shakyachogden1714_大手印顯明論梵輪摧他慢.g2.0f
大班智達釋迦確丹教言集skc122ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཚངས་པའི་འཁོར་ལོས་གཞན་བློའི་དྲེགས་པ་ཉམས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 17-14-1a ༄༅། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཚངས་པའི་འཁོར་ལོས་གཞན་བློའི་དྲེགས་པ་ཉམས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། ༄། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཤན་འབྱེད་བཞུགས། ༄༅། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཚངས་པའི་འཁོར་ལོས་གཞན་བློའི་དྲེགས་པ་ཉམས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 17-14-1b ༄༅༅། །སྭསྟི། དགེ་ལེགས་སུ་བགྱི་བ་གྲུབ་པར་གྱུར་ཅིག །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཚངས་པའི་འཁོར་ལོས་གཞན་བློའི་དྲེགས་པ་ཉམས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ། རང་བཞིན་རྣམ་དག་རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བློ། །གློ་བུར་དྲི་མའི་ཚོགས་དང་མ་འདྲེས་པ། །དུས་རྣམས་རྟག་ཏུ་ཀུན་ལ་བཞུགས་གྱུར་པ། །གཡོ་མེད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །དེ་ཡིས་རང་བཞིན་གསལ་བར་རྟོགས་དཀའ་བ། །བརྗོད་དང་རྟོག་པའི་ཡུལ་ལས་འདས་གྱུར་ཀྱང་། །མཛུབ་མོས་ནམ་མཁའ་མཚོན་པ་ཇི་བཞིན་དུ། །ཕྱོགས་ཙམ་བརྗོད་ལ་དེང་འདིར་སྤྲོ་བ་སྐྱེས། །སངས་རྒྱས་དང་ནི་སེམས་ཅན་དང་། །སྲིད་དང་མྱ་ངན་འདས་པ་དང་། །སྔགས་དང་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །གྲུབ་མཐའ་ཀུན་ལ་ཐུན་མོང་དུ། །བཞུགས་ཀྱང་བརྡའ་འཕྲོད་ཆེས་དཀའ་བས། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ལ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་མཚན་གསོལ་ནས། །གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་ཆེར་གྲགས་པ། །དེ་ཉིད་མདོ་ཙམ་གསལ་བ་བྱ། ། 17-14-2a དེ་ལྟར་མཆོད་པ་བརྗོད་པ་དང་། །རྩོམ་པར་དམ་བཅའ་སྔོན་བཏང་ནས། །ཟླ་འོད་གཞོན་ནུའི་རང་རྩལ་གྱིས། །བཏོན་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ། །རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། །ངོས་འཛིན་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་དང་། །མཉམ་པར་འཇོག་ལུགས་གསལ་པོ་དང་། །བརྒལ་ལན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པའོ། །དང་པོར་བཤད་བྱ་གང་ཡིན་པ། །རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་མ་བཤད་ན། །གཞན་གྱི་ཀླན་ཀ་མ་བཟོད་པའི། །ཅལ་ཅོལ་དབྱངས་སུ་ལེན་པ་མཐོང་། །སྤྱིར་ནི་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་གཞུང་ལས། །དེར་བཤད་དེ་དང་བླ་མེད་ལས། །གང་བཤད་རྣམ་གྲངས་མང་པོ་དང་། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ངེས་དོན་དུ། །བཤད་པ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་གྱུར་པའི། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ལ། །དུས་འདིར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཞེས་གསུང་། །དེ་ཕྱིར་ཕྱོགས་སུ་ཆད་པ་མེད། །འདི་དོན་རྟོགས་ནས་ཕར་ཕྱིན་དང་། །སྔགས་ནས་གསུངས་པའི་ངེས་དོན་གྱི། །རྟོགས་བྱེད་ཐབས་ལམ་སོ་སོ་བ། །གང་དུ་ཞུགས་ཀྱང་མཆོག་ཉིད་འགྱུར། །བཤད་པའི་སྲོལ་རྣམས་སོ་སོ་བ། །དེར་མ་ཞུགས་ཀྱང་འདི་ཁོ་ན། །གཅིག་པུས་སོ་སོ་རང་རིག་པའི། །ཡེ་ཤེས་མཐོང་བའི་ལམ་ཉིད་འཐོབ། །བསོད་ནམས་ཚོགས་ཚུལ་ལོགས་ཤིག་ཏུ། །རྣམ་པར་གཞག་ནས་ལྟ་བ་འདི། །ཁོ་ན་རྟོགས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ།
【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹（釋迦確丹，一位偉大的學者）教言集skc122《大手印光明論——摧伏他宗傲慢之梵天法輪》 《大手印光明論——摧伏他宗傲慢之梵天法輪》 大手印辨析 《大手印光明論——摧伏他宗傲慢之梵天法輪》 吉祥圓滿！ 《大手印光明論——摧伏他宗傲慢之梵天法輪》： 自性清凈圓滿佛之智， 不雜客塵垢染之眾聚， 時時處處恒常皆安住， 無動大手印前敬頂禮。 彼之自性明晰甚難悟， 雖超言說分別之境域， 猶如以指指點虛空般， 今於此處略述生歡喜。 佛陀以及諸有情眾生， 輪迴以及寂滅涅槃等， 真言以及波羅蜜多等， 一切宗派之中皆共通， 然難通達其真實密意， 心之自性光明澄澈者， 名之為大手印而廣稱， 于雪域藏地盛行弘揚。 略述彼之少分精要義。 如是供養讚頌與立誓， 先已陳述完畢之後矣， 以如皓月童子之自力， 所著大手印之論著中， 廣說種種差別之分析， 攝略指示認知之要點， 以及明晰安住之方法， 並以辯駁方式而闡釋。 首先若未辨析當說義， 則將難忍他人之責難， 徒勞無益空發喧囂聲。 總的來說瑜伽續部經典， 以及其中所說之內容， 還有無上瑜伽之教義， 所說種種名相與類別， 以及波羅蜜多之真義， 普遍涵蓋一切諸法者， 心之自性光明澄澈者， 此時稱之為大手印也。 因此此法不墮于偏頗。 若能通達此中之意義， 則從般若以及密咒中， 所說一切真實之密意， 無論進入何種之方便道， 皆能轉為殊勝之妙道也。 種種不同之闡釋傳統， 即便未曾涉足於其中， 僅憑此法唯一之途徑， 亦能獲得各自證自明， 親見本覺智慧之正道。 縱然將積資方式另立， 僅將此見作為其支分，
【English Translation】 Collection of Instructions by the Great Scholar Shakya Chokden (Shakya Chokden, a great scholar) skc122 'The Treatise Illuminating Mahamudra—The Wheel of Brahma Subduing the Pride of Others' Minds' 'The Treatise Illuminating Mahamudra—The Wheel of Brahma Subduing the Pride of Others' Minds' Mahamudra Analysis 'The Treatise Illuminating Mahamudra—The Wheel of Brahma Subduing the Pride of Others' Minds' May auspiciousness and virtue be accomplished! 'The Treatise Illuminating Mahamudra—The Wheel of Brahma Subduing the Pride of Others' Minds': The wisdom of the self-nature pure and complete Buddha, Unmixed with the multitude of adventitious stains, Always and everywhere constantly abiding, I prostrate before the great, unwavering Mahamudra. Its nature is very difficult to understand clearly, Although it transcends the realm of words and concepts, Just as pointing to the sky with a finger, Today I am delighted to describe a small part of it here. Buddhas and all sentient beings, Samsara and the peace of Nirvana, Mantras and Paramitas, Are common to all schools, But it is difficult to understand their true meaning, The clear light of the mind's own nature, Is widely known as Mahamudra, And is prevalent in the snowy land of Tibet. I will briefly describe a small part of its essence. Thus, offering praise and making vows, Have been stated in advance, In the treatise on Mahamudra written by the power of the young moon, A detailed explanation of the various differences, A concise indication of the key points of recognition, And a clear method of abiding, And an explanation in the form of refutation. First, if the meaning to be explained is not analyzed, It will be difficult to endure the criticism of others, And it will be in vain to make a noisy sound. In general, the Yoga Tantra scriptures, And the content described therein, As well as the teachings of Anuttarayoga, The various terms and categories mentioned, And the true meaning of the Paramitas, Universally encompassing all phenomena, The clear light of the mind's own nature, Is now called Mahamudra. Therefore, this Dharma does not fall into bias. If one can understand the meaning of this, Then from the Prajna and the Mantras, All the true meanings that are spoken, No matter which path of means one enters, It can be transformed into a supreme path. The various traditions of explanation, Even if one has not set foot in them, By this method alone, One can obtain the self-illuminating, The direct path to seeing primordial wisdom. Even if the method of accumulating merit is established separately, Only taking this view as its branch,
།སྦྱོར་དང་སྔོན་འགྲོ་གཞན་མི་དགོས། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་ལྟ་བ་འདི། །ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར། །ཐོས་བསམ་དང་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི། །སྒོམ་བྱུང་བློ་ཡིས་དེ་མ་ 17-14-2b འཇལ། །གལ་ཏེ་གང་གིས་རྟོགས་ཤེ་ན། །སྔ་མའི་ལས་འཕྲོ་བདག་པོའི་རྐྱེན། །བླ་མར་མོས་པའི་དམིགས་རྐྱེན་དང་། །ཤེས་རིག་སྔ་མའི་ཉེར་ལེན་ལས། །དེ་མ་ཐག་པའི་མངོན་སུམ་འབྱུང་། །དེ་ཕྱིར་འདི་ལ་ཚོགས་ལམ་དུ། །ཐོས་བསམ་བྱེད་དང་སྦྱོར་ལམ་དུ། །དོན་སྤྱི་ཙམ་ཞིག་མཐོང་ཞེས་པའི། །དབྱེ་བ་མཛད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །མངོན་སུམ་མཐོང་བའི་འཕགས་ལམ་ལ། །དབྱེ་བ་མེད་པ་ཉིད་དགོངས་ནས། །ས་ལམ་དབྱེ་བ་མེད་གསུངས་མོད། །ཐབས་ལ་སྐུར་འདེབས་མ་ཡིན་ནོ། །ཟླ་འོད་གཞོན་ནུས་གང་མཁྱེན་པའི། །ལྟ་བ་ཚོགས་སུ་འཆད་པ་ན། །ཐོག་མར་སྤྲོས་པ་གཅོད་པའི་ཚུལ། །ཀླུ་སྒྲུབ་གཞུང་བཞིན་འཆད་མི་བཞེད། །གཟུང་འཛིན་རྟོག་པ་འགོག་པའི་ཚུལ། །ཐོགས་མེད་གཞུང་བཞིན་འཆད་མི་དགོས། །ངེས་དོན་རང་རིག་རང་གསལ་ལ། །ཉམས་མྱོང་ཚད་དུ་མ་འཁྱོལ་ན། །སྔགས་ལས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་རྟོགས་པ། །གོལ་ས་ཉིད་དུ་ལྷུང་བར་དོགས། །དེ་བས་ཀུན་ལ་ཁྱབ་བྱེད་དུ། །འཇུག་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །སྔ་མ་བཞིན་དུ་རྟོགས་བྱས་ནས། །དེ་ལ་རྟོགས་པ་བརྟན་མི་བརྟན། །བརྟག་པར་བྱ་སྟེ་མི་བརྟན་ན། །ཤིང་རྟའི་སྲོལ་གཉིས་ལས་བྱུང་བའི། །གཟུང་འཛིན་སྤྲོས་པ་འགོག་པའི་ཚུལ། །གོམས་པར་བྱས་ཀྱང་མི་འགལ་མོད། །བརྩོན་འགྲུས་ཅན་གྱིས་སྔར་རྟོགས་པ། །དེ་ཉིད་སྤོང་བའི་འདུ་བྱེད་ཀྱིས། །ཚུལ་བཞིན་གོམས་པར་བྱེད་པ་དང་། །རྗེ་ཐོབ་རྟེན་འབྲེལ་སྣ་ཚོགས་པ། །སྣང་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡིས། །འཛིན་མེད་ཉིད་དུ་གོམས་བྱེད་པ། །དེ་ཉིད་ཆོས་འདིའི་གཙོ་བོར་འཆད། །སྔར་བཤད་རྟོགས་པ་བརྟན་གྱུར་ནས། །གསང་སྔགས་ལམ་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །རྟོགས་པའི་ཐབས་གང་ཡིན་པ་ལ། །འཇུག་པར་བྱའི་མི་བརྟན་པར། །ཞུགས་ན་ཉེས་པའི་ཚོགས་འཕེལ་བས། །བག་ཡོད་ཉིད་དུ་གདམས་པ་ཡིན། །ཟླ་འོད་གཞོན་ནུའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་ཞེས་བྱ་བའི། །སྨན་དང་ལ་ 17-14-3a བར་བཤད་པ་དེ། །ངོས་འཛིན་ཚུལ་ལ་ལ་ལ་དག །གནས་ལུགས་དང་ནི་ཐབས་ལམ་ལས། །མངོན་འགྱུར་གཉིས་སུ་འབྱེད་ཅེས་ཟེར། །འདི་ནི་གཞན་དག་གིས་རྒོལ་བའི། །ཀླན་ཀ་མ་བཟོད་དབྱངས་སུ་བླངས། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་ལུགས་དེ་ཡི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ལ་སངས་རྒྱས་པའི། །ཆེན་པོ་གསུམ་གྱིས་མ་རེག་པས། །ཁྱད་པར་འཕགས་པ་ཡིན་ཞེས་གསུངས། །དེ་ལ་ཁ་ཅིག་འདི་སྙམ་དུ། །ཆེན་པོ་གསུམ་གྱིས་མ་རེག་པ། །ཁྱད་པར་མི་འཕགས་ཆོས་ཉིད་དུ། །འགྱུར་ཞེས་དོགས་པ་དེ་བསམ་བྱ། །རིགས་པས་དཔྱད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །མེད་དགག་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ནི། །ཡུལ་དུ་བྱེད་པ་སྒྲ་རྟོག་ལས། །མ་འདས་ཕྱིར་ན་དེ་མི་ར
【現代漢語翻譯】 不需要任何準備或前行。為什麼呢？因為這個見地，超越了語言的表達。它無法通過聽聞、思考或世俗的禪修所產生的智慧來衡量。 如果有人證悟了它，那是因為前世的業力成熟，以及對上師的虔誠，作為一種助緣，再加上前世智慧的積累。因此，直接的證悟會立即顯現。 因此，對於這個見地，沒有必要在資糧道上進行聽聞和思考，或者在加行道上僅僅看到一些普遍的意義。持有這種區分是不正確的。考慮到在直接證悟的聖道上沒有區分，所以說沒有階梯式的道。但這並不是對方便的否定。 當月光童子（旃陀羅吉爾提，Candrakirti）解釋他所理解的見地時，他不希望像龍樹（Nāgārjuna）那樣，首先通過消除戲論來解釋，也不需要像無著（Asanga）那樣，通過阻止能取和所取的概念來解釋。 如果對於自生覺性（self-awareness）的真實意義，沒有足夠的經驗，那麼誤解大手印（Mahāmudrā）比密宗更高，可能會導致誤入歧途。因此，爲了普遍地進入大手印，應該像以前一樣去理解它。 然後，檢查對它的理解是否穩定。如果不穩定，那麼通過熟悉由木車二軌（指唯識宗和中觀宗）產生的能取和所取的戲論的消除，也是可以的。然而，一個有毅力的人，應該通過放棄先前理解的努力，來正確地熟悉它。並且，通過各種吉祥的緣起，以及將顯現的事物視為沒有執著的，來熟悉它。這被認為是此法的主要內容。 如果先前所說的理解已經穩定，那麼進入密宗道的大手印的證悟方法是可以的。如果不穩定就進入，會增加錯誤的積累，所以要謹慎。這是忠告。 關於月光童子的大手印，被稱為『白法唯一道』的解釋，有些人將它區分為安立和方法兩個方面。這引起了其他人的反對，他們提出了無法容忍的批評。為什麼呢？因為他們說，這個法的大手印沒有被三位偉人所觸及，所以是卓越的。對此，有些人可能會想，沒有被三位偉人觸及，是否會變成一種不卓越的法性？應該思考這個問題。 通過推理分析的空性，就像虛空一樣，是一種概念上的否定，仍然沒有超越語言和概念，因此它不是卓越的。
【English Translation】 There is no need for any preparation or preliminaries. Why? Because this view transcends verbal expression. It cannot be measured by the wisdom arising from hearing, thinking, or worldly meditation. If someone realizes it, it is because of the ripening of past karma, and devotion to the guru as a contributing factor, plus the accumulation of past wisdom. Therefore, direct realization will immediately arise. Therefore, for this view, there is no need to engage in hearing and thinking on the path of accumulation, or to merely see some general meaning on the path of joining. It is incorrect to hold such distinctions. Considering that there is no distinction on the path of the noble ones who directly realize it, it is said that there are no gradual paths. But this is not a negation of skillful means. When Candrakirti (ཟླ་འོད་གཞོན་ནུ, ) explains the view as he understands it, he does not wish to explain it like Nāgārjuna (ཀླུ་སྒྲུབ་, ) by first severing elaboration, nor is it necessary to explain it like Asanga (ཐོགས་མེད་, ) by stopping the concepts of grasper and grasped. If there is not enough experience of the true meaning of self-awareness, misunderstanding Mahāmudrā (ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ, Great Seal) as being higher than tantra may lead to falling into error. Therefore, in order to universally enter Mahāmudrā, one should understand it as before. Then, examine whether the understanding of it is stable. If it is not stable, then becoming familiar with the stopping of the elaboration of grasper and grasped, which arises from the two chariots (referring to the Yogācāra and Madhyamaka schools), is also not contradictory. However, a diligent person should correctly familiarize themselves with it by making an effort to abandon the previously understood. And, through various auspicious coincidences, and by familiarizing oneself with seeing appearances as without grasping by conceptual thought. This is said to be the main point of this Dharma. If the previously explained understanding has become stable, then entering the means of realizing the Mahāmudrā of the secret mantra path is possible. If one enters without it being stable, it will increase the accumulation of faults, so be mindful. This is the advice. Regarding the explanation of Candrakirti's Mahāmudrā, called 'White Dharma Single Path,' some distinguish it into two aspects: establishment and method. This has caused opposition from others, who have raised intolerable criticisms. Why? Because they say that the Mahāmudrā of this Dharma has not been touched by the three great ones, so it is excellent. To this, some might think, would not being touched by the three great ones turn into a non-excellent Dharma nature? This question should be considered. Emptiness analyzed through reasoning, like space, is a conceptual negation that still has not transcended language and concepts, therefore it is not excellent.
ུང་། །འདིར་བཤད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །མངོན་དུ་བྱེད་པ་སྔགས་ལམ་ལ། །ངེས་པར་ལྟོས་པ་མིན་ཕྱིར་ཡང་། །སྔགས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་འདིར་མི་འཆད། །རྫོགས་པ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །མངོན་དུ་འགྱུར་བ་སྦྱོར་བ་དང་། །སྟ་གོན་མང་པོས་བསྒྲུབས་པའི་ཕྱིར། །དེ་ཡང་འདིར་འཆད་མ་ཡིན་ནོ། །བློས་བྱས་སྤྲོས་པ་མང་པོ་ཡིས། །རྣམ་པར་གཡེང་ལ་མ་རེག་པར། །རྐྱེན་གསུམ་ཙམ་ལས་མངོན་འགྱུར་བའི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཕར་ཕྱིན་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་ཡི། །ངེས་དོན་གཟུང་འཛིན་ལས་གྲོལ་བའི། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་གང་བཤད་དང་། །བླ་མེད་ཐེག་པའི་ཨེ་ཝཾ་དང་། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྟོང་ཉིད་དང་། །དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ལ་སོགས་པའི། །ངོ་བོ་ངོས་འཛིན་འདི་ལས་གཞན། །ཡོད་པ་མིན་ཡང་རང་རང་གི །ཐབས་ལས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ན། །མིང་འདོགས་གཞན་དང་གཞན་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་སྒམ་པོ་པས་གསུངས་པ།། ང་ཡི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཡི། །ངོས་འཛིན་རང་གི་རིག་པ་སྟེ། །གཞུང་ནི་རྒྱུད་བླའི་བསྟན་བཅོས་ཞེས། །གསུངས་པའི་དགོངས་པ་དཔྱད་པ་ན། །མངའ་བདག་རྒྱལ་སྲས་མཻ་ཏྲི་ལས། །བརྒྱུད་པ་དེའི་ངོས་ 17-14-3b འཛིན་ནི། །རྒྱུད་བླའི་གཞུང་དུ་གསལ་བ་དང་། །དེ་གོམས་བྱས་པ་ལས་བྱུང་བའི། །ལམ་གྱི་རིམ་པ་ཆོས་དང་ནི། །ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ཡི། །ལུང་ལས་རྟོགས་པར་བྱ་ཞེས་དགོངས། །རྒྱུད་བླར་བཤད་པ་གང་ཞེ་ན། །དྲི་མ་རྣམ་དགུས་བསྒྲིབས་པ་ཡི། །དཔེ་བསྟན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཁམས། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ། །མཁའ་བཞིན་འགྱུར་བ་མེད་ལ་བཤད། །འདི་ནི་གཞི་དུས་མ་དག་དང་། །ལམ་དུས་ཕྱོགས་གཅིག་དག་པ་དང་། །འབྲས་དུས་ཐམས་ཅད་དག་པ་སྟེ། །གསུམ་པོ་འདི་ཡིས་མ་ཁྱབ་པའི། །ཆོས་གང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པོའི་རང་བཞིན་ཁྱད་མེད་ཀྱང་། །གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་ནི། །འཁྲུལ་སྣང་བག་ཆགས་མ་དག་པའི། །འཇིག་རྟེན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་བློ་ཡི། །སྣང་ཚུལ་དག་ལ་ལྟོས་ནས་ཕྱེ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཁམས་གང་ལ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་མཚན་གསོལ་བ། །གང་འདི་དྲི་མའི་སྦྱང་གཞི་ལ། །སྦྱང་བྱའི་དྲི་མ་རྣམ་དགུ་པོ། །སྦྱོང་བྱེད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དེ། །རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྦྱངས་པས། །སྦྱང་འབྲས་གཙང་བདག་བདེ་སོགས་ཀྱི། །ཡོན་ཏན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་འབྱུང་། །ཡོན་ཏན་འདི་དག་རྗེས་མཐུན་པ། །གནས་སྐབས་མཐོང་བའི་ལམ་གནས་སྟེ།།བདག་དང་བདག་མེད་སྤྲོས་པ་དག །ཉེ་བར་ཞི་བའི་བདག་མཐོང་ནས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་སྙིང་མཐོང་བའི་ཕྱིར། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཐོང་བར་བཤད། །རྟོགས་ཏེ་སླར་ལྡོག་སྲིད་པ་དང་། །སླར་མི་ལྡོག་པའི་དབྱེ་བས་གཉིས། །རྒྱུད་སྡེ་དག་ལས་བཤད་པ་ལྟར། །མཐོང་བའི་ལམ་ལའང་རྣམ་གཉིས་སུ། །འཆད་ལ་འགལ་བ་ཡོད་མ་ཡིན། །དེ་ལྟར་རྟོགས
【現代漢語翻譯】 現在要講的『大手印』（Mahāmudrā，梵文， महानुद्रा，mahāmudrā，偉大的手印），因為開悟並不完全依賴密咒道（Mantrayana），所以這裡不講密咒的智慧。 『大圓滿』（Dzogchen）的智慧，由於其開悟需要通過瑜伽和大量的準備，因此這裡也不講。 不涉及由概念構成的繁瑣細節，不執著于散亂，僅僅通過三個條件就能顯現的大手印智慧是：般若（Prajna）三轉法輪（Dharmacakra）中，從能取所取中解脫出來的智慧；以及無上瑜伽（Anuttarayoga）的『ཨེ་ཝཾ』（藏文，梵文天城體，एवं，evaṃ，如是）和具備一切殊勝特性的空性（Śūnyatā）；以及喜金剛（Hevajra）等。雖然它們的本質與此處的認知並無不同，但由於各自的方便法門所顯現的開悟不同，因此名稱各異。 正如岡波巴（Gampopa）所說：『我大手印的認知，就是自己的覺性，其經典是《寶性論》（Uttaratantra Shastra）』。考察這句話的含義，從自在彌勒（Maitreya）傳承下來的認知，在《寶性論》中有明確的闡述，並且通過對它的修習所產生的道次第，以及對法（Dharma）和法性（Dharmatā）的辨別，都可以從經論中理解。 《寶性論》中講了什麼呢？它講的是被九種垢染所遮蔽的，以譬喻說明的如來藏（Tathāgatagarbha）的體性，即心（Citta）的自性光明（Prabhāsvara），如虛空般不可改變。這包括了基礎位（Gzhi，根本位）的不清凈，道位（Lam，道路位）的部分清凈，以及果位（Drebu，結果位）的完全清凈。沒有哪種法是不被這三者所包含的。 雖然這三者的自性沒有差別，但劃分爲三個階段，是根據不清凈的錯覺習氣，以及世間俱生智（Sahaja-jñāna）的顯現方式來劃分的。將如來藏的體性命名為『大手印』，是因為它是垢染的凈化基礎。需要凈化的九種垢染，通過作為凈化者的如來藏，以覺性智慧來凈化，從而產生清凈、自主、安樂等功德，達到彼岸（Pāramitā）。 這些功德與見道位（Darshana-marga）的狀態相符，平息了對『我』（ātman）和『無我』（anātman）的執著，從而見到『真我』（ātman），因此說見到了如來藏，即見到了大手印。 證悟后，有退轉輪迴（Saṃsāra）和不退轉的區別，正如續部（Tantra）中所說的那樣，見道也有兩種，這樣解釋並沒有矛盾。 如是證悟。
【English Translation】 Here, the 'Great Seal' (Mahāmudrā) that is being discussed, since enlightenment does not entirely depend on the Mantra path (Mantrayana), the wisdom of mantras will not be explained here. The wisdom of 'Great Perfection' (Dzogchen), because its enlightenment requires yoga and a lot of preparation, will also not be explained here. Without involving the cumbersome details of conceptual constructs, without clinging to distractions, the wisdom of the Great Seal that manifests through just three conditions is: the wisdom in the third turning of the wheel of Dharma (Dharmacakra) of Prajna, liberated from the grasped and the grasper; and the 'ཨེ་ཝཾ' (Tibetan, Devanagari, evaṃ, Thus) of the Unsurpassed Yoga (Anuttarayoga) and emptiness (Śūnyatā) endowed with all supreme qualities; and Hevajra, etc. Although their essence is no different from the cognition here, because the enlightenment manifested by their respective skillful means is different, their names are different. As Gampopa said: 'The cognition of my Great Seal is one's own awareness, and its scripture is the Treatise on the Sublime Continuum (Uttaratantra Shastra)'. Examining the meaning of this statement, the cognition transmitted from the Lord Maitreya is clearly explained in the Uttaratantra, and the stages of the path that arise from practicing it, as well as the discrimination of Dharma and Dharmatā, can be understood from the scriptures. What is explained in the Uttaratantra? It speaks of the essence of the Tathāgatagarbha, which is obscured by nine stains, explained through metaphors, the self-nature of mind (Citta), which is clear light (Prabhāsvara), immutable like space. This includes the impurity of the ground state (Gzhi), the partial purity of the path state (Lam), and the complete purity of the result state (Drebu). There is no Dharma that is not encompassed by these three. Although the nature of these three is without difference, the division into three stages is divided according to the impure habitual tendencies of delusion and the way in which co-emergent wisdom (Sahaja-jñāna) appears in the world. Naming the essence of the Tathāgatagarbha as the 'Great Seal' is because it is the basis for purifying defilements. The nine defilements that need to be purified are purified by the Tathāgatagarbha, which is the purifier, through the wisdom of awareness, thereby producing qualities such as purity, autonomy, bliss, etc., reaching the other shore (Pāramitā). These qualities are consistent with the state of the path of seeing (Darshana-marga), pacifying the elaborations of 'self' (ātman) and 'no-self' (anātman), thereby seeing the 'true self' (ātman), therefore it is said that one sees the Tathāgatagarbha, that is, one sees the Great Seal. After realization, there is the distinction between regressing to Samsara and not regressing, as explained in the Tantras, there are also two types of seeing the path, there is no contradiction in explaining it this way. Thus realized.
་པའི་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། །ཆོས་ཉིད་དག་ལ་འཇུག་པའི་ཚུལ། །རྣམ་པ་མང་པོ་གོམས་བྱེད་པའི། །རིམ་པ་དག་ལས་ཕྱེ་གྱུར་པའི། །ལམ་གྱི་རིམ་པ་ཆོས་དང་ནི། །ཆོས་ཉིད་རྣམ་ 17-14-4a འབྱེད་དག་ཏུ་བཤད། །ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་མཐོང་རྗེས་སུ། །མཚན་འཛིན་འགོག་པའི་རིམ་པ་ནི། །རྣམ་པ་མང་པོ་གོམས་བྱེད་པ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པ་ལས། །བཤད་པ་དག་དང་འགལ་སྙམ་ན། །དེ་ལྟ་བུ་ནི་གསང་སྔགས་ལས། །བཤད་པ་ཤིན་ཏུ་མང་བ་སྟེ། །དབང་ལས་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ། །བདག་ཏུ་རྟོག་པ་བཟློག་ཕྱིར་དུ། །སྐྱེས་བུ་སྔོན་རབ་དབང་ཕྱུག་དང་། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་དག་དང་ནི། །འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་གིས། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་གཞུང་རྒྱ་མཚོ་ཡི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་རྗེས་ཐོགས་སུ། །ཡེ་ཤེས་དེ་ཡང་དོན་དམ་དུ། །ཡོད་པ་མིན་པའི་རིག་པ་གསུངས། །ཆོས་ཀུན་རང་རང་ངོ་བོ་ཡིས། །སྟོང་པའི་ཚུལ་ཅན་ཤེས་འོག་ཏུ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་སྙིང་མཐོང་བ་ལ། །རྗེས་ཐོབ་རིགས་པའི་ཚུལ་མང་པོར། །སློབ་མི་དགོས་པ་སྤྱོད་པའི་ཕྱོགས། །རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་འཇུག་པའི་ཚུལ། །བརྩོད་མཛད་མཚན་ཉིད་ཐེག་པའི་ལུགས། །གཉིས་པ་ངོས་འཛིན་བསྡུས་བཤད་པ། །ལུང་ལས་གསུངས་དང་སྒམ་པོ་པས། །ངོས་གཟུང་པ་དེ་གཅིག་གོ་ཞེས། །འཆད་པའི་ཚུལ་གྱིས་རྟོགས་པར་བྱ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལས། །སེམས་ལ་སེམས་ནི་མ་མཆིས་ཏེ། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཞེས། །གསུངས་པ་དེ་དང་མངོན་པའི་མདོར། །ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་དབྱིངས། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ཡིན་ཏེ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་དོན་འགྲེལ་པ་ན། །ཕུང་པོ་སྐྱེ་མཆེད་ཁམས་དབང་རྣམས། །སོགས་ནས་ཚུལ་མིན་ཡིད་བྱེད་ནི། །སེམས་ཀྱི་དག་པ་ལ་རབ་གནས། །ཞེས་པས་འཁོར་བའི་ཆོས་ཀུན་ཡང་། །དེ་བཞིན་གཤེགས་སྙིང་ལས་བྱུང་ཕྱིར། །སེམས་ཅན་ཁམས་དང་སངས་རྒྱས་ཁམས། །ཐ་དད་ཡོད་མ་ཡིན་པ་ལ། །སྐབས་འདིར་ 17-14-4b ཕྱག་རྒྱ་ཆེར་འཆད་པའི། །ཤེས་བྱེད་ས་ར་ཧས་གསུངས་པ། །སེམས་ཉིད་གཅིག་པུ་ཀུན་གྱི་ནི། །ས་བོན་ཡིན་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ། །སྲིད་དང་མྱ་ངན་འདས་པ་ཡི། །དགེ་ལེགས་མ་ལུས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་འདྲ་བར་གསུངས། །དེའི་ཤེས་བྱེད་འདིར་འཆད་པ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་ལ། །འཁྲུལ་པས་གཟུང་བའི་རྣམ་ཤེས་དང་། །འཁྲུལ་མེད་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །འཁྲུལ་པ་ལ་ཡང་ཆགས་སྡང་གིས། །ལས་སོག་པ་དང་དེ་མེད་པའི། །དགེ་བས་རྣམ་དཀར་ལས་བསགས་པ། །དེ་ལས་ངན་སོང་སྡུག་བསྔལ་དང་། །མཐོ་རིས་གནས་ཀྱི་བདེ་བ་འབྱུང་། །བདེ་སྡུག་ཚོགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །འཁོར་བའི་གནས་སུ་དྲངས་གྱུར་ཀྱང་། །འཁོར་བའི་ཆོས་དང་དབྱེར་མེད་དུ། །འདྲེས་མི་སྲིད་ཕྱིར་ནམ་ཞིག་ཚེ། །འབྲལ་རུང་ཉིད་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར། །སེམས་ཅན་ཁམས་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 在獲得正見之後，進入法性的方式，通過反覆練習多種方法，從各個階段中分離出來，將道的次第解釋為法和法性的區分。 在直接證悟法性之後，阻止執著于相的次第，通過反覆練習多種方法，如果有人認為這與波羅蜜多乘的教義相矛盾，那麼在密宗中，有非常多的相關論述，爲了消除從灌頂中產生的智慧的自我想法，如『最初的眾生是自在天』等等。此外，聖觀自在菩薩在瑜伽行派的海洋中，在波羅蜜多的基礎上，也宣說了智慧在勝義諦中並不存在。在瞭解一切法皆以各自的自性空性之後，證悟如來藏，在獲得正見之後，不需要學習許多后得的推理方法，這是進入廣大行的方式。這是辯論宗——唯識宗的觀點。 第二，簡要說明如何識別。通過經文中的教言和岡波巴的解釋，可以理解他們所指認的是同一個。在《般若波羅蜜多經》中說：『心非有心，心之自性光明』。這與《阿毗達磨經》中『無始時界，是諸法之所依』的意義相符。解釋蘊、處、界、根等時，非理作意是心的清凈之處。因此，輪迴的一切法都從如來藏中產生，眾生界與佛界並無差別。在此處解釋大手印時，薩ra哈（梵文：Saraha）說：『心是萬物的種子』，爲了證明這一點，他說：『因為一切輪迴和涅槃的善妙都由此產生，所以它像如意寶一樣』。爲了理解這一點，這裡解釋說，大手印的智慧，有被錯覺抓住的識，和沒有錯覺的證悟的智慧。在錯覺中，又分為由貪嗔造作的業，和沒有貪嗔而積累的善業。由此產生惡趣的痛苦和善趣的安樂。苦樂之聚的大手印，即使被引入輪迴之中，也與輪迴的法沒有分別，無法混合，因此總有一天可以分離，所以眾生界也是如此。
【English Translation】 After attaining the subsequent cognition of right view, the way to enter the nature of reality, through repeatedly practicing various methods, separating from each stage, the stages of the path are explained as the distinction between Dharma and Dharmata (nature of reality). After directly seeing the nature of reality, the stages of preventing the clinging to characteristics, through repeatedly practicing various methods, if one thinks that this contradicts the teachings of the Paramita Vehicle, then in the secret mantra teachings, there are very many related discussions, in order to eliminate the self-grasping of the wisdom arising from empowerment, such as 'the original being is Ishvara (自在天)'. Furthermore, the noble Avalokiteshvara (觀自在菩薩), in the ocean of Yogachara teachings, based on the Paramitas, also proclaimed that wisdom does not exist in ultimate truth. After understanding that all phenomena are empty in their own essence, realizing the Tathagatagarbha (如來藏), after attaining the subsequent cognition, there is no need to learn many subsequent reasoning methods, this is the way to enter the vast conduct. This is the view of the debaters - the Vijnanavada (唯識宗). Secondly, briefly explain how to identify. Through the instructions in the scriptures and the explanations of Gampopa, it can be understood that what they are referring to is the same. In the Prajnaparamita Sutra (《般若波羅蜜多經》), it says: 'Mind is not mind, the nature of mind is luminosity'. This is in accordance with the meaning of the Abhidhamma Sutra (《阿毗達磨經》): 'The beginningless realm is the basis of all phenomena'. When explaining the skandhas (蘊), ayatanas (處), dhatus (界), indriyas (根), etc., inappropriate attention is the purity of mind. Therefore, all the phenomena of samsara (輪迴) arise from the Tathagatagarbha (如來藏), there is no difference between the sentient being realm and the Buddha realm. When explaining Mahamudra (大手印) here, Saraha (薩ra哈,梵文：Saraha) said: 'Mind is the seed of all things', in order to prove this, he said: 'Because all the goodness of samsara and nirvana (涅槃) arise from it, it is like a wish-fulfilling jewel'. In order to understand this, it is explained here that the wisdom of Mahamudra (大手印), there is the consciousness grasped by delusion, and the wisdom of realization without delusion. In delusion, there is also the karma created by attachment and aversion, and the virtuous karma accumulated without attachment and aversion. From this arise the suffering of the lower realms and the happiness of the higher realms. The Mahamudra (大手印) of the collection of happiness and suffering, even if it is introduced into samsara (輪迴), is not separate from the phenomena of samsara (輪迴), it cannot be mixed, therefore it can always be separated, so the sentient being realm is also like this.
་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །ཁམས་དེར་འཁྲུལ་མེད་ཡེ་ཤེས་ནི། །གོམས་པས་བསྒོམ་པའི་སེམས་ཉིད་དང་། །དབྱེར་མེད་ཉིད་དུ་འདྲེས་གྱུར་པས། །སངས་རྒྱས་ཁམས་ཀྱང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །དེ་ལྟར་ལུང་དང་རིགས་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེས། །རྒྱས་བཏབ་པར་ནི་ཤེས་གྱུར་མོད། །དེ་ཙམ་གྱིས་དེ་རྟོགས་པ་མིན། །རང་བྱུང་རྣམས་ཀྱི་དོན་དམ་དེ། །དད་པས་རྟོགས་བྱར་གསུངས་དེ་ཡིན། །སེམས་ལ་ཞེས་གསུངས་གཞི་དུས་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཡིན་སེམས་མ་མཆིས། །ཞེས་པ་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་པ། །སེམས་ལས་བྱུང་བ་ཇི་སྙེད་དང་། །གཉིས་སྣང་འཁྲུལ་པའི་བག་ཆགས་ཀྱིས། །བསྒྲུབས་པ་མིན་ཡང་རྣམ་བྱང་གི །ཕྱོགས་ལ་ཞེན་པའི་རྟོག་པ་ཡང་། །འོད་གསལ་བ་ལ་སྒྲིབ་བྱེད་དོ། །སྒྲིབ་བྱེད་དེ་དག་རང་རང་གི །ངོ་བོ་རང་རིག་རང་གསལ་བར། །གྱུར་པའི་ཚེ་ན་སྒྲིབ་བྱ་དང་། །སྒྲིབ་བྱེད་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་མེད། །ཇི་སྲིད་སྒྲིབ་ 17-14-5a བྱ་སྒྲིབ་བྱེད་ཀྱི། །གཉིས་འཛིན་རྟོག་པ་ཡོད་དེ་སྲིད། །སྒྲིབ་བྱེད་ངོ་བོ་མ་ཤེས་པས། །འོད་གསལ་ཕྱོགས་རེར་ཞེན་པའི་ཕྱིར། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་དེ་རྟོགས་པ་མེད། །རྒྱུད་ལས་འཆད་པོ་ཉན་པོ་དང་། །འཁོར་དང་མྱ་ངན་འདས་པ་དང་། །དངོས་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་ཀུན་དུ་ཞེས། །གསུངས་པ་རང་རིག་རང་གསལ་བ། །གཞི་ལམ་འབྲས་བུའི་རྒྱུད་གསུམ་དང་། །ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་འཁོར་བ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པ་ཐམས་ཅད། །སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །ཁམས་གྱུར་སོ་སོ་རང་རིག་པའི། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཀྱིས་མྱོང་བྱ་བ། །དེ་ཡིས་གང་ལ་རྒྱས་གདབ་ཀྱང་། །མི་ཐེབས་གྱུར་པ་ཡོད་མིན་པ། །དེ་ཕྱིར་འདི་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེའི། །མཚན་གསོལ་བ་ནི་བཤད་དང་འཇུག །གཉིས་ཀ་ཡོད་པའི་དངོས་མིང་སྟེ། །རྗེས་གྲུབ་ཉིད་དུ་སྦྱར་བ་དང་། །དངོས་མིང་ཡིན་པ་མི་འགལ་ལོ། །འདི་དོན་རྗེ་བཙུན་བྱམས་པ་ཡི། །གཞུང་ན་ཆོས་དབྱིངས་མ་གཏོགས་པའི། །ཆོས་གཞན་ཡོད་པ་མིན་པ་དང་། །ཆོས་དབྱིངས་དེ་ཡང་འཕགས་རྣམས་ཀྱི། །སོ་སོ་རང་རིག་གིས་མྱོང་བས། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡིན་པ་དང་། །རང་བཞིན་དེ་ལ་རིགས་ཚོགས་ཀྱིས། །རིགས་པས་ཇི་ཙམ་དཔྱད་གྱུར་ཀྱང་། །དོན་དམ་ཉིད་ཕྱིར་རྒོལ་མི་ནུས། །དེ་ཕྱིར་ཆགས་སོགས་ཐམས་ཅད་ལས། །ངེས་འབྱུང་ཆགས་སོགས་ཡིན་པར་གསུངས། །དེ་ཕྱིར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་འདི་ཡི། །ལུང་ཁུངས་བྱམས་པའི་ཆོས་རྣམས་ནི། །རྗེས་འབྲང་བཅས་པ་དེ་ཡིན་ཕྱིར། །རིགས་ཚོགས་གཞུང་གིས་རྣམ་བརྟགས་པའི། །མེད་པར་དགག་ལ་དེར་མི་འཆད། །འོན་ཀྱང་དེ་ཡིས་དེར་བརྟགས་པའི། །ཤུལ་དུ་ལྷག་མ་ཉིད་གྱུར་པའི། །ངེས་པའི་དོན་ཞིག་མྱོང་གྱུར་ན། །དེར་ཡང་དེར་འདོགས་དཔེར་མཚོན་ན། །འཁོར་ལོ་བར་པ་ཆོས་རྣམས་ཀུན། །རང་སྟོང་ཉིད་དུ་བཤད་འོག་ཏུ། ། 17-14-5
{ "translations": [ "'Mahamudra（大手印，藏文：ཕྱག་རྒྱ་ཆེ།）！'", "在那個境界中，沒有錯謬的本初智慧，", "通過習慣，與禪修的心性，", "融為一體，不可分離，", "因此，佛的境界也是大手印。", "如是，通過經文和理證，", "一切眾生皆被大手印，", "所印證，應當知曉。", "然而，僅僅如此並不代表證悟。", "自生者的究竟真諦，", "被說是通過信心來證悟的。", "'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心（སེམས་，梵文：citta，梵文羅馬擬音：citta，漢語字面意思：心）'，'心
b འཁོར་ལོ་གསུམ་པར་དེས་སྟོང་པའི། །འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཡོངས་གྲུབ་ཉིད། །ངེས་པའི་དོན་དུ་བཤད་དེ་བཞིན། །གཞན་ཡང་ཆུ་ཤིང་སྙིང་པོ་ནི། །རྩལ་བས་མ་རྙེད་གྱུར་མོད་ཀྱང་། །ལོ་འདབ་རྒྱས་པའི་དབུས་ཞིག་ཏུ། །འབྲས་བུ་མངར་པོར་སྨིན་དེ་བཞིན། །གསུམ་པ་ཉམས་ལེན་གོམས་ཚུལ་ལ། །མཉམ་པར་བཞག་ཚེ་ཞི་གནས་དང་། །མཉམ་རྗེས་གཉིས་ཀར་ལྷག་མཐོང་གི །སླར་ལྡོག་མེད་པར་སྐྱོད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོར་མཐོང་བྱ་འོད་གསལ་དེ། །ཇི་སྲིད་རྟོག་པའི་ཡུལ་གྱུར་པ། །དེ་སྲིད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་མ་མཐོང་། །དོན་སྤྱི་ཙམ་མཐོང་འདིར་མི་བཞེད། །དེའི་ཕྱིར་མངོན་སུམ་གང་མཐོང་བ། །དེ་ལ་རྩེ་གཅིག་མཉམ་བཞག་གནས། །དེའི་རྒྱུན་རྣམ་པར་མ་གཡེངས་པ། །དེ་ཚེ་ཞི་ལྷག་ཟུང་དུ་འཇུག །དེ་ཚེ་སྤོང་བའི་འདུ་བྱེད་བརྒྱད། །མངོན་དུ་བྱེད་ཚེ་ཞི་ལྷག་གི །ཉེས་པ་སེལ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་མོད། །སྒོམ་གྱི་ངོ་བོ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཕལ་ཆེར་སྒྲ་དོན་འཛིན་པ་ཡི། །རྟོག་པ་ཉིད་ལས་མ་འདས་ཕྱིར། །དེ་ཡང་གོལ་བར་འགྱུར་བ་སྲིད། །ལྷག་པར་མཐོང་བའི་སྒོམ་ཚུལ་ལ། །མཉམ་པར་བཞག་དང་རྗེས་ཐོབ་ལ། །མཉམ་པར་བཞག་ཚེ་སྲིད་པ་དང་། །ཞི་བའི་རྣམ་རྟོག་གང་འཕྲོས་པ། །དེ་ལ་རྟོག་དཔྱོད་གཞན་ཞིག་གིས། །བལྟས་པས་སྔ་མ་དབྱིངས་སུ་ཐིམ། །ལྟ་བྱེད་རྟོག་དཔྱོད་དེ་ལ་ཡང་། །ཤེས་རབ་གསུམ་པས་བལྟས་པ་ན། །བལྟ་བྱ་ལྟ་བྱེད་གཉིས་ཀ་ཡང་། །ལྷག་མཐོང་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་འདྲེས། །དེ་ཚེ་གསལ་དང་རྟོག་མེད་ཀྱི། །ལྷག་མཐོང་མངོན་དུ་གྱུར་ཞེས་བྱ། །དུས་དེར་ཡང་དག་མིན་རྟོག་ནི། །ཐམས་ཅད་འགོག་པ་སྨོས་ཅི་དགོས། །གཉེན་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱི་རྟོག་པ་ཡང་། །མཚན་འཛིན་ཉིད་ཕྱིར་དགག་བྱའོ། །ཡང་དག་མིན་རྟོག་གང་ཞེ་ན། །ཐོག་མེད་དུས་ནས་གང་གོམས་པའི། །རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་འཁོར་བཅས་ལ། །ཁམས་གསུམ་པའི་རྣམ་པ་ཅན། །གང་སྣང་ཐམས་ 17-14-6a ཅད་དེར་བཤད་བྱ། །རིགས་པས་དཔྱད་པ་མ་བྱས་པར། །དེར་སྣང་འགོག་མི་ནུས་ཤེ་ན། །དེ་མ་བྱས་ཀྱང་དེ་ནུས་ཏེ། །དཔེར་ན་འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་ལྟར། །ལྷག་མཐོང་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ན། །བརྒྱད་པོའི་གོ་སྐབས་མེད་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་ལངས་པའི་རྗེས་ཐོབ་ནི། །ཇི་སྲིད་སངས་མ་རྒྱས་ཇི་སྲིད། །ཡང་དག་མིན་རྟོག་རང་ཤུགས་ཀྱིས། །འཆར་བ་དགག་མི་ནུས་པས་ན། །གང་ཤར་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ནི། །བཟོ་བཅོས་མེད་པར་བཞག་པ་ལ། །སྒྲ་དོན་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ནི། །བཟང་ངན་གང་ཡང་བསྲེ་མི་བྱ། །མཉམ་རྗེས་ཀུན་ཏུ་སོ་མ་དང་། །མ་བཅོས་ལྷུག་པར་བཞག་བྱས་ཏེ། །འདས་དང་མ་འོངས་ལ་སེམས་པ། །རྟོག་པ་ཉིད་དུ་སོང་བས་ན། །ད་ལྟ་ཤེས་པ་སྐད་ཅིག་མ། །ཐ་མལ་རྟོག་དང་ཡང་དག་པའི། །རྟོག་པས་བཟོ་བཅོས་མ་བྱས་པར། །གང་ཤར་ཉིད་དུ་བཞག་བྱས་པ། །དེ་ལ་ལྷུག་པ་ཞེས་བརྗོད་ཀྱི། །ལྷུག་པའི་ང
【現代漢語翻譯】 在第三法輪中，它宣說了空性（Śūnyatā）的、不變的圓成實性（Pariniṣpanna）。 就像雖然人們用盡方法也無法找到水樹的樹心，但甘甜的果實卻在繁茂的枝葉中央成熟一樣。 第三種是修習的次第： 入定時修習止（Śamatha），出定后修習觀（Vipaśyanā），無有退轉地行進。 首先，所見的光明，只要它還是概念的對境，就無法見到大手印（Mahāmudrā）。 僅僅見到總相是不被認可的。 因此，對於所現見的事物，一心安住于入定。 不讓其相續散亂，那時止觀雙運。 那時，生起八種斷行，是爲了消除止觀的過患，但它們不是禪修的本體。 因為它們大多沒有超出執著于名相和意義的概念。 那也可能會成為歧途。 特別是修習觀的方法，在入定和出定中： 入定時，無論生起何種有或寂靜的分別念，都用另一種思辨的觀察來審視它，先前的念頭便融入法界（Dharmadhātu）。 當用第三種智慧來觀察作為觀察者的思辨時，能觀和所觀二者都融入觀的自性之中。 那時，被稱為現證了光明和無念的觀。 那時，更不用說一切非理作意都會止息。 即使是作為對治方的分別念，也因為是執著相而應被否定。 什麼是非理作意呢？ 就是從無始以來串習的，具有三界相的八識及其眷屬所顯現的一切。 如果未經由理智分析，就無法止息這些顯現，是這樣嗎？ 即使不那樣做，也能止息，例如在滅盡定（Nirodha-samāpatti）中一樣。 當觀現證時，第八識沒有機會。 從那之中出定的后得位，只要沒有成佛，只要無法阻止非理作意自然生起，那麼，對於所顯現的一切，不加修改地安住其中。 不要摻雜任何執著于名相和意義的概念，無論是好是壞。 在入定和出定中，都保持自然和不做作的狀態。 因為思念過去和未來已經變成了概念，所以不要用通常的概念和正確的概念來修改當下的剎那覺知，而是安住于所顯現的，這被稱為放鬆。 放鬆的本性是……
【English Translation】 In the third turning of the wheel, it taught the emptiness (Śūnyatā) and the immutable, perfectly established nature (Pariniṣpanna). Just as even though one cannot find the heartwood of a water-bearing tree no matter how hard one tries, sweet fruit ripens in the middle of its flourishing leaves. The third is the way to practice: When one is in meditative equipoise, practice calm abiding (Śamatha), and after meditative equipoise, practice insight (Vipaśyanā), progressing without regression. First, as long as the luminosity that is to be seen is an object of thought, one will not see the Great Seal (Mahāmudrā). Merely seeing the general meaning is not accepted here. Therefore, single-pointedly abide in meditative equipoise on whatever is directly seen. When its continuum is not distracted, that is the union of calm abiding and insight. At that time, the eight activities of abandonment arise in order to eliminate the faults of calm abiding and insight, but they are not the essence of meditation. For they mostly do not go beyond conceptual thought that grasps at words and meanings. That could also become a deviation. Especially the way to meditate on insight, in meditative equipoise and post-meditation: In meditative equipoise, whatever thoughts of existence or peace arise, examine them with another discriminating observation, and the former thought dissolves into the Dharmadhātu (法界). When the discriminating observation that is the observer is also observed with the third wisdom, both the observed and the observer merge into the nature of insight. At that time, it is said that the insight of clarity and non-thought is manifested. At that time, what need is there to mention that all incorrect thoughts are stopped? Even the thoughts that are on the side of the antidote should be negated because they are grasping at characteristics. What are incorrect thoughts? They are all the appearances of the eight consciousnesses and their retinues, which have been habituated since beginningless time and have the aspect of the three realms. If one does not analyze with reason, one cannot stop those appearances, is that so? Even if one does not do that, one can stop them, like in the absorption of cessation (Nirodha-samāpatti). When insight is manifested, there is no opportunity for the eighth consciousness. The subsequent attainment that arises from that, as long as one has not attained Buddhahood, as long as one cannot prevent incorrect thoughts from arising spontaneously, then, whatever appearances arise, abide in them without modification. Do not mix in any conceptual thoughts that grasp at words and meanings, whether good or bad. In meditative equipoise and post-meditation, remain natural and uncorrected. Because thinking about the past and future has become conceptual thought, do not modify the momentary awareness of the present with ordinary concepts and correct concepts, but abide in whatever arises, and that is called relaxation. The nature of relaxation is...
ོས་འཛིན་གཞན་མི་དགོས། །ཡང་ན་རྣམ་རྟོག་འགོག་པ་ཡི། །འབད་རྩོལ་མང་པོས་རྟོག་པ་སྤེལ། །རྟོག་པ་འགོག་པའི་རྩོལ་མེད་པར། །བཞག་པས་རྟོགས་པ་ངང་གིས་འཆར། །ཅེས་པ་འཇུར་བུས་བཅིངས་པའི་སེམས། །གློད་ན་གྲོལ་བ་སོགས་དོན་ཏེ། །འདི་ཡང་མཉམ་གཞག་སྔོན་སོང་བའི། །རྗེས་ཀྱི་ཤེས་པའི་སྐབས་ལ་དགོངས། །བཞི་པ་བརྒལ་ལན་བཤད་བྱ་བ། །ངོ་བོ་གཉིས་མེད་སྨྲ་རྣམས་ནི། །གཅིག་དང་དུ་བྲལ་ལ་སོགས་པའི། །རིགས་པས་གཏན་ལ་མ་ཕབ་པར། །སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། །རྟོགས་རློམ་ཐེ་ཚོམ་ལས་མ་འདས། །ལྟ་བ་གང་གི་རྟོགས་བྱའི་ཡུལ། །དོན་དམ་དཔྱོད་བྱེད་རིགས་པ་ཡིས། །དཔྱད་མ་བྱས་ན་ཡུལ་དེ་ལ། །མཚན་མར་འཛིན་པ་མི་ལྡོག་ཟེར། །དོན་དམ་དཔྱོད་བྱེད་རིགས་པའི་ཚུལ། །སྔོན་སོང་མེད་པར་དོན་དམ་པ། །རྟོགས་པའི་ཐབས་མཁས་གསང་སྔགས་དང་། ། 17-14-6b མན་ངག་ལས་བྱུང་རྒྱལ་བས་གསུངས། །དཔེར་ན་ལུས་ཀྱི་བྱེད་བཅིངས་དང་། །བཟློག་ཁྱབ་ཐབས་ཀྱི་འཁྲུལ་འཁོར་དང་། །ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་སྤྱན་འདྲོངས་པ། །སོགས་ལས་ལྟ་བ་རྟོགས་དེ་བཞིན། །སོ་སོ་རང་རིག་གིས་མྱོང་བ། །དེ་ལ་རིགས་པས་དཔྱད་བྱས་ཚེ། །བདེ་གསལ་ལ་སོགས་སྔགས་ལུགས་ཀྱི། །དོན་དམ་མཐའ་དག་སྤངས་པར་འགྱུར། །རིགས་པས་དཔྱད་ཀྱང་མི་ཁེགས་ན། །དུས་དེར་དཔྱད་པ་དོན་མེད་འགྱུར། །འཛིན་རྟོག་མཐའ་དག་ཁེགས་ནས་ནི། །ཡུལ་ལ་དཔྱོད་པ་དོན་མེད་དོ། །འདི་ན་མངོན་པ་བ་རྣམས་ནི། །ལྷག་མཐོང་གྲུབ་པའི་འོག་རོལ་ཏུ། །ཞི་གནས་བསྒྲུབ་པ་མི་འཐད་ཅེས། །ཟེར་བ་དེ་ཡང་བརྟག་བྱ་བ། །དེ་འདྲ་མངོན་པ་བ་ལ་ཡང་། །ཤིན་ཏུ་མང་སྟེ་དཔེར་མཚོན་ན། །འདོད་ལ་ཆགས་བྲལ་བྱས་འོག་ཏུ། །དངོས་གཞིའི་བསམ་གཏན་བསྒྲུབ་པར་བཤད། །རྣལ་འབྱོར་ཡན་ལག་དྲུག་པ་རུ། །སོར་བསྡུད་གྲུབ་ནས་བསམ་གཏན་གསུངས། །ལུགས་འདིའི་རྗེས་འབྲང་ཁ་ཅིག་ནི། །གནས་ལུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། །བདེ་སྟོང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཞེས་པ། །སྔ་མ་དབུ་མའི་མན་ངག་དང་། །ཕྱི་མ་སྔགས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ཟེར། །དབུ་མའི་ལུགས་ཀྱིས་རྗེས་དཔག་གིས། །ལུགས་དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་དམ་ཡང་། །རྟོགས་པ་མིན་ཞེས་ཨ་ཏིས་ཤས། །ལུང་མང་དྲངས་ནས་བཤད་གྱུར་ན། །གནས་ལུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །རྗེས་དཔག་གིས་རྟོགས་སྨོས་ཅི་དགོས། །དབུ་མའི་ལུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད། །རང་རིག་མངོན་སུམ་གྱིས་རྟོགས་ཞེས། །བྱ་བ་ལེགས་ལྡན་འབྱེད་དང་ནི། །ཟླ་བ་གྲགས་པའི་གཞུང་ན་མེད། །བདེ་སྟོང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །རྟོགས་པའི་སྔོན་དུ་སྒམ་པོ་པའི། །ཕྱག་ཆེན་རྟོགས་པ་སྔོན་འགྲོ་ཞེས། །ཟེར་བ་དཀའ་རྒྱུད་ལུགས་མིན་ཟེར། །སྐྱེད་རིམ་བསྒོམ་པའི་སྔ་རོལ་དུ། །ཡེ་ཤེས་ཚོགས་སོག་པ་དེ་ཅི། །སྐྱེད་ 17-14-7a རིམ་མེད་པར་བདེ་སྟོང་གི །ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་རྟོགས
【現代漢語翻譯】 無需其他執持。或者，爲了阻止分別念，付出諸多努力反而滋生分別念。不費力氣地止息分別念，安住其中，證悟自然顯現。』這指的是被繩索束縛的心，放鬆則解脫等意義。這指的是在等持之後，后得智慧的境界。 第四，要講述辯駁問答。宣說二元對立之自性者，若不以一與多等理智進行決斷，便不可能證悟空性，只會停留在自以為是和疑惑之中。無論何種見解，其所要證悟的對境，如果不以辨析勝義的理智加以辨析，就無法避免執著于表相。如果不預先運用辨析勝義的理智，那麼通過巧妙方便的密咒和口訣，就能證悟勝義，這是諸佛所宣說的。例如，身體的束縛和解脫、回遮遍行之方便的幻輪，以及迎請智慧勇識等，與證悟見解的方式相同。各自以自證智體驗，如果用理智去分析，那麼安樂光明等密宗的一切勝義都將被捨棄。如果理智分析也無法駁倒，那麼此時分析就變得毫無意義。如果一切執著分別念都被駁倒，那麼分析對境也就沒有意義了。 在此，有部宗的人說，在成就勝觀之後，修習止觀是不合理的，這也是需要考察的。類似的情況在有部宗中也有很多，例如，在斷除對欲界的貪著之後，才修習正行的禪定。在瑜伽六支中，在成就攝心之後，才宣說禪定。有些隨行此宗的人說，『安住本性大印』和『樂空大印』，前者是中觀的口訣，後者是密宗的究竟。阿底峽尊者引用諸多教證說，中觀宗不可能通過比量來證悟該宗的勝義諦。安住本性大印，更不用說通過比量來證悟了。在嘉瓦雷巴和月稱論師的論著中，並沒有說中觀宗的空性是通過自證現量來證悟的。樂空大印，在證悟之前，噶當派認為需要先證悟大手印，這並非噶舉派的觀點。在修習生起次第之前，積累資糧是什麼？如果沒有生起次第，又如何能證悟樂空之智慧大印呢？
【English Translation】 No other holding is needed. Or, to prevent conceptualization, much effort only propagates conceptualization. Without effort to stop conceptualization, abiding naturally, realization arises spontaneously. 'This refers to the mind bound by a rope, releasing it is liberation, etc.' This refers to the state of subsequent wisdom after the initial samadhi. Fourth, the refutation and answers should be explained. Those who speak of non-duality, without deciding through reasoning such as one and many, it is impossible to realize emptiness, and they will not go beyond self-righteousness and doubt. Whatever view, the object to be realized, if not analyzed by the reasoning that examines the ultimate truth, it is said that clinging to appearances cannot be reversed. Without the prior practice of reasoning that examines the ultimate truth, skillful means such as secret mantras and instructions can realize the ultimate truth, which is what the Buddhas have proclaimed. For example, the binding and liberation of the body, the illusion wheel of reversing pervasiveness, and the summoning of wisdom heroes, etc., are the same as the way to realize the view. Each experiences it with self-awareness. If analyzed with reason, then all the ultimate truths of the mantra system, such as bliss and clarity, will be abandoned. If reasoning cannot refute it, then at that time, analysis becomes meaningless. If all clinging and conceptualization are refuted, then analyzing the object is meaningless. Here, the Vaibhashikas say that it is not appropriate to practice shamatha after achieving vipassana, which also needs to be examined. There are many similar cases in the Vaibhashika school, for example, after abandoning attachment to desire, one is said to practice the actual dhyana. In the six limbs of yoga, samadhi is taught after the withdrawal of the senses is accomplished. Some followers of this tradition say that 'Mahamudra of abiding nature' and 'Mahamudra of bliss and emptiness,' the former is the oral instruction of Madhyamaka, and the latter is the ultimate of tantra. Atisha quoted many scriptures saying that the Madhyamaka school cannot realize the ultimate truth of that school through inference. What need is there to say that the Mahamudra of abiding nature is realized through inference? In the treatises of Gyalwa Lhepa and Chandrakirti, it is not said that the emptiness of the Madhyamaka school is realized by self-cognizant direct perception. As for the Mahamudra of bliss and emptiness, before realization, the Kadampa school believes that the Mahamudra needs to be realized first, which is not the view of the Kagyu school. Before practicing the generation stage, what is the accumulation of the accumulation of wisdom? Without the generation stage, how can one realize the great wisdom seal of bliss and emptiness?
་སམ། །ཁྱེད་ལའང་ཅི་ཞེས་འདྲི་ཞེ་ན། །དང་པོར་སྔགས་དོན་བསམ་བྱས་པས། །རྟོགས་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དོན་ནི། །སྟོང་ཉིད་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེར་གསུངས། །དེ་དང་བཀའ་རྒྱུད་ཕྱག་ཆེན་གྱི། །ཁྱད་པར་མང་པོ་དབྱེ་འདོད་ན། །ལེགས་པར་སོམས་ལ་གཞུང་བཞིན་སྨྲོས། །དེ་ནས་ཆོས་ལ་གདེངས་ཐོབ་འགྱུར། །ཁྱེད་ལའང་ཅི་ཞེས་འདྲི་བ་ན། །དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་སེམས་གོམས་ལས། །ལྷག་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །ཡོད་པར་རྒྱུད་པ་འདིས་མི་བཞེད། །དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དེ་ཡི། །ངོས་འཛིན་སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ལ། །མཛད་པ་གསང་བ་འདུས་པའི་ལུགས། །ཡིན་པར་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱིས་བཤད། །ཡང་ནི་ལུགས་གཞན་གྱིས་རྒོལ་བ། །བླ་མས་མན་ངག་མ་བསྟན་པར། །མོས་གུས་ཙམ་གྱིས་ལས་དང་པོ། །གྲོལ་བ་བླུན་པོའི་ལུགས་ཞེས་ཟེར། །རྗོད་བྱེད་ངག་གིས་གང་བརྗོད་པ། །དེ་ནི་དོན་སྤྱིའམ་གཞན་སེལ་ལས། །མ་འདས་ཕྱིར་ན་དོན་དམ་མིན། །དེ་ཕྱིར་ངག་གིས་བརྗོད་དུ་མེད། །མོས་གུས་ཞེས་པ་རྟོགས་པ་ཡི། །ཡོན་ཏན་ཉིད་ལ་དད་ཐོབ་པ། །སྐྱེས་པས་ཐོག་མ་མེད་ཐོབ་པའི། །རང་རིག་རང་གསལ་མངོན་དུ་འགྱུར། །རང་རིག་རང་གསལ་བདེ་བ་ཆེ། །གདོད་མ་ཉིད་ནས་ཀུན་ཁྱབ་པ། །རང་རང་དབང་པོའི་བྱེ་བྲག་གི །སད་བྱེད་མཐའ་གཅིག་དུ་མ་ངེས། །གདོད་ནས་རྟོག་བྲལ་མ་འཁྲུལ་བའི། །མངོན་སུམ་ཉིད་དུ་གང་སྐྱེས་པ། །གནས་དེར་ངེས་པ་འདྲེན་པའི་རྐྱེན། །བྱུང་ཚེ་རྣལ་འབྱོར་པའི་མངོན་སུམ། །ཡང་ནི་འདི་ལ་དངོས་གཞིའི་དུས། །ཡིད་བྱེད་སྤངས་པར་བཤད་པ་ལ། །གཉིད་དང་བརྒྱལ་བ་ལ་སོགས་ཀྱང་། །དེར་འགྱུར་ཞེས་ནི་རྒོལ་བ་དང་། །སྔོན་བྱུང་ཧྭ་ཤང་རྫོགས་ཆེན་དང་། །ཁྱད་པར་མེད་ཅེས་ཟེར་བ་ཡོད། །ཡོད་བྱེད་ཅེས་པ་མངོན་པ་ལས། །སྒྲ་ 17-14-7b དོན་འཛིན་པའི་རྟོག་པར་བཤད། །དེ་མེད་པ་ཡིས་དེར་ཐལ་ན། །འཕགས་ལམ་མཉམ་གཞག་ཀུན་ལའང་མཚུངས། །མཁས་པ་པདྨའི་ངང་ཚུལ་གྱིས། །དེ་ལ་དེར་ཐལ་བཤད་ཅེ་ན། །དེ་ནི་ཀླུ་སྒྲུབ་གཞུང་ལུགས་དང་། །ཅིག་ཤོས་རྩོད་པའི་དབང་དུ་མཛད། །ཐོས་བསམ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བར། །རང་རིག་རང་གསལ་མི་རྟོགས་ན། །ལས་དང་པོ་ཡི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཚོགས་སོགས་ཐོག་མར་སྒོམ་དེ་ཅི། །ལྟ་བ་ཡས་བབས་ཧྭ་ཤང་གི །བསྒོམ་དང་མཚུངས་ཞེས་གསུངས་མོད་ཀྱང་། །སྔགས་ལུགས་ཕལ་ཆེར་ལྟ་བ་ནས། །བརྩམས་ཏེ་ལམ་ལ་འཇུག་པ་བཤད། །དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་ཞེས་བྱ་བ། །ལྟ་བ་རྐྱང་པའི་ལྡོག་ཆ་ནས། །ཡིན་གྱི་བསོད་ནམས་ཚོགས་དག་ལ། །སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ཚིག་མ་ཡིན། །དེ་ཡང་ཉོན་མོངས་རྣམ་པར་རྟོག །སོ་སོའི་གཉེན་པོ་ཐ་དད་ལ། །འབད་མི་དགོས་པར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །གཅིག་པུས་ཆོག་པའི་དོན་ཉིད་དོ། །བླུན་པོས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་གོམས་པ། །ངན་འགྲོའི་ལམ་དུ་འགྱུར་ཞེས་སོགས། །གང་ཟག་དང་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །བདག་མེད་གསལ
【現代漢語翻譯】 那麼，我該如何問你呢？ 首先，思考真言的意義， 證悟的空性意義， 被稱為空性智慧金剛（梵文：śūnyatājñānavajra）。 如果想要區分它與噶舉大手印（Kagyü Mahāmudrā）的 諸多不同之處， 請仔細思考，並如經文般講述， 那樣你才能對佛法有把握。 那麼，我該如何問你呢？ 從習慣於勝義菩提心（paramārtha-bodhicitta）開始， 這個傳承不認為有 比這更殊勝的大手印。 勝義菩提心的 認識，在《心之金剛》（cittavajra）中， 是《密集金剛》（Guhyasamāja Tantra）的傳統， 龍樹（Nāgārjuna）尊者如是說。 或者，如果其他人反駁說， 沒有上師的口頭指導， 僅僅通過虔誠，對於初學者來說， 解脫是愚蠢的方式， 那麼，用語言所表達的， 要麼是一般意義，要麼是排除其他， 因為它沒有超出這些，所以不是勝義諦。 因此，它是無法用語言表達的。 '虔誠'是指對證悟的 功德產生信任， 通過這種信任，無始以來的 自知自明（self-cognizance and self-illumination）將會顯現。 自知自明是偉大的喜悅， 從一開始就普遍存在， 各自感官的特殊性， 喚醒的方式不一定是單一的。 從一開始就沒有概念，沒有錯誤的 直接體驗中產生的任何事物， 如果出現引導至該狀態的條件， 瑜伽士就會有直接的體驗。 或者，關於這一點，在正行（dngos gzhi）期間， 據說要放棄作意（yid byed）， 如果睡眠和昏厥等也 變成那樣，就會有人反駁說： 這與早期的和尚（Heshang）的頓悟（Dzogchen） 沒有區別。 '有作用'（yod byed）一詞在《俱舍論》（Abhidharma）中， 被解釋為抓住聲音 意義的概念。 如果因為沒有它就變成那樣， 那麼對於聖道（āryamārga）的等持（samāhita）也是一樣的。 學者蓮花戒（Kamalaśīla）的立場是， 如果有人說它也變成那樣， 那是因為龍樹的教義 和另一方的爭論。 如果沒有事先的聞思（hearing and contemplation）， 就不會理解自知自明， 那麼，初學者的智慧 之資糧等最初的禪修是什麼？ 雖然據說見地下沉的和尚的 禪修是相同的， 但大多數密宗傳統都是從見地 開始，然後進入道路。 所謂的'白法唯一'（dkar po chig thub）， 是從純粹見地的角度來看的， 而不是爲了 誹謗功德資糧。 也就是說，對於煩惱的各種概念， 不需要各自不同的對治法， 大手印 本身就足夠了。 愚蠢的人習慣於大手印， 會變成惡道的道路等等， 無論是人還是法， 都清楚地沒有自性。
【English Translation】 Then, what should I ask you? First, by contemplating the meaning of the mantra, The meaning of emptiness of realization, Is said to be emptiness-wisdom-vajra (Skt: śūnyatājñānavajra). If you want to differentiate it from the Kagyü Mahāmudrā's Many differences, Please contemplate carefully and speak according to the scriptures, So that you may gain confidence in the Dharma. Then, what should I ask you? Starting from habituating to ultimate bodhicitta (paramārtha-bodhicitta), This lineage does not hold that there is A greater Mahāmudrā than that. The recognition of ultimate bodhicitta, In the Vajra of Mind (cittavajra), Is the tradition of the Guhyasamāja Tantra, As Nāgārjuna said. Or, if others argue that, Without the oral instruction of a lama, Liberation is a foolish way for beginners Through mere devotion, Then, whatever is expressed by words, Is either a general meaning or an exclusion of others, Because it does not go beyond these, it is not ultimate truth. Therefore, it cannot be expressed by words. 'Devotion' refers to the Trust that arises in the qualities of realization, Through which, the beginningless Self-cognizance and self-illumination will manifest. Self-cognizance and self-illumination is great bliss, Which is universally present from the beginning, The particularities of each sense, The ways of awakening are not necessarily singular. Whatever arises in the Direct experience that is free from concepts and unconfused from the beginning, If the conditions that lead to that state arise, The yogi will have direct experience. Or, regarding this, during the main practice (dngos gzhi), It is said that one should abandon mental fabrication (yid byed), If sleep and fainting, etc., also Become like that, there will be those who argue: That there is no difference between this and the sudden enlightenment (Dzogchen) of the early Heshang. The term 'operative' (yod byed) in the Abhidharma, Is explained as the concept that grasps the meaning of sound. If it becomes like that because of the absence of it, Then it is the same for the samāhita of the āryamārga as well. The position of the scholar Kamalaśīla is that, If someone says that it also becomes like that, It is because of Nāgārjuna's teachings And the other party's argument. If self-cognizance and self-illumination are not understood Without prior hearing and contemplation, Then, what is the initial meditation of the wisdom Accumulation, etc., for beginners? Although it is said that the meditation of the Heshang Whose view has sunk is the same, Most tantric traditions start from the view And then enter the path. The so-called 'white single one' (dkar po chig thub), Is from the perspective of pure view, Not in order to Slander the accumulation of merit. That is to say, for the various concepts of afflictions, There is no need for different antidotes, The Mahāmudrā Itself is sufficient. Foolish people who are accustomed to Mahāmudrā, Will turn into the path of evil destinies, etc., Whether it is a person or a dharma, It is clear that there is no self.
་བར་མི་ཤེས་པའི། །རྨོངས་པས་ལས་རྣམས་གང་བསགས་པ། །འཁོར་བའི་ལམ་ལས་འདའ་བ་མེད། །དེ་ཡང་རྒྱུ་དུས་ཀུན་སློང་གི །དབྱེ་བས་བཟང་ངན་སོ་སོར་དབྱེ། །དེ་ཡང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡི། །འཛིན་པ་མེད་ལ་སྲིད་མ་ཡིན། །ཕྱག་ཆེན་ཐ་ཤལ་གྱུར་ན་ཡང་། །རྣམ་པར་རྟོག་ལ་དེ་མི་སྲིད། །གཞན་ཡང་ཤེར་ཕྱིན་ལྟར་སྣང་དང་། །སེམས་ཙམ་རྣམ་མེད་བསྒོམ་དང་ནི། །ཕྱག་ཆེན་ངོ་སྤྲོད་གསུམ་པ་སོགས། །བྱ་བ་དེ་དག་འཁྲུལ་ལོ་ཞེས། །གསུངས་པ་སྔགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །མ་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་མོད་ཀྱང་། །སེམས་ཉིད་གསལ་སྟོང་འཛིན་མེད་ཀྱིས། །རྒྱས་མི་ཐེབས་པའི་ཆོས་གང་ཡང་། །ཡོད་མ་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ན། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཚན་གསོལ་བ། ། 17-14-8a འདིའི་བྱེ་བྲག་ཤིན་ཏུ་མང་། །གང་ཟག་ཙམ་གྱིས་དབང་བྱས་པའི། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་རང་གསལ་བ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ལྟར་སྣང་། །ཆོས་རྣམ་ཀུན་གྱིས་དབང་བྱས་པའི། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་བྲལ་ཡེ་ཤེས་ནི། །བྱམས་ཆོས་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་ལ། །སེམས་ཙམ་ཞེས་བྱར་ཟླ་བས་བཤད། །ཅིར་སྣང་སེམས་སུ་ངོ་སྤྲད་པས། །གཟུང་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཁེགས། །སེམས་སྣང་ནམ་མཁར་ངོ་སྤྲད་པས། །འཛིན་པའི་རྣམ་པར་གཡེང་བ་ཁེགས། །གཉིས་བྲལ་ཡེ་ཤེས་ལྷུན་གྲུབ་པ། །དེ་ཀུན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཞེས་བྱ། །ཡང་ནི་ལུགས་འདིའི་རྗེས་འཇུག་ཀུན། །སེམས་བཙལ་བས་ནི་གང་དུ་ཡང་། །མ་རྙེད་ཚེ་ན་སེམས་ངོ་འཕྲོད། །དེ་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཞེས་པར། །ངོས་འཛིན་པ་དེ་དཔྱད་པར་བྱ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་འདི་མཉམ་གཞག་ལས། །ལངས་པའི་རྗེས་ཐོབ་དུས་དག་ཏུ། །སྔགས་མྱོང་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ལས། །མཚན་མར་འཛིན་པ་འགོག་བྱའི་ཕྱིར། །ཚོལ་བྱེད་བློ་ཡིས་གང་དུ་ཡང་། །བཙལ་བས་མི་རྙེད་དེའི་ཚེ། །ཞེན་ངོར་མཚན་འཛིན་དེ་ཁེགས་པ། །མཆོག་ཡིན་དེ་ལ་སྐྱོན་མི་རྩི། །བཙལ་བས་གང་དུའང་མ་རྙེད་པའི། །མེད་པར་དགག་པ་ཕྱག་ཆེན་དུ། །འདོད་ན་རྒྱུད་བླའི་གཞུང་དང་ནི། །མདའ་བསྣུན་ཞབས་ཀྱི་གཞུང་དང་འགལ། །རྣམ་ཤེས་ཚོལ་བྱེད་རིགས་པ་ཡིས། །གང་དུ་ཡང་ནི་མ་རྙེད་ཚེ། །ཡེ་ཤེས་ལྷག་མར་བཞག་པ་དེ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ངོས་འཛིན་དུ། །ལེགས་པར་ཤེས་ནས་རྟོགས་བྱའི་ཕྱིར། །སེམས་ངོ་སྤྲོད་པར་བྱེད་ན་ནི། །སེམས་ཉིད་གཅིག་པུ་ཀུན་གྱི་ནི། །ས་བོན་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་མཆོག །དེ་ལྟར་མདོ་སྔགས་ཐམས་ཅད་ལས། །གསུངས་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཀུན་ལ། །ཁྱབ་བྱེད་ཐུན་མོང་དུ་འཇུག་པའི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ངོས་འཛིན་འདི། །སྔོན་གྱི་བག་ཆགས་སད་བྱེད་རྐྱེན། །གཞུང་མང་དག་ལས་ 17-14-8b མཐོང་བ་དང་། །དགེ་བའི་བཤེས་ལས་ཐོས་པ་དང་། །བསྐུལ་བར་བྱེད་པོས་མཚམས་སྦྱར་ནས། །ལེགས་པར་བཤད་པ་འདིའི་དགེ་བས། །བདག་དང་སྐལ་བར་མཉམ་ཐམས་ཅད། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཏེ་མ་རྣམས་ཀུན། །སྲ
【現代漢語翻譯】 不知不覺中，因愚昧而積累的業力，無法脫離輪迴之路。善與惡的區分，在於動機和時機。若無分別唸的執著，便不存在輪迴。即使是低劣的大手印，也不會有分別念。此外，如相似的般若波羅蜜多（Prajñāpāramitā），唯識宗的無相禪修，以及第三種大手印的介紹等，這些行為都是錯誤的。雖然這樣說，但這是針對非密宗大手印而言。如果認識到心性本是光明空性、無執著的，那麼就不會有任何事物能阻礙證悟。如果認識到這一點，那麼就可以稱之為大手印。 此大手印的差別非常多。僅僅以個人為主導，所產生的無二取、自明自顯的智慧，類似於相似的般若波羅蜜多。以一切法為主導，所產生的無二取智慧，是慈氏五論（Maitreya's Five Treatises）中究竟的唯識宗所闡述的。將顯現的一切認知為心，可以消除對所取境的分別念。將心之顯現認知為空性，可以消除對能取境的散亂。無二取的智慧自然成就，這些都可以稱之為大手印。或者，此宗的追隨者們，在尋找心而無所得時，便認識了心性。將此認知稱為大手印，需要仔細考察。此大手印是爲了防止在等持（Samāhita）之後，出定（Vyutthāna）之時，將密宗的體驗智慧執著為實有。當用尋覓的智慧無論如何也找不到心時，對實有的執著便會消除，這是殊勝的，不應視為過失。如果認為找不到任何東西的否定就是大手印，這與《寶性論》（Ratnagotravibhāga）和Mda' bsrun Zhabs的論典相違背。當用分別識尋覓而無所得時，將剩餘的智慧視為大手印的認知，爲了很好地理解和證悟，需要介紹心性。心性是唯一的，是萬物的種子，是如意寶。因此，在所有經續（Sūtra and Tantra）中所說的一切大手印中，普遍適用的這個大手印的認知，是喚醒前世習氣的因緣。從眾多論典中 所見，從善知識處所聞，以及激勵者的引導，通過這些方式善說此法所產生的功德，愿我與所有具緣眾生，都能圓滿成佛，度化一切母親。
【English Translation】 Unknowingly, the karmas accumulated due to ignorance cannot escape the path of Saṃsāra. The distinction between good and bad lies in motivation and timing. If there is no clinging to conceptual thoughts, there will be no existence of Saṃsāra. Even if it is an inferior Mahāmudrā, there will be no conceptual thoughts. Furthermore, such as the seeming Prajñāpāramitā, the mind-only non-objective meditation, and the third introduction of Mahāmudrā, these actions are all wrong. Although it is said so, it is aimed at non-Tantric Mahāmudrā. If one recognizes that the nature of mind is clear and empty, without clinging, then there will be nothing that can hinder enlightenment. If one recognizes this point, then it can be called Mahāmudrā. There are very many differences in this Mahāmudrā. The non-dual, self-illuminating wisdom that is dominated only by the individual is similar to the seeming Prajñāpāramitā. The non-dual wisdom that is dominated by all Dharmas is explained by Asanga in the ultimate meaning of the Maitreya's Five Treatises as Cittamātra. Recognizing everything that appears as mind can eliminate the conceptual thoughts of the object of grasping. Recognizing the appearance of mind as emptiness can eliminate the distraction of the subject of grasping. The non-dual wisdom is naturally accomplished, and all of these can be called Mahāmudrā. Or, all the followers of this tradition, when searching for the mind and finding nothing, then recognize the nature of mind. The recognition of this as Mahāmudrā needs to be carefully examined. This Mahāmudrā is to prevent the experience wisdom of Tantra from being clung to as real in the post-meditation period after rising from Samāhita. When the searching wisdom cannot find the mind anywhere, the clinging to reality will be eliminated, which is excellent and should not be regarded as a fault. If one thinks that the negation of not finding anything is Mahāmudrā, this contradicts the Ratnagotravibhāga and the treatises of Mda' bsrun Zhabs. When the searching consciousness cannot find it anywhere, the remaining wisdom is regarded as the recognition of Mahāmudrā. In order to understand and realize it well, the nature of mind needs to be introduced. The nature of mind is the only one, the seed of all things, the supreme wish-fulfilling jewel. Therefore, in all the Mahāmudrās mentioned in all the Sūtras and Tantras, this recognition of Mahāmudrā, which is universally applicable, is the cause of awakening the habits of previous lives. From many treatises seen, heard from virtuous friends, and connected by the encouragement of the motivator, the merit of explaining this Dharma well, may I and all those who share the same destiny, attain complete Buddhahood and liberate all mothers.
ིད་པའི་རྒྱ་མཚོ་ལས་སྒྲོལ་ཤོག །ཅེས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གསལ་བར་བྱེད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཚངས་པའི་འཁོར་ལོས་གཞན་བློའི་དྲེགས་པ་འཇོམས་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ནི་གྲུབ་པའི་དབང་པོ། །ཟླ་དགོན་ཆོས་ཀྱི་བཟང་པོའི་སྲས། ཆོས་ཀྱི་རྒྱན་མཚན་བཟང་པོས་གསོལ་བ་ནན་གྱིས་བཏབ་པའི་ངོར་བགྱིས་ནས། ཡུལ་དབུས་ཀྱི་གློག་པ་པ་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། གཙང་གཡས་རུའི་སའི་ཐེག་ལེ་ཐུབ་བསྟན་གསེར་མདོག་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཉེ་བར་སྦྱར་བ་འདི། ཡང་དག་པར་རྟོགས་པའོ།། །།ཨོཾ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ་ཧི། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཤན་འབྱེད་ཅེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་དགོངས་པ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་རྒྱལ་པོ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཁ་བ་ཅན་དུ་ཕྱིས་གྲགས་པའི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཉམས་ལེན་ཚུལ། །ལ་ལའི་རྩོད་པ་སྤངས་ཕྱིར་དུ། །གཞན་དུ་གཞན་གྱིས་བརྟགས་འགའ་མཐོང་། །ཁ་ཅིག་དབུ་མའི་རིགས་པ་ཡིས། །རྣམ་པར་དཔྱད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །སྒོམ་པ་ཆོས་འདིའི་དངོས་གཞིར་འདོད། །ལ་ལ་རང་བྱིན་རླབས་པ་ཡི། །རིམ་པས་འཁོར་ལོ་ཀུན་ཁེངས་པའི། །བདེ་སྟོང་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ནི། །ཆོས་འདིའི་དངོས་གཞི་ཡིན་ཞེས་སྨྲ། །གཞན་འགའ་ཞིག་གནས་ཀྱིས། །རྟོག་པའི་འགྱུ་བ་ཐམས་ཅད་དང་། །བྲལ་བའི་རང་སེམས་རྗེན་པ་ནི། །མཐོང་བ་ཆོས་འདིའི་དངོས་གཞིར་འདོད། །ཁ་ཅིག་དེ་ལྟར་མཐོང་བའི་སེམས། །ཕྱི་དང་ནང་དང་སྔོན་སེར་སོགས། །གང་དུ་བརྟགས་པས་མ་རྙེད་པ། །དེར་བསྒོམ་ 17-14-9a ཆོས་འདིའི་དངོས་གཞིར་འདོད། །ལ་ལ་ཀུན་གྱི་བྱེད་པ་པོ། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཡིན་ནོ་ཞེས། །ཐག་གཅོད་བྱས་ནས་བསྒོམ་པར་འདོད། །འདི་དག་འཚོ་བྱེད་གཞོན་ནུ་ཡིས། །རྩལ་བཏོན་དཀར་པོ་གཅིག་ཐུབ་ཀྱི། །དཔེས་བསྟན་ཚིག་ཉུང་དོན་འདྲིལ་བ། །འབད་རྩོལ་མེད་པར་རྟོགས་སླ་བས། །མཐར་འཛིན་དྲུངས་ནས་འབྱིན་མཁས་པ། །དེ་དེ་མིན་ནོ་དང་པོ་ནི། །ཁ་བ་ཅན་དུ་ཕྱིས་གྲགས་པའི། །དབུ་མ་སྙིང་ལ་ཞུགས་གྱུར་པ། །འགའ་ཡིས་དེ་དང་དེ་སྦྱར་ནས། །བརྩམས་པ་ཡིན་ནོ་དེ་དེ་མིན། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་རིགས་ཚོགས་ཀྱི། །དབུ་མ་མེད་པར་དགག་པ་སྟེ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་སྟོང་ཉིད་ནི། །མཐའ་བྲལ་གདོད་མའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །ལུགས་དེ་དག་གི་ཆོས་ཉིད་ནི། །གཞན་སེལ་ཉིད་ཕྱིར་སྒྲ་རྟོག་གི །ཡུལ་དང་ཡེ་ཤེས་རང་མཚན་ཕྱིར། །མངོན་སུམ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ཅན། །དེ་དེར་མ་ཟད་ལྐོག་གྱུར་དང་། །མངོན་དུ་གྱུར་དང་བློས་བྱས་དང་། །མ་བཅོས་ལྷུག་པའི་ཁྱད་པར་ཅན། །དེ་དེ་རྟོགས་བྱེད་ཐབས་ཀྱང་ནི། །དབུ་མར་གྲགས་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །རང་དང་གཞན་གྱི་གཞུང་སྒྲུབ་དང་། །སུན་འབྱིན་རིགས་པ་ལས་གོ་ཞིང་། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་སྟོང་ཉིད་ནི། །བླ་མར་མོས་དང་བྱིན་རླབས་དང་། །ལས་འཕྲོ་བསོ
【現代漢語翻譯】 愿我從存在的海洋中解脫！這部闡明大手印的論著，名為《梵天之輪摧毀他者之慢》，是成就自在者月賢法賢之子，法飾賢，應其懇請而作。于衛藏地區的洛扎瓦·貝·釋迦勝祥的無垢善慧，在藏右茹之地的塔布丹寺金殿中，對此進行了整理。愿一切圓滿！大手印辨析論，頂禮一切佛陀心意合一之王。爲了消除雪域（指西藏）後來盛行的大手印修法中的種種爭論，我看到有些人以不同的方式進行研究。 有些人認為，以中觀的理智來分析的空性，是此法（大手印）的真正基礎。有些人說，通過自生加持，次第圓滿一切輪脈，樂空雙運，是此法的真正基礎。還有些人認為，將所有念頭的流動都止息，赤裸的自心，是見解，是此法的真正基礎。有些人認為，如此見到的心，無論向外、向內、向前等等方向去尋找，都無法找到，就在那找不到之處禪修，是此法的真正基礎。有些人斷定，一切的作者，是阿賴耶識，並依此禪修。這些觀點，就像年輕的廚師，用盡技巧，也只能做出一道菜。用簡潔的語言展示，易於理解，無需費力，善於從根源上拔除執著。如果不是這樣，那麼最初，雪域後來盛行的，融入中觀精髓的某些人，將這個和那個混合在一起寫作，那是不對的。為什麼呢？因為沒有理智集合的中觀否定，大手印的空性，是離邊的原始智慧。那些宗派的法性，因為是排除他者，所以是聲識的對境，並且因為是智慧的自相，所以是顯現對境的特殊之處。不僅如此，還有隱蔽的、顯現的、心造的和無為自然的區別。因此，認識到這些的方法也是，被稱為中觀的空性，通過自和他宗的論證和駁斥的理智來理解。而大手印的空性，是依靠上師的虔誠、加持和業力積累。
【English Translation】 May I be liberated from the ocean of existence! This treatise clarifying the Mahāmudrā, entitled 'The Wheel of Brahmā Crushing the Pride of Others' Minds,' was composed at the request of Chökyi Gyaltsen Zangpo, son of the accomplished master Zla Gon Chökyi Zangpo (the Good Dharma Ornament). It was compiled in the golden temple of Thubten at Tsang Yairu by the immaculate and excellent intellect of Lojawa Pal Shakya Chokden Drime Lekpai Lodrö from Ü-Tsang. May all be auspicious! Homage to the King who is the single intent of all Buddhas. This treatise is called 'Distinguishing Mahāmudrā'. To dispel the disputes about the practice of Mahāmudrā that later became popular in the land of snows (Tibet), I have seen some who investigate in different ways. Some consider that emptiness, analyzed by the reasoning of Madhyamaka, is the real basis of this Dharma (Mahāmudrā). Some say that the union of bliss and emptiness, filling all chakras in sequence through self-arising blessings, is the real basis of this Dharma. Still others think that the naked awareness of one's own mind, free from all movements of thought, is the view, the real basis of this Dharma. Some consider that the mind seen in this way, which cannot be found no matter where one searches—outward, inward, forward, etc.—meditating on that unfindable place is the real basis of this Dharma. Some determine that the creator of all is the Ālaya-vijñāna (storehouse consciousness) and meditate accordingly. These views are like a young cook who, even with all his skill, can only make one dish. Presenting it in concise language, easy to understand, without effort, skillful at uprooting clinging from its source. If it is not like this, then initially, some who later became famous in the land of snows, having absorbed the essence of Madhyamaka, composed by mixing this and that, that is not right. Why? Because without the negation of the collection of reasons in Madhyamaka, the emptiness of Mahāmudrā is primordial wisdom free from extremes. The nature of those schools, because it is the exclusion of others, is the object of sound consciousness, and because it is the self-nature of wisdom, it is a distinction of the object of direct perception. Not only that, but there are also distinctions between the hidden, the manifest, the mind-made, and the unconditioned natural. Therefore, the method of realizing these is also the emptiness known as Madhyamaka, understood through the reasoning of proof and refutation of self and others. While the emptiness of Mahāmudrā relies on devotion to the guru, blessings, and the accumulation of karma.
ད་ནམས་ཚོགས་ལས་ཡིན། །གྲུབ་ནས་གོམས་པར་བྱེད་ཚུལ་ཡང་། །དཔྱད་དང་འཇོག་པའི་སྒོམ་ཞེས་པ། །སྔོན་རབ་མཁས་པའི་བརྡའ་ལས་བྱུང་། །ལུགས་གཉིས་པ་དེ་ས་ར་ཧའི། །གཞུང་ལས་བྱུང་མོད་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཡིན་དག་པོ་པས། །རྩལ་དུ་བཏོན་པ་དེ་མ་ཡིན། །ཁོང་གི་དཀར་པོ་གཅིག་ཐུབ་དེར། །ཆེན་པོ་གསུམ་གྱིས་འདྲེས་མེད་བཞེད། །དེ་འདྲའི་མི་འཐད་ཟེར་བའི་ལན། །གསུམ་པོ་གཞན་རྐྱེན་ཁོ་ན་ཡིས། །བརྟགས་ཕྱིར་མ་བཅོས་པ་མིན་ལ། །ཁོ་བོའི་ཆིག་ཐུབ་རང་བྱུང་གི ། 17-14-9b ཡེ་ཤེས་གསར་དུ་བཅོས་མིན་པ། །ཡིན་ཞེས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །ངོས་འཛིན་བཞི་པ་ཞི་བྱེད་དུ། །སྦྱོར་དངོས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེར་གྲགས་ཀྱི། །ཉམས་ལེན་དང་མཚུངས་རྗེས་ཀྱི་ཚེ། །ཉམས་མྱོང་ཡེ་ཤེས་སྟོང་ཉིད་དུ། །ངོ་སྤྲོད་ཚུལ་ནི་རྐུས་མིན་ནམ། །བརྐུས་ཀྱང་སྐྱོན་ཡོད་མ་ཡིན་མོད། །རང་རང་གི་གཞུང་ལྷད་མེད་པར། །འཛིན་པ་འཛངས་པའི་ལུགས་ཞེས་བྱ། །ངོས་འཛིན་གཉིས་པ་དངོས་གཞིའི་དུས། །མཐོང་ཚུལ་དེ་ལས་གཞན་མེད་ཀྱང་། །ཁོ་བོས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་མཐོང་ཞེས། །ཞེན་པར་བྱེད་ན་དུག་དང་བཅས། །རྩེ་གཅིག་ཞི་གནས་ལ་འཐད་མོད། །སྤྲོས་བྲལ་ཆོས་འདིའི་དངོས་གཞིར་ཡང་། །བྱེད་ན་དེ་ཡི་ངོས་འཛིན་ཅི། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་གཞུང་དང་། །མཐུན་པར་བཤད་ན་དུག་དང་བཅས། །རིག་པ་རྗེན་པར་མཐོང་ཙམ་ལ། །གཞན་མེད་ཅེ་ན་གྲངས་ཅན་གྱི། །ཤེས་རིག་བདག་དང་ཁྱད་པར་ཅི། །རྗེས་ཀྱི་དུས་སུ་གང་ཟག་གི །བདག་མེད་ཉིད་དུ་ངོ་སྤྲད་པས། །གྲངས་ཅན་ལུགས་ལས་ཁྱད་པར་དུ། །འབྱེད་དོ་སྙམ་ན་དངོས་གཞིའི་ཚེ། །བདག་འཛིན་གཉེན་པོ་མ་གོམས་པ། །རྗེས་ཤེས་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་བྱེད་ཀྱི། །བསམ་བྱུང་བསྒོམ་དུ་འཐད་མ་ཡིན། །ངོས་འཛིན་ལྔ་པ་རྫོགས་ཆེན་པོའི། །ཆོས་ཀྱི་སྐད་དང་བསྲེས་པའི་ཚེ། །ངོས་འཛིན་ཤེས་ན་སྐྱོན་མེད་མོད། །སེམས་སྡེ་ནས་བཤད་ཀུན་གཞི་ཡི། །ངོས་འཛིན་གང་ལ་བྱེད་ཅེས་དྲི། །ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་གཞུང་ཆེན་ནས། །ཡང་དག་མིན་རྟོག་ལ་བཤད་ཕྱིར། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ངོས་འཛིན་དུ། །བཤད་ན་མཁས་པའི་བཞད་གད་གནས། །ཀུན་གཞི་རྒྱུ་རྒྱུད་ལ་འཆད་ན། །ལམ་འབྲས་དང་བསྲེས་སྐྱོན་མེད་ཀྱང་། །རང་གཞུང་འཆད་ཚེ་ཀུན་གཞི་དེ། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལ་ངོས་འཛིན་ན། །ཀུན་བྱེད་རྒྱལ་པོ་ཞེས་བྱ་དང་། །དམ་པའི་བདག་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྙིང་པོ་ཞེས་བྱར་ཞེན་པ་ཡི། །གཉེན་པོ་གང་དུ་བསྒོམ་ཞེས་དྲི། ། 17-14-10a དངོས་གཞིའི་ཚེ་ན་གང་དུ་ཡང་། །འཛིན་པ་མེད་པ་དེས་བསྟན་ནོ། །ཞེ་ན་ཕྱག་ཆེན་བརྗོད་བྲལ་བ། །རྟོག་པའི་ཡུལ་ལས་འདས་གྱུར་གང་། །རྗེས་ཀྱི་ཤེས་པས་དེ་དེ་ཤེས། །རྟོག་པས་ངོས་ཟུང་བསྟན་གྱུར་ན། །དངོས་གཞི་སླར་ཡང་དུག་བཅས་སུ། །བཏང་བ་མིན་ནམ་ཞེན་བློ་དེ། །ས
【現代漢語翻譯】 那麼什麼是'那木措'(Namtso)的修行？修行之後如何練習呢？ 所謂的'觀察與安住的禪修'，是古代大學者的術語。 第二種方法源於薩ra哈(Saraha)的著作，但並非是'達波巴'(Dagpo)所提倡的密宗大手印。 他所提倡的'卡布奇古托'(Karpo Chig Thub)中，認為'三者'是不可分割的。 如果有人說這不合理，那麼答案是：這三者僅僅是由於外在因素的影響而產生的，並非是未被改變的。 而我的'奇古托'(Chig Thub)是自生的智慧，並非是新造的。 他自己也這樣說過。第四種認知是在'希杰'(Shi je)中，結合了'索覺'(Sojor)和大手印。 在修行和相似的時刻，將經驗性的智慧引入空性之中，這種介紹方式難道不是偷竊嗎？ 即使是偷竊也沒有過錯，但保持各自宗派的純正，才是智者的行為。 第二種認知是在正行之時，雖然沒有其他的見解，但如果執著于'我見到了大手印'，那就如同服用了毒藥。 專注于'希內'(Zhi ne)是可以的，但如果將其作為這種無戲論之法的正行，那麼它的認知又是什麼呢？ 如果說它與'無自性'的理論相符，那也如同服用了毒藥。 僅僅是赤裸地看到覺性，如果說沒有其他，那麼這與數論派的'覺性之我'(She rig dag)又有什麼區別呢？ 如果在後行之時，將人引導到'無我'的狀態，並認為這與數論派的觀點有所不同，那麼在正行之時，如果沒有習慣於'無我'的對治，那麼後來的知解就成了分別唸的造作，這不適合作為禪修。 第五種認知是，當與'佐欽波'(Dzogchenpo)的教法混合時，如果瞭解這種認知，就沒有過錯。 如果有人問，從'森德'(Semde)中所說的'昆吉'(Kun gzhi)的認知是什麼？ 因為'昆吉'的'南謝'(Namshé)在大論中被解釋為不真實的念頭，所以如果將其解釋為大手印的認知，那就會成為智者的笑柄。 如果將'昆吉'解釋為因果，那麼與'藍錐'(Lamdre)混合也沒有過錯，但在解釋自己的宗派時，如果將'昆吉'認知為智慧本身，並執著于'昆杰嘉波'(Kunje Gyalpo)（藏文：ཀུན་བྱེད་རྒྱལ་པོ，梵文天城體：सर्वकर्तृराज，梵文羅馬擬音：sarvakartṛrāja，漢語字面意思：一切作者之王），神聖的'我'和佛陀的'精華'，那麼應該修習什麼對治法呢？ 如果在正行之時，沒有任何執著，那就是它所指示的。 如果有人說，大手印是不可言說的，超越了概念的範疇，後來的知解認識到它，概念指出了它，那麼正行豈不是又一次被毒藥污染了嗎？
【English Translation】 So what is the practice of 'Namtso'? And how to practice after accomplishment? The so-called 'meditation of observation and abiding' comes from the terminology of ancient great scholars. The second method originates from the writings of Saraha, but it is not the Mahamudra of Secret Mantra advocated by 'Dagpo'. In his advocated 'Karpo Chig Thub', it is believed that the 'three' are inseparable. If someone says this is unreasonable, then the answer is: these three are only produced due to the influence of external factors, and are not unchanged. And my 'Chig Thub' is self-born wisdom, not newly created. He himself said so. The fourth cognition is in 'Shi je', combining 'Sojor' and Mahamudra. During practice and similar moments, introducing experiential wisdom into emptiness, isn't this introduction method stealing? Even stealing is not a mistake, but maintaining the purity of each sect is the behavior of the wise. The second cognition is during the main practice, although there is no other view, but if you are attached to 'I have seen Mahamudra', it is like taking poison. Focusing on 'Zhi ne' is okay, but if it is used as the main practice of this non-conceptual Dharma, then what is its cognition? If it is said to be in accordance with the theory of 'no self-nature', it is also like taking poison. Just seeing awareness nakedly, if you say there is nothing else, then what is the difference between this and the 'awareness-self' of the Samkhya school? If in the subsequent practice, people are guided to the state of 'no-self', and it is believed that this is different from the views of the Samkhya school, then during the main practice, if you are not accustomed to the antidote of 'no-self', then the subsequent understanding becomes the creation of conceptual thoughts, which is not suitable as meditation. The fifth cognition is that when mixed with the teachings of 'Dzogchenpo', if you understand this cognition, there is no mistake. If someone asks, what is the cognition of 'Kun gzhi' mentioned in 'Semde'? Because the 'Namshé' of 'Kun gzhi' is explained as unreal thoughts in the great treatise, it would be a laughing stock for the wise if it were explained as the cognition of Mahamudra. If 'Kun gzhi' is explained as cause and effect, then there is no mistake in mixing it with 'Lamdre', but when explaining one's own sect, if 'Kun gzhi' is recognized as wisdom itself, and attached to 'Kunje Gyalpo' (藏文：ཀུན་བྱེད་རྒྱལ་པོ，梵文天城體：सर्वकर्तृराज，梵文羅馬擬音：sarvakartṛrāja，漢語字面意思：King of All Doers), the sacred 'self' and the 'essence' of the Buddha, then what antidote should be practiced? If there is no attachment at all during the main practice, that is what it indicates. If someone says that Mahamudra is unspeakable, beyond the scope of concepts, and the subsequent understanding recognizes it, and the concept points it out, then isn't the main practice once again contaminated by poison?
ླར་བཟློག་བྱེད་ན་གླང་ཆེན་གྱི། །ཁྲུས་དང་མཚུངས་པར་གྱུར་མིན་ནམ། །དང་པོའི་ཆིག་ཐུབ་ལ་གཞན་གྱི། །རྒོལ་བའི་ལན་དུ་ལྔ་ལྡན་ཞེས། །བྱ་བའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་བསྒོམ་པ། །མི་འཐད་མིན་མོད་ལྷ་རྗེ་ཡིས། །རྩལ་དུ་བཏོན་པའི་ཕྱག་ཆེན་དེར། །དོན་ལྔ་མེད་ན་མི་འབྱུང་རྒྱུ། །ཡིན་ནམ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ཡན་ལག །གང་ཅེས་བརྟགས་ཚེ་དང་པོ་ལྟར། །ཡིན་ན་རྩ་བའི་དམ་བཅའ་ཉམས། །ཕྱི་མ་ལྟར་ན་ལམ་འབྲས་དང་། །བསྲེས་པས་རང་གཞུང་ཚུགས་པ་མིན། །དེ་ནས་དོན་ཆེ་ཚིག་ཉུང་ཞིང་། །ལས་འཕྲོ་ཅན་གྱིས་སྒྲུབ་སླ་བ། །རྟོགས་སླ་རྟོགས་ན་བདག་འཛིན་གཉིས། །ས་བོན་བཅས་དེ་འཇོམས་སླ་བ། །སོ་སོ་རང་རིག་གིས་མྱོང་ཞིང་། །སྒྲ་རྟོག་ཡུལ་དུ་མ་བྱས་པའི། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་འདི་ལུང་དང་ནི། །རིགས་པར་བརྟེན་དགོས་མ་ཡིན་ཞིང་། །བླ་མའི་དུས་ཐབས་བསྟེན་པ་ལ། །རག་ལས་མིན་ཀྱང་ཐེག་ཆེན་པ། །ཀུན་ལ་ཁྱབ་བྱེད་དུ་འགྲོ་ཞིང་། །ཀུན་གྱི་ངེས་པའི་དོན་དང་ནི། །དངོས་གཞིའི་ཚེ་ན་འགལ་མེད་པ། །འདི་གྲུབ་པ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཚེ། །སྒྲུབ་བྱེད་སྣ་ཚོགས་དགོས་མིན་ཀྱང་། །དངོས་གཞིའི་ཚེ་ན་བསྒྲུབ་བྱའི་དོན། །མདོ་རྒྱུད་ཀུན་དང་མཐུན་པར་མཐོང་། །མཐོང་བྱ་གསར་དུ་བསྒྲུབས་མིན་གྱི། །གདོད་ནས་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་མཆོག །ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་དང་འདྲ་བས། །བྱིང་དང་རྒོད་པ་དང་བྲལ་བར། །རེ་ཞིག་མཉམ་པར་འཇོག་ནུས་ན། །རྩེ་གཅིག་མིང་ཅན་ཆོས་དང་ནི། །གང་ཟག་ཉིད་དུའང་འཛིན་མེད་པར། །གྱུར་པ་སྤྲོས་ 17-14-10b བྲལ་མིང་ཅན་དེ། །དངོས་གཞིའི་ཞི་ལྷག་ཟུང་དུ་འཇུག་དེ་ལ་རྗེས་ཐོབ་ཀྱིས། བོགས་འབྱིན་པ་ནི་གང་ཟག་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཅི་ཤར་ཡང་། །དེ་དེར་འཛིན་པ་མེད་གྱུར་ཚེ། །རྣམ་ཤེས་ངོ་ན་གཟུང་འཛིན་གྱི། །སྣང་བ་འགགས་པར་མ་གྱུར་ཀྱང་། །ཡེ་ཤེས་ངོ་ན་བདག་གཉིས་པོ། །གང་དུ་ཡང་ནི་འཛིན་མེད་པའི། །ཡེ་ཤེས་ངང་གིས་དྲངས་གྱུར་པ། །དེ་ཚེ་སྣང་སྲིད་ཀུན་ཐམས་ཅད། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་རོ་གཅིག་པ། །ཡིན་ནོ་དེ་ནས་འབད་མེད་པར། །དེ་མངོན་གྱུར་ལ་སྒོམ་མེད་ཀྱི། །ཐ་སྙད་བཏགས་པ་ཡིན་སྙམ་བྱེད། །འདི་ལ་ཕྱི་རབས་པས་རྒོལ། །དངོས་གཞིའི་ཚེ་ན་གང་དུ་ཡང་། །ཡིད་མི་བྱེད་དང་མི་འཛིན་པ། །ཧྭ་ཤང་ལུགས་དང་ཁྱད་པར་ཅི། །ཟེར་དང་མདོ་སྔགས་ནས་གསུངས་པའི། །སྦྱོར་བས་མ་བསྒྲུབས་ལྷག་མཐོང་དེ། །མུ་སྟེགས་ལུགས་དང་ཁྱད་པར་ཅི། །བླུན་པོས་གོམས་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །ཕལ་ཆེར་དུད་འགྲོའི་རྒྱུ་ཞེས་དང་། །གོམས་པ་ལེགས་ཀྱང་དབུ་མ་ལས། །མ་འདས་ཕྱིར་ན་གསང་སྔགས་དང་། །བསྲེ་བ་དོན་མེད་ཡིན་ཞེས་སོགས། །རྩོད་རྣམས་སེལ་བའི་ལན་ཇི་བཞིན། །མདོ་རྒྱུད་མན་ངག་རྒྱས་པར་ནི། །ཤེས་ཡོད་མིན་པས་དོན་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་རྒྱས་པ་འདིར་བརྗོད་བྱ། །རྒྱ་ནག་མཁན
【現代漢語翻譯】 如果反覆清洗，豈不像大象的洗浴？ 對於最初的唯一證悟，爲了反駁他人的攻擊，說有五種特徵。 觀修殊勝的手印，雖然並非不合理，但拉杰（Lha-rje，一位上師的名字）所強調的大手印， 如果沒有五種意義，就不會產生嗎？或者說是否需要圓滿的支分？ 如果像最初所說，就會違背根本誓言。 如果像後者所說，就與道果混淆，無法建立自己的宗派。 因此，意義重大，言辭簡練，有緣者容易修持， 容易證悟，證悟后容易摧毀包括種子的我執和二取執。 各自通過自證自知來體驗，不將聲音和分別唸作為對象。 這種俱生智慧不需要依賴經文和理智， 雖然不依賴上師的竅訣，但卻能普遍適用於所有大乘行者， 並且與所有人的究竟意義和正行不相違背。 在成就此理時，雖然不需要各種各樣的論證， 但在正行時，所要證實的意義，與所有經續都一致。 並非要新近證實所要見到的，而是本初就存在的殊勝智慧。 如同如意寶珠，遠離沉沒和掉舉。 如果暫時能夠安住于平等之中， 不執著于名為一心和補特伽羅（指修行者）的法。 那麼，這個名為離戲的境界，就是正行的止觀雙運， 之後，通過後得來增益，無論顯現何種補特伽羅和法的現象， 如果對這些現象都不再執著， 即使在名言識中，能取和所取的顯現沒有止息， 但在智慧的層面，對二取都不執著。 這種智慧自然而然地產生。 那時，所有顯現和存在都與大手印成為一體。 因此，無需努力，就能顯現，並且認為這是無修的名稱。 對此，後世的人會反駁： 在正行時，對任何事物都不作意，也不執著， 這與和尚宗（指一種禪宗）有什麼區別？ 或者說，經續中所說的，不通過加行而獲得的勝觀，與外道有什麼區別？ 愚笨之人所習慣的大手印，大多是墮入畜生的原因， 即使習慣得很好，也沒有超出中觀的範疇，因此與密咒混合沒有意義等等。 爲了消除這些爭論，需要如實回答。 因為不瞭解經續和口訣的詳細內容，所以覺得意義深奧。 因此，在這裡需要詳細闡述。 漢地和尚
【English Translation】 If repeatedly washed, wouldn't it be like an elephant's bath? Regarding the initial sole realization, to refute others' attacks, it is said to have five characteristics. Meditating on the great mudra, although not unreasonable, the Mahamudra emphasized by Lha-rje (a master's name), If it doesn't have five meanings, will it not arise? Or is it necessary to have perfect limbs? If it's like the initial statement, then the root vows are broken. If it's like the latter statement, it's mixed with Lamdre (Path and Result), and one's own system cannot be established. Therefore, it is significant, concise, easy for those with karma to practice, Easy to realize, and after realization, easy to destroy self-grasping and dualistic grasping, including their seeds. Experiencing it individually through self-awareness, not making sound and conceptualization the object. This co-emergent wisdom doesn't need to rely on scriptures and reasoning, Although it doesn't rely on the guru's skillful means, it pervades all Mahayana practitioners, And it is not contradictory to everyone's definitive meaning and actual practice. When accomplishing this principle, although various proofs are not needed, In the actual practice, the meaning to be proven is seen to be in accordance with all sutras and tantras. It's not about newly proving what is to be seen, but the supreme wisdom that has been established from the beginning. Like a wish-fulfilling jewel, free from sinking and agitation. If one can temporarily abide in equanimity, Without clinging to the dharma named one-pointedness and the individual (referring to the practitioner). Then, this state called freedom from elaboration is the union of shamatha and vipashyana in the actual practice, After that, through subsequent attainment, whatever phenomena of individuals and dharmas appear, If there is no clinging to those phenomena, Even if the appearance of grasper and grasped does not cease in the nominal consciousness, But on the level of wisdom, there is no clinging to either of the two graspers. This wisdom arises naturally. At that time, all appearances and existence become one taste with Mahamudra. Therefore, without effort, it manifests, and one thinks that this is the name of non-meditation. To this, later generations will refute: In the actual practice, not paying attention to anything and not clinging, What is the difference between this and the Heshang sect (referring to a Zen school)? Or, what is the difference between the vipashyana mentioned in the sutras and tantras, which is not accomplished through practice, and the heretics? The Mahamudra that foolish people are accustomed to is mostly the cause of falling into the animal realm, Even if one is well accustomed, it has not gone beyond the scope of Madhyamaka, so mixing it with mantra is meaningless, and so on. In order to eliminate these disputes, it is necessary to answer truthfully. Because one does not understand the detailed content of the sutras and tantras and oral instructions, one feels that the meaning is profound. Therefore, it is necessary to elaborate here. Chinese Monk
་པོ་ཀུན་རྫོབ་དང་། །དོན་དམ་དབྱེ་བ་མི་འབྱེད་ཅིང་། །དེ་བཞིན་ལྟ་དང་སྤྱོད་པ་དང་། །ཡེ་ཤེས་དང་ནི་རྣམ་ཤེས་དང་། །ཐོས་བསམ་དུས་དང་བསྒོམ་པ་དང་། །དྲང་བའི་དོན་དང་ངེས་པའི་དོན། །སོ་སོའི་གནས་སྐབས་མི་འབྱེད་པར། །ཅི་ཡང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ། །ཙམ་ཞིག་སྙིང་པོ་ཡིན་པར་འདོད། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གཞི་ནི། །དོན་དམ་པ་དང་ལྟ་བ་དང་། །མཉམ་པར་བཞག་དང་ཡེ་ཤེས་དང་།།སྒྲིབ་ཀུན་རྩ་བ་མ་རིག་པའི། །ས་བོན་དྲུངས་ནས་འབྱིན་བྱེད་བློ། །འདི་ལ་དཔེ་དང་དོན་གཉིས་སུ། །འབྱེད་མོད་རྟོག་བྲལ་མ་འཁྲུལ་ 17-14-11a ཕྱིར། །གཉིས་ཀ་ལྷན་སྐྱེས་ལ་མངོན་སུམ། །རྟོག་པའང་ཞེ་ན་ཁོ་ནར་ནི། །མ་ཟད་ཡང་དག་མིན་རྟོག་པ། །ཀུན་དང་བྲལ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་མངོན་སུམ་དང་འདྲ་བ། །དཔེར་ན་འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་ཚེ། །རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བདུན་འཁོར་བཅས་པ། །བཀག་པས་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་ཅིང་། །མཚན་མར་འཛིན་པ་ཀུན་བྲལ་ཡང་། །ཧྭ་ཤང་བསྒོམ་དང་དེ་མི་འདྲ། །འདི་ན་ཁ་ཅིག་འགོག་སྙོམས་དེ། །སེམས་ཙམ་ལུགས་བཞིན་དབུ་མ་ཡི། །ལུགས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཞེས་སྨྲ། །དབུ་མ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ཀྱི། །འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་མེད་པར་དགག །རྣམ་བརྫུན་དབུ་མའི་འགོག་སྙོམས་ན། །ཡེ་ཤེས་ཡོད་ཕྱིར་དེ་འདི་ལ། །མཚུངས་ལྡན་བཀག་པའི་སྙོམས་འཇུག་ཅེས། །ཕྱི་རབས་པས་འདི་ཧྲུལ་པོར་བྱས། །ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་མ་གཏོགས་པའི། །ཡེ་ཤེས་གང་ནས་བཙལ་ཞེ་ན། །མཐོང་བསྒོམ་སོགས་ཀྱི་མཉམ་གཞག་ཏུ། །འཇུག་ཤེས་དྲུག་དང་ཉོན་མོངས་ཡིད། །མེད་ཕྱིར་ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་དཀོན། །ཡིད་ཀྱི་དབང་པོའི་བདག་རྐྱེན་ལས། །གདོད་མའི་ཡེ་ཤེས་འབྱུང་བ་མིན། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་གཞུང་དུ། །ཆོས་ཀུན་རང་རང་ངོ་བོ་ཡིས། །སྟོང་ལ་རྩེ་གཅིག་མཉམ་འཇོག་པའི། །ཡེ་ཤེས་ཁས་ལེན་ཁོ་བོ་ཡིས། །མ་ནི་མོ་བཤད་ཟེར་དང་མཚུངས། །མཉམ་པར་བཞག་དུས་སོར་རྟོག་གི །ཡེ་ཤེས་ཁས་ལེན་དགོས་ཟེར་བ། །སྒོམ་རིམ་གཞུང་དུ་མེ་འབྱུང་བ། །ཤིང་ལ་རག་མོད་དེ་ཉིད་ཀྱིས། །དེ་བསྲེག་དཔེ་བསྟན་པ་དང་འགལ། །སྔགས་ཀྱི་དབང་བསྐུར་ 17-14-11b བྱིན་རླབས་དང་། །དབུ་མའི་རིགས་པས་མ་སྦྱངས་པར། །དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་མངོན་སུམ་དུ། །མཐོང་བའི་ཐབས་འགའ་མེད་གྱུར་ན། །ལུས་ཀྱི་བྱེད་ཅིང་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི། །རླབས་དང་སྒྱུ་མའི་དཔེ་སོགས་ལས། །དེ་མཐོང་མན་ངག་ལུང་དང་ནི། །རིགས་པ་ལས་ཀྱང་ཤེས་པ་ཀུན། །ནང་ལྟར་རང་རིག་རང་གསལ་བས། །རང་ལ་ངེས་པ་འདྲེན་པར་བཤད། །དེ་གོམས་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་དང་། །བྲལ་མ་གྱུར་ན་གསལ་བ་དེ། །རབ་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་འབྱུང་མིན་ནམ། །སྟོང་ཉིད་བསྒྲུབ་པའི་རིགས་པ་ལ། །བརྟེན་པ་མིན་པར་དེ་རྟོགས་བློ། །ཚད་མར་གྱུར་པ་ཡོད་མིན་ཕྱིར། །དེ་ལ་མ་བརྟེན་ཚད་མིན་བློ།
【現代漢語翻譯】 不區分世俗（梵文：saṁvṛti，世俗）和勝義（梵文：paramārtha， परमार्थ，paramārtha，最殊勝的意義）； 同樣地，不區分見地和行持， 智慧和意識， 聽聞思惟之時和禪修之時， 不了義（梵文：neyārtha，需要解釋的意義）和了義（梵文：nītārtha，明確的意義）， 不區分各自的階段， 什麼也不放在心上， 只認為這樣就是精華。 大手印（梵文：Mahāmudrā，माहामुद्रा，mahāmudrā，偉大的手印）的真實基礎是： 勝義諦（梵文：paramārtha-satya， परमार्थसत्य，paramārtha-satya，勝義的真理），見地， 入定和智慧， 能從根源上拔除所有遮蔽的根本——無明（梵文：avidyā，अविद्या，avidyā，無知）的 智慧。 雖然對此可以從譬喻和意義兩方面 進行區分，但由於它遠離分別念且不謬誤， 因此兩者都是俱生（梵文：sahaja， सहजा，sahaja，與生俱來的）的顯現。 如果說有分別念，那麼它僅僅是 非真實的分別念。 因為它遠離一切，所以類似於 超越世間的顯現。 例如，在滅盡定（梵文：nirodha-samāpatti，निरोधसमापत्ति，nirodha-samāpatti，止滅的等至）之時， 包括七種識蘊（梵文：vijñānaskandha， विज्ञानस्कन्ध，vijñānaskandha，意識的集合）在內的所有意識 都被止息，因此不會放在心上， 並且遠離了一切相（梵文：lakṣaṇa， लक्षण，lakṣaṇa，特徵）， 但這與和尚（Hwa shang）的禪修不同。 有些人認為，滅盡定 按照唯識宗（梵文：Vijñānavāda， विज्ञानवाद，Vijñānavāda，唯識論）的觀點，在大乘中觀宗（梵文：Madhyamaka， माध्यमिक，mādhyamika，中觀）的 觀點裡是智慧。 中觀宗否定自性（梵文：svabhāva， स्वभाव，svabhāva，自身本性）， 因此否定有滅盡定。 如果說虛假顯現的中觀宗的滅盡定中 有智慧，那麼這與 止息相應的滅盡定相似。 後代人把這個弄得一團糟。 如果說除了意識之外， 還能從哪裡找到智慧呢？ 在見道（梵文：darśanamārga， दर्शनमार्ग，darśanamārga，見的道路）、修道（梵文：bhāvanāmārga， भावनमार्ग，bhāvanāmārga，修習的道路）等的入定中， 由於沒有六識和煩惱意（梵文：kliṣṭamanas， क्लिष्टमनस्，kliṣṭamanas，染污的意）， 因此意根（梵文：manendriya， मनोइन्द्रिय，manendriya，意識的官能）很難得。 原始的智慧不是從 意根的自性因緣中產生的。 在宣說無自性的論典中， 所有法都以各自的自性 為空性（梵文：śūnyatā， शून्यता，śūnyatā，空虛）而專注於一境的 智慧，我是承認的。 這就像說『嘛呢』（梵文：maṇi， मणि，maṇi，寶珠）能生出『嘛呢』一樣。 如果說在入定之時，需要承認有分別唸的 智慧， 那麼這與《修道次第論》中說火 依賴於木柴，但木柴卻被火燒燬的例子相矛盾。 如果沒有通過密咒（梵文：mantra， मन्त्र，mantra，真言）的灌頂（梵文：abhiṣeka， अभिषेक，abhiṣeka，加持） 和加持（梵文：adhiṣṭhāna， अधिष्ठान，adhiṣṭhāna，力量） 以及中觀的理智進行訓練， 那麼就沒有辦法能直接 見到勝義智慧。 從身體的活動和享用 以及水波和幻術的譬喻等中， 見到它的訣竅、教證和 理證，所有這些都 像內在的自知自明一樣， 被說成是引導自己獲得定解。 如果不遠離串習它的支分， 那麼這種明晰 難道不會達到極致嗎？ 因為如果不依賴於 論證空性的理智，那麼證悟它的智慧 就不會成為量（梵文：pramāṇa， प्रमाण，pramāṇa，有效認知）， 因此，不依賴於它的智慧就不是量。
【English Translation】 Without distinguishing between the conventional (Sanskrit: saṁvṛti) and the ultimate (Sanskrit: paramārtha); Similarly, without distinguishing between view and conduct, Wisdom and consciousness, The time of hearing and thinking and the time of meditation, The provisional meaning (Sanskrit: neyārtha) and the definitive meaning (Sanskrit: nītārtha), Without distinguishing their respective states, Not keeping anything in mind, Just thinking that this is the essence. The actual basis of Mahāmudrā (Sanskrit: Mahāmudrā, Great Seal) is: Ultimate truth (Sanskrit: paramārtha-satya), view, Samadhi and wisdom, The mind that uproots the seed of ignorance (Sanskrit: avidyā), the root of all obscurations. Although one can distinguish between example and meaning, Because it is free from conceptualization and not mistaken, Both are co-emergent (Sanskrit: sahaja) manifestations. If there is conceptualization, then it is only Non-veridical conceptualization. Because it is free from everything, it is similar to A transcendental manifestation. For example, at the time of cessation samadhi (Sanskrit: nirodha-samāpatti), All consciousness, including the seven aggregates of consciousness (Sanskrit: vijñānaskandha), Are stopped, so they are not kept in mind, And are free from all characteristics (Sanskrit: lakṣaṇa), But this is different from Hwa shang's meditation. Some people think that cessation samadhi According to the Yogācāra (Sanskrit: Vijñānavāda) school, in the Madhyamaka (Sanskrit: Madhyamaka) school, Is wisdom. The Madhyamaka school denies self-nature (Sanskrit: svabhāva), Therefore, it denies the existence of cessation samadhi. If there is wisdom in the cessation samadhi of the false appearance of the Madhyamaka school, Then this is similar to The cessation samadhi corresponding to cessation. Later generations have made a mess of this. If you ask where to find wisdom other than consciousness, In the samadhi of the path of seeing (Sanskrit: darśanamārga), the path of cultivation (Sanskrit: bhāvanāmārga), etc., Since there are no six consciousnesses and afflicted mind (Sanskrit: kliṣṭamanas), The mind-organ (Sanskrit: manendriya) is rare. Primordial wisdom does not arise from The self-nature cause of the mind-organ. In the treatises that proclaim no self-nature, All dharmas are empty (Sanskrit: śūnyatā) of their respective self-natures and focus on one point. I admit the wisdom of this. This is like saying that 'maṇi' (Sanskrit: maṇi, jewel) can produce 'maṇi'. If it is said that at the time of samadhi, it is necessary to admit the wisdom of conceptualization, Then this contradicts the example in the Stages of Meditation, which says that fire Depends on wood, but the wood is burned by the fire. If one has not been trained through the empowerment (Sanskrit: abhiṣeka) of mantra (Sanskrit: mantra) And the blessing (Sanskrit: adhiṣṭhāna) And the intellect of Madhyamaka, Then there is no way to directly See ultimate wisdom. From the activities and enjoyment of the body And the metaphors of waves and illusions, etc., The key points, scriptural proofs, and Logical proofs for seeing it, all of these Like inner self-awareness, are said to Guide oneself to gain certainty. If one does not abandon the practice of its branches, Then will this clarity Not reach its ultimate limit? Because if one does not rely on The intellect that proves emptiness, then the wisdom that realizes it Will not become a valid cognition (Sanskrit: pramāṇa), Therefore, the wisdom that does not rely on it is not valid.
།ཟེར་བ་སྔོན་དང་ཕྱི་མཐར་བྱུང་། །དེ་སྐད་དེ་ཡིས་བསྔགས་པ་དང་། །མན་ངག་པ་ཀུན་ཞུམ་པར་བྱས། །ཞུམ་བཅས་རྩོལ་བ་དོར་བའི་མིས། །རང་གཞུང་ཚུགས་པ་ག་ལ་སྲིད། །བླུན་པོའི་ཕྱག་ཆེན་དུད་འགྲོའི་རྒྱུར། །སོང་ཚེ་གསུང་བ་འཁྲིད་དེ་ཡི། །དངོས་གཞིའི་ཚེ་ན་བདག་འཛིན་གྱི། །གཉེན་པོ་མ་བསྟན་པ་སྙམ་དུ། །དགོངས་པ་ཡིན་མོད་བདག་གཉིས་པོ། །གང་དུ་ཡང་ནི་འཛིན་པ་མེད། །དེ་ལ་དེ་རྟོགས་པ་ཡིན་ནི། །ཐ་སྙད་ཕར་ཕྱིན་པ་ཀུན་གྱི། །བྱེད་པ་མིན་ནམ་བདག་མེད་དོ། །སྙམ་དུ་འཛིན་དགོས་ཟེར་བ་བརྫུན། །ཐ་སྙད་དེ་འདྲ་སྦྱོར་དུས་སུ། །དཔྱད་པ་སྔོན་སོང་བ་ལ་དགོངས། །ཞེ་ན་འདིར་ཡང་རྗེས་ཐོབ་ཚེ། །མཐའ་གཞན་འགོགས་པའི་རིགས་པས་གྲུབ། །འཛིན་རྣམ་རང་གསལ་དོན་དམ་པའི། །བདེན་པར་གང་ལས་ཤེས་ཅེ་ན། །དེ་ཕྱིར་གཉིས་སྟོང་གང་ཡིན་པ། །དེ་ཉིད་དུ་བཤད་པ་ལས་ཤེས། །དེ་ཉིད་སྒྲིབ་སེལ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །རྟོགས་བྱའི་སྟོང་ཉིད་ངོས་འཛིན་ནི། །དེ་ལས་གཞན་དུ་ས་ར་ཧས། །མ་བཤད་འབིར་ཝ་པས་དེ་བཞིན། །འདི་རྟོགས་པ་ལ་ཐལ་རང་གི །རིགས་པ་དོན་ 17-14-12a མེད་རྣམ་འགྲེལ་གྱི། །མཛད་པོའི་རིགས་པ་ཁོ་ནས་གྲུབ། །དེ་ལ་འཇུག་བྱེད་ཞི་གནས་ཀྱི། །སྒྲུབ་ཚུལ་གཞུང་གཞན་ལས་བྱུང་བཞིན། །རང་གསལ་བ་དེ་རིགས་པ་ཡིས། །དཔྱད་མི་བཟོད་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །བདེན་ཞེས་སྨྲས་ན་སངས་རྒྱས་ལ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་སྣང་མེད་ཕྱིར། །དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་ཁོ་ན། །དེ་འདྲ་སེམས་ཙམ་རྣམ་བརྫུན་པའི། །སྒོམ་ཞེས་སྨྲ་མོད་རྗེས་ཐོབ་ཚེ། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་རྟགས་ཀྱིས། །ཡོད་མེད་ལ་སོགས་མཐའ་ཀུན་དང་། །བྲལ་བར་བྱས་པའང་འདི་ལ་སྲིད། །སོ་མ་མ་བཅོས་ལྷུག་པ་ཡི། །འཇོག་ཚུལ་མུ་སྟེགས་བྱེད་པ་ཡང་། །བསམ་གཏན་དངོས་གཞི་ལ་ཡོད་ཅེས། །ཟེར་མོད་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ཡིས། །བཅིངས་ཕྱིར་ཐར་པའི་ལམ་མ་ཡིན། །རྨོངས་རྣམས་སེལ་བྱེད་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །ངོས་འཛིན་སྒྱུ་མ་རིགས་གྲུབ་དང་། །རབ་ཏུ་མི་གནས་ལས་གཞན་པ། །ཡོད་མིན་ཟེར་མོད་གསང་སྔགས་སུ། །ཉམས་སུ་བླང་བྱའི་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་དེར་མ་འདུས་དེ་ཉིད་ནི། །བདེ་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་དུ་མེད། །དབུ་མའི་བསྒོམ་མཐར་ཕྱིན་པ་ལ། །གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་དཀའ་སྤྱད་ནི། །དགོས་པར་མ་ངེས་བྱམས་ཆོས་ནས། །གང་བཤད་དབུ་མའི་ཡེ་ཤེས་དེ། །ཐེག་མཆོག་ལམ་གྱི་རིམ་པ་གཉིས། །སྒྲུབ་པའི་གཞི་དང་ཐབས་མཆོག་ཕྱིར། །མེད་པར་དགག་པའི་སྟོང་ཉིད་ལ། །དགོངས་ནས་གུར་དུ་འདི་སྐད་ཅེས། །གལ་ཏེ་སྟོང་པ་ཐབས་ཡིན་ན། །དེ་ཚེ་སངས་རྒྱས་ཉིད་མི་འགྱུར། །རྒྱུ་ལས་འབྲས་བུ་གཞན་མིན་ཕྱིར། །ཞེས་བཤད་ནས་ནི་དེ་འོག་ཏུ། །དེ་ཕྱིར་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་ཞེས །།ཐབས་ནི་བདེ་བའི་སྡོམ་པ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་ང་རྒྱལ་རྣལ་འབྱོར་གྱིས།
【現代漢語翻譯】 所謂的過去和未來都已發生， 他用那樣的言辭讚美， 讓所有密法師都感到沮喪。 一個沮喪且放棄努力的人， 又怎麼可能建立自己的宗義？ 愚人的大手印成了畜生的因， 如果遵循了那些說法， 在實際修持時， 似乎沒有指出我執的對治。 但實際上，無論在哪， 都沒有對二我的執著。 如果能理解這一點， 難道不是所有名言勝義諦的， 作用都是無我嗎？ 說必須執著于「我認為是無我」是虛假的。 在運用這類名言時， 應考慮到先前的分析。 如果這樣說，那麼在這裡，后得定時， 也通過阻斷其他邊見的理證成立。 如果問從何得知，執著相是自明本真的， 真諦？ 因此，從對何為二諦的解釋中得知。 對彼性，消除障礙之智慧的， 所證悟之空性的認識， 薩ra哈（梵文：Saraha，八十四成就者之一）沒有在其他地方解釋過， 比爾瓦巴（梵文：Birwapa，八十四成就者之一）也是如此。 對此的證悟，不需要 無意義的自續應成派的理證， 僅憑《釋量論》作者的理證就能成立。 對此，進入的方便是寂止的， 如其他論典中所述的修法一樣， 如果說自明性是無法用理證， 分析的世俗諦， 那麼因為除此之外沒有其他顯現， 對於佛陀來說， 就只有勝義諦了。 雖然有人說，這樣的唯心是虛假的， 禪修，但在後得定時， 也可以通過緣起之理， 做到遠離有無等一切邊見。 也有人說，像外道一樣， 不加改造的放鬆的， 安住方式也存在於正行禪定中， 但因為被我執束縛， 所以不是解脫之道。 有人說，消除愚昧的空性， 認識不是如幻理證所成立的， 也不是無住涅槃之外的其他東西， 但在密宗中， 所要修持的空性， 如果未包含於此，那麼它就不是， 大樂之外的其他東西。 對於圓滿的中觀禪修來說， 不一定需要三大阿僧祇劫的苦行， 從慈氏五論中所說的， 中觀智慧來看， 這是大乘道次第的兩種， 成就的基礎和殊勝方便， 古汝（梵文：Guru，上師）在理解到 遮破的空性后，這樣說道： 『如果空性是方便， 那麼佛陀就不會改變， 因為果不是因之外的其他東西。』 說完之後，緊接著說： 『因此，壇城（藏文：དཀྱིལ་འཁོར།，梵文：mandala，梵文羅馬擬音：mandala，漢語字面意思：中心和圓圈）是輪， 方便是安樂的集合， 佛陀以我慢瑜伽』
【English Translation】 The so-called past and future have already occurred, He praised with such words, Causing all tantric practitioners to feel frustrated. A frustrated person who abandons effort, How could they possibly establish their own tenets? The Mahamudra of fools becomes the cause of animals, If those statements are followed, In actual practice, It seems that the antidote to self-grasping is not pointed out. But in reality, no matter where, There is no clinging to the two selves. If one can understand this, Isn't the function of all conventional ultimate truths, To be selflessness? Saying that one must cling to 'I think it is selflessness' is false. When using such conventional terms, One should consider the previous analysis. If one says so, then here too, in the post-meditation state, It is also established by the reasoning that blocks other extreme views. If one asks from where one knows that the clinging aspect is self-luminous, genuine, Truth? Therefore, it is known from the explanation of what the two truths are. The recognition of emptiness, which is the object to be realized, Of that nature, the wisdom that eliminates obstacles, Saraha (Sanskrit: Saraha, one of the eighty-four siddhas) has not explained it elsewhere, Birwapa (Sanskrit: Birwapa, one of the eighty-four siddhas) is also the same. The realization of this does not require The meaningless reasoning of Svatantrika-Prasangika, It can be established only by the reasoning of the author of Pramanavarttika. For this, the means of entry is quiescence, Like the practice described in other treatises, If one says that self-luminosity is inexpressible by reasoning, The conventional truth, Then because there is no other appearance besides that, For the Buddha, There is only the ultimate truth. Although some say that such Mind-Only is false, Meditation, but in the post-meditation state, It is also possible to use the reasoning of dependent origination, To be free from all extremes such as existence and non-existence. Some also say that, like the heretics, The uncorrected, relaxed, Way of abiding also exists in the main meditation, But because it is bound by self-grasping, It is not the path to liberation. Some say that the emptiness that eliminates ignorance, Recognition is not established by illusion-like reasoning, Nor is it something other than non-abiding Nirvana, But in Tantra, The emptiness to be practiced, If it is not included in this, then it is not, Anything other than great bliss. For the perfect Madhyamaka meditation, It is not necessarily required to have the asceticism of three countless eons, From the Maitreya's teachings, From the Madhyamaka wisdom that is said, These are the two of the Mahayana path sequence, The basis of accomplishment and the supreme means, Guru (Sanskrit: Guru, teacher) said this after understanding The emptiness of negation: 'If emptiness is the means, Then the Buddha will not change, Because the result is not something other than the cause.' After saying that, he immediately said: 'Therefore, the mandala (Tibetan: དཀྱིལ་འཁོར།, Sanskrit: mandala, Romanized Sanskrit: mandala, literal meaning: center and circle) is the wheel, The means is the collection of bliss, The Buddha with the yoga of pride'
།སངས་རྒྱས་ཉིད་ཡུན་རིང་མི་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་མཁས་པར་སློབ། །དེ་ལྟར་དེ་བརྩམས་པ་ལས་ནི། །བྱུང་བའི་དགེ་ 17-14-12b བས་གངས་ཅན་ན། །ཟླ་འོད་གཞོན་ནུའི་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱིས། །རྩལ་བཏོན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ལུགས། །འཛིན་པོར་ཁས་ལེན་བྱེད་མཐའ་དག །རང་གཞུང་ཚུགས་པར་འཛིན་མིན་པ། །ལ་ལ་ཐེག་མཆོག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །ས་ར་ཧས་གསུངས་ངོ་སོར་བྱེད། །འགའ་ཞིག་སྙིང་པོའི་གཞུང་དག་ཏུ། །ཡིད་མི་བྱེད་གསུངས་ལ་འཁྲུལ་ནས། །མེད་པར་དགག་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །ཁོ་ན་ལྷུར་བླངས་ཅ་ཅོ་ཡིས། །རྟོགས་ལྡན་ཡེ་ཤེས་ཀུན་སུན་འབྱིན། །ཁ་གཅིག་བཀའ་ཕྱག་ཆུ་བོ་ཆེ། །གཉིས་འདུས་ཟེར་བའི་ཁ་སྐད་ལ། །འཁྲུལ་ནས་ཇོ་བོའི་དབུ་མ་ཡི། །མན་ངག་ལྷུར་ལེན་བྱེད་པོ་ཡོད། །དེ་ཡི་དབུ་མ་རྟོག་བཅས་དང་། །རྟོག་མེད་ཤེས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། །འདི་བཤད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ལམ། །གོམས་བྱེད་རྣལ་འབྱོར་པ་དེ་ནི། །གསང་སྔགས་ཆེན་པོར་ཞུགས་ཟིན་ནམ། །ད་ལྟ་ཞུགས་ཟིན་པ་མིན་ཡང་། །དབང་དང་བྱིན་གྱིས་རློབ་ཐོབ་ནས། །ཆོས་དྲུག་དང་ནི་རིམ་པ་ལྔའི། །འོད་གསལ་བ་ལས་ཟུང་འཇུག་སྐུ། །ལྡང་ལ་ཚེགས་ཡོད་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལུགས་འདི་འཆད་པ་པོ། །གཞན་ཟེར་དགག་དང་རང་གི་ལུགས། །བཞག་དང་བརྒལ་ལན་རྒྱས་བཤད་པའི། །བྱུང་ཚུལ་རིམ་པ་རྣམ་གསུམ་གྱིས། །ཕྱག་ཆེན་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ཡི། །དྲི་མ་ཕྲ་རགས་ཀུན་སྦྱངས་ནས། །ཚད་ལྡན་གཞུང་ཆེན་མང་པོ་ཡི། །རྒྱལ་མཚན་རྩེ་མོར་འདི་བཀོད་པ། །དེ་ཚེ་གང་གང་ལ་དགའ་བའི། །རེ་འདོད་གསོལ་བ་དུས་སུ་ཐེབས། །དགོས་འདོད་ཆར་ཆེན་འདིར་ཕེབས་ཤོག །ཅེས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཤན་འབྱེད་ཀྱི་བསྟན་བཅོས། །གྲུབ་པ་མཆོག་གི་དགོངས་པ་རྣམ་ངེས། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། ལུགས་དེ་ལ་མི་ཕྱེད་པའི་དགོངས་པ་རྣམ་པར་དཀར་བའི་ས་སྐྱོང་མཆོག་གིས་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་ངོར་བགྱིས་ནས། འཇམ་དཔལ་དགའ་བའི་ 17-14-13a བཤེས་གཉེན་གྱིས། རང་ལོ་དོན་དྲུག་པ་ལ་ཉེ་བར་སྦྱར་བའི། ཡི་གེ་པ་ནི་བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ལྷུན་གྲུབ་བོ།།༈ །།ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཤན་འབྱེད་བཞུགས།། ༄།།ན་མོ་བུདྡྷ་ཡ། ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱ་ཡི། །སྒྲིབ་ཀུན་སེལ་བྱེད་དམ་པའི་ཆོས། །དེ་སྟོན་མཛད་དང་དེ་འཛིན་ལ། །རབ་ཏུ་གུས་པས་ཕྱག་བཙལ་ནས། །སྔོན་དུས་གངས་ཅན་ཡུལ་ལྗོངས་སུ། །ངེས་དོན་ཉི་མ་ཆེ་འབར་བ། །སྒྲིབ་བྱེད་སྤྲིན་སྟུག་དང་བྲལ་ཡང་། །མཁས་འགའ་བརྟག་ཅིང་དཔྱོད་པར་མཛད། །དེ་དུས་སྟོང་ཉིད་ཉི་མ་ནི། །མུན་པའི་མལ་དུ་གཟིམས་གྱུར་ནས། །ལོ་གྲངས་བརྒྱ་ཕྲག་གཅིག་ཏུ་ཉེ། །སྟོང་ཉིད་འཆོལ་གཏམ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས། །ཟླ་འོད་གཞོན་ནུའི་ངེས་དོན་ལ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་མཚན་འདོགས་པ། །འཐད་དང་མི་འཐད་ཙམ་ཞིག་ནི། །སྔོན་གྱི་འབེལ་བའི་གཏམ་དུ་སྣང་།
【現代漢語翻譯】 如經中所說『佛陀永不改變』，智者應如是學習。如此精進修持所生之善，在雪域（指西藏），月光童子以其敏銳的智慧，闡揚大手印之法。所有自詡為大手印傳承者，無論是否堅持自己的宗見，有些人將大手印視為至高無上的法門，並直接引用薩ra哈（梵文：Sarah，梵文羅馬擬音：Sarah，藏文：ས་ར་ཧ）的教言。有些人則對心性之根本教義不以為然，誤解佛陀的教誨，一味強調虛無的空性，以空洞的言辭，詆譭證悟者的智慧。另一些人則誤解了『噶舉大河』（指噶舉派的傳承），將大手印與大圓滿混為一談，轉而推崇阿底峽尊者的中觀見解。他們所理解的中觀，既非有分別念，也非無分別智的境界。如果有人說，修習此大手印之道，已然進入了大密宗，或者即使尚未進入，但已獲得灌頂和加持，能夠從六法和五次第的光明中，毫不費力地證得雙運身。像這樣宣講此法的人，通過駁斥他人的觀點、確立自己的宗見、以及詳細的辯論問答，以這三種方式，將大手印如意寶上的細微瑕疵都清除乾淨，並將此論著置於眾多具量經典的頂端。那時，無論你喜歡什麼，所有的願望和祈禱都會實現，所有所需的甘霖都將降臨於此。』 此為大手印辨析論，是證悟者對究竟密意的明確闡釋。應薩迦派持明者的懇請，由蔣貝嘉維協年（འཇམ་དཔལ་དགའ་བའི་བཤེས་གཉེན།，文殊喜友）於七十六歲時完成，書寫者為索南耶謝倫珠（བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ལྷུན་གྲུབ་）。 大手印辨析論終。 頂禮佛陀！ 對於能消除煩惱和所知二障的殊勝之法，以及宣講和護持此法者，我以極大的恭敬頂禮。 過去在雪域藏地，雖然照亮究竟實相的太陽，已經驅散了所有的烏雲，但仍有一些學者進行著考察和辨析。那時，空性之日似乎已在黑暗中沉睡，近一百年來，人們將空性與虛無主義混為一談。將『月光童子』之名冠于究竟實相大手印之上，是否恰當，這似乎只是前人閑談的話題。
【English Translation】 As it is said in the scriptures, 'The Buddha never changes,' the wise should learn accordingly. The virtue arising from such diligent practice, in the land of snows (referring to Tibet), the Moonbeam Youth, with his keen wisdom, expounded the Mahamudra doctrine. All those who claim to uphold the Mahamudra tradition, whether or not they adhere to their own sectarian views, some regard Mahamudra as the supreme Dharma and directly quote the teachings of Sarah. Some, however, disdain the fundamental teachings of mind essence, misunderstand the Buddha's teachings, and insist solely on the emptiness of nihilism, using empty words to denigrate the wisdom of the realized ones. Others misunderstand the 'Great River of Kagyu' (referring to the Kagyu lineage), conflating Mahamudra with Dzogchen, and instead promote Atisha's Madhyamaka view. Their understanding of Madhyamaka is neither with conceptual thought nor without non-conceptual wisdom. If someone says that practicing this Mahamudra path has already entered the Great Secret Mantra, or even if not yet entered, but has received empowerment and blessings, able to effortlessly attain the Union Body from the luminosity of the Six Dharmas and Five Stages. Those who expound this doctrine in this way, through refuting others' views, establishing their own tenets, and detailed debates and answers, in these three ways, remove all the subtle flaws on the Mahamudra wish-fulfilling jewel, and place this treatise at the pinnacle of many valid great scriptures. At that time, whatever you like, all wishes and prayers will be fulfilled, and all the needed rain will fall here.' This is the Treatise on Differentiating Mahamudra, a clear explanation of the ultimate intent of the realized ones. At the request of the Sakya holder of awareness, it was completed by Jampal Gawai Shenyen (འཇམ་དཔལ་དགའ་བའི་བཤེས་གཉེན།, Manjushri Joyful Friend) at the age of seventy-six, and the scribe was Sonam Yeshe Lhundrup (བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ལྷུན་གྲུབ་). The Differentiation of Mahamudra is complete. Homage to the Buddha! To the excellent Dharma that eliminates the obscurations of afflictions and knowledge, and to those who teach and uphold it, I prostrate with great reverence. In the past, in the snowy land of Tibet, although the sun illuminating the ultimate reality had dispelled all the clouds, there were still some scholars who were examining and analyzing. At that time, the sun of emptiness seemed to have fallen asleep in the darkness, and for nearly a hundred years, people confused emptiness with nihilism. Whether it is appropriate to bestow the name 'Moonbeam Youth' upon the ultimate reality of Mahamudra, this seems to be just a topic of conversation from the past.
།དེ་དུས་སོ་སོའི་ལུགས་འཛིན་པ། །མཐའ་དག་རང་རང་ལུགས་བོར་ནས། །ཕྱིས་དུས་རང་གཟོའི་ལམ་ཆེན་པོར། །ཀུན་ཀྱང་ཞུགས་ཟིན་མ་ཡིན་ནམ། །ཞེས་མཆོད་པར་བརྗོད་ཅིང་རྩོམ་པ་དམ་བཅའ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། སྐབས་སུ་བབ་པའི་འབེལ་གཏམ་དུ་གླེང་བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ད་ལྟའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། །རྒྱ་ནག་ལུགས་ཀྱི་རྫོགས་ཆེན་གཉིས། །ཡས་འབབ་མས་འཛེག་ཅེས་བྱ་བ། །རིམ་གྱིས་པ་དང་ཅིག་ཅར་བའི། །མིང་འདོགས་སྒྱུར་བ་མ་གཏོགས་པ། །དོན་ལ་ཁྱད་པར་འགའ་ཡང་མེད། །ཅེས་དང་། བླུན་པོས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་བསྒོམ་པ། །ཕལ་ཆེར་དུད་འགྲོའི་རྒྱུ་རུ་གསུངས། །མིན་ན་གཟུགས་མེད་ཁམས་སུ་སྐྱེ། །ཡང་ན་ཉན་ཐོས་འགོག་པར་ལྟུང་། །གལ་ཏེ་དེ་ནི་བསྒོམ་ལེགས་ཀྱང་། །དབུ་མའི་བསྒོམ་ལས་འདའ་བ་མེད། །དབུ་མའི་བསྒོམ་དེ་བཟང་མོད་ཀྱི། །དེ་ཉིད་འགྲུབ་པ་ཤིན་ཏུ་དཀའ། །གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་ 17-14-13b དཀའ་སྤྱད་དགོས། །ཤེས་པ་ལ། དྲི་བ་དང་། ལན་ནོ། །དང་པོ་ནི་གལ་ཏེ། །ཕྱག་ཆེན་ཡས་འབབ་ཀྱི་ལྟ་བ་དང་། ཧྭ་ཤང་གི་ལམ་ཅིག་ཅར་བའི་ལྟ་བ་ཁྱད་མེད་ན། །ཕྱག་ཆེན་པས། བྱམས་པ་སྙིང་རྗེ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སེམས་བསྐྱེད་སོགས་ལམ་དུ་མི་འདོད་པར་འགྱུར་ལ། འདོད་ན་ཕྱག་ཆེན་པས་ཐབས་ཀྱི་ཆ་དེ་དག་ལ་ཤིན་ཏུ་གཅེས་སྤྲས་ཆེ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ། ཡང་ཕྱག་ཆེན་གྱི་ལྟ་བ་དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་ཏུ་མི་འཐད་ན། ཤེར་ཕྱིན་གྱི་ནང་དུ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཀ་འདུས་པར་འཆད་པ་དང་འགལ། ཞེས་རྒོལ་བ་དང་། ཡང་ཕྱག་ཆེན་བླུན་པོས་བསྒོམ་པ་དེ་དུད་འགྲོའི་རྒྱུ་རུ་གསུངས་ཤེས་ཟེར་ན། དེ་ལྟར་གསུངས་པའི་ལུང་གང་ཡིན། དེ་དེའི་འཕེན་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་དང་། འགྲུབ་བྱེད་རྒྱུ་གང་དུ་འཆད། ཕྱག་ཆེན་གྱི་ལྟ་བ་དེ་ཉོན་མོངས་པར་འདོད་དམ། དེས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལས་སུ་འདོད། དེ་དག་གང་དུ་འདོད་ཀྱང་དབུ་མའི་ལྟ་བ་དེ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་གང་རུང་དུ་ཁས་བླངས་ན་སྐྱོན་ཅི་ཡོད། ཡང་དེ་དུད་འགྲོའི་རྒྱུ་བྱེད་པ་དེ་ཆོས་ཀྱི་སྐྱོན་ཡིན་ནམ་སྒོམ་པ་པོ་གང་ཟག་གི་སྐྱོན་ཡིན། དང་པོ་ལྟར་ན། བླུན་པོས་ཟེར་ཅི་དགོས། མཁས་པས་བསྒོམ་ན་ཡང་། ངན་སོང་གི་རྒྱུར་མི་འགྲོ་བའི་ཤེས་བྱེད་གང་ཡིན། གཉིས་པ་ལྟར་ན། དེའི་ཚེ་བླུན་པོས་ལམ་འབྲས་དང་གསང་འདུས་རིམ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་བསྒོམ་ན་ཡང་དུད་འགྲོའི་རྒྱུར་མི་མཚུངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན། ཡང་ཕྱག་ཆེན་བསྒོམས་པས་འགོག་པར་ལྟུང་ཞེས་པའི་འགོག་པ་དེ་གང་ལ་བྱེད། འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་དང་། ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་གང་ལ་བྱེད་ཀྱང་། དེ་དག་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ལ་འདས་ལམ་དགོས་པས་ལྟ་བ་དེ་རྣམ་དག་དུ་འགྱུར། ཡང་ཧྭ་ཤང་གི་ལྟ་བ་དང་རྗེ་དྭགས་པོའི་ལྟ་བ་དོན་གཅིག་པ་མིན་ཏེ། 17-14-14a རྗེ་དྭགས་པོས་མཛད
【現代漢語翻譯】 那時，各自持有宗派的人們，全都放棄了自己的宗派，後來都進入了自詡的偉大道路，不是嗎？』 在讚頌和承諾寫作之後，現在開始討論相關的話題。正如所說：『現在的《大手印》（Mahāmudrā）和漢傳佛教的《大圓滿》（Dzogchen），所謂的『上降下升』，『次第』和『頓悟』，只是名稱的改變，實際上沒有任何區別。』 『愚人修習《大手印》，多半是墮入畜生道的因。』或者會生於無色界，或者會墮入聲聞的滅盡定。即使修習得好，也超不過《中觀》（Madhyamaka）的修習。修習《中觀》雖然好，但要成就卻非常困難，需要經歷無數個三大阿僧祇劫的艱難修行。 下面是關於智慧的問答：首先，如果《大手印》『上降』的見解和漢傳和尚的『頓悟』見解沒有區別，那麼《大手印》就不應將慈愛、慈悲、五度波羅蜜（Pāramitā）和菩提心的生起等視為道。如果承認，則與《大手印》非常重視這些方便之道的說法相矛盾。而且，《大手印》的見解不應是『純一』的，因為《般若經》（Sherpa）中說六度都包含在內，這與此相矛盾。這是反駁。 又有人說：『愚人修習《大手印》是墮入畜生道的因』，那麼請問，這句話出自何處？它被解釋為投生之因和成就之因的又是什麼？《大手印》的見解被認為是煩惱嗎？還是被認為是煩惱所引發的業？無論你認為它是什麼，如果《中觀》的見解承認業和煩惱，會有什麼問題呢？ 此外，導致轉生為動物的原因是法的過失還是修行者的過失？如果是前者，為什麼要說『愚人』？即使是智者修習，又有什麼證據表明不會成為惡道的因？如果是後者，那麼為什麼愚人修習《道果》（Lamdre）和《密集金剛》（Guhyasamāja）五次第等，不會導致轉生為動物？ 此外，修習《大手印》會墮入滅盡定，那麼這個『滅盡』是指什麼？無論是滅盡定的等至，還是無餘涅槃，都需要超越之道才能實現，因此這種見解是清凈的。 此外，漢傳和尚的見解和杰達波（rJe Dwags po）的見解並不相同，杰達波所著……
【English Translation】 At that time, wouldn't all those who held their own doctrines abandon them and enter the great path of self-admiration later on?' After praising and vowing to write, now we discuss the relevant topics. As it is said: 'The current Mahāmudrā and the Chinese Dzogchen, the so-called 'descent and ascent,' 'gradual' and 'sudden,' are just changes in name, and there is actually no difference.' 'The practice of Mahāmudrā by fools is mostly said to be the cause of rebirth as animals.' Or they will be born in the formless realm, or they will fall into the cessation of Hearers (Śrāvaka). Even if practiced well, it does not surpass the practice of Madhyamaka. Although the practice of Madhyamaka is good, it is very difficult to achieve, requiring countless three great asamkhyeya kalpas of difficult practice. Here are questions and answers about wisdom: First, if the view of Mahāmudrā's 'descent' and the view of the Chinese monk's 'sudden' are not different, then Mahāmudrā should not regard love, compassion, the five Pāramitās, and the generation of Bodhicitta as the path. If it does, it contradicts the statement that Mahāmudrā cherishes these skillful means very much. Moreover, the view of Mahāmudrā should not be 'purely one,' because the Sherpa Sutra says that all six perfections are included, which contradicts this. This is a refutation. Someone also says: 'The practice of Mahāmudrā by fools is the cause of rebirth as animals.' Then, where does this statement come from? What is it explained as the cause of rebirth and the cause of achievement? Is the view of Mahāmudrā considered an affliction? Or is it considered karma caused by affliction? Whatever you consider it to be, what is the problem if the view of Madhyamaka acknowledges karma and affliction? Furthermore, is the reason for being reborn as an animal the fault of the Dharma or the fault of the practitioner? If it is the former, why say 'fool'? Even if a wise person practices, what evidence is there that it will not become the cause of a bad rebirth? If it is the latter, then why wouldn't a fool practicing Lamdre and the five stages of Guhyasamāja lead to rebirth as an animal? Furthermore, practicing Mahāmudrā will lead to falling into cessation, so what does this 'cessation' refer to? Whether it is the samadhi of cessation or Nirvāṇa without remainder, it requires a path of transcendence to achieve, so this view is pure. Furthermore, the view of the Chinese monk and the view of Je Dakpo are not the same. Je Dakpo wrote...
་པའི་ལམ་མཆོག་ཐར་པའི་རྒྱན་ལས།ཤེར་ཕྱིན་གྱི་ལྟ་བ་ལ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའི་ཚུལ་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར།ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ།དོན་གྱིས་ཁོག་ཕུབ་པ་དང་།དངོས་ལེན་གདབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ།ཕྱག་རྒྱ་བར་གྲགས་པ་དག་གིས་བཞེད་པའི་རྩ་བ་ངོས་བཟུང་།རྗེས་འཇུག་གི་འདོད་པས་སོ་སོར་བཏགས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ།རྩ་བའི་གཞུང་གང་ལས་བྱུང་བ།དམིགས་པ་ཡུལ་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གང་ཡིན་པ།དམིགས་བྱེད་བློའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གང་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་ནི།དཔལ་ས་ར་ཧའི་གཞུང་དྭ་ཧ་སྐོར་གསུམ་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་ནི་འདིའི་ཁུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི།གཉུག་མ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་འདི་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་ནི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས།རང་བཞིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་དང་།བདེ་བ་ཆེན་པོ་དང་།རང་བཞིན་ཆོས་སྐུ་ཞེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་ནི།ཡུལ་དེ་ཉིད་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ།རྗེ་མཐུན་པ་སོ་སྐྱེ་ལ་ཡང་ཡོད་པ་དང་།མཚན་ཉིད་པ་འཕགས་པ་ལ་ཡོད་པའི་དབྱེ་བས་གཉིས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་སྟེ།ཕྱག་རྒྱ་འདིས་མ་བཏབ་པ་དང་མ་ཐེབས་པའི་ཤེས་བྱ་ཅི་ཡང་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱག་རྒྱ་དེས་མ་ཐེབས་པའི་ཆོས་གང་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་མོད། དེ་སྔོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་ནི་གཉིས་ཏེ། ཕྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཐེག་པའི་ལུགས་དང་། ནང་རྣལ་འབྱོར་པའི་ལུགས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཐོས་བསམ་གྱི་རིགས་པས་གཏན་ལ་འབེབས་པའོ། །དེ་ལྟར་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་སྒོམ་བྱུང་གི་ 17-14-14b ཤེས་པས་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱར་གྱུར་པའི་གནས་ལུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དེ་ལའང་ངོས་འཛིན་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་གཉིས་ཏེ། དབུ་མ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་བས་མེད་དགག་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་བཞེད་པ་དང་། དབུ་མ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་བས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་སུ་འདོད་པའོ། །དེ་ལྟར་འདོད་པ་དེ་གཉིས་ལ་ཐོས་བསམ་གྱི་རིགས་པས་གཏན་ལ་འབེབས་ཚུལ་ཡང་མི་འདྲ་བ་གཉིས་ཏེ། རང་སྟོང་གི་ཚུལ་གྱིས་དང་། གཞན་སྟོང་གི་ཚུལ་གྱིས་སོ། །ལུགས་དང་པོ་ལས་བྱུང་བའི་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་དེ་ནི་ཕྱག་ཆེན་གྱི་རྩ་བའི་གཞུང་དང་མ་མཐུན་མོད་ཀྱང་། མཐའ་བྲལ་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས། ཟུང་འཇུག་དུ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེར་འཆད་པ་ནི། །བཀར་རྒྱུད་པའི་ལུགས་ཀྱི་ཕྱག་ཆེན་དེར་བཞག་ཏུ་རུང་བ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནང་རྣལ་འབྱོར་པའི་ལུགས་སུ་བྱས་པའི་ཐབས་མཁས་ལ་གསུམ་སྟེ། བླ་མའི་བྱིན་བརླབས་ཀྱི་ཐབས་མཁས་ལ་བརྟེན་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་པ་ཕབ་པའི་ཐབས་དང་། དབང་བསྐུར་བའི་ཐབས་ལས་མངོན་དུ་བྱས་པའོ། །ཐབས་འདི་གསུམ་གྱིས་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ལྟ་བ་དེ་ལ་ནི
【現代漢語翻譯】 在《解脫莊嚴，殊勝道》中，詳細闡述了以各別觀察的智慧進行觀修勝觀的途徑。 以下分為兩部分：通過意義進行概括，以及實際應用。 第一部分又分為兩部分：確定大手印的根本，以及追隨者的觀點。 第一部分分為三個方面：根本的教義源於何處？所緣境（指所觀察的對象）的大手印是什麼？能緣境（指能觀察的心識）的大手印是什麼？ 首先，尊貴的薩ra哈（梵文：Sarahā）的《多哈三篇》及其支分是此處的淵源。 其次，本初心性的自性光明即是所緣境的大手印。對此，有多種名稱：自性俱生智，如來藏，大樂，自性法身。 第三，體驗該所緣境的智慧，即是能緣境的大手印。它分為兩種：與凡夫相應的，以及與聖者相應的。 如是的所緣境和能緣境二者都被稱為大手印，因為沒有任何未被此大手印所印證的所知境。 雖然沒有未被大手印印證的法，但實現它的方法有兩種：外在的經教派和內在的瑜伽士派。 前者是通過聞思的推理來確立。如此確立之後，通過修所生的智慧來體驗的實相大手印，也有兩種不同的認知方式：中觀自性空者認為它是無遮的虛空，而中觀瑜伽行者則認為它是俱生智。 對於這兩種觀點，通過聞思的推理來確立的方式也有兩種：通過自空的觀點和通過他空的觀點。 從第一種觀點產生的體驗與大手印的根本教義不符，但如果確立為離邊，並解釋為在雙運中體驗，那麼可以被認為是噶舉派的大手印。 第二種，作為內在瑜伽士派的方法，有三種善巧方便：依靠上師加持的善巧方便，降臨本智的方便，以及通過灌頂而顯現的方便。通過這三種方便顯現的大手印的見解是……
【English Translation】 In 'The Supreme Path, Ornament of Liberation', it extensively explains the method of cultivating Vipassanā (insight meditation) with the wisdom of individual discernment. It is divided into two parts: summarizing through meaning and actual application. The first part is further divided into two: identifying the root of Mahāmudrā and the views of followers. The first part has three aspects: where does the root doctrine originate? What is the Mahāmudrā of the object of focus (the observed object)? What is the Mahāmudrā of the mind that focuses (the observing consciousness)? Firstly, the 'Dohā Three Cycles' with its branches by the venerable Sarahā (Sanskrit: Sarahā) is the source here. Secondly, the naturally luminous nature of the original mind is the Mahāmudrā of the object of focus. It has various names: innate wisdom, Tathāgatagarbha (Buddha-nature), great bliss, and Svabhāva-dharmakāya (nature-body of dharma). Thirdly, the wisdom that experiences that object of focus is the Mahāmudrā of the focusing consciousness. It is divided into two types: corresponding to ordinary beings and corresponding to noble beings. Such object of focus and focusing consciousness are both called Mahāmudrā, because no knowable object is observed that is not sealed by this Mahāmudrā. Although there is no dharma that is not sealed by Mahāmudrā, there are two methods to realize it: the external scriptural tradition and the internal yogi tradition. The former is established through reasoning based on study and reflection. Having established it in this way, the reality of Mahāmudrā experienced through wisdom arising from meditation also has two different ways of recognition: the Madhyamaka Svātantrika (Middle Way School asserting self-emptiness) considers it to be a non-affirming emptiness like the sky, while the Madhyamaka Yogācāra (Middle Way School practicing Yoga) considers it to be innate wisdom. Regarding these two views, there are also two different ways of establishing them through reasoning based on study and reflection: through the view of self-emptiness and through the view of other-emptiness. The experience arising from the first view does not align with the root doctrine of Mahāmudrā, but if it is established as being free from extremes and explained as being experienced in union, then it can be considered as the Mahāmudrā of the Kagyu tradition. The second, as a skillful means practiced in the internal yogi tradition, has three skillful means: relying on the skillful means of the Guru's blessing, the means of descending wisdom, and the means of manifesting through empowerment. The view of Mahāmudrā manifested through these three means is...
་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དཔྱད་པ་མངོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་སོ་སོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལུགས་གཉིས་ལས་ཕྱི་མ་འདི་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཐབས་དེ་གསུམ་གྱི་ལྟ་བ་དུག་མེད་སྐད་ཅིག་ཙམ་ལ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་དང་། ལུགས་སྔ་མ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་མངོན་དུ་བྱས་པ་དེ་ནི་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མྱོང་བྱེད་ཀྱི་ལྟ་བ་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་ཁོ་ནར་མ་ཟད་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱའི་ངེས་དོན་དེ་ཡང་ཕྱི་མ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་ཏེ། ལུགས་སྔ་མའི་སྟོང་ཉིད་མེད་ 17-14-15a དགག་དེ་ནི་དངོས་པོར་མེད་པ་དང་སྤྱི་མཚན་ལས་མ་འདས་པས་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པར་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། ངེས་དོན་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཡུལ་ཅན་བློ་རྟོག་པ་ལས་མ་འདས་པའི་ཕྱིར། ཡང་རྒྱུད་བླ་སོགས་བྱམས་ཆོས་པས། འདོད་པ་ལྟར་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ཡུལ་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་འཆད་པ་དེའི་ཚེ་ནི་སྔགས་ལུགས་དང་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་བཟང་ངན་གྱི་རིམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡུལ་ཅན་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ལ་བཟང་ངན་གྱི་རིམ་པ་ཡོད་ཀྱང་། ཕྱི་ནང་གི་ཐབས་མཁས་དེ་དག་གིས་མངོན་དུ་བྱས་པའི་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཐམས་ཅད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་སུ་འདྲ་བ་ཡིན་ཏེ། བདེ་སྟོང་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཚེ་བདེ་བ་ནི་གཉུག་མ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ། སངས་རྒྱས་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་བར་ཐམས་ཅད་ལ་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་དུ་བཞུགས་པ་དེ་ཡིན་ལ། སྟོང་པ་ནི། གཟུང་འཛིན་གཉིས་དང་ཡོད་མེད་སོགས་སུ་ཞེན་པའི་རྟོག་པས་སྟོང་པའོ། །དེ་ན་ཡུལ་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། གཉུག་མ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་གནས། སྟོང་ལུགས་སྤྲོས་པའི་མཐར་ཞེན་པའི་རྟོག་པས་སྟོང་། རྟོགས་ལུགས་སོ་སོར་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་པའོ། །འཁོར་འདས་ཀྱི་རྣམ་རོལ་ཇི་སྙེད་པ་འདི་ལས་ལོགས་སུ་གྱུར་པ་ནི་ཅི་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་ཇི་སྲིད་མ་རྟོགས་པ་དེ་སྲིད་དུ་འཁོར་བ་དང་། རྟོགས་ནས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་འཇོག་པའི་ཕྱིར། །དེ་བས་ན་མཉམ་གཞག་བདེ་བ་ཆེན་པོར་འཆད་པ་དང་། རྗེས་ཐོབ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་འཆར་བ་གཉིས་ཀ་ཡང་གནས་ལུགས་སོགས་གསུམ་གྱི་ངོས་ནས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །མདོར་ན་རྒྱུད་སྡེ་དང་། བྱམས་ཆོས་དང་། དྭ་ཧ་བསྐོར་ 17-14-15b གསུམ་ནས་འབྱུང་བའི་ངེས་དོན་གྱི་གནས་ལུགས། སྟོང་ལུགས་དང་། རྟོགས་ལུགས་འདི་ཁོ་ནར་ངེས་ལ། དོན་འདི་ལ་ཕྱག་རྒྱའི་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཐ་སྙད་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་ནི་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་སྙད་ཀྱང་སྔགས་དང་ཕ
【現代漢語翻譯】 因此，不需要分別唸的智慧來顯現，因為波羅蜜多（梵文，Paramita，到彼岸）和密咒的體系是各自不同的。這兩種體系中，後者更為殊勝，因為它能在瞬間顯現三種方便的見解，且無毒。而前一種體系通過分別唸的智慧來顯現，因此是有分別的。不僅體驗的見解有所不同，所體驗的真實意義後者也更為殊勝。因為前一種體系的空性是否定，它不超出無實有和共相的範疇，因此被認為是世俗諦，而不能是勝義諦，因為有境的心不超出分別念。此外，慈氏五論（指彌勒菩薩所著的五部論典）等法中，隨順所愿而宣說的俱生智的體性，即作為所緣的「大手印」（梵文，Mahamudra，偉大的手印），此時與密咒的體系沒有差別。 如此，從顯現的方法好壞次第所產生的有境自證智，雖然有好壞的次第，但通過內外方便善巧所顯現的自證智，都同樣是大手印的智慧，因為是樂空雙運的智慧。此時，樂是指本來俱生的智慧，從佛到眾生，其體性無別地存在著。空是指遠離對能取所取二者以及有無等的執著的分別念。因此，作為所緣的大手印是：本來安住于俱生智慧的體性中；從空性的角度來說，遠離對戲論邊際的執著分別念；從證悟的角度來說，通過各自的自證智來證悟。 輪迴和涅槃的種種顯現之外，沒有任何其他存在。因為不證悟這些，就安立為輪迴；證悟之後，就安立為涅槃。因此，無論是宣說入定大樂，還是出定如幻，從體性等三方面來說，都與大手印沒有差別。總而言之，從續部、慈氏五論和朵哈三部（指密宗的道歌）中所產生的真實意義的體性、空性和證悟，都確定無疑地是這些。對於這個意義，大手印的上師們賦予了「大手印」的名稱。對於此，密咒和波羅蜜多乘中也有「具足一切殊勝相的空性」的名稱。
【English Translation】 Therefore, it is not necessary for the wisdom of individual discernment to manifest, because the systems of Paramita (Sanskrit, Paramita, to the other shore) and Mantra are distinct. Of these two systems, the latter is superior, because it manifests the view of the three methods without poison in an instant. The former system manifests through the wisdom of individual discernment, and is therefore conceptual. Not only is there a difference in the experiential view, but the definitive meaning to be experienced is also superior in the latter. Because the emptiness of the former system is negation, it does not transcend non-existence and generality, and is therefore explained as conventional truth, but cannot be ultimate truth, because the subject-consciousness does not transcend conceptualization. Furthermore, in the teachings of Maitreya, such as the Uttaratantra, the nature of co-emergent wisdom, which is explained as the great seal (Sanskrit, Mahamudra, great seal) of the object according to desire, is no different from the system of Mantra. Thus, although there is a gradation of good and bad in the subject-consciousness of self-awareness that arises from the order of good and bad methods of manifestation, all the self-awareness of wisdom manifested by those skillful means, both internal and external, is the same as the wisdom of Mahamudra, because it is the wisdom of bliss and emptiness united. At that time, bliss is called the innate co-emergent wisdom, which dwells without difference in essence in all beings from Buddha to sentient beings. Emptiness is emptiness of conceptualization that clings to the two, grasper and grasped, and to existence and non-existence, etc. Therefore, the great seal of the object is: abiding in the essence of innate wisdom; from the perspective of emptiness, empty of conceptualization that clings to the extremes of elaboration; from the perspective of realization, realized by the self-aware wisdom of each individual. There is nothing that exists apart from all the appearances of samsara and nirvana. Because as long as this is not realized, it is established as samsara, and having realized it, it is established as nirvana. Therefore, both the explanation of great bliss in equipoise and the appearance of illusion in post-equipoise are no different from Mahamudra in terms of the three aspects of nature, etc. In short, the definitive meaning of nature, emptiness, and realization that arise from the Tantras, the teachings of Maitreya, and the three cycles of Doha are definitely these alone. For this meaning, the supreme gurus of the Mahamudra lineage have given the name 'Mahamudra'. For this, there is also the name 'emptiness endowed with all supreme aspects' in Mantra and Paramita.
ར་ཕྱིན་གཉིས་ནས་འབྱུང་བ་ཡིན་ལ། དེའི་གོ་བ་ནི། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་དུ་སླེབས་པ་ན། བྱང་ཕྱོགས་དང་བྱམས་སྙིང་རྗེ་སོགས་རྣམ་བྱང་གི་ཡོན་ཏན་ཇི་སྙེད་པ། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་མིང་ཅན་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་རོ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་ཚེ་སྨན་དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་བཞེད་པར་ངེས་སོ། །གཉིས་པ་རྗེས་འབྲང་གིས་འདོད་པས་སོ་སོར་བརྟགས་པའི་ཚུལ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ་དང་སོ་སོར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཕྱག་རྒྱ་བར་གྲགས་པའི་སྒོམ་ཆེན་པ་མཐའ་དག་འདི་སྐད་ཅེས་གསུངས་སྟེ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་འདི་ཐོས་བསམ་དང་བཤད་པས་མི་རྟོགས། བླ་མས་བསྟན་དུ་མེད། སློབ་མས་བསྒོམ་དུ་མེད། །སྦྱོར་དུས་སུ་བླ་མའི་བྱིན་བརླབས་དང་སློབ་མའི་མོས་གུས་ལ་བརྟེན་ནས། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་གཉུག་མའི་སེམས་མ་བཅོས་པ་ལྷུག་པར་འཇོག །དེ་ལྟར་བཞག་པས་མཉམ་གཞག་ཏུ་སེམས་གསལ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་དུ་འཆར། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཡུལ་སྣང་སྟོང་འཛིན་མེད་དུ་འཆར། དེའི་ངང་ནས་གང་ཤར་ཐམས་ཅད་འཛིན་མེད་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡིན་གྱི། སྒོ་གསུམ་འབད་བརྩོལ་གྱི་བྱ་བས་འཚང་མི་རྒྱ། ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཕྱག་ཆེན་པ་ལ་ལའི་གསུང་གིས། །སྤྱིར་བསྒོམ་ལ་པཎྜི་ཏའི་དཔྱད་བསྒོམ་དང་ཀུ་ས་ལི་པའི་འཇོག་བསྒོམ་གཉིས་ལས། རང་རེ་ཕྱི་མའི་ལུགས་ཡིན། འདི་ལ་སྔོན་འགྲོ་ལོགས་པ་གཅིག་བསྟན་རྒྱུ་མེད། དངོས་གཞི་ལོགས་པ་གཅིག་བསྒོམ་རྒྱུ་མེད། སྦྱོར་དངོས་ 17-14-16a རྗེས་གསུམ་ཐམས་ཅད་དུ་སེམས་མ་བཅོས་པ་ལྷུག་པར་འཇོག་པ་ཉིད་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཞེས་ཟེར་བ་ཡིན། ཞེས་གསུངས། ལ་ལའི་གསུང་གིས། གདུལ་བྱའི་གང་ཟག་ལ། རིམ་གྱིས་པ་དང་གཅིག་ཅར་བ་གཉིས། དང་པོ་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་སྐྱེད་དབང་བྱིན་བརླབས་སོགས་ཀྱིས་གསང་སྔགས་ཀྱི་སྣོད་རུང་དུ་བྱས། བཟོད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་འདི་སྟོན་པ་ཡིན་ནོ། །ཅིག་ཅར་བ་ཚེ་རབས་མང་པོར་རྒྱུད་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་ལ་ཚེ་འདིར་སྔོན་འགྲོ་སོགས་ཀྱི་མགོ་སྐོར་ལ་མ་ལྟོས་པར་དང་པོ་ཉིད་ནས་དངོས་གཞི་དེ་སྟོན་པ་ནི། དེ་ཡང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དེ་འདི་ཡིན་ཞེས་སྟོན་ནུས་པ་མ་ཡིན་གྱི། འོན་ཀྱང་སེམས་མ་བཅོས་ལྷུག་པར་ཞོག་ཤིག་ཅེས་བསྟན་པ་ཙམ་གྱིས་བརྡའ་དོན་འཕྲོད་ནས་འོང་པ་ཡིན་གསུངས། ཡང་ལ་ལའི་གསུང་གིས་ཅིག་ཅར་བའི་ཉམས་ལེན་འདི་ལྟ་བ་ཡས་འབེབས་བྱ་བ་ཡིན། རིམ་གྱིས་པའི་ལྟ་བ་འདི་ལ་སྤྱོད་པ་མས་འཛེག་བྱ་བ་ཡིན། ལྟ་བ་རྟོགས་ན་སྤྱོད་པ་ལ་མ་འབད་ཀྱང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས། ཡང་ལ་ལའི་གསུངས་གིས། ཕྱི་མཚན་ཉིད་པ་ལྟར་ན་ས་ལམ་གྱི་རྣམ་གཞག་མང་པོ་བྱེད་ཀྱང་ངེད་ཀུན་ས་ལི་པའི་ལུགས་ཀྱིས། རྩེ་གཅིག་སྤྲོས་བྲལ། རོ་གཅིག །བསྒོམ་མེད་བཞི་ལས་ལྷག་པ་མི་དགོས།
【現代漢語翻譯】 從般若（藏文：ར་ཕྱིན་，含義：智慧的完成）二者產生。其含義是：當到達超越世間的道路時，所有菩提方面的功德，如慈悲等，都與名為大樂的法界智慧的本質融為一體。那時，它就像獨一無二的白色妙藥。這一定是所認同的觀點。 第二種是追隨者以各自分析的方式認同的觀點，分為總的闡述和分別的解說。首先，所有被稱為大手印瑜伽士的人都這樣說：『大手印不能通過聽聞、思考和講解來領悟，上師無法指示，弟子無法修習。在預備階段，依靠上師的加持和弟子的虔誠；在正行階段，將未被改造的本初心自然安住。這樣安住時，在入定中，心顯現為明空雙運；在出定后，外境顯現為無執。在這種狀態中，所有顯現都無執地受用，而不是通過身語意的努力來成就。』 第二種是，一些大手印修行者說：『一般來說，禪修分為班智達的分析禪修和瑜伽士的安住禪修。我們屬於後者。這種禪修不需要單獨的預備，也不需要單獨的正行。在預備、正行和後行三個階段，都只是將未被改造的心自然安住，這就叫做大手印。』 另一些人說：『對於被調伏的眾生，有漸修和頓悟兩種。對於前者，通過皈依、發心、灌頂和加持等，使之成為修習密法的合格容器，然後傳授大手印。對於後者，那些在多生累世中已經成熟的人，今生不需要預備等繁瑣的程式，一開始就傳授正行。』 『而且，大手印無法被指示為「就是這個」，但僅僅通過指示「讓心自然安住」就能使弟子領悟。』還有人說，頓悟者的修行是見解高遠，漸悟者的見解是行為上的逐步提升。如果證悟了見解，即使不努力修行也能自然成就。 還有人說，外道（藏文：ཕྱི་མཚན་ཉིད་པ་，含義：外道）會詳細劃分道地的階段，但我們瑜伽士的傳統不需要超過四種：一心專注、離戲、一味、無修。
【English Translation】 It arises from the two aspects of Prajnaparamita (藏文：ར་ཕྱིན་，meaning: Perfection of Wisdom). Its meaning is: When one arrives at the path that transcends the world, all the qualities of enlightenment, such as compassion, merge into the essence of Dharmadhatu wisdom, which is called Great Bliss. At that time, it is like the unique white medicine. This must be the accepted view. The second is the view accepted by followers through individual analysis, which is divided into general exposition and separate explanations. First, all the Mahamudra yogis say this: 'Mahamudra cannot be understood through hearing, thinking, and explaining; the guru cannot point it out; the disciple cannot practice it. In the preliminary stage, rely on the guru's blessings and the disciple's devotion; in the main practice, naturally rest the unaltered original mind. By resting in this way, in meditative equipoise, the mind appears as the union of clarity and emptiness; after meditation, the appearance of objects appears without grasping. In this state, all appearances are enjoyed without grasping, and enlightenment is not attained through the efforts of body, speech, and mind.' The second is, some Mahamudra practitioners say: 'Generally, meditation is divided into the analytical meditation of the Panditas and the abiding meditation of the Kusali. We belong to the latter. This meditation does not require a separate preliminary, nor does it require a separate main practice. In all three stages—preliminary, main practice, and subsequent—simply resting the unaltered mind naturally is called Mahamudra.' Others say: 'For those who are to be tamed, there are gradual and sudden approaches. For the former, through refuge, bodhicitta, empowerment, and blessings, they are made into qualified vessels for practicing tantra, and then Mahamudra is taught. For the latter, those who have matured over many lifetimes do not need cumbersome procedures such as preliminaries in this life; the main practice is taught from the beginning.' 'Moreover, Mahamudra cannot be pointed out as "this is it," but simply by instructing "let the mind rest naturally," the disciple can understand.' Still others say that the practice of the sudden approach is to elevate the view, while the view of the gradual approach is to gradually improve behavior. If one realizes the view, accomplishment will be spontaneous even without effort in practice. Still others say that the outsiders (藏文：ཕྱི་མཚན་ཉིད་པ་) make many distinctions of the stages of the path, but in our tradition of the yogis, nothing more than four is needed: one-pointedness, freedom from elaboration, one taste, and no meditation.
།ཡང་ན་ཉམས་དང་གོ་བ་དང་། རྟོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་གསུམ་དུ་འདུས། ས་དང་ལམ་དང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་བྱ་བ་འདི་ཉིད་དུ་འདུས་གསུངས། ཡང་ལ་ལའི་གསུང་གིས། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཆིག་ཆོད་ལ། །ས་ལམ་རྩི་བའི་རྨོངས་པ་འཁྲུལ། །ཞེས་བཏོན་ནས། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ཉིད་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པས། ལོ་ཟླ་ཙམ་གྱིས་འཚང་རྒྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས། མདོར་ན་ས་ར་ཧའི་ལུགས་ 17-14-16b འདི་གདུལ་བྱ་ཅིག་ཅར་བའི་ལུགས་སུ་བྱས། ལམ་ཅིག་ཅར་བ་ཉིད་ཡང་སྟོན། ཅིག་ཅར་བ་དེ་ཡང་དབང་པོ་ཇི་ལྟར་རྟུལ་ཡང་། རྩེ་གཅིག་སོགས་བཞི་ལས་ལྷག་པའི་རིམ་པ་མི་དགོས། དབང་པོ་རྣོ་ན་བླ་མས་ཚིག་གཅིག་མ་བསྟན་ཀྱང་མོས་གུས་ཙམ་གྱིས་རྟོགས་པ་འདི་འཆར། རྟོགས་པ་འདི་ལམ་དུ་བྱས་ནས་འཚང་རྒྱ་བ་ལ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་ལ་སོགས་པའི་དཀའ་སྤྱད་དང་ས་ལམ་གྱི་རིམ་པ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནས་བཤད་པ་ལྟར་བགྲོད་དགོས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཞེད་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་དངོས་ལན་བཏབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དོན་དེ་ལ་ས་སྐྱ་པས། དགག་པ་ཇི་ལྟར་མཛད་པ་ནི་ཕྱི་མའི་དུས་འདིར་སྟོང་སྐད་སྨྲ་བ་པོ་མཐའ་དག་ལུགས་གཉིས་ལས་ཉམས་པར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི་འདི་སྐད་ཅེས་འཆད་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་ཀྱི་ཕྱག་ཆེན་པོའི་ལྟ་བ་འདི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལུགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཡིན་ནམ། སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཡིན། དང་པོ་ལྟར་ན་མི་འཐད་པ་གསུམ་སྟེ། ཐོས་བསམ་གྱི་ཤེས་རབ་སྔོན་དུ་མ་སོང་པས་ན་མི་འཐད། ལམ་ལྔ་ས་བཅུའི་རྣམ་བཞག་ཁས་མི་ལེན་པས་དེར་མི་འཐད། གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་དཀའ་སྤྱད་དགོས་པར་མི་འདོད་པ་མི་འཐད་པའོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་ཡང་མི་འཐད་པ་གསུམ་སྟེ། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་ཕྱག་ཆེན་དུ་མི་འཐད། རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་ཀྱི་ཕྱག་ཆེན་དུ་མི་འཐད། ལས་དང་ཡེ་ཤེས་དང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོ་གསུམ་དུ་མ་གཏོགས་པས་ན་དེར་མི་འཐད་པའོ། །གལ་ཏེ་སྔགས་སུ་འཐད་པ་ཡིན་ཏེ། བླ་མའི་བྱིན་བརླབས་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་རྟོགས་པའི་ལྟ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་ཀྱིས་གང་ལ་མོས་གུས་བྱས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེད་པར་ཁས་ལེན་པའི་བླ་མ་དེ་ལ། ཁྱེད་ཀྱིས་ 17-14-17a དབང་བསྐུར་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་ཐོབ་ན། ཇི་སྐད་དུ། གང་གི་དྲིན་གྱི་བདེ་ཆེན་ཉིད། །སྐད་ཅིག་ཉིད་ལ་འཆར་བ་གང་། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ལྟར་ཡིན་མོད་ཀྱང་། དབང་མ་བསྐུར་བས་བླ་མར་མི་འཐད་དོ། །ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། དབང་མ་བསྐུར་ལ་བླ་མ་མེད། །ཅེས་དང་། བླ་མ་ལ་ནི་མོས་ན་ཡང་། །དེ་འདྲའི་བླ་མ་བླ་མ་མིན། །ཞེས་བཤད་དོ། །གལ་ཏེ་ངེད་ཀྱི་ལྟ་བ་འདི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལུགས་སུ་འཐད་དེ། རྗེ་དྭགས་པོ་བའི་གསུང་གིས། ངའི་ཕ
【現代漢語翻譯】 此外，體驗、理解和證悟這三者都包含在內。據說，所有地、道和佛陀都包含在自生智慧的本質中。還有些人說：『大手印一決斷，視地道之分是愚癡的錯謬。』因此，安住于大手印的唯一智慧中，只需幾個月就能成佛。』總而言之，薩ra哈（Saraha）的傳統被視為頓悟的傳統。頓悟之道也被闡述。即使根器遲鈍，也不需要超過一心等四種次第。如果根器敏銳，即使上師沒有給予任何教導，僅憑虔誠也能生起證悟。將此證悟作為道，從而成佛，不需要像經由無數劫的苦行和像《波羅蜜多》中所說的那樣經歷地道的次第。』這是他們的觀點。第二，直接回答問題分為兩部分。關於這個問題，薩迦派（Sakya）這樣駁斥：『如今，所有空談者都偏離了兩種方式。』第一種是這樣解釋的：『你們的大手印見解是波羅蜜多乘的大手印，還是密咒乘的大手印？如果是前者，則有三個不合理之處：沒有先前的聞思智慧，不合理；不接受五道十地的體系，因此不合理；不希望經歷三大阿僧祇劫的苦行，不合理。』如果是後者，也有三個不合理之處：不符合瑜伽續的大手印，不符合無上瑜伽續的大手印，因為沒有包含事業、智慧和大手印這三者，因此不合理。』如果說是符合密咒乘，因為憑藉上師的加持力而證悟的見解，那麼也不對，因為你所信仰並憑藉其力量生起自生智慧的上師，如果你沒有獲得完整無誤的灌頂，那麼就像所說的：『憑藉誰的恩德，大樂於瞬間顯現。』雖然是這樣，但沒有灌頂就不能成為上師。』這表明：『沒有灌頂就沒有上師。』即使對上師有信心，這樣的上師也不是真正的上師。』如果說我們的見解符合波羅蜜多乘，那麼杰達波瓦（Je Dakpowa）曾說：『我的父親……』 此外，體驗（nyam），理解（go-ba）和證悟（rtogs-pa）這三者都包含在內。據說，所有地（sa），道（lam）和佛陀都包含在自生智慧（lhan cig skyes pa'i ye shes）的本質中。還有些人說：『大手印一決斷，視地道之分是愚癡的錯謬。』因此，安住于大手印的唯一智慧中，只需幾個月就能成佛。』總而言之，薩ra哈（Saraha）的傳統被視為頓悟的傳統。頓悟之道也被闡述。即使根器遲鈍，也不需要超過一心等四種次第。如果根器敏銳，即使上師沒有給予任何教導，僅憑虔誠也能生起證悟。將此證悟作為道，從而成佛，不需要像經由無數劫的苦行和像《波羅蜜多》中所說的那樣經歷地道的次第。』這是他們的觀點。第二，直接回答問題分為兩部分。關於這個問題，薩迦派（Sakya）這樣駁斥：『如今，所有空談者都偏離了兩種方式。』第一種是這樣解釋的：『你們的大手印見解是波羅蜜多乘的大手印，還是密咒乘的大手印？如果是前者，則有三個不合理之處：沒有先前的聞思智慧，不合理；不接受五道十地的體系，因此不合理；不希望經歷三大阿僧祇劫的苦行，不合理。』如果是後者，也有三個不合理之處：不符合瑜伽續的大手印，不符合無上瑜伽續的大手印，因為沒有包含事業、智慧和大手印這三者，因此不合理。』如果說是符合密咒乘，因為憑藉上師的加持力而證悟的見解，那麼也不對，因為你所信仰並憑藉其力量生起自生智慧的上師，如果你沒有獲得完整無誤的灌頂，那麼就像所說的：『憑藉誰的恩德，大樂於瞬間顯現。』雖然是這樣，但沒有灌頂就不能成為上師。』這表明：『沒有灌頂就沒有上師。』即使對上師有信心，這樣的上師也不是真正的上師。』如果說我們的見解符合波羅蜜多乘，那麼杰達波瓦（Je Dakpowa）曾說：『我的父親……』
【English Translation】 Furthermore, experience, understanding, and realization are all included within these three. It is said that all grounds, paths, and Buddhas are included within this very essence of co-emergent wisdom. Some also say: 'In the single decisive Great Seal, the delusion of distinguishing grounds and paths is a mistake.' Therefore, by abiding in the single wisdom of the Great Seal, enlightenment can be attained in just a few months. In short, the tradition of Saraha is regarded as a tradition of sudden enlightenment. The path of sudden enlightenment is also taught. Even if one's faculties are dull, no more than the four stages of one-pointedness are needed. If one's faculties are sharp, even without the guru giving any instructions, realization will arise through devotion alone. Taking this realization as the path, one attains enlightenment without needing to undergo countless eons of asceticism and traverse the stages of grounds and paths as described in the Perfection of Wisdom teachings.' This is their view. Second, the direct response is divided into two parts. Regarding this question, the Sakyas refute thus: 'Nowadays, all those who speak of emptiness have deviated from two ways.' The first is explained thus: 'Is your view of the Great Seal the Great Seal of the Perfection of Wisdom tradition, or the Great Seal of the Mantra tradition? If it is the former, there are three inconsistencies: it is inconsistent because there is no prior wisdom of listening and contemplation; it is inconsistent because it does not accept the system of the five paths and ten grounds; it is inconsistent because it does not wish to undergo the asceticism of three countless eons.' If it is the latter, there are also three inconsistencies: it is inconsistent with the Great Seal of the Yoga Tantra, it is inconsistent with the Great Seal of the Anuttarayoga Tantra, because it does not include the three of action, wisdom, and the Great Seal. If it is said to be consistent with the Mantra tradition, because it is a view realized through the blessing of the guru, then it is not so, because that guru in whom you have faith and by whose power you claim to generate self-arisen wisdom, if you have not received the complete and unerring empowerment, then as it is said: 'By whose kindness, great bliss arises in an instant.' Although it is so, without empowerment, one cannot be a guru. This shows: 'Without empowerment, there is no guru.' Even if one has faith in a guru, such a guru is not a true guru. If it is said that our view is consistent with the Perfection of Wisdom tradition, then Je Dakpo said: 'My father...' Furthermore, experience (nyam), understanding (go-ba), and realization (rtogs-pa) are all included within these three. It is said that all grounds (sa), paths (lam), and Buddhas are included within this very essence of co-emergent wisdom (lhan cig skyes pa'i ye shes). Some also say: 'In the single decisive Great Seal, the delusion of distinguishing grounds and paths is a mistake.' Therefore, by abiding in the single wisdom of the Great Seal, enlightenment can be attained in just a few months.' In short, the tradition of Saraha is regarded as a tradition of sudden enlightenment. The path of sudden enlightenment is also taught. Even if one's faculties are dull, no more than the four stages of one-pointedness are needed. If one's faculties are sharp, even without the guru giving any instructions, realization will arise through devotion alone. Taking this realization as the path, one attains enlightenment without needing to undergo countless eons of asceticism and traverse the stages of grounds and paths as described in the Perfection of Wisdom teachings.' This is their view. Second, the direct response is divided into two parts. Regarding this question, the Sakyas refute thus: 'Nowadays, all those who speak of emptiness have deviated from two ways.' The first is explained thus: 'Is your view of the Great Seal the Great Seal of the Perfection of Wisdom tradition, or the Great Seal of the Mantra tradition? If it is the former, there are three inconsistencies: it is inconsistent because there is no prior wisdom of listening and contemplation; it is inconsistent because it does not accept the system of the five paths and ten grounds; it is inconsistent because it does not wish to undergo the asceticism of three countless eons.' If it is the latter, there are also three inconsistencies: it is inconsistent with the Great Seal of the Yoga Tantra, it is inconsistent with the Great Seal of the Anuttarayoga Tantra, because it does not include the three of action, wisdom, and the Great Seal. If it is said to be consistent with the Mantra tradition, because it is a view realized through the blessing of the guru, then it is not so, because that guru in whom you have faith and by whose power you claim to generate self-arisen wisdom, if you have not received the complete and unerring empowerment, then as it is said: 'By whose kindness, great bliss arises in an instant.' Although it is so, without empowerment, one cannot be a guru. This shows: 'Without empowerment, there is no guru.' Even if one has faith in a guru, such a guru is not a true guru. If it is said that our view is consistent with the Perfection of Wisdom tradition, then Je Dakpo said: 'My father...'
ྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་འདི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་ལྟ་བ་དང་དོན་གཅིག་ཅེས་དང་། ཐར་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་སུ་ཤེར་ཕྱིན་གྱི་ལྟ་བ་གཏན་ལ་འབེབས་ཚུལ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ན། ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་དོན་དེ་ཉིད་བསྒོམ་བྱར་བཤད་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། དེའི་ཚེ་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་ལུགས་སུ་སོང་བས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བའི་ཐ་སྙད་མི་འཐད། གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་དཀའ་སྤྱད་མི་དགོས་པ་མི་འཐད། ཁྲིད་ཀྱི་སྔོན་འགྲོའི་དུས་སུ་ལྟ་བ་གཏན་ལ་མི་འབེབས་པར་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་རང་བབས་སུ་བཞག་པས་ཆོག་པར་འདོད་པ་དེ་མི་འཐད་པའོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི་ཇི་སྐད་དུ། གལ་ཏེ་འདི་བཞིན་བསྒྲུབ་འདོད་ན། །རྡོ་རྗེ་ཕག་མོའི་བྱིན་བརླབས་མེད། །ལྷན་སྐྱེས་ལ་སོགས་འདིར་མི་བསྒོམ། །གཏུམ་མོ་ལ་སོགས་ཐབས་ལམ་བྲལ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཐ་སྙད་མེད། །ཚེ་འདི་འམ་ནི་བར་དོ་དང་། །ཕྱི་མར་འཚང་རྒྱ་ཁོང་མི་བཞེད། །ཅེས་སོ། །ཡང་རྒྱུད་བླའི་ལྟ་བ་དེ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་ནི་ཐོས་བསམ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་ཏེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། གལ་ཏེ་མ་ཐོས་པར་ཡང་བསྒོམ་འཇུག་འགྱུར་ན་བསྟན་པ་དོན་མེད་པ་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །གཏན་ལ་འབེབས་ལུགས་ཀྱང་། ཐོག་མར་སྣང་བ་སེམས་དང་། དེ་ནས་གཟུང་བ་བདེན་མེད་དང་། དེ་ནས་འཛིན་པ་མེད་པར་ཐག་བཅད་ 17-14-17b ནས། དངོས་གཞི་ཚེ་གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ཉིད་བྱམས་ཆོས་ཀྱི་དགོངས་པ་མ་ཡིན་ལ། དེའི་ཚེ་ནི་བསྒོམ་དེ་མཐར་ཕྱིན་པ་ལ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསོག་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། ཇི་སྲིད་ཚོགས་གཉིས་མ་རྫོགས་པ། །དེ་སྲིད་བསྒོམ་དེ་མཐར་མི་ཕྱིན། །འདི་ཡི་ཚོགས་གཉིས་རྫོགས་པ་ལ། །བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་དགོས་པར་གསུངས། །ཞེས་དང་། དབུ་མའི་བསྒོམ་དེ་བཟང་མོད་ཀྱི། །དེ་ནི་འགྲུབ་པ་ཤིན་དུ་དཀའ། །ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་རྒྱུད་བླ་མའི་ལྟ་བ་དེ་རྟོགས་བྱེད་གསང་སྔགས་ཡིན་པས་ཅི་འགལ་སྙམ་ན། དེ་ལྟ་ན་དབང་དང་། རིམ་གཉིས་སྔོན་དུ་འགྲོ་མི་དགོས་པར་འདོད་པ་འགལ་ལོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། དབང་དང་རིམ་གཉིས་མི་བསྒོམ་ན། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བསྟན་པ་མིན། །ཞེས་སོ། །ཡང་གལ་ཏེ། ངེད་ཀྱི་ལྟ་བ་འདི་ལུགས་གཉིས་པོ་གང་དུ་ཡང་འདུ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། རྗེ་དྭགས་པོ་པའི་གསུང་གིས། ངའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་འདི་ལ་ནི་ཆེན་པོ་གསུམ་གྱི་མ་རེག་པ་ཡིན་ཏེ། ཆེན་པོ་གསུམ་ནི། བློས་གཞལ་བློས་བྱས་པ་ཡིན་ལ། །འདི་ནི་བློ་ལས་འདས་པ། །རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱིས་མ་བཅོས་པ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྙམ་ན། སྔགས་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གང་རུང་དུ་མ་འདུས་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མི་སྲིད་དོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ཡང་ན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ཡི། །མདོ་ལས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བཞིན་གྱི
【現代漢語翻譯】 如果有人說，『大手印（Mahamudra）與大乘（Mahayana）的《寶性論》（Uttaratantra Shastra）的觀點相同』，並且在名為《解脫莊嚴》（Tharpa'i Gyen）的論著中詳細闡述瞭如何確立般若（Prajna）的觀點，認為通過聞思（hearing and thinking）確立的意義本身就是應該禪修的內容』，那麼，在這種情況下，由於他們已經陷入了般若乘（Paramita Vehicle）的體系，因此使用『大手印』這個術語是不恰當的。認為不需要三大阿僧祇劫（three countless eons）的苦行也是不恰當的。在引導（instruction）的前行階段，不確立觀點，而僅僅滿足於讓身語意（body, speech, and mind）保持自然狀態，這也是不恰當的。正如所說：『如果想要這樣修行，就沒有金剛亥母（Vajravarahi）的加持，不禪修俱生（innate）等等，缺乏拙火（Tummo）等等的方便道（skillful means），沒有大手印的術語，也不認為此生或中陰（Bardo）或來世能夠成佛。』 此外，要修持《寶性論》的觀點，必須先進行聞思。正如《經莊嚴論》（Sutra Ornament）中所說：『如果未經聽聞就開始禪修，那麼教法將變得毫無意義。』確立觀點的方式是：首先確定顯現（appearance）是心（mind），然後確定所執（grasped object）是無實的（unreal），接著確定能執（grasping subject）是不存在的。因此，將主要精力放在無能執和所執的智慧（wisdom）上，這並非慈氏（Maitreya）教法的意圖。在這種情況下，如果禪修要達到圓滿，就需要積累三大阿僧祇劫的功德資糧。』正如所說：『只要二資糧（two accumulations）沒有圓滿，禪修就不會達到圓滿。據說圓滿這二資糧需要三大阿僧祇劫。』此外，中觀（Madhyamaka）的禪修雖然很好，但成就它卻非常困難。 如果有人認為，『《寶性論》的觀點可以通過密咒（mantra）來證悟，這有什麼矛盾嗎？』那麼，如果這樣認為，就與不需要灌頂（initiation）和二次第（two stages）的前行相矛盾。正如所說：『如果不修持灌頂和二次第，那就不是金剛乘（Vajrayana）的教法。』 又如果有人說：『我們的觀點不屬於這兩種體系中的任何一種，因為杰·達波巴（Je Gampopa）曾說過：『我的大手印沒有觸及三大，三大是指通過概念來衡量和創造的事物，而大手印是超越概念的，不是由原因和條件所造作的。』』如果這樣認為，那麼要表明不存在不屬於密咒和般若的任何大乘，正如所說：『或者就像般若的經典中所說的那樣。』
【English Translation】 If someone says, 'This Mahamudra is the same as the view of the Uttaratantra Shastra of the Mahayana,' and in the treatise called 'Ornament of Liberation' (Tharpa'i Gyen), it extensively explains how to establish the view of Prajna, thinking that 'the meaning established through hearing and thinking is itself what should be meditated upon,' then, in that case, since they have fallen into the system of the Paramita Vehicle, the term 'Mahamudra' is inappropriate. It is also inappropriate to think that three countless eons of asceticism are not necessary. It is also inappropriate to think that during the preliminary stage of instruction, it is sufficient to leave the body, speech, and mind in their natural state without establishing the view. As it is said: 'If you wish to practice in this way, there is no blessing of Vajravarahi, you do not meditate on the innate, etc., you lack the skillful means of Tummo, etc., there is no term of Mahamudra, and you do not accept enlightenment in this life or in the Bardo or in the future.' Furthermore, to practice the view of the Uttaratantra, it is necessary to have hearing and thinking precede it. As it says in the Sutra Ornament: 'If one engages in meditation without having heard, then the teachings will become meaningless.' The way to establish the view is: first, to determine that appearance is mind, then to determine that the grasped object is unreal, and then to determine that the grasping subject is non-existent. Therefore, focusing primarily on the wisdom that is without grasping subject and grasped object is not the intention of Maitreya's teachings. In that case, if the meditation is to reach completion, it is necessary to accumulate merit for three countless eons. As it is said: 'As long as the two accumulations are not complete, the meditation will not reach completion. It is said that it takes three countless eons to complete these two accumulations.' Furthermore, although the Madhyamaka meditation is good, it is very difficult to achieve. If someone thinks, 'What is the contradiction if the view of the Uttaratantra can be realized through mantra?' Then, if one thinks in this way, it contradicts the idea that initiation and the two stages are not necessary as preliminaries. As it is said: 'If you do not practice initiation and the two stages, then it is not the teaching of the Vajrayana.' Again, if someone says, 'Our view does not belong to either of these two systems, because Je Gampopa said: 'My Mahamudra does not touch the three great ones, the three great ones are things that are measured and created by concepts, while this is beyond concepts, not created by causes and conditions.'' If one thinks in this way, then to show that there is no Mahayana that does not belong to either mantra or Prajna, as it is said: 'Or as it appears in the sutras of Prajna.'
ས། །ཡང་ན་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཡི། །རྒྱུད་སྡེ་བཞིན་དུ་ཉམས་སུ་ལོང་། །འདི་གཉིས་མིན་པའི་ཐེག་ཆེན་ནི། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པ་མེད། །ཅེས་སོ། །ཡང་ཁྱེད་ཀྱི་ལྟ་བ་ཡས་འབབས་འདི་ལ་སྤྱོད་པ་ཕྱིན་དྲུག་ལ་སློབ་དགོས་སམ་མི་དགོས་མི་དགོས་ན་རྒྱ་ནག་མཁན་པོའི་ཆོས་ལུགས་སུ་སོང་། དགོས་ན་རིམ་གྱིས་སམ། ། 17-14-18a ཅིག་ཅར་དུ་སློབ། དང་པོ་ལྟར་ན་སྤྱོད་པ་མས་འཛེག་དང་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་དམ་ཅིག་ཅར་དུ་ན། ལྟ་སྤྱོད་ཀྱི་ཉམས་ལེན་སོ་སོར་འབྱེད་དམ། ལྟ་བའི་ཁོངས་སུ་སྤྱོད་པ་བསྡུ། དང་པོ་ལྟར་ན། ལྟ་བ་དེ་དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་དུ་གལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན། ལྟ་སྤྱོད་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ལུགས་དེ་སྔགས་ལུགས་ལྟར་ཉམས་སུ་ལེན་ནམ། ཕར་ཕྱིན་ལྟར་ལེན། དང་པོ་ལྟར་ན། དབང་དང་རིམ་གཉིས་ལ་གཙོ་བོར་མི་བྱེད་པ་དང་འགལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན། ལས་དང་པོ་པ་ཚེ་གཅིག་ལ་འཚང་རྒྱ་བའི་ཆོས་སུ་མི་འཐད་ཅེས་སྟོན་པ་ནི། །ད་ལྟའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི།།་ཕལ་ཆེར་རྒྱ་ནག་ཆོས་ལུགས་ཡིན། །ནཱ་རོ་དང་ནི་མཻ་ཏྲི་པའི། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གང་ཡིན་པ། །གསང་སྔགས་རྒྱུད་ལས་ཇི་སྐད་དུ། །གསུངས་པ་དེ་ཉིད་ཁོང་བཞེད་དོ། །ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་ཚེ་འདིར་རིམ་གཉིས་སྔོན་དུ་མ་སོང་ཡང་། ཆོས་འདི་ལ་དད་པ་དང་། བླ་མའི་བྱིན་རླབས་རྒྱུད་ལ་ཞུགས་པ་དེ་དག །ཚེ་སྔ་མ་ལ་དབང་དང་རིམ་གཉིས་ཀྱི་སྦྱངས་པ་སྔོན་སོང་ཡིན་པས་ཅིག་ཅར་བའི་རིགས་ཅན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་བ་དེ་ལ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། གང་དག་ཐེག་ཆེན་དད་ཐོབ་པ། །དེ་དག་སྔར་སྦྱངས་ཡིན་པས་ན། །དབང་བསྐུར་ཆོ་ག་མི་དགོས་ཟེར། །འོ་ན་སོ་སོར་ཐར་པ་ཡི། །སྡོམ་པ་དག་ལ་མོས་པ་ཡང་། །སྔ་མའི་སྡོམ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། །ད་ལྟ་རབ་ཏུ་བྱུང་མི་དགོས། །ཞེས་སོ། །དེ་དག་གིས་དྲི་བ་དང་པོའི་ལན་བཏབ་ཟིན་ནས། གཉིས་པ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དུད་འགྲོ་དང་གཟུགས་མེད་ཁམས་པར་སྐྱེ་བ་ལེན་པའི་རྒྱུར་འཆད་པ་ཧ་ཅང་ཐལ་ལོ་སྙམ་པ་དེའི་ལན་ནི། འདི་ལྟར་འཆད་དགོས་ཏེ། ཕྱག་ཆེན་པར་གྲགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ལྟ་བ་དེའི་ཁྲིད་ལུགས་ཀྱི་རིམ་པ་ལ། སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པའི་བཤད་པ་མེད་ཙམ་ 17-14-18b དུ་མ་ཟད། དེ་ལྟར་དཔྱད་ན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བློས་བྱས་སུ་སོང་ཞེས་གསུངས་པ་ཉིད་མང་པར་འདུག་ཅིང་། སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་ངོ་འཕྲོད་པའི་དབང་བསྐུར་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པའི་བཤད་པ་མི་མཛད་ཅིང་། བཤད་པ་དེ་མི་མཛད་པ་ཙམ་དུ་མ་ཟད། དབང་ལས་བྱུང་བའི་ལྟ་བ་ཉིད་དུ་ཡང་མི་བཞེད་ལ། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ནི། ཅི་ཡང་མི་བསམ་མི་མནོ་ཞེས་འཛིན་མེད་དུ་འཇོག་པ་ཉིད་ལས་གཞན་མི་སྣང་བ་དེའི་ཚེ་ན། འདི་ལྟར་གང་ཟག་སྤྱིར་དབང་པོ་རྟུལ་པོ། ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་ལྟ་བ་ལ་ཐོས་བསམ་གྱི་སྦྱངས་པ་ནི་སྔ
【現代漢語翻譯】 此外，是否應如金剛乘（Vajrayana）的續部（Tantra）一樣修持？如果不是，那就成了漢地禪宗（Chan Buddhism）；如果是，那應該循序漸進地修持，還是一蹴而就地修持？如果像前者一樣，那麼這種由下往上的修持方式與其他的修持方式有什麼區別？如果一蹴而就，那麼是否將見地和行持的修習分開？是將行持歸於見地之中嗎？如果像前者一樣，那麼見地就成了純粹的白色。如果像後者一樣，那麼是否像密宗一樣修持見行無二的法門？還是像波羅蜜多乘（Paramita）一樣修持？如果像前者一樣，那就與不重視灌頂和次第生起次第、圓滿次第相矛盾。如果像後者一樣，那麼就說明初學者在一生中成佛是不合理的。現在的大手印（Mahamudra）大多是漢地禪宗。那若巴（Naropa）和梅紀巴（Maitripa）的大手印，正如密續中所說的那樣，他們也是這樣認為的。 如果說，即使今生沒有經歷次第生起次第、圓滿次第，但對這個法門有信心，並且上師的加持融入相續，那是因為前世已經有了灌頂和次第生起次第、圓滿次第的修習，所以是屬於一蹴而就的根器。如果這樣說，那麼就像這樣：『那些對大乘有信心的人，是因為他們以前修習過，所以不需要灌頂。』那麼，對於別解脫戒（Pratimoksha），也是因為以前受過戒，所以現在不需要出家了。 他們已經回答了第一個問題。對於第二個問題，認為大手印會導致轉生為旁生和無色界，這種說法太過分了。應該這樣解釋：那些被稱為大手印的人，在他們的見地引導次第中，不僅沒有要求首先用分別唸的智慧進行觀察，而且很多人都說，如果那樣觀察，大手印就會變成人為造作的。沒有提到需要先進行認識所凈之基和能凈之道的灌頂。不僅沒有提到這一點，而且也不認為那是從灌頂中產生的見地。在實際修持的時候，只是保持無執，什麼也不想，什麼也不思考。在那個時候，對於一般根器遲鈍的人來說，對於波羅蜜多乘的見地，以前沒有聽聞和思考的修習。
【English Translation】 Furthermore, should one practice like the Tantras of Vajrayana? If not, then it becomes Chan Buddhism; if so, should it be practiced gradually or all at once? If like the former, then what is the difference between this ascending practice and other practices? If all at once, then are the practice of view and conduct separated? Is conduct included within the view? If like the former, then the view becomes purely white. If like the latter, then is the method of non-duality of view and conduct practiced like the Mantras, or like the Paramitas? If like the former, then it contradicts not emphasizing empowerment and the two stages. If like the latter, then it shows that it is not reasonable for beginners to attain Buddhahood in one lifetime. The current Mahamudra is mostly Chan Buddhism. The Mahamudra of Naropa and Maitripa, as it is said in the Secret Mantra Tantras, is what they also believe. If it is said that even if one has not gone through the two stages in this life, but has faith in this Dharma and the Guru's blessings enter the continuum, it is because in previous lives there has been prior practice of empowerment and the two stages, so they are of the type who attain all at once. If it is said like that, then it is like this: 'Those who have faith in the Mahayana, it is because they have practiced before, so they do not need empowerment.' Then, for the Pratimoksha vows, also because one has taken vows before, so now there is no need to ordain. They have finished answering the first question. For the second question, the statement that Mahamudra leads to rebirth as animals and in the formless realm is too extreme. It should be explained like this: those who are known as Mahamudra practitioners, in the order of their view's guidance, not only is there no explanation that one must first examine with discriminating wisdom, but many say that if one examines in that way, Mahamudra becomes contrived. There is no explanation that the empowerment of recognizing the basis to be purified and the means of purification must precede. Not only is that explanation not made, but they also do not consider it to be a view arising from empowerment. At the time of the actual practice, one only maintains non-grasping, not thinking or contemplating anything. At that time, for a person who is generally dull-witted, there has been no prior practice of hearing and contemplating the view of the Paramita Vehicle.
ོན་དུ་མ་སོང་། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ལམ་དུ་འཇུག་པའི་སྟ་གོན་ཙམ་ཡང་བྱེད་མ་མྱོང་བ་ཞིག་ལ། བླ་མས་ཕྱག་ཆེན་གྱི་ལྟ་བ་འདི་སྟོན་པ་ཞིག་རྩོད་མེད་དུ་ཡོད་པ་དེའི་ཚེ་གདུལ་བྱ་དེ་བླུན་པོར་འཇོག་པ་འོས་མེད་པ་དེ་ལ། བླ་མས་དབང་པོ་སྦྱོང་བའི་རིམ་པ་གང་ཡང་མ་བསྟན་པར། སྦྱོར་བ་སྔོན་འགྲོའི་ཚེ་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་མ་བཅོས་ལྷུག་པར་འཇོག་པ་ཙམ་ཞིག་སྟོན་ལ། དེ་ཙམ་གྱིས་འཛིན་མེད་དུ་སོང་བ་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དངོས་སུ་འཆད་པར་སྣང་བ་དེ་ལྟར་ཡིན་ན། བླུན་པོ་དེའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཅི་ཡང་མི་མནོ་ཞིང་མ་བསམ་པའི་དུས་ཀྱི་སེམས་བྱུང་དེ་ཆོས་ཅན། མ་རིག་པ་ཡིན་ཏེ། རིག་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འགལ་བ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སུ་གྱུར་པའི་སེམས་བྱུང་ཡིན་པས་སོ། །དེ་སྒྲུབ་པ་ལ། རིག་པ་ཡེ་ཤེས་ནི་གང་། དེ་དེའི་དངོས་ཀྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཡིན་པ་ཅི་ཞེ་ན། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐྱེ་ཚུལ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཐབས་ལས་དང་། སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ལས་སོ། །དང་པོ་ནི་ཐོས་པ་དང་བསམ་བྱུང་གི་རིགས་པས་གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་དཔྱད་པ་ན། གང་དུ་ཡང་མ་རྙེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཤིག་ཡིན་ཞིང་། གཉིས་པ་ནི། དབང་སོགས་ལས་སྐྱེས་པའི་བདེ་ཆེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཤིག་ཡིན་ལ། དེ་དུས་ཀྱི་བླུན་པོས་ཅིར་ཡང་མི་སེམས་ཤིང་མི་མནོ་བ་དེ་ནི་གཞིའི་དུས་ཀྱི་ 17-14-19a མ་རིག་པ་ཉིད་དུ་འདུས་པའི་ཕྱིར། མ་རིག་པ་ལའང་། ཉོན་མོངས་པ་ཅན་ཡིན་མིན་གཉིས་ལས་ཕྱི་མ་དང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་རྨོངས་པ་གཉིས་ལས། ཕྱི་མ་དེར་འདུས་ལ། དེས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལས་ནི་གཙོ་བོར་དུད་འགྲོ་འགྲུབ་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། དུག་གསུམ་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་ལས་སོ་སོ་བ་དག །ངན་སོང་གསུམ་འགྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ལས་སུ་འཆད་པའི་ཕྱིར་སྙམ་དུ་དགོངས་སོ། །འོ་ན་ཁྱོད་ཀྱང་ལྟ་བའི་མཉམ་གཞག་དངོས་གཞིའི་འཛིན་མེད་དུ་འདོད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། ཡིན་མོད། སྦྱོར་བའི་སྒོ་ནས་འབྱེད་དགོས་ཏེ། འཛིན་མེད་དུ་འཇོག་པ་པོ་གནས་ལུགས་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཡིན་པ་དང་། མ་རིག་པ་ཡིན་པའི་ཁྱད་པར་ལས་སོ། །ཡང་ཇི་སྐད་དུ། མིན་ན་གཟུགས་མེད་ཁམས་སུ་སྐྱེ། །ཞེས་པ་ཡང་། གསང་སྔགས་ཐེག་པའི་ཐབས་ལ་མཁས་པས་མ་ཟིན་པ་གཞིར་བྱས་ནས་སྔོན་འགྲོའི་དུས་སུ་བདེན་གཉིས་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཤེས་རབ་ལ་མ་བརྟེན་པར། ཆོས་ཇི་སྙེད་པ་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་དང་། གཟུང་བྱ་ཅི་ཡང་མེད་དོ་ཞེས་དང་། འདུ་ཤེས་རགས་པ་ལ་སྐྱོན་དུ་ལྟ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཡང་དེ་ཉིད་ལ་གསལ་སྣང་སྐྱེས་ནས་འཇོག་པ་ནི་ཕྱི་རོལ་པ་དང་ཐུན་མོང་པའི་གཟུགས་མེད་པའི་བསྒོམ་ཡིན་ལ། །ཁྱེད་ཀྱི་འདི་ལའང་སྦྱོར་དངོས་གཉིས་ཀའི་སྐབས་སུ་འཛིན་མེད་དུ་འཇོག་པ་ལས་གཞན་མི་འདུག་པས་སོ་སྙམ་དུ་དགོངས་སོ། །ཡང་ན་ཉན་ཐོས་འ
【現代漢語翻譯】 如果未曾進入，甚至未曾開始進入金剛乘（Vajrayana）的道路，上師就展示大手印（Mahamudra）的見地，這無疑是將受教者置於愚昧的境地，這是不恰當的。如果上師沒有展示任何調伏根器的次第，只是在加行（preliminary practices）階段，展示讓身語意三門不做任何調整，自然放鬆的狀態，並認為僅憑此就能達到無執（non-grasping），然後直接講解大手印的真實內容，如果是這樣，那麼那個愚人的相續中，什麼也不想、什麼也不思考時的心念，其法性（chos can）就是無明（ignorance），因為它是與智慧（jnana）相違背、處於對立面的心念。爲了證明這一點，什麼是智慧？它與無明真正對立又是什麼呢？智慧的生起方式有兩種：一是通過波羅蜜多（paramita）的方便，二是通過密咒（mantra）的方便。第一種是通過聽聞和思辨產生的智慧，對人與法的自性進行分析，從而獲得無所尋覓的智慧；第二種是從灌頂等產生的俱生大樂（sahaja-mahasukha）的智慧。而那個愚人在那個時候什麼也不想、什麼也不思考，這實際上是處於根本無明（alaya-ajnana）的狀態。無明也有兩種：染污的無明和非染污的無明，後者又分為對真如（tathata）的無知和非真如的無知，這裡指的是前者。由這種無明所引發的行為，主要會導致轉生為旁生（animal），因為與三毒（three poisons）相應的行為各有不同，它們被解釋為導致墮入三惡道（three lower realms）的行為。你們也認為見地的平等性（samata）是正行（actual practice）中的無執狀態嗎？是的，但需要通過加行來區分，關鍵在於安住于無執狀態的是證悟實相的智慧，還是無明。此外，正如經文所說：『否則將生於無色界（arupa-dhatu）。』意思是說，如果有人不精通密宗的方便法門，在加行階段不依賴於區分二諦（two truths）的智慧，只是說一切法如虛空，沒有什麼可執著的，並且首先將粗大的念頭視為過患，然後在正行階段也只是在這種狀態中生起明相（clarity）並安住，這就是外道（tirthika）和共同的無色界禪定。你們的這種做法，無論在加行還是正行階段，除了安住于無執之外，別無其他，所以你們是這樣認為的。或者，聲聞（sravaka）的... 17-14-19a
【English Translation】 If one has not entered, or even begun to enter, the path of Vajrayana, and the lama（teacher, guru） then shows the view of Mahamudra（the great seal）, it is undoubtedly placing the disciple in a state of foolishness, which is inappropriate. If the lama does not show any stages of taming the senses, but only shows, in the preliminary practices, a state of letting the body, speech, and mind be without any adjustment, naturally relaxed, and thinks that just by this one can achieve non-grasping, and then directly explains the true content of Mahamudra, if that is the case, then the mind of that fool, when he is not thinking or contemplating anything, its dharmata（chos can） is ignorance（avidya）, because it is a mind that is contrary to wisdom（jnana） and in opposition to it. To prove this, what is wisdom? And what is its true opposite? There are two ways in which wisdom arises: one is through the means of the paramitas（perfections）, and the other is through the means of mantra. The first is a wisdom that arises from hearing and contemplation, analyzing the nature of persons and phenomena, and thus obtaining a wisdom that cannot be found anywhere; the second is the wisdom of coemergent great bliss（sahaja-mahasukha） that arises from empowerment（abhiseka） and so on. And that fool, at that time, is not thinking or contemplating anything, which is actually in a state of fundamental ignorance（alaya-ajnana）. Ignorance also has two types: defiled ignorance and non-defiled ignorance, the latter of which is further divided into ignorance of suchness（tathata） and ignorance of non-suchness, and here it refers to the former. The actions caused by this ignorance mainly lead to rebirth as animals, because the actions corresponding to the three poisons（three poisons） are different, and they are explained as actions that lead to falling into the three lower realms. Do you also think that the samata（equality） of view is a state of non-grasping in the actual practice? Yes, but it needs to be distinguished through the preliminary practices, the key is whether it is the wisdom that realizes reality that abides in the state of non-grasping, or ignorance. Furthermore, as the scripture says: 'Otherwise, one will be born in the arupa-dhatu（formless realm）.' This means that if someone is not proficient in the skillful means of the secret mantra, and in the preliminary stage does not rely on the wisdom that distinguishes the two truths（two truths）, but only says that all dharmas are like space, there is nothing to grasp, and first regards coarse thoughts as faults, and then in the actual practice stage also only generates clarity（clarity） in this state and abides, this is the meditation of the tirthikas（non-buddhists） and the common arupa-dhatu. Your practice, whether in the preliminary or actual practice stage, has nothing other than abiding in non-grasping, so you think so. Or, the sravaka（hearer） of... 17-14-19a
གོག་པར་ལྟུང་ཞེས་པ། འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་དང་ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་ཟེར་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཆད་པ་མྱང་འདས་སམ། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་གོ། དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་། སྔགས་ཀྱི་རིམ་པ་གཉིས་དང་མ་འབྲེལ་བའི་ལྟ་བ་དེ་ནི་དབུ་མའི་ལྟ་བ་ཉིད་ལས་མ་འདས་ལ། བསྐལ་པ་གྲངས་ 17-14-19b མེད་དུ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསོགས་པ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་འགོག་པ་ཞེས་པའི་མིང་ཅན། ཆད་པའི་མྱང་འདས་སུ་འགྲོ་བ་ཡིན་ནོ། །རྫོགས་སྨིན་སྦྱངས་གསུམ་མ་བྱས་པར་ཡང་དག་པའི་མཐའ་མངོན་དུ་བྱས་པ་ལ་ཉེས་དམིགས་གང་ཡོད་པ་དེ་ཉིད་འདི་ལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལས་དང་པོ་པ་ལྟ་སྨོས། ས་བརྒྱད་པར་སྟོང་ཉིད་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ཡུན་རིང་ན་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ལས་སློང་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སྟོན་པ་ནི། གལ་ཏེ་དེ་ནི་བསྒོམ་ལེགས་ཀྱང་། །དབུ་མའི་བསྒོམ་ལས་འདས་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས། ཡང་ན་ནི། ཐེག་པ་གོང་འོག་གང་གི་ཡང་ཆོས་སྣ་གཅིག་ཙམ་ཡང་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་བླུན་པོ་ལ་ཐོག་མ་ཉིད་ནས་ཁྱེད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཁྲིད་ལུགས་དེ་ལྟར་བསྟན་ན། མངོན་པ་ལས། ཇི་སྐད་དུ། འདུ་ཤེས་མེད་པ་པ་འདུ་ཤེས། །མེད་པར་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་རྣམས། །འགོག་པའོ། །ཞེས་བཤད་པ་དེར་ཐལ་བའི་ཉེས་དམིགས་ཡོད་པ་ཡིན་ཏེ། སྐབས་དེར་རིགས་པས་གཏན་ལ་ནི་མི་འབེབས། སྔགས་ལུགས་ཀྱི་ཆོས་སྒོ་འབྱེད་བྱེད་ནི་ངེས་པར་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པའི་བཤད་པ་ནི་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར། བླ་མའི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས་སོ་སྙམ་ན། བླ་མ་དེ་གསང་སྔགས་ཀྱི་བླ་མ་ཡིན་ན་ནི་རྩོད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། དབང་མ་བསྐུར་ལ་བླ་མ་མེད། །ཅེས་དང་། གལ་ཏེ་གཅིག་ལས་འབྲས་བུ་ཞིག །འབྱུང་ཡང་ཉན་ཐོས་འགོག་པ་བཞིན། །ཞེས་སོ། །དེ་བས་ན་གང་ཟག་བླུན་པོ་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་བསྟན་པ་དང་། དེས་ཀྱང་དེ་མི་ཤེས་བཞིན་དུ་བསྒོམས་པ་ལ་ནི་དུད་འགྲོ་ལྟ་ཅི་སྨོས། གནས་སྐབས་སུ་དམྱལ་བ་དང་། མཐར་གཏན་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བའི་ཆོས་ཅན་ཉིད་དུ་ཡང་གསུངས་ཏེ། གང་དག་སྟོང་པ་ཉིད་ལྟ་བ། །དེ་དག་བསྒྲུབ་དུ་མེད་པར་གསུངས། །ཤེས་དང་། བླུན་པོ་མཁས་པའི་ 17-14-20a ང་རྒྱལ་ཅན། །སྤོང་བས་མ་རུངས་བདག་ཉིད་ནི། །སྤྱིའུ་ཚུགས་མནར་མེད་དག་ཏུ་འགྲོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེ་འདྲའི་བླུན་པོ་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་བསྟན་ན་སྟོན་པ་པོ་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། བློ་སྦྱངས་མ་བྱས་སེམས་ཅན་ལ། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་བརྗོད་པ་དང་། །ཞེས་རྩ་བའི་ལྟུང་བར་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་འོ་ན། ངེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་འདི་མཁས་པ་ལ་བསྟན་ཞིང་། དེས་བསྒོམས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཞེ་ན། མཁས་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པས་རྒྱུད་སྦྱངས་བ་དང་། དབང་བསྐུར་མཚན་ཉིད་པས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའོ། །གཉིས་པོ་དེ་གང
【現代漢語翻譯】 所謂『墮入頑空』，並非指證得『滅盡定』（一種高級禪定狀態）或『無餘涅槃』（徹底的解脫），而是指『斷滅涅槃』（一種錯誤的解脫觀）或『無想定』（一種禪定狀態）。其理由是：如果一種見解與密宗的『二次第』（生起次第和圓滿次第）無關，那麼它就不過是中觀的見解；如果它與積累無數劫的福德資糧無關，那麼它就會變成聲聞乘所說的『滅盡』，實際上是墮入了『斷滅涅槃』。如果未進行『成熟』、『灌頂』、『清凈』這三個階段的修持，就顯現所謂的『真正邊際』，那麼就會有同樣的過失。更何況是初學者，即使是八地菩薩，如果長時間安住于空性，諸佛也會勸其出定。正如經中所說：『如果那是良好的禪修，也不會超出中觀的禪修。』或者說，對於那些從未接觸過任何顯密教法的愚笨之人，一開始就向他們展示大手印的引導，那麼就會有墮入《俱舍論》所說的過失：『無想有情眾，無想，心及心所法，皆止息。』因為在這種情況下，無法通過理智來確定，而且密宗的入門之道必須先行的說法也被忽視了。如果有人認為這是上師的加持，那麼如果這位上師是密宗上師，就沒有爭議。正如經中所說：『未受灌頂則無上師。』以及『如果從一法中產生結果，也如同聲聞乘的滅盡。』因此，對於愚笨之人宣講空性，即使他們修行了，又有什麼用呢？更不用說對於旁生（畜生）了。經典中說，這種情況會導致暫時墮入地獄，最終也無法從輪迴中解脫：『那些執著于空性見解的人，被說成是無法調伏的。』以及『愚笨之人懷有智者的傲慢，捨棄正道，最終會墮入無間地獄。』經典中還說，如果對這樣的愚笨之人宣講空性，那麼宣講者也會犯下根本墮罪，正如經中所說：『對於未經調伏的眾生，宣講空性。』如果有人問：那麼，如果將真正的大手印傳授給智者，並讓他們修行，結果會如何呢？』智者有兩種：一種是通過顯宗的波羅蜜多乘來調伏自心的人，另一種是通過具格灌頂而完全成熟的人。這兩種人又如何呢？ 』Falling into nihilism』 does not refer to attaining 『cessation attainment』 (a high state of meditation) or 『nirvana without remainder』 (complete liberation), but rather to 『annihilationist nirvana』 (a false view of liberation) or 『non-conceptual attainment』 (a meditative state). The reason for this is: if a view is unrelated to the 『two stages』 (generation stage and completion stage) of tantra, then it is merely a Madhyamaka view; if it is unrelated to accumulating merit for countless eons, then it will become the 『cessation』 spoken of in the Shravaka vehicle, actually falling into 『annihilationist nirvana』. If one manifests the so-called 『true limit』 without having done the three stages of 『maturation』, 『initiation』, and 『purification』, then there will be the same fault. Moreover, not to mention beginners, even if an eighth-level Bodhisattva dwells in emptiness for a long time, the Buddhas will have to urge them to arise from that state. As it is said in the scriptures: 『If that is a good meditation, it will not go beyond the meditation of Madhyamaka.』 Or, if you show the guidance of Mahamudra to a fool who has never encountered even a single teaching of the higher or lower vehicles, then there will be the fault of falling into what is said in the Abhidharma: 『Sentient beings without thought, without thought, mind and mental factors, all cease.』 Because in this case, it cannot be determined by reason, and the statement that the entrance to the tantric path must precede is ignored. If someone thinks it is the blessing of the guru, then if that guru is a tantric guru, there is no dispute. As it is said: 『Without empowerment, there is no guru.』 And 『If a result arises from one thing, it is like the cessation of the Shravakas.』 Therefore, what is the use of teaching emptiness to a fool, even if they practice it? Not to mention animals. It is said in the scriptures that this situation will lead to temporary hell and ultimately no liberation from samsara: 『Those who hold onto the view of emptiness are said to be untamable.』 And 『A fool with the arrogance of a wise man, abandoning the right path, will eventually fall into the Avici hell.』 It is also said in the scriptures that if emptiness is taught to such a fool, then the teacher will also commit a root downfall, as it is said: 『To teach emptiness to sentient beings who have not been tamed.』 If someone asks: 『Then, if the true Mahamudra is taught to the wise and they practice it, what will happen?』 There are two kinds of wise people: those who have tamed their minds through the Paramita vehicle of the sutras, and those who have been fully matured through qualified empowerment. What about these two types of people?
【English Translation】 That which is called 'falling into nihilism' is not referring to the attainment of 'cessation attainment' (a high meditative state) or 'nirvana without remainder' (complete liberation), but rather to 'annihilationist nirvana' (a false view of liberation) or 'non-conceptual attainment' (a meditative state). The reason for this is: if a view is unrelated to the 'two stages' (generation stage and completion stage) of tantra, then it is merely a Madhyamaka view; if it is unrelated to accumulating merit for countless eons, then it will become the 'cessation' spoken of in the Shravaka vehicle, actually falling into 'annihilationist nirvana'. If one manifests the so-called 'true limit' without having done the three stages of 'maturation', 'initiation', and 'purification', then there will be the same fault. Moreover, not to mention beginners, even if an eighth-level Bodhisattva dwells in emptiness for a long time, the Buddhas will have to urge them to arise from that state. As it is said in the scriptures: 'If that is a good meditation, it will not go beyond the meditation of Madhyamaka.' Or, if you show the guidance of Mahamudra to a fool who has never encountered even a single teaching of the higher or lower vehicles, then there will be the fault of falling into what is said in the Abhidharma: 'Sentient beings without thought, without thought, mind and mental factors, all cease.' Because in this case, it cannot be determined by reason, and the statement that the entrance to the tantric path must precede is ignored. If someone thinks it is the blessing of the guru, then if that guru is a tantric guru, there is no dispute. As it is said: 'Without empowerment, there is no guru.' And 'If a result arises from one thing, it is like the cessation of the Shravakas.' Therefore, what is the use of teaching emptiness to a fool, even if they practice it? Not to mention animals. It is said in the scriptures that this situation will lead to temporary hell and ultimately no liberation from samsara: 'Those who hold onto the view of emptiness are said to be untamable.' And 'A fool with the arrogance of a wise man, abandoning the right path, will eventually fall into the Avici hell.' It is also said in the scriptures that if emptiness is taught to such a fool, then the teacher will also commit a root downfall, as it is said: 'To teach emptiness to sentient beings who have not been tamed.' If someone asks: 'Then, if the true Mahamudra is taught to the wise and they practice it, what will happen?' There are two kinds of wise people: those who have tamed their minds through the Paramita vehicle of the sutras, and those who have been fully matured through qualified empowerment. What about these two types of people?
་ཡང་རུང་བ་ལ་ནི་དྭགས་པོ་དཀར་རྒྱུད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་འདི་སྟོན་ཤེས་པའི་བླ་མས་བསྟན་པ་ལ་ནི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་ལྟ་ཅི་སྨོས། སྣོད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ལ་ཟབ་མོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། དབུ་མའི་ལྟ་བ་སྟོན་པའི་ཚེ་ཐོས་བསམ་གྱི་སྦྱངས་པ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་མཁས་པ་ལ། ལྟ་བ་དངོས་གཞི་སྟོན་པ་སྐབས་སུ་བབ་པ་ན། ཅིར་ཡང་སེམས། གང་དུ་ཡང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད། མ་བཅོས་ལྷུན་གྲུབ་དུ་འཇོག་པ་ཉིད་ལས་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྐབས་དེར་ཤིང་གཉིས་དྲུད་པ་ལས་མེ་འབྱུང་བ་དཔེར་བྱས་ནས། སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱང་འགོག་དགོས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཇོ་བོ་རྗེ་ཨ་ཏི་ཤས། ཀླུ་སྒྲུབ་སློབ་མ་ཟླ་གྲགས་ཡིན། །དེ་ལས་བརྒྱུད་པའི་མན་ངག་གིས། །ཆོས་ཉིད་བདེན་པ་རྟོགས་པར་འགྱུར། །ཞེས་བཤད་ནས་མན་ངག་དེ་ངོས་འཛིན་པ་ལ། དབུ་མའི་མན་ངག་ཅེས་བསྟན་བཅོས་མཛད་པ་དེར་ལྟ་བ་དངོས་གཞི་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་ཚུལ་ཕྱག་རྒྱ་བ་དག་གིས་དེའི་ཁྲིད་ཡིག་ན་ཇི་ལྟར་བཀོད་པ་དེ་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར། ཡང་གཉིས་པ་དབང་གིས་སྨིན་པའི་མཁས་པ་ལ་ཡང་། ཕྱག་རྒྱ་བའི་སྟོན་ཚུལ་དེ་ཁོ་ན་ལྟར་བསྟན་ན་ཤིན་ཏུ་ཟབ་ཅིང་བཟང་བ་ 17-14-20b ཡིན་ཏེ་རྒྱ་བོད་དུ་བྱོན་པའི་མཁས་གྲུབ་ཀུན་གྱི། དབང་བཞི་པ་བསྐུར་བའི་དེ་མ་ཐག་ཏུ་དེ་ཡེ་ཤེས་ལ་མཉམ་པར་འཇོག་ཚུལ་ནི། ཕྱག་རྒྱ་བའི་ཁྲིད་ཀྱི་སྟོན་ཚུལ་ཇི་ལྟར་མཛད་པ་དེ་ཁོ་ན་ཤ་སྟག་ཏུ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་པ་མཁས་པ་དེས་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་ལྟ་བ་དེ་ལ་འདྲིས་པར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། ཇི་སྲིད་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་མང་པོར་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་མཐའ་དག་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པ་དེ་སྲིད་དུ་ལྟ་བ་དེ་མངོན་དུ་བྱེད་རུང་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་ཆད་པའི་མྱང་འདས་ཀྱི་མཐར་ལྟུང་བས་སོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་པ་ན། ཇི་སྐད་དུ། བླུན་པོས་ལམ་འབྲས་བསྒོམ་པ་ཡང་། །ཕལ་ཆེར་དུད་འགྲོའི་རྒྱུ་རུ་འགྱུར། །ཞེས་ཟེར་བ་ཡང་མཚུངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བླུན་པོ་ལ་ལམ་འབྲས་སྟོན་པའི་ཚུལ་ནི། ཐོག་མར་སྣང་བ་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་ཐུན་མོང་གི་ཐེག་པས་རྒྱུད་སྦྱངས། བར་དུ་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སེམས་བསྐྱེད། དེ་ནས་བུམ་པའི་དབང་གིས་རྒྱུད་སྨིན་པ་ལ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ལྟ་བ་བརྡ་སྤྲོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་སྟོན་པ་དེ་ཡང་ཕྱག་རྒྱ་བའི་ཁྲིད་ལུགས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ལས་འདས་མེད་དོ། །སྣང་བ་སེམས་ཡིན་པ་དང་། སེམས་དེ་དབྱིབས་སོགས་གང་དུ་ཡང་གྲུབ་པས་སྟོང་པ་དང་། རང་བཞིན་གསལ་བ་དང་། རྣམ་རྟོག་གིས་སྟོང་པ་དབྱེར་མི་ཕྱེད་པ་དེ་ལ་ལྟ་བ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཅེས་གསུང་གིན་འདུག་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་དབང་གོང་མ་གསུམ་ལས་སྐྱེས་པའི་ལྟ་བ་རང་བྱུང་ལྷན་ཅིག
【現代漢語翻譯】 此外，對於有能力傳授噶舉大手印（藏文：དྭགས་པོ་དཀར་རྒྱུད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ།）的導師所傳授的教法，即使是極小的過失也不可能存在。這是因為向具器者傳授了甚深的實相。當闡釋中觀（藏文：དབུ་མ།）見地時，對於那些事先已經通過聞思（藏文：ཐོས་བསམ།）進行過修習的智者，在傳授根本見地時，當下應做到：什麼也不思，什麼也不憶念，安住于無為任運（藏文：མ་བཅོས་ལྷུན་གྲུབ།）的狀態中，除此之外別無他法。因為此時可以木頭摩擦生火為例，必須止息分別念（藏文：སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་པ།）。阿底峽尊者（藏文：ཇོ་བོ་རྗེ་ཨ་ཏི་ཤས།）曾說：『龍樹（藏文：ཀླུ་སྒྲུབ།）之弟子為月稱（藏文：ཟླ་གྲགས།），依彼傳承之口訣，可證悟法性之真諦。』在辨認此口訣時，于所著之論典中，將中觀口訣的安住之法，如實地按照大手印行者（藏文：ཕྱག་རྒྱ་བ།）在引導文中所寫的那樣進行修習。其次，對於通過灌頂（藏文：དབང་།）而成熟的智者，如果按照大手印行者的方式來傳授，則非常甚深且殊勝。 因為所有往昔于印度和西藏出現的智者和成就者，在授予第四灌頂之後，立即安住于智慧（藏文：ཡེ་ཤེས།）之法，完全是按照大手印行者的引導方式來進行的。雖然如此，但精通般若（藏文：ཕར་ཕྱིན།）的智者，應該致力於熟悉空性（藏文：སྟོང་ཉིད།）的見地。然而，在無量劫中，如果未能圓滿積累所有後得（藏文：རྗེས་ཐོབ།）的福德資糧，那麼就無法現證此見地，否則將會墮入斷滅的寂滅（藏文：ཆད་པའི་མྱང་འདས།）之邊。如果瞭解了這一點，那麼，正如所說：『愚人修習道果法，多半轉生為畜生。』這樣的說法並不適用。因為向愚人傳授道果（藏文：ལམ་འབྲས།）之法的方式是：首先通過三顯現（藏文：སྣང་བ་གསུམ།）之門，以共同乘（藏文：ཐུན་མོང་གི་ཐེག་པ།）來調伏相續；中間生起大菩提心（藏文：བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སེམས།）；然後通過寶瓶灌頂（藏文：བུམ་པའི་དབང་།）使相續成熟，並傳授輪涅無別（藏文：འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད།）的見地。如此傳授，也未曾超出大手印行者的引導方式的範疇。因為他們說，顯現即是心，而心性是空性，不成立任何形狀等，自性光明，遠離分別念，此不可分割的狀態即是輪涅無別的見地。同樣地，從上方三個灌頂中生起的見地是自生俱生智（藏文：རང་བྱུང་ལྷན་ཅིག）……
【English Translation】 Furthermore, for the teachings imparted by a master who is capable of teaching the Mahamudra (Tibetan: ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ།) of the Dakpo Kagyu (Tibetan: དྭགས་པོ་དཀར་རྒྱུད།), there is no possibility of even the slightest fault. This is because the profound suchness is taught to a worthy vessel. When explaining the Madhyamaka (Tibetan: དབུ་མ།) view, for those scholars who have previously trained through hearing and thinking (Tibetan: ཐོས་བསམ།), when the time is right to teach the actual view, one should not think of anything, nor hold anything in mind, but rest in the unconditioned, spontaneously accomplished (Tibetan: མ་བཅོས་ལྷུན་གྲུབ།) state, and there is no other way. Because at that time, using the example of fire arising from rubbing two sticks together, it is said that the discriminating consciousness (Tibetan: སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་པ།) itself must be stopped. Atisha (Tibetan: ཇོ་བོ་རྗེ་ཨ་ཏི་ཤས།) said: 'Nagarjuna's (Tibetan: ཀླུ་སྒྲུབ།) disciple is Chandrakirti (Tibetan: ཟླ་གྲགས།), through the oral instructions of that lineage, one will realize the truth of reality.' In recognizing this oral instruction, in the treatise he composed on the Madhyamaka oral instruction, the way to rest in the actual view is exactly as it is written in the guidance manuals of the Mahamudra practitioners (Tibetan: ཕྱག་རྒྱ་བ།). Secondly, for scholars who are matured through empowerment (Tibetan: དབང་།), it is extremely profound and excellent to teach according to the way the Mahamudra practitioners teach. Because all the scholars and accomplished ones who came to India and Tibet, immediately after bestowing the fourth empowerment, the way to rest in that wisdom (Tibetan: ཡེ་ཤེས།) is exactly as the Mahamudra practitioners teach in their guidance manuals. Although this is so, a scholar proficient in Prajnaparamita (Tibetan: ཕར་ཕྱིན།) should familiarize themselves with the view of emptiness (Tibetan: སྟོང་ཉིད།). However, as long as one has not completely perfected the accumulation of all the merit in the post-meditation (Tibetan: རྗེས་ཐོབ།) state for countless eons, one cannot realize this view, otherwise one will fall into the extreme of nihilistic nirvana (Tibetan: ཆད་པའི་མྱང་འདས།). Knowing this, the saying, 'If a fool meditates on Lamdre (Tibetan: ལམ་འབྲས།), they will mostly be reborn as an animal,' is not applicable. Because the way to teach Lamdre to a fool is: first, through the door of the three appearances (Tibetan: སྣང་བ་གསུམ།), one tames the mind-stream with the common vehicle (Tibetan: ཐུན་མོང་གི་ཐེག་པ།); in the middle, one generates the great Bodhicitta (Tibetan: བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སེམས།); then, through the vase empowerment (Tibetan: བུམ་པའི་དབང་།), one matures the mind-stream and imparts the view of samsara and nirvana being inseparable (Tibetan: འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད།). Teaching in this way does not go beyond the scope of the Mahamudra practitioners' guidance. Because they say that appearance is mind, and the nature of mind is emptiness, not established as any form, etc., self-luminous, and inseparable from conceptual thoughts, this is called the view of samsara and nirvana being inseparable. Similarly, the view arising from the three higher empowerments is the self-arisen, co-emergent wisdom (Tibetan: རང་བྱུང་ལྷན་ཅིག) ...
་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཤེས་བྱ་བ་ཐབས་བདེ་བ་ཆེན་པོ་དང་དབྱེར་མེད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་དངོས་ཡིན་ཞེས་ལམ་འབྲས་པས་གསུངས་པ་ཡིན་ལ། ལྟ་བ་དེ་དང་པོར་བསྐྱེད་པ་དང་། བར་དུ་སྐྱོང་བའི་ཚེ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་དཔྱོད་པ་དང་། དཔྱད་ཅིང་དཔྱད་ཅིང་བསྒོམ་དགོས་པར་ 17-14-21a ནི། ས་སྐྱ་པ་མི་བཞེད་དོ། །གཉིས་པ་ཕྱི་མའི་དུས་འདིར་རྗེས་འབྲང་སོ་སོ་རང་རང་གི་ལུགས་དཔྱིས་ཕྱིན་པར་མི་འཆད་པའི་ཚུལ་གཉིས་ཏེ། ས་སྐྱ་པའི་རྗེས་འབྲང་ཕྱི་མས་དེར་མི་འཆད་པ་དང་། བཀའ་རྒྱུད་པའི་དེས་དེར་མི་འཆད་པའོ། །དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་བཀག་པའི་དོན་ཇི་བཞིན་དུ་མི་ཤེས་པ་དག །སྤྱོད་པ་ཉམས་ལེན་གྱི་ཚོགས་ཐམས་ཅད་ཀུན་རྫོབ་ཇི་ལྟར་སྣང་བ་འདི་མི་འགོག་པར་ཐད་སོར་བཞག་ནས་ཉམས་སུ་ལེན་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ།།་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་ཐག་བཅད་ན་དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་དུ་ཐལ་བས་སོ་སྙམ་དུ་ཡིད་ལ་བཞག་ནས་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་སྨྲ་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ནི་ཐེག་པ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་སོ་སོར་མ་ཕྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་ཚེ་ཇི་སྐད་དུ། ཇི་ལྟར་སྣང་ཞིང་ངོ་བོའི་ཕྱིར། །འདི་ལ་དཔྱད་པ་མི་འཇུག་གོ །ཞེས་པ་ལྟར་ཡིན་དུ་ཆུག་ཀྱང་སྔགས་སུ་ནི། མཉམ་པར་བཞག་པ་དང་མ་བཞག་པའི་ཀུན་སྤྱོད་མཐའ་དག་སྟོང་པའི་ངང་ལས་བསྒྲུབ་དགོས་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་བདེན་པས་སྟོང་པ་ཡིན་གྱི། གཟུང་འཛིན་གྱི་སྣང་བ་འགོག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེ་ན། དེ་ལྟར་འཆད་པ་དེ་ནི། གངས་ཅན་དུ་ཕྱིས་བྱུང་བ་ལུགས་སྔ་མ་རྣམས་སྡང་བ་དག་གི་ལུགས་ཡིན་གྱི། ས་སྐྱ་པའི་ལུགས་མ་ཡིན་ཏེ། ས་སྐྱ་པས་ནི་སྔགས་དོན་བསམ་པའི་ཚེ། ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ཇི་སྙེད་པ་མི་དམིགས་ཏེ་སྟོང་པ་ཞེས་གསུང་གིན་ཡོད་པ་ཡིན་གྱི། བདེན་པར་མི་དམིགས་ཏེ་སྟོང་པ་ཞེས་གསུང་གི་མེད་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་གསང་སྔགས་པའི་ཀུན་སྤྱོད་མཐའ་དག་ཡེ་ཤེས་ལས་གྲུབ་པ་ཡིན་མོད། ལྟ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེ་ན། གང་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ན་ལྟ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ། དཔེར་ན་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་བཞིན། ཐབས་མཁས་ཀྱི་གཙོ་བོ་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཡང་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པས་འགྲུབ་ལ། 17-14-21b མི་འགྲུབ་ན་བདེ་སྟོང་དབྱེར་མེད་ཀྱི་དོན་ལས་ཉམས་སོ། །འོ་ན་ཇི་སྐད་དུ། ལྟ་བ་རྟོགས་པས་ཀླུ་སྒྲུབ་གྲོལ་ཞེས་པ་ཕྱོགས་སྔར་བཞག་ནས། དེས་ན་གྲུབ་ཐོབ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། །ཕྱོགས་རེའི་སྟོབས་ཀྱིས་གྲོལ་བ་མིན། །ཞེས་སོགས་བཀག་པ་ཐམས་ཅད་སླར་འོང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན་ནི་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་ལྟ་བ་རྐྱང་པས་ཆོག་པ་ཡིན་གྱི། ཐབས་རྟེན་འབྲེལ་སྣ་ཚོགས་པ་མི་དགོས་ཞེས་ཟེར་མཁན་བྱུང་བ་དེ་བཀག་པ་ཡིན་མོད། གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ལམ་མཐའ་དག་གསལ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་གི་
【現代漢語翻譯】 『生起之智慧』（藏文：སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས།），被認為是與方便大樂無別的，被稱為大手印的真實智慧，這是道果的說法。薩迦派不贊同首先生起這種見解，然後在修持過程中用各自的分別智慧進行分析，反覆分析和修習。 第二，在後世，有兩種情況，即各自的追隨者沒有充分解釋自己的傳統：薩迦派的後世追隨者不解釋，噶舉派的也不解釋。那些不完全理解『白法唯一』（藏文：དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ།）的含義的人，認為所有的行為修持都應保持原樣，不應阻止如幻的世俗顯現，而應直接進行修持。他們認為，如果一切都被斷定為空性，那就變成了『白法唯一』。他們這樣想，並談論佛法。這是因為他們沒有區分兩種乘，在波羅蜜多乘中，正如所說：『如其所顯現，爲了其自性，不應進行分析。』但在密咒中，無論禪定與否，所有的行為都必須從空性的狀態中實現。如果有人說：『雖然是空性的，但不是爲了阻止能取所取的顯現。』那麼，這樣解釋是後來在雪域出現的，是那些憎恨舊傳統的人的觀點，而不是薩迦派的觀點。因為薩迦派在思考密咒的意義時，會說五蘊、十二處、十八界等都是不可得的，是空性的，而不是說在真諦上不可得，是空性的。如果有人說：『雖然密咒行者的所有行為都源於智慧，但不是見解。』那麼，如果證悟空性的智慧是見解，那就是普遍的，例如無緣大悲。方便之主，大樂也是空性的智慧。』如果不能成立，那就失去了樂空無別的意義。』那麼，如果有人將『通過證悟見解，龍樹獲得解脫』作為前提，然後說：『因此，所有的成就者都不是通過片面的力量獲得解脫的。』等等，難道所有這些否定不會再次出現嗎？這是因為有人說，僅僅通過波羅蜜多乘的見解就足夠了，不需要各種方便的緣起，這是被否定的。密咒的所有方便道都是明空雙運的。
【English Translation】 『The wisdom of arising』 (Tibetan: སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས།), which is considered inseparable from the great bliss of skillful means, is called the actual wisdom of Mahamudra, according to the Lamdre tradition. The Sakyas do not agree with first generating this view, and then, during practice, analyzing it with their respective discriminating wisdom, repeatedly analyzing and meditating. Secondly, in later times, there are two situations where the respective followers do not fully explain their own traditions: the later Sakya followers do not explain it, and neither do the Kagyus. Those who do not fully understand the meaning of 『White Dharma Only』 (Tibetan: དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ།) think that all behavioral practices should be kept as they are, without preventing the illusory mundane appearances, and should be practiced directly. They think that if everything is determined to be emptiness, then it becomes 『White Dharma Only.』 They think this way and talk about the Dharma. This is because they do not distinguish between the two vehicles. In the Paramita Vehicle, as it is said: 『As it appears, for its nature, analysis should not be applied.』 But in Mantra, all behaviors, whether in meditation or not, must be accomplished from the state of emptiness. If someone says: 『Although it is empty, it is not to prevent the appearance of the grasper and the grasped.』 Then, such an explanation is a later occurrence in Tibet, and it is the view of those who hate the old traditions, not the Sakya view. Because when the Sakyas think about the meaning of Mantra, they say that the aggregates, elements, and sense bases are all unobtainable, they are empty, not that they are unobtainable in truth, they are empty. If someone says: 『Although all the behaviors of the Mantrayana practitioner arise from wisdom, it is not the view.』 Then, if the wisdom that realizes emptiness is the view, it is pervasive, like impartial great compassion. The lord of skillful means, great bliss, is also the wisdom of emptiness.』 If it cannot be established, then it loses the meaning of the inseparability of bliss and emptiness.』 Then, if someone takes 『Through realizing the view, Nagarjuna was liberated』 as a premise, and then says: 『Therefore, all the accomplished ones are not liberated through one-sided power.』 etc., wouldn't all these negations come back again? This is because someone says that it is enough to have only the view of the Paramita Vehicle, and that various expedient dependent arisings are not needed, which is being negated. All the expedient paths of Mantra are the union of clarity and emptiness.
ངོ་བོར་གྱུར་ནས་ཉམས་སུ་ལེན་ལ། ཡེ་ཤེས་དེ་ལྟ་བ་ཡིན་ཟེར་བ་ལ་འགལ་བ་ཅི་ཡང་ཡོད། ཡང་ས་སྐྱ་པའི་རྗེས་འབྲང་ཕྱི་མ་དག །གསང་སྔགས་ཀྱི་ལྟ་བ་རྟོགས་པ་ལ་ཡང་དབུ་མ་ནས་བཤད་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཞིག་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་ངེས་པར་བསམས་ནས། ཆོས་ཀྱི་གཏམ་སྨྲ་བ་དང་། ཡང་བླ་མའི་བྱིན་རླབས་རྐྱང་པས་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པར་ཁས་བླངས་ན། ལུགས་འདིའི་ཕྱོགས་སྔ་མར་སོང་སྙམ་པ་གཞིར་བྱས་ནས་སྨྲ་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་དེ་དག་གི་བཞེད་པ་ནི། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཚུལ་གཉིས་རྟོགས་བྱ་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་ལྟ་བ་གཅིག་ཡིན་ཀྱང་། རྟོགས་བྱེད་ཀྱི་ཐབས་ཕར་ཕྱིན་པ་ལ་མེད་པ་ཞིག་གིས་ལྟ་བ་དེ་རྟོགས་པར་བཞེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐབས་དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན། སྟ་གོན་གྱི་ཚེ་ཡེ་ཤེས་པ་ཕེབས་པ་དང་། དངོས་གཞིའི་ཚེ་བུམ་དབང་བསྐུར་བ་དང་། གསང་དབང་བསྐུར་ནས་རང་བྱིན་གྱིས་བརློབ་པའི་རིམ་པས་རྡོ་རྗེའི་ལུས་གནང་དུ་བསྣུན་པ་དང་། དབང་གོང་མའི་ཚེ་ཤེས་རབ་ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟ་བའི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱེད་པར་བཞེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་བསམ་བྱུང་གི་རིགས་པས་དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བར་བླ་མའི་བྱིན་བརླབས་དང་། སློབ་མའི་མོས་གུས་ཙམ་གྱིས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེས་པ་ 17-14-22a ཅིག་ཡོད་པར་མི་བཞེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། འཁོར་ལོ་སྡོམ་པའི་རིམ་ལྔ་དང་། ལམ་ཟབ་བླ་མའི་རྣལ་འབྱོར་དང་། ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་ཁྲིད་ཀྱི་རིམ་པ་དག་མཛད་པ་ན་དེ་ལྟར་བཞེད་ཀྱིན་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་གསང་སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི་ལྟ་བ་རྟོགས་པ་དབུ་མ་ཐལ་འགྱུར་བའི་རིགས་པས་ལྟ་བའི་ཕུ་ཐག་ཆོད་པ་ལ་ངེས་པར་ལྟོས་དགོས་སོ་ཞེས་འཆད་པ་དེ་ནི། རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པའི་ལྟ་བ་ལ་ངེས་ཤེས་རྙེད་པ་དག་གི་ལུགས་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། རྗེ་དྭགས་པོ་བཀའ་རྒྱུད་ཀྱི་སྲོལ་འཛིན་ཕྱི་མ་ལ་ལ་དག་གིས་ནི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ལྟ་བ་དེའི་ཡུལ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོས་འཛིན་ནི་དབུ་མ་རང་སྟོང་པའི་ལུགས་ལྟར། མེད་དགག་གི་ཆ་ལ་འཆད་པ་ཡིན་ནོ་སྙམ་པ་དང་། དེ་རྟོགས་པའི་ལྟ་བ་བསྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཡན་ལག་དུ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་བའི་རིགས་པ་དེ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་སོ་སྙམ་པ་དང་། ཡང་ལ་ལ་དག་གིས་ནི། ལྟ་བའི་ཡུལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་འཆད་དགོས་ཀྱང་། དེ་རྟོགས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ། ཐོག་མར་གཟུང་བ་མེད་པ་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་གཟུང་བ་མེད་ན་འཛིན་པ་མེད་དགོས་པ་ལ་སོགས་པའི་རིགས་པས་དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་དུ་དགོངས་པ་དག་སྣང་ངོ་། །དྭ་ཧ་ནས་འབྱུང་བའི་ལྟ་བའི་ཡུལ་སྟོང་ཉིད་མེད་དགག་ལ་མི་འཐད་དེ། སློབ་དཔོན་ལེགས་ལྡན་འབྱེད་དང་། སློབ་དཔོན་ཟླ་བས་ནི་དབུ་མའི་ལྟ་བ་དེ་རང་རིག་པ
【現代漢語翻譯】 如果成為自性並加以修習，那麼說智慧是這樣的見解，有什麼矛盾呢？還有，薩迦派（Sakya，藏傳佛教的一個重要派別）後期的追隨者們，認為要證悟密宗的見解，必須先進行從應成派中觀（Prasangika Madhyamaka）所說的智慧的分析。他們如此堅定地認為，並以此為基礎來談論佛法。或者，如果他們僅僅憑藉上師的加持就聲稱證悟了空性，那麼他們會認為自己走向了這種體系的早期觀點。但事實並非如此，薩迦派的尊者們的觀點是：雖然大乘（Mahayana）的兩種方式所要證悟的，是遠離戲論的同一種見解，但他們認為，有一種勝過波羅蜜多乘（Paramita）的方法，可以證悟那種見解。那方法是什麼呢？就是在準備階段，智慧尊者降臨；在正行階段，進行寶瓶灌頂（Vase Empowerment）；進行秘密灌頂（Secret Empowerment）后，通過自我加持的次第，使金剛身（Vajra Body）得以穩固；在上部灌頂（Higher Empowerment）時，依靠智慧手印（Wisdom Mudra），使見解的智慧得以顯現。他們是這樣認為的。此外，他們也並非不認為，在沒有事先進行思擇推理的情況下，僅僅憑藉上師的加持和弟子的虔誠，就能產生空性的智慧。 因為他們在修習《勝樂金剛五次第》（Chakrasamvara Five Stages）、《甚深道上師瑜伽》（Profound Path Guru Yoga）以及極簡要的竅訣次第時，都是這樣認為的。總之，如果有人說，要證悟無上密宗（Anuttara Tantra）的見解，必須依靠應成派中觀的理證來最終確定見解，那麼這種說法並非是那些對薩迦派的見解獲得了堅定認識的人們的觀點。第二點是，噶舉派（Kagyu，藏傳佛教的一個重要派別）達波傳承（Dagpo Kagyu）的後期持有者們，有些人認為，大手印（Mahamudra）見解的對境，即空性的認識，就像自空派中觀（Svatantrika Madhyamaka）一樣，是在無遮破的層面上解釋的。他們認為，要證悟這種見解，就必須事先進行自性不存在的理證。還有些人認為，雖然見解的對境應該解釋為俱生智（Co-emergent Wisdom），但要證悟它，首先必須分析沒有所取，然後在沒有所取的情況下，必然沒有能取等等的理證。他們似乎是這樣認為的。從多哈（Doha）中產生的見解的對境，與空性的無遮破不相符，因為論師樂賢（Acharya Lekdenjey）和論師月稱（Acharya Chandrakirti）都認為，中觀的見解是自證智（Self-Awareness）。 種子字和咒語部分： 種子字：དྷཱི：（藏文，धीः（梵文天城體），dhīḥ（梵文羅馬擬音），智慧） 咒語：ཨོཾ་བཛྲ་སཏྭ་ཧཱུྃ：（藏文， ॐ वज्रसत्त्व हूँ（梵文天城體），oṃ vajrasattva hūṃ（梵文羅馬擬音），嗡 班雜薩埵 吽）
【English Translation】 If it becomes the nature and is practiced, is there any contradiction in saying that wisdom is such a view? Furthermore, later followers of the Sakya (an important school of Tibetan Buddhism) believe that in order to realize the view of secret mantra, one must first conduct an analysis of wisdom as explained in Prasangika Madhyamaka. They firmly believe this and base their discussions of Dharma on it. Or, if they claim to realize emptiness solely through the blessings of the guru, they consider themselves to have moved towards the earlier views of this system. But this is not the case. The view of the Sakya masters is that although the two approaches of Mahayana (the Great Vehicle) aim to realize the same view of freedom from elaboration, they believe that there is a method superior to the Paramita (Perfection Vehicle) for realizing that view. What is that method? It is that during the preparation stage, the wisdom being arrives; during the main practice, the Vase Empowerment (Vase Empowerment) is performed; after the Secret Empowerment (Secret Empowerment), the Vajra Body (Vajra Body) is stabilized through the stages of self-blessing; and during the Higher Empowerment (Higher Empowerment), the wisdom of the view is manifested by relying on the Wisdom Mudra (Wisdom Mudra). This is what they believe. Moreover, they do not deny that the wisdom of emptiness can arise solely through the guru's blessings and the disciple's devotion, without prior analysis through conceptual reasoning. Because they believe so when practicing the Chakrasamvara Five Stages, the Profound Path Guru Yoga, and the extremely concise instructions. In short, if someone says that to realize the view of Anuttara Tantra (Highest Yoga Tantra), one must rely on the reasoning of Prasangika Madhyamaka to finalize the view, then this statement is not the view of those who have gained a firm understanding of the Sakya view. The second point is that some later holders of the Dagpo Kagyu (an important school of Tibetan Buddhism) tradition believe that the object of the Mahamudra (Great Seal) view, the recognition of emptiness, is explained on the level of non-negation, like the Svatantrika Madhyamaka (Autonomist Madhyamaka). They believe that to realize this view, one must first conduct the reasoning of the absence of inherent existence. Others believe that although the object of the view should be explained as Co-emergent Wisdom, to realize it, one must first analyze the absence of the object of grasping, and then, in the absence of the object of grasping, there must necessarily be the absence of the subject of grasping, and so on. This is what they seem to think. The object of the view arising from Doha does not accord with the non-negation of emptiness, because Acharya Lekdenjey and Acharya Chandrakirti both believe that the view of Madhyamaka is Self-Awareness. Seed Syllables and Mantras: Seed Syllable: དྷཱི：（Tibetan, धीः（Sanskrit Devanagari）, dhīḥ（Sanskrit Romanization）, Wisdom） Mantra: ཨོཾ་བཛྲ་སཏྭ་ཧཱུྃ：（Tibetan, ॐ वज्रसत्त्व हूँ（Sanskrit Devanagari）, oṃ vajrasattva hūṃ（Sanskrit Romanization）, Om Vajrasattva Hum）
འི་ཡེ་ཤེས་སུ་འདོད་པ་འབད་ནས་འགོག་པ་ཡིན་ལ། འདིར་ནི་འབད་ནས་བསྒྲུབས་པའི་ཕྱིར། དགག་བྱ་འགོག་ཚུལ་ཡང་རང་སྟོང་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རང་སྟོང་གི་ལུགས་དེར་ནི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་གཅིག་དང་དུ་མའི་རིགས་པས་དཔྱད་པ་ན་བདེ་བ་དང་གསལ་ཙམ་གྱི་ཆ་ཡང་མེད་པར་འགྲོ་ལ། འདིར་ནི་སེམས་ཉིད་གཅིག་པུ་མི་འགོག་པར་འཇོག་པ་དང་། དྭ་ཧ་བཞི་བཅུ་པ་ལས། 17-14-22b གཅིག་དང་དུ་མས་སེམས་ལ་དཔྱད་པ་ཡིས། །གསལ་བ་སྤངས་ནས་སྲིད་པ་དག་ཏུ་འགྲོ། །ཞེས་རང་རིག་རང་གསལ་རང་སྟོང་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་ཉེས་དམིགས་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྟ་བ་འདི་ལ་རིགས་པས་དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་ན། ཇི་སྐད་དུ། ཆེན་པོ་གསུམ་ནི་བློས་བྱས་ཀྱི་ལྟ་བ་ཡིན་པས་ངེད་དེར་མི་འདོད་ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ཡོད་མེད་ལ་སོགས་པ་མཐར་འཛིན་པ་སྤང་བྱར་འཆད་ཀྱང་། ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་རང་སྟོང་དུ་འཆད་པ་ལུགས་འདིའི་རྩ་བ་ལ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར། ལུགས་གཉིས་པ་དེ་ཡང་དགོངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་སྟོང་དབུ་མ་པའི་རིགས་པའི་འཆད་ལུགས། ཐོག་མར་སྣང་བ་སེམས་དང་། དེ་ནས་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་མ་གྲུབ་པ་དང་། དེ་ནས་ནང་འཛིན་པ་མ་གྲུབ་པ་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ཡིན་མོད། འདིར་ནི་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ཐད་སོར་བཞག་ནས། དེ་ལ་རྣམ་རྟོག་གི་འཛིན་པས་མ་གོས་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ལུགས་འདིའི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་རྣམ་རོལ་དང་། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་ཉིད་ལ་རྟོག་དཔྱོད་ཀྱི་བྱེད་པ་མི་འཇུག་པར་འཛིན་མེད་རང་གསལ་དུ་འཇོག་པ་ཉིད་ལུགས་འདིའི་མཉམ་གཞག་གི་འཇོག་ཚུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཕྱིར་ན་ལུགས་འདིའི་མཉམ་གཞག་གི་ལྟ་བ་ལ་བཟང་རྒྱུ་མེད། རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་ལྟ་བ་ལ་ངན་རྒྱུ་མེད་དོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཁྱད་པར་ནི། ཆོས་ཉིད་འཛིན་མེད་ཀྱི་ངང་དུ་འཇོག་པ་དང་། ཆོས་ཅན་སྤྲོས་བྲལ་དུ་འཇོག་པའོ། །འཇོག་ཚུལ་དང་། སེམས་མ་བཅོས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་བཞག་པས་རྣམ་རྟོག་གི་འཛིན་པ་ཁེགས་པ་ཡིན་གྱི། དབུ་མའི་རིགས་པས་ཕུ་ཐག་ཆོད་པར་མ་བྱས་ན་ལྟ་བ་རྣམ་དག་ཏུ་འགྱུར་ཞིང་། སྤང་བྱའི་ས་བོན་སྤོང་མི་ནུས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དེ་ནི་ཕྱག་རྒྱ་བ་ལ་སྡང་བ་དག་གི་ལུགས་ཡིན་གྱི། དད་པ་དག་གི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཡུལ་སྣང་སྟོང་དང་། 17-14-23a ཡུལ་ཅན་གསལ་སྟོང་དང་། ལུས་བདེ་སྟོང་ཟེར་བའི་དུས་ཀྱི་སྟོང་པའི་ངོས་འཛིན། ཡུལ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་བདེན་པས་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དང་། རང་གི་མཚན་ཉིད་སྟོང་པ་ལ་འཆད་དགོས་ཀྱི། རྟོག་པས་སྟོང་པ་ལ་བཤད་ན་སྟོང་ཉིད་གོ་ཆོད་པོ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་བ་དེ་ཡང་ཕྱག་རྒྱ་བ་ལ་སྡང་བ་དག་གི་ལུགས་ཡིན་མོད། དད་པ་དག་གི་ལུགས་མ་ཡིན་ཏེ། ལུགས་འདི་པས་ནི་སྣང་སྲིད་འཁོར་འདས་ཐ
【現代漢語翻譯】 努力阻止被認為是智慧的事物。在這裡，因為努力去實現它。所要否定的事物，其否定方式也與自空不同。因為在自空的體系中，即使是俱生智，用一和多的理智來分析，連快樂和清晰的部分也會消失。而在這裡，不是僅僅否定心性，而是安住它。《四十大道歌》中說： 『以一和多來分析心，捨棄光明而墮入有。』 因為說了將自知自明自空確定下來的過失。如果這種見解需要事先進行理智分析，那麼，正如所說：『三位大師的見解是虛構的，我們不希望那樣。』這與他們的說法相矛盾。雖然解釋說要拋棄對俱生智的有無等執著，但將智慧本身解釋為空性，在這種體系的根本中絲毫沒有顯現。第二種體系也不是密意，因為其他空性的中觀派解釋理智的方式是：首先顯現的是心，然後確定外境不存在，然後確定內在的執著不存在。而在這裡，所有顯現都保持原樣，不被概念的執著所染污，這正是這種體系后得位的顯現。心的自性是光明，不讓思辨的活動進入，安住于無執自明，這正是這種體系入定位的安住方式。因此，這種體系的入定位見解沒有可取之處，后得位的見解沒有可憎之處。即使如此，區別在於：將法性安住于無執的狀態，將法相安住于離戲的狀態。安住的方式是，將心安住于不造作的任運自成，從而避免概念的執著。如果不通過中觀的理智來徹底決斷，見解就會變得不純凈，無法捨棄所要捨棄的種子。』說這些話的人是憎恨大手印的人，而不是有信仰的人。同樣，當說境空、 有境明空和身體樂空時，對空性的認識，必須解釋為這三種事物在真實性、自性和自相上是空性的。如果解釋為通過概念是空性的，那麼空性就沒有意義。』說這些話的人也是憎恨大手印的人，而不是有信仰的人。因為這種體系認為，顯現的輪迴和涅槃
【English Translation】 Efforts are made to prevent what is considered wisdom. Here, it is because of striving to accomplish it. The way to negate what is to be negated is also not the same as self-emptiness. Because in the system of self-emptiness, even the co-emergent wisdom, when analyzed with the intellect of one and many, even the aspects of bliss and clarity disappear. But here, it is not just negating the nature of mind, but abiding in it. As the Forty Verses of Doha says: 'Analyzing the mind with one and many, abandoning clarity and falling into existence.' Because it speaks of the fault of establishing self-awareness, self-illumination, and self-emptiness. If this view requires prior intellectual analysis, then, as it is said: 'The views of the three great ones are fabricated, we do not want that.' This contradicts their statement. Although it is explained that one should abandon clinging to the existence or non-existence of co-emergent wisdom, explaining that wisdom itself as self-empty is not at all apparent in the root of this system. The second system is also not the intended meaning, because the way the other-empty Madhyamikas explain reasoning is: first, appearance is mind, then it is established that external objects do not exist, and then it is established that internal clinging does not exist. But here, all appearances are left as they are, and they are not stained by the clinging of conceptual thought, which is the manifestation of the subsequent attainment of this system. The nature of mind is luminosity, and the activity of conceptual thought is not allowed to enter, and it is left as non-clinging self-illumination, which is the way of abiding in the equipoise of this system. Therefore, there is nothing good in the view of the equipoise of this system, and there is nothing bad in the view of the subsequent attainment. Even so, the difference is: abiding in the state of non-clinging to the nature of phenomena, and abiding in the state of freedom from elaboration of the characteristics of phenomena. The way of abiding is to abide in the uncorrected, spontaneously accomplished mind, thereby avoiding conceptual clinging. If one does not thoroughly decide through the reasoning of Madhyamika, the view will become impure, and one will not be able to abandon the seeds of what is to be abandoned.' Those who say these things are those who hate the Mahamudra, not those who have faith. Similarly, when saying object-emptiness, subject-clarity-emptiness, and body-bliss-emptiness, the recognition of emptiness at that time must be explained as these three things being empty in reality, essence, and self-nature. If it is explained as being empty through concepts, then emptiness is not meaningful.' Those who say these things are also those who hate the Mahamudra, not those who have faith. Because this system considers the appearance of samsara and nirvana
མས་ཅད་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གང་ཤར་བ་འདི་ལ་རྟོག་པས་བཟོ་བཅོས་མི་བྱེད་པར། འཛིན་མེད་རང་སར་རང་གྲོལ་དུ་སོང་བའི་ཡེ་ཤེས་འདི་ལ་ཟུང་འཇུག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་སུ་ཁས་ལེན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཟུང་འཇུག་གི་གོ་བ་ཡང་། སྣང་བཞིན་དུ་འཛིན་པས་སྟོང་། དེས་སྟོང་བཞིན་དུ་སྣང་ཞེས་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་འདི་ཚད་མས་གྲུབ་ཅིང་། གྲུབ་བཞིན་དུ་བདེན་པས་སྟོང་པ་ལ་འཆད་པ་དེ་ནི་ཕྱག་རྒྱ་བ་ལ་མོས་པ་དག་གི་ལུགས་མིན་ནོ། །ཕྱག་རྒྱ་བས་ནི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་སྣང་ཚད་འཁྲུལ་སྣང་ཡིན་པ་དང་། འཁྲུལ་སྣང་ཇི་སྙེད་པ་སེམས་ཀྱི་ཆོ་འཕྲུལ་དུ་གོ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ལྟ་བ་གཏན་ལ་ཕེབས་པ་ཡིན་གྱི། དབུ་མའི་རིགས་པ་ལ་མི་ལྟོས་སོ། །སྔོན་གྱི་མན་ངག་པ་དག་གི་གསུང་ལས། མཚན་ཉིད་པ་ནི་ལྟ་རྟོག་ཕྱི་རུ་བྱེད། སྒྲོ་འདོགས་ཕྱི་ནས་བཅོད། རྣལ་འབྱོར་པས་ནི་ལྟ་རྟོག་ནང་དུ་བྱེད་སྒྲོ་འདོགས་ཀྱང་ནང་ནས་གཅོད། ཞེས་གསུངས་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པས་གྲུབ་པའི་དོན་ནི། ཕྱག་རྒྱ་བའི་ལྟ་བ་འདི་ནི། འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་ནས་བཤད་པའི་ལྟ་བ་དེ་ཉིད་ཡིན། དེ་ལའང་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་ལུགས་དང་། ཉམས་སུ་མྱོང་ལུགས་གཉིས་ལས། ཕྱག་རྒྱ་བའི་ལུགས་འདི་ཕྱི་མ་དེ་ཡིན། སྔ་མ་དེ་ལ་རང་སྟོང་པའི་ལུགས་དང་། གཞན་སྟོང་པའི་ལུགས་སྲོལ་ཆེན་པོ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་། ཕྱག་རྒྱ་བ་གཉིས་ཀའི་ 17-14-23b རྗེས་སུ་མི་འཇུག །ཐོས་བསམ་གྱིས་སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པའི་ལྟ་བ་དེ་བློས་བྱས་ཀྱི་ལྟ་བ་དང་དུག་ཅན་གྱི་ལྟ་བར་བཞེད་པ་ཡིན། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བ་དབུ་མའི་རིགས་པར་མ་ཟད། དབང་གོང་མ་བསྐུར་བ་ལ་ཡང་ངེས་པར་ལྟོས་དགོས་ཉིད་དུ་མི་བཞེད་མོད་ཀྱང་། ཐོས་བསམ་གྱི་རྒྱུན་གོམས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཉམས་མྱོང་གི་ལྟ་བ་མ་འཁྲུལ་བ་དེ་དང་། དབང་གོང་མ་བསྐུར་བ་ལས་བྱུང་བའི་རང་བྱུང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་དང་དེ་ནི། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལྟ་བ་ཉིད་དུ་ངེས་པར་བཞེད་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་གྲུབ་པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། སྔོན་དུས་གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་བཤད་པ་དང་། །སྒྲུབ་པའི་རྒྱལ་མཚན་སོ་སོར་འཛིན་མཛད་པས། །འགྲོ་བའི་མུན་སེལ་བཀའ་ཕྱག་རྣམ་པ་གཉིས། །ཉི་ཟླ་ལྟ་བུར་ཀུན་ལ་གསལ་ཞིང་མཛེས། །མདོ་སྔགས་ཀུན་དང་བཤད་བསྒྲུབ་གཉིས་ཀ་ཡང་། །རང་གཞུང་ཚུགས་པར་འཛིན་མཛད་ས་སྐྱ་པས། །གངས་ཅན་ལྗོངས་ཀྱི་བསྟན་པའི་ནོར་བུ་ལ། །དག་བྱེད་ཁྲུས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཅི་ཡང་མཛད། །མཛད་པོ་ཉིད་ལའང་བློས་བཟང་རྗེས་འབྲང་གིས། །ལེགས་པར་བཤད་པའང་མང་དུ་བྱུང་གྱུར་མོད། །བློ་ངན་དུ་མས་བརྟགས་པའི་ཉེས་བཤད་ཀྱི། །དྲི་མས་སྦགས་པར་གྱུར་པ་འདི་ལྟར་སྣང་། །ཟུང་འཇུག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལྟ་བའི་ཡུལ། །རང་སྟོང་མེད་དགག་ཁོ་ནར་
【現代漢語翻譯】 對於顯現於一切萬法的覺知之境，不以分別念加以改造，而是安住于無執的自性之中，任其自然解脫，此即是應承認為雙運大印的智慧。因此，雙運的理解是：顯現的同時即是空性，空性的同時即是顯現。並非是說，種種顯現由量成立，成立的同時即是空性，持有這種觀點的並非是實修大印者的宗派。實修大印者認為，顯現於覺知之境的一切皆是錯覺，並且所有這些錯覺都是心的幻化，以此來確立見地，而無需依賴中觀的理證。正如過去訣竅派所說：『名相派向外觀察，從外斷除增益；瑜伽士向內觀察，從內斷除增益。』 如是宣說所成立的意義是：大印的見地，即是三轉法輪所宣說的見地。其中，斷除增益的方式和實修體驗的方式有兩種，大印派所持的是後者。前者有自空和他空兩種大的傳統，但大印派不隨順二者。他們認為，通過聞思斷除增益的見地是造作的見地和有毒的見地。雖然大印派並不認為生起大印智慧必須依賴中觀理證和上師灌頂，但是，從串習聞思而產生的無謬體驗見地，以及從上師灌頂而產生的任運俱生智慧，這兩者必須被認為是實修大印的見地。以上成立。 在此略說：往昔雪域藏地，講說與實修的法幢各自樹立，爲了遣除眾生的愚昧，噶舉和恰千（Phyag chen）兩種教法，如日月般照亮一切，莊嚴無比。顯密一切教法，講說與實修二者，薩迦派皆能樹立自宗。對於雪域藏地的教法寶藏，薩迦派也做了許多清凈的洗滌。對於薩迦班智達（Sa skya pa），雖然追隨布頓（Bu ston）的智者們也有許多善說，但是，許多惡劣之徒以邪說進行誹謗，以至於被不凈的污垢所沾染，如今看來就是這樣。雙運大印見地的對境，僅僅是自空和無遮。
【English Translation】 Whatever arises in the realm of awareness, without fabricating or altering it with conceptual thoughts, but rather letting it rest in its own place, self-liberated in its own nature, this is what should be acknowledged as the wisdom of the Union of Two Truths, Mahamudra. Therefore, the understanding of the Union of Two Truths is precisely this: while appearing, it is empty; while being empty, it appears. It is not that the various appearances are established by valid cognition, and while being established, they are empty of inherent existence. Holding such a view is not the way of those who practice Mahamudra. Mahamudra practitioners understand that whatever appears in the realm of awareness is illusory, and that all these illusions are the magical displays of the mind. It is through this understanding that the view is established, without relying on the reasoning of Madhyamaka. As the former masters of pith instructions said: 'The characteristician looks outward, cutting off elaborations from the outside; the yogi looks inward, cutting off elaborations from within.' The meaning established by such explanations is that the view of Mahamudra is the very view taught in the Third Turning of the Wheel of Dharma. Within that, there are two ways: the way of cutting off elaborations and the way of experiential practice. The Mahamudra tradition follows the latter. The former has two great traditions: Rangtong (self-empty) and Shentong (other-empty), but the Mahamudra practitioners do not follow either of them. They consider the view that cuts off elaborations through study and contemplation to be a fabricated view and a poisonous view. Although Mahamudra practitioners do not necessarily believe that the arising of Mahamudra wisdom depends on Madhyamaka reasoning or the empowerment of an upper tantra, they do believe that the unerring experiential view arising from the habitual practice of study and contemplation, and the spontaneously co-emergent wisdom arising from the empowerment of an upper tantra, are definitely the view of Mahamudra. This is established. Here, I briefly say: In the past, in the snowy land of Tibet, the banners of teaching and practice were raised separately. To dispel the darkness of beings, the two systems of Kagyü and Chagchen (Phyag chen), like the sun and moon, illuminate everything, beautifully and magnificently. The Sakya school, in all aspects of Sutra and Tantra, both teaching and practice, upholds its own established tenets. For the treasure of the teachings in the snowy land of Tibet, the Sakya school also performed many purifying ablutions. Although many excellent explanations were given by wise followers of Buton (Bu ston) to Sakya Pandita (Sa skya pa) himself, it seems that many wicked people have slandered him with false accusations, so that he has been defiled by impure stains. The object of the view of the Union of Two Truths, Mahamudra, is merely self-emptiness and non-affirming negation.
ཟད་ཅེས་ཟེར། །མེད་དགག་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་བདེ་ཆེན་པོ། །རྟོག་པར་འདོད་པ་གང་དེའི་བཞེད་པ་མིན། །བདེན་མེད་ཡེ་ཤེས་ངོ་བོས་སྟོང་པ་ནི། །བདེ་སྟོང་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་དོན་ཡིན་ཟེར། །བདེ་དང་གསལ་དང་སྣང་བ་གསུམ་ཀ་ཡང་། །འཛིན་པས་སྟོང་པ་ཟུང་འཇུག་དོན་དུ་བཞེད། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་སྤྲོས་བྲལ་ལས་ལྷག་པའི། །ལྟ་བའི་རིམ་པ་སྔགས་ལ་མེད་ཅེས་ཟེར། །དབང་བཞིའི་ལམ་ལ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་སོགས། ། 17-14-24a ལྟ་བའི་ཁྱད་པར་རྣམ་བཞི་ཁོང་གིས་བཞེད། །མཐའ་བྲལ་གཏན་ལ་འབེབས་ཀྱི་རིགས་པ་ནི། །དབུ་མ་ལས་ལྷག་ཁོང་གིས་མི་བཞེད་ཀྱང་། །ཉམས་མྱོང་ལྟ་བ་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་དང་། །ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་ཤེས་བྱའི་ཁྱད་པར་འཆད། །ས་སྐྱའི་ལུགས་ཀྱི་དོན་དམ་ངོས་འཛིན་ནི། །མཐའ་བཞི་སྤྲོས་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །མཐའ་བཞིའི་སྤྲོས་བྲལ་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །རྗེ་བཙུན་གྲགས་པའི་ཞབས་ཀྱིས་གསལ་བར་བཤད། །འཁོར་བ་གང་ཡིན་མྱང་འདས་ཡིན་ཞེས་པ། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་དོན་དུ་འཆད་ཅེས་ཟེར། །སྣང་གྲགས་ཆོས་རྣམས་འཛིན་པས་སྟོང་བ་ལ། །བདེན་གཉིས་དབྱེར་མེད་ཟུང་འཇུག་དོན་དུ་འཆད། །དབུ་མའི་རིགས་པས་དཔྱད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །གསང་སྔགས་ལུགས་ཀྱི་ངེས་དོན་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །ཐོས་བསམ་གྱིས་རྟོགས་སྟོང་ཉིད་ལྟ་བ་ནི། །དུག་ཅན་ལྟ་བ་ཡིན་པར་ཁོང་གིས་བཞེད། །དབུ་མའི་རིགས་པས་སྒྲོ་འདོགས་མ་དཔྱད་ན། །གསང་སྔགས་ཐེག་པའི་སྟོང་ཉིད་མི་རྟོགས་ཟེར། །དབང་གིས་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཐབས་མཁས་ནི། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཐབས་མཁས་ཡིན་པར་བཞེད། །བཀའ་རྒྱུད་ཕྱག་རྒྱའི་རྗེས་འབྲང་འགའ་ཡིས་ཀྱང་། །ཕྱག་ཆེན་རིགས་པས་དཔྱད་པ་སྔོན་སོང་ཟེར། །མདའ་སྣུན་ཞབས་ཀྱི་གཞུང་དང་མི་མཐུན་ཞིང་། །ཁྲིད་ཡིག་ཚད་ལྡན་ཀུན་ལ་དེ་མ་བཤད། །ཕྱག་ཆེན་དངོས་གཞིའི་ལྟ་བའི་ཡུལ་དེས་ཡང་། །དཔལ་ལྡན་ཟླ་བས་གང་བཤད་དེ་ཡིན་ཟེར། །མདའ་སྣུན་ཞབས་ཀྱི་ཕྱག་ཆེན་ལྟ་བའི་ཡུལ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་ 17-14-24b པའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལ་བཤད། །ཕྱག་ཆེན་མཐར་ཐུག་བདེ་བ་ཆེན་པ་དེ། །རང་སྟོང་མེད་པར་དགག་དང་དབྱེར་མེད་ཟེར། །མདའ་སྣུན་ཞབས་ཀྱིས་བདེ་བའི་ངོ་བོ་ལ། །རིགས་པས་དཔྱད་ན་སྲིད་པར་འགྲོ་ཞེས་གསུངས། །ཀུན་རྫོབ་མ་ལུས་འཁྲུལ་བར་ཐག་ཆོད་པ། །ཕྱག་ཆེན་རྩ་བའི་ལྟ་བ་ཡིན་པ་ལ། །ཕྱི་རབས་མཁས་པས་ཀུན་རྫོབ་ཚད་གྲུབ་ཅེས། །ཟེར་བའི་རྗེས་ཟློས་དབྱངས་སུ་བླངས་མིན་ནམ། །བཀའ་གདམས་ལུགས་ཀྱི་ཟབ་མོ་ལྟ་བའི་ཡུལ། །མངོན་རྗེས་ཚད་མའི་རྟོགས་བྱ་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །དེ་ལྟར་འཆད་པ་ཚུ་རོལ་མཐོང་བ་ཡི། །རྨོངས་པའི་ལུགས་ཤེས་མར་མེ་མཛད་དཔལ་གསུངས། །བཀའ་གདམས་ལྟ་བའི་དངོས་གཞི་བདག་ལྟ་དང་། །འཛིན་སྟངས་འགལ་ཕྱིར་ཞེན་པའི་བློ་ཞེས་ཟེར། །མི་བསམ་མ
【現代漢語翻譯】 有人說：『斷滅』是指以無遮遣的方式體驗大樂。認為這是思考方式的人，並非真正理解其含義。證悟無自性的智慧，即是證悟空樂雙運的真諦。 有人說：樂、明、無念三者，皆是空性，此乃雙運的真諦。密宗的見解超越了般若波羅蜜多的離戲論。 他認為，四灌頂之道與輪迴涅槃無別，這是四種見解的差異之處。雖然他不認為中觀的決斷之理更高超，但他闡述了經驗、見解、俱生自性，以及融樂俱生所知之間的差異。 有人說：薩迦派對勝義諦的認識是遠離四邊戲論。至尊扎巴的教言中，四邊戲論在勝義諦中已然斷除。 有人說：輪迴即是涅槃，這是在闡釋輪迴涅槃無別的真諦。顯現、聲音、諸法皆是空性，此乃二諦無別、雙運的真諦。 有人說：以中觀理智分析的空性，是密宗的究竟密意。他認為，通過聞思所證悟的空性見解，是有毒的見解。 有人說：如果不以中觀理智來辨析增益和損減，就無法證悟密宗的空性。他認為，以灌頂證悟空性的方便，是金剛乘的善巧方便。 有些噶舉派大手印的追隨者也說，大手印是先以理智分析。這與達波仁波切的著作不符，而且並未在所有合格的指導書中提及。 有人說：大手印正行見解的所緣境，與月稱菩薩所說相同。達波仁波切的大手印見解的所緣境，是俱生智。 大手印的究竟大樂，被稱為自空，與斷滅無別。達波仁波切說，如果以理智分析安樂的自性，就會落入有邊。 如果確信一切世俗皆是錯覺，這就是大手印根本的見解。後來的學者們難道沒有鸚鵡學舌般地說，世俗是量成嗎？ 有人說：噶當派甚深見解的所緣境，是現量和比量所能證悟的。宗喀巴大師說，如此解釋是隻見彼岸的愚昧之舉。 有人說：噶當派見解的正行，與我見和執著相違，因此是執念之心。不思，不...
【English Translation】 Some say: 'Cessation' refers to experiencing great bliss in a way that negates negation. Those who wish to conceptualize it do not understand its meaning. Realizing the wisdom of no inherent existence is said to be the meaning of uniting bliss and emptiness. Some say: All three, bliss, clarity, and non-conceptuality, are emptiness, which is considered the meaning of union. It is said that the view of tantra surpasses the freedom from elaboration of the Perfection of Wisdom. He considers the inseparability of samsara and nirvana in the path of the four empowerments, etc., as four distinct features of the view. Although he does not consider the reasoning of definitive ascertainment in Madhyamaka to be superior, he explains the differences between experience, view, innate nature, and the objects of knowledge that arise with bliss. Some say: The Sakya school's identification of ultimate truth is freedom from the four extremes of elaboration. Jetsun Drakpa's teachings clearly explain that the freedom from the four extremes is also present in relative truth. Some say: 'Samsara is nirvana' is explained as the meaning of the inseparability of samsara and nirvana. It is said that appearances, sounds, and all phenomena are empty of inherent existence, which is explained as the meaning of the union of the two truths. Some say: The emptiness analyzed by Madhyamaka reasoning is the definitive meaning of the secret mantra tradition. He considers the view of emptiness understood through study and reflection to be a poisonous view. Some say: Without analyzing imputation and denial with Madhyamaka reasoning, one cannot realize the emptiness of the secret mantra vehicle. He considers the skillful means of realizing emptiness through empowerment to be the skillful means of the Vajrayana. Some followers of the Kagyu Mahamudra tradition also say that Mahamudra is preceded by intellectual analysis. This is inconsistent with the writings of Dakpo Rinpoche and is not mentioned in all qualified instruction manuals. Some say: The object of the view of the actual practice of Mahamudra is the same as what glorious Chandrakirti explained. The object of the Mahamudra view of Dakpo Rinpoche is the innate wisdom. The ultimate great bliss of Mahamudra is called self-emptiness, which is said to be inseparable from negation. Dakpo Rinpoche said that if one analyzes the nature of bliss with reasoning, one will fall into existence. If one is certain that all of relative truth is illusion, that is the fundamental view of Mahamudra. Haven't later scholars echoed the statement that relative truth is validly established? Some say: The object of the profound view of the Kadampa school is something that can be realized by direct and inferential cognition. Master Marmeze Pal said that explaining it in this way is a foolish view that only sees this shore. Some say: The actual practice of the Kadampa view contradicts the view of self and clinging, therefore it is a mind of attachment. Unthinkable, un...
ི་མནོ་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ། །ལྟ་བའི་དངོས་གཞིར་མར་མེ་མཛད་དཔལ་གསུངས། །ཀུན་རྫོབ་ཚད་མས་གྲུབ་པ་བཀའ་གདམས་ཀྱི། །བདེན་གཉིས་འཇོགས་ཚུལ་བླ་མེད་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །ཀུན་རྫོབ་འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་ཡིན་ཞེས་པ། །བཀའ་གདམས་གཞུང་ལུགས་ཀུན་ལས་གསལ་དེ་ཡིན། །དཔྱད་བསྒོམ་ངེས་ཤེས་རྒྱུན་དུ་བརྟེན་བྱེད་པ། །པོ་ཏོ་བའི་གདམ་ངག་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཀྱང་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །མེ་ལྕེས་བསྲེགས་ཞེས་ཨ་ཏི་ཤ་ཡིས་གསུངས། །ཕྱི་རབས་བྱོན་པའི་གྲགས་པ་གསལ་ལྡན་འགས། །སྔོན་དུས་གངས་ཅན་བྱོན་པའི་བཤད་རྒྱུད་དང་། །སྒྲུབ་རྒྱུད་འཛིན་པོ་དེ་ཀུན་ཕལ་ཆེར་གྱི། །རང་རང་ལུགས་ཀྱི་བཤད་པའི་སྲོལ་ཆེན་དང་། ། 17-14-25a ལྟ་དང་སྒོམ་པའི་གནས་རྣམ་ཇི་སྙེད་པ། །ལུང་རིགས་ཉིད་ཟླའི་འོད་ཕྲེང་བགྲང་ཡས་ཀྱི། །སྔོན་གྱི་ལུགས་འཛིན་མུན་པའི་མལ་དུ་གཟིམས། །འཁྲུལ་སྣང་ཉི་ཟླའི་སྤོབས་པ་ཟ་བྱེད་ཅིང་། །ཡོངས་རྫོགས་བསྟན་པའི་ས་ཆེན་འདེགས་ནུས་པ། །ལུང་རིགས་འཇུག་པ་རྣམ་བཅུའི་རོལ་རྩེད་མཁན། །འགའ་ཞིག་ངེས་དོན་མཁའ་ལ་ཐོགས་མེད་རྒྱུ། །ཞེས་ལུང་རིགས་གཉིས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་བཞེད་ཚུལ་ལ་འཁྲུལ་པ་སེལ་བའི་བསྟན་བཅོས་ཟུང་འཇུག་གི་གྲུ་ཆེན་ཞེས་པ་འདི་ནི། གཞུང་ལུགས་རབ་འབྱམས་དུ་སྨྲ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཀརྨ་དབང་ཕྱུག་དཔལ་ཞེས་བགྱི་བས། སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་དྲི་བ་འགའ་ཞིག་ཉེ་བར་བཀོད་པའི་ལན་དུ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་དྲི་མེད་ལེགས་པའི་བློས། ཐུབ་བསྟན་གསེར་མདོག་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱི་གྲྭར་ཉེ་བར་སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་པ་ནི། བློ་བཟང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།མངྒ་ལཾ།། །།
【現代漢語翻譯】 不於心作意，彌勒（梵文：Maitreya，慈氏菩薩）于《辨中邊論》中說，見之本體如燈。噶當派（藏文：བཀའ་གདམས་，Kadam，教誡）說，以世俗量成立的，二諦（藏文：བདེན་གཉིས，satya-dvaya）安立之方式是無上的。 說世俗是錯覺之顯現，這是噶當派所有論典中最清楚的。據說，依止觀察修、定解為常道，是博朵瓦（藏文：པོ་ཏོ་བ，Potowa，人名）的教言。 阿底峽（梵文：Atiśa，人名）說，甚至分別唸的智慧，也被空性（梵文：śūnyatā）的火焰所焚燒。後世出現的聲名遠揚之人，對於先前雪域出現的講說傳承和修持傳承的持有者們，大多數人各自宗派的講說傳統，以及觀察和修行的方式有多少種，都因無量理證之月光，而沉睡于往昔傳承持有者的黑暗之中。 錯覺吞噬了日月的光輝，能夠撐起完整教法大地的，是精通十種理證運用的人。有些人毫不費力地穿梭于究竟意義的虛空之中。這部名為《雙運大舟》，消除對於大手印（梵文：Mahāmudrā）見解之謬誤的論著，是廣說諸論典的格西（藏文：དགེ་བཤེས，geshe，善知識）噶瑪旺秋巴（藏文：ཀརྨ་དབང་ཕྱུག་དཔལ，Karma Wangchuk Pal）應弟子就三律儀（藏文：སྡོམ་པ་གསུམ，trisamvara）差別所作的提問而作答。由吉祥釋迦勝幢（藏文：ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན，Shakya Chokden）無垢賢慧于名為『具金法』之法座寫成，書寫者為洛桑卻吉堅贊（藏文：བློ་བཟང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན，Losang Chökyi Gyaltsen）。吉祥圓滿！
【English Translation】 Not to take it into the mind, Maitreya (Maitreya, The loving one) said in the Madhyāntavibhāga-bhāṣya, the essence of seeing is like a lamp. The Kadampa (bka' gdams, bound by the words) says that the way to establish the two truths (satya-dvaya) established by conventional validity is unsurpassed. To say that the conventional is an illusion, this is the clearest of all the Kadampa treatises. It is said that relying on analytical meditation and definite understanding as a constant practice is the instruction of Potowa. Atiśa said that even the wisdom of discernment is burned by the flames of emptiness (śūnyatā). Later generations of famous people, for the holders of the previous oral and practice lineages of the snowy land, most of the great traditions of explanation of their own schools, and how many kinds of observation and practice, are sleeping in the darkness of the holders of the past lineages because of the immeasurable moonlight of reasoning. Illusions devour the splendor of the sun and moon, and those who can uphold the great land of the complete teachings are those who are skilled in the ten kinds of reasoning. Some effortlessly traverse the sky of ultimate meaning. This treatise, called 'The Great Ship of Union,' which dispels the errors of the view of Mahāmudrā, was written by Geshe Karma Wangchuk Pal, who spoke extensively on the treatises, in response to questions from disciples on the differences between the three vows (trisamvara). Written by the glorious Shakya Chokden, the immaculate and virtuous, at the Dharma seat called 'Golden Dharma,' and the scribe was Losang Chökyi Gyaltsen. May it be auspicious!