shakyachogden1607_大譯師阿諾簡述護持教法方式稀有語樂.g2.0f
大班智達釋迦確丹教言集skc104རྔོག་ལོ་ཙྪ་བ་ཆེན་པོས་བསྟན་པ་ཇི་ལྟར་བསྐྱངས་པའི་ཚུལ་མདོ་ཙམ་དུ་བྱ་བ་ངོ་མཚར་གཏམ་གྱི་རོལ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 16-9-1a ༄༅། །རྔོག་ལོ་ཙྪ་བ་ཆེན་པོས་བསྟན་པ་ཇི་ལྟར་བསྐྱངས་པའི་ཚུལ་མདོ་ཙམ་དུ་བྱ་བ་ངོ་མཚར་གཏམ་གྱི་རོལ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །རྔོག་ལོ་ཙྪ་བ་ཆེན་པོས་བསྟན་པ་ཇི་ལྟར་བསྐྱངས་པའི་ཚུལ་མདོ་ཙམ་དུ་བྱ་བ་ངོ་མཚར་གཏམ་གྱི་རོལ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 16-9-1b ན་མོ་ཝཱ་གི་ཤྭ་ར་ཡ། སུམ་རྩེན་དབང་པོའི་དཔག་བསམ་ལང་ཚོ་ལ། །ཉེ་བར་སིམ་པའི་འཆི་མེད་རོ་བརྒྱ་ཡིས། །ལྷ་གཞོན་དུས་ཀྱི་གཡང་ལས་བསྲུང་བརྩོན་པ། །བདུད་རྩིའི་སྒོ་བརྒྱ་འབྱེད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འཇིག་རྟེན་མིག་གཅིག་བློ་ལྡན་བཟང་པོ་ནི། །རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་ཁ་བ་ཅན་ལྗོངས་སུ། །ལུང་དང་རིགས་པའི་བཤད་སྲོལ་སྔོན་མེད་མཛད། །བཀའ་དྲིན་མཉམ་མེད་དེ་ལ་ཕྱག་བགྱིའོ། །དེ་ཡང་འདི་ལྟར་ཐོས་ཏེ། བྱང་ཕྱོགས་ཁ་བ་ཅན་གྱི་ལྗོངས་མུན་པའི་གླིང་འདིར། འཕགས་པ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་བསམས་བཞིན་དུ་སྐྱེ་བ་བཞེས་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་ཞེས་མཚན་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ས་མོ་གླང་ལ་འཁྲུངས་ནས། ལོ་ཉིས་བརྒྱ་དང་། དྲུག་ཅུ་རེ་བདུན་པ། མེ་ཕོ་འབྲུག་ལ། མངའ་བདག་ཁྲི་རལ་པ་ཅན་གཤེགས་གླང་དར་མ་རྒྱལ་སར་བཏོན་ནས། ས་མོ་ལུག་གི་བར་ལོ་བཞི་རྒྱལ་པོ་བྱས། ལྕགས་ཕོ་སྤྲེའུའི་ལོ་ལ་ 16-9-2a རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བསྟན་པ་བསྣུབས། དེ་ནས་ལོ་བདུན་ཅུ་རྩ་བརྒྱད་པ། མེ་མོ་གླང་གི་ལོ་ལ། དབུས་གཙང་གི་མི་བཅུས། འཁམས་ནས་སྡོམ་པ་བླངས། དེ་ནས་ལོ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་སོང་བ། ཆུ་ཕོ་རྟའི་ལོ་ལ། ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་རྗེ་བོད་དུ་འབྱོན་པའི་ཐོག་མ། སྐྱིད་གྲོང་དུ་ཕེབས། དེའི་ཚེ་ན། ལོ་ཙྰ་བ་ཆེན་པོ་རིན་ཆེན་བཟང་པོས། ལོ་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་ལྔ་བཞེས། རྗེ་མི་ལ་དང་བ་རི་ལོ་ཙཱ་བ་འཁྲུངས་ནས་ལོ་གསུམ་ལོན། ཁྱུང་པོ་རྣལ་འབྱོར་གྱིས་ལོ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་ལོན། མར་པ་ལོ་ཙཱས་ལོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཅིག་ལོན། འཁོན་དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོས་ལོ་དགུ་ལོན། པུ་ཏོ་བས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན། བཤེས་གཉེན་སྣེའུ་ཟུར་པ་ཆེན་པོ་འཁྲུངས། དེའི་ཚེ་འབྲོམ་སྟོན་པས་ལོ་སུམ་ཅུ་སོ་བརྒྱད་ལོན། ཇོ་བོ་ཆུ་ཕོ་རྟ་ལ། མང་ཡུལ་དུ་ཕེབས་པ་དེ་ནས། ལོ་གསུམ་མངའ་རིས་སུ་བཞུགས། དབུས་སུ་ལོ་བརྒྱད། ལམ་བར་དུ་ལོ་གཅིག་སྟེ། བདུན་བཅུ་རྩ་གསུམ་པ། ཤིང་ཕོ་རྟའི་ལོ་ལ་དགའ་ལྡན་དུ་གཤེགས། དེའི་ཕྱི་ལོ་ཤིང་མོ་ལུགས་ལ་ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་རིན་ཆེན་བཟང་པོ་དགུ་བཅུ་གོ་བརྒྱད་པ་ལ་གཤེགས། ཇོ་བོ་གཤེགས་ནས། ལོ་དྲུག་པ་ས་མོ་ཕག་ལ། རྔོག་ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་འཁྲུངས། ལོ་དེ་ཉིད་ལ་རྔོག་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་
【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹教言集skc104：俄·洛扎瓦（Rngog Lotsawa，譯師）大師如何守護教法之方式略述——名為奇妙故事之樂。 那摩 瓦吉夏瓦拉雅（藏文：ན་མོ་ཝཱ་གི་ཤྭ་ར་ཡ།，梵文天城體：नमो वागीश्वरय，梵文羅馬擬音：Namo Vagishvaraya，漢語字面意思：敬禮語自在）。 敬禮于那開啟百種甘露之門者，他以蘇美盧山之王的無盡青春，以近乎完美的百種不死之味，努力守護著神聖青春的福祉。敬禮于那無與倫比之人，他如世間之眼，擁有智慧與善良，在嘉瓦（勝利者，指佛陀）預言的雪域，開創了前所未有的教理與理性之傳統。我向他致敬。 據說，在北方雪域這片黑暗的土地上，觀世音菩薩（འཕགས་པ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་）化身為人，即是法王松贊干布（སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་），他之名廣為人知。他出生於土牛年。在二百六十七年後，即火龍年，曼達拉瓦（མངའ་བདག་ཁྲི་རལ་པ་ཅན་）去世，朗達瑪（གླང་དར་མ་）被推上王位，他在位四年，直至土羊年。在鐵猴年，他摧毀了出家僧團的教法。此後七十八年，即火牛年，衛藏地區（དབུས་གཙང་）的十人從康區（འཁམས་）受戒。此後六十四年，即水馬年，阿底峽尊者（ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་རྗེ་）首次來到西藏，抵達吉隆（སྐྱིད་གྲོང་）。當時，大譯師仁欽桑波（རིན་ཆེན་བཟང་པོ）已八十五歲。米拉日巴（རྗེ་མི་ལ་）和瓦日·洛扎瓦（བ་རི་ལོ་ཙཱ་བ་）出生三年。瓊波南交（ཁྱུང་པོ་རྣལ་འབྱོར་）五十三歲。瑪爾巴譯師（མར་པ་ལོ་ཙཱས་）三十一歲。昆·貢卻嘉波（འཁོན་དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོ་）九歲。普穹瓦（པུ་ཏོ་བ་）十二歲。格西內鄔素巴大師（བཤེས་གཉེན་སྣེའུ་ཟུར་པ་ཆེན་པོ་）出生。當時，仲敦巴（འབྲོམ་སྟོན་པ）三十八歲。阿底峽尊者在水馬年來到芒域（མང་ཡུལ་），在那裡住了三年，在衛藏地區住了八年，途中一年，七十三歲時，在木馬年逝于噶丹寺（དགའ་ལྡན་）。次年，木羊年，大譯師仁欽桑波以九十八歲高齡去世。阿底峽尊者去世六年後的土豬年，俄·洛扎瓦大師（རྔོག་ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་）出生。同年，俄·勒貝謝饒（རྔོག་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་）
【English Translation】 The Collection of Instructions by the Great Scholar Shakya Chokden skc104: A Brief Account of How the Great Translator Rngog Lotsawa Preserved the Teachings—Entitled: The Play of Wonderful Stories. Namo Vagishwaraya (藏文：ན་མོ་ཝཱ་གི་ཤྭ་ར་ཡ།，梵文天城體：नमो वागीश्वरय，梵文羅馬擬音：Namo Vagishvaraya，漢語字面意思：Homage to the Lord of Speech). Homage to the one who opens a hundred doors of nectar, who strives to protect the prosperity of the youthful gods with the inexhaustible youth of the King of Sumeru, with a hundred flavors of near-perfect immortality. Homage to the incomparable one who, like an eye in the world, possesses wisdom and goodness, and who established an unprecedented tradition of doctrine and reason in the land of snows prophesied by the Gyalwa (Victorious One, referring to the Buddha). I pay homage to him. It is said that in this dark land of the northern snows, the noble Avalokiteśvara (འཕགས་པ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་) took birth as a human being, namely the Dharma King Songtsen Gampo (སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་), whose name is widely known. He was born in the Earth-Ox year. Two hundred and sixty-seven years later, in the Fire-Dragon year, Mandarava (མངའ་བདག་ཁྲི་རལ་པ་ཅན་) passed away, and Langdarma (གླང་དར་མ་) was placed on the throne, reigning for four years until the Earth-Sheep year. In the Iron-Monkey year, he destroyed the teachings of the ordained Sangha. Seventy-eight years later, in the Fire-Ox year, ten people from Ü-Tsang (དབུས་གཙང་) took ordination from Kham (འཁམས་). Sixty-four years later, in the Water-Horse year, the great Lord Atiśa (ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་རྗེ་) first came to Tibet, arriving in Kyirong (སྐྱིད་གྲོང་). At that time, the great translator Rinchen Zangpo (རིན་ཆེན་བཟང་པོ་) was eighty-five years old. Jetsün Mila (རྗེ་མི་ལ་) and Bari Lotsawa (བ་རི་ལོ་ཙཱ་བ་) were three years old. Kyungpo Naljor (ཁྱུང་པོ་རྣལ་འབྱོར་) was fifty-three years old. Marpa Lotsawa (མར་པ་ལོ་ཙཱས་) was thirty-one years old. Khön Könchok Gyalpo (འཁོན་དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོ་) was nine years old. Putowa (པུ་ཏོ་བ་) was twelve years old. Geshe Neyuzurpa Chenpo (བཤེས་གཉེན་སྣེའུ་ཟུར་པ་ཆེན་པོ་) was born. At that time, Dromtönpa (འབྲོམ་སྟོན་པ) was thirty-eight years old. Lord Atiśa came to Mangyul (མང་ཡུལ་) in the Water-Horse year, stayed there for three years, in Ü-Tsang for eight years, and one year en route, passing away at Ganden Monastery (དགའ་ལྡན་) in the Wood-Horse year at the age of seventy-three. The following year, the Wood-Sheep year, the great translator Rinchen Zangpo passed away at the age of ninety-eight. Six years after the passing of Lord Atiśa, in the Earth-Pig year, the great translator Rngog Lotsawa (རྔོག་ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་) was born. In the same year, Rngog Lekpai Sherab (རྔོག་ལེགས་པའི་ཤེས་རབ་)
གསང་ཕུ་ནེའུའི་ཐོག་བཏབ། དེ་ནས་ལོ་བཅྭ་ལྔ་པ་ཆུ་མོ་གླང་ལ་དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱ་བཏབ། ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་ 16-9-2b པོས། ལོ་བཅྭ་བརྒྱད་ཀྱི་ངོ་མཐོང་བ་ན། ཁུ་བོའི་དྲུང་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས། ལོ་དེ་ཉིད་ལ་རྒྱ་གར་དུ་གཤེགས་ནས། འཕགས་ཡུལ་ཤར་ནུབ་གུང་གསུམ་དུ་ལོ་བཅུ་བདུན་སྦྱངས་པ་མཛད། པཎྜི་ཏ་ཆེན་པོ་གོ་མི་འཆི་མེད་དང་། གཞན་ལ་ཕན་པའི་བཟང་པོ་དང་། བྲམ་ཟེ་རིན་ཆེན་རྡོ་རྗེ་སོགས་ལ། མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཚད་མ་སྡེ་བདུན་དང་། བྱམས་པའི་ཆོས་ཕྱི་མ་རྣམས་གསན། ཁ་ཆེ་སྐལ་ལྡན་རྒྱལ་པོ་ལ། ཚད་མའི་རྒྱན་གསན། ཇོ་བོ་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་པ་བོད་དུ་སྤྱན་དྲངས་ནས། རང་ལོ་སུམ་ཅུ་རྩ་ལྔ་པ་ཆུ་ཕོ་སྤྲེའུ་ལ་བོད་དུ་ཕེབས་ཤིང་། ལོ་བཅུ་བདུན་གྱི་བར་དུ་བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཛད་ནས། ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་པ་ས་མོ་གླང་གི་ལོ་ལ་ཞི་བར་གཤེགས་སོ། །དེ་དག་གི་སྐབས་སུ་དམ་པའི་ཆོས་བསྒྱུར་བ་དང་། བཤད་ཉན་མཛད་པའི་དུས་ཀྱི་སློབ་མའི་གྲངས་ནི། ཇི་སྐད་དུ། གྲོ་ལུང་པ་ཆེན་པོས་མཛད་པ་ལས། །རྒྱལ་ཡུམ་གཉིས་དང་བསྟན་བཅོས་གཞུང་། །འབུམ་ཕྲག་གཅིག་དང་ཁྲི་ཕྲག་གསུམ། །སྟོང་ཕྲག་བདུན་ནི་ལྷག་བཅས་བསྒྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལྷ་ས་བསམ་ཡས་སྒང་ཐོག་དང་། །ལྷ་མངས་ངན་ལམ་མྱུ་གུ་སྣར། །འཁོར་གྱི་གྲངས་ནི་རིམ་པ་བཞིན། །ཁྲི་དང་སུམ་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་དང་། །གཉིས་སུ་སྟོང་ཚོ་བཅུ་གསུམ་ཚོགས། །ཁྲི་ཚོ་གཉིས་དང་ཁྲི་ཚོ་གཅིག །རྣལ་འབྱོར་ཕོ་མོ་ཁྲི་ཚོ་གཉིས། །ཚོགས་སོ་ལུང་རིགས་སྨྲ་བ་ཡི། །ཞར་ཆོས་སྟོང་དང་བརྒྱད་བརྒྱ་དང་། །བརྒྱད་བཅུ་རྩ་ལྔ་ཡོད་པ་ལ། །རྒྱན་དང་ཆོས་མཆོག་ལྔ་བཅུ་ལྔ། །རྣམ་ངེས་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་ལྔ། །ལུང་ཆོས་སྨྲ་བ་སྟོང་དང་ནི། །ལྔ་བརྒྱ་བདུན་བཅུ་རྩ་ལྔ་ཡོད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེས་མཛད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ཚོགས་ནི། མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་པའི་དོན་བསྡུས་དང་། རྣམ་བཤད་དང་། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་གྱི་བསྡུས་དོན་དང་། ཤེར་སྙིང་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་ 16-9-3a པའི་བསྡུས་དོན་དང་། རྣམ་བཤད་དང་། བྱམས་ཆོས་ཕྱི་མ་བཞི་པོ་ལ་བསྡུས་དོན་རེ་དང་། རྣམ་བཤད་རེ་དང་། དབུ་མ་རྩ་བ་དང་། དེའི་འགྲེལ་པ་ཤེས་རབ་སྒྲོན་མ་གཉིས་ལ་བསྡུས་དོན་རེ་དང་། ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོའི་བདེན་གཉིས་ཀྱི་བསྡུས་དོན་དང་། རྣམ་བཤད་དང་། དབུ་མ་རྒྱན་དང་སྣང་བ་གཉིས་ལ་བསྡུས་དོན་རེ་དང་། རྣམ་བཤད་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་འཇུག་ལ་བསྡུས་དོན་རྣམ་བཤད་དང་། བསླབ་པ་ཀུན་ལས་བཏུས་པའི་བསྡུས་དོན་དང་། དབུ་མ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་འཇུག་པའི་བསྡུས་དོན་དང་། ཇོ་བོའི་བདེན་གཉིས་དང་དབུ་མའི་མན་ངག་གཉིས་ཀྱི་བསྡུས་དོན་དང་། རྣམ་འག
【現代漢語翻譯】 在桑浦（Gsang-phu）的內鄔（Ne'u）建立了寺廟。之後，在第十五年水牛年，建立了吉祥的薩迦寺（Sakya）。大譯師在十八歲時見到了本尊，並在叔叔那裡受了比丘戒。同年，他前往印度，並在印度東、西、中三個地區學習了十七年。他向班智達（Pandita）大成就者果米寂滅（Go-mi achi-med），以及利益眾生的賢善（Gzhan-la phan-pa'i bzang-po），婆羅門（Bram-ze）寶金剛（Rinchen Dorje）等人學習了《現觀莊嚴論》（mngon par rtogs pa'i rgyan）及其註釋、《量理寶藏論》（Tshad ma sde bdun）和彌勒五論（Byams pa'i chos phyi ma）。他向喀且（Kha-che）具吉祥國王（Skal-ldan rgyal-po）學習了《量理寶藏論》。迎請覺沃（Jo-bo）十萬尊到藏地。在自己三十五歲時，水猴年返回藏地，十七年間廣弘佛法，利益眾生。五十一歲時，土牛年圓寂。在那些時候，翻譯神聖的佛法，講經說法的弟子人數，正如格隆巴大師（Gro-lung-pa chen-pos）所說：『翻譯了《般若波羅蜜多經》（rgyal yum gnyis）和論著，十萬部和三萬部，七千部還有剩餘。』正如所說，拉薩（Lha-sa）桑耶（Bsam-yas）岡托（Sgang-thog），拉芒（Lha-mangs）年南（Ngan-lam）苗谷納（Myu-gu snar），僧眾的人數依次是，一萬和三千七百，兩萬一千三百聚集。兩萬戶和一萬戶，瑜伽男女兩萬戶。聚集了講說經論之人，有一千八百八十五位，具有莊嚴和殊勝法者五十五位，抉擇者二百五十五位，講說經論者一千五百七十五位。正如所說。他所著的論著有：《現觀莊嚴論》及其註釋的義略、《釋論》、八千頌釋大疏的義略、般若心經及其註釋的義略、《釋論》、彌勒五論每部都有義略和《釋論》、《中觀根本慧論》（dbu ma rtsa ba）及其註釋《般若燈論》（shes rab sgron ma）都有義略、智慧精要的二諦義略和《釋論》、《中觀莊嚴論》（dbu ma rgyan）和《光明論》（snang ba）都有義略和《釋論》、《入菩薩行論》（byang chub sems dpa'i spyod 'jug）的義略和《釋論》、《集學論》（bslab pa kun las btus pa）的義略、《入中論》（dbu ma de kho na nyid la 'jug pa）的義略、覺沃的二諦和中觀訣竅的義略和《釋論》。 在桑浦內鄔建立， 其後十五水牛年， 吉祥薩迦寺建成。 大譯師於十八歲， 得見本尊圓滿戒， 叔父座前受比丘。 同年赴往古印度， 東西中央三區域， 研習佛法十七載。 班智達果米寂滅， 利益眾生賢善者， 婆羅門寶金剛等， 《現觀莊嚴》及註釋， 《量理寶藏》與彌勒， 彌勒五論皆聽聞。 喀且具祥國王處， 聞習《量理寶藏論》。 迎請覺沃十萬尊， 三十五歲水猴年， 返回藏地弘佛法， 利益眾生十七載。 五十一歲土牛年， 示現圓寂入涅槃。 譯經說法彼時節， 弟子人數如是云： 格隆巴尊如是說， 『勝母經典及論著， 十萬三萬七千余， 如是翻譯成藏文。』 拉薩桑耶岡托處， 拉芒年南苗谷納， 僧眾人數次第為， 一萬三千七百眾， 二萬一千三百聚。 瑜伽男女二萬戶， 講說經論之士眾， 一千八百八十五， 莊嚴殊勝具法者， 五十五位共存在， 抉擇之士二百五， 十五位亦如是也， 講說經論之士眾， 一千五百七十五。 大師所著論典者： 《現觀莊嚴》及註釋， 略義釋論與總義， 八千頌釋略義等， 《心經》註釋及略義， 釋論總義亦如是， 彌勒五論之略義， 釋論各一不可缺，《中觀根本》及註釋， 《般若燈論》之略義， 智慧精要二諦義， 略義釋論不可無，《中觀莊嚴》與《光明》， 略義釋論亦如是，《入行論》之略釋等， 《集學論》之略義也，《入中論》之略義也， 覺沃二諦與口訣， 略義釋論亦如是。
【English Translation】 The monastery was established at Ne'u of Gsang-phu. Then, in the fifteenth year, the Water Ox year, the glorious Sakya Monastery was established. The great translator, at the age of eighteen, saw the deity and received the full ordination from his uncle. In the same year, he went to India and studied for seventeen years in the eastern, western, and central regions of India. He studied the Ornament for Clear Realization (mngon par rtogs pa'i rgyan) and its commentary, the Seven Treatises on Valid Cognition (Tshad ma sde bdun), and the later treatises of Maitreya (Byams pa'i chos phyi ma) from the great Pandit Go-mi achi-med, as well as the virtuous one who benefits others (Gzhan-la phan-pa'i bzang-po), the Brahmin Precious Vajra (Rinchen Dorje), and others. He studied the Ornament for Valid Cognition from Kalden Gyalpo (Skal-ldan rgyal-po) of Kashmir (Kha-che). He invited Jo-bo (Jo-bo) one hundred thousand to Tibet. At the age of thirty-five, in the Water Monkey year, he returned to Tibet and extensively propagated the teachings and benefited sentient beings for seventeen years. At the age of fifty-one, in the Earth Ox year, he passed away peacefully. At those times, the number of students who translated the sacred Dharma and listened to teachings, as Gro-lung-pa chen-pos said: 'Translated the Prajnaparamita Sutra (rgyal yum gnyis) and treatises, one hundred thousand and thirty thousand, seven thousand and more.' As it is said, Lhasa (Lha-sa) Samye (Bsam-yas) Gangtok (Sgang-thog), Lhamang (Lha-mangs) Nyenlam (Ngan-lam) Myugu Nar (Myu-gu snar), the number of the Sangha in order is, ten thousand and three thousand seven hundred, twenty thousand one thousand three hundred gathered. Twenty thousand households and ten thousand households, twenty thousand households of yogis and yoginis. Gathered those who speak of scriptures and reasoning, there were one thousand eight hundred and eighty-five, those with ornaments and supreme Dharma fifty-five, those with determination two hundred and fifty-five, those who speak of scriptures and reasoning one thousand five hundred and seventy-five. As it is said. The collection of treatises he composed includes: the condensed meaning of the Ornament for Clear Realization and its commentary, the Explanation, the condensed meaning of the Great Commentary on the Eight Thousand Verses, the condensed meaning of the Heart Sutra and its commentary, the Explanation, each of the four later treatises of Maitreya has a condensed meaning and an Explanation, the Root Verses on the Middle Way (dbu ma rtsa ba) and its commentary the Lamp of Wisdom (shes rab sgron ma) both have a condensed meaning, the condensed meaning and Explanation of the Two Truths of Essence of Wisdom, the Ornament of the Middle Way (dbu ma rgyan) and the Light both have a condensed meaning and Explanation, the condensed meaning and Explanation of Engaging in the Bodhisattva Deeds (byang chub sems dpa'i spyod 'jug), the condensed meaning of the Compendium of Trainings (bslab pa kun las btus pa), the condensed meaning of Entering the Middle Way (dbu ma de kho na nyid la 'jug pa), the condensed meaning and Explanation of the Two Truths of Jo-bo and the Middle Way Instructions.
ྲེལ་རྒྱན་དང་བཅས་པའི་བསྡུས་དོན་དང་། རྣམ་ངེས་ཆོས་མཆོག་དང་བཅས་པའི་བསྡུས་དོན་དང་། རྣམ་བཤད་ཆེན་མོ་དང་། རིགས་ཐིགས་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་དང་བཅས་པའི་བསྡུས་དོན་དང་རྣམ་བཤད་དང་། ཆོས་མཆོག་གི་ཚད་མ་བརྟག་པ་ཆུང་བ་དང་། སེལ་བ་གྲུབ་པ་དང་། སྐད་ཅིག་ཏུ་འཇིག་པ་གྲུབ་པ་རྣམས་ཀྱི་བསྡུས་དོན་རེ་དང་། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོའི་སེལ་བ་གྲུབ་པ་དང་། འབྲེལ་པ་གྲུབ་པའི་བསྡུས་དོན་རེ་དང་། སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་གྱི་རིམ་པ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་དང་། བཙོང་ཁ་རུ་གསུམ་གྱི་དགེ་འདུན་ལ་སྤྲིང་ཡིག་བདུད་རྩིའི་ཐིགས་པ་དང་། གཞན་ཡང་སྤྲིང་ཡིག་དང་། བསྟན་བཅོས་ཆུང་ངུ་མང་དུ་མཛད་དོ། །འདིས་བོད་དུ་ཉན་བཤད་མཛད་པའི་དུས་ནི། ཇོ་བོ་རྗེ་གཤེགས་རྗེས་ཀྱི་ལོ་བཞི་བཅུ་པ་ནས་ཡིན་ལ། དེའི་ཚེ། ཆོས་ཀྱི་གྲྭར་དཔེ་འགྲེམས་ཀྱི་གྲྭ་པ་ཁྲི་ཚོ་གཉིས་དང་། སུམ་སྟོང་ལྷག་པ་བྱུང་ལ། ཆོས་ཉན་གྱི་སྡོད་ས་ལ་ཉོ་ཚོང་བྱེད་དགོས་ཤིང་། འགོང་ཐང་ལ་བ་རེའི་རིན་ཚད་བཅལ་དགོས་པར་གྲགས་སོ། །འདི་ཉན་བཤད་མཛད་པའི་དུས་དེ་ཁོ་ན་བསྟན་པ་དར་ཞིང་། བསྟན་འཛིན་གྱི་སྐྱེས་བུ་མང་བ་ཡིན་པར་སྣང་སྟེ། དེའི་ཚེ། འཁོན་དཀོན་མཆོག་རྒྱལ་པོ་བཞུགས་ཤིང་། རྗེ་ས་ཆེན་ཀྱང་འཁྲུངས། 16-9-3b བ་རི་ལོ་ཙྰ་བ་བསྟན་པའི་བྱ་བ་མཛད་ཅིང་། རྗེ་བཙུན་མི་ལ་ཡང་སྒྲུབ་རྒྱུད་ཀྱི་བསྟན་པ་སྤེལ། ཁྱུང་པོ་རྣལ་འབྱོར་ལ་གྲྭ་པ་མང་དུས་ཁྲི་ཚོ་བརྒྱད་བྱུང་ཞིང་། སྲས་ཀྱི་གྲུབ་ཐོབ་དྲུག་བྱུང་བ་ལ། སྒྲུབ་བརྒྱུད་ཀྱི་བསྟན་པ་སྤེལ། རྗེ་བཙུན་དམ་པ་རྒྱ་གར་བོད་དུ་ལན་བཞི་བྱོན་པའི་གསུམ་པ་འཕན་ཡུལ་དུ་འགྲོ་དོན་མཛད་པ་དང་། བཞི་པ་དིང་རི་གླང་འཁོར་དུ་ལོ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་བཞུགས་པ་རྣམས་ཀྱང་། ཇོ་བོ་ཆེན་པོ་རྗེ་འདས་རྗེས་ལོ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་ཙམ་ལོན་པའི་དུས་ཡིན་པས། ལོ་ཆེན་གཞན་དོན་མཛད་པ་དང་དུས་འགྲིག །རྔོག་ཆོས་རྡོར་དང་། ཞེ་སྡང་རྡོ་རྗེ་གཉིས་ཀ་བཞུགས། མཚུར་དབང་ངེ་། མེས་ཚོན་པོ། དཔྱལ་སེ་ཚ། དཀྱུས་སྨོན་ལམ་གྲགས། རྭ་ལོ། བརྙན་ལོ། ཟངས་དཀར་ལོ་ཙཱ་བ་སྐུ་མཆེད། འགོས་ལོ་ཙཱ་བ་དཔོན་སློབ། མར་པ་དོ་པ་རྣམས་བསྟན་པའི་བྱ་བ་རྒྱ་ཆེར་མཛད། ཟུར་ཆུང་པའི་སྲས་སྒྲོ་ཕུག་པ་ཤཱཀྱ་སེང་གེ་ལ་རྙིང་མའི་རྒྱུད་གསང་བ་སྙིང་པོའི་དཔེ་འགྲེམས་སྟོང་དང་ལྔ་བརྒྱ་ཙམ་བྱུང་བར་གྲགས་ཤིང་། དེའི་ཚེ། བྲང་ཏི་དར་མ་སྙིང་པོ་ལ་ཡང་། ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་པ་ལ་འགྲན་བཟོད་པའི་ཕྲིན་ལས་བྱུང་བར་གྲགས་སོ། །དུས་དེར་རྒྱ་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོའི་ཀ་བ་བཞི། གདུང་མ་བཅུར་གྲགས་པ་རྣམས་ཀྱང་ཡོད། ཀ་བ་བཞི་ནི་འདར་འདུལ་འཛིན་མཐའ་བཞི་བརྩོན་འགྲུས་འབར། ཇོ་གདན་ནག་པོ་དར་ཚུལ། རྨ་ཚོ་བྱང་ཆུབ་རྡོ་རྗེ་རྣམས་སོ། །རྨ་ཚོའི་སློབ་མ་བྱ་འདུལ་འ
【現代漢語翻譯】 《相關莊嚴論》的概要，以及《現觀莊嚴論》和《法勝論》的概要，還有《大疏》和《廣釋理滴論》的概要和註釋，以及《法勝論》的《量論考察小論》、《破斥論》和《剎那滅壞論》的各自概要，以及大婆羅門的《破斥論》和《關係成立論》的各自概要，還有《三士道次第》的偈頌，以及致贈給蔡公塘三眾僧團的信函《甘露滴》，以及其他的信函和許多小論著。他在西藏進行講經說法的時間，是從阿底峽尊者圓寂后的第四十年開始。當時，法會的講經師達到兩萬三千多人，聽法者的座位需要進行買賣，據說連一壟土地都需要支付報酬。他進行講經說法的那段時間，正是佛教興盛、涌現出眾多持教者的時期。當時，昆·貢卻嘉波（Khon Konchog Gyalpo，意為昆氏家族的貢卻國王）在世，薩欽·貢噶寧波（Sachin Kunga Nyingpo，意為薩迦派的偉大人物）也誕生了。 巴日譯師（Bari Lotsawa，意為巴日地區的譯師）從事著弘揚佛法的事業，杰尊·米拉日巴（Jetsun Milarepa，意為至尊米拉日巴）也在弘揚實修傳承的教法。瓊波·南交（Khyungpo Naljor，意為瓊波瑜伽士）擁有八萬僧眾，並且出現了六位證悟的兒子，他們也在弘揚實修傳承的教法。杰尊·丹巴（Jetsun Dampa，意為至尊聖者）曾四次前往印度和西藏，其中第三次在帕域（Phanyul）進行弘法利生的事業，第四次在定日朗廓（Dingri Langkhor）居住了二十一年，這些都發生在阿底峽尊者圓寂后大約二十六年的時候，與其他大譯師弘法利生的時間相符。俄·喬多（Ngok Chödor，意為俄族的法金剛）和謝當·多杰（Zhe dang Dorje，意為嗔恨金剛）都在世。蔡旺額（Tshur Wangnge，意為蔡地的自在），梅存波（Mes Tsonpo，意為梅族的存波），貝色擦（Pye Se Tsa，意為貝地的色擦），久·門蘭扎（Kyu Monlam Drak，意為久的門蘭扎），饒譯師（Ra Lotsawa，意為饒地的譯師），年譯師（Nyen Lotsawa，意為年的譯師），藏嘎爾譯師昆仲（Zangkar Lotsawa Kunchung，意為藏嘎爾地區的譯師兄弟），果譯師師徒（Go Lotsawa Pontsok，意為果地的譯師師徒），瑪巴多巴（Marpa Dopa，意為瑪巴多巴）等人都在廣泛地從事著弘揚佛法的事業。據說，祖沖巴的兒子卓普巴·釋迦僧格（Dro Phukpa Shakya Senge，意為卓普地區的釋迦獅子）擁有寧瑪派密續《秘密藏續》的一千五百部版本。當時，據說章提·達瑪寧波（Brangti Darma Nyingpo，意為章提地區的達瑪寧波）的事業甚至可以與偉大的譯師巴瓦布扎相媲美。那個時代，還有被稱為四大持律柱和十根棟樑的漢地持律大德。四大柱是：達持律、邊四精進燃（Dar Dulzin Tha Zhi Tson Drub Bar），覺丹納波·達楚（Jo Den Nakpo Dar Tshul），瑪措·絳曲多杰（Ma Tsho Jangchub Dorje）。瑪措的弟子是嘉持律（Ja Dul）。
【English Translation】 A summary of the Ornament for Clear Realization, along with the Ornament for Clear Realization and Dharmakirti's works; a summary and commentary on the Great Commentary and the Extensive Explanation of the Drop of Reasoning; and a summary of Dharmakirti's Small Examination of the Pramana, the Refutation, and the Proof of Momentary Destruction; and a summary of the Great Brahmin's Refutation and the Proof of Relationship; and verses on the Stages of the Path of the Three Persons; and the letter 'Nectar Drop' sent to the Sangha of Tsongkhapa; and other letters and many small treatises. His time for teaching and explaining in Tibet was from the fortieth year after the passing of Jowoje (Atisha). At that time, there were 23,000 monks displaying scriptures at the Dharma assembly, and one had to trade for a seat to listen to the Dharma, and it is said that even a furrow of land had to be paid for. It seems that the time when he was teaching and explaining was the very time when the teachings flourished and many individuals holding the teachings appeared. At that time, Khon Konchog Gyalpo (Khon Konchog Gyalpo) was alive, and Je Sachen (Sachin Kunga Nyingpo) was also born. Bari Lotsawa (Bari Lotsawa) was engaged in the work of spreading the Dharma, and Jetsun Milarepa (Jetsun Milarepa) was also spreading the teachings of the practice lineage. Khyunpo Naljor (Khyungpo Naljor) had 80,000 monks, and six accomplished sons appeared, who also spread the teachings of the practice lineage. Jetsun Dampa (Jetsun Dampa) went to India and Tibet four times, the third time doing benefit for beings in Phanyul, and the fourth time residing in Dingri Langkhor for twenty-one years, which was about twenty-six years after the passing of Jowo Chenpo (Atisha), coinciding with the time when other great translators were doing benefit for others. Ngok Chödor (Ngok Chödor) and Zhe dang Dorje (Zhe dang Dorje) were both alive. Tshur Wangnge (Tshur Wangnge), Mes Tsonpo (Mes Tsonpo), Pye Se Tsa (Pye Se Tsa), Kyu Monlam Drak (Kyu Monlam Drak), Ra Lotsawa (Ra Lotsawa), Nyen Lotsawa (Nyen Lotsawa), the Zangkar Lotsawa brothers (Zangkar Lotsawa Kunchung), Go Lotsawa and his disciples (Go Lotsawa Pontsok), and Marpa Dopa (Marpa Dopa) were all extensively engaged in the work of spreading the teachings. It is said that Zur Chungpa's son, Dro Phukpa Shakya Senge (Dro Phukpa Shakya Senge), had 1,500 versions of the Nyingma tantra Guhyagarbha Tantra. At that time, it is said that Brangti Darma Nyingpo (Brangti Darma Nyingpo) also had activities that could rival the great translator Palabhadra. At that time, there were also the great Vinaya holders of China, known as the Four Pillars and Ten Beams. The Four Pillars were: Dar Dulzin Tha Zhi Tson Drub Bar, Jo Den Nakpo Dar Tshul, and Ma Tsho Jangchub Dorje. Ma Tsho's disciple was Ja Dul.
ཛིན་ཡིན་ལ། དེ་ནི་ལོ་ཆེན་བོད་དུ་བྱོན་པའི་ལོར་འཁྲུངས་པའོ། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་འདི་རྒྱ་གར་དུ་ཌོཾ་བྷི་ཧེ་རུ་ཀ་དང་མཇལ། སྟག་གི་རྒྱབ་ཏུ་བསྐྱོན། མཁའ་ལ་སྤྱོད་པའི་གནས་སུ་འཁྲིད་པར་བརྩམས་པ་ལ། མཁའ་དབྱིངས་མཐོན་པོ་ནས། བོད་མུན་པའི་གླིང་ལ་གཟིགས་པས་སྙིང་རྗེ་སྐྱེས་ནས། སྟག་ལས་བབས། བོད་དུ་ཆོས་འཁོར་བསྐོར་བའི་ཐོག་མ་ནི་ 16-9-4a ཉང་སྟོད་འདུལ་ཆུང་། དེ་ནས་བོ་དོང་། དེ་ནས་ཕྱིར་རིམ་གྱིས་གཤེགས་ཏེ། ལྷ་ས་ལ་སོགས་པ་དབུ་རུ་དང་། གཡོན་རུའི་ས་ཕྱོགས་སུ་རེ་མོས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་མཛད་དོ། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་འདི་འཇམ་དཔལ་རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས་ལུང་བསྟན་པ་ནི། འདི་ནས་བྱང་ཕྱོགས་གངས་འགྲམ་དུ། །བློ་ལྡན་གང་ཞིག་འབྱུང་འགྱུར་བ། །ང་ཡི་བསྟན་པར་འཛིན་བརྩོན་ཕྱིར། །ཡི་གེའི་སྒྲ་དང་བཤད་བྱ་ལ། །བློ་གྲོས་ཐོགས་པ་མེད་པ་འབྱུང་། །ཞེས་གསུངས་ལ། མགོན་པོ་མངོན་པར་འབྱུང་བའི་རྒྱུད་ལས་ནི། ཤར་ཕྱོགས་རྒྱ་མཚོར་བསྟེན་ནས་ནི། །དེ་ནས་འབྲོག་གི་མཐར་ཐུག་པར། །བློ་ལྡན་ལོ་ཧི་ཏ་འགྲམ་པ། །དེ་མིང་ཤེས་རབ་མཐར་གནས་ཤིང་། །བྱང་དུ་དེ་བཞིན་ཁ་བ་ཅན། །ཞེས་གསུངས་པར་གྲགས་སོ། །བཤེས་གཉེན་གྲོ་ལུང་པ་ནི། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བློ་བཟང་སྐྱོ་བ་མེད་ལྡན་བརྩེ་བ་ཅན། །སྙན་པར་རབ་གྲགས་ཆོ་ག་བཟང་ཤེས་ལྡན་པ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལེགས་པར་སྨྲ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། །བཤད་པས་སྐྱེ་བོའི་ནང་ན་ཉི་མ་བཞིན་དུ་ལྷམ། །ཞེས་གསུངས་པ་འདིས། བདག་ཉིད་ཆེན་པོའི་མཚན་དོན་གཉིས་ཀ་ངོས་བཟུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཆད་དོ། །འདིའི་གྲུབ་པའི་མཐའ་རགས་པ་ནི། བྱམས་པའི་ཆོས་དང་པོ་བཞི་དྲང་དོན་དང་། རྒྱུད་བླ་མ་ངེས་དོན་དུ་འཆད། ཐོགས་མེད་སྐུ་མཆེད་ལ་ཚད་མར་འཇོག་ཅིང་། བློ་བརྟན་དང་། སེང་གེ་བཟང་པོ་ལ་མཐུན་པའི་སྐབས་རང་སོར་བཞག་ནས། མི་མཐུན་པའི་སྐབས་རྣམས་འགོག་པར་བྱེད། སྡེ་བདུན་མཛད་པའི་མཐར་ཐུག་གི་དགོངས་པ། ཀླུ་སྒྲུབ་དང་མཐུན་ཞིང་། ངེས་དོན་གྱི་ངོས་འཛིན་ཡང་། གཉིས་སྟོང་མེད་དགག་གི་ཆ་ལ་འཆད། ཆོས་མཆོག་དང་། རྒྱན་མཁན་པོ་ལ། མི་མཐུན་པ་འགོག་ཅིང་། མཐུན་པ་རྣམས་དེའི་ལུགས་བཞིན་དུ་ 16-9-4b འཆད་ཅིང་། ཟླ་བ་གྲགས་པའི་གཞུང་རྣམས་ནི་དེའི་ཚེ་མ་དར་ཞིང་། དབུ་མ་རྒྱན་སྣང་བདེན་གསུམ་གྱི་ལུགས་བཞིན་དུ་འཆད་ཅིང་། དེ་དག་གི་མཁན་པོ་གསུམ་ལའང་དགག་པ་མི་མཛད། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྣང་བ་ཤར་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། འཁྲུལ་པའི་སྣང་བར་འཆད་ཅིང་། བློ་དེ་སྤངས་ཀྱང་། དགོས་དུས་སུ་མངོན་དུ་བྱས་པར་བཞེད། དེ་ལ་སྲས་ཀྱི་ཐུ་བོ་བྱུང་བ་ནི་བཞི་སྟེ། སྐུའི་གདན་ས་འཛིན་པ་ཞང་ཚེ་སྤོང་བ་ཆོས་ཀྱི་བླ་མ། གསུང་གི་བསྟན་པ་རྫོགས་པར་འཛིན་པ་གྲོ་ལུ
【現代漢語翻譯】 尊者是羅欽（Lo chen，大譯師）到藏之年出生的。這位大士在印度與 Dombi Heruka 相遇，騎在老虎背上，正要被帶到空中飛行的地方時，從高高的天空中，看到西藏處在黑暗之中，頓生憐憫之心，於是從老虎背上下來。在西藏最初轉法輪的地方是娘堆（Nyangtod）的杜瓊（'Dul chung），然後是波東（Bodong），之後逐漸離開，在拉薩等衛茹（Uru）和永茹（Yonru）地區輪流轉法輪。這位大士在《文殊根本續》（Manjushri Root Tantra）中被授記：『從這裡向北方雪山邊，將出現一位有智慧的人，爲了護持我的教法，對於文字的聲音和所要講的內容，他的智慧將毫無阻礙。』在《怙主顯現續》（The Tantra of the Appearance of the Protector）中說：『東方靠近大海，然後到達遊牧的盡頭，有智慧的羅希塔（Lohita）臉頰，他的名字是圓滿智慧，北方也是如此雪山之地。』據說就是指他。格西（Geshe，經師）卓隆巴（Drolungpa）在《經莊嚴論》（Sutra Ornament）中說：『賢善無憂具慈愛，美名遠揚善儀軌，菩提薩埵善言說，說法如日照世間。』這表明了大士的名號和意義。關於他的宗派觀點：慈氏五論中的前四部是意譯，而《寶性論》（Ratnagotravibhāga）是直譯。他以無著（Asanga）兄弟為標準，對於與智鎧（Blo brtan）和獅子賢（Sengge bzangpo）觀點一致的地方保持不變，對於不一致的地方則加以駁斥。他認為七論的最終觀點與龍樹（Nagarjuna）一致，並且對勝義諦的認識也從二諦雙遣的角度來解釋。對於法稱（Dharmakirti）和釋迦友（Shakyamitra），他駁斥不一致之處，並按照他們的體系解釋一致之處。月稱（Chandrakirti）的著作在當時尚未流行，他按照中觀莊嚴論（Madhyamakalankara）的現相、真實現象和假象三者的體系來解釋，並且不對這三位論師進行駁斥。對於佛陀的智慧，他將所有世俗的顯現都解釋為錯覺，即使捨棄了這種認知，在需要時也會使其顯現。他的主要弟子有四位：持有法座的是香擦朋瓦（Zhang Tshespongba）·曲吉喇嘛（Choskyi blama），圓滿持有教法的是卓隆 尊者：zin yin la（音譯） 種子字：無 咒語：無
【English Translation】 The venerable one was born in the year when Lo chen (the Great Translator) came to Tibet. This great being met Dombi Heruka in India, and as he was about to be taken to a place of aerial travel on the back of a tiger, he looked down from the high sky and, feeling compassion for Tibet in its darkness, descended from the tiger. The first place in Tibet where he turned the wheel of Dharma was 'Dul chung in Nyangtod, then Bodong, and then he gradually departed, turning the wheel of Dharma alternately in the Uru and Yonru regions, including Lhasa. This great being was prophesied in the Manjushri Root Tantra: 'From here to the north, by the snowy mountains, there will arise a wise one who, in order to uphold my teachings, will have unobstructed wisdom in the sound of letters and what is to be said.' In The Tantra of the Appearance of the Protector, it is said: 'Eastward, near the ocean, and then reaching the end of the nomads, Lohita with wise cheeks, his name is Perfect Wisdom, and likewise in the north, the land of snow.' It is said that this refers to him. Geshe Drolungpa said in the Sutra Ornament: 'Virtuous, without sorrow, with love, with a beautiful and far-reaching reputation, with knowledge of good rituals, a Bodhisattva who speaks well, his teaching shines like the sun among people.' This indicates both the name and meaning of the great being. Regarding his sectarian views: the first four of the Five Treatises of Maitreya are interpreted literally, while the Ratnagotravibhāga is interpreted definitively. He takes the brothers Asanga as the standard, and where there is agreement with Blo brtan and Sengge bzangpo, he leaves it as it is, and where there is disagreement, he refutes it. He believes that the ultimate view of the Seven Treatises is in accordance with Nagarjuna, and his recognition of the ultimate truth is also explained from the perspective of the two negations. Regarding Dharmakirti and Shakyamitra, he refutes disagreements and explains agreements according to their system. Chandrakirti's works were not yet popular at that time, and he explains according to the system of the three aspects of Madhyamakalankara: appearance, true appearance, and illusion, and he does not refute these three masters. Regarding the Buddha's wisdom, he explains all conventional appearances as illusory, and even if he abandons this cognition, he holds that it can be manifested when needed. His four chief disciples were: Zhang Tshespongba Choskyi blama, who held the seat of the body, and Drolung 尊者：zin yin la（phonetic transcription） Seed Syllable: None Mantra: None
ང་པ་བློ་གྲོས་འབྱུང་གནས། ཡུམ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པའི་བཤད་སྲོལ་འཛིན་པ། འབྲེ་ཆེན་པོ་ཤེས་རབ་འབར། དབུ་ཚད་ཀྱི་བཤད་སྲོལ་འཛིན་པ། ཁྱུང་རིན་ཆེན་གྲགས་རྣམས་སོ། །དང་པོས་གསང་ཕུ་ནེའུ་ཐོག་གི་གདན་ས་ལོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་མཛད། དེ་རྗེས་མཉལ་པ་རི་ལུས་ལོ་གཉིས་མཛད། དེ་རྗེས་གནམ་འཕར་བས་ལོ་བརྒྱད། དེ་རྗེས་ཕྱྭ་པ་ཆོས་ཀྱི་སེང་གེས་གདན་ས་ལོ་བཅྭ་བརྒྱད་མཛད། འདི་ལོ་ཆེན་གཤེགས་པའི་ལོ། ས་མོ་གླང་ལ་འཁྲུངས་ནས། རེ་གཅིག་པ་ས་མོ་གླང་ལ་གཤེགས། འདིས་དང་པོ་ཁྱུང་གི་སློབ་མ། རྒྱ་དམར་བ་བྱང་ཆུབ་གྲགས་ལ་དབུ་ཚད་གསན། ཕྱིས་གྲོ་ལུང་པ་ལ་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པའི་མདོ་དང་། རྒྱན་སོགས་གསུང་རབ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་གསན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བྱ་འདུལ་གྱི་དྲུང་དུ་མཛད་ནས་འདུལ་བ་གསན། དཔེ་འགྲེམས་ཀྱི་གྲྭ་པ་ལྔ་སྟོང་ཙམ་བྱུང་བར་གྲགས། དེའི་ནང་ནས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ། གྲུབ་ཐོབ་མི་གསུམ། ཇོ་སྲས་མི་བཞི། ཤེས་རབ་ཅན་མི་གསུམ། སེང་ཆེན་བརྒྱད་རྣམས་སོ། །དང་པོ་ནི། རྗེ་དུས་གསུམ་མཁྱེན་པ། ཕག་མོ་གྲུབ་པ། གསལ་སྟོ་ཤོ་སྒོམ་རྣམས་སོ། །ལ་ལ་ཞང་འཚལ་པ་ཡིན་ཞེས་ཟེར། གཉིས་པ་ནི། ས་ཇོ་སྲས་བསོད་ནམས་རྩེ་མོ། མཉོས་ཇོ་སྲས་དཔལ་ལེ། ཁུ་ཇོ་སྲས་ནེ་ཙོ། རྔོག་ཇོ་ 16-9-5a སྲས་ར་མོ་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། རྐོང་པོ་འཇག་ཆུང་། ལྷོ་པ་སྒོག་གཟན། པར་བུ་བ་བློ་གྲོས་སེང་གེ་རྣམས་སོ། །སྒོག་གཟན་ནི་ལྷོ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པར་གྲགས་པ་སྟེ། ལྷོ་པ་དྷར་སེང་ངོ་། །བཞི་པ་ནི། ཕྱྭ་པའི་རྗེས་སུ་གདན་ས་ལོ་ལྔ་མཛད་པའི་བརྩེགས་དབང་ཕྱུག་སེང་གེ །གཙང་ནག་པ་བརྩོན་འགྲུས་སེང་གེ །རྨ་བྱ་རྩོད་པའི་སེང་གེ །བྲུ་ཤ་བསོད་ནམས་སེང་གེ །མྱང་བྲན་པ་ཆོས་ཀྱི་སེང་གེ །དན་འབག་པ་སྨྲ་བའི་སེང་གེ །འདམ་པ་དཀོན་མཆོག་སེང་གེ །རྐྱང་དུར་བ་གཞོན་ནུ་སེང་གེ །ལ་ལ་དག་འུ་ཡུག་པ་བསོད་ནམས་སེང་གེ །ཞེས་ཟེར་ཡང་དུས་མི་འགྲིག །འདིས་གཞུང་ལུགས་བཞི་བཅུ་ཙམ་གྱི་རྣམ་བཤད་མཛད་ཅིང་། ཚད་བསྡུས་དང་། དབུ་བསྡུས་ཀྱི་སྲོལ་ཐོག་མར་ཕྱེ། ཁྱད་པར་མཚོན་སྦྱོར་གྱི་རྣམ་གཞག་རྒྱས་པ་དེ་ནས་བྱུང་། གྲུབ་མཐའི་དབྱིངས་ལོ་ཆེན་དང་མཐུན་ཀྱང་། གནས་སྐབས་ཕྲན་ཚེགས་ལ་དགག་པ་མང་དུ་མཛད། སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པའི་ལུགས་དེ་དུས་སུ་རྒྱས་པར་དར་བས། ལུགས་དེ་ལ་ཉེས་ཆེན་བརྒྱད་ལ་སོགས་པའི་དགག་པ་མང་དུ་མཛད། སྟོང་ཉིད་བདེན་གྲུབ་ཏུ་ཞལ་གྱིས་བཞེས། དེ་ལ་གཙང་ནག་པ་སོགས་བོད་གཞན་དག་སྟོང་པ་ལ་མཚན་མར་ལྟ་བའི་དབུ་མ་པ་ཞེས་ཟེར། དུས་དེར་པ་ཚབ་ལོ་ཙྰ་བ་བཤད་ཉན་བྱེད་པས། རྨ་བྱ་དང་། གཙང་ནག་པ་གཉིས་དེའི་སློབ་མར་ཡང་སོང་། གྲོ་ལུང་པ་ནི། ལོ་ཆེན་ལ་དགག་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་མཛད་ཅིང་། ཆོས་ཚན་མི་འདྲ་བ་བརྒྱ་
【現代漢語翻譯】 ང་པ་བློ་གྲོས་འབྱུང་གནས། (Nga Pa Lodro Jungne)是持誦般若波羅蜜多釋論者；འབྲེ་ཆེན་པོ་ཤེས་རབ་འབར། (Drechenpo Sherab Bar)是持誦量論釋論者；ཁྱུང་རིན་ཆེན་གྲགས་ (Khyung Rinchen Drak)也是。 首先，他在桑浦內鄔托(Sangpu Neutok)的法座上坐了三十二年。之後，在念瓦日魯(Nyalpa Rilu)待了兩年。之後，在南帕瓦(Namparwa)待了八年。之後，恰巴曲吉僧格(Chapa Chokyi Senge)擔任法座十八年。他于土牛年出生，六十一歲時在土牛年去世。他最初向瓊(Khyung)的弟子嘉瑪瓦絳曲扎(Gyamarwa Jangchub Drak)學習量論，後來向卓隆巴(Drolungpa)學習般若波羅蜜多經和《現觀莊嚴論》等所有經論。他在嘉杜(Jadul)座前受比丘戒，並學習戒律。據說，講經說法時，有五千多僧人聚集。其中，最傑出的是三位成就者、四位覺沃之子、三位智者和八位獅子。 第一組是：杰杜松欽巴(Je Dusum Khyenpa)、帕摩竹巴(Phagmo Drupa)和薩托秀貢(Salto Shogom)。有人說，拉拉香察巴(Lala Zhangtsalpa)也是其中之一。 第二組是：薩覺沃之子索南孜摩(Sa Josay Sonam Tsemo)、念覺沃之子貝雷(Nyos Josay Pel Ley)、庫覺沃之子內佐(Khu Josay Netso)和俄覺沃之子拉摩(Ngok Josay Ramo)。 第三組是：康波嘉瓊(Kongpo Jagchung)、洛巴果贊(Lhopa Gogzan)和帕布瓦洛哲僧格(Parbuwa Lodro Senge)。果贊被稱為洛巴一切智者，即洛巴達爾僧(Lhopa Dharseng)。 第四組是：在恰巴(Chapa)之後擔任法座五年之久的策旺秋吉僧格(Tsek Wangchuk Senge)、藏納巴尊哲僧格(Tsang Nagpa Tsondru Senge)、瑪嘉佐貝僧格(Maja Tsobay Senge)、竹夏索南僧格(Brusha Sonam Senge)、娘贊巴曲吉僧格(Nyang Tsenpa Chokyi Senge)、丹巴巴思瓦僧格(Danbagpa Smaway Senge)、丹巴袞卻僧格(Dampa Konchok Senge)和江杜瓦雄努僧格(Kyangdurwa Zhonnu Senge)。有些人說烏玉巴索南僧格(Uyukpa Sonam Senge)也是其中之一，但這時間不符。他撰寫了約四十種論典的釋論，並開創了《量理 সংক্ষিপ্ত》和《中觀 সংক্ষিপ্ত》的先河。特別是，從他開始，詳細闡述了『意義結合』的體系。雖然他的宗義觀點與洛欽(Lochhen)一致，但在某些細節上有很多駁斥。由於當時月稱論師的學說非常盛行，因此他對該學說提出了包括『八大過失』在內的許多駁斥。他承認空性是真實存在的。因此，藏納巴(Tsang Nagpa)等其他藏人稱他為將空性視為實有的中觀派。當時，帕擦瓦譯師(Patsab Lotsawa)正在講經說法，瑪嘉(Maja)和藏納巴(Tsang Nagpa)也成了他的弟子。卓隆巴(Drolungpa)對洛欽(Lochhen)沒有任何駁斥，並且學習了一百多種不同的法類。
【English Translation】 Nga Pa Lodro Jungne was a holder of the tradition of explaining the Prajnaparamita (Perfection of Wisdom). Drechenpo Sherab Bar was a holder of the tradition of explaining Pramana (Logic). Khyung Rinchen Drak was also one. First, he held the seat of Sangpu Neutok for thirty-two years. After that, he stayed at Nyalpa Rilu for two years. After that, he stayed at Namparwa for eight years. After that, Chapa Chokyi Senge held the seat for eighteen years. He was born in the Earth-Ox year and passed away at the age of sixty-one in the Earth-Ox year. He initially learned Pramana from Gyamarwa Jangchub Drak, a student of Khyung, and later learned the Prajnaparamita Sutra and the Ornament of Clear Realization, etc., all the scriptures, from Drolungpa. He received the full ordination of a monk from Jadul and studied the Vinaya (Discipline). It is said that about five thousand monks gathered when he gave teachings. Among them, the most excellent were three Siddhas (accomplished ones), four Jo-sons (sons of the Lord), three wise ones, and eight great lions. The first group is: Je Dusum Khyenpa, Phagmo Drupa, and Salto Shogom. Some say that Lala Zhangtsalpa was also one of them. The second group is: Sa Josay Sonam Tsemo, Nyos Josay Pel Ley, Khu Josay Netso, and Ngok Josay Ramo. The third group is: Kongpo Jagchung, Lhopa Gogzan, and Parbuwa Lodro Senge. Gogzan is known as Lhopa Omniscient, namely Lhopa Dharseng. The fourth group is: Tsek Wangchuk Senge, who held the seat for five years after Chapa, Tsang Nagpa Tsondru Senge, Maja Tsobay Senge, Brusha Sonam Senge, Nyang Tsenpa Chokyi Senge, Danbagpa Smaway Senge, Dampa Konchok Senge, and Kyangdurwa Zhonnu Senge. Some say that Uyukpa Sonam Senge was also one of them, but this does not match the time. He wrote commentaries on about forty treatises and pioneered the tradition of the Compendium of Logic and the Compendium of Madhyamaka. In particular, from him onwards, the system of 'meaning combination' was elaborated. Although his doctrinal view was in accordance with Lochhen, he made many refutations on certain details. Since the system of Acharya Chandrakirti was very popular at that time, he made many refutations of that system, including the 'eight great faults'. He affirmed that emptiness is truly existent. Therefore, Tsang Nagpa and other Tibetans called him a Madhyamika who views emptiness as real. At that time, Patsab Lotsawa was giving teachings, and Maja and Tsang Nagpa also became his students. Drolungpa did not make any refutations of Lochhen and studied more than a hundred different Dharma topics.
དང་བརྒྱད་ཙམ་མཛད་པར་གྲགས་ཤིང་། སྐུ་ཚེའི་སྟོད་ལ་ཕྲིན་ལས་མ་བྱུང་། སྨད་ཀྱི་སློབ་མའི་མཆོག་ནི་ཕྱ་པའོ། །བརྩེགས་དབང་ཕྱུག་སེང་གེའི་རྗེས་ལ། །མཉལ་པ་དད་པ་བཟང་པོས་གདན་ས་ལོ་བདུན་བྱས། དེ་ལ་སློབ་མ་བཟད་རིང་ལ་སོགས་པ་ཕར་ཚད་གཉིས་ཀའི་ཊཱི་ཀ་བྱེད་པ་དགུ་བྱུང་བ་ལ་བུ་དགུ་ཟེར། ཇོ་བོ་ནམ་མཁའ་ 16-9-5b དཔལ་ལ་སོགས་པ་གང་རུང་རེ་རེའི་སློབ་མ་བྱེད་མཁན་དགུ་བྱུང་བ་ལ་བུ་མོ་དགུ་ཞེས་ཟེར། བཟད་རིང་གི་མཚན་ནི་དར་མ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཏེ། དེས་ཁྲོ་ཕུར་ཕར་ཚད་ཀྱི་བཤད་གྲྭ་གཙུགས། དེ་ལས་བརྒྱུད་པ་ཚད་མའི་སྐྱེས་བུ་དང་། བུ་སྟོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་སོགས་སོ། །མཉལ་ཞིག་གི་བུ་དགུའི་སློབ་མ་རྒྱ་སྟོན་ཕྱིང་རུ་བས་གླིང་སྟོད་ཀྱི་གདན་ས་ལོ་བཅོ་བརྒྱད་བྱས་ཤིང་། སྙེ་ཐང་བདེ་བ་ཅན་གྱི་ཆོས་གྲྭ་བཏབ། དེའི་གདན་ས་གཉག་གྲགས་ཚུལ་གྱིས་བྱས། རིན་པོ་ཆེ་བློ་བཟང་པའི་གྲྭ་ས་འདི་དང་། འཚལ་ཆོས་འཁོར་གླིང་ཡིན་ཅིང་། ཕྱིས་ས་སྐྱར་མཛད་པའོ། །མཉལ་ཞིག་གི་བུ་མོ་དགུའི་ནང་གི་ཇོ་ནམ་ལ། སློབ་མ་འཇམ་དབྱངས་འོད་ཟེར་མགོན་པོ་བྱུང་། དེས་གླིང་སྨད་ཀྱི་གདན་ས་ལོ་སུམ་ཅུ་སོ་ལྔ་བྱས། དེ་ལ་སློབ་མ་འཇམ་དབྱངས་ཤཱཀྱ་གཞོན་ནུ་དང་། ཁ་རག་པ་བྱང་ཆུབ་གཞོན་ནུ་གཉིས་བྱུང་། དང་པོས་གླིང་སྨད་ཀྱི་གདན་ས་ལོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་མཛད་ཅིང་། འཚལ་ཆོས་འཁོར་གླིང་གི་བཤད་གྲྭ་གཙུགས། ཇོ་ནང་པ་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་གྱི་གྲྭ་ས་འདི་ཡིན། ཤཱཀ་གཞོན་ལ་སློབ་མ་གསང་ཕུ་བ་བློ་གྲོས་མཚུངས་མེད། གཡག་སྡེ་པན་ཆེན། ཀ་བཞི་རྐང་གཅིག་རྣམས་བྱུང་། དང་པོས་ཀརྨ་པ་རང་བྱུང་རྡོ་རྗེའི་བླ་མ་བྱས། གཉིས་པས་གླིང་སྨད་ཀྱི་བླ་ཟུར་བྱས་ནས་ཨེ་ཝཾ་གི་དགོན་པ་བཏབ། གསུམ་པས་རབ་སྒང་གི་ཀ་བཞི་དགོན་བཏབ། མཉལ་ཞིག་གི་རྗེས་ལ། གཙང་པ་འཇམ་དཔལ་སེང་གེ་དང་། ཛཾ་ཛ་ནེ་གཉིས་ཀྱི་གདན་ས་སོ་སོར་བཟུང་བས། གླིང་སྟོད་སྨད་གྱེས། ཛ་ནེས་གླིང་སྨད་ཀྱི་གདན་ས་ལོ་བདུན་བྱས་པའི་རྗེས་ལ། གཞུ་པ་ཁུ་དབོན་གྱིས་ལོ་སུམ་ཅུ། མཉལ་ཞིག་གི་སློབ་མ་ཇོ་ནམ་གྱིས་ལོ་བཅྭ་ལྔ། དེའི་སློབ་མ་འོད་ཟེར་མགོན་པོས་ལོ་སོ་ལྔ། དེའི་སློབ་མ་ཤཱཀ་གཞོན་གྱིས། སློབ་དཔོན་གྱི་བགྲོས་ལ་བརྟེན་ཞིང་། 16-9-6a ཁ་རག་པས་བགྲོས་གསར་དུ་བརྩམས་པས། བགྲོས་གསར་རྙིང་སོ་སོར་གྱེས། གླིང་སྟོད་ཀྱི་གདན་ས་འཇམ་སེང་གེ་རྗེས་ལ་ཞུ་སྟོན་ཧྲལ་མོ་དང་། བློ་གྲོས་འབར་གྱིས་ལོ་ལྔ་ལྔ། མཉལ་ཞིག་གི་སློབ་མ་རྒྱ་སྟོན་ཕྱིང་རུ་པས་ལོ་བཅྭ་བརྒྱད་མཛད། མཉལ་ཞིག་གི་ཉིང་སློབ་རྒྱལ་སྲས་ཆུ་མིག་པས། གདན་ས་མ་མཛད་ཀྱང་། གླིང་སྟོད་ཀྱི་ཟུར་ཆོས་པ་རིང་དུ་མཛད། ཕར་ཚད་གཉིས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་དང་། བསྡུས་པ་བརྩམས། ཕྲིན་ལས་རྒྱ་ཆེ་བར་བྱུང་། མཉལ་ཞིག་གི་དུས་སུ།
【現代漢語翻譯】 據說他活了八十多歲，前半生沒有事業，後半生最好的學生是恰巴（ཕྱ་པའོ）。 在策旺秋森格（བརྩེགས་དབང་ཕྱུག་སེང་གེ）之後，年巴達巴桑波（མཉལ་པ་དད་པ་བཟང་པོ）擔任座主七年。他有扎仁（བཟད་རིང་）等九個學生，他們撰寫了關於《現觀莊嚴論》和《量論》的註釋，被稱為『九子』。還有九個學生跟隨覺臥南喀巴（ཇོ་བོ་ནམ་མཁའ་དཔལ་）等人的其中一位學習，被稱為『九女』。 扎仁（བཟད་རིང་）的名字是達瑪楚臣（དར་མ་ཚུལ་ཁྲིམས་），他在赤普（ཁྲོ་ཕུ）建立了《現觀莊嚴論》和《量論》的講經院。從那裡傳承下來的有量論大師，以及布頓仁波切（བུ་སྟོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་）等。 年西（མཉལ་ཞིག་）的『九子』之一的學生嘉頓欽汝巴（རྒྱ་སྟོན་ཕྱིང་རུ་བ）擔任林堆（གླིང་སྟོད）的座主十八年，並建立了涅塘德瓦堅（སྙེ་ཐང་བདེ་བ་ཅན་）的佛學院。他的座主之位由涅扎札楚（གཉག་གྲགས་ཚུལ）擔任。仁波切洛桑巴（རིན་པོ་ཆེ་བློ་བཟང་པ）的寺廟和蔡廓林（འཚལ་ཆོས་འཁོར་གླིང）都在那裡，後來被薩迦派（ས་སྐྱར）使用。 在年西（མཉལ་ཞིག་）的『九女』中，覺南（ཇོ་ནམ）有學生絳央沃熱袞波（འཇམ་དབྱངས་འོད་ཟེར་མགོན་པོ）。他擔任林麥（གླིང་སྨད）的座主三十五年。他有絳央釋迦勛努（འཇམ་དབྱངས་ཤཱཀྱ་གཞོན་ནུ）和喀惹巴絳曲勛努（ཁ་རག་པ་བྱང་ཆུབ་གཞོན་ནུ）兩位學生。前者擔任林麥（གླིང་སྨད）的座主二十七年，並建立了蔡廓林（འཚལ་ཆོས་འཁོར་གླིང）的講經院。這是覺囊巴（ཇོ་ནང་པ）卓勒南嘉（ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ）的寺廟。釋迦勛努（ཤཱཀ་གཞོན་）有桑浦瓦洛哲聰美（གསང་ཕུ་བ་བློ་གྲོས་མཚུངས་མེད）、雅德班欽（གཡག་སྡེ་པན་ཆེན）和喀孜康吉（ཀ་བཞི་རྐང་གཅིག）等學生。前者是噶瑪巴讓炯多吉（ཀརྨ་པ་རང་བྱུང་རྡོ་རྗེ）的上師。後者擔任林麥（གླིང་སྨད）的副座主，並建立了埃旺寺（ཨེ་ཝཾ་གི་དགོན་པ་）。第三位建立了饒岡（རབ་སྒང་）的喀孜寺（ཀ་བཞི་དགོན）。 在年西（མཉལ་ཞིག་）之後，藏巴絳巴森格（གཙང་པ་འཇམ་དཔལ་སེང་གེ་）和贊扎內（ཛཾ་ཛ་ནེ་）分別擔任座主，林堆（གླིང་སྟོད）和林麥（གླིང་སྨད）因此分裂。贊內（ཛ་ནེ）擔任林麥（གླིང་སྨད）的座主七年後，由久巴庫溫（གཞུ་པ་ཁུ་དབོན）擔任三十年，年西（མཉལ་ཞིག་）的學生覺南（ཇོ་ནམ）擔任十五年，他的學生沃熱袞波（འོད་ཟེར་མགོན་པོ）擔任三十五年，他的學生釋迦勛努（ཤཱཀ་གཞོན་）擔任。根據上師的傳統， 喀惹巴（ཁ་རག་པ）創立了新的傳統，因此傳統分為新舊兩派。林堆（གླིང་སྟོད）的座主在絳森格（འཇམ་སེང་གེ་）之後由秀頓熱莫（ཞུ་སྟོན་ཧྲལ་མོ་）和洛哲巴（བློ་གྲོས་འབར）分別擔任五年。年西（མཉལ་ཞིག་）的學生嘉頓欽汝巴（རྒྱ་སྟོན་ཕྱིང་རུ་པ）擔任十八年。年西（མཉལ་ཞིག་）的親傳弟子嘉賽曲米巴（རྒྱལ་སྲས་ཆུ་མིག་པ）雖然沒有擔任座主，但長期擔任林堆（གླིང་སྟོད）的輔導員，撰寫了《現觀莊嚴論》和《量論》的註釋和概要，事業非常廣大。在年西（མཉལ་ཞིག་）時期，
【English Translation】 It is said that he lived for more than eighty years. He had no activities in the first half of his life, and the best student in the second half was Chapawa (ཕྱ་པའོ). After Tsek Wangchuk Senge (བརྩེགས་དབང་ཕྱུག་སེང་གེ), Nyalpa Dapa Sangpo (མཉལ་པ་དད་པ་བཟང་པོ) held the seat for seven years. He had nine students, including Zarring (བཟད་རིང་), who wrote commentaries on both the Abhisamayalankara and the Pramana, and were called the 'Nine Sons'. There were also nine students who studied with one of Jowo Namkhapa (ཇོ་བོ་ནམ་མཁའ་དཔལ་) and others, and they were called the 'Nine Daughters'. Zarring's (བཟད་རིང་) name was Dharma Tsultrim (དར་མ་ཚུལ་ཁྲིམས་), and he established the Abhisamayalankara and Pramana teaching center in Tropu (ཁྲོ་ཕུ). From there, the lineage of Pramana masters and Buton Rinpoche (བུ་སྟོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་), etc., came forth. Gyaton Chingrupa (རྒྱ་སྟོན་ཕྱིང་རུ་བ), one of the 'Nine Sons' of Nyalshik (མཉལ་ཞིག་), held the seat of Lingto (གླིང་སྟོད) for eighteen years and established the Nyetang Dewachen (སྙེ་ཐང་བདེ་བ་ཅན་) monastery. His seat was taken over by Nyak Draktsul (གཉག་གྲགས་ཚུལ). Rinpoche Lobsangpa's (རིན་པོ་ཆེ་བློ་བཟང་པ) monastery and Tsel Chokhor Ling (འཚལ་ཆོས་འཁོར་གླིང) are there, which were later used by the Sakya (ས་སྐྱར) school. Among the 'Nine Daughters' of Nyalshik (མཉལ་ཞིག་), Jonam (ཇོ་ནམ) had a student named Jamyang Ozer Gonpo (འཇམ་དབྱངས་འོད་ཟེར་མགོན་པོ). He held the seat of Lingme (གླིང་སྨད) for thirty-five years. He had two students, Jamyang Shakya Zhonnu (འཇམ་དབྱངས་ཤཱཀྱ་གཞོན་ནུ) and Kharakpa Jangchup Zhonnu (ཁ་རག་པ་བྱང་ཆུབ་གཞོན་ནུ). The former held the seat of Lingme (གླིང་སྨད) for twenty-seven years and established the teaching center of Tsel Chokhor Ling (འཚལ་ཆོས་འཁོར་གླིང). This is the monastery of Jonangpa (ཇོ་ནང་པ) Chokle Namgyal (ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ). Shak Zhon (ཤཱཀ་གཞོན་) had students such as Sangpuwa Lodro Tsungme (གསང་ཕུ་བ་བློ་གྲོས་མཚུངས་མེད), Yakde Panchen (གཡག་སྡེ་པན་ཆེན), and Kazhi Kangchik (ཀ་བཞི་རྐང་གཅིག). The former was the lama of Karmapa Rangjung Dorje (ཀརྨ་པ་རང་བྱུང་རྡོ་རྗེ). The latter served as the deputy abbot of Lingme (གླིང་སྨད) and established the Ewam Monastery (ཨེ་ཝཾ་གི་དགོན་པ་). The third established the Kazhi Monastery (ཀ་བཞི་དགོན) in Rapgang (རབ་སྒང་). After Nyalshik (མཉལ་ཞིག་), Tsangpa Jampal Senge (གཙང་པ་འཇམ་དཔལ་སེང་གེ་) and Zamza Ne (ཛཾ་ཛ་ནེ་) each held the seat, and Lingto (གླིང་སྟོད) and Lingme (གླིང་སྨད) were thus divided. After Zane (ཛ་ནེ) held the seat of Lingme (གླིང་སྨད) for seven years, Zhupa Khuwo (གཞུ་པ་ཁུ་དབོན) held it for thirty years, Jonam (ཇོ་ནམ), a student of Nyalshik (མཉལ་ཞིག་), held it for fifteen years, his student Ozer Gonpo (འོད་ཟེར་མགོན་པོ) held it for thirty-five years, and his student Shakya Zhonnu (ཤཱཀ་གཞོན་) held it. Based on the tradition of the guru, Kharakpa (ཁ་རག་པ) established a new tradition, so the tradition was divided into new and old schools. After Jamsenge (འཇམ་སེང་གེ་), the abbot of Lingto (གླིང་སྟོད) was held by Shuton Hralmo (ཞུ་སྟོན་ཧྲལ་མོ་) and Lodro Bar (བློ་གྲོས་འབར) for five years each. Gyaton Chingrupa (རྒྱ་སྟོན་ཕྱིང་རུ་པ), a student of Nyalshik (མཉལ་ཞིག་), held it for eighteen years. Gyalse Chumikpa (རྒྱལ་སྲས་ཆུ་མིག་པ), a direct disciple of Nyalshik (མཉལ་ཞིག་), although he did not hold the seat, served as a long-term tutor of Lingto (གླིང་སྟོད), and wrote commentaries and summaries of the Abhisamayalankara and Pramana, and his activities were very extensive. During the time of Nyalshik (མཉལ་ཞིག་),
ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ་ཇོ་སྲས་གཞོན་ནུ་མར་གྱུར་པས། གསང་ཕུར་བྱོན་ནས་རྣམ་ངེས་གསུངས་ཤིང་། བཤད་ཚར་མཛད། བླ་མར་འོས་པ་ཤིག་འདུག་ཀྱང་བརྟེན་དཀའ་བ་ཅིག་འདུག་གསུང་། མཉལ་ཞིག་ལ་མ་གསན། ཉང་སྟོད་དུ་བརྩེགས་དབང་ཕྱུག་སེང་གེ་དང་། རྐྱང་དུར་བ་གཞོན་ནུ་སེང་གེ་ལ། དབུ་ཚད་དང་། བསྡུས་པ་གསན། ཆུ་མིག་པའི་དུས་སུ། འཕགས་པས་གསང་ཕུར་བྱོན། ཐུགས་བསྐྱེད་གསུངས། རྣམ་གཞག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཛད། རྗེ་བཙུན་བསོད་ནམས་རྩེ་མོས་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག་བཞེས་པ། ས་མོ་གླང་གི་ལོ་ལ། སློབ་དཔོན་ཕྱ་པ་འདས། ཆོས་ཁྲིའི་སྟེང་དུ་སྐུ་འབུམ་བཞེངས་པ་ལ། རྗེ་བཙུན་རྩེ་མོས་གསེར་ཏོག་ཕུལ། ཕྱ་པའི་སྐུ་ཚད་དང་མཉམ་པའི་བྲིས་སྐུ་ཆེན་མོ། རྗེ་བཙུན་ཉིད་ཀྱིས་ཕྱག་བྲིས་སུ་མཛད་པ། དེའི་བཤམ་ན། རྫས་ལྡོག་མ་འདྲེས་སོ་སོར་འབྱེད་པའི་མིག་རྩ་དམར་པོ་ཅན། ཞེས་སོགས་ཀྱི་ཚིག་རིང་པོ་མཛད་པའི་སྐུ་འདྲ་ངོ་མཚར་ཅན་ཕུལ། ཕྱ་པའི་སློབ་མ་བྲུ་ཤ་བསོད་ནམས་སེང་གེས། སྣར་ཐང་དུ་རྣམ་པར་ངེས་པའི་བཤད་སྲོལ་གཙུགས། དེར་ཕར་ཕྱིན་གྱི་བཤད་སྲོལ་ནི། ཁྲོ་ཕུ་ནས་བརྒྱུད་པ་ཡིན་པས་མཉལ་ཞིག་གི་བཤད་པའི་སྲོལ་ལོ། །ཞ་ལུའི་ཕར་ཕྱིན་དང་རྣམ་ངེས་ཀྱི་བཤད་པའི་སྲོལ་ཡང་ཁྲོ་ཕུ་ནས་བརྒྱུད་པ་ཡིན་པས། 16-9-6b མཉལ་ཞིག་གི་བཤད་པའི་སྲོལ་ལོ། །དུས་ཕྱིས། གསང་ཕུ་སོགས་སུ་རྣམ་འགྲེལ་གྱི་བཤད་སྲོལ་བྱུང་བ་དེ་དག་ནི། ལོ་ཆེན་གྱི་བཤད་པའི་སྲོལ་མ་ཡིན་གྱི། ས་སྐྱར་ནོར་བཟང་དང་། ཉ་དབོན་གྱི་བཤད་པ་ལས་འཕེལ་ལོ། །གསུམ་པ་འབྲེ་ཆེན་པོ་ཤེས་རབ་འབར་གྱིས་བོ་དོང་དུ་བཤེས་གཉེན་ཆེན་པོ་ལ་ཆོས་མངོན་པ་གསན་ཞིང་། ལོ་ཆེན་ལ་ཕར་ཕྱིན་གསན་ནས། ལོ་ཆེན་གྱིས་ཟུར་ཆོས་པ་མཛད་པའི་སློབ་མའི་གཙོ་བོ་ནི་ཨར་བྱང་ཆུབ་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ལ། ཕྱིས་གནས་རྙིང་གི་བཤད་གྲྭ་ཆེན་པོ་གཙུགས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིས་ཡུམ་རྒྱས་འབྲིང་བསྡུས་གསུམ་དང་། ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་དང་། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་ལ་སོགས་པའི་ཊིཀ་མཛད་དོ། །ཨར་བྱང་ཡེས་ཀྱིས་ཤར་ཕྱོགས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་མང་དུ་མཛད་ཅིང་། གནམ་རྩེ་ལྡེང་དང་། གཞུ་ཀུན་དགའ་ར་བར་བཤད་པ་མཛད། ཕར་ཕྱིན་གྱི་དཔེ་འགྲེམས་སྟོང་རྭ་ཅན་ཙམ་བྱུང་། མཁས་མགོ་བཙུན་གྱིས་སྟོན་པ་ཨར་ཞེས་ཟེར། དེའི་སློབ་མ་གཞོན་ནུ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡིན། དེའི་སློབ་མ་ནི། འཇམ་དཔལ་གཞོན་ནུ་བྱང་ཆུབ་ཡིན་ལ། འདིས་བོ་དོང་དུ་ཕར་ཕྱིན་གྱི་བཤད་པ་ཕྱིས་དར་བར་མཛད་པའང་ཨར་གྱི་སྲོལ་ལོ། །དེའི་སློབ་མ་བྱང་ཆུབ་འབུམ་ཡིན་ལ། དེའི་སློབ་མ་མཉལ་ཞིག་གོ །བྱ་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ནི། འདྲེ་ཆེན་པོ་ཤེས་རབ་འབར་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་། མཚན་བརྩོན་འགྲུས་འབར་དུ་བཏགས་སོ། །བཞི་པ་ཁྱུང་རིན་ཆེན་གྲགས་ཀྱིས་ནི། ལོ་ཆེན་གྱི་ཟུར་ཆོས་ཡུན་རིང་དུ་མཛད་ཅིང་
【現代漢語翻譯】 薩迦班智達（Sakya Pandita）將喬賽（Jo sras）變為瓊努瑪（Gzhon nu mar）后，前往桑浦寺（Gsang phur），講授《釋量論》（rNam nges），並完成了講解。他說：『似乎有一個堪為上師的人，但很難依止。』沒有從涅爾西（mNyal zhig）處聽法。在娘堆（Nyang stod），他從澤旺秋森格（brTsegs dbang phyug seng ge）和江杜瓦瓊努森格（rKyang dur ba gzhon nu seng ge）處聽聞了量論和《略義論》（bsDus pa）。在曲米巴（Chu mig pa）時期，帕巴（'Phags pa）前往桑浦寺，表達了他的願望，並進行了廣泛的分類。當杰尊索南孜摩（rJe btsun bsod nams rtse mos）三十六歲時，在土牛年，教師恰巴（Phya pa）去世。在法座上建造了一座舍利塔（sku 'bum），杰尊孜摩（rJe btsun rtse mos）敬獻了金頂。他敬獻了一尊與恰巴（Phya pa）身高相同的巨大畫像，由杰尊（rJe btsun）親自繪製。在畫像的陳設中，有一幅奇特的畫像，上面寫著長長的文字，如『眼睛是紅色的，可以區分物質，不會混淆』。恰巴（Phya pa）的弟子竹夏索南森格（Bru sha bsod nams seng ge）在納塘寺（sNar thang）建立了《釋量論》（rNam par nges pa）的講授傳統。在那裡，般若（phar phyin）的講授傳統是從卓浦（Khro phu）傳承下來的，因此是涅爾西（mNyal zhig）的講授傳統。夏魯寺（Zha lu）的般若（phar phyin）和《釋量論》（rNam nges）的講授傳統也是從卓浦（Khro phu）傳承下來的，因此也是涅爾西（mNyal zhig）的講授傳統。後來，在桑浦寺（Gsang phu）等地出現的《釋量論》（rNam 'grel）的講授傳統不是洛欽（Lo chen）的講授傳統，而是從薩迦（Sa skya）的諾桑（Nor bzang）和娘溫（Nya dbon）的講授中發展出來的。第三，哲欽波西繞瓦（'Bre chen po shes rab 'bar）在沃東（Bo dong）從大善知識處聽聞了《阿毗達磨》（chos mngon pa），並從洛欽（Lo chen）處聽聞了般若（phar phyin）。洛欽（Lo chen）指定祖喬巴（Zur chos pa）為弟子的主要負責人，即阿江秋耶西（Ar byang chub ye shes），後來他建立了聶寧（gNas rnying）的大講經院。他撰寫了《廣大母經》（yum rgyas）、《中品母經》（'bring），《略品母經》（bsdus gsum），《二萬頌光明經》（nyis khri snang ba）和《八千頌大疏》（brgyad stong 'grel chen）等註釋。阿江耶西（Ar byang yes）創作了許多關於東方（shar phyogs）的論述，並在南澤登（gNam rtse ldeng）和久貢嘎拉瓦（gZhu kun dga' ra ba）進行了講授。般若（phar phyin）的經書展示達到了約一千卷。堪布尊（mkhas mgo btsun）稱導師為阿（Ar）。他的弟子是瓊努楚臣（Gzhon nu tshul khrims）。他的弟子是江巴瓊努江秋（'Jam dpal gzhon nu byang chub），他在沃東（Bo dong）弘揚了般若（phar phyin）的講授，這也是阿（Ar）的傳統。他的弟子是江秋崩（Byang chub 'bum），他的弟子是涅爾西（mNyal zhig）。嘉瓦杜瓦津巴（Bya 'dul ba 'dzin pa）從哲欽波西繞瓦（'Dre chen po shes rab 'bar）處受戒，並被命名為尊珠瓦（brTson 'grus 'bar）。第四，瓊仁欽扎（Khyung rin chen grags）長期擔任洛欽（Lo chen）的祖喬（zur chos）。 When Sakya Pandita turned Josay into Gzhon nu mar, he went to Gsang phur and taught rNam nges, completing the explanation. He said, 'There seems to be someone worthy of being a lama, but it is difficult to rely on him.' He did not receive teachings from Nyal zhig. In Nyang stod, he received Pramana and bsDus pa from brTsegs dbang phyug seng ge and rKyang dur ba gzhon nu seng ge. During the time of Chu mig pa, 'Phags pa went to Gsang phur, expressed his aspirations, and made extensive classifications. When rJe btsun bsod nams rtse mos was thirty-six years old, in the year of the Earth Ox, the teacher Phya pa passed away. A stupa (sku 'bum) was built on the throne, and rJe btsun rtse mos offered a golden top. He offered a large painted image of Phya pa, the same size as Phya pa himself, which rJe btsun himself had written. In the arrangement of the image, there was a peculiar image with long words such as 'red eyes that can distinguish substances without mixing them.' Bru sha bsod nams seng ge, a student of Phya pa, established the tradition of teaching rNam par nges pa at sNar thang. There, the tradition of teaching Prajnaparamita (phar phyin) was transmitted from Khro phu, so it is the tradition of teaching of Nyal zhig. The tradition of teaching Prajnaparamita (phar phyin) and rNam nges of Zha lu also came from Khro phu, so it is the tradition of teaching of Nyal zhig. Later, the traditions of teaching rNam 'grel that arose in Gsang phu and other places were not the traditions of Lo chen, but developed from the teachings of Nor bzang and Nya dbon in Sa skya. Third, 'Bre chen po shes rab 'bar heard Chos mngon pa from a great spiritual friend in Bo dong, and heard Prajnaparamita (phar phyin) from Lo chen. The main student of Lo chen, who made Zur chos pa, was Ar byang chub ye shes, who later established the great teaching center of gNas rnying. He made commentaries on the three Mother Sutras (yum rgyas, 'bring, bsdus gsum), the Twenty Thousand Verse Sutra (nyis khri snang ba), and the Great Commentary on the Eight Thousand Verse Sutra (brgyad stong 'grel chen), and so on. Ar byang yes made many explanations of the East (shar phyogs), and taught at gNam rtse ldeng and gZhu kun dga' ra ba. There were about a thousand volumes of Prajnaparamita (phar phyin) texts displayed. The learned Mgo btsun called the teacher Ar. His student was Gzhon nu tshul khrims. His student was 'Jam dpal gzhon nu byang chub, who later promoted the teaching of Prajnaparamita (phar phyin) in Bo dong, which was also the tradition of Ar. His student was Byang chub 'bum, and his student was Nyal zhig. Bya 'dul ba 'dzin pa was ordained by 'Dre chen po shes rab 'bar and was named brTson 'grus 'bar. Fourth, Khyung rin chen grags served as Lo chen's Zur chos for a long time.
【English Translation】 After Sakya Pandita transformed Josay into Gzhon nu mar, he went to Gsang phur and taught rNam nges, completing the explanation. He said, 'There seems to be someone worthy of being a lama, but it is difficult to rely on him.' He did not receive teachings from Nyal zhig. In Nyang stod, he received Pramana and bsDus pa from brTsegs dbang phyug seng ge and rKyang dur ba gzhon nu seng ge. During the time of Chu mig pa, 'Phags pa went to Gsang phur, expressed his aspirations, and made extensive classifications. When rJe btsun bsod nams rtse mos was thirty-six years old, in the year of the Earth Ox, the teacher Phya pa passed away. A stupa (sku 'bum) was built on the throne, and rJe btsun rtse mos offered a golden top. He offered a large painted image of Phya pa, the same size as Phya pa himself, which rJe btsun himself had written. In the arrangement of the image, there was a peculiar image with long words such as 'red eyes that can distinguish substances without mixing them.' Bru sha bsod nams seng ge, a student of Phya pa, established the tradition of teaching rNam par nges pa at sNar thang. There, the tradition of teaching Prajnaparamita (phar phyin) was transmitted from Khro phu, so it is the tradition of teaching of Nyal zhig. The tradition of teaching Prajnaparamita (phar phyin) and rNam nges of Zha lu also came from Khro phu, so it is the tradition of teaching of Nyal zhig. Later, the traditions of teaching rNam 'grel that arose in Gsang phu and other places were not the traditions of Lo chen, but developed from the teachings of Nor bzang and Nya dbon in Sa skya. Third, 'Bre chen po shes rab 'bar heard Chos mngon pa from a great spiritual friend in Bo dong, and heard Prajnaparamita (phar phyin) from Lo chen. The main student of Lo chen, who made Zur chos pa, was Ar byang chub ye shes, who later established the great teaching center of gNas rnying. He made commentaries on the three Mother Sutras (yum rgyas, 'bring, bsdus gsum), the Twenty Thousand Verse Sutra (nyis khri snang ba), and the Great Commentary on the Eight Thousand Verse Sutra (brgyad stong 'grel chen), and so on. Ar byang yes made many explanations of the East (shar phyogs), and taught at gNam rtse ldeng and gZhu kun dga' ra ba. There were about a thousand volumes of Prajnaparamita (phar phyin) texts displayed. The learned Mgo btsun called the teacher Ar. His student was Gzhon nu tshul khrims. His student was 'Jam dpal gzhon nu byang chub, who later promoted the teaching of Prajnaparamita (phar phyin) in Bo dong, which was also the tradition of Ar. His student was Byang chub 'bum, and his student was Nyal zhig. Bya 'dul ba 'dzin pa was ordained by 'Dre chen po shes rab 'bar and was named brTson 'grus 'bar. Fourth, Khyung rin chen grags served as Lo chen's Zur chos for a long time.
། ཕྱིས་ཉང་སྟོད་སྨོན་གྲོ་དང་། སྟག་ཚལ་ལ་སོགས་པར་བཤད་ཉན་མཛད་པའི་སློབ་མའི་གཙོ་བོ་ནི། གངས་པ་ཤེའུ། གོང་བུ་རྭ་ཅན། མེས་ལྷང་ཚེར། རྔོག་སྐྱའོ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། འདི་དག་གིས་གཞོན་ནུ་མའི་དུས་སུ་ལོ་ཆེན་ལ་ཐུག་ཅེས་ཀྱང་ཟེར་རོ། །རྗེ་ས་སྐྱ་པ་ཆེན་པོས་ཀྱང་། ཁྱུང་ལ་ཕར་ཕྱིན་དང་། དབུ་ཚད་གསན་ཞེས་བཤད་པའང་སྣང་ངོ་། ། 16-9-7a མདོར་ན་ལོ་ཆེན་གྱི་བཤད་སྲོལ་ལ་རག་མ་ལས་པའི་བྱམས་ཆོས་ལྔ་དང་། རང་རྒྱུད་ཤར་པའི་བསྟན་བཅོས་གསུམ་དང་། ཚད་མ་རྣམ་པར་ངེས་པ་རྣམས་ཀྱི་བཤད་སྲོལ་གཞན་ནས་བརྒྱུད་པ་མེད་ཅིང་། ལོ་ཆེན་མ་བྱོན་པའི་གོང་ན། འདུལ་བ་དང་། ཆོས་མངོན་པའི་བཤད་ཉན་དར་པོ་ཡོད་ཀྱང་། རིགས་པའི་ལམ་ནས་དྲངས་པའི་དགག་སྒྲུབ་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག་པ། ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པའི་གཞུང་དང་མཐུན་པར་འཆད་ཤེས་པ་མ་བྱུང་ངོ་། །ལོ་ཆེན་གྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་པའི་བཤད་སྲོལ་ནི་གསུམ་སྟེ། གྲོ་ལུང་པ་ཆེན་པོ་ནས་བརྒྱུད་པ་དང་། འདྲེ་ཨར་ནས་བརྒྱུད་པ་དང་། ཁྱུང་རིན་ཆེན་གྲགས་ནས་བརྒྱུད་པ་རྣམས་སོ། །དིང་སང་གི་བར་དུ་ཡོད་པ་ནི། འདྲེ་ཨར་དང་། ཁྱུང་ནས་བརྒྱུད་པ་དེ་ཡིན་ལ། གྲོ་ལུང་པ་ནས་བརྒྱུད་པའི་སྲོལ་ལམ་མ་ཉམས་པར་ཡོད་པ་མི་འདྲ་ཞིང་། རིན་པོ་ཆེ་བློ་བཟང་པ་ཕྱོགས་དེའི་རྒྱུད་འཛིན་དུ་ཁས་ལེན་ཀྱང་། གང་ནས་བརྒྱུད་མ་ཤེས་སོ། །དེ་ནས་ཞར་ལས་བྱུང་བ་འདི་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། སློབ་དཔོན་ཕྱ་པ་འདས་ནས་ལོ་བཅུ་བཞི་སོང་བ། ཆུ་ཕོ་སྟག་གི་ལོ་ལ། ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ་འཁྲུངས། དེ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་ལོ་བཞི་བཅུ་པ་ལྕགས་ཕོ་སྟག་ལ། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་འཁྲུངས། དེས་ལོ་དྲུག་ཅུ་རེ་གཅིག་བཞེས་པ་ལྕགས་ཕོ་སྟག་ལ། རིན་པོ་ཆེ་གཡག་པ་འཁྲུངས། དེས་ལོ་བཅྭ་བརྒྱད་པ་ཞེས་པ་མེ་མོ་ལུག་གི་ལོ་ལ། རྗེ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་རོང་སྟོན་ཆོས་རྗེ་འཁྲུངས། དེས་ལོ་བཅྭ་ལྔ་བ་ཞེས་པ་ལྕགས་མོ་བྱ་ལ། རྗེ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཀུན་དགའ་བཟང་པོ་འཁྲུངས། དོན་དྲུག་པ་མེ་ཕོ་བྱི་བའི་ལོ་ལ་གཤེགས། དེ་ནས་དིང་སང་ས་མོ་ཕག་གི་བར་ལ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་སོང་ངོ་། །ཡང་རྔོག་ལོ་ནས་དིང་སང་གི་བར་དུ་ལོ་གྲངས་བརྩི་ཚུལ་གོ་བདེ་བ་འདི་ཡང་ཡོད་དེ། ལོ་ཆེན་ལྔ་བཅུ་ང་གཅིག་པ་ས་མོ་གླང་ 16-9-7b ལ་གཤེགས། དེའི་ཕྱི་ལོ་ལྕགས་ཕོ་སྟག་ལ་འགྲོ་མགོན་ཕག་མོ་གྲུ་པ་འཁྲུངས། དེས་རེ་གཅིག་ལོན་པའི་ལྕགས་ཕོ་སྟག་ལ། ཀོ་བྲག་པ་བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་འཁྲུངས། དེས་དྲུག་ཅུ་རེ་གཅིག་ལོན་པའི་ལྕགས་ཕོ་སྟག་ལ། གྲུབ་ཐོབ་ཨུ་རྒྱན་པ་འཁྲུངས། དེས་རེ་གཅིག་ལོན་པའི་ལྕགས་སྟག་ལ། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་འཁྲུངས། དེས་རེ་གཅིག་བཞེས་པའི་ལྕགས་སྟག་ལ། རིན་པོ་ཆེ་གཡག་པ་འཁྲུངས། དེས་བཞི་བཅུ་ཞེ་དགུ་བཞེས་པ་ས་ཕོ་སྟག་ལ། མཁས་གྲུབ་དོན་ཡོད་དཔལ་འཁྲུངས
【現代漢語翻譯】 後來，在娘堆·門卓（Nyangto Mon dro）和達擦（Taktsal）等地進行講經和聽法的主要弟子有：崗巴·謝烏（Gangpa She'u）、貢布·饒堅（Gongbu Rawchen）、麥朗策（Me Lhang Tser）、俄·覺沃（Ngok Kya'o）等。據說這些人年輕時曾拜見過洛欽（Lo chen）。薩迦班智達（Sakya Pandita）也曾說過，穹波（Khyungpo）聽過《現觀莊嚴論》（Phar phyin）和《量論》（Dbu tshad）。 總而言之，洛欽的講法傳統中，沒有依賴拉格瑪（Rag ma）的《慈氏五論》（Byams chos lnga），以及自續派（Rang rgyud shar pa）的三部論著，還有《量決定論》（Tshad ma rnam par nges pa）等的講法傳統，沒有從其他地方傳承。在洛欽出現之前，雖然《律經》（'Dul ba）和《阿毗達磨》（Chos mngon pa）的講經聽法很盛行，但沒有出現能以理路引導，進行辯論和論證，並能與法稱（Chos kyi grags pa）的論著相符的講解者。追隨洛欽的講法傳統有三種：從卓隆巴·欽波（Gro lung pa chen po）傳承下來的，從哲·阿（'Dre Ar）傳承下來的，以及從穹·仁欽扎（Khyung Rin chen grags）傳承下來的。至今仍然存在的，是從哲·阿和穹傳承下來的。而從卓隆巴傳承下來的傳統似乎已經失傳。仁波切·洛桑巴（Rin po che Blo bzang pa）自稱是那個傳承的繼承者，但不知道是從哪裡傳承下來的。接下來要講述的是從夏魯（Zhar lu）傳承下來的：恰巴大師（Slob dpon Phya pa）去世十四年後，在水陽虎年，薩迦班智達誕生。他圓寂四十年後，在鐵陽虎年，布頓仁波切（Bu ston Rin po che）誕生。他六十一歲時，在鐵陽虎年，仁波切·雅巴（Rin po che Gyag pa）誕生。他十八歲時，在火陰羊年，榮敦·曲杰（Rongton Chos rje）誕生。他十五歲時，在鐵陰雞年，多杰羌·貢噶桑波（Rje rDo rje 'chang Kun dga' bzang po）誕生。他在七十六歲時，在火陽鼠年去世。從那時到現在土陰豬年，已經過去了二十四年。還有一種從俄羅（Ngok lo）到現在計算年份的簡便方法：洛欽在五十一歲時，在土陰牛年去世。第二年，鐵陽虎年，卓貢·帕莫竹巴（'Gro mgon Phag mo gru pa）誕生。他六十一歲時，在鐵陽虎年，果扎巴·索南堅贊（Ko brag pa bSod nams rgyal mtshan）誕生。他六十一歲時，在鐵陽虎年，成就者鄔金巴（Grub thob U rgyan pa）誕生。他六十一歲時，在鐵虎年，布頓仁波切誕生。他六十一歲時，在鐵虎年，仁波切·雅巴誕生。他四十九歲時，在土陽虎年，堪珠·頓約巴（mKhan grub Don yod dpal）誕生。
【English Translation】 Later, the main disciples who engaged in teaching and listening in places such as Nyangto Mondro and Taktsal were: Gangpa She'u, Gongbu Rawchen, Me Lhang Tser, Ngok Kya'o, and others. It is said that these individuals met Lo chen when they were young. Sakya Pandita also stated that Khyungpo had listened to the 'Ornament of Clear Realization' (Phar phyin) and 'Pramana' (Dbu tshad). In short, within Lo chen's teaching tradition, the 'Five Treatises of Maitreya' (Byams chos lnga) that did not rely on Rag ma, the three treatises of the Svatantrika school (Rang rgyud shar pa), and the teaching tradition of 'Tshad ma rnam par nges pa' were not transmitted from elsewhere. Before Lo chen appeared, although the teaching and listening of the 'Vinaya' ('Dul ba) and 'Abhidharma' (Chos mngon pa) were prevalent, there was no one who could guide with reason, engage in debate and argumentation, and explain in accordance with the treatises of Dharmakirti (Chos kyi grags pa). There are three traditions that follow Lo chen's teaching: the one transmitted from Gro lung pa chen po, the one transmitted from 'Dre Ar, and the one transmitted from Khyung Rin chen grags. What remains to this day is the one transmitted from 'Dre Ar and Khyung. The tradition transmitted from Gro lung pa seems to have been lost. Rinpoche Lobsangpa claims to be the successor of that lineage, but it is not known from where it was transmitted. Next, what originated from Zhar lu will be discussed: Fourteen years after the passing of Master Phya pa, in the Water Male Tiger year, Sakya Pandita was born. Forty years after his passing, in the Iron Male Tiger year, Buton Rinpoche was born. When he was sixty-one years old, in the Iron Male Tiger year, Rinpoche Gyagpa was born. When he was eighteen years old, in the Fire Female Sheep year, Rongton Chos rje was born. When he was fifteen years old, in the Iron Female Bird year, Dorje Chang Kunga Zangpo was born. He passed away at the age of seventy-six, in the Fire Male Mouse year. From then until the present Earth Female Pig year, twenty-four years have passed. There is also an easy way to calculate the years from Ngok lo to the present: Lo chen passed away at the age of fifty-one, in the Earth Female Ox year. The following year, the Iron Male Tiger year, Drogon Phagmo Drupa was born. When he was sixty-one years old, in the Iron Male Tiger year, Kobragpa Sonam Gyaltsen was born. When he was sixty-one years old, in the Iron Male Tiger year, Drubthob Ugyenpa was born. When he was sixty-one years old, in the Iron Tiger year, Buton Rinpoche was born. When he was sixty-one years old, in the Iron Tiger year, Rinpoche Gyagpa was born. When he was forty-nine years old, in the Earth Male Tiger year, Khenchen Donyopa was born.
། དེ་དིང་སང་བརྒྱད་ཅུ་གྱ་གཉིས་པའི་སྟེང་ན་བཞུགས་པ་ཡིན་ནོ།། །།འདི་ཙམ་ཁོ་ནས་སྔོན་བྱོན་པའི། །བསྟན་འཛིན་སྐྱེས་བུ་མང་པོ་ཡི། །རྣམ་ཐར་ངང་གིས་ཤེས་གྱུར་ནས། །ཡིད་རབ་དང་བ་རིམ་གྱིས་འདྲེན། །ཚིག་ཉུང་དོན་མང་བརྗོད་བདེ་ཞིང་། །དཔྱོད་ལྡན་ཚོགས་པའི་གྲལ་དག་ཏུ། །མང་པོ་མགུ་ཞིང་ཡ་རབས་སུ། །མཚོན་བྱེད་གཙུག་ལག་འདི་བྱས་སོ། །ཞེས་རྔོག་ལོ་ཙྰ་བ་ཆེན་པོས་བསྟན་པ་ཇི་ལྟར་བསྐྱངས་པ་མདོ་ཙམ་དུ་བྱ་བ། ངོ་མཚར་གཏམ་གྱི་རོལ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། ཐུབ་བསྟན་དར་རྒྱས་གླིང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ནས། ཆོས་ཀྱི་རྗེ་བསོད་ནམས་ལྷུན་གྲུབ་ལེགས་པའི་འབྱུང་གནས་ཀྱི་གསུང་གི་རྔ་བོ་ཆེས། ཉེ་བར་བསྐུལ་བའི་ངོར་བགྱིས་ནས། ཡུལ་དབུས་ཀྱི་སྡེ་སྣོད་འཆད་པའི་སློབ་དཔོན་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། གཙང་གཡས་རུའི་སའི་ཐིག་ལེ་ཁྱུང་ཚང་གསེར་མདོག་ཅན་གྱི་དབེན་གནས་དམ་པར་གྲུབ་པའི། ཡི་གེ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།སརྦ་མངྒ་ལཾ།། །།
【現代漢語翻譯】 他現在八十二歲了。 僅憑這些，就能自然而然地瞭解許多過去住世的持教士的傳記，心中逐漸生起歡喜。 言簡意賅，易於表達，在博學的聚會中，讓許多人滿意，並以優雅的方式，完成了這部具有代表性的論著。 這部名為《奇妙故事之樂》的著作，講述了仁果大譯師如何護持教法，應土丹達吉林寺大法幢索南倫珠雷貝炯內之請，由衛藏地區的講經論師釋迦秋登以清凈的智慧，在後藏江孜地區瓊倉金色的隱修聖地完成。書寫者為卻吉堅贊。 薩瓦芒嘎朗！（梵文，Sarva Maṅgalaṃ，一切吉祥！）
【English Translation】 He is now eighty-two years old. With just this, one can naturally understand the biographies of many past holders of the doctrine, and gradually generate joy in the heart. Concise and easy to express, satisfying many in the assembly of the learned, and in an elegant manner, this representative treatise was completed. This work, entitled 'The Delightful Music of Wonderful Stories,' tells how Ngok Lotsawa the Great upheld the teachings. At the request of Chokyi Je Sonam Lhundrup Lekpai Jungne of Thubten Dargye Ling Monastery, it was completed by Pal Shakya Chokden, a teacher of the scriptures from the U-Tsang region, with pure wisdom, in the sacred hermitage of Khungtsang Golden in Gyangtse, Tsang. The scribe was Chokyi Gyaltsen. Sarva Mangalam! (梵文，Sarva Maṅgalaṃ，All auspiciousness!)