shakyachogden2401_詩鏡釋妙音游海.g2.0f
大班智達釋迦確丹教言集skc154སྙན་ངག་མེ་ལོང་གི་འགྲེལ་པ་དབྱངས་ཅན་རོལ་མཚོ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 24-1-1a ༄༅། །སྙན་ངག་མེ་ལོང་གི་འགྲེལ་པ་དབྱངས་ཅན་རོལ་མཚོ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄། །རྣམ་པར་ཕྱེ་བའི་ལེའུ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་སྟེ་ལེའུ་དང་པོ། ༄༅། །སྙན་ངག་མེ་ལོང་གི་འགྲེལ་པ་དབྱངས་ཅན་རོལ་མཚོ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 24-1-1b སྙན་དངགས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་མེ་ལོང་ཞེས་བྱ་བའི་ལེའུ་དང་པོ་གསལ་བར་བྱེད་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་དབྱངས་ཅན་གྱི་རོལ་མཚོ་ཞེས་བྱ་བ། རིག་བྱེད་རྣམ་བཞིའི་ཞལ་གྱི་སྐྱེད་ཚལ་དུ། །རིག་གནས་རྣམ་བཞིའི་མཚེམས་(ཚེམས་)དཀར་སྦྲང་རྩི་ལ། །རོལ་རྩེད་རྣམ་བཞིའི་སྒེག་ལྡན་དབྱངས་ཅན་མ། །ཐ་སྙད་རྣམ་བཞིའི་སྤོབས་པ་འདིར་སྩོལ་ཅིག །ར་མཱ་ཤར་མ་ལ་སོགས་པའི། །བསྟན་བཅོས་བཏུས་ནས་སྙན་དངགས་ཀྱི། །མེ་ལོང་བསྟར་བ་ཇི་བཞིན་དུ། །དེ་ནང་ཤར་བའི་ལེགས་བཤད་ཀྱི། །རི་མོ་མ་ཉམས་འདིར་བསྟན་བྱ། །འདི་ན་ཀུན་ཏུ་མཆོག་རྣམས་ཀྱང་། །མཆོག་གི་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་ཡི། །ཚིག་རྣམས་ཉིད་ཀྱི་དྲིན་གྱིས་ནི། །ཐ་སྙད་གཞུང་ལ་འཇུག་པར་བྱེད། །དོན་དང་ཚིག་བཟང་སྙན་དངགས་ཀྱི། །སྣང་བྱེད་རྣར་སྙན་ཡིད་འོངས་(འོང་)འདིས། །འཇིག་རྟེན་གསུམ་པོའི་བློ་གྲོས་ཀྱི། །མུན་པ་མཐའ་དག་ 24-1-2a སེལ་བར་བྱེད། །སྔོན་གྱི་ས་སྐྱོང་སྐྱེ་རྒུའི་མགོན། །དེ་དག་ཉེ་བར་མི་བཞུགས་ཀྱང་། །དེ་ཡི་གྲགས་པའི་མེ་ལོང་དུ། །ལེགས་བྱས་ཉམས་པ་མེད་འདིའོ། །དེ་བཞིན་འདི་ནི་དབྱངས་ཅན་གྱིས། །རྗེས་བཟུང་རྣམས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་ཀྱང་། །ངག་གི་དབང་ཕྱུག་ལ་དགའ་བའི། །འདོད་པ་འཇོ་བའི་ཁྱུ་མཆོག་ཡིན། །སྔོན་གྱི་བསྟན་བཅོས་མི་ཤེས་པར། །ཉེས་བཤད་སྦྱར་བའི་སྙན་དངགས་ཀྱི། །རྗེས་འཇུག་ལྷ་རྣམས་དགའ་བ་ཡི། །བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད། །དེ་ཕྱིར་སྙན་དངགས་དག་ལ་སྐྱོན། །ཆུང་བར་གྱུར་ཀྱང་ཇི་ཞིག་ལྟར། །བཏང་སྙོམས་མི་བྱ་ལུས་མཛེས་ཀྱང་། །སྐྱོན་གཅིག་གིས་ནི་སྐལ་ངན་འགྱུར། །སྐྱེ་བོ་བསྟན་བཅོས་མི་ཤེས་པས། །ཡོན་ཏན་སྐྱོན་དག་ཇི་ལྟར་དབྱེ། །གཟུགས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དམིགས་པའི་སྐབས། །ལོང་བ་དག་ལ་ཡོད་དམ་ཅི། །དེ་ཕྱིར་མཁས་པས་མ་འོངས་པའི། །སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱང་མཁས་བྱའི་ཕྱིར། །རྣམ་བཀྲ་ལམ་ལྡན་ཚིག་རྣམས་ཀྱི། །བྱ་བའི་ཆོ་ག་ངེས་པར་སྦྱར། །སྙན་དངགས་ལུས་དང་རྒྱན་གྱིས་བསྡུས། །ལུས་ལ་གཞུང་གི་དབྱེ་བས་གསུམ། །སྐད་ཀྱི་དབྱེ་བས་རྣམ་པ་བཞི། །སྦྱོར་ཚུལ་སྒོ་ནས་གཉིས་སུ་ཕྱེ། །དང་པོ་ཚིགས་བཅད་ལྷུག་པ་དང་། །སྤེལ་མ་རྣམ་པ་ 24-1-2b གསུམ་ཡིན་ནོ། །ཚིགས་བཅད་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་དང་། །སྙན་དངགས་ཆེན་པོ་ངོས་བཟུང་ནས། །རྩོམ་ཚུལ་མི་འདྲ་བཤད་པར་བྱ། །ས་སྐྱ་པཎ་ཆེན་ཚིགས་བཅད་དང་། །ལྷུག་པ་
【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹教言集skc154《詩鏡論》之釋——妙音嬉海 24-1-1a 《詩鏡論》之釋——妙音嬉海 第一品 辨別品廣說 《詩鏡論》之釋——妙音嬉海 24-1-1b 名為《詩鏡論》之詩學論著的第一品，以明晰的詞句寫成，名為妙音嬉海。祈願妙音天女，於四吠陀之口的花園中，於四種文化（梵文，巴利文，俗語，方言）的白蓮花蜜中，以四種嬉戲的嫵媚姿態，賜予我四種語言的自信！ 從羅摩夏爾瑪等人的論著中，像陳列鏡子一樣，展示詩學的《詩鏡論》，我將如實展現其中閃耀的精妙論述，不失其原貌。在此，一切殊勝之法，皆依殊勝者的足跡而顯現，憑藉這些詞句的恩澤，我得以進入語言的領域。 美好的意義和詞句，作為詩歌的顯現者，悅耳動聽，令人心曠神怡，它將驅散三界眾生的一切愚昧。往昔的護地之王，雖然他們已不在我們身邊，但他們的功德卻在名聲的鏡子中永不磨滅。同樣，這部由妙音天女加持的論著，也是能滿足喜愛語言之主（梵天）願望的最殊勝之作。 24-1-2a 如果不瞭解前代的論著，卻將謬誤之說加入詩歌之中，那麼這將會使那些追隨者（指詩人）們，去追求令天神們歡喜的低劣行為。因此，即使詩歌存在微小的瑕疵，也不應忽視。正如身體即使再美麗，一個缺點也會帶來厄運。世人不通曉論著，又怎能分辨優缺點呢？就像在辨別事物時，盲人又能看到什麼呢？ 因此，爲了使未來的世人也能精通詩學，智者們必須將這些清晰明瞭、條理分明的詞句，按照一定的規則進行編纂。詩歌由『身體』和『裝飾』組成，『身體』從文體的角度可分為三種，從語音的角度可分為四種，從組合方式的角度可分為兩種。第一種是詩，散文和混合文，這三種文體。 24-1-2b 接下來，將對詩的定義、分類、以及偉大的詩歌進行描述，並闡述不同的寫作方法。薩迦班智達的詩和散文
【English Translation】 Collected Teachings of the Great Scholar Sakya Chokden skc154: Commentary on the Mirror of Poetry - The Playful Ocean of Saraswati 24-1-1a Commentary on the Mirror of Poetry - The Playful Ocean of Saraswati Chapter One: Detailed Explanation of Differentiation Commentary on the Mirror of Poetry - The Playful Ocean of Saraswati 24-1-1b The first chapter of the treatise on poetics called 'Mirror of Poetry,' made clear with concise words, named 'The Playful Ocean of Saraswati.' May Saraswati, with her charming form of four plays in the garden of the mouths of the four Vedas, in the white nectar of the four cultures (Sanskrit, Pali, vernacular, dialect), grant me confidence in the four languages! From the treatises of Rama Sharma and others, like displaying mirrors, the 'Mirror of Poetry' of poetics, I will show the shining excellent explanations within it as they are, without losing their original appearance. Here, all supreme things appear following the footsteps of the supreme ones, and by the grace of these words, I am able to enter the field of language. Good meaning and words, as the manifester of poetry, are pleasing to the ear and delightful to the mind, it will dispel all the ignorance of the three realms. The former protectors of the earth, the lords of beings, although they are no longer near us, their merits are undiminished in the mirror of fame. Likewise, this treatise blessed by Saraswati is also the most excellent work that can fulfill the wishes of the lord of language (Brahma). 24-1-2a If one does not know the treatises of the past and adds erroneous explanations to poetry, then this will lead those followers (referring to poets) to pursue inferior behaviors that please the gods. Therefore, even if there are minor flaws in poetry, they should not be ignored. Just as even if the body is beautiful, one flaw will bring misfortune. If people do not understand treatises, how can they distinguish between merits and flaws? Just as when distinguishing forms, what can blind people see? Therefore, in order to make future generations proficient in poetics, the wise must compile these clear and well-organized words according to certain rules. Poetry is composed of 'body' and 'ornaments.' The 'body' can be divided into three types from the perspective of style, four types from the perspective of phonetics, and two types from the perspective of combination methods. The first type is verse, prose, and mixed text, these three styles. 24-1-2b Next, the definition and classification of poetry, as well as great poems, will be described, and different writing methods will be explained. Sakya Pandita's poetry and prose
སྤེལ་མ་གསུམ་ག་ལ། །རྒྱུན་ཆགས་སྡེབ་སྦྱོར་སྲིད་པར་བཞེད། །དེ་ཡང་སྡེབ་སྦྱོར་ཚོམས་ལས་ནི། །རྐང་པ་དག་གིས་མ་བཅད་ཅིང་། །གང་ལ་ཡི་གེ་སྦྲེལ་ལེགས་ཡོད། །བྱ་བའི་ཚིག་གིས་གསལ་བྱས་པ། །དེ་ནི་རྒྱུན་ཆགས་ལས་གཞན་མིན། །ཞེས་པ་ཁུངས་སུ་འདྲེན་པར་མཛད། །དཔང་ལོ་ཁུངས་འདི་མེད་ཅེས་ཟེར། །མེ་ལོང་གཞུང་འདིར་རྒྱུན་ཆགས་དང་། །རབ་བསགས་ཚིགས་བཅད་ནང་དུ་བསྡུས། །སྡེབ་སྦྱོར་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ལས། །ཡི་གེ་ཉེར་བདུན་ཕན་ཆད་ནི། །རྒྱུན་ཆགས་དང་ནི་ཆ་བསགས་ཏེ། །གཉིས་པོའི་ཁྱད་པར་ར་དང་ནི། །མ་ཡི་འཕེལ་བ་དག་ལས་དབྱེ། །དེ་རེ་རེ་ལ་རྣམ་པ་བརྒྱད། །གཏུམ་པའི་ཆར་འབེབས་ཆུ་རྒྱུན་དང་། །རྒྱ་མཚོ་སྦྲུལ་དང་ཆར་སྤྲིན་དང་། །རོལ་པའི་འབྱུང་ནས་ཤིན་ཏུ་ཀླུབས། །དུང་ཞེས་བྱ་བ་རྣམས་སུ་བཤད། །འོན་ཀྱང་རྒྱུན་ཆགས་རྐང་པ་ཡིས། །བཅད་དང་མ་བཅད་རྣམ་པ་གཉིས། །མ་བཅད་པ་དང་འདིར་བཤད་པའི། །སྤེལ་མ་དོན་གཅིག་ལུས་སུ་འགྱུར། །དང་པོ་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བའོ། །རྐང་པ་བཞི་ཅན་དེའི་མཚན་ཉིད། །ལུང་གཞན་ལས་ནི་རྐང་གཅིག་ནས། །རྐང་དྲུག་ལྡན་པའི་བར་དུ་གསུངས། །དབྱེ་བ་སྡེབ་སྦྱོར་སྒོ་ནས་གཉིས། །སྦྱོར་ཚུལ་སྒོ་ནས་བཞིར་འབྱེད་དོ། །བྲི་ཏ་ཛཱ་ཏི་ཞེས་རྣམ་གཉིས། །འཕེལ་དང་བསྐྱེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །ས་སྐྱ་པ་ཡིས་འཇུག་པ་དང་། །རིགས་ཞེས་བྱ་བར་ 24-1-3a བསྒྱུར་བ་ཡིན། །དབྱངས་ཡིག་བགྲངས་པ་བྲི་ཏ་སྟེ། །ཕྱི་མོ་བགྲངས་པ་ཛཱ་ཏི་ཡིན། །དབྱངས་ཐུང་ཕྱི་མོ་རེ་རེ་དང་། །རིང་བ་ཕྱི་མོ་གཉིས་སུ་དང་། །ཤིན་ཏུ་རིང་དང་པླུ་ཏ་དང་། །ཕྱི་མོ་གསུམ་གསུམ་དག་ཏུ་བགྲང་། །སྡེབ་སྦྱོར་རིག་དེ་སྙན་དངགས་ཀྱི། །རྒྱ་མཚོ་སྒྲོལ་འདོད་རྣམས་ཀྱི་གྲུ། །བརྗོད་ཚུལ་སྒོ་ནས་ཕྱེ་བ་ལ། །དབྱེ་བ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་གྲོལ་བ་རིགས་དང་མཛོད། །འདུས་པ་ཞེས་བྱ་རྣམ་པ་བཞི། །ངོས་འཛིན་མེ་ལོང་དུ་མ་བཤད། །མཁས་འཇུག་སྒོ་ལས་གསུངས་འདི་ལྟར། །ཚིགས་བཅད་གཅིག་གིས་བརྗོད་བྱའི་དོན། །རྫོགས་པ་གྲོལ་བ་ཡིན་པར་འདོད། །ཚིགས་བཅད་ཕན་ཚུན་འདུས་པ་ལས། །བརྗོད་བྱ་རྫོགས་པ་རིགས་ཞེས་བྱ། །གནས་སྐབས་གཅིག་ལ་ཡུལ་ཐ་དད། །བྱ་བ་ཐ་དད་སྟོན་པ་མཛོད། །ཡང་ན་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གིས་ནི། །བརྗོད་བྱ་མང་པོ་སྟོན་པའོ། །ཡུལ་གཅིག་བྱ་བ་དུ་མ་ཡིས། །བསྔགས་པ་ཚོགས་པ་ཡིན་པར་འདོད། །ཡང་ན་ཚིགས་བཅད་མང་པོ་ཡིས། །བརྗོད་བྱའི་དོན་གཅིག་སྟོན་པའོ། །གཉིས་པ་སྙན་དངགས་ཆེན་པོ་ནི། །སརྒ་ཞེས་པ་ལེའུ་སྟེ། །ལེའུས་བཅིངས་པའི་ཚིགས་བཅད་ལ། །སྙན་དངགས་ཆེན་པོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེ་ཡི་སྦྱོར་བ་བསྟན་པ་ལ། །དང་པོར་རྩོམ་གྱི་སྒོ་དབྱེ་དང་། །བར་དུ་ལུས་ཀྱི་གནས་ཚུལ་དང་། །ཐ་མར་རྩོམ་པའི་ཚུལ་བསྟན་པའོ། །ཤིས་བརྗོད་ཕྱག་བྱ་དང
【現代漢語翻譯】 關於三種『斯貝瑪』（藏語音譯，意為『交織』）：他們認為連續的組合是可能的。也就是說，從組合的集合中，沒有被詩節分割，並且其中字母連線良好，通過動詞來闡明的，那不是別的，正是連續。他們引用這個作為來源。『當巴洛』（人名）說這個來源不存在。在《彌勒頌》中，連續和累積的詩節被包括在內。《詩學寶藏》中說，直到二十七個字母，都是連續和累積的，兩者之間的區別在於『ra』和『ma』的增加。每一個都有八種形式：猛烈的降雨、水流、海洋、蛇、雨雲、嬉戲的來源，非常隱蔽，被稱為『海螺』。然而，連續的詩節，有分割和未分割兩種形式。未分割的和這裡所說的『斯貝瑪』（藏語音譯，意為『交織』）在意義上是相同的。第一部分是定義的區分。四行詩的定義，在其他文字中，從一行到六行都有說明。區分的方式有兩種：通過組合的方式；通過組合的方法有四種區分方式。分別是『Vritta』（梵文音譯，詩律）和『Jati』（梵文音譯，韻律）。被稱為『增加』和『產生』。『薩迦派』（藏傳佛教派別）將其翻譯為『進入』和『種類』。計算元音的是『Vritta』（梵文音譯，詩律），計算輔音的是『Jati』（梵文音譯，韻律）。每個短元音和輔音算一個，長元音和輔音算兩個，非常長的『Pluta』（梵文音譯，長音）和輔音算三個。這種組合的知識，是那些想要渡過詩歌海洋的人的船。從表達方式上區分，是各種區分的定義。第一種是釋放、種類和寶藏，以及被稱為聚集的四種形式。在《明鑑》中沒有說明，在《智者入門》中這樣說：用一個詩節來表達完整的意思，被認為是釋放。從詩節之間的聚集，表達完整的意思，被稱為種類。在一種情況下，地點不同，行為不同，被稱為寶藏。或者，用一個詩節來表達許多意思。在一個地點，用許多行為來讚美，被認為是聚集。或者，用許多詩節來表達一個意思。第二種是偉大的詩歌，『Sarga』（梵文音譯，章節）是指章節，用章節約束的詩節，被稱為偉大的詩歌。爲了展示它的組合，首先是打開寫作的門，中間是身體的狀況，最後是展示寫作的方式。吉祥的陳述，致敬等。
【English Translation】 Regarding the three 『Pelma』 (Tibetan transliteration, meaning 『intertwined』): They consider continuous combination to be possible. That is to say, from the collection of combinations, not divided by verses, and in which the letters are well connected, clarified by verbs, that is none other than continuous. They cite this as a source. 『Danglo』 (name of a person) says that this source does not exist. In the 『Mirror of Poetry』, continuous and cumulative verses are included. In the 『Source of Precious Combinations』, it is said that up to twenty-seven letters, they are continuous and cumulative, and the difference between the two lies in the increase of 『ra』 and 『ma』. Each of them has eight forms: fierce rainfall, water flow, ocean, snake, rain cloud, the source of play, very hidden, called 『conch』. However, continuous verses have two forms: divided and undivided. The undivided and the 『Pelma』 (Tibetan transliteration, meaning 『intertwined』) spoken of here are the same in meaning. The first part is the distinction of definitions. The definition of a quatrain, in other texts, is stated from one line to six lines. There are two ways to distinguish: through the way of combination; there are four ways to distinguish through the method of combination. They are 『Vritta』 (Sanskrit transliteration, meter) and 『Jati』 (Sanskrit transliteration, rhythm). They are called 『increase』 and 『generation』. 『Sakya』 (Tibetan Buddhist sect) translates it as 『entering』 and 『kind』. Counting vowels is 『Vritta』 (Sanskrit transliteration, meter), and counting consonants is 『Jati』 (Sanskrit transliteration, rhythm). Each short vowel and consonant counts as one, long vowels and consonants count as two, and very long 『Pluta』 (Sanskrit transliteration, prolonged sound) and consonants count as three. This knowledge of combination is the boat for those who want to cross the ocean of poetry. Distinguishing from the way of expression is the definition of various distinctions. The first is liberation, kind, and treasure, and the four forms called gathering. It is not stated in the 『Mirror of Poetry』, but it is said in 『Entering the Wise』: expressing the complete meaning with one verse is considered liberation. From the gathering between verses, expressing the complete meaning is called kind. In one situation, different places and different actions are called treasure. Or, expressing many meanings with one verse. Praising with many actions in one place is considered gathering. Or, expressing one meaning with many verses. The second is great poetry, 『Sarga』 (Sanskrit transliteration, chapter) refers to chapters, and verses bound by chapters are called great poetry. To show its combination, the first is opening the door of writing, the middle is the state of the body, and the last is showing the way of writing. Auspicious statements, salutations, etc.
ོས་པོ་ནི། །ངེས་པར་བསྟན་པ་དེ་ཡི་སྒོ། །ཚངས་པའི་ཞལ་གྱི་པདྨ་ཡི། །རིག་བྱེད་སྦྲང་རྩི་གཞིབས་(གཞིབ་)མཁས་པ། །དབྱངས་ཅན་བུང་བས་བདག་བློ་ཡི། །གེ་སར་གཡོ་བ་མེད་པར་མཛོད། །ཅེས་ 24-1-3b པ་ལྟ་བུ་ཤིས་བརྗོད་དོ། །རྟོག་པའི་དྲྭ་བ་བསལ་བ་དང་། །ཟབ་དང་རྒྱ་ཆེའི་མཁྱེན་པ་ཡིས། །གཞན་གྱི་དོན་ལ་འབད་མེད་པར། །འཇུག་མཛད་དེ་ལ་ཕྱག་བགྱིའོ། །ཞེས་པ་ཕྱག་བྱའི་དཔེར་བརྗོད་དོ། །རབ་གསལ་མཁྱེན་གསུམ་ལྗོན་པ་ལ། །སྦྱོར་བཞིའི་མེ་ཏོག་འཛུམ་ཕྲེང་ཅན། །ཆོས་སྐུ་ཕྲིན་ལས་བཅས་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་སྨིན་མཛད་རྒྱལ་བའི་ཡུམ། །ཞེས་པ་དངོས་པོ་བསྟན་པའི་སྒོ། །གཉིས་པ་ལས་ཀྱི་གནས་ཚུལ་ལ། །སྐྱེས་པ་རབས་ཀྱི་སྡེ་ལྟ་བུ། །སྔོན་བྱུང་གཏམ་ལས་གྱུར་པའམ། །ཀུན་ཏུ་དགའ་བའི་ཟློས་གར་བཞིན། །གཅིག་ཤོས་ལེགས་པ་ལ་བརྟེན་པའི། །ཆོས་འདོད་ནོར་དང་ཐར་པ་སྟེ། །སྡེ་བཞིའི་འབྲས་བུ་དབང་གྱུར་དང་། །མཁས་ཤིང་ཡིད་འོང་རྒྱལ་པོ་དང་། །གྲོང་ཁྱེར་རྒྱ་མཚོ་རི་དང་དུས། །ཉི་ཟླ་འཆར་བའི་བསྔགས་པ་དང་། །སྐྱེད་ཚལ་ཆུ་ཡི་རོལ་རྩེད་དང་། །ཆང་འཐུང་དགའ་བའི་དགའ་སྟོན་དང་། །སླུ་བ་དང་ནི་བག་མ་དང་། །གཞོན་ནུ་སྐྱེ་དང་འཕེལ་བ་དང་། །གྲོས་དང་ཕོ་ཉ་བགྲོད་པ་དང་། །གཡུལ་དང་རྒྱལ་པོ་དར་བས་ཀྱང་། །རྒྱན་གྱུར་ཧ་ཅང་བསྡུས་མིན་པའོ། །གསུམ་པ་རྩོམ་པའི་ཚུལ་བཤད་པ། །དངོས་དང་རྩོམ་ལུགས་སོ་སོའོ། །ཉམས་དང་འགྱུར་བ་དག་གིས་གཏམ། །སརྒ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་མིན། །སྙན་འོས་བྲི་ཏ་ཛཱ་ཏི་ཡི། །སྡེབ་སྦྱོར་གྱིས་བཅིངས་ལེའུའི་མཐར། །དཀྱུས་མ་དག་དང་མི་མཐུན་པའི། །སྡེབ་སྦྱོར་སྦྱར་བས་འཇིག་རྟེན་པ། །བློ་དང་ལྡན་རྣམས་དགའ་བར་བྱེད། །སྙན་དངགས་དམ་པའི་རྒྱན་ལྡན་ནི། །བསྐལ་པའི་བར་དུ་གནས་པར་གྱུར། །གོང་དུ་བཤད་པའི་ཡོན་ཏན་ལས། །ཡན་ལག་འགའ་ཞིག་དམན་ 24-1-4a ན་ཡང་། །གལ་ཏེ་སྦྱར་བ་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི། །དེ་རིག་མགུ་བར་བྱེད་པ་ན། །འདིར་ནི་སྙན་དངགས་སྐྱོན་མ་ཡིན། །རྩོམ་ལུགས་སོ་སོར་བསྟན་པ་ནི། །སྙན་དངགས་མཁན་པོ་བྷ་ཧ་མ། །ཐོག་མར་རྒྱལ་པོ་ཡོན་ཏན་གྱིས། །ཉེ་བར་བཀོད་པ་དེ་ནས་ནི། །དགྲ་ལ་གནོད་པ་བྱེད་ཅེས་པའི། །ལམ་དེ་རང་བཞིན་མཛེས་པ་ཡིན། །མེ་ལོང་མཛད་པ་རང་ཉིད་ནི། །རིགས་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཐོས་སོགས་ཀྱིས། །དགྲ་བོ་དག་ཀྱང་བསྔགས་བྱས་ནས། །དེ་ལ་རྒྱལ་ཕྱིར་རྒྱལ་པོ་ནི། །ཁྱད་འཕགས་བརྗོད་པས་བདག་དགའ་སྐྱེད། །གཉིས་པ་ལྷུག་པའི་རྣམ་གཞག་ལ། །མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཞན་གྱི་ནི། །འདོད་ལུགས་དགག་པ་གསུམ་བཤད་བྱ། །རྐང་པ་མེད་པའི་ཚིག་རྒྱུན་ནི། །མཚན་ཉིད་དེ་ཡི་དབྱེ་བ་ནི། །བརྗོད་དང་གཏམ་ཞེས་བྱ་བ་གཉིས། །སྔོན་བྱུང་གཏམ་རྒྱུས་ལས་དྲངས་དང་། །དེ་ལས་དྲངས་སམ་མ་དྲངས་ཀྱང་། །རང་ཉིད་ངག་གིས་བརྗ
【現代漢語翻譯】 頌詞如下：爲了明確地闡釋教義之門，愿梵天之口的蓮花中，精於採集知識甘露的，妙音天女之蜂，堅定不移地搖動我的智慧之花蕊。 如是吉祥祈願。爲了消除妄念之網，憑藉深廣的智慧，毫不費力地利益他人，向您致敬。這是致敬的範例。 在明亮的智慧三樹上，盛開著四種結合之花的微笑花環，擁有法身事業的，成就果實的勝者之母。 這是事物闡釋之門。第二，關於行為的狀況，如同高貴種姓的群體，源於古老故事，或者像令人愉悅的戲劇，另一方面，依賴於善良，渴望佛法、財富和解脫，四種羣體的果實成為主宰，賢能且令人愉悅的國王，以及城市、海洋、山脈和季節，對日月升起的讚美，以及花園、嬉戲的水，以及飲酒的歡樂慶典，欺騙、婚姻，以及年輕人的誕生和成長，商議和使者的行進，戰爭和國王的興盛，也成爲了裝飾，既不太簡略也不太繁瑣。 第三，闡述寫作的方式，事物和寫作風格各自不同。通過經驗和變化來講述，章節不要過於龐大，以優美、合適的詩歌形式，用韻律束縛，在章節的結尾，與普通段落不一致的，通過新增韻律，使世間，有智慧的人們感到高興。具有神聖裝飾的詩歌，將存在到劫末。即使上述的優點中，缺少一些部分，如果組合是完美的，能使智者感到滿意，那麼這在詩歌中就不是缺點。 分別闡述寫作風格，詩歌大師婆摩訶，首先以國王的功德，接近描述，然後是，對敵人造成傷害，這條道路本身就很美麗。創作《鏡子》的作者自己，通過種姓、勤奮、博學等，即使讚美敵人之後，爲了戰勝他們，國王，通過卓越的陳述來使我感到高興。 第二，關於散文的分類，將要闡述定義的區別以及其他人的，觀點駁斥這三點。沒有韻腳的詞語連續，是定義，它的區別是，陳述和談論這兩種。從古老的故事中引用，或者，無論是否從中引用，都用自己的語言陳述
【English Translation】 The auspicious words are as follows: In order to clearly explain the door of teachings, may the bee of Saraswati (goddess of wisdom), who is skilled in collecting the nectar of knowledge from the lotus of Brahma's (creator god) mouth, steadily shake the stamen of my wisdom. Thus is the auspicious prayer. In order to dispel the net of delusion, with profound and vast wisdom, effortlessly benefiting others, I pay homage to you. This is an example of paying homage. On the bright tree of three wisdoms, blooming with smiling garlands of four unions, the mother of the victorious ones who accomplishes the fruits of Dharmakaya (body of truth) activities. This is the door of explaining things. Second, regarding the state of affairs of actions, like a group of noble lineages, derived from ancient stories, or like a delightful drama, on the other hand, relying on goodness, desiring Dharma (teachings), wealth, and liberation, the fruits of the four groups become dominant, a wise and pleasing king, as well as cities, oceans, mountains, and seasons, praise for the rising of the sun and moon, as well as gardens, playful waters, and joyful celebrations of drinking, deception, marriage, and the birth and growth of youth, deliberation and the journey of messengers, war and the prosperity of the king, also become decorations, neither too brief nor too verbose. Third, explaining the way of writing, things and writing styles are different. Telling through experiences and changes, chapters should not be too large, in a beautiful and appropriate poetic form, bound by rhythm, at the end of the chapter, inconsistent with ordinary paragraphs, by adding rhythm, making the world, wise people happy. Poetry with sacred decorations, will exist until the end of the kalpa (aeon). Even if some of the above advantages are missing, if the combination is perfect, able to satisfy the wise, then this is not a flaw in poetry. Separately explaining the writing styles, the poetry master Bhamaha, first with the king's merits, closely describes, then, causing harm to the enemy, this path itself is very beautiful. The author of 'The Mirror' himself, through lineage, diligence, erudition, etc., even after praising the enemy, in order to defeat them, the king, through excellent statements makes me happy. Second, regarding the classification of prose, the differences in definition and the refutation of others' views will be explained in these three points. Continuous words without rhyme, is the definition, its distinction is, statement and talk these two. Quoting from ancient stories, or, whether or not quoting from it, stating in one's own language
ོད་པ་ནི། །གཉིས་པོའི་ཁྱད་པར་ཡིན་པར་བཤད། །གཞན་གྱི་འདོད་ལུགས་འགོག་པ་ནི། །རང་གིས་རང་གི་ཡོན་ཏན་ཡང་། །ཇི་བཞིན་བསྔགས་པ་བརྗོད་པ་སྟེ། །གལ་ཏེ་རང་ངམ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་། །ཇི་བཞིན་མིན་པར་བརྗོད་པ་གཏམ། །ཞེས་འདི་བྷ་མ་ཧ་ཡི་ལུགས། །དེ་ཡང་ངེས་པ་མེད་མཐོང་སྟེ། །དེར་ཡང་གཞན་གྱིས་བརྗོད་མཐོང་ཕྱིར། །གཞན་གྱིས་བརྗོད་དམ་རང་གིས་ཤེས། །དབྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི་ཅི་ཞིག་འདྲི། །གལ་ཏེ་སྒོ་དང་གཞན་སྒོ་དང་། །ཡིད་བརྟན་ལྡན་ཉིད་བརྗོད་པ་ནི། །ཐ་དད་པ་ཡི་རྟགས་ཡིན་ན། །གཏམ་རྣམས་དག་ལའང་སྒོ་དང་ནི། །གཞན་གྱི་སྒོ་རྣམས་ཅིས་མི་འཇུག །འཕགས་ 24-1-4b པའི་དབྱངས་སོགས་སྡེབ་སྦྱོར་བཞིན། །ལམ་བྷ་སོགས་དང་ཨཱ་ཤཱ་སའི། །དབྱེ་བ་མཐོང་ཕྱིར་འགལ་ཞེ་ན། །མིང་གི་དབྱེ་བ་ཙམ་ཡིན་གྱི། །ལྷག་མ་ཐམས་ཅད་བརྗོད་པར་འདུས། །ལམ་བྷ་ཞེས་པ་གཞོན་ནུ་མ། །སྙེད་དང་ཨཱ་ཤཱ་ས་ཞེས་པ། །ཡིད་བརྟན་ཐོབ་པའི་སྐད་ཡིན་ནོ། །བྷ་མ་ཧ་སོགས་གཞན་ན་རེ། །བུ་མོ་འཕྲོག་པའི་བསྔགས་པ་དང་། །དུས་བཏབ་གྱུར་ཀྱང་བསླུས་པ་དང་། །རྒྱལ་པོ་མངའ་ཐང་དར་བ་སོགས། །བརྗོད་པ་ལ་ཡོད་གཏམ་ལ་མེད། །ཅེ་ན་བུ་མོ་འཕྲོགས་པ་དང་། །བསླུ་དང་དར་བ་ལ་སོགས་ལ། །སརྒས་བཅིངས་པ་ཐམས་ཅད་ལ། །ཡོད་ཕྱིར་ཁྱད་པར་དབྱེ་མི་ནུས། །སྙན་དངགས་མཁན་པོའི་བསམ་པ་ཡིས། །བརྟགས་ནས་བརྗོད་པ་དེ་དག་ནི། །གཏམ་ལའང་སྦྱར་ཀྱང་སྐྱོན་མ་ཡིན། །འདོད་དོན་སྒྲུབ་ལ་སྙན་དངགས་ཀྱི། །རྒྱན་དུ་མི་འགྱུར་ཅི་ཡང་མེད། །དེ་ཕྱིར་གཏམ་ལའང་སྒོ་སོགས་སྦྱར། །གསུམ་པ་སྤེལ་མ་ཟློས་གར་སོགས། །ཚིགས་བཅད་ལྷུག་པར་བསྲེས་པ་སྟེ། །ཙམ་པུ་ཞེས་པའི་མིང་ཅན་ནོ། །གཉིས་པ་སྐད་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི། །ངག་གི་རང་བཞིན་དེ་དག་ཀྱང་། །ལེགས་སྦྱར་དེ་བཞིན་རང་བཞིན་དང་། །ཟུར་ཆག་འདྲེན་མ་ཞེས་བྱ་བཞི། །ཤ་ཟའི་སྐད་ཀྱང་འདི་ལ་བཤད། །ལེགས་སྦྱར་ཞེས་པ་ལྷ་ཡི་ནི། །སྐད་དུ་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོས་གསུངས། །དེ་སྐྱེས་དེ་མཚུངས་ཡུལ་ཅན་ཞེས། །དུ་མ་རང་བཞིན་དག་གི་རིམ། །ཡུལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ལ་བརྟེན་སྐད། །ལེགས་བརྗོད་རིན་ཆེན་དག་གི་མཚོ། །སརྒས་བཅིངས་སོགས་གང་ལས་བྱུང་། །རང་བཞིན་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པར་རིགས། །སོ་སོར་སེ་སོགས་ཡུལ་ཅན་ 24-1-5a གྱི། །སྐད་རྣམས་རང་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ། །ཟུར་ཆག་གི་ནི་རྣམ་གྲངས་ལ། །སྙན་དངགས་པ་ལ་གྲགས་པ་དང་། །སྒྲ་ཡི་བསྟན་བཅོས་ལ་གྲགས་པའོ། །དང་པོ་གནག་རྫི་སོགས་ཀྱི་ཚིག །སྙན་དངགས་པ་ལ་ཟུར་ཆག་ཉིད། །བརྡ་སྤྲོད་པ་ནི་ལེགས་སྦྱར་ལས། །གཞན་པ་ཟུར་ཆག་ཉིད་དུ་བརྗོད། །སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པ་ནི། །ལེགས་སྦྱར་སརྒས་བཅིངས་པ་སོགས། །རང་བཞིན་ཀནྡྷ་ཀ་ལ་སོགས། །ཟུར་ཆག་ཨོ་ས་ར་སོགས་ཏེ། །ཟློས་གར་ལ་སོགས་འདྲེས་པའོ། །གཏམ་སོགས་སྐད་ནི་
【現代漢語翻譯】 至於二者的區別，是這樣說的：駁斥其他人的觀點，就是自己讚美自己的功德。如果自己或他人說了不符合實際的話。這被稱為Bhamaha的觀點。但我覺得這不一定，因為我也看到別人說。別人說還是自己知道？區分的原因是什麼？如果說是通過門戶或他人之門戶，以及具有可信賴性來說明，作為不同的標誌，那麼在所有言論中，為何不使用門戶和他人的門戶呢？就像神聖的聲音等組合一樣。如果說因為看到了Lamba等和Ashasa的區別而矛盾，那麼這只是名稱的區別，其餘都包含在表達中。Lamba指的是年輕女子，Ashasa指的是獲得信任的語言。Bhamaha等其他人說，有搶奪女兒的讚美，以及約定時間卻被欺騙，國王的統治興盛等，這些在言論中有，但在故事中沒有。如果說搶奪女兒、欺騙和興盛等，在所有用章節約束的事物中都有，因此無法區分。通過詩人的想法來推測並表達的那些，即使應用到故事中也沒有問題。爲了實現意圖，沒有什麼不能成為詩歌的裝飾。因此，故事中也可以使用門戶等。第三種是混合，即混合詩歌和散文，被稱為Champuu（雜體詩）。第二種是語言的區別，即語言的自性，包括梵語的自性、變音、混合等四種。食肉者的語言也在此列。梵語（藏文：ལེགས་སྦྱར།，梵文天城體：संस्कृत，梵文羅馬擬音：saṃskṛta，漢語字面意思：完善的語言）指的是天神（藏文：ལྷ་，梵文天城體：देव，梵文羅馬擬音：deva，漢語字面意思：天神）所說的語言，偉大的仙人（藏文：དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ།，梵文天城體：महर्षि，梵文羅馬擬音：maharṣi，漢語字面意思：偉大的仙人）所說。那些由此而生，與之相似，具有相同地域的，是多種自性的順序。據說依賴於偉大的地域。從何處產生了美好的言辭和珍寶之海，以及用章節約束的事物等？自性被認為是至高無上的。各自具有Se等地域的語言，被稱為自性。變音的種類，在詩人和聲音的論典中廣為人知。第一種是牧童等的詞語，對於詩人來說是變音。語法學家說，梵語之外的是變音。說明各自的特徵是：梵語是用章節約束的事物等，自性是Kandhaka等，變音是Osara等，戲劇等是混合的。故事等的語言是……
【English Translation】 As for the difference between the two, it is said that refuting the views of others is praising one's own merits. If oneself or others say something that does not conform to reality. This is called Bhamaha's view. But I don't think this is necessarily the case, because I also see others saying it. Do others say it or do you know it yourself? What is the reason for distinguishing? If it is said that it is through the gate or the gate of others, and that it is said to have credibility, as a sign of difference, then why not use the gate and the gate of others in all statements? Just like the combination of divine sounds, etc. If it is said that it is contradictory because of the difference between Lamba, etc. and Ashasa, then this is only a difference in name, and the rest are included in the expression. Lamba refers to a young woman, and Ashasa refers to the language of gaining trust. Bhamaha and others say that there are praises for robbing daughters, and being deceived even when a time is agreed upon, and the prosperity of the king's rule, etc., which are in speech but not in stories. If it is said that robbing daughters, deceiving, and prosperity, etc., are all in things bound by chapters, then it is impossible to distinguish them. Those that are speculated and expressed through the poet's thoughts, even if applied to stories, are not a problem. In order to achieve the intention, there is nothing that cannot become an ornament of poetry. Therefore, gates, etc. can also be used in stories. The third is mixing, that is, mixing poetry and prose, which is called Champuu (mixed poetry). The second is the difference in language, that is, the nature of language, including the nature of Sanskrit, phonetic changes, mixing, etc. The language of carnivores is also included here. Sanskrit (藏文：ལེགས་སྦྱར།，梵文天城體：संस्कृत，梵文羅馬擬音：saṃskṛta，漢語字面意思：Perfected Language) refers to the language spoken by the gods (藏文：ལྷ་，梵文天城體：देव，梵文羅馬擬音：deva，漢語字面意思：gods), spoken by the great sages (藏文：དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ།，梵文天城體：महर्षि，梵文羅馬擬音：maharṣi，漢語字面意思：great sages). Those that are born from this, similar to it, and have the same region, are the order of multiple natures. It is said to depend on the great region. From where did the beautiful words and the sea of treasures, and things bound by chapters, etc. arise? Nature is considered supreme. The languages of regions such as Se each have, are called nature. The types of phonetic changes are well known in poets and treatises on sound. The first is the words of shepherds, etc., which are phonetic changes for poets. Grammarians say that what is other than Sanskrit is a phonetic change. Explaining the characteristics of each is: Sanskrit is things bound by chapters, etc., nature is Kandhaka, etc., phonetic change is Osara, etc., and drama, etc. are mixed. The language of stories, etc. is...
ཐམས་ཅད་དང་། །ལེགས་སྦྱར་གྱིས་ཀྱང་བཅིངས་པ་སྟེ། །རྨད་བྱུང་དོན་ཅན་རྒྱ་མཚོའི་གཏམ། །འབྱུང་པོའི་སྐད་ཀྱི་རང་བཞིན་བརྗོད། །ཀནྡྷ་ཨོ་ས་ར་ཞེས་དང་། །རྨད་བྱུང་དོན་ཆེན་རྒྱ་ཆེ་བ། །བསྟན་བཅོས་སོ་སོའི་མིང་དུ་འདོད། །གསུམ་པ་སྦྱོར་ཚུལ་ལུས་གཉིས་སོ། །སྒེག་དང་རོལ་དང་གོམ་སྟབས་སོགས། །མིག་གིས་བལྟ་བའི་དོན་ཅན་དང་། །རྣ་བར་སྙན་པའི་རོ་ཉམས་ཅན། །སྙན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཅེས་པ། །འདི་ཡང་ལུགས་གཉིས་དག་ཏུ་བརྗོད། །གཉིས་ལ་རྒྱན་གྱི་ཁྱད་པར་ལ། །ཐུན་མོང་ཐུན་མོང་མིན་པ་གཉིས། །ཐུན་མོང་མིན་པའི་རྒྱན་རྣམས་ནི། །ལེའུ་འོག་མ་དག་ཏུ་འཆད། །འདིར་ནི་ཐུན་མོང་རྒྱན་བཤད་པ། །སྙན་དངགས་སྦྱོར་མཁས་ལྷོ་པ་དང་། །ཤར་བའི་ལམ་སྲོལ་མང་མོད་ཀྱང་། །མཐའ་དག་མེ་ལོང་དུ་མ་བརྗོད། །རྒྱན་གྱི་ཁྱད་པར་འདིར་བརྗོད་བྱ། །སྦྱར་བ་རབ་དང་མཉམ་ཉིད་དང་། །སྙན་དང་ཤིན་ཏུ་གཞོན་པ་དང་། །དོན་གསལ་བ་དང་རྒྱ་ཆེ་དང་། །བརྗིད་དང་མཛེས་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། ། 24-1-5b ཡོན་ཏན་འདི་བཅུ་བཻ་དརྦྷའི། །ལམ་གྱི་སྲོག་ཏུ་བཤད་པ་ཡིན། །འདི་དག་ཕལ་ཆེར་བཟློག་པ་ཡིས། །གཽ་ཌཱའི་ལམ་དག་མཚོན་པར་བྱེད། །དང་པོ་མཚན་ཉིད་བཟློག་ཟླ་དང་། །སྦྱར་བའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པར་བྱ། །སྲོག་ཆུང་ཡི་གེ་ཤེས་ཆེར་སྦྱར། །དེ་ཡང་ཧ་ཅང་ལྷོད་མིན་ཞེས། །ལྷོ་ཕྱོགས་པ་དག་དེ་ལྟར་འདོད། །ལྷོད་པ་ཁོ་ནའི་སྦྱོར་བ་ནི། །སྦྱར་བ་ཅན་ཞེས་ཤར་ཕྱོགས་པ། །སྲོག་ཆུང་ཞེས་པ་སྡེ་པ་ལྔའི། །དང་པོ་ལྔ་དང་གསུམ་པ་ལྔ། །ལྔ་པ་ལྔ་དང་མཐར་གནས་བཞི། །དེ་ལས་གཞན་པ་སྲོག་ཆེན་ཏེ། །བརྗོད་པ་རླུང་ཤུགས་ཆེ་བས་སོ། །ལྷོད་པ་ཞེས་པ་ལ་ལི་གཉིས། །སྲོག་ཆུང་གཞན་དང་བསྲེས་པའོ། །དཔེར་ན་མཱ་ལཱ་ཏི་མཱ་ལཱ། །ལོ་ལཱ་ལི་ཀ་ལི་ལཱའོ། །ཛཱ་ཏིའི་ཕྲེང་བ་མཱ་ལཱ་ཏི། །མཱ་ལཱ་ཕྲེང་བ་ལོ་ལ་སྟེར། །ཨ་ལི་ཀ་ནི་བུང་བ་སྟེ། །ལི་ལཱ་འཁོར་རམ་ལྕི་བའོ། །སྲོག་ཆུང་ཡི་གེ་ཤས་ཆེ་བར། །ལྕི་བ་བསྲེས་པ་སྦྱར་བའི་དཔེར། །ལྷོ་པས་འདོད་པ་འདི་ལྟ་སྟེ། །མཱ་ལ་ཏི་དཱ་མ། ལཾ་གྷི་ཏཾ་བྷྲ་མ་རཻཿ །ཛཱ་ཏི་མེ་ཏོག་མཱ་ལ་ཏི། །དཱ་མ་ཕྲེང་བ་ལམ་གྷི་ཏམ། །འཁོར་ཞིང་ལྡིང་བ་བྷྲ་མ་རཻཿ །བུང་བ་རྣམས་ནི་ཞེས་པའོ། །རབ་དང་མཚན་ཉིད་དཔེར་བརྗོད་དང་། །བཟློག་ཟླ་གསུམ་གྱིས་བཤད་པར་བྱ། །གྲགས་ཤིང་གོ་བར་སླ་བ་ནི། །རབ་དང་ཞེས་བྱའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དབྱངས་ཅན་སོར་གདུབ་བུང་བ་ནི། །ཏམ་བུ་ར་ཡི་དར་དིར་ཅན། །དེ་འདྲ་གོ་བར་སླ་བའི་དཔེ། །ཤར་པ་རབ་ཏུ་མ་གྲགས་ཀྱང་། །སྒྲ་བཤད་ཚང་ཙམ་དང་བའི་དཔེ། །ལག་ལྡན་འཁོད་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཁྲི། །ལེགས་བཤད་སེ་གོལ་གཏོགས་སྒྲ་སྙན། །ཞེས་པ་སྒྲ་བཤད་ཡོད་པའི་དཔེ། །མཉམ་ 24-1-6a པ་མཚན་ཉིད་དཔེར་བརྗོད་དང་། །བཟློག་ཟླ་གསུམ་གྱིས་བཤད་པར་བྱ།
【現代漢語翻譯】 一切法，皆為梵語所束縛， 奇妙且有意義，如海之深談。 以眾生之語，述其本性， 坎達·歐薩拉（Kandha Osara）之名， 奇妙而意義深遠，廣大無邊。 諸論典各自，以此為名號。 第三者，乃結合之法，身之二相， 嬌媚、嬉戲、步態等， 以眼觀之，具意義之所在， 悅耳動聽，富含韻味。 美妙動聽，此即所謂， 此亦可分為，兩種風格。 二者之間，修飾之差異， 共通與不共通，二者有別。 不共通之修飾， 將於後續章節，詳細闡述。 此處僅述，共通之修飾， 詩歌創作之能手，南方之人， 東方之流派，雖多有不同， 然皆未盡述于，《詩鏡》之中。 修飾之差異，於此闡述， 結合之妙、平等之性、 悅耳之音、極其年輕、 意義之顯明、廣大之境、 莊嚴之態、美妙之姿、禪定之境。 此十種功德，乃為吠陀跋（Vaidarbhi）之路的命脈。 若將此等，大多加以顛倒， 則可象徵，高迪（Gaudi）之路。 首先，以定義、反義詞，以及結合之例證來闡述。 短音字母，與長音結合， 然亦不可，過於鬆弛， 南方之人，如是認為。 僅有鬆弛，結合之法， 東方之人，稱之為「結合者」。 所謂短音，乃五部之音， 首五、三五、 末五，以及四結尾音。 除此之外，皆為長音， 因其發音，氣流強勁。 所謂鬆弛，乃兩個「拉」（la）， 與其他短音，相互混合。 例如：瑪拉提·瑪拉（Mālātī Māla）， 羅拉·里卡·里拉（Lolā Līlā）。 茉莉花環，獻給瑪拉提（Mālātī）， 瑪拉（Māla）花環，贈予羅拉（Lola）。 阿里卡（Alika）乃蜜蜂， 里拉（Lila）乃旋轉或沉重。 短音字母，與長音結合， 沉重之音，相互混合之例， 南方之人，如是認為： 瑪拉提·達瑪（Mālati Dāma），蘭吉塔姆·布拉瑪萊（Lamghitam Bhramaraih）。 茉莉花之花，瑪拉提（Mālātī）， 達瑪（Dāma）花環，蘭吉塔姆（Lamghitam）， 旋轉飛舞，布拉瑪萊（Bhramaraih）。 蜜蜂們，如是說。 以卓越之性、定義、例證，以及反義詞三種方式來闡述。 廣為人知，易於理解， 此乃所謂，卓越之定義。 妙音天女之指環，蜜蜂， 坦布拉（Tambura）琴絃，嗡嗡作響。 如此這般，易於理解之例。 東方之人，雖不甚出名， 然音韻完整，和諧之例。 手持之，安放之法座， 善說之，鐃鈸之聲，悅耳動聽。 此乃音韻完整之例。 平等之性，以定義、例證，以及反義詞三種方式來闡述。
【English Translation】 All are bound by Sanskrit, Wondrous and meaningful, like the ocean's deep discourse. In the language of beings, expressing its nature, Kandha Osara by name, Wondrous and of great significance, vast and boundless. Each treatise adopts this as its title. The third is the method of combination, the two aspects of the body, Charm, play, gait, and so on, Observed by the eyes, possessing meaning, Pleasing to the ears, rich in flavor. Beautiful and melodious, this is what is called, This can also be divided into two styles. Between the two, the difference in ornamentation, Common and uncommon, there is a distinction. The uncommon ornaments, Will be elaborated in subsequent chapters. Here, only the common ornaments are discussed, The skilled in poetic composition, the people of the South, Though the schools of the East differ in many ways, None are fully described in the 'Mirror of Poetry'. The differences in ornamentation are discussed here, The excellence of combination, the nature of equality, The pleasantness of sound, extreme youthfulness, The clarity of meaning, the vastness of scope, The grandeur of demeanor, the beauty of form, the state of samadhi. These ten qualities are said to be the lifeblood of the Vaidarbhi path. If these are mostly reversed, They can symbolize the Gaudi path. First, it will be explained with definition, antonym, and examples of combination. Short vowels combined with long vowels, But also not too lax, The people of the South think so. Only lax, the method of combination, The people of the East call it 'combiner'. The so-called short sound is the sound of the five sections, The first five, the third five, The last five, and the four ending sounds. Apart from that, it is a long sound, Because its pronunciation has a strong airflow. The so-called lax, is two 'la', Mixed with other short sounds. For example: Mālātī Māla, Lolā Līlā. A jasmine garland, dedicated to Mālātī, A Māla garland, given to Lola. Alika is a bee, Lila is spinning or heavy. Short vowels, combined with long vowels, An example of mixing heavy sounds, The people of the South think like this: Mālati Dāma, Lamghitam Bhramaraih. The flower of jasmine, Mālātī, A Dāma garland, Lamghitam, Spinning and hovering, Bhramaraih. The bees, so to speak. It will be explained in three ways: excellence, definition, example, and antonym. Widely known and easy to understand, This is the definition of so-called excellence. The ring of the goddess of eloquence, the bee, The strings of the tambura, buzzing. Such an example, easy to understand. Although the people of the East are not very famous, However, the sound is complete and harmonious. The dharma seat held in hand and placed, The well-spoken, the sound of cymbals, melodious. This is an example of complete sound. The nature of equality, will be explained in three ways: definition, example, and antonym.
།ཡི་གེ་འཇམ་རྩུབ་བར་མ་ཡི། །སྦྱོར་བ་མི་མཉམ་དང་བྲལ་བ། །ལྷོ་པས་མཉམ་པའི་མཚན་ཉིད་འདོད། །ཤར་པ་ཡི་གེ་མི་མཉམ་ཡང་། །དོན་དང་རྒྱན་གྱི་བཀོད་པ་ནི། །རབ་མཉམ་དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་བཞེད། །འཇམ་པ་ཀ་ཙ་ཊ་ཏ་སོགས། །རྩུབ་པ་གྷ་ཛྷ་ཌྷ་དྷ་བྷ། །དེ་གཉིས་མཉམ་པར་བསྲེས་པ་ནི། །ཁུ་བྱུག་ཅ་ཅོ་སྒྲོག་བྱེད་ཅིང་། །ཉར་མ་རབ་འཐོར་དང་ཞིང་དྭངས། །ཆུ་རྒྱུན་ཆུ་ཐིགས་ཀྱིས་བྲན་པའི། །མཱ་ལ་ཡ་རླུང་བདག་ལ་འོང་། །ཡི་གེ་འཇམ་རྩུབ་མི་མཉམ་ཡང་། །དོན་རྒྱན་མཉམ་པའི་དཔེར་བརྗོད་ནི། །ཙན་དན་གྱིས་བསྒོས་དྲི་ལྡང་ཞིང་། །འཇམ་པ་མ་ལ་ཡ་ཡི་རླུང་། །བདག་གི་བརྟན་འགོག་དགའ་མ་ནི། །མཆོག་གི་ཁ་ཡི་རླུང་དང་འགྲན། །པད་དཀར་འཇམ་པའི་འདབ་མ་ལ། །རྡོ་རྗེ་ཁྲོ་བོ་ཁྲོས་པའི་གདོང་། །ལ་ལར་བཞད་པའི་དཀར་མདངས་ཅན། །ཧུཾ་ཕཊ་དྲག་པོའི་ཕེམ་སྒྲ་སྒྲོག །ཅེས་པ་འཇམ་རྩུབ་བསྲེས་པའི་དཔེ། །རྒྱ་མཚོ་དབུ་བའི་རླབས་ཕྲེང་ཅན། །མརྒཏ་(མརྒད་)བཅག་པའི་མདངས་འཕྲོ་བ། །དེ་དྲུང་དྲི་བཞོན་རྟ་བརྒྱ་ཡིས། །མགྱོགས་པར་བོས་པའི་ཙནྡན་དྲི། །ཞེས་འདི་ཚིག་སྦྱོར་རབ་རྩུབ་ཀྱང་། །དོན་འཇམ་ལྡན་པའི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་པ་མཚན་ཉིད་དཔེར་བརྗོད་དང་། །གྲོང་ཚིག་སྤངས་པ་གསུམ་གྱིས་བཤད། །མཚན་ཉིད་སྒྲ་དང་དོན་གྱི་ནི། །ཉམས་དང་ལྡན་པའི་སྙན་དངགས་སོ། །ལྷོ་པ་འདོད་པའི་སྒྲ་ཉམས་ནི། །རྒྱལ་བ་འཇིག་རྟེན་གསུམ་གྱི་མགོན། །དེ་ལ་རབ་ཏུ་དད་བྱས་ན། །དེ་ཚེ་མངོན་མཐོའི་བདེ་ 24-1-6b ཐོབ་ཅིང་། །དེ་ནས་རིམ་གྱིས་ལེགས་པ་འབྱུང་། །ཞེས་སོགས་ཕྱི་མའི་ཚིག་ཤུགས་ཀྱིས། །སྔ་མའི་ཚིག་རྣམས་འདྲེན་པ་ནི། །བཻ་དརྦྷའི་སྒྲ་ཉམས་ཏེ། །རྗེས་ཁྲིད་མི་འདོད་པའང་མིན། །གཽ་ཌཱ་པ་དག་རྗེས་ཁྲིད་ཉིད། །སྒྲ་ཡི་ཉམས་སུ་འདོད་པའོ། །དེ་ལ་རྗེས་ཁྲིད་དངོས་དང་ནི། །ཞར་བྱུང་ཟུང་ལྡན་བཤད་པའོ། །ཡི་གེ་གཅིག་ཉིད་རྐང་པའམ། །ཚིགས་སུ་བཅད་ལ་ལན་མང་འཁོར། །རྗེས་ཁྲིད་ཞེས་བྱའི་མཚན་ཉིད་དེ། །དབྱེ་ན་རྐང་པ་ལ་བསྐོར་དང་། །ཚིག་ལ་བསྐོར་དང་རིང་བ་ཡི། །རྗེས་ཁྲིད་ཅེས་བྱ་རྣམ་པ་གསུམ། །ལྷོ་ཤར་གཉིས་ཀྱི་ཐུན་མོང་སྟེ། །ཤར་པ་ཁོ་ནའི་ལུགས་དང་བཞི། །ལྷ་དབང་དཀོན་མཆོག་གསུམ་བསྟེན་ན། །མི་དབང་བཞིན་དུ་ཀུན་གྱིས་བཀུར། །ཚངས་དབང་གཙུག་གི་ནོར་བུ་ཡིས། །ཞབས་དབང་རྒྱུན་དུ་ལེན་པར་འགྱུར། །ཞེས་ནི་རྐང་པ་ལ་བསྐོར་བའི། །རྗེས་ཁྲིད་ཅེས་པའི་དཔེ་མཚོན་བྱེད། །ལ་ལའི་གསུང་སྙན་ལ་ལར་སྙན་པ་ལ། །ལ་ལའི་ཚིག་གི་བདེ་བདེ་བྱས་ནས་བདེ། །དགའ་དགའི་གཏམ་གྱིས་དགའ་དགའ་བྱས་ན་དགའ། །བཟུང་བཟུང་མིན་པར་བཟུང་བཟུང་བསྐྱར་གྱིར་བཟུང་། །ཞེས་འདི་ཚིག་ལ་བསྐོར་བ་ཡི། །རྗེས་ཁྲིད་ཅེས་བྱའི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །དགེ་ལེགས་ཆོས་འདི་ཡིད་ལ་གོམས་བྱས་ན།
【現代漢語翻譯】 如果文字有粗細之分，且組合不均衡，那麼南方學派認為均衡是其特點。東方學派則認為，即使文字不均衡，只要意義和修飾安排得當，達到高度均衡，那就是其特點。 柔和的文字包括ཀ་ཙ་ཊ་ཏ་等，粗硬的文字包括གྷ་ཛྷ་ཌྷ་དྷ་བྷ་等。將兩者均衡混合，就像布穀鳥發出悅耳的叫聲，清新的池塘水波盪漾，水流和水滴滋潤著大地，瑪拉雅之風徐徐吹來。 即使文字的粗細不均衡，意義和修飾卻能達到均衡的例子是：旃檀散發著芬芳，瑪拉雅的柔風，我那堅貞的愛人，與她口中的氣息相媲美。潔白的蓮花花瓣柔和，金剛怒目的忿怒尊，有的面帶微笑，光彩照人，發出「吽 (ཧཱུྃ，梵文：hūṃ，種子字，表示諸佛菩薩的智慧) 啪 (ཕཊ，梵文：phaṭ，咒語，表示斷除) 」的強烈聲音。這就是粗細混合的例子。 海面波濤洶涌，浪花層層疊疊，如切割過的祖母綠般光彩奪目。在那裡，百匹駿馬般迅疾的風，帶來了旃檀的芬芳。這描述的是辭藻粗獷，但意義柔和的例子。 『悅耳』通過特性、例證和避免使用粗俗詞語這三點來闡述。特性是指詩歌具有聲音和意義上的美感。南方學派所追求的聲音之美是：皈依于勝利者，三界之主，那時便能獲得殊勝的安樂，並由此逐漸獲得善果。等等，通過後面的語句來引導前面的語句，這是吠陀的語音之美，但並不排斥後續引導。高迪亞學派認為後續引導本身就是語音之美。對此，有直接引導和附帶引導兩種說法。一個字在詩句或詩節中多次重複出現，這就是後續引導的特性。分為詩句重複、詩節重複和長段重複三種。這是南方和東方學派的共同之處，東方學派獨有的風格還有第四種。 如果侍奉天神、法和僧三寶，就會像國王一樣受到眾人的尊敬。梵天頭頂的寶珠，也會經常接受足下的供奉。這是詩句重複的後續引導的例子。 有些人的聲音悅耳動聽，有些人的話語舒適流暢，用令人愉悅的話語使人感到快樂，緊緊抓住不放，反覆強調。這是詩節重複的後續引導的例子。如果將這吉祥的佛法銘記於心。
【English Translation】 If the letters have different levels of roughness and fineness, and the combination is unbalanced, then the Southern school considers balance to be its characteristic. The Eastern school, however, believes that even if the letters are unbalanced, as long as the meaning and decoration are properly arranged and a high degree of balance is achieved, that is its characteristic. Soft letters include ཀ་ཙ་ཊ་ཏ་, etc., and rough letters include གྷ་ཛྷ་ཌྷ་དྷ་བྷ་, etc. The balanced mixture of the two is like the cuckoo making a pleasant sound, the clear pond water rippling, the water flow and droplets nourishing the earth, and the Malaya wind blowing gently. An example of how the roughness and fineness of letters can be unbalanced, but the meaning and decoration can achieve balance is: sandalwood exudes fragrance, the soft wind of Malaya, my steadfast lover, is comparable to the breath in her mouth. The petals of the white lotus are soft, the wrathful deity Vajrakrodha, some with smiling faces, radiant, emitting the strong sound of 'Hum (ཧཱུྃ, Sanskrit: hūṃ, seed syllable, representing the wisdom of all Buddhas and Bodhisattvas) Phat (ཕཊ, Sanskrit: phaṭ, mantra, meaning to cut off)'. This is an example of mixing roughness and fineness. The sea is turbulent, with waves upon waves, as dazzling as cut emeralds. There, the wind, as swift as a hundred horses, brings the fragrance of sandalwood. This describes an example of rough diction but soft meaning. 'Pleasantness' is explained through three points: characteristics, examples, and avoiding the use of vulgar words. A characteristic is that poetry has beauty in sound and meaning. The sound beauty pursued by the Southern school is: taking refuge in the Victorious One, the Lord of the Three Realms, then one can obtain supreme bliss and gradually obtain good results from it. And so on, guiding the previous sentences with the following sentences, this is the Vedic beauty of sound, but it does not exclude subsequent guidance. The Gaudiya school believes that subsequent guidance itself is the beauty of sound. There are two types of explanations for this: direct guidance and incidental guidance. When a single word appears repeatedly in a verse or stanza, this is the characteristic of subsequent guidance. It is divided into three types: verse repetition, stanza repetition, and long passage repetition. This is common to both the Southern and Eastern schools, and the Eastern school has a unique fourth style. If you serve the gods, Dharma, and Sangha, you will be respected by everyone like a king. The jewel on Brahma's head will also regularly receive offerings at your feet. This is an example of subsequent guidance with verse repetition. Some people's voices are pleasant to hear, some people's words are comfortable and smooth, using pleasant words to make people happy, holding on tightly and emphasizing repeatedly. This is an example of subsequent guidance with stanza repetition. If you keep this auspicious Dharma in mind.
།གནས་སྐབས་དགེ་ཞིང་གོང་ནས་གོང་དུ་དགེ །རང་གཞན་ཆོས་ལ་རང་བཞིན་མེད་གོམས་པས། །བདག་གཞན་ཆོས་ལ་བདག་ལྟའི་ཉེས་མི་འབྱུང་། །ཞེས་པ་ཡི་གེ་མང་པོ་ཡིས། །བར་དུ་ཆོད་པའི་རྗེས་ཁྲིད་དོ། །དོན་གཅིག་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གི་ནང་། །ལན་གཉིས་འདས་པའི་དང་པོ་རྩུབ། །གཉིས་པ་ལྷོད་པའི་རྗེས་ཁྲིད་ནི། །ཤར་པ་ཁོ་ནའི་འདོད་དེ་ 24-1-7a དཔེར། །འགྲོ་མང་གདུང་ནས་གདུང་བ་སྐྱི་གཡའ་ཞིང་། །ཞི་བའི་བདེ་ལ་འདོད་པའི་མེ་ཆེན་འབར། །འགྲོ་ལ་བརྩེ་བའི་བརྩེ་བས་ལུས་འཚོ་ཞིང་། །མྱང་འདས་ཞི་བའི་བདེ་བས་ཡིད་རབ་བརླན། །ཞར་བྱུང་ཟུང་ལྡན་ཞེས་བྱ་བ། །དེ་ཡང་རྗེས་ཁྲིད་ཡིན་མོད་ཀྱི། །གཅིག་ཏུ་སྙན་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། །དེ་ཡི་རྣམ་གཞག་འདིར་མི་འཆད། །གཉིས་པ་དོན་མཉམ་ཞེས་བྱ་བ། །སྒྲ་ཉམས་སྦྱར་རམ་མ་སྦྱར་ཀྱང་། །དོན་ཉམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི། །དོན་གྱི་རང་བཞིན་བརྗོད་མཁས་པའི། །བསྟན་བཅོས་ཀུན་ལ་རྒྱལ་སྲིད་ཉིད། །སྐབས་འདི་དང་ནི་སྐབས་གཞན་དུའང་། །གྲོང་པའི་ཚིག་དག་སྤང་བར་བྱ། །དེ་ལ་སྤྱིར་བཏང་དམིགས་བསལ་གཉིས། །སྤྱིར་བཏང་དོན་དང་སྒྲ་དག་ལ། །གྲོང་ཚིག་ཞུགས་པའི་དབྱེ་བས་གཉིས། །དང་པོ་བསྒྲིབས་དང་མ་བསྒྲིབས་གཉིས། །ཚིག་མཛེས་གཞན་གྱིས་མ་བསྒྲིབས་པའི། །རང་གི་གྲོང་ཚིག་སྤང་བྱ་བ། །འདོད་ལྡན་དག་ལ་གཞོན་ནུ་མ། །ཁྱོད་ནི་ཇི་ལྟར་འདོད་མི་བྱེད། །ཅེས་པའོ་བསྒྲིབས་པའི་གྲོང་ཚིག་ནི། །གཡོན་མིག་གཡོ་ལྡན་གཏུམ་མོ་ནི། །ངེས་པར་བདག་ལ་བརྩེ་མེད་མ། །ཁྱོད་ལ་ཁོ་བོ་ཁྲོ་མེད་ཅེས། །གྲོང་པའི་དོན་མིན་རོ་དང་ལྡན། །གྲོང་དོན་ཞུགས་པ་ཁྱད་མེད་ཀྱང་། །ཚིག་ཉམས་ལྡན་པས་བསྒྲིབས་པའི་ཕྱིར། །རོ་ལྡན་འདི་ནི་ལ་ལར་དགེ །སྒྲ་ལ་གྲོང་ཚིག་ཞུགས་པ་ལ། །གཅོད་མཚམས་ཉེས་དང་ཚིག་གཅིག་ནི། །གོ་བྱ་གཉིས་ལ་འཇུག་པའོ། །དེ་དག་རིམ་བཞིན་བཤད་བྱ་བ། །ཡཱ་བྷ་ཝ་ཏཿསྲི་ཡཱ་ཞེས། །བརྗོད་ན་གང་ཁྱོད་དགའ་མ་ལ། །འཁྲིག་ལྡན་མར་ནི་འཁྲུལ་བ་བཞིན། །ཡཱ་ནི་གང་ཡིན་བྷ་ཝ་ 24-1-7b ཏཿ །ཁྱོད་ཡིན་སྲི་ཡཱ་ནི་དགའ་མ། །དེ་ཡི་གཅོད་མཚམས་ཉེས་གྱུར་ན། །ཡཱ་བྷ་འཁྲིག་པ་ཝ་ཏཿལྡན། །ཞེས་བྱར་འཁྲུལ་པའི་སྐབས་སྲིད་དོ། །མི་ཕོ་མཚན་བཟངས་(བཟང་)རྒྱས་ཁྱོད་ཀྱི། །ཆོས་དགའ་མ་ལ་ལྷག་པར་བརྩེ། །ཞེས་དང་མི་མོ་མཚན་བཟང་བས། །ཁྱིམ་གཉིས་སུ་ནི་དགའ་བ་བསྐྱེད། །ཁྱིམ་བྱ་ལྕེ་གཉིས་པ་དེ་ཡིས། །མཛའ་བ་སོ་སོར་འབྱེད་པར་བྱེད། །ཅེས་པ་གོ་བར་སླ་བའི་དཔེ། །གཞན་ལ་བསྣུན་པའི་སྐྱེ་བོ་ནི། །བིརྱ་ལྡན་པ་བི་ཤྲཱནྟ། །ཞེས་པ་གོ་བྱ་གཉིས་ཀྱི་དཔེ། །བརྩོན་འགྲུས་ལྡན་པ་རྣམ་པར་གནས། །ཁུ་བ་ལྡན་པ་རྣམ་པར་ངལ། །ཞེས་པ་གཉིས་ཀ་ཚིག་འདིས་གོ །གང་ཞིག་གང་གང་ལ་དགའ་བ། །དེ་དེ་འབད་པས་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཅེས་པ་གོ་བར་སླ་བ
【現代漢語翻譯】 『暫時善良，越來越善良。自己和他人對法沒有自性串習，自己和他人對法就不會產生我執的過失。』這是用許多文字隔開的後續引導。 在一個偈頌中，兩次引導，第一次粗糙，第二次放鬆的後續引導，是夏巴（Sharpa）的觀點。 例如：『從眾多眾生的痛苦中感到恐懼和寒冷，渴望寂靜的快樂之大火燃燒。以對眾生的慈愛滋養身體，以涅槃寂靜的快樂充分滋潤心靈。』 所謂的『順便雙合』，雖然也是後續引導，但因為不完全悅耳，所以不在此處闡述其分類。 第二種，所謂的『意義相同』，無論是組合還是不組合聲音，意義都完美豐富，是善於表達意義本質的論著的王位。 無論此時還是其他時候，都應避免鄉村俗語。其中分為一般和特殊兩種。一般是指在意義和聲音上，有鄉村俗語介入的兩種情況。第一種分為遮蔽和未遮蔽兩種。對於未被其他優美詞語遮蔽的，自身的鄉村俗語應避免。 『對於有慾望的人來說，年輕的女子啊，你為何不這樣做？』這是未遮蔽的例子。被遮蔽的鄉村俗語是：『左眼充滿魅惑的兇猛女子啊，你一定對我沒有愛意。我對你沒有憤怒。』 這不是鄉村俗語的意義，而是有韻味的。雖然介入了鄉村俗語的意義沒有區別，但因為有詞語的缺陷遮蔽，所以這種有韻味的在某些情況下是好的。 在聲音上介入鄉村俗語，有斷句錯誤和同一個詞有兩種含義。這些將依次解釋。『yā bhava taḥ sriyā』，如果說『你對哪個愛人』，就像對性愛充滿迷惑一樣。yā是哪個，bhava taḥ是你，sriyā是愛人。如果斷句錯誤，就會變成『yā bha』是性愛，『vataḥ』是充滿，可能會產生這樣的情況。 『男子性器美好，你對你的法侶特別愛戀』，以及『女子性器美好，在兩個家庭中產生快樂。』像家雀這種有兩個舌頭的鳥，會分開彼此的友誼。』這是容易理解的例子。 『擊打他人的人，virya（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思： བིརྱ，वीर्य，vīrya，精進） 具有 viryavant（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思： བིཤྲཱནྟ，विश्रान्त，viśrānta，休息）』，這是同一個詞有兩種含義的例子。『具有精進，完全安住。具有精液，完全疲憊。』這兩種含義都用這個詞表達。 『喜歡什麼，就努力去做什麼。』這是容易理解的例子。
【English Translation】 'Temporarily virtuous, increasingly virtuous. Oneself and others are accustomed to the absence of inherent existence in phenomena, so the fault of self-grasping towards oneself and others regarding phenomena will not arise.' This is a subsequent guidance interrupted by many words. Within a single verse, two guidances, the first rough and the second relaxed, is the view of Sharpa. For example: 'Feeling fear and cold from the suffering of many beings, the great fire of desire for the bliss of peace blazes. Nourishing the body with love for beings, fully moistening the mind with the bliss of nirvanic peace.' The so-called 'incidental combination,' although also a subsequent guidance, is not discussed here because it is not entirely pleasing. The second type, the so-called 'same meaning,' whether combining or not combining sounds, the meaning is perfectly rich, is the throne of treatises skilled in expressing the essence of meaning. Whether at this time or at other times, vulgar language should be avoided. Among them, there are two types: general and specific. General refers to the two situations where vulgar language is involved in meaning and sound. The first is divided into two types: obscured and unobscured. For one's own vulgar language that is not obscured by other beautiful words, it should be avoided. 'To those with desire, young woman, why do you not do this?' This is an example of unobscured. The obscured vulgar language is: 'Fierce woman with a bewitching left eye, you certainly have no love for me. I have no anger towards you.' This is not the meaning of vulgar language, but it is flavorful. Although there is no difference in the meaning of the vulgar language involved, because it is obscured by the defect of words, this flavorful one is good in some cases. Involving vulgar language in sound, there are faulty breaks and one word having two meanings. These will be explained in order. 'yā bhava taḥ sriyā,' if saying 'which lover are you to,' it is like being confused with being full of sexual desire. yā is which, bhava taḥ is you, sriyā is lover. If the break is wrong, it becomes 'yā bha' is sexual intercourse, 'vataḥ' is full, such a situation may arise. 'Man's genitals are beautiful, you are particularly fond of your dharma consort,' and 'Woman's genitals are beautiful, creating happiness in two families.' Like the house sparrow, a bird with two tongues, it separates each other's friendship.' This is an easy-to-understand example. 'The person who strikes others, virya (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: བིརྱ, वीर्य, vīrya, diligence) has viryavant (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: བིཤྲཱནྟ, विश्रान्त, viśrānta, rest),' this is an example of one word having two meanings. 'Having diligence, completely abiding. Having semen, completely exhausted.' Both meanings are expressed by this word. 'Whatever one likes, one strives to accomplish.' This is an easy-to-understand example.
འི་དཔེ། །གཉིས་པ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ནི། །གང་ལ་གོ་བྱ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་། །སྐབས་ཀྱིས་སྤང་མི་དགོས་པ་ཡོད། །བྷ་ག་ཞེས་པ་མཚན་མ་དང་། །སྐལ་བ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་ཀྱང་། །སྲིང་མོ་བསྟོད་པའི་སྐབས་དག་ཏུ། །བྷ་ག་ཝ་ཏཱི་བྷ་གི་ཞེས། །བརྗོད་པ་སྲིང་མོ་སྐལ་ལྡན་དུ། །གོ་ཡི་སྲིང་མོ་མཚན་ལྡན་ཞེས། །གོ་བ་མིན་ཕྱིར་སྐྱོན་མིན་ནོ། །ཤིན་ཏུ་གཞོན་པ་མཚན་ཉིད་དང་། །དཔེར་བརྗོད་གཉིས་ཀྱིས་རྟོགས་པར་བྱ། །རྩུབ་མིན་ཡི་གེ་མང་བ་འདིར། །ཤིན་ཏུ་གཞོན་པ་ཉིད་དུ་འདོད། །ལྷོ་པའི་ལུགས་ཀྱི་དཔེར་བརྗོད་ནི། །སྤྲིན་གྱི་ཕྲེང་བ་ལྡན་དུས་སུ། །སྙན་པར་སྒྲོག་པའི་མགྲིན་ལྡན་མ། །རྨ་བྱ་ཡི་ནི་མཇུག་མ་དག །ཟླམ་པོར་བྱས་ནས་གར་བྱེད་དོ། །ཞེས་འདི་དོན་དང་རྒྱན་གཉིས་ཀ །རྒྱས་པར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཡང་། །ངག་ཏུ་བརྗོད་དེ་རྣ་བར་སྙན། །དེ་ཕྱིར་ཤིན་ 24-1-8a ཏུ་གཞོན་པའོ། །ཡི་གེ་འཇམ་པ་ཁོ་ན་ནི། །སྦྱོར་བ་ལྷོད་པའི་སྐྱོན་དུ་བཤད། །གཉིས་པ་ཤར་ཕྱོགས་པ་དག་ནི། །དེ་དེ་ཁོ་ནར་མ་ཟད་ཀྱི། །ངག་ཏུ་བརྗོད་པ་མི་བདེ་ཡང་། །དོན་གསལ་གྱུར་ན་གཞོན་པ་ཡི། །སྙན་དངགས་ལམ་དུ་འདོད་པ་ཡིན། །རྒྱལ་པོ་སྒྲ་སྟ་རཱ་མ་ཎས། །རྒྱལ་རིགས་གཞན་དག་ཉམས་པ་བྱས། །ཞེས་སོགས་རྣ་བར་རྩུབ་ཚིག་གིས། །དོན་གང་གསལ་བར་བརྗོད་རྣམས་སོ། །དྲུག་པ་དོན་གསལ་བཤད་པ་ལ། །དངོས་དང་བཟློག་ཟླ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་མཚན་ཉིད་དཔེར་བརྗོད་དོ། །རྒྱུ་མཚན་གཞན་ལ་མི་ལྟོས་པར། །དེ་དོན་གསལ་པོར་གོ་མཚན་ཉིད། །ས་ཆེན་རྒྱ་མཚོར་བྱིང་བ་ན། །འཕྲོག་བྱེད་ཕག་པར་སྤྲུལ་པ་ཡི། །རྨིག་པས་བརྫིས་པའི་ཀླུ་ཁྲག་གིས། །དམར་པོར་བྱས་པའི་མཚོ་ནས་བཏོན། །ཞེས་པ་དམར་པོའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། །བརྟག་མི་དགོས་པར་གསལ་བའོ། །གཉིས་པ་བཟློག་པའི་དཔེར་བརྗོད་ནི། །ཕག་པ་ཆེན་པོ་དག་གིས་ས། །ཆུ་གཏེར་དམར་པོ་དག་ལས་ཕྱུང་། །ཞེས་པ་དམར་པོའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། །སླར་ཡང་བློ་ཡིས་བརྟག་དགོས་ཤིང་། །སྒྲ་དང་རིགས་པ་ལ་འགོངས་པས། །ཤུགས་ཀྱིས་རྟོགས་པའང་མ་ཡིན་པ། །འདི་འདྲ་དོན་དང་སྙན་ངག་ཏུ། །ལམ་སྲོལ་གཉིས་ཀས་འདོད་མ་ཡིན། །བདུན་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་ལ་གཉིས། །ལྷོ་པའི་ལུགས་དང་ཤར་པའི་འོ། །དང་པོ་མཚན་ཉིད་དཔེར་བརྗོད་དོ། །དངོས་སུ་ཚིགས་འགའ་བརྗོད་པ་ལས། །ཤུགས་ལ་ཁྱད་འཕགས་དོན་མཚོན་པ། །རྒྱ་ཆེ་ཞེས་བྱའི་མཚན་ཉིད་དེ། །འདི་འདྲ་སྙན་དངགས་ལམ་གྱི་མགོན། །དཔེར་བརྗོད་ཡིད་འོངས་(འོང་)འདི་ 24-1-8b ལྟར་ཡོད། །སློང་བ་རྣམས་ཀྱིས་བཀྲེན་པའི་མིག །ལན་གཅིག་ཁྱོད་གདོང་ལ་ལྷུང་བ། །ལྷ་གཅིག་གནས་སྐབས་དེ་ཡིས་སླར། །གཞན་གྱི་གདོང་ལ་བལྟ་མ་ཡིན། །ཞེས་པས་གཏོང་ཕོད་རྒྱ་ཆེ་བ། །ལེགས་པར་མཚོན་ནོ་གཞན་དག་ཀྱང་། །རིགས་པས་མཚུངས་རྣམས་དཔག་པར་བྱ། །རྟག་ཏུ་ཕ་ར
【現代漢語翻譯】 譬如說，第二種是特例：有些詞雖然有兩個意思，但根據語境不需要避免。例如，'Bhaga'（梵文，Bhaga，Bhaga，吉祥）這個詞既可以指女性生殖器，也可以指好運。但在讚美姐妹的語境中，說'Bhagavati Bhagi'，意思是'擁有好運的姐妹'。如果理解為'擁有女性生殖器的姐妹'，那就錯了。因此，這不是一個錯誤。非常年輕可以用定義和例子來理解。如果有很多非粗俗的詞，這被認為是'非常年輕'。南方學派的例子是：當雲彩成排出現時，擁有甜美聲音的孔雀會張開圓形的尾巴跳舞。雖然這沒有充分表達意義和修飾，但說出來悅耳動聽，因此是'非常年輕'。僅僅使用柔和的詞語被認為是缺乏活力的缺陷。第二種，東方學派認為，不僅僅是這樣，即使說出來不舒服，但如果意義清晰，也被認為是'年輕'的詩歌之道。國王斯塔·拉瑪納（國王，Sthā Rāmaṇa，Sthā Rāmaṇa，斯塔·拉瑪納）摧毀了其他王室。等等，這些都是用刺耳的詞語清晰表達意義的例子。第六，解釋意義清晰，包括直接和反義的表達。首先是定義和例子。不需要依賴其他原因，就能清晰理解其含義的定義。大地沉入海洋時，化身為野豬的毗濕奴（毗濕奴，Viṣṇu，Viṣṇu，遍入天），用他的蹄子踐踏龍族的血液，從被染紅的海洋中將其取出。這意味著紅色的原因是不需要進一步調查就能清楚的。第二，反義的例子是：偉大的野豬從紅色的水域中取出大地。這意味著紅色的原因需要進一步思考，並且需要依靠聲音和推理才能理解。這種意義和詩歌，兩種傳統都不接受。第七，關於廣闊，有兩種：南方學派和東方學派。首先是定義和例子。直接說出一些詞語，但暗示著卓越的意義。這是被稱為'廣闊'的定義。這樣的詩歌是詩歌道路的領袖。例如，這個令人愉悅的例子是：乞丐們貪婪的目光一旦落在你的臉上，即使是神靈也不會再看別人的臉。這很好地表達了慷慨大方。其他類似的例子也可以通過推理來理解。總是，父親……
【English Translation】 For example, the second is a special case: There are words that have two meanings, but according to the context, there is no need to avoid them. For example, the word 'Bhaga' (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) can refer to both the female genitalia and good fortune. But in the context of praising sisters, saying 'Bhagavati Bhagi' means 'sister with good fortune'. If it is understood as 'sister with female genitalia', then it is wrong. Therefore, this is not a mistake. Very young can be understood by definition and examples. If there are many non-vulgar words, this is considered 'very young'. The example of the Southern school is: When the clouds appear in rows, the peacock with a sweet voice opens its round tail and dances. Although this does not fully express the meaning and embellishment, it is pleasant to say, so it is 'very young'. Merely using soft words is considered a defect of lack of vitality. Second, the Eastern school believes that not only that, but even if it is uncomfortable to say, if the meaning is clear, it is also considered the way of 'young' poetry. King Stha Ramana (國王，Sthā Rāmaṇa，Sthā Rāmaṇa，斯塔·拉瑪納) destroyed other royal families. And so on, these are examples of clearly expressing meaning with harsh words. Sixth, explaining the clarity of meaning includes direct and antonymous expressions. The first is the definition and example. The definition of clearly understanding its meaning without needing to rely on other reasons. When the earth sinks into the ocean, Vishnu (毗濕奴，Viṣṇu，Viṣṇu，遍入天) who transformed into a boar, trampled the blood of the dragon race with his hooves, and took it out from the reddened ocean. This means that the reason for the red color is clear without further investigation. Second, an example of antonymy is: The great boar took the earth out of the red waters. This means that the reason for the red color needs further thought, and it needs to rely on sound and reasoning to understand. This kind of meaning and poetry, both traditions do not accept. Seventh, regarding vastness, there are two types: the Southern school and the Eastern school. The first is the definition and example. Directly saying some words, but implying excellent meaning. This is the definition called 'vast'. Such poetry is the leader of the path of poetry. For example, this delightful example is: Once the greedy gaze of beggars falls on your face, even the gods will not look at other people's faces again. This well expresses generosity. Other similar examples can also be understood by reasoning. Always, father...
ོལ་གྱིས་གཙེས་པའི། །ཁ་ཞན་མ་ལས་ཁྱོད་གཅིག་ལ། །སྐྱབས་སོང་གཞན་གྱི་གདོང་པ་དང་། །རང་སེམས་དམན་ལ་རྟོག་མི་དགོས། །ཞེས་པ་དཔའ་དཔུང་ལྡན་པར་མཚོན། །ཤར་ཕྱོགས་པ་དག་བསྔགས་འོས་ལ། །བསྔགས་པ་རྒྱ་ཆེའི་དོན་དུ་འདོད། །རྩེད་འཇོའི་དུས་སུ་ཆུ་སྐྱེས་ལ། །བསྔགས་འོས་ཁྲུས་ཀྱི་འཇུག་ངོགས་སུ། །རྒྱ་མཚོ་བསྔགས་འོས་དགའ་སྟོན་ཚེ། །གསེར་གྱི་རྒྱན་སོགས་བསྔགས་པར་འོས། །བརྒྱད་པ་བརྗིད་པ་ལྷོ་པ་དང་། །ཤར་པའི་དབྱེ་བས་བསྟན་པར་བྱ། །དང་པོ་མཚན་ཉིད་དཔེར་བརྗོད་དོ། །ཚིགས་བཅད་ལྷུག་པ་གང་ཡང་རུང་། །འབྲུ་མང་པོ་དང་ཟླས་དབྱེ་དང་། །དེ་ཡི་སྐྱེས་བུ་ལ་སོགས་པ། །ཚིག་སྡུད་མང་པོ་ཅན་མཚན་ཉིད། །དེ་ལ་ལྕི་དང་ཡང་བ་རྣམས། །མང་དང་ཉུང་བ་ཉིད་སྤེལ་བས། །རྒྱ་མཚོའི་རྦ་རླབས་ཇི་བཞིན་དུ། །མཐོ་དང་དམའ་བའི་རྣམ་པ་ཅན། །དེ་ལ་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་ནི། །མང་པོ་དགོས་སོགས་དཔེར་བརྗོད་པ། །ནུབ་ཀྱི་རི་མགོར་ལྷུང་བ་ཡི། །མཐའ་དག་ཉི་འོད་མལ་སྟན་ཅན། །མཁྲེགས་པའི་ནུ་མ་ལ་གནས་པའི། །གོས་དམར་གཡོ་ཞིང་ཆུ་ལྡན་མ། །ཞེས་པའི་ཚིག་སྡུད་མང་པོ་ཅན། །ལྷུག་པར་མ་ཟད་ཚིགས་བཅད་ལའང་། །ཤར་ཕྱོགས་པ་དག་སྦྱོར་བར་བྱེད། །གོ་བར་སླ་བ་འདི་ལྟར་སྦྱར། །ན་ 24-1-9a ཆུང་ནུ་མ་མཁྲེགས་པ་ལ། །གཡོག་པའི་གོས་དམར་ཇི་བཞིན་དུ། །ཆུ་བདག་ཕྱོགས་ཀྱི་ན་གཞོན་ནི། །ཐུན་མཚམས་སྤྲིན་གྱི་གོས་དམར་ཅན། །གཉིས་པ་ལྷོ་པའི་ལུགས་བཤད་པ། །ལྕི་ཡང་འཁྲུགས་པ་མ་ཡིན་པར། །མཛེས་ཤིང་ཡིད་འོང་བརྗིད་པར་འདོད། །ཆུ་འཛིན་ངོས་ཀྱི་ཕང་ན་ཆགས། །མཚམས་ཀྱི་ཉི་འོད་གོས་དང་ལྡན། །ཆུ་ལྡན་མ་ཡིས་སུ་ཡི་ཡིད། །འདོད་པས་གཟིར་བ་བྱེད་མི་འགྱུར། །ཞེས་པ་སཾསྐྲྀཏ་ཡི་སྐད། །ལྕི་ཡང་འཁྲུགས་པ་མ་ཡིན་པར། །ལྷོ་ཕྱོགས་སྙན་དངགས་མཁན་དབང་འདོད། །སྐབས་འདིར་ཞར་བྱུང་ལྕི་ཡང་ནི། །རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ལས་གསུངས་པ། །བརྩེགས་པའི་ཐོག་མར་གང་བྱུང་དང་། །ཚེག་དྲག་ཅན་དང་ཐིག་ལེ་ཅན། །རྐང་མཐའི་ཡི་གེ་རིང་པོ་རྣམས། །འདི་དག་ལྕི་བར་བསྟན་པ་ཡིན། །རིང་བ་རྣམ་པ་གསུམ་ཡིན་ཏེ། །རིང་ཆས་རིང་པོར་མཚོན་པ་དང་། །མཚམས་སྦྱར་ཁོ་ནས་རིང་གྱུར་དང་། །པླུ་ཏ་ཡིས་ནི་མཚོན་པའོ། །འདི་རྣམས་རིང་དང་ཤིན་ཏུ་རིང་། །ཧ་ཅང་རིང་པོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ལཱྀ་ཡིག་རིང་པོ་རྒྱུད་མེད་ཕྱིར། །དེ་ལ་པླུ་ཏ་མི་སྦྱར། །ཐུང་དུ་པླུ་ཏས་བརྒྱན་པ། །ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་ཡིན་པར་བཤད། །དགུ་པ་མཛེས་པའི་སྙན་དངགས་ལ། །བཻ་དརྦྷ་ལ་མཛེས་པ་དང་། །གཽ་ཌཱ་པ་ལ་མཛེས་པའོ། །དང་པོ་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་དང་། །དཔེར་བརྗོད་གསུམ་གྱིས་བཤད་པར་བྱ། །མཚན་ཉིད་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི། །དོན་ལ་མ་འདས་ཡིད་འཕྲོག་པའོ། །དབྱེ་བ་སྔོན་གྱི་གཏམ་བརྒྱུད་ལས། །དྲངས་དང་བསྔགས་འོས་བས
【現代漢語翻譯】 受苦於疾病的， 除了可憐的母親，你之外， 無需顧及其他人的臉色， 也無需顧及自己卑微的心。 這象徵著擁有英雄氣概。 東方人值得讚美， 讚美被認為是廣大的意義。 在嬉戲玩樂的時候，對於蓮花， 值得讚美的是沐浴的入口處， 大海值得讚美，在喜慶的節日裡， 金色的裝飾品等值得讚美。 第八，莊嚴，通過南方和， 東方的區別來展示。 首先是定義和例子。 無論是詩歌還是散文， 有很多詞語和分類， 以及其中的人物等等， 具有很多複合詞是其定義。 對於它，沉重和輕盈， 通過增加或減少來交替， 就像大海的波浪一樣， 具有高低起伏的形態。 對於它，詞語的組合是， 需要很多等等，作為例子， 落在西邊山頂的， 所有陽光都成了床墊， 位於堅挺的乳房上的， 紅色衣裳飄動，充滿水分的女子。 這具有很多複合詞， 不僅是散文，詩歌也是， 東方人會運用。 爲了容易理解，這樣運用： 年幼的少女在堅挺的乳房上， 穿著飄動的紅色衣裳，就像， 水神一方的年輕人， 在黃昏時分穿著雲彩的紅色衣裳。 第二，講述南方人的風格， 不混合沉重和輕盈， 美麗而令人愉悅，被認為是莊嚴。 聚集在雲彩的表面， 黃昏的陽光照耀著衣裳， 充滿水分的女子，誰的內心， 不會被慾望所折磨？ 這是梵語的說法， 不混合沉重和輕盈， 南方詩人認為這是權威。 此時，順便提及沉重和輕盈， 在《珍寶之源》中說到， 在堆疊的開始出現的， 帶有強音符號和點號的， 以及詩句末尾的長音字母， 這些被認為是沉重的。 長音有三種形式， 用長音來表示長， 僅通過連線而變長， 以及用 प्लुत (pluta, ᱯᱞᱩᱛ, pluta, 延長音)來表示。 這些被稱為長音和非常長音， 以及極其長音。 由於 ऌ (lृ, lri, ṛ音)字母沒有長音， 因此不與 प्लुत (pluta, ᱯᱞᱩᱛ, pluta, 延長音)結合。 用 प्लुत (pluta, ᱯᱞᱩᱛ, pluta, 延長音)裝飾的短音， 被認為是極其長音。 第九，對於美麗的詩歌， वैदर्भ (vaidarbha, ᱵᱟᱭᱫᱚᱨᱵᱷᱚ, vaidarbha, 風格)是美麗的， 以及 गौड़ (gauda, ᱜୌᱲ, gauda, 風格)也是美麗的。 首先，通過定義、區分和， 例子這三者來解釋。 定義是世間廣為人知的， 不違背意義，令人心醉神迷。 區分是從以前的故事中， 引用和值得讚美的
【English Translation】 Afflicted by illness, Besides the pitiful mother, you alone, No need to consider others' faces, Nor need to consider your own humble heart. This symbolizes possessing heroic spirit. Easterners are worthy of praise, Praise is considered to have a vast meaning. During times of play and amusement, for the lotus, What is worthy of praise is the entrance to bathing, The ocean is worthy of praise, during joyous festivals, Golden ornaments and the like are worthy of praise. Eighth, grandeur, is shown through the distinction between the Southern and, Eastern styles. First, the definition and examples. Whether it is poetry or prose, There are many words and classifications, As well as the characters within them, etc., Having many compound words is its definition. For it, heaviness and lightness, Are alternated by increasing or decreasing, Just like the waves of the ocean, Having forms of high and low. For it, the combination of words is, Needing many, etc., as examples, Falling on the western mountaintop, All the sunlight becomes a mattress, Located on the firm breasts, A red garment flutters, a woman full of moisture. This has many compound words, Not only prose, but poetry as well, Easterners will employ. To make it easy to understand, employ it like this: A young maiden on firm breasts, Wears a fluttering red garment, just like, The youth from the direction of the water god, Wears a red garment of clouds at dusk. Second, explaining the Southern style, Not mixing heaviness and lightness, Beautiful and pleasing, is considered grandeur. Gathering on the surface of the clouds, The twilight sunlight shines on the garment, The woman full of moisture, whose heart, Will not be tormented by desire? This is a Sanskrit saying, Not mixing heaviness and lightness, Southern poets consider this to be authoritative. At this time, incidentally mentioning heaviness and lightness, It is said in 'The Source of Jewels', What appears at the beginning of stacking, With strong accent marks and dots, And the long vowels at the end of the verse, These are shown to be heavy. There are three forms of long vowels, Using long vowels to represent long, Becoming long only through connection, And representing with प्लुत (pluta, ᱯᱞᱩᱛ, pluta, prolonged sound). These are called long and very long, And extremely long. Since the ऌ (lृ, lri, ṛ sound) letter does not have a long vowel, Therefore, it is not combined with प्लुत (pluta, ᱯᱞᱩᱛ, pluta, prolonged sound). A short vowel decorated with प्लुत (pluta, ᱯᱞᱩᱛ, pluta, prolonged sound), Is said to be an extremely long vowel. Ninth, for beautiful poetry, वैदर्भ (vaidarbha, ᱵᱟᱭᱫᱚᱨᱵᱷᱚ, vaidarbha, style) is beautiful, And गौड़ (gauda, ᱜୌᱲ, gauda, style) is also beautiful. First, explain through definition, distinction, and, Examples, these three. The definition is widely known in the world, Not deviating from meaning, captivating and enchanting. The distinction is from previous stories, Quoting and worthy of praise
ྔགས་པའོ། །དཔེར་བརྗོད་རིམ་པ་བཞིན་བསྟན་པ། །དཀའ་ཐུབ་ཕུང་ 24-1-9b པོ་ཁྱོད་འདྲ་ཡི། །ཞབས་ཀྱི་རྡུལ་ནི་གཙང་མ་རྣམས། །ཡང་དག་བཏབ་པ་གང་ཡིན་པ། །དེ་དག་ཁོ་ན་ངེས་པར་ཁྱིམ། །བཀྲ་ཤིས་དགེ་མཚན་ལྡན་པའོ། །སྐྱོན་མེད་ལུས་ཅན་ཁྱོད་ཀྱི་ནི། །ལག་པའི་འཁྲིལ་(འཁྲི་)ཤིང་བར་དག་ཏུ། །ནུ་མ་རབ་རྒྱས་འདི་དག་གི །གོ་སྐབས་རྙེད་པར་གྱུར་མ་ཡིན། །དེ་འདྲའི་ཉམས་དེ་འཇིག་རྟེན་ན། །སྲིད་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་ལ་མཛེས་པའོ། །གཽ་ཌཱ་བ་ཡི་མཛེས་པ་ནི། །འཇིག་རྟེན་མཚམས་ལས་འདས་པ་ཡི། །དོན་གང་འུད་ཀྱིས་བཀོད་གྱུར་པ། །དེ་ཡིས་མཁས་རྣམས་ཡིད་ཚིམས་པར། །བྱེད་འགྱུར་ཞེས་ནི་སྨྲ་བར་བྱེད། །དབྱེ་ན་སྔོན་བྱུང་གཏམ་དང་ནི། །བསྔགས་པར་འོས་པ་ལ་སྦྱར་བའོ། །དཔེར་བརྗོད་རིམ་བཞིན་བཤད་བྱ་བ། །དེང་ནས་བཟུང་སྟེ་བདག་གི་ཁྱིམ། །ལྷ་ཡི་ཁྱིམ་བཞིན་བསྟེན་པར་འོས། །ཁྱོད་ཀྱི་ཞབས་རྡུལ་ལྷུང་བ་ཡིས། །ཉེས་པ་དག་ནི་མ་ལུས་བཀྲུས། །ཁྱོད་ཀྱི་ནུ་མ་འདི་ལྟ་བུར། །རྣམ་པར་རྒྱས་པར་འགྱུར་བ་འདི། །བྱེད་པོས་ངེས་པར་མ་བརྟགས་པར། །ས་གཞི་དག་ནི་ཆུང་ངུར་བྱས། །ཕྱི་ནས་གནས་དེར་མ་ཤོང་བར། །གོང་ནས་གོང་དུ་རྩེགས་(བརྩེགས་)པར་གྱུར། །དེ་ལྟར་འཇིག་རྟེན་མཚམས་ལས་ནི། །བརྒལ་དང་མ་བརྒལ་རྒྱན་སྦྱར་བ། །ལྷོ་དང་ཤར་གྱི་སྙན་དངགས་ཀྱི། །ལམ་གྱི་སྲོལ་དུ་བཤད་པ་ཡིན། །བཅུ་པ་ཏིང་འཛིན་ཞེས་བྱ་བའི། །སྙན་དངགས་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་དང་། །དཔེར་བརྗོད་དག་གིས་བསྟན་པར་བྱ། །འཇིག་རྟེན་གཞུང་གི་རྗེས་འབྲངས་ནས། །མིག་དང་བུད་མེད་ལྟ་བུ་ཡི། །ཁྱད་པར་ཀུ་མུད་ཏ་སོགས་ལ། །སྦྱར་བ་དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་དོ། །དབྱེ་ན་ཆོས་གཅིག་བཀོད་པ་དང་། །ཆོས་མང་བཀོད་པའི་ཏིང་འཛིན་ནོ། ། 24-1-10a དང་པོ་མིག་གི་སྒྲ་བཀོད་དང་། །གཉིས་པ་སྐྱུགས་པའི་སྒྲས་བསྟན་པའོ། །དེ་དག་རིམ་བཞིན་བཤད་བྱ་བ། །འཇིག་རྟེན་ན་ནི་ཀུ་མུད་ཏ། །ཁ་འབྱེད་ཟུམ་པ་ཞེས་གྲགས་ཀྱི། །མིག་འབྱེད་ཟུམ་པར་མ་གྲགས་ཀྱང་། །སྙན་དངགས་མཁན་གྱིས་རྒྱན་བཏགས་པས། །ཕྱི་ནས་དེ་ལྟར་གྲགས་ཐོབ་འགྱུར། །སྐྱུགས་པ་ཞེས་བྱ་འཇིག་རྟེན་ན། །མི་གཙང་ཁྱད་པར་འགའ་ལ་གྲགས། །ཕྱི་ནས་སྙན་དངགས་མཁན་གྱིས་ནི། །ཉི་མས་འོད་ཟེར་སྐྱུགས་པ་ཞེས། །སྦྱར་ན་ཀུན་ལ་གྲགས་པར་འགྱུར། །ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ཤར་བ་ན། །ཀུ་མུཏྟ་ནི་མིག་ཟུམ་ཞིང་། །པད་མོའི་ཚོགས་རྣམས་མིག་བྱེ་ནས། །གེ་སར་འཛུམ་ཞིང་རྒོད་པ་ལ། །བུང་བ་གཞོན་ནུས་ལྕེ་རྩེ་རྐྱོང་། །ཉི་ཟེར་སྐྱུགས་པ་པདྨ་ཡིས། །འཐུངས་ནས་རྡུལ་དམར་སྐྱུགས་པ་ཡི། །ཁ་ཡི་དག་བྱེད་ཟེར་མ་རྣམས། །ཤིན་ཏུ་སྐྱུག་པར་བྱེད་པ་བཞིན། །ཞེས་པ་མཛེས་སོ་མི་མཛེས་པ། །ཆུང་མ་སྐྱུག་པར་བྱེད་ཅེས་པའོ། །ཆོས་མང་བཀོད་པའི་ཏིང་འཛིན་ལ། །མཚན་ཉ
【現代漢語翻譯】 讚頌之語。舉例說明次第：苦行之士如你般，足下塵土皆為凈，凡是如法踐踏處，彼處必是吉祥家。無瑕之身如你者，手之蔓藤相纏繞，豐滿雙乳甚難得，未曾獲得此機會。如此美妙世間中，為世間增添光彩。高達瓦（Gauda, 古印度地名）之美，超越世間之界限，以何種誇張之語來描繪，才能使智者心滿意足？應如是說。區分而言，可與往昔故事及值得讚頌者相聯繫。舉例說明次第：從今以後，我的家應如天宮般侍奉。你的足塵灑落處，滌盪一切罪惡。你這般豐滿的雙乳，如此盛大地生長，造物者定未曾衡量，將大地變得如此之小。從外而內無法容納，只能一層層堆疊而上。如此這般，超越世間界限與否，皆可加以修飾。這是南方和東方詩歌的傳統。第十，名為『定持』（Ting Adzin, 一種修辭格）的詩歌特徵，通過區分和舉例來說明。遵循世間常理，如眼睛和女子，以及蓮花等事物的特性，皆可與之相聯繫，此乃其特徵。區分而言，有單一事物描述和多種事物描述的定持。 首先是眼睛的描述，其次是通過嘔吐的描述來表達。這些將依次進行說明。世間常說蓮花開放和閉合，卻不常說眼睛開放和閉合。然而，通過詩人的修飾，最終也能獲得這樣的說法。所謂『嘔吐』，在世間通常指不潔之物。但如果詩人用『太陽嘔吐光芒』來形容，那麼所有人都會明白。當太陽的光芒升起時，蓮花閉合，而蓮花則睜開眼睛，花蕊綻放，蜜蜂伸出舌尖。太陽的光芒如嘔吐之物，蓮花飲用后，又將紅色的花粉吐出，花瓣如同清潔口腔一般。這究竟是美還是不美呢？如同妻子令人作嘔一般。對於描述多種事物的定持，其特徵是……
【English Translation】 Praises. Showing the order of examples: Like you, ascetic, the dust of your feet is pure. Wherever it is properly placed, that is surely a blessed and auspicious home. Your flawless body, with its vine-like arms intertwined, these full breasts have rarely had the opportunity. Such beauty in the world, adorns the world for the sake of existence. The beauty of Gauda (an ancient place in India), transcends the boundaries of the world. What boastful words can be used to satisfy the wise? It should be said. In terms of distinction, it can be connected to past stories and those worthy of praise. Showing the order of examples: From now on, my home should be served like the abode of the gods. The dust of your feet washes away all sins. These breasts of yours, growing so abundantly, the creator must not have measured, making the earth so small. Unable to fit from the outside in, they are piled up layer upon layer. Thus, whether transcending the boundaries of the world or not, it can be adorned. This is said to be the tradition of southern and eastern poetry. Tenth, the characteristic of poetry called 'Ting Adzin' (a rhetorical device), is shown through distinctions and examples. Following the ways of the world, the characteristics of things like eyes and women, and lotuses, can be connected to it, that is its characteristic. In terms of distinction, there is Ting Adzin of describing one thing and Ting Adzin of describing many things. First is the description of the eyes, and second is expressed through the description of vomiting. These will be explained in order. In the world, it is said that lotuses open and close, but it is not said that eyes open and close. However, through the embellishment of poets, it will eventually gain such a reputation. The so-called 'vomiting' is generally known in the world as something impure. But if a poet uses 'the sun vomits rays of light' to describe it, then everyone will understand. When the sun's rays rise, the lotus closes its eyes, while the lotus opens its eyes, the stamens bloom, and the young bee stretches out its tongue. The sun's rays are like vomit, and after the lotus drinks it, it vomits red pollen, and the petals are like cleaning the mouth. Is this beautiful or not beautiful? Like a wife being repulsive. For Ting Adzin describing many things, its characteristic is...
ིད་དཔེ་དང་དོན་བཤད་པ། །རིམ་པ་བཞིན་དུ་བསྟན་པར་བྱ། །ཆོས་ཅན་གཞན་གྱི་ཆོས་དུ་མ། །གཞན་ལ་ཅིག་ཅར་བཀོད་པའི་དཔེ། །ལྕི་བའི་མངལ་ཁུར་གྱིས་ངལ་ཞིང་། །འཁུན་པར་བྱེད་པའི་སྤྲིན་གྱི་ཕྲེང་། །འདི་དག་གཡོ་མེད་སྟེང་གི་ནི། །ཕང་པ་དག་ཏུ་ཡང་དག་ཉལ། །གྲོགས་མོའི་ཕང་པར་ཉལ་བ་དང་། །འཁུན་དང་ལྕི་བ་ཉིད་དང་ངལ། །ཞེས་པ་འདིར་ནི་མངལ་ལྡན་མའི། །ཆོས་མང་པོ་རྣམས་གཞན་ལ་བསྟན། །ཏིང་འཛིན་ཞེས་བྱའི་རྒྱན་གཅིག་འདི། །སྙན་དངགས་ 24-2-1a བདོག་རྒྱུ་བསྡུས་པའི་ནོར། །སྙན་དངགས་མཁན་པོ་དོན་མཐུན་གྱི། །ཚོང་པའི་ཚོགས་རྣམས་འདི་ཉིད་ལེན། །དེ་ལྟར་སྙན་དངགས་ལུགས་གཉིས་ཀྱི། །ཚུལ་ལ་བརྟགས་ནས་དེ་ལྟར་ཕྱེ། །དཔའ་བོ་ནག་མོའི་འཁོལ་ལ་སོགས། །སྙན་དངགས་མཁན་པོ་སོ་སོ་ཡི། །ཁྱད་པར་མཐའ་དག་བརྗོད་པ་ན། །དབྱངས་ཅན་མ་ཡང་ངལ་བར་བྱེད། །བུར་ཤིང་འོ་མ་བུར་སོགས་ཀྱི། །མངར་བའི་ཁྱད་པར་སུ་ཡིས་བརྗོད། །རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་སྤོབས་པ་དང་། །མང་དུ་ཐོས་པ་དྲི་མེད་དང་། །མངོན་པར་སྦྱོར་བ་མི་དམན་པ། །སྙན་དངགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུ། །ནམ་ཡང་མཁས་པའི་གྲལ་མགོར་འདུག་འདོད་དང་། །སྙན་གྲགས་གཏམ་གྱིས་ངེས་པར་མཐོ་འདོད་ན། །སྙོམ་ལས་སྤངས་ཏེ་དབྱངས་ཅན་སྙན་དངགས་ཀྱི། །རྒྱུད་མང་འཁྲོལ་བ་འདི་ནི་ངེས་པར་ལོངས། །སྙན་དངགས་ཀྱི་མེ་ལོང་རྣམ་པར་བཤད་པ་དབྱངས་ཅན་གྱི་རོལ་མཚོ་ལས། རྣམ་པར་ཕྱེ་བའི་ལེའུ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་སྟེ་ལེའུ་དང་པོའོ།། །།གང་གང་འབད་པས་གང་སྦྱར་བ། །དེ་དེའི་གཞུང་ལ་མ་བརྟགས་པར། །མཁས་མཁས་འདོད་ནས་མཁས་རློམ་གྱིས། །འགྲིག་འགྲིག་བསྒྲིགས་ནས་སྦྱར་བ་མིན། །འདི་ཉིད་བཀླགས་པ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་། །མེ་ལོང་ཞེས་བྱའི་སྙན་དངགས་ཀྱི། །ཚིག་དང་དོན་རྣམས་གེགས་མེད་པར། །ཇི་བཞིན་འཆར་བའི་རོལ་མཚོའོ།། །།
【現代漢語翻譯】 現在將依次解釋例證和含義。 在一個事物上同時運用多個其他事物的屬性，這就是例證。 例如，沉重的身孕令人疲憊， 發出呻吟的雲朵。 這些雲朵靜止不動， 安穩地躺在高高的山坡上。 如同躺在朋友的懷裡， 呻吟、沉重和疲憊。 這裡將孕婦的 多種屬性賦予了其他事物。 這種名為『定增』的裝飾， 是詩歌財富的集合。 詩人們和志同道合的 商人團體都會選擇它。 因此，通過考察兩種詩歌的 方式，我們進行了這樣的區分。 要詳盡描述黑英雄的奴隸等 各位詩人的 所有特點， 即便是辯才天女（Saraswati）也會感到疲倦。 誰能說清甘蔗、牛奶、糖等 甜味的差別呢？ 天生的智慧和勇氣， 廣博的知識和純潔的心靈， 以及恰當的表達， 是詩歌完美的基礎。 如果總是渴望位列智者之首， 並希望通過美名來提升自己的地位， 那麼，拋棄懶惰，掌握辯才天女的詩歌， 這門藝術是必須的。 《詩鏡釋》——辯才天女的嬉戲之海，第一章，詳細闡述了區分。 無論用什麼努力去組合什麼， 如果不研究它的根本原理， 只是爲了裝作聰明，自以為是地 拼湊，那不是創作。 僅僅通過閱讀這本書， 就能毫無障礙地 理解《詩鏡》的詞句和含義， 這就是如實展現的嬉戲之海。
【English Translation】 Now, examples and meanings will be explained in order. Applying multiple attributes of other things to one thing is an illustration. For example, a heavy pregnancy causes fatigue, and a series of clouds that groan. These clouds are motionless, lying securely on the high slopes. Like lying in a friend's lap, groaning, heaviness, and fatigue. Here, the pregnant woman's many attributes are given to other things. This ornament called 'Tingdzin', is a collection of poetic wealth. Poets and like-minded groups of merchants will choose it. Therefore, by examining the two types of poetry, we have made such a distinction. To describe in detail the slaves of the black hero, etc., all the characteristics of various poets, even Saraswati would feel tired. Who can tell the difference between the sweetness of sugarcane, milk, sugar, etc.? Innate wisdom and courage, extensive knowledge and a pure mind, and appropriate expression, are the foundation of perfect poetry. If you always desire to be at the head of the wise, and hope to elevate your position through fame, then, abandoning laziness, master Saraswati's poetry, this art is a must. 'Kavyadarsha Explanation' - Saraswati's Playful Ocean, Chapter One, elaborates on the distinctions. No matter what effort is used to combine what, if you do not study its fundamental principles, just to pretend to be smart, self-righteously piecing together, that is not creation. Just by reading this book, one can understand the words and meanings of 'Kavyadarsha' without obstacles, this is the playful ocean that is truthfully revealed.