greatsixsutras0107_入中論.g2.0f
六大冊之根本教言Ztsa8དབུ་མ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ། 1-738 ༄༅། །དབུ་མ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་པོ། ༄༅། །དབུ་མ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། མ་དྷྱ་མ་ཀ་ཨ་པ་ཏཱ་ར་ནཱ་མ། བོད་སྐད་དུ། དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ། འཇམ་དཔལ་གཞོན་ནུར་གྱུར་ པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཉན་ཐོས་སངས་རྒྱས་འབྲིང་རྣམས་ཐུབ་དབང་སྐྱེས། །སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལས་འཁྲུངས་ཤིང་། །སྙིང་རྗེའི་སེམས་དང་གཉིས་སུ་མེད་བློ་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ རྒྱུ། །གང་ཕྱིར་བརྩེ་ཉིད་རྒྱལ་བའི་ལོ་ཐོག་ཕུན་ཚོགས་འདིའི། །ས་བོན་དང་ནི་སྤེལ་ལ་ཆུ་འདྲ་ཡུན་རིང་དུ། །ལོངས་སྤྱོད་གནས་ལ་སྨིན་པ་ལྟ་བུར་འདོད་གྱུར་པ། །དེ་ཕྱིར་བདག་གིས་ཐོག་མར་ སྙིང་རྗེ་བསྟོད་པར་བགྱི། །དང་པོར་ང་ཞེས་བདག་ལ་ཞེན་གྱུར་ཅིང་། །བདག་གི་འདི་ཞེས་དངོས་ལ་ཆགས་བསྐྱེད་པ། །ཟོ་ཆུན་འཕྱན་ལྟར་རང་དབང་མེད་པ་ཡི། །འགྲོ་ལ་སྙིང་རྗེར་གྱུར་གང་དེ་ལ་ འདུད། །འགྲོ་བ་གཡོ་བའི་ཆུ་ཡི་ནང་གི་ཟླ་བ་ལྟར། །གཡོ་དང་རང་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པར་མཐོང་བ་ཡི། །རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་འདི་ཡི་སེམས་གང་འགྲོ་བ་རྣམས། །རྣམ་པར་གྲོལ་བར་བྱ་ཕྱིར་ སྙིང་རྗེའི་དབང་གྱུར་ཅིང་། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྨོན་པས་རབ་བསྔོས་དགའ་བ་ལ། །རབ་ཏུ་གནས་པ་དེ་ནི་དང་པོ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནས་བཟུང་སྟེ་དེ་ནི་ཐོབ་པར་གྱུར་པ་ཡིས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱའི་སྒྲ་ཉིད་ཀྱིས་བསྙད་དོ། ། 1-739 འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་རིགས་སུའང་སྐྱེས་པ་སྟེ། །འདི་ནི་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ་ཡིན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་ནི་དགའ་བ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་འཆང་ཞིང་། །འཇིག་ རྟེན་ཁམས་བརྒྱ་ཀུན་ནས་གཡོ་བར་ནུས་པར་གྱུར་པའང་ཡིན། །ས་ནས་སར་གནོན་བྱེད་ཅིང་གོང་མར་རབ་ཏུ་འགྲོ་བར་འགྱུར། །དེ་ཚེ་འདི་ཡི་ངན་འགྲོའི་ལམ་རྣམས་མཐའ་དག་འགག་པར་འགྱུར། །དེ་ཚེ་ འདི་ཡི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཟད། །འདི་ནི་འཕགས་པ་བརྒྱད་པ་ཇི་ལྟ་དེ་ལྟར་ཉེ་བར་བསྟན། །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ལྟ་དང་པོ་ལ་གནས་ཀྱང་། །ཐུབ་དབང་གསུང་སྐྱེས་དང་ བཅས་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི། །བསོད་ནམས་དག་གི་དབང་གིས་ཕམ་བྱས་རྣམ་པར་འཕེལ། །དེ་ནི་རིང་དུ་སོང་བར་བློ་ཡང་ལྷག་པར་འགྱུར། །དེ་ཚེ་དེ་ལ་རྫོགས་སངས་བྱང་ཆུབ་རྒྱུ། །དང་པོ་སྦྱིན་ པ་ཉིད་ནི་ལྷག་པར་འགྱུར། །རང་ཤ་སྟེར་ལའང་གུས་པར་བྱས་པ་ཡིས། །སྣང་དུ་མི་རུང་དཔོག་པའི་རྒྱུར་ཡང་འགྱུར། །སྐྱེ་བོ་འདི་ཀུན་བདེ་བ་མངོན་འདོད་ཅིང་། །མི་རྣམས་བདེ་བའང་ལོངས་སྤྱོད་མེད་ མིན་ལ། །ལོངས་སྤྱོད་ཀྱང་ནི་སྦྱིན་ལས་འབྱུང་མཁྱེན་ནས། །ཐུབ་པས་དང་པོར་སྦྱིན་པའི་གཏམ་མཛད་དོ།
【現代漢語翻譯】 《入中論》 第一發心 《入中論》 梵語：Madhyamakāvatāra-nāma 藏語：dbu ma la 'jug pa zhes bya ba 敬禮文殊童子！ 聲聞、中等佛皆由佛陀所生， 佛陀則由菩薩而生。 慈悲心、無二慧， 以及菩提心，乃是佛子們的根本。 因為慈悲是諸佛豐收之年的種子， 如同滋養的沃土和長久的甘霖。 如同成熟的果實般令人渴望， 因此我首先讚頌慈悲。 最初執著『我』， 然後生起『這是我的』的貪戀。 如同水桶般不由自主地漂流， 我對那憐憫眾生的慈悲致敬。 如同水中搖曳的月影， 了知諸法如幻如化、本性空寂。 這位佛子之心，爲了使眾生 從煩惱中解脫，受慈悲所驅使。 以普賢行愿迴向，安住于歡喜地。 從那時起，他便獲得了 『菩薩』之名。 此乃如來種姓之所生， 此乃完全捨棄三種系縛者。 菩薩懷著極大的歡喜， 能夠震動百個世界。 從一地勝進到另一地， 此時，他的一切惡趣之門都將關閉。 此時，他將完全斷盡凡夫之地。 如第八聖者般示現。 即使安住于初地， 憑藉福德之力，也能勝過聲聞、 獨覺等佛陀的語生子，並不斷增長。 他將變得更加智慧。 那時，他將成為圓滿佛陀的種子。 首先，佈施將變得更加殊勝。 即使佈施自己的血肉，也充滿敬意。 這甚至會成為不可思議的功德之源。 眾生都渴望獲得安樂， 而人們的安樂並非沒有受用。 了知受用源於佈施， 因此佛陀最初宣說了佈施之法。
【English Translation】 The Entrance to the Middle Way First Arising of the Mind The Entrance to the Middle Way Sanskrit: Madhyamakāvatāra-nāma Tibetan: dbu ma la 'jug pa zhes bya ba Homage to youthful Mañjuśrī! The Śrāvakas (hearers), the middling Buddhas (Pratyekabuddhas), are born from the Powerful One (Buddha). And the Buddhas are born from the Bodhisattvas. The mind of compassion, the non-dual wisdom, And the mind of Bodhi are the cause of the Victorious Ones. Because compassion is the seed of this abundant harvest of the Victors, Like the nourishing earth and the long-lasting rain. Like a ripening fruit that is desired, Therefore, I first praise compassion. Initially clinging to 'I', Then generating attachment to things as 'this is mine'. Like a water bucket drifting without control, I pay homage to that compassion which feels for beings. Like the moon in the water, which is moving, Seeing that all phenomena are empty by their very nature. The mind of this son of the Victorious Ones, in order to Liberate beings, is driven by compassion. Dedicated with the aspirations of Samantabhadra, abiding in joy. From that time on, he obtains The name 'Bodhisattva'. This one is born into the lineage of the Tathāgatas, This one has completely abandoned all three bindings. The Bodhisattva holds supreme joy, And is able to shake a hundred world realms. Progressing from one ground to another, At that time, all paths to lower realms will be closed. At that time, all grounds of ordinary beings will be exhausted. This one is shown to be like the eighth noble one. Even though abiding on the first ground, By the power of merit, he surpasses the Śrāvakas, The solitary Buddhas, and constantly increases. He will become even more wise. At that time, he will become the seed of perfect Buddhahood. First, generosity will become even more excellent. Even giving away one's own flesh and blood, he does so with reverence. This will even become a source of inconceivable merit. All beings desire to obtain happiness, And people's happiness is not without enjoyment. Knowing that enjoyment comes from generosity, Therefore, the Buddha initially spoke of the Dharma of generosity.
།སྙིང་རྗེ་དམན་ཞིང་ཤིན་ཏུ་རྩུབ་སེམས་ཅན། །རང་དོན་ལྷུར་ལེན་ཉིད་དུ་འགྱུར་བ་གང་། །དེ་དག་གི་ཡང་འདོད་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས། ། 1-740 སྡུག་བསྔལ་ཉེར་ཞིའི་རྒྱུར་གྱུར་སྦྱིན་ལས་འབྱུང་། །འདི་ཡང་སྦྱིན་པའི་སྐབས་ཀྱི་ནམ་ཞིག་ཚེ། །འཕགས་པའི་སྐྱེ་བོ་དང་འཕྲད་མྱུར་དུ་འཐོབ། །དེ་ནས་སྲིད་རྒྱུན་ཡང་དག་བཅད་བྱས་ཏེ། །དེ་ཡི་རྒྱུ་ཅན་ ཞི་བར་འགྲོ་བར་འགྱུར། །འགྲོ་ལ་ཕན་པར་དམ་བཅས་ཡིད་ཅན་རྣམས། །སྦྱིན་པས་རིང་པོར་མི་ཐོགས་དགའ་བ་འཐོབ། །གང་ཕྱིར་བརྩེ་བདག་བརྩེ་བདག་མ་ཡིན་པ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱིན་པའི་གཏམ་ཉིད་གཙོ་བོ་ ཡིན། །ཇི་ལྟར་བྱིན་ཅིག་ཅེས་སྒྲ་ཐོས་བསམས་ལས། །རྒྱལ་སྲས་བདེ་འབྱུང་དེ་ལྟར་ཐུབ་རྣམས་ལ། །ཞི་བར་ཞུགས་པས་བདེ་བ་བྱེད་མིན་ན། །ཐམས་ཅད་བཏང་བས་ལྟ་ཞིག་སྨོས་ཅི་དགོས། །ལུས་བཅད་སྟེར་ ཞིང་བདག་གི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས། །གཞན་དག་རྣམས་ཀྱི་དམྱལ་བ་ལ་སོགས་པའི། །སྡུག་བསྔལ་རང་རིག་ཉིད་དུ་མཐོང་ནས་ནི། །དེ་བཅད་བྱ་ཕྱིར་མྱུར་དུ་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ། །སྦྱིན་པ་སྦྱིན་བྱ་ལེན་པོ་གཏོང་ པོས་སྟོང་། །འཇིག་རྟེན་འདས་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ཞེས་བྱ། །གསུམ་པོ་དག་ལ་ཆགས་སྐྱེས་གྱུར་པས་དེ། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ཅེས་བསྟན། །དེ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱི་ཡིད་ལ་རབ་གནས་ཤིང་། ། དམ་པའི་རྟེན་ལ་འོད་ཆགས་མཛེས་པ་རྙེད་གྱུར་པའི། །དགའ་བ་འདི་ནི་ནོར་བུ་ཆུ་ཤེལ་ཇི་བཞིན་དུ། །མུན་པ་སྟུག་པོ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་བསལ་ནས་རྒྱལ། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་པོའོ།། 1-741 ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་གཉིས་པ། དེ་ཚུལ་ཕུན་ཚོགས་ཡོན་ཏན་དག་ལྡན་ཕྱིར། །རྨི་ལམ་དུ་ཡང་འཆལ་ཁྲིམས་དྲི་མ་སྤངས། །ལུས་ངག་ཡིད་ཀྱི་རྒྱུ་བ་དག་གྱུར་པས། །དམ་པའི་ལས་ལམ་བཅུ་ཆར་གསོག་པར་བྱེད། །དགེ་བའི་ལམ་ འདི་ལྟ་ཞིག་བཅུ་ཆར་ཡང་། །དེ་ལ་ཀླགས་ཏེ་ཤིན་ཏུ་དག་པར་འགྱུར། །སྟོན་ཀའི་ཟླ་ལྟར་རྟག་ཏུ་རྣམ་དག་དེ། །ཞི་འོད་ཆགས་པར་དེ་དག་གིས་རྣམ་མཛེས། །གལ་ཏེ་དེ་ནི་ཁྲིམས་དག་རང་ བཞིན་ལྟ། །དེ་ཕྱིར་དེ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་མི་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་དེ་ནི་རྟག་ཏུ་གསུམ་ཆར་ལའང་། །གཉིས་བློའི་རྒྱུ་བ་ཡང་དག་བྲལ་བར་འགྱུར། །སྦྱིན་པས་ལོངས་སྤྱོད་དག་ནི་འགྲོ་ངན་ནའང་། །སྐྱེ་བོ་ ཚུལ་ཁྲིམས་རྐང་པ་ཉམས་ལས་འབྱུང་། །བསྐྱེད་བཅས་དངོས་འདུ་ཡོངས་སུ་ཟད་པས་ན། །ཕྱིན་ཆད་དེ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་འབྱུང་མི་འགྱུར། །གང་ཚེ་རང་དབང་འཇུག་ཅིང་མཐུན་གནས་པ། །གལ་ཏེ་འདི་དག་འཛིན་པར་ མི་བྱེད་ན། །གཡང་སར་ལྷུང་བས་གཞན་དབང་འཇུག་འགྱུར་བ། །དེ་ལས་ཕྱི་ནས་གང་གིས་སློང་བར་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་རྒྱལ་བས་སྦྱིན་པའི་གཏམ་མཛད་ནས། །ཚུལ་ཁྲིམས་རྗེས་འགྲོའི་གཏམ་ཉིད་མཛད་པ་ཡིན། །ཡོན་
【現代漢語翻譯】 那些慈悲心薄弱、心腸極其粗暴的人，以及那些只顧自己利益的人，他們所貪求的享樂，實際上是痛苦的根源，卻來自於佈施。 即使如此，在佈施的時候，如果能遇到聖者，就能迅速獲得解脫。從此徹底斷絕輪迴的延續，並因此而趨向寂滅。那些立誓利益眾生的有心之人，通過佈施，不會很久就能獲得喜樂。 因為有情眾生和無情眾生都需要慈悲，所以佈施的教言才是最重要的。聽聞『如何佈施』的聲音並加以思考，菩薩就能獲得安樂，如果諸佛進入寂滅不能帶來安樂，那麼捨棄一切又有什麼可說的呢？ 甚至可以割捨自己的身體，將自己的痛苦，視為其他眾生地獄等的痛苦，並親身感受到，爲了斷除這些痛苦，迅速發起精進。佈施的行為、佈施的物品、接受佈施的人，以及佈施者，都是空性的，這被稱為超越世間的波羅蜜多（Paramita，梵文，pāramitā，到達彼岸）。 如果對這三者產生執著，那就是世間的波羅蜜多。因此，菩薩的心中要牢記這一點，就像在聖潔的供養物上，獲得光彩奪目的裝飾一樣，這種喜悅就像珍寶和水晶一樣，能夠驅散所有的黑暗。 《入中論》中，初發心菩提心釋竟。 因此，由於具備圓滿的功德，即使在夢中也能遠離邪淫的污垢。身語意三門清凈，從而積累十善業道。看看這十善業道，通過閱讀，變得非常清凈。像秋天的月亮一樣，永遠清凈，並以寂靜的光芒來莊嚴自身。 如果他的戒律是自性清凈的，那麼他的戒律就不會改變。因此，他永遠不會被二元對立的思維所束縛。通過佈施，即使在惡道中也能獲得享樂，而持戒者的墮落則源於戒律的缺失。 由於有情和無情的事物都會耗盡，所以未來他將不會再有享樂。當能夠自主並和諧相處時，如果不珍惜這些，就會像墜入懸崖一樣，被他人所左右。那樣的話，以後還能向誰祈求呢？ 因此，佛陀在宣講佈施之後，又宣講了隨之而來的戒律。功德
【English Translation】 Those who are weak in compassion and extremely harsh in heart, and those who are solely concerned with their own interests, the enjoyments they crave are actually the source of suffering, yet they come from generosity. Even so, when giving, if one encounters a noble being, one can quickly attain liberation. From then on, completely sever the continuation of samsara and thereby move towards peace. Those mindful beings who vow to benefit sentient beings will, through generosity, not be long in attaining joy. Because both sentient and non-sentient beings need compassion, the teachings on generosity are the most important. Hearing the sound of 'how to give' and contemplating it, a Bodhisattva can attain bliss. If the Buddhas entering into peace cannot bring bliss, then what need is there to speak of abandoning everything? One can even cut off one's own body, regarding one's own suffering as the suffering of other beings in hell, etc., and personally feel it. In order to cut off these sufferings, quickly generate diligence. The act of giving, the object of giving, the recipient of giving, and the giver are all empty. This is called the transcendent Paramita (Paramita, Sanskrit, pāramitā, reaching the other shore). If attachment arises towards these three, that is the worldly Paramita. Therefore, the Bodhisattva's mind should firmly remember this, just like obtaining a radiant ornament on a sacred offering, this joy, like jewels and crystals, can dispel all darkness. Commentary on the first generation of Bodhicitta in Madhyamakavatara is completed. Therefore, due to possessing perfect merits, even in dreams one can avoid the defilement of immoral conduct. Body, speech, and mind are purified, thereby accumulating the ten virtuous actions. Look at these ten virtuous actions, through reading, they become very pure. Like the autumn moon, forever pure, and adorning oneself with peaceful light. If his discipline is pure in nature, then his discipline will not change. Therefore, he will never be bound by dualistic thinking. Through generosity, one can obtain enjoyment even in the lower realms, while the downfall of a moral person stems from the lack of discipline. Since both sentient and non-sentient things will be exhausted, he will not have enjoyment in the future. When one can be autonomous and live in harmony, if one does not cherish these, one will be controlled by others like falling off a cliff. In that case, who can one ask for help in the future? Therefore, after the Buddha taught generosity, he then taught the discipline that follows. Merits
ཏན་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞིང་དུ་རྣམ་འཕེལ་ན། །འབྲས་བུ་ཉེར་སྤྱོད་ཆད་པ་མེད་པར་འགྱུར། །སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་དང་གསུང་སྐྱེས་དང་། །རང་བྱང་ཆུབ་ལ་བདག་ཉིད་ངེས་རྣམས་དང་། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ངེས་པར་ལེགས་པ་དང་། ། 1-742 མངོན་མཐོའི་རྒྱུ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལས་གཞན་མེད། །ཇི་ལྟར་རྒྱ་མཚོ་རོ་དང་ལྷན་ཅིག་དང་། །བཀྲ་ཤིས་རྣ་ནག་མ་དང་ལྷན་ཅིག་བཞིན། །དེ་ལྟར་ཚུལ་ཁྲིམས་དབང་བྱས་བདག་ཉིད་ཆེ། །དེ་འཆལ་བ་དང་ ལྷན་ཅིག་གནས་མི་འདོད། །གང་གིས་གང་ཞིག་གང་ལ་སྤོང་བྱེད་པ། །གསུམ་དུ་དམིགས་པ་ཡོད་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་དེ། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ཅེས་བཤད། །གསུམ་ལ་ཆགས་པས་སྟོང་དེ་འཇིག་རྟེན་ འདས། །རྒྱལ་སྲས་ཟླ་བ་ལས་བྱུང་སྲིད་མིན་སྲིད་པ་ཡི། །དཔལ་གྱུར་དྲི་མ་དང་བྲལ་དྲི་མ་མེད་འདི་ཡང་། །སྟོན་ཁའི་དུས་ཀྱི་ཟླ་བའི་འོད་ནི་ཇི་བཞིན་དུ། །འགྲོ་བའི་ཡིད་ཀྱི་གདུང་བ་ སེལ་བར་བྱེད་པ་ཡིན། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་གཉིས་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་གསུམ་པ། ཤེས་བྱའི་བུད་ཤིང་མ་ལུས་སྲེག་པའི་མེའི། །འོད་འབྱུང་ཕྱིར་ན་ས་ནི་གསུམ་པ་འདི། །འོད་བྱེད་པ་སྟེ་བདེ་ གཤེགས་སྲས་པོ་ལ། །དེ་ཚེ་ཉི་ལྟར་ཟངས་འདྲའི་སྣང་བ་འབྱུང་། །གལ་ཏེ་གནས་མིན་འཁྲུགས་པ་འགའ་ཡིས་དེའི། །ལུས་ལས་ཤ་ནི་རུས་བཅས་ཡུན་རིང་དུ། །སྲང་རེ་རེ་ནས་བཅད་པར་གྱུར་ཀྱང་དེའི། ། བཟོད་པ་གཅོད་པར་བྱེད་ལ་ལྷག་པར་སྐྱེ། །བདག་མེད་མཐོང་བའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ། །གང་ཞིག་གང་གིས་གང་ཚེ་ཇི་ལྟར་གཅོད། །གང་ཕྱིར་ཆོས་ཀུན་དེ་ཡིས་གཟུགས་བརྙན་ལྟར། །མཐོང་བ་དེས་ཀྱང་དེ་ཡིས་བཟོད་པར་འགྱུར། ། 1-743 གནོད་པ་བྱས་པས་གལ་ཏེ་དེར་བཀོན་ན། །དེ་ལ་བཀོན་པས་བྱས་ཟིན་ལྡོག་གམ་ཅི། །དེ་ཕྱིར་དེར་བཀོན་ངེས་པར་འདིར་དོན་མེད། །འཇིག་རྟེན་ཕ་རོལ་ཡང་ནི་འགལ་བར་འགྱུར། །སྔོན་བྱས་པ་ཡི་ མི་དགེའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་གང་། །ཟད་པར་བྱེད་པར་བརྗོད་པར་འདོད་པ་དེ་ཉིད་ཀོ །གཞན་ལ་གནོད་པ་དང་ནི་ཁྲོ་བས་སྡུག་བསྔལ་ཕྱིར། །ས་བོན་ཉིད་དུ་ཇི་ལྟ་བུར་ན་འཁྲིད་པར་བྱེད། ། གང་ཕྱིར་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ལ་ཁྲོས་པ་ཡིས། །སྦྱིན་དང་ཁྲིམས་བྱུང་དགེ་བ་བསྐལ་པ་བརྒྱར། །བསགས་པ་སྐད་ཅིག་གིས་འཇོམས་དེ་ཡི་ཕྱིར། །མི་བཟོད་ལས་གཞན་སྡིག་པ་ཡོད་མ་ཡིན། །མི་སྡུག་གཟུགས་སུ་ བྱེད་ཅིང་དམ་པ་མིན་པར་བཀྲི། །ཚུལ་དང་ཚུལ་མིན་ཤེས་པའི་རྣམ་དཔྱོད་འཕྲོག་བྱེད་ཅིང་། །མི་བཟོད་པ་ཡིས་མྱུར་དུ་ངན་འགྲོར་སྐྱུར་བར་བྱེད། །བཟོད་པས་བཤད་ཟིན་དང་འགལ་ཡོན་ཏན་རྣམས་བྱེད་དོ། ། བཟོད་པས་མཛེས་ཤིང་སྐྱེ་བོ་དམ་པ་ལ། །ཕངས་དང་ལུགས་དང་ལུགས་མིན་ཤེས་པ་ལ། །མཁས་པར་འགྱུར་ཞིང་དེ་ཡི་འོག་ཏུ་ནི། །ལྷ་མིའི་སྐྱེ་དང་སྡིག་པ
【現代漢語翻譯】 若於凈戒田中善增長，則受用果實永無窮盡。 聲聞、獨覺、必定自覺者，以及諸佛子， 皆因凈戒而得善妙。 增上生的因唯有戒律，猶如海水與鹹味同在， 吉祥與黑耳女相伴。 如是，凈戒所支配的大士，不願與毀戒者同處。 以何對何於何而捨棄，若於三者有所緣念，此凈戒， 即說為世間之彼岸。於三者無執即是出世間。 佛子如月，生於有或無有之榮華，無垢亦無染， 如秋季之月光，能息滅眾生心中之苦。 入中論云：二菩提心竟。 第三菩提心 為焚燒一切所知薪柴之火，放出光明，故此第三地， 能發光，彼時如日，現出赤銅色之光芒。 設若因處非處之擾亂，彼之身體，連同血肉骨骼，長久地， 被一一寸寸割截，然彼之忍耐，唯增不減。 于證悟無我之菩薩而言，何者以何物於何時如何斷割？ 因其視一切法如影像，故彼亦能安忍。 若因加害而於彼嗔恨，嗔恨彼已成之事能挽回否？ 故於彼嗔恨，定然無義，來世亦將相違。 先前所造不善業之果，欲使其耗盡， 然因嗔恨他人而受苦，如何能引向種子之滅盡？ 何以故？因對佛子嗔恨，佈施與持戒所生之善根，于百劫中所積聚者， 剎那間即被摧毀，故無有比不忍更重之罪。 令人面目可憎，為人所不敬，奪走分辨正邪之明辨， 不忍迅速將人拋入惡趣。忍耐則能成就與前述相反之功德。 忍耐令人莊嚴，受人尊敬，精通事理與非理， 變得聰慧，天人之生以及罪惡
【English Translation】 If pure morality flourishes in the field, the fruits of enjoyment will never be exhausted. Śrāvakas (hearers), Pratyekabuddhas (solitary realizers), those who are certain of self-awakening, and the sons of the Buddhas, all attain goodness through pure morality. There is no cause for higher realms other than morality, just as the ocean is always with saltiness, and auspiciousness is accompanied by the black-eared woman. Thus, the great being governed by pure morality does not wish to dwell with the immoral. With what, towards what, and from what does one abandon? If there is attachment to these three, this morality, is said to be the other shore of the world. Non-attachment to the three is transcendence of the world. The Buddha-child, like the moon, born of the glory of existence or non-existence, is stainless and without blemish, like the autumn moonlight, it alleviates the suffering in the minds of beings. Commentary on the Middle Way: End of the Second Generation of Bodhicitta. Third Generation of Bodhicitta To burn all knowable firewood, the fire emits light, so this third ground, can emit light, at that time like the sun, showing the light of red copper. Suppose that due to disturbances in the right place, his body, together with flesh and bones, for a long time, being cut off inch by inch, but his patience, only increases and does not decrease. For the Bodhisattva who realizes selflessness, who cuts what with what at what time and how? Because he sees all dharmas as images, he can also endure. If one is angry at him for harming him, can hating what has already been done be undone? Therefore, hating him is certainly meaningless, and the next life will also be contrary. The result of previous unwholesome actions, wanting to exhaust it, but suffering from hating others, how can it lead to the extinction of the seed? Why? Because of anger towards the Buddha-child, the roots of virtue arising from giving and keeping precepts, accumulated over hundreds of kalpas, are destroyed in an instant, so there is no sin greater than impatience. Making people look ugly, being disrespectful, taking away the discernment of right and wrong, impatience quickly throws people into evil destinies. Patience can achieve the opposite of the aforementioned merits. Patience makes people dignified, respected, proficient in right and wrong, becoming wise, the birth of gods and men and sin
་ཟད་པར་འགྱུར། །སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་ དང་ནི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱིས། །ཁྲོ་དང་བཟོད་པའི་སྐྱོན་ཡོན་རིག་བྱས་ཏེ། །མི་བཟོད་སྤངས་ནས་འཕགས་པའི་སྐྱེ་བོ་ཡིས། །བསྔགས་པའི་བཟོད་པ་རྟག་ཏུ་མྱུར་བསྟེན་བྱ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཕྱིར་བསྔོས་ཀྱང་། ། 1-744 གསུམ་དམིགས་ཡོད་ན་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་པའོ། །དམིགས་པ་མེད་ན་དེ་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །འཇིག་རྟེན་འདས་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ཅེས་བསྟན། །ས་དེར་རྒྱལ་སྲས་བསམ་གཏན་མངོན་ཤེས་དང་། །འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་ ཡོངས་སུ་ཟད་པར་འགྱུར། །དེས་ཀྱང་རྟག་ཏུ་འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ནི། །འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་འཇོམས་པར་ནུས་པར་འགྱུར། །སྦྱིན་སོགས་ཆོས་གསུམ་དེ་དག་ཕལ་མོ་ཆེ། །བདེ་བར་གཤེགས་པས་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ བསྔགས། །བསོད་ནམས་ཞེས་བྱའི་ཚོགས་ཀྱང་དེ་དག་ཉིད། །སངས་རྒྱས་གཟུགས་ཀྱི་བདག་ཉིད་སྐུ་ཡི་རྒྱུ། །རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་ཉི་མ་ལ་གནས་འོད་བྱེད་འདི། །རང་གཏོགས་མུན་རྣམས་དང་པོ་ཡང་དག་བསལ་བྱས་ ནས། །འགྲོ་བའི་མུན་པ་རྣམ་པར་འཇོམས་པར་མངོན་པར་འདོད། །ས་འདིར་ཤིན་ཏུ་རྣོ་བར་གྱུར་ཀྱང་ཁྲོ་མི་འགྱུར། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་གསུམ་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་བཞི་པ། ཡོན་ཏན་མ་ལུས་བརྩོན་ འགྲུས་རྗེས་འགྲོ་ཞིང་། །བསོད་ནམས་བློ་གྲོས་ཚོགས་ནི་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ། །བརྩོན་འགྲུས་གང་དུ་འབར་བར་གྱུར་པ་ཡི། །ས་དེ་བཞི་པ་འོད་ནི་འཕྲོ་བ་འོ། །དེར་ནི་བདེར་གཤེགས་སྲས་ལ་རྫོགས་པ་ཡི། ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ལྷག་བསྒོམས་པ་ལས་སྐྱེས་པའི། །སྣང་བ་ཟངས་ཀྱི་འོད་པས་ལྷག་འབྱུང་ཞིང་། །རང་དུ་ལྟ་བ་དང་འབྲེལ་ཡོངས་སུ་ཟད། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་བཞི་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་ལྔ་པ། བདག་ཉིད་ཆེ་དེ་བདུད་རྣམས་ཀུན་གྱིས་ཀྱང་། ། 1-745 སྦྱང་དཀའི་ས་ལ་ཕམ་པར་ནུས་མ་ཡིན། །བསམ་གཏན་ལྷག་ཅིང་བློ་བཟང་བདེན་རང་བཞིན། །ཞིབ་མོ་རྟོགས་ལའང་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་འཐོབ། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་ལྔ་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་དྲུག་པ། མངོན་ དུ་ཕྱོགས་པར་མཉམ་གཞག་སེམས་གནས་ཏེ། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལ་མངོན་ཕྱོགས་ཤིང་། །འདིར་རྟེན་འབྱུང་བའི་དེ་ཉིད་མཐོང་བ་དེ། །ཤེས་རབ་གནས་པས་འགོག་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་ལོང་བའི་ཚོགས་ ཀུན་བདེ་བླག་ཏུ། །མིག་ལྡན་སྐྱེས་བུ་གཅིག་གིས་འདོད་པ་ཡི། །ཡུལ་དུ་འཁྲིད་པ་དེ་བཞིན་འདིར་ཡང་བློས། །མིག་ཉམས་ཡོན་ཏན་བླངས་ཏེ་རྒྱལ་ཉིད་འགྲོ །ཇི་ལྟར་དེ་ཡིས་ཆེས་ཟབ་ཆོས་རྟོགས་པ། ། ལུང་དང་གཞན་ཡང་རིགས་པས་ཡིན་པས་ན། །དེ་ལྟར་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་གཞུང་ལུགས་ལས། །ཇི་ལྟར་གནས་པའི་ལུགས་བཞིན་བརྗོད་པར་བྱ། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་དུས་ནའང་སྟོང་པ་ཉིད་ཐོས་
【現代漢語翻譯】 將會止息。無論是凡夫俗子 還是菩薩，都應瞭解嗔怒和忍耐的過失與功德。 捨棄不能忍受之事，聖者 應當時常迅速地修習受到讚揚的忍耐。即使爲了圓滿正等覺而回向， 如果存在三想（三輪體空，tri-maṇḍala-viśuddhi，trimandala visuddhi，三輪清凈）那仍然是世俗的。 如果沒有執著，那才是佛陀 所說的超越世間的波羅蜜多（paramita，波羅蜜多）。在此地上，菩薩的禪定、神通 以及貪慾和嗔恨都會完全止息。即使如此，他仍然能夠 摧毀世俗之人的貪慾。佈施等三種法門， 世尊大多都讚歎在家之人。 這些也正是名為福德的積聚。 是佛陀色身的自性，是法身的因。 如同住在太陽中的王子，最初正確地消除 屬於自己的黑暗，然後顯現出摧毀眾生的黑暗。 在此地上，即使變得非常敏銳，也不會動怒。 《入中論》中，第三發心品結束。 第四發心品 所有功德都隨順精進， 福德和智慧是二資糧的因。 精進在哪裡燃燒， 那個第四地就是光明照耀之處。在那裡，爲了善逝之子圓滿 菩提，從修習殊勝的菩提分法中產生， 勝過銅的光芒，與自見相關的執著完全止息。 《入中論》中，第四發心品結束。 第五發心品 偉大的自性即使被所有魔眾 攻擊，也無法在難以調伏的地上被擊敗。禪定殊勝，智慧善良，是真實的自性， 對於細微的理解也非常擅長。《入中論》中，第五發心品結束。 第六發心品 現前趨向于等持心， 趨向于圓滿佛陀的教法， 在此地見到緣起的實相， 以智慧安住而獲得止息。如同盲人群體 被一個有眼之人輕易地 帶到想要的地方，同樣，在這裡，智慧 取走了眼根的功德，自己走向勝利。就像他通過 聖言和其他道理來理解甚深之法一樣， 因此，應按照聖者龍樹（Nagarjuna）的宗派 所安住的方式來講述。即使在凡夫俗子的階段，聽到空性
【English Translation】 will cease. Whether it is an ordinary person or a Bodhisattva, one should understand the faults and merits of anger and patience. Abandoning what cannot be tolerated, the noble one should always quickly cultivate the praised patience. Even if dedicating for perfect enlightenment, if there are three fixations, it is still worldly. If there is no fixation, then the Buddha taught it as the transcendent pāramitā (paramita). On this ground, the Bodhisattva's meditation, supernormal powers, and desire and hatred will completely cease. Even so, he can still destroy the desire of worldly people. Giving and other three dharmas, the Sugata mostly praises to householders. These are also the accumulation called merit. It is the nature of the Buddha's form body, the cause of the Dharma body. Like the prince dwelling in the sun, first correctly eliminating one's own darkness, and then manifesting to destroy the darkness of beings. On this ground, even if becoming very sharp, one will not become angry. In the 'Entering the Middle Way', the third chapter on the generation of Bodhicitta ends. The fourth chapter on the generation of Bodhicitta All qualities follow diligence, merit and wisdom are the cause of the two accumulations. Where diligence blazes, that fourth ground is where light shines. There, for the Sugata's son, perfect enlightenment, arising from cultivating the excellent aspects of enlightenment, surpasses the light of copper, and the attachment related to self-view completely ceases. In the 'Entering the Middle Way', the fourth chapter on the generation of Bodhicitta ends. The fifth chapter on the generation of Bodhicitta The great self, even attacked by all the Maras, cannot be defeated on the ground that is difficult to tame. Meditation is excellent, wisdom is good, it is the true nature, and one becomes very skilled at subtle understanding. In the 'Entering the Middle Way', the fifth chapter on the generation of Bodhicitta ends. The sixth chapter on the generation of Bodhicitta The mind abides in equanimity, tending towards manifestation, tending towards the teachings of the perfect Buddha, here seeing the suchness of dependent arising, by abiding in wisdom, one attains cessation. Just as a group of blind people is easily led by a sighted person to the place they desire, similarly, here, wisdom takes the qualities of the eye faculty and goes to victory itself. Just as he understands the profound Dharma through scripture and other reasoning, therefore, one should speak according to the way that the noble Nagarjuna's school abides. Even in the stage of ordinary beings, hearing emptiness
ནས། །ནང་དུ་ རབ་ཏུ་དགའ་བ་ཡང་དང་ཡང་དུ་འབྱུང་། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལས་བྱུང་མཆི་མས་མིག་བརླན་ཞིང་། །ལུས་ཀྱི་བ་སྤུ་ལྡང་བར་འགྱུར་བ་གང་ཡིན་པ། །དེ་ལ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བློ་ཡི་ས་ བོན་ཡོད། །དེ་ཉིད་ཉེ་བར་བསྟན་པའི་སྣོད་ནི་དེ་ཡིན་ཏེ། །དེ་ལ་དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་པ་བསྟན་པར་བྱ། །དེ་ལ་དེ་ཡི་རྗེས་སུ་འགྲོ་བའི་ཡོན་ཏན་འབྱུང་། །རྟག་ཏུ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡང་དག་བླངས་ནས་གནས་པར་འགྱུར། ། 1-746 སྦྱིན་པ་གཏོང་བར་འགྱུར་ཞིང་སྙིང་རྗེ་བསྟེན་པར་བྱེད། །བཟོད་པ་སྒོམ་བྱེད་དེ་ཡི་དགེ་བའང་བྱང་ཆུབ་ཏུ། །འགྲོ་བ་དགྲོལ་བར་བྱ་ཕྱིར་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བྱེད་ཅིང་། །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ ལ་གུས་པར་བྱེད། །ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེའི་ཚུལ་ལ་མཁས་པའི་སྐྱེ་བོས་ནི། །རིམ་གྱིས་རབ་ཏུ་དགའ་བའི་ས་ནི་འཐོབ་འགྱུར་བས། །དེ་ནི་དོན་དུ་གཉེར་བས་ལམ་འདི་མཉན་པར་གྱིས། །དེ་ཉིད་དེ་ ལས་འབྱུང་མིན་གཞན་དག་ལས་ལྟ་ག་ལ་ཞིག །གཉི་ག་ལས་ཀྱང་མ་ཡིན་རྒྱུ་མེད་པར་ནི་ག་ལ་ཡོད། །དེ་ནི་དེ་ལས་འབྱུང་ན་ཡོན་ཏན་འགའ་ཡང་ཡོད་མ་ཡིན། །སྐྱེས་པར་གྱུར་པ་ སླར་ཡང་སྐྱེ་བར་རིགས་པའང་མ་ཡིན་ཉིད། །སྐྱེས་ཟིན་སླར་ཡང་སྐྱེ་བར་ཡོངས་སུ་རྟོག་པར་འགྱུར་ན་ནི། །མྱུ་གུ་ལ་སོགས་རྣམས་ཀྱི་སྐྱེ་བ་འདིར་རྙེད་མི་འགྱུར་ཞིང་། །ས་བོན་སྲིད་མཐར་ཐུག་ པར་རབ་ཏུ་སྐྱེ་བ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དེ་རྣམ་པར་འཇིག་པར་བྱེད་པར་འགྱུར། །བྱེད་རྒྱུ་ས་བོན་གྱི་ལས་ཐ་དད་མྱུ་གུའི་དབྱིབས་དང་ནི། །ཁ་དོག་རོ་ནུས་སྨིན་པའི་ ཐ་དད་ཁྱོད་ལ་མེད་པར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་སྔར་གྱི་བདག་གི་དངོས་པོ་བསལ་ནས་དེ་ལས་གཞན། །ངོ་བོར་འགྱུར་ན་དེ་ཚེ་དེ་ཡི་དེ་ཉིད་ཇི་ལྟར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱི་ས་བོན་མྱུ་གུ་འདིར་གཞན་མ་ཡིན་ན། ། 1-747 ས་བོན་བཞིན་དུ་མྱུ་གུ་ཞེས་བྱ་དེ་གཟུང་མེད་པ་འམ། །ཡང་ན་དེ་དག་གཅིག་པས་ཇི་ལྟར་མྱུ་གུ་འདི་བཞིན་དུ། །དེ་ཡང་གཟུང་དུ་ཡོད་འགྱུར་དེ་ཕྱིར་འདི་ནི་ཁས་མི་བླང་། །གང་ ཕྱིར་རྒྱུ་ཞིག་ན་ཡང་དེ་ཡི་འབྲས་བུ་མཐོང་བའི་ཕྱིར། །དེ་དག་གཅིག་པ་ཡིན་ཞེས་འཇིག་རྟེན་གྱིས་ཀྱང་ཁས་མི་ལེན། །དེ་ཕྱིར་དངོས་པོ་བདག་ལས་འབྱུང་ཞེས་རབ་ཏུ་བརྟགས་པ་འདི། །དེ་ཉིད་ དང་ནི་འཇིག་རྟེན་དུ་ཡང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བདག་ལས་སྐྱེ་བར་འདོད་ན་བསྐྱེད་པར་བྱ་དང་སྐྱེད་བྱེད་དང་། །ལས་དང་བྱེད་པ་པོ་ཡང་གཅིག་ཉིད་འགྱུར་ན་དེ་དག་ནི། །གཅིག་ཉིད་མ་ ཡིན་པས་ན་བདག་ལས་སྐྱེ་བར་ཁས་བླང་བར། །བྱ་མིན་རྒྱ་ཆེར་བཤད་པའི་ཉེས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ལ་བརྟེན་ནས་གལ་ཏེ་གཞན་ཞིག་འབྱུང་བར་འགྱུར་ན་ནི། །འོ་ན་མེ་ལྕེ་ ལས་ཀྱང་མུན་པ་འཐུག་པོ་འབྱུང་འགྱུར་ཞིང་། །ཐམས་ཅད་ལས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 內心之中，喜悅之情頻頻涌現；因極度喜悅而淚濕眼眶；身體汗毛豎立，這表明其中蘊含著圓滿正覺的智慧種子（藏文：སངས་རྒྱས་བློ་ཡི་ས་བོན།，梵文天城體：बुद्धज्ञानस्य बीज，梵文羅馬擬音：buddhajñānasya bīja，漢語字面意思：佛陀智慧的種子）。 它就是揭示真理的容器，應當向其闡述神聖的真諦。由此，追隨真理的功德便會產生，並能恒常持守清凈的戒律。 樂於佈施，心懷慈悲；修持忍辱，並將善根迴向于菩提，爲了救度眾生而精進；恭敬圓滿正覺的菩薩們。 通達深廣之道的智者，將逐漸獲得極喜之境地。因此，爲了實現目標，請聆聽此道。它是否由此而生？又怎能從其他途徑獲得呢？ 既非兩者皆是，又怎能無因而生呢？如果它由此而生，那麼就不會有任何功德。已經出生的事物，再次出生也是不合理的。 如果認為已經出生的事物會再次出生，那麼幼芽等事物的產生將無法在此尋得，種子將達到存在的終點，並不斷地產生。 那麼，它又如何毀滅自身呢？如果作為原因的種子與幼芽的形狀、顏色、味道、效能和成熟度各不相同，那麼你將一無所有。 如果捨棄了先前的自體之物，而變成了其他本質，那麼它又怎能保持原樣呢？如果你的種子與這幼芽並非不同， 那麼，幼芽是否會像種子一樣無法把握？或者，如果它們是相同的，那麼它也應該像幼芽一樣可以把握，因此，這不應被接受。 因為即使原因消失，也能看到它的結果。世人也不會認為它們是相同的。因此，認為事物從自體產生是合理的，無論從真理還是世俗的角度來看，這都是不合理的。 如果認為事物從自體產生，那麼所生之物、能生之物、行為和施動者都將是同一的，但它們並非同一，因此不應接受事物從自體產生的觀點，因為這會導致過多的辯論。 如果依賴於他者而產生其他事物，那麼即使從火焰中也會產生濃厚的黑暗，一切事物都可能從一切事物中產生。
【English Translation】 Within the heart, joy arises again and again; eyes are moistened by tears born from extreme joy; the body's hairs stand on end, indicating that it contains the seed of perfect enlightenment (藏文：སངས་རྒྱས་བློ་ཡི་ས་བོན།，梵文天城體：बुद्धज्ञानस्य बीज，梵文羅馬擬音：buddhajñānasya bīja，漢語字面意思：Seed of Buddha's Wisdom). It is the vessel for revealing the truth, and the sacred truth should be explained to it. From this, the merits of following the truth will arise, and one will constantly abide in pure discipline. One becomes generous in giving, cherishes compassion; practices patience, and dedicates the merit to Bodhi, striving to liberate beings; reveres the Bodhisattvas of perfect enlightenment. The wise who are skilled in the profound and vast path will gradually attain the ground of great joy. Therefore, to achieve the goal, please listen to this path. Does it arise from this? How else can it be obtained? If it is neither of the two, how can it arise without a cause? If it arises from this, then there will be no merit. It is also unreasonable for something that has already been born to be born again. If it is thought that something that has already been born will be born again, then the arising of sprouts and other things will not be found here, and the seed will reach the end of existence and continue to arise. Then, how does it destroy itself? If the seed as the cause is different from the shape, color, taste, potency, and maturity of the sprout, then you will have nothing. If the previous object of self is abandoned and becomes another essence, then how can it remain the same? If your seed is not different from this sprout, then will the sprout be as intangible as the seed? Or, if they are the same, then it should also be tangible like the sprout, therefore, this should not be accepted. Because even when the cause disappears, its result can be seen. The world also does not accept that they are the same. Therefore, the idea that things arise from self is reasonable, whether from the perspective of truth or the world, this is unreasonable. If it is thought that things arise from self, then the thing that is born, the thing that gives birth, the action, and the agent will all be the same, but they are not the same, therefore the view that things arise from self should not be accepted, because this will lead to too much debate. If another thing arises depending on another, then even thick darkness will arise from the flame, and everything may arise from everything.
ང་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ཏེ་གང་གི་ཕྱིར། །སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་མ་ལུས་ལ་ཡང་གཞན་ཉིད་མཚུངས། །རབ་ཏུ་བྱ་བར་ནུས་ པ་དེ་ཕྱིར་འབྲས་བུར་ངེས་བརྗོད་ཅིང་། །གང་ཞིག་དེ་སྐྱེད་ནུས་པ་དེ་ནི་གཞན་ནའང་རྒྱུ་ཡིན་ལ། །རྒྱུད་གཅིག་གཏོགས་དང་སྐྱེད་པར་བྱེད་ལས་སྐྱེ་བ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །སཱ་ལུའི་མྱུ་གུ་ནས་ལ་སོགས་ལས་དེ་ལྟ་མིན་ཞེ་ན། ། 1-748 ཇི་ལྟར་ནས་དང་གེ་སར་དང་ནི་ཀེང་ཤུ་ཀ་ལ་སོགས། །སཱ་ལུའི་མྱུ་གུ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པར་འདོད་མིན་ནུས་ལྡན་མིན། །རྒྱུད་གཅིག་ཁོངས་སུ་གཏོགས་མིན་འདྲ་བ་མ་ཡིན་ཉིད་དེ་བཞིན། །སཱ་ ལུའི་ས་བོན་ཡང་ནི་དེ་ཡི་མིན་ཏེ་གཞན་ཉིད་ཕྱིར། །མྱུ་གུ་ས་བོན་དང་ནི་དུས་མཉམ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། །གཞན་ཉིད་མེད་པར་ས་བོན་གཞན་པ་ཉིད་དུ་ག་ལ་འགྱུར། །དེས་ན་ མྱུ་གུ་ས་བོན་ལས་སྐྱེ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་མིན་པས། །གཞན་ལས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་ཕྱོགས་འདི་གཏོང་བར་བྱོས། །ཇི་ལྟར་སྲང་གི་མདའ་གཉིས་མཐོ་བ་དང་ནི་དམའ་བ་དག །དུས་མཉམ་མ་ ཡིན་པར་ནི་མིན་པར་མཐོང་བ་དེ་བཞིན་དུ། །བསྐྱེད་པར་བྱ་དང་སྐྱེད་བྱེད་དག་གི་སྐྱེ་འགག་འགྱུར་ཞེ་ན། །གལ་ཏེ་གཅིག་ཚེ་ཡིན་ན་འདིར་དུས་གཅིག་མེད་དེ་ཡོད་མིན། །གལ་ཏེ་སྐྱེ་བཞིན་ པ་དེ་སྐྱེ་ལ་ཕྱོགས་པས་ཡོད་མིན་ཞིང་། །འགག་བཞིན་པ་ནི་ཡོད་ཀྱང་འཇིག་ལ་ཕྱོགས་པར་འདོད་གྱུར་པ། །དེ་ཚེ་འདི་ནི་ཇི་ལྟ་བུར་ན་སྲང་དང་མཚུངས་པ་ཡིན། །སྐྱེ་བ་འདི་ནི་བྱེད་ པོ་མེད་པར་རིགས་པའི་ངོ་བོའང་མིན། །གལ་ཏེ་མིག་གི་བློ་ལ་རང་གི་སྐྱེད་བྱེད་དུས་གཅིག་པ། །མིག་ལ་སོགས་དང་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་འདུ་ཤེས་ལ་སོགས་ལས། །གཞན་ཉིད་ཡོད་ན་ཡོད་ལ་འབྱུང་བས་དགོས་པ་ཅི་ཞིག་ཡོད། ། 1-749 ཅི་སྟེ་དེ་མེད་ཅེ་ན་འདི་ལ་ཉེས་པ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་བསྐྱེད་བྱ་གཞན་སྐྱེད་པ་དེ་རྒྱུ་ཡིན་ན། །ཡོད་པའམ་འོན་ཏེ་མེད་དང་གཉི་ག་གཉིས་བྲལ་ཞིག་སྐྱེད་གྲང་། །ཡོད་ ན་སྐྱེད་བྱེད་ཅི་དགོས་མེད་ལའང་དེས་ནི་ཅི་ཞིག་བྱ། །གཉིས་ཉིད་ལ་དེས་ཅི་བྱ་གཉིས་དང་བྲལ་ལའང་དེས་ཅི་བྱ། །གང་གིས་རང་ལྟ་ལ་གནས་འཇིག་རྟེན་ཚད་མར་འདོད་པས་ན། །འདིར་ནི་ རིགས་པ་སྨྲས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ལྟ་ཀོ་ཅི་ཞིག་བྱ། །གཞན་ལས་གཞན་འབྱུང་བ་ཡང་འཇིག་རྟེན་པ་ཡིས་རྟོགས་འགྱུར་ཏེ། །དེས་ན་གཞན་ལས་སྐྱེ་ཡོད་འདིར་ནི་རིགས་པ་ཅི་ཞིག་དགོས། །དངོས་ཀུན་ཡང་ དག་བརྫུན་པ་མཐོང་བ་ཡིས། །དངོས་རྙེད་ངོ་བོ་གཉིས་ནི་འཛིན་པར་འགྱུར། །ཡང་དག་མཐོང་ཡུལ་གང་དེ་དེ་ཉིད་དེ། །མཐོང་བ་བརྫུན་པ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པར་གསུངས། །མཐོང་བ་བརྫུན་པའང་རྣམ་པ་གཉིས་ འདོད་དེ། །དབང་པོ་གསལ་དང་དབང་པོ་སྐྱོན་ལྡན་ནོ། །སྐྱོན་ལྡན་དབང་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཤེས་པ་ནི། །དབང་པོ་ལེགས་གྱུར་ཤེས་ལྟོ
【現代漢語翻譯】 我們都將出生，爲了什麼？ 並非所有產生者都與被產生者相同。 能夠產生作用，因此必然被稱為結果。 能夠產生它的，在另一方面也是原因。 因為屬於同一傳承，並且從產生行為中產生。 如果不是從娑羅樹的幼苗等產生， 1-748 如何從大麥、藏紅花和紫礦等， 產生娑羅樹的幼苗，你認為可能嗎？ 不屬於同一傳承，也不相似。 娑羅樹的種子也不是它自己的，因為是其他的。 幼苗和種子並非同時存在， 如果沒有其他，種子怎麼會變成其他呢？ 因此，幼苗不是從種子中產生和形成的。 所以，放棄這種從其他事物中產生的觀點吧。 就像天平的兩端，一高一低， 並非同時存在，而是可以看見的。 如果產生者和被產生者的生滅是同時發生的， 如果是一個存在，那麼這裡就不會同時存在。 如果正在產生的事物趨向于產生，那麼它就不存在； 如果正在消逝的事物存在，那麼它就被認為趨向于毀滅。 那時，這怎麼能像天平一樣呢？ 這種產生沒有作者，也不是理性的本質。 如果眼睛的意識與其產生者同時存在， 與眼睛等一起產生的意識等， 如果存在其他，那麼存在和產生有什麼必要呢？ 1-749 如果不存在，那麼這方面的過失已經說過了。 如果產生者產生被產生者，那麼產生它的就是原因， 那麼，它會產生存在、不存在，還是兩者皆非的事物呢？ 如果存在，那麼需要產生者做什麼？如果不存在，那麼它又能做什麼呢？ 對於兩者，它能做什麼？對於兩者皆非，它又能做什麼？ 那些堅持自己的觀點，並認為世俗是衡量標準的人， 在這裡，僅僅通過理性來討論有什麼用呢？ 從其他事物中產生其他事物，世俗之人也能理解。 因此，從其他事物中產生是存在的，這裡還需要什麼理性呢？ 通過正確和虛假的觀察萬物， 會執著於事物的實有和自性。 正確觀察的對象就是它本身， 虛假的觀察被稱為世俗諦。 虛假的觀察也被認為是兩種： 感官清晰和感官有缺陷。 有缺陷感官的意識， 不如感官完好的意識。
【English Translation】 We will all be born, for what reason? Not all producers are the same as what is produced. Being able to act, therefore it is necessarily called a result. That which is able to produce it is also a cause in another aspect. Because it belongs to the same lineage and arises from the act of producing. If it does not arise from the sprout of a Sal tree, etc., 1-748 How can barley, saffron, and kenga shuka, etc., Produce the sprout of a Sal tree, do you think it is possible? It does not belong to the same lineage, nor is it similar. The seed of the Sal tree is also not its own, because it is other. The sprout and the seed do not exist simultaneously, If there is no other, how can the seed become other? Therefore, the sprout is not produced and formed from the seed. So, abandon this view that it arises from other things. Just like the two ends of a balance, one high and one low, They do not exist simultaneously, but can be seen. If the arising and ceasing of the producer and the produced occur simultaneously, If it is one existence, then there will be no simultaneous existence here. If the thing that is arising tends towards arising, then it does not exist; If the thing that is ceasing exists, then it is considered to tend towards destruction. Then, how can this be like a balance? This arising has no author and is not the essence of reason. If the consciousness of the eye exists simultaneously with its producer, Consciousness, etc., arising together with the eye, etc., If there is another, then what is the need for existence and arising? 1-749 If it does not exist, then the fault in this regard has already been stated. If the producer produces the produced, then that which produces it is the cause, Then, will it produce something that exists, does not exist, or is neither? If it exists, then what is the need for a producer? If it does not exist, then what can it do? For both, what can it do? For neither, what can it do? Those who adhere to their own views and consider the mundane to be the measure, Here, what is the use of discussing merely through reason? That other things arise from other things can also be understood by mundane people. Therefore, arising from other things exists, what reason is needed here? By observing all things correctly and falsely, One will cling to the real existence and self-nature of things. The object of correct observation is itself, False observation is called conventional truth. False observation is also considered to be of two types: Clear senses and defective senses. The consciousness of those with defective senses, Is not as good as the consciousness of those with perfect senses.
ས་ལོག་པར་འདོད། །གནོད་པ་མེད་པའི་དབང་པོ་དྲུག་རྣམས་ཀྱིས། །གཟུང་བ་ གང་ཞིག་འཇིག་རྟེན་གྱིས་རྟོགས་ཏེ། །འཇིག་རྟེན་ཉིད་ལས་བདེན་ཡིན་ལྷག་མ་ནི། །འཇིག་རྟེན་ཉིད་ལས་ལོག་པར་རྣམ་པར་བཞག །མི་ཤེས་གཉིད་ཀྱིས་རབ་བསྐྱོད་མུ་སྟེགས་ཅན། །རྣམས་ཀྱིས་བདག་ཉིད་ཇི་བཞིན་བརྟགས་པ་དང་། ། 1-750 སྒྱུ་མ་སྨིག་རྒྱུ་སོགས་ལ་བརྟགས་པ་གང་། །དེ་དག་འཇིག་རྟེན་ལས་ཀྱང་ཡོད་མིན་ཉིད། །མིག་ནི་རབ་རིབ་ཅན་གྱིས་དམིགས་པ་ཡིས། །རབ་རིབ་མེད་ཤེས་ལ་གནོད་མིན་ཇི་ལྟར། །དེ་བཞིན་དྲི་མེད་ ཡེ་ཤེས་སྤངས་པའི་བློས། །དྲི་མེད་བློ་ལ་གནོད་པ་ཡོད་མ་ཡིན། །གཏི་མུག་རང་བཞིན་སྒྲིབ་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་སྟེ། །དེས་གང་བཅོས་མ་བདེན་པར་སྣང་དེ་ནི། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་ཞེས་ཐུབ་པ་དེས་གསུངས་ ཏེ། །བཅོས་མར་གྱུར་པའི་དངོས་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཏུའོ། ། རབ་རིབ་མཐུ་ཡིས་སྐྲ་ཤད་ལ་སོགས་པའི། །ངོ་བོ་ལོག་པ་གང་ཞིག་རྣམ་བརྟགས་པ། །དེ་ཉིད་བདག་ཉིད་གང་དུ་མིག་དག་པས། །མཐོང་དེ་དེ་ ཉིད་དེ་བཞིན་འདིར་ཤེས་ཀྱིས། །གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་ཚད་མ་ཡིན་ན་ནི། །འཇིག་རྟེན་དེ་ཉིད་མཐོང་བས་འཕགས་གཞན་གྱིས། །ཅི་དགོས་འཕགས་པའི་ལམ་གྱིས་ཅི་ཞིག་བྱ། །བླུན་པོ་ཚད་མར་རིགས་པའང་མ་ ཡིན་ནོ། །རྣམ་ཀུན་འཇིག་རྟེན་ཚད་མིན་དེ་ཡི་ཕྱིར། །དེ་ཉིད་སྐབས་སུ་འཇིག་རྟེན་གནོད་པ་མེད། །འཇིག་རྟེན་དོན་ནི་འཇིག་རྟེན་གྲགས་ཉིད་ཀྱིས། །གལ་ཏེ་སེལ་ན་འཇིག་རྟེན་གྱིས་གནོད་འགྱུར། །གང་ཕྱིར་ འཇིག་རྟེན་ས་བོན་ཙམ་བཏབ་ནས། །བདག་གིས་བུ་འདི་སྐྱེད་ཅེས་སྨྲ་བྱེད་ཅིང་། །ཤིང་ཡང་བཙུགས་སོ་སྙམ་དུ་རྟོག་དེས་ན། །གཞན་ལས་སྐྱེ་བ་འཇིག་རྟེན་ལས་ཀྱང་མེད། །གང་ཕྱིར་མྱུ་གུ་ས་བོན་ལས་གཞན་མིན། ། 1-751 དེ་ཕྱིར་མྱུག་ཚེ་ས་བོན་ཞིག་པ་མེད། །གང་ཕྱིར་གཅིག་ཉིད་ཡོད་མིན་དེ་ཕྱིར་ཡང་། །མྱུག་ཚེ་ས་བོན་ཡོད་ཅེས་བརྗོད་མི་བྱ། །གལ་ཏེ་རང་གི་མཚན་ཉིད་བརྟེན་འགྱུར་ན། །དེ་ལ་སྐུར་བས་ དངོས་པོ་འཇིག་པའི་ཕྱིར། །སྟོང་ཉིད་དངོས་པོ་འཇིག་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་ན། །དེ་ནི་རིགས་མིན་དེ་ཕྱིར་དངོས་ཡོད་མིན། །གང་ཕྱིར་དངོས་པོ་འདི་དག་རྣམ་དཔྱད་ན། །དེ་ཉིད་བདག་ཅན་དངོས་ལས་ཚུ་རོལ་ དུ། །གནས་རྙེད་མ་ཡིན་དེ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་གྱི། །ཐ་སྙད་བདེན་ལ་རྣམ་པར་དཔྱད་མི་བྱ། །དེ་ཉིད་སྐབས་སུ་རིགས་པ་གང་ཞིག་གིས། །བདག་དང་གཞན་ལས་སྐྱེ་བ་རིགས་མིན་པ། །རིགས་དེས་ཐ་ སྙད་དུ་ཡང་རིགས་མིན་པས། །ཁྱོད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་གང་གིས་ཡིན་པར་འགྱུར། །དངོས་པོ་སྟོང་པ་གཟུགས་བརྙན་ལ་སོགས་པ། །ཚོགས་ལ་ལྟོས་རྣམས་མ་གྲགས་པ་ཡང་མིན། །ཇི་ལྟར་དེར་ནི་གཟུགས་བརྙན་སོགས་ སྟོང་ལས། །ཤེས་པ་དེ་ཡི་རྣམ་པ་སྐྱེ་འགྱུར་ལྟར། །དེ་བཞིན་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་སྟོང་ན་ཡང
【現代漢語翻譯】 想要推翻世俗。 無害的六根， 所執持的，為世間所認知， 從世間本身來說是真實的，其餘的， 從世間本身來說是顛倒的。不瞭解，被睡眠擾亂的外道， 如實觀察自身，以及 對幻術、陽焰等進行觀察， 這些甚至不存在於世間。眼睛昏花的人所見之物， 如何損害無昏花的智慧？ 同樣，捨棄無垢智慧的分別念， 不會對無垢智慧造成損害。愚癡自性遮蔽，故為世俗， 因此，凡是虛假的顯現為真實的， 佛陀說，這是世俗諦， 虛假的現象即是世俗。由於眼花繚亂的力量，對髮網等的 本質進行顛倒的分別， 當眼睛清凈時，所見之物即是其本身， 同樣，智慧也是如此。 如果世間是量， 那麼，僅僅通過世間就能見到，還需要其他的聖者做什麼？ 聖者的道又有什麼用？愚人的量也不是理智的。 無論如何，世間都不是量，因此， 在任何情況下，世間都不會造成損害。 如果通過世間的名聲來否定世間的意義，那麼世間就會造成損害。 因為僅僅播下世間的種子， 就說：『我生了這個孩子』， 並且認為：『我也種了樹』， 所以，從他者產生在世間也是不存在的。 因為苗芽不是與種子不同的東西， 所以，苗芽存在時，種子不會消失。 因為不是同一個東西，所以， 苗芽存在時，也不能說種子存在。 如果自己的體性依賴於其他， 那麼，否定它就會導致事物毀滅。 如果空性成為事物毀滅的原因， 那麼，這不合理，因此事物不存在。 因為如果分析這些事物， 就無法找到它們存在於自身和他者之中。 因此，不應該分析世間的 名言是否真實。在任何情況下，如果 從自和他產生是不合理的， 那麼，這種理智在名言中也是不合理的， 那麼，你的產生又是什麼呢？ 事物是空性的，如影像等， 依賴於聚合，也不是不為人所知。 就像影像等從空性中， 產生知識的顯現一樣。 同樣，即使一切事物都是空性的。
【English Translation】 Wanting to overturn the mundane. The six harmless faculties, Whatever is grasped is understood by the world, From the world itself it is true, the rest, From the world itself it is reversed. Not understanding, the heretics disturbed by sleep, Examining themselves as they are, and Examining illusions, mirages, etc., These do not even exist in the world. How can what is seen by someone with blurred eyes, Harm the wisdom without blurring? Similarly, the mind that abandons stainless wisdom, Does not harm the stainless mind. Ignorance by nature obscures, therefore it is conventional, Therefore, whatever is false appears to be true, The Buddha said that this is conventional truth, False phenomena are conventional. Due to the power of blurred vision, the distorted distinctions of hair nets, etc., When the eyes are clear, what is seen is itself, Similarly, so is wisdom. If the world is a valid cognition, Then, seeing it only through the world, what is the need for other noble ones? What is the use of the path of the noble ones? The measure of fools is also not reasonable. In any case, the world is not a valid cognition, therefore, In any case, the world does not cause harm. If the meaning of the world is negated by the fame of the world, then the world will cause harm. Because only planting the seeds of the world, Saying, 'I gave birth to this child,' And thinking, 'I also planted a tree,' Therefore, arising from others does not exist in the world either. Because the sprout is not different from the seed, Therefore, when the sprout exists, the seed does not disappear. Because it is not the same thing, therefore, When the sprout exists, it cannot be said that the seed exists. If one's own nature depends on others, Then, denying it will cause things to be destroyed. If emptiness becomes the cause of the destruction of things, Then, this is not reasonable, therefore things do not exist. Because if these things are analyzed, They cannot be found to exist in themselves or in others. Therefore, one should not analyze the Whether the terms of the world are true. In any case, if Arising from self and other is unreasonable, Then, this reason is also unreasonable in terms of expression, Then, what is your arising from? Things are empty, like images, etc., Dependent on aggregates, and are not unknown. Just as from emptiness, images, etc., The appearance of knowledge arises. Similarly, even if all things are empty.
་། །སྟོང་ཉིད་དག་ལས་རབ་ཏུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །བདེན་པ་གཉིས་སུའང་རང་བཞིན་མེད་པའི་ཕྱིར། །དེ་དག་ རྟག་པ་མ་ཡིན་ཆད་པའང་མིན། །གང་ཕྱིར་རང་བཞིན་གྱིས་དེ་མི་འགག་པ། །དེ་ཕྱིར་ཀུན་གཞི་མེད་ཀྱང་འདི་ནུས་ཕྱིར། །ལ་ལར་ལས་འགགས་ཡུན་རིང་ལོན་ལས་ཀྱང་། །འབྲས་བུ་ཡང་དག་འབྱུང་བར་རིག་པར་གྱིས། ། 1-752 རྨི་ལམ་དམིགས་པའི་ཡུལ་དག་མཐོང་ནས་ནི། །སད་ཀྱང་བླུན་ལ་ཆགས་པ་སྐྱེ་འགྱུར་བ། །དེ་བཞིན་འགགས་ཤིང་རང་བཞིན་ཡོད་མིན་པའི། །ལས་ལས་ཀྱང་ནི་འབྲས་བུ་ཡོད་པ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་ཡུལ་ནི་ ཡོད་ཉིད་མིན་མཚུངས་ཀྱང་། །རབ་རིབ་ཅན་གྱིས་སྐྲ་ཤད་རྣམ་པར་ནི། །མཐོང་གི་དངོས་གཞན་རྣམ་པར་མ་ཡིན་ལྟར། །དེ་བཞིན་སྨིན་ལས་སླར་སྨིན་མིན་ཤེས་ཀྱིས། །དེ་ཕྱིར་རྣམ་སྨིན་མི་དགེ་ནག་པོའི་ ལས། །རྣམ་སྨིན་དགེ་ཉིད་དགེ་ལས་ཡིན་མཐོང་ཞིང་། །དགེ་མི་དགེ་མེད་བློ་ཅན་ཐར་འགྱུར་ཏེ། །ལས་འབྲས་རྣམས་ལ་སེམས་པའང་དགག་པར་མཛད། །ཀུན་གཞི་ཡོད་ཅིང་གང་ཟག་ཉིད་ཡོད་ལ། །ཕུང་པོ་འདི་ དག་འབའ་ཞིག་ཉིད་ཡོད་ཅེས། །བསྟན་པ་འདི་ནི་དེ་ལྟར་ཆེས་ཟབ་དོན། །རིག་པར་མི་འགྱུར་གང་ཡིན་དེ་ལ་འོ། །འཇིག་ཚོགས་ལྟ་དང་བྲལ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །ཇི་ལྟར་ང་དང་ང་ཡི་བསྟན་ པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་དངོས་རྣམས་རང་བཞིན་མེད་མོད་ཀྱི། །ཡོད་ཅེས་དྲང་དོན་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན། །གཟུང་བ་མེད་པར་འཛིན་པ་མ་མཐོང་ཞིང་། །སྲིད་གསུམ་རྣམ་ཤེས་ཙམ་དུ་རབ་རྟོགས་པས། །ཤེས་རབ་ ལ་གནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེས། །རྣམ་ཤེས་ཙམ་དུ་དེ་ཉིད་རྟོགས་པར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་རླུང་གིས་བསྐུལ་བས་རྒྱ་མཚོ་ནི། །ཆེ་ལས་ཆུ་རླབས་འབྱུང་བ་དེ་བཞིན་དུ། །ཀུན་གྱི་ས་བོན་ཀུན་གཞི་ཞེས་བྱ་ལས། ། 1-753 རང་གི་ནུས་པས་རྣམ་ཤེས་ཙམ་ཞིག་འབྱུང་། །དེ་ཕྱིར་གཞན་གྱི་དབང་གི་ངོ་བོ་གང་། །དངོས་པོ་བཏགས་པར་ཡོད་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་ཞིང་། །ཕྱི་རོལ་གཟུང་བ་མེད་པར་འབྱུང་འགྱུར་ལ། །ཡོད་དང་སྤྲོས་ཀུན་ ཡུལ་མིན་རང་བཞིན་ཡོད། །ཕྱི་རོལ་མེད་སེམས་དཔེ་ནི་གང་དུ་ཡོད། །རྨི་ལམ་ཇི་བཞིན་ཞེ་ན་དེ་བསམ་བྱ། །གང་ཚེ་ང་ལ་རྨི་ལམ་ན་ཡང་སེམས། །ཡོད་མིན་དེ་ཚེ་ཁྱོད་ཀྱི་དཔེ་ཡོད་ མིན། །གལ་ཏེ་སད་ཚེ་རྨི་ལམ་དྲན་ལས་ཡིད། །ཡོད་ན་ཕྱི་རོལ་ཡུལ་ཡང་དེ་བཞིན་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་ཁྱོད་ཀྱི་ངས་མཐོང་སྙམ་དྲན་པ། །དེ་འདྲ་ཕྱི་རོལ་ལ་ཡང་ཡོད་པ་ཡིན། །གལ་ཏེ་གཉིད་ ན་མིག་བློ་མི་སྲིད་པས། །ཡོད་མིན་ཡིད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཁོ་ན་ཡོད། །དེ་ཡི་རྣམ་པ་ཕྱི་རོལ་ཉིད་དུ་ཞེན། །རྨི་ལམ་ཇི་ལྟ་དེ་བཞིན་འདིར་འདོད་ན། །ཇི་ལྟར་ཁྱོད་ཀྱི་ཕྱི་ཡུལ་རྨི་ ལམ་དུ། །མ་སྐྱེས་དེ་བཞིན་ཡིད་ཀྱང་སྐྱེས་མ་ཡིན། །མིག་དང་མིག་གི་ཡུལ་དང་དེས་བསྐྱེད་སེམས། །གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ནི་བརྫུན་
【現代漢語翻譯】 從空性中完全生起，因為在二諦中都沒有自性。 它們既非恒常，也非斷滅，因為自性不會止息。 因此，即使沒有阿賴耶識（kun gzhi，梵文：ālayavijñāna，梵文天城體：आलयविज्ञान，梵文羅馬擬音：ālayavijñāna，漢語字面意思：一切之基），它也能起作用。 在某些情況下，即使業已止息很久，也要明白果報也會真實產生。 1-752 就像在夢中看到目標，醒來后愚人仍會執著。 同樣，即使業已止息且沒有自性，業力也會產生果報。 就像目標並非真實存在，但眼花繚亂的人會看到毛髮。 不像看到真實的事物一樣，同樣，要知道成熟后不會再次成熟。 因此，要看到不善業的異熟果是不善，善業的異熟果是善。 沒有善與不善念頭的智者將會解脫，並且也要否定對業果的執著。 對於那些認為阿賴耶識存在，補特伽羅（gang zag，梵文：pudgala，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）存在，以及這些蘊（phung po）僅僅存在的人。 這個教義對他們來說非常深奧，難以理解。 即使遠離了壞聚見（'jig tshogs lta），佛陀也像教導『我』和『我的』一樣。 同樣，雖然事物沒有自性，但佛陀也以不了義的方式說它們存在。 因為沒有所取，所以沒有能取，並且完全理解三有隻是識。 安住于智慧的菩薩，將會證悟那只是識。 就像風的推動使大海產生巨大的波浪一樣。 1-753 從作為一切種子的阿賴耶識中，憑藉其自身的力量，會產生唯識。 因此，什麼是依他起性（gzhan gyi dbang gi ngo bo）？ 它成為事物假有存在的因，並且在沒有外境的情況下產生。 存在和戲論都不是對象，而是自性存在。 如果沒有外境，心識的例子在哪裡？ 如果說是像夢一樣，那就應該思考。 當我在夢中也有心識時。 如果不存在，那麼你的例子就不存在。 如果醒來時記得夢境，那麼外境也會如此。 就像你記得『我看到了』一樣。 外境也是如此存在。 如果在睡眠中，眼睛和意識不可能存在。 不存在，只有心識存在。 它的顯現執著于外境。 如果像夢一樣看待這裡，那麼。 就像你的外境在夢中一樣。 沒有產生，同樣心識也沒有產生。 眼睛、眼睛的對象以及由此產生的意識。 所有這三者都是虛假的。
【English Translation】 From emptiness they fully arise, because in the two truths there is no inherent existence. They are neither permanent nor annihilated, because by nature they do not cease. Therefore, even without the ālaya (kun gzhi, Sanskrit: ālayavijñāna, Devanagari: आलयविज्ञान, Romanization: ālayavijñāna, literal meaning: basis of all), it can function. In some cases, even after karma has ceased for a long time, know that the result will truly arise. 1-752 Like seeing objects in a dream, upon awakening, fools still develop attachment. Similarly, even though karma has ceased and has no inherent existence, it still produces results. Just as objects are not truly existent, yet those with impaired vision see hairs. Unlike seeing real things, similarly, know that what has ripened will not ripen again. Therefore, see that the ripening of non-virtue is non-virtue, and the ripening of virtue is virtue. The wise, without thoughts of virtue or non-virtue, will be liberated, and also reject attachment to karmic results. For those who believe that the ālaya exists, that a person (gang zag, Sanskrit: pudgala, Devanagari: पुद्गल, Romanization: pudgala, literal meaning: person) exists, and that these aggregates alone exist. This teaching is very profound and difficult for them to understand. Even though free from the view of the aggregates, the Buddha taught as if teaching 'I' and 'mine'. Similarly, although things have no inherent existence, the Buddha taught that they exist in a provisional way. Because there is no grasper, there is no grasped, and having fully understood the three realms as only consciousness. A Bodhisattva abiding in wisdom will realize that it is only consciousness. Just as the wind stirs the ocean, causing great waves to arise. 1-753 From the ālaya, which is the seed of all, by its own power, only consciousness arises. Therefore, what is the nature of other-dependence (gzhan gyi dbang gi ngo bo)? It becomes the cause for things to exist nominally, and arises without external objects. Existence and elaboration are not objects, but inherent existence. If there is no external object, where is the example of mind? If it is said to be like a dream, then one should contemplate. When I also have mind in a dream. If it does not exist, then your example does not exist. If upon awakening, one remembers the dream, then external objects will be the same. Just as you remember 'I saw'. External objects also exist in the same way. If in sleep, eyes and intellect are impossible. They do not exist, only mind exists. Its appearance is attached to external objects. If one regards this as like a dream, then. Just as your external object is in a dream. It has not arisen, similarly mind has not arisen. The eye, the object of the eye, and the mind generated by it. All three of these are false.
པ་ཡིན། །རྣ་སོགས་ལྷག་མ་གསུམ་པོའང་སྐྱེ་བ་མེད། །རྨི་ལམ་ ཇི་ལྟ་དེ་བཞིན་སད་འདིར་ཡང་། །དངོས་རྣམས་བརྫུན་ཡིན་སེམས་དེ་ཡོད་མ་ཡིན། །སྤྱོད་ཡུལ་མེད་ཅིང་དབང་པོ་རྣམས་ཀྱང་མེད། །འདི་ན་ཇི་ལྟར་སད་བཞིན་ཇི་སྲིད་དུ། །མ་སད་དེ་སྲིད་དེ་ལ་གསུམ་པོ་ཡོད། ། 1-754 སད་པར་གྱུར་ན་གསུམ་ཆར་ཡོད་མིན་ལྟར། །གཏི་མུག་གཉིད་སད་ལས་དེ་དེ་བཞིན་ནོ། །དབང་པོ་རབ་རིབ་བཅས་པ་བློ་གང་གིས། །རབ་རིབ་མཐུ་ལས་སྐྲ་རྣམས་གང་མཐོང་བ། །དེ་བློ་ལ་ལྟོས་ གཉིས་ཆར་བདེན་པ་སྟེ། །དོན་གསལ་མཐོང་ལ་གཉིས་ཀའང་བརྫུན་པ་ཡིན། །གལ་ཏེ་ཤེས་བྱ་མེད་པར་བློ་ཡོད་ན། །སྐྲ་དེའི་ཡུལ་དང་མིག་ནི་རྗེས་འབྲེལ་པའི། །རབ་རིབ་མེད་ལའང་སྐྲ་ཤད་བློར་འགྱུར་ ན། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་དེ་ཕྱིར་དེ་ཡོད་མིན། །གང་ཕྱིར་མཐོང་བ་དག་ལ་བློ་ནུས་ནི། །སྨིན་མེད་དེ་ཕྱིར་དེ་ལ་བློ་མི་འགྱུར། །ཤེས་བྱ་ཡོད་དངོས་བྲལ་བས་མིན་ཞེ་ན། །ནུས་དེ་མེད་ པས་འདི་ནི་འགྲུབ་མ་ཡིན། །སྐྱེས་ལ་ནུས་པ་སྲིད་པ་ཡོད་མ་ཡིན། །མ་སྐྱེས་ངོ་བོ་ལ་ཡང་ནུས་ཡོད་མིན། །ཁྱད་པར་མེད་པར་ཁྱད་པར་ཅན་ཡོད་མིན། །མོ་གཤམ་བུ་ལའང་དེ་ནི་ཡོད་ པར་ཐལ། །གལ་ཏེ་འབྱུང་བར་འགྱུར་བས་བསྙད་འདོད་ན། །ནུས་པ་མེད་པར་འདི་ཡི་འབྱུང་འགྱུར་མེད། །ཕན་ཚུན་དོན་ལ་བརྟེན་པའི་འགྲུབ་པ་ནི། །གྲུབ་མིན་ཉིད་ཅེས་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས། །གལ་ཏེ་ འགགས་པའི་ནུས་སྨིན་ལས་འགྱུར་ན། །གཞན་གྱི་ནུས་པ་ལས་གཞན་འབྱུང་བར་འགྱུར། །རྒྱུན་ཅན་རྣམས་དེར་ཕན་ཚུན་ཐ་དད་ཡོད། །དེ་ཕྱིར་ཐམས་ཅད་ཀུན་ལས་འབྱུང་བར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་དེར་ནི་རྒྱུན་ཅན་ཐ་དད་ཀྱི། ། 1-755 དེ་དག་ལ་རྒྱུན་ཐ་དད་མེད་དེའི་ཕྱིར། །ཉེས་མེད་ཅེ་ན་འདི་ནི་བསྒྲུབ་བྱ་ཞིག །ཐ་མི་དད་རྒྱུན་སྐབས་མི་རིགས་ཕྱིར་རོ། །བྱམས་པ་ཉེར་སྦས་ལ་བརྟེན་ཆོས་རྣམས་ནི། །གཞན་ཉིད་ཕྱིར་ན་ རྒྱུད་གཅིག་གཏོགས་མིན་ཏེ། །གང་དག་རང་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་སོ་སོ་བ། །དེ་དག་རྒྱུད་གཅིག་གཏོགས་པ་རིགས་མ་ཡིན། །མིག་བློ་སྐྱེ་བ་རང་ནུས་གང་ཞིག་ལས། །དེ་མ་ཐག་ཏུ་ཀུན་ནས་སྐྱེ་འགྱུར་ ཞིང་། །རང་གི་རྣམ་ཤེས་རྟེན་གྱི་ནུས་དེ་ལ། །དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་མིག་ཅེས་བྱ་བར་རྟོགས། །འདི་ན་དབང་པོ་ལས་བྱུང་རྣམ་པར་རིག །ཕྱི་གཟུང་མེད་པར་རང་གི་ས་བོན་ལས། །སྔོ་སོགས་སྣང་ ཉིད་འབྱུང་བར་མ་རྟོགས་ནས། །སྐྱེ་བོས་ཕྱི་རོལ་གཟུང་བར་སེམས་ཁས་ལེན། །རྨི་ལམ་ན་ནི་གཟུགས་དོན་གཞན་མེད་པར། །རང་ནུས་སྨིན་ལས་དེ་ཡི་རྣམ་ཅན་སེམས། ། འབྱུང་བ་ཇི་ལྟ་དེ་བཞིན་སད་ ལའང་འདིར། །ཕྱི་རོལ་མེད་པར་ཡིད་ནི་ཡོད་ཅེ་ན། །ཇི་ལྟར་མིག་མེད་པར་ནི་རྨི་ལམ་དུ། །སྔོ་སོགས་སྣང་བའི་ཡིད་སེམས་འབྱུང་དེ་ལྟར། །མིག་དབང་མེད་པར་རང་གི་ས་བོན་ནི། །སྨིན
【現代漢語翻譯】 是。耳等其餘三者也不生。如夢一般，醒時也是如此。諸物是虛假的，心也不存在。沒有行境，諸根也不存在。在此醒時如何，只要未醒，三者就在那裡。 一旦醒來，三者都不存在，如從愚癡之眠中醒來一樣。具有模糊諸根的智慧，以模糊之力看到毛髮。那智慧依賴於兩者都是真實的。對於清晰的觀看來說，兩者都是虛假的。如果無有可知的，而有智慧，那麼毛髮的境和眼是相關的。在沒有模糊的情況下，毛髮也會變成智慧。如果不是這樣，那麼它就不存在。因為所見之中有智慧的能力，所以沒有成熟，因此不會變成智慧。如果說因為沒有可知的實物，那麼因為沒有能力，所以這不能成立。對於已生的，沒有能力的可能性。對於未生的自性，也沒有能力。沒有差別，就沒有具有差別者。就像石女的兒子一樣，那也是存在的。如果想要說是由於將要發生，那麼沒有能力，就不會有這個發生。相互依賴的成立，聖者們說這不是成立。如果說是從停止的能力成熟而變化，那麼從他者的能力中會產生他者。常有者在那裡相互不同。因此，一切都會從一切中產生。如果說在那裡常有者是不同的。 那些常有者之間沒有不同，因此沒有過失，那麼這是需要證明的。在沒有不同的常有情況下，這是不合理的。慈氏菩薩（彌勒）說，依賴於隱蔽的法，因為是其他的緣故，不屬於一個相續。那些以自相而各自不同的，不屬於一個相續是不合理的。眼識的生起，從何種自力而來？它立即從一切中生起，並且自己的識是作為所依的那個能力。具有形色的根被稱為眼。在此，從根所生的識，在沒有外境的情況下，從自己的種子中，沒有認識到顯現為青色等，人們認為有外境。在夢中，沒有其他的色等實物，從自己的能力成熟而產生那樣的心。醒時也是如此，這裡沒有外境，而有心。就像沒有眼睛，在夢中，顯現青色等的心識產生一樣。沒有眼根，自己的種子成熟。
【English Translation】 Yes. The other three, such as the ear, do not arise either. Just like a dream, it is the same when awake. All things are false, and the mind does not exist. There is no object of experience, and the senses do not exist either. How it is when awake here, as long as one is not awake, the three are there. Once awake, the three do not exist, just like waking up from the sleep of delusion. The wisdom with blurred senses, sees hairs with the power of blurriness. That wisdom relies on both being true. For clear seeing, both are false. If there is no knowable, but there is wisdom, then the object of the hair and the eye are related. Even without blurriness, the hair would become wisdom. If it is not like that, then it does not exist. Because there is the ability of wisdom in what is seen, it is not mature, therefore it does not become wisdom. If it is said that because there is no knowable entity, then because there is no ability, this cannot be established. For what is born, there is no possibility of ability. For the unborn nature, there is also no ability. Without difference, there is no one with difference. Just like the son of a barren woman, that is also existent. If one wants to say it is because it is going to happen, then without ability, there will be no happening of this. The establishment of mutual dependence, the noble ones say that this is not established. If it is said that it changes from the maturity of the ceased ability, then from the ability of another, another will arise. The permanent ones are different from each other there. Therefore, everything will arise from everything. If it is said that the permanent ones are different there. There is no difference between those permanent ones, therefore there is no fault, then this needs to be proven. In the case of no different permanent, this is unreasonable. Maitreya says that relying on hidden dharmas, because they are other, they do not belong to one continuum. Those that are individually different by their own characteristics, it is unreasonable that they belong to one continuum. The arising of eye consciousness, from what self-power does it come? It immediately arises from everything, and one's own consciousness is that ability as the basis. The root with form is called the eye. Here, the consciousness arising from the root, without an external object, from one's own seed, without realizing that it appears as blue etc., people think there is an external object. In a dream, there are no other objects such as color, from the maturity of one's own ability, such a mind arises. It is the same when awake, here there is no external object, but there is mind. Just like without eyes, in a dream, the mind consciousness appearing as blue etc. arises. Without the eye root, one's own seed matures.
་ལས་ ལོང་བ་ལ་འདིར་ཅིས་མི་སྐྱེ། །གལ་ཏེ་ཁྱོད་ལྟར་རྨི་ལམ་དྲུག་པ་ཡི། །ནུས་པ་སྨིན་ཡོད་སད་པར་མེད་གྱུར་ན། །དྲུག་པའི་ནུས་སྨིན་ཇི་ལྟར་འདིར་མེད་པ། །དེ་ལྟར་རྨི་ཚེ་མེད་ཅེས་ཅིས་མི་རིགས། ། 1-756 ཇི་ལྟར་མིག་མེད་འདི་ཡི་རྒྱུ་མིན་ལྟར། །རྨི་ལམ་དུ་ཡང་གཉིད་ནི་རྒྱུ་མ་ཡིན། །དེ་ཕྱིར་རྨི་ལམ་དུ་ཡང་དེ་དངོས་མིག །བརྫུན་པའི་ཡུལ་ཅན་རྟོགས་པའི་རྒྱུར་ཁས་བླང་། །འདི་ཡིས་ལན་ནི་ གང་དང་གང་བཏབ་པ། །དེ་དང་དེ་ནི་དམ་བཅའ་མཚུངས་མཐོང་བས། །རྩོད་འདི་སེལ་བྱེད་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །འགར་ཡང་དངོས་པོ་ཡོད་ཅེས་མ་བསྟན་ཏོ། །རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་བླ་མའི་མན་ངག་ ལས། །ཀེང་རུས་ཀྱིས་གང་ས་གཞི་མཐོང་བ་གང་། །དེར་ཡང་གསུམ་ཆར་སྐྱེ་བ་མེད་པར་མཐོང་། །ལོག་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བསྟན་ཕྱིར་རོ། །ཁྱོད་ཀྱི་དབང་བློའི་ཡུལ་རྣམས་ཇི་ལྟ་བ། །དེ་ལྟར་མི་ སྡུག་ཡིད་ཀྱི་ཡང་འགྱུར་ན། །དེ་བཞིན་ཡུལ་དེར་བློ་གཏད་ཅིག་ཤོས་ཀྱིས། །རྟོགས་འགྱུར་དེ་ནི་བརྫུན་པར་ཡང་མི་འགྱུར། །རབ་རིབ་དང་ལྡན་དབང་པོ་ཅན་མཚུངས་པ། །ཆུ་འབབ་ཀླུང་ལ་ཡི་དྭགས་རྣག་ བློ་ཡང་། །མདོར་ན་ཇི་ལྟར་ཤེས་བྱ་མེད་དེ་བཞིན། །བློ་ཡང་མེད་ཅེས་དོན་འདི་ཤེས་པར་གྱིས། །གལ་ཏེ་གཟུང་མེད་འཛིན་པ་ཉིད་བྲལ་ཞིང་། །གཉིས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞན་དབང་དངོས་ཡོད་ན། །འདི་ཡི་ ཡོད་པ་གང་གིས་ཤེས་པར་འགྱུར། །མ་བཟུང་བར་ཡང་ཡོད་ཅེས་བྱར་མི་རུང་། །དེ་ཉིད་ཀྱིས་དེ་མྱོང་བར་འགྲུབ་མ་ཡིན། །གལ་ཏེ་ཕྱི་དུས་དྲན་པ་ལས་འགྲུབ་ན། །མ་གྲུབ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་ཕྱིར་བརྗོད་པ་ཡི། ། 1-757 མ་གྲུབ་འདི་ནི་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་མིན། །རང་རིག་པ་ནི་གྲུབ་ལ་རག་མོད་ཀྱི། །དེ་ལྟའང་དྲན་པའི་དྲན་པ་རིགས་མིན་ཏེ། །གཞན་ཕྱིར་མ་ཤེས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པ་བཞིན། །གཏན་ཚིགས་འདིས་ནི་ ཁྱད་པར་དག་ཀྱང་འཇོམས། །གང་ཕྱིར་གང་གིས་ཡུལ་མྱོང་གྱུར་དེ་ལས། །དྲན་པ་འདི་གཞན་ང་ལ་ཡོད་མིན་པ། །དེ་ཕྱིར་ང་ཡིས་མཐོང་སྙམ་དྲན་འགྱུར་ཏེ། །འདི་ཡང་འཇིག་རྟེན་ཐ་སྙད་ཚུལ་ལུགས་ ཡིན། །དེ་ཕྱིར་རང་རིག་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ན། །ཁྱོད་ཀྱི་གཞན་དབང་གང་གིས་འཛིན་པར་འགྱུར། །བྱེད་པོ་ལས་དང་བྱ་བ་གཅིག་མིན་པས། །དེ་ཉིད་ཀྱིས་དེ་འཛིན་པར་རིགས་མ་ཡིན། །གལ་ཏེ་སྐྱེ་ བ་མེད་ཅིང་མ་ཤེས་པའི། །བདག་ཅན་གཞན་དབང་ངོ་བོའི་དངོས་ཡོད་ན། །གང་གིས་ན་འདི་ཡོད་པར་མི་རིགས་པ། །གཞན་ལ་མོ་གཤམ་བུས་གནོད་ཅི་ཞིག་བསྐྱལ། །གང་ཚེ་གཞན་དབང་ཅུང་ཟད་ཡོད་ མིན་ན། །ཀུན་རྫོབ་པ་ཡི་རྒྱུར་ནི་གང་ཞིག་འགྱུར། །གཞན་གྱི་ལྟར་ན་རྫས་ལ་ཆགས་པ་ཡིས། །འཇིག་རྟེན་གྲགས་པའི་རྣམ་གཞག་ཀུན་ཀྱང་བརླག །སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱི་ལམ་ལས་ནི། །ཕྱི་རོལ་ གྱུར་ལ་ཞི་བའི་ཐབས་མེད་དོ། །
【現代漢語翻譯】 『盲者何以生於此？』若如汝般具足第六意識之夢力，醒時卻無此力，何以第六意識之夢力不在此？如是，何不言夢時無有？ 1-756 如無眼非此之因，夢中睡眠亦非因。是故，夢中彼眼識，乃虛妄之境，應許為覺知之因。以此答覆： 『種何得何，』此與誓言相同，見此，諸佛為息諍論，未曾示現任何事物存在。瑜伽士依上師口訣，見遍地白骨，亦見三有皆無生，為示現邪念故。汝之感官所緣境如何？如是不悅意亦變易，如是，于彼境，若有他者專注，則彼覺知亦不變為虛妄。如盲人與具眼者相似，流水中餓鬼見膿血。總之，如所知無有，如是，亦應知心無有。若無所取，亦無能取，二者皆空之他起有實有，此之有，何以得知？未取亦不可言有。彼亦不能體驗彼。若由后時之憶念而成立，則為成立未成之事而立宗。 1-757 此未成之事不能成立。自證雖依于已成，然憶念之憶念不合理，如為他者，于未覺知之相續中生起。此理亦破除差別。何以故？由何者體驗境，則此憶念非我所有。是故，我憶念我見，此乃世間俗規。是故，若無自證，汝之他起有將如何執持？作者、業、 कार्य（梵文，梵文天城體：कार्य，kārya，行為）非一，故彼不能執持彼。若無生且無知之，具自性之他起有實有，何以不應有此？如閹人子能害何人？何時他起有少許亦無，則何者將成為世俗之因？依他人之見，執著于實有，則一切世間名言皆失壞。龍樹論師之道路，無有以外道而得寂滅之法。
【English Translation】 'Why would a blind person be born here?' If, like you, one possesses the dream power of the sixth consciousness, yet lacks this power when awake, how could the dream power of the sixth consciousness not be here? Thus, why not say that there is nothing in dreams? 1-756 Just as the absence of eyes is not the cause of this, sleep is not the cause in dreams either. Therefore, in dreams, that eye consciousness is a false realm, and should be accepted as the cause of awareness. In response to this: 'What is sown is what is reaped,' this is the same as a vow. Seeing this, the Buddhas, in order to quell disputes, have never shown that anything exists. Yogis, relying on the oral instructions of the Guru, see the ground filled with skeletons, and also see that the three realms are without origination, in order to demonstrate wrong thoughts. How are the objects of your senses? If unpleasantness also changes in this way, then if another focuses on that object, that awareness will not turn into falsehood either. Like a blind person is similar to one with eyes, a hungry ghost sees pus and blood in flowing water. In short, just as there is no knowable object, so too, you should know that there is no mind. If there is no object to be grasped, and no grasper either, if the other-dependent truly exists, empty of both, how can this existence be known? It cannot be said to exist without being grasped. It also cannot experience it. If it is established by later recollection, then it is asserting something unestablished in order to establish it. 1-757 This unestablished thing cannot be established. Although self-awareness relies on what is already established, the recollection of recollection is not reasonable, just as for another, it arises in a continuum of unawareness. This reasoning also refutes distinctions. Why? Because by whomever the object is experienced, this recollection is not mine. Therefore, I remember that I saw, this is worldly convention. Therefore, if there is no self-awareness, how will your other-dependent grasp? The agent, the action, and kārya (藏文：བྱ་བ།，梵文天城體：कार्य，梵文羅馬擬音：kārya，漢語字面意思：action/deed/effect) are not one, so it cannot grasp it. If there is an other-dependent truly existing with its own nature, which is unborn and unknowing, why should this not exist? How can the son of a eunuch harm anyone? When there is not even a little bit of other-dependent existence, then what will become the cause of the conventional? According to the view of others, clinging to the real, then all worldly conventions are destroyed. On the path of Master Nāgārjuna, there is no method to attain peace through externalists.
དེ་དག་ཀུན་རྫོབ་དེ་ཉིད་བདེན་ལས་ཉམས། །དེ་ལས་ཉམས་པས་ཐར་པ་འགྲུབ་ཡོད་མིན། །ཐ་སྙད་བདེན་པ་ཐབས་སུ་གྱུར་པ་དང་། །དོན་དམ་བདེན་པ་ཐབས་བྱུང་གྱུར་པ་སྟེ། ། 1-758 དེ་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་གང་གིས་མི་ཤེས་པ། །དེ་ནི་རྣམ་རྟོག་ལོག་པས་ལམ་ངན་ཞུགས། །ཇི་ལྟར་ཁྱོད་ཀྱིས་གཞན་དབང་དངོས་འདོད་ལྟར། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་ནི་བདག་གིས་ཁས་མ་བླངས། །འབྲས་ཕྱིར་འདི་དག་ མེད་ཀྱང་ཡོད་དོ་ཞེས། །འཇིག་རྟེན་ངོར་བྱས་བདག་ནི་སྨྲ་བར་བྱེད། །ཇི་ལྟར་ཕུང་པོ་སྤངས་ནས་ཞིར་ཞུགས་པ། །དགྲ་བཅོམ་རྣམས་ལ་ཡོད་པ་མིན་དེ་ལྟར། །འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་མེད་ན་དེ་བཞིན་ འདི། །འཇིག་རྟེན་ལས་ཀྱང་ཡོད་ཅེས་བདག་མི་སྨྲ། །གལ་ཏེ་ཁྱོད་ལ་འཇིག་རྟེན་མི་གནོད་ན། །འཇིག་རྟེན་ཉིད་ལྟོས་འདི་ནི་དགག་པར་གྱིས། །ཁྱོད་དང་འཇིག་རྟེན་འདིར་ནི་རྩོད་གྱིས་དང་། །ཕྱི་ནས་སྟོབས་ ལྡན་བདག་གིས་བསྟེན་པར་བྱ། །མངོན་གྱུར་མངོན་ཕྱོགས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས། །སྲིད་གསུམ་རྣམ་ཤེས་ཙམ་དུ་གང་རྟོགས་པ། །རྟག་བདག་བྱེད་པོ་བཀག་པ་རྟོགས་ཕྱིར་དེས། །བྱེད་པ་པོ་ནི་སེམས་ཙམ་ཡིན་ པར་རྟོགས། །དེ་ཕྱིར་བློ་ལྡན་བློ་ནི་འཕེལ་བྱའི་ཕྱིར། །ལང་ཀར་གཤེགས་མདོ་དེ་ལས་ཀུན་མཁྱེན་གྱིས། །མུ་སྟེགས་སྤོ་མཐོན་རི་འཇོམས་ངག་རང་བཞིན། །རྡོ་རྗེ་འདི་ནི་དགོངས་པ་གཅོད་ཕྱིར་གསུངས། །ཇི་བཞིན་ རང་གི་བསྟན་བཅོས་དེ་དེ་ལས། །མུ་སྟེགས་རྣམས་ཀྱིས་གང་ཟག་སོགས་དེ་དག །སྨྲས་པ་དེ་དག་བྱེད་པོར་མ་གཟིགས་ནས། །རྒྱལ་བས་སེམས་ཙམ་འཇིག་རྟེན་བྱེད་པོར་གསུངས། །དེ་ཉིད་རྒྱས་ལ་སངས་རྒྱས་བསྙད་ཇི་བཞིན། ། 1-759 དེ་བཞིན་སེམས་ཙམ་གཙོར་གྱུར་འཇིག་རྟེན་ལ། །མདོ་ལས་སེམས་ཙམ་ཞེས་གསུངས་གཟུགས་ནི་འདིར། །འགོག་པ་དེ་ལྟར་མདོ་ཡི་དོན་མ་ཡིན། །གལ་ཏེ་འདི་དག་སེམས་ཙམ་ཞེས་མཁྱེན་ནས། །དེ་ལས་གཟུགས་ཉིད་ དགག་པར་མཛད་ན་ནི། །སླར་ཡང་དེ་ལས་བདག་ཉིད་ཆེན་པོས་སེམས། །གཏི་མུག་ལས་ལས་སྐྱེས་པར་ཅི་ཕྱིར་གསུངས། །སེམས་ཉིད་ཀྱིས་ནི་སེམས་ཅན་འཇིག་རྟེན་དང་། །སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ཤིན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ འགོད། །འགྲོ་བ་མ་ལུས་ལས་ལས་སྐྱེས་པར་གསུངས། །སེམས་སྤངས་ནས་ནི་ལས་ཀྱང་ཡོད་མ་ཡིན། །གལ་ཏེ་གཟུགས་ཡོད་མོད་ཀྱི་དེ་ལ་ནི། །སེམས་བཞིན་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡོད་མ་ཡིན། །དེས་ན་སེམས་ ལས་གཞན་པའི་བྱེད་པ་པོ། །བཟློག་གི་གཟུགས་ནི་བཀག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་དེ་ཉིད་ལ་གནས་ལ། །ཕུང་པོ་འཇིག་རྟེན་གྲགས་དེར་ལྔ་ཆར་ཡོད། །དེ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་འཆར་བར་འདོད་ པ་ན། །རྣལ་འབྱོར་པ་ལ་དེ་ལྔ་འབྱུང་མི་འགྱུར། །གཟུགས་མེད་ན་ནི་སེམས་ཡོད་མ་འཛིན་ཅིག །སེམས་ཡོད་ཉིད་ནའང་གཟུགས་མེད་མ་འཛིན་ཅིག །དེ་དག་ཤེས་རབ་ཚུལ་མདོར་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །མཚུངས་པར
【現代漢語翻譯】 所有這些世俗諦都偏離了真諦，偏離了真諦就無法獲得解脫。世俗諦成為方便，勝義諦成為方便所生。 1-758 如果有人不瞭解這兩者的區別，那就是因為顛倒分別念而誤入歧途。正如你認為他者自在實有一樣，我也未曾承認世俗諦。爲了果報，即使這些不存在，也說它們存在，我在世間面前這樣說。正如捨棄五蘊而入寂滅，阿羅漢們沒有那樣，如果世間也沒有，我也不會說它存在於世間之外。如果你不執著於世間，就應該依靠世間來駁斥它。你和世間在這裡爭論，之後我將依仗強大的力量。 對於現觀和趨向現觀的菩薩來說，他們所證悟的三有隻是唯識。爲了斷除常我作者的執著，他們證悟到作者只是心。因此，爲了增長智慧，有智慧的人應該從《楞伽經》中學習，爲了斷除外道的增上慢山，一切智者宣說了這金剛般的自性之語。正如他自己的論典中所說的那樣，外道們所說的補特伽羅等，佛陀並沒有視他們為作者，而是說心是世間的作者。正如佛陀所說的那樣， 1-759 同樣，在以心為主的世間中，經中說唯有心，而這裡色法被遮止，這不是經的本意。如果你們認為這些只是心，並因此遮止色法，那麼，偉大的世尊為何又說心是從愚癡中產生的呢？心本身能安排有情世間和器世間，使其極其繁雜。一切眾生都說是從業中產生的，捨棄心就沒有業。如果色法存在，但它不像心一樣是作者，因此，遮止的是心之外的作者，而不是色法。安住於世間法的人，五蘊被稱為世間，五者都存在。如果想要生起智慧，那麼瑜伽士的五蘊就不會消失。如果沒有色法，就不要執著於心存在；即使心存在，也不要執著于沒有色法。佛陀以簡要的方式宣說了這些智慧之理，
【English Translation】 All those conventional truths deviate from the truth itself; liberation cannot be achieved by deviating from it. Conventional truth becomes the means, and ultimate truth becomes the result of the means. 1-758 Those who do not know the distinction between these two enter the wrong path due to distorted conceptualization. Just as you assert that others are independent entities, I do not accept conventional truth either. For the sake of results, even though these do not exist, I say they do exist; I speak thus in the world's view. Just as entering into peace after abandoning the aggregates is not something Arhats possess, if the world does not have it either, I would not say that it exists outside the world. If you are not harmed by the world, then rely on the world to refute this. You and the world should argue here, and afterwards I will rely on strength. For Bodhisattvas who have realized or are progressing towards realization, whatever they realize of the three realms is only mind. To prevent the understanding of a permanent self as the agent, they realize that only mind is the agent. Therefore, wise individuals should study the Lankavatara Sutra to increase their wisdom, for the All-Knowing One spoke this vajra-like nature of speech to cut through the mountain of pride of the extremists. Just as in his own treatises, the Buddha did not regard the individuals and so on spoken of by the extremists as agents, but said that mind is the agent of the world. Just as the Buddha explained in detail, 1-759 Similarly, in the world where mind is primary, the sutra speaks of only mind, and here form is negated; this is not the meaning of the sutra. If you understand these as only mind and therefore negate form, then why did the Great Self again say that mind arises from ignorance? Mind itself arranges sentient beings and the world, making them extremely diverse. All beings are said to arise from karma; without mind, there is no karma. If form exists, but it is not the agent like mind, then what is negated is the agent other than mind, not form. Abiding in the reality of the world, the aggregates are called the world, and all five exist there. If one wishes for wisdom to arise, then these five will not change for the yogi. If there is no form, do not hold that mind exists; even if mind exists, do not hold that there is no form. The Buddha briefly taught these methods of wisdom as being similar.
་ སྤངས་ཤིང་མངོན་པའི་ཆོས་ལས་གསུངས། །བདེན་གཉིས་རིམ་པ་འདི་དག་བཤིག་ནས་ཀྱང་། །ཁྱོད་ཀྱི་རྫས་ནི་བཀག་པས་འགྲུབ་མི་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་དེ་ལྟའི་རིམ་པས་དངོས་གདོད་ནས། །དེ་ཉིད་མ་སྐྱེས་འཇིག་རྟེན་སྐྱེས་རིག་བྱ། ། 1-760 མདོ་སྡེ་གང་ལས་ཕྱི་རོལ་སྣང་ཡོད་མིན། །སེམས་ནི་སྣ་ཚོགས་སྣང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ། །གཟུགས་ལ་ཤིན་ཏུ་ཆགས་གང་དེ་དག་ལ། །གཟུགས་བཟློག་པ་སྟེ་དེ་ཡང་དྲང་དོན་ཉིད། །འདི་ནི་སྟོན་པས་ དྲང་དོན་ཉིད་གསུངས་ཤིང་། །འདི་ནི་དྲང་དོན་ཉིད་དུ་རིགས་པས་འཐད། །རྣམ་པ་དེ་ལྟའི་མདོ་སྡེ་གཞན་ཡང་ནི། །དྲང་དོན་ཉིད་དུ་ལུང་འདིས་གསལ་བར་བྱེད། །ཤེས་བྱ་མེད་ན་ཤེས་པ་བསལ་བ་ ནི། །བདེ་བླག་རྙེད་ཅེས་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས། །ཤེས་བྱ་མེད་ན་ཤེས་པ་བཀག་འགྲུབ་པས། །དང་པོར་ཤེས་བྱ་དགག་པར་མཛད་པ་ཡིན། །དེ་ལྟར་ལུང་གི་ལོ་རྒྱུས་ཤེས་བྱས་ཏེ། །མདོ་གང་དེ་ ཉིད་མ་ཡིན་བཤད་དོན་ཅན། །དྲང་དོན་གསུངས་པའང་རྟོགས་ནས་དྲང་བྱ་ཞིང་། །སྟོང་ཉིད་དོན་ཅན་ངེས་དོན་ཤེས་པར་གྱིས། །གཉིས་ལས་སྐྱེ་བའང་རིགས་པའི་ངོ་བོ་མ་ཡིན་གང་གི་ཕྱིར། །བཤད་ཟིན་ཉེས་ པ་དེ་དག་ཐོག་ཏུ་འབབ་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་མིན་དེ་ཉིད་དུ་ཡང་འདོད་མིན་ཏེ། །གང་ཕྱིར་རེ་རེ་ལས་ནི་སྐྱེ་བ་འགྲུབ་པ་ཡོད་མ་ཡིན། ། གལ་ཏེ་རྒྱུ་མེད་ ཁོ་ནར་སྐྱེ་བར་ལྟ་ཞིག་འགྱུར་ན་ནི། །དེ་ཚེ་མཐའ་དག་རྟག་ཏུ་ཐམས་ཅད་ལས་ཀྱང་སྐྱེ་འགྱུར་ཞིང་། །འབྲས་འབྱུང་ཆེད་དུ་འཇིག་རྟེན་འདི་ཡི་ས་བོན་ལ་སོགས་ནི། །བརྒྱ་ཕྲག་དག་གི་སྒོ་ནས་སྡུད་པར་བྱེད་པར་ཡང་མི་འགྱུར། ། 1-761 གལ་ཏེ་འགྲོ་བ་རྒྱུ་ཡིས་སྟོང་པར་གྱུར་ན་ནམ་མཁའ་ཡི། །ཨུཏྤ་ལ་ཡི་དྲི་མདོག་ཇི་བཞིན་གཟུང་དུ་མེད་ཉིད་ན། །ཤིན་ཏུ་ཆེས་བཀྲའི་འཇིག་རྟེན་འཛིན་པའང་ཡིན་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །རང་གི་ བློ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་རྒྱུ་ལས་ཡིན་པར་ཤེས་པར་གྱིས། །འབྱུང་བ་དེ་དག་བདག་ཉིད་གང་ཞིག་གིས་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་བློའི། །ཡུལ་དུ་འགྱུར་བ་དེ་ཡི་བདག་ཉིད་ཅན་ནི་མ་ཡིན་ན། །གང་ལ་ཡིད་ ཀྱི་མུན་པ་འཐུག་པོ་འདི་ཉིད་དུ་ཡོད་པ། །དེས་ནི་ཇི་ལྟར་འཇིག་རྟེན་ཕ་རོལ་ཡང་དག་རྟོགས་པར་འགྱུར། །འཇིག་རྟེན་ཕ་རོལ་འགོག་པར་བྱེད་པའི་དུས་སུ་བདག་ཉིད་ནི། །ཤེས་བྱའི་རང་བཞིན་ ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་ལྟ་བར་རྟོགས་བྱ་སྟེ། །དེ་ཡི་ལྟ་བའི་རྣམ་པའི་རྟེན་མཚུངས་ལུས་དང་ལྡན་ཉིད་ཕྱིར། །གང་ཚེ་འབྱུང་བའི་བདག་ཉིད་ཡོད་ཉིད་ཁས་ལེན་དེ་ཚེ་བཞིན། །འབྱུང་བ་དེ་དག་ཇི་ ལྟར་ཡོད་མིན་དེ་ལྟར་བཤད་ཟིན་ཏེ། །གང་གི་ཕྱིར་ན་གོང་དུ་རང་གཞན་ལས་དང་གཉིས་ཀ་ལས། །སྐྱེ་དང་རྒྱུ་མེད་ཐུན་མོང་དུ་ནི་བཀག་ཟིན་དེ་ཡི་ཕྱིར། །མ་བཤད་འབྱུང་བ་འདི་དག་ ལྟ་ཞིག་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ
【現代漢語翻譯】 于捨棄與現觀之法中宣說，即使破斥這些二諦次第，也無法成立你所主張的『實事』。因此，以這樣的次第，事物原本就，不生不滅，智者應如是了知。 哪部經中說外境不存在？哪部經中說心是顯現種種的？對於那些對色執著的人，破斥色，這也是不了義的說法。世尊說這是不了義，以理智而言，這也是合理的。其他具有類似觀點的經典，也應以這種方式理解為不了義。諸佛說，如果所知不存在，那麼就能輕易地去除能知。如果所知不存在，那麼能知也會被遮止，因此首先要破斥所知。如是瞭解經文的意旨后，對於那些非究竟意趣的經典，應理解為不了義，對於具有空性意義的經典，應理解爲了義。 因為從二者產生並非理性的本質，所以之前所說的過失會降臨到他們頭上。這並非世俗諦，也不是勝義諦，因為從單一因素無法產生事物。如果認為事物是無因而生，那麼一切事物將永遠從一切事物中產生。爲了產生結果，人們也不會花費心思去收集世間的種子等。 如果眾生沒有原因，那麼就像虛空中無法捕捉到蓮花的香味一樣，因此，你應該明白，世間是因緣所生的，這非常明顯。是什麼樣的自性使你心中的，對像成為可能？如果某人的心中充滿了黑暗，他又如何能正確地理解來世呢？當他否認來世時，他實際上是以顛倒的方式看待知識的本質。因為他的觀點與身體的性質相似。當他承認諸法存在時，情況也是如此。正如之前所說，諸法如何不存在，因為之前已經共同駁斥了從自生、從他生、從二者生以及無因生。因此，沒有說明的諸法，不應被認為是存在的。
【English Translation】 It is taught in the Dharma of abandonment and direct perception that even if these two truths are refuted in sequence, you will not be able to establish your 'real entity'. Therefore, in such an order, things are originally unborn and unceasing, and the wise should understand this. In which sutra is it said that external objects do not exist? In which sutra is it said that the mind manifests various things? For those who are attached to form, refuting form is also a provisional statement. The Buddha said that this is provisional, and it is reasonable in terms of reason. Other sutras with similar views should also be understood as provisional in this way. The Buddhas said that if the knowable does not exist, then the knower can be easily removed. If the knowable does not exist, then the knower will also be blocked, so the knowable must be refuted first. After understanding the meaning of the scriptures in this way, those sutras that are not of ultimate meaning should be understood as provisional, and those sutras that have the meaning of emptiness should be understood as definitive. Because arising from two is not the essence of reason, the faults mentioned earlier will fall upon them. This is neither conventional truth nor ultimate truth, because things cannot arise from a single factor. If one thinks that things arise without a cause, then all things will always arise from all things. In order to produce results, people will not bother to collect seeds and so on in the world. If beings have no cause, then just as the fragrance of a lotus cannot be captured in the sky, you should understand that the world is produced by causes and conditions, which is very obvious. What kind of nature makes the object in your mind possible? If someone's mind is full of darkness, how can he correctly understand the next life? When he denies the next life, he is actually looking at the nature of knowledge in a reversed way. Because his view is similar to the nature of the body. When he admits that phenomena exist, the situation is the same. As said before, how phenomena do not exist, because it has already been jointly refuted that arising from oneself, arising from others, arising from both, and arising without cause. Therefore, the phenomena that are not explained should not be considered as existing.
། །གང་གི་ཕྱིར་ན་བདག་དང་གཞན་དང་གཉིས་ཀ་ལས་སྐྱེ་དང་། །རྒྱུ་ལ་མ་ལྟོས་ཡོད་པ་མིན་པས་དངོས་རྣམས་རང་བཞིན་བྲལ། །གང་གིས་སྤྲིན་ཚོགས་དང་མཚུངས་གཏི་མུག་སྟུག་པོ་འཇིག་རྟེན་ལ། ། 1-762 ཡོད་པ་དེས་ན་ཡུལ་རྣམས་ལོག་པ་དག་ཏུ་སྣང་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་རབ་རིབ་མཐུ་ཡིས་འགའ་ཞིག་སྐྲ་ཤད་ཟླ་གཉིས་དང་། །རྨ་བྱའི་མདོངས་དང་སྦྲང་མ་ལ་སོགས་ལོག་པར་འཛིན་བྱེད་པ། །དེ་ བཞིན་དུ་ནི་གཏི་མུག་སྐྱོན་གྱི་དབང་གིས་མི་མཁས་པས། །འདུས་བྱས་ལྟ་ཞིག་སྣ་ཚོགས་བློ་གྲོས་ཀྱིས་ནི་རྟོགས་པར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་གཏི་མུག་བརྟེན་ནས་ལས་འབྱུང་གཏི་མུག་མེད་པར་དེ། །མི་འབྱུང་ ཞེས་བྱར་མི་མཁས་ཁོ་ནས་རྟོགས་པར་གོར་མ་ཆག །བློ་བཟང་ཉི་མས་མུན་པ་སྟུག་པོ་རྣམ་པར་བསལ་བ་ཡི། །མཁས་པ་དག་ནི་སྟོང་ཉིད་ཁོང་དུ་ཆུད་ཅིང་གྲོལ་བར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་དངོས་ རྣམས་དེ་ཉིད་དུ་མེད་ན། །ཐ་སྙད་དུ་ཡང་མོ་གཤམ་བུ་ཇི་བཞིན། །དེ་དག་མེད་པ་ཉིད་འགྱུར་དེ་ཡི་ཕྱིར། །དེ་དག་རང་བཞིན་གྱིས་ནི་ཡོད་པ་ཉིད། །གང་དག་རབ་རིབ་ཅན་སོགས་ཡུལ་ འགྱུར་བ། །སྐྲ་ཤད་ལ་སོགས་དེ་དག་མ་སྐྱེས་པས། །རེ་ཞིག་དེ་དག་ཉིད་ལ་བརྩད་བྱ་སྟེ། །ཕྱི་ནས་མ་རིག་རབ་རིབ་རྗེས་འབྲེལ་ལའོ། །གལ་ཏེ་རྨི་ལམ་དྲི་ཟའི་གྲོང་ཁྱེར་བཅས། །སྨིག་རྒྱུའི་ ཆུ་དང་མིག་འཕྲུལ་གཟུགས་བརྙན་སོགས། །སྐྱེ་མེད་མཐོང་ན་ཡོད་ཉིད་མིན་མཚུངས་ཀྱང་། །ཁྱོད་ལ་ཇི་ལྟར་དེར་འགྱུར་དེ་མི་རིགས། །དེ་ཉིད་དུ་འདི་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་མེད་ཀྱང་། །མོ་གཤམ་བུ་ལྟར་གང་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་གྱི། ། 1-763 མཐོང་བའི་ཡུལ་དུ་མི་འགྱུར་མ་ཡིན་པ། །དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་སྨྲ་འདི་མ་ངེས་པའོ། །མོ་གཤམ་བུ་ལ་རང་གི་བདག་ཉིད་ཀྱིས། །སྐྱེ་བ་དེ་ཉིད་དུ་མེད་འཇིག་རྟེན་དུའང་། །ཡོད་མིན་དེ་བཞིན་ དངོས་འདི་ཀུན་ངོ་བོ། །ཉིད་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་དེ་ཉིད་དུ་མ་སྐྱེས། །དེ་ཕྱིར་འདི་ལྟར་སྟོན་པས་ཆོས་རྣམས་ཀུན། །གདོད་ནས་ཞི་ཞིང་སྐྱེ་བྲལ་རང་བཞིན་གྱིས། །ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་འདས་པ་གསུངས་གྱུར་ པ། །དེ་ཕྱིར་རྟག་ཏུ་སྐྱེ་བ་ཡོད་མ་ཡིན། །བུམ་སོགས་འདི་དག་དེ་ཉིད་དུ་མེད་ཅིང་། །འཇིག་རྟེན་རབ་ཏུ་གྲགས་པར་ཡོད་ཅི་བཞིན། །དེ་བཞིན་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་འགྱུར་བས་ན། །མོ་གཤམ་བུ་ དང་མཚུངས་པར་ཐལ་མི་འགྱུར། །གང་ཕྱིར་རྒྱུ་མེད་པ་དང་དབང་ཕྱུག་གི །རྒྱུ་ལ་སོགས་དང་བདག་གཞན་གཉིས་ཀ་ལས། །དངོས་རྣམས་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པ། །དེ་ཕྱིར་བརྟེན་ནས་རབ་ཏུ་སྐྱེ་ བར་འགྱུར། །གང་ཕྱིར་དངོས་པོ་བརྟེན་ནས་རབ་འབྱུང་བས། །རྟོག་པ་འདི་དག་བརྟག་པར་མི་ནུས་པ། །དེ་ཕྱིར་རྟེན་འབྱུང་རིགས་པ་འདི་ཡིས་ནི། །ལྟ་ངན་དྲྭ་བ་མཐའ་དག་གཅོད་པར་བྱེད། །རྟོག་རྣམས་ དངོས་པོ་ཡོད་ན་འགྱུར་བ་སྟེ། །དངོས་པོ་ཇི
【現代漢語翻譯】 因為我和他者以及二者都不產生事物，而且不依賴於原因，所以事物本質上是空虛的。 因為存在著像雲團一樣濃厚的愚癡，所以世界上的事物才會顯得虛妄。 就像患有眼翳的人，由於眼翳的力量，會將一根頭髮看成兩根，將孔雀的羽毛和蜜蜂等看錯一樣。 同樣，由於愚癡的過錯，不聰明的人會以各種智慧來理解組合的事物。 如果依賴於愚癡而產生行為，沒有愚癡就不會產生行為，這一點只有不聰明的人才會確信。 賢者的智慧之光碟機散了濃厚的黑暗，他們領悟了空性並獲得了解脫。 如果事物本身不存在，那麼在名言上也會像石女的兒子一樣。 因為它們根本不存在，所以它們本質上是存在的。 那些患有眼翳等疾病的人所看到的虛妄之物，如毛髮等，因為它們沒有產生。 所以暫時應該對這些事物進行考察，然後再追隨無明的眼翳。 如果夢境、乾闥婆城、海市蜃樓的水和幻術的影像等，在沒有產生的情況下被看到，即使它們與存在相似。 你又怎麼能說它們不存在呢？這是不合理的。 既然如此，為什麼這些事物雖然沒有產生，卻不像石女的兒子一樣，不能成為世人所見的景象呢？ 因此，這種說法是不確定的。 石女的兒子本身並沒有出生的自性，在世間也不存在，同樣，所有這些事物的本質。 本身並沒有在世間產生。 因此，佛陀這樣宣說：一切法從一開始就是寂靜的，沒有生滅，本質上是完全涅槃的。 因此，永遠不存在出生。 就像瓶子等事物本身並不存在，但在世間卻廣為人知一樣。 同樣，一切事物都會變化，因此不會像石女的兒子一樣毫無意義。 因為事物不是從無因、自在天（藏文：དབང་ཕྱུག་，梵文：Īśvara，梵文羅馬擬音：Ishvara，漢語字面意思：自在天）的原因等，也不是從我和他者或二者中產生的。 因此，它們是依賴而產生的。 因為事物是依賴而產生的，所以這些概念無法被考察。 因此，依靠緣起的道理，可以斬斷一切邪見之網。 如果事物存在，那麼概念就會產生，如果事物不存在，那麼概念又從何而來呢？
【English Translation】 Because neither I nor others, nor both, produce things, and because they do not depend on causes, things are essentially empty. Because there is a dense ignorance like a cloud, things in the world appear false. Just as a person with cataracts, due to the power of the cataracts, sees a single hair as two, and mistakes peacock feathers and bees, etc. Similarly, due to the fault of ignorance, unwise people understand compounded things with various wisdoms. If actions arise dependent on ignorance, and without ignorance they do not arise, only the unwise are certain of this. The wise, whose light of intelligence dispels the dense darkness, comprehend emptiness and are liberated. If things do not exist in themselves, then in terms of convention, they are like the son of a barren woman. Because they do not exist at all, they are essentially existent. Those who have cataracts and other diseases see false things, such as hairs, etc., because they are not produced. Therefore, one should temporarily examine these things, and then follow the ignorance of cataracts. If dreams, cities of gandharvas, mirage water, and illusory images, etc., are seen without being produced, even though they resemble existence. How can you say that they do not exist? This is unreasonable. Since this is the case, why are these things, although not produced, not like the son of a barren woman, unable to become sights seen by the world? Therefore, this statement is uncertain. The son of a barren woman does not have the nature of being born in himself, nor does he exist in the world, similarly, the essence of all these things. Itself is not produced in the world. Therefore, the Buddha declared in this way: all dharmas are peaceful from the beginning, without birth or death, and are completely nirvana in nature. Therefore, there is never birth. Just as things like pots do not exist in themselves, but are widely known in the world. Similarly, all things change, so it will not be meaningless like the son of a barren woman. Because things are not produced from causelessness, the cause of Īśvara (藏文：དབང་ཕྱུག་，梵文：Īśvara，梵文羅馬擬音：Ishvara，漢語字面意思：自在天), etc., nor from me and others or both. Therefore, they arise dependently. Because things arise dependently, these concepts cannot be examined. Therefore, by relying on the reasoning of dependent origination, one can cut off all nets of wrong views. If things exist, then concepts arise, and if things do not exist, then where do concepts come from?
་ལྟར་མེད་པར་ཡོངས་དཔྱད་ཟིན། །དངོས་པོ་མེད་པར་འདི་རྣམས་མི་འབྱུང་དཔེར། །བུད་ཤིང་མེད་པར་མེ་ཡོད་མིན་དེ་བཞིན། །སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ནི་རྟོག་པས་བཅིངས། ། 1-764 མི་རྟོག་རྣལ་འབྱོར་པ་ནི་གྲོལ་འགྱུར་བས། །རྟོག་རྣམས་ལོག་པར་འགྱུར་པ་གང་ཡིན་དེ། །རྣམ་པར་དཔྱོད་པའི་འབྲས་བུར་མཁས་རྣམས་གསུང་། །བསྟན་བཅོས་ལས་དཔྱད་རྩོད་ལ་ཆགས་པའི་ཕྱིར། །མ་མཛད་རྣམ་གྲོལ་ ཕྱིར་ན་དེ་ཉིད་བསྟན། །གལ་ཏེ་དེ་ཉིད་རྣམ་པར་བཤད་པ་ན། །གཞན་གཞུང་འཇིག་པར་འགྱུར་ན་ཉེས་པ་མེད། །རང་གི་ལྟ་ལ་ཆགས་དང་དེ་བཞིན་དུ། །གཞན་གྱི་ལྟ་ལ་འཁྲུག་གང་རྟོག་པ་ ཉིད། །དེ་ཕྱིར་འདོད་ཆགས་ཁོང་ཁྲོ་རྣམ་བསལ་ཏེ། །རྣམ་དཔྱོད་པ་ནི་མྱུར་དུ་འགྲོལ་བར་འགྱུར། །ཉོན་མོངས་སྐྱོན་རྣམས་མ་ལུས་འཇིག་ཚོགས་ལ། །ལྟ་ལས་བྱུང་བར་བློ་ཡིས་མཐོང་གྱུར་ཅིང་། །བདག་ནི་འདི་ ཡི་ཡུལ་དུ་རྟོགས་བྱས་ནས། །རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་བདག་ནི་འགོག་པར་བྱེད། །ཟ་པོ་རྟག་དངོས་བྱེད་པོ་མིན་པའི་བདག །ཡོན་ཏན་བྱ་མེད་མུ་སྟེགས་རྣམས་ཀྱིས་བརྟགས། །དེའི་དབྱེ་ཅུང་ཟད་ཅུང་ཟད་ལ་ བརྟེན་ནས། །མུ་སྟེགས་ཅན་རྣམས་ལུགས་ནི་ཐ་དད་འགྱུར། །མོ་གཤམ་བུ་ལྟར་སྐྱེ་བ་དང་བྲལ་ཕྱིར། །དེ་ལྟར་གྱུར་པའི་བདག་ནི་ཡོད་མིན་ཞིང་། །འདི་ནི་ངར་འཛིན་རྟེན་དུའང་མི་རིགས་ལ། །འདི་ནི་ ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡང་ཡོད་མི་འདོད། །གང་ཕྱིར་བསྟན་བཅོས་བསྟན་བཅོས་ལས་དེའི་ཁྱད། །མུ་སྟེགས་རྣམས་ཀྱིས་གང་བསྟན་དེ་ཀུན་ལ། །རང་གྲགས་མ་སྐྱེས་གཏན་ཚིགས་ཀྱིས་གནོད་པ། །དེ་ཕྱིར་དེ་ཁྱད་ཀུན་ཀྱང་ཡོད་མ་ཡིན། ། 1-765 དེ་ཕྱིར་ཕུང་པོ་ལས་གཞན་བདག་མེད་དེ། །ཕུང་པོ་མ་གཏོགས་དེ་འཛིན་མ་གྲུབ་ཕྱིར། །འཇིག་རྟེན་ངར་འཛིན་བློ་ཡི་རྟེན་དུ་ཡང་། །མི་འདོད་དེ་རིག་མིན་པའང་བདག་ལྟའི་ཕྱིར། །གང་དག་དུད་འགྲོར་ བསྐལ་མང་བརྐྱལ་གྱུར་པ། །དེས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་རྟག་འདི་མ་མཐོང་ལ། །ངར་འཛིན་དེ་དག་ལ་ཡང་མཇུག་མཐོང་སྟེ། །དེས་ན་ཕུང་པོ་ལས་གཞན་བདག་འགའ་མེད། །ཕུང་པོ་ལས་གཞན་བདག་གྲུབ་མེད་པའི་ ཕྱིར། །བདག་ལྟའི་དམིགས་པ་ཕུང་པོ་ཁོ་ན་འོ། །ཁ་ཅིག་བདག་ལྟའི་རྟེན་དུ་ཕུང་པོ་ནི། །ལྔ་ཆར་ཡང་འདོད་ཁ་ཅིག་སེམས་གཅིག་འདོད། །གལ་ཏེ་ཕུང་པོ་བདག་ན་དེ་ཕྱིར་དེ། །མང་བས་བདག་ དེ་དག་ཀྱང་མང་བར་འགྱུར། །བདག་ནི་རྫས་སུ་འགྱུར་ཞིང་དེར་ལྟ་བ། །རྫས་ལ་འཇུག་པས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་མི་འགྱུར། །མྱ་ངན་འདས་ཚེ་ངེས་པར་བདག་ཆད་འགྱུར། །མྱ་ངན་འདས་སྔོན་སྐད་ཅིག་དག་ ལ་ནི། །སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པོ་མེད་པས་དེ་འབྲས་མེད། །གཞན་གྱིས་བསགས་ལ་གཞན་གྱིས་ཟ་བར་འགྱུར། །དེ་ཉིད་དུ་རྒྱུད་ཡོད་ན་སྐྱོན་མེད་ན། །སྔར་རྣམ་དཔྱད་ཚེ་རྒྱུད་ལ་ཉེས་བཤད་ཟིན། །དེ་ཕྱིར་ ཕུང་པོ་དང་སེམས་བདག་མ
【現代漢語翻譯】 如是這般已然詳盡觀察完畢。若無事物，則此等現象不會產生，譬如，沒有木柴，火便無法存在。蕓蕓眾生皆為妄念所束縛。 若無妄念，瑜伽行者便可獲得解脫。顛倒錯亂的妄念，智者稱之為辨析之果。因執著于論典中的辨析爭論，故未能獲得解脫，因此佛陀宣說了實相。若宣說實相，導致其他宗派崩潰，亦無過錯。執著于自己的觀點，以及與他人觀點爭執，皆是妄念。因此，斷除貪慾與嗔恨，辨析者便能迅速獲得解脫。所有煩惱過患，皆源於對聚集的執著。以智慧觀見此理，並了知『我』是其對境，瑜伽行者便會斷除『我』。『薩迦派』所說的常恒、實有、造作者之『我』，以及無功德、無作為的『我』，為外道所臆想。基於這些微小的差別，外道宗派便各不相同。如同石女之子，本無生，故此『我』並不存在。此『我』亦不應作為我執之所依，甚至不應存在於世俗諦中。因論典與論典之間存在差異，外道所宣說的一切，皆被自證未生之理所破斥。因此，所有這些差別皆不存在。 因此，蘊聚之外無有『我』，若無蘊聚，則無法執著于『我』。世人所執著的『我』，亦不應作為意識之所依，因其非為覺知，故為『我』見。那些在輪迴中漂泊無盡歲月的眾生，也未曾見過這未生之常『我』。然彼等之我執終有盡時，故蘊聚之外別無他『我』。既無蘊聚之外的『我』存在，則『我』見之對境唯有蘊聚。某些人認為五蘊皆可作為『我』見之所依，某些人則認為唯有心識可作為『我』見之所依。若蘊聚即是『我』，則因蘊聚眾多，『我』亦應眾多。『我』若為實有，則執著于『我』，即是執著于實有，不會顛倒錯亂。涅槃之時，『我』必定斷滅。涅槃之前，每一剎那皆有生滅，無有作者，故無果報。他人造業，他人受報。若相續不斷，則無過失。然先前辨析時，已對相續之過失進行過辯駁。因此，蘊聚與心識並非『我』。
【English Translation】 Thus, it has been thoroughly examined and analyzed. Without entities, these phenomena would not arise, just as without firewood, there can be no fire. Ordinary beings are bound by their conceptualizations. The non-conceptual yogi becomes liberated. That which is the perversion of concepts is what the wise call the fruit of discernment. Because of attachment to analysis and debate in the scriptures, liberation is not achieved, therefore, that very truth is taught. If that very truth is explained, and it leads to the destruction of other doctrines, there is no fault. Attachment to one's own view and contention with the views of others are both conceptualizations. Therefore, by completely eliminating attachment and anger, the discerning one will quickly become liberated. All the faults of afflictions arise from the view of the aggregates. Having seen this with wisdom and realized that 'I' is the object of this, the yogi prevents the 'I'. The 'I' that is a consumer, permanent entity, non-agent, without qualities or actions, is conceived by the Tirthikas (non-Buddhists). Based on slight differences in these, the systems of the Tirthikas become different. Like the child of a barren woman, since it is devoid of birth, such an 'I' does not exist. This should not be the basis for ego-grasping, nor should it be asserted to exist even conventionally. Because scriptures differ from scriptures, whatever is taught by the Tirthikas is refuted by the reason of self-awareness being unborn. Therefore, all those differences do not exist. Therefore, there is no self other than the aggregates, because without the aggregates, grasping at it is not established. The world's ego-grasping is not accepted as the basis of mind, because it is not cognitive, and it is a view of self. Those who have wandered in samsara as animals for many kalpas have not seen this unproduced, permanent self. Even those ego-graspings have an end, therefore, there is no self other than the aggregates. Because there is no self established other than the aggregates, the object of the view of self is only the aggregates. Some assert that all five aggregates are the basis for the view of self, while others assert that only the mind is. If the aggregates are the self, then because they are many, those selves would also be many. The self would become a substance, and viewing it as such would not be a perversion since it is grasping at a substance. At the time of Nirvana, the self would necessarily cease. Before Nirvana, in each moment, there is production and destruction, and without an agent, there is no result. One person accumulates karma, and another experiences the result. If there is a continuum, there is no fault. However, during the previous analysis, the faults of the continuum have already been explained. Therefore, the aggregates and the mind are not the self.
ི་རིགས། །འཇིག་རྟེན་མཐའ་ལྡན་ལ་སོགས་མེད་ཕྱིར་རོ། །ཁྱོད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་བདག་མེད་མཐོང་བ་ལ། །དེ་ཚེ་ངེས་པར་དངོས་རྣམས་མེད་པར་འགྱུར། །རྟག་བདག་སྤངས་ན་དེ་ཚེ་དེ་ཡི་ཕྱིར། ། 1-766 ཁྱོད་ཀྱི་སེམས་སམ་ཕུང་པོ་བདག་མི་འགྱུར། ། ཁྱོད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་བདག་མེད་མཐོང་བ་ཡིས། །གཟུགས་སོགས་དེ་ཉིད་རྟོགས་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་། །གཟུགས་ལ་དམིགས་ནས་འཇུག་ཕྱིར་འདོད་ཆགས་སོགས། །སྐྱེ་འགྱུར་དེ་ཡི་ ངོ་བོ་རྟོགས་མེད་ཕྱིར། །གང་ཕྱིར་སྟོན་པས་ཕུང་པོ་བདག་གོ་ཞེས། །གསུངས་པ་དེ་ཕྱིར་ཕུང་པོ་བདག་འདོད་ན། །དེ་ནི་ཕུང་ལས་གཞན་བདག་འགོག་པ་སྟེ། །གཟུགས་བདག་མིན་སོགས་མདོ་གཞན་གསུངས་ཕྱིར་ རོ། །གང་ཕྱིར་གཟུགས་ཚོར་བདག་མིན་འདུ་ཤེས་ཀྱང་། །མ་ཡིན་འདུ་བྱེད་རྣམས་མིན་རྣམ་ཤེས་ཀྱང་། །མིན་པར་མདོ་གཞན་ལས་གསུངས་དེ་ཡི་ཕྱིར། །མདོར་བསྟན་ཕུང་པོ་བདག་ཅེས་བཞེད་མ་ཡིན། །ཕུང་པོ་བདག་ ཅེས་བརྗོད་ཚེ་ཕུང་རྣམས་ཀྱི། །ཚོགས་པ་ཡིན་གྱི་ཕུང་པོའི་ངོ་བོ་མིན། །མགོན་མིན་འདུལ་བའམ་དཔང་པོ་ཉིད་ཀྱང་མིན། །དེ་མེད་ཕྱིར་དེ་ཚོགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཚེ་དེ་ཡི་ཡན་ལག་ཚོགས་ གནས་རྣམས། །ཤིང་རྟ་ཉིད་འགྱུར་ཤིང་རྟ་དང་བདག་མཚུངས། །མདོ་ལས་ཕུང་པོ་བརྟེན་ནས་ཡིན་གསུངས་པ། །དེ་ཕྱིར་ཕུང་པོ་འདུས་ཙམ་བདག་མ་ཡིན། །དབྱིབས་ཤེ་ན་དེ་གཟུགས་ཅན་ལ་ཡོད་ཕྱིར། །ཁྱོད་ལ་ དེ་དག་ཉིད་བདག་ཅེས་འགྱུར་གྱི། །སེམས་སོགས་ཚོགས་ནི་བདག་ཉིད་འགྱུར་མིན་ཏེ། །གང་ཕྱིར་དེ་དག་ལ་དབྱིབས་ཡོད་མ་ཡིན། །ལེན་པོ་རང་ཉེར་ལེན་གཅིག་རིགས་དངོས་མིན། །དེ་ལྟ་ན་ལས་བྱེད་པོ་གཅིག་ཉིད་འགྱུར། ། 1-767 བྱེད་པོ་མེད་ལས་ཡོད་སྙམ་བློ་ཡིན་ན། །མ་ཡིན་གང་ཕྱིར་བྱེད་པོ་མེད་ལས་མེད། །གང་ཕྱིར་ཐུབ་པས་བདག་དེ་ས་ཆུ་མེ། །རླུང་དང་རྣམ་ཤེས་ནམ་མཁའ་ཞེས་བྱ་བ། །ཁམས་དྲུག་དང་ནི་ མིག་སོགས་རེག་པ་ཡི། །རྟེན་དྲུག་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ཉེར་བསྟེན་ཞིང་། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་ཆོས་རྣམས་ཉེར་བཟུང་ནས། །ངེས་གསུངས་དེ་ཕྱིར་དེ་ནི་དེ་རྣམས་དང་། །དེ་ཉིད་མ་ཡིན་ཚོགས་ཙམ་ཉིད་མིན་ ཏེ། །དེ་ཕྱིར་ངར་འཛིན་བློ་དེ་རྣམས་ལ་མིན། །བདག་མེད་རྟོགས་ཚེ་རྟག་པའི་བདག་སྤོང་ཞིང་། །འདི་ནི་ངར་འཛིན་རྟེན་དུའང་མི་འདོད་པ། །དེ་ཕྱིར་བདག་མེད་ཤེས་པས་བདག་ལྟ་བ། །དཔྱིས་ཀྱང་འབྱིན་ ཞེས་སྨྲ་བ་ཤིན་ཏུ་མཚར། །རང་ཁྱིམ་རྩིག་ཕུག་སྦྲུལ་གནས་མཐོང་བཞིན་དུ། །འདི་ནི་གླང་ཆེན་མེད་ཅེས་དོགས་བསལ་ཏེ། །སྦྲུལ་གྱི་འཇིགས་པའང་སྤོང་བར་བྱེད་པ་ནི། །ཀྱེ་མ་གཞན་གྱི་གནམ་པོར་འགྱུར་ ཉིད་དོ། །ཕུང་པོར་བདག་ཡོད་མ་ཡིན་བདག་ལ་ཡང་། །ཕུང་པོ་དེ་རྣམས་ཡོད་མིན་གང་ཕྱིར་འདིར། །གཞན་ཉིད་ཡོད་ན་རྟོག་པ་འདིར་འགྱུར་ན། །གཞན་ཉིད་དེ་མེད་ད
【現代漢語翻譯】 因為沒有世界邊際等。 當你見到你的無我瑜伽時， 那時肯定會覺得萬物皆空。 如果放棄常我，那時爲了那個緣故， 你的心或五蘊不會變成我。 當你見到你的無我瑜伽時， 不會因此而證悟色等。 因為緣於色而生起貪慾等， 因為沒有證悟那個自性。 因為導師說五蘊是我， 因此如果認為五蘊是我， 那就是遮止了五蘊之外的我， 因為其他經中說色不是我等。 因為其他經中說色、受不是我，想也不是， 行也不是，識也不是， 因此，總的來說，不認為是經中所說的五蘊是我。 說五蘊是我時，是五蘊的 集合，而不是五蘊的自性。 不是怙主，不是調伏，也不是證人。 因為沒有那個，所以不是那個集合。 那時，那個支分集合的處所， 會變成車，車和我相似。 經中說五蘊是所依， 因此，五蘊的聚合不是我。 如果是形狀，因為那存在於有色者中， 你也會認為那些是我。 心等的集合不會變成我， 因為那些沒有形狀。 受者、自近取、一類事物不是實物。 如果是那樣，作者會變成一個。 如果認為沒有作者，業就會存在， 那是不對的，因為沒有作者就沒有業。 因為能仁說那個我是地、水、火、 風和識，名為虛空， 依於六界和眼等六處， 依靠而近依， 執持心和心生法， 如是決定宣說，因此那不是那些， 也不是那些的集合， 因此，我執不是那些。 證悟無我時，捨棄常我， 這也不認為是我的所依。 因此，以知無我，我見 也會被徹底摧毀，說這話非常稀奇。 如同見到自己房屋墻壁的縫隙中有蛇居住， 然後消除疑慮說這裡沒有大象， 從而也捨棄了對蛇的恐懼， 唉！這真是變成了他人的天神啊！ 五蘊中沒有我，我中也 沒有那些五蘊，因為這裡 如果存在異體，就會產生這種分別念， 沒有異體。
【English Translation】 Because there is no end to the world, etc. When you see your yoga of no-self, Then you will surely feel that all things are empty. If you abandon the permanent self, then for that reason, Your mind or the five skandhas will not become self. When you see your yoga of no-self, You will not realize form, etc., because of it. Because attachment, etc., arises from form, Because you have not realized that nature. Because the Teacher said that the five skandhas are self, Therefore, if you think that the five skandhas are self, That is to prevent the self other than the five skandhas, Because other sutras say that form is not self, etc. Because other sutras say that form and feeling are not self, nor is perception, Nor is volition, nor is consciousness, Therefore, in general, it is not considered that the five skandhas mentioned in the sutras are self. When it is said that the five skandhas are self, it is the collection of the five skandhas, not the nature of the five skandhas. Not a protector, not a tamer, nor a witness. Because there is not that, so it is not that collection. At that time, the place where that limb collection is located, Will become a chariot, and the chariot is similar to me. The sutra says that the five skandhas are the basis, Therefore, the aggregation of the five skandhas is not self. If it is a shape, because that exists in the colored one, You will also think that those are self. The collection of mind, etc., will not become self, Because those have no shape. The receiver, the self-near-taker, and the same kind of things are not real things. If that is the case, the author will become one. If you think that there is no author, karma will exist, That is not right, because without an author there is no karma. Because the Muni said that that self is earth, water, fire, Wind and consciousness, called space, Relying on the six realms and the six places such as the eye, Relying on and near-relying, Holding the mind and mental dharmas, Thus it is definitely said, therefore that is not those, Nor is it just a collection of those, Therefore, the ego-grasping is not those. When realizing no-self, abandoning the permanent self, This is also not considered the basis of self. Therefore, by knowing no-self, the view of self Will also be completely destroyed, it is very strange to say this. It is like seeing a snake living in the cracks in the walls of one's own house, Then dispel the doubts and say that there is no elephant here, Thus also abandoning the fear of snakes, Alas! This has really become the god of others! There is no self in the five skandhas, and in me also There are no those five skandhas, because here If there is a different entity, this distinction will arise, There is no different entity.
ེ་ཕྱིར་འདི་རྟོག་པའོ། །བདག་ནི་ གཟུགས་ལྡན་མི་འདོད་གང་ཕྱིར་བདག །ཡོད་མིན་དེ་ཕྱིར་ལྡན་དོན་སྦྱོར་བ་མེད། །གཞན་ན་གནག་ལྡན་གཞན་མིན་གཟུགས་ལྡན་ན། །བདག་ནི་གཟུགས་ལས་དེ་ཉིད་གཞན་ཉིད་མེད། །གཟུགས་བདག་མ་ཡིན་བདག་ནི་གཟུགས་ལྡན་མིན། ། 1-768 གཟུགས་ལ་བདག་མེད་བདག་ལའང་གཟུགས་ཡོད་མིན། །དེ་ལྟར་རྣམ་བཞིར་ཕུང་ཀུན་ཤེས་བྱ་སྟེ། །དེ་དག་བདག་ཏུ་ལྟ་བ་ཉི་ཤུར་འདོད། །ལྟ་རི་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཡིས། །བཅོམ་བདག་གང་དང་ ལྷན་ཅིག་འཇིག་འགྱུར་པ། །འཇིག་ཚོགས་ལྟ་རི་ལྷུན་སྟུག་ལ་གནས་པ། །རྩེ་མོ་མཐོ་བར་གྱུར་པ་འདི་དག་གོ །ཁ་ཅིག་དེ་ཉིད་གཞན་ཉིད་རྟག་མི་རྟག །ལ་སོགས་བརྗོད་མེད་གང་ཟག་རྫས་ཡོད་ འདོད། །རྣམ་ཤེས་དྲུག་གི་ཤེས་བྱར་དེ་འདོད་ཅིང་། །དེ་ནི་ངར་འཛིན་གཞིར་ཡང་འདོད་པ་ཡིན། །གང་ཕྱིར་གཟུགས་ལས་སེམས་བརྗོད་མེད་མི་རྟོགས། །དངོས་ཡོད་བརྗོད་མེད་རྟོགས་པ་མ་ཡིན་ཉིད། །གལ་ཏེ་བདག་ འགའ་དངོས་པོར་གྲུབ་གྱུར་ན། །སེམས་ལྟར་གྲུབ་དངོས་བརྗོད་དུ་མེད་མི་འགྱུར། །གང་ཕྱིར་ཁྱོད་བུམ་དངོས་པོར་མ་གྲུབ་པའི། །ངོ་བོ་གཟུགས་སོགས་ལས་བརྗོད་མེད་འགྱུར་བས། །བདག་གང་ཕུང་པོ་ལས་བརྗོད་མེད་ འགྱུར་ཏེ། །རང་གིས་ཡོད་པར་གྲུབ་པར་རྟོགས་མི་བྱ། །ཁྱོད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་རང་བདག་ལས་གཞན་ནི། །མི་འདོད་གཟུགས་སོགས་ལས་གཞན་དངོས་འདོད་ཅིང་། །དངོས་ལ་རྣམ་པ་དེ་གཉིས་མཐོང་འགྱུར་བ། །དེ་ཕྱིར་ བདག་མེད་དངོས་ཆོས་དང་བྲལ་ཕྱིར། །དེ་ཕྱིར་ངར་འཛིན་རྟེན་ནི་དངོས་པོ་མིན། །ཕུང་ལས་གཞན་མིན་ཕུང་པོའི་ངོ་བོ་མིན། །ཕུང་པོ་རྟེན་མིན་འདི་ནི་དེ་ལྡན་མིན། །འདི་ནི་ཕུང་པོ་རྣམས་བརྟེན་འགྲུབ་པར་འགྱུར། ། 1-769 ཤིང་རྟ་རང་ཡན་ལག་ལས་གཞན་འདོད་མིན། །གཞན་མིན་མ་ཡིན་དེ་ལྡན་ཡང་མིན་ཞིང་། །ཡན་ལག་ལ་མིན་ཡན་ལག་དག་དེར་མིན། །འདུས་པ་ཙམ་མིན་དབྱིབས་མིན་ཇི་བཞིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ཚོགས་ཙམ་ ཤིང་རྟར་འགྱུར་ན་ནི། །སིལ་བུར་གནས་ལ་ཤིང་རྟ་ཉིད་ཡོད་འགྱུར། །གང་ཕྱིར་ཡན་ལག་ཅན་མེད་ཡན་ལག་དག །མེད་པས་དབྱིབས་ཙམ་ཤིང་རྟར་རིགས་པའང་མིན། །ཁྱོད་དབྱིབས་ཡན་ལག་རེ་རེ་སྔར་ཡོད་ གྱུར། །ཇི་བཞིན་ཤིང་རྟར་གཏོགས་ལའང་དེ་བཞིན་ན། །བྱེ་བར་གྱུར་པ་དེ་དག་ལ་ཇི་ལྟར། །དེ་ལྟར་ཡང་ནི་ཤིང་རྟ་ཡོད་མ་ཡིན། །ད་ལྟ་གལ་ཏེ་ཤིང་རྟ་ཉིད་དུས་འདིར། །འཕང་ལོ་སོགས་ ལ་དབྱིབས་ཐ་དད་ཡོད་ན། །འདི་གཟུང་འགྱུར་ན་དེ་ཡང་ཡོད་མིན་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་དབྱིབས་ཙམ་ཤིང་རྟར་ཡོད་མ་ཡིན། །གང་ཕྱིར་ཁྱོད་ཀྱི་ཚོགས་པ་ཅང་མེད་པས། །དབྱིབས་དེ་ཡན་ལག་ཚོགས་ཀྱི་མ་ ཡིན་ན། །གང་ཞིག་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་དེ་བརྟེན་ནས། །འདིར་ནི་དབྱིབས་སུ་ལྟ་ཞིག་ཇི་ལྟར་འགྱུར། །ཁྱོད་ཀྱི་འདི་ནི་ཇི་ལྟར་འདོད་དེ་ལྟར། །མི་
【現代漢語翻譯】 那麼，為什麼要執著於此呢？我 不希望有色蘊，為何要執著於我？既然我並不存在，那麼將『有』與『色蘊』聯繫起來就沒有意義。如果『有』是與色蘊不同的東西，或者『有』不是色蘊，那麼『有』就與色蘊既非同一，也非不同。色蘊不是『我』，『我』也不是有色蘊的。 色蘊中沒有『我』，『我』中也沒有色蘊。同樣，對於其他的蘊也應如此理解。因此，將這些蘊視為『我』，便產生了二十種邪見。以無我的智慧金剛杵， 摧毀與『我』相關的，以及與之俱生的，那存在於如山般厚重的有身見之山上的，那些高聳的山峰。 有些人認為，不可言說的補特伽羅（梵文：Pudgala，補特伽羅，梵文羅馬擬音：Pudgala，字面意思：人）是實有的，既非恒常也非斷滅。他們認為它是六識所認知的對象，也是我執的根源。 既然無法從色蘊中區分出不可言說的『心』，那麼就無法認知到實有的、不可言說的東西。如果『我』真的以實有的方式存在，那麼它就應該像『心』一樣，是實有的、不可言說的。 既然你無法證明瓶子的自性不是色蘊等，並且是不可言說的，那麼，如果『我』與蘊是不可言說的，就不應認為它是獨立存在的。 你不認為你的識蘊與『我』不同，卻認為它與色蘊等不同，並且認為這兩種事物具有不同的性質。因此，『我』與事物是分離的，因為它不具有事物的屬性。 因此，我執的所依不是事物。它既非與蘊不同，也非蘊的自性。它不是蘊的所依，也不是有蘊的。它是依賴於蘊而存在的。 就像車子並非獨立於其部件，也非與部件相同，既非有部件，也非在部件中，既非僅僅是部件的集合，也非形狀一樣。 如果僅僅是部件的集合就是車子，那麼當部件分散時，也應該有車子存在。既然沒有部件，就沒有部件的集合，那麼僅僅是形狀也不能被認為是車子。 你認為形狀存在於每個部件中，就像它屬於車子一樣。那麼，對於那些分散的部件來說，又該如何呢？這樣一來，車子就不存在了。 現在，如果車子在此時，在車軸等部件上具有不同的形狀，如果這是可以被把握的，那麼它也不存在。因此，僅僅是形狀不能被認為是車子。 既然你沒有任何集合，那麼形狀就不是部件集合的屬性。如果沒有任何東西存在，那麼又如何能依賴它來觀察形狀呢？ 無論你如何看待這個問題，都無法成立。
【English Translation】 Then why cling to this? I do not desire form; why cling to 'I'? Since 'I' does not exist, there is no point in connecting 'having' with form. If 'having' is something different from form, or if 'having' is not form, then 'I' is neither the same as nor different from form. Form is not 'I', and 'I' am not one who possesses form. There is no 'I' in form, and there is no form in 'I'. Likewise, all the aggregates should be understood in four ways. Therefore, viewing these as 'I' is considered twenty kinds of wrong views. With the vajra (金剛杵，梵文：Vajra，梵文天城體：वज्र，梵文羅馬擬音：Vajra，字面意思：金剛杵) of realizing no-self, destroy that which is associated with 'I', and that which is born with it, those towering peaks situated on the mountain of the aggregate of views. Some believe that the inexpressible Pudgala (補特伽羅，梵文：Pudgala，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：Pudgala，字面意思：人) is real, neither permanent nor impermanent. They consider it to be the object of the six consciousnesses and the root of self-grasping. Since the inexpressible 'mind' cannot be distinguished from form, one cannot cognize the real, inexpressible thing. If 'I' truly existed in a real way, then it should be like 'mind', real and inexpressible. Since you cannot prove that the nature of a pot is not form, etc., and is inexpressible, then if 'I' is inexpressible from the aggregates, it should not be considered independently existent. You do not consider your consciousness aggregate to be different from 'I', but you consider it to be different from form, etc., and you consider these two things to have different properties. Therefore, 'I' is separate from things because it does not have the properties of things. Therefore, the basis of self-grasping is not a thing. It is neither different from the aggregates nor the nature of the aggregates. It is not the basis of the aggregates, nor is it one who possesses the aggregates. It exists dependently on the aggregates. Just as a chariot is neither independent of its parts, nor the same as its parts, neither having parts, nor in the parts, neither merely a collection of parts, nor a shape. If merely a collection of parts is a chariot, then when the parts are scattered, there should also be a chariot. Since there are no parts, there is no collection of parts, then merely a shape cannot be considered a chariot. You consider the shape to exist in each part, just as it belongs to the chariot. Then, what about those scattered parts? In that case, the chariot does not exist. Now, if the chariot at this moment has different shapes on the axles, etc., if this can be grasped, then it also does not exist. Therefore, merely a shape cannot be considered a chariot. Since you do not have any collection, then the shape is not a property of the collection of parts. If nothing exists, then how can one rely on it to observe the shape? However you view this, it cannot be established.
བདེན་པ་ཡི་རྒྱུ་ལ་བརྟེན་བྱས་ནས། །འབྲས་བུའི་ རྣམ་པ་མི་བདེན་རང་བཞིན་ཅན། །ཐམས་ཅད་ཀྱང་ནི་སྐྱེ་བར་ཤེས་པར་གྱིས། །འདིས་ནི་གཟུགས་སོགས་དེ་ལྟར་གནས་རྣམས་ལ། །བུམ་བློ་ཞེས་བྱའང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཉིད། །སྐྱེ་བ་མེད་པས་གཟུགས་སོགས་ཀྱང་ཡོད་མིན། ། 1-770 དེ་ཡི་ཕྱིར་ཡང་དེ་དག་དབྱིབས་མི་རིགས། །དེ་ནི་དེ་ཉིད་དུ་འམ་འཇིག་རྟེན་དུ། །རྣམ་པ་བདུན་གྱིས་འགྲུབ་འགྱུར་མིན་མོད་ཀྱི། །རྣམ་དཔྱད་མེད་པར་འཇིག་རྟེན་ཉིད་ལས་འདིར། །རང་གི་ཡན་ལག་ བརྟེན་ནས་འདོགས་པ་ཡིན། །དེ་ཉིད་ཡན་ལག་ཅན་དེ་ཆ་ཤས་ཅན། །ཤིང་རྟ་དེ་ཉིད་བྱེད་པོ་ཞེས་འགྲོར་བསྙད། །སྐྱེ་བོ་རྣམས་ལ་ལེན་པོ་ཉིད་དུ་འགྲུབ། །འཇིག་རྟེན་གྲགས་པའི་ཀུན་རྫོབ་མ་བརླག་ ཅིག །རྣམ་བདུན་གྱིས་མེད་གང་དེ་ཇི་ལྟ་བུར། །ཡོད་ཅེས་རྣལ་འབྱོར་པས་འདིའི་ཡོད་མི་རྙེད། །དེས་དེ་ཉིད་ལའང་བདེ་བླག་འཇུག་འགྱུར་བས། །འདིར་དེའི་གྲུབ་པ་དེ་བཞིན་འདོད་པར་བྱ། །ཤིང་རྟ་ཡོད་ ཉིད་ཡིན་ན་དེ་ཡི་ཚེ། །ཡན་ལག་ཅན་མེད་དེའི་ཡན་ལག་ཀྱང་མེད། །ཤིང་རྟ་ཚིག་ན་ཡན་ལག་མེད་དཔེ་བཞིན། །བློ་མེས་ཡན་ལག་ཅན་བསྲེགས་ཡན་ལག་གོ །དེ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་གྲགས་པས་ཕུང་ པོ་དང་། །ཁམས་དང་དེ་བཞིན་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་བརྟེན་ནས། །བདག་ཀྱང་ཉེ་བར་ལེན་པོ་ཉིད་དུ་འདོད། །ཉེར་ལེན་ལས་ཡིན་འདི་ནི་བྱེད་པོའང་ཡིན། །དངོས་ཡོད་མིན་ཕྱིར་འདི་ནི་བརྟན་མིན་ཞིང་། །མི་བརྟན་ ཉིད་མིན་འདི་ནི་སྐྱེ་འཇིག་མིན། །འདི་ལ་རྟག་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཡང་། །ཡོད་མིན་དེ་ཉིད་དང་ནི་གཞན་ཉིད་མིན། །གང་ལ་རྟག་ཏུ་འགྲོ་རྣམས་ངར་འཛིན་བློ། །རབ་ཏུ་འབྱུང་ཞིང་དེ་ཡི་གང་ཡིན་དེར། ། 1-771 ང་ཡིར་འཛིན་བློ་འབྱུང་བའི་བདག་དེ་ནི། །མ་བརྟགས་གྲགས་པར་གཏི་མུག་ལས་ཡིན་ནོ། ། གང་ཕྱིར་བྱེད་པོ་མེད་ཅན་ལས་མེད་པ། །དེ་ཕྱིར་བདག་གི་བདག་མེད་པར་ཡོད་མིན། །དེ་ཕྱིར་བདག་དང་ བདག་གི་སྟོང་ལྟ་ཞིང་། །རྣལ་འབྱོར་པ་དེ་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་འགྱུར། །བུམ་པ་སྣམ་བུ་རེ་ལྡེ་དམག་དང་ནགས་ཚལ་ཕྲེང་བ་ལྗོན་ཤིང་དང་། །ཁང་ཁྱིམ་ཤིང་རྟ་ཕྲན་དང་མགྲོན་གནས་ལ་སོགས་དངོས་ རྣམས་གང་དག་དང་། །དེ་བཞིན་གང་དག་སྒོ་ནས་སྐྱེ་འདིས་བསྙད་པ་དེ་རྣམས་རྟོགས་བྱ་སྟེ། །གང་ཕྱིར་ཐུབ་དབང་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལྷན་ཅིག་རྩོད་མི་མཛད་ཕྱིར་རོ། །ཡན་ལག་ཡོན་ཏན་འདོད་ཆགས་ མཚན་ཉིད་དང་ནི་བུད་ཤིང་ལ་སོགས་དང་། །ཡོན་ཏན་ཅན་ཡན་ལག་ཅན་ཆགས་དང་མཚན་གཞི་མེ་ལ་སོགས་དོན་དག །དེ་རྣམས་ཤིང་རྟའི་རྣམ་དཔྱད་བྱས་པས་རྣམ་བདུན་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཞིང་། །དེ་ ལས་གཞན་དུ་གྱུར་པར་འཇིག་རྟེན་གྲགས་པའི་སྒོ་ནས་ཡོད་པ་ཡིན། །གལ་ཏེ་རྒྱུ་ཡིས་བསྐྱེད་པར་བྱ་སྐྱེད་དེ་ལྟ་ན་དེ་རྒྱུ་ཡིན་ཞིང་། །གལ་ཏེ་འབྲས་བུ་མི་
【現代漢語翻譯】 依賴於真實的因，果的形態本質上是不真實的。要知道一切都是由此而生。因此，將事物等同於『瓶子的概念』是不合理的。因為沒有生，所以事物等也不存在。 因此，它們也不可能有形狀。它既不能以七種方式存在於自身中，也不能存在於世界中。然而，由於缺乏分析，它僅僅通過世俗的約定，依賴於自身的組成部分而被命名。它本身就是具有組成部分的整體，『車』這個詞也被用來指代製造者。對於人們來說，它被認為是接受者。不要破壞世俗的約定。瑜伽士無法找到以七種方式都不存在的『存在』。因此，通過它，可以輕易地理解它。因此，在此處希望如此建立。如果車是真實存在的，那麼就不存在組成部分，也不存在整體。如果車壞了，就像沒有組成部分一樣。智慧之火燒燬了整體和組成部分。同樣，通過世俗的約定，依賴於蘊、界和六處，『我』也被認為是接受者。由於是接受者，所以也是製造者。因為它不是真實存在的，所以它不是恒常的。因為它不是非恒常的，所以它不是生滅的。因此，它也不具有恒常性等等。它既不是同一的，也不是不同的。對於那些總是執著于『我』的人來說，凡是產生『我』的，都是因為沒有經過考察的世俗約定，源於愚癡。 因為沒有製造者，所以沒有『我的』。因此，『我』不存在於無我之中。因此，觀察到『我』和『我的』是空性的，瑜伽士將獲得解脫。瓶子、布匹、營地、軍隊、森林、花環、樹木、房屋、車輛、碎片和客棧等等，以及那些通過門產生的，都應該理解。因為能仁（釋迦牟尼佛）不與世俗爭論。組成部分、屬性、貪慾、特徵以及木柴等等，具有屬性者、具有組成部分者、貪著和具有特徵者，以及火等等事物。通過對車的分析，發現七種方式都不存在，但通過不同於七種方式的世俗約定而存在。如果因產生果，那麼因就是果。如果不是這樣，那麼什麼又能產生什麼呢？ 依靠真理之因，果之形態自性非真。須知一切皆由此生。因此，將色等視為『瓶之念』並不合理。因無生，故色等亦不存在。 因此，彼等亦不可能有形狀。彼既不能以七種方式存在於自身中，亦不能存在於世間中。然因缺乏分析，僅由此世間，依賴於自身之組成部分而被命名。彼自身即為具有組成部分之整體，『車』一詞亦被用來指代製造者。對於眾生而言，其被認為是接受者。勿毀壞世間之共許。瑜伽士無法找到以七種方式皆不存在之『存在』。因此，通過彼，可輕易地理解彼。因此，在此處希望如此建立。若車真實存在，則不存在組成部分，亦不存在整體。若車壞了，如無組成部分一般。智慧之火焚燬了整體和組成部分。同樣，通過世間之共許，依賴於五蘊、十二處和六界，『我』亦被認為是接受者。因是接受者，故亦是製造者。因非真實存在，故非恒常。因非非恒常，故非生滅。因此，其亦不具有恒常性等等。其既非同一，亦非不同。對於那些恒常執著于『我』之眾生而言，凡是產生『我』之，皆是因為未經考察之世間共許，源於愚癡。 因為沒有製造者，所以沒有『我的』。因此，『我』不存在於無我之中。因此，觀照到『我』和『我的』是空性，瑜伽士將獲得解脫。瓶子、布匹、營地、軍隊、森林、花環、樹木、房屋、車輛、碎片和客棧等等，以及那些通過門產生之，都應該理解。因為能仁（釋迦牟尼佛）不與世間爭論。組成部分、屬性、貪慾、特徵以及木柴等等，具有屬性者、具有組成部分者、貪著和具有特徵者，以及火等等事物。通過對車之分析，發現七種方式皆不存在，但通過不同於七種方式之世間共許而存在。如果因產生果，那麼因就是果。如果不是這樣，那麼什麼又能產生什麼呢？
【English Translation】 Relying on the true cause, the form of the result is inherently untrue. Know that all arise from this. Therefore, it is unreasonable to equate things with the 'concept of a pot'. Because there is no birth, things and so on do not exist either. Therefore, they cannot have shapes either. It cannot exist in itself in seven ways, nor can it exist in the world. However, due to a lack of analysis, it is merely named through worldly convention, relying on its own components. It itself is the whole with components, and the word 'chariot' is also used to refer to the maker. For people, it is considered the receiver. Do not destroy worldly conventions. Yogis cannot find 'existence' that does not exist in seven ways. Therefore, through it, it can be easily understood. Therefore, it is desired to establish it here in this way. If the chariot is truly existent, then there are no components, nor is there a whole. If the chariot is broken, it is like having no components. The fire of wisdom burns the whole and the components. Similarly, through worldly conventions, relying on the aggregates, elements, and six sense bases, 'I' is also considered the receiver. Because it is the receiver, it is also the maker. Because it is not truly existent, it is not permanent. Because it is not non-permanent, it is not subject to birth and destruction. Therefore, it does not have permanence, etc. either. It is neither the same nor different. For those who are always attached to 'I', whatever arises from 'I' is due to unexamined worldly conventions, arising from ignorance. Because there is no maker, there is no 'mine'. Therefore, 'I' does not exist in non-self. Therefore, observing that 'I' and 'mine' are empty, the yogi will be liberated. Pots, cloths, camps, armies, forests, garlands, trees, houses, vehicles, fragments, and inns, etc., and those that arise through doors, should all be understood. Because the capable one (Shakyamuni Buddha) does not argue with the world. Components, attributes, desire, characteristics, and firewood, etc., those with attributes, those with components, attachment, and those with characteristics, and things like fire. Through the analysis of the chariot, it is found that it does not exist in seven ways, but it exists through worldly conventions different from the seven ways. If the cause produces the result, then the cause is the result. If not, then what can produce what? Depending on the cause of truth, the nature of the fruit's form is not true. Know that all arise from this. Therefore, it is unreasonable to regard form, etc., as 'the thought of a pot'. Because there is no birth, form, etc., also do not exist. Therefore, they also cannot have a shape. It can neither exist in itself in seven ways, nor can it exist in the world. However, due to a lack of analysis, it is only named by this world, relying on its own components. It itself is the whole with components, and the word 'chariot' is also used to refer to the maker. For beings, it is considered the receiver. Do not destroy the worldly convention. Yogis cannot find 'existence' that does not exist in seven ways. Therefore, through it, one can easily understand it. Therefore, it is hoped to establish it here in this way. If the chariot truly exists, then there are no components, nor is there a whole. If the chariot is broken, it is like having no components. The fire of wisdom burns the whole and the components. Similarly, through the worldly convention, relying on the five aggregates, twelve處(處, chu) and six 界(界, jie), 'I' is also considered the receiver. Because it is the receiver, it is also the maker. Because it is not truly existent, it is not permanent. Because it is not non-permanent, it is not subject to birth and destruction. Therefore, it also does not have permanence, etc. It is neither the same nor different. For those beings who are constantly attached to 'I', whatever arises from 'I' is because of the unexamined worldly convention, originating from ignorance. Because there is no maker, there is no 'mine'. Therefore, 'I' does not exist in non-self. Therefore, contemplating that 'I' and 'mine' are emptiness, the yogi will be liberated. Pots, cloths, camps, armies, forests, garlands, trees, houses, vehicles, fragments, and inns, etc., and those that arise through doors, should all be understood. Because the capable one (Shakyamuni Buddha) does not argue with the world. Components, attributes, desire, characteristics, and firewood, etc., those with attributes, those with components, attachment, and those with characteristics, and things like fire. Through the analysis of the chariot, it is found that it does not exist in seven ways, but it exists through worldly conventions different from the seven ways. If the cause produces the result, then the cause is the result. If not, then what can produce what?
སྐྱེད་ན་ནི་དེ་མེད་རྒྱུ་ མེད་ཅན་དུ་འགྱུར། །འབྲས་བུ་ཡང་ནི་རྒྱུ་ཡོད་གྱུར་ན་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །གང་ལས་གང་ཞིག་འགྱུར་བ་གང་ཞིག་ལས་སྔར་གང་ཞིག་འགྱུར་བ་སྨྲོས། །གལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིས་ཕྲད་ནས་འབྲས་སྐྱེད་བྱེད་ན་དེ་ཡི་ཚེ། ། 1-772 དེ་དག་ནུས་པ་གཅིག་པས་སྐྱེད་བྱེད་འབྲས་བུ་ཐ་དད་མེད་འགྱུར་ཞིང་། །སོ་སོར་ན་ནི་རྒྱུ་འདི་རྒྱུ་མིན་རྣམས་དང་ཁྱད་པར་མེད་འགྱུར་ལ། །གཉིས་པོ་འདི་དག་སྤངས་ནས་རྟོག་པ་གཞན་ཡང་ ཡོད་པར་འགྱུར་མ་ཡིན། །ཅི་སྟེ་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིས་འབྲས་བུ་སྐྱེད་པར་མི་བྱེད་དེ་ཕྱིར་འབྲས། །ཞེས་བྱ་ཡོད་མིན་འབྲས་བྲལ་རྒྱུ་ནི་རྒྱུ་མེད་ཅན་འགྱུར་ཡོད་པའང་མིན། །གང་ཕྱིར་འདི་དག་གཉིས་ ཆར་ཡང་ནི་སྒྱུ་མ་དང་འདྲ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །བདག་ལ་སྐྱོན་དུ་མི་འགྱུར་འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་དངོས་པོ་རྣམས་ཀྱང་ཡོད། །སུན་འབྱིན་འདིས་སུན་དབྱུང་བྱ་ཕྲད་ནས་འབྱིན་ནམ་མ་ཕྲད་པར། །ཡིན་ཞེས་ ཉེས་པ་འདིར་ནི་ཁྱོད་ལའང་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནམ། །གང་ཚེ་དེ་སྐད་སྨྲ་ཞིང་རང་ཕྱོགས་ཁོ་ན་རྣམ་འཇོམས་པ། །དེ་ཚེ་ཁྱོད་ཀྱིས་སུན་དབྱུང་སུན་ནི་འབྱིན་པར་ནུས་མ་ཡིན། །གང་ཕྱིར་རང་ གི་ཚིག་ལའང་ཐལ་བ་མཚུངས་པའི་ལྟག་ཆོད་ཀྱིས། །རིགས་པ་མེད་པར་དངོས་མཐའ་དག་ལ་སྐུར་འདེབས་དེ་ཡི་ཕྱིར། །ཁྱོད་ནི་སྐྱེ་བོ་དམ་པས་བཞེད་མི་འགྱུར་ཞིང་གང་གི་ཕྱིར། །ཁྱོད་ལ་རང་ཕྱོགས་ མེད་པས་སུན་ཅི་ཕྱིན་དུ་རྒོལ་བའང་ཡིན། །སུན་འབྱིན་པས་སུན་དབྱུང་བྱ་མ་ཕྲད་སུན་ནི་འབྱིན་བྱེད་དམ། །འོན་ཏེ་ཕྲད་ནས་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་ཟིན་ཉེས་པ་འདིར་གང་ལ། །ངེས་པར་ཕྱོགས་ཡོད་དེ་ལ་འགྱུར་གྱི་བདག་ལ་ཕྱོགས་འདི་ནི། ། 1-773 ཡོད་པ་མིན་པས་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་འདི་ནི་སྲིད་མ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་ཁྱོད་ཀྱིས་ཉེ་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་ཡོད་ཁྱད་པར་རྣམས། །གཟུགས་བརྙན་ལ་ཡང་གཟས་བཟུང་ལ་སོགས་རྣམས་ཚེ་མཐོང་འགྱུར་ལ། །ཉི་ མ་དང་ནི་གཟུགས་བརྙན་རྣམ་པར་ཕྲད་དང་མ་ཕྲད་པར། །མི་རིགས་མོད་ཀྱི་བརྟེན་ནས་ཐ་སྙད་ཙམ་ཞིག་འབྱུང་འགྱུར་ཞིང་། །མི་བདེན་བཞིན་དུའང་རང་གི་བྱད་བཞིན་མཛེས་པར་བསྒྲུབ་བྱའི་ཕྱིར། །དེ་ནི་ ཡོད་པ་ཇི་ལྟར་དེ་བཞིན་འདིར་ཡང་ཤེས་རབ་གདོང་། །སྦྱང་བར་བྱ་ལ་ནུས་པ་མཐོང་བར་འགྱུར་བའི་གཏན་ཚིགས་ནི། །འཐད་པ་དང་བྲལ་ལས་ཀྱང་བསྒྲུབ་བྱ་རྟོགས་ཞེས་ཤེས་པར་བྱ། །གལ་ཏེ་རང་ གི་བསྒྲུབ་བྱ་གོ་བྱེད་གཏན་ཚིགས་དངོས་གྲུབ་དང་། །དངོས་སུ་གོ་བྱ་ཉིད་འགྱུར་བསྒྲུབ་བྱའི་ངོ་བོའང་ཡོད་གྱུར་ན། །ཕྲད་པ་ལ་སོགས་རིགས་པ་ཉེ་བར་སྦྱོར་བར་འགྱུར་ཞིག་ན། །དེ་ཡང་ཡོད་པ་ མིན་པས་ཁྱེད་ཀྱི་ཡི་ཆད་འབའ་ཞིག་ཡིན། །དངོས་རྣམས་མཐའ་དག་དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས་སུ་གཞུག་པར་ནི། །ནུས་པར་ཆེས་སླ་ཇི་ལྟ་ད
【現代漢語翻譯】 若因生則無因，則成無因之有。若果由因生，則因生果。因此，請說何者由何而變，何者先於何者而生？若汝之因與果相合而生果，則： 1-772 彼等能力若一，則所生之果無有差別。若各自分離，則此因與非因無有差別。捨棄此二者，則不可能有其他分別。若汝之因不能生果，則無所謂『果』，無果之因亦不成其為因，亦非存在。因此，此二者皆如幻象，故，於我無過失，世間萬物亦然。此破斥以相合或不相合而破斥。若言『是』，則此過失亦將臨汝身，豈非如此？何時如是說，唯自方被摧毀。彼時汝不能破斥，亦不能發出破斥之聲。因汝之語亦有相同之過失，以背後之理。無理而誹謗一切事物，故，汝不為聖者所喜，因，汝無自方，故隨意攻擊。以破斥者破斥，不相合則破斥，相合則發出破斥之聲？或者說已經相合，此過失在何處？必定於有宗派者有此過失，而我無此宗派。 1-773 故不可能有此過失。如汝于近日之圓月中，所見之種種差別。于影像中，亦可見月蝕等現象。太陽與影像，或相合或不相合。依眾多因緣，僅有名稱而已。雖非真實，然為成就自身之美。彼存在如何，此處亦如是，智慧之面。應予磨礪，能見其力之理則。遠離正理，亦能知所證，應如是知。若自之所證，能使人理解之理則，與事物之實相。與真實能理解者相同，亦有所證之體性。則應將相合等道理結合起來。然彼亦非存在，故汝唯有失望。一切事物皆能輕易地被引導至無事物之覺悟。
【English Translation】 If arising, then there is no cause, it becomes causeless existence. If the fruit arises from a cause, then the cause gives rise to the fruit. Therefore, please tell, what transforms from what, and what arises before what? If your cause unites with the fruit to produce a result, then: 1-772 If their abilities are the same, then the produced fruit will have no difference. If they are separate, then this cause will have no difference from non-causes. Abandoning these two, there cannot be other distinctions. If your cause cannot produce a fruit, then there is no so-called 'fruit', a cause without a fruit does not become a cause, nor does it exist. Therefore, both of these are like illusions, hence, I have no fault, nor do worldly things. This refutation refutes by uniting or not uniting. If you say 'yes', then this fault will also befall you, is it not so? When you speak like this, only your own side is destroyed. At that time, you cannot refute, nor can you utter a sound of refutation. Because your words also have the same fault, with the reason behind it. Falsely accusing all things without reason, therefore, you are not liked by the holy ones, because you have no side of your own, so you attack at will. The refuter refutes, if not united, then refutes, if united, then utters a sound of refutation? Or say that it has already united, where is this fault? Surely this fault is with those who have a sect, but I do not have this sect. 1-773 Therefore, it is impossible to have this fault. Like the various differences you see in the full moon of recent days. In the image, you can also see phenomena such as lunar eclipses. The sun and the image, whether united or not united. Depending on many causes, there is only a name. Although not real, it is to achieve the beauty of oneself. How that exists, so it is here, the face of wisdom. It should be polished, the reason for seeing its power. Away from the right reason, you can also know what is to be proven, you should know this. If your own proof, the reason that can make people understand, and the reality of things. The same as the real understandable, also has the nature of what is proven. Then the reasons such as uniting should be combined. But that is also non-existent, so you only have disappointment. All things can be easily guided to the realization of no things.
ེ་ལྟར་རང་བཞིན་གཞན་དག་ལ། །ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བདེ་ བླག་ཏུ་ནི་ནུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རྟོག་གེ་ངན་པའི་དྲྭ་བས་འཇིག་རྟེན་ཅི་སྟེ་འདིར་བཅོལ་བྱེད། །སུན་འབྱིན་ལྷག་མ་གོང་དུ་བསྟན་པ་ཡང་ནི་ཤེས་བྱས་ནས། །ཕྲད་པ་ལ་སོགས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལན་གྱི་ཆེད་དུ་འདིར་གཏང་བྱ། ། 1-774 སུན་ཅི་ཕྱིན་དུ་རྒོལ་བ་པོ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཡོད་མིན་པ། །དེ་སྐད་སྔར་བཤད་ལྷག་མ་ཕྱོགས་འདི་ཉིད་ཀྱིས་རྟོགས་པར་བྱ། །བདག་མེད་འདི་ནི་འགྲོ་བ་རྣམས་དགྲོལ་ཕྱིར། །ཆོས་དང་གང་ཟག་དབྱེ་ བས་རྣམ་གཉིས་གསུངས། །དེ་ལྟར་སྟོན་པས་སླར་ཡང་འདི་ཉིད་ནི། །གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ཕྱེ་སྟེ་རྣམ་མང་གསུངས། །སྤྲོས་དང་བཅས་པར་སྟོང་པ་ཉིད། །བཅུ་དྲུག་བཤད་ནས་མདོར་བསྡུས་ཏེ། །སླར་ཡང་བཞིར་བཤད་ དེ་དག་ནི། །ཐེག་ཆེན་དུ་ཡང་བཞེད་པ་ཡིན། །གང་ཕྱིར་དེ་ཡི་རང་བཞིན་དེ། །ཡིན་ཕྱིར་མིག་ནི་མིག་གིས་སྟོང་། །དེ་བཞིན་རྣ་བ་སྣ་དང་ལྕེ། །ལུས་དང་ཡིད་ཀྱང་བསྙད་པར་བྱ། །ཐེར་ཟུག་ གནས་པ་མ་ཡིན་དང་། །འཇིག་པ་མ་ཡིན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །མིག་ལ་སོགས་པ་དྲུག་པོ་ཡི། །རང་བཞིན་མེད་ཉིད་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་ནང་སྟོང་ཉིད་དུ་འདོད། །གང་ཕྱིར་དེ་ཡི་རང་བཞིན་དེ། ། ཡིན་ཕྱིར་གཟུགས་ནི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་། །སྒྲ་དང་དྲི་རོ་རེག་བྱ་དང་། །ཆོས་རྣམས་ཉིད་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །གཟུགས་སོགས་རང་བཞིན་མེད་པ་ཉིད། །ཕྱི་རོལ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་འདོད། །གཉིས་ཆར་རང་བཞིན་མེད་ ཉིད་ནི། །ཕྱི་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཆོས་རྣམས་རང་བཞིན་མེད་པ་ཉིད། །མཁས་པས་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བསྙད། །སྟོང་ཉིད་དེ་ཡང་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །ངོ་བོས་སྟོང་པར་འདོད་པ་ཡིན། །སྟོང་ཉིད་ཅེས་བྱའི་སྟོང་ཉིད་གང་། ། 1-775 སྟོང་ཉིད་སྟོང་ཉིད་དུ་འདོད་དེ། །སྟོང་ཉིད་དངོས་པོའི་བློ་ཅན་གྱི། །འཛིན་པ་བཟློག་ཕྱིར་གསུངས་པ་ཡིན། །སེམས་ཅན་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ནི། །མ་ལུས་ཁྱབ་བྱེད་ཉིད་ཕྱིར་དང་། །ཚད་མེད་དཔེ་ཡིས་མུ་ མཐའ་ནི། །མེད་ཕྱིར་ཕྱོགས་རྣམས་ཆེན་པོ་ཉིད། །འདི་དག་བཅུ་ཆར་ཕྱོགས་རྣམས་ཀྱིས། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་གང་ཡིན་དེ། །ཆེན་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་དེ། །ཆེན་པོར་འཛིན་པ་བཟློག་ཕྱིར་གསུངས། །དེ་ནི་དགོས་ པ་མཆོག་ཡིན་པས། །དོན་དམ་མྱ་ངན་འདས་པ་ཡིན། །དེ་ནི་དེ་ཡིས་སྟོང་ཉིད་གང་། །དེ་ནི་དོན་དམ་སྟོང་ཉིད་དེ། །མྱང་འདས་དངོས་པོའི་བློ་ཅན་གྱི། །འཛིན་པ་བཟློག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །དོན་ དམ་མཁྱེན་པས་དོན་དམ་པ། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་བསྟན་པར་མཛད། །རྐྱེན་ལས་བྱུང་ཕྱིར་ཁམས་གསུམ་པོ། །འདུས་བྱས་ཡིན་པར་ངེས་པར་བསྙད། །དེ་ནི་དེ་ཡིས་སྟོང་ཉིད་གང་། །དེ་ནི་འདུས་བྱས་སྟོང་ཉིད་ གསུངས། །གང་ལ་སྐྱེ་གནས་མི་རྟག་ཉིད། །དེ་དག་མེད་པས་འདུས་མ་བྱས། །དེ་ནི་དེ་ཡིས་སྟ
【現代漢語翻譯】 如此一來，要完全理解其他自性，並非易事。 為何世人要將希望寄託于惡劣的思辨之網？ 先前已闡明駁斥的剩餘部分，也應知曉。 爲了應對各種觀點，在此進行闡述。 論敵如何存在，又如何不存在？ 正如先前所說，通過這剩餘的部分來理解。 爲了救度眾生脫離無我之境， 佛陀宣說了法無我和人無我兩種。 因此，導師再次將此二者， 爲了調伏眾生，分門別類地宣說了多種。 在有戲論的情況下，空性有十六種說法，然後進行總結。 再次宣說了四種，這些也是大乘所認可的。 因為它的自性是如此，所以眼因眼而空。 同樣，耳、鼻、舌、身和意也應如是宣說。 因為不是恒常存在，也不是壞滅的。 所以，眼等六者的自性本空。 這被稱為內空性。 因為它的自性是如此，所以色因色而空。 聲、香、味、觸和法也是如此。 色等的自性本空，被稱為外空性。 兩者皆無自性，即是內外空性。 諸法自性本空，智者稱之為「空性」。 此空性亦以空性的自性為空。 所謂的空性之空性， 被認為是空性之空性， 是爲了遣除那些持有空性實物觀念者的執著而宣說的。 有情眾生的器世間， 因為遍及一切， 且以無量譬喻也無法窮盡其邊際， 所以十方是廣大的。 這十方之空性， 被稱為大空性。 宣說大空性是爲了遣除對廣大的執著。 因為它是最殊勝的必要，所以是勝義涅槃。 它因它而空， 那便是勝義空性。 爲了遣除那些持有涅槃實物觀念者的執著。 通過勝義的智慧，宣說了勝義的空性。 因為由因緣而生，所以三界， 被確定為是有為法。 它因它而空， 那便是宣說了有為空性。 因為沒有生、住、滅， 所以是無為法。 它因它而空，那便是宣說了無為空性。
【English Translation】 Thus, to fully comprehend other natures is not an easy task. Why do people place their hopes on the net of evil speculation? The remaining parts of the refutation that were previously explained should also be understood. In order to respond to various viewpoints, they are presented here. How does the opponent exist, and how does he not exist? As previously stated, understand through this remaining part. To liberate beings from the state of selflessness, The Buddha taught two types of selflessness: the selflessness of phenomena and the selflessness of persons. Therefore, the teacher again, To tame beings, classified and taught them in various ways. In the case of elaboration, there are sixteen explanations of emptiness, and then they are summarized. Again, four are taught, which are also accepted in the Mahayana. Because its nature is such, the eye is empty of the eye. Similarly, the ear, nose, tongue, body, and mind should also be spoken of. Because it is not permanent, nor is it destructible, Therefore, the nature of the six, such as the eye, is empty. This is called inner emptiness. Because its nature is such, form is empty of form. Sound, smell, taste, touch, and phenomena are also the same. The nature of form, etc., is empty, which is called outer emptiness. Both are without nature, which is inner and outer emptiness. The nature of all phenomena is empty, which the wise call 'emptiness'. This emptiness is also empty by the nature of emptiness. The emptiness called emptiness, Is considered the emptiness of emptiness, It is taught to dispel the attachment of those who hold the concept of emptiness as a real thing. The vessel world of sentient beings, Because it pervades everything, And even with countless metaphors, its boundaries cannot be exhausted, Therefore, the ten directions are vast. The emptiness of these ten directions, Is called great emptiness. Great emptiness is taught to dispel the attachment to the vast. Because it is the most supreme necessity, it is ultimate nirvana. It is empty because of it, That is ultimate emptiness. To dispel the attachment of those who hold the concept of nirvana as a real thing. Through the wisdom of the ultimate, the emptiness of the ultimate is taught. Because it arises from conditions, the three realms, Are determined to be conditioned phenomena. It is empty because of it, That is, the emptiness of the conditioned is taught. Because there is no birth, dwelling, or cessation, Therefore, it is unconditioned. It is empty because of it, that is, the emptiness of the unconditioned is taught.
ོང་ཉིད་གང་། །དེ་ནི་འདུས་མ་བྱས་སྟོང་ཉིད། །གང་ལ་མཐའ་ནི་ཡོད་མིན་པ། །དེ་ནི་མཐའ་ལས་ འདས་པར་བརྗོད། །དེ་དེ་ཁོ་ནས་སྟོང་པ་ཉིད། །མཐའ་ལས་འདས་པ་སྟོང་ཉིད་བསྙད། །ཐོག་མ་དང་པོ་ཐ་མ་མཐའ། །དེ་དག་མེད་པས་འཁོར་བ་ནི། །ཐོག་མ་ཐ་མ་མེད་པར་བརྗོད། །འགྲོ་འོང་བྲལ་ཕྱིར་རྨི་ལམ་ལྟའི། ། 1-776 སྲིད་འདི་དེ་ཡིས་དབེན་ཉིད་གང་། །དེ་ནི་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ། །མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དོ་ཞེས། །བསྟན་བཅོས་ལས་ནི་ངེས་པར་བསྙད། །དོར་བ་ཅེས་བྱ་འཐོར་པ་དང་། །འབོར་བ་ལ་ནི་ངེས་ པར་བརྗོད། །དོར་མེད་གཏོང་པ་མེད་པ་སྟེ། །འགའ་ཡང་དོར་མེད་གང་ཡིན་པའོ། །དོར་བ་མེད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས། །དེ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཡིན། །དེ་དེའི་ཕྱིར་ན་དོར་མེད་པ། །སྟོང་པ་ཉིད་ ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད། ། འདུས་བྱས་ལ་སོགས་ངོ་བོ་ཉིད། །གང་ཕྱིར་སློབ་མ་རང་སངས་རྒྱས། །རྒྱལ་སྲས་དེ་བཞིན་གཤེགས་རྣམས་ཀྱིས། །མ་མཛད་དེའི་ཕྱིར་འདུས་བྱས་ལ། །སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད། །རང་ བཞིན་ཉིད་དུ་བསྙད་པ་སྟེ། །དེ་ཉིད་ཀྱིས་དེ་སྟོང་ཉིད་གང་། །དེ་ནི་རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད། །ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་དང་རེག་དྲུག་དང་། །དེ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་དྲུག་དང་། །གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ཅན་མིན་དེ་ བཞིན། །འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས་ཆོས་རྣམས། །ཆོས་དེ་དག་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །དེ་དག་གིས་དབེན་སྟོང་ཉིད་གང་། །གཟུགས་རུང་ལ་སོགས་དངོས་མེད་གང་། །དེ་ནི་རང་མཚན་སྟོང་པ་ཉིད། །གཟུགས་ནི་གཟུགས་རུང་ མཚན་ཉིད་ཅན། །ཚོར་བ་མྱོང་བའི་བདག་ཉིད་ཅན། །འདུ་ཤེས་མཚན་མར་འཛིན་པ་སྟེ། །འདུ་བྱེད་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པའོ། །ཡུལ་ལ་སོ་སོར་རྣམ་རིག་པ། །རྣམ་ཤེས་རང་གི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཕུང་པོའི་སྡུག་བསྔལ་རང་མཚན་ཉིད། ། 1-777 ཁམས་ཀྱི་བདག་ཉིད་སྦྲུལ་གདུག་འདོད། །སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །སྐྱེ་བའི་སྒོར་གྱུར་ཉིད་དུ་གསུངས། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་གང་། །དེ་ནི་འདུ་འཕྲོད་མཚན་ཉིད་དོ། །གཏོང་བ་སྦྱིན་པའི་ཕ་ རོལ་ཕྱིན། །ཚུལ་ཁྲིམས་གདུང་མེད་མཚན་ཉིད་བཟོད། །ཁྲོ་མེད་མཚན་ཉིད་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི། །ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་ཉིད་དོ། །བསམ་གཏན་སྡུད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །ཤེས་རབ་ཆགས་མེད་མཚན་ཉིད་དེ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་ པ་དྲུག་རྣམས་ཀྱི། །མཚན་ཉིད་འདི་དག་ཡིན་པར་བརྗོད། །བསམ་གཏན་རྣམས་དང་ཚད་མེད་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་གང་གཟུགས་མེད་པ། །དེ་དག་ཡང་དག་མཁྱེན་པ་ཡིས། །མི་འཁྲུགས་མཚན་ཉིད་ཅན་དུ་གསུངས། །བྱང་ ཆུབ་ཕྱོགས་ཆོས་སུམ་ཅུ་བདུན། །ངེས་པར་འབྱུང་བྱེད་རང་མཚན་ཉིད། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། །དམིགས་པ་མེད་པས་རྣམ་དབེན་ཉིད། །མཚན་མ་མེད་པ་ཞི་ཉིད་དེ། །གསུམ་པའི་མཚན་ཉིད་སྡུག་བསྔལ་ དང་། །གཏི་མུག་མེད་རྣམ་ཐར་རྣམས་ཀྱི།
【現代漢語翻譯】 『您是什麼？』那是『非合成空性』（འདུས་མ་བྱས་སྟོང་ཉིད།，Anutpāda-śūnyatā，anutpāda-śūnyatā，非生空性）。 『什麼沒有邊際？』那被稱為『超越邊際』。 那僅僅是空性本身，被稱為『超越邊際的空性』。 因為沒有開始、第一、結束、邊際，輪迴被稱為『無始無終』。 因為脫離了來去，就像夢境一樣。 『這個存在因它而空虛是什麼？』那是『沒有開始和結束的空性』。 經文中明確地說：『拋棄』是指『分散』和『遺忘』。 『沒有拋棄』意味著『沒有放棄』，沒有任何東西被拋棄。 『沒有拋棄』本身，就是空性本身。 因此，被稱為『沒有拋棄的空性』。 『合成』等的自性，因為聲聞、緣覺、菩薩、如來沒有造作，所以對於『合成』等，自性被稱為『自性』。 那本身就是空性，那就是『自性空性』。 十八界、六觸、以及由此產生的六種感受，以及有色、無色，還有合成、非合成的諸法。 所有這些法，因它們而空虛是什麼？ 色等不存在的事物是什麼？那是『自相空性』。 色具有可變性（གཟུགས་རུང་，rūpa-yukta，rupa-yukta，具色），感受具有體驗的自性。 想是執持相狀，行是顯現造作。 識對境各自進行識別，識是其自身的相狀。 蘊的痛苦是其自身的相狀，界的自性如同毒蛇。 諸處被佛陀說成是出生的門。 緣起是什麼？那是聚合的相狀。 佈施是佈施的波羅蜜多（གཏོང་བ་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན།，dāna-pāramitā，dana-paramita，佈施到彼岸），戒律是沒有苦惱的相狀，忍辱是沒有憤怒的相狀，精進是沒有過失的。 禪定是專注的相狀，智慧是沒有貪執的相狀。 這被稱為六波羅蜜多的相狀。 禪定、無量、以及其他無色，這些都被如實知曉，被稱為不混亂的相狀。 三十七菩提分法，是決定出離的自相。 空性的相狀是，因為沒有目標而完全空虛。 無相是寂靜，第三個相狀是痛苦和愚癡的解脫。
【English Translation】 『What are you?』 That is 『Uncompounded Emptiness』 (འདུས་མ་བྱས་སྟོང་ཉིད།，Anutpāda-śūnyatā，anutpāda-śūnyatā，Emptiness of Non-Production). 『What has no limit?』 That is called 『Beyond Limit』. That is merely emptiness itself, referred to as 『Emptiness Beyond Limit』. Because there is no beginning, first, end, or limit, saṃsāra is called 『without beginning or end』. Because it is free from coming and going, it is like a dream. 『What is this existence that is empty because of it?』 That is 『Emptiness without beginning or end』. It is definitely stated in the scriptures: 『Abandoning』 refers to 『scattering』 and 『forgetting』. 『Without abandoning』 means 『not giving up』, nothing is abandoned. 『Without abandoning』 itself is emptiness itself. Therefore, it is called 『Emptiness without abandoning』. The nature of 『compounded』 etc., because the Śrāvakas, Pratyekabuddhas, Bodhisattvas, and Tathāgatas do not create, therefore for 『compounded』 etc., the nature is called 『self-nature』. That itself is emptiness, that is 『Self-Nature Emptiness』. The eighteen dhātus, the six contacts, and the six feelings arising from them, as well as the form, formless, and the compounded and uncompounded dharmas. What is the emptiness of all these dharmas because of them? What are the non-existent things such as form? That is 『Self-Characteristic Emptiness』. Form has the characteristic of being changeable (གཟུགས་རུང་，rūpa-yukta，rupa-yukta，having form), feeling has the nature of experiencing. Perception is holding onto characteristics, saṃskāra is manifesting actions. Consciousness individually recognizes objects, consciousness is its own characteristic. The suffering of the aggregates is its own characteristic, the nature of the dhātus is like a venomous snake. The āyatanas are said by the Buddha to be the doors of birth. What is dependent origination? That is the characteristic of aggregation. Generosity is the pāramitā of giving (གཏོང་བ་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན།，dāna-pāramitā，dana-paramita，giving to the other shore), morality is the characteristic of being without affliction, patience is the characteristic of being without anger, diligence is without fault. Dhyāna is the characteristic of concentration, prajñā is the characteristic of being without attachment. These are said to be the characteristics of the six pāramitās. Dhyānas, immeasurables, and other formless ones, these are truly known, and are called the characteristic of being unconfused. The thirty-seven factors of enlightenment are the self-characteristic of definite emergence. The characteristic of emptiness is that it is completely empty because there is no object. The signless is peace, the third characteristic is the liberation from suffering and ignorance.
།མཚན་ཉིད་རྣམ་པར་གྲོལ་བྱེད་པའོ། །སྟོབས་རྣམས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་ནི། །གཏན་ལ་འབེབས་པའི་རང་བཞིན་གསུངས། །སྐྱོབ་པའི་མི་འཇིགས་པ་རྣམས་ནི། །ཤིན་ཏུ་བརྟན་པའི་ ངོ་བོ་ཡིན། །སོ་སོར་ཡང་དག་རིག་རྣམས་ནི། །སྤོབས་སོགས་ཚད་མེད་མཚན་ཉིད་ཅན། །འགྲོ་ལ་ཕན་པ་ཉེར་སྒྲུབ་པ། །བྱམས་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་འོ། །སྡུག་བསྔལ་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྐྱོབ་པ། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའོ་དགའ་བ་ནི། ། 1-778 རབ་དགའི་མཚན་ཉིད་བཏང་སྙོམས་ནི། །མ་འདྲེས་མཚན་ཉིད་ཅན་ཞེས་བྱ། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ནི་མ་འདྲེས་པ། །བཅུ་དང་བརྒྱད་དུ་གང་འདོད་དག །གང་ཕྱིར་སྟོན་དེས་མི་འཕྲོགས་པ། །དེ་ཕྱིར་མི་འཕྲོགས་རང་ མཚན་ཉིད། །རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ནི། །མངོན་སུམ་མཚན་ཉིད་ཅན་དུ་འདོད། །གཞན་ནི་ཉི་ཚེ་བ་ཉིད་ཀྱིས། །མངོན་སུམ་ཞེས་བྱར་མི་འདོད་དོ། །གང་ཞིག་འདུས་བྱས་མཚན་ཉིད་དང་། །འདུས་མ་བྱས་ པའི་མཚན་ཉིད་གང་། །དེ་དེ་ཁོ་ནས་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་ནི་རང་མཚན་སྟོང་པ་ཉིད། །ད་ལྟ་བ་འདི་མི་གནས་ཤིང་། །འདས་དང་མ་འོངས་ཡོད་མ་ཡིན། །གང་དུ་དེ་དག་མི་དམིགས་པ། །དེ་ ལ་མི་དམིགས་པ་ཞེས་བརྗོད། །མི་དམིགས་པ་དེ་རང་ངོ་བོ། །དེ་ཡིས་དབེན་པ་ཉིད་གང་དེ། །ཐེར་ཟུག་གནས་མིན་འཇིག་མིན་པས། །མི་དམིགས་ཞེས་བྱའི་སྟོང་ཉིད་དོ། །རྐྱེན་ལས་བྱུང་ཕྱིར་དངོས་རྣམས་ ལ། །འདུས་པ་པ་ཡི་ངོ་བོ་མེད། །འདུས་པ་པ་ནི་དེ་ཉིད་ཀྱི། །སྟོང་ཉིད་དངོས་མེད་སྟོང་ཉིད་དོ། །དངོས་པོའི་སྒྲས་ནི་མདོར་བསྡུས་ན། །ཕུང་པོ་ལྔ་རྣམས་བརྗོད་པ་ཡིན། །དེ་རྣམས་དེ་ཡིས་ སྟོང་ཉིད་གང་། །དེ་དངོས་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བཤད། །མདོར་བསྡུས་ན་ནི་དངོས་མེད་པ། །འདུས་མ་བྱས་ཆོས་རྣམས་ལ་བརྗོད། །དེ་ཉིད་དངོས་མེད་དེས་སྟོང་ཉིད། །དངོས་པོ་མེད་པ་སྟོང་ཉིད་དོ། །རང་བཞིན་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ནི། ། 1-779 རང་བཞིན་ཞེས་བྱའི་སྟོང་ཉིད་དེ། །འདི་ལྟར་རང་བཞིན་མ་བྱས་པས། །རང་བཞིན་ཞེས་ནི་བྱ་བར་བསྙད། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་འབྱུང་བ་འམ། །མ་བྱུང་ཡང་རུང་དངོས་སུ་ནི། །དངོས་པོ་ཀུན་གྱི་སྟོང་ པ་ཉིད། །གཞན་གྱི་དངོས་པོར་རབ་ཏུ་བསྒྲགས། །ཡང་དག་མཐའ་དང་དེ་བཞིན་ཉིད། །དེ་བཞིན་དངོས་པོའི་སྟོང་ཉིད་དོ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ཚུལ་ལས། །དེ་དག་དེ་སྐད་རབ་ཏུ་བསྒྲགས། །དེ་ལྟར་བློ་ གྲོས་ཟེར་གྱིས་སྣང་བ་གསལ་བྱས་པའི། །རང་གི་ལག་ན་གནས་པའི་སྐྱུ་རུ་ར་བཞིན་དུ། །སྲིད་གསུམ་འདི་དག་མ་ལུས་གདོད་ནས་སྐྱེ་མེད་པར། །རྟོགས་ཏེ་ཐ་སྙད་བདེན་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་འགོག་པར་ འགྲོ །རྟག་ཏུ་འགོག་པར་གཏོགས་པའི་བསམ་གཏན་ཡིན་མོད་ཀྱི། །འགྲོ་བ་མགོན་མེད་པ་ལ་སྙིང་རྗེའང་སྐྱེད་པར་བྱེད། །དེ་གོང་བདེ་གཤེགས་གསུང་སྐྱེས་སངས་རྒྱས་འབྲིང་བཅས་ནི། །མ་ལུས་པ་རྣ
【現代漢語翻譯】 自性完全解脫之法，力量皆是徹底決定的自性宣說。救護的無畏，是極其穩固的體性。各種正智，具有無量如驕慢等的自性。成辦利益於有情，名為大慈。救護一切痛苦者，是大悲。喜是極喜的自性，舍是不雜染的自性。 佛陀不共之法，隨喜說是十種或八種。因為宣說者不能奪取，因此是不奪取的自性。一切種智的智慧，被認為是現量的自性。其他是片面的，因此不認為是現量。什麼是緣起的自性，什麼是非緣起的自性？僅僅是空性，那是自性空性。 現在不住留，過去和未來不存在。在何處不可見這些，那裡就稱為不可見。不可見是其自性，由此遠離的，不是常住，不是壞滅，因此是名為不可見的空性。因為諸法從因緣生起，所以沒有聚集的自性。聚集就是那樣的空性，是無實空性。 以事物之名簡略地說，就是指五蘊。它們由此空性，被稱為事物空性。簡略地說，無事物，是指非緣起之法。那本身以無事物空性，就是無事物空性。自性無自性，是名為自性的空性。如此，因為沒有自性，所以稱為自性。 諸佛出現或不出現，實際上，一切事物的空性，被宣說是他物。真實之邊和如是性，是如是事物的空性。在般若波羅蜜多的行文中，如此宣說這些。 如是，以智慧之光照亮，如同手中拿著的余甘子果，完全了知這三有從一開始就是無生的，以世俗諦的力量而止息。雖然是恒常止息的禪定，但也對無依無靠的眾生生起悲憫。因此，包括殊勝的如來語生和中等的佛陀在內，所有這些都將獲得。
【English Translation】 The characteristic is complete liberation. The powers are said to be the nature of thorough determination. The fearlessness of protection is the essence of extreme stability. The various correct knowledges have immeasurable characteristics such as pride. Accomplishing benefit for beings is called great love. Protecting all those who suffer is great compassion. Joy is the characteristic of great joy, and equanimity is said to be the characteristic of non-contamination. The Buddha's uncommon Dharmas, it is pleasing to say are ten or eight. Because the one who teaches cannot take away, therefore it is the nature of non-appropriation. The wisdom of all-knowingness is considered to be the nature of direct perception. Others are partial, therefore they are not considered direct perception. What is the nature of conditioned things, and what is the nature of unconditioned things? It is only emptiness, that is the emptiness of self-nature. The present does not abide, and the past and future do not exist. Where those are not seen, that is called invisibility. Invisibility is its own nature, and by that, whatever is devoid, is not permanent, not destructible, therefore it is the emptiness called invisibility. Because things arise from conditions, they do not have the nature of aggregation. Aggregation is just that emptiness, it is the emptiness of non-entity. In short, by the term 'things,' the five aggregates are spoken of. Whatever emptiness they have, that is explained as the emptiness of things. In short, non-things refer to unconditioned Dharmas. That itself is empty by non-things, it is the emptiness of non-things. The absence of inherent nature is the emptiness called inherent nature. Thus, because there is no inherent nature, it is referred to as inherent nature. Whether Buddhas appear or do not appear, in reality, the emptiness of all things is proclaimed as otherness. True reality and suchness are the emptiness of such things. In the way of the Perfection of Wisdom, these are proclaimed in that way. Thus, illuminating with the light of wisdom, like a myrobalan fruit held in one's hand, completely realizing that these three realms are unborn from the beginning, and ceasing by the power of conventional truth. Although it is the meditation of constant cessation, it also generates compassion for beings who are without protectors. Therefore, all of these, including the supreme Sugata speech-born and the intermediate Buddhas, will be obtained.
མས་བློ་ཡིས་ ཕམ་པར་བྱེད་པའང་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་དེ་ཉིད་གཤོག་ཡངས་དཀར་པོ་རྒྱས་གྱུར་པ། །ངང་པའི་རྒྱལ་པོ་དེ་ནི་སྐྱེ་བོའི་ངང་པ་ཡི། །མདུན་དུ་བདར་ནས་དགེ་བའི་རླུང་གི་ཤུགས་སྟོབས་ཀྱིས། །རྒྱལ་བའི་ ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་མཆོག་ཏུ་འགྲོ །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས་སེམས་བསྐྱེད་པ་དྲུག་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་བདུན་པ། རིང་དུ་སོང་འདིར་འདི་ནི་སྐད་ཅིག་དང་། །སྐད་ཅིག་ལ་ནི་འགོག་པར་འཇུག་འགྱུར་ཞིང་། །ཐབས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལེགས་འབར་བའང་འཐོབ། ། 1-780 དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་བདུན་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་བརྒྱད་པ། ཡང་ཡང་སྔར་དགེ་ལས་ལྷག་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །གང་དུ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཉིད་འགྱུར་བ། །མི་གཡོ་དེ་ལ་བདག་ཉིད་ཆེ་དེ་འཇུག །འདི་ ཡི་སྨོན་ལམ་ཤིན་ཏུ་དག་འགྱུར་ཞིང་། །རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་འགོག་ལས་སློང་བར་མཛད། །ཆགས་པ་མེད་པའི་བློ་ནི་སྐྱོན་རྣམས་དག་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་ཕྱིར། །ས་བརྒྱད་པ་ལ་དྲི་མ་དེ་དག་ རྩ་བཅས་ཉེ་བར་ཞི་འགྱུར་ཞིང་། །ཉོན་མོངས་ཟད་ཅིང་ས་གསུམ་བླ་མར་གྱུར་ཀྱང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི། །འབྱོར་པ་མཁའ་ལྟར་མཐའ་བྲལ་མ་ལུས་འཐོབ་པར་ནུས་མ་ཡིན། །འཁོར་བ་འགགས་ཀྱང་དབང་ རྣམས་བཅུ་པོ་ཐོབ་པར་འགྱུར་ཞིང་དེ་དག་གིས། །སྲིད་པའི་འགྲོ་བར་རང་གི་བདག་ཉིད་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པར་བྱེད་པར་འགྱུར། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་བརྒྱད་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་དགུ་པ། དགུ་པ་ལ་ ནི་དེའི་སྟོབས་ལྟ་ཞིག་མཐའ་དག་རྫོགས་པར་དག་འགྱུར་ཞིང་། །དེ་བཞིན་ཡང་དག་རིག་ཆོས་རང་གི་ཡོན་ཏན་ཡོངས་སུ་དག་པའང་འཐོབ། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་དགུ་པའོ།། ༈ །། ༄། །སེམས་བསྐྱེད་པ་བཅུ་པ། བཅུ་ པའི་ས་ལ་དེ་ཡིས་ཀུན་ནས་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལས་དབང་བསྐུར་བ། །དམ་པ་འཐོབ་ཅིང་ཡེ་ཤེས་ལྷག་པར་མཆོག་ཏུ་བྱུང་བར་གྱུར་པའང་ཡིན། །ཆར་སྤྲིན་རྣམས་ལས་ཆུ་ཆར་འབབ་པ་ཇི་ལྟར་དེ་བཞིན་འགྲོ་རྣམས་ཀྱི། ། 1-781 དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་ཆེད་དུ་རྒྱལ་སྲས་ལས་ཀྱང་ལྷུན་གྲུབ་ཆོས་ཆར་འབབ། །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་བཅུ་པའོ།། ༈ །། ༄། །སའི་ཡོན་ཏན། དེ་ཚེ་འདིས་ནི་སངས་རྒྱས་བརྒྱ་མཐོང་ཞིང་། །དེ་དག་བྱིན་གྱིས་ བརླབས་ཀྱང་འདི་ཡིས་རྟོགས། །དེ་ཉིད་ཚེ་ན་བསྐལ་པ་བརྒྱར་གནས་ཤིང་། །སྔོན་དང་ཕྱི་མའི་མཐར་ཡང་ཡང་དག་འཇུག །བློ་ལྡན་ཏིང་འཛིན་བརྒྱ་ཕྲག་སྙོམས་པར་འཇུག་ཅིང་གཏོང་བྱེད་དེ། །འཇིག་རྟེན་ཁམས་བརྒྱ་ འདི་ཡིས་ཀུན་ནས་གཡོ་ཞིང་སྣང་བར་ནུས། །དེ་བཞིན་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་དེས་སེམས་ཅན་བརྒྱ་ཕྲག་སྨིན་བྱེད་ཅིང་། །བརྒྱ་ཕྲག་གྲངས་དང་རྗེས་འབྲེལ་ཞིང་དག་ཏུ་ཡང་འགྲོ་བར་འགྱུར། །དེས་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྒོ
【現代漢語翻譯】 也能以智慧戰勝（他們）。世俗菩提心如同一隻展開潔白翅膀的雄偉天鵝，在眾生如天鵝般的佇列前引路，憑藉善業之風的強大力量，超越到諸佛功德的海洋彼岸。《入中論》中的第六發心品結束。 第七發心品 長久以來，在此地，此人能于瞬間生起，並於瞬間證入滅盡。也能獲得善妙熾盛的度彼岸方便。《入中論》中的第七發心品結束。 第八發心品 爲了反覆獲得勝於以往的善業，此人將變得不可逆轉。偉大的聖者將進入那不動的境界。此人的願望將變得非常純凈，並能從諸佛的滅盡中獲得啓發。由於無染的智慧與過失不能並存，因此在第八地，這些污垢及其根本都將平息。即使煩惱已盡，並超越了三界，但仍然無法完全獲得如虛空般無邊無際的諸佛財富。即使輪迴止息，也能獲得十自在，並以此在有情眾生的輪迴中示現各種化身。《入中論》中的第八發心品結束。 第九發心品 在第九地，他的力量將徹底圓滿清凈，同樣也能獲得完全清凈的正法智慧和自身功德。《入中論》中的第九發心品結束。 第十發心品 在第十地，他將從所有諸佛處獲得殊勝的灌頂，並且能獲得最卓越的智慧。如同雨雲降下甘霖，爲了眾生的善妙莊稼，佛子也能降下自然成就的法雨。《入中論》中的第十發心品結束。 地的功德 此時，他將見到一百位佛陀，並能領悟他們的加持。在那一世，他能住世一百劫，並能反覆進入過去和未來。具慧者能進入並出定於成百上千的禪定中。他能撼動並照亮一百個世界。同樣，憑藉神通，他能成熟成百上千的眾生，並能與成百上千的眾生結緣，也能走向清凈。他將通達佛法的門徑。
【English Translation】 Also, with wisdom, one can defeat (them). The conventional Bodhicitta, like a majestic swan with widespread white wings, leads the flock of beings like swans, and with the mighty force of the wind of virtue, transcends to the supreme shore of the ocean of qualities of the Victorious Ones. The Sixth Chapter on the Generation of the Mind in the Entering the Middle Way concludes. The Seventh Chapter on the Generation of the Mind For a long time, here, this one can arise in an instant, and in an instant, enter into cessation. One also obtains the well-blazing perfection of means. The Seventh Chapter on the Generation of the Mind in the Entering the Middle Way concludes. The Eighth Chapter on the Generation of the Mind In order to repeatedly obtain more virtue than before, this one will become irreversible. The great being will enter that immovable state. This one's aspirations will become very pure, and one will be inspired by the cessation of the Buddhas. Since undefiled wisdom and faults cannot coexist, on the eighth ground, those stains and their roots will be pacified. Even though afflictions are exhausted and one has become superior to the three realms, one is still unable to fully obtain the wealth of the Buddhas, which is like the sky, boundless. Even though samsara is stopped, one will obtain the ten powers, and with those, one will show various forms of oneself in the samsara of beings. The Eighth Chapter on the Generation of the Mind in the Entering the Middle Way concludes. The Ninth Chapter on the Generation of the Mind On the ninth ground, his power will be completely and thoroughly purified, and likewise, one will also obtain the completely pure wisdom of the true Dharma and one's own qualities. The Ninth Chapter on the Generation of the Mind in the Entering the Middle Way concludes. The Tenth Chapter on the Generation of the Mind On the tenth ground, he will obtain the supreme empowerment from all the Buddhas, and he will also have the most excellent wisdom. Just as rain clouds pour down rain, for the sake of the virtuous crops of beings, the sons of the Victorious Ones also pour down spontaneously accomplished Dharma rain. The Tenth Chapter on the Generation of the Mind in the Entering the Middle Way concludes. The Qualities of the Grounds At that time, this one will see a hundred Buddhas, and will realize their blessings. In that very life, he will remain for a hundred eons, and will repeatedly enter into the past and the future. The intelligent one will enter into and emerge from hundreds of thousands of samadhis, and will be able to shake and illuminate a hundred world systems. Likewise, with miraculous powers, he will ripen hundreds of thousands of sentient beings, and will connect with hundreds of thousands of beings, and will also go to purification. He will understand the doors of the Dharma.
་ རྣམས་ཡང་དག་འབྱེད་བྱེད་ཐུབ་དབང་སྲས། །རང་གི་ལུས་ལ་ལུས་རྣམས་ཀུན་ནས་སྟོན་པར་བྱེད་པའང་ཡིན། །རང་གི་འཁོར་དང་བཅས་པས་མཛེས་འབྱོར་ལུས་ནི་རེ་རེ་ཞིང་། །རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་བརྒྱ་ཕྲག་ དག་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་པའང་སྟོན། །བློ་ལྡན་རབ་ཏུ་དགའ་བར་གནས་པས་ཡོན་ཏན་དེ་དག་ནི། །ཐོབ་པར་གྱུར་ནས་དེ་བཞིན་ཁོ་ནར་དྲི་མ་མེད་གནས་པས། །དེ་དག་སྟོང་ནི་ཡང་དག་འཐོབ་ པར་འགྱུར་ཏེ་ས་ལྔ་པོ། །འདི་དག་རྣམས་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས་ནི་འབུམ་ཕྲག་དང་། །བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་འཐོབ་ཅིང་དེ་ཡིས་བྱེ་བ་སྟོང་འགྱུར་འཐོབ། །དེ་ནས་བྱེ་བ་བརྒྱ་ཕྲག་སྟོང་འགྱུར་ཡང་འཐོབ་བྱེ་བ་ཕྲག ། 1-782 ཁྲག་ཁྲིག་ཕྲག་བརྒྱར་རྫོགས་པར་བསྒྱུར་དང་སླར་ཡང་སྟོང་ཕྲག་ཏུ། །ཡང་དག་པར་ནི་བསྒྱུར་བ་མཐའ་དག་རབ་ཏུ་འཐོབ་པར་འགྱུར། །མི་གཡོའི་སར་གནས་རྣམ་རྟོག་མེད་པ་དེས། །སྟོང་གསུམ་བརྒྱ་ཕྲག་སྟོང་ བསྡོམས་འཇིག་རྟེན་ན། །རྡུལ་ཚད་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་རྣམས་དང་། །གྲངས་མཉམ་ཡོན་ཏན་དག་ནི་འཐོབ་པར་འགྱུར། །ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ས་ལ་གནས་པ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དེས་སྔར་བསྟན་ཡོན་ཏན་དག ། གྲངས་མེད་བརྒྱ་ཕྲག་སྟོང་དུ་ཡང་དག་པར། །བསྡོམས་པ་ཕྲག་བཅུའི་རྡུལ་ཚད་ཐོབ་པར་འགྱུར། །རེ་ཞིག་བཅུ་པ་འདིར་དེའི་ཡོན་ཏན་དག །ངག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་ལས་ཆེས་འདས་འགྱུར་ཞིང་། །ངག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་ མ་ཡིན་བསྡོམས་རྣམས་ནི། །རྡུལ་དག་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་སྙེད་འགྱུར། །བ་སྤུའི་ཁུང་བུར་བྱང་ཆུབ་སེམས་རྣམས་དང་། །ལྷན་ཅིག་རྫོགས་སངས་རྒྱས་སྐུ་བགྲང་འདས་དང་། །དེ་བཞིན་ལྷ་དང་ལྷ་མིན་མི་དག་ ཀྱང་། །སྐད་ཅིག་སྐད་ཅིག་ལ་ནི་སྟོན་པར་ནུས། །གང་ཕྱིར་ནམ་མཁའ་དྲི་མ་མེད་ལ་ཟླ་སྣང་གསལ་བར་གྱུར་པའི་ཕྱིར། །སྔོན་ཚེ་སྟོབས་བཅུ་བསྐྱེད་པའི་ས་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་སླར་ཡང་འབད་གྱུར་ཞིང་། ། འོག་མིན་དུ་ནི་གང་གི་དོན་དུ་འབད་གྱུར་གོ་འཕང་མཆོག་ཞི་བ། །ཡོན་ཏན་མཐའ་དག་མཐར་ཐུག་མཚུངས་པ་མེད་པ་དེ་ནི་ཁྱོད་ཀྱིས་བརྙེས། །ཇི་ལྟར་སྣོད་ཀྱི་དབྱེ་བས་མཁའ་ལ་དབྱེ་བ་མེད་དེ་ལྟར། ། 1-783 དངོས་བྱས་དབྱེ་བ་འགའ་ཡང་དེ་ཉིད་ལ་མེད་དེ་ཡི་ཕྱིར། །རོ་མཉམ་ཉིད་དུ་ཡང་དག་ཐུགས་སུ་ཆུད་པར་མཛད་གྱུར་ན། །མཁྱེན་བཟང་ཁྱོད་ཀྱིས་སྐད་ཅིག་གིས་ནི་ཤེས་བྱ་ཐུགས་སུ་ཆུད། །གང་ ཚེ་ཞི་བ་དེ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་ལ་བློ་གྲོས་འཇུག་མི་འགྱུར། །བློ་མ་ཞུགས་པར་ཤེས་བྱའི་ཡུལ་ཅན་ངེས་པར་རིགས་པའང་མ་ཡིན་ལ། །ཀུན་ནས་ཤེས་མེད་པ་ནི་ཤེས་པར་ཇི་ལྟར་འགྱུར་ ཏེ་འགལ་བར་འགྱུར། །མཁྱེན་པོ་མེད་པར་ཁྱེད་ཀྱིས་གཞན་ལ་འདི་ལྟ་འོ་ཞེས་སུ་ཞིག་སྟོན། །གང་ཚེ་སྐྱེ་མེད་དེ་ཉིད་ཡིན་ཞིང་བློ་ཡང་སྐྱེ་བ་དང་བྲལ་བ། །དེ་ཚེ་དེ་རྣམ་སྟོན་ལས་ དེ་ཡིས་དེ་ཉིད་རྟོག
【現代漢語翻譯】 能仁之子，能正確區分一切事物，也能在自身上展現一切身體。 以自身眷屬之莊嚴，每一個華美之身，都與成百上千的佛子相連。 因安住于智慧者的極大歡喜中，獲得了那些功德，並如實安住于無垢之中。 因此，能正確獲得那些空性，即第五地。對於這些，菩薩能獲得成千上萬，乃至百千萬的功德。 由此能獲得十億倍的功德，然後又能獲得百千萬億倍的功德。 1-782 直至圓滿十萬億倍，並再次轉化為千倍。所有這些正確的轉化都能完全獲得。 安住于不動地，無有分別念，在三千大千世界中，如微塵般眾多的世界裡，能獲得與微塵數量相等的功德。 安住于善慧地的菩薩，先前所說的那些功德，能正確地以無數百千萬倍的數量，獲得十萬微塵的功德。 暫且在此第十地，他的功德遠遠超出了言語的範疇，所有非言語所能及的功德總和，都如微塵般眾多。 在毛孔中，菩薩們與無數圓滿正覺的佛陀，以及天人、非天和人類一起，能在每一個剎那顯現。 因為無垢的虛空中，月亮的光輝顯得格外明亮。往昔在生起十力的地上，你再次努力。 爲了在色究竟天獲得寂靜的至高果位而努力。你獲得了所有功德的究竟，無與倫比的境界。 正如虛空不會因容器的差異而有所不同一樣，在他那裡，沒有任何事物造成的差別。 1-783 因為他已證悟到平等一味，賢善的您在剎那間就能領悟一切所知。 如果寂滅是其自性，那麼智慧就不會涉入其中。如果智慧不涉入，那麼就無法確定所知境，因為這與完全無知如何轉變為知是矛盾的。 如果沒有智者，您又如何向他人展示『就是這樣』呢？ 當無生是其自性，且智慧也遠離生起時，那時，從展現事物中，他才能證悟其自性。
【English Translation】 The son of the Able One, who can correctly distinguish all things, and can also show all bodies in his own body. With the splendor of his own retinue, each beautiful body is connected to hundreds and thousands of Buddha-sons. Because he abides in the great joy of the wise, he has obtained those qualities and abides in the stainless state as it is. Therefore, he can correctly obtain those emptinesses, which are the fifth ground. For these, the Bodhisattva can obtain hundreds of thousands, even hundreds of millions of merits. From this, he can obtain ten million times the merits, and then he can obtain hundreds of millions of billions of times the merits. 1-782 Until he perfects ten trillion times, and again transforms into a thousand times. All these correct transformations can be completely obtained. Abiding in the Immovable Ground, without conceptual thought, in the three thousand great thousand worlds, in worlds as numerous as dust particles, he can obtain merits equal to the number of dust particles. The Bodhisattva abiding in the Ground of Good Intelligence, those qualities previously mentioned, can correctly obtain ten myriad dust particles of merit in countless hundreds of thousands of times. For the time being, in this tenth ground, his merits far exceed the scope of speech, and the sum of all merits beyond the reach of speech are as numerous as dust particles. In the pores, Bodhisattvas, together with countless fully enlightened Buddhas, as well as gods, demigods, and humans, can manifest in every instant. Because in the stainless sky, the radiance of the moon appears particularly bright. In the past, on the ground of generating the ten powers, you strived again. Striving to obtain the supreme state of peace in Akanishta. You have attained the ultimate of all qualities, an unparalleled state. Just as space does not differ due to the differences in containers, there is no difference caused by anything in him. 1-783 Because he has realized the equality of one taste, the virtuous one, you can comprehend all that is knowable in an instant. If quiescence is its nature, then wisdom will not enter into it. If wisdom does not enter, then it is impossible to ascertain the object of knowledge, because it is contradictory how complete ignorance can transform into knowledge. If there is no wise one, how can you show others 'it is like this'? When unborn is its nature, and wisdom is also free from arising, then, from showing things, he can realize its nature.
ས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། །ཇི་ལྟར་སེམས་ནི་གང་གི་རྣམ་པ་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་དེ་ཡིས་ཡུལ། །དེ་ཡོངས་ཤེས་པ་དེ་བཞིན་ཐ་སྙད་ཉེ་བར་བརྟེན་ནས་རིག་པ་ཡིན། །དེ་ ཡི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུ་བསོད་ནམས་ཀྱིས། །ཟིན་དང་སྤྲུལ་པ་མཁའ་གཞན་ལས་དེའི་མཐུས། །སྒྲ་གང་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཉིད་སྟོན་འབྱུང་བ། །དེ་ལས་འཇིག་རྟེན་གྱིས་ཀྱང་དེ་ཉིད་རིག །ཇི་ལྟར་རྫ་མཁན་སྟོབས་ ཆེན་ལྡན་པས་འདིར། །ཡུན་རིང་ཆེས་འབད་པས་བསྐོར་འཁོར་ལོ་ནི། །དེའི་རྩོལ་ད་ལྟར་སྐྱེས་པ་མེད་བཞིན་དུའང་། །འཁོར་ཞིང་བུམ་པ་ལ་སོགས་རྒྱུར་མཐོང་ལྟར། །དེ་བཞིན་ད་ལྟ་སྐྱེས་རྩོལ་མེད་བཞིན་དུ། ། 1-784 ཆོས་ཀྱི་བདག་ཅན་སྐུ་ཉིད་ལ་བཞུགས་དེའི། །འཇུག་པ་སྐྱེ་བོའི་དགེ་དང་སྨོན་ལམ་གྱི། །ཁྱད་པར་གྱིས་འཕངས་ལས་ཆེས་བསམ་མི་ཁྱབ། །ཤེས་བྱའི་བུད་ཤིང་སྐམ་པོ་མ་ལུས་པ། །བསྲེགས་པས་ཞི་དེ་ རྒྱལ་རྣམས་ཆོས་སྐུ་སྟེ། །དེ་ཚེ་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་འགག་པ་མེད། །སེམས་འགགས་པས་དེ་སྐུ་ཡིས་མངོན་སུམ་མཛད། །ཞི་སྐུ་དཔག་བསམ་ཤིང་ལྟར་གསལ་གྱུར་ཞིང་། །ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ཇི་བཞིན་རྣམ་མི་ རྟོག །འགྲོ་གྲོལ་བར་དུ་འཇིག་རྟེན་འབྱོར་སླད་རྟག །འདི་ནི་སྤྲོས་དང་བྲལ་ལ་སྣང་བར་འགྱུར། །ཐུབ་དབང་དུས་གཅིག་ཁོ་ནར་དེའི་རྒྱུ་མཐུན། །གཟུགས་སྐུ་གཅིག་ལ་རང་གི་སྐྱེ་གནས་སྐབས། །སྔར་འགགས་གསལ་ དང་མ་འཆོལ་བྱུང་ཚུལ་ནི། །མ་ལུས་ཀྱིས་བཀྲ་མཐའ་དག་སྟོན་པར་མཛད། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཇི་འདྲར་ཐུབ་དབང་དེ་དང་། །དེ་དག་སྐུ་སྤྱོད་མཐུ་སྟོབས་ཇི་འདྲ་དང་། །ཉན་ཐོས་དགེ་འདུན་ཇི་སྙེད་ཇི་ ལྟ་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་རྣམས་དེར་གཟུགས་ཇི་འདྲ་དང་། །ཇི་འདྲའི་ཆོས་དང་དེར་བདག་ཇི་འདྲ་དང་། །ཆོས་ཐོས་སྤྱོད་པ་གང་ལ་སྤྱད་པ་དང་། །སྦྱིན་གང་ཇི་ཙམ་དེ་དག་ལ་ཕུལ་བ། །དེ་ནི་ མ་ལུས་སྐུ་གཅིག་ལ་སྟོན་མཛད། །དེ་བཞིན་ཚུལ་ཁྲིམས་བཟོད་བརྩོན་ཏིང་འཛིན་དང་། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ཚེ་སྔར་གྱི་གནས་སྐབས་གང་། །མ་ཚང་མེད་དེ་དག་ཉིད་སྤྱོད་པ་ཀུན། །སྐུ་ཡི་བ་སྤུའི་ཁུང་བུའང་གསལ་བར་སྟོན། ། 1-785 སངས་རྒྱས་གང་དག་འདས་དང་འབྱུང་འགྱུར་གང་། །གང་དག་ད་ལྟར་ནམ་མཁའི་མཐར་ཐུག་པར། །གདངས་མཐོན་ཆོས་སྟོན་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་བཟུང་བའི། །འགྲོ་དབུགས་འབྱིན་ཞིང་འཇིག་རྟེན་བཞུགས་པ་དང་། །དང་པོའི་ཐུགས་བཟུང་ བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོའི་བར། །དེ་དག་སྤྱོད་ཀུན་དངོས་རྣམས་མིག་འཕྲུལ་གྱི། །རང་བཞིན་མཁྱེན་ནས་བདག་བཞིན་བ་སྤུ་ཡི། །ཁུང་བུར་དུས་གཅིག་ལ་ནི་གསལ་བར་སྟོན། །དེ་བཞིན་དུས་གསུམ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ དང་། །རང་རྒྱལ་འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་མ་ལུས་ཀྱི། །སྤྱོད་དང་དེ་ལྷག་སྐྱེ་བོའི་གནས་སྐབས་ནི། །ཐམས་ཅད་བ་སྤུའི་ཁུང་བུར་གཅིག་ཚེ་སྟོན། །དག་པ་འདི་ནི་བཞེད་པ་འཇུག
【現代漢語翻譯】 猶如大地一般，心如何轉變成任何形態，它就成為對境。 同樣，依靠名言概念，才能認識事物。 他的圓滿報身是功德所成就，化身和其餘的空行母，依靠他的力量。 任何聲音，只要能顯現佛法的真諦，世間就能從中領悟真理。 如同陶師以強大的力量，長久努力地旋轉輪盤。 即使現在他沒有出任何力，輪盤依然轉動，我們從中看到花瓶等事物。 同樣，現在即使沒有出任何力，具有法性的佛身依然存在。 眾生的善行和願望所產生的力量，是不可思議的。 燒盡所有作為所知之柴薪，達到寂滅，這就是諸佛的法身。 那時沒有生，也沒有滅，心識止息，他的法身顯現。 寂滅之身如意樹般顯現，如意寶珠般無分別。 爲了利益眾生，直到輪迴結束，它恒常存在。 這遠離戲論，卻又顯現。 在唯一的時間裡，爲了與能仁（釋迦牟尼佛）的因相符，在一個色身中，他自己出生的狀態。 先前寂滅和顯現，以及不混雜的出現方式，他完全清晰地示現一切。 在怎樣的佛土中，能仁（釋迦牟尼佛）存在，以及他們的身、行、力量如何。 聲聞僧團有多少、如何，菩薩們在那裡形象如何。 具有怎樣的佛法，以及那裡的眾生如何，聽聞佛法和修行應用於何處。 供養了什麼佈施，以及供養了多少，他都在一個身體上完全示現。 同樣，持戒、忍辱、精進、禪定和智慧的行為，以及先前的狀態。 所有這些行為都完整無缺地在他身體的每個毛孔中清晰地示現。 過去、未來的一切佛，以及現在遍佈虛空的一切佛。 以高昂的聲音宣講佛法，救度被痛苦所困的眾生，利益世間。 從最初發菩提心到證得菩提果之間，他們的一切行為，都如幻術般。 了知其自性，並在自己身體的每個毛孔中，同時清晰地示現。 同樣，過去、現在、未來三世的一切菩薩。 以及所有的獨覺聖者和聲聞，他們的行為以及超越這些的行為，眾生的狀態。 所有這些都在一個毛孔中同時示現，這就是清凈的願望和行持。
【English Translation】 Like the earth, whatever form the mind transforms into, it becomes the object. Similarly, relying on nominal concepts, one can recognize things. His perfect Sambhogakaya (報身) is accomplished by merit, and the Nirmanakaya (化身) and other Dakinis (空行母), through his power. Any sound that can manifest the truth of the Dharma, the world can understand the truth from it. Like a potter with great strength, spinning the wheel diligently for a long time. Even though he is not exerting any effort now, the wheel still turns, and we see vases and other things from it. Similarly, even though there is no effort now, the Dharmakaya (法身) with the nature of Dharma still exists. The power generated by the good deeds and wishes of sentient beings is inconceivable. Burning all the firewood of knowable objects, attaining peace, this is the Dharmakaya (法身) of all Buddhas. At that time, there is no birth and no death, the mind ceases, and his Dharmakaya (法身) manifests. The peaceful body appears like a wish-fulfilling tree, without discrimination like a wish-fulfilling jewel. To benefit sentient beings, it exists constantly until the end of Samsara (輪迴). This is free from elaboration, yet it appears. In a single moment, to match the cause of the Thubwang (釋迦牟尼佛), in one Rupakaya (色身), his own state of birth. The previous cessation and manifestation, and the way they appear without mixing, he clearly shows everything completely. In what kind of Buddha-field does the Thubwang (釋迦牟尼佛) exist, and how are their bodies, actions, and powers. How many Shravakas (聲聞) are there in the Sangha (僧團), and how are the Bodhisattvas (菩薩) there. What kind of Dharma do they have, and how are the beings there, where are the Dharma hearing and practice applied. What kind of offerings are made, and how much is offered, he completely shows it in one body. Similarly, the actions of morality, patience, diligence, Samadhi (禪定), and wisdom, and the previous states. All these actions are completely and clearly shown in every pore of his body. All the Buddhas of the past, future, and all the Buddhas who pervade the sky now. Speaking the Dharma in a loud voice, saving sentient beings trapped by suffering, benefiting the world. From the initial generation of Bodhicitta (菩提心) to the attainment of Bodhi (菩提果), all their actions are like illusions. Knowing their nature, and clearly showing them simultaneously in every pore of his body. Similarly, all the Bodhisattvas (菩薩) of the past, present, and future three times. And all the Pratyekabuddhas (獨覺聖者) and Shravakas (聲聞), their actions and actions beyond these, the states of sentient beings. All these are shown simultaneously in one pore, this is the pure wish and conduct.
་པ་ཡིས། །རྡུལ་གཅིག་ཡུལ་ ལ་མཁའ་གཏུགས་འཇིག་རྟེན་དང་། །འཇིག་རྟེན་མཐའ་ཡས་ཕྱོགས་ཁྱབ་རྡུལ་སྟོན་མོད། །རྡུལ་རགས་མི་འགྱུར་འཇིག་རྟེན་ཕྲ་མི་འགྱུར། །རྣམ་རྟོག་མི་མངའ་ཁྱོད་ཀྱིས་སྲིད་མཐའི་བར། །སྐད་ཅིག་དེ་རེ་རེ་ལ་སྤྱོད་ སྣ་ཚོགས། །ཇི་སྙེད་སྟོན་པ་དེ་སྙེད་འཛམ་བུ་གླིང་། །མ་ལུས་རྡུལ་གང་དེ་སྙེད་ལ་གྲངས་མེད། །གནས་དང་གནས་མིན་མཁྱེན་སྟོབས་དང་། །དེ་བཞིན་ལས་རྣམ་སྨིན་བློ་དང་། །མོས་པ་སྣ་ཚོགས་ཐུགས་ཆུད་ དང་། །སྣ་ཚོགས་ཁམས་ནི་མཁྱེན་སྟོབས་དང་། །དེ་བཞིན་དབང་མཆོག་མཆོག་མ་ཡིན། །མཁྱེན་དང་ཐམས་ཅད་དུ་འགྲོ་དང་། །བསམ་གཏན་རྣམ་ཐར་ཏིང་འཛིན་དང་། །སྙོམས་པར་འཇུག་སོགས་བློ་སྟོབས་དང་། །སྔོན་གནས་དྲན་པ་མཁྱེན་པ་དང་། ། 1-786 དེ་བཞིན་འཆི་འཕོ་སྐྱེ་བློ་དང་། །ཟག་རྣམས་ཟད་པ་མཁྱེན་སྟོབས་ཏེ། །སྟོབས་ནི་བཅུ་པོ་འདི་དག་གོ ། རྒྱུ་གང་ཞིག་ལས་གང་ཞིག་ངེས་པར་སྐྱེ་འགྱུར་བ། །དེ་ནི་དེ་ཡི་གནས་སུ་དེ་མཁྱེན་ རྣམས་ཀྱིས་གསུངས། །བཤད་པ་ལས་བཟློག་གནས་མིན་ཤེས་བྱ་མཐའ་ཡས་པ། །མཁྱེན་པ་ཐོགས་པ་སྤངས་པ་དེ་ནི་སྟོབས་སུ་བཤད། །འདོད་དང་མི་འདོད་དེ་ལས་བཟློག་དང་ཟད་དངོས་ཀྱི། །ལས་དང་དེ་ཡི་ རྣམ་སྨིན་ཤིན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ལའང་། །མཁྱེན་པ་ནུས་མཐུ་ཐོགས་མེད་སོ་སོར་འཇུག་འགྱུར་བ། །དུས་གསུམ་ཤེས་བྱ་ཁྱབ་མཛད་དེ་ནི་སྟོབས་སུ་འདོད། །འདོད་ཆགས་སོགས་ཀྱིས་འབྱུང་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་འདོད་པ་ནི། ། ཤིན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་དམན་འབྲིང་གང་ཡང་ཁྱད་འཕགས་འདོད། །དེ་ལས་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་གཡོགས་མོས་ལའང་མཁྱེན་པ་ནི། །དུས་གསུམ་འགྲོ་བ་མ་ལུས་ཁྱབ་པ་སྟོབས་ཞེས་བྱ། །སངས་རྒྱས་ཁམས་ཀྱི་རྣམ་པར་དབྱེ་ ལ་མཁས་རྣམས་ཀྱིས། །མིག་སོགས་རྣམས་ཀྱི་རང་བཞིན་གང་དེ་ཁམས་སུ་གསུངས། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་མཁྱེན་པ་མཐའ་ཡས་ཤིང་། །རྣམ་ཀུན་ཁམས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་འཇུག་སྟོབས་སུ་འདོད། །ཀུན་ཏུ་རྟོག་ སོགས་ཆེས་རྣོ་ཉིད་ནི་མཆོག་བཞེད་ལ། །འབྲིང་གནས་སྐབས་དང་རྟུལ་ཉིད་མཆོག་མིན་པར་བཤད་དང་། །མིག་ལ་སོགས་དང་ཕན་ཚུན་སྒྲུབ་ནུས་ཆུད་པ་ལ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཆགས་མེད་སྟོབས་སུ་གསུངས། ། 1-787 ལམ་འགའ་རྒྱལ་བ་ཉིད་དང་འགའ་ཞིག་རང་རྒྱལ་གྱི། །བྱང་ཆུབ་དང་ནི་ཉན་ཐོས་བྱང་ཆུབ་ཡི་དྭགས་དང་། །དུད་འགྲོ་ལྷ་མི་རྣམས་དང་དམྱལ་བ་སོགས་འགྲོ་བ། །དེ་ལ་མཁྱེན་པ་ཆགས་མེད་མཐའ་ ཡས་སྟོབས་སུ་འདོད། །འཇིག་རྟེན་མཐའ་ཡས་རྣལ་འབྱོར་བྱེ་བྲག་ལ་ཐ་དད། །བསམ་གཏན་རྣམ་ཐར་བརྒྱད་གང་ཞི་གནས་གང་དག་དང་། །སྙོམས་འཇུག་ཁྱད་པར་གང་དག་གཅིག་དང་བརྒྱད་གྱུར་པ། །དེ་ལ་མཁྱེན་ པ་ཐོགས་མེད་འདི་ནི་སྟོབས་སུ་བཤད། །ཇི་སྲིད་གཏི་མུག་དེ་སྲིད་སྲིད་གནས་འདས་བདག་དང་། །སེམས་ཅན་
【現代漢語翻譯】 以（佛）身（之威力），一微塵即可觸及所有國土和世界，無量世界遍佈各方，皆示現於一微塵中。粗大的微塵不會變小，微小的世界不會變大。您（佛）無有分別念，直至有邊際的世界盡頭，每一個剎那都有種種示現。 有多少示現，就有多少瞻部洲（Jambudvipa，人世間）。所有微塵的數量都是不可勝數的。知曉處與非處之智力，以及業與異熟之智力，理解種種意樂之智力，以及知曉種種界之智力，以及知曉勝與非勝（根）之智力，以及知曉一切去處之智力，以及知曉禪定、解脫、三摩地和等至等之智力，以及知曉宿命之智力，以及知曉死亡和轉生之智力，以及知曉諸漏已盡之智力：這便是十種智力。 從何因而生何果，智者說，此為彼之處。與所說相反的非處，以及無邊無際的所知，知曉且無礙，即稱為力。對於欲與不欲、與此相反者、以及已盡之事物，以及業及其極其多樣的異熟，知曉其能力無礙且各別運作，通達三時所知，此即稱為力。 由貪慾等生起的力，其欲求極其多樣，無論是低劣、中等還是殊勝，都可隨心所欲。對於被其他事物覆蓋的意樂，以及通達三時一切眾生，此即稱為力。精通佛界之分類者說，眼等之自性即是界。圓滿正覺者之智慧無邊無際，能通達一切界之差別，此即稱為力。 極度敏銳的遍計等被認為是殊勝，中等為暫時，遲鈍則被稱為非殊勝。通達眼等及其相互成就之能力，以及知曉一切事物且無有執著，即被稱為力。有些道路通往勝者（佛），有些通往獨覺（Pratyekabuddha，緣覺），有些通往菩薩（Bodhisattva，菩提薩埵）和聲聞（Śrāvaka，阿羅漢），有些通往餓鬼、畜生、天人以及地獄等眾生，對於這些道路的通達無礙且無邊無際，即被稱為力。 對於無量世界的瑜伽之差別，以及禪定、八解脫、寂止，以及等至之差別，無論是單一還是八種，對於這些的通達無礙，即被稱為力。只要有愚癡，就會有輪迴，眾生和...
【English Translation】 With the (Buddha's) body (power), a single dust particle can touch all lands and worlds, and countless worlds spread in all directions are shown in a single dust particle. The coarse dust does not become smaller, and the tiny world does not become larger. You (Buddha) have no discriminating thoughts, and until the end of the bounded world, there are various manifestations in every moment. As many manifestations as there are, there are as many Jambudvipas (human world). The number of all dust particles is countless. The power of knowing what is possible and impossible, the power of knowing karma and its maturation, the power of understanding various intentions, the power of knowing various realms, the power of knowing what is superior and not superior (roots), the power of knowing all destinations, the power of knowing dhyana, liberation, samadhi and samapatti, the power of knowing past lives, the power of knowing death and rebirth, and the power of knowing the exhaustion of all defilements: these are the ten powers. From what cause does what effect arise? The wise say that this is its place. The opposite of what is said, the impossible, and the infinite knowable, knowing and unobstructed, is called power. For desire and aversion, the opposite of these, and things that are exhausted, and karma and its extremely diverse maturation, knowing its ability is unobstructed and operates separately, penetrating the knowable of the three times, this is called power. The power arising from greed and so on, its desires are extremely diverse, whether inferior, medium, or superior, can be as desired. For the intentions covered by other things, and penetrating all beings of the three times, this is called power. Those who are skilled in classifying the Buddha-realm say that the nature of the eye and so on is the realm. The wisdom of the fully enlightened ones is boundless, and can penetrate all the differences of the realms, this is called power. Extremely sharp conceptualization and so on are considered superior, medium is temporary, and dullness is called non-superior. Understanding the ability of the eye and so on and their mutual accomplishment, and knowing all things without attachment, is called power. Some paths lead to the Victor (Buddha), some to the Solitary Buddha (Pratyekabuddha), some to the Bodhisattva and Śrāvaka (Arhat), some to the pretas, animals, gods and humans, and hell beings, the understanding of these paths is unobstructed and boundless, this is called power. For the differences of yoga in countless worlds, and the differences of dhyana, the eight liberations, quiescence, and samapatti, whether single or eightfold, the understanding of these is unobstructed, this is called power. As long as there is ignorance, there will be samsara, beings and...
གཞན་རེ་རེ་ཡི་སྲིད་པའི་སེམས་ཅན་ནི། །ཇི་སྙེད་དེ་སྙེད་མཐའ་ཡས་གཞིར་བཅས་ཡུལ་ཕྱོགས་ དང་། །བཅས་རྣམས་ལ་བློ་གང་དང་གང་ཡིན་སྟོབས་སུ་བཤད། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་རེ་རེའི་འཆི་འཕོ་དང་། །སྐྱེ་གང་འཇིག་རྟེན་ལ་གནས་ནམ་མཁའི་མཐར་ཐུག་དང་། །བཀྲ་མང་དེ་ལ་མཁྱེན་པ་ དུས་དེར་འཇུག་པ་ཡིས། །མ་ཆགས་རྣམ་ཀུན་ཡོངས་དག་མཐའ་ཡས་སྟོབས་སུ་འདོད། །རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་མྱུར་དུ་རྒྱལ་རྣམས་ཀྱི། །ཉོན་མོངས་དག་ནི་བག་ཆགས་དང་བཅས་འཇིག་འགྱུར་དང་། །སློབ་མ་ ལ་སོགས་ཉོན་མོངས་བློ་ཡིས་འགོག་པ་གང་། །དེ་ལ་མཁྱེན་པ་ཆགས་མེད་མཐའ་ཡས་སྟོབས་སུ་འདོད། །ནམ་མཁའ་མེད་པས་འདབ་ཆགས་ལྡོག་པར་མི་འགྱུར་གྱི། །འདི་ནི་རང་མཐུ་ཟད་པས་ལྡོག་པར་འགྱུར་དེ་བཞིན། ། 1-788 སློབ་མ་དང་བཅས་སངས་རྒྱས་སྲས་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ཡོན་ཏན་མཁའ་ལྟར་མཐའ་ཡས་མ་བརྗོད་ལྡོག་པར་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་བདག་འདྲས་ཁྱོད་ཡོན་འདི་དག་ཅི། །ཤེས་པ་དང་ནི་བརྗོད་པར་ནུས་འགྱུར་རམ། ། འོན་ཀྱང་དེ་དག་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། །བཤད་ཕྱིར་དོགས་སྤངས་ཅུང་ཞིག་ཙམ་ཞིག་སྨྲས། །ཟབ་མོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། །ཡོད་ཏན་གཞན་རྣམས་རྒྱ་ཆེ་བའོ། །ཟབ་དང་རྒྱ་ཆེའི་ཚུལ་ཤེས་པས། །ཡོན་ ཏན་འདི་དག་འཐོབ་པར་འགྱུར། །སླར་ཡང་མི་གཡོའི་སྐུ་མངའ་ཁྱོད་ཀྱིས་སྲིད་གསུམ་བྱོན་ནས་སྤྲུལ་རྣམས་ཀྱིས། །གཤེགས་པ་དང་ནི་བལྟམས་དང་བྱང་ཆུབ་ཞི་བའི་འཁོར་ལོའང་སྟོན་པར་མཛད། །དེ་ལྟར་ཁྱོད་ཀྱིས་ འཇིག་རྟེན་གཡོ་བག་སྤྱོད་ཅན་རེ་བའི་ཞགས་པ་ནི། །མང་པོས་བཅིངས་པ་མ་ལུས་ཐུགས་རྗེས་མྱ་ངན་འདས་པར་བཀྲི་བར་མཛད། །གང་ཕྱིར་འདི་ན་དེ་ཉིད་ཤེས་ལས་དྲི་མ་མཐའ་དག་སེལ་བ་ ནི། །ལྷུར་བྱེད་གཞན་མེད་ཆོས་རྣམས་དེ་ཉིད་རྣམ་འགྱུར་དབྱེ་ལའང་བསྟེན་མིན་ཞིང་། །དེ་ཉིད་ཡུལ་ཅན་བློ་གྲོས་འདི་ཡང་ཐ་དད་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པ། །དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་འགྲོ་ལ་ཐེག་ པ་མི་མཉམ་དབྱེར་མེད་བསྟན། །གང་ཕྱིར་འགྲོ་ལ་ཉེས་པ་སྐྱེད་བྱེད་སྙིགས་མ་འདི་དག་ཡོད་གྱུར་པ། །དེ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་སངས་རྒྱས་སྤྱོད་ཡུལ་གཏིང་ཟབ་ལ་འཇུག་མི་འགྱུར་ཞིང་། །བདེ་གཤེགས་གང་ཕྱིར་ཁྱོད་ལ་མཁྱེན་རབ་ཐུགས་རྗེ་ཐབས་དང་ལྷན་ཅིག་པ། ། 1-789 མངའ་དང་གང་ཕྱིར་བདག་གིས་སེམས་ཅན་དགྲོལ་ཞེས་ཁྱོད་ཀྱིས་ཞལ་བཞེས་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་མཁས་པ་རིན་པོ་ཆེ་ཡི་གླིང་དུ་ཆས་པའི་སྐྱེ་ཚོགས་ཀྱི། །ངལ་བ་ཉེར་སེལ་གྲོང་ཁྱེར་ཡིད་འོང་བར་དུ་ རྣམ་པར་བཀོད་པ་ལྟར། །ཁྱོད་ཀྱིས་ཐེག་པ་འདི་ནི་སློབ་མ་ཉེ་བར་ཞི་བའི་ཚུལ་ལ་ཡིད། །སྦྱར་ཞིང་རྣམ་པར་དབེན་ལའང་བློ་སྦྱངས་རྣམས་ལ་ལོགས་སུ་གསུངས། །བདེ་བར་གཤེགས་པ་མ་ལུས་ཕྱོགས་ ཞིང་སངས་རྒྱས་ཡུལ་དག་ན། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་གྱི་རྡ
【現代漢語翻譯】 對於每一個眾生，有多少眾生就有多少無邊的所依處和處所。 請您講述，在這些處所中，眾生的心識是怎樣的力量？ 對於每一個眾生，其死亡和轉生，以及在世間存續直至虛空邊際的情況； 以及眾多的顯現，您以智慧在何時照見？ 您以無執、圓滿清凈、無邊的力量來認知這一切。 以圓滿的智慧力，迅速地，諸佛的煩惱及其習氣得以摧毀。 而弟子等以煩惱心所能斷除的， 您以無執的無邊力量來認知。 如同沒有天空，鳥兒便無法返回； 同樣，弟子和佛子們，對於佛陀如虛空般無邊的功德，若不宣說，也會退轉。 因此，像我這樣的人，怎能知曉和述說您的這些功德呢？ 然而，因為這些是聖者龍樹（Nagarjuna）所宣說的，所以我才消除疑慮，略微談論。 深奧的是空性（Shunyata），其他的功德則廣大。 通過了解深奧和廣大的道理，就能獲得這些功德。 再次，擁有不動搖之身的您，爲了利益三界眾生而示現各種化身； 示現逝世、誕生、證悟和寂靜的法輪。 就這樣，您以慈悲將世間那些行為虛偽、被慾望的繩索緊緊束縛的眾生，全部引導至涅槃（Nirvana）。 因為在此處，從了知真諦中，能徹底清除一切垢染； 沒有其他方法能做到，諸法依賴於真諦的變異和差別。 而具有真諦之境的智慧，也不會有任何改變。 因此，您爲了眾生而宣說了不平等和無差別的乘（Yana）。 因為眾生存在著產生過患的污垢； 因此，世間眾生無法進入佛陀的甚深境界。 善逝（Sugata），因為您具有智慧、慈悲和方便（Upaya）； 並且您曾承諾要救度眾生； 因此，就像在珍寶島嶼上，爲了消除疲勞，而建造令人愉悅的城市一樣。 您爲了使弟子們的心專注于寂靜， 並且爲了那些修習禪定的人，而分別宣說了這些。 所有安樂逝者（Sugata）的凈土和佛土中， 每一個微塵中…… 其他眾生的心，無論有多少，都有無邊的基礎和處所。 請講述，在這些處所中，眾生的心是什麼樣的力量？ 每個眾生的死亡、轉世，以及在世間存在直到虛空盡頭； 以及眾多的顯現，您以智慧在何時照見？ 您以無執著、完全清凈、無邊的力量來認知。 以完全的智慧力，迅速地，諸佛的煩惱及其習氣得以摧毀。 而弟子等以煩惱心所能斷除的， 您以無執著的無邊力量來認知。 如同沒有天空，鳥兒便無法返回； 同樣，弟子和佛子們，對於佛陀如虛空般無邊的功德，若不宣說，也會退轉。 因此，像我這樣的人，怎能知曉和述說您的這些功德呢？ 然而，因為這些是聖者龍樹所宣說的，所以我才消除疑慮，略微談論。 深奧的是空性，其他的功德則廣大。 通過了解深奧和廣大的道理，就能獲得這些功德。 再次，擁有不動搖之身的您，爲了利益三界眾生而示現各種化身； 示現逝世、誕生、證悟和寂靜的法輪。 就這樣，您以慈悲將世間那些行為虛偽、被慾望的繩索緊緊束縛的眾生，全部引導至涅槃。 因為在此處，從了知真諦中，能徹底清除一切垢染； 沒有其他方法能做到，諸法依賴於真諦的變異和差別。 而具有真諦之境的智慧，也不會有任何改變。 因此，您爲了眾生而宣說了不平等和無差別的乘。 因為眾生存在著產生過患的污垢； 因此，世間眾生無法進入佛陀的甚深境界。 善逝，因為您具有智慧、慈悲和方便； 並且您曾承諾要救度眾生； 因此，就像在珍寶島嶼上，爲了消除疲勞，而建造令人愉悅的城市一樣。 您爲了使弟子們的心專注于寂靜， 並且爲了那些修習禪定的人，而分別宣說了這些。 所有安樂逝者的凈土和佛土中， 每一個微塵中……
【English Translation】 For each and every sentient being, as many sentient beings as there are, there are infinite bases and places. Please explain, in those places, what kind of power is the mind of sentient beings? For each sentient being, their death and transmigration, and their existence in the world until the end of space; And the many manifestations, when do you perceive them with wisdom? You recognize all of this with non-attachment, complete purity, and infinite power. With the power of complete wisdom, quickly, the afflictions of the Buddhas and their habitual tendencies are destroyed. And whatever disciples and others can eliminate with afflicted minds, You recognize with non-attached, infinite power. Just as without the sky, birds cannot return; Similarly, disciples and Bodhisattvas, if they do not proclaim the Buddha's virtues, which are as infinite as the sky, will regress. Therefore, how can someone like me know and describe these virtues of yours? However, because these were proclaimed by the noble Nagarjuna, I have dispelled doubts and spoken briefly. Profound is emptiness (Shunyata), while other virtues are vast. By understanding the profound and the vast, one can attain these virtues. Again, you who possess an unshakeable body, manifest various emanations to benefit the beings of the three realms; Manifesting passing away, birth, enlightenment, and the wheel of peace. Thus, with compassion, you lead all beings in the world who are deceitful and tightly bound by the ropes of desire to Nirvana. Because here, from knowing the truth, all defilements can be completely removed; There is no other way to do it, phenomena depend on the variations and differences of the truth. And the wisdom that possesses the realm of truth will not change either. Therefore, you have taught the unequal and undifferentiated vehicle (Yana) for beings. Because beings have the impurities that cause faults; Therefore, worldly beings cannot enter the profound realm of the Buddha. Sugata, because you possess wisdom, compassion, and skillful means (Upaya); And because you have promised to liberate sentient beings; Therefore, just like on a jewel island, to relieve fatigue, a delightful city is built. You have directed the minds of your disciples to peace, And you have separately taught these to those who practice meditation. In all the pure lands and Buddha-fields of the Sugatas, In every atom... The minds of other beings, however many there are, have infinite bases and places. Please explain, in those places, what kind of power is the mind of sentient beings? The death, transmigration, and existence in the world until the end of space of each sentient being; And the many manifestations, when do you perceive them with wisdom? You recognize all of this with non-attachment, complete purity, and infinite power. With the power of complete wisdom, quickly, the afflictions of the Buddhas and their habitual tendencies are destroyed. And whatever disciples and others can eliminate with afflicted minds, You recognize with non-attached, infinite power. Just as without the sky, birds cannot return; Similarly, disciples and Bodhisattvas, if they do not proclaim the Buddha's virtues, which are as infinite as the sky, will regress. Therefore, how can someone like me know and describe these virtues of yours? However, because these were proclaimed by the noble Nagarjuna, I have dispelled doubts and spoken briefly. Profound is emptiness, while other virtues are vast. By understanding the profound and the vast, one can attain these virtues. Again, you who possess an unshakeable body, manifest various emanations to benefit the beings of the three realms; Manifesting passing away, birth, enlightenment, and the wheel of peace. Thus, with compassion, you lead all beings in the world who are deceitful and tightly bound by the ropes of desire to Nirvana. Because here, from knowing the truth, all defilements can be completely removed; There is no other way to do it, phenomena depend on the variations and differences of the truth. And the wisdom that possesses the realm of truth will not change either. Therefore, you have taught the unequal and undifferentiated vehicle. Because beings have the impurities that cause faults; Therefore, worldly beings cannot enter the profound realm of the Buddha. Sugata, because you possess wisdom, compassion, and skillful means; And because you have promised to liberate sentient beings; Therefore, just like on a jewel island, to relieve fatigue, a delightful city is built. You have directed the minds of your disciples to peace, And you have separately taught these to those who practice meditation. In all the pure lands and Buddha-fields of the Sugatas, In every atom...
ུལ་རྣམས་བདོག་པར་གྱུར་པ་ཇི་སྙེད་པ། །བྱང་ཆུབ་མཆོག་རབ་དམ་པར་གཤེགས་པའི་བསྐལ་པའང་དེ་སྙེད་དེ། །འོན་ཀྱང་ཁྱོད་ཀྱི་གསང་བ་འདི་ནི་ བསྙད་བགྱི་མ་ལགས་སོ། །རྒྱལ་བ་ཇི་སྲིད་འཇིག་རྟེན་མཐའ་དག་མཆོག་ཏུ་རབ་ཞི་བར། །འགྲོ་བ་མིན་ཞིང་ནམ་མཁའ་རྣམ་འཇིག་འགྱུར་མིན་དེ་སྲིད་དུ། །ཤེས་རབ་ཡུམ་གྱིས་བསྐྱེད་པ་ཁྱོད་ལ་ཐུགས་ བརྩེ་མ་མ་ཡིས། །ཚུལ་ལུགས་བྱེད་པས་རབ་ཏུ་ཞི་བར་འགྱུར་བ་གང་ལ་མངའ། །གཏི་མུག་སྐྱོན་གྱིས་འཇིག་རྟེན་ཁ་ཟས་དུག་བཅས་ཟ་བ་ཡི། །སྐྱེ་བོ་ཉིད་ཀྱི་ནང་མི་དེ་ལ་ཁྱོད་བརྩེ་ ཇི་ལྟ་བ། །དེ་ལྟར་དུག་ཟོས་ཉེན་པའི་བུ་ལ་མ་ཡི་སྡུག་བསྔལ་མིན། །དེས་ན་མགོན་པོ་མཆོག་ཏུ་རབ་ཞིར་གཤེགས་པར་འགྱུར་མ་ལགས། །གང་གི་ཕྱིར་ན་མི་མཁས་དངོས་དང་དངོས་མེད་པར་ཞེན་པ་ཡི་བློ་ཅན་གྱིས། ། 1-790 སྐྱེ་དང་འཇིག་གནས་སྐབས་དང་སྡུག་དང་མི་སྡུག་བྲལ་ཕྲད་ཀྱིས་བསྐྱེད་སྡུག་བསྔལ་དང་། །སྡིག་ཅན་འགྲོ་བ་འཐོབ་པ་དེ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་ཐུགས་བརྩེའི་ཡུལ་དུ་རབ་དོང་བས། །བཅོམ་ལྡན་ཐུགས་རྗེས་ཁྱོད་ཐུགས་ ཞི་ལས་བཟློག་པས་ཁྱོད་ལ་མྱ་ངན་འདས་མི་མངའ། །ལུགས་འདི་དགེ་སློང་ཟླ་གྲགས་ཀྱིས། །དབུ་མའི་བསྟན་བཅོས་ལས་བཏུས་ནས། །ལུང་ཇི་བཞིན་དང་མན་ངག་ནི། །ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བརྗོད་པ་ཡིན། །འདི་ ལས་གཞན་ན་ཆོས་འདི་ནི། །ཇི་ལྟར་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ། །འདིར་འབྱུང་ལུགས་ཀྱང་གཞན་ན་ནི། །མེད་ཅེས་མཁས་རྣམས་ངེས་པར་མཛོད། །ཀླུ་སྒྲུབ་བློ་མཚོ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེའི་ཁ་དོག་གིས་འཇིགས་པས། ། སྐྱེ་བོས་ལུགས་བཟང་གང་དག་རྒྱང་རིང་སྤངས་པས་དེ་ཡི་ཚིག །ལེའུར་བྱས་པའི་ཁ་འབུས་ཀུ་མུ་ཏ་ཁ་ཕྱེ་བའི་ཆུས། །ད་ལྟ་ཟླ་བ་གྲགས་པ་རེ་རྣམས་རབ་ཏུ་སྐོང་བར་བྱེད། །དེ་ཉིད་ བཤད་ཟིན་ཟབ་མོ་འཇིགས་རུང་འདི་ནི་སྔོན་གོམས་ཉིད་ལས་སྐྱེ་བོ་ཡིས། །ངེས་པར་རྟོགས་འགྱུར་འདི་ནི་གསན་རྒྱ་ཆེ་ཡང་གཞན་གྱིས་ཐུགས་སུ་ཆུད་མི་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་ཚུལ་ལུགས་རང་བློས་སྦྱར་བ་ འདི་དག་མཐོང་ནས་བདག་ཏུ་བརྗོད་པ་ཡི། །གཞུང་ལུགས་རྣམས་ལྟར་གཞན་ལུགས་བཞེད་གཞུང་འདི་ལས་གཞན་ལ་དགའ་བློ་དོར་བར་བྱ། །སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ལུགས་བཟང་བསྙད་ལས་བདག་གིས་བསོད་ནམས་ཕྱོགས་ཀྱི་མཐར། ། 1-791 ཁྱབ་ཅིང་ཡིད་མཁའ་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་སྔོར་སྟོན་ཀའི་རྒྱུ་སྐར་ལྟར་དཀར་བའམ། །སེམས་ཀྱི་སྦྲུལ་ལ་གདེངས་ཀའི་ནོར་བུ་དང་འདྲ་གང་ཞིག་ཐོབ་པ་དེས། །འཇིག་རྟེན་མ་ལུས་དེ་ཉིད་རྟོགས་ནས་མྱུར་དུ་ བདེ་གཤེགས་སར་བགྲོད་ཤོག །དབུ་མ་ལ་འཇུག་པ་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཚུལ་གསལ་བར་བྱེད་པ། སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པ་ཐེག་པ་མཆོག་ལ་ཐུགས་གཞོལ་བ། མི་འཕྲོགས་པའི་མཁྱེན་རབ་དང་ ཐུགས་རྗེ་མངའ་བ། རི་མོར་བྲིས་པའི་བ་དྲུས་མ་ལས་འོ་མ་བཞོས་པ
【現代漢語翻譯】 有多少劫你擁有眾生，就有多少劫你前往殊勝的菩提， 然而，你的秘密是不應被講述的。 只要勝者完全寂靜於一切世間，只要眾生不滅、虛空不毀， 般若之母所生的你，慈愛的母親以何種方式使你獲得寂靜？ 愚癡之過使世間之人食用有毒的食物，你對自己的家人是怎樣的慈愛？ 就像母親不忍看到誤食毒藥的孩子受苦一樣，所以怙主你不會趨向完全的寂靜。 因為不智之人執著于有和無，生、滅、住的階段，以及苦與不苦、離與合所生的痛苦， 以及獲得罪惡的境地，因此世間完全是慈悲的對象。 薄伽梵（Bhagavan，世尊）的慈悲使你從寂靜中返回，所以你不會涅槃。 此理是比丘月稱（Chandrakirti）從《中觀論》（Madhyamaka Shastra）中摘錄，如實地講述了經文和口訣。 除了這些，此法本不存在，智者們應確信，此處的出現方式在其他地方是沒有的。 龍樹（Nagarjuna）的智慧之海，其廣闊令人生畏，眾生因遠離正道而捨棄了他的話語。 如今，月稱以章節的形式，用蓮花盛開之水，來圓滿這些話語。 這個已講述的甚深而可怖之法，唯有通過前世的熏習才能領悟，即使廣為聽聞，他人也難以理解。 因此，看到這些隨自己心意而造作的道理，應捨棄對其他宗派的喜愛，只堅持本宗的觀點。 憑藉宣說導師龍樹的正道，我所獲得的福德，愿它遍及一切處， 愿它像秋天的星辰一樣潔白，驅散心中的煩惱，或者像心之蛇上的如意寶珠。 愿憑藉它，一切世間都能領悟真諦，迅速到達善逝（Sugata，佛陀）的境界！ 《入中論》（Madhyamakavatara）闡明甚深和廣大的道理，是導師月稱所著，他傾心於大乘，擁有無礙的智慧和慈悲，如同從圖畫中的母牛身上擠出牛奶。
【English Translation】 As many aeons as you possess beings, so many aeons you go to the supreme Bodhi, However, this secret of yours should not be told. As long as the Victorious One is completely pacified in all the worlds, as long as beings do not perish and space is not destroyed, By what means does the mother of wisdom, your loving mother, make you attain peace? Because of the fault of delusion, beings in the world eat poisonous food, how is your love for your own family? Just as a mother cannot bear to see her child suffer from eating poison, so the Protector, you will not go to complete peace. Because the unwise are attached to existence and non-existence, the stages of birth, death, and abiding, and the suffering born from pleasure and displeasure, separation and union, And because of obtaining sinful states, the world is completely an object of compassion. The compassion of the Bhagavan (Blessed One) turns you back from peace, so you do not have Nirvana. This reasoning is extracted by the Bhikshu Chandrakirti from the Madhyamaka Shastra (Treatise on the Middle Way), and the scriptures and oral instructions are spoken as they are. Apart from these, this Dharma does not exist, and the wise should be certain that the way it appears here does not exist elsewhere. The ocean of wisdom of Nagarjuna, whose vastness is frightening, beings have abandoned his words by abandoning the good path. Now, Chandrakirti, in the form of chapters, uses the water of blooming lotuses to fulfill these words. This profound and terrifying Dharma that has been spoken can only be understood through the habituation of previous lives, and even if it is widely heard, others will not be able to comprehend it. Therefore, seeing these reasons fabricated according to one's own mind, one should abandon the love for other doctrines and only adhere to the views of one's own school. By virtue of proclaiming the good path of the teacher Nagarjuna, may the merit I have obtained spread everywhere, May it be as white as the stars in autumn, dispelling the afflictions of the mind, or like the wish-fulfilling jewel on the snake of the mind. May all beings in the world, through it, realize the truth and quickly reach the state of the Sugata (Buddha)! The Madhyamakavatara (Entering the Middle Way) clarifies the profound and vast reasons, written by the teacher Chandrakirti, who is devoted to the Mahayana, possessing unobstructed wisdom and compassion, like milking milk from a painted cow.
ས་བདེན་པར་ཞེན་པ་བཟློག་པར་མཛད་པས་སྦྱར་བ་རྫོགས་སོ།། །། ཁ་ཆེའི་ཡུལ་གྱི་གྲོང་ཁྱེར་དཔེ་མེད་ཀྱི་དབུས། རིན་ཆེན་ སྦས་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ། ཁ་ཆེའི་རྒྱལ་པོ་དཔལ་འཕགས་པ་ལྷའི་སྐུ་རིང་ལ། རྒྱ་གར་གྱི་མཁན་པོ་ཏི་ལ་ཀ་དང་། བོད་ཀྱི་ལོ་ཙྪ་བ་བནྡེ་པ་ཚབ་ཉི་མ་གྲགས་ཀྱིས་ཁ་ཆེའི་ དཔེ་དང་མཐུན་པར་བསྒྱུར། ཕྱིས་ར་ས་ར་མོ་ཆེར་རྒྱ་གར་གྱི་མཁན་པོ་ཀརྣ་ཀ་ཝརྨ་དང་། ལོ་ཙྪ་བ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཉི་འོག་ཤར་ཕྱོགས་པའི་དཔེ་དང་གཏུགས་ཤིང་ལེགས་པར་བཅོས་ཏེ་གཏན་ ལ་ཕབ་པའོ།། །།འདིར་འགྲེལ་པའི་མཛད་བྱང་དང་། འགྱུར་བྱང་གི་སྟེང་ནས་ཐུན་མོང་བ་རྣམས་བཀོད་པ་ནི། རྩ་བ་ལོགས་སུ་བསྒྱུར་བ་དང་འགྲེལ་པའི་ནང་གི་རྩ་བ་གཉིས་སྦྱར་ནས་ཞུས་དག་བྱས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ།།
【現代漢語翻譯】 爲了遣除對地執著實有而造的釋論圓滿了。在克什米爾地方的無等城市中央，珍寶隱藏的寺廟中，克什米爾國王吉祥聖天在位期間，由印度的堪布（Khenpo，住持）提洛迦和藏地的譯師班智達帕擦尼瑪扎按照克什米爾的範本翻譯。後來在拉薩熱摩且寺，由印度的堪布卡納卡瓦瑪和譯師本人對照尼奧夏普地區的範本，進行了完善的修訂並最終確定。這裡將註釋的作者署名和翻譯署名中相同的部分列出，是因為將根本頌單獨翻譯，然後與註釋中的根本頌合併校對後進行整理的緣故。
【English Translation】 The commentary composed to dispel attachment to the reality of the earth is complete. In the center of the unparalleled city of Kashmir, in the temple where jewels are hidden, during the reign of the Kashmiri King Palpawa Lha (Glorious Holy God), it was translated by the Indian Khenpo (abbot) Tilaka and the Tibetan translator Bande Patsab Nyima Drak, according to the Kashmiri exemplar. Later, at Rasa Ramoche Temple, it was carefully revised and finalized by the Indian Khenpo Karnakavarma and the same translator, comparing it with the exemplar from the Niokshapa region. Here, the common elements from the colophon of the commentary and the colophon of the translation are listed, because the root text was translated separately and then collated with the root text within the commentary for editing purposes.