ludru0210_所立后證解釋.g2.0f
如竹嘉措教言集LG22འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད། 2-454 ༄༅། །འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད། ༄༅། །འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད་གཞན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་པའི་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་བཞུགས་སོ།། ཐུབ་པའི་བསྟན་ལ་ཕྱོགས་གླང་གྲགས་པའི་གཞུང་། །ས་སྐྱ་པ་དེའི་ལུང་རིགས་མཉན་ཡོད་ཀྱི། །མཁས་པའི་ ལེགས་བཤད་ཁོ་བོའི་རྣམ་དཔྱོད་དུ། །རིམ་པར་ཆགས་འདི་བློ་གསལ་ཡོངས་ལ་སྦྱིན། །པདྨའི་ཟེ་འབྲུར་སྦྲང་རྩིའི་བཅུད། །བུང་བའི་ཕྲེང་བ་མྱོས་པའི་གླུ། །སྙིང་ལ་ཀུན་དགའ་རྣ་བ་ཡིད། །དགའ་སྟོན་གསར་པ་ སུ་མི་ལེན། །ཡིད་ལ་ཉག་ཕྲན་བདག་པོའི་མདའ། །ཕོག་པའི་སྐལ་ངན་འབྱུང་པོའི་བྱ། །སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་མུན་པའི་འཕྲང་། །ལོག་ལྟའི་རྦབ་ལ་མ་ལྷུང་ཞིག །ཅེས་བརྗོད་ནས། འདིར་འགོད་ཡུལ་ཕྱིར་རྒོལ་གྱི་ ངོས་འཛིན་གཞན་དག་ལ་མ་གྲགས་པའི་གནད་ཅུང་ཟད་བཤད་ན། རང་ལུགས་མཉན་ཡོད་བླ་མའི་བཞེད་སྲོལ་གྱི་སྙིང་པོ་བསྡུས་པ། དེ་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་གནད་བསྟན་པ། མཁས་པ་གཞན་དག་ གི་གསུང་འགྲོས་ལ་དཔྱད་པ་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། དབྱེ་བ་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། བྱས་རྟགས་ ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ནས་སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་ཏུ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་གང་ཟག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ལ་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག 2-455 བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབས་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག དེ་དེར་སོང་བའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་བབ་ཀྱི་གང་ཟག བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་གང་ཟག བྱས་རྟགས་ཀྱིས་ སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་གཉིས་ལྡན་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། དེ་སྐོར་གྱི་ཆོས་མཐུན་སྦྱོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། དེ་སྐོར་གྱི་ཆོས་མི་མཐུན་ སྦྱོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། བྱས་པ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བྱས་པ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་ ཏུ་སོང་བའི་གང་ཟག་སྟེ་བཅུ་གཉིས་པོ་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན། ། གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། བློའི་བྱེ་བྲག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་ སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་བླུན་པོ་གཉིས། དེ་མཁས་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མ
【現代漢語翻譯】 如竹嘉措教言集LG22འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད། 2-454 འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད། (對辯論場所外來攻擊的解釋) འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད་གཞན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་པའི་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་བཞུགས་སོ།། (關於對辯論場所外來攻擊的解釋，此乃他人未曾涉足之精要所在。) ཐུབ་པའི་བསྟན་ལ་ཕྱོགས་གླང་གྲགས་པའི་གཞུང་། ། (于能仁之教法中，陳那、法稱之論著聲名遠揚。) ས་སྐྱ་པ་དེའི་ལུང་རིགས་མཉན་ཡོད་ཀྱི། ། (薩迦派之教證理證，如那爛陀寺般淵博。) མཁས་པའི་ལེགས་བཤད་ཁོ་བོའི་རྣམ་དཔྱོད་དུ། ། (智者之善說，融入我之辨析之中。) རིམ་པར་ཆགས་འདི་བློ་གསལ་ཡོངས་ལ་སྦྱིན། ། (此番次第之成，愿施予一切具慧之人。) པདྨའི་ཟེ་འབྲུར་སྦྲང་རྩིའི་བཅུད། ། (如蓮花之蕊中，蘊含蜂蜜之精華。) བུང་བའི་ཕྲེང་བ་མྱོས་པའི་གླུ། ། (如蜂群之行列，吟唱陶醉之歌。) སྙིང་ལ་ཀུན་དགའ་རྣ་བ་ཡིད། ། (心中充滿喜悅，耳根清凈，心滿意足。) དགའ་སྟོན་གསར་པ་སུ་མི་ལེན། ། (如此嶄新之盛宴，何人不願接受？) ཡིད་ལ་ཉག་ཕྲན་བདག་པོའི་མདའ། ། (心中若存狹隘之念，如主人之箭矢。) ཕོག་པའི་སྐལ་ངན་འབྱུང་པོའི་བྱ། ། (遭受擊中之厄運，如妖魔鬼怪之所為。) སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་མུན་པའི་འཕྲང་། ། (非行境乃黑暗之隘道。) ལོག་ལྟའི་རྦབ་ལ་མ་ལྷུང་ཞིག ། (愿汝等莫墮入邪見之深淵！) ཅེས་བརྗོད་ནས། (如是說后。) འདིར་འགོད་ཡུལ་ཕྱིར་རྒོལ་གྱི་ངོས་འཛིན་གཞན་དག་ལ་མ་གྲགས་པའི་གནད་ཅུང་ཟད་བཤད་ན། (在此，略述對辯論場所外來攻擊的辨識，此乃他人未曾言及之要點。) རང་ལུགས་མཉན་ཡོད་བླ་མའི་བཞེད་སྲོལ་གྱི་སྙིང་པོ་བསྡུས་པ། (彙集本宗那爛陀寺上師之宗風精要。) དེ་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་གནད་བསྟན་པ། (並揭示其中不共之要點。) མཁས་པ་གཞན་དག་གི་གསུང་འགྲོས་ལ་དཔྱད་པ་དང་གསུམ། ། (以及對其他智者之言論進行評判，共三點。) དང་པོ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་ལ་མཚན་ཉིད། (首先，對於以『所作性』為理由成立『聲無常』的清凈反駁者，有定義。) རྣམ་གྲངས། (分類。) དབྱེ་བ་དང་གསུམ་མོ། ། (以及區分，共三者。) དང་པོ་ནི། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ནས་སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་ཏུ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་གང་ཟག་དེ། (首先是，以『所作性』為理由成立『聲無常』，並且已經確定外義三相，對於『聲常』或『聲無常』抱有懷疑的補特伽羅。) དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན། (這就是關於此事的清凈反駁者的定義。) གཉིས་པ་ལ་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག (其次，以『所作性』為理由成立『聲無常』的清凈反駁者。) 2-455 བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབས་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག (以『所作性』為理由成立『聲無常』，並且適時提出正確能立論式的清凈反駁者。) དེ་དེར་སོང་བའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག (成為那樣的清凈反駁者。) བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་བབ་ཀྱི་གང་ཟག (以『所作性』為理由成立『聲無常』，並且適時提出正確外義之因的補特伽羅。) བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་གང་ཟག (以『所作性』為理由成立『聲無常』，並且成為外義之因的正確之因的補特伽羅。) བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་གཉིས་ལྡན་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། (以『所作性』為理由成立『聲無常』，並且正確地提出具有二支的能立論式。) དེ་སྐོར་གྱི་ཆོས་མཐུན་སྦྱོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། (關於此事，正確地提出同品周遍的能立論式。) དེ་སྐོར་གྱི་ཆོས་མི་མཐུན་སྦྱོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། (關於此事，正確地提出異品周遍的能立論式。) བྱས་པ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བྱས་པ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་གང་ཟག་སྟེ་བཅུ་གཉིས་པོ་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན། ། (成為以『所作』成立『聲無常』的正確之因的清凈反駁者，成為以『所作』成立『聲無常』的外義之因的正確之因的補特伽羅，這十二者是周遍相等。) གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། (第三是區分，從本體方面區分。) བློའི་བྱེ་བྲག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། (以及從智慧差別方面區分，共二者。) དང་པོ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་བླུན་པོ་གཉིས། (首先，以『所作性』為理由成立『聲無常』的愚笨反駁者有兩種。) དེ་མཁས་པ་གཉིས། (以及智者兩種。) དང་པོ་ལ། མ (首先是，不...)
【English Translation】 LG22 Collection of Instructions by Rutuk Gyamtso འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད། 2-454 འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད། (Explanation of External Objections to the Place of Debate) འགོད་ཡུལ་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྣམ་བཤད་གཞན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་པའི་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་བཞུགས་སོ།། (Herein lies the essence of the points not used by others in the explanation of external objections to the place of debate.) ཐུབ་པའི་བསྟན་ལ་ཕྱོགས་གླང་གྲགས་པའི་གཞུང་། ། (In the teachings of the Sage, the treatises of Dignāga and Dharmakīrti are renowned.) ས་སྐྱ་པ་དེའི་ལུང་རིགས་མཉན་ཡོད་ཀྱི། ། (The scriptural and reasoning traditions of the Sakyas are like those of Nālandā.) མཁས་པའི་ལེགས་བཤད་ཁོ་བོའི་རྣམ་དཔྱོད་དུ། ། (The good explanations of the wise, into my analysis.) རིམ་པར་ཆགས་འདི་བློ་གསལ་ཡོངས་ལ་སྦྱིན། ། (This sequential arrangement, I give to all the clear-minded.) པདྨའི་ཟེ་འབྲུར་སྦྲང་རྩིའི་བཅུད། ། (Like the essence of honey in the lotus's stamen.) བུང་བའི་ཕྲེང་བ་མྱོས་པའི་གླུ། ། (Like the intoxicated song of a string of bees.) སྙིང་ལ་ཀུན་དགའ་རྣ་བ་ཡིད། ། (Joy in the heart, the ear, and the mind.) དགའ་སྟོན་གསར་པ་སུ་མི་ལེན། ། (Who would not take this new feast of joy?) ཡིད་ལ་ཉག་ཕྲན་བདག་པོའི་མདའ། ། (A narrow thought in the mind is like the arrow of a master.) ཕོག་པའི་སྐལ་ངན་འབྱུང་པོའི་བྱ། ། (The misfortune of being struck is the deed of a demon.) སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་མུན་པའི་འཕྲང་། ། (Not a place to tread, a dark ravine.) ལོག་ལྟའི་རྦབ་ལ་མ་ལྷུང་ཞིག ། (May you not fall into the whirlpool of wrong views!) ཅེས་བརྗོད་ནས། (Having said this,) འདིར་འགོད་ཡུལ་ཕྱིར་རྒོལ་གྱི་ངོས་འཛིན་གཞན་དག་ལ་མ་གྲགས་པའི་གནད་ཅུང་ཟད་བཤད་ན། (Here, I will explain a few points about the identification of external objections to the place of debate, which are not known to others.) རང་ལུགས་མཉན་ཡོད་བླ་མའི་བཞེད་སྲོལ་གྱི་སྙིང་པོ་བསྡུས་པ། (Summarizing the essence of the tenets of the Nālandā masters of our own tradition.) དེ་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་གནད་བསྟན་པ། (Showing the uncommon points in that.) མཁས་པ་གཞན་དག་གི་གསུང་འགྲོས་ལ་དཔྱད་པ་དང་གསུམ། ། (And examining the expressions of other scholars, these are three.) དང་པོ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་ལ་མཚན་ཉིད། (First, for a valid objector who proves that sound is impermanent by the reason of being produced, there is a definition.) རྣམ་གྲངས། (Categories.) དབྱེ་བ་དང་གསུམ། ། (And distinctions, these are three.) དང་པོ་ནི། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ནས་སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་ཏུ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་གང་ཟག་དེ། (First, that person who, having ascertained the three aspects of the reason for others in proving that sound is impermanent by the reason of being produced, doubts whether sound is permanent or impermanent.) དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན། (That is the definition of a valid objector regarding that.) གཉིས་པ་ལ་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག (Secondly, a valid objector who proves that sound is impermanent by the reason of being produced.) 2-455 བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབས་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག (A valid objector who appropriately presents a correct proof statement that proves that sound is impermanent by the reason of being produced.) དེ་དེར་སོང་བའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག (A valid objector who has become that.) བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་བབ་ཀྱི་གང་ཟག (A person who appropriately presents a correct reason for others that proves that sound is impermanent by the reason of being produced.) བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་གང་ཟག (A person who has become a correct reason, a correct reason for others, that proves that sound is impermanent by the reason of being produced.) བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་གཉིས་ལྡན་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། (Two instances of correctly presenting and becoming a correct proof statement with two members that proves that sound is impermanent by the reason of being produced.) དེ་སྐོར་གྱི་ཆོས་མཐུན་སྦྱོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། (Two instances of correctly presenting and becoming a correct proof statement of the similar class connection regarding that.) དེ་སྐོར་གྱི་ཆོས་མི་མཐུན་སྦྱོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་སོང་འགོད་གཉིས། (Two instances of correctly presenting and becoming a correct proof statement of the dissimilar class connection regarding that.) བྱས་པ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བྱས་པ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་སོང་བའི་གང་ཟག་སྟེ་བཅུ་གཉིས་པོ་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན། ། (These twelve—a valid objector who has become a correct reason that proves that sound is impermanent by being produced, and a person who has become a correct reason for others that proves that sound is impermanent by being produced—are coextensive.) གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། (Third, regarding the distinctions, there are distinctions in terms of the essence.) བློའི་བྱེ་བྲག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། (And two distinctions in terms of the differences in intelligence.) དང་པོ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་བླུན་པོ་གཉིས། (First, there are two kinds of foolish objectors who prove that sound is impermanent by the reason of being produced.) དེ་མཁས་པ་གཉིས། (And two kinds of wise ones.) དང་པོ་ལ། མ (First, not...)
ཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་ཞིག 2-456 དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་མི་དྲན་པ་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། དེ་དང་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གཉིས་དོན་གཅིག །གསུམ་པ་ དབྱེ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་བླུན་པ་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པ་གཉིས། དང་པོ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་བླུན་པ་དང་། བླུན་པོ་ལ་ནི་ཉུང་རྒྱས་སྦྱར་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་བླུན་པོ་ལ་ནི་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག དེས་ན་ཕྱི་རྒོལ་བློའི་བྱེ་བྲག་གིས་རྣམ་པ་ གསུམ་དུ་འགྱུར་ཏེ་ཕྱི་རྒོལ་ཕྱོགས་ཆོས་དང་ཁྱབ་པ་གཉིས་ཀ་དྲན་རུང་མེད་པ་དྲན་ཟིན་པ་དྲན་རུང་ཡོད་ཀྱང་མ་དྲན་པའོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དྲན་རུང་ཡོད་ཀྱང་མ་དྲན་པའོ་ཞེས་ པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ། གསུམ་པ་ཕྱི་རྒོལ་ཕྱོགས་ཆོས་དང་ཁྱབ་པ་གཉིས་ཀ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཆོས་མཐུན་མི་མཐུན་གྱི་ངག་དང་ཞེས་པའི་ཚིག་ ཟུར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དང་ཁྱབ་པ་གཉིས་ཀ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་བཞི་པོ་དོན་གཅིག གཉིས་པ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་དང་། 2-457 སྔར་རྒོལ་ལ་ལྟོས་མེད་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་རུང་མེད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག དྲན་རུང་མེད་པ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག དེ་ལ་སྔ་མ་གཉིས་ནི་སྒྲུབ་པ་འགོད་པའི་ཡུལ་མ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་ལ་མི་ནུས། གཉིས་པ་ལ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དང་པོ་ལ་མི་ནུས་ཞེས་པའི་སྐབས་ ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་བཞི་པོ་དོན་གཅིག དེས་ན་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ལ། ཅུང་ཟད་བླུན་པ་དང་། ཤིན་ ཏུ་བླུན་པ་གཉིས་དབྱེ་དགོས་ཏེ། དྲན་རུང་མེད་པ་ཞེས་པ་དང་དྲན་རུང་ཡོད་ཀྱང་མ་དྲན་པའོ་ཞེས་པའི་དངོས་བསྟན་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་བླུན་པོ་གཉིས་ལ་ཁྱད་པར་དབྱེ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་ པ་མཁས་པ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་པ་ དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པའི་མཚན་ཉིད། །(གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ།) གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་གཉིས།
【現代漢語翻譯】 定義、周遍、分類三者。 第一，以『所作性』為理由成立『聲音是無常』的辯論中，合格的反駁者是什麼？ 對於該論題的三相中的任何一個都記不起來，是其定義。 第二，對於該論題的三相中的任何一個都記不起來的，與該論題相關的合格反駁者，二者意義相同。 第三，分類：與該論題相關的合格反駁者，稍微愚笨的和非常愚笨的兩種。 第一種，與該論題相關的合格反駁者，稍微愚笨的，以及 『對於愚笨者，應施以簡略』，從這句話的字面意思來看，與該論題相關的合格反駁者是直接指出的。因此，反駁者的智慧差別導致了三種情況：反駁者對於『同品』和『異品』的『周遍』和『法相』，要麼都記不起來，要麼已經記住，要麼可以記住但沒有記住。從『可以記住但沒有記住』這句話的字面意思來看，與該論題相關的合格反駁者是愚笨的。 第三種，對於『同品』和『異品』的『周遍』和『法相』都不瞭解，『對於不瞭解者，應施以相似和不相似的言辭』，從這句話的字面意思來看，與該論題相關的合格反駁者和第四種情況意義相同。 第二種，與該論題相關的合格反駁者，非常愚笨的，以及 不依賴於先前的辯論者，對於該論題的三相都無法記起的，與該論題相關的合格反駁者。從『無法記起』這句話的字面意思來看，與該論題相關的合格反駁者是直接指出的。 對於上述兩種情況，都不能作為駁斥的對象，因為第一種情況是『不能』，第二種情況是『不需要』。從『第一種情況是不能』這句話的字面意思來看，與該論題相關的合格反駁者和第四種情況意義相同。因此，以『所作性』為理由成立『聲音是無常』的辯論中，對於愚笨的反駁者，需要區分稍微愚笨的和非常愚笨的兩種，因為需要區分『無法記起』和『可以記住但沒有記住』這兩種字面意思上的愚笨反駁者。 第二，對於聰明人，有定義、周遍、分類三者。 第一，以『所作性』為理由成立『聲音是無常』的辯論中，合格的反駁者是什麼？ 對於該論題的三相中的任何一個都能記住，這是與該論題相關的合格反駁者，聰明人的定義。 （第二，周遍相同。） 第三，分類：與該論題相關的合格反駁者，稍微聰明的和非常聰明的兩種。
【English Translation】 Definition, pervasion, and classification are the three aspects. First, in the debate establishing 'sound is impermanent' with 'producedness' as the reason, what is a qualified opponent? Not remembering any of the three aspects of that topic is its definition. Second, not remembering any of the three aspects of that topic, and a qualified opponent related to that topic, the two have the same meaning. Third, classification: qualified opponents related to that topic, slightly foolish and extremely foolish are the two types. The first type, a qualified opponent related to that topic who is slightly foolish, and 'For the foolish, brevity should be applied,' from the literal meaning of this phrase, the qualified opponent related to that topic is directly indicated. Therefore, the difference in the opponent's wisdom leads to three situations: the opponent either does not remember the 'pervasion' and 'property' of both 'similar instances' and 'dissimilar instances,' or has already remembered them, or can remember but has not remembered. From the literal meaning of 'can remember but has not remembered,' the qualified opponent related to that topic is foolish. Third, not understanding the 'pervasion' and 'property' of both 'similar instances' and 'dissimilar instances,' 'for those who do not understand, similar and dissimilar words should be applied,' from the literal meaning of this phrase, the qualified opponent related to that topic and the fourth situation have the same meaning. The second type, a qualified opponent related to that topic who is extremely foolish, and Without relying on the previous debater, being unable to remember the three aspects of that topic, is a qualified opponent related to that topic. From the literal meaning of 'unable to remember,' the qualified opponent related to that topic is directly indicated. For the above two situations, neither can be the object of refutation, because the first situation is 'cannot,' and the second situation is 'unnecessary.' From the literal meaning of 'the first situation is cannot,' the qualified opponent related to that topic and the fourth situation have the same meaning. Therefore, in the debate establishing 'sound is impermanent' with 'producedness' as the reason, for the foolish opponent, it is necessary to distinguish between slightly foolish and extremely foolish, because it is necessary to distinguish between the two literal meanings of foolish opponents, 'unable to remember' and 'can remember but has not remembered.' Second, for the intelligent, there are definition, pervasion, and classification. First, in the debate establishing 'sound is impermanent' with 'producedness' as the reason, what is a qualified opponent? Remembering any of the three aspects of that topic is the definition of a qualified opponent related to that topic, an intelligent person. (Second, pervasion is the same.) Third, classification: qualified opponents related to that topic, slightly intelligent and extremely intelligent are the two types.
དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། 2-458 ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཀ་མི་ དྲན་པ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། དེ་དང་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་ནས་གསུམ་ཀ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་ རྣམ་དག་གཉིས་དོན་གཅིག །གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་ ཀྱི་ཚུལ་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གཉིས་ཡོད། དང་པོ་དེ་ལའང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་འབྱིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ ཆོས་མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་མི་འབྱིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་དྲན་རུང་ཡོད་པའི་དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གཉིས་ཡོད། དང་པོ་དེ་དང་མཁས་པ་ལ་ནི་གཏན་ཚིགས་ཉིད་ཅེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་མཁས་པ་ལ་ནི་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག 2-459 གཏན་ཚིགས་བརྗོད་པས་ཁྱབ་པ་དྲན་ནུས་པར་ཤེས་པ་དེ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག ཕྱོགས་ཆོས་མི་ཤེས་པ་ལ་ཕྱོགས་ཆོས་དང་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་ གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་ཤེས་པ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག ཁྱབ་པ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཁྱབ་པ་ཙམ་བརྗོད་པའང་སྐྱོན་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་པའི་ ཚིག་ཟུར་གྱི་ཁྱབ་པ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་ཤུགས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག དེས་མཚོན་ནས་ཕྱོགས་ཆོས་ཁར་འབྱིན་པ་ལ་ཁྱབ་པ་ཙམ་བརྗོད་པའང་སྐྱོན་མེད་པར་ ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དེས་མཚོན་ནས་ཕྱོགས་ཆོས་ཁར་འབྱིན་པ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་ཤུགས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་དྲུག་པོ་དོན་གཅིག །གཉིས་པ་དེ་སྐོར་ གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་མི་འབྱིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། ཚོགས་སུ་ཁྱབ་པ་ངག་ཏུ་མི་བརྗོད་ན་མཁས་ སུ་ཟིན་ཡང་སྐབས་དེར་སྒྲུབ་པའི་ངག་རྫོགས་པར་སྦྱར་དགོས་ཏེ། མ་རྫོགས་ན་ཀླན་ཀར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་ཚོགས་སུ་ཁྱབ་པ་ངག་ཏུ་མི་བརྗོད་ན་མཁས་སུ་ཟིན་ཡང་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གཉིས་དོན་གཅིག ། 2
【現代漢語翻譯】 第一，定義： 周遍相等，分為三種。第一種是：對於以『所作性』（byas rtags，梵文：kṛta-lakṣaṇa，英語：the sign of being produced，漢語字面意思：已作之相）成立聲音是無常的辯論中，憶念起任何一個相關的三相（tshul gsum，梵文：trilakṣaṇa，英語：three aspects，漢語字面意思：三法相），卻不憶念起全部三個相關的三相，這是對於該辯論稍有學識的合格反駁者的定義。 第二種是：對於該辯論，憶念起任何一個相關的三相，卻不憶念起全部三個相關的三相的合格反駁者，與前一種定義意義相同。 第三種，從分類上來說：對於該辯論，憶念起周遍之相（khyab tshul，梵文：vyāpti-dharma，英語：the aspect of pervasion，漢語字面意思：周遍法），卻不憶念起同品遍在之相（phyogs chos kyi tshul，梵文：pakṣa-dharma，英語：the aspect of the property of the subject，漢語字面意思：側面之法之相）的合格反駁者；以及憶念起同品遍在之相，卻不憶念起周遍之相的合格反駁者，這兩種情況。 在第一種情況中，又分為：憶念起該辯論的周遍之相，在未忘記之前表達出來，但不憶念該辯論的同品遍在之相，即使能夠憶念也存在的合格反駁者；以及憶念起該辯論的周遍之相，在未忘記之前不表達出來，但不憶念該辯論的同品遍在之相，即使能夠憶念也存在的合格反駁者，這兩種情況。 第一種情況，與在『對於有學識者來說，就是正因』這句話中，從『對於有學識者來說』的語境中直接指出的該辯論的合格反駁者；從『能夠憶念以正因陳述周遍』這句話中直接指出的該辯論的合格反駁者；從『不瞭解同品遍在之相，對於同品遍在之相』這句話中，從『不瞭解同品遍在之相』的語境中直接指出的該辯論的合格反駁者；從『不瞭解周遍，僅僅陳述周遍也沒有過失，應當瞭解』這句話中，從『不瞭解周遍』的語境中暗示的該辯論的合格反駁者；以及從『由此可以推知，對於表達同品遍在之相，僅僅陳述周遍也沒有過失，應當瞭解』這句話中，從『由此可以推知，對於表達同品遍在之相』的語境中暗示的該辯論的合格反駁者，這六種情況意義相同。 第二種情況，憶念起該辯論的周遍之相，在未忘記之前不表達出來，但不憶念該辯論的同品遍在之相，即使能夠憶念也存在的合格反駁者；以及『即使在集會中不口頭陳述周遍，即使已經成為有學識者，也必須完整地結合立宗之詞，如果不完整，就會變成責難』這句話中，從『即使在集會中不口頭陳述周遍，即使已經成為有學識者』的語境中直接指出的該辯論的合格反駁者，這兩種情況意義相同。
【English Translation】 First, the definition: Coextensive and divided into three. The first is: In the debate establishing the impermanence of sound by the 'sign of being produced' (byas rtags, Sanskrit: kṛta-lakṣaṇa, English: the sign of being produced), the valid opponent who remembers any one of the three aspects (tshul gsum, Sanskrit: trilakṣaṇa, English: three aspects) related to it, but does not remember all three aspects related to it, is the definition of a valid opponent who is slightly knowledgeable about that debate. The second is: For that debate, the valid opponent who remembers any one of the three aspects related to it, but does not remember all three aspects related to it, is the same in meaning as the previous definition. The third, in terms of classification: For that debate, the valid opponent who remembers the aspect of pervasion (khyab tshul, Sanskrit: vyāpti-dharma, English: the aspect of pervasion) but does not remember the aspect of the property of the subject (phyogs chos kyi tshul, Sanskrit: pakṣa-dharma, English: the aspect of the property of the subject); and the valid opponent who remembers the aspect of the property of the subject but does not remember the aspect of pervasion, these are the two cases. In the first case, it is further divided into: The valid opponent who remembers the aspect of pervasion of that debate, expresses it before forgetting it, but does not remember the property of the subject of that debate, even if it is possible to remember; and the valid opponent who remembers the aspect of pervasion of that debate, does not express it before forgetting it, but does not remember the property of the subject of that debate, even if it is possible to remember, these are the two cases. The first case, and in the phrase 'For the learned, it is the reason itself,' the valid opponent of that debate directly indicated from the context of 'for the learned'; the valid opponent of that debate directly indicated from the phrase 'able to remember the pervasion stated by the reason'; from the phrase 'not knowing the property of the subject, for the property of the subject,' the valid opponent of that debate directly indicated from the context of 'not knowing the property of the subject'; from the phrase 'not knowing the pervasion, merely stating the pervasion is also without fault, one should understand,' the valid opponent of that debate implied from the context of 'not knowing the pervasion'; and from the phrase 'from this it can be inferred that for expressing the property of the subject, merely stating the pervasion is also without fault, one should understand,' the valid opponent of that debate implied from the context of 'from this it can be inferred that for expressing the property of the subject,' these six cases are the same in meaning. The second case, the valid opponent who remembers the aspect of pervasion of that debate, does not express it before forgetting it, but does not remember the property of the subject of that debate, even if it is possible to remember; and in the phrase 'even if one does not verbally state the pervasion in the assembly, even if one has become learned, one must completely combine the statement of the thesis, because if it is not complete, it will become a fault,' the valid opponent of that debate directly indicated from the context of 'even if one does not verbally state the pervasion in the assembly, even if one has become learned,' these two cases are the same in meaning.
-460 གཉིས་པ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་ལའང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་འབྱིན་དེ་ སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་མི་འབྱིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་དྲན་རུང་ ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གཉིས་ཡོད། དང་པོ་དེ་དང་ཁྱབ་པ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག དེས་མཚོན་ནས་ཕྱོགས་ ཆོས་ཁར་འབྱིན་པ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག མཁས་པ་ལ་ནི་གཏན་ཚིགས་ཉིད་ཅེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་མཁས་པ་ལ་ནི་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་ཤུགས་ བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག གཏན་ཚིགས་བརྗོད་པས་ཁྱབ་པ་དྲན་ནུས་པར་ཤེས་པ་དེ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་ཤུགས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག ཕྱོགས་ཆོས་མི་ཤེས་ པ་ལ་ཕྱོགས་ཆོས་དང་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་ཤེས་པ་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་ཤུགས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་དྲུག་པོ་དོན་གཅིག གཉིས་པ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་མི་འབྱིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། 2-461 ཚོགས་སུ་ཁྱབ་པ་ངག་ཏུ་མི་བརྗོད་ན་མཁས་སུ་ཟིན་ཡང་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་ཤུགས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གཉིས་དོན་གཅིག ། རྩ་བའི་གཉིས་པ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ལ། མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པ་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་པ་ནི། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་ རྣམ་དག དེས་ན་ཕྱི་རྒོལ་བློའི་བྱེ་བྲག་གིས་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འགྱུར་ཏེ་ཕྱི་རྒོལ་ཕྱོགས་ཆོས་དང་ཁྱབ་པ་གཉིས་ཀ་དྲན་རུང་མེད་པ། དྲན་ཟིན་པ། དྲན་རུང་ཡོད་ཀྱང་མ་དྲན་པའོ་ཞེས་ པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དྲན་ཟིན་པ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག དེ་ལ་སྔ་མ་གཉིས་ནི་སྒྲུབ་པའི་ངག་འགོད་པའི་ཡུལ་མ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་ལ་མི་ ནུས། གཉིས་པ་ལ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་གཉིས་པ་ལ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བཞི་པོ་དོན་གཅིག །
以下是將藏文翻譯成漢語的結果。由於原文為藏文哲學或邏輯領域的文字，涉及複雜的論證結構和術語，我盡力將其翻譯為通順的漢語，同時保留其邏輯含義： 第二部分，關於「彼」（某一對像）的「方面法」（指某一特定屬性或法則）的憶念，以及未憶念「彼」之「方面法」的方式的「彼」之「外敵」（指外在的反對者或論敵），同樣地，即使憶念了「彼」之「方面法」但未忘卻之前提取出來，「彼」之「遍攝方式」（指普遍規律或特性）未被憶念但可被憶念的「彼」之「外敵」，以及憶念了「彼」之「方面法」但未忘卻之前未提取出來，「彼」之「遍攝方式」未被憶念但可被憶念的「彼」之「外敵」，這兩種情況是存在的。 第一種，從「不知其與遍攝」的情形開始，由此直接指明的「彼」之「外敵」；從「提取到方面法」的情形開始，由此直接指明的「彼」之「外敵」；對於智者而言，即「正是根據定理」的情形，由間接指明的「彼」之「外敵」；從「通過陳述定理而能憶念遍攝的智者」的情形開始，由間接指明的「彼」之「外敵」；對於不知「方面法」的情況，即「不知方面法」的情形，由間接指明的「彼」之「外敵」，以上六者意義相同。 第二種，憶念了「彼」之「方面法」但未忘卻之前未提取出來，「彼」之「遍攝方式」未被憶念但可被憶念的「彼」之「外敵」，以及從「即使極為聰明但不以語言表達遍攝」的情形開始，由間接指明的「彼」之「外敵」，這二者意義相同。 根本的第二部分，對於「彼」之「外敵」中的極為聰明者，其定義、遍攝平等和分類有三點： 第一，「彼」之「外敵」中的智者，是指能夠憶念「彼」之三種方式的「彼」之「外敵」，這是「彼」之「外敵」中極為聰明者的定義。 第二，遍攝平等是指，「彼」之「外敵」中的極為聰明者，與能夠憶念「彼」之三種方式的「彼」之「外敵」是相等的。因此，根據「外敵」心智的區別，可分為三種情況：一是「外敵」無法憶念「方面法」和「遍攝」二者；二是已憶念；三雖可憶念但未憶念。從「已憶念」的情形開始，由直接指明的「彼」之「外敵」。其中，前兩者不是確立命題語言的對象，因為第一種做不到，第二種不需要。從「第二種不需要」的情形開始，由直接指明的「彼」之「外敵」，以上四者意義相同。 翻譯說明： 術語解釋： 「彼」（藏文「དེ」）：指代討論中的某一對像或主題。 「方面法」（藏文「ཕྱོགས་ཆོས」）：指某一特定屬性、法則或論點。 「遍攝方式」（藏文「ཁྱབ་ཚུལ」）：指普遍規律或特性。 「外敵」（藏文「ཕྱི་རྒོལ」）：可能指外在的反對者、論敵或對立方。 「憶念」（藏文「དྲན」）：指記憶、思維或意識到。 邏輯結構： 原文是藏傳佛教因明學（邏輯學）中的一段文字，討論「外敵」（論敵）的認知能力和分類，涉及「憶念」與「遍攝」的關係。 翻譯中儘量保留了原文的論證層次和術語的嚴謹性，同時使其適應漢語的表達習慣。 難點： 藏文中的重複結構（如「དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག」）和間接指代較多，翻譯時進行了適當簡化，避免冗長。 部分術語如「遍攝」「方面法」在漢語中無直接對應，結合上下文推測其含義。 如果需要更具體的解釋或調整，請告訴我！
Below is the English translation of the Tibetan text, based on the earlier Chinese translation and the original context. The text appears to pertain to Tibetan Buddhist logic (cause and effect reasoning, or pramāṇa), discussing categories of "external opponents" (phyogs rgyal, likely referring to adversaries in debate or reasoning) and their relation to recollection, aspects of doctrine, and pervasion (universal characteristics). I』ve aimed to preserve the philosophical nuance while making it comprehensible in English: The second part concerns the recollection of the "aspect doctrine" (specific attribute or law) of "that" (a given object or subject), and the "external opponents" of "that" who do not recollect the manner of its "aspect doctrine." Similarly, for those who have recollected the "aspect doctrine" of "that" but have not forgotten it before extracting it, and whose "manner of pervasion" (universal characteristic) of "that" is not recollected but could be recollected, these "external opponents" of "that" exist. Also, for those who have recollected the "aspect doctrine" of "that" but have not extracted it before forgetting it, and whose "manner of pervasion" of "that" is not recollected but could be recollected, these "external opponents" of "that" exist as well. These two types exist. The first type: Starting from the case of "not knowing it and its pervasion," the "external opponents" of "that" are directly indicated; from the case of "extracting it to the aspect doctrine," the "external opponents" of "that" are directly indicated; for the wise, in the case of "it being precisely the theorem," the "external opponents" of "that" are indirectly indicated; from the case of "the wise who can recollect pervasion by stating the theorem," the "external opponents" of "that" are indirectly indicated; for those ignorant of the "aspect doctrine," in the case of "not knowing the aspect doctrine," the "external opponents" of "that" are indirectly indicated. These six are identical in meaning. The second type: For those who have recollected the "aspect doctrine" of "that" but have not extracted it before forgetting it, and whose "manner of pervasion" of "that" is not recollected but could be recollected, these "external opponents" of "that," along with those in the case of "even if extremely wise but not expressing pervasion in words," where the "external opponents" of "that" are indirectly indicated—these two are identical in meaning. The fundamental second part: For the extremely wise among the "external opponents" of "that," there are three aspects: definition, equal pervasion, and classification. The first: The wise among the "external opponents" of "that" are those who can recollect the three manners of "that." This is the definition of the extremely wise among the "external opponents" of "that." The second, equal pervasion: The extremely wise among the "external opponents" of "that" are equal to those "external opponents" of "that" who can recollect its three manners. Thus, due to the distinctions in the intellect of the "external opponents," there are three forms: those "external opponents" who cannot recollect either the "aspect doctrine" or "pervasion"; those who have recollected; and those who could recollect but have not. From the case of "having recollected," the "external opponents" of "that" are directly indicated. Among these, the first two are not objects of establishing propositional language, because the first is incapable, and the second does not require it. From the case of "the second not requiring it," the "external opponents" of "that" are directly indicated. These four are identical in meaning. Translation Notes: Key Terms: "That" (de, དེ): Refers to the subject or object under discussion. "Aspect doctrine" (phyogs chos, ཕྱོགས་ཆོས): A specific attribute, law, or thesis relevant to the subject. "Manner of pervasion" (khyab tshul, ཁྱབ་ཚུལ): A universal characteristic or logical pervasion. "External opponents" (phyi rgyal, ཕྱི་རྒོལ): Likely adversaries or counterarguments in a debate, a common concept in Tibetan logic. "Recollection" (dran, དྲན): Mental recall or awareness, central to the reasoning process. Philosophical Context: This text likely comes from a treatise on Tibetan Buddhist logic (pramāṇa or tshad ma), which classifies opponents based on their ability to grasp and articulate logical principles like pervasion and specific attributes. The structure reflects a systematic analysis of cognition and debate tactics. Challenges: The repetitive phrasing (e.g., de skor gyi phyi rgyal rnam dag) is typical of Tibetan scholastic texts, emphasizing precision but making English translation dense. I』ve streamlined it where possible. Terms like "extracting" ('byin, འབྱིན) and "theorem" (gtan tshigs, གཏན་ཚིགས) are interpreted contextually to fit the logical framework. If you need further clarification or a different style (e.g., more literal or more interpretive), let me know!
2-462 གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་ དག་འགོད་པ་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་ཚུལ་གསུམ་གཅིག་ཅར་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་ དག་དང་། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་རིམ་ཅན་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གཉིས་ཡོད། དེ་ལྟར་བྱས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་ བབ་བའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། འདོད་ན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་ ཏེ། ཁྱོད་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ལ་དྲན་པ་སྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དུའང་དེ་སྐོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་མི་དགོས། ཁྱོད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དུའང་དེ་འགོད་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། 2-463 དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་དངོས་སུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དུའང་དེ་འགོད་ མི་དགོས། དེ་བརྒྱུད་ནས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དུའང་དེ་འགོད་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་འདྲ་བ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་ངོར་བཀོད་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་ སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་དེ་ལ། སྒྲ་མི་རྟག་པ་དངོས་སུ་སྒྲུབ་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་ཞིག ཁྱོད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་ དངོས་སུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དུ་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ཁས་ཟེར་ན་འདིར་མ་ཁྱབ། འདོད་ན། དེའི་ངོར་བཀོད་པའི་བྱས་ རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་པ་དངོས་སུ་སྒྲུབ་པའི་ནུས་པ་མེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། གཏན་ཚིགས་བརྗོད་པ་རང་ཉིད་ལ། །ནུས་པ་མེད་ཀྱང་ནུས་སྟོན་བྱེད། །ཅེས་པའི་གཞུང་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཡང་མ་ཁྱབ་མཚམས་ལ། འོ་ན་དེའི་ངོར་བཀོད་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ཆོས་ཅན། 2-464 ཁྱོ
【現代漢語翻譯】 一、第三種分類，關於以『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu，因）成立『聲無常』（སྒྲ་མི་རྟག，anitya-śabda，無常之聲）的辯論。對於以『所作性』成立『聲無常』，能憶念起三種方式的清凈反駁者（ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག，prativādin，論敵），你是一位非常精通於正確陳述相關論證的人。 對於以『所作性』成立『聲無常』，能同時憶念起三種方式的清凈反駁者，以及對於以『所作性』成立『聲無常』，能依次憶念起三種方式的清凈反駁者，這兩種情況都存在。因此，只有這樣認為。 對於以『所作性』成立『聲無常』，能憶念起三種方式的清凈反駁者，你是一位適合正確陳述相關論證的人，因為你是相關的清凈反駁者。這是必然的。如果不同意，那就不對了，因為你不需要正確陳述相關的論證，因為你不需要爲了在你心中生起對三種方式的憶念而正確陳述相關的論證，也不需要爲了在你心中生起以『聲無常』為所知（རྟོགས，jñāna，知識）的具有『因』（རྟགས，liṅga，相）的推論（རྗེས་དཔག，anumāna，推論）而陳述。 首先，這是因為你是憶念相關三種方式的人。其次，這是因為在你心中實際生起以『聲無常』為所知的具有『因』的推論，所以不需要陳述。即使是通過它間接生起，也不需要陳述。如果第一個前提不成立，那麼，對於你所陳述的以『所作性』成立『聲無常』的正確論證，它實際上具有成立『聲無常』的能力，因為你是相關的清凈反駁者，並且爲了在你心中實際生起以『聲無常』為所知的具有『因』的推論，你需要陳述以『所作性』成立『聲無常』的正確論證。如果承認後者，那麼這裡就不周遍（མ་ཁྱབ，avyāpti，不遍）。如果同意，那麼對於你所陳述的以『所作性』成立『聲無常』的正確論證，它實際上不具有成立『聲無常』的能力，因為你是相關的正確論證。這是周遍的，因為『陳述理由本身，雖然沒有能力，但能顯示能力』，這個論點成立。如果仍然不周遍，那麼對於你所陳述的正確論證……
【English Translation】 1. Thirdly, concerning the divisions: Regarding the debate on establishing 'sound is impermanent' (སྒྲ་མི་རྟག，anitya-śabda) through 'being made' (བྱས་རྟགས，hetu), O pure opponent (ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག，prativādin) who remembers the three modes of establishing 'sound is impermanent' through 'being made', you are extremely skilled in accurately presenting the arguments related to that. Regarding establishing 'sound is impermanent' through 'being made', there are two types of pure opponents: one who simultaneously remembers the three modes, and one who remembers them sequentially. Thus, it is only considered in this way. O pure opponent who remembers the three modes of establishing 'sound is impermanent' through 'being made', you are a suitable person to accurately present the arguments related to that, because you are a pure opponent in that regard. This is necessarily so. If you disagree, it is incorrect, because you do not need to accurately present the related arguments, as you do not need to present them to generate the memory of the three modes, nor do you need to present them to generate an inference (རྗེས་དཔག，anumāna) with the sign (རྟགས，liṅga) of knowing (རྟོགས，jñāna) 'sound is impermanent'. Firstly, this is because you are someone who remembers the three modes. Secondly, this is because you do not need to present it since an inference with the sign of knowing 'sound is impermanent' actually arises in your mind. You also do not need to present it even if it arises indirectly through it. If the first premise is not established, then, regarding the correct argument you presented for establishing 'sound is impermanent' through 'being made', it actually has the ability to establish 'sound is impermanent', because you are a pure opponent in that regard, and in order for an inference with the sign of knowing 'sound is impermanent' to actually arise in your mind, you need to present the correct argument for establishing 'sound is impermanent' through 'being made'. If you concede the latter, then it is not pervasive here. If you agree, then regarding the correct argument you presented for establishing 'sound is impermanent' through 'being made', it actually does not have the ability to establish 'sound is impermanent', because you are the correct argument in that regard. This is pervasive, because the point that 'the statement of reason itself, although without ability, shows ability' is established. If it is still not pervasive, then regarding the correct argument you presented...
ད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་པ་དངོས་སུ་སྒྲུབ་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་དངོས་སུ་སྐྱེད་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ནའང་འདིར་མ་ཁྱབ། མ་ གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་དེ་དངོས་སུ་སྐྱེད་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་འདྲའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་ངོར་བཀོད་པའི་ བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་ངོར་བཀོད་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་ པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལམ་མེ་བ་ལ་འདི་ལ་ཁྱབ་པ་འཆའོ། །ཞིབ་ཆ་འོག་ནས་འབྱུང་ངོ་། །རྩ་བའི་རྟགས་ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ ཅན། ཁྱོད་ལ་དེ་བརྒྱུད་ནས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དུ་དེ་འགོད་མི་དགོས་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དངོས་སུ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན། དེ་འདྲའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་ངོར་བཀོད་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་དེ་སྒྲ་མི་རྟག་པ་བརྒྱུད་ནས་སྒྲུབ་ནུས་ཡིན་ཡང་། 2-465 རྒོལ་བ་དེ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་བརྒྱུད་ནས་སྐྱེ་ངེས་ཡིན་མི་དགོས་ཏེ། སྒྲུབ་ངག་དེས་ཚུལ་གསུམ་ལ་དྲན་པ་སྐྱེད་པའི་ཆ་ནས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་ནུས་ཀྱི། ཁོ་ རང་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དེའི་ཚུལ་གསུམ་མ་ཚང་བས་སྒྲ་མི་རྟག་པ་དངོས་སུ་སྒྲུབ་མི་ནུས་ཞེས་པ་འདི་གནད་ཀྱི་དོན་ནོ། །དེ་ལྟ་མིན་ན་ཉོན་ཅིག དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་ གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་ངོར་བཀོད་པའི་བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་ཅེས་སོགས་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་པ་དངོས་སུ་སྒྲུབ་ནུས་ཀྱི་སྒྲུབ་ ངག་ཡང་དག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དང་། སྒྲ་མི་རྟག་པ་བརྒྱུད་ནས་སྒྲུབ་ནུས་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་གང་རུང་ཡིན། ཕྱི་མ་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་ དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཕྱི་མ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། རྒོལ་བ་དེ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་ བརྒྱུད་ནས་སྐྱེས་ངེས་སུ་ཐལ་ལོ་ཟེར་ན། ཁོ་བོ་ནི་འདིར་མ་ཁྱབ། ཁྱེད་ཅག་གིས་ཁྱབ་པ་བཅས་པ་མིན་ནམ་སོམས་ཤིག ཡང་སྡོམ་སྐྱོན་གཏོང་བས་ཉོན་ཅིག བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་ད
【現代漢語翻譯】 那麼，聲音應該具有直接證明無常的能力，因為你有能力直接產生一個以聲音無常為認識對象的具有理據的後設推理。如果這不周遍，那麼，作為有法，你應該有能力直接產生它，因為你是它的直接原因。如果這不成立，那麼，像你這樣的清凈論敵，作為有法，你所提出的以『所作性』為理由來證明聲音無常的正確論證，應該是以聲音無常為認識對象的具有理據的後設推理的直接原因，因為你所提出的以『所作性』為理由來證明聲音無常的正確論證存在，並且你是一個處於以聲音無常為認識對象的具有理據的後設推理的直接原因位置上的人。后一個論斷成立，因為你是一個記得關於它的三相的關於它的清凈論敵。對於『lam me ba』（音譯，人名），這可以建立周遍性。細節將在下文闡述。如果根本理由的后一個論斷不成立，那麼，作為有法，你不必爲了通過它而生起它，因為你是一個直接要生起它的人，因為你是有法。另一方面，像你這樣的清凈論敵所提出的正確論證，即使能夠通過聲音無常來證明， 論敵也不一定是通過以聲音無常為認識對象的具有理據的後設推理而生起的，因為論證能夠從產生對三相的記憶的角度來證明聲音無常，但他自己因為不具備證明聲音無常的三相，所以不能直接證明聲音無常，這是關鍵所在。如果不是這樣，那麼聽著，對於記得關於它的三相的關於它的清凈論敵所提出的『凡是所作皆是無常』等等的正確論證，作為有法，你應該是一個能夠直接證明聲音無常的正確論證，因為你和能夠通過聲音無常來證明的正確論證是其中之一。因為不是后一種情況，所以是前一種情況。前一種情況成立，因為你是關於它的正確論證。如果承認，那麼就不是后一種情況，因為你是關於它的正確論證。如果后一種情況不成立，如果有人說，論敵一定是通過以聲音無常為認識對象的具有理據的後設推理而生起的，那麼，我在這裡不周遍，你們難道不認為這不包括周遍性嗎？還有，因為犯了總的過失，所以聽著，以『所作性』為理由來證明聲音無常的論證……
【English Translation】 Then, sound should have the ability to directly prove impermanence, because you have the ability to directly generate a subsequent inference with a reason that cognizes sound as impermanent. If this is not pervasive, then, as the subject, you should have the ability to directly generate it, because you are its direct cause. If this is not established, then, a pure opponent like you, as the subject, the correct argument you put forward using 'being produced' as the reason to prove sound is impermanent, should be the direct cause of a subsequent inference with a reason that cognizes sound as impermanent, because the correct argument you put forward using 'being produced' as the reason to prove sound is impermanent exists, and you are a person situated in the position of the direct cause of a subsequent inference with a reason that cognizes sound as impermanent. The latter statement is true, because you are a pure opponent who remembers the three aspects about it. For 'lam me ba' (transliteration, a person's name), this can establish pervasiveness. Details will be elaborated below. If the latter statement of the root reason is not established, then, as the subject, you do not need to put it forward in order to arise through it, because you are a person who is directly about to arise it, because you are the subject. On the other hand, the correct argument put forward by a pure opponent like you, even if it can prove through sound impermanence, the opponent does not necessarily arise through a subsequent inference with a reason that cognizes sound as impermanent, because the argument can prove sound is impermanent from the perspective of generating memory of the three aspects, but he himself cannot directly prove sound is impermanent because he does not possess the three aspects to prove sound is impermanent, this is the key point. If it is not like this, then listen, for the correct argument 'whatever is produced is impermanent' etc. put forward by a pure opponent who remembers the three aspects about it, as the subject, you should be a correct argument that can directly prove sound is impermanent, because you and the correct argument that can prove through sound impermanence are one of them. Because it is not the latter case, it is the former case. The former case is true, because you are the correct argument about it. If you admit, then it is not the latter case, because you are the correct argument about it. If the latter case is not established, if someone says that the opponent must arise through a subsequent inference with a reason that cognizes sound as impermanent, then, I am not pervasive here, don't you think this does not include pervasiveness? Also, because of committing a general fault, listen, the argument using 'being produced' as the reason to prove sound is impermanent...
ེའི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། 2-466 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་འདྲའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་རུང་ཡིན། ཕྱི་མ་ མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ཟེར་ན། འོ་ན་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་ རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་ རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་ སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པ་གང་ཞིག 2-467 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། འདི་རིགས་ལ་འདིར་མ་ ཁྱབ་ཟེར་བ་ལས་ལན་གཞན་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་འདོད་ཟེར་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཆོས་ཅན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་ རྣམ་དག་དེ་ཁྱོད་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདོད་ན། དེ་འདྲའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ དྲན་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བའི་རྟགས་གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ནའང་འདིས་མཚོན་ཏེ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཡང་གོང་གི་ རྟགས་གཉིས་པ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མ་ཡིན་པ་མ་གྲུབ་ན། འོ་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའ
【現代漢語翻譯】 以『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu，原因）不記得三相（ཚུལ་གསུམ，tri-rūpa，三相）的立宗（ཕྱི་རྒོལ，vādin，論敵），成立『聲是無常』（སྒྲ་མི་རྟག，śabda anitya，聲無常）的真實立宗。 你成為記得那方面的三相的真實立宗，因為你是那樣的真實立宗，並且是不記得那方面的三相的真實立宗中的任何一個。因為不是後者。 如果說『承認』，那麼，對於記得以『所作性』成立『聲是無常』的周遍（ཁྱབ་ཚུལ，vyāpti，周遍）而不記得以『所作性』成立『聲是無常』的同品遍在（ཕྱོགས་ཆོས，pakṣa-dharma，同品遍在）的以『所作性』成立『聲是無常』的真實立宗，以及記得那方面的周遍而不記得那方面的同品遍在的那方面的真實立宗中的任何一個所變成的真實立宗，成為記得那方面的三相的真實立宗，因為承認。 如果承認，那麼，變成任何一個的真實立宗，成為你相續中的憶念意識的對境，因為你是記得那方面的三相的補特伽羅（གང་ཟག，pudgala，補特伽羅）。 如果承認，那麼，那方面的三相，成為你記得那方面的同品遍在而不記得那方面的周遍的那方面的真實立宗的相續中的憶念意識的對境，因為你是變成任何一個的真實立宗的相續中的憶念意識的對境，並且你不是記得那方面的周遍而不記得那方面的同品遍在的那方面的真實立宗的相續中的憶念意識的對境。 如果說『對於這一類，在這裡沒有遍』，那就沒有其他的回答，只能說『沒有遍』。 如果說『如果承認』，那麼，那方面的三相，成為你記得那方面的同品遍在而不記得那方面的周遍的那方面的真實立宗，因為你是記得他的補特伽羅，因為是真實的理由。 如果承認，那麼，那樣的真實立宗，成為你不是記得那方面的三相的補特伽羅，因為你是不記得那方面的周遍的補特伽羅。 即使根本的第二個理由沒有成立，也應該通過這個來了解。 還有，如果上面的第二個理由『不是不記得那方面的三相的真實立宗』沒有成立，那麼，那方面的不記得三相的那方面的真實立宗，成為你不是不記得那方面的三相的真實立宗，因為你是記得那方面的三相的。
【English Translation】 The valid opponent (ཕྱི་རྒོལ，vādin，opponent) establishes that 'sound is impermanent' (སྒྲ་མི་རྟག，śabda anitya，sound is impermanent) through the sign of being produced (བྱས་རྟགས，hetu，reason), without remembering the three aspects (ཚུལ་གསུམ，tri-rūpa，three aspects). You are a valid opponent who remembers the three aspects of that, because you are either such a valid opponent or a valid opponent who does not remember the three aspects of that. Because it is not the latter. If you say 'agree', then, for a valid opponent who establishes that 'sound is impermanent' through the sign of being produced, remembering the presence in similar instances (ཕྱོགས་ཆོས，pakṣa-dharma，presence in similar instances) of establishing that 'sound is impermanent' through the sign of being produced, but not remembering the pervasion (ཁྱབ་ཚུལ，vyāpti，pervasion) of establishing that 'sound is impermanent' through the sign of being produced, and for a valid opponent of that aspect who remembers the pervasion of that aspect but does not remember the presence in similar instances of that aspect, the valid opponent who has become either of those becomes a valid opponent who remembers the three aspects of that, because it is agreed. If agreed, then, the valid opponent who has become either of those is an object of the memory consciousness in your continuum, because you are a person (གང་ཟག，pudgala，person) who remembers the three aspects of that. If agreed, then, the three aspects of that are objects of the memory consciousness in the continuum of the valid opponent of that aspect who remembers the presence in similar instances of that aspect but does not remember the pervasion of that aspect, because you are an object of the memory consciousness in the continuum of the valid opponent who has become either of those, and you are not an object of the memory consciousness in the continuum of the valid opponent of that aspect who remembers the pervasion of that aspect but does not remember the presence in similar instances of that aspect. If you say, 'For this kind, there is no pervasion here,' then there is no other answer than to say, 'There is no pervasion.' If you say, 'If agreed,' then, the three aspects of that are the valid opponent of that aspect who remembers the presence in similar instances of that aspect but does not remember the pervasion of that aspect, because you are a person who remembers him, because it is a real reason. If agreed, then, such a valid opponent is not a person who remembers the three aspects of that, because you are a person who does not remember the pervasion of that aspect. Even if the second fundamental reason is not established, it should be understood by this. Also, if the second reason above, 'is not a valid opponent who does not remember the three aspects of that,' is not established, then, the valid opponent of that aspect who does not remember the three aspects of that is not a valid opponent who does not remember the three aspects of that, because you are one who remembers the three aspects of that.
ི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག 2-468 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དེ། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་ གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཁྱོད་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་ ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པར་ཐལ། ཁོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བའི་རྟགས་གཉིས་པ་དེ་ སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་མ་གྲུབ་ནའང་དེས་རིགས་འགྲེའོ། ། ཡང་རང་ལུགས་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པས་ཁྱབ། 2-469 དྲན་པས་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་དེ་ལ་གསན་ཅིག བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་ གསུམ་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་ གསུམ་ངེས་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་ དེ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པར་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་ གཉིས་པ་ལ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུ
【現代漢語翻譯】 因為你是關於它的純粹反駁者。你是一個純粹的反駁者，記得關於它的方面。 因為你是關於它的普遍性記得的純粹反駁者。首先，因為你是純粹的反駁者。關於它的方面，是你的意識流中的記憶對象。 如果後者不成立，那麼關於它的方面，作為主題，你應該成為它的意識流中的記憶對象。因為你是記得關於它的方面，但不記得關於它的三相的關於它的純粹反駁者的意識流中的記憶對象。因為你是記得它的人。如果不成立，那麼記得關於它的方面，但不記得關於它的普遍性的關於它的純粹反駁者，作為主題，你應該成為記得關於它的方面的人。因為是主題。如果不成立，那麼它應該就是它自己。因為它存在，因為存在記得關於它的方面，但不記得關於它的普遍性的純粹反駁者。即使關於它的第二個根本理由，即記得關於它的普遍性的純粹反駁者不成立，它也能解釋種類。 此外，根據自宗，對於通過所作性推理來證明聲音是無常的純粹反駁者來說，普遍存在著對關於它的三相的確定。請聽對於所作性沒有普遍存在記憶的情況。通過所作性推理來證明聲音是無常的愚蠢的純粹反駁者，作為主題，你應該成為確定關於它的三相的人。因為你是關於它的純粹反駁者。如果承認，那麼作為主題，你應該成為意識流中具有確定關於它的三相的確定的有情。因為你是確定關於它的三相的凡夫。如果承認，那麼你應該成為意識流中具有確定關於它的三相的推論的有情。無論承認什麼，因為你不是意識流中具有確定關於它的三相的記憶的有情。如果承認，那麼你應該成為記得關於它的三相的即將生起記憶的有情。無論承認什麼，因為你是不生起那個記憶的有情。如果承認，那麼作為主題，你應該成為第二剎那記得關於它的三相的人。因為你在第二剎那存在，因為你是那個即將生起記憶的有情。如果承認，那麼關於它的純粹反駁者是愚蠢的。
【English Translation】 Because you are a pure refuter regarding it. You are a pure refuter who remembers the aspect of it. Because you are a pure refuter who remembers the pervasion of it. Firstly, because you are a pure refuter. The aspect of it is the object of memory in your mindstream. If the latter is not established, then the aspect of it, as the subject, you should be the object of memory in his mindstream. Because you are the object of memory in the mindstream of the pure refuter regarding it who remembers the aspect of it but does not remember the three modes regarding it. Because you are the person who remembers it. If it is not established, then the pure refuter regarding it who remembers the aspect of it but does not remember the pervasion of it, as the subject, you should be the person who remembers the aspect of it. Because it is the subject. If it is not established, then it should be itself. Because it exists, because there exists a pure refuter who remembers the aspect of it but does not remember the pervasion of it. Even if the second fundamental reason regarding it, that is, the pure refuter who remembers the pervasion of it, is not established, it explains the kind. Furthermore, according to our own system, for a pure refuter who proves that sound is impermanent by the sign of being produced, it is invariably pervaded by certainty about the three modes regarding it. Listen to the case where there is no memory of pervasion by being produced. A foolish pure refuter who proves that sound is impermanent by the sign of being produced, as the subject, you should be a person who is certain about the three modes regarding it. Because you are a pure refuter regarding it. If you accept, then that subject, you should be a sentient being who possesses in his mindstream the certainty of being certain about the three modes regarding it. Because you are an ordinary being who is certain about the three modes regarding it. If you accept, then you should be a sentient being who possesses in his mindstream the inference of being certain about the three modes regarding it. Whatever you accept, because you are not a sentient being who possesses in his mindstream the memory of being certain about the three modes regarding it. If you accept, then you should be a sentient being who is about to generate the memory of remembering the three modes regarding it. Whatever you accept, because you are a sentient being who has not generated that memory. If you accept, then that subject, you should be a person who remembers the three modes regarding it in the second moment. Because you exist in the second moment, because you are a sentient being who is about to generate that memory. If you accept, then the pure refuter regarding it is foolish.
ན་པོ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། 2-470 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གོང་གི་རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་ པ་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པ་ལ་རྒྱུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ ཏེ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་མེད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་འདྲའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱི་རྒོལ་ རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རེ་ཞིག་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་རུང་མེད་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་ པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གོང་དུ་འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པ་གང་ཞིག 2-471 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ཟེར་བ་ལས་འོས་གཞན་མེད་དོ་ཟེར་ན། ཐར་པ་ཆེར་མི་ཐོབ་པས་ཉོན་ཅིག བྱས་རྟགས་ ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་ བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་རང་གི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཆོས་ ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱི་དངོ
【現代漢語翻譯】 后位識的第二剎那（有法），你不是憶念該三相之人的原因在於： 因為你是關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈反駁的愚者，因為是有法。如果第一個宗因不成立，則有關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈反駁的第二剎那，原因在於有關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈極愚者的第二剎那，因為關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈極愚者有常，這也是事實。因為沒有憶念關於該（以成立有為因，聲無常之）三相任何一個的憶念識即將生起之人的共同基礎。如果不成立，則成為這樣共同基礎的清凈反駁者（有法），你暫時成為以所作性為因成立聲無常的三相任何一個都不能憶念之人，原因在於你是關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈極愚者，因為是有法。如果承認以上，則你不是那樣的，原因在於你是憶念關於該（以成立有為因，聲無常之）三相任何一個的憶念識即將生起之人，因為是有法。如果說你是憶念關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的憶念識即將生起之人，那麼你是沒有生起憶念關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的憶念識之人嗎？ 因為你是相續具有決定關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的現比量之人，如果說不能遍及，那麼除了這樣說之外沒有其他選擇，仔細聽。以所作性為因成立聲無常的清凈反駁者的相續中的以所作性為因成立聲無常的三相的決定識（有法），你成為你自己實際結果的以所作性為因成立聲無常的清凈反駁者的相續中的關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的決定現比量的直接近取因，原因在於你是你自己實際結果的關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈反駁者的相續中的關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的決定識的直接近取因嗎？因為你不是你自己實際結果的關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈反駁者的相續中的憶念關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的憶念識的直接近取因。如果第一個宗因不成立，則關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的清凈反駁者（有法），你的相續中的關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的決定識是你的相續中的關於該（以成立有為因，聲無常之）三相的決定識的直接近
【English Translation】 The second moment of the subsequent consciousness (subject), the reason why you are not a person who remembers the three aspects of that is: Because you are a pure opponent who is a fool regarding the three aspects (of establishing 'sound is impermanent' with 'being produced' as the reason), because it is a subject. If the first reason is not established, then there is a second moment of pure opposition regarding the three aspects (of establishing 'sound is impermanent' with 'being produced' as the reason), because there is a second moment of a pure extremely foolish person regarding that, because the pure extremely foolish person regarding that has permanence, and that is also the fact. Because there is no common basis for a person whose memory consciousness of remembering any of the three aspects of that is about to arise. If it is not established, then the pure opponent who has become such a common basis (subject), you are temporarily a person who cannot remember any of the three aspects of establishing sound as impermanent with the reason of being produced, because you are a pure extremely foolish person regarding that, because it is a subject. If you accept the above, then you are not like that, because you are a person whose memory consciousness of remembering any of the three aspects of that is about to arise, because it is a subject. If you say that you are a person whose memory consciousness of remembering the three aspects of that is about to arise, then are you a person who has not arisen the memory consciousness of remembering the three aspects of that? Because you are a person who has a continuum of inference that determines the three aspects of that, if you say it is not pervasive, then there is no other choice but to say that, listen carefully. The determination consciousness of determining the three aspects of establishing sound as impermanent with the reason of being produced in the continuum of the pure opponent who establishes sound as impermanent with the reason of being produced (subject), you become the direct proximate cause of the determination inference regarding the three aspects of that in the continuum of the pure opponent who establishes sound as impermanent with the reason of being produced, which is your actual result, because are you the direct proximate cause of the determination consciousness regarding the three aspects of that in the continuum of the pure opponent regarding that, which is your actual result? Because you are not the direct proximate cause of the memory consciousness of remembering the three aspects of that in the continuum of the pure opponent regarding that, which is your actual result. If the first reason is not established, then the pure opponent regarding that (subject), the determination consciousness regarding the three aspects of that in your continuum is the direct
ས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པར་ཐལ། 2-472 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་ཡང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་ དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྗེས་དཔག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་ དག་བླུན་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྗེས་དཔག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། རྩ་བའི་རྟགས་གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-473 རྟགས་དངོས། འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུད་ ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་དངོས། འདོད་ ན། རྗེས་དཔག་ལ་རྒྱུན་ཡོད་པར་ཐལ། རྗེས་དཔག་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་མས་ཉེར་ལེན་བྱས་པ་ལས་རྗེས་དཔག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེ་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ བླུན་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དེ། རྗེས་དཔག་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་ཁོ་རང་གི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་ སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་དངོས། གོང་གི་རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་ར
【現代漢語翻譯】 因此，成為結果的關於那方面的純粹反駁的相續的關於那方面的三相決定的決定識的直接近取因是成立的。 2-472 你，關於那方面的三相決定的凡夫，你的直接結果所成為的關於那方面的純粹反駁也是，關於那方面的三相決定的補特伽羅（藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）的緣故。第一個是成立的，因為你是關於那方面的純粹反駁的緣故。第二個是成立的，因為有你的直接結果所成為的關於那方面的純粹反駁的緣故，如果成為那的直接近取因的果的補特伽羅，那麼不遍於成爲了知聲無常的比量相續的補特伽羅的緣故。如果不成立，那麼關於那方面的純粹反駁的愚者，作為法，如果成為你的近取因的果的補特伽羅，那麼不遍於成爲了知聲無常的比量相續的補特伽羅是成立的，因為你是關於那方面的純粹反駁的愚者的緣故。 如果根本的第二個因不成立，那麼關於那方面的純粹反駁的愚者的相續的關於那方面的三相決定的決定識，作為法，你的直接結果所成為的關於那方面的純粹反駁，是憶念關於那方面的三相的補特伽羅是成立的，因為是你自己的直接結果所成為的關於那方面的純粹反駁的相續的三相憶念的憶念識的直接近取因的緣故。 2-473 因是真實的。如果承認，那麼關於那方面的純粹反駁的愚者，作為法，你是關於那方面的三相憶念的憶念識即將產生的補特伽羅是成立的，因為任何補特伽羅，你的相續的關於那方面的三相決定的決定識的直接結果所成為的關於那方面的純粹反駁，是憶念關於那方面的三相的補特伽羅的緣故。因是真實的。如果承認，那麼比量有常是成立的，因為從比量前一剎那作為近取因產生比量第二剎那是可能的緣故，關於那方面的純粹反駁的愚者的相續的關於那方面的三相決定的決定識，作為比量，是其自己的直接結果所成為的關於那方面的純粹反駁的相續的關於那方面的三相決定的比量的直接近取因的緣故。第一個因是真實的。如果上面的第一個因不成立，那麼關於那方面的純粹反駁的愚者的相續的關於那方面的
【English Translation】 Therefore, it is established that the direct substantial cause of the ascertainment consciousness that ascertains the three aspects of that aspect of the lineage of pure refutation that has become the result. 2-472 You, an ordinary being who ascertains the three aspects of that aspect, also, the pure refutation of that aspect that has become your direct result is also, because it is a pudgala (Tibetan: གང་ཟག, Sanskrit Devanagari: पुद्गल, Sanskrit Romanization: pudgala, Chinese literal meaning: person) who ascertains the three aspects of that aspect. The first is established, because you are a pure refutation of that aspect. The second is established, because there is a pure refutation of that aspect that has become your direct result, because if it becomes the pudgala who is the result of the direct substantial cause of that, then it is not pervasive of becoming a pudgala who possesses the lineage of inference that understands sound is impermanent. If it is not established, then the fool who is the pure refutation of that aspect, as a dharma, if it becomes the pudgala who is the result of your substantial cause, then it is established that it is not pervasive of becoming a pudgala who possesses the lineage of inference that understands sound is impermanent, because you are a fool who is the pure refutation of that aspect. If the second fundamental reason is not established, then the ascertainment consciousness that ascertains the three aspects of that aspect of the lineage of the fool who is the pure refutation of that aspect, as a dharma, the pure refutation of that aspect that has become your direct result, it is established that it is a pudgala who remembers the three aspects of that aspect, because it is the direct substantial cause of the memory consciousness that remembers the three aspects of the lineage of the pure refutation of that aspect that has become your own direct result. 2-473 The reason is real. If it is admitted, then the fool who is the pure refutation of that aspect, as a dharma, it is established that you are a pudgala who is about to generate the memory consciousness that remembers the three aspects of that aspect, because any pudgala, the pure refutation of that aspect that has become the direct result of the ascertainment consciousness that ascertains the three aspects of that aspect of your lineage, is because it is a pudgala who remembers the three aspects of that aspect. The reason is real. If it is admitted, then it is established that inference is permanent, because it is possible for the second moment of inference to arise from the previous moment of inference as the substantial cause, the ascertainment consciousness that ascertains the three aspects of that aspect of the lineage of the fool who is the pure refutation of that aspect, as an inference, is because it is the direct substantial cause of the inference that ascertains the three aspects of that aspect of the lineage of the pure refutation of that aspect that has become its own direct result. The first reason is real. If the first reason above is not established, then the lineage of the fool who is the pure refutation of that aspect of that aspect
ྒྱུད་ཀྱི་དེ་ སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྗེས་དཔག་ཡིན་པར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པར་ཐལ། 2-474 དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་ན། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་རང་འབྲས་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་དངོས། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱི་སྒྲ་མི་ རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། ནང་གི་ཡན་ལག་ནུས་པ་ནི། །ཚུལ་གསུམ་དག་ལ་ཡང་དག་གནས། །དེ་ལ་དྲན་པ་བསྐྱེད་པ་ནི། །དེ་ཉིད་ཚིག་ལ་ ཡང་དག་གནས། །ཞེས་པའི་གཞུང་གི་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་ སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་རྣམས་སླ། རྩ་བར་འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་འབྲས་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། 2-475 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་ན། ང་རང་ནི་ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ཟེར་བ་དེ་ལ་མ་ཁྱབ་ཟེར་རོ། །གཞན་ཡང་རྣ་བ་བླགས་ཏེ་ཉོན་ཅིག ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ལ་ གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་ འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པ་གང་ཞིག རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བ་
【現代漢語翻譯】 關於三相推理的確定性知識，作為主題（ཆོས་ཅན།，chos can，property-possessor）。 你必然是推論（རྗེས་དཔག་，rjes dpag，inference），因為你是一個主題。 此外，通過所作之因（བྱས་རྟགས་，byas rtags，the reason of being made）來論證聲音是無常（སྒྲ་མི་རྟག་པར་，sgra mi rtag par，sound is impermanent）的正確的反駁者（ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་，phyi rgol rnam dag，valid opponent）必然存在第二個剎那。 如果他是關於此的正確的反駁者，那麼他必然不是一個即將產生認知聲音無常的具有因（རྟགས་ཅན།，rtags can，possessing the sign）的推論的人，因為這並不普遍（མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར།，ma khyab pa'i phyir，not pervasive）。 如果你承認，那麼關於此的正確的反駁者，作為主題。 你必然是認知聲音無常的具有因的推論所產生的人，因為你存在第二個剎那，並且你本身是即將產生結果，即認知聲音無常的具有因的推論的人。 第一個因是真實的。 至於後者，因為你是通過所作之因來論證聲音是無常的，並且記得三相（ཚུལ་གསུམ་，tshul gsum，three aspects）的通過所作之因來論證聲音是無常的正確的反駁者。 普遍性是存在的，因為內部的支分（ཡན་ལག་，yan lag，limb）的力量是：『三相完全存在，對此產生記憶，此完全存在於詞語中』，因為經文的主要教義已經成立。 至於第一個，因為你是記得關於此的同品周遍（ཕྱོགས་ཆོས།，phyogs chos，property of the subject）的關於此的正確的反駁者，並且你是記得關於此的周遍方式（ཁྱབ་ཚུལ་，khyab tshul，pervasion mode）的關於此的正確的反駁者。 所有因都是容易理解的。 如果你承認根本，那麼關於此的正確的反駁者，第二個剎那，作為主題。 你必然不是產生結果，即認知聲音無常的具有因的推論的人，因為你是記得關於此的三相的正確的反駁者，因為你是一個主題。如果有人說：我本身就是你，第二個剎那，是產生認知聲音無常的具有因的推論的人，那麼這被稱為不普遍。 此外，請豎起耳朵聽著。 你必然是存在於認知聲音無常的具有因的推論的直接原因（དངོས་རྒྱུ་，dngos rgyu，direct cause）中的人，因為你是通過所作之因來論證聲音是無常的，並且記得三相的通過所作之因來論證聲音是無常的正確的反駁者，所以這個推論是普遍存在的。 你必然是即將產生認知聲音無常的具有因的推論的人，因為你是記得關於此的三相的關於此的正確的反駁者，所以這個推論是普遍存在的，因為原因相同。 如果你承認，那麼在認知聲音無常的具有因的推論之外發生的事情
【English Translation】 The definitive knowledge of ascertaining the three aspects of that, as a subject. You must be an inference, because you are a subject. Furthermore, the valid opponent who proves that sound is impermanent through the reason of being made must exist in the second moment. If he is a valid opponent regarding that, then he must not be a person who is about to generate an inference with the sign of realizing sound's impermanence, because it is not pervasive. If you accept, then the valid opponent regarding that, as a subject. You must be a person who has generated an inference with the sign of realizing sound's impermanence, because you exist in the second moment, and you yourself are about to generate the result, which is the inference with the sign of realizing sound's impermanence. The first reason is real. As for the latter, because you are a valid opponent who proves that sound is impermanent through the reason of being made, and remembers the three aspects of proving that sound is impermanent through the reason of being made. The pervasiveness exists, because the power of the internal limbs is: 'The three aspects are fully present, and the memory arises from this, which is fully present in the words,' because the main teaching of the scripture has been established. As for the first, because you are a valid opponent regarding that who remembers the property of the subject regarding that, and you are a valid opponent regarding that who remembers the mode of pervasion regarding that. All the reasons are easy. If you accept the root, then the valid opponent regarding that, the second moment, as a subject. You must not be a person who generates the result, which is the inference with the sign of realizing sound's impermanence, because you are a valid opponent who remembers the three aspects regarding that, because you are a subject. If someone says: I myself, the second moment, am a person who has generated an inference with the sign of realizing sound's impermanence, then this is called not pervasive. Furthermore, prick up your ears and listen. You must be a person who exists in the direct cause of the inference with the sign of realizing sound's impermanence, because you are a valid opponent who proves that sound is impermanent through the reason of being made, and remembers the three aspects of proving that sound is impermanent through the reason of being made, so the pervasiveness exists for this consequence. You must be a person who is about to generate an inference with the sign of realizing sound's impermanence, because you are a valid opponent regarding that who remembers the three aspects regarding that, so the pervasiveness exists for this consequence, because the reason is the same. If you accept, then what happens outside of the inference with the sign of realizing sound's impermanence
ཡང་ཡིན། བྱས་རྟགས་ ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན་གྱིས་གཤོག རྟགས་གྲུབ་སྟེ། 2-476 ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་འདྲ་མེད་ཟེར་ན། སྒྲ་མི་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་ཆོས་ཅན། ཁྱེད་ཀྱི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བ་ཡང་ཡིན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ གསུམ་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། དེ་ ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་བར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གོང་གི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་མ་གྲུབ་བྱས་པ་ལ། སྔ་མའི་ཆོས་ཅན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གཤགས། འདོད་ལན་འདེབས་སོ་ཟེར་ན། འོ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་ འབྱུང་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་དེ། ཁྱོད་རང་གི་ཕྱི་ལོགས་སུ་ འབྱུང་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཁྱོད་རང་གི་སྔ་ལོགས་སུ་འབྱུང་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། ཁྱོད་དེ་ཁྱོད་རང་གི་དུས་སུ་འབྱུང་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-477 འདོད་ན། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་དེ། ཁྱོད་ཀྱི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བར་ཐལ་ལོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་ བའི་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་ཟེར་བ་མི་སྲིད། གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན་དེས་འགྲེ་ཟེར་ན། གལ་ཏེ་སྐྱོན་འདི་འགྲོ་བར་བཟུང་ནས་གོང་གི་རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་ཕྱི་ལོགས་སུ་བྱུང་བ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཀྱང་ཡིན་ པའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེ་དེར་ཐལ། དེའི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ གང་ཟག་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་ སྐྱེས་ཟིན་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་
【現代漢語翻譯】 還有，如果有人主張，以『所作性』（བྱས་རྟགས，梵文：कृत्तकलक्षण，羅馬轉寫：kṛttakalakṣaṇa，漢語字面意思：已作之相）作為理由來論證聲音是無常的，並且記得這三相（ཚུལ་གསུམ།）的『所作性』，那麼，與以『所作性』來論證聲音無常的清凈反駁者（ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག）在基上相同的人，作為有法（ཆོས་ཅན།），你應當承認這個理由（རྟགས）成立， 因為你是有法。』如果有人說：『沒有這樣的人。』那麼，以『聲音是無常』的理由為特徵的現量（རྗེས་དཔག）有法，也存在於你之外。因為你也是以『所作性』作為理由來論證聲音是無常的，並且記得這三相的『所作性』，與以『所作性』來論證聲音無常的清凈反駁者在基上相同的人。如果對方堅持，那麼， 作為有法，你應當是『聲音是無常』的現量之前出現的人，因為你是存在於它的直接因中的人。』不能承認，因為你是有法。如果有人說，上面的理由不成立，那麼就用之前的有法來駁斥。如果有人說要承認，那麼，作為有法，你應當是『聲音是無常』的現量即將出現的人，因為你是即將產生它的人。如果承認，那麼，作為有法，『聲音是無常』的現量，應當是在你之外即將出現的人， 因為你既是在你之前即將出現的人，也是在你同時即將出現的人。』如果承認，那麼，『聲音是無常』的現量，應當是在你之外產生的。』不能承認，因為你是『聲音是無常』的現量之外產生的法。如果有人說第一個理由不成立，這是不可能的。如果有人說第二個理由不成立，並且因此而轉移，那麼，如果認為這個過失可以轉移，並且上面的第一個理由不成立， 那麼，它應當是周遍的，因為既有『聲音是無常』的現量之外產生的，又是記得關於它的三相，並且與關於它的清凈反駁者在基上相同的人，是『聲音是無常』的現量即將產生的人。如果不成立，那麼它應當是它，因為作為它的近取因的果的人，是『聲音是無常』的現量剛剛產生的人。如果不成立，那麼，作為有法，你應當是它，因為你是它所產生的，並且你不是已經產生又產生的人。』
【English Translation】 Furthermore, if someone asserts that 'being made' (བྱས་རྟགས，梵文：कृत्तकलक्षण，Romanization: kṛttakalakṣaṇa, literal meaning: having the characteristic of being made) is the reason for proving that sound is impermanent, and remembers the three aspects (ཚུལ་གསུམ།) of 'being made,' then, as a subject (ཆོས་ཅན།), you should concede that this reason (རྟགས) is valid for a person who shares the same basis as the pure opponent (ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག) who uses 'being made' to prove that sound is impermanent, 'because you are a subject.' If someone says, 'There is no such person,' then the inference (རྗེས་དཔག) characterized by the reason 'sound is impermanent' also exists outside of you. Because you also use 'being made' as the reason to prove that sound is impermanent, and remember the three aspects of 'being made,' and are a person who shares the same basis as the pure opponent who uses 'being made' to prove that sound is impermanent. If the opponent insists, then, as a subject, you should be someone who appeared before the inference of 'sound is impermanent,' because you are someone who exists in its direct cause.' This cannot be conceded, because you are a subject. If someone says that the above reason is not established, then refute it with the previous subject. If someone says they concede, then, as a subject, you should be someone who is about to produce the inference of 'sound is impermanent,' because you are someone who is about to generate it. If you concede, then, as a subject, the inference of 'sound is impermanent' should be someone who is about to appear outside of you, 'because you are both someone who is about to appear before you and someone who is about to appear at the same time as you.' If you concede, then the inference of 'sound is impermanent' should be produced outside of you.' This cannot be conceded, because you are a phenomenon produced outside of the inference of 'sound is impermanent.' If someone says the first reason is not established, this is impossible. If someone says the second reason is not established and therefore shifts the argument, then, if it is assumed that this fault can be shifted and the first reason above is not established, then it should be pervasive, because someone who is produced outside of the inference of 'sound is impermanent,' and remembers the three aspects about it, and shares the same basis as the pure opponent about it, is someone who is about to produce the inference of 'sound is impermanent.' If it is not established, then it should be it, because the person who is the result of its immediate cause is someone who has just produced the inference of 'sound is impermanent.' If it is not established, then, as a subject, you should be it, because you are what it produced, and you are not someone who has already been produced and is being produced again.'
པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་འདྲའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། 2-478 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་འདྲའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །གཞན་ཡང་། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་མ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག་ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གཞི་མཐུན་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-479 འདོད་ན། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་ པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། འདིར་མ་ཁྱབ་ཅེས་པ་གནད་དོ། །འདོད་པ་མི་སྲིད། གལ་ཏེ་དེ་ཡང་ཡིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པར་ ཐལ་བ་ལ་མ་ཁྱབ་ཟེར་ན། བསལ་བ་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་ པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན་སྐད་ཅིག་མ་ གཉིས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕ
【現代漢語翻譯】 如果前提不成立，那麼，像這樣的有法者，你作為近取因的果的人，應是生起了具有『聲無常』之認識的相的現量的人，因為你是憶念關於那方面的三相的關於那方面的清凈反駁者。 如果後者不成立，那麼，像這樣的具有共同基礎的人，應是生起了具有『聲無常』之認識的相的現量的人。此外，對於未生起憶念以所作相成立聲無常的三相的憶念的，以所作相成立聲無常的清凈反駁者有法，你應是關於那方面的清凈反駁者智者，因為你是關於那方面的清凈反駁者，並且你不是關於那方面的清凈反駁者愚者。如果承認，那麼，你應是關於那方面的清凈反駁者非常智者，因為你不是關於那方面的清凈反駁者稍微智者。如果承認，那麼，你應是憶念關於那方面的三相的人，因為你承認。如果承認，那麼，未生起憶念關於那方面的三相的憶念的人，也是憶念關於那方面的三相的人，因此應有共同基礎，因為未生起憶念關於那方面的三相的憶念的那方面的清凈反駁者，是憶念關於那方面的三相的人。 如果承認，那麼，也是如此。也是生起了憶念關於那方面的三相的憶念的人，因此應有共同基礎，因為也是如此。如果說有憶念關於那方面的三相的人的共同基礎，那麼，這裡沒有遍，這是關鍵。不可能承認。如果對於也是如此，應有憶念關於那方面的三相的人的共同基礎的說法，說沒有遍，那麼，在那反駁中應有：也是未生起憶念關於那方面的三相的憶念的人，也是具有憶念關於那方面的三相的憶念相續的人，因此有共同基礎，因為也是憶念關於那方面的三相的憶念滅盡的人，也是具有憶念關於那方面的三相的憶念相續的人，因此有共同基礎，因為也是執取色根現滅盡的人，也是具有那相續的人，因此有共同基礎，因為執取色根現第二剎那剛生起的人就是那。
【English Translation】 If the probandum is not established, then, such a subject, the person who is the result of your proximate cause, should be a person who has generated an inference with the sign of 'sound is impermanent', because you are a pure opponent of that aspect who remembers the three modes of that aspect. If the latter is not established, then, such a person who has a common basis should be a person who has generated an inference with the sign of 'sound is impermanent'. Furthermore, a pure opponent who establishes the impermanence of sound with the sign of being produced, who has not generated the memory of remembering the three modes of establishing the impermanence of sound with the sign of being produced, should be a wise pure opponent of that aspect, because you are a pure opponent of that aspect and you are not a foolish pure opponent of that aspect. If you accept, then you should be a very wise pure opponent of that aspect, because you are not a slightly wise pure opponent of that aspect. If you accept, then you should be a person who remembers the three modes of that aspect, because you accept. If you accept, then a person who has not generated the memory of remembering the three modes of that aspect is also a person who remembers the three modes of that aspect, therefore there should be a common basis, because the pure opponent of that aspect who has not generated the memory of remembering the three modes of that aspect is a person who remembers the three modes of that aspect. If you accept, then it is also so. It is also a person who has generated the memory of remembering the three modes of that aspect, therefore there should be a common basis, because it is also so. If you say there is a common basis for a person who remembers the three modes of that aspect, then there is no pervasion here, that is the key. It is impossible to accept. If you say there is no pervasion for the statement that it is also so, there should be a common basis for a person who remembers the three modes of that aspect, then in that refutation there should be: it is also a person who has not generated the memory of remembering the three modes of that aspect, it is also a person who has a continuum of memory of remembering the three modes of that aspect, therefore there is a common basis, because it is also a person who has ceased the memory of remembering the three modes of that aspect, it is also a person who has a continuum of memory of remembering the three modes of that aspect, therefore there is a common basis, because it is also a person who has ceased the manifest sense power of grasping form, it is also a person who has that continuum, therefore there is a common basis, because the person who has just generated the second moment of the manifest sense power of grasping form is that.
ྱིར། རྟགས་སླ། ཡང་གོང་གི་གསལ་བ་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། 2-480 དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ། གལ་ཏེ་རྩ་བའི་རྟགས་གཉིས་པ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་ མིན་པ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཀ་མི་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཀ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་གསལ་གཉིས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ རོ། །རང་ལུགས་བྱས་རྟགས་ཀྱི་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པས་ཁྱབ། དེ་དྲན་པས་མ་ཁྱབ་ཅེས་པ་འདིའི་སྙིང་པོ་དྲིལ་ན། དེ་སྐོར་ གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ལ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་ལས་མེད་ཅིང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་ དག་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་གཞན་དོན་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ནས་སྒྲ་རྟག་པར་བདེན་ཞེན་གྱིས་ཁས་ལེན་པའི་རྒོལ་བའི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཏུ་གྱུར་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་གང་རུང་གཉིས་དོན་གཅིག 2-481 དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པའི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་རུང་གཉིས་དོན་གཅིག དེས་ན། དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཀྱང་། དེ་བླུན་པོ་ལ། སྐད་ཅིག་སྔ་རྟིང་གི་དབྱེ་བ་མི་འབྱེད། དེ་ བཞིན་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཀྱང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་ མཁས་པ་ལ་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་ཕྱིའི་དབྱེ་བ་མི་འབྱེད། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ ཀྱང་། ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་དེ་ལ་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་ཕྱི་དུ་མའི་བྱེ་བྲག་མང་པོ་གཏན་ནས་མེད་དོ། །དེའི་གནད་ཀྱང་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་
【現代漢語翻譯】 如果這樣，就給出一個相反的理由。還有，以上所說的那個明確的例子也同樣適用。因為存在這樣的情況：對於憶念那三種方式的憶念之識的果，剛剛產生這種智慧的人也是如此。 因為存在這樣的共同基礎：擁有憶念那三種方式的憶念之識的相續的人也是如此。如果第二個根本理由，即關於那方面的清凈反駁者稍微不聰明這一點不成立，那麼，作為論題的你，就會成為憶念那三種方式中的任何一種，卻不憶念那三種方式的任何一種的人。如果承認這一點，那就不對了。因為你是憶念那三種方式的所有方式的人。因為你是憶念那方面（指宗法）的人，並且你是憶念那方面的周遍和明確兩者的人。 如果按照自宗，成為成立聲音是無常的清凈反駁者，那麼，必定通達那三種方式。通達不周遍於憶念，這句話的要點是：關於那方面的清凈反駁者只有兩個剎那。關於那方面的清凈反駁者的第一個剎那，以及不憶念那三種方式的關於那方面的清凈反駁者，以及通達關於那方面的為他義的三種方式，並且以實執承認聲音是常的辯論者的所依，剛剛成為關於那方面的清凈反駁者的任何一個人，這兩者是同一的。 那是第二個剎那，以及關於那方面的清凈反駁者愚笨者的所依，成為關於那方面的清凈反駁者非常聰明的關於那方面的清凈反駁者，以及關於那方面的清凈反駁者稍微聰明者的所依，成為關於那方面的清凈反駁者非常聰明的關於那方面的清凈反駁者，這兩者是同一的。因此，如果關於那方面的清凈反駁者是愚笨的，那麼，關於那方面的清凈反駁者必定是第一個剎那，雖然對於那個愚笨者來說，沒有先後剎那的區別。 同樣，如果關於那方面的清凈反駁者稍微聰明，那麼，關於那方面的清凈反駁者必定是第一個剎那，雖然對於關於那方面的清凈反駁者稍微聰明者來說，沒有先後剎那的區別。如果關於那方面的清凈反駁者非常聰明，那麼，關於那方面的清凈反駁者必定是第二個剎那，雖然對於非常聰明者來說，根本沒有許多先後剎那的區別。那樣的關鍵在於通達那三種方式的定解。
【English Translation】 If so, then give a contrary reason. Also, the above-mentioned clear example applies as well. Because there is such a case: for the result of the memory-consciousness that remembers those three ways, the person who has just generated that wisdom is also like that. Because there is such a common basis: the person who possesses the continuum of memory-consciousness that remembers those three ways is also like that. If the second fundamental reason, that the pure opponent regarding that aspect is slightly not intelligent, is not established, then, as the subject, you will become someone who remembers any one of those three ways, but does not remember any of those three ways. If you accept this, then it is not correct. Because you are someone who remembers all three ways of that aspect. Because you are someone who remembers the property of that aspect (i.e., the subject), and you are someone who remembers both the pervasion and the clarity of that aspect. If, according to our own system, one becomes a pure opponent establishing that sound is impermanent, then one must necessarily comprehend those three ways. Comprehension does not pervade remembering. The essence of this statement is: the pure opponent regarding that aspect has only two moments. The first moment of the pure opponent regarding that aspect, and the pure opponent regarding that aspect who does not remember those three ways, and the basis of the debater who, having ascertained the three ways for the sake of others regarding that aspect, affirms sound as permanent with a belief in reality, any person who has just become a pure opponent regarding that aspect, these two are the same. That is the second moment, and the pure opponent regarding that aspect who is a fool's basis, the pure opponent regarding that aspect who has become very intelligent, and the pure opponent regarding that aspect who is a slightly intelligent basis, the pure opponent regarding that aspect who has become very intelligent, these two are the same. Therefore, if the pure opponent regarding that aspect is a fool, then the pure opponent regarding that aspect is necessarily the first moment, although for that fool, there is no distinction of earlier and later moments. Similarly, if the pure opponent regarding that aspect is slightly intelligent, then the pure opponent regarding that aspect is necessarily the first moment, although for the pure opponent regarding that aspect who is slightly intelligent, there is no distinction of earlier and later moments. If the pure opponent regarding that aspect is very intelligent, then the pure opponent regarding that aspect is necessarily the second moment, although for the very intelligent one, there are absolutely no many distinctions of earlier and later moments. The key to that is the ascertainment of the three ways.
དེ་ལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་དང་དྲན་ཤེས་གཉིས་སུ་ངེས་ཤིང་། 2-482 དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་དངོས་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་དེ། བྱས་རྟགས་ལས་ སྒྲ་མི་རྟག་པར་རྟོགས་པའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་པའི་གནད་ཤེས་ན་དེ་ལྟར་མི་སྨྲ་བའི་ཐབས་མེད་དོ། །དེ་ལ་དཔྱོད་ལྡན་གྱི་དོགས་པ་དཔྱད་ན་དཀའ་ བའི་གནད་འདི་ལྟར་འཆར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་སོ་སྐྱེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ རྗེས་དཔག་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མྱུར་དུ་དྲན་རུང་མེད་པའི་གང་ཟག་མིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། 2-483 ཁྱོད་རེ་ཞིག་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་རུང་མེད་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ལ་འདོད་ མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་དེས་ན་ཕྱི་རྒོལ་བློའི་བྱེ་བྲག་གི་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཕྱི་རྒོལ་ཕྱོགས་ཆོས་དང་ཁྱབ་པ་གཉིས་ཀ་དྲན་རུང་མེད་པ། དྲན་ཟིན་པ། དྲན་རུང་ཡོད་ཀྱང་མ་དྲན་ པའོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱི་དྲན་རུང་མེད་པ་ཞེས་པའི་སྐབས་ནས་དངོས་བསྟན་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་དེ། དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ། བསལ་པ་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་དེ། ཁོ་རང་གི་དངོས་འབྲུས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་ཁོ་རང་གི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོའི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་ག
【現代漢語翻譯】 對此，關於三相（tri-rupa-linga）的確定，必然是比量（anumana，inference）和憶念（smrti，memory）二者。 關於三相確定的比量，是憶念三相之憶念的無礙親因（upadana-karana，substantial cause）；憶念三相之憶念，是由所作性（krtakatva-hetu）推知聲無常（sabda-anitya）之有相（sapaksa，positive example）比量的無礙親因。若知此關鍵，則不得不如此說。對此，若有智者進行辨析，則會顯現如下難題： 對方辯論者（paravadin）極其愚蠢，作為有法（dharmin，subject），你必然是確定三相之人，因為你是純粹的對方辯論者。周遍（vyapti，pervasion）是真實的。如果承認，那麼你必然是相續中具有確定三相之現量（pratyaksa，direct perception）的有情，因為你是確定三相的異生（prthagjana，ordinary being）。如果承認，那麼你必然是即將生起憶念三相之憶念的有情，因為任何不憶念三相的有情，都是剛剛生起確定三相之比量的人。如果承認，那麼作為有法，你必然不是不能迅速憶念三相之人，因為你承認。 又，作為有法，你暫時必然不是不能憶念三相之人，因為你是即將生起憶念三相之憶念的有情。這二者都不能承認，因為你因此會變成對方辯論者三種不同的心識狀態：對方辯論者對於宗法（paksa-dharma，property of the subject）和周遍二者，要麼不能憶念，要麼已經憶念，要麼雖然能夠憶念但沒有憶念。從『不能憶念』這個詞的字面意思來看，實際上是指純粹的對方辯論者。之所以這樣說，是因為極其愚蠢的對方辯論者，是即將生起憶念三相之憶念的有情，但這並不周遍。駁斥的理由是，極其愚蠢的對方辯論者相續中的確定三相之比量，是其自身所產生的確定三相之現量的親因，但不是其自身所產生的確定三相之比量的親因。如果第一個論點不成立，那麼理由是，極其愚蠢的對方辯論者的近取因（upadana，material cause）所產生的果
【English Translation】 Regarding this, the ascertainment of the three aspects (tri-rupa-linga) is necessarily both inference (anumana) and memory (smrti). The inference that ascertains the three aspects is the unobstructed substantial cause (upadana-karana) of the memory that remembers the three aspects; the memory that remembers the three aspects is the unobstructed substantial cause of the inference with a sign (linga) that understands sound to be impermanent (sabda-anitya) from the sign of being produced (krtakatva-hetu). If one knows this key point, there is no way to avoid saying so. Regarding this, if a wise person examines the doubts, this difficult point will appear as follows: The opponent (paravadin) who is extremely foolish, as the subject (dharmin), you must be a person who ascertains the three aspects, because you are a pure opponent. The pervasion (vyapti) is real. If you accept, then you must be a sentient being with a mindstream possessing the direct perception (pratyaksa) that ascertains the three aspects, because you are an ordinary being (prthagjana) who ascertains the three aspects. If you accept, then you must be a sentient being who is about to generate the memory that remembers the three aspects, because any sentient being who does not remember the three aspects is a person who has just generated the inference that ascertains the three aspects. If you accept, then as the subject, you must not be a person who cannot quickly remember the three aspects, because you accept. Also, as the subject, you are temporarily not a person who cannot remember the three aspects, because you are a sentient being who is about to generate the memory that remembers the three aspects. Both of these cannot be accepted, because you would then become three different states of mind of the opponent: the opponent either cannot remember both the property of the subject (paksa-dharma) and the pervasion, or has already remembered them, or although able to remember, has not remembered them. From the literal meaning of the word 'cannot remember,' it actually refers to the pure opponent. The reason for this is that the extremely foolish opponent is a sentient being who is about to generate the memory that remembers the three aspects, but this is not pervasive. The reason for the refutation is that the inference that ascertains the three aspects in the mindstream of the extremely foolish opponent is the substantial cause of the direct perception that ascertains the three aspects, which is its own result, but it is not the substantial cause of the inference that ascertains the three aspects, which is its own result. If the first point is not established, then the reason is that the result produced by the material cause (upadana) of the extremely foolish opponent
ྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། 2-484 དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་འདྲ་བའི་རྗེས་དཔག་དེ་ཁོ་རང་གི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། རྗེས་དཔག་ལ་རྒྱུན་ཡོད་པར་ཐལ། འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོའི་ཉེར་ལེན་ གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་ མའི་གང་ཟག་པ་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ་བ་ཟློག་ཏུ་མེད་པས། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་དང་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་བླུན་པོ་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ ཚུལ་གསུམ་ལ་དྲན་པ་སྐྱེད་པ་མྱུར་བུལ་གྱི་ཁྱད་པར་གཏན་ནས་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ལ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བའི་གནད་སྨྲ་དགོས་སམ་སྙམ་ན་ཁོ་བོ་ནི་འདི་ལྟར་སྨྲ་སྟེ། 2-485 དེ་གཉིས་ལ་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པ་མྱུར་བུལ་ལ་ཁྱད་པར་གཏན་ནས་མེད་པ་ལ་སྐྱོན་དུ་མེད་པས་སྔར་ཚུལ་གསུམ་ལ་དྲན་པ་སྐྱེ་བ་མྱུར་བ་དང་བུལ་བའི་རིགས་རྒྱུད་ཡིན་པ་ལ་བསམ་ ནས་རྒྱུ་མིང་འབྲས་བུ་ལ་བཏགས་སོ་ཞེས་ལན་འདེབས་པ་ནི་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོར་ཟུངས་ཤིག་གོ །ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོའི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་བླུན་གང་རུང་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་ གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་ཡིན་ ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ། གལ་ཏེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་ག
【現代漢語翻譯】 2-484 因此，關於它的純粹反駁是，因為它是具有關於它的三種方式的確定性的確定性知識的人。如果後者沒有確立，那麼這樣的推理必然是它自身作為近取因的結果，即關於它的三種方式的確定性推理的直接近取因。如果承認，那麼推理將是常有的。如果承認，那麼關於它的純粹反駁，即非常愚蠢的人的近取因的結果，因為關於它的純粹反駁，即非常愚蠢的人，是剛剛確定關於它的三種方式的人。如果承認，那麼必然是記得關於它的三種方式的人。如果承認，那麼關於它的純粹反駁，即非常愚蠢的人，必然是即將產生關於它的三種方式的記憶的人，這是不可避免的。因此，關於它的純粹反駁，即非常愚蠢的人，以及關於它的純粹反駁，即稍微愚蠢的人，在產生關於它的三種方式的記憶方面，根本沒有快慢的差別。那麼，對於關於它的純粹反駁，即愚蠢的人，是否需要區分成兩種呢？我認為應該這樣說： 2-485 對於這兩種人來說，在記住三種方式的快慢上根本沒有差別，這沒有過失。因此，應該考慮到先前在記住三種方式時有快慢的類別，並將原因的名稱加在結果上。請抓住要點！此外，關於它的純粹反駁，即非常愚蠢的人的近取因的結果，作為事物的法，你必然是關於它的純粹反駁，無論是聰明還是愚蠢。因為你是關於它的純粹反駁。如果承認，那麼作為事物的法，你必然是關於它的純粹反駁，即非常愚蠢的人。無論承認什麼，因為你不是關於它的純粹反駁，即聰明的人。不能承認，因為你是記得關於它的三種方式的人。因為你是確定關於它的三種方式的凡夫俗子。如果沒有確立，那麼在那裡必然是，關於它的純粹反駁，即非常愚蠢的人，必然是確定關於它的三種方式的人。如果因為你是確定關於它的三種方式的凡夫俗子而不周遍，那麼作為事物的法，你必然是具有確定關於它的三種方式的確定性知識的人。
【English Translation】 2-484 Therefore, the pure refutation regarding it is because it is a person who possesses certainty knowledge of the three modes regarding it. If the latter is not established, then such an inference must be the direct proximate cause of the inference that ascertains the three modes regarding it, which has become the result of its own proximate cause. If accepted, then the inference would be permanent. If accepted, then the pure refutation regarding it, which is the result of the proximate cause of a very foolish person, is because the pure refutation regarding it, the very foolish person, is someone who has just ascertained the three modes regarding it. If accepted, then it must be someone who remembers the three modes regarding it. If accepted, then the pure refutation regarding it, the very foolish person, must inevitably be someone on the verge of generating the memory of the three modes regarding it. Therefore, there is absolutely no difference in the speed of generating memory of the three modes regarding it between the pure refutation regarding it, the very foolish person, and the pure refutation regarding it, the slightly foolish person. Should we then discuss the need to divide the foolish refutation regarding it into two? I would say this: 2-485 There is no fault in the fact that there is absolutely no difference in the speed of remembering the three modes for these two. Therefore, consider that previously there were categories of fast and slow in generating memory of the three modes, and that the name of the cause was applied to the result. Please grasp the essence! Furthermore, the pure refutation regarding it, which is the result of the proximate cause of a very foolish person, as the subject of the thesis, you must be either a wise or foolish pure refutation regarding it, because you are a pure refutation regarding it. If accepted, then as the subject of the thesis, you must be a very foolish pure refutation regarding it, whatever is accepted, because you are not a wise pure refutation regarding it. It cannot be accepted, because you are someone who remembers the three modes regarding it, because you are an ordinary being who has definitely ascertained the three modes regarding it. If it is not established, then there it must be, the pure refutation regarding it, the very foolish person, must be someone who has ascertained the three modes regarding it. If it is not pervasive because you are an ordinary being who has ascertained the three modes regarding it, then as the subject of the thesis, you must be someone who possesses certainty knowledge of having definitely ascertained the three modes regarding it.
ང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། 2-486 མ་ཁྱབ་པ་དེའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདོད་ན་ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་བཅད་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ ཟིན་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་ངེས་ཟིན་ ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་ཡོད་པར་ཐལ། འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་རྟོགས་ཟིན་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་པ་ག་ལ་སྲིད། ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་བླུན་ པོའི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་རྒྱུད་ཀྱི་བཅད་ཤེས་ཀྱིས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྗེས་དཔག་གིས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་གང་ཟག་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ཟློག་ཏུ་མེད་དོ། །ཕྱི་མ་གོང་ལྟར་ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། 2-487 ཁྱོད་གཅིག་གམ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཁྱོད་བྱས་ རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ག་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་ པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་མ་ ཐག་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། དེ་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེར་ཐལ། དེའི་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོའི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐ
【現代漢語翻譯】 我承認是能立宗（ང་ཟག་，pratijñāhetu，宗因，指以宗作為理由）。 因為沒有遍及（མ་ཁྱབ་པ་，avyāpaka，不遍及），所以是真能立（རྟགས་དངོས།，satyasādhanā，真能立）。如果承認，那麼你一定是對於那個方面（དེ་སྐོར་，de-skor，關於那個）的三相（ཚུལ་གསུམ་，trairūpya，三相）已經確定無疑（ངེས་ཟིན་ངེས་པ，niścayajñāna，確定無疑）的具有決斷識（བཅད་ཤེས་，ched-shes，決斷識）的補特伽羅（གང་ཟག་，pudgala，補特伽羅）。為什麼承認呢？因為你不是對於那個方面的三相已經確定無疑的具有比量（རྗེས་དཔག་，anumāna，比量）的補特伽羅。 如果承認，那麼你一定是對於那個方面的三相具有憶念（དྲན་པ，smṛti，憶念）的補特伽羅。如果後者不成立，那麼一定有對於那個方面的三相已經確定無疑的比量。如果承認，那麼一定有對於那個方面的三相已經領悟（རྟོགས་ཟིན་，avagata，領悟）的比量。怎麼可能承認呢？ 此外，關於那個方面的清凈反駁者（ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་，paravādin viśuddha，清凈反駁者），作為極其愚蠢（བླུན་པོ，bāla，愚蠢）的近取因（ཉེར་ལེན་，upādāna，近取因）的果（འབྲས་བུ，phala，果）的那個方面的清凈反駁者，法（ཆོས་ཅན，dharmin，有法）：你一定是自己相續（རྒྱུད་，saṃtāna，相續）的決斷識已經確定無疑那個方面的三相的補特伽羅。你是一個已經確定無疑那個方面的三相的異生（སོ་སོ་སྐྱེ་བོ，pṛthagjana，異生），因為你不是以你相續的比量已經確定無疑那個方面的三相的補特伽羅。 如果承認，那麼你一定是憶念那個方面的三相的補特伽羅，這是無法避免的。如果後者如前所述，那麼關於那個方面的清凈反駁者，法：你的第二剎那（སྐད་ཅིག་མ，kṣaṇa，剎那）一定是生起了以聲音無常（སྒྲ་མི་རྟག་，śabda anitya，聲音無常）為所知（རྟོགས་，avagata，所知）的具有能立（རྟགས་ཅན，liṅga，相）的比量的補特伽羅。 你或者有一個第二剎那，因為你是生起以聲音無常為所知的具有能立的比量的補特伽羅，所以沒有遍及。如果不成立，那麼在那裡一定有，因為你是從所作（བྱས་，kṛta，所作）的能立生起以聲音無常為所知的具有能立的比量的補特伽羅，因為你是憶念那個方面的所有三相的關於那個方面的清凈反駁者。 如果第一個不成立，那麼一定有，因為在憶念那個方面的宗法（ཕྱོགས་ཆོས，pakṣadharma，宗法）之後，不憶念那個方面的周遍（ཁྱབ་ཚུལ，vyāpti，周遍）的關於那個方面的清凈反駁者的所依（རྟེན་，āśraya，所依）上，剛剛憶念那個方面的三相的關於那個方面的清凈反駁者就是那個。 如果不成立，那麼在那裡一定有，因為有憶念那個方面的宗法之後，不憶念那個方面的周遍的關於那個方面的清凈反駁者，是關於那個方面的清凈反駁者的第一個剎那。如果不成立，那麼在那裡一定有，因為作為那個的近取因的補特伽羅不是關於那個方面的清凈反駁者。 如果不成立，那麼一定有關於那個方面的清凈反駁者的第三個剎那，作為關於那個方面的清凈反駁者的第一個剎那的近取因的果的那個……
【English Translation】 I assert that it is a pratijñāhetu (ང་ཟག་, pratijñāhetu, reason as assertion, referring to using the assertion as the reason). Because it is not pervasive (མ་ཁྱབ་པ་, avyāpaka, non-pervasive), therefore it is a true proof (རྟགས་དངོས།, satyasādhanā, true proof). If you concede, then you must be a person (གང་ཟག་, pudgala, person) who has a definitive understanding (ངེས་ཟིན་ངེས་པ, niścayajñāna, definitive understanding) of the three aspects (ཚུལ་གསུམ་, trairūpya, three aspects) regarding that topic (དེ་སྐོར་, de-skor, about that) with decisive knowledge (བཅད་ཤེས་, ched-shes, decisive knowledge). Why do you concede? Because you are not a person who has inference (རྗེས་དཔག་, anumāna, inference) with a definitive understanding of the three aspects regarding that topic. If you concede, then you must be a person who has recollection (དྲན་པ, smṛti, recollection) of the three aspects regarding that topic. If the latter is not established, then there must be an inference with a definitive understanding of the three aspects regarding that topic. If you concede, then there must be an inference that has comprehended (རྟོགས་ཟིན་, avagata, comprehended) the three aspects regarding that topic. How could you concede? Furthermore, regarding the pure opponent (ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་, paravādin viśuddha, pure opponent) concerning that topic, as the result (འབྲས་བུ, phala, result) of being the proximate cause (ཉེར་ལེན་, upādāna, proximate cause) of extreme foolishness (བླུན་པོ, bāla, foolish): you must be a person who has definitively understood the three aspects of that topic with the decisive knowledge of your own continuum (རྒྱུད་, saṃtāna, continuum). You are an ordinary being (སོ་སོ་སྐྱེ་བོ, pṛthagjana, ordinary being) who has definitively understood the three aspects of that topic, because you are not a person who has definitively understood the three aspects of that topic with the inference of your continuum. If you concede, then you must be a person who remembers the three aspects of that topic, which is unavoidable. If the latter is as before, then regarding the pure opponent concerning that topic: your second moment (སྐད་ཅིག་མ, kṣaṇa, moment) must be a person in whom an inference has arisen with the sign (རྟགས་ཅན, liṅga, sign) of understanding sound as impermanent (སྒྲ་མི་རྟག་, śabda anitya, sound impermanent). You either have a second moment, because you are a person on the verge of generating an inference with the sign of understanding sound as impermanent, so it is not pervasive. If it is not established, then there must be, because you are a person on the verge of generating an inference with the sign of understanding sound as impermanent from the sign of being produced (བྱས་, kṛta, produced), because you are a pure opponent concerning that topic who remembers all three aspects of that topic. If the first is not established, then there must be, because on the basis (རྟེན་, āśraya, basis) of the pure opponent concerning that topic who remembers the property of the subject (ཕྱོགས་ཆོས, pakṣadharma, property of the subject) of that topic but does not remember the pervasion (ཁྱབ་ཚུལ, vyāpti, pervasion) of that topic, the pure opponent concerning that topic who has just remembered the three aspects of that topic is that one. If it is not established, then there must be, because the pure opponent concerning that topic who remembers the property of the subject of that topic but does not remember the pervasion of that topic is the first moment of the pure opponent concerning that topic. If it is not established, then there must be, because the person who is the proximate cause of that is not the pure opponent concerning that topic. If it is not established, then there must be the third moment of the pure opponent concerning that topic, the result of the proximate cause of the first moment of the pure opponent concerning that topic is that...
ོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-488 མ་གྲུབ་ན། དེའི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ་ལོ། །གོང་དུ་མ་ཁྱབ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ གི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་ཕྱི་མ་ ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དེ་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་། དེ་སྐད་ཅིག་མ་ཕྱི་མ་གང་རུང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་ རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་བྱས་ རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་བླུན་པོའི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུར་གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡོད་པར་ཐལ། 2-489 དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་ཙམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་པ་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། ཁོ་ བོ་ནི་འདི་རིགས་ལ་རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་སྟེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གཅིག་ཅར་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་ ཁྱབ་ཅེས་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་པའི་དགོངས་པར་ཁས་ལེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། སྔར་བཞིན་ཏེ། དེ་སྐོར་ གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་ གཉིས་པ་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ
【現代漢語翻譯】 因為是關於該方面的清凈反駁。 2-488 如果未成立，那麼成為該方面近取因之果的人，普遍地，他就是關於該方面的清凈反駁。如果上面沒有普遍，那麼成為關於該方面的清凈反駁之果的那個關於該方面的清凈反駁，應成為關於該方面的清凈反駁的第二剎那。關於該方面的清凈反駁的后一剎那，不是關於該方面的清凈反駁的第三剎那。如果第一個未成立，那麼它應成為那個，它是關於該方面的清凈反駁的第一剎那和后一剎那中的任何一個。因為它不是關於該方面的清凈反駁的第一剎那，因為是有法。如果未成立，那麼它是有法。你應成為具有聲無常的因相，正在產生比量的人，因為你是憶念以所作因成立聲無常的三相的關於該方面的清凈反駁。此外，在以所作因成立聲無常的愚笨反駁者的所依上，生起了憶念關於該方面的三相中任何一個的憶念。應有這樣的關於該方面的清凈反駁，即憶念關於該方面的三相后，在不憶念關於該方面的三相的關於該方面的清凈反駁的所依上，生起了憶念關於該方面的三相的憶念。 2-489 如果說，存在這樣的關於該方面的清凈反駁，即在關於該方面的清凈反駁的愚笨者的所依上，生起了僅僅憶念關於該方面的三相中任何一個的憶念，因為存在這樣的關於該方面的清凈反駁，即憶念關於該方面的三相后，在不憶念關於該方面的三相的關於該方面的清凈反駁的所依上，生起了憶念關於該方面的三相的憶念。那麼，我對於這類情況，第一個因不成，因為我承認《三字經》的觀點，即如果關於該方面的清凈反駁是愚笨的，那麼普遍地，他就是正在產生同時憶念關於該方面的三相的憶念的人。如果承認，那麼應有關於該方面的清凈反駁的第三剎那。如果承認，那麼如前一樣，關於該方面的清凈反駁的第三剎那應成為正在產生關於該方面的因相的比量的人，因為存在這樣的關於該方面的清凈反駁的第二剎那，即他是正在產生關於該方面的因相的比量的人，因為它是關於該方面的三相。
【English Translation】 Because it is a pure refutation regarding that aspect. 2-488 If it is not established, then the person who becomes the result of the proximate cause of that aspect, universally, he is a pure refutation regarding that aspect. If the above is not universal, then that pure refutation regarding that aspect which becomes the result of the pure refutation regarding that aspect, should become the second moment of the pure refutation regarding that aspect. The later moment of the pure refutation regarding that aspect is not the third moment of the pure refutation regarding that aspect. If the first is not established, then it should become that, it is any one of the first moment and the later moment of the pure refutation regarding that aspect. Because it is not the first moment of the pure refutation regarding that aspect, because it is the subject. If it is not established, then it is the subject. You should become a person who is producing inference with the sign of sound being impermanent, because you are a pure refutation regarding that aspect who remembers the three modes of establishing sound as impermanent with the reason of being produced. Furthermore, on the basis of the foolish refuter who establishes sound as impermanent with the reason of being produced, a memory arises that remembers any one of the three modes regarding that aspect. There should be such a pure refutation regarding that aspect, that after remembering the three modes regarding that aspect, on the basis of the pure refutation regarding that aspect who does not remember the three modes regarding that aspect, a memory arises that remembers the three modes regarding that aspect. 2-489 If it is said that there exists such a pure refutation regarding that aspect, that on the basis of the foolish one of the pure refutation regarding that aspect, a memory arises that only remembers any one of the three modes regarding that aspect, because there exists such a pure refutation regarding that aspect, that after remembering the three modes regarding that aspect, on the basis of the pure refutation regarding that aspect who does not remember the three modes regarding that aspect, a memory arises that remembers the three modes regarding that aspect. Then, for me, in this kind of situation, the first reason is not established, because I acknowledge the view of the 'Treatise in Three Hundred Thousand Lines', that if the pure refutation regarding that aspect is foolish, then universally, he is a person who is producing a memory that simultaneously remembers the three modes regarding that aspect. If it is admitted, then there should be a third moment of the pure refutation regarding that aspect. If it is admitted, then as before, the third moment of the pure refutation regarding that aspect should become a person who is producing inference with the sign regarding that aspect, because there exists such a second moment of the pure refutation regarding that aspect, that he is a person who is producing inference with the sign regarding that aspect, because it is the three modes regarding that aspect.
་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-490 རྟགས་སྔར་བཞིན། དེར་མ་ཟད་ཁྱོད་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ ཚུལ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་ པོ་ལ་བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་ཅེས་སོགས་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་བཀོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་གསལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། དེ་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་ཁྱོད་ལ་དངོས། ཁོ་བ་མ་གྲུབ་ཟེར་བ་ལགས་སོ། །རྩ་ བར་རྟགས་ཕྱི་མ་ཡང་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ལ། སྒྲ་བྱས། བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ། དཔེར་ན་བུམ་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་བཀོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས། 2-491 དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། དེ་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡང་མིན། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་ཡང་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེའི་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུར་གྱུར་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁོ་བོ་ནི་ཆོས་ཅན་དེ་མེད་དོ། ། དེས་ན་རང་ལུགས་གྲུབ་ མཐའི་གནད། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་ན། རང་འབྲས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གཅིག་ཅར་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། དེ་དྲན་ཟིན་དྲན་ངེས་ ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། དེ་ཡིན་ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་མ་
【現代漢語翻譯】 因為是有憶念者，因為他是有關於此三相之理已經確定無疑的異生凡夫。 （重複前述論證）。不僅如此，你（立宗者）所說的關於此的清凈反駁第二剎那，應是所立，你應是有關於此三相之理的憶念者，因為你是憶念關於此周遍之理的有情，因為你是憶念關於此法性的有情。首先，這可以成立。如果愚人以所作之因成立聲無常，由於已經正確地陳述了『如果所作，則周遍于無常』等成立語，因此生起了憶念關於此周遍之理的憶念。由於沒有生起憶念關於此法性的憶念，所以關於此的清凈反駁，是成立所作之因成立聲無常的清凈反駁的第二剎那。如果不成立，則可以成立，因為存在著關於此的清凈反駁愚人，是關於此的清凈反駁的第一剎那。第一個論證對你（立宗者）是真實的。他說他不成立。根本上，後面的論證也可以成立。對於關於此的清凈反駁愚人，由於已經正確地陳述了『聲是所作，如果所作，則周遍于無常，例如瓶子』的成立語，因此生起了憶念關於此法性的憶念。 由於沒有生起憶念關於此周遍之理的憶念，所以關於此的清凈反駁，是關於此的清凈反駁的第二剎那。如果不成立，則可以成立，因為存在著既不是關於此的清凈反駁的第一剎那，也不是第三剎那。首先，這可以成立，因為作為其近取因的關於此的清凈反駁愚人，是關於此的清凈反駁的第一剎那。他說：『我（立宗者）沒有這個所立』。因此，自宗的宗義關鍵在於，如果是關於此的清凈反駁愚人，則必然是生起同時憶念關於此三相之理的憶念的有情，因為他不是已經憶念、已經確定的關於此的清凈反駁。此外，如果是以所作之因成立聲無常的反駁的第一剎那，則必然是以所作之因成立聲無常的清凈反駁愚人。 如果是這樣，則不是以所作之因成立聲無常的清凈反駁智者。
【English Translation】 Because it is a person who remembers, because he is an ordinary being who has definitely understood the three aspects of this. (Repeat the previous argument). Moreover, the second moment of the pure refutation regarding this that you (the proponent) state should be established, you should be a person who remembers the three aspects of this, because you are a sentient being who remembers the pervasiveness of this, because you are a sentient being who remembers the property of this. First, this can be established. If a fool establishes sound as impermanent through the reason of being produced, because he has correctly stated the establishing statement 'If produced, then it pervades impermanence,' etc., therefore, a memory arises that remembers the pervasiveness of this. Because a memory that remembers the property of this does not arise, the pure refutation regarding this is the second moment of the pure refutation that establishes sound as impermanent through the reason of being produced. If it is not established, then it can be established, because there exists a pure refutation regarding this fool, which is the first moment of the pure refutation regarding this. The first argument is true for you (the proponent). He says that it is not established. Fundamentally, the later argument can also be established. For the pure refutation regarding this fool, because he has correctly stated the establishing statement 'Sound is produced, if produced, then it pervades impermanence, like a pot,' therefore, a memory arises that remembers the property of this. Because a memory that remembers the pervasiveness of this does not arise, the pure refutation regarding this is the second moment of the pure refutation regarding this. If it is not established, then it can be established, because there exists neither the first moment of the pure refutation regarding this, nor the third moment. First, this can be established, because the pure refutation regarding this fool, which is the immediate cause of it, is the first moment of the pure refutation regarding this. He says: 'I (the proponent) do not have this to be established.' Therefore, the key to the tenet of one's own school is that if it is a pure refutation regarding this fool, then it must be a sentient being who gives rise to a memory that simultaneously remembers the three aspects of this, because he is not a pure refutation regarding this that has already been remembered and already been ascertained. Furthermore, if it is the first moment of the refutation that establishes sound as impermanent through the reason of being produced, then it must be a pure refutation regarding this fool that establishes sound as impermanent through the reason of being produced. If this is the case, then it is not a pure refutation regarding this wise person that establishes sound as impermanent through the reason of being produced.
ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་མ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། 2-492 རྩ་བར་འདོད་ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ནས། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན་ཀྱིས་གཤོག རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གང་རུང་ཡིན། ཕྱི་མ་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། ཁོ་བོ་ཅག་འདི་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་གནད་ཡོད་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་ དྲན་པ་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། དེ་ལའང་ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་ ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡིན་དགོས། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་དང་པོ་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་ནས། 2-493 དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་མེད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། འོ་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་ དེ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་ཡོད་དེ་ལས་གཞན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་ གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དོན་གྱི་འཁོར་གསུམ་མིན་ནམ་སོམས་ཤིག གལ་ཏེ་རྩ་བ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ
【現代漢語翻譯】 因為必須如此。如果那樣，那麼關於此事的純粹反駁者必定不是非常精通。 如果承認根本，回憶起以所作性（བྱས་རྟགས，梵文：krta-laksana，梵文羅馬擬音：krta-laksana，漢語字面意思：已作之相）成立聲音無常的周遍，關於此事的作為法方（ཕྱོགས་ཆོས，梵文：paksa-dharma，梵文羅馬擬音：paksa-dharma，漢語字面意思： पक्षधर्म， पक्षधर्म，宗法）不記得的關於此事的純粹反駁者，以有法者來駁斥。你必定是關於此事的純粹反駁者第一剎那，或者是第二剎那。因為不是後者，所以必定是前者。因為你是關於此事的純粹反駁者。我們在此有周遍的要點，如果關於此事的純粹反駁者，那麼必定生起關於此事的具有三相的現量，然後是關於此事的忘記三相和記得三相的關於此事的純粹反駁者之一。對此也有周遍，如果生起關於此事的具有三相的現量，然後是關於此事的忘記三相的關於此事的純粹反駁者，那麼關於此事的純粹反駁者必定是第一剎那。如果是關於此事的記得三相的關於此事的純粹反駁者，那麼關於此事的純粹反駁者必定是第二剎那和第一剎那之一。如果第一個因不成，那麼必定是生起關於此事的具有三相的現量。 也是關於此事的忘記三相的關於此事的純粹反駁者，也是關於此事的純粹反駁者第二剎那，因為沒有共同的基礎。如果不成，那麼，關於此事的純粹反駁者在愚人的所依上生起記得關於此事的作為法方的憶念，然後是不記得關於此事的周遍的關於此事的純粹反駁者，必定是那個。因為只有那個，沒有其他的。如果承認，那麼，那個有法者，你必定有作為你的直接近取因的關於此事的純粹反駁者。因為你是關於此事的純粹反駁者第二剎那。如果承認，那麼，你必定是已經確定關於此事的具有三相的補特伽羅。因為作為你的近取因的關於此事的純粹反駁者，是關於此事的確定三相的反駁者。如果承認，那麼，你必定是記得關於此事的具有三相的補特伽羅。因為你是已經確定關於此事的具有三相的異生凡夫。想想看，這不是意義的三輪嗎？如果根本是關於此事的反駁者
【English Translation】 Because it must be so. If that is the case, then the pure opponent regarding this matter must not be very skilled. If you assert the root, remembering the pervasion that establishes the impermanence of sound through the mark of being made (བྱས་རྟགས，梵文：krta-laksana，梵文羅馬擬音：krta-laksana，漢語字面意思：已作之相), and the pure opponent regarding this matter who does not remember the property of the subject (ཕྱོགས་ཆོས，梵文：paksa-dharma，梵文羅馬擬音：paksa-dharma，漢語字面意思： पक्षधर्म， पक्षधर्म，宗法) regarding this matter, refute with the subject. You must be either the first moment of the pure opponent regarding this matter, or the second moment. Because it is not the latter, it must be the former. Because you are the pure opponent regarding this matter. We have the key point of pervasion here, that if the pure opponent regarding this matter, then a valid cognition of the three aspects regarding this matter must arise, and then either the pure opponent regarding this matter who forgets the three aspects or remembers the three aspects regarding this matter. There is also pervasion for this, that if a valid cognition of the three aspects regarding this matter arises, and then the pure opponent regarding this matter who forgets the three aspects regarding this matter, then the pure opponent regarding this matter must be the first moment. If it is the pure opponent regarding this matter who remembers the three aspects regarding this matter, then the pure opponent regarding this matter must be either the second moment or the first moment. If the first reason is not established, then it must be that a valid cognition of the three aspects regarding this matter arises. Also, the pure opponent regarding this matter who forgets the three aspects regarding this matter, and also the second moment of the pure opponent regarding this matter, because there is no common basis. If it is not established, then, on the basis of a fool, the pure opponent regarding this matter who remembers the property of the subject regarding this matter arises, and then the pure opponent regarding this matter who does not remember the pervasion regarding this matter must be that. Because there is only that, and nothing else. If you assert, then, that subject, you must have the pure opponent regarding this matter who is your direct proximate cause. Because you are the second moment of the pure opponent regarding this matter. If you assert, then, you must be a person who has already ascertained the three aspects regarding this matter. Because the pure opponent regarding this matter who is your proximate cause is the opponent who has ascertained the three aspects regarding this matter. If you assert, then, you must be a person who remembers the three aspects regarding this matter. Because you are an ordinary being who has already ascertained the three aspects regarding this matter. Think about it, isn't this the three wheels of meaning? If the root is the opponent regarding this matter
་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་མིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་མ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། 2-494 ཉོན་ཅིག བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་གཞན་དོན་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ནས་སྒྲ་རྟག་པར་བདེན་ཞེན་གྱིས་ཁས་ལེན་པའི་གང་ཟག་གི་རྟེན་ལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཏུ་གྱུར་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན་གྱིས་གཤོག དེ་མེད་ཟེར་ན། དེ་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་གཞན་དོན་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ནས་སྒྲ་རྟག་པར་བདེན་ཞེན་གྱིས་ཁས་ལེན་ པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཏུ་འགྱུར་ཁ་མ་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡང་ཡིན། སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེ་ཁ་ མའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡང་ཡིན། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་ལོག་རྟོག་ཟློག་ཁ་མ་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒོལ་བ་དེ་ལ། སྒྲ་ཆོས་ཅན། མ་བྱས་པར་ཐལ། རྟག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ཡང་དག་འཕངས་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་འཕང་ཡུལ་གྱི་རྒོལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་དེ་ཡོད་ཀྱང་དེ་དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་མིན་ནོ་ཟེར་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཏུ་གྱུར་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-495 ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་གང་རུང་ཡིན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་ པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། འོ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡོད་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ སྐོར་གྱི་གཞན་དོན་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ནས། སྒྲ་རྟག་པར་བདེན་ཞེན་གྱིས་ཁས་ལེན་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། ། གལ་ཏེ་རྩ་བར་འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་ ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་ཀྱི་ ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་གང་ཟག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་ཀ་ཆོས་ཅན་གྱིས་གྲུབ་བོ། །གལ་ཏེ་དེ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སྐྱེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། 2-496 འ
【現代漢語翻譯】 如果不是第一個純粹辯論的瞬間，那就不普遍，因為那個人必須是非常精通辯論的人。 聽著！對於通過有為的特徵來證明聲音是無常的，並且已經確定了為他人著想的三種方式，然後執著于聲音是常有的，並承認這一點的補特伽羅（梵文：Pudgala，補特伽羅，人），作為基礎。通過有為的特徵來證明聲音是無常的辯論者，剛剛轉變為純粹辯論者，作為有法，應該存在。如果說不存在，那麼它應該存在。因為已經確定了關於它的為他人著想的三種方式，並且那個人也承認聲音是常有的。因為存在共同的基礎，那個人也即將轉變為關於它的純粹辯論者。這也是因為存在共同的基礎，那個人也對聲音是常有還是無常產生懷疑。這也是因為存在共同的基礎，那個人也即將消除對聲音是常有的邪見。因為對於那個論敵，需要發出正確的推論：『聲音，作為有法，應該不是有為的，因為它常有』。因為那是發出推論的對象。如果說即使存在，那也不是關於它的第一個純粹辯論的瞬間，那麼，作為有法，你應該就是那個人，因為你是剛剛轉變為關於它的純粹辯論者的人。 此外，作為有法，你應該就是那個人，因為你是關於它的第一個或第二個純粹辯論的瞬間。因為你不是關於它的第二個純粹辯論的瞬間。如果後者沒有成立，那麼，作為你的近取因，應該存在通過有為的特徵來證明聲音是無常的純粹辯論者。因此，如果承認，那麼，已經確定了關於它的為他人著想的三種方式，並且執著于聲音是常有的，並承認這一點的補特伽羅，應該就是關於它的純粹辯論者。如果從根本上承認，那麼，作為有法，你應該是非常精通關於它的純粹辯論者，因為你是記得關於它的三種方式的關於它的純粹辯論者。你是關於它的辯論者，並且你是已經確定了關於它的三種方式的異生凡夫。你是已經確定了關於它的三種方式的異生凡夫，因為作為你的直接近取因的那個人，是已經確定了關於它的三種方式的人。兩個理由都已在有法上成立。如果說因為他是已經確定了的異生凡夫，所以不普遍，那麼……
【English Translation】 If it is not the first moment of pure debate, then it is not pervasive, because that person must be a very skilled debater. Listen! For the purpose of proving that sound is impermanent by the mark of being made, and having ascertained the three modes of consideration for others, and then clinging to the truth that sound is permanent, and acknowledging the Pudgala (藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人) who accepts it, as the basis. The debater who proves that sound is impermanent by the mark of being made, having just become a pure debater, as the subject of the proposition, should exist. If it is said that it does not exist, then it should exist. Because the three modes of consideration for others about it have been ascertained, and that person also acknowledges that sound is permanent. Because there is a common basis, that person is also about to become a pure debater about it. It is also because there is a common basis, that person also doubts whether sound is permanent or impermanent. It is also because there is a common basis, that person is also about to eliminate the wrong view that sound is permanent. Because for that opponent, it is necessary to issue the correct consequence: 'Sound, as the subject of the proposition, should not be made, because it is permanent.' Because that is the object of issuing the consequence. If it is said that even if it exists, it is not the first moment of pure debate about it, then, as the subject of the proposition, you should be that person, because you are the person who has just become a pure debater about it. Also, as the subject of the proposition, you should be that person, because you are either the first or second moment of pure debate about it. Because you are not the second moment of pure debate about it. If the latter is not established, then, as your immediate cause, there should be a pure debater who proves that sound is impermanent by the mark of being made. Therefore, if it is admitted, then, having ascertained the three modes of consideration for others about it, and clinging to the truth that sound is permanent, and the Pudgala who accepts it, should be a pure debater about it. If it is admitted from the root, then, as the subject of the proposition, you should be a very skilled pure debater about it, because you are a pure debater about it who remembers the three modes about it. You are a debater about it, and you are an ordinary being who has already ascertained the three modes about it. You are an ordinary being who has ascertained the three modes about it, because that person who is your direct immediate cause, is a person who has ascertained the three modes about it. Both reasons are established on the subject of the proposition. If it is said that because he is an ordinary being who has already ascertained it, it is not pervasive, then...
ོ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སྐྱེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་ ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་བཅད་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་དྲན་པའི་ གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན་དེ་འདྲ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ བླུན་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ཟེར་བའམ། རྟགས་གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ཟེར་བ་གཉིས་ལ་དེ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག 2-497 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་ པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དེར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ་བོ། །དེས་ན་རྟགས་གསུམ་པ་མ་གྲུབ་བྱས་པ་ལ། འོ་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་ མ་དང་པོ་དང་། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གཉིས་པོ་རིམ་ཅན་དུ་བྱུང་བར་ཐལ། དེ་གཉིས་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེ་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་སྐད་ཅིག་མ་དང་ པོ་དེ་དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། བྱས་རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་རྟོགས་པའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བར་ཐལ། 2-498 དེ་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོ
【現代漢語翻譯】 那麼，你（對方）作為有法，你必然是相屬三法（因、喻、結論）已經確定無疑，並且心中具有定解的補特伽羅（梵文：Pudgala，意為有情）。因為你是對這些已經確定無疑的凡夫。如果承認，那麼你必然是相屬三法已經確定無疑，並且心中具有決斷識的補特伽羅。無論你承認什麼，你都不是相屬三法已經確定無疑，並且心中具有比量（梵文：Anumana）的補特伽羅。如果承認，那麼你就是具有憶念的補特伽羅。如果後者不成立，那麼就必然存在這種情況。 此外，關於相屬三法的第一剎那的清凈反駁者，作為有法，你必然是關於相屬三法的清凈反駁者中的愚者。因為你是關於相屬三法的清凈反駁者，而且你既不是關於相屬三法的清凈反駁者中的稍微聰明者，也不是關於相屬三法的清凈反駁者中的非常聰明者。如果說承認，或者說第二個理由不成立，那麼這兩種說法都不對。因為你是關於相屬三法的清凈反駁者中的非常聰明者，因為你是憶念相屬三法的補特伽羅，並且是關於相屬三法的清凈反駁者，因為你是憶念相屬三法的周遍的關於相屬三法的清凈反駁者。第一個理由成立，因為他也是憶念相屬三法的周遍的有情，因為存在共同的基礎。因為憶念相屬三法的周遍，而不憶念相屬三法的有情，他是關於相屬三法的清凈反駁者。第二個理由成立，因為他也是憶念相屬三法的周遍的關於相屬三法的清凈反駁者，因為存在共同的基礎。因為憶念相屬三法的周遍，而不憶念相屬三法的有情，他是關於相屬三法的清凈反駁者。通過有法來成立。 因此，如果說第三個理由不成立，那麼關於相屬三法的第一剎那的清凈反駁者和第二剎那的清凈反駁者，這兩者必然是依次產生的。因為這兩者存在，而且這兩者不是同時產生的。如果承認，那麼第一個剎那必然是緊接著第二個剎那之前產生的。因為承認。如果承認，那麼第一個剎那必然是緊接著通過所作性（梵文：Krtakatva）之因，推知聲音是無常的比量之前產生的。因為這是它的直接原因，因為他是即將產生比量的人。承認。
【English Translation】 Then, you (the opponent), as the subject, must be a person (Pudgala) who has definitively understood the three aspects (reason, example, conclusion) of that subject and possesses a definite understanding in their mind. Because you are an ordinary person who has definitively understood these. If you concede, then you must be a person who has definitively understood the three aspects of that subject and possesses a decisive consciousness in their mind. Whatever you concede, you are not a person who has definitively understood the three aspects of that subject and possesses inference (Anumana). If you concede, then you are a person with memory. If the latter is not established, then such a situation must exist. Furthermore, regarding the first moment of the pure opponent concerning that subject, as the subject, you must be a fool among the pure opponents concerning that subject. Because you are a pure opponent concerning that subject, and you are neither a slightly intelligent nor a very intelligent pure opponent concerning that subject. If you say you concede, or if you say the second reason is not established, then both of these are incorrect. Because you are a very intelligent pure opponent concerning that subject, because you are a pure opponent concerning that subject who remembers the three aspects of that subject, because you are a pure opponent concerning that subject who remembers the pervasion of that subject. The first reason is established, because he is also a person who remembers the property of that subject, because there is a common basis. Because he remembers the property of that subject but does not remember the pervasion of that subject, he is a pure opponent concerning that subject. The second reason is established, because he is also a pure opponent concerning that subject who remembers the pervasion of that subject, because there is a common basis. Because he remembers the pervasion of that subject but does not remember the property of that subject, he is a pure opponent concerning that subject. It is established by the subject. Therefore, if it is said that the third reason is not established, then the first moment of the pure opponent concerning that subject and the second moment of that subject must have occurred in sequence. Because these two exist, and these two did not occur simultaneously. If you concede, then the first moment must have occurred immediately before the second moment. Because you concede. If you concede, then that first moment must have occurred immediately before the inference with the sign of being produced (Krtakatva), inferring that sound is impermanent. Because it is its direct cause, because he is the person about to generate that inference. Concede.
ད་ན། དེ་དེའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་མ་བྱུང་བར་ཐལ། དེ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དེ་ འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པས་བར་ཆོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་སྔ་ ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བ་གང་ཞིག དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་དངོས། གཉིས་པ་དེར་ཐལ། དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་དེ། དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ ཅན། དེ་དེ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྟགས་སླ། དེས་ན་དེ་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་ངོ་ ཟེར་ན། དེ་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་མ་བྱུང་བར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-499 དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། རྒྱུན་བཅས་ཀྱི་དངོས་པོ་གང་ཞིག དེ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡང་ཡོད། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡང་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་མ་ཁྱབ་ན། དེ་སྐད་ ཅིག་མ་དང་པོས་ཉེར་ལེན་བྱས་པ་ལས། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པར་ཐལ། དེ་རྒྱུན་བཅས་ཀྱི་དངོས་པོ་གང་ཞིག དེ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་ པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་རྣམས་དངོས། འདོད་ན། དེ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ། དེ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། སྐྱོན་སྔ་མ་ལྟར་གནས་སོ་ཟེར་ན། ལན་ཇི་ ལྟར་འདེབས་བསམ་དགོས་སོ། །སྒྲ་བྱས་པ་དྲན་པའི་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་མ་ཡིན་པར་ ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། ཁོ་བོ་འདིར་མ་ཁྱབ་ཟེར་རོ། །གལ་ཏེ་ཆོས་ཅན་དེ་འདྲ་མེད་ཟེར་ན། དེ་ཡོད་པར་ཐལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་དེ། སྒྲ་བྱས་པ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-500 མ་གྲུབ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེར་ཐལ། ཁྱོད་སྒྲ་བྱས་པ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སྐྱེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་རྟགས་ཚུལ་དང་པོ་ངེས་ཟིན་ངེས་པའི་སོ་སྐྱེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་ངེས་པའི་སོ་སྐྱ
【現代漢語翻譯】 現在，如果說那個（指后一個剎那）不是緊接著前一個剎那發生的，那是不成立的。因為那個（指后一個剎那）被兩個關於它的純粹反駁（指前一個剎那和后一個剎那）所間隔，這兩個純粹反駁具有相似的特徵，並且是可推測的。因為那個第一剎那，是那個第二剎那緊接著發生的前一個剎那；而那個第二剎那，是具有相似特徵的可推測的緊接著發生的前一個剎那。第一個是真實的，第二個也是真實的。因為關於它的第二個純粹反駁，是具有相似特徵的可推測的真實原因，因為它是一個即將產生的人。如果這不成立，那麼所知的事物，作為有法，它是一個即將產生的人，因為它是一個關於它的，憶念三種方式的純粹反駁，所以這是不成立的。 如果有人說，那麼這兩個（指前一個剎那和后一個剎那）是同時發生的，那也是不成立的。因為關於它的第一個純粹反駁，是關於它的第二個純粹反駁的原因。關於它的純粹反駁，是一個具有常性的事物，因為它既有第一個剎那，也有第二個剎那。如果這不普遍成立，那麼從那個第一個剎那的近取因中，會產生那個第二個剎那。因為它是一個具有常性的事物，既有第一個剎那，也有第二個剎那。這些理由都是真實的。如果承認，那麼那個第一個剎那，就是那個第二個剎那的近取因。如果承認，那麼問題就會像之前一樣存在。所以需要思考如何回答。 愚笨的論敵，作為有法，你不是關於它的純粹反駁的愚笨者，因為你是關於它的純粹反駁的智者，因為你是關於它的憶念同品（ पक्षधर्मता，pakṣadharmatā，事物屬性存在於主體中）的純粹反駁者，因為你是有法。如果他說，我在這裡不普遍成立。如果他說，沒有這樣的有法，那麼它必然存在。因為用所作的理由來證明聲音是無常的愚笨論敵，是一個憶念聲音是所作的人。 如果這不成立，那麼那個有法，你就是那個。因為你是一個確定聲音是所作的凡夫，因為你是關於它的第一個理由方式（त्रिरूपहेतु，trirūpahetu，具有三種相狀的因）的確定者，因為你是關於它的同品的確立者。
【English Translation】 Now, if it is said that that (referring to the later moment) did not occur immediately after the previous moment, that is not established. Because that (referring to the later moment) is interrupted by two pure refutations about it (referring to the previous moment and the later moment), which have similar characteristics and are inferable. Because that first moment is the previous moment that occurred immediately after that second moment; and that second moment is the previous moment that occurred immediately after the inferable with similar characteristics. The first is true, and the second is also true. Because the second pure refutation about it is the real cause of the inferable with similar characteristics, because it is a person about to be born. If this is not established, then the knowable thing, as the subject, it is a person about to be born, because it is a pure refutation about it, remembering the three modes, so this is not established. If someone says that then these two (referring to the previous moment and the later moment) occurred simultaneously, that is also not established. Because the first pure refutation about it is the cause of the second pure refutation about it. The pure refutation about it is a permanent thing, because it has both the first moment and the second moment. If this is not universally established, then from the proximate cause of that first moment, that second moment will arise. Because it is a permanent thing, having both the first moment and the second moment. These reasons are all true. If admitted, then that first moment is the proximate cause of that second moment. If admitted, then the problem will remain as before. So it is necessary to think about how to answer. The foolish opponent, as the subject, you are not a fool of the pure refutation about it, because you are a wise person of the pure refutation about it, because you are a pure refutation of remembering the homological property (पक्षधर्मता，pakṣadharmatā, the property of a thing existing in the subject) about it, because you are the subject. If he says, I am not universally established here. If he says, there is no such subject, then it must exist. Because the foolish opponent who proves that sound is impermanent by the reason of being made is a person who remembers that sound is made. If this is not established, then that subject, you are that. Because you are an ordinary person who is certain that sound is made, because you are the establisher of the first mode of reason (त्रिरूपहेतु，trirūpahetu, the cause with three aspects) about it, because you are the establisher of the homological property about it.
ེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་ངེས་པ་ལ། དེ་སྐོར་གྱི་རྟགས་ཚུལ་དང་པོ་ངེས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་པ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་ མ་ཁྱབ་པ་ཡང་ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག ཡང་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་ཡིན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ཟེར་ན། མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-501 ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ། དང་པོ་ཆོས་ ཅན་གྱིས་གྲུབ། གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན། དེ་དེར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་འབྱིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་ མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་སྐོར་ གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགགས་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེའི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-502 དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་འབྱིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྣམ་དག་དེ་དེ
【現代漢語翻譯】 因為是周遍（khyab），所以，關於它的方面法（phyogs chos）的確定，必須先確定關於它的第一個相狀（rtags tshul），因為那是它的定義。 同樣地，如果關於『無常』的周遍的憶念是關於它的清凈反駁（phyi rgol rnam dag），那麼要知道，關於它的周遍相狀的憶念的有者（gang zag）也是不遍的。 又，以『所作』（byas）的相狀來成立『聲是無常』的方面法憶念的憶念識（dran shes）生起，而關於它的周遍相狀的憶念識沒有生起的關於它的清凈反駁，有法（chos can），你關於它的清凈反駁稍微精通，因為你關於它的清凈反駁是精通的，因為你關於它的清凈反駁不是非常精通的。 如果說『應許』，那是不應許的，因為你關於它的清凈反駁是非常精通的，因為你關於它的三相（tshul gsum）憶念的關於它的清凈反駁， 你關於它的方面法憶念的關於它的清凈反駁，是因為你關於它的周遍相狀憶念的關於它的清凈反駁。 第一個，以有法成立。如果第二個不成立，那麼它應該是那樣，因為它也是那樣，因為關於它的周遍相狀憶念的有者也是有共同基礎的，因為關於它的周遍相狀憶念識沒有生起的有者也是，關於它的周遍相狀憶念的有者也是有共同基礎的，因為關於它的周遍相狀憶念識滅盡的有者也是，關於它的周遍相狀憶念識相續的有者也是有共同基礎的，因為關於它的周遍相狀憶念已經憶念完畢，在沒有忘記之前產生，關於它的方面法不憶念但可以憶念的關於它的清凈反駁的所依（rten）上，關於它的三相憶念的關於它的清凈反駁就是它， 因為它關於它的周遍相狀憶念識滅盡的有者，並且是關於它的周遍相狀憶念識相續的有者。第一個，它應該是那樣，因為它的直接近取（nyer len）所變成的關於它的清凈反駁，是關於它的周遍相狀憶念識剛剛生起的有者。 關於它的周遍相狀憶念已經憶念完畢，在沒有忘記之前產生，關於它的方面法不憶念但可以憶念的關於它的清凈反駁就是它。
【English Translation】 Because it is pervasive (khyab), therefore, regarding the ascertainment of its aspectual property (phyogs chos), it is necessary to first ascertain the first characteristic (rtags tshul) concerning it, because that is its definition. Similarly, if the recollection of the pervasiveness of 'impermanence' is a pure refutation (phyi rgol rnam dag) concerning it, then know that the possessor (gang zag) of the recollection of its pervasive aspect is also non-pervasive. Moreover, when the memory consciousness (dran shes) of the aspectual property recollection of establishing 'sound is impermanent' through the characteristic of 'being produced' (byas) arises, and the pure refutation concerning it, where the memory consciousness of its pervasive aspect has not arisen, the subject (chos can), you are slightly proficient in the pure refutation concerning it, because you are proficient in the pure refutation concerning it, because you are not very proficient in the pure refutation concerning it. If you say 'I accept', then it is not acceptable, because you are very proficient in the pure refutation concerning it, because you are the pure refutation concerning it who remembers its three aspects (tshul gsum), You are the pure refutation concerning it who remembers its aspectual property, because you are the pure refutation concerning it who remembers its pervasive aspect. The first is established by the subject. If the second is not established, then it should be so, because it is also so, because the possessor who remembers its pervasive aspect also has a common basis, because the possessor in whom the memory consciousness of its pervasive aspect has not arisen also has a common basis with the possessor who remembers its pervasive aspect, because the possessor in whom the memory consciousness of its pervasive aspect has ceased also has a common basis with the possessor who has a continuum of memory consciousness of its pervasive aspect, because the pure refutation concerning it, where the recollection of its pervasive aspect has already been recollected and arises before being forgotten, on the basis (rten) of the pure refutation concerning it, the pure refutation concerning it who remembers its three aspects is it, Because it is the possessor in whom the memory consciousness of its pervasive aspect has ceased, and is the possessor who has a continuum of memory consciousness of its pervasive aspect. The first, it should be so, because the pure refutation concerning it, which has become its direct proximate cause (nyer len), is the possessor in whom the memory consciousness of its pervasive aspect has just arisen. The pure refutation concerning it, where the recollection of its pervasive aspect has already been recollected and arises before being forgotten, the aspectual property concerning it is not remembered but can be remembered, is it.
་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་ མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན། དེ་དེ་འགགས་པའི་གང་ཟག་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ཆོས་ཅན་ གྱིས་འགྲུབ། གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ཟེར་ན་སེམས་རྣལ་དུ་མི་གནས་པའི་རྟགས་སོ། །གལ་ཏེ་དེའི་དངོས་ཀྱི་ཉེར་ལེན་དུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། འོ་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་འབྱིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་ཉེར་ལེན་གྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་འདྲའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དོན་གྱིས་ཁས། འདོད་ན། དེ་འདྲའི་ཕྱི་རྒོལ་གྱི་རྟེན་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། 2-503 འདོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ན་འཁོར་གསུམ་ཡིན་ནོ། །ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ཟིན་མ་བརྗེད་ཁར་འབྱིན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་མི་དྲན་དྲན་རུང་ན་ཡོད་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་ སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་ཅིང་། རྟགས་ཕྱི་མ་དེ་ལའང་ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། དཔལ་ལྡན་ཟླ་བས། གལ་ཏེ་སྐྱེ་བཞིན་པ་དེ་སྐྱེ་ལ་ ཕྱོགས་པས་ཡོད་མིན་ཞིང་། །འགག་བཞིན་པ་ནི་ཡོད་ཀྱང་འཇིག་ལ་ཕྱོགས་པར་འདོད་གྱུར་པ། །དེ་ཕྱིར་འདི་ནི་ཇི་ལྟ་བུར་ན་སྲང་དང་མཚུངས་པ་ཡིན། །ཞེས་བཤད་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། ཤེས་ པ་གང་དང་གང་ཡིན་པ་དེ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། ཤེས་པ་དེ་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་ལ། ཤེས་པ་དེ་དང་དེ་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། དེ་དང་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་ཁྱབ་ལ། 2-504 དེའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་པ་དེ་དང་དེ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན་ཤེས་པ་དེ་འགག་བཞིན་པ་དང་དེ་འགག་ཁ་མ་ཡིན་
【現代漢語翻譯】 因為是剛產生關於該輪廓的憶念的補特伽羅（藏文：གང་ཟག་，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人），因為他是產生該憶念的補特伽羅，因為他是具有該憶念之流的補特伽羅，因為他不是已滅的補特伽羅。首先，法（藏文：ཆོས་，梵文：dharma，梵文羅馬擬音：dharma，漢語字面意思：法）的自性成立。如果說第二點不成立，那就是心不安住的徵象。 如果成為其直接近取因的關於該輪廓的清凈外敵，因為是剛產生關於該輪廓的憶念的補特伽羅而不遍及，那麼，將關於該輪廓的憶念置於憶持未忘之際，如果關於該輪廓的支分法不憶念但可憶念，那麼作為存在的關於該輪廓的清凈外敵的近取因之果的關於該輪廓的清凈外敵，應成為關於該輪廓的憶念已滅的補特伽羅，因為這樣的清凈外敵是剛產生關於該輪廓的憶念的補特伽羅。立宗被意義所承認。如果承認，那麼在這樣的外敵的所依上，憶念關於該輪廓的三相的關於該輪廓的清凈外敵，應成為關於該輪廓的憶念已滅的補特伽羅。 如果說因為承認，那就是三轉語（藏文：འཁོར་གསུམ་，梵文：tri-cakra，梵文羅馬擬音：tri-cakra，漢語字面意思：三輪）。此外，將關於該輪廓的憶念置於憶持未忘之際，關於該輪廓的支分法不憶念但可憶念的關於該輪廓的清凈外敵，作為有法，你應成為關於該輪廓的憶念正要滅去的補特伽羅，你是關於該輪廓的憶念正在滅去的補特伽羅，並且是關於該輪廓的憶念正在生起的補特伽羅，因為必須是關於該輪廓的憶念正要生起的補特伽羅。首先，對此有周遍，並且後面的因也有周遍，正如聖者月稱（藏文：ཟླ་བ，梵文：Candra，梵文羅馬擬音：Candra，漢語字面意思：月）所說：『如果正在生起的事物被認為是趨向于生，正在滅去的事物被認為是存在但趨向于滅，那麼這就像天平一樣。』因此，如果任何識（藏文：ཤེས་，梵文：vijñāna，梵文羅馬擬音：vijñāna，漢語字面意思：識）是正在生起的補特伽羅，那麼該識必須是未生的補特伽羅，如果該識是正在滅去的補特伽羅，那麼它必定是已生的補特伽羅。 根據其要點，如果該識是已生的補特伽羅，那麼該識就是正在滅去的，並且是正要滅去的。
【English Translation】 Because it is a person who has just generated the memory of remembering the outline, because he is a person who has generated that memory, because he is a person who possesses the stream of that memory, because he is not a person who has ceased. First, the nature of the dharma is established. If it is said that the second point is not established, then that is a sign of a mind that does not abide in peace. If the pure opponent regarding that outline, which has become its direct proximate cause, does not pervade because it is a person who has just generated the memory of remembering that outline, then, place the memory of that outline at the time of remembering without forgetting, if the part of the dharma regarding that outline is not remembered but can be remembered, then the pure opponent regarding that outline, which is the result of the proximate cause of the existing pure opponent regarding that outline, should become a person whose memory of that outline has ceased, because such a pure opponent is a person who has just generated the memory of remembering that outline. The proposition is acknowledged by the meaning. If it is acknowledged, then on the basis of such an opponent, the pure opponent regarding that outline who remembers the three aspects of that outline should become a person whose memory of that outline has ceased. If it is said because of acknowledgment, then that is the three turns of phrase. Furthermore, place the memory of that outline at the time of remembering without forgetting, the pure opponent regarding that outline whose part of the dharma regarding that outline is not remembered but can be remembered, as the subject, you should become a person whose memory of that outline is about to cease, you are a person whose memory of that outline is ceasing, and is a person whose memory of that outline is arising, because it must be a person whose memory of that outline is about to arise. First, there is pervasion for this, and there is also pervasion for the later reason, as the venerable Chandrakirti said: 'If what is arising is considered to be tending towards arising, and what is ceasing is considered to exist but tending towards ceasing, then this is like a balance.' Therefore, if any consciousness is a person who is arising, then that consciousness must be an unborn person, and if that consciousness is a person who is ceasing, then it must be a born person. According to its essence, if that consciousness is a born person, then that consciousness is ceasing, and is about to cease.
པས་ཁྱབ་པ་ནི་རིགས་པའི་གསང་ཚིག་སྟེ། གནད་འདི་རྟོགས་པ་དཔལ་ ལྡན་ཟླ་བའི་དྲིན་ནོ། །ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ ཡོད་པར་ཐལ། དྲན་ཤེས་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤེས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། ཤེས་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་ གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྲོག་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན། སྲོག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྲོག་འགགས་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྲོག་འགགས་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག སྲོག་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་མེད་ཟེར་ན། དེ་ཡོད་པར་ཐལ། སྲོག་ཆད་ པའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་ཉོན་གྱིས་ཤི་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་ཉོན་གྱིས་འཆི་འཕོས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཧ་ཅང་ཐལ་ལོ། ། 2-505 མདོར་ན། ཤེས་པ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ། ཤེས་པ་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤེས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ ཅན། ཁྱོད་ཤེས་པ་འགག་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤེས་པ་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། འགག་བཞིན་པ་ནི་ཡོད་ཀྱང་འཇིག་ལ་ཕྱོགས་ པར་འདོད་གྱུར་པ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ཡང་ཤེས་པ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤེས་པ་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་འགག་བཞིན་པའི་གང་ཟག་དང་། དེ་ སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་གང་རུང་ཡིན། ཁྱོད་དེ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་མིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། རྒྱུས་མེད་ཁོ། གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཤེས་པ་སྐྱེ་བ་ ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐྱེ་བཞིན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། ཁྱབ་པ་ནི། ཟླ་བ་གྲགས་པས། སྐྱེ་བཞིན་པ་དེ་སྐྱེ་ལ་ཕྱོགས་པས་ཡོད་མིན་ཞིང་། ། ཞེས་བཤད་པས་ལན་གཞན་མེད་དོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་ཤེས་པ་མ་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །རྣམ་དཔྱོད་ཅུང་ཟད་ཡོད་ན། ངེས་པ་གཏིང་ནས་མི་རྙེད་ཁ་མེད་ཡིན་ནོ། །ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གཞི་མཐུན་དུ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། 2-506 ཁྱོད་གཞི་གཅིག་གི་སྟེང་དུ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གཞི་མཐུན་དུ་དྲན་པའི་གང་
【現代漢語翻譯】 '遍及'是理性的秘密語，領悟此關鍵，實乃吉祥月稱（Dpal ldan zla ba）之恩德。 此外，關於那方面的遍及方式，存在著記憶的憶念停滯之人，也存在著記憶的憶念相續之人，這二者有共同的基礎。 因為既存在記憶停滯之人，也存在記憶相續之人，所以有共同的基礎。 因為既存在意識停滯之人，也存在意識相續之人，所以有共同的基礎。 因為既存在生命停滯之人，也存在生命相續之人，所以有共同的基礎。 因為生命停滯之人就是那個人。 那個人，作為生命停滯之人，同時也是生命相續之人。 後者是成立的，因為是人。 如果說那不存在，那麼那必然存在，因為存在生命斷絕之人。 因為存在被業和煩惱所驅使而剛死去之人。 因為存在被業和煩惱所驅使而剛去世之人。 如果不成立，那就太過分了。 總之，意識停滯之人必然存在，因為存在意識即將停滯之人。 因為剛產生意識之人就是那個人。 如果不成立，那麼，你（對方辯友），作為所立宗，你必然是意識即將停滯之人。 因為你是意識正在停滯之人，因為是所立宗。 遍及關係是：『正在停滯』指的是雖然存在，但卻趨向于毀滅。 此外，剛產生意識之人，作為所立宗，你必然是意識正在停滯之人。 因為你或者是正在停滯之人，或者是正在產生之人，而你不是正在產生之人。 第一個論斷通過所立宗成立，無需解釋。 如果第二個論斷不成立，那麼，你（對方辯友），作為所立宗，你必然是意識正趨向于產生之人。 因為你是正在產生之人，這是真實的理由。 遍及關係是：月稱（Zla ba grags pa）說：『正在產生的事物，因為趨向于產生，所以既非存在也非不存在。』 所以沒有其他回答。 如果承認，那麼你必然是意識尚未產生之人。 如果稍微有點智慧，就必然會徹底否定這種觀點。 此外，關於那方面的三相，以外道純粹論敵的身份，作為所立宗。 你必然是在一個基礎上，憶念起以『所作性』為理由來證明『聲音是無常』的三相之人。 因為你是憶念起那方面三相共同基礎之人。
【English Translation】 'Pervasion' is the secret word of reason; understanding this key is thanks to the glorious Chandrakirti (Dpal ldan zla ba). Furthermore, regarding the manner of pervasion in that respect, there exists a person whose memory of recollection has ceased, and there also exists a person whose memory of recollection is continuous; these two have a common basis. Because there exists both a person whose memory has ceased and a person whose memory is continuous, there is a common basis. Because there exists both a person whose consciousness has ceased and a person whose consciousness is continuous, there is a common basis. Because there exists both a person whose life has ceased and a person whose life is continuous, there is a common basis. Because the person whose life has ceased is that person. That person, as the person whose life has ceased, is also the person whose life is continuous. The latter is established because it is a person. If it is said that it does not exist, then it must exist, because there exists a person whose life is cut off. Because there exists a person who has just died driven by karma and afflictions. Because there exists a person who has just passed away driven by karma and afflictions. If it is not established, then it is too much. In short, a person whose consciousness has ceased must exist, because there exists a person whose consciousness is about to cease. Because the person whose consciousness has just arisen is that person. If it is not established, then, you (the opponent), as the subject, you must be a person whose consciousness is about to cease. Because you are a person whose consciousness is ceasing, because it is the subject. The pervasion is: 'Ceasing' refers to something that exists but is tending towards destruction. Furthermore, a person whose consciousness has just arisen, as the subject, you must be a person whose consciousness is ceasing. Because you are either a person who is ceasing or a person who is arising, and you are not a person who is arising. The first assertion is established by the subject, no explanation needed. If the second assertion is not established, then, you (the opponent), as the subject, you must be a person whose consciousness is tending to arise. Because you are a person who is arising, this is the real reason. The pervasion is: Chandrakirti (Zla ba grags pa) said: 'That which is arising, because it tends to arise, is neither existent nor non-existent.' Therefore, there is no other answer. If you admit, then you must be a person whose consciousness has not arisen. If there is a little wisdom, then it is inevitable that this view will be thoroughly negated. Furthermore, regarding the three aspects in that respect, as a pure opponent of non-Buddhists, as the subject. You must be a person who, on one basis, remembers the three aspects of proving that 'sound is impermanent' using 'being made' as the reason. Because you are a person who remembers the common basis of the three aspects in that respect.
ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ ཟེར་ན། ཁོ་བོ་ཅག་མ་ཁྱབ་བོ། །འདོད་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲའི་སྟེང་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་བུམ་པའི་སྟེང་དུ་དེ་སྐོར་ གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་སྒྲའི་སྟེང་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་སྒྲའི་སྟེང་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་རྗེས་ཁྱབ་ དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་སྒྲའི་སྟེང་དུ་བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་པ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་སྒྲ་བྱས་ན་སྒྲ་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་ པ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་པ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཏུ་ཐལ་ལོ། །རྩ་རྟགས་ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། བུམ་པའི་སྟེང་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་ པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། བུམ་པའི་སྟེང་དུ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། བུམ་པའི་སྟེང་དུ་སྒྲ་བྱས་པ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། ། 2-507 འདོད་ན། བུམ་པའི་སྟེང་དུ་སྒྲ་བྱས་པ་གྲུབ་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། བུམ་པའི་སྟེང་དུ་སྒྲ་གྲུབ་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གསུམ་རེས་འཇོག་ཏུ་དྲན་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་ དག་བླུན་པོ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་ དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་ ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-508 རྟགས་གཉིས་ཀ་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། རྟགས་གཉིས་པ་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའང་དེས་མཚོན། དེས་ན་རང་ལུགས་རྟགས་གཉིས་པ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་མ་ཡིན་པ་མ་གྲུབ་བྱས་ པ་ལ། འོ་ན་དེ་དེ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་ཡིན་ན་དེ་སྐོར་
【現代漢語翻譯】 因為是『有漏』的緣故。 如果這樣說，我們不遍及。如果承認，那麼這個法，你是記得聲音之上關於『三相』的人，因為你記得瓶子上關於『三相』。如果承認，那麼你記得聲音之上關於『三相』。如果承認，那麼你記得聲音之上關於『周遍』。如果承認，那麼你記得聲音之上『如果作，則無常周遍』。如果承認，那麼你記得聲音之上『聲音如果作，則聲音無常周遍』。如果承認，那麼你成為確定聲音無常的人。如果根本因沒有成立，那麼瓶子上存在記得關於『三相』的人。如果承認，那麼瓶子上存在記得關於『周遍法』的人。如果承認，那麼瓶子上存在確定聲音是所作的人。 如果承認，那麼瓶子上成立聲音是所作。如果承認，那麼瓶子上成立聲音。此外，以『所作』作為因，建立聲音是無常的『三相』，輪番記得的關於此的清凈反駁者，你是關於此的清凈反駁者，是智者，因為你是關於此的清凈反駁者，因為你不是關於此的清凈反駁者愚笨者。如果承認，那麼你是關於此的清凈反駁者稍微的智者。如果承認，那麼不是，因為你是關於此的清凈反駁者非常智者，因為你是記得關於此『三相』的關於此的清凈反駁者，因為你是記得關於此『周遍法』的人，因為你是記得關於此『周遍』的關於此的清凈反駁者。第一個那裡成立，那也是。因為存在記得關於此『周遍法』的人也是相同的基礎，因為從記得關於此『周遍法』到不記得關於此『周遍』的關於此的清凈反駁者就是那個。 兩個因都由法成立。第二個因也表示『周遍』。因此，自宗的第二個因，關於此的清凈反駁者不是非常智者，沒有成立。那麼，那個不是那個，如果那個是那個關於此
【English Translation】 Because it is 'contaminated'. If you say so, we are not pervasive. If you admit, then this dharma, you are the person who remembers the 'three aspects' on the sound, because you remember the 'three aspects' on the pot. If you admit, then you remember the 'three aspects' on the sound. If you admit, then you remember the 'pervasion' on the sound. If you admit, then you remember 'if made, impermanence pervades' on the sound. If you admit, then you remember 'if sound is made, sound is impermanent pervades' on the sound. If you admit, then you become the person who ascertains that sound is impermanent. If the root sign is not established, then there exists a person on the pot who remembers the 'three aspects'. If you admit, then there exists a person on the pot who remembers the 'pervasive dharma'. If you admit, then there exists a person on the pot who ascertains that sound is made. If you admit, then it is established on the pot that sound is made. If you admit, then sound is established on the pot. Furthermore, using 'made' as the reason, establishing the 'three aspects' of sound being impermanent, the pure opponent who remembers in turn about this, you are a pure opponent about this, a wise person, because you are a pure opponent about this, because you are not a pure opponent about this, a foolish person. If you admit, then you are a slightly wise pure opponent about this. If you admit, then it is not, because you are not a very wise pure opponent about this, because you are a pure opponent about this who remembers the 'three aspects' about this, because you are a person who remembers the 'pervasive dharma' about this, because you are a pure opponent about this who remembers the 'pervasion' about this. The first one is established there, and that is also. Because there exists a common basis for the person who remembers the 'pervasive dharma' about this, because the pure opponent about this who remembers the 'pervasive dharma' about this and does not remember the 'pervasion' about this is that one. Both reasons are established by the dharma. The second reason also indicates 'pervasion'. Therefore, the second reason of our own system, the pure opponent about this is not very wise, is not established. Then, that is not that, if that is that about this
གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་མ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། དེས་ན་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ། དེ་སྐོར་ གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་ཙམ་པོ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དབང་པོ་འབྲིང་པོ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་རེས་འཇོག་ཏུ་དྲན་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག རང་འབྲས་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་བརྒྱུད་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་རྣམས་དོན་གཅིག་ཀྱང་། དེ་རྣམས་ ཁོ་ཁོ་རང་མིན་ཏེ། དེ་རྣམས་དེ་སྐོར་གྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གཞི་མཐུན་དུ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་ དག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དབང་རྣོན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ། རང་འབྲས་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་རྣམས་དོན་གཅིག 2-509 ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དབང་བརྟུལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གང་རུང་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག རང་འབྲས་སྒྲ་མི་ རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་བརྒྱུད་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ། རང་འབྲས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་དེ་སྐོར་ གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་རྣམས་དོན་གཅིག་ཅེས་ཁོ་བོ་སྨྲའོ། །འོ་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མ་ཞིག་དགོས་ན། དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ལ་ཅུང་ཟད་བླུན་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་བླུན་པོ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན། འདིའི་གནད་ནི་ཁོ་བོས་འོག་ཏུ་བཤད་པར་བྱའོ། །ཡང་སྒྲ་ མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་བརྒྱུད་ནས་སྐྱེ་ངེས་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་ རྣམ་དག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ཟེར་བའམ། རྟགས་གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ཟེར་བ་གཉིས་ལ། 2-510 དེ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག་ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་
【現代漢語翻譯】 因為並非所有關於此事的純粹反駁者都必須非常精通，所以這並不普遍適用。因此，關鍵在於，關於此事的純粹反駁者稍微精通，關於此事的純粹反駁者僅是精通，關於此事的純粹反駁者是中等智慧，關於此事的三種方式交替地被記住的關於此事的純粹反駁者，以及那些存在於通過認知聲音無常的標誌的推論的傳遞中的關於此事的純粹反駁者，他們都是精通的，即使他們是相同的，但他們並非完全相同，因為他們是關於此事的非常精通的純粹反駁者。同樣地，關於此事的三種方式在共同基礎上被記住的關於此事的純粹反駁者，關於此事的純粹反駁者是敏銳的，關於此事的純粹反駁者是非常精通的，以及那些存在於通過認知聲音無常的標誌的推論的直接原因中的關於此事的純粹反駁者，他們都是相同的。 此外，關於此事的純粹反駁者是遲鈍的，關於此事的純粹反駁者是愚蠢的，關於此事的三種方式中的任何一種都無法記住的關於此事的純粹反駁者，以及那些存在於通過認知聲音無常的標誌的推論的傳遞中的關於此事的純粹反駁者，他們都是愚蠢的，以及那些存在於記住關於此事的三種方式的記憶的直接原因中的關於此事的純粹反駁者，我認為他們是相同的。那麼，對於關於此事的純粹反駁者是愚蠢的，如果需要產生和不消失記住關於此事的三種方式的記憶，那麼將關於此事的純粹反駁者是愚蠢的分為稍微愚蠢和非常愚蠢有什麼區別呢？這個關鍵我將在下面解釋。此外，聲音無常的標誌必然產生的關於此事的純粹反駁者，作為主題，你是關於此事的純粹反駁者是愚蠢的，因為你不是關於此事的稍微精通的純粹反駁者，你也不是關於此事的非常精通的純粹反駁者。或者說，第二個標誌沒有確立。 否則，這是不成立的，因為你是關於此事的非常精通的純粹反駁者，因為你是記住關於此事的三種方式的關於此事的純粹反駁者，因為你是記住關於此事的方面屬性的人，你是關於此事的普遍性
【English Translation】 Since not all pure opponents regarding this matter must be very skilled, it is not universally applicable. Therefore, the key is that the pure opponent regarding this matter is slightly skilled, the pure opponent regarding this matter is merely skilled, the pure opponent regarding this matter is of medium intelligence, the pure opponent regarding this matter who remembers the three modes of this matter alternately, and those pure opponents regarding this matter who exist in the transmission of inference through the sign of cognizing sound as impermanent, they are all skilled, even though they are the same, but they are not exactly the same, because they are very skilled pure opponents regarding this matter. Similarly, the pure opponent regarding this matter who remembers the three modes of this matter on a common basis, the pure opponent regarding this matter is sharp, the pure opponent regarding this matter is very skilled, and those pure opponents regarding this matter who exist in the direct cause of inference through the sign of cognizing sound as impermanent, they are all the same. Furthermore, the pure opponent regarding this matter is dull, the pure opponent regarding this matter is foolish, the pure opponent regarding this matter who cannot remember any of the three modes of this matter, and those pure opponents regarding this matter who exist in the transmission of inference through the sign of cognizing sound as impermanent, they are all foolish, and those pure opponents regarding this matter who exist in the direct cause of memory of remembering the three modes of this matter, I say they are the same. So, for the pure opponent regarding this matter who is foolish, if it is necessary to generate and not disappear the memory of remembering the three modes of this matter, then what is the difference between dividing the pure opponent regarding this matter who is foolish into slightly foolish and very foolish? I will explain this key below. Furthermore, the pure opponent regarding this matter who is necessarily born through the sign of cognizing sound as impermanent, as the subject, you are a pure opponent regarding this matter who is foolish, because you are not a slightly skilled pure opponent regarding this matter, nor are you a very skilled pure opponent regarding this matter. Or, the second sign is not established. Otherwise, it is not established, because you are a very skilled pure opponent regarding this matter, because you are a pure opponent regarding this matter who remembers the three modes of this matter, because you are a person who remembers the property of the aspect of this matter, you are the universality regarding this matter
ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། ། འདིའི་རྟགས་གཉིས་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། གཉིས་པ་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའང་དེས་མཚོན། རང་ལུགས་རྟགས་གསུམ་པ་མ་གྲུབ་བྱས་པ་ལ། འོ་ན་བྱས་རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་ བརྒྱུད་ནས་སྐྱེ་ངེས་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་རྟག་འཛིན་སེམས་དེ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་བརྒྱུད་ རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་དེ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུ་དེ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་བརྒྱུད་རྒྱུ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་བརྒྱུད་རྒྱུ་ཡིན་པར་ཐལ། 2-511 ཁྱོད་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་དེ་འདྲའི་རྟགས་འཛིན་གྱི་སེམས་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། འོ་ན་དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་རྟགས་འཛིན་སེམས་རྒྱུད་ལྡན་གང་ ཟག་དེ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་དངོས་རྒྱུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་རྟགས་འཛིན་གྱི་སེམས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེར་ ཐལ། དེ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་ གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་ གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་རྟགས་ དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། དེ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་བརྒྱུད་ནས་སྐྱེ་ངེས་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། རྟགས་གཉིས་པའང་དེས་མཚོན། 2-512 ཡང་དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རམ། དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ཟེར་བ་གང་ལྟར་ཡང་། འོ་ན་དེའི་རྒྱུད་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་ དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་པར་ཐལ།
【現代漢語翻譯】 因為這是關於憶念之理的純粹反駁。首先，承許它。它也是如此。因為有共同的基礎，即關於憶念之理的一方也是憶念法的人。因為關於憶念之理的一方，是憶念一方卻不憶念關於它的遍佈方式的關於它的純粹反駁。此處的兩個理由由有法成立。第二，也以它來表示憶念遍佈方式。 如果自宗說第三個理由未成立，那麼，如果從所作之因推知聲音無常的具有理由的后比量，通過它而必然產生的關於它的純粹反駁就是它本身，這應是合理的。因為成為它的傳遞之因的關於它的常執心就是它本身。因為成為它的傳遞之因的識就是它本身。因為它的傳遞之因就是它本身。如果未成立，那麼，具有這種理由的后比量有法，你的傳遞之因應是你的傳遞之因，這應是合理的。因為你是有為法。如果對於因為具有這種理由的執持心就是它本身而不遍及，那麼，成為它的傳遞之因的關於它的執持心相續的補特伽羅應就是它本身，這應是合理的。如果承認，那麼不應是，這應是合理的。因為你是成為它的直接之因的關於它的執持心相續的補特伽羅。如果未成立，那麼，承許它。因為它是聲音無常的具有理由的后比量即將產生的補特伽羅。因為它是憶念關於它的三相的關於它的純粹反駁。因為憶念關於它的一方的任何一個人，是憶念關於它的遍佈方式的關於它的純粹反駁。首先，承許它。它也是如此。因為有共同的基礎，即關於憶念之理的一方也是憶念法的人。因為關於憶念之理的一方，是憶念一方卻不憶念關於它的遍佈方式的關於它的純粹反駁。它的第一個理由成立。因為它是聲音無常的具有理由的后比量通過它而必然產生的關於它的純粹反駁。第一個理由由有法成立。第二個理由也以它來表示。 再說，無論如何說，對於因為成為它的傳遞之因的識就是它本身，或者它的傳遞之因就是它本身而不遍及，那麼，存在於它的傳遞之因中的關於它的純粹反駁應就是它本身，這應是合理的。
【English Translation】 Because this is a pure refutation regarding the recollection of the mode. First, concede it. It is also so. Because there is a common basis, namely, the aspect of recollecting the mode is also a person who recollects the dharma. Because the aspect of recollecting the mode is a pure refutation of it, recollecting one aspect but not recollecting the way it pervades. The two reasons here are established by the subject. Second, it also represents the recollection of the way it pervades. If the proponent claims that the third reason is not established, then, if from the reason of being produced, one infers the impermanence of sound, the pure refutation of it that necessarily arises through that inference, which possesses a reason, should be that very thing. Because the mind that grasps permanence regarding it, which becomes the cause of its transmission, is that very thing. Because the consciousness that becomes the cause of its transmission is that very thing. Because its cause of transmission is that very thing. If it is not established, then, the subject of the inference possessing such a reason, your cause of transmission should be your cause of transmission. Because you are a conditioned phenomenon. If it does not pervade because the mind holding such a reason is that very thing, then, the person who possesses the continuum of the mind holding that reason regarding it, which becomes the cause of its transmission, should be that very thing. If you accept, then it should not be, which should be reasonable. Because you are the person who possesses the continuum of the mind holding that reason regarding it, which becomes its direct cause. If it is not established, then, concede it. Because it is the person who is about to generate the inference possessing the reason of the impermanence of sound. Because it is a pure refutation of it, recollecting the three aspects regarding it. Because anyone who recollects one aspect regarding it is a pure refutation of it, recollecting the way it pervades. First, concede it. It is also so. Because there is a common basis, namely, the aspect of recollecting the mode is also a person who recollects the dharma. Because the aspect of recollecting the mode is a pure refutation of it, recollecting one aspect but not recollecting the way it pervades. Its first reason is established. Because it is a pure refutation of it that necessarily arises through the inference possessing the reason of the impermanence of sound. The first reason is established by the subject. The second reason also represents it. Again, in any case, regarding saying that it does not pervade because the consciousness that becomes the cause of its transmission is that very thing, or its cause of transmission is that very thing, then, the pure refutation of it that exists in its cause of transmission should be that very thing, which should be reasonable.
འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་ གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་ དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་རྣམས་སྔ་མ་བཞིན་སྒྲུབ། གལ་ཏེ་དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུ་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་ཟེར་ན། འོ་ན་བྱས་རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་རྟོགས་པའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་རྒྱུའི་རྒྱུ་དེ། དེའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུ་དེ་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དང་དེའི་བར་དུ་དེའི་རྒྱུས་བར་ཆོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་རྒྱུའི་རྒྱུ་དེ། དེའི་རྒྱུའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པ་གང་ཞིག 2-513 དེའི་རྒྱུ་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དྲག་ཆགས་པ་ལགས་སོ། །གལ་ཏེ། དེའི་ བརྒྱུད་རྒྱུ་དེ་ཁོ་ཁོ་རང་ཡིན་ཡང་། དེའི་བརྒྱུད་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ཟེར་ན། འོ་ན། དེའི་རྒྱུའི་རྒྱུ་ལ་གནས་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེའི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དང་དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གཉིས་ཀྱི་བར་ དུ་དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་རྒྱུས་བར་ཆོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་རྒྱུ་དེ་དེའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སྔར་བཞིན། གལ་ཏེ། དེའི་རྒྱུའི་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ དེ། དེའི་དངོས་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ལ་མ་ཁྱབ་ན། བསལ་བ་དེར་ཐལ། དེ་དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-514 དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་ཡང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་
【現代漢語翻譯】 因為想要（འདོད་པའི་ཕྱིར།）。如果承認想要，那麼就不應是。因為他是安住在那個的直接因上的人，因為他是憶念關於那個的三相的人，因為任何憶念關於那個的同品的人，都是憶念關於那個的周遍方式的人。第一個是正確的。那也是正確的。因為也有憶念關於那個的同品的人的共同基礎，因為憶念關於那個的同品，卻不憶念關於那個的周遍方式的關於那個的清凈反駁就是那個。各種理由如前一樣成立。如果說那個的傳承因是那個的直接因，那麼從所作性推理聲音是無常的，那個有法后比量的因的因，就應是那個的直接因。因為那個的傳承因是那個的直接因。如果承認，那麼就不應是。因為在那個和那個之間，有那個的因阻隔，因為那個的因的因，是那個的因的直接因。如果不成立，那麼，那個法，你的因應是你的直接因，因為你是有為法。周遍非常強烈。 如果說，那個的傳承因即使是它自己，但安住在那個的傳承因上的關於那個的清凈反駁，是安住在那個的直接因上的人，那麼，安住在那個的因的因上的關於那個的清凈反駁，就應是安住在那個的直接因上的人。因為想要（འདོད་པའི་ཕྱིར།）。如果承認想要，那麼就不應是。因為那個和那個一樣的有法后比量二者之間，有那個一樣的有法后比量的因阻隔，因為那個的因是那個的因。理由如前。如果說，安住在那個的因的因上的關於那個的清凈反駁，不是安住在那個的直接因上的人，如果那個不周遍，那麼排除的那個是正確的。因為他是那個一樣的有法后比量即將產生的人，因為他是憶念關於那個的三相的關於那個的清凈反駁，因為任何憶念關於那個的同品的人，都是憶念關於那個的周遍方式的關於那個的清凈反駁。 第一個是正確的。那也是正確的。因為也有憶念關於那個的同品的人的共同基礎，因為憶念關於那個的同品，然後憶念關於那個的周遍方式的關於那個的清凈反駁就是那個。
重翻：以下是結合您提供的藏文邏輯片段（「因為想要」等）與之前文字的分析，重新整理並翻譯成中文，並分析其論證套路： 中文翻譯： 因為想要（藏文：འདོད་པའི་ཕྱིར།）。如果承認「想要」，那麼就不應如此。因為他是安住于「那個」（某一對像）的直接因上的人，因為他是憶念關於「那個」的三相（藏傳因明中的三相：宗有法、因、同品異品）的人，因為任何憶念關於「那個」的同品（與宗有法同類者）的人，都是憶念關於「那個」的周遍方式（普遍規律）的人。 第一個是正確的。那也是正確的。因為也存在憶念關於「那個」的同品的人的共同基礎，因為憶念關於「那個」的同品，卻不憶念關於「那個」的周遍方式的「那個」的清凈反駁（純凈的反對論點）就是「那個」。各種理由如前所述成立。 如果說「那個」的傳承因（間接因）是「那個」的直接因，那麼根據「所作性」（因果性）推理「聲音是無常的」（經典因明例子），那個有法后比量（宗有法成立后的推理）的因的因，就應是「那個」的直接因。因為「那個」的傳承因是「那個」的直接因。如果承認這一點，那麼就不應如此。因為在「那個」和「那個」之間，有「那個」的因作為阻隔，因為「那個」的因的因，是「那個」的因的直接因。如果這不成立，那麼，那個法（屬性或對像），你的因應是你的直接因，因為你是「有為法」（因緣所生之法）。周遍性非常強烈。 如果說，「那個」的傳承因即使是它自己，但安住于「那個」的傳承因上的關於「那個」的清凈反駁，是安住于「那個」的直接因上的人，那麼，安住于「那個」的因的因上的關於「那個」的清凈反駁，就應是安住于「那個」的直接因上的人。因為想要（藏文：འདོད་པའི་ཕྱིར།）。如果承認「想要」，那麼就不應如此。因為「那個」和「那個」一樣的有法后比量二者之間，有「那個」一樣的有法后比量的因作為阻隔，因為「那個」的因是「那個」的因。理由如前所述。 如果說，安住于「那個」的因的因上的關於「那個」的清凈反駁，不是安住于「那個」的直接因上的人，如果「那個」不具備周遍性，那麼排除的「那個」是正確的。因為他是「那個」一樣的有法后比量即將產生的人，因為他是憶念關於「那個」的三相的關於「那個」的清凈反駁，因為任何憶念關於「那個」的同品的人，都是憶念關於「那個」的周遍方式的關於「那個」的清凈反駁。 第一個是正確的。那也是正確的。因為也存在憶念關於「那個」的同品的人的共同基礎，因為憶念關於「那個」的同品，然後憶念關於「那個」的周遍方式的關於「那個」的清凈反駁就是「那個」。 分析其論證套路： 這段文字是典型的藏傳佛教因明（邏輯學）論證，遵循三支論式（宗、因、果）和三相（宗有法、因、同品異品）的結構。其套路可以總結為以下幾個關鍵點： 以「想要」（意圖或假設）為起點： 反覆出現「因為想要」（འདོད་པའི་ཕྱིར།），這是辯論中的假設性前提。提出一個對方可能接受的命題（如「想要承認某某」），然後基於此展開反駁。 套路：假設對方立場 → 推導矛盾 → 否定對方立場。 三相邏輯的運用： 「憶念關於『那個』的三相」指因明的核心：宗有法（討論對像）、因（理由）、同品異品（正反例）。例如，「聲音是無常的」中，「聲音」是宗有法，「所作性」是因，「同品」是其他無常事物，「異品」是常住事物。 套路：通過三相的周遍性（遍攝）驗證因果關係，確保因（理由）在同品中成立、在異品中不成立。 直接因與傳承因的區分： 文字區分「直接因」（近因）和「傳承因」（間接因），並通過因果鏈（如「因的因」）分析邏輯關係。例如，「所作性」是「無常」的直接因，而「傳承因」可能是更遠的因。 套路：質疑因果關係的直接性 → 引入阻隔 → 否定對方因果鏈。 清凈反駁（純凈反對論點）的反覆使用： 「清凈反駁」（藏文可能為 rnam dag 等，指純凈的邏輯反對）是關鍵工具，用來證明對方命題的矛盾。例如，「憶念同品卻不憶念周遍方式」作為反例，否定普遍性。 套路：找出對方命題的例外 → 證明其不周遍 → 推翻命題。 循環驗證與共同基礎： 「共同基礎」和「第一個正確，那也正確」的表述，顯示論證通過正反兩面（同品與反駁）反覆驗證，確保邏輯嚴密。 套路：正例成立 → 反例不成立 → 結論必然。 現代感的邏輯嚴謹性： 其現代感體現在對因果關係的細緻分解（如直接因、因的因）和對認知過程（憶念）的關注，類似現代邏輯中的條件推理（if-then）和認知分類。 例如，「如果承認A，那麼B不應成立，因為C阻隔」類似於形式邏輯中的條件否定（modus tollens）。 總結套路： 結構：假設前提 → 三相驗證 → 因果分析 → 反駁例外 → 結論成立。 策略：以對方立場為起點，層層遞進，通過周遍性和因果鏈的漏洞製造矛盾，最終否定對方。 現代性：注重心理過程（憶念）和邏輯關係的嚴密性，類似現代認知科學和形式邏輯的推理模式。 如果需要更具體分析某一部分（如某個因果鏈或反駁），請告訴我！
【English Translation】 Because of desire (འདོད་པའི་ཕྱིར།). If desire is admitted, then it should not be. Because he is the person who abides in the direct cause of that, because he is the person who remembers the three aspects of that, because anyone who remembers the similar aspect of that is the person who remembers the pervasive mode of that. The first is correct. That is also correct. Because there is also a common basis for the person who remembers the similar aspect of that, because the pure refutation about that who remembers the similar aspect of that but does not remember the pervasive mode of that is that. The various reasons are established as before. If it is said that the transmitted cause of that is the direct cause of that, then from the sign of being made, inferring that sound is impermanent, the cause of the reason of that inference with a subject should be the direct cause of that. Because the transmitted cause of that is the direct cause of that. If admitted, then it should not be. Because between that and that, there is the cause of that intervening, because the cause of the cause of that is the direct cause of the cause of that. If it is not established, then, that dharma, your cause should be your direct cause, because you are a conditioned dharma. The pervasion is very strong. If it is said that even if the transmitted cause of that is itself, the pure refutation about that abiding on the transmitted cause of that is the person abiding on the direct cause of that, then the pure refutation about that abiding on the cause of the cause of that should be the person abiding on the direct cause of that. Because of desire (འདོད་པའི་ཕྱིར།). If desire is admitted, then it should not be. Because between that and the two inferences with a subject that are the same as that, there is the cause of the inference with a subject that is the same as that intervening, because the cause of that is the cause of that. The reason is as before. If it is said that the pure refutation about that abiding on the cause of the cause of that is not the person abiding on the direct cause of that, if that is not pervasive, then the excluded one is correct. Because he is the person who is about to generate an inference with a subject that is the same as that, because he is the pure refutation about that who remembers the three aspects of that, because anyone who remembers the similar aspect of that is the pure refutation about that who remembers the pervasive mode of that. The first is correct. That is also correct. Because there is also a common basis for the person who remembers the similar aspect of that, because the pure refutation about that who remembers the similar aspect of that and then remembers the pervasive mode of that is that.
ཏེ། དང་པོ་གང་ཞིག ཕྱི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་བརྒྱུད་རྒྱུ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་བརྒྱུད་ནས་སྐྱེ་ངེས་ཀྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་རིགས་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་རིགས་པ་ཕྲ་ཞིབ་མ་ཞིག་ཀྱང་གཟབ་འཚལ་ལོ། །ཡང་བྱས་རྟགས་ ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་ཀྱང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་མེད་དེ། དེའི་ཉེར་ལེན་བྱས་པའི་དངོས་ འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཙམ་ཡོད་ ཀྱང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡང་མེད་ལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའང་མེད་དེ། དང་པོས་ཉེར་ལེན་བྱས་པའི་དངོས་འབྲས་ལ་ཕྱི་རྒོལ་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་དང་། 2-515 ཕྱི་མ་དེས་ཉེར་ལེན་བྱས་ནས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་ཕན་ཆད་ནི་མི་ སྲིད་དེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ལ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་ནི་སྐྱེས་ཚར་ལ། དེས་དྲངས་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་གདོན་མི་ཟ་བར་སྐྱེ་ ལ། དྲན་ཤེས་དེ་ནི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་གནད་དྲིལ་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་རང་འབྲས་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་ གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་དེ་ཁོ་རང་གི་ཉེར་ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཀྱི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེའི་ཉེར་ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱི་དངོས་རྒྱུ་གང་ཞིག དེ་དེའི་ཉེར་ ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་ཉེར་ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-516 རྟགས་གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན། འོ་ན་རྗེས་དཔག་ལ་རྒྱུན་ཡོད་པར་ཐལ། རྗེས་དཔག་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་མས་ཉེར་ལེན་བྱས་པ་ལས་རྗེས་དཔག་སྐད་ཅིག
【現代漢語翻譯】 那麼，第一個是什麼？因為它是最後一個。第一個是正確的。因為它是存在於具有這種特徵的推論鏈中的人，因為他是註定要通過它產生的人，因為它是一個有法。關於這種因果關係，即使是很小的細節也需要小心。 此外，即使存在通過『所作』之因來論證『聲音是無常』的純粹反駁的第二個剎那，也不存在關於它的愚蠢的純粹反駁的第二個剎那，因為對於由它所引發的純粹反駁，必須非常精通。即使存在關於它的精通的純粹反駁的第二個剎那，也不存在關於它的稍微精通的純粹反駁的第二個剎那，也不存在關於它的非常精通的純粹反駁的第二個剎那，因為第一個引發了非常精通的反駁，而後者引發了立即理解聲音無常的具有特徵的推論。 關於它的純粹反駁的第三個剎那及以後是不可能的，因為關於它的純粹反駁已經產生了關於它的三相確定的推論，並且由此不可避免地產生了關於它的三相的回憶，並且這種回憶被認為是具有特徵的推論的直接原因。 如果總結要點，那麼關於它的愚蠢的純粹反駁必然是產生關於它的三相回憶的人，因為他相續中的關於它的三相確定的推論是他自己所引發的關於它的三相回憶的直接原因，並且它是引發關於它的三相確定的認知的直接原因，而不是引發關於它的三相確定的推論的直接原因。 第一個是正確的。因為關於它的愚蠢的純粹反駁所引發的關於它的純粹反駁具有關於它的三相確定的認知。
【English Translation】 So, what is the first? Because it is the last. The first is correct. Because it is a person who exists in the lineage of inference with such characteristics, because he is a person who is destined to be born through it, because it is a subject. Regarding this kind of cause and effect, even small details need to be careful. Furthermore, even if there is a second moment of pure refutation that proves 'sound is impermanent' through the sign of 'being made,' there is no second moment of pure refutation of a fool about it, because for the pure refutation caused by it, one must be very proficient. Even if there is only a second moment of pure refutation that is proficient about it, there is no second moment of pure refutation that is slightly proficient about it, and there is no second moment of pure refutation that is very proficient about it, because the first causes a very proficient refutation, and the latter causes an inference with the characteristic of immediately understanding the impermanence of sound. The third moment onwards of pure refutation about it is impossible, because the pure refutation about it has already given rise to the inference of determining the three modes about it, and from this, the memory of remembering the three modes about it will inevitably arise, and this memory is said to be the direct cause of the inference with the characteristic. If we summarize the key points, then the pure refutation of a fool about it must be a person who is about to give rise to the memory of remembering the three modes about it, because the inference of determining the three modes about it in his continuum is the direct cause of the memory of remembering the three modes about it, which is the direct result of his own initiation, and it is the direct cause of the cognition of determining the three modes about it, which is not the direct cause of the inference of determining the three modes about it. The first is correct. Because the pure refutation about it caused by the pure refutation of a fool about it has the cognition of determining the three modes about it.
་མ་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་གིས་ཉེར་ལེན་བྱས་པ་ལས་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ ཏེ། དེ་དེའི་ཉེར་ལེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཁོ་རང་གི་ཉེར་ལེན་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ངེས་པའི་རྗེས་དཔག་གི་དངོས་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། དངོས་སྟོབས་ཀྱི་ རིགས་པ་རྨ་མེད་པའོ། །བློ་གསལ་ངག་གི་བློའི་ཟེ་འབྲུ་སྨིན་པར་གྱུར་ཅིག ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡིན་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ཡིན་ན། དེ་ སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། དང་པོ་མ་གྲུབ་སྟེ། 2-517 དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ལ་སྐད་ཅིག་མ་སྔ་ཕྱི་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཉིས་པ་ལ་ཡིན་མིན་གཉིས་ཡོད་དོ། །འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོའི་རྟེན་ལ་ དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པར་གྱུར་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན་གྱིས་གཤོག རྟགས་ཆོས་ཅན་གྱིས་འགྲུབ། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་ པ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱིར་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པར་ཐལ་ལོ། །གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོར་ཐལ་ལོ། །ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་ དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ་བྱས་རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་རྟོགས་ཀྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་ དེ་སྐོར་གྱི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ་པ་གོང་བཞིན། འོ་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། 2-518 བྱས་རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་རྟོགས་པའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡོད་པ་གང་ ཞིག ཁྱ
【現代漢語翻譯】 因為後世存在。 關於此，純粹的反對者，愚人的後代，通過確定其三種方式的推論來獲取，因為其後代存在確定其三種方式的推論。 因為那是它的近取因，因為那是他自己的近取因，是關於此的三種方式的確定推論的直接原因，而該推論已成為直接結果。標誌是真實的。實力的 推理是完美無缺的。愿聰慧之人的語言智慧之花得以綻放。此外，如果關於此的純粹反對者是第二剎那，那麼關於此的純粹反對者必須是愚人的第二剎那，以及關於此的純粹反對者，智者的第二剎那。如果關於此的純粹反對者是第一剎那，那麼關於此的純粹反對者必然是愚人的第一剎那，以及關於此的純粹反對者，智者的第一剎那。如果這樣說，那麼第一個前提不成立， 因為關於此的純粹反對者，愚人，沒有先後剎那。第二個前提則既可以是，也可以不是。如果承認，那麼關於此的純粹反對者，愚人的所依，以剛剛變成關於此的純粹反對者的有法者來證明。以標誌有法者來證明。如果承認，那麼你必然是關於此的純粹反對者，智者的第二剎那。無論承認什麼，你都不是關於此的純粹反對者，愚人的第二剎那。如果承認，那麼作為你的近取因的關於此的純粹反對者，必然是關於此的純粹反對者，智者。如果第二個前提不成立，那麼你必然是關於此的純粹反對者，愚人。此外，關於此的純粹反對者，有法者，你作為第二剎那，必然是生起了通過所作性之標誌而了知聲音無常之標誌的推論之人。你存在於第二剎那，因為你是關於此的具有標誌的推論即將生起之人，因此不遍及，如前所述。那麼，關於此的純粹反對者，有法者，作為你的近取因的直接結果的關於此的純粹反對者， 必然是通過所作性之標誌而了知聲音無常之標誌的推論生起之人。作為你的近取因的直接結果的關於此的純粹反對者存在，你
【English Translation】 Because there is a future life. Regarding this, the pure opponent, the lineage of fools, is obtained through the inference of ascertaining the three modes of that lineage, because there is an inference of ascertaining the three modes of that lineage. Because that is its immediate cause, because that is his own immediate cause, it is the direct cause of the inference of ascertaining the three modes regarding this, which has become a direct result. The sign is real. The power of reasoning is flawless. May the flower of the wisdom of the speech of the wise bloom. Furthermore, if the pure opponent regarding this is the second moment, then the pure opponent regarding this must be either the second moment of the fool, or the second moment of the wise regarding this. If the pure opponent regarding this is the first moment, then the pure opponent regarding this must be either the first moment of the fool, or the first moment of the wise regarding this. If it is said so, then the first premise is not established, because regarding this, the pure opponent, the fool, has no prior or subsequent moments. The second premise can be either yes or no. If it is admitted, then regarding this, the pure opponent, the basis of the fool, is proven by the person who has just become the pure opponent regarding this, the subject of the property. It is proven by the sign, the subject of the property. If it is admitted, then you must be the second moment of the pure opponent regarding this, the wise one. Whatever is admitted, you are not the second moment of the pure opponent regarding this, the fool. If it is admitted, then the pure opponent regarding this, which is the immediate cause of your acquisition, must be the pure opponent regarding this, the wise one. If the second premise is not established, then you must be the pure opponent regarding this, the fool. Furthermore, regarding this, the pure opponent, the subject of the property, you, as the second moment, must be the person who has generated the inference of knowing the impermanence of sound from the sign of being made. You exist in the second moment, because you are the person about to generate the inference with the sign regarding this, therefore it is not pervasive, as mentioned above. Then, regarding this, the pure opponent, the subject of the property, the pure opponent regarding this, which is the direct result of your immediate cause, must be the person who has generated the inference of knowing the impermanence of sound from the sign of being made. The pure opponent regarding this, which is the direct result of your immediate cause, exists, you
ོད་དེ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལན་ཅི་ཟེར་ན། མ་ཁྱབ་ཅེས་པ་སྔར་བཞིན་ནོ་ཟེར་ན། འོ་ན་དེའི་ཉེར་ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་ རྣམ་དག་དེ། དེ་འདྲའི་རྟགས་ཅན་རྗེས་དཔག་གི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བར་ཐལ། དེ་སྐྱེ་ཁ་མའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། འདོད་ན། དེ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ་དེའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བྱུང་བ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དང་། དེའི་ཉེར་ལེན་གྱི་དངོས་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ གཉིས་རིམ་ཅན་དུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་ན། ལན་ཅི་འདེབས་བསམ་དགོས་སོ། །ཡང་ཐོག་མར་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་དྲན་ནས་དེའི་རྗེས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་ པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་རིམ་ཅན་དུ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཅིག་ཅར་དྲན་པའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། 2-519 འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས། དེ་སྐོར་གྱི་རྗེས་ཚུལ། དེ་སྐོར་གྱི་ལྡོག་ཚུལ་གསུམ་རིམ་ཅན་དུ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་རྗེས་ཚུལ་དང་ལྡོག་ ཚུལ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དེ་གཉིས་རིམ་ཅན་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དེ་སྐོར་གྱི་རྗེས་ཚུལ་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ལྡོག་ཚུལ་མ་དྲན་པའི་ གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དོན་གྱི་གོ་བས་ཅིག་ཤོས་ལ། །དྲན་པ་ཡང་དག་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །ཞེས་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ་ལོ། །དེས་ན་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དང་དེ་སྐོར་གྱི་ ཁྱབ་ཚུལ་རིམ་ཅན་དུ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་བྱས་པ་ལ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་ སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཅིག་ཅར་དུ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཁྱབ། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས། དེ་སྐོར་གྱི་རྗེས་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས། དེ་སྐོར་གྱི་ལྡོག་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་གསུམ་ཅིག་ཅར་དུ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-520 ཁྱོད་དེ་གསུམ་རེ་རེ་ནས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བའི་རྟགས་གཉིས་པ་མ་གྲུབ་ན། དེ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་རིམ་
【現代漢語翻譯】 因為他是生盲者，如果問：『怎麼說？』回答說：『不遍及』，仍然如前。那麼，成為該推理的近取因的真實結果的那個關於它的清凈反駁，應該立即產生，因為他是生盲者，這是真實的理由。如果承認，那麼它應該不是那樣，那個關於它的清凈反駁立即產生於它的前面，因為關於它的清凈反駁和成為它的近取因的真實結果的那個關於它的清凈反駁，兩者是依次產生的，因為它是它的原因。如果這樣說，那麼需要考慮如何回答。 此外，如果首先憶念關於它的宗法，然後憶念關於它的周遍，那麼關於它的清凈反駁，作為有法，你應該成為依次憶念關於它的三種方式的人，因為你是憶念關於它的三種方式的人，你不是同時憶念關於它的三種方式的人，所以不遍及。 如果承認，那麼你應該成為依次憶念關於它的宗法、關於它的隨遍、關於它的反遍三種方式的人。如果承認，那麼你應該成為憶念關於它的隨遍和反遍的人。如果承認，那麼應該有依次憶念這兩者的人。如果承認，那麼應該有憶念關於它的隨遍而不憶念關於它的反遍的人。如果承認，那麼『通過意義的理解，另一個，正確的憶念將會產生』這句話就不合理了。 因此，對於成為依次憶念關於它的宗法和關於它的周遍的人，作為有法，你應該不是那樣，因為你是同時憶念關於它的三種方式的人，因為你是具有同時憶念關於它的三種方式的憶念識流的人，因為你是同時在相續中具有憶念關於它的三種方式的憶念識的人，所以不遍及。理由是：你應該是在相續中同時具有憶念關於它的宗法的憶念識、憶念關於它的隨遍的憶念識、憶念關於它的反遍的憶念識這三種憶念識的人。 因為你是分別具有這三種憶念識的人。如果根本的第二個理由不成立，那麼它應該不是那樣，你應該依次憶念關於它的宗法和關於它的周遍。
【English Translation】 Because he is a congenitally blind person. If asked, 'What do you mean?' and answered, 'It doesn't pervade,' it remains as before. Then, that pure refutation about it, which is the actual result of its proximate cause, should occur immediately, because he is a congenitally blind person, which is the real reason. If accepted, then it should not be so. That pure refutation about it occurs immediately before it, because the pure refutation about it and the pure refutation about it, which is the actual result of its proximate cause, occur sequentially, because it is its cause. If you say so, then you need to consider how to answer. Furthermore, if one first remembers the subject-property about it, and then remembers the pervasion about it, then the pure refutation about it, as the subject, you should be someone who remembers the three modes about it sequentially, because you are someone who remembers the three modes about it, and you are not someone who remembers the three modes about it simultaneously, so it does not pervade. If you accept, then you should be someone who remembers the subject-property about it, the subsequent mode about it, and the reverse mode about it sequentially. If you accept, then you should be someone who remembers the subsequent mode and the reverse mode about it. If you accept, then there should be someone who remembers these two sequentially. If you accept, then there should be someone who remembers the subsequent mode about it but does not remember the reverse mode about it. If you accept, then the statement 'Through the understanding of the meaning, another, correct memory will arise' is unreasonable. Therefore, for someone who remembers the subject-property about it and the pervasion about it sequentially, as the subject, you should not be so, because you are someone who remembers the three modes about it simultaneously, because you are someone who has a stream of memory consciousness that simultaneously remembers the three modes about it, because you are someone who simultaneously has in your stream the memory consciousness that remembers the three modes about it, so it does not pervade. The reason is: you should be someone who simultaneously has in your stream the memory consciousness that remembers the subject-property about it, the memory consciousness that remembers the subsequent mode about it, and the memory consciousness that remembers the reverse mode about it. Because you are someone who has each of these three individually. If the second root reason is not established, then it should not be so, you should remember the subject-property about it and the pervasion about it sequentially.
ཅན་དུ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་གཅིག་ཅར་དུ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དུས་སུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་དུས་སུ་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་ དུས་སུ་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་དེ། ཁོ་ ཁོ་རང་མིན། དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་གང་ཟག་ཡིན་བྱས་པ་ལ། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཁྱོད་རང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་སོ་སྐྱེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། 2-521 ཁྱོད་ཁྱོད་རང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཁྱོད་རང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ དངོས། འདོད་ན། ཁྱོད་ཁྱོད་རང་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། ། རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ན། དེ་ཁོ་རང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པ་ཡོད། དེ་ལས་གཞན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ ཤེས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་འབྲེལ་མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དྲན་ཤེས་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སླ། ཡང་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་ མི་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཁྱོད་རང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཁྱོད་རང་གི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-522 མ་གྲུབ་ན་དེ་དེར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡོད། དེ་ལས་གཞན་པ་མེད་པ
【現代漢語翻譯】 因為他是能憶念該三相之人，因為他是法（chos can）。又，該法，你應是能同時憶念該三相之人，因為你在憶念該三相之隨存（phyogs chos）時，是能憶念該三相之周遍（khyab tshul）之人，因為你在此刻是精通該三相之清凈論敵之人，因為你在此刻存在，並且你是精通該三相之清凈論敵之人。又，不憶念該三相之該三相之清凈論敵，他不是他自己。如果說他是憶念該三相之人，那麼，該法，你應是你自相續中具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅，因為你是具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅，因為你是憶念該三相之異生。如果承認根本，那麼，該法， 你應是你自相續中具有憶念識之補特伽羅，因為你是你自相續中具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅。是實有之因。如果承認，那麼，你應是你自己。如果根本不遍，那麼，他應是他自相續中具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅，因為他的相續中存在具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅，除此之外沒有其他。第一者，因為他的相續中存在憶念該三相之憶念識，因為他的相續中存在憶念該三相之隨存之憶念識，他的相續中存在憶念該三相之周遍之憶念識。第一者，因為從憶念該三相之隨存到不憶念該三相之關聯之該三相之清凈論敵的相續中的憶念識就是那個。是顛倒之因。又，不憶念該三相之該三相之清凈論敵，該法，你應是你自相續中具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅，因為你是你自相續中具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅。 如果不成立，那麼，他應是那個，因為他的相續中存在具有憶念該三相之憶念識之補特伽羅，除此之外沒有其他。
【English Translation】 Because he is the person who can remember the three aspects, because he is a dharma (chos can). Also, that dharma, you should be the person who can simultaneously remember the three aspects, because when you remember the pervasion (phyogs chos) of the three aspects, you are the person who can remember the pervasiveness (khyab tshul) of the three aspects, because you are at this moment a pure opponent who is proficient in the three aspects, because you exist at this moment, and you are a pure opponent who is proficient in the three aspects. Also, the pure opponent of the three aspects who does not remember the three aspects, he is not himself. If it is said that he is a person who remembers the three aspects, then, that dharma, you should be a person in your own continuum who has a memory consciousness that remembers the three aspects, because you are a person who has a memory consciousness that remembers the three aspects, because you are an ordinary being who remembers the three aspects. If you admit the root, then, that dharma, you should be a person in your own continuum who has a memory consciousness, because you are a person in your own continuum who has a memory consciousness that remembers the three aspects. It is a real reason. If you admit it, then you should be yourself. If the root is not pervasive, then he should be a person in his own continuum who has a memory consciousness that remembers the three aspects, because there is a person in his continuum who has a memory consciousness that remembers the three aspects, and there is nothing else besides that. The first one, because there is a memory consciousness in his continuum that remembers the three aspects, because there is a memory consciousness in his continuum that remembers the pervasion of the three aspects, there is a memory consciousness in his continuum that remembers the pervasiveness of the three aspects. The first one, because the memory consciousness in the continuum of the pure opponent of the three aspects who remembers the pervasion of the three aspects but does not remember the connection of the three aspects is that. It is a reversed reason. Also, the pure opponent of the three aspects who does not remember the three aspects, that dharma, you should be a person in your own continuum who has a memory consciousness that remembers the three aspects, because you are a person in your own continuum who has a memory consciousness that remembers the three aspects. If it is not established, then he should be that, because there is a person in his continuum who has a memory consciousness that remembers the three aspects, and there is nothing else besides that.
འི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། དེའི་རྒྱུད་ལ་ ལྡན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཡོད་པ་གང་ཞིག དེའི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་དེ་སྐོར་ གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱོགས་ཆོས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་གཉིས་པ་དེས་ཤེས། ཡང་དེ་སྐོར་ གྱི་ཕྱོགས་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་སྐྱེ་བཞིན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཀྱང་ཡིན། དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་གསུམ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་འགག་བཞིན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཀྱང་ཡིན་ པའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་བླུན་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེ་སྐོར་གྱི་ ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཁྱབ་ཚུལ་དྲན་པའི་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-523 གལ་ཏེ་རྩ་རྟགས་ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་ཅུང་ཟད་མཁས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་སྐོར་གྱི་ཕྱི་རྒོལ་རྣམ་དག་མཁས་པ། །གཅིག་ཞུས་དག་ གོ།
【現代漢語翻譯】 為此，第一個論點成立。因為他的相續中具有憶念關於它的三種方式的憶念意識。凡是他的相續中具有憶念關於它的方面特性的憶念意識，他的相續中就具有憶念關於它的普遍方式的憶念意識。第一個論點成立，因為他是相續中具有憶念關於它的方面特性的憶念意識的人。第二個論據可以證明這一點。此外，正在產生憶念關於它的方面的憶念意識的關於它的純粹反駁者，以及正在止息憶念關於它的三種方式的憶念意識的關於它的純粹反駁者，這兩個純粹反駁者是同基的，作為法，你必定是關於它的愚蠢的純粹反駁者。因為你是關於它的純粹反駁者，並且不是關於它的聰明的純粹反駁者。如果承認，則不成立，因為你是關於它的聰明的純粹反駁者。因為你是憶念關於它的普遍方式的關於它的純粹反駁者。 2-523 如果後面的根本論據不成立，那麼作為法，你必定是稍微聰明的關於它的純粹反駁者。你是關於它的聰明的純粹反駁者。（已校對）
【English Translation】 Therefore, the first argument is valid. Because his continuum possesses the memory consciousness of remembering the three aspects related to it. Whatever has the memory consciousness of remembering the aspectual characteristics related to it in his continuum, has the memory consciousness of remembering the universal mode related to it in his continuum. The first argument is established because he is a person whose continuum possesses the memory consciousness of remembering the aspectual characteristics related to it. The second sign proves this. Furthermore, the pure opponent regarding it who is generating the memory consciousness of remembering the aspect, and the pure opponent regarding it who is ceasing the memory consciousness of remembering the three modes of it, these two pure opponents being on the same basis, as the subject, you must be a foolish pure opponent regarding it. Because you are a pure opponent regarding it, and not a wise pure opponent regarding it. If you accept, then it is not valid, because you are a wise pure opponent regarding it. Because you are the pure opponent regarding it who remembers the universal mode of it. 2-523 If the latter root sign is not established, then as the subject, you must be a slightly wise pure opponent regarding it. You are a wise pure opponent regarding it. (Checked and corrected.)