greatsixsutras0201_大乘經莊嚴論頌.g2.0f
六大冊之根本教言Ztsa16ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་བཞུགས་སོ།། 2-1 ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་བཞུགས་སོ།། ༄། །ལེའུ་དང་པོ། ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་བཞུགས་སོ།། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། མཧཱ་ཡཱ་ན་སཱུ་ཏྲ་ཨ་ལཾ་ཀ་ར་ནཱ་མ་ཀཱ་རི་ཀཱ། བོད་སྐད་དུ། ཐེག་པ་ ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ། སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དོན་ཤེས་དོན་སྟོན་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་ངག་དང་ཚིག་རྣམས་དྲི་མེད་པས། ། སྡུག་བསྔལ་བསྒྲལ་ཕྱིར་དེ་ཡི་བདག་ཉིད་སྡུག་བསྔལ་འགྲོ་ལ་སྙིང་རྗེ་ལས། །ཐེག་མཆོག་བསྟན་པའི་རྣམ་པ་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཡིས་འགྲོ་བའི་སེམས་ཅན་ལ། །འབྱོར་པའི་དོན་ཚུལ་བླ་མེད་གྱུར་པ་རྣམ་ལྔའི་ བདག་ཉིད་སྟོན་པར་བྱེད། །གསེར་ལས་བརྡུངས་བྱས་འདྲ་ཞིང་པདྨ་རྒྱས་པ་བཞིན། །བཀྲེས་པས་ཉེན་པ་གཡོས་ལེགས་ཁ་ཟས་ཟ་བ་འདྲ། །འཕྲིན་ཡིག་ལེགས་པ་ཐོས་འདྲ་རིན་ཆེན་སྒྲོམ་ཕྱེ་ལྟའི། །ཆོས་དེ་འདིར་ བཤད་པ་ཡང་དགའ་བའི་མཆོག་སྐྱེད་དོ། །གཟུགས་རྒྱན་རང་བཞིན་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་མེ་ལོང་ནང་སོང་ན། །མཐོང་བའི་དབང་གིས་མི་རྣམས་རབ་ཏུ་དགའ་བའི་མཆོག་སྐྱེད་པ། །དེ་བཞིན་ལེགས་གསུངས་རྟག་ཏུ་ རང་བཞིན་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་ཡི། །ཆོས་ཀྱང་དོན་རྣམས་ཕྱེ་བས་མཁས་རྣམས་འདི་ན་དགའ་མཆོག་སྐྱེད། །ཇི་ལྟར་མནམས་ན་རབ་དཀུ་ལ། །མྱངས་ན་ཞིམ་པའི་སྨན་བཞིན་དུ། །ཆོས་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཉིས་སུ་གནས། ། 2-2 དོན་དང་ཡི་གེར་ཤེས་པར་བྱ། །ཆོས་དཀའ་རྒྱ་ཆེན་ཟབ་མོ་འདི། །རྒྱལ་པོ་བཞིན་དུ་མཉེས་པར་དཀའ། །མཉེས་པར་བྱས་ན་དེ་བཞིན་དུ། །ཡོན་ཏན་མཆོག་གི་ནོར་སྦྱིན་བྱེད། །རིན་ཆེན་རིགས་ལྡན་རིན་ ཐང་མེད། །ལྟ་མི་ཤེས་པའི་མིག་མི་མགུ །དེ་བཞིན་མི་མཁས་ཆོས་འདི་ལ། །བཟློག་ན་དེ་བཞིན་མགུ་བར་འགྱུར། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས་ལེའུ་དང་པོའོ།། ༈ །། ༄། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སྒྲུབ་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་གཉིས་པ། སྔར་ལུང་མ་བསྟན་ལྷན་ ཅིག་བྱུང་། །སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་གྲུབ་པ་དང་། །ཡོད་དང་མེད་ན་ཡོད་མེད་དང་། །གཉེན་པོ་དང་ནི་སྒྲ་གཞན་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་མངོན་སུམ་སྤྱན། །བསྟན་པ་དག་ཀྱང་སྲུང་བར་མཛད། །དུས་ལའང་ཡེ་ ཤེས་མ་བསྒྲིགས་པས། །དེ་ཕྱིར་བཏང་སྙོམས་མི་རུང་ངོ་། །མ་ཚང་བ་དང་འགལ་བ་དང་། །ཐབས་མིན་དེ་ལྟར་མ་བསྟན་ཕྱིར། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་ནི་ཐེག་པ་འདི། །ཐེག་ཆེན་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་མིན། །བསམ་ པ་དང་ནི་བསྟན་པ་དང་། །སྦྱོར་བ་དང་ནི་རྟོན་པ་དང་། །དུས་འགལ་ཕྱིར་ན་དམན་པ་གང་། །དེ་ནི་དམན་པ་ཁོ་ན་ཡིན། །རང་གི་ཉིད་ལ་འཇུག་པ་དང་། །རང་གི་འདུལ་ལའང་
【現代漢語翻譯】 六大冊之根本教言Ztsa16《大乘經莊嚴論》 2-1 ༄༅། །《大乘經莊嚴論》 ༄། །第一品 ༄༅། །《大乘經莊嚴論》。印度語：Mahaayaana Suutra Alankaara Naama Kaarikaa。藏語：《大乘經莊嚴論》。 向所有佛和菩薩致敬！ 通曉意義，闡釋意義，善於表達，言辭純凈無染。 爲了從痛苦中解脫，以慈悲之心憐憫受苦眾生。 以殊勝大乘之相，以佛法之理，爲了眾生。 宣說五種圓滿無上的意義。 猶如黃金錘鍊，又如蓮花盛開。 猶如飢餓之人，享用烹調精美的食物。 猶如聽到佳音，又如開啟珍寶之匣。 在此宣說的佛法，能生起極大的喜悅。 美妙的形色，本具的功德，映入鏡中。 因見而使人們生起極大的喜悅。 同樣，善說之法，恒常具有本具的功德。 佛法闡明意義，智者於此生起極大的喜悅。 猶如嗅之芬芳，嘗之甘甜的良藥。 佛法也同樣具有兩種特性： 意義和文字，應如是理解。 佛法深奧、廣博而又精深。 猶如國王一般，難以取悅。 一旦取悅，便會賜予無上的功德之寶。 如同珍貴的寶物，價值連城。 不識貨者，視而不見。 同樣，不智之人，對於此法。 若能精進修習，亦能獲得喜悅。 《大乘經莊嚴論》第一品完。 ༄། །大乘修持之第二品 過去未曾授記，同時產生。 非行境，已成就。 有與無，有無並存。 對治和異聲之故。 諸佛具有現量之眼。 亦能守護教法。 於時亦未攝集智慧。 因此，不可捨棄。 因不圓滿、相違背。 以及非方便，未如是宣說之故。 因此，小乘之法。 不能稱之為大乘之法。 想法和教法。 以及行為和所依。 因時機不合，凡是低劣的。 那便是低劣的。 趨入于自身，以及自身的調伏。
【English Translation】 The Root Teachings of the Six Great Volumes Ztsa16《The Ornament of the Great Vehicle Sutras》 2-1 ༄༅། །《The Ornament of the Great Vehicle Sutras》 ༄། །Chapter One ༄༅། །《The Ornament of the Great Vehicle Sutras》。In Sanskrit: Mahaayaana Suutra Alankaara Naama Kaarikaa. In Tibetan: 《The Ornament of the Great Vehicle Sutras》. Homage to all Buddhas and Bodhisattvas! Knowing the meaning, explaining the meaning, being eloquent, and having pure and undefiled words. In order to liberate from suffering, with compassion for suffering beings. With the appearance of the supreme Great Vehicle, with the Dharma, for sentient beings. Expounding the five kinds of perfect and unsurpassed meanings. Like gold being hammered, and like a lotus flower blooming. Like a hungry person, enjoying well-cooked food. Like hearing good news, and like opening a treasure chest. The Dharma spoken here, can generate great joy. Beautiful form and color, inherent qualities, reflected in a mirror. Because of seeing, people generate great joy. Similarly, well-spoken Dharma, always possessing inherent qualities. The Dharma elucidates the meaning, and the wise ones here generate great joy. Like a medicine that smells fragrant and tastes sweet. The Dharma also has two qualities: Meaning and words, should be understood as such. The Dharma is profound, vast, and deep. Like a king, difficult to please. Once pleased, it will bestow the treasure of supreme qualities. Like a precious jewel, priceless. Those who do not recognize it, turn a blind eye. Similarly, the unwise, regarding this Dharma. If they can diligently practice, they can also obtain joy. 《The Ornament of the Great Vehicle Sutras》 Chapter One is complete. ༄། །Chapter Two on the Occasion of Practicing the Great Vehicle In the past, there was no prediction, and it arose simultaneously. Not an object of practice, already accomplished. Existence and non-existence, existence and non-existence coexist. Because of the antidote and different sounds. The Buddhas have direct perception. They also protect the teachings. Wisdom is not gathered in time. Therefore, it should not be abandoned. Because of incompleteness, contradiction. And because of non-skillful means, it was not explained as such. Therefore, the teachings of the Hearers. Cannot be called the Dharma of the Great Vehicle. Thoughts and teachings. And actions and reliance. Because the timing is not right, whatever is inferior. That is inferior. Entering into oneself, and also one's own discipline.
སྣང་ཕྱིར་ དང་། །ཟབ་པའི་ཕྱིར་དང་རྒྱ་ཆེའི་ཕྱིར། །ཆོས་ཉིད་དང་ནི་འགལ་བ་མེད། །རྟོག་གེ་རྟེན་ཅིང་མ་ངེས་ལ། །མ་ཁྱབ་ཀུན་རྫོབ་སྐྱོ་བ་ཅན། །བྱིས་པ་ལ་ནི་རྟེན་པར་འདོད། །དེ་ཕྱིར་དེ་ནི་དེ་ཡུལ་མིན། ། 2-3 རྒྱ་ཆེའི་ཕྱིར་དང་ཟབ་པའི་ཕྱིར། །ཡོངས་སུ་སྨིན་དང་རྣམ་མི་རྟོག །དེ་ཕྱིར་འདི་ལས་གཉིས་བསྟན་ཏེ། །དེ་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་ཐབས། །འགྲོ་བ་དེའི་གནས་མིན་ལ་སྐྲག་པ་གདུང་བྱེད་འགྱུར། །བསོད་ ནམས་མ་ཡིན་ཕུང་ཆེན་བསགས་བྱས་ཡུན་རིང་དུ། །རིགས་མེད་གྲོགས་ངན་སྔོན་དགེ་མ་བསགས་བློ་མ་སྦྱངས། །ཆོས་འདིས་སྐྲག་འགྱུར་འདི་ན་དོན་ཆེན་འདི་ལས་ལྟུང་། །དེ་ལས་གཞན་དང་གཞན་མེད་ཤིན་ཏུ་ ཟབ་ཅིང་རྗེས་སོང་ཕྱིར། །སྣ་ཚོགས་སྟོན་ཅིང་མང་པོའི་སྒོ་ནས་རྟག་ཏུ་སྟོན་དང་ལྡད། །ཇི་སྐད་བཤད་བཞིན་དོན་མིན་བཅོམ་ལྡན་དགོངས་པ་ཤིན་ཏུ་ཟབ། །མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཚུལ་བཞིན་བརྟགས་ན་ཆོས་ འདིས་སྐྲག་མི་འགྱུར། །འདི་ནི་དང་པོར་ཐོས་ལ་བརྟན་ནས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་འབྱུང་། །ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་ལས་ཡང་དག་དོན་ཡུལ་ཡེ་ཤེས་འབྱུང་། །དེ་ལས་ཆོས་ཐོབ་དེ་ཡོད་དེ་ལས་བློ་གྲོས་ རབ་ཏུ་སྐྱེ། །གང་ཚེ་དེ་ནི་སོ་སོ་རང་རིག་མེད་ན་ཇི་ལྟར་ངེས། །བདག་གིས་མི་ཤེས་སངས་རྒྱས་ཟབ་མོ་མཁྱེན་མ་ཡིན། །ཟབ་མོ་ཅི་ཡི་ཕྱིར་ན་རྟོག་གེའི་ཡུལ་མ་ཡིན། །ཅི་ཕྱིར་ ཟབ་མོའི་དོན་རིག་པ་དག་ཐར་འགྱུར་ཞེས། །བྱ་བ་དེ་ནི་སྐྲག་པའི་གནས་སུ་རིགས་མ་ཡིན། །དམན་པར་མོས་ཤིང་ཁམས་ཀྱང་ཤིན་ཏུ་དམན། །གྲོགས་པོ་དམན་པ་དག་གིས་ཡོངས་བསྐོར་བ། །ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་ལེགས་པར་བཤད་པའི་ཆོས། ། 2-4 འདི་ལ་གལ་ཏེ་མོས་མེད་གྲུབ་པ་ཡིན། །ཐོས་རྗེས་འབྲངས་ཏེ་བློ་ལྡན་ཐོབ་ནས་ནི། །གང་ཞིག་ཐོས་ལ་རབ་ཏུ་གནས་བྱེད་པ། །རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་དཔག་ཏུ་མེད་ལུས་ལ། །རྨོངས་པ་གང་གི་ ཕྱིར་ན་ངེས་པར་བྱེད། །དོན་སྒྲ་ཇི་བཞིན་ཡོངས་རྟོག་ན། །བདག་ཉིད་སྙེམས་ཤིང་བློ་ཉམས་འགྱུར། །ལེགས་པར་གསུངས་པའང་སྤངས་པས་ན། །བརླག་འགྱུར་ཆོས་ལ་ཁོང་ཁྲོ་སྒྲིབ། །ཡིད་ཀྱི་ཉེས་པ་རང་བཞིན་གདུག་ པ་སྟེ། །མི་རིགས་པ་ཡི་གཟུགས་ལའང་མི་རིགས་ན། །ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་ཆོས་ལ་སྨོས་ཅི་དགོས། །དེ་ཕྱིར་བཏང་སྙོམས་གཞག་ལེགས་ཉེས་པ་མེད། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། ཐེག་པ་ཆེན་ པོ་སྒྲུབ་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་གཉིས་པའོ།། ༈ །། ༄། །སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ལེའུ་སྟེ་གསུམ་པ། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དང་ཁས་ལེན་རྟོགས་དང་ཟིལ་གནོན་པར། །དབྱེ་བའི་རང་བཞིན་དོན་རྣམ་བཞི་ཡི་ཁྱད་པར་གྱིས། །ཐེག་པ་མཆོག་ཕྱིར་དཀོན་མཆོག་སྐྱབས་རབ་ སོང་བ་གང་། །དེ་ནི་སྐྱབས་སུ་སོང་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཅེས་བྱ། །གང་ཕྱིར་དང་པོར་ངེས་པར་བྱ་བ་འདི་དཀའ་སྟེ། །དེ་ནི་བསྐལ་པ་སྟ
【現代漢語翻譯】 對於顯現的緣故，以及深奧的緣故和廣大的緣故，與法性並不相違背。邏輯推理依賴於基礎且不確定，不普遍且世俗，令人沮喪。它希望依賴於孩童。因此，邏輯推理不是它的領域。 由於廣大的緣故和深奧的緣故，完全成熟且不分別。因此，從這裡顯示了兩種：那是無上的方法。眾生不處於那個境界會感到恐懼和痛苦。積累了巨大的非福德，長久以來，沒有種姓，惡友，沒有積累先前的善根，沒有訓練心智。會因這個法而恐懼，在這裡會從偉大的意義中墮落。因此，除了它之外別無他物，極其深奧且隨順。以各種方式宣說，並通過許多門徑恒常宣說和充滿。正如所說的那樣，並非其意義，世尊的意圖極其深奧。如果智者們如理觀察，就不會因這個法而恐懼。這首先是聽聞后穩固，然後產生作意。從如理作意中，產生正確的意義領域的智慧。從那之中獲得法，擁有它，從那之中智慧增長。何時沒有各自的自證，如何確定？我不瞭解，佛陀的深奧並非我所能知。為何深奧？因為它不是邏輯推理的領域。為何理解深奧的意義會解脫？做那件事不應是恐懼的理由。傾向於低劣，根性也極其低劣，被低劣的朋友們圍繞。對於深奧且廣大的善說之法， 如果對此沒有信心，那就確定了。聽聞後跟隨，獲得智慧后，對於聽聞而精進安住的，以無數種方式存在於身體上。因為什麼樣的愚癡而確定？如果如字面意義般完全分別意義，就會自負且心智衰退。因為捨棄了善說，就會毀滅，對法憤怒和矇蔽。心智的過患本質上是惡毒的，對於不合邏輯的事物尚且不信任，更何況是對於猶豫不決的法？因此，保持中立是好的，沒有過失。 《大乘經莊嚴論》中，第二品為成辦大乘之品。 皈依之品，第三品：以普遍趨入、承諾、領悟和克服四種差別，作為區分的自性意義。由於是殊勝的大乘，所以對三寶的皈依是最好的。那被稱為皈依者中的殊勝者。因為首先必須確定這件事很困難，那是無數劫以來。
【English Translation】 For the sake of appearance, and for the sake of profundity and vastness, it does not contradict the nature of reality. Logical reasoning relies on a basis and is uncertain, not universal and mundane, causing discouragement. It desires to rely on children. Therefore, logical reasoning is not its domain. Due to vastness and profundity, fully matured and non-conceptual. Therefore, two are shown from here: that is the supreme method. Beings not being in that state will be afraid and suffer. Having accumulated great non-virtue, for a long time, without lineage, bad friends, not having accumulated previous merit, not having trained the mind. Will be afraid of this Dharma, here one will fall from great meaning. Therefore, there is nothing other than it, extremely profound and following. Proclaiming in various ways, and constantly proclaiming and filling through many gates. As it is said, not its meaning, the intention of the Bhagavan is extremely profound. If the wise examine properly, they will not be afraid of this Dharma. This is first hearing and being stable, then arising mindfulness. From proper mindfulness, wisdom arises in the realm of correct meaning. From that, obtaining the Dharma, having it, from that, intelligence greatly increases. When there is no individual self-awareness, how to ascertain? I do not know, the Buddha's profundity is not what I can know. Why profound? Because it is not the domain of logical reasoning. Why does understanding the profound meaning lead to liberation? Doing that should not be a reason for fear. Inclining to inferiority, and the disposition is also extremely inferior, surrounded by inferior friends. For the Dharma that is profound and vast and well-spoken, If there is no faith in this, then it is established. Having followed hearing, having obtained intelligence, for those who diligently abide in hearing, in countless ways on the body. Because of what kind of ignorance does one ascertain? If one completely distinguishes the meaning as the literal sound, one becomes arrogant and the mind deteriorates. Because of abandoning the well-spoken, one will be destroyed, anger and obscuration towards the Dharma. The fault of the mind is inherently malicious, if one does not trust even illogical things, what need to mention the Dharma that is doubtful? Therefore, keeping equanimity is good, there is no fault. In the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the second chapter is the chapter on accomplishing the Great Vehicle. The chapter on taking refuge, the third chapter: With the four distinctions of universally going, promising, realizing, and overcoming, as the nature of distinguishing meaning. Because it is the supreme Great Vehicle, the refuge in the Three Jewels is the best. That is called the supreme among those who have taken refuge. Because it is difficult to first determine this, that is for countless eons.
ོང་ཕྲག་དུ་མར་བསྒྲུབ་པར་དཀའ། །གང་ཕྱིར་གྲུབ་ན་ སེམས་ཅན་ཕན་བྱེད་དོན་ཆེ་སྟེ། །དེ་ཕྱིར་ཐེག་ཆེན་འདི་ལ་སྐྱབས་དོན་མཆོག་ཡིན་ནོ། །གང་ཞིག་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བསྒྲལ་བར་ཞུགས་པ་དང་། །ཐེག་པ་ཡེ་ཤེས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་ལ་མཁས་པར་ལྡན། ། 2-5 གང་ཞིག་མྱ་ངན་འདས་ལ་འཁོར་ཞི་རོ་གཅིག་པ། །དེ་འདྲའི་བློ་ལྡན་དེ་འདིར་ཀུན་འགྲོར་ཤེས་པར་བྱ། །གང་ཞིག་དགའ་བ་མང་པོས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་དོན་གཉེར། །གང་ཞི་སྐྱོ་བ་མེད་པར་དཀའ་ བ་ཡང་དག་སྤྱོད། །གང་ཞིག་རྣམ་སངས་རྒྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀུན་མཉམ་འགྱུར། །བློ་ལྡན་དེ་ནི་ཁས་ལེན་མཆོག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱ། །སངས་རྒྱས་སྲས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་ལེགས་པར་གང་སྐྱེས་པ། །སེམས་དང་ཤེས་ རབ་དང་ནི་ཚོགས་ལྡན་སྙིང་རྗེ་ནི། །ས་བོན་མ་དང་མངལ་གནས་མ་མ་མཚུངས་པ་མེད། །བློ་ལྡན་དེ་ནི་ཁས་ལེན་མཆོག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱ། །སྣ་ཚོགས་མཚན་རྣམས་ཀུན་གྱིས་དེའི་ལུས་བརྒྱན། །སེམས་ ཅན་ཐམས་ཅད་སྨིན་པར་བྱེད་སྟོབས་ཐོབ། །སངས་རྒྱས་བདེ་ཆེན་མཐའ་ཡས་ཞི་བ་རྙེད། །སེམས་ཅན་ཀུན་སྐྱབས་ཐབས་ཆེན་བཤམ་པ་ཤེས། །སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱིས་འོད་ཟེར་ཆེན་པོས་དབང་བསྐུར་བྱིན། །དེ་ནི་ཆོས་ ལ་དབང་བ་ཀུན་དང་ཡང་དག་ལྡན། །སངས་རྒྱས་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་སྟོན་པའི་རྣམ་པ་ཤེས། །བསླབ་པ་བཅའ་བས་ཚར་གཅོད་ཕན་འདོགས་བྱེད་ལ་བརྩོན། །བློན་པོ་ཆེན་པོ་ལྟ་བུར་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་ འཇུག་པའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་ཕྱོགས་མཐུན་བདལ་ལ་རྟག་ཏུ་སྤྱན་བྱེད་ཕྱིར། །གསང་བའི་གནས་ནི་རྣམ་གསུམ་རྟག་ཏུ་ཡང་དག་འཛིན་པའི་ཕྱིར། །སེམས་ཅན་མང་དོན་རྟག་ཏུ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་རབ་བྱེད་ཕྱིར། ། 2-6 བསོད་ནམས་ཕུང་ཆེན་སྲིད་གསུམ་བླ་མ་སྲིད་པའི་བདེ་བ་དང་། །སྡུག་བསྔལ་ཕུང་པོ་ཆེན་པོ་རབ་ཞི་བློ་མཆོག་བདེ་བ་དང་། །ཆོས་མང་ཕུང་པོ་མཆོག་རབ་རྟག་པའི་སྐུ་སྟེ་དགེ་བའི་ཚོགས། །བག་ ཆགས་བཟློག་ཅིང་སྲིད་དང་ཞི་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་འཐོབ། །བློ་ལྡན་ཉན་ཐོས་ཚོགས་བཅས་དགེ་བ་རྒྱ་ཆེན་དོན་ཆེན་དང་། །མཐའ་ཡས་རྟག་རྒྱུན་མི་འཆད་ཟད་མི་ཤེས་པས་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །དགེ་བ་ དེ་ཡང་འཇིག་རྟེན་འཇིག་རྟེན་མ་ཡིན་ཡོངས་སྨིན་བྱེད། །དབང་འབྱོར་རྙེད་པ་དེ་ནི་ཕུང་པོ་ཞི་བས་ཟད་མི་ཤེས། །འདི་ནི་དེ་དངོས་འདོད་པས་ཁས་ལེན་དེ་ཡང་སྙིང་བརྩེ་ལས་རིག་བྱ། །དེ་ ལས་རྣམ་པ་ཀུན་མཁྱེན་ཕན་དང་བདེ་བྱེད་དཀའ་ལ་སྐྱོ་བ་མེད། །ངེས་པར་འབྱུང་ལ་ཐེག་པ་ཀུན་གྱིས་རྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་རྟག་ཏུ་ལྡན། །བརྡ་དང་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པ་བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་ འགྲོ་འདི་མཆོག་ཡིན། །སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་འདིར་སོང་དོན་ཆེན་ཏེ། །དེ་ནི་དཔག་མེད་ཡོན་ཏན་ཚོགས་འཕེལ་འགྱུར། །འགྲོ་བ་འདི་ལ་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པས་ཁྱབ། །མཚུངས་མེད་འཕགས་ཆེན་ཆོས་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 于無數劫中亦難成，何因若成辦， 能利有情意義大，故此大乘為勝皈依。 何者為度一切有情而入，且善於通達一切乘之智慧， 何者視涅槃與輪迴寂滅為一味，如是具慧者，應知彼為一切行者。 何者以諸多歡喜尋求殊勝菩提之義，何者無有憂愁而如實修行苦行， 何者圓滿成佛后，諸佛皆等同，具慧者，應知彼為殊勝之承諾。 于諸佛子中，何者善妙出生，具足心、智慧與福德資糧，以及慈悲心， 其種子、母胎與生母皆無與倫比，具慧者，應知彼為殊勝之承諾。 以種種妙好之相莊嚴其身，獲得成熟一切有情之力量， 證得諸佛無量大樂寂靜，知曉救護一切有情之大方便。 諸佛以大光明灌頂加持，彼亦圓滿具足一切法之自在， 知曉示現諸佛眷屬之壇城，勤于以戒律調伏、饒益有情。 猶如大 मंत्री（梵文：mantrī，梵文羅馬擬音：mantri，漢語字面意思：大臣），為趣入彼岸， 為增長菩提之助伴，恒常觀察，為恒常如實守護三種秘密處， 為恒常不斷饒益眾多有情， 福德聚大勝三有，勝過有之安樂， 大苦蘊寂滅，殊勝智慧之安樂， 眾多殊勝之法蘊，常恒之身，乃是善法之聚。 能遮止習氣，獲得從有寂中解脫， 具慧聲聞眾，廣大善根意義大， 以無盡常恒不斷絕，無有窮盡而勝伏一切。 彼善根亦能圓滿世間與出世間， 彼權勢與獲得，以寂滅蘊而無有窮盡。 此乃真實，以希求而承諾，彼亦應從悲心中了知， 從彼能生起一切種智，利益安樂有情，不畏艱難。 于出離，一切乘皆可依止，恒常具足功德， 獲得表詮與法性，此乃具慧者之殊勝皈依處。 於此皈依處行往，意義重大，彼能增長無量功德聚， 於此行道，遍滿慈悲之心，無與倫比之殊勝法亦如是。
【English Translation】 Difficult to accomplish in countless eons, why, if accomplished, It greatly benefits sentient beings, therefore, this Mahayana is the supreme refuge. Whoever enters to liberate all sentient beings, and is skilled in understanding the wisdom of all vehicles, Whoever sees Nirvana and Samsara as one taste of quiescence, such a wise person should be known here as an all-goer. Whoever seeks the supreme meaning of Bodhi with many joys, whoever practices austerities without sorrow, Whoever becomes fully enlightened, all Buddhas become equal, the wise should know that this is the supreme promise. Among the sons of the Buddhas, whoever is well-born, possessing heart, wisdom, merit, and compassion, Their seed, womb, and mother are incomparable, the wise should know that this is the supreme promise. Adorning his body with various excellent marks, he obtains the power to ripen all sentient beings, Attaining the infinite great bliss and peace of the Buddhas, he knows the great means to protect all sentient beings. The Buddhas empower him with great light through empowerment, and he is also fully endowed with all the freedoms of the Dharma, He knows how to show the mandala of the Buddhas' retinue, diligently subduing with discipline and benefiting sentient beings. Like a great minister, to enter the other shore, To always observe the companions of the great Bodhi, to always truly uphold the three secret places, To always continuously benefit many sentient beings, The great accumulation of merit surpasses the three realms, surpassing the happiness of existence, The great mass of suffering is pacified, the bliss of supreme wisdom, Many supreme Dharma masses, the eternal body, is the collection of virtues. Able to reverse habits, attaining liberation from existence and peace, The wise assembly of Shravakas, great virtue, great meaning, Subduing all with endless, constant, unceasing, inexhaustible qualities. That virtue also perfects the mundane and supramundane, That power and attainment are inexhaustible with the aggregates of peace. This is the truth, promised with desire, it should also be known from compassion, From that, all omniscience can arise, benefiting and bringing happiness to sentient beings, without fear of difficulty. In renunciation, all vehicles can rely on, always possessing qualities, Obtaining symbols and Dharma nature, this is the supreme refuge for the wise. Going to this refuge is of great significance, it can increase immeasurable accumulations of merit, Walking on this path, it is filled with compassion, the incomparable supreme Dharma is also like that.
་རྒྱས་པར་བྱེད། ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ལེའུ་སྟེ་གསུམ་པའོ།། ༈ །། ༄། །རིགས་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བཞི་པ། ཡོད་དང་མཆོག་དང་མཚན་ཉིད་དང་། །རྟགས་དང་རིགས་རབ་དབྱེ་བ་དང་། །ཉེས་དམིགས་དང་ནི་ཕན་ཡོན་དང་། །དཔེ་རྣམ་གཉིས་ཏེ་རྣམ་པ་བཞི། ། 2-7 ཁམས་རྣམས་དང་ནི་མོས་པ་དང་། །སྒྲུབ་པ་ཐ་དད་དབྱེ་བ་དང་། །འབྲས་བུ་ཐ་དད་དམིགས་པའི་ཕྱིར། །རིགས་ཡོད་ཉིད་དུ་ངེས་པར་བརྗོད། །དེ་དགེ་ཁྱད་པར་འཕགས་པ་དང་། །ཐམས་ཅད་དང་ནི་དོན་ ཆེན་དང་། །མི་ཟད་པ་ཡི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །རིགས་མཆོག་ཉིད་ཅེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །རང་བཞིན་དང་ནི་རྒྱས་པ་དང་། །དེ་ནི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་དང་། །ཡོད་མེད་ཉིད་དང་ཡོན་ཏན་ནི། །སྒྲོལ་བའི་དོན་ དུ་ཤེས་པར་བྱ། །སྦྱོར་བའི་སྔོན་དུ་སྙིང་རྗེ་དང་། །མོས་པ་དང་ནི་བཟོད་པ་དང་། །དགེ་བ་ཡང་དག་སྤྱོད་པ་ནི། །རིགས་ཀྱི་རྟགས་སུ་ངེས་པར་བཤད། །རིགས་ནི་ངེས་དང་མ་ངེས་དང་། །རྐྱེན་ རྣམས་ཀྱིས་ནི་མི་འཕྲོགས་དང་། །འཕྲོགས་པ་ཉིད་དེ་མདོར་ན་རིགས། །དབྱེ་བ་འདི་ནི་རྣམ་པ་བཞི། །ཉོན་མོངས་གོམས་དང་གྲོགས་ངན་དང་། །འཕོངས་དང་གཞན་གྱི་དབང་ཉིད་དང་། །མདོར་ན་རིགས་ཀྱི་ཉེས་དམིགས་ ནི། །རྣམ་པ་བཞི་རུ་ཤེས་པར་བྱ། །རིང་མོ་ཞིག་ན་ངན་སོང་དུ། །འགྲོ་ཞིང་མྱུར་དུ་ཐར་པ་དང་། །དེ་ནའང་སྡུག་བསྔལ་ཆུང་ངུ་མྱོང་། །སྐྱོ་བཅས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད། །གསེར་གྱི་རིགས་བཞིན་ ཤེས་པར་བྱ། །དགེ་བ་དཔག་ཏུ་མེད་པའི་གནས། །ཡེ་ཤེས་དང་ནི་དྲི་མེད་ལྡན། །མཐུ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་གནས་ཡིན་ནོ། །རིན་ཆེན་མཆོག་རིགས་བཞིན་ཤེས་བྱ། །བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་ཆེ་དང་ཏིང་འཛིན་འཕགས། ། 2-8 སེམས་ཅན་མང་པོའི་དོན་གནས་ཕྱིར། །ལ་ལ་གཅིག་ཏུ་ཉེས་པར་སྤྱོད་ངེས་ཡོད། །ལ་ལ་དཀར་པོའི་ཆོས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་བཅོམ། །ལ་ལ་ཐར་པའི་ཆ་མཐུན་དགེ་བ་མེད། །དཀར་པོ་དམན་པ་ཡོད་པ་ རྒྱུ་དང་བྲལ། །ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བཤད་པ་གཞན་ལ་ཕན་ཕྱིར་བསྟན་པའི་ཆོས་ཆེན་ལ། །མི་ཤེས་བཞིན་དུ་མོས་པ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེན་འབྱུང་ཞིང་སྒྲུབ་ལ་བཟོད། །དེ་དག་ཐ་མར་རྣམ་པ་གཉིས་ མཆོག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་འགྱུར་གང་ཡིན་དེ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རང་བཞིན་ཡོན་ཏན་ལྡན་དེ་རྒྱས་པའི་རིགས་ལས་ཤེས། །ཡོན་ཏན་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་བྱང་ཆུབ་ཤིང་སྐྱེད་ཕྱིར། །བདེ་དང་སྡུག་བསྔལ་ཆེན་པོ་ ཞི་བ་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །བདག་དང་གཞན་ལ་ཕན་བདེ་བྱེད་པ་འབྲས་བུའི་ཕྱིར། །རིགས་མཆོག་དེ་ནི་རྩ་བ་བཟང་པོ་ལྟ་བུ་ཡིན། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། རིགས་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བཞི་ པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པའི་ལེའུ་སྟེ་ལྔ་པ། སྤྲོ་བ་ཆེ་དང་རྩོམ་པ་ཆེ། །དོན་ཆེ་བ་དང་འབྱུང་བ་ཆེ། །བྱང་ཆུ
【現代漢語翻譯】 增長廣大。 《大乘經莊嚴論》中，皈依品第三完畢。 種性品第四 有與殊勝及體性和，相與種及差別和，過患以及利益和，喻即二者共四相。 界等以及信解和，修習差別分判和，異熟差別所緣故，說為定有其種性。 以其勝功德超勝，一切以及大義和，無盡之因之緣故，說為殊勝之種性。 自性以及增長和，彼乃所依能依和，有無自性及功德，為度脫義應知曉。 加行之前大悲心，信解以及安忍和，善法如理而行持，定說為種性之相。 種性決定與非定，諸緣不能夠奪取，以及能夠被奪二者，總而言之種性四分。 煩惱串習與惡友，貧乏以及他自在和，總而言之種性之過患，應知四種之相。 久遠之際墮惡趣，迅速解脫彼處生，彼處亦受微小苦，令諸厭離有情熟。 應知猶如黃金之種，無量功德之所依，智慧以及無垢具，亦是諸力之所依。 應知猶如勝寶之種，為大菩提之因緣，大智以及勝三摩地， 為利眾多有情故，有者於一亦定造罪業，有者摧毀一切諸白法，有者無有解脫分善根，有微弱白法有者離因緣。 甚深廣大宣說為利他，所示廣大法中不解而生廣大信解，于修持堪能， 彼等最終二者圓滿成殊勝，菩薩自性具功德，從增長之種性中知。 功德極廣大，為生菩提樹故，為得寂滅大樂與大苦， 為自他作利樂為果故，殊勝種性如善根。 《大乘經莊嚴論》中，種性品第四完畢。 發心品第五 大歡喜與大創始，大義利與大出生，菩提
【English Translation】 Increases greatly. In the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the chapter on Taking Refuge, the third, is complete. Chapter Four: The Lineage Existence, excellence, characteristics, signs, lineage, distinctions, faults, benefits, and two types of examples, making four aspects. Due to the elements, faith, practice, different divisions, and different results, it is definitely said that there is a lineage. Because of its superior qualities, surpassing all, great meaning, and inexhaustible reasons, it is said to be an excellent lineage. Nature, expansion, that which is the basis, that which relies, existence or non-existence, and qualities, should be understood for the sake of liberation. Compassion before practice, faith, patience, and righteous conduct of virtue are definitely explained as signs of lineage. Lineage is definite and indefinite, circumstances cannot steal it, and it can be stolen; in short, lineage has four divisions. Habitual afflictions, bad friends, poverty, and the power of others; in short, the faults of lineage should be understood as four aspects. For a long time, one goes to the lower realms, quickly attains liberation there, and experiences small suffering there, causing sentient beings with aversion to ripen. It should be known like the gold lineage, the basis of immeasurable virtues, possessing wisdom and purity, and also the basis of all powers. It should be known like the excellent jewel lineage, as the cause of great enlightenment, great wisdom, and superior samadhi, For the sake of benefiting many sentient beings, some definitely commit sins in one way, some destroy all white dharmas, some have no virtuous roots for liberation, and some have weak white dharmas and are without causes. Profound and vast, explained for the benefit of others, in the great dharma shown, without understanding, great faith arises, and one is capable of practice. Those who ultimately become perfect in two ways are excellent; the nature of a Bodhisattva possesses qualities, and it is known from the expanding lineage. Qualities are extremely vast, for the sake of growing the Bodhi tree, for the sake of attaining great bliss and great suffering that are pacified, For the sake of benefiting oneself and others, the excellent lineage is like a good root. In the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the chapter on Lineage, the fourth, is complete. Chapter Five: Generating the Mind of Enlightenment Great joy, great initiative, great meaning, great birth, Bodhi
བ་སེམས་དཔའི་སེམས་དཔའ་སྟེ། །དོན་གཉིས་ལྡན་པའི་སེམས་འབྱུང་བ། །སེམས་བསྐྱེད་དེ་ནི་ས་རྣམས་ལ། །མོས་དང་ལྷག་ བསམ་དག་པ་དང་། །རྣམ་པར་སྨིན་པ་གཞན་དུ་འདོད། །དེ་བཞིན་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པ་འོ། །དེ་ཡི་རྩ་བ་སྙིང་རྗེར་འདོད། །རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ཕན་པར་སེམས། །ཆོས་ལ་མོས་དང་དེ་བཞིན་དེའི། །ཡེ་ཤེས་ཚོལ་བ་དམིགས་པ་འོ། ། 2-9 གོང་དུ་འདུན་པ་འགྲོ་བ་སྟེ། །སྡོམ་པ་རྒྱ་ཆེན་དེ་ཡི་རྟེན། །ལམ་འགོག་པ་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །སློང་ཞིང་དང་དུ་ལེན་པ་འོ། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་གྱི། །དགེ་བ་འཕེལ་བ་དེའི་ ཕན་ཡོན། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་རྟག་སྦྱོར་བ། །དེ་ནི་ངེས་པར་འབྱུང་བར་འདོད། །འདི་ཡི་མཐར་ཐུག་ས་ཡིན་ཏེ། །སོ་སོ་རང་གི་དེར་སྦྱོར་བས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སེམས་བསྐྱེད་པ། །རྣམ་པར་ངེས་ པར་ཤེས་པར་བྱ། །གྲོགས་སྟོབས་རྒྱུ་སྟོབས་རྩ་བའི་སྟོབས། །ཐོས་སྟོབས་དགེ་བ་གོམས་པ་ལས། །མི་བརྟན་པ་དང་བརྟན་འབྱུང་བ། །གཞན་གྱིས་བསྟན་པའི་སེམས་བསྐྱེད་བཤད། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རབ་བསྙེན་བྱས། །བསོད་ ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་རབ་བསགས། །ཆོས་ལ་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། །སྐྱེས་ཕྱིར་དེ་ནི་དམ་པར་འདོད། །ཆོས་དང་སེམས་ཅན་རྣམས་དང་ནི། །དེ་ཡི་བྱ་བ་སངས་རྒྱས་ཉིད། །མཆོག་ལ་སེམས་མཉམ་རྙེད་པའི་ ཕྱིར། །དེ་ཡི་རབ་དགའ་ཁྱད་པར་འཕགས། །སྐྱེ་བ་རྒྱ་ཆེན་དེ་ལ་སྤྲོ། །བསམ་པ་ཡང་ནི་དག་པ་དང་། །ལྷག་མ་དག་ལ་མཁས་པ་དང་། །ངེས་པར་འབྱུང་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཆོས་ལ་མོས་པ་ ས་བོན་དང་། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་མཆོག་མ་ལས་སྐྱེས། །བསམ་གཏན་ལས་བྱུང་བདེ་བ་མངལ། །སྙིང་རྗེ་སྐྱེད་པའི་མ་མ་འོ། །སྨོན་ལམ་ཆེན་པོ་བཅུ་སྒྲུབ་ཕྱིར། །རྒྱ་ཆེ་བར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །དཀའ་བ་ཡུན་རིང་མི་སྐྱོའི་ཕྱིར། ། 2-10 སྤྲོ་བར་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱ། །བྱང་ཆུབ་ཉེ་བར་རྟོགས་པ་དང་། །དེ་ཡི་ཐབས་ཤེས་རྙེད་པའི་ཕྱིར། །བསམ་པ་དག་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ས་གཞན་ཚུལ་ལ་མཁས་པ་ཉིད། །ཇི་ལྟར་རྣམ་གཞག་ཡིད་ བྱེད་པས། །དེ་རྟོག་ཉིད་དུ་ཤེས་ཕྱིར་དང་། །དེ་ཉིད་ལ་ཡང་མི་རྟོག་ཕྱིར། །ངེས་པར་འབྱུང་བར་ཤེས་པར་བྱ། །སྐྱེད་པ་ས་དང་མཚུངས་པ་སྟེ། །གཞན་ནི་བཟང་པོའི་གསེར་དང་འདྲ། །ཟླ་བ་ཡར་ གྱི་ཚེས་པ་བཞིན། །གཞན་ནི་མེ་དང་འདྲར་ཤེས་བྱ། །གཞན་ནི་གཏེར་ཆེན་བཞིན་ཤེས་བྱ། །གཞན་ནི་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་བཞིན། །རྒྱ་མཚོ་འདྲ་བར་ཤེས་བྱ་གཞན། །རྡོ་རྗེ་དང་འདྲ་རི་རབ་འདྲ། །སྨན་ གྱི་རྒྱལ་པོ་འདྲ་བ་སྟེ། །གཞན་ནི་མཛའ་ཆེན་འདྲར་ཤེས་བྱ། །ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་འདྲ་བ་དང་། །གཞན་ནི་ཉི་མ་འདྲར་ཤེས་བྱ། །གཞན་ནི་དྲི་ཟའི་དབྱངས་སྙན་བཞིན། །གཞན་ནི་རྒྱལ་པོ་འདྲར་ཤེས་ བྱ། །དེ་བཞིན་གཞན་ནི་མཛོད་ལྟ་བུ། །ལམ་པོ་ཆེ་དང་འདྲར་ཤེས་བྱ། །ཐེ
【現代漢語翻譯】 菩薩之菩薩，具有二利的覺心生起，此發心于諸地中，勝解與增上意樂清凈，以及異熟果報。如是亦斷除諸障，其根本被認為是慈悲，恒常思念利益眾生。對佛法之勝解以及對佛法之智慧的尋求是其所緣。 于上之希求是行，廣大之律儀是其所依，障礙道者是不順品，祈請並接受。福德智慧自性之善增長是其利益，恒常修習波羅蜜多，此被認為是決定生起。此之究竟是地，于各自之彼處結合，菩薩之發心，應如是如實了知。友力、因力、根本力，聞力從善之串習生起，不穩固與穩固生起，是他人所開示之發心。圓滿正等覺善近事，福德智慧資糧善積聚，於法不分別之智慧，生起故，此被認為是殊勝。于佛法與眾生，以及彼之事業，即是佛陀。于勝義中，心平等，爲了獲得，此之極喜是特別殊勝。于廣大之生喜悅，意樂亦清凈，以及於餘者清凈且精通，應知是決定生起。對佛法之勝解是種子，從殊勝波羅蜜多母所生，從禪定所生之安樂是胎藏，慈悲是養育之母。爲了成辦十大愿，應知是廣大，爲了不厭倦長久之困難， 爲了喜悅而領會於心中，爲了證得菩提，以及爲了獲得彼之方便，應知意樂是清凈。于異地之理精通，如是作意如何安立，爲了知是彼之尋思，且於彼亦不分別，應知是決定生起。生起與地相同，其餘如善妙之黃金，如上弦之月，其餘應知如火。其餘應知如大寶藏，其餘如珍寶生處，其餘應知如海，如金剛，如須彌山。如藥王，其餘應知如大親友，如如意寶，其餘應知如日，其餘如乾闥婆之妙音，其餘應知如國王。如是其餘如倉庫，應知如大路，
【English Translation】 The Bodhisattva's Bodhisattva, the mind of awakening that possesses the two benefits arises. This Bodhicitta (awakening mind) in the grounds (Bhumis) has pure aspiration and higher intention, as well as different ripening results. Likewise, it also abandons all obscurations. Its root is considered to be compassion, constantly thinking of benefiting sentient beings. Faith in the Dharma and the pursuit of wisdom of the Dharma are its objects. The desire above is action, the vast discipline is its basis, obstructing the path is the unfavorable side, requesting and accepting. The increase of virtue, which is the nature of merit and wisdom, is its benefit. Constantly practicing the Paramitas (perfections), this is considered to be definitely arising. The ultimate of this is the ground (Bhumi), combining with each of those places, the Bodhicitta (awakening mind) of the Bodhisattva, should be truly known as such. Friend power, cause power, root power, hearing power arise from the habituation of virtue, unstable and stable arising, is the Bodhicitta (awakening mind) taught by others. The perfectly complete Buddha is well attended, the accumulations of merit and wisdom are well gathered, the wisdom that does not discriminate in the Dharma, because it arises, this is considered supreme. In the Dharma and sentient beings, as well as his activities, is the Buddha himself. In the ultimate, the mind is equal, in order to obtain, this supreme joy is particularly excellent. Rejoicing in the vast birth, the intention is also pure, and skillful in the remaining purity, it should be known as definitely arising. Faith in the Dharma is the seed, born from the supreme Paramita (perfection) mother, the bliss born from Dhyana (meditation) is the womb, compassion is the nurturing mother. In order to accomplish the ten great vows, it should be known as vast, in order not to be tired of the long difficulties, In order to comprehend joyfully in the heart, in order to realize enlightenment, and in order to obtain the means of it, the intention should be known as pure. Being skilled in the principles of other grounds (Bhumis), how to establish the mind in this way, in order to know that it is his contemplation, and also not to discriminate in it, it should be known as definitely arising. Arising is the same as the earth, the rest is like fine gold, like the waxing moon, the rest should be known as fire. The rest should be known as a great treasure, the rest like a source of jewels, the rest should be known as the ocean, like a Vajra (diamond), like Mount Meru. Like the king of medicine, the rest should be known as a great friend, like a wish-fulfilling jewel, the rest should be known as the sun, the rest like the sweet sound of a Gandharva (celestial musician), the rest should be known as a king. Likewise, the rest is like a storehouse, it should be known as a great road,
ག་པ་འདྲ་བར་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སེམས་བསྐྱེད་བཀོད་མ་འདྲ་བ་ཡིན། །ཀུན་དགའི་སྒྲ་དང་འདྲ་བ་སྟེ། །ཀླུང་ཆེན་རྒྱུན་དང་ འདྲ་བ་འོ། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་སེམས་བསྐྱེད་པ། །སྤྲིན་དང་འདྲ་བར་བསྟན་པ་སྟེ། །དེ་ཕྱིར་དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་ཕྱུག །སེམས་ནི་དགའ་བས་ཡང་དག་བསྐྱེད། །ཆེར་འོས་སེམས་བསྐྱེད་སྤངས་པའི་སྐྱེ་བོ་དག ། 2-11 གཞན་དོན་སེམས་དང་དེ་ཡི་ཐབས་རྙེད་དང་། །དགོངས་ཆེན་དོན་དང་དེ་ཉིད་མཆོག་མཐོང་བས། །བདེ་བ་དེ་སྤངས་ཞི་བར་འགྲོ་བར་འགྱུར། །བློ་ལྡན་སེམས་མཆོག་སྐྱེས་མ་ཐག་ཏུ་ཡང་། །མཐའ་ཡས་ཉེས་པ་ བྱེད་ལས་སེམས་རབ་བསྡམས། །གཉིས་འཕེལ་བྱེད་པས་རྟག་ཏུ་དགེ་བ་དང་། །བརྩེ་ལྡན་བདེ་དང་སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་དགའ། །གང་ཚེ་གཞན་གྱི་དོན་ཕྱིར་ལུས་དང་ནི། །སྲོག་ལ་མི་ལྟ་རབ་དལ་ཁས་ལེན་ པ། །དེ་ལྟ་བུ་དེ་གཞན་གྱི་གནོད་པ་ཡིས། །ཇི་ལྟར་ངན་པར་བྱེད་པའི་ལས་ལ་འཇུག །དེ་ཡིས་ཆོས་ཀུན་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་དང་། །སྐྱེ་བ་སྐྱེད་མོས་ཚལ་འགྲོ་ལྟར་རྟོགས་ནས། །འབྱོར་བའི་དུས་ དང་རྒུད་པའི་དུས་ནའང་འདི། །ཉོན་མོངས་སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་འཇིགས་པ་མེད། །རང་གི་ཡོན་ཏན་སེམས་ཅན་ཕན་འདོགས་དགའ། །བསམས་བཞིན་སྐྱེ་བ་རྫུ་འཕྲུལ་རྣམ་པར་འཕྲུལ། །རྒྱན་དང་སྟོན་མོ་ས་མཆོག་བརྩེ་ དགའ་བ། །སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་མིན་པ་རྣམས་ལ་མེད། །གཞན་དོན་བརྩོན་ལྡན་སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་འདི། །གང་ཚེ་མནར་མེད་པ་ལའང་དགར་འཛིན་པ། །དེ་འདྲ་བ་དག་སྲིད་ན་གཞན་རྟེན་ཕྱིར། །སྡུག་བསྔལ་ འབྱུང་བ་རྣམས་ཀྱིས་ག་ལ་འཇིགས། །སློབ་དཔོན་བརྩེ་ཆེན་རྟག་ཏུ་བརྟེན་པའི་བདག །ཕ་རོལ་སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་སེམས་གདུངས་པ། །གཞན་གྱི་བྱ་བ་ཉེ་བར་གནས་པ་ལ། །གཞན་གྱིས་བསྐུལ་བ་ཤིན་ཏུ་ངོ་ཡང་ཚ། ། 2-12 མགོ་ལ་སེམས་ཅན་ཁུར་ཆེན་ཁྱེར་བ་ཡི། །སེམས་ཅན་མཆོག་ནི་དལ་གྱིས་འགྲོ་མི་མཛེས། །བདག་གཞན་སྣ་ཚོགས་འཆིང་བས་རབ་བཅིངས་པས། །བརྩོན་པ་བརྒྱ་འགྱུར་དུ་ནི་བྱ་བའི་རིགས། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པའི་ལེའུ་སྟེ་ལྔ་པའོ།། ༈ །། ༄། །སྒྲུབ་པའི་ལེའུ་སྟེ་དྲུག་པ། གནས་རྩོམ་འབྲས་བུ་འབྱུང་བ་ཆེ་བདག་ཉིད། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་ཡིན་པར་འདོད། །རྟག་ཏུ་ལེན་པ་ཆེ་དང་བཟོད་པ་ཆེ། །དོན་ ཆེན་ཡང་དག་སྒྲུབ་པའི་བྱ་བ་བྱེད། །གཞན་དང་བདག་ཏུ་མཉམ་པའི་སེམས་ཉིད་དམ། །བདག་པས་གཞན་ཆེས་སྡུག་པ་རྙེད་ནས་ནི། །དེ་ལྟར་བདག་པས་གཞན་དོན་མཆོག་འདུ་ཤེས། །རང་གི་དོན་གང་གཞན་ གྱི་དོན་གང་ཡིན། །ཇི་ལྟར་སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་གཞན་གྱི་དོན་གྱི་ཕྱིར། །བདག་ལ་སྡུག་བསྔལ་མི་བཟད་གདུང་བ་རབ་བྱེད་པ། །དེ་ལྟར་འཇིག་རྟེན་གདུང་བའི་ལས་ཀྱིས་གཞན་དགྲ་ལའང་། །ཤིན་ཏུ་བརྩེ་ བ་མེད་པར་རབ་ཏུ་འཇུག་
【現代漢語翻譯】 如何知曉？發心各不相同。 如同悅耳之聲，又如大河之流。 諸佛子之發心，如雲般示現。 因此，如此功德圓滿，心懷喜悅而生起。 遠離殊勝發心之人，更應如此。 為利他之心，尋得其方便， 懷大愿，見其至高之義。 捨棄安樂，趨向寂滅。 具慧者，殊勝之心剛一生起， 便能極力約束無盡之惡行。 因其能增益二利，故常行善， 慈愛者，常因樂與苦而喜悅。 何時為他人之故，不顧身與命， 欣然應允，如此之人， 怎會因他人之損害，而行惡事？ 彼視一切法如幻， 悟得生死如遊園。 故於興盛之時，衰敗之時， 亦不懼煩惱痛苦。 樂於以自身功德利益眾生， 隨心所欲，化現神通。 莊嚴與宴樂，殊勝之地，慈愛喜悅， 非無有悲心者所能有。 精勤利他，具悲心者， 何時于無間地獄亦生喜悅。 如是之人，于輪迴中，為利他故， 又怎會懼怕諸般痛苦？ 依止慈悲之上師， 常為他人之苦所動容。 於他人之事，悉心照料， 縱他人催促，亦不覺疲倦。 頭頂眾生重擔之菩薩， 不宜悠然緩行。 以自他種種束縛緊緊相連， 故應百倍精進努力。 《大乘經莊嚴論》中，發心品第五。 修持品第六 處所、造作、果報，皆為大之自性。 是諸佛子之修持。 常行廣大之行，具廣大之忍， 作成辦大事之事業。 于自他平等之心， 或於自重他輕之心生厭離后， 如是，知曉利他之殊勝。 何為自利，何為利他？ 如何具悲心者，為利他之故， 自身承受難忍之痛苦？ 如是，以救度世間之事業， 甚至對怨敵，亦無有不愛。
【English Translation】 How to know? The generation of Bodhicitta is different. Like a pleasant sound, and like the flow of a great river. The Bodhicitta of the sons of the Buddhas is shown like a cloud. Therefore, so rich in qualities, the mind is rightly generated with joy. Those who abandon the great Bodhicitta are even more worthy. For the sake of others, find the mind and its means, With great intention, see its supreme meaning. Abandoning happiness, they go to peace. The wise, as soon as the supreme mind is born, Immediately restrain the actions that cause endless faults. Because it increases the benefit of both, always do good, The loving are always delighted by happiness and suffering. Whenever for the sake of others, one does not look at body and life, Willingly accepts, such a person, How can they engage in actions that harm others? They see all dharmas as illusions, Realizing that birth is like going to a pleasure garden. Therefore, in times of prosperity and times of decline, They are not afraid of afflictions and suffering. Happy to benefit sentient beings with their own qualities, Transforming miraculous powers as they wish. Adornment and feasts, supreme places, love and joy, Are not for those who do not have compassion. Diligent for the sake of others, possessing compassion, Whenever they rejoice even in Avici hell. Such beings, in samsara, for the sake of others, How can they be afraid of the sufferings that arise? Relying on the great compassionate teacher, Always moved by the suffering of others. Caring for the affairs of others, Even when urged by others, they do not feel tired. The supreme being who carries the heavy burden of sentient beings on their head, It is not beautiful to walk slowly. Bound tightly by various bonds of self and others, Therefore, one should strive a hundredfold. From the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the fifth chapter, the chapter on the Generation of Bodhicitta. The sixth chapter, the chapter on Practice. The place, the creation, the result, are all of great nature. This is said to be the practice of the sons of the Buddhas. Always taking the great, with great patience, Doing the work of accomplishing great deeds. In the mind of equality between self and others, Or after becoming disgusted with the mind that values self over others, Thus, knowing the excellence of benefiting others. What is self-interest, what is the interest of others? How can a compassionate being, for the sake of others, Endure unbearable suffering? Thus, with the work of saving the world, Even towards enemies, there is no lack of love.
མ་ཡིན། །ཐ་ཆད་འབྲིང་དང་མཆོག་ཆོས་ཉིད་གནས་ལ། །ལེགས་པར་སྟོན་དང་མགུ་བྱེད་འཇུག་པ་དང་། །དོན་ལ་རྣམ་ངེས་དགེ་བ་ཡོངས་སྨིན་བྱེད། །དེ་བཞིན་གདམས་ངག་གནས་ དང་བློ་རྣམ་གྲོལ། །ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་ཅན་འགྲུབ་དེ་བཞིན་དུ། །རིགས་སུ་སྐྱེ་དང་ལུང་བསྟན་དབང་བསྐུར་དང་། །དེ་བཞིན་གཤེགས་མཁྱེན་བླ་མེད་གོ་འཕང་སྟེ། །བཅུ་གསུམ་བདག་ཉིད་འདི་ནི་གཞན་གྱི་དོན། ། 2-13 སྐྱེ་བོ་དང་མཐུན་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་འཆད། །མི་འགྱིང་བ་དང་བདག་གི་མེད་ལ་མཁས། །བཟོད་དུལ་ཤིན་ཏུ་རིང་སོང་མི་ཟད་པ། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་མཆོག་ཡིན་ནོ། །འདོད་ལྡན་སྐྱེ་བོ་ འཇིགས་པ་ཆེ་ལ་འཇུག །སྲིད་དགའ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་བདེ་གཡོ་བ་ལ། །ཞི་དགའ་རང་གི་ལེན་པ་རབ་ཞི་ལ། །སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་ལེན་ཀུན་ཞི་ལ་རྟག །སྐྱེ་བོ་རྨོངས་པ་རང་གི་བདེ་དོན་ བརྩོན། །རྟག་ཏུ་དེ་མ་ཐོབ་པར་སྡུག་བསྔལ་འགྱུར། །བརྟན་པ་རྟག་ཏུ་གཞན་དོན་བརྩོན་ལྡན་པ། །གཉི་ཀའི་དོན་བྱས་མྱ་ངན་འདའ་བར་འགྱུར། །རྒྱལ་སྲས་སྤྱོད་ཚེ་ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟ་བུར། །དབང་པོའི་སྤྱོད་ ཡུལ་སྣ་ཚོགས་འཇུག་འགྱུར་བ། །དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་རིགས་ཤིང་མཐུན་ཚིག་གིས། །སེམས་ཅན་ཕན་ཕྱིར་དོན་མངོན་འདུ་བྱེད་དོ། །རྟག་ཏུ་ཉེས་པས་རང་དབང་མེད་པར་བྱས་སེམས་ཀྱི། །སྐྱེ་བོ་ལ་ནི་བློ་ ལྡན་ཉེས་པར་མི་འཛིན་ཏེ། །མི་འདོད་བཞིན་དུ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས། །སྐྱེ་བོ་དག་ལ་སྙིང་རྗེ་རྣམ་པར་འཕེལ་ཕྱིར་རོ། །སྒྲུབ་པ་འདིས་ནི་སྲིད་དང་འགྲོ་བ་ཀུན། །ཟིལ་གྱིས་མནན་ འགྲོ་ཞི་བ་མཆོག་དང་ལྡན། །ཡོན་ཏན་སྣ་ཚོགས་ཚོགས་ཀྱིས་རྣམ་པར་འཕེལ། །བྱམས་པའི་བསམ་པས་རྟག་ཏུ་འགྲོ་བ་སྡུད། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། སྒྲུབ་པའི་ལེའུ་སྟེ་དྲུག་པའོ།། ༈ །། ༄། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བདུན་པ། ཡོད་མིན་མེད་མིན་དེ་བཞིན་མིན་གཞན་མིན། ། 2-14 སྐྱེ་དང་འཇིག་མེད་འབྲི་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། །འཕེལ་བ་མེད་ཅིང་རྣམ་པར་དག་པའང་མེད། །རྣམ་པར་དག་འགྱུར་དེ་ནི་དོན་དམ་མཚན། །བདག་ཏུ་ལྟ་བ་བདག་ཉིད་བདག་མཚན་མིན། །ངན་པར་གནས་མིན་ མཚན་ཉིད་མི་འདྲ་ཕྱིར། །གཉིས་ལས་གཞན་མེད་དེ་ནི་ནོར་པ་སྐྱེས། །དེ་ཕྱིར་ཐར་པ་ནོར་ཙམ་ཟད་པ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་འཁྲུལ་པ་ཙམ་བརྟེན་སྐྱེ་བོ་ཡིས། །སྡུག་བསྔལ་རང་བཞིན་རྒྱུན་ཆགས་རྟོགས་མི་ འགྱུར། །རིག་མིན་རིག་ཉིད་སྡུག་བསྔལ་སྡུག་བསྔལ་མེད། །ཆོས་ཀྱི་རང་བཞིན་དེ་ཡི་རང་བཞིན་མིན། །བརྟེན་ནས་དངོས་རབ་སྐྱེ་བ་མངོན་འཇུག་ན། །སྐྱེ་བོ་ཇི་ལྟར་གཞན་གྱིས་བྱས་ལ་རྟེན། །གང་ཕྱིར་ཡོད་ པ་མི་མཐོང་མེད་མཐོང་བ། །འདི་འདྲའི་མུན་ནག་རྣམ་པ་དེ་གང་ཞིག །འདི་ལ་དོན་དམ་ཚུལ་གྱིས་ཞི་བ་དང་། །སྐྱེ་བ་དེ་གཉིས་ཁྱད་པར་ཅི་ཡང་མེད། །འ
【現代漢語翻譯】 非也。下、中、上三品，安住於法性。 善巧開示，令人歡喜而入， 于義理能得決定，圓滿一切善。 如是教授，安住及智慧解脫， 成就殊勝功德，亦復如是。 生於彼族，授記灌頂， 如來之智，無上之果位。 此十三者，即是利他之體性。 ——2-13 隨順眾生，如實宣說不顛倒。 不驕慢，善巧于無我。 忍辱調柔，極其長遠不窮盡。 是諸菩薩之最勝修行。 貪慾熾盛之眾生，趨入極大之怖畏。 耽著有為，于顛倒變動之樂。 喜樂寂靜，自取最寂靜。 以慈悲為體性，常取一切寂靜。 愚癡眾生，勤求自身之安樂， 然恒常不得，反成痛苦。 堅毅之人，恒常勤于利他， 二利兼顧，終能入于涅槃。 菩薩行持時，如何又如何？ 于諸根之境界，種種涉入。 如是如是，以理智與和善之語， 為利有情，而作真實之義。 常為過失所制，心不由己之眾生， 智者不應以惡念視之。 彼等實乃不欲而為，造作諸惡。 是故，為令眾生之慈悲增長。 以此修行，能勝伏一切有為與輪迴， 得寂靜殊勝，具足。 以種種功德之聚，而得增長。 以慈愛之心，恒常攝受眾生。 《大乘經莊嚴論》之修行品第六。 —— 真實性品第七 非有非無，非如是亦非異。 ——2-14 不生不滅，不損減亦不變異， 不增不減，亦非清凈。 清凈轉變，是為勝義諦之相。 視我為真，非我性亦非我相。 不住于惡，因其體性各異。 離此二者，是為智者所生。 是故解脫，僅是煩惱之息滅。 如是，眾生因錯覺而生起， 不能了知痛苦之自性乃是恒常。 非智亦非非智，痛苦亦非非痛苦。 法之自性，非彼之自性。 若依緣而顯現諸法生起， 則眾生如何能依他而行？ 何以故，不見有而見無？ 此等黑暗之相，究竟為何？ 於此，勝義諦之寂靜， 與生起二者，有何差別？
【English Translation】 Not so. The lower, middle, and upper grades abide in the nature of reality. Skillfully showing, making them happy and entering, Being able to determine the meaning, perfecting all good. Thus, the instruction, abiding and wisdom liberation, Accomplishing excellent qualities, likewise. Born into that lineage, prophecy, empowerment, The wisdom of the Tathagata, the unsurpassed state. These thirteen are the embodiment of benefiting others. ——2-13 Complying with beings, truthfully explaining without inversion. Not arrogant, skilled in no-self. Patience and gentleness, extremely long and inexhaustible. Is the supreme practice of the Bodhisattvas. Beings with intense desire enter great fear. Attached to existence, inverting the joy of change. Joyful in peace, taking the most peaceful for oneself. With compassion as their nature, they always take all peace. Ignorant beings strive for their own happiness, But constantly fail to obtain it, turning into suffering. The steadfast ones are always diligent in benefiting others, Attending to both benefits, they will enter Nirvana. When Bodhisattvas act, how is it? In the realm of the senses, various involvements occur. Thus, with reason and harmonious words, For the benefit of sentient beings, they accomplish the true meaning. Constantly controlled by faults, beings whose minds are not their own, The wise should not regard them with evil thoughts. They unwillingly commit evil deeds. Therefore, to increase compassion for beings. With this practice, one can subdue all existence and samsara, Attaining supreme peace, complete. Growing through the accumulation of various qualities. Constantly gathering beings with a loving heart. The sixth chapter, the chapter on practice, from the Ornament of the Great Vehicle Sutras. —— The seventh chapter, the chapter on Suchness. Neither existent nor nonexistent, neither thus nor different. ——2-14 Neither born nor destroyed, neither diminished nor changed, Neither increasing nor decreasing, nor pure. Purity transforming is the characteristic of ultimate truth. Seeing self as true, not self-nature nor self-characteristic. Not abiding in evil, because their natures are different. Apart from these two, is what is born of the wise. Therefore, liberation is merely the cessation of afflictions. Thus, beings arise from illusion, Unable to realize that the nature of suffering is constant. Neither wisdom nor non-wisdom, neither suffering nor non-suffering. The nature of Dharma is not its nature. If phenomena arise dependently, How can beings act relying on others? Why is it that one sees non-existence instead of existence? What exactly is this aspect of darkness? Here, the peace of ultimate truth, And the arising, what difference is there between the two?
ོན་ཀྱང་དགེ་བའི་ལས་རྣམས་བྱེད་ པ་དག །སྐྱེ་བ་ཟད་པས་ཞི་བ་འཐོབ་པར་བཤད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །མཐའ་ཡས་ཕ་རོལ་ཚོགས་རྣམས་ལེགས་བསགས་ནས། །ཆོས་ལ་སེམས་པ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་ངེས་ཕྱིར། །དོན་གྱི་ རྣམ་པ་བརྗོད་པའི་རྒྱུ་ཅན་རྟོགས། །དེ་ཡིས་བརྗོད་པ་ཙམ་དུ་དོན་རིག་ནས། །དེར་སྣང་སེམས་ཙམ་ལ་ནི་ཡང་དག་གནས། །དེ་ནས་ཆོས་དབྱིངས་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་། །བྲལ་བ་མངོན་སུམ་ཉིད་དུ་རྟོགས་པར་འགྱུར། ། 2-15 སེམས་ལས་གཞན་མེད་པར་ནི་བློས་རིག་ནས། །དེ་ནས་སེམས་ཀྱང་མེད་པ་ཉིད་དུ་རྟོགས། །བློ་དང་ལྡན་པས་གཉིས་པོ་མེད་རིག་ནས། །དེ་མི་ལྡན་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་གནས། །བློ་དང་ལྡན་པས་ མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་སྟོབས། །རྟག་ཏུ་ཀུན་ནས་མཉམ་པར་སོང་བ་ཡིས། །དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཉེས་ཚོགས་ཚང་ཚིག་དག །དུག་སྨན་ཆེན་པོས་དུག་བཞིན་སེལ་བར་བྱེད། །ཐུབ་པས་གསུངས་པའི་དམ་ཆོས་ལེགས་བཞག་ པ། །རྩ་བ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་བློ་གྲོས་བཞག །དྲན་རྒྱུ་རྟོག་པ་ཙམ་རིག་བརྟན་པ་དག །མྱུར་དུ་ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་འགྲོ །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བདུན་པའོ།། ༈ །། ༄། །མཐུའི་ལེའུ་སྟེ་བརྒྱད་པ། སྐྱེ་དང་ངག་སེམས་དགེ་དང་མི་དགེ་བསྐྱེད། །དེ་ཡི་གནས་དང་འབྱུང་བ་མངོན་སུམ་གང་། །ཤེས་པ་ཀུན་འགྲོ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བཅས་ལ། །ཐོགས་མེད་བརྟན་པ་ཐོབ་པའི་མཐུ་ ཡིན་ནོ། །བསམ་གཏན་བཞི་པ་ཤིན་ཏུ་དག་ཐོབ་ནས། །མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་། །ཇི་ལྟར་རྣམ་གནས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལས། །མཐུ་གྲུབ་པ་ཡི་དམ་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །གང་གིས་ འཕགས་དང་ལྷ་དང་ཚངས་པ་ཡི། །གནས་པ་དཔེ་མེད་རྒྱ་ཆེས་རྟག་ཏུ་གནས། །ཕྱོགས་སུ་དེ་སོང་སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་རྣམས། །ཡང་དག་མཆོད་བྱེད་རྣམ་པར་དག་པ་སྐྱེད། །ཆགས་དང་འཇིག་བཅས་སེམས་ཅན་བཅས་པ་ཡི། ། 2-16 འཇིག་རྟེན་ཁམས་ཀུན་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་མཐོང་། །དབང་ལྡན་ཇི་ལྟར་འདོད་བཞིན་དེ་དག་དང་། །རྣམ་བཅས་སྣ་ཚོགས་དག་ཀྱང་ཡང་དག་སྟོན། །འོད་ཟེར་བཏང་བས་ཤིན་ཏུ་སྡུག་བསྔལ་བའི། །ངན་སོང་བ་དག་ མཐོ་རིས་འགྲོ་བར་བྱེད། །འདུད་གནས་གཞལ་མེད་ཁང་མཐོ་མཛེས་པ་དག །བདུད་བཅས་ཀུན་ཏུ་བསྐྱོད་ཅིང་སྐྲག་པར་བྱེད། །དེ་ནི་མཆོག་ཚོགས་ནང་དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན། །དཔག་མེད་རྣམ་པར་རོལ་པ་ཀུན་སྟོན་ ཅིང་། །བཟོ་དང་སྐྱེ་དང་མཆོག་གི་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་དུས་ཀུན་ནས། །ཡེ་ཤེས་དག་ལ་དབང་ཕྱིར་ཞིང་རྣམས་ནི། །ཇི་ལྟར་འདོད་བཞིན་བསྟན་ཕྱིར་དག་ལ་འཐོབ། །སངས་རྒྱས་མཚན་ མི་གྲགས་པར་སངས་རྒྱས་མཚན། །ཡང་དག་བསྒྲགས་པས་དེ་དག་ཁམས་གཞན་འགྱེད། །འདབ་གཤོག་ཀུན་ཏུ་རྒྱས་པའི་བྱ་བཞིན་དུ། །སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ
【現代漢語翻譯】 即使行持所有善業，據說也能因斷絕輪迴而獲得寂靜。菩薩積聚無量福德與智慧的資糧，因對佛法有極為堅定的信念，通達能詮釋意義的各種因素。通過這些因素，僅憑言說就能理解其意義，並真實安住于顯現的唯心之境。之後，便能現量證悟遠離法界二元對立的自性。 通過智慧了知一切唯心所現，進而證悟心性本空。具足智慧者了知二者皆無，便安住于無所繫縛的法界之中。具足智慧者，以不分別的智慧之力，恒常普皆平等執行。依此，所有依賴於它的罪業，如同以大毒藥消除毒素一般得以清凈。善於安立佛陀所說的正法，將智慧安立於法界之根本。憶念並了知一切皆為分別念，堅定不移，便能迅速到達功德之海的彼岸。《大乘經莊嚴論》之「真如品」第七品完。 《神通品》第八品 生起、言語、心念，善與不善之業，它們的處所和生起顯現之處，以及對一切行蘊的種種區分，對這些都能無礙而堅定地通達，即是神通。獲得極清凈的第四禪定，並完全掌握不分別的智慧，以及如何如實安住于意念之中，由此便能成就神通，獲得殊勝的成就。憑藉神通，能如常安住于諸如梵天等聖者和天人的境界中，具有無與倫比的廣大。無論前往何方，都能以清凈的方式供養諸佛和眾生。對於具有生滅的世間，視一切有情世間如幻象。隨心所欲地示現各種形象。 通過放射光芒，能將極度痛苦的惡道眾生，度往天界。能使令人敬畏、莊嚴無比的宮殿，以及魔眾，四處搖動，心生恐懼。此乃殊勝之會眾中的三摩地，能示現無量變化之遊舞，並以工藝、誕生和殊勝之化身，恒常利益眾生。爲了能自在地運用智慧，並隨心所欲地示現各種佛土，從而獲得清凈。即使佛陀之名不為人知，也能通過宣揚佛陀之名，將他們引向其他佛土。如同鳥兒舒展雙翼般，成熟眾生。
【English Translation】 Even performing all virtuous deeds, it is said that one attains peace by exhausting rebirths. Bodhisattvas accumulate limitless collections of merit and wisdom, and because of their extremely firm faith in the Dharma, they understand the causes that express meaning. Through these causes, they understand the meaning merely by expression, and truly abide in the mind-only state that appears there. Thereafter, they will directly realize the nature of reality that is free from the characteristics of duality of Dharmadhatu. Having understood with the mind that there is nothing other than mind, they then realize that mind itself is also non-existent. Those endowed with intelligence, knowing that both are non-existent, abide in the realm of Dharma where there is no attachment. Those endowed with intelligence possess the power of non-conceptual wisdom, which constantly and universally moves equally. Relying on this, all the accumulated faults that depend on it are purified, like using a great poison to eliminate poison. Well established is the sacred Dharma spoken by the Thubpa (Buddha), placing intelligence at the root of the Dharmadhatu. Remembering and realizing that all is merely conceptual thought, being steadfast, one quickly crosses to the other shore of the ocean of qualities. This concludes the seventh chapter, 'The Chapter on Suchness,' from 'The Ornament of the Great Vehicle Sutras'. Chapter Eight: The Chapter on Miraculous Powers The arising of birth, speech, and mind, virtuous and non-virtuous actions, their location and manifestation, and the various distinctions of all aggregates—to understand these without obstruction and with steadfastness is miraculous power. Having attained the extremely pure fourth dhyana (meditative absorption), and fully grasping non-conceptual wisdom, and how to truly abide in mindfulness, one achieves miraculous powers and attains supreme accomplishment. Through miraculous powers, one can constantly abide in the realms of noble beings and gods, such as Brahma, with unparalleled vastness. Wherever one goes, one can purely offer to all Buddhas and sentient beings. Regarding the world with its arising and ceasing, one sees all sentient realms as illusions. One accurately demonstrates various forms as desired by the powerful one. By emitting rays of light, one can lead beings in the lower realms who are suffering greatly to higher realms. One can cause awe-inspiring and beautiful palaces, as well as demons, to shake and become frightened. This is the samadhi (meditative concentration) in the supreme assembly, demonstrating limitless variations of play, and constantly benefiting sentient beings through crafts, births, and supreme emanations. In order to freely wield wisdom and demonstrate various Buddha-fields as desired, one attains purity. Even if the name of the Buddha is unknown, one can lead them to other Buddha-fields by proclaiming the name of the Buddha. Like a bird spreading its wings, one ripens sentient beings.
ར་ནུས་པ་ཉིད། །སངས་རྒྱས་ལས་ནི་ཤིན་ཏུ་བསྔགས་ པ་འཐོབ། །སྐྱེ་དགུ་རྣམས་ལ་ཚིག་གཟུང་འོས་པར་འགྱུར། །མངོན་པར་ཤེས་པ་དྲུག་དང་རིག་པ་གསུམ། །རྣམ་ཐར་བརྒྱད་དང་དེ་བཞིན་ཟིལ་གནོན་བརྒྱད། །ཟད་པར་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། །དཔག་ཏུ་ མེད་པ་བརྟན་པ་ཐོབ་པའི་མཐུ། །དེ་ནི་དབང་མཆོག་ཐོབ་པའི་བློ་དང་ལྡན། །འགྲོ་བ་དབང་མེད་རང་དབང་བཀོད་རྟག་ཏུ། །གཞན་ལ་ཕན་བྱ་གཅིག་ཏུ་མངོན་དགའ་སྟེ། །སེང་གེ་བཞིན་དུ་རབ་བརྟན་སྲིད་ན་སྤྱོད། ། 2-17 ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། མཐུའི་ལེའུ་སྟེ་བརྒྱད་པའོ།། ༈ །། ༄། །ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པ། དགའ་དང་དད་དང་རབ་ཞི་སྙིང་བརྩེ་དང་། །བཟོད་དང་ཡིད་གཞུང་མཐུ་ཅན་ཉིད་དང་ནི། །མི་འཕྲོགས་པ་དང་ཡན་ལག་ལྡན་པ་ རབ། །དེ་ནི་རྒྱལ་སྲས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན། །གྲོགས་མཆོག་ལ་སོགས་གསུམ་དང་བརྩོན་རབ་དང་། །མཐར་ཕྱིན་དམ་པ་དང་ནི་ཆོས་མཆོག་སྡུད། །དམ་ཆོས་ཆེར་གཟུང་ཕྱིར་ནི་སྙིང་རྗེ་ཅན། །ཡང་དག་ཡོངས་ སུ་སྨིན་པའི་མཚན་ཉིད་འདོད། །ཡོན་ཏན་ཤེས་དང་སེམས་ཀྱང་མི་ཕྱེད་དང་། །ཏིང་འཛིན་མྱུར་དུ་ཐོབ་དང་འབྲས་བུ་མྱོང་། །སྟོན་ལ་ཡིད་ཆེས་བྱ་ཕྱིར་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི། །ཡང་དག་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན་ ཉིད་འདོད། །ཤིན་ཏུ་སྡོམ་ཞིང་ཉོན་མོངས་རྟོག་པ་སྤོང་། །བར་ཆད་མེད་ཅིང་དགེ་ལ་མངོན་པར་དགའ། །རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་བསལ་བའི་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན་ཉིད་འདོད། །རང་བཞིན་ སྙིང་བརྩེ་གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་། །དམན་པའི་སེམས་ཀྱང་ཡང་དག་རབ་ཏུ་སྤོང་། །ཁྱད་པར་འགྲོ་དང་འགྲོ་བའི་མཆོག་གྱུར་ལུས། །གཞན་ལ་སྙིང་བརྩེ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན། །རང་བཞིན་བརྟན་པ་སོ་སོར་ བརྟགས་བསྒོམ་པ། །གྲང་སོགས་ཤིན་ཏུ་སྡུག་བསྔལ་རྟག་མི་མཛད། །ཁྱད་པར་འགྲོ་དང་དགེ་ལ་མངོན་པར་དགའ། །བཟོད་པ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན་ཉིད་འདོད། །རྣམ་སྨིན་དག་ཅིང་ཐོས་སོགས་དྲན་མི་བརྗེད། །དེ་བཞིན་ལེགས་བཤད་ཉེས་པར་སྨྲས་པ་དག ། 2-18 རབ་ཤེས་བློ་ཆེན་སྐྱེ་བར་རུང་བ་ཉིད། །ཤིན་ཏུ་ཡིད་གཞུངས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན། །དགེ་བ་གཉིས་ཀྱིས་ཁམས་གཉིས་བརྟས་པ་དང་། །རྟེན་ནི་འབྲས་བུ་སྐྱེ་བར་རུང་བའི་མཆོག །ཡིད་ལ་བསམ་གྲུབ་ འགྲོ་བའི་མཆོག་གྱུར་པ། །མཐུ་ཐོབ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཆོས་བཟང་རིགས་པས་རྣམ་དཔྱད་བསམ་པ་ཅན། །རྟག་ཏུ་བདུད་ཀྱི་བར་ཆད་བྱེད་པ་མེད། །ཁྱད་པར་རྙེད་དང་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་སུན་ འབྱིན། །མི་འཕྲོགས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དགེ་བ་བསགས་དང་རྟེན་ཀྱང་བརྩོན་པར་རུང་། །དབེན་དང་དགེ་བ་མཆོག་ལ་མངོན་པར་དགའ། །རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱི་ཡན་ལག་ལྡན་པ་ཡི། །ཡང་དག་ཡོངས་ སུ་སྨིན་པའི་
【現代漢語翻譯】 具有能力本身。 從佛陀那裡獲得極大的讚揚。 對於眾生來說，成為值得接受的言辭。 具有六種神通和三種明。 八種解脫和同樣的八種制伏。 十種遍處和禪定。 獲得不可估量的穩固力量。 他具有獲得至高權力的智慧。 總是能使無自在的眾生獲得自主。 唯一顯現喜歡利益他人， 如獅子般穩固地在世間行事。 2-17 《大乘經莊嚴論》中，神通品第八。 圓滿品第九 喜悅、信仰、極度寂靜、慈悲心， 忍耐、誠實、具有力量本身， 不被奪取和具有圓滿的支分。 這些是佛子圓滿的相。 殊勝的友伴等三種和極度的精進， 達到究竟的殊勝和積聚殊勝的法。 爲了更多地受持正法而具有慈悲心。 想要獲得真正圓滿的相。 瞭解功德和心不退轉， 迅速獲得禪定和體驗果報。 爲了使人信賴導師，佛子的 想要獲得真正圓滿的相。 非常調伏並捨棄煩惱分別念。 沒有障礙並且對善法非常歡喜。 爲了消除佛子的煩惱， 想要獲得真正圓滿的相。 自性慈悲，見到他人的痛苦。 完全捨棄低劣的心。 殊勝的行持和成為眾生之尊的身體。 對他人的慈悲是圓滿的相。 自性穩固，個別地觀察修習。 總是不會感受到寒冷等極度的痛苦。 殊勝的行持和對善法非常歡喜。 想要獲得忍耐圓滿的相。 異熟清凈，不會忘記聽聞等。 同樣地，善說不會被說成過失。 2-18 能夠出生具有極大智慧的殊勝者。 非常誠實是圓滿的相。 以兩種善法滋養兩種界， 所依是能夠出生果實的殊勝。 心中所想成就，成為眾生之尊。 獲得力量是圓滿的相。 以善良的法用理智進行辨析思考。 總是沒有魔的障礙。 殊勝的獲得和駁倒他人的觀點。 不被奪取是圓滿的相。 積累善法和所依也能夠精進。 對寂靜和殊勝的善法非常歡喜。 佛子的具有支分的 真正圓滿的
【English Translation】 Having the ability itself. Receiving great praise from the Buddha. Becoming worthy of accepting words for beings. Having six supernormal knowledges and three kinds of knowledge. Eight liberations and likewise eight subjugations. Ten totalities and samadhi. Obtaining immeasurable stable power. He possesses the wisdom of obtaining supreme power. Always causing beings without freedom to have autonomy. Solely manifesting joy in benefiting others, Acting in the world as steadfast as a lion. 2-17 The chapter on Power, the eighth, from the Ornament of the Mahayana Sutras. The ninth chapter, the Chapter on Complete Maturation. Joy, faith, extreme peace, loving-kindness, Patience, honesty, having power itself, Not being robbed and having complete limbs. These are the signs of a Bodhisattva's complete maturation. Excellent companions and the like, three, and extreme diligence, Reaching the ultimate supreme and gathering the supreme Dharma. Having compassion in order to uphold the true Dharma more. Desiring the characteristics of true complete maturation. Knowing qualities and the mind not turning back, Quickly attaining samadhi and experiencing the result. For the sake of making people trust the teacher, the Bodhisattva's Desiring the characteristics of true complete maturation. Extremely tamed and abandoning afflictive thoughts. Without obstacles and greatly rejoicing in virtue. For the sake of eliminating the Bodhisattva's afflictions, Desiring the characteristics of true complete maturation. Naturally compassionate, seeing the suffering of others. Completely abandoning the inferior mind. Excellent conduct and a body that has become the best of beings. Compassion for others is a sign of complete maturation. Naturally stable, individually examining and meditating. Always not experiencing extreme suffering such as cold. Excellent conduct and greatly rejoicing in virtue. Desiring the characteristics of patience's complete maturation. The fully ripened is pure, and one does not forget what is heard and so on. Likewise, good speech is not spoken as a fault. 2-18 Capable of giving birth to a superior being with great wisdom. Being very honest is a sign of complete maturation. Nourishing the two realms with two virtues, The basis is superior, capable of giving birth to fruit. Accomplishing what is thought in the mind, becoming the best of beings. Obtaining power is a sign of complete maturation. Thinking with reason, analyzing with good Dharma. Always without the obstacles of Mara. Excellent attainment and refuting the views of others. Not being robbed is a sign of complete maturation. Accumulating virtue and the basis is also capable of diligence. Greatly rejoicing in solitude and supreme virtue. The Bodhisattva's possessing limbs Truly complete maturation
མཚན་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟར་དངོས་པོ་རྣམ་དགུས་སྨིན་པའི་བདག །ཕ་རོལ་ཡོངས་སུ་སྨིན་བྱེད་རུང་དང་ལྡན། །ཆོས་ཀྱི་རང་བཞིན་རྒྱུན་འཕེལ་བདག་ཉིད་ཅན། །རྟག་ཏུ་འགྲོ་བའི་གཉེན་མཆོག་གྱུར་ པ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་རྨ་དང་ཟས་ལ་དེ་དག་གི །ཟག་དང་སྤྱད་དུ་རུང་བ་སྨིན་འདོད་ལྟར། །དེ་བཞིན་རྟེན་འདིར་ཕྱོགས་གཉིས་ཞི་བ་དང་། །དེ་བཞིན་སྤྱད་པ་ཉིད་དུ་སྨིན་པ་བསྟན། །ལུས་ཅན་ བྲལ་བར་སྨིན་བྱེད་དེ་བཞིན་དུ། །ཡོངས་སྨིན་རབ་སྨིན་མཐུན་པར་སྨིན་བྱེད་གཞན། །ལེགས་པར་སྨིན་བྱེད་རྟོགས་པས་སྨིན་བྱེད་དང་། །རྟག་སྨིན་གོང་དུ་སྨིན་བྱེད་བཤད་པར་འདོད། །ཇི་ལྟར་རྒྱལ་སྲས་ཕན་པའི་བསམ་པས་འདིར། 2-19 འགྲོ་ཀུན་རྣམ་པར་སྨིན་བྱེད་གནས་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཕ་དང་མ་དང་གཉེན་བཤེས་རྣམས། །བུ་དང་གཉེན་པ་རྣམས་ལ་ལེགས་མི་གནས། །ཇི་ལྟར་བརྩེ་བདག་བདེ་དང་ཕན་ཕྱིར་སྦྱོར། །སེམས་ཅན་གཞན་ལ་ བྱམས་འདོད་དེ་ལྟར་ནི། །སྐྱེ་བོ་བདག་ལའང་བྱམས་པར་མི་འདོད་ན། །རབ་སྡུག་སྐྱེ་བོ་གཞན་བརྟེན་སྨོས་ཅི་དགོས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ལུས་དང་ལོངས་སྤྱོད་དག །གཞན་ལ་མི་སྦྱིན་པ་ནི་ཡོད་མེད་ དེ། །ཕན་འདོགས་རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་གཞན་སྨིན་བྱེད། །མཉམ་པར་སྦྱིན་པའི་ཡོན་ཏན་ངོམས་མི་འགྱུར། །བརྟན་པ་རང་བཞིན་ལྷག་པར་འཚེ་བ་མེད། །བདག་དགའ་བག་ཡོད་འདི་ལ་གཞན་འགོད་ཅིང་། །ཕན་རྣམ་གཉིས་ འདོགས་རྣམ་པར་སྨིན་པ་དང་། །རྒྱུ་མཐུན་ཡོན་ཏན་བརྒྱུད་པས་གཞན་སྨིན་བྱེད། །གཞན་གནོད་བྱེད་ལ་ཕན་བྱེད་བློ་ལྡན་པ། །གནོད་བྱེད་དྲག་པོ་དག་ཀྱང་རབ་ཏུ་བཟོད། །ཐབས་རིག་གནོད་བྱེད་བཟོད་པ་དེ་ དག་གིས། །གནོད་བྱེད་དགེ་བ་ཡང་དག་ལེན་དུ་འཇུག །རྒྱལ་སྲས་བརྩོན་འགྲུས་མཆོག་ལ་བརྟེན་པ་མེད། །སེམས་ཅན་ཚོགས་རབ་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ན། །ཕ་རོལ་སེམས་དགེ་གཅིག་གི་ཕྱིར་ཡང་ནི། །བསྐལ་པ་ བྱེ་བ་སྟོང་དུའང་སྐྱོ་མི་འགྱུར། །ཡིད་ཀྱི་དབང་ནི་བླ་ན་མེད་ཐོབ་ནས། །གཞན་གྱི་མཆོད་འདོད་ཐམས་ཅད་ངེས་བཅོམ་སྟེ། །མཆོག་གི་བསྟན་ལ་གཞན་དག་འདུན་བྱེད་ཅིང་། །དེ་དག་དགེ་བ་ཡང་དག་འཕེལ་བར་བྱེད། ། 2-20 དེ་ཉིད་དགོངས་དོན་ཚུལ་ལ་རབ་ངེས་ཏེ། །སེམས་ཅན་ཐེ་ཚོམ་ཤིན་ཏུ་སེལ་བར་བྱེད། །དེ་ཕྱིར་རྒྱལ་བའི་བསྟན་ལ་དེ་གུས་པས། །རང་གཞན་དགེ་བའི་ཡོན་ཏན་རྣམ་འཕེལ་བྱེད། །དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་སྙིང་རྗེ་ཡིས། །འགྲོ་ཀུན་བདེ་འགྲོའི་འགྲོ་བའང་དགེ་གསུམ་ལ། །རྣམ་པ་ཆུང་དང་མཆོག་དང་འབྲིང་དག་གིས། །འཇིག་རྟེན་ཡོད་དང་མཉམ་པར་འཇུག་པས་འདུལ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། ༈ །། ༄། །བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་པ། དཀའ་སྤྱོད་པག་མེད་བརྒྱ་ཕྲག་དང་། །དཔག་མེད་དགེ་བ་བསགས་པ་དང་། །དཔག་
【現代漢語翻譯】 是特性的緣故。因此，九種事物成熟的自我，能夠且具有使他人完全成熟的能力，是佛法自性持續增長的主體，是眾生永恒的殊勝之友。 如同傷口和食物，爲了使它們能夠滲出和被享用而期望成熟一樣，同樣，在此處顯示了平息兩種對立面，並同樣地使享用成熟。如同使有情眾生脫離束縛而成熟一樣，完全成熟、極度成熟以及一致地成熟其他事物。通過理解而使之良好成熟，並期望講述恒常成熟之上的成熟。 如同王子爲了利益眾生的想法而安住於此，使一切眾生完全成熟一樣，同樣，父母和親友們，對於子女和親戚們並不總是友善。如同慈愛者爲了快樂和利益而結合一樣，如果不想對其他眾生慈愛，那麼對於自己也不想慈愛，更何況是依賴他人的可憐之人呢？ 菩薩的身和受用，給予或不給予他人，通過兩種利益的方式使他人成熟，平等佈施的功德永不厭足。穩固的自性，尤其是不害，將自己的快樂和謹慎置於此，使他人安住，通過兩種利益的方式使之完全成熟，並通過相似的功德傳承使他人成熟。 對於危害他人者，有智慧的人會施以利益，對於強烈的危害者也能極度忍受。通過方便和智慧忍受危害，使危害者也能接受善行。王子不依賴於最上的精進，在使眾生群體完全成熟時，即使爲了他人心中一個善念，經歷數百萬劫也不會感到厭倦。 獲得無上的意念自在後，徹底摧毀他人想要供養的一切，引導他人渴望殊勝的教法，並使他們的善行增長。因為完全明瞭那個意旨的道理，所以能夠消除眾生極度的疑惑。因此，由於他對佛陀教法的恭敬，能夠使自己和他人的善功德增長。 如此，菩薩以慈悲心，引導一切眾生進入善趣，並通過微小、殊勝和中等的行為，以世間存在的方式來調伏他們。《大乘經莊嚴論》中，第九品「完全成熟品」完。 第十品 菩提品 無數百千的苦行，以及積累無數的善行，以及無數的...
【English Translation】 It is due to the characteristic. Therefore, the self that is ripened by the nine entities, is capable and possesses the ability to fully ripen others, is the subject of the continuous growth of the Dharma's nature, and is the eternal supreme friend of beings. Just as wounds and food, in order to be able to ooze and be enjoyed, are expected to ripen, similarly, here it is shown to pacify the two opposing sides, and similarly to ripen the enjoyment. Just as ripening sentient beings to be free from bondage, fully ripening, extremely ripening, and consistently ripening other things. By understanding, making it well ripened, and expecting to tell the ripening above the constant ripening. Just as the prince dwells here with the thought of benefiting all beings, making all beings fully ripen, similarly, parents and relatives, are not always kind to children and relatives. Just as the loving one combines for happiness and benefit, if one does not want to be loving to other sentient beings, then one does not want to be loving to oneself, let alone the poor who depend on others? The body and enjoyment of the Bodhisattva, giving or not giving to others, ripens others through two ways of benefiting, and the merit of equal giving is never satisfied. The stable self-nature, especially non-harm, puts one's own happiness and caution in this, and makes others abide, fully ripening it through two ways of benefiting, and ripening others through the transmission of similar merits. For those who harm others, the wise will give benefits, and can also endure extreme harm to the extreme. By means of skillful means and wisdom, enduring harm, so that those who harm can also accept good deeds. The prince does not rely on the supreme diligence, and when making the group of sentient beings fully ripen, even for the sake of a single good thought in the minds of others, he will not be tired even after millions of kalpas. After obtaining the supreme freedom of mind, he thoroughly destroys everything that others want to offer, guides others to desire the supreme teachings, and increases their good deeds. Because he fully understands the meaning of that intention, he is able to eliminate the extreme doubts of sentient beings. Therefore, because of his respect for the Buddha's teachings, he is able to increase the merits of himself and others. Thus, the Bodhisattva, with compassion, guides all beings into the good realms, and through small, supreme, and medium actions, tames them in a way that exists in the world. In the 'Great Vehicle Sutra Ornament', the ninth chapter, 'The Chapter on Complete Ripening' is complete. Chapter Ten Bodhi Countless hundreds of thousands of ascetic practices, and accumulating countless good deeds, and countless...
ཏུ་མེད་པའི་དུས་དང་ནི། །དཔག་མེད་སྒྲིབ་པ་ཟད་པའི་ཕྱིར། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་ གྱི་དྲི་མེད་པ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་འཐོབ། །རིན་ཆེན་སྣོད་ནི་ཕྱེ་བ་ལྟར། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡང་དག་བསྟན། །ངལ་བརྒྱས་རྨད་བྱུང་དཀའ་སྤྱད་དགེ་ཀུན་བསགས། །བསྐལ་མཆོག་དུས་རིང་འགྲོ་བའི་ སྒྲིབ་ཀུན་ཟད། །སར་གཏོགས་སྒྲིབ་པ་ཕྲ་བཅོམ་སངས་རྒྱས་ཏེ། །དེ་ནི་མཐུ་ཆེན་རིན་ཆེན་སྣོད་ཕྱེ་བཞིན། །ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཆོས་ནི་གང་ཡང་ཡོད་མ་ཡིན། །དེ་ནི་ཆོས་དཀར་རང་ བཞིན་ཡང་། །དེ་ཡིས་དེ་ནི་བརྗོད་མ་ཡིན། །རིན་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །དེ་ནི་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་བཞིན། །དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །དེ་ནི་སྤྲིན་དང་འདྲ་བར་འདོད། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཆོས་ཀུན་ལྡན་པའམ་ཡང་ན་ཆོས་ཀུན་བྲལ་བ་སྟེ། ། 2-21 རིན་ཆེན་ཆོས་རབ་ཆེ་ཡངས་འབྱུང་ཕྱིར་རིན་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་བཞིན། །སྐྱེ་དགུ་རྣམས་ལ་ལེགས་བཤད་མི་ཟད་ཆོས་ཀྱི་ཆར་ཆེན་འབེབས་པས་ན། །འབྱུང་པོའི་ལོག་ཏོག་དཀར་པོ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་འཕེལ་ རྒྱུ་ཕྱིར་སྤྲིན་དང་འདྲ། །རྟག་ཏུ་ཉོན་མོངས་ཚོགས་ཀུན་དང་། །ཉེས་པར་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་དང་། །རྒ་དང་འཆི་བ་དག་ལས་ཀྱང་། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡོངས་སུ་སྐྱོབ། །འཚེ་བ་དང་ནི་ཐམས་ཅད་དང་། ། ངན་སོང་དང་ནི་ཐབས་མིན་དང་། །འཇིག་ཚོགས་ཐེག་པ་དམན་དག་ལས། །དེ་ཕྱིར་སྐྱབས་ཀྱི་དམ་པ་འོ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་སྐྱབས་ནི་དཔེ་མེད་མཆོག་ཏུ་འདོད། །སྣ་ཚོགས་འཇིགས་གྱུར་འཇིག་ཚོགས་ཀུན་དང་ ཐེག་པ་དང་། །ངན་སོང་རྣམ་མང་སྡུག་བསྔལ་ཐབས་མིན་སོང་བ་རྣམས། །སྐྱེ་དང་འཆི་དང་ཉོན་མོངས་ངན་སོང་ཀུན་ལས་སྲུང་། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པའི་སྐུ་གང་ཡིན། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་ སེམས་ཅན་རབ་འདུལ་མཁྱེན་པ་གང་། །འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་ཐུགས་བརྩེའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་གང་། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་འདིར་ནི་སྐྱབས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །འཇིག་རྟེན་ཇི་སྲིད་སེམས་ཅན་གྱི། །གནོད་དང་ཕུན་སུམ་ ཚོགས་པ་ཀུན། །བཟློག་ཅིང་འབྱོར་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་སྐྱབས་ཆེན་ཉིད་དུ་འདོད། །གང་ལ་ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པའི་ས་བོན་དུས་རིང་རྟག་ལྡན་པ། །སྤོང་བ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེན་རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་རབ་ཏུ་བཅོམ་གྱུར་ཅིང་། ། 2-22 གནས་གྱུར་ཆོས་དཀར་ཡོན་ཏན་མཆོག་རབ་ལྡན་པ་ཐོབ་པ་སངས་རྒྱས་ཉིད། །དེ་ནི་མི་རྟོག་རབ་དག་ཤིན་ཏུ་ཡུལ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་ལམ་གྱིས་འཐོབ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དེ་ནི་དེར་བཞུགས་ནས། །རི་ དབང་མཐོ་སྟེང་བཞུགས་བཞིན་འགྲོ་ལ་གཟིགས། །ཞི་བར་མངོན་དགའི་འགྲོ་ལའང་ཐུགས་རྗེ་ན། །སྲིད་ལ་མངོན་དགའི་སྐྱེ་བོ་གཞན་ཅི་སྨོས། །གནས་ལ་འཇུག་དང་རབ་འཇུག་མི་འཇུག་དང་། །ལྡོག་དང་ཀུན་འཇུག་གཉིས
【現代漢語翻譯】 無有邊際之時，爲了無量業障的止息， 遠離一切業障的垢染，獲得一切種智。 如開啟珍寶之器，如來之身真實顯現。 歷經無數辛勞，積累殊勝難行之善， 于殊勝劫中，長時消盡眾生一切業障。 斷盡地道微細業障，成就佛陀， 彼具大威力，如開啟珍寶之器。 一切諸法即是佛陀，然無任何法存在。 彼乃清凈法性，然不可言說。 因珍寶之法之緣故，彼如珍寶之源。 因善妙功德之緣故，彼可視作如雲。 佛陀是具足一切法，還是遠離一切法？ 爲了生起廣大珍寶之法，如珍寶之法之源。 爲了對眾生降下無盡妙法之大雨， 爲了增長眾生純凈廣大之善根，猶如雲朵。 恒時從一切煩惱聚合中，以及一切惡行中， 以及從衰老和死亡中，佛陀完全救護。 從傷害和一切，以及惡趣和非理， 以及壞聚見和下劣乘中，因此是殊勝的救護者。 佛陀是無與倫比、至高無上的救護者。 從各種怖畏、一切壞聚見和乘， 以及眾多惡趣、痛苦和非理之處， 從生老病死和一切惡趣中救護。 佛陀是何等圓滿之法身？ 以正法調伏眾生，其智慧為何？ 對一切眾生慈悲至極，其彼岸為何？ 佛陀是此處至高無上的救護者。 爲了在世間存在期間，遣除眾生的一切損害和圓滿， 並使其富足，佛陀被認為是偉大的救護者。 對於何者，煩惱和所知二障的種子，長時恒常存在？ 斷除極其廣大，完全摧毀一切相， 轉變處所，獲得具足殊勝清凈功德之佛陀。 彼以無分別、極清凈、極其廣大之智慧道而獲得。 如來安住于彼處，如山王立於高處，垂視眾生。 對寂靜安樂之眾生尚且慈悲，何況沉溺輪迴之輩？ 入于處所、極入、不入，以及退轉和全入二者。
【English Translation】 In times without limit, to exhaust immeasurable obscurations, Free from the defilement of all obscurations, one attains omniscience. Like opening a precious vessel, the Buddha's very being is truly revealed. Through myriad hardships, accumulating wondrous virtuous deeds, In supreme kalpas, for a long time, all beings' obscurations are exhausted. Subduing subtle obscurations belonging to the bhumis, one becomes a Buddha, He has great power, like opening a precious vessel. All dharmas are the Buddha himself, yet there is no dharma whatsoever. That is the white dharma's very nature, yet it cannot be expressed by it. Because of the reason of the precious dharma, it is like a source of jewels. Because of the reason of virtuous crops, it is regarded as like a cloud. Is Buddhahood endowed with all dharmas or devoid of all dharmas? For the sake of the great and vast arising of precious dharma, like a source of precious dharma. Because it pours down great rains of inexhaustible teachings for beings, Like a cloud, for the sake of greatly increasing the white crops of beings. Always from all assemblies of afflictions, and from all misdeeds, And also from aging and death, the Buddha completely protects. From harm and all, and from evil destinies and unskillful means, And from destructible aggregates and inferior vehicles, therefore, he is the supreme protector. Buddhahood is an incomparable and supreme refuge. From various fears, all destructible aggregates and vehicles, And the many evil destinies, suffering, and those gone to unskillful means, Protecting from birth, death, afflictions, and all evil destinies. What is the perfectly complete Dharmakaya of the Buddha? Who is it that subdues sentient beings with the sacred Dharma, and what is his knowledge? Who is it that has compassion beyond measure for all beings, and what is his paramita? Buddhahood is here considered the supreme refuge. For as long as the world exists, to avert all harm and abundance of sentient beings, And to bring about prosperity, the Buddha is regarded as a great refuge. For whom do the seeds of afflictions and cognitive obscurations constantly abide for a long time? Abandoning the extremely vast, completely destroying all aspects, Transforming the abode, attaining the Buddha who possesses the supreme qualities of white dharma. He is attained through the path of non-conceptual, utterly pure, and extremely vast wisdom. The Tathagata, abiding there, like the king of mountains standing on a high peak, gazes upon beings. He has compassion even for beings who are manifestly delighted in peace, what need to mention others who are manifestly delighted in existence? Entering into a place, fully entering, not entering, and turning back, and both fully entering.
་ དང་མི་གཉིས་དང་། །མཉམ་དང་ཁྱད་འཕགས་ཀུན་འགྲོའི་བདག་ཉིད་ནི། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡོངས་གྱུར་འདོད། །ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་འདོད། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་འདོད། ། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་གཟུགས་གྱུར་ཀུན་ཏུ་སོང་། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་སེམས་ཅན་ཚོགས་ཀུན་སོང་། །ཇི་ལྟར་ཆུ་ཡི་སྣོད་ཆག་ན། །ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མི་སྣང་བ། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ངན་པ་ལ། །སངས་ རྒྱས་གཟུགས་ཀྱང་མི་སྣང་ངོ་། །ཇི་ལྟར་མེ་ནི་གཞན་དུ་འབར། །གཞན་དུ་ཞི་བར་འགྱུར་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ཡང་། །སྣང་དང་མི་སྣང་ཤེས་པར་བྱ། །ཇི་ལྟར་རྔ་དག་མ་བརྡུངས་ པར། །སྒྲ་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་རྒྱལ་བ་གཟོ་མེད་པར། །བཤད་པ་དག་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་། །ཇི་ལྟར་ནོར་བུ་འབད་མེད་པར། །རང་གི་འོད་ནི་སྟོན་པ་ལྟར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་གཟོ་མེད་པར། ། 2-23 དེ་བཞིན་མཛད་པ་ངེས་པ་སྟོན། །ཇི་ལྟར་མཁའ་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི། །བྱ་བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་སྣང་། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད། །ཇི་ལྟར་མཁའ་ལ་རྟག་ ཏུ་ནི། །བྱ་བ་ཉམས་ཤིང་འབྱུང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་འཕྲིན་ལས་སྐྱེ་ཞིང་འབྲི། །སྔ་མ་ཕྱི་མར་ཁྱད་མེད་ཀྱང་། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ ནི་སངས་རྒྱས་འདོད། །དག་པ་མ་ཡིན་མ་དག་མིན། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རྣམ་དག་ན། །བདག་མེད་མཆོག་གི་བདག་ཐོབ་པས། །སངས་རྒྱས་དག་པའི་བདག་ཐོབ་ཕྱིར། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོའི་བདག་ཏུ་འགྱུར། །དེ་ ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཡོད་མིན་ཞིང་། །མེད་པར་ཡང་ནི་མི་བརྗོད་དོ། །དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་དེ་སྐད་འདྲི། །ལུང་མ་བསྟན་པའི་ཚུལ་དུ་འདོད། །ཇི་ལྟར་ལྕགས་ལ་ཚ་བ་དང་། །མིག་ལ་རབ་རིབ་ཞི་བ་ ལྟར། །སངས་རྒྱས་སེམས་དང་ཡེ་ཤེས་ལ། །ཡོད་དང་མེད་པར་མི་བརྗོད་དོ། །ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས། །མཁའ་ལྟར་ལུས་ནི་མེད་ཕྱིར་དང་། །སྔོན་གྱི་ལུས་རྗེས་འབྲང་བའི་ཕྱིར། །གཅིག་མིན་མང་པོ་ ཉིད་མ་ཡིན། །སྟོབས་སོགས་སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་ལ། །བྱང་ཆུབ་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་འདྲ། །འགྲོ་བའི་དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་ལ། །སྤྲིན་ཆེན་དང་ཡང་འདྲ་བར་འདོད། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་རབ་རྫོགས་ཕྱིར། །ཟླ་བ་ཉ་བ་ལྟ་བུར་འདོད། ། 2-24 ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཉི་མ་ཆེན་པོ་འདྲ་བར་འདོད། །ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །འོད་ཟེར་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། །རྟག་ཏུ་བྱ་བ་གཅིག་ལ་འཇུག །འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་སྣང་ བ་བྱེད། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། །མཛད་པ་གཅིག་ནི་མཛད་པ་ལ། །ཡེ་ཤེས་སྣང་བར་མཛད་པར་འདོད། །དཔེར་ན་ཉི་མའི་འོད་ཟེ
【現代漢語翻譯】 如同一與二，平等與殊勝，一切行境之自性，是如來（Tathāgata）所圓滿成就之境界。如同虛空恒常周遍一切，如來亦如是恒常周遍一切。 如同虛空化為形色而周遍一切，如來亦如是周遍一切有情眾生。如同水器破裂時，月亮的倒影便不再顯現，同樣地，在惡劣的有情心中，佛陀的身影也無法顯現。 如同火焰在別處燃燒，又在別處熄滅一樣，對於諸佛（Buddhas），顯現與不顯現也應如是理解。如同鼓未被敲擊時，聲音卻自然發出一樣，諸佛如來無需造作，其教法也能自然流露。 如同珍寶無需努力，便能自然散發光芒一樣，諸佛如來無需造作，也能自然示現其事業。如同虛空中，世間的活動持續不斷地顯現一樣，在無漏的法界（dhātu）中，諸佛的事業也永不間斷。 如同虛空中，事物恒常生滅變化一樣，在無漏的法界中，佛陀的事業也在增長和減損。雖然前後沒有差別，卻遠離一切垢染，這樣的自性即是佛陀，既非清凈也非不清凈。 空性（Śūnyatā）在完全清凈的狀態下，通過獲得無我的至高之我，佛陀獲得了清凈的真我，因此成爲了偉大的真我。因此，佛陀既非存在，也非不存在，無法用言語來表達。 因此，關於佛陀的提問，應以不作答的方式來理解。如同鐵失去熱度，眼睛失去昏花一樣，佛陀的心和智慧，無法用存在或不存在來描述。在無漏的法界中，諸佛如虛空般沒有形體，並且追隨先前的身體，因此既非一體也非多體。 對於力量等佛陀的功德，如同菩提（bodhi）是珍寶的來源一樣，對於眾生的善業，又如同大云一般。爲了圓滿福德和智慧，如同滿月一般。爲了照亮智慧之光，如同偉大的太陽一般。 如同太陽的光芒，無數的光線交織在一起，恒常專注于同一件事，也照亮了世界。同樣地，在無漏的法界中，無數的佛陀交織在一起，以一種事業來完成事業，並照亮智慧之光。例如太陽的光芒...
【English Translation】 Like one and two, equality and superiority, the self-nature of all realms of activity, is the perfected state of the Thus-Gone Ones (Tathāgatas). Just as the sky is always all-pervading, so too are the Thus-Gone Ones always all-pervading. Just as the sky transforms into forms and pervades all, so too do the Thus-Gone Ones pervade all sentient beings. Just as when a water vessel breaks, the reflection of the moon disappears, similarly, in the minds of evil sentient beings, the form of the Buddha does not appear. Just as fire burns elsewhere and then extinguishes elsewhere, so too should the appearance and non-appearance of the Buddhas be understood. Just as when a drum is not struck, sound naturally arises, so too do the teachings of the Victorious Ones (Jinas), without contrivance, naturally flow forth. Just as a jewel, without effort, naturally displays its light, so too do the Buddhas, without contrivance, naturally reveal their deeds. Just as in the sky, the activities of the world continuously appear, so too in the uncontaminated realm of reality (dhātu), the deeds of the Victorious Ones never cease. Just as in the sky, things constantly arise and decay, so too in the uncontaminated realm of reality, the activities of the Buddhas increase and decrease. Although there is no difference between before and after, it is free from all stains, such a nature is considered the Buddha, neither pure nor impure. Emptiness (Śūnyatā), in a completely pure state, through obtaining the supreme self of no-self, the Buddha obtains the pure self, therefore becoming the great self. Therefore, the Buddha is neither existent nor non-existent, and cannot be expressed in words. Therefore, questions about the Buddha should be understood as not answering. Just as iron loses its heat and the eyes lose their blurriness, the mind and wisdom of the Buddha cannot be described as existent or non-existent. In the uncontaminated realm of reality, the Buddhas, like the sky, have no form, and following the previous body, are therefore neither one nor many. For the qualities of the Buddhas such as powers, it is like bodhi being the source of jewels, and for the virtuous deeds of beings, it is like a great cloud. To perfect merit and wisdom, it is like a full moon. To illuminate the light of wisdom, it is like a great sun. Just as the sun's orb, with countless rays intertwined, constantly focuses on one thing, and also illuminates the world. Similarly, in the uncontaminated realm of reality, countless Buddhas are intertwined, accomplishing deeds with one deed, and illuminating the light of wisdom. For example, the sun's rays...
ར་གཅིག །བྱུང་ན་འོད་ ཟེར་ཀུན་འབྱུང་བ། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་། །ཡེ་ཤེས་འབྱུང་བར་ཤེས་པར་བྱ། །ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་དག །འཇུག་ལ་བདག་གིར་བྱ་བ་མེད། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །འཇུག་ ལ་བདག་གིར་མཛད་མི་མངའ། །ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གཅིག་བཏང་བས། །འགྲོ་བ་སྣང་བ་བྱེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ། །སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཅིག་ཅར་སྣང་། །ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ རྣམས། །སྤྲིན་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་པར་འདོད། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་རྣམས། །སེམས་ཅན་གྱི་ནི་ཉེས་པས་བསྒྲིབས། །ཇི་ལྟར་མདུད་པའི་དབང་གིས་ན། །གོས་ལ་ཚོན་བཀྲ་མི་བཀྲ་བ། །དེ་བཞིན་འཕེན་པའི་ དབང་གིས་ན། །གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་བཀྲ་མི་བཀྲ། །དྲི་མེད་དབྱིངས་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །མཚན་ཉིད་དང་ནི་གནས་པ་དང་། །འཕྲིན་ལས་ཟབ་པ་འདི་བཤད་པ། །མཁའ་ལ་ཚོན་གྱིས་རི་མོ་འདྲི། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་ཐམས་ཅད་ལ། ། 2-25 ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་དག་གྱུར་པ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་ཉིད་དེ་ཡི་ཕྱིར། །འགྲོ་ཀུན་དེ་ཡི་སྙིང་པོ་ཅན། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་འབྱོར་པས་ནི། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ པ་ཡིས། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཡང་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །དེ་ཡིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །འབྱོར་བའི་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། །དེ་ཡིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡི། །འབྱོར་པའི་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ ཀྱི་འབྱོར་པ་ནི། །གང་གི་གང་དུ་ཇི་ལྟར་དང་། །ཇི་ཙམ་དུས་གང་འཇུག་པ་ནི། །བསམ་ཡས་དཔག་ཏུ་མེད་པར་འདོད། །དབང་པོ་ལྔ་རྣམས་གཞན་གྱུར་ན། །དོན་ཀུན་འཇུག་དང་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཡོན་ ཏན་བརྒྱ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་འབྱུང་། །འབྱོར་པ་དམ་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །ཡིད་ནི་གཞན་དུ་གྱུར་པ་ན། །འབྱོར་དང་མཐུན་སྤྱོད་མི་རྟོག་པའི། །ཡེ་ཤེས་ཤིན་ཏུ་དྲི་མེད་ལ། །འབྱོར་པ་དམ་པ་འཐོབ་པར་ འགྱུར། །དོན་བཅས་འཛིན་པ་གཞན་གྱུར་ན། །ཇི་ལྟར་འདོད་བཞིན་ལོངས་སྤྱོད་དག །བསྟན་ཕྱིར་ཞིང་ནི་དག་པ་ལ། །འབྱོར་པ་དམ་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །རྣམ་རྟོག་གཞན་དུ་གྱུར་ན་ནི། །དུས་རྣམས་རྟག་ཏུ་ ཡེ་ཤེས་དང་། །ལས་རྣམས་ཀུན་ལ་ཐོགས་མེད་ལ། །འབྱོར་པ་དམ་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །རྟེན་ནི་གཞན་དུ་གྱུར་པ་ན། །སངས་རྒྱས་དྲི་མེད་གནས་ལ་ནི། །མི་གནས་མྱ་ངན་འདས་པ་ཡི། །འབྱོར་པ་དམ་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། ། 2-26 འཁྲིག་པ་གཞན་དུ་གྱུར་ན་ནི། །སངས་རྒྱས་བདེ་བར་གནས་པ་དང་། །མོ་མཐོང་ཉོན་མོངས་མེད་པ་ལ། །འབྱོར་པ་དམ་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །ནམ་མཁའི་འདུ་ཤེས་གཞན་གྱུར་ན། །བསམ་པའི་དོན་ནི་འབྱོར་ པ་དང་། །འགྲོ་གཟུགས་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལ། །འབྱོར་པ་དམ་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་དྲི་མེད་པའི། །གནས་ན་གཞན་གྱུར་དཔག་མེད་ལ། །བསམ་
【現代漢語翻譯】 一、若生起，則生起一切光芒。（這句不太確定，可能需要更多上下文） 同樣，應當了知諸佛之智慧亦如是生起。 如太陽之光芒，進入時無所執取。 同樣，諸佛之智慧，進入時亦無所執取。 如太陽之一道光芒，照亮世間。 同樣，對於一切所知，諸佛之智慧一時照亮。 如太陽之光芒，被云等遮蔽。 同樣，諸佛之智慧，被眾生之罪業遮蔽。 如因結之影響，布匹之色彩或鮮明或不鮮明。 同樣，因業力之影響，解脫之智慧或鮮明或不鮮明。 于無垢之法界中，宣說佛之特徵、住處與甚深事業，如同在虛空中繪畫。 如是，真如於一切法中，雖無差別，然有清凈。 如是，如來即為此故，一切眾生皆具如來藏。 聲聞之財富，能壓倒世間之人。 緣覺之地位，亦能壓倒聲聞。 然彼等亦不能勝過菩薩之財富。 彼等亦不能勝過如來之財富。 諸佛之財富，於何處、如何、何時進入，皆是不可思議、無法估量。 若五根轉變，則一切義皆入，且生起一切功德之百千種，從而獲得殊勝之財富。 若意轉變，則于與財富相應之行持、無分別之極清凈智慧中，獲得殊勝之財富。 若有意義之執持轉變，則如所愿般享受，為教導故，于清凈之剎土中，獲得殊勝之財富。 若分別念轉變，則於一切時中，常有智慧，且於一切事業中無有阻礙，從而獲得殊勝之財富。 若所依轉變，則于無垢之佛境中，于不住涅槃之境，獲得殊勝之財富。 若貪慾轉變，則于安樂之佛境中，于無有女色貪戀之境，獲得殊勝之財富。 若虛空之想轉變，則于思維之義、財富，以及辨別眾生之形貌中，獲得殊勝之財富。 如是，于無垢之佛境中，于無量之轉變中，思維……
【English Translation】 One, if it arises, then all rays of light arise. (This sentence is not very certain and may require more context.) Likewise, it should be known that the wisdom of all Buddhas also arises in this way. Like the rays of the sun, when entering, there is no attachment. Likewise, the wisdom of the Buddhas, when entering, has no attachment. Like one ray of the sun, illuminating the world. Likewise, for all that is knowable, the wisdom of the Buddhas illuminates all at once. Like the rays of the sun, obscured by clouds and so on. Likewise, the wisdom of the Buddhas, obscured by the sins of sentient beings. Like the effect of a knot, the color of the cloth is either bright or not bright. Likewise, due to the influence of karma, the wisdom of liberation is either bright or not bright. In the stainless realm of Dharma, describing the characteristics, abode, and profound activities of the Buddha is like drawing a picture in the sky. Thus, Suchness, in all things, although without difference, is pure. Thus, the Tathagata is for this reason, all beings possess the essence of the Tathagata. The wealth of the Shravakas overwhelms the people of the world. The position of the Pratyekabuddhas also overwhelms the Shravakas. However, they cannot overcome the wealth of the Bodhisattvas. They also cannot overcome the wealth of the Tathagatas. The wealth of the Buddhas, where, how, and when it enters, is inconceivable and immeasurable. If the five senses are transformed, then all meanings enter, and hundreds of thousands of all qualities arise, thereby obtaining excellent wealth. If the mind is transformed, then in the practice corresponding to wealth, in the extremely pure wisdom without discrimination, excellent wealth is obtained. If the holding of meaning is transformed, then enjoying as desired, for the sake of teaching, in the pure Buddha-field, excellent wealth is obtained. If conceptual thought is transformed, then at all times, there is always wisdom, and in all activities there is no obstruction, thereby obtaining excellent wealth. If the basis is transformed, then in the stainless Buddha-realm, in the state of non-abiding Nirvana, excellent wealth is obtained. If attachment is transformed, then in the blissful Buddha-realm, in the state without attachment to women, excellent wealth is obtained. If the perception of space is transformed, then in the meaning of thought, wealth, and distinguishing the forms of beings, excellent wealth is obtained. Thus, in the stainless Buddha-realm, in immeasurable transformations, thinking...
ཡས་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཡི། །འབྱོར་པ་དཔག་ ཏུ་མེད་པར་འདོད། །འདི་ན་འཇིག་རྟེན་ཕྱོགས་ཕྱོགས་རྒྱལ་བའི་ལེགས་བཤད་པའི། །དགེ་བ་འཕེལ་བའི་འཇིག་རྟེན་རྣམ་དག་མཆོག་ཏུ་འགྲོ །དགེ་བ་མ་བསགས་དགེ་བ་འཕེལ་བའི་མཆོག་ཏུ་འགྲོ །དེ་ལྟར་མ་ སྨིན་སྨིན་པ་རྟག་འགྲོའང་མ་ལུས་མིན། །དེ་ལྟར་འཇིག་རྟེན་ཕྱོགས་ཕྱོགས་བརྟེན་རྣམས་རྟག་པར་དུས་ཀུན་ཏུ། །བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་འཐོབ་དཀའ་ཡོན་ཏན་མཆོག་ལྡན་རྨད་བྱུང་ཅན། །རྟག་བརྟན་སྐྱབས་མེད་རྣམས་ཀྱི་ སྐྱབས་གང་ཡིན་པ་ཐོབ་པ་དེ། །ཡ་མཚན་ཆེ་ལ་ཚུལ་བཟང་སྤྱད་ཕྱིར་ཡ་མཚན་ཆེ་བའང་མེད། །དེ་ནི་ཅིག་ཅར་ལ་ལར་སྒོ་མང་བརྒྱ་ནས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །ལ་ལར་སྐྱེ་བ་མི་ སྣང་ལ་ལར་སྐྱེ་བའི་སྤྱོད་པ་སྣ་ཚོགས་དང་། །ལ་ལར་བྱང་ཆུབ་ཐམས་ཅད་ལ་ལར་དེ་ནི་མྱ་ངན་འདས་སྟོན་ཀྱང་། །དེ་ནི་གནས་དེ་ལས་ཀྱང་རྣམ་པར་གཡོ་མི་མངའ་ལ་ཐམས་ཅད་མཛད། ། 2-27 སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་འདི་སྙམ་ལུས་ཅན་འདི་ནི་བདག་གིས་སྨིན་བྱས་ཤེའམ། །འདི་ནི་རབ་ཏུ་སྨིན་བྱ་གཞན་ཡང་ད་ལྟར་སྨིན་པར་བྱེད་སྙམ་དུ། །འདུ་མཛད་མི་མངའ་བར་ཡང་ཕྱོགས་ཕྱོགས་ཀུན་ཏུ་ རྟག་པར་སྒོ་གསུམ་ནས། །དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྐྱེ་བོ་རབ་ཏུ་སྨིན་པར་འགྱུར་བ་ཉིད། །ཇི་ལྟར་ཉི་མ་འབད་མེད་ཕྱོགས་ཕྱོགས་ཀུན་ཏུ་འོད་ཟེར་དག །རབ་འབྱམས་གསལ་བ་མང་པོས་ལོ་ ཏོག་རྣམ་སྨིན་བྱེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཆོས་ལྡན་ཉི་མའང་རབ་ཞི་བྱེད་པ་ཆོས་ཀྱི་འོད། །རབ་འབྱམས་དག་གིས་ཕྱོགས་ཕྱོགས་ཀུན་ཏུ་སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་མཛད། །ཇི་ལྟར་མར་མེ་གཅིག་ལས་མར་མེའི་ ཚོགས་རབ་མང་། །དཔག་མེད་གྲངས་མེད་འབྱུང་ཡང་དེ་ལ་ཟད་པ་མེད། །དེ་བཞིན་སྨིན་པ་གཅིག་ལས་སྨིན་པའི་ཚོགས་རབ་མང་། །གྲངས་མེད་དཔག་མེད་འབྱུང་ཡང་དེ་ལ་ཟད་པ་མེད། །ཇི་ལྟར་རྒྱ་མཚོ་ ཆེན་པོ་འདི་ནི་ཆུ་ཡིས་ངོམས་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་། །ཆུ་ཆེན་མང་པོ་རབ་ཏུ་འབབ་པས་འཕེལ་བར་ཡང་ནི་མི་འགྱུར་བ། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་ཁམས་ཀྱང་དག་པ་འཇུག་པ་རྟག་རྒྱུན་མི་འཆད་ པས། །ངོམས་པ་མི་མངའ་འཕེལ་བར་མི་འགྱུར་དེ་འདིར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་མཆོག །ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད། །སྒྲིབ་གཉིས་དག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། །དངོས་དང་ངེས་དམིགས་ཤེས་པ་ལ། །དབང་ཟད་མི་ཤེས་མཚན་ཉིད་དོ། ། 2-28 དེ་བཞིན་ཉིད་ཤེས་ཐམས་ཅད་ནས། །བསྒོམས་པ་ལས་ནི་ཡང་དག་འབྱུང་། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །གཉིས་སྐྱེད་མི་ཟད་འབྲས་བུ་ཅན། །སྐུ་དང་གསུང་དང་ཐུགས་སྤྲུལ་པའི། །སྦྱོར་བའི་ཐབས་ཀྱི་ལས་ ཅན་ཏེ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་སྒོ་དང་། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་གཉིས་དང་ལྡན། །རང་བཞིན་ཆོས་རྫོགས་ལོངས་སྤྱོད་དང་། །སྤྲུལ་པ་དག་གིས་ཐ་དད་དུ། །འཇུག་པ་འདི་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ཆོས་དབྱིངས་རྣམ་
【現代漢語翻譯】 那些致力於修行的人，渴望獲得無量的財富。 在此，世間各方的勝利者們宣講著殊勝的教誨，一個積累善業、增長功德的清凈世界，是至高無上的歸宿。 不積善業之人，無法到達善業增長的至高之境。同樣，未成熟者不會永遠成熟，並非所有事物皆是如此。 因此，世間各方所依賴的眾生，應當時時刻刻，尋求難以獲得的偉大菩提，它具備卓越的品質，是不可思議的。 它是無依無怙者的永恒庇護，獲得它，是多麼的奇妙，遵循正道而行，沒有什麼不可能。 它有時同時從無數法門中轉動法輪，有時示現不生，有時示現種種生世的行為，有時示現證得一切菩提，有時示現涅槃。 然而，它從不離開那個本然之境，卻成就一切。 諸佛不會這樣想：『這個有情眾生已經被我成熟了嗎？』或『這個有情眾生應該被調伏，或者現在正在被調伏。』 他們不會有這樣的念頭，而是永遠從身、語、意三門，以善法使眾生得以成熟。 如同太陽不費吹灰之力，便將光芒灑向四面八方，以無量光明使萬物成熟。 同樣，具德的佛日，以寂靜之光——佛法之光，照亮一切，使各方眾生得以成熟。 如同從一盞燈中可以點燃無數燈火，產生無量無盡的光明，而那盞燈本身的光明卻不會因此而減損。 同樣，從一個成熟的眾生，可以引導無數眾生走向成熟，產生無量無盡的覺悟，而最初的覺悟也不會因此而減損。 如同大海永遠不會因水而滿足，江河的匯入也不會使其增大。 同樣，佛的境界，清凈的融入永恒不息，不會感到滿足，也不會因此而增大，這真是不可思議。 諸法皆是如此的真如，是清凈二障（煩惱障和所知障）的自性。 對於事物和明確的目標的認知，是無盡的力量和無所不知的特徵。 通達真如，完全來自於禪修。 它在一切時處利益一切眾生，產生無盡的果報。 它具有化現身、語、意的能力，是結合方便與智慧的事業。 它具有禪定、總持（陀羅尼）之門，以及無量的二利（自利和他利）。 自性身、法報身和化身，以不同的方式，進入眾生的世界，這就是佛陀的法界。
【English Translation】 Those who strive to practice desire immeasurable wealth. Here, the victorious ones of the world in all directions proclaim the excellent teachings, a pure world of accumulating merit and increasing virtue, is the supreme destination. Those who do not accumulate merit cannot reach the supreme state of increasing virtue. Likewise, the immature will not always be mature, not all things are so. Therefore, beings who rely on the world in all directions should always seek the great Bodhi, which is difficult to obtain, possesses excellent qualities, and is wonderful. It is the eternal refuge of the helpless and unprotected, obtaining it is so wonderful, and there is nothing impossible in following the right path. It sometimes simultaneously turns the wheel of Dharma from hundreds of gates, sometimes shows no birth, sometimes shows various behaviors of birth, sometimes shows attaining all Bodhi, and sometimes shows Nirvana. However, it never leaves that natural state, yet accomplishes everything. The Buddhas do not think, 'Has this sentient being been matured by me?' or 'This sentient being should be tamed, or is now being tamed.' They do not have such thoughts, but always from the three doors of body, speech, and mind, they use virtuous Dharma to mature beings. Just as the sun effortlessly shines its rays in all directions, using immeasurable light to ripen all things. Similarly, the virtuous Buddha-sun, with the light of peace—the light of Dharma, illuminates everything, allowing beings in all directions to mature. Just as from one lamp, countless lamps can be lit, producing immeasurable and endless light, yet the light of the original lamp is not diminished. Similarly, from one mature being, countless beings can be guided to maturity, producing immeasurable and endless enlightenment, yet the initial enlightenment is not diminished. Just as the great ocean is never satisfied with water, and the confluence of rivers does not increase it. Similarly, the realm of the Buddha, the pure merging is eternal and unceasing, never feeling satisfied, nor increasing because of it, this is truly wonderful. All Dharmas are thus the Suchness, the nature of purifying the two obscurations (afflictive obscurations and cognitive obscurations). The cognition of things and clear goals is the characteristic of endless power and omniscience. Understanding Suchness comes entirely from meditation. It benefits all beings at all times and in all places, producing endless results. It has the ability to manifest body, speech, and mind, and is the activity of combining skillful means and wisdom. It possesses the doors of Samadhi, Dharani, and immeasurable two benefits (benefit for self and benefit for others). The Svabhavikakaya (Essence Body), Sambhogakaya (Enjoyment Body), and Nirmanakaya (Emanation Body), enter the world of beings in different ways, this is the Dharmadhatu of the Buddha.
པར་དག་པར་བཤད། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྐུ་དབྱེ་བ། །རང་བཞིན་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་། །གཞན་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཡིན་ཏེ། །དང་པོ་གཉིས་པོའི་རྟེན་ཡིན་ནོ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །འཁོར་ ཡོངས་སྡུད་དང་ཞིང་དང་མཚན། །སྐུ་དང་ཆོས་རྫོགས་ལོངས་སྤྱོད་དང་། །མཛད་པ་དག་གིས་ཐ་དད་དོ། །རང་བཞིན་སྐུ་ནི་མཉམ་པ་དང་། །ཕྲ་ཞིང་དེ་དང་འབྲེལ་པ་དང་། །དགྱེས་དགུར་ལོངས་སྤྱོད་བསྟན་པ་ ལ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་འབྱོར་རྒྱུར་འདོད་དོ། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དཔག་མེད་པ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུར་ནི་འདོད་པ་སྟེ། །དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་གཉིས་ལ་གནས། །བཟོ་དང་སྐྱེ་དང་ བྱང་ཆུབ་ཆེ། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྟག་སྟོན་པས། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་འདི་ནི། །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཐབས་ཆེན་ནོ། །སྐུ་གསུམ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྐུ་བསྡུས་པར་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སྐུ་གསུམ་དག་གིས་རང་བཞིན་གྱི། ། 2-29 དོན་འདི་རྟེན་དང་བཅས་པར་བསྟན། །དེ་དག་རྟེན་དང་དགོངས་པ་དང་། །འཕྲིན་ལས་ཀྱིས་ནི་མཉམ་པ་ཉིད། །རང་བཞིན་དང་ནི་རྒྱུན་མི་འཆད། །རྒྱུན་གྱིས་དེ་དག་རྟག་པ་ཉིད། །མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་ གཡོ་བ། །ཡེ་ཤེས་གསུམ་ནི་དེ་ལ་བརྟེན། །མཉམ་པ་ཉིད་དང་སོ་སོར་རྟོག །བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཁོ་ན་འོ། །མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ང་ཡི་མེད། །ཡོངས་སུ་མ་ཆད་རྟག་ཏུ་ལྡན། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ ལ་མ་རྨོངས་ལ། །རྟག་ཏུ་དེ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་མིན། །ཡེ་ཤེས་ཀུན་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་འབྱུང་གནས་ཆེན་པོ་འདྲ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །མཉམ་ ཉིད་ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ལ། །བསྒོམ་པ་དག་པ་ལ་འདོད་དོ། །མི་གནས་ཞི་བར་ཞུགས་པ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་འདོད། །དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་པ་དང་། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དག་དང་ ལྡན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མོས་པ་བཞིན། །སངས་རྒྱས་སྐུ་ནི་ངེས་པར་སྟོན། །སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུང་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ ཁོ་ན་ཡིན། །འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་སུ་ནི། །འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་མཛད་པ། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་གཅོད་པ་ཡི། །ཆོས་ཆེན་ཆར་ནི་རབ་ཏུ་འབེབས། །བྱ་བ་སྒྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ཤིང་། ། 2-30 དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པའོ། ། སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དེ་རྟག་ཏུ། །མཛད་པ་གྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །གྲངས་དང་ཞིང་གིས་རྣམ་ཀུན་ཏུ། བསམ་མི་ཁྱབ་པར་ཤེས་ པར་བྱ། །འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་སེམས་མཉམ་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཆོས་རབ་སྟོན་ཕྱིར་དང་། །བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ཡང་དག་
【現代漢語翻譯】 宣說清凈之理。 諸佛之身有差別： 自性圓滿報身， 以及化身。前二者為後者的所依。 圓滿報身於一切界， 眷屬圓滿，剎土與相好， 身與法圓滿，受用與事業， 皆有不同。自性身則平等， 微細且與之相連， 隨心所欲示現受用， 是為圓滿報身的因緣。 諸佛無量之化身， 是為化身。二種意義之圓滿， 一切相皆安住於二者。工藝、誕生與大菩提， 涅槃常示現， 此佛之化身， 是為解脫之大方便。 以三身可知諸佛之， 身之總集。以三身可知自性之， 此義乃依憑而顯現。彼等所依與密意， 以及事業皆平等。 自性與相續不間斷， 相續故彼等恒常。 如明鏡之智不動搖， 三智依於此。平等性與個別覺知， 唯有成辦事業。 如明鏡之智，我所無有， 永不間斷，恒時具有。於一切所知皆不愚昧， 然恒常不顯現。 為一切智之因， 如大智之生處。圓滿報身佛， 為智慧影像生起之因。 平等性智于有情， 欲求禪定清凈。不住于寂靜涅槃者， 是為平等性智。 於一切時皆具慈愛， 以及大悲心。 隨有情之意樂， 諸佛之身必示現。 個別覺知之智， 於一切所知恒常無礙。 如三摩地與所持之， 寶藏一般。 于眷屬之壇城中， 示現一切圓滿， 斷除一切疑惑之， 大法雨普降。 成辦事業之智， 於一切界皆多樣， 以無量無邊之化身， 成辦一切有情之利益。 諸佛之化身恒常， 成就事業之差別， 數量與剎土一切方面， 皆不可思議。 為執持故，為心平等故， 為真實宣說妙法故， 為成辦事業之故， 四智皆真實。
【English Translation】 Explaining the purity. The bodies of the Buddhas are distinct: The Svabhavikakaya (自性身，स्वभाविककाय，svābhāvikakāya，Self-existent body), the Sambhogakaya (圓滿報身，सम्भोगकाय，saṃbhogakāya，Enjoyment body), And the Nirmanakaya (化身，निर्माणकाय，nirmāṇakāya，Emanation body). The first two are the basis for the latter. The Sambhogakaya in all realms, Complete with retinue, land, and marks, Body and Dharma complete, enjoyment and activity, Are all different. The Svabhavikakaya is equal, Subtle and connected to it, Showing enjoyment as desired, Is considered the cause of the Sambhogakaya. The countless Nirmanakayas of the Buddhas, Are considered the Nirmanakaya. The perfection of two meanings, All aspects abide in the two. Craft, birth, and great Bodhi, Nirvana is always shown, This Nirmanakaya of the Buddha, Is the great means of liberation. With the three bodies, the Buddhas' Body is known to be summarized. With the three bodies, the nature's, Meaning is shown with dependence. Their basis and intention, And activities are equal. The Svabhava and continuity are uninterrupted, Because of continuity, they are constant. Like the mirror-like wisdom, unmoving, The three wisdoms rely on this. Equality and individual awareness, Only accomplish activities. Like the mirror-like wisdom, I have no, Never interrupted, always present. Not ignorant of all that is knowable, But never manifest. For the cause of all wisdoms, Like the great source of wisdom. The Sambhogakaya Buddha, Is the cause of the arising of wisdom images. Equality wisdom for sentient beings, Desires pure meditation. Those who do not abide in peaceful Nirvana, Are the equality wisdom. At all times, they have love, And great compassion. According to the inclinations of sentient beings, The bodies of the Buddhas will surely appear. The wisdom of individual awareness, Is always unobstructed in all that is knowable. Like the treasures of Samadhi and retention, It is the same. In the mandalas of the retinue, Showing all perfections, Cutting off all doubts, The great Dharma rain pours down. The wisdom of accomplishing activities, Is diverse in all realms, With countless and immeasurable emanations, Accomplishing the benefit of all sentient beings. The Nirmanakaya of the Buddhas is constant, The difference of accomplishing activities, The number and all aspects of the lands, Are known to be inconceivable. For the sake of holding, for the sake of equality of mind, For the sake of truly proclaiming the excellent Dharma, For the sake of accomplishing activities, The four wisdoms are true.
འབྱུང་། །རིགས་ཐ་དད་ཕྱིར་དོན་ཡོད་ཕྱིར། །རྫོགས་ཕྱིར་ཐོག་ མ་མེད་པའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་གཅིག་མིན་དྲི་མེད་གནས། །ཐ་དད་མེད་ཕྱིར་མང་པོའང་མིན། །མེད་པ་གང་ཡིན་དེ་ཉིད་ནི། །ཡོད་པ་ཡི་ནི་དམ་པར་འདོད། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མི་དམིགས་པ། །དམིགས་ པ་ཡི་ནི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །བསྒོམ་པ་རྣམ་པར་མི་ལྟ་བའི། །བསྒོམ་པ་དམ་པར་འདོད་པ་སྟེ། །ཐོབ་པར་ལྟ་བ་མེད་རྣམས་ཀྱི། །ཐོབ་པ་ཡང་ནི་དམ་པར་འདོད། །བླ་མ་རིང་དང་མཚན་མ་ དང་། །བདག་གི་བརྩོན་འགྲུས་ལྷག་ལྟ་བའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ང་རྒྱལ་ཅན། །བྱང་ཆུབ་ལས་ནི་རིང་ཞེས་བྱ། །ཇི་སྐད་བཤད་པ་དེ་དག་ཀུན། །རྟོག་པ་ཙམ་དུ་ལྟ་བ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ རྟོག་མེད་རྣམས། །བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཅེས་ངེས་པར་བརྗོད། །ཀླུང་དག་ས་ཡི་འོག་ཏུ་མ་སོང་བ། །གནས་རྣམས་ཐ་དད་ཆུ་ཡང་ཐ་དད་ལ། །ཆུ་ཡང་ཆུང་ཞིང་བྱ་བ་ཐ་དད་བྱེད། །ཆུ་གནས་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོའི་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར། ། 2-31 རྒྱ་མཚོར་སོང་བར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །གནས་རྣམས་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ཡང་ཆེ་ལ་གཅིག །བྱ་བ་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ལ་གནས་པ་ཡི། །སྲོག་ཆགས་མང་པོའི་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་ཆེ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ མ་ཞུགས་བརྟན་པ་རྣམས། །རྟེན་ཀྱང་ཐ་དད་བློ་གྲོས་ཐ་དད་ཅིང་། །རྟོགས་ཆུང་རང་གི་བྱ་བ་ཐ་དད་ལ། །སེམས་ཅན་ཉུང་དོན་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ཞུགས་ན་དེ་དག་ ཀུན། །རྟེན་ཀྱང་གཅིག་ཅིང་རྟོགས་པ་ཆེ་ལ་གཅིག །མཛད་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་ཤིང་རྟག་པར་ཡང་། །སེམས་ཅན་ཚོགས་ཆེའི་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ཆེ། །དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས། །དཔེ་མེད་ལྡན་ ཕྱིར་ཕན་བདེའི་རྒྱུ་ཡི་ཕྱིར། །བདེ་དགེ་དམ་པ་མི་ཟད་འབྱུང་གནས་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དགེ་བླང་བའི་རིགས། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་པའོ།། ༈ །། ༄། །མོས་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གཅིག་པ། སྡོམ་ནི། དང་པོ་སྒྲུབ་སྐྱབས་རིགས་དང་ནི། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་སེམས་བསྐྱེད་དང་། །རང་གཞན་དོན་དང་དེ་ཉིད་དོན། །མཐུ་དང་ཡོངས་སྨིན་བྱང་ཆུབ་བོ། །སྐྱེས་དང་མ་སྐྱེས་འཛིན་དང་གཟུང་འགྱུར་དང་། །གྲོགས་ བླངས་བདག་ཉིད་དང་ནི་ནོར་བ་དང་། །མ་ནོར་མངོན་སུམ་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་གཞན། །སྒྲས་བྱུང་ཚོལ་བ་དང་ནི་ལྟ་བ་པོ། །འཕྲོགས་དང་འདྲེས་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས་མ་འདྲེས། །དམན་དང་རྒྱ་ཆེ་བསྒྲིབས་དང་མ་བསྒྲིབས་དང་། ། 2-32 བརྩོན་དང་མི་བརྩོན་བསགས་དང་མ་བསགས་དང་། །བརྟན་ཞུགས་རིང་དུ་སོང་བའི་མོས་པ་འོ། །ཡིད་ལ་མི་བྱེད་མང་བ་དང་། །ལེ་ལོ་རྣལ་འབྱོར་འཁྲུགས་པ་དང་། །གྲོགས་ངན་དགེ་བ་ཞན་པ་དང་། །ཚུལ་ བཞིན་མ་ཡིན་ཡིད་ལ་བྱེད། །བག་མེད་པ་དང་ཐོས་པ་ཉུང་། །ཐོས་དང་བསམ་པ་ཉུང་དུས་ཆོག །ཞི་
【現代漢語翻譯】 འབྱུང་། །(འབྱུང་, , , 出現)。 རིགས་ཐ་དད་ཕྱིར་དོན་ཡོད་ཕྱིར། །(རིགས་ཐ་དད་ཕྱིར་དོན་ཡོད་ཕྱིར།, , , 因為種類不同，因為有意義)。 རྫོགས་ཕྱིར་ཐོག་མ་མེད་པའི་ཕྱིར། །(རྫོགས་ཕྱིར་ཐོག་མ་མེད་པའི་ཕྱིར།, , , 因為圓滿，因為沒有開始)。 སངས་རྒྱས་གཅིག་མིན་དྲི་མེད་གནས། །(སངས་རྒྱས་གཅིག་མིན་དྲི་མེད་གནས།, , , 不是一個佛，是無垢的境界)。 ཐ་དད་མེད་ཕྱིར་མང་པོའང་མིན། །(ཐ་དད་མེད་ཕྱིར་མང་པོའང་མིན།, , , 因為沒有差別，也不是很多)。 མེད་པ་གང་ཡིན་དེ་ཉིད་ནི། །(མེད་པ་གང་ཡིན་དེ་ཉིད་ནི།, , , 凡是沒有的，那本身)。 ཡོད་པ་ཡི་ནི་དམ་པར་འདོད། །(ཡོད་པ་ཡི་ནི་དམ་པར་འདོད།, , , 被認為是存在的殊勝之處)。 རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མི་དམིགས་པ། །(རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མི་དམིགས་པ།, , , 在一切形式中都不可見)。 དམིགས་པ་ཡི་ནི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །(དམིགས་པ་ཡི་ནི་མཆོག་ཏུ་འདོད།, , , 被認為是可見的至高之處)。 བསྒོམ་པ་རྣམ་པར་མི་ལྟ་བའི། །(བསྒོམ་པ་རྣམ་པར་མི་ལྟ་བའི།, , , 不觀想的禪修)。 བསྒོམ་པ་དམ་པར་འདོད་པ་སྟེ། །(བསྒོམ་པ་དམ་པར་འདོད་པ་སྟེ།, , , 被認為是殊勝的禪修)。 ཐོབ་པར་ལྟ་བ་མེད་རྣམས་ཀྱི། །(ཐོབ་པར་ལྟ་བ་མེད་རྣམས་ཀྱི།, , , 對於那些不執著于獲得的人)。 ཐོབ་པ་ཡང་ནི་དམ་པར་འདོད། །(ཐོབ་པ་ཡང་ནི་དམ་པར་འདོད།, , , 獲得也被認為是殊勝的)。 བླ་མ་རིང་དང་མཚན་མ་དང་། །(བླ་མ་རིང་དང་མཚན་མ་དང་།, , , 遠離上師、標誌和)。 བདག་གི་བརྩོན་འགྲུས་ལྷག་ལྟ་བའི། །(བདག་གི་བརྩོན་འགྲུས་ལྷག་ལྟ་བའི།, , , 過分看待自己的精進)。 བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ང་རྒྱལ་ཅན། །(བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ང་རྒྱལ་ཅན།, , , 傲慢的菩薩)。 བྱང་ཆུབ་ལས་ནི་རིང་ཞེས་བྱ། །(བྱང་ཆུབ་ལས་ནི་རིང་ཞེས་བྱ།, , , 被稱為遠離菩提)。 ཇི་སྐད་བཤད་པ་དེ་དག་ཀུན། །(ཇི་སྐད་བཤད་པ་དེ་དག་ཀུན།, , , 所有如是宣說)。 རྟོག་པ་ཙམ་དུ་ལྟ་བ་ཡི། །(རྟོག་པ་ཙམ་དུ་ལྟ་བ་ཡི།, , , 僅僅視為分別念)。 བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྟོག་མེད་རྣམས། །(བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྟོག་མེད་རྣམས།, , , 無分別的菩薩們)。 བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཅེས་ངེས་པར་བརྗོད། །(བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཅེས་ངེས་པར་བརྗོད།, , , 肯定地說他們獲得了菩提)。 ཀླུང་དག་ས་ཡི་འོག་ཏུ་མ་སོང་བ། །(ཀླུང་དག་ས་ཡི་འོག་ཏུ་མ་སོང་བ།, , , 那些沒有流入地下的河流)。 གནས་རྣམས་ཐ་དད་ཆུ་ཡང་ཐ་དད་ལ། །(གནས་རྣམས་ཐ་དད་ཆུ་ཡང་ཐ་དད་ལ།, , , 地方不同，水也不同)。 ཆུ་ཡང་ཆུང་ཞིང་བྱ་བ་ཐ་དད་བྱེད། །(ཆུ་ཡང་ཆུང་ཞིང་བྱ་བ་ཐ་དད་བྱེད།, , , 水也很小，作用也各不相同)。 ཆུ་གནས་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོའི་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར། །(ཆུ་གནས་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོའི་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར།, , , 成為水中微小生物的食物)。 རྒྱ་མཚོར་སོང་བར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །(རྒྱ་མཚོར་སོང་བར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་།, , , 如果流入大海，一切)。 གནས་རྣམས་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ཡང་ཆེ་ལ་གཅིག །(གནས་རྣམས་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ཡང་ཆེ་ལ་གཅིག, , , 地方相同，水也變得巨大而相同)。 བྱ་བ་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ལ་གནས་པ་ཡི། །(བྱ་བ་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ལ་གནས་པ་ཡི།, , , 作用相同，居住在水中的)。 སྲོག་ཆགས་མང་པོའི་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་ཆེ། །(སྲོག་ཆགས་མང་པོའི་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་ཆེ།, , , 成為眾多生物經常享用的食物)。 སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་མ་ཞུགས་བརྟན་པ་རྣམས། །(སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་མ་ཞུགས་བརྟན་པ་རྣམས།, , , 那些沒有進入佛境的修行者)。 རྟེན་ཀྱང་ཐ་དད་བློ་གྲོས་ཐ་དད་ཅིང་། །(རྟེན་ཀྱང་ཐ་དད་བློ་གྲོས་ཐ་དད་ཅིང་།, , , 所依不同，智慧也不同)。 རྟོགས་ཆུང་རང་གི་བྱ་བ་ཐ་དད་ལ། །(རྟོགས་ཆུང་རང་གི་བྱ་བ་ཐ་དད་ལ།, , , 證悟小，自己的行為也各不相同)。 སེམས་ཅན་ཉུང་དོན་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར། །(སེམས་ཅན་ཉུང་དོན་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར།, , , 經常利益少量的眾生)。 སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ཞུགས་ན་དེ་དག་ཀུན། །(སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ཞུགས་ན་དེ་དག་ཀུན།, , , 如果進入佛境，所有這些)。 རྟེན་ཀྱང་གཅིག་ཅིང་རྟོགས་པ་ཆེ་ལ་གཅིག །(རྟེན་ཀྱང་གཅིག་ཅིང་རྟོགས་པ་ཆེ་ལ་གཅིག, , , 所依相同，證悟變得廣大而相同)。 མཛད་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་ཤིང་རྟག་པར་ཡང་། །(མཛད་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་ཤིང་རྟག་པར་ཡང་།, , , 行為融為一體，並且經常)。 སེམས་ཅན་ཚོགས་ཆེའི་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ཆེ། །(སེམས་ཅན་ཚོགས་ཆེའི་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ཆེ།, , , 利益廣大的眾生群體)。 དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས། །(དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས།, , , 因此，佛性是白凈的法)。 དཔེ་མེད་ལྡན་ཕྱིར་ཕན་བདེའི་རྒྱུ་ཡི་ཕྱིར། །(དཔེ་མེད་ལྡན་ཕྱིར་ཕན་བདེའི་རྒྱུ་ཡི་ཕྱིར།, , , 因為具有無與倫比的品質，因為是利益和安樂之因)。 བདེ་དགེ་དམ་པ་མི་ཟད་འབྱུང་གནས་ཕྱིར། །(བདེ་དགེ་དམ་པ་མི་ཟད་འབྱུང་གནས་ཕྱིར།, , , 因為是安樂、善妙、殊勝和無盡的來源)。 བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དགེ་བླང་བའི་རིགས། །(བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དགེ་བླང་བའི་རིགས།, , , 有智慧的人應該接受菩提心)。 ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་པའོ།། ༈ །།(ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་པའོ།། ༈ །།, , , 《大乘經莊嚴論》中，菩提品第十)。 ༄། །མོས་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གཅིག་པ།(༄། །མོས་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གཅིག་པ།, , , 信心品第十一)。 སྡོམ་ནི། དང་པོ་སྒྲུབ་སྐྱབས་རིགས་དང་ནི། །(སྡོམ་ནི། དང་པོ་སྒྲུབ་སྐྱབས་རིགས་དང་ནི། །, , , 總結：首先是修行、皈依和種姓)。 དེ་བཞིན་དུ་ནི་སེམས་བསྐྱེད་དང་། །(དེ་བཞིན་དུ་ནི་སེམས་བསྐྱེད་དང་། །, , , 同樣是發心)。 རང་གཞན་དོན་དང་དེ་ཉིད་དོན། །(རང་གཞན་དོན་དང་དེ་ཉིད་དོན། །, , , 自己和他人的利益，以及真如的意義)。 མཐུ་དང་ཡོངས་སྨིན་བྱང་ཆུབ་བོ། །(མཐུ་དང་ཡོངས་སྨིན་བྱང་ཆུབ་བོ། །, , , 能力、成熟和菩提)。 སྐྱེས་དང་མ་སྐྱེས་འཛིན་དང་གཟུང་འགྱུར་དང་། །(སྐྱེས་དང་མ་སྐྱེས་འཛིན་དང་གཟུང་འགྱུར་དང་། །, , , 已生和未生，執著和所執的轉變)。 གྲོགས་ བླངས་བདག་ཉིད་དང་ནི་ནོར་བ་དང་། །(བླངས་བདག་ཉིད་དང་ནི་ནོར་བ་དང་། །, , , 接受、自性和錯誤)。 མ་ནོར་མངོན་སུམ་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་གཞན། །(མ་ནོར་མངོན་སུམ་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་གཞན། །, , , 無誤、現量、非現量)。 སྒྲས་བྱུང་ཚོལ་བ་དང་ནི་ལྟ་བ་པོ། །(སྒྲས་བྱུང་ཚོལ་བ་དང་ནི་ལྟ་བ་པོ། །, , , 語言所生、尋覓和觀察者)。 འཕྲོགས་དང་འདྲེས་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས་མ་འདྲེས། །(འཕྲོགས་དང་འདྲེས་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས་མ་འདྲེས། །, , , 奪取、混合和不相容的未混合)。 དམན་དང་རྒྱ་ཆེ་བསྒྲིབས་དང་མ་བསྒྲིབས་དང་། ། (དམན་དང་རྒྱ་ཆེ་བསྒྲིབས་དང་མ་བསྒྲིབས་དང་། །, , , 低劣和廣大，遮蔽和未遮蔽)。 བརྩོན་དང་མི་བརྩོན་བསགས་དང་མ་བསགས་དང་། །(བརྩོན་དང་མི་བརྩོན་བསགས་དང་མ་བསགས་དང་། །, , , 精進和不精進，積累和未積累)。 བརྟན་ཞུགས་རིང་དུ་སོང་བའི་མོས་པ་འོ། །(བརྟན་ཞུགས་རིང་དུ་སོང་བའི་མོས་པ་འོ། །, , , 堅定、進入和長久的信心)。 ཡིད་ལ་མི་བྱེད་མང་བ་དང་། །(ཡིད་ལ་མི་བྱེད་མང་བ་དང་། །, , , 不作意和增多)。 ལེ་ལོ་རྣལ་འབྱོར་འཁྲུགས་པ་དང་། །(ལེ་ལོ་རྣལ་འབྱོར་འཁྲུགས་པ་དང་། །, , , 懶惰、瑜伽和混亂)。 གྲོགས་ངན་དགེ་བ་ཞན་པ་དང་། །(གྲོགས་ངན་དགེ་བ་ཞན་པ་དང་། །, , , 惡友和善根衰弱)。 ཚུལ་ བཞིན་མ་ཡིན་ཡིད་ལ་བྱེད། །(བཞིན་མ་ཡིན་ཡིད་ལ་བྱེད། །, , , 不如理作意)。 བག་མེད་པ་དང་ཐོས་པ་ཉུང་། །(བག་མེད་པ་དང་ཐོས་པ་ཉུང་། །, , , 放逸和少聞)。 ཐོས་དང་བསམ་པ་ཉུང་དུས་ཆོག །(ཐོས་དང་བསམ་པ་ཉུང་དུས་ཆོག །, , , 少聞和少思就滿足)。 ཞི་(ཞི་, , , 寂靜)
【English Translation】 འབྱུང་། །(Appear)。 རིགས་ཐ་དད་ཕྱིར་དོན་ཡོད་ཕྱིར། །(Because of different kinds, because it is meaningful)。 རྫོགས་ཕྱིར་ཐོག་མ་མེད་པའི་ཕྱིར། །(Because it is complete, because it has no beginning)。 སངས་རྒྱས་གཅིག་མིན་དྲི་མེད་གནས། །(Not one Buddha, but a stainless state)。 ཐ་དད་མེད་ཕྱིར་མང་པོའང་མིན། །(Because there is no difference, it is not many either)。 མེད་པ་གང་ཡིན་དེ་ཉིད་ནི། །(Whatever is non-existent, that itself)。 ཡོད་པ་ཡི་ནི་དམ་པར་འདོད། །(Is considered the supreme of existence)。 རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མི་དམིགས་པ། །(Not perceiving in all forms)。 དམིགས་པ་ཡི་ནི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །(Is considered the highest of perception)。 བསྒོམ་པ་རྣམ་པར་མི་ལྟ་བའི། །(Meditation that does not look at forms)。 བསྒོམ་པ་དམ་པར་འདོད་པ་སྟེ། །(Is considered the supreme meditation)。 ཐོབ་པར་ལྟ་བ་མེད་རྣམས་ཀྱི། །(For those who do not look for attainment)。 ཐོབ་པ་ཡང་ནི་དམ་པར་འདོད། །(Attainment is also considered supreme)。 བླ་མ་རིང་དང་མཚན་མ་དང་། །(Far from the lama, signs, and)。 བདག་གི་བརྩོན་འགྲུས་ལྷག་ལྟ་བའི། །(Overlooking one's own diligence)。 བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ང་རྒྱལ་ཅན། །(A Bodhisattva with pride)。 བྱང་ཆུབ་ལས་ནི་རིང་ཞེས་བྱ། །(Is said to be far from Bodhi)。 ཇི་སྐད་བཤད་པ་དེ་དག་ཀུན། །(All those as spoken)。 རྟོག་པ་ཙམ་དུ་ལྟ་བ་ཡི། །(Viewing only as conceptualization)。 བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྟོག་མེད་རྣམས། །(Bodhisattvas without conceptualization)。 བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཅེས་ངེས་པར་བརྗོད། །(Are definitely said to have attained Bodhi)。 ཀླུང་དག་ས་ཡི་འོག་ཏུ་མ་སོང་བ། །(Those rivers that have not gone under the earth)。 གནས་རྣམས་ཐ་དད་ཆུ་ཡང་ཐ་དད་ལ། །(The places are different, and the water is also different)。 ཆུ་ཡང་ཆུང་ཞིང་བྱ་བ་ཐ་དད་བྱེད། །(The water is also small, and the actions are different)。 ཆུ་གནས་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོའི་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར། །(Becomes the sustenance for small creatures living in the water). རྒྱ་མཚོར་སོང་བར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །(If they go to the ocean, everything)。 གནས་རྣམས་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ཡང་ཆེ་ལ་གཅིག །(The places are the same, and the water becomes large and the same)。 བྱ་བ་གཅིག་ཅིང་ཆུ་ལ་གནས་པ་ཡི། །(The actions are the same, and those living in the water)。 སྲོག་ཆགས་མང་པོའི་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་ཆེ། །(Are always a great sustenance for many creatures)。 སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་མ་ཞུགས་བརྟན་པ་རྣམས། །(Those who have not entered Buddhahood, the steadfast ones)。 རྟེན་ཀྱང་ཐ་དད་བློ་གྲོས་ཐ་དད་ཅིང་། །(Their support is different, and their wisdom is different)。 རྟོགས་ཆུང་རང་གི་བྱ་བ་ཐ་དད་ལ། །(Small realization, and their own actions are different)。 སེམས་ཅན་ཉུང་དོན་རྟག་ཏུ་ཉེར་སྤྱད་འགྱུར། །(Always become the sustenance for the benefit of few beings)。 སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ཞུགས་ན་དེ་དག་ཀུན། །(If they enter Buddhahood, all those)。 རྟེན་ཀྱང་གཅིག་ཅིང་རྟོགས་པ་ཆེ་ལ་གཅིག །(Their support is the same, and their realization becomes great and the same)。 མཛད་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་ཤིང་རྟག་པར་ཡང་། །(Their actions merge into one, and always)。 སེམས་ཅན་ཚོགས་ཆེའི་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ཆེ། །(A great sustenance for a great assembly of beings)。 དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས། །(Thus, Buddhahood is a white Dharma)。 དཔེ་མེད་ལྡན་ཕྱིར་ཕན་བདེའི་རྒྱུ་ཡི་ཕྱིར། །(Because it possesses unparalleled qualities, because it is the cause of benefit and happiness)。 བདེ་དགེ་དམ་པ་མི་ཟད་འབྱུང་གནས་ཕྱིར། །(Because it is the source of happiness, virtue, supreme, and inexhaustible)。 བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དགེ་བླང་བའི་རིགས། །(Those with wisdom should take up the virtuous Bodhicitta)。 ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་པའོ།། ༈ །།(From the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the tenth chapter on Bodhi). ༄། །མོས་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གཅིག་པ།(The eleventh chapter on Faith). སྡོམ་ནི། དང་པོ་སྒྲུབ་སྐྱབས་རིགས་དང་ནི། །(Summary: First, practice, refuge, and lineage)。 དེ་བཞིན་དུ་ནི་སེམས་བསྐྱེད་དང་། །(Likewise, the generation of the mind)。 རང་གཞན་དོན་དང་དེ་ཉིད་དོན། །(The benefit of oneself and others, and the meaning of suchness)。 མཐུ་དང་ཡོངས་སྨིན་བྱང་ཆུབ་བོ། །(Power, complete maturation, and Bodhi)。 སྐྱེས་དང་མ་སྐྱེས་འཛིན་དང་གཟུང་འགྱུར་དང་། །(Born and unborn, clinging and the transformation of what is clung to)。 གྲོགས་ བླངས་བདག་ཉིད་དང་ནི་ནོར་བ་དང་། །(Acceptance, self-nature, and error)。 མ་ནོར་མངོན་སུམ་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་གཞན། །(Without error, direct perception, other than direct perception)。 སྒྲས་བྱུང་ཚོལ་བ་དང་ནི་ལྟ་བ་པོ། །(Arising from sound, seeking, and the observer)。 འཕྲོགས་དང་འདྲེས་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས་མ་འདྲེས། །(Seizing, mixing, and the unmixed of incompatible sides)。 དམན་དང་རྒྱ་ཆེ་བསྒྲིབས་དང་མ་བསྒྲིབས་དང་། ། (Inferior and vast, obscured and unobscured)。 བརྩོན་དང་མི་བརྩོན་བསགས་དང་མ་བསགས་དང་། །(Diligent and undiligent, accumulated and unaccumulated)。 བརྟན་ཞུགས་རིང་དུ་སོང་བའི་མོས་པ་འོ། །(Steadfast, entered, and faith that has gone far)。 ཡིད་ལ་མི་བྱེད་མང་བ་དང་། །(Non-attention and increase)。 ལེ་ལོ་རྣལ་འབྱོར་འཁྲུགས་པ་དང་། །(Laziness, yoga, and confusion)。 གྲོགས་ངན་དགེ་བ་ཞན་པ་དང་། །(Bad friends and weakened virtue)。 ཚུལ་ བཞིན་མ་ཡིན་ཡིད་ལ་བྱེད། །(Inappropriate attention)。 བག་མེད་པ་དང་ཐོས་པ་ཉུང་། །(Carelessness and little hearing)。 ཐོས་དང་བསམ་པ་ཉུང་དུས་ཆོག །(Content with little hearing and little thinking)。 ཞི་(Peace)
བ་ཙམ་གྱིས་ང་རྒྱལ་དང་། །དེ་བཞིན་མ་འདྲིས་ཡིན་པར་འདོད། །མི་སྐྱོ་བ་དང་དེ་བཞིན་ སྐྱོ། །བསྒྲིབས་པ་དང་ནི་མི་བརྩོན་པ། །ཚོགས་མ་བསགས་པ་མོས་པ་ཡིས། །བར་དུ་གཅོད་པར་ཤེས་པར་བྱ། །བསོད་ནམས་ཆེ་དང་འགྱོད་པ་མེད། །ཡིད་བདེ་བ་དང་བདེ་བ་ཆེ། །ཆུད་མི་ཟ་དང་ བརྟན་པ་དང་། །དེ་བཞིན་ཁྱད་པར་འགྲོ་བ་དང་། །ཆོས་ནི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་དང་། །བདག་དང་གཞན་དོན་ཐོབ་པའི་མཆོག །མངོན་ཤེས་མྱུར་བ་དེ་དག་ནི། །མོས་པ་ཡི་ནི་ཕན་ཡོན་ཡིན། །འདོད་པ་ ཅན་གྱི་དེ་ཁྱི་འདྲ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་པའི་རུས་སྦལ་བཞིན། །རང་དོན་བྱེད་པའི་དེ་བྲན་འདྲ། །གཞན་དོན་བྱེད་པའི་རྒྱལ་པོ་བཞིན། །ཇི་ལྟར་ཁྱི་ནི་རྟག་ཏུ་ལྟོགས་ཤིང་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ཉེན་ཆོག་མི་ ཤེས། །ཇི་ལྟར་རུས་སྦལ་དེ་ནི་ཆུ་ཡི་ནང་ན་ཀུན་ནས་བསྐུམས་ཤིང་འདུག །ཇི་ལྟར་བྲན་ནི་རྟག་ཏུ་འཇིགས་ཤིང་སྐྲག་པའི་ལུས་ཀྱིས་རྣམ་པར་རྒྱུ། །ཇི་ལྟར་རྒྱལ་པོ་ཡང་ནི་བཀའ་ཡིས་ཡུལ་ལ་དབང་བསྒྱུར་གནས་པ་ལྟར། ། 2-33 དེ་བཞིན་གཡེམ་དང་གནས་དང་རང་གཞན་ཕན་བྱ་དོན་བྱེད་པའི། །མོས་པ་སྣ་ཚོགས་དག་གི་རྟག་ཏུ་ཁྱད་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དེ་ལ་དེ་མཆོག་ཚུལ་བཞིན་རིག་ནས་ནི། །འདི་ ན་བརྟན་པས་དེ་ལ་དེ་ཉིད་རྟག་པར་རབ་ཏུ་ཚོལ། །གང་ཕྱིར་སེམས་ཅན་མིར་གྱུར་པས། །ཚད་མེད་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལ། །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་དེའི་ཕྱིར། །ཞུམ་པ་དང་དུ་བླང་མི་བྱ། ། གཞན་དག་ལ་ནི་ཟས་སྦྱིན་པའི། །བསོད་ནམས་འཕེལ་བ་ཇི་ལྟ་བར། །བདག་ཉིད་ཟ་བའི་མ་ཡིན་པ། །དེ་བཞིན་གཞན་དོན་རྟེན་གྱི་ཆོས། །བསྟན་ལས་མདོ་ལས་གསུངས་པ་ཡི། །བསོད་ནམས་ཆེར་འབྱུང་ཐོབ་ པ་ལྟར། །རང་གི་དོན་གྱི་རྟེན་གྱི་ཆོས། །བསྟན་ལས་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་འཕགས་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ནི་ཡངས་གྱུར་པ། །བློ་དང་ལྡན་པས་རྟག་ཏུ་མོས་པ་ཆེར་བསྐྱེད་ན། །བསོད་ནམས་ རྒྱ་ཆེན་རྒྱུན་མི་འཆད་དང་དེ་འཕེལ་དང་། །ཡོན་ཏན་དཔག་ཏུ་མེད་པས་བདག་ཉིད་ཆེན་པོར་འགྱུར། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། མོས་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གཅིག་པའོ།། ༈ །། ༄། །ཡོངས་སུ་ཚོལ་བའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གཉིས་པ། སྡེ་སྣོད་དག་ནི་ གསུམ་མམ་གཉིས་ཀྱང་རུང་། །བསྡུས་པའི་ཕྱིར་ཏེ་རྒྱུ་ནི་དགུར་འདོད་དོ། །དེས་ནི་བག་ཆགས་རྟོགས་དང་ཞི་བ་དང་། །རབ་ཏུ་རྟོགས་པས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་བྱེད། །མདོ་དང་ཆོས་མངོན་འདུལ་བ་དག །མདོར་ན་དོན་ནི་རྣམ་བཞིར་འདོད། ། 2-34 བློ་དང་ལྡན་པས་དེ་ཤེས་ནས། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་འཐོབ། །གནས་རྣམས་དང་ནི་མཚན་ཉིད་དང་། །ཆོས་དོན་སྨོས་ཕྱིར་མདོ་ཡིན་ནོ། །མངོན་དུའི་ཕྱིར་དང་ཡང་ཡང་དང་། །ཟིལ་གནོན་རྟོགས་ཕྱིར་མངོན་ པའི་ཆོས། །ལྟུང་དང་འབྱུང་དང་ལྡང་བ་དང་། །ངེས་པར་འབྱུང་ད
【現代漢語翻譯】 僅僅以傲慢，同樣認為是不熟悉的人。 不憂愁和同樣憂愁， 被遮蔽和不精進， 不積累資糧以信解，要知道是障礙。 具有大福德和沒有後悔， 內心安樂和極大的快樂， 不浪費和穩固， 同樣殊勝的行進， 以及證悟佛法， 獲得自利和他利的殊勝。 迅速獲得現證，這些都是信解的利益。 有貪慾的人像狗一樣， 入定的像烏龜一樣， 為自己做事的人像僕人一樣， 為他人做事的人像國王一樣。 就像狗總是飢餓，被痛苦逼迫卻不知滿足， 就像烏龜總是蜷縮在水中。 就像僕人總是恐懼，身體顫抖地四處奔走， 就像國王以命令統治國家一樣。 因此，對於放逸和安住，以及自利利他的事業， 要知道各種信解的差別。 在偉大的大乘中，如理通達這些殊勝之處后， 在此處穩固地恒常尋求它。 因為有情轉生為人， 在每一個無限的剎那， 都能獲得圓滿的菩提，因此， 不要接受沮喪。 就像佈施食物給他人， 福德增長一樣， 自己食用則不然， 同樣，利他的所依之法。 如經藏和律藏所說， 獲得巨大福德， 而自利的所依之法， 並非經藏所說。 因此，對於這廣大殊勝的大乘佛法， 有智慧的人應恒常增長信解， 福德廣大，源源不斷，並且增長， 以無量功德成為偉大的自身。 《大乘經莊嚴論》中，信解品第十一。 ༄། །尋求品第十二。 三藏或者二藏都可以， 爲了總攝，原因被認為是九種。 由此能證悟習氣和寂滅， 以及通過徹底的證悟而獲得解脫。 經藏、論藏和律藏， 總而言之，其意義被認為是四種。 有智慧的人知道這些后， 就能獲得一切種智。 因為宣說處所和體性， 以及佛法之義，所以是經藏。 爲了現觀和再三， 以及爲了調伏和證悟，所以是論藏。 墮罪和生起，以及還凈和， 決定生起的原因，所以是律藏。
【English Translation】 Merely with pride, one also thinks of others as unfamiliar. Not being sad and being sad similarly, Being obscured and not being diligent, Not accumulating the collections with aspiration, know that these are obstacles. Having great merit and no regret, Having ease of mind and great happiness, Not wasting and being stable, Similarly, going to distinction, And realizing the Dharma, Obtaining the supreme benefit for oneself and others. Quickly attaining Abhisamaya, these are the benefits of aspiration. One with desire is like a dog, One in Samadhi is like a turtle, One who works for oneself is like a servant, One who works for others is like a king. Just as a dog is always hungry and afflicted by suffering, not knowing satisfaction, Just as a turtle always curls up in the water. Just as a servant is always fearful, wandering about with a trembling body, Just as a king rules the country with his commands. Therefore, regarding negligence and abiding, and the activities of benefiting oneself and others, Know the distinctions of various aspirations. In the great Mahayana, having properly understood these supreme aspects, Here, with stability, constantly seek it. Because sentient beings, having become human, In each immeasurable instant, Can attain complete Bodhi, therefore, Do not accept discouragement. Just as giving food to others, Increases merit, It is not the same when eating oneself, Similarly, the Dharma that is the basis for benefiting others. As stated in the Sutra and Vinaya, Obtaining great merit, But the Dharma that is the basis for one's own benefit, Is not obtained from the Sutra. Therefore, for this vast and supreme Mahayana Dharma, Those with wisdom should always increase their aspiration, Merit is vast, continuous, and increasing, And with immeasurable qualities, one becomes a great self. In the Ornament of the Mahayana Sutras, Chapter Eleven on Aspiration. ༄། །Chapter Twelve on Seeking. The three Pitakas or even two are acceptable, For the sake of summarizing, the causes are considered to be nine. Through this, one can realize habitual tendencies and pacification, And through thorough realization, one is liberated. The Sutra Pitaka, Abhidharma Pitaka, and Vinaya Pitaka, In short, their meanings are considered to be four. Those with wisdom, knowing these, Will attain omniscience. Because it speaks of places and characteristics, And the meaning of the Dharma, it is the Sutra. For the sake of direct perception and repetition, And for subduing and realizing, it is the Abhidharma. Defeats and arising, and purification and, The cause of definite arising, it is the Vinaya.
ང་གང་ཟག་དང་། །བཅས་པ་དང་ནི་རབ་དབྱེ་དང་། །རྣམ་པར་ངེས་ཕྱིར་འདུལ་བ་ཉིད། །དམིགས་པ་ཆོས་དང་ནང་དང་ནི། །ཕྱི་དང་གཉིས་ ནི་ཡིན་པར་འདོད། །དོན་གཉིས་ཀྱིས་ནི་གཉིས་པོ་རྙེད། །གཉིས་པོ་དག་ནི་མི་དམིགས་པས། །ཡིད་ཀྱི་བརྗོད་པས་བཤད་བཞིན་དོན། །རབ་དང་དོན་དུ་སྣང་བ་ནི། །བརྗོད་ལས་ཡིན་པར་རབ་འཛིན་ཕྱིར། །སེམས་ ནི་མིང་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར། །ཐོས་ལ་སོགས་པའི་ཤེས་གསུམ་གྱིས། །ཆོས་ཀྱི་དམིགས་པ་རྙེད་པར་འགྱུར། །དམིགས་པ་རྣམ་པ་གསུམ་རྙེད་པ། །སྔར་བཤད་དེ་ལ་ཡང་དག་རྟེན། །རིགས་གསུམ་པ་དང་བྱ་བ་ བྱེད། །གནོད་བཅས་གནོད་མེད་རྟེན་ཅན་ཏེ། །མོས་པ་འཇོག་པར་བྱེད་དང་གཞན། །འདུན་པ་དྲག་པོར་བྱེད་པ་དང་། །དམན་ནད་རྫོགས་རྟེན་རྣམ་པ་གཉིས། །རྗོད་དང་བཅས་དང་རྗོད་མེད་ཉིད། །ཤེས་པ་དང་ནི་ མཚུངས་ལྡན་པ། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུ་དང་བདག་བཅས་དང་། །དེ་ནི་འདྲེས་ལ་དམིགས་པ་དང་། །མ་འདྲེས་པ་ལ་དམིགས་པ་སྟེ། །རྣམ་པ་ལྔ་དང་རྣམ་བདུན་ཉིད། །འདི་ཡི་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་ལྔ། །རྣམ་པ་སྒོམ་དང་ལྡན་པ་ནི། ། 2-35 བཞི་དང་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནོ། །དེ་ནི་ལམ་གཉིས་རང་བཞིན་ཏེ། །ཕན་ཡོན་གཉིས་དང་ནོད་པ་དང་། །སྦྱོར་བ་པ་དང་དབང་སྒྱུར་དང་། །ཆུང་དང་རྒྱ་ཆེའི་བདག་ཉིད་དེ། །རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ཀྱི་ཡིད་ བྱེད་འདི། །ཐམས་ཅད་བདག་ཉིད་ཡིན་པར་འདོད། །རྟག་ཏུ་གཉིས་བྲལ་འཁྲུལ་པའི་རྟེན་གང་ཡིན་དང་གང་ཞིག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བརྗོད་པར་ནུས་མ་ཡིན་ཞིང་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་དེ་ཁོ་ན། །ཤེས་ བྱ་སྤང་བྱ་རང་བཞིན་དྲི་མེད་འདོད་གང་རྣམ་པར་སྦྱང་བྱ་སྟེ། །དེ་ནི་ནམ་མཁའ་གསེར་དང་ཆུ་ལྟར་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་དག་འདོད། །འགྲོ་བ་དག་ན་དེ་ལས་གཞན་ཡང་ཅུང་ཟད་ཡོད་ མིན་ལ། །འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ་ཡང་དེ་ལ་ཀུན་ཏུ་རྨོངས་པའི་བློ། །ཡོད་པ་ཀུན་ནས་སྤངས་ཏེ་མེད་ལ་མངོན་ཞེན་གང་ཡིན་པ། །འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པའི་རྣམ་པ་ཚབས་ཆེན་འདི་ཀོ་ཇི་ལྟ་ བུ། །ཇི་ལྟར་སྒྱུ་མ་དེ་བཞིན་དུ། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་རྟོག་བརྗོད། །སྒྱུ་མའི་རྣམ་པ་ཇི་ལྟ་བར། །དེ་བཞིན་གཉིས་སུ་འཁྲུལ་པར་བརྗོད། །ཇི་ལྟར་དེ་ལ་དེ་མེད་པ། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་ དོན་དམ་འདོད། །ཇི་ལྟར་དེ་ནི་དམིགས་གྱུར་པ། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་ཀུན་རྫོབ་འདོད། །དེ་མེད་ན་ནི་དེ་ཡི་རྒྱུ། །གསལ་བར་དམིགས་པ་ཇི་ལྟ་བ། །དེ་བཞིན་གནས་ནི་གཞན་གྱུར་ན། །ཡང་དག་མ་ཡིན་རྟོག་པ་དམིགས། ། 2-36 ཇི་ལྟར་འཇིག་རྟེན་མ་འཁྲུལ་པ། །དེ་ཡི་རྒྱུ་ལ་འདོད་དགུར་སྤྱོད། །དེ་བཞིན་སྡོམ་བརྩོན་མ་འཁྲུལ་བ། །གནས་གཞན་གྱུར་ལ་དགྱེས་དགུར་སྤྱོད། །དེ་ཡི་རྣམ་པ་དེ་ལ་ཡོད། །དེ་ཡི་དངོས་པོ་ཡོད་ མ་ཡིན། །དེ་ལྟར་སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་ལ། །ཡོད་དང་མེད་པ་ཉིད་དུ་བརྗོད། །དེ་ལ་ཡོད་པ་མེད་མ
【現代漢語翻譯】 我，補特伽羅（藏文：གང་ཟག་，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）和合集，以及種種差別和決定，是爲了調伏（藏文：འདུལ་བ་，梵文：vinaya，梵文羅馬擬音：vinaya，漢語字面意思：調伏）本身。 所緣是法，以及內、外和二者都是存在的。 通過二諦可以獲得二者（指世俗諦和勝義諦）。 由於二者都不可得，所以如意念所說的那樣，顯現為殊勝和實義。 爲了確信是從言語產生的，心安住在名言上。 通過聽聞等三種智慧，可以獲得法的所緣。 獲得三種所緣的方式，是正確地依賴於之前所說的。 有三種類別和作用：有損害和無損害，有依處。 有安立意樂和他者，以及強烈希求和微弱希求。 圓滿的依處有兩種：有言說和無言說。 與識和合，瑜伽（藏文：རྣལ་འབྱོར，梵文：yoga，梵文羅馬擬音：yoga，漢語字面意思：結合）具有因和自體。 它緣于混合和不混合，有五種和七種。 對此有五種完全的了知，具有四種修習的方式，共有三十七道品。 它是二道的自性，具有二種利益和獲得，以及結合者和自在者。 是微小和廣大的自性，這些瑜伽者的作意，被認為是具有一切自性。 什麼是常時遠離二取，是迷惑的所依？又是什麼在一切時處，不能言說且無有戲論的自性？ 什麼是應知、應斷、自性無垢，且應清凈的？它就像虛空、黃金和水一樣，被認為是遠離煩惱的。 在有情中，沒有絲毫其他的東西存在，而所有的有情都完全迷惑於它。 完全斷除有，而顯現於無，這是世間迷惑的嚴重狀態，這是怎麼回事？ 就像幻術一樣，不是真實的，只是虛妄分別的言說。 就像幻術的顯現一樣，同樣被說成是二取的迷惑。 就像在那之中沒有那個一樣，同樣認為是勝義諦。 就像那是所緣一樣，同樣認為是世俗諦。 如果那不存在，那麼它的因，如何能清晰地顯現？ 同樣，如果安住于其他狀態，那麼就會緣于非真實的分別。 就像世間沒有迷惑一樣，對它的因可以隨意享用。 同樣，精進者沒有迷惑，對其他狀態的安住可以隨意享用。 它的顯現存在於它之中，它的本體並不存在。 因此，對於幻術等，說是存在和不存在。 在那之中，存在的是不存在的。 就像幻術一樣，不是真實的，只是虛妄分別的言說。 就像幻術的顯現一樣，同樣被說成是二取的迷惑。 就像在那之中沒有那個一樣，同樣認為是勝義諦。 就像那是所緣一樣，同樣認為是世俗諦。 如果那不存在，那麼它的因，如何能清晰地顯現？ 同樣，如果安住于其他狀態，那麼就會緣于非真實的分別。 就像世間沒有迷惑一樣，對它的因可以隨意享用。 同樣，精進者沒有迷惑，對其他狀態的安住可以隨意享用。 它的顯現存在於它之中，它的本體並不存在。 因此，對於幻術等，說是存在和不存在。 在那之中，存在的是不存在的。
【English Translation】 I, the person (Tibetan: གང་ཟག་, Sanskrit: pudgala, Romanized Sanskrit: pudgala, Literal meaning: person) and the aggregate, as well as the distinctions and determinations, are for the sake of discipline (Tibetan: འདུལ་བ་, Sanskrit: vinaya, Romanized Sanskrit: vinaya, Literal meaning: discipline) itself. The object of focus is the Dharma, as well as the internal, external, and both are considered to exist. Through the two truths, one can attain both (referring to the conventional truth and the ultimate truth). Since both are unattainable, it appears as excellent and meaningful, just as the mind speaks. To be certain that it arises from speech, the mind dwells on names. Through the three wisdoms of hearing and so forth, one can attain the object of focus of the Dharma. The way to attain the three objects of focus is to rely correctly on what was said before. There are three categories and actions: with harm and without harm, with a basis. There are establishing intention and others, as well as strong desire and weak desire. There are two kinds of complete basis: with speech and without speech. In conjunction with consciousness, yoga (Tibetan: རྣལ་འབྱོར, Sanskrit: yoga, Romanized Sanskrit: yoga, Literal meaning: union) has a cause and self. It focuses on mixed and unmixed, there are five kinds and seven kinds. There are five complete knowledges of this, with four ways of practice, there are thirty-seven factors of enlightenment. It is the nature of two paths, with two benefits and attainment, as well as the combiner and the sovereign. It is the nature of small and vast, these yogis' attention is considered to have all natures. What is the basis of delusion that is always free from duality? And what is the nature that cannot be spoken of and is without elaboration in all times and places? What is to be known, to be abandoned, of stainless nature, and to be purified? It is considered to be free from afflictions, like space, gold, and water. Among sentient beings, there is not even a little else that exists, and all sentient beings are completely deluded about it. Completely abandoning existence and manifesting in non-existence, what is this severe state of worldly delusion like? Just like an illusion, it is not real, but merely a verbal expression of false discrimination. Just like the appearance of an illusion, it is also said to be the delusion of dualistic grasping. Just as there is not that in it, so it is considered the ultimate truth. Just as that is an object of focus, so it is considered the conventional truth. If that does not exist, then how can its cause appear clearly? Similarly, if one dwells in another state, then one will focus on unreal discriminations. Just as the world is not deluded, one can freely enjoy its cause. Similarly, the diligent one is not deluded, one can freely enjoy dwelling in another state. Its appearance exists in it, its essence does not exist. Therefore, for illusions and so on, it is said to be existence and non-existence. In that, what exists is non-existent.
་ཡིན། །མེད་པ་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན། །སྒྱུ་མ་དག་ལ་སོགས་པ་ལ། །ཡོད་མེད་ཁྱད་ པར་མེད་པའང་བརྗོད། །དེ་བཞིན་གཉིས་སྣང་དེ་ལ་ཡོད། །དེ་ཡི་དངོས་པོ་ཡོད་མ་ཡིན། །དེ་ལྟར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ། །ཡོད་དང་མེད་པ་ཉིད་དུ་བརྗོད། །དེ་ལ་ཡོད་པ་མེད་མ་ཡིན། །མེད་ པ་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན། །གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ནི། །ཡོད་མེད་ཁྱད་པར་མེད་པའང་བརྗོད། །སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་སྐུར་པ་ཡི། །མཐའ་རྣམས་དགག་པར་བྱ་ཕྱིར་དང་། །ཐེག་པ་དམན་པས་འགྲོ་བ་ དག །དགག་པར་བྱ་ཕྱིར་འདོད་པ་ཡིན། །འཁྲུལ་པའི་རྒྱུ་དང་འཁྲུལ་པ་ནི། །གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པར་རིག་པ་དང་། །གཟུགས་ཅན་མིན་རྣམ་རིག་པར་འདོད། །མེད་ཕྱིར་ཅིག་ཤོས་ཀྱང་མེད་འགྱུར། །སྒྱུ་མའི་གླང་པོའི་ གཟུགས་འཛིན་པ། །འཁྲུལ་ཕྱིར་གཉིས་སུ་བརྗོད་པ་སྟེ། །དེ་ལ་ཇི་བཞིན་གཉིས་མེད་ཀྱང་། །གཉིས་པོ་དག་ཏུ་ཉེ་བར་དམིགས། །ཀེང་རུས་ཀྱི་ནི་གཟུགས་འཛིན་པ། །འཁྲུལ་ཕྱིར་གཉིས་སུ་བརྗོད་པ་སྟེ། །དེ་ལ་ཇི་བཞིན་གཉིས་མེད་ཀྱང་། ། 2-37 གཉིས་པོ་དག་ཏུ་ཉེ་བར་དམིགས། །འཁྲུལ་པའི་མཚན་ཉིད་ཆོས་གང་ཡིན། །དེ་བཞིན་ཡོད་དང་དེ་བཞིན་མེད། །ཡོད་མེད་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར། །ཡོད་དང་མེད་དང་སྒྱུ་མ་འདྲ། །གཉེན་པོའི་ཆོས་ནི་གང་ ཡིན་པ། །དེ་བཞིན་མེད་དང་དེ་བཞིན་ཡོད། །དེ་བཞིན་མེད་ཕྱིར་མཚན་ཉིད་མེད། །སྒྱུ་མ་དང་ཡང་འདྲ་བར་བསྟན། །སྒྱུ་མའི་རྒྱལ་པོ་སྒྱུ་མ་ཡི། །རྒྱལ་པོ་གཞན་གྱིས་ཕམ་པ་ལྟར། །གང་དག་གིས་ ནི་ཆོས་མཐོང་བའི། །རྒྱལ་སྲས་དེ་དག་ང་རྒྱལ་མེད། །སངས་རྒྱས་རྣམས་སངས་རྒྱས་མཆོག་རྣམས་ཀྱིས་དེ་དང་དེ་ལས་འདུས་བྱས་དག །གསུངས་པ་སྒྱུ་མ་རྨི་ལམ་སྨིག་རྒྱུ་གཟུགས་བརྙན་དང་འདྲ་མིག་ཡོར་ དང་། །བྲག་ཅ་ལྟ་བུ་དང་ནི་ཆུ་ཟླའི་གཟུགས་འདྲ་སྤྲུལ་དང་འདྲར་ཤེས་བྱ། །དྲུག་དང་དྲུག་དང་གཉིས་དང་དྲུག་ཚན་གཉིས་དང་གསུམ་པོ་རེ་རེར་འདོད། །ཡང་དག་མིན་རྟོག་ཡང་དག་མིན། །ཡང་དག་ མ་ཡིན་མིན་མི་རྟོག །རྟོག་མིན་མི་རྟོག་མ་ཡིན་པ། །ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཡིན་པར་བརྗོད། །རང་གི་ཁམས་ལས་གཉིས་སྣང་ཞིང་། །མ་རིག་ཉོན་མོངས་ལྷན་ཅིག་ཏུ། །འཇུག་པའི་རྣམ་རྟོག་རབ་འབྱུང་སྟེ། ། རྫས་གཉིས་རྣམ་པར་སྤངས་པ་ཡིན། །དམིགས་པའི་ཁྱད་པར་ཐོབ་པ་ཡི། །རང་གི་དབྱིངས་ལ་གནས་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་ཉིད་གཉིས་སུ་སྣང་མེད་པར། །འཇུག་སྟེ་ལྤགས་དང་མདའ་བཞིན་ནོ། །སེམས་ནི་གཉིས་སུ་སྣང་བ་སྟེ། ། 2-38 དེ་བཞིན་ཆགས་སོགས་སྣང་བ་འམ། །དད་ལ་སོགས་པར་སྣང་བར་འདོད། །ཉོན་མོངས་དགེ་ཆོས་ཡོད་མ་ཡིན། །སེམས་ནི་སྣ་ཚོགས་སྣང་བ་དང་། །རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཅན་དུ་འཇུག །དེ་ལ་སྣང་དེ་ཡོད་ དང་མེད། །དེ་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་མ་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་ལ། །ཕན་གདགས་ཕྱིར་ནི་མཚན
【現代漢語翻譯】 不是沒有就是有，不是有就是沒有。對於幻術等，也說有和沒有沒有區別。同樣，二取顯現是存在的，但它的實體並不存在。因此，對於色等，既說有也說沒有。對於它來說，有不是沒有，沒有不是有。對於色等，也說有和沒有沒有區別。爲了遣除增益和誹謗的邊見，以及爲了遣除小乘行者，才這樣認為。 錯亂的因和錯亂，被認為是色的行相的識，以及非色的行相的識。因為沒有，所以另一個也就不存在。執取幻象大象的形象，因為錯亂而說成二，雖然實際上沒有二，但卻執著於二者。執取骨骼的形象，因為錯亂而說成二，雖然實際上沒有二，但卻執著於二者。什麼是錯亂的自性法？就像有，也像沒有，因為有和沒有沒有區別，所以像有、像沒有，就像幻術一樣。什麼是對治法？就像沒有，也像有。就像沒有一樣，所以沒有自性。也像幻術一樣顯示。 就像幻術師的幻術，被另一個幻術師擊敗一樣，那些見到法的王子們，沒有我慢。諸佛，最勝的諸佛們，將由此及彼的因緣和合而成的諸法，說成如幻、如夢、如陽焰、如影像、如眼翳、如石女兒、如水月。應知如化現。六種、六種、兩種、六種，兩組六種，以及三種，各自被認為是。非真實分別，非真實。非真實非不分別。非分別非不分別。一切所知都被認為是。 從自性界顯現二取，與無明煩惱同時，產生入相分別，是遠離二實體的。獲得所緣的差別，因為安住于自性界，所以不會顯現為二，就像皮和箭一樣。心是二取顯現，同樣，顯現貪等，或者顯現信等。煩惱和善法並不存在。心顯現為多種多樣，進入多種行相。對於它來說，顯現既存在也不存在，因此不是法。諸佛爲了利益眾生，宣說了相。
【English Translation】 It is not non-existent, it is existent; it is not existent, it is non-existent. For illusions and the like, it is also said that there is no difference between existence and non-existence. Likewise, dualistic appearances exist, but their substance does not. Therefore, for forms and the like, it is said that they both exist and do not exist. For it, existence is not non-existence, and non-existence is not existence. For forms and the like, it is also said that there is no difference between existence and non-existence. This is asserted to refute extremes of superimposition and denigration, and to refute those who follow the inferior vehicle. The cause of delusion and delusion itself are considered to be the consciousness of the aspect of form, and the consciousness of the aspect of non-form. Because one does not exist, the other also ceases to exist. Grasping the image of an illusory elephant, it is spoken of as two due to delusion, although in reality there is no duality, yet one fixates on the two. Grasping the image of a skeleton, it is spoken of as two due to delusion, although in reality there is no duality, yet one fixates on the two. What is the characteristic dharma of delusion? It is like existence, and it is like non-existence, because there is no difference between existence and non-existence, it is like existence, like non-existence, just like illusion. What is the antidote dharma? It is like non-existence, and it is like existence. Just like non-existence, therefore there is no characteristic. It is also shown to be like illusion. Just as the illusion of a magician is defeated by another magician, those princes who see the Dharma have no pride. The Buddhas, the supreme Buddhas, have said that conditioned phenomena, compounded from this and that, are like illusions, like dreams, like mirages, like reflections, like eye diseases, like a barren woman's child, like the moon in water. Know them to be like emanations. Six, six, two, six, two sets of six, and three each are considered to be. Non-real conceptualization, non-real. Non-real, non-non-conceptualization. Non-conceptualization, non-non-conceptualization. All knowable things are said to be. From one's own realm, dualistic appearances arise, and together with ignorance and afflictions, conceptualizations arise, which are the complete abandonment of two substances. Having obtained the distinction of the object of focus, because one abides in one's own essence, it does not appear as two, like skin and an arrow. The mind is a dualistic appearance, likewise, appearances of attachment and so on, or appearances of faith and so on are asserted. Afflictions and virtuous dharmas do not exist. The mind appears in various ways, and enters into various aspects. For it, the appearance neither exists nor does not exist, therefore it is not a dharma. The Buddhas, in order to benefit sentient beings, have proclaimed the characteristics.
་གཞི་དང་། །མཚན་ཉིད་དང་ནི་མཚོན་པ་དག །རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་ཡང་དག་བཤད། །སེམས་ནི་ལྟ་ བཅས་གང་ཡིན་དང་། །དེ་ཡི་གནས་སྐབས་མི་འགྱུར་བ། །འདི་ནི་མདོར་ན་མཚན་གཞི་སྟེ། །རབ་ཏུ་དབྱེ་ན་ཚད་མེད་དོ། །ཇི་ལྟར་བརྗོད་དོན་འདུ་ཤེས་ཀྱི། །རྒྱུ་མཚན་དང་དེའི་བག་ཆགས་དང་། །དེ་ ལས་ཀྱང་དོན་སྣང་བ་ནི། །ཀུན་བརྟགས་པ་ཡི་མཚན་ཉིད་དོ། །མིང་དང་དོན་ནི་ཇི་ལྟ་བར། །དོན་དང་མིང་དུ་སྣང་བ་གང་། །ཡང་དག་མིན་རྟོག་རྒྱུ་མཚན་ནི། །ཀུན་བརྟགས་པ་ཡི་མཚན་ཉིད་ དོ། །རྣམ་གསུམ་རྣམ་གསུམ་སྣང་བ་ཅན། །འཛིན་དང་གཟུང་བའི་མཚན་ཉིད་དེ། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་རྟོག་ནི། །གཞན་གྱི་དབང་གི་མཚན་ཉིད་དེ། །མེད་དང་ཡོད་ཉིད་གང་ཡིན་དང་། །ཡོད་དང་མེད་པ་ མཉམ་ཉིད་དང་། །མ་ཞི་ཞི་དང་རྣམ་མི་རྟོག །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། ། རྒྱུ་མཐུན་ཆོས་ལ་དམིགས་ནས་ནི། །ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། །སེམས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་གནས་པ་དང་། །དོན་ཡོད་པ་དང་མེད་པར་མཐོང་། ། 2-39 དེ་ན་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །འཕགས་རིགས་ཤིན་ཏུ་དྲི་མེད་པ། །མཉམ་དང་ཁྱད་འཕགས་འབྲི་མེད་ཅིང་། །འཕེལ་བ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ས་བོན་གཞན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། །གནས་དོན་ལུས་སུ་སྣང་ བ་དག །གཞན་དུ་གྱུར་པས་ཟག་མེད་དབྱིངས། །དེ་ནི་རྟེན་ཀུན་འགྲོ་བ་ཅན། །ཡིད་དང་འཛིན་དང་རྣམ་པར་རྟོག །གྱུར་ཕྱིར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་དང་། །ཞིང་དང་ཡེ་ཤེས་ལས་དག་ལ། །དབང་ནི་རྣམ་ པ་བཞི་ཡིན་ནོ། །དབང་དེ་མི་གཡོ་ལ་སོགས་པའི། །ས་གསུམ་ལ་ནི་རྣམ་བཞི་སྟེ། །གཅིག་ལ་རྣམ་གཉིས་དེ་ལས་གཞན། །དབང་རེ་རེར་ནི་འདོད་པ་ཡིན། །བློ་དང་ལྡན་པས་སྲིད་རྟོགས་བདག་མེད་ རྣམ་པ་གཉིས་ཀའང་རིག་འགྱུར་ལ། །དེ་ཡང་མཉམ་པར་ཤེས་ནས་དེ་ནི་འཛིན་པའི་སྒོ་ནས་དེ་ཉིད་འཇུག །དེ་ནས་དེ་ལ་ཡིད་གནས་ཕྱིར་ན་དེ་ལ་དེ་ཡང་མི་སྣང་ངོ་། །དེ་ནི་སྣང་ བ་གྲོལ་བ་ཡིན་ཏེ་མཆོག་ཏུ་དམིགས་དང་བྲལ་བའོ། །ཚོགས་ཀྱི་གཞི་དང་བསྐྱེད་ཡོད་ན། །མིང་ཙམ་དུ་ནི་མཐོང་བར་འགྱུར། །མིང་ཙམ་མཐོང་སྟེ་དེར་མཐོང་ནས། །དེ་ཡང་ཕྱི་ནས་མི་མཐོང་ངོ་། །སེམས་ ནི་གནས་ངན་ལེན་དང་བཅས། །བདག་ལྟའི་ཞགས་པས་ཟིན་པར་ནི། །རབ་ཏུ་འཇུག་པར་འགྱུར་ཏེ་དེ། །ནང་དུ་གནས་ཕྱིར་ལྡོག་པར་འདོད། །རང་དང་རང་གི་བདག་ཉིད་དུ། །མེད་ཕྱིར་རང་གི་ངོ་བོ་ལ། ། 2-40 མི་གནས་ཕྱིར་དང་བཟུང་བཞིན་དེ། །མེད་ཕྱིར་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་འདོད། །སྔ་མ་ཕྱི་མའི་རྟེན་ཡིན་པས། །ངོ་བོ་ཉིད་ནི་མེད་པ་ཡིས། །སྐྱེ་མེད་འགག་མེད་གཟོད་ནས་ཞི། །རང་བཞིན་མྱ་ངན་འདས་ པ་འགྲུབ། །ཐོག་མ་དང་ནི་དེ་ཉིད་གཞན་ཉིད་དང་། །རང་གི་མཚན་ཉིད་རང་དང་གཞན་དུ་འགྱུར། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཁྱད་པར་ལ། །སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པར་བཤ
【現代漢語翻譯】 基、相、所詮，善加辨別而正確闡述。心，具有能見（的性質），及其不變的狀態，此為總的基，若細分則無量。如何言說義的認識之因，及其習氣，以及由此顯現的義，是遍計所執相。 名與義如何，顯現為義與名，非真實分別之因，是遍計所執相。三相、三相顯現，能取與所取之相，非真實分別，是他起相。無與有何者，有與無平等性，未寂與寂靜不分別，是圓成實相。 緣于同類法，如理作意，安住於心之自性，見有義與無義。於此轉為平等性。聖種性極清凈，平等且超勝，不減損，亦無增長之相。因種子轉變為異，安住之義顯現為身，因轉變為異故，無漏界，是依一切行者。因意與執取及分別，轉變為不分別，從田與智慧清凈，得四種自在。 彼自在不搖等，於三地有四種，一有二種，餘者，於一一自在皆欲求。具慧者了知有及無我，二者皆轉變，彼亦平等了知，從執取之門入于彼。從彼于彼意安住，故於彼彼亦不顯現。彼乃顯現解脫，是極度離於所緣。 若有積聚之基與生起，則僅見為名。僅見名，于彼見已，彼亦從外不見。心與惡業俱，為我見之索所縛，極度趣入，彼于內安住故欲求返回。因無自與自之體性，故於自之自性，不住故，及如所取般，因無故，說為無自性。 因前為后之所依，故以無自性，無生無滅，本初寂靜，成就自性涅槃。初始與彼異性，自之相，自與他轉變。於一切煩惱與差別，于無生之法得忍。
【English Translation】 The base, characteristics, and what is signified, are correctly explained by thoroughly distinguishing them. The mind, which has the nature of seeing, and its unchanging state, this is the general base, but if divided, it is immeasurable. How the cause of the cognition of meaning is spoken, and its habitual tendencies, and the meaning that appears from it, are the characteristics of the completely imputed. How names and meanings are, and how they appear as meanings and names, the cause of non-real discrimination, is the characteristic of the completely imputed. The three aspects, appearing as three aspects, the characteristics of the grasper and the grasped, non-real discrimination, is the characteristic of the other-dependent. What is non-existent and existent, the equality of existent and non-existent, non-pacified and pacified without discrimination, is the characteristic of the perfectly established. Focusing on similar dharmas, properly applying the mind, abiding in the essence of the mind, seeing what is meaningful and meaningless. There it transforms into equality. The noble lineage is extremely pure, equal and superior, without decrease, and without increase. Because the seed transforms into something different, the meaning of abiding appears as the body, because of transforming into something different, the uncontaminated realm, is the basis for all who go. Because of mind, grasping, and discrimination, transforming into non-discrimination, from the field and wisdom being purified, there are four powers. Those powers, such as being unmoving, in the three grounds there are four types, one has two types, and for the others, in each power, there is desire. Those with intelligence realize both existence and non-self, both transform, and knowing that equally, they enter into that through the door of grasping. From that, the mind abides in that, so that also does not appear in that. That is the liberation of appearance, being extremely free from objects of focus. If there is a basis for accumulation and arising, then it will only be seen as a name. Only seeing the name, and having seen it there, that also will not be seen from the outside. The mind, together with bad karma, bound by the noose of self-view, will enter extremely, and because it abides within, it is desired to return. Because there is no self and self's nature, therefore in self's own nature, because it does not abide, and like what is grasped, because there is none, it is said to be without self-nature. Because the former is the basis of the latter, therefore by the absence of self-nature, without birth and without cessation, primordially peaceful, the nature of nirvana is accomplished. The beginning and its otherness, self's characteristic, self and other transform. In all afflictions and distinctions, one obtains forbearance in the dharma of no birth.
ད། །ཆོས་དང་ བདག་མེད་གྲོལ་བ་རྣམས། །མཚུངས་ཕྱིར་རིགས་ནི་ཐ་དད་ཕྱིར། །བསམ་གཉིས་ཐོབ་ཕྱིར་སྤྲུལ་པའི་ཕྱིར། །མཐར་ཐུག་ཕྱིར་ནི་ཐེག་གཅིག་ཉིད། །ཁ་ཅིག་དག་ནི་དྲང་ཕྱིར་དང་། །གཞན་དག་ཡང་དག་གཟུང་བའི་ཕྱིར། ། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །མ་ངེས་རྣམས་ལ་ཐེག་གཅིག་བཤད། །ཉན་ཐོས་མ་ངེས་རྣམ་གཉིས་ཏེ། །ཐེག་དོན་མཐོང་དང་མ་མཐོང་བའོ། །དོན་མཐོང་འདོད་ཆགས་བྲལ་བ་དང་། །འདོད་ཆགས་བྲལ་མིན་འདི་ དམན་པའོ། །དེ་གཉིས་འཕགས་པའི་ལམ་ཐོབ་པ། །སྲིད་པ་དག་ཏུ་སྒྱུར་བའི་ཕྱིར། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བསྒྱུར་བ་ཡི། །སྐྱེ་བ་དང་ནི་ཡང་དག་ལྡན། །གཅིག་ནི་སྨོན་ལམ་དབང་གིས་ན། །སྐྱེ་བ་རབ་ ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཅིག་ཤོས་ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། །ལྡན་ཕྱིར་སྤྲུལ་པས་རབ་ཏུ་སྒྲུབ། །དེ་གཉིས་ཡང་དང་ཡང་དུ་ནི། །རང་སེམས་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་ལྡན་པས། །མྱ་ངན་འདས་ལ་མངོན་དགའི་ཕྱིར། །རྟོགས་པ་བུལ་བ་ཡིན་པར་འདོད། ། 2-41 དོན་བྱས་མ་ཡིན་དེ་སངས་རྒྱས། །མེད་པར་སྐྱེས་ནས་སྤྲུལ་དོན་གཉེར། །བསམ་གཏན་དོན་བརྩོན་དེར་བརྟེན་ནས། །བྱང་ཆུབ་དམ་པ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །རིག་པའི་གནས་ལྔ་དག་ལ་བརྩོན་པར་མ་བྱས་ན། །འཕགས་ མཆོག་གིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་མི་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ལྟ་བས་ན་གཞན་དག་ཚར་བཅད་རྗེས་གཟུང་དང་། །བདག་ཉིད་ཀུན་ཤེས་བྱ་ཕྱིར་དེ་ལ་དེ་བརྩོན་བྱེད། །རྒྱུ་དམིགས་ནས་ནི་དགའ་བ་དང་། །རྟེན་ ལ་དེ་རྗེས་དྲན་པ་དང་། །འབྲས་བུ་ཐུན་མོང་འདོད་པ་དང་། །ཇི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་བཞིན་མོས་པའོ། །མཐུ་ནི་རྣམ་པ་བཞི་དག་གིས། །དཀའ་དང་ངེས་པར་མི་སྐྱོ་དང་། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གཉེན་པོ་ ལ། །སྒྲུབ་པ་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ནོ། །རབ་དང་ཡང་དག་ནོད་པ་དང་། །གཞན་ལ་སྦྱིན་པར་འདུན་པ་དང་། །གོ་ཆ་དང་ནི་སྨོན་ལམ་དང་། །མངོན་པར་དགའ་དང་བྱ་བའི་ཡིད། །སྦྱིན་སོགས་རྣམ་པ་ དྲུག་ལ་ནི། །མཐུ་ཐོབ་པ་དང་ཡོངས་སྨིན་དང་། །མཆོད་པ་དང་ནི་སྟེན་པ་ལ། །ཡང་དག་སྤྲོ་བ་མཆོག་དང་བརྩེ། །མ་བྱས་ངན་པར་བྱས་པ་ལ། །ངོ་ཚ་འགྱོད་དང་ཡུལ་ལ་དགའ། །སྐྱོ་ལ་ དགྲ་བོའི་འདུ་ཤེས་དང་། །འགོང་དང་བརྗོད་པའི་བློ་གྲོས་སོ། །སྦྱིན་སོགས་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །རྟེན་ཡིན་དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་མིན། །གཉིས་པོ་དག་ལ་སྐྱོན་དང་ནི། །ཡོན་ཏན་སོ་སོ་ཡང་དག་རིག ། 2-42 བསགས་པ་རྗེས་སུ་དྲན་པ་ཡིས། །དགའ་དང་དོན་ཆེན་མཐོང་བ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་དང་། །དེ་འཛིན་བྱེད་དང་ཕྲད་འདོད་པ། །ལོག་པར་འཛིན་པ་རྣམ་པ་བདུན། །སྤོང་བའི་མཐུ་ནི་ཐོབ་ པ་དང་། །ངོ་མཚར་ངོ་མཚར་མེད་པ་ལ། །འདུ་ཤེས་རྣམ་པ་བཞི་ཉིད་དོ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྙོམས་པ་དང་། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་མཐོང་བ་དང་། །གཞན་གྱི་ཡོན་ཏན་ལན་རེ་དང་། །གས
【現代漢語翻譯】 複次，關於法與 無我解脫之差別： 以其相同故，以其類別不同故， 以其獲得二者之思故，以其化現之故， 以其為究竟故，實則是一乘。 某些是爲了引導， 其他是爲了正確理解。 圓滿正覺者們， 為不定者宣說一乘。 聲聞不定者有兩種： 見到一乘之義與未見到者。 見到義者離貪， 未離貪者則較為低下。 彼二者獲得聖道， 爲了在輪迴中轉變， 具有不可思議之轉變， 與生和合。 一者以願力之故， 善能成辦生。 另一者以具不還果之故， 以化現善能成辦。 彼二者再三地， 以自心恒常生起之故， 爲了于涅槃中現前歡喜， 被認為是遲鈍的證悟。 2-41 未作利他之事，于無佛之世， 出生后尋求化現之義。 精勤禪定之義，依此， 將獲得殊勝菩提。 若未精勤於五明處， 縱是聖者亦不成一切智。 是故，爲了調伏他人、攝受， 以及爲了自己通曉一切，故於此精勤。 以因緣為所緣而生喜， 以所依為彼之隨念， 以果為共同之慾求， 以及如菩提般之信樂。 以四種力量， 于困難與決定不厭倦， 于不順品與順品， 有四種修持。 善能受持與， 欲施與他人與， 盔甲與愿文與， 現前歡喜與事業之心。 于佈施等六度， 獲得力量與令成熟與， 供養與依止， 有真實歡喜、勝妙與慈愛。 于未作之惡與已作之惡， 有羞愧、後悔與于處所喜。 于厭離有如仇敵之想， 以及降伏與陳述之智慧。 佈施等是圓滿菩提之 所依，而非自在天等。 於二者有缺點與， 功德，各自如實知。 2-42 以憶念所積之善， 生喜與見大利益與， 瑜伽之不分別與， 執持彼與欲相遇。 七種邪執， 獲得捨棄之力量與， 于稀有與不稀有， 有四種想。 于眾生平等與， 見自身偉大與， 於他人之功德一次又一次地， 讚歎。
【English Translation】 Furthermore, regarding the difference between Dharma and Selflessness and liberation: Because of their sameness, because of their different categories, Because of obtaining the thought of both, because of their manifestation, Because of their ultimate nature, it is actually the One Vehicle. Some are for guidance, Others are for correct understanding. The Fully Enlightened Buddhas, Teach the One Vehicle to the uncertain ones. There are two kinds of uncertain Shravakas: Those who see the meaning of the One Vehicle and those who do not. Those who see the meaning are free from attachment, Those who are not free from attachment are inferior. These two obtain the Noble Path, In order to transform in Samsara, They have inconceivable transformations, And are endowed with birth. One, because of the power of aspiration, Is able to accomplish birth well. The other, because of possessing the state of Non-Returner, Accomplishes well through manifestation. These two repeatedly, Because of the constant arising of their own minds, In order to manifest joy in Nirvana, Are considered to have slow realization. 2-41 Not having done deeds for others, in a world without Buddhas, After being born, they seek the meaning of manifestation. Diligently striving for the meaning of meditation, relying on this, They will obtain the supreme Bodhi. If one does not diligently strive in the five fields of knowledge, Even the supreme Arya will not become omniscient. Therefore, in order to subdue others, to gather them, And in order to fully understand oneself, one strives in this. With the cause as the object, joy arises, With the basis as its recollection, With the result as the common desire, And with faith like Bodhi. With four kinds of power, One is not weary in difficulty and determination, In unfavorable and favorable conditions, There are four kinds of practice. Being able to receive well and, Desiring to give to others and, Armor and aspiration and, Manifest joy and the mind of action. In the six perfections such as generosity, Obtaining power and maturing and, Offering and relying, There is true joy, excellence, and love. Regarding uncommitted evils and committed evils, There is shame, regret, and joy in the place. Regarding aversion, there is the thought of an enemy, As well as the wisdom of subduing and stating. Generosity and so on are the Basis of perfect Bodhi, not Ishvara and so on. In both, there are faults and, Merits, each of which is truly known. 2-42 By remembering the accumulated merit, Joy arises and great benefit is seen and, The non-discrimination of Yoga and, Holding onto it and wanting to meet. Seven kinds of wrong views, Obtaining the power of abandonment and, Regarding the rare and the non-rare, There are four kinds of thoughts. Being equal to sentient beings and, Seeing oneself as great and, Praising the merits of others again and again.
ུམ་དུ་སྨོན་ དང་རྒྱུན་དུ་འོ། །སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། །ཚུ་རོལ་མི་གནས་སེམས་པ་དང་། །དེས་སྨན་དར་བའི་སེམས་ཅན་ལ། །མི་དགའ་བ་དང་རབ་དགའ་བའོ། །བསྒོམ་པ་བཅོས་དང་ཡང་དག་ལ། །མ་ དད་པ་དང་དད་པ་དང་། །དང་དུ་མི་ལེན་ཡིད་བྱེད་དང་། །ལུང་བསྟན་ངེས་པར་དགའ་བ་འོ། །ཕྱི་མའི་ཚེ་ལ་མཐོང་བའི་ཕྱིར། །འཇུག་སེམས་མཉམ་པར་བལྟ་བའི་ཕྱིར། །མཆོག་ཆོས་རྣམས་ལ་ཞུགས་པ་ ཡིས། །བདག་ཉིད་མཆོག་ཏུ་ངེས་འཛིན་ཕྱིར། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་བཅུའི་རྒྱུས་བྱུང་བ། །དགེ་བ་ཡིད་ལ་བྱེད་འདི་དག །རྟག་ཏུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །ཁམས་ནི་རྟས་པར་བྱེད་པ་ཡིན། །རྒྱས་དང་ལྷག་པའི་ བསམ་དང་ཆེན་པོ་ནི། །བརྟེན་པའི་ཡོངས་སུ་ཚོལ་བ་ཡིན་པར་འདོད། །དེ་དག་གི་ནི་སྤང་དང་བཅས་པ་དང་། །སྤང་བྱ་མེད་དང་དེ་བཞིན་དབང་འབྱོར་པའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཚོལ་བ་ནི། ། 2-43 སྐུ་མེད་པ་དང་སྐུ་བཅས་སྐུ་ཐོབ་དང་། །སྐུ་ཡོངས་རྫོགས་དང་ང་རྒྱལ་མང་བ་དང་། །ང་རྒྱལ་ཕྲ་དང་ང་རྒྱལ་མེད་པར་འདོད། །བརྟན་ཆོས་གཟུགས་དང་གཟུགས་མིན་ལ། །མཚན་དང་དེ་བཞིན་ནད་མེད་ དང་། །མངོན་ཤེས་རྣམས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་དང་། །དེ་ཟད་མི་ཤེས་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ། །རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཡོད་དང་མེད་པ་དང་། །སྒྲོ་འདོགས་སྐུར་བའི་རྟོག་དང་གཅིག་དང་དུ་མ་ཉིད། །རང་དང་ཁྱད་ པར་རྟོག་དང་མིང་དོན་ཇི་བཞིན་དུ། །མངོན་པར་ཞེན་པའི་རྟོག་པ་ཡང་དག་སྤང་བར་བྱ། །དེ་ལྟར་བློ་གྲོས་དགེ་བ་བརྩོན་འགྲུས་དྲག་རྟེན་ནས། །དེ་བཞིན་ཉིད་བཅས་གཉིས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཡོངས་བཙལ་ བ། །དེ་ཕྱིར་རྟག་ཏུ་སྐྱེ་དགུ་རྣམས་ཀྱི་སྟོན་པར་འགྱུར། །དེ་ནི་རྒྱ་མཚོ་བཞིན་དུ་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱིས་གང་། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། ཡོངས་སུ་ཚོལ་བའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གཉིས་པའོ།། ༈ །། ༄། །བཤད་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གསུམ་པ། བརྟན་པ་རྣམས་ནི་སྲོག་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཚེགས་ཆེས་རྙེད་ཅིང་སྙིང་པོ་མེད་པ་དག །རབ་དགའི་ཡིད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་སྡུག་བསྔལ་རྣམས་ལ་སྦྱིན་རྣམས་རྒྱ་ཆེན་རྟག་གཏོང་ན། །ཆེས་ཡངས་སྐྱེ་དགུ་རྣམས་ ལ་རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་ཕན་བྱེད་ཚེགས་ཆེས་རྙེད་མིན་ཞིང་། །ཤིན་ཏུ་བཏང་ཡང་ཟད་མེད་འཕེལ་འགྱུར་བ་ལྟ་ལན་ཅིག་མ་ཡིན་སྨོས་ཅི་དགོས། །གང་ཕྱིར་སོ་སོ་རང་རིག་བྱ་ཕྱིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་མ་བསྟན། ། 2-44 ཐུགས་རྗེའི་བདག་ཉིད་སྤྲུལ་ཆེན་ལྟ་བུས་རིགས་བཤད་དབུགས་འདྲའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས། །སྐྱེ་བོ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་ལ་ཀུན་ནས་དྲངས་ཏེ་ཉེར་ཞི་ཞལ་གྱི་སྒོ། །རྣམ་པར་དག་པ་རྒྱ་ཆེན་ཐུན་མོང་ཟད་མི་ ཤེས་ལ་ཡང་དག་བཀོད། །དེ་ལྟས་རྣལ་འབྱོར་ཅན་གྱི་སྒོམ་པ་གང་ཡིན་དེ་ནི་དོན་མེད་མིན། །དེ་ལྟར་བདེ་བར་གཤེགས་ཀྱི་བསྟན་པ་གང་ཡིན་དེ་ཡང
【現代漢語翻譯】 于願望中， 且恒常如是。爲了成辦佛陀的教法， 不住於此岸之心， 以及對彼等增長之有情， 不悅與極喜悅。 于修習之矯正與真實， 不信與信， 不接受之作意， 以及授記之決定歡喜。 爲了來世得見， 爲了平等看待入行之心， 以進入殊勝諸法， 爲了于自身確定殊勝之執持。 由十度之因所生起， 此等善意之作意， 恒常菩薩之， 界性乃是穩固。 廣大與增上之意樂及偉大， 乃是所依之遍尋。 彼等之捨棄與具足， 無捨棄與如是之自在。 菩薩們之尋覓是： 無身與有身與得身， 以及身圓滿與我慢增多， 我慢微小與無我慢。 穩固之法，色與非色， 名相與如是無病， 以及神通之自在， 彼等盡滅不認知之因。 勝者之子們有與無， 以及增益謗之分別，一與多自體性。 自與差別之分別與名義如是， 當捨棄顯現耽著之分別。 如是智慧之善，精進之強力所依， 如是真如具足二法性遍尋覓， 是故恒常成為眾生之導師， 彼如大海般為功德所充滿。 《大乘經莊嚴論》中，遍尋品第十二。 講述品第十三。 穩固者，生命與受用，艱難獲得且無有實義者， 以極喜悅之心，對於有情之痛苦，佈施廣大且恒常施予。 極為寬廣，對於眾生，以各種方式利益，不艱難獲得， 縱然極為施捨亦無盡，增長變化，何況僅一次，更何須說。 何故爲了各自之自明，世尊未曾開示正法？ 大悲之本體，如大化身般，以種類解說，如氣息般之諸法， 從眾生自身之法引導，趨向寂滅之面門， 清凈廣大，共同無盡，亦如實安立。 如是瑜伽士之禪修，彼非無意義。 如是善逝之教法，彼亦……
【English Translation】 In aspirations, And constantly so. For the sake of accomplishing the Buddha's teachings, A mind that does not dwell on this shore, And towards those sentient beings who increase, Displeasure and great joy. In the correction and truth of meditation, Disbelief and belief, An intention that does not accept, And the definite joy of prophecy. For the sake of seeing in future lives, For the sake of equally regarding the entering mind, By entering the supreme dharmas, For the sake of definitely holding oneself as supreme. Arising from the cause of the ten perfections, These virtuous intentions, The essence of a Bodhisattva, Is always firm. Vast and increasing intention and greatness, Is considered the complete search of dependence. Their abandonment and possession, Non-abandonment and such freedom. The search of the Bodhisattvas is: Without body and with body and obtaining body, And complete body and much arrogance, Small arrogance and no arrogance. Stable dharma, form and non-form, Name and such absence of disease, And the freedom of superknowledges, The cause of not knowing their exhaustion. The sons of the Victorious Ones have and have not, And the imputation and denial of discrimination, one and many self-natures. Discrimination of self and difference and name as it is, One should abandon the discrimination of manifest attachment. Thus, the goodness of intelligence, relying on the strength of diligence, Thus, the Suchness possessing the two natures is completely sought, Therefore, one always becomes a teacher of beings, He is like an ocean, filled with qualities. In the Ornament of the Mahayana Sutras, the twelfth chapter is the chapter on complete search. The thirteenth chapter is the chapter on explanation. The stable ones, life and enjoyment, are difficult to obtain and without essence, With a very joyful mind, towards the suffering of sentient beings, giving is vast and constantly given. Extremely vast, for beings, benefiting in various ways, not difficult to obtain, Even if extremely given, it is inexhaustible, increasing and changing, let alone just once, what need is there to say? Why did the Blessed One not teach the Dharma for the sake of each individual's self-awareness? The essence of great compassion, like a great emanation, explaining the types, like the breath of the dharmas, Guiding from the beings' own dharma, towards the door of pacification, Pure and vast, common and inexhaustible, also truly established. Thus, the meditation of the yogi is not meaningless. Thus, the teachings of the Sugata are also...
་དོན་མེད་མིན། །གལ་ཏེ་ཐོས་པ་ཙམ་ གྱིས་དོན་མཐོང་འགྱུར་ན་སྒོམ་པ་དོན་མེད་འགྱུར། །གལ་ཏེ་མ་ཐོས་པར་ཡང་བསྒོམ་འཇུག་འགྱུར་ན་བསྟན་པ་དོན་མེད་འགྱུར། །སེམས་དཔའ་མཆོག་གི་སྟོན་པ་ནི། །ལུང་དང་རྟོགས་དང་དབང་འབྱོར་ལས། །ཁ་ དང་གཟུགས་ནི་ཐམས་ཅད་དང་། །ནམ་མཁའ་ལས་ཀྱང་འབྱུང་བ་ཡིན། །རྒྱ་ཆེ་ཐེ་ཚོམ་སྤོང་བ་དང་། །གཟུང་འོས་དེ་ཉིད་གཉིས་སྟོན་པ། །འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །སྟོན་པ་ཕུན་ཚོགས་ཡིན་ཞེས་ བྱ། །སེམས་དཔའ་མཆོག་གི་སྟོན་པ་ནི། །འཇམ་ཞིང་རྒྱགས་བྲལ་མི་སྐྱོ་དང་། །གསལ་ཞིང་སྣ་ཚོགས་རིགས་པ་དང་། །གོ་ཞིང་ཟང་ཟིང་མེད་ཀུན་འགྲོ །རྒྱལ་སྲས་ཚིག་ནི་མི་ཞེན་པ། །སྙན་ཅིང་ལེགས་བཤད་ གྲགས་པ་དང་། །ཅི་རིགས་པ་དང་ཟང་ཟིང་མེད། །རན་ཅིང་དེ་བཞིན་ཡངས་པ་ཡིན། །བསྟན་དང་དེ་བཞིན་བཤད་པ་དང་། །ཐེག་དང་མཐུན་དང་བདེ་བ་དང་། །གྲགས་པ་དང་ནི་ཅི་རིགས་དང་། །ངེས་པར་འབྱུང་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར། ། 2-45 དེ་མདོར་སེམས་དཔའ་མཆོག་རྣམས་ཀྱི། །ཡི་གེ་ཕུན་ཚོགས་ཡིན་ཞེས་བྱ། །བདེ་གཤེགས་གསུང་ནི་མཐའ་ཡས་ཏེ། །ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་བསམ་མི་ཁྱབ། །ངག་ཚིག་ཤིན་ཏུ་རིགས་པ་དང་། །བརྟེན་དང་རྣམ་འབྱེད་ཐེ་ ཚོམ་གཅོད། །ལན་མང་བྱེད་དང་ལྡན་པ་ནི། །མགོ་སྨོས་རྣམ་སྤྲོས་གོ་རྣམས་ལ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྟོན་པ་འདི། །འཁོར་གསུམ་གྱིས་ནི་དག་པ་སྟེ། །འདི་ནི་ཉེས་པ་བརྒྱད་དག་དང་། །བྲལ་བ་ཉིད་ དུ་ཤེས་པར་བྱ། །ལེ་ལོ་དང་ནི་མི་གོ་བ། །སྐབས་མི་འབྱེད་དང་མ་ངེས་དང་། །ཐེ་ཚོམ་དག་ནི་མི་གཅོད་དང་། །དེ་དང་བྲལ་བར་བརྟེན་མི་བྱེད། །སྐྱོ་བ་དང་ནི་སེར་སྣ་ཉིད། །འདི་ དག་གཏམ་གྱིས་ཉེས་པར་འདོད། །དེ་དག་མེད་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །བཤད་པ་བླ་ན་མེད་པར་འགྱུར། །དད་དང་དགའ་དང་བློ་རྣམས་ཀྱི། །རྒྱུ་ཕྱིར་ཆོས་འདི་དགེ་བ་ཡིན། །དོན་རྣམ་གཉིས་ལྡན་གཟུང་བླ་ དང་། །ཡོན་ཏན་གཞི་ཅན་ཚངས་སྤྱོད་སྟོན། །གཞན་དག་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ལྡན་པ་དང་། །ཁམས་གསུམ་ཉོན་མོངས་རྣམ་སྤོང་རྫོགས་བྱེད་དང་། །ངོ་བོ་ཉིད་དག་དྲི་མས་དག་པ་སྟེ། །ཚངས་སྤྱོད་ཡོན་ཏན་བཞི་ ལྡན་ཡིན་པར་འདོད། །གཞུག་པ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་དང་། །མཚན་ཉིད་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་དང་། །གཉེན་པོ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་དང་། །བསྒྱུར་བ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་སྟེ། །ཉན་ཐོས་དང་ནི་ངོ་བོ་ཉིད། །དེ་བཞིན་ཉེས་པ་འདུལ་བ་དང་། ། 2-46 བརྗོད་པ་ཟབ་པ་ཉིད་ལ་ནི། །ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་འདི་རྣམ་བཞི། །མཉམ་པ་ཉིད་དང་དོན་གཞན་དང་། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་དུས་གཞན་དང་། །གང་ཟག་གི་ནི་བསམ་པ་ལ། །དགོངས་པ་རྣམ་པ་བཞིར་ ཤེས་བྱ། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ལ་བརྙས་པ་དང་། །ལེ་ལོ་ཅུང་ཟད་ཆོག་འཛིན་དང་། །ང་རྒྱལ་འདོད་ཆགས་སྤྱོད་པ་དང་། །འགྱོད་དང་མ་ངེས་ལ
【現代漢語翻譯】 並非毫無意義。如果僅僅通過聽聞就能領悟真諦，那麼禪修就變得毫無意義。如果未經聽聞也能開始禪修，那麼教法就變得毫無意義。至上菩薩的導師，源於經教、證悟和自在力，言辭和形象皆具足，甚至超越虛空而生。廣泛地消除疑惑，揭示應受持之真諦，這被稱為菩薩導師的圓滿功德。至上菩薩的導師，溫和而無貪婪，不令人厭倦，清晰而具多樣的理智，易於理解且無雜染，普遍適用。勝者的教言不執著，悅耳且善說美名遠揚，恰如其分且無雜染，適宜且同樣廣闊。與教法相符，如是宣說，與乘相合，帶來安樂，美名遠揚，恰如其分，必然生起，且彼此相應。總之，這些是至上菩薩的圓滿文字。 如來之語無邊無際，六十支分不可思議。言辭極其合理，可依賴，能辨別，斷除疑惑。多次重複且具足，于開端、闡述和理解，諸佛的教導清凈三輪，應知其遠離八種過失。懶惰和不理解，不能辨別時機和不確定，不能斷除疑惑，不依賴於此且不分別，厭倦和吝嗇，這些都被認為是言語的過失。因為沒有這些過失，所以佛陀的教言至高無上。由於是信心、歡喜和智慧之因，所以此法是善的。具足兩種意義，可受持且殊勝，是功德之基，宣說梵行。與其他不共之法相應，圓滿地斷除三界煩惱，自性清凈，遠離垢染，被認為是具足四種梵行功德。隱藏的意圖，隱藏的特徵，隱藏的對治，隱藏的轉變，聲聞和自性，以及調伏罪業，對於甚深的言說，這四種是隱藏的意圖。平等性，其他意義，以及其他時間，對於眾生的想法，應知有四種意圖。輕蔑佛法，懶惰，少許滿足，傲慢，貪慾的行為，後悔和不確定。
【English Translation】 It is not meaningless. If one could realize the meaning merely by hearing, then meditation would become meaningless. If one could engage in meditation without hearing, then the teachings would become meaningless. The teacher of the supreme Bodhisattva arises from scripture, realization, and mastery. Words and forms are complete, even arising from beyond the sky. Extensively eliminating doubts, revealing the truth that should be upheld, this is called the perfect quality of a Bodhisattva's teacher. The teacher of the supreme Bodhisattva is gentle and without greed, not causing weariness, clear and with diverse intellect, easy to understand and without contamination, universally applicable. The words of the Victorious One are not attached, pleasant and well-spoken, with widespread fame, appropriate and without contamination, suitable and equally vast. In accordance with the teachings, thus spoken, in harmony with the vehicle, bringing happiness, with widespread fame, appropriate, necessarily arising, and mutually corresponding. In short, these are the perfect words of the supreme Bodhisattvas. The speech of the Sugata is limitless, with sixty branches, inconceivable. Words are extremely reasonable, reliable, able to discern, and cut through doubts. Repeated many times and complete, in the beginning, explanation, and understanding, the teachings of the Buddhas purify the three spheres, and should be known to be free from eight faults. Laziness and not understanding, not distinguishing the occasion and uncertainty, not cutting through doubts, not relying on this and not distinguishing, weariness and stinginess, these are considered faults of speech. Because there are none of these faults, the Buddha's teachings become supreme. Because it is the cause of faith, joy, and wisdom, this Dharma is virtuous. Possessing two kinds of meaning, upholdable and supreme, it is the basis of merit, proclaiming pure conduct. Corresponding to other uncommon qualities, completely eliminating the afflictions of the three realms, self-nature is pure, free from defilements, and is considered to possess four qualities of pure conduct. Hidden intention, hidden characteristics, hidden antidote, hidden transformation, the Hearer and self-nature, as well as subduing sins, for profound speech, these four are hidden intentions. Equality, other meaning, and other time, for the thoughts of beings, one should know there are four kinds of intentions. Disparaging the Buddha's teachings, laziness, a little satisfaction, arrogance, actions of desire, regret, and uncertainty.
ྡོག་པ་ནི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་སྟེ། །དེ་ཡི་གཉེན་ པོར་ཐེག་མཆོག་གསུངས། །དེས་དེའི་བར་དུ་གཅོད་པ་ཡི། །ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་སྤོང་བར་འགྱུར། །གང་ཞིག་ཚིག་གམ་དོན་སྒོ་ནས། །ཚིགས་བཅད་གཉིས་འཛིན་རབ་སྦྱོར་བ། །སེམས་ཅན་བློ་ལྡན་མཆོག་དེ་ཡིས། །ཡོན་ ཏན་རྣམ་བཅུ་ཐོབ་འགྱུར་ཏེ། །ཁམས་ནི་ཟད་པར་རྟས་པ་དང་། །འཆི་བའི་ཚེ་ན་རབ་དགའ་མཆོག །ཇི་ལྟར་འདོད་པར་སྐྱེ་བ་དང་། །ཀུན་ཏུ་ཚེ་རབས་དྲན་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་རྣམས་དང་འཕྲད་པ་ དང་། །དེ་ལས་ཐེག་མཆོག་ཐོས་པ་དང་། །མོས་པ་བློ་དང་བཅས་པ་དང་། །སྒོ་གཉིས་བྱང་ཆུབ་མྱུར་ཐོབ་པའོ། །དེ་ལྟར་བློ་བཟང་སྐྱོ་བ་མེད་ལྡན་བརྩེ་བ་ཅན། །སྙན་པ་རབ་གྲགས་ཆོ་ག་བཟང་ ཤེས་ལྡན་པ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལེགས་པར་སྨྲ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། །བཤད་པས་སྐྱེ་བོའི་ནང་ན་ཉི་མ་བཞིན་དུ་ལྷམ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བཤད་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་གསུམ་པའོ།། 2-47 ༈ །། ༄། །སྒྲུབ་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་བཞི་པ། བློ་ལྡན་གཉིས་ལ་ལོག་ཉིད་དང་། །ཡང་དག་ཉིད་རྣམ་སྤངས་གསུམ་གྱིས། །གང་ཟག་དང་ནི་ཆོས་དག་ལ། །བདག་མེད་རྣམ་གཉིས་ཀུན་ཤེས་ནས། །དོན་ཤེས་པ་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀུན། །གཟིངས་དང་འདྲ་བ་ ཉིད་དུ་རིག །ཐོས་པས་ཆོག་པར་འཛིན་སྤོང་བ། །དེས་ན་ཆོས་ཤེས་པ་ཞེས་བརྗོད། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ཤེས་པ་ཡིས། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་གཉིས་རྟོགས་ནས། །ཤེས་པ་དེ་ཡོངས་རྫོགས་བྱའི་ཕྱིར། །མཐུན་པའི་ ཆོས་ནི་རབ་ཏུ་སྒྲུབ། །དེ་ནས་དེས་ནི་ས་དང་པོར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་བདག་ཉིད། །ཀུན་དང་མཉམ་པར་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་འཐོབ། །མཐོང་བས་སྤང་བྱའི་ཉོན་མོངས་རྣམས། ། ཐམས་ཅད་ཡང་དག་ཟད་བྱས་ནས། །ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར། །བསྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །རྣམ་འཇོག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི། །ཡེ་ཤེས་ལྷན་ཅིག་སྤྱོད་པ་ཡིས། །དེ་བཞིན་ས་ནི་ལྷག་ མ་ལ། །མཐུན་པ་ཡི་ནི་ཆོས་སྤྱོད་དོ། །བློ་ལྡན་གང་དུ་སྒྲུབ་པའི་ཡུལ། །ལེགས་པར་རྙེད་དང་གནས་བཟང་དང་། །ས་བཟང་བ་དང་གྲོགས་བཟང་དང་། །རྣལ་འབྱོར་བདེ་བའི་ཡོན་ཏན་ལྡན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཐོས་མང་དང་། །བདེན་མཐོང་སྨྲ་མཁས་བརྩེ་བ་ཅན། །སྐྱོ་མེད་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་ནི། །ཆེན་པོ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །དམིགས་པ་བཟང་དང་སྟོན་པ་བཟང་། །ཐབས་བཟང་བ་དང་ངེས་འབྱུང་དང་། །སྦྱོར་བ་བཟང་པོའི་བདག་ཉིད་ཀྱི། ། 2-48 ཡང་དག་གཏོད་པ་ཡིན་པར་བཤད། །དགའ་དང་དལ་བར་སྐྱེ་བ་དང་། །ནད་མེད་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། །རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་བྱེད་རྒྱུ་ནི། །སྔོན་ཆད་བསོད་ནམས་བྱས་པ་ཉིད། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་མ་ གཏོགས་པ། །གང་ཕྱིར་ཆོས་མེད་དེ་ཡི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་དེ་དག་ལས། །ངེས་འབྱུང་ཆག
【現代漢語翻譯】 污垢即是眾生的障礙， 爲了對治它，宣說了殊勝乘。 它能斷除一切障礙， 通過詞句或意義， 若能善巧地掌握兩個偈頌， 那麼，具有智慧的殊勝眾生， 將獲得十種功德： 種姓圓滿，臨終極樂， 隨愿往生，恒常憶念宿世， 得遇諸佛，從中聽聞殊勝乘， 具足信心與智慧， 迅速獲得二種菩提。 如是，具足智慧、無有厭倦、慈悲心， 美名遠揚、善知儀軌、具足智慧者， 乃是善於言說的菩薩， 其宣說如日中天，照亮眾生。 《大乘經莊嚴論》中，宣說品第十三。 對於具有智慧的二者，通過邪性、 正性和三種斷除， 通達人與法， 二種無我之後， 通達意義，即一切法， 應知猶如舟筏。 捨棄執著于所聞之法， 因此稱為通達法。 通過凡夫的智慧， 如是通達二者之後， 爲了圓滿那智慧， 應精勤修持相應的法。 此後，他于初地， 菩薩即獲得， 與一切平等，超越世間的， 無上智慧。 斷除見道所斷的一切煩惱， 爲了斷除所知障， 應精勤修持修道。 通過無分別的止觀雙運， 如是于其餘諸地， 修持相應的法。 智者於何處修行， 能輕易獲得，住所佳妙， 土地肥沃，善友相伴， 以及瑜伽安樂的功德。 菩薩多聞， 見真諦，善於言說，具慈悲心， 無有厭倦，此殊勝之人， 應知是偉大者。 具有善妙的所緣境，善妙的導師， 善妙的方便和出離心， 以及善妙的加行， 是真正的發起者。 喜樂和閑暇的出生， 無有疾病和三摩地， 以及辨別之因， 乃是往昔所積之福德。 除了法界之外， 因為沒有法，因此， 諸佛從中， 獲得出離。
【English Translation】 Defilements are the obstacles of sentient beings, To counteract them, the Supreme Vehicle is taught. It cuts off all obstacles, Through words or meaning, If one skillfully grasps two verses, Then, the wise and excellent sentient being, Will obtain ten qualities: Perfect lineage, extreme bliss at death, Rebirth as desired, constant remembrance of past lives, Meeting with all the Buddhas, hearing the Supreme Vehicle from them, Possessing faith and wisdom, Quickly attaining the two Bodhis. Thus, endowed with wisdom, without weariness, compassionate, With a beautiful reputation, knowing rituals well, endowed with wisdom, Is a Bodhisattva who speaks well, His teaching shines like the sun among people. From the Ornament of the Mahayana Sutras, Chapter Thirteen on Teaching. For the two who possess wisdom, through wrongness, Rightness, and three kinds of abandonment, Having understood the selflessness of both person and phenomena, Understanding the meaning, that all phenomena, Should be known as being like a raft. Abandoning attachment to what is heard, Therefore, it is called understanding the Dharma. Through the wisdom of ordinary beings, Having understood these two in this way, In order to perfect that wisdom, One should diligently practice the corresponding Dharma. Thereafter, on the first ground, The Bodhisattva obtains, Equality with all, transcending the world, The unsurpassed wisdom. Having completely exhausted all the afflictions to be abandoned by seeing, In order to abandon the obscurations of knowledge, One should diligently engage in meditation. Through the practice of non-conceptual wisdom and insight together, Thus, on the remaining grounds, One practices the corresponding Dharma. Wherever the wise one practices, They easily obtain, a good dwelling, A fertile land, good companions, And the qualities of yogic bliss. The Bodhisattva is learned, Sees the truth, speaks skillfully, is compassionate, Is without weariness, this noble being, Should be known as being great. Having a good object of focus, a good teacher, Good means and renunciation, And the nature of good effort, Is said to be a true initiator. The birth of joy and leisure, Freedom from illness and samadhi, And the cause of discernment, Is the merit accumulated in the past. Apart from the Dharmadhatu, Because there is no Dharma, therefore, From that, the Buddhas, Obtain liberation.
ས་སོགས་ཡིན་པར་དགོངས། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་མ་གཏོགས་པར། །གང་ཕྱིར་ཆོས་མེད་དེ་ཡི་ཕྱིར། །ཀུན་ནས་ཉོན་ མོངས་བསྟན་པ་ལ། །བློ་ལྡན་དགོངས་པ་དེ་ཡིན་འདོད། །གང་ཕྱིར་ཆགས་སོགས་དེ་ཉིད་ལ། །ཚུལ་བཞིན་འཇུག་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །དེ་ལས་རྣམ་གྲོལ་འགྱུར་དེས་ན། །དེ་ཡིས་དེ་དག་ལས་ངེས་འབྱུང་། །སེམས་ ཅན་ཆེད་དུ་དམྱལ་བའི་སྲིད་པར་གནས་པ་ཡི། །སྡུག་བསྔལ་མི་བཟད་ཅིས་ཀྱང་རྒྱལ་སྲས་གནོད་བྱེད་མིན། །ཞི་སྲིད་ཡོན་ཏན་སྐྱོན་གྱིས་ཐེག་པ་དམན་ཞུགས་པའི། །རྣམ་རྟོག་དགེ་བ་སྣ་ཚོགས་བློ་ལྡན་ གནོད་བྱེད་ཡིན། །བློ་དང་ལྡན་པ་དམྱལ་བར་གནས་པ་དུས་ཀུན་ཏུ། །བྱང་ཆུབ་དྲི་མེད་ཡངས་པའི་བར་དུ་གཅོད་བྱེད་མིན། །ཐེག་པ་གཞན་ལ་རབ་བསིལ་རྣམ་རྟོག་བདག་ཕན་པ། །རབ་ཏུ་བདེ་བར་ གནས་ཀྱང་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད། །ཆོས་མེད་པ་དང་དམིགས་པ་དང་། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་མེད་རྣམ་དག །སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་འདྲ་བ་དང་། །དེ་བཞིན་ནམ་མཁའ་འདྲར་ཤེས་བྱ། །ཇི་ལྟར་ཚུལ་བཞིན་བྲིས་པའི་རི་མོ་ལ། ། 2-49 མཐོ་དམན་མེད་ཀྱང་སྣང་བ་དེ་བཞིན་དུ། །ཡང་དག་མ་ཡིན་རྟོག་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །གཉིས་པོ་རྟག་ཏུ་མེད་ཀྱང་སྣང་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་ཆུ་རྙོག་པ་ལས་དང་བ་ནི། །དང་བ་ཉིད་དེ་ དེ་ལས་སྐྱེས་མིན་གྱི། །དེ་ནི་དེ་ལ་དྲི་མ་བྲལ་བར་ཟད། །དེ་བཞིན་རང་སེམས་དག་ལ་ཚུལ་དེ་ཉིད། །སེམས་ནི་རྟག་ཏུ་རང་བཞིན་འོད་གསལ་འདོད། །དེ་ནི་གློ་བུར་ཉེས་པས་མ་རུངས་ བྱས། །ཆོས་ཉིད་སེམས་ལས་གཞན་པའི་སེམས་གཞན་ནི། །འོད་གསལ་མ་ཡིན་རང་བཞིན་ལ་བརྗོད་དོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ཅན་ལ། །བུ་གཅིག་པ་ལ་བྱ་བ་བཞིན། །རྐང་གི་ཁོང་ནས་བྱམས་པ་ཆེ། ། དེ་ལྟས་རྟག་ཕན་བྱེད་པར་འདོད། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་བྱེད་ཕྱིར། །དེ་ལ་ཆགས་སྐྱེས་ལྟུང་མི་འགྱུར། །འདི་ཡི་ཞེ་སྡང་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །སེམས་ཅན་ཀུན་དང་འགལ་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་ཕུག་རོན་རང་ གི་བུ་མཆོག་བྱམས། །རང་གི་བུ་དེ་ཉེ་བར་འཁྱུད་ནས་འདུག །དེ་འདྲ་བ་ལ་ཁོང་ཁྲོ་འགལ་བ་ལྟར། །བརྩེར་བཅས་ལུས་ཅན་བུ་ལའང་དེ་དང་འདྲ། །གང་ཕྱིར་བྱམས་པ་དེ་ཕྱིར་ཁོང་ཁྲོ་འགལ། ། གང་ཕྱིར་ཞི་བ་དེ་ཕྱིར་གནོད་སེམས་འགལ། །གང་ཕྱིར་དོན་བྱེད་དེ་ཕྱིར་སྒྱུ་སེམས་འགལ། །གང་ཕྱིར་སིམ་བྱེད་དེ་ཕྱིར་འཇིགས་བྱེད་འགལ། །སྨན་བཟང་པོ་ལ་ནད་པ་བཞིན། །འཁོར་བ་ལ་ནི་འཇུག་པར་བྱེད། ། 2-50 ནད་པ་ལ་ནི་སྨན་པ་བཞིན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །བྲན་མ་གྲུབ་པ་ཇི་བཞིན་དུ། །བདག་ཉིད་ལ་ནི་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཟོང་ལ་ཚོང་པ་ཇི་བཞིན་དུ། །འདོད་པ་དག་ལ་སྒྲུབ་ པར་བྱེད། །གོས་ལ་བཙོ་བླག་མཁན་བཞིན་དུ། །ལས་ལ་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །བུ་གཞོན་པ་ལ་ཕ་བཞིན་དུ། །སེམས་ཅན་མི་འཚོ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །མེ་ད
【現代漢語翻譯】 應如是思維諸法體性為空性等。除了法界（chos kyi dbyings），沒有其他任何法，因此，有智慧的人認為，從各方面描述煩惱，是因為貪執等以正確的方式融入其中。因此，從煩惱中解脫是可能的，所以通過煩惱一定可以獲得解脫。 爲了利益眾生，即使安住在地獄的苦難之中，菩薩也絕不會因此受到損害。那些以寂止為樂，被功德和過失所束縛，沉溺於低劣道途，心懷各種善念的人，才會真正受到損害。 有智慧的人即使身處地獄，也絕不會阻礙他們獲得清凈廣大的菩提。而那些追求寂靜，心懷自利之念，即使安住在極樂之境的人，也會被這些念頭所阻礙。 無有諸法，無有目標，完全沒有煩惱，完全清凈，諸法如幻如化，應知諸法亦如虛空一般。 正如在正確繪製的圖畫中，雖然沒有高低之分，但卻顯現出高低之別一樣。在錯誤的認知中，雖然二者（能取和所取）並不存在，但卻總是顯現出來。 正如渾濁的水經過沉澱後會變得清澈，這清澈並非來自他處，而是水本身去除了污垢。同樣，自心本性清凈，心性光明，只是被突如其來的過失所染污。法性光明心之外，沒有其他不光明的自性。 菩薩對待眾生，猶如父母對待唯一的孩子一樣。從骨子裡散發出慈愛，因此總是想著利益他們。爲了利益眾生，即使生起貪戀，也不會因此墮落。而嗔恨心則會與一切眾生相違背。 正如鴿子疼愛自己的孩子，總是將孩子抱在懷裡。對這樣的孩子發怒是不合理的。同樣，對於充滿愛意的有情眾生，也不應生起嗔恨。 因為慈愛與嗔恨相違背，因為寂靜與害心相違背，因為利他與虛偽相違背，因為清涼與恐懼相違背。 對於病人來說，良藥是必需的，同樣，爲了輪迴的眾生，菩薩會示現進入輪迴。對於病人來說，醫生是必需的，同樣，爲了眾生，菩薩會努力修行。如同未完成的奴僕，菩薩會爲了自身而努力。如同商人爲了商品，菩薩會爲了慾望而努力。如同漂洗工爲了衣服，菩薩會爲了事業而努力。如同父親爲了年幼的孩子，菩薩會爲了不被養活的眾生而努力。如同火焰...
【English Translation】 One should contemplate that all phenomena are empty in nature, etc. Apart from the Dharmadhatu (chos kyi dbyings), there are no other phenomena. Therefore, wise ones consider that the teachings on afflictions are because attachment, etc., properly engage in it. Therefore, liberation from afflictions is possible, so one will definitely arise from them. For the sake of sentient beings, even residing in the suffering of hell, a Bodhisattva will never be harmed. Those who delight in peace, are burdened by qualities and faults, indulge in inferior paths, and harbor various virtuous thoughts are truly harmed. A wise person, even residing in hell, will never be hindered from attaining pure and vast Bodhi. Those who seek peace, harbor selfish thoughts, even residing in bliss, will be hindered by these thoughts. There are no phenomena, no objects, completely without afflictions, completely pure. Phenomena are like illusions, and one should know that phenomena are like the sky. Just as in a properly drawn picture, although there is no high or low, it appears as high and low. In incorrect cognition, although the two (the grasper and the grasped) do not exist, they always appear. Just as muddy water becomes clear after settling, this clarity does not come from elsewhere, but from the water itself removing the impurities. Similarly, the nature of one's own mind is pure, the mind is luminous, but it is defiled by sudden faults. Apart from the Dharmata luminous mind, there is no other non-luminous nature. A Bodhisattva treats sentient beings like parents treat their only child. Love emanates from the bones, so they always think of benefiting them. For the sake of benefiting sentient beings, even if attachment arises, they will not fall. But hatred will contradict all sentient beings. Just as a pigeon loves its child, always holding the child in its arms. It is unreasonable to be angry with such a child. Similarly, one should not be angry with sentient beings full of love. Because love contradicts hatred, because peace contradicts harmful intent, because altruism contradicts deceit, because coolness contradicts fear. For a sick person, good medicine is necessary. Similarly, for beings in samsara, a Bodhisattva will show entering samsara. For a sick person, a doctor is necessary. Similarly, for beings, a Bodhisattva will strive to practice. Like an unfinished servant, a Bodhisattva will strive for himself. Like a merchant for goods, a Bodhisattva will strive for desires. Like a launderer for clothes, a Bodhisattva will strive for work. Like a father for a young child, a Bodhisattva will strive for beings who are not supported. Like fire...
ོན་གཉེར་ལ་གཙུབ་ཤིང་ལྟར། །རྟག་པར་རབ་ ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཡིད་བརྟན་བཞིན་དུ་ལྷག་པའི་སེམས། །མ་རྫོགས་པ་ལ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །སྒྱུ་མ་མཁན་ལྟར་ཤེས་བྱ་ལ། །ཤེས་རབ་ཀྱིས་ནི་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །ཇི་ ལྟར་གོང་དུ་སྒྲུབ་པར་འདོད། །དེ་ལྟར་རྟག་ཏུ་བརྩོན་འགྲུས་རྒྱ་ཆེན་ལྡན། །གཉིས་ཡོངས་སྨིན་པར་བྱ་ལ་རབ་བརྩོན་དེ། །རིམ་གྱིས་དྲི་མེད་མི་རྟོག་བློ་མཆོག་གིས། །སྒྲུབ་པ་བླ་ན་མེད་པར་རབ་ ཏུ་འགྲོ །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། སྒྲུབ་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་བཞི་པའོ།། ༈ །། ༄། །གདམས་ངག་རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅོ་ལྔ་པ། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་ངེས་འབྱུང་ཞིང་། །མོས་པ་རྣམ་པར་འཕེལ་བྱེད་པ། །ཇི་ལྟར་ཆུ་ཡིས་རྒྱ་མཚོ་བཞིན། །དགེ་ ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཡང་དག་རྫོགས། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་ཚོགས་བསགས་པའི། །རྒྱལ་སྲས་གཟོད་ནས་དག་པ་པོ། །ལེགས་པར་ཤེས་ཤིང་སེམས་དགེ་བ། །བསྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །དེ་ཚེ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱུན་ལ་ནི། ། 2-51 སངས་རྒྱས་རྣམས་ལས་ཞི་གནས་དང་། །ཡེ་ཤེས་ཡངས་པ་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །གདམས་ངག་རྒྱ་ཆེན་རྙེད་པར་འགྱུར། །དེ་ནས་དང་པོར་སྡོམ་བརྩོན་དེ། །མདོ་ཡི་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས། །མི་གཉིས་དོན་ནི་རྣམ་ འབྱེད་པ། །མདོ་སོགས་མིང་ལ་སེམས་འཇོག་གོ །དེ་ནས་དེ་ནི་རིམ་བཞིན་དུ། །ཚིག་རབ་དབྱེ་ལ་དཔྱོད་བྱེད་ཅིང་། །སོ་སོའི་ནང་ལ་ཚུལ་བཞིན་དུ། །དེ་ཡི་དོན་ཡང་རྣམ་པར་དཔྱོད། །དོན་དེ་དག་ ནི་ངེས་བཟུང་ནས། །ཆོས་ལ་ཀུན་ནས་སྡོམ་པར་བྱེད། །དེ་ཡི་དོན་ནི་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །དེ་ནས་དེ་ནི་སྨོན་པར་བྱེད། །ཡིད་ཀྱི་བརྗོད་པས་རྒྱུན་ཆགས་སུ། །བཙལ་བྱ་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱ། །ཡིད་ ལ་བྱེད་པ་བརྗོད་མེད་པར། །རོ་གཅིག་པས་ཀྱང་དཔྱད་པར་བྱ། །ཆོས་ཀྱི་མིང་ནི་བསྡོམས་པའང་འདི། །ཞི་གནས་ལམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །ལྷག་མཐོང་ལམ་ནི་དེའི་དོན་རྣམས། །རྣམ་པར་དཔྱོད་པར་ཤེས་པར་ བྱ། །ཟུང་དུ་འབྲེལ་བའི་ལམ་ནི་དེ། །བསྡོམས་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞུམ་པའི་སེམས་ནི་རབ་གཟུང་སྟེ། །རྒོད་པ་ཡང་ནི་ཞི་བར་བྱ། །དེ་ནས་དམིགས་པ་དེ་ལ་ནི། །མཉམ་པར་གྱུར་ན་ བཏང་སྙོམས་གཞག །དེ་ལ་རྟག་ཏུ་བྱ་བ་དང་། །གུས་པར་བྱ་སྟེ་སྦྱར་བར་བྱ། །དམིགས་པ་ལ་ནི་སེམས་གཏད་ནས། །དེའི་རྒྱུན་རྣམ་པར་གཡེང་མི་བྱེད། །རྣམ་གཡེང་མྱུར་དུ་རྟོགས་བྱས་ནས། །དེ་ལ་སླར་ནི་བླན་པར་བྱ། ། 2-52 བློ་ལྡན་གོང་ནས་གོང་དུ་ཡང་། །སེམས་ནི་ནང་དུ་བསྡུ་བར་བྱ། །དེ་ནས་ཡོན་ཏན་མཐོང་བའི་ཕྱིར། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སེམས་གདུལ་ལོ། །རྣམ་གཡེང་ཉེས་པ་མཐོང་བའི་ཕྱིར། །དེ་ལ་མི་དགའ་ཞི་ བར་བྱ། །བརྣབ་སེམས་ཡིད་མི་བདེ་ལ་སོགས། །ལངས་པ་དེ་བཞིན་ཞི་བར་བྱ། །དེ་ནས་སྡོ
【現代漢語翻譯】 如同木匠使用工具，他總是精進地修行。 以堅定的信念和增上的意樂，他致力於尚未圓滿的修行。 如同魔術師，他以智慧來修行所知。 這就是菩薩如何向上修行的願望。 因此，他總是擁有廣大的精進力，並努力使二利圓滿。 通過逐漸地、無垢的、無分別的殊勝智慧，他走向無上的修行。 《大乘經莊嚴論》中的第十四章，修習品。
第十五章，教授隨行品。 無數劫來，他決定出離，並且增長他的意樂。 如同水滋養海洋，他以善法來圓滿自己。 同樣地，積累資糧的王子，從一開始就是清凈的。 他善於學習，心懷善意，並致力於禪修。 那時，爲了從諸佛那裡獲得寂止和廣大的智慧，他將獲得廣大的教授。 首先，他努力持戒，學習經藏等佛法。 分辨二者的意義，將心安住在經藏等名稱上。 然後，他逐漸地分析詞句，進行思辨。 在每個詞句中，如理地分析其意義。 在確定了這些意義之後，他全面地守護佛法。 爲了獲得其意義，他開始發願。 通過意念的表達，持續地檢查每個所求之物。 通過無言的作意，以同一味道來分析。 佛法的總集是寂止之道。 觀的道路是分析其意義。 雙運之道是總集。 要抓住怯弱的心，也要平息掉舉的心。 然後，如果對所緣境達到平等，就安住在舍的狀態。 要始終如一地行動，恭敬地修行。 將心專注于所緣境，不要讓其散亂。 一旦迅速地覺察到散亂，就立即將其拉回來。 有智慧的人會越來越將心收攝於內。 然後，爲了見到功德，他調伏自己的心於三摩地。 爲了見到散亂的過患，他不悅並平息它。 同樣地，平息貪婪、不悅等生起。 然後，守護...
【English Translation】 Like a carpenter using tools, he always diligently practices. With firm faith and increasing intention, he dedicates himself to the practice that is not yet complete. Like a magician, he practices the knowable with wisdom. This is how a Bodhisattva wishes to practice upwards. Therefore, he always possesses great diligence and strives to perfect the two benefits. Through gradual, stainless, non-conceptual supreme wisdom, he goes to the unsurpassed practice. Chapter Fourteen of the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the Practice Chapter.
Chapter Fifteen, the Chapter on Following the Instructions. For countless eons, he resolves to renounce and increases his aspiration. Like water nourishes the ocean, he perfects himself with virtuous dharmas. Similarly, the prince who accumulates merit, is pure from the beginning. He is good at learning, has a good heart, and diligently engages in meditation. Then, in order to obtain tranquility and vast wisdom from the Buddhas, he will obtain vast instructions. First, he diligently observes the vows and studies the Dharma such as the Sutras. Distinguishing the meaning of the two, he places his mind on the names of the Sutras, etc. Then, he gradually analyzes the words and contemplates. Within each word, he properly analyzes its meaning. After determining these meanings, he comprehensively protects the Dharma. In order to obtain its meaning, he then makes aspirations. Through the expression of the mind, he continuously examines each object to be sought. Through unspoken mental activity, he analyzes with one taste. The collection of Dharmas is known as the path of tranquility. The path of insight is known as analyzing its meanings. The path of union is known as the collection. Grasp the shrinking mind and also pacify the excited mind. Then, if the object of focus becomes equal, abide in equanimity. Always act consistently and practice respectfully. Focus the mind on the object of focus and do not let it be distracted. Once distraction is quickly realized, immediately bring it back. The wise person will increasingly gather the mind inward. Then, in order to see the qualities, he tames his mind in Samadhi. In order to see the faults of distraction, he is displeased and pacifies it. Similarly, pacify the arising of greed, displeasure, etc. Then, protect...
མ་བརྩོན་ཅན་གྱིས་ནི། །སེམས་ལ་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་བཅས། །རང་གི་ངང་གིས་འབྱུང་བ་འཐོབ། །དེ་གོམས་པ་ ལས་འདུ་མི་བྱེད། །དེ་ནས་དེ་ཡིས་ལུས་དང་སེམས། །ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་ཆེ་ཐོབ་ནས། །ཡིད་ལ་བྱེད་དང་བཅས་ཤེས་བྱ། །དེ་ཡིས་དེ་ནི་འཕེལ་བྱས་ནས། །འཕེལ་བ་རིང་དུ་འགྲོ་བ་ཡིས། །དངོས་ གཞིའི་གནས་པ་དེས་འཐོབ་བོ། །མངོན་ཤེས་དོན་དུ་གཉེར་བས་དེ། །སྦྱངས་ནས་ལས་སུ་རུང་བའི་མཆོག །བསམ་གཏན་ལས་འཐོབ་མངོན་པར་ཤེས། །མངོན་པར་བསྒྲུབས་པའི་སྒོ་ནས་དེ། །སངས་རྒྱས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ ལ། །མཆོད་པའི་ཕྱིར་དང་མཉན་པའི་ཕྱིར། །འཇིག་རྟེན་ཁམས་ནི་རྣམས་སུ་འགྲོ །འདིས་ནི་སངས་རྒྱས་དཔག་མེད་ལ། །བསྐལ་དཔག་མེད་པར་བསྙེན་བཀུར་བྱས། །དེ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱས་པའི་ཕྱིར། །སེམས་ནི་ལས་རུང་ མཆོག་ཏུ་འགྱུར། །དེས་ན་དེ་དག་སྔོན་རོལ་དུ། །ཕན་ཡོན་ལྔ་ནི་འཐོབ་འགྱུར་ཏེ། །དེས་ནི་རྣམ་པར་དག་པའི་སྣོད། །བླ་ན་མེད་པ་ཉིད་འགྱུར་འདིའི། །ལུས་ལ་གནས་ངན་ལེན་པ་ཀུན། །སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལ་ཟད་འགྱུར། ། 2-53 ལུས་དང་སེམས་ནི་ཀུན་ཏུ་ཡང་། །ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པས་གང་བར་འགྱུར། །ཆོས་རྣམས་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་དུ། །ཡོངས་སུ་ཆད་པ་མེད་རྟོགས་འགྱུར། །ཡང་དག་པ་ཡི་རྒྱུ་མཚན་ནི། །མ་བརྟགས་པ་དག་རབ་ ཏུ་མཐོང་། །དེ་བཞིན་ཆོས་སྐུ་རབ་རྫོགས་དང་། །རྣམ་པར་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །བློ་དང་ལྡན་པ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །རྟག་ཏུ་རྒྱུ་ཡོངས་འཛིན་པར་བྱེད། །དེ་ནས་དེ་འདྲར་གྱུར་པ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་མཉམ་གཞག་པས། །ཡིད་ཀྱི་བརྗོད་པ་མ་གཏོགས་པར། །དོན་ཀུན་རབ་ཏུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་འཕེལ་བྱའི་ཕྱིར། །བརྩོན་འགྲུས་བརྟན་པ་ཀུན་ཏུ་བརྩམ། །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་འཕེལ་ནས་ནི། །སེམས་ ཙམ་ལ་ནི་གནས་པར་འགྱུར། །དེ་ནས་དོན་དུ་སྣང་བ་ཀུན། །སེམས་སུ་རབ་ཏུ་སྣང་བར་འགྱུར། །དེ་ཚེ་དེ་ཡི་གཟུང་བ་ཡི། །རྣམ་པར་གཡེང་བ་དེ་སྤངས་འགྱུར། །དེ་ནས་དེ་ལ་འཛིན་པ་ ཡི། །རྣམ་པར་གཡེང་བ་འབའ་ཞིག་ལུས། །དེ་ཚེ་བར་ཆད་མེད་པ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མྱུར་དུ་རེག །འདི་ལྟར་དེ་ཡི་མཇུག་ཐོགས་སུ། །འཛིན་པའི་རྣམ་པར་གཡེང་བ་སྤོང་། །འདི་དག་གོ་རིམ་ བཞིན་དུ་ནི། །དྲོ་བར་འགྱུར་སོགས་ཡིན་ཤེས་བྱ། །དེ་ནས་དེས་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་པ། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་དྲི་མ་མེད། །འཛིན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་འཐོབ། །དེ་འདིའི་གནས་ཡོངས་གྱུར་པ་སྟེ། ། 2-54 ས་ནི་དང་པོ་ཡིན་པར་འདོད། །དེ་འདི་བསྐལ་པ་དཔག་མེད་ཀྱིས། །ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པར་འགྱུར། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་མཉམ་པ་ཉིད། །རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་དེ་ཡི་ཚེ། །རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ལ། །བདག་དང་མཚུངས་པའི་སེམས་འཐོབ་སྟེ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བདག་མེད་དང་། །
【現代漢語翻譯】 不勤奮者，心中懷有明顯的造作，只能獲得自然而生的狀態。習慣成自然，便不再造作。 之後，他能獲得極大的身心調柔，心中懷有作意而了知。他通過這種方式使其增長，增長日久，便能獲得真實的住處。 若人爲了獲得神通而精進修習，通過禪定便能獲得神通，成為最堪能者。通過神通的成就，爲了供養和聽聞無量無數的佛陀，他能前往各個世界。 他以這種方式在無量無數劫中親近供養無量無數的佛陀。因為親近供養諸佛的緣故，他的心變得極度堪能。 因此，他們能預先獲得五種利益，成為最清凈的法器。此人的所有身心痛苦，在每一個瞬間都會消盡。 身心時時處處都被極度的調柔所充滿。對於一切諸法的顯現，他能證悟到永不間斷。 因為真實的緣故，他能清楚地見到未經觀察的事物。同樣，爲了圓滿法身和清凈，有智慧的人在任何情況下，都會恒常地守護正念。 之後，像他那樣的菩薩在入定之時，除了內心的言語之外，不會見到任何事物。爲了增長法的顯現，他會恒常地發起堅定的精進。 法的顯現增長之後，他會安住于唯心。之後，一切外境的顯現，都會完全顯現為心。 那時，他的能取分別念便會止息。之後，只剩下所取的分別念。那時，他便能迅速地觸及無間三摩地。 如此這般，在他的相續中，能取的分別念便會止息。應當了知，這些會依次轉變為暖相等。 之後，他便能獲得超越世間的無上智慧，那是無分別、無垢染、遠離二取執著的智慧。這就是他的轉依處，被認為是初地。 此後，他會以無量無數劫的時間，使其變得極為清凈。當他徹底證悟法界平等性時，便能恒常地對一切眾生，生起如己般的慈愛之心。 對於眾生，他能證悟到無我。
【English Translation】 The non-diligent one, with obvious mental fabrications, can only attain the naturally arising state. Habit becomes nature, and then there is no more fabrication. After that, he can obtain great physical and mental pliancy, knowing with intention in mind. He increases it in this way, and after a long time of increase, he can obtain the true abode. If one strives to attain supernatural powers, one can attain them through meditation, becoming the most capable. Through the accomplishment of supernatural powers, he can go to various worlds to offer and listen to immeasurable Buddhas. In this way, he has attended and served immeasurable Buddhas for immeasurable eons. Because of attending and serving the Buddhas, his mind becomes extremely capable. Therefore, they can obtain five benefits in advance, becoming the purest vessels. All physical and mental sufferings of this person will be exhausted in every moment. The body and mind are always filled with extreme pliancy. Regarding the appearance of all phenomena, he can realize that it is never interrupted. Because of the truth, he can clearly see things that have not been observed. Similarly, in order to perfect the Dharmakaya and purify it, the wise person will always maintain mindfulness in all circumstances. After that, when a Bodhisattva like him enters into meditation, he will not see anything except the words of his mind. In order to increase the appearance of the Dharma, he will constantly initiate steadfast diligence. After the appearance of the Dharma increases, he will abide in mind-only. After that, all appearances of external objects will completely appear as mind. At that time, his grasping conceptual thought will cease. After that, only the grasped conceptual thought remains. At that time, he will quickly touch the uninterrupted Samadhi. In this way, in his continuum, the grasping conceptual thought will cease. It should be known that these will gradually transform into warmth and so on. After that, he will obtain the supreme wisdom that transcends the world, which is non-conceptual, without defilement, and free from the two graspings. This is his place of transformation, which is considered the first Bhumi. Thereafter, he will spend immeasurable eons making it extremely pure. When he thoroughly realizes the equality of the Dharmadhatu, he will constantly generate a loving heart towards all sentient beings, as if they were himself. Regarding sentient beings, he can realize selflessness.
སྡུག་བསྔལ་དང་ནི་དོན་བྱ་དང་། །ལན་ལ་མི་རེ་འདི་སེམས་སྙོམས། །རྒྱལ་སྲས་གཞན་དང་འདྲ་བ་ཡིན། །དེས་ནི་ཁམས་ གསུམ་འདུས་བྱས་རྣམས། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་རྟོག་པར། །ཡེ་ཤེས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་པ། །གཉིས་སུ་མེད་པའི་དོན་གྱིས་མཐོང་། །དེ་དག་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད། །མཐོང་བས་སྤང་བྱ་རྣམས་ལས་གྲོལ། །དེས་ ན་དེ་ཚེ་མཐོང་བའི་ལམ། །ཐོབ་པ་ཞེས་ནི་ངེས་པར་བརྗོད། །མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་ཤིང་། །དེ་བཞིན་ཡོད་པའི་སྟོང་ཉིད་དང་། །རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་པས། །སྟོང་པ་ཤེས་པ་ཞེས་བརྗོད་ དོ། །མཚན་མེད་བཞི་ནི་རྣམ་རྟོག་རྣམས། །ཡང་དག་ཟད་པ་ཡིན་ཞེས་བྱ། །སྨོན་པ་མེད་པར་གྱུར་པའི་དེ། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་རྟོག་གོ །རྒྱལ་སྲས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་པ། །རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ ཐམས་ཅད་ནི། །རྟག་ཏུ་མཐོང་བའི་ལམ་དེ་དང་། །ལྷན་ཅིག་ཏུ་ནི་ཐོབ་པར་འདོད། །གང་ཞིག་བློ་ཡིས་འགྲོ་བ་འདུས་བྱས་ཙམ། །བདག་མེད་སྡུག་བསྔལ་རྒྱས་པ་ཙམ་ཤེས་ཏེ། །དོན་མེད་རང་བཞིན་བདག་ལྟ་རྣམ་སྤངས་ནས། ། 2-55 བདག་ཉིད་ཆེ་ལྟ་དོན་ཆེན་རྙེད་པ་གང་། །འདི་ནི་བདག་ལྟ་མེད་པར་བདག་ཏུ་ལྟ། །སྡུག་བསྔལ་མེད་པར་ཤིན་ཏུ་སྡུག་བསྔལ་འགྱུར། །རང་ལ་ཕན་བྱས་བདག་ལ་ཇི་ལྟ་བར། །དོན་ཀུན་བྱེད་ལ་ ལན་ཀྱང་རེ་བ་མེད། །གང་ཞིག་གྲོལ་བ་མཆོག་གིས་སེམས་གྲོལ་ལ། །འཆིང་བ་མི་ཟད་ཡུན་ཡང་རིང་པོར་བཅིངས། །སྡུག་བསྔལ་མཐར་ཐུག་པ་ནི་མ་མཐོང་ཡང་། །རབ་ཏུ་སྦྱོར་བ་ཉིད་དང་བྱེད་པ་ ཉིད། །འཇིག་རྟེན་ཚེ་གཅིག་རང་སྡུག་བཀུར་མི་ནུས། །འཇིག་རྟེན་གནས་པ་སྲིད་དུ་གཞན་སྡུག་བསྔལ། །བསྡོམས་པ་སྨོས་ཅི་དགོས་ཏེ་བསམ་དུ་མེད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་ལས་བཟློག་པ་ཡིན། །རྒྱལ་སྲས་སེམས་ ཅན་རྣམས་ལ་དགའ་བ་དང་། །བྱམས་པ་གང་ཡིན་སྦྱོར་དང་མི་སྐྱོ་གང་། །དེ་ནི་སྲིད་པ་དག་ན་ངོ་མཚར་ཆེ། །སེམས་ཅན་བདག་དང་མཚུངས་ཕྱིར་དེ་ལྟའང་མིན། །དེ་ནས་དེ་ནི་ལྷག་མ་ཡི། ། ས་རྣམས་བསྒོམ་པའི་ལམ་འདི་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་དག །བསྒོམ་ཕྱིར་རབ་ཏུ་སྦྱོང་བར་བྱེད། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་དེ། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ནི་སྦྱོང་བར་བྱེད། ། གཞན་ནི་ཇི་བཞིན་རྣམ་ འཇོག་པ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་ཡོངས་སྨིན་བྱེད། །གྲངས་མེད་གཉིས་ནི་རྫོགས་པ་ཡིས། །བསྒོམ་པ་ཡི་ནི་ཚར་ཕྱིན་ཏེ། །བསྒོམ་པ་ཐ་མ་ཐོབ་ནས་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དབང་བསྐུར་བ། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། ། 2-56 རྟོག་པས་མི་ཤིགས་ཐོབ་ནས་ནི། །གནས་གཞན་གྱུར་པས་མཐར་ཐུག་པ། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པ། །གང་ལ་གནས་ནས་སེམས་ཅན་ཀུན། །ཕན་ཕྱིར་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་བྱེད་པ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ པ་ཡི། །གོ་འཕང་བླ་ན་མེད་པ་འཐོབ། །དེ་ལྟར་མཐོང་དཀའི་ཐུབ་པ་རྟག་མཐོང་བ། །ཐོས་པ་
【現代漢語翻譯】 痛苦和行為，以及回報，對此人保持平靜的心態，像其他的菩薩一樣。因此，他認為三界的一切有為法都不是真實的。以極其純凈的智慧，通過無二的真諦來觀察。證悟了無有自性的實相，從而從所有應斷之法中解脫。因此，在那時，可以肯定地說他獲得了見道。認識到無有之空性，同樣地，也認識到有之空性，以及自性之空性，因此被稱為證悟空性。 所謂的無相四法，是指所有分別念都已完全止息。那已變為無愿之境者，即是虛妄分別。菩薩與菩提相順的各種行相，總是與見道同時獲得。如果有人以智慧僅僅認識到輪迴的有為法，僅僅是無我的痛苦增長，從而完全捨棄了無意義的自性之我見，那麼，誰能獲得偉大自性之見，獲得大利益呢？ 這就是在無我之中見到我，在無苦之中變得極其痛苦。如同為自己謀利一樣，對於利益一切眾生，也不期望任何回報。如果有人以殊勝的解脫來解脫自心，卻被無盡的束縛長久地束縛。雖然沒有見到究竟的痛苦，卻只是與之相應和造作。世間之人無法尊重自己一生的痛苦，世間安住于輪迴之中，他人的痛苦，總而言之，無需多說，是不可思議的。菩薩則與此相反。 菩薩對於眾生所懷有的喜悅和慈愛，以及相應的精進和不厭倦，這在輪迴中是極其稀有的。因為眾生與自己平等，所以才會如此。此後，爲了其餘的菩薩地，在這修道的過程中，爲了修習兩種智慧，而精進修持。不分別的智慧，是修習佛法。另一種是如實安立，使眾生得以成熟。通過兩個無量劫的圓滿，修習達到頂峰，獲得最後的修習之後，菩薩獲得灌頂。獲得金剛喻定，通過不可摧毀的證悟，由於轉依而達到究竟，遠離一切垢染。安住於此，爲了利益一切眾生而精進修持，獲得一切種智的無上果位。如是，恒常見到難以見到的能仁，聽聞佛法。
【English Translation】 Suffering and actions, and the response, this person keeps a calm mind, like other Bodhisattvas. Therefore, he considers all conditioned phenomena of the three realms to be unreal. With extremely pure wisdom, he observes through the truth of non-duality. Realizing the essence of no-self, he is liberated from all that should be abandoned. Therefore, at that time, it can be said with certainty that he has attained the Path of Seeing. Recognizing the emptiness of non-existence, similarly, also recognizing the emptiness of existence, and the emptiness of self-nature, therefore it is called realizing emptiness. The so-called four signless aspects refer to the complete cessation of all conceptual thoughts. That which has become a state of no aspiration is false conceptualization. The various aspects of a Bodhisattva that are in harmony with Bodhi are always attained simultaneously with the Path of Seeing. If someone, with wisdom, merely recognizes the conditioned phenomena of Samsara, merely as the increase of suffering of no-self, thereby completely abandoning the meaningless self-view of self-nature, then who can attain the view of great self, and gain great benefit? This is seeing the self in no-self, and becoming extremely painful in no suffering. Just as benefiting oneself, one does not expect any return for benefiting all beings. If someone liberates their mind with supreme liberation, but is bound by endless bonds for a long time. Although the ultimate suffering is not seen, it is only corresponded with and created. Worldly people cannot respect the suffering of their own lives, and the world dwells in Samsara, the suffering of others, in short, needless to say, is inconceivable. The Bodhisattva is the opposite of this. The joy and love that a Bodhisattva has for beings, and the corresponding diligence and non-weariness, are extremely rare in Samsara. Because beings are equal to oneself, it is so. Thereafter, for the remaining Bodhisattva grounds, in this path of cultivation, in order to practice the two wisdoms, one diligently cultivates. The non-discriminating wisdom is the practice of the Dharma. The other is to establish truthfully, so that beings can be matured. Through the completion of two countless eons, the practice reaches its peak, and after obtaining the final practice, the Bodhisattva receives empowerment. Obtaining the Vajra-like Samadhi, through indestructible realization, due to the transformation of the basis, one reaches the ultimate, free from all defilements. Abiding in this, one diligently practices for the benefit of all beings, and attains the unsurpassed state of omniscient wisdom. Thus, one constantly sees the difficult-to-see Sage, and hears the Dharma.
མཉམ་མེད་ལས་བྱུང་རབ་དང་བའི། །ཤུགས་ཀྱིས་རྟག་པར་ཤིན་ཏུ་སེམས་ཚིམ་ལ། །ཇི་ལྟ་བུར་ན་ དོན་ཆེན་འགྱུར་མ་ཡིན། །ཆོས་ཀྱི་སྒོ་ལ་རྣམ་པར་གནས་པ་ལ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་རྟག་མངོན་སུམ་འདོམས་མཛད་ཅིང་། །ཅོ་ནས་འདྲེན་བཞིན་ཉེས་པའི་ཚང་ཚིང་ནས། །མཚན་གྱིས་དྲངས་ཏེ་བྱང་ཆུབ་ལ་དགོད་ དོ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་རྟག་ཏུ་རང་དོན་ཡང་དག་སྦྱོར་ལ་ལེགས་པར་བསྔགས་པ་དང་། །ལོག་པར་སྦྱོར་ལ་སྨོད་མཛད་གནས་དང་རྣམ་འབྱེད་ལྷུར་ལེན་མཆོག་གི་སེམས་ཅན་ལ། །གང་ཞིག་སྤངས་དང་བསྟེན་ པས་བདེ་གཤེགས་བསྟན་པ་འདི་ལ་རྣལ་འབྱོར་ཡངས་འགྱུར་བ། །བར་ཆད་མཐུན་པའི་ཆོས་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་རྒྱལ་རྣམས་ཚུལ་བཞིན་འདི་ན་སྟོན། །དེ་ནི་མཐོང་བ་རབ་དག་མི་རྟོག་བྱང་ཆུབ་ཀྱིས། ། འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཟིལ་མནན་མུན་པ་ཆེན་པོ་ཡང་། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་བསལ་ནས་ཉི་མ་ཆེན་པོ་དག །ཤར་བ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བ་རྣམས་ལ་ལམ་མེ་འོ། །དེ་ལྟར་རྟག་ཏུ་དགེ་བ་བསགས་པས་རབ་གང་ཞིང་། ། 2-57 ཐུབ་པ་ལས་ནི་རྟག་ཏུ་གདམས་ངག་ཆེ་ཐོབ་པའི། །སེམས་དཔའ་མཆོག་ནི་སེམས་ཀྱི་ཏིང་འཛིན་རབ་ཡངས་པ། །ཐོབ་ནས་ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་འགྲོ་བར་འགྱུར། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ ལས། གདམས་ངག་རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅོ་ལྔ་པའོ།། ༈ །། ༄། །ཐབས་དང་ལྡན་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་དྲུག་པ། སྡོམ་ནི། མོས་པ་མང་བ་ཉིད་དང་ནི། །ཆོས་ཚོལ་བ་དང་བཤད་པ་དང་། །དེ་བཞིན་སྒྲུབ་དང་ཡང་དག་པའི། །གདམས་ངག་རྗེས་སུ་ བསྟན་པ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་ནགས་ཚལ་དང་ནི་ལུས་ཅན་རི་བོ་དང་། །ཆུ་བོ་རྣམས་ཀྱི་རྟེན་ནི་ཀུན་ནས་ས་ཡིན་པ། །དེ་བཞིན་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱི་ལས་རྣམ་གསུམ་པོ་ཡང་། །ཀུན་ནས་སྦྱིན་པ་ ལ་སོགས་དགེ་བའི་ཡིན་པར་བརྗོད། །ཤིན་ཏུ་དཀའ་བའི་ལས་ནི་ངོ་བོ་སྣ་ཚོགས་པ། །བསྐལ་བ་མང་པོས་ཚར་ཕྱིན་མངོན་བརྩོན་བདག་ཉིད་ཅན། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ནི་ལུས་དང་ངག་སེམས་རང་བཞིན་གྱི། ། ལས་རྣམས་དག་གིས་འདི་ན་ཡིད་འབྱུང་འགྱུར་བ་མེད། །ཇི་ལྟར་བདག་ལ་ཕན་འདོད་དུག་དང་མཚོན་དང་ནི། །གནམ་ལྕགས་ལྕེ་དང་དགྲ་ལས་རང་གི་ལུས་ཟློག་པ། །དེ་བཞིན་རྒྱལ་སྲས་ཐེག་པ་དམན་ པ་རྣམ་གཉིས་ལས། །ལས་རྣམ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ཡིན། །རྟག་ཏུ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ལས་ཅན་ལས་མིན་ཞིང་། །ལས་ཀྱི་བྱ་བ་དང་རྣམ་གསུམ་ལ་མི་ལྟ་སྟེ། །དེས་ན་འདི་ནི་དེའི་ཐབས་ཡང་དག་གཟུང་བའི་ཕྱིར། ། 2-58 ལས་རྣམས་དག་པ་མཐའ་ཡས་དེ་ཡི་ཕ་རོལ་འགྲོ །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། ཐབས་དང་ལྡན་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་དྲུག་པའོ།། ༈ །། ༄། །ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་བསྡུ་བའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་བདུན་པ། གྲངས་དང་དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་གོ་རིམ་དང་། །ངེས་པའི་ ཚིག་དང་ཡོན་ཏན་གོམས་བྱ་དང་། དེ་དག་ར
【現代漢語翻譯】 無與倫比者所生的至高無上者，以力量永遠完全滿足於心，如何才能不變成偉大的意義？對於安住于佛法之門的人，如來常現，顯明指示，從罪惡的荊棘中引導，以名號引導至菩提。諸佛常讚歎正確地結合自身利益，譴責錯誤結合者，對於重視處所和辨別的至高眾生，通過捨棄和依止什麼，能使此善逝教法變得廣大？所有能造成障礙的順緣，諸佛都在此處如實宣說。那以極清凈的見地，不思議的菩提，壓倒一切世間，即使是巨大的黑暗，也能完全消除，如偉大的太陽升起般，照亮眾生之路。如是常積善，完全充滿，從能仁處常得大教授，偉大的菩薩獲得廣闊的心之禪定后，將渡越功德之海的彼岸。《大乘經莊嚴論》中，教授隨行品第十五。 具足方便品第十六 總攝：信解增上，求法與說法，以及實修與正見，是教授隨行。猶如森林、有情、山脈和河流，一切都以大地為所依，同樣，智者們的三種事業，一切都以佈施等善行為根本。極難之事，其體性多樣，經無數劫圓滿，具足精進，諸佛之子以身語意之清凈行為，在此處不會感到厭倦。猶如爲了自身利益，從毒藥、武器、鐵雹、火焰和敵人手中保護自己的身體，同樣，佛子們從二乘劣道中，以三種行為的體性來保護自己。常以不分別之行，而非以業行，不觀業之行為和三種相，因此，爲了正確掌握其方便，清凈無邊的業行將渡越彼岸。《大乘經莊嚴論》中，具足方便品第十六。 波羅蜜多與攝持品第十七 數量及其體性、次第和決定之詞，以及功德、串習和彼等。
【English Translation】 The supreme being born from the incomparable one, always completely satisfied in mind by power, how can it not become a great meaning? For those who abide in the gate of Dharma, the Tathagata constantly appears, clearly indicating, guiding from the thorns of sin, leading to Bodhi by name. The Buddhas always praise the correct combination of self-interest, condemn the wrong combination, and for the supreme beings who value place and discernment, by abandoning and relying on what can this Sugata's teaching become vast? All the conducive conditions that can cause obstacles, the Buddhas all truly declare here. That with extremely pure seeing, inconceivable Bodhi, overwhelming all the worlds, even the great darkness, can be completely eliminated, like the great sun rising, illuminating the path for beings. Thus, constantly accumulating virtue, completely filling, constantly obtaining great instructions from the Able One, the great Bodhisattva, after obtaining the vast Samadhi of mind, will cross to the other shore of the ocean of merits. From the Ornament of the Great Vehicle Sutras, Chapter Fifteen, Following the Instructions. Chapter Sixteen, Possessing Means Summary: Increasing faith and understanding, seeking and explaining the Dharma, as well as practice and right view, are following the instructions. Just as forests, sentient beings, mountains, and rivers, all rely on the earth, similarly, the three actions of the wise, all are rooted in generosity and other virtuous deeds. Extremely difficult tasks, whose nature is diverse, perfected through countless eons, possessing diligence, the sons of the Buddhas, with the pure actions of body, speech, and mind, will not feel weary here. Just as protecting one's body from poison, weapons, iron hail, flames, and enemies for one's own benefit, similarly, the sons of the Buddhas protect themselves from the two inferior vehicles, with the nature of the three actions. Always with non-discriminating action, not with karmic action, not observing the actions of karma and the three aspects, therefore, in order to correctly grasp its means, pure and boundless karmic actions will cross to the other shore. From the Ornament of the Great Vehicle Sutras, Chapter Sixteen, Possessing Means. Chapter Seventeen, Perfections and Gatherings Number and its nature, order and definitive words, as well as merits, familiarization, and those.
བ་དབྱེ་བསྡུ་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །ཡོན་ཏན་ཕན་ཚུན་རྣམ་ངེས་ཡིན་ཞེས་བྱ། །ལོངས་སྤྱོད་དང་ལུས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། །འཁོར་རྩོམ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ མངོན་མཐོ་དང་། །རྟག་ཏུ་ཉོན་མོངས་དབང་ཉིད་མི་འགྲོ་དང་། །བྱ་བ་རྣམས་ལ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའོ། །སེམས་ཅན་དོན་ལ་རབ་བརྩོན་པ། །གཏོང་དང་མི་གནོད་བཟོད་པས་བྱེད། །གནས་དང་གྲོལ་བ་བཞིར་ བཅས་པ། །རང་དོན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་སྤྱོད། །མི་འཕོངས་པ་དང་རྣམ་པར་མི་འཚེ་དང་། །རྣམ་འཚེ་བཟོད་དང་བྱ་བས་མི་སྐྱོ་དང་། །དགའ་བྱེད་ལེགས་པར་བརྗོད་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །གཞན་གྱི་དོན་ནི་ རང་གི་དོན་ཡིན་ནོ། །ལོངས་སྤྱོད་མངོན་པར་མི་དགའ་དང་། །རབ་གུས་གཉིས་ལ་མི་སྐྱོ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། །ཐེག་ཆེན་མཐའ་དག་འདིར་ཟད་དོ། །ཡུལ་རྣམས་ལ་ནི་མ་ཆགས་ལམ། ། དེ་ཐོབ་རྣམ་གཡེང་སྡོམ་པའི་གཞན། །སེམས་ཅན་མི་གཏོང་འཕེལ་བ་དང་། །སྒྲིབ་པ་རྣམ་པར་སྦྱོང་བའི་གཞན། །བསླབ་གསུམ་དབང་དུ་མཛད་ནས་ནི། །རྒྱལ་བས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག །ཡང་དག་བཤད་དེ་དང་པོ་གསུམ། ། 2-59 ཐ་མ་གཉིས་ཀྱིས་རྣམ་པ་གཉིས། །གཅིག་ནི་གསུམ་ཆར་ལ་ཡང་གཏོགས། །སྦྱིན་པ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད། །སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་ རྣམ་གསུམ། །ཚུལ་ཁྲིམས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད། །སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་རྣམ་གསུམ། །བཟོད་པ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་དང་། །རྣམ་པར་མི་ རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད། །སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་རྣམ་གསུམ། །བརྩོན་འགྲུས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད། །སེམས་ ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་རྣམ་གསུམ། །བསམ་གཏན་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད། །སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་རྣམ་གསུམ། །ཤེས་རབ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་ དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་བྱེད། །སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་རྣམ་གསུམ། །སྔ་མ་ལ་བརྟེན་ཕྱི་མ་སྐྱེ། །དམན་དང་མཆོག་ཏུ་གནས་ཕྱིར་དང་། །རགས་པ་དང་ནི་ ཕྲ་བའི་ཕྱིར། །དེ་དག་རིམ་པར་བསྟན་པ་ཡིན། །དབུལ་བ་འདོད་པར་བྱེད་པ་དང་། །བསིལ་བ་འཐོབ་དང་ཁྲོ་བཟོད་དང་། །མཆོག་སྦྱོར་བ་དང་ཡིད་འཛིན་དང་། །དོན་དམ་ཤེས་པའི་ཕྱིར་བཤད་དོ། །ཐམས་ཅད་བསྒོམ་པ་དངོས་པོ་དང་། ། 2-60 དེ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། །བསམ་པ་དང་ནི་ཐབས་དག་དང་། །དབང་སྦྱོར་ཉིད་ལ་རྟེན་པར་བརྗོད། །དོན་རྣམས་གཏོང་བར་བྱེད་པ་དང་། །རྩ་བ་སེམས་པ་ལ་བ
【現代漢語翻譯】 區分差別與不相符之處，稱為功德相互決定的原因。 圓滿的受用和身體，以及圓滿的眷屬，是殊勝之處。 永遠不被煩惱所控制，並且所做之事不會顛倒。 爲了眾生的利益而努力，通過佈施、不害和忍耐來行事。 安住於四種狀態（指住于律儀、住于善法、住于饒益有情、住于正見）和解脫，以各種方式利益自己。 不匱乏、不惱害、忍受惱害、做事不疲倦，以及爲了使他人歡喜而善言相慰，因此，他人的利益就是自己的利益。 不貪著受用，不厭倦恭敬和不厭倦，瑜伽中沒有分別念，所有的大乘都包含在這裡。 對於諸境不執著是道路，獲得此道是防護散亂的根本，不捨棄眾生是增長善根的根本，清凈業障是根本。 在掌握三學（戒、定、慧）之後，諸佛宣說了六度（佈施、持戒、忍辱、精進、禪定、智慧），前三度，后二度，各自有兩種作用，而一度則包含三種作用。 佈施能消除慳吝，並具有無分別的智慧，能圓滿一切願望，能使眾產生熟，有三種作用。 持戒能消除毀犯，並具有無分別的智慧，能圓滿一切願望，能使眾產生熟，有三種作用。 忍辱能消除嗔恚，並具有無分別的智慧，能圓滿一切願望，能使眾產生熟，有三種作用。 精進能消除懈怠，並具有無分別的智慧，能圓滿一切願望，能使眾產生熟，有三種作用。 禪定能消除散亂，並具有無分別的智慧，能圓滿一切願望，能使眾產生熟，有三種作用。 智慧能消除愚癡，並具有無分別的智慧，能圓滿一切願望，能使眾產生熟，有三種作用。 因為前一者是后一者的基礎，因為安住于低劣和殊勝，以及因為粗大和微細，所以這些是依次宣說的。 宣說佈施是爲了消除貧困和滿足願望，宣說持戒是爲了獲得清涼和調伏嗔恚，宣說忍辱是爲了結合殊勝和安忍，宣說精進是爲了攝持正念，宣說禪定是爲了證悟真諦。 一切修習都是事物（指佈施等六度），同樣是作意，是思考和方法，被稱為是依靠于自在的結合。 捨棄諸事物，根本在於思維。
【English Translation】 Distinguishing differences and incompatibilities is said to be the cause of mutually determining qualities. Perfect enjoyment and body, as well as perfect retinue, are superior. Never being controlled by afflictions, and actions not being reversed. Striving for the benefit of sentient beings, acting through generosity, non-harm, and patience. Abiding in four states (referring to abiding in vows, abiding in virtue, benefiting sentient beings, and abiding in right view) and liberation, benefiting oneself in every way. Not being impoverished, not harming, enduring harm, not being weary of actions, and speaking kindly to please others, therefore, the benefit of others is one's own benefit. Not being attached to enjoyment, not being weary of reverence and not being weary, in yoga there is no conceptualization, all of the Mahayana is contained here. Non-attachment to objects is the path, obtaining this is the basis for guarding against distraction, not abandoning sentient beings is the basis for increasing merit, purifying obscurations is the basis. Having mastered the three trainings (discipline, concentration, wisdom), the Buddhas have taught the six perfections (generosity, discipline, patience, diligence, concentration, wisdom), the first three, the last two, each have two functions, and one has three functions. Generosity eliminates miserliness and possesses non-conceptual wisdom, fulfills all desires, and ripens sentient beings, having three functions. Discipline eliminates transgression and possesses non-conceptual wisdom, fulfills all desires, and ripens sentient beings, having three functions. Patience eliminates anger and possesses non-conceptual wisdom, fulfills all desires, and ripens sentient beings, having three functions. Diligence eliminates laziness and possesses non-conceptual wisdom, fulfills all desires, and ripens sentient beings, having three functions. Concentration eliminates distraction and possesses non-conceptual wisdom, fulfills all desires, and ripens sentient beings, having three functions. Wisdom eliminates ignorance and possesses non-conceptual wisdom, fulfills all desires, and ripens sentient beings, having three functions. Because the former is the basis of the latter, because of abiding in inferiority and superiority, and because of grossness and subtlety, therefore these are taught in order. Generosity is taught to eliminate poverty and fulfill desires, discipline is taught to obtain coolness and subdue anger, patience is taught to combine excellence and endurance, diligence is taught to maintain mindfulness, concentration is taught to realize the ultimate truth. All practice is things (referring to the six perfections such as generosity), similarly is attention, is thought and method, is said to rely on the union of freedom. Abandoning things, the root is in thinking.
རྟེན་དང་། །ལུས་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཕུན་ ཚོགས་དང་། །གཉིས་རྗེས་འཛིན་དང་རྫོགས་བྱེད་དང་། །དེ་ཡང་སེར་སྣ་མེད་ལྡན་པར། །ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་མི་འཇིགས་གཏོང་། །སྦྱིན་པ་དེ་འདྲར་ཡོངས་ཤེས་ནས། །མཁས་པ་ཡང་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཡན་ལག་དྲུག་ ཞི་བསམ་པས་ཟིན། །བདེ་འགྲོ་གནས་པ་སྦྱིན་བྱེད་དང་། །རྟེན་དང་ཞི་དང་འཇིགས་པ་མེད། །བསོད་ནམས་ཚོགས་དང་ལྡན་པ་དང་། །བརྡར་བརྟགས་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པ་སྟེ། །སྡོམ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ལ་ཡོད། །ཚུལ་ ཁྲིམས་དེ་འདྲར་ཡོངས་ཤེས་ནས། །མཁས་པ་ཡང་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །མི་མཇེད་ཇི་མི་སྙམ་ཤེས་དང་། །སྙིང་རྗེས་ཆོས་ལ་རྟེན་པའི་ཕྱིར། །ཕན་ཡོན་ལྔར་ནི་ཡང་དག་བཤད། །དེ་ནི་གཉིས་ཀྱི་དོན་བྱེད་ དེ། །དཀའ་ཐུབ་གཙོ་དང་ཀུན་ཏུ་ལྡན། །དེ་ལ་དེ་ནི་རྣམ་གསུམ་འདོད། །བཟོད་པ་དེ་འདྲར་ཡོངས་ཤེས་ནས། །མཁས་པ་ཡང་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །དགེ་ལ་ཡང་དག་སྤྲོ་བ་དང་། །དད་དང་འདུན་ལ་ རྟེན་པ་དང་། །དྲན་སོགས་ཡོན་ཏན་འཕེལ་བྱེད་དང་། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་གཉེན་པོ་དང་། །མ་ཆགས་ལ་སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན། །དེ་དག་ལ་ནི་དེ་རྣམ་བདུན། །བརྩོན་འགྲུས་དེ་འདྲར་ཡོངས་ཤེས་ནས། །མཁས་པ་ཡང་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད། ། 2-61 སེམས་ནི་ནང་དུ་གནས་པ་དང་། །དྲན་དང་བརྩོན་འགྲུས་ལ་བརྟེན་པ། །བདེ་བ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་དང་། །མངོན་ཤེས་གནས་ལ་དབང་བསྒྱུར་བ། །ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ནི་གཙོ་བོ་སྟེ། །དེ་དག་ལ་ཡོད་དེ་ རྣམ་གསུམ། །བསམ་གཏན་དེ་འདྲར་ཡོངས་ཤེས་ནས། །མཁས་པ་ཡང་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཤེས་བྱ་ཡང་དག་རབ་རྣམ་འབྱེད། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་རྟེན་པ་དང་། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཤིན་ཏུ་གྲོལ། །ཤེས་རབ་འཚོ་ བ་ལེགས་བཤད་དང་། །ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ནི་མཆོག་ཡིན་ཏེ། །དེ་དག་ལ་ཡོད་དེ་རྣམ་གསུམ། །ཤེས་རབ་དེ་འདྲར་ཡོངས་ཤེས་ནས། །མཁས་པ་ཡང་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །དཀར་པོའི་ཆོས་ཀུན་རྣམ་པར་གཡེངས་པ་ དང་། །མཉམ་པར་གཞག་དང་གཉིས་ཀར་ཤེས་པར་བྱ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་གཉིས་དང་ནི། །གཉིས་དང་གཉིས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བསྡུས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྦྱིན་པ་ནི། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །ཆགས་པ་ ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །ཆགས་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བཟོད་པ་ནི། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །ཆགས་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བརྩོན་འགྲུས་ནི། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། ། 2-62 ཆགས་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསམ་གཏན་ནི། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །ཆགས་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། །མ་
【現代漢語翻譯】 憑藉所依（rten，支援、基礎），身體和圓滿的受用（longs spyod phun tshogs），以及二者相續和成辦，並且不吝嗇地施予，無畏地佈施財物和佛法。完全瞭解這樣的佈施后，智者會如實地修行。六種支分被寂靜的意念所攝持，安樂地行持佈施，憑藉所依和寂靜，遠離怖畏，具足福德資糧，獲得辨別抉擇的法性。安住于戒律者擁有這些功德。完全瞭解這樣的戒律后，智者會如實地修行。瞭解不生嗔恨之心，以慈悲為懷而依止佛法，因此如實宣說了五種利益。這能成辦自他二利，以苦行為主且恒時具足。對此，有三種不同的觀點。完全瞭解這樣的忍辱后，智者會如實地修行。對善法生起歡喜，依止信心和意樂，增長憶念等功德，是煩惱的對治，並具足無貪等功德。對於這些，有七種不同的分類。完全瞭解這樣的精進后，智者會如實地修行。 心安住于內，依靠憶念和精進，生起安樂，自在地駕馭神通，是諸法之主。對於這些，有三種不同的分類。完全瞭解這樣的禪定后，智者會如實地修行。完全辨別所知，依止禪定，徹底解脫煩惱。智慧是善說的滋養，是諸法之頂。對於這些，有三種不同的分類。完全瞭解這樣的智慧后，智者會如實地修行。要知道，清凈的善法會完全散亂，也要知道止觀雙運。兩種波羅蜜多，以二和二來完全概括。菩薩的佈施，是不執著、不染著、無執著的。甚至連執著本身也不是，不執著、不染著、無執著的。菩薩的戒律，是不執著、不染著、無執著的。甚至連執著本身也不是，不執著、不染著、無執著的。 菩薩的忍辱，是不執著、不染著、無執著的。甚至連執著本身也不是，不執著、不染著、無執著的。菩薩的精進，是不執著、不染著、無執著的。 甚至連執著本身也不是，不執著、不染著、無執著的。菩薩的禪定，是不執著、不染著、無執著的。
【English Translation】 Relying on the basis (rten, support, foundation), the body and perfect enjoyment (longs spyod phun tshogs), as well as the continuity and accomplishment of both, and giving generously without stinginess, fearlessly bestowing wealth and Dharma. Having fully understood such giving, the wise will practice accordingly. The six limbs are encompassed by peaceful intention, happily practicing giving, relying on the basis and peace, free from fear, possessing the accumulation of merit, and obtaining the Dharma nature of discernment. Those who abide in discipline possess these qualities. Having fully understood such discipline, the wise will practice accordingly. Understanding not to harbor anger, relying on the Dharma with compassion, therefore, five benefits are truly proclaimed. This can accomplish the benefit of oneself and others, primarily through asceticism and constant possession. Regarding this, there are three different views. Having fully understood such patience, the wise will practice accordingly. Generating joy in virtue, relying on faith and aspiration, increasing qualities such as mindfulness, is the antidote to afflictions, and possessing qualities such as non-attachment. For these, there are seven different classifications. Having fully understood such diligence, the wise will practice accordingly. The mind dwells within, relying on mindfulness and diligence, generating happiness, freely controlling supernatural powers, is the lord of all dharmas. For these, there are three different classifications. Having fully understood such meditation, the wise will practice accordingly. Completely distinguishing what is to be known, relying on meditation, completely liberating from afflictions. Wisdom is the nourishment of good speech, the crown of all dharmas. For these, there are three different classifications. Having fully understood such wisdom, the wise will practice accordingly. Know that pure virtue will be completely scattered, and also know the union of calm and insight. The two perfections are completely summarized by two and two. The giving of a Bodhisattva is non-attachment, non-staining, and without attachment. Even attachment itself is not, non-attachment, non-staining, and without attachment. The discipline of a Bodhisattva is non-attachment, non-staining, and without attachment. Even attachment itself is not, non-attachment, non-staining, and without attachment. The patience of a Bodhisattva is non-attachment, non-staining, and without attachment. Even attachment itself is not, non-attachment, non-staining, and without attachment. The diligence of a Bodhisattva is non-attachment, non-staining, and without attachment. Even attachment itself is not, non-attachment, non-staining, and without attachment. The meditation of a Bodhisattva is non-attachment, non-staining, and without attachment.
ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་ པ་མེད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཤེས་རབ་ནི། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །ཆགས་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །སངས་རྒྱས་སྲས་རྣམས་སློང་དང་ཕྲད་ན་རང་གི་ སྲོག་ཀྱང་རྟག་ཏུ་གཏོང་། །སྙིང་རྗེས་གཞན་ལས་ལན་ཡང་མི་རེ་འདོད་པའི་འབྲས་བུ་དོན་མི་གཉེར། །སྦྱིན་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་བཀོད། །སྦྱིན་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ ཡོངས་ཟིན་པས་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མི་ཟད་བཞག །སངས་རྒྱས་སྲས་རྣམས་སྡོམ་དང་བརྩོན་པའི་རང་བཞིན་ཚུལ་ཁྲིམས་གསུམ་རྟག་བླངས། །མཐོ་རིས་མངོན་པར་མི་འདོད་ཡང་དག་ཐོབ་ཀྱང་དེ་ལ་ཆགས་མི་སྐྱེད། ། ཚུལ་ཁྲིམས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་བཀོད། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཡོངས་ཟིན་པས་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མི་ཟད་བཞག །སངས་རྒྱས་སྲས་རྣམས་ཤིན་ཏུ་བྱ་དཀའ་དེ་བཞིན་ མི་ཡི་གནོད་ཀུན་བཟོད། །མཐོ་རིས་གཉེར་དང་མི་ནུས་པས་མིན་འཇིགས་པས་མ་ཡིན་ཕན་ལྟས་མིན། །བཟོད་པ་བླ་ན་མེད་པས་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་བཀོད། ། བཟོད་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཡོངས་ཟིན་པས་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མི་ཟད་བཞག ། 2-63 རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་གོ་ཆ་སྦྱོར་བའི་བདག་ཉིད་བརྩོན་འགྲུས་དཔེ་མེད་བྱས། །རང་དང་གཞན་གྱི་ཉོན་མོངས་ཚོགས་གཞོམ་བྱང་ཆུབ་དམ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད། །བརྩོན་འགྲུས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་ བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་བཀོད། །བརྩོན་འགྲུས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཡོངས་ཟིན་པས་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མི་ཟད་བཞག །རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་ཏིང་འཛིན་མང་ལྡན་བསམ་གཏན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་བསྒྲུབས། །བསམ་གཏན་བདེ་བ་ཕུལ་ གྱིས་གནས་ཤིང་སྙིང་རྗེས་སྐྱེ་བ་དམན་ལ་རྟེན། །བསམ་གཏན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་བཀོད། །བསམ་གཏན་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཡོངས་ཟིན་པས་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མི་ཟད་བཞག ། རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་དེ་ཉིད་ཤེས་བྱ་གང་ཡིན་མཐའ་དག་རྣམ་ཀུན་ཤེས། །མྱ་ངན་འདས་ལའང་བློ་ཡིས་ཆགས་རབ་མི་སྐྱེད་འཁོར་བར་སྨོས་ཅི་དགོས། །ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་ བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་བཀོད། །ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་གསུང་བས་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མི་ཟད་བཞག །རྒྱ་ཆེ་བ་དང་ཟང་ཟིང་མེད། །དོན་ཆེ་བ་དང་མི་ཟད་པ། །སྦྱིན་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ ཀྱི། །ཡོན་ཏན་བཞིར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །སློང་བ་མཐོང་རྫོགས་དགའ་བ་དང་། །མི་དགའ་བ་དང་སྨོན་པ་དང་། །སྦྱིན་པ་པོ་ནི་བརྩེར་ལྡན་པས། །ལྷག་པར་ལྡན་པས་རྟག་ཟིལ་གནོན། །བརྩེ་བས་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ནི། ། 2-64 སྲོག་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཆུང་མ་དག །རྟག་གཏོང་ཤིན་ཏུ་དགའ་བྱེད་པ། །དེ་སྤོང་ཇི་ལྟར་སྲུང་མི་འགྱུར། །འཕགས་པ་མི་ལྟ་སེམས་སྙོམས་ཤིང་། །མི་འཇིགས་བརྩེ་ཕྱིར་ཀུན་ས
【現代漢語翻譯】 不執著于執著，沒有執著。 菩薩的智慧，不執著，沒有執著。 執著本身也不是，不執著，沒有執著。 佛子們在遇到乞討時，總是捨棄自己的生命。 以慈悲之心不期望從他人那裡得到回報，不追求果報。 以佈施本身，將一切眾生安置於三種菩提之中。 佈施被智慧圓滿攝持，所以在世間不會窮盡。 佛子們恒常受持戒律、精進的自性，以及三種戒律。 不希求天界，即使獲得了，也不會對其產生執著。 以戒律本身，將一切眾生安置於三種菩提之中。 戒律被智慧圓滿攝持，所以在世間不會窮盡。 佛子們能夠忍受極其難以忍受的人的各種傷害。 不是爲了追求天界，也不是因為無能為力，不是因為恐懼，也不是爲了利益。 以無上的忍辱，將一切眾生安置於三種菩提之中。 忍辱被智慧圓滿攝持，所以在世間不會窮盡。 勝者的佛子們，以披甲的自性，做出無與倫比的精進。 摧毀自己和他人的煩惱，證得殊勝的菩提。 以精進本身，將一切眾生安置於三種菩提之中。 精進被智慧圓滿攝持，所以在世間不會窮盡。 勝者的佛子們，擁有眾多三摩地，修習各種禪定。 安住于禪定的殊勝喜樂之中，以慈悲心依止下劣的眾生。 以禪定本身，將一切眾生安置於三種菩提之中。 禪定被智慧圓滿攝持，所以在世間不會窮盡。 勝者的佛子們，對於所應知的一切，完全通達。 對於涅槃也不會以分別念產生執著，更何況是輪迴。 以智慧本身，將一切眾生安置於三種菩提之中。 智慧完全調伏有情，所以在世間不會窮盡。 廣大且無雜染，意義重大且不會窮盡。 佈施等一切的功德，應當了知這四種。 看到乞討者感到圓滿的歡喜，以及不歡喜和期望。 佈施者充滿慈愛，以超勝的力量恒常壓制（吝嗇）。 以慈愛之心，對於眾生，生命、受用、妻女。 恒常施捨，做出極大的歡喜，如何捨棄而不守護呢？ 聖者不看重（自己），內心平靜，無所畏懼，爲了慈愛一切。
【English Translation】 Not attached to attachment, there is no attachment. The wisdom of a Bodhisattva is unattached, there is no attachment. Attachment itself is not, unattached, there is no attachment. When the sons of the Buddha encounter beggars, they always give up their own lives. With compassion, they do not expect any return from others, nor do they seek any fruit. By the act of giving itself, they place all beings in the three Bodhis (states of enlightenment). Giving is fully grasped by wisdom, so it will not be exhausted in the world. The sons of the Buddha always take the nature of discipline and diligence, and the three disciplines. They do not desire heaven, and even if they attain it, they do not develop attachment to it. By the act of discipline itself, they place all beings in the three Bodhis. Discipline is fully grasped by wisdom, so it will not be exhausted in the world. The sons of the Buddha endure all kinds of harm from people, which is very difficult to do. It is not because they seek heaven, nor because they are unable, not because of fear, nor for the sake of benefit. With unsurpassed patience, they place all beings in the three Bodhis. Patience is fully grasped by wisdom, so it will not be exhausted in the world. The sons of the Victorious Ones, with the nature of wearing armor, perform unparalleled diligence. They destroy the afflictions of themselves and others, and attain the supreme Bodhi. By the act of diligence itself, they place all beings in the three Bodhis. Diligence is fully grasped by wisdom, so it will not be exhausted in the world. The sons of the Victorious Ones, possessing many samadhis, accomplish all kinds of meditation. They abide in the supreme bliss of meditation, and rely on inferior beings with compassion. By the act of meditation itself, they place all beings in the three Bodhis. Meditation is fully grasped by wisdom, so it will not be exhausted in the world. The sons of the Victorious Ones, completely understand everything that should be known. They do not develop attachment to Nirvana with their minds, let alone Samsara. By the act of wisdom itself, they place all beings in the three Bodhis. Wisdom completely subdues sentient beings, so it will not be exhausted in the world. Vast and without contamination, meaningful and inexhaustible. The qualities of all things such as giving should be known as these four. Seeing the beggar, complete joy, as well as displeasure and expectation. The giver is full of love, and constantly suppresses (stinginess) with superior power. With loving-kindness, towards sentient beings, life, possessions, wives and daughters. Constantly giving, making great joy, how can one abandon and not protect it? The noble one does not look (at himself), his mind is calm, fearless, for the sake of loving all.
ྟེར་བ། །གཞན་ལ་གནོད་པར་བྱེད་ པ་ཡིས། །ལོག་པའི་ཚིག་ནི་ཇི་ལྟར་སྨྲ། །སྙོམས་པར་ཕན་པར་འདོད་པས་བརྩེ་བ་ཅན། །གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་སྐྱེ་བས་ཤིན་ཏུ་འཇིགས། །སེམས་ཅན་འདུལ་བ་ལ་ནི་སེམས་བརྩོན་པ། །ངག་གི་ཉེས་རྣམ་ གསུམ་ལས་ཤིན་ཏུ་རིང་། །ཐམས་ཅད་གཏོང་བ་སྙིང་རྗེ་ཅན། །རྟེན་འབྱུང་ཆོས་ལ་རབ་མཁས་པ། །དེ་ནི་ཡིད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་ཀུན། །ཇི་ལྟ་བུར་ན་དང་དུ་ལེན། །བརྩེར་ལྡན་གང་ཚེ་གནོད་པ་བྱེད་ པ་དང་། །གཞན་ལ་ཕན་པའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་རྟག་ཏུ། །ཕན་པའི་འདུ་ཤེས་དགའ་བ་རྙེད་གྱུར་པ། །དེ་ཡིས་གང་ལ་ཅི་ཞིག་བཟོད་པར་བྱ། །གཞན་ལ་གཞན་གྱི་འདུ་ཤེས་བྲལ་བ་དང་། །བདག་པས་ ཆེས་ལྷག་གཞན་ལ་རྟག་བྱམས་དང་། །དགའ་བ་སྤྱོད་ཕྱིར་བརྩེ་བ་དང་བཅས་ལ། །བརྩོན་འགྲུས་དཀའ་བ་མིན་ལ་ཤིན་ཏུ་དཀའ། །གསུམ་གྱི་བསམ་གཏན་བདེ་བ་ཆུང་། །བདག་བདེ་གཞན་པ་ཡོངས་ཉམས་འགྱུར། །ཟད་ འགྱུར་རྨོངས་དང་བཅས་པར་འདོད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བཟློག་པ་འོ། །ཇི་ལྟར་མཚན་མོ་ལག་ནོམ་དང་། །ཁེབས་སྒྲོན་དེ་བཞིན་ཤེས་པ་གསུམ། །སྙིང་རྗེ་ཅན་གྱི་ཤེས་པ་ནི། །ཉི་མའི་ཟེར་བཞིན་མཚུངས་པ་མེད། ། 2-65 སྦྱིན་པ་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི། །རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད། །ཚུལ་ཁྲིམས་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི། །རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་ བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད། །བཟོད་པ་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི། །རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད། །བརྩོན་འགྲུས་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི། །རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད། །བསམ་གཏན་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི། །རྒྱུ་ མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད། །ཤེས་རབ་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི། །རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་ དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྦྱིན་པ་ནི། །སེམས་ཅན་གཅིག་བདེ་བསྐལ་མང་དུ། །གནོད་པ་བྱེད་ཀྱང་དགའ་འགྱུར་ན། །དེ་ལས་བཟློག་པ་སྨོས་ཅི་དགོས། །ལུས་ཅན་རྣམས་ནི་ གང་ཕྱིར་ནོར་འདོད་པ། །བརྟན་རྣམས་དེ་ཉིད་ལུས་ཅན་རྣམས་ལ་གཏོང་། །སྐྱེ་བོ་རྣམས་ནི་ལུས་ཕྱིར་ནོར་འདོད་དེ། །དེ་ཉིད་བརྟན་རྣམས་བརྒྱ་ཕྲག་རྣམས་སུ་གཏོང་། །གང་ཚེ་ལུས་ཉིད་གཏོང་ཡང་ཡིད་སྡུག་མི་བསྔལ་བ། ། 2-66 དེ་ཚེ་རྫས་ངན་ལྟ་ལ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་ཞིག་དགོས། །དེ་འདིའི་འཇིག་རྟེན་འདས་པ་དེ་དེས་དགའ་འགྱུར་བ། །གང་ཡིན་དེ་ནི་དེ་ཡི་ཡང་ནི་བླ་
【現代漢語翻譯】 以慳吝為根本，以損害他人為行為，如何說虛妄之語？ 以平等利益為愿，心懷慈愛，因他人之苦而極度恐懼。 精進于調伏眾生之心，遠離口語的三種過失。 捨棄一切，心懷慈悲，精通緣起之法。 這樣的人，如何會接受內心的煩惱呢？ 當慈愛之人行損害之事時，對於利益他人的痛苦，總是懷有利益的想法並感到歡喜。 這樣的人，對於什麼又能忍受呢？ 對於他人缺乏他人的認知，以自我為中心，卻總是慈愛他人。 爲了享受快樂而心懷慈愛，對於勤奮，不難的事情也變得非常困難。 三種禪定的快樂是微小的，自我的快樂會完全喪失改變。 想要窮盡一切，與愚癡相伴，這是與菩提心背道而馳的。 如同夜晚的手杖、遮蔽物和燈，這三種智慧。 慈悲之人的智慧，如同太陽的光芒，無與倫比。 佈施，從所依、基礎、原因、完全迴向、 因和智慧、清凈的福田以及處所的方面來說，是殊勝的。 持戒，從所依、基礎、原因、完全迴向、 因和智慧、清凈的福田以及處所的方面來說，是殊勝的。 忍辱，從所依、基礎、原因、完全迴向、 因和智慧、清凈的福田以及處所的方面來說，是殊勝的。 精進，從所依、基礎、原因、完全迴向、 因和智慧、清凈的福田以及處所的方面來說，是殊勝的。 禪定，從所依、基礎、原因、完全迴向、 因和智慧、清凈的福田以及處所的方面來說，是殊勝的。 智慧，從所依、基礎、原因、完全迴向、 因和智慧、清凈的福田以及處所的方面來說，是殊勝的。 菩薩的佈施，即使眾生爲了自己的快樂，在多劫中 不斷地損害自己，菩薩也會感到歡喜，更何況是相反的情況呢？ 有情眾生爲了什麼而貪求財物呢？ 賢善之人會將財物施捨給有情眾生。 人們爲了身體而貪求財物， 賢善之人會將身體施捨給成百上千的人。 當捨棄身體時，內心也不感到痛苦， 那麼對於看待低劣之物，又有什麼可說的呢？ 因此，對於此世和來世，他都會感到歡喜， 這樣的人，才是真正的殊勝。
【English Translation】 Rooted in stinginess, acting to harm others, how can one speak false words? Wishing for equal benefit, with a loving heart, and deeply fearful of others' suffering. Diligently striving to tame sentient beings' minds, far from the three faults of speech. Giving up everything, with compassion, and highly skilled in the law of dependent origination. How can such a person accept the afflictions of the mind? When a loving person does harm, they always have a beneficial thought and rejoice in the suffering that benefits others. What can such a person endure? Lacking the perception of others, self-centered, yet always loving others. With love for the sake of enjoying happiness, diligence is very difficult even for things that are not difficult. The happiness of the three meditations is small, and one's own happiness will be completely lost and changed. Wanting to exhaust everything, accompanied by ignorance, is contrary to the Bodhi mind. Like a cane, a cover, and a lamp in the night, these three kinds of wisdom. The wisdom of a compassionate person is like the rays of the sun, unparalleled. Giving, from the aspects of support, basis, cause, complete dedication, cause and wisdom, pure fields of merit, and place, is considered supreme. Discipline, from the aspects of support, basis, cause, complete dedication, cause and wisdom, pure fields of merit, and place, is considered supreme. Patience, from the aspects of support, basis, cause, complete dedication, cause and wisdom, pure fields of merit, and place, is considered supreme. Diligence, from the aspects of support, basis, cause, complete dedication, cause and wisdom, pure fields of merit, and place, is considered supreme. Meditation, from the aspects of support, basis, cause, complete dedication, cause and wisdom, pure fields of merit, and place, is considered supreme. Wisdom, from the aspects of support, basis, cause, complete dedication, cause and wisdom, pure fields of merit, and place, is considered supreme. The giving of a Bodhisattva, even if sentient beings, for their own happiness, for many kalpas constantly harm themselves, the Bodhisattva will rejoice, let alone the opposite situation? For what do sentient beings crave wealth? Virtuous people will give wealth to sentient beings. People crave wealth for the body, Virtuous people will give their bodies to hundreds and thousands of people. When giving up the body, the mind does not feel pain, Then what is there to say about looking at inferior things? Therefore, he will rejoice in this life and the next, Such a person is truly supreme.
མ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་བློ་ལྡན་འདི་ནི་ཀུན་ གཏོང་བས། །དོན་གཉེར་སྐྱེ་བོ་དགའ་བས་དགའ་བ་ལྟར། །དེ་ལྟར་སློང་མོ་བ་དག་བླང་བྱ་བ། །འདོད་དགུ་ཐོབ་པ་དག་གིས་དགར་མི་འགྱུར། །བློ་ཅན་བདོག་དགུ་བཏང་བས་ནོར་མེད་པ། །བདག་ཉིད་ ནོར་ལྡན་སེམས་པ་ཇི་ལྟ་བར། །སློང་བ་ལོངས་སྤྱོད་ཀུན་རྫོགས་བདག་ཉིད་ནི། །དེ་ལྟར་ནོར་དང་ལྡན་པར་མི་སེམས་སོ། །ཇི་ལྟར་བློ་ལྡན་འདི་ནི་སྦྱིན་པ་བཟང་པོས་ཚུལ་བཞིན་དུ། །དོན་གཉེར་ ཚིམ་བྱས་དེ་ལ་ཕན་ཆེན་འདོགས་པར་སེམས་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་སློང་མོ་བ་དག་ཤིན་ཏུ་ནོར་མང་ཐོབ་ནས་ནི། །སྦྱིན་པ་པོ་ལ་རྙེད་པའི་རྒྱུ་ཡིས་དྲིན་དུ་མི་བརྩིའོ། །ལམ་ཀའི་འབྲས་མཆོག་ ལྡན་པའི་ཤིང་ལས་ལོངས་སྤྱོད་ཇི་ལྟ་བར། །ལུས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་གང་གི་ནོར་རྫས་རྒྱ་ཆེར་བླངས་ནས་ནི། །བདག་ཉིད་དོགས་དང་བྲལ་བར་རང་ཉམས་སྤྱོད་པར་བྱེད་པ་ལ། །བཏང་དགའ་ལོངས་སྤྱོད་ཅན་ དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལས་གཞན་མིན། །གཙོ་དང་དེའི་རྒྱུ་ལས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་། །རྣམ་པའི་དབྱེ་བ་རྟེན་གྱི་དབྱེ་བ་དང་། །བར་ཆད་རྣམ་བཞིའི་གཉེན་པོའི་དབྱེ་བ་ཡིས། །བརྩོན་འགྲུས་ཡོངས་ཤེས་བྱ་ཞེས་རབ་ཏུ་བསྟན། ། 2-67 དགེ་བའི་ཚོགས་ཀྱི་ནང་ན་བརྩོན་འགྲུས་མཆོག །འདི་ལྟར་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་རྗེས་འཐོབ། །བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་ནི་མོད་ལ་བདེ་གནས་མཆོག །འཇིག་རྟེན་འདས་དང་འཇིག་རྟེན་གཏོགས་པ་འགྲུབ། །བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་ནི་ སྲིད་སྤྱོད་འདོད་པ་འཐོབ། །བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་ནི་དག་པ་རབ་འགྱུར་ལྡན། །བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་ནི་འཇིག་ཚོགས་འདས་ནས་གྲོལ། །བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་ནི་བྱང་ཆུབ་མཆོག་སངས་རྒྱས། །གཞན་ཡང་ཉམས་དང་འཕེལ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་ དང་། །ཐར་པའི་དབང་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྤངས་གཞན། །དེ་ཉིད་རབ་ཞུགས་ཡོངས་སུ་སྒྱུར་བྱེད་དང་། །བརྩོན་འགྲུས་དོན་ཆེན་ངེས་ཚིག་གཞན་དུ་འདོད། །ཐོག་མར་དགེ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དེ་ནས་ནི། །ཚུལ་བཞིན་རབ་ ཞུགས་སྦྱོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་ཏེ། །མ་ཞུམ་མི་འགོང་ཆོག་མི་ཤེས་བརྩོན་འགྲུས། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་རྣམས་རབ་གསུངས། །ཐེག་པ་གསུམ་བརྩོན་སྐྱེ་བོ་ལ་བརྟེན་ནས། །བསམ་བློ་ཞན་དང་རྒྱ་རབ་ཆེ་ ལྡན་ཕྱིར། །བརྩོན་འགྲུས་ཐ་མ་འབྲིང་དང་མཆོག་གཞན་ཏེ། །དེ་ནི་དོན་ཆུང་བ་དང་དོན་ཆེན་འདོད། །བརྩོན་འགྲུས་ལྡན་པ་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱིས་ཕམ་མེད། །བརྩོན་འགྲུས་ལྡན་པ་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་ཕམ་མེད། །བརྩོན་འགྲུས་ ལྡན་པ་སྐྱོ་བས་ཕམ་པ་མེད། །བརྩོན་འགྲུས་ལྡན་པ་ཐོབ་པས་ཕམ་པ་མེད། །ཕན་ཚུན་བསྡུས་ཕྱིར་རབ་དབྱེའི་ཕྱིར། །ཆོས་ཉིད་ཕྱིར་དང་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དྲུག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །རྣམ་པར་ངེས་པར་ཤེས་པར་བྱ། ། 2-68 སྦྱིན་མཚུངས་དེ་སྟོན་ལེན་འཇུག་དང་། །བདག་ཉི
【現代漢語翻譯】 並非如此。智者如此慷慨地佈施一切，如同追求財富的人因喜悅而快樂一樣。同樣，乞討者獲得所需之物，也不會因此而感到滿足。智者捨棄所有財富，變得一無所有，但他的內心卻像擁有財富一樣富足。乞討者獲得一切享用之物，也不會因此而認為自己擁有財富。智者以美好的佈施滿足了眾生的願望，並想著要給予他們更大的利益。同樣，乞討者即使獲得再多的財富，也不會因為施予者的恩惠而心存感激。如同從路邊結滿豐碩果實的樹上獲取所需一樣，眾生隨意取用他的財物，自己享用，毫無顧忌。這樣樂於施捨、享受佈施的人，不是菩薩又能是誰呢？ 通過主體和其原因的差別，形態的差別，所依的差別，以及四種障礙的對治的差別，精進應當被完全瞭解。 在善法之中，精進最為殊勝。因此，依靠精進才能獲得相應的果報。精進能迅速帶來安樂，能成就世間和出世間的一切。精進能獲得輪迴中的享樂，精進能帶來清凈和殊勝，精進能從輪迴的痛苦中解脫，精進能證得無上菩提。 此外，還有關於退步和進步的精進，與解脫的順逆相關的精進。以及完全投入和轉變的精進，精進的重大意義還有其他的解釋。 首先是善的精進，然後是如理投入的精進，不灰心、不膽怯、知足的精進。所有這些都是佛陀所宣說的。依靠三乘的精進，由於眾生的根器有下、中、上之分，因此精進也有下、中、上之別。這些分別對應于小目標和大目標。 具有精進的人不會被享樂所擊敗，具有精進的人不會被煩惱所擊敗，具有精進的人不會被沮喪所擊敗，具有精進的人不會被得失所擊敗。 爲了相互包含和區分，爲了法的本性以及原因，對於六度（Paramita）的一切方面，都應當徹底瞭解。 佈施的譬喻，顯示了給予和接受的行為，以及自我的（態度）。
【English Translation】 It is not so. How can a wise person give away everything so happily, just as a person seeking wealth rejoices with joy? Likewise, beggars, even if they receive what they desire, will not be satisfied. A wise person, having given away all possessions and become penniless, feels as rich in his heart as if he possessed wealth. Beggars, even if they have all the enjoyments, do not think of themselves as wealthy. Just as a wise person satisfies the wishes of beings with excellent generosity and thinks of bestowing great benefit upon them, so too, beggars, even if they receive a great deal of wealth, do not regard the giver with gratitude for the cause of their gain. Just as one enjoys the fruits of a tree laden with excellent fruits by the roadside, so too, beings take his wealth extensively and enjoy themselves without hesitation. Such a one who delights in giving and enjoys generosity is none other than a Bodhisattva. Through the difference of the principal and its cause, the difference of forms, the difference of support, and the difference of the antidotes to the four hindrances, diligence should be fully understood. Among the assemblies of virtue, diligence is supreme. Thus, relying on it, one obtains its results. Diligence quickly brings happiness and accomplishes everything worldly and transcendent. Diligence obtains the pleasures of existence, diligence brings purity and excellence, diligence liberates from the suffering of existence, and diligence attains supreme enlightenment. Furthermore, there is diligence of decline and increase, diligence related to liberation and its opposites, as well as diligence of complete engagement and transformation. The great meaning of diligence has other explanations. First, there is the diligence of virtue, then the diligence of proper engagement. The diligence of not being discouraged, not being afraid, and knowing contentment. All these are well-spoken by the Buddhas. Relying on the diligence of the three vehicles, because beings have inferior, middling, and superior faculties, there are inferior, middling, and superior diligences. These correspond to small and large goals. One who has diligence is not defeated by enjoyment, one who has diligence is not defeated by afflictions, one who has diligence is not defeated by discouragement, and one who has diligence is not defeated by gain or loss. For the sake of mutual inclusion and distinction, for the sake of the nature of Dharma and the cause, in all aspects of the six perfections (Paramita), one should thoroughly understand. The simile of generosity shows the act of giving and receiving, and the (attitude) of self.
ད་རྗེས་སུ་འཇུག་རྣམས་ཀྱིས། །སྙན་པར་སྨྲ་དང་དོན་སྤྱོད་དང་། །དོན་མཐུན་ཉིད་དུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཕན་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་དང་ནི། །འཛིན་པར་བྱེད་དང་འཇུག་ བྱེད་དང་། །དེ་བཞིན་རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་པས། །བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་བཞིར་ཤེས་བྱ། །དང་པོས་སྣོད་འགྱུར་དངོས་པོ་སྟེ། །གཉིས་པ་ཡིས་ནི་མོས་པ་ཡིན། །གསུམ་པ་ཡིས་ནི་སྒྲུབ་པ་སྟེ། །བཞི་པས་རྣམ་ པར་སྦྱོང་བའོ། །ཟང་ཟིང་དང་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྟེ། །དམིགས་པའི་ཆོས་ལ་སོགས་པ་ཡིས། །བསྡུ་བ་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནི། །བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་བཞིར་འདོད་དོ། །རྣམ་པའི་དབྱེ་བའི་སྒོ་ནས་ནི། །བསྡུ་བ་ དམན་དང་འབྲིང་དང་མཆོག །ཕལ་ཆེར་དོན་མེད་དོན་ཡོད་དང་། །རྣམ་ཀུན་དོན་ཡོད་ཤེས་པར་བྱ། །འཁོར་སྡུད་པ་དང་ལྡན་པ་རྣམས། །ཚུལ་འདི་ལ་ནི་ཡང་དག་རྟེན། །ཀུན་གྱི་དོན་ཀུན་སྒྲུབ་བྱེད་ཅིང་། ། ཐབས་བཟང་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་བསྔགས། །བསྡུས་དང་སྡུད་པར་འགྱུར་བ་དང་། །གང་དག་ད་ལྟར་སྡུད་བྱེད་པ། །དེ་ཀུན་དེ་འདྲར་དེ་ལྟ་བས། །འདི་ནི་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་ལམ། །དེ་ལྟར་རྟག་ཏུ་ལོངས་ སྤྱོད་མ་ཆགས་བློ། །ཞི་སྡོམ་བརྩོན་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་གནས་བདག །སྲིད་ཡུལ་མཚན་མ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། །དེ་ནི་སེམས་ཅན་ཚོགས་སྡུད་བྱེད་པ་ཡིན། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་བསྡུ་བའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་བདུན་པའོ།། 2-69 ༈ །། ༄། །མཆོད་པ་དང་བསྟེན་པ་དང་ཚད་མེད་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅོ་བརྒྱད་པ། རབ་དང་སེམས་དང་ལྡན་པ་ཡིས། །ཚོགས་གཉིས་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་གོས་སོགས་ཀྱིས། །མངོན་སུམ་མངོན་སུམ་མིན་པར་མཆོད། །སངས་རྒྱས་འབྱུང་བ་དོན་ཡོད་པར། །སྨོན་ལམ་དང་ནི་ ལྡན་པ་ཡི། །གསུམ་པོ་དམིགས་པར་མི་བྱེད་པ། །སངས་རྒྱས་མཆོད་པ་རྫོགས་པ་ཡིན། །སེམས་ཅན་དག་ནི་ཚད་མེད་པ། །ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱེད་པ་གཞན། །རྫས་དང་སེམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་གཞན། །མོས་པ་ དང་ནི་སྨོན་པ་དང་། །བརྩེ་དང་བཟོད་པ་དག་དང་ནི། །ཡང་དག་སྤྱོད་པའི་སྒོ་དང་ནི། །གཞི་ལ་གཏོད་དང་རྟོགས་པ་དང་། །གྲོལ་དང་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་གཞན། །རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། ། རྟེན་དང་དངོས་དང་རྒྱུ་དང་ནི། །ཡེ་ཤེས་དང་ནི་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་མཆོད་པ་རབ་བསྟན་པ། །རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་ཉིད་དང་ནི། །བདག་ཉིད་དང་ནི་གཞན་དག་དང་། །རྙེད་དང་བཀུར་སྟི་ཉིད་ དང་ནི། །སྒྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་དེ་རྣམ་གཉིས། །མཆོད་པ་ཆུང་དང་ཆེན་པོ་དེ། །ང་རྒྱལ་བཅས་དང་ང་རྒྱལ་མེད། །སྦྱོར་དང་འགྲོ་བ་ཉིད་དང་ནི། །སྨོན་པའི་སྒོ་ནས་དེར་འདོད་དོ། །རང་གི་སེམས་ ཀྱིས་སངས་རྒྱས་རྣམས་མཆོད་པ། །ཆོས་ལ་མོས་དང་བསམ་དང་དབང་འབྱོར་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཐབས་ཡོངས་བཟུང་བ་དང་། །ཀུན
【現代漢語翻譯】 此後諸隨學者，樂於善言、利行與，意趣相符之行為，利益之方便與，攝受、引導與，如是隨行之行為，應知為四攝事。初者為成器之事物，二者乃是信樂心，三者即是成就事，四者乃為凈治也。以財物與佛法，以及所緣之法等，由二攝之門徑，是謂四攝事。由類別之門徑，攝事有下、中、上，多半無義、有義與，一切皆有義，應知如是。凡具攝受眷屬者，皆依此理而安住，成辦一切眾生之利益，是為殊勝之方便，備受讚歎。已攝、將攝與，以及現正攝受者，彼等一切皆如是，此乃成熟有情之道。如是恒常享用而不執著之心，寂靜調伏、精進之到彼岸者，不住于有之境相，不分別諸法，此乃攝集有情眾。 《大乘經莊嚴論》中，到彼岸品與攝品第十七。 為令圓滿二資糧，具足勝慧與發心，以衣等物供養諸佛，或現前或非現前。為使諸佛之出現有意義，且具足祈願，於三者不作意，是為圓滿之供養。為令無量眾生，得以完全成熟，復有其他，由物質與心意之門徑而有其他。信樂與祈願，慈愛與忍耐，以及如理行持之門徑，于地基上建立與證悟，解脫與如是性而有其他。因緣與迴向，所依與事物及因，智慧與凈土等，善說處所之供養。因與果及自性，自體與他者，獲得與恭敬，由成辦之門徑而分二者。供養有小與大，有我慢與無我慢，結合與行持及，由祈願之門徑而如是認為。以自心供養諸佛，於法信樂、思維與自在，不分別且善巧方便，一切……
【English Translation】 Thereafter, those who follow should delight in pleasant speech, beneficial conduct, and actions that align with their intentions. The means of benefiting, the act of gathering, guiding, and similarly following, should be known as the four objects of gathering. The first is the object that transforms into a vessel, the second is faith, the third is accomplishment, and the fourth is purification. Through the doors of material and Dharma, as well as objects of focus, the four objects of gathering are understood. Through the door of differentiation, the gathering is inferior, middling, and superior. Mostly meaningless, meaningful, and all meaningful, should be known. Those who possess the gathering of retinues rely correctly on this method. Accomplishing all the purposes of all, it is highly praised as an excellent means. Those who have gathered, will gather, and are currently gathering, all are like that. This is the path to ripen sentient beings. Thus, constantly enjoying without attachment, the mind of peace, discipline, and diligence, dwelling on the other shore, not contemplating the characteristics of existence, not discriminating, is what gathers sentient beings. In the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the chapter on the Perfection and the chapter on Gathering, the seventeenth. In order to perfect the two accumulations, endowed with excellent wisdom and intention, offer clothes and other things to the Buddhas, whether directly or indirectly. To make the appearance of the Buddhas meaningful, and endowed with aspiration, not focusing on the three, is perfect offering. To fully ripen limitless sentient beings, there are others, through the doors of material and mental intention. Faith and aspiration, love and patience, as well as the door of righteous conduct, establishing on the ground and realization, liberation and suchness are others. Causes and dedication, support and things and causes, wisdom and pure lands, are well-taught offerings of places. Cause and effect and self-nature, self and others, attainment and reverence, are divided into two through the door of accomplishment. Offerings are small and large, with arrogance and without arrogance, union and conduct, and are considered as such through the door of aspiration. Offering the Buddhas with one's own mind, having faith in the Dharma, thought and freedom, not discriminating and skillful means, all...
་དང་དོན་གཅིག་ཉིད་ལ་འཇུག་པས་མཆོག །བསྟེན་པ་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི། ། 2-70 རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རབ་ཏུ་བསྟན། །བཤེས་གཉེན་དུལ་བ་ཞི་ཞིང་ཉེར་ཞི་བ། །ཡོན་ཏན་ལྷག་པ་བརྩོན་བཅས་ལུང་གིས་ཕྱུག །དེ་ ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་པ་སྨྲ་མཁས་ལྡན། །བརྩེ་བའི་བདག་ཉིད་སྐྱོ་བ་སྤངས་ལ་སྟེན། །བཀུར་སྟི་རྙེད་པ་དག་དང་རིམ་གྲོ་དང་། །སྒྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་བཤེས་གཉེན་བསྟེན་པར་བྱ། །བསྟེན་གཞི་དེ་བཞིན་བློ་ ལྡན་ཆོས་ལ་ནི། །ཤེས་བསམ་དུས་སུ་འདུད་པས་བཤེས་གཉེན་བགྲོད། །དེ་ནི་བསྙེན་བཀུར་རྙེད་ལ་འདོད་པ་མེད། །བསྒྲུབ་པར་བྱ་ཕྱིར་དེ་ཡོངས་བསྔོ་བར་བྱེད། །བརྟན་པ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་སྒྲུབ་པ་དེས། ། དེ་ཡི་སེམས་ནི་ཡང་དག་མགུ་བར་བྱེད། །ཐེག་པ་གསུམ་ལ་མཁས་པ་བློས་རྟོགས་ནས། །རང་གི་ཐེག་པ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་ཕྱིར་འབད། །སེམས་ཅན་ཚད་མེད་ཡོངས་སྨིན་བྱ་ཕྱིར་དང་། །ཞིང་དག་པ་ཡང་ སྦྱང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །དེ་ཆོས་བགོ་སྐལ་ལ་སྤྱོད་ཡོན་ཏན་ལྡན། །བཤེས་གཉེན་མང་དུ་བསྟེན་བྱ་ཟང་ཟིང་མིན། །བློ་དང་ལྡན་པ་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དང་། །ཆོས་སྒོ་རྗེས་འགྲོ་ཕྱི་དང་ཐོས་མཉན་ དང་། །སེམས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་ང་རྒྱལ་བཅས་པ་དང་། །ང་རྒྱལ་མེད་ཡིད་ལྡན་པས་བཤེས་གཉེན་བསྟེན། །བློ་ལྡན་འགྲོ་དང་སྦྱོར་བ་དང་། །སྨོན་པའི་སྒོ་ནས་བཤེས་གཉེན་བསྟེན། །རང་གི་སེམས་ཀྱིས་བཤེས་གཉེན་མཆོག་བསྟེན་པ། ། 2-71 ཆོས་ལ་མོས་དང་བསམ་དང་དབང་འབྱོར་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཐབས་ཡོངས་བཟུང་བ་དང་། །ཀུན་དང་དོན་གཅིག་ཉིད་ལ་འཇུག་པས་མཆོག །བརྟན་པའི་ཚངས་པ་མི་མཐུན་སྤངས། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ ལྡན། །དམིགས་པ་རྣམ་པ་གསུམ་ལ་འཇུག །སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་ཡོངས་སྨིན་བྱེད། །བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་དེ་དག་བདེ་འདོད་དང་། །སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ཉམ་ཐག་དང་བདེ་བ་དང་། །ཉོན་མོངས་ཅན་དང་དེ་དག་བསྟན་ བཅོས་དང་། །དེ་ཡི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་རབ་ཏུ་འཇུག །དེ་དོན་དེ་བཞིན་ཉིད་ཕྱིར་དང་། །ཞི་བ་ཐོབ་པས་དག་ཕྱིར་དང་། །ལས་གཉིས་ཉོན་མོངས་ཟད་པའི་ཕྱིར། །བྱམས་པ་དམིགས་པ་མེད་པ་ཡིན། །དེ་ དག་གཡོ་དང་མི་གཡོ་དང་། །ཆགས་པས་རོ་མྱང་མིན་ཞེས་བྱ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མི་གཡོ་བ། །ཆགས་དང་བྲལ་བར་རབ་ཏུ་གནས། །མཉམ་གཞག་ངོ་བོ་ཉིད་མིན་ཆུང་། །འབྲིང་དང་དམན་པའི་ས་པ་ དང་། །བསམ་པ་དམན་དང་ང་རྒྱལ་བཅས། །གང་ཡིན་དེ་དམན་གཞན་ཉིད་ལྷག །ཚངས་པའི་གནས་པས་གནས་པ་ཡི། །བློ་ལྡན་རྟག་ཏུ་འདོད་པར་སྐྱེ། །དེས་ནི་ཚོགས་རྣམས་རྫོགས་བྱེད་ཅིང་། །སེམས་ཅན་དག་ཀྱང་ རྣམ་སྨིན་བྱེད། །ཀུན་ཏུ་ཚངས་དང་མི་འབྲལ་བ། །དེ་ཡི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་བྲལ། །བག་མེད་གྱུར་ཀྱང་དེ་ཡི་རྐྱེན། །མི་
【現代漢語翻譯】 並且融入到同一意義之中，這是最殊勝的。 依止導師的方式有：依靠、所依、基礎、原因、緣由、完全迴向、資糧、智慧、清凈的剎土以及處所。 導師應是調伏、寂靜、極寂靜，具有超勝功德、精進，通達經論，精通真實，善於言說，具有慈愛，斷除憂惱者。 以恭敬、利養、承事和修行來依止善知識。 依止的基礎是，有智慧者應于知、思之時以恭敬來親近善知識。 他不貪求供養利敬，爲了成就修行而完全迴向。 通過如教奉行所教導的堅定之法，使他的心完全歡喜。 通達三乘，以智慧了悟后，爲了成就自己的乘而努力。 爲了使無量眾生完全成熟，也爲了清凈剎土。 他享用法的份額，具足功德，應當依止許多善知識，而非虛有其表。 具足智慧者，以因和果、法門、隨行、外在和聽聞、內心的瑜伽、以及有無我慢和具足信心來依止善知識。 具足智慧者，以行、加行和發願的方式來依止善知識。 以自己的心來依止最殊勝的善知識， 對法生起信心、思維和自在，完全掌握不分別之方便，並且融入到同一意義之中，這是最殊勝的。 斷除不一致的穩固梵行，具有不分別之智慧。 融入於三種所緣境，使眾生完全成熟。 對於穩固者，他們渴望安樂，因痛苦而沮喪，以及安樂，煩惱者和他們的論典，融入于如是性之中。 爲了那個意義，爲了如是性，爲了獲得寂靜而清凈，爲了二業煩惱止息。 慈愛是無所緣的，他們不搖動也不動搖，不以貪著來品嚐滋味。 菩薩安住于不動的狀態，遠離貪著。 等持的自性並非微小，中等和下等的意樂，以及下劣的意樂和具有我慢。 無論是誰，都是下劣的，其他才是殊勝的，以梵行住處而安住者，具足智慧者恒常生起希求。 因此，他圓滿了資糧，也使眾生得以成熟，恒常不離梵行，遠離與它不一致的方面。 即使變得放逸，也不會……
【English Translation】 And merges into the same meaning, which is the most excellent. Relying on the teacher involves: relying, the basis, the foundation, the cause, the reason, complete dedication, the accumulation of merit, wisdom, pure realms, and places. The teacher should be subdued, peaceful, extremely peaceful, possessing superior qualities, diligent, learned in the scriptures, skilled in reality, eloquent, compassionate, and free from sorrow. One should rely on a spiritual friend through respect, offerings, service, and practice. The basis of reliance is that the wise should approach the spiritual friend with reverence at the time of knowing and thinking. He does not crave offerings and respect; he dedicates himself completely for the sake of accomplishing practice. By practicing the steadfast Dharma as taught, he makes his mind completely happy. Having mastered the three vehicles and understood them with wisdom, he strives to accomplish his own vehicle. In order to fully mature limitless sentient beings, and also to purify the realms. He enjoys the share of the Dharma and possesses qualities; one should rely on many spiritual friends, not just superficially. The wise, with cause and effect, Dharma doors, following, external and listening, inner yoga, and with or without pride and with faith, rely on the spiritual friend. The wise rely on the spiritual friend through conduct, application, and aspiration. Relying on the most excellent spiritual friend with one's own mind, Generating faith, thought, and freedom in the Dharma, fully grasping the means of non-discrimination, and merging into the same meaning, which is the most excellent. Abandoning inconsistent steadfast conduct, possessing non-discriminating wisdom. Merging into the three objects of focus, fully maturing sentient beings. For the steadfast, they desire happiness, are distressed by suffering, and also happiness, afflicted ones, and their treatises, merge into suchness. For that meaning, for suchness, for purification by attaining peace, for the cessation of the two karmas and afflictions. Loving-kindness is without object; they do not waver or move, and do not taste flavors with attachment. The Bodhisattva abides in an immovable state, free from attachment. The nature of equanimity is not small, medium, or inferior intention, and inferior intention and with pride. Whoever it may be, is inferior; the other is superior; abiding by the abode of Brahma, the wise constantly generate desire. Therefore, he perfects the accumulations and also matures sentient beings, constantly inseparable from Brahma, free from aspects inconsistent with it. Even if one becomes negligent, it will not...
བཟད་པས་ཀྱང་མི་འགྱུར་རོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གནོད་སེམས་དང་། །རྣམ་འཚེ་མི་དགའ་གནོད་སེམས་དང་། ། 2-72 འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པ། །ཉེས་དམིགས་རྣམ་པ་མང་ལ་རེག །ཉོན་མོངས་ཀྱིས་ནི་བདག་འཇོམས་སེམས་ཅན་འཇོམས་ཤིང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཇོམས། །ཉམས་བཅས་རྙེད་པས་དམན་ཞིང་སྲུང་དང་དེ་བཞིན་སྟོན་པས་སྨད། ། རྩོད་བཅས་མི་སྙན་དེ་ནི་གཞན་དུ་མི་ཁོམ་རྣམས་སུ་སྐྱེ། །ཐོབ་དང་མ་ཐོབ་ཉམས་པས་ཡིད་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཆེན་པོ་འཐོབ། །ཉེས་པ་འདི་ཀུན་བྱམས་སོགས་ལ། །ལེགས་པར་གནས་ལ་མི་འབྱུང་སྟེ། ། ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་སེམས་ཅན་གྱི། །དོན་དུ་འཁོར་བ་ཡོངས་མི་གཏོང་། །ཇི་ལྟར་རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་སེམས་ཅན་ལ། །བྱམས་པ་ལ་སོགས་སེམས་པ་འདི་འབྱུང་བ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་ ཡི། །བུ་གཅིག་པ་ལའང་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །རབ་འབར་དགྲ་ཡི་དབང་དུ་སོང་། །སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ནོན་མུན་པས་བསྒྲིབས། །བགྲོད་དཀའི་ལམ་ལ་ཀུན་ཏུ་ཞུགས། །འཆིང་བ་ཆེ་དང་ཡང་དག་ལྡན། །ཟས་ཆེན་ དུག་དང་འདྲེས་ལ་ཞེན། །ལམ་ནི་རབ་ཏུ་སྟོར་གྱུར་པ། །ལམ་གོལ་རབ་ཞུགས་སྟོབས་ཆུང་བའི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྙིང་རྗེ་འོ། །འཚེ་སྤངས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་གི་ས་བོན་དང་། །བདེ་བ་བསྐྱེད་དང་གདུང་ བྱེད་འདོད་པའི་རྒྱུ། །ངོ་བོ་ཉིད་སྦྱིན་ཆོས་ལ་རྟེན་པ་ཡི། །རྒྱལ་བའི་སྲས་ལ་བྱང་ཆུབ་ཐག་མི་རིང་། །སྙིང་རྗེ་བློ་མཆོག་འཁོར་བར་གཏོགས་པ་ཡི། །སྡུག་བསྔལ་བདག་ཉིད་ཀུན་དང་བདག་མེད་པར། ། 2-73 རྣམ་པར་ཤེས་ནས་སྐྱོ་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་། །ཉེས་པས་རབ་གནོད་པར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ། །འཇིག་རྟེན་སྡུག་བསྔལ་བདག་ཉིད་ལྟ་བ་ཡི། །བརྩེ་དང་ལྡན་པས་སྡུག་བསྔལ་དེ་དང་ནི། །དེ་ཡོངས་སྤོང་བའི་ ཐབས་ཀྱང་ཇི་བཞིན་རིག །ཉམ་ང་བར་བྱེད་སྐྱོ་བར་ཡང་མི་འགྱུར། །སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་བརྩེ་བ་འདི། །རང་བཞིན་དང་ནི་སོ་སོར་བརྟགས་པ་དང་། །དེ་སྔོན་གོམས་པར་བྱས་དང་ལྡན་པ་ དང་། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་མཉམ་རྣམ་དག་ཐོབ་པ་བཞི། །མཉམ་དང་རྟག་མིན་ལྷག་པའི་བསམ་པས་མིན། །སྒྲུབ་པའི་སྒོ་དང་འདོད་ཆགས་བྲལ་བ་དང་། །མི་དམིགས་པས་མིན་གང་དེ་བརྩེ་མིན་ཏེ། །དེ་བཞིན་བརྩེ་ མེད་གང་དེ་བྱང་ཆུབ་མིན། །སྙིང་རྗེ་དང་ནི་བཟོད་དང་སེམས་པ་དང་། །སྨོན་ལམ་སྐྱེ་བ་སེམས་ཅན་ཡོངས་སྨིན་བྱེད། །དང་པོ་རྩ་བ་ཐ་མ་འབྲས་མཆོག་ལྡན། །འདི་ནི་སྙིང་རྗེའི་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་ པོ་ཡིན། །རྩ་བ་སྙིང་རྗེ་མེད་གྱུར་ན། །དཀའ་སྤྱོད་བཟོད་པ་ཉིད་མི་འགྱུར། །བློ་ལྡན་སྡུག་བསྔལ་མི་བཟོད་ན། །སེམས་ཅན་དོན་སེམས་ཉིད་མི་འགྱུར། །སེམས་པ་དང་ནི་བྲལ་བའི་བློ། །སྐྱེ་བ་དཀར་ པོ་རྣམ་དག་ཏུ། །སྨོན་ལམ་འདེབས་པར་མི་འགྱུར་རོ། ། སྐྱེ་བ་བཟང་པོ་མ་ཐོབ་ན། །སེམས་ཅན་ཡོངས་ས
【現代漢語翻譯】 即使受到傷害也不會改變。菩薩對有害之心和，不悅、有害之心， 2-72 與慾望的貪戀相伴隨，會觸及許多過患。煩惱會摧毀自我，摧毀眾生，摧毀戒律。具有過失者會因獲得而變得卑劣，受到守護者和導師的貶低。 爭端不斷，名聲不好，這樣的人會出生在沒有空閑的地方。獲得或未獲得，因失去而內心獲得巨大的痛苦。所有這些過失，對於慈愛等，善於安住的人不會發生。 不是煩惱者，爲了眾生的利益，不會放棄輪迴。如同勝者的兒子們對眾生，生起慈愛等心，所有眾生都具有功德，對待唯一的孩子也不是這樣。 被熊熊燃燒的敵人所控制，被痛苦壓迫，被黑暗遮蔽，進入難以行進的道路，完全具有束縛。貪戀與毒藥混合的食物，道路完全迷失，進入歧途，力量弱小的眾生，對此生起悲憫。 捨棄損害，是無上菩提的種子，是產生安樂和渴望的因，本體是佈施，依賴於法的，勝者的兒子獲得菩提不會遙遠。具有悲憫的殊勝智慧，對於屬於輪迴的，痛苦的自性，一切和無我， 2-73 完全瞭解后不會厭倦，也不會被過失所損害。觀察世界痛苦的自性，具有慈愛，對於那痛苦和，完全捨棄那痛苦的方法也如實知道。不會令人沮喪，也不會厭倦。 具有悲憫自性者的這種慈愛，自性和分別觀察，以及先前習慣和具有，不相符的方面，共同獲得清凈四者。不是平等和不恒常，不是殊勝的意樂，不是修行的門和脫離貪慾，不是無所緣，凡是這些都不是慈愛。同樣，沒有慈愛，那也不是菩提。 悲憫和忍耐以及心和，發願，生起，使眾生完全成熟。最初是根本，最後具有殊勝的果實。這是悲憫的大樹，如果沒有悲憫的根本，苦行忍耐也不會改變。如果智者不能忍受痛苦，利益眾生的心也不會改變。與心分離的智慧，對於清凈的白色生起，不會播種願望。如果沒有獲得好的生起，就不能使眾生完全成熟。
【English Translation】 Even when harmed, it will not change. A Bodhisattva with a harmful mind, displeasure, and harmful mind, 2-72 Accompanied by attachment to desire, one will touch many faults. Afflictions will destroy the self, destroy sentient beings, and destroy discipline. Those with faults will become inferior due to gain, and be disparaged by protectors and teachers. Constant disputes, bad reputation, such people will be born in places without leisure. Whether gaining or not gaining, one experiences great suffering in the mind due to loss. All these faults will not occur to those who dwell well in loving-kindness, etc. Not being afflicted, for the benefit of sentient beings, one will not abandon samsara. Just as the sons of the Victorious Ones generate loving-kindness, etc., towards sentient beings, even towards their only child, it is not like that. Controlled by fiercely burning enemies, oppressed by suffering, obscured by darkness, entering difficult paths, fully possessing bonds. Attached to food mixed with poison, the path is completely lost, entering the wrong path, the sentient beings with little strength, one feels compassion for them. Abandoning harm is the seed of unsurpassed Bodhi, the cause of generating happiness and desire, the essence is generosity, relying on the Dharma, the sons of the Victorious Ones will not be far from attaining Bodhi. Possessing the supreme wisdom of compassion, for those belonging to samsara, the nature of suffering, everything and selflessness, 2-73 Having fully understood, one will not be weary, nor will one be harmed by faults. Observing the nature of suffering in the world, possessing love, one truly knows that suffering and the means to completely abandon that suffering. It will not be discouraging, nor will one be weary. This love of those who possess the nature of compassion, the nature and separate observation, as well as previous habituation and possession, the four aspects of incompatibility, together attaining purity. It is not equality and impermanence, not a superior intention, not the gate of practice and detachment from desire, not without an object, whatever these are, they are not love. Likewise, without love, that is not Bodhi. Compassion and patience, as well as mind and, aspiration, arising, make sentient beings fully mature. The beginning is the root, the end possesses supreme fruit. This is the great tree of compassion, if there is no root of compassion, asceticism and patience will not change. If the wise cannot endure suffering, the mind to benefit sentient beings will not change. Wisdom separated from mind, for the pure white arising, one will not sow aspirations. If one does not obtain a good arising, one cannot fully mature sentient beings.
ྨིན་བྱེད་མི་འགྱུར། །སྙིང་རྗེའི་འཆུ་བ་བྱམས་པ་སྟེ། །དེ་སྡུག་བསྔལ་ན་བདེ་བ་ཡིས། །སངས་རྒྱས་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་བྱེད་པས། ། 2-74 ཡལ་ག་རྒྱ་ཆེན་འཕེལ་བ་དང་། །སྨོན་ལམ་རྒྱུན་ནི་མ་བཅད་པས། །ལོ་མ་འདོར་ལེན་རྐྱེན་རྣམ་གཉིས། །གྲུབ་པ་དེ་ཕྱིར་མེ་ཏོག་དང་། །འབྲས་བུ་དོན་ཡོད་ཤེས་པར་བྱ། །སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཡོན་ ཏན་འབྱུང་གནས་ཀྱི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྙིང་རྗེ་སུ་མི་བྱེད། །འདི་ལྟར་འདི་དག་ལ་ནི་སྡུག་བསྔལ་ཡང་། །བརྩེས་བསྐྱེད་བདེ་བ་གཞལ་དུ་མེད་པ་འབྱུང་། །སྙིང་རྗེས་ཟིན་པའི་བརྩེར་ལྡན་རྣམས། །ཞི་ལའང་ ཡིད་ནི་མི་གནས་ན། །འཇིག་རྟེན་བདེ་དང་རང་སྲོག་ལ། །ཆགས་པར་འགྱུར་བ་སྨོས་ཅི་དགོས། །བྱམས་པ་གང་དེ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ། །མེད་དང་འཇིག་རྟེན་འདས་པ་ཡོད་མ་ཡིན། །བློ་ལྡན་རྣམས་ ཀྱི་བརྩེ་བས་བྱམས་པ་ནི། །ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་ཅིང་འཇིག་རྟེན་འདས། །སྡུག་བསྔལ་རྦ་རྒལ་ཆེ་དང་མི་ཤེས་པའི། །མུན་པ་ཆེ་ལ་རྟེན་པར་གྱུར་པ་ཡི། །འཇིག་རྟེན་འདྲེན་པའི་ཐབས་གང་ཡིན་ པ་དེ། །ཇི་ལྟར་ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་མི་འགྱུར། །འཇིག་རྟེན་བྱང་ཆུབ་རང་སངས་རྒྱས་པ་ཡི། །དགྲ་བཅོམ་རྣམས་ལ་བྱམས་པ་དེ་མེད་ན། །དེ་ལས་གཞན་ལ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་པ། །ཇི་ལྟར་ འཇིག་རྟེན་འདས་པ་མ་ཡིན་འགྱུར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྡུག་བསྔལ་མེད། །བརྩེ་བས་སྡུག་བསྔལ་གྱུར་པ་གང་། །དེ་ལ་དང་པོར་ཀུན་ཏུ་སྐྲག །རེག་ནས་ཤིན་ཏུ་མངོན་པར་དགའ། །བརྩེ་བས་བསྐྱེད་པའི་སྡུག་བསྔལ་འཇིག་རྟེན་གྱི། ། 2-75 བདེ་བ་ཐམས་ཅད་ཟིལ་གྱིས་གནོན་འགྱུར་ཞིང་། །དོན་བྱས་རྣམས་ཀྱང་དེ་དང་མི་ལྡན་གང་། །དེ་ལས་ངོ་མཚར་ཆེ་བ་ཅི་ཞིག་ཡོད། །བརྟན་པའི་བརྩེ་དང་ལྡན་པའི་སྦྱིན་པ་ཡིས། །སྦྱིན་པའི་བདེ་བ་ བྱེད་པ་གང་ཡིན་པ། །དེ་ལ་ཁམས་གསུམ་ཉེ་བར་སྤྱད་རྣམས་ཀྱི། །བདེ་བ་དེ་ཡིས་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། །སེམས་ཅན་དོན་ཕྱིར་བརྩེ་བས་སྡུག་བསྔལ་གྱི། །རང་བཞིན་འཁོར་བ་གང་ཡིན་མི་གཏོང་ ན། །སྙིང་རྗེ་ཅན་རྣམས་གཞན་ལ་ཕན་པའི་ཕྱིར། །སྡུག་བསྔལ་ཅི་སྟེ་ཁས་ལེན་བྱེད་མི་འགྱུར། །བརྩེ་དང་ལྡན་པའི་སྙིང་རྗེའི་སྦྱིན་པ་གང་། །ལོངས་སྤྱོད་དང་ནི་དེ་ལས་བྱམས་པ་དང་། །རྗེས་སུ་གཟུང་ བས་བསྐྱེད་དང་དེ་ཡི་མཐུས། །བྱས་པའི་བདེ་བ་རྟག་ཏུ་འཕེལ་བར་འགྱུར། །སྙིང་རྗེས་རྒྱས་པར་བྱ་ཞིང་འཕེལ་བར་བྱ། །སྦྱིན་པས་ཡོངས་སྨིན་བྱ་ཞིང་བདེ་བར་བྱ། །ཀུན་ཏུ་དྲང་བར་བྱ་ཞིང་བཀྲི་ བྱ་ཞེས། །ཞེན་པ་རྣམས་ལ་རབ་ཏུ་སྨྲ་དང་འདྲ། །སྙིང་རྗེས་སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་སྡུག་བསྔལ་བ། །བདེ་མ་བསྐྱེད་པར་གང་གིས་བདེ་བར་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་བརྩེ་དང་ལྡན་པས་གཞན་བདེ་བ། །བསྐྱེད་ནས་ བདག་ཉིད་བདེ་བར་བྱེད་པ་ཡིན། །སྙིང་རྗེ་ཅན་ནི་རྟག་ཏུ་རང་སྦྱིན་ལ། །སྟོན
【現代漢語翻譯】 成熟之行持不變異，慈悲之根本即是慈愛。以其于痛苦中生出安樂，如理作意于佛陀之教誨。 枝幹廣茂而增長，願力之流亦不斷絕。捨棄與受取，乃二種緣起之相。因此，花朵與果實，應知皆具真實義。大悲乃功德之源泉，誰不對眾生生起慈悲之心？如是，於此等眾生之苦難中，亦能因慈愛而生起無量之安樂。為慈悲所攝持之慈愛者，即使是寂靜涅槃亦不願安住，更何況是世間安樂與自身性命，又何須多言其貪執？ 此慈愛無有任何過失，非存在於世間與超世間。具慧者以慈愛為本之慈心，無有任何過失且超越世間。于巨大且不可知之苦難深淵中，成為依靠與救護者，引導世間之方便，又怎會有過失且會變異？ 若於已證悟菩提之自生佛（Pratyekabuddha，獨覺佛）與阿羅漢（Arhat，應供）處，尚且無有此慈愛，更何況是對其他人，又何須多言？又怎會不是超越世間之慈愛？菩薩（Bodhisattva，菩提薩埵）本無苦，然因慈愛而感受眾生之苦。對此，初時皆感恐懼，觸及之後則生極大歡喜。由慈愛所生之苦，能勝過世間一切安樂，所作諸事亦無能與之比擬者，有何事比這更稀奇？ 以堅定之慈愛所行之佈施，能帶來佈施之安樂。對於此等安樂，三界（欲界、色界、無色界）之享樂亦無法比擬。為利益眾生，慈愛者不捨棄痛苦之本性輪迴，慈悲者為利益他人，又怎會不接受痛苦？ 慈愛所伴隨之慈悲佈施，以及由此生起之受用、慈愛與攝受，以此等力量，所行之善業與安樂將恒常增長。應以慈悲使其增長廣大，以佈施使其圓滿成熟並帶來安樂。應使其正直、引導，如是對執著者而言，如同饒舌之語。若不以慈悲之苦來解除痛苦，又如何能帶來安樂？因此，具慈愛者先令他人得樂，而後自身方得安樂。 慈悲者恒常樂於佈施自己，並示現佈施之功德。
【English Translation】 The act of maturing does not change. The root of compassion is loving-kindness. Because it brings happiness in suffering, one properly contemplates the teachings of the Buddha. Branches grow vast and wide, and the stream of aspirations is never cut off. Abandoning and receiving are two aspects of dependent arising. Therefore, flowers and fruits should be known to have real meaning. Great compassion is the source of all qualities. Who would not have compassion for sentient beings? Thus, even in the suffering of these beings, immeasurable happiness arises from love. Those who are loving and possessed by compassion do not even wish to abide in peace, let alone worldly happiness and their own lives. What need is there to speak of their attachment? This loving-kindness has no faults, and it is neither worldly nor beyond the world. The loving-kindness of the wise, based on love, has no faults and transcends the world. In the great and unknowable darkness of suffering, it becomes a refuge and protector. How could the means of guiding the world have faults and be subject to change? If there is no such loving-kindness even in the self-enlightened Buddhas (Pratyekabuddha) and Arhats (Arhat), what need is there to speak of others? How could it not be a loving-kindness that transcends the world? Bodhisattvas (Bodhisattva) have no suffering, but they experience the suffering of beings out of love. At first, everyone is afraid of this, but after touching it, they experience great joy. The suffering born of love surpasses all worldly happiness, and nothing can compare to it. What could be more amazing than this? The generosity that is accompanied by steadfast love brings the happiness of giving. The happiness of the three realms (desire realm, form realm, formless realm) cannot compare to this. For the sake of sentient beings, loving ones do not abandon the nature of suffering and samsara (cyclic existence). For the benefit of others, how could compassionate ones not accept suffering? The generosity of compassion accompanied by love, and the enjoyment, loving-kindness, and acceptance that arise from it, through these powers, the virtuous deeds and happiness that are performed will always increase. Compassion should be made to grow and expand, and generosity should be made to ripen and bring happiness. It should be made upright and guided. To those who are attached, this is like idle talk. If suffering is not relieved by the suffering of compassion, how can happiness be brought about? Therefore, those with love first bring happiness to others, and then they themselves find happiness. The compassionate one is always happy to give themselves and demonstrates the benefits of giving.
་དང་འདྲ་སྟེ་རང་བདེ་མི་འདོད་པ། །ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་ཀྱིས་གཞན་དག་བདེ་བར་གྱིས། །ཡང་ན་ཐ་དད་མིན་བདེ་བདག་ལའང་མིན། ། 2-76 དེ་བདེས་བདེ་བ་བདག་གིས་སྦྱིན་པ་ནི། །འབྲས་དང་བཅས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བྱིན། །གལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་ལ་བྱ་བ་ཡོད། །དེ་དག་ཉིད་ལ་ཤིན་ཏུ་འབྲས་བུར་བྱོས། །སྦྱིན་པ་པོ་ནི་ ལོངས་སྤྱོད་མི་འདོད་ཀྱང་། །ལོངས་སྤྱོད་ཤིན་ཏུ་མང་ལ་བཟང་དང་ཕྲད། །བདག་ནི་བདེ་བ་དེ་འདོད་མ་ཡིན་ཏེ། །འདི་ལྟར་བདག་ནི་སྦྱིན་ལ་བརྒྱུད་དང་ལྡན། །བདག་ནི་རྟག་ཏུ་བརྩེ་བས་བདོག་པ་ ཀུན། །ཡོངས་སུ་གཏོང་བ་གང་ཡིན་དེ་ལྟོས་ལ། །དེས་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་ནི་དེའི་འབྲས་ལ། །དོན་གཉེར་མེད་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །གལ་ཏེ་ཁྱོད་འབྲས་ཐོབ་པ་མི་གཏོང་ན། །སྦྱིན་ལ་མངོན་ དགའ་ཡིན་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། །འདི་ལྟར་སྐད་ཅིག་ཙམ་ཡང་སྦྱིན་མེད་ན། །སྦྱིན་ལ་མངོན་པར་དགའ་བ་ཉིད་མ་ཡིན། །མ་བྱས་པ་ལ་འབྲས་བུ་མི་འབྱིན་ཏེ། །འདི་ལྟར་ལན་བལྟས་བདག་གི་ཆ་ མ་ཡིན། །ཁྱོད་ཀྱི་ལན་ལ་ལྟ་དང་བྲལ་བས་ན། །འབྲས་བུ་ཤིན་ཏུ་གཞན་ལ་གཏོང་བ་ཡིན། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་བརྩེ་བས་སྦྱིན་པ་ནི། །ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་ཅིང་དག་པའི་གཞི། །བདེ་བ་ འདྲེན་པར་བྱེད་པ་ཉིད་དང་ནི། །རྗེས་སུ་སྲུང་བཅས་ཚོལ་མེད་གོས་པ་མེད། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་བརྩེ་བས་སྦྱིན་པ་ནི། །མཐའ་དག་རྒྱ་ཆེ་གཙོ་དང་རྟག་པ་དང་། །དགའ་དང་ཟང་ཟིང་མེད་དང་དག་པ་དང་། ། 2-77 བྱང་ཆུབ་ལ་གཞོལ་དགེ་ལ་གཞོལ་བ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་བདེ་བ་གསུམ་གྱིས་ཚིམ་པའི་ཡིད། །བརྩེ་ལྡན་ཡོངས་སུ་གཏོང་བས་དགའ་འགྱུར་བ། །ལོངས་སྤྱོད་ཅན་དག་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ཡིས། །དེ་ལྟར་དགའ་བར་ འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནོ། །བཀྲེན་ལ་བརྩེ་དང་མ་རུངས་པ་ལ་བརྩེ། །ཀུན་འཁྲུགས་ལ་བརྩེ་བག་མེད་རྣམས་ལ་བརྩེ། །ཡུལ་གྱི་གཞན་དབང་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེ་དང་། །ལོག་པར་མངོན་པར་ཞེན་ལ་སྙིང་རྗེ་ འོ། །བདེ་དང་སྡུག་བསྔལ་བདེ་རྒྱུ་ལས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྙིང་རྗེ་སྟེ། །རྒྱུ་དང་བཤེས་གཉེན་རང་བཞིན་ལས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྙིང་རྗེ་འོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྙིང་རྗེ་ནི། །མཉམ་པར་ཤེས་བྱ་ དེ་བསམ་ཕྱིར། །སྒྲུབ་ཕྱིར་འདོད་ཆགས་བྲལ་ཕྱིར་དང་། །མི་དམིགས་ཕྱིར་དང་དག་ཕྱིར་རོ། །རང་གི་སེམས་ཀྱིས་བྱམས་ལ་སོགས། །སྒོམ་པ་ཆོས་ལ་མོས་པ་དང་། །བསམ་དང་དབང་འབྱོར་ཉིད་དང་ནི། །རྣམ་པར་ མི་རྟོག་གཅིག་ཕྱིར་མཆོག །དེ་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་དང་བ་རབ་སྐྱེས་ཤིང་། །རྫས་དང་བཀུར་སྟི་ཆེན་པོས་ཤིན་ཏུ་རྒྱུན་མཆོད་ལྡན། །ཡོན་ཏན་མང་ལྡན་ཕན་བྱེད་བཤེས་ལ་རྟག་བསྟེན་པ། །འགྲོ་ལ་ རྗེས་སུ་བརྩེ་བ་གྲུབ་པ་ཀུན་ཐོབ་འགྱུར། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། མཆོད་པ་དང་བསྟེན་པ་དང་ཚད་མེད་པ
【現代漢語翻譯】 如同（菩薩）一般不求自身安樂，用所有受用令他人安樂。既非相同，亦非安樂之我。 以彼安樂，我將安樂施予眾生，連同果報一併給予。若汝對我有所作為，就將這些作為視為極大的果報。 佈施者雖不欲求受用，卻能獲得極多且美好的受用。我並不希求那樣的安樂，因為我擁有佈施的傳承。我恒常以慈愛之心，看待一切的施捨。 因此，你應該知道我對佈施的果報毫無追求。若你不捨棄獲得果報，就不會真正喜愛佈施。若連一剎那也不佈施，就不是真正喜愛佈施。 未曾做的事不會產生果報，因此，期待回報並非我的本性。由於你期待回報，果報將會施予他人。 王子們以慈愛心所作的佈施，是無過失且清凈的基礎。能引來安樂，並且具有守護，無所求，無所染。 王子們以慈愛心所作的佈施，是廣大、殊勝、恒常的，充滿喜悅、無有雜染且清凈的，趨向菩提，趨向善行。 如同以三種安樂滿足的心，因慈愛而樂於施捨。享樂者們即使親近受用，也無法獲得那樣的喜悅。對吝嗇者生起慈愛，對兇暴者生起慈愛，對一切混亂者生起慈愛，對放逸者生起慈愛，對受外境支配者生起憐憫，對邪見深重者生起憐憫。 安樂與痛苦皆是安樂之因，菩提薩埵的慈悲亦然。從因、善知識和自性中，生起菩提薩埵的慈悲。 菩提薩埵的慈悲，是爲了平等了知而思慮，爲了成就而生起欲樂，爲了遠離貪執，爲了無所緣，爲了清凈。 以自心修習慈愛等，信奉佛法，通過禪定和自在力，以及不分別的唯一性而達到殊勝。 如是對薄伽梵（Bhagavan，世尊）生起極大信心，以物質和盛大的供養持續不斷地供奉，恒常親近具足眾多功德、利益眾生的善知識，對眾生懷有慈愛，一切成就皆可獲得。 出自《大乘經莊嚴論》的《供養、侍奉與無量》。
【English Translation】 Like (Bodhisattvas), not desiring one's own comfort, making others happy with all possessions. Neither the same, nor the comfort of self. With that comfort, I give comfort to sentient beings, giving together with the results. If you have something to do for me, consider those actions as great rewards. The giver, though not desiring enjoyment, encounters very much and excellent enjoyment. I do not desire that kind of comfort, because I possess the lineage of giving. I always, with loving-kindness, regard all giving. Therefore, you should know that I have no pursuit of the results of giving. If you do not give up obtaining results, you will not truly love giving. If there is no giving even for a moment, then there is no true joy in giving. What has not been done does not yield results, therefore, expecting returns is not my nature. Because you expect returns, the results will be given to others. The giving done with loving-kindness by the princes is a faultless and pure foundation. It brings happiness, and has protection, is without seeking, and without defilement. The giving done with loving-kindness by the princes is vast, supreme, constant, full of joy, without confusion, and pure, inclined towards enlightenment, inclined towards virtue. Like a mind satisfied with three kinds of happiness, becoming joyful through loving giving. Those who indulge in pleasures do not become joyful in that way. Loving-kindness arises for the miserly, loving-kindness arises for the violent, loving-kindness arises for all the confused, loving-kindness arises for the heedless, compassion arises for those controlled by external objects, compassion arises for those deeply attached to wrong views. Comfort and suffering are both causes of comfort, so is the compassion of a Bodhisattva. From cause, spiritual friends, and nature, arises the compassion of a Bodhisattva. The compassion of a Bodhisattva is for contemplating that which is to be equally known, for generating desire for accomplishment, for being free from attachment, for being without object, and for being pure. Cultivating loving-kindness etc. with one's own mind, having faith in the Dharma, through meditation and mastery, and through the non-discriminating oneness, one attains the supreme. Thus, having generated great faith in the Bhagavan (Bhagavan, The Blessed One), continuously offering with material and grand offerings, constantly attending to spiritual friends who possess many qualities and benefit beings, having established love for beings, all accomplishments will be obtained. From the Ornament of the Mahayana Sutras, 'Offerings, Service, and Immeasurables'.
འི་ལེའུ་སྟེ་བཅོ་བརྒྱད་པའོ།། ༈ །། ༄། །བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་དགུ་པ། ངོ་ཚ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྤངས་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། ། 2-78 ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་དམན་ཡུལ། །སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་བརྟན་པའི་ཡིན། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་ཡི། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་ནི་འཕེལ་བ་དང་། །གཉེན་པོ་འགྲིབ་པས་བྱང་ཆུབ་སེམས། །མི་ཟད་ངོ་ཚ་སྐྱེ་ བར་འགྱུར། །བརྟན་རྣམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག །བརྟན་པ་ལ་ནི་ལེ་ལོ་དང་། །ཉོན་མོངས་རྗེས་སུ་མཐུན་ཆོས་ལ། །སྦྱོར་བ་ལས་ཀྱང་ངོ་མཚར་འགྱུར། །མཉམ་གཞག་ངོ་བོ་ཉིད་མིན་ཆུང་། །འབྲིང་དང་དམན་ པའི་ས་པ་དང་། །བསམ་པ་དམན་དང་ངར་བཅས་པའི། །ངོ་ཚ་དམན་དེ་ལས་གཞན་ལྷག །བློ་ལྡན་ཁྲེལ་མེད་ཚུལ་མིན་ལས། །ཉོན་མོངས་དང་ལེན་ཁྲོ་བ་དང་། །ཡལ་བར་འདོར་དང་ང་རྒྱལ་གྱིས། །སེམས་ ཅན་རྣམས་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཇོམས། །འགྱོད་པས་ཉམས་དང་བཅས་འགྱུར་ཞིང་། །བཀུར་སྟི་དམན་པ་ཐོབ་འགྱུར་དེས། །དད་ལྡན་མི་མིན་ཚོགས་དང་ནི། །སྟོན་པས་ཀྱང་ནི་བཏང་སྙོམས་མཛད། །རྒྱལ་སྲས་ཆོས་དང་མཐུན་རྣམས་ ཀྱིས། །རྣམ་པར་སྨོད་ཅིང་འཇིག་རྟེན་ལས། །མཐོང་བའི་ཆོས་ལ་མི་སྙན་འཐོབ། །གཞན་དུ་ཕྱིར་ཞིང་མི་ཁོམ་སྐྱེ། །དེས་ན་ཆོས་དཀར་ཐོབ་པ་དང་། །མ་ཐོབ་པ་ལས་རྣམ་ཉམས་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་སྡུག་བསྔལ་ གནས་པ་དང་། །ཡིད་ཀྱང་རྣལ་དུ་མི་གནས་འགྱུར། །རྒྱལ་སྲས་ངོ་ཚ་ལྡན་རྣམས་ལ། །ཉེས་པ་འདི་དག་ཀུན་མི་འབྱུང་། །མཁས་པ་རྟག་ཏུ་ལྷ་དག་དང་། །མི་རྣམས་སུ་ནི་ཡང་དག་སྐྱེ། །བློ་ལྡན་ངོ་ཚས་མྱུར་དུ་ནི། ། 2-79 རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཚོགས་རྫོགས་བྱེད། །རྒྱལ་བའི་སྲས་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས། །སྨིན་བྱེད་སྐྱོ་བར་མི་འགྱུར་ཉིད། །དེ་རྟག་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་ནི། །གཉེན་པོ་བྲལ་དང་མི་འབྲལ་འགྱུར། །དེ་ལྟར་རྒྱལ་སྲས་ངོ་ ཚ་ལྡན། །ཕན་ཡོན་དེ་དག་འཐོབ་པར་འགྱུར། །བྱིས་པ་ཤིན་ཏུ་གོས་བཟང་གྱོན་ཡང་ནི། །ཁྲེལ་དང་བྲལ་ཕྱིར་ཉེས་པས་དྲི་མ་ཅན། །རྒྱལ་སྲས་ངོ་ཚ་ཤེས་པའི་གོས་ཅན་ནི། །དགབ་པ་མེད་ཀྱང་ ཉེས་པའི་དྲི་མ་བྲལ། །རྒྱལ་བའི་སྲས་ནི་ཁྲེལ་དང་ལྡན་གྱུར་པ། །ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཀྱིས་གོས་མི་འགྱུར། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་འདུས་གྱུར་པ། །ངོ་ཚ་ཤེས་པས་བརྒྱན་པ་མཛེས་པ་ ཡིན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ནི་ངོ་ཚ་བས། །གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་མ་བཞིན་བྱམས་པ་ཉིད། །ངོ་ཚ་བ་ནི་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་ལས། །འཁོར་བ་ཀུན་ཏུ་སྲུང་བར་བྱེད་པའང་ཡིན། །ཀུན་ལ་དང་ དུ་ལེན་པ་དང་། །ཀུན་ལ་དང་དུ་མི་ལེན་ཅིང་། །ཀུན་ལ་མི་འཇུག་འཇུག་པ་ནི། །ཁྲེལ་ལྡན་ཁྲེལ་བས་བྱས་པའི་རྟགས། །རང་གི་སེམས་ཀྱིས་ཁྲེལ་སྒོམ་པ། །ཆོས་ལ་མོས་དང་བསམ་པ་དང་། །དབང་ འབྱོར་པ་དང་མི་རྟོག་དང་། །གཅ
【現代漢語翻譯】 第十八品完。 第十九品 與菩提分相應的品 捨棄不合宜的羞恥，具備不分別的智慧。 2-78 無過失、卑劣之處，是成熟眾生的穩固之所。六波羅蜜多的不合宜方面是增長，對治方面是減損，菩提心是無盡的，羞恥會生起。 穩固者對於六波羅蜜多，穩固在於懈怠，與煩惱相應的法，勤奮也會變得稀奇。等持的自性不是微小，中等和下等的地，以及下等的意樂和傲慢，下等的羞恥比其他更甚。 有智慧者無慚的行徑，接受煩惱、憤怒，拋棄和傲慢，摧毀眾生和戒律。因後悔而衰損，獲得輕蔑，因此，對有信者、非人眾和導師也採取中庸之道。 佛子與法相應者，受到誹謗，從世間，在可見的法中獲得惡名。轉向他處，生於無暇之處。因此，獲得白法，從未獲得者處衰退。因此，痛苦存在，心也不得安寧。 佛子具有羞恥者，不會發生這些過失。智者恒常于天和人中善生。有智慧者因羞恥迅速地， 2-79 圓滿菩提的資糧。佛子成熟眾生，不會感到厭倦。那恒常不合宜的方面，以及遠離和不離對治。如是佛子具有羞恥，會獲得那些利益。 孩童即使穿著非常好的衣服，也因無慚而沾染過失的污垢。佛子穿著知羞的衣服，即使沒有遮蓋，也遠離過失的污垢。佛子具有慚愧，如虛空般不會被法所染污。 佛子們聚集在一起，以知羞為莊嚴，是美麗的。菩薩們因羞恥，如母親般慈愛應調伏者。羞恥是所有過失中，于輪迴中守護者。對一切接受，對一切不接受，對一切不進入進入，是具有慚愧者所為的標誌。 以自心修習慚愧，對法有信心和意樂，自在和不分別，以及唯一。
【English Translation】 Chapter Eighteen is completed. Chapter Nineteen: Chapter Corresponding to the Aspects of Enlightenment Abandoning inappropriate shame, possessing non-discriminating wisdom. 2-78 'Absence of faults, humble places, are the stable grounds for maturing sentient beings. The unfavorable aspects of the six pāramitās are increase, while the opposing aspects are decrease, the mind of enlightenment is inexhaustible, and shame will arise.' 'The steadfast ones, regarding the six pāramitās, steadfastness lies in laziness, and diligence in practices aligned with afflictions becomes remarkable. The nature of equanimity is not small, the middling and lower grounds, as well as lower aspirations and arrogance, lower shame is greater than others.' 'The unwise conduct of the shameless, accepting afflictions, anger, abandonment, and pride, destroys sentient beings and discipline. One becomes diminished by regret, and obtains contempt, therefore, one adopts a neutral stance towards faithful individuals, non-human assemblies, and even the teacher.' 'Sons of the Victorious One who are in harmony with the Dharma, are reviled, and from the world, they gain ill-repute in visible phenomena. Turning elsewhere, they are born in unfavorable circumstances. Therefore, obtaining white Dharma, one declines from what has not been obtained. Therefore, suffering exists, and the mind also does not find peace.' 'Sons of the Victorious One who possess shame, these faults do not occur. The wise are always well-born among gods and humans. The wise, through shame, quickly,' 2-79 'Perfect the accumulation of enlightenment. The sons of the Victorious One mature sentient beings, and do not become weary. That constantly unfavorable aspect, and separation from and non-separation from the antidote. Thus, the sons of the Victorious One possess shame, and will obtain those benefits.' 'Even if a child wears very fine clothes, they are stained by the faults of shamelessness. The son of the Victorious One wears the garment of knowing shame, and even without covering, is free from the stain of faults. The son of the Victorious One who possesses shame, like the sky, is not stained by Dharma.' 'The sons of the Victorious One gathered together, adorned with knowing shame, are beautiful. Bodhisattvas, through shame, are loving like a mother to those to be tamed. Shame is the protector in all faults, guarding in samsara. Accepting everything, not accepting everything, not entering into everything entering, is the mark of one who possesses shame.' 'Cultivating shame with one's own mind, having faith and aspiration in the Dharma, freedom and non-discrimination, and oneness.'
ིག་པ་ཉིད་ཀྱིས་གཙོ་བོ་ཡིན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བརྟན་པ་ནི། །དེ་ལས་གཞན་པ་ཐམས་ཅད་ལས། །མཚན་ཉིད་དང་ནི་རབ་དབྱེ་དང་། །མི་འགྱུར་བས་ནི་ཁྱད་པར་འཕགས། ། 2-80 བརྩོན་འགྲུས་ཏིང་འཛིན་ཤེས་རབ་ནི། །སྙིང་སྟོབས་སྲན་ཐུབ་བརྟན་པར་འདོད། །གང་ཕྱིར་གསུམ་གྱིས་བྱང་ཆུབ་སེམས། །འཇིགས་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་འཇུག །ཞུམ་དང་གཡོ་དང་རྨོངས་པ་ཡིས། །བྱ་བ་རྣམས་ལ་འཇིགས་ པ་སྐྱེ། །དེ་ཕྱིར་གཉུག་མ་གསུམ་ལ་ནི། །བརྟན་པའི་མིང་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །རང་བཞིན་དང་ནི་སྨོན་ལམ་དང་། །ལྟ་བ་མེད་པ་ཉིད་དང་ནི། །སེམས་ཅན་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་དང་། །ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ ཆེ་ཐོས་པ་དང་། །གདུལ་བྱ་གདུལ་བར་དཀའ་བ་དང་། །རྒྱལ་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་དང་། །དཀའ་བ་དག་ནི་སྣ་ཚོགས་དང་། །འཁོར་བ་གཏོང་བ་མེད་ཉིད་དང་། །དེ་ཉིད་ཉོན་མོངས་མེད་པ་ལ། །བརྟན་ པའི་བརྟན་པ་སྐྱེ་བ་ནི། །དེ་ལས་གཞན་དང་མི་མཚུངས་ཏེ། །བརྟན་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །ཕྱེ་མ་ལེབ་དང་འདབ་ཆགས་དང་། །རྒྱ་མཚོ་དག་གིས་རི་རབ་ལྟར། །བརྟན་པ་གྲོགས་ངན་སྡུག་བསྔལ་ དང་། །ཟབ་མོ་ཐོས་པས་མི་གཡོས་སོ། །བྱང་ཆུབ་མི་སྐྱོ་མཉམ་མེད་པ། །གཞི་གསུམ་ཐོས་པས་མི་ངོམས་དང་། །བརྩོན་འགྲུས་ཆེ་དང་སྡུག་བསྔལ་ལའོ། །ངོ་ཚ་བརྟན་ལ་བརྟེན་པ་སྟེ། །བྱང་ཆུབ་ཆེ་ལ་ འདུན་པ་དག །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་མི་སྐྱོ་བ། །ས་རྣམས་ལ་ནི་མ་རྫོགས་དང་། །རྫོགས་དང་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པར་འདོད། །བརྟན་པའི་བསྟན་བཅོས་ཤེས་པ་ཉིད། །གཞི་དང་ཆེད་དུ་བྱ་བ་དང་། །ལས་དང་མཚན་ཉིད་དག་དང་ནི། ། 2-81 མི་ཟད་ཉིད་དང་འབྲས་བུ་ནི། །ཡང་དག་འགྲུབ་པས་ཁྱད་པར་འཕགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་སྒོས་བསྡུས། །སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དང་། །དམ་ཆོས་འཛིན་པར་བྱེད་པའང་ཡིན། །བརྟན་རྣམས་འཇིག་རྟེན་ཤེས་ པ་ཉིད། །ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་དག་གིས། །བདེན་པ་ཤེས་པས་མཉམ་པ་མེད། །དེ་ལས་གཞན་པ་དག་ལས་འཕགས། །བརྟན་རྣམས་རྟག་ཏུ་འཛུམ་པར་བྱེད། །གསོང་པོ་དག་ཏུ་སྨྲ་བ་ཡིན། །སེམས་ཅན་སྣོད་ དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར། །དམ་ཆོས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །གང་ཕྱིར་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱིས་ནི། །འཇིག་རྟེན་རྣམས་རྟག་འབྱུང་བར་འདོད། །གཉིས་ཀྱིས་ནུབ་འགྱུར་དེ་ཡི་ཕྱིར། །དེ་ཤེས་འཇིག་རྟེན་ཤེས་ཞེས་བྱ། །དེ་ དག་ཞི་བ་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་བདེན་པ་རྣམས་ལ་སྦྱོར། །གང་གིས་བློ་ལྡན་བདེན་ཤེས་ཕྱིར། །འཇིག་རྟེན་ཤེས་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད། །གཙུག་ལག་བརྟན་པའི་ཆོས་དང་ནི། །དེ་དོན་དགོངས་པ་ཅན་དང་ ནི། །ངེས་དོན་ཚད་མར་ལྡན་པ་དང་། །དེ་ཡི་བརྗོད་མེད་ཐོབ་པ་འོ། །སྤོང་དང་ཇི་སྐད་བཤད་པ་དང་། །འགོག་པར་ཡང་དག་ཤེས་པ་དང་། །བརྗོད་དང་བཅས་པར་འཐོབ་པ་དག །འདིར་ནི་དགག་པར་ བསྟན་པ་ཡིན། །མོས་དང་
【現代漢語翻譯】 2-79 堅定本身即是主導。 菩薩的堅定， 在所有其他之上， 以其特性、殊勝差別， 以及不變性而卓越。 2-80 精進、禪定、智慧， 被認為是勇氣、忍耐、堅定的體現。 因為這三者使菩提心， 無畏地進入。 沮喪、動搖和迷惑， 使行為產生恐懼。 因此，這三種本性， 應被理解為堅定的名稱。 自性、願力， 以及無見， 度化顛倒眾生， 甚深廣大的聽聞， 調伏難調之眾， 如來身不可思議， 以及種種苦行， 不捨輪迴。 對於那無有煩惱的本性， 堅定的堅定生起， 它與其他的不同， 被認為是堅定者中的至上。 如飛蛾、鳥類， 以及海洋之於須彌山。 堅定者不為惡友、痛苦， 以及甚深聽聞所動搖。 菩提不厭倦、無與倫比， 聽聞三事不滿足， 精進廣大且忍受痛苦。 羞愧依賴於堅定， 渴望偉大的菩提。 智者不厭倦， 諸地未圓滿， 圓滿和極度圓滿。 2-81 瞭解堅定的教義， 其基礎、目的， 行為和特性， 以及不竭和果實， 以其正確的成就而卓越。 以禪定和總持概括， 成熟眾生， 也是守護正法。 堅定者瞭解世間， 以身、語、意， 通過了解真理而無與倫比。 勝過其他。 堅定者總是微笑， 坦誠地說話。 爲了使眾產生為法器， 爲了修持正法。 因為通過兩種真理， 世間被認為是常存的。 因二者而衰敗，因此， 瞭解它即是瞭解世間。 爲了獲得寂靜， 智者致力於真理。 智者因何瞭解真理， 因此被確定地稱爲了解世間。 經論堅定的法， 及其意義的理解， 以及具有決定性的量， 以及那不可言說的獲得。 捨棄和如是宣說， 以及正確地瞭解止息， 以及伴隨言說的獲得， 在此被顯示為遮破。 信仰和……
【English Translation】 2-79 Steadfastness itself is the main thing. The Bodhisattva's steadfastness, Above all others, Is distinguished by its characteristics, excellent distinctions, And immutability. 2-80 Effort, Samadhi, and Wisdom, Are considered courage, patience, and steadfastness. Because these three cause the Bodhicitta, To enter without fear. Discouragement, wavering, and delusion, Cause fear to arise in actions. Therefore, these three innate qualities, Should be known as the name of steadfastness. Intrinsic nature, aspiration, And absence of views, Taming inverted sentient beings, Profound and vast hearing, Taming those difficult to tame, The Tathagata's inconceivable body, And various austerities, Without abandoning samsara. For that nature without afflictions, The steadfastness of steadfastness arises, It is unlike others, And is considered the best of the steadfast. Like moths and birds, And the ocean to Mount Meru. The steadfast are not moved by bad friends, suffering, And profound hearing. Bodhicitta is unwearied, incomparable, Unsatisfied with hearing the three bases, Great effort and suffering. Shame relies on steadfastness, Desire for great Bodhi. The wise are not wearied, Until the grounds are not complete, Complete and extremely complete. 2-81 Knowing the teachings of steadfastness, Its basis and purpose, Actions and characteristics, As well as inexhaustibility and fruit, Is distinguished by its correct accomplishment. Summarized by Samadhi and Dharani, Maturing sentient beings, And also upholding the Dharma. The steadfast know the world, With body, speech, and mind, Through knowing the truth, they are incomparable. Superior to others. The steadfast always smile, And speak frankly. In order to make sentient beings vessels, In order to practice the Dharma. Because through the two truths, The world is considered to be permanent. It decays through the two, therefore, Knowing it is called knowing the world. In order to attain peace, The wise engage in the truths. Because the wise know the truth, Therefore, they are definitely said to know the world. The scriptures, the steadfast Dharma, And the understanding of its meaning, As well as possessing definitive measure, And the attainment of that which is inexpressible. Abandonment and as it is spoken, And correctly understanding cessation, And attainment with speech, Here are shown to be refutations. Faith and...
རྣམ་པར་དཔྱོད་པ་དང་། །གཞན་ལས་ཇི་བཞིན་ཐོས་པ་དང་། །རྗོད་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ལས། །བརྟན་རྣམས་ཉམས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །རྣམ་གྲངས་དང་ནི་མཚན་ཉིད་དང་། །ཚིག་དང་ཡེ་ཤེས་ཤེས་པའི་ཕྱིར། ། 2-82 བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཡང་དག་རིག །བཞི་པོ་མཚུངས་པ་མེད་པར་འདོད། །བསྟན་པ་ལ་ནི་རབ་བརྩོན་པའི། །གང་ཞིག་གང་གིས་སྟོན་པ་ནི། །ཆོས་དང་དོན་ནི་གཉིས་པོ་དག །ཚིག་དང་ཤེས་པ་ཁོ་ ནས་སྟོན། །ཆོས་ནི་བསྟན་དང་བཤད་ཕྱིར་དང་། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་གཉིས་ཐོབ་ཕྱིར། །རྒོལ་བ་རྣམས་ཀྱི་ལན་འདེབས་ཕྱིར། །སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་པ་བཞི། །མཉམ་ཉིད་སོ་སོ་རང་རིག་ནས། །ཕྱིས་ནི་རབ་ ཏུ་ཤེས་པ་ཡིན། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་གཅོད་བྱེད་པ། །སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་པར་བརྗོད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཚོགས། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་མཚུངས་པ་མེད། །གཅིག་གིས་འཁོར་བར་མངོན་མཐོ་བྱེད། །གཞན་ གྱིས་ཉོན་མོངས་མེད་པར་འཁོར། །སྦྱིན་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་བསོད་ནམས་ཀྱི། །ཚོགས་ཡིན་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །གསུམ་པོ་གཞན་ནི་གཉིས་ཀའི་སྟེ། །ལྔ་ཅར་ཡང་ནི་ཡེ་ཤེས་ཚོགས། །རྒྱུན་དུ་སྒོམ་པ་ཐོབ་ནས་ ནི། །དགེ་ལ་ཡང་དང་ཡང་དུ་སྒྲུབ། །བརྟན་པའི་ཚོགས་གང་ཡིན་པ་དེ། །དོན་ཀུན་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ཡིན། །འཇུག་དང་མཚན་མ་མེད་པ་དང་། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་བྱ་བ་དང་། །དབང་བསྐུར་མཐར་ཐུག་ བྱ་བའི་ཕྱིར། །བརྟན་རྣམས་ཚོགས་ནི་སྒྲུབ་པར་བྱེད། ། བློ་ལྡན་དྲན་པ་ཉེར་གཞག་པ། །བསྒོམ་པ་རྣམ་པ་བཅུ་བཞི་ཡིས། །མཚུངས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ན་དེ། །དེ་ལས་གཞན་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས། །རྟེན་དང་གཉེན་པོ་དག་དང་ནི། ། 2-83 དེ་བཞིན་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་དང་། །དམིགས་པ་དང་ནི་ཡིད་བྱེད་དང་། །ཐོབ་པས་བསྒོམ་པ་ཁྱད་པར་འཕགས། །མཐུན་དང་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་དང་། །ཡོངས་སུ་ཤེས་དང་སྐྱེ་བ་དང་། །ཆེན་པོ་དང་ནི་མཆོག་ ཉིད་དང་། །བསྒོམ་དང་ཡང་དག་འགྲུབ་པས་གཞན། །བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་དག་སྤོང་། །ལུས་ཅན་རྣམས་དང་མཚུངས་པ་མེད། །དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ཡི། །ཉེས་པ་རྣམས་ཀྱི་གཉེན་པོར་བསྒོམ། །འཁོར་བ་ཉེ་ བར་སྤྱད་པ་དང་། །སྒྲིབ་པ་དག་ནི་དོར་བ་དང་། །ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དོར་བ་དང་། །ས་རྣམས་ལ་ནི་འཇུག་པ་དང་། །མཚན་མ་མེད་པར་གནས་པ་དང་། །ལུང་བསྟན་པ་ནི་ཐོབ་པ་དང་། །སེམས་ ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱ་དང་། །དབང་ནི་བསྐུར་བར་བྱ་བ་དང་། །ཞིང་རྣམས་དག་པར་བྱ་ཕྱིར་དང་། །མཐར་ཐུག་ཉིད་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བློ་ལྡན་རྣམས། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་གཉེན་པོར་ བསྒོམ། །འདུན་པ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་སུ། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུ་མཚན་བཅས་བསྒོམ་པ། །ཡང་དག་སྤོང་བ་ཐམས་ཅད་ལ། །གཉེན་པོ་ཞེས་ནི་ངེས་པར་བརྗོད། །བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི། །རྐང་པ་མཚན་ཉིད་
【現代漢語翻譯】 通過辨別，如實聽聞，以及無言的智慧，穩固者不會衰退。 爲了瞭解名相、體性、詞句和智慧，菩薩的正確智慧，這四者是無與倫比的。 對於精進于教法的人，無論誰以何種方式宣說，法和義這兩者，都僅僅通過詞句和知識來闡明。 法是爲了教導和宣說，爲了在一切方面獲得二者，爲了回答論辯者的提問，四種個別的正確智慧。 從平等自證中，之後才能徹底瞭解。斷除一切疑惑者，被稱為個別的正確智慧。 菩薩們的集合，福德和智慧是無與倫比的。一個使輪迴顯現增上，另一個使輪迴沒有煩惱。 佈施和戒律是福德的集合，智慧是智慧的集合。其餘三者是二者的結合，五者都是智慧的集合。 通過不斷地禪修，在善法上反覆實踐。無論什麼是穩固的集合，都能成辦一切利益。 爲了進入、無相、自然成就，以及究竟的灌頂，穩固者們修習這些集合。 具慧者憶念正念，通過十四種禪修方式，因為無與倫比，所以他超越了其他人。 依靠和對治，以及隨行，所緣和作意，以及獲得，禪修是卓越的。 一致和隨行，完全瞭解和生起，偉大和至上，禪修和正確成就超越了其他。 穩固者們正確地斷除，與有情眾生不同。憶念正念，修習作為過患的對治。 親近輪迴，捨棄障礙，捨棄作意，進入諸地，安住于無相，獲得授記。 爲了使眾生完全成熟，爲了灌頂，爲了使剎土清凈，以及爲了究竟， 具慧的菩薩們，修習作為違品之對治。依靠希求，如理作意，對於一切正確的斷除，確定地稱為對治。 穩固者們的神通，足跡的體性
【English Translation】 Through discernment, hearing as it is, and wisdom without words, the steadfast ones will not decline. In order to understand names, characteristics, words, and wisdom, the correct wisdom of Bodhisattvas, these four are considered incomparable. For those who diligently teach the doctrine, whoever teaches by whatever means, both the Dharma and its meaning are shown only through words and knowledge. The Dharma is for teaching and explaining, to obtain both in every way, to answer the questions of debaters, the four individual correct knowledges. From the equality of self-awareness, one can later fully understand. That which cuts off all doubts is called individual correct knowledge. The assembly of Bodhisattvas, merit and wisdom are incomparable. One makes samsara manifest and elevated, the other makes samsara without afflictions. Giving and ethics are the collection of merit, wisdom is the collection of wisdom. The other three are a combination of both, all five are the collection of wisdom. Having obtained constant meditation, repeatedly practice virtue. Whatever is a steadfast collection, it accomplishes all benefits. For the sake of entering, being without characteristics, spontaneously accomplishing, and ultimate empowerment, the steadfast ones cultivate these collections. The wise one who establishes mindfulness, through fourteen kinds of meditation, because of being incomparable, he surpasses others. Relying on support and antidote, as well as following, object and attention, and attainment, meditation is excellent. Harmony and following, complete understanding and arising, greatness and supremacy, meditation and correct accomplishment surpass others. The steadfast ones correctly abandon, unlike sentient beings. Establishing mindfulness, meditate as an antidote to faults. Approaching samsara, abandoning obscurations, abandoning attention, entering the grounds, abiding in the absence of characteristics, obtaining prophecy. In order to fully ripen sentient beings, to empower, to purify the fields, and to make it ultimate, The wise Bodhisattvas, meditate as an antidote to unfavorable conditions. Relying on aspiration, meditating with reason, for all correct abandonment, it is definitely called an antidote. The miraculous abilities of the steadfast ones, the nature of the feet
མཆོག་ལྡན་བཞི། །བདག་ཉིད་དང་ནི་གཞན་དག་གི །དོན་ཀུན་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་སྐྱེ་འོ། །རྟེན་དང་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། །ཐབས་དང་མངོན་པར་སྒྲུབ་པ་ཡིས། །བློ་ལྡན་རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་པ་རྣམས། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་རྣམ་གཞག་འདོད། ། 2-84 བསམ་གཏན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ནས། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དག་དང་ཐབས། །རྣམ་བཞི་མངོན་པར་སྒྲུབ་པ་ནི། །རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་བརྗོད་པ་ཡིན། །གཅིག་ནི་འབད་པར་བྱེད་པ་སྟེ། །གཉིས་པ་ཕན་འདོགས་བདག་ ཉིད་ཡིན། །གསུམ་པ་གཏོད་པར་བྱེད་པ་སྟེ། །བཞི་པ་གཉེན་པོ་བ་ཡིན་ནོ། །མཐོང་བ་དང་ནི་གདམས་ངག་དང་། །གནས་པས་རྣམ་པར་རྩེ་བ་དང་། །སྨོན་ལམ་དང་ནི་དབང་དག་དང་། །ཆོས་ཐོབ་པ་ ནི་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་དང་ཐོས་མཆོག་དང་། །ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་དད་སོགས་ཀྱི། །གཞི་ཡིན་པར་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །དོན་སྒྲུབ་བྱེད་པའི་སྐབས་ཀྱིས་སོ། །དད་སོགས་ས་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། །ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་ཅན་དུ་འདོད། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམ་ཆུང་བས་ཡང་། །དེ་དག་ཉིད་ལ་སྟོབས་ཞེས་བྱ། །སར་ཞུགས་རྣམས་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །ཡན་ལག་རྣམ་པར་གཞག་པར་འདོད། །ཆོས་རྣམས་དང་ནི་སེམས་ཅན་ ཀུན། །མཉམ་པ་ཉིད་དུ་རྟོགས་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་བྱས་རྒྱལ་རྒྱལ་བྱ་ཡི་ཕྱིར། །དྲན་པ་དག་ནི་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད། །འདི་ཡི་རྣམ་འབྱེད་རྟོག་པ་ཡི། །མཚན་མ་ཐམས་ཅད་འཇོམས་པར་བྱེད། །འདི་ཡི་བརྩོན་འགྲུས་ མ་ལུས་པ། །མྱུར་དུ་རྟོགས་པར་བྱ་ཕྱིར་འཇུག །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་རྣམ་འཕེལ་བའི། །དགའ་བས་རྟག་ཏུ་རྒྱས་པར་འགྱུར། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་ལས་ཐར་བའི་ཕྱིར། །ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པས་བདེ་བ་འཐོབ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་བསམས་པའི་དོན། ། 2-85 འབྱོར་པ་ཉེ་བར་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །བཏང་སྙོམས་ཀྱིས་ནི་ཐམས་ཅད་དུ། །འདི་ནི་ཇི་ལྟར་འདོད་བཞིན་གནས། །རྗེས་ལ་ཐོབ་དང་མི་རྟོག་པའི། །གནས་པས་མཆོག་ནི་རྟག་ཏུ་གནས། །ཡོན་ཏན་དེ་ལྟའི་སེམས་ དཔའ་ནི། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་འདྲ་བར་འཇོག །རྟག་ཏུ་རིན་ཆེན་བདུན་ལྟ་བུའི། །བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་རྣམས་ཀྱིས་བསྐོར། །རང་བཞིན་ཡན་ལག་གནས་ཡན་ལག །གསུམ་པ་ངེས་འབྱུང་ཡན་ལག་སྟེ། །བཞི་པ་ཕན་ ཡོན་ཡན་ལག་ཡིན། །རྣམ་གསུམ་ཉོན་མོངས་མེད་ཡན་ལག །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་ཇི་ལྟ་བ། །རྟོགས་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་སྟེ། །རྣམ་གཞག་ཇི་བཞིན་རྟོགས་པ་དང་། །རྣམ་པར་གཞག་ལ་འཇུག་པ་དང་། །ལས་ གསུམ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། །ཤེས་བྱ་དག་དང་ལམ་དང་ནི། །ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ནི། །སྒྲིབ་པའི་གཉེན་པོར་སྒོམ་པ་འོ། །ཡང་དག་གནས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། །སེམས་ལ་སེམས་ནི་འཇོག་ཕྱིར་ དང་། །ཆོས་རབ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཞི་གནས་དང་ནི་ལྷག་མཐོང་ཡིན། །དེ་ནི་ཀུན་འགྲོ་ཆ་གཅིག་དང་། །ཆ་གཅིག་མ་ཡིན་རྒྱུར་འདོད་དོ། །རྟོགས་དང་ངེས་པར་འབྱུང་བ
【現代漢語翻譯】 殊勝之四法，為自他，一切義利而成生。 依憑、善加辨別、方便與現證，具慧者欲求神足通，於一切法皆作如是安立。 依于靜慮波羅蜜多，善加辨別及方便，四種現證，宣說為六種。 一為勤奮，二為饒益之自性，三為發起，四為對治。 由見、教誡與安住而嬉戲，祈願、加持與得法，為成辦之因。 當知是菩提行、殊勝聽聞、止觀、信等之基礎，以成辦義利之方便。 信等入于地，視為一切煩惱之根本。 由不順品衰弱之故，彼等自身亦名為力。 于入地者，欲求安立菩提之支分，為證悟諸法及一切有情之平等性。 為知及勝伏所知，憶念恒常行持，此能摧毀分別念之一切相。 此之精進無餘，為速證悟而行持，法之顯現增長，常時喜悅而增盛。 為從一切障礙解脫，由極調柔而得安樂，從三摩地生起所思之義利。 資財近生，由舍而於一切時，如其所欲而安住。 由隨得與不分別之安住，殊勝者恒常安住，如是功德之菩薩，安立為如轉輪王。 恒常如七寶般，為菩提支分所圍繞，自性支、安住支，三為出離支，四為利益支。 三種無煩惱支，于彼之下如何，隨於證悟而行持，如實證悟安立，及行持于安立，與三業清凈。 及為所知與道，及殊勝功德之障礙之對治而修習。 依于如實安住，為於心安住心，及為善加辨別諸法，即是止與觀。 彼為俱生之一分，及非一分，視為因，證悟與決定出離。
【English Translation】 The four excellent qualities arise for the sake of accomplishing all benefits for oneself and others. Through reliance, thorough differentiation, means, and manifest realization, the wise desire to establish the miraculous feet in all aspects. Relying on the perfection of meditative concentration, thorough differentiation, means, and the four types of manifest realization are expressed in six ways. One is to make effort, the second is the nature of benefiting oneself, the third is to initiate, and the fourth is to be an antidote. Through seeing, instruction, and abiding, and through frolicking, aspiration, empowerment, and obtaining the Dharma, it is for the sake of accomplishment. It should be known as the basis for Bodhisattva conduct, excellent hearing, calm abiding, insight, faith, and so forth, through the occasion of accomplishing meaning. Faith and so forth enter the ground and are considered to be the source of all afflictions. Due to the weakness of opposing factors, they themselves are also called strength. For those who have entered the ground, it is desired to establish the limbs of enlightenment, in order to realize the equality of all phenomena and all sentient beings. In order to know and conquer what is to be known, mindfulness is always practiced, this destroys all characteristics of conceptual thought. All of this effort is engaged in to quickly realize, the appearance of the Dharma increases, and it always grows with joy. In order to be liberated from all obscurations, happiness is attained through perfect pliancy, and the meaning contemplated from Samadhi arises nearby. Wealth is born nearby, and through equanimity, one abides as one wishes at all times. Through subsequent attainment and non-conceptual abiding, the supreme one always abides, a Bodhisattva with such qualities is established as being like a Chakravartin. Always like the seven precious jewels, surrounded by the limbs of enlightenment, the nature limb, the abiding limb, the third is the renunciation limb, and the fourth is the benefit limb. The three limbs without affliction, how is it under that, following after realization, truly realizing the establishment, and engaging in the establishment, and the purification of the three actions. And meditating as an antidote to the obscurations of what is to be known, the path, and the special qualities. Relying on truly abiding, in order to settle the mind on the mind, and in order to thoroughly differentiate the Dharmas, it is calm abiding and insight. That is one part of what is co-emergent, and not one part, it is considered to be the cause, realization and definite emergence.
་དང་། །མཚན་མེད་འདུ་མི་ བྱེད་པ་དང་། །ཡོངས་དག་རྣམ་པར་དག་པ་ལ། །བརྟེན་པའི་ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་གི །རྣལ་འབྱོར་དེ་ས་ཀུན་འགྲོ་སྟེ། །ཐམས་ཅད་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ཡིན། །སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་རྫོགས་བྱ་དང་། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱ་དང་། ། 2-86 མྱུར་ཐོབ་བྱ་བ་འགྲུབ་པ་དང་། །ལམ་རྒྱུན་མི་གཅོད་ལ་མཁས་པ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་ཀུན་ལ། །ཐབས་ནི་མཚུངས་པ་མེད་པ་སྟེ། །ཐབས་མཁས་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ནི། །དེ་དག་དོན་ཀུན་སྒྲུབ་ པར་བྱེད། །རྣམ་སྨིན་ཐོས་ལ་གོམས་པ་དང་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་གཟུངས་དག་ནི། །ཆུང་ངུ་དང་ནི་ཆེན་པོ་སྟེ། །ཆེན་པོ་དེ་ཡང་རྣམ་པ་གསུམ། །བློ་ལྡན་མ་ཞུགས་ཞུགས་པ་ཡང་། །མ་དག་ས་ པ་རྣམས་ཀྱི་ནི། །ཆུང་ངུ་དང་ནི་འབྲིང་པོ་སྟེ། །དག་པའི་ས་པའི་གཟུངས་ཆེན་ཡིན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་དང་ཡང་། །དེ་ལ་ཡང་དག་བརྟེན་ནས་ནི། །རྟག་ཏུ་དམ་པའི་ཆོས་དག་ཀྱང་། །རབ་ ཏུ་སྟོན་ཅིང་འཛིན་པར་བྱེད། །བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་སྨོན་ལམ་ནི། །སེམས་པ་འདུན་དང་བཅས་པ་སྟེ། །དེ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བསྐུལ་བ། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་མཉམ་པ་མེད། །དེ་ནི་རྒྱུ་གྱུར་ཤེས་བྱ་ སྟེ། །སེམས་ཙམ་ལས་ནི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར། །སེམས་ལས་མོད་ལ་འབྲས་བུ་ཅན། །དེ་ནི་མ་འོངས་དོན་འགྲུབ་བྱེད། །སྣ་ཚོགས་ཆེ་དང་བྱང་ཆུབ་པར། །ས་རྣམས་གོང་ནས་གོང་དུ་ནི། །རྣམ་དག་བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་ཡི། །རང་བཞིན་དོན་རབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཡིན། །ཏིང་འཛིན་གསུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི། །བདག་མེད་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་དང་། །བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་རྟེན་དང་ནི། །དེ་རྟག་ཉེར་ཞི་ཡིན་ཞེས་བྱ། །དེ་ནི་གཟུང་འཛིན་ངོ་བོའི་ཕྱིར། ། 2-87 རྣམ་པ་གསུམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་རྒྱབ་ཀྱིས་ཕྱོགས། །རབ་ཏུ་དགའ་དང་ལྡན་པ་འོ། །ཡོངས་སུ་ཤེས་དང་སྤང་བ་དང་། །མངོན་སུམ་དུ་ནི་བྱ་བའི་ཕྱིར། །སྟོང་ཉིད་ལ་སོགས་ཏིང་ འཛིན་རྣམས། །དོན་རྣམ་གསུམ་དུ་ཡོངས་སུ་བསྒྲགས། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་བཞེད་པས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྒྱུ་ཉིད་དུ། །ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་ནི་རྣམ་པ་བཞི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་བཤད། ། བརྟན་པ་རྣམས་ ཀྱི་བཞི་པོ་དེ། །མེད་པའི་དོན་དང་རྣམ་རྟོག་དོན། །ཀུན་ཏུ་རྟོག་དོན་ཁོ་ན་དང་། །རྣམ་རྟོག་ཉེ་བར་ཞི་བའི་དོན། །མི་རུང་རྒྱུ་ལས་སྐྱེ་ཕྱིར་དང་། །འགལ་ཕྱིར་རང་ཉིད་མི་གནས་ཕྱིར། །མེད་ ཕྱིར་མཚན་ཉིད་ངེས་ཕྱིར་དང་། །རྗེས་སུ་འཇུག་ཕྱིར་འགག་པའི་ཕྱིར། །ཡོངས་སུ་འགྱུར་བ་དམིགས་ཕྱིར་དང་། །དེ་རྒྱུ་ཉིད་དང་འབྲས་བུའི་ཕྱིར། །ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་བདག་པོའི་ཕྱིར། །དགེ་དང་སེམས་ཅན་རྗེས་འཇུག་ ཕྱིར། །དང་པོ་ཇེ་བས་ཇེ་ཆེ་དང་། །རྒྱས་དང་རྟེན་གྱི་དངོས་པོ་དང་། །འགྱུར་དང་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་དང་། །དེ་བཞི
【現代漢語翻譯】 不執著名相，不作意，完全清凈，依靠寂止和勝觀，瑜伽行者到達一切地，成就一切。 爲了圓滿佛法，成熟一切眾生，迅速成就目標，以及善於不間斷修行道路。 菩薩在一切地上，擁有無與倫比的方便法門，依靠這些善巧方便，他們成就一切目標。 對於成熟的聞法和三摩地總持，有小、中、大三種。其中，大又分為三種。 有智慧但未入地者，以及已入地但未清凈者，他們的總持分為小和中。清凈地的總持則為大。 菩薩反覆地依靠這些，恒常徹底地宣說和受持殊勝的佛法。 穩固者的願力，伴隨著意樂和希求，由智慧所驅動，在一切地上都是無與倫比的。 這是作為原因的所知，因為它僅由心所生。從心中產生，具有果實，它能成就未來的目標。 在各種廣大和菩提的地上，菩薩的自性都能從高到低，徹底地成就目標。 三摩地的行境是無我，分為兩種，以及執著於我的所依，那被稱為寂滅。 因為它是能取和所取的自性，所以應知其為三種。不作意背離，充滿喜悅。 爲了完全瞭解、斷除和現證，空性等三摩地，被宣說為三種意義。 由於希望利益眾生，作為三摩地的因，為菩薩宣說了四種法的總持。 穩固者的這四種總持是：無義、作意義、唯有遍計義，以及作意寂滅義。 由於從不容許的因產生，由於相違，由於自身不住立，由於不存在，由於定義明確，由於隨行，由於止滅。 由於所緣完全改變，由於那是因和果，由於執取，由於所有者，由於善和眾生隨行。 最初是越來越大，增長和所依之事物，改變和完全成熟，這就是那四種。
【English Translation】 Without apprehending signs, without mental fabrication, in complete purity, relying on tranquility and insight, the yogi reaches all grounds, accomplishing all. In order to perfect the Buddha's teachings, to mature all sentient beings, to swiftly accomplish goals, and to be skilled in not interrupting the practice of the path. Bodhisattvas on all grounds possess incomparable skillful means, and relying on these skillful means, they accomplish all aims. Regarding the retention of mature hearing and samadhi, there are small, medium, and large. Among these, the large is further divided into three. Those with wisdom but not yet entered the grounds, and those who have entered but are not yet purified, their retention is divided into small and medium. The retention of the pure grounds is large. Bodhisattvas repeatedly rely on these, constantly and thoroughly expounding and upholding the supreme Dharma. The aspirations of the steadfast, accompanied by intention and desire, driven by wisdom, are unparalleled on all grounds. This is the knowable that serves as the cause, because it arises solely from the mind. Arising from the mind, bearing fruit, it accomplishes future goals. On the various vast and Bodhi grounds, the nature of the Bodhisattva thoroughly accomplishes goals from high to low. The object of the samadhi is selflessness, divided into two, and the basis for clinging to self, that is called quiescence. Because it is the nature of grasper and grasped, it should be known as threefold. Non-mentation turns away, filled with joy. In order to fully understand, abandon, and directly realize, samadhis such as emptiness are proclaimed as having three meanings. Wishing to benefit sentient beings, as the cause of samadhi, four collections of Dharma are taught to Bodhisattvas. These four collections of the steadfast are: meaninglessness, the meaning of mental fabrication, the meaning of only imputation, and the meaning of the quiescence of mental fabrication. Because it arises from an impermissible cause, because of contradiction, because it does not abide in itself, because it does not exist, because the definition is clear, because of following, because of cessation. Because the object of focus completely changes, because that is the cause and effect, because of grasping, because of the owner, because of virtue and sentient beings following. Initially it is increasingly larger, growth and the object of reliance, change and complete maturation, these are the four.
ན་དམན་དང་ཁྱད་པར་འཕགས། །འོད་གསལ་བ་དང་འོད་མི་གསལ། །ཡུལ་གཞན་འགྲོ་དང་ ས་བོན་བཅས། །ས་བོན་མེད་པའི་ངོ་བོ་དང་། །གཟུགས་བརྙན་དུ་ནི་སྐྱེ་བ་སྟེ། །སྐྱེ་བ་རྣམ་པ་བཅུ་བཞི་ལ། །རྒྱུ་དང་ཚད་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། །རྒྱས་པ་དོན་མེད་མི་རུང་དང་། །རྟེན་ཉིད་དུ་ནི་མི་སྲིད་དང་། ། 2-88 གནས་པ་ལ་ནི་མི་སྲིད་དང་། །དང་པོ་མི་འཇིག་མཐར་མི་འགྱུར། །དེ་བཞིན་དམན་དང་ཁྱད་པར་འཕགས། །འོད་གསལ་བ་དང་འོད་མི་གསལ། །འགྲོ་མེད་གནས་པ་མི་རུང་དང་། །ཐ་མ་ཉིད་ནི་མི་ སྲིད་ཕྱིར། །སེམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་པའི་ཕྱིར། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་སྐད་ཅིག་མ། །འབྱུང་བ་རྣམས་དང་དོན་རྣམ་དྲུག །སྐད་ཅིག་ཉིད་དུ་བརྗོད་པ་ནི། །སྐམ་དང་འཕེལ་དང་རང་བཞིན་གྱིས། །གཡོ་དང་འཕེལ་ དང་འགྲིབ་པའི་ཕྱིར། །འབྱུང་བ་དེ་དང་འཕེལ་ཕྱིར་དང་། །ཡོངས་སུ་འགྱུར་བ་བཞི་ཡི་ཕྱིར། །ཁ་དོག་དྲི་དང་རོ་དང་རེག །འདྲ་ཕྱིར་དེ་ནི་དེ་དང་འདྲ། །བུད་ཤིང་རག་ལས་འཇུག་པའི་ཕྱིར། །ཇེ་ བས་ཇེ་ཆེར་དམིགས་པའི་ཕྱིར། །སེམས་རྗེས་འཇུག་ཕྱིར་དྲི་བའི་ཕྱིར། །དེས་ན་ཕྱི་ཡང་སྐད་ཅིག་མ། །གང་ཟག་བཏགས་པར་ཡོད་ཉིད་དོ། །བརྗོད་བྱ་རྫས་སུ་མ་ཡིན་ནོ། །མི་དམིགས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་པ་ དང་། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཉོན་མོངས་རྒྱུ། །ཉེས་པ་གཉིས་ཕྱིར་དེ་ལས་འདི། །གཅིག་དང་གཞན་དུ་བརྗོད་བྱ་མིན། །ཕུང་པོ་བདག་ཏུ་ཐལ་བ་དང་། །དེ་རྫས་ཉིད་དུ་ཐལ་འགྱུར་ཕྱིར། །གལ་ཏེ་རྫས་ཡོད་ བརྗོད་མིན་པའི། །དགོས་པ་ཡང་ནི་བརྗོད་དགོས་སོ། །གཅིག་དང་གཞན་དུ་བརྗོད་མིན་པ། །དགོས་པ་མེད་པར་མི་རིགས་སོ། །མཚན་ཉིད་དང་ནི་འཇིག་རྟེན་ན། །མཐོང་ཕྱིར་བསྟན་བཅོས་སྒོ་ནས་ཀྱང་། །བུད་ཤིང་མེ་བཞིན་གཉིས་སུ་ནི། ། 2-89 བརྗོད་མིན་མི་རུང་གཉིས་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་ཡོད་རྣམ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། །དེ་རྐྱེན་མ་ཡིན་དོན་མེད་ཕྱིར། །དེ་ཕྱིར་ལྟ་བ་པོ་ནས་ནི། །གྲོལ་པོའི་བར་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །བདག་པོ་ཉིད་ཅིག་ཡིན་ ན་ནི། །མི་རྟག་མི་འདོད་འབྱུང་མི་བྱེད། །དེ་ཡིས་མཚན་ཉིད་བསྒྲུབ་དགོས་ཏེ། །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་གནོད། །ཉེས་པ་གསུམ་ཕྱིར་ལྟ་སོགས་ལ། །དེ་ཡི་བྱེད་པ་རང་འབྱུང་མིན། །བྱེད་པ་དེ་ ཡི་རྐྱེན་ཅན་ཡང་། །ལྟ་སོགས་བྱེད་པ་མེད་པ་ཡིན། །བྱེད་པ་མིན་ཕྱིར་མི་རྟག་ཕྱིར། །ཅིག་ཅར་རྟག་ཏུ་འཇུག་པའི་ཕྱིར། །ལྟ་ལ་སོགས་པའི་བྱེད་པ་ནི། །རང་བྱུང་ཉིད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །དེ་ བཞིན་གནས་དང་ཞིག་པ་ནི། །སྔ་ན་མེད་དང་མི་རྟག་དང་། །ཕྱོགས་གསུམ་པོ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། །རྐྱེན་ཉིད་དུ་ནི་མི་རུང་ངོ་། །འདི་ལྟར་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ནི། །བདག་མེད་དམ་པའི་དོན་དུ་ ན། །སྟོང་ཉིད་བདག་ཏུ་དམིགས་པ་ནི། །ཉེས་པར་བཤད་པ་ཁོ་ན་ཡིན། །ཀུན་ནས་ཉོན་
【現代漢語翻譯】 卑劣與卓越有別，光明與不光明有別， 前往他方與有種子有別，無種子的自性， 以及在形象中產生，有十四種生起的方式， 原因和程度的差別，以及增長是無意義的、不可行的， 作為所依是不可能的，安住也是不可能的， 最初不滅，最終不變異，同樣，卑劣與卓越有別， 光明與不光明有別，沒有去處，安住是不可能的， 最終也是不可能的，因為隨順於心識。 一切有為法都是剎那生滅的，諸元素和六種意義， 被稱為剎那，是因為乾燥、增長和自性， 運動、增長和衰減的緣故，因為該元素和增長， 以及完全變化的四種緣故，顏色、氣味、味道和觸感， 相似的緣故，它與它是相似的，因為依賴於木柴而燃燒， 因為越來越大的目標，因為隨順心識而提問， 因此外境也是剎那生滅的，補特伽羅（藏文：གང་ཟག，含義：人）只是假名安立的存在， 所說並非實有自性，不觀察、顛倒，以及完全煩惱、煩惱之因， 兩種過失的緣故，由此及此，不可說是一或異， 蘊聚會導致執著為我，並且會變成實有自性， 如果實有存在不可說，那麼也必須說明其必要性， 不可說是一或異，沒有必要是不合理的， 因為在特徵和世間中，通過論典之門也能見到， 如同木柴和火焰一樣，二者不可說，因為二者不可行， 因為二者存在，識才能生起，如果不是其因，則無意義， 因此，從見者到解脫者都不會改變， 如果存在一個唯一的作者，那麼就不會無常、不樂意、不產生， 他必須證明其特徵，並且會損害三種圓滿菩提， 因為三種過失，對於見者等，其作用不是自生的， 具有該作用的因，見者等也沒有作用， 因為不是作用，因為無常，因為同時恒常地存在， 見等的作用，不可能是自生的。 同樣，安住和壞滅，因為先前沒有和無常， 以及沒有第三種情況，所以不可能是因， 如此，一切諸法，在無我的殊勝意義中， 將空性執著為我，這僅僅是被說為過失， 完全煩惱……
【English Translation】 Inferior and superior are different, light and non-light are different, Going to other places and having seeds are different, the nature of having no seeds, And arising in images, there are fourteen ways of arising, Differences in cause and extent, and growth is meaningless and infeasible, As a basis, it is impossible, and abiding is also impossible, Initially indestructible, ultimately unchanging, similarly, inferior and superior are different, Light and non-light are different, there is no place to go, abiding is impossible, The ultimate is also impossible, because it follows the mind. All conditioned phenomena are momentary, the elements and six meanings, Are called momentary, because of dryness, growth, and nature, Because of movement, growth, and decay, because of that element and growth, And because of the four complete changes, color, smell, taste, and touch, Because of similarity, it is similar to it, because it depends on firewood to burn, Because of the increasingly larger target, because of asking according to the mind, Therefore, the external environment is also momentary, the person (Tibetan: གང་ཟག, meaning: person) is just a nominal establishment of existence, What is said is not a real nature, not observing, inverted, and completely afflicted, the cause of affliction, Because of two faults, from this and this, it cannot be said to be one or different, The aggregates will lead to attachment to self, and will become a real nature, If real existence cannot be said, then its necessity must also be explained, It cannot be said to be one or different, it is unreasonable to have no necessity, Because in characteristics and the world, it can also be seen through the door of treatises, Like firewood and fire, the two cannot be said, because the two are not feasible, Because the two exist, consciousness can arise, if it is not its cause, it is meaningless, Therefore, from the seer to the liberated one, it will not change, If there is a unique author, then it will not be impermanent, unwilling, not produced, He must prove its characteristics, and it will harm the three perfect Bodhisattvas, Because of the three faults, for the seer, etc., its action is not self-generated, Having the cause of that action, the seer, etc., also has no action, Because it is not an action, because it is impermanent, because it exists simultaneously and constantly, The action of seeing, etc., cannot be self-generated. Similarly, abiding and destruction, because there was no previous and impermanent, And because there is no third situation, it cannot be a cause, Thus, all phenomena, in the supreme meaning of no-self, Grasping emptiness as self, this is only said to be a fault, Completely afflicted...
མོངས་རྣམ་བྱང་བའི། །གནས་སྐབས་གཅོད་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །འཇུག་དང་རྒྱུན་གྱི་བྱེ་བྲག་ཀྱང་། །གང་ཟག་གིས་ནི་ ཉེ་བར་བསྟན། །བདག་ཏུ་ལྟ་བ་བསྐྱེད་མི་དགོས། །གོམས་པ་ཐོག་མ་མེད་དུས་ཅན། །གང་ཟག་ཡོད་ན་ཐམས་ཅད་ནི། །འབད་མེད་ཐར་པའམ་ཐར་པ་མེད། །དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་དེ་དག་དང་། །རྟག་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། ། 2-90 རང་གི་དོན་ཡང་མི་འདོར་ཞིང་། །གཞན་གྱི་དོན་ཡང་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ལེའུ་སྟེ་བཅུ་དགུ་པའོ།། ༈ །། ༄། །ཡོན་ཏན་གྱི་ལེའུ་སྟེ་ཉི་ཤུ་པ། རང་གི་ལུས་དང་སྡོམ་ པའི་ཕྱིར། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡོངས་གཏོང་དང་། །ཉམ་ཆུང་རྣམས་ལ་བཟོད་པ་དང་། །ལུས་དང་སྲོག་ལ་མི་ལྟ་བར། །བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་དང་བསམ་གཏན་གྱི། །བདེ་ལ་རོ་མྱང་མེད་ཉིད་དང་། །ཤེས་རབ་ལ་ ནི་མི་རྟོག་པ། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་ངོ་མཚར་འདོད། །དེ་བཞིན་གཤེགས་རིགས་སྐྱེ་བ་དང་། །ལུང་བསྟན་པ་དང་དབང་བསྐུར་དང་། །བྱང་ཆུབ་རབ་ཏུ་ཐོབ་པ་ཡང་། །ངོ་མཚར་ཆེ་བ་ཡིན་པར་འདོད། །འདོད་ ཆགས་བྲལ་དང་སྙིང་བརྩེ་དང་། །དེ་བཞིན་བསྒོམ་མཆོག་ཐོབ་པ་དང་། །སེམས་མཉམ་ཕྱིར་ན་དེ་དག་ལ། །སྦྱོར་བ་ངོ་མཚར་ཆེ་མ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་བློ་ལྡན་སེམས་ཅན་ལ། །རབ་ཏུ་བྱམས་པར་གྱུར་པ་ ལྟར། །སེམས་ཅན་བདག་དང་ཆུང་མ་དང་། །བུ་བཤེས་གཉེན་ལ་དེ་ལྟ་མིན། །དོན་གཉེར་བ་ལ་ཕྱོགས་མེད་དང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་རྟག་ཏུ་མ་ཉམས་དང་། །ཀུན་ཏུ་བཟོད་ཅིང་ཐམས་ཅད་ཕྱིར། །བརྩོན་འགྲུས་ཆེན་པོ་ རྩོམ་པ་དང་། །རྟག་ཏུ་བསམ་གཏན་དགེ་བ་དང་། །ཤེས་རབ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཉིད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་དག་ལ། །དེ་ལྟར་སེམས་མཉམ་ཤེས་པར་བྱ། །སྣོད་ཉིད་དུ་ནི་བྱེད་པ་དང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་དག་ལ་འགོད་པ་དང་། ། 2-91 གནོད་པ་ལ་ནི་བཟོད་པ་དང་། །དོན་བྱེད་པར་ནི་འགྲོ་བ་དང་། །བསྟན་པ་འདི་ལ་འཛུད་པ་དང་། །ཐེ་ཚོམ་གཅོད་པར་བྱེད་པ་འདི། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་ལ། །ཕན་འདོགས་ཉིད་དུ་འདོད་ པ་ཡིན། །གང་དག་རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་རྣམས། །བསམ་པ་མཉམ་པས་འཛིན་བྱེད་ཅིང་། །འཕགས་པའི་ས་ལ་སྐྱེད་པ་དང་། །དགེ་བ་འཕེལ་བར་བྱེད་པ་དང་། །ཉེས་བྱས་ལས་ནི་ཡོངས་སྲུང་དང་། །ཐོས་པ་བྱང་ བར་བྱེད་པ་ནི། །ལས་ལྔ་དག་གིས་རྒྱལ་སྲས་རྣམས། །སེམས་ཅན་མ་དང་འདྲ་བ་ཡིན། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་རྟག་པར་ནི། །དད་པ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་དང་། །ལྷག་པའི་ཁྲིམས་སོགས་སློབ་པ་དང་། །རྣམ་ པར་གྲོལ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་ལ་ནི་གསོལ་བ་དང་། །དེ་དག་སྒྲིབ་པ་སྤོང་བའི་ཕྱིར། །ལས་ལྔ་དག་གིས་རྒྱལ་སྲས་རྣམས། །སེམས་ཅན་ཕ་དང་འདྲ་བ་ཡིན། །གང་དག་བསྟན་པར་མི་འོས་ པ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་གསང་བྱེད་ཅིང་། །བསླབ་
【現代漢語翻譯】 從煩惱中完全解脫，對治（煩惱）的差別，以及趨入和持續的差別，都由補特伽羅（藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）來詳細闡述。 不應生起我執的觀念，因為串習是無始以來的。如果補特伽羅存在，那麼一切要麼毫不費力地解脫，要麼無法解脫。 因此，具備這些功德，並且恒常具有菩提心的菩薩，既不捨棄自己的利益，也成辦他人的利益。 《大乘經莊嚴論》中，第十九品，與菩提分相應的品結束。 第二十品，功德品。 爲了自己的身體和戒律，圓滿地佈施一切；對於弱小者，安忍；不顧身體和性命，精進地努力；不貪著禪定的安樂；以及對智慧不起分別念，這些都是有智慧者所讚歎的奇特之處。 如來種性的生起，以及授記、灌頂和圓滿獲得菩提，也被認為是偉大的奇特之處。 因為遠離貪慾、具有慈悲心，以及獲得殊勝的禪定和心平等，所以對於這些（奇特之處）來說，相應的行為並不算太奇特。 正如有智慧者對眾生懷有極大的慈愛一樣，他們對自己的身體、妻子、兒女和朋友並非如此。 對於追求利益者，沒有偏袒；戒律恒常不退失；普遍安忍且爲了所有眾生，發起偉大的精進；恒常修習禪定和善法；以及對智慧不起分別念。對於這些菩薩來說，應該瞭解他們具有這樣的平等心。 使（眾生）成為法器，安立於清凈的戒律中，對損害安忍，爲了利益而行動，使（眾生）進入此教法，以及斷除疑惑，這些都是有智慧者希望利益眾生的行為。 那些恒常以平等心攝持眾生，使之生起于聖地，增長善根，完全守護其免於惡行，以及使聞法清凈，這五種行為使佛子們如同眾生的母親。 對於一切眾生，恒常生起信心，教導殊勝的戒律等，爲了與解脫相應，向佛祈禱，以及爲了遣除這些（修道的）障礙，這五種行為使佛子們如同眾生的父親。 對於不應宣說的（法），對眾生保密，教導……
【English Translation】 The complete purification from afflictions, the distinctions of remedies (for afflictions), and the distinctions of entering and continuing are all clearly explained by the Pudgala (藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：person). One should not generate the view of self, because habituation is without beginning. If the Pudgala exists, then everything is either effortlessly liberated or not liberated. Therefore, possessing these qualities and constantly having Bodhicitta, the Bodhisattva neither abandons their own benefit nor accomplishes the benefit of others. In the Ornament of the Great Vehicle Sutras, the nineteenth chapter, the chapter corresponding to the aspects of enlightenment, is complete. The twentieth chapter, the chapter on qualities. For the sake of one's own body and discipline, completely giving away all perfections; being patient with the vulnerable; not regarding body and life, diligently striving; not savoring the bliss of meditative concentration; and not conceptually thinking about wisdom, these are the wonders desired by the wise. The arising of the Tathagata lineage, as well as prediction, empowerment, and fully attaining enlightenment, are also considered great wonders. Because of being free from attachment, having compassion, as well as attaining supreme meditative concentration and equanimity, the corresponding actions are not so wondrous for them. Just as the wise have great love for sentient beings, they are not like that towards their own body, wife, children, and friends. For those seeking benefit, there is no partiality; discipline is constantly undiminished; universally patient and for the sake of all beings, initiating great diligence; constantly practicing meditative concentration and virtue; and not conceptually thinking about wisdom. For these Bodhisattvas, one should know that they have such equanimity. Making (beings) into vessels, establishing them in pure discipline, being patient with harm, going to act for benefit, causing (beings) to enter this doctrine, and cutting off doubt, these are the actions that the wise desire to benefit sentient beings. Those who constantly hold sentient beings with equanimity, causing them to arise in the noble grounds, increasing merit, completely protecting them from misdeeds, and purifying hearing, these five actions make the sons of the Victorious One like the mother of sentient beings. For all sentient beings, constantly generating faith, teaching superior discipline and so on, for the sake of associating with liberation, praying to the Buddha, and for the sake of removing these obscurations, these five actions make the sons of the Victorious One like the father of sentient beings. Concealing from sentient beings what should not be taught, teaching...
ལས་ཉམས་ལ་སྨོད་པ་དང་། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་བསྔགས་པ་ཉིད། །གདམས་ངག་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་། །བདུད་རྣམས་སྦྲོན་པར་བྱེད་པ་སྟེ། །ལས་ལྔ་དག་གིས་ རྒྱལ་སྲས་རྣམས། །སེམས་ཅན་རྩ་ལག་འདྲ་བ་ཡིན། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་རྣམ་བྱང་ལ། །གང་དག་རང་བློ་མ་འཁྲུལ་བ། །འཇིག་རྟེན་འཇིག་རྟེན་མིན་པ་ཡི། །ཕུན་ཚོགས་ཟད་པར་སྦྱིན་པར་བྱེད། །སྐྱེ་བ་མེད་པས་མི་ཕྱེད་ཅིང་། ། 2-92 རྟག་ཏུ་ཕན་དང་བདེ་འདོད་པ། །ལས་ལྔ་དག་གིས་རྒྱལ་སྲས་རྣམས། །སེམས་ཅན་གྲོགས་པོ་འདྲ་བ་ཡིན། །གང་དག་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱ་ལ། །རྟག་ཏུ་བརྩོན་པ་དང་ལྡན་ཞིང་། །ཡང་དག་ངེས་པར་འབྱུང་ བ་སྨྲ། །ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་རྣམས་ལ་བཟོད། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གཉིས་སྦྱིན་བྱེད། །དེ་ཡི་ཐབས་ལ་མཁས་པ་ནི། །ལས་ལྔ་དག་གིས་རྒྱལ་སྲས་རྣམས། །སེམས་ཅན་བྲན་དང་འདྲ་བ་ཡིན། །གང་དག་མི་ སྐྱེའི་ཆོས་ལ་ནི། །བཟོད་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པ་དང་། །ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་པ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་གྲུབ་པར་སྦྱོར་བ་དང་། །བཞིན་མཛེས་ལན་དུ་ཕན་འདོགས་དང་། །རྣམ་པར་སྨིན་ལ་མི་ལྟ་བ། །ལས་ ལྔ་དག་གིས་རྒྱལ་སྲས་རྣམས། །སེམས་ཅན་སློབ་དཔོན་འདྲ་བ་ཡིན། །སེམས་ཅན་དོན་ལ་ཤིན་ཏུ་བརྩོན། །ཚོགས་རྣམས་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དང་། །ཚོགས་བསགས་མྱུར་དུ་གྲོལ་བར་བྱེད། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་ནི་སྤོང་བྱེད་ ཅིང་། །འཇིག་རྟེན་འཇིག་རྟེན་མ་ཡིན་པའི། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་སྦྱོར་བ། །ལས་ལྔ་དག་གིས་རྒྱལ་སྲས་རྣམས། །སེམས་ཅན་མཁན་པོ་འདྲ་བ་ཡིན། །ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་ལ་མ་ཆགས་དང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་པ་ མེད་པ་དང་། །བྱས་པ་གཟོ་དང་ལྡན་པ་དང་། །སྒྲུབ་པ་ལ་ཡང་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་ལ། །དེ་ལྟར་འཇུག་པའི་ལུས་ཅན་དག །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་ནི། །དེ་བཞིན་ལན་དུ་ཕན་འདོགས་ཡིན། ། 2-93 རྟག་ཏུ་འཕེལ་དང་ཉམས་པ་དང་། །སེམས་ཅན་རབ་ཏུ་སྨིན་པ་དང་། །ས་ལ་ཁྱད་པར་འགྲོ་བ་དང་། །བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་འདོད། །འཇིགས་སྤང་ཡང་དག་བསྐྱེད་པ་དང་། །ཐེ་ཚོམ་དག་ནི་གཅོད་ པ་དང་། །སྒྲུབ་པ་ཡི་ནི་གདམས་ངག་ལ། །རྒྱལ་སྲས་རྟག་ཏུ་ཆུད་མི་ཟ། །རེ་བ་མེད་པའི་སྦྱིན་པ་དང་། །ཡང་སྲིད་མི་འདོད་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། །ཐམས་ཅད་ལ་ནི་བཟོད་པ་དང་། །ཡོན་ཏན་ཀུན་ འབྱུང་བརྩོན་འགྲུས་དང་། །དེ་བཞིན་བསམ་གཏན་གཟུགས་མེད་མིན། །ཤེས་རབ་ཐབས་དང་ལྡན་པ་ནི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་ལ། །བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་དག་སྦྱོར། །ལོངས་སྤྱོད་ཆགས་དང་ཉམས་བཅས་དང་། །ང་ རྒྱལ་ཉིད་དང་བསོད་ཉམས་དང་། །རོ་མྱང་བ་དང་རྣམ་རྟོག་ནི། །བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་ཉམས་པའི་རྒྱུ། །དེ་དག་གཉེན་པོ་ལ་གནས་པའི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ནི། །དེ་ལས་བཟློག་ཕྱིར་ཁྱད་པར་ གྱི། །སྐལ་ཅན་ཆོས་སུ་ཤ
【現代漢語翻譯】 呵責惡行，讚歎功德圓滿。 施予教誨，迎請諸魔。 以這五種行為，菩薩們，如同眾生的根基。 對於一切煩惱和清凈，那些不迷惑自己心智的人， 給予世間和出世間的圓滿。 不因無生而動搖， 恒常 желая 利益和安樂。 以這五種行為，菩薩們，如同眾生的朋友。 對於成熟眾生之事，恒常精進， 宣說真實的出離，忍受邪惡的修行者。 給予兩種圓滿，精通這些方法。 以這五種行為，菩薩們，如同眾生的僕人。 那些 желая 獲得對無生之法的忍耐， 宣說一切乘，結合瑜伽的成就， 以美麗的笑容回報利益，不觀待成熟。 以這五種行為，菩薩們，如同眾生的導師。 對於眾生的利益 अत्यंत 精進，圓滿各種資糧， 迅速解脫資糧的積累，捨棄不利因素， 結合世間和出世間的圓滿。 以這五種行為，菩薩們，如同眾生的教師。 不執著于享樂，不違犯戒律， 具有感恩之心，並且爲了修行而努力。 對於六度，像這樣進入的眾生， 對於菩薩們來說，同樣是回報利益。 恒常增長和衰退， अत्यंत 成熟眾生， 在地上有所不同， желая 無上菩提。 正確生起無畏，斷除疑惑， 對於修行的教誨，菩薩們恒常不浪費。 無所求的佈施，不 желая 來世的戒律， 對於一切的忍耐，以及產生一切功德的精進， 同樣，禪定不是無色界，智慧與方便相應。 對於六度，穩固的人們正確地結合。 享樂與執著和衰退相伴，傲慢和福德衰退， 品嚐滋味和分別念，是穩固的人們衰退的原因。 安住于這些對治之法，菩薩們， 爲了從這些中解脫出來，具有殊勝的，有緣之法。
【English Translation】 Reproaching bad deeds and praising perfections. Giving instructions and inviting the demons. With these five actions, the Bodhisattvas are like the roots of sentient beings. For all afflictions and purifications, those who do not confuse their own minds, Give the perfections of the world and beyond. Not wavering because of no birth, Always желая benefit and happiness. With these five actions, the Bodhisattvas are like the friends of sentient beings. For the matter of maturing sentient beings, always diligent, Speaking of true renunciation, enduring those who practice wrongly. Giving two perfections, skilled in these methods. With these five actions, the Bodhisattvas are like the servants of sentient beings. Those who желая to obtain forbearance in the Dharma of no birth, Teaching all vehicles, combining the accomplishment of yoga, Repaying benefits with a beautiful smile, not looking at maturation. With these five actions, the Bodhisattvas are like the teachers of sentient beings. Extremely diligent for the benefit of sentient beings, perfecting all accumulations, Quickly liberating the accumulation of merit, abandoning unfavorable factors, Combining the perfections of the world and beyond. With these five actions, the Bodhisattvas are like the instructors of sentient beings. Not attached to enjoyments, without violating moral discipline, Having gratitude, and also striving for practice. For the six perfections, beings who enter in this way, For the Bodhisattvas, it is likewise repaying benefits. Always increasing and decreasing, extremely maturing sentient beings, Differing on the ground, желая unsurpassed enlightenment. Correctly generating fearlessness, cutting off doubts, For the instructions of practice, the Bodhisattvas never waste. Giving without expectation, moral discipline without желая rebirth, Forbearance for all, and diligence that produces all qualities, Likewise, meditation is not formless, wisdom is combined with skillful means. For the six perfections, the steadfast ones correctly combine. Enjoyment is accompanied by attachment and decline, pride and decline of merit, Tasting flavors and conceptualization are the causes of decline for the steadfast ones. Abiding in these antidotes, the Bodhisattvas, In order to be liberated from these, having the special, fortunate Dharma.
ེས་པར་བྱ། །སྤྲུལ་པ་དང་ནི་ཚུལ་འཆོས་དང་། །བཞིན་མཛེས་པ་ནི་སྟོན་པ་དང་། །དེ་བཞིན་འཕྲལ་ལ་འཇུག་པ་དང་། །ལུས་དང་ངག་ནི་ཞི་བ་དང་། །དེ་བཞིན་སྨྲ་མཁས་ ཕུན་སུམ་ཚོགས། །དེ་དག་སྒྲུབ་དང་བྲལ་བ་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་དག་གི །ཡང་དག་མིན་པ་ཉིད་དུ་བཤད། །བཟློག་པར་རབ་ཏུ་སྦྱོར་རྣམས་ཀྱི། །དེ་དག་ཡང་དག་ཉིད་དུ་བཤད། །བློ་ལྡན་དེ་དག་ས་ཀུན་ཏུ། ། 2-94 སྦྱིན་ལ་སོགས་པ་ཉེར་བསྒྲུབས་པས། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །རྣམ་པ་དྲུག་ནི་འདུལ་བར་བྱེད། །གང་ཟག་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། །བློ་ལྡན་ལུང་བསྟན་རྣམ་པ་གཉིས། །བྱང་ཆུབ་དང་ནི་ལུང་ སྟོན་པ། །གཞན་ཡང་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་ནི། །མི་སྐྱེ་བཟོད་པ་ཐོབ་པ་ཡི། །ང་རྒྱལ་རྩོལ་བ་སྤངས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་སྲས་བཅས་ཐམས་ཅད་དང་། །ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས། །ཡང་དེ་ཞིང་ དང་མིང་དང་ནི། །དུས་དང་བསྐལ་པའི་མིང་དང་ནི། །འཁོར་དང་དམ་པའི་ཆོས་དག་ཀྱང་། །གནས་པའི་སྒོ་ནས་དེར་འདོད་དོ། །བློ་ལྡན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ། །ཕུན་ཚོགས་སྐྱེད་དང་མི་སྐྱོ་དང་། །རྟག་ ཏུ་སྒོམ་པར་བྱེད་པ་དང་། །ཏིང་འཛིན་ཉམས་པ་མེད་པ་དང་། །བྱ་བ་འགྲུབ་དང་ལྷུན་གྲུབ་པའི། །བཟོད་པ་འཐོབ་ལ་ངེས་པར་འགྱུར། །མཆོད་བསླབ་ཡང་དག་བླང་བ་དང་། །སྙིང་རྗེ་དགེ་བ་བསྒོམ་པ་ དང་། །དེ་བཞིན་དགོན་པར་བག་ཡོད་དང་། །ཐོས་དོན་ངོམས་མི་ཤེས་པ་ཉིད། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བརྟན་པ་ཡི། །གདོན་མི་ཟ་བར་བྱ་བ་ཉིད། །འདོད་པའི་ཉེས་དམིགས་ཤེས་པ་དང་། །འཁྲུལ་པ་དག་ལ་ རྟོག་པ་དང་། །སྡུག་བསྔལ་དང་དུ་ལེན་ཉིད་དང་། །དགེ་བ་དག་ནི་སྒོམ་པ་དང་། །བདེ་ལ་རོ་མྱང་མེད་ཉིད་དང་། །མཚན་མ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བརྟན་པ་ཡི། །རྟག་ཏུ་བྱ་བ་དག་ཡིན་ནོ། ། 2-95 ཆོས་སྦྱིན་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པ་དང་། །མི་སྐྱེ་བཟོད་པ་ཐོབ་ཉིད་དང་། །ཐེག་ཆེན་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པ་དང་། །མཐའ་ལ་སྙིང་རྗེ་ལྡན་གནས་དང་། །ཤེས་རབ་བློ་དང་ལྡན་རྣམས་ཀྱི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་གཙོ་ བོར་འདོད། ། མདོ་སོགས་རྣམ་པའི་བྱེ་བྲག་གིས། །རིག་པའི་གནས་ནི་རྣམ་གཞག་པ། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བརྟན་པ་ཡི། །ཆོས་རྣམས་གཞག་པ་ཡིན་ཞེས་བྱ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་རྣམ་བདུན་ལ། །བརྟེན་ནས་བདེན་ པ་རྣམ་པར་གཞག །རིགས་པ་ཐེག་པ་རྣམ་གཞག་པ། །རྣམ་པ་བཞི་དང་རྣམ་གསུམ་ཉིད། །ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། །ཡང་དག་ལྟ་བ་འབྲས་ལྡན་དང་། །ཚད་མས་རྣམ་འབྱེད་བསམ་མི་ཁྱབ། །རིགས་ པ་བཞིར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །བསམ་པ་དང་ནི་བཤད་ཉིད་དང་། །སྦྱོར་བ་དང་ནི་ཚོགས་དག་དང་། །འགྲུབ་པའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ཡིས། །ཐེག་པ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འདོད། །མིང་དང་དངོས་དག་ཕན་ཚུན་ དུ། །གློ་བུར་བ་ནི་ཉིད་དུ་བཙལ། །འདོགས་པ་རྣམ་པ་ག
【現代漢語翻譯】 應知曉這些。偽裝和虛飾，展示美麗的外表，以及迅速地行動，身語寂靜，以及善於言辭且完美無缺。如果缺乏這些品質，菩薩們就被認為是不真實的。相反，如果具備這些品質，就被認為是真實的。有智慧的人在所有階段， 通過佈施等行為，調伏眾生的六種不和諧因素。根據人和時期的不同，有智慧的人會得到兩種預言：關於覺悟的預言和關於教導的預言。此外，偉大的陳述是指獲得不生不滅的忍辱，放棄驕慢和努力，與所有佛和他們的弟子融為一體。此外，關於佛土、名號、時間、劫、眷屬和神聖的法，都應通過它們存在的方式來理解。有智慧的人在所有方面，都能產生圓滿和不厭倦，持續地禪修，保持禪定不退失，成就事業且自然成就，必定能獲得忍辱。正確地接受供養和教導，修習慈悲和善行，同樣地，在寂靜的地方保持謹慎，不滿足於聽聞，不自以為是。在所有階段都保持堅定，不做不潔凈的事情。瞭解慾望的過患，對迷惑進行思考，接受痛苦，修習善行，不享受安樂，不分別諸相。在所有階段都保持堅定，這是恒常的行為。 法佈施和持戒清凈，獲得不生不滅的忍辱，發起大乘的精進，對眾生懷有慈悲，安住於此，以及具備智慧和聰慧的人，被認為是到達彼岸的主要因素。通過經文等不同的方式，對知識的領域進行分類，在所有階段都保持堅定，這就是安立法的方式。同樣，依靠七種如實性，來安立真理。對推理的安立，有四種和三種方式。如理作意，正確的見解帶來果報，通過衡量來區分不可思議之處。應知曉四種推理方式。通過意樂、宣說、行為、積聚和成就的區分，大乘被認為是三種。 名稱和事物之間，應尋找偶然性。對概念的施加有多種方式。
【English Translation】 These should be known. Pretenses and deceptions, showing a beautiful appearance, as well as acting swiftly, body and speech being peaceful, and being skilled in speech and perfect. If these qualities are lacking, Bodhisattvas are said to be not genuine. Conversely, if they are well endowed with these, they are said to be genuine. Wise ones, in all stages, through giving and so forth, subdue the six discordant factors of sentient beings. According to the differences of person and time, wise ones receive two kinds of prophecies: prophecies about enlightenment and prophecies about teaching. Furthermore, the great statement refers to obtaining the patience of non-arising, abandoning pride and effort, and becoming one with all Buddhas and their disciples. Moreover, concerning the Buddha-field, name, time, kalpa, retinue, and the sacred Dharma, it is understood there in terms of their abiding. Wise ones, in all aspects, generate abundance and non-weariness, constantly meditate, maintain unwavering concentration, accomplish tasks and spontaneously achieve, and will definitely attain patience. Correctly receiving offerings and teachings, cultivating compassion and virtue, similarly, being mindful in solitary places, not being satisfied with hearing, and not being conceited. Being steadfast in all stages, not doing impure deeds. Knowing the faults of desire, contemplating delusions, accepting suffering, cultivating virtue, not enjoying pleasure, and not discriminating appearances. Being steadfast in all stages, these are constant activities. Giving the Dharma and pure morality, obtaining the patience of non-arising, initiating the effort of the Great Vehicle, having compassion for beings, abiding in that, and those endowed with wisdom and intelligence, are considered the main factors for reaching the other shore. Through the distinctions of sutras and so forth, the fields of knowledge are classified, being steadfast in all stages, this is said to be the way of establishing the Dharma. Similarly, relying on the seven suchnesses, truth is established. The establishment of reasoning has four and three ways. Appropriate attention, correct view bringing results, distinguishing the inconceivable through measurement. The four ways of reasoning should be known. Through the distinctions of intention, declaration, action, accumulation, and accomplishment, the Great Vehicle is considered to be three. Between name and thing, contingency should be sought. The imputation of concepts has various ways.
ཉིས་པོ་འདིར། །དེ་ཙམ་ཉིད་དུ་ཚོལ་བ་འོ། །ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པ་བཞི། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་ བརྟན་པ་ཡི། །དོན་ཀུན་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པར་འགྱུར། །འཆིང་བ་ཡི་ནི་རྟེན་དག་དང་། །ལོངས་སྤྱོད་ས་བོན་རྒྱུ་མཚན་འདིར། །སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བ་རྣམས། །རྟེན་བཅས་ས་བོན་བཅས་ཏེ་བཅིངས། །མདུན་བཞག་མཚན་མ་གང་ཡིན་དང་། ། 2-96 བདག་ཉིད་འདུག་པ་གང་ཡིན་པ། །ཐམས་ཅད་རྣམ་འཇིག་བློ་ལྡན་གྱིས། །བྱང་ཆུབ་མཆོག་ནི་ཐོབ་པར་འགྱུར། །དེ་བཞིན་ཉིད་དམིགས་ཤེས་པ་དང་། །གཉིས་སུ་འཛིན་པ་རྣམ་སྤངས་དང་། །གནས་ངན་ལེན་ལུས་མངོན་ སུམ་པ། །བློ་ལྡན་དེ་ཟད་བྱེད་པར་འདོད། །དེ་བཞིན་ཉིད་དམིགས་ཡེ་ཤེས་ནི། །རྣམ་པ་ཐ་དད་མེད་བསྒོམས་ཤིང་། །ཡོད་དང་མེད་དོན་མངོན་སུམ་པ། །རྣམ་རྟོག་དབང་འབྱོར་ཉིད་ཅེས་བྱ། །བྱིས་པ་ཡང་ དག་ཉིད་བསྒྲིབས་ནས། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་ཏུ་སྣང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་བསལ་ནས། །ཡང་དག་ཉིད་ནི་ཀུན་ཏུ་སྣང་། །དོན་མེད་པ་དང་དོན་ཡོད་དག །མི་སྣང་སྣང་བ་ཡིན་ཞེས་བྱ། །དེ་ ནི་གནས་གཞན་གྱུར་པ་སྟེ། །འདོད་དགུར་སྤྱོད་ཕྱིར་ཐར་པ་ཡིན། །དོན་ཆེན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ། །གཞན་དང་གཞན་རིགས་མཐུན་སྣང་བ། །བར་ཆད་བྱེད་ཡིན་དེ་ལྟ་བས། །ཡོངས་ཤེས་བྱས་ནས་དེ་སྤང་ ངོ་། །ཡོངས་སྨིན་རྣམ་པར་སྦྱང་བྱ་དང་། །ཐོབ་བྱ་སྨིན་པར་རུང་བྱ་དང་། །ཡང་དག་བཤད་པའི་དངོས་པོ་ནི། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་དཔག་ཏུ་མེད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྐྱེ་བ་དང་། །མི་སྐྱེ་བ་ཡི་ བཟོད་པ་ཉིད། །དྲི་མེད་མིག་ནི་དམན་པ་དང་། །ཟག་པ་ཟད་པ་ཉིད་དང་ནི། །དམ་ཆོས་ཡུན་རིང་གནས་པ་དང་། །བྱེ་བྲག་ཤེས་སྤྱོད་ལོངས་སྤྱོད་ཉིད། །དེ་ལ་ཞུགས་པ་བློ་ལྡན་གྱི། །བཤད་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཞེས་བྱ། ། 2-97 དམིགས་པ་ཆེ་བ་ཉིད་དང་ནི། །དེ་བཞིན་སྒྲུབ་པ་གཉིས་དག་དང་། །ཡེ་ཤེས་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པ་དང་། །ཐབས་ལ་མཁས་པར་གྱུར་པ་དང་། །ཡང་དག་འགྲུབ་པ་ཆེན་པོ་དང་། །སངས་རྒྱས་ཕྲིན་ལས་ཆེན་ པོ་སྟེ། །ཆེན་པོ་འདི་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། །ཐེག་ཆེན་ཞེས་ནི་ངེས་པར་བརྗོད། །རིགས་དང་ཆོས་ལ་མོས་པ་དང་། །དེ་བཞིན་སེམས་ནི་བསྐྱེད་པ་དང་། །སྦྱིན་ལ་སོགས་པ་སྒྲུབ་པ་དང་། །སྐྱོན་མེད་པ་ ལ་འཇུག་ཉིད་དང་། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱེད་དང་། །ཞིང་ནི་རྣམ་པར་སྦྱོང་བ་དང་། །མི་གནས་མྱ་ངན་འདས་པ་དང་། །བྱང་ཆུབ་མཆོག་དང་སྟོན་པ་འོ། །གཅིག་ནི་མོས་པ་དང་ལྡན་པ། །ལྷག་ པའི་བསམ་པ་དག་པ་གཞན། །མཚན་མ་དང་ནི་མཚན་མེད་དང་། །མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་སྤྱོད་པ། །ལྔ་པོ་འདི་དག་ས་ཀུན་ལ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན་ཞེས་བྱ། །འདོད་ལ་མ་ཆགས་ལས་གསུམ་ རྣམ་པར་དག །ཁྲོ་བ་ཟིལ་གནོན་ཡོན་ཏན་མཆོག་ལྷུར་ལེ
【現代漢語翻譯】 在此二者之中，應當僅僅尋求它（真如）。 因為一切皆無所緣故。 四種真實智慧，在一切地（菩薩的階位）上穩固， 能夠成辦一切利益。 束縛的所依和受用，以及種子和原因， 在此（真如中）皆不存在。 心和心所，連同所依和種子一同被束縛。 無論是擺在面前的相，還是安住的自性， 一切皆會壞滅，具慧者將獲得無上菩提。 如是，了知真如，斷除二取， 以及現前的惡趣之身，具慧者渴望將其滅盡。 如是，觀真如之智，修習無有差別的體性， 以及現前的有和無之義，稱為自在分別。 孩童的真實被遮蔽，因而顯現一切非真實。 菩薩消除它（非真實）后，真實便會完全顯現。 無意義和有意義，不顯現和顯現，被稱為（真如的）異相。 那是轉變成其他狀態，爲了隨心所欲地享用，故為解脫。 在一切重大意義中，顯現不同種類相似之物， 是製造障礙之因，因此，完全了知后應當捨棄。 完全成熟、應當清凈，以及可以獲得、能夠成熟， 還有真實宣說的法，對於具慧者來說是不可估量的。 菩提心是生和不生的忍（無生法忍）， 無垢之眼是下劣和煩惱滅盡。 正法長久住世，以及差別、智慧、行持和受用。 進入其中的具慧者，被稱為所說之果。 所緣廣大，以及如是修行二者， 智慧、精進和發起，以及善巧方便。 真實的大成就，以及佛陀的偉大事業。 因為具有這些偉大之處，所以必定被稱為大乘。 對種姓和佛法的信奉，以及如是發起菩提心， 修習佈施等，以及進入無過失之境。 使眾生完全成熟，以及清凈佛土， 不住涅槃和無上菩提。 一是具有信奉，另一是清凈的增上意樂。 有相和無相，以及無功用行。 這五者在一切地上，被稱為菩薩。 不執著欲，身語意三門完全清凈，以憤怒降伏，圓滿具足殊勝功德。
【English Translation】 In these two, one should seek it (Tathata) only. Because everything is without object. The four kinds of true wisdom, firm on all grounds (stages of Bodhisattva), Will accomplish all benefits. The basis of bondage and enjoyment, as well as seeds and causes, Do not exist here (in Tathata). Mind and mental events, together with their basis and seeds, are bound. Whether it is the appearance placed before, or the nature of abiding, Everything will perish, and the wise will attain supreme Bodhi. Thus, knowing Tathata, abandoning dualistic grasping, And the manifest body of evil destinies, the wise desire to exhaust it. Thus, the wisdom that contemplates Tathata, cultivating the nature without difference, And the manifest meaning of existence and non-existence, is called the power of discrimination. The truth of a child is obscured, thus appearing all that is not true. The Bodhisattva eliminates it (the untrue), and the truth will fully appear. Meaningless and meaningful, non-appearing and appearing, are called (the different aspects of Tathata). That is transforming into another state, for the sake of enjoying as one wishes, hence liberation. In all great meanings, the appearance of similar things of different kinds, Is a cause of creating obstacles, therefore, having fully known, one should abandon it. Fully ripening, to be purified, and what can be obtained, able to mature, And the Dharma that is truly spoken, are immeasurable for the wise. The Bodhicitta is the forbearance of birth and non-birth (anutpattikadharmakshanti), The stainless eye is inferior and the exhaustion of defilements. The true Dharma abiding for a long time, and the distinction, wisdom, conduct, and enjoyment. The wise who enter into it are called the fruit of what is spoken. The object is vast, and the two practices are such, Wisdom, diligence, and initiation, and being skilled in means. The great accomplishment of truth, and the great activity of the Buddha. Because of possessing these great qualities, it is certainly called Mahayana. Faith in lineage and Dharma, and thus generating Bodhicitta, Practicing generosity and so on, and entering into the faultless state. Making sentient beings fully mature, and purifying the Buddha-field, Non-abiding Nirvana and supreme Bodhi. One is endowed with faith, the other is pure superior intention. With characteristics and without characteristics, and acting without effort. These five on all grounds are called Bodhisattvas. Not attached to desire, the three doors of body, speech, and mind are completely pure, subduing anger, fully endowed with supreme qualities.
ན། །ཆོས་ལས་མི་གཡོ་དེ་ཉིད་ཟབ་མོ་མཐོང་། །བྱང་ཆུབ་དགའ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །ཕན་འདོགས་འདོད་དང་གནོད་པ་མེད་ལྟ་དང་། །གཞན་ གྱི་གནོད་པ་དང་དུ་ལེན་པ་དང་། །བརྟན་པ་བག་ཡོད་མང་དུ་ཐོས་པ་དང་། །གཞན་གྱི་དོན་བརྩོན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །རང་གིས་ཡོངས་སུ་གཟུང་བའི་ཉེས་དམིགས་ཤེས། །ལོངས་སྤྱོད་མ་ཆགས་ཞེ་ལ་ཁོན་མི་འཛིན། ། 2-98 རྣལ་འབྱོར་རྒྱུ་མཚན་ལ་མཁས་ལྟ་ངན་མེད། །ནང་དུ་རབ་གནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །བརྩེ་དང་ལྡན་པ་ངོ་ཚ་ཡོན་ཏན་གནས། །སྡུག་བསྔལ་དང་ལེན་རང་གི་བདེ་མ་ཆགས། །དྲན་གཙོ་ཤིན་ཏུ་ མཉམ་པར་བཞག་པའི་བདག །ཐེག་པ་མི་འཁྲུགས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །སྡུག་བསྔལ་སེལ་བ་སྡུག་བསྔལ་མི་བྱེད་ཉིད། །སྡུག་བསྔལ་བཟོད་པ་སྡུག་བསྔལ་འཇིགས་པ་མེད། །སྡུག་བསྔལ་རྣམ་གྲོལ་སྡུག་བསྔལ་མི་རྟོག་ པ། །སྡུག་བསྔལ་ཁས་ལེན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །ཆོས་ལ་མི་དགའ་རང་བཞིན་ཆོས་ལ་དགའ། །ཆོས་ལ་སྨོད་ཅིང་ཆོས་ལ་མངོན་པར་བརྩོན། །ཆོས་ལ་དབང་བ་ཆོས་ལ་མུན་པ་མེད། །ཆོས་གཙོར་བྱེད་ པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །ལོངས་སྤྱོད་བག་ཡོད་ངེས་ལ་བག་ཡོད་དང་། །བསྲུང་ལ་བག་ཡོད་དགེ་ལ་བག་ཡོད་དང་། །བདེ་ལ་བག་ཡོད་ཆོས་ལ་བག་ཡོད་དང་། །ཐེག་པ་བག་ཡོད་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཡིན། །མ་གུས་ངོ་ཚ་ཉེས་ཆུང་ངོ་ཚ་དང་། །མི་བཟོད་ངོ་ཚ་ཡོངས་ཉམས་ངོ་ཚ་དང་། །རྣམ་འཕྲོ་ངོ་ཚ་ལྟ་ཆུང་ངོ་ཚ་དང་། །ཐེག་གཞན་ངོ་ཚ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །འདི་དང་ ཕ་རོལ་དང་ནི་བཏང་སྙོམས་དང་། །འདུ་བྱེད་ལྡན་དང་དབང་འབྱོར་ཉིད་ཐོབ་དང་། །མཚུངས་པར་སྟོན་དང་འབྲས་བུ་ཆེན་པོ་ཡིས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཕན་འདོགས་བྱེད་ལ་འཇུག །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེ། ། 2-99 བློ་ལྡན་ཉིད་དང་གསལ་བའི་མཆོག །རྒྱལ་སྲས་རྒྱལ་བའི་གཞི་དང་ནི། །རྒྱལ་བྱེད་རྒྱལ་བའི་མྱུ་གུ་དང་། །རྩལ་ལྡན་དང་ནི་འཕགས་མཆོག་དང་། །དེད་དཔོན་དང་ནི་གྲགས་མཆོག་དང་། །སྙིང་རྗེ་ཅན་དང་བསོད་ ནམས་ཆེ། །དབང་ཕྱུག་དེ་བཞིན་ཆོས་དང་ལྡན། །དེ་ཉིད་བཟང་རྟོགས་དོན་ཆེན་ལེགས་རྟོགས་དང་། །དོན་ཀུན་རྟོགས་དང་ཀུན་ཏུ་རྟོགས་པ་དང་། །ཐབས་རྣམས་རྟོགས་པར་འགྱུར་བའི་ཁྱད་པར་རྒྱུ། །དེས་ན་བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་འོ། །བདག་རྗེས་རྟོགས་དང་ལྟ་བ་ཕྲ་རྟོགས་དང་། །རྣམ་རིག་སྣ་ཚོགས་རྣམ་པར་རྟོགས་དང་ཀུན། །ཡང་དག་མིན་རྟོགས་ཡིན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱུ། །དེས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་ འོ། །མ་རྟོགས་རྟོགས་དང་རྗེས་སུ་རྟོགས་པ་རྟོགས། །དངོས་མེད་རྟོགས་དང་རབ་ཏུ་སྐྱེ་བ་རྟོགས། །མ་རྟོགས་རྟོགས་པ་སོ་སོར་རྟོགས་པའི་རྒྱུ། །དེས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱའོ། །དོན་མེད་རྟོགས་དང་ དོན་དམ་རྟོགས་པ་དང་། །དོ
【現代漢語翻譯】 複次，於法不搖乃見甚深，菩提喜樂是菩提薩埵（Bodhisattva）。 欲作饒益，無損他想，忍受他損， 堅固，不放逸，多聞，勤于利他，是菩提薩埵。 知自所取之過患，不貪受用，心不懷恨， 善巧瑜伽之理，無有邪見，內住寂靜，是菩提薩埵。 具足慈愛，以慚為飾，安住功德，忍受痛苦，不亂自樂， 憶念為主，極善安住等持之體性，于諸乘不迷亂，是菩提薩埵。 能除痛苦，自身不作諸苦，能忍諸苦，于諸苦無懼， 解脫諸苦，不分別諸苦，堪忍諸苦，是菩提薩埵。 於法不喜，然于自性之法而生喜樂， 誹謗正法，然亦精進修持正法，於法自在，於法無暗， 以法為主，是菩提薩埵。 于受用不放逸，于決定不放逸，于守護不放逸，于善法不放逸， 于安樂不放逸，于正法不放逸，于諸乘不放逸，是菩提薩埵。 于不敬生慚，于小罪生慚，于不忍生慚，于全毀生慚， 于散亂生慚，于小見生慚，於他乘生慚，是菩提薩埵。 於此世、他世及捨棄平等，與有為俱，得自在， 示現平等，以大果報，菩提薩埵行饒益事。 菩提薩埵是大勇士，具足智慧，是勝妙光明。 是佛子，是諸佛之基，是能成辦者，是諸佛之苗， 具足技能，是殊勝聖者，是導師，是名稱殊勝者， 是大悲者，是大福德者，是自在者，如是與法相應。 如實善知，善解深義，通達諸義，普遍了知， 是能通達諸方便之殊勝因，故名菩提薩埵。 能隨順覺悟，能細微觀察，能辨別種種，能如是分別， 能知非真，能知是真之因，故名菩提薩埵。 能覺悟未悟，能覺悟隨覺，能覺悟無實，能覺悟生起， 能覺悟未悟，能個別覺悟之因，故名菩提薩埵。 能悟無義，能悟勝義，能悟真實，能悟無生， 能悟無相，能悟無量，能悟無垢，能悟無染，
【English Translation】 Furthermore, being unshakeable in the Dharma is seeing the profound. The joy of enlightenment is a Bodhisattva. Wishing to benefit, having no thought of harming others, enduring the harm of others, Being steadfast, diligent, learned, and zealous in benefiting others is a Bodhisattva. Knowing the faults of what one takes, not being attached to enjoyment, not harboring resentment in the heart, Being skilled in the reasons for yoga, having no wrong views, dwelling inwardly in stillness is a Bodhisattva. Being full of love, adorned with shame, abiding in virtues, enduring suffering, not disturbing one's own happiness, With mindfulness as the chief, dwelling very well in the nature of samadhi, not being confused about the vehicles is a Bodhisattva. Being able to remove suffering, not creating suffering oneself, being able to endure all suffering, having no fear of suffering, Liberating from suffering, not discriminating suffering, enduring suffering is a Bodhisattva. Not delighting in the Dharma, yet delighting in the Dharma of one's own nature, Slandering the Dharma, yet also diligently practicing the Dharma, being free in the Dharma, having no darkness in the Dharma, Making the Dharma the chief is a Bodhisattva. Not being heedless in enjoyment, not being heedless in determination, not being heedless in protection, not being heedless in virtue, Not being heedless in happiness, not being heedless in the Dharma, not being heedless in the vehicles is a Bodhisattva. Feeling shame for disrespect, feeling shame for small faults, feeling shame for intolerance, feeling shame for complete destruction, Feeling shame for distraction, feeling shame for small views, feeling shame for other vehicles is a Bodhisattva. In this world, the other world, and abandoning equanimity, being with the conditioned, obtaining freedom, Showing equality, with great results, a Bodhisattva engages in benefiting others. A Bodhisattva is a great hero, possessing wisdom, is supreme clarity. Is a Buddha-child, is the basis of the Buddhas, is the accomplisher, is the sprout of the Buddhas, Possessing skill, is a supreme noble one, is a guide, is one with a supreme name, Is one with great compassion, is one with great merit, is the powerful one, thus being in accordance with the Dharma. Truly knowing well, understanding the profound meaning well, comprehending all meanings, universally knowing, Is the special cause for becoming skilled in all means, therefore is called a Bodhisattva. Being able to awaken accordingly, being able to observe subtly, being able to distinguish various things, being able to differentiate thus, Being able to know what is not true, being able to know the cause of what is true, therefore is called a Bodhisattva. Being able to awaken the unawakened, being able to awaken the subsequent awakening, being able to awaken the unreal, being able to awaken arising, Being able to awaken the unawakened, being the cause of individual awakening, therefore is called a Bodhisattva. Being able to awaken the meaningless, being able to awaken the ultimate meaning, being able to awaken the truth, being able to awaken the unborn, Being able to awaken the formless, being able to awaken the immeasurable, being able to awaken the stainless, being able to awaken the undefiled,
ན་ཀུན་རྟོགས་དང་མཐའ་དག་དོན་རྟོགས་དང་། །རྟོགས་བྱ་རྟོགས་གཞི་རྟོགས་པ་རྟོགས་པའི་རྒྱུ། །དེས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱའོ། །གྲུབ་པར་གྱུར་པ་རྟོགས་དང་གནས་རྟོགས་དང་། ། ལྷུམས་རྗེས་རྟོགས་དང་རིམ་པ་རྟོགས་པ་དང་། །རབ་ཏུ་རྟོགས་དང་ཐེ་ཚོམ་བསལ་རྟོགས་རྒྱུར། །དེས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་འོ། །བློ་དང་ལྡན་པ་བློ་ཐོབ་མ་ཐོབ་དང་། །རབ་གནས་རྟོགས་དང་རྗེས་སུ་རྟོགས་པ་དང་། ། 2-100 སོ་སོར་འཆད་བློ་རྗོད་མེད་ང་བཅོམ་དང་། །ང་ཅན་བློ་གྲོས་མ་སྨིན་ཡང་དག་སྨིན། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། ཡོན་ཏན་གྱི་ལེའུ་སྟེ་ཉི་ཤུ་པའོ།། ༈ །། ༄། །སྤྱོད་པ་དང་མཐར་ཐུག་པའི་ལེའུ་སྟེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པ། བརྩེ་དང་སྙན་པར་སྨྲ་ བ་དང་། །བརྟན་པ་ཉིད་དང་ལག་བརྐྱང་ཉིད། །དགོངས་པ་ཟབ་མོ་ངེས་འགྲེལ་པ། །འདི་དག་བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་རྟགས། །ཡོངས་གཟུང་མོས་པ་ཐོབ་པ་དང་། །མི་སྐྱོ་གཉིས་ཀྱིས་བསྡུ་བའི་ཕྱིར། །བསམ་པ་དང་ ནི་སྦྱོར་བ་ལས། །རྟགས་ལྔར་རྣམ་པར་ཤེས་པར་བྱ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྟག་ཏུ་ནི། །ཁྱིམ་པ་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་རྣམས་སུ། །གྱུར་ནས་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་དོན་བྱེད་དོ། །ས་ རྣམས་ཀུན་ལ་བློ་ལྡན་གྱི། །རབ་བྱུང་ལེན་པས་ཐོབ་པ་དང་། །ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ནི་ཐོབ་པ་གཞན། །རབ་ཏུ་བྱུང་བར་སྟོན་བྱེད་ཡིན། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱོགས་དག་ནི། །ཡོན་ཏན་ཚད་མེད་རྣམས་དང་ ལྡན། །དེ་ལྟས་སྡོམ་བརྩོན་ཁྱིམ་པ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལས་ཁྱད་འཕགས། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བརྟན་པ་ཡི། །ཕ་རོལ་སྡུག་པའི་འབྲས་བུ་དང་། །འདི་ལ་དགེ་བ་འཇུག་འདོད་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པར་ འདོད་པ་དང་། །མ་དག་རྣམ་དག་རབ་དག་པ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བསམ་པར་འདོད། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བློ་ལྡན་པའི། །སྨོན་ལམ་དང་ནི་སེམས་མཉམ་དང་། །བདག་པོར་གྱུར་པ་དག་དང་ནི། །འཁོར་སྡུད་པ་ཡིས་ཡོངས་སུ་འཛིན། ། 2-101 བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་ལས་དང་ནི། །གཞན་ཡང་སྨོན་ལམ་དག་དང་ནི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་དབང་འབྱོར་པའི། །དབང་གིས་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་ཡིན། །མཚན་ཉིད་གང་ཟག་བསླབ་པ་དང་། །ཕུང་པོ་གྲུབ་པ་རྟགས་ དང་ནི། །ངེས་པའི་ཚིག་དང་ཐོབ་པ་ཡིས། །གནས་པ་དང་ནི་ས་ཉིད་དོ། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་མཆོག་རྟོགས་ནས། །ལས་རྣམས་ཆུད་མི་ཟ་བར་གནས། །བསམ་གཏན་རབ་བདེས་གནས་ནས་ནི། །དེ་ཡི་འོག་ ཏུ་འདོད་པར་སྐྱེ། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་རྣམས། །འཁོར་བ་དག་ཏུ་ཡོངས་སུ་བསྔོ། །སེམས་ཀུན་ཉོན་མོངས་མེད་པར་ནི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་པར་བྱེད། །ཆེད་དུ་བསམས་ཏེ་སྐྱེ་བས་ན། །ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་རྗེས་སུ་སྲུང་། །བགྲོད་པ་གཅིག་པའི་ལམ་དང་འབྲེལ །མཚན་མེད་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ལམ། །མཚན་མ་མེད་པར་ལྷུན་གྱ
【現代漢語翻譯】 通達一切分別念及通達一切義，能證悟、為證悟之所依、為證悟之因，因此稱為菩薩（བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་，bodhisattva，菩提薩埵，覺有情）。 成就之證悟、處所之證悟、入胎后之證悟、次第之證悟、殊勝之證悟以及遣除疑惑之證悟之因，因此稱為菩薩。 具足智慧，獲得或未獲得智慧，通達灌頂、隨同證悟，分別解說之智慧，無言之我慢調伏，具我慢者之智慧未成熟亦能令其成熟。 《大乘經莊嚴論》中，第二十章 功德品完。 第二十一章 行與究竟品 慈愛與善語，穩重與樂於助人，深奧之密意決定詮釋，這些是具慧者的特徵。 爲了完全攝受與獲得信心，以及不厭倦二者，從意樂與加行中，可了知五種特徵。 菩薩恒常于在家轉輪王等，一切生世中，利益有情。 於一切地中，具慧者以出家而獲得，亦有以法性而獲得者，示現出家之相。 出家之功德，具足無量功德，因此，精進持戒之在家菩薩，更勝一籌。 於一切地中，穩固者，爲了他者之痛苦果報，以及於此地欲入善，欲得寂滅涅槃，以及於未凈、凈與極凈之有情生起意樂。 於一切地中，具慧者，以發願與心平等，以及成為自在者，以攝受眷屬而完全攝持。 具慧者之事業，以及其他之發願，以及三摩地與自在力之自在，是欲求受生。 以相、補特伽羅之學處，蘊之成就、特徵，決定之語與獲得，安住以及地本身。 證悟空性后，諸業不唐捐而安住，于禪定之樂中安住后，于其下欲生之處而生。 之後，將菩提分法，迴向于輪迴中，令一切心無有煩惱，令有情完全成熟。 以特意作意而受生，恒時守護一切煩惱，與唯一道相聯，于無相中決定之道路，無有相而任運。
【English Translation】 Understanding all discriminations and understanding all meanings, being able to realize, being the basis of realization, being the cause of realization, therefore called Bodhisattva (བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་，bodhisattva，菩提薩埵，sentient being of enlightenment). The cause of the realization of accomplishment, the realization of place, the realization after entering the womb, the realization of sequence, the realization of excellence, and the realization of dispelling doubts, therefore called Bodhisattva. Possessing wisdom, whether or not having obtained wisdom, understanding empowerment, following realization, the wisdom of explaining separately, the arrogance of the unspoken is subdued, and even the immature wisdom of those with arrogance can be matured. In 'The Ornament of the Great Vehicle Sutras,' Chapter 20, the Chapter on Qualities, is complete. Chapter 21: The Chapter on Conduct and Ultimate Loving-kindness and kind speech, steadfastness and helpfulness, the definitive explanation of profound secrets, these are the characteristics of the wise. In order to fully embrace and gain faith, and not to be weary of both, five characteristics can be known from intention and effort. Bodhisattvas constantly benefit sentient beings in all lifetimes, such as when they are householder Chakravartins. In all lands, the wise obtain it through ordination, and others obtain it through Dharma-nature, demonstrating the appearance of ordination. The virtues of ordination are endowed with immeasurable qualities, therefore, a diligent householder Bodhisattva who upholds the precepts is superior. In all lands, the steadfast, for the suffering consequences of others, and in this land desiring to enter virtue, desiring to attain peaceful Nirvana, and generating intention for sentient beings who are impure, pure, and extremely pure. In all lands, the wise, with aspiration and equanimity of mind, and becoming the master, completely hold by gathering retinues. The activities of the wise, as well as other aspirations, and the freedom of Samadhi and power, is the desire to be born. With characteristics, the training of individuals, the accomplishment of aggregates, characteristics, definitive words and attainment, abiding and the land itself. After realizing emptiness, all actions abide without being in vain, and after abiding in the bliss of meditation, one is born in the place one desires below it. After that, dedicate the factors of enlightenment to Samsara, making all minds free from afflictions, and making sentient beings fully mature. By intentionally conceiving birth, constantly protect all afflictions, connect with the one path, the path determined in the signless, spontaneously without signs.
ིས་གྲུབ། །ཞིང་ཡང་རྣམ་པར་སྦྱོང་བ་སྟེ། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་སེམས་ཅན་ ནི། །སྨིན་པར་བྱེད་པ་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་དང་། །བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད། །རྣམ་པར་བཞག་པ་འདི་དག་གིས། །ས་ཡི་མཚན་ཉིད་ཤེས་པར་བྱ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ ལྟ་བ་རྣམ་དག་པ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་མཉམ་པར་གཞག །ཆོས་ལ་ང་སྤངས་རྒྱུད་དང་ཀུན་ཉོན་མོངས། །རྣམ་པར་བྱ་བ་ཐ་དད་ང་རྒྱལ་མེད། །སྐད་ཅིག་གཅིག་བློ་ཐོབ་པ་བཏང་སྙོམས་པ། ། 2-102 ཞིང་རྣམས་སྦྱོང་བ་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་པར། །མཁས་པ་མཐུ་ཆེན་ལུས་ཡོངས་རྫོགས་པ་དང་། །ངེས་པར་སྟོན་ལ་མཁས་པ་དབང་བསྐུར་ཡིན། །ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལྷག་སེམས་ དང་། །ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ལ་རྗེས་སློབ། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ཡུལ་གཉིས་ཡིན་ཏེ། །ཆོས་ཀྱི་དེ་ཉིད་དང་དེ་ནི། །མི་ཤེས་ཤེས་སོགས་འཇུག་པ་ཉིད། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ཡུལ་དེ་ལྟ་བས། །དེ་ས་གཉིས་ལ་ རྣམ་པར་གནས། །བསླབ་པ་རྣམས་དང་བསྒོམ་པ་ཡིས། །འབྲས་བུ་གཞན་ནི་རྣམ་པ་བཞི། །མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པར། །གནས་པ་འབྲས་བུ་དང་པོ་ཡིན། །དེ་ཉིད་མངོན་འདུ་བྱེད་མེད་དང་། །ཞིང་ནི་ རྣམ་པར་དག་པ་དག །འབྲས་བུ་གཉིས་པར་འདོད་པ་ཡིན། །སེམས་ཅན་སྨིན་པར་འགྲུབ་ཉིད་དང་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ནི། །འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་དམ་པ་ཡིན། །འབྲས་བུ་རྣམ་པ་འདི་བཞི་ནི། ། ས་བཞི་པོ་ལ་ཡང་དག་བརྟེན། །ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ནི་ཕུང་པོ་སྦྱོང་། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་ཏིང་འཛིན་དང་། །ཤེས་རབ་ཕུང་པོ་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །དེ་ལས་གཞན་པ་དག་ ལ་ནི། །སྒྲིབ་རྣམ་བཞི་དང་ཐོགས་པ་ཡི། །སྒྲིབ་པ་ལས་ཀྱང་རྣམ་གྲོལ་དང་། །གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །ས་རྣམས་ཐམས་ཅད་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱ། །གྲུབ་པ་དག་ཀྱང་མ་གྲུབ་དང་། ། 2-103 གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཡང་འདོད་དོ། །གྲུབ་པ་ཇི་ལྟར་རྣམ་གཞག་བཞིན། །ཡིད་ལ་བྱེད་པས་དེ་རྟོག་པར། །ཤེས་པའི་ཕྱིར་དང་དེ་ཉིད་ལ། །རྣམ་མི་རྟོག་ཕྱིར་རྣམ་ཤེས་བྱ། །སོ་སོར་རང་རིག་བྱ་ ཕྱིར་དང་། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་གྱི་ཕྱིར། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བསྒོམ་པ་དང་། །གྲུབ་པ་ཡང་ནི་བསམ་མི་ཁྱབ། །སྣང་དང་བཅས་དང་མོས་པ་དང་། །མ་ཞུམ་པ་དང་མི་དམན་ཉིད། །གཞན་དྲིང་མི་ འཇོག་བདག་ཉིད་དང་། །ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་རྟོགས་པ་དང་། །ཀུན་ལ་སེམས་ནི་མཉམ་པ་དང་། །བཀྲི་དང་རྗེས་སུ་ཆགས་མེད་དང་། །ཐབས་ཤེས་འཁོར་དུ་སྐྱེ་བ་ནི། །ཀུན་ལ་རྟགས་སུ་འདོད་པ་ཡིན། །འདུན་ པ་མེད་པ་མ་ཡིན་ཆགས་དང་འཁུ་བའི་སྙིང་མེད་ཁྲོ་མེད་ལེ་ལོ་མེད། །བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་མིན་པའི་བསམ་མེད་བློ་གྲོས་ངན་རྟོག་རྣམ་རྟོག་འཕྲོགས་པ་མེ
【現代漢語翻譯】 亦得成就。 田亦令其清凈， 于彼之下諸有情， 能令成熟亦得成。 定與總持及諸度， 菩提清凈性亦然， 安立此等諸法已， 當知此地之體性。 菩薩觀行極清凈， 戒律極凈善安住， 於法離我慢及諸惑， 所作各異無我慢。 一念得忍常舍施， 凈諸佛土成熟有情， 善巧大力身皆圓滿， 決定開示善巧能灌頂。 善解法性於此地， 增上戒律增上意， 增上智慧而隨學。 智慧行境有二種， 法性真如及於彼， 不解了知諸行相。 智慧行境如是故， 是故安住於二地。 由諸學處及修習， 其餘果報有四種， 有相行相及無相， 安住是為初果報。 彼性現行及無行， 佛土清凈皆圓滿， 是為第二之果報。 有情成熟得成就， 定與總持諸三摩地， 成就是為勝果報。 此四種之諸果報， 真實依於四地住。 善解法性於此地， 清凈戒律之蘊聚， 于彼之下三摩地， 智慧蘊聚亦清凈。 復于彼等余法中， 四種障及有礙障， 亦從諸業而解脫， 清凈解脫之智聚。 諸地有成與未成， 當知如是二種性。 已成亦有未成與， 已成二種性亦然。 已成云何如是立， 由作意故能證得， 為欲知故及於彼， 不思議故當了知。 為欲各別自證故， 及為諸佛境界故， 于諸地中修習已， 成就亦乃不可思。 有相及以樂欲等， 無怯弱及無下劣性， 不依他性具足我性， 及能善解一切法， 于諸有情心平等， 無諂誑及無染著等， 方便智慧轉生等， 是為一切地之相。 無有欲心非無貪著， 無嗔恨心無害心， 無有忿怒無有懈怠， 無有慈悲非無思擇， 無有惡慧邪分別想。
【English Translation】 Also attains accomplishment. The field is also completely purified, Underneath it, sentient beings, Maturing them also becomes accomplished. Samadhi and dharanis, And the complete purity of enlightenment itself, With these established, One should know the characteristics of this ground. Bodhisattvas with completely pure views, Whose discipline is extremely pure and well-established, Regarding the Dharma, abandoning self, lineage, and all afflictions, Actions are distinct, without arrogance. In a single moment, attaining forbearance, constantly giving. Purifying Buddha-fields, maturing sentient beings, Skillful, powerful, with fully complete bodies, Definitely showing, skillful in bestowing empowerment. Having well understood the nature of reality in this ground, Superior discipline, superior mind, And superior wisdom are followed. The sphere of activity of wisdom is twofold, The suchness of Dharma and that, Not understanding, knowing the various aspects. Because the sphere of activity of wisdom is thus, Therefore, it abides in two grounds. Through the various trainings and meditations, The remaining fruits are of four kinds, With characteristics, with activities, and without characteristics, Abiding is the first fruit. That nature, manifest activity and without activity, Buddha-fields completely pure and perfect, Is considered the second fruit. Sentient beings maturing and attaining accomplishment, Samadhi and all the dharanis, Accomplishment is the supreme fruit. These four kinds of fruits, Truly rely on abiding in the four grounds. Having well understood the nature of reality in this ground, Purifying the aggregate of discipline, Underneath it, samadhi, The aggregate of wisdom is also purified. Moreover, in those other dharmas, The four obscurations and the obstructive obscurations, Also liberated from all actions, Purifying the aggregate of wisdom of liberation. All the grounds, accomplished and unaccomplished, One should know as these two natures. Accomplished also has unaccomplished and, Accomplished two natures also thus. How is accomplished established thus, Because of mental activity, one can attain realization, For the sake of knowing and in that, Because of non-conceptualization, one should know. For the sake of individually self-realizing, And for the sake of the realm of all Buddhas, Having meditated in all the grounds, Accomplishment is also inconceivable. With appearances and with desire, Without weakness and without inferiority, Not relying on others, possessing self-nature, And able to well understand all dharmas, With equanimity towards all sentient beings, Without deceit and without attachment, Skillful means and wisdom, rebirth, Is considered the characteristic of all grounds. Without desire, not without attachment, Without hatred, without harmful intent, Without anger, without laziness, Without love and compassion, not without discernment, Without evil wisdom, wrong discrimination.
ད། །བློ་གྲོས་རྣམ་པར་གཡེངས་མིན་བདེ་ བས་མི་འཕྲོགས་སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་གནོད་པ་མེད། །དགེ་བའི་བཤེས་ལ་ཉེ་བར་སྟེན་ཅིང་ཐོས་པ་ལྷུར་ལེན་སྟོན་པ་མཆོད་ལ་བརྩོན། །ཐབས་མཆོག་ཤེས་པ་གང་ཞིག་བསོད་ནམས་ཡང་དག་བསྡུས་པ་ཤིན་ ཏུ་རྒྱ་ཆེན་ཀུན། །གཞན་དག་ཐུན་མོང་བྱས་ནས་ཉིན་གཅིག་བཞིན་དུ་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཡོངས་བསྔོ་ཞིང་། །བཟང་པོའི་གནས་སུ་སྐྱེས་པས་རྟག་ཏུ་དགེ་བྱེད་མངོན་ཤེས་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱིས་བརྩོན། །སངས་རྒྱས་སྲས་དེ་ཀུན་གྱི་བླ་ན་འདུག་པ་ཡོན་ཏན་གཏེར་དུ་ཤེས་པར་བྱ། ། 2-104 ས་རྣམས་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ནི། །ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་གཉིས་ཀ་ལ། །ལྔ་པོའི་བདག་ཉིད་དག་ཏུ་འདོད། །བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཉེ་བ་དང་། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་མཐོང་ བ་ལ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་རབ་དགའ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །འཆལ་ཚུལ་རྩོལ་བའི་དྲི་བྲལ་ཕྱིར། །དྲི་མ་མེད་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཆེན་པོ་ནི། །བྱེད་པའི་ཕྱིར་ ན་འོད་བྱེད་པའོ། །འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཆོས། །རབ་ཏུ་སྲེག་བྱེད་འོད་ལྟ་བུ། །དེ་དང་ལྡན་ཕྱིར་ས་དེ་ནི། །གཉིས་པོ་སྲེག་པས་འོད་འཕྲོ་ཅན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱེད་ཅིང་། །རང་ གི་སེམས་ཀྱང་བསྲུང་བའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱིས་སྦྱང་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱང་དཀའ་ཞེས་བྱ་འོ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ནས། །འཁོར་བ་དང་ནི་མྱ་ངན་འདས། །གཉིས་འདིར་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ ཕྱིར། །མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ས་ཞེས་བཤད། །བགྲོད་གཅིག་ལམ་དང་འབྲེལ་པའི་ཕྱིར། །རིང་དུ་སོང་བའི་སར་འདོད་དོ། །འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོའི་ཕྱིར། །མི་གཡོ་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད། །སོ་སོ་ཡང་དག་ རིག་བློ་བཟང་། །ས་དེ་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཡིན། །སྤྲིན་བཞིན་གཉིས་ཀྱིས་ནམ་མཁའི་ཆོས། །ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །དགེ་བ་སྒྲུབ་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགའ་བས་རྟག་པར་ཐམས་ཅད་དུ། །གནས་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། ། 2-105 ས་རྣམས་གནས་པ་ཡིན་པར་འདོད། །འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིགས་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱི་ཕྱིར་གོང་དུ་འགྲོ་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ནི་སར་འདོད་དོ། ། ས་འཐོབ་པ་ནི་མོས་ པ་དང་། །སྤྱོད་པ་དག་ལ་འཇུག་པ་དང་། །རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ས་རྣམས་ནི། །འགྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཞི། །ལུས་ཅན་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དང་། །ཐེག་པ་དམན་ལ་མོས་པ་རྣམས། །གཉིས་ཀ་འདུན་ པར་བྱ་བ་དང་། །གདུལ་བའི་ཕྱིར་ནི་བརྟན་རྣམས་ཀྱི། །སྤྱོད་པ་བཞི་པོ་མདོ་བཞིན་དུ། །རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་བཤད་པ་ཡིན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བརྩེ་བ་ཅན། །ཕྲད་དང་བྲལ་བའི་དགོངས་པ་ཅན། །མི་ འབྲལ་བ་ཡི་དགོངས་པ་ཅན། །ཕན་བདེ་དགོངས་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ།
【現代漢語翻譯】 不為散亂的智慧所動搖，不為安樂所奪，不為痛苦所擾。 親近善知識，精進聞法，勤于供養導師。 通曉殊勝方便，積累圓滿福德，一切皆極其廣大。 將自身與他人共同積累的善根，如一日般迴向圓滿菩提。 于賢善之地轉生，恒常行善，以神通功德而精進。 了知此等佛子乃一切眾生之至上，是功德之寶藏。 於一切剎土中，一切時處， 具慧者之利益，即是寂止與勝觀二者， 被認為是五種功德之自性。 因其接近菩提，且能成辦利益眾生之事， 故將生起極大歡喜，因此被稱為『極喜地』。 因遠離邪行之垢染，故名為『離垢地』。 因能顯現廣大之法光明，故名為『發光地』。 如是，與菩提分法相應的法， 能如火焰般焚燒煩惱， 因此，此地因具足焚燒煩惱之光明，而被稱為『焰慧地』。 因能令眾產生熟，且能守護自心， 故具慧者難以調伏，因此被稱為『難勝地』。 依憑般若波羅蜜多， 輪迴與涅槃， 於此二者皆能現前，故稱為『現前地』。 因與唯一之道相聯，故被認為是『遠行地』。 因不為二種作意所動搖，故確定無疑地稱為『不動地』。 個別之正智，乃是賢善之智慧，此地即是善慧地。 如雲般以二諦之法， 遍佈虛空，故名為『法雲地』。 于成辦種種善事中， 以歡喜心恒常安住於一切時處，因此，菩薩的 諸地被認為是安住之處。 因對無量眾生無所畏懼， 故於彼等無量之眾生， 以後后更趨向上之功德， 因此，彼等本身即被認為是地。 獲得地之方法有四種，即： 希求，行持，證悟，以及地之 成就之門。 有情眾生對大乘及 小乘之希求者， 皆應發起欲求， 為調伏彼等，穩固者之 四種行持，如經中所說， 應隨之而宣說。 于眾生具足慈愛，具足不離之意， 具足不捨之意，具足利益安樂之意，向您頂禮。
【English Translation】 Undistracted wisdom, not robbed by ease, Unharmed by sufferings. Relying on virtuous friends, diligently listening to teachings, Striving to worship the teacher. Knowing the supreme method, accumulating perfect merit, All are exceedingly vast. Dedicate the virtues accumulated by oneself and others alike, To perfect enlightenment in a single day. Born in a virtuous place, constantly doing good, Striving with clairvoyance and qualities. Know that these sons of the Buddha are supreme among all beings, A treasure of qualities. In all lands, at all times, The benefit of the wise is both quiescence and insight, Considered to be the nature of the five qualities. Because it is close to enlightenment and accomplishes the benefit of beings, Great joy will arise, therefore it is called 'Extremely Joyful Ground'. Because it is free from the defilement of immoral conduct, it is called 'Immaculate Ground'. Because it produces great light of Dharma, it is called 'Illuminating Ground'. Thus, the Dharmas that are in accordance with enlightenment, Burn like fire. Therefore, that ground, possessing the light that burns, is called 'Flaming Wisdom Ground'. Because it ripens sentient beings and protects one's own mind, It is difficult for the wise to tame, therefore it is called 'Difficult to Conquer Ground'. Relying on the Perfection of Wisdom, Samsara and Nirvana, Both become manifest here, therefore it is called 'Manifest Ground'. Because it is connected to the one path, it is considered the 'Far-Reaching Ground'. Because it is not moved by two cognitions, it is definitely called 'Immovable Ground'. Individual correct wisdom is virtuous intelligence, that ground is 'Good Intelligence'. Like clouds, with the Dharma of the two truths, Pervading the sky, therefore it is called 'Cloud of Dharma'. In accomplishing various virtuous deeds, Always abiding in all places with joy, therefore, the Bodhisattva's Grounds are considered to be the place of abiding. Because there is no fear for immeasurable beings, Therefore, for those immeasurable beings, With qualities that go higher and higher, Therefore, they themselves are considered to be the ground. The attainment of the ground is through: Aspiration, practice, realization, and the grounds are Four aspects through the door of accomplishment. Sentient beings who aspire to the Great Vehicle and The Lesser Vehicle, Both should generate desire, To tame them, the four practices of the steadfast, As explained following the Sutras, Should be proclaimed accordingly. Having love for sentient beings, having the intention of non-separation, Having the intention of non-abandonment, having the intention of benefit and happiness, I prostrate to you.
།ཐུབ་པ་སྒྲིབ་ཀུན་ངེས་པར་གྲོལ། །འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །ཁྱོད་ཀྱི་མཁྱེན་པས་ཤེས་བྱ་ཁྱབ། །ཐུགས་གྲོལ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ ལོ། །སེམས་ཅན་དག་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཉོན་མོངས་མ་ལུས་ཐམས་ཅད་འཇོམས། །ཉོན་མོངས་འཇོམས་མཛད་ཉོན་མོངས་ལ། །བརྩེ་བཅས་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་ཆགས་མི་མངའ། །ཐོགས་པར་མི་མངའ་ རྟག་པར་ནི། །མཉམ་པར་བཞག་ཅིང་འདྲི་ཀུན་གྱི། །ལན་ལྡོན་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རྟེན་དང་བརྟེན་པ་བཤད་བྱ་དང་། །གསུང་དང་མཁྱེན་པ་འཆད་བྱེད་ལ། །བློ་གྲོས་རྟག་ཐོགས་མི་མངའ་བ། །ལེགས་སྟོན་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། 2-106 གཤེགས་ནས་སྤྱོད་པ་མཁྱེན་མཛད་དེ། །དེ་དག་སྐད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་གྱི། །འོད་དང་འགྲོ་དང་ངེས་འབྱུང་ལ། །ལེགས་འདོམས་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ལུས་ཅན་ཀུན་གྱིས་ཁྱོད་མཐོང་ན། །སྐྱེས་བུ་དམ་པ་ལགས་ པར་འཚལ། །མཐོང་བ་ཙམ་གྱིས་རབ་དང་བར། །མཛད་པ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ལེན་དང་གནས་དང་གཏོང་བ་དང་། །སྤྲུལ་དང་ཡོངས་སུ་སྒྱུར་བ་དང་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཡེ་ཤེས་ལ། །མངའ་བརྙེས་ཁྱོད་ ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཐབས་དང་སྐྱབས་དང་དག་པ་དང་། །ཐེག་ཆེན་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ལ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་རབ་སླུ་བའི། །བདུད་འཇོམས་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རང་གཞན་དོན་དུ་ཡེ་ཤེས་དང་། །སྤངས་ དང་ངེས་འབྱུང་བགེགས་མཛད་པར། །སྟོན་མཛད་མུ་སྟེགས་གཞན་དག་གིས། །མི་བརྫི་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བསྲུང་མེད་བསྙེལ་བ་མི་མངའ་བར། །འཁོར་གྱི་ནང་ན་བག་བརྐྱང་གསུང་། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་གཉིས་སྤངས་ པ། །འཁོར་སྡུད་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཀུན་མཁྱེན་ཁྱོད་ལ་རྒྱུ་བ་དང་། །གནས་པ་ཀུན་ལ་རྟག་པར་ནི། །ཀུན་མཁྱེན་མིན་སྤྱོད་མི་མངའ་སྟེ། །ཡང་དག་དོན་ལྡན་ཁྱོད་ཕྱག་འཚལ། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ བྱ་བ་ལ། །ཁྱོད་ནི་དུས་ལས་མི་འདའ་བས། །མཛད་པ་རྟག་ཏུ་དོན་མངའ་བ། །མི་བསྙེལ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འཇིག་རྟེན་ཀུན་ལ་ཉིན་མཚན་དུ། །ལན་དྲུག་ཏུ་ནི་སོ་སོར་གཟིགས། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ། ། 2-107 ཕན་དགོངས་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྤྱོད་པ་དང་ནི་རྟོགས་པ་དང་། །ཡེ་ཤེས་དང་ནི་ཕྲིན་ལས་ཀྱིས། །ཉན་ཐོས་རང་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི། །བླ་མ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྐུ་གསུམ་དག་གིས་བྱང་ ཆུབ་ཆེ། །རྣམ་པ་ཀུན་བརྙེས་ཐམས་ཅད་དུ། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ཐེ་ཚོམ་དག །གཅོད་པ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འཛིན་པ་མི་མངའ་ཉེས་མི་མངའ། །རྙོག་པ་མི་མངའ་མི་གནས་པ། །མི་གཡོ་ཆོས་ རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ། །སྤྲོས་མེད་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དམ་པའི་དོན་ནི་གྲུབ་པ་སྟེ། །ས་ཀུན་ལས་ནི་ངེས་པར་བྱུང་། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་མཆོག་ཏུ་གྱུར། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་རྣམ་གྲོལ་མཛད། །ཡོན་ ཏན་མི་ཟད་མཉམ་མེད
【現代漢語翻譯】 解脫一切障蔽的能仁（Thubpa，釋迦牟尼佛的尊號）， 以威勢壓倒世間一切。 您的智慧遍及所知的一切事物， 向您這位覺悟者頂禮。 對於一切有情眾生， 您摧毀所有無餘的煩惱。 向您這位摧毀煩惱、 且對煩惱懷有慈悲者頂禮。 您自然成就且無有執著， 恒常無礙。 您安住于平等之中，且迴應一切提問， 向您頂禮。 對於所依和能依、所說和， 言語以及能詮釋的智慧， 您的智慧恒常無礙， 向您這位善於教導者頂禮。 您了知諸佛的行持， 並通過他們的語言，爲了有情眾生的， 光明、趨入和解脫， 向您這位善於引導者頂禮。 一切有情見到您時， 都認為您是殊勝的聖者。 僅是見到您，就能帶來極大的利益， 向您頂禮。 對於攝取、安住、捨棄， 化現和完全轉變， 以及禪定和智慧， 您已獲得自在，向您頂禮。 對於方法、救護、清凈， 以及大乘的解脫， 您摧毀了迷惑有情眾生的， 魔軍，向您頂禮。 爲了自他之利益，對於智慧， 以及斷除和解脫製造障礙， 您揭示了外道的邪見， 向您頂禮。 您無有忘失，無需守護， 在僧團中以平靜的姿態說法。 您已斷除一切煩惱， 向您這位聚集僧團者頂禮。 對於遍知者您，無論行住， 恒常都是如此。 遍知者您沒有不符合遍知的行為， 向您這位具有真實意義者頂禮。 對於一切有情眾生的事業， 您都不會錯過時機。 您的事業恒常具有意義， 向您這位不忘失者頂禮。 您在晝夜的六時中， 以不同的方式觀照世間一切。 您具有偉大的慈悲心， 且心懷利益眾生之念， 向您頂禮。 通過行持、證悟， 智慧和事業， 您是所有聲聞、緣覺的， 上師，向您頂禮。 您以三身成就了偉大的菩提， 在一切方面都獲得了圓滿。 您斷除了所有有情眾生的疑惑， 向您頂禮。 您無有執著，無有罪過， 無有污垢，不住于任何事物。 對於一切不動的法， 您無有戲論，向您頂禮。 您已成就了殊勝的意義， 從一切道中獲得了解脫。 您已成為一切有情眾生中最殊勝者， 您使一切有情眾生獲得解脫。 您的功德無盡，無與倫比。
【English Translation】 To the Thubpa (Buddha Shakyamuni), who is definitely liberated from all obscurations, Who subdues all the worlds with power. Your wisdom pervades all that is knowable, I prostrate to you, the enlightened one. For all sentient beings, You destroy all remaining afflictions. To you, who destroys afflictions and, Has compassion for afflictions, I prostrate. You are spontaneously accomplished and have no attachment, You are always unhindered. You abide in equality and answer all questions, I prostrate to you. Regarding the support and the supported, what is to be said and, Speech and the wisdom that explains, Your wisdom is always unhindered, I prostrate to you, who teaches well. You know the conduct of the Buddhas, And through their languages, for sentient beings', Light, approach, and liberation, I prostrate to you, who guides well. When all embodied beings see you, They perceive you as a supreme being. Just seeing you brings great benefit, I prostrate to you. Regarding taking, abiding, giving, Emanating and completely transforming, And samadhi and wisdom, You have attained mastery, I prostrate to you. Regarding methods, refuge, purification, And the definite emergence of the Great Vehicle, You destroy the maras who greatly deceive sentient beings, I prostrate to you. For the benefit of oneself and others, regarding wisdom, And abandoning and creating obstacles to liberation, You reveal the false views of other heretics, I prostrate to you. You have no forgetfulness, without needing protection, In the assembly, you speak with a calm demeanor. You have abandoned all afflictions, I prostrate to you, who gathers the assembly. For you, the all-knowing, whether walking or abiding, It is always the same. You, the all-knowing, have no actions that do not conform to all-knowingness, I prostrate to you, who has true meaning. For the activities of all sentient beings, You do not miss the timing. Your actions always have meaning, I prostrate to you, who does not forget. You watch the world in six parts of the day and night, In different ways. You have great compassion, And think of benefiting others, I prostrate to you. Through conduct, realization, Wisdom, and activity, You are the guru of all Shravakas and Pratyekabuddhas, I prostrate to you. You have achieved great enlightenment with the three kayas, And have perfected all aspects. You cut off the doubts of all sentient beings, I prostrate to you. You have no attachment, no faults, No defilements, and do not abide anywhere. For all the unchanging dharmas, You have no elaboration, I prostrate to you. You have accomplished the supreme meaning, And have definitely emerged from all the paths. You have become the most supreme of all sentient beings, You liberate all sentient beings. Your qualities are inexhaustible and incomparable.
་ལྡན། །འཇིག་རྟེན་དག་དང་དཀྱིལ་འཁོར་ནའང་། །སྣང་ལ་ལྷ་དང་མི་རྣམས་ཀྱིས། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མི་མཐོང་ངོ་། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་དེ་ཡི་མཐུས། །གདུལ་བྱའི་སྐལ་བ་ཇི་བཞིན་ དུ། །སྲིད་པ་ཇི་ལྟར་གནས་ཀྱི་བར། །དེ་ཡི་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། སྤྱོད་པ་དང་མཐར་ཐུག་པའི་ལེའུ་སྟེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པའོ།། ༈ །།ཐེག་པ་ཆེན་ པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་འཕགས་པ་བྱམས་པས་མཛད་པ་རྫོགས་སོ།། །།རྒྱ་གར་གྱི་མཁན་པོ་ཤཱཀྱ་སིཾ་ཧ་དང་། ཞུ་ཆེན་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་བནྡེ་དཔལ་བརྩེགས་ལ་སོགས་པས་བསྒྱུར་ཅིང་ཞུས་ཏེ་གཏན་ལ་ཕབ་པ། 2-108 སླད་ཀྱི་པཎྜི་ཏ་པ་ར་ཧི་ཏ་དང་། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོ་སད་ཛ་ན་དང་། ལོ་ཙཱ་བ་དགེ་སློང་བློ་ལྡན་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཅུང་ཟད་བཅོས་ལེགས་པར་བཤད་ནས་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ།། །།མཇུག་གི་ ཤློ་ཀ་གཅིག་པོ་འདི་འགྲོ་དོན་འཕེལ་བ་དང་གཞུང་གཞན་ན་འདུག་པ་ལྟར་བྲིས་པའོ།། །།མངྒ་ལཾ།། །།ཡེ་དྷརྨཱ་ཧེ་ཏུ་པྲ་བྷ་ཝཱ་ཧེ་ཏུནྟེ་ཥཱནྟ་ཐཱ་ག་ཏོ་ཧྱ་ཝ་ད་ཏ། ཏེ་ཥཱཉྩ་ཡོ་ །། ནི་རོདྷ་ཨེ་ཝཾ་བཱ་དཱི་མཧཱ་ཤྲ་མ་ཎཿ
【現代漢語翻譯】 具德（藏文：ལྡན།，含義：具有功德者）。即使在清凈的世間和壇城中，顯現為天神和人類，也無法完全見到（本性）。即便如此，憑藉其力量，爲了調伏眾生的根器，直到輪迴存在，他的事業也不會停止。《大乘經莊嚴論》第二十一品，行為與究竟。 《大乘經莊嚴論》圓滿結束，聖彌勒菩薩所著。由印度堪布釋迦僧訶（梵文：Śākya Siṃha）和校勘譯師班智達貝巴策等翻譯、校訂並最終確定。 後來的班智達帕拉希塔、大婆羅門薩達扎那和譯師比丘洛丹謝饒略作修改，詳細解釋后最終確定。 最後的偈頌是爲了利益眾生而增補的，並根據其他論典的內容進行了書寫。 吉祥！諸法因緣生，如來說其因，諸法因緣滅，大沙門如是說。（藏文：ཡེ་དྷརྨཱ་ཧེ་ཏུ་པྲ་བྷ་ཝཱ་ཧེ་ཏུནྟེ་ཥཱནྟ་ཐཱ་ག་ཏོ་ཧྱ་ཝ་ད་ཏ། ཏེ་ཥཱཉྩ་ཡོ་ །།ནི་རོདྷ་ཨེ་ཝཾ་བཱ་དཱི་མཧཱ་ཤྲ་མ་ཎཿ）
【English Translation】 Possessing virtues. Even in the pure world and mandala, appearing as gods and humans, one cannot fully see (the true nature). Nevertheless, through its power, according to the capacity of those to be tamed, until the existence of samsara, its activities will not cease. The twenty-first chapter of the Ornament of the Great Vehicle Sutras: Conduct and the Ultimate. The Ornament of the Great Vehicle Sutras, composed by the noble Maitreya, is complete. Translated, revised, and finalized by the Indian Abbot Śākya Siṃha and the revising translator Bandé Pel Tsek, and others. Later, the Pandit Parahita, the great Brahmin Sadzaja, and the translator Bhikshu Lodan Sherab slightly modified it, explained it in detail, and then finalized it. This last verse was added for the benefit of beings and written according to the content of other treatises. Auspicious! Ye dharmā hetuprabhavā hetuṅteṣāṃ tathāgato hyavadat, teṣāṃ ca yo nirodha evaṃ vādī mahāśramaṇaḥ (藏文：ཡེ་དྷརྨཱ་ཧེ་ཏུ་པྲ་བྷ་ཝཱ་ཧེ་ཏུནྟེ་ཥཱནྟ་ཐཱ་ག་ཏོ་ཧྱ་ཝ་ད་ཏ། ཏེ་ཥཱཉྩ་ཡོ་ །།ནི་རོདྷ་ཨེ་ཝཾ་བཱ་དཱི་མཧཱ་ཤྲ་མ་ཎཿ)