ludru0213_理路總建立.g2.0f

如竹嘉措教言集LG25རིགས་ལམ་སྤྱིའི་རྣམ་གཞག། 2-565 ༄༅། །རིགས་ལམ་སྤྱིའི་རྣམ་གཞག། ༄། །ཤེས་བྱ་སྤྱི་ལྡོག་ནས་གཏན་ལ་དབབ་པ། ༄༅། །རིགས་ལམ་སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་ལེགས་བཤད་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་བཞུགས།། བསྟན་པའི་བདག་པོ་བུ་རམ་ཤིང་པ་མཆོག །བསྟན་པའི་མིག་གཅིག་རྒྱལ་སྲས་འཇམ་པའི་དབྱངས། །བསྟན་པའི་སྲོལ་འབྱེད་ཕྱོགས་གླང་ཆོས་ཀྱི་གྲགས། ། བསྟན་པའི་གཙུག་རྒྱན་དེ་རྣམས་སྤྱི་བོས་མཆོད། །འཇམ་དབྱངས་ངོ་བོ་ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་མཆོག །འཇམ་དཔལ་གསུང་སྐྱེས་ལྔ་རིག་འབུམ་ཕྲག་གསུམ། །འཇམ་མགོན་རྣམ་འཕྲུལ་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་ཞབས། །འཇམ་དབྱངས་དགེས་མཛད་ རྣམས་ཀྱིས་བདག་སྐྱོངས་ཤིག རིགས་པའི་གནམ་ལྕགས་རིགས་པའི་རྣམ་གཞག་འདི། །རིགས་པའི་གཏེར་བཞིན་རིགས་པའི་རྣམ་གྲངས་རྣམས། །རིགས་པར་བཀྲལ་ནས་རིགས་ལྡན་དཔའ་བོ་ལ། །རིགས་པ་སྨྲ་བའི་ཀླུ་སྒྲུབ་བདག་གིས་ འཆད། །འདིར་རིགས་པའི་རྣམ་གཞག་འཆད་པ་ལ། ཤེས་བྱ་སྤྱི་ལྡོག་ནས་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། ཤེས་བྱེད་ཚད་མའི་རང་བཞིན་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་གསུམ། ཤེས་བྱའི་ཡུལ་བཤད་པ། ཤེས་བྱེད་ཀྱི་ བློ་བཤད་པ། བློ་དེས་ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་འཆད་པ་ལ། ཡུལ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི་བློས་རིག་པར་བྱ་བ་དེ་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ ཁྱབ་མཉམ་པ་ནི། ཡུལ་དང་ཤེས་གཞལ་གཞི་གྲུབ་ཡོད། །དམིགས་པ་ཆོས་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་དང་། །རྟེན་འབྲེལ་བརྗོད་བྱ་བཅུ་གཅིག་པོ། །ཡིན་ཡོད་མཉམ་པའི་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་དང་ཡོད་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན་ནོ། ། 2-566 འོན་ཀྱང་དངོས་སྨྲ་བའི་སྐབས་སུ་རྟེན་འབྲེལ་དང་། འདུས་བྱས་དོན་གཅིག་ཏུ་བཤད་ན་ལེགས་ཤིང་། དབུ་མའི་སྐབས་སུ་ཡང་དཔྱད་པ་བྱར་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་། བྱེ་བྲག་ ཏུ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི། སྣང་ཡུལ། ཞེན་ཡུལ། འཇུག་ཡུལ། གཟུང་ཡུལ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྟོག་མེད་ཤེས་པ་ལ་གསལ་བར་སྣང་བའི་ སྒོ་ནས་རིག་པར་བྱ་བ་དེ་སྣང་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི་སྣང་ཡུལ། ཤེས་བྱ་ཡུལ་གསུམ་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། རྟོག་མེད་ཤེས་པའི་སྣང་ཡུལ་དང་། འཕགས་པའི་སྣང་ཡུལ་ གཉིས། དེས་ན་ཁྱོད་རྟོག་མེད་ཤེས་པ་དང་། འཕགས་པ་གང་རུང་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཀྱི་སྣང་ཡུལ་ཡོད་པས་ཁྱབ། རྟོག་པ་དང་སོ་སྐྱེ་གང་རུང་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཀྱི་སྣང་ཡུལ་མེད་པས་ཁྱབ། གཉིས་པ་ ཞེན་ཡུལ་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྟོག་པས་ཞེན་ནས་རིག་པར་བྱ་བ་ཞེན་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་པ་ནི། ཞེན་ཡུལ། ཡུལ། ཤེས་བྱ་དང་གསུམ་ དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། རྟོག་པའི་ཞེན་ཡུལ།

【現代漢語翻譯】 如竹嘉措教言集LG25 理路總論 2-565 理路總論 從認識對象的一般角度進行確立。 理路總論善說如日之光 頂禮教法之主布仁欽巴尊者！ 頂禮教法之眼嘉賽蔣白央！ 頂禮教法之開創者陳那法稱！ 頂禮教法之頂飾，以頭頂禮敬。 蔣揚（འཇམ་དབྱངས།，妙音）之本體薩迦的杰尊上師！ 文殊（འཇམ་དཔལ།，妙吉祥）語化身五明（五種明處）百萬數！ 蔣袞（འཇམ་མགོན།，文殊怙主）化身遍知法王足！ 祈願蔣揚（འཇམ་དབྱངས།，妙音）歡喜者護佑我！ 以理性的金剛，闡述理性的體系。 如理性的寶藏，陳述理性的種種類別。 為具理性的勇士，以理性進行剖析。 我，精通理性的龍樹（ཀླུ་སྒྲུབ་，梵文：Nāgārjuna，नागार्जुन，नागार्जुन，龍樹）將在此宣講。 在此宣講理性的體系，包括：從認識對象的一般角度進行確立；以及闡述認識的主體——量（ प्रमाण ）的自性。首先，第一部分分為三點：闡述認識對象的範疇；闡述認識的主體——心識；以及闡述心識認知對象的方式。 首先，闡述認識對象的範疇，包括：定義、周遍與並存、分類三個方面。首先是定義：能被心識所認知的事物，即是認識對象的定義。第二是周遍與並存：認識對象與所知、所量是同義詞。 『境、法界、處，緣起、所說十一者，是存在與有之周遍。』 如頌詞所說，這十一者與『存在』和『有』是周遍與並存的關係。 2-566 然而，在實在論者的語境中，將緣起和有為視為同義詞更為合適。即使在中觀宗的語境中，也存在探討的空間。 第三是分類，分為總的分類和細緻的分類。總的分類有四種：顯現境、耽著境、行境、執取境。 首先，顯現境分為定義、周遍與並存、分類三個方面。首先是定義：對於無分別識而言，以清晰顯現的方式被認知的事物，即是顯現境的定義。第二是周遍與並存：顯現境、所知境、境三者是同義詞。第三是分類：分為無分別識的顯現境和聖者的顯現境兩種。 因此，如果你是無分別識或者聖者，那麼你一定具有顯現境。如果你是有分別識或者凡夫，那麼你一定不具有顯現境。第二，耽著境分為定義、周遍與並存、分類三個方面。首先是定義：通過分別念耽著而認知的事物，即是耽著境的定義。第二是周遍與並存：耽著境、境、所知三者是同義詞。第三是分類：分為分別唸的耽著境。

【English Translation】 Collected Teachings of Luju Gyatso LG25 General System of Reasoning 2-565 General System of Reasoning Establishing from the general perspective of objects of knowledge. General System of Reasoning: A Well-Spoken Sunbeam Homage to Buramshingpa, the master of the teachings! Homage to Gyalsé Jampelyang, the eye of the teachings! Homage to Dignāga and Dharmakīrti, the founders of the teachings! Homage to those crown jewels of the teachings, with the crown of my head. Jamyang (འཇམ་དབྱངས།, Mañjughoṣa) himself, the venerable Sakya master! Mañjuśrī (འཇམ་དཔལ།, Mañjuśrī) speech emanation, three hundred thousand of the five sciences! Jamgön (འཇམ་མགོན།, Mañjughoṣa's Protector) emanation, Omniscient Dharma King's feet! May those who please Jamyang (འཇམ་དབྱངས།, Mañjughoṣa) protect me! With the iron thunderbolt of reason, expounding this system of reasoning. Like a treasure of reason, stating the various categories of reason. For the heroes endowed with reason, analyzing with reason. I, Nāgārjuna (ཀླུ་སྒྲུབ་, Sanskrit: Nāgārjuna, नागार्जुन, नागार्जुन, Nāgārjuna), who speaks of reason, will explain here. Here, in explaining the system of reasoning, there are two aspects: establishing from the general perspective of objects of knowledge; and explaining the nature of the subject of cognition—valid cognition (pramāṇa). First, the first part is divided into three points: explaining the scope of objects of knowledge; explaining the subject of cognition—consciousness; and explaining the way in which consciousness cognizes objects. First, explaining the scope of objects of knowledge, including: definition, pervasion and co-existence, and classification. First is the definition: that which is to be cognized by consciousness is the definition of an object of knowledge. Second is pervasion and co-existence: object of knowledge, knowable, and measurable are synonymous. 'Object, realm of phenomena, place, dependent arising, the eleven that are spoken of, are pervasive with existence and being.' As the verse says, these eleven are in a relationship of pervasion and co-existence with 'existence' and 'being'. 2-566 However, in the context of realist philosophers, it is more appropriate to regard dependent arising and the conditioned as synonymous. Even in the context of Madhyamaka, there is room for discussion. Third is classification, divided into general classification and detailed classification. The general classification has four types: appearing object, object of clinging, object of action, and object of grasping. First, the appearing object is divided into three aspects: definition, pervasion and co-existence, and classification. First is the definition: that which is cognized by non-conceptual consciousness in a clear and manifest way is the definition of an appearing object. Second is pervasion and co-existence: appearing object, object of knowledge, and object are synonymous. Third is classification: divided into the appearing object of non-conceptual consciousness and the appearing object of noble ones. Therefore, if you are a non-conceptual consciousness or a noble one, then you certainly have an appearing object. If you are a conceptual consciousness or an ordinary being, then you certainly do not have an appearing object. Second, the object of clinging is divided into three aspects: definition, pervasion and co-existence, and classification. First is the definition: that which is cognized by clinging through conceptual thought is the definition of an object of clinging. Second is pervasion and co-existence: object of clinging, object, and knowable are synonymous. Third is classification: divided into the object of clinging of conceptual thought.

---

སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ཞེན་ཡུལ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་དོན་མཐུན་གྱི་ཞེན་ཡུལ་དང་གསུམ། དེས་ན། རྟོག་པ་དོན་མཐུན་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་དོན་མཐུན་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཀྱི་ཞེན་ཡུལ་ཡོད་པས་ཁྱབ། 2-567 རྟོག་མེད་ཤེས་པ། འཕགས་པ། རྟོག་པ་དོན་མི་མཐུན། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་དོན་མི་མཐུན་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཀྱི་ཞེན་ཡུལ་མེད་པས་ཁྱབ། ། གསུམ་པ་འཇུག་ཡུལ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཡུལ་ཅན་དོན་མཐུན་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་བུའི་འཇུག་པར་བྱ་བ་འཇུག་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་ནི། འཇུག་ཡུལ། ཤེས་བྱ། ཡུལ་གསུམ་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་ པ་དབྱེ་བ་ལ། ཚད་མའི་འཇུག་ཡུལ། བཅད་ཤེས་ཀྱི་འཇུག་ཡུལ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་དོན་མཐུན་གྱི་འཇུག་ཡུལ་སྐྱེས་བུའི་འཇུག་ཡུལ་དང་བཞི། དེས་ན་དེ་བཞི་གང་རུང་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཀྱི་འཇུག་ཡུལ་ ཡོད་པས་ཁྱབ། བློ་དོན་མི་མཐུན་དང་། ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན་དང་། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན་དང་། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་དོན་མི་མཐུན་བཞི་གང་རུང་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཀྱི་འཇུག་ཡུལ་ མེད་པས་ཁྱབ། གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ་གསུམ། ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་རྣམ་གཞག གཞལ་བྱ་རང་སྤྱི་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག ཡུལ་བདེན་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཕུང་པོ་ བཤད་པ། ཁམས་བཤད་པ། སྐྱེ་མཆེད་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ཕུང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དུ་མ་སྤུངས་པའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ་ཕུང་པོའི་མཚན་ཉིད། 2-568 གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་པ་ནི། དངོས་བྱས་མི་རྟག་རྒྱུ་རྐྱེན་འབྲས། །འདུས་བྱས་ཕུང་པོ་གཞན་དབང་རྫས། །རང་མཚན་ཞེས་བྱ་བཅུ་གཅིག་པོ། །ཡིན་ཡོད་མཉམ་པའི་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་གཅིག་པོ་ དེ་ཁྱབ་མཉམ། ། གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ། ཚོར་བའི་ཕུང་པོ། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ། འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོ་དང་ལྔ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་ གྲངས། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གཟུགས་རུང་དུ་མ་སྤུངས་པའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་ཕུང་དང་བེམ་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ་ དང་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་སྟེ་བཅུ། དེ་ཡང་རིམ་པ་ལྟར། རང་འབྲས་གཟུགས་འཛིན་དབང་སྔོན་གྱི་གཟུང་དོན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ཕྱིའི་རྡུལ་དུ་གྲུབ་པ་དེ་གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད། གཟུགས། གཟུགས་ ཀྱི་ཁམས། གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད། གཟུགས་ཀྱི་རྡུལ་དུ་གྲུབ་པ་བཞི་དོན་གཅིག མདོ་སྡེ་པའི་སྐབས་འདིར། གཟུགས་ཅན་ལྷག་མ་དགུ། གཟུགས་ཅན་ཡིན་ཡང་གཟུགས་མ་ཡིན་ལ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས་ལ་གཟུགས། གཟུགས་ཅན་བེམ་

【現代漢語翻譯】 個別凡夫的執著境：表達的語詞與意義相符的執著境和三者。因此，如果是符合意義的分別念、表達的語詞與意義相符三者中的任何一個，那就普遍具有你的執著境。 無分別唸的智慧、聖者、與意義不符的分別念、表達的語詞與意義不相符四者中的任何一個，那就普遍不具有你的執著境。第三，進入境的定義：周遍相等。 分為三種。第一種是：依靠有境與意義相符而產生的士夫的進入之處，是進入境的定義。第二種，周遍相等：進入境、所知、境三者意義相同。第三 種，分為四種：量士夫的進入境、決斷識的進入境、表達的語詞與意義相符的進入境、士夫的進入境。因此，如果是這四種中的任何一種，那就普遍具有你的進入境。與意義不符的智慧，與意義不符的懷疑，習氣的與意義不符的懷疑，表達的語詞與意義不相符四種中的任何一種，那就普遍不具有你的進入境。第二，詳細解釋分為三種：蘊、界、處之分類，所量的事物自相與共相之分類，境二諦之分類。首先是蘊的解釋：解釋蘊、解釋界、解釋處三種。首先，蘊的定義：周遍相等，分類三種。第一是：多種聚集的類別存在，是蘊的定義。 第二，周遍相等：事物、造作、無常、因、緣、果，聚合、蘊、他性、實物，自相這十一種，是存在且相等周遍。如是十一種是周遍相等。第三，分類：色蘊（梵文：Rūpaskandha， रूपस्कन्ध，羅馬轉寫：rupaskandha，色之聚集），受蘊（梵文：Vedanāskandha， वेदनास्कन्ध，羅馬轉寫：vedanāskandha，感受之聚集），想蘊（梵文：Saṃjñāskandha， संज्ञास्कन्ध，羅馬轉寫：samjñāskandha，認知之聚集），行蘊（梵文：Saṃskāraskandha， संस्कारस्कन्ध，羅馬轉寫：samskaraskandha，造作之聚集），識蘊（梵文：Vijñānaskandha， विज्ञानस्कन्ध，羅馬轉寫：vijnanaskandha，意識之聚集）五種。第一種，色的定義、名稱、分類三種。第一是：可變壞的多種聚集的類別存在，是它的定義。第二是：色蘊和物質意義相同。第三，分類：色等五種和眼等五根，共十種。而且依次是：自體果，是執持色的根識之前所取的對境作用的類別存在的外界微塵所組成，是色的定義。色、色界（梵文：Rūpadhātu， रूपधातु，羅馬轉寫：rupadhatu，色之界），色處（梵文：Rūpāyatana， रूपाायतन，羅馬轉寫：rupayatana，色之生處），色之微塵組成四者意義相同。經部宗在此處，有色的剩餘九種，雖然是有色但不是色。分別說部宗認為，色，有色物質

【English Translation】 The object of attachment for individual ordinary beings: the object of attachment that corresponds to the expressing sound and meaning, and three others. Therefore, if it is any of the three: conceptual thought that corresponds to the meaning, the expressing sound and meaning that correspond, then it is universally pervaded by your object of attachment. Non-conceptual wisdom, noble ones, conceptual thought that does not correspond to the meaning, any of the four that the expressing sound and meaning do not correspond to, then it is universally not pervaded by your object of attachment. Third, the definition of the object of entry: coextensive. Divided into three. The first is: the definition of the object of entry is that which causes the entry of a person based on the subject that corresponds to the meaning. Second, coextensive: object of entry, knowable, and object are the same in meaning. Third, divided into four types: the object of entry for valid cognition, the object of entry for decisive consciousness, the object of entry for the expressing sound and meaning that correspond, and the object of entry for a person. Therefore, if it is any of these four, then it is universally pervaded by your object of entry. Wisdom that does not correspond to the meaning, doubt that does not correspond to the meaning, doubt of latent tendencies that does not correspond to the meaning, any of the four that the expressing sound and meaning do not correspond to, then it is universally not pervaded by your object of entry. Second, the detailed explanation is divided into three: the classification of aggregates, elements, and sources; the classification of objects to be measured, self-character and general-character; the classification of the two truths of objects. First is the explanation of aggregates: explaining aggregates, explaining elements, explaining sources. First, the definition of aggregates: coextensive, divided into three. The first is: that which exists as a category of many assembled, is the definition of aggregates. Second, coextensive: things, made, impermanent, cause, condition, result, assembled, aggregate, other-powered, substance, self-character, these eleven are existent and equally coextensive. Thus, these eleven are coextensive. Third, classification: the aggregate of form (梵文：Rūpaskandha， रूपस्कन्ध，romanization：rupaskandha，collection of form), the aggregate of feeling (梵文：Vedanāskandha， वेदनास्कन्ध，romanization：vedanāskandha，collection of feeling), the aggregate of perception (梵文：Saṃjñāskandha， संज्ञास्कन्ध，romanization：samjñāskandha，collection of perception), the aggregate of mental formations (梵文：Saṃskāraskandha， संस्कारस्कन्ध，romanization：samskaraskandha，collection of formations), and the aggregate of consciousness (梵文：Vijñānaskandha， विज्ञानस्कन्ध，romanization：vijnanaskandha，collection of consciousness). First, the definition, name, and classification of form are threefold. The first is: that which exists as a category of many assembled that can be changed, is its definition. Second, the aggregate of form and matter have the same meaning. Third, classification: the five forms and the five faculties such as the eye, are ten in total. And in order, the self-fruit, is composed of external dust that exists as a category of functioning as the object taken before the root consciousness that holds form, is the definition of form. Form, the element of form (梵文：Rūpadhātu， रूपधातु，romanization：rupadhatu，realm of form), the source of form (梵文：Rūpāyatana， रूपाायतन，romanization：rupayatana，source of form), and the composition of the dust of form have the same meaning. In this context of the Sutra School, there are nine remaining forms, which although are forms, are not form. According to the Vaibhashika School, form, material form

---

པོ་གསུམ་དོན་གཅིག་པ་ནི་གྲུབ་མཐའ་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་དུ་གོ་དགོས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་མཉན་བྱ་སྒྲའི་མཚན་ཉིད། སྒྲ། སྒྲའི་ཁམས། སྒྲའི་སྐྱེ་མཆེད་གསུམ་དོན་གཅིག རང་འབྲས་དྲི་འཛིན་མངོན་སུམ་གྱི་གཟུང་དོན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ་དྲིའི་མཚན་ཉིད། 2-569 དྲི། དྲིའི་ཁམས། དྲིའི་སྐྱེ་མཆེད་གསུམ་དོན་གཅིག རང་འབྲས་རོ་འཛིན་མངོན་སུམ་གྱི་གཟུང་དོན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ་རོའི་མཚན་ཉིད། རོ། རོའི་ཁམས། རོའི་སྐྱེ་མཆེད་གསུམ་དོན་གཅིག རང་འབྲས་རེག་ འཛིན་མངོན་སུམ་གྱི་གཟུང་དོན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ་རེག་བྱའི་མཚན་ཉིད། རེག་བྱ། རེག་བྱའི་ཁམས། རེག་བྱའི་སྐྱེ་མཆེད་གསུམ་དོན་གཅིག དེ་དག་གི་དབྱེ་བ་འཆད་པ་ལ། གཟུགས་ལ་དབྱེ་ ན། སྔོ་སེར་དཀར་དམར་རིང་ཐུང་དང་། །ལྷམ་པ་ཟླུམ་པ་མཐོ་དམན་དང་། །ཕྱལ་ལེ་ཕྱལ་ལེ་མ་ཡིན་དང་། །སྤྲིན་དང་དུ་བ་རྡུལ་ཁུག་སྣ། །གྲིབ་མ་ཉི་མ་སྣང་མུན་ནོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ཉི་ ཤུ་ཡོད། དེ་དག་ཀྱང་བསྡུས་ན་དབྱིབས་ཀྱི་གཟུགས་དང་ཁ་དོག་གི་གཟུགས་གཉིས་སུ་འདུས་སོ། །སྒྲ་ལ་དབྱེ་ན། ཟིན་པའི་འབྱུང་བ་ལ་བརྟེན་པའི་སྒྲ་སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་པ་སྙན་མི་སྙན་གཉིས། ཟིན་པའི་འབྱུང་བ་ལ་བརྟེན་པའི་སྒྲ་སེམས་ཅན་དུ་མི་སྟོན་པ་སྙན་མི་སྙན་གཉིས། མ་ཟིན་པའི་འབྱུང་བ་ལ་བརྟེན་པའི་སྒྲ་སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་པ་སྙན་མི་སྙན་གཉིས། མ་ཟིན་པའི་འབྱུང་ བ་ལ་བརྟེན་པའི་སྒྲ་སེམས་ཅན་དུ་མི་སྟོན་པ་སྙན་མི་སྙན་གཉིས་ཏེ་བརྒྱད། དེ་དག་ཀྱང་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་དང་རྗོད་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་སྒྲ་གཉིས་སུ་འདུས་སོ། །དྲི་ལ་དབྱེ་ན། དྲི་ཞིམ་པ་མི་ཞིམ་པ་མཉམ་པ་མི་མཉམ་པ་དང་བཞི། 2-570 རོ་ལ་དབྱེ་ན། མངར་སྐྱུར་ལན་ཚྭ་ཚ་བ་དང་། །ཁ་བ་དང་ནི་བསྐ་བའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་དྲུག དེ་དག་ཀྱང་ཕྱེ་ན་རོ་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་ཏེ། རྩ་བའི་རོ་དྲུག་ལ། མངར་བའི་ མངར་བ་སོགས་དྲུག་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་བས་སོ་དྲུག །སོ་དྲུག་པོ་དེ་ལ་ནུས་པའི་སྒོ་ནས་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རེག་བྱ་ལ་དབྱེ་ན། འབྱུང་བཞི་འཇམ་རྩུབ་ ལྕི་ཡང་གྲང་། །བཀྲེས་སྐོམ་བཅུ་གཅིག་བདག་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་གཅིག དེས་ན་གཟུགས་སོགས་དོན་ལྔ་གང་རུང་ཡིན་ན་བེམ་པོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །རང་གི་བདག་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་མིག་ཤེས་ ཀྱི་བདག་རྐྱེན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ནང་གི་རྡུལ་དྭངས་པ་དེ་མིག་གི་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པའི་མཚན་ཉིད། མིག་དབང་། མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ། མིག་གི་ཁམས། མིག་གི་སྐྱེ་མཆེད་བཞི་དོན་ གཅིག དེ་བཞིན་དུ་རང་གི་བདག་འབྲས་སུ་གྱུར་པའི་ཉན་ཤེས། སྣ་ཤེས། ལྕེ་ཤེས། ལུས་ཤེས་ཀྱི་བདག་རྐྱེན་བྱེད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པའི་ནང་ག

【現代漢語翻譯】 三者意義相同，應理解為不同宗派的差別。 同樣，可聽之聲的定義：聲、聲界、聲處三者意義相同。安住于能產生觸覺的顯現對境之自果的類別中，那是觸的定義。 觸、觸界、觸處三者意義相同。安住于能產生味覺的顯現對境之自果的類別中，那是味的定義。味、味界、味處三者意義相同。安住于能產生觸覺的顯現對境之自果的類別中，那是觸的定義。觸、觸界、觸處三者意義相同。下面講解這些的分類： 如果對色進行分類，有藍黃白紅長短，方圓高低和平不平，雲煙塵霧影日光和明暗，總共二十種。這些歸納起來，可以分為形狀的色和顏色的色兩種。 如果對聲音進行分類，依賴於有執受之大種所發出的聲音，可分為有情和非有情，每種又分為悅耳和不悅耳兩種；不依賴於有執受之大種所發出的聲音，可分為有情和非有情，每種又分為悅耳和不悅耳兩種，總共八種。這些歸納起來，可以分為表述的聲音和非表述的聲音兩種。 如果對氣味進行分類，有香、不香、等同、不等同四種。 如果對味道進行分類，有甜、酸、咸、辣，苦和澀，總共六種。如果細分，可以分為一百零八種味道。在六種根本味道的基礎上，將每種味道再分為甜的甜等六種，這樣就有了三十六種。這三十六種味道，再從功效的角度分為三種，因此就產生了一百零八種味道。 如果對觸覺進行分類，有四大、滑膩、粗糙、沉重、輕盈、寒冷，飢渴十一種。因此，如果是色等五境中的任何一種，那麼它一定是物質。 安住于能成為自果之眼識的增上緣的類別中，內部清澈的微塵，那是眼根有色之物的定義。眼根、眼根有色之物、眼界、眼處四者意義相同。同樣，安住于能成為自果之耳識、鼻識、舌識、身識的增上緣的類別中，內部清澈的微塵

【English Translation】 The three having the same meaning should be understood as differences in philosophical tenets. Similarly, the definition of audible sound: sound, the sound realm, and the sound source are three that have the same meaning. Abiding in the category of producing the manifest object of touch as its own result, that is the definition of touch. Touch, the touch realm, and the touch source are three that have the same meaning. Abiding in the category of producing the manifest object of taste as its own result, that is the definition of taste. Taste, the taste realm, and the taste source are three that have the same meaning. Abiding in the category of producing the manifest object of touch as its own result, that is the definition of touch. Touch, the touch realm, and the touch source are three that have the same meaning. To explain the distinctions of these: If one classifies forms, there are blue, yellow, white, red, long, short, square, round, high, low, even, uneven, clouds, smoke, dust, mist, shadows, sunlight, light, and darkness, totaling twenty. These can be summarized into two categories: forms of shape and forms of color. If one classifies sounds, sounds that rely on the possessed elements are divided into sentient and non-sentient, each with pleasant and unpleasant sounds; sounds that do not rely on the possessed elements are divided into sentient and non-sentient, each with pleasant and unpleasant sounds, totaling eight. These can be summarized into two categories: expressive sounds and non-expressive sounds. If one classifies smells, there are fragrant, non-fragrant, equal, and unequal, totaling four. If one classifies tastes, there are sweet, sour, salty, spicy, bitter, and astringent, totaling six. If one subdivides, they can be divided into one hundred and eight tastes. Based on the six root tastes, each taste is further divided into six, such as sweet-sweet, resulting in thirty-six. These thirty-six tastes are then divided into three based on their potency, thus resulting in one hundred and eight tastes. If one classifies tangible objects, there are the four elements, smoothness, roughness, heaviness, lightness, coldness, hunger, and thirst, totaling eleven. Therefore, if it is any of the five objects such as form, it must be material. Abiding in the category of being the dominant condition for eye consciousness, which is the result of itself, the clear particles within, that is the definition of the visible eye sense power. Eye sense power, visible eye sense power, eye realm, and eye source are four that have the same meaning. Similarly, abiding in the category of being the dominant condition for ear consciousness, nose consciousness, tongue consciousness, and body consciousness, which are the results of itself, the clear particles within

---

ི་རྡུལ་དྭངས་པ་དེ། རྣ་བའི་དབང་པོ། སྣའི་དབང་ པོ། ལྕེའི་དབང་པོ། ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་བཞིའི་མཚན་ཉིད། རྣ་བའི་དབང་པོ། རྣ་བའི་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ། རྣ་བའི་ཁམས། རྣ་བའི་སྐྱེ་མཆེད་བཞི་དོན་གཅིག་པ་སོགས་རིགས་འགྲེ། མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་ལ་དབྱེ་ན། 2-571 རྟེན་བཅས་དང་། དེ་མཚུངས་ཀྱི་མིག་དབང་སོགས་གཉིས་གཉིས་ཡོད། དེས་ན་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་ནང་བེམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལས་ཕྱེ་བའི་བཅུ་པོ་དེ་ ཡང་བསྡུ་ན། འབྱུང་བ་དང་འབྱུང་འགྱུར་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། རེག་བྱ་མ་གཏོགས་པའི་གཟུགས་སོགས་དོན་བཞི་མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་དང་བཅས་པའི་དགུ་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་འབྱུང་འགྱུར་ཡིན་པས་ཁྱབ། རེག་བྱའི་ནང་ཚན་ས་ཁམས་ཆུ་ཁམས་མེ་ཁམས་རླུང་ཁམས་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་འབྱུང་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ས་ཆུ་མེ་རླུང་བཞི་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་རེག་བྱ་ཡིན་ན་ཡང་འབྱུང་འགྱུར་ ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །མིག་སོགས་དབང་པོ་ལྔ་དང་སྒྲ་དང་དྲུག་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་རགས་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ལྷག་མ་བཞི། འབྱུང་བཞི་དང་བཅས་པའི་རྡུལ་རྫས་བརྒྱད་ལ་རྡུལ་ཕྲན་དང་རགས་པ་ གཉིས་གཉིས་ཡོད་དོ། ། གཉིས་པ་ཚོར་བའི་ཕུང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། སིམ་གདུང་བར་མ་ཅི་རིགས་པར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རིག་པ་དེ་དེའི་ མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། ཚོར་བ་དང་ཚོར་བའི་ཕུང་པོ་གཉིས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ཚོར་བ་བདེ་བ། སྡུག་བསྔལ། བཏང་སྙོམས་གསུམ། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་ལུས་ཚོར་དང་སེམས་ཚོར་གཉིས། 2-572 ལུས་ཚོར་དང་དབང་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་ཚོར་བ་གཉིས་དོན་གཅིག སེམས་ཚོར་དང་ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་ཚོར་བ་གཉིས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་ དང་གསུམ། རང་ཡུལ་གྱི་སྤུ་རིས་མི་འདྲ་བར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་འབྱེད་པའི་སེམས་བྱུང་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དང་། འདུ་ཤེས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན་མིག་གི་ འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་འདུ་ཤེས་ནས། ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་བར་དྲུག །གསུམ་པ་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། ཕུང་པོ་གཞན་བཞི་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་འདུ་བྱས་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་དང་། ཕུང་པོ་གཞན་བཞི་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་འདུས་བྱས་གཉིས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་ དབྱེ་ན་མཚུངས་ལྡན་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་དང་། མཚུངས་ལྡན་མ་ཡིན་པའི་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་གཉིས། དང་པོ་དང་། ཚོར་འདུ་གང་རུང་མ་ཡིན་པའི་སེམས་བྱུང་གཉིས་དོན་གཅིག གཉིས་པ་དང་། ཤེས་ པ་མིན་པར་གྱུར་པའི་འདུ་བྱེ

【現代漢語翻譯】 那個清凈的微塵是：耳根（耳朵的感官能力），鼻根（鼻子的感官能力），舌根（舌頭的感官能力），身根（身體的感官能力）四者的體性。耳根，有色的耳根，耳界，耳處四者意義相同，等等，可以進行類推。如果將眼等五根進行區分， 則有具依處和同等意義的眼根等，各有兩類。因此，如果屬於眼等五根中的任何一個，則必定是內色。如果將從色蘊中分離出的十個部分進行歸納，也可以歸納為能生和所生兩種：除了觸之外的色等四種事物，以及眼等五根在內的九者中的任何一個，必定是所生。如果屬於觸之中的地界、水界、火界、風界四者中的任何一個，則必定是能生。如果不是地、水、火、風四者中的任何一個的觸，也必定是所生。如果屬於眼等五根和聲音這六者中的任何一個，則必定是粗大的。剩餘的四者，包括地、水、火、風在內的八種物質，各有微細和粗大兩種。 第二，感受蘊的體性、周遍和差別三者。第一，無論是樂受、苦受還是舍受，都能依靠自身的力量去體驗的覺知，這就是它的體性。第二，感受和感受蘊二者意義相同。第三，從自性的角度區分，感受有樂受、苦受、舍受三種。從所依的角度區分，有身受和心受兩種。 身受和轉變為根識的感受二者意義相同。心受和轉變為意識的感受二者意義相同。第三，想蘊的體性、周遍和差別三者。能不混淆地識別自境的各種特徵的心所，這就是它的體性。第二，想蘊和想意義相同。第三，如果進行區分，有從眼和合而生之觸所生的想，直到從意和合而生之觸所生的想之間的六種。 第三，行蘊的體性、周遍和差別三者。不是其他四蘊中的任何一個的有為法，這就是它的體性。第二，行蘊和不是其他四蘊中的任何一個的有為法二者意義相同。第三，如果進行區分，有相應行蘊和不相應行蘊兩種。第一種和不是感受和想的任何一個的心所二者意義相同。第二種和不是識的行

【English Translation】 That pure atom is: the nature of the four sense faculties of ear (the sensory ability of the ear), nose (the sensory ability of the nose), tongue (the sensory ability of the tongue), and body (the sensory ability of the body). Ear faculty, colored ear faculty, ear realm, ear base, these four have the same meaning, and so on, can be analogized. If the five sense faculties such as eye are distinguished, Then there are two categories each of those with a basis and those with the same meaning, such as the eye faculty. Therefore, if it belongs to any of the five sense faculties such as eye, then it must be inner matter. If the ten parts separated from the form aggregate are summarized, they can also be summarized into two types: the producer and the produced. Any of the nine, including the four objects such as form other than touch, and the five sense faculties such as eye, must be produced. If it belongs to any of the four elements of earth, water, fire, and wind within touch, it must be the producer. If it is a touch that is not any of the four: earth, water, fire, and wind, it must also be produced. If it belongs to any of the six: the five sense faculties such as eye and sound, it must be coarse. The remaining four, including the eight substances of earth, water, fire, and wind, each have two types: subtle and coarse. Second, the nature, pervasiveness, and distinctions of the feeling aggregate. First, the awareness that experiences whatever is appropriate, whether it is pleasure, pain, or indifference, by its own power, that is its nature. Second, feeling and the feeling aggregate have the same meaning. Third, distinguishing from the perspective of essence, feeling has three types: pleasure, pain, and equanimity. Distinguishing from the perspective of the basis, there are two types: physical feeling and mental feeling. Physical feeling and feeling that has transformed into sense consciousness have the same meaning. Mental feeling and feeling that has transformed into mind consciousness have the same meaning. Third, the nature, pervasiveness, and distinctions of the perception aggregate. The mental factor that distinguishes the various characteristics of its own object without confusion, that is its nature. Second, the perception aggregate and perception have the same meaning. Third, if distinguishing, there are six types, from the perception born from contact arising from the union of the eye, up to the perception born from contact arising from the union of the mind. Third, the nature, pervasiveness, and distinctions of the formation aggregate. A conditioned phenomenon that is not any of the other four aggregates, that is its nature. Second, the formation aggregate and a conditioned phenomenon that is not any of the other four aggregates have the same meaning. Third, if distinguishing, there are two types: associated formation aggregate and non-associated formation aggregate. The first and a mental factor that is not any of feeling and perception have the same meaning. The second and a formation that is not consciousness

---

ད་ཀྱི་ཕུང་པོ་གཉིས་དོན་གཅིག ལྔ་པ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་གྱི་ངོ་བོ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་རིག་པའི་གཙོ་བོ་རྣམ་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། 2-573 རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ། རྣམ་ཤེས། རྣམ་རིག ཡིད་དབང་། གཙོ་སེམས། སེམས། ཡིད་ཀྱི་ཁམས། ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། མིག་གི་རྣམ་ཤེས། རྣ་བའི་རྣམ་ཤེས། སྣའི་རྣམ་ཤེས། ལྕེའི་ རྣམ་ཤེས། ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་དང་དྲུག་ཡོད། །གཉིས་པ་ཁམས་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི་ཉེར་སྤྱོད་འཛིན་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། ཁམས་ སྐྱེ་མཆེད་ཤེས་བྱ་གསུམ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན་དམིགས་པ་ཡུལ་གྱི་ཁམས་དྲུག རྟེན་བདག་རྐྱེན་གྱི་ཁམས་དྲུག བརྟེན་པ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་དྲུག དང་པོ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས། སྒྲའི་ཁམས། དྲིའི་ ཁམས། རོའི་ཁམས། རེག་བྱའི་ཁམས། ཆོས་ཀྱི་ཁམས་དང་དྲུག་ལ་འཇོག དང་པོ་ལྔ་བཤད་ཟིན། དྲུག་པ་ཆོས་ཀྱི་ཁམས་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་རིག་པའི་དམིགས་པ་བྱེད་པའི་ཡུལ་གྱི་ཁམས་དྲུག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། ཆོས་ཁམས་དང་། ཚོར་བ་འདུ་ཤེས་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་གསུམ་འདུས་མ་བྱས་ དང་བཞི་པོ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཤེས་བྱ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན་སེམས་སེམས་བྱུང་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཁམས་དང་། འདུས་མ་བྱས་སུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཁམས་དང་གཉིས། །གཉིས་པ་བདག་རྐྱེན་གྱི་ཁམས་དྲུག་ནི། 2-574 མིག་གི་ཁམས། རྣ་བའི་ཁམས། སྣའི་ཁམས། ལྕེའི་ཁམས། ལུས་ཀྱི་ཁམས། ཡིད་ཀྱི་ཁམས་དང་དྲུག་ལ་འཇོག །གསུམ་པ་བརྟེན་པའི་ཁམས་དྲུག་ནི། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་ནས། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་ པའི་ཁམས་ཀྱི་བར་དྲུག་ལ་འཇོག ། རྩ་བའི་གསུམ་པ་སྐྱེ་མཆེད་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྣམ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་སྒོ་འབྱེད་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་ བཤད་ཟིན། གསུམ་པ་དབྱེ་ན། གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་བར་དྲུག་དང་། མིག་གི་སྐྱེ་མཆེད་ནས་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་བར་དྲུག་སྟེ་བཅུ་གཉིས་ཡོད། དང་པོ་དྲུག་ལ་ཕྱིའི་ སྐྱེ་མཆེད་དང་། ཕྱི་མ་དྲུག་ལ་ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །གཉིས་པ་གཞལ་བྱ་རང་སྤྱི་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་ལ། རང་མཚན་བཤད་པ་དང་སྤྱི་མཚན་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དོན་དམ་པར་དོན་བྱེད་ནུས་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི་དེ་དང་དངོས་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན་བེམ་ཤེས་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ གསུམ། ག

【現代漢語翻譯】 現在，色蘊和受蘊是同一含義。第五個是識蘊，它有三個方面：定義、周遍和分類。第一，自力了知自境之本性的主要意識，即是識的定義。 識蘊、識、明識、意根、主心、心、意界、意處，這些都是同一含義。第三個是分類：有眼識、耳識、鼻識、舌識、身識、意識這六種。 第二個是界，它有三個方面：定義、周遍和分類。第一，執取近用是它的定義。第二，界、處、所知三者是同一含義。第三個是分類：有境之界六種，所依根之界六種，所緣識之界六種。第一，色界、聲界、香界、味界、觸界、法界這六種。前五者已述。第六法界有三個方面：定義、周遍和分類。第一，作為自境的第六，即意識所緣之境的第六界，是它的定義。第二，法界與受、想、行三蘊，以及無為法四者，任何一個所知的含義都相同。第三個是分類：分為心與心所的法界，以及無為法的法界兩種。 第二，六根界是：眼界、耳界、鼻界、舌界、身界、意界這六種。第三，所緣的六界是：從眼識界到意識界這六種。第三個根本是處，它有三個方面：定義、周遍和分類。第一，開啟產生識之門戶，是它的定義。第二，周遍已述。第三個是分類：有從色處到法處的六種，以及從眼處到意處的六種，共十二種。前六種是外處，後六種是內處。 第二，可量之自相與共相的體系，分為自相之闡述和共相之闡述兩種。第一種有三個方面：定義、周遍和分類。第一，在勝義諦上能起作用，是它的定義。第二，它與實有是同一含義。第三個是分類：分為色法、識法、不相應行法三種。

【English Translation】 Now, the aggregate of form and the aggregate of feeling are the same in meaning. The fifth is the aggregate of consciousness, which has three aspects: definition, pervasion, and classification. First, the main consciousness that knows its own object by its own power is the definition of consciousness. The aggregate of consciousness, consciousness, clear consciousness, mind faculty, main mind, mind, mind realm, mind source, these are all the same in meaning. The third is the classification: there are six types of consciousness: eye consciousness, ear consciousness, nose consciousness, tongue consciousness, body consciousness, and mind consciousness. Second is the realm, which has three aspects: definition, pervasion, and classification. First, grasping the near use is its definition. Second, realm, source, and knowable are the same in meaning. Third is the classification: there are six realms of objects, six realms of supporting faculties, and six realms of dependent consciousness. First, the six realms of form, sound, smell, taste, touch, and dharma. The first five have been described. The sixth dharma realm has three aspects: definition, pervasion, and classification. First, the sixth that acts as its own object, that is, the sixth realm of objects that are the object of mind consciousness, is its definition. Second, the dharma realm and the aggregates of feeling, perception, and volition, as well as the unconditioned dharma, any one of the knowable meanings are the same. The third is the classification: divided into the dharma realm of mind and mental factors, and the dharma realm of unconditioned dharma. Second, the six root realms are: eye realm, ear realm, nose realm, tongue realm, body realm, and mind realm. Third, the six dependent realms are: from eye consciousness realm to mind consciousness realm. The third root is the source, which has three aspects: definition, pervasion, and classification. First, opening the door to the arising of consciousness is its definition. Second, pervasion has been described. The third is the classification: there are six from form source to dharma source, and six from eye source to mind source, totaling twelve. The first six are external sources, and the latter six are internal sources. Second, the system of measurable self-characteristics and general characteristics is divided into the explanation of self-characteristics and the explanation of general characteristics. The first has three aspects: definition, pervasion, and classification. First, being able to function in ultimate truth is its definition. Second, it and entity are the same in meaning. The third is the classification: divided into form, consciousness, and non-associated compositional factors.

---

ཉིས་པ་སྤྱི་མཚན་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དོན་དམ་པར་དོན་བྱེད་མི་ནུས་པའི་ཆོས་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི་སྤྱི་མཚན་དང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཤེས་བྱ་དོན་གཅིག 2-575 གསུམ་པ་དབྱེ་ན། དགག་པ་དང་། སྒྲུབ་པར་གྱུར་པའི་སྤྱི་མཚན་གཉིས་ཡོད། །གསུམ་པ་ཡུལ་བདེན་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་འཆད་པ་ལ། ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་དང་། དོན་དམ་བདེན་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རིགས་ པས་དཔྱད་བཟོད་དུ་མ་གྲུབ་པའི་རྟོག་པས་སྒྲོ་བཏགས་པའི་ཆོས་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི་དེ་དང་སྤྱི་མཚན་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་བ་སྤྱི་མཚན་དང་འདྲ།། །། ༄། །ཤེས་བྱེད་ཀྱི་བློ་ལ། ཚད་མིན་གྱི་བློ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཤེས་བྱེད་ཀྱི་བློ་ འཆད་པ་ལ། བློ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། རིག་པ། བློ། ཤེས་པ། གསལ་ཞིང་རིག་པ་བཞི་དོན་གཅིག ༈ ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་བཤད་པ། གསུམ་པ་དབྱེ་ ན། ངོ་བོ་ཡུལ་དང་འཛིན་སྟངས་དང་། །བདག་རྐྱེན་འཇུག་ཚུལ་མཚུངས་ལྡན་གྱི། །སྒོ་ནས་བློ་ཡི་དབྱེ་སྒོ་དྲུག །ཅེས་པ་ལྟར་དབྱེ་སྒོ་དྲུག་ཡོད་པའི་དང་པོ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ཚད་མ་དང་ཚད་ མིན་གྱི་བློ་གཉིས། དང་པོ་འོག་ཏུ་འཆད། གཉིས་པ་ཚད་མིན་གྱི་བློ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གསར་དུ་མི་བསླུ་བ་མ་ཡིན་པའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ ཉིད། གཉིས་པ་ནི། ཚད་མིན་གྱི་བློ། མ་རྟོགས་པའི་བློ་གཉིས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། མ་རྟོགས་པའི་བློ། ལོག་ཤེས། ཐེ་ཚོམ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། 2-576 རང་ཡུལ་དེ་དང་དེ་མིན་གང་རུང་གསར་དུ་རྟོགས་པས་སྟོང་བའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རང་ཡུལ་ལ་མ་ཞུགས་ནས་མ་རྟོགས་པའི་བློ། ཞུགས་ཀྱང་ཚོལ་བའི་བྱ་བ་ མ་རྫོགས་པ་ནས་མ་རྟོགས་པའི་བློ། རྫོགས་ཀྱང་མ་རྙེད་ནས་མ་རྟོགས་པའི་བློ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྟོག་གེ་མི་ཤེས་པའི་གང་ཟག་ལ་ཚུལ་གསུམ་གྱི་འགྲོ་ལྡོག་དྲིས་པའི་ཚེ་ཚུལ་གསུམ་ ལ་རྨོངས་པའི་བློ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད་དེ། སྔར་དཔྱད་པ་ཆེར་མ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པའི་མཚན་གཞི་ནི་སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་དྲིས་པ་ན་དེ་གཟོད་དཔྱོད་སྙམ་པའི་བློ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད་ དེ། དཔྱད་པ་ཅུང་ཟད་ཞུགས་ཀྱང་བྱ་བ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ལ་རྟོགས་བྱའི་ཡུལ་མེད་ནས་མ་རྟོགས་པའི་བློ། རྟོགས་བྱེད་ཀྱི་བློས་བསླད་ནས་མ་རྟོགས་པའི་བློ། ཤེས་བྱའི་ཡུལ་མ་ ཡིན་ནས་མ་རྟོགས་པའི་བློ་དང་གསུམ། དང་པོའི་མཚན་གཞི་ནི་བཅད་ཤེས་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད་དེ། དེས་ཁོ་རང་གི་ཡུལ་རྟོགས་ཀྱང་གསར་དུ་མ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི་གྲངས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ ཀྱི་སྒྲ་སྐད་ཅིག

【現代漢語翻譯】 第二，關於共相（spyi mtshan）的定義、周遍和分類，共有三種情況：第一，不能實際起作用的事物是它的定義。第二，共相與非複合的所知（shes bya）是同義詞。 第三，分類：有否定和肯定兩種共相。 第三，解釋世俗諦（kun rdzob bden pa）和勝義諦（don dam bden pa）的體系。分為世俗諦和勝義諦兩種。第一，不能通過推理來證明，由概念捏造的事物是它的定義。第二，它與共相是同義詞。第三，分類與共相相同。 第二，解釋能知的心識（shes byed kyi blo），其中有非量的心識。 第二，解釋能知的心識，心識有定義、周遍和分類三種。第一，覺知是它的定義。第二，覺知、心識、知識、明瞭和覺知這四個詞是同義詞。 第三，從本體的角度進行分類。 第三，分類：從本體、對境、執取方式、自緣、俱生緣和作用方式等方面，心識有六種分類。如是所說，有六種分類。第一種是從本體的角度分為量（tshad ma）和非量的心識兩種。第一種將在後面解釋。第二種，關於非量的心識，有定義、周遍和分類三種。第一，不是新而不欺騙的覺知是它的定義。第二，非量的心識和未證悟的心識是同義詞。第三，分類：有未證悟的心識、顛倒識（log shes）、懷疑（the tshom）三種。第一種有定義和分類兩種。第一，對自己的對境，既不是這個也不是那個，新證悟是空性的覺知是它的定義。 第二，分類：有未進入自境而未證悟的心識，進入但尋求的行為未完成而未證悟的心識，完成但未找到而未證悟的心識三種。第一種，比如對於不瞭解論式（rtog ge）的人，詢問三相（tshul gsum）的來龍去脈時，對於三相感到困惑的心識。因為之前沒有深入研究。第二種的例子是，當被問及聲音是常還是無常時，心想現在開始研究的心識。因為雖然稍微研究了一下，但行為還沒有完成。第三種，有因沒有可證悟的對境而未證悟的心識，因能證悟的心識擾亂而未證悟的心識，因不是所知的對境而未證悟的心識三種。第一種的例子是決斷識（bcad shes），因為它雖然證悟了自己的對境，但不是新證悟。第二種是數論派的經文中提到的聲音只存在一剎那。

【English Translation】 Secondly, regarding the definition, pervasion, and classification of universals (spyi mtshan), there are three aspects: Firstly, that which cannot actually perform a function is its definition. Secondly, universal and non-composite knowable (shes bya) are synonymous. Thirdly, classification: there are two types of universals, negative and affirmative. Thirdly, explaining the system of conventional truth (kun rdzob bden pa) and ultimate truth (don dam bden pa). There are two types: conventional truth and ultimate truth. Firstly, that which cannot be proven by reasoning and is fabricated by concepts is its definition. Secondly, it is synonymous with universal. Thirdly, the classification is the same as that of universals. Secondly, explaining the cognizing mind (shes byed kyi blo), which includes non-valid minds. Secondly, explaining the cognizing mind. Mind has three aspects: definition, pervasion, and classification. Firstly, awareness is its definition. Secondly, awareness, mind, knowledge, clarity, and cognition are synonymous. Thirdly, classifying from the perspective of essence. Thirdly, classification: From the aspects of essence, object, mode of apprehension, self-condition, co-emergent condition, and manner of functioning, there are six classifications of mind. As it is said, there are six classifications. The first is the division of valid (tshad ma) and non-valid minds from the perspective of essence. The first will be explained later. The second, regarding non-valid minds, there are three aspects: definition, pervasion, and classification. Firstly, that which is not a new and non-deceptive awareness is its definition. Secondly, non-valid mind and unapprehended mind are synonymous. Thirdly, classification: there are three types: unapprehended mind, distorted cognition (log shes), and doubt (the tshom). The first has two aspects: definition and classification. Firstly, the awareness that is empty of newly cognizing its own object as either this or that is its definition. Secondly, classification: there are three types: unapprehended mind that has not entered its own object, unapprehended mind that has entered but the act of seeking is not completed, and unapprehended mind that is completed but not found. The first is like the mind of someone who does not understand reasoning (rtog ge) and, when asked about the coming and going of the three aspects (tshul gsum), is confused about the three aspects. This is because they have not engaged in deep study before. The example of the second is the mind that, when asked whether sound is permanent or impermanent, thinks of starting to study now. This is because, although they have studied a little, the act is not yet completed. The third has three types: unapprehended mind because there is no object to be apprehended, unapprehended mind because it is disturbed by the apprehending mind, and unapprehended mind because it is not an object of knowledge. The example of the first is decisive cognition (bcad shes), because although it cognizes its own object, it is not a new cognition. The second is the sound mentioned in the scriptures of the Samkhya school, which exists only for a moment.

---

་མར་མ་རྟོགས་པའི་བློ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད་དེ། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་ལོག་རྟོག་གིས་བསླད་པ་ཞུགས་ནས་དེ་མ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ། ཡུལ་གྱིས་བསྐལ་པ་འཕགས་ཡུལ་རྡོ་རྗེ་གདན་མ་རྟོགས་པའི་བློ་ལྟ་བུ་དང་། 2-577 རང་བཞིན་གྱིས་བསྐལ་པ་མདུན་གྱི་གཞི་འདིར་འདྲེ་ཤ་ཟ་མ་རྟོགས་པའི་བློ་ལྟ་བུ་དང་། དུས་ཀྱིས་བསྐལ་པ་འདས་མ་འོངས་ཀྱི་དངོས་པོ་མ་རྟོགས་པའི་བློ་ལྟ་བུ་དང་གསུམ་ཡོད་དོ། ། གཉིས་ པ་ལོག་ཤེས་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། མྱོང་བ་དང་ཁྱབ་པ་འགལ་བའི་རྟགས་གང་རུང་ལ་བརྟེན་ནས་རང་ཡུལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འཛིན་པའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྟོག་པ་ལོག་ཤེས་དང་། རྟོག་མེད་ལོག་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱབ་པ་འགལ་བའི་རྟགས་ལ་བརྟེན་ནས་རང་ཡུལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་ མཐའ་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཞེན་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཡུལ་ལ་འཁྲུལ་བའི་རྟོག་པ་ལོག་ཤེས། དུས་ལ་འཁྲུལ་བའི་རྟོག་པ་ལོག་ཤེས། རྣམ་པ་ལ་འཁྲུལ་བའི་རྟོག་པ་ལོག་ཤེས་ དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་དང་། ཤ་པ་དང་ཙནྡན་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། ཉིན་ཕྱེད་ལ་མཚན་ཕྱེད་དུ་འཁྲུལ་བའི་རྟོག་པ་ལོག་ ཤེས་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། ཐག་ཁྲ་ལ་སྦྲུལ་དུ་འཁྲུལ་བའི་རྟོག་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། །གཉིས་པ་རྟོག་མེད་ལོག་ཤེས་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། མྱོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་རང་ཡུལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འཛིན་པའི་གསལ་སྣང་ཅན་གྱི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། 2-578 གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྟོག་མེད་དབང་ཤེས་འཁྲུལ་བ་དང་། རྟོག་མེད་ཡིད་ཤེས་འཁྲུལ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཟླ་གཅིག་ལ་ཟླ་བ་གཉིས་སུ་སྣང་བའི་དབང་ཤེས་དང་། སྐྲ་ཤད་འཛག་སྣང་གི་དབང་ཤེས་ ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་གསལ་བར་སྣང་བའི་རྨི་ལམ་གྱི་ཤེས་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་ཐེ་ཚོམ་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་ལ་ མཐའ་གཉིས་སུ་དོགས་པའི་ཞེན་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི་ཐེ་ཚོམ། སོམ་ཉི། མཐའ་གཉིས་སུ་དོགས་པའི་ཞེན་རིག ཐེ་ཚོམ་མངོན་གྱུར་བ་དང་བཞི་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། སྒྲའི་བརྗོད་ རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་འཛིན་སྟངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཐེ་ཚོམ་མངོན་གྱུར་བ་དང་། ཐེ་ཚོམ་བག་ལ་ཉལ་གཉིས། དང་པོ་དང་ཐེ་ཚོམ་དོན་གཅིག གཉིས་པ་ལ་ མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ། དངོས་བཏགས་དཔྱད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། སྒྲུབ་བྱེད་ལ་མ་བརྟེན་པར་རང་ཡུལ་ཚོད་དཔགས་ཀྱིས་མཐའ་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་མ་ངེས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ལྟར་སྣང་ལ་བརྟེན་ནས་རང་ ཡུལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཞེན་རིག་ད

【現代漢語翻譯】 就像不理解聲音常駐的意識一樣，因為受到了執著于聲音常駐的邪見的污染而無法理解。第二種情況有三種：從對象的角度來說，就像不理解印度金剛座（Vajrasana，佛陀成道之處）的意識一樣；從自性的角度來說，就像不理解眼前這塊地方是食人魔的肉的意識一樣；從時間的角度來說，就像不理解過去和未來的事物的意識一樣。 第二，邪見（wrong knowledge）有定義和分類兩種。第一，它的定義是：依賴於與經驗和普遍性相矛盾的任何一種徵象，而將自己的對象顛倒認知的意識。第二，分類：有概念的邪見和無概念的邪見兩種。第一種，有概念的邪見，有定義和分類兩種。第一，它的定義是：依賴於與普遍性相矛盾的徵象，而將自己的對象絕對地顛倒認知的執著意識。第二，分類：有對對像迷惑的概念邪見、有對時間迷惑的概念邪見、有對形態迷惑的概念邪見三種。第一種，例如執著于聲音常駐的概念，以及將芥末和檀香混為一談的概念。第二種，例如將中午誤認為午夜的概念邪見。第三種，例如將花紋繩子誤認為蛇的概念。 第二，無概念的邪見，有定義和分類兩種。第一，它的定義是：依賴於經驗，而將自己的對象顛倒認知的具有清晰顯現的意識。第二，分類：有無概念的感官意識的迷惑和無概念的意識的迷惑兩種。第一種，例如將一個月亮看成兩個月亮的感官意識，以及頭髮掉落的幻覺的感官意識。第二種，例如夢中清晰顯現的形象的意識。第三，猶豫（doubt）有定義、周遍、分類三種。第一，它的定義是：對自己的對象產生兩種可能性的執著意識。第二，猶豫、懷疑、對兩種可能性產生懷疑的執著意識、顯現的猶豫，這四個詞意義相同。第三，分類：從聲音的表達方式來分類和從執著方式來分類兩種。第一種，有顯現的猶豫和潛在的猶豫兩種。第一種和猶豫意義相同。第二種，有定義、分類、真實與假設的區分三種。第一，它的定義是：不依賴於論證，而是通過自己的對象的推測，絕對地執著於一個方面的，類似於不確定的似是而非的論證，依賴於它而絕對地執著于自己的對象的執著意識。

【English Translation】 It is like the mind that does not understand sound as permanent, because it is contaminated by the wrong view of clinging to sound as permanent, and therefore does not understand it. Secondly, there are three types: from the perspective of the object, like the mind that does not understand the Vajrasana (the Diamond Throne, where Buddha attained enlightenment) in India; from the perspective of nature, like the mind that does not understand that this ground in front is the flesh of a demon; and from the perspective of time, like the mind that does not understand objects of the past and future. Secondly, wrong knowledge has two aspects: definition and classification. First, its definition is: the awareness that apprehends its object in a reversed manner, relying on any sign that contradicts experience and pervasiveness. Second, classification: conceptual wrong knowledge and non-conceptual wrong knowledge. The first, conceptual wrong knowledge, has two aspects: definition and classification. First, its definition is: the clinging awareness that absolutely apprehends its object in a reversed manner, relying on a sign that contradicts pervasiveness. Second, classification: conceptual wrong knowledge that is mistaken about the object, conceptual wrong knowledge that is mistaken about the time, and conceptual wrong knowledge that is mistaken about the form. The first is like the concept of clinging to sound as permanent, and the concept of mistaking mustard and sandalwood as the same. The second is like the conceptual wrong knowledge of mistaking noon for midnight. The third is like the concept of mistaking a patterned rope for a snake. Secondly, non-conceptual wrong knowledge has two aspects: definition and classification. First, its definition is: the clear-appearing awareness that apprehends its object in a reversed manner, relying on experience. Second, classification: mistaken non-conceptual sense consciousness and mistaken non-conceptual mental consciousness. The first is like the sense consciousness that sees one moon as two moons, and the sense consciousness of the illusion of hair falling. The second is like the consciousness of a dream in which forms appear clearly. Thirdly, doubt has three aspects: definition, pervasion, and classification. First, its definition is: the clinging awareness that doubts about its object in two possibilities. Second, doubt, uncertainty, the clinging awareness that doubts about two possibilities, and manifest doubt are four terms with the same meaning. Third, classification: classification based on the way of expressing sound and classification based on the way of clinging. The first has two types: manifest doubt and latent doubt. The first has the same meaning as doubt. The second has three aspects: definition, classification, and distinction between real and imputed. First, its definition is: the clinging awareness that does not rely on proof, but absolutely clings to one aspect through speculation about its object, similar to an uncertain seeming proof, relying on it to absolutely cling to its object.

---

ེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེས་ན་གཞུང་ལུགས་ཀྱི་དགོངས་པ་བསྐྱངས་ན། འགལ་རྟགས་ལ་བརྟེན་པའི་བློ་ལོག་ཤེས། མ་ངེས་པའི་རྟགས་ལ་བརྟེན་པའི་བློ་བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ། 2-579 རྟགས་ལ་བརྟེན་པའི་བློ་རྗེས་དཔག་ཡིན་ཞིང་། མ་གྲུབ་པའི་རྟགས་ལ་བརྟེན་ནས་བློ་རིག་གང་ཡང་མི་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ངེས་པར་བྱ་དགོས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྟགས་ལ་མ་བརྟེན་པའི་ བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་དང་། རྟགས་ལ་བརྟེན་པའི་བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱུ་མཚན་མེད་བཞིན་དུ་ཕ་མེས་ཀྱི་ཁྲོན་པ་རྙིང་པ་ན་ཆུ་ཡོད་སྙམ་དུ་མཐའ་ གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གཞལ་བྱའི་རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་པའམ། རྟག་པར་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལྟ་བུ་དང་། མཉན་བྱའི་རྟགས་ལས་སྒྲ་མི་རྟག་པའམ་རྟག་པར་ འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ན། ཐེ་ཚོམ་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ན། རང་ཡུལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་འཛིན་ པའི་བློ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ན། རང་ཡུལ་མཐའ་གཉིས་སུ་དོགས་པའི་བློ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་ཐེ་ཚོམ་ལ་འཛིན་སྟངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཆ་མཉམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་དང་། ཤས་ ཆེར་འཛིན་པའི་ཐེ་ཚོམ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྒྲ་རྟག་གམ་མི་རྟག་སྙམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ལ་དོན་འགྱུར་གྱི་ཐེ་ཚོམ་དང་། དོན་མི་འགྱུར་གྱི་ཐེ་ཚོམ་གཉིས། དང་པོ་ནི། 2-580 ཐེ་ཚོམ་དོན་མཐུན་དང་དོན་གཅིག མཚན་གཞི་ནི་སྒྲ་རྟག་གམ་མི་རྟག་ཕལ་ཆེར་མི་རྟག་ལས་ཆེ་སྙམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་དང་ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན་དོན་གཅིག མཚན་ གཞི་ནི་སྒྲ་རྟག་གམ་མི་རྟག་ཕལ་ཆེར་རྟག་ལས་ཆེ་སྙམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། འདིར་དཀའ་བའི་གནས་ལ་དཔྱད་ན། རང་ཡུལ་ལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འཛིན་པའི་བློ་ ཡིན་ན། ལོག་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། རང་ཡུལ་ལ་མཐའ་གཉིས་སུ་དོགས་པའི་ཞེན་རིག་ཡིན་ན། ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན་མ་ཁྱབ། མ་གྲུབ་ན་འབུད། འདོད་ན། གཞལ་བྱ་ སྒྲ་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་མ་ངེས་པའི་རྟགས་སུ་སོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་སྒྲ་རྟག་འཛིན་རྟོག་པ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་ འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལོག་ཤེས་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། རིགས་གཏེར་རང་འགྲེལ་ལས། བག་ལ་ ཉལ་ནི་སྒྲོམ་ནང་གི་ས་བོན་ལྟ་བུ་རྐྱེན་དང་ཕྲད་ན་ནུས་པ་ཡོད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་མཉན་བྱ་དང་གཞལ་བྱས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་མ་ངེས་པའི་རྟག་མཐའ་དག་དང་། 2-581 ཞེས་པའི་གཞུང་དོན་གྲུ

【現代漢語翻譯】 是「猶豫」的特徵。因此，如果遵循論證的觀點，則依賴於矛盾徵兆的認知是顛倒識，依賴於不確定徵兆的認知是潛在的猶豫。 依賴於徵兆的認知是后推論，依賴於未成立的徵兆則不會產生任何認知，必須如此確定。第二，從分類上講，有不依賴於徵兆的潛在猶豫，和依賴於徵兆的潛在猶豫兩種。第一種是指，在沒有理由的情況下，認為祖先的老井裡有水，而完全執著的想法。第二種是指，從可量度的徵兆中，產生聲音是常或無常的想法，以及從可聽的徵兆中，產生聲音是常或無常的想法。第三，如果是潛在的猶豫，則必然不是猶豫，因為如果是潛在的猶豫，則必然是執著于自身境域一端的認知。如果是猶豫，則必然是對自身境域兩端都懷疑的認知。第三，從執著方式的角度來看，猶豫分為均等猶豫和偏重猶豫兩種。第一種是指，認為聲音是常還是無常的猶豫。第二種分為意義轉變的猶豫和意義不轉變的猶豫。第一種，猶豫在意義上一致且相同。例如，認為聲音是常還是無常，但更偏向于無常的猶豫。第二種與猶豫在意義上不一致但相同。例如，認為聲音是常還是無常，但更偏向于常的猶豫。在此處考察困難之處，如果對自身境域一端顛倒執著的認知，則必然是顛倒識。如果對自身境域兩端都懷疑的執著認知，則必然是猶豫，如果不成立則駁斥。如果承認，那麼以可量度的聲音是常作為不確定的徵兆，由此產生的執著于聲音是常的想法，有法，因為那個緣故。如果不成立，則因為有法。如果根本上承認，那麼那個有法，你不應是顛倒識，因為你是潛在的猶豫。如果不成立，則因為有法。因為《理智寶藏自釋》中說：『潛在就像盒子裡的種子一樣，遇到因緣就會產生作用，也就是說，通過可聽和可量度的聲音來證明無常等等，所有不確定的常邊，』 上述論證成立。

【English Translation】 is the characteristic of 'hesitation'. Therefore, if one upholds the tenets of the system, the cognition based on contradictory signs is a reversed cognition, and the cognition based on uncertain signs is latent hesitation. Cognition based on signs is inference, and no cognition arises from unestablished signs; this must be ascertained. Secondly, in terms of classification, there are two types: latent hesitation not based on signs, and latent hesitation based on signs. The first refers to the notion that there is water in the old well of one's ancestors without any reason, clinging to it as a certainty. The second refers to the notion that sound is either permanent or impermanent based on measurable signs, or the notion that sound is either permanent or impermanent based on audible signs. Thirdly, if it is latent hesitation, it is necessarily not hesitation, because if it is latent hesitation, it is necessarily a cognition that clings to one extreme of its object. If it is hesitation, it is necessarily a cognition that doubts both extremes of its object. Thirdly, from the perspective of how one clings, hesitation is divided into equal hesitation and predominantly inclined hesitation. The first refers to hesitation such as thinking whether sound is permanent or impermanent. The second is divided into hesitation with changed meaning and hesitation without changed meaning. The first, hesitation is consistent and identical in meaning. An example is hesitation such as thinking that sound is permanent or impermanent, but mostly inclined towards impermanence. The second is inconsistent but identical in meaning with hesitation. An example is hesitation such as thinking that sound is permanent or impermanent, but mostly inclined towards permanence. Here, examining the difficult points, if it is a cognition that clings to one extreme of its object in a reversed manner, then it necessarily is a reversed cognition. If it is a clinging awareness that doubts both extremes of its object, then it necessarily is hesitation; if it is not established, then refute it. If you accept, then the cognition that clings to sound as permanent, arising from relying on the uncertain sign that sound is permanent as the object of measurement, has the property of being the subject. It follows from that. If it is not established, then it follows from that because it is the subject. If you accept it fundamentally, then that subject, you are not a reversed cognition because you are latent hesitation. If it is not established, then it follows from that because it is the subject. It pervades because, as the 'Auto-commentary on the Treasury of Logic' says: 'Latent is like a seed in a box, having the potential when encountering conditions, that is, all uncertain extremes such as proving impermanence of sound through audible and measurable means,' The above argument is established.

---

བ་པའི་ཕྱིར། ཡང་སྒྲ་རྟག་འཛིན་རྟོག་པ་ཡིན་ན། རྟོག་པར་གྱུར་པའི་ལོག་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། བྱས་པའི་རྟགས་ལས་སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་ཡིན་ན། རྟོག་པར་ གྱུར་པའི་ལོག་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། བྱས་པ་སྒྲ་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་འགལ་རྟགས་སུ་སོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་སྒྲ་རྟག་འཛིན་རྟོག་པ་ཡིན་ན། ལོག་ཤེས་ ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། འདིར་མ་ཁྱབ་ཟེར་དགོས། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། རིགས་གཏེར་ལས། རྟགས་སུ་བཀོད་པ་བཞི་རུ་ངེས། །རྟགས་སུ་བཀོད་པ་བཞི་པོ་ལ། །ནུས་པ་དེ་ཡང་རྣམ་བཞི་ ཡོད། །ཅེས་པའི་གཞུང་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། གཞལ་བྱ་སྒྲ་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་མ་ངེས་པའི་རྟགས་སུ་སོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་སྒྲ་རྟག་འཛིན་རྟོག་པ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། རྟགས་དེར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟོག་པར་གྱུར་པའི་ལོག་ཤེས་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་ཚད་མིན་གྱི་བློ་ཡིན་ན། ངེས་ཤེས། ལོག་ཤེས། ཐེ་ཚོམ་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། ཚད་མིན་གྱི་བློ་ཡིན་ན། ངེས་ཤེས་དང་ལོག་ཤེས། ཐེ་ཚོམ། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། 2-582 འདོད་ན། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཀུན་ཆོས་ཅན་དུ་བཟུང་ནས་གཏོང་། རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ན། རང་ཡུལ་ལ་མ་ཞུགས་ནས་མ་རྟོགས་པའི་བློ་རྣམས་ཆོས་ཅན་དུ་བཟུང་ནས་གཏོང་ན་ཅི་སྨྲ་ སོམས་ཤིག ཐལ་འགྱུར་སྔ་མའི་རྩ་བ་ལ་མ་ཁྱབ་ན། བྱས་པ་སྒྲ་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་མ་ངེས་པའི་རྟགས་སུ་སོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་སྒྲ་རྟག་འཛིན་རྟོག་པ་ཆོས་ཅན། རྟོག་པར་ གྱུར་པའི་ལོག་ཤེས་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བྱས་པའི་རྟགས་ལས་སྒྲ་རྟག་འཛིན་རྟོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དེར་ཐལ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་འགའ་ཞིག བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ན། ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཟེར་ན། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་ཡུལ་ལ་མཐའ་གཉིས་སུ་དོགས་པའི་ཞེན་ རིག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་ཐེ་ཚོམ་མངོན་གྱུར་བ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ཡང་། ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ན། ཐེ་ཚོམ་དོན་མཐུན་དང་། ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། རྟོག་པ་ཡིན་ན། རྟོག་པ་དོན་མཐུན་དང་། རྟོག་པ་དོན་མི་མཐུན་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། 2-583 འདོད་ན། སྒྲ་རྟག་གམ་མི་རྟག་སྙམ་པའི་ཆ་མཉམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས། འདོ

【現代漢語翻譯】 因為。如果聲音是常的執著分別，那麼它必然是分別所生的錯覺。因為從所作的標誌來看，聲音是常的執著分別，那麼它必然是分別所生的錯覺。如果不成立，那麼就應該這樣認為。如果因為所作成為證明聲音是常的相違標誌，從而產生的聲音是常的執著分別，那麼它必然是錯覺。如果這樣說，那麼這裡必須說不周遍。如果不成立，那麼就應該這樣認為。如《理藏論》所說：『作為標誌而安立的有四種，作為標誌而安立的四種，其作用也有四種。』因為要成立這個論典的意義。如果承許為根本，那麼，以可量成為證明聲音是常的非決定標誌為依據而產生的，執聲音為常的分別，作為有法。就應該這樣認為。因為那個緣故。那個標誌就應該這樣認為。因為是有法。如果承許為根本，那麼那個是有法。你不是分別所生的錯覺，因為你是隨眠的猶豫，因為是有法。 此外，如果是不成量的意識，那麼它必然是現量、錯覺、猶豫三者之一。如果是不成量的意識，那麼它必然是現量、錯覺、猶豫、隨眠的猶豫四者之一。 如果承許，那麼就把所有的隨眠猶豫都作為有法來遣除。如果根本不周遍，那麼就把那些沒有進入自境而沒有證悟的意識都作為有法來遣除，那還說什麼呢？如果前一個推論的根本不周遍，那麼，以所作成為證明聲音是常的非決定標誌為依據而產生的，執聲音為常的分別，作為有法。它必然是分別所生的錯覺。因為你是從所作的標誌來看，聲音是常的執著分別。那個標誌就應該這樣認為。因為是有法。如果承許，那麼就不是這樣，因為是隨眠的猶豫。 這裡有些人說，如果是隨眠的猶豫，那麼它必然是猶豫。隨眠的猶豫，作為有法。你必然是對自境在兩邊懷疑的執著。因為你是猶豫。如果承許，那麼你必然是顯現的猶豫。因為承許。如果承許，那麼就不是這樣，因為是隨眠的猶豫。 此外，如果是猶豫，那麼它必然是符合義的猶豫和不符合義的猶豫之一。如果是分別，那麼它必然是符合義的分別和不符合義的分別之一。 如果承許，那麼，認為聲音是常還是無常的等分猶豫，作為有法。就應該這樣認為。因為那個緣故。標誌承認。承許。

【English Translation】 Because. If the apprehension that sound is permanent is a conceptual thought, then it must be a misconception arising from conceptualization. Because from the sign of being produced, the apprehension that sound is permanent is a conceptual thought, then it must be a misconception arising from conceptualization. If it is not established, then it should be considered so. If the apprehension that sound is permanent arises because being produced becomes a contradictory sign proving that sound is permanent, then it must be a misconception. If you say so, then here you must say it is not pervasive. If it is not established, then it should be considered so. As stated in the 'Treatise on Logic': 'There are definitely four that are established as signs. Among the four that are established as signs, their functions are also four.' Because the meaning of this treatise must be established. If you accept it as the root, then the conceptual thought that apprehends sound as permanent, arising from relying on the uncertain sign of proving that sound is permanent by means of measurability, is the subject. It should be considered so. Because of that reason. That sign should be considered so. Because it is the subject. If you accept it as the root, then that is the subject. You are not a misconception arising from conceptualization, because you are a latent doubt, because it is the subject. Furthermore, if it is an invalid cognition, then it must be one of the three: valid cognition, misconception, or doubt. If it is an invalid cognition, then it must be one of the four: valid cognition, misconception, doubt, or latent doubt. If you accept, then take all latent doubts as the subject and discard them. If the root is not pervasive, then take all those cognitions that have not entered their own object and have not realized it as the subject and discard them, what more is there to say? If the root of the previous inference is not pervasive, then the conceptual thought that apprehends sound as permanent, arising from relying on the uncertain sign of proving that sound is permanent by means of being produced, is the subject. It must be a misconception arising from conceptualization. Because you are the conceptual thought that apprehends sound as permanent from the sign of being produced. That sign should be considered so. Because it is the subject. If you accept, then it is not so, because it is a latent doubt. Here, some say that if it is a latent doubt, then it must be a doubt. Latent doubt, as the subject. You must be an attachment that doubts both sides of your own object. Because you are a doubt. If you accept, then you must be a manifest doubt. Because you accept. If you accept, then it is not so, because it is a latent doubt. Furthermore, if it is a doubt, then it must be either a doubt that agrees with the object or a doubt that does not agree with the object. If it is a conceptual thought, then it must be either a conceptual thought that agrees with the object or a conceptual thought that does not agree with the object. If you accept, then the equal doubt that thinks sound is permanent or impermanent, as the subject. It should be considered so. Because of that reason. The sign is accepted. Accept.

---

ད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཐེ་ཚོམ་དོན་མཐུན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་གཉིས་གང་རུང་ གང་ཞིག ཁྱོད་ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དོན་འགྱུར་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཆ་མཉམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་ རྟགས་ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དོན་མི་འགྱུར་གྱི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཆ་མཉམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ན་ཡང་། སྔར་གྱི་ཆོས་ཅན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གཤགས་ཏེ་བཏང་བས་ཆོག་གོ། །། ༈ ཡུལ། འཛིན་སྟངས་དང་། འཇུག་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་བཤད་པ། བློའི་དབྱེ་སྒོ་གཉིས་པ་ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རྟོག་པ་དང་། རྟོག་མེད་ཤེས་པ་ གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཞེན་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། རྟོག་པ། ཞེན་རིག ཞེན་བློ། སྒྲ་དོན་འདྲེས་འཛིན་གྱི་རིག་པ། སྣང་རྟགས་གཅིག་ འཛིན་གྱི་རིག་པ། མིང་དོན་བསྲེས་འཛིན་གྱི་རིག་པ་དང་ལྔ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། རྟོག་པ་དོན་མཐུན་དང་དོན་མི་མཐུན་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། 2-584 འཛིན་སྟངས་དོན་དང་མཐུན་པའི་ཞེན་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། རྟོག་པ་དོན་མཐུན། ཞེན་ཡུལ་ཅན་གྱི་རྟོག་པ། རང་ཡུལ་གྱི་གཙོ་བོ་གྲུབ་པའི་རྟོག་པ་གསུམ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ ན། ངེས་ཤེས། ཐེ་ཚོམ་དོན་མཐུན། བག་ལ་ཉལ་གྱི་ཐེ་ཚོམ་དོན་མཐུན་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་ངེས་པའི་ཞེན་རིག་གོ །གཉིས་པ་ནི། ངེས་ཤེས། རང་གི་གཞལ་བྱ་ངེས་པའི་ཞེན་རིག དེ་བཞིན་དུ། རང་གི་རྟོགས་བྱ། རང་གི་ཞེན་ཡུལ། རང་གི་དམིགས་བྱ་ངེས་པའི་ཞེན་རིག་རྣམས་དོན་གཅིག གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྗེས་དཔག་དང་། བཅད་ ཤེས་གཉིས། བཅད་ཤེས་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། རྟོགས་ཟིན་རྟོགས་པའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། བཅད་ཤེས་དྲན་ཤེས་གཉིས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་ནི། དེ་ལ་དབྱེ་ན་ མངོན་སུམ་གྱིས་དྲངས་པའི་བཅད་ཤེས་དང་། རྗེས་དཔག་གིས་དྲངས་ནས་སྐྱེས་པའི་བཅད་ཤེས་གཉིས་ཡོད་དོ།། །། གསུམ་པ་འཛིན་སྟངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་འཁྲུལ་ཤེས་དང་། མ་འཁྲུལ་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་འཁྲུལ་ཤེས་ ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། འཁྲུལ་བའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་པ་ལ། འཁྲུལ་བའི་རིག་པ། འཁྲུལ་ཤེས། མངོན་སུམ་ལྟར་སྣང་། མངོན་སུམ་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་དང་བཞི་པོ་དོན་གཅིག 2-585 གསུམ་པ་དབྱེ་ན། རྟོག་པར་གྱུར་པའི་འཁྲུལ་ཤ

【現代漢語翻譯】 現在，就這個法來說，你之所以是符合懷疑的，是因為你符合那兩者中的任何一個，因為你不是不符合懷疑的。如果承認，你之所以是意義轉變的懷疑，是因為你承認。如果承認，那就不對了，因為你是等同的懷疑。如果根本原因的后一個標誌沒有成立，那麼，就這個法來說，你之所以是不轉變意義的懷疑，是因為你符合不符合懷疑的。如果承認，那就不對了，因為你是等同的懷疑。即使根本原因沒有遍及，也可以用之前的法來分析並去除。 現在，從對像、執持方式和進入方式的角度來解釋分類。 心的第二種分類是從對象的角度來分，分為概念和非概念的知識兩種。第一種有定義、周遍和分類三種。第一種是：執著的認知是它的定義。第二種是：概念、執著的認知、執著的心、混合聲音和意義的認知、混合顯現和標誌的認知、混合名稱和意義的認知這五個意義相同。第三種分類是：概念分為符合意義的概念和不符合意義的概念兩種。第一種有定義、周遍和分類三種。第一種是：執持方式符合意義的執著認知是它的定義。第二種是：符合意義的概念、具有執著對象的概念、自境的主要部分成立的概念這三個意義相同。第三種分類是：確定、符合意義的懷疑、潛在的符合意義的懷疑這三種。第一種有定義、周遍和分類三種。第一種是：確定自境的執著認知。第二種是：確定、確定自己的所量之執著認知。同樣，確定自己的所證、確定自己的執著對像、確定自己的目標之執著認知這些意義相同。第二種分類是：比量和決斷識兩種。決斷識有定義、周遍和分類三種。已經證悟的證悟之認知是它的定義。第二種是：決斷識和記憶識兩種意義相同。第三種是：它分為由現量引導產生的決斷識和由比量引導產生的決斷識兩種。 第三種是從執持方式的角度來分，分為錯亂識和非錯亂識兩種。第一種錯亂識有定義、周遍和分類三種。第一種是：錯亂的認知是它的定義。第二種是周遍：錯亂的認知、錯亂識、相似於現量、成為非現量的知識這四個意義相同。第三種分類是：成為概念的錯亂識

【English Translation】 Now, concerning that subject, you are consistent with doubt because you meet either of those two conditions, since you are not inconsistent with doubt. If you concede, you are a doubt of altered meaning because you concede. If you concede, it is incorrect because you are an equal doubt. If the latter sign of the root reason is not established, then, concerning that subject, you are a doubt of unaltered meaning because you meet the condition of being inconsistent with doubt. If you concede, it is incorrect because you are an equal doubt. Even if the root does not pervade, it is sufficient to analyze and discard it using the previous subject. Now, explaining the distinctions from the perspective of object, mode of apprehension, and manner of engagement. The second distinction of mind, from the perspective of object, is divided into two: conceptual and non-conceptual awareness. The first has three aspects: definition, co-extensiveness, and divisions. The first is: 'apprehending awareness' is its definition. The second is: concept, apprehending awareness, apprehending mind, awareness that mixes sound and meaning, awareness that mixes appearance and sign, awareness that mixes name and meaning—these five are of the same meaning. The third distinction is: concepts are divided into meaning-consistent and meaning-inconsistent concepts. The first has three aspects: definition, co-extensiveness, and divisions. The first is: 'apprehending awareness whose mode of apprehension is consistent with meaning' is its definition. The second is: meaning-consistent concept, concept with an apprehended object, concept in which the primary aspect of its own object is established—these three are of the same meaning. The third distinction is: ascertainment, meaning-consistent doubt, latent meaning-consistent doubt—these three. The first has three aspects: definition, co-extensiveness, and divisions. The first is: 'apprehending awareness that ascertains its own object.' The second is: ascertainment, apprehending awareness that ascertains its own object of measurement. Similarly, apprehending awareness that ascertains its own object to be realized, its own apprehended object, its own object of focus—these are of the same meaning. The second distinction is: inference and decisive awareness. Decisive awareness has three aspects: definition, co-extensiveness, and divisions. 'Awareness that realizes what has already been realized' is its definition. The second is: decisive awareness and memory awareness are of the same meaning. The third is: it is divided into decisive awareness induced by direct perception and decisive awareness arising from inference. The third distinction, from the perspective of mode of apprehension, is divided into mistaken awareness and non-mistaken awareness. The first, mistaken awareness, has three aspects: definition, co-extensiveness, and divisions. The first is: 'mistaken awareness' is its definition. The second, co-extensiveness, is: mistaken awareness, error-awareness, seeming direct perception, awareness that has become non-direct perception—these four are of the same meaning. The third distinction is: mistaken awareness that has become conceptual

---

ེས་དང་། རྟོག་མེད་ཤེས་པར་གྱུར་པའི་འཁྲུལ་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་དང་རྟོག་པ་གཉིས་དོན་གཅིག །གཉིས་པ་རྟོག་མེད་ཤེས་པར་གྱུར་པའི་འཁྲུལ་ཤེས་ལ། རྟོག་ མེད་དབང་ཤེས་འཁྲུལ་བ་དང་། རྟོག་མེད་ཡིད་ཤེས་འཁྲུལ་བ་གཉིས། དང་པོའི་མཚན་གཞི་ནི། ཟླ་བ་གཉིས་སྣང་གི་དབང་ཤེས། སྐྲ་ཤད་འཛག་སྣང་གི་དབང་ཤེས་དང་། གངས་རི་གཡུར་སྣང་གི་དབང་ཤེས་ ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པའི་མཚན་གཞི་ནི། རྨི་ལམ་གྱི་གནས་སྐབས་ཀྱི་རྟ་གླང་གསལ་བར་སྣང་བའི་འཁྲུལ་ཤེས་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། །གཉིས་པ། མ་འཁྲུལ་ཤེས་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་ གསུམ། དང་པོ་ནི། མ་འཁྲུལ་བའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་ལ་མ་འཁྲུལ་ཤེས། མ་འཁྲུལ་བའི་རིག་པ། མངོན་སུམ། མངོན་སུམ་ཡང་དག་བཞི་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན་དབང་ ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་མ་འཁྲུལ་ཤེས་དང་། ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་མ་འཁྲུལ་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་དང་དབང་མངོན་དོན་གཅིག གཉིས་པ་དང་ཡིད་མངོན་དོན་གཅིག། །། བཞི་པ་བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབང་ཤེས་ དང་། ཡིད་ཤེས་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་དབང་པོའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། 2-586 གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། མིག་ཤེས། ཉན་ཤེས། སྣ་ཤེས། ལྕེ་ཤེས། ལུས་ཤེས་དང་ལྔ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་ཐུན་མོང་མིན་པའི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མིག་གི་རིག་པ་དེ། མིག་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། འཛིན་སྟངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མིག་ཤེས་འཁྲུལ་བ་དང་། མིག་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བ་ གཉིས། མཚུངས་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས་སེམས་སུ་གྱུར་པའི་མིག་ཤེས་དང་། སེམས་བྱུང་དུ་གྱུར་པའི་མིག་ཤེས་གཉིས། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། དགེ་བ། མི་དགེ་བ། ལུང་མ་བསྟན་དུ་གྱུར་པའི་མིག་ཤེས་དང་གསུམ། དེས་གཞན་ཉན་ཤེས་སོགས་ཕྱི་མ་བཞི་ལ་ཡང་རིགས་འགྲེ །གཉིས་པ་ཡིད་ཤེས་ལ་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཡིད་ ཀྱི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས། རྟོག་པར་གྱུར་པའི་ཡིད་ཤེས་དང་། རྟོག་མེད་ཤེས་པར་གྱུར་པའི་ཡིད་ཤེས་གཉིས། མཚུངས་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས་གཙོ་སེམས་སུ་ གྱུར་པའི་ཡིད་ཤེས་དང་། སེམས་བྱུང་དུ་གྱུར་པའི་ཡིད་ཤེས་གཉིས་ཡོད།། །། ལྔ་པ་འཇུག་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་རང་རིག་དང་། གཞན་རིག་གཉིས། དང་པོ་རང་རིག་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། 2-587 དང་པོ་ནི། འཛིན་རྣམ་རང་རིག་གི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་པ་ལ། རང་རིག འཛིན་རྣམ། ཁ་ནང་བལྟས་ཀྱི་ཤེས་པ

【現代漢語翻譯】 以及，成為無分別智的錯覺識兩種。第一種和分別二者意義相同。第二種，成為無分別智的錯覺識，分為：無分別根識的錯覺和無分別意識的錯覺兩種。第一種的例子是：二月顯現的根識，毛髮灑落顯現的根識，以及雪山搖曳顯現的根識等。第二種的例子是：在夢境狀態中，馬、牛清晰顯現的錯覺識等。 第二，對於非錯覺識，有定義、周遍、分類三種。第一，不虛假的覺知是它的定義。第二，周遍方面，非錯覺識、不虛假的覺知、現量、正確現量四者意義相同。第三，如果分類，則分為成為根識的非錯覺識和成為意識的非錯覺識兩種。第一種和根現量意義相同。第二種和意現量意義相同。 第四，從自因的角度，根識和意識兩種。第一種有定義和分類兩種。第一，依賴於作為自己自因的有色根而產生的根的覺知，是它的定義。第二，分類有：眼識、耳識、鼻識、舌識、身識五種。第一種有定義和分類兩種。第一，依賴於作為自己不共自因的有色眼根而產生的眼的覺知，是眼識的定義。第二，分類有：從執持方式的角度，眼識的錯覺和眼識的非錯覺兩種；從相應角度，成為心的眼識和成為心所的眼識兩種；從本體的角度，成為善、不善、無記的眼識三種。由此可以類推其他耳識等后四種。 第二，意識有定義和分類兩種。第一，依賴於作為自己自因的意根而產生的意的覺知，是它的定義。第二，分類有：從所緣的角度，成為分別的意識和成為無分別智的意識兩種；從相應的角度，有成為主要心的意識和成為心所的意識兩種。 第五，從進入方式的角度，自證和它證兩種。第一種自證有定義、周遍、分類三種。 第一，執持相是自證的定義。第二，周遍方面，自證、執持相、內向觀察的覺知。

【English Translation】 And, there are two types of illusions that become non-conceptual wisdom. The first and conceptualization are the same. The second type, illusions that become non-conceptual wisdom, are divided into: illusions of non-conceptual sense consciousness and illusions of non-conceptual mental consciousness. Examples of the first type are: the sense consciousness of seeing two moons, the sense consciousness of seeing hairs falling, and the sense consciousness of seeing a snow mountain swaying. Examples of the second type are: the illusion of seeing horses and cows clearly in a dream state. Second, for non-illusory consciousness, there are three aspects: definition, pervasion, and classification. First, non-deceptive awareness is its definition. Second, in terms of pervasion, non-illusory consciousness, non-deceptive awareness, direct perception, and valid direct perception are the same. Third, if classified, it is divided into non-illusory consciousness that is sense consciousness and non-illusory consciousness that is mental consciousness. The first is the same as sense direct perception. The second is the same as mental direct perception. Fourth, from the perspective of the self-cause, there are two types: sense consciousness and mental consciousness. The first has two aspects: definition and classification. First, the sense awareness that arises in dependence on the colored sense organ that is its own self-cause is its definition. Second, the classification includes: eye consciousness, ear consciousness, nose consciousness, tongue consciousness, and body consciousness. The first has two aspects: definition and classification. First, the eye awareness that arises in dependence on the colored eye sense organ that is its own unique self-cause is the definition of eye consciousness. Second, the classification includes: from the perspective of apprehension, there are two types: illusory eye consciousness and non-illusory eye consciousness; from the perspective of association, there are two types: eye consciousness that is mind and eye consciousness that is mental factor; from the perspective of essence, there are three types: eye consciousness that is virtuous, non-virtuous, and neutral. From this, the other four, such as ear consciousness, can be inferred. Second, mental consciousness has two aspects: definition and classification. First, the mental awareness that arises in dependence on the mental faculty that is its own self-cause is its definition. Second, the classification includes: from the perspective of the object, there are two types: mental consciousness that is conceptual and mental consciousness that is non-conceptual wisdom; from the perspective of association, there are two types: mental consciousness that is the primary mind and mental consciousness that is mental factor. Fifth, from the perspective of the way of entering, there are two types: self-awareness and other-awareness. The first type, self-awareness, has three aspects: definition, pervasion, and classification. First, the apprehended aspect is the definition of self-awareness. Second, in terms of pervasion, self-awareness, apprehended aspect, and inward-looking awareness.

---

། འཛིན་རྣམ་རྐྱང་བུ་བའི་ཤེས་པ། བློ་ཚུལ་གཉིས་པ་ཅན་མ་ཡིན་ པའི་ཤེས་པ་དང་ལྔ་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། མཚུངས་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས་གཙོ་སེམས་སུ་གྱུར་པའི་རང་རིག་དང་། སེམས་བྱུང་དུ་གྱུར་པའི་རང་རིག་གཉིས། མྱོང་བའི་སྒོ་ནས། རང་གི་མྱོང་ བྱ་རྟོག་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རང་རིག་དང་། རང་གི་མྱོང་བྱ་རྟོག་མེད་ཤེས་པ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་གཉིས། རྟེན་གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ཀྱི་རང་རིག་དང་། འཕགས་ པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རང་རིག་གཉིས།། །། ༈ མཚུངས་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། སེམས་བཤད་པ། དྲུག་པ་མཚུངས་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས། སེམས་དང་སེམས་བྱུང་གཉིས། དང་པོ་སེམས་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་གྱི་ངོ་བོ་རང་སྟོབས་ ཀྱིས་རིག་པའི་རྣམ་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་ལ་སེམས། གཙོ་སེམས། རྣམ་རིག རྣམ་ཤེས། ཡིད་ཀྱི་ཁམས། ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད། ཡིད་དབང་། ཡིད་དང་བརྒྱད་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ ལ། མིག་གི་རྣམ་ཤེས། རྣ་བའི་རྣམ་ཤེས། སྣའི་རྣམ་ཤེས། ལྕེའི་རྣམ་ཤེས། ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས། དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས། ཀུན་གཞི། ཉོན་ཡིད་དང་བརྒྱད། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། ཁྱབ་མཉམ། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། 2-588 དང་པོ་ནི། རང་གི་བདག་རྐྱེན་མིག་དབང་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་མིག་གི་རྣམ་རིག་དེ་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཁྱབ་མཉམ་པ་ལ། མིག་གི་རྣམ་ཤེས། མིག་གི་རྣམ་ རིག མིག་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་གསུམ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་མིག་གི་རྣམ་ཤེས་དང་། ལོག་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་མིག་གི་རྣམ་ཤེས་གཉིས། དེས་ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ ཀྱི་བར་བཞི་ལ་ཡང་རིགས་འགྲེ། །དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་རིག་དེ། དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་དང་། དྲུག་པ་ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་གཉིས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་རྟོག་པར་གྱུར་པའི་ དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་དང་། རྟོག་མེད་ཤེས་པར་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གཉིས། འཛིན་སྟངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་འཁྲུལ་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་དང་། མ་འཁྲུལ་ཤེས་ སུ་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གཉིས། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་དུ་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་གསུམ། བདུན་པ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ལ། མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་ཁྱད་ཆོས་དང་བཞི། 2-589 དང་པོ་ནི། རྩ་བའི་རྣམ་རིག་དེ། ཀུན་གཞིའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། ཀུན་གཞི་རྩ་བའ

ི་རྣམ་རིག རྩ་བའི་རྣམ་ཤེས། ས་བོན་ཐམས་ཅད་པའི་རྣམ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་རྣམ་ཤེས་ དང་། ལེན་པའི་རྣམ་ཤེས་དང་། དྲུག་པོ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། ཀུན་གཞི་ས་བོན་གྱི་ཆ་དང་། ཀུན་གཞི་རྣམ་སྨིན་གྱི་ཆ་གཉིས་ཡོད་ཅིང་། དེ་གཉིས་དང་ཀུན་གཞི་དོན་གཅིག ངོ་བོ་ དམིགས་རྣམ་འཇུག་ལྡོག་དང་། །འཁོར་དང་ས་ཡི་ཁྱད་པར་བདུན། །ཞེས་པ་ལྟར་བདུན་ཡོད་པའི་དང་པོ་ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་ལ། ཀུན་གཞི་ཡིན་ན་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པས་ཁྱབ། རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་ ཡིན་པས་ཁྱབ། མངོན་སུམ་ཡིན་པས་ཁྱབ། དེའི་ནང་ནས་གཞན་རིག་གི་ཡིད་མངོན་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །གཉིས་པ་དམིགས་པ་ནི། ཀུན་གཞི་དེས་བརྟན་གཡོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱོགས་དང་རིས་སུ་མ་ཆད་པར་ དམིགས་སོ། །གསུམ་པ་རྣམ་པ་ནི། ཀུན་གཞི་དེ་རང་གི་དམིགས་པ་བརྟན་གཡོ་ཀུན་ལ་དམིགས་ནས་ཕྲ་ཞིང་མི་གསལ་བའི་རྣམ་པ་ཅན་ཡིན། བཞི་པ་འཇུག་ཚུལ་ནི། ཀུན་གཞི་དེ་སེམས་ཅན་གྱི་ གནས་སྐབས་སུ་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་འཇུག་པ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་ཡིན་ན་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ལྔ་པ་ལྡོག་ཚུལ་ནི། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་དེ། སངས་རྒྱས་ཐོབ་ནས་ངེས་པར་ལྡོག་སྟེ། 2-590 ཀུན་གཞི་དེ། མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་སུ་གནས་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དྲུག་པ་འཁོར་ནི། ཀུན་གཞིའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཁོ་ན་འབྱུང་སྟེ། དེའི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་ཡིན་ ན་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་པོ་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདུན་པ་སའི་ཁྱད་པར་ནི། ཀུན་གཞི་དེ། རང་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དང་ས་མཚུངས་ཏེ། འདོད་པ་ཁམས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ ཀུན་གཞི་ཡིན་ན། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཟུགས་ཁམས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཀུན་གཞི་ཡིན་ན། གཟུགས་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཟུགས་མེད་ཁམས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཀུན་ གཞི་ཡིན་ན། གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །བརྒྱད་པ་ཉོན་ཡིད་ལ་མཚན་ཉིད་དབྱེ་བ། ཁྱད་ཆོས་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་གི་དམིགས་པ་ཀུན་གཞི་ལ་དམིགས་ནས་རྟག་ ཏུ་ངར་སེམས་པའི་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་གཙོ་བོ་རྣམ་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། འདོད་ཁམས་ཀྱི་ཉོན་ཡིད། གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་ཉོན་ཡིད། གཟུགས་མེད་ཁམས་ཀྱི་ཉོན་ཡིད་དང་ གསུམ། གསུམ་པ་ཁྱད་ཆོས་ལ། ངོ་བོ་དམིགས་རྣམ་འཇུག་ལྡོག་དྲུག །འཁོར་དང་ས་ཡི་ཁྱད་པར་བདུན། །ཞེས་པ་ལྟར་བདུན་ཡོད་པའི་དང་པོ་ངོ་བོ་ནི། ཉོན་ཡིད་ཡིན་ན་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པས་ཁྱབ། 2-591 རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཕུང་པོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །གཉིས་པ་དམིགས་པ་ནི། ཀུན་གཞི་དེ། ཉོན་ཡིད་ཀྱི་དམིགས་པ་ཡིན། གསུམ་པ་རྣམ་པ་ནི། ཀུན་གཞི་ལ་དམིགས

【現代漢語翻譯】 識的種類有：根本識、種子的一切識、異熟識、取識，這六者意義相同。第三，從分類上來說，有阿賴耶識種子的部分和阿賴耶識異熟的部分兩種，這二者與阿賴耶識意義相同。其自性、所緣、行相、生起、止滅，以及眷屬和地的差別，如頌云：『自性、所緣、行相、入、還，眷屬與地七差別。』共有七種。第一，自性的差別：凡是阿賴耶識，一定是無記性。一定是異熟果。一定是現量。其中，一定是其他有情的意現量。 第二，所緣：阿賴耶識對一切常與無常法，不分彼此地緣取。 第三，行相：阿賴耶識緣取自己的所緣，即一切常與無常法，其行相微細而不明顯。 第四，生起方式：阿賴耶識在有情眾生的狀態中，持續不斷地生起。因為凡是有情，一定是相續中具有阿賴耶識的補特伽羅。 第五，止滅方式：阿賴耶識在獲得佛果后，一定會止滅。因為阿賴耶識會轉變為如鏡般的智慧。 第六，眷屬：阿賴耶識的眷屬只有五遍行心所。因為凡是作為其眷屬生起的心所，一定是五遍行中的任何一個。 第七，地的差別：阿賴耶識與具有自相續的補特伽羅的地相同。如果是欲界有情的相續中的阿賴耶識，一定是屬於欲界所攝。如果是色界有情的相續中的阿賴耶識，一定是屬於色界所攝。如果是無色界有情的相續中的阿賴耶識，一定是屬於無色界所攝。 第八，煩惱意的體相、分類和特點。有三種：第一，以緣取自己的所緣——阿賴耶識，並恒常執著為我的染污、無記性的主要識，是其體相。 第二，分類：有欲界的煩惱意、色界的煩惱意、無色界的煩惱意三種。 第三，特點：如頌云：『自性、所緣、行相、入、還六，眷屬與地七差別。』共有七種。第一，自性：凡是煩惱意，一定是無記性。一定是識蘊。 第二，所緣：阿賴耶識是煩惱意的所緣。 第三，行相：緣取阿賴耶識。

【English Translation】 The types of consciousness are: fundamental consciousness, the consciousness of all seeds, the maturation consciousness, and the grasping consciousness. These six have the same meaning. Thirdly, in terms of classification, there are two parts: the seed aspect of the Ālayavijñāna (ཀུན་གཞི་, आलयविज्ञान, ālayavijñāna, storehouse consciousness) and the maturation aspect of the Ālayavijñāna. These two have the same meaning as the Ālayavijñāna. Its nature, object, aspect, arising, cessation, as well as the differences in retinue and ground, as the verse says: 'Nature, object, aspect, entry, return, retinue, and ground, seven differences.' There are seven in total. First, the difference in nature: whatever is Ālayavijñāna must be neutral. It must be the fruit of maturation. It must be manifest. Among them, it must be the other-knowing mental direct perception. Second, the object: the Ālayavijñāna apprehends all constant and impermanent phenomena without bias. Third, the aspect: the Ālayavijñāna, apprehending its object, which is all constant and impermanent phenomena, has a subtle and unclear aspect. Fourth, the mode of arising: the Ālayavijñāna continuously arises in the state of sentient beings. Because whoever is a sentient being must be a person who possesses the Ālayavijñāna in their continuum. Fifth, the mode of cessation: the Ālayavijñāna will definitely cease after attaining Buddhahood. Because the Ālayavijñāna transforms into mirror-like wisdom. Sixth, the retinue: only the five ever-attending mental factors arise as the retinue of the Ālayavijñāna. Because whatever mental factor arises as its retinue must be one of the five ever-attending ones. Seventh, the difference in ground: the Ālayavijñāna is the same as the ground of the person who possesses their own continuum. If it is the Ālayavijñāna in the continuum of a sentient being in the desire realm, it must be included in the desire realm. If it is the Ālayavijñāna in the continuum of a sentient being in the form realm, it must be included in the form realm. If it is the Ālayavijñāna in the continuum of a sentient being in the formless realm, it must be included in the formless realm. Eighth, the characteristics, classification, and features of afflicted mind. There are three: First, the main consciousness that apprehends its own object—the Ālayavijñāna—and constantly clings to it as 'I', is its characteristic. Second, classification: there are three types of afflicted mind: the afflicted mind of the desire realm, the afflicted mind of the form realm, and the afflicted mind of the formless realm. Third, features: as the verse says: 'Nature, object, aspect, entry, return six, retinue and ground seven differences.' There are seven in total. First, nature: whatever is afflicted mind must be neutral. It must be the aggregate of consciousness. Second, object: the Ālayavijñāna is the object of the afflicted mind. Third, aspect: apprehending the Ālayavijñāna.

---

་ནས་ངའོ་སྙམ་པའི་རྣམ་པ་ཅན་ ཡིན། བཞི་པ་འཇུག་ཚུལ་ནི། ཉོན་ཡིད་དེ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་གནས་སྐབས་སུ་རྒྱུན་ལྡན་པར་འཇུག་སྟེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་ན། ཉོན་ཡིད་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་ པ་ལྡོག་པའི་དུས་ནི། ཉོན་ཡིད་དེ། ཐེག་ནམན་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ལམ་ཐོབ་ནས་ངེས་པར་ལྡོག་སྟེ། ཐེག་ཆེན་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་། ཐེག་ཆེན་འཕགས་པ་གང་རུང་ཡིན་ན། ཉོན་ ཡིད་སྤངས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དྲུག་པ་འཁོར་ནི། ཉོན་ཡིད་ཀྱི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་དགུ་ཁོ་ན་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ཉོན་ཡིད་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་ཡིན་ན། ཀུན་ འགྲོ་ལྔ་དང་འདོད་ཆགས་མ་རིག་པ་ང་རྒྱལ་ལྟ་བ་དགུ་པོ་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདུན་པ་སའི་ཁྱད་པར་ནི། ཉོན་ཡིད་དེ་རང་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དང་ས་མཚུངས་ཏེ། འདོད་པ་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་ཡིད་ཡིན་ན། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཟུགས་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་ཡིད་ཡིན་ན་གཟུགས་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཟུགས་མེད་ཁམས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་ཡིད་ཡིན་ན། 2-592 གཟུགས་མེད་ཀྱི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར།། །། ༈ སེམས་བྱུང་བཤད་པ། གཉིས་པ་སེམས་བྱུང་ལ་མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ། ཁྱད་ཆོས་དང་གསུམ། ༈ མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་མཐོང་བའི་རིག་པ་དེ་དེའི་ མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ། དད་སོགས་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག རྩ་ཉོན་དྲུག ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ། གཞན་འགྱུར་བཞི་སྟེ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་ཡོད། དང་པོ་ཀུན་འགྲོ་ ལྔ་འཆད་པ་ལ། ཚོར་འདུ་སེམས་པ་རེག་ཡིད་བྱེད། །འདི་དག་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཡིན་ཏེ། །ཞེས་པ་ལྟར་ལྔ་ཡོད་པའི། སིམ་གདུང་བར་མ་གསུམ་ཅི་རིགས་པར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་མྱོང་བའི་རིག་པ་དེ་ ཚོར་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན་མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ། དེ་བཞིན་དུ་རྣ་བའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ། སྣའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ ཚོར་བ། ལྕེའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ། ལུས་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ། ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་དང་དྲུག་ཡོད། དེ་ཡང་དང་ པོ་ལྔ་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་ལུས་ཚོར་ཡིན་པས་ཁྱབ། ལུས་ཚོར་དང་། དབང་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་ཚོར་བ་དོན་གཅིག དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་ཡིན་ན། སེམས་ཚོར་ཡིན་པས་ཁྱབ། 2-593 སེམས་ཚོར་དང་། ཡིད་ཤེས་སུ་གྱུར་པའི་ཚོར་བ་དོན་གཅིག ལུས་ཚོར་དང་སེམས་ཚོར་དེ་གཉིས་ཆར་ལ། ཚོར་བ་བདེ་བ། སྡུག་བསྔལ། བཏང་སྙོམས་གསུམ་གསུམ་ཡོད་དོ། །ཀུན་འགྲོ་གང་རུང་ག

【現代漢語翻譯】 從『我是』這種狀態出發。 第四，進入方式：染污意在凡夫的境界中持續存在，因為如果是凡夫，就一定是具有染污意的補特伽羅。 第五，斷除的時間：染污意在獲得聲聞阿羅漢和獲得大乘見道后必定斷除，因為無論是大乘阿羅漢還是大乘聖者，都一定是斷除了染污意的補特伽羅。 第六，眷屬：只有九種心所會作為染污意的眷屬生起，因為如果是作為染污意的眷屬生起的心所，就一定是五遍行、貪慾、無明、我慢、見這九者之一。 第七，地的差別：染污意與具有它的補特伽羅的地相同，如果是欲界眾生相續中的染污意，那麼它一定被欲界所攝；如果是色界眾生相續中的染污意，那麼它一定被色界所攝；如果是無色界眾生相續中的染污意，那麼它一定被無色界所攝。 心所的解釋 第二，心所具有體性、分類和特徵這三個方面。 體性和分類的解釋 第一，體性是：以自身的力量見到自境的差別之覺知。 第二，分類有：五遍行、五別境、十一善心所、六根本煩惱、二十隨煩惱、四不定心所，總共五十一個。 首先解釋五遍行：如《俱舍論》所說：『受、想、思、觸、作意，此等為五遍行。』 這五者是：以各自的力量體驗樂受、苦受或舍受的覺知，是受的體性。 分類有六種：眼根和合產生之觸所生的受，同樣，耳根和合產生之觸所生的受，鼻根和合產生之觸所生的受，舌根和合產生之觸所生的受，身根和合產生之觸所生的受，意根和合產生之觸所生的受。 其中，前五者中的任何一個都是身受。身受和作為根識的受是同義詞。如果是意根和合產生之觸所生的受，那麼它一定是心受。心受和作為意識的受是同義詞。身受和心受都有樂受、苦受和舍受這三種。

【English Translation】 arising from the state of 'I am'. Fourth, the way of engaging: Afflicted mind continuously engages in the state of ordinary beings, because if one is an ordinary being, one must be a person who possesses an afflicted mind. Fifth, the time of cessation: Afflicted mind necessarily ceases upon attaining the Hearer Arhat and upon attaining the Mahayana Path of Seeing, because whether one is a Mahayana Arhat or a Mahayana Noble One, one must be a person who has abandoned the afflicted mind. Sixth, retinue: Only nine mental factors arise as the retinue of the afflicted mind, because if a mental factor arises as the retinue of the afflicted mind, it must be one of the five omnipresent ones, attachment, ignorance, pride, or view. Seventh, the distinction of grounds: The afflicted mind is the same as the ground of the person who possesses it, if it is the afflicted mind in the continuum of a being in the desire realm, then it is necessarily included in the desire realm; if it is the afflicted mind in the continuum of a being in the form realm, then it is necessarily included in the form realm; if it is the afflicted mind in the continuum of a being in the formless realm, then it is necessarily included in the formless realm. Explanation of Mental Factors Second, mental factors have three aspects: definition, classification, and characteristics. Explanation of Definition and Classification First, the definition is: The awareness that sees the distinctions of its own object by its own power. Second, the classifications are: five omnipresent, five object-specific, eleven virtuous such as faith, six root afflictions, twenty secondary afflictions, and four variable ones, totaling fifty-one. First, explaining the five omnipresent ones: As it says, 'Feeling, discrimination, intention, contact, and attention, these are the five omnipresent ones.' These five are: The awareness that experiences pleasure, pain, or indifference by its own power, is the definition of feeling. The classifications are six: feeling arising from contact from the aggregation of the eye, similarly, feeling arising from contact from the aggregation of the ear, feeling arising from contact from the aggregation of the nose, feeling arising from contact from the aggregation of the tongue, feeling arising from contact from the aggregation of the body, and feeling arising from contact from the aggregation of the mind. Among these, any of the first five is necessarily bodily feeling. Bodily feeling and feeling that has become sense consciousness are synonymous. If it is feeling arising from contact from the aggregation of the mind, then it is necessarily mental feeling. Mental feeling and feeling that has become mind consciousness are synonymous. Both bodily feeling and mental feeling have three types: pleasant feeling, painful feeling, and neutral feeling.

---

ང་ཞིག་རང་ ཡུལ་གྱི་སྤུ་རིས་མི་འདྲ་བར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་མཐོང་བའི་རིག་པ་དེ་འདུ་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་ལ་དབྱེ་ན་མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་འདུ་ཤེས་ནས། ཡིད་ཀྱི་འདུས་ ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་བར་དྲུག་ཡོད། ཀུན་འགྲོ་ལྔ་པོ་གང་རུང་གང་ཞིག་རང་ཡུལ་ལ་སེམས་རང་སྟོབས་ཀྱིས་གཡོ་བའི་རིག་པ་དེ་སེམས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན་མིག་ གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་སེམས་པ་སོགས་དྲུག་ཡོད། ཡུལ་དབང་རྣམ་ཤེས་གསུམ་འདུས་ནས་ཡུལ་གྱི་འགྱུར་བ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་རིག་པ་དེ། རེག་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ ན་མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ཡོད། ཀུན་འགྲོ་ལྔ་པོ་གང་རུང་གང་ཞིག རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་འདུ་བྱེད་པའི་རིག་པ་དེ་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ ན་མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ཡོད། ཀུན་འགྲོ་ལྔ་པོ་དེ་ལ་ཐུན་མོང་དུ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་གསུམ། 2-594 བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབང་ཤེས་དང་ཡིད་ཤེས་གཉིས་གཉིས། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཁམས་གསུམ་གྱི་གསུམ་གསུམ་ཡོད་དོ། ། གཉིས་པ་ཡུལ་ངེས་ལྔ་འཆད་པ་ལ། འདུན་མོས་དྲན་ཏིང་ཤེས་རབ་སྟེ། །འདི་དག་ ཡུལ་ངེས་ལྔ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ལྔ་ཡོད་པའི། ཡུལ་ངེས་ལྔ་པོ་གང་རུང་གང་ཞིག རང་ཡུལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་དོན་དུ་གཉེར་བའི་སེམས་བྱུང་། རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ངེས་པར་སྨོན་པའི་ སེམས་བྱུང་། རང་ཡུལ་གྱི་དམིགས་རྣམ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་མ་བརྗེད་པའི་སེམས་བྱུང་། རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་རྩེ་གཅིག་པའི་སེམས་བྱུང་། རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་སེམས་བྱུང་རྣམས་རིམ་ བཞིན་དེ་ལྔའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་གསུམ། བདག་རྐྱེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབང་ཤེས་དང་ཡིད་ཤེས་གཉིས་གཉིས། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཁམས་གསུམ་གྱི་གསུམ་ གསུམ་ཡོད་དོ། ། གསུམ་པ། དད་སོགས་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་ནི། །དད་དང་བག་ཡོད་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས། །བཏང་སྙོམས་ངོ་ཚ་ཤེས་ཁྲེལ་ཡོད། །འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་མེད། །བརྩོན་འགྲུས་རྣམ་པར་མི་འཚེ་བ། ། དད་སོགས་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་དད་པ། བག་ཡོད། ཤིན་སྦྱངས། འདུ་བྱེད་བཏང་སྙོམས། ངོ་ཚ་ཤེས་པའི་སེམས་བྱུང་། ཁྲེལ་ཡོད་པའི་སེམས་བྱུང་། འདོད་ཆགས་མེད་པའི་སེམས་བྱུང་། ཞེ་སྡང་མེད་པའི་སེམས་བྱུང་། 2-595 གཏི་མུག་མེད་པའི་སེམས་བྱུང་། བརྩོན་འགྲུས། རྣམ་པར་མི་འཚེ་བ་དང་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་ལ་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་ཅེས་འཇོག་ལ། དེ་རེ་རེ་ལ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་གཉིས་གཉིས། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས

【現代漢語翻譯】 意識的定義是，一種能夠憑藉自身力量，不依賴於外在事物，而對事物進行辨識的認知。從分類上來說，有六種意識，從眼根接觸外境而產生的意識，到意根接觸外境而產生的意識。五種遍行心所中的任何一種，當內心憑藉自身力量對所緣境產生動搖時，這種認知就是作意的定義。從分類上來說，有眼根接觸外境而產生的作意等六種。根、境、識三者聚合，能夠憑藉自身力量對境的變化作出判斷的認知，就是觸的定義。從分類上來說，有眼根接觸外境而產生的觸等六種。五種遍行心所中的任何一種，當憑藉自身力量對所緣境進行造作時，這種認知就是作意的定義。從分類上來說，有眼根接觸外境而產生的作意等六種。如果對這五種遍行心所進行共同分類，從體性的角度來說，有善、不善、無記三種；從所依的角度來說，有根識和意識兩種；從界的角度來說，有三界的三種。 第二，解釋五種別境心所。如頌云：『欲、勝解、念、定、慧，此等為五別境。』共有五種。五種別境心所中的任何一種，當憑藉自身力量追求自己的所緣境的心所；當憑藉自身力量對自己的所緣境產生強烈的希求的心所；當憑藉自身力量不忘失自己所緣境的相狀的心所；當憑藉自身力量專注于自己的所緣境的心所；當憑藉自身力量對自己的所緣境進行辨別的心所，這些依次是這五種心所的定義。從分類上來說，從體性的角度來說，有善、不善、無記三種；從所依的角度來說，有根識和意識兩種；從界的角度來說，有三界的三種。 第三，信等十一種善心所。如頌云：『信及不放逸，輕安殊勝舍，慚愧與無貪，無嗔及無癡，精進不害等，是為十一善。』所謂的信、不放逸、輕安、行舍、慚心所、愧心所、無貪心所、無嗔心所、無癡心所、精進、不害這十一種，被稱為十一種善心所。對每一種善心所，從體性的角度來說，有有漏和無漏兩種；從所依的角度來說，有...

【English Translation】 The definition of consciousness is a cognition that can recognize things by its own power, without relying on external things. From a classification point of view, there are six types of consciousness, from the consciousness arising from the contact of the eye faculty with the external world, to the consciousness arising from the contact of the mind faculty with the external world. Any of the five pervasive mental factors, when the mind moves its own power to the object, this cognition is the definition of attention. From a classification point of view, there are six types of attention, such as the attention arising from the contact of the eye faculty with the external world. The aggregation of root, object, and consciousness, which can judge the changes of the object by its own power, is the definition of contact. From a classification point of view, there are six types of contact, such as the contact arising from the contact of the eye faculty with the external world. Any of the five pervasive mental factors, when it creates its own object by its own power, this cognition is the definition of attention. From a classification point of view, there are six types of attention, such as the attention arising from the contact of the eye faculty with the external world. If these five pervasive mental factors are classified together, from the perspective of nature, there are three types: good, non-good, and neutral; from the perspective of dependence, there are two types: root consciousness and mind consciousness; from the perspective of realm, there are three types of the three realms. Second, explain the five specific object mental factors. As the verse says: 'Desire, conviction, mindfulness, concentration, wisdom, these are the five specific objects.' There are five in total. Any of the five specific object mental factors, the mental factor that pursues its own object by its own power; the mental factor that generates a strong desire for its own object by its own power; the mental factor that does not forget the characteristics of its own object by its own power; the mental factor that focuses on its own object by its own power; the mental factor that distinguishes its own object by its own power, these are the definitions of these five mental factors in order. From a classification point of view, from the perspective of nature, there are three types: good, non-good, and neutral; from the perspective of dependence, there are two types: root consciousness and mind consciousness; from the perspective of realm, there are three types of the three realms. Third, the eleven good mental factors such as faith. As the verse says: 'Faith and non-negligence, lightness and special abandonment, shame and no greed, no anger and no ignorance, diligence and non-harm, are the eleven good.' The so-called faith, non-negligence, lightness, equanimity, shame mental factor, embarrassment mental factor, non-greed mental factor, non-anger mental factor, non-ignorance mental factor, diligence, non-harm, these eleven are called the eleven good mental factors. For each good mental factor, from the perspective of nature, there are two types: contaminated and uncontaminated; from the perspective of dependence, there are...

---

་དབང་ཤེས་ཡིད་ཤེས་གཉིས་གཉིས། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཁམས་གསུམ་གྱི་གསུམ་གསུམ། སའི་སྒོ་ནས་ས་དགུའི་སས་བསྡུས་དགུ་དགུ་ཡོད། ཁ་ཅིག་ཤིན་སྦྱངས་ལ་འདོད་པའི་སས་བསྡུས་མེད་ཟེར་ བ་ཡོད་ཀྱང་། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་ལས་ཕྱེ་བའི་ཤིན་སྦྱངས་དང་། མཉམ་གཞག་གིས་བསྡུས་པའི་ཤིན་སྦྱངས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་རྣམ་དབྱེ་མ་ཕྱེད་པའི་སྐྱོན་ཡིན་པས་ཡིད་གཏད་པར་མི་བྱའོ། ། བཞི་པ་རྩ་ ཉོན་དྲུག་ནི། འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་དང་། །ང་རྒྱལ་ལྟ་བ་ཐེ་ཚོམ་དྲུག །ཉོན་མོངས་རྩ་ཉོན་དྲུག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལྟར། དྲུག་ཡོད་པའི་མཚན་ཉིད་རིམ་པ་ལྟར། རྩ་ཉོན་གང་ཞིག་རང་ ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྷག་པར་ཆགས་པའི་རིག་པ། གང་ཞིག་འདྲ། རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་མནར་སེམས་པའི་རིག་པ། དེ་གང་ཞིག་རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྷག་པར་རྨོངས་པའི་ རིག་པ། དེ་གང་ཞིག་རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྷག་པར་ཁེངས་པའི་རིག་པ། དེ་གང་ཞིག་རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྷག་པར་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འཛིན་པའི་རིག་པ། དེ་གང་ཞིག་རང་ཡུལ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྷག་པར་སོམ་ཉི་ཟ་བའི་རིག་པ་རྣམས། 2-596 རིམ་བཞིན། འདོད་ཆགས། ཞེ་སྡང་། གཏི་མུག ང་རྒྱལ། རྩ་ཉོན་དྲུག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ལྟ་བ། དེ་དྲུག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཐེ་ཚོམ་རྣམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་དྲུག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ལྟ་བ་ དེ་ལ། འཇིག་ལྟ། མཐར་ལྟ། ལོག་ལྟ། ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ལྟ་བ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་གྱི་ལྟ་བ་དང་ལྔར་ཕྱེ་བས། རྩ་ཉོན་བཅུ་ཡོད་ལ། བཅུ་པོ་དེ་ལ། ངོ་ བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཞེ་སྡང་ལ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ལྷག་མ་དགུ་ལ་མི་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་གཉིས། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས། འདོད་ཆགས། ཞེ་སྡང་། གཏི་མུག་གསུམ་ལ་དབང་ ཤེས་དང་ཡིད་ཤེས་གཉིས་གཉིས། ལྷག་མ་བདུན་ལ་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཉེན་པོའི་སྒོ་ནས། ལྟ་བ་ཕྱི་མ་གསུམ་དང་། རྩ་ཉོན་ཐེ་ཚོམ་ལ་མཐོང་སྤང་ཡིན་པས་ཁྱབ། ལྷག་མ་དྲུག་ལ་མཐོང་ སྤང་དང་སྒོམ་སྤང་གཉིས་གཉིས་ཡོད། སའི་སྒོ་ནས་ཞེ་སྡང་ལ་འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། ལྷག་མ་དགུ་ལ་ས་དགུའི་སས་བསྡུས་དགུ་དགུ་ཡོད་དོ། ། ལྔ་པ་ཉེ་ཉོན་ལ་བཅུ་ཚན་གཉིས་ ཡོད་པའི་དང་པོ་ནི། ཁྲོ་དང་ཁོན་འཛིན་འཚིག་པ་དང་། །རྣམ་འཚེ་འཆབ་པ་ཕྲག་དོག་དང་། །སེར་སྣ་གཡོ་སྒྱུ་རྒྱགས་པ་རྣམས། །ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་དང་པོ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་ཡོད་པའི། དང་པོ་བདུན་ལ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ། 2-597 ཕྱི་མ་གཡོ་སྒྱུ་རྒྱགས་པ་གསུམ་ལ་མི་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་གཉིས་ཡོད། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་བཅུ་ཆར་ལ་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཉེན་པོའི་སྒོ་ནས། བཅུ་ཆར་ལ་མཐོང་སྤང་དང་། སྒོམ་སྤང་གཉིས། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས། དང་པོ་བདུན

【現代漢語翻譯】 意識和意意識各有兩種。從界的角度來看，三界各有三種。從地的角度來看，九地各有九種所攝。有些人認為沒有遍行所攝，這是因為沒有區分開從十一種善法中分離出來的遍行，以及由等持所攝的特殊遍行的差別，所以不應相信。 第四，六根本煩惱是：『貪慾、嗔恨、愚癡，我慢、見、疑。』如是六種煩惱是根本煩惱。按照次第，六種煩惱的體性是：哪一種根本煩惱對自己的對境，以自己的力量特別執著的意識？那是什麼？哪一種對自己的對境，以自己的力量完全折磨的意識？那是什麼？哪一種對自己的對境，以自己的力量特別愚昧的意識？那是什麼？哪一種對自己的對境，以自己的力量特別傲慢的意識？那是什麼？哪一種對自己的對境，以自己的力量特別顛倒執著的意識？那是什麼？哪一種對自己的對境，以自己的力量特別猶豫不決的意識？ 依次是：貪慾、嗔恨、愚癡、我慢、由六根本煩惱所分的見，以及由六根本煩惱所分的疑的體性。由六根本煩惱所分的見，可以分為：身見、邊見、邪見、見取見、戒禁取見五種，所以有十種根本煩惱。這十種根本煩惱，從體性的角度來區分：嗔恨一定是惡的，其餘九種有惡和無記兩種。從所依的角度來看：貪慾、嗔恨、愚癡三種有根識和意識兩種，其餘七種一定是意識。從對治的角度來看：后三種見和根本煩惱疑一定是見道所斷，其餘六種有見道所斷和修道所斷兩種。從地的角度來看，嗔恨一定是被欲界所攝，其餘九種是被九地所攝。 第五，二十隨煩惱中的第一組是：『忿、恨、覆、惱、嫉、慳、誑、諂、憍』。如是十種是第一組隨煩惱。這十種隨煩惱中，前七種一定是惡的，后三種誑、諂、憍有惡和無記兩種。從所依的角度來看，十種都是意識。從對治的角度來看，十種都是見道所斷和修道所斷。從界的角度來看，前七種

【English Translation】 There are two types each of sensory consciousness and mental consciousness. From the perspective of realms, there are three types each in the three realms. From the perspective of grounds, each of the nine grounds has nine types of aggregates. Some say that there is no all-pervasive aggregate, but this is because they have not distinguished between the all-pervasive that is separated from the eleven virtuous dharmas and the special all-pervasive that is aggregated by samadhi, so it should not be trusted. Fourth, the six root afflictions are: 'Attachment, hatred, ignorance, pride, view, and doubt.' These six afflictions are the root afflictions. According to the order, the characteristics of the six afflictions are: Which root affliction is the consciousness that is particularly attached to its own object with its own power? What is that? Which is the consciousness that completely torments its own object with its own power? What is that? Which is the consciousness that is particularly ignorant of its own object with its own power? What is that? Which is the consciousness that is particularly arrogant of its own object with its own power? What is that? Which is the consciousness that particularly grasps its own object in a perverse way with its own power? What is that? Which is the consciousness that is particularly hesitant about its own object with its own power? In order, they are: attachment, hatred, ignorance, pride, the view divided from the six root afflictions, and the nature of the doubt divided from the six root afflictions. The view divided from the six root afflictions can be divided into: self-view, extreme view, wrong view, view of holding views as supreme, and view of holding precepts and vows as supreme, so there are ten root afflictions. These ten root afflictions, distinguished from the perspective of nature: hatred must be evil, and the remaining nine have both evil and neutral. From the perspective of support: attachment, hatred, and ignorance have both sensory consciousness and mental consciousness, and the remaining seven must be mental consciousness. From the perspective of antidote: the last three views and the root affliction doubt must be abandoned by seeing, and the remaining six have both abandoned by seeing and abandoned by meditation. From the perspective of grounds, hatred must be aggregated by the desire realm, and the remaining nine are aggregated by the nine grounds. Fifth, the first set of twenty secondary afflictions is: 'Anger, resentment, affliction, spite, jealousy, stinginess, deceit, cunning, and arrogance.' These ten are the first set of secondary afflictions. Among these ten secondary afflictions, the first seven must be evil, and the last three deceit, cunning, and arrogance have both evil and neutral. From the perspective of support, all ten are mental consciousness. From the perspective of antidote, all ten are abandoned by both seeing and meditation. From the perspective of realms, the first seven

---

་ལ་འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཕྱི་མ་གསུམ་ལ་ཁམས་གསུམ་ཆར་གྱི་སས་བསྡུས་ཡོད། །བཅུ་ཚན་གཉིས་པ་འཆད་པ་ནི། ངོ་ཚ་མེད་དང་ ཁྲེལ་མེད་དང་། །མ་དད་ལེ་ལོ་བག་མེད་དང་། །རྨུགས་རྒོད་བརྗེད་ངེས་ཤེས་བཞིན་མིན། །རྣམ་གཡེང་ཞེས་བྱ་རྣམ་པ་བཅུ། །ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་ཐ་མ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་ལས། དང་པོ་ལྔ་ལ་ མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཕྱི་མ་ལྔ་ལ་མི་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས་གཉིས། བཅུ་ཆར་ལ་རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས་དབང་ཤེས་ཡིད་ཤེས་གཉིས་གཉིས། གཉེན་པོའི་སྒོ་ནས་མཐོང་སྤང་དང་། སྒོམ་ སྤང་གཉིས་གཉིས། ཁམས་ཀྱི་སྒོ་ནས། དང་པོ་ལྔ་ལ་འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཕྱི་མ་ལྔ་ལ་ཁམས་གསུམ་ཆར་གྱི་སས་བསྡུས་ཡོད་དོ། ། དྲུག་པ་གཞན་འགྱུར་བཞི་འཆད་པ་ལ། གཉིད་འགྱོད་ རྟོག་དཔྱོད་གཞན་འགྱུར་བཞི། །ཞེས་པ་ལྟར་བཞི་ལ་མཚན་ཉིད་རིམ་བཞིན། གཞན་འགྱུར་བཞི་གང་རུང་གང་ཞིག སེམས་ཀྱི་འཇུག་པ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་རང་དབང་མེད་པར་སྡུད་པའི་རིག་པ་གཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད། 2-598 གང་ཞིག་རང་གི་བྱ་བ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཡིད་ལ་བཅགས་པའི་རིག་པ་འགྱོད་པའི་མཚན་ཉིད། གང་ཞིག་རང་གི་དམིགས་པ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་རྩིང་བའི་རྣམ་པ་ཅན་གྱི་རིག་པ་གཞན་འགྱུར་བཞིའི་ ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྟོག་པའི་མཚན་ཉིད། གང་ཞིག་རང་གི་དམིགས་པ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཞིབ་པའི་རྣམ་པ་ཅན་གྱི་རིག་པ་དེ་བཞིའི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་དཔྱོད་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་བཞི་ལ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་གསུམ། རྟེན་གྱི་སྒོ་ནས། དང་པོ་གཉིད་འགྱོད་གཉིས་ལ་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ལ་དབང་ཤེས་དང་ཡིད་ཤེས་གཉིས་གཉིས། ཁམས་ཀྱི་ སྒོ་ནས། གཉིད་འགྱོད་གཉིས་ལ་འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ལ་འདོད་པ་དང་བསམ་གཏན་དང་པོ་གང་རུང་གི་སས་བསྡུས་ཡིན་པས་ཁྱབ།། །། ༈ སེམས་བྱུང་གི་ཁྱད་ཆོས་ལ། སེམས་གང་གི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་དུ་འགྲོ་བ་ལ་དཔྱད་པ། གསུམ་པ་ཁྱད་ཆོས་འཆད་པ་ལ། སེམས་ གང་གི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་དུ་འགྲོ་བ་ལ་དཔྱད་པ། མཚུངས་ལྡན་རྣམ་པ་ལྔ་མཚུངས་ལ་དཔྱད་པ། ཁམས་དང་ས་གང་ན་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་དུ་ཡོད་ལ་དཔྱད་པ་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཀུན་ གཞིའི་འཁོར་དུ་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཁོ་ན་འབྱུང་གི ཡུལ་ངེས་ལྔ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་གཞི་ནི་དམིགས་རྣམ་རིས་སུ་མ་འཆད་པ་ཡིན། ཡུལ་ངེས་ལྔ་ནི་དམིགས་རྣམ་རིས་སུ་ཆད་པའི་ཕྱིར། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་མི་འབྱུང་སྟེ། 2-599 ཀུན་གཞི་ནི་མ་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་ལུང་མ་བསྟན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་ཉོན་དྲུག་དང་། ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་གཞི་མ་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན། དེ་ རྣམས་སྒྲིབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་འགྱུར་

【現代漢語翻譯】 涵蓋於欲界之地的有五蘊。后三者涵蓋於三界之地。 第二組十個心所的解釋是：'無慚和無愧，不信、懈怠、放逸，昏沉、掉舉、失念、不正知，以及散亂，這被稱為十種近隨煩惱。' 如是，在這十個中，前五個完全是不善的。后五個是不善和無記兩種。這十個都從所依的角度來說，是二個根識和意識。從對治的角度來說，是見道所斷和修道所斷兩種。從界的角度來說，前五個完全涵蓋於欲界之地，后五個涵蓋於三界之地。 第六個解釋是四種不定心所：'睡眠、後悔、尋、伺是不定心所。' 如是，這四個的定義依次是：任何一種不定心所，是心的一種作用，它不由自主地收攝，這是睡眠的定義。任何一種由自己的行為不由自主地在心中產生的念頭，這是後悔的定義。任何一種以自己的對境為目標，不由自主地具有粗略相的心，這是不定心所中尋的定義。任何一種以自己的對境為目標，不由自主地具有細緻相的心，這是不定心所中伺的定義。這四個的分類是：從體性的角度來說，有善、不善、無記三種。從所依的角度來說，前兩個睡眠和後悔完全是意識。尋和伺是根識和意識兩種。從界的角度來說，睡眠和後悔涵蓋於欲界之地。尋和伺涵蓋於欲界和初禪的任何一個。 關於心所的特徵，分析心所作為哪個心的助伴而生起，分析五種同等相應，分析心和心所存在於哪個界和地。第三個是解釋特徵，分析心所作為哪個心的助伴而生起。分析五種同等相應，分析心和心所存在於哪個界和地。首先，在阿賴耶識（kun gzhi，梵文：ālayavijñāna，梵文羅馬擬音：ālayavijñāna，漢語字面意思：阿賴耶識）的助伴中，只有五遍行心所生起，五別境心所不生起，因為阿賴耶識沒有明確的對境和行相。五別境心所是有明確對境和行相的。十一個善心所不生起，因為阿賴耶識是無覆無記的。十一個善心所不是無記的。六根本煩惱和二十隨煩惱不生起，因為阿賴耶識是無覆無記的，而這些是染污的。不定心所...

【English Translation】 The five aggregates are included in the desire realm. The latter three are included in the realms of the three spheres. The explanation of the second set of ten is: 'Shamelessness and lack of embarrassment, disbelief, laziness, and recklessness, dullness, agitation, forgetfulness, non- vigilance, and distraction are called the ten near afflictions.' Thus, among these ten, the first five are entirely unwholesome. The latter five are both unwholesome and neutral. All ten, from the perspective of their basis, are two sense consciousnesses and mind consciousness. From the perspective of antidotes, they are what is abandoned by seeing and what is abandoned by meditation. From the perspective of realms, the first five are entirely included in the desire realm, and the latter five are included in the realms of the three spheres. The sixth explanation is the four changeable factors: 'Sleep, regret, conception, and analysis are the four changeable factors.' Thus, the definitions of these four are in order: Any of the four changeable factors, is a mental activity that involuntarily retracts due to its own power, this is the definition of sleep. Any thought that arises involuntarily in the mind due to one's own actions, this is the definition of regret. Any mind that has a coarse aspect involuntarily towards its own object, this is the definition of conception divided by the four changeable factors. Any mind that has a subtle aspect involuntarily towards its own object, this is the definition of analysis divided by the four changeable factors. The classification of these four is: From the perspective of essence, there are three types: virtuous, non-virtuous, and neutral. From the perspective of basis, the first two, sleep and regret, are entirely mind consciousness. Conception and analysis are both sense consciousness and mind consciousness. From the perspective of realms, sleep and regret are included in the desire realm. Conception and analysis are included in either the desire realm or the first dhyana. Regarding the characteristics of mental factors, examining which mind a mental factor arises as an attendant to, analyzing the five similarities, and analyzing in which realm and ground mind and mental factors exist. The third is explaining the characteristics, analyzing which mind a mental factor arises as an attendant to. Analyzing the five similarities, and analyzing in which realm and ground mind and mental factors exist. First, in the retinue of the ālaya consciousness (kun gzhi, Sanskrit: ālayavijñāna, Romanized Sanskrit: ālayavijñāna, Chinese literal meaning: ālaya consciousness), only the five omnipresent mental factors arise, the five object-specific mental factors do not arise, because the ālaya consciousness does not have a distinct object and aspect. The five object-specific mental factors have distinct objects and aspects. The eleven virtuous mental factors do not arise, because the ālaya consciousness is unobscured and neutral. The eleven virtuous mental factors are not neutral. The six root afflictions and twenty secondary afflictions do not arise, because the ālaya consciousness is unobscured and neutral, while these are obscurations. The changeable...

---

བཞི་མི་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་གཞི་དམིགས་རྣམ་བརྟན། གཞན་འགྱུར་བཞི་དམིགས་རྣམ་མི་བརྟན་པའི་ཕྱིར། ཉོན་ཡིད་ཀྱི་འཁོར་དུ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། འདོད་ཆགས། ང་རྒྱལ། མ་རིག་ པ། ལྟ་བ་དང་དགུ ཁོ་ན་འབྱུང་གི ཡུལ་ངེས་ལྔ་དེའི་འཁོར་དུ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཡུལ་ངེས་ལྔ་དམིགས་རྣམ་སོ་སོར་ངེས། ཉོན་ཡིད་དམིགས་རྣམ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ཕྱིར། རྩ་ཉོན་དྲུག་ལས། ཞེ་ སྡང་དང་། ཐེ་ཚོམ་གཉིས་དེའི་འཁོར་དུ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཞེ་སྡང་ཡིན་ན་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཉོན་ཡིད་ལ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐེ་ཚོམ་ཡིན་ན་དྲུག་པ་ཡིད་ ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཉོན་ཡིད་ཡིན་ན་དྲུག་པ་ཡིད་ཤེས་མིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན། ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་དང་། གཞན་འགྱུར་བཞི་ཡང་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་དག་ལ་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་ས་པ་ དང་། དབང་ཤེས་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཉོན་ཡིད་ཡིན་ན་དབང་ཤེས་དང་། དྲུག་ཡིད་གང་རུང་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འཇུག་པའི་རྣམ་ཤེས་ལ། སྒོ་ལྔའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གཉིས་ཡོད་པའི། 2-600 དང་པོ་ལ། ཡིད་མ་གཏད་པའི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། ཡིད་གཏད་པའི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གཉིས། དང་པོའི་འཁོར་དུ་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཁོ་ན་འབྱུང་གི གཞན་མི་འབྱུང་སྟེ། དེའི་ རྐྱེན་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལ་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་ཡོད་པའི་དང་པོ་དགེ་བར་གྱུར་པའི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ། སེམས་བྱུང་ཉི་ཤུ་རྩ་གསུམ་བྱུང་སྟེ། ཀུན་ འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ། དད་སོགས་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ་རྩ་ཉོན་དྲུག ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་དང་བཅས་པའི་སེམས་བྱུང་ཉེར་དྲུག་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་དགེ་ བ་གང་ཞིག ཉེར་དྲུག་པོ་ཉོན་མོངས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ་གཉིད་འགྱོད་གཉིས་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་དབང་ཤེས་གང་ཞིག གཉིད་འགྱོད་གཉིས་ལ་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། མི་དགེ་བར་གྱུར་ པའི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ཉེར་ལྔ་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ། རྩ་ཉོན་འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་གསུམ། ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་ཐ་མ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་དང་ བཅས་པའི་ཉེར་ལྔ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ་རྩ་ཉོན་ཕྱི་མ་གསུམ། ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་དང་པོ། གཞན་འགྱུར་གཉིད་འགྱོད་གཉིས་དང་བཅས་པའི་བཅོ་ལྔ་མི་འབྱུང་སྟེ། 2-601 ཁོ་དབང་ཤེས་གང་ཞིག བཅོ་ལྔ་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ལུང་མ་བསྟན་དུ་གྱུར་པའི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ། བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དང་། མ་བསྒྲིབས་ལུང་ མ་བསྟ

【現代漢語翻譯】 四者不生起：根本識（kun gzhi）的對境和行相是恒常的，而其他轉變的對境和行相是不恒常的緣故。在煩惱意的隨行中，遍行五蘊（kun 'gro lnga），即作意、受、想、思、觸，貪慾（'dod chags），我慢（nga rgyal），無明（ma rig pa），見（lta ba）和疑（dgu）才會生起；而所緣境決定五蘊（yul nges lnga）不會在其隨行中生起，因為所緣境決定五蘊的對境和行相各自是決定的，而煩惱意的對境和行相是確定為一的緣故。在六根本煩惱（rtsa nyon drug）中，嗔恨（zhe sdang）和猶豫（the tshom）二者不會在其隨行中生起，因為嗔恨一定是惡的，而煩惱意一定是無記的緣故；並且猶豫一定是第六意識（yid shes），而煩惱意一定不是第六意識的緣故。此外，二十隨煩惱（nye nyon nyi shu）和其他轉變四者也不會生起，因為它們一定是第六意識的所依或根識的任何一個，而煩惱意一定不是根識和第六意識的任何一個的緣故。在入胎識（'jug pa'i rnam shes）中，有五門識（sgo lnga'i rnam par shes pa）和第六意識（drug pa yid kyi rnam par shes pa）二者。 首先，對於不專注的根識（yi ma gtad pa'i dbang po'i rnam par shes pa）和專注的根識（yi gtad pa'i dbang po'i rnam par shes pa）二者，在前者的隨行中，只有遍行五蘊生起，而其他的不生起，因為它的因緣不具足。在後者中，有善、不善、無記三種，首先在轉變為善的根識的隨行中，生起二十三種心所（sems byung nyi shu rtsa gsum），即遍行五蘊，所緣境決定五蘊，信等善十一（dad sogs dge ba bcu gcig），尋和伺二者生起之故。在其隨行中，六根本煩惱，以及二十隨煩惱等二十六種心所不生起，因為它是善的，而二十六者是煩惱的緣故。睡眠（gnyid）和後悔（'gyod）二者不生起，因為它是根識，而睡眠和後悔二者一定是意識的緣故。在轉變為不善的根識的隨行中，生起二十五種心所，即遍行五蘊，所緣境決定五蘊，貪嗔癡三根本煩惱（'dod chags zhe sdang gti mug gsum），下品十隨煩惱（nye nyon bcu tshan tha ma），尋和伺二者生起之故。在其隨行中，善十一不生起，因為它是惡的緣故。在其隨行中，后三根本煩惱，上品十隨煩惱（nye nyon bcu tshan dang po），以及其他轉變的睡眠和後悔二者等十五種不生起。 因為它是根識，如果十五者中的任何一個是意識的緣故。在轉變為無記的根識中，有有覆無記（bsgribs lung ma bstan）和無覆無記（ma bsgribs lung ma bstan）。

【English Translation】 Four do not arise: the object and aspect of the ālaya-vijñāna (kun gzhi) are constant, because the objects and aspects of other transformations are not constant. In the retinue of the afflicted mind (nyon yid), only the five omnipresent mental factors (kun 'gro lnga), namely attention, feeling, perception, volition, and contact, desire ('dod chags), pride (nga rgyal), ignorance (ma rig pa), view (lta ba), and doubt (dgu) arise; while the five object-determining mental factors (yul nges lnga) do not arise in its retinue, because the objects and aspects of the five object-determining mental factors are each definite, while the object and aspect of the afflicted mind are definite as one. Among the six root afflictions (rtsa nyon drug), hatred (zhe sdang) and hesitation (the tshom) do not arise in its retinue, because hatred is necessarily unwholesome, while the afflicted mind is necessarily neutral; and hesitation is necessarily the sixth consciousness (yid shes), while the afflicted mind is necessarily not the sixth consciousness. Furthermore, the twenty secondary afflictions (nye nyon nyi shu) and the four other transformations also do not arise, because they are necessarily based on either the sixth consciousness or any of the sense consciousnesses, while the afflicted mind is necessarily not any of the sense consciousnesses or the sixth consciousness. In the entering consciousness ('jug pa'i rnam shes), there are the five sense consciousnesses (sgo lnga'i rnam par shes pa) and the sixth consciousness (drug pa yid kyi rnam par shes pa). First, for the non-attentive sense consciousness (yi ma gtad pa'i dbang po'i rnam par shes pa) and the attentive sense consciousness (yi gtad pa'i dbang po'i rnam par shes pa), in the retinue of the former, only the five omnipresent mental factors arise, while others do not arise, because its conditions are not complete. In the latter, there are three types: wholesome, unwholesome, and neutral. First, in the retinue of the sense consciousness that has become wholesome, twenty-three mental factors (sems byung nyi shu rtsa gsum) arise, namely the five omnipresent mental factors, the five object-determining mental factors, the eleven virtuous factors such as faith (dad sogs dge ba bcu gcig), and investigation and analysis. In its retinue, the twenty-six mental factors, including the six root afflictions and the twenty secondary afflictions, do not arise, because it is wholesome, while the twenty-six are afflictions. Sleep (gnyid) and regret ('gyod) do not arise, because it is a sense consciousness, while sleep and regret are necessarily mental consciousness. In the retinue of the sense consciousness that has become unwholesome, twenty-five mental factors arise, namely the five omnipresent mental factors, the five object-determining mental factors, the three root afflictions of desire, hatred, and delusion ('dod chags zhe sdang gti mug gsum), the last set of ten secondary afflictions (nye nyon bcu tshan tha ma), and investigation and analysis. In its retinue, the eleven virtuous factors do not arise, because it is unwholesome. In its retinue, the latter three root afflictions, the first set of ten secondary afflictions (nye nyon bcu tshan dang po), and the fifteen including the other transformations of sleep and regret do not arise. Because it is a sense consciousness, if any of the fifteen are mental consciousness. In the sense consciousness that has become neutral, there are obscured neutral (bsgribs lung ma bstan) and unobscured neutral (ma bsgribs lung ma bstan).

---

ན་གཉིས་ཡོད་པའི། དང་པོ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ། སེམས་བྱུང་བཅུ་དགུ་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ། རྩ་ཉོན་འདོད་ཆགས་དང་། གཏི་མུག་གཉིས། ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་ཐ་མའི་ཕྱི་མ་ལྔ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་དང་བཅས་པའི་བཅུ་དགུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ། རྩ་ཉོན་ཞེ་སྡང་། ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་ཐ་མའི་དང་པོ་ལྔ་དང་དྲུག་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་ལུང་མ་བསྟན་གང་ཞིག དེ་དྲུག་ལ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ་རྩ་ཉོན་ ཕྱི་མ་གསུམ་ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་དང་པོ། གཉིད་འགྱོད་གཉིས་དང་བཅས་པའི་བཅོ་ལྔ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་དབང་ཤེས་གང་ཞིག དེ་བཅོ་ལྔ་ལ་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ། གཉིས་པ་མ་བསྒྲིབས་ ལུང་མ་བསྟན་དུ་གྱུར་པའི་དབང་པོའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་བཅུ་གཉིས་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ་དང་བཅུ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་དང་བཅུ་གཉིས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་མི་འབྱུང་སྟེ། 2-602 ཁོ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ། རྩ་ཉོན་དྲུག ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་དང་བཅས་པའི་ཉེར་དྲུག་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གང་ཞིག ཉེར་དྲུག་པོ་སྒྲིབ་པ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ། གཉིད་འགྱོད་གཉིས་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་དབང་ཤེས་གང་ཞིག གཉིད་འགྱོད་གཉིས་ལ་ཡིད་ཤེས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ། རྐྱེན་ཉེར་ གནས་ཀྱི་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། ཡིད་སྔོན་སོང་གི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གཉིས། དང་པོའི་འཁོར་དུ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཁོ་ན་འབྱུང་གི གཞན་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་འབྱུང་བའི་ རྐྱེན་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་དེ་ལ་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་གསུམ་ཡོད་པའི་དང་པོ། དགེ་བར་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ཉེར་ལྔ་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག གཞན་འགྱུར་བཞི་དང་བཅོ་ལྔ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ། རྩ་ཉོན་དྲུག ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་དང་ཉེར་དྲུག་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་དགེ་བ་གང་ཞིག དེ་ཉེར་དྲུག་པོ་ཉོན་མོངས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་མི་དགེ་བར་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ། སེམས་བྱུང་བཞི་བཅུ་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ། རྩ་ཉོན་དྲུག 2-603 ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ། གཞན་འགྱུར་བཞི་དང་བཅས་པའི་བཞི་བཅུ་པོ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་དྲུག་ཡིད་ལ། བསྒྲིབས་ ལུང་མ

【現代漢語翻譯】 在兩種情況中：第一種，被遮蔽的無記的根識（dbang po'i rnam par shes pa）之伴隨心中，有十九種心所生起，即五遍行、五別境，以及二根本煩惱——貪（'dod chags）和癡（gti mug）。 還有十種小隨煩惱中，最後十個中的后五個，加上尋（rtog）和伺（dpyod）這二者，總共十九種心所生起。因此，在其伴隨心中，十一種善法不會生起，因為它是無記的。在其伴隨心中，嗔恨（zhe sdang）這一根本煩惱，以及十小隨煩惱中最後十個中的前五個和第六個不會生起，因為它是無記的，並且這六者都遍屬於不善。在其伴隨心中，后三個根本煩惱，第一組十小隨煩惱，以及睡眠（gnyid）和後悔（'gyod）這二者，總共十五種心所不會生起，因為它是根識，並且這十五種心所都遍屬於意識。 第二種，轉變為非遮蔽的無記的根識之伴隨心中，有十二種心所生起，即五遍行、五別境，加上尋和伺這二者，總共十二種心所生起。因此，在其伴隨心中，十一種善法不會生起，因為它是無記的。 在其伴隨心中，六根本煩惱和二十小隨煩惱，總共二十六種心所不會生起，因為它（根識）是非遮蔽的無記，並且這二十六種心所是具有遮蔽性的。在其伴隨心中，睡眠和後悔這二者不會生起，因為它是根識，並且睡眠和後悔這二者都遍屬於意識。第二種，第六意識，分為緣起依處意識（rkyen nyer gnas kyi yid kyi rnam par shes pa）和意識先行的第六意識（yid sngon song gi drug pa yid kyi rnam par shes pa）兩種。 在第一種的伴隨心中，只有五遍行生起，其他心所不會生起，因為它生起的因緣不具足。第二種，對於它（第六意識）有善、不善、無記三種情況，首先，在轉變為善的第六意識之伴隨心中，有二十五種心所生起，即五遍行、五別境、十一種善法，以及四不定法，總共二十五種心所生起。在其伴隨心中，六根本煩惱和二十小隨煩惱，總共二十六種心所不會生起，因為它是善的，並且這二十六種心所是煩惱。 第二種，在轉變為不善的第六意識之伴隨心中，有四十種心所生起，即五遍行、五別境、六根本煩惱、二十小隨煩惱，以及四不定法，這四十種心所都會生起。十一種善法不會生起，因為它是（第六意識）不善的。第三種，對於無記的第六意識，有遮蔽的無記……

【English Translation】 In two cases: First, in the accompanying mind of the obscured and unspecified sense consciousness (dbang po'i rnam par shes pa), nineteen mental factors arise, namely the five omnipresent, the five object-specific, and the two root afflictions—desire ( 'dod chags) and ignorance (gti mug). Also, among the ten minor afflictions, the latter five of the last ten, plus the two of investigation (rtog) and analysis (dpyod), a total of nineteen mental factors arise. Therefore, in its accompanying mind, the eleven virtues do not arise, because it is unspecified. In its accompanying mind, the root affliction of hatred (zhe sdang), and the first five and sixth of the last ten of the ten minor afflictions do not arise, because it is unspecified, and these six are all pervasively unwholesome. In its accompanying mind, the latter three root afflictions, the first set of ten minor afflictions, and the two of sleep (gnyid) and regret ('gyod), a total of fifteen mental factors do not arise, because it is sense consciousness, and these fifteen mental factors are all pervasively mind consciousness. Second, in the accompanying mind of the sense consciousness that has transformed into the non-obscured and unspecified, twelve mental factors arise, namely the five omnipresent, the five object-specific, plus the two of investigation and analysis, a total of twelve mental factors arise. Therefore, in its accompanying mind, the eleven virtues do not arise, because it is unspecified. In its accompanying mind, the six root afflictions and the twenty minor afflictions, a total of twenty-six mental factors do not arise, because it (sense consciousness) is non-obscured and unspecified, and these twenty-six mental factors are obscuring. In its accompanying mind, the two of sleep and regret do not arise, because it is sense consciousness, and the two of sleep and regret are all pervasively mind consciousness. Second, the sixth consciousness is divided into two types: the consciousness of the mind that relies on conditions (rkyen nyer gnas kyi yid kyi rnam par shes pa) and the sixth consciousness of the mind that precedes consciousness (yid sngon song gi drug pa yid kyi rnam par shes pa). In the accompanying mind of the first type, only the five omnipresent arise, and other mental factors do not arise, because the conditions for its arising are not complete. Second, for it (the sixth consciousness), there are three cases: virtuous, unwholesome, and unspecified. First, in the accompanying mind of the sixth consciousness that has transformed into virtuous, twenty-five mental factors arise, namely the five omnipresent, the five object-specific, the eleven virtues, and the four variable factors, a total of twenty-five mental factors arise. In its accompanying mind, the six root afflictions and the twenty minor afflictions, a total of twenty-six mental factors do not arise, because it is virtuous, and these twenty-six mental factors are afflictions. Second, in the accompanying mind of the sixth consciousness that has transformed into unwholesome, forty mental factors arise, namely the five omnipresent, the five object-specific, the six root afflictions, the twenty minor afflictions, and the four variable factors, all forty of these mental factors arise. The eleven virtues do not arise, because it (the sixth consciousness) is unwholesome. Third, for the unspecified sixth consciousness, there is the obscured unspecified...

---

་བསྟན་དང་། མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གཉིས། དང་པོ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དུ་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ། སེམས་བྱུང་སོ་དགུ་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ ལྔ། ཞེ་སྡང་མ་གཏོགས་པའི་རྩ་ཉོན་ལྔ། ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་གཞན་འགྱུར་བཞི་དང་བཅས་པའི་སོ་དགུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་དང་། ཞེ་སྡང་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་ལུང་མ་ བསྟན་གང་ཞིག དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་དང་། ཞེ་སྡང་། དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བར་སོ་སོར་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་དུ་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་བཅུ་བཞི་འབྱུང་སྟེ། ཀུན་འགྲོ་ལྔ་ཡུལ་ངེས་ལྔ་གཞན་འགྱུར་བཞི་དང་བཅས་པའི་བཅུ་བཞི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེའི་འཁོར་དུ། དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་དང་། རྩ་ཉོན་དྲུག ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་ དང་བཅས་པའི་སོ་བདུན་མི་འབྱུང་སྟེ། ཁོ་མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གང་ཞིག དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་དགེ་བའི་ལས་ཡིན། རྩ་ཉོན་དྲུག་དང་ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་ཉོན་སྒྲིབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་དོགས་པ་འདི་ལྟར་དཔྱད་དགོས་ཏེ། 2-604 ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་དད་སོགས་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག ཀུན་འགྲོ་ལྔ། ཡུལ་ངེས་ལྔ། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་དང་བཅས་པའི་ཉེར་གསུམ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་དགེ་བར་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། དགེ་བར་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཀྱི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་ཉེར་གསུམ་པོ་དེ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཟེར་ན་མ་ཁྱབ། འདོད་ན། བསམ་གཏན་གཉིས་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་ དགེ་བར་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ་དེའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཡོད་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་འབའི་དད་སོགས་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་མ་གཏོགས་པའི་སེམས་བྱུང་བཞི་བཅུ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་མི་དགེ་བར་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། མི་དགེ་བར་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་བཞི་བཅུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མི་དགེ་བར་གྱུར་པའི་འདོད་ ཆགས་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ་དེའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས། འདོད་ན། ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ་འབྱུང་བའི་ཞེ་སྡང་ཡོད་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། 2-605 དེས་ན། མི་དགེ་བར་གྱུར་པའི་དྲུག་པ་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ་སེམས་བྱུང་བཞི་བཅུ་འབྱུང་ཞེས་པ་དེ། སོ་སོར་འབྱུང་སྲིད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི།

【現代漢語翻譯】 有覆無記（བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།）和無覆無記（མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།）兩種。首先，在轉為有覆無記的第六意識之眷屬中，有三十九種心所生起：五遍行（ཀུན་འགྲོ་ལྔ།），五別境（ཡུལ་ངེས་ལྔ།），除了嗔恚之外的五根本煩惱（རྩ་ཉོན་ལྔ།），二十隨煩惱（ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་），以及四不定（གཞན་འགྱུར་བཞི་），總共三十九種生起。因為在其眷屬中，十一種善法（དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་）和嗔恚（ཞེ་སྡང་）不會生起。因為它是無覆無記，十一種善法和嗔恚分別屬於善和不善。其次，在轉為無覆無記的第六意識之眷屬中，有十四種心所生起：五遍行，五別境，以及四不定，總共十四種生起。因為在其眷屬中，十一種善法，六根本煩惱，以及二十隨煩惱，總共三十七種不會生起。因為它（第六意識）是無覆無記，十一種善法是善業，六根本煩惱和二十隨煩惱是煩惱障。這裡需要這樣進行思考： 『你的眷屬中生起了信等十一種善法，五遍行，五別境，以及尋伺二者，總共二十三種』，應是如此，因為你是轉為善法的主心。對於這個推論，遍（khyab）存在，因為轉為善法的主心的眷屬中會生起這二十三種心所。如果這樣說，則不遍。如果承認，那麼以第二禪地所攝的轉為善法的主心，應是如此，因為那個緣故。立宗（rtags）被承認。如果承認，那麼它，應是如此，你的眷屬中存在尋伺二者，因為那個緣故。不能承認，因為它（主心）是所立宗（chos can）。此外，你的眷屬中除了信等十一種善法之外，還有四十種心所，應是如此，因為你是不善的第六意識。對於這個推論，遍存在，因為不善的第六意識的眷屬中會生起四十種心所。如果承認，那麼與不善的貪慾相應的第六意識，應是如此，因為那個緣故。立宗被承認。如果承認，那麼你的眷屬中存在嗔恚，應是如此，因為那個緣故。不能承認，因為它（第六意識）是所立宗。 因此，所謂『不善的第六意識的眷屬中會生起四十種心所』，是指分別生起的情況。

【English Translation】 There are two types: obscured and unspecified (བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།) and unobscured and unspecified (མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན།). First, in the retinue of the sixth consciousness that has become obscured and unspecified, thirty-nine mental factors arise: the five omnipresent (ཀུན་འགྲོ་ལྔ།), the five object-specific (ཡུལ་ངེས་ལྔ།), the five root afflictions (རྩ་ཉོན་ལྔ།) excluding hatred, the twenty secondary afflictions (ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུ་), and the four variable (གཞན་འགྱུར་བཞི་), totaling thirty-nine. Because in its retinue, the eleven virtues (དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་) and hatred (ཞེ་སྡང་) do not arise. Because it is unspecified, the eleven virtues and hatred are separately determined as virtuous and non-virtuous. Second, in the retinue of the sixth consciousness that has become unobscured and unspecified, fourteen mental factors arise: the five omnipresent, the five object-specific, and the four variable, totaling fourteen. Because in its retinue, the eleven virtues, the six root afflictions, and the twenty secondary afflictions, totaling thirty-seven, do not arise. Because it (the sixth consciousness) is unobscured and unspecified, the eleven virtues are virtuous actions, and the six root afflictions and twenty secondary afflictions are afflictive obscurations. Here, it is necessary to consider this doubt: 'In your retinue, the eleven virtues such as faith, the five omnipresent, the five object-specific, and the two of investigation and analysis, totaling twenty-three, exist,' it should be so, because you are the main mind that has become virtuous. For this inference, the pervasion (khyab) exists, because in the retinue of the main mind that has become virtuous, these twenty-three mental factors arise. If you say so, it is not pervasive. If you admit, then the main mind that has become virtuous, included in the second dhyana ground, should be so, because of that reason. The sign (rtags) is admitted. If you admit, then it, should be so, in your retinue, the two of investigation and analysis exist, because of that reason. It cannot be admitted, because it (the main mind) is the subject (chos can). Furthermore, in your retinue, besides the eleven virtues such as faith, there are forty mental factors, it should be so, because you are the non-virtuous sixth consciousness. For this inference, the pervasion exists, because in the retinue of the non-virtuous sixth consciousness, forty mental factors arise. If you admit, then the sixth consciousness corresponding to the non-virtuous desire, should be so, because of that reason. The sign is admitted. If you admit, then in your retinue, hatred exists, it should be so, because of that reason. It cannot be admitted, because it (the sixth consciousness) is the subject. Therefore, the statement 'in the retinue of the non-virtuous sixth consciousness, forty mental factors arise' refers to the situation where they arise separately.

---

ཐམས་ཅད་ཅིག་ཅར་དུ་ འབྱུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཆགས་སྡང་གཉིས་གཙོ་སེམས་གཅིག་གི་འཁོར་དུ་ཅིག་ཅར་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཁྲོ་སོགས་ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་དང་པོ་ལྟ་བུ་ལའང་། གཙོ་སེམས་གཅིག་གི་འཁོར་དུ་དེ་ བཅུ་གང་རུང་གཅིག་བྱུང་སར་གཞན་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་། དགེ་བར་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཡིན་ན། ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་དད་སོགས་དགེ་བ་བཅུ་གཅིག་ཡོད་པས་ཁྱབ་པ་དང་། མི་ དགེ་བར་གྱུར་པའི་གཙོ་སེམས་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ། ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། ཁྲེལ་མེད་ཀྱི་སེམས་བྱུང་གཉིས་ཡོད་པས་ཁྱབ། ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་གཙོ་སེམས་ཡིན་ན། ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་ མ་རིག་པ་ཡོད་པས་ཁྱབ་བོ། །གནད་དེས་ན། དགེ་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། མི་དགེ་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན། ཡིད་གཏད་པའམ་ཡིད་སྔོན་སོང་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ། མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་གྱི་རྣམ་ཤེས་ལ། རྐྱེན་ཉེར་གནས་སམ་ཡིད་མ་གཏད་པའི་རྣམ་ཤེས་དང་། ཡིད་གཏད་པའམ་ཡིད་སྔོན་སོང་གི་རྣམ་ཤེས་གཉིས་ཆར་ཡོད་པ་ནི་གནད་ཀྱི་དོན་དུ་ཤེས་དགོས་སོ།། །། 2-606 ༈ མཚུངས་ལྡན་རྣམ་པ་ལྔ་མཚུངས་ལ་དཔྱད་པ་དང་། ཁམས་དང་ས་གང་ན་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་དུ་ཡོད་ལ་དཔྱད་པ། གཉིས་པ་མཚུངས་ལྡན་རྣམ་པ་ལྔ་མཚུངས་ལ་དཔྱད་པ་ནི། སྔོན་འཛིན་མིག་གི་རྣམ་ཤེས་དང་། དེའི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་ཚོར་བ་གཉིས་མཚུངས་ལྡན་རྣམ་པ་ལྔ་མཚུངས་ཡིན་ཏེ། དེ་གཉིས་དམིགས་ པ་སྔོན་པོ་ལ་དམིགས་པར་མཚུངས། རྣམ་པ་སྔོན་པོའི་རྣམ་ལྡན་དུ་མཚུངས། རྟེན་བདག་རྐྱེན་མིག་དབང་ལ་བརྟེན་པར་མཚུངས། དུས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་ཅིག་ཆར་དུ་བྱེད་པར་མཚུངས། རྫས་གཅིག་ཏུ་མཚུངས་པའི་ ཕྱིར། དེས་ན་ཁྱོད་རྣམ་ཤེས་སམ་གཙོ་སེམས་ཡིན་ན། ཁྱོད་དང་ཁྱོད་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་བའི་སེམས་བྱུང་གཉིས། དམིགས་པ། རྣམ་པ། རྟེན། དུས་རྫས་མཚུངས་པ་སྟེ་མཚུངས་ལྡན་རྣམ་པ་ལྔ་མཚུངས་ཡིན་པས་ ཁྱབ་བོ།། །། གསུམ་པ་ཁམས་དང་ས་གང་ན་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་དུ་ཡོད་ལ་དཔྱད་པ་ནི། འདོད་པའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་སེམས་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད། སེམས་བྱུང་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་དང་ཐམས་ཅད་ཡོད། བསམ་ གཏན་དང་པོའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་སེམས་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་ཆར་ཡོད་ཅིང་། རྩ་ཉོན་དྲུག་ལས་ཞེ་སྡང་། ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་དང་པོའི་བདུན། བཅུ་ཚན་གཉིས་པའི་དང་པོ་ལྔ་རྣམས་བསམ་གཏན་དང་པོའི་སས་ བསྡུས་པ་ན་མེད་དེ། བསམ་གཏན་དང་པོའི་སས་བསྡུས་ཀྱི་མི་དགེ་བ་མེད་པ་གང་ཞིག སེམས་བྱུང་བཅུ་གསུམ་པོ་དེ་ལ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། གཞན་འགྱུར་བཞིའི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་གཉིད་འགྱོད་གཉིས་བསམ་གཏན་དང་པོ་ན་མེད་ཅིང་། 2

【現代漢語翻譯】 並非一切同時發生。因為貪和嗔這兩種主要心態不會同時在一個心中產生。而且，像憤怒等第一組近煩惱十個，在一個主要心態的隨從中，當其中任何一個產生時，其他的不會同時產生。然而，如果是善的主要心態，那麼你的隨從中必然會有信等十一個善法。如果是不善的主要心態，那麼你的隨從中必然會有無慚和無愧這兩種心所。如果是煩惱的主要心態，那麼你的隨從中必然會有無明。關鍵在於，無論是善的識，不善的識，還是有覆無記的識，都必然是作意或有意向的識。對於無覆無記的識，既有隨順因緣的非作意識，也有作意或有意向的識，這必須理解為關鍵所在。 第二部分：辨析五同性，以及心和心所存在於哪個界和地。 第二部分是辨析五同性。例如，前取境的眼識，以及其隨從產生的感受心所，兩者在五同性上是相同的。它們在所緣境上，都緣於藍色；在相狀上，都具有藍色的相；在所依上，都依賴於眼根；在時間上，生、住、滅同時；在體性上，是相同的。因此，如果你是識或主要心態，那麼你和你的隨從產生的心所，在所緣境、相狀、所依、時間和體性上相同，即在五同性上相同。 第三部分是辨析心和心所存在於哪個界和地。欲界所攝的心，即八識聚，以及五十一心所，全部存在。初禪所攝的心，八識聚全部存在。但在六根本煩惱中，嗔恨；在第一組近煩惱十個中，有七個；在第二組近煩惱的前五個，在初禪所攝中是不存在的。因為初禪所攝中沒有不善法，而那十三個心所必然是不善的。此外，由四轉變所分的睡眠和後悔，在初禪中也是不存在的。

【English Translation】 Not everything arises simultaneously. This is because the two primary mental states, attachment and aversion, do not arise simultaneously in one mind. Moreover, even with the first group of ten near afflictions, such as anger, when any one of them arises in the retinue of a primary mind, the others do not arise simultaneously. However, if it is a virtuous primary mind, then it is necessarily the case that your retinue includes the eleven virtues such as faith. If it is a non-virtuous primary mind, then it is necessarily the case that your retinue includes the two mental factors of shamelessness and lack of embarrassment. If it is an afflicted primary mind, then it is necessarily the case that your retinue includes ignorance. The key point is that whether it is a virtuous consciousness, a non-virtuous consciousness, or an obscured indeterminate consciousness, it is necessarily an attention or intentional consciousness. For an unobscured indeterminate consciousness, there are both the non-attentive consciousness that follows conditions and the attentive or intentional consciousness, which must be understood as the key point. Part Two: Examining the Five Similarities and Which Realm and Ground Mind and Mental Factors Exist. The second part is examining the five similarities. For example, the prior-apprehending eye consciousness and the feeling mental factor that arises in its retinue are the same in the five similarities. They are the same in that they both focus on the color blue as their object. They are the same in possessing the appearance of blue. They are the same in relying on the eye faculty as their basis. They are the same in acting simultaneously in terms of arising, abiding, and ceasing. They are the same in substance. Therefore, if you are a consciousness or primary mind, then you and the mental factors that arise in your retinue are the same in object, appearance, basis, time, and substance, that is, the same in the five similarities. The third part is examining which realm and ground mind and mental factors exist. All of the mind included in the desire realm, namely the eight aggregates of consciousness, and the fifty-one mental factors, exist. All of the mind included in the first dhyana, namely the eight aggregates of consciousness, exist. However, among the six root afflictions, hatred; among the first group of ten near afflictions, seven; and the first five of the second group of ten, do not exist in what is included in the first dhyana. This is because there is no non-virtue included in the first dhyana, and those thirteen mental factors are necessarily non-virtuous. Furthermore, sleep and regret, which are divided by the four transformations, also do not exist in the first dhyana.

---

-607 བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅན་ན། གཞན་འགྱུར་བཞིའི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྟོག་པ་མེད་ལ། བསམ་གཏན་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་ན་སྔར་བཤད་པའི་སེམས་བྱུང་མི་དགེ་བ་བཅུ་གསུམ། གཞན་འགྱུར་བཞི་ དང་བཅས་པའི་བཅུ་བདུན་མེད་ཅིང་། ལྷག་མ་རྣམས་ནི་ཅི་རིགས་པར་ཡོད་དེ། མཛོད་ལས། དེ་ལ་འགྱོད་གཉིད་མི་དགེ་རྣམས། །བསམ་གཏན་དང་པོ་དག་ན་མེད། །རྟོག་མེད་བསམ་གཏན་ཁྱད་པར་ཅན། །དེ་ ཡི་གོང་ན་དཔྱོད་པ་ཡང་། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སེམས་བྱུང་དེ་དག་ལས། ལྟ་བ་ཕྱི་མ་གསུམ་ལ་མཐོང་སྤང་གིས་ཁྱབ་པ་དང་། ཉེ་ཉོན་བཅུ་ཚན་དང་པོ་ལ་མཐོང་སྤང་དང་སྒོམ་སྤང་ གཉིས་ཆར་ཡོད་པ་དང་། སེམས་བྱུང་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་ལས་མི་དགེ་བར་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་སེམས་བྱུང་བཅུ་གསུམ་ཡོད་པ་རྣམས་ནི། རེ་ཞིག དཔལ་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་པའི་སེམས་སེམས་བྱུང་གི་ཟུར་ བཀོལ་ལྟར་བྲིས་པ་ཡིན་ལ། ཇི་ལྟར་ངེས་ཀྱི་དཔྱད་པ་ནི་གཞན་དུ་འཆད་པར་བྱེད་དོ།། །། ༄། །བློ་དེས་ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་ལ། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གི་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ། གསུམ་པ་བློས་ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་འཆད་པ་ལ་བཞི། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གི་རྟོགས་ཚུལ། སྣང་བ་དང་སེལ་ བའི་རྟོགས་ཚུལ། བརྗོད་བྱ་དང་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་རྟོགས་ཚུལ། འགལ་བ་དང་འབྲེལ་བའི་རྟོགས་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། སྤྱི་བཤད་པ་དང་། བྱེ་བྲག་བཤད་པའོ། །དེ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། 2-608 བུམ་པ་དེ་དངོས་མེད་ལས་ཀྱང་ལོག དངོས་པོའི་ནང་ཚན་ཀ་བ་ལས་ཀྱང་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པ་དེ། བུམ་པ་དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཞིང་། དངོས་པོ་དེ་ དངོས་མིན་པ་ལས་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ཡིན་པ་དེ། དངོས་པོ་དེ་སྤྱི་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་འཆད་པ་ལ། སྤྱིའི་དབྱེ་བ་དང་། བྱེ་བྲག་གི་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་ པོ་ལ་སྒྲའི་བརྗོད་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། བྱེ་བྲག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། རིགས་སྤྱི། ཚོགས་སྤྱི། དོན་སྤྱི་དང་གསུམ། དང་པོ་དང་སྤྱི་གཉིས་དོན་གཅིག མཚན་གཞི་བུམ་ པ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་དང་རགས་པ་དོན་གཅིག མཚན་གཞི་གཟུགས་སྒྲ་སོགས་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་སྒྲ་སྤྱི། སྒྲ་དོན་གསུམ་དོན་གཅིག མཚན་ཉིད་བུམ་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་བུམ་པར་སྣང་བ་ལྟ་བུ་ལ་ བྱེད། གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཐད་ཀའི་སྤྱི་དང་གོང་མའི་སྤྱི་གཉིས་ཡོད། དང་པོ་ནི། དངོས་པོ་དེ་ཀ་བུམ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱི་ཡིན་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། དངོས་པོ་དང་ བུམ་པ་སྐད་ཅིག་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀྱི་སྤྱི་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་ལ་དབྱེ་ན། ཐད་ཀའི་བྱེ་བྲག་དང་གོང་མའི་བྱེ་བྲག་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཤ་པ་དང་། ཙནྡན་གཉིས་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པ་ལྟ་བུ།

【現代漢語翻譯】 如果具有第一禪的真實特徵，則沒有被其他轉變四者所分割的分別念。在第二禪及以上，則沒有之前所說的十三種不善心所，以及包括其他轉變四者在內的十七種。其餘的則根據情況而存在。如《俱舍論》中所說：『于彼無有悔與眠，第一靜慮中皆無，無尋靜慮有差別，于彼之上亦無伺。』因為這樣說的緣故。在這些心所中，后三種見被見道所斷遍及，近惑十個中的第一個集合既有見道所斷，也有修道所斷。在五十一心所中，有十三種心所被確定為完全不善，這些都是暫時按照《三蘊經》中對於心和心所的摘錄來寫的，至於如何確定的研究，將在其他地方進行闡述。 接下來，關於心如何認知對象的方式，將要講述總相和別相的認知方式。 第三，講述心如何認知對象的方式，分為四種：總相和別相的認知方式，顯現和排除的認知方式，所表達和能表達的認知方式，矛盾和關聯的認知方式。第一種分為兩種：總相的講述和別相的講述。其中各有定義和分類。第一，瓶子既不同於非事物，也不同於事物中的柱子，這種雙重差異的集合，是瓶子作為事物別相的定義。事物不同於非事物，這種單一差異是事物作為總相的定義。第二，講述分類，分為總相的分類和別相的分類。第一種分為從聲音的表達方式分類和從別相的角度分類兩種。第一種分為：類總相、集合總相、意義總相三種。第一種和總相意義相同，以瓶子為例子。第二種和粗略相同，以色、聲等為例子。第三種是聲音總相、聲音意義總相、意義相同，以執持瓶子的分別念中顯現瓶子為例。第二種是從別相的角度分類，有直接的總相和上位總相兩種。第一種，事物是柱子和瓶子的總相。第二種，事物和瓶子前後剎那的總相。第二，別相的分類，有直接的別相和上位的別相兩種。第一種，沙巴樹和旃檀樹是樹木的別相。

【English Translation】 If one possesses the actual distinction of the first Dhyana (meditative absorption), there is no conceptualization (rtog pa) that is divided by the four other transformations (gzhan 'gyur bzhi). In the second Dhyana and above, there are no thirteen unwholesome mental factors (sems byung mi dge ba bcu gsum) mentioned earlier, along with the seventeen including the four other transformations. The remaining ones exist as appropriate, as stated in the Treasury of Knowledge (mdzod): 'In that, there are no regret and sleep, all unwholesome, in the first Dhyana. The Dhyana without conceptualization is distinct, above that, there is also no analysis.' Because it is said so. Among those mental factors, the latter three views are pervaded by what is abandoned by seeing (mthong spang), and the first set of ten near afflictions (nye nyon) has both what is abandoned by seeing and what is abandoned by meditation (sgom spang). Among the fifty-one mental factors, there are thirteen mental factors that are definitely unwholesome, these are temporarily written according to the excerpts of mind and mental factors in the 'Three Hundred Thousand' (dpal 'bum phrag gsum pa'i) sutra. The research on how to determine this will be explained elsewhere. Next, regarding how the mind cognizes objects, the ways of cognizing generalities and particulars will be explained. Third, explaining how the mind cognizes objects, there are four aspects: the way of cognizing generalities and particulars, the way of cognizing appearance and elimination, the way of cognizing what is expressed and what expresses, and the way of cognizing contradiction and relation. The first has two aspects: explaining the general and explaining the particular. Each has a definition and a division. First, the definition is that the pot is different from non-things and also different from the pillar among things, the collection of these two differences is the definition of the pot being a particular of things. The thing is different from non-things, this single difference is the definition of the thing being a generality. Second, explaining the division, there are two types: the division of generalities and the division of particulars. The first is divided into two types: division from the perspective of the way of expressing sounds and division from the perspective of particulars. The first is divided into three types: genus generality, collection generality, and meaning generality. The first and the generality have the same meaning, with the pot as an example. The second and the coarse have the same meaning, with form, sound, etc., as examples. The third is sound generality, sound meaning generality, and meaning have the same meaning, taking the appearance of the pot in the conceptualization that holds the pot as an example. The second is divided from the perspective of particulars, there are two types: direct generality and higher generality. The first is that the thing is the generality of the pillar and the pot. The second is that the thing and the pot are the generality of the earlier and later moments. Second, the division of particulars, there are two types: direct particular and higher particular. The first is that Shapa tree and Chandana are particulars of wood.

---

2-609 གཉིས་པ་ནི། ཤ་པ་སྐད་ཅིག་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། དེས་ན། སྤྱི་བྱེ་བྲག་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་དང་། བྱེ་བྲག་གཉིས་ལ་དངོས་པོ་དང་དངོས་ མེད་གཉིས་ཆར་ཡོད་ལ། འོན་ཀྱང་སྤྱི་དང་གསལ་བ་གཉིས་ཀྱིས་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྤྱི་ཡིན་ན་དངོས་མེད་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་དང་། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་བསལ་བ་ཡིན་ན། རང་མཚན་ཡིན་པས་ ཁྱབ། ཅེས་པ་ནི་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་། དངོས་པོ་ལྟ་བུའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པ་ལ། ཁོ་དངོས་པོ་ཡིན་པ། དངོས་པོ་དང་བདག་གཅིག་ཏུ་འབྲེལ་བ་ཁོ་མ་ཡིན་ཞིང་དངོས་པོ་ ཡིན་པ་དུ་མ་གྲུབ་པ་དགོས་ཞེས་པ་ནི། བསྡུས་པ་སྨྲ་བ་དག་གིས་རང་དགར་སྨྲས་པ་ཡིན་གྱི། སྐབས་འདིར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱ་སྟེ། དངོས་པོ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེ། དངོས་པོ་ དང་བདག་གཅིག་འབྲེལ་མིན་ཡང་དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་སྒྲུབ་པ་ལ། དངོས་པོ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་ནང་ཚན་གང་ ཞིག དངོས་མེད་ལས་ཀྱང་ལོག དངོས་པོའི་སྐད་ཅིག་གསུམ་སོགས་ལས་ཀྱང་ལོག་པའི་ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། ༄། །སྣང་བ་དང་སེལ་བའི་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ། གཉིས་པ་སྣང་བ་དང་སེལ་བའི་རྟོགས་ཚུལ་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། ཡུལ་ཅན་སྣང་འཇུག་དང་། 2-610 སེལ་འཇུག་བཤད་པ་དང་། ཡུལ་སྣང་བ་དང་སེལ་བ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་སྣང་འཇུག་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་ལ་གསལ་བར་སྣང་བའི་སྒོ་ནས་འཇུག་པ་དེ། སྣང་འཇུག་གི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན་འཕགས་པའི་གང་ཟག་དང་། རྟོག་མེད་ཤེས་པ་གཉིས། གཉིས་པ་སེལ་འཇུག་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་ལ་དམིགས་པར་སྣང་བའི་ སྒོ་ནས་འཇུག་པ་དེ་སེལ་འཇུག་གི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྟོག་པ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་གསུམ། །གཉིས་པ་ཡུལ་སྣང་སེལ་གཉིས་འཆད་པ་ལ། སྣང་བ་དང་། སེལ་བ་ བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རྟོག་མེད་ཤེས་པ་ལ་གསལ་བར་སྣང་བའི་སྒོ་ནས་རིག་པར་བྱ་བ་དེ། སྤྱིར་སྣང་བ་ཙམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་དང་ཤེས་བྱ་དོན་གཅིག རྟོག་མེད་ཤེས་ པ་ལ་ཡུལ་གསལ་བར་སྣང་བའི་འཛིན་སྟངས་དེ། སྣང་སེལ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྣང་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཞིང་། སྣང་སེལ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྣང་བ་ལ་ཤེས་པས་ཁྱབ་པ་དང་། དེ་གཉིས་ ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སེལ་བ་ལ་སྤྱི་མཚན་གྱིས་ཁྱབ་སྟེ། རིགས་གཏེར་རང་འགྲེལ་ལས། སྣང་བ་རྟོག་མེད་ཤེས་པའི་འཛིན་སྟངས་ཡིན་པས་དོན་ལ་མེད་དོ་ཞེ་ན། སེལ་བའང་རྟོག་པའི་འཛིན་སྟངས་ཡིན་པས་དོན་ལ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-611 སྣང་སེལ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྣང་བ་ལ་དབྱེ་ན།

【現代漢語翻譯】 2-609 第二點是：比如，將剎那的前後兩個階段視為樹木的不同種類。因此，在共相和別相二者區分的共相和別相中，存在著有事物和無事物兩種情況。然而，如果是由共相和顯現二者區分的共相，那麼它一定是無事物；如果是由這兩者區分的顯現，那麼它一定是自相。這些要作為關鍵的核心來理解。對於有事物之類的別相，它本身是有事物，並且與有事物之間並非是本體同一的關係，而是需要成立多個有事物。這些是立宗者們隨意說出的，在此處不應認可，因為第二個有事物的剎那，即使與有事物並非本體同一，也是有事物的別相。爲了證明這一點，可以這樣論證：第二個有事物的剎那，作為所立，你是有事物的別相，因為你是任何一個有事物的組成部分，並且與無事物以及有事物的第三個剎那等不同，具備這兩種差異。

༄། །顯現和遮遣的領悟方式的闡述。 接下來要闡述顯現和遮遣的領悟方式，包括有境的顯現進入和遮遣進入的闡述，以及境的顯現和遮遣的闡述兩部分。首先，顯現進入分為定義和分類兩部分。第一部分是：通過清晰地顯現其自境的方式進入，這是顯現進入的定義。第二部分是分類，包括聖者和無分別智兩種。

2-610 第二，遮遣進入分為定義和分類兩部分。第一部分是：通過明顯地對準其自境的方式進入，這是遮遣進入的定義。第二部分是分類，包括分別、能詮之聲、異生凡夫三種。第二，闡述境的顯現和遮遣，包括顯現和遮遣的闡述兩部分。第一部分是：在無分別智中，通過清晰地顯現的方式來認知的事物，這是通常顯現的定義。它與所知是同義詞。在無分別智中，對境清晰顯現的執持方式，這是顯現和遮遣二者區分的顯現的定義。顯現和遮遣二者區分的顯現，一定伴隨著智慧；而這兩者區分的遮遣，一定伴隨著共相。正如《理藏自釋》中所說：『如果說顯現是無分別智的執持方式，因此在事物上並不存在，那麼遮遣也是分別的執持方式，因此在事物上也不存在。』

2-611 顯現和遮遣二者區分的顯現，可以分為：

【English Translation】 2-609 The second point is: for example, considering the two stages of a moment, earlier and later, as different kinds of trees. Therefore, in the general and specific distinguished by the two, general and specific, there are both existent and non-existent things. However, if it is a general distinguished by the two, general and manifestation, then it is necessarily non-existent; if it is a manifestation distinguished by these two, then it is necessarily a self-character. These should be understood as the essence of the key point. For a specific like an existent thing, it itself is an existent thing, and it is not necessarily the case that it is related to the existent thing as one entity, but it needs to establish multiple existent things. These are spoken arbitrarily by those who assert aggregation, and should not be accepted in this context, because the second moment of an existent thing, even if it is not related to the existent thing as one entity, is still a specific of the existent thing. To prove this, one can argue: the second moment of an existent thing, as the subject, you are a specific of the existent thing, because you are a component of any existent thing, and you are different from the non-existent thing and the third moment of the existent thing, etc., possessing these two differences.

༄། །Explanation of the ways of understanding appearance and elimination. Next, I will explain the ways of understanding appearance and elimination, including the explanation of the entry of appearance and the entry of elimination of the object-possessor, and the explanation of the appearance and elimination of the object. First, the entry of appearance is divided into definition and classification. The first part is: entering through the way of clearly appearing to its own object, this is the definition of the entry of appearance. The second part is classification, including noble beings and non-conceptual wisdom. 2-610 Second, the entry of elimination is divided into definition and classification. The first part is: entering through the way of appearing to focus on its own object, this is the definition of the entry of elimination. The second part is classification, including conception, the sound of expression, and ordinary beings. Second, explaining the appearance and elimination of the object, including the explanation of appearance and elimination. The first part is: that which is to be known in non-conceptual wisdom through the way of clearly appearing, this is the definition of mere appearance in general. It is synonymous with knowable. The way of holding the clear appearance of the object in non-conceptual wisdom, this is the definition of appearance distinguished by the two, appearance and elimination. Appearance distinguished by the two, appearance and elimination, is necessarily accompanied by wisdom; and elimination distinguished by these two is necessarily accompanied by generality. As it is said in the Auto-commentary of the Treasury of Reasoning: 'If it is said that appearance is the way of holding of non-conceptual wisdom, therefore it does not exist in reality, then elimination is also the way of holding of conception, therefore it does not exist in reality.'

2-611 Appearance distinguished by the two, appearance and elimination, can be divided into:

---

རྟོག་མེད་མ་འཁྲུལ་ཤེས་ལ་སྣང་བའི་གསལ་སྣང་དང་། རྟོག་མེད་འཁྲུལ་ཤེས་ལ་སྣང་བའི་གསལ་སྣང་གཉིས་ཡོད། །གཉིས་པ་སེལ་བ་འཆད་པ་ ལ། གཞན་སེལ་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གཞན་ལྡོག་གཞན་སེལ་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། སྣང་སེལ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སེལ་བ། གཞན་སེལ། གཞན་ཟློག་གསུམ་ དོན་གཅིག །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། སྒྲའི་བརྗོད་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། དགག་བྱའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་དང་། བློའི་གཞན་སེལ། དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་ སེལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། མཚན་གཞི་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གཞན་སེལ་གང་ཞིག རང་གི་དགག་བྱ་བཀག་ཤུལ་དུ་ཆོས་གཞན་མི་འཕེན་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ ནི། མེད་དགག མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ། སེལ་བའི་དགག་པ་གསུམ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་ནི། བུམ་པ་བུམ་པ་མིན་པས་སྟོང་པ་དེ། བུམ་པའི་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཁྱོད་ གཞི་གྲུབ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡོད་པས་ཁྱབ་ཅེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་བློའི་གཞན་སེལ་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། གཞན་སེལ་དང་དོན་སྤྱིའི་གཞི་མཐུན་པར་ཚད་མས་དམིགས་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། 2-612 གཉིས་པ་ནི། བློའི་གཞན་སེལ། སྒྲའི་གཞན་སེལ། དོན་སྤྱི། སྒྲ་སྤྱི། སྒྲ་དོན་ལྔ་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ། དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་དང་། དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་ གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བློའི་གཞན་སེལ་གང་ཞིག རང་གཞན་སེལ་དུ་འཇོག་པའི་གཞིར་གྱུར་པའི་དངོས་པོ་ཡོད་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ། དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་སྒྲའི་གཞན་སེལ། དངོས་པོའི་གཞན་སེལ། ཡོད་པ་གཞན་སེལ་དང་བཞི་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། སྣང་བ་མངོན་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་ལ་ བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་དང་། མི་སྣང་བ་ལྐོག་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་མཚན་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཞན་སེལ་གང་ཞིག རང་གཞན་སེལ་ དུ་འཇོག་པའི་གཞིར་གྱུར་པའི་མངོན་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་ཡོད་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་མཚན་གཞི་ནི། བུམ་འཛིན་མངོན་སུམ་གྱིས་དྲངས་ནས་སྐྱེས་པའི་བུམ་པ་དྲན་པའི་དྲན་ཤེས་ལ་བུམ་པ་ བུམ་པར་སྣང་བ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་མི་སྣང་བ་ལྐོག་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཞན་སེལ་གང་ཞིག རང་གཞན་སེལ་དུ་འཇོག་པའི་གཞིར་གྱུར་པའི་ལྐོག་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་ཡོད་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། 2-613 གཉིས་པ་

【現代漢語翻譯】 存在兩種顯現的光明，一種是于無分別、非錯亂識中顯現的光明，另一種是于無分別、錯亂識中顯現的光明。 第二部分是關於排除的解釋，分為：其他排除的定義、種類和區分三個方面。 首先是定義：其他排除是其他否定的定義。 其次是種類：分為顯現排除和否定兩種，其他排除、其他否定三者意義相同。 第二是區分：分為從聲音表達方式上的區分和從所否定的事物上的區分兩種。 首先是從聲音表達方式上的區分，分為：無遮的其它排除、意識的其它排除、自相義的其它排除三種。 首先是無遮的其它排除，分為：定義、種類、例子三個方面。 首先是定義：任何一種其它排除，在其自身所否定的事物被排除之後，不會引出其他的法，這就是它的定義。 其次是種類：無遮、無遮的其它排除、排除的否定三者意義相同。 第三是例子：瓶子因不是瓶子而空無，這就像是瓶子的無遮的其它排除一樣，如果你的基存在，那麼你的無遮的其它排除就一定存在。 第二是意識的其它排除，分為：定義、種類、區分三個方面。 首先是定義：與其它排除和總義在基上相同，且被量所認知，這就是它的定義。 其次是種類：意識的其它排除、聲音的其它排除、總義、聲音總義、聲音義五者意義相同。 第三是區分：分為依賴於實物的意識的其它排除和依賴於非實物的意識的其它排除兩種。 首先是依賴於實物的意識的其它排除，分為：定義、種類、區分三個方面。 首先是定義：任何一種意識的其它排除，存在作為其安立為排除其他事物的所依之實物，這就是它的定義。 其次是種類：依賴於實物的意識的其它排除、依賴於實物的聲音的其它排除、實物的其它排除、存在之其它排除四者意義相同。 第三是區分：分為依賴於顯現的現前實物的意識的其它排除和依賴於不顯現的隱蔽實物的意識的其它排除兩種。 首先是依賴於顯現的現前實物的意識的其它排除，分為：定義和例子兩個方面。 首先是定義：任何一種其它排除，存在作為其安立為排除其他事物的所依之現前實物，這就是它的定義。 其次是例子：比如通過現量執取瓶子而產生的憶念瓶子的憶念識，其中瓶子顯現為瓶子。 第二是依賴於不顯現的隱蔽實物的其它排除，分為：定義和區分兩個方面。 首先是定義：任何一種其它排除，存在作為其安立為排除其他事物的所依之隱蔽實物，這就是它的定義。

【English Translation】 There are two kinds of luminous appearances: the luminous appearance that appears in non-conceptual, non-erroneous consciousness, and the luminous appearance that appears in non-conceptual, erroneous consciousness. The second part is about explaining exclusion, which is divided into three aspects: the definition, types, and distinctions of other-exclusion (gzhan sel). First is the definition: Other-exclusion is the definition of other-negation. Second are the types: divided into appearance-exclusion and negation, other-exclusion, other-negation are three terms with the same meaning. Second is the distinction: divided into two types: distinction from the perspective of sound expression and distinction from the perspective of what is being negated. First is the distinction from the perspective of sound expression, divided into three types: non-affirming other-exclusion, conceptual other-exclusion, and self-characterized entity other-exclusion. First is non-affirming other-exclusion, divided into three aspects: definition, types, and examples. First is the definition: Any other-exclusion that, after its object of negation is negated, does not introduce other phenomena, that is its definition. Second are the types: non-affirming, non-affirming other-exclusion, negation of exclusion are three terms with the same meaning. Third is the example: A vase being empty because it is not a vase, this is like the non-affirming other-exclusion of a vase; if your basis exists, then your non-affirming other-exclusion necessarily exists. Second is conceptual other-exclusion, divided into three aspects: definition, types, and distinctions. First is the definition: Being in common with other-exclusion and general meaning on the basis, and being perceived by valid cognition, that is its definition. Second are the types: conceptual other-exclusion, sound other-exclusion, general meaning, sound general, sound-meaning are five terms with the same meaning. Third is the distinction: divided into two types: conceptual other-exclusion that relies on entities and conceptual other-exclusion that relies on non-entities. First is conceptual other-exclusion that relies on entities, divided into three aspects: definition, types, and distinctions. First is the definition: Any conceptual other-exclusion that has an entity as the basis for establishing it as excluding others, that is its definition. Second are the types: conceptual other-exclusion that relies on entities, sound other-exclusion that relies on entities, entity other-exclusion, existent other-exclusion are four terms with the same meaning. Third is the distinction: divided into two types: conceptual other-exclusion that relies on manifest phenomena and conceptual other-exclusion that relies on non-manifest, hidden phenomena. First is conceptual other-exclusion that relies on manifest phenomena, divided into two aspects: definition and examples. First is the definition: Any other-exclusion that has a manifest entity as the basis for establishing it as excluding others, that is its definition. Second is the example: For example, the memory consciousness of remembering a vase that arises from being led by the direct perception of grasping a vase, in which the vase appears as a vase. Second is other-exclusion that relies on non-manifest, hidden phenomena, divided into two aspects: definition and distinctions. First is the definition: Any other-exclusion that has a hidden entity as the basis for establishing it as excluding others, that is its definition.

---

དབྱེ་ན། བདེན་པ་ལ་འཇུག་པ་རྗེས་དཔག་གི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ། རྫུན་པ་ལ་འཇུག་པ་ལོག་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ། གཉིས་ཀར་དོགས་པ་ ཐེ་ཚོམ་གྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་དང་གསུམ། མཚན་གཞི་རིམ་བཞིན། བུམ་པ་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་ལ་བུམ་པ་བུམ་པར་སྣང་བ་ལྟ་བུ་དང་། བུམ་འཛིན་རྟོག་པ་ལོག་ཤེས་ལ་ བུམ་པ་བུམ་པར་སྣང་བ་ལྟ་བུ་དང་། བུམ་འཛིན་ཐེ་ཚོམ་ལ་བུམ་པ་བུམ་པར་སྣང་བ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། དེས་ན་གནད་དྲིལ་ན། སྣང་བ་མངོན་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་ སེལ། མི་སྣང་བ་ལྐོག་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ། དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ་གསུམ་དོན་གཅིག་སྟེ། མངོན་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ། ལྐོག་གྱུར་གྱི་དངོས་པོ། དངོས་པོ་དང་གསུམ་དོན་ གཅིག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མངོན་གྱུར། ལྐོག་གྱུར། ཤེས་བྱ་གསུམ་དོན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤེས་བྱ་ཡིན་ན། མངོན་སུམ་ལ་མངོན་གྱུར་ཡིན་པས་ཁྱབ། རྗེས་དཔག་ལ་ལྐོག་གྱུར་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་ པ་དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བློའི་གཞན་སེལ་གང་ཞིག རང་གཞན་སེལ་དུ་འཇོག་པའི་གཞི་ཡང་ཡིན། དངོས་མེད་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་སྲིད་པའི་རིགས་སུ་གནས་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། 2-614 གཉིས་པ་ནི། དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ། དངོས་མེད་ཀྱི་གཞན་སེལ། མེད་པ་གཞན་སེལ་གསུམ་དོན་གཅིག གཉིས་པ་དབྱེ་ན། དགག་བྱ་ཤེས་བྱ་ལ་སྲིད་པའི་དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ་ དང་། དགག་བྱ་ཤེས་བྱ་ལ་མི་སྲིད་པའི་དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བུམ་པ་མེད་པའི་དོན་སྤྱི་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། རི་བོང་རྭ་མེད་པའི་དོན་སྤྱི་ལྟ་བུ་ ལ་བྱེད། གསུམ་པ་དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་ལ་མཚན་ཉིད། རྣམ་གྲངས། མཚན་གཞི་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྟོག་པས་དངོས་འགལ་བཅད་ནས་འཇུག་པའི་གཞི་ཡང་ཡིན། དོན་ལ་གྲུབ་པ་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་ མཐུན་པར་ཚད་མས་དམིགས་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། དེ་དང་དངོས་པོ་གཉིས་དོན་གཅིག མཚན་གཞི་ནི་བུམ་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། དེས་ན། དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་ཡིན་ན། གཞན་ སེལ་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་ཡིན་ན། རང་མཚན་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཞན་སེལ་ཡིན་ན་སྤྱི་མཚན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་གཞན་སེལ་ལ། བློའི་གཞན་སེལ་དང་། མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ། མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་ཡིན་ན། གཞན་སེལ་མིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་དགག་བྱའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། 2-615 མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་དང་། མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་ག

【現代漢語翻譯】 分類：分為三種，即以真理為對象，成為推理對象的排除他物；以虛假為對象，成為顛倒識對象的排除他物；以及對兩者都抱有疑惑，成為猶豫不決對象的排除他物。例子依次為：對於認識瓶子的推理來說，瓶子顯現為瓶子；對於執持瓶子的顛倒識來說，瓶子顯現為瓶子；對於執持瓶子的猶豫不決來說，瓶子顯現為瓶子。 總而言之，依賴於顯現的顯現事物的排除他物，依賴於不顯現的隱蔽事物的排除他物，以及依賴於事物的排除他物這三者意義相同，因為顯現事物、隱蔽事物和事物三者意義相同，因為如果某事物是所知，那麼它在現量中必然是顯現的，在比量中必然是隱蔽的。第二，依賴於非事物的排除他物，包括定義、分類和類別三種。第一，什麼是定義？即心識的排除他物，它既是安立自身排除他物的基礎，也是非事物，存在於共同基礎的可能性範圍內，這就是它的定義。 第二，包括：依賴於非事物的排除他物、非事物的排除他物、不存在的排除他物，三者意義相同。第二，分類：分為兩種，即以應否定的事物存在於所知中為基礎的非事物排除他物，以及以應否定的事物不存在於所知中為基礎的非事物排除他物。第一種，例如瓶子不存在的普遍概念。第二種，例如兔子角不存在的普遍概念。 第三，自相意義的排除他物，包括定義、分類和例子三種。第一，什麼是定義？即通過分別念斷除相違事物而進入的基礎，也是在意義上成立，並且被量所認識的共同基礎，這就是它的定義。第二，它和事物二者意義相同。例子是瓶子。因此，如果某事物是自相意義的排除他物，那麼它就不是排除他物，因為如果某事物是自相意義的排除他物，那麼它就是自相，而如果它是排除他物，那麼它就是共相。因此，排除他物必然是心識的排除他物、無遮的排除他物或非遮的排除他物，因為自相意義的排除他物必須不是排除他物。第二，從應否定的角度來分類，分為無遮的排除他物和非遮的排除他物。

【English Translation】 Divisions: There are three types: exclusion of others that takes truth as its object and becomes the object of inference; exclusion of others that takes falsehood as its object and becomes the object of distorted consciousness; and exclusion of others that takes both as objects and becomes the object of doubt. Examples are, respectively: for the inference that cognizes a pot, the pot appears as a pot; for the distorted consciousness that grasps a pot, the pot appears as a pot; and for the doubt that grasps a pot, the pot appears as a pot. In summary, the exclusion of others that relies on manifest phenomena, the exclusion of others that relies on non-manifest hidden phenomena, and the exclusion of others that relies on phenomena are all the same in meaning, because manifest phenomena, hidden phenomena, and phenomena are all the same in meaning, because if something is knowable, then it is necessarily manifest in direct perception and hidden in inference. Second, the exclusion of others that relies on non-things includes three aspects: definition, classification, and categories. First, what is the definition? It is the exclusion of others by the mind, which is both the basis for establishing the exclusion of self and others, and is also a non-thing, existing within the scope of the possibility of a common basis. This is its definition. Second, it includes: the exclusion of others that relies on non-things, the exclusion of others of non-things, and the exclusion of others of non-existence, all three of which have the same meaning. Second, classification: it is divided into two types: the exclusion of others of non-things based on the fact that the object to be negated exists in the knowable, and the exclusion of others of non-things based on the fact that the object to be negated does not exist in the knowable. The first type is like the general concept of the absence of a pot. The second type is like the general concept of the absence of rabbit horns. Third, the exclusion of others in the sense of self-characterization includes three aspects: definition, classification, and examples. First, what is the definition? It is the common basis that is entered by conceptual thought after cutting off contradictory things, and that is also established in meaning and recognized by valid cognition. This is its definition. Second, it and the thing are the same in meaning. The example is a pot. Therefore, if something is the exclusion of others in the sense of self-characterization, then it is not the exclusion of others, because if something is the exclusion of others in the sense of self-characterization, then it is self-characterization, and if it is the exclusion of others, then it is a universal characteristic. Therefore, the exclusion of others must be either the exclusion of others by the mind, the exclusion of negation, or the exclusion of non-negation, because the exclusion of others in the sense of self-characterization must not be the exclusion of others. Second, from the perspective of what should be negated, it is divided into the exclusion of negation and the exclusion of non-negation.

---

ཉིས། དང་པོ་བཤད་ཟིན། གཉིས་པ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་མཚན་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཞན་སེལ་གང་ཞིག རང་གི་དགག་བྱ་བཀག་ཤུལ་དུ་ ཆོས་གཞན་འཕེན་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། མཚན་གཞི་ནི། བུམ་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་བུམ་མིན་བཅད་ནས་བུམ་པ་བུམ་པར་སྣང་བ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། དེས་ན་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་བསྡུས་ན། སྣང་ བའི་སྒྲུབ་པ་དང་། སེལ་བའི་སྒྲུབ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སེལ་བའི་སྒྲུབ་པ་དང་། མེད་དགག་དང་། མ་ཡིན་དགག་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་མ་ཡིན་དགག་དང་། མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་དང་ དགག་སྒྲུབ་ཉིས་ཚོགས་དང་། དགག་པ་རྐྱང་པ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་དགག་སྒྲུབ་ཉིས་ཚོགས་དང་བཞི་དོན་གཅིག་ཏུ་ཁས་བླངས་ནས། སྤྱི་མཚན་དང་གཞན་སེལ་དོན་གཅིག་ཏུ་ཁས་བླངས་པས་ཆོག་ལ་དེ་ ལྟར་ན། སྤྱི་མཚན་ནམ་གཞན་སེལ་ཡིན་ན། མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་དང་། མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་གཉིས་པོ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅིང་། བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་ན། མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་ ཡིན་པས་ཁྱབ། མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་ལ། བློའི་གཞན་སེལ་གྱིས་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཤེས་བྱ་དང་། གཞལ་བྱ་སོགས་མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་ཡང་། བློའི་གཞན་སེལ་མིན་པའི་ཕྱིར། གནད་དེས་ན། 2-616 སྣང་བའི་སྒྲུབ་པ་དང་། སེལ་བའི་སྒྲུབ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྣང་བའི་སྒྲུབ་པ་དང་དངོས་པོ་དོན་གཅིག དགག་སྒྲུབ་ཉིས་ཚོགས་དང་། དགག་རྐྱང་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་དགག་རྐྱང་དང་། མེད་དགག་ དོན་གཅིག་ཅེས་པ་ནི། དཔལ་འབུམ་ཕྲག་གསུམ་པའི་དགོངས་པ་དང་སྦྱར་བའི་ཚད་མ་རིགས་པའི་གཏེར་གྱི་གཞུང་དོན་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། རིགས་གཏེར་རྩ་བར། སྣང་བ་དངོས་པོའི་ཡུལ་ཅན་ཡིན། ། སེལ་བ་ལ་ནི་དགག་སྒྲུབ་གཉིས། །ཞེས་དང་། རང་འགྲེལ་ལས། དེས་ན་སེལ་བའི་དགག་སྒྲུབ་གཉིས་དང་། མེད་དགག་མ་ཡིན་དགག་གཉིས་དོན་གཅིག ཅེས་གསལ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དེང་སང་། མ་ ཡིན་དགག་དང་། སྒྲུབ་པ་དོན་གཅིག་ཏུ་སྨྲས་པ་ཡང་སྙིང་པོ་མེད་དེ། སྣང་བའི་སྒྲུབ་པ་རྣམས་གྲུབ་པ་ཡིན་ཡང་། མ་ཡིན་དགག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་འདི་དག་ལ་དོགས་པ་འདི་ལྟར་ དཔྱད་དགོས་ཏེ། བུམ་པ་ཆོས་ཅན། དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་གང་ཞིག དོན་རང་མཚན་དང་དངོས་ པོ་གཉིས་དོན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། བུམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མི་རྟག་པའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་གང་ཞིག མི་རྟག་པ་དང་། དོན་རང་མཚན་གཉིས་དོན་གཅིག་པའི་ཕྱིར། 2-617 ཁྱབ་པ་ཁས། འདོད་ན་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་དངོས་པོའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་

【現代漢語翻譯】 二、第二部分分為體相和例子兩部分。第一部分是：什麼是遣余？ 遣余的體相是，在遮止了自身所要否定的對象之後，將其他事物推及於其上。例子是：在執持瓶子的分別念中，遮斷了非瓶子，而瓶子顯現為瓶子。因此，如果總結要點，那就是：顯現的成立和遮止的成立二者區分開來的遮止的成立；以及無遮和非遮二者區分開來的非遮；非遮的遣余和遮止與成立二者聚合；以及單純的遮止二者區分開來的遮止與成立二者聚合，這四者在意義上被承認為一體。並且，共相和遣余在意義上被承認為一體就可以了。這樣一來，如果它是共相或遣余，那麼它必然是非遮的遣余或無遮的遣餘二者之一。如果是意識的遣余，那麼它必然是非遮的遣余。非遮的遣余不一定都是意識的遣余，因為所知和能量度的事物等都是非遮的遣余，但不是意識的遣余。因此， 顯現的成立和遮止的成立二者區分開來的顯現的成立與事物在意義上是一致的。遮止與成立二者聚合和單純的遮止二者區分開來的單純的遮止與無遮在意義上是一致的。這與結合《三篇百論》的觀點而得出的無上正量理路寶藏的宗義相符，如《理路寶藏根本論》所說：『顯現是事物的對境，遮止則有遮止與成立二者。』自釋中說：『因此，遮止的遮止與成立二者，與無遮和非遮二者意義相同。』因此，現在有人說非遮與成立意義相同是沒有意義的，因為顯現的成立是成立的，但不是非遮。對於這些意義，需要這樣進行思考：瓶子，作為所立，是依賴於事物的意識的遣余，因為它是事物的遣余。如果進一步問：為什麼它是事物的遣余？因為作為意義自相的遣余，意義自相和事物二者在意義上是一致的。那麼，瓶子，作為所立，你應該是非恒常的遣余，因為你是意義自相的遣余，非恒常和意義自相二者在意義上是一致的。普遍認可這種說法。如果承認，那麼你就是遣余。此外，事物的總義，作為所立，是意義自相的遣余，因為它是事物的遣余。

【English Translation】 2. The second part has two aspects: definition and example. The first is: What is exclusion of others (gzhan sel)? The definition of exclusion of others is that after negating its own object of negation, it projects other phenomena onto it. The example is like this: in the conceptualization of grasping a pot, after cutting off what is not a pot, the pot appears as a pot. Therefore, to summarize the essential points: the establishment of appearance and the establishment of exclusion, the exclusion of establishment divided by the two; and non-implicative negation (ma yin dgag) divided by implicative negation (med dgag) and non-implicative negation; the exclusion of others of non-implicative negation and the combination of negation and affirmation; and the combination of negation and affirmation divided by mere negation, these four are accepted as one meaning. And it is sufficient to accept that general characteristic and exclusion of others are one meaning. In this way, if it is a general characteristic or exclusion of others, then it must be either the exclusion of others of non-implicative negation or the exclusion of others of implicative negation. If it is the exclusion of others of mind, then it must be the exclusion of others of non-implicative negation. The exclusion of others of non-implicative negation is not necessarily the exclusion of others of mind, because knowable and measurable things are the exclusion of others of non-implicative negation, but not the exclusion of others of mind. Therefore, The establishment of appearance and the establishment of exclusion, the establishment of appearance divided by the two, and things are the same in meaning. The combination of negation and affirmation and mere negation, the mere negation divided by the two, and implicative negation are the same in meaning. This is in accordance with the supreme treasure of valid cognition reasoning, which is combined with the view of the Three Hundred Thousand Treatises, as the root text of the Treasure of Reasoning says: 'Appearance is the object of things, and exclusion has two: negation and affirmation.' And in the self-commentary, it says: 'Therefore, the two of exclusion, negation and affirmation, and the two of implicative negation and non-implicative negation, have the same meaning.' Therefore, it is meaningless for people to say that non-implicative negation and affirmation have the same meaning, because the establishment of appearance is established, but it is not non-implicative negation. For these meanings, it is necessary to examine the doubts in this way: a pot, as the subject, is the exclusion of others of mind that depends on things, because it is the exclusion of others of things. If you further ask: Why is it the exclusion of others of things? Because as the exclusion of others of its own character of meaning, the two of its own character of meaning and things are the same in meaning. Then, a pot, as the subject, you should be the exclusion of others of impermanence, because you are the exclusion of others of its own character of meaning, and the two of impermanence and its own character of meaning are the same in meaning. Universally accept this statement. If you admit it, then you are the exclusion of others. Furthermore, the general meaning of things, as the subject, is the exclusion of others of its own character of meaning, because it is the exclusion of others of things.

---

གང་ཞིག དངོས་པོ་དང་། དོན་རང་མཚན་དོན་ གཅིག་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། འདོད་ན། རང་མཚན་དུ་ཐལ་ལོ། །རྟགས་དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། དངོས་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་དོན་སྤྱི་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་དང་། ཡོད་པ་གཞན་སེལ་དང་། དངོས་པོ་ལ་ བརྟེན་པའི་གཞན་སེལ་གཉིས་ཆར་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་རིགས་གཏེར་ལས། དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་དངོས་མེད་ཡོད། །ཅེས་པ་དང་། རྣམ་འགྲེལ་ལས། དངོས་དང་དངོས་མེད་གཉིས་ཀ་ལའང་། ། རྟེན་གྱི་སྤྱི་དེའང་རྣམ་པ་གསུམ། །ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །ཡང་། དངོས་པོ་དངོས་པོ་མིན་པས་སྟོང་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། དོན་རང་མཚན་དོན་རང་མཚན་མ་ཡིན་པས་སྟོང་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དོན་རང་མཚན་གྱི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དོན་རང་མཚན་གྱི་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། ཡང་བློ་བློ་མིན་པས་སྟོང་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བློའི་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-618 ཁྱབ་པ་དངོས། རྟགས་ཁས། འདོད་མི་ནུས་ཏེ་ཁྱོད་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དངོས་མེད་དངོས་མེད་མ་ཡིན་པས་སྟོང་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་ ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་མེད་ཀྱི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དངོས་མེད་ཀྱི་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན་མཚུངས་པ་སྔ་མ་བཞིན་གཏོང་བས་སླའོ། །ཡང་བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་ ན། དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་དང་། དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། བློ་སེལ་ལ་དེ་གཉིས་སུ་གྲངས་ངེས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཤེས་བྱའི་དོན་སྤྱི་ ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་གཉིས་གང་རུང་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་དང་དངོས་མེད་གཉིས་ཀ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། མ་ཁྱབ་ སྟེ། རྣམ་འགྲེལ་ལས། རྟེན་ཆོས་ཅན་དེ་ལ། མཐའ་གཅིག་ཏུ་དངོས་པོར་ངེས་པ། དངོས་མེད་དུ་ངེས་པ། དེ་གཉིས་ཀའི་ཆ་ཡོད་པ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཆ་ནས། དངོས་དང་དངོས་མེད་གཉིས་ཀ་ལ། །བརྟེན་ ཕྱིར་སྤྱི་དེའང་རྣམ་པ་གསུམ། །ཞེས་གསུམ་དུ་བཤད་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། རྟེན་ཆོས་ཅན་ཐམས་ཅད། དངོས་པོ་དང་། དངོས་མེད་གཉིས་སུ་བསྡུས་པའི་ཆ་ནས། དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་དང་། དངོས་མེད་ཀྱི་གཞན་སེལ་གཉིས་སུ་རིགས་གཏེར་ལས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-619 ཡང་རི་བོང་རྭའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བློའི་གཞ

【現代漢語翻譯】 如果，事物（Dngos po，entity）和，自相（Don rang mtshan，own-character）是同一的，那麼，『周遍』（Khyab pa，pervasion）就是事物。如果承認，就會陷入『自相』的謬誤。如果第一個『因』（Rtags，reasoning）不成立，那麼，作為『有法』（Chos can，subject）的事物，你的『總義』（Don spyi，general meaning）既是事物的『他遮』（Gzhan sel，exclusion of others），也是『有』的『他遮』，還是依賴於事物的『他遮』。因為你就是事物。『周遍』在《類聚寶藏論》（Rigs gter，The Treasury of Reasoning）中說：『事物的他遮是有非事物。』《釋量論》（Rnam 'grel，Pramanavarttika）中說：『對於事物和非事物，所依之總義也有三種。』這樣就成立了。 還有，以『事物不是事物』為空的事物，你就是依賴於事物的『分別念』（Blo，mind）的『他遮』。因為你是事物的『他遮』，因為你是事物的『無遮』（Med dgag，negation）的『他遮』。如果說，以『自相不是自相』為空的自相，你就是自相的『他遮』。因為你是自相的『無遮』的『他遮』。『周遍』是真實的。還有，以『分別念不是分別念』為空的分別念，你就是分別唸的『他遮』。因為你是分別唸的『無遮』的『他遮』。 『周遍』是真實的。『因』被承認。不能承認，因為你就是『無遮』的『他遮』。還有，以『非事物不是非事物』為空的非事物，你就是依賴於非事物的分別唸的『他遮』。因為你是非事物的『他遮』，因為你是非事物的『無遮』的『他遮』。如果這樣說，就像前面一樣，很容易解決。還有，如果是分別唸的『他遮』，那麼就必須是依賴於事物的分別唸的『他遮』和依賴於非事物的分別唸的『他遮』之一。因為分別唸的『他遮』必定是這二者之一。如果承認，那麼，作為『有法』的『所知』（Shes bya，knowable）的『總義』，就會陷入這種境地。因為這樣。如果承認，那麼，作為『有法』的它，你不是這二者之一。因為你是依賴於事物和非事物二者的分別唸的『他遮』。如果這樣說，那是不周遍的。因為《釋量論》中說：『作為所依之法的它，在唯一確定為事物、確定為非事物、以及具有二者成分的三種情況下，依賴於事物和非事物，總義也有三種。』這只是說了三種情況，而不是說所有的所依之法，從事物和非事物二者歸納的角度來說，事物的『他遮』和非事物的『他遮』這二者，在《類聚寶藏論》中已經說過了。 還有，作為『有法』的兔角的『總義』，你就是依賴於事物的分別唸的『他遮』。因為你是分別唸的『他遮』。

【English Translation】 If, entity (Dngos po) and own-character (Don rang mtshan) are the same, then 'pervasion' (Khyab pa) is an entity. If accepted, it would lead to the fallacy of 'own-character'. If the first 'reasoning' (Rtags) is not established, then, as the 'subject' (Chos can), your 'general meaning' (Don spyi) is both the 'exclusion of others' (Gzhan sel) of entities, the 'exclusion of others' of 'existence', and the 'exclusion of others' that relies on entities. Because you are an entity. 'Pervasion' is stated in the Treasury of Reasoning (Rigs gter): 'The exclusion of others of entities is existent non-entity.' The Pramanavarttika (Rnam 'grel) states: 'For both entity and non-entity, the general meaning of the basis also has three aspects.' Thus, it is established. Furthermore, the entity that is empty of 'entity not being entity', you are the 'exclusion of others' of 'conceptual mind' (Blo) that relies on entities. Because you are the 'exclusion of others' of entities, because you are the 'exclusion of others' of the 'negation' (Med dgag) of entities. If it is said that the own-character that is empty of 'own-character not being own-character', you are the 'exclusion of others' of own-character. Because you are the 'exclusion of others' of the 'negation' of own-character. 'Pervasion' is real. Furthermore, the conceptual mind that is empty of 'conceptual mind not being conceptual mind', you are the 'exclusion of others' of conceptual mind. Because you are the 'exclusion of others' of the 'negation' of conceptual mind. 'Pervasion' is real. The 'reason' is accepted. It cannot be accepted, because you are the 'exclusion of others' of 'negation'. Furthermore, the non-entity that is empty of 'non-entity not being non-entity', you are the 'exclusion of others' of the conceptual mind that relies on non-entities. Because you are the 'exclusion of others' of non-entities, because you are the 'exclusion of others' of the 'negation' of non-entities. If it is said like this, it is easy to resolve as before. Furthermore, if it is the 'exclusion of others' of conceptual mind, then it must be either the 'exclusion of others' of conceptual mind that relies on entities or the 'exclusion of others' of conceptual mind that relies on non-entities. Because the 'exclusion of others' of conceptual mind is definitely one of these two. If accepted, then the 'general meaning' of 'knowable' (Shes bya) as the 'subject' will fall into this situation. Because of that. If accepted, then that as the 'subject', you are not one of these two. Because you are the 'exclusion of others' of conceptual mind that relies on both entities and non-entities. If it is said like this, it is not pervasive. Because the Pramanavarttika states: 'That as the basis-dharma, in the three cases of being definitely an entity, definitely a non-entity, and having aspects of both, relying on both entity and non-entity, the general meaning also has three aspects.' This only states three aspects, and not all basis-dharmas. From the perspective of summarizing into entity and non-entity, the 'exclusion of others' of entities and the 'exclusion of others' of non-entities have already been stated in the Treasury of Reasoning. Furthermore, the 'general meaning' of rabbit horns as the 'subject', you are the 'exclusion of others' of conceptual mind that relies on entities. Because you are the 'exclusion of others' of conceptual mind.

---

ན་སེལ་གང་ཞིག ཁྱོད་དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་བློའི་གཞན་སེལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ ན། ཁྱོད་གཞན་སེལ་དུ་འཇོག་པའི་གཞིར་གྱུར་པའི་དངོས་པོ་ཡོད་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། རི་བོང་རྭ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་ཁྱོད་དངོས་མེད་དུ་སྣང་བར་ ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་དོན་སྤྱི་དེ། དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་བློ་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། མི་སྣང་བར་ཐལ། ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་ཁྱོད་དངོས་པོར་སྣང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་ཁྱོད་ རི་བོང་རྭར་སྣང་བའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། འདི་ལྟར་སེམས་ཏེ། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་ན། ཁྱོད་ཀྱི་དོན་སྤྱི་དེ་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློ་སེལ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཁྱོད་དངོས་མེད་ཡིན་ན། ཁྱོད་ཀྱི་དོན་ སྤྱི་དངོས་མེད་ལ་བརྟེན་པའི་བློ་སེལ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། རི་བོང་རྭ། མོ་གཤམ་བུ། ནམ་མཁའི་པདྨ་སོགས་ཀྱི་དོན་སྤྱི་ནི། དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པའི་བློ་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རི་བོང་ རྭ་སོགས་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལ། རི་བོང་རྭ་སོགས་དངོས་མེད་ཡིན་པ་བཅད་ནས་དངོས་པོར་སྣང་བའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་དངོས་མེད་གཅོད། །ཅེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། འོ་ན། རི་བོང་རྭ་སོགས་ཀྱི་དོན་སྤྱི། 2-620 གཞན་སེལ་དུ་འཇོག་པའི་གཞིར་གྱུར་པའི་དངོས་པོ་གང་ཡིན་སྙམ་ན། སྤྱིར་རྭ་ཙམ་དང་། བུམ་ཙམ་དང་། པདྨ་ཙམ་ཞིག་ཡིན་ཞེས་སྨྲ་བར་རིགས་ཏེ། རི་བོང་རྭ་རྭ་མིན་པ་བཅད་ནས་རྭར་སྣང་ བའི་ཕྱིར་དང་། ནམ་མཁའི་པདྨ་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལ། དེ་པདྨ་མིན་པ་བཅད་ནས་པདྨར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ན། རི་བོང་རྭ་འཛིན་རྟོག་ངོར་རི་བོང་རྭ་དེ་ཉིད། རི་བོང་རྭའི་དོན་སྤྱི་ གཞན་སེལ་དུ་འཇོག་པའི་གཞིར་གྱུར་པའི་དངོས་པོ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ངོར་དེ་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་གཞན་སེལ་ཡིན་ན། བློའི་གཞན་སེལ་དང་། མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ པར་ཐལ། གཞན་སེལ་ལ་དེ་གཉིས་སུ་གྲངས་ངེས་པའི་ཕྱིར་ན་མ་གྲུབ། འདོད་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མ་ཡིན་དགག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། དེས་ན་སེལ་བའི་དགག་སྒྲུབ་གཉིས་དང་མེད་དགག་མ་ཡིན་དགག་གཉིས་དོན་གཅིག་ཅེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། རྩ་རྟགས་དེར་ཐལ། སྒྲུབ་པར་གྱུར་པའི་སྤྱི་མཚན་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སེལ་བའི་སྒྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ་སེལ་བའི་དགག་པ་ཡིན་ན། གཞན་སེལ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། གོང་གི་རྟགས་དེར་ཐལ། 2-621 སྒྲུབ་པ་གང་ཞིག སྣང་བའི་སྒྲུབ་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན་རང་མཚན་དུ་ཐལ་ལོ། །ཡང་ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་ཁྱོད་དུ་སྣང་

【現代漢語翻譯】 問：什麼是遣余（藏文：གཞན་སེལ།，含義：排除他者）？ 答：因為你不是依賴於非實有的心識的遣余。 問：如果承認是，那麼，你成為安立為遣余之基礎的事物存在，這不合理。 答：因為你承認。 問：如果后一個理由不成立，那麼，兔角（藏文：རི་བོང་རྭ།，含義：兔子角），作為所立宗，在你所執著的分別念中，顯現為你非實有，這不合理。 答：因為你的總義（藏文：དོན་སྤྱི།，含義：一般意義）是依賴於非實有的心識的排除。 問：如果承認是，那麼，不顯現，這不合理。 答：因為在你所執著的分別念中，顯現為你實有，即在你所執著的分別念中，顯現為你兔角。 問：如果說：這樣思考，如果你是實有，那麼，你的總義遍是依賴於實有的心識的排除；如果你是非實有，那麼，你的總義不遍是依賴於非實有的心識的排除，因為兔角、石女之子、虛空蓮花等的總義，是依賴於實有的心識的排除。 答：因為在執著兔角等的分別念中，在斷定兔角等為非實有之後，顯現為實有。 問：周遍，因為說：『實有的遣余斷除非實有。』 問：那麼，兔角等的總義，安立為遣余之基礎的事物是什麼呢？ 答：一般可以認為僅僅是角，僅僅是瓶，僅僅是蓮花，因為在兔角中，斷除不是角而顯現為角，並且在執著虛空蓮花的分別念中，斷定它不是蓮花而顯現為蓮花。 又問：或者，在執著兔角的分別念面前，兔角本身，是兔角的總義，是安立為遣余之基礎的事物，因為在其面前，它是實有。 又問：如果是遣余，那麼，遍於是心識的遣余和無遮（藏文：མེད་དགག，含義：否定性遮詮）的遣余中的一種，這不合理。 答：因為遣余確定為這兩種，所以不成立。 問：如果承認是，那麼，所知（藏文：ཤེས་བྱ།，含義：所知）作為所立宗，在那裡不合理。 答：因為在那裡。 問：如果不成立，那麼，在那裡不合理，因為是非否定（藏文：མ་ཡིན་དགག，含義：非否定性）的遣余，因為是非否定。 答：周遍，因為說：『因此，排除的遮詮和肯定，以及無遮和非否定，意義相同。』 問：根本理由在那裡不合理，因為是成立的共相（藏文：སྤྱི་མཚན།，含義：共相）。 又問：所知，作為所立宗，你成為遣余，這不合理。 答：因為你是排除的肯定。 問：周遍，因為如果是排除的遮詮，那麼，必須是遣余。 問：上面的理由在那裡不合理。 答：什麼是肯定？因為不是顯現的肯定，如果后一個理由不成立，那麼，成為自相（藏文：རང་མཚན།，含義：自相）。 又問：在你所執著的分別念中，顯現為你……

【English Translation】 Question: What is exclusion (Tibetan: གཞན་སེལ།, meaning: excluding others)? Answer: Because you are not an exclusion of mind that relies on non-existence. Question: If it is admitted, then it is unreasonable for you to become the basis of establishing something as exclusion, that exists. Answer: Because you admit it. Question: If the latter reason is not established, then the rabbit's horn (Tibetan: རི་བོང་རྭ།, meaning: rabbit horn), as the subject of the proposition, appears to you as non-existent in your conceptual mind, which is unreasonable. Answer: Because your general meaning (Tibetan: དོན་སྤྱི།, meaning: general meaning) is the exclusion of mind that relies on non-existence. Question: If it is admitted, then it is unreasonable not to appear. Answer: Because in your conceptual mind, you appear as existent, that is, in your conceptual mind, you appear as a rabbit's horn. Question: If you say: Think like this, if you are existent, then your general meaning is pervasive of the exclusion of mind that relies on existence; if you are non-existent, then your general meaning is not pervasive of the exclusion of mind that relies on non-existence, because the general meanings of rabbit's horn, barren woman's child, sky lotus, etc., are the exclusion of mind that relies on existence. Answer: Because in the conceptual mind that grasps rabbit's horn, etc., after determining that rabbit's horn, etc., are non-existent, they appear as existent. Question: Pervasive, because it is said: 'The exclusion of the existent cuts off the non-existent.' Question: Then, what is the thing that is the basis for establishing the general meaning of rabbit's horn, etc., as exclusion? Answer: Generally, it can be considered that it is only a horn, only a vase, only a lotus, because in the rabbit's horn, it cuts off what is not a horn and appears as a horn, and in the conceptual mind that grasps the sky lotus, it determines that it is not a lotus and appears as a lotus. Or, in the face of the conceptual mind that grasps the rabbit's horn, the rabbit's horn itself is the general meaning of the rabbit's horn, which is the thing that is the basis for establishing exclusion, because in its face, it is existent. Question: If it is exclusion, then it is unreasonable to be pervasive of one of the exclusion of mind and the negative negation (Tibetan: མེད་དགག, meaning: negative exclusion). Answer: Because exclusion is determined to be these two, it is not established. Question: If it is admitted, then the knowable (Tibetan: ཤེས་བྱ།, meaning: knowable) as the subject of the proposition, is unreasonable there. Answer: Because it is there. Question: If it is not established, then it is unreasonable there, because it is the exclusion of non-negation (Tibetan: མ་ཡིན་དགག, meaning: non-negative), because it is non-negation. Answer: Pervasive, because it is said: 'Therefore, the negation and affirmation of exclusion, and the negative and non-negative, have the same meaning.' Question: The root reason is unreasonable there, because it is an established common characteristic (Tibetan: སྤྱི་མཚན།, meaning: common characteristic). Question: Knowable, as the subject of the proposition, it is unreasonable for you to become exclusion. Answer: Because you are the affirmation of exclusion. Question: Pervasive, because if it is the negation of exclusion, then it must be exclusion. Question: The above reason is unreasonable there. Answer: What is affirmation? Because it is not the affirmation of appearance, if the latter reason is not established, then it becomes self-characteristic (Tibetan: རང་མཚན།, meaning: self-characteristic). Question: In your conceptual mind, you appear as...

---

བ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་བློའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་བློའི་གཞན་སེལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཁྱོད་མིན་པས་སྟོང་པ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་མེད་དགག་ གི་གཞན་སེལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་མ་གྲུབ། འདོད་ན། མངོན་གྱུར། གསལ་བ། མངོན་སུམ་གསུམ་ཆོས་ཅན་དུ་བཟུང་ནས་གཤོགས། རྟགས་སླ། འདོད་ན། དེ་གསུམ་ འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལ་དེ་གསུམ་དུ་སྣང་བ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། མངོན་གྱུར་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་མངོན་གྱུར་དུ་སྣང་བ་མེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་གཞན་གཉིས་ལའང་འགྲེ། རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ན། ཀ་བུམ་གཉིས་ཀ་ཆོས་ཅན་གྱིས་གཤོགས། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། ཀ་བུམ་གཉིས་ཀ་ཀ་བུམ་གཉིས་ཀ་མིན་པས་སྟོང་པ་ཡོད་པར་ཐལ། འདོད་ན། དེ་ཡིན་པ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདིར་མཁས་པ་གོ་བོ་རབ་འབྱམས་པས། དངོས་མེད་ཀྱི་གཞན་སེལ་དང་། མེད་དགག་གི་གཞན་སེལ་དོན་གཅིག་ཏུ་མཛད་པ་ནི། མཁས་པས་དཔྱད་དགོས་ཏེ། འོ་ན་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་དང་། 2-622 མ་ཡིན་དགག་གི་གཞན་སེལ་དོན་གཅིག་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཤེས་བྱའི་དོན་སྤྱི་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་ཁྱོད་དངོས་པོར་སྣང་ བར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་དོན་སྤྱི་དེ་དངོས་པོའི་གཞན་སེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གནད་འདི་དྲན་དགོས་སོ།། །། ༄། །བརྗོད་བྱ་དང་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ། གསུམ་པ་བརྗོད་བྱ་དང་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་རྟོགས་ཚུལ་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། དེ་གཉིས་ལ་མཚན་ཉིད་དང་ དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བརྡ་ལས་གོ་བར་བྱ་བ། བརྗོད་བྱའི་མཚན་ཉིད། གོ་བར་བྱེད་པའི་བརྡ་དེ་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། ཐུན་མོང་གི་དབྱེ་བ་དང་། རྗོད་ བྱེད་ཀྱི་དབྱེ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། འཆད་དུས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་རྗོད་བྱེད་དང་འཇུག་དུས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་རྗོད་བྱེད་གཉིས། དང་པོ་ལ། དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་རྗོད་བྱེད་དང་ཞེན་ པའི་བརྗོད་བྱ་རྗོད་བྱེད་གཉིས། དེ་ཡང་དཔེར་མཚོན་ན། བུམ་པའི་དོན་སྤྱི་དེ། བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་ཏེ། དེ་དེའི་སོང་ཚོད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བུམ་པ་ དེ་དེའི་ཞེན་པའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་ཏེ། དེ་དེའི་རློམ་ཚོད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ། དངོས་ཀྱི་རྗོད་བྱེད་ཡིན་ཏེ། དེས་བུམ་པ་དང་། བུམ་པའི་དོན་སྤྱི་གཉིས་ཆར་དངོས་སུ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། 2-623 བུམ་འཛིན་རྟོག་པ་ལ་སྣང་བའི་སྒྲ་སྤྱི་དེ། ཞེན་པའི་རྗོད་བྱེད་ཡིན་ཏེ། དེས་དེ་བརྗོད་བྱ

【現代漢語翻譯】 如果你的心識存在他體排除，那是因為你的心識存在他體排除。這個推論是有效的，因為「你所空無的非你之物是你所否定的他體排除，因為你存在否定的他體排除」這個推論是有效的，但前提並不成立。如果承認前提，那就是顯而易見的。如果將顯現、清晰和現量這三者作為論題，那麼你就會失敗，因為你的理由很簡單。如果承認，那麼執持這三者的分別念就會顯現為這三者。如果承認，那麼執持顯現的分別念，就不應該顯現為顯現，因為你是分別念。同樣的方法也適用於其他兩者。如果根本不普遍，那麼就以柱子和瓶子兩者作為論題。承認理由。如果承認，那麼柱子和瓶子兩者都應該空無柱子和瓶子兩者。如果承認，那麼就應該存在是柱子和瓶子兩者的東西。 在這裡，格西果沃饒絳巴（Gowo Rabjampa）將事物之非存在（དངོས་མེད་）的他體排除和否定（མེད་དགག་）的他體排除視為相同，這需要智者進行研究。那麼，事物之存在的他體排除和非肯定（མ་ཡིན་དགག་）的他體排除也應該相同，因為你承認。如果承認，那麼所知的事物總相，就應該是所知的事物。因為所知的事物總相是事物之存在的他體排除。如果承認，那麼所知的事物，你的執持分別念應該顯現你為事物之存在，因為你的事物總相是事物之存在的他體排除。這一點需要記住。 接下來，將要解釋能詮（རྗོད་བྱེད་）和所詮（བརྗོད་བྱ་）的理解方式。 第三部分是關於能詮和所詮的理解方式的解釋。這兩者都有定義和分類。首先，定義是：從符號中可以理解的內容是所詮的定義；而能夠使人理解的符號是能詮的定義。其次，分類包括共同的分類和能詮的詳細分類。在共同的分類中，有解釋時的所詮和能詮，以及應用時的所詮和能詮。在解釋時，又分為直接的所詮和能詮，以及執著的所詮和能詮。例如，瓶子的事物總相是表達『瓶子』這個詞語的直接所詮，因為它是該詞語所表達的內容；而瓶子本身是該詞語的執著所詮，因為它是該詞語所指代的內容。表達『瓶子』這個詞語是直接的能詮，因為它直接表達了瓶子和瓶子的事物總相。出現在執持瓶子的分別念中的聲音總相是執著的能詮，因為它表達了它。

【English Translation】 If your mind has other-exclusion, it follows that it has other-exclusion, because your mind has other-exclusion. This inference is valid because the inference 'what is empty of not-you is your negation other-exclusion, because you have negation other-exclusion' is valid, but the basis is not established. If you accept it, it is obvious. If you take manifestation, clarity, and direct perception as the subject, then you will fail, because your reason is simple. If you accept it, then the conceptual thought that grasps these three will appear as these three. If you accept it, then the conceptual thought that grasps manifestation should not appear as manifestation, because you are a conceptual thought. The same applies to the other two. If it is not universally applicable at the root, then take both the pillar and the pot as the subject. Accept the reason. If you accept it, then both the pillar and the pot should be empty of both the pillar and the pot. If you accept it, then there should be something that is both. Here, the scholar Gewo Rabjampa treats the other-exclusion of non-existence and the other-exclusion of negation as the same, which needs to be examined by scholars. Then, the other-exclusion of existence and the other-exclusion of non-affirmation should also be the same, because you accept it. If you accept it, then the general characteristic of knowable things should be that. Because the general characteristic of knowable things is the other-exclusion of existence. If you accept it, then the knowable thing, your grasping conceptual thought should appear to you as existence, because your general characteristic of things is the other-exclusion of existence. This point needs to be remembered. Next, the way of understanding the expressed and the expresser will be explained. The third is to explain the way of understanding the expressed and the expresser. These two have both definitions and divisions. First, the definition is: what is to be understood from the sign is the definition of the expressed; the sign that makes one understand is the definition of the expresser. Second, the divisions include common divisions and detailed explanations of the divisions of the expresser. In the common divisions, there are the expressed and expresser at the time of explanation, and the expressed and expresser at the time of application. At the time of explanation, there are the direct expressed and expresser, and the apprehended expressed and expresser. For example, the general meaning of a vase is the direct expressed of the sound that expresses 'vase', because it is the content expressed by that sound; the vase itself is the apprehended expressed, because it is the content referred to by that sound. The sound that expresses 'vase' is the direct expresser, because it directly expresses both the vase and the general meaning of the vase. The general sound that appears in the conceptual thought that grasps the vase is the apprehended expresser, because it expresses it.

---

ར་རློམ་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་རིགས་གཏེར་ལས། རང་མཚན་རྗོད་བྱེད་སྒྲའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་མིན་པར་བཤད་ པ་ཡིན་ནམ་སྙམ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། སྒྲ་དོན་དང་རང་མཚན་གཉིས་ཀྱི་ནང་ནས་རང་མཚན་རྐྱང་པ་རྗོད་བྱེད་སྒྲའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་མིན་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་ནས། སྒྲ་ཡི་རང་མཚན་ཉིད་བརྗོད་ ན། །མིག་དབང་ལ་སོགས་དགོས་མེད་འགྱུར། །ཞེས་སོགས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་འཇུག་པའི་ཚེ་ན། བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ། བུམ་པའི་རྗོད་བྱེད་དང་། བུམ་པ་དེ་དེའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་ཞེས་ པ་ཙམ་ཞིག་ཁས་བླང་གི དངོས་ཞེན་སོ་སོར་མི་འཆད་དེ་རིགས་གཏེར་ལས། འཆད་ན་གཉིས་སུ་ཡོད་མོད་ཀྱི། །འཇུག་པའི་ཚེ་ན་རྣམ་དབྱེ་མེད། །ཅེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་ དབྱེ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། བརྗོད་བྱའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། རྗོད་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་བཞི། དང་པོ་ལ། ཡི་ གེ་མིང་ཚིག་གསུམ། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དོན་གྱི་ངོ་བོ་དང་ཁྱད་པར་གང་ཡང་མི་སྟོན་ཞིང་། མིང་ཚིག་གཉིས་ཀྱི་གཞིར་གྱུར་པའི་སྐད་གདངས་དེ། མིང་ཚིག་ཡི་གེ་གསུམ་གྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཡི་གེའི་མཚན་ཉིད། 2-624 གཉིས་པ་དབྱེ་ན། རྒྱུད་སྡེའི་ལུགས། སྒྲ་པའི་ལུགས། སྡེབ་སྦྱོར་པའི་ལུགས། སུམ་རྟགས་ཀྱི་ལུགས་དང་བཞི། དང་པོ་ལ། དབྱངས་ཡིག་བཅུ་དྲུག་དང་། གསལ་བྱེད་བཞི་བཅུ་ཡོད། གཉིས་པ་ལ་དབྱངས་ཡིག་བཅུ་བཞི་ དང་། གསལ་བྱེད་སོ་བདུན་ཡོད། གསུམ་པ་ལ་དབྱངས་ཡིག་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་དང་། གསལ་བྱེད་སོ་བདུན་ཡོད། །བཞི་པ་བོད་ཡིག་གི་མཁན་པོ་ཐོན་མི་སཾ་བྷོ་ཊའི་སུམ་རྟགས་ལྟར་ན། དབྱངས་ཡིག་བཞི་ དང་། གསལ་བྱེད་སུམ་ཅུ་ཐམ་པ་ཡོད་དོ། །དང་པོ་ནི། ཨི་ཨོ་ཨེ་ཨུ་དང་བཞི་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། ཀ་ནས་ཨའི་བར་སུམ་ཅུ་དེ་ལ་བྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་མིང་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཡི་གེ་དུ་མ་འདུས་པ་ལས་དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཙམ་སྟོན་པའི་མཉན་བྱ་དེ་མིང་ཚིག་ཡི་གེ་གསུམ་གྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་མིང་གི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན་ དངོས་མིང་དང་། བཏགས་མིང་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དོན་དེ་ལ་ཐོག་མར་བརྡ་སྦྱར་ཞིང་དོན་དེ་འཁྲུལ་མེད་དུ་གོ་ནུས་ཀྱི་མཉན་བྱ་དེ། དོན་དེའི་དངོས་ མིང་གི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། བཤད་པ་རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་མིང་། འཇུག་པ་རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་མིང་། བཤད་འཇུག་མུ་བཞི་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཞེས་པའི་མིང་ལྟ་བུ། 2-625 གཉིས་པ་ནི་ཤིང་ཞེས་པའི་མིང་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི། མཚོ་སྐྱེས་ཞེས་པའི་སྒྲ་ལྟ་བུ་ལ་མཚོན་ན། མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་ལ་འཇ

【現代漢語翻譯】 爲了駁斥這種觀點，如果有人認為《理智寶藏論》中說，自相的能指聲音不是實際所指，那是不對的。因為，它指的是聲音和自相兩者中，僅僅自相不是能指聲音的實際所指。正如所說：『如果聲音表達自性，眼根等將變得不必要。』 第二，在應用時，僅僅承認『瓶子』這個聲音是瓶子的能指，而瓶子是它的所指。並不分別解釋實際和執著，正如《理智寶藏論》所說：『解釋時雖有二分，應用時則無差別。』 第二，詳細解釋能指的分類，分為四種：從本體方面分類、從所指方面分類、從表達方式方面分類、從作用方面分類。第一種分為：字母、詞、句三種。第一種（字母）分為定義和分類兩種。第一種（定義）是：不顯示意義的本體和差別，是詞和句的基礎的聲音，這是字母、詞、句三種分類中的字母的定義。 第二種（分類）分為：經部宗的分類、聲明家的分類、詩學家的分類、以及藏文文法的分類四種。第一種有十六個元音字母和四十個輔音字母。第二種有十四個元音字母和三十七個輔音字母。第三種有二十二個元音字母和三十七個輔音字母。第四種，根據藏文文法家吞米·桑布扎（Thonmi Sambhota）的文法，有四個元音字母和三十個輔音字母。第一種是：ཨི་（i），ཨོ་（o），ཨེ་（e），ཨུ་（u）這四個。第二種是：ཀ་（ka）到 ཨ་（a）這三十個。 第二（詞）分為定義和分類兩種。第一種（定義）是：由多個字母組成，僅顯示意義的本體的可聽聲音，這是字母、詞、句三種分類中的詞的定義。第二種（分類）分為實體詞和假名。第一種（實體詞）分為定義和分類兩種。第一種（定義）是：最初為此事物命名，並且能夠毫不混淆地理解此事物的可聽聲音，這是此事物實體詞的定義。第二種（分類）分為：有解釋理由的名稱、有應用理由的名稱、以及包含解釋和應用兩種理由的名稱，共三種。第一種如『一切智者』這個名稱。 第二種如『樹』這個名稱。第三種，例如『海生』這個詞，『海生』這個詞既可以解釋

【English Translation】 To refute this, if one thinks that the 'Treasury of Logic' states that the self-characterized expressive sound is not the actual object expressed, that is not correct. Because, it refers to the fact that among sound and self-character, only the self-character alone is not the actual object expressed by the expressive sound. As it is said: 'If sound expresses self-nature, the eye faculty etc. will become unnecessary.' Second, at the time of application, it is merely acknowledged that the sound 'vase' is the expresser of the vase, and the vase is its object expressed. The actual and the conceptual are not explained separately, as the 'Treasury of Logic' says: 'Although there is a distinction in explanation, there is no difference in application.' Second, the classification of expressers is explained in detail, divided into four types: classification from the aspect of essence, classification from the aspect of object expressed, classification from the aspect of mode of expression, and classification from the aspect of function. The first is divided into: letters, words, and sentences. The first (letters) is divided into two: definition and classification. The first (definition) is: the sound that does not show the essence or difference of meaning, and is the basis of words and sentences, this is the definition of letters among the three classifications of letters, words, and sentences. The second (classification) is divided into four: the system of the Sutra School, the system of the Grammarians, the system of the Poets, and the system of Tibetan Grammar. The first has sixteen vowel letters and forty consonant letters. The second has fourteen vowel letters and thirty-seven consonant letters. The third has twenty-two vowel letters and thirty-seven consonant letters. The fourth, according to the grammar of Thonmi Sambhota, the Tibetan grammarian, has four vowel letters and thirty consonant letters. The first are: ཨི་ (i), ཨོ་ (o), ཨེ་ (e), ཨུ་ (u). The second are: ཀ་ (ka) to ཨ་ (a), these thirty. The second (word) is divided into two: definition and classification. The first (definition) is: the audible sound composed of multiple letters, which only shows the essence of meaning, this is the definition of word among the three classifications of letters, words, and sentences. The second (classification) is divided into substantive names and imputed names. The first (substantive names) is divided into two: definition and classification. The first (definition) is: the audible sound that is initially designated for that thing, and is able to understand that thing without confusion, this is the definition of the substantive name of that thing. The second (classification) is divided into: names with reasons for explanation, names with reasons for application, and names with reasons for both explanation and application, a total of three. The first is like the name 'Omniscient'. The second is like the name 'tree'. The third, for example, the word 'ocean-born', the word 'ocean-born' can be explained

---

ུག་ཏུ་མེད་པའི་མུ་དེ་འཇུག་ཏུ་ཡོད་ལ་ བཤད་དུ་མེད་པའི་མུ། བཤད་འཇུག་གཉིས་ཆར་ཡོད་པའི་མུ། གཉིས་ཆར་མེད་པའི་མུ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། མཚོ་ལས་སྐྱེས་པའི་སྦལ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་ དེ་མཚོ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། དེ་འཇུག་ཏུ་མེད་དེ་མཚོ་སྐྱེས་དངོས་མིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི་སྐམ་ལས་སྐྱེས་པའི་པདྨ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་འཇུག་ཏུ་ཡོད་དེ། དེ་མཚོ་ སྐྱེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བཤད་དུ་མེད་དེ། དེ་མཚོ་ལས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། མཚོ་ལས་སྐྱེས་པའི་པད་མ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཆར་ཡོད་དེ། མཚོ་ ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཚོ་སྐྱེས་སམ་པདྨ་དངོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ནི་སྐམ་ལས་སྐྱེས་པའི་སྲོག་ཆགས་ལྟ་བུ་སྟེ། མཚོ་ལས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་དང་པདྨ་མིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་བཏགས་ མིང་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དོན་དེ་ལ་རྗེས་གྲུབ་ཏུ་བརྡ་སྦྱར་ཞིང་དོན་དེ་ལ་འཁྲུལ་བཅས་སུ་གོ་ནུས་ཀྱི་མཉན་བྱ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། 2-626 རྒྱུ་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ་རྗེས་གྲུབ་ཀྱི་འདོད་རྒྱལ་གྱི་མིང་དང་། རྗེས་གྲུབ་ཀྱི་དོན་ལྡན་གྱི་མིང་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱི་ལ་དུང་ཞེས་འདོད་རྒྱལ་དུ་བཏགས་པའི་མིང་ ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི་ཁྱི་དཀར་པོ་ལ་དུང་ཞེས་བཏགས་པའི་མིང་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། དེས་ན་དོན་དེའི་འདོད་རྒྱལ་བའི་མིང་ཡིན་ན་དོན་དེའི་དངོས་མིང་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། སྨྲ་སྒོ་མཚོན་ཆ་ ལས། དེ་ཡང་མིང་གི་ཐོག་མ་དང་། །རྗེས་སུ་གྲུབ་པ་རྣམ་པ་གཉིས། །ཐོག་མ་འདོད་རྒྱལ་མིང་ཡིན་ཏེ། །རྗེས་གྲུབ་དག་ནི་འདོད་རྒྱལ་དང་། །དོན་ལྡན་གཉིས་ཀར་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཐོག་མའི་མིང་ ལ་འདོད་རྒྱལ་གྱི་མིང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅིང་། རྗེས་གྲུབ་ཀྱི་མིང་ལ་འདོད་རྒྱལ་དང་། དོན་ལྡན་གཉིས་ཡོད་ཅེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལ་འདྲ་བ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་པའི་མིང་དང་། འབྲེལ་བ་ རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་པའི་མིང་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྨན་བྱ་རོག་རྐང་ཞེས་པའི་མིང་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ལ་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་འབྲེལ་བ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་པ་དང་། ཚོགས་པའི་འབྲེལ་བ་རྒྱུ་མཚན་དུ་ བྱས་པའི་མིང་གཉིས། དང་པོ་ལ། རྒྱུ་མིང་འབྲས་བུ་ལ་བཏགས་པ། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ལ་ཉི་མ་ཞེས་བཏགས་པའི་མིང་ལྟ་བུ་དང་། འབྲས་མིང་རྒྱུ་ལ་བཏགས་པ། ཆང་ལ་མྱོས་འགྱུར་དང་། སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ལ་གཞན་དོན་རྗེས་དཔག་བཏགས་པའི་མིང་ལྟ་བུ་གཉིས་ཡོད། 2-627 གཉིས་པ་ལ་ཡང་། ཚོགས་པའི་མིང་ཡ་གྱལ་ལ་བཏགས་པ། ཤེས་འདོད་ཆོས་ཅན་དང་། སྒྲུབ་ཆོས་ལ་ཕྱོགས་ཀྱི་མིང་བཏགས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཡ་གྱལ་གྱི

【現代漢語翻譯】 有不可入之邊際，有可入之邊際；有不可說之邊際，有可說可入之邊際，有二者皆無之邊際，共四種。 第一種，如海中生長的青蛙，對此可說『海生』之名，因其生於海中；但不可入『海生』之實，因其非真正的海生之物。 第二種，如旱地生長的蓮花，對此可入『海生』之名，因其是海生之物；但不可說，因其非生於海中。 第三種，如海中生長的蓮花，對此可說可入『海生』之名，因其生於海中，且是真正的海生之物或蓮花。 第四種，如旱地生長的生物，因其非生於海中，亦非蓮花。 第二，關於假名，有定義和分類兩種。第一，定義是：對某一事物，事後約定俗成的稱謂，且能對該事物產生帶有迷惑的理解，此可聽聞之聲即是該事物的定義。 第二，分類有兩種：從本體角度分類和從原因角度分類。第一種又分為：事後約定俗成的名稱和事後具有含義的名稱。第一種，如隨意稱狗為『海螺』。第二種，如稱白狗為『海螺』。 因此，如果某一名稱是約定俗成的名稱，那麼它一定是該事物的本名。《正理滴論》中說：『名稱有初始和後續兩種，初始為約定俗成之名，後續則可為約定俗成或具有含義之名。』因此，初始之名一定是約定俗成之名，而後續之名則有約定俗成和具有含義兩種。 第二種，有以相似為原因的名稱和以關聯為原因的名稱。第一種，如藥名『烏鴉腳』。第二種，有以因果關係為原因的和以集合關係為原因的名稱。第一種，有將因之名稱賦予果，如稱陽光為太陽；以及將果之名稱賦予因，如稱酒為『致醉』，稱正確的論證為『為他比量』。 第二種，也有將集合之名稱賦予部分，如將『有知者』之名稱賦予『法』和『立宗』；以及將部分之名稱賦予集合。

【English Translation】 There are four types of boundaries: one that cannot be entered, one that can be entered, one that cannot be spoken of, one that can be both spoken of and entered, and one that is neither. The first is like a frog born in the sea. The term 'sea-born' can be applied to it because it is born in the sea, but it cannot truly be considered 'sea-born' because it is not a genuine sea-born entity. The second is like a lotus born on dry land. The term 'sea-born' can be applied to it because it is considered a sea-born entity, but it cannot be spoken of as such because it is not born in the sea. The third is like a lotus born in the sea. The term 'sea-born' can be both spoken of and applied to it because it is born in the sea and is a genuine sea-born entity or lotus. The fourth is like a creature born on dry land, as it is neither born in the sea nor is it a lotus. Secondly, regarding imputed names, there are two aspects: definition and classification. The first, the definition, is that it is a conventional term applied to something after the fact, and it can lead to a confused understanding of that thing. This audible sound is the definition of that thing. Secondly, there are two types of classification: classification based on essence and classification based on reason. The first type is further divided into names that are conventionally established after the fact and names that have meaning after the fact. The first is like arbitrarily calling a dog a 'conch shell.' The second is like calling a white dog a 'conch shell.' Therefore, if a name is a conventionally established name, then it must be the actual name of that thing. As stated in the Nyāyabindu: 'Names are of two types: initial and subsequent. The initial is a conventional name, while the subsequent can be either conventional or meaningful.' Therefore, the initial name must be a conventional name, while the subsequent name can be either conventional or meaningful. The second type includes names based on similarity and names based on relation. The first is like the medicinal name 'crow's foot.' The second type includes names based on cause-and-effect relation and names based on collective relation. The first includes applying the name of the cause to the effect, such as calling sunlight 'sun,' and applying the name of the effect to the cause, such as calling alcohol 'intoxicant' and calling a correct argument 'inference for others.' The second also includes applying the name of the collection to a part, such as applying the name 'possessor of knowledge' to 'dharma' and 'thesis'; and applying the name of a part to the collection.

---

་མིང་ཚོགས་པ་ལ་བཏགས་པ། རས་ཡུག་གི་ ཕྱོགས་གཅིག་ཚིག་པ་ལ་རས་ཡུག་ཚིག་ཅེས་བཏགས་པའི་མིང་ལྟ་བུ་གཉིས་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ཚིག་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། མིང་དུ་མ་འདུས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དོན་གྱི་ ཁྱད་པར་སྟོན་པའི་མཉན་བྱ་དེ། མིང་ཚིག་ཡི་གེ་གསུམ་གྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཚིག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེས་ན། སྤྱིར་མིང་ཚིག་ཡི་གེ་ངག་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་རྣམས་དོན་གཅིག་ཀྱང་། མིང་ཚིག་ཡི་ གེ་གསུམ་གྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་མིང་ཚིག་ཡི་གེ་གསུམ་ནི། དོན་མི་གཅིག་སྟེ། མཚན་ཉིད་གཞག་པའི་ནུས་པ་ལ་བརྟགས་པས་ཤེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། བྱེད་པའི་ཚིག ཚིག་གི་བསྡུ་ བ། ཚིག་གི་ཕྲད་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། དང་པོ་ངོ་བོ་སྟོན་པའི་ཚིག གཉིས་པ་བྱ་བ་སྟོན་པའི་ཚིག གསུམ་པ་བྱེད་པ་པོའི་ཚིག བཞི་པ་དགོས་ཆེད་ཀྱི་ཚིག ལྔ་པ་འབྱུང་ཁུངས་ཀྱི་ ཚིག དྲུག་པ་འབྲེལ་བ་སྟོན་པའི་ཚིག བདུན་པ་གནས་གཞིའི་ཚིག བརྒྱད་པ་བོད་པའི་ཚིག་དང་བརྒྱད། དང་པོ་ནི་ཤིང་ཞེས་པའི་ཚིག་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི་ཤིང་རིང་པོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་ནི་ཤིང་གིས་གཞན་ལ་བསྣུན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། 2-628 བཞི་པ་ནི་ཤིང་ལ་ཆུ་དྲོངས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། ལྔ་པ་ནི་ཤིང་ལས་མེ་ཏོག་བྱུང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། དྲུག་པ་ནི་ཤིང་གི་ཡལ་འདབ་ཅེས་པ་ལྟ་བུ། བདུན་པ་ནི་ཤིང་ལ་བྱ་ ཚང་གནས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། བརྒྱད་པ་ནི་ཀྱཻ་ཤིང་ཁྱེར་ཤོག་ཅེས་པའི་ཚིག་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཚིག་གི་བསྡུ་བ་ནི། སྨྲ་སྒོ་ལས། འབྲུ་མང་པོ་དང་ཚིག་སྡུད་དང་། །ཁྱད་པར་དང་ནི་ཡན་ ལག་དང་། །གཞི་དང་གཞི་གཅིག་བསྡུ་བ་དང་། །གཞི་མཐུན་དང་ནི་དེའི་སྐྱེས་བུ། །ཟླས་དབྱེ་བ་དང་ཕྱོགས་ཙམ་མོ། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་ཡོད་པའི་དང་པོ་འབྲུ་མང་པོའི་བསྡུ་བ་ནི། ཚིག་གཉིས་སམ་ མང་པོའི་བར་གྱི་རྣམ་དབྱེ་བསྡུ་བ་སྟེ། ལྷ་ནོར་བུ་པདྨ་ཅན་ཞེས་བསྡུས་པའི་ཚིག་གིས། ཕྱག་ན་ནོར་བུའི་འཕྲེང་བ་དང་པད་མ་བསྣམས་པའི་སྤྱན་རས་གཟིགས་གོ་བ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཚིག་ སྡུད་ཙམ་གྱི་བསྡུ་བ་ནི། བྱེད་ཚིག་བརྒྱད་ཀྱི་གཉིས་པ་ནས་བདུན་པའི་བར་བསྡུས་པའི་ཚིག་སྦྱོར་ཏེ་དཔེ་རིམ་བཞིན། གཉིས་པ་བསྡུས་པ་ཆོས་ལ་བརྟེན་པ་ལ་ཆོས་བརྟེན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། གསུམ་ པ་བསྡུས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྐྱངས་པ་ལ་སངས་རྒྱས་བསྐྱངས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། བཞི་པ་བསྡུས་པ་མཆོག་གི་ཕྱིར་སྦྱོར་བ་ལ་མཆོག་སྦྱོར་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། ལྔ་པ་བསྡུས་པ་ཆོས་ལས་བྱུང་བ་ལ་ཆོས་བྱུང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། 2-629 དྲུག་པ་བསྡུས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྒོ་ལ་ཆོས་སྒོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། བདུན་པ་བསྡུས་པ་ཆོས་ལ་གནས་པ་ལ་ཆོས་གནས་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །རྩ་བའི་གསུམ་པ་ཡན་ལག་གི་བསྡུ་བ་ནི། འབྲེལ་བའི་ཡན་ལག་གམ། གོ་རིམ་གྱི་ཡན་ལག་སྡུད་པའི་ཚིག་སྟེ།

【現代漢語翻譯】 被命名為『名稱集合』。如同布匹的一面被稱為『布匹面』一樣，有兩種情況。第三，詞語有定義和分類兩種。第一，不依賴於多個名稱的組合，而是通過可聽的聲音來顯示意義的差異，這就是區分名稱、詞語、字母三者的詞語的定義。因此，一般來說，名稱、詞語、字母這些表達的語音雖然意義相同，但區分名稱、詞語、字母三者后，這三者的意義並不相同，因為可以通過確定定義的效力來理解。第二，分類包括：動作的詞語、詞語的組合、詞語的助詞三種。第一種，又分為：第一，顯示本質的詞語；第二，顯示行為的詞語；第三，施事者的詞語；第四，目的的詞語；第五，來源的詞語；第六，關係的詞語；第七，處所的詞語；第八，呼喚的詞語。第一種，如『樹』這個詞。第二種，如『長樹』。第三種，如『樹用以擊打他物』。第四種，如『給樹澆水』。第五種，如『從樹上開出花朵』。第六種，如『樹的枝葉』。第七種，如『鳥巢安在樹上』。第八種，如『喂，把樹拿來』。 第二，詞語的組合。如《聲明之門》所說：『多種詞根和詞語組合，以及特殊和分支，基礎和同一基礎的組合，共同基礎和它的產生，區分和僅僅是方向。』共有十種，第一種是多種詞根的組合，即組合兩個或多個詞語之間的格，如組合后的詞語『具蓮花珍寶天』，表示手持珍寶串和蓮花的觀世音菩薩。第二種是僅僅詞語組合的組合，即組合八種動作詞語中的第二種到第七種詞語，例如：第二種組合，依賴於法被稱為『法依』。第三種組合，被佛陀守護被稱為『佛陀護』。第四種組合，爲了殊勝而結合被稱為『殊勝結合』。第五種組合，從法中產生被稱為『法生』。 第六種組合，法的門被稱為『法門』。第七種組合，安住在法中被稱為『法住』。根本的第三種是分支的組合，即組合關係的分支或順序的分支的詞語。

【English Translation】 It is named 'collection of names'. Just as one side of a cloth is called 'cloth side', there are two such cases. Third, words have two aspects: definition and classification. First, it is the audible sound that shows the difference in meaning without relying on the combination of multiple names, which is the definition of a word that distinguishes between name, word, and letter. Therefore, in general, although the sounds of name, word, and letter, which are expressions, have the same meaning, the name, word, and letter, when distinguished as three, do not have the same meaning, because it can be understood by examining the power of establishing definitions. Second, the classification includes: words of action, combinations of words, and particles of words. The first includes: first, words that show essence; second, words that show action; third, words of the agent; fourth, words of purpose; fifth, words of origin; sixth, words of relation; seventh, words of location; and eighth, words of address. The first is like the word 'tree'. The second is like 'tall tree'. The third is like 'the tree strikes others'. The fourth is like 'water the tree'. The fifth is like 'flowers bloom from the tree'. The sixth is like 'the branches of the tree'. The seventh is like 'a bird's nest is on the tree'. The eighth is like 'hey, bring the tree'. Second, the combination of words. As stated in 'The Door of Expression': 'Many roots and combinations of words, as well as distinctions and branches, base and same-base combinations, common base and its offspring, distinctions and mere directions.' There are ten types. The first is the combination of many roots, which is the combination of cases between two or more words, such as the combined word 'the one with lotus jewel', which refers to Avalokiteśvara holding a string of jewels and a lotus. The second is the combination of mere words, which is the combination of the second to seventh of the eight action words, for example: the second combination, relying on Dharma is called 'Dharma-reliant'. The third combination, protected by the Buddha is called 'Buddha-protected'. The fourth combination, combining for the sake of excellence is called 'excellent combination'. The fifth combination, arising from Dharma is called 'Dharma-arisen'. The sixth combination, the door of Dharma is called 'Dharma-door'. The seventh combination, abiding in Dharma is called 'Dharma-abiding'. The fundamental third is the combination of branches, which is the word that combines the branch of relation or the branch of order.

---

དཔེ་རིམ་བཞིན་ལུས་ལ་སོགས་པའི་དབང་པོ་ཞེས་པས་དབང་པོ་ལྔ་གོ་བ་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཕུང་པོ་ཞེས་པས་ཕུང་ པོ་ལྔ་གོ་བ་ལྟ་བུའོ། ། རྩ་བའི་བཞི་པ་ཁྱད་པར་གྱི་བསྡུ་བ་ནི། ཁྱད་ཆོས་ཁྱད་གཞི་ལ་སྔ་ཕྱི་གང་རུང་དུ་སྦྱར་ནས་སྡུད་པ་སྟེ། སྔོན་པོ་འདི་ནི་ཨུཏྤལ་ཞེས་གོ་བའི་ཕྱིར་ དུ། སྔོན་པོ་ཨུཏྤལ་ཞེས་བསྡུས་པ་དང་། ཨུཏྤལ་འདི་ནི་སྔོན་པོའོ། །ཞེས་གོ་བའི་ཕྱིར་དུ་ཨུཏྤལ་སྔོན་པོ་ཞེས་བསྡུས་པ་ལྟ་བུའོ། །རྩ་བའི་ལྔ་པ་གཞི་བསྡུ་བ་ནི། ཁྱད་གཞི་མང་པོ་བསྡུས་པའི་ ཚིག་སྟེ། ཆོས་མཐའ་དག་ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །རྩ་བའི་དྲུག་པ་གཞི་གཅིག་བསྡུ་བ་ནི། ཁྱད་གཞི་རྣམས་ཁྱད་ཆོས་གཅིག་ཏུ་སྡུད་པའི་ཚིག་སྟེ་འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་ཅེས་པའི་ཚིག་ལྟ་བུའོ། ། རྩ་བའི་བདུན་པ་གཞི་མཐུན་པའི་བསྡུ་བ་ནི། ཁྱད་གཞི་དང་ཁྱད་ཆོས་གཉིས་གཞི་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་བའམ། ཁྱད་ཆོས་གཉིས་ཁྱད་གཞི་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་བ་སྟེ། དཔེར་ན་སྔོ་བ་དང་ཨུཏྤལ་གཉིས་ཀ་ཨུཏྤལ་ལོ་ཞེས་པ་དང་། 2-630 སྔོ་བ་དང་བཙུབ་པ་གཉིས་ཀ་ཨུཏྤལ་ལོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རིམ་བཞིན་ནོ། །རྩ་བའི་བརྒྱད་པ་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ནི། སྨྲ་སྒོ་ལས། ངོ་བོའམ་ནི་ཆོས་ཀྱང་རུང་། །ཐ་དད་གོ་བར་བྱེད་ པ་ལ། །དེ་ཡི་སྐྱེས་བུ་གསུམ་ཡིན་ཏེ། །བྱེད་པའི་ཚིག་དང་ལས་འཛིན་དང་། །བདག་གཉིས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལྟར། ངོ་བོ་ཐ་དད་པར་རམ། ངོ་བོ་གཅིག་གི་ཁྱད་ཆོས་གཉིས་ཐ་དད་པར་ སྦྱོར་བ་ནི། དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཞེས་བྱ་ལ། དེ་ལ་དབྱེ་ན། བྱེད་པའི་ཚིག་གི་བསྡུ་བ། ལས་འཛིན་གྱི་བསྡུ་བ། བདག་གཉིས་པའི་བསྡུ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། བྱེད་ཚིག་བརྒྱད་ཀྱི་ ནང་ཚན་གྱི་གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ནས། བདུན་པ་བསྡུས་པའི་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བའི་བར་དྲུག་ཡོད་པའི། མཚན་གཞི་རིམ་བཞིན། ཆོས་ལ་བརྟེན་པ་ལ་ཆོས་བརྟེན་ཞེས་སོགས་སྔར་ དང་འདྲ་སྟེ། གཉིས་པ་ལས་སུ་བྱ་བའི་ཚིག་མི་མངོན་པར་བསྡུས་པ་དང་། གསུམ་པ་བྱེད་པ་པོའི་ཚིག་མི་མངོན་པར་བསྡུས་པ་སོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནད་འདི་དྲན་དགོས་སོ། །གཉིས་པ་ལས་ འཛིན་གྱི་བསྡུ་བ་ནི། ཁྱད་གཞི་དང་ཁྱད་པར་རམ། འདྲ་ཡུལ་དང་འདྲ་ཆོས་གཞི་མཐུན་དུ་སྦྱོར་བ་སྟེ། ཨུཏྤལ་ཡང་ཡིན་སྔོན་འཛིན་སྔོན་པོ་ཡང་ཡིན་པ་ལ་ཨུཏྤལ་སྔོན་པོ་ཞེས་བསྡུས་པ་ལྟ་བུ་དང་། 2-631 སྐྱེས་བུ་ཡང་ཡིན་སེང་གེ་དང་འདྲ་བ་ཡང་ཡིན་པ་ལ་སྐྱེས་བུ་སེང་གེ་ཞེས་བསྡུས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་གཉིས་པའི་བསྡུ་བ་ནི། གྲངས་ཀྱི་བ་དང་། བསྡུས་པ་ཡོད་པའི་བ་གཉིས་གཅིག་ གམ་ཐ་དད་པར་སྦྱོར་བ་སྟེ། ལྔ་ཞེས་པ་གྲངས་དང་། ཕུང་པོ་ཞེས་པ་བསྡུས་དོན་གཉིས་སྦྱར་བ་ལ་ཕུང་པོ་ལྔ་ཞེས་བསྡུས་པ་ལྟ་བུའོ། །རྩ་བའི་

【現代漢語翻譯】 例如，按照順序，『身體等感官』一詞表示五種感官，『色等蘊』一詞表示五蘊。 第四個根本是特殊的集合：將特性和具有該特性的事物以任何順序組合起來進行集合。例如，爲了理解『這是藍色的，是蓮花』，將『藍色』和『蓮花』組合成『藍色蓮花』；爲了理解『這是蓮花，是藍色的』，將『蓮花』和『藍色』組合成『蓮花藍色』。 第五個根本是基礎的集合：集合許多具有該特性的事物，例如『一切法』。 第六個根本是單一基礎的集合：將所有具有該特性的事物集合成一個特性，例如『一切有為法皆無常』。 第七個根本是共同基礎的集合：將特性和具有該特性的事物結合在一個基礎上，或者將兩個特性結合在一個具有該特性的事物上。例如，『既是藍色又是蓮花』，稱為『蓮花』；『既是藍色又是壓碎的』，稱為『蓮花』，依次類推。 第八個根本是其所有者的集合：如《聲明之門》所說：『無論是自性還是法，爲了理解其差異，有三種所有者的集合，即行為詞、賓格和所有格。』也就是說，將不同的自性，或者將一個自性的兩種不同特性結合起來，稱為其所有者的集合。它可以分為行為詞的集合、賓格的集合和所有格的集合三種。第一種，從八種行為詞中第二種集合的所有者的集合，到第七種集合的所有者的集合，共有六種。例如，『依賴於法』稱為『法依賴』等等，與之前類似。第二種是省略了賓格詞，第三種是省略了施事者等等。必須記住這個要點。第二種是賓格的集合：將具有該特性的事物和特性，或者將相似的事物和相似的特性結合在同一個基礎上。例如，『既是蓮花又是藍色的』，稱為『藍色蓮花』；『既是人又是像獅子一樣』，稱為『人獅』。 第三種是所有格的集合：將數字的『的』和集合的『的』，以相同或不同的方式結合起來。例如，將『五』這個數字和『蘊』這個集合意義結合起來，稱為『五蘊』。

【English Translation】 For example, in order, 'sense organs such as the body' refers to the five sense organs, and 'aggregates such as form' refers to the five aggregates. The fourth root is the collection of distinctions: combining characteristics and the entities possessing those characteristics in either order to form a collection. For example, to convey 'this is blue, it is a lotus,' 'blue' and 'lotus' are combined as 'blue lotus'; to convey 'this is a lotus, it is blue,' 'lotus' and 'blue' are combined as 'lotus blue.' The fifth root is the collection of bases: a term that collects many entities possessing a certain characteristic, such as 'all phenomena.' The sixth root is the collection of a single base: a term that collects all entities possessing a certain characteristic into a single characteristic, such as 'all conditioned things are impermanent.' The seventh root is the collection of common bases: combining a characteristic and an entity possessing that characteristic on a single base, or combining two characteristics on a single entity possessing that characteristic. For example, 'both blue and a lotus' is called 'lotus,' and 'both blue and crushed' is called 'lotus,' respectively. The eighth root is the collection of its possessor: As stated in the 'Door of Expression': 'Whether it is essence or dharma, to understand their differences, there are three collections of its possessor: the action word, the objective case, and the possessive.' That is, combining different essences, or combining two different characteristics of one essence, is called the collection of its possessor. It can be divided into three types: the collection of action words, the collection of the objective case, and the collection of the possessive. The first type, from the second collection of its possessor among the eight action words to the seventh collection of its possessor, there are six. For example, 'dependent on dharma' is called 'dharma-dependent,' and so on, similar to before. The second type omits the objective case word, and the third type omits the agent, and so on. This point must be remembered. The second type is the collection of the objective case: combining an entity possessing a characteristic and the characteristic, or combining similar things and similar characteristics on the same base. For example, 'both a lotus and blue' is called 'blue lotus'; 'both a person and like a lion' is called 'lion-person.' The third type is the collection of the possessive: combining the 'of' of number and the 'of' of collection, either identically or differently. For example, combining the number 'five' and the collective meaning of 'aggregates' is called 'five aggregates.'

---

དགུ་པ་ཟླས་ཕྱེ་བའི་བསྡུ་བ་ནི། རང་གི་ཟླ་བོ་དང་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་རམ་སྡུད་པའི་ཕྱིར་དུ་ངང་གིས་བསྡུ་བ་བྱས་པ་སྟེ། ཟླ་བོ་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་དུ་ཆོས་ནི་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ དང་། སྡུད་པའི་ཕྱིར་དུ་ས་དང་ཆུ་དང་མེ་དང་རླུང་ནི་འབྱུང་བའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །རྩ་བའི་བཅུ་པ་ཕྱོགས་ཙམ་སྟོན་པའི་བསྡུ་བ་ནི། རང་གི་ཕྱོགས་བསྡུས་ནས་གཞན་ཕྱོགས་སྤོང་བའི་ཚིག་ སྡུད་དེ། སེམས་ཙམ་ཞེས་པ་དེས་སེམས་ཀྱི་རིགས་བསྡུས་ན་བེམ་པོ་སོགས་སྤོང་བ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ཚིག་ཕྲད་ནི་ཚིག་རང་ཉིད་ལ་བསྟན་བྱའི་ནུས་པ་ཆེར་མེད་ཅིང་། ཚིག་གྲོགས་གཞན་དང་ཕྲད་ ན་ཕན་འདོགས་པ་ལྕགས་གཉིས་སྦྱོར་བའི་རྩི་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ཡང་ཅུང་ཟད་དཔེར་མཚོན་ན། སྨྲ་སྒོ་ལས། སྟེ་ནི་ལྷག་མ་ཡོད་པ་སྟེ། །མཚམས་སྦྱོར་བ་དང་དམ་བཅའ་དང་། །གཞན་བརྟེན་པ་དང་གསུམ་དུ་འདོད། ། 2-632 ཅེས་པ་ལྟར། སྟེ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཕྲད་ནི། ལྷག་མ་ལུས་པའི་ཚིག་སྟེ། དེ་ཡང་གསུམ་ལ་འཇུག་སྟེ། འཛུམ་དམུལ་ཏེ་མདངས་ཕྱུང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་མཚམས་སྦྱོར་བ་དང་། ཕྱག་འཚལ་ཏེ་བསྟན་བཅོས་རྩོམ་ ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དམ་བཅའ་བ་དང་། ཤར་ན་དབང་པོ་སྟེ་ལྷོ་ན་གཤིན་རྗེ་ཡོད་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་གཞན་འདྲེན་པ་དང་གསུམ་ལ་འཇུག་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཡང་ལས་ཚིག་རྒྱུ་དང་འབྱུང་ཁུངས་ དང་། །དགར་བ་ཡིན་ཏེ་ནས་དེ་བཞིན། །ཞེས་པ་ལྟར། ལས་ཞེས་པའི་ཚིག་ཕྲད་ནི་གསུམ་ལ་འཇུག་སྟེ། ས་བོན་ལས་མྱུ་གུ་འབྱུང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རྒྱུའི་ཚིག་དང་། རི་བོ་ལས་གསེར་འབྱུང་ཞེས་ པ་ལྟ་བུ་འབྱུང་ཁུངས་ཀྱི་ཚིག་དང་། ཁྱིམ་པ་ལས་དགེ་བསྙེན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དགར་པའི་ཚིག་དང་གསུམ་ལ་འཇུག་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡང་ཀྱི་ནི་འབྲེལ་བའི་དོན་ཡིན་ཏེ། །ཀྱིས་ནི་བྱེད་པར་འདོད་ པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར། ཀྱི་ཞེས་པའི་ཚིག་ཕྲད་ནི། དྲུག་པ་འབྲེལ་བ་སྟོན་པའི་ཚིག་སྟེ། ལྷས་སྦྱིན་གྱི་རྟ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དྲུག་པའི་ཚིག་འདི་ལ་ས་སྒྲ་སྦྱར་ན་ནོར་བར་འགྱུར་རོ། ། ཀྱིས་ཞེས་པའི་ཚིག་ཕྲད་ནི། གསུམ་པ་བྱེད་པོའི་ཚིག་སྟེ། ལྷ་སྦྱིན་གྱིས་ལེགས་བཤད་བརྩམས་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པའི་ཚིག་འདི་ལ་ས་སྒྲ་ཆད་ན། ནོར་བ་ལགས་སོ། །དེས་ན་མཁས་པར་འདོད་ན། 2-633 ཚིག་ཕྲད་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་སོ་སོར་ཕྱེད་པ་ཞིག་གནད་དུ་གཅེས་ཏེ། འདིར་ནི་མངས་པས་འཇིགས་ཏེ་བཞག་གོ །རྩ་བའི་གཉིས་པ་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་ལ་བརྗོད་བྱའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རིགས་བརྗོད་ཀྱི་ སྒྲ་དང་། ཚོགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་གཉིས། དེ་གཉིས་ལ་མཚན་ཉིད། མཚན་གཞི། མུ་བཞི་རྩི་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རིགས་སྤྱི་གོ་བར་ནུས་པའི་མཉན་བྱ་དེ། རིགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲའི་མཚན་ཉིད། ཚོགས་སྤྱི་ གོ་ནུས་ཀྱི་མཉན་བྱ་དེ། ཚོགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲའི་མཚན་

【現代漢語翻譯】 第九，關於區分集合： 爲了區分自身類別而自然形成的集合，例如，爲了區分類別，『法』即是輪迴與涅槃； 爲了集合，例如，『地、水、火、風』是『元素』。 第十根本，略示方位的集合： 集合自身方位而捨棄其他方位的詞語集合，例如，『唯識』一詞，集合了心識的種類，則捨棄了物質等。 第三，詞綴本身沒有太大的指示能力，但與其它詞語結合時，能起到輔助作用，就像兩種金屬結合時的粘合劑。略舉例說明： 如《聲明之門》所說：『斯德（སྟེ་）表示有剩餘，連線、承諾與他者依存，有此三種含義。』 因此，『斯德（སྟེ་）』這個詞綴，是表示有剩餘的詞語，它有三種用法：如『微笑斯德（སྟེ་）容光煥發』，是連線；『頂禮斯德（སྟེ་）著書立說』，是承諾；『東方有自在斯德（སྟེ་）南方有閻羅』，是依賴他者。又如：『格（ལས་）表示原因、來源，區分也是，有此四種含義。』 因此，『格（ལས་）』這個詞綴有三種用法：如『從種子格（ལས་）生出苗芽』，是原因；『從山中格（ལས་）產出黃金』，是來源；『從在家者格（ལས་）成為居士』，是區分。 又如：『吉（ཀྱི་）表示關聯，吉斯（ཀྱིས་）表示作者。』 因此，『吉（ཀྱི་）』這個詞綴是表示第六種關聯的詞語，如『天授吉（ཀྱི་）馬』。在這個第六種詞語上加上薩（ས་）音是錯誤的。 『吉斯（ཀྱིས་）』這個詞綴是表示第三種作者的詞語，如『天授吉斯（ཀྱིས་）創作了善說』。在這個第三種詞語上省略薩（ས་）音是錯誤的。 因此，如果想成為智者，區分詞綴的各種用法至關重要，這裡因為篇幅所限而省略。 第二根本，從所表達的含義來區分能表達的語音，分為：表示種類的語音和表示集合的語音兩種。這兩種各有定義、例子和四句分析。 第一種，能夠理解普遍種類的可聽聲音，是表示種類的語音的定義。能夠理解普遍集合的可聽聲音，是表示集合的語音的定義。

【English Translation】 Ninth, regarding the collection of distinctions: A natural collection formed to distinguish its own category, for example, to distinguish categories, 'Dharma' is Samsara and Nirvana; For collection, for example, 'earth, water, fire, and wind' are 'elements'. Tenth root, a collection that briefly indicates direction: A collection of words that gathers its own direction and abandons other directions, for example, the term 'Cittamatra' gathers the types of mind and abandons matter, etc. Third, a particle itself does not have much indicative power, but when combined with other words, it can play a supporting role, like an adhesive that joins two metals. A few examples are given: As stated in 'The Door of Expression': 'Te (སྟེ་) indicates remainder, connection, commitment, and dependence on others, having these three meanings.' Therefore, the particle 'te (སྟེ་)' is a word that indicates remainder, and it has three usages: such as 'smiling te (སྟེ་) radiant', which is connection; 'prostrating te (སྟེ་) composing scriptures', which is commitment; 'in the east there is Ishvara te (སྟེ་) in the south there is Yama', which is dependence on others. Also, such as: 'Las (ལས་) indicates cause, source, and distinction, having these four meanings.' Therefore, the particle 'las (ལས་)' has three usages: such as 'from the seed las (ལས་) sprouts emerge', which is cause; 'from the mountain las (ལས་) gold emerges', which is source; 'from a householder las (ལས་) becomes a layperson', which is distinction. Also, such as: 'Kyi (ཀྱི་) indicates relation, kyis (ཀྱིས་) indicates agent.' Therefore, the particle 'kyi (ཀྱི་)' is a word that indicates the sixth relation, such as 'Devadatta kyi (ཀྱི་) horse'. Adding the sound 'sa' to this sixth word is incorrect. The particle 'kyis (ཀྱིས་)' is a word that indicates the third agent, such as 'Devadatta kyis (ཀྱིས་) composed a good saying'. Omitting the sound 'sa' from this third word is incorrect. Therefore, if one wants to be wise, distinguishing the various usages of particles is crucial, but it is omitted here due to space limitations. Second root, distinguishing the expressing sound from the perspective of the expressed meaning, divided into: sound expressing category and sound expressing collection. These two each have definition, example, and fourfold analysis. The first, the audible sound capable of understanding the universal category, is the definition of the sound expressing category. The audible sound capable of understanding the universal collection, is the definition of the sound expressing collection.

---

ཉིད། གཉིས་པ་མཚན་གཞི་ནི། དངོས་པོ་ཞེས་པའི་སྒྲ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཁྱོད་རིགས་སྤྱི་ཡིན་ན། ཁྱོད་ཅེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་རིགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་ པས་ཁྱབ། བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཚོགས་བརྗོད་སྒྲའི་མཚན་གཞི་ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་ཚོགས་སྤྱི་ཡིན་ན། ཁྱོད་ཅེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཚོགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །སྒྲ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡང་། རིགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ལ་རིགས་ཅན་བརྗོད་བྱར་མི་སྤོང་བ་ཞིག་དགོས་ཏེ། དངོས་པོ་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེས། དངོས་པོའི་རིགས་ཐམས་ཅད་བརྗོད་བྱར་མི་སྤོང་བའི་ཕྱིར། དེའི་དོན་ཡང་། དངོས་པོ་ཡིན་ན། དངོས་ པོ་ཞེས་པའི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་པའི་དོན་མ་ཡིན་གྱི། དངོས་པོ་ཞེས་པའི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་ནི། དངོས་པོ་དེ་ཡིན་ལ། དངོས་པོའི་ཁོངས་སུ། དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་འདུས་པའི་ཕྱིར་ན། 2-634 དངོས་པོ་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེས། དངོས་པོའི་རིགས་བུམ་པ་སོགས་ཁོ་རང་གི་བརྗོད་བྱར་ཚིག་ཟིན་ལ་གཅོད་མི་ནུས་ཞེས་པ་ཙམ་གྱི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཚོགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲས། ཚོགས་པ་ཅན་བརྗོད་བྱར་སྤོང་ བ་ཡིན་ཏེ། བུམ་པའི་གཟུགས་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེས། ཁོ་རང་དང་ཚོགས་པ་གཅིག་པའི་དྲི་རོ་སོགས་བརྗོད་བྱར་སྤོང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། བུམ་པའི་གཟུགས་ཞེས་པའི་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་ནི། བུམ་གཟུགས་དེ་ཡིན་ ལ། བུམ་གཟུགས་དང་། དྲི་རོ་སོགས་འགལ་བའི་གནད་ཀྱིས། བུམ་གཟུགས་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེས། དྲི་རོ་སོགས་བརྗོད་བྱར་ཚིག་ཟིན་ལ་གཅོད་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་མུ་བཞི་བརྩི་བ་ནི། ཤེས་བྱ་ཞེས་ བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ། རིགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་ལ། ཚོགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་མ་ཡིན་པའི་མུ། ཀ་བུམ་གཉིས་ཀ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ། ཚོགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་ལ། རིགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་མ་ཡིན་པའི་ མུ། བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ། གཉིས་ཆ་ཡིན་པའི་མུ། རི་བོང་རྭ་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེ། དེ་གཉིས་ཆ་མ་ཡིན་པའི་མུ་ཡིན་ནོ། ། རྩ་བའི་གསུམ་པ་བརྗོད་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་དང་། ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་གཉིས། དེ་གཉིས་ལ། མཚན་ཉིད་རྣམ་གྲངས། མཚན་གཞི་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཁྱད་པར་གཞན་སྤོང་གི་མཉན་བྱ་དེ། ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲའི་མཚན་ཉིད། ཁྱད་པར་གཞན་མི་སྤོང་བའི་མཉན་བྱ་དེ། 2-635 ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྣམ་གྲངས་ནི། ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་དང་། ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ། ལྡོག་པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། ལོག་ པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ལྡོག་པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ། དངོས་པོ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། རྫས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་དངོས་པོ་བརྗོད་པའི་སྒྲ། ར

【現代漢語翻譯】 第二，定義的基礎是，例如『事物』這個詞。如果你是一個類別的總稱，那麼說『你』這個詞就涵蓋了類別詞。說『瓶子』這個詞是集合詞的基礎，因為如果你是一個集合的總稱，那麼說『你』這個詞就涵蓋了集合詞。這兩個詞的區別在於，類別詞需要表達一個不排除類別的對象，因為『事物』這個詞不排除所有事物的類別。它的意思也不是說，如果是一個事物，那麼它就涵蓋了『事物』這個詞的表達對象。『事物』這個詞的主要表達對象是事物本身，並且事物的範疇包括所有事物，因此，『事物』這個詞不能明確地將瓶子等事物類別從其表達對像中排除。集合詞會排除集合的擁有者作為表達對象，因為『瓶子的形狀』這個詞會排除與其集合相同的氣味等作為表達對象。『瓶子的形狀』的主要表達對象是瓶子的形狀，並且由於瓶子的形狀與氣味等相矛盾，因此『瓶子的形狀』這個詞能夠明確地將氣味等從表達對像中排除。第三，四句的計算是，說『所知』這個詞是類別詞，但不是集合詞。說『柱子和瓶子』這個詞是集合詞，但不是類別詞。說『瓶子』這個詞是兩者都是。說『兔角』這個詞是兩者都不是。根本的第三個是從表達方式上進行區分，分為屬性詞和具有屬性者詞兩種。對於這兩種詞，有定義、同義詞和基礎這三個方面。第一，排除其他特徵的聽覺對象是屬性詞的定義。不排除其他特徵的聽覺對象是具有屬性者詞的定義。第二，同義詞是，屬性詞和具有屬性者詞兩者區分開來的屬性詞，與反義詞和非反義詞兩者區分開來的反義詞，與事物詞和物質詞兩者區分開來的事物詞。

【English Translation】 Second, the basis of the definition is like the word 'thing'. If you are a general term for a category, then saying 'you' covers the category word. Saying 'bottle' is the basis of a collection word, because if you are a general term for a collection, then saying 'you' covers the collection word. The difference between these two words is that a category word needs to express an object that does not exclude the category, because the word 'thing' does not exclude all categories of things. Its meaning is not that if it is a thing, then it covers the expression object of the word 'thing'. The main expression object of the word 'thing' is the thing itself, and because the category of things includes all things, therefore, the word 'thing' cannot explicitly exclude the category of things such as bottles from its expression object. A collection word excludes the owner of the collection as an expression object, because the word 'shape of a bottle' excludes smells, etc. that are the same as its collection as expression objects. The main expression object of 'shape of a bottle' is the shape of the bottle, and because the shape of the bottle contradicts smells, etc., therefore, the word 'shape of a bottle' can explicitly exclude smells, etc. from the expression object. Third, the calculation of the four sentences is that saying 'knowable' is a category word, but not a collection word. Saying 'pillar and bottle' is a collection word, but not a category word. Saying 'bottle' is both. Saying 'rabbit horn' is neither. The fundamental third is to distinguish from the way of expression, divided into attribute words and words with attributes. For these two types of words, there are three aspects: definition, synonym, and basis. First, the auditory object that excludes other characteristics is the definition of an attribute word. The auditory object that does not exclude other characteristics is the definition of a word with attributes. Second, synonyms are: attribute words separated from attribute words and words with attributes, antonyms separated from antonyms and non-antonyms, and thing words separated from thing words and material words.

---

ྣམ་པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། དམིགས་པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་རྣམ་པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་བཞི་དོན་གཅིག་ཅིང་། དེ་དག་གི་ཟླས་ཕྱེ་བའི། ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ། ལོག་པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ། རྫས་བརྗོད་པའི་སྒྲ། དམིགས་ པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་བཞི་དོན་གཅིག གཉིས་པ་མཚན་གཞི་ནི། བ་ལང་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། བ་ལང་ཉིད་ཅེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲའི་མཚན་གཞི། ཡང་། སྒྲ་མི་ རྟག་ཅེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། སྒྲའི་མི་རྟག་པ་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲའི་མཚན་གཞི་ཡིན། དེ་ཡང་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་བསྡུས་ན། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་ ལ་བསམ་ནས། བ་ལང་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲར་འཇོག་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱད་པར་གྱི་གཞི་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་དང་། ཆོས་ཅན་རྣམས་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་གང་ཞིག དེ་ཁྱད་གཞི་བ་ལང་ཙམ་ཞིག་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-636 ཡང་བ་ལང་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཁྱད་པར་གཞན་མི་སྤོང་བའི་སྒྲར་འཇོག་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ། བ་ལང་མ་ཡིན་པའི་ཁྱད་པར་གཞན་རྟ་ལ་སོགས་པ་ཚིག་ཟིན་ལ་གཅོད་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་མི་ ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བ་ལང་ཉིད་ཅེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་དང་། ཁྱད་པར་གཞན་སྤོང་དུ་འཇོག་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ། བ་ལང་མ་ཡིན་པའི་ཁྱད་པར་གཞན་རྟ་ལ་སོགས་ པ་ཚིག་ཟིན་ལ་གཅོད་པའི་གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་སྒྲ་མི་རྟག་ཅེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་ཏེ། སྒྲ་དང་མི་རྟག་པའི་གཞི་མཐུན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཙམ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། ཁྱད་པར་གཞན་མི་སྤོང་བ་ཡང་ཡིན་ཏེ། སྒྲ་དང་བྱས་པའི་གཞི་མཐུན་སོགས་ཀྱང་སྤང་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། སྒྲའི་མི་རྟག་པ་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེ། ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་ཏེ། ཁྱད་གཞི་ སྒྲའི་སྟེང་གི་ཁྱད་ཆོས་མི་རྟག་པ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱད་པར་གཞན་སྤོང་ཡང་ཡིན་ཏེ། ཁྱད་གཞི་སྒྲའི་སྟེང་ན་ཁྱད་ཆོས་བྱས་མི་རྟག་སོགས་ཀྱི་ལྡོག་ཆ་མང་དུ་ཡོད་པ་ལས། ཁྱད་ཆོས་མི་རྟག་པ་ཁོ་ན་བརྗོད་ནས། བྱས་པ་དང་། དངོས་པོ་དང་། ཤེས་བྱ་སོགས་བརྗོད་བྱར་སྤོང་བའི་ངག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག 2-637 གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་དང་གསུམ། དེ་གསུམ་ལ་མཚན་ཉིད། དབྱེ་བ། མཚན་གཞི། ཞར་བྱུང་དོན་གྱི་རྣམ་གཅོད་གསུམ་བཤད་པ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། མི་ལྡན་རྣམ་ གཅོད་ཀྱི་མཉན་བྱ་གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་མཉན་བྱ། མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་མཉན་བྱ་གསུམ། རིམ་བཞིན་མཚན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། ཁྱད་གཞི་རྐྱང་པའི་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་གསུམ། ཁྱད་ གཞི་ད

【現代漢語翻譯】 區分能詮之聲和所詮之聲，能詮之聲四種意義相同。它們區分開來：法體之聲、相違之聲、實體之聲、所詮之聲四種意義相同。第二，例證是：『牛』這個聲音，是法體之聲。『是牛』這個聲音，是法之聲的例證。又，『聲音無常』這個聲音，是法體之聲。『聲音的無常』這個聲音，是法之聲的例證。總而言之，如果考慮到具有肉垂和尾巴等特徵，稱之為『牛』的聲音，就被認為是法體之聲。因為差別之基、具有差別者和法體都是名稱的同義詞，因為它只是詮釋差別之基——牛的聲音。 而且，『牛』這個聲音，也被認為是並不排除其他差別的聲音，因為不能在字面上排除不是牛的其他差別，如馬等，因為它只是不具之遮詮。『是牛』這個聲音，是法之聲，也被認為是排除其他差別的聲音，因為在字面上排除了不是牛的其他差別，如馬等，它是具有之遮詮。又，『聲音無常』這個聲音，是法體之聲，因為它只是詮釋聲音和無常的同基之聲。它也不排除其他差別，因為它也不能排除聲音和所作的同基等。『聲音的無常』這個聲音，是法之聲，因為它是在差別之基——聲音之上，詮釋差別屬性——無常的聲音。它也排除其他差別，因為在差別之基——聲音之上，有許多差別屬性的相異之處，但只詮釋差別屬性——無常，因此，它是排除所作、事物和所知等的言語。第四，從作用的角度區分，有不具之遮詮之語、具有之遮詮之語、不可能之遮詮之語三種。這三種包括定義、分類、例證和順帶產生的意義之遮詮四部分。第一，不具之遮詮的聽者、具有之遮詮的聽者、不可能之遮詮的聽者這三者，依次是定義。 第二，分類包括：唯有差別之基的遮詮之語三種，差別之基...

【English Translation】 Distinguishing between the sound that expresses (能詮之聲) and the sound that is expressed (所詮之聲), the four types of sounds that express have the same meaning. Distinguishing them further: the sound of the subject (法體之聲), the sound of contradiction (相違之聲), the sound of substance (實體之聲), and the sound of the object (所詮之聲) have the same meaning. Secondly, the example is: the sound 'cow' (牛) is the sound of the subject. The sound 'is a cow' (是牛) is an example of the sound of the dharma. Also, the sound 'sound is impermanent' (聲音無常) is the sound of the subject. The sound 'the impermanence of sound' (聲音的無常) is an example of the sound of the dharma. In short, if considering the characteristics of having dewlap and tail, the sound called 'cow' is considered the sound of the subject. Because the basis of difference, the one with difference, and the subject are all synonyms, it is only the sound that expresses the basis of difference - the cow. Moreover, the sound 'cow' is also considered a sound that does not exclude other differences, because it cannot literally exclude other differences that are not cows, such as horses, because it is only a non-inclusive exclusion. The sound 'is a cow' is the sound of the dharma and is also considered a sound that excludes other differences, because it literally excludes other differences that are not cows, such as horses, it is an inclusive exclusion. Also, the sound 'sound is impermanent' is the sound of the subject, because it is only the sound that expresses the common basis of sound and impermanence. It also does not exclude other differences, because it cannot exclude the common basis of sound and being made, etc. The sound 'the impermanence of sound' is the sound of the dharma, because it is the sound that expresses the difference attribute - impermanence - on the basis of difference - sound. It also excludes other differences, because on the basis of difference - sound - there are many different aspects of difference attributes, but only the difference attribute - impermanence - is expressed, therefore, it is the speech that excludes being made, things, and knowable things, etc. Fourthly, distinguishing from the perspective of function, there are three types: the language of non-inclusive exclusion, the language of inclusive exclusion, and the language of impossible exclusion. These three include four parts: definition, classification, example, and incidental meaning exclusion. First, the listener of non-inclusive exclusion, the listener of inclusive exclusion, and the listener of impossible exclusion are definitions in order. Secondly, the classification includes: three types of language of exclusion that only have the basis of difference, the basis of difference...

---

ང་ཁྱད་ཆོས་སྦྱར་བའི་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། བུམ་པ་ཞེས་པའི་ངག་གཅིག་ཉིད་ལ། རྣམ་གཅོད་གསུམ་ཚང་སྟེ། བུམ་པ་བརྗོད་པས་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད། བུམ་མིན་བཅད་པས་ གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད། བུམ་པ་མི་སྲིད་པ་བཅད་པས་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཚིག་ཀུན་ངེས་གཟུང་སྙིང་པོ་ཅན། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལ་ངེས་བཟུང་དངོས་སུ་སྦྱར་བའི་ རྣམ་གཅོད་གསུམ་དང་། དངོས་སུ་མ་སྦྱར་བའི་རྣམ་གཅོད་གསུམ་སྟེ་གཉིས། དང་པོ་གསུམ་ནི་རིམ་བཞིན། ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་དང་ངེས་གཟུང་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བའི་མཉན་བྱ། ངེས་གཟུང་དངོས་སུ་སྦྱར་བའི་མི་ ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན། མཚན་གཞི་ནི། སྒྲ་བྱས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་པའི་ཚིག་ལྟ་བུ། དེ་ལྟ་བུའི་ཚིག་དེ་ཡང་། ཁྱད་གཞི་སྒྲ་ལ་ལྟོས་པའི་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་ཏེ། 2-638 ཁྱད་ཆོས་བྱས་པ་དེ། ཁྱད་གཞི་སྒྲ་ལ་ལྡན་པ་ཙམ་དུ་སྟོན་གྱི་ཁྱད་ཆོས་དེ་ཁྱད་གཞི་གཞན་ལ་ལྡན་པར་གཅོད་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། ཁྱད་གཞི་དང་ངེས་གཟུང་དངོས་སུ་སྦྱར་བའི་མཉན་བྱ་ དེ། ངེས་གཟུང་དངོས་སུ་སྦྱར་བའི་གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་གི་མཚན་ཉིད། མཚན་གཞི་ནི། སྒྲ་ཁོ་ན་མཉན་བྱ་ཡིན་ཞེས་པའི་ཚིག་ལྟ་བུ། ཚིག་དེ་ཁྱད་གཞི་སྒྲ་ལ་ལྟོས་པའི་གཞན་ལྡན་ རྣམ་གཅོད་ཡིན་ཏེ། ཁྱད་ཆོས་མཉན་བྱ་དེ་ཁྱད་གཞི་སྒྲ་མིན་པ་གཞན་ལ་ལྡན་པ་གཅོད་ནུས་པའི་ངག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བྱ་བ་སྲིད་པ་དང་ངེས་བཟུང་དངོས་སུ་སྦྱར་བའི་མཉན་བྱ་དེ། ངེས་བཟུང་དངོས་སུ་སྦྱར་བའི་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན། མཚན་གཞི་ནི། སྔོན་པོ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་སྲིད་པ་ཁོ་ན་ཞེས་པའི་ཚིག་ལྟ་བུ། དེ་ལྟ་བུའི་ཚིག་དེ་ཁྱད་གཞི་ སྔོན་པོ་ལ་ལྟོས་ཏེ་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཡིན་ཏེ། ཁྱད་གཞི་སྔོན་པོ་ལ། ཁྱད་ཆོས་ཀྱི་བྱ་བ་མཚོ་ལས་སྐྱེས་པས་མ་ཁྱབ་ཀྱང་། མཚོ་ལས་སྐྱེས་པ་ཞིག་སྲིད་པར་སྟོན་པའི་ཚིག་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ངེས་གཟུང་མ་སྦྱར་བའི་རྣམ་གཅོད་གསུམ་རིམ་བཞིན། ནག་པ་འཕོངས་སྐྱེན་མི་སྐྱེན་དྲིས་པའི་ཚེ་ནག་པ་འཕོངས་སྐྱེན་ཞེས་པའི་ཚིག་ནི། མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་སྟེ། དེས་ནག་པ་འཕོངས་སྐྱེན་པ་ཙམ་ཞིག་སྟོན་པའི་ཕྱིར། 2-639 ནག་པ་དང་སྲིད་སྒྲུབ་གང་འཕོངས་སྐྱེན་ཞེས་དྲིས་པའི་ཚེ་ན་སྲིད་སྒྲུབ་འཕོངས་སྐྱེན་ཞེས་པའི་ཚིག་ནི། གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་སྟེ། ཚིག་དེས་སྲིད་སྒྲུབ་ལས་ནག་པ་འཕོངས་སྐྱེན་པ་བཅད་པའི་ ཕྱིར་རོ། །བ་ལ་བེའུ་སྲིད་ཅེས་པའི་ཚིག་ནི། མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་སྟེ། བ་ལ་བེའུ་འབྱུང་སྲིད་པར་སྟོན་པའི་ངག་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་གྱི་རྣམ་གཅོད་ནི་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། ། དེ་དག་ལ་དོགས་པ་འདི་ལྟར་གཅོད་དགོས་ཏེ། གཞི་

【現代漢語翻譯】 我的區分特徵的三種表達方式是這樣的。首先，對於『瓶子』這個詞，就具備了三種區分：說『瓶子』，就具備了不具有的區分（藏文：མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད།），排除了非瓶子；排除了非瓶子，就具備了具有其他的區分（藏文：གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད།）；排除了瓶子不存在的可能性，就具備了不存在的區分（藏文：མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད།）。因為正如所說：『一切詞語都具有確定的意義。』 第二種情況，分為兩種：一種是直接附加限定詞的區分三種，另一種是沒有直接附加限定詞的區分三種。第一種三種區分依次是：將特徵和限定詞一起附加的聽覺對象，是直接附加限定詞的不具有的區分的表達的定義。例如：『只有聲音才是被製造出來的』這樣的詞語。這樣的詞語，對於作為基礎的聲音來說，是不具有的區分，因為特徵『被製造出來』，僅僅表示特徵存在於基礎聲音上，而不能排除該特徵存在於其他基礎上。將基礎和限定詞直接附加的聽覺對象，是直接附加限定詞的具有其他的區分的表達的定義。例如：『只有聲音才是聽覺對像』這樣的詞語。這個詞語對於作為基礎的聲音來說，是具有其他的區分，因為特徵『聽覺對像』能夠排除其存在於非聲音的其他事物上。將行為存在和限定詞直接附加的聽覺對象，是直接附加限定詞的不存在的區分的表達的定義。例如：『對於藍色來說，只有睡蓮才存在』這樣的詞語。這樣的詞語對於作為基礎的藍色來說，是不存在的區分，因為對於基礎藍色來說，特徵的行為『從水中產生』並不普遍，但它表示某種從水中產生的事物是存在的。 第二種，沒有附加限定詞的三種區分依次是：當被問到『黑色的物體是行動迅速還是不迅速』時，回答『黑色的物體行動迅速』，這樣的詞語是不具有的區分的表達，因為它僅僅表示黑色的物體是行動迅速的。當被問到『黑色物體和實體，哪個行動迅速』時，回答『實體行動迅速』，這樣的詞語是具有其他的區分的表達，因為這個詞語排除了實體之外的黑色物體是行動迅速的可能性。『母牛可能有小牛』這樣的詞語是不存在的區分的表達，因為它僅僅表示母牛有可能產下小牛。意義的區分將在後面闡述。 對於這些內容，需要這樣來消除疑惑：基礎……

【English Translation】 My three expressions of distinguishing characteristics are as follows. First, the single word 'vase' possesses all three distinctions: by saying 'vase,' it possesses the distinction of non-possession (Tibetan: མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད།), excluding what is not a vase; by excluding what is not a vase, it possesses the distinction of possessing others (Tibetan: གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད།); by excluding the impossibility of a vase, it possesses the distinction of non-existence (Tibetan: མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད།). This is because, as it is said, 'All words have a definite meaning.' The second situation is divided into two types: one is the three distinctions with the qualifier directly attached, and the other is the three distinctions without the qualifier directly attached. The first three distinctions are, in order: the auditory object with the characteristic and qualifier attached together is the definition of the expression of the distinction of non-possession with the qualifier directly attached. For example, a word like 'Only sound is produced.' Such a word, in relation to the base sound, is a distinction of non-possession, because the characteristic 'produced' merely indicates that the characteristic exists on the base sound, and cannot exclude the characteristic from existing on other bases. The auditory object with the base and qualifier directly attached is the definition of the expression of the distinction of possessing others with the qualifier directly attached. For example, a word like 'Only sound is an auditory object.' This word, in relation to the base sound, is a distinction of possessing others, because the characteristic 'auditory object' can exclude its existence on things other than sound. The auditory object with the action of existence and qualifier directly attached is the definition of the expression of the distinction of non-existence with the qualifier directly attached. For example, a word like 'For blue, only the lotus exists.' Such a word, in relation to the base blue, is a distinction of non-existence, because for the base blue, the action of the characteristic 'born from water' is not universal, but it indicates that something born from water exists. The second type, the three distinctions without the qualifier attached, are in order: when asked 'Is the black object fast or not fast?', the answer 'The black object is fast' is an expression of the distinction of non-possession, because it merely indicates that the black object is fast. When asked 'Which is fast, the black object or the entity?', the answer 'The entity is fast' is an expression of the distinction of possessing others, because this word excludes the possibility that the black object other than the entity is fast. The word 'A cow may have a calf' is an expression of the distinction of non-existence, because it merely indicates that a cow may give birth to a calf. The distinction of meaning will be explained later. Regarding these contents, it is necessary to eliminate doubts in this way: the base...

---

གྲུབ་ན། ཆོས་འཛིན་པའི་རྟོག་པའི་ཡུལ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། གཞི་གྲུབ་ན། ཆོས་བརྗོད་པའི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །བུམ་ པ་དེ་ཡང་། དེའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན། ཀ་བ་དེ་ཡང་དེའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མ་གྲུབ་ན། བུམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བུམ་པ་ཉིད་ ཅེས་པའི་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བུམ་པ་ཉིད་ཅེས་པའི་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་དེས་ཁྱོད་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། བུམ་པ་ཉིད་ཅེས་པའི་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ དང་། བུམ་པ་ཞེས་པའི་ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ་གཉིས་ཀས། བུམ་པ་བརྗོད་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཉིས་ཀས་གཅིག་ཉིད་བརྗོད་མོད་ཀྱི། །ཞེས་དང་། རིགས་གཏེར་ལས། དོན་གྱི་ངོ་བོ་གཅིག་ཉིད་ལ། ། 2-640 བརྗོད་འདོད་སྟོབས་ཀྱིས་སྒྲ་གཉིས་སྦྱར། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་བུམ་པ་ཉིད་ཅེས་པའི་སྒྲ་ཆོས་ཅན། ཆོས་ཁྱོད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཆོས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཆོས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བུམ་པ་ཉིད་ཅེས་པའི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀ་བ་ཉིད་ཅེས་པའི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཀ་བ་ཉིད་ ཅེས་པའི་སྒྲ་དེ་ཁྱོད་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། ཐལ་འགྱུར་འདི་རིགས་དང་། རྩ་བའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་མེད་ཅེས་པ་ནི། བརྡ་ཆད་ཀྱི་བཞག་མཚམས་ཀྱི་གནད་དུ་གོ་དགོས་སོ། ། ཡང་། དངོས་མེད་ཉིད་ཅེས་པའི་སྒྲ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། རྫས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་དངོས་པོ་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན་འདིར་མ་ཁྱབ། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་འདོད་ན། དངོས་མེད་ཅེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ། དངོས་པོ་བརྗོད་པའི་སྒྲར་ཐལ་ལོ། །ཡང་། སྒྲའི་མི་ རྟག་པ་ཞེས་པའི་སྒྲ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཁྱད་པར་གཞན་སྤོང་གི་སྒྲ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་དངོས། འདོད་ན། མིན་པར་ཐལ། ཁྱད་པར་གཞན་མི་སྤོང་བའི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། 2-641 ཁྱབ་པ་ཡོང་ཡོང་འདྲ་ཡང་མི་ཡོང་སྟེ། ཁྱད་ཆོས་སོ་སོ་ལ་ལྟོས་ཏེ་ཁྱད་པར་སྤོང་མི་སྤོང་གཉིས་ཆར་ཡིན་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྩ་བའི་རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཆོས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་དང་། ཆོས་ ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། སྒྲའི་མི་རྟག་པ་དེ། སྒྲའི་མི་རྟག་པ་བདག་མེད་དུ་སྒྲུབ་པའི་ཤེས་འདོད་ཆོས་ཅན་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡ

【現代漢語翻譯】 如果成立，那麼它必然是執持法相者的分別唸的對境。如果基成立，那麼它必然是表達法的聲音的所表達之物。瓶子也是它的所表達之物，柱子也是它的所表達之物。如果第一個不成立，那麼作為所立的瓶子，你必然是表達法的聲音的所表達之物，因為你是被稱為『瓶子本身』的表達法的聲音的所表達之物，因為被稱為『瓶子本身』的表達法的聲音表達了你。如果不成立，那麼可以這樣推論，被稱為『瓶子本身』的表達法的聲音和被稱為『瓶子』的表達所立的聲音，兩者在表達瓶子上是相同的，因為兩者都表達了同一個事物。《釋量論·釋品》中說：『雖然意義的本體是同一個，但由於表達意願的力量，而使用了兩個聲音。』《量釋論》中也說：『對於同一個意義的本體，由於表達意願的力量，而使用了兩個聲音。』 此外，被稱為『瓶子本身』的聲音，法，你必然是它的所表達之物，因為你是表達法的聲音。如果承認，那麼法，所立，你必然是被稱為『瓶子本身』的聲音的所表達之物，因為你也是被稱為『柱子本身』的聲音的所表達之物，因為被稱為『柱子本身』的聲音是表達你的聲音。如果這樣說，那麼這種推論以及根本的推論缺乏周遍性，必須理解為是術語設定的關鍵所在。 此外，被稱為『無實事本身』的聲音，所立，你必然是表達實事的聲音，因為你是表達實事的聲音和表達物質的聲音兩者區分開來的表達實事的聲音。如果這樣說，那麼這裡不周遍。因為你是表達法的聲音。如果根本上承認，那麼被稱為『無實事』的聲音，必然是表達實事的聲音。此外，被稱為『聲音的無常』的聲音，所立，你必然是排除其他差別的聲音，因為你是表達法的聲音。如果承認，那麼它必然不是，因為它是沒有排除其他差別的聲音。雖然看起來好像周遍，但實際上並不周遍，因為根據不同的特徵，存在既排除差別又不排除差別的情況。根本的理由是，你是表達法的聲音和表達所立的聲音兩者區分開來的表達所立的聲音。如果不成立，那麼可以這樣推論，聲音的無常，是想要成立聲音的無常是無我的有法。

【English Translation】 If it is established, then it must be that it is the object of the conceptualization of those who hold to dharmas. If the basis is established, then it must be that it is the expressed object of the sound that expresses dharmas. The pot is also its expressed object, and the pillar is also its expressed object. If the first is not established, then, as the subject, the pot, you must be the expressed object of the sound that expresses dharmas, because you are the expressed object of the sound that expresses dharmas called 'the pot itself,' because the sound that expresses dharmas called 'the pot itself' expresses you. If it is not established, then it can be inferred that the sound that expresses dharmas called 'the pot itself' and the sound that expresses the subject called 'the pot' are the same in expressing the pot, because both express the same thing. It is said in the Pramāṇavārttika-vṛtti: 'Although the essence of the meaning is the same, two sounds are used due to the power of the desire to express.' It is also said in the Rigs gter: 'For the same essence of meaning, two sounds are combined due to the power of the desire to express.' Furthermore, the sound called 'the pot itself,' dharma, you must be its expressed object, because you are the sound that expresses dharmas. If you accept, then dharma, subject, you must be the expressed object of the sound called 'the pot itself,' because you are also the expressed object of the sound called 'the pillar itself,' because the sound called 'the pillar itself' is the sound that expresses you. If you say that, then this kind of inference and the root inference lack pervasiveness, and it must be understood as the key to the establishment of terminology. Furthermore, the sound called 'non-entity itself,' subject, you must be the sound that expresses entity, because you are the sound that expresses entity that is distinguished from the sound that expresses entity and the sound that expresses substance. If you say that, then this is not pervasive here. The reason is that you are the sound that expresses dharmas. If you accept the root, then the sound called 'non-entity' must be the sound that expresses entity. Furthermore, the sound called 'the impermanence of sound,' subject, you must be the sound that excludes other distinctions, because you are the sound that expresses dharmas. If you accept, then it must not be, because it is the sound that does not exclude other distinctions. Although it seems like it is pervasive, it is not actually pervasive, because depending on the different characteristics, there are cases where it both excludes and does not exclude distinctions. The root reason is that you are the sound that expresses the subject that is distinguished from the sound that expresses dharmas and the sound that expresses the subject. If it is not established, then it can be inferred that the impermanence of sound is the subject that wants to establish that the impermanence of sound is selfless.

---

ང་སྒྲ་བྱས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ཞེས་པའི་སྒྲ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ཚིག་མིན་པར་ཐལ། གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་སྒྲ་ མ་བྱས་པ་ཡིན་པ་བཅད་ནས་བྱས་པ་ཁོ་ནར་སྟོན་པའི་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་འདོད་ན། དེ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ངེས་གཟུང་དངོས་སུ་སྦྱར་བའི་མི་ ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས་སོ་ཟེར་ན། ཁྱད་ཆོས་ཁྱད་གཞི་སོ་སོ་ལ་ལྟོས་ན་རྣམ་གཅོད་གསུམ་སོ་སོར་ངེས་ཀྱང་། སྤྱིར་རྣམ་གཅོད་གསུམ་མི་འགལ་ཞིང་། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་ ཚིག་ཡིན་ན། རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ངག་གསུམ་ཆར་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་བྱས་ཀྱང་སྐྱོན་ཡོད་པ་མིན་ཏེ། ཚིག་ཀུན་ངེས་གཟུང་སྙིང་པོ་ཅན། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་། སྒྲ་མི་རྟག་ཅེས་པའི་ཚིག་དེ་ལ། 2-642 སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་དང་། སྒྲ་རྟག་པ་འགོགས་པའི་ནུས་པ་གཉིས་ཚང་བར་ཐལ། དེས་ན་སྒྲ་གཅིག་བརྗོད་ན་ཡང་། །དགག་སྒྲུབ་ནུས་པ་རྣམ་གཉིས་ཡོད། །ཅེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་ལ་ སྒྲ་མི་རྟག་པ་སྒྲུབ་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། སྒྲ་མི་རྟག་ཅེས་པའི་ཚིག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་པ་སྒྲུབ་པའི་ནུས་པ་མེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་པའི་ སྒྲུབ་བྱེད་མ་བརྗོད་པར། སྒྲ་མི་རྟག་པ་ཙམ་བརྗོད་པའི་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་ན་རྩ་བར་མ་ཁྱབ་བོ། །ཤེས་བྱ་ཡུལ་གྱི་བྱ་ལམ་ཡངས་པའི་ཁྱོན། །ཤེས་བྱེད་ནམ་མཁའི་ནོར་བུ་འོད་ འཕྲེང་ཅན། །ཤེས་ཚུལ་སོས་ཀ་བཞད་ཀྱི་མདངས་འདྲ་བའི། །སྤྱི་རྣམ་ལེགས་བཤད་རྒྱན་འདི་ཁོ་བོས་བསྡེབས། །ཤེས་བྱའི་ཡུལ་དང་ཤེས་བྱེད་བློ་རྣམ་དང་། །རྟོགས་ཚུལ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་སྣང་སེལ་དང་། །བརྗོད་བྱ་ རྗོད་བྱེད་རྟོགས་ཚུལ་སྙིང་པོའི་དོན། །སྤྱི་རྣམ་ལེགས་བཤད་ཀླུ་སྒྲུབ་བདག་གིས་བསྡེབས། །འདིར་མཁས་པ་གོ་བོ་རབ་འབྱམས་པའི་གསུང་ལས། དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་རྗོད་བྱེད་ལ་སྤྱི་མཚན་གྱིས་ཁྱབ། གཞན་པའི་བརྗོད་ བྱ་རྗོད་བྱེད་ལ་རང་མཚན་གྱིས་ཁྱབ། རྗོད་བྱེད་སྒྲའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ལ་སྤྱི་མཚན་གྱིས་ཁྱབ་གསུངས་སོ། །གཞུང་ལུགས་ཀྱི་དགོངས་པ་ལམ་པ་ཡིན་མོད། ཅུང་ཟད་གསོན་ཅིག རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་ན། 2-643 སྤྱི་མཚན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། མིང་ཚིག་ཡི་གེ་གསུམ་གང་རུང་ཡིན་ན་སྤྱི་མཚན་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་སོ། །འདོད་ན། ཞེན་པའི་རྗོད་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་སྒྲ་རང་མཚན་པ་ཆོས་ ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། ཁྱོད་རྗོད་བྱེད་གང་ཞིག སྒྲ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་ཞེན་པའི་རྗོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ ཏེ། ཁྱོད་སྒྲ་རང་མཚན་པ་ཡིན་པའི་

【現代漢語翻譯】 立宗：『我』發出的聲音，是具有法相的。（立宗） 理由：因為你不是非蘊含式遮詮詞，而是蘊含式遮詮詞。 確立理由：因為你是遮止『未發出聲音』，而僅表示『已發出聲音』的詞，所以是具有法相的。（確立理由） 如果承認根本（立宗），那麼它就是那樣。理由：因為你是直接與所詮釋對像結合的非蘊含式遮詮詞。 如果說承認理由，那麼，雖然從特性和所依各自來看，三種遮詮各有不同，但總的來說，三種遮詮並不矛盾。如果說是表達的詞語，那麼普遍來說，包含三種遮詮的說法是沒有過失的，因為有『一切詞語皆以所詮釋對像為核心』的說法。 此外，對於『聲音是無常』這句話： 它同時具備證明聲音是無常，以及否定聲音是常有的兩種能力。理由：因為『說一個聲音，卻具備否定和證明兩種能力』。 如果承認，那麼它就具備證明聲音是無常的能力。理由成立。 如果承認，那麼，『聲音是無常』這句話，你沒有證明聲音是無常的能力。理由：因為你只是陳述『聲音是無常』，而沒有陳述聲音是無常的論證。（如果這樣說），那麼根本上就不周遍。 所知如廣闊無垠的活動領域，能知如閃耀光芒的虛空寶珠，認知方式如春天盛開的花朵般鮮艷。這篇總相善說之飾由我撰寫。 所知之境、能知之心、領悟之方式，總相與別相、顯現與排除，表達之義、表達之詞、領悟之核心，這篇總相善說由龍樹我撰寫。 此處，大學者郭沃·饒絳巴（Gowo Rapjampa）的著作中說：『實在的表達對像被共相所周遍，其他的表達對像被自相所周遍，表達的詞語的實在表達對像被共相所周遍。』 雖然經論的觀點是連貫的，但請稍作思考。如果是表達的詞語，那麼普遍來說，它被共相所周遍。理由：因為名稱、詞語、字母三者中的任何一個，都被共相所周遍。 承認理由。如果承認，那麼，作為執著的表達的自相聲音，就是那樣。理由成立。如果不成立，那麼就是那樣。理由：你是表達，並且是聲音。第一個理由成立。理由：因為你是執著的表達，所以是具有法相的。無法承認，因為你是自相聲音。

【English Translation】 Thesis: 'The sound produced by 'I',' is a subject possessing the property. Reason: Because you are not a non-implicative negative exclusion term, but an implicative negative exclusion term. Establishment of the reason: Because you are a term that excludes 'not produced sound' and only indicates 'produced sound,' therefore it is a subject possessing the property. If the root (thesis) is accepted, then it is so. Reason: Because you are a non-implicative negative exclusion term that is directly combined with the object to be excluded. If it is said that the reason is accepted, then, although the three exclusions are definitely different when viewed from the characteristics and the basis of characteristics separately, in general, the three exclusions do not contradict each other. If it is a word of expression, then it is universally true that all three words of exclusion are included, because it is said that 'all words have the object to be excluded as their essence'. Also, regarding the statement 'sound is impermanent': It has both the ability to prove that sound is impermanent and the ability to negate that sound is permanent. Reason: Because 'even if one sound is spoken, it has two kinds of abilities, negation and proof'. If you accept, then it has the ability to prove that sound is impermanent. The reason is established. If you accept, then, regarding the statement 'sound is impermanent,' you do not have the ability to prove that sound is impermanent. Reason: Because you are a statement that only states 'sound is impermanent' without stating the proof that sound is impermanent. (If you say so), then it is not pervasive in the root. The knowable is like a vast and boundless realm of activity, the knower is like a jewel in the sky with a radiant halo, and the way of knowing is like the brilliance of blooming flowers in spring. This well-spoken ornament of generalities was composed by me. The object of knowledge, the mind of the knower, the way of understanding, the general and the specific, appearance and elimination, the meaning to be expressed, the word of expression, and the essence of understanding, this well-spoken generality was composed by Nagarjuna. Here, in the words of the great scholar Gowo Rapjampa: 'The actual object of expression is pervaded by the common characteristic, the other object of expression is pervaded by the self-characteristic, and the actual object of expression of the word of expression is pervaded by the common characteristic.' Although the view of the scriptures is consistent, please think a little. If it is a word of expression, then it is universally pervaded by the common characteristic. Reason: Because any of the three, name, word, and letter, is pervaded by the common characteristic. Accept the reason. If you accept, then the sound that has become the expression of attachment, the self-characterized, is so. The reason is established. If it is not established, then it is so. Reason: You are an expression, and you are a sound. The first reason is established. Reason: Because you are an expression of attachment, therefore it is a subject possessing the property. It cannot be accepted, because you are a self-characterized sound.

---

ཕྱིར་རོ། །ཅི་གསུང་གཟུ་བོར་ལན་སྨྲོས་ཤིག ཡང་བུམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྤྱི་མཚན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྗོད་བྱེད་སྒྲའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བུམ་པ་ཞེས་པའི་སྒྲའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་དངོས་ཀྱི་གོ་བར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཁྱོད་དངོས་སུ་གོ་ནུས་ཀྱི་མིང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་ བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བུམ་པ་དངོས་སུ་གོ་ནུས་ཀྱི་མིང་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བུམ་པའི་དངོས་མིང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། བུམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཅེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་མིང་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བདག་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་བུམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་དངོས་ཀྱི་བསྟན་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-644 འདིར་མ་ཁྱབ་ཟེར་ལོ། །འོ་ན་བུམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེའི་དངོས་ཀྱི་བསྟན་བྱ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེའི་ཞེན་པའི་བསྟན་བྱ་ཡིན་པ་གང་ཞིག དེའི་དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་ན། དེའི་ཞེན་ པའི་བརྗོད་བྱ་མ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲའི་ཞེན་པའི་བསྟན་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་གི་གནམ་ལྕགས་རིགས་པའི་ཐོག་མདའ་ནི། །འཕྲོག་བྱེད་ སྙིང་གི་མེ་ལོང་ལ་འཕངས་པས། །གངས་ཅན་རྟོག་གེའི་སྤྱི་བོ་རབ་འབིགས་པའི། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་སྲས་བཅས་བདག་སྐྱོངས་ཤིག། །། ༄། །འབྲེལ་བའི་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ། བཞི་པ་འགལ་བ་དང་འབྲེལ་བ་རྟོག་ཚུལ་འཆད་པ་ལ་གཉིས། འབྲེལ་བ་ བཤད་པ་དང་། འགལ་བ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། དོན་ལ་འབྲེལ་བ་དགག་པ། བློ་ངོར་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་པ། འབྲེལ་བ་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དོན་ལ་བདག་གཅིག་ གི་འབྲེལ་བ་དགག་པ་དང་། དོན་ལ་དེ་བྱུང་གི་འབྲེལ་བ་དགག་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། བྱས་མི་རྟག་ལྟ་བུའི་འབྲེལ་བ་དོན་ལ་མེད་དེ་བྱས་མི་རྟག་ལྟ་བུ་དོན་ལ་གཅིག་ཡིན་པས་ གཉིས་སུ་མེད་ལ། གཉིས་མ་ཡིན་པ་ལ་འབྲེལ་བ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། མེ་དུ་ལྟ་བུའི་འབྲེལ་བ་དོན་ལ་མ་གྲུབ་སྟེ། མེ་དུ་གཉིས་གཅིག་དངོས་པོར་ཡོད་དུས་སུ་ཅིག་ཤོས་དངོས་པོར་མེད་པ་གང་ཞིག 2-645 དངོས་པོ་དང་དངོས་མེད་ལ་དེ་འབྱུང་འབྲེལ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་བློ་ངོར་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་པ་ལ་གཉིས། བློས་སྦྲེལ་ཚུལ་དང་། འབྲེལ་བའི་རྣམ་གཞག་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སེལ་ངོར་ བདག་གཅིག་གི་འབྲེལ་བ་འཇོག་སྟེ། སྒྲའི་སྟེང་དུ་བྱས་མི་རྟག་གི་ལྡོག་ཆ་སོ་སོར་ཕྱེ་ནས། བྱས་མི་རྟག་རང་བཞིན་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་རྟོག་ངོར་བྱས་མི་རྟག་བདག་གཅིག་ཏུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ། སེལ་ངོར་དེ་བྱུང་

【現代漢語翻譯】 返回！請公正地回答我的問題。再說，瓶子（Bhumpa，泛指一切瓶狀物）是所立宗（Chos Chan，被討論的對象），因為你是共相（Chi Tsen，共同的性質或特徵）。因為你是能表達聲音的直接表達對象，因為你是『瓶子』這個聲音的直接表達對象，因為你是它的直接理解對象，因為它是你能夠直接理解的名字。如果這不成立，那麼，『瓶子』這個詞語是所立宗，因為你是能夠直接理解瓶子的名字，因為你是瓶子的真名。如果這不成立，那麼，瓶子是所立宗，因為稱你為『瓶子』的聲音是你的真名，因為你是無我（Dak মে，沒有固有的自我或本質）。再說，瓶子是所立宗，因為你是『瓶子』這個聲音的直接表達對象，因為你是它的直接指示對象。 這裡有人說沒有遍及性（Ma Khyap Zer Lo，邏輯術語，指前提不能完全包含結論）。那麼，瓶子是所立宗，因為你不是它的直接指示對象，因為你是它的執著（Shen Pa，一種心理狀態，指對某事物產生強烈的依戀或迷戀）的指示對象。如果是它的直接表達對象，那麼它就不是執著的表達對象。如果第一個不成立，那麼，『瓶子』這個聲音有執著的指示對象。誰的鐵箭是理性的開端？射向奪取之心的鏡子，刺穿雪域邏輯的頭頂，薩迦（Sa kya，藏傳佛教的一個主要派別）的至尊及其聖子們，請守護我！ 關聯的理解方式的解釋：第四部分是解釋如何理解矛盾和關聯，分為兩部分：解釋關聯和解釋矛盾。第一部分有三點：駁斥事物上的關聯，確立意識中的關聯，解釋確定關聯的量（Tsad Ma，有效的認知手段）。第一部分有兩點：駁斥事物上的同一本質的關聯，駁斥事物上的因果關聯。第一點是：如『所作』（Chyas，被製造的事物）和『無常』（Mi Tag，變化無常的）這樣的關聯在事物上是不存在的，因為『所作』和『無常』在事物上是同一的，沒有二元性，而沒有二元性就不可能有聯繫。第二點是：如『火』（Me）和『煙』（Du）這樣的關聯在事物上是不成立的，因為當火和煙兩者都存在於同一事物中時，另一個就不存在於該事物中。事物和非事物之間不可能存在因果關係。 第二部分是確立意識中的關聯，分為兩點：意識如何連線，以及解釋關聯的分類。第一點是：在區分上確立同一本質的關聯，即在聲音上區分『所作』和『無常』的不同方面，然後在認為『所作』和『無常』本質相同的心識中，將『所作』和『無常』視為同一本質。同樣地，在區分上確立因果

【English Translation】 Return! Answer my question fairly. Furthermore, a vase (Bhumpa, generally referring to all vase-like objects) is the subject of the proposition (Chos Chan, the object being discussed), because you are a universal (Chi Tsen, a common nature or characteristic). Because you are the direct object of expression of the expressing sound, because you are the direct object of expression of the sound 'vase,' because you are its direct object of understanding, because it is the name by which you can be directly understood. If this is not established, then the word 'vase' is the subject of the proposition, because you are the name by which a vase can be directly understood, because you are the true name of the vase. If this is not established, then the vase is the subject of the proposition, because the sound that calls you 'vase' is your true name, because you are selfless (Dak মে, without inherent self or essence). Furthermore, the vase is the subject of the proposition, because you are the direct object of expression of the sound 'vase,' because you are its direct object of indication. Here someone says there is no pervasion (Ma Khyap Zer Lo, a logical term, referring to the premise not fully containing the conclusion). Then, the vase is the subject of the proposition, because you are not its direct object of indication, because you are the object of indication of its attachment (Shen Pa, a psychological state, referring to a strong attachment or fascination with something). If it is its direct object of expression, then it should not be the object of expression of attachment. If the first is not established, then the sound 'vase' has an object of indication of attachment. Whose iron arrow is the beginning of reason? Shot into the mirror of the heart of seizing, piercing the crown of the logic of the snowy land, the supreme Sa kya (Sa kya, a major school of Tibetan Buddhism) and his holy sons, please protect me! Explanation of how to understand relations: The fourth part is explaining how to understand contradiction and relation, divided into two parts: explaining relation and explaining contradiction. The first part has three points: refuting relation in things, establishing relation in consciousness, and explaining the valid means (Tsad Ma, valid means of cognition) for determining relation. The first part has two points: refuting the relation of the same essence in things, and refuting the causal relation in things. The first point is: relations such as 'produced' (Chyas, something that is made) and 'impermanent' (Mi Tag, changing) do not exist in things, because 'produced' and 'impermanent' are the same in things, without duality, and there can be no relation without duality. The second point is: relations such as 'fire' (Me) and 'smoke' (Du) are not established in things, because when both fire and smoke exist in the same thing, the other does not exist in that thing. There can be no causal relation between things and non-things. The second part is establishing relation in consciousness, divided into two points: how consciousness connects, and explaining the classification of relations. The first point is: establishing the relation of the same essence in distinction, that is, distinguishing the different aspects of 'produced' and 'impermanent' on the sound, and then in the consciousness that considers 'produced' and 'impermanent' to be of the same essence, regarding 'produced' and 'impermanent' as the same essence. Similarly, establishing causal in distinction

---

འབྲེལ་འཇོག་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ། མེ་དུ་སྔ་ཕྱི་སོ་སོར་ཕྱེ་ནས་དེ་གཉིས་རྫས་ཐ་དད་དུ་འཛིན་པའི་རྟོག་ངོར་མེ་དུ་དེ་བྱུང་འབྲེལ་དུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར་ རོ། །གཉིས་པ་ནི། འབྲེལ་བ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཆོས་དེ་འབྲེལ་ཡུལ་དུ་མི་འདོར་བ་དེ། ཆོས་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། འདིར་ཁ་ཅིག འབྲེལ་བའི་སྒྲུབ་བྱེད་ དགོད་པ་ན། ཁྱོད་ཆོས་དེ་དང་ཐ་དད། ཆོས་དེ་མེད་ན་ཁྱོད་མེད་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཟེར་བ་ནི། བསྡུས་པ་སྨྲ་བ་དག་གི་བབ་ཅོལ་ཡིན་གྱི། སྙིང་པོ་ཅི་ཡང་མེད་དེ། འོ་ན། དངོས་ པོའི་རྒྱུ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་པོ་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོའི་རྒྱུ་དང་ཐ་དད། དེ་མེད་ན་ཁྱོད་མེད་དགོས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས། འདོད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོའི་རྒྱུ་དང་བདག་གཅིག་ཏུ་འབྲེལ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། 2-646 ཁྱོད་དང་འབྲེལ་བ་གང་ཞིག དེ་དང་དེ་བྱུང་འབྲེལ་མིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཁྱོད་དེ་དང་བདག་ཉིད་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་ གང་ཞིག དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་རྫས་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཁྱོད་དངོས་པོའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། ། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། བདག་གཅིག་འབྲེལ་དང་། དེ་བྱུང་འབྲེལ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱོད་ཆོས་དེ་དང་རང་བཞིན་གཅིག་པའི་སྒོ་ནས་ཆོས་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་འབྲེལ་ ཡུལ་དུ་མི་འདོར་བ་དེ། ཁྱོད་ཆོས་དེ་དང་བདག་གཅིག་འབྲེལ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་བདག་གཅིག་འབྲེལ། མཚན་མཚོན་གྱི་བདག་གཅིག་འབྲེལ། སྤྱི་བྱེ་བྲག་ གི་བདག་གཅིག་འབྲེལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བྱས་མི་རྟག་གི་འབྲེལ་བ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། བློ་ཡུལ་དུ་བྱར་རུང་དང་ཤེས་བྱའི་འབྲེལ་བ་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་ནི། དངོས་པོའི་འབྲེལ་བ་ལྟ་ བུ་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་བཤད་པ་ལ་གསུམ། མཚན་ཉིད་བསྒྲུབ་པ། མཚན་གཞི་ངོས་བཟུང་བ། གང་གིས་ངེས་པའི་ཚུལ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། བདག་གཅིག་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་བྱེད་དང་། 2-647 དེ་བྱུང་གི་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་བྱེད་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཐ་སྙད་སྒྲུབ་ཀྱི་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་བྱེད་དང་། དོན་སྒྲུབ་ཀྱི་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་བྱེད་གཉིས། དང་པོ་ནི། མཚན་མཚོན་ལ་སྦྱར་ན། མཚོན་བྱའི་མིང་དང་། མཚན་ཉིད་ཀྱི་དོན་གཉིས། མིང་དོན་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་རྟོག་ངོར། མཚན་མཚོན་གཉིས་ལ་བདག་གཅིག་འབྲེལ་བ་གྲུབ་ཅིང་། སྤྱི་བྱེ་བྲག་ལྟ་བུ་ལ་སྦྱར་ན། ལྡོག་པ་གཉིས་ཚོགས་དང་། ལྡོག་པ་ཆིག་རྐྱང་ གཉིས་གཅིག་ཏུ་འཛིན་པའི་རྟོག་ངོར། སྤྱི་བྱེ་བྲག་

【現代漢語翻譯】 關係也存在，因為在概念上，火的先後被區分開來，並被認為是兩種不同的實體，因此，火的先後被認為是因果關係。 第二，關係有定義和分類兩種。第一，某個事物不放棄作為關係的對象，這是該事物與關係相關的定義。這裡有些人提出建立關係的論證，說：『你與該事物不同，如果該事物不存在，你必須不存在。』這只是那些喜歡簡潔表達的人的隨意之言，沒有任何意義。那麼，事物的因，作為有法，你與事物相關，因為你與事物的因不同，如果它不存在，你必須不存在。』承認這個理由。如果承認，那麼你與事物的因在本體上是同一關係，因為你和它的關係不是因果關係。如果承認，那麼你和它是同一本體。因此，如果承認，那麼你和事物是同一實體，因為你就是事物。』這無法承認，因為你和它是不同的實體，因為你是有法。如果後者不成立，那麼你就是事物的結果。 第二，分類包括本體同一關係和因果關係兩種。第一種，本體同一關係，包括定義和分類兩種。第一，你與該事物在本質上是同一的，因此該事物不放棄作為你的關係對象，這是你與該事物本體同一關係的定義。第二，分類包括本體不可分的本體同一關係、名稱與所指的本體同一關係、一般與特殊的本體同一關係這三種。第一種，如所作與無常的關係。第二種，如可作為意識對象與所知的關係。第三種，如事物的關係。 第三，關於建立關係的量，分為三種：建立定義、識別基礎、以及如何確定。第一，包括建立本體同一關係的量和建立因果關係的量兩種。第一，包括建立名稱關係的量和建立意義關係的量兩種。第一，應用於名稱與所指時，名稱的名稱和定義的意義，在概念上將名稱和意義視為一體，從而在名稱與所指之間建立了本體同一關係。應用於一般與特殊時，在概念上將兩種對立的集合和兩種單一的對立視為一體，從而在一般與特殊之間建立了關係。

【English Translation】 A relation also exists because, conceptually, the earlier and later fires are distinguished and considered as two different entities; therefore, the earlier and later fires are considered to be in a causal relationship. Second, a relation has two aspects: definition and classification. First, that a thing does not abandon being the object of a relation is the definition of that thing being related to the relation. Here, some people propose establishing an argument for relation, saying: 'You are different from that thing; if that thing does not exist, you must not exist.' This is merely the casual talk of those who like concise expressions and has no meaning whatsoever. Then, the cause of a thing, as the subject, you are related to the thing because you are different from the cause of the thing, and if it does not exist, you must not exist.' The reason is accepted. If accepted, then you and the cause of the thing are in the same entity relationship because the relationship between you and it is not a causal relationship. If accepted, then you and it are the same entity. Therefore, if accepted, then you and the thing are the same substance because you are the thing.' This cannot be accepted because you and it are different entities because you are the subject. If the latter is not established, then you are the result of the thing. Second, the classification includes two types: identity relation and causal relation. The first type, identity relation, includes two aspects: definition and classification. First, you and that thing are the same in nature, so that thing does not abandon being the object of your relation; this is the definition of your identity relation with that thing. Second, the classification includes identity relation where the entities are inseparable, identity relation of name and referent, and identity relation of general and specific. The first type is like the relation between what is made and impermanence. The second type is like the relation between what can be an object of consciousness and what is knowable. The third type is like the relation of things. Third, regarding the valid means of establishing relations, there are three aspects: establishing the definition, identifying the basis, and how to determine it. First, it includes two types: the valid means of establishing identity relation and the valid means of establishing causal relation. First, it includes two types: the valid means of establishing name relation and the valid means of establishing meaning relation. First, when applied to name and referent, the name of the name and the meaning of the definition, conceptually considering the name and meaning as one, thereby establishing an identity relation between the name and the referent. When applied to general and specific, conceptually considering the collection of two opposites and the two single opposites as one, thereby establishing a relation between the general and the specific.

---

ལ་བདག་གཅིག་གི་འབྲེལ་བ་གྲུབ་ཀྱི། དོན་ལ་མཚན་མཚོན་དང་། སྤྱི་བྱེ་བྲག་ལ་བདག་གཅིག་གི་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པའི་ངེས་པ་མེད་དེ། མཚན་མཚོན་ དང་སྤྱི་བྱེ་བྲག་དོན་ལ་མ་གྲུབ་པ་མང་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་དོན་སྒྲུབ་ཀྱི་འབྲེལ་བ་སྒྲུབ་བྱེད་ལ། རྩ་བའི་རྟགས་དགོད་པ། མ་ངེས་པ་སྤང་པ། དེའི་དགོས་པ་བཤད་པ་ དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བསྒྲུབ་བྱ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པ་ལ། བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ། དཔེར་ན་བུམ་པ་བཞིན། སྒྲ་ཡང་བྱས་སོ་ཞེས་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་ རྗེས་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ལྟོས་མེད་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་འགོད་པ་དང་། ལྡོག་ཁྱབ། བསྒྲུབ་བྱེད་གནོད་པ་ཅན་གྱི་རྟགས་ཡང་དག་འགོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རང་ལས་ཕྱིས་འབྱུང་གི་རྒྱུ་དོན་གཞན་ལ་ལྟོས་མེད་དུ་འཇིག་ན་རང་གྲུབ་ཙམ་ནས་འཇིག་ངེས་ཡིན་པས་ཁྱབ། 2-648 དཔེར་ན་ཀློག་བཞིན། མྱུ་གུ་ཡང་རང་ལས་ཕྱིས་འབྱུང་གི་རྒྱུ་དོན་གཞན་ལ་ལྟོས་མེད་དུ་འཇིག་གོ་ཞེས་པའི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་བཀོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་པ་ངེས་ པར་བྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི་དོན་བྱེད་ནུས་སྟོང་ཡིན་ན། བྱས་སྟོང་ཡིན་པས་ཁྱབ། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་བཞིན། དབང་ཕྱུག་རྟག་པའི་སྒྲ་དོན་ཡང་དོན་བྱེད་ནུས་པས་སྟོང་ངོ་ཞེས་པའི་སྒྲུབ་ ངག་ཡང་དག་བཀོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། རྟག་ན་མ་བྱས་པས་ཁྱབ་པ་ངེས་པར་བྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་དགོས་པ་ནི། དེ་འདྲའི་རྗེས་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་བཀོད་པ་ལ་ དགོས་པ་ཡོད་དེ། བུམ་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པ་ཡིན་ཡང་། འཇིག་རྒྱུ་དང་འཕྲད་ན་འཇིག་མ་འཕྲད་ན་མི་འཇིག་པའི་སྒོ་ནས་བྱས་ན་མི་རྟག་པས་ཁྱབ་པར་འདོད་པའི་ལོག་རྟོག་གི་གཉེན་ པོར་བཀོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་འདྲའི་ལྡོག་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་བཀོད་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། རྡུལ་ཕྲན་འགའ་ཞིག་ནི་བྱས་པ་ཡིན་ཡང་། འཇིག་རྒྱུ་དང་ཕྲད་པའི་ཚེའང་ མི་འཇིག་པའི་སྒོ་ནས། རྟག་ན་མ་བྱས་པས་མ་ཁྱབ་པར་འདོད་པའི་ལོག་རྟོག་གི་གཉེན་པོར་བཀོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ཡང་། རིགས་གཏེར་ལས། དེས་ན་ལོག་རྟོག་རྣམ་གཉིས་ཀྱི། །གཉེན་པོར་གཏན་ཚིགས་རྣམ་གཉིས་གསུངས། ། 2-649 ཞེས་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་དེ་བྱུང་གི་འབྲེལ་བ་ངེས་བྱེད་བཤད་པ་ལ་གཉིས། ངེས་བྱའི་རྒྱུ་འབྲས་བཤད་པ་དང་། ཇི་ལྟར་ངེས་ཚུལ་དངོས་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་རྒྱུ་བཤད་པ་དང་། འབྲས་ བུ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཕན་འདོགས་བྱེད་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། སྒྲའི་བརྗོད་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། ངོ་བོའི་སྒོ་ ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། བྱེད་རྒྱུ་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བ་དང་། །སྐལ་མཉམ་མ

【現代漢語翻譯】 確實，可以建立名稱和所指之間的單一實體關係。然而，沒有必要在意義上建立名稱、符號以及一般和特定之間的單一實體關係，因為名稱、符號以及一般和特定在意義上有很多不成立的情況。第二，在建立因果關係時，有三個方面：確立根本的理由、消除不確定性以及解釋其必要性。首先，爲了證明聲音是無常的，需要確立一個正確的論證：『凡是造作的，都是無常的，例如瓶子。聲音也是造作的。』第二，確立一個正確的理由，即後續周遍的建立不需要依賴其他因素；確立反向周遍；確立一個有害於所證立的理由。首先，如果一個事物在自身之後產生，並且其毀滅不依賴於其他因素，那麼它必然會在自身成立的同時毀滅，這是周遍的。例如，閃電。通過確立一個正確的論證：『幼苗在自身之後產生，並且其毀滅不依賴於其他因素』，可以確定『凡是造作的，都是無常的』這樣的周遍。其次，如果事物沒有作用，那麼它就是非造作的，這是周遍的。例如，虛空。通過確立一個正確的論證：『自在天的聲音沒有作用』，可以確定『凡是常駐的，都是非造作的』這樣的周遍。第三，確立這樣一個後續周遍的論證是有必要的，因為即使瓶子等事物是造作的，但它們在遇到毀滅的因緣時才會毀滅，沒有遇到就不會毀滅，因此需要消除『凡是造作的，都是無常的』這種錯誤的觀念。同樣，確立這樣一個反向周遍的論證也是有必要的，因為有些微塵即使是造作的，但在遇到毀滅的因緣時也不會毀滅，因此需要消除『凡是常駐的，就不是造作的』這種錯誤的觀念。正如《理智寶藏》中所說：『因此，爲了對治兩種錯誤的觀念，宣說了兩種理由。』 第二，解釋如何確定因果關係，分為兩部分：解釋需要確定的因果關係，以及解釋如何確定。第一部分分為解釋原因和解釋結果。第一部分又分為定義和分類。首先，定義：有益於產生結果的事物是原因。其次，分類分為從聲音表達方式的角度分類和從本質的角度分類。首先，從聲音表達方式的角度分為：俱生因和同類因。

【English Translation】 Indeed, a single entity relationship can be established between a name and its referent. However, there is no necessity to establish a single entity relationship between names, symbols, and the general and specific in terms of meaning, because there are many cases where names, symbols, and the general and specific are not established in meaning. Second, in establishing causality, there are three aspects: establishing the fundamental reason, eliminating uncertainty, and explaining its necessity. First, to prove that sound is impermanent, it is necessary to establish a correct argument: 'Whatever is created is impermanent, like a pot. Sound is also created.' Second, establishing a correct reason that the establishment of subsequent pervasion does not depend on other factors; establishing reverse pervasion; establishing a reason that is harmful to what is being proven. First, if a thing arises after itself and its destruction does not depend on other factors, then it will necessarily be destroyed as soon as it is established, this is pervasive. For example, lightning. By establishing a correct argument: 'A sprout arises after itself and its destruction does not depend on other factors,' it can be determined that 'Whatever is created is impermanent' is pervasive. Second, if things have no function, then they are uncreated, this is pervasive. For example, space. By establishing a correct argument: 'Ishvara's sound has no function,' it can be determined that 'Whatever is permanent is uncreated' is pervasive. Third, it is necessary to establish such a subsequent pervasive argument, because even though pots and other things are created, they will be destroyed when they encounter the causes of destruction, and will not be destroyed if they do not encounter them, so it is necessary to eliminate the false notion that 'Whatever is created is impermanent.' Similarly, it is necessary to establish such a reverse pervasive argument, because some atoms, even though they are created, will not be destroyed even when they encounter the causes of destruction, so it is necessary to eliminate the false notion that 'Whatever is permanent is not created.' As it is said in the Treasury of Reasoning: 'Therefore, to counteract two kinds of false notions, two kinds of reasons are taught.' Second, explaining how to determine causality is divided into two parts: explaining the causality that needs to be determined, and explaining how to determine it. The first part is divided into explaining the cause and explaining the result. The first part is further divided into definition and classification. First, the definition: that which benefits the production of a result is a cause. Second, the classification is divided into classification from the perspective of sound expression and classification from the perspective of essence. First, from the perspective of sound expression, it is divided into: co-emergent cause and homogenous cause.

---

ཚུངས་པར་ལྡན་པ་དང་། །ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དང་རྣམ་སྨིན་ཏེ། །རྒྱུ་ནི་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་པ་ལྟར་དྲུག་ཡོད་ པའི། དོན་བྱེད་རྒྱུ་ལ། བྱེད་རྒྱུ་ནུས་མེད་དང་། བྱེད་རྒྱུ་ནུས་ཅན་གཉིས་ཡོད་པའི། དང་པོ་ནི། ནམ་མཁའ་བུམ་པའི་བྱེད་རྒྱུ་ནུས་མེད་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྒྱུ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་ པ་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་རྒྱུ་ནི། འབྱུང་འགྱུར་གྱི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་འབྱུང་བཞི་ཕན་ཚུན་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་རྒྱུ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། སྤྱིར་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་རྒྱུ་ཡིན་ན། རྒྱུ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ལ། ཆོས་དེའི་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་རྒྱུ་ཡིན་ན། ཆོས་དེའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། ཆོས་དེའི་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་རྒྱུ་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་དགོས། ཆོས་དེའི་རྒྱུ་ཡིན་ན། ཆོས་དེའི་སྔ་ལོགས་སུ་བྱུང་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-650 གསུམ་པ་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ནི། སྤང་བྱ་རིགས་ལྔ་དང་རིགས་སྔ་མས་ཕྱི་མའི་རྒྱུ་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཟག་མེད་ཀྱི་ལམ་སྔ་མས་ཕྱི་མའི་རྒྱུ་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཟག་མེད་ཀྱི་ ལམ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་མ་གཏོགས་པའི་འདུས་བྱས་ཡིན་ན། ཁྱོད་ཀྱི་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་ཡོད་པས་ཁྱབ་ཅེས་བྱའོ། །བཞི་པ་མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་ནི། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་འཁོར་དུ་བྱུང་ བའི་སེམས་བྱུང་རྣམས། མིག་གི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ཡང་སྤྱིར་མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ན། རྒྱུ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཀྱང་། ཆོས་དེའི་མཚུངས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ན། ཆོས་དེའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་དགོས་ཏེ། དེ་ཡིན་ན་དེ་དང་དུས་མཉམ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་པ་ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་ནི། སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་དུ་གྱུར་པའི་མ་རིག་པས། རང་འབྲས་ཉོན་མོངས་གཞན་ གྱི་རྒྱུ་བྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་ཡིན་ན། ཉོན་མོངས་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཀུན་འགྲོའི་རྒྱུ་འདི་ནི། སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུའི་ནང་ཚན་ཡིན་ནོ། །དྲུག་པ་རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་ནི། དགེ་ བ་ཟག་བཅས་དང་། མི་དགེ་བ་རྣམས། རང་འབྲས་བདེ་འགྲོ་དང་། ངན་འགྲོའི་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུའི་རྒྱུ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྣམ་སྨིན་གྱི་རྒྱུ་འདི་ལ་ཟག་བཅས་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །དེས་ན་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས། 2-651 རྒྱུ་དྲུག་ཆར་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་པར་ཁས་ལེན་ལ། མདོ་སྡེ་པའི་སྐབས་འདིར། རྒྱུ་དྲུག་གི་ཐ་སྙད་ཙམ་ཁས་ལེན་ཀྱང་། དངོས་བཏགས་འབྱེད་ཚུལ་སྔ་མ་ལྟར་ཤེས་དགོས་ཏེ། རྒྱུ་འབྲས་དུས་མཉམ་ཁས་ལེན་ པ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས་དང་། མི་ལེན་པ་མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། རྒྱུ་རྐྱེན། དམིགས་རྐྱེན། བདག་རྐྱེན། མཚུངས་པ་དེ་མ་ཐག་རྐྱེན་དང་བཞི། དེ་བཞི་ཡང་བསྡུས་ན། ཉེར་ལེན་གྱི་རྒ

【現代漢語翻譯】 如頌云：『等起與俱轉，以及異熟因，因即是六種。』如是，能作之因有六種。 于能作因中，有無勢能作因與有勢能作因兩種。初者，如虛空為瓶之無勢能作因，是因之假立。 二者，俱生之因，如成為生起之因的四大，是互相俱生之因。一般而言，若是俱生之因，則周遍是自性因。若是彼法之俱生之因，則周遍不是彼法之因，因為若是彼法之俱生之因，則必須與彼法同時。若是彼法之因，則必須在彼法之前生起。 三者，等分之因，如所斷五部與前部為後部之因，又如無漏道之前者為後者之因。若是無漏道之第一剎那以外的有為法，則周遍有汝之等分之因。 四者，相應之因，如眼識之眷屬所生之心所，是眼識之相應之因。一般而言，若是相應之因，則周遍是因。若是彼法之相應之因，則不必是彼法之因，因為若是，則必須與彼法同時。 五者，普行之因，如苦所斷之無明，成為自果其他煩惱之因。若是普行之因，則周遍是煩惱。此普行之因，是等分之因的內涵。 六者，異熟之因，如善有漏與不善，是自果善趣與惡趣之異熟果之因。此異熟之因，周遍是有漏。 因此，有部宗承認六因皆是自性因。然經部宗於此，僅承認六因之名相，然應知曉如前者之實體與假立之區分方式。承認因果同時是有部宗之宗義，不承認者是經部宗之宗義。 二、從體性之門區分，則有因、緣，所緣緣，增上緣，等無間緣四種。 此四者若攝略，則為近取之因。

【English Translation】 As it is sung: 'Co-emergent and concurrent, and the ripening cause, cause is of six kinds.' Thus, there are six kinds of operative causes. Among operative causes, there are powerless operative causes and powerful operative causes. The former is like space being the powerless operative cause of a vase, which is a nominal cause. The second is the co-emergent cause, such as the four elements that become the cause of arising, being mutually co-emergent causes. Generally, if it is a co-emergent cause, then it is pervasively a nature cause. If it is a co-emergent cause of that dharma, then it is pervasively not a cause of that dharma, because if it is a co-emergent cause of that dharma, then it must be simultaneous with that dharma. If it is a cause of that dharma, then it must arise before that dharma. The third is the equal share cause, such as the five categories to be abandoned and the former category being the cause of the latter, and like the former of the undefiled paths being the cause of the latter. If it is a conditioned phenomenon other than the first moment of the undefiled path, then it is pervaded by having your equal share cause. The fourth is the corresponding cause, such as the mental factors arising in the retinue of eye consciousness, being the corresponding cause of eye consciousness. Generally, if it is a corresponding cause, then it is pervasively a cause. If it is a corresponding cause of that dharma, then it need not be a cause of that dharma, because if it is, then it must be simultaneous with that dharma. The fifth is the pervasive cause, such as ignorance to be abandoned by seeing suffering, becoming the cause of other afflictions of its own result. If it is a pervasive cause, then it is pervasively an affliction. This pervasive cause is within the content of the equal share cause. The sixth is the ripening cause, such as virtuous contaminated and non-virtuous, being the cause of the ripening result of happy and unhappy migrations. This ripening cause is pervasively contaminated. Therefore, the Vaibhashikas assert that all six causes are nature causes. However, in this context of the Sutrantikas, only the terms of the six causes are acknowledged, but one should know the distinction between entity and imputation as before. Acknowledging the simultaneity of cause and effect is the tenet of the Vaibhashikas, and not acknowledging it is the tenet of the Sutrantikas. Secondly, distinguishing from the perspective of essence, there are four: cause, condition, objective condition, dominating condition, and immediately preceding condition. These four, when condensed, are the proximate cause.

---

ྱུ་དང་། ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་གཉིས་སུ་འདུས་པས་དེ་གཉིས་ལ་མཚན་ཉིད་དང་མཚན་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་འབྲས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་རང་སྟོབསས་ཀྱི་ཕན་ འདོགས་བྱེད། ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད། རང་འབྲས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཕན་འདོགས་བྱེད་དེ། ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་གྱི་མཚན་ཉིད། མཚན་གཞི་རིམ་བཞིན། ནས་ཀྱི་ས་བོན་དེ། རང་འབྲས་ནས་ མྱུག་གི་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུ་དང་། ཆུ་ལུད་སོགས་དེའི་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་འབྲས་བུ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཕན་གདགས་བྱ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། སྒྲའི་བརྗོད་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། དངོས་འབྲས་དང་། བརྒྱུད་འབྲས་གཉིས། གཉིས་པ་ལ། བདག་འབྲས། སྐྱེས་བུ་བྱེད་འབྲས། རྒྱུ་མཐུན་གྱི་འབྲས་བུ་དང་། 2-652 བྲལ་འབྲས། རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་དང་ལྔ། དང་པོ་ནི། མིག་གི་རྣམ་ཤེས་མིག་དབང་གཟུགས་ཅན་པའི་བདག་འབྲས་ཡིན་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། མཐོང་ལམ་སྡུག་བསྔལ་ཆོས་བཟོད་དེ། སྦྱོར་ལམ་ཆོས་ མཆོག་གི་སྐྱེས་བུ་བྱེད་འབྲས་ཡིན་པ་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་ནི། ཚེ་རིང་བ་དེ་སྲོག་གཅོད་སྤངས་པའི་དགེ་བའི་རྒྱུ་མཐུན་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ། བཞི་པ་ནི། མཐོ་རིས་ཀྱི་ལུས་རྟེན་ དེ། རང་རྒྱུ་དགེ་བའི་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྔ་པ་ནི། སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱི་བྲལ་འབྲས་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས། བྲལ་འབྲས་ འབྲས་བུ་མཚན་ཉིད་པར་ཁས་ལེན་ཡང་། མདོ་སྡེ་པའི་སྐབས་འདིར་ཁས་མི་བླང་སྟེ། བྱེ་སྨྲ་བས། འདུས་མ་བྱས་སུ་གྱུར་པའི་རྒྱུ་འབྲས་ཁས་ལེན། མདོ་སྡེ་པས་དེ་ཁས་མི་ལེན་པར་རྒྱུ་འབྲས་ བུ་འདུས་བྱས། དངོས་པོ་རྣམས་དོན་གཅིག་ཏུ་འདོད་པ་ལགས་སོ། །གཉིས་པ་ངེས་ཚུལ་འཆད་པ་ལ། སྔོན་མཐའ་མ་ངེས་པའི་རྒྱུ་འབྲས་ངེས་ཚུལ་དང་། ཕྱི་མཐའ་མ་ངེས་པའི་རྒྱུ་འབྲས་ངེས་ཚུལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དམིགས་པ་སྔོན་འགྲོ་ཕྲུགས་གསུམ་གྱིས་ངེས་པར་བྱེད་དེ། དང་པོར་འབྲས་བུ་དུ་བ་སྐྱེ་བར་མཐོང་། དེ་རྗེས་རྒྱུ་མེ་མ་མཐོང་། དེ་རྗེས་འབྲས་བུ་དུ་བ་མ་མཐོང་བའི་ངེས་བྱེད་གསུམ་གྱིས་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-653 གཉིས་པ་ནི་མ་དམིགས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྲུགས་གསུམ་གྱིས་ངེས་པར་བྱེད་དེ། དང་པོར་ས་ཕྱོགས་དག་པར་མེ་དུ་གཉིས་མ་དམིགས། དེ་རྗེས་མེ་དམིགས། དེ་རྗེས་དུ་བ་དམིགས་པའི་ངེས་བྱེད་ གསུམ་གྱིས་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བའི་གཉིས་པ་འབྲེལ་བའི་མཚན་གཞི་ནི། རང་མཚན་རྐྱང་བ་དང་། སྒྲ་དོན་རྐྱང་བ་ལ་འབྲེལ་བ་མི་འཇོག་གི མེ་དུ་གཉིས་ཀྱི་དོན་སྤྱི་ལ་མེ་དུ་གཉིས་ སུ་འཁྲུལ་ནས་འཛིན་པའི་སེལ་ངོར་མེ་དུའི་འབྲེལ་བ

【現代漢語翻譯】 因和俱生緣二者合在一起，這兩者有體相和所依兩個方面。第一，對自果的本體，以自身的力量施加利益，是近取因的體相。對自果的差別，以自身的力量施加利益，是俱生緣的體相。所依依次是：例如，青稞的種子，是自果青稞苗的近取因；水肥等，是它的俱生緣。第二，對於果，有體相和分類兩個方面。第一，被施加利益，是它的體相。從本體的角度分類，和從聲音表達方式的角度分類，有兩種。第一種，有真實果和間接果兩種。第二種，有士夫果、等流果、增上果、離系果、異熟果五種。第一，眼識是眼根和色法的士夫果。第二，見道苦法智忍，是加行道世第一法的士夫果。第三，長壽是斷除殺生的善業等流果。第四，天界的身體，是自身善業的異熟果。第五，分別簡擇滅是無間道的離系果。分別說者（Vaibhashika）承認離系果是果的體相，但經部師（Sautrantika）在此不承認，分別說者承認成為非為之法的因果，但經部師不承認這一點，認為因果和事物是一體的。第二，講述確定方式，有尚未確定的前際因果的確定方式，和尚未確定的后際因果的確定方式兩種。第一，通過緣、先導、次第三種方式來確定，首先看到果煙產生，之後沒有看到因火，之後通過沒有看到果煙的三種確定方式來確定。第二，通過不緣作為先導的三種方式來確定，首先在乾淨的地方沒有看到火和煙，之後看到火，之後看到煙的三種確定方式來確定。根本的第二，關聯的所依是，不建立自相單獨和聲音意義單獨的關聯，對於火和煙的共同意義，在區分誤認為火和煙二者的對境時，有火煙的關聯。

【English Translation】 Cause and Co-existent Condition are combined into two, and these two have two aspects: definition and basis. First, to benefit the essence of its own result with its own power is the definition of the substantial cause. To benefit the distinction of its own result with its own power is the definition of the co-existent condition. The bases are in order: For example, the seed of barley is the substantial cause of its own result, the barley sprout; water and fertilizer, etc., are its co-existent conditions. Second, for the result, there are two aspects: definition and classification. First, to be benefited is its definition. There are two types of classification: from the perspective of essence and from the perspective of sound expression. The first type has two kinds: actual result and indirect result. The second type has five kinds: Adhipati-phala (dominating result), Purushakara-phala (man-made result), Samanantara-phala (homogeneous result), Viprayukta-phala (result of separation), and Vipaka-phala (result of maturation). First, eye consciousness is the Adhipati-phala of the eye faculty and visible form. Second, the Kshanti of Suffering Dharma in the Path of Seeing is the Purushakara-phala of the Supreme Dharma in the Path of Application. Third, longevity is the Samanantara-phala of the virtuous act of abandoning killing. Fourth, the body of the heavenly realm is the Vipaka-phala of one's own virtuous karma. Fifth, Nirodha-satya (cessation) is the Viprayukta-phala of the Path of No-Interruption. The Vaibhashikas (a school of Buddhism) acknowledge the Viprayukta-phala as the definition of a result, but the Sautrantikas (another school of Buddhism) do not acknowledge it here. The Vaibhashikas acknowledge cause and effect that have become unconditioned, but the Sautrantikas do not acknowledge this, considering cause and effect and phenomena to be one and the same. Second, explaining the method of ascertainment, there are two types: the method of ascertaining cause and effect of an uncertain prior limit, and the method of ascertaining cause and effect of an uncertain posterior limit. First, it is ascertained through the three aspects of object, antecedent, and sequence. First, one sees the result, smoke, arise. Then, one does not see the cause, fire. Then, it is ascertained through the three ascertainments of not seeing the result, smoke. Second, it is ascertained through the three aspects of non-perception as an antecedent. First, in a clean place, one does not perceive both fire and smoke. Then, one perceives fire. Then, it is ascertained through the three ascertainments of perceiving smoke. The fundamental second, the basis of relation, is that a relation is not established for a self-character alone or a sound meaning alone. For the general meaning of fire and smoke, in distinguishing the object that mistakenly apprehends them as fire and smoke, there is a relation of fire and smoke.

---

་འཇོག་པ་ཙམ་ཡིན་ནོ། ། རྩ་བའི་གསུམ་པ་ངེས་བྱེད་ཀྱི་བློ་དངོས་ནི། མངོན་རྗེས་ཀྱི་ཚད་མ་རྐྱང་པ་དང་། དཔྱོད་པ་རྐྱང་པས་ངེས་པར་ བྱེད་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཚད་མས་དྲངས་ནས་སྐྱེས་པའི་རྟོག་དཔྱོད་དམ་བཅད་ཤེས་ཀྱིས། འབྲེལ་བ་གཙོ་བོར་ངེས་པར་བྱེད་པ་ལགས་སོ། །དེ་དག་ལ་དོགས་པ་འདི་ལྟར་གཅོད་དགོས་ཏེ། དོན་དམ་པར་ འབྲེལ་བ་གྲུབ་པར་ཐལ། དོན་དམ་པར་མེ་དུའི་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དོན་དམ་པར་དུ་བ་དེ་མེ་ལ་དེ་བྱུང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དོན་དམ་པར་དུ་བ་མེའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། དོན་དམ་པར་དུ་བ་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་། དོན་དམ་པར་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པར་ཐལ། དོན་དམ་པར་བདག་གཅིག་གི་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དོན་དམ་པར་བྱས་མི་རྟག་བདག་གཅིག་ཏུ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-654 དོན་དམ་པར་བྱས་མི་རྟག་བདག་ཉིད་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དོན་དམ་པར་བྱས་མི་རྟག་རང་བཞིན་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དོན་དམ་པར་བྱས་མི་རྟག་གཉིས་ཡོད་པ་གང་ཞིག དོན་དམ་པར་བྱས་ མི་རྟག་རང་བཞིན་ཐ་དད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དོན་དམ་པར་བྱས་མི་རྟག་གཉིས་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་དོན་དམ་པར་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པར་ཐལ། དོན་དམ་ པར་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དོན་དམ་པར་རྒྱུ་འབྲས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། དོན་དམ་པར་དུ་བ་མེའི་འབྲས་བུ་དང་། དོན་དམ་པར་བྱས་མི་རྟག་རང་བཞིན་གཅིག་པ་ཙམ་ ཡིན་མོད། དོན་དམ་པར་དུ་བ་མེ་ལ་འབྲེལ་བ་དང་། དོན་དམ་པར་བྱས་པ་མི་རྟག་པ་ལ་འབྲེལ་ཞེས་ཁས་མི་བླང་སྟེ། འབྲེལ་བ་བློས་སྒྲོ་བཏགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དོན་ དམ་པར་དུ་བ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མེ་ལ་འབྲེལ་བར་ཐལ། ཁྱོད་མེའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། དེ་འདྲ་ཆོས་ཅན། སྐྱོན་ཅན་ཡིན་པས་སྙིང་པོ་མེད་དོ། །ཡང་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་མེད་ན་ཁྱོད་ མེད་དགོས་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་འབྲེལ་བར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། 2-655 ཁྱོད་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། ཆོས་དེ་ཡོད་པར་རྟོགས་པའི་དབང་མངོན་དང་། ཆོས་དེ་ མེད་པར་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ལ་སྣང་བ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ལ་སྣང་བ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་ པོ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཚད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ཆོས་ཅན།

【現代漢語翻譯】 僅僅是安放而已。 根本的第三點，決定的智慧真實是：並非僅僅通過現量和比量的量，或者僅僅通過分析來決定，而是通過量所引導而產生的分別念或決斷識，主要決定關係。 對於這些，需要這樣斷除疑惑：從勝義諦上來說，關係成立，因為從勝義諦上來說，火和煙的關係成立；因為從勝義諦上來說，煙與火具有彼生關係；因為從勝義諦上來說，煙是火的果；因為從勝義諦上來說，煙是果。 同樣，從勝義諦上來說，關係成立，因為從勝義諦上來說，一體的關係成立；因為從勝義諦上來說，所作和無常具有一體關係；因為從勝義諦上來說，所作和無常本體是一；因為從勝義諦上來說，所作和無常自性是一。 從勝義諦上來說，所作和無常有什麼是二者都有的呢？因為從勝義諦上來說，所作和無常不是自性各異的。如果後者不成立，那麼從勝義諦上來說，所作和無常將成為實體各異。 同樣，從勝義諦上來說，關係成立，因為從勝義諦上來說，因果關係成立。如果說從勝義諦上來說，因果成立，那麼從勝義諦上來說，煙是火的果，並且從勝義諦上來說，所作和無常僅僅是自性相同，但不會承認從勝義諦上來說，煙與火有關係，或者從勝義諦上來說，所作與無常有關係，因為關係是心識假立的。 如果說，那麼從勝義諦上來說，煙，作為法，你必然與火有關聯，因為你是火的果。這樣說，這樣的法，是有過失的，沒有意義。 又說，如果你的因不存在，那麼你必然不存在，因為你是事物。這樣的推論有周遍，因為你與你的因有關聯，因為你是事物。這樣的推論有周遍，因為你是你的因的果，因為你是事物。 如果根本上承認，顯現於證悟該法存在的現量，以及顯現於證悟該法不存在的比量中的任何一個量，作為法，必然是這樣的，因為它是這樣的。如果不成立，那麼顯現於任何一個量中的法，你必然是事物，因為你是識，因為你是量，因為你是現量。如果不成立，那麼任何一個量，作為法。

【English Translation】 It is merely placing it. The fundamental third point, the actual determining wisdom, is: it is not determined solely by direct perception and inference, or solely by analysis, but by the conceptual analysis or decisive knowledge that arises from being guided by valid cognition, primarily determining the relationship. Regarding these, doubts must be dispelled as follows: In ultimate truth, the relationship is established, because in ultimate truth, the relationship between fire and smoke is established; because in ultimate truth, smoke has a 'born from that' relationship with fire; because in ultimate truth, smoke is the result of fire; because in ultimate truth, smoke is the result. Similarly, in ultimate truth, the relationship is established, because in ultimate truth, the relationship of one entity is established; because in ultimate truth, 'produced' and 'impermanent' have a relationship of one entity; because in ultimate truth, 'produced' and 'impermanent' are one in essence; because in ultimate truth, 'produced' and 'impermanent' are one in nature. What is it that 'produced' and 'impermanent' both have in ultimate truth? Because in ultimate truth, 'produced' and 'impermanent' are not of different natures. If the latter is not established, then in ultimate truth, 'produced' and 'impermanent' would become distinct entities. Similarly, in ultimate truth, the relationship is established, because in ultimate truth, the cause-and-effect relationship is established. If it is said that in ultimate truth, cause and effect are established, then in ultimate truth, smoke is the result of fire, and in ultimate truth, 'produced' and 'impermanent' are merely the same in nature, but it is not accepted that in ultimate truth, smoke has a relationship with fire, or that in ultimate truth, 'produced' has a relationship with 'impermanent', because the relationship is imputed by the mind. If it is said, then in ultimate truth, smoke, as a phenomenon, you must be related to fire, because you are the result of fire. Saying so, such a phenomenon is flawed and meaningless. Again, if your cause does not exist, then you must not exist, because you are a thing. There is pervasion in this consequence, because you are related to your cause, because you are a thing. There is pervasion in this consequence, because you are the result of your cause, because you are a thing. If it is fundamentally accepted, the phenomenon appearing to a valid cognition that realizes the existence of that phenomenon, or the phenomenon appearing to an inference that realizes the non-existence of that phenomenon, as a phenomenon, it must be so, because it is so. If it is not established, then the phenomenon appearing to a valid cognition that has become either of those, you must be a thing, because you are consciousness, because you are a valid cognition, because you are direct perception. If it is not established, then any valid cognition, as a phenomenon.

---

ཁྱོད་ལ་སྣང་བ་མངོན་ སུམ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་མངོན་སུམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དབང་མངོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཆོས་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཡོད་པར་རྟོགས་པའི་དབང་མངོན་དང་། ཁྱོད་མེད་པར་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་གང་ རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་དབང་མངོན་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡོད་པར་རྟོགས་པའི་དབང་མངོན་ཡོད། ཁྱོད་མེད་པར་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། ཆོས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་འདོད་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། རི་བོང་རྭ་ཡོད་པར་རྟོགས་པའི་དབང་མངོན་དང་། རི་བོང་རྭ་མེད་པར་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ལ་སྣང་བ་མེད་པར་ཐལ། 2-656 དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ལ་སྣང་བའི་རྒྱུ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས། མ་གྲུབ་ན་དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ལ་སྣང་བ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་མེད་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་སྣང་བ་རྟག་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རྗེས་དཔག་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། རི་བོང་རྭ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཡོད་པར་རྟོགས་པའི་དབང་མངོན་དང་། ཁྱོད་མེད་པར་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་དེ། རྗེས་དཔག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཡོད་པར་ རྟོགས་པའི་དབང་མངོན་མེད། ཁྱོད་མེད་པར་རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། རྟགས་གཉིས་པ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོང་དུ་འདོད་ན། དེ་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་སྣང་བ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཤེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐལ་འགྱུར་གྱི་རྩ་བ་རང་དེ་ལ་མ་ཁྱབ་ན། གོང་གི ཆོས་དེ་ཡོད་པར་རྟོགས་པའི་དབང་མངོན་དང་། ཆོས་དེ་མེད་པར་ རྟོགས་པའི་རྗེས་དཔག་གང་རུང་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་འབྲེལ་བར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སྔར་བཞིན། འདོད་ན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་མེད་ན་ཁྱོད་མེད་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། 2-657 ཁྱོད་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་སོ། །འདོད་ན་སྔར་བཞིན། དེ་ལ་མ་ཁྱབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དང་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པར་ཐལ། ཁྱོད་ ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་མེད་ན་ཁྱོད་མི་འབྱུང་བའི་འབྲེལ་བ་གྲུབ་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་མེད་ན་ཁྱོད་མེད་དགོས་པར་ཐལ་ལོ། །ཡང་། བྱས་རྟགས་ཀྱི་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་ལ་བརྟེན་ནས། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་ཁྱབ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན།

【現代漢語翻譯】 立宗：你顯現為現量，因為你是現量，因為你是根現量。 如果未成立，則法即有法：你成為證知存在的根現量，或者成為證知不存在的比量中的任何一個量，因為存在證知你存在的根現量，不存在證知你不存在的比量，因為你存在。 如果未成立，則法即有法：你存在，因為你存在。 如果承認根本，則所知即有法：對於證知兔角存在的根現量，或者證知兔角不存在的比量中的任何一個量，沒有顯現，因為對於成為任何一個量的量，沒有顯現的因。 如果承認周遍，如果未成立，則成為任何一個量的量的顯現即有法：你沒有因，因為你是常法。 如果未成立，則成為任何一個量的量即有法：你的顯現是常法，因為你是分別念，因為你是比量。 如果未成立，則兔角即有法：成為證知你存在的根現量，或者證知你不存在的比量中的任何一個量的那個量，是比量，因為不存在證知你存在的根現量，存在證知你不存在的比量。 第二個因（指不存在）成立，因為你不存在。 如果承認前者，則成為任何一個量的量即有法：你有顯現，因為你是知識。 如果周遍沒有包括反駁的根本，則前述的法，即成為證知存在的根現量，或者證知不存在的比量中的任何一個量即有法：你與你的因相關聯，因為你是實事。 因如前述。如果承認，則如果你的因不存在，則你不存在是周遍的，因為你與你的因相關聯。承認因。如果承認，則如前述。 如果沒有包括它，則它即有法：你和你的因不存在，則成立不生的關係，因為你與你的因相關聯。 如果承認，則如果你的因不存在，則成立你不生的關係，因為承認。如果承認，則如果你的因不存在，則你必須不存在。 此外，以所作性之因成立聲是無常的后隨遍，依賴於成立語的正確性，因此，以所作性之因成立聲是無常的，也是確定后隨遍的補特伽羅。

【English Translation】 Thesis: You appear as direct perception because you are direct perception, because you are sense direct perception. If not established, then the dharma is the subject: you become either the sense direct perception that cognizes existence or the inference that cognizes non-existence, because there is a sense direct perception that cognizes your existence, and there is no inference that cognizes your non-existence, because you exist. If not established, then the dharma is the subject: you exist because you exist. If the root is accepted, then knowable is the subject: for the direct perception that cognizes the existence of a rabbit's horn, or the inference that cognizes the non-existence of a rabbit's horn, there is no appearance, because for the valid cognition that becomes either one, there is no cause for appearance. If the pervasion is accepted, if not established, then the appearance of the valid cognition that becomes either one is the subject: you have no cause because you are permanent. If not established, then the valid cognition that becomes either one is the subject: your appearance is permanent because you are conceptual, because you are inference. If not established, then the rabbit's horn is the subject: the valid cognition that becomes either the sense direct perception that cognizes your existence or the inference that cognizes your non-existence is inference, because there is no sense direct perception that cognizes your existence, and there is an inference that cognizes your non-existence. The second reason (referring to non-existence) is established because you do not exist. If the former is accepted, then the valid cognition that becomes either one is the subject: you have appearance because you are knowledge. If the root of the consequence does not include it, then the aforementioned dharma, which is the valid cognition that becomes either the sense direct perception that cognizes existence or the inference that cognizes non-existence, is the subject: you are related to your cause because you are a real entity. The reason is as before. If accepted, then if your cause does not exist, then your non-existence is pervasive because you are related to your cause. The reason is accepted. If accepted, then as before. If it does not include it, then it is the subject: if you and your cause do not exist, then the relationship of non-arising is established because you are related to your cause. If accepted, then if your cause does not exist, then the relationship of your non-arising is established because it is accepted. If accepted, then if your cause does not exist, then you must not exist. Furthermore, the subsequent pervasion that establishes sound as impermanent through the reason of being produced relies on the correctness of the establishing statement, therefore, the person who ascertains the subsequent pervasion that establishes sound as impermanent through the reason of being produced is also such a person.

---

བྱས་རྟགས་ ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྡོག་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པར་ཐལ། དེས་ན་ལོག་རྟོག་རྣམ་གཉིས་ཀྱི། །གཉེན་ པོར་གཏན་ཚིགས་རྣམ་གཉིས་གསུངས། །ཞེས་པའི་གཞུང་གི་བསྟན་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་འདྲའི་གཞི་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྡོག་ཁྱབ་ མ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྡོག་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། 2-658 མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་ཁྱབ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་ གཞུང་དེའི་བསྟན་དོན་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། འོ་ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྡོག་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་ པར་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་གི་བྱེད་ལས་རྫོགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་ པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་ཁྱབ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ལྡོག་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་གང་ཟག་ཀྱང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་མེད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། སྔར་ལྟར་རོ། །རྩ་བར་འདོད་ན། བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་གང་ཟག་དང་། 2-659 བྱས་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྡོག་ཁྱབ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ངག་ཡང་དག་འགོད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པའི་གང་ཟག་གཉིས་དོན་གཅིག་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། གཉེན་པོར་གཏན་ ཚིགས་རྣམ་གཉིས་གསུངས། །ཞེས་པའི་རང་འགྲེལ་ལས། དེས་ན་འཇིག་པར་འདོད་པ་ལ་གནོད་པ་ཅན་མི་འཇུག མི་འཇིག་པར་འདོད་པ་ལ་ལྟོས་མེད་མི་འཇུག་པས། ཡུལ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་ གཞུང་དོན་མ་གྲུབ་པར་ཐལ་ལོ། །ཟེར་ན་གཟུ་བོས་ལན་ཅི་སྨྲ་སོམས་ཤིག་གོ། །། ༄། །འགལ་བའི་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ། གཉིས་པ་འགལ་བའི་རྣམ་གཞག་འཆད་པ

【現代漢語翻譯】 如果有人提出一個論點，聲稱存在一個共同的基礎，即某人既適合於正確地陳述一個論證，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的，又適合於反駁其反向蘊含，那麼這是恰當的。 這是爲了確立經文的要點，即『對於兩種錯誤的觀念，已經闡述了兩種對治的理由』。 如果接受這一點，那麼，作為具有這種共同基礎的人，你必然是一個不確定『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）證明聲音是無常的反向蘊含的人，因為你適合於正確地陳述一個論證，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的反向蘊含。 如果接受這一點，那麼你必然不是一個確定這一點的人，因為你是一個確定『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）證明聲音是無常的後向蘊含的人，因為你是一個有法。 爲了確立根本經文的要點，如果不承認這一點，那麼，如果一個人適合於正確地陳述一個論證，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的後向蘊含，那麼他必然適合於正確地陳述一個論證，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的反向蘊含。 因為如果一個人完成了正確陳述一個論證的工作，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的後向蘊含，那麼就不存在他適合於正確地陳述一個論證的情況，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的。 因為如果一個人確定了『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）證明聲音是無常的後向蘊含，那麼就不存在他也適合於正確地陳述一個論證，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的反向蘊含的情況。 如果不成立，那就和以前一樣。如果接受根本，那麼，適合於正確地陳述一個論證，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的後向蘊含的人，和適合於正確地陳述一個論證，以通過『所作性』（བྱས་རྟགས，hetu）來證明聲音是無常的反向蘊含的人，必然是同一件事。 因為你接受這一點。如果接受這一點，那麼，在自釋中，『對於兩種錯誤的觀念，已經闡述了兩種對治的理由』，經文的要點就不會成立，因為『因此，對於想要毀滅的事物，不會允許有害的事物進入；對於想要不毀滅的事物，不會允許漠不關心的事物進入。因此，它們是不同的對象。』 如果有人這樣說，那麼公正的人會怎麼回答呢？ 現在，解釋矛盾的理解方式。 第二，解釋矛盾的範疇。

【English Translation】 If someone proposes an argument claiming a common basis, that someone is suitable for correctly stating an argument to prove that sound is impermanent through 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu), and also suitable for refuting its reverse implication, then this is appropriate. This is to establish the point of the scripture, 'For two kinds of wrong views, two kinds of counteracting reasons have been explained.' If you accept this, then, as a person with such a common basis, you must be someone who is uncertain about the reverse implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent, because you are suitable for correctly stating an argument to prove that sound is impermanent through 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu). If you accept this, then you must not be someone who is certain about this, because you are someone who is certain about the forward implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent, because you are a subject. To establish the point of the root scripture, if you do not concede this, then, if someone is suitable for correctly stating an argument to prove the forward implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent, then he must be suitable for correctly stating an argument to prove the reverse implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent. Because if someone has completed the work of correctly stating an argument to prove the forward implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent, then there is no basis for him to be suitable for correctly stating an argument to prove that sound is impermanent. Because if someone has ascertained the forward implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent, then there is no basis for him to also be suitable for correctly stating an argument to prove the reverse implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent. If it is not established, then it is as before. If you accept the root, then the person who is suitable for correctly stating an argument to prove the forward implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent, and the person who is suitable for correctly stating an argument to prove the reverse implication of 'what is made' (བྱས་རྟགས，hetu) proving that sound is impermanent, must be the same thing. Because you accept this. If you accept this, then, in the self-commentary, the point of the scripture, 'For two kinds of wrong views, two kinds of counteracting reasons have been explained,' would not be established, because 'Therefore, for what is desired to be destroyed, harmful things are not allowed to enter; for what is desired not to be destroyed, indifferent things are not allowed to enter. Therefore, they are different objects.' If someone says this, then what would an impartial person say? Think about it! Now, explaining the way of understanding contradiction. Second, explaining the categories of contradiction.

---

་ལ། འགལ་བ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་གི་ གནོད་བྱ་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་དེ། རང་གི་གནོད་བྱ་དེ་དང་འགལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། སྒྲའི་བརྗོད་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད། འགལ་བ་གནས་པའི་ཡུལ། གནོད་བྱ་ལྡོག་པའི་དུས། འགལ་བ་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་བཤད་པ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱ་དང་འགལ་བ་གང་ཞིག ཁྱོད་ དང་ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱ་གཉིས་ཀ་དངོས་པོར་གྲུབ་པ་དེ། ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ནི། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་འགལ་ཟླ་གཉིས་པོ་གང་རུང་ཡིན་ན། 2-660 དངོས་པོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། འགལ་ཟླ་དངོས་པོར་མ་གྲུབ་པ་ལ་ལྷན་ཅིག་འགྲོགས་མི་འགྲོགས་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ལ་འགལ་ཟླ་གཉིས་པོ་ཕན་ ཚུན་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་གང་རུང་ཡིན་པ་ཞིག་ངེས་པར་དགོས་ཤིང་། དེ་ཡང་ལམ་པ་ལ། རང་ལ་བརྟེན་ནས་རང་གི་གནོད་བྱའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བྱེད་པ་དེ། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་ འགལ་ཟླར་གྱུར་པའི་གནོད་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད། རང་གི་གནོད་བྱེད་ལ་བརྟེན་ནས་རང་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེས་པ་དེ། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་འགལ་ཟླར་གྱུར་པའི་གནོད་བྱའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། བེམ་པོར་གྱུར་པའི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དང་། ཤེས་པར་གྱུར་པའི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཚ་རེག་དེ། ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་ རེག་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དེ། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་ བྱེད། བྱ་རོག་དང་། འུག་པ་ལྟ་བུ་ནི། ཕན་ཚུན་ཞེ་འགྲས་པ་ཙམ་ལས། གཅིག་གིས་གཅིག་ཤོས་ནུས་མེད་དུ་བྱེད་མི་ནུས་པས། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་གནོད་བྱ་ལྡོག་པའི་དུས་ལ། 2-661 བེམ་པོར་གྱུར་པའི་གནོད་བྱ་ལྡོག་པའི་དུས་དང་། ཤེས་པར་གྱུར་པའི་གནོད་བྱ་ལྡོག་པའི་དུས་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཚ་རེག་དེས། ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ལྡོག་པའི་དུས་ཡོད་དེ། སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལ་ཕྲད། གཉིས་པ་ལ་གནོད་བྱ་ནུས་ཆུང་དུ་བྱས། གསུམ་པ་ལ་གནོད་བྱའི་རྒྱུན་ལྡོག་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་། སྣང་མུན་གཉིས་ཀྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྣང་མུན་ལྟ་བུ་ནི། གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་འཕྲད་པ་མེད་པས། གནོད་བྱེད་སྣང་བ་སྐྱེས་ཙམ་ནས། གནོད་བྱ་མུན་པའི་རྒྱུན་ལྡོག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཤེས་པར་གྱུར་པའི་གནོད་བྱ་ལྡོག་དུས་ནི། སྒྲ་མི་རྟག་ པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 འགལ་བ་（Tibetan: འགལ་བ་, meaning: contradiction）有定義和分類兩種。 第一種是：對自己的損害對像造成損害，這就是與自己的損害對像相矛盾的定義。 第二種是分類，從本體的角度分類和從聲音表達方式的角度分類兩種。 第一種包括：定義、矛盾存在的地方、損害對像消失的時間、確定矛盾的量（ प्रमाण ）的闡述這四個方面。 第一是：任何與你的損害對像相矛盾的事物，你和你的損害對像兩者都成立為實有，這就是與你的損害對像不能共存的矛盾的定義。 第二是：如果是不共存矛盾的任何一個對立面，那麼它一定是實有，因為對於未成立為實有的對立面來說，討論是否共存是沒有意義的。 因此，對於不共存矛盾來說，兩個對立面必須是相互的損害對像或損害者之一。 具體來說：依靠自己使自己損害對象的延續無效，這就是成為不共存矛盾的對立面的損害者的定義；依靠自己的損害者使自己的延續無效，這就是成為不共存矛盾的對立面的損害對象的定義。 第二是分類：分為物質性的不共存矛盾和意識性的不共存矛盾兩種。 第一種是：熱觸，它與作為自己損害對象的冷觸是不共存矛盾，例如這樣。 第二種是：確定聲音是無常的定解，它與執著聲音為常的增益（ आरोप ）是不共存矛盾，例如這樣。 烏鴉和貓頭鷹等，僅僅是相互憎恨，不能使對方無效，因此不是不共存矛盾的定義所指。 第三是損害對像消失的時間：分為物質性的損害對像消失的時間和意識性的損害對像消失的時間兩種。 第一種是：熱觸，它有使作為自己損害對象的冷觸消失的時間，因為在第一剎那相遇，第二剎那使損害對象的力量減弱，第三剎那使損害對象的延續消失。 此外，像光明和黑暗這樣通過對立區分的光明和黑暗，由於損害對像和損害者沒有相遇，因此損害者光明產生時，就使損害對像黑暗的延續消失。 第二種是意識性的損害對像消失的時間：確定聲音是無常的定解的...

【English Translation】 Contradiction (Tibetan: འགལ་བ་) has two aspects: definition and classification. The first is: To harm one's own object of harm, that is the definition of contradicting one's own object of harm. The second is classification, which includes two types: classification based on essence and classification based on the mode of sound expression. The first includes four aspects: definition, the place where contradiction exists, the time when the object of harm ceases, and the explanation of the valid cognition ( प्रमाण ) that determines contradiction. The first is: Any contradiction to your object of harm, where both you and your object of harm are established as real, that is the definition of a contradiction that cannot coexist with your object of harm. The second is: If either of the two opposites of a non-coexisting contradiction is real, then it must be real, because it is not appropriate to discuss whether opposites that are not established as real coexist or not. Therefore, for non-coexisting contradictions, the two opposites must be either mutual objects of harm or harmer. Specifically: That which, relying on itself, renders the continuity of its object of harm ineffective is the definition of a harmer that is the opposite of a non-coexisting contradiction; that which, relying on its harmer, causes its own continuity to be born ineffective is the definition of an object of harm that is the opposite of a non-coexisting contradiction. The second is classification: There are two types of non-coexisting contradictions: material and cognitive. The first is: Heat touch, which is a non-coexisting contradiction with cold touch, which is its object of harm, like that. The second is: The ascertainment that sound is impermanent, which is a non-coexisting contradiction with the imputation ( आरोप ) of holding sound to be permanent, like that. Crows and owls, etc., are merely mutually hateful, and cannot render each other ineffective, so they are not defined by the definition of non-coexisting contradictions. The third is the time when the object of harm ceases: There are two types: the time when the material object of harm ceases and the time when the cognitive object of harm ceases. The first is: Heat touch, which has a time when the cold touch, which is its object of harm, ceases, because it meets in the first moment, weakens the object of harm in the second moment, and causes the continuity of the object of harm to cease in the third moment. Furthermore, like light and darkness, which are distinguished by opposition, since the object of harm and the harmer do not meet, the harmer, light, arises and causes the continuity of the object of harm, darkness, to cease. The second is the time when the cognitive object of harm ceases: The ascertainment that sound is impermanent...

---

ིས། རང་གི་བྱེད་པ་མ་ཉམས་བར་དུ། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ལྡོག་པ་ཡིན་ལ། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་གྱུར་པའི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ནི། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་གྱི་ས་བོན་ལ་གནོད་པ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་ ལྡོག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཞིབ་མོའི་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱིས་དཔྱད་ན། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་བསྡུས་པའི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དང་། 2-662 མི་སློབ་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་གྱི་ས་བོན་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་ཞེས་ཁས་བླང་པར་བྱའོ། ། བཞི་པ་འགལ་བ་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ ཚད་མ་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། དོན་ལ་འགལ་བ་དགག བློ་ངོར་འགལ་བ་བཞག ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་དངོས་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། དོན་དམ་པར་ཚ་གྲང་གཉིས་འགལ་བ་མ་ཡིན་ ཏེ། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་ཡོད་དུས། གནོད་བྱ་གྲང་རེག་མ་སྐྱེས། དུས་མཉམ་པའི་ཚ་གྲང་གཉིས་འགལ་འབྲེལ་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། འོན་ཀྱང་བློ་ངོར་ཚ་གྲང་འགལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཚ་གྲང་གཉིས་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་དུ་འཛིན་པའི་རྟོག་ངོར་ཚ་གྲང་གཉིས་འགལ་བར་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། ཚ་གྲང་གཉིས་འགལ་བར་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་ཡོད་དེ། ཐོག་མར་ཚ་གྲང་ གཉིས་ཀ་མ་དམིགས། དེ་ནས་གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་དམིགས། དེ་ནས་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་མ་དམིགས་པའི་ཚད་མས་དྲངས་པའི་རྟོག་དཔྱོད་ཀྱིས་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་འཆད་པ་ལ། གཅིག་དང་ཐ་དད་ཀྱི་རྣམ་གཞག ཐ་དད་ལ་འགལ་འབྲེལ་འཇོག་ཚུལ། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་དངོས་བཤད་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། ཆོས་དེ་དང་དངོས་མིང་གཅིག་གིས་གོ་བར་བྱ་བ་དེ། ཆོས་དེ་དང་གཅིག་གི་མཚན་ཉིད། 2-663 གཅིག་ལ་དབྱེ་ན། ལྡོག་པ་གཅིག་དང་། རྫས་གཅིག་གཉིས། དང་པོའི་མཚན་ཉིད་སྔ་མ་དེས་ཆོག་གོ །གཉིས་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། ཆོས་དེ་དང་དངོས་རྒྱུ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་དེ། ཆོས་དེ་དང་རྫས་གཅིག་ གི་མཚན་ཉིད། ཡང་། ཆོས་དེ་དང་མིང་ཐ་དད་ཀྱིས་གོ་བར་བྱ་བ་དེ། ཆོས་དེ་དང་ཐ་དད་ཀྱི་མཚན་ཉིད། དེ་ལ་དབྱེ་ན་ལྡོག་པ་ཐ་དད་དང་། རྫས་ཐ་དད་གཉིས། དང་པོ་ནི། བྱས་མི་རྟག་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། ཀ་བུམ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཐ་དད་འགལ་འབྲེལ་འཇོག་ཚུལ་ནི། རྫས་ཐ་དད་གཞིར་གཞག་ལ། ཕན་ཚུན་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་གང་རུང་ཡིན་ན། འགལ་བར་འཇོག རྫས་ཐ་དད་གཞིར་བྱས་ལ། ཕན་གདགས་བྱ་འདོག་བྱེད་ཡིན་ན་འབྲེལ་བ་དང་། རྫས་ཐ་དད་གཞིར་བྱས་ལ། ཕན་ཚུན་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་དམ།

【現代漢語翻譯】 因此，通過不減損自身的作用，並通過消除產生常聲執著的增益，常聲執著得以止息。 而通過成為金剛喻定（Vajropama-samadhi）的無我智慧，通過損害對人我的執著的種子，對人我的執著得以止息。如果通過細緻的分析來觀察，那麼由金剛喻定所攝持的無我智慧與對人我的執著二者是互相矛盾的，並且由無學道所攝持的無我智慧與對人我的執著的種子二者也是互相矛盾的，這一點必須承認。 第四，解釋決定矛盾的量（pramana）。分為：遮破本體上的矛盾，安立意識上的矛盾，以及直接闡述決定矛盾的量三個方面。第一，從本體上來說，冷熱二者並非矛盾，因為當存在損害者熱觸時，被損害者冷觸不會產生，因此同時存在的冷熱二者沒有任何矛盾關係。第二，然而在意識上，冷熱二者是矛盾的，因為在將冷熱二者執著為損害者和被損害者的分別念中，冷熱二者被安立為矛盾。第三，存在決定冷熱二者矛盾的量，首先沒有緣取冷熱二者，然後緣取了損害者熱觸，之後沒有緣取被損害者冷觸，由量所引導的分別念通過推理來確定。 第二，解釋互相排斥的矛盾。分為：一與異的分類，安立異的矛盾關係的方式，以及直接闡述互相排斥的矛盾三個方面。第一，事物與以同一名稱所指代的，是事物與一的定義。一分為二：體性一和實體一。第一個的定義與之前的相同。第二個的定義是：事物與從同一原因產生的，是事物與實體一的定義。另外，事物與以不同名稱所指代的，是事物與異的定義。異也分為兩種：體性異和實體異。第一個，如所作與無常。第二個，如柱子與瓶子。第二，安立異的矛盾關係的方式是：在實體異的基礎上，如果互為損害者或被損害者，則安立為矛盾；在實體異的基礎上，如果互為利益或損害，則為關聯；在實體異的基礎上，如果互為損害者或被損害者，或者互為利益或損害，則既非矛盾也非關聯。

【English Translation】 Therefore, by not diminishing its own function, and by eliminating the proliferation of clinging to sound as permanent, the clinging to sound as permanent is ceased. And through the wisdom realizing selflessness that has become Vajropama-samadhi (金剛喻定，the diamond-like samadhi), by harming the seed of clinging to the self of a person, the clinging to the self of a person is ceased. If one observes through detailed analysis, then the wisdom realizing selflessness, which is encompassed by Vajropama-samadhi, and the clinging to the self of a person are mutually contradictory, and the wisdom realizing selflessness, which is encompassed by the path of no more learning, and the seed of clinging to the self of a person are also mutually contradictory, this must be acknowledged. Fourth, explaining the pramana (量，valid cognition) that determines contradiction. It is divided into: refuting contradiction in reality, establishing contradiction in the mind, and directly explaining the pramana that determines contradiction. First, in reality, heat and cold are not contradictory, because when the harmer, the touch of heat, is present, the harmed, the touch of cold, does not arise, therefore the simultaneous heat and cold have no contradictory relationship. Second, however, in the mind, heat and cold are contradictory, because in the conceptualization that grasps heat and cold as harmer and harmed, heat and cold are established as contradictory. Third, there is a pramana that determines that heat and cold are contradictory, first not focusing on both heat and cold, then focusing on the harmer, the touch of heat, then not focusing on the harmed, the touch of cold, the conceptual thought led by the pramana determines through reasoning. Second, explaining mutually exclusive contradiction. It is divided into: the classification of one and different, the way of establishing contradictory relationships of different things, and directly explaining mutually exclusive contradiction. First, that which is understood by the same name as that thing, is the definition of one with that thing. One is divided into two: identity of attribute and identity of substance. The definition of the first is sufficient with the previous one. The definition of the second is: that which is born from the same cause as that thing, is the definition of identity of substance with that thing. Also, that which is understood by a different name from that thing, is the definition of difference from that thing. It is divided into two: difference of attribute and difference of substance. The first is like 'produced' and 'impermanent'. The second is like 'pillar' and 'pot'. Second, the way of establishing contradictory relationships of different things is: on the basis of different substances, if they are mutually harmer or harmed, then they are established as contradictory; on the basis of different substances, if they are mutually beneficial or detrimental, then they are related; on the basis of different substances, if they are mutually harmer or harmed, or mutually beneficial or detrimental, then they are neither contradictory nor related.

---

ཕན་ཚུན་ཕན་གདགས་བྱ་དང་འདོགས་བྱེད་གང་ཡང་མ་ ཡིན་ན། འགལ་འབྲེལ་གང་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཐ་དད་ཙམ་དུ་འཇོག་པ་ནི། ཚད་མ་རིགས་པའི་གཏེར་གྱི་དགོངས་དོན་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། རིགས་གཏེར་ལས། ཐ་དད་ཕན་གནོད་འབྲེལ་དང་འགལ། ། གཉིས་ཀ་མིན་ན་ཐ་དད་ཙམ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་དངོས་བཤད་པ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱོད་ཆོས་དེ་དང་འགལ་བ་གང་ཞིག ཁྱོད་དང་ཆོས་དེ་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་པ་དེ། 2-664 ཁྱོད་ཆོས་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཕན་ཚུན་སྤངས་པའི་དངོས་འགལ་དང་ཕན་ཚུན་སྤངས་པའི་བརྒྱུད་འགལ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱོད་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་ ཀྱིས་ཁྱོད་མ་ཡིན་པ་འགོག་ནུས་པ་དེ། ཁྱོད་ཁྱོད་མ་ཡིན་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤངས་པའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། མཚན་གཞི་ནི། བྱས་པ་དེ། བྱས་པ་མིན་པ་དང་དངོས་འགལ་ཡིན་ པ་ལྟ་བུ་སྟེ། གཞི་གྲུབ་ན་ཁྱོད་ཁྱོད་མིན་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤངས་པའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །གཉིས་པ་ནི། ཁྱོད་ཡོད་པ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཀྱིས་ཁྱོད་མིན་པའི་ཁྱབ་བྱེད་འགོག་ནུས་པ་ དེ། ཁྱོད་ཁྱོད་མ་ཡིན་པའི་ཁྱབ་བྱེད་དང་ཕན་ཚུན་སྤངས་པའི་རྒྱུད་འགལ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མཚན་གཞི་ནི། བྱས་པ་དེ་རྟག་པ་དང་བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད་དོ། །གཉིས་ པ་སྒྲའི་བརྗོད་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ། ཚད་མས་གནོད་འགལ། ཐ་དད་གཞི་མཐུན་མི་སྲིད་པའི་འགལ་བ་དང་བཞི། དང་པོ་གཉིས་བཤད་ཟིན། གསུམ་པ་ ནི། གྲུབ་ཙམ་ནས་དམར་པོར་ངེས་པ་དེ། དམར་པོར་འགྱུར་བ་ཕྱིས་འབྱུང་རྐྱེན་ལ་ལྟོས་པ་དང་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །བཞི་པ་ནི། ཀ་བུམ་དང་། སྔོ་སེར་སོགས་ལྟ་བུ་སྟེ། 2-665 ཕན་ཚུན་སྤངས་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་དངོས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རིགས་པའི་གཏེར་ལས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དེ་དག་ལ་དོགས་པ་འདི་ལྟར་གཅོད་དགོས་ཏེ། ཆོས་དེ་དང་འགལ་བ་ ཡིན་ན། ཆོས་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དང་། ཆོས་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གང་རུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། ཆོས་དེ་དང་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤངས་ འག་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཆོས་དེ་དང་ཐ་དད་གཞི་མཐུན་མ་སྲིད་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོས་དེ་དང་འགལ་བའི་གོ་མི་ཆོད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་དེར་ཐལ། ཚད་མས་གནོད་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡིན་ ན། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཚད་མས་གནོད་པའི་འགལ་བ་སྤང་། །ཁྱབ་བྱེད་འགལ་བ་དམིགས་པར་འདུས། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། ཡོད་ པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བདག་སྐྱེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དང་། བདག་སྐྱེ་

【現代漢語翻譯】 如果彼此之間既不是施加利益也不是造成損害，而是僅僅作為互不相干的獨立存在，這便是《量理寶藏論》（Tshad ma rigs pa'i gter）的至高見解。如《理寶藏論》所說：『互異與利害相關聯，或相違，若非二者即僅為互異。』 第三，關於相互排斥的對立（phan tshun spang 'gal dngos）的闡述，包括定義和分類兩方面。首先是定義：『你（khyod）與該法（chos de）相反的事物，並且是遮止了你與該法同一性的互異，這便是你與該法相互排斥的對立的定義。』 其次是分類：分為相互排斥的直接對立（phan tshun spangs pa'i dngos 'gal）和相互排斥的間接對立（phan tshun spangs pa'i brgyud 'gal）兩種。第一種是：『你的存在（khyod yod pa）能夠排除你的非存在（khyod ma yin pa），這便是你與你的非存在相互排斥的直接對立的定義。』例如：『所作（byas pa）』與『非所作（byas pa min pa）』是直接對立的。如果基礎成立，則普遍成立你與你的非存在是相互排斥的直接對立。 第二種是：『你的存在能夠排除你的非存在的遍及因（khyod min pa'i khyab byed），這便是你與你的非存在的遍及因相互排斥的間接對立的定義。』例如：『所作』與『常（rtag pa）』是間接對立。 第二，從聲音表達方式的角度進行分類，分為：俱不併存的對立（lhan cig mi gnas 'gal）、相互排斥的對立、通過量（Tshad ma）妨害的對立（Tshad mas gnod 'gal）、以及不容許在同一基礎上存在差異的對立（tha dad gzhi mthun mi srid pa'i 'gal ba）四種。前兩種已經闡述完畢。第三種是：『僅僅通過成立就能確定為紅色（dmar po）的事物，與依賴於後來出現的導致變為紅色的條件（dmar por 'gyur ba phyis 'byung rkyen la ltos pa）的事物，是通過量妨害的對立。』 第四種是：如柱子和瓶子（ka bum）以及藍色和黃色（sngo ser）等，僅僅是相互排斥，而不是真正的相互排斥的對立。正如《理寶藏論》所說。 對於這些要點，需要這樣消除疑惑：如果與該法對立，那麼必然是與該法俱不併存的對立，或者與該法相互排斥的對立。如果與該法是通過量妨害的對立，那麼必然與該法是相互排斥的對立。僅僅是與該法不容許在同一基礎上存在差異，並不能構成與該法對立。第一個論證的理由是：如果是依賴於通過量妨害的對立的理由，那麼必然是依賴於相互排斥的對立的理由。因為：『通過量妨害的對立包含在排除遍及因的對立之中。』如果承認根本，那麼，『存在』作為所立宗，你與自生（bdag skye）是俱不併存的對立，並且自生

【English Translation】 If there is neither mutual benefit nor harm, but merely the establishment of distinct entities independent of each other, this is the supreme view of 'A Treasury of Reasoning' (Tshad ma rigs pa'i gter). As stated in 'A Treasury of Reasoning': 'Difference is related to benefit and harm, or contradiction; if neither, then merely difference.' Thirdly, regarding the explanation of mutually exclusive opposition (phan tshun spang 'gal dngos), there are two aspects: definition and classification. First, the definition: 'Whatever contradicts that phenomenon (chos de), and is a difference that precludes the identity of you (khyod) and that phenomenon, is the definition of mutually exclusive opposition between you and that phenomenon.' Secondly, the classification: There are two types: mutually exclusive direct opposition (phan tshun spangs pa'i dngos 'gal) and mutually exclusive indirect opposition (phan tshun spangs pa'i brgyud 'gal). The first is: 'Whatever your existence (khyod yod pa) is capable of excluding your non-existence (khyod ma yin pa), is the definition of mutually exclusive direct opposition between you and your non-existence.' For example, 'what is made (byas pa)' and 'what is not made (byas pa min pa)' are directly opposed. If the basis is established, then it is universally true that you and your non-existence are mutually exclusive direct opposites. The second is: 'Whatever your existence is capable of excluding the pervasive cause (khyab byed) of your non-existence, is the definition of mutually exclusive indirect opposition between you and the pervasive cause of your non-existence.' For example, 'what is made' and 'permanent (rtag pa)' are indirectly opposed. Secondly, classifying from the perspective of modes of expression, there are four types: mutually exclusive co-existence (lhan cig mi gnas 'gal), mutually exclusive opposition, opposition refuted by valid cognition (Tshad mas gnod 'gal), and opposition where difference on the same basis is impossible (tha dad gzhi mthun mi srid pa'i 'gal ba). The first two have already been explained. The third is: 'That which is determined to be red (dmar po) merely upon its establishment, and that which depends on later arising conditions that cause it to become red (dmar por 'gyur ba phyis 'byung rkyen la ltos pa), are opposites refuted by valid cognition.' The fourth is: such as a pillar and a vase (ka bum), and blue and yellow (sngo ser), etc., which are merely mutually exclusive, but not truly mutually exclusive opposites. As stated in 'A Treasury of Reasoning'. Regarding these points, doubts should be resolved as follows: If it is opposed to that phenomenon, then it must be either mutually exclusive co-existence with that phenomenon, or mutually exclusive opposition with that phenomenon. If it is opposition refuted by valid cognition with that phenomenon, then it must be mutually exclusive opposition with that phenomenon. Merely being incompatible with difference on the same basis with that phenomenon does not constitute opposition to that phenomenon. The reason for the first argument is: if it is a reason relying on opposition refuted by valid cognition, then it must be a reason relying on mutually exclusive opposition. Because: 'Opposition refuted by valid cognition is included in the opposition that excludes the pervasive cause.' If the root is accepted, then, 'existence' as the subject, you and self-arising (bdag skye) are mutually exclusive co-existence, and self-arising

---

དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གང་རུང་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བདག་སྐྱེ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས། རྟགས་དེར་ཐལ། ཁྱོད་བདག་སྐྱེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། རྣམ་འགྲེལ་ལས། འགལ་དེ་ཆོས་ལ་ཐ་དད་དམ། །ཐ་དད་མེད་ལ་རབ་སྦྱོར་ཏེ། །ཁ་བ་མེད་པར་སྒྲུབ་པ་ལ། །མེ་དང་སྐྱེ་བ་ཡོད་གནོད་བཞིན། ། 2-666 ཞེས་པའི་གཞུང་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དང་། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གང་རུང་གང་ཞིག ཕྱི་མ་མིན་ པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཁྱོད་དངོས་པོ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །དང་པོ་དངོས། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དང་བདག་སྐྱེ་གཉིས་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་དང་། བདག་སྐྱེ་གཉིས་དངོས་མེད་ཡིན་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ཟེར་ན། རྩ་བར་མ་ཁྱབ་ཟེར་བ་ལས་འོས་མེད་དེ། དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ པའི་ཚེ་ན་གཞན་ཡང་ཉོན་ཅིག བུམ་པ་ཚད་མས་མ་དམིགས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བུམ་པ་ཡོད་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བུམ་པས་དག་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་བུམ་པ་མེད་པར་གྱུར་ པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག བུམ་པ་ཡོད་པ་དེ་དེ་སྒྲུབ་ཀྱི་དགག་བྱའི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ དང་འགལ་བ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་སོང་། དང་པོ་དངོས། འདོད་ན། ཁྱོད་དངོས་པོར་ཐལ་ལོ། །ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཁྱོད་དང་བུམ་པ་ཡོད་པ་གཉིས་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-667 དེར་ཐལ། ཁྱོད་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་དང་དེ་གཉིས་ཀ་དངོས་མེད་དུ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། རྩ་བ་དེ་ལ་མ་ཁྱབ་ཟེར་ནའང་མི་ཐར་ཏེ། འོ་ན་ བུམ་པ་ཚད་མས་མ་དམིགས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བུམ་པས་དག་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་བུམ་པ་ཡོད་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་བུམ་པས་དག་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་བུམ་པ་དང་གནོད་བྱེད་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་འགོག་བྱེད་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བུམ་པས་དག་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་བུམ་པ་མེད་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོང་དུ་འདོད་ ན། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་འགལ་བ་གང་ཞིག ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་མིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གསལ་སྔར་བཞིན་བྱས་པས། གར་ཡང་སོང་བ་མེད་དོ། །གཞན་ཡང་། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་དངོས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་འགལ་བ་གང་ཞིག ཁྱོད་ཡིན་ན་རྟག་པ་མ་ཡིན་དགོས། རྟག་པ་ཡིན་ན། ཁྱོད་མ་ཡིན་དགོས། རྟག་པ་མ་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཡིན་ དགོས། ཁྱོད་མ་ཡིན་ན་ར

【現代漢語翻譯】 並且是相互排斥或相違中的一種，因為你與自生相違。遍（周遍性）成立。理由如下： 因為你對自生構成損害。如果不成立，理由如下：如《釋量論》所說：『相違於法是異體，非異體則為結合。如無冰雪欲證火，或如生有即是害。』 因為成立上述論典的意義。如果承認，那麼你就是互不相容的相違，因為你與它互不相容相違，並且是相互排斥相違中的一種，不是後者。如果承認，那麼你就是實有。第一種情況是實有。如果后一種情況不成立，那麼，作為所立宗，你與自生二者是被排除的異體，因為你與它是相互排斥相違的。不能承認，因為你和自生二者在非實有上是相同的。』如果這樣說，除了說根本不周遍之外別無選擇，如果不是這樣，那麼再聽著：瓶子的量未現，作為所立宗，你與瓶子存在相違，因為你是清凈處沒有瓶子的真實征相，瓶子存在是成立它的遮遣法。如果承認，那麼，作為所立宗，你就是互不相容的相違，因為你與它是相違的，你與它不是相互排斥相違的。周遍性成立。第一種情況是實有。如果承認，那麼你就是實有。如果后一種情況不成立，因為你和瓶子存在二者是被排除的異體。 理由如下：因為你和它是相互排斥相違的。不能承認，因為你和它二者都是非實有。如果說根本不周遍，也無法擺脫，那麼，瓶子的量未現，作為所立宗，你與清凈處瓶子存在相違，因為你對清凈處瓶子構成損害，因為你是遮遣它的真實征相，因為你是成立清凈處沒有瓶子的真實征相。如果像前面一樣承認，那麼就是互不相容的相違，因為你與它是相違的，你與它不是相互排斥相違的。像之前一樣清楚地說明理由，無論如何都無法擺脫。此外， 你與常法是直接相違的，因為你與常法是相違的，如果你是，那麼常法就不是；如果常法是，那麼你就不是；如果常法不是，那麼你就是；如果你不是，那麼常法就是。

【English Translation】 And it is either mutually exclusive or contradictory, because you contradict self-origination. The pervasion is established. The reason is as follows: Because you harm self-origination. If it is not established, the reason is as follows: As stated in the Pramanavarttika: 'Contradiction to a dharma is a different entity, non-different entities are combined. Like trying to prove fire without snow, or like birth having harm.' Because the meaning of the above scripture is established. If you admit, then you are an incompatible contradiction, because you are incompatible with it, and it is one of the mutually exclusive contradictions, not the latter. If you admit, then you are real. The first case is real. If the latter case is not established, then, as the subject, you and self-origination are different entities that are excluded, because you are mutually exclusive contradictions with it. It cannot be admitted, because you and self-origination are the same in non-reality.' If you say so, there is no choice but to say that the root is not pervasive, if not, then listen again: The measure of the pot is not apparent, as the subject, you contradict the existence of the pot, because you are the true sign of the absence of the pot in the clean place, and the existence of the pot is the dharma to be negated to establish it. If you admit, then, as the subject, you are an incompatible contradiction, because you contradict it, and you are not a mutually exclusive contradiction with it. The pervasion is established. The first case is real. If you admit, then you are real. If the latter case is not established, because you and the existence of the pot are different entities that are excluded. The reason is as follows: Because you and it are mutually exclusive contradictions. It cannot be admitted, because you and it are both non-real. If you say that the root is not pervasive, you cannot escape, then, the measure of the pot is not apparent, as the subject, you contradict the existence of the pot in the clean place, because you harm the pot in the clean place, because you are the true sign of negating it, because you are the true sign of establishing the absence of the pot in the clean place. If you admit as before, then it is an incompatible contradiction, because you contradict it, and you are not a mutually exclusive contradiction with it. The reason is clearly stated as before, and there is no escape anywhere. Furthermore, You are directly contradictory to permanence, because you are contradictory to permanence, if you are, then permanence is not; if permanence is, then you are not; if permanence is not, then you are; if you are not, then permanence is.

---

ྟག་པ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད། ཁྱོད་མ་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཆོས་དེ་དང་དངོས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 2-668 ཞེས་པའི་ཐལ་འགྱུར་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། བྱས་པ་ཆོས་ཅན། དེར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཕྱི་ མ་རྣམས་འབུད། འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་དངོས་འགལ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན། བྱས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤངས་པའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། རིགས་གཏེར་ལས། ཕན་ ཚུན་སྤངས་པ་དངོས་ལ་ནི། །རྟགས་དང་རྟགས་ཅན་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་བཤད་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་། མི་རྟག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱིས་རྟག་པ་འགོག་ནུས་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་ སྤངས་པའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། འདོད་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། མི་རྟག་པ་དེས། སྒྲའི་སྟེང་དུ་རྟག་པ་འགོག་ནུས་པར་ཐལ། དེས་རྟག་པ་འགོག་ནུས་པ་གང་ཞིག དེས་ནམ་མཁའི་ སྟེང་དུ་རྟག་པ་འགོག་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེས་སྒྲའི་སྟེང་དུ་མི་རྟག་པ་སྒྲུབ་ནུས་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། ། 2-669 འདོད་ན། མི་རྟག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་རྟག་པ་མ་ཡིན་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱི་རྟགས་ཀྱིས་སྒྲ་མི་རྟག་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱོགས་ཆོས་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྒྲ་ ཁྱོད་དུ་ངེས་ནས། སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་གང་ཟག་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྒྲ་ཁྱོད་དུ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་དགོས་ པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་། ཚ་རེག་དེ་ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་དེ་ནུས་མེད་དུ་ སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་དེ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་དེའི་རྒྱུ་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་དེ་ལ་ཕན་འདོགས་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ་ ལོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་། ཚ་རེག་དེ་ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་མིན་པར་ཐལ། དེ་དེ་དང་ལྷན་ ཅིག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འཕྲད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ད

【現代漢語翻譯】 因為必須是『是所作』的緣故。對於這個推論，遍佈是成立的。你（所作），如果你不是，那麼法就必須是（所作）。因為你與那個法是直接相違的。 對於這個推論，遍佈是成立的。如果承認，那麼以『所作』作為有法，那裡是成立的。因為那個緣故。第一個理由在那裡是成立的。因為你是成立聲音是無常的正確理由。後面的理由都去除。如果承認，那麼那個作為有法，你與常法不是直接相違的。因為你與常法是間接相違的，因為你是成立聲音是無常的正確理由。 如果不遍佈，那麼以『所作』作為有法，你不是成立聲音是無常的正確理由。因為你與常法是互相排斥的直接相違。遍佈是成立的。如《理智寶藏論》中所說：『互相排斥的直接相違，理由和有法是不存在的。』此外，以無常作為有法，你能夠遮止常法。因為你與常法是互相排斥的直接相違。遍佈是真實的。如果承認，那麼以所知作為有法，那個無常，在聲音之上能夠遮止常法。因為它能夠遮止常法，所以它在虛空之上不能夠遮止常法。如果承認，那麼它在聲音之上能夠成立無常。因為承認的緣故。如果承認，那麼它是成立聲音是無常的正確理由。 如果承認，那麼以無常作為有法，你不是成立聲音不是常法的正確理由。因為你的理由沒有成立聲音是無常的同品周遍，因為在聲音中確定了你，所以沒有對聲音是常還是無常產生懷疑的人，因為如果是在聲音中確定的人，那麼就不是對聲音是常還是無常產生懷疑的人。此外，熱觸變成它自己的損害者，是減小寒觸能力的製造者。因為它對它是損害者。如果承認，那麼它是使它無能的製造者。因為承認的緣故。如果承認，那麼它是它的製造者。因為那個緣故。如果承認，那麼它是對它有利益的幫助者。不能承認，因為它對它是損害者。還有，熱觸與它自己的損害者，寒觸不是同時存在相違的。因為它與它同時存在，因為它與它同時存在，因為它與它相遇，因為它與它...

【English Translation】 Because it must be 'what is made'. The pervasion is established for this consequence. You (what is made), if you are not, then the dharma must be (what is made). Because you are directly contradictory to that dharma. The pervasion is established for this consequence. If accepted, then with 'what is made' as the subject, it is established there. Because of that reason. The first reason is established there. Because you are the correct reason for establishing that sound is impermanent. The later reasons are all removed. If accepted, then that as the subject, you are not directly contradictory to permanence. Because you are indirectly contradictory to permanence, because you are the correct reason for establishing that sound is impermanent. If it does not pervade, then with 'what is made' as the subject, you are not the correct reason for establishing that sound is impermanent. Because you are mutually exclusive direct contradictions to permanence. The pervasion is established. As stated in the Treasury of Reasoning: 'For mutually exclusive direct contradictions, the reason and the subject do not exist.' Furthermore, with impermanence as the subject, you are able to negate permanence. Because you are mutually exclusive direct contradictions to permanence. The pervasion is real. If accepted, then with knowable as the subject, that impermanence, on sound is able to negate permanence. Because it is able to negate permanence, therefore it is not able to negate permanence on space. If accepted, then it is able to establish impermanence on sound. Because it is accepted. If accepted, then it is the correct reason for establishing that sound is impermanent. If accepted, then with impermanence as the subject, you are not the correct reason for establishing that sound is not permanent. Because your reason does not establish the homogeneity of sound being impermanent, because you are determined in sound, so there is no one who doubts whether sound is permanent or impermanent, because if it is a person who is determined in sound, then it is not a person who doubts whether sound is permanent or impermanent. Furthermore, heat touch becomes the producer of reducing the ability of cold touch, which is its own harm. Because it is harmful to it. If accepted, then it is the producer of making it incapable. Because it is accepted. If accepted, then it is its producer. Because of that reason. If accepted, then it is the helper who benefits it. It cannot be accepted, because it is harmful to it. Also, heat touch and cold touch, which is its own harm, are not contradictory to co-existence. Because it coexists with it, because it exists with it, because it meets with it, because it...

---

ེ་དང་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལ་འཕྲད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས་ཤེས་ཟེར་བའི་རིགས་པ་ཕྲ་མོའི་ལན་ཡང་བསམ་དགོས་སོ། ། 2-670 དེས་བློས་ཡུལ་རྟོགས་ཚུལ་རྫོགས་སོ།། །། ༄། །ཤེས་བྱེད་ཚད་མའི་རང་བཞིན་བཤད་པ། རྩ་བའི་གཉིས་པ་ཤེས་བྱེད་ཚད་མའི་རང་བཞིན་ངེས་པར་བྱ་བ་ལ་གཉིས། མཚན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དང་། མཚན་མཚོན་གཞི་སོ་སོའི་དོན་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། །དང་ པོ་ལ་གསུམ། སྤྱིར་མཚན་མཚོན་གཞི་གསུམ་གྱི་རང་བཞིན། བྱེ་བྲག་ཏུ་ཚད་མའི་མཚན་ཉིད། མཚན་ཉིད་ཀྱིས་མཚོན་པའི་དོན་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ་གསུམ། ཤེས་བྱ་ལ་ཆོས་གསུམ་གྱིས་ ཁྱབ་པར་སྒྲུབ་པ་དང་། ཁྱབ་བྱེད་ཆོས་གསུམ་གྱི་རང་བཞིན་བཤད་པ། ཆོས་གསུམ་སོ་སོའི་རྣམ་གཞག་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཤེས་བྱ་ཀུན་གྱི་སྟེང་དུ། མཚན་མཚོན་གཞི་གསུམ་ཚང་བར་གནས་ཏེ། མཚན་ གཞི་གསེར་བུམ་ལྟ་བུའི་སྟེང་དུ། ཆུ་སྐྱོར་གྱི་དོན་བྱེད་ནུས་པའི་ཆ་ནས་མཚན་ཉིད་ཚང་། བུམ་པའོ་སྙམ་པའི་སྒྲ་བློ་མ་འཁྲུལ་བས་ཞེན་དུ་རུང་བས་མཚོན་བྱ་ཚང་། ལྟོ་ལྡིར་བའི་དོན་དང་། བུམ་པའི་ཐ་སྙད་ཀྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་ཆ་ནས་མཚན་གཞི་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་མཚན་ཉིད་བཤད་པ། མཚོན་བྱ་བཤད་པ། མཚན་གཞི་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་ལ་མཚན་ཉིད་མི་དགོས་ པ་དགག དགོས་པའི་མཚན་ཉིད་བཞག བསལ་བྱ་སྐྱོན་གྱི་རྣམ་གཞག་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཁ་ཅིག མཚན་ཉིད་ལ་མཚན་ཉིད་མི་དགོས་ཏེ། མཚན་ཉིད་རྫས་ཡོད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དགོས་ན་ཐུག་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། 2-671 ཞེས་ཟེར། ཁ་ཅིག་མཚན་ཉིད་ཡིན་ངེས་ཤིག་ལ་མཚན་ཉིད་མི་དགོས་ཀྱང་། མཚན་ཉིད་ཙམ་ལ་མཚན་ཉིད་དགོས་ཏེ། མཚན་ཉིད་དེ་མཚོན་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར། ཁ་ཅིག་མཚན་ཉིད་ཡིན་ངེས་ཤེས་ པ་ཞིག་ལའང་མཚན་ཉིད་དགོས་ཏེ། བ་ལང་གི་ཐ་སྙད་དེ། བ་ལང་གི་ཐ་སྙད་གཉིས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཡང་། ནོག་སོགས་འདུས་པ་དེ་བ་ལང་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར། དེ་ དག་དགག་པ་ལ། མཚན་ཉིད་ལ་མཚན་ཉིད་དགོས་ཀྱང་མཚན་ཉིད་ཐུག་མེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གི་སྦྱོར་བ་རྣམས་སྦྱོར་བ་གསུམ་པར་ཐུག་ནས་བཞི་པ་ཕན་ཆད་ བཀོད་པ་ལ་དགོས་ནུས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་པར། བུམ་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སོགས་ཐུག་མེད་ཁས་ལེན་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་མི་འཐད་དེ། རྣམ་འཇོག་གི་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་མ་ ངེས་པར། རྣམ་གཞག་གི་འབྲས་བུ་མཚོན་བྱ་ངེས་པ་ཞིག་སྲིད་དམ་མི་སྲིད། སྲིད་ན། མཚོན་བྱ་ངེས་པའི་ཕྱིར་དུ་མཚན་ཉིད་བཞག་པ་དགོས་པ་མེད་པར་ཐལ། མཚོན་བྱ་དེ་ངེས་པ་ལ་མཚན་ ཉིད་དེ་ངེས་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། མི་སྲིད་ན། བུམ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་པོ་ངེས་མི་ནུས་པར་ཐལ། བུམ་པའི་མཚན་ཉིད་ངེས་པའི་ཕྱིར་དུ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་

【現代漢語翻譯】 因為與第一剎那相遇的緣故，對於稱為『現量識』的細微推理，也需要思考。 這樣就完整地講述了以心識認知對象的方式。

關於有作用的量之自性之闡述 第二個根本問題是，爲了確定有作用的量之自性，分為兩部分：定義的分類和定義所指的各個基礎的意義的確定。第一部分分為三點：普遍而言，定義、所指和基礎三者的自性；具體而言，量的定義；以及通過定義所指的意義的確定。第一點分為三部分：證明所知事物被三種法所遍及；闡述遍及三種法的自性；以及闡述三種法各自的分類。第一點是：在所有所知事物之上，定義、所指和基礎三者完整存在。例如，在作為基礎的金瓶之上，從能夠盛水的作用方面來說，定義是完整的；從不會錯誤地執著于『這是瓶子』的聲音和心識方面來說，所指是完整的；從腹部膨脹的作用和作為瓶子的名稱的依據方面來說，基礎是完整的。 第二部分是闡述定義、闡述所指、闡述基礎。第一部分包括：駁斥定義不需要定義；確立需要的定義；以及闡述需要去除的過失的分類。第一點中，有些人說：定義不需要定義，因為定義是實有；如果需要，就會變成無窮無盡。有些人說：對於確定的定義來說，不需要定義；但對於一般的定義來說，需要定義，因為定義是指示對象。有些人說：對於確定的定義也需要定義，例如，牛的名稱，雖然是第二個牛的名稱的定義，但諾格等聚集在一起是牛的定義。對於這些駁斥，定義需要定義，但不會變成無窮無盡，因為定義的總體和部分的結合最終會結合到第三個，之後再進行第四個的安排就沒有必要了。如果不是這樣，無限地承認瓶子的定義的定義等等是非常不合理的，因為在分類的原因——定義不確定的情況下，分類的結果——所指對象是確定的，這可能嗎？如果可能，那麼爲了確定所指對像而設立定義就沒有必要了，因為所指對象是確定的，而定義不一定需要確定。如果不可能，那麼第一個瓶子的定義就無法確定了，因為爲了確定瓶子的定義，定義

【English Translation】 Because of encountering the first moment, one must also consider the subtle reasoning called 'direct perception'. Thus, the way of perceiving objects with the mind is completely explained.

Explanation of the Nature of Valid Cognition that has a function The second fundamental point is that, in order to ascertain the nature of valid cognition that has a function, it is divided into two parts: the classification of definitions and the determination of the meaning of each basis indicated by the definition. The first part is divided into three points: generally, the nature of the three—definition, the defined, and the basis; specifically, the definition of valid cognition; and the determination of the meaning indicated by the definition. The first point is divided into three parts: proving that knowable things are pervaded by three qualities; explaining the nature of the three pervasive qualities; and explaining the classification of each of the three qualities. The first point is: upon all knowable things, the three—definition, the defined, and the basis—exist completely. For example, upon a golden vase as the basis, the definition is complete in terms of its ability to perform the function of holding water; the defined is complete in terms of not being mistaken by the sound and mind of 'this is a vase'; the basis is complete in terms of the function of the bulging belly and serving as the basis for the term 'vase'. The second part is explaining the definition, explaining the defined, and explaining the basis. The first part includes: refuting that a definition does not need a definition; establishing the definition that is needed; and explaining the classification of faults to be removed. In the first point, some say: a definition does not need a definition because a definition is a real entity; and if it is needed, it will become endless. Some say: for a certain definition, a definition is not needed; but for a general definition, a definition is needed because the definition indicates the object. Some say: even for a certain definition, a definition is needed, for example, the name of a cow, although it is the definition of the second name of a cow, the gathering of Nog etc. is the definition of a cow. In response to these refutations, a definition needs a definition, but it will not become endless because the combination of the general and specific of the definition will eventually combine into the third, and after that, there is no need or ability to arrange a fourth. If it is not like this, endlessly admitting the definition of the definition of a vase, etc., is very unreasonable because, in the case where the reason for classification—the definition—is uncertain, is the result of classification—the defined object—certain? If it is possible, then there is no need to establish a definition in order to determine the defined object because the defined object is certain, and the definition does not necessarily need to be certain. If it is not possible, then the first definition of a vase cannot be determined because, in order to determine the definition of a vase, the definition

---

སྦྱོར་བ་ཐུག་མེད་དགོད་དགོས་པ་གང་ཞིག 2-672 བུམ་པའི་མཚན་ཉིད་ཐུག་མེད་ཀྱི་ཕྱི་མཐའ་ལ་ངེས་པའི་མཐའ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རང་ལུགས་ལ། བུམ་པ་ལྟ་བུའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡོད་ཀྱང་། བུམ་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སོགས་ཐུག་ མེད་ཁས་མི་ལེན་ཏེ། མཚན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་ན། དེ་ཕན་ཆད་གཞག་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་དོགས་པའི་མཚན་ཉིད་གཞག་པ་ལ། བོད་ཀྱི་ཕྱ་བསྡུས་རྗེས་འབྲང་རྣམས་ ན་རེ། རྫས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ཚང་བ་དེ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། རྫས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ནི། སྤྱིར་མཚན་ཉིད་ཡིན་པ། ཆོས་གཞན་གྱི་མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་པ། མཚན་གཞི་ལ་གྲུབ་པ་སྟེ་གསུམ་ བྱེད་ཟེར་རོ། །འོ་ན། རྫས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ཚང་བ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ངེས་ནས། མཚན་ཉིད་མ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་མཚན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་ ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། མཚན་ཉིད་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་ན། སྤྱིར་མཚན་ཉིད་ཡིན་པ། ཆོས་གཞན་གྱི་མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་པ། མཚན་གཞི་ལ་ གྲུབ་པ་གསུམ་ངེས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་དོན་གྱིས་ཁས་སོ། ། རང་གི་ལུགས་ནི། དངོས་འགལ་གཅོད་པའི་དོན་ལྡོག་ཏུ་གྲུབ་པ་དེ། མཚན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེས་མཚན་ཉིད་མིན་པ་བཅད་ནས་མཚན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ལྡོག་ཏུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 2-673 གསུམ་པ་བསལ་བྱ་སྐྱོན་གྱི་རྣམ་གཞག་ལ། མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན། ཁྱབ་ཆེས་པའི་སྐྱོན། མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་དང་གསུམ། དང་པོ་མཚན་ཉིད་དང་། མཚན་གཞི་གཉིས། དང་པོ་ནི། གཞི་གཅིག་ལ་བཀར་ན། དངོས་ པོའི་མཚན་ཉིད་དུ་གཟུང་བ་གང་ཞིག དངོས་པོའི་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་མ་ཁྱབ་པ་དེ། དངོས་པོ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྐྱོན་གྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། ལྟོ་ལྡིར་བ་དངོས་པོའི་མཚན་ཉིད་ དུ་བཞག་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཁྱབ་ཆེས་པའི་སྐྱོན་ལ་མཚན་ཉིད་དང་། དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། དངོས་པོའི་མཚན་ཉིད་དུ་གཟུང་བ་གང་ཞིག དངོས་པོ་ལས་ཁྱབ་ཆེས་པ་དེ། དངོས་པོ་ལས་ ཁྱབ་ཆེས་པའི་སྐྱོན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན། མཚན་གཞི་ནི་བློ་ཡུལ་དུ་བྱ་རུང་དངོས་པོའི་མཚན་ཉིད་དུ་བཞག་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ ནི། དངོས་པོའི་མཚན་ཉིད་དུ་གཟུང་བ་གང་ཞིག དངོས་པོའི་མཚན་གཞི་ལ་ཇི་ལྟར་དགོད་བྱ་ལྟར་མ་གྲུབ་པ་དེ། དངོས་པོ་ལ་མི་སྲིད་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྐྱོན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཉིས་ པ་དབྱེ་བ་ལ། ངོ་བོ་ཐ་དད་ནས་མི་སྲིད་པ། རང་ལྡོག་ཐ་དད་མེད་ནས་མི་སྲིད་པ། དོན་ལྡོག་ཐ་དད་མེད་ནས་མི་སྲིད་པ་གསུམ། དང་པོ་ལ་རྫས་ཐ་དད་ནས་མི་སྲིད་པ་དང་། 2-674 ལྡ

【現代漢語翻譯】 什麼情況下需要無止境地駁斥？ 因為瓶子的定義必然是無限的，即其外延沒有盡頭。按照自宗的觀點，雖然存在如瓶子一般的定義的定義，但並不承認定義的定義等是無限的，因為一旦瞭解了定義的定義的區分，就不需要再進一步設定了。第二，關於設定疑點的定義，藏地的《法相集》的追隨者們說：『具備實有法三種特徵的就是定義的定義。實有法的三種特徵是：普遍是定義，不是其他法的定義，在所立宗上成立。』那麼，如果具備實有法三種特徵作為有法，你必然會成為未確定定義的人，因為你是定義的定義。這是不能接受的，因為如果你是確定的人，就必須是確定定義的人，因為如果你是確定的人，就必須是普遍是定義，不是其他法的定義，在所立宗上成立這三者的確定的人。』以理由承認了這一點。而自宗的觀點是：『在遮遣相違事物的基礎上成立的意義反體，就是定義的定義，因為它在遮遣非定義的基礎上，成立了定義的意義反體。』 第三，關於所破的過失的分類，有不遍的過失、遍過大的過失和不可能的過失三種。第一種，定義和所立宗兩種。第一種是：如果在一個基上進行區分，那麼被認為是事物的定義，而對事物的一個方面沒有涵蓋，這就是對事物不遍的定義的過失的定義。第二種是：例如，將腹脹設定為事物的定義。第二種，關於遍過大的過失，有定義和分類兩種。第一種是：被認為是事物的定義，而比事物的外延更大，這就是比事物遍過大的過失的定義。例如，將能成為意識對像設定為實物的定義。第三種，關於不可能的過失，有定義和分類兩種。第一種是：被認為是事物的定義，但在事物的所立宗上，無法像應該設定的那樣成立，這就是事物不可能的定義的過失的定義。第二種，關於分類，有本體不同而不可能，自相矛盾不同而不可能，意義反體不同而不可能三種。第一種，有實體不同而不可能，

【English Translation】 Under what circumstances is it necessary to refute endlessly? Because the definition of a pot is necessarily infinite, meaning its extension has no end. According to our own system, although there exists a definition of a definition, such as that of a pot, we do not accept that definitions of definitions, etc., are infinite, because once the distinctions of definitions of definitions are understood, there is no need for further establishment. Second, regarding the establishment of the definition of a doubt, the followers of the Tibetan Compendium of Dharmas say: 'That which possesses the three characteristics of an existent phenomenon is the definition of a definition. The three characteristics of an existent phenomenon are: being generally a definition, not being the definition of another phenomenon, and being established on the subject.' Then, if that which possesses the three characteristics of an existent phenomenon is the subject, you must be a person who has not determined the definition, because you are the definition of a definition. This is unacceptable, because if you are a determined person, you must be a person who has determined the definition, because if you are a determined person, you must be a person who has determined that which is generally a definition, not the definition of another phenomenon, and is established on the subject. ' This is acknowledged by reason. Our own system's view is: 'The meaning-reversal that is established by cutting off contradictory things is the definition of a definition, because it establishes the meaning-reversal of the definition by cutting off what is not a definition.' Third, regarding the classification of faults to be eliminated, there are three types: the fault of non-pervasiveness, the fault of over-pervasiveness, and the fault of impossibility. The first is divided into definition and subject. The first is: if one distinguishes on a single basis, then whatever is taken as the definition of a thing, but does not pervade one aspect of the thing, that is the definition of the fault of the definition that does not pervade the thing. The second is: for example, setting abdominal distension as the definition of a thing. The second, regarding the fault of over-pervasiveness, has two divisions: definition and distinction. The first is: whatever is taken as the definition of a thing, but is more pervasive than the thing, that is the definition of the fault of over-pervasiveness than the thing. For example, setting 'that which can be an object of consciousness' as the definition of a real thing. Third, regarding the fault of impossibility, there are two divisions: definition and distinction. The first is: whatever is taken as the definition of a thing, but cannot be established on the subject of the thing as it should be, that is the definition of the fault of the definition of impossibility of the thing. Second, regarding the distinctions, there are three types: impossible due to different entities, impossible due to different self-contradictions, and impossible due to different meaning-reversals. The first has impossible due to different substances,

---

ོག་པ་ཐ་དད་ནས་མི་སྲིད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི་རྟ་བ་ལང་དུ་མཚོན་པ་ལ། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་མཚན་ཉིད་དུ་བཀོད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་དེ། མཚན་གཞི་རྟ་དང་རྫས་ཐ་དད་པའི་སྒོ་ནས་རྟའི་སྟེང་དུ་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། སྐད་ཅིག་མ། བྱས་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་བཞག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། བྱས་པ་དང་མི་རྟག་པ་ ལྡོག་པ་ཐ་དད་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། བྱས་མི་རྟག་གི་དོན་ལྡོག་གི་གཞི་མཐུན་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བའི་གཉིས་པ་རང་ལྡོག་ཐ་དད་མེད་ནས་མི་སྲིད་པ་ནི། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ ལྡན་པ། བ་ལང་དུ་མཚོན་པ་ལ། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་མཚན་ཉིད་དུ་བཀོད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་སྐབས་ཀྱི་མཚན་གཞི་དང་མཚན་ཉིད་རང་ལྡོག་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་དོན་ ལྡོག་ཐ་དད་མེད་ནས་མི་སྲིད་པ་ནི། བ་ལང་བ་ལང་དུ་མཚོན་པ་ལ། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་མཚན་ཉིད་དུ་བཀོད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་སྐབས་ཀྱི་མཚན་གཞི་དང་། མཚོན་བྱ་དོན་ ལྡོག་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་དྲིལ་ན། ཆོས་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་ལ་དོན་གྱི་རྣམ་གཅོད་གསུམ་ཀ་ཡིན་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། ཆོས་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ན། 2-675 ཆོས་དེ་ལ་མ་ཁྱབ་ཁྱབ་ཆེས་མི་སྲིད་གསུམ་གྱི་སྐྱོན་དང་བྲལ་བ་ཞིག་དགོས་པ་གང་ཞིག ཆོས་དེ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་ན། ཆོས་དེ་ལ་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་དགོས། ཆོས་ དེ་ལ་ཁྱབ་ཆེས་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་ན། ཆོས་དེ་ལ་གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་དགོས། ཆོས་དེ་ལ་མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་ན། ཆོས་དེ་ལ་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེ་ཡང་གསལ་བར་བརྗོད་ན། ལྟོ་ལྡིར་བ་དེ། བུམ་པ་ལ་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་ཏེ། བུམ་པ་ཡིན་ན། ལྟོ་ལྡིར་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ལྟོ་ལྡིར་བ་བུམ་པ་ལ་མི་ལྡན་ རྣམ་གཅོད་ཡིན་པས། ལྟོ་ལྡིར་བ་བུམ་པ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་ལོ། །ཡང་ལྟོ་ལྡིར་བ་དེ། བུམ་པ་ལ་གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་ཏེ། ལྟོ་ལྡིར་བ་ཡིན་ན་བུམ་པ་ཡིན་པས་ ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། དེས་ན། དེ་དེ་ལ་གཞན་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་པས། དེ་དེ་ལ་ཁྱབ་ཆེས་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་ལོ། །ཡང་། དེ་དེ་ལ་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཡིན་ཏེ། དེ་དེ་ལ་སྲིད་པའི་ཕྱིར། གནད་དེས་དེ་དེ་ལ་མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་དང་བྲལ་ལོ། །དོན་གྱི་སྙིང་པོ་དེ་ཉིད། འཇམ་དབྱངས་གཞོན་ནུ་ས་པཎྜི་ཏའི་ལེགས་བཤད་ཡིན་ཏེ། རིགས་གཏེར་ལས། མ་ཁྱབ་ཁྱབ་ཆེས་མི་སྲིད་གསུམ། །མཚན་ཉིད་ཀྱི་ནི་སྤྱི་སྐྱོན་ཡིན། ། 2-676 སྒྲ་དང་དོན་གྱི་རྣམ་གཅོད་ཀུན། །གསུམ་པོ་འདི་ལས་གཞན་ཡོད་མིན། །ཞེས་དོན་གྱི་རྣམ་གཅོད་གསུམ། མཚན་མཚོན་གཉིས་ལ་ཚང་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་དང་། མི་སྲིད་ ར

【現代漢語翻譯】 兩種不可能的情況來自不同的『og pa』（藏文，一種邏輯關係）：第一種情況，例如用牛來表示馬，並將『具有鬃毛和尾巴』作為定義。因為『具有鬃毛和尾巴』這個定義，由於定義對像（馬）和實體不同，所以在馬身上不成立。第二種情況，例如將『剎那』定義為『所作』。因為『所作』和『無常』在反體上不同，所以『所作』和『無常』的概念不可能有共同的基礎。 根本上的第二種不可能的情況來自自身反體相同：例如用牛來表示『具有鬃毛和尾巴』，並將『具有鬃毛和尾巴』作為定義。因為在這種情況下，定義對像和定義在自身反體上是相同的。 第三種不可能的情況來自意義反體相同：例如用牛來表示牛，並將『具有鬃毛和尾巴』作為定義。因為在這種情況下，定義對像和所表示的意義在意義反體上是相同的。 因此，要點在於，如果某個法（事物）是某個定義的定義，那麼這個法必須具備三種意義上的區分：如果某個法是某個定義，那麼這個法必須沒有不周遍、過周遍和不可能這三種過失。如果某個法沒有不周遍的過失，那麼這個法必須是『非有區分』。如果某個法沒有過周遍的過失，那麼這個法必須是『他有區分』。如果某個法沒有不可能的過失，那麼這個法必須是『不可能區分』。 更清楚地說，『腹部膨脹』對於瓶子來說是『非有區分』，因為如果是瓶子，那麼一定是腹部膨脹的。因此，『腹部膨脹』對於瓶子來說是『非有區分』，所以『腹部膨脹』沒有不周遍的過失。同樣，『腹部膨脹』對於瓶子來說是『他有區分』，因為如果是腹部膨脹，那麼一定是瓶子。因此，它對於它來說是『他有區分』，所以它對於它來說沒有過周遍的過失。此外，它對於它來說是『不可能區分』，因為它對於它來說是可能的。因此，這個要點使它沒有不可能的過失。 這個要點的精髓是妙音童子（འཇམ་དབྱངས་གཞོན་ནུ་，Mañjuśrīkumāra）薩迦班智達（ས་པཎྜི་ཏ་，Sa skya Paṇḍita）的善說，如《理智寶藏論》（Rigs gter）所說：『不周遍、過周遍、不可能這三種，是定義的共同過失。聲音和意義的所有區分，沒有超出這三種之外的。』因為其中闡述了意義上的三種區分，在定義和被定義兩者上都必須具備。

【English Translation】 Two types of impossibilities arise from different 'og pa' (Tibetan, a type of logical relation): The first case is, for example, representing a horse as a cow, and taking 'having mane and tail' as the definition. Because the definition of 'having mane and tail', due to the difference between the defined object (horse) and the entity, it is not established on the horse. The second case is, for example, defining 'momentariness' as 'made'. Because 'made' and 'impermanent' are different in their counter-entities, it is impossible for the concepts of 'made' and 'impermanent' to have a common basis. The second fundamental impossibility arises from the identity of self-counter-entities: For example, representing 'having mane and tail' as a cow, and taking 'having mane and tail' as the definition. Because in this case, the defined object and the definition are the same in their self-counter-entities. The third impossibility arises from the identity of meaning-counter-entities: For example, representing a cow as a cow, and taking 'having mane and tail' as the definition. Because in this case, the defined object and the represented meaning are the same in their meaning-counter-entities. Therefore, the key point is that if a dharma (thing) is the definition of a definition, then this dharma must possess three distinctions in meaning: If a dharma is a definition, then this dharma must be free from the three faults of non-pervasion, over-pervasion, and impossibility. If a dharma is free from the fault of non-pervasion, then this dharma must be a 'non-existent distinction'. If a dharma is free from the fault of over-pervasion, then this dharma must be an 'other-existent distinction'. If a dharma is free from the fault of impossibility, then this dharma must be an 'impossible distinction'. To put it more clearly, 'bloated belly' is a 'non-existent distinction' for a pot, because if it is a pot, then it must be a bloated belly. Therefore, 'bloated belly' is a 'non-existent distinction' for a pot, so 'bloated belly' is free from the fault of non-pervasion. Similarly, 'bloated belly' is an 'other-existent distinction' for a pot, because if it is a bloated belly, then it must be a pot. Therefore, it is an 'other-existent distinction' for it, so it is free from the fault of over-pervasion. Furthermore, it is an 'impossible distinction' for it, because it is possible for it. Therefore, this key point makes it free from the fault of impossibility. The essence of this key point is the good saying of Mañjuśrīkumāra (འཇམ་དབྱངས་གཞོན་ནུ་) Sakya Paṇḍita (ས་པཎྜི་ཏ་), as stated in the Rigs gter: 'Non-pervasion, over-pervasion, and impossibility, are the common faults of definitions. All distinctions of sound and meaning, do not exist other than these three.' Because it explains that the three distinctions in meaning must be complete in both the definition and the defined.

---

ྣམ་གཅོད་ལ་ཁྱད་པར་གཏན་ནས་མ་བྱུང་ངོ་སྙམ་ན། དེ་གཉིས་ལ་ཁྱད་པར་ཤིན་ཏུ་ཡོད་དེ། ཁོ་བུམ་པ་ལ་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་ན། བུམ་པ་ཡིན་ན་ཁོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་ ཞིག་དགོས། ཁོ་བུམ་པ་ལ་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཡིན་ན། ཁོ་དང་བུམ་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནད་འདི་དྲན་དགོས་སོ། །དེ་ལ་འོ་ན། བུམ་པ་བྱས་པ་ཁོ་ ན་ཡིན་ཞེས་པའི་ཚིག་ཆོས་ཅན། བུམ་པ་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཡིན་དགོས་པར་ཐལ། ཁྱོད་བུམ་པ་ལ་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་བུམ་པ་ལ་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ཚིག་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཟེར་ན། འདིར་མ་ཁྱབ་སྟེ། འོ་ན། དངོས་མེད་ལ་ཤེས་བྱ་སྲིད་ཅེས་པའི་ཚིག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དངོས་མེད་ལ་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དངོས་མེད་ལ་མི་སྲིད་རྣམ་གཅོད་ཀྱི་ ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས། འདོད་ན་ཁྱོད་དངོས་མེད་ལ་སྲིད་པར་ཐལ་ལོ། ། གཉིས་པ་མཚོན་བྱ་ལ། མཚན་ཉིད་དང་། མཚན་གཞི། ཐ་སྙད་ངོས་གཟུང་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ལ། བསྡུས་རྗེས་འབྲང་རྣམས། 2-677 བཏགས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ཚང་བ་དེ། མཚོན་བྱའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཟེར་བ་ལ་ནི། སྙིང་པོ་ཆེར་མེད་ལ། རང་ལུགས་ནི། རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་སྒྲ་ཤེས་གྲུབ་པ་དེ། མཚོན་བྱའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ མཚན་གཞི་ནི། དངོས་པོ་ལྟ་བུ་སྟེ། དོན་བྱེད་ནུས་པ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས། དངོས་པོ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། དངོས་པོའོ་སྙམ་དུ་འཛིན་པའི་ཐ་སྙད་དོན་མཐུན་འཇུག་པའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ རོ། །གསུམ་པ་ཐ་སྙད་ངོས་གཟུང་བ་ལ་གསུམ། བརྗོད་པ་སྒྲའི་ཐ་སྙད། ངེས་པ་བློའི་ཐ་སྙད། བླང་དོར་ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་དང་གསུམ། དེ་ཡང་བརྗོད་པ་སྒྲའི་ཐ་སྙད་དང་། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་ དོན་གཅིག ངེས་བློའི་ཐ་སྙད་དང་། ངེས་ཤེས་དོན་གཅིག བླང་དོར་ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་དང་། ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་དོན་གཅིག་གོ །མཚན་གཞི་རིམ་བཞིན། ལྟོ་ལྡིར་བ་ལ་བུམ་པའི་བརྡ་ སྦྱར་ནས། གསེར་གྱི་ལྟོ་ལྡིར་བ་འདི་ནི་བུམ་པའོ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དང་། བུམ་པའོ་སྙམ་པའི་ངེས་ཤེས་དང་། བུམ་པ་བླང་དོར་ལ་འཇུག་པའི་ལུས་ཀྱི་དབྱིབས་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་མཚན་གཞི་ལ། མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། མཚན་མཚོན་ཟུང་གཅིག་གི་རྟེན་བྱེད་པ་དེ། མཚན་གཞིའི་མཚན་ཉིད། དེ་ཡང་གཞི་ལ་སྦྱར་ན། དོན་བྱེད་ནུས་པ་དང་། དངོས་པོ་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་བྱེད་པ་དེ། 2-678 དངོས་པོའི་མཚན་གཞིའི་མཚན་ཉིད། དཔེར་ན། བུམ་པ་དེ། དངོས་པོའི་མཚན་གཞིར་འཇོག་སྟེ། ཁྱད་གཞི་བུམ་པའི་སྟེང་དུ། ཁྱད་ཆོས་དོན་བྱེད་ནུས་པའི་ཆ་དང་། དངོས་པོའི་ཆ་གཉིས་ཆ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མཚན་གཞི་མཚན་ཉིད་པ། གསེར་བུམ་བུམ་པའི་མཚན་གཞིར་བཞག་པ་ལྟ་བུ་དང་། བཏགས

【現代漢語翻譯】 如果認為名言和遣余之間根本沒有差別，那麼這兩者之間存在著極大的差別。如果『他』是『瓶子』的非有式遣余，那麼『瓶子』如果是『他』，則必須是周遍的。如果『他』是『瓶子』的非是式遣余，那麼『他』和『瓶子』的基相同就足夠了。這個要點必須記住。那麼，如果說『瓶子』就是『他』，作為陳述的主題，『你』必須是『他』，因為『你』是『瓶子』的非有式遣余，因為『你』是『瓶子』的非有式遣余的陳述。如果這樣說，這裡並不周遍。那麼，如果說『無實有』存在『所知』，作為陳述的主題，『你』必須是『無實有』的非是式遣余，因為『你』是『無實有』的非是式遣余的陳述。這是周遍的。如果承認，那麼『你』就成了『無實有』所存在的了。 第二，所詮釋的對象包括：定義、實例和術語的確定這三個方面。首先，對於總結、後續和附屬等，如果說具備了假立、存在和法三個條件，就是所詮釋對象的定義，這並沒有太大的意義。而自宗的觀點是：具有理由的能詮之聲被理解，這就是所詮釋對象的定義。第二，實例就像事物一樣，以具有作用為理由，稱之為『事物』的聲音，以及認為『是事物』的術語，與意義相符的適用之基礎。 第三，術語的確定包括三個方面：表達的語音術語、認知的意識術語和取捨的身體術語。其中，表達的語音術語與能表達的聲音意義相同，認知的意識術語與認知意識意義相同，取捨的身體術語與身體的表色意義相同。實例依次為：如果將腹部隆起稱為『瓶子』，那麼稱『這個金色的腹部隆起是瓶子』的聲音，以及『是瓶子』的認知意識，還有瓶子在取捨時所涉及的身體形狀等。 第三，實例包括定義和分類兩個方面。首先，作為名稱和所命名事物二者共同的基礎，這就是實例的定義。如果將其應用於基礎，那麼作為作用和事物二者的基礎，這就是事物的實例的定義。例如，『瓶子』被認為是事物的實例，因為在作為差別的基礎『瓶子』之上，完全具備了差別特徵『作用』的部分和『事物』的部分。第二，分類包括：是定義的實例，例如將金瓶作為瓶子的實例；以及假立。

【English Translation】 If one thinks that there is absolutely no difference between negation and exclusion, then there is a very great difference between the two. If 'it' is a non-possessive exclusion of 'vase', then if 'vase' is 'it', it must be pervasive. If 'it' is a non-existent exclusion of 'vase', then it is sufficient for 'it' and 'vase' to have a common basis. This point must be remembered. Then, if the statement 'vase is only it' is taken as the subject of the statement, 'you' must be 'it', because 'you' are a non-possessive exclusion of 'vase', because 'you' are a statement of non-possessive exclusion of 'vase'. If you say that, this is not pervasive here. Then, if the statement 'non-existence can exist as knowable' is taken as the subject of the statement, 'you' must be a non-existent exclusion of 'non-existence', because 'you' are a statement of non-existent exclusion of 'non-existence'. This is pervasive. If you accept that, then 'you' would be something that exists in 'non-existence'. Secondly, the object to be signified includes: definition, example, and ascertainment of terminology. Firstly, regarding summarization, subsequent, and subordinate aspects, saying that possessing the three qualities of imputation, existence, and dharma is the definition of the object to be signified is not very meaningful. However, according to our own system, the sound that signifies with reason and is known to be established is the definition of the object to be signified. Secondly, an example is like a thing, where the ability to perform a function is taken as the reason, and the sound that expresses 'thing' and the term that conceives 'it is a thing' are the basis for applying meanings that are in accordance with each other. Thirdly, there are three aspects to ascertaining terminology: the terminology of expression through sound, the terminology of cognition through mind, and the terminology of acceptance and rejection through body. The terminology of expression through sound and the sound that expresses are the same in meaning. The terminology of cognition through mind and the cognition are the same in meaning. The terminology of acceptance and rejection through body and the form of the body's manifestation are the same in meaning. Examples of the bases are, respectively: if the term 'vase' is applied to a bulging belly, then the sound that expresses 'this golden bulging belly is a vase', the cognition that 'it is a vase', and the shape of the body that is involved in the acceptance and rejection of a vase. Thirdly, the basis includes two aspects: definition and division. Firstly, that which serves as the basis for the unity of the name and the named is the definition of the basis. When applied to the basis, that which serves as the basis for both the ability to perform a function and the thing is the definition of the basis of the thing. For example, a vase is considered the basis of a thing, because on top of the differentiating basis of the vase, both the aspect of the differentiating characteristic of the ability to perform a function and the aspect of the thing are fully present. Secondly, the division includes: the basis that is defined, such as considering a golden vase as the basis of a vase; and imputation.

---

་པ་བ། ཙནྡན་གྱི་ཀ་བ་བུམ་པའི་མཚན་གཞིར་བཞག་པ་ལྟ་བུ་གཉིས་ཡོད་དོ། ། (གསུམ་པ་) ཆོས་གསུམ་སོ་སོའི་རྣམ་གཞག་བཤད་པ་ལ་གསུམ། རང་ལྡོག་ངོས་བཟུང་བ། ཇི་ལྟར་འབྲེལ་བའི་ཚུལ། སོ་སོར་མཚོན་པའི་རྣམ་གཞག་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ནི། རློམ་ཚོད་ལ། དངོས་པོ་མཚོན་བྱ་དང་། དོན་བྱེད་ནུས་པ་མཚན་ཉིད་དང་། བུམ་པ་མཚན་གཞིར་འཇོག་པས། མཚན་མཚོན་གཞི་གསུམ་ཆར་ལ་དངོས་པོ་དང་དངོས་མེད་གཉིས་ཆ་ཡོད་མོད། སོང་ཚོད་ལ་མཚན་མཚོན་གཞི་གསུམ་ཆར་དངོས་མེད་ཁོ་ནར་ འཇོག་པ་ནི། རྟོག་གེའི་གསང་ཚིག་ཡིན་ཏེ། སོང་ཚོད་ལ་བུམ་འཛིན་རྟོག་ངོར་བུམ་པ་མིན་པ་རྣམ་པར་བཅད་པ་ཙམ་དེ་ལྟོ་ལྡིར་བའི་མཚོན་བྱ་དང་ལྟོ་ལྡིར་བ་འཛིན་པའི་རྟོག་ངོར་ལྟོ་ ལྡིར་བ་མིན་པ་རྣམ་པར་བཅད་པ་ཙམ་དེ་བུམ་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་འཇོག་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ཡང་། བདག་ཉིད་ཆེན་པོས། རིགས་གཏེར་དུ། དེས་ན་སྣང་བའི་ལྡོག་པ་ནི། །ཆོས་གསུམ་ཉིད་མིན་སེལ་བ་ཡི། ། 2-679 ཆོས་གསུམ་གྱི་ནི་རང་ལྡོག་ལ། །སྒྲུབ་དང་དགག་པ་གཉིས་ཀ་ཡོད། །ཅེས་གསལ་བར་བཤད་པ་ལས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་འབྲེལ་ཚུལ་ལ། འབྲེལ་ཚུལ་དངོས་དང་། ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་བཤད་པ་གཉིས། དང་ པོ་ནི། མཚན་མཚོན་གཉིས་ལ་རང་བཞིན་གྱི་འབྲེལ་བ་ངེས་པར་གྲུབ་དགོས་ཏེ། མཚན་མཚོན་གཉིས་པོ་དེ་ཕན་ཚུན་རང་བཞིན་གཅིག་མཉམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན། དངོས་པོ་ཡང་། དོན་བྱེད་ནུས་པ་དང་ རང་བཞིན་གཅིག དོན་བྱེད་ནུས་པ་ཡང་དངོས་པོ་དང་རང་བཞིན་གཅིག་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །མཚན་གཞི་དང་མཚོན་བྱ་ལྟ་བུ་ནི། གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲེལ་བ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། མཚན་གཞི་དེ། མཚོན་བྱ་དང་ རང་བཞིན་གཅིག་ཡིན་ཡང་། མཚོན་བྱ་དེ། མཚན་གཞི་དང་རང་བཞིན་གཅིག་ཡིན་པའི་ངེས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན། བུམ་པ་དངོས་པོ་དང་རང་བཞིན་གཅིག་ཡིན་ཡང་། དངོས་པོ་བུམ་པ་དང་རང་བཞིན་ གཅིག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་མཚན་གཞི་དང་། མཚོན་བྱ་རང་བཞིན་གྱི་འབྲེལ་བ་ཡང་ཡོད་དེ། དངོས་པོ་མི་རྟག་པར་མཚོན་པ་ལ་སྐད་ཅིག་མ་བཀོད་པའི་ཚེ་ན། དངོས་པོ་དང་མི་ རྟག་པ་རང་བཞིན་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་ལ། མཚན་མཚོན་གྱི་འབྲེལ་བ་ནི། རང་རིག་གིས་ངེས་པ་དྲངས་པས་འགྲུབ་སྟེ། བུམ་པའི་དོན་སྤྱི་དང་། ལྟོ་ལྡིར་བའི་སྒྲ་སྤྱི་གཅིག་ཏུ་བསྲེས་ནས་འཛིན་པའི་རྟོག་མྱོང་རང་རིག་མངོན་སུམ་གྱིས། 2-680 བུམ་པ་དང་ལྟོ་ལྡིར་བའི་འབྲེལ་བ་ལ་ངེས་ཤེས་འདྲེན་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་གཞི་དང་མཚོན་བྱའི་འབྲེལ་བ་ནི། མཚན་མཚོན་གྱི་འབྲེལ་བ་དྲན་པའི་མཁས་པས། མཚན་གཞི་གསེར་བུམ་གྱི་སྟེང་ དུ། མཚན་ཉིད་ལྟོ་ལྡིར་བའི་དོན་མཐོང་བའི་མངོན་སུམ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། འདི་ནི་བུམ་པའོ་སྙམ་དུ་གསེར་བུམ

【現代漢語翻譯】 第二品，如以旃檀木柱作為花瓶的基座一般，有兩種情況。（第三） 關於三種法各自的體性，分為三點：自相的確定、如何關聯的方式、以及各自所代表的體性。第一點是：就粗略而言，事物是所詮釋的對象，作用是其定義，花瓶是其基準。因此，名稱、所詮釋的對象和基準三者都既有事物，也有非事物。就細緻而言，名稱、所詮釋的對象和基準三者都被認為是純粹的非事物，這是邏輯學中的秘密術語。因為就細緻而言，在執持花瓶的分別念中，將非花瓶的部分排除，這部分就成了飽脹的所詮釋對像；而在執持飽脹的分別念中，將非飽脹的部分排除，這部分就成了花瓶的定義。因此，正如大自在所說，在《宗義寶藏論》中：『因此，顯現的相是，並非三種法，排除之，三種法的自相中，肯定與否定，二者皆有。』從中可以得知。 第二點是關聯的方式，分為關聯的實際方式和確定關聯的量。第一點是：名稱和所詮釋的對象之間必須建立自性關聯，因為名稱和所詮釋的對象兩者在自性上是相同的。例如，事物和作用在自性上是相同的，作用和事物在自性上也是相同的。而基準和所詮釋的對象之間只是一種暫時的關聯，因為基準和所詮釋的對象在自性上是相同的，但所詮釋的對象和基準在自性上不一定是相同的。例如，花瓶和事物在自性上是相同的，但事物和花瓶在自性上不一定是相同的。然而，基準和所詮釋的對象之間也存在自性關聯，例如，當用剎那來表示事物是無常時，事物和無常在自性上是相同的。 第二點是確定關聯的量，名稱和所詮釋的對象的關聯可以通過自證來確定，因為通過將花瓶的共相和飽脹的聲音共相混合在一起而產生的分別念體驗，自證現量能夠引導對花瓶和飽脹之間關聯的確定。而基準和所詮釋的對象的關聯，可以通過精通名稱和所詮釋的對象關聯的學者，在金花瓶上看到飽脹的定義時，產生『這是花瓶』的現量。

【English Translation】 The second chapter, like using a sandalwood pillar as the base of a vase, there are two situations. (Third) Regarding the individual characteristics of the three dharmas, there are three points: the determination of self-nature, the manner of how they are related, and the characteristics that each represents. The first point is: roughly speaking, an object is what is to be explained, its function is its definition, and a vase is its basis. Therefore, name, what is to be explained, and basis all have both things and non-things. In detail, name, what is to be explained, and basis are all considered purely non-things, which is a secret term in logic. Because in detail, in the conceptualization that holds a vase, excluding what is not a vase becomes the object to be explained as 'fullness'; and in the conceptualization that holds 'fullness,' excluding what is not 'fullness' becomes the definition of the vase. Therefore, as the Great Being said, in the 'Treasury of Tenets': 'Therefore, the aspect of appearance is, not the three dharmas, excluding them, in the self-nature of the three dharmas, affirmation and negation, both exist.' This can be known from that. The second point is the manner of relation, divided into the actual manner of relation and the valid means of determining the relation. The first point is: a relationship of self-nature must be established between the name and what is to be explained, because the name and what is to be explained are the same in self-nature. For example, a thing and its function are the same in self-nature, and a function and a thing are also the same in self-nature. The relationship between the basis and what is to be explained is only a temporary relationship, because the basis and what is to be explained are the same in self-nature, but what is to be explained and the basis are not necessarily the same in self-nature. For example, a vase and a thing are the same in self-nature, but a thing and a vase are not necessarily the same. However, there is also a relationship of self-nature between the basis and what is to be explained, for example, when using momentariness to represent that a thing is impermanent, a thing and impermanence are the same in self-nature. The second point is the valid means of determining the relation. The relation between the name and what is to be explained can be determined through self-awareness, because the conceptual experience that arises from mixing the general essence of a vase and the general sound of fullness, the direct perception of self-awareness, can guide the determination of the relation between the vase and fullness. The relation between the basis and what is to be explained can be determined when a scholar who is proficient in the relation between the name and what is to be explained sees the definition of fullness on a golden vase, giving rise to the direct perception of 'this is a vase.'

---

་དང་འབྲེལ་བ་ལ་ངེས་ཤེས་འདྲེན་པར་ནུས་ལ། མཚན་མཚོན་གྱི་འབྲེལ་བ་མི་དྲན་པའི་ རྨོངས་པ་ལ། ལྟོ་ལྡིར་བ་རྟགས་སུ་བཀོད་པའི་ཐ་སྙད་འབའ་ཞིག་སྒྲུབ་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་བཀོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གསེར་བུམ་དང་བུམ་པའི་འབྲེལ་བ་ངེས་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་སོ་ སོར་མཚོན་ཚུལ་ལ། མཚོན་བྱེད་སྦྱོར་བའི་དབྱེ་བ་དང་། ཕན་ཚུན་ངེས་པའི་རྣམ་གཞག་གཉིས། དང་པོ་ལ་སྤྱིར་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་དེ་ལ་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། རང་ལྡོག་ཡིན་པར་མཚོན་པའི་སྦྱོར་ བ་དྲུག གཞན་ལྡོག་མ་ཡིན་པར་མཚོན་པའི་སྦྱོར་བ་དྲུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་ནི། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་མཚན་གཞི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པར་མཚོན། དངོས་འགལ་གཅོད་པའི་དོན་ལྡོག་ཏུ་གྲུབ་ པ་ཡིན་པ་ཞེས་པའི་མཚོན་སྦྱོར་ལྟ་བུ་དང་། བ་ལང་མཚན་གཞི་མཚོན་བྱ་ཡིན་པར་མཚོན། རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་སྒྲ་ཤེས་གྲུབ་པ་ཡིན་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། དཀར་ཟལ་མཚན་གཞི། མཚན་གཞི་ཡིན་པར་མཚོན། 2-681 མཚན་མཚོན་ཟུང་གི་རྟེན་བྱེད་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཡང་། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་མཚན་གཞི། བ་ལང་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པར་མཚོན། བ་ལང་གི་དངོས་འགལ་གཅོད་པའི་དོན་ལྡོག་ཏུ་གྲུབ་ པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བ་ལང་མཚན་གཞི། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པའི་མཚོན་བྱ་ཡིན་པར་མཚོན། དེའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི་སྒྲ་ཤེས་གྲུབ་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། དཀར་ཟལ་མཚན་གཞི། བ་ལང་ གི་མཚན་གཞི་ཡིན་པར་མཚོན། དཀར་ཟལ་དང་བ་ལང་གི་རྟེན་བྱེད་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་དྲུག་གོ །གཉིས་པ་ནི། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་དང་། དཀར་ཟལ་གཉིས་མཚན་གཞི། མཚོན་བྱ་མིན་ པར་མཚོན། རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་སྒྲ་ཤེས་གྲུབ་པ་མིན་པ་ལྟ་བུ་དང་། བ་ལང་དང་དཀར་ཟལ་མཚན་གཞི། མཚན་ཉིད་མཚན་གཞི་མིན་པར་མཚོན། དངོས་འགལ་གཅོད་པའི་དོན་ལྡོག་ཏུ་གྲུབ་པ་མིན་པ་ ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བ་ལང་དང་ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་མཚན་གཞི། མཚན་གཞི་མིན་པར་མཚོན། མཚན་མཚོན་ཟུང་གི་རྟེན་བྱེད་པ་མིན་པ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཡང་སྔ་མ་དེ་གསུམ་ མཚན་གཞི། བ་ལང་གི་མཚན་ཉིད་དང་། ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པའི་མཚོན་བྱ་དང་། བ་ལང་གི་མཚན་གཞི་གསུམ་མིན་པར་མཚོན། བ་ལང་གི་དངོས་འགལ་གཅོད་པའི་དོན་ལྡོག་ཏུ་གྲུབ་པ་མིན་པ། 2-682 ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་སྒྲ་ཤེས་གྲུབ་པ་མིན་པ། བ་ལང་དང་ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པའི་རྟེན་བྱེད་པ་མིན་པ་ཞེས་པའི་མཚོན་སྦྱོར་ལྟ་བུ་དང་དྲུག་གོ །དེ་ དག་ལས། ཡིན་པར་མཚོན་པའི་སྦྱོར་བ་དྲུག མིན་པར་མཚོན་པའི་བྱེ་བྲག་གི་སྦྱོར་བ་གསུམ་དང་། མཚོན་བྱ་མིན་པར་མཚོན་པའི་སྤྱིའི་སྦྱོར་བ་དང་བཅུ་ནི་སྐྱོན་མེད་ཡིན་ལ། དཀར་ཟལ་མཚན་ཉིད་ མིན་པར་མཚོན་པའི་སྦྱོར་བ་དང་། བ་ལང་དང་ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་

【現代漢語翻譯】 能夠確定聯繫，對於不記得名稱象徵聯繫的愚昧，通過確立以腹脹作為標誌的術語，來確定金瓶和瓶子的聯繫。第三，關於各自象徵的方式，有象徵方式的區分和相互確定的形式兩種。第一種，一般來說，定義的結合有十二種，因為有六種象徵是自身否定的，六種象徵不是其他否定的。第一種是：象徵具有肉垂和鬃毛的是定義的基礎，象徵是定義，例如，象徵是排除直接矛盾的意義在反面成立。象徵牛是基礎，象徵是能指，例如，象徵是有理由的聲音被認為是成立的。象徵白色光芒是基礎，象徵是基礎，象徵是名稱象徵的所依。還有，象徵具有肉垂和鬃毛的是基礎，象徵是牛的定義，例如，象徵是牛的直接矛盾排除的意義在反面成立。牛是基礎，象徵是具有肉垂和鬃毛的能指，例如，象徵是它的理由的聲音被認為是成立的。白色光芒是基礎，象徵是牛的基礎，象徵是白色光芒和牛的所依，這六種。第二種是：具有肉垂和鬃毛的和白色光芒兩者是基礎，象徵不是能指，例如，象徵是有理由的聲音不被認為是成立的。牛和白色光芒是基礎，象徵不是定義的基礎，象徵是直接矛盾排除的意義不在反面成立。牛和具有肉垂和鬃毛的是基礎，象徵不是基礎，象徵不是名稱象徵的所依。還有，前面那三個是基礎，象徵不是牛的定義，不是具有肉垂和鬃毛的能指，不是牛的基礎，象徵不是牛的直接矛盾排除的意義不在反面成立，不是具有肉垂和鬃毛的理由的聲音不被認為是成立的，不是牛和具有肉垂和鬃毛的所依，這六種。在這些之中，象徵是的六種結合，象徵不是的差別結合三種，象徵不是能指的普遍結合共十種是沒有錯誤的。象徵白色光芒不是定義，以及牛和具有肉垂和鬃毛

【English Translation】 It is possible to ascertain the connection, and for the ignorance of not remembering the name-symbol connection, by establishing the term with abdominal distension as a sign, the connection between the golden vase and the vase is determined. Third, regarding the ways of symbolizing each separately, there are two types: the distinction of the ways of symbolizing and the forms of mutual determination. The first, in general, the combination of definitions has twelve types, because there are six types of symbols that are self-negating and six types of symbols that are not other-negating. The first is: symbolizing that which possesses dewlaps and manes is the basis of definition, symbolizing is the definition, for example, symbolizing that the meaning of excluding direct contradictions is established in reverse. Symbolizing that a cow is the basis, symbolizing is the signifier, for example, symbolizing that a reasoned sound is considered established. Symbolizing that white radiance is the basis, symbolizing is the basis, symbolizing is the support of the name-symbol. Also, symbolizing that which possesses dewlaps and manes is the basis, symbolizing is the definition of a cow, for example, symbolizing that the meaning of excluding direct contradictions of a cow is established in reverse. A cow is the basis, symbolizing is the signifier that possesses dewlaps and manes, for example, symbolizing that the sound of its reason is considered established. White radiance is the basis, symbolizing is the basis of a cow, symbolizing is the support of white radiance and a cow, these six types. The second is: that which possesses dewlaps and manes and white radiance are both the basis, symbolizing is not the signifier, for example, symbolizing that a reasoned sound is not considered established. A cow and white radiance are the basis, symbolizing is not the basis of definition, symbolizing that the meaning of excluding direct contradictions is not established in reverse. A cow and that which possesses dewlaps and manes are the basis, symbolizing is not the basis, symbolizing is not the support of the name-symbol. Also, the previous three are the basis, symbolizing is not the definition of a cow, not the signifier that possesses dewlaps and manes, not the basis of a cow, symbolizing that the meaning of excluding direct contradictions of a cow is not established in reverse, the reasoned sound that possesses dewlaps and manes is not considered established, the support of a cow and that which possesses dewlaps and manes is not, these six types. Among these, the six combinations of symbolizing 'is', the three differential combinations of symbolizing 'is not', and the ten universal combinations of symbolizing 'is not the signifier' are without error. Symbolizing that white radiance is not a definition, and a cow and that which possesses dewlaps and manes.

---

པ་མཚན་གཞི་མིན་པར་མཚོན་པའི་སྦྱོར་བ་གཉིས་སྐྱོན་ཅན་ཡིན་ཏེ། བ་ལང་དཀར་ཟལ་དེ། བ་ལང་ཁྲ་བོའི་མཚན་ཉིད་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བ་ལང་དང་ནོག་ལྐོག་ཤལ་དང་ལྡན་པ་གཉིས། དངོས་པོའི་མཚན་གཞི་སྐྱོན་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ཕན་ཚུན་ངེས་པའི་རྣམ་གཞག་ལ། སྤྱིར་མཚན་མཚོན་གཉིས་པོ་གྲངས་མཉམ་ པ་ཡིན་ཏེ། མཚན་ཉིད་གཉིས་ཀྱིས་མཚོན་བྱ་གཅིག་མཚོན་པ་དང་། མཚན་ཉིད་གཅིག་གིས་མཚོན་བྱ་དུ་མ་མཚོན་པ་སོགས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན། རིགས་མི་མཐུན་དང་། ལོག་རྟོག་སེལ་ཕྱིར་དུ། མཚོན་ བྱ་གཅིག་ཉིད་ལ་མཚན་ཉིད་གཉིས་བཞག་པ་མང་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལམ་སྙམ་ན། མི་འགལ་ཏེ། རྟོག་པ་དང་བྲལ་ཞིང་མ་འཁྲུལ་བའི་རིག་པ་དང་མ་འཁྲུལ་བའི་རིག་པ་གཉིས་མངོན་སུམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་འཇོག་ཀྱང་། 2-683 དེ་གཉིས་ལྡོག་པ་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་མཚོན་བྱ་གཅིག་ལ། མཚན་ཉིད་ལྡོག་པ་ཐ་དད་པ་གཉིས་མི་སྲིད་པ་གནད་ཀྱི་དོན་དུ་གཟུང་དགོས་སོ། །ཡང་མཚན་མཚོན་གཉིས་པོ་དེ། རྫས་ ཡོད་དང་། བཏགས་ཡོད་དུ་འཇོག་སྟེ། དེའི་གནད་ཀྱང་ལྟོ་ལྡིར་བ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པ་འཆར་བ་ནི་རྒྱུ་མཚན་གཞན་ལ་ལྟོས་མི་དགོས་པས་རྫས་ཡོད་དུ་འཇོག་ལ། བུམ་པ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པ་འཆར་ བ་རྒྱུ་མཚན་གཞན་ལྟོ་ལྡིར་བ་ལ་ལྟོས་པས་བཏགས་ཡོད་དུ་འཇོག་པ་ཡིན་ལ། དེས་ན་ཆོས་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་ལ་ལྟོས་དེ་རྫས་ཡོད་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཀྱང་། སྤྱིར་རྫས་ཡོད་ཡིན་ པས་མ་ཁྱབ་ཅེས་བྱའོ། །མཚོན་བྱ་བཏགས་ཡོད་ལ་ཡང་དེས་འགྲེའོ།། །། གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ་ཚད་མའི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ། ཚད་མའི་མཚན་ཉིད་བཤད་པ་དང་། དེས་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པའི་ཚུལ་ བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་དངོས་དང་། ཟུར་སོ་སོའི་དོན་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི། གསར་དུ་མི་བསླུ་བའི་རིག་པ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ལ། མི་བསླུ་བའི་དོན་དང་། གསར་ ཤེས་ཀྱི་དོན་གཉིས། དང་པོ་མི་བསླུ་བ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། ཁྱད་པར་གསུམ་ལྡན་གྱི་སྒོ་ནས་རང་གི་འཇུག་ཡུལ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་ཡུལ་ཅན་དོན་མཐུན་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། 2-684 ཁྱད་པར་གསུམ་ནི། བྱེད་པ་པོ་གང་གིས་མི་བསླུ་ན། ཡུལ་ཡོད་མེད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཤེས་པའི་ཡུལ་ཅན་དེས་སོ། །ལས་གང་ལ་མི་བསླུ་ན། དོན་བྱེད་ནུས་མི་ནུས་ཀྱི་ཤེས་བྱ་ཐམས་ ཅད་ལའོ། །བྱ་བ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་མི་བསླུ་ན། ཡུལ་དོན་བྱེད་ནུས་ན་དོན་བྱེད་ནུས་པ་འཇུག་ཡུལ་དུ་ཐོབ་པས་མི་བསླུ། དོན་བྱེད་མི་ནུས་ན་མི་ནུས་པ་འཇུག་ཡུལ་དུ་ཐོབ་པས་མི་ བསླུ་བའོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ཡུལ་གྱི་མི་བསླུ་བ་དང་། ཡུལ་ཅན་གྱི་མི་བསླུ་བ་གཉིས། དང་པོ་དང་ཤེས་བྱ་དོན་གཅིག གཉིས་པ་ཡུལ་ཅན་གྱི་མི་བསླུ་བ་དང་མི་བསླུ་བ་དོན་གཅིག་ ཅིང་། ད

【現代漢語翻譯】 如果兩種表達方式表明它不是基礎（pa mtshan gzhi min par mtshon pa'i sbyor ba），那麼這兩種表達方式是有缺陷的。因為白色的公牛（ba lang dkar zal de）是花公牛（ba lang khra bo）的特徵。而具有公牛（ba lang）和牛黃（nog lkog shal）的兩種表達方式，是事物（dngos po）的無缺陷基礎。關於相互確定的範疇，一般來說，特徵（mtshan）和所表之物（mtshon）的數量是相等的。因為不可能存在兩個特徵表達一個所表之物，或者一個特徵表達多個所表之物的情況。那麼，爲了區分種類（rigs mi mthun）和消除錯誤的觀念（log rtog sel phyir du），對於同一個所表之物（mtshon bya gcig nyid la），設立兩個特徵（mtshan nyid gnyis bzhag pa）的情況，與廣泛的教導相矛盾嗎？並不矛盾。因為無分別且無錯亂的智慧（rtog pa dang bral zhing ma 'khrul ba'i rig pa）和無錯亂的智慧（ma 'khrul ba'i rig pa gnyis）雖然被設定為現量（mngon sum）的特徵，但這兩者實際上是同一回事。因此，對於同一個所表之物，不可能存在兩個不同的特徵，這必須被視為關鍵所在。此外，特徵和所表之物可以被設定為實有（rdzas yod）和假有（btags yod）。其關鍵在於，像肚子脹大（lto ldir ba）這樣的顯現，不需要依賴其他原因，因此被設定為實有。而像瓶子（bum pa）這樣的顯現，需要依賴於肚子脹大這樣的其他原因，因此被設定為假有。因此，如果它是某個法的特徵，那麼它必然依賴於該法，並且是實有。但一般來說，它不一定是實有。對於假有的所表之物，也應作如是理解。 第二，具體確定量（tshad ma）的特徵，包括解釋量的特徵和解釋斷除增益和損減的方式兩部分。第一部分包括特徵本身和分別解釋各個組成部分的含義兩部分。第一部分是：新而不欺騙的認知是它的特徵。第二部分包括不欺騙的含義和新知的含義兩部分。首先，不欺騙包括特徵和分類兩部分。第一部分是：通過具備三種特性的方式，獲得其作用對象的有境（yul can）和符合實際（don mthun）是它的特徵。這三種特性是：什麼主體（byed pa po）不欺騙？即如實了知對像存在與否的有境。在什麼作用（las）上不欺騙？即對於所有能起作用和不能起作用的所知（shes bya thams cad la'o）。在行為方式（bya ba tshul）上如何不欺騙？即如果對像能起作用，那麼獲得能起作用的對象作為其作用對象，因此不欺騙；如果對像不能起作用，那麼獲得不能起作用的對象作為其作用對象，因此不欺騙。第二部分是分類：包括對象的不欺騙和有境的不欺騙兩種。第一種，對象的不欺騙和所知（shes bya）是同義詞。第二種，有境的不欺騙和不欺騙是同義詞。

【English Translation】 If two expressions indicate that it is not a basis (pa mtshan gzhi min par mtshon pa'i sbyor ba), then these two expressions are flawed. Because the white bull (ba lang dkar zal de) is a characteristic of the brindle bull (ba lang khra bo). And the two expressions possessing a bull (ba lang) and bezoar (nog lkog shal) are flawless bases of things (dngos po). Regarding the categories of mutual determination, generally, the number of characteristics (mtshan) and what is signified (mtshon) are equal. Because it is impossible for two characteristics to express one signified, or for one characteristic to express multiple signifieds. Then, in order to distinguish kinds (rigs mi mthun) and eliminate wrong conceptions (log rtog sel phyir du), is setting up two characteristics (mtshan nyid gnyis bzhag pa) for the same signified (mtshon bya gcig nyid la) contradictory to the extensive teachings? It is not contradictory. Because non-conceptual and non-mistaken wisdom (rtog pa dang bral zhing ma 'khrul ba'i rig pa) and non-mistaken wisdom (ma 'khrul ba'i rig pa gnyis), although set as characteristics of direct perception (mngon sum), these two are actually the same thing. Therefore, it is crucial to grasp that it is impossible for two different characteristics to exist for the same signified. Furthermore, characteristics and signifieds can be set as substantially existent (rdzas yod) and nominally existent (btags yod). The key is that the appearance of something like a swollen belly (lto ldir ba) does not need to rely on other reasons, so it is set as substantially existent. While the appearance of something like a vase (bum pa) needs to rely on other reasons like a swollen belly, so it is set as nominally existent. Therefore, if it is a characteristic of that dharma, then it necessarily relies on that dharma and is substantially existent. But generally, it is not necessarily substantially existent. The same should be understood for nominally existent signifieds. Second, specifically determining the characteristics of valid cognition (tshad ma) includes two parts: explaining the characteristics of valid cognition and explaining the way to sever gains and losses. The first part includes two parts: the characteristic itself and explaining the meaning of each component separately. The first part is: newly non-deceptive cognition is its characteristic. The second part includes two parts: the meaning of non-deceptive and the meaning of new knowledge. First, non-deceptive includes two parts: characteristic and classification. The first part is: obtaining its object of engagement with a possessor of an object (yul can) and being concordant with reality (don mthun) through possessing three special features is its characteristic. These three special features are: what agent (byed pa po) does not deceive? That is, the possessor of an object that knows the existence or non-existence of the object as it is. In what action (las) does it not deceive? That is, regarding all knowables (shes bya thams cad la'o) that can or cannot perform a function. How does it not deceive in the manner of action (bya ba tshul)? That is, if the object can perform a function, then it does not deceive by obtaining the object that can perform a function as its object of engagement; if the object cannot perform a function, then it does not deceive by obtaining the object that cannot perform a function as its object of engagement. The second part is classification: including two types: non-deceptive with respect to the object and non-deceptive with respect to the possessor of the object. The first, non-deceptive with respect to the object and knowable (shes bya) are synonymous. The second, non-deceptive with respect to the possessor of the object and non-deceptive are synonymous.

---

ེ་ལ་དབྱེ་ན། བེམ་པོ་ཤེས་པ། གང་ཟག་ཏུ་གྱུར་པའི་མི་བསླུ་བ་གསུམ་ཡོད་པའི། དང་པོ་བེམ་པོར་གྱུར་པའི་མི་བསླུ་བ་ནི། ལུང་ཚད་མ་སོགས་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་དོན་མཐུན་ རྣམས་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ཤེས་པར་གྱུར་པའི་མི་བསླུ་བ་དང་། མི་བསླུ་བའི་རིག་པ་དོན་གཅིག་ཅིང་། མཚན་གཞི་ཚད་མ་དང་བཅད་ཤེས་རྣམས་ལ་བྱེད། གསུམ་པ་གང་ཟག་ཏུ་གྱུར་པའི་མི་བསླུ་ བ་ནི། སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་སེང་གེ་སོགས་སྐྱེས་བུ་ཚད་མ་རྣམས་ལ་འཇོག་གོ །གཉིས་པ་གསར་ཤེས་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་གསར་དུ་མཐོང་བ་དེ། རང་ཡུལ་ལ་གསར་ཤེས་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། 2-685 གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མེད་པ་གསལ་བ་གསར་དུ་ཤེས་པའི་གསར་ཤེས། རང་མཚན་གསར་དུ་ཤེས་པའི་གསར་ཤེས། དོན་སྤྱི་གསར་དུ་ཤེས་པའི་གསར་ཤེས་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རྟོག་མེད་ལོག་ཤེས་དང་ དོན་གཅིག གཉིས་པ་ནི། མངོན་སུམ་དང་འཕགས་པ་རྣམས་ལ་འཇོག གསུམ་པ་ནི། རྗེས་དཔག་རྣམས་ལ་འཇོག གནད་དེས་ན། གསར་ཤེས་དང་། གསར་མཐོང་གཉིས་ཡིན་ན། གསར་རྟོགས་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། རང་ ཡུལ་གསར་དུ་ཤེས་ཤིང་མཐོང་བའི་རྟོག་མེད་ལོག་ཤེས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་དེས་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་ཚུལ་ལ། ཀུན་ཏུ་ཐ་སྙད་པའི་ཚད་མ་རྣམས་ཀྱིས། རང་ཡུལ་ལ་ངེས་ཤེས་དྲངས་པའི་སྒོ་ ནས་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པར་བྱེད་ལ། དོན་དམ་པའི་ཚད་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་རང་ཡུལ་ལ་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པས། འདི་ལ་བཞི། ཚད་མ་གཉིས་ངོས་གཟུང་ བ། བསལ་བྱ་སྒྲོ་འདོགས། སེལ་བྱེད་ངེས་ཤེས། ངེས་ཤེས་ཀྱིས་སྒྲོ་འདོགས་སེལ་ཚུལ་དང་བཞི། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་ལ་རང་གི་གཞལ་སྟོབས་ཀྱིས་ངེས་ཤེས་འདྲེན་བྱེད་ཀྱི་གསར་དུ་མི་བསླུ་བའི་རིག་ པ་དེ། ཀུན་ཏུ་ཐ་སྙད་པའི་ཚད་མའི་མཚན་ཉིད། མཚན་གཞི་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཚད་མ་དང་། རྟོག་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་འཕགས་རྒྱུད་ཀྱི་ཚད་མ་རྣམས་ལ་བྱེད། རང་ཡུལ་ལ་ངེས་ཤེས་འདྲེན་མི་དགོས་པའི་གསར་དུ་མི་བསླུ་བའི་རིག་པ་དེ། 2-686 དོན་དམ་པའི་ཚད་མའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། མཚན་གཞི་ནི། འཕགས་ལམ་དུ་གྱུར་པའི་ཚད་མ་རྣམས་ལ་འཇོག གཉིས་པ་སྒྲོ་འདོགས་ལ་མཚན་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་དབྱེ་བ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་ཡུལ་ཕྱིན་ ཅི་ལོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཞེན་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། གཉིས་པ་ནི་དེ་དང་རྟོག་པ་དོན་མི་མཐུན་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། རྟོག་པ་ལོག་ཤེས། ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན། བག་ལ་ཉལ་ གྱི་ཐེ་ཚོམ་དོན་མི་མཐུན་དང་གསུམ་མོ། །གཉིས་པ་ངེས་ཤེས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རང་ཡུལ་ངེས་པའི་ཞེན་རིག་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། དེ་ལ་སྒྲའི་བརྗོད་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཡང་དག་པའི་ངེས་ པ་དང་། ལོག་པའི་ངེས་པ་གཉིས། དང་པོ་ནི།

【現代漢語翻譯】 如果進行區分，可以分為三種不可欺騙的事物：物質、意識和補特伽羅（梵文：Pudgala，人）。第一種，作為物質的不可欺騙，指的是符合語言表達的詞語，如量（梵文：Pramana， प्रमाण， pramāṇa，衡量）等。第二種，作為意識的不可欺騙，與不可欺騙的智慧是同義詞，其例子包括量和決斷識。第三種，作為補特伽羅的不可欺騙，指的是釋迦獅子（梵文：Śākyasiṃha，釋迦牟尼佛）等聖者。 第二，對於新識，有定義和分類兩種。首先，定義是：對自境產生新的認識。這就是對自境而言的新識的定義。分類有三種：新知不存在的事物、新知自相、新知總相。第一種，與無分別的錯識相同。第二種，適用於現量和聖者。第三種，適用於比量。關鍵在於，如果存在新識和新見，並不一定意味著存在新證，因為存在對自境產生新的認識和見解的無分別錯識。 第二，關於斷除增益的方式，世俗的量通過對自境產生定解來斷除增益，而勝義的量則通過等持（梵文：Samadhi， समाधि， samādhi，三摩地，禪定）的力量來斷除對自境的增益。這方面有四個方面：確定兩種量、所破增益、能破定解、定解斷除增益的方式。首先，世俗量的定義是：憑藉自身的衡量能力對自境產生定解的、新生的、不可欺騙的意識。例子包括凡夫相續中的量，以及具有分別唸的聖者相續中的量。勝義量的定義是：不需要對自境產生定解的、新生的、不可欺騙的意識。例子包括成為聖道的量。 第二，關於增益，有定義、周遍和分類三種。首先，定義是：以顛倒的方式執著自境的執著心。第二，它與分別念在意義上不一致但意義相同。第三，分類有三種：分別錯識、猶豫不決、習氣的猶豫不決。第二，定解的定義是：確定自境的執著心。從語言表達的角度來看，有正確的定解和錯誤的定解兩種。首先是：

【English Translation】 If we differentiate, there are three kinds of infallible things: matter, consciousness, and person (Pudgala). The first, the infallible as matter, refers to those that accord with the meaning of expressive sounds, such as valid cognition (Pramana). The second, the infallible as consciousness, is synonymous with infallible wisdom, and its instances include valid cognition and decisive cognition. The third, the infallible as a person, refers to perfect beings such as Shakya Simha (Buddha Shakyamuni). Second, for new cognition, there are definition and classification. First, the definition is: that which newly sees its own object. This is the definition of new cognition in relation to its own object. There are three types of classification: new cognition of what is non-existent, new cognition of self-character, and new cognition of general character. The first is the same as non-conceptual wrong cognition. The second applies to direct perception and noble ones. The third applies to inference. The key point is that if there is new cognition and new seeing, it does not necessarily mean that there is new realization, because there is non-conceptual wrong cognition that newly knows and sees its own object. Second, regarding the way to cut off superimpositions, mundane valid cognitions cut off superimpositions by generating certainty about their own objects, while ultimate valid cognitions cut off superimpositions about their own objects by the power of Samadhi. There are four aspects to this: identifying the two valid cognitions, what is to be removed (superimpositions), what removes (certainty), and how certainty removes superimpositions. First, the definition of mundane valid cognition is: a newly arisen, infallible consciousness that generates certainty about its own object by the power of its own measurement. Examples include valid cognitions in the continuum of ordinary beings and valid cognitions in the continuum of noble ones who possess conceptual thought. The definition of ultimate valid cognition is: a newly arisen, infallible consciousness that does not need to generate certainty about its own object. Examples include valid cognitions that have become the noble path. Second, regarding superimpositions, there are three aspects: definition, pervasion, and classification. First, the definition is: the clinging consciousness that apprehends its own object in a reversed manner. Second, it is conceptually different but semantically the same as conceptual thought. Third, there are three types of classification: conceptual wrong cognition, doubt, and doubt of latent tendencies. Second, the definition of certainty is: the clinging consciousness that is certain about its own object. From the perspective of linguistic expression, there are two types: correct certainty and incorrect certainty. The first is:

---

རྗེས་དཔག་དང་བཅད་ཤེས་གཉིས་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། ལོག་ཤེས་ལྟ་བུ་སྟེ། ངེས་པ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་སྒྲོ་འདོགས་སེལ་ཚུལ་ལ། སེལ་ཚུལ་དངོས་དང་། རྩོད་པ་སྤང་བ་གཉིས། དང་པོ་ནི། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱིས། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་སེལ་ཚུལ་ཡོད་དེ། ངེས་ཤེས་དེའི་བྱེད་པ་མ་ཉམས་བར་དུ་ སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། འོ་ན་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དང་། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་གཉིས། 2-687 ཡུལ་གཅིག་གམ་མི་གཅིག མི་གཅིག་ན་བསལ་བྱ་སེལ་བྱེད་དུ་མི་འཐད་ལ། གཅིག་ན། ཡུལ་དེ་བདེན་ནམ་རྫུན། བདེན་ན་སྒྲོ་འདོགས་དེ་འཛིན་སྟངས་དོན་དང་མཐུན་པར་འགྱུར་ལ། རྫུན་ན་ངེས་ཤེས་ དེ་ཡང་འཛིན་སྟངས་དོན་དང་མི་མཐུན་པར་འགྱུར་རོ་ཟེར་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དང་། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་གཉིས། དམིགས་ཡུལ་སྒྲ་ལ་དམིགས་པར་མཚུངས་ཀྱང་། སྒྲོ་འདོགས་དེ་འཛིན་སྟངས་དོན་དང་མི་མཐུན་པས་བསལ་བྱ་ཡིན་ལ། ངེས་ཤེས་དེ་འཛིན་སྟངས་དོན་དང་མཐུན་པས་སེལ་བྱེད་དུ་འཐད་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་མཚོན་པའི་དོན་གཏན་ལ་ དབབ་པ་ལ་བཞི། མཚོན་བྱའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ། མཚན་ཉིད་ལ་ལོག་རྟོག་དགག་པ། མཚན་གཞི་ལ་མཚན་ཉིད་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ། དེས་དགག་སྒྲུབ་ཇི་ལྟར་བྱེད་པའི་ཚུལ། དང་པོ་ལ་བཞི། དབྱེ་ གཞི། དབྱེ་ངོ་། དབྱེ་བའི་དོན། སྒྲའི་དོན་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཚད་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་ཤེས་པ་གཉིས་དོན་གཅིག་པས་དེ་གཉིས་མངོན་རྗེས་གཉིས་ཀྱི་དབྱེ་གཞི་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་དབྱེ་ན། མངོན་ སུམ་དང་། རྗེས་དཔག་གཉིས་སོ། །གསུམ་པ་དབྱེ་དོན་ནི། མངོན་རྗེས་གཉིས། རྟག་མི་རྟག་ལྟར་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་དམ། བྱས་མི་རྟག་ལྟར་ལྡོག་པ་ཐ་དད་དམ། ཀ་བུམ་ལྟར་རྫས་ཐ་དད་དམ། 2-688 ཟླ་བ་དང་། བསིལ་ཟེར་བྱེད་ལྟར་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཙམ་ཡིན་ནམ་སྙམ་ན། མངོན་རྗེས་གཉིས། གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀ་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ཡུལ་གཅིག་ ལ་ལྟོས་ནས་གཅིག་མ་ཡིན་ཏེ། བུམ་འཛིན་རྗེས་དཔག་དང་། བུམ་འཛིན་རྗེས་དཔག་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་ལྟ་བུ་ཡུལ་མི་གཅིག་པའི་ཕྱིར། ཡང་མངོན་ཤེས་གཉིས་ཡུལ་ཐ་དད་ལ་ལྟོས་ནས་རྫས་ཐ་ དད་ཀྱང་མིན་ཏེ། རྗེས་དཔག་མངོན་སུམ་དང་རྫས་ཐ་དད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྗེས་དཔག་དེ། རྗེས་དཔག་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དང་རྫས་གཅིག་པས། མངོན་སུམ་དང་རྫས་གཅིག་ཏུ་ཁས་བླང་དགོས་ པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། མངོན་རྗེས་གཉིས། ཡུལ་ཅན་ནམ། ངོ་བོ་ལ་ལྟོས་ནས་རྫས་གཅིག་ཡིན་ཏེ། རྗེས་དཔག་དེ་རྗེ

【現代漢語翻譯】 可以分為推論和決斷識兩種。第二種情況，例如顛倒識，是建立在確定之上的。第四部分是消除增益的方式，分為消除的方式和駁斥爭論兩部分。第一部分是，通過確定聲音是無常的決斷識，可以消除認為聲音是常的增益，因為在決斷識的作用沒有消失之前，它已經使認為聲音是常的增益產生的因緣失去了效力。第二部分是駁斥爭論，如果聲音是無常的決斷識和認為聲音是常的增益這二者，是針對同一個對像還是不同的對象？如果是同一個對象，那麼被消除者和消除者就不合理；如果是不同的對象，那麼這個對象是真的還是假的？如果是真的，那麼增益的執持方式就與事實相符；如果是假的，那麼決斷識的執持方式也與事實不符。如果這樣說，是沒有過失的，因為聲音是無常的決斷識和認為聲音是常的增益這二者，雖然目標都指向聲音，但增益的執持方式與事實不符，因此是被消除者；而決斷識的執持方式與事實相符，因此是消除者，這是合理的。 第三部分是通過定義來確定所指的意義，分為四個方面：所詮釋的詳細分類、對定義的錯誤觀念的駁斥、確定定義所指的基礎、以及通過定義進行肯定和否定的方式。第一部分分為四個方面：分類的基礎、分類的類別、分類的意義、以及對聲音的解釋。第一部分是，量（pramana， प्रमाण， pramāṇa，正確的認知方法）和正確的知識是同義詞，因此它們是現量和比量的分類基礎。第二部分是分類，即現量和比量兩種。第三部分是分類的意義，現量和比量，是像常與無常一樣，是遮破同一性的差別嗎？還是像已作和無常一樣，是反體差別？還是像柱子和瓶子一樣，是實體差別？還是像月亮和清涼之光一樣，只是名稱的同義詞？現量和比量，不是遮破同一性的差別，因為它們都是事物。它們也不是依賴於同一個對像而不同，因為例如執持瓶子的比量和執持瓶子的比量經驗的自證，它們的對象是不同的。而且，現量和比量也不是依賴於不同的對象而成為實體差別，因為比量和現量不是實體差別，因為比量和比量經驗的自證是同一個實體，因此必須承認與現量是同一個實體。因此，現量和比量，是依賴於有境或者本體而成為同一個實體，因為比量是現量。

【English Translation】 It can be divided into inference and decisive cognition. The second case, such as distorted cognition, is based on certainty. The fourth part is the way to eliminate superimposition, which is divided into the way of elimination and refuting arguments. The first part is that by determining that the sound is impermanent, the decisive cognition can eliminate the superimposition that considers the sound to be permanent, because before the function of the decisive cognition disappears, it has rendered the causes and conditions for the generation of the superimposition that considers the sound to be permanent ineffective. The second part is refuting the argument, if the decisive cognition that the sound is impermanent and the superimposition that considers the sound to be permanent, are they directed at the same object or different objects? If it is the same object, then the eliminated and the eliminator are not reasonable; if it is a different object, then is this object true or false? If it is true, then the way of holding the superimposition is consistent with the fact; if it is false, then the way of holding the decisive cognition is also inconsistent with the fact. If you say so, there is no fault, because the decisive cognition that the sound is impermanent and the superimposition that considers the sound to be permanent, although the target is directed at the sound, the way of holding the superimposition is inconsistent with the fact, so it is the eliminated; and the way of holding the decisive cognition is consistent with the fact, so it is the eliminator, which is reasonable. The third part is to determine the meaning of what is indicated by the definition, which is divided into four aspects: the detailed classification of what is to be interpreted, the refutation of misconceptions about the definition, the basis for determining what the definition refers to, and the way to affirm and negate through the definition. The first part is divided into four aspects: the basis of classification, the categories of classification, the meaning of classification, and the explanation of sound. The first part is that pramana ( प्रमाण， pramāṇa，correct means of cognition) and correct knowledge are synonymous, so they are the basis for the classification of direct perception and inference. The second part is the classification, namely direct perception and inference. The third part is the meaning of classification, direct perception and inference, is it a difference that negates identity, like permanence and impermanence? Or is it a difference of opposites, like made and impermanent? Or is it a difference of substances, like a pillar and a vase? Or is it just a synonym of names, like the moon and cool light? Direct perception and inference are not differences that negate identity, because they are both things. They are also not different depending on the same object, because for example, the inference that holds the vase and the self-awareness of the experience of the inference that holds the vase, their objects are different. Moreover, direct perception and inference are not substantial differences depending on different objects, because inference and direct perception are not substantial differences, because inference and the self-awareness of the experience of inference are the same entity, so it must be admitted that they are the same entity as direct perception. Therefore, direct perception and inference are the same entity depending on the object-possessor or the essence, because inference is direct perception.

---

ས་དཔག་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ཡུལ་ལ་ ལྟོས་ནས། ཐ་དད་ཡིན་ཏེ། རྗེས་དཔག་ཡུལ་སྤྱི་མཚན་ལ་ལྟོས་ནས་རྟོག་པ་དང་། ཁོ་རང་གི་ཁ་ནང་བལྟས་ལ་ལྟོས་ཏེ་རང་རིག་ཏུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་སྒྲ་དོན་ལ། སྤྱིར། སྒྲ་ དེ་ལ་མིང་གི་སྒྲ་དང་། རིགས་ཀྱི་སྒྲ་གཉིས། དང་པོ་ནི་ལྷས་སྦྱིན་ཞེས་པའི་མིང་ལྟ་བུ། རྫས་ཀྱི་དངོས་པོ་གཅིག་ཉིད་གོ་བར་བྱེད་པའི་མིང་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། ཤིང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རིགས་ཅན་དུ་མ་གོ་བར་བྱེད་པའི་མིང་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད། 2-689 དེ་ལྟ་བུའི་མིང་དང་རིགས་ཀྱི་སྒྲ་དེ་དག་བསྡུས་ན། བཤད་འཇུག་འགལ་བའི་སྒྲ། བཤད་འཇུག་མི་འགལ་བའི་སྒྲ། བཤད་འཇུག་འགལ་ཞིང་མི་འགལ་བའི་སྒྲ་གསུམ་དུ་འདུས་ཤིང་། དེ་ཡང་དང་པོ་ནི། བྱིའུ་ལུག་རྫི་མོ་ཞེས་པའི་མིང་ལྟ་བུ་སྟེ། བཤད་ན་ལུག་གི་རྫི་བོ་ལ་བཤད་ཀྱང་། འཇུག་པ་བྱིའུ་ཁོ་ན་ལ་འཇུག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཞེས་པའི་མིང་ལྟ་བུ་ སྟེ། བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་སངས་རྒྱས་ཉིད་ལ་ཚང་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི་མཚོ་སྐྱེས་ཞེས་པའི་སྒྲ་ལྟ་བུ་སྟེ། འདི་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་མི་འགལ་བ། བཤད་པ་འགལ་ཞིང་ འཇུག་པ་མི་འགལ་བ། འཇུག་པ་འགལ་ཞིང་བཤད་པ་མི་འགལ་བ་དང་གསུམ་ཡོད་པའི་དང་པོ་ནི། ཆུ་ལས་སྐྱེས་པའི་པདྨ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད་ པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། སྐམ་ལས་སྐྱེས་པའི་པདྨ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་བཤད་དུ་མེད་ཅིང་འཇུག་ཏུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། ཆུ་ལ་སྐྱེས་པའི་སྦལ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱི་སྒྲ་འཇུག་ཏུ་མེད་ཀྱང་བཤད་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་སྒྲའི་རྣམ་དབྱེ་སྤྱིར་བཤད་ནས། སྐབས་སུ་བབ་པ་མངོན་སུམ་ཞེས་པའི་སྒྲ་འདི་ཡང་། བཤད་འཇུག་མུ་གསུམ་པའི་སྒྲ་ཡིན་ཏེ། 2-690 མངོན་སུམ་གྱི་སྐད་དོད། པྲ་ཏི་ཨཀྵ་ཞེས་པ་བོད་སྐད་དུ་བསྒྱུར་ན། དབང་པོ་སོ་སོ་ལ་བརྟེན་པས་ན་དབང་བརྟེན་ཞེས་པ་ཡིན་ལ། རྒྱུ་མཚན་དེས་ན། དབང་མངོན་དང་། དོན་རིག་ཡིད་མངོན་ གཉིས་ལ། མངོན་སུམ་གྱི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་ཡོད། རང་རིག་དང་དོན་རིག་མངོན་སུམ་མིན་པའི་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་རྣམས་ལ་མངོན་སུམ་གྱི་སྒྲ་འཇུག་པ་འབའ་ཞིག་ཡོད། དབང་ཤེས་འཁྲུལ་བ་རྣམས་ ལ་མངོན་སུམ་གྱི་སྒྲ་བཤད་པ་འབའ་ཞིག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་མཚན་གཞི་ལ་ལོག་རྟོག་དགག་པ་ལ། མངོན་སུམ་དང་རྗེས་དཔག་གི་མཚན་གཞི་ལ་ལོག་རྟོག་དགག་པ་གཉིས་ཡོད་པ་ལོགས་སུ་ འཆད། ། གསུམ་པ་མཚན་གཞི་ལ་མཚན་ཉིད་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་འཆད་པ་ལ་གཉིས། རང་ངེས་ཚད་མ་བཤད་པ་དང་། གཞན་ངེས་ཚད་མ་བཤད་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་མཚན་ཉིད་རྣམ་གྲངས

【現代漢語翻譯】 因為比量（anumāna）的經驗自證（sva-saṃvedana）與實體（dravya）是同一的。這兩者依賴於所緣境（ālambana），所以是不同的。比量依賴於共相（sāmānya-lakṣaṇa）而成為分別（vikalpa），而自證依賴於它自身內部的觀察而安立為自證。 第四，關於聲音和意義：一般來說，聲音分為名稱的聲音和種類的聲音兩種。第一種就像『拉辛』（lhas sbyin）這個名字一樣，用於指代同一個實體的名稱。第二種就像『樹』（shing）這個詞一樣，用於指代多種同類事物的名稱。 2-689 像這樣的名稱和種類的聲音，總的來說，可以歸納為三種：說和指代相違的聲音、說和指代不相違的聲音、說和指代既相違又不相違的聲音。第一種，比如『牧羊女』（byi'u lug rdzi mo）這個名字，說的是牧羊人，但指代的只是鳥。第二種，比如『一切智者』（thams cad mkhyen pa）這個名字，說和指代都完全符合佛陀。第三種，比如『海生』（mtsho skyes）這個詞，對於這個詞來說，『海生』這個詞的說和指代都不相違背，說相違而指代不相違背，指代相違而說不相違背，有這三種情況。第一種，比如水中生長的蓮花，因為對於它來說，『海生』這個詞的說和指代都存在。第二種，比如旱地生長的蓮花，因為對於它來說，『海生』這個詞沒有說，但有指代。第三種，比如水中生長的青蛙，因為對於它來說，『海生』這個詞沒有指代，但有說。 像這樣總的說明了聲音的分類之後，現在要討論的『現量』（mngon sum）這個詞，也是說和指代有三種情況的詞。 2-690 『現量』的梵文是（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）པྲ་ཏི་ཨཀྵ་，प्रति+अक्ष，prati+akṣa，對著+感官，prati+akṣa，對著+感官），翻譯成藏語就是『依賴於各個感官，所以是感官所依賴』（dbang po so so la brten pas na dbang brten）。因為這個原因，對於感官現量（dbang mngon）和意現量（don rig yid mngon）兩者來說，『現量』這個詞的說和指代都存在。對於自證（rang rig）和非境現量（don rig mngon sum min pa'i）的瑜伽現量（rnal 'byor mngon sum）等來說，『現量』這個詞只有指代。對於錯誤的感官識（dbang shes 'khrul ba）來說，『現量』這個詞只有說。 第三，駁斥對定義（mtshan gzhi）的錯誤觀念：對於現量和比量的定義，駁斥錯誤觀念，將單獨闡述。 第三，闡述以定義來確定特徵的量（tshad ma），分為兩種：闡述自確定量（rang nges tshad ma）和闡述他確定量（gzhan nges tshad ma）。第一種是關於定義的類別。

【English Translation】 Because the experiential self-awareness (sva-saṃvedana) of inference (anumāna) is the same as the substance (dravya). These two are different in that they depend on the object of awareness (ālambana). Inference depends on the universal characteristic (sāmānya-lakṣaṇa) and becomes conceptualization (vikalpa), while self-awareness is established as self-awareness by depending on its own internal observation. Fourth, regarding sound and meaning: Generally, sound is divided into two types: the sound of a name and the sound of a class. The first is like the name 'Lhasbyin', which is used to refer to the name of the same entity. The second is like the word 'tree', which is used to refer to the name of many things of the same kind. 2-689 Such names and class sounds, in general, can be summarized into three types: sounds that contradict the statement and the referent, sounds that do not contradict the statement and the referent, and sounds that both contradict and do not contradict the statement and the referent. The first type is like the name 'shepherdess', which refers to a shepherd but only refers to a bird. The second type is like the name 'Omniscient', which refers to and is completely fulfilled by the Buddha. The third type is like the word 'ocean-born'. For this word, there are three cases: the statement and referent of the word 'ocean-born' do not contradict each other, the statement contradicts but the referent does not, and the referent contradicts but the statement does not. The first case is like a lotus that grows in water, because for it, the statement and referent of the word 'ocean-born' both exist. The second case is like a lotus that grows on dry land, because for it, the word 'ocean-born' does not exist in the statement but does in the referent. The third case is like a frog that grows in water, because for it, the word 'ocean-born' does not exist in the referent but does in the statement. After explaining the classification of sounds in general in this way, the word 'perception' (mngon sum), which is to be discussed now, is also a word with three cases of statement and referent. 2-690 The Sanskrit word for 'perception' is (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）པྲ་ཏི་ཨཀྵ་，प्रति+अक्ष，prati+akṣa，對著+感官，prati+akṣa，對著+感官）, which translates into Tibetan as 'dependent on each sense organ, therefore dependent on the senses'. For this reason, for both sense perception (dbang mngon) and mental perception (don rig yid mngon), the statement and referent of the word 'perception' both exist. For self-awareness (rang rig) and yogic perception (rnal 'byor mngon sum) of non-objective perception (don rig mngon sum min pa'i), etc., the word 'perception' only has a referent. For erroneous sense consciousness (dbang shes 'khrul ba), the word 'perception' only has a statement. Third, refuting misconceptions about the definition: Refuting misconceptions about the definitions of perception and inference will be explained separately. Third, explaining the means of valid cognition (tshad ma) that determine the characteristics of the definition, divided into two types: explaining self-determining valid cognition (rang nges tshad ma) and explaining other-determining valid cognition (gzhan nges tshad ma). The first is about the categories of definitions.

---

་དབྱེ་བ་ དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་ལས་ངེས་ཀྱི་གསར་དུ་མི་བསླུ་བའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། རང་ངེས་ཚད་མ། རང་ཡུལ་ངེས་པའི་ཚད་མ། རང་གི་གཞལ་བྱ་ངེས་པའི་ཚད་ མ། རང་རིག་འཇུག་ཡུལ་ངེས་པའི་ཚད་མ། རང་གི་རྟོགས་བྱ་ངེས་པའི་ཚད་མ་སོགས་དོན་གཅིག གསུམ་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་། ངེས་པ་འདྲེན་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་གཉིས། 2-691 དང་པོ་ལ། མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་རང་ངེས་ཚད་མ་དང་། རྗེས་དཔག་ཏུ་གྱུར་པའི་རང་ངེས་ཚད་མ་གཉིས། དང་པོ་ལ། དབང་མངོན། ཡིད་མངོན་རང་རིག་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་རང་ ངེས་ཚད་མ་དང་བཞི། མཚན་གཞི་སྔ་མ་གསུམ་རིམ་བཞིན་གཟུགས་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན། གཟུགས་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་ཡིད་མངོན། ཤེས་པ་ངེས་པའི་ གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རང་རིག་མངོན་སུམ་གསུམ་ལ་བྱེད་ཅིང་རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་ཡིན་ན་རང་ངེས་ཚད་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཉིས་པ་རྗེས་དཔག་ཡིན་ན་ཡང་། རང་ ངེས་ཚད་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅེས་བྱའོ། །དབྱེ་སྒོ་གཉིས་པ་ལ། དོན་བྱེད་སྣང་ཅན་གྱི་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་རང་ངེས་ཚད་མ། གོམས་པ་ཅན་གྱི་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་རང་ངེས་ཚད་མ། རྗེས་དཔག་ཏུ་གྱུར་པའི་རང་ངེས་ཚད་མ་གསུམ། དང་པོ་ནི། མེས་བཙོ་སྲེག་གི་བྱ་བ་བྱེད་པར་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་མེས་བཙོ་སྲེག་གི་བྱ་བ་བྱེད་པར་སྣང་བའི་དབང་མངོན་ ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། མེ་ལ་གོམས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་མེ་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་མེ་འཛིན་དབང་མངོན་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་དང་རྗེས་དཔག་དོན་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་གཞན་ངེས་ཚད་མ་ལ་མཚན་ཉིད་དང་དབྱེ་བ་གཉིས། 2-692 དང་པོ་ནི། གཞན་ལས་ངེས་ཀྱི་གསར་དུ་མི་བསླུ་བའི་རིག་པ་དེ་དེའི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱེ་ན། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། རྒྱུའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་དང་ གསུམ། དང་པོ་ལ། དབང་མངོན། ཡིད་མངོན། རང་རིག་ཏུ་གྱུར་པའི་གཞན་ངེས་ཚད་མ་དང་གསུམ། མཚན་གཞི་རིམ་བཞིན། གཟུགས་མ་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་འཛིན་དབང་མངོན། དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་གཟུགས་ འཛིན་ཡིད་མངོན། ཤེས་པ་མ་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཉམས་མྱོང་གི་རང་རིག་མངོན་སུམ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ལ། དང་པོ་པའི་མངོན་སུམ། འཁྲུལ་རྒྱུ་ཅན་གྱི་མངོན་སུམ། ཡིད་མ་ གཏད་པའི་མངོན་སུམ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། བ་མེན་མ་ངེས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་བ་མེན་དང་པོར་མཐོང་བའི་མངོན་སུམ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ལ། ཐེ་ཚོམ་དང་སྒྲོ་འདོགས་ཀྱི་འཁྲུལ་རྒྱུ་ ཅན་གྱི་མངོན་སུམ་གཉིས། མཚན་གཞི་རིམ་བཞིན། སྒྲ་རྟག་མི་རྟག་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་གང་ཟག་གི་རྒྱ

【現代漢語翻譯】 分類有三種：第一種是，從自身獲得確定，且是新而不欺騙的認知，這是它的定義。第二種是，自證量，自境確定的量，自所量確定的量，自識入處確定的量，自所證確定的量等，意義相同。第三種分類，從本體方面分類和從確定引導方式方面分類兩種。 第一種，分為現量自證量和比量自證量兩種。第一種又分為，根現量、意現量、自證、瑜伽現量四種。前三種的例子分別是：對於確定色法的補特伽羅（藏文：གང་ཟག，梵文：Pudgala，梵文羅馬擬音：Pudgala，漢語字面意思：人）相續中的執色根現量；對於確定色法的補特伽羅相續中的執色意現量；對於確定識的補特伽羅相續中體驗識的自證現量。如果是瑜伽現量，則一定是自證量。第二種，如果是比量，也一定是自證量。 第二種分類方式，分為有作用顯現的現量自證量、串習的現量自證量、比量自證量三種。第一種，比如對於確定火具有燒煮作用的補特伽羅相續中，顯現火具有燒煮作用的根現量。第二種，比如憑藉對火的串習力，確定火的補特伽羅相續中的執火根現量。第三種和比量意義相同。第二，他證量，分為定義和分類兩種。 第一種是，從他者獲得確定，且是新而不欺騙的認知，這是它的定義。第二種分類，分為從本體方面分類、從因方面分類、從境方面分類三種。第一種，分為根現量、意現量、成為自證的他證量三種。例子分別如下：對於不確定色法的補特伽羅相續中的執色根現量；該相續中的執色意現量；對於不確定識的補特伽羅相續中的體驗識的自證現量。第二種，分為最初的現量、具有錯亂之因的現量、不專注的現量三種。第一種，比如對於不確定牛犢的補特伽羅相續中，最初見到牛犢的現量。第二種，分為懷疑和增益的具有錯亂之因的現量兩種。例子分別是：對於懷疑聲音是常還是無常的補特伽羅相續中的現量。

【English Translation】 There are three divisions: The first is that knowledge which is newly non-deceptive from oneself is its definition. The second is self-certifying valid cognition, valid cognition that ascertains its own object, valid cognition that ascertains its own object of measurement, valid cognition that ascertains its own field of engagement, valid cognition that ascertains its own object of realization, etc., are of the same meaning. The third division has two types: division in terms of entity and division in terms of how ascertainment is led. The first has two types: manifest self-certifying valid cognition and inferential self-certifying valid cognition. The first has four types: sense direct perception, mental direct perception, self-awareness, and yogic direct perception. The bases of the first three are, respectively: sense direct perception apprehending form in the continuum of a person (藏文：གང་ཟག，梵文：Pudgala，梵文羅馬擬音：Pudgala，漢語字面意思：person) who ascertains form; mental direct perception apprehending form in the continuum of a person who ascertains form; self-aware direct perception experiencing consciousness in the continuum of a person who ascertains consciousness. If it is yogic direct perception, it is necessarily self-certifying valid cognition. The second, if it is inference, it is also necessarily self-certifying valid cognition. The second way of dividing has three types: manifest self-certifying valid cognition appearing as efficacious, habitual manifest self-certifying valid cognition, and inferential self-certifying valid cognition. The first is like sense direct perception appearing as fire performing the action of cooking and burning in the continuum of a person who ascertains that fire performs the action of cooking and burning. The second is like sense direct perception apprehending fire in the continuum of a person who ascertains fire by the power of habituation to fire. The third and inference are of the same meaning. Second, other-certifying valid cognition has two aspects: definition and division. The first is that knowledge which is newly non-deceptive from others is its definition. The second division has three types: division in terms of entity, division in terms of cause, and division in terms of object. The first has three types: sense direct perception, mental direct perception, and other-certifying valid cognition that has become self-awareness. The examples are, respectively: sense direct perception apprehending form in the continuum of a person who does not ascertain form; mental direct perception apprehending form in that continuum; self-aware direct perception experiencing consciousness in the continuum of a person who does not ascertain consciousness. The second has three types: initial direct perception, direct perception with a cause of error, and inattentive direct perception. The first is like the direct perception of first seeing a calf in the continuum of a person who does not ascertain a calf. The second has two types: direct perception with a cause of error of doubt and imputation. The examples are, respectively: direct perception in the continuum of a person who doubts whether sound is permanent or impermanent.

---

ུད་ཀྱི་སྒྲ་མི་རྟག་པ་འཛིན་པའི་མངོན་སུམ་དང་། སྒྲ་རྟག་པར་བདེན་ཞེན་གྱིས་འདོད་པའི་གང་ ཟག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་སྒྲ་རྟག་པར་འཛིན་པའི་མངོན་སུམ་ལྟ་བུ་ལ་བྱེད་དོ། །(དེས་དགག་སྒྲུབ་ཇི་ལྟར་བྱེད་པའི་ཚུལ།) རིགས་ལམ་སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་ཚད་མ་རིགས་པའི་གཏེར་གྱི་གསལ་བྱེད་འདི་ཡང་། དཔལ་ཡ་ག་ཆོས་སྡིངས་ཀྱི་ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོར་རིགས་པ་སྨྲ་བ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཅེས་བགྱི་བས་བློ་གསལ་རྣམས་ལ་ཕན་པའི་དོན་དུ་སྦྱར་བ་རེ་ཞིག་རྫོགས་སོ།། །།

【現代漢語翻譯】 例如，將認為聲音是無常的現量，以及認為聲音是常的、執著于真實的補特伽羅（藏文：གང་ཟག་，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）相續中的認為聲音是常的現量，作為例子。（關於如何進行破立的方法）這種理路總體的論述，即《量理寶藏論》的闡釋，是由吉祥亞噶法座的大學院中，名為理辯師龍樹的我，爲了利益具慧者而撰寫的，至此暫時圓滿。

【English Translation】 For example, take the direct perception that sound is impermanent, and the direct perception that sound is permanent in the continuum of a person (Tibetan: གང་ཟག་, Sanskrit Devanagari: पुद्गल, Sanskrit Romanization: pudgala, Literal Chinese meaning: person) who believes sound to be permanent and clings to it as real. (Regarding how to establish and refute) This general presentation of reasoning, the elucidation of 'The Treasury of Valid Reasoning', was composed by me, who is called Nagarjuna the logician, at the great Dharma College of Glorious Yagak, for the benefit of the intelligent. Thus, it is temporarily completed.

---