀྱི། ། 5-640 གནད་བཅོས་ལུང་རིགས་གཉིས་དང་འགལ། །རྒྱུད་སྡེ་གསང་འདུས་ཀྱཻ་རྡོར་གྱི། །ལུང་དང་འགལ་ཞིང་དེ་བཞིན་དུ། །བདེ་མཆོག་རྣལ་འབྱོར་མིའི་ཀུན་སྤྱོད། །སོགས་དང་འཕགས་ཡུལ་གྲུབ་པའི་གཞུང་། །རྣམས་དང་བོད་ཀྱི་སྔགས་ འཆང་མཆོག །རྭ་རྔོག་དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པའི། །མན་ངག་འདི་འགོག་གཉེན་པོ་ཡིན། །ཕྱི་རོལ་སྣང་བ་ལྷ་རུ་ནི། །བསྒོམས་སུ་མི་རུང་ལོག་རྟོག་དོར། །སྣང་བ་ལྷ་ཡི་ངོ་བོ་ཡི། །རང་བཞིན་རྣམ་ དག་ཡིན་ནམ་མིན། །ཡིན་ན་དེ་ནི་ལྷར་བསྒོམ་ཀྱང་། །ལྷ་རུ་མི་འགྱུར་སྣང་བ་དེ། །ལྷར་འཆར་ལོག་ཤེས་ཡིན་ཟེར་འགལ། །མིན་ན་རྩ་རྒྱུད་བརྟག་གཉིས་ལས། །དག་པ་གསུམ་གྱི་རྣམ་དག་བསྟན། །འོན་ ཀྱང་ཉམས་དང་ཤེས་སྒྲིབ་ཀྱིས། །གློ་བུར་སྒྲིབ་པ་སྦྱང་གསུང་འགལ། །འགའ་ཞིག་ཐ་མར་སྣང་བ་ནི། །ངོ་བོས་དག་ཅིང་རྣམ་པ་ནི། །དག་ཏུ་མི་རུང་རྒྱུད་ལས་ནི། །ལྷ་ནི་སོ་སོའི་དག་པ་ ཞེས། །གསུང་དེ་སྒྲུབ་བྱེད་མ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་ནས་འཁྲུལ་མདོ་དེ་མིན་ཏེ། །རྒྱུད་ལ་སོ་སོའི་ལྷ་ཡི་ནི། །རྣམ་པ་གཟུགས་ཀྱི་བཞིན་ལག་ནི། །ཁ་དོག་གནས་པ་ཕུང་ལྔ་སོགས། །སྐྱེས
【現代漢語翻譯】 如噶東秋嘉巴桑等，一些誤入歧途的人從續部中，爲了你而宣說了中陰的意義。 下部續的四灌頂，如果沒有，那麼觀待生起次第和圓滿次第，即使沒有，也必須想要。這是金剛乘的論典。 向蔣貢喇嘛桑結請教密宗道時，總的詞語和詳細的分類，總的詞語是靠近顯宗密宗道，說的是無上乘。 那不需要遮蓋下部續來說，下部續沒有四灌頂，如果說需要生起次第和圓滿次第，那也被蔣貢喇嘛遮止了。 以智慧的次第生起本尊，不是生起次第的意義，生起次第的關鍵，是將所凈和能凈二者結合。 僅僅觀修無相瑜伽，不是圓滿次第的意義，圓滿次第是身語意三者的圓滿。對於大瑜伽的修持，爲了遮止錯誤，大智者啊！ 或者宗喀巴大師的觀點，生起次第和圓滿次第是顯現為本尊的意義，在心中作為所依和能依的，本尊和智慧尊觀修的時候，兩種分別念不會同時進入，所以心中的顯現是本尊。 外境的顯現不是本尊，那是邪見，不會變成本尊，消除的方法是，就像揉搓不會變成海螺一樣。這是建立和遮止宗義的意義。 有些人從生起次第等開始，已經遮止了，是爲了要宣說。這是無上瑜伽的，關鍵在於與經文和理證二者相違背。 與續部密集金剛、勝樂金剛的經文相違背，同樣地，與喜金剛瑜伽士的行為等，以及印度成就者的論典，還有藏地的持明者之首，如ra, rngog, 巴丹薩迦派的口訣，這是阻止的對治。 外境的顯現不能觀修成本尊，要捨棄邪念。顯現是本尊的體性，自性清凈是還是不是？ 如果是，那麼觀修成本尊，也不會變成本尊，顯現是本尊，說是邪見，這是矛盾的。如果不是，那麼在根本續和《二觀察》中，宣說了三種清凈的清凈。 然而由於煩惱和所知二障，宣說了要清凈突發的障礙，這是矛盾的。有些人認為最終的顯現，體性是清凈的，相狀是不能清凈的，續部中說，本尊是各自的清凈。 所說的不是能成立的，這樣想是錯誤的，不是那個經文，續部中各自本尊的，相狀是身體的形狀和手，顏色是安住的五蘊等，產生。
【English Translation】 Like Gadong Chögyal Palsang, some who have strayed from the path, from the tantras, spoke of the meaning of the bardo for your sake. The four empowerments of the lower tantras, if they are not there, then in relation to the generation stage and completion stage, even if they are not there, they must be desired. This is a treatise of Vajrayana. When inquiring of Jampal Lama Sangye about the secret mantra path, the general words and detailed classifications, the general words are close to the Sutra secret mantra path, which speaks of the unsurpassed vehicle. That does not need to cover the lower tantras to speak, the lower tantras do not have the four empowerments, if it is said that the generation stage and completion stage are needed, that is also prevented by Jampal Lama. Generating the deity in the order of wisdom is not the meaning of the generation stage, the key to the generation stage is to combine what is to be purified and what can purify. Merely meditating on formless yoga is not the meaning of the completion stage, the completion stage is the completion of body, speech, and mind. For the practice of great yoga, in order to prevent errors, great wise one! Or the view of Tsongkhapa, the generation stage and completion stage are the meaning of appearing as the deity, in the mind as the support and the supported, when meditating on the deity and the wisdom deity, the two kinds of conceptual thoughts will not enter at the same time, so the appearance in the mind is the deity. The appearance of the external environment is not the deity, that is a wrong view, it will not become the deity, the method of eliminating it is like rubbing will not become a conch shell. This is the meaning of establishing and preventing sectarian views. Some people start from the generation stage etc., it has already been prevented, it is for the purpose of declaring. This is the key to the unsurpassed yoga, which contradicts both scripture and reason. It contradicts the scriptures of the Guhyasamaja Tantra, Hevajra Tantra, and similarly, the behavior of the yogis of Chakrasamvara, etc., as well as the treatises of the Indian siddhas, and the foremost of the Tibetan vidyadharas, such as Ra, Ngog, and Palden Sakyapa's instructions, this is the antidote to prevent. The appearance of the external environment cannot be meditated upon as the deity, one must abandon wrong thoughts. Is the appearance the nature of the deity, is it naturally pure or not? If it is, then even if one meditates on it as the deity, it will not become the deity, the appearance is the deity, saying it is a wrong view is contradictory. If it is not, then in the root tantra and the Two Examinations, the purity of the three purities is declared. However, due to the two obscurations of affliction and knowledge, it is said that one should purify the sudden obscurations, this is contradictory. Some think that the final appearance, the essence is pure, the form is not able to be purified, in the tantra it is said that the deities are each pure. What is said is not able to establish, thinking like this is wrong, it is not that scripture, in the tantra, the appearance of each deity, the shape of the body and hands, the color is the abiding five aggregates etc., arise.
་ཤིང་གྲུབ་པ་ ཙམ་གྱིས་ནི། །ལྷ་ནི་རྣམ་པར་གནས་པའོ། །འོན་ཀྱང་བག་ཆགས་ཕལ་པ་སྟེ། །ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་གིས་སྒྲིབ་པའི། །རྣམ་རྟོག་དེ་ནི་སྦྱང་དགོས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡི་གསལ་བར་སྟོན། །ལྷ་ཡི་རྣམ་པའི་གཟུགས་ཀྱི་སོགས། ། 5-641 རྒྱུད་ཚིག་ཡང་ནི་དེ་དོན་གཅིག །འཆད་པ་མཁས་པ་དག་གི་ལུགས། །དེས་ན་ཐ་མལ་བག་ཆགས་རང་། །དག་བྱ་རྡོ་རྗེ་གུར་ལས་གསལ། །ཡང་ནི་ཕྱོགས་སྔ་དེ་ཉིད་ཀྱིས། །སྦྱང་གཞིའི་ལམ་བསྒོམ་སྒྲུབ་ པ་པོའི། །མ་འོངས་པ་ནས་འབྱུང་འགྱུར་གྱི། །འཛམ་བུའི་གླིང་མི་མངལ་སྐྱེས་ཀྱི། །སྐྱེ་འཆི་བར་དོ་ཁོ་ན་ཡིན། །དེ་མིན་འདས་པ་སྔ་འདས་ཟིན། །ད་ལྟ་སྦྱང་མི་དགོས་པ་ནི། །རང་གི་ངང་ གིས་འཇིག་པ་སྟེ། །སྦྱོང་བྱེད་ལམ་བསྒོམ་གནས་སྐབས་ཀྱི། །བསྐྱེད་རིམ་ཁོ་ན་སྦྱང་བའི་ཚུལ། །སྐྱེ་འཆི་བར་དོ་གསུམ་དོད་དུ། །འབྲས་བུ་སྐུ་གསུམ་འབྱུང་བ་ཡི། །སྒྲོ་བཏགས་དེ་ཡང་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ། །མན་ ངག་ལུགས་ཀྱི་རྣམས་བཤད་དང་། །གསང་འདུས་རྩོད་སྤངས་སུ་བཀག་སྟེ། །འོ་ན་སང་ཕོད་སྐྱེ་འགྱུར་གྱི། །འབུད་ཤིང་ད་ལོའི་མེས་བསྲེག་འདྲ། །མ་འོངས་པ་ན་འབྱུང་འགྱུར་གྱི། །སྐྱེ་འཆི་བར་དོ་གསུམ་པོ་ ནི། །ད་ལྟ་བསྐྱེད་རིམ་བསྒོམ་པ་ཡིས། །སྦྱོང་གཞིར་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁས་བླང་བྱས། །ཁྱོད་ཀྱི་འདས་པའི་སྦྱོང་གཞི་ནི། །ན་ནིང་འབུད་ཤིང་ད་ལོའི་མེས། །བསྲེག་དང་འདྲ་ཞེས་བརྗོད་དེ་མཚུངས། །གཞན་ཡང་མཚམས་མེད་ ལྔ་བྱས་པའི། །དབང་གིས་དམྱལ་བར་སྐྱེ་འགྱུར་སྡིག །རྣལ་འབྱོར་པ་ཡི་ལམ་བསྒོམ་པས། །སྦྱོང་གཞི་དམྱལ་བའི་ཆོས་གསུམ་པོ། །ཁེགས་པ་མེད་པར་མཚུངས་ཕྱིར་ཏེ། །དམྱལ་བའི་ཆོས་གསུམ་སྦྱོང་གཞི་ནི། །མ་ཡིན་པ་རུ་ཁས་བླང་གྱུར། ། 5-642 དེ་ལྟར་ཡིན་ན་རྩ་རྒྱུད་ཀྱི། །ལུང་དང་ཁྱོད་ཀྱི་གྲུབ་མཐའ་འགལ། །གཞན་དབང་ཟུང་འཇུག་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །ས་ནི་ཐོབ་ཁའི་རྣལ་འབྱོར་པའི། །རྒྱུད་ལ་སྦྱོང་གཞིའི་ལམ་མེད་གྱུར། །དེ་ལྟའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ དེ་ལ། །མ་འོངས་པ་ན་འབྱུང་གྱུར་གྱི། །འཛམ་བུའི་གླིང་གི་མི་མངལ་སྐྱེས། །སྐྱེ་འཆི་བར་དོ་གསུམ་པོ་ནི། །སྦྱང་ནི་མི་དགོས་པར་གྱུར་ཏེ། །རིགས་པ་འདི་དག་ལྡོག་ནུས་མིན། །མ་འཁྲུལ་པ་ ཡི་དོན་གྱི་གནད། །གཟུང་དང་འཛིན་པའི་རྣམ་རྟོག་ནི། །སྐྱེས་པའི་གཞིར་གྱུར་གཟུགས་ལ་སོགས། །མ་དག་ཡུལ་ཀུན་སྦྱོང་གཞི་ཡིན། །རྩ་རྒྱུད་བརྟག་གཉིས་ལུང་ལས་གསལ། ༈ ། བསྒོམ་པའི་གཞི་ལ་ཇོ་ནང་སོགས། ། འཁྲུལ་པ་དགག་པའི་ཚུལ་ལ་ནི། །ཁ་ཅིག་སྣང་བའི་དངོས་སོགས་ནས། །ལུས་ལ་འདོགས་པ་ཀྱིས་བར་དོན། །ཇོ་ནང་པ་ཡི་ཀུན་བཏགས་ཞེས། །སྣང་ཡུལ་ཀུན་དང་གཞན་དབང་ཞེས། །དེར་འཛིན་གཉིས་ནི་ལྷར་ བསྒོམ་མིན། །དེ་ཡི་ངོ་བོ་ཡོངས་གྲུབ་ནི། །གཅིག་པུ་ལྷ་རུ་བསྒོམ་དགོས་སྨྲ།
【現代漢語翻譯】 僅僅是木頭做成的，神就存在於其中。然而，普遍的習氣，被平凡的分別念所遮蔽，那分別念是需要凈化的。』這清楚地表明瞭神之形相等等。 5-641 續部的詞句也與此意義相同。這是智者們的解釋方式。因此，平凡的習氣本身，需要被凈化，這在金剛帳中很清楚。或者，前述的對方認為，作為所凈化的道的修習者，從未來將要產生的，贍部洲的人胎生，只有生、死、中陰。除此之外，過去的已經過去，現在不需要凈化，因為它們自然消逝。凈化之道的修習，只是在生起次第的階段進行凈化。爲了代替生、死、中陰三者，產生果位的身、語、意三身，這種假設也被《嘿汝嘎》所禁止，在口訣派的解釋中，以及《密集》的辯論中也被禁止。那麼，明年將要出生的柴火，就像今年被火燒一樣。未來將要產生的生、死、中陰三者，現在通過修習生起次第，你承認它們是所凈化的對象。你過去的所凈化對象，就像去年柴火被今年火燒一樣，這是相同的。此外，造作了五無間罪的，由於業力將要墮入地獄的罪業，瑜伽士通過修道，所凈化的地獄三法，因為沒有被遮蔽，所以是相同的。因此，你承認地獄三法不是所凈化的對象。 5-642 如果那樣，就與根本續部的教證和你的宗義相違背。獲得自在雙運金剛持（Vajradhara，金剛持），對於獲得地的瑜伽士來說，續部中沒有所凈化的道。對於那樣的瑜伽士來說，未來將要產生的，贍部洲的人胎生，生、死、中陰三者，就不需要凈化了。這些道理是無法駁倒的。不錯誤的意義的關鍵在於，能取和所取的分別念，作為產生的根基的色等等，不清凈的一切境都是所凈化的對象。這在根本續部《二觀察》的教證中很清楚。༈ 修習的基礎是覺囊派等等。 關於駁斥錯誤的觀點，有些人認為從顯現的事物等等，到身體的執著之間，覺囊派認為是遍計所執，認為顯現的一切和異體，執著二者不是作為本尊來修習的。他們說，它的自性是圓成實，必須唯一地作為本尊來修習。
【English Translation】 Merely by being made of wood, the deity resides within it. However, the common habitual tendencies, obscured by ordinary conceptual thoughts, those conceptual thoughts need to be purified.』 This clearly shows the form of the deity, etc. 5-641 The words of the tantra also have the same meaning. This is the way of explaining things for the wise. Therefore, the ordinary habitual tendencies themselves need to be purified, which is clear in the Vajra Tent. Or, the aforementioned opponent believes that, as a practitioner of the path of what is to be purified, from what will arise in the future, the human womb-born of Jambudvipa, there is only birth, death, and the intermediate state. Apart from that, the past is already past, and there is no need to purify it now, because they naturally disappear. The practice of the path of purification is only to purify during the stage of the generation phase. In order to replace the three of birth, death, and the intermediate state, the assumption that the three kayas of the fruit will arise is also prohibited by Hevajra, and is also prohibited in the explanation of the oral tradition and in the debate of the Guhyasamaja. Then, the firewood that will be born next year is like being burned by the fire this year. The three of birth, death, and the intermediate state that will arise in the future, now by practicing the generation phase, you admit that they are the objects to be purified. Your past objects to be purified are like last year's firewood being burned by this year's fire, which is the same. Furthermore, the sins of the five inexpiable crimes, due to the karma of being born in hell, the yogi, by practicing the path, the three dharmas of hell that are to be purified, because they are not obscured, are the same. Therefore, you admit that the three dharmas of hell are not the objects to be purified. 5-642 If that is the case, it contradicts the teachings of the root tantra and your tenets. The Vajradhara (Vajradhara, the Diamond Holder) who has attained the other-powered union, for the yogi who has attained the bhumi, there is no path of purification in the tantra. For such a yogi, the human womb-born of Jambudvipa, the three of birth, death, and the intermediate state, which will arise in the future, do not need to be purified. These reasons cannot be refuted. The key to the meaning of not being mistaken is that the conceptual thoughts of the grasper and the grasped, as the basis for the arising of form, etc., all impure objects are the objects to be purified. This is clear in the teachings of the root tantra 'Two Examinations'. ༈ The basis of practice is the Jonang school, etc. Regarding refuting erroneous views, some people think that from the appearance of things, etc., to the attachment to the body, the Jonang school considers it to be imputation, and that the appearance of everything and the other, the two attachments are not practiced as deities. They say that its nature is the perfectly established, and it must be practiced solely as the deity.
།ཡོངས་གྲུབ་དོན་དམ་ལྷ་ཡིན་པས། །དེ་ནི་ལྷར་བསྒོམ་གློ་བུར་གྱི། །དྲི་མ་བྲལ་ཚེ་དོན་དམ་གྱི། །ལྷ་ཉིད་མངོན་ གྱུར་རྒྱུད་ལས་ནི། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པས། །དངོས་ཀུན་ལྟར་གསུངས་འདི་ལ་དགོངས། །དེས་ན་ཡོངས་གྲུབ་ལྷ་ཉིད་ཡིན། །ཡེ་ཤེས་ཚོགས་བསག་དུས་སུ་ནི། །སྤྲོས་བྲལ་ཉིད་ལ་ཨ་ཧཾ་ཞེས། །ང་རྒྱལ་འཇོག་པ་འདི་ཉིད་དེ། ། 5-643 འོག་ཏུ་ལྷར་བསྒོམ་ཕྱིར་ཡིན་སྨྲ། །དེ་ནི་གཟུགས་སོགས་ཀྱིས་སྟེང་གི །ཆོས་དབྱིངས་བདེན་གྲུབ་བྱས་ནས་ལྷར། །བསྒོམ་འདོད་འདི་ནི་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེའི། །རྩ་རྒྱུད་བརྟག་པ་གཉིས་པ་ལས། །ངེས་པར་དངོས་པོ་ཐམས་ ཅད་ཀྱི། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པའི་ལུང་དང་འགལ། །ལྷར་བསྒོམ་གཞི་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །ཡིན་ལ་རེ་རེ་ཞེས་པ་ཡི། །ཚིག་དེས་གནོད་དེ་རེ་རེ་ཞེས། །སོ་སོའི་ཚིག་ཡིན་ཆོས་དབྱིངས་ལ། །སོ་སོར་དབྱེར་ མེད་སྤྲོས་བྲལ་ལོ། །དེ་བཞིན་བརྟགས་པ་ཕྱི་མ་ལས། །ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སུ་གནས་པ་ཡི། །སྦྱོང་གཞི་ཀུན་རྫོབ་དེ་སྦྱོང་བྱེད། །བདེ་གཤེགས་ལྷ་ཡི་རིགས་འགྱུར་ཏེ། །དཔེར་ན་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད། །འདི་ ནི་ཇི་ལྟར་སྐྱེས་པ་ལ། །དེ་བཞིན་དེས་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །ཐ་སྙད་ཚུལ་ལ་སྦྱོང་བྱེད་ནི། །དེ་ཡི་རིགས་སུ་སྦྱོང་གཞི་དེ། །འགྱུར་བར་གྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། །དེ་བཞིན་རྡོ་རྗེ་གུར་ལས་ ཀྱང་། །དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དངོས་ནས། །འགལ་བ་སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་གཉིས། །མ་ཡིན་ནའང་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཕུང་པོ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི། །སྣང་བ་འཆར་བ་དེ་ཡི་ཚེ། །སྦྱོང་བྱེད་རྒྱལ་བའི་དངོས་ པོ་ཡིས། །སྦྱོང་དུ་ཡོད་དེ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །རྣམ་གཞག་ལ་གནས་དེ་སྦྱོང་བྱེད། །དཀྱིལ་འཁོར་ལོའི་གཟུགས་ཀྱི་ནི། །སྦྱོང་གཞི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི། །ཆོས་ཙམ་ལྷ་ཡི་རྣམ་པར་བརྟགས། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་དཔལ་གསང་འདུས། ། 5-644 འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་མདོ་རྒྱུད་སྡེར། །མདོར་ན་ཕུང་པོ་རྣམ་ལྔ་སོགས། །སྔར་དྲང་བཞིན་དུ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །སྤྲོས་པའི་དབྱེ་བ་ཀུན་ལྷ་རུ། །བསྒོམ་པར་གསུང་དང་ཁྱེད་ཀྱི་ནི། །ཀུན་རྫོབ་ལྷར་བསྒོམ་མི་ འདོད་འགལ། །རིགས་པ་གཞན་དབང་གིས་བསྡུས་པའི། །ཆོས་ཅན་ཕུང་པོ་ལྔ་སོགས་ལ། །ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་ཡོད་པ་ལྟར། །བསྒོམ་དགོས་དེ་ལས་གཞན་པ་ཡི། །འཆིང་བ་ལས་གྲོལ་ཐབས་མེད་དེ། །སློབ་དཔོན་སངས་ རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། །ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་རྒྱུན་མ་གཏོགས། །སྲིད་པའི་འཆིང་བ་གཞན་ཡོད་མིན། །དེ་དང་རྣམ་པར་འགལ་གྱུར་སེམས། །གང་ཡིན་ཀུན་རྟོག་སྣང་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུང་དོན་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །སྤྲོས་ བྲལ་ལྷ་རུ་བསྒོམ་པ་ན། །སྤྲོས་པ་གཞན་འགོག་ཐབས་མི་འགྱུར། །སྤྲོས་མེད་སྤྲོས་པ་བྱས་པས་སོ། །དེ་སྐད་དུའང་བརྟག་གཉིས་ལས། །བསྐྱེད་རིམ་
【現代漢語翻譯】 由於圓成實性是真正的本尊，因此，將它觀想為本尊是暫時的。當它脫離了（一切）垢染時，真正的本尊就會顯現。從（眾生的）相續中，蘊、界、處等等，所有事物都如幻象般顯現，這才是（佛陀）的真正意圖。因此，圓成實性本身就是本尊。在積累智慧資糧時，對於遠離戲論的自性，會以『阿హం』（藏文：ཨ་ཧཾ，梵文天城體：अहम्，梵文羅馬擬音：Ahaṃ，漢語字面意思：我）來安立我慢。 5-643 下面說爲了觀想為本尊。那是通過色等（五蘊）使上面的法界成就真實之後，想要觀想為本尊。這與《嘿汝嘎金剛》（Kyai Dorje）的第二品根本續部中所說的『必須是所有事物』等相違背。觀想本尊的基礎是法界。而『每一個』這個詞語會造成妨礙，因為『每一個』是各自的詞語，而法界是不可分割、遠離戲論的。同樣，在後面的觀察品中說：『存在於世俗色中的所調伏的世俗，會轉變為調伏者，即善逝本尊的種姓。例如，女性的特徵，如何轉變為男性。』因此，對於世俗的名稱，調伏者會轉變為它的種姓，即所調伏的那個。』同樣，在《金剛帳續》（Vajra Panjara Tantra）中也說：『從真正的法性事物中，矛盾的所調伏和調伏者二者，即使不是在世俗中，當蘊、界、處的顯現出現時，調伏者，即勝者的事物，是可以調伏的，它存在於世俗的分別中，是調伏者。壇城輪的形象，所調伏的蘊、界、處的法，僅僅被認為是本尊的形象。』同樣，吉祥密集金剛（Guhyasamaja）， 5-644 輪涅、集密以及經續部中，總之，五蘊等等，如前所述，世俗的戲論差別，一切都觀想為本尊，而你卻不希望觀想世俗為本尊，這是矛盾的。以他力所攝的法，如五蘊等，像存在庸常分別念一樣去觀想，除此之外，沒有從束縛中解脫的方法。導師佛智（Buddha jnana）說：『除了庸常分別唸的相續之外，沒有其他的有之束縛。』與此完全相違的心，無論是什麼，都不會改變分別唸的顯現。』所說的意思是，當將遠離戲論的法界觀想為本尊時，無法阻止其他的戲論，因為以無戲論來行持戲論。』正如《觀察二品》中所說：『生起次第』
【English Translation】 Since the perfectly established reality is the true deity, therefore, contemplating it as a deity is temporary. When it is free from (all) defilements, the true deity will manifest. From the continuum (of beings), aggregates, elements, sense bases, etc., all things appear as illusions, and this is (Buddha's) true intention. Therefore, the perfectly established reality itself is the deity. When accumulating the accumulation of wisdom, for the nature of being free from elaboration, one establishes pride with 'Aham' (Tibetan: ཨ་ཧཾ, Sanskrit Devanagari: अहम्, Sanskrit Romanization: Ahaṃ, Chinese literal meaning: I). 5-643 Below it says it is for the sake of contemplating as a deity. That is, after making the Dharmadhatu above accomplished as true through form etc. (the five aggregates), one wants to contemplate as a deity. This contradicts what is said in the second chapter of the root tantra of 'Hevajra' (Kyai Dorje), such as 'It must be all things'. The basis for contemplating as a deity is the Dharmadhatu. And the word 'each' will cause hindrance, because 'each' is a separate word, and the Dharmadhatu is indivisible and free from elaboration. Similarly, in the later examination chapter it says: 'The mundane that exists in mundane form, will transform into the subduer, that is, the lineage of the Sugata deity. For example, the characteristics of a woman, how it transforms into a man.' Therefore, for the mundane name, the subduer will transform into its lineage, that is, the one that is subdued. 'Similarly, in the Vajra Panjara Tantra it also says: 'From the true nature of reality, the contradictory subdued and subduer, even if not in the mundane, when the appearance of aggregates, elements, and sense bases arises, the subduer, that is, the thing of the Victorious One, can be subdued, it exists in the mundane distinction, it is the subduer. The image of the mandala wheel, the dharma of the subdued aggregates, elements, and sense bases, is merely regarded as the image of the deity.' Similarly, glorious Guhyasamaja, 5-644 Kalachakra, Samvara, and in the Sutra and Tantra sections, in short, the five aggregates, etc., as mentioned before, the mundane elaborative differences, everything is contemplated as the deity, but you do not wish to contemplate the mundane as the deity, this is contradictory. The dharma gathered by other power, such as the five aggregates, etc., contemplate as if there is ordinary conceptual thought, other than that, there is no way to be liberated from bondage. The teacher Buddha Jnana said: 'Apart from the continuum of ordinary conceptual thought, there is no other bondage of existence.' The mind that is completely contrary to this, whatever it is, will not change the appearance of conceptual thought.' What is said means that when contemplating the Dharmadhatu, which is free from elaboration, as a deity, there is no way to prevent other elaborations, because one practices elaboration with non-elaboration.' As it is said in the Second Examination: 'Generation Stage'
རྣལ་འབྱོར་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི། །སྒོ་ནས་སྤྲོས་པ་བསྒོམ་པར་གསུང་། ། དེ་ལས་དོན་དམ་བསྒོམ་པས་སོ། །བསྒོམ་དང་བསྒོམ་བྱའི་ལྷ་སྔགས་ཀྱང་། །མེད་ཅེས་གསུང་པ་སྤྲོས་པ་ལ། །སྤྲོས་མེད་རྒྱས་བཏབ་ལུང་ཡིན་གྱི། །སྤྲོས་མེད་སྤྲོས་པར་བྱེད་པ་ཡི། །ལུང་མ་ཡིན་ནོ་སྒྲ་ རྟོག་གིས། །ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི། །སྒྲ་རྟོག་གི་ཡུལ་གྱི་སྟེང་གི་ཆོས་དབྱིངས་ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཡིན། །ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་ལྡོག་ཆེད་དུ། །ལྷ་རུ་བསྒོམ་དགོས་རིགས་དྲུག་པ། །རྡོ་རྗེ་སེམས་སམ་ལྷ་མོ་ནི། ། 5-645 ཆོས་དབྱིངས་མ་རུ་བསྒོམ་པའི་ཚུལ། །རྒྱུད་དང་སྒྲུབ་ཐབས་གཞུང་ལས་གསལ། །འདི་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ལྷ་རུ་ནི། །བསྒོམ་ཞིང་དོན་དམ་སྤྲོས་བྲལ་ལྷར། །མི་བསྒོམ་པ་ཡི་རིག་པ་ཡིན། །དོན་དམ་སྤྲོས་བྲལ་མཚན་ ཉིད་པ། །ཐ་མལ་འཛིན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །ཕུང་པོ་སངས་རྒྱས་མངའ་བདག་ཉིད། །ཡིན་ལ་སྨད་ན་རྩ་བའི་ལྟུང་། །བརྒྱད་པ་འབྱུང་བའི་གཞི་དེ་ནི། །ཕུང་པོ་ལྔ་ཡི་ཆོས་ཉིད་ནི། །ཡིན་ནམ་ཆོས་ ཅན་ཡིན་ཟེར་ན། །ཆོས་ཉིད་ཡིན་ན་རིགས་པས་གནོད། །སྤྲོས་བྲལ་སྨྲས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །ཆོས་ཅན་ཕུང་པོ་ལྔ་སོགས་པ། །ལྷ་རུ་མི་བསྒོམ་ཁྱོད་ཀྱིས་འདོད། །བསྐྱེད་རིམ་བསྒོམ་པའི་གཞི་ཡི་དོན། །ཆོས་ སྐུ་ཡོངས་གྲུབ་ལ་འཇོག་པ། །མི་འཐད་བསྐྱེད་རིམ་ལ་བརྟེན་ནས། །ཐུན་མོང་འགྲུབ་ཅིང་མཆོག་མི་འགྲུབ། །ཁས་བླང་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། །གལ་ཏེ་བསྐྱེད་རིམ་བསྒོམ་པ་དང་། །འབྲས་བུ་གཟུགས་སྐུ་འབྱུང་ཞེ་ ན། །བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་བསྒོམ་པའི་གཞི། །ཆོས་ཉིད་གཟུགས་སྐུར་འགྱུར་བར་གྱུར། །དེས་ན་གཟུགས་སྐུ་ཀུན་རྫོབ་དང་། །ཆོས་སྐུ་དོན་དམ་ཡིན་ཁས་བླང་། །ཁྱེད་རང་གྲུབ་མཐའ་དང་ཡང་འགལ། །འོ་ན་བསྐྱེད་རིམ་ གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི། །རྒྱུ་མ་ཡིན་ན་རྫོགས་རིམ་ཡང་། །ཆོས་སྐུའི་རྒྱུ་ནི་མ་ཡིན་གྱུར། །དེས་ན་བསྐྱེད་རིམ་གཟུགས་སྐུ་དང་། །རྫོགས་རིམ་ཆོས་སྐུར་རྒྱུད་གསུང་མཚུངས། །དེས་ན་སྦྱོང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་ནི། །འཆོལ་བའི་ལུགས་ངན་འདི་དོར་ལ། ། 5-646 དོན་དམ་སྤྲོས་བྲལ་མངོན་སུམ་དུ། །མ་རྟོགས་བར་དུ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །འཁོར་བའི་སྣང་བ་འབྱུང་བ་ཀུན། །ངོ་བོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པས། །འཆིང་གྲོལ་གཉིས་ཀྱི་གཞིར་རུང་བ། །ངོ་བོ་ལྷ་ཡི་རང་ བཞིན་གྱི། །རྣམ་པར་དག་པའི་གནད་ཀྱི་ནི། །ལྷ་རུ་བསྒོམ་པས་ལྷར་འགྱུར་བར། །གསུངས་པའི་གནད་ཡིན་གསེར་གྱི་ནི། །རྒྱན་ལྟར་མཁས་པའི་ལུས་རྒྱན་མཛོད། །ཀུན་རྫོབ་ལྷ་རུ་བསྒོམ་པ་ནི། །རྒྱུད་དང་གྲུབ་ པའི་གཞུང་བཟང་གི །དགོངས་པའི་གནད་ནི་ཟབ་མོ་ཡིན། །སྦྱོང་གཞི་འདི་དག་དཔེར་མཚོན་ན། །གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་སྦྱང་བའི་གཞི། །དེ་ནི་ལྷ་རུ་མ་ཤེས་པར། །ཐ་མལ་འཛིན་པའི་
【現代漢語翻譯】 瑜伽行者的苦行，宣說通過門徑來修習戲論。 因此，通過修習勝義諦，來理解修習和所修習的本尊咒語。 經中說沒有戲論，這是用無戲論來印證戲論，而不是用戲論來製造無戲論的教證。 聲音概念所變成的對境，聲音概念的對境之上的法界，法界是世俗諦。 爲了遣除庸常分別念，必須將六道輪迴的眾生觀想為本尊。 金剛薩埵或度母，觀想為法界母的方式，在續部和修法儀軌中有明確說明。 這同樣是將世俗諦觀想為本尊，而不將勝義諦觀想為離戲本尊的智慧。 勝義諦是離戲的自性，因為沒有庸常的執著。 五蘊是佛陀的自性，如果誹謗，則是根本墮罪。 第八種根本墮罪是萬物之基礎，是五蘊的法性嗎？還是說是具有法性的事物？ 如果是法性，那麼就被理證所破，因為已經說了離戲。 如果是具有法性的五蘊等，你不希望觀想為本尊。 生起次第修習的基礎之義，安立於法身圓成之上，是不合理的，依靠生起次第，只能成就共同悉地，不能成就殊勝悉地，因為這與你的承諾相違背。 如果生起次第的修習，能產生色身果位，那麼生起次第修習的基礎，就會變成法性色身。 因此，你承諾色身是世俗諦，法身是勝義諦，這與你自己的宗派也相違背。 如果生起次第是色身的因，那麼圓滿次第也就不是法身的因了。 因此，生起次第是色身，圓滿次第是法身，與續部的說法一致。 因此，拋棄這種混淆所凈之基和能凈之道的惡劣方式，在沒有現量證悟勝義諦離戲之前，所有世俗的輪迴顯現，其自性都是空性，因此可以作為繫縛和解脫的基礎。 觀想為本尊，是本尊自性清凈的關鍵，經中說觀想為本尊就能變成本尊，如同黃金的飾品一樣，用智慧來莊嚴身體。 將世俗諦觀想為本尊，是續部和成就者的殊勝論典的甚深密意。 這些所凈之基，例如色蘊是所凈之基，如果不認識到那是本尊，就會執著于庸常。
【English Translation】 The ascetic practices of yogis are said to cultivate elaboration through the gateway. Therefore, by meditating on ultimate truth, one understands the deity and mantra of meditation and what is to be meditated upon. It is said in the scriptures that there is no elaboration, which is to seal elaboration with non-elaboration. It is not a scriptural authority that makes non-elaboration into elaboration. The object of sound conceptualization that has become an object, the Dharmadhatu above the object of sound conceptualization, the Dharmadhatu is the conventional truth. In order to eliminate ordinary conceptual thoughts, one must visualize the beings of the six realms as deities. Vajrasattva or Tara, the way to visualize as the Dharmadhatu Mother, is clearly explained in the tantras and sadhana texts. This is also visualizing the conventional truth as a deity, and the wisdom of not visualizing the ultimate truth as a deity free from elaboration. The ultimate truth is the nature of being free from elaboration, because there is no ordinary clinging. The five aggregates are the nature of the Buddha, and if you slander them, it is a root downfall. The eighth root downfall is the basis of all things, is it the Dharma nature of the five aggregates? Or is it said to be something with Dharma nature? If it is Dharma nature, then it is refuted by reasoning, because it has been said to be free from elaboration. If it is the five aggregates, etc., that have Dharma nature, you do not want to visualize them as deities. The meaning of the basis for cultivating the generation stage, placing it on the Dharmakaya's perfection, is unreasonable. Relying on the generation stage, only common siddhis are achieved, and supreme siddhis are not achieved, because this contradicts your commitment. If the cultivation of the generation stage produces the form body fruit, then the basis for cultivating the generation stage will become the Dharma nature form body. Therefore, you promise that the form body is the conventional truth and the Dharmakaya is the ultimate truth, which also contradicts your own tenets. If the generation stage is the cause of the form body, then the completion stage is also not the cause of the Dharmakaya. Therefore, the generation stage is the form body, and the completion stage is the Dharmakaya, which is consistent with the scriptures. Therefore, abandon this bad habit of confusing the basis of purification and the means of purification. Until you directly realize the ultimate truth free from elaboration, all conventional samsaric appearances are empty in nature, so they can serve as the basis for bondage and liberation. Visualizing as a deity is the key to the purity of the deity's nature. The scriptures say that visualizing as a deity can transform into a deity, like a golden ornament, adorn your body with wisdom. Visualizing the conventional truth as a deity is the profound secret meaning of the tantras and the great treatises of the accomplished ones. These bases of purification, for example, the aggregate of form is the basis of purification. If you do not recognize that it is a deity, you will cling to the ordinary.
རྟོག་པ་ནི། །སྦྱོང་ བྱ་རྣལ་འབྱོར་པ་རང་གི །བློས་སྣང་རྣམ་སྣང་མཛད་ལྟ་བུ། །སྦྱོང་བྱེད་གཟུགས་ཕུང་དེ་ཉིད་ནི། །རྣམ་སྣང་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་རྣམ་པར་དག །ཤེས་ནས་ལྷ་དང་ཡེ་ཤེས་ ཀྱི། །ངོ་བོའི་རྒྱུན་གོམས་སྦྱང་ཚུལ་ལོ། །དེ་གསུམ་བསྒོམ་པས་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་། །རྣམ་སྣང་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་སུ། །གནས་གྱུར་པ་ནི་སྦྱོང་འབྲས་ཏེ། །ཐམས་ཅད་འདི་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ། །དེས་ན་ལུགས་འདིའི་ སྦྱང་གཞི་ནི། །གཙོ་བོ་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་སོགས་དང་། །སྦྱོང་བྱ་ཡུལ་ཅན་རྟོགས་པ་ལ། །འཇོག་པ་རྩ་རྒྱུད་ལུང་གིས་བསྟན། །གནད་དོན་ཞེ་སྡང་ལྟ་བུ་ལ། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་ལྡོག་པ་ཡིས། །ཞེ་སྡང་རང་ཉིད་སྦྱོང་གཞི་དང་། ། 5-647 དེ་ལ་ཐ་མལ་དུ་འཛིན་པ། །སྦྱོང་བྱ་ཡིན་གྱི་དེའི་རྣམ་དབྱེ། །ཤེས་པར་བྱ་བ་གནད་དུ་གཅེས། ༈ ། ལམ་གྱི་ཡན་ལག་འཁྲུལ་སེལ་ལ། །ངོར་པའི་རྗེས་འབྲང་ཕལ་ཆེར་དང་། །གསང་སྔགས་འཛིན་པ་ ཕལ་མོ་ཆེའི། །ལག་ལེན་འཁྲུལ་རྟོག་བཀག་པའི་དོན། །ད་ནི་ལམ་གྱི་ཞེས་སོགས་ནས། །བཅུ་ཆ་སྒྲུབ་པར་བྱ་བར་དོན། །གཞུང་ཚིག་གོ་སླ་འདི་ལྷ་སྔགས། །རྫས་སྔགས་སྤེལ་ཚིག་གསུམ་ཆར་ནི། །བཅུ་ཆ་ རབ་ཡིན་ལྷ་རྫས་གཉིས། །བཅུ་ཆ་ལས་སྔགས་སྐབས་རེ་ཙམ། །བརྗོད་པ་འབྲིང་ལ་ལྷ་ཡི་སྔགས། །སྔོན་འགྲོ་དངོས་གཞི་རྫས་སྔགས་ནི། །ཁོ་ན་བཅུ་ཆ་བཟུང་བས་འགྲུབ། །སྦྱིན་སྲེག་ལས་སྔགས་གཙོ་ཆེ་བ། ། དཔེར་ན་མཆོད་པར་མཆོད་སྔགས་གཙོ། །དེ་དང་མཚུངས་ཞེས་ངོར་ལུགས་ཀྱི། །མཁས་པ་འགའ་ཡིས་བཞེད་པའི་དོན། །དེ་དང་མཐུན་པར་མཁན་ཆེན་ནི། །ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །གཏོར་མགྲོན་གཤེགས་ལ་བོ་ དོང་པ། །སོགས་ཀྱིས་འཁྲུལ་པ་དགག་པའི་དོན། །ཁ་ཅིག་གཏོར་མགྲོན་ལ་སོགས་ནས། །སྤེལ་ཕྱིར་མཁས་རྣམས་མཛད་པར་དོན། །གཞུང་གི་ཚིག་བཞིན་གོ་སླའོ། ༈ །དཀྱིལ་འཁོར་ལྷ་བཀོད་ལ་འཁྲུལ་པའི། །མགོ་མཇུག་ལྡོག་ པ་བཀག་པའི་དོན། །མི་འཁྲུགས་མགོན་པོའི་དཀྱིལ་སོགས་ནས། །ཁྱད་མེད་ཤེས་དགོས་པའི་བར་དོན། །དེ་ཡང་གཞུང་དོན་གོ་བ་སླ། ༈ །ཉང་སྟོད་སྒོམ་ཆེན་ཉམས་སྣང་སོགས། །ལྷ་བཀོད་འཁྲུལ་པ་དགག་པའི་དོན། ། 5-648 སྨན་ལྷའི་ཕོ་བྲང་ཞེས་སོགས་ནས། །དགེ་ལེགས་འབྱུང་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །གཞུང་གི་ཚིག་དོན་གོ་བ་སླ། །སྨན་བླའི་ཆོ་ག་ཤཱཀ་མཆོག་པས། །མདོ་ལུགས་རང་རྐང་ཡིན་པར་བཞེད། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་ གེ་ཡི། །མདོ་རྒྱུད་གཉིས་ཀྱི་གཞི་མཐུན་དང་། །ཆོ་ག་བྱ་རྒྱུད་ཡིན་པར་བཞེད། །མདོ་སྔགས་དབྱེ་བ་ལྷ་ཡི་ནི། །རྣམ་པ་བསྒོམ་མིན་ཁྱད་ཅེས་བྱ། ༈ །གཤིན་པོ་རྗེས་འཛིན་འཁྲུལ་པ་ནི། །སྒོམ་སྡེའི་ ཡུལ་ན་དར་བ་སོགས། །བཀག་དོན་ཁ་ཅིག་ངན་སོང་སྦྱང་། །སོགས་ནས་གཟབ་པར་བྱ་བར་དོན། །གཞུང་དོན་གོ་སླ་དེའ
【現代漢語翻譯】 觀想： 所調伏者，瑜伽士自身，如以心顯現種種景象。 所調伏之物，即是色蘊，猶如明鏡般顯現萬象。 通達智慧自性清凈后，修習天神與智慧的體性相續。 通過觀修這三者，色蘊轉化為明鏡般的智慧。 安住於此轉化即是調伏的果，一切皆應如是了知。 因此，此派的調伏之基，主要是外境的色等。 而所調伏者，則是能取外境的覺識，此乃根本續部之教示。 如嗔恨等煩惱，通過對境與有境的轉化。 嗔恨本身即是調伏之基，而執著於它。 即是所調伏者，了知其差別至關重要。 關於糾正道之支分的錯謬，昂派的追隨者們，以及大多數密咒行者，對於阻止修行中的錯謬理解是： 現在從『道之』等開始，十分之一的修法應該去做。經文容易理解，此處的本尊咒，物品咒，增益咒三種，十分之一最好是本尊和物品兩種，十分之一的事業咒偶爾唸誦，中等是本尊的咒語，前行正行物品咒，僅僅唸誦十分之一即可成就，護摩火供事業咒最重要，比如供養時供養咒最重要，這和昂派的一些智者認為的一樣，堪布阿旺曲扎也這麼說。關於朵瑪食子供養時亡者神識是否到來，博東巴等有錯謬的理解： 有些人認為爲了增益朵瑪食子供養等，智者們應該去做，經文的詞句容易理解。 關於壇城本尊的安布的錯謬，阻止顛倒頭尾的理解： 從『不動怙主壇城』等開始，到『無差別需要了解』之間，也是經文容易理解。 娘堆大修行者對於顯現等的理解，阻止本尊安布的錯謬： 從『藥師佛宮殿』等開始，到『吉祥生起』之間，也是經文容易理解。夏迦秋認為藥師佛的儀軌是獨立的經部儀軌，全知索南僧格認為，經部和續部的基相同，儀軌是行部的，經部和密法的區別是本尊的形象是否觀修的差別。 關於追隨亡者的錯謬，在貢地的地區盛行等，阻止（錯謬）的意思是有些人爲了惡趣清凈等，需要謹慎。
【English Translation】 Contemplation: That which is to be tamed, the yogi himself, like manifesting various appearances with the mind. That which tames, is the skandha of form itself, like a mirror manifesting all phenomena. Having understood the nature of wisdom as pure, cultivate the continuity of the essence of deities and wisdom. Through contemplating these three, the skandha of form transforms into mirror-like wisdom. Abiding in this transformation is the result of taming, all should be understood in this way. Therefore, the basis of taming in this tradition is mainly the external objects such as form. And that which is to be tamed is the consciousness that grasps external objects, this is the teaching of the root tantra. Like afflictions such as anger, through the transformation of object and subject. Anger itself is the basis of taming, while clinging to it. Is that which is to be tamed, understanding its difference is crucial. Regarding correcting the errors of the limbs of the path, the followers of the Ngor school, and most mantra practitioners, the meaning of preventing erroneous understanding in practice is: Now starting from 'the path' etc., one-tenth of the practice should be done. The text is easy to understand, here the deity mantra, substance mantra, and increasing mantra, one-tenth is best for the deity and substance, one-tenth of the activity mantra is recited occasionally, medium is the deity's mantra, preliminary and main practice substance mantra, just reciting one-tenth can accomplish, homa fire offering activity mantra is most important, for example, when offering, the offering mantra is most important, this is the same as some wise people of the Ngor school think, Khenchen Ngawang Choedrak also said so. Regarding whether the consciousness of the deceased comes when offering the Torma food, Bodongpa etc. have erroneous understandings: Some people think that for the sake of increasing the Torma food offering etc., wise people should do it, the words of the text are easy to understand. Regarding the errors of the arrangement of the mandala deities, preventing the understanding of reversing the head and tail: Starting from 'the Akshobhya mandala' etc., to 'the need to know without difference' in between, the text is also easy to understand. Nyagtö Gomchen's understanding of appearances etc., preventing the errors of the deity arrangement: Starting from 'the Medicine Buddha palace' etc., to 'auspiciousness arises' in between, the text is also easy to understand. Shakya Chok considers the Medicine Buddha ritual to be an independent Sutra ritual, Kunchen Sonam Senge considers that the basis of Sutra and Tantra is the same, the ritual is an action tantra, the difference between Sutra and Mantra is whether the image of the deity is contemplated. Regarding the errors of following the deceased, which are prevalent in the Gomde area etc., the meaning of preventing (errors) is that some people need to be cautious for the sake of purifying the lower realms etc.
ི་ནང་ནས། །མི་སློབ་ཞེས་པ་ལམ་ལྔ་ཡི། །མི་སློབ་ལམ་ཐོབ་དག་གིས་ནི། ། དད་ཟས་རང་གི་བདག་པོའི་ཚུལ། །སྤྱོད་ནུས་སློབ་ལམ་བཞི་པོ་ཡི། །སྦྱིན་པའི་བདག་པོས་དད་པ་ཡིས། །ཕུལ་དེ་རང་དབང་ཚུལ་གྱིས་དཔྱད། །སོ་སྐྱེའི་གང་ཟག་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། །བསམ་གཏན་ཀློག་དང་ལྡན་ པ་ཡིས། །སྟོན་པས་རྗེས་སུ་གནང་བ་ཡི། །ཚུལ་གྱིས་སྤྱོད་གསུམ་ཉེས་མེད་དང་། །གཞན་དག་ཡོན་ཏན་མེད་པ་དང་། །ལེ་ལོ་བག་མེད་དབང་གིས་ནི། །སྤྱོད་ན་བུ་ལོན་ཅན་དུ་འགྱུར། །བསམ་གཏན་ཞེས་ པ་ཡང་དག་གི ༈ །ལྟ་བ་རིམ་པ་གཉིས་ལ་འཇུག །ཕྱག་མཆོད་ཡུལ་ལ་དཔྱད་པའི་དོན། །ཇོ་གདན་པ་རྣམས་འཁྲུལ་བཀག་དོན། །དཀྱིལ་འཁོར་ལྷ་བཀོད་ལ་སོགས་ནས། །སྔར་བཀག་ཟིན་བར་དོན་གོ་སླ། ། 5-649 གཙང་ཕྱོགས་ཆོས་སྡེ་འགའ་ཞིག་གི །འཁྲུལ་པ་བཀག་དོན་ལ་ལ་འཁོར། །ཞེས་ནས་གཞན་ལའང་སྦྱར་བར་དོན། །དེ་ཡང་གཞུང་ཚིག་གོ་སླའོ། །རྟེན་གྱི་ནང་གཟུང་དྲིལ་བའི་ལུགས། །འཁྲུལ་པ་དགག་ཆེད་རྟེན་གྱི་ ནས། །ཕྱག་ལེན་ཡིན་པར་གོ་བ་སླ། །དེ་བཞིན་གནོད་སྦྱིན་འཁོར་ལོ་ཡི། །བརྩེགས་ཚུལ་འཁྲུལ་པ་བསལ་བའི་དོན། །གནོད་སྦྱིན་ཕོ་མོའི་ཞེས་སོགས་ནས། །དཔལ་འབྱོར་ཕུན་ཚོགས་འབྱུང་བར་དོན། །བུ་སྟོན་སོགས་བཞེད་ བཀག་པའི་དོན། །ནོར་རྒྱུན་རྒྱུད་ལ་བརྟེན་མོད་ཀྱང་། །མོ་འཁོར་སྟེང་དུ་མི་འོས་ཏེ། །དཔེར་ན་གཤིན་རྗེའི་གཤེད་དམར་པོ། །ཕ་རྒྱུད་ཡབ་ནི་གཙོར་སྟོན་ཀྱང་། །རས་བྲིས་སྐབས་སུ་ཡབ་ཡུམ་གཉིས། །འཆད་པས་ ཡབ་ཉིད་འོག་ཏུ་འབྱུང་། །སྒྲོལ་ལམ་བླ་མེད་མདོ་རྒྱུད་ཡིན། །དེ་ཉིད་འོག་ཏུ་འབྱུང་བ་དང་། །དེ་དག་བློས་སློང་ལྟ་བུའི་ཚེ། །གཙོ་བོ་མདུན་གཟིགས་འོང་བར་གྱུར། །དེ་ཕྱིར་མོ་འཁོར་འོག་དང་ནི། ། ཕོ་འཁོར་སྟེང་དུ་འཐད་པར་བཞེད། །དེ་ལྟར་ལག་ལེན་ཐམས་ཅད་ལ། །བླ་མ་མཁས་ལ་དྲིས་ནས་ནི། །དག་པར་བྱས་པས་དཔལ་འབྱོར་ཀུན། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་འབྱུང་ཞེས་བསྔགས། །རིམ་མམ་གཅིག་ཆར་བླང་ སོགས་ནས། །བསྲུང་བ་སྔགས་སྡོམ་ཡིན་པར་དོན། །སྡོམ་གསུམ་དབང་ལས་གཅིག་ཆར་དུ། །ཐོབ་པ་རང་རང་སོ་སོ་ཡི། །ཆོ་གར་ལྡན་བྱས་རྡོ་རྗེ་ཐེག །ཉམས་ལེན་གསུམ་ཆར་བསྲུང་བ་ནི། །གསང་བ་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡིན། ། 5-650 སྔགས་སྡོམ་སྐབས་ཏེ་བཞི་པའོ།། ༈ །། ༄། །འབྲས་བུའི་སྐབས་ཏེ་ལྔ་པ། དེ་ལྟར་སྡོམ་གསུམ་ལྡན་པ་ཡི། །རིམ་གཉིས་བསྒོམ་པའི་འབྲས་བུ་ནི། །མྱུར་དུ་འགྲུབ་སྟེ་རབ་ཚེ་འདི། །འབྲིང་གི་བར་དོ་སོགས་སུ་ནི། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་འགྲུབ་ ཕྱིར་རོ། །སོ་སྐྱེའི་རྟེན་ལ་དབང་རིམ་གཉིས། །བསྒོམ་པས་མཚོན་བྱེད་དཔེ་ཡི་ནི། །ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་ཞིང་དེ་ལ་བརྟེན། །མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ། །དེ་ལ་འཕགས་པའི་ས་ཐོབ་འཇོག །བླ་མེད་འཕགས་ པའི་ས་དེ་ལ། །ཀྱཻ་ཡི་ར
【現代漢語翻譯】 從（五道）之中，『無學』指的是獲得五道中無學道者。 他們能像主人般享用信施之食，而四種有學道者，則應以施主之信施來衡量自己的行為。 凡夫若具戒律、禪定和誦讀之功德，應依循導師（佛陀）所允許的方式行事，如此則無過失。 若無其他功德，又因懈怠放逸而行事，則會變成負債之人。 『禪定』是指進入正確的兩種次第見。 頂禮供養處，是衡量其意義之所在，嘉當巴（Kadampa）派的諸位，是爲了阻止謬誤。 從壇城本尊的佈置等方面來看，之前所禁止的內容很容易理解。 某些藏地寺院的錯誤，是爲了阻止某些人循環往復。 從『所謂』開始，也適用於其他人，這一點很容易從經文中理解。 爲了糾正將聖物內部包裹起來的錯誤做法，從聖物開始。 很容易理解這是慣例。 同樣，爲了消除關於護法輪堆疊方式的錯誤。 從『護法男女』等開始，是爲了帶來財富和圓滿。 阻止布頓（Buton）等人的觀點，雖然依賴於財續母（Norgyun）的續部。 但不應將其置於女輪之上，例如閻羅王的紅色誅殺者。 雖然父續主要強調父親，但在繪製唐卡時，父母雙方都會被描繪。 因此父親會出現在下方。 度母道是無上瑜伽的經續，這將在下文出現。 當這些像憑空捏造時，主要會呈現正面的形象。 因此，女輪在下，男輪在上是合理的。 因此，在所有實踐中，應向有學識的上師請教。 通過凈化，一切財富都會圓滿具足，這是值得讚揚的。 無論是次第接受還是同時接受，都是爲了守護咒語和誓言。 從三戒的灌頂中同時獲得，各自具備各自的儀軌，是金剛乘。 守護三種修持，是秘密咒的誓言。 （這是）關於咒誓的第四（部分）。 （這是）關於果的第五（部分）。 因此，具備三戒者，修持兩種次第的果報是迅速成就。 最好是在今生，中等則是在中陰等階段。 爲了成就一切智智。 凡夫依憑，次第灌頂，修持二種次第。 以象徵性的比喻生起智慧，並依此。 生起象徵意義的真實智慧，由此獲得聖者的地位。 在無上的聖者地位上，（種子字：ཀྱཻ，kye，kye，驚歎詞）
【English Translation】 From among (the five paths), 'non-learning' refers to those who have attained the path of non-learning among the five paths. They can enjoy the food of faith like a master, while the four paths of learning should measure their actions by the faith of the benefactor. If an ordinary person possesses the merits of discipline, meditation, and recitation, they should act in a manner permitted by the teacher (Buddha), and thus there will be no fault. If they have no other merits and act out of laziness and carelessness, they will become debtors. 'Meditation' refers to entering the correct two stages of view. Prostration and offering are the meaning of measuring its significance; the Kadampa (Kadampa) ones are to prevent errors. From the arrangement of the mandala deities, etc., the previously prohibited content is easy to understand. The mistakes of some Tibetan monasteries are to prevent some people from cycling back and forth. Starting from 'so-called', it also applies to others, which is easy to understand from the scriptures. In order to correct the mistake of wrapping the inside of the relic, start from the relic. It is easy to understand that this is a custom. Similarly, in order to eliminate errors regarding the stacking method of the protector wheel. Starting from 'male and female protectors', etc., it is to bring wealth and fulfillment. Preventing the views of Buton (Buton) and others, although relying on the tantra of Norgyun (Norgyun). But it should not be placed on top of the female wheel, such as the red executioner of Yama. Although the father tantra mainly emphasizes the father, when drawing thangkas, both parents are depicted. Therefore, the father will appear below. The Tara path is the unsurpassed yoga tantra, which will appear below. When these are like fabricating out of thin air, the main image will appear in front. Therefore, it is reasonable for the female wheel to be below and the male wheel to be above. Therefore, in all practices, one should consult with a knowledgeable lama. By purification, all wealth will be fully complete, which is praiseworthy. Whether accepting gradually or simultaneously, it is to protect mantras and vows. Obtained simultaneously from the initiation of the three vows, each possessing its own ritual, is Vajrayana. Guarding the three practices is the vow of secret mantra. (This is) the fourth (part) about mantra vows. (This is) the fifth (part) about the result. Therefore, those who possess the three vows, the result of practicing the two stages is quickly achieved. The best is in this life, the medium is in the bardo stage, etc. In order to achieve omniscience. Ordinary people rely on, successively initiate, and practice the two stages. Generating wisdom with symbolic metaphors, and relying on this. Generating the true wisdom of symbolic meaning, thereby obtaining the status of a noble one. At the unsurpassed noble status, (seed syllable: ཀྱཻ，kye，kye，exclamation)
ྡོ་རྗེའི་དགོངས་པ་ཡི། །རྩ་རྒྱུད་བརྟག་གཉིས་ནས་བཤད་དང་། །སཾ་བྷུ་ཊི་ལས་གསུངས་པ་གཉིས། །འཁྲུགས་སྡེབས་ཚུལ་གྱིས་ཕྱི་ནང་གི །ས་ཡུལ་བགྲོད་ཚུལ་ལ་བརྟེན་ནས། །བཅུ་ གསུམ་པ་ཡི་རྣམ་གཞག་དང་། །དེ་བཞིན་བདེ་མཆོག་རྩ་རྒྱུད་དང་། །ཁ་སྦྱོར་ཨ་བྷི་དྷ་ན་རྣམས། །དགོངས་པ་དངོས་བསྟན་ཁ་སྐོང་ཀྱི། །སྒོ་ནས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །མཐུན་པའི་མི་དང་ཕྱི་ནང་ གི །ཡུལ་དང་ལྷ་ཡི་རྣམ་དག་ལ། །སྦྱར་ནས་གསུང་པ་སྡོམ་གསུམ་སྐབས། །ཞིབ་ཏུ་སྨོས་ཟིན་གཞུང་ཚིག་ལའང་། །གསལ་ཞིང་བདེ་ལ་མཁས་པའི་དབང་། ༈ །ཙོང་ཁ་པ་སོགས་འགའ་ཞིག་གིས། །བཞེད་ཚུལ་དགག་ པའི་རིམ་པ་ནི། །འདི་ལ་ཁ་ཅིག་ཞེས་སོགས་ནས། །འདི་ལ་དགོངས་ཞེས་བར་གྱི་དོན། །རྫོགས་རིམ་རླུང་སེམས་ཐིམ་ཚུལ་ལ། །ཕྱི་ཡུལ་སོ་བདུན་མཁའ་འགྲོ་ནི། །དབང་དུ་འདུས་དང་ནང་ཡུལ་གྱི། །སྤྱི་བོ་ལ་སོགས་གནས་སོ་བདུན། ། 5-651 རླུང་སེམས་དབུ་མར་འདུས་པ་ལས། །བཅུ་གསུམ་པ་གྲུབ་རྣམ་བཞག་ནི། །བླ་མེད་རྒྱུད་ལས་གསུངས་པའོ། །ས་ནི་བཅུ་གསུམ་ཁས་ལེན་ཚེ། །སློབ་ལམ་བཅུ་གཉིས་བཅུ་གསུམ་པ། །བཅུ་བར་མི་འདུས་སློབ་ལམ་ ནི། །བཅུ་གཉིས་ཉིད་དུ་གྲངས་ངེས་སོ། །བླ་མེད་ཐབས་ལམ་རྣམ་གཞག་གི །མི་འདོད་བཅུ་གསུམ་ཐ་སྙད་མེད། །དེ་ཚེ་སློབ་ལམ་བཅུ་གཉིས་སུ། །དབྱེ་དགོས་ཕྱིར་ན་བཅུ་བཞི་གཉིས། །བཅུ་བར་བསྡུ་འདོད་ དོན་མེད་ཡིན། །བཅུ་གཅིག་བཅུ་གཉིས་སློབ་ལམ་དང་། །བཅུ་གསུམ་མི་སློབ་ལམ་བྱེད་པ། །བླ་མེད་ཐེག་པའི་ཁྱད་ཆོས་སོ། །དེ་བཞིན་ས་དང་གནས་ཡུལ་རྣམས། །གོང་མ་འོག་མར་འདུ་མི་འགྱུར། །ཕར་ཕྱིན་ སློབ་ལམ་ས་བཅུ་ལས། །མི་བཞེད་དེ་ཡི་བླ་མེད་ཀྱི། །བཅུ་གཉིས་ས་ལ་གནོད་མི་འགྱུར། །བྱེ་སྨྲས་ས་བཅུ་མེད་འདོད་ཀྱི། །དབུ་སེམས་ས་ལ་གནོད་པ་མེད། །བསྐྱེད་རིམ་ལྷ་བསྒོམ་དང་སྦྱར་ཚེ། ། ལྷ་དང་རྩ་སྦྱར་དེ་ས་དང་། །ས་ལམ་དོད་དང་བསྒྲིག་པ་ཡི། །སྐབས་ཀྱང་ལྷ་ལ་ལྷ་བསྡུ་ན། །སྦྱོང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་ལྷ་ཡི་གྲངས། །མེད་འགྱུར་བདག་མེད་ལྷ་བཅོ་ལྔ། །བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོའི་དཔེ་ བཞིན་ནོ། །ཕར་ཕྱིན་ས་བཅུ་གསང་སྔགས་ལ། །བཅུ་གསུམ་སོ་སོའི་བཞེད་པ་ལ། །ཕར་ཕྱིན་ཁོ་ནར་བསྟུན་མི་དགོས། །ཕར་ཕྱིན་མངོན་ཞེན་ཆེས་གྱུར་ན། །བླ་མེད་ས་ལམ་འཆོལ་བར་འགྱུར། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དང་སྒོ་བསྟུན་པའི། ། 5-652 ས་ཡི་རྣམ་གཞག་གསུངས་པ་ནི། །གདུལ་བྱ་ཁ་དྲང་ཕྱིར་དུ་ཡིན། །དོན་ལ་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་ས། །འབྲས་བུ་ལམ་བྱེད་ཐབས་མ་ཟིན། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཕྱི་ནང་གི །གནས་ཀྱི་ས་ནི་འབྲས་ བུ་ནི། །ལམ་དུ་བྱེད་པའི་གནད་ཤེས་བྱ། །དཔལ་ལྡན་ཟླ་བའི་ཞབས་ཀྱིས་ཀྱང་། །དེ་དང་མཐུན་པར་གསུང་པས་སོ། ༈ ། མཁས་པ་ཙོང་ཁ་པ་དང་ནི། །རང་ལུགས་བླ་མ་ཕྱི་མ་འགའ། །འབྲས་བུའི
【現代漢語翻譯】 關於金剛乘的觀點，在《根本續二觀察》和桑布扎（Sambhuṭi）的著作中都有闡述。通過混亂組合的方式，並依賴於外內場所的修行方法，建立了十三地的體系。同樣，勝樂金剛的根本續以及《會合根本續》（Kha-sbyor Abhidhāna），通過直接揭示觀點和補充說明的方式，與般若波羅蜜多（Pāramitā）相一致，並將內外場所和本尊的清凈狀態結合起來進行闡述。在三戒的章節中，已經詳細說明了這些內容，並且在經文的字句中也很清楚。精通這些內容的人是幸福的。 宗喀巴（Tsongkhapa）等一些人駁斥這些觀點的次第如下：從『有些人認為』到『對此的觀點』之間的意義，是指在圓滿次第中，氣脈明點的融入方式，以及外在場所的三十七空行母被控制，內在場所的頂輪等三十七處，氣脈明點融入中脈，從而成就十三地的體系，這是無上瑜伽續部中所說的。如果承認有十三地，那麼作為學道的十二地和第十三地，就不會包含在前十二地中，學道只能確定為十二地。如果不承認無上瑜伽的方便道體系，就沒有十三地的說法。那樣的話，就必須將學道分為十二地，因此將十四地合併爲十二地是沒有意義的。將第十一地和第十二地作為學道，第十三地作為無學道，這是無上瑜伽的特點。 同樣，地和場所等，不會將上面的合併到下面。般若波羅蜜多的學道十地，不會妨礙無上瑜伽的十二地。小乘論師不承認十地，也不會妨礙中觀和唯識的觀點。在生起次第中，如果將本尊觀修與脈相結合，本尊與脈相結合，那麼地和道的作用以及安排，如果在將本尊融入本尊時，所凈化的對象和能凈化的本尊的數量就會消失，就像勝樂金剛壇城（cakrasamvara-maṇḍala）的例子一樣。般若波羅蜜多的十地和密宗的十三地，對於各自的觀點，不必完全遵循般若波羅蜜多。如果過於執著于般若波羅蜜多，就會混淆無上瑜伽的地道。 所說的與般若波羅蜜多觀點相一致的地的體系，是爲了引導那些容易引導的眾生。實際上，般若波羅蜜多乘的地，並沒有掌握將果作為道的方法。金剛乘內外場所的地，要知道將果作為道的關鍵。尊貴的月稱（Candrakīrti）也說了與此相符的觀點。 一些宗喀巴大師和後來的上師們，認為果...
【English Translation】 Regarding the views of Vajrayana, they are explained in the 'Root Tantra of Two Examinations' (rtsa rgyud brtag gnyis) and the works of Sambhuṭi. Through the method of confused combination and relying on the practice of outer and inner places, the system of thirteen bhūmis (grounds) is established. Similarly, the root tantra of Cakrasamvara (bde mchog) and the 'Compendium of Union' (Kha-sbyor Abhidhāna), through the means of directly revealing the view and supplementary explanations, are consistent with the Prajñāpāramitā (般若波羅蜜多，Perfection of Wisdom), and explain the pure states of outer and inner places and deities in combination. In the chapter on the three vows, these contents have been explained in detail, and they are also clear in the words of the scriptures. Those who are proficient in these contents are fortunate. The order in which Tsongkhapa and some others refute these views is as follows: The meaning from 'Some people think' to 'The view on this' refers to the manner in which the prāṇa-bindus (氣脈明點) are integrated in the Completion Stage (rdzogs rim), and the thirty-seven ḍākinīs (空行母) of the outer places are controlled, and the thirty-seven places such as the crown chakra (頂輪) of the inner places, the prāṇa-bindus are integrated into the central channel (中脈), thereby accomplishing the system of thirteen bhūmis, which is what is said in the Anuttarayoga Tantra (無上瑜伽續部). If one admits that there are thirteen bhūmis, then the twelve bhūmis as the path of learning and the thirteenth bhūmi will not be included in the first twelve bhūmis, and the path of learning can only be determined as twelve bhūmis. If one does not admit the system of skillful means of Anuttarayoga, there is no saying of thirteen bhūmis. In that case, one must divide the path of learning into twelve bhūmis, so it is meaningless to merge fourteen bhūmis into twelve bhūmis. It is a characteristic of Anuttarayoga to make the eleventh and twelfth bhūmis as the path of learning and the thirteenth bhūmi as the path of no more learning. Similarly, the bhūmis and places, etc., will not merge the upper into the lower. The ten bhūmis of the path of learning of Prajñāpāramitā will not hinder the twelve bhūmis of Anuttarayoga. The Śrāvakayāna (小乘) masters do not admit the ten bhūmis, but it does not hinder the views of Madhyamaka (中觀) and Yogācāra (唯識). In the Generation Stage (生起次第), if one combines the deity visualization with the channels, and the deity is combined with the channels, then the function and arrangement of the bhūmi and the path, if the deity is merged into the deity, the number of objects to be purified and the purifying deity will disappear, just like the example of the Cakrasamvara-maṇḍala (勝樂金剛壇城). The ten bhūmis of Prajñāpāramitā and the thirteen bhūmis of Tantra, for their respective views, do not have to completely follow Prajñāpāramitā. If one is too attached to Prajñāpāramitā, the bhūmi and path of Anuttarayoga will be confused. The system of bhūmis that is said to be consistent with the view of Prajñāpāramitā is to guide those sentient beings who are easy to guide. In reality, the bhūmi of the Prajñāpāramitā vehicle does not grasp the method of making the result as the path. The bhūmi of the outer and inner places of Vajrayana, one should know the key to making the result as the path. The venerable Candrakīrti also said a view consistent with this. Some masters of Tsongkhapa and later lamas think of the result as...
་ མཚན་གཞི་ལ་འཁྲུལ་བ། །བཀག་དོན་ཁ་ཅིག་ཅེས་སོགས་ནས། །ས་མཚམས་གང་དུ་འཇོག་བར་དོན། །བླ་མེད་བཅུ་གསུམ་ས་བསྒྲུབ་འདོད། །སྒྲུབ་བྱེད་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་སྟེ། ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར་སངས་རྒྱས་ས། ། བཅུ་གཅིག་བཤད་པ་ལ་འཁྲུལ་ནས། །གྲངས་དང་མཚན་གཞི་ནོར་བ་སྟེ། །མདོ་སྔགས་གཉིས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །མཚན་གཞིའི་ས་ལ་མི་མཐུན་ཀྱང་། །སྤངས་རྟོགས་མཚན་ཉིད་མཐུན་པའོ། །དེའི་གནད་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་ ཡི། །སྐུ་གསུམ་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ནི། །སངས་རྒྱས་སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་ནི། །མཚན་ཉིད་པ་སྟེ་བྱེ་སྨྲ་ནས། །བླ་མེད་བར་གྱི་འབྲས་བུ་ཡི། །རྣམ་དག་སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་ནི། །གོང་བཤད་རང་རང་ གདུལ་བྱ་ཡི། །བློ་དང་མཚམས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི། །ལྡོག་ཆས་སྨོས་པ་མ་གཏོགས་པའི། །མཐར་ཐུག་འབྲས་བུར་མཚུངས་པ་སྟེ། །དཔེར་ན་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་བཞིན། །དེ་ལྟར་གཞུང་ལུགས་དེ་དང་དེར། །འབྲས་བུར་བཤད་དེ་རང་རང་གི ། 5-653 ལམ་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་དགོས་ཞེས། །སྙམ་ན་ངེས་པ་མེད་པ་སྟེ། །སེམས་ཙམ་གཞུང་ལས་སེམས་ཅན་གྱི། །སྐབས་ནས་རྒྱུད་ལ་སངས་རྒྱས་ཉིད །ཡོད་ཅེས་གསུང་པས་སེམས་ཅན་དང་། །སངས་རྒྱས་གནས་སྐབས་མཚམས་ འཇོག་དཀའ། །དེས་ན་འདི་རུ་དོགས་པ་ནི། །དཔྱད་པའི་དགོས་པ་ཕར་ཕྱིན་གྱི། །བཅུ་གཅིག་ས་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །མཚན་གཞི་བཞག་ནས་ཡོན་ཏན་བརྗོད། །དེས་ན་སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་པ། །མིན་པར་མ་ ངེས་འོན་ཀྱང་ནི། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར་ས་བཅུ་ཡན། །ལམ་གྱི་གསལ་ཁ་མེད་པ་དང་། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པར་བཅུ་གསུམ་པ། །སངས་རྒྱས་མཚན་གཞིར་འཇོག་པ་དང་། །དེ་ལ་བཅུ་གཅིག་བཅུ་གཉིས་ཀྱི། །ལམ་ གྱི་གསལ་ཁ་བཤད་པ་དེས། །ཕར་ཕྱིན་སྐབས་དེར་སངས་རྒྱས་ནི། །མཚན་ཉིད་པར་ཡང་ཅུང་མི་འགྲོ། །དཔེར་ན་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ཉིད། །མདོ་སྔགས་གཉིས་ཀའི་སངས་རྒྱས་སུ། །གཞུང་བཞིན་སོ་སོར་དབྱེ་བ་བྲལ། ། དོན་དུ་བཅུ་གཅིག་བཅུ་གཉིས་དང་། །བཅུ་གསུམ་བླ་མེད་ཁོ་ན་ཡི། །བགྲོད་དགོས་རྒྱུད་སྡེའི་དགོངས་པ་ཡིན། །རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོས། །ལམ་གྱི་ཡིག་ཆུང་ལས་ཀྱང་གསུངས། །རྫོང་ཆུང་པ་སོགས་ཕར་ ཕྱིན་གྱི། །དང་པོའི་ས་ཡང་བགྲོད་མེད་ཅེས། །འདོད་པའང་འདིས་ཁེགས་དེ་བཞིན་དུ། །སྟག་ཚང་ལོ་ཙཱས་ས་བཅུ་ནས། །སྔགས་ལ་འཇུག་ཚེ་སྔགས་ལམ་གྱིས། །ཚོགས་སྦྱོར་གསར་དུ་བགྲོད་དགོས་པར། །བཞེད་མོད་ཀྱང་ནི་རང་ལུགས་ནི། ། 5-654 རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོས། །ལམ་གྱི་འཇུག་ལྡོག་ཡིག་ཆུང་ལས། །སྦྱོར་ལམ་ཆོས་མཆོག་མན་ཆོད་ནི། །ཕར་ཕྱིན་བགྲོད་དེས་སྔགས་ལམ་ལ། །འཇུག་ཚེ་ཚོགས་སྦྱོར་དེ་ཀ་ཡི། །སྤངས་རྟོགས་མཉམ་པས་གོ་ ཆོད་ཅིང་། །དང་པོའི་ས་ནས་འཇུག་པར་བཞེད། །མདོ་རྒྱུད་དགོངས་པ་འཁྲུལ་མེད་པ། །རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པས་བཞེད་དོ། །ལྷག་མའི་ས་གསུམ་འདི་ལ་ནི། །སྦ
【現代漢語翻譯】 于名相上產生錯謬，如『遮止若干』等，以及於何處安立界限等問題，想要證得無上十三地。 認為證成過於極端，因為在波羅蜜多乘中，佛陀的果位， 被誤認為宣說了十一地，這是對數量和名相的混淆。顯宗和密宗的佛陀， 雖然在名相的果位上有所不同，但在斷證的體性上是一致的。其中的關鍵在於，波羅蜜多乘的 三身和四智，作為佛陀的身和智慧，是體性上的。從小乘到 無上瑜伽部的果位，其清凈的身和智慧，除了上述各自 爲了適應所化眾生的根器而宣說的功德差別外，最終的果位是相同的。例如，就像釋迦牟尼佛一樣。因此，在不同的宗義中， 雖然宣說了果位，並說必須依靠各自的道才能獲得，但這並不確定。因為在唯識宗的論典中，從有情 的角度來說，經中說眾生相續中本來就有佛性，因此很難區分眾生和佛陀的狀態。 因此，這裡產生的疑問是，進行辨析的必要在於，在波羅蜜多乘的 十一地上安立佛陀的名相，並宣說其功德。因此，佛陀不一定是體性上的， 但這並不確定。然而，在波羅蜜多乘中，沒有高於十地的 道的清晰說明，而在金剛乘中，將十三地 安立為佛陀的名相，並且對十一地和十二地的 道的清晰說明，使得在波羅蜜多乘的語境中，佛陀 在體性上也不太成立。例如，就像釋迦牟尼佛一樣， 顯宗和密宗的佛陀，按照各自的宗義進行區分，但實際上沒有差別。 實際上，十一地、十二地和 十三地是無上瑜伽部所要證得的，這是續部的觀點。尊者薩迦班智達， 也在《道之小品》中這樣說過。認為仲瓊巴等認為 甚至無法證得波羅蜜多乘的初地，這也因此而被駁斥。同樣， 達倉洛扎認為，從十地 進入密法時，需要重新修習密法的資糧道和加行道， 但我們的宗義是， 尊者薩迦班智達在《道之入出小品》中說， 從加行道的世第一法以下，都可以 修習波羅蜜多乘，進入密法時，以相同的資糧道和加行道的 斷證就足夠了，並且認為從初地開始進入。尊者薩迦班智達的觀點是， 顯經和密續的觀點沒有錯謬。 剩下的三地，
【English Translation】 There is error in the designation, such as 'some prohibitions,' etc., and the question of where to set the boundary. Wanting to establish the unsurpassed thirteen Bhumis (地，Skt. bhūmi, Eng. ground, level). The proof is too extreme, because in the Pāramitāyāna (波羅蜜多乘，Skt. Pāramitāyāna, Eng. Perfection Vehicle), the Buddhahood (佛陀果位，Skt. buddhatva, Eng. state of being a Buddha), Is mistaken for having explained eleven Bhumis, which is a confusion of number and designation. The Buddhas of both Sutra and Tantra, Although disagree on the designation of the ground of the designation, the nature of abandonment and realization is the same. The key to that is the Pāramitāyāna's Three Kayas (三身，Skt. trikāya, Eng. three bodies) and Four Wisdoms (四智，Skt. catuḥ-jñāna, Eng. four wisdoms), as the Buddha's body and wisdom, are of the nature of the characteristics. From the Śrāvakayāna (聲聞乘，Skt. Śrāvakayāna, Eng. Hearer Vehicle) to The pure body and wisdom of the result up to the Anuttarayoga (無上瑜伽，Skt. Anuttarayoga, Eng. Highest Yoga), except for the qualities mentioned in accordance with the minds of the respective trainees, the ultimate result is the same. For example, like Śākyamuni (釋迦牟尼，Skt. Śākyamuni, Eng. Sage of the Shakyas). Therefore, in that and that doctrine, Although the result is explained, and it is said that it must be obtained by relying on one's own path, it is not certain. Because in the Mind-Only (唯識宗，Skt. Cittamatra, Eng. Mind-Only) doctrine, from the sentient beings' perspective, it is said in the sutras that Buddhahood itself exists in the continuum, it is difficult to distinguish between the state of sentient beings and Buddhas. Therefore, the doubt here is that the need for analysis is that in the Pāramitāyāna's eleven Bhumis, the designation of Buddhahood is established, and its qualities are spoken of. Therefore, it is not certain that the Buddha is not of the nature of characteristics, However, in the Pāramitāyāna, there is no clear explanation of the path above the ten Bhumis, and in the Vajrayāna (金剛乘，Skt. Vajrayāna, Eng. Diamond Vehicle), the thirteenth is established as the designation of Buddhahood, and the clear explanation of the path of the eleventh and twelfth to that, makes the Buddha in that Pāramitāyāna context not very established in nature. For example, like Śākyamuni himself, The Buddhas of both Sutra and Tantra are distinguished according to their respective doctrines, but in reality there is no difference. In reality, the eleventh, twelfth, and thirteenth are what the Anuttarayoga alone must traverse, which is the view of the Tantras. Jetsun Sakya Pandita (薩迦班智達，Skt. Sa-skya Paṇḍita, Eng. Sakya the Wise), also said in the 'Short Treatise on the Path.' Thinking that Drongchungpa (仲瓊巴) and others believe that even the first Bhumi of the Pāramitāyāna cannot be traversed, this is also refuted by this. Similarly, Taktsang Lotsāwa (達倉洛扎) believes that when entering the Tantra from the ten Bhumis, one must newly traverse the accumulation and application paths of the Tantric path, but our own system is that Jetsun Sakya Pandita said in the 'Short Treatise on the Entry and Exit of the Path,' that from the highest Dharma of the application path downwards, one can traverse the Pāramitāyāna, and when entering the Tantric path, the same accumulation and application paths' abandonment and realization are sufficient, and he believes that one enters from the first Bhumi. Jetsun Sakya Pandita's view is that the views of the Sutras and Tantras are without error. The remaining three Bhumis,
ས་ས་གསུམ་ཞེས་བཅུ་གཅིག་ས། །ཕར་ཕྱིན་ས་ ལ་མིང་བཤད་ཅིང་། །དོན་ནི་སྦས་ཏེ་བཅུ་གཉིས་ས། །མིང་དོན་གཉིས་ཀ་སྦས་པ་དང་། །བཅུ་གསུམ་མིང་ནི་མ་བཤད་ཅིང་། །དོན་ནི་བཤད་པས་དེ་ལྟར་གྲགས། །འབྲས་བུ་སྐུ་ཡི་གཞག་པ་ནི། །བྱེ་ སྨྲས་རྣམ་གྲོལ་ཆོས་སྐུ་ནས། །སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་ཕྱིར་ཡིན་བར་དོན། །འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་སྡེ་སྣོད་ལས། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས་ཆོས་སྐུ་དང་། །གཟུགས་སྐུ་གཉིས་འདོད་ལོངས་སྐུ་དང་། །དེ་ཡི་གཞི་བྱས་སྤྲུལ་པའི་ གཟུགས། །དྲི་ཟའི་རྒྱལ་པོ་རབ་དགའ་ལ། །དེ་མཐུན་གཟུགས་སྤྲུལ་ཁ་དྲང་མཐར། །སྐུ་དངོས་བསྟན་ནས་རྗེས་བཟུང་བཞིན། །བཤད་ཅིང་ཚད་མ་སྨྲ་བ་ཡི། །མདོ་སྡེ་པ་ནས་དབུ་མའི་བར། །ཆོས་སྐུ་ལོངས་སྐུ་ སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ། །མེ་ལོང་མཉམ་ཉིད་སོར་རྟོག་དང་། །བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་བཞི་རུ་བཞེད། རྗེ་བཙུན་རྩེ་མོའི་ཞབས་ཀྱིས་ནི། །སྐུ་གསུམ་ཡེ་ཤེས་བཞིར་བཞེད་པ། །ཕར་ཕྱིན་ལུགས་ཡིན་སྐུ་བཞི་དང་། །ཡེ་ཤེས་ལྔར་བཞེད་རྡོ་རྗེའི་ཐེག ། 5-655 ལུགས་ཡིན་གསུང་ཞིང་བདག་ཉིད་ཆེ། །འཇམ་མགོན་བླ་མས་ཐུབ་པ་ཡི། །དགོངས་པ་རབ་གསལ་ལས་མདོ་རྒྱུད། །འགའ་ནས་སྐུ་བཞིར་བཤད་པ་ནི། །ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཆོས་སྐུ་འདོགས། །དེ་ལྟའི་སྐུ་གསུམ་དབྱེར་ མི་ཕྱེད། །ཁྱད་པར་འགའ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད། །སྐུ་ཞེས་བཞེད་མོད་འོན་ཀྱང་ནི། །སྐུ་བཞི་གསང་སྔགས་རྒྱུད་སྡེ་ལས། །གཙོ་ཆེར་གྲགས་པ་ཡིན་ཞེས་གསུང་། །རྒྱུད་སྡེ་ལས་ནི་གསུང་པ་ཡི། །བྱ་སྤྱོད་རྣལ་ འབྱོར་རྒྱུད་གསུམ་ལས། །སྐུ་གསུམ་འདོད་ཚུལ་ཕར་ཕྱིན་དང་། །ཆ་འདྲ་རྣམ་པའི་འདོད་ཚུལ་ནི། །སོ་སོར་ཡོད་དེ་རྣལ་འབྱོར་གྱི། །རྒྱུད་དུ་གཟུགས་སྐུ་རིགས་ལྔ་བོར། །འདོད་ཚེ་ཡེ་ཤེས་ལྔར་ཁས་ལེན། །ཡེ་ ཤེས་ལྔ་དང་འབྱུང་བ་ལྔ། །དག་བྱ་དག་བྱེད་སྦྱར་ནས་གསུང་། །བླ་མེད་ཐེག་པར་སྐུ་བཞིར་བཞེད། །རྒྱུ་དབང་བཞི་དང་ལམ་བཞི་བསྒོམ། །དེ་ལ་འབྲས་བུ་སྐུ་བཞི་འབྱུང་། །རྟེན་འབྲེལ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། །རྒྱུ་ལ་གནས་པ་དབང་ལས་ཐོབ། །ལམ་བསྒོམ་ལྟ་བས་ཉམས་སུ་མྱོང་། །གྲུབ་མཐར་རྟགས་ཤར་འབྲས་བུ་ལ། །དོན་ཀུན་མངོན་གྱུར་མན་ངག་དྲུག །གནད་དྲུག་དབང་བཞི་སོ་སོར་སྦྱར། །སྐུ་ལྔའི་རྣམ་གཞག་ གསུངས་པ་ནི། །རྗེ་བཙུན་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་ལུགས། །ཐུན་མོང་བ་ནས་གསུང་པའི་ཚུལ། །འཇམ་དཔལ་ལྷ་འདོད་མདོར་བསྟན་ལས། །ཡེ་ཤེས་མིག་གཅིག་དྲི་མེད་ཅེས། །སྐུ་གཅིག་དང་ནི་དེ་བཞིན་དུ། །རང་དོན་དོན་དམ་སྐུ་དང་ནི། ། 5-656 གཞན་དོན་ཀུན་རྫོབ་སྐུ་གཉིས་གསུང་། །དེ་བཞིན་ཆོས་སྐུ་ལོངས་སྐུ་དང་། །སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ་གསུང་སྐུ་བཞིར་ཡང་། །བཤད་ཚུལ་མདོ་སྡེ་ལས་འདི་སྐད། །ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་ པ་དང་། །ཆོས་
【現代漢語翻譯】 關於『三地』，指的是十一地（Bhumi，修行階段）。在般若乘（Prajnaparamita）中，雖然提到了地的名稱，但其真實意義卻隱藏了起來，指的是十二地。還有一種情況是，十三地，雖然沒有明確說明名稱，但其意義卻廣為人知。關於果位（Phala）的色身（Rupa-kaya）安立，分別說部（Vaibhashika）認為，從解脫（Nirvana）法身（Dharmakaya）開始，爲了生起歡喜而存在。關於果位的分類，根據論藏（Abhidharma），分別說部認為有法身和色身兩種。色身又分為報身（Sambhogakaya），以及作為其基礎的化身（Nirmanakaya）。如同乾闥婆（Gandharva，天神）之王樂喜（Rabga）那樣，爲了使相應的化身正直顯現，最終示現真身並加以攝受。經部（Sutravadin）到中觀（Madhyamaka）的論師們認為有法身、報身、化身三種。他們認為法身如明鏡般，報身是平等性智（Samatajnana），化身是妙觀察智（Pratyavekshanajnana），成所作智（Krityanushthanajnana）是四種智慧。至尊（Jetsun）策莫扎巴（Tsemonjaba）認為，三身和四智的觀點是般若乘的觀點，而四身和五智的觀點是金剛乘（Vajrayana）的觀點。偉大的蔣貢喇嘛（Jamgon Lama）認為，佛陀（Thubpa）在《極明》（Rabsel）中所闡述的顯宗（Sutra）和密宗（Tantra）中，有些地方提到的四身，是將自性身（Svabhavikakaya）稱為法身。雖然這三種身無法區分，但在某些特殊情況下，自性身也被認為是第四身。他還說，四身主要在密宗經典中廣為人知。在密宗經典中，事部（Kriya）、行部（Charya）和瑜伽部（Yoga）三部中，關於三身的觀點與般若乘相似，而瑜伽部中，如果將色身視為五部佛（Five Buddha Families），則會承認五智。五智和五大種（Five Elements）結合在一起進行凈化。在無上瑜伽（Anuttarayoga）中，則認為有四身，通過觀修四灌頂（Four Empowerments）和四道（Four Paths），最終獲得四身。這是因為緣起（Pratityasamutpada）和法性（Dharmata）的緣故。從因（Hetu）的角度來看，這是從灌頂中獲得的；從道的角度來看，這是通過觀修體驗到的；從果的角度來看，這是證悟的標誌，六種竅訣（Six Key Points）顯現一切意義。將六個要點與四個灌頂分別結合起來。關於五身的分類，是至尊瑜伽自在（Naljory Wangchuk）的觀點，這是從共同的觀點出發闡述的。在《文殊師利化身簡述》（Jamdpal Lha Dod Dor Ten）中，『無垢智慧之眼』指的是一個身，同樣，為自利而存在的法身（Dharmakaya）和為他利而存在的色身（Rupakaya）指的是兩個身。同樣，法身、報身和化身指的是三個身，也有經典中說的是四身，例如在經部經典中提到：自性身、圓滿報身，以及爲了他利而存在的化身和法身。 關於『三地』，指的是十一地（Bhumi，修行階段）。在般若乘（Prajnaparamita）中，雖然提到了地的名稱，但其真實意義卻隱藏了起來，指的是十二地。還有一種情況是，十三地，雖然沒有明確說明名稱，但其意義卻廣為人知。關於果位（Phala）的色身（Rupa-kaya）安立，分別說部（Vaibhashika）認為，從解脫（Nirvana）法身（Dharmakaya）開始，爲了生起歡喜而存在。關於果位的分類，根據論藏（Abhidharma），分別說部認為有法身和色身兩種。色身又分為報身（Sambhogakaya），以及作為其基礎的化身（Nirmanakaya）。如同乾闥婆（Gandharva，天神）之王樂喜（Rabga）那樣，爲了使相應的化身正直顯現，最終示現真身並加以攝受。經部（Sutravadin）到中觀（Madhyamaka）的論師們認為有法身、報身、化身三種。他們認為法身如明鏡般，報身是平等性智（Samatajnana），化身是妙觀察智（Pratyavekshanajnana），成所作智（Krityanushthanajnana）是四種智慧。至尊（Jetsun）策莫扎巴（Tsemonjaba）認為，三身和四智的觀點是般若乘的觀點，而四身和五智的觀點是金剛乘（Vajrayana）的觀點。偉大的蔣貢喇嘛（Jamgon Lama）認為，佛陀（Thubpa）在《極明》（Rabsel）中所闡述的顯宗（Sutra）和密宗（Tantra）中，有些地方提到的四身，是將自性身（Svabhavikakaya）稱為法身。雖然這三種身無法區分，但在某些特殊情況下，自性身也被認為是第四身。他還說，四身主要在密宗經典中廣為人知。在密宗經典中，事部（Kriya）、行部（Charya）和瑜伽部（Yoga）三部中，關於三身的觀點與般若乘相似，而瑜伽部中，如果將色身視為五部佛（Five Buddha Families），則會承認五智。五智和五大種（Five Elements）結合在一起進行凈化。在無上瑜伽（Anuttarayoga）中，則認為有四身，通過觀修四灌頂（Four Empowerments）和四道（Four Paths），最終獲得四身。這是因為緣起（Pratityasamutpada）和法性（Dharmata）的緣故。從因（Hetu）的角度來看，這是從灌頂中獲得的；從道的角度來看，這是通過觀修體驗到的；從果的角度來看，這是證悟的標誌，六種竅訣（Six Key Points）顯現一切意義。將六個要點與四個灌頂分別結合起來。關於五身的分類，是至尊瑜伽自在（Naljory Wangchuk）的觀點，這是從共同的觀點出發闡述的。在《文殊師利化身簡述》（Jamdpal Lha Dod Dor Ten）中，『無垢智慧之眼』指的是一個身，同樣，為自利而存在的法身（Dharmakaya）和為他利而存在的色身（Rupakaya）指的是兩個身。同樣，法身、報身和化身指的是三個身，也有經典中說的是四身，例如在經部經典中提到：自性身、圓滿報身，以及爲了他利而存在的化身和法身。
【English Translation】 Regarding the 'Three Grounds,' it refers to the eleven Bhumis (stages of practice). In the Prajnaparamita, although the names of the grounds are mentioned, their true meaning is hidden, referring to the twelve Bhumis. There is also a case where the thirteen Bhumis, although the names are not explicitly stated, their meaning is widely known. Regarding the establishment of the Rupakaya (Form Body) of the Phala (Fruition), the Vaibhashika school believes that it exists from the Nirvana Dharmakaya (Dharma Body) onwards, in order to generate joy. Regarding the classification of the Fruition, according to the Abhidharma, the Vaibhashika school believes that there are two types of bodies: the Dharmakaya and the Rupakaya. The Rupakaya is further divided into the Sambhogakaya (Enjoyment Body), and the Nirmanakaya (Emanation Body) which serves as its basis. Just like the Gandharva (celestial musician) king Rabga (Joyful), in order to make the corresponding emanation appear upright, he ultimately manifested his true body and embraced it. The Sutravadin to Madhyamaka scholars believe in the three bodies: Dharmakaya, Sambhogakaya, and Nirmanakaya. They believe that the Dharmakaya is like a mirror, the Sambhogakaya is the Samatajnana (Equality Wisdom), the Nirmanakaya is the Pratyavekshanajnana (Discriminating Wisdom), and the Krityanushthanajnana (Accomplishing Wisdom) is the four wisdoms. Jetsun Tsemonjaba believes that the view of the three bodies and four wisdoms is the view of the Prajnaparamita, while the view of the four bodies and five wisdoms is the view of the Vajrayana. The great Jamgon Lama believes that in the Sutras and Tantras explained by the Buddha (Thubpa) in the 'Rabsel' (Very Clear), the four bodies mentioned in some places refer to the Svabhavikakaya (Nature Body) as the Dharmakaya. Although these three bodies cannot be distinguished, in some special cases, the Svabhavikakaya is also considered the fourth body. He also said that the four bodies are mainly well-known in the Tantric scriptures. In the Tantric scriptures, in the three sections of Kriya, Charya, and Yoga, the view on the three bodies is similar to that of the Prajnaparamita, while in the Yoga section, if the Rupakaya is regarded as the Five Buddha Families, then the five wisdoms will be acknowledged. The five wisdoms and the Five Elements are combined together for purification. In Anuttarayoga, it is believed that there are four bodies, and through the practice of the Four Empowerments and the Four Paths, the four bodies are ultimately attained. This is because of Pratityasamutpada (dependent origination) and Dharmata (suchness). From the perspective of the Hetu (cause), it is obtained from the empowerment; from the perspective of the path, it is experienced through meditation; from the perspective of the fruit, it is the sign of enlightenment, and the Six Key Points manifest all meanings. Combine the six key points with the four empowerments separately. The classification of the five bodies is the view of Jetsun Naljory Wangchuk, which is explained from a common perspective. In the 'Brief Description of Manjushri's Emanation' (Jamdpal Lha Dod Dor Ten), 'the immaculate eye of wisdom' refers to one body, and similarly, the Dharmakaya (Dharma Body) that exists for self-benefit and the Rupakaya (Form Body) that exists for the benefit of others refer to two bodies. Similarly, the Dharmakaya, Sambhogakaya, and Nirmanakaya refer to three bodies, and there are also scriptures that speak of four bodies, such as in the Sutra scriptures, which mention: Svabhavikakaya, perfect Sambhogakaya, and the Nirmanakaya and Dharmakaya that exist for the benefit of others. Regarding the 'Three Grounds,' it refers to the eleven Bhumis (stages of practice). In the Prajnaparamita, although the names of the grounds are mentioned, their true meaning is hidden, referring to the twelve Bhumis. There is also a case where the thirteen Bhumis, although the names are not explicitly stated, their meaning is widely known. Regarding the establishment of the Rupakaya (Form Body) of the Phala (Fruition), the Vaibhashika school believes that it exists from the Nirvana Dharmakaya (Dharma Body) onwards, in order to generate joy. Regarding the classification of the Fruition, according to the Abhidharma, the Vaibhashika school believes that there are two types of bodies: the Dharmakaya and the Rupakaya. The Rupakaya is further divided into the Sambhogakaya (Enjoyment Body), and the Nirmanakaya (Emanation Body) which serves as its basis. Just like the Gandharva (celestial musician) king Rabga (Joyful), in order to make the corresponding emanation appear upright, he ultimately manifested his true body and embraced it. The Sutravadin to Madhyamaka scholars believe in the three bodies: Dharmakaya, Sambhogakaya, and Nirmanakaya. They believe that the Dharmakaya is like a mirror, the Sambhogakaya is the Samatajnana (Equality Wisdom), the Nirmanakaya is the Pratyavekshanajnana (Discriminating Wisdom), and the Krityanushthanajnana (Accomplishing Wisdom) is the four wisdoms. Jetsun Tsemonjaba believes that the view of the three bodies and four wisdoms is the view of the Prajnaparamita, while the view of the four bodies and five wisdoms is the view of the Vajrayana. The great Jamgon Lama believes that in the Sutras and Tantras explained by the Buddha (Thubpa) in the 'Rabsel' (Very Clear), the four bodies mentioned in some places refer to the Svabhavikakaya (Nature Body) as the Dharmakaya. Although these three bodies cannot be distinguished, in some special cases, the Svabhavikakaya is also considered the fourth body. He also said that the four bodies are mainly well-known in the Tantric scriptures. In the Tantric scriptures, in the three sections of Kriya, Charya, and Yoga, the view on the three bodies is similar to that of the Prajnaparamita, while in the Yoga section, if the Rupakaya is regarded as the Five Buddha Families, then the five wisdoms will be acknowledged. The five wisdoms and the Five Elements are combined together for purification. In Anuttarayoga, it is believed that there are four bodies, and through the practice of the Four Empowerments and the Four Paths, the four bodies are ultimately attained. This is because of Pratityasamutpada (dependent origination) and Dharmata (suchness). From the perspective of the Hetu (cause), it is obtained from the empowerment; from the perspective of the path, it is experienced through meditation; from the perspective of the fruit, it is the sign of enlightenment, and the Six Key Points manifest all meanings. Combine the six key points with the four empowerments separately. The classification of the five bodies is the view of Jetsun Naljory Wangchuk, which is explained from a common perspective. In the 'Brief Description of Manjushri's Emanation' (Jamdpal Lha Dod Dor Ten), 'the immaculate eye of wisdom' refers to one body, and similarly, the Dharmakaya (Dharma Body) that exists for self-benefit and the Rupakaya (Form Body) that exists for the benefit of others refer to two bodies. Similarly, the Dharmakaya, Sambhogakaya, and Nirmanakaya refer to three bodies, and there are also scriptures that speak of four bodies, such as in the Sutra scriptures, which mention: Svabhavikakaya, perfect Sambhogakaya, and the Nirmanakaya and Dharmakaya that exist for the benefit of others.
སྐུ་མཛད་པར་བཅས་པ་སྟེ། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཞེས་གསུང་དེ་ལ་བྱམས་མགོན་གྱིས། །སྤྲུལ་པ་ནི་ཞེས་སྦྱོར་མཛད་དེ། །དོན་དུ་སྐུ་གསུམ་ཆོས་སྐུ་ཡི། །དབྱེ་བས་སྐུ་ བཞིར་བཞག་པ་ལས། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར་ངོ་བོ་ཉིད། །སྐུ་ཞེས་ཟུར་དུ་མི་བཞེད་དོ། །ཡང་ནི་མདོ་སྡེར་སྐུ་ལྔ་གསུངས། །བཤད་ཚུལ་མི་འདྲའི་རྣམ་དབྱེ་ནི། །མ་ཤེས་རྒྱ་བོད་ཁ་ཅིག་གི་ས་ ཞེས་སོ་སོར་འབྱེད་པའི་དོན། །ཕར་ཕྱིན་ལུགས་ལ་སྐུ་བཞི་ཡི། །རྣམ་བཞག་བྱམས་པའི་ལུང་གིས་འགྲུབ། །སྨྲ་བ་ལུང་ཚིག་དཔྱད་མ་ཤེས། །དགར་ཚིག་ཞེས་པའི་དེ་དོན་དམིགས་སུ་དགར་པའི་ལྷ་དགར་ཚིག་ འབྱེད་ཚིག་ཁྱད་པར་ལ། །འཁྲུལ་ཞེས་ཀུན་མཁྱེན་བླ་མས་བཞེད། །མདོར་ན་ཉན་ཐོས་བྱེ་སྨྲ་ཡི། །བླ་མེད་བར་གྱི་འབྲས་བུ་ཡི། །རྣམ་གཞག་ཐམས་ཅད་མཐར་ཐུག་གི །འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་གཅིག་པ་ལ། ། བཤད་ཚུལ་ཐ་དད་འབྱུང་བ་ནི། །གདུལ་བྱའི་བློར་འཚམས་ཡོན་ཏན་གྱི། །ལྡོག་པ་སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་ཆེད་སྨོས། །འདི་ལ་དོགས་པ་དཔྱོད་པ་ནི། །མདོ་སྔགས་འབྲས་བུ་དོན་གཅིག་ལ། །རྒྱུ་ལམ་དོན་གཅིག་ལྟ་བུ་དང་། ། 5-657 འཇམ་མགོན་བླ་མས་བདག་མེད་ཀྱི། །བསྟོད་འགྲེལ་ལས་ནི་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །རྒྱུ་འབྲས་ཁྱད་ཞུགས་ཆོས་ཉིད་དེ། །སྐྱུ་རུ་ཆུ་དང་འོ་མ་ཡིས། །དཔེར་མཛད་དེ་དང་མི་འགལ་སྟེ། །ལུང་དེའི་དོན་ནི་ཕར་ ཕྱིན་གྱི། །ཐེག་པར་འབྲས་བུའི་མཚན་གཞིར་བཟུང་། །བཅུ་གཅིག་པ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །མིང་དུ་བཏགས་ཀྱང་མཚན་ཉིད་པ། །མ་ཡིན་སྤང་རྟོགས་མ་རྫོགས་པར། །སྐྱུ་རུ་ཆུས་སྦག་དཔེ་རུ་མཛད། །བླ་མེད་རྡོ་ རྗེ་ཐེག་པ་ཡི། །འབྲས་བུའི་མཚན་གཞི་བཅུ་གསུམ་པར། །བཟུང་སྟེ་སྐྱུ་རུ་འོ་མ་ཡིས། །སྦག་པའི་དཔེ་བཞིན་སྤངས་རྟོགས་རྫོགས། །སངས་རྒྱས་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཅིང་། །སློབ་ལམ་མཐར་ཕྱིན་མི་སློབ་ལམ། །མངོན་ དུ་གྱུར་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འབྲས་བུའི་སྐབས་ཏེ་ལྔ་པའོ།། ༈ །། ༄། །རྩོམ་པ་མཐར་ཕྱིན་མཇུག་གི་དོན། རྩོམ་པ་མཐར་ཕྱིན་མཇུག་གི་དོན། །དེ་ལྟར་ཚུལ་བཞིན་བཤད་སོགས་ནས། །ལེགས་བཤད་འདི་སྤེལ་ཅིག་ཅེས་བར། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེ་ ཡིས། །གཞུང་ཚིག་གསུངས་ཉིད་གོ་སླའོ།། ༈ །། ༄། །ཞར་བྱུང་ཆོས་འབྱུང་མདོར་བསྡུས་ཙམ། གངས་ལྗོངས་བསྟན་པའི་མངའ་བདག་མཆོག །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་གོང་མ་ལྔ། །གདུང་བརྒྱུད་བུ་སློབ་བཅས་ཀུན་འདུས། །རྩ་བའི་བླ་མ་རྣམས་ལ་འདུད། །ཞར་བྱུང་ཆོས་འབྱུང་ མདོར་བསྡུས་ཙམ། །འདྲི་ལ་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་ནི། །འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་ལྷ་དང་མིའི། །སྟོན་མཆོག་ཤཱཀྱ་སེང་གེ་ཡི། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྣམ་པ་གསུམ། །བསྐོར་ཞིང་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་བསྡུས། ། 5-658 དེ་ནས་རིམ་བཞིན་འཕགས་བོད་དར། །གསང་
【現代漢語翻譯】 關於佛身的闡述，可以分為四種正確的說法。嘉樣袞（彌勒菩薩）說：『化身』，實際上是將法身的功德分為三身，從而安立為四身。在波若乘（般若乘）中，自性身（自性身）並不被認為是單獨的佛身。 此外，在經典中也提到了五身。對於不同解釋方式的區分，一些藏族和漢族學者並不瞭解，他們將『地』（指不同層次的證悟）視為彼此分離的概念。在波若乘的體系中，四身的安立是通過彌勒菩薩的教證來確立的。那些不理解經文詞句含義的人，將『區分詞』理解為將事物特別區分開來的神，這是一種錯誤的理解，全知上師（宗喀巴）如此認為。 總而言之，從小乘有部宗到無上瑜伽部，所有果位的安立，雖然最終的果位本質是相同的，但出現不同解釋的原因是爲了適應不同根器的眾生，爲了激發他們對功德的興趣和歡喜。對此的疑問和思考，就像顯宗和密宗在果位上是相同的，但在因地和道用上有所不同。 嘉樣袞上師在《無我贊釋》中說，顯宗和密宗在因果上的差異在於法性，就像酸粥、水和牛奶的比喻一樣，這並不矛盾。那段話的意思是，在波若乘中，將第十一地作為果位的名稱，雖然也稱為『佛』，但並非是圓滿的佛，因為斷證尚未圓滿，就像用酸粥摻水一樣。而在無上瑜伽部中，將第十三地作為果位的名稱，就像用酸粥摻牛奶一樣，斷證圓滿，是圓滿的佛，是修道位的終點，是無學道顯現的境界。這是關於果位的第五章。 （以下是關於著作完成的結尾部分） 著作完成的結尾部分，就像『如是如理宣說』等等，全知索南僧格（索南僧格）說：『傳播這部善說』，這些都是容易理解的。 （以下是關於簡略教法源流的附錄） 雪域（西藏）教法的偉大主宰，薩迦派的五位祖師，包括他們的傳承弟子，我向所有根本上師致敬。以下是關於簡略教法源流的附錄。如果有人問，波若乘在聖地（印度），由人天導師釋迦獅子（釋迦牟尼佛）所轉的三次法輪，由聖者阿羅漢和菩薩們所集結。 之後逐漸在印度和西藏弘揚開來，秘密...
【English Translation】 Regarding the explanation of Buddha's body, it can be correctly stated in four ways. Jamyang Gon (Maitreya Bodhisattva) said: 'Nirmanakaya (emanation body),' in reality, it is dividing the merits of Dharmakaya (Dharma body) into three bodies, thereby establishing it as four bodies. In the Prajna vehicle (Perfection of Wisdom vehicle), Svabhavikakaya (nature body) is not considered a separate Buddha body. Furthermore, the five bodies are also mentioned in the sutras. Regarding the distinction of different explanation methods, some Tibetan and Chinese scholars do not understand, they regard 'bhumi' (referring to different levels of realization) as separate concepts from each other. In the Prajna vehicle system, the establishment of the four bodies is established through the teachings of Maitreya Bodhisattva. Those who do not understand the meaning of the sutra's words, understand 'distinguishing words' as gods who specially distinguish things, this is a wrong understanding, the omniscient master (Tsongkhapa) thinks so. In short, from the Sravaka Hinayana to the Anuttarayoga Tantra, the establishment of all fruition positions, although the essence of the final fruition is the same, the reason for the different explanations is to adapt to the different capacities of sentient beings, in order to stimulate their interest and joy in merits. The doubts and reflections on this are like the fact that the exoteric and esoteric teachings are the same in fruition, but different in cause and path. Master Jamyang Gon said in 'Commentary on the Praise of Selflessness' that the difference between exoteric and esoteric teachings in cause and effect lies in the nature of Dharma, just like the analogy of sour porridge, water, and milk, which is not contradictory. The meaning of that passage is that in the Prajna vehicle, the eleventh bhumi is taken as the name of the fruition, although it is also called 'Buddha,' it is not a perfect Buddha, because the abandonment and realization have not been completed, just like mixing sour porridge with water. In the Anuttarayoga Tantra, the thirteenth bhumi is taken as the name of the fruition, just like mixing sour porridge with milk, the abandonment and realization are complete, it is a perfect Buddha, it is the end of the path of training, it is the state of manifestation of the path of no learning. This is the fifth chapter on fruition. (The following is the ending part about the completion of the work) The ending part of the completion of the work, just like 'Thus, it is explained according to reason,' etc., the omniscient Sonam Senge (Sonam Senge) said: 'Spread this good saying,' these are easy to understand. (The following is an appendix on the brief origin of the Dharma) The great master of the teachings of the Snowland (Tibet), the five patriarchs of the Sakya school, including their lineage disciples, I pay homage to all the root gurus. The following is an appendix on the brief origin of the Dharma. If someone asks, the Prajna vehicle in the holy land (India), the three turnings of the wheel of Dharma by the teacher of humans and gods, Shakya Simha (Shakyamuni Buddha), gathered by the holy Arhats and Bodhisattvas. After that, it gradually flourished in India and Tibet, secret...
ཆེན་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ནི། །ཐུབ་དབང་མཆོག་འདིའི་སྤྲུལ་པའི་གཞི། །ལོངས་སྐུའི་སྟོན་པ་རྣམ་སྣང་མཛད། །ཆེན་པོ་རྡོ་རྗེ་འཆང་གང་ཉིད། །གནས་མཆོག་འོག་མིན་སྟུག་ པོ་བཀོད། །སྟོན་པ་ཆོས་ལོངས་གཉིས་མེད་ཀྱི། །འཁོར་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དང་། །བྱང་སེམས་རྣམས་ལ་ཟབ་པ་དང་། །རྒྱ་ཆེའི་མི་འགྱུར་ཆོས་འཁོར་བསྐོར། །བཅོམ་ལྡན་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དེ། །སྐུ་ནི་འོག་ མིན་ལ་བཞུགས་བཞིན། །མཁའ་ཟླ་ཆུ་ནང་འཆར་བ་བཞིན། །གདུལ་བྱ་གྲུབ་པའི་ས་ལ་ནི། །བཞུགས་རྣམས་ལ་སྣང་སྤྲུལ་སྐུ་མཆོག །དེ་ཡི་གནས་ནི་རི་རབ་རྩེ། །ཆོས་དབྱིངས་ཕོ་བྲང་གཞི་སྙིང་པོ། །མེ་ ཏོག་གིས་བརྒྱན་དབང་བསྐུར་ཁང་། །གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་གནས་གཙང་མ། །བདེ་གཤེགས་ཀུན་གྱི་སྐུ་གསུང་ཐུགས། །རྡོ་རྗེ་བཙུན་མོའི་བྷ་ག་དང་། །གསང་བ་མཆོག་གི་རྒྱས་པ་ན། །ཐམས་ཅད་བདག་ཉིད་རྟག་བཞུགས་ ནས། །རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་དང་དེ་ཉིད་འདུས། །རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་མི་གཡོ་བ། །ཕྱག་རྡོར་དབང་བསྐུར་དཔལ་མཆོག་ནི། །དང་པོ་གདན་བཞི་གསང་བ་འདུས། །ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་བདེ་མཆོག་སོགས། །མདོ་རྒྱུད་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་གསུངས། །གནས་གཅིག་ཏུ་ཡང་དུས་གཅིག་ལ། །གདུལ་བྱ་ཐ་དད་མདོ་རྒྱུད་ཀྱི། །ཆོས་ཚུལ་ཐ་དད་བསམ་མི་ཁྱབ། །གསུང་ཞིང་སྤྱིར་ནི་གསང་སྔགས་ཀུན། །སྔར་བཤད་ཚུལ་གྱིས་སྟོན་པ་མཆོག །ཤཱཀྱ་སེང་གེའི་སྤྲུལ་མཆོག་གིས། ། 5-659 གསུངས་ཤིང་ཕྱིས་ཀྱང་ཐུབ་པ་ཡིས། །བཟླས་དང་མ་བཟླས་དེ་ཉིད་ཀྱིས། །རྣམ་འཕྲུལ་གཞན་གྱིས་གསུང་བའང་ཡོད། །མདོར་ན་གསང་ཆེན་རྒྱུད་སྡེ་ཀུན། །གྲུབ་པ་མཆོག་གི་གདུལ་བྱ་ལ། །སྤྲུལ་སྐུ་མཆོག་གི་གསུང་ ཟིན་ཡང་། །དེ་ཉིད་འདུས་དབང་བདེ་མཆོག་ཙམ། །མ་གཏོགས་ཕལ་ཆེར་སྟོན་པ་མཆོག །ཤཱཀྱ་སེང་གེ་རང་ཉིད་དང་། །དེ་ཡི་རྣམ་སྤྲུལ་གཞན་གྱིས་གསུངས། །གསང་སྔགས་བཀའ་ཡི་བསྡུ་བ་ནི། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ སྤྲུལ་པ་ཡི། །དཀྱིལ་འཁོར་མཆོག་ཏུ་ཨོ་ཊི་ཡིས། །རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་སྨིན་པར་མཛད། །མགོན་པོ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་ཡི། །རྒྱུད་སྡེ་ཀུན་བསྡུས་ངེས་དོན་དུ། །སྟོན་པ་སྡུད་པོ་ཐ་དད་མེད། །གདུལ་བྱའི་ སྣང་ངོར་དེ་ལྟར་སྟོན། །སླར་ཡང་གསང་བའི་བདག་པོ་ཡི། །ཨོ་རྒྱན་རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་ལ། །བྱིན་ནས་ཡུལ་དེ་རྒྱ་མཚོར་གྱུར། །དེ་འཁོད་ཀླུ་རྣམས་ཕྱག་རྡོར་གྱིས། །སྨིན་པར་མཛད་ནས་རྒྱུད་སྡེ་ཀུན། ། ཡི་གེ་བྲིས་པ་གླེགས་བམ་རྣམས། །དེ་དག་ལ་བྱིན་རྒྱས་པར་མཛད། །དེ་རྗེས་ཀླུ་ལས་གྱུར་པ་ཡི། །དཔའ་བོ་མཁའ་འགྲོ་མ་རྣམས་ལས། །སློབ་དཔོན་བི་པུ་ཀལྤ་སོགས། །གྲུབ་པ་ཐོབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ བླང་། །འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་རྒྱ་ཆེར་དར། །མཆོག་གི་གྲུབ་ཐོབ་མང་དུ་བྱུང་། །དེ་དག་རྣམས་ལས་རིམ་བརྒྱུད་ནས། །བོད་ཀྱི་ཡུལ་དུ
【現代漢語翻譯】 偉大的金剛乘，是勝者（Thubwang，釋迦牟尼佛的尊稱）之化身的基礎。 報身佛是毗盧遮那佛（Vairochana），偉大的金剛持。 在殊勝的密嚴剎土（Ogmin），莊嚴地陳設著，教主是法身與報身無二無別的。 眷屬是如來和菩薩們，在那裡轉動著甚深且廣大的不退轉法輪。 世尊圓滿報身，其身安住在密嚴剎土。 猶如天空中的月亮倒映在水中，爲了調伏有緣眾生，示現殊勝的化身。 他的處所是須彌山頂，法界宮殿是其核心。 以鮮花莊嚴的灌頂殿，是他化自在天的清凈之地。 一切善逝的語、意，與金剛瑜伽母的蓮花，以及最秘密的結合。 一切的自性恒常安住，金剛界與其本體融合。 毗盧遮那佛顯現菩提，不可動搖，持金剛灌頂是殊勝的光榮。 最初是四座合一的秘密集合，如嘿金剛（Kyé'i Dorjé）、勝樂金剛（Déchok）等。 宣說了無數的經和續，在一個地方，同一時間。 爲了調伏不同的有緣眾生，以不同的經續方式，宣說著不可思議的法。 總的來說，所有的密咒，都是以之前所說的方式由教主所宣說。 釋迦獅子（Shakya Senge）的殊勝化身所宣說，之後也是由能仁（Thubpa，佛陀的尊稱） 通過唸誦或不念誦，或者通過其他的化身所宣說。 總而言之，所有偉大的密宗續部，都是爲了調伏那些能夠成就的眾生。 雖然殊勝的化身已經宣說了，但除了像密集金剛（Dü Dang）、勝樂金剛（Déchok）等少數續部外。 大多數都是由教主釋迦獅子自己，或者他的其他化身所宣說。 密咒的結集是，如來化身。 在殊勝的壇城中，鄔金（Oṭi）使國王及其眷屬成熟。 怙主（Gönpo）持金剛（Phakna Dorjé）爲了總結所有續部，爲了究竟的意義。 教主和結集者沒有差別，只是爲了調伏眾生的顯現而示現。 之後，秘密的主尊，將續部傳給了鄔金國王及其眷屬。 之後那個地方變成了海洋，居住在那裡的龍族，被持金剛所 使其成熟，並將所有的續部，寫成文字的經卷。 加持了那些經卷使之廣為流傳，之後從龍族變化而來的。 勇士和空行母們，從導師毗瓦巴（Bipa Kalpa）等，獲得了成就者們所接受的教法。 在聖地印度廣為流傳，涌現了眾多的殊勝成就者。 從他們那裡一代代傳承下來，傳到了西藏。
【English Translation】 The great Vajrayana is the basis of the emanation of the Victorious One (Thubwang, an epithet of Shakyamuni Buddha). The Sambhogakaya teacher is Vairochana, the great Vajradhara. In the supreme Ogmin pure land, it is splendidly arranged, the teacher is the Dharmakaya and Sambhogakaya inseparable. The retinue is the Tathagatas and Bodhisattvas, turning the profound and vast irreversible Dharma wheel there. The Bhagavan, the complete enjoyment body, his body abides in Ogmin. Like the moon in the sky reflected in the water, to tame the fortunate beings, he manifests the supreme emanation body. His abode is the summit of Mount Meru, the Dharmadhatu palace is its core. The initiation hall adorned with flowers is the pure land of Paranirmitavasavartin. All the Sugatas' body, speech, and mind, with the Vajra Yogini's lotus, and the most secret union. The nature of all is eternally abiding, the Vajradhatu and its essence are united. Vairochana manifests enlightenment, unmoving, the Vajrapani initiation is supreme glory. Initially, it is the secret gathering of the four seats, such as Hevajra (Kyé'i Dorjé), Chakrasamvara (Déchok), etc. He spoke countless Sutras and Tantras, in one place, at the same time. To tame different fortunate beings, in different Sutra and Tantra ways, he speaks the inconceivable Dharma. In general, all the Mantras, are taught by the teacher in the manner previously described. Spoken by the supreme emanation of Shakya Senge, and later also by the Muni (Thubpa, an epithet of the Buddha). Through recitation or non-recitation, or through other emanations. In short, all the great secret Tantra sections, are for taming those beings who can attain accomplishment. Although the supreme emanation has spoken, except for a few Tantras such as Guhyasamaja (Dü Dang), Chakrasamvara (Déchok), etc. Most are spoken by the teacher Shakya Senge himself, or his other emanations. The collection of the secret Mantra teachings is, the emanation of the Tathagata. In the supreme mandala, Oṭi made the king and his retinue mature. The protector (Gönpo) Vajrapani, to summarize all the Tantras, for the ultimate meaning. The teacher and the collector are not different, but manifest in that way to tame beings. Later, the lord of secrets, gave the Tantras to the king of Ogyen and his retinue. After that, that place became an ocean, the Nagas living there, by Vajrapani. He made them mature, and all the Tantras, were written into texts. He blessed those texts to spread widely, after that, from the Nagas transformed into. Heroes and Dakinis, from the teacher Bipa Kalpa, etc., the accomplished ones received the teachings. It spread widely in the holy land of India, and many supreme accomplished ones arose. From them, through successive lineages, it was transmitted to Tibet.
་སྔ་ཕྱིར་དར། །སྔར་འགྱུར་གསང་སྔགས་བྱུང་ཚུལ་ནི། །སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་སེང་གེ་ཉིད། ། 5-660 གདོད་མའི་དབྱིངས་སུ་རིག་པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་གྲོལ་བས་མངོན་བྱང་ཆུབ། །སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་འདུ་འབྲལ་མེད། །དེ་ཡི་ངང་ལས་དུས་གསུམ་གྱི། །སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་དགོངས་པ་གཅིག །བཞུགས་ལས་རང་སྣང་རྣམ་ དག་གི །རྡོ་རྗེའི་ཞིང་ཁམས་འོག་མིན་ཆེར། །སྟོན་པ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུ་དཔལ། །ཀུན་བཟང་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཉིད་ཀྱིས། །ཉིད་ལས་མི་གཞན་རང་སྣང་གི །འཁོར་གྱི་རྒྱལ་བ་ཞི་ཁྲོ་ལ། །ཆོས་ཉིད་ཡེ་ ཤེས་འོད་གསལ་གྱི། །དགོངས་པ་བརྗོད་དུ་མེད་པ་ཡི། །དུས་ནི་བཞི་རྫོགས་འཕོ་འགྱུར་མེད། །དབྱིངས་སུ་རང་ཤར་ཚུལ་གྱིས་སྣང་། །དེ་ཉིད་ངང་ལས་ས་བཅུ་ཡི། །རྒྱུན་མཐར་སྣང་བའི་གཞན་སྣང་གི །ལོངས་ སྐུའི་ཞིང་ཁམས་ཁྱད་པར་ཅན། །འོག་མིན་ཉིད་དུ་ལོངས་སྐུ་ཡི། །སྟོན་པ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཀྱིས། །ས་བཅུའི་བྱང་སེམས་རིག་འཛིན་ལ། །གསང་སྔགས་རྒྱུད་སྡེ་དཔག་ཏུ་མེད། །དགོངས་པ་བརྡའ་ཡིས་ཆོས་འཁོར་ བསྐོར། །དེ་ཡང་བྱང་སེམས་ས་དགུ་པའི། །གནས་ནི་འོག་མིན་ཙམ་པོ་དང་། །ས་བརྒྱད་གནས་ལ་བཏགས་པ་བའི། །འོག་མིན་རྣམས་སུ་དེ་བཞིན་གསུང་། །དེའི་ཚེ་དྲག་པོ་འཇིགས་བྱེད་སོགས། །གདུལ་བྱའི་སྣང་ངོར་ འདུལ་བྱེད་ཀྱི། །ཧེ་རུ་ཀ་ཡི་སྤྲུལ་བཤད་མཛད། །དེ་དག་བསྡུ་ཚུལ་ལང་ཀ་ཡིས། །ཡུལ་གྱི་རི་བོ་མ་ལ་ཡའི། །རྩེ་མི་རི་རབ་གཞན་ཚིག་གསུམ་མི་གསལ། །ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེས་དེ་རྣམས་སྟོན། ། 5-661 སྲིན་པོ་བློ་གྲོས་ཐབས་ལྡན་གྱི། །གླེགས་བམ་བྲིས་ནས་དགོངས་པ་ཡི། །རྩལ་གྱིས་མདུན་གྱི་ནམ་མཁར་སྦས། །ཟ་ཧོར་ཡུལ་གྱི་རྒྱལ་པོ་ཛ། །རྨིས་ལྟས་ངོ་མཚར་བདུན་བྱུང་སྒྲུབས། །རྒྱུད་སྡེའི་གླེགས་བམ་མི་ ཡུལ་དུ། །བབ་སྟེ་ཀྲི་ཡ་ཝ་ར་ནའི། ༼་འདིར་ཚིག་རྐང་གཅིག་མི་གསལ།༽ །མ་ཧཱ་ཡོ་ག་རྒྱལ་པོ་ཛའི། །ཁང་སྟེང་ཨ་ནུ་སེང་གླིང་དང་། །ཨ་ཏི་ཡོ་ག་ཨོ་རྒྱན་གྱིས། །ཡུལ་དུ་ སྤྲུལ་པའི་སྐུ་མཆོག་ནི། ༼་འདིར་ཚིག་རྐང་གཅིག་མི་གསལ།༽ །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དངོས་སུ་ནི། །གསན་ནས་བཀའ་བསྡུས་གླེགས་བམ་བཀོད། །སྒྲུབ་སྡེ་རྣམས་ནི་འོག་མིན་དུ། །སྟོན་པ་ཀུན་བཟང་ཆེན་པོ་ ནི། །ཧེ་རུ་ཀ་ཡི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི། །རང་སྒྲས་གསུང་པའི་རྒྱུད་སྡེ་རྣམས། །གསང་བདག་རྡོ་རྗེ་ཆོས་ཀྱིས་བསྡུས། །མཁའ་འགྲོ་ལས་ཀྱི་དབང་མོ་ཆེར། །གནས་ནས་དེ་ཡི་སྤྱི་བྱེ་བྲག །རྒྱུད་རྣམས་ཕྱེས་ནས་ སྒྲོམ་སོ་སོར། །བཅུག་ནས་མཆོད་རྟེན་ཆེན་པོ་ནི། །བདེ་བྱེད་བརྩེགས་པར་གཏེར་དུ་སྦས། །སྲུང་མར་བཀའ་བསྒོས་བཀའ་བབ་ཀྱིས། །སློབ་དཔོན་བརྒྱད་ཀྱི་ཕྱག་དུ་སྤྲད། །སྤྱི་རྒྱུད་སྒྲོམ་ནི་ཨོ་ཊི་ཡིས། །སློབ་དཔོན་ ཆེན་པོ་པདྨ་ནི། །སམ་བྷ་ཝ་ཡི་སྤྱན་དྲངས་སོ། །དེ་ལྟར་འ
【現代漢語翻譯】 先後興盛。早期密法的出現方式是：導師釋迦獅子（Shakya Sengge）本身， 在原始法界中，以覺性的智慧解脫而證得圓滿菩提。法身與智慧無二無別，從那樣的狀態中，與三世諸佛的意趣相同。安住于自顯清凈的狀態中， 在金剛的剎土大樂土（Ogmin）中，導師報身圓滿，本初佛金剛持（Kunzang Dorje Chang）親自，從自身而非他人，向自顯的，寂靜與忿怒的眷屬諸佛， 宣說了法性智慧光明，不可言說的意趣，四時圓滿，沒有遷變。以法界自生的方式顯現。從那樣的狀態中，十地， 直至相續的盡頭，顯現的他顯的，殊勝的報身剎土。在大樂土（Ogmin）中，報身， 導師毗盧遮那佛（Vairochana），向十地菩薩持明者，宣說了無數的密法續部。以表法的方式轉法輪。 那也是九地菩薩，所處的處所是大樂土（Ogmin）尖峰，以及安住於八地之上的，大樂土（Ogmin）中如是宣說。那時忿怒尊降閻魔尊（Vajrakilaya）等， 在所化眾生的顯現中，示現調伏者的，嘿嚕嘎（Heruka）的化身。那些收攝的方式在《楞伽經》中， 國土的瑪拉雅山上，頂峰須彌山，其他三句不清楚。金剛手菩薩（Vajrapani）宣說了那些。 羅剎羅睺羅（Rahula）以方便智慧，書寫經卷后，以意念的力量隱藏於前方的虛空中。 薩霍爾（Zahor）國的國王匝（Ja），夢見七種奇妙的徵兆後進行修持。續部的經卷在人間， 降落，克里亞（Kriya）、瑜伽（Yoga）、瓦拉納（Varana），（此處一句不清楚）。摩訶瑜伽（Mahayoga）國王匝（Ja）的， 樓上阿努新格林（Anu Singling），以及阿底瑜伽（Atiyoga）鄔金（Ugyen）的，國土中化身大士，（此處一句不清楚）。 金剛薩埵（Vajrasattva）（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：Vajrasattva，漢語字面意思：金剛心）親自，聽聞后結集經卷。修法部在（Ogmin）大樂土中， 導師普賢王如來（Kunzang）大，以嘿嚕嘎（Heruka）的法性，自聲宣說的續部， 由秘密主金剛手（Vajrapani）結集。空行母業力自在母（Karmamudra），安住于那裡，將那些總和個別的，續部打開后， 放入各自的箱子中，藏於大佛塔，安樂積聚中作為伏藏。囑咐護法，由具加持的，八位導師手中交付。總續部的箱子由鄔迪亞那（Oddiyana）的， 蓮花生大師（Padmasambhava）迎請而來。如是。
【English Translation】 They flourished successively. The way the early tantras arose is as follows: The teacher Shakya Sengge himself, In the primordial realm, he attained perfect enlightenment through the wisdom liberation of awareness. The Dharmakaya and wisdom are inseparable, and from that state, he shares the same intention as all Buddhas of the three times. Abiding in the state of self-appearing purity, In the Vajra realm of Great Bliss (Ogmin), the teacher, the Sambhogakaya, glorious, the Primordial Buddha, Vajradhara (Kunzang Dorje Chang) himself, from himself and not from another, to the self-appearing, peaceful and wrathful retinue of Buddhas, Spoke of the luminosity of the wisdom of Dharma, the inexpressible intention, the four times complete, without change. It appears as the self-arising manner of the realm. From that state, the ten grounds, Until the end of the continuum, the other-appearing, excellent Sambhogakaya realm appears. In Great Bliss (Ogmin), the Sambhogakaya, The teacher Vairochana, to the ten Bhumi Bodhisattvas, holders of awareness, spoke of countless secret tantras. He turned the wheel of Dharma through symbolic means. That is also the ninth Bhumi Bodhisattva, the place where they reside is the Great Bliss (Ogmin) peak, and those who abide on the eighth Bhumi, are spoken of in Great Bliss (Ogmin). At that time, wrathful deities such as Vajrakilaya, In the appearance of those to be tamed, manifested as the tamer, the Heruka's emanation. Those methods of gathering are in the Lankavatara Sutra, The land of Mount Malaya, the peak Mount Sumeru, the other three sentences are unclear. Vajrapani spoke of those. The Rakshasa Rahula, with skillful wisdom, wrote the scriptures, and with the power of intention, hid them in the sky in front. King Ja of Zahor, after dreaming of seven wondrous omens, practiced. The scriptures of the tantras in the human realm, Descended, Kriya, Yoga, Varana, (one sentence is unclear here). King Ja of Mahayoga, Upstairs in Anu Singling, and Atiyoga in the land of Ugyen, the supreme emanation, (one sentence is unclear here). Vajrasattva (藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：Vajrasattva，漢語字面意思：金剛心) himself, after hearing, compiled the scriptures. The practice section in the Great Bliss (Ogmin) realm, The teacher, the Great Samantabhadra (Kunzang), with the Dharma nature of Heruka, the tantras spoken of in his own voice, Were compiled by the Lord of Secrets, Vajrapani. The Dakini Karmamudra, abiding there, opened those general and individual, tantras, Putting them in their respective boxes, and hid them as treasures in the great stupa, the accumulation of bliss. Entrusting the protectors, they were handed over to the eight blessed teachers. The box of general tantras from Oddiyana, Was invited by the great teacher Padmasambhava. Thus.
ཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་དར། །བྷོ་ཊའི་ལྗོངས་འདིར་གསང་སྔགས་ཀྱི། །འབྱོན་ཚུལ་སྔ་འགྱུར་རྒྱུད་སྡེ་རྣམས། །འཕགས་པའི་ཡུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་ནི། །སངས་རྒྱས་གསང་བ་བི་མ་ལ། ། 5-662 ལ་སོགས་པཎ་གྲུབ་དུ་མ་དང་། །ལོ་ཙཱ་ཆེན་པོ་བཻ་རོ་དང་། །རྨ་གཉག་སྐ་ལྕོག་ཞང་སོགས་ཀྱིས། །བསྒྱུར་ནས་རིམ་པར་སོ་ཟུར་གནུབས། །སོགས་ལས་འཕེལ་ཞིང་བཀའ་བརྒྱད་སྐོར། །ཨོ་རྒྱན་སངས་རྒྱས་གཉིས་ པ་ཡི། །ལས་ཅན་རྗེ་འབངས་བུ་དགུ་ལ། །གདམས་ཤིང་དེ་དང་བི་མ་ལ། །བཻ་རོ་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ་ལས། །བཀའ་བརྒྱད་བཀའ་མའི་རྒྱུན་སྲོལ་བཅས། །ཨོ་རྒྱན་སྨིན་གྲོལ་གླིང་སོགས་སུ། །ལེགས་པར་བཞུགས་ ཤིང་དེ་ཉིད་ལ། །བརྟེན་ནས་ཁམས་ཕྱོགས་འདིར་ཡང་དར། ། ཟབ་མོ་གཏེར་གྱི་བརྒྱུད་པ་ནི། །ཨོ་རྒྱན་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་དེས། །བླ་རྫོགས་ཐུགས་གསུམ་སྒྲུབ་སྡེ་བརྒྱད། །སྥྱིར་ནི་ཟབ་མོའི་གཏེར་གྱི་གནས། །སོ་ སོར་གཏེར་སྲུང་ལ་གཉེར་གཏད། །སྦས་ཏེ་ལོ་པཎ་རྗེ་འབངས་ནི། །ས་ཆེན་པོ་ལ་བཞུགས་པ་རྣམས། །གང་ལ་གང་འདུལ་སྤྲུལ་པའི་སྐུར། །བསྟེན་ནས་སྤྱན་དྲང་དུས་བབ་ཀྱི། །འགྲོ་དོན་མཛད་པས་བརྒྱུད་པ་ ཡི། །བབ་ལུགས་སྔར་སྨོས་དགོངས་པ་བརྡའ། །སྙན་བརྒྱུད་གསུམ་སྟེ་བཀའ་བབ་ཀྱི། །ལུང་བསྟན་སྨོན་ལམ་དབང་བསྐུར་དང་། །མཁའ་འགྲོ་གཏད་རྒྱ་གསུམ་བསྣན་པས། །བརྒྱུད་པ་དྲུག་ལྡན་ཐ་སྙད་འབྱུང་། །རྙིང་མ་བཀའ་མའི་ སྐོར་འདི་ནི། །རྙིང་མའི་མཚན་གཞི་དངོས་མ་སྟེ། །གཏེར་མ་རྣམས་ཀྱིའང་རྒྱབ་བརྟེན་གྱུར། །གཏེར་མ་ཟབ་མོའི་མན་ངག་སྟེ། །དེ་ཡང་བཀའ་མའི་རྒྱུད་ལུང་དང་། །འབྲེལ་ཞིང་ཟབ་གནད་ལྡན་པ་ཡི། །མཆོག་གཉིས་གླིང་ས་བཅུ་གཅིག་དང་། ། 5-663 རིགས་འཛིན་རྒོད་ཀྱི་ཆོ་འཕྲུལ་སོགས། །གནའ་ནས་དེང་བར་བྱོན་རྣམས་ནི། །བྱིན་རླབས་ཚན་ཁ་ཤིན་ཏུ་ཆེ། །ཡོན་ཀྱང་རྙིང་མའི་དུས་དབང་གི །བརྫུ་མ་ཕལ་ཆེར་ཡང་འབྱུང་སྲིད་ཀྱི། །རྒྱུད་ལུང་མན་ངག་ མདོ་སྔགས་ཀྱི། །ཚད་མའི་རིག་པས་རྟོགས་པར་བྱ། །བཀའ་གདམས་ལྷ་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི། །བསྟན་པའི་བདག་པོ་ཇོ་བོ་རྗེ། །དཔལ་ལྡན་མར་མེ་མཛད་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡི་ཐེག་གསུམ་བཀའ་མ་ལུས། །གང་ཟག་ གཅིག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །གོ་འཕང་ཐོབ་པའི་ཆ་རྐྱེན་དུ། །གདམས་སམ་རྒྱལ་བའི་བཀའ་མཐའ་དག ཉམས་སུ་བསྟར་བྱའི་གདམས་ངག་ནི། །ལེགས་པར་རྟོགས་པའི་ཆེད་དུ་གྲགས། །ཇོ་བོ་མཆོག་གི་ཞལ་སློབ་ནི། ། རྒྱ་བལ་བོད་དུ་མང་བྱོན་ལས། །ཇོ་བོ་ཉིད་དང་མཁྱེན་པ་མཉམ། །དབུ་སྤྱན་གཡས་གཡོན་ཕྱག་ལྟ་བུའི། །སྲས་ཀྱི་ཐུ་བོ་པཎྜི་ཏ། །པི་ཏོ་བ་དང་རིན་ཆེན་འབྱུང་། །ས་ཡི་སྙིང་པོ་བཤེས་གཉེན་ གསང་། །དབུ་མ་སེང་གེ་ལ་སོགས་དང་། །བོད་ཀྱི་མངའ་རིས་སྟོད་དུ་ནི། །བཙན་པོ་ལྷ་བཙུན་བྱང་ཆུབ་འོད། །ལོ་ཆེན་རིན་ཆེན་བཟང་
【現代漢語翻譯】 在聖地印度興盛，在藏地這片土地上，密宗的出現方式是古老的寧瑪派傳承。 印度聖地的導師有桑結桑瓦（Sangs gye gsang ba）（佛密，字面意思：佛陀的秘密）、貝瑪拉（Vimala）（無垢友）等眾多班智達和成就者，以及大譯師貝若扎那（Vairocana）和瑪（Rma）、嘉（gnyag）、噶（ska）、洛（lcog）、祥（zhang）等。 他們翻譯后，逐漸從索（so）、祖（zur）、努（gnubs）等處發展，形成了噶舉八支（bka' brgyad）的體系。鄔金（U rgyan）（烏仗那，蓮花生大士的出生地）第二佛蓮花生，對具緣的君臣二十五心子傳授了教誨，由此與貝瑪拉（Vimala）、貝若扎那（Vairocana）、南喀寧波（Nam mkha'i snying po）（虛空藏）等，共同形成了噶舉八支噶瑪（bka' brgyad bka' ma）的傳承。 這些傳承在鄔金敏珠林寺（O rgyan smin grol gling）等地儲存完好，並以此為基礎，在康區（khams）一帶也得到了弘揚。 甚深伏藏的傳承，是鄔金第二佛蓮花生，將上師、圓滿、意三部（bla rdzogs thugs gsum）和八大法行（sgrub sde brgyad）的修法，總的來說，甚深伏藏的處所，各自委託給伏藏守護神。 他們將其隱藏起來，等待蓮師、班智達、君臣等大士降生於世，化現為應機調伏的化身，應時應機地利益眾生，因此傳承的降臨方式如前所述，有證悟、象徵、口耳傳承三種。 加上噶舉的加持降臨的預言、發願、灌頂，以及空行母的交付印記三種，合稱為六種傳承方式。寧瑪噶瑪（rnying ma bka' ma）的體系，是寧瑪派名副其實的基礎，也是所有伏藏的後盾。 伏藏是甚深的口訣，它與噶瑪（bka' ma）的經續相聯繫，蘊含著甚深的要訣，如雙運（mchog gnyis）、朗薩（gling sa）十一地，以及持明（rigs 'dzin）如鷲鳥般的殊勝神變等。 從古至今出現的這些傳承，加持力非常強大。即使是寧瑪派末法時期的虛假現象，也可能會出現，因此需要用經續和口訣的衡量標準來辨別。 噶當派（bka' gdams）七法具足的教法之主，是喬沃杰（Jo bo rje）（尊者），即吉祥燃燈智（dpal ldan mar me mdzad）。他的三士道噶瑪（bka' ma）全部，都是爲了一個人獲得佛果的條件。 爲了更好地理解，將所有佛陀的教言都付諸實踐的竅訣而聞名。喬沃杰（Jo bo rje）的殊勝弟子，遍佈印度、尼泊爾和西藏，其中與喬沃（Jo bo）本人智慧相等的，如同他的左右眼般的殊勝弟子有班智達皮托瓦（Pi to ba）和仁欽炯乃（rin chen 'byung），以及薩耶寧波（sa yi snying po）、格西桑（bshes gnyen gsang）、鄔瑪僧格（dbu ma seng ge）等等。 在西藏的阿里地區，有贊普拉尊絳曲沃（btsan po lha btsun byang chub 'od）（菩提光），以及洛欽仁欽桑布（lo chen rin chen bzang）（大譯師寶賢）。
【English Translation】 It flourished in the sacred land of India. In this land of Tibet, the way the secret mantras emerged is the ancient Nyingma tradition. The teachers of the sacred land of India include Sangye Sangwa (Buddha Secret), Vimala (Vimalamitra), and many other panditas and siddhas, as well as the great translator Vairotsana, and Rma, Gnyag, Ska, Lcog, Zhang, etc. After they translated, it gradually developed from So, Zur, Gnubs, etc., forming the Eight Branches of Kagyü (bka' brgyad) system. Orgyen (U rgyan) (Uddiyana, the birthplace of Padmasambhava), the Second Buddha Padmasambhava, taught the fortunate king and subjects, the nine heart-sons, and thus, together with Vimala, Vairotsana, Namkhai Nyingpo (Space Essence), etc., formed the lineage of the Eight Branches of Kagyü Kama (bka' brgyad bka' ma). These traditions are well preserved in Orgyen Mindrolling Monastery (O rgyan smin grol gling) and other places, and based on this, they have also been promoted in the Kham region. The lineage of the profound terma (hidden treasure) is that Orgyen, the Second Buddha Padmasambhava, entrusted the practices of the Three Roots (bla rdzogs thugs gsum) and the Eight Sadhana Sections (sgrub sde brgyad) to the terma protectors in their respective profound terma locations. They hid them, waiting for great beings such as Padmasambhava, panditas, and kings and subjects to be born into the world, manifesting as emanations to tame beings according to their needs, so the way the lineage descends is as mentioned before, with three types: realization, symbolic, and oral transmission. Adding the prophecy, aspiration, and empowerment of the Kagyü blessing descent, as well as the three entrustments of the dakinis, they are collectively called the six transmission methods. The Nyingma Kama (rnying ma bka' ma) system is the true foundation of the Nyingma school and the support of all termas. Termas are profound instructions, which are connected to the tantras and agamas of Kama (bka' ma), containing profound key points, such as the Union (mchog gnyis), Ling Sa (gling sa) eleven grounds, and the miraculous transformations of vidyadharas (rigs 'dzin) like the Garuda bird. These traditions that have appeared from ancient times to the present have very powerful blessings. Even false phenomena of the Nyingma school in the degenerate age may appear, so it is necessary to discern them with the standards of the sutras and tantras and oral instructions. The lord of the Kadampa (bka' gdams) teachings, complete with the seven dharmas, is Jowo Je (Jo bo rje) (Lord), the glorious Dipamkara Shrijnana (dpal ldan mar me mdzad). All of his Three Vehicles Kama (bka' ma) are the conditions for one person to attain Buddhahood. It is known for the instructions that put all the Buddha's words into practice for better understanding. The supreme disciples of Jowo Je (Jo bo rje) are spread throughout India, Nepal, and Tibet, among whom are the pandita Pito Ba (Pi to ba) and Rinchen Jungne (rin chen 'byung), who are equal in wisdom to Jowo (Jo bo) himself, like his left and right eyes, as well as Saye Nyingpo (sa yi snying po), Geshe Sang (bshes gnyen gsang), Uma Senge (dbu ma seng ge), etc. In the Ngari region of Tibet, there are the king Lhatsun Jangchub Ö (btsan po lha btsun byang chub 'od) (Bodhi Light), and the great translator Lochen Rinchen Zangpo (lo chen rin chen bzang) (Great Translator Jewel Good).
པོ་དང་། །ནག་ཚོ་ཚུལ་ཁྲིམས་རྒྱལ་བའི་ཞབས། །དགེ་བའི་བློ་གྲོས་ འབྲོག་མི་ཆེ། །འགོག་དང་ལིང་ལོ་མགར་དགེ་བ། །ལྷ་བཙུན་སྒྲ་གཅན་འཛིན་སོགས་དང་། །དབུས་སུ་ཁུ་རྔོག་འབྲོམ་གསུམ་དང་། །ལྷོ་བྲག་རྣལ་འབྱོར་ཆག་ཁྲི་མཆོག །དགེ་བ་སྐྱོང་དང་ཁམས་སུ་ནི། །ཕྱག་དར་སྟོན་པའི་ཕར་ཕྱིན་གྱི། ། 5-664 ཊཱིཀྐར་ཁམས་ལུགས་གྲགས་མཛད་དང་། །རྣལ་འབྱོར་ཨ་མི་བྱང་ཆུབ་དང་། །འཇིང་སྒྲོམ་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་མཚན་ཞབས། །གསང་ཕུ་འོད་དུ་ཡལ་བ་ཡི། །རྣལ་འབྱོར་ཤེས་རབ་ལ་སོགས་བྱོན། །བཀའ་གདམས་ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་སྐྱོང་ བའི། །བརྒྱུད་འཛིན་ཆེན་པོ་གསང་བདག་གི །རྣམ་པར་གྲུབ་པ་ཁུ་སྟོན་ནི། །བརྩོན་འགྲུས་གཡུང་དྲུང་འཇམ་དབྱངས་ཀྱི། །རྣམ་སྤྲུལ་རྔོག་ལོ་ཆེན་པོ་ནི། །ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་འཕགས་པ་མཆོག །སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱི་ རྣམ་པར་འཕྲུལ། །འབྲོམ་སྟོན་རྒྱལ་བའི་འབྱུང་གནས་ཞེས། །རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་འཕགས་མ་མཆོག །སྒྲོན་མས་ཇོ་བོར་ལུང་གིས་བསྔགས། །བཀའ་གདམས་བསྟན་པའི་བདག་པོ་ནི། །ཇོ་བོ་ཡབ་སྲས་ཞེས་གྲགས་པའི། །སེམས་དཔའ་ ཆེན་པོ་འདི་ཉིད་དང་། །གང་གི་ལེགས་གསུང་བདུད་རྩི་ནི། །ཉེ་བར་སྤྱད་པའི་དགེ་བའི་བཤེས། །ཕུ་ཆུང་བ་དང་སྤྱན་སྔ་བ། །ལ་སོགས་མཁས་བཙུན་བཟང་ལྡན་གྱི། །དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་མང་འབྱོན་ནས། ། གང་གི་རིང་ལུགས་དར་བར་བྱས། །ད་ལྟ་བཀའ་གདམས་གྲུབ་མཐའ་ཡི། །མདོ་སྔགས་བརྒྱུད་པ་ཕལ་ཆེ་བ། །ས་དགེ་དཀར་གསུམ་ནང་འདྲེས་ཏེ། །མི་ནུབ་སྐྱོང་བ་འདི་ཉིད་དོ། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་བཀའ་ སྲོལ་གྱི། །རྣམ་གཞག་རྒྱས་པ་འོག་ཏུ་འཆད། །མར་པ་ལོ་ཙཱ་ལས་བརྒྱུད་པའི། ཕྱག་རྒྱ་པའམ་སྒྲུབ་བརྒྱུད་པའི། །ལུགས་སྲོལ་ཞེས་གྲགས་ལྷོ་བྲག་པ། །མར་པ་ཆོས་ཀྱི་བློ་གྲོས་ཀྱི། །འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་ལན་གསུམ་བྱོན། ། 5-665 བླ་མ་དམ་པ་བརྒྱ་རྩ་བསྟེན། །འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག་གསང་འདུས་སོགས། །རྒྱུད་སྡེའི་སྨིན་གྲོལ་གདམས་པའི་ཚོགས། །བོད་དུ་བསྒྱུར་བཤད་གཏན་ལ་ཕབ། །གསུང་སྐྱེས་སློབ་བུ་བཀའ་ཆེན་བཞི། །འཕོ་བའི་བཀའ་བབས་མཚུར་ སྟོན་ནི། །དབང་དེ་རྒྱུད་བཤད་ཐབས་མན་ངག །ཟབ་མོ་ཡི་ནི་བཀའ་བབས་པ། །རྔོག་སྟོན་ཆོས་སྐུ་རྡོ་རྗེ་དང་། །འོད་གསལ་བཀའ་བབས་གཙང་རོང་གི །མེས་སྟོན་གཏུམ་མོས་བཀའ་བབས་པ། །གུང་ཐང་མི་ ལ་རས་པ་སྟེ། །དང་པོ་གསུམ་གྱི་རྒྱུད་བཤད་སྲོལ། །སྐྱོངས་ཤིང་མི་ལས་གྲུབ་པ་ཐོབ། །སྒྲུབ་བརྒྱུད་བསྟན་པའི་སྲོལ་བཟུང་གྲགས། །དེ་སློབ་གཙོ་བོ་རས་ཆུང་པས། །རྒྱ་གར་བྱོན་ནས་ལུས་མེད་ཀྱི། །མཁའ་ འགྲོའི་ཆོས་སྐོར་ལྷག་མ་རྣམས། །སྤྱན་དྲངས་རས་ཆུང་སྙན་བརྒྱུད་སོགས། །དར་ཞིང་དྭགས་པོ་ལྷ་རྗེ་ནི། །དབུ་རུར་འབྱོན་ཏེ་བྱ་ཡུལ་དང་། །སྙུག་རུམ་ལྕགས་རི་གོང་ཁ་བ། །རྣམས་ལ་བཀའ
【現代漢語翻譯】 波（Nga），納措·楚臣嘉瓦（Naktsa Tshultrim Gyalwai Zhap），格西·洛哲（Geshé Lodrö）， 多彌切（Dromi Che）。 俄（Ngok）和林洛·嘎爾格瓦（Linglo Gargewa），拉尊·扎堅怎（Lhatsun Drakchen Dzin）等。 在衛藏地區有庫（Khu）、俄（Ngok）、仲（Drom）三大家族，以及洛扎·納覺（Lhodrak Naljor）、恰克·赤秋（Chak Tri Chok）。 格瓦炯（Gewa Kyong）和康區的帕達·頓巴（Phagdar Dtonpa）的般若 註釋在康區廣為人知，還有納覺·阿彌·絳曲（Naljor Ami Jangchub）和金仲·旺曲嘉燦（Jingdrom Wangchuk Gyaltsen Zhap）。 桑浦·沃德（Sangphu Ödu）的納覺·西繞（Naljor Sherab）等。 噶當派的弘法事業得以延續， 偉大的傳承持有者桑達（Sangdag）的化身庫頓（Khuton），是策哲·永仲·蔣揚（Tsechok Yungdrung Jamyang）的化身。 偉大的俄洛（Ngoklo）是萊巴·西繞·帕巴（Legpai Sherab Phagpa），是觀世音菩薩的 化身。 仲敦巴·嘉瓦炯乃（Dromtonpa Gyalwai Jungne）被諸佛授記，偉大的聖母度母讚揚覺沃（Jowo）。 噶當派教法的持有者，被稱為覺沃父子， 這位偉大的菩薩，以及他所說的甘露妙語，都親近於善知識。 普瓊瓦（Phuchungwa）和堅嘎瓦（Chenngawa）等，都是具有學識、持戒和賢善品質的善知識， 他們弘揚了他的宗風。 如今，噶當派的顯密傳承，大多融入了薩迦、格魯、噶舉三派之中， 得以延續而不衰落。 薩迦派的杰尊（Jetsun）噶傳（Kagyur）的 詳細闡述將在後面講述。 從瑪爾巴·洛扎瓦（Marpa Lotsawa）傳承下來的恰嘉巴（Chagya Pa）或竹巴噶舉派（Drubgyu Pai）， 被稱為洛扎巴（Lhodrakpa）。 瑪爾巴·確吉洛哲（Marpa Chokyi Lodrö）曾三次前往印度， 依止了一百多位殊勝上師。 時輪金剛、勝樂金剛、密集金剛等 續部的成熟解脫和口訣教法，都被翻譯、講解和確定下來。 他的語生弟子有四大柱， 遷識法的傳承持有者楚頓（Tsurton），是 灌頂、續部講解和方便口訣的甚深傳承持有者。 俄頓·確吉多杰（Ngokton Chökyi Dorje），是光明傳承的持有者。 藏絨的 麥頓（Meyton）是拙火法的傳承持有者。 貢塘·米拉熱巴（Gungtang Milarepa），前三者的續部講解得以 弘揚，米拉熱巴證得了成就，並以持有竹巴噶舉派教法而聞名。 他的主要弟子熱瓊巴（Rechungpa）， 前往印度，帶回了無身空行母的剩餘法類， 熱瓊耳傳等得以弘揚。 達波拉杰（Dakpo Lhaje） 來到衛藏地區，在嘉域（Jayul）、 紐榮（Nyugrum）、恰日岡卡瓦（Chakri Gongkhawa）等地傳法。
【English Translation】 Nga, Naktsa Tshultrim Gyalwai Zhap, Geshé Lodrö, Dromi Che. Ngok and Linglo Gargewa, Lhatsun Drakchen Dzin, etc. In Ü-Tsang, there were the three families of Khu, Ngok, and Drom, as well as Lhodrak Naljor and Chak Tri Chok. Gewa Kyong and in Kham, Phagdar Dtonpa's Prajnaparamita commentaries were well-known in Kham, as well as Naljor Ami Jangchub and Jingdrom Wangchuk Gyaltsen Zhap. Naljor Sherab of Sangphu Ödu, etc. The Dharma activities of the Kadampa school were continued, the great lineage holder Khuton, an emanation of Sangdag, was an emanation of Tsechok Yungdrung Jamyang. The great Ngoklo was Legpai Sherab Phagpa, an emanation of Avalokiteśvara. Dromtonpa Gyalwai Jungne was prophesied by the Buddhas, and the great Holy Tara praised Jowo. The holder of the Kadampa teachings, known as Jowo and his sons, this great Bodhisattva, and the nectar of his excellent words, were close to virtuous spiritual friends. Phuchungwa and Chenngawa, etc., were virtuous spiritual friends with learning, discipline, and excellent qualities, who propagated his tradition. Nowadays, the Sutra and Tantra lineages of the Kadampa school are mostly integrated into the Sakya, Gelug, and Kagyu schools, and are maintained without decline. The detailed explanation of the Sakya Jetsun Kagyur will be discussed later. The Chagya Pa or Drubgyu Pai, which is transmitted from Marpa Lotsawa, is known as Lhodrakpa. Marpa Chökyi Lodrö went to India three times, relied on more than a hundred excellent gurus. The Kalachakra, Chakrasamvara, Guhyasamaja, etc. Tantra's ripening liberation and oral instructions were translated, explained, and established. His speech-born disciples were the four pillars, Tsurton, the holder of the transference of consciousness lineage, is the profound lineage holder of initiation, Tantra explanation, and expedient oral instructions. Ngokton Chökyi Dorje is the holder of the clear light lineage. The Meyton of Tsangrong is the holder of the Tummo lineage. Gungtang Milarepa, the explanation of the first three Tantras was propagated, Milarepa attained accomplishment, and was known for holding the Drubgyu Pai teachings. His main disciple Rechungpa, went to India and brought back the remaining Dharma classes of the disembodied Dakinis, Rechung Nyengyu, etc., were propagated. Dakpo Lhaje came to Ü-Tsang and taught in Jayul, Nyugrum, Chakri Gongkhawa, etc.
་གདམས་ཆོས་གསན་ སྦྱངས། །མཐར་ཕྱིན་རྗེས་སུ་མི་ལ་བསྟན། །ཟབ་ཆོས་གདམས་པ་གསན་ནས་ནི། །དྭགས་ལ་སྒམ་པོར་དགོན་པ་བཏབ། །དེར་ཞུགས་དྭགས་པོ་ཞེས་སུ་གྲགས། །སློབ་མའི་ཚོགས་ལ་བཀའ་གདམས་ཆོས། །ཕྱག་ཆེན་གདམས་པ་ རྒྱ་ཆེར་སྤེལ། །ཕྲིན་ལས་རྒྱལ་བས་བཀའ་ཕྱག་ནི། །ཆུ་བོ་གཉིས་འདྲེས་ཞེས་གྲགས་ཏེ། །བཀའ་བརྒྱུད་ཀུན་གྱི་འབྱུང་ཁུངས་ཡིན། །དེ་སློབ་བརྒྱུད་འཛིན་བུ་ཆེན་ནི། །དྭགས་པོ་སྒོམ་ཚུལ་ཕག་གྲུ་པ། །ཁམས་པ་རྡོ་རྒྱལ་ཞེས་གྲགས་དང་། ། 5-666 གྲུབ་ཐོབ་དབུ་སེ་དུས་གསུམ་མཁྱེན། །འབའ་དོམ་རས་པ་ལ་སོགས་ཡང་། །ཕག་གྲུའི་ཐོག་མར་དབུས་ཀྱི་ནི། །སྟོད་ལུང་རྒྱ་དམར་ལ་སོགས་ལས། །དབུ་ཚད་གཙང་དུ་ལས་སྟོད་པར། །དཀོན་མཆོག་མཁར་དང་ས་ སྐྱ་པ། །བྱང་སེམས་ཟླ་བ་རྒྱལ་མཚན་དམར། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པར། །ཟབ་ཆོས་གསན་སྦྱངས་མཛད་པ་ཡིས། །ཉམས་རྟོགས་ཁྱད་ཅན་རྒྱུད་ལ་འཁྲུངས། །ཕྱིས་སུ་དྭགས་པོ་ལྷ་རྗེ་བསྟེན། །དེ་ཡི་ཟབ་ ཆོས་བདག་པོར་གྱུར། །དེ་ཡི་སློབ་མ་གླིང་རས་པ། །འབྲི་ཁུང་སྐྱུ་ར་རིན་ཆེན་དཔལ། །སྟག་ལུང་བཀྲ་ཤིས་དཔལ་གྲུབ་དང་། །ཁྲོ་ཕུ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །གླིང་རས་སློབ་མ་གཙང་པ་ནི། །རྒྱ་རས་ ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེའོ། །དེ་སློབ་རྒོད་ཚང་ལོ་རས་དང་། །དབོན་སྲས་ལ་སོགས་དེ་གསུམ་པོ། །སོ་སོ་ལས་མཆེད་སྟོད་སྨད་བར། །འབྲུག་པའི་སྲོལ་འཛིན་རྣམས་འབྱུང་ངོ་། །དམ་ཆོས་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བྱེད་ཀྱི། །བཀའ་ སྲོལ་གྲུབ་པའི་དབང་ཕྱུག་མཆོག །དམ་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དར་མཛད། །འདི་ལ་བརྒྱུད་པ་སྔ་ཕྱི་བར། །གསུམ་བྱུང་དང་པོ་རྒྱ་གར་གྱིས། །ཁ་ཆེ་ཛྙཱ་ན་གུ་ཧྱ་ལ། །ཞི་བྱེད་སྒྲོལ་མ་སྐོར་གསུམ་ གསན། །དེ་རྣམས་དམ་པ་ཁ་ཆེ་བ། །གཉིས་ཀས་ཨོགས་སོ་ལོ་ཙཱར་བཤད། །ཁ་ཆེས་པུ་ཧྲངས་ལོ་ཆུང་ལ། །བཤད་ནས་དེ་ཡི་དམར་སྟོན་ནི། །ཆོས་རྒྱལ་ལ་སོགས་པར་བཤད་དོ། །བར་པ་དམ་པ་བོད་ཡུལ་ལ། ། 5-667 ལན་ལྔ་འབྱོན་པའི་བཞི་པའི་དུས། །རྨ་ཆོས་ཤེས་རབ་པོ་དགེ་འདུན། །ཀམ་པ་ཡེ་རྒྱལ་གསུམ་ལ་བཤད། །ཕྱི་མ་དམ་པ་ལན་ལྔ་པ། །དིང་རིར་འབྱོན་དུས་ཕྱར་ཆེ་ཆུང་། །བཛྲ་ཀྲོ་དྷ་ཀུན་དགའ་ ལ། །སོགས་པར་གསུང་ནས་རིམ་གྱིས་དར། །དེ་ནས་བརྒྱུད་པའི་གཅོད་སྐོར་ནི། །དམ་པ་བོད་ཡུལ་ལན་གསུམ་པར། །འབྱོན་དུས་ཡར་ཀླུང་སྨ་ར་སེར། །སྐྱེ་ན་བསོད་ནམས་བླ་མ་ལ། །བཤད་པ་ཕོ་གཅོད་ བརྒྱུད་པར་གྲགས། །མ་གཅིག་གིས་ནི་དམ་པ་དང་། སྐྱེ་སྔོན་གཉིས་ཀ་ལས་གསན་པའི། །བརྒྱུད་པ་མོ་གཅོད་ཞེས་གྲགས་སོ། ། དཔལ་ལྡན་ཤངས་པ་བཀའ་བརྒྱུད་པའི། །ལུགས་ནི་གྲུབ་པའི་གཙུག་རྒྱན་མཆོག །ཁྱུང་པོ་ རྣལ་འབྱོར་རྒྱ་གར་དུ། །བྱོན་ཏེ་རྡོ་རྗེ་གདན་པ་དང་། །མཻ་ཏྲི་པ་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །མཁའ་འགྲོ་ནི་གུ་མ་ལ་སོགས། །བླ་མ་བརྒྱ་དང་
【現代漢語翻譯】 聽聞甚深教法后， 在達拉岡波建立了寺院。 在那裡被稱為達波。 向弟子們廣泛傳播噶當派教法， 大手印的訣竅。 事業如同嘉瓦（勝利者）般，噶當派和大手印， 被稱為水乳交融， 是所有噶舉派的源頭。 他的傳承弟子有： 達波岡楚帕（達波的修行方式），康巴多杰嘉波， 成就者鄔色杜松欽巴（三世知）。 以及巴東熱巴等等。 帕竹噶舉的最初，來自衛地的： 托隆嘉瑪等等。 鄔策藏地的拉托巴， 昆欽喀和薩迦派， 菩提薩埵達瓦嘉燦瑪。 曲吉嘉波等等。 通過聽聞和修習甚深教法， 在心中生起特殊的證悟。 後來依止達波拉杰， 成為他的甚深教法的持有者。 他的弟子有林熱巴， 止貢覺巴仁欽貝， 達隆扎西華珠， 以及楚布瓦等等。 林熱巴的弟子是藏巴， 嘉熱益西多杰。 他的弟子有郭倉洛熱和， 翁色等等，這三位。 各自發展成上下部， 竹巴傳承的持有者由此而來。 殊勝教法寂滅痛苦的， 噶舉派成就自在之王。 由當巴桑結弘揚。 對此有前後傳承， 出現三次，第一次在印度。 從喀且嘉納古雅處， 聽聞息解脫瑪三轉。 他們由當巴喀且瓦， 兩人向奧索洛扎瓦講述。 喀且向佈讓洛瓊， 講述后，他的瑪頓， 向曲吉嘉波等等講述。 中間的當巴在藏地， 五次降臨的第四次。 向瑪曲西饒波格敦， 康巴耶嘉三人講述。 後來的當巴第五次， 在定日降臨時，向帕切瓊， 班雜卓達袞噶， 等等講述后逐漸弘揚。 此後傳承的斷法訣竅是， 當巴第三次來到藏地時， 向雅隆斯瑪拉色， 杰納索南喇嘛講述， 被稱為男斷傳承。 瑪吉從當巴和， 傑森兩人處聽聞的， 傳承被稱為女斷。 殊勝香巴噶舉派的， 法統是成就者的頂嚴。 瓊波南交前往印度， 在金剛座和， 麥哲巴以及益西的， 空行母尼古瑪等等處， 依止了一百五十位上師。 聽聞無數顯密教法， 證悟殊勝成就。 返回藏地后， 在香地建立了寺院。 廣弘香巴噶舉派的教法。 他的傳承弟子有： 莫覺尊珠， 色瓊多杰嘉波， 嘉波仁波切， 以及克珠瓊波等等。 他們弘揚香巴噶舉派的教法。 此後傳承至今未衰。 覺域派的傳承是， 由瑪吉拉準所立。 她從印度和藏地的， 許多上師處聽聞教法。 證悟殊勝成就。 她所著的論典， 對後世影響深遠。 覺域派的教法， 至今仍在弘揚。 時輪金剛的傳承是， 從印度傳入藏地。 由卓彌釋迦益西翻譯。 此後傳承至今未衰。 總而言之， 噶舉派的傳承， 如同百川匯入大海。 教法深廣無邊。 愿所有眾生， 都能獲得解脫。 嗡 班扎 薩埵 吽 (藏文：ཨོཾ་བཛྲ་སཏྭ་ཧཱུྃ，梵文天城體： ॐ वज्रसत्त्व हूँ，梵文羅馬擬音：oṃ vajrasattva hūṃ，漢語字面意思：嗡，金剛薩埵，吽)
【English Translation】 After listening to the profound Dharma, He established a monastery in Dakla Gampo. There, he became known as Dakpo. He extensively propagated the Kadampa teachings to his disciples, And the instructions of Mahamudra. His activities were like those of Gyalwa (Victorious One), Kadampa and Mahamudra, Were said to be like water mixed with milk, Being the source of all Kagyu lineages. His lineage disciples included: Dakpo Gomtsul (Dakpo's way of practice), Khampa Dorje Gyalpo, The accomplished Drubthob Use Dusum Khyenpa (Knower of the Three Times). And Ba Dom Repa, among others. The beginning of Phagdru Kagyu came from the U districts: Tolung Gyamar and others. Utsang's Lhathopa, Konchog Khar and the Sakya school, Bodhisattva Dawa Gyaltsen Mar. Chökyi Gyalpo and others. Through listening to and practicing the profound Dharma, Special realizations arose in their minds. Later, he relied on Dakpo Lhaje, Becoming the holder of his profound Dharma. His disciples included Ling Repa, Drikung Kyura Rinchen Pal, Taklung Tashi Pal Drub, And Khropu-wa, among others. Ling Repa's disciple was Tsangpa, Gya Re Yeshe Dorje. His disciples were Godtsang Lorepa and, Wön Sön, among these three. Each developed into upper and lower branches, From which the holders of the Drukpa lineage emerged. The supreme Dharma that pacifies suffering, The Kagyu lineage, the sovereign of accomplishment. Was propagated by Dampa Sangye. Regarding this, there are earlier and later lineages, Appearing three times, the first time in India. From Khache Jñana Guhya, He heard the three cycles of the Pacifying Tröma. These were taught by Dampa Khachewa, Both of them to Ögso Lotsawa. Khache taught to Purang Lochung, After teaching, his Martön, Taught to Chökyi Gyalpo and others. The middle Dampa in Tibet, During the fourth of five arrivals. Taught to Ma Chö Sherab Po Gedun, Kampa Ye Gyal, these three. The later Dampa, the fifth time, When arriving in Dingri, to Pharche Chung, Vajra Krodha Kunga, And others, gradually spreading. From then on, the Chöd instructions of the lineage are, When Dampa came to Tibet for the third time, To Yarlung Smara Ser, Jena Sönam Lama taught, Known as the Male Chöd lineage. Machig, having heard from both Dampa and, Jeson, the lineage is known as the Female Chöd. The glorious Shangpa Kagyu's, Tradition is the supreme crown ornament of accomplished ones. Kyungpo Naljor went to India, At Vajrasana and, Maitripa and Yeshe's, Dakini Niguma and others, Relying on one hundred and fifty lamas. Hearing countless Sutra and Tantra teachings, Realizing supreme accomplishment. Returning to Tibet, He established a monastery in Shang. Widely propagating the Shangpa Kagyu teachings. His lineage disciples included: Möjo Tsöndru, Sechung Dorje Gyalpo, Gyalpo Rinpoche, And Khedrub Kyungpo, among others. They propagated the Shangpa Kagyu teachings. From then on, the lineage has not declined. The tradition of Chö is, Established by Machig Labdrön. She heard teachings from many, Lamas in India and Tibet. Realizing supreme accomplishment. Her written works, Have had a profound influence on later generations. The teachings of Chö, Are still being propagated today. The Kalachakra Tantra's lineage is, Transmitted from India to Tibet. Translated by Drolo Shakya Yeshe. From then on, the lineage has not declined. In summary, The Kagyu lineages, Are like hundreds of rivers flowing into the ocean. The teachings are profound and boundless. May all beings, Attain liberation. oṃ vajrasattva hūṃ (Tibetan: ཨོཾ་བཛྲ་སཏྭ་ཧཱུྃ，Sanskrit Devanagari: ॐ वज्रसत्त्व हूँ，Sanskrit Romanization: oṃ vajrasattva hūṃ，Literal meaning: Om, Vajrasattva, Hum)
ལྔ་བཅུ་ལྷག །དག་ལས་ཆོས་གསན་ཐུགས་ཉམས་བསྟར། ། བོད་ཀྱི་ཤངས་པ་གཞོང་གཞོང་གི །དགོན་པ་བཏབ་པས་ཤངས་པ་ཡི། །བཀའ་བརྒྱུད་ཅེས་པར་ཡོངས་སུ་གྲགས། །འདི་ཡི་སློབ་མ་ལ་སྟོད་ཀྱི། །དཀོན་མཆོག་མཁར་དང་རྨོག་ཅོག་པ། །ལ་སོགས་ཁྲི་ཕྲག་བརྒྱད་ བྱུང་ངོ་། །མན་ངག་སྦྱོར་དྲུག་བྱུང་ཚུལ་ནི། །དཔལ་ཆེན་རྒ་ལོས་འཕགས་ཡུལ་དུ། །ཙ་མི་སངས་རྒྱས་གྲགས་པ་དང་། །ཨ་བྷ་ཡར་གསན་བསྒོམ་པ་ཡི། །གྲུབ་བརྙེས་གྲགས་པས་ཟངས་གླིང་བར། །ཁྱབ་ཅིང་བོད་བྱོན་ཞང་ཚལ་པ། ། 5-668 སོགས་ལ་གནང་ཞིང་དབུས་གཙང་ཁམས། །ཀུན་ཏུ་དབང་དང་གདམས་པ་ཡིས། །གཞན་དོན་མང་མཛད་སྐུ་ཚེ་ནི། །བརྒྱད་ཅུ་རྩ་དགུའི་བར་དུ་བཞུགས། །གཞན་ཡང་འཕགས་པའི་པཎྜི་ཏ། །བི་བྷཱུ་ཏི་ཙནྡྲ་ཞེས་པས། ། དཔལ་ལྡན་ཤ་བ་རི་དབང་ཕྱུག །ལས་གསན་ཀོ་བྲག་པར་བརྒྱུད་དང་། །ཁ་ཆེ་པཎྜི་ཏས་དཔྱལ་བ། །ཆོས་ཀྱི་བཟང་པོར་གནང་བ་སོགས། །སྦྱོར་དྲུག་བོད་འདིར་མང་དུ་བྱོན། །དཔལ་ལྡན་དམ་པ་དང་པོ་ ནི། །སངས་རྒྱས་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཡི། །སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་གི་སྐོར། །གཉེན་དང་སེ་ལོ་ཙཱའི་ཕྱོགས་ཀྱིས། །ཨ་བྷ་ཡ་ནས་བརྒྱུད་པ་དང་། །རྭ་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་པཎྜི་ཏ། །མཉྫུ་ཀཱིརྟི་ལས་བརྒྱུད་དང་། ། འགྲོ་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཁ་ཆེ་ནི། །ཟླ་བ་མགོན་ལས་བརྒྱུད་པ་རྣམས། །དུས་ཀྱི་ཞབས་པ་ཆུང་བ་ཡིས། །དངོས་སློབ་ཡིན་པར་མཐུན་པ་དང་། །དུས་ཞབས་ཆུང་བ་དུས་འཁོར་ཞབས། །ཆེན་པོའི་དངོས་སློབ་ཡིན་ པར་མཐུན། །ཁ་ཆེ་ཟླ་བ་མགོན་པོ་ཡི། །སྦྱོར་དྲུག་གདམས་ངག་ཡོངས་རྫོགས་རྣམས། །སྒོམ་པ་དཀོན་མཆོག་སྲུང་ལ་གནང་། །དེ་ལ་སྒྲོ་སྟོན་གནམ་ལ་བརྩེགས། །ཀྱིས་གསན་དེ་ཡིས་གྲུབ་ཐོབ་ཆེ། །ཡུ་མོ་མི་ བསྐྱོད་རྡོ་རྗེ་ལ། །དེ་ཉིད་ལས་བརྒྱུད་རྒྱུད་འགྲེལ་པ། །མན་ངག་བཅས་སྩལ་དེ་ཉིད་ནི། །འུ་ཡུག་བྱོན་ནས་དེ་བསྒོམ་པས། །གྲུབ་པ་བརྙེས་ཤིང་དེ་ཉིད་ལས། །སློབ་མའི་ཚོགས་ནི་ཝ་བྲག་དཀར། །གྲུབ་ཐོབ་དྷརྨ་བོ་དྷི་དང་། ། 5-669 སྲས་མཆོག་དྷརྨེ་ཤྭ་ར་སོགས། །ལ་གནང་རྒྱུད་འགྲེལ་མན་ངག་འཕེལ། །མཁས་པ་བུ་དོལ་རྣམ་གཉིས་ཀྱིས། །དར་ཞིང་རྒྱས་པར་མཛད་པ་ལས། །རྒྱལ་བ་བྱམས་པའི་རྣམ་པར་སྤྲུལ། །བུ་སྟོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ མཆོག །རིན་ཆེན་གྲུབ་ཀྱིས་དང་པོ་ནི། །ཐར་ལོར་སྒྲ་གསན་ལོ་ཙཱ་མཁྱེན། །སྦྱོར་དྲུག་མན་ངག་འཕགས་ཡུལ་གྱི། །དཔེ་མེད་མཚོར་བརྒྱུད་གསན་བསྒོམས་པས། །ཉམས་མྱོང་འཁྲུངས་ཞིང་དུར་འཁོར་གྱི། །དཀའ་གནད་མང་པོ་ ཐུགས་ཆུད་མཛད། །བླ་མ་རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན་པའི། །དྲུང་བྱོན་རྒྱུད་འགྲེལ་གསན་པ་དང་། །དྲི་རྟོགས་ཞིབ་མཛད་རྩིས་ལ་སྦྱངས། །དུས་འཁོར་ཡན་ལག་ཕྲ་རགས་གསན། །བླ་མ་དེ་ཡི་བཀའ་བཞིན་དུ། །དབང་གི་ མདོར་བསྟན་འགྲེལ་པ་བསྒྱུར། །ཞ་ལུགས་ཕེབས་ནས་
【現代漢語翻譯】 五十多位僧人從他那裡聽聞佛法，展示修行體驗。 在西藏的香巴瓊瓊地方，他建立了寺廟，因此香巴噶舉的名聲廣為流傳。他的弟子包括拉堆的袞卻喀和莫喬巴等，總共有八千多人。 關於六支合瑜伽的傳承方式：偉大的噶洛在印度，從匝彌桑結紮巴和阿瓦雅處聽聞並修行。證悟者扎巴的名聲傳遍桑林，之後來到西藏的香擦巴等人。 5-668 將灌頂和教導傳遍衛藏康區各地，廣利有情，享年八十九歲。此外，印度的班智達比布底旃陀羅，從吉祥夏瓦日自在處聽聞，傳承至郭扎巴。以及克什米爾的班智達將教法傳給嘉瓦·曲吉桑波等等。 六支合瑜伽在西藏廣泛流傳。吉祥丹巴第一位，是佛陀時代的時輪金剛的六支合瑜伽，經由涅和色洛匝的傳承，從阿瓦雅傳來。以及饒派的班智達，從曼殊吉利處傳來。還有卓派的克什米爾人，從月護處傳來。 這些都與小時輪金剛是師兄弟的說法相符，小時輪金剛與大時輪金剛也是師兄弟的說法相符。克什米爾月護的六支合瑜伽的所有教導，都傳給了郭瑪·袞卻松。郭瑪·袞卻松又傳給了卓敦南拉澤，他由此成爲了大成就者。 玉莫·彌覺多吉（不動金剛），從他那裡獲得了傳承和註釋，以及口訣。他前往烏玉修行，獲得了成就。他的弟子眾多，包括瓦扎喀、成就者達瑪菩提， 5-669 以及殊勝之子達摩伊希瓦拉等。傳承、註釋和口訣得以發展。兩位智者布多爾使得教法興盛廣大。化身為彌勒佛的布頓·塔欽欽波（一切智者），仁欽竹巴最初在塔洛聽聞聲明學，精通翻譯。 聽聞並修行了來自印度的無與倫比的措爾傳承的六支合瑜伽口訣，生起了證悟體驗，領悟了杜爾科的許多深奧之處。前往喇嘛多吉堅贊處，聽聞了傳承和註釋，詳細詢問並學習了歷算。聽聞了時輪金剛的粗細支分。 遵照上師的指示，翻譯了灌頂的綱要和註釋。前往夏魯后……
【English Translation】 More than fifty monks listened to the Dharma from him and demonstrated their practice experiences. In the Shangs Pa Gzhong Gzhong area of Tibet, he established a monastery, hence the name Shangs Pa Kagyu became widely known. His disciples included Konchok Khar of Lato and Mokchokpa, totaling more than eight thousand people. Regarding the transmission of the Six-Branched Yoga: The great Ga Lotsawa, in India, heard and practiced from Tsami Sangye Drakpa and Abhaya. The fame of the accomplished Drakpa spread throughout Zangling, and then to Shang Tsalpa and others who came to Tibet. 5-668 He spread empowerments and teachings throughout U-Tsang and Kham, benefiting many beings, and lived to the age of eighty-nine. Furthermore, the Indian Pandit Vibhuti Chandra heard from the glorious Shavari Ishvara, and the transmission passed to Kobragpa. And the Kashmiri Pandit gave the teachings to Dpalwa Chokyi Sangpo, and so on. The Six-Branched Yoga spread widely in Tibet. The first glorious Dampa was the Six-Branched Yoga of the Kalachakra of the Buddha's time, transmitted from Abhaya through the lineages of Nyen and Selotsa. And the Pandit of the Rawa lineage, transmitted from Manjukirti. And the Kashmiri of the Dro lineage, transmitted from Zla-ba mGon. These are consistent with the statement that they were fellow students of the Lesser Kalachakrapada, and the Lesser Kalachakrapada was also a fellow student of the Great Kalachakrapada. All the instructions of the Six-Branched Yoga of Kashmiri Zla-ba mGonpo were given to Gompa Konchok Sung. Gompa Konchok Sung then gave them to Droton Namla Tseg, who thereby became a great accomplished one. Yumo Mikyo Dorje (Immovable Vajra), received the transmission and commentary, as well as the oral instructions, from him. He went to U-yuk to practice, attained accomplishment. His disciples were numerous, including Wazhak Drakar, the accomplished Dharma Bodhi, 5-669 and the supreme son Dharma Ishvara, etc. The transmission, commentary, and oral instructions flourished. The two scholars Bu and Dol made the teachings flourish and expand. The omniscient Buton Thamtad Chyenpa (all-knowing), an emanation of Maitreya Buddha, Rinchen Drub, initially heard grammar in Thar Lo, and was skilled in translation. He heard and practiced the Six-Branched Yoga oral instructions from the unparalleled Tsor lineage of India, and experiential realization arose, and he understood many profound points of Durkor. He went to Lama Dorje Gyaltsen, heard the transmission and commentary, inquired in detail, and studied astrology. He heard the subtle and gross aspects of Kalachakra. Following the instructions of that Lama, he translated the summary and commentary of the empowerment. After going to Shalu...
དུས་འཁོར་ལོ། །དུས་ཆོས་མཛད་ནས་གསུངས་པ་དང་། །དེ་སྐོར་བསྟན་བཅོས་མང་དུ་མཛད། །ཕྱིས་སུ་བླ་མ་དམ་པ་ནི། །འཕགས་བོད་ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོ་ལས། ། སྦྱོར་དྲུག་མན་ངག་མང་བཞུགས་གསན། །རྒྱུད་ཀྱི་འགྲེལ་དང་འགྱུར་བཅོས་ནི། །མང་མཛད་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལ། །མཁས་ཤིང་གྲུབ་པ་བརྙེས་པ་ནི། །མང་བྱུང་ནང་ནས་རྒྱུད་འགྲེལ་དང་། །མན་ངག་ཕྱག་བཞེས་ཐམས་ ཅད་ལ། །མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ཀུན་མཁྱེན་ནི། །བུ་སྟོན་རིན་ཆེན་གྲུབ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡི་སློབ་མ་ས་སྐྱ་པ། །དཔལ་ལྡན་བླ་མ་དམ་པ་དང་། །གདན་པ་ཐུགས་སྲས་ལོ་ཙཱ་བ། །རིན་ཆེན་རྣམ་རྒྱལ་ལ་སོགས་ལས། ། 5-670 རིམ་པར་འཕེལ་ཞིང་རྒྱས་པའོ། །ཇོ་ནང་ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོ་ཞེས། །དོལ་བུ་ཤེས་རབ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས། །གཞོན་ནུའི་དུས་སུ་སྐྱི་སྟོན་ཞེས། །འཇམ་དབྱངས་ཁུ་དབོན་ཞབས་ལ་གཏུགས། །བཀའ་ཆེན་བཞི་སོགས་སྡེ་སྣོད་ དང་། །རྡོར་ཕྲེང་ལ་སོགས་སྔགས་གསན་སྦྱངས། །མཛད་ཅིང་ཁྱད་པར་དུས་འཁོར་ནི། །རྭ་ལུགས་བཤད་པ་ལེགས་པར་གསན། །སྐུ་ན་ཕྲ་དུས་དཔལ་ས་སྐྱར། །བཀའ་ཆེན་བཞི་ལར་བཤད་པ་དང་། །དབུས་གཙང་རྣམས་སུ་ གྲྭ་སྐོར་མཛད། །མཁས་པའི་གྲགས་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ། །བླ་མ་མང་པོར་ཆོས་བཀའ་ནི། །རྒྱ་ཆེར་གསན་མཛད་ཇོ་མོ་ནང་། །མཁས་བཙུན་ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོ་ལས། །དཔལ་ལྡན་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཡི། །རྒྱུད་འགྲེལ་ མན་ངག་བཅས་པ་གསན། །མན་ངག་ཉམས་བཞེས་གནང་པ་ཡིས། །ཉམས་རྟོགས་ཁྱད་པར་ཅན་དག་འཁྲུངས། །སྐུ་འབུམ་མཐོང་གྲོལ་ཆེན་པོ་བཞེངས། །མདོ་སྔགས་བཤད་སྒྲུབ་བསྟན་པ་སྤེལ། །དེ་ཡི་སློབ་མ་ས་བཟང་པ། ། མ་ཏི་པཎ་ཆེན་ལོ་ཙཱ་བ། །བློ་གྲོས་དཔལ་གཉིས་ལ་བཀའ་སྩལ། །དུས་འཁོར་འགྱུར་བཅོས་མཛད་པ་དང་། །ཀུན་མཁྱེན་དོལ་བུ་ཉིད་ཀྱིས་ནི། །དུས་འཁོར་རྒྱུད་འགྲེལ་ཆེན་པོ་ཡི། །བསྡུས་དོན་དབང་དང་སྒྲུབ་ ཐབས་དང་། །རྩིས་སོགས་ཡིག་ཆ་མང་མཛད་ཅིང་། །དུས་འཁོར་བསྟན་པ་རྒྱས་པར་མཛད། །གཞན་ཡང་ངེས་དོན་རྒྱ་མཚོ་སོགས། །གསུང་རབ་མང་མཛད་དེའི་སློབ་མ། །ཀུན་སྤང་ཆོས་གྲགས་དཔལ་བཟང་དང་། བོ་དོང་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་བ། ། 5-671 ཉ་དབོན་ཀུན་དགའ་དཔལ་ལ་སོགས། །མཁས་ཤིང་དུས་འཁོར་སྦྱོར་དྲུག་གི །རྣལ་འབྱོར་ལྷུར་ལེན་མང་དུ་བྱོན། །དེ་ལྟར་འབྱོན་ལས་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །བུ་སྟོན་རིན་ཆེན་གྲུབ་ཉིད་ཀྱིས། །མདོ་དང་རྒྱུད་སྡེ་ཀུན་ ལ་ནི། །བཤད་སྒྲུབ་རྩལ་འདོད་མཛད་པ་ཡིས། །ཞ་ལུ་བུ་ལུགས་ཞེས་སུ་གྲགས། །དེ་བཞིན་ཇོ་ནང་ཀུན་མཁྱེན་གྱིས། །མདོ་སྔགས་བཤད་སྒྲུབ་གཞན་སྟོང་སྐོར། །མཛད་ཅིང་སློབ་བརྒྱུད་རིམ་པ་ཡི། །ཁྱད་ཆོས་འགའ་ མཛད་ཇོ་ལུགས་གྲགས། །དེ་བཞིན་བོ་དོང་པ་ཡིས་ཀྱང་། །ཁྱད་ཆོས་རྩོམ་པ་མང་མཛད་དེ། །དེ་ལ་བོ་དོང་བརྒྱུད་པར་གྲགས། ༈ ། རི་བོ་དགའ་ལྡན་པའི་ལ
【現代漢語翻譯】 時輪金剛（Kalachakra），是時輪法（Kalachakra Dharma）的開創者所說，並且創作了許多關於它的論著。後來，至尊上師（Lama Dampa）從聖地印度和西藏的功德海（yon tan rgya mtsho）中，聽聞了大量的六支瑜伽（sbyor drug）的口訣。他對續部（tantra）的註釋和修訂做了很多工作。在時輪金剛方面，涌現了許多博學且證悟的人。其中，對於續部註釋、口訣和實踐傳承（phyag bzhes）最為卓越的是一切智者（kun mkhyen），即布頓仁欽珠（Bu-ston Rin-chen-grub）。他的弟子，薩迦派（Sa-kya-pa）的貝丹喇嘛當巴（dPal-ldan Bla-ma Dampa），以及堪巴圖色洛扎瓦（gDan-pa Thugs-sras Lo-tsa-ba），仁欽南嘉（Rin-chen rNam-gyal）等等，使這時輪金剛的傳承逐漸發展和興盛。 覺囊一切智者（Jo-nang Kun-mkhyen chen-po），即多布謝饒堅贊（Dol-bu Shes-rab rGyal-mtshan），年輕時曾師從吉頓（sKyis-ston），向蔣揚庫敦夏（'Jam-dbyangs Khu-dbon zhabs）請教。他聽聞並研習了包括四大論（bka' chen bzhi）在內的經藏（sde snod），以及包括金剛鬘（rdo rje phreng）在內的密咒。尤其是在時輪金剛方面，他精通饒派（rwa lugs）的講解。年輕時，他在薩迦寺（dPal Sa-skya）講解四大論，並在衛藏（dbus gtsang）地區遊學，獲得了大學者的名聲。他廣泛地向上師們請教佛法，並從覺摩囊（Jo-mo-nang）的堪欽云丹嘉措（mKhan-chen Yon-tan rGya-mtsho）處，聽聞了包括續部註釋和口訣在內的時輪金剛法。通過對口訣的實修，他生起了非凡的證悟。他建造了袞本通卓千波（sKu 'bum mthong grol chen po），弘揚顯密教法。他的弟子薩桑巴（Sa-bzang-pa），瑪蒂班欽洛扎瓦（Ma-ti Pan-chen Lo-tsa-ba），以及洛哲貝瓦（Blo-gros dPal-gnyis），都得到了他的教誨。多布一切智者（Kun-mkhyen Dol-bu）修訂了時輪金剛的翻譯，並創作了大量的時輪金剛續部註釋、簡釋、灌頂、修法和歷算等文獻，從而弘揚了時輪金剛的教法。此外，他還創作了《了義海》（nges don rgya mtsho）等許多著作。他的弟子包括袞邦卻扎貝桑（Kun-spang Chos-grags dpal-bzang），波東喬列南嘉瓦（Bo-dong Phyogs-las rNam-gyal-ba），以及雅溫袞嘎貝（Nya-dbon Kun-dga' dpal）等等。他們都是精通時輪金剛六支瑜伽的瑜伽士。 正如他們所知的一切，布頓仁欽珠（Bu-ston Rin-chen-grub）通過對經部和續部進行講修，展現了他的才華，因此被稱為夏魯布魯（zhwa lu bu lugs）。同樣，覺囊一切智者（Jo-nang Kun-mkhyen）也對顯密教法和他空見（gzhan stong）進行了講修，並且他的弟子們也逐漸形成了覺囊派（Jo-lugs）的特色。同樣，波東巴（Bo-dong-pa）也創作了許多具有特色的著作，因此被稱為波東傳承（Bo-dong brgyud-pa）。吉祥的甘丹巴（dGa'-ldan-pa）。
【English Translation】 The Kalachakra (Time Wheel) was spoken by the one who established the Kalachakra Dharma, and he composed many treatises about it. Later, the Supreme Lama heard many instructions on the Six-Branched Yoga from the Ocean of Qualities of India and Tibet. He did much work on the commentary and revision of the tantra. In terms of the Kalachakra, many learned and realized individuals emerged. Among them, the most excellent in terms of tantra commentary, oral instructions, and practice lineage was the Omniscient, namely Bu-ston Rin-chen-grub. His disciples, Palden Lama Dampa of the Sakya school, and Khenpa Thuks-sras Lotsawa, Rin-chen Namgyal, and others, gradually developed and expanded this Kalachakra lineage. The Jonang Omniscient Great One, Dolbu Sherab Gyaltsen, in his youth, approached Jamyang Khuwon Zhabs as Kyiton. He listened to and studied the Sutra Pitaka, including the Four Great Treatises, and the Mantras, including the Vajramala. In particular, he listened well to the Ra tradition's explanation of the Kalachakra. When he was young, he lectured on the Four Great Treatises at Pal Sakya, and traveled around U-Tsang, gaining a great reputation as a scholar. He widely listened to Dharma teachings from many lamas, and from Khenchen Yonten Gyatso of Jomo Nang, he listened to the Kalachakra, including the commentary and oral instructions. Through the practice of the oral instructions, he generated extraordinary realizations. He built the Kumbum Thongdrol Chenpo, and propagated the teachings of Sutra and Tantra. His disciples, Sa-sang-pa, Mati Panchen Lotsawa, and Lodro Pal-nyi, received his teachings. The Omniscient Dolbu himself revised the translation of the Kalachakra, and composed many documents on the Kalachakra tantra commentary, summaries, empowerments, sadhanas, and calculations, thus propagating the Kalachakra teachings. In addition, he composed many scriptures such as 'The Ocean of Definitive Meaning.' His disciples included Kunpang Chodrak Palzang, Bo-dong Chokley Namgyalwa, and Nyawo Kunga Pal, among others. They were all yogis who were proficient in the Six-Branched Yoga of the Kalachakra. As they all knew, Bu-ston Rin-chen-grub, by explaining and practicing the Sutras and Tantras, demonstrated his talent, and was therefore known as Zhalu Buluk. Similarly, the Jonang Omniscient also explained and practiced the Sutras and Tantras and the Shentong view, and his disciples gradually formed the characteristics of the Jonang school. Similarly, Bo-dong-pa also composed many distinctive works, and therefore it is known as the Bo-dong lineage. The auspicious Gandenpa.
ུགས་སྲོལ། །ཀུན་མཁྱེན་བླ་མ་ཙོང་ཁ་པ། ། བློ་བཟང་གྲགས་པ་རྗེས་འཇུག་བཅས། །ཡིན་ཏེ་རྗེ་བཙུན་ཙོང་ཁ་པ། །འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད་མཁའ་འགྲོ་ཡི། །གསང་བའི་རྒྱུད་དང་བཀའ་གདམས་ཀྱི། །གླེགས་བམ་བཀའ་བསྟན་མང་པོ་ནས། །ལུང་བསྟན་སྔོན་གྱི་བདེ་ གཤེགས་ནི། །དབང་པོའི་ཏོག་དྲུང་ཐུགས་བསྐྱེད་ཅིང་། །མ་འོངས་པ་ན་སངས་རྒྱས་ཞིང་། །བཀོད་པ་སྣ་ཚོགས་མཛེས་ཞེས་པར། །སངས་རྒྱས་སེང་གེའི་ང་རོ་ཞེས། །ལུང་དུ་བསྟན་པའི་སྐྱེས་བུ་དེས། །སྐུ་ཚེའི་སྟོད་ དུ་མདོ་སྔགས་དང་། །རིག་གནས་བོད་དུ་དར་འཕེལ་ཆེར། །གསན་སྦྱངས་ཕུལ་དུ་ཕྱིན་པར་མཛད། །བར་དུ་ཐོས་པའི་དོན་ལ་དཔྱད། །བསྒོམ་པའི་སྒོ་ནས་ཉམས་སུ་བཞེས། །འཕྲལ་གྱི་ཀུན་ཏུ་དཔྱོད་པ་རྣམས། །འདུལ་བ་དང་མཐུན་ལག་ལེན་སྤེལ། ། 5-672 རྒྱལ་གསུང་མདོ་སྔགས་སྙིང་པོ་བསྡུས། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཐོགས་མེད་གཉིས་ཀྱི་སྲོལ། །སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ཉམས་ལེན་གྱི། །རིམ་པ་ཚང་བར་སྟོན་པ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་ལམ་རིམ་གཙོར་གྱུར་པའི། །ཕྲིན་ལས་གཙོ་བོར་སྐྱོང་ བར་མཛད། །འཕགས་པ་འཇམ་དབྱངས་ཞབས་གཟིགས་ནས། །བླ་མ་དབུ་མ་པར་གྲགས་པའི། །ལོ་ཙཱའི་ཚུལ་མཛད་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །ཆོས་ཚུལ་ཐེ་ཚོམ་མདུད་པ་བཀྲོལ། །སྐུ་ཚེ་སྨད་དུ་འགྲོ་དོན་ནི། །ཤིན་ཏུ་རྒྱས་ ཏེ་ལྷ་ལྡན་དུ། །ཆོ་འཕྲུལ་ཆེན་པོའི་དུས་ཀྱི་ཚེ། །སྨོན་ལམ་ཆེན་པོའི་རྒྱུན་བཙུགས་ཅིང་། །འབྲོག་གི་རི་བོ་དགེ་ལྡན་དུ། །རྣམ་རྒྱལ་གླིང་བཏབ་དེ་ནས་བརྩམས། །རྗེས་འཇུག་ཡོངས་ལ་དགེ་ལྡན་པར། །ཡོངས་ སུ་གྲགས་པ་རྒྱ་ཆེར་འཕེལ། །དེ་ཉིད་གསུང་ལས་སྒྲེས་པ་ཡི། །སློབ་མའི་མཆོག་ནི་རྒྱལ་ཚབ་རྗེ། །མཁས་གྲུབ་རྗེ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །དགེ་འདུན་གྲུབ་པའི་ཞལ་སྔ་ནས། །འདུལ་བ་འཛིན་པ་གྲགས་རྒྱལ་ དང་། །འདུལ་འཛིན་བློ་གྲོས་སྦས་པ་ཞེས། །འདུལ་འཛིན་གཉིས་ལ་སོགས་པ་ཡི། །མཁས་པ་མང་བྱོན་ཕྲིན་ལས་རྒྱས། ༈ ། ༄། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པར་གྲགས་པའི་བརྒྱུད་སྲོལ། གངས་ལྗོངས་བསྟན་པའི་མངའ་བདག་མཆོག །མཚན་མཆོག་གསུམ་ལྡན་འཇམ་དབྱངས་གདུང་། །དཔལ་ལྡན་ས་ སྐྱ་པར་གྲགས་པའི། །བརྒྱུད་སྲོལ་ཐོག་མ་འཁོན་སྟོན་མཆོག །ཀླུ་ཡི་དབང་པོ་སྲུང་བ་ནི། །བོད་འདིར་བསྟན་པ་འཛུགས་པའི་སྐབས། །སད་མི་མི་བདུན་ནང་གསེས་སུ། །རབ་ཏུ་བྱུང་སྟེ་ཨུ་རྒྱན་གྱི། །སློབ་དཔོན་པདྨ་སམ་བྷ་ཝའི། ། 5-673 ཞབས་པད་བསྟེན་ཏེ་གསང་སྔགས་ཀྱི། །སྨིན་གྲོལ་གདམས་པ་མང་དུ་གསན། །དཔལ་ཆེན་རྡོ་རྗེ་གཞོན་ནུ་སོགས། །གསང་སྔགས་བཀའ་བབས་གྲུབ་པ་བརྙེས། དེ་ནས་བཟུང་སྟེ་འཁོན་རོག་པ། །ཤེས་རབ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡན་ ཆད་ལ། །གསང་སྔགས་རྙིང་མའི་གྲུབ་པ་བརྙེས། །ཇི་ཙམ་ཞིག་ནས་དེ་ཡི་གཅུང་། དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོས་དབང་ཕྱུག་མ། །ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་འཆམས་བྱེད
【現代漢語翻譯】 傳統法脈，全知上師宗喀巴， 及其追隨者洛桑扎巴。宗喀巴大師， 是文殊根本續和空行母的，秘密續部和噶當派的， 典籍和教言中多次授記的，過去諸佛中， 自在頂髻處發心，未來於佛土， 以種種莊嚴而著稱。'佛陀獅子吼'， 授記的那位聖者，一生之初， 顯密和，文化在藏地廣弘， 聽聞學習達到極致。中期， 思辨所聞之義，通過禪修而實修， 當下的一切思辨，與戒律相符並實踐， 彙集佛陀所說顯密之精華，龍樹和無著二者的傳統， 完整展示三士道的修持次第， 主要以菩提道次第為主，主要致力於弘揚事業。 從聖者文殊處獲得教誨，被稱為喇嘛鄔瑪巴， 以譯師的方式，解開了顯密， 教法的疑惑。一生晚年，利他事業， 極其廣大，在拉薩， 神變大法會之際， 建立了祈願大法會的傳統， 在堆龍的格丹， 建立了南嘉林寺，自此開始， 所有追隨者被稱為格魯派， 廣為流傳。從他的教言中脫穎而出的， 最傑出的弟子是嘉曹杰， 克珠杰和一切智者， 根敦珠巴尊者， 持律者扎巴堅贊， 以及持律者洛哲貝巴， 這兩位持律者等， 眾多智者涌現，事業廣大。 吉祥薩迦派的傳承法脈 雪域佛法的君主至尊， 具足三殊勝名稱的文殊後裔， 吉祥薩迦派的， 傳承始祖是孔欽大師。 龍王護佑者， 在此藏地建立佛法之時， 于出家的七覺士中， 出家並依止鄔金的， 蓮花生大師， 聽聞了許多密宗的， 成熟解脫教法。 大威力金剛童子等， 獲得了密宗的灌頂傳承和成就。從那時起，孔若巴， 直到謝饒楚臣， 都獲得了寧瑪派密宗的成就。 此後不久，他的弟弟，袞卻嘉波迎娶了自在母， 二十八自在母跳神舞。
【English Translation】 The tradition of practice, Omniscient Lama Tsongkhapa, And his followers, Lobsang Drakpa. The venerable Tsongkhapa, From the secret tantras of Manjushri Root Tantra and Dakini, From many volumes of Kadampa's teachings and precepts, The past Sugatas prophesied, Generated bodhicitta at the crown of Indra, and in the future in the Buddha-field, Adorned with various splendors. 'Buddha's Lion's Roar', That prophesied being, in the early part of his life, The sutras, tantras, and, Culture flourished greatly in Tibet, Listening and studying reached perfection. In the middle, Contemplating the meaning of what was heard, taking it into practice through meditation, All immediate discriminations, accord with the Vinaya and are put into practice, Gathering the essence of the Buddha's words, sutras and tantras, the tradition of Nagarjuna and Asanga, Fully demonstrating the stages of practice for the three types of individuals, Mainly focusing on the Lamrim Chenmo, primarily engaging in activities. Receiving teachings from the venerable Manjushri, known as Lama Umapa, In the manner of a translator, he unraveled the doubts, Of the sutras and tantras teachings. In the later part of his life, benefiting beings, Became extremely vast, in Lhasa, During the time of the Great Miraculous Festival, Established the tradition of the Great Prayer Festival, In Drok Riwo Ganden, Established Namgyal Ling Monastery, from then on, All followers became widely known as Gelugpa, Widely spread. The most excellent of his disciples who emerged from his teachings was Gyaltsab Je, Khedrup Je and the Omniscient, Gedun Drupa, The Vinaya holder Drakpa Gyaltsen, And the Vinaya holder Lodro Pelwa, These two Vinaya holders and others, Many scholars emerged, and their activities were vast. The Tradition of the Glorious Sakya School Supreme Lord of the teachings of the Land of Snows, The Manjushri lineage possessing three supreme names, The initial tradition of the glorious Sakya school, Is the great Khon Konchok Gyalpo. The Naga King Protector, At the time of establishing the teachings in this Tibet, Among the seven tested men who were ordained, And relied upon the lotus feet of the Ugyen, Master Padmasambhava, And listened to many ripening and liberating instructions of secret mantra. Great Glorious Vajrakilaya and others, Attained the empowerment transmission and accomplishments of secret mantra. From then on, Khon Rokpa, Until Sherab Tsultrim, Attained the accomplishments of the Nyingma secret mantra. Shortly thereafter, his younger brother, Konchok Gyalpo married the Independent Mother, The twenty-eight Independent Mothers performed the Cham dance.
་པ། །ལ་སོགས་གཟིགས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ནི། །གསང་སྔགས་གསར་ མ་ལ་འཇུག་པའི། །སྒོ་ཕྱེ་རྙིང་མའི་ཆོས་སྐོར་ནི། །ཡང་ཕུར་རྣམ་གཉིས་ཙམ་མིན་པ། །ཕལ་ཆེར་བ་ནི་གཏེར་དུ་སྦས། །བླ་ཆེན་འབྲོག་མི་ལོ་ཙཱ་སོགས། །མཁས་དང་གྲུབ་པའི་འཁོར་ལོས་སྒྱུར། །དུས་ མའི་ཞབས་བསྟེན་ཐོས་བསམ་བསྒོམ། །རྒྱ་མཚོ་ལྟ་བུ་མཐར་སོན་མཛད། །ས་དཀར་ལོགས་ལ་སཱ་ལུ་ཡི། །སྨན་ལྗོངས་རྡོ་རྗེ་གདན་ཆེན་པོར། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་ཆོས་གྲྭ་ཆེ། །འདི་ཉིད་སྐྱེ་དགུ་མ་ལུས་ པའི། །བསོད་ནམས་ཞིང་དུ་བཏབ་པར་མཛད། །དེ་ཕྱིན་ལྷ་རིགས་འཁོན་གྱི་གདུང་། །ས་སྐྱ་པ་ཞེས་མཚན་མཆོག་གསུམ། །དང་ལྡན་འཇམ་དབྱངས་དངོས་སུ་གྲགས། །གང་དེའི་སྲས་མཆོག་འཕགས་པ་མཆོག །འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་ འགྲོ་དོན་དུ། །བསམ་བཞིན་སྐྱེ་བའི་སྒྱུ་འཕྲུལ་གྱི། །རོལ་པ་དཔལ་ལྡན་འགྲོ་ཀུན་ལ། །བརྩེ་བ་ཆེན་པོ་ས་སྐྱ་པ། །ཀུན་དགའ་སྙིང་པོའི་ཞལ་སྔ་ནས། །གང་གི་ལྷག་པའི་ལྷ་ཡི་མཆོག །འཇམ་དབྱངས་བསྒྲུབ་པས་ཞལ་གཟིགས་ཤིང་། ། 5-674 ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ཡོངས་རྫོགས། །སྟོན་བྱེད་ཞེས་པ་བཞི་བྲལ་གྱི། །གདམས་པའི་ལམ་སྲོལ་ཆེན་པོ་སྩལ། །དེ་ནས་བརྩམས་ཏེ་རྒྱལ་བའི་བཀའ། །སྡེ་སྣོད་ཆོས་ཚུལ་ཐམས་ཅད་ལ། །འཇིགས་པ་མེད་པའི་སྤོབས་ པ་རྙེད། །དེ་ནས་རིམ་བཞིན་བྲང་ཏི་པ། །དར་མ་སྙིང་པོ་ཁྱུང་རིན་ཆེན། །གྲགས་དང་མེས་ལྷོང་ཚེར་པུ་ཧྲངས། །ལོ་ཆུང་བ་རི་ཁའུ་པ། །དར་མ་རྒྱལ་མཚན་སྐྱི་ཆུ་བ། །དགྲ་ལྷ་འབར་དང་ མལ་ལོ་ཙཱ། །སོགས་ལས་མདོ་སྔགས་ཆོས་ཚུལ་ནི། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་གསན་ཅིང་། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་བདག་པོར་གྱུར། །དེ་ལྟར་མདོ་དང་སྔགས་ཀྱི་ཆོས། །ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེའི་སྨིན་བྱེད་དང་། །གྲོལ་བྱེད་ མན་ངག་བཤད་དཀའི་ཚོགས། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་མངའ་བ་ཡི། །ནང་ནས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ནི། །ཁྱད་པར་བླ་མ་ཞང་དགོན་པ། །ཆོས་འབར་ཞབས་པད་ཡུན་རིང་བསྟེན། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་ཉམས་ལེན་མཆོག ། གྲུབ་པའི་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་མཆོག །རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་བིརྺ་པའི། །བཞེད་གཞུང་གསུང་ངག་རིན་པོ་ཆེ། །ལམ་དང་འབྲས་བུ་བཅས་པ་ཡི། །གདམས་ངག་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ། །ལེགས་པར་གསན་ཅིང་ཐུགས་ཉམས་ བཞེས། །རྗེ་བཙུན་མཐུ་སྟོབས་ཀྱི་མགོན་པོ། །རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་བིརྺ་པ། །གཙོ་འཁོར་ལྔ་པོ་དམ་པའི་ཆོས། །སྒོ་སྐྱེལ་ཚུལ་དུ་དཔལ་ས་སྐྱར། །བྱོན་ནས་རྒྱུད་སྡེ་ཆེན་པོ་ནི། །བདུན་བཅུ་རྩ་གཉིས་གནང་བ་ནི། ། 5-675 ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་དཔལ་གསང་འདུས། །རྩ་རྒྱུད་དེ་ཡི་རྒྱུད་ཕྱི་མ། །རྡོ་རྗེ་འཕྲེང་བ་དགོངས་པ་ནི། །ལུང་སྟོན་ལྷ་མོ་བཞིའི་ཞུས་རྒྱུད། །ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་དགྲ་ནག་དང་། །གདོང་དྲུག་རྡོ་རྗེ་འཇིགས་ བྱེད་རྒྱུད། །རྣམ་སྣང་སྒྱུ་དྲ་ལྔ་ཕྲག་
【現代漢語翻譯】 由於看到（蓮花生大士）等等的緣故，開啟進入新密咒的大門，寧瑪派的法類，不僅僅是揚浦（Yangphur）兩種，大部分都埋藏為伏藏。大成就者卓彌譯師（Birotsana）等，如智者和成就者的法輪一般，依止度瑪（Duma）的足下，聞思修習，如海一般達到究竟。在薩迦洛（Sakar Log）的薩魯（Salu）地方，在門蘭炯（Menljong）的金剛座大處，建立了吉祥薩迦的大經堂，使之成為一切眾生積累福德的福田。 此後，昆族（Khon）的神族後裔，被稱為薩迦派，具備三種殊勝之名，被認為是文殊菩薩的化身。他的殊勝之子，聖者至尊（Phagpa），爲了利益世間眾生，以如意化生的幻化，對一切眾生懷有大慈悲心的薩迦巴·貢噶寧波（Kunga Nyingpo），在他的面前，他所超越的本尊之王，通過修持文殊菩薩而親見其面容，並被賜予了四離的教誨，即宣說圓滿的波羅蜜多道的偉大傳承。 從那時起，他對一切佛陀的教言，三藏法門，獲得了無畏的自信。之後依次是章迪巴（Changtipa），達瑪寧波（Darma Nyingpo），瓊仁欽（Khyung Rinchen），扎（Drak）和麥隆（Meylong），策佈讓（Tserpu Hrang），洛瓊瓦日考巴（Lochung Bari Khaupa），達瑪堅贊（Darma Gyaltsen）吉曲瓦（Kyichuwa），扎拉瓦（Dralha Bar）和麥洛扎瓦（Mal Lotsawa）等，聽聞了不可思議的顯密法門，成為圓滿教法的持有者。 如此，對於顯密之法，深廣的成熟和解脫的訣竅，以及難以言說的法類，擁有不可思議的數量，其中最為殊勝的是，特別是依止上師香袞巴·曲巴（Zhang Gonpa Chobar）的蓮足，圓滿教法的殊勝修持，偉大的成就者法輪，瑜伽自在者毗瓦巴（Virupa）的，甚深口訣，道果（Lamdre），以及包含支分的訣竅，都很好地聽聞並融入修持。至尊具力怙主，瑜伽自在者毗瓦巴，主尊和眷屬五尊的殊勝法，以入門的方式在薩迦派中，傳授了七十二部大續部。 在方便續方面，有吉祥密集金剛（Guhyasamaja），根本續及其後後續，金剛鬘（Vajramala），四位請問續部的天女的意旨，智慧金剛（Jnanavajra），黑敵（Krishnari），以及六面金剛怖畏金剛（Vajrabhairava）續，以及五部幻網（Mayajala）。
【English Translation】 Due to seeing (Padmasambhava) and so on, the door to entering the new secret mantra was opened, and the Dharma cycles of the Nyingma school, not just the Yangphur two types, were mostly hidden as treasures. Great accomplished masters such as Drogmi Lotsawa, like the Dharma wheels of scholars and accomplished ones, relied on the feet of Duma, listened, thought, and meditated, reaching the end like the ocean. In Sakar Log's Salu area, at the great Vajrasana of Menljong, the great Dharma school of glorious Sakya was established, making it a field of merit for all beings to accumulate merit. Thereafter, the descendants of the Khon clan, known as the Sakya school, possessed three supreme names and were considered to be emanations of Manjushri. His supreme son, the venerable Phagpa, for the benefit of sentient beings, with the illusion of intentional birth, with great compassion for all beings, Sakyapa Kunga Nyingpo, in front of him, the king of deities he surpassed, through the practice of Manjushri, personally saw his face, and was granted the four separations teaching, that is, proclaiming the complete Paramita path's great lineage. From then on, he gained fearless confidence in all the Buddha's teachings, the Tripitaka Dharma. Then in sequence were Changtipa, Darma Nyingpo, Khyong Rinchen, Drak and Meylong, Tserpu Hrang, Lochung Bari Khaupa, Darma Gyaltsen Kyichuwa, Dralha Bar and Mal Lotsawa, etc., listened to inconceivable exoteric and esoteric Dharma, becoming the holder of the complete teachings. Thus, for the Dharma of Sutra and Tantra, the profound and vast ripening and liberating secrets, and the collections of teachings difficult to explain, possessing an inconceivable number, the most supreme of which is, especially relying on the lotus feet of Lama Zhang Gonpa Chobar, the supreme practice of the complete teachings, the great accomplished master's Dharma wheel, the Yogic Empowerment Virupa's, profound oral instructions, the Lamdre (Path and Fruit), and the secrets including the branches, were all well listened to and integrated into practice. The venerable Lord of Power, the Yogic Empowerment Virupa, the main deity and retinue of five deities' supreme Dharma, in the manner of introduction, in Sakya, transmitted seventy-two great tantras. In terms of the expedient tantras, there are the glorious Guhyasamaja, the root tantra and its subsequent tantra, the Vajramala, the intent of the four goddesses of the questioning tantras, Jnanavajra, Krishnari, and the six-faced Vajrabhairava tantra, and the five sections of Mayajala.
གཉིས། །ལྡན་དང་ཤེས་རབ་རྒྱུད་ལ་ནི། །སངས་རྒྱས་མཉམ་སྦྱོར་རྩ་བའི་རྒྱུད། །ཕྱི་མ་ཕྱི་མའི་ཕྱི་མ་དང་། །ཟླ་གསང་རྡོ་རྗེ་གདན་བཞི་དེའི། །བཤད་རྒྱུད་མ་ ཧཱ་མ་ཡ་དང་། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་ཐོད་པ་དང་། །རྡོ་རྗེ་བདུད་རྩི་བདེ་མཆོག་གི །རྩ་རྒྱུད་ཨ་བྷི་དྷ་ན་དང་། །རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོའི་རྒྱུད་དང་ནི། །མཁའ་འགྲོ་རྒྱ་མཚོ་ཀུན་སྤྱོད་དང་། །ཧེ་ རུ་ཀ་མངོན་ཕག་མོ་ནི། །མངོན་འབྱུང་ཁ་སྦྱོར་ཞེས་པའི་རྒྱུད། །བདེ་མཆོག་སྡོམ་འབྱུང་མ་རྒྱུད་སྐོར། །གཏེར་ཟླའི་གྲངས་དང་གཉིས་མེད་རྒྱུད། །ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་རྩ་རྒྱུད་དང་། །ཕྱག་ཆེན་ཐིག་ལེ་རྡོ་རྗེ་ གུར། །ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེ་དེ་ཁོ་ནའི། །རྒྱུད་དང་སྒྲོལ་མ་གསང་སྒྲོན་གྱི། །དེ་ཁོའི་མན་ངག་དང་རྙོག་མེད། །ཨ་ར་ལི་དང་དེ་བཞིན་དུ། །རྡོ་རྗེ་ལ་ར་ལི་རིགས་ཀྱི། །ཨ་ར་ལི་དང་ མགོན་པོ་ནི། །མངོན་པར་འབྱུང་དང་དེ་བཞིན་དུ། །ནམ་མཁའ་མཉམ་རྒྱུད་ཐོག་བཏགས་དང་། །མཚན་བརྗོད་དུས་འཁོར་རྩ་བའི་རྒྱུད། །བསྡུས་རྒྱུད་དབང་དོན་རྡོར་འདུས་དང་། །རྒྱུད་ཀྱི་དུམ་བུ་མི་གཡོ་བའི། །རྒྱུད་དང་བཤད་རྒྱུད་སམ་བྷུ་ཊི། ། 5-676 དེ་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །སྙིང་པོའི་རྒྱུད་སྟེ་གཉིས་མེད་ཀྱི། །རྒྱུད་སྡེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་དང་། །སམ་ཊའི་ཆར་གཏོགས་རྒྱུད་སྡེ་ནི། །འོག་མ་དགུ་དང་རྣལ་འབྱོར་གྱི། །རྒྱུད་ལ་དེ་ཉིད་འདུས་ པ་དང་། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་དང་དཔལ་མཆོག །དང་པོའི་རྒྱུད་དང་སྒྲོལ་མ་ནི། །རྒྱ་མཚོའི་རྒྱུད་ཆུང་ཟུང་གཉིས་གྲངས། །སྤྱོད་རྒྱུད་རྟ་མགྲིན་རྟོགས་པ་ཆུང་། །སྟོབས་པོ་ཆེ་ཡི་རྟོགས་པ་དང་། །རྣམ་བྱང་མངོན་ བྱང་རྩེ་མོའི་གྲངས། །བྱ་རྒྱུད་འོད་ཟེར་རིགས་མཆོག་རྒྱུད། །གཉིས་ནི་སཾ་བྷུ་ཊའི་སྐབས་སུ། །ཕན་ཐོགས་པ་ཡི་རྒྱུ་ཡིན་གསུང་། །རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་གཟུགས་བླ་མེད། །ལྟར་བཀྲལ་བཤད་ཚེ་དེ་འབྲེལ་གྱི། །རྒྱུད་ ནི་རྣམ་འཇོམས་གཟུངས་དང་དེའི། །རྒྱུད་ནི་རི་རབ་བརྩེགས་པ་དང་། །རྡོ་རྗེ་མི་ཕམ་རྡོ་རྗེ་ཡི། །སྙིང་པོའི་གཟུངས་དང་ཕྱག་རྡོར་གྱི། །བཅུ་ཕྲག་སྙིང་པོའི་གཟུངས་འཇིགས་བྱེད། །གཟུངས་དང་རྡོ་རྗེ་གནམ་ལྕགས་ མཆུ། །ལྕགས་ནག་དྲང་སྲོང་ཀླུའི་གནོད་པའི། །གཟུངས་དང་སོགས་མ་མེད་པའི་རྟོགས། །བརྒྱད་དང་བཅུ་དྲུག་འདི་རྣམས་ནི། །རང་ངོས་བྱ་བའི་རྒྱུད་ཡིན་ཀྱང་། །འགྲེལ་ལུགས་དབང་གིས་བླ་མེད་ལྟར། །བཤད་པས་བླ་མེད་ ཁོངས་སུ་གཏོགས། །དེ་ལྟར་བླ་མེད་ཀྱི་རྒྱུད་སྡེ། །བཅུ་ཕྲག་ལྔ་དང་སཾ་ཊའི་ཆར། །གཏོགས་པའི་རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་དགུ །རྡོ་རྗེ་རྣམ་པར་འཇོམས་པ་ནི། །དཔལ་ལྡན་བིརྺ་པའི་ལུགས་ཀྱི། །ཆར་གཏོགས་རྒྱུད་སྡེ་བཅུ་ཕྲག་ནི། ། 5-677 རྩེས་མོས་ལྷག་བསྣན་བཅུ་ཕྲག་བདུན། །ཟུང་དང་བཅས་ཏ
【現代漢語翻譯】 二者，在具德與智慧的傳承中：有《佛陀合修根本續》（Buddha Samyoga Tantra），以及後續的《後後之續》，《月密》（Zla gsang），《金剛座四法》（rDo rje gdan bzhi）。 有釋續《摩訶摩耶》（Mahamaya Tantra），以及《佛陀顱》（Buddha Kapala），《金剛甘露》（Vajramrita），《勝樂根本續》（Hevajra Tantra）《阿毗達那》（Abhidhana），《金剛空行續》（Vajra Dakini Tantra），《空行母海》（Dakini Jala），《總集行》（Kunspyod），《黑汝迦現證母豬》（Heruka Abhisamaya Vajravarahi），《現證合修續》（Abhisamaya Samputa Tantra）。 《勝樂輪根本續》（Chakrasamvara Tantra）是母續之部，如同寶藏之鑰，是無二續。《嘿汝迦金剛根本續》（Hevajra Tantra），《大手印明點金剛帳續》（Mahamudra Tilaka Vajra Panjara Tantra），《智慧明點》（Jnana Tilaka），這些都是唯一的續，以及《度母密燈》（Tara Guhyadipa）的口訣和無垢之法。 《阿惹哩》（Arali），以及《金剛拉惹哩》（Vajra Larali）之類，還有《阿惹哩》（Arali）和《怙主》（Gonpo），《現證》（Abhisamaya），以及《虛空等性續》（Namah Samagiti Tantra），《頂髻續》（Thog btags），《名稱讚》（Namasanigiti），《時輪根本續》（Kalachakra Tantra）。 《攝略續》（Samgraha Tantra），《灌頂義金剛集續》（Abhisheka Arthavajra Samgraha Tantra），《續之斷片不動明王續》（Tantra Khandana Achala Tantra），以及釋續《桑布扎續》（Sambuta Tantra）。 彼續的後續是《智慧心髓續》（Jnana Hrdaya Tantra），這是無二續的二十一部續部，以及屬於《桑布扎》（Samputa）範疇的續部，還有下部的九部，在瑜伽續中，《真實合》（Tattvasamgraha Tantra）。 《金剛頂續》（Vajrasekhara Tantra），《吉祥最上根本續》（Sriparamadya Tantra），以及《度母海續》（Tara Jala Tantra）是小續的兩部。《行續》中有《馬頭明王證悟小續》（Hayagriva Abhisamaya Tantra），《大力明王證悟》（Mahabala Abhisamaya），《現觀莊嚴頂髻》（Abhisamayalankara Sekhara）。 《事續》中有《光明續》（Aloka Tantra），《種姓最上續》（Kulatama Tantra）。這兩部在《桑布扎》（Samputa）的章節中，被說是具有利益的因緣。《金剛摧壞》（Vajravidharana）是無上瑜伽部的形象。 如是宣說，與此相關的續是《金剛摧壞陀羅尼》（Vajravidharana Dharani），以及它的續《須彌山積續》（Sumeru Stupa Tantra），《金剛不敗》（Vajrapani），《金剛心髓陀羅尼》（Vajra Hrdaya Dharani），《金剛手十忿怒明王心髓陀羅尼》（Vajrapani Dasakrodha Hrdaya Dharani），《怖畏金剛陀羅尼》（Yamantaka Dharani），《金剛鐵鉤喙》（Vajra Ankusa Mukha）。 《鐵黑仙人龍害陀羅尼》（Krsna Ayasa Rsi Naga Vighna Dharani），以及其他無盡的證悟。這八部和十六部，雖然本身是事續，但由於解釋的方式，如同無上瑜伽部一樣，因此屬於無上瑜伽部的範疇。如是無上瑜伽部的續部。 有十五部，以及屬於《桑布扎》（Samputa）範疇的下部九部。《金剛摧壞》（Vajravidharana）是吉祥毗瓦巴（Virupa）派的範疇，續部有十五部。 加上零星的，總共有十七部，連同雙運。
【English Translation】 Secondly, in the lineage of the endowed and the wise: There are the 'Buddha Samyoga Tantra' (the Root Tantra of Buddha Union), and the subsequent 'Later and Later Tantras', 'Moon Secret' (Zla gsang), and 'Four Seats of Vajrasana' (rDo rje gdan bzhi). There are the explanatory tantras 'Mahamaya Tantra', as well as 'Buddha Skull' (Buddha Kapala), 'Vajra Nectar' (Vajramrita), 'Supreme Bliss Root Tantra' (Hevajra Tantra) 'Abhidhana', 'Vajra Dakini Tantra', 'Dakini Ocean' (Dakini Jala), 'Collected Conduct' (Kunspyod), 'Heruka Manifestation Sow' (Heruka Abhisamaya Vajravarahi), 'Manifestation Union Tantra' (Abhisamaya Samputa Tantra). 'Chakrasamvara Tantra' (Wheel of Great Bliss) is the Mother Tantra section, like the key to a treasure, it is a non-dual tantra. 'Hevajra Root Tantra', 'Great Seal Bindu Vajra Tent Tantra' (Mahamudra Tilaka Vajra Panjara Tantra), 'Wisdom Bindu' (Jnana Tilaka), these are the only tantras, and the oral instructions and immaculate practices of 'Tara Secret Lamp' (Tara Guhyadipa). 'Arali', and like 'Vajra Larali', there are also 'Arali' and 'Protector' (Gonpo), 'Manifestation' (Abhisamaya), and 'Sky Equality Tantra' (Namah Samagiti Tantra), 'Crest Tantra' (Thog btags), 'Praise of Names' (Namasanigiti), 'Kalachakra Root Tantra'. 'Abridged Tantra' (Samgraha Tantra), 'Empowerment Meaning Vajra Assembly Tantra' (Abhisheka Arthavajra Samgraha Tantra), 'Tantra Fragment Immovable One Tantra' (Tantra Khandana Achala Tantra), and the explanatory tantra 'Sambuta Tantra'. The subsequent tantra of that tantra is 'Essence of Wisdom Heart Tantra' (Jnana Hrdaya Tantra), this is the twenty-one tantra sections of the non-dual tantra, and the tantra sections belonging to the category of 'Samputa', and the nine lower sections, in the Yoga Tantra, 'Reality Gathering' (Tattvasamgraha Tantra). 'Vajrasekhara Tantra', 'Glorious Supreme First Tantra' (Sriparamadya Tantra), and 'Tara Ocean Tantra' (Tara Jala Tantra) are the two small tantras. In the Action Tantra, there are 'Hayagriva Realization Small Tantra' (Hayagriva Abhisamaya Tantra), 'Great Power Realization' (Mahabala Abhisamaya), 'Manifestation Adornment Crest' (Abhisamayalankara Sekhara). In the Performance Tantra, there are 'Light Tantra' (Aloka Tantra), 'Lineage Supreme Tantra' (Kulatama Tantra). These two in the chapter of 'Samputa', are said to be the cause of benefit. 'Vajravidharana' (Vajra Destroyer) is the image of the Anuttarayoga section. As such it is proclaimed, the tantra related to this is 'Vajravidharana Dharani', and its tantra 'Mount Meru Stack Tantra' (Sumeru Stupa Tantra), 'Vajrapani', 'Vajra Heart Essence Dharani', 'Vajrapani Ten Wrathful Kings Heart Essence Dharani', 'Yamantaka Dharani', 'Vajra Hook Beak'. 'Black Iron Hermit Dragon Harm Dharani' (Krsna Ayasa Rsi Naga Vighna Dharani), and other endless realizations. These eight and sixteen sections, although inherently Performance Tantras, but due to the manner of explanation, like the Anuttarayoga section, therefore belong to the category of Anuttarayoga. Thus, the tantra sections of Anuttarayoga. There are fifteen sections, and the lower nine sections belonging to the category of 'Samputa'. 'Vajravidharana' (Vajra Destroyer) belongs to the category of the glorious Virupa school, the tantra sections are fifteen. Adding the scattered ones, there are a total of seventeen sections, together with the union of two.
ེ་བླ་མེད་ཀྱི། །རྒྱུད་སྡེ་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་གསན། །ཁྱད་པར་ལྕགས་རིའི་ཁོངས་ལས་ནི། །མི་འདའ་བ་ཡི་ཟབ་པའི་ཆོས། །ལམ་ཟབ་བླ་མའི་རྣལ་ འབྱོར་གྱི། །དབང་ཕྱུག་བིརྺ་པའི་སྲུང་བ། །རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་ལྷ་དོན་གཉིས། །ལམ་གྱི་སྦས་བཤད་བཅས་ཏེ་བཞི། །གསུང་ངག་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ནི། །ཡོངས་རྫོགས་ཉེ་རྒྱུད་གདམས་པ་བཅས། ། དེ་བཞིན་རྒྱ་གར་ སློབ་དཔོན་ནི། །བལ་པོ་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ལས། །རྒྱལ་ཆེན་ཨིནྡྲ་བྷུ་ཏི་ཡིས། །བཀྲལ་བའི་ཕག་མོ་ཞལ་གཉིས་མ། །ལོ་ཆུང་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་ལས། །བྱ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་རིགས་གསུམ་སྤྱི། །སྐྱུ་ར་ཨ་ སྐྱབས་ལས་གདུགས་དཀར། །བཅུ་བདུན་མ་དང་རྒ་ལོ་ལས། །དུར་ཁྲོད་བདག་པོ་ཡབ་རྗེ་མཆོག །དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོར་གདུགས་དཀར་ནི། །ཞེ་གཅིག་མ་དང་ལེགས་ལྡན་གསུམ། །གཟའ་ཡུམ་སོ་སོར་འབྲང་མ་དཀར། །ཚོགས་ བདག་ཐུན་མིན་ཁྱད་པར་གྱི། །རྗེས་གནང་སྐད་གཉིས་སྨྲ་བའི་མཆོག །བ་རི་ལོ་ཙཱར་སྤྱི་བཀའ་ནི། །སྒྲུབ་ཐབས་བརྒྱ་རྩ་བྱ་བའི་རྒྱུད། །མི་འཁྲུགས་པ་དང་ཚེ་དཔག་མེད། །ལྷ་དགུ་རྣམ་པར་རྒྱལ་མ་ དང་། །སྒྲོམ་མ་དཀར་མོ་སྨེ་བ་བརྩེགས། །སེང་ལྡེང་ནགས་སྒྲོལ་ལོ་གྱོན་མ། །འོད་ཟེར་ཅན་མ་ཛམ་སེར་ནག །རྡོ་རྗེ་རྣམ་པར་འཇོམས་པ་དང་། །མི་གཡོ་བ་དང་གཟུངས་གྲྭ་ལྔ། །སྒྲོལ་མ་དམར་མོ་གསེར་ཆོས་ཀྱི། ། 5-678 འཇམ་དཔལ་ནག་པོ་སེང་གེ་སྒྲ། །ཚེ་དཔག་མེད་པ་སྤྲུལ་སྐུ་དང་། །སྤྱོད་རྒྱུད་ཨཱ་ར་པ་ཙ་ན། །བླ་མེད་འབྱུང་པོ་འདུལ་བྱེད་དང་། །སྒྲོལ་མ་བཅུ་བདུན་སེང་གདོང་མ། །རྗེ་བཙུན་རིག་བྱེད་དབང་ མོ་དང་། །འདོད་པའི་རྒྱལ་པོ་ཚོགས་བདག་དཀར། །གུར་གྱི་མགོན་པོ་དཔའ་རྐྱང་སོགས། །ལྕགས་ཐང་པ་ལས་འདོད་རྒྱལ་དང་། །ཇོ་སྲས་ཞང་དགེར་པུ་ཏྲར་གསན། །འཁོན་སྟོན་སྒྱི་ཆུ་དགྲ་ལྷ་འབར། །གང་ལས་ཀྱེ་ ཡི་རྡོ་རྗེ་ནི། །ཌོམ་བྷི་ལུགས་དང་དེའི་ཆོས་སྣ། །བཅོ་ལྔ་ཀྱཻ་རྡོར་ནག་པོ་ལུགས། །དེ་ཡི་ཆོས་སྣ་བཅུ་བཞི་དང་། །ལམ་སྐོར་དགུ་ལས་པདྨ་དང་། །ནག་པོ་ཤཱནྟ་བྷ་དྲའི་སྐོར། །བཤད་རྒྱུད་སཾ་ བྷུ་ཊ་དང་ནི། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་རྡོ་རྗེ་གུར། །གསེར་ཆོས་ཛམ་དམར་ལ་སོགས་གསན། །གྲུབ་མཆོག་ཞང་སྟོན་ཆོས་འབར་ལས། །ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་མན་ངག་ལུགས། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་ཉམས་ལེན་མཆོག །གསུང་ ངག་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་དང་། །ཀྱཻ་ཡི་རྡོ་རྗེ་མཚོ་སྐྱེས་ལུགས། །དེ་ཡི་ཆོས་སྣ་བཅུ་བཞི་དང་། །ལམ་སྐོར་དགུ་ལས་ནག་པོའི་སྐོར། །སྒོ་དྲུག་ཆོས་འབྲེལ་ལས་རྒྱལ་ཆེན། །ཨིནྡྲ་བྷུ་ཏི་པདྨ་དང་། །ཌོཾ་ བྷི་ཏོག་རྩེ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས། །ངག་དབང་གྲགས་པའི་སྐོར་དང་ནི། །རིག་བྱེད་མ་དང་གུར་གྱི་མགོན། །དཔའ་རྐྱང་གྲི་གུག་ལྷ་ལྔ་ཡི། །སིན་དཀྱིལ་སྙན་བརྒྱུད་དབང་སོགས་གསན། །མལ་ལོ་བློ་གྲ
【現代漢語翻譯】 復又聽聞無上續部七十二種。 尤其于鐵圍山中，聽聞不越之甚深法。 道之甚深上師瑜伽之，自在毗瓦巴之守護。 金剛摧壞（藏文：རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་，梵文天城體：वज्रविदारण，梵文羅馬擬音：vajravidāraṇa，漢語字面意思：金剛摧壞）本尊二事。 道之隱語四事，口傳如意寶珠，圓滿近傳竅訣等。 如是印度阿阇黎，從尼泊爾耶謝多杰處，聽聞大王Indrabhuti所傳之雙面金剛亥母。 從洛瓊雷貝謝饒處，聽聞作續部之三族總集。 從居熱阿嘉處聽聞白傘蓋，十七尊及嘎洛處，聽聞尸林主父子。 從袞秋嘉波處聽聞白傘蓋四十一尊及雷丹三尊，及諸曜母之各別眷屬白傘蓋佛母。 從精通兩種語言之大師巴日譯師處，聽聞共同不共之，勝樂輪後續，作續部之百種修法。 不動佛（藏文：མི་འཁྲུགས་པ་，梵文天城體：अक्षोभ्य，梵文羅馬擬音：Akṣobhya，漢語字面意思：不動）、無量壽佛（藏文：ཚེ་དཔག་མེད，梵文天城體：अमिताभ，梵文羅馬擬音：Amitābha，漢語字面意思：無量光），九尊勝樂金剛，白傘蓋佛母及具重眉之白度母。 獅子吼觀音、葉衣佛母、具光佛母、黃黑財神。 金剛摧壞（藏文：རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་，梵文天城體：वज्रविदारण，梵文羅馬擬音：vajravidāraṇa，漢語字面意思：金剛摧壞）與不動明王及五守護輪。 紅度母、金法之黑文殊獅子吼。 無量壽佛（藏文：ཚེ་དཔག་མེད，梵文天城體：अमिताभ，梵文羅馬擬音：Amitābha，漢語字面意思：無量光）化身及行續部之阿惹巴匝納。 無上部之調伏部多及十七度母、獅面空行母。 杰尊能仁自在母及欲王、白象頭財神。 帳篷怙主、單勇父等，從恰塘巴處聽聞欲王，從覺賽香給布扎處聽聞。 從昆敦吉曲扎拉巴處，聽聞其之黑茹迦金剛。 多比巴傳承及其法類，十五尊黑茹迦金剛傳承。 其之十四法類及九道法類之蓮花部，及黑寂靜賢之法類。 釋續桑布扎及其不共金剛帳篷，金法紅財神等。 從成就自在香敦秋巴處，聽聞黑茹迦金剛口訣傳承，圓滿教法之殊勝修持。 口傳如意寶珠及黑茹迦金剛海生傳承，其之十四法類及九道法類之黑色法類。 六門法緣之大王Indrabhuti蓮花部，及多比、朵哲、龍樹足。 語自在名稱之法類及能仁母與帳篷怙主，單勇父、彎刀五本尊之，勝樂輪心滴傳承灌頂等。 從麥洛洛哲處聽聞。
【English Translation】 Again, he heard seventy-two kinds of unsurpassed tantras. Especially in the Iron Enclosure, he heard the profound Dharma that does not transgress. The profound path of the Guru Yoga, the protection of the powerful Virupa. Vajravidarana (藏文：རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་，梵文天城體：वज्रविदारण，梵文羅馬擬音：vajravidāraṇa，漢語字面意思：Diamond Destroyer) deity, two things. The four hidden explanations of the path, the oral transmission of the wish-fulfilling jewel, complete with close lineage instructions, etc. Likewise, the Indian master heard from the Nepalese Yeshe Dorje the two-faced Vajravarahi explained by the great king Indrabhuti. From Lochung Lekpai Sherab, he heard the general collection of the three families of the Action Tantra. From Kyura Akyab, he heard White Umbrella, seventeen deities, and from Galo, the Lord of the Cemetery, father and son. From Konchok Gyalpo, he heard White Umbrella, forty-one deities, and Lekden three deities, and each of the Graha Matris with their respective retinue of White Umbrella. From the supreme translator Bari Lotsawa, who is excellent in two languages, he heard the common and uncommon, the subsequent permission of Chakrasamvara, the hundred methods of practice of the Action Tantra. Akshobhya (藏文：མི་འཁྲུགས་པ་，梵文天城體：अक्षोभ्य，梵文羅馬擬音：Akṣobhya，漢語字面意思：Immovable), Amitabha (藏文：ཚེ་དཔག་མེད，梵文天城體：अमिताभ，梵文羅馬擬音：Amitābha，漢語字面意思：Immeasurable Life), nine deities of Vijaya, White Sitatapatra and White Tara with stacked eyebrows. Simhanada, Parnashavari, Marichi, yellow and black Jambhala. Vajravidarana (藏文：རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་，梵文天城體：वज्रविदारण，梵文羅馬擬音：vajravidāraṇa，漢語字面意思：Diamond Destroyer) and Achala and the five Raksha circles. Red Tara, the golden Dharma's black Manjushri Simhanada. Amitabha (藏文：ཚེ་དཔག་མེད，梵文天城體：अमिताभ，梵文羅馬擬音：Amitābha，漢語字面意思：Immeasurable Life) incarnation and the Conduct Tantra's Arapacana. The supreme Bhutadamara and seventeen Taras, Simhamukha. Jetsun Rigjed Wangmo and Kama Raja, white Ganapati. Gurgyi Gonpo, Pawo Chigchik, etc., from Chakthangpa he heard Kama Raja, and from Josay Zhangge Putra. From Khonton Gyichi Drak Lha'bar, he heard Kye'i Dorje. The Dombi tradition and its Dharma, fifteen Kye Dor black traditions. Its fourteen Dharmas and the nine path cycles of the Padma, and the black Shanta Bhadra cycle. The Explanatory Tantra Sambhuta and the uncommon Vajra Panjara, golden Dharma red Jambhala, etc. From the accomplished Zhangton Chobar, he heard the Kye'i Dorje oral tradition, the supreme practice of the entire doctrine. The oral transmission of the wish-fulfilling jewel and the Kye'i Dorje Tso Kye tradition, its fourteen Dharmas and the nine path cycles of the black cycle. The six-door Dharma connection of the great king Indrabhuti Padma, and Dombi, Toktse, Nagarjuna. The Ngawang Drakpa cycle and Rigjema and Gurgyi Gonpo, Pawo Chigchik, Driguk five deities, the Sindura heart drop lineage empowerment, etc. He heard from Mallo Lodro.
ོས་གྲགས་པ་ལས། ། 5-679 དཔལ་ལྡན་ནཱ་རོ་ཏ་པ་ཡི། །ཐུགས་ཐིག་མཁའ་སྤྱོད་དབང་མོ་དང་། །འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་ལོ་ནག་དྲིལ། །ཀུན་རིག་རྡོ་རྗེ་ཁྱུང་ཁྲ་དང་། །ཨ་ར་པ་ཙ་ལྷ་ལྔའི་དབང་། །བསྟན་སྲུང་རྒྱ་མཚོའི་དེད་ དཔོན་ཆེ། །རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་མགོན་པོ་ཡི། །དབང་ཆེན་བཞི་དང་ལྷ་གསུམ་པ། །ལྷ་བརྒྱད་བཅུ་གཅིག་ལྷ་བཅུ་གཉིས། །ལྷ་དགུ་ཕྱི་ནང་གསང་བ་དང་། །རུ་མཚོན་ལ་སོགས་རྗེས་སུ་གནང་། །ཕྱི་ཁྲིད་ཕྱི་ ནང་གསང་གསུམ་དང་། །ནང་ཁྲིད་གསང་ཁྲིད་ཐུན་མིན་སོགས། །ཕྱི་ནང་གསང་གསུམ་ཆེས་ཟབ་པའི། །གདམས་ངག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། །གསེར་ཆོས་ལྷ་ཆེན་ཚོགས་ཀྱི་བདག །དམར་ཆེན་སྐོར་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསན། །གྲུབ་ པའི་གཙུག་རྒྱན་ཁའུ་པ། །གསང་བ་འདུས་པ་འཕགས་པའི་ལུགས། །མི་བསྐྱོད་རྡོ་རྗེ་ཡེ་ཤེས་ཞབས། །གྱིས་བཀྲལ་འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེ་དང་། །རྗེ་བཙུན་སྒྲོལ་མ་ཡན་ལག་དྲུག །ལྡན་དང་དཔལ་མོ་གསེར་སྙིང་དང་། ། ནོར་རྒྱུན་དམར་མོ་ཏི་ནུ་མ། །ཞིང་སྐྱོང་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་སྐོར། །བསྙེན་དུས་བསྒྲུབ་དུས་ཐུན་ཐུན་མིན། །གླང་གདོང་བརྩེགས་ཞལ་གསང་སྒྲུབ་དང་། །གདོང་བརྙན་དཀར་པོ་ཚེ་འཕེལ་ནི། །ཐུན་མོང་ཐུན་མིན་སེར་ པོར་ནི། །ལྷ་ལྔ་དམར་པོ་སྔོན་པོ་དང་། །བྲམ་ཟེ་མངགས་གཏད་བཅས་རྗེས་གནང་། །སྲུང་འཁོར་འཆི་མེད་ཚེ་ཁྲིད་དང་། །གསང་ཁྲིད་གདམས་ངག་སྐོར་ཡོངས་རྫོགས། །ལ་སོགས་ཆོས་བཀའ་རྒྱ་ཆེར་གསན། །མདོར་ན་ཐུབ་གསུང་མདོ་དང་སྔགས། ། 5-680 རྒྱུད་སྡེ་རྒྱ་མཚོ་རྒྱུད་མན་ངག །ཡོངས་རྫོགས་མངའ་བདག་ས་སྐྱ་པ། །བརྩེ་ཆེན་ཀུན་དགའ་སྙིང་པོ་ཞེས། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་བདག་པོར་གྱུར། །གང་དེས་ཟབ་རྒྱས་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྒྱ་ ཆེར་བསྐོར། །ཁྱད་པར་དགུང་ལོ་ལྔ་བཅུའི་མཚམས། །གསུང་ངག་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ཡིས། །གདམས་ངག་ཟབ་མོའི་བཀའ་རྒྱ་གྲོལ། །ཁམས་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །ཨ་སེང་ཞེས་པས་ཞུས་པའི་ངོར། །གསུང་ངག་ལམ་ འབྲས་ཐོག་མར་གསུང་། །དེ་ནས་གསུང་ངག་གདམས་པ་རྣམས། །རིམ་པར་སྩལ་བའི་སློབ་མ་ནི། །མཆོག་ཐོབ་གསུམ་དང་བཟོད་པ་ཐོབ། །བདུན་དང་རྟོགས་པ་ལྡན་པ་ནི། །བརྒྱད་ཅུ་གཞུང་བཤད་འཛིན་པ་ཡི། །ཐུགས་ སྲས་བཅུ་གཅིག་རྡོ་རྗེ་ཡི། །ཚིག་རྐང་རྣམ་པར་འགྲེལ་མཛད་པའི། །ཐུགས་སྲས་བདུན་དང་ཕྱོགས་ཀྱི་ནི། །མཁས་གྲུབ་ཆེན་པོ་བཞི་ལ་སོགས། །གསུང་ངག་ལ་ནི་དེ་བཞིན་མཚོན། །མདོ་རྒྱུད་མན་ངག་འཛིན་པ་ ཡི། །སློབ་ཚོགས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ། །བྱོན་པའི་གཙོ་བོ་ཀུན་གྱི་མཆོག །རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ཞེས་པ་ནི། །འཕགས་པའི་ཡུལ་གྱི་པཎྜི་ཏ། །མི་ཐུབ་ཟླ་བའི་རྣམ་པར་སྤྲུལ། །སློབ་དཔོན་བསོད་ནམས་རྩེ་ མོ་དང་། །སྐྱེ་བ་དུ་མར་འཇམ་པའི་དབྱངས། །ལྷག་པའི་ལྷར་གྱུར་
【現代漢語翻譯】 從哦（地名）的格西·扎巴處， 尊貴的納若巴（Nāropa）的，心滴空行母（Thuk Thik Khachö Wangmo），以及，勝樂金剛（Khorlo Dompa）黑嚕嘎（Lonak Dril），一切佛眼佛母（Kunrig Dorje），金翅鳥（Khyung）和花公雞（Khratra），以及，阿拉巴雜（A RA PA TSA）（藏文，梵文天城體：अ र प च，梵文羅馬擬音：a ra pa ca，漢語字面意思：無垢稱）五尊本尊的灌頂， 護法神眾的偉大導師，金剛帳怙主（Dorje Gurgyi Gonpo）的，四大灌頂和三尊神， 八十一尊神，十二尊神，九尊神的外、內、密灌頂，以及，如魯欽（Ru Mtshen）等隨許。外續、內外續、秘密續三續， 內續、秘密續、不共續等，外、內、密三續最為甚深的，訣竅全部圓滿，以及，黃金法（Serchö），大天眾會之主，紅法（Marchar）等廣大聽聞。成就自在者卡烏巴（Kha'upa）， 勝樂金剛（Sangwa Düpa）聖者法系，不動金剛（Mikyö Dorje）耶謝協（Yeshe Shy）所開示的妙音金剛（Jampai Dorje），以及，至尊度母（Jetsün Drolma）六支瑜伽， 具足吉祥天女（Palmo），黃金心滴（Sernying），以及，財續母（Norgyün Marmoti Numa），增財自在（Zhingkyong Yizhin Norbu）等法類。 近修時、修持時，共同和不共的，馬頭明王（Langdong）重疊面容的秘密修法，以及，面容影像白色長壽法， 共同和不共的黃色法，五尊紅色和藍色本尊，以及，婆羅門差遣等的隨許。 護輪（Sungkhor），不死長壽法，以及，秘密訣竅法類全部圓滿，等等廣大聽聞法教。 總而言之，佛陀所說的經和續， 續部大海的續和訣竅，全部圓滿的薩迦派（Sakya）法主，大悲觀音（Tsechen Künga Nyingpo），成為全部教法的擁有者。 他廣泛地轉動著深廣經續的法輪， 特別是五旬之際，以口耳傳承如意寶（Sung Ngak Yizhin Norbu），解開了甚深訣竅的封印。 應康巴·絳曲森巴（Khampa Jangchup Sempa），也就是阿僧（Aseng）的請求，最初宣講了口耳傳承道果法（Lamdré）。 之後，口耳傳承的訣竅們，依次傳授的弟子們是，獲得殊勝成就的三位和獲得忍位的，七位和具有證悟的，八十位和持有論釋的， 心子十一位，對於金剛句進行解釋的，心子七位和各方的，大學者和成就者四大士等，對於口耳傳承是如此描述的。 持有經續訣竅的，不可思議的僧團，之中最主要的是，至尊昆仲，他們是，聖地的班智達， 無敵月亮的化身，導師索南孜摩（Sönam Tsemo），以及，多次轉世為妙音菩薩（Jampai Yang），成為殊勝本尊。 5-679 དཔལ་ལྡན་ནཱ་རོ་ཏ་པ་ཡི། །ཐུགས་ཐིག་མཁའ་སྤྱོད་དབང་མོ་དང་། །འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་ལོ་ནག་དྲིལ། །ཀུན་རིག་རྡོ་རྗེ་ཁྱུང་ཁྲ་དང་། །ཨ་ར་པ་ཙ་ལྷ་ལྔའི་དབང་། །བསྟན་སྲུང་རྒྱ་མཚོའི་དེད་ དཔོན་ཆེ། །རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་མགོན་པོ་ཡི། །དབང་ཆེན་བཞི་དང་ལྷ་གསུམ་པ། །ལྷ་བརྒྱད་བཅུ་གཅིག་ལྷ་བཅུ་གཉིས། །ལྷ་དགུ་ཕྱི་ནང་གསང་བ་དང་། །རུ་མཚོན་ལ་སོགས་རྗེས་སུ་གནང་། །ཕྱི་ཁྲིད་ཕྱི་ ནང་གསང་གསུམ་དང་། །ནང་ཁྲིད་གསང་ཁྲིད་ཐུན་མིན་སོགས། །ཕྱི་ནང་གསང་གསུམ་ཆེས་ཟབ་པའི། །གདམས་ངག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། །གསེར་ཆོས་ལྷ་ཆེན་ཚོགས་ཀྱི་བདག །དམར་ཆེན་སྐོར་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསན། །གྲུབ་ པའི་གཙུག་རྒྱན་ཁའུ་པ། །གསང་བ་འདུས་པ་འཕགས་པའི་ལུགས། །མི་བསྐྱོད་རྡོ་རྗེ་ཡེ་ཤེས་ཞབས། །གྱིས་བཀྲལ་འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེ་དང་། །རྗེ་བཙུན་སྒྲོལ་མ་ཡན་ལག་དྲུག །ལྡན་དང་དཔལ་མོ་གསེར་སྙིང་དང་། ། ནོར་རྒྱུན་དམར་མོ་ཏི་ནུ་མ། །ཞིང་སྐྱོང་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་སྐོར། །བསྙེན་དུས་བསྒྲུབ་དུས་ཐུན་ཐུན་མིན། །གླང་གདོང་བརྩེགས་ཞལ་གསང་སྒྲུབ་དང་། །གདོང་བརྙན་དཀར་པོ་ཚེ་འཕེལ་ནི། །ཐུན་མོང་ཐུན་མིན་སེར་ པོར་ནི། །ལྷ་ལྔ་དམར་པོ་སྔོན་པོ་དང་། །བྲམ་ཟེ་མངགས་གཏད་བཅས་རྗེས་གནང་། །སྲུང་འཁོར་འཆི་མེད་ཚེ་ཁྲིད་དང་། །གསང་ཁྲིད་གདམས་ངག་སྐོར་ཡོངས་རྫོགས། །ལ་སོགས་ཆོས་བཀའ་རྒྱ་ཆེར་གསན། །མདོར་ན་ཐུབ་གསུང་མདོ་དང་སྔགས། ། 5-680 རྒྱུད་སྡེ་རྒྱ་མཚོ་རྒྱུད་མན་ངག །ཡོངས་རྫོགས་མངའ་བདག་ས་སྐྱ་པ། །བརྩེ་ཆེན་ཀུན་དགའ་སྙིང་པོ་ཞེས། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་བདག་པོར་གྱུར། །གང་དེས་ཟབ་རྒྱས་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྒྱ་ ཆེར་བསྐོར། །ཁྱད་པར་དགུང་ལོ་ལྔ་བཅུའི་མཚམས། །གསུང་ངག་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ཡིས། །གདམས་ངག་ཟབ་མོའི་བཀའ་རྒྱ་གྲོལ། །ཁམས་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །ཨ་སེང་ཞེས་པས་ཞུས་པའི་ངོར། །གསུང་ངག་ལམ་ འབྲས་ཐོག་མར་གསུང་། །དེ་ནས་གསུང་ངག་གདམས་པ་རྣམས། །རིམ་པར་སྩལ་བའི་སློབ་མ་ནི། །མཆོག་ཐོབ་གསུམ་དང་བཟོད་པ་ཐོབ། །བདུན་དང་རྟོགས་པ་ལྡན་པ་ནི། །བརྒྱད་ཅུ་གཞུང་བཤད་འཛིན་པ་ཡི། །ཐུགས་ སྲས་བཅུ་གཅིག་རྡོ་རྗེ་ཡི། །ཚིག་རྐང་རྣམ་པར་འགྲེལ་མཛད་པའི། །ཐུགས་སྲས་བདུན་དང་ཕྱོགས་ཀྱི་ནི། །མཁས་གྲུབ་ཆེན་པོ་བཞི་ལ་སོགས། །གསུང་ངག་ལ་ནི་དེ་བཞིན་མཚོན། །མདོ་རྒྱུད་མན་ངག་འཛིན་པ་ ཡི། །སློབ་ཚོགས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ། །བྱོན་པའི་གཙོ་བོ་ཀུན་གྱི་མཆོག །རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ཞེས་པ་ནི། །འཕགས་པའི་ཡུལ་གྱི་པཎྜི་ཏ། །མི་ཐུབ་ཟླ་བའི་རྣམ་པར་སྤྲུལ། །སློབ་དཔོན་བསོད་ནམས་རྩེ་ མོ་དང་། །སྐྱེ་བ་དུ་མར་འཇམ་པའི་དབྱངས། །ལྷག་པའི་ལྷར་གྱུར་
【English Translation】 From Geshe Drakpa of Wo (place name), The glorious Nāropa's, Thuk Thik Khachö Wangmo (Mind Drop Dakini), and, Chakrasamvara (Khorlo Dompa) Lonak Dril, Sarvabuddhadakini (Kunrig Dorje), Garuda (Khyung) and Hawk (Khratra), and, A RA PA TSA (藏文，梵文天城體：अ र प च，梵文羅馬擬音：a ra pa ca，漢語字面意思：無垢稱) five deities empowerment, The great guide of the Dharma protectors, Vajra Tent Lord (Dorje Gurgyi Gonpo)'s, four great empowerments and three deities, Eighty-one deities, twelve deities, nine deities outer, inner, secret empowerments, and, such as Ru Mtshen and so on subsequent permission. Outer tantra, outer-inner tantra, secret three tantras, Inner tantra, secret tantra, uncommon and so on. Outer, inner, secret three most profound, complete instructions, and, Golden Dharma (Serchö), Lord of the Great God Assembly, Red Dharma (Marchar) and so on widely listened. Accomplished crown ornament Kha'upa, Guhyasamaja (Sangwa Düpa) noble system, Akshobhya Vajra (Mikyö Dorje) Yeshe Shy explained Manjushri Vajra (Jampai Dorje), and, Jetsün Drolma (Venerable Tara) six yogas, Complete with Palmo (Glorious Goddess), Golden Essence (Sernying), and, Vasudhara (Norgyün Marmoti Numa), Zhingkyong Yizhin Norbu (Field Protector Wish-Fulfilling Jewel) and so on. Approach time, practice time, common and uncommon, Hayagriva (Langdong) stacked face secret practice, and, Face Image White Longevity is, common and uncommon yellow, Five deities red and blue deities, and, Brahmin entrusted and so on subsequent permission. Protection Wheel (Sungkhor), Immortal Longevity teaching, and, Secret teaching instruction cycle complete, and so on widely listened Dharma teachings. In short, Buddha's words Sutra and Mantra, Tantra ocean of tantras and instructions, complete lord Sakya, Great Compassionate Kunga Nyingpo, became the complete teachings owner. He widely turned the wheel of Dharma of profound and vast Sutra and Tantra, Especially at the age of fifty, with Oral Transmission Wish-Fulfilling Jewel, unlocked the seal of profound instructions. At the request of Khampa Jangchup Sempa, namely Aseng, initially spoke Oral Transmission Lamdré (Path and Result). Then, the Oral Transmission instructions, successively bestowed disciples are, three who attained supreme attainment and attained forbearance, Seven and those who possess realization are, eighty who hold the commentary, eleven heart sons, who explain the Vajra verses, Seven heart sons and from the directions, four great scholars and accomplished ones and so on. Oral Transmission is described as such. Holders of Sutra, Tantra, and Instructions, inconceivable Sangha, among the main ones are the supreme, Jetsun brothers, they are, Panditas of the noble land, Incarnations of Invincible Moon, Teacher Sönam Tsemo, and, many rebirths as Manjushri, became supreme deities. 5-679 དཔལ་ལྡན་ནཱ་རོ་ཏ་པ་ཡི། །ཐུགས་ཐིག་མཁའ་སྤྱོད་དབང་མོ་དང་། །འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་ལོ་ནག་དྲིལ། །ཀུན་རིག་རྡོ་རྗེ་ཁྱུང་ཁྲ་དང་། །ཨ་ར་པ་ཙ་ལྷ་ལྔའི་དབང་། །བསྟན་སྲུང་རྒྱ་མཚོའི་དེད་ དཔོན་ཆེ། །རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་མགོན་པོ་ཡི། །དབང་ཆེན་བཞི་དང་ལྷ་གསུམ་པ། །ལྷ་བརྒྱད་བཅུ་གཅིག་ལྷ་བཅུ་གཉིས། །ལྷ་དགུ་ཕྱི་ནང་གསང་བ་དང་། །རུ་མཚོན་ལ་སོགས་རྗེས་སུ་གནང་། །ཕྱི་ཁྲིད་ཕྱི་ ནང་གསང་གསུམ་དང་། །ནང་ཁྲིད་གསང་ཁྲིད་ཐུན་མིན་སོགས། །ཕྱི་ནང་གསང་གསུམ་ཆེས་ཟབ་པའི། །གདམས་ངག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། །གསེར་ཆོས་ལྷ་ཆེན་ཚོགས་ཀྱི་བདག །དམར་ཆེན་སྐོར་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསན། །གྲུབ་ པའི་གཙུག་རྒྱན་ཁའུ་པ། །གསང་བ་འདུས་པ་འཕགས་པའི་ལུགས། །མི་བསྐྱོད་རྡོ་རྗེ་ཡེ་ཤེས་ཞབས། །གྱིས་བཀྲལ་འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེ་དང་། །རྗེ་བཙུན་སྒྲོལ་མ་ཡན་ལག་དྲུག །ལྡན་དང་དཔལ་མོ་གསེར་སྙིང་དང་། ། ནོར་རྒྱུན་དམར་མོ་ཏི་ནུ་མ། །ཞིང་སྐྱོང་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་སྐོར། །བསྙེན་དུས་བསྒྲུབ་དུས་ཐུན་ཐུན་མིན། །གླང་གདོང་བརྩེགས་ཞལ་གསང་སྒྲུབ་དང་། །གདོང་བརྙན་དཀར་པོ་ཚེ་འཕེལ་ནི། །ཐུན་མོང་ཐུན་མིན་སེར་ པོར་ནི། །ལྷ་ལྔ་དམར་པོ་སྔོན་པོ་དང་། །བྲམ་ཟེ་མངགས་གཏད་བཅས་རྗེས་གནང་། །སྲུང་འཁོར་འཆི་མེད་ཚེ་ཁྲིད་དང་། །གསང་ཁྲིད་གདམས་ངག་སྐོར་ཡོངས་རྫོགས། །ལ་སོགས་ཆོས་བཀའ་རྒྱ་ཆེར་གསན། །མདོར་ན་ཐུབ་གསུང་མདོ་དང་སྔགས། ། 5-680 རྒྱུད་སྡེ་རྒྱ་མཚོ་རྒྱུད་མན་ངག །ཡོངས་རྫོགས་མངའ་བདག་ས་སྐྱ་པ། །བརྩེ་ཆེན་ཀུན་དགའ་སྙིང་པོ་ཞེས། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་བདག་པོར་གྱུར། །གང་དེས་ཟབ་རྒྱས་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྒྱ་ ཆེར་བསྐོར། །ཁྱད་པར་དགུང་ལོ་ལྔ་བཅུའི་མཚམས། །གསུང་ངག་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ཡིས། །གདམས་ངག་ཟབ་མོའི་བཀའ་རྒྱ་གྲོལ། །ཁམས་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །ཨ་སེང་ཞེས་པས་ཞུས་པའི་ངོར། །གསུང་ངག་ལམ་ འབྲས་ཐོག་མར་གསུང་། །དེ་ནས་གསུང་ངག་གདམས་པ་རྣམས། །རིམ་པར་སྩལ་བའི་སློབ་མ་ནི། །མཆོག་ཐོབ་གསུམ་དང་བཟོད་པ་ཐོབ། །བདུན་དང་རྟོགས་པ་ལྡན་པ་ནི། །བརྒྱད་ཅུ་གཞུང་བཤད་འཛིན་པ་ཡི། །ཐུགས་ སྲས་བཅུ་གཅིག་རྡོ་རྗེ་ཡི། །ཚིག་རྐང་རྣམ་པར་འགྲེལ་མཛད་པའི། །ཐུགས་སྲས་བདུན་དང་ཕྱོགས་ཀྱི་ནི། །མཁས་གྲུབ་ཆེན་པོ་བཞི་ལ་སོགས། །གསུང་ངག་ལ་ནི་དེ་བཞིན་མཚོན། །མདོ་རྒྱུད་མན་ངག་འཛིན་པ་ ཡི། །སློབ་ཚོགས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ། །བྱོན་པའི་གཙོ་བོ་ཀུན་གྱི་མཆོག །རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ཞེས་པ་ནི། །འཕགས་པའི་ཡུལ་གྱི་པཎྜི་ཏ། །མི་ཐུབ་ཟླ་བའི་རྣམ་པར་སྤྲུལ། །སློབ་དཔོན་བསོད་ནམས་རྩེ་ མོ་དང་། །སྐྱེ་བ་དུ་མར་འཇམ་པའི་དབྱངས། །ལྷག་པའི་ལྷར་གྱུར་
སྐྱེ་བ་འདིར། །འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད་ཐུགས་ལ་ནི། །རང་རྡོལ་བྱུང་སོགས་ཡོན་ཏན་མཆོག །རྒྱ་མཚོའི་མངའ་བདག་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །གཏེར་མཛོད་རྗེ་བཙུན་རྡོ་རྗེ་འཆང་། ། 5-681 གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་མཁྱེན་རབ་ཀྱི། །བདག་པོ་འཇམ་དཔལ་རྡོ་རྗེ་དང་། །གཉིས་མེད་གངས་ཅན་ལྗོངས་འདི་རུ། །བཅུ་ཕྲག་རིག་པའི་གནས་ཀུན་གྱི། །ཐུབ་བསྟན་ཡོངས་རྫོགས་གསལ་བྱེད་པའི། །ཐོག་མར་གྱུར་པའི་པཎྜི་ ཏ། །ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་ལུང་རྟོགས་ཀྱི། །ཡོན་ཏན་གཏེར་མཛོད་སྐུའི་ཆ་ཤས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རིགས་ལྔ་ཡི། །དཀྱིལ་འཁོར་སྤྲུལ་དང་བསྡུ་མཛད་པས། །ས་སྟེང་འགྲོ་ཁམས་རྒྱ་མཚོ་རྣམས། །དད་པར་བྱས་ཏེ་ མདོ་སྔགས་ཀྱི། །སྣང་བྱེད་འགྲོ་བའི་མགོན་པོ་ནི། །ཆོས་རྒྱལ་འཕགས་པ་རིན་པོ་ཆེ། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་ནི། །གོང་མ་ལྔ་ཞེས་ཡོངས་སུ་གྲགས། །དེ་མཚུངས་མཚན་མཆོག་གསུམ་ལྡན་གྱི། །གདུང་བརྒྱུད་ སྤྱི་ལ་དབང་བསྒྱུར་དང་། །བླ་བྲང་གོ་བཞིར་གྲགས་པ་ལ། །རིམ་བྱོན་ཁྱད་པར་རིན་ཆེན་སྒང་། །དུས་མཆོད་བླ་བྲང་གདུང་བརྒྱུད་རྣམས། །བསྟན་འགྲོའི་དཔལ་དུ་བྱོན་པ་སྟེ། །དཔལ་ཡོན་འགྲན་བྲལ་ཤ་སྟག་དང་། ། ཁྱད་པར་བླ་མ་བདག་ཉིད་ཆེ། །བཟང་པོ་དཔལ་དང་མཁས་བཙུན་ཆེ། །ནམ་མཁའ་ལེགས་པ་གཞི་ཐོག་པ། །བདག་ཆེན་ཀུན་དགའ་རིན་ཆེན་དང་། །དེ་སྲས་བློ་གྲོས་རྒྱལ་མཚན་ཞབས། །དེ་བཞིན་བླ་བྲང་རིན་ ཆེན་སྒང་། ། ཆོས་རྗེ་བླ་མ་དམ་པ་ནི། །བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་དེ་ཡི་དབོན། །བླ་ཆེན་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་དང་། །འཇམ་དབྱངས་ནམ་མཁའ་རྒྱལ་མཚན་ཞབས། །རྒྱ་གར་ཤེས་རབ་རྒྱལ་མཚན་དང་། །བདག་ཆེན་བློ་གྲོས་རྒྱལ་མཚན་མཆོག ། 5-682 ལྷ་ཁང་བླ་བྲང་གདུང་བརྒྱུད་ནི། །ཐེག་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་དང་། །རྩེས་དོང་གདུང་བརྒྱུད་ཁྲི་ཆེན་ནི། །ཀུན་དགའ་བསོད་ནམས་ལྷུན་གྲུབ་དང་། །དུས་མཆོད་གདུང་བརྒྱུད་ས་ལོ་ཙཱ། །འཇམ་དབྱངས་ཀུན་དགའ་བསོད་ ནམས་དང་། །སྙིགས་དུས་བསྟན་པའི་ཉི་མ་ནི། །བདུད་ཀྱི་སྟོབས་འཕྲོག་ས་སྐྱ་པ། །སྔགས་འཆང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཆེ། །ངག་དབང་ཀུན་དགའ་རིན་ཆེན་ཞབས། །འཇམ་དབྱངས་བསོད་ནམས་དབང་པོ་དང་། །སྔགས་འཆང་གྲགས་ པ་བློ་གྲོས་མཚན། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཨ་མེས་ཞབས། །ངག་དབང་ཀུན་དགའ་བསོད་ནམས་དང་། །འཇམ་དབྱངས་བསོད་ནམས་དབང་ཕྱུག་པ། །སྔགས་འཆང་ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས་དང་། །ཡབ་རྗེ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །ངག་ དབང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན་ཞབས། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་མངའ་བདག་མཆོག །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ། །ངག་དབང་ཀུན་དགའ་བློ་གྲོས་དང་། །དེ་སྲས་མཐུ་སྟོབས་མགོན་པོ་ནི། །འཇམ་མགོན་དབང་སྡུད་སྙིང་པོའི་ ཞབས། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་མངའ་བདག་མཆོག །ལྷར་བཅས་འགྲོ་བ་ཡོངས་ཀྱི་སྐྱབས། །དྲིན་ཅན་རྩ་བ
【現代漢語翻譯】 於此生中，憶念文殊名號， 自生等功德至高無上。 如海之主，顯密之， 寶藏持明金剛持。 5-681 名聞法幢智慧之， 主尊文殊金剛， 于無二雪域藏地， 十明之所有處， 令正法圓滿顯耀之， 最初之班智達。 根嘎堅贊證悟之， 功德寶藏身之化身。 如來五部之， 壇城化現與攝集， 令地上眾生大海眾， 生起信心而 顯密之， 明燈，眾生之怙主乃， 法王帕巴仁波切。 具吉祥薩迦之尊者乃， 五祖之名廣為人知。 如是具三殊勝之， 統領血脈傳承之， 四大頗章之名者， 歷代殊勝仁欽崗。 時祭頗章血脈傳承眾， 為教法眾生之吉祥而降臨。 具無與倫比之榮耀， 尤為大德自性者， 賢護法與智賢者， 南喀列巴奠基者。 大主根嘎仁欽與， 其子洛哲堅贊足。 如是頗章仁欽崗， 法王喇嘛丹巴乃， 索南堅贊彼之侄。 大喇嘛根嘎堅贊與， 降央南喀堅贊足。 嘉噶西繞堅贊與， 大主洛哲堅贊尊。 5-682 拉康頗章血脈傳承乃， 大乘法之國王與， 孜東血脈傳承赤欽乃， 根嘎索南倫珠與， 時祭血脈傳承薩洛扎， 降央根嘎索南與， 末世正法之太陽乃， 奪魔力之薩迦巴。 持咒法之大國王， 阿旺根嘎仁欽足。 降央索南旺波與， 持咒扎巴洛哲名。 一切智者阿梅夏。 阿旺根嘎索南與， 降央索南旺秋巴。 持咒根嘎扎西與， 雅杰金剛持大尊。 阿旺索南仁欽足。 圓滿教法之主宰尊， 具吉祥薩迦巴大尊， 阿旺根嘎洛哲與， 其子威力怙主乃， 降袞旺度寧波足。 圓滿教法之主宰尊， 與天等眾生之怙佑， 恩重根本……
【English Translation】 In this life, remembering the name of Manjushri, Self-arising and other supreme qualities. Like the lord of the sea, of Sutra and Tantra, Treasure holder Vajradhara. 5-681 The owner of fame, banner of victory, and wisdom, Lord Manjushri Vajra, In this non-dual snowy land of Tibet, All the places of the ten sciences, Making the complete Buddha's teachings clear, The first of the Panditas. Kunga Gyaltsen's realization of, The treasure of qualities, an emanation of his body. The five families of the Thus-gone, Mandala manifestation and collection, Causing the ocean of sentient beings on earth, To have faith and Of Sutra and Tantra, The lamp, the protector of beings is, The Dharma King Phagpa Rinpoche. The venerable lord of glorious Sakya is, Known as the Five Forefathers. Likewise, possessing the three supreme names, Dominating the lineage, Known as the four Phodrangs, Successive extraordinary Rinchen Gang. The time offering Phodrang lineage, Appeared for the benefit of the teachings and beings. Possessing unparalleled glory, Especially the great self-nature Lama, Zangpo Pal and the wise and virtuous, Namkha Lekpa, the founder. The great lord Kunga Rinchen and, His son Lodro Gyaltsen's feet. Likewise, Phodrang Rinchen Gang, Dharma Lord Lama Dampa is, Sonam Gyaltsen, his nephew. Great Lama Kunga Gyaltsen and, Jamyang Namkha Gyaltsen's feet. Gyagar Sherab Gyaltsen and, The great lord Lodro Gyaltsen. 5-682 Lhakhang Phodrang lineage is, The king of the Great Vehicle Dharma and, Tsedong lineage Trichen is, Kunga Sonam Lhundrup and, Time offering lineage Salotsa, Jamyang Kunga Sonam and, The sun of the teachings in degenerate times is, The Sakyapa who steals the power of demons. The great king of Dharma, holder of mantras, Ngawang Kunga Rinchen's feet. Jamyang Sonam Wangpo and, Holder of mantras Drakpa Lodro's name. Omniscient Ameshap. Ngawang Kunga Sonam and, Jamyang Sonam Wangchukpa. Holder of mantras Kunga Tashi and, Father Lord Vajradhara the Great. Ngawang Sonam Rinchen's feet. Supreme master of the complete teachings, Great glorious Sakyapa, Ngawang Kunga Lodro and, His son, the powerful Gonpo is, Jamgon Wangdu Nyingpo's feet. Supreme master of the complete teachings, Refuge for all beings including gods, Kind root…
འི་བླ་མ་ནི། །བཀའ་དྲིན་སུམ་ལྡན་ས་སྐྱ་པ། །ཁྲི་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །མངྒའི་མཚན་ཅན་མཐུ་ སྟོབས་ཀྱི། །དབང་ཕྱུག་འཇམ་མགོན་རཏྣའི་མཚན། །མགོན་པོ་དངོས་གྲུབ་དཔལ་འབར་དང་། །འཇམ་མགོན་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་པ། །འཇམ་མགོན་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་མཆོག །ངག་དབང་རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན་དང་། །འཇམ་མགོན་བཀྲ་ཤིས་རིན་ཆེན་ཞབས། ། 5-683 ད་ལྟ་བསྟན་འགྲོའི་དཔལ་མགོན་དུ། །འཚོ་བཞེས་བརྟན་དང་འབྱུང་འབྱུང་འགྱུར། །ཆུ་བོའི་རྒྱུན་བཞིན་ཆད་པ་མེད། །འབྱོན་དང་འབྱོན་འགྱུར་ས་སྐྱ་པའི། །གདུང་བརྒྱུད་རིམ་པར་འབྱོན་རྣམས་སོ། །གང་གི་བསྟན་འཛིན་སྐྱེས་ བུ་ནི། །ཨ་ནན་དམ་པ་ཚོགས་སྒོམ་པ། །ཀུན་དགའ་དཔལ་དང་གྲུབ་ཐོབ་པ། །ཡོན་ཏན་དཔལ་དང་ཞང་སྟོན་ནི། །དཀོན་མཆོག་དཔལ་དང་ཉན་ཆེན་པ། །དགའ་ལྡན་པ་དང་གྲུབ་པའི་དབང་། །ན་བཟའ་བྲག་ ཕུག་པ་ཆེན་པོ། །བསོད་ནམས་དཔལ་དང་ཆོས་ཀྱི་རྗེ། །དཔལ་ལྡན་ཚུལ་ཁྲིམས་ཤར་ཆེན་པ། །ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་གྲུབ་པའི་དབང་། །བུདྡྷ་ཤྲཱི་ལ་ལ་སོགས་སོ། །མདོ་ཕྱོགས་མཚན་ཉིད་ཐེག་པ་ལ། །ས་སྐྱ་ པཎ་ཆེན་བཀའ་དྲིན་གྱིས། །གང་གི་བརྒྱུད་འཛིན་འོ་ཡུག་པ། །རིག་པའི་སེང་གེ་ནས་བཟུང་སྟེ། །མཁས་པའི་དབང་པོ་གཡག་སྟོན་ནི། །སངས་རྒྱས་དཔལ་དང་རེ་མདའ་བ། །གཞོན་ནུ་བློ་གྲོས་རོང་སྟོན་དང་། ། སངས་རྒྱས་འཕེལ་སོགས་མང་དུ་བྱོན། །ས་སྐྱའི་མཚན་ཉིད་གྲྭ་དྲུག་འཕེལ། །ཤཱཀ་མཆོག་པ་དང་ཀུན་མཁྱེན་ནི། །སེང་གེའི་མཚན་ཅན་མདོ་སྔགས་ཀྱི། །བསྟན་པའི་བདག་པོ་སྡོམ་རིགས་སོགས། །ས་སྐྱའི་གྲུབ་མཐའི་སྲོག་ བཟུང་ནས། །མུས་ཀོང་ཉང་གསུམ་ལ་སོགས་པའི། །སློབ་ཚོགས་འཕེལ་ནས་ཡངས་ཅན་པ། །དབང་ཕྱུག་དཔལ་བཟང་མཁས་པའི་དབང་། །ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་ལ་སོགས་བྱོན། །མདོ་སྔགས་སྤྱི་དང་ས་སྐྱ་པའི། །རྒྱུད་སྡེ་རྒྱ་མཚོའི་བསྟན་འཛིན་ནི། ། 5-684 ཡར་ཀླུང་ཀླུ་པའི་གདུང་བརྒྱུད་ལས། །ཡར་སྒོམ་སེ་བོ་ཡོན་ཏན་ཁྲི། །སོགས་ནས་རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་ནི། །སེང་གེ་རྒྱལ་མཚན་དེ་ཡི་དབོན། །བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཆོག་ལ་སོགས་བྱོན། །ད་ལྟ་བརྒྱུད་འཛིན་རྐང་ ཚུགས་ཙམ། །མེད་ཀྱང་གོང་དཀར་ཚར་ལུགས་སོགས། །རྒྱུན་ཁྱབ་ཆོས་རྗེ་བླ་མ་ཡི། །ཐུགས་སྲས་གཟུངས་དཔལ་ཆོས་ཀྱི་རྗེ། །བཟང་པོ་རྒྱལ་མཚན་དཀོན་མཆོག་མཚན། །དགེ་རྒྱལ་ལ་སོགས་མུས་སྲེད་པ། །རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་ མཚན་སོགས་བྱོན་དང་། །ཐེག་ཆེན་ཆོས་རྗེ་རྫོང་ཆུང་བ། །ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་བྲག་ཐོག་པ། །སོགས་བརྒྱུད་གོང་དཀར་པ་ཆེན་པོ། །ཀུན་མཁྱེན་རྡོ་རྗེ་གདན་པ་ནི། །ཀུན་དགའ་རྣམ་རྒྱལ་སློབ་བརྒྱུད་བཅས། །ད་ ལྟའང་བརྒྱུད་འཛིན་དར་བཞིན་པ། །ས་སྐྱའི་བསྟན་འཛིན་རྫོགས་པ་དང་། །ངོར་པ་ཞེས་གྲགས་རྒྱལ་བ་ཡི། །ལུང་བསྟན་བརྙེས་པ་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །
【現代漢語翻譯】 我的上師是，具有三重恩德的薩迦派，偉大的持金剛者，擁有曼嘎之名，具大神力，自在者蔣貢·熱納之名，貢波·多珠巴瓦和，蔣貢·貢噶堅贊巴，蔣貢·意希諾布至尊，阿旺多杰仁欽和，蔣貢·扎西仁欽尊者。 如今作為教法和眾生的怙主，祈願長久住世，穩固不變，如流水般連綿不絕。過去、現在和未來，薩迦派的，傳承上師們依次顯現。哪些是教法的持有者呢？阿南丹巴·措貢巴，貢噶貝和成就者，云丹貝和香敦，袞秋貝和涅欽巴，噶丹巴和成就自在者，納扎扎普大尊者，索南貝和曲吉，華丹楚臣夏欽波，益西堅贊成就自在者，布達西日拉等等。在顯宗和理性的乘法方面，由於薩迦班智達的恩德，其傳承持有者哦玉巴，從日貝僧格開始，學者之王雅通，桑結貝和熱達瓦，云諾洛哲榮敦和，桑結培等眾多大德顯現。薩迦的理性僧團六增，夏迦秋巴和根欽，僧格之名者，顯密教法的，教主索瑞等。掌握薩迦教法命脈，木、貢、娘三等，學團興盛，揚欽巴，旺秋貝桑學者之王，阿旺曲扎等顯現。顯密共同和薩迦派的，續部如海的教法持有者是， 雅隆魯派的傳承中，從雅貢賽沃·云丹赤開始，瑜伽自在者，僧格堅贊，及其侄子，索南嘉秋等顯現。如今傳承持有者僅存，即使沒有貢噶·擦魯等，常遍曲杰喇嘛的，心子尊貝曲吉，桑波堅贊·袞秋尊，格嘉等木瑟巴，多杰堅贊等顯現。特欽曲杰宗瓊瓦，貢噶堅贊扎托巴，等傳承貢噶巴欽波，根欽多杰丹巴，貢噶南嘉及其弟子們，如今傳承依然興盛。薩迦教法的持有者圓滿，被稱為哦爾巴，是嘉瓦的，授記獲得者持金剛。
【English Translation】 My Lama is, the Sakya school with threefold kindness, the great Vajradhara, with the name of Mangga, possessing great power, the lord Jamyang Ratna's name, Gonpo Drubpa Palbar and, Jamyang Kunga Gyaltsenpa, Jamyang Yizhin Norbu the supreme, Ngawang Dorje Rinchen and, Jamyang Tashi Rinchen venerable. Now as the protector of the doctrine and beings, may he live long and steadfastly, like a flowing river without interruption. Past, present, and future, the Sakya, lineage masters appear in succession. Who are the holders of the doctrine? Anandan Dampa Tsog Gomba, Kunga Pel and the accomplished one, Yonten Pel and Shangton, Konchok Pel and Nyenchenpa, Gadenpa and the lord of accomplishments, Nazha Drakpukpa the great, Sonam Pel and Chokyi Je, Palden Tsultrim Sharchenpo, Yeshe Gyaltsen the lord of accomplishments, Buddha Shrila and so on. In the Sutra and the Vehicle of Reasoning, due to the kindness of Sakya Pandita, its lineage holder Oyukpa, starting from Rigpai Senge, the king of scholars Yakton, Sangye Pel and Redawa, Zhonnu Lodro Rongton and, Sangye Pel and many others appeared. Sakya's reasoning monastic community increased sixfold, Shakya Chokpa and Kunkhyen, those with the name Senge, the lords of the Sutra and Tantra doctrines, Domrigs and so on. Grasping the lifeblood of the Sakya doctrine, Mu, Kong, Nyang and others, the Sangha flourished, Yangchenpa, Wangchuk Pelzang the king of scholars, Ngawang Chodrak and others appeared. The holders of the common Sutra and Tantra and the Sakya, ocean of Tantra doctrines are, From the Yarlung Lupa lineage, starting from Yargom Sewo Yonten Tri, the yoga master, Senge Gyaltsen, and his nephew, Sonam Gyalchok and others appeared. Now the lineage holders remain, even without Gongkar Tsarluk and others, the heart-son of the omnipresent Chöje Lama, Zung Pel Chökyi Je, Zangpo Gyaltsen Konchok Tsen, Ge Gyal and other Musarpa, Dorje Gyaltsen and others appeared. Tekchen Chöje Zhongchungwa, Kunga Gyaltsen Draktopa, and the lineage of Gongkarpa Chenpo, Kunkhyen Dorje Dampa, Kunga Namgyal and his disciples, now the lineage is still flourishing. The holder of the Sakya doctrine is complete, known as Ngorpa, the prophesied one of Gyalwa, the Vajradhara.
ཀུན་དགའ་བཟང་པོའི་ཞལ་སྔ་ནས། །གངས་རིའི་ལྗོངས་འདིར་མཁས་དང་ གྲུབ། །ཀུན་གྱི་བླ་ན་མངོན་མཐོ་ཞིང་། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་བསྟན་འཛིན་གྱི། །ནང་ནས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་དེའི། །ཞལ་སློབ་ས་སྐྱའི་གདུང་བརྒྱུད་དང་། །ཐུགས་སྲས་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ནི། །དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་མཚན་ རྒྱལ་ཚབ་པ། །ཀུན་དགའ་དབང་ཕྱུག་ཡོངས་འཛིན་རྗེ། །དཀོན་མཆོག་འཕེལ་དང་འཇམ་པའི་དབྱངས། །དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་པཎྜི་ཏ། །གུ་གེ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དང་། །མཁས་མཆོག་གུང་རུ་ཤེས་རབ་བཟང་། །དྭགས་པོ་བཀྲ་ཤིས་རྣམ་རྒྱལ་དང་། ། 5-685 རོང་སྟོན་ཆེན་པོ་གསེར་མདོག་པ། །ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་བྱམས་ཆེན་པོའི། །རབ་འབྱམས་སངས་རྒྱས་འཕེལ་བ་དང་། །འཇམ་དབྱངས་ཀུན་དགའ་ཆོས་བཟང་པ། །པཎ་ཆེན་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་པ་དང་། །སེམས་དཔའ་གཞོན་ནུ་རྒྱལ་མཆོག་ པ། །གྲུབ་མཆོག་དཀོན་མཆོག་བློ་གྲོས་དང་། །ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེའི་ཞབས། །ཞ་ལུ་མཁྱེན་རབ་ཆོས་རྗེ་དང་། །གྲུབ་ཐོབ་ཐང་སྟོང་རྒྱལ་པོ་སོགས། །མཁས་དང་གྲུབ་པ་དུ་མ་དང་། །གདན་སར་ངོར་ཆེན་ ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །འཇམ་དབྱངས་དཀོན་མཆོག་ལྷུན་གྲུབ་དང་། །འཇམ་མགོན་དཔལ་མཆོག་རྒྱལ་མཚན་དང་། །མཁས་གྲུབ་སངས་རྒྱས་ཕུན་ཚོགས་ཞབས། །མཁན་ཆེན་བཀྲ་ཤིས་ལྷུན་གྲུབ་དང་། །ཐར་རྩེ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །བྱམས་པ་ ནམ་མཁའ་བསམ་གྲུབ་དང་། །རྩ་བའི་བླ་མ་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །བྱམས་པ་ནམ་མཁའ་འཆི་མེད་ཞབས། །བདག་ལ་སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་ནི། །བཀའ་དྲིན་མཆོག་སྩོལ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །བྱམས་པ་ཀུན་དགའ་བསྟན་འཛིན་སོགས། ། ངོར་ཆེན་བརྒྱུད་འཛིན་རིམ་པ་བཞིན། །ཇེ་འཕེལ་ཇེ་བཟང་དེང་སང་ཡང་། །དཔལ་ལྡན་ངོར་པའི་ཕྲིན་ལས་ནི། །དར་རྒྱས་མཁའ་ཁྱབ་བཞུགས་འདིའོ།། ༈ །། གངས་ལྗོངས་བསྟན་པའི་མངའ་བདག་མཆོག །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པའི་ གདུང་བརྒྱུད། །བུ་སློབ་གྲུབ་པ་ངོར་རྫོང་གོང་། ཀུན་གྱི་ཞལ་ངོ་ནང་བརྒྱུད་དང་། །ཚིག་བརྒྱུད་སྙན་བརྒྱུད་ཟབ་དགུ་ཡི། །བདག་པོ་བདག་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་རྡོ་རིངས་པ། །མཁས་དང་གྲུབ་པའི་འཁོར་ལོ་སྒྱུར། ། 5-686 ཚར་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཆེ། །བློ་གསལ་རྒྱ་མཚོའི་ཞལ་སྔ་ནས། །གོང་གི་ཐུགས་སྲས་འཇམ་དཔལ་དབྱངས། །མཁྱེན་བརྩེའི་དབང་ཕྱུག་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོ་མཁན་ཆེན་པ། །གཞོན་ནུ་བློ་གྲོས་བོད་ མཁར་བ། །དོན་གྲུབ་རྒྱལ་མཚན་ལྡིང་མ་བ། །བསླབ་གསུམ་རྒྱལ་མཚན་ཏ་ར་བ། །བསོད་ནམས་ཆོས་འཕེལ་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །དབང་ཕྱུག་རབ་བརྟན་མཁས་པའི་དབང་། །ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་བཀའ་འགྱུར་བ། །མགོན་པོ་བསོད་ ནམས་མཆོག་ལྡན་དང་། །གོང་ས་རྡོ་རྗེ་འཆང་ལྔ་པ། །ཞ་ལུ་མཁན་ཆེན་རྒྱལ་རྩེ་བ། །ངག་དབང་བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་དང་། །ངག་དབང་རྣམ་རྒྱལ་ཀ་ས
{ "translations": [ "在貢噶桑波（Kun Ga Sangpo）尊者面前，雪域藏地涌現出無數智者和成就者。", "他們是所有人的至高導師，也是薩迦（Sakya）教法光輝的持有者。", "他們是薩迦血脈中最傑出的弟子，是偉大的菩薩，如：", "昆秋堅贊（Konchok Gyaltsen）攝政王、貢噶旺秋（Kun Ga Wangchuk）上師。", "昆秋彭（Konchok Pel）、文殊菩薩（Jampel Yang）、貝丹多吉班智達（Pelden Dorje Pandita）。", "古格扎巴堅贊（Guge Drakpa Gyaltsen）、大學者貢如西繞桑（Gungru Sherab Zang）。", "達波扎西南嘉（Dakpo Tashi Namgyal）和榮敦欽波（Rongton Chenpo）色多巴（Serdokpa）。", "釋迦秋丹（Shakya Chokden）、強巴欽波（Jampa Chenpo）、饒絳桑杰彭巴（Rabjam Sangye Pelwa）。", "蔣揚貢噶曲桑波（Jamyang Kun Ga Chosangpo）、班禪邦扎桑巴（Panchen Bumphak Sumpa）。", "菩薩勛努嘉措巴（Sempa Zhonnu Gyalchokpa）、成就者昆秋洛哲（Drupchok Konchok Lodro）。", "一切智者索南僧格（Sonam Senge）足下、夏魯欽饒秋杰（Shalu Khyenrap Chöje）。", "成就者唐東嘉波（Thangtong Gyalpo）等等，無數的智者和成就者。", "在寺院裡，有鄂爾欽（Ngorchen）一切智者蔣揚昆秋倫珠（Jamyang Konchok Lhundrup）。", "蔣袞貝喬嘉岑（Jampel Gönchok Gyaltsen）和智者成就者桑杰彭措（Sangye Phuntsok）足下。", "堪欽扎西倫珠（Khenchen Tashi Lhundrup）和塔爾澤多吉羌欽波（Tartse Dorje Chang Chenpo）。", "強巴南喀桑珠（Jampa Namkha Samdrub）和根本上師多吉羌（Dorje Chang）。", "強巴南喀企美（Jampa Namkha Chime）足下，他們都賜予了我三戒的無上恩德。", "一切智者強巴貢噶丹增（Jampa Kunga Tenzin）等等，鄂爾欽的傳承持有者們。", "一代更比一代強，如今，貝丹鄂爾巴（Pelden Ngorpa）的事業，依然興盛繁榮，遍佈虛空。", "雪域的教法之主，薩迦血脈的持有者。", "弟子成就者鄂爾宗貢（Ngor Tsongong），所有傳承導師的內在傳承。", "詞句傳承、口耳傳承，以及九種深奧傳承的持有者，偉大的持金剛者（Vajradhara）。", "覺離南嘉多仁巴（Chogle Namgyal Dorinpa），他是轉動智者和成就者之輪的人。", "擦欽法王（Tsarchen Chokyi Gyalpo）大智者洛薩嘉措（Losal Gyatso）尊者。", "以及上師的法子蔣揚（Jamyang），一切智者欽哲旺秋（Khyentse Wangchuk）。", "堪欽龍樹嘉措（Khenchen Lhundrup Gyatso）、瓊努洛哲（Zhonnu Lodro）博卡瓦（Bokharwa）。", "頓珠嘉岑（Dondrup Gyaltsen）林瑪瓦（Lingmawa）、拉蘇桑珠嘉岑（Lasum Gyaltsen）達拉瓦（Tarawa）。", "索南曲彭（Sonam Chöpel）持金剛者（Dorje Chang）、旺秋饒丹（Wangchuk Rabten）智者之王。", "阿旺曲扎（Ngawang Chodrak）甘珠瓦（Kangyurwa）、袞波索南秋丹（Gonpo Sonam Chokden）。", "以及第五世貢薩仁波切（Gongsar Rinpoche）、夏魯堪欽嘉澤瓦（Shalu Khenchen Gyaltsewa）。", "阿旺索南嘉岑（Ngawang Sonam Gyaltsen）和阿旺南嘉（Ngawang Namgyal）卡薩。", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "", "",
ྤེ་བ། །བསྟན་པ་རབ་རྒྱས་མཁྱེན་རབ་རྗེ། །བྱམས་ པ་ངག་དབང་ལྷུན་གྲུབ་དང་། །མང་ཐོས་བསོད་ནམས་ཆོས་འཕེལ་ཞབས། །རྨོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །ངག་དབང་ཀུན་དགའ་ལྷུན་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་དབང་སངས་རྒྱས་རྒྱ་མཚོའི་ཞབས། །བྲག་རྩ་རྡོ་རྗེ་འཆང་དང་ ནི། །གནས་གསར་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་སོགས། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་གདུང་གི་མཆོག །ངག་དབང་ཀུན་དགའ་བློ་གྲོས་དང་། །རྩ་བའི་བླ་མ་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །ལེགས་པའི་མཚན་ཅན་ལ་སོགས་ཏེ། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་ སྙན་བརྒྱུད་ཀྱི། །བདག་པོ་ཁའུ་བྲག་རྫོང་པ། །ཞེས་སམ་ཚར་ཆེན་བླ་མ་ཡིས། །རིང་ལུགས་ཞེས་གྲགས་རིས་བྲལ་གྱི། །མཁས་གྲུབ་ཀུན་གྱི་སྤྱི་བོར་བཀུར། །སྙན་བརྒྱུད་སློབ་བཤད་པ་ཞེས་པ། །ཡོངས་གྲགས་དར་ཞིང་རྒྱས་འདིའོ། ། 5-687 གཙོ་བོའི་བརྒྱུད་འཛིན་དེ་ལྟར་དང་། །མདོར་ན་གངས་རིའི་ཁྲོད་འདི་ཡི། །རྣམ་དག་གྲུབ་མཐའ་ཕལ་མོ་ཆེ། །རྩ་བ་དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པའི། །སློབ་བརྒྱུད་ཕྲིན་ལས་ལས་བྱུང་ངོ་། །མདོ་སྔགས་གདམས་པའི་རྣམ་ གཞག་གི །ས་བཅད་མདོར་བསྡུས་ཙམ་སྨོས་ན། །སངས་རྒྱས་བསྟན་པའི་རྩ་བ་ནི། །འདུལ་བ་སོ་སོར་ཐར་པ་ཡི། །རིང་ལུགས་རྣམ་དག་པཎྜི་ཏ། །ཤཱཀྱ་ཤྲཱིའི་སྡོམ་རྒྱུན་ལས། །ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུའི་འདུལ་བའི་ ཁྲིམས། །གནང་བཀག་བསླབ་བྱ་རྣམ་དག་གི །རྒྱུན་བཟང་འཇམ་མགོན་བླ་མ་ནི། །ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ་ནས་བཟུང་། །ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །ཀུན་དགའ་བཟང་པོ་སློབ་བརྒྱུད་བཅས། །ལ་སོགས་འདུལ་བསྟན་ཉི་ མ་ཤར། །རྒྱ་ཆེའི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི། །རྣམ་གཞག་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་དང་། །ཡོད་སྡེའི་རྣམ་གཞག་གསལ་སྟོན་པའི། །དམ་ཆོས་མངོན་པའི་གཞུང་ལུགས་དང་། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་གཞུང་རྒྱ་མཚོའི་དོན། །གསལ་བྱེད་ཐེག་ ཆེན་བྱང་སེམས་ཀྱི། ཉམས་ལེན་བྱམས་ཆོས་སྡེ་ལྔ་སོགས། །སེམས་བསྐྱེད་ཕྱིན་དྲུག་བསྡུ་དངོས་གཞི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ཆ་ཚང་། །ངན་སྨྲའི་རྒོལ་བ་ཚར་གཅོད་པའི། །ཚད་མ་རྣམ་འགྲེལ་ཀུན་བཏུས་སོགས། །ཚད་ མའི་གཞུང་ལུགས་རྒྱ་མཚོ་ཡི། །སྙིང་པོ་ཚད་མ་རིག་པའི་གཏེར། །སྤྲོས་བྲལ་ལྟ་བ་རྣམ་དག་པ། །སྟོན་པ་ཟབ་མོ་དབུ་མའི་ལམ། །མདོ་སྔགས་ཡོངས་རྫོགས་ཉམས་ལེན་རྣམས། །སྙིང་པོར་དྲིལ་བའི་བསྟན་བཅོས་མཆོག ། 5-688 སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་རབ་དབྱེ་བཅས། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་གོང་མ་ནི། །གྲགས་པའི་མཚན་ཅན་པཎྜི་ཏ། །ཁུ་དབོན་ནས་བཟུང་ཀུན་མཁྱེན་རྗེ། །ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་ལ་སོགས་པའི། །མཁས་མཆོག་དུ་མས་བཞེད་པའི་ རྒྱུན། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་ལྷ་ཁང་ཆེའི། །ཆོས་གྲྭར་མདོ་ཕྱོགས་དར་ཞིང་རྒྱས། །ལུང་བསྟན་བརྙེས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་དང་། །བྱམས་མགོན་ཐོགས་མེད་ལས་བརྒྱུད་དེ། །རྣམ་དག་སེམས་བསྐྱེད་ཆོ་ག་དང་། །བསླབ་བྱ་ལག་ལེན་ འཁྲུལ་
【現代漢語翻譯】 頂禮遍知教法廣弘揚的上師！ 慈悲語自在成就者（觀世音菩薩，Avalokiteśvara）和多聞索南曲培尊者。 以及摩爾欽金剛持大尊者，語自在袞噶倫珠，成就自在桑結嘉措尊者。 還有扎擦金剛持和乃薩金剛持等。 薩迦派傳承的至尊，語自在袞噶洛哲，以及根本上師金剛持。 以及具善名者等，薩迦派的 口耳傳承的持有者，卡烏扎宗巴，或者稱為察欽喇嘛。 其無宗派偏見的利美（Rime）宗風，被所有智者和成就者尊崇。 口耳傳承的講授，廣為人知且興盛。 主要傳承持有者如是，總而言之，在這雪域之中， 大多數清凈的宗派，其根本都是薩迦派的 學統和事業所產生的。如果簡略地講述顯密教法的體系， 那麼，佛陀教法的根本是，持守別解脫戒的 清凈律宗，源自班智達釋迦師利的戒律傳承。 二百五十條戒律的持守，關於開許和遮止的學處清凈。 此優良的傳承，從嘉袞上師，即薩迦班智達開始。 到俄爾欽金剛持大尊者，袞噶桑波及其學統等。 使律教如旭日東昇。關於廣大的蘊、界、處之 體系，以及分別說部和有部之體系的闡明， 以及闡明聖法阿毗達磨的論典，以及瑜伽行派如海之深義。 闡明大乘菩薩的修持，慈氏五論等。 發菩提心、六度四攝等正行，以及完整的波羅蜜多道。 摧伏惡語者的論辯，如量理釋和集量論等。 量理如海之論典的，精髓是量理之寶藏。 遠離戲論的清凈見解，闡釋甚深的中觀之道。 將顯密圓滿修持，濃縮為精要的殊勝論典。 以及三律儀的善加辨別等，薩迦派的至尊上師們， 具名稱的班智達，從昆仲叔侄開始，到一切智者。 語自在曲扎等，眾多智者所認同的傳承。 在薩迦派拉康切（大殿）的，經院中，顯宗興盛。 從龍樹和慈氏彌勒所傳的，得到授記的傳承。 清凈的發心儀軌，以及學處和行持無誤。
【English Translation】 Homage to the master who widely propagates the teachings and possesses vast wisdom! Compassionate Avalokiteśvara Ngagwang Lhundrup and the Venerable Mangthö Sönam Chöpel. And Mörchen Dorje Chang (Vajradhara) the Great, Ngagwang Künga Lhundrup, and the Venerable Drubwang Sangye Gyatso. Also Draktsa Dorje Chang and Nesar Dorje Chang the Great, and so forth. The supreme of the glorious Sakya lineage, Ngagwang Künga Lodrö, and the root guru Vajradhara. And those with auspicious names, etc., of the glorious Sakya lineage's oral transmission holders, Khau Drak Dzongpa, or known as Tsarchen Lama. Whose non-sectarian (Rime) system is revered by all scholars and accomplished ones. The teaching of the oral transmission is widely known and flourishing. The main lineage holders are thus, in short, in this land of snow, most of the pure traditions originate from the Sakya lineage's teachings and activities. If we briefly describe the system of Sutra and Tantra teachings, then, the root of the Buddha's teachings is, upholding the Pratimoksha vows of the pure Vinaya tradition, originating from the monastic lineage of Pandit Shakya Shri. The upholding of the two hundred and fifty precepts, the pure conduct regarding what is permitted and prohibited. This excellent lineage, starting from Jamyang Khön, Sakya Pandita, to Ngorchen Dorje Chang the Great, Künga Zangpo and his lineage, etc. makes the Vinaya teachings rise like the sun. Regarding the system of the vast aggregates, elements, and sources, and the clarification of the systems of the Vaibhashika and Sautrantika schools, and the explanation of the treatises of the Holy Dharma Abhidharma, and the profound meaning of the Yogachara school. Clarifying the practice of the Mahayana Bodhisattva, the Five Treatises of Maitreya, etc. Generating Bodhicitta, the six perfections and four means of gathering disciples, etc., the main practice, and the complete Paramita path. Subduing the arguments of the evil speakers, such as the Pramanavarttika and the Compendium of Valid Cognition. The essence of the ocean of treatises on valid cognition is the treasure of valid cognition. The pure view free from elaboration, explaining the profound Middle Way. Condensing the complete practice of Sutra and Tantra into essential and supreme treatises. And the proper distinction of the three vows, etc., the supreme Sakya masters, the Pandit with the name of Fame, starting from the Khön brothers and nephews, to the Omniscient Ones. Ngagwang Chödrag, etc., the lineage recognized by many scholars. In the monastic college of the Sakya Lhakhang Chenmo (Great Temple), the Sutra aspect flourishes. The prophesied lineage transmitted from Nagarjuna and Maitreya. The pure ritual of generating Bodhicitta, and the faultless conduct and practice.
མེད་དར། །སྙིང་པོ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ། །འཆི་མེད་མགོན་པོ་བཅོམ་ལྡན་འདས། །ལ་སོགས་བྱ་བའི་རྒྱུད་དང་ནི། །འཇམ་དཔལ་ཨ་ར་པ་ཙ་སོགས། །སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་དང་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །ཀུན་རིག་ རྣམ་པར་སྣང་མཛད་སོགས། །བླ་མེད་སྐོར་ལ་ཕ་རྒྱུད་ནི། །གསང་བ་འདུས་པ་ལུགས་གསུམ་དང་། །འཇམ་དཔལ་ཁྲོས་པ་གཤིན་རྗེའི་གཤེད། །དམར་ནག་འཇིགས་གསུམ་ལ་སོགས་དང་། །མ་རྒྱུད་འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་ནི། ། ལུ་ཧི་ནག་པོ་དྲིལ་བུ་གསུམ། །ན་རོ་མཁའ་སྤྱོད་ལ་སོགས་དང་། །གཉིས་སུ་མེད་རྒྱུད་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ། །མན་ངག་ལུགས་དང་ནག་པོ་ལུགས། །མཚོ་སྐྱེས་ཌོཾ་བྷི་རྣམ་བཞི་སོགས། །རྒྱུད་སྡེ་རྣམ་བཞིའི་ལྷག་ པའི་ལྷ། །མདོར་ན་ཡི་དམ་ཆོས་སྐྱོང་སྐོར། །ཐུན་མོང་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ནི། །ཀུན་སྟེར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ། །སྤྱི་བཀའ་ཟུར་བཀའ་ཐུན་མིན་གྱི། །སྨིན་བྱེད་དབང་དང་བྱིན་གྱིས་བརླབས། །རྗེས་གནང་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ཁྲིད། ། 5-689 མདོ་རྒྱུད་རྒྱ་མཚོ་ཙམ་མངའ་ལས། །ཐུན་མོང་གདུལ་བྱ་འདུལ་བ་ཡི། །ལག་ལེན་རྒྱུད་དང་བླ་མ་ཡི། །མན་ངག་རྟེན་འབྲེལ་གནད་ལྡན་པས། །མཆོད་གཏོར་གར་འཆམས་དབྱངས་རོལ་མོ། །གཟུར་གནས་མཁས་ཀུན་དགའ་ བ་བསྐྱེད། །འགྲོ་བའི་སྡིག་སྦྱང་ཐར་པའི་ལམ། །སྟོན་ལ་ངན་སོང་སྦྱོང་རྒྱུད་ཀྱི། །ཀུན་རིག་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཆེ། །རྡོ་རྗེ་མི་འཁྲུགས་པ་སོགས་དང་། །འཆི་མེད་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་པ་ལ། །གསང་བདག་ལག་ ན་རྡོ་རྗེ་ནི། །འཆི་བདག་འཇོམས་པ་རྣམ་རྒྱལ་མ། །ཚེ་དཔག་མེད་དང་སྒྲོལ་དཀར་སོགས། །ནད་རིམས་ཀླུ་གདོན་འདུལ་བ་ལ། །ལོ་མ་གྱོན་མ་འཇིག་རྟེན་གྱི། །དབང་ཕྱུག་སེང་གེ་སྒྲ་ཀླུ་དབང་། །སྨན་ བླ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་དང་། །མཁའ་ལྡིང་ཁྲ་ནག་ལ་སོགས་སོ། །གྲིབ་སེལ་ཁྲུས་ཆོག་སྨེ་བ་བརྩེགས། །རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་འཇམ་དཔལ་སོགས། །འབྱུང་པོ་གདོན་བགེགས་འདུལ་བ་ལ། །འབྱུང་འདུལ་རྟ་མགྲིན་མི་གཡོ་ སྔོ། །སོགས་དང་ཤེས་རབ་བློ་འཕེལ་བ། །འཇམ་དཔལ་དཀར་སེར་སྨྲ་བའི་སེང་། །མི་གཡོ་དཀར་པོ་རྒྱལ་མཚན་སོགས། །རིགས་སྤེལ་སོ་སོར་འབྲང་མ་དང་། །ཆོས་སྐྱོང་དུར་བདག་ངན་སྔགས་བརྒྱད། །བཟློག་དང་བསྲུང་ལ་ སེང་གེའི་གདོང་། །གདུགས་དཀར་གཙུག་ཏོར་འབར་བ་དང་། །རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད་གུར་ཞལ་སོགས། །བར་གཅོད་འཇིགས་སེལ་སེང་ལྡེང་སྒྲོལ། །གཉན་སྒྲོལ་ཕྱག་འཚལ་ཉེར་གཅིག་སོགས། །ནོར་བསྒྲུབ་ཛཾ་ལྷ་ནོར་རྒྱུན་མ། །ཚོགས་བདག་དཀར་དམར་དབྱུག་གུ་ཆོས། ། 5-690 རྣམ་སྲས་སོགས་དང་དབང་སྡུད་ལ། །རིག་བྱེད་ཚོགས་བདག་འདོད་རྒྱལ་དང་། །དབང་གི་སྒྲོལ་མ་ལ་སོགས་པ། །མངོན་སྤྱོད་ལས་ལ་འཇིགས་བྱེད་དང་། །གུར་ཞལ་བཀའ་བསྟོད་བཅས་སོགས་སོ། །མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བསྒྲུབ་ པ་ལ། །བདེ་ཀྱཻ་གསང་གསུམ་རྣལ
【現代漢語翻譯】 麥達然，精要金剛乘中，無死怙主薄伽梵等，屬於作業續；文殊阿拉巴雜等，屬於行續和瑜伽續；普明遍照等，屬於無上部的父續；密集金剛三種傳承，怖畏金剛降閻魔尊，紅黑怖畏三尊等；母續勝樂金剛，盧伊巴、黑行、咕嚕三尊，那若空行等；無二續喜金剛，口訣派和黑派，海生多比四種傳承等；四部續部的殊勝本尊，總而言之，本尊護法之類，共同殊勝的成就，無不賜予，不可思議。 共同教敕和秘密教敕，以及不共的，成熟灌頂和加持，隨許以及解脫的引導。經續如海般浩瀚，對於共同所化眾生，調伏的行持，傳承和上師的，口訣緣起具足要義，供養朵瑪歌舞音樂等，令正直的智者生起歡喜，清凈眾生的罪障，示以解脫之道，示現惡趣清凈續的，普明遍照大日如來，不動金剛等，成就無死之果，秘密主金剛手，摧 मृत्यु（藏文འཆི་བདག，梵文天城體mrityu，梵文羅馬擬音mrityu，漢語字面意思：死主）者尊勝佛母，無量壽佛和白度母等，調伏疾病瘟疫龍魔，樹葉衣母和世間，自在獅子吼龍王，藥師佛金剛手，以及迦樓羅黑天等。 息災沐浴儀軌，重疊罪業，金剛薩埵文殊等，調伏鬼神邪魔，調伏諸部忿怒明王，不動明王青色身等，以及增長智慧，妙音天女，獅子吼，不動明王白色身等，增殖眷屬隨欲母，護法尸林怙主惡咒八部，遮遣和守護獅面空行母，白傘蓋佛頂熾燃，金剛怖畏金剛古汝等，遣除障礙怖畏救度母，救度惡疾二十一度母等，增財 藏巴拉（梵文天城體jambhala，梵文羅馬擬音jambhala，漢語字面意思：藏巴拉）財續母，象鼻財神紅白單杖法，自在天等，懷柔作明佛母自在天，懷柔度母等，爲了猛咒事業，怖畏金剛，古汝護法等，爲了成就殊勝悉地，勝樂金剛三秘密。
【English Translation】 Meda Ran, in the essence of the Vajrayana, the immortal protector, the Bhagavan, etc., belong to the Action Tantra; Manjushri Arapachana, etc., belong to the Conduct Tantra and Yoga Tantra; Kunjue Nampar Nangdze, etc., belong to the Father Tantra of the Anuttarayoga; Guhyasamaja with three lineages, Yamantaka Vajrabhairava, Red and Black Yamari, etc.; Mother Tantra Chakrasamvara, Luipa, Krishnacharya, Ghantapada, Naropa Dakini, etc.; Anuyoga Hevajra, the Oral Transmission School and the Black School, Sea-born Dombi with four lineages, etc.; the supreme deities of the four classes of tantras, in short, the yidams and dharma protectors, the common and supreme siddhis, all are granted, inconceivable. Common and secret precepts, as well as uncommon, ripening initiations and blessings, subsequent permissions and liberating instructions. The sutras and tantras are as vast as the ocean, for the common beings to be tamed, the practice of taming, the lineage and the guru's, oral instructions with meaningful interdependence, offerings, tormas, dances, music, etc., bring joy to upright wise people, purify the sins of sentient beings, show the path to liberation, show the purification of evil realms, Kunjue Nampar Nangdze Vairochana, Akshobhya, etc., to achieve the deathless fruit, Guhyapati Vajrapani, destroyer of मृत्यु（藏文འཆི་བདག，梵文天城體mrityu，梵文羅馬擬音mrityu，English: death lord）, Ushnishavijaya, Amitayus and White Tara, etc., to subdue diseases, plagues, nagas and demons, Parnashavari and the worldly, powerful Simhanada Lokeshvara, Bhaisajyaguru Vajrapani, and Garuda Khyung Nag, etc. Auspicious bathing rituals, accumulating sins, Vajrasattva Manjushri, etc., to subdue ghosts and demons, to subdue the wrathful deities of the elements, Achala in blue color, etc., and to increase wisdom, Manjushri, Simhanada, Achala in white color, etc., to increase the family, Soworma, Dharma protectors, cemetery lords, eight kinds of evil mantras, for repelling and protecting Simhamukha, White Umbrella, Ushnisha Sitatapatra, Vajrabhairava, Gur Dragpo, etc., to remove obstacles, fear-relieving Sengdongma, to relieve epidemics, the twenty-one Taras, etc., to obtain wealth, 藏巴拉（梵文天城體jambhala，梵文羅馬擬音jambhala，English: Zambala） Vasudhara, Ganapati red and white, Dbyug gu chos, Vaishravana, etc., and for subjugation, Rigjema, Ganapati, Kamadeva, and the subjugating Tara, etc., for fierce activities, Vajrabhairava, Gur Dragpo, etc., to achieve supreme siddhi, Hevajra three secrets.
་འབྱོར་མ། །གཤེད་དམར་འཇིགས་བྱེད་གུར་ཞལ་སོགས། དེ་ལས་ཁྱད་པར་གྱུར་པ་ནི། །གསེར་ཆོས་བཅུ་གསུམ་གྲགས་པ་སྟེ། །དམར་པོ་སྐོར་གསུམ་དམར་ཆུང་གསུམ། །དམར་མོ་སྐོར་ གསུམ་ཛམ་ནག་དང་། །ཁྱུང་ཁྲ་སེང་གེ་སྒྲ་དང་ནི། །ཛམ་དམར་སྲོག་སྒྲུབ་དང་བཅས་གཙོ། །མཁའ་འགྲོ་སེང་གེའི་གདོང་ཅན་བཅས། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཞལ་དང་འདྲའི། །ཆོ་ག་བརྒྱད་ལྡན་རྡུལ་ཚོན་དང་། །རྣམ་ དག་རས་བྲིས་ལ་བརྟེན་ནས། །རྣམ་དག་ཆོ་གས་སྦྱོར་དངོས་རྗེས། །ཚང་བའི་ཆོ་ག་རྣམ་དག་གིས། །རིག་པའི་དབང་ལྔ་བརྟུལ་ཞུགས་དང་། །བུམ་གསང་ཤེར་དབང་བཞི་པ་ནི། །མཐའ་བརྟེན་དང་བཅས་རྒྱུ་ལམ་ གྱི། །དབང་བསྐུར་སྔགས་ཀྱི་གསུམ་ལྡན་གྱི། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་མཆོག་ཏུ་གྲུབ། ། དེ་བཞིན་རྒྱུད་དང་མན་ངག་གི །གནད་ལྡན་བྱིན་རླབས་བརྒྱུད་པ་ནི། །མ་ཉམས་བྱིན་རླབས་རྗེས་གནང་གི །རིམ་པས་སྨིན་པར་ མཛད་པའོ། །དེ་ནས་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ལམ། །མཐའ་དྲུག་ཚུལ་བཞིའི་སྒོ་ནས་ནི། །མདོ་སྔགས་རྒྱུད་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ཡི། །འདིར་ཚིགས་གསུམ་མི་གསལ་སྟོན་བཤད་བཀའ་དང་། །དབང་དོན་རིམ་གཉིས་ལམ་ཟབ་མོའི། །བཀྲི་ཚུལ་བཤད་པ་ཚིག་སྦྱོར་གྱི། ། 5-691 ཕྲེང་བས་ཚོགས་པར་བཤད་པ་ཡི། །བཤར་ཁྲིད་འདིར་ཚིགས་ལྔ་མི་གསལ། །མན་ངག་ཟབ་མོའི་གནད་སྦས་དོན། །ཞིབ་བཀྲལ་སྟོན་པ་སློབ་བཤད་ཀྱི། །ཁྲིད་རིམ་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ལམ། །དེ་ཡང་ཉམས་བཞེས་རྩ་ བ་ནི། །གསུང་ངག་རིན་ཆེན་ནོར་བུ་མཆོག །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་ཉམས་ལེན་ཏེ། །སྔོན་འགྲོ་སྣང་གསུམ་བཀའ་ཁྲིད་ལ། །མདོ་ཕྱོགས་ཉན་ཐོས་རང་རྒྱལ་དང་། །རྒྱལ་སྲས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ ཡི་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད། །དོན་གྱི་གནད་ཚང་ཕར་ཕྱིན་གྱི། །ཐེག་རྩེ་དབུ་མའི་ལྟ་བ་སྟོན། །དེ་ནས་དབང་གིས་སྨིན་བྱས་ཏེ། །བླ་མེད་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཡི། །རྒྱུད་དོན་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་གྱི། །གནད་ ཟབ་བཀྲོལ་བ་རིག་ཐོག་ཏུ། །བདར་ཤ་བཅད་པ་གཞི་དུས་ཀྱི། །རང་སེམས་དྭངས་མ་དྲི་བྲལ་གྱི། །བདེ་ཆེན་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་ཆེ། །ངོས་ཟིན་དེ་ཉིད་སྦྱོང་བྱེད་ཀྱི། །ལམ་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་ ཡི། །རིག་གདངས་ལྷ་རུ་ཤར་བ་ཡི། །བསྐྱེད་རིམ་རྩ་ཐིག་རླུང་གསུམ་ལ། །བརྟེན་པའི་རླུང་དང་གཏུམ་མོ་དང་། །ཞུ་བདེ་སྤྲོས་བཅས་རྫོགས་རིམ་ཡིན། །དེ་དག་ངོ་བོ་གདངས་མ་འགགས། །ངོ་བོ་སྤྲོས་མཚན་ མཐར་མཚན་གྱི། །འཛིན་བྲལ་སྤྲོས་མེད་རྫོགས་རིམ་སྟེ། །མདོར་ན་མ་འགག་གདངས་གསལ་ཆ། །འཁོར་བའི་ཐ་སྙད་ངོ་བོ་ནི། །སྤྲོས་བྲལ་མྱ་ངན་འདས་པ་སྟེ། །གཞི་ལམ་འབྲས་བུ་འཁོར་མྱང་འདས། །དབྱེར་མེད་བུམ་གསང་ཤེར་དབང་དང་། ། 5-692 བཞི་པའི་ལམ་དང་ལྟ་བ་དང་། །གྲུབ་མཐའ་དེ་ཡི་ཆ་རྐྱེན་དུ། །འཕོ་བ་འདའ་ཀ་མ་བཞི་དང་། །དེ་ཡི་ཚོད་འ
【現代漢語翻譯】 'འབྱོར་མ'（名稱，意義待考） 寂靜忿怒尊（藏文：གཤེད་དམར་འཇིགས་བྱེད，羅馬音：shed mar jigs byed，漢語字面意思：紅閻摩敵）和古汝夏（藏文：གུར་ཞལ，羅馬音：gur zhal，漢語字面意思：帳面）等。 其中最為殊勝的是被稱為'十三金法'的法門， 即'紅法三部'、'小紅法三部'、 '紅母三部'、'黑閻摩敵'， 以及'花斑瓊鳥'、'獅子吼'， 加上'紅閻摩敵命修'等為主。 還有空行獅面母。 這些都類似於薄伽梵（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས，梵文天城體：bhagavat，梵文羅馬擬音：bhagavan，漢語字面意思：世尊）的儀軌。 依靠具備八支的壇城和清凈的唐卡， 通過清凈儀軌的前行、正行和後行， 以圓滿的清凈儀軌， 進行五種明智灌頂（藏文：རིག་པའི་དབང་ལྔ），即瓶灌頂、秘密灌頂、智慧灌頂和第四灌頂， 以及包含邊際的因道， 三合一的咒語灌頂， 從而成就為金剛持（藏文：རྡོ་རྗེ་འཛིན，梵文天城體：vajradhara，梵文羅馬擬音：vajradhara，漢語字面意思：持金剛者）的至高境界。 同樣，傳承著具足經續和口訣要點的加持， 以未曾衰減的加持和隨許， 逐步使之成熟。 之後，是解脫之道， 通過六邊四相之門， 顯現經續金剛之義。 此處三句不清晰，闡釋教言和灌頂之義，甚深次第道， 闡述引導之法，詞句的 連綴被宣說為集合。 此處五句不清晰，甚深口訣的要點密義， 詳細闡釋，闡釋教導的 引導次第是解脫之道。 而其修持之根本， 是珍貴的口傳寶珠。 是圓滿教法的修持， 前行是三種顯相的口傳引導。 顯宗方面有聲聞、緣覺和， 菩薩（藏文：བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ，梵文天城體：bodhisattva，梵文羅馬擬音：bodhisattva，漢語字面意思：覺有情） 四種宗派的見、修、行。 圓滿意義要點的波羅蜜多（藏文：ཕར་ཕྱིན，梵文天城體：pāramitā，梵文羅馬擬音：pāramitā，漢語字面意思：到彼岸） 宣示了至高無上的中觀見。 之後，通過灌頂使其成熟， 無上金剛乘的， 經續之義，基、道、果三者的， 甚深要點，在明智之上， 剖析，于基礎之時， 自心清凈無垢的， 大樂俱生智（藏文：ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས，梵文天城體：sahaja-jñāna，梵文羅馬擬音：sahaja-jñāna，漢語字面意思：俱生智）， 認識到其本身，作為修持的， 道之自性， 明覺顯現為本尊， 生起次第依賴於脈、點、風三者， 依靠風和拙火（藏文：གཏུམ་མོ，梵文天城體：caṇḍālī，梵文羅馬擬音：caṇḍālī，漢語字面意思：猛厲母）以及， 融樂，是有相圓滿次第。 這些自性是明覺不滅， 自性是離戲，終極的相是， 離執，無戲論的圓滿次第。 總之，不滅的明覺清晰部分， 是輪迴的世俗諦，自性是， 離戲的涅槃（藏文：མྱ་ངན་འདས，梵文天城體：nirvāṇa，梵文羅馬擬音：nirvāṇa，漢語字面意思：寂滅）， 基、道、果，輪迴、涅槃， 無別於瓶灌頂、秘密灌頂、智慧灌頂和， 第四灌頂的道和見， 以及作為宗派的助緣， 遷識、奪舍和四種'འདའ་ཀ'（名稱，意義待考）， 以及它們的尺度。
【English Translation】 'འབྱོར་མ' (Name, meaning to be determined) Wrathful Peaceful Deities (Tibetan: གཤེད་དམར་འཇིགས་བྱེད, Romanization: shed mar jigs byed, Literal meaning: Red Yama Destroyer) and Guruzhal (Tibetan: གུར་ཞལ, Romanization: gur zhal, Literal meaning: Tent Face), etc. Among them, the most outstanding are the teachings known as the 'Thirteen Golden Dharmas,' namely the 'Three Red Practices,' the 'Three Minor Red Practices,' the 'Three Red Mother Practices,' Black Yamari, as well as 'Variegated Garuda,' 'Lion's Roar,' together with 'Red Yamari Life Practice' as the main ones. Also, the Lion-Faced Dakini. These are similar to the ritual of the Bhagavan (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས, Sanskrit Devanagari: bhagavat, Sanskrit Romanization: bhagavan, Literal meaning: Blessed One). Relying on the mandala with eight branches and the pure Thangka, through the preliminary, main, and concluding parts of the pure ritual, with the complete pure ritual, performing the five wisdom empowerments (Tibetan: རིག་པའི་དབང་ལྔ), namely the vase empowerment, secret empowerment, wisdom empowerment, and the fourth empowerment, as well as the cause-way including the boundary, the three-in-one mantra empowerment, thereby achieving the supreme state of Vajradhara (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཛིན, Sanskrit Devanagari: vajradhara, Sanskrit Romanization: vajradhara, Literal meaning: Holder of the Vajra). Similarly, the lineage of blessings possessing the essential points of tantras and oral instructions, gradually matures it with undiminished blessings and subsequent permissions. After that, it is the path of liberation, through the gate of six edges and four aspects, manifesting the meaning of the Vajra of the sutras and tantras. Here, three sentences are unclear, explaining the meaning of the teachings and empowerments, the profound stages of the path, explaining the method of guidance, the phrases of the connection are said to be a collection. Here, five sentences are unclear, the essential hidden meaning of the profound oral instructions, detailed explanation, explaining the teaching of the stages of guidance is the path of liberation. And its root of practice, is the precious oral instruction jewel. It is the practice of the complete teachings, the preliminary is the oral instruction guidance of the three appearances. The exoteric aspect includes the Shravakas, Pratyekabuddhas, and, Bodhisattvas (Tibetan: བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ, Sanskrit Devanagari: bodhisattva, Sanskrit Romanization: bodhisattva, Literal meaning: Awakening Being) the views, meditation, and conduct of the four schools. Fulfilling the essential points of meaning, the Paramita (Tibetan: ཕར་ཕྱིན, Sanskrit Devanagari: pāramitā, Sanskrit Romanization: pāramitā, Literal meaning: to the other shore) declares the supreme Madhyamaka view. After that, making it mature through empowerment, of the unsurpassed Vajrayana, the meaning of the tantras, the basis, path, and result, the profound essential points, above the intellect, analyzing, at the time of the basis, one's own mind, pure and stainless, the great bliss co-emergent wisdom (Tibetan: ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས, Sanskrit Devanagari: sahaja-jñāna, Sanskrit Romanization: sahaja-jñāna, Literal meaning: Co-emergent Wisdom), recognizing its very nature, as the practice of, the nature of the path, awareness arising as a deity, the generation stage relies on the three channels, drops, and winds, relying on the wind and Tummo (Tibetan: གཏུམ་མོ, Sanskrit Devanagari: caṇḍālī, Sanskrit Romanization: caṇḍālī, Literal meaning: Fierce Woman) as well as, melting bliss, is the completion stage with characteristics. These natures are awareness unceasing, the nature is free from elaboration, the ultimate aspect is, free from grasping, the non-elaborate completion stage. In short, the unceasing clear part of awareness, is the conventional truth of samsara, the nature is, the nirvana free from elaboration (Tibetan: མྱ་ངན་འདས, Sanskrit Devanagari: nirvāṇa, Sanskrit Romanization: nirvāṇa, Literal meaning: Cessation of Suffering), basis, path, result, samsara, nirvana, undifferentiated from the vase empowerment, secret empowerment, wisdom empowerment, and, the path and view of the fourth empowerment, as well as the contributing factors of the school, transference of consciousness, entering another body, and the four types of 'འདའ་ཀ' (Name, meaning to be determined), and their measures.
ཛིན་རྨི་ལམ་དང་། །སྒྱུ་ལུས་དུག་ལྔའི་བདུད་རྩི་བསྟེན། །ལུས་སྦྱང་འཁྲུལ་འཁོར་གེགས་ སེལ་དང་། །བོགས་འདོན་མན་ངག་ཟབ་ཁྱད་ཅན། །ཚེ་འདིར་གནས་སྐབས་མཐར་ཐུག་གི །གཏན་བདེ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མཆོག །རྡོ་རྗེ་འཆང་དབང་མངོན་དུ་གྱུར། །གང་ཟག་དབང་པོ་རབ་འབྲིང་ཐ། །མཐའ་དག་བཀྲི་ ནུས་ལམ་ཆ་ཚང་། །རིས་བྲལ་གདམས་པ་ཀུན་གྱི་རྩེ། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་ཉམས་ལེན་ནོ། །དེ་མཚུངས་ནཱ་རོ་མཁའ་སྤྱོད་སོགས། །བསྐྱེད་རྫོགས་ཁྱེར་བདེ་ཆེས་ཟབ་ཞིང་། །མཆོག་སྒྲུབ་ཐུན་མོང་ཞར་ལས་འབྱུང་། །འཇམ་ མགོན་བླ་མ་ས་སྐྱ་པའི། །དབང་སྡུད་ལྷ་མཆོག་དམར་པོ་གསུམ། །འདོད་དགུའི་དཔལ་སྟེར་རིག་བྱེད་མ། །གཙོ་བོ་དབང་གི་ལས་ལ་བབས། །ཚིགས་གཅིག་མི་གསལ་ལུགས་མན་ངག་གནད་ལྡན་མང་། །བསྐྱེད་རྫོགས་ཟབ་ མོས་མཆོག་གི་ནི། །དངོས་གྲུབ་མྱུར་འབྱིན་ལྷ་ཆེན་པོ། །ཚོགས་ཀྱི་བདག་པོ་འདོད་པའི་རྒྱལ། །ལྷ་བསྒོམ་སྔགས་བཟླས་ལས་བཞི་ཡི། །ལས་ཚོགས་རབ་འབྱམས་ཟབ་གནད་ཀྱི། །དབང་སོགས་ཐུན་མོང་མཆོག་གི་ནི། །དངོས་ གྲུབ་ལག་ཁེལ་ཉམས་མྱོང་ཅན། །རྭ་ཚར་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི། །རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད་ལྷ་བཅུ་གསུམ། །འཇམ་དབྱངས་རྣམ་སྤྲུལ་རྭ་ཆེན་གྱི། །ཐུགས་བཅུད་སྙིང་པོ་ཚད་མས་གྲུབ། །སྨིན་བྱེད་ལས་བཞིའི་འཁྲུལ་འཁོར་གྱི། ། 5-693 རིམ་པ་༼བློ་གཞན་པ་གསུམ་༽་མི་གསལ་ཀྱང་འདི་ལྟར་མིན་ནམ་སྙམ་གྱི། །མན་ངག་གནད་དྲིལ་རྭ་ཁྲིད་ནི། །མཁའ་འགྲོ་སྙན་བརྒྱུད་གྲུབ་གཉིས་སྟེར། །ཆོས་སྐྱོང་རྒྱལ་པོ་རྣམ་ཐོས་སྲས། །བུ་ལུགས་གཙོར་ གྱུར་ལྔ་ཕྲག་གསུམ། །གསར་རྙིང་གདམས་པ་ཞི་དྲག་གི །ལས་ཚོགས་སྲིད་གསུམ་དཔལ་ཡོན་སྟེར། །རྒྱལ་བའི་བསྟན་བསྲུང་ཀུན་གྱི་གཙོ། །རྡོ་རྗེ་གུར་གྱི་མགོན་པོ་ནི། །ག་ཡ་དྷ་ར་བ་རི་དང་། །ཁ་ ཆེ་པཎ་ཆེན་མལ་ལོ་བཞི། །བླ་མ་གྱི་ལྗང་མན་ངག་བཅས། །བཀའ་སྲོལ་རྣམ་ལྔ་ཤིང་མགོན་དང་། །རྡོ་མགོན་བྲིས་མགོན་ཁྱད་པར་དུ། །སྟོན་མཆོག་ཤཱཀྱ་སེང་གེ་ཡི། །རབ་གནས་གུར་གྱི་མགོན་མངོན་སུམ། ། བསེ་མགོན་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་དང་། །དམ་ཅན་པུ་ཏྲ་དངོས་ཞུགས་ཀྱི། །ཁྲག་མཚོ་བཀྲ་ཤིས་འོད་འབར་སོགས། །དེ་བཞིན་བརྟན་བསྲུང་དབང་པོ་ནི། །ཁྱད་མྱུར་མཐུ་སྟོབས་དབང་ཕྱུག་ཆེ། །ཞིང་སྐྱོང་ཡིད་བཞིན་ནོར་ བུ་མཆོག །གཉེན་ལོ་ཆེན་པོའི་ཐུགས་ཀྱི་བཅུད། །གྲུབ་མཆོག་དབང་པོ་ཁའུ་པ། །ལས་བརྒྱུད་གདམས་པའི་བཀའ་བབ་ཅིང་། །ཞིང་སྐྱོང་དངོས་བཞུགས་གནས་མཆོག་ནི། །ཁའུ་བྲག་རྫོང་རྟེན་བརྟེན་པ། །ལ་སོགས་རྟེན་དང་གདམས་ པ་ནི། །གཉིས་ཀའི་བཀའ་བབ་བདག་པོར་གྱུར། །དེ་བཞིན་འདོད་ཁམས་དབང་ཕྱུག་མ། །ས་རྔོག་བཀའ་སྲོལ་ཟབ་དགུ་དང་། །གནོད་བྱིན་བེ་གདོང་ལྕམ་དྲལ་གྱི། །མན་ངག་བཀའ་གཏེར་ཟབ་མོའི་ཆོས། །མཐའ
【現代漢語翻譯】 在夢中，觀想，于幻化之身中，享用五毒的甘露。 修習身之瑜伽，消除障礙，擁有提取精要的殊勝口訣。 於此生中，獲得暫時與究竟的安樂，證得圓滿正覺的佛陀。 成就金剛持的果位。 對於上、中、下三種根器的眾生，皆能引導至完整的道。 此為無宗派之分的教誨之精華，是圓滿教法的實修。 同樣，還有那若空行母等法，生起次第和圓滿次第極其簡易而深奧。 能獲得殊勝成就和共同成就。 宗喀巴大師、薩迦派的懷業三尊紅色的本尊。 賜予一切 desired 的吉祥天女，主司懷業。 其中有很多偈頌不清晰，但都蘊含著口訣的精要。 通過生起次第和圓滿次第的甚深修持，能迅速獲得殊勝成就的大神。 象鼻財神，滿足一切願望之王。 修習本尊，唸誦咒語，行持息、增、懷、誅四種事業。 以各種事業的廣大精要，獲得共同和殊勝的成就。 這是具有實效且經驗豐富的惹氏傳承不共的十三尊金剛怖畏金剛。 是文殊菩薩的化身，惹大譯師的心髓精華。 雖有些次第（三個其他的想法）不清楚，但我想應該是這樣。 成熟解脫的四種事業之輪，口訣精要的惹氏教導。 空行耳傳能賜予世俗和勝義兩種成就。 護法財神南通色（梵文：Vaiśravaṇa，藏文：རྣམ་ཐོས་སྲས།，梵文羅馬轉寫：vaiśravaṇa，字面意思：多聞子）。 以子嗣傳承為主的三十五尊。 新舊傳承的寂靜與忿怒本尊，能賜予三界的權勢與財富。 是諸佛護教之首，金剛帳怙主。 傳承自嘎雅達惹、瓦日，以及喀且班欽、瑪洛四位上師。 包括喇嘛吉炯的口訣在內，共有五種傳承方式，特別是木怙主、石怙主、畫像怙主。 對導師釋迦獅子佛（梵文：Śākyasiṃha，藏文：ཤཱཀྱ་སེང་གེ）進行開光，親見金剛帳怙主。 貝怙主如意寶珠，以及丹堅布扎親臨。 血海、吉祥光芒等，這些都是具特殊力量、迅速且具大威力的護法。 田護如意寶珠，是貢卻堅讚的心髓。 成就自在卡烏巴，是事業傳承口訣的持有者。 田護親臨的聖地是卡烏扎宗。 拉索等聖物和口訣，都是這兩者的傳承持有者。 同樣，還有欲界自在母，薩熱、榮果的九種深奧傳承。 以及諾金貝東兄妹的口訣和伏藏的深奧法門。 最後……
【English Translation】 In dreams, visualize, in the illusory body, partake of the nectar of the five poisons. Practice the yoga of the body, eliminate obstacles, and possess the extraordinary key to extracting the essence. In this life, attain temporary and ultimate bliss, realizing the perfectly enlightened Buddha. Achieve the state of Vajradhara. For beings of superior, middling, and inferior faculties, guide them all to the complete path. This is the essence of non-sectarian teachings, the practice of the complete doctrine. Similarly, there are the Naro Khachö (Nāḍākinī) and other practices, with generation and completion stages that are extremely easy and profound. One can obtain supreme and common accomplishments. Jamyang Khyentse Wangpo, the Sakya school's three red deities of power. The glorious goddess who grants all desires, primarily engaged in the activity of power. Many verses are unclear, but they all contain the essence of the oral instructions. Through the profound practice of the generation and completion stages, the great deity who quickly bestows supreme accomplishments. Ganesha, the lord of hosts, the king of desires. Practice the deity, recite mantras, and perform the four activities of pacifying, increasing, magnetizing, and subjugating. With the vast essence of various activities, obtain common and supreme accomplishments. These are the effective and experienced Ra lineage's unique thirteen deities of Vajrabhairava. An emanation of Manjushri, the heart essence of Lotsawa Rinchen Zangpo. Although some sequences (three other ideas) are unclear, I think it should be like this. The wheel of four activities for maturation and liberation, the key instructions of the Ra lineage. The Dakini ear-whispered lineage can bestow both mundane and supreme accomplishments. The Dharma protector Vaishravana (梵文：Vaiśravaṇa，藏文：རྣམ་ཐོས་སྲས།，梵文羅馬轉寫：vaiśravaṇa，literal meaning: Son of renown). The thirty-five deities, mainly the lineage of sons. The peaceful and wrathful deities of the new and old traditions, who can bestow power and wealth of the three realms. The chief of all Buddhas' protectors, Vajra Tent Protector. The lineage from Gayadhara, Variri, and the four great masters of Kashmir, Mal Lotsawa. Including the oral instructions of Lama Gyijong, there are five ways of transmission, especially the Wood Protector, Stone Protector, and Painted Protector. Consecrating the teacher Shakya Simha (梵文：Śākyasiṃha，藏文：ཤཱཀྱ་སེང་གེ), directly seeing the Vajra Tent Protector. Be Protector Wish-fulfilling Jewel, and Damchen Putra in person. The sea of blood, auspicious light, etc., these are Dharma protectors with special power, swiftness, and great strength. Field Protector Wish-fulfilling Jewel, the heart essence of Könchog Gyaltsen. Accomplished master Khaupa, the holder of the lineage of activity instructions. The sacred place where Field Protector resides in person is Khau Drakdzong. The relics and instructions of Lhaso, etc., are the holders of the transmission of both. Similarly, there is the Desire Realm Free Mother, the nine profound transmissions of Sare and Ngog. And the oral instructions and profound treasure teachings of the Nöjin Bedong siblings. Finally...
་ཡས་སྲུང་ཞིང་རྣལ་འབྱོར་པའི། ། 5-694 འདོད་དོན་སྒྲུབ་ལ་གཙོ་བོ་ནི། །མངོན་སྤྱོད་དབང་དང་ཞི་རྒྱས་ཀྱི། །རབ་འབྱམས་ལས་ཚོགས་སྤྲོས་བཅས་དང་། །སྤྲོས་མེད་བསྙེན་སྒྲུབ་ལས་ཀྱི་གཙོ། །རིམ་གཉིས་རྣལ་འབྱོར་ཉམས་ལེན་གྱི། །རིམ་པར་བརྟེན་དང་འཁོར་ ལོ་ནི། །མཆོད་གཏོར་ལས་སྦྱོར་ཟོར་སྦྱིན་སྲེག །དེ་དག་གེགས་སེལ་བོགས་འདོན་གྱི། །རིམ་པ་སྤྱི་ཡི་སྤྲོས་བཅས་དང་། །ནང་གི་རྣལ་འབྱོར་བསྐྱེད་རྫོགས་ཀྱི། །རིམ་པ་རྟེན་འབྲེལ་གནད་ལྡན་པའི། །སྤྲོས་བཅས་སྤྲོས་ མེད་ཉམས་ལེན་གྱི། །རིམ་པས་བསྟན་དང་སྒྲུབ་པ་པོའི། །གནས་སྐབས་ལས་བཞིའི་འདོད་དགུ་འགྲུབ། །མཐར་ཐུག་གཏན་བདེ་རྣམ་གྲོལ་ལམ། །བདེ་བླག་འགྲུབ་ནུས་མཆོག་ཐུན་གྱི། །དངོས་གྲུབ་མྱུར་ཐོབ་ཉམས་མྱོང་ཅན། ༼་ འདིར་ཚིགས་རྐང་གཅིག་མི་གསལ།༽ །འཕགས་བོད་བྱང་སེམས་པཎྜི་ཏ། །གྲུབ་ཐོབ་བརྒྱུད་པའི་བསྟན་བཅོས་དང་། །མན་ངག་གནད་ལྡན་འགྲན་ཟླ་བྲལ། །དེ་ལྟར་དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པའི། །གདུང་བརྒྱུད་འབྱོན་དང་འབྱོན་གྱུར་ པས། །བསྟན་འཛིན་གྲུབ་པ་ངོར་རྫོང་དང་། །ཁྱད་པར་རྒྱུད་སྡེ་རྒྱ་མཚོའི་བདག །རྒྱལ་བས་རྒྱལ་བར་ལུང་བསྟན་པ། །ངོར་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་པོ། །བརྒྱུད་པར་བཅས་དང་སྙན་བརྒྱུད་ཀྱི། །བདག་པོ་ཁའུ་བྲག་ རྫོང་པ། །ཚར་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ནི། །ཡབ་སྲས་བརྒྱུད་པར་བཅས་པ་གཙོ། །གངས་རིའི་ལྗོངས་འདིར་གསར་རྙིང་གི །མཁས་པ་སྤྱི་དང་རྒྱལ་བའི་བསྟན། །ཡོངས་རྫོགས་མངའ་བདག་ས་གསུམ་གྱི། །འགྲོ་མགོན་རྒྱལ་དབང་རྡོ་རྗེ་འཆང་། ། 5-695 ཐམས་ཅད་མཁྱེན་གཟིགས་ལྔ་པ་ཡི། །བསྟོད་ཅིང་བསྔགས་པར་མཛད་པ་ལྟར། །སྙན་པ་དོན་ལྡན་འཇམ་པའི་དབྱངས། །དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་པའི་རིང་ལུགས། །རིས་བྲལ་ཡོངས་ཀྱི་གཙུག་ན་མཐོ། །དེས་ན་སུ་ཞིག་མཁས་ བཙུན་བཟང་། །འདོད་ན་ས་སྐྱའི་བཀའ་སྲོལ་ཟུངས། །ཐུན་མོང་དངོས་སྒྲུབ་འབད་མེད་འགྲུབ། །གྲུབ་པའི་གཙུག་རྒྱན་མཆོག་གི་ས། །སངས་རྒྱས་རྡོ་རྗེ་འཆང་འདོད་ན། །ས་སྐྱའི་བཀའ་སྲོལ་གུས་པས་ལོངས། །དེ་ལྟར་རང་ བཞིན་བརྗོད་པ་ཡི། །བདེན་པའི་ཚིག་གི་བོད་ཡུལ་གྱི། །གྲུབ་མཐའི་རྣམས་བཞག་མདོར་བསྡུས་ཙམ། །སྨྲས་འདིའི་བསྟན་འགྲོ་བདག་ཅག་གི །འཕྲལ་ཡུན་གཏན་དུ་དགའ་དང་བདེའི། །ལེགས་ཚོགས་འཕེལ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་ཅིག །མདོ་ དང་རྒྱུད་སྡེ་རྒྱ་མཚོ་ཡི། །མདོ་སྡོམ་གྲུབ་མཐའ་སྡོམ་གསུམ་དོན། །མདོ་སྔགས་ས་ལམ་རྣམ་གཞག་བཅས། །མདོ་དོན་གོ་བདེར་དྲིལ་སྟེ་བཀོད། ། ལེགས་བྱས་གཏན་གྱི་བདེ་བའི་རྒྱུ། །ལེགས་མཆོག་མདོ་སྔགས་ལམ་བཟང་ དོན། །ལེགས་པར་འཁྲུལ་མེད་རྟོགས་ལ་རེའི། །ལེགས་དོན་གོ་བདེ་དོན་ཚང་འདི། །རང་གཞན་མདོ་སྔགས་ཆོས་ཚུལ་ལ། །རང་གཞན་གཏན་གྱི་བདེ་ཐོབ་ཕྱིར། །རང་གཞན་ཆོས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 守護瑜伽士的處所。 為成就所愿，最重要的是，具有神通自在和息增懷伏的，各種各樣的事業，包括有相和無相的修持之主。次第瑜伽的修習，依賴於次第和輪涅，供養朵瑪，事業施食，朵瑪施食火供，這些消除障礙，增益力量的，次第共同的有相，以及內在瑜伽生起次第和圓滿次第的，次第緣起具有關鍵，有相無相的修持，通過次第的教導，修行者的，四種事業的願望得以實現。最終獲得永恒的安樂解脫，或者，能夠輕易成就殊勝共同的，迅速獲得成就的經驗。（此處缺少一個詩句） 藏族和印度的菩薩班智達，成就者傳承的論著和，具有關鍵的口訣無與倫比。如是，吉祥薩迦派的，血脈傳承出現和已經出現的，持有教法成就者俄爾寺和宗寺，特別是密續部的海之主，被勝者預言為勝者，俄爾欽多杰羌大尊者，包括傳承和口耳傳承的，持有者卡烏扎宗巴，擦欽法王，以父子傳承為主。雪域藏地新舊的，智者共同和勝者的教法，圓滿的自在者三界，眾生怙主嘉瓦多杰羌，一切智者第五世，如讚頌和讚美一般，美名具有意義文殊菩薩，吉祥薩迦派的宗風，無偏頗的位於一切頂端。因此無論誰賢善，如果想要，就應遵循薩迦的教規，共同的成就毫不費力地實現。成就的頂飾至高之位，如果想要成為佛陀金剛持，就應恭敬地接受薩迦的教規。如是自性表達的，真諦之語在藏地，各教派的安立簡略地，如此說愿此教法和眾生，暫時和永久的喜樂，善妙增長之因。 經部和續部如海，經部總義宗義三義，包括經部密法道位之安立，經部要義簡明扼要地編寫。善行是永恒安樂之因，殊勝經部密法道之要義，爲了無誤證悟而努力，善妙意義簡明意義完整，爲了自他經部密法之法理，爲了自他獲得永恒之安樂，自他之法。
【English Translation】 A place protected by Yasa and Yogis. To accomplish desires, the most important thing is to have the power of manifestation and the peaceful, increasing, subjugating, and wrathful activities. The master of various activities, including those with and without elaboration. The practice of sequential yoga depends on the sequence and the cycle of existence. Offering Torma, performing activities of alms, Torma alms, and fire offerings. These eliminate obstacles and increase power. The sequence of common elaborations, as well as the inner yoga of the generation stage and completion stage. The sequence of dependent origination is crucial. Practices with and without elaboration. Through the sequence of teachings, the desires of the four activities of the practitioner are fulfilled. Ultimately attaining eternal bliss and liberation, or, being able to easily accomplish the supreme common, quickly attaining the experience of accomplishment. (A verse is missing here) Tibetan and Indian Bodhisattva Panditas, treatises of the lineage of accomplished ones, and, crucial oral instructions are unparalleled. Thus, the glorious Sakya school's, bloodline lineage appears and has appeared. Holders of the teachings, the Ngor Monastery and Dzong Monastery of accomplished ones, especially the lord of the ocean of tantric divisions, prophesied by the Victorious Ones as Victorious Ones, Ngorchen Dorje Chang the Great, including the lineage and the oral transmission, the holder Khau Drak Dzongpa, Tsarchen Chökyi Gyalpo, mainly the father-son lineage. In this snowy land of Tibet, the wise ones of the new and old schools together and the teachings of the Victorious Ones, the complete sovereign of the three realms, the protector of beings, Gyalwang Dorje Chang, the all-knowing Fifth, as praised and extolled, the meaningful name Manjushri, the glorious Sakya school's tradition, impartially stands at the top of everything. Therefore, whoever is virtuous and good, if they desire, should follow the Sakya precepts, and common accomplishments will be achieved effortlessly. The supreme position of the crown ornament of accomplishment, if you want to become Buddha Vajradhara, you should respectfully accept the Sakya precepts. Thus, the words of truth expressing the nature, in Tibet, the establishment of various schools, briefly, may this teaching and sentient beings, have temporary and permanent joy and happiness, and be the cause of increasing goodness. The Sutra and Tantra are like the ocean, the Sutra's general meaning, the three meanings of the school, including the establishment of the Sutra, Mantra, and stages of the path, the Sutra's essence is compiled concisely. Good deeds are the cause of eternal happiness, the essence of the supreme Sutra and Mantra path, strive for unerring realization, the good meaning is concise and complete, for the sake of self and others' Sutra and Mantra Dharma, for the sake of self and others attaining eternal happiness, the Dharma of self and others.
ི་དོན་མ་ནོར། །རང་གཞན་རྣམ་དག་ ཆོས་སྤྱན་མཆོག །ལེགས་པར་ཐོབ་ནས་གཞུང་ལུགས་དོན། །ལེགས་རྟོགས་གཞུང་ལུགས་ཀུན་ལ་མཁས། །ལེགས་པའི་གཞུང་བཟང་འདིར་ཀུན་འཇུག །ལེགས་བཤད་གཞུང་ལུགས་བཤད་སྒྲུབ་དར། །དེ་ལྟར་འབྱུང་རུང་ལ་སོགས་དགེ །དེ་དག་མཐུ་ལས་རྒྱལ་བའི་བསྟན། ། 5-696 དེ་འཛིན་རབ་བྱུང་སྡེ་བས་འཕེལ། །དེ་བཞིན་མཁའ་མཉམ་སྣོད་བཅུད་ཀུན། །ཁྱད་པར་ས་ངོར་སྙན་བརྒྱུད་བསྟན། །དེ་འཛིན་ངུར་སྨྲིག་སྡེ་བཅས་འཕེལ། །རྩ་བའི་བླ་མ་འཇམ་དཔལ་དབྱངས། །བདག་ཆེན་ཡབ་སྲས་སྐུ་ མཆེད་དང་། །མཁན་ཆེན་ཐམས་ཅན་མཁྱེན་ཆེན་པོ། །ཡོངས་འཛིན་སྨོན་ལམ་མཚན་ཅན་མཆོག །ཞབས་བརྟན་ཕྲིན་ལས་རྒྱས་པ་དང་། །བདག་ཅག་བྱམས་སྐྱོང་འདོད་དགུ་སྩོལ། །བདག་ཅག་བརྩེས་སྐྱོང་ལྟོས་འཁོར་བཅས། །འགལ་རྐྱེན་ཕྱི་ ནང་བར་ཆད་ཞི། །ལུགས་ཟུང་དཔལ་ཡོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས། །རྟག་ཏུ་བདེ་དགར་སྤྱོད་པར་ཤོག །བདག་ཀྱང་སྐྱེ་དང་ཚེ་རབས་སུ། །མི་འདོད་སྲིད་པའི་འཆིང་ལས་གྲོལ། །རབ་བྱུང་རྡོ་རྗེ་འཛིན་མཆོག་གྲུབ། །མདོ་ སྔགས་བཤད་སྒྲུབ་ལེགས་རྩེར་སོན། །འབྲེལ་ཚད་བྱང་ཆུབ་མཆོག་གི་སར། །འགོད་ནུས་ལུགས་ཟུང་བྱ་བ་ཀུན། །ལེགས་ཤིང་བསྟན་འགྲོར་ཕན་ཐོགས་པའི། །མཐུ་ལྡན་རབ་བྱུང་མཆོག་ཐོབ་ཤོག །བཀྲ་ཤིས་དགེ་ལེགས་ཀུན་སྩོལ་ མཆོག །མཆོག་གསུམ་བླ་མ་ཆོས་སྲུང་གི །མཆོག་ཐུན་དངོས་གྲུབ་བདེ་བླག་ཏུ། །ཐོབ་པའི་བཀྲ་ཤིས་དེང་འདིར་སྩོལ། །ཅེས་གྲུབ་མཐའ་བཞི་དང་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ཡི་རྣམ་གཞག་བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་སྡོམ་པ་གསུམ་ གྱི་དོན་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་གྱི་གནད་བསྡུས་ཞར་བྱུང་བོད་ཀྱི་གྲུབ་མཐའི་ལོ་རྒྱུས་བཅས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བཀོད་པ་མདོ་སྔགས་ཆོས་ཚུལ་སྙིང་པོའི་གསལ་བྱེད་མ་རིག་མུན་པ་སེལ་བའི་དཔལ་ལྡན་འོད་ཟེར་བརྒྱ་པ་སྐལ་བཟང་བློ་ཡི་པད་ཚལ་བཞད་པ་དོན་གཉིས་ལྷུན་གྱི་གྲུབ་པའི་ལམ་བཟང་ཞེས་བྱ་བ་འདི་རང་ཉིད་ཆུང་ངུའི་དུས་ནས་དཀོར་ཟན་གྱི་བག་ཆགས་ལྟ་བུའི་ཆོས་ཕྱོགས་ལ་ཐོས་བསམ་བསྒོམ་སྒྲུབ་ལ་སྤྲོ་བ་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡོད་ཅིང་། 5-697 དེ་མུས་ལེགས་ལམ་དུ་སོང་ན་དལ་འབྱོར་དོན་ཡོད་ཙམ་དང་རང་གཞན་ལ་ཕན་ཐོགས་ཕྲན་བུ་ཨེ་ཡོང་ཀྱང་། སྙིགས་དུས་ཀྱི་ནག་ཕྱོགས་ཁ་རྒྱལ་ཞིང་ཐམས་ཅད་ངན་འགྲོའི་ལམ་ལ་ཆས་པ་ཕལ་ ཆེ་བའི་དུས་དབང་དང་། རང་ཉིད་འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱ་མཚོར་སྲིད་པའི་འཆིང་བའི་ནང་དུ་ཆུད་པའི་རྒྱུ་དང་། ངན་འགྲོའི་ལམ་ལ་ཆས་པ་ཕལ་མོ་ཆེ་འགའ་ཞིག་གི་རང་གཞན་ཐར་པ་ མཆོག་གི་ལམ་ལས་ལྡོག་ཅིང་དུཿཁར་སྦྱོར་བའམ། ཇི་སྐད་དུ་འཇམ་མགོན་བླ་མས། །བློ་ཆུང་ཞིག་གིས་ཕན་བཏགས་པས། །འགའ་ཞིག་གནོད་པ་ཆེན་པོར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ལྟ་བུ་ཡིན་ནམ། ལུགས་ཟུང་ གི་བསླབ་བྱ་ཇི་བཞིན་མ་ཡིན་པའི་སྒོ་གསུ
【現代漢語翻譯】 意義無誤謬，自他皆清凈，殊勝法眼善獲得，善解經論之義，精通一切經論，皆入此善妙之論，善說經論，講修興盛。如是等等皆吉祥，以此等威力，愿勝者之教法， 由持教之僧團弘揚，如是，愿等同虛空之有情與器世界，特別是此地之口耳傳承教法，由持教之僧衣僧團弘揚。根本上師文殊菩薩（འཇམ་དཔལ་དབྱངས།，梵文：मञ्जुश्री，梵文羅馬音：Mañjuśrī，智慧妙吉祥），大德父子及兄弟，大堪布一切智者，大恩上師具名善慧者，愿您們長久住世，事業廣大，慈悲護佑我等，賜予一切所愿。愿您慈愛守護我等師徒眷屬，消除內外一切違緣障礙，使政教二業之功德圓滿，恒常安樂。愿我生生世世，解脫不欲之輪迴束縛，成就持明金剛持之勝位，使顯密講修圓滿至極，能將一切有緣者安置於殊勝菩提之位，一切政教事業，皆能吉祥，利益教法與眾生，獲得具力之殊勝僧位。祈願吉祥圓滿，賜予一切善妙，三寶上師及護法，無礙獲得共同與殊勝之成就，於今日賜予吉祥！此乃彙集了顯宗四宗與密宗四部之精要，總攝三戒之義，歸納基道果三者之要點，以及附帶簡述藏傳佛教各宗派歷史之《顯密教法精要闡明——遣除無明黑暗之百光，開啟具緣者智慧蓮苑，成就二利之妙道》。 此乃自幼時起，便對如供品般之佛法，懷有聞思修之興趣。若能如是行於正道，縱使僅能使暇滿人身稍有意義，或對自他略有助益，然末法時期，黑業興盛，一切皆趨向惡道，多數人受此時代之影響，且自身亦沉溺於輪迴苦海之束縛中，多數趨向惡道者，令自他遠離解脫正道，而趨向痛苦，或如至尊宗喀巴大師所言：『小智者之幫助，有時反成大害。』是否如此？未依政教二業之教誨，身語意三門……
【English Translation】 The meaning is without error, self and others are completely pure, the excellent Dharma eye is well obtained, the meaning of the scriptures and treatises is well understood, proficient in all scriptures and treatises, all enter this excellent treatise, the excellent explanation of the scriptures and treatises, the teaching and practice flourish. Such and so on are all auspicious, by the power of these, may the teachings of the Victorious One, be propagated by the monastic community that upholds the teachings, likewise, may all sentient beings and the environment equal to space, especially the oral transmission teachings in this land, be propagated by the monastic community wearing monastic robes. Root Guru Manjushri (འཇམ་དཔལ་དབྱངས།，梵文：मञ्जुश्री，梵文羅馬音：Mañjuśrī, Gentle Glory), great virtuous father and sons and brothers, great Khenpo all-knowing ones, great kind master with the name Monlam, may you live long, may your activities be vast, may you protect us with compassion, may you grant all wishes. May you lovingly protect us, teachers and disciples and retinues, may you eliminate all internal and external obstacles, may the glory of the two systems of governance and Dharma be complete, may we always live in happiness. May I also, in every birth and lifetime, be liberated from the bonds of unwanted existence, attain the supreme position of Vajradhara, may the teaching and practice of Sutra and Tantra be perfected to the utmost, may I be able to place all fortunate ones in the supreme position of enlightenment, may all activities of the two systems of governance and Dharma be auspicious, beneficial to the teachings and sentient beings, may I obtain the supreme monastic position with power. May the auspicious goodness grant all goodness, the Three Jewels, Guru and Dharma protectors, may the common and supreme accomplishments be easily obtained, may the auspiciousness of this day be granted! This is a compilation of the essence of the four schools of Sutra and the four classes of Tantra, summarizing the meaning of the three vows, summarizing the key points of the three grounds, paths and fruits, and incidentally describing the history of the various schools of Tibetan Buddhism, 'The Essence of Sutra and Tantra - A Hundred Rays Dispelling the Darkness of Ignorance, Opening the Lotus Garden of Wisdom for the Fortunate, and Accomplishing the Good Path of Two Benefits'. This is because from a young age, I have had an interest in studying, contemplating, and practicing the Dharma, like a karmic imprint of offerings. If one can walk on the right path in this way, even if it only makes the leisure and endowment of human life slightly meaningful, or slightly benefits oneself and others, but in the degenerate age, black karma is rampant, and everything is heading towards the evil path, most people are influenced by this era, and one is also immersed in the bondage of the ocean of suffering of samsara, most of those who head towards the evil path cause themselves and others to turn away from the path of liberation and head towards suffering, or as the venerable Tsongkhapa said: 'The help of a small-minded person sometimes turns into a great harm.' Is it so? Not following the teachings of the two systems of governance and Dharma, the three doors of body, speech, and mind...
མ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་འདམ་དུ་བྱིངས་ཀྱང་། ཆོས་བློ་མ་བོར་ཙམ་ཁུལ་གྱི་མདོ་སྔགས་ཟབ་མོའི་ལམ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་ཞིག་ཤེས་ལ་རེ་བའི། ཀུན་ མཁྱེན་འཇིགས་མེད་གླིང་པའི་མཛོད་འགྲེལ་ཤིང་རྟ་རྣམ་གཉིས་ཞིག་མཐོང་བ་དེ་ལ་ལྟ་རྟོགས་བྱེད་འདོད་ཀྱི་ཀུན་གཟིགས་དགེ་སྤྲུལ་རིན་པོ་ཆེར་ལམ་ཙམ་ཞུ་ཁུལ་བགྱིས་ཀྱང་རྣམ་གཡེངས་ཁག་གཟན་གྱིས་མཐར་ མ་འཁྱོངས། བསྟན་པའི་མངའ་བདག་རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དང་། ངོར་ཆེན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་དཀོན་མཆོག་ལྷུན་གྲུབ་གྱིས་མངོན་རྟོགས་ལྗོན་ཤིང་རིན་པོ་ཆེ་དང་། གོང་མའི་དགོངས་རྒྱན་ཞིག་མཇལ་བ་ལྷག་པར་དེ་དོན་མདོ་སྔགས་ཀྱི་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་ཆ་ཚང་ཞིག་ལ་ཐོས་སྦྱང་དེ་ཡང་མཁན་ཆེན་རྡོ་རྗེ་འཆང་བྱམས་པ་ནམ་མཁའ་འཆི་མེད་མཆོག་དང་། 5-698 འདྲེན་མཆོག་བླ་མ་ངག་དབང་རིན་ཆེན་ཟུང་ལ་བཀའ་འདྲི་ལམ་ཙམ་ཐོས་པ་ཙམ་ལས། གཞན་གསར་རྙིང་གི་བླ་མ་མཁས་ཚུལ་འཛིན་པ་འགའ་ལ་དྲི་གཏུགས་བྱས་ཁུལ་ཀྱང་སྦུག་ཐུམ་ཞིག་ལས་སོར་ ཆོད་པ་མ་བྱུང་ཞིང་། ལར་ཡང་རང་སྐལ་བ་དམན་པས། འདི་ཕྱིའི་བདེ་ཐབས་དང་ཐར་པའི་ལམ་སྟོན་པ་ནི་དྲིན་ཆེན་བླ་མ་ཡར་ཀླུང་པ་རྡོ་རྗེ་འཆང་དེ་ཉིད་དང་། འདྲེན་མཆོག་ངག་དབང་ རིན་ཆེན། ཐར་རྩེ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཁུ་དབོན་ཙམ་དུ་ཟད་ཅིང་། བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པ་ལ་འགལ་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་ངང་དུ་འབྱམས་མུར་སྐྱབས་མཆོག་བསླུ་བ་མེད་པ་བླ་མ་མཆོག་གསུམ་ཆོས་སྐྱོང་སྲུང་ མའི་ཐུགས་རྗེ་ལ་བརྟེན། རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེའི་སྒོར་ཞུགས་ཏེ་མཁན་ཆེན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཆེན་པོར་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས། མཁན་ཆེན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་གཟིགས་མཆོག་གིས་མཁྱེན་བརྩེ་ ནུས་པ་ཆེན་པོའི་ཉི་གཞོན་གསར་པའི་ཐིག་ཕྲེང་གིས་རྨོངས་པའི་མུན་པ་བསལ་ཞིང་ལུགས་ཟུང་བློ་ཡི་ཅུང་ཟད་རྒྱས་པའི་སྐལ་བཟང་ཐོབ་པས་གསར་རྙིང་རིས་བྲལ་སྤྱི་དང་རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པའི་ མདོ་སྔགས་སྙན་བརྒྱུད་ཟབ་མོ་ལ་ཐོས་བསམ་བསྒོམ་པའི་མོས་པ་ལམ་བྱེད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གཞོལ་མུར་ས་ཁྱི་ས་ཕག་སྐོར་སྔོན་གྱི་ཐུགས་བསྐྱེད་སྨོན་ལམ་བཟང་པོས་རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་སྨྲ་བའི་སེང་གེ་བྱམས་པ་སྨོན་ལམ་གྲགས་པའི་ཞབས་པད་ཉེ་བར་བསྟེན་ཏེ་གང་གི་ཞལ་སྒོ་ལས་གྲུབ་མཐའ་བཞི་དང་། 5-699 འཇམ་མགོན་བླ་མ་ས་སྐྱ་པ་པཎྜི་ཏ་ཆེན་པོའི་བསྟན་བཅོས་སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེ། ཀུན་མཁྱེན་བསོད་ནམས་སེང་གེའི་དེ་ཡི་ཁ་སྐོང་། མཁན་ཆེན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ངག་དབང་ཆོས་གྲགས་ཀྱི་དཀའ་འགྲེལ་ ཟུང་གི་ལྗགས་ཁྲིད་ཞིབ་མོར་ཞུས་ཤིང་། དེར་བརྟེན་སློབ་དཔོན་རིན་པོ་ཆེ་བསོད་ནམས་རྩེ་མོར། རྗེ་བཙུན་རིན་པོ་ཆེ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དང་། །ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ། འཕགས་པ་རིན་པོ་ཆེ། སྟག་ཚང་ ལོ་ཙཱ་བ་ཤེས་རབ་རིན་ཆེན།
【現代漢語翻譯】 雖然我沉溺於痛苦的深淵，但我沒有放棄對佛法的信念，渴望瞭解宗喀巴大師深奧的顯密之道，並希望不錯謬地修行。我曾有幸拜讀全知吉美林巴（Kunchen Jigme Lingpa）的《寶藏論》及其註釋《雙運馬車》，並渴望對其進行研究。我曾嘗試向全知根珠仁波切（Kunkhyen Ge Tsul Rinpoche）請教，但因種種干擾而未能如願。我曾有幸拜見教法之主杰尊薩迦巴扎巴堅贊（Jetsun Sakya Pandita Dragpa Gyaltsen）和鄂爾欽·一切智者袞秋倫珠（Ngorchen Kunkhyen Konchok Lhundrup）的《現觀莊嚴論·如意寶樹》和《上師意趣莊嚴》。我尤其渴望全面學習顯密教法的基礎、道和果，併爲此向堪布多杰羌·蔣巴南喀吉美（Khenchen Dorje Chang Jampa Namkha Chime）和引導師喇嘛阿旺仁欽（Drenchok Lama Ngawang Rinchen）請教。然而，我只是聽聞了一些皮毛。我也曾嘗試向一些自詡為智者的新舊傳承的喇嘛請教，但他們卻含糊其辭，未能給我明確的指導。總的來說，由於我自己的福報淺薄，能夠指導我今生來世的幸福和解脫之道的，只有恩師雅隆巴多杰羌（Yarlungpa Dorje Chang）、引導師阿旺仁欽（Ngawang Rinchen）和塔澤多杰羌叔侄（Tartse Dorje Chang）。在成就菩提道的過程中，我遇到了各種各樣的障礙。我只能依靠永不欺騙的皈依境——上師、三寶、護法神的慈悲，進入了珍貴的佛法之門，並從堪布一切智者那裡受了沙彌戒和比丘戒。堪布一切智者以其廣大的智慧、慈悲和能力，如新生的太陽般驅散了我的愚昧之黑暗，使我獲得了增長世俗和佛法智慧的幸運。因此，我一心專注于對新舊傳承無偏頗的教法，以及杰尊薩迦巴深奧的顯密口傳教法的聞思修。在土狗年和土豬年之間，我親近了受過去願力所引導的雄獅蔣巴門朗扎巴（Jampa Monlam Drakpa），並從他的教誨中學習了四大宗派的教義。 我詳細聆聽了蔣揚喇嘛薩迦班智達（Jamyang Lama Sakya Pandita）的著作《三律儀差別論》、全知索南僧格（Kunkhyen Sonam Senge）的補充說明，以及堪布一切智者阿旺曲扎（Khenchen Kunkhyen Ngawang Chodrak）的釋論。因此，我對索南孜摩上師（Sonam Tsemo）、杰尊仁波切扎巴堅贊（Jetsun Rinpoche Dragpa Gyaltsen）、薩迦班智達（Sakya Pandita）、帕巴仁波切（Phagpa Rinpoche）和達倉洛扎瓦謝饒仁欽（Tagtsang Lotsawa Sherab Rinchen）生起了敬仰之心。
【English Translation】 Although I am immersed in the swamp of suffering, I have not abandoned my faith in the Dharma. I long to understand the profound path of Sutra and Tantra of the Dzogchen tradition, and I hope to practice it without error. I had the good fortune to see the 'Treasury' of Kunchen Jigme Lingpa and its commentary, the 'Two Chariots,' and I wished to study them. I tried to consult with Kunkhyen Ge Tsul Rinpoche, but due to various distractions, I was unable to do so. I had the good fortune to meet Jetsun Sakya Pandita Dragpa Gyaltsen, the lord of the teachings, and Ngorchen Kunkhyen Konchok Lhundrup's 'Ornament of Realization: The Wish-Fulfilling Tree' and the 'Ornament of the Guru's Intentions.' I especially longed to fully study the foundation, path, and fruit of Sutra and Tantra, and for this purpose, I consulted with Khenchen Dorje Chang Jampa Namkha Chime and the guide Lama Ngawang Rinchen. However, I only heard a little bit. I also tried to consult with some lamas of the new and old traditions who claimed to be wise, but they were vague and did not give me clear guidance. In general, due to my own lack of merit, the only ones who could guide me to happiness and liberation in this life and the next were the kind teacher Yarlungpa Dorje Chang, the guide Ngawang Rinchen, and the Tartse Dorje Chang uncle and nephew. In the process of achieving enlightenment, I encountered various obstacles. I could only rely on the compassion of the infallible refuge—the guru, the Three Jewels, and the Dharma protectors—to enter the precious door of the Dharma and receive the novice and full ordination from Khenchen Kunkhyen. Khenchen Kunkhyen, with his vast wisdom, compassion, and ability, dispelled the darkness of my ignorance like a newborn sun, and I was fortunate to gain some increase in worldly and Dharma wisdom. Therefore, I single-mindedly focused on the study, contemplation, and meditation of the non-sectarian teachings of the new and old traditions, and the profound Sutra and Tantra oral transmissions of Jetsun Sakya. Between the Earth Dog and Earth Pig years, I drew near to the lion Jampa Monlam Drakpa, who was guided by past aspirations, and from his teachings, I learned the doctrines of the four major schools. I listened in detail to Jamyang Lama Sakya Pandita's 'Differentiation of the Three Vows,' Kunkhyen Sonam Senge's supplement to it, and Khenchen Kunkhyen Ngawang Chodrak's commentary. Therefore, I developed reverence for Master Sonam Tsemo, Jetsun Rinpoche Dragpa Gyaltsen, Sakya Pandita, Phagpa Rinpoche, and Tagtsang Lotsawa Sherab Rinchen.
ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་དཀོན་མཆོག་ལྷུན་གྲུབ། འཇམ་མགོན་མཁྱེན་བརྩེའི་དབང་ཕྱུག །དཔལ་མང་དུ་ཐོས་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོ་རྣམས་ཀྱི་གསུང་རབ་ལ་ཞིབ་ མཇལ་ཞུས། གཞན་ཡང་འགོས་ལོ་གཞོན་ནུ་དཔལ་གྱི་དེབ་ཐེར། སྡེ་དགེ་ཞུ་དག་རིན་པོ་ཆེའི་དཀར་ཆག གྲུབ་དབང་བླ་མ་སངས་རྒྱས་རྒྱ་མཚོའི་གསུང་རྩོམ་བཅས་རྣམས་ལ་ལེགས་པར་མཇལ་ཏེ་འཕགས་བོད་ ཀྱི་ལྟ་གྲུབ་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི་བཤད་པ། གནད་དྲིལ་གོ་བདེའི་ཚུལ་དང་གསང་སྔགས་ཀྱི་རྒྱུད་སྡེ་ཕལ་ཆེར་མན་ངག་གསང་བའི་སྐོར་ཡིན་ཀྱང་གསང་བ་དམ་ཆེས་པའི་ཟལ་ལུས་སུ་ མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཞལ་གསལ་ཙམ་བཅས་རང་དང་དཔལ་ལྡན་ལྷུན་གྲུབ་སྟེང་གི་བླ་མ་དགེ་འདུན་པ་རྣམས་ཀྱི་མཚོན། རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པ་བསྟན་འཛིན་ངོར་པ་དང་། ཚར་པའི་བརྒྱུད་འཛིན་སོགས་ཀུན་གྱིས་རྟོགས་སླ་ཞིང་མདོ་སྔགས་ཟབ་མོའི་དོན་ལ་ཐོས་བསམ་གྱི་རྒྱུན་བཟང་པོ་འཕེལ་དུ་རེ་བའི་ལྷག་བསམ་རྣམ་པར་དག་པས་ཀུན་ནས་བསླང་ཏེ་བཀའ་དྲིན་གཞལ་དུ་མེད་པ་ཡར་ཀླུང་རྡོ་རྗེ་འཆང་བྱམས་པ་ངག་དབང་ཀུ་ན་དགའ་ནམ་མཁའ་ལེགས་པ་ལྷུན་གྲུབ་བསྟན་པའི་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་པ་དང་། 5-700 ཐར་རྩེ་རྡོ་རྗེ་འཆང་བྱམས་པ་ནམ་མཁའ་འཆི་མེད། རྗེ་བཙུན་འཆི་མེད་བསྟན་པའི་ཉི་མ། དཔལ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ་སྔགས་འཆང་བླ་མ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ངག་དབང་ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས་མཐུ་ སྟོབས་བསྟན་འཛིན་དབང་པོ་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ། དཔལ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ་སྔགས་འཆང་བླ་མ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ངག་དབང་ཀུན་དགའ་རིན་ཆེན་དཔའ་བོ་བདུད་ལས་རྣམ་རྒྱལ་ དབང་གི་རྒྱལ་པོ་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ། ཡང་དཔལ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ་འཇམ་དབྱངས་ངག་གི་དབང་ཕྱུག་མགོན་པོ་དངོས་གྲུབ་དཔལ་འབར་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་ པོ། དཔལ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ་ངག་དབང་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་རིན་ཆེན་ཚུལ་ཁྲིམས་དབང་ཕྱུག་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ། དཔལ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ་ངག་དབང་རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན་ བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ། དཔལ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོ་ངག་དབང་ཀུན་དགའ་ཐེག་ཆེན་དབང་སྡུད་བཀྲ་ཤིས་རིན་ཆེན་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ། མཁན་ཆེན་ཐམས་ཅད་ མཁྱེན་པ་བྱམས་པ་ཀུན་དགའ་བསྟན་འཛིན་གྱི་ཞལ་སྔ་ནས་གཙོས། གཞན་ཡང་ས་ངོར་ཞ་ལུ་དགེ་ལྡན། དྭགས་བརྒྱུད། རྡོར་སྨིན། རྫོགས་ཆེན། ཀཿཐོག་པ་སོགས་རིས་བྲལ་གྱི་འདྲེན་པ་ཁ་ཤས་དང་། དོན་གྱི་སླད་དུ་མཚན་ནས་སྨོས་ན། 5-701 ཆོས་ཚུལ་གྱི་བཀའ་དྲིན་ཆེན་པོས་རྗེས་སུ་བཟུང་བ། རབ་འབྱམས་སྨྲ་བའི་སེང་གེ་བྱམས་པ་སྨོན་ལམ་གྲགས་པ་སོགས་ཀྱི་རྗེས་སུ་བཟུང་ཞིང་། གསར་རྙིང་ཆོས་ཚུལ་མདོ་སྔགས་སྤྱི་དང་རྗེ་བཙུན་
【現代漢語翻譯】 我仔細研讀了遍知一切者貢卻倫珠（དཀོན་མཆོག་ལྷུན་གྲུབ，Konchok Lhundrup），文殊怙主欽哲旺秋（འཇམ་མགོན་མཁྱེན་བརྩེའི་དབང་ཕྱུག，Jamgon Khyentse Wangchuk），以及具吉祥多聞一切知者龍樹海（ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོ，Klu sgrub rgya mtsho）的著作。 此外，我還認真研讀了俄·洛扎瓦（འགོས་ལོ་གཞོན་ནུ་དཔལ，Gos lo gzhon nu dpal）的《青史》，德格校訂本的目錄，以及成就自在者喇嘛桑結嘉措（སངས་རྒྱས་རྒྱ་མཚོ，Sangs rgyas rgya mtsho）的著作，從而對印度和西藏的見、修、果（ལྟ་གྲུབ་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ，lta grub gzhi lam 'bras gsum）的完整闡釋有了瞭解。雖然大多數密宗續部都是口訣和秘密，但爲了不使之變成過於保密的扎魯派（ཟལ་ལུས，Zhal lus）傳統，我將以清晰的方式，為我和吉祥倫珠寺（དཔལ་ལྡན་ལྷུན་གྲུབ，dPal ldan lhun grub）的僧眾闡釋。 宗師薩迦派（ས་སྐྱ་པ，Sa skya pa）的持教者俄爾巴（ངོར་པ，Ngor pa）和擦爾巴（ཚར་པ，Tshar pa）的傳承者們，都能輕易理解，並希望通過聽聞和思考，增進對顯密甚深教義的理解。我以純潔的意願發起此項工作，這要歸功於無與倫比的恩人，雅隆金剛持（ཡར་ཀླུང་རྡོ་རྗེ་འཆང，Yar klung rdo rje 'chang）降巴·阿旺袞噶南喀萊巴倫珠丹貝堅贊貝桑波（བྱམས་པ་ངག་དབང་ཀུ་ན་དགའ་ནམ་མཁའ་ལེགས་པ་ལྷུན་གྲུབ་བསྟན་པའི་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ，Byams pa ngag dbang ku na dga' nam mkha' legs pa lhun grub bstan pa'i rgyal mtshan dpal bzang po）。 以及塔澤金剛持（ཐར་རྩེ་རྡོ་རྗེ་འཆང，Thar rtse rdo rje 'chang）降巴·南喀·赤麥（བྱམས་པ་ནམ་མཁའ་འཆི་མེད，Byams pa nam mkha' 'chi med），宗師赤麥丹貝尼瑪（འཆི་མེད་བསྟན་པའི་ཉི་མ，'Chi med bstan pa'i nyi ma），以及薩迦派大持明者一切知者阿旺袞噶扎西圖多丹增旺波扎西扎巴堅贊貝桑波（ངག་དབང་ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས་མཐུ་སྟོབས་བསྟན་འཛིན་དབང་པོ་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ，Ngag dbang kun dga' bkra shis mthu stobs bstan 'dzin dbang po bkra shis grags pa rgyal mtshan dpal bzang po）。 薩迦派大持明者一切知者阿旺袞噶仁欽巴沃堆勒南杰旺杰嘉波扎西扎巴堅贊貝桑波（ངག་དབང་ཀུན་དགའ་རིན་ཆེན་དཔའ་བོ་བདུད་ལས་རྣམ་རྒྱལ་དབང་གི་རྒྱལ་པོ་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ，Ngag dbang kun dga' rin chen dpa' bo bdud las rnam rgyal dbang gi rgyal po bkra shis grags pa rgyal mtshan dpal bzang po）。還有薩迦派大持明者蔣揚·阿旺吉旺秋袞波多吉貝巴扎西扎巴堅贊貝桑波（འཇམ་དབྱངས་ངག་གི་དབང་ཕྱུག་མགོན་པོ་དངོས་གྲུབ་དཔལ་འབར་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ，'Jam dbyangs ngag gi dbang phyug mgon po dngos grub dpal 'bar bkra shis grags pa rgyal mtshan dpal bzang po）。 薩迦派大持明者阿旺袞噶堅贊仁欽楚臣旺秋扎西扎巴堅贊貝桑波（ངག་དབང་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་རིན་ཆེན་ཚུལ་ཁྲིམས་དབང་ཕྱུག་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ，Ngag dbang kun dga' rgyal mtshan rin chen tshul khrims dbang phyug bkra shis grags pa rgyal mtshan dpal bzang po）。薩迦派大持明者阿旺多吉仁欽扎西扎巴堅贊貝桑波（ངག་དབང་རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ，Ngag dbang rdo rje rin chen bkra shis grags pa rgyal mtshan dpal bzang po）。薩迦派大持明者阿旺袞噶特欽旺度扎西仁欽扎西扎巴堅贊貝桑波（ངག་དབང་ཀུན་དགའ་ཐེག་ཆེན་དབང་སྡུད་བཀྲ་ཤིས་རིན་ཆེན་བཀྲ་ཤིས་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ，Ngag dbang kun dga' theg chen dbang sdud bkra shis rin chen bkra shis grags pa rgyal mtshan dpal bzang po）。 以及堪欽一切知者降巴·袞噶丹增（བྱམས་པ་ཀུན་དགའ་བསྟན་འཛིན，Byams pa kun dga' bstan 'dzin）等大師，以及薩迦、俄爾、夏魯、格魯、噶舉、多敏、佐欽、噶托等各教派的一些導師。爲了實際利益，我在此提及他們的名字。 他們受到了偉大的佛法恩澤的庇護，如拉然巴（རབ་འབྱམས་སྨྲ་བའི་སེང་གེ，Rab 'byams smra ba'i seng ge）降巴·門朗扎巴（བྱམས་པ་སྨོན་ལམ་གྲགས་པ，Byams pa smon lam grags pa）等。總之，新舊教派的顯密教法，以及宗師...
【English Translation】 I have carefully studied the works of Omniscient Konchok Lhundrup, Jamgon Khyentse Wangchuk, and the glorious, widely learned Omniscient Khedrup Gyatso. Furthermore, I have thoroughly examined Gos Lotsawa Zhonnu Pal's 'Blue Annals,' the catalogue of the Dege edition, and the writings of Drubwang Lama Sangye Gyatso, thereby gaining an understanding of the complete explanation of the view, path, and result of the Indian and Tibetan traditions. Although most tantric scriptures are oral instructions and secrets, in order to avoid turning them into an overly secretive Zhalu tradition, I will explain them in a clear manner for myself and the monks of glorious Lhundrup Monastery. May the holders of the Sakya tradition, Ngorpa and Tsarpa, easily understand and, through hearing and contemplation, increase their understanding of the profound teachings of Sutra and Tantra. I initiate this work with pure intention, thanks to the immeasurable kindness of Yarlung Dorje Chang Jampa Ngawang Kunga Namkha Lekpa Lhundrup Tenpai Gyaltsen Palsangpo. And Thar Tze Dorje Chang Jampa Namkha Chime, Jetsun Chime Tenpai Nyima, and the great Sakya holder of mantras, Omniscient Ngawang Kunga Tashi Thutop Tenzin Wangpo Tashi Drakpa Gyaltsen Palsangpo. The great Sakya holder of mantras, Omniscient Ngawang Kunga Rinchen Pawo Dudle Namgyal Wang gi Gyalpo Tashi Drakpa Gyaltsen Palsangpo. Also, the great Sakya holder of mantras, Jamyang Ngagi Wangchuk Gonpo Ngodrup Palbar Tashi Drakpa Gyaltsen Palsangpo. The great Sakya holder of mantras, Ngawang Kunga Gyaltsen Rinchen Tsultrim Wangchuk Tashi Drakpa Gyaltsen Palsangpo. The great Sakya holder of mantras, Ngawang Dorje Rinchen Tashi Drakpa Gyaltsen Palsangpo. The great Sakya holder of mantras, Ngawang Kunga Tekchen Wangdu Tashi Rinchen Tashi Drakpa Gyaltsen Palsangpo. And masters such as Khenchen Omniscient Jampa Kunga Tenzin, as well as some teachers from the Sakya, Ngor, Shalu, Gelug, Kagyu, Dormin, Dzogchen, and Kathog schools. For practical benefit, I mention their names here. They are protected by the great Dharma grace, such as Rabjampa Jampa Monlam Drakpa. In short, the Sutra and Tantra teachings of the new and old traditions, and the master...
ས་ སྐྱ་པའི་སྙན་བརྒྱུད་ཟབ་དགུ་ལེགས་པར་ཐོབ་པ་གནས་གསར་རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་བྱིན་རླབས་སྙིང་ལ་སྨིན་པའི་མདོ་སྨད་ས་སྐྱོང་སྡེ་དགེའི་རིགས་སྐྱེས་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་ཚེ་ལ་དབང་བའི་རྡོ་རྗེའི་རིག་ པ་འཛིན་པ་བྱམས་པ་ཀུན་དགའ་སངས་རྒྱས་བསྟན་པའི་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་དགེ་བྱེད་ཀྱི་ལོ་ནག་པ་ཟླ་བའི་ཚེས་གཅིག་བཟང་པོར་ལུགས་བརྒྱའི་འདུན་པ་ཆེན་པོ་དཔལ་ལྡན་ལྷུན་གྲུབ་སྟེང་གི་ཆོས་གྲྭ་ ཆེན་པོར་སྦྱར་བའི་དཔེ་ཁུངས་འཚོལ་བ་དང་། ཡི་གེའི་གྲོགས་དན་པ་ནི་རིག་གནས་གཞུང་ལུགས་ཟབ་མོ་ལ་སྤོབས་པ་དགེ་བ་ཕྲིན་ལས་རྒྱ་མཚོས་བགྱིས་པ་འདིས་ཀྱང་འབྲེལ་ཚད་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་ མཆོག་ལ་མྱུར་དུ་འགོད་པ་དང་། བདག་ཅག་བརྩེས་སྐྱོང་ལྟོས་འཁོར་བཅས་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུགས་ཟུང་གི་ལེགས་ཚོགས་ཐམས་ཅད་འཕེལ་ཞིང་རྒྱས་ཏེ་འཕྲལ་ཡུན་བདེ་དགར་སྤྱོད་པ་དང་། རྒྱལ་བསྟན་རིན་པོ་ཆེ་ གསར་རྙིང་རིས་སུ་མ་ཆད་པ་སྤྱི་དང་། རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པའི་སྙན་བརྒྱུད་ཀྱི་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་མདོ་སྔགས་བཤད་སྒྲུབ་རབ་བྱུང་གི་སྡེ་བཅས་བྱམས་བསྟན་མ་ཤར་གྱི་བར་དུ་འཚོ་གཞེས་བརྟན་པར་གྱུར་ཅིག ། 5-702 ཛ་ཨནྟུ། དམིགས་པ་བདེན་བཞིའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན། །རྣམ་པ་མི་རྟག་སོགས་བཅུ་དྲུག་རེ་རེར་བཞི་ཚན་ཕྱེ་བས་སྡུག་བསྔལ་མི་རྟག་སྟོང་དང་བདག་མེད་སོགས་བཅུ་དྲུག །དེ་ལའང་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཡོད། ། མཐར་ཕྱིན་སྦྱོར་ལཾ།། །།
【現代漢語翻譯】 于嘉察·多杰羌（Vajradhara，金剛持）處，完滿獲得薩迦派甚深九傳承，多麥地區薩迦派統治者德格家族後裔，釋迦比丘持戒者策拉旺威多杰（Tshe la dbang ba'i rdo rje，自在金剛）之理智持有者蔣巴貢噶桑蓋丹貝堅贊（Byams pa kun dga' sangs rgyas bstan pa'i rgyal mtshan，慈氏慶喜佛法幢），于善妙之木鼠年黑月（藏曆新年）初一，在具吉祥圓滿成就之百法大愿吉祥寺大經院編纂此書，尋覓範本。才學深厚、精通文化理論之格瓦成列嘉措（Dge ba phrin las rgya mtsho，善業事業海）為此書之文字編輯，愿以此功德令所有結緣者速證無上菩提！愿我等眷顧之施主及其眷屬，二法之善資糧皆得增長廣大，現時乃至長遠皆得安樂！愿新舊各派無別之珍貴佛法，尤其是薩迦派之珍貴傳承，顯密講修僧團，乃至慈氏教法興盛之前，皆得長久住世！ 5-702 扎安圖（ཛ་ཨནྟུ།），以四諦為目標。 現象是無常等十六種，每一種又分為四類，因此有痛苦、無常、空和無我等十六種。其中又分為大、中、小三種。 究竟瑜伽。
【English Translation】 Having perfectly received the nine profound transmissions of the Sakya school from Gyatsa Dorje Chang (Vajradhara), Shakya monk Tshe la Wang gi Dorje (Empowered Vajra of Life), a descendant of the Dege family, the Sakya rulers of Do-med, Jampa Kunga Sangye Tenpai Gyaltsen (Loving One, All-Pervading Buddha, Banner of the Teaching), holder of the wisdom of Vajra, compiled this book in the great Dharma hall of the glorious Lhundrup Teng Monastery on the auspicious first day of the Black Month (Tibetan New Year) of the Wood Mouse year, seeking out the source texts. Gewa Trinley Gyatso (Ocean of Virtuous Activity), who is knowledgeable and proficient in profound cultural theories, served as the scribe for this book. May this virtue swiftly lead all connected to it to supreme enlightenment! May all the virtues of Dharma and worldly benefit of our patrons and their retinues increase and expand, and may they experience happiness and well-being in the present and future! May the precious Buddha Dharma, without distinction between new and old schools in general, and especially the precious teachings of the Sakya lineage, including the monastic communities of Sutra, Tantra, teaching, and practice, endure until the flourishing of Maitreya's teachings! 5-702 Ja Antu (ཛ་ཨནྟུ།), with the Four Noble Truths as its object. Phenomena are the sixteen types such as impermanence, each divided into four categories, thus there are sixteen such as suffering, impermanence, emptiness, and selflessness. Among them, there are three types: large, medium, and small. Ultimate Yoga.