shakyachogden2304_薩迦至尊昆仗見解宗旨.g2.0f
大班智達釋迦確丹教言集skc150ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ཀྱི་ལྟ་བའི་བཞེད་ཚུལ་བཞུགས་སོ། ། 23-4-1a ༄༅། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ཀྱི་ལྟ་བའི་བཞེད་ཚུལ་བཞུགས་སོ། ། ༄། །སྟོང་ཉིད་མེད་པར་དགག་པའི་ཆ། །རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་གྱིས་མྱོང་ན། ། ༄༅། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་སྐུ་མཆེད་ཀྱི་ལྟ་བའི་བཞེད་ཚུལ་བཞུགས་སོ། ། 23-4-1b ༄༅། །འཇམ་པའི་དབྱངས་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་ཚུལ་ལ། །ས་སྐྱའི་རྗེ་བཙུན་མཆེད་གཉིས་ཀྱི། །བཞེད་པའི་མཐར་ཐུག་འདིར་བཤད་བྱ། །རིགས་པས་དཔྱད་པའི་སྟོང་ཉིད་དང་། །རང་བཞིན་གྱི་ནི་སྟོང་པ་ཉིད། །དང་པོ་ཐོས་བསམ་ཤེས་རབ་ཀྱིས། །སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པའི་གྲུབ་དོན་ཏེ། །གཉིས་པ་སྒོམ་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་དེ་ཁོ་ན། །དང་པོ་སྒོམ་པས་མྱོང་བྱ་དང་། །ཕྱི་མ་རིགས་པས་དཔྱད་པ་ཡིས། །གནས་ལུགས་ཡིན་པའི་ཤེས་བྱེད་ནི། །མདོ་ལུང་ཇི་བཞིན་འདིར་བཤད་བྱ། །སྟོང་ཉིད་མེད་པར་དགག་པའི་ཆ། །རྣལ་འབྱོར་མངོན་སུམ་གྱིས་མྱོང་ན། །མེད་དགག་དངོས་པོར་འགྱུར་བ་དང་། །ཡུལ་ཅན་རྟོག་པར་ཐལ་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རིམ་གཉིས་རྣལ་འབྱོར་པས། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱའི་སྟོང་ཉིད་ནི། །རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། །ལྷ་དང་སྔགས་ཀྱི་རྒྱུ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་རིགས་པས་དཔྱད་པ་ཡི། །སྟོང་པ་ཉིད་དུ་མི་འདོད་དེ། །སྟོང་ཉིད་འཕགས་པའི་ཤེས་ 23-4-2a མཐོང་གིས། །མཛད་པ་ཉིད་དུ་ཐལ་ཕྱིར་རོ། །རྒྱུད་དུ་རང་བཞིན་སྟོང་ཉིད་ལ། །རང་བཞིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་དང་། །ཞུ་བདེ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་གཉིས། །དང་པོ་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་དང་། །བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་ཐུན་མོང་བ། །གཉིས་པ་བླ་མེད་ཐེག་པ་ཡི། །ཁྱད་ཆོས་ཉིད་ཕྱིར་དེ་རྟོགས་པའི། །ཐབས་ཀྱང་གཞན་དུ་མ་གྲགས་པ། །ཉིད་ཕྱིར་ཐུན་མོང་མིན་པར་འཆད། །རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་རྟོགས་པའི་ཐབས། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པར་གང་བཤད་པ། །མི་ཕམ་བྱམས་པས་འབྱེད་གཉིས་སུ། །གསལ་བར་གསུངས་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །བླ་མེད་ཐེག་པར་གསུངས་པ་ནི། །ཐོས་བསམ་བློ་དང་རྟགས་དཔེ་ལ། །མ་ལྟོས་པར་ཡང་བུམ་དབང་ལས། །འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་རྟོགས་པར་གསུངས། །འོ་ན་རང་བྱིན་རླབས་པ་ལ། །ལྟོས་པ་མེད་པར་རྨི་ལམ་དང་། །རྒྱུ་འདྲ་རྟོགས་པ་མེད་དོ་ཅེས་(ཞེས)། །གསལ་བར་གསུངས་པ་ཅི་ཞེ་ན། །དེ་ནི་ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་ལ། །ངེས་པར་དགོངས་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཉིད་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཡི། །ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡི་ཤེས་བྱེད་ཅི་ཞེ་ན། །ཐོག་མར་སྤྱོད་པས་གོམས་བྱས་པའི། །ཞུ་བདེའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཁོ་ན། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ཉེ་རྒྱུའི་ཕྱིར། །ངོ་བོ་གཉིས་མེད་སྨྲ་བ་ཡིས། །གཏན་ལ་ཕབ་པའི་སྟོང་ཉིད་ནི། །གཞུང་དེ་ཉིད་དུའང་མཐར་ཐུག་གི །དོན་དམ་བདེན་པར་མི་འཆད་ན།
【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹教言集skc150——薩迦杰尊昆仲的見解 薩迦杰尊昆仲的見解 頂禮妙音（འཇམ་པའི་དབྱངས་，文殊菩薩），于空性之法，宣說薩迦杰尊昆仲之究竟見解。以理分析之空性，與自性之空性。前者以聞思慧，斷除增益之成立宗義；後者乃以修生之智慧，如實體驗之。前者以修而體驗，後者以理分析，作為通達實相之方便，如經中所說，今在此宣說。 若未遮遣空性，瑜伽現量所證，則成無遮之事物，且成有境之分別。 因此，二次第瑜伽士所體驗之空性，即是自性空性，是本尊與真言之因。然此非以理分析之空性，因空性成聖者之智慧所造。 密續中，自性空性有二：自性俱生與融樂俱生。前者為波羅蜜多乘（ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་，梵文：Pāramitāyāna，梵文羅馬擬音：Pāramitāyāna，漢語字面意思：波羅蜜多乘）之共同主題；後者為無上瑜伽乘之殊勝之處，故其證悟之方便亦不為他處所知，是為不共之教授。 波羅蜜多乘所說之證悟自性俱生之方便，即彌勒（བྱམས་པ，梵文：Maitreya，梵文羅馬擬音：Maitreya，漢語字面意思：慈氏）所說之二種分別。 無上瑜伽乘所說，不依賴聞思之智慧與征相譬喻，而於瓶灌頂中，證悟輪涅無別。若謂不依賴加持，則于夢中與相似之因不能證悟，此乃指融樂俱生。 此乃指融樂俱生，是金剛乘之究竟密意。何以故？因最初以行蘊習之融樂智慧，是金剛持之近取因。于彼經中，若不將二取不二（藏文：གཉིས་མེད་，梵文：Advaita，梵文羅馬擬音：Advaita，漢語字面意思：不二）所安立之空性，闡釋為究竟之勝義諦，
【English Translation】 Collection of Instructions by the Great Scholar Shakya Chokden skc150 - The View of the Sakya Jetsun Brothers The View of the Sakya Jetsun Brothers Homage to Manjushri (འཇམ་པའི་དབྱངས་), I will explain here the ultimate view of the two Sakya Jetsun brothers on the Dharma of emptiness. The emptiness analyzed by reasoning and the emptiness of self-nature. The former is the established meaning of cutting off exaggerations with the wisdom of hearing and thinking; the latter is only to be experienced with the wisdom arising from meditation. The former is to be experienced by meditation, and the latter is to be a means of knowing the state of reality by reasoning. I will explain here as the sutras say. If emptiness is not negated, and experienced by direct perception of yoga, it becomes an object of negation and a conceptual subject. Therefore, the emptiness to be experienced by the yogi of the two stages is the emptiness of self-nature, which is the cause of deities and mantras. However, it is not considered emptiness analyzed by reasoning, because emptiness becomes the action of the noble wisdom. In the tantras, there are two types of self-nature emptiness: self-nature co-emergent and bliss-dissolving co-emergent. The former is the common main topic of the Paramita Vehicle (ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་,梵文：Pāramitāyāna,梵文羅馬擬音：Pāramitāyāna,漢語字面意思：波羅蜜多乘), and the latter is the special characteristic of the Unsurpassed Vehicle, so the means of realizing it is not known elsewhere, and it is explained as uncommon. The means of realizing self-nature co-emergent, as explained in the Paramita Vehicle, is the two distinctions clearly stated by Maitreya (བྱམས་པ). What is said in the Unsurpassed Vehicle is that without relying on the wisdom of hearing and thinking and signs and examples, one realizes the inseparability of samsara and nirvana from the vase empowerment. If it is said that without relying on blessings, one cannot realize dreams and similar causes, it refers to the bliss-dissolving co-emergent. This refers to the bliss-dissolving co-emergent, which is the ultimate definitive meaning of the Vajra Vehicle. What is the proof of this? The wisdom of bliss-dissolving, which is initially accustomed to by practice, is the near cause of Vajradhara. If the emptiness established by speaking of non-duality (藏文：གཉིས་མེད་,梵文：Advaita,梵文羅馬擬音：Advaita,漢語字面意思：不二) is not explained as the ultimate truth in that text,
།ཐེག་པ་མཆོག་ཏུ་སྨོས་ཅི་དགོས། །འོན་ཀྱང་དེ་ཡི་རིགས་པ་ནི། ། 23-4-2b མཉམ་གཞག་སྤྲོས་པའི་མཐའ་བྲལ་དུ། །འཆད་ཚེ་དགོས་པ་ཁྱད་པར་འཕགས། །དེ་ལྟར་བཤད་པས་གྲུབ་པ་ནི། །རྗེ་བཙུན་མཆེད་ཀྱི་གཞུང་ལུགས་སུ། །མཐའ་བྲལ་འཆད་ཚེ་དོན་དམ་གྱི། །ངོས་བཟུང་ཅི་ཡང་མེད་པ་དང་། །ཉམས་ལེན་ཚེ་ན་ཟུང་འཇུག་གི །དོན་དམ་བདེན་པ་ངོས་བཟུང་ནས། །དེ་ལ་དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་སོགས། །མིང་གི་རྣམ་གྲངས་བཅུ་བཞིར་བཤད། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་བ་ཡིས། །སྟོང་ཉིད་ཤེས་པར་མི་འདོད་ཅིང་། །ཐེག་པ་མཆོག་གི་རྩེ་མོ་པས། །ཤེས་པར་འདོད་པའི་ཁྱད་པར་ནི། །གནས་སྐབས་སེམས་ལས་མ་གཏོགས་པའི། །ཤེས་བྱ་འདོད་དང་མི་འདོད་པའི། །ཁྱད་པར་ཉིད་ཡིན་ཐེག་མཆོག་ཏུ། །ཀུན་ཀྱང་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་སོ། །འཁོར་ལོ་ཐ་མ་སྒྲ་ཇི་བཞིན། །ཁས་ལེན་བྱེད་པའི་དབུ་མ་པའི། །ཆོས་ཉིད་ངོས་འཛིན་གསང་སྔགས་དང་། །རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཉིད་དུ་མཐུན། །དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལ་སོགས་སུ། །གཅིག་དང་དུ་བྲལ་རིགས་པ་ཡིས། །རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་རང་སྟེང་དུ། །གཏན་ལ་ཕེབས་པ་ཅི་ཞེ་ན། །དེ་ལྟར་འཆད་པ་མཐར་འཛིན་གྱི། །རྟོག་པ་འགོག་པའི་ཕྱིར་ཡིན་ཏེ། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་རྣམ་ཀུན་གྱི། །མཆོག་ལྡན་སྟོང་ཉིད་ཁོ་ནའོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་འཇམ་དཔལ་གྱི། །ལྟ་བའི་འདོད་པ་མདོར་བསྟན་དུ། །ཕུང་པོ་རྣམ་བཅད་སྟོང་པ་ཉིད། །ཆུ་ཤིང་བཞིན་དུ་སྙིང་པོ་མེད། །རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་པའི། །སྟོང་ཉིད་དེ་ལྟར་འགྱུར་མ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་དེར་རྣམ་བཅད་ཀྱི། །སྟོང་ཉིད་བསྒོམ་བྱ་མིན་པར་གསུངས། །དེ་ཚེ་དགོས་པ་ཅི་ཞེ་ན། །གཅིག་དང་དུ་མ་གང་རུང་དུ། །འཛིན་པའི་རྣམ་རྟོག་ཟློག་ཕྱིར་ཏེ། །གཉིས་ཀ་རྟོག་པར་མཚུངས་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གཅིག་དང་དུ་བྲལ་གྱི། །རིགས་པ་དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་ལ། །ཞུགས་པ་མིན་པར་ཉིད་འགྱུར་ཏེ། །བདེན་གྲུབ་ཁས་བླངས་ཕྱིར་ཞེ་ན། །སྒྲ་དང་རྟོག་པའི་ཡུལ་གྱུར་པ། །ཀུན་ལ་རྟོག་དཔྱོད་དེ་འཇུག་མོད། །རྣམ་ཤེས་ཡུལ་ལས་འདས་པའི་ཆོས། །རྡོ་རྗེ་ཉིད་ཕྱིར་ 23-4-3a སྒྲ་རྟོག་གིས། །གཞོམ་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ལ་ལ་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་འདིར། །ཡེ་ཤེས་བདེན་གྲུབ་ཁས་བླངས་པས། །སེམས་ཙམ་ལུགས་སུ་འགྱུར་ཞེ་ན། །དེ་ནི་ཁྱབ་པ་འགལ་གྱུར་ཏེ། །ཇི་སྲིད་གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་པ། །ཁས་ལེན་མེད་པ་དེ་སྲིད་དུ། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཀྱང་མི་སྲིད་ན། །དེ་ཡི་ཁྱད་ཆོས་ཇི་ལྟར་འཆད། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་ཁས་ལེན་པ། །དེ་ནི་དབུ་མ་པ་ཉིད་ལས། །སེམས་ཙམ་སོགས་ལ་མི་སྲིད་པར། །རྗེ་བཙུན་མཆེད་ཀྱིས་བཤད་ཕྱིར་རོ། །ལ་ལ་རྒྱུད་གསུམ་དགོངས་པ་ཡང་། །སེམས་ཙམ་ཉིད་དུ་གནས་ཤེས་(ཞེས་)ཟེར། །འཛིན་པ་བདེན་མེད་ཁས་ལེན་པའི། །སེམས་ཙམ་པ་དེ་གང་ནས་བཙལ། །བྱམས
【現代漢語翻譯】 更何況是殊勝的勝乘（Thegpa Choktu，大乘）呢？ 然而，關於勝乘的理路是： 在講授遠離戲論的平等性（Nyamshyak Trospe Tadräl， சமதா，Samatha）時，其必要性尤為殊勝。 如此宣講所成立的觀點是： 在至尊師徒（Jetsün Ché，尊勝師）的論典中， 講授遠離邊見時，對於勝義諦（Dön Dam， परमार्थ，Paramārtha） 沒有任何執著。 在實修時，對於雙運（Zungjuk， युगनद्ध，Yuganaddha）的 勝義諦真理，要執著。 並對此歡喜，如金剛（Dorjé， वज्र，Vajra）等， 有十四種名稱的說法。 主張無自性（Ngowo Nyime， स्वभावशून्यता，Svabhāvaśūnyatā）的人， 不希望瞭解空性（Tongnyí， शून्यता，Śūnyatā）， 而勝乘的頂峰者， 希望瞭解的差別是： 暫時而言，除了心（Sem， चित्त，Citta）之外的 所知（Shéja， ज्ञेय，Jñeya），希望與不希望的 差別，這正是勝乘的特點。 一切皆是法界（Chödbying， धर्मधातु，Dharmadhātu）智慧（Yeshé， ज्ञान，Jñāna）。 最後的法輪（Khorlo Tama， धर्मचक्र，Dharmacakra）如其字面意義一樣， 承認的應成派（Uma Pa， माध्यमिक，Mādhyamika）， 其法性（Chönyi， धर्मता，Dharmatā）的認知與密咒（Sang Ngak， मन्त्र，Mantra）， 以及自性俱生（Rangshyin Lhenkyé， सहज，Sahaja）相一致。 在時輪金剛（Dükyi Khorlo， कालचक्र，Kālacakra）等經典中， 以一與異的理路， 將自性俱生安立於自身之上， 這是為什麼呢？ 如此宣講是爲了遣除執著常邊的 分別念（Tokpa， विकल्प，Vikalpa）， 所要體驗的唯是具足一切 殊勝的空性。 如是，文殊（Jampal， मञ्जुश्री，Mañjuśrī）的 見解要義簡述中說： 五蘊（Phungpo， स्कन्ध，Skandha）的分析是空性， 如水中的樹木般毫無實義。 具足一切殊勝的 空性，不會如此改變。 其中說到，分析的 空性並非所要修習的。 那時有什麼必要呢？ 爲了遣除執著於一或異的 分別念， 因為兩者都是分別念。 那麼，一與異的 理路不是進入事物的實相， 而是會變成承認真實存在嗎？ 對於成為聲音和分別唸對象的 一切，分別思辨都會介入。 但對於超越了識（Namshé， विज्ञान，Vijñāna）境的法， 因為是金剛之性， 聲音和分別念 無法摧毀。 有些人認為，在這個密咒乘中， 因為承認智慧（Yeshé， ज्ञान，Jñāna）真實存在， 所以會變成唯識宗（Semtsam， चित्तमात्र，Cittamātra）的觀點。 這是一種錯誤的推論。 只要沒有 承認能取所取二元對立的消失， 那麼智慧本身也不會存在， 又如何闡述它的特點呢？ 承認能取所取二元對立的消失， 這隻有在中觀派（Uma Pa， माध्यमिक，Mādhyamika）中才成立， 在唯識宗等宗派中是不可能的， 至尊師徒如是宣說。 有些人說，三續（Gyü Sum， तंत्र，Tantra）的觀點 也安立於唯識宗。 在哪裡能找到 承認所取非真實存在的唯識宗者呢？ 慈氏（Jampa， मैत्रेय，Maitreya）。
【English Translation】 What need is there to mention the supreme Yana (Thegpa Choktu, Mahayana)? However, regarding the reasoning of that Yana: When explaining the equality free from elaboration (Nyamshyak Trospe Tadräl, சமதா, Samatha), the necessity is particularly excellent. The established view from explaining in this way is: In the treatises of the venerable masters (Jetsün Ché, venerable teachers), When explaining freedom from extremes, regarding ultimate truth (Dön Dam, परमार्थ, Paramārtha), There is no grasping whatsoever. During practice, regarding the ultimate truth of union (Zungjuk, युगनद्ध, Yuganaddha), One should grasp the truth. And rejoice in it, such as Vajra (Dorjé, वज्र, Vajra), etc., There are fourteen kinds of names mentioned. Those who assert no self-nature (Ngowo Nyime, स्वभावशून्यता, Svabhāvaśūnyatā), Do not wish to understand emptiness (Tongnyí, शून्यता, Śūnyatā), While the pinnacle of the supreme Yana, The difference in wishing to understand is: Temporarily, other than the mind (Sem, चित्त, Citta), The difference between wishing and not wishing to know (Shéja, ज्ञेय, Jñeya), This is precisely the characteristic of the supreme Yana. Everything is the wisdom (Yeshé, ज्ञान, Jñāna) of the Dharmadhatu (Chödbying, धर्मधातु). The final turning of the wheel (Khorlo Tama, धर्मचक्र, Dharmacakra) is just as it sounds, The Madhyamika (Uma Pa, माध्यमिक, Mādhyamika) who accepts, The recognition of its Dharmata (Chönyi, धर्मता) is in accordance with mantra (Sang Ngak, मन्त्र, Mantra), And the innate nature (Rangshyin Lhenkyé, सहज, Sahaja). In the Kalachakra (Dükyi Khorlo, कालचक्र, Kālacakra) and other scriptures, With the reasoning of one and different, What is it to establish the innate nature upon oneself? Explaining in this way is to prevent the clinging to permanence, The conceptual thought (Tokpa, विकल्प, Vikalpa), What is to be experienced is only the emptiness that possesses all Excellent qualities. Thus, in the summary of Manjushri's (Jampal, मञ्जुश्री, Mañjuśrī) Viewpoint: The analysis of the aggregates (Phungpo, स्कन्ध, Skandha) is emptiness, Like a tree in water, without essence. The emptiness that possesses all excellent Qualities, does not change in that way. There it is said that the analyzed Emptiness is not to be meditated upon. What is the necessity at that time? To avert the conceptual thoughts of clinging to one or different, Because both are conceptual thoughts. Then, the reasoning of one and different Is not entering into the reality of things, But will it become an admission of true existence? For everything that becomes the object of sound and conceptual thought, Speculative thought engages in that. But for the Dharma that transcends the realm of consciousness (Namshé, विज्ञान, Vijñāna), Because it is of the nature of Vajra, Sound and conceptual thought Cannot destroy it. Some say that in this mantra yana, Because wisdom (Yeshé, ज्ञान, Jñāna) is admitted to be truly existent, It will become the view of the Cittamatra (Semtsam, चित्तमात्र, Cittamātra) school. That is a contradictory inference. As long as there is no Admission of the non-duality of grasper and grasped, Then wisdom itself will not exist, How can its characteristics be explained? Admitting the non-duality of grasper and grasped, This is only established in the Madhyamika (Uma Pa, माध्यमिक, Mādhyamika), It is impossible in the Cittamatra and other schools, The venerable masters have said so. Some say that the view of the three tantras (Gyü Sum, तंत्र, Tantra) Is also established in Cittamatra. Where can one find A Cittamatrin who admits that the grasped is not truly existent? Maitreya (Jampa, मैत्रेय, Maitreya).
་ཆོས་ཕྱི་མར་བཤད་ཅེ་ན། །དེ་ཉིད་སེམས་ཙམ་གཞུང་ཡིན་པར། །ལུང་དང་རིགས་པ་གང་གིས་སྒྲུབ། །ཟླ་བ་གྲགས་པའི་ལུང་དང་ནི། །བདེན་དངོས་ཁས་ལེན་ཕྱིར་ཞེ་ན། །འོ་ན་ཁྱེད་ཀྱི་དབུ་མ་ཡང་། །ཆད་པར་སྨྲ་བའི་ལྟ་བ་དང་། །སྐུར་འདེབས་ལྟ་བའི་ལམ་འགྱུར་ཏེ། །ཐོགས་མེད་ཞབས་ཀྱིས་དེར་བཤད་ཕྱིར། །ཟླ་གྲགས་ལུང་ཉིད་ལེན་བྱེད་ན། །སྣང་བ་ཐམས་ཅད་སེམས་ཡིན་ཞེས། །ཟེར་བ་མྱུར་དུ་འདོར་དགོས་ཏེ། །དེ་ཡིས་དེ་ཉིད་བཀག་ཕྱིར་རོ། །ཚད་མས་གྲུབ་དང་བདེན་པ་དང་། །བདེན་གྲུབ་རྣམས་ལ་ཁྱེད་དབྱེ་བ། །སྔོན་རབས་མཁས་པའི་གཞུང་ན་མེད། །གསུམ་ཀ་བསླུ་མེད་དོན་ཕྱིར་རོ། །ཅེས་(ཞེས་)པ་རྗེ་བཙུན་མཆེད་གཉིས་ཀྱི། །ལྟ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམས་ལ། །དེ་གཞུང་འགོག་བྱེད་ཕྱི་རབས་པ། །གཞན་བློའི་དྲི་མས་སྦགས་པ་འགའ། །རང་གཞུང་ཆོས་འཁོར་གསུམ་པ་ཡི། །ལུང་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པར། །ཆོས་འཁོར་བར་པ་སྒྲ་ཇི་བཞིན། །འཆད་པ་ཁོ་ན་མཆོག་མཐོང་བ། །དེ་དག་རྗེ་བཙུན་མཆེད་བཅས་ལ། །འཁྲུལ་ཟད་ཅེས་པའི་གཅམ་བསྔགས་ཙམ། །ལྷུར་བླངས་པ་ཡིས་གཞན་མགུ་བྱེད། ། 23-4-3b རྣམས་ཀྱི་རྨོངས་པ་བསལ་ཕྱིར་ཡིན། །དེ་ལས་སྐྱེས་པའི་རྣམ་དཀར་པོ། །རྣམ་དཔྱོད་བགྲངས་ཡས་འཕྲོ་བྱེད་འདིས། །ཐོག་མར་རང་བློའི་རྨོངས་བསལ་ནས། །འཇིག་རྟེན་གསུམ་གྱི་མུན་སེལ་ཤོག །གཞུང་ལུགས་རབ་འབྱམས་སྨྲ་བའི་དཔལ། །ཀུན་དགའི་བཤེས་གཉེན་རྗེ་བཙུན་གྱི། །གདན་སར་འབེལ་གཏམ་རྣམ་ངེས་པའི། །དོན་དུ་སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་པ། །བློ་བཟང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ཀྱང་། །ངེས་དོན་ཕལ་ཆེར་དངོས་སྨྲ་ཡི། །གཞུང་དུ་དྲངས་པའི་ཉེས་པ་ལས། །རྣམ་གྲོལ་ངེས་པའི་དོན་མཐོང་ཤོག ། ༄། །ཆོས་གྲྭའི་དགོས་སྤྱོད་ཀྱི་དྲིས་ལན། ༄། །[ཆོས་གྲའི་(གྲྭའི་)དགོས་སྤྱོད་ཀྱི་དྲིས་ལན།] བྱང་སེམས་འཕགས་པའི་འགོག་ལམ་ནི། །ཆོས་རྣམ་གཉིས་པོ་གཏན་དུ་བའི། །སྐྱབས་མིན་ཞེས་པ་དེར་ནི་འདུས། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་གཏན་དུ་བའི། །སྐྱབས་དང་དམ་པའི་དོན་གྱི་སྐྱབས། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་སུ་འདུས་ཕྱིར་རོ། །བྱང་སེམས་འཕགས་པའི་ལམ་བདེན་ལ། །བསླུ་ཕྱིར་ཞེས་པའི་དོན་གང་དེ། །ཚང་དང་མ་ཚང་གཉིས་སུ་དབྱེ། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་དོན་དམ་དང་། །ཀུན་རྫོབ་གཉིས་སུ་དབྱེ་ཕྱིར་རོ། །མཉམ་གཞག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། །མ་རིག་པ་ཡི་བག་ཆགས་ཀྱིས། །འདུས་མ་བྱས་ཕྱིར་བསླུ་བ་མིན། །རྗེས་ཐོབ་དག་པ་འཇིག་རྟེན་པ། །དེ་ལས་ལོག་ཕྱིར་བསླུ་ཆོས་ཅན། །བྱང་སེམས་འཕགས་པའི་འགོག་བདེན་ལ། །མེད་ཕྱིར་ཞེས་པའི་དོན་མ་ཚང་། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་དེ་ཡི་དོན། །མེད་དགག་ཉིད་ལ་བཤད་ཕྱིར་དང་། །བྱང་འཕགས་འགོག་བདེན་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །ཡོན་ཏན་མང་པོས་བརྒྱན་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་མཐར་ཐུག་སྐྱབས་མིན་པའི། །ཤེས་བྱེད་དེ་ཡི་གོང་ཉི
【現代漢語翻譯】 如果有人問：『你所說的後期佛教是什麼？』那是因為它是唯識宗的論點嗎？用什麼論據和理由來證明？是因為月稱（Chandrakirti）的論證，並且承認真實存在嗎？如果是這樣，那麼你們的中觀宗也會變成斷滅論和誹謗論的道路，因為無著（Asanga）尊者在那裡這樣說過。如果你們接受月稱的論證，那麼就必須立即放棄『一切顯現皆是心』的說法，因為它否定了這一點。你們區分的『由量成立』、『真實』和『真實成立』，在古代智者的著作中並不存在，因為三者都意味著無欺騙的意義。 以上是宗喀巴師徒關於見解方面的論證。後世的一些人，爲了反駁他們的論點，他們的思想被其他宗派的污垢所玷污，認為自己的宗派與第三法輪的論證不一致，只將第二法輪的字面意思視為最高。這些人只是口頭上讚美宗喀巴師徒『沒有錯誤』，以此來取悅他人，爲了消除這些人的無知，以及由此產生的無數智慧之光，首先消除自己內心的無知，愿它能驅散三界的黑暗！ 愿精通各種宗派論典的光榮導師，一切喜樂的良師益友宗喀巴，他的寶座上所進行的明確對話，以及為實現其意義而撰寫的文字，由洛桑曲吉堅贊（Lobsang Chökyi Gyaltsen）所著，愿他能從引用經文的過失中解脫，並看到確定解脫的意義！ 《寺院日常用語問答》 問：聖菩薩的滅道（Nirodha-marga）不是究竟的皈依處，這包含在哪種說法中？ 答：因為究竟的皈依處和勝義諦的皈依處都包含在圓滿正等覺佛陀（Sammasambuddha）之中。 問：聖菩薩的道諦（Satya-marga）中，『欺騙』的含義是什麼？ 答：可以分為完整和不完整兩種情況。因為可以分為勝義諦和世俗諦兩種情況。 問：等持（Samahita）狀態下的無分別智（Nirvikalpa-jnana），由於沒有無明習氣（Avidya-vasana）的混合，所以不是欺騙。 答：后得位（Prsthalabdha）的清凈世間智（Lokiya-jnana），因為它與此相反，所以是具有欺騙性的。 問：聖菩薩的滅諦（Nirodha-satya）中，『不存在』的含義是不完整的。 答：因為它的含義是指非遮（prasajya-pratisedha），並且聖菩薩的滅諦是法身（Dharmakaya），以眾多功德莊嚴。 問：然而，如何理解它不是最終的皈依處？
【English Translation】 If someone asks: 'What is the later Buddhism you speak of?' Is it because it is the thesis of the Mind-Only school? With what arguments and reasons do you prove it? Is it because of Chandrakirti's argument and the acceptance of true existence? If so, then your Madhyamaka will also become the path of nihilistic views and slanderous views, because Asanga said so there. If you accept Chandrakirti's argument, then you must quickly abandon the statement that 'all appearances are mind,' because it refutes that. Your distinctions between 'established by valid cognition,' 'true,' and 'truly established' do not exist in the writings of ancient wise men, because all three mean non-deceptive meaning. The above are the arguments of Je Tsongkhapa and his disciples regarding views. Some later people, in order to refute their arguments, their minds are defiled by the stains of other sects, thinking that their own sect is not consistent with the arguments of the Third Dharma Wheel, only regarding the literal meaning of the Second Dharma Wheel as supreme. These people only verbally praise Je Tsongkhapa and his disciples as 'without error,' in order to please others. In order to eliminate the ignorance of these people, and the countless lights of wisdom arising from it, first eliminate the ignorance in one's own mind, may it dispel the darkness of the three realms! May the glorious teacher who speaks of various sectarian doctrines, the virtuous friend of all joy, Je Tsongkhapa, the clear dialogues conducted on his throne, and the writings written to realize its meaning, by Lobsang Chökyi Gyaltsen, may he be liberated from the faults of quoting scriptures and see the meaning of determining liberation! 《Questions and Answers on the Daily Needs of the Monastery》 Q: The cessation path (Nirodha-marga) of the noble Bodhisattva is not the ultimate refuge, which statement does this include? A: Because the ultimate refuge and the refuge of the ultimate truth are both included in the Fully Enlightened Buddha (Sammasambuddha). Q: In the truth of the path (Satya-marga) of the noble Bodhisattva, what is the meaning of 'deception'? A: It can be divided into two cases: complete and incomplete. Because it can be divided into two truths: ultimate truth and conventional truth. Q: Non-conceptual wisdom (Nirvikalpa-jnana) in the state of Samahita, because it is not mixed with the habits of ignorance (Avidya-vasana), is not deception. A: The pure worldly wisdom (Lokiya-jnana) of the subsequent attainment (Prsthalabdha), because it is the opposite of this, is deceptive. Q: In the cessation truth (Nirodha-satya) of the noble Bodhisattva, the meaning of 'non-existence' is incomplete. A: Because its meaning refers to non-affirming negation (prasajya-pratisedha), and the cessation truth of the noble Bodhisattva is the Dharmakaya, adorned with many qualities. Q: However, how to understand that it is not the ultimate refuge?
ད་ན། །ཆོས་སྐུ་ཆེན་པོ་བཞུགས་ཕྱིར་རོ། །༄༅། །སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱི་བསྟོད་པ། ཐུགས་རྗེའི་དབང་ཕྱུག་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་པོ། །ཡིད་འོང་རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱི་སྐུར་བསྟན་ནས། །མ་ལུས་འགྲོ་བ་ཀུན་གྱི་ཡབ་གྱུར་པ། །ཚད་མེད་སྙིང་རྗེ་གཏེར་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཆོས་དབྱིངས་ཞི་བའི་ 23-4-4a ངང་ལས་མི་བཞེངས་ཀྱང་། །བྱམས་དང་སྙིང་རྗེའི་འོད་དཀར་ཕྲེང་བ་ཅན། །འགྲོ་དོན་ཡངས་པའི་མཁའ་ལ་རྟག་འཆར་བས། །འགྲོ་བའི་གདུང་བ་སེལ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གྲངས་མེད་རྒྱལ་བ་ཡོངས་ཀྱི་ཐུགས་རྗེའི་གཏེར། །ངོ་མཚར་མཚན་དཔེ་འབར་བའི་སྐུར་བཞེངས་ནས། །ཉམས་ཐག་འགྲོ་བ་མང་པོ་རྗེས་འཛིན་པ། །ཀུན་གྱིས་བསྔགས་པར་འོས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ལྷ་དང་དྲང་སྲོང་རིག་སྔགས་གྲུབ་པ་དང་། །ས་སྐྱོང་རྒྱལ་པོའི་ཚུལ་དང་གཞོན་ནུའི་སྐུ། །བསྟན་པ་འཛིན་མཛད་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི། །རྣམ་རོལ་དུ་མར་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྲིད་པའི་རྒྱ་མཚོ་རིང་ནས་བརྒལ་གྱུར་ཀྱང་། །ཞི་བའི་གནས་སུ་ཡུད་ཙམ་མི་བཞུགས་པའི། །རྣམ་འཕྲུལ་དུ་མས་འགྲོ་བའི་དོན་མཛད་པ། །འཇིག་རྟེན་དབང་པོའི་ཞབས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བྱམས་པས་འཁྱུད་པའི་ཚེམས་དཀར་དཔག་བསམ་ལས། །སྙིང་རྗེའི་འཛུམ་ཕྲེང་ཕྱོགས་བཅུར་གསལ་བ་ན། །གང་ལ་ཕན་དང་བདེ་བའི་ལམ་ཆེན་པོར། །དད་པའི་ཤིང་རྟས་འདྲེན་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྟོང་པའི་ངང་ལས་སེམས་ཉིད་འོད་གསལ་བ། །སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་སྤྲུལ་པའི་སྐུར་བསྐྱེད་ནས། །སྙིང་པོའི་རིག་སྔགས་མང་དུ་བཟླས་པ་དང་། །གང་ལ་གུས་པས་གསོལ་བའི་དགེ་བ་འདིས། །རྨོངས་པའི་གཉིད་ཆེན་དུས་སུ་སད་པ་དང་། །འཁོར་བའི་རྨི་ལམ་རང་སར་དག་པ་དང་། །འོད་གསལ་ཉི་མ་དུས་སུ་འཆར་བ་དང་། །སྲིད་པའི་རྒྱ་མཚོ་མྱུར་དུ་སྐེམས་པར་ཤོག །སྐྱེ་བའི་ཉི་མ་ལན་མང་ཤར་གྱུར་ཀྱང་། །འཆི་བདག་མུན་པའི་ལམ་ལས་མ་གྲོལ་བར། །ནམ་ཡང་རྨོངས་པའི་ལམ་དུ་འཇུག་བྱེད་མཁན། །ཡེ་ཤེས་ཉི་མ་འབར་བར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེས་འཁྱུད་པའི་ཟླ་བ་ནི། །ཡིད་ཀྱི་ཆུ་སྔོན་དངས་པའི་མཚོར་ཤར་བས། །གཟུང་འཛིན་མཚན་མའི་རྙོག་པ་ཀུན་ 23-4-4b བསལ་ཏེ། །སྙིང་རྗེའི་ཆུ་གཏེར་ཆེན་པོར་བདག་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པ་འདི་ནི་རིགས་བཟང་པོའི། །ཆུ་གཏེར་དབུས་སུ་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱི། །ནོར་བུས་བརྒྱན་པའི་ཀླུ་དབང་པོ། །དཔལ་ལྡན་སྲིད་ཞིའི་དབང་ཕྱུག་གི །འབྱོར་པའི་བང་མཛོད་འཛིན་དེའི་ངོར། །སྡེ་སྣོད་འཛིན་པའི་ཆོས་ཀྱི་གྲྭ། །རབ་ཡངས་གསེར་མདོག་ཅན་དེ་ནས། །མཆོག་ལྡན་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཀྱིས། །རིགས་པར་ཕུལ་བ་འདི་བཞེས་ཅིག་(ཤིག) །ཤུ་བྷཾ།། །། ༄། །གངས་ཅན་གྱི་ཆེན་པོ་སྔ་ཕྱིར་བྱོན་པའི་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པའི་རྣམ་བཞག་རང་གཞུང་གསལ་བའི་མེ་ལོང་ཞེས་པ་བཞུགས། ༈ [གངས་ཅན་གྱི་
【現代漢語翻譯】 現在，因為偉大的法身安住於此。 頂禮！ 觀世音菩薩贊 慈悲自在觀世音， 示現悅意勝者之子身。 成為無餘眾生之怙主， 我向無量大悲藏頂禮。 雖未從法界寂靜中起身， 卻具慈愛與悲憫之白光鬘。 為利眾生恒常顯現於廣闊虛空， 我向解除眾生痛苦者頂禮。 無數勝者之慈悲寶藏， 顯現奇妙相好之身。 攝受眾多可憐之眾生， 我向一切應贊者頂禮。 天神、仙人、明咒成就者， 以及護地國王之相、青年之身。 為護持教法之善知識， 我向您所作之種種化身頂禮。 雖早已超越輪迴之苦海， 卻不于寂靜涅槃中稍作停留。 以種種化身利益眾生， 我向世間自在尊之蓮足頂禮。 慈愛擁抱之潔白妙齒間， 悲憫之微笑光芒照耀十方。 于利益與安樂之大道上， 我以信心之車乘載您，頂禮。 從空性中，心性光明。 觀世音自在，化現應化身。 唸誦諸多心咒， 以此恭敬祈請之善。 愿能及時從愚昧之沉睡中醒來， 愿輪迴之夢于自性中清凈， 愿光明之日及時升起， 愿輪迴之苦海迅速乾涸。 縱然多次迎來生命之朝陽， 卻仍未從死主黑暗之路中解脫， 總是步入愚昧之途。 祈願加持智慧之日得以照耀。 空性與慈悲交融之明月， 于澄澈之意念碧海中升起。 愿能消除能取所取之迷霧， 愿我成為慈悲之大海。 此乃具高貴血統者， 于功德之中心，以智慧之 珍寶裝飾之龍王。 吉祥世間興盛自在者， 于執掌財富寶庫者前。 持律藏之法眾， 于廣闊金色殿堂中。 具足殊勝妙慧者。 以此理智之獻供，祈請納受！ 愿吉祥！ 《雪域聖賢論修持見行明鑑》 ༈ [《雪域
【English Translation】 Now, because the great Dharmakaya abides here. Homage! Praise to Avalokiteśvara Lord of compassion, Avalokiteśvara, Manifesting as the pleasing son of the Victorious Ones. Becoming the father of all beings without exception, I prostrate to the treasure of immeasurable compassion. Though not arising from the peace of the Dharmadhatu, You possess a garland of white light of love and compassion. Constantly appearing in the vast sky for the benefit of beings, I prostrate to the one who dispels the suffering of beings. The treasure of compassion of all countless Victorious Ones, Manifesting a body blazing with wondrous marks and signs. Sustaining many unfortunate beings, I prostrate to the one worthy of praise by all. Gods, sages, mantra practitioners, and accomplished ones, As well as the form of earth-ruling kings and youthful bodies. As virtuous spiritual friends who uphold the teachings, I prostrate to the various manifestations you make. Though having long since crossed the ocean of existence, You do not dwell even for a moment in the state of peace. Performing the benefit of beings through various emanations, I prostrate to the feet of the Lord of the World. From the wish-fulfilling white teeth embraced by love, The smiling garland of compassion shines in all directions. On the great path of benefit and happiness for all, I lead with the chariot of faith, I prostrate. From the state of emptiness, the mind itself is clear light. Avalokiteśvara, generating the emanation body, Reciting many essence mantras, And with this merit of reverently praying to you. May I awaken in time from the great sleep of delusion, May the dream of samsara be purified in its own place, May the sun of clear light arise in time, May the ocean of existence quickly dry up. Though the sun of birth has risen many times, Without being liberated from the path of the darkness of the Lord of Death, Always causing one to enter the path of delusion. Bless me so that the sun of wisdom may blaze. The moon embraced by emptiness and compassion, Rising in the clear ocean of blue mind. May it dispel all the turbidity of grasping and clinging, May I become the great treasure of the waters of compassion. This is from one of noble lineage, In the center of the treasure of merit, with the wisdom of A Naga king adorned with jewels. The glorious Lord of Existence and Peace, Before the one who holds the treasury of wealth. The Dharma assembly holding the Vinaya, From that vast golden temple. One with supreme excellent wisdom. Please accept this offering of reason! May it be auspicious! 《A Mirror Clarifying the Views, Meditations, and Practices of the Great Ones of Tibet》 ༈ [《A
ཆེན་པོ་སྔ་ཕྱིར་བྱོན་པའི་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པའི་རྣམ་བཞག་རང་གཞུང་གསལ་བའི་མེ་ལོང་ཞེས་པ་བཞུགས།] ༄༅། །ན་མོ་གུ་རུ་པདྨ་བཛྲ་ཡ། བོད་ཡུལ་དུ་བྱོན་གསང་སྔགས་ལ། །སྔ་འགྱུར་ཕྱི་འགྱུར་དག་ཏུ་གྲགས། །དང་པོ་སློབ་དཔོན་སྤྲུལ་པའི་སྐུས། །ཐུགས་ནས་གསུངས་པ་ལོ་ཙས་(ཙཱས་)བསྒྱུར། །ཕྱི་དུས་ལོ་ཙྪ་ཆེན་པོ་ཡིས། །རྒྱུད་གཞུང་འགྱུར་ནས་གསང་སྔགས་ལ། །གསར་རྙིང་དུ་གྲགས་འཕགས་ཡུལ་ན། །བརྡ་སྐད་དེ་ལྟར་ཅུང་མ་གྲགས། །སྔ་འགྱུར་སེམས་ཕྱོགས་སྒྱུ་འཕྲུལ་དང་། །མདོ་སྡེ་གསུམ་དུ་ཕལ་ཆེར་འདུས། །སེམས་ཕྱོགས་ཡུལ་གྱི་གནས་ལུགས་ཏེ། །སྒྱུ་འཕྲུལ་ལྷག་པའི་ལྷ་སྒྲུབ་ཐབས། །མདོ་སྡེ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་བྱེད་དུ། །འཇུག་པ་ཕྱི་དུས་ཞིག་ན་འགྱུར། །ཡུལ་གྱི་གནས་ལུགས་འཁོར་བ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པའི་ཕྱོགས་ཀྱིས་དབྱེ། །འཁོར་བ་བྱེད་པོ་ཀུན་གཞི་ཡི། །རྣམ་ཤེས་ཉིད་ལས་གཞན་དུ་མེད། །མྱང་འདས་བྱེད་པོ་ཀུན་གཞི་ཡི། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཡིན་དེ་ཡི་མཚན། །གབ་པ་མངོན་པ་ཕྱུང་བ་དང་། །རྫོགས་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་སུ་བཏགས། །དེ་མངོན་བྱེད་པའི་ཐབས་མཆོག་ནི། །ལུང་དང་རིགས་པ་ལུས་ཀྱི་གནད། །ཁོ་ནས་མ་ཡིན་རང་རིག་གི །མན་ངག་བླ་མས་བསྟན་པ་དང་། །ཡི་གེར་བྲིས་པ་ཀུན་ན་གསལ། །རྫོགས་པ་ཆེ་ལ་ཐུན་མོང་དང་། །ཐུན་མོང་མིན་པ་རྣམ་གཉིས་ལས། །དང་པོ་ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པ་དང་། །ཕྱི་མ་གསང་སྔགས་བླ་མེད་དོ། །རྙིང་མ་པ་ལ་ཕར་ཕྱིན་ 23-4-5a དང་། །རྒྱུད་སྡེ་རྣམ་གསུམ་གསར་མ་ལས། །ལོགས་སུ་མི་འཆད་རྙིང་མར་ནི། །གྲགས་པ་བླ་མེད་ཁོ་ནའོ། །དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོ་དང་། །རྗེས་སུ་རྣལ་འབྱོར་ཤིན་ཏུ་ཡང་། །རྣལ་འབྱོར་གསུམ་ལས་རྫོགས་པ་ཆེ། །ཉིད་ལ་ཨ་ཏི་ཡོ་གར་འཆད། །ཐེག་པ་རིམ་པ་དགུ་ཀུན་ལ། །ལྟ་བ་རྫོགས་པ་ཆེན་པོ་རེས། །ཟིན་པ་དགོས་ཕྱིར་གང་ཟག་དང་། །ཆོས་ཀྱི་བདག་ཏུ་རྨོངས་པ་སེལ། །དེ་ཕྱིར་རྙིང་མའི་སྒོམ་པ་ལ། །དབང་སྒོམ་མེད་ཅེས་སྨྲ་བ་འཁྲུལ། །སློབ་དཔོན་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཉིད་ཀྱི། །དངོས་སློབ་གྲུབ་ཆེན་སྐར་མའི་གྲངས། །སྒྱུ་འཕྲུལ་ལས་ནི་ཡང་དག་དང་། །ཕུར་པ་ལ་སོགས་རང་རང་གི །སྐྱེད་པའི་རིམ་པ་མཐར་ཕྱིན་ནས། །ཨ་ཏི་ཡོ་ག་ཉིད་ལ་འཇུག །དེ་སྒྲུབ་བྱེད་དང་གྲུབ་རྟགས་སུ། །སྦྱོར་སྒྲོལ་གཉིས་པོ་དེའི་ངོས་འཛིན། །ཕྱག་རྒྱ་ལ་དད་རྣམ་པར་ཤེས། །དབྱིངས་སུ་སྒྲོལ་བ་ལ་འཆད་དང་། །བསད་དང་གསོ་ལ་ངོས་འཛིན་པ། །བྱུང་ངོ་དེ་ཚེ་སྦྱོར་སྒྲོལ་གཉིས། །ལོག་པ་དང་ནི་ཡང་དག་པའི། །ཀུན་རྫོབ་དབྱེ་བས་སོ་སོར་འབྱེད། །ཕྱག་རྒྱ་དང་སྦྱོར་རྫོགས་པ་ཆེ། །སྐྱེད་དང་མཐར་ཕྱིན་ཐབས་མཆོག་སྟེ། །སྒྲོལ་བ་རྫོགས་པ་ཆེའི་ཡེ་ཤེས། །མངོན་དུ་གྱུར་ལས་གཞན་གྱིས་མིན། །རྫོགས་ཆེན་ཡེ་ཤེས་ལ་རོལ་ཀྱང་། །ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཁྱད
【現代漢語翻譯】 《偉大的先輩們前後所行的見修行果之明鏡——自宗論著》 頂禮上師蓮花生金剛！ 藏地所傳之密法，有前後譯之分。 最初，蓮花生大士化身，心傳口授，譯師翻譯。 後來，大譯師們翻譯經續，密法遂有新舊之稱。 然在印度，此等名號並不流行。 舊譯寧瑪派之教法，主要包括心部、幻部和經部三類。 心部闡述萬法之實相，幻部著重於本尊之修持。 經部則為普遍之教法，後世方才翻譯。 萬法之實相，可分為輪迴與涅槃兩方面。 輪迴之主為阿賴耶識，此外別無他物。 涅槃之主為阿賴耶識之智慧，其異名有： 隱沒、顯現、揚升以及大圓滿。 而證悟此理之殊勝方便，並非僅憑經文、理證或身之要訣。 實乃上師所傳之自性覺悟之口訣，以及文字所載之教言。 大圓滿有共同與不共之分，前者指顯宗之波羅蜜多乘，後者指密宗之無上瑜伽。 寧瑪派之波羅蜜多乘，與新譯派之三部經有所不同，寧瑪派主要修持無上瑜伽。 無上瑜伽又分為大瑜伽、隨瑜伽和極瑜伽，其中大圓滿即阿底瑜伽。 九乘次第之所有見解，皆需以大圓滿之見地攝持，方能遣除眾生對人法二執之愚昧。 因此，認為寧瑪派沒有灌頂和修法的說法是錯誤的。 蓮花生大士之無數親傳弟子，皆為成就者。 他們圓滿了幻化網等本尊之生起次第，最終進入阿底瑜伽。 爲了證實修法之驗相與成就，需要認識雙運（藏文：སྦྱོར་སྒྲོལ།）的體性。 所謂雙運，即是對手印生起信心，並完全理解。 將一切現象都消融於法界之中，並能準確辨認殺、生、轉變等過程。 此時，雙運之正謬，便可依世俗諦之差別而區分。 手印與雙運是大圓滿生起次第和圓滿次第之殊勝方便。 而消融則是大圓滿智慧之外顯，此外別無他法。 即使安住于大圓滿智慧之中，仍需區分正謬。
【English Translation】 The Mirror Clarifying the Views, Meditations, and Practices of the Great Forefathers: A Treatise on Our Own Tradition Namo Guru Padmavadzra! The secret Mantras that came to Tibet are known as the Early and Later Translations. Initially, the incarnate master spoke from his heart, and the translator translated. Later, great translators translated the tantras and scriptures, and the secret Mantras became known as the New and Old. In the noble land of India, such terms were not well known. The Early Translation's Mind Class, Illusion Class, and Sutra Class are mostly included. The Mind Class explains the nature of reality, the Illusion Class is the method of practicing the deity of Lhapa. The Sutra Class pervades all, and it was translated at a later time. The nature of reality is divided by the aspects of samsara and nirvana. The agent of samsara is none other than the alaya consciousness. The agent of nirvana is the wisdom of the alaya, and its names are: Concealed, Manifest, Ascending, and Great Perfection. The supreme method of manifesting it is not just through scripture, reasoning, or the key points of the body. It is clear in all the oral instructions of self-awareness taught by the guru and written in letters. Great Perfection has common and uncommon aspects. The former is the Paramita Vehicle, and the latter is the Unsurpassed Secret Mantra. The Nyingma school's Paramita and the three classes of tantras are not explained separately from the New Schools. In the Nyingma school, only the Unsurpassed is famous. Among them, there are Great Yoga, Subsequent Yoga, and Extremely Subsequent Yoga. Of the three yogas, Great Perfection is explained as Ati Yoga. In all nine vehicles, the view of Great Perfection is needed to eliminate the delusion of self and phenomena. Therefore, it is wrong to say that the Nyingma school does not have empowerment and meditation. The direct disciples of the incarnate master were as numerous as the stars. They completed the generation stage of the Illusion Network and other deities, and then entered Ati Yoga. To prove the signs and accomplishments of practice, it is necessary to recognize the nature of Yorsum (Tibetan: སྦྱོར་སྒྲོལ།). Yorsum is to have faith in the mudra and to fully understand it. To dissolve all phenomena into the dharmadhatu, and to accurately identify the processes of killing, reviving, and transforming. At that time, the correctness and incorrectness of Yorsum can be distinguished by the differences in conventional truth. Mudra and Yorsum are the supreme methods of the generation and completion stages of Great Perfection. Dissolution is the manifestation of the wisdom of Great Perfection, and nothing else. Even while dwelling in the wisdom of Great Perfection, it is still necessary to distinguish between right and wrong.
་བསད་ན། །འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་ལས་བྱུང་བའི། །སྡུག་བསྔལ་གསུམ་པོ་རྒྱུན་མི་ཆད། །དེ་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་པ། །དེ་སྲིད་རྫོགས་པ་ཆེན་པོ་དང་། །ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཟུང་སྦྲེལ་དུ། །ཉམས་སུ་བླངས་པས་ལམ་མཐར་ཕྱིན། །འདི་ནི་གསང་སྔགས་སྔ་འགྱུར་བའི། །ལུང་གི་དོན་དང་ཉམས་ལེན་གནད། །འཁྲུལ་མེད་ཡིན་ནོ་དེ་བཤད་པའི། །རྣམ་དཀར་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོར་བསྔོ། །ཤུ་བྷཾ། རྫོགས་སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཤེར་ཚུལ་གྱི། །དྲིས་པ་དང་ནི་དེ་ཡི་ལན། །གོ་རིམ་བཞིན་དུ་བརྗོད་བྱ་ 23-4-5b བ། །ལས་ལམ་གསུམ་གྱི་དེ་དུས་ཀྱི། །ཀུན་སློང་ཞེ་སྡང་ཉིད་ཡིན་ཕྱིར། །མངོན་སྤྱོད་ལས་དེ་གང་ལ་དགོངས། །སྦྱོར་སྒྲོལ་འགོག་པ་དེ་ཅི་ཞིག །ཅེས་པ་དེ་ཡི་ལན་འདི་ཡིན། །སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་གསང་སྔགས་པས། །ཆགས་དང་ཞེ་སྡང་ལམ་བྱེད་པ། །དེ་ཚེ་དེ་ཡིས་ཀུན་བསླངས་པའི། །ལས་དེ་ཐམས་ཅད་དགེ་བར་ངེས། །སྔགས་དང་སྨན་གྱིས་བསད་པ་ཡི། །དུག་ལྟར་ཉེས་པ་མི་སྐྱེད་པའི། །ཀུན་སློང་དགེ་བ་དང་མཚུངས་ལྡན། །སྦྱོར་སྒྲོལ་ཞེས་པ་བསད་གསོ་དང་། །སྲོག་གཅོད་ལོག་གཡེམ་ལ་འཆད་པའི། །སྐབས་གཉིས་ཡོད་དོ་དང་པོ་དེ། །མཐུ་ལྡན་དབང་བྱས་དགེ་བ་ཡིན། །གཉིས་པ་དེ་ཡང་སྟོང་པ་ཉིད། །རྟོགས་ཚེ་ཆགས་སྡང་ལམ་བྱེད་ཡིན། །དེ་མ་རྟོགས་པས་དེ་བྱེད་པ། །ལོ་ཆེན་རིན་ཆེན་བཟང་པོས་བཀག །སྲུང་འཁོར་ལ་སོགས་དྲག་ལས་ཀྱིས། །རྣམ་རྟོག་གསོད་པ་ཡིན་ན་ནི། །སྔོན་དུ་གཟུང་བ་མ་བཀག་པར། །འཛིན་པ་འགོག་པར་འཐད་དམ་ཅི། །ཞེས་པའི་ལན་ཡང་འདི་ཡིན་ཏེ། །རྒྱུད་ལས་སྲོག་ཆགས་བསད་པར་བྱ། །ཞེས་པའི་ཚིག་ལ་དྲང་དོན་དང་། །ངེས་དོན་བཤད་པ་རྣམ་གཉིས་ཡོད། །དང་པོ་བསྒྲལ་བའི་ཞིང་བཅུ་པོ། །ཚང་བའི་སེམས་ཅན་གསོད་པ་སྟེ། །ཚར་བཅད་རྗེས་འཛིན་ནུས་པ་ཡིས། །ལྟ་སྟངས་གྲུབ་པའི་ཚེ་ན་ཡིན། །གཉིས་པ་གཟུང་དང་འཛིན་པ་ཡི། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་གསོད་པ་སྟེ། །གསང་སྔགས་ཀུན་སྤྱོད་ཇི་སྙེད་པ། །རྟོག་མེད་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལས་བསྒྲུབས། །ཡུལ་ཅན་རྟོག་པ་འགོག་བྱེད་པ། །དེ་ཡུལ་བཀག་ལ་རག་ལས་ཤེས་(ཞེས)། །བྱ་བ་འདི་ནི་མཚན་ཉིད་པའི། །ལུགས་ཡིན་གསང་སྔགས་པ་ལ་མེད། །དབུ་མའི་རིགས་པས་མ་དཔྱད་པར། །བླ་མ་དམ་པའི་བྱིན་རླབས་དང་། །ཡེ་ཤེས་ཕབ་དང་དབང་བསྐུར་དང་། །ལུས་བཅིང་པ་ལས་རྣམ་རྟོག་ཁེབས། །རང་གཞན་རྣམ་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །རྡོ་རྗེ་མིན་ནམ་གསོད་པ་ 23-4-6a ཅི། །ཞེས་པ་དེ་ལན་ཀུན་རྫོབ་དང་། །སྤང་བྱ་ཉིད་ཕྱིར་དེར་མི་འདོད། །སྣང་གྲགས་ཆོས་ཀུན་རང་སེམས་ལས། །ལོགས་སུ་མེད་ན་སེམས་ཅན་ཀུན། །མ་བྱས་པ་དང་ཕྲད་འཇིག་དང་། །འབད་མེད་གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་རམ། །ཞེས་པ་དེ་ལན་ཇི་སྲིད་དུ། །འཁྲུལ་པའི་བག་ཆགས་མ་བྱང་བ། །དེ་སྲིད་སངས་རྒྱས་ས
【現代漢語翻譯】 如果殺生，由錯覺顯現的三種痛苦將永不停止。因此，在未成佛之前，應將大圓滿與正見俗諦相結合，通過修行來達到道的終點。這是古老的密宗的教義和修行的關鍵。它是毫無謬誤的，愿以此善行迴向普賢王如來。吉祥！ 頂禮圓滿佛陀！ 現在開始按順序講述持藏者夏爾崔（ཤེར་ཚུལ，智慧法）的提問和回答： 關於三種行為（身、語、意）的動機，既然那時是嗔恨，那麼，顯現的行為是指什麼？什麼是結合解脫的阻礙？ 這是對這些問題的回答： 通達空性的密宗行者，將貪慾和嗔恨作為道用，那時，由這些（貪嗔）所激發的行為，都必定是善的。用咒語和藥物殺生，不會像毒藥一樣產生過患，因為其動機與善相應。 結合解脫，指的是殺生和救生，以及在殺生和邪淫方面的解釋，有兩種情況。第一種情況，是具有力量、能夠控制的善行。第二種情況，如果證悟空性，也能將貪嗔作為道用。如果未能證悟而這樣做，則被大譯師仁欽桑波（རིན་ཆེན་བཟང་པོ，寶賢）所禁止。 如果通過保護輪等猛烈的行為來殺死分別念，那麼，在沒有禁止能取之前，禁止所取合理嗎？ 對此的回答是： 經典中說『應當殺死眾生』，這句話有兩種解釋：直接意義和究竟意義。第一種是指殺死具備十種條件的眾生，即能夠徹底制服並能引導他們，在具備這種見解時才能這樣做。 第二種是指殺死能取和所取的分別念。所有密宗的行為，都是從無分別的智慧中產生的。阻止有境的分別念，要知道這依賴於阻止對境。這種說法是名相宗的觀點，密宗不這樣認為。不通過中觀的理智分析，而是依靠上師的加持、智慧的降臨、灌頂和身體的束縛來覆蓋分別念。 如果不是用智慧金剛來殺死自他分別念，又是什麼呢？ 對此的回答是，因為它是世俗諦和應捨棄之物，所以不希望那樣做。如果顯現、聲音和萬法不是獨立於自心而存在的，那麼一切眾生難道不會未經造作、沒有離合、無需努力就解脫嗎？ 對此的回答是，只要錯覺的習氣沒有清凈，那麼成佛就不會實現。
【English Translation】 If one kills, the three sufferings arising from illusory appearances will never cease. Therefore, until enlightenment is attained, one should combine Dzogchen (རྫོགས་པ་ཆེན་པོ, Great Perfection) with the relative truth of correct view, and through practice, reach the end of the path. This is the teaching and the key to practice of the ancient Nyingma (སྔ་འགྱུར་བ, early translation) school of secret mantra. It is without error, may this virtue be dedicated to Samantabhadra (ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ, All Good). Shubham! Homage to the perfect Buddha! Now, I will recount in order the questions and answers of Shertshul (ཤེར་ཚུལ, Wisdom Discipline), the holder of the scriptures: Regarding the motivation of the three actions (body, speech, and mind), since it is hatred at that time, what does the manifested action refer to? What is the obstacle to union and liberation? This is the answer to those questions: The secret mantra practitioner who understands emptiness uses attachment and hatred as the path. At that time, all the actions instigated by these (attachment and hatred) are definitely virtuous. Killing with mantras and medicine does not generate faults like poison, because its motivation is in accordance with virtue. Union and liberation refers to killing and saving, and the explanations in terms of killing and sexual misconduct. There are two situations. The first situation is a virtuous act with power and control. The second situation is that if one realizes emptiness, one can also use attachment and hatred as the path. If one does this without realization, it is forbidden by the great translator Rinchen Zangpo (རིན་ཆེན་བཟང་པོ, Precious Good). If one kills conceptual thoughts through fierce actions such as protection wheels, is it reasonable to prevent the apprehended without preventing the apprehender? The answer to this is: The sutras say 'one should kill sentient beings,' and there are two explanations for this statement: direct meaning and definitive meaning. The first refers to killing sentient beings who possess ten qualities, that is, being able to completely subdue and guide them, and this can only be done when one possesses this view. The second refers to killing the conceptual thoughts of the apprehender and the apprehended. All the actions of secret mantra arise from non-conceptual wisdom. Preventing the conceptual thought of the subject, one should know that this depends on preventing the object. This statement is the view of the logicians, which is not held by secret mantra practitioners. Without analyzing through the reasoning of Madhyamaka (དབུ་མ, Middle Way), one covers conceptual thoughts through the blessings of the holy guru, the descent of wisdom, empowerment, and the binding of the body. If it is not the vajra of wisdom that kills the conceptual thoughts of self and other, then what is it? The answer to this is that because it is relative truth and something to be abandoned, it is not desired to do so. If appearances, sounds, and all phenomena do not exist independently from one's own mind, then wouldn't all sentient beings be liberated without effort, without creation, without separation, and without effort? The answer to this is that as long as the habitual tendencies of illusion are not purified, enlightenment will not be attained.
ེམས་ཅན་དང་། །རང་གཞན་དགེ་སྡིག་སྣ་ཚོགས་འཆར། །འཁྲུལ་པའི་བག་ཆགས་དག་པ་ན། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལས་མ་གཏོགས་པའི། །ཆོས་གཞན་མེད་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་དང་། །སེམས་ཅན་རྒྱུད་གཞན་སོ་སོར་མེད། །འཁྲུལ་སྣང་ལས་སྣང་མ་བྱང་བ། །དེ་སྲིད་ཀུན་རྫོབ་ཆོས་རྣམས་ཡོད། །དེ་ཚེ་དགེ་སྡིག་བླང་དོར་གྱིས། །འཁྲུལ་ངོར་བདེ་སྡུག་སོ་སོར་མྱོང་། །འཁྲུལ་སྣང་བསོད་ནམས་ཚོགས་ཆེན་དང་། །ཉམས་སྣང་སྒྱུ་མའི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །རང་སྣང་བདེ་ཆེན་ཆོས་སྐུ་དང་། །གཞན་སྣང་སྒྱུ་མའི་སྤྲུལ་པ་འཆར། །རྒྱུ་རྒྱུད་ཀུན་གཞི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །ཐབས་རྒྱུད་ལམ་ཡང་ཆོས་དབྱིངས་ཏེ། །འབྲས་རྒྱུད་སྤངས་རྟོགས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །དེ་ཕྱིར་ཆོས་དབྱིངས་ལས་གཞན་མེད། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་བསོད་ནམས་ཚོགས། །ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཐད་སོར་འཇོག །སྔགས་ཀྱི་བསོད་ནམས་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལས་བསྒྲུབས་པའི་ཕྱིར། །ལམ་ལ་ཟབ་དང་མི་ཟབ་དང་། །མྱུར་བུལ་ཁྱད་པར་ཤིན་ཏུ་ཆེ། །ཆོས་དབྱིངས་ཡོད་དང་ཡོད་མིན་ཞེས། །བྱ་བ་སྔགས་ཀྱི་རྗེས་ཐོབ་དང་། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་རྗེས་ཐོབ་ཀྱི། །ཐ་སྙད་འདོགས་པའི་ཁྱད་པར་ཡིན། །བླ་མེད་ཐེག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས། །གདོད་མ་ཉིད་ནས་གྲུབ་པ་ཡི། །རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས། །གྲུབ་ཟིན་གསལ་འདེབས་ཡིན་པར་ནི། །ཞེས་པ་དེ་ལན་འཆང་འཇུག་གི །ཁྱད་པར་ཡིན་ནོ་རྒོལ་བའི་ཚེ། །རང་གི་ཆོས་ཉིད་དང་རྣམ་པ། །སངས་རྒྱས་ 23-4-6b དངོས་ཡིན་འཆད་པའི་ཚེ། །མཚན་དཔེ་སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་ཚོགས། །ཞེན་པས་འཇུག་པ་དེ་ཀུན་ཡང་། །དྲི་མས་བསྒྲིབས་ཕྱིར་རང་རང་གི །དོན་བྱེད་ནུས་པ་ཉིད་དུ་མེད། །མདོར་ན་ཁྱེད་ཀྱི་ཉམས་ལེན་ནི། །རྣམ་ཤེས་ངོ་ན་གང་སྣང་བ། །དེ་ཉིད་སྣང་ཙམ་དེར་ཞོག་ལ། །ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ནི་འཛིན་མེད་བྱོས། །སྐྱེད་(བསྐྱེད་)རིམ་རྟོག་པའི་སྒོམ་མིན་ནམ། །ཞེ་ན་རྟོག་ལ་གང་ཤར་བ། །དེ་ཡང་དེར་སྣང་དེར་ཞོག་ལ། །རྟོག་པ་གཞན་གྱིས་འཛིན་མེད་བྱོས། །དེ་ལྟར་བཤད་པས་གཟུང་འཛིན་གྱི། །སྤྲོས་པ་རང་སར་དག་གྱུར་ནས། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་བདེ་མཆོག་གི །རང་ཞལ་མྱུར་དུ་མཐོང་བར་ཤོག །ཤུ་བྷཾ། ། ༄། །གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་གསང་སྔགས་ལ། །གསར་རྙིང་ཞེས་བྱར་གྲགས་པའི་དོན། ། ༄༅། །སྭསྟི་སིདྡྷཾ། གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་གསང་སྔགས་ལ། །གསར་རྙིང་ཞེས་བྱར་གྲགས་པའི་དོན། །ཕྱིས་བྱོན་མཁས་པས་གང་བཞེད་པ། །མདོར་བསྡུས་ཙམ་ཞིག་འདིར་བརྗོད་བྱ། །འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་གསང་སྔགས་ཀྱི། །རྒྱུད་དང་འགྲེལ་པ་བསྟན་བཅོས་དང་། །དེ་འཛིན་བྱེད་པོའི་གང་ཟག་ལ། །གསར་རྙིང་ཞེས་བྱར་དབྱེ་བ་མེད། །བོད་དུ་གྲུབ་ཆེན་མཚོ་སྐྱེས་ཀྱིས། །ཟབ་དོན་ཐུགས་ལས་གང་ཕྱུང་བ། །རིམ་པར་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ལས། །གྲུབ་པ་བརྙེས་རྣམས
【現代漢語翻譯】 眾生以及自他的各種善惡顯現，當錯覺的習氣清凈時，除了法界之外，沒有其他的法，因此佛與眾生的相續沒有分別。只要錯覺的顯現沒有止息，那麼世俗的諸法就存在。那時，通過行善斷惡，在錯覺中分別體驗苦樂。通過錯覺的顯現、廣大的福德資糧和體驗顯現如幻的瑜伽，自顯的大樂法身和顯現於他人的如幻化身就會顯現。因的相續是普基法界，方便的相續、道也是法界，果的相續、斷證也是法界，因此，除了法界之外沒有其他的。到達彼岸的福德資糧，如實安立於真實世俗中。密咒的福德是從法界的智慧中成就的，因此，在道上有深與不深、快與慢的極大差別。說『法界存在』與『不存在』，是密咒的后得和到達彼岸的后得，安立名言的差別。無上瑜伽的瑜伽士，對於本來就成就的所依和能依的壇城等，是顯明已經成就的，當有人反駁時，這是回答的差別。當解釋自己的法性和自性是真實佛陀時，執著于相好、力量等功德，所有這些都被垢染遮蔽，因此各自沒有作用的能力。總之，你們的修行，對於在阿賴耶識面前所顯現的，就讓它那樣顯現，安住于顯現本身，然後通過智慧做到無執。如果問：『這不是生起次第的分別唸的禪修嗎？』那麼，對於分別念中顯現的，也讓它那樣顯現，安住于顯現本身，然後通過其他的分別念做到無執。這樣講述之後，能取所取的戲論在自身清凈，愿能迅速見到無二智慧大樂的自性面容。吉祥！ 在雪域藏地，對於密咒，之所以有新舊之稱，後來的智者們所希望的，在這裡簡略地說一下。在印度，對於密咒的續部和解釋，以及持有者，沒有新舊的區分。在藏地，蓮花生大士（Guru Rinpoche）從甚深意藏中取出，依次修持，獲得成就的那些人
【English Translation】 Sentient beings and the various virtues and sins of oneself and others appear. When the habitual imprints of delusion are purified, there is no other dharma than the Dharmadhatu (ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་, धर्मधातु, dharmadhātu, 法界), therefore there is no separation between the Buddha and the continuum of sentient beings. As long as the appearance of delusion has not ceased, then the conventional dharmas exist. At that time, through accepting virtue and rejecting sin, one experiences happiness and suffering separately in delusion. Through the appearance of delusion, the great accumulation of merit, and the yoga of experiencing appearance as illusion, the self-appearing great bliss Dharmakaya and the illusory Nirmanakaya that appears to others will arise. The continuum of the cause is the Alaya Dharmadhatu, the continuum of the means, the path, is also the Dharmadhatu, the continuum of the result, the abandonment and realization, is the Dharmadhatu, therefore, there is nothing other than the Dharmadhatu. The accumulation of merit of the Paramita (ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ, पारमिता, pāramitā, 到彼岸), is truly established in the true conventional. The merit of mantra is accomplished from the wisdom of the Dharmadhatu, therefore, there is a great difference between deep and not deep, fast and slow on the path. Saying 'the Dharmadhatu exists' and 'does not exist' is the difference in establishing terms of the subsequent attainment of mantra and the subsequent attainment of Paramita. The yogi of the Unsurpassed Vehicle, for the mandala etc. of the support and the supported that are originally accomplished, is clarifying what has already been accomplished, this is the difference in answering when someone refutes. When explaining that one's own Dharmata and nature are the actual Buddha, clinging to the qualities such as marks and examples, power, etc., all of these are obscured by defilements, therefore each does not have the ability to function. In short, your practice is, for whatever appears in the face of consciousness, just let it appear like that, abide in the appearance itself, and then through wisdom, make it non-grasping. If you ask, 'Isn't this the meditation of conceptual thought of the generation stage?' then, for whatever appears in conceptual thought, also let it appear like that, abide in the appearance itself, and then through other conceptual thoughts, make it non-grasping. After explaining in this way, the proliferation of the grasper and the grasped is purified in itself, may you quickly see the face of the non-dual wisdom great bliss. Shubham! In the snowy land of Tibet, for mantra, the reason why there is the name of new and old, what the later wise ones wished for, is briefly said here. In India, for the tantras and explanations of mantra, and the holders, there is no distinction of new and old. In Tibet, Guru Rinpoche (གྲུབ་ཆེན་མཚོ་སྐྱེས་, महासिद्ध, mahāsiddha, 大成就者) took from the profound mind treasure, practiced in sequence, those who attained accomplishment
་བྱོན་པ་དང་། །དགོངས་དོན་འཆད་པའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི། །ཚོགས་ལ་རྒྱུད་དུ་མཚན་གསོལ་བ། །གང་ཞིག་བོད་ཡུལ་དུ་བྱོན་པའི། །མཁས་དང་མཁས་མིན་མང་པོས་མཛད། །འདི་ཡི་རྩོམ་གཞི་རང་རྒྱུད་ལ། །རྟོགས་པ་འཁྲུངས་པའང་ཡིན་མོད་ཀྱི། །གསང་བ་འདུས་པ་ལ་སོགས་པ། །སྔ་འགྱུར་རྒྱུད་ཀུན་ལ་ཡང་བརྟེན། །འདུས་པའི་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་ལ། །ཨ་ཏི་ཡོ་གར་མཚན་གསོལ་ནས། །དམ་ཆོས་གབ་པ་མངོན་ཕྱུང་དང་། །རྫོགས་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱར་གྲགས། །འདི་ཡི་ལྟ་བ་འཁྲུལ་མེད་ནི། །བླ་མེད་རྒྱུད་རྣམས་ཀུན་དང་མཐུན། །བདེན་གཉིས་ 23-4-7a རྣམ་འབྱེད་མི་ཤེས་པ། །འགའ་ཡིས་ལོག་པར་བརྟགས་ཤེས་(ཞེས་)གྲགས། །ལ་ལ་རྫོགས་ཆེན་རྒྱ་ནག་གི །མཁན་པོའི་ཆོས་ལུགས་ཡིན་ཟེར་མོད། །ཨ་ཏི་ཡོ་ག་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ཆོས་ཡིན་ཅིག་ཤོས་དེར་མི་འཆད། །སེམས་ཕྱོགས་ཕལ་ཆེར་སེམས་ཙམ་གྱི། །ལྟ་བར་འཆད་པོ་དེ་དག་གིས། །བླ་མེད་རྒྱུད་ཀུན་ནས་གསུངས་པའི། །ལྟ་བ་ཇི་བཞིན་འཆད་མི་ནུས། །མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་ལྟ་བ་དང་། །སྒྲུབ་ལུགས་མཐུན་པར་ཡོད་ཟེར་མོད། །རང་བྱིན་རླབས་དང་ཕྱག་རྒྱའི་ལམ། །མུ་སྟེགས་བྱེད་ལ་ཡོད་མོད་ཀྱང་། །སྡུག་བསྔལ་བ་དང་བདག་མེད་གཏམ། །གང་ན་ཡོད་པའི་མན་ངག་གི །ལྟ་བ་འཁྲུལ་པར་དོགས་མི་དགོས། །དེ་ཕྱིར་བདག་མེད་ཉིད་བཙལ་བྱ། །ལ་ལ་རྙིང་མའི་སྐྱེད་རིམས་(བསྐྱེད་རིམ་)དུ། །དག་པ་སྒོམ་པ་མ་བཤད་ཟེར། །སྔོན་འགྲོའི་དུས་སུ་སྟོང་པ་ཉིད། །བསྒོམ་པས་དེ་དོན་ངེས་པར་འགྲུབ། །རྒྱུ་ཡི་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཡང་། །མ་བཤད་པས་ན་འཁྲུལ་ཟེར་མོད། །བོད་ཡུལ་མངལ་སྐྱེས་སྦྱོང་བ་ཡི། །ཐབས་ཙམ་བསྟན་པས་དགོས་པ་འགྲུབ། །དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ནི་ལྷ་ཚོགས་ལ། །འབྱུང་པོ་མང་དུ་བཀོད་ཟེར་མོད། །བོད་ཀྱི་འབྱུང་པོ་ལྷར་བསྐྱེད་པ། །འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་མ་གྲགས་ཀྱང་། །གདུག་པ་ཅན་རྣམས་ཚར་གཅོད་ཕྱིར། །འབྱུང་པོའི་གོ་འཕང་བསྟོད་པ་དང་། །སྐབས་འགར་འཇིག་རྟེན་འདས་པ་ཡང་། །འཇིག་རྟེན་པ་ལྟར་སྒྲུབ་པ་མང་། །ལྷ་དང་འབྱུང་པོ་ཐ་མི་དད། །ཅེས་པ་འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་ཡང་། །རྩོད་པ་མེད་པར་གྲགས་པ་ཡི། །གཞུང་ལུགས་དག་ན་བཤད་པ་ཡོད། །རྙིང་མའི་ལྟ་སྒོམ་འཁྲུལ་མེད་ནི། །རྒྱལ་བའི་དགོངས་དང་རིག་འཛིན་བརྡ། །གང་ཟག་སྙན་བརྒྱུད་དུ་འཆད་ཕྱིར། །རྒྱ་དཔེ་ཚོལ་བའི་ངལ་མི་དགོས། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་རྒྱུད་མིན་ཞེས། །ཁུངས་ཕྱུང་བསྟན་བཅོས་དུ་མ་ནི། །གསར་རྙིང་ཀུན་ལ་ཡོད་པས་ན། །རྟོག་དཔྱོད་ 23-4-7b མཛད་པོ་མང་ཞིག་བྱོན། །གསང་སྔགས་ཐུགས་ལས་འགྱུར་བ་དང་། །དཔེ་ལས་བསྒྱུར་ལ་གསར་རྙིང་ཞེས། །ཐ་སྙད་འདོགས་པའི་ལུགས་གཅིག་དང་། །སྔོན་དུས་འགྱུར་དང་ཕྱི་དུས་སུ། །རིན་ཆེན་བཟང་པོ་བྱོན་ཚུན་ཆད། །འགྱུར་ལ་གསར་རྙིང་ཞེས་བྱ་བར། །ཐ་སྙད་འདོ
【現代漢語翻譯】 此外，關於解釋佛陀意圖的論著，那些被稱為續部的，無論是在藏地出現的智者或非智者所著，其根本在於自續，證悟也由此而生。然而，它們也依賴於諸如《密集金剛》等所有寧瑪派的續部。 《密集金剛》的極瑜伽被稱為阿底瑜伽，它揭示了隱藏的法，並被稱為大圓滿。這種見地毫無謬誤，與所有無上續部相符。有些人因為不瞭解真俗二諦的區別，就妄稱其為邪見。 有些人說大圓滿是漢地禪宗的法門，但阿底瑜伽是密宗的法門，不應那樣解釋。那些主要從心識方面解釋的人，以唯識宗的見地來解釋，無法如實地解釋所有無上續部所說的見地。 有些人說它與外道的見地和修行方式相似，雖然外道也有自在天加持和手印之道，但哪裡有關於痛苦和無我的教導呢？因此，不必懷疑其見地有誤。因此，應當尋求無我。 有些人說寧瑪派的生起次第中沒有關於清凈的禪修。但在前行階段，通過修習空性，就能確定其意義。有些人說因為沒有解釋根本金剛持，所以是錯誤的。僅僅通過展示藏地胎生眾生的修行方法，就能實現目標。 有些人說壇城中的本尊眾多。雖然在聖地沒有將藏地的本尊視為天神，但爲了降伏惡毒者，讚揚了本尊的地位，有時也像世間法一樣修行超越世間的法。 天神和本尊沒有區別，這種說法在聖地也被廣泛認可的論典中有所闡述。寧瑪派的見修行毫無謬誤，因為它通過諸佛的意趣和持明者的象徵，以口耳相傳的方式傳授，因此無需費力尋找梵文原本。 即便如此，也有許多新舊譯本中存在並非續部的文獻，因此涌現了許多進行辨析的學者。將密咒分為從意譯和從梵文翻譯，並賦予新舊的名稱，這是一種方式。另一種方式是，從早期翻譯到後來仁欽桑波出現為止，將翻譯分為新舊。
【English Translation】 Furthermore, the treatises that explain the intention of the Buddhas, those named Tantras, whatever was composed by wise or unwise people who appeared in Tibet, their basis is self-continuum, and realization also arises from this. However, they also rely on all the Nyingma Tantras such as the Guhyasamaja. The Atiyoga of the Guhyasamaja is named Atiyoga, it reveals the hidden Dharma, and is known as Dzogchen. This view is without error, and is in accordance with all the Anuttara Tantras. Some people, because they do not understand the distinction between the two truths, mistakenly call it a wrong view. Some people say that Dzogchen is the Dharma of the Chinese Chan masters, but Atiyoga is the Dharma of the Secret Mantra, and should not be explained in that way. Those who mainly explain from the aspect of mind, explaining with the view of Cittamātra, are unable to explain the view as it is taught in all the Anuttara Tantras. Some people say that it is similar to the views and practices of the Tirthikas, although the Tirthikas also have the blessings of Ishvara and the path of Mudra, but where are the teachings on suffering and non-self? Therefore, there is no need to doubt that its view is wrong. Therefore, one should seek non-self. Some people say that there is no meditation on purification in the generation stage of the Nyingma school. But in the preliminary stage, by meditating on emptiness, one can definitely accomplish its meaning. Some people say that it is wrong because the root Vajradhara is not explained. By merely showing the practice methods of the womb-born beings in Tibet, the goal can be achieved. Some people say that there are many deities in the mandala. Although the deities of Tibet are not regarded as gods in the holy land, in order to subdue the malicious ones, the status of the deities is praised, and sometimes the transcendent Dharma is practiced like the mundane Dharma. There is no difference between gods and deities, this statement is also explained in the scriptures that are widely recognized in the holy land. The view, meditation, and practice of the Nyingma school are without error, because it is transmitted through the intention of the Buddhas and the symbols of the Vidyadharas, in an oral transmission, so there is no need to bother searching for the Sanskrit original. Even so, there are many texts that are not Tantras in both the new and old translations, therefore many scholars who analyze and discern have appeared. Dividing the Secret Mantra into those translated from intention and those translated from Sanskrit, and giving them the names new and old, is one way. Another way is to divide the translations into new and old, from the early translations until the appearance of Rinchen Zangpo later on.
གས་པའི་ལུགས་གཉིས་ལས། །སྔ་མ་དོན་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ཕྱི་མའི་ལུགས་སུའང་འཆད་པའི་ཚེ། །སྔ་འགྱུར་སྡེ་སྣོད་རྣམ་གསུམ་དང་། །རྒྱུད་སྡེ་རྣམ་བཞིའི་གླེགས་བམ་ཀུན། །རྙིང་མའི་ཆོས་སུ་བཤད་ན་ལེགས། །རྫུན་མིན་གཏེར་གྱི་ཆོས་ལུགས་ནི། །བྱིན་རླབས་སྟོབས་ཀྱི་འབྱུང་བ་སྟེ། །གང་ལ་ལུང་བསྟན་ཡོད་པ་དེ། །དགོངས་པའི་རྒྱུད་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །གསར་འགྱུར་ཆོས་རྣམས་དར་རྗེས་སུ། །རྙིང་མའི་ཆོས་ལུགས་མ་འཁྲུལ་བའི། །བསྟན་བཅོས་གསར་དུ་མཛད་པ་ཡང་། །གང་ཟག་སྙན་བརྒྱུད་དུ་ཤེས་བྱ། །ཏནྟྲ་སྡེ་ཆེན་བཅྭ་བརྒྱད་པོ། །མཁའ་ལས་བབས་དང་རྡོ་རྗེ་འཆང་། །ཞལ་མཐོང་སྒྲུབ་ཐབས་ལ་སོགས་པ། །གསར་པའི་ཆོས་ལའང་བཤད་པའི་ཕྱིར། །གཏེར་གྱི་ཆོས་དང་རིག་འཛིན་བརྡ། །ལ་སོགས་བཤད་ལ་སྙེམས་མི་དགོས། །དུས་འདིར་བཤད་པ་གཙོ་བོའི་ཕྱིར། །གསར་མའི་ཆོས་ལུགས་བླང་བར་བྱ། །གསར་རྙིང་གསང་སྔགས་གསུང་བ་པོའི། །རྡོ་རྗེ་འཆང་དབང་ཐ་དད་དང་། །སྤྲུལ་སྐུ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ལས། །ཁྱད་འཕགས་ཟེར་སོགས་སྤང་བར་བྱ། །དེ་སྐད་འདི་ནི་རྙིང་མ་ཡི། །ཆོས་ལུགས་ཆོས་མིན་ཟེར་བ་དང་། །བོད་དུ་བརྩམས་པའི་བསྟན་བཅོས་ཀུན། །འཕགས་པའི་ཡུལ་ནས་བསྒྱུར་ཞེས་སོགས། །ལ་ལས་ཧ་ཅང་སྨད་པ་དང་། །གཞན་གྱི་ཧ་ཅང་བསྟོད་དྲགས་པའི། །ཆེས་ཆེར་ཐལ་བ་ཀུན་སྤངས་པའི། །དགེ་བས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་ཐོབ་ཤོག །ཤུ་བྷཾ།། །།སྭསྟི་སིདྡྷཾ། ཁ་བ་ཅན་དུ་ཆེར་གྲགས་པའི། །ཆོས་ལུགས་རྣམ་གསུམ་བཀའ་གདམས་དང་། །ཕྱག་རྒྱ་པ་དང་ས་སྐྱ་པ། །གསུམ་པོའི་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་ 23-4-8a པ་ཡི། །རྣམ་པར་དབྱེ་བ་འདིར་བཤད་བྱ། །དང་པོའི་ལྟ་བ་ཟླ་གྲགས་ཀྱི། །ལུགས་ཡིན་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ཡི། །སྟོང་ཉིད་མེད་པར་དགག་པ་དེ། །དབུ་མའི་མན་ངག་ལས་རྟོགས་བྱ། །སྤྱོད་པ་བྱམས་མགོན་ཐོགས་མེད་ཀྱིས། །མདོ་རྒྱན་བྱང་ས་ལས་བཤད་པའི། །འཇུག་པའི་སྡོམ་པ་དེ་བཟུང་ནས། །ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ལ་སློབ་པའོ། །སྒོམ་པའི་ཚུལ་ལ་ལྟ་བ་དང་། །མན་ངག་ཇི་བཞིན་སྒོམ་པའོ། །དང་པོ་རིགས་པས་དཔྱད་པ་ན། །ཆོས་གང་ཅི་ཡང་མ་རྙེད་པའི། །ངང་དུ་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ལ། །སྟོང་ཉིད་སྒོམ་པ་ཞེས་སུ་བཏགས། །སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་རྗེས་དཔག་གི །རྟོགས་བྱ་མིན་པར་ཨ་ཏི་ཤས། །བཤད་པ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་དུ། །སྨྲ་བའི་དབུ་མ་པ་དང་མཐུན། །དབུ་མའི་མན་ངག་ཅེས་བྱ་དང་། །ཟབ་མོ་ལྟ་བའི་རིམ་པ་དང་། །དབུ་མའི་ལྟ་ཁྲིད་ཅེས་བྱ་བ། །དེ་ལས་གཞན་ན་ཡོད་མ་ཡིན། །པུ་ཏོ་བ་ཡི་དཔྱད་སྒོམ་ཉིད། །གཙོ་བོར་བཤད་ཅེས་ཟེར་མོད་ཀྱང་། །སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་བསམ་བྱུང་གི །རིགས་པར་བཤད་ཀྱི་མཉམ་གཞག་མིན། །གཞན་དུ་ཨ་ཏི་ཤ་ཉིད་ཀྱི། །མན་ངག་གཞུང་དང་འགལ་བར་འགྱུར། །མན་ངག་སྒོམ་ལ་ཕར་ཕྱིན་དང་། །སྔགས་ཀྱི་ཉམས་ལེན་གཅིག་པུ་བཞེད། །དང་
【現代漢語翻譯】 關於這兩種體系，前者是符合實際情況的。在解釋后一種體系時，如果將寧瑪派（rnying ma，古派）的三藏（sde snod rnam gsum）和四續部（rgyud sde rnam bzhi）的所有典籍都說成是寧瑪派的法，那就太好了。不是虛假的伏藏法（gter gyi chos lugs）乃是加持力量的來源，對於那些有授記的人，應當知曉那是密意傳承（dgongs pa'i rgyud）。 在新派法興盛之後，對於那些沒有誤解寧瑪派法，新造的論著，也應當知曉那是補特伽羅耳傳（gang zag snyan brgyud）。 《坦特羅大部十八部》（tantra sde chen bcu'a brgyad po），從虛空中降臨，金剛持（rdo rje 'chang，梵文：Vajradhara，持有金剛杵者）顯現真容的修法等等，因為在新派法中也有講述，所以對於講述伏藏法和持明表示等等，不必感到驕傲。因為這個時代講述是主要的，所以應當接受新派的法。對於講述新舊密咒的人，金剛持灌頂（rdo rje 'chang dbang）的差別，以及不要說化身釋迦牟尼佛（sprul sku shAkya thub pa）有超勝之處等等，應當捨棄。 如是說，對於那些說寧瑪派是法或非法，以及在藏地所著的論著，都說是從印度翻譯過來的等等，有些人過分貶低，有些人過分讚揚，應當捨棄這些極端的做法，愿以善行獲得金剛持果位！吉祥！一切成就！ 在雪域廣為人知的三種教法，噶當派（bka' gdams，教誡派），大手印派（phyag rgya pa）和薩迦派（sa skya pa），在此將要講述這三者的見、修、行（lta sgom spyod pa）的差別。 第一種見地是月稱（zla grags）的宗風，如同虛空一般的空性，對無遮進行遮破，應當從《中觀教授》（dbu ma'i man ngag）中領悟。行持是慈氏彌勒（byams mgon thogs med）在《經莊嚴論》（mdo rgyan）和《現觀莊嚴論》（byang sa）中所講的，受持入行律儀，學習六度（phar phyin drug）。 修行的次第是見地和教授如實修行。首先以理智進行觀察時，對於任何法都一無所獲，在這種狀態中安住，就叫做修空性。阿底峽（a ti sha）說，空性不是現量和比量所能證悟的，這與說一切法無自性的中觀派相同。所謂《中觀教授》，《甚深見次第》，《中觀見引導》等等，除此之外沒有其他的了。 雖然有人說博朵瓦（pu to ba）的觀修最為主要，但是在結合的時候，是講述思擇所生的理智，而不是止觀。否則就與阿底峽的教授和論典相違背了。對於教授的修行，只認可波羅蜜多（phar phyin，六度）和密咒的修持。
【English Translation】 Regarding these two systems, the former is in accordance with reality. When explaining the latter system, it would be excellent if all the scriptures of the Nyingma (rnying ma, ancient) school's Tripitaka (sde snod rnam gsum) and the Four Tantras (rgyud sde rnam bzhi) were said to be the Dharma of the Nyingma school. The non-false Terma (gter gyi chos lugs, treasure teachings) is the source of the power of blessings, and for those who have prophecies, it should be known that it is the Mind Transmission (dgongs pa'i rgyud). After the rise of the New Schools of Dharma, for those who have not misunderstood the Nyingma Dharma, the newly created treatises should also be known as the Personal Transmission (gang zag snyan brgyud). The 'Eighteen Great Tantra Sections' (tantra sde chen bcu'a brgyad po), descended from the sky, the practice of Vajradhara (rdo rje 'chang, Sanskrit: Vajradhara, the one holding the vajra) showing his true face, etc., because they are also taught in the New Schools of Dharma, there is no need to be proud of teaching Terma and Vidyadhara signs, etc. Because teaching is the main thing in this era, the Dharma of the New Schools should be accepted. For those who teach the New and Old Mantras, the difference in Vajradhara initiation (rdo rje 'chang dbang), and do not say that the incarnate Shakyamuni Buddha (sprul sku shAkya thub pa) has superior qualities, etc., should be abandoned. Thus it is said, for those who say that the Nyingma school is Dharma or non-Dharma, and that all the treatises written in Tibet are translated from India, etc., some excessively belittle, and some excessively praise, these extreme practices should be abandoned, may the attainment of Vajradhara be obtained through virtuous deeds! Shubham! All accomplished! Svasti Siddham! The three teachings widely known in the Land of Snows, the Kadampa (bka' gdams, bound by the word), the Mahamudra (phyag rgya pa) and the Sakya (sa skya pa), here the differences in the view, meditation, and conduct (lta sgom spyod pa) of these three will be explained. The first view is the tradition of Chandrakirti (zla grags), emptiness like space, negating non-affirming negation, should be understood from the 'Madhyamaka Instructions' (dbu ma'i man ngag). The conduct is what Maitreya (byams mgon thogs med) explained in the 'Ornament of the Sutras' (mdo rgyan) and 'Ornament of Clear Realization' (byang sa), taking the vows of entering the path, and studying the Six Perfections (phar phyin drug). The order of practice is to practice the view and instructions as they are. First, when observing with reason, nothing is found in any Dharma, and abiding in this state is called meditating on emptiness. Atisha (a ti sha) said that emptiness cannot be realized by direct perception or inference, which is the same as the Madhyamaka school that says that all phenomena are without inherent existence. The so-called 'Madhyamaka Instructions', 'Stages of Profound View', 'Madhyamaka View Guidance', etc., there is nothing else besides these. Although some say that Potowa's (pu to ba) contemplation is the most important, but in the combination, it is the reason born of thought that is taught, not the calm abiding. Otherwise, it would contradict Atisha's instructions and treatises. For the practice of instructions, only the Paramitas (phar phyin, six perfections) and the practice of mantra are recognized.
པོ་ལ་ཡང་ལྟ་བ་དང་། །བློ་སྦྱོང་རིམ་པ་རྣམ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏེ། །གཉིས་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་གཉིས་ཀྱི། །སྒོམ་ལ་བློ་སྦྱོང་ཞེས་གྲགས་པ། །གསེར་གླིང་པ་ནས་ཇོ་བོ་ཡི། །ཐུགས་ལ་འཕོས་ནས་རིམ་པ་བཞིན། །སྙན་ནས་སྙན་དུ་བརྒྱུད་པ་དེ། །འཆད་ཁ་བ་ཡིས་ཡི་གེར་བཀོད། །དེ་ན་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་སེམས། །སྒོམ་ཚུལ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་དང་། །མཐུན་པར་འཆད་པ་རྩ་ཚིག་ཏུ། །གསལ་བར་གསུངས་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་སེམས་སྒོམ་པའི། །ཚུལ་ལ་སྨོན་པ་སེམས་བསྐྱེད་དང་། །འཇུག་པའི་སྡོམ་པ་གཉིས་སུ་འཆད། །དང་པོ་ཆོ་གས་སྐྱེ་སྲིད་ཀྱང་། ། 23-4-8b དེ་ཡི་སྡོམ་པ་འདིར་མི་བཞེད། །སྨོན་ལ་སྡོམ་པ་བཞེད་གྱུར་ན། །སེམས་སྐྱེད་(བསྐྱེད་)བཏང་བ་རྩ་བ་ཡི། །ལྟུང་བར་མ་བཤད་པ་དང་འགལ། །དཔེར་ན་སྤྱོད་འཇུག་ལུགས་བཞིན་ནོ། །སྔགས་ཀྱི་མན་ངག་སྒོམ་ཚུལ་ལ། །གསང་བ་ཤེས་རབ་དབང་བསྐུར་ནི། །ཚངས་པར་སྤྱོད་པས་མི་ལེན་ཞེས། །གསུངས་ལ་བཀའ་གདམས་པར་གྲགས་མོད། །སྣ་ཟུར་བ་དང་སྤྱན་སྔ་སོགས། །བྱ་སྤྱོད་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་གསུམ་དང་། །གསང་བ་འདུས་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །མན་ངག་པ་ཞེས་གྲགས་པའོ། །ཕྱག་རྒྱ་པ་ལ་བཀའ་རྒྱུད་ཅེས། །གྲགས་པ་ཟླ་འོད་གཞོན་ནུ་ཡི། །བཀའ་གདམས་ལུགས་ཀྱི་ཚུལ་བཟུང་ནས། །སྒྲུབ་རྒྱུད་རྒྱལ་མཚན་བཙུགས་ལ་གྲགས། །ལུགས་འདིའི་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ་ཡང་། །རྟོགས་བྱའི་ལྟ་བ་གཉིས་མེད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་མྱོང་བ་རིག་ཙམ་སྟེ། །འདི་ལས་མ་གཏོགས་ཆོས་འགའ་ཡང་། །མེད་ཕྱིར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། །དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །དེ་མྱོང་རང་རིག་ལྟ་བར་བཞེད། །རྟོགས་བྱ་གཞི་ལམ་འབྲས་བུའི་དུས། །ཀུན་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་མིན་ཀྱང་། །དེ་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཐབས་མཆོག་ནི། །མདོ་དང་སྔགས་ཀྱི་གཞུང་ལུགས་སུ། །མི་འདྲའི་དབྱེ་བ་མང་བཤད་མོད། །ཁྱད་པར་འཕགས་པ་བླ་མ་ཡི། །མོས་གུས་ཉིད་ཕྱིར་ལས་དང་པོས། །དེ་ལ་ནན་ཏན་བྱ་ཞེས་བཞེད། །དེ་ཙམ་ལས་བྱུང་གསལ་སྟོང་གི །ཡེ་ཤེས་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་ཡང་། །བྱིང་རྒོད་སྤངས་ནས་གོམས་བྱེད་པ། །དེ་ཉིད་སྒོམ་པ་ཡིན་པར་བཞེད། །འདི་ལ་དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་ཅེས། །གསུང་ཡང་འདི་ལས་བསོད་ནམས་ཚོགས། །སོག་པ་ངང་གིས་འབྱུང་བར་བཞེད། །སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པ་རྟེན་འབྲེལ་ལ། །ངེས་པ་འདྲེན་པའི་རྒྱུད་ཡིན་ཞེས། །ཀུན་ལ་གྲགས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །འདི་བས་ཀྱང་ནི་དེ་བཞེད་དོ། །དེ་ལ་མར་པ་ལོ་ཙྪ་ནི། །དབང་བསྐུར་ལས་ཐོབ་རིམ་གཉིས་སྒོམ། །འདི་ལ་ 23-4-9a གཙོ་བོར་རྫོགས་རིམ་སྟེ། །དགས་(དྭགས་)པོས་གོམས་མཛད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །ཕག་གྲུས་དང་པོར་ལམ་འབྲས་དང་། །ཕྱི་ནས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་གོམས། །བྱིན་རླབས་དང་འབྲེལ་ཆོ
【現代漢語翻譯】 此外，還有兩種觀點和修心次第。 第一種已在前文講述過，第二種被稱為修心，是關於兩種菩提心的禪修。 從金洲（藏文：གསེར་གླིང་པ་，含義：金洲上師，指Serlingpa，一位重要的上師）傳到覺沃（藏文：ཇོ་བོ་，含義：阿底峽尊者，指Atiśa Dīpaṃkaraśrījñāna）的心中，然後依次 從耳傳到耳，這樣傳承下來，由恰喀瓦（藏文：འཆད་ཁ་བ་，含義：Chekhawa，指Chekhawa Yeshe Dorje）記錄成文字。 其中，關於勝義菩提心的禪修方式，與瑜伽行相應， 在根本偈頌中清晰地闡述了這一點。 關於世俗菩提心的禪修方式，分為發願菩提心和 行菩提心兩種。 第一種可以通過儀軌生起， 但這裡不接受它的誓言。 如果接受發願菩提心的誓言，那麼 放棄發心就與根本墮罪相違背。 例如，就像《入菩薩行論》的觀點一樣。 關於密咒的口訣禪修方式， 不接受秘密智慧灌頂，因為要梵行。 雖然這樣說，但被稱為噶當派（藏文：བཀའ་གདམས་པ་，含義：噶當派，藏傳佛教的一個早期宗派）。 斯那措瓦（藏文：སྣ་ཟུར་བ་，含義：Snatsulwa，一位上師）和堅阿（藏文：སྤྱན་སྔ་，含義：Chennga，一位上師）等， 通過事部、行部、瑜伽部三部以及 密集金剛的瑜伽，被稱為口訣派。 恰嘉巴（藏文：ཕྱག་རྒྱ་པ་，含義：Chakyapa，一位上師）被稱為噶舉派（藏文：བཀའ་རྒྱུད་，含義：噶舉派，藏傳佛教的一個宗派），月光童子（藏文：ཟླ་འོད་གཞོན་ནུ་，含義：Dawa O Zhonnu） 遵循噶當派的傳統， 建立了實修傳承的旗幟而聞名。 這種傳統的見、修、行， 所要證悟的見地是無二的 智慧體驗，僅僅是覺性。 除了這個之外，沒有任何其他的法， 因此是大手印（藏文：ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་，含義：Mahāmudrā）， 法界（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་，含義：Dharmadhātu）的智慧， 以及事物實相本身。 體驗它，自證自知，這就是他們的見地。 在所要證悟的基礎、道、果三個階段， 雖然沒有差別， 但證悟它的最佳方法是 在顯宗和密宗的論典中， 有許多不同的區分。 但最殊勝的特點是上師的 虔誠，因此初學者 應該努力做到這一點。 僅僅從那之中，生起光明和空性的 智慧，不間斷地， 通過避免昏沉和掉舉來熟悉它， 這就是禪修。 這被稱為白法唯一（藏文：དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་，含義：Karpo Chikthup）。 據說從這之中，功德資糧 自然而然地產生。 證悟空性是緣起的 引導之因， 因為這廣為人知。 因此，他們更重視這個。 瑪爾巴譯師（藏文：མར་པ་ལོ་ཙྪ་，含義：Marpa Lotsawa） 通過灌頂獲得，修持生起次第和圓滿次第。 其中 主要的是圓滿次第。 達波（藏文：དགས་པོ་，含義：Gampopa）精通大手印。 帕木竹巴（藏文：ཕག་གྲུས་，含義：Phagmo Drupa）首先修習道果法（藏文：ལམ་འབྲས་，含義：Lamdre）， 之後精通大手印。 與加持相關聯。
【English Translation】 Furthermore, there are two views and stages of mind training. The first has been explained earlier, and the second is called mind training, which is about the meditation on the two Bodhicittas (Enlightenment minds). From Serlingpa (Golden Island Master) to Jowo (Atiśa Dīpaṃkaraśrījñāna)'s heart, and then in sequence, From ear to ear, it was passed down, and Chekhawa Yeshe Dorje wrote it down. Among them, the way to meditate on the ultimate Bodhicitta, corresponding to the practice of yoga, Is clearly stated in the root verses. The way to meditate on the conventional Bodhicitta is divided into Aspirational Bodhicitta and engaging Bodhicitta. The first can be generated through rituals, But its vows are not accepted here. If the vows of aspirational Bodhicitta are accepted, then Abandoning the mind of enlightenment contradicts the root downfall. For example, like the view of 'Entering the Bodhisattva's Way of Life'. Regarding the meditation method of mantra instructions, The secret wisdom empowerment is not accepted because of celibacy. Although it is said so, it is known as the Kadampa (one of the early schools of Tibetan Buddhism). Snatsulwa and Chennga, etc., Through the three tantras of Kriya, Charya, and Yoga, and The yoga of Guhyasamaja, are known as the instruction school. Chakyapa is known as the Kagyu (one of the schools of Tibetan Buddhism), Dawa O Zhonnu Followed the tradition of the Kadampa, And was known for establishing the banner of the practice lineage. The view, meditation, and practice of this tradition, The view to be realized is the non-dual Experience of wisdom, just awareness. Apart from this, there is no other Dharma, Therefore, it is Mahāmudrā (Great Seal), The wisdom of Dharmadhātu (Realm of Dharma), And the reality of things themselves. Experiencing it, self-knowing, that is their view. In the three stages of the base, path, and fruit to be realized, Although there is no difference, The best way to realize it is In the scriptures of Sutra and Tantra, There are many different distinctions. But the most outstanding feature is the guru's Devotion, so beginners Should strive to do that. Just from that, the wisdom of clarity and emptiness arises Uninterruptedly, By avoiding dullness and agitation to familiarize with it, That is meditation. This is called White Dharma Only (Karpo Chikthup). It is said that from this, the accumulation of merit Arises naturally. Realizing emptiness is the cause of Guiding interdependence, Because this is widely known. Therefore, they value this even more. Marpa Lotsawa (Marpa the Translator) Obtained through empowerment, practiced the generation stage and completion stage. Among them, The main one is the completion stage. Gampopa was proficient in Mahāmudrā. Phagmo Drupa first practiced Lamdre (Path and Fruit), And later became proficient in Mahāmudrā. Associated with blessings.
ས་དྲུག་གིས། །སློབ་མའི་ཚོགས་རྣམས་སྐྱོང་བར་མཛད། །འབྲི་ཁུང་པས་ནི་ཆིག་ཐུབ་ལ། །གཞན་གྱི་ཉེས་པ་སྤང་བྱའི་ཕྱིར། །ལྔ་ལྡན་སྒོམ་གྱི་གཙོ་བོ་དང་། །སོ་ཐར་ཚུལ་ཁྲིམས་གཅེས་པར་འཛིན། །ཚུལ་ཁྲིམས་མཐར་ཕྱིན་སྟག་ལུང་པ། །ཕྱི་དུས་དབང་དང་འབྲེལ་པ་ཡི། །ཕྱག་ཆེན་ཆོས་དྲུག་གོམས་ཚུལ་དང་། །དགྱེས་མཛད་རྡོ་རྗེའི་ཆོས་ལུགས་བཞེད། །ཀརྨ་པས་ནི་ཆོས་དྲུག་དང་། །ཕྱག་ཆེན་གཙོ་བོར་བཞེད་མོད་ཀྱི། །མདོ་སྔགས་གསར་མའི་གཞུང་བཞིན་དང་། །རྙིང་མའི་ཆོས་ལུགས་འགའ་ཞིག་མཛད། །ཡང་དགོན་པའི་ཆོས་བརྒྱུད་ནི། །བཀའ་རྒྱུད་སོ་སོའི་ལུགས་མང་དང་། །ལམ་འབྲས་ལམ་སྐོར་དང་བཅས་པའང་། །ཚུལ་བཞིན་བླངས་ནས་སྒྲུབ་རྒྱུད་སྤེལ། །ཤངས་པའི་ཕྱག་ཆེན་ཆོས་དྲུག་ཀྱང་། །རྒྱུད་པ་སོ་སོ་ལས་འོངས་མོད། །ནཱ་རོའི་ཆོས་དང་ཕལ་ཆེར་མཐུན། །ཕྱི་དུས་རྒྱུད་པའང་གཅིག་ཏུ་བསྲེས། །དམ་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བྱེད་ནི། །ཕལ་ཆེར་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ཆོས། །རང་རིག་རང་གསལ་ཞལ་ངོ་བལྟ། །རེས་འགའ་སྔགས་སུ་བཀྲལ་བའང་སྣང་། །ས་སྐྱ་པས་ནི་བཀའ་ཕྱག་གི །རྩ་བའི་ཆོས་དེ་མི་འགོག་ཀྱང་། །ཆོས་ཀྱིས་གདུལ་བྱ་ཁྲིད་ཚུལ་ལ། །ལུང་རིགས་དཔྱད་པ་མང་དུ་མཛད། །ཁྱད་པར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི། །སྔགས་ལུགས་ཡིན་ན་དབང་བཞི་དགོས། །མིན་ན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ཡི། །གཞུང་ལུགས་སྦྱངས་ནས་དེ་གོམས་བྱ། །དབང་བཞི་བསྐུར་བའི་བླ་མ་ལ། །མོས་གུས་ཙམ་གྱིས་དེ་རྟོགས་ཀྱང་། །དེ་ལས་གཞན་པའི་བླ་མ་ལས། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་རྟོགས་མི་སྲིད་གསུང་། །བཀའ་གདམས་པ་རྣམས་མདོ་སྔགས་ཀྱི། ། 23-4-9b ཁྱད་པར་མ་ཕྱེད་མང་པོ་དང་། །འཇུག་སྡོམ་སྐྱེ་བོ་ཕལ་ཆེར་ལ། །བྱེད་པ་ཤིན་ཏུ་འཁྲུལ་ཞེས་གསུང་། །རང་ལུགས་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ་ཡི། །རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མདོ་ཙམ་ནི། །རྟོགས་བྱའི་ལྟ་བ་དངོས་པོ་ཡི། །གནས་ལུགས་ཡིན་ནོ་དེ་རྟོགས་པའི། །ཤེས་རབ་ལྟ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས། །བཤད་ན་མངོན་པའི་ཆོས་དང་མཐུན། །མདོ་དང་སྔགས་གཞུང་མཐའ་དག་ཏུ། །དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་གཅིག་ཉིད་ལས། །གཞན་དུ་བཤད་པ་ཡོད་མ་ཡིན། །གཅིག་པུ་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་སོ། །དེ་རྟོགས་བྱེད་པའི་ཐབས་ལ་ནི། །སྔགས་དང་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལས། །ཐོས་བསམ་ལས་བྱུང་རིགས་པ་དང་། །ཚུལ་ཆེན་མན་ངག་དུ་མར་བཤད། །ཐོས་བསམ་ལས་བྱུང་ལྟ་བ་ལ། །ཐོས་པའི་ལྟ་བ་ཞེས་བྱ་དང་། །སྒོམ་པས་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་ལ། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ཞེས་སུ་བཤད། །རིགས་པས་གཏན་ལ་གང་ཕབ་པ། །དེ་ཉིད་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་ཞེས། །ཟེར་བ་འདི་པའི་ལུགས་མིན་ཏེ། །དེའི་གསུང་ཀུན་དང་འགལ་ཕྱིར་རོ། །ཐོས་བསམ་དུས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད། །དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་མ་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡི་ཡུལ་ཅན་རྟོག་པ་ལས། །མ་འདས་ཕྱིར་ན་དེ་གོམས་པས། །དུག་ཅན་ཉིད་དུ་བཤད་ཕྱིར་རོ། །ངོ
【現代漢語翻譯】 薩迦派六位祖師以其教法引導著眾多的學徒。 直貢噶舉派專注于'奇克圖'（藏文：ཆིག་ཐུབ་，意為'唯一證悟'），爲了避免他人的過失，重視五支合一的禪修，並珍視別解脫戒的清凈。 塔隆噶舉派以圓滿的戒律著稱，他們秉持與外在時輪金剛灌頂相關的'大手印法'和'那若六法'的修習傳統，並尊崇'喜金剛'的教法。 噶瑪噶舉派雖然也重視'那若六法'和'大手印'，但他們也遵循新譯經的顯密教法，並實踐一些寧瑪派的教法。 雅貢巴的教法傳承，包含了噶舉派各自不同的傳統，以及'道果法'和相關的教法體系，他們如法地接受並弘揚實修的傳承。 香巴噶舉派的'大手印法'和'那若六法'，雖然也源自不同的傳承，但其內容與那若巴的教法大致相同，並將外在時輪金剛的傳承融合在一起。 諸位大德平息痛苦的方法，大多是般若波羅蜜多的教法，直接觀察自心本性的光明，有時也以密咒的方式來闡釋。 薩迦派並不否認噶舉派'大手印'的根本教法，但在引導弟子修行方面，他們更多地運用邏輯和推理。 特別是關於'大手印'，如果是密宗的修法，則需要四種灌頂。如果不是，則需要學習般若波羅蜜多的經論，並通過研習來證悟。 他們認為，僅僅對給予四種灌頂的上師抱有虔誠心，就可以證悟'大手印'，但如果不是從這樣的上師那裡，就不可能證悟'大手印'。 噶當派認為，在顯密教法上沒有區分，對於大多數人來說，修行方式非常混亂。 關於本派見、修、行的簡要區分： 需要證悟的見地是萬法的實相，能夠證悟實相的智慧就是見地，這與俱舍論的觀點相符。 在所有的顯密經論中，萬法的實相都是唯一的，沒有其他的說法，那就是俱生智。 爲了證悟俱生智，顯宗和密宗都宣講了通過聞思產生的智慧，以及殊勝的竅訣。 通過聞思產生的見地，被稱為'聽聞之見'，通過禪修體驗到的境界，被稱為'具足一切功德之見'。 如果有人說，通過推理確定的見解，就應該去實修體驗，這並非本派的觀點，因為這與他們的所有教言相違背。 聞思時所認識的空性，並非萬法的實相，因為它仍然是分別唸的對象，如果執著於此，就會成為毒藥。 （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）
【English Translation】 The six founders of the Sakya school guide many disciples with their teachings. The Drikung Kagyu school focuses on 'Chiktup' (藏文：ཆིག་ཐུབ་, meaning 'sole realization'), to avoid the faults of others, they value the fivefold meditation and cherish the purity of Pratimoksha vows. The Taglung Kagyu school is known for its perfect discipline, they uphold the practice tradition of 'Mahamudra' and 'The Six Dharmas of Naropa' related to the outer Kalachakra initiation, and they venerate the teachings of 'Hevajra'. Although the Karma Kagyu school also values 'The Six Dharmas of Naropa' and 'Mahamudra', they also follow the new translation of the Sutra and Tantra teachings, and practice some Nyingma teachings. The teachings of Yagönpa include the different traditions of the Kagyu school, as well as 'Lamdre' (Path and Fruit) and related teachings, they accept and promote the tradition of practice in accordance with the Dharma. Although the 'Mahamudra' and 'The Six Dharmas of Naropa' of the Shangpa Kagyu school also originate from different traditions, their content is roughly the same as Naropa's teachings, and they integrate the outer Kalachakra tradition. The methods of pacifying suffering by the great masters are mostly the teachings of Prajnaparamita, directly observing the luminosity of one's own mind nature, and sometimes explaining it in the form of mantras. The Sakya school does not deny the fundamental teachings of 'Mahamudra' of the Kagyu school, but in guiding disciples to practice, they use more logic and reasoning. Especially regarding 'Mahamudra', if it is a practice of Tantra, then four initiations are required. If not, then one needs to study the scriptures of Prajnaparamita and realize it through study. They believe that merely having devotion to the guru who gives the four initiations can realize 'Mahamudra', but if not from such a guru, it is impossible to realize 'Mahamudra'. The Kadampa school believes that there is no distinction between Sutra and Tantra teachings, and for most people, the practice methods are very confusing. A brief distinction between the view, meditation, and conduct of this school: The view to be realized is the reality of all phenomena, and the wisdom that can realize reality is the view, which is in line with the view of Abhidharma. In all the Sutra and Tantra scriptures, the reality of all phenomena is unique, and there is no other saying, that is innate wisdom. In order to realize innate wisdom, both Sutra and Tantra teach the wisdom arising from hearing and thinking, as well as the supreme pith instructions. The view arising from hearing and thinking is called 'the view of hearing', and the state experienced through meditation is called 'the view of possessing all virtues'. If someone says that the view determined through reasoning should be practiced and experienced, this is not the view of this school, because it contradicts all their teachings. The emptiness recognized during hearing and thinking is not the reality of all phenomena, because it is still the object of conceptual thought, if one clings to it, it will become poison. （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）
་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་བ་ལ། །རབ་གྲགས་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ནི། །རིགས་པས་ཅི་ཡང་མ་རྙེད་ཙམ། །དེ་ནི་དོན་དམ་དངོས་མིན་མོད། །འོན་ཀྱང་མཚན་འཛིན་འགོག་པ་ཡི། །ཐབས་ལ་ཁྱད་པར་འཕགས་ཉིད་ཕྱིར། །ལྟ་བ་རིམ་གྱིས་འཇུག་པའི་ཚེ། །ཐོག་མར་དེ་ཡང་བླང་བར་བྱ། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱའི་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་བྱང་ཕྱོགས་སོ། །ཡོན་ཏན་ཀུན་གྱི་སྒྲུབ་གཞི་དང་། །ངོ་བོ་བསྐྱེད་ནས་ཡུན་རིང་དུ། །གོམས་པར་བྱས་པས་ཡོན་ཏན་ཀུན། །ཡེ་ཤེས་དེ་ཡི་བདག་ཉིད་དུ། །གསལ་བར་འཆར་བ་སྒོམ་ཡིན་ནོ། །སྤྱོད་པ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །སྔགས་ཀྱི་ཀུན་སྤྱོད་གཉིས་སུ་ 23-4-10a འཆད། །སྔ་མ་རྣམ་ཤེས་ཡུལ་དུ་ནི། །གང་ཤར་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ། །རིགས་པའི་དཔྱད་པ་མ་བཅུག་ཅིང་། །དེ་ཉིད་དུ་ཡང་འཛིན་མེད་པའི། །ངང་ནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་དང་། །ཕ་རོལ་ཕྱིར་དྲུག་སྤྱོད་པ་དང་། །སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཀུན་སྦྱོང་བར་བྱེད། །སྔགས་སུ་རྣམ་ཤེས་ཡུལ་གྱི་ཆོས། །ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་བསམས་བྱས་ནས། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལས་གྲུབ་པ་ཡི། །སྔགས་ཀྱི་སྤྱོད་པས་ཚོགས་གཉིས་རྫོགས། །ས་སྐྱ་པ་ལ་ཆེར་གྲགས་པའི། །ལྟ་བ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ནི། །ཕྱི་དུས་སྣང་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ལ། །འཆད་པ་ཡོད་མེད་དེ་མི་འཐད། །དང་པོར་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་སོག་ཚེ། །སྣང་བ་བཀག་ནས་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་སྒོམ་པར་བཤད། །སྣང་སྟོང་ཟུང་འབྲེལ་ལྟ་བ་ཡི། །ཡུལ་དུ་འཆད་ལ་སྔོན་གྱི་ཚེ། །སྒྱུ་མ་རིགས་སྒྲུབ་པ་ཞེས་དང་། །སྤྲོས་བྲལ་མི་གནས་པ་ཞེས་གསུངས། །སྤྱིར་ཡང་སྣང་བ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཡུལ་དུ་མི་དམིགས་པ་དེ་ལ། །ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ཞེས་བཤད་ཀྱི། །སྟོང་བཞིན་སྣང་ལ་དེར་མི་འཆད། །མདོར་ན་རྗེ་བཙུན་ས་སྐྱ་པས། །དབང་བཞི་པོ་ཡི་ལྟ་བའི་ཡུལ། །བྲལ་ཆ་ཙམ་ལ་མི་འཆད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ཁོ་ནར་བཞེད་པ་ཡིན། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ།། །།ཤུ་བྷཾ། ། ༄། །ཕྱིས་བྱོན་དང་སྔོན་བྱུང་ལྟ་སྒོམ་ཁྱད་པར། ༄། །སྭསྟི་སིདྡྷཾ། ས་སྐྱ་པ་ལ་ཇོ་ཞལ་ཞེས། །ཡོངས་སུ་གྲགས་པའི་སྲོལ་འབྱེད་བྱོན། །ཀུན་མཁྱེན་ཞེས་པ་དོལ་པོ་བས། །རྣམ་པར་བཤད་པའི་ལྟ་སྒོམ་ལ། །སྔགས་དང་ཕ་རོལ་ཕྱིན་གཞུང་གི །མཐར་ཐུག་ལྟ་བ་གཅིག་ཏུ་ངེས། །གཅིག་པོ་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་ཡི། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྟོང་ཉིད་དོ། །སྟོང་ཉིད་ངོས་འཛིན་མེད་དགག་ལ། །འཆད་པ་རྩོད་ལྡན་ལུགས་ཡིན་གྱི། །རྫོགས་ལྡན་དབང་ 23-4-10b བྱས་བཀའ་དང་ནི། །བསྟན་བཅོས་ཀུན་ལས་མ་བཤད་གསུང་། །དེས་ན་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོའི་ཆོས། །བྱམས་པ་ཐོག་མེད་ཀྱིས་གསུངས་ཤིང་། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱང་ནི་བཞེད་ངེས་པ། །རྒྱལ་བས་འཁོར་ལོ་གསུམ་པར་བཤད། །འདི་ཉིད་ཐོས་དང་བསམ་པ་ཡིས། །གཏན་ལ་འབེབས་པའི་རིགས་པ་ཡང་། །ཤེས
【現代漢語翻譯】 對於那些宣稱一無所有的虛無主義者來說， 他們所說的『徹底的空性』， 不過是用理性也無法找到任何東西的狀態。 雖然那不是究竟的真實， 但因為它在阻止執著方面， 具有卓越的特殊性， 所以在逐步進入見地時， 首先也應該接受它。 唯一能體驗到的空性智慧， 才是菩提道的真正方向。 作為一切功德的基礎， 在本質上生起並長期地， 習慣之後，一切功德， 都會顯現為那智慧的自性， 這就是禪修。 行為可以分為波羅蜜多（Paramita，梵文，到達彼岸，度）的行為， 和密咒的行為兩種。 前者是指在心識的境界中， 對於所顯現的一切法， 不進行理性的分析， 並且在那狀態中沒有任何執著， 從那狀態中生起殊勝的菩提心， 以及六度波羅蜜多的行為， 成熟一切眾生， 清凈一切佛土。 後者是指在密咒中，對於心識境界的一切法， 觀想它們不可得， 從智慧中生起， 通過密咒的行為圓滿二資糧。 薩迦派（Sakya，梵文，灰白色的土地）非常著名的， 輪迴與涅槃無二的見地， 在後期解釋為顯現與空性雙運， 說成是有或無是不合理的。 最初在積累智慧資糧時， 據說要遮止顯現，只修空性的， 智慧。 在解釋顯現與空性結合的見地時， 以前曾說過『如幻』和『以理成立』， 以及『離戲』和『無住』。 一般來說，顯現是智慧的， 在那不可得的境界中， 才被稱為雙運， 而不是在空性的同時顯現。 總而言之，至尊薩迦派， 四灌頂的見地境界， 不是隻解釋為分離的部分， 而是認為只有智慧。 以上就是所成立的結論。吉祥！ 後期出現和早期出現的見地和禪修的差別 吉祥圓滿！薩迦派中被稱為覺扎（Jo-Zhal）， 的開創者出現了。 全知者多波巴（Dolpopa，人名）的， 見地和禪修的解釋， 密咒和波羅蜜多經典的， 究竟見地確定為一。 唯一的就是第三法輪的， 具足一切殊勝相的空性。 對於空性的認識，解釋為無遮遣， 這是一種有爭議的說法， 圓滿次第的自在， 佛語和論典中都沒有這樣說過。 因此，甚深的自空法， 是彌勒（Maitreya，梵文，慈氏）和無著（Asanga，梵文，無著）所說的， 龍樹（Nagarjuna，梵文，龍樹）也確定是這樣認為的， 佛陀在第三法輪中也這樣說過。 通過聽聞和思維， 來確定這個見地的理路， 也應該知道。
【English Translation】 To those nihilists who claim nothing exists, What they call 'utter emptiness', Is just a state where nothing can be found by reason. Although that is not the ultimate truth, Because it has an excellent specialty in preventing attachment, When gradually entering the view, One should also accept it at the beginning. The unique wisdom of emptiness that can be experienced, Is the true direction of the Bodhi path. As the basis of all merits, Arising in essence and for a long time, After becoming accustomed, all merits, Will manifest as the nature of that wisdom, This is meditation. Actions can be divided into Paramita (Paramita, Sanskrit, to reach the other shore, to cross over) actions, And Mantra actions. The former refers to in the realm of consciousness, For all the phenomena that appear, Not conducting rational analysis, And in that state without any attachment, From that state arising the supreme Bodhicitta, And the actions of the six Paramitas, Maturing all sentient beings, Purifying all Buddha lands. The latter refers to in Mantra, for all the phenomena of the realm of consciousness, Visualizing them as unattainable, Arising from wisdom, Through the actions of Mantra, perfecting the two accumulations. The Sakya (Sakya, Sanskrit, gray earth) school is very famous for, The view of Samsara and Nirvana being non-dual, In later times explained as the union of appearance and emptiness, Saying it is either existent or non-existent is unreasonable. Initially, when accumulating wisdom accumulation, It is said to block appearance and only meditate on emptiness, Wisdom. When explaining the view of the union of appearance and emptiness, It was previously said 'like illusion' and 'established by reason', As well as 'free from elaboration' and 'non-abiding'. Generally speaking, appearance is wisdom, In that unattainable realm, It is called union, Not appearing while being empty. In short, the supreme Sakya school, The view realm of the four initiations, Not only explained as separate parts, But believes only in wisdom. The above is the established conclusion. Auspicious! The difference between the views and meditations of later and earlier times Auspicious and perfect! In the Sakya school, the founder called Jo-Zhal, Appeared. The explanation of the view and meditation of the omniscient Dolpopa (Dolpopa, name of a person), The ultimate view of the Mantra and Paramita scriptures, Is determined to be one. The only one is the third turning of the wheel, The emptiness that possesses all excellent aspects. The understanding of emptiness, explained as non-affirming negation, This is a controversial statement, The freedom of the perfect stage, The Buddha's words and treatises have not said this. Therefore, the profound other-emptiness Dharma, Is what Maitreya (Maitreya, Sanskrit, Loving-kindness) and Asanga (Asanga, Sanskrit, Unattached) said, Nagarjuna (Nagarjuna, Sanskrit, Dragon tree) also certainly thought so, The Buddha also said so in the third turning of the wheel. Through hearing and thinking, The reasoning to determine this view, Should also be known.
་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ལས། །གང་ཕྱིར་དེ་ཡི་རང་བཞིན་དེ། །ཡིན་ཕྱིར་དེ་དེས་སྟོང་ཞེས་གསུངས། །ཆོས་དབྱིངས་མིག་སོགས་གནས་ལུགས་ལ། །ཡོད་པ་ཀུན་བཏགས་གཟུགས་སོགས་ཀྱི། །སྟོང་པ་གནས་ལུགས་རང་བཞིན་ཕྱིར། །དེ་དེ་སྟོང་པ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་དོན་སྒོམ་པས་ཉམས་ལེན་ཚེ། །མཉམ་པར་བཞག་པས་ལ་བཟློ་དང་། །རྗེས་ཀྱི་ཤེས་པས་ཤན་ཕྱེ་ནས། །ཐ་སྙད་འདོགས་པར་བྱེད་པའོ། །མཉམ་པར་བཞག་ཚེ་ཡོད་མེད་སོགས། །སྤྲོས་པ་ཅིར་ཡང་མི་འཆར་ཞིང་། །མྱོང་རིག་ཙམ་དུ་གསལ་བ་ནི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དང་ཐུན་མོང་སྟེ། །རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་ཐབས་མཁས་ལས། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་སྒྲ་སོགས། །གསལ་བའང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཉིད་ཀྱི། །གཟུགས་དང་སྒྲ་ལ་སོགས་པར་བཞེད། །དེ་ཡི་ཡུལ་ཅན་ཡེ་ཤེས་དང་། །ཀུན་བཏགས་གཟུགས་སོགས་ཀྱིས་སྟོང་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་ཉིད་དང་དམ་པའི་དོན། །ཡིན་ནོ་ཞེས་ནི་གསལ་བར་འཆད། །རྗེས་སུ་ཐ་སྙད་བྱེད་པ་ན། །ཀུན་བཏགས་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་། །གཞན་དབང་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་དང་། །ཡོངས་གྲུབ་དོན་དམ་བདེན་ནོ་ཞེས། །བདེན་དང་བདེན་གྲུབ་ཁྱད་མི་འབྱེད། །ཟླ་བ་གྲགས་པ་སྔོན་གྱི་ཚེ། །རྩོད་ལྡན་པཎྜི་ཏ་ཡིན་ཀྱང་། །སྔགས་ལ་ཞུགས་པའི་བསྟན་བཅོས་རྣམས། །བརྩོམ་པའི་ཚེ་ན་རྫོགས་ལྡན་ནོ། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་བ་ཡི། །གཞུང་ནི་དབུ་མ་དངོས་མིན་ཞེས། །དཔྱོད་ཆེན་འདིས་འཆད་སྔོན་གྱི་ཚེ། །བསམ་གཏན་པ་རྣམས་ 23-4-11a ཕལ་ཆེར་རོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་གདོད་མ་ནས། །སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་ཀུན་ཚང་བའི། །སངས་རྒྱས་ཡིན་ཀྱང་བློ་བུར་གྱི། །དྲི་མ་སྦྱང་ཕྱིར་འབད་དགོས་ཤེས་(ཞེས)། །བློ་བཟང་འདིས་འཆད་སྔོན་ཚེ་དང་། །ད་ལྟར་དུས་ཀྱི་བཀའ་རྒྱུད་པར། །གྲགས་པ་ཕལ་ཆེར་དེ་ལྟར་འཆད། །བཤད་རྒྱུད་འཛིན་རྣམས་འདི་ལ་རྟོག །དེ་ཡང་རྔོག་ལོ་ཆེན་པོ་ནི། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ལ། །དགོངས་ཏེ་མདོ་ལས་དེ་ལྟར་བཤད། །སྙིང་པོ་དངོས་ནི་སྟོང་ཉིད་གསུང་། །ས་སྐྱ་པཎ་ཆེན་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྙིང་པོའང་དགོངས་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། །སྙིང་པོ་དངོས་ནི་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །དགོངས་གཞི་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་གསུངས། །དོལ་པོ་བ་ཡི་བཤད་རྒྱུད་ནི། །ས་སྐྱ་པ་ལས་འོངས་པ་ཡིན། །གཉིས་པ་བུ་སྟོན་རིན་ཆེན་གྲུབ། །བོད་དུ་འགྱུར་བའི་གསུང་རབ་ལ། །འདི་ཡིས་མ་མཁྱེན་ཅི་ཡང་མེད། །དེ་བས་མཁྱེན་པའི་དབང་ཕྱུག་གོ །འདི་པའི་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ་འདི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་གཞུང་འཆད་པའི་ཚེ། །ལྟ་བ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ། །སྒོམ་པས་ཀྱང་ནི་དེ་གོམས་བྱེད། །སྤྱོད་པ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་སོགས། །ཚད་ལྡན་གཞུང་ལས་གསུངས་དེ་བཞིན། །སྔགས་ཀྱི་ལྟ་བའི་མྱོང་བྱ་ནི། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྟོང་ཉིད་དེ། །དེ་ལ་སྤྲོས་པ་འགོག་པ་ཡི། །རིགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་གཞུང་བཞིན་བཞེད།
【現代漢語翻譯】 從甚深般若波羅蜜多中，因為它的自性是那樣，所以說它以它自身為空。 法界（chos dbyings）如眼等處，所有施設的色等，其空性是處所的自性，因此說它以它自身為空。 修習此義時，在禪定中反覆思量，並在后得智中加以辨別，從而進行名言施設。 在禪定中，有無等戲論皆不顯現，唯有體驗覺知顯現，這是與般若波羅蜜多共通的。 在圓滿次第的方便中，空性的色聲等，也認為是法界的色聲等。 因為它的對境是智慧（ye shes），並且以施設的色等為空，所以清楚地闡釋了智慧本身就是勝義諦。 在後得位進行名言施設時，施設為空性，其他如幻象，圓成實是勝義諦。 不區分真實和真實成立的差別。 月稱（Zla ba grags pa）在以前是辯論者，但在撰寫進入密咒的論著時，就成爲了圓滿者。 這位大學者以前解釋說，宣說無自性的論典不是真正的中觀，大多數是禪定者。 這位賢者以前解釋說，一切有情從本以來就具備力量等一切功德，雖然是佛，但爲了清凈暫時的垢染，必須努力。 現在噶舉派（bKa' brgyud pa）中大多數也這樣解釋，持有教言傳承者對此深信不疑。 榮譯師（rNgog lo chen po）領會了圓滿佛的精華，因此在經部中如此宣說，真正的精華是空性。 薩迦班智達（Sa skya paṇ chen）所說的佛性也是有密意的，真正的佛性是圓滿佛，密意是指空性。 多波巴（Dol po ba）的教言傳承是從薩迦派（Sa skya pa）而來。 第二位是布頓仁欽珠（Bu ston rin chen grub），在翻譯成藏文的聖典中，沒有他不瞭解的，因此是知識的主宰。 這位的見、修、行，在講解般若波羅蜜多時，見解是無自性，通過禪修來習慣它，行為是般若波羅蜜多等，如同具量論典中所說的那樣。 密咒的見解所體驗的是具足一切殊勝的空性，對於它的戲論止息的理路，如同龍樹（Klu sgrub）的論典一樣。
【English Translation】 From the profound Prajñāpāramitā, because its own nature is such, it is said to be empty by itself. The Dharmadhātu (chos dbyings), like the eye and other places, all imputed forms, etc., their emptiness is the nature of the place, therefore it is said to be empty by itself. When practicing this meaning, contemplate it repeatedly in meditation, and distinguish it in post-meditation wisdom, thereby applying nominal designations. In meditation, neither existence nor non-existence, nor any other elaborations appear, only experiential awareness manifests, which is common to Prajñāpāramitā. In the skillful means of the Completion Stage, the forms, sounds, etc., of emptiness are also considered to be the forms, sounds, etc., of the Dharmadhātu. Because its object is wisdom (ye shes), and it is empty of imputed forms, etc., it is clearly explained that wisdom itself is the ultimate truth. When applying nominal designations in the post-meditation state, imputation is empty of its own nature, others are like illusions, and the perfectly established is the ultimate truth. There is no distinction between truth and truly established. Chandrakirti (Zla ba grags pa) was a debater in the past, but when writing treatises entering mantra, he became a perfect one. This great scholar previously explained that scriptures that proclaim no-self-nature are not true Madhyamaka, and are mostly meditators. This wise one previously explained that all sentient beings from the beginning possess all qualities such as power, although they are Buddhas, they must strive to purify temporary defilements. Now most of the Kagyu (bKa' brgyud pa) also explain it this way, and those who hold the oral transmission believe it deeply. Rngog lo chen po understood the essence of the perfect Buddha, therefore it is said so in the sutras, the true essence is emptiness. Sakya Paṇḍita (Sa skya paṇ chen)'s Buddha-nature is also intentional, the true Buddha-nature is the perfect Buddha, the intention refers to emptiness. Dolpopa (Dol po ba)'s oral transmission comes from the Sakya (Sa skya pa) school. The second is Buton Rinchen Drup (Bu ston rin chen grub), there is nothing he does not know in the scriptures translated into Tibetan, therefore he is the lord of knowledge. This one's view, meditation, and conduct, when explaining Prajñāpāramitā, the view is no-self-nature, and he cultivates it through meditation, the conduct is Prajñāpāramitā, etc., as said in the authoritative scriptures. The experience of the view of mantra is emptiness that possesses all perfections, and the reasoning that stops its elaborations is like Nāgārjuna (Klu sgrub)'s treatises.
།སོ་སོར་སྡུད་པའི་མངོན་སུམ་ལ། །བསམ་གཏན་སྔོན་དུ་མ་སོང་ན། །སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་མ་མཐོང་ཕྱིར། །སྣང་ཆ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་ཞེས་འཆད། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡི། །རྣམ་གཞག་ས་སྐྱ་པཎ་ཆེན་ལྟར། །ལུང་དང་རིགས་པ་དུ་མ་ཡིས། །དགོངས་པ་ཅན་དུ་བཀྲལ་ནས་འཆད། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྒྲ་ཇི་བཞིན། །མྱང་འདས་ཆེན་མོར་བཤད་རློམ་མོད། །དེ་ན་ཇི་བཞིན་མིན་པའི་སྒྲར། །བཤད་པ་ཤིན་ཏུ་གསལ་ཞེས་གསུང་། །གཞུང་ཆེན་ལུང་ནས་ 23-4-11b མ་གསུངས་པའི། །རྫོགས་ལྡན་རྩོད་ལྡན་རྣམ་གཞག་དང་། །འཁོར་ལོ་བར་པ་རྩོད་ལྡན་གྱི། །ལུང་དུ་འཆད་པ་འདི་མི་རིགས། །ཐེག་ཆེན་རྒྱུད་བླའི་བསྟན་བཅོས་སུ། །དྲི་མར་བཅས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད། །བྱང་ཆུབ་དངོས་སུ་བཤད་པ་མེད། །ཅེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་ཡིན། །མཁས་པ་འདི་ནི་སྙིགས་དུས་སུ། །གཞུང་ཆེན་འཆད་ལ་བཀའ་དྲིན་ཆེ། །ལེགས་གསུངས་འདུལ་བའི་ཆོས་རྣམས་དང་། །བསྟན་པའི་ཉིང་ཁུང་གསང་བ་འདུས། །ངོ་མཚར་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལ། །འདི་བས་རྣམ་བཤད་རྒྱ་ཆེར་བ། །ལེགས་པར་བཤད་པ་དེ་མེད་ན། །ཕལ་ཆེར་མུན་པའི་གླིང་དུ་འཁྱམས། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་མང་པོས་ཀྱང་། །མྱུར་དུ་གོམས་ནས་འཆད་པར་ནུས། །འདི་ཡི་བཤད་པའི་དགའ་སྟོན་ལ། །ལྟོས་པ་མེད་པར་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། །དགོངས་འགྲེལ་བཅས་པ་མཐའ་དག་གི །ཡ་མཚན་ལྟད་མོ་མ་ལུས་པ། །སུས་ཀྱང་བལྟ་བར་ནུས་མ་ཡིན། །རང་གཞན་སྟོང་པའི་འཆད་ཚུལ་ཙམ། །ཇོ་ཞལ་རྩོད་པའི་གཞི་མིན་ཏེ། །སྔགས་ཀྱི་ངེས་དོན་བུ་ལུགས་པའང་། །གཞན་སྟོང་ཉིད་དུ་བཤད་ཕྱིར་རོ།། །།ཤུ་བྷཾ། །ཨོཾ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ། གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་ལུང་དང་ནི། །རིགས་པའི་ཚུལ་ལ་བློ་སྦྱངས་པའི། །བཤད་རྒྱུད་ཚུལ་ལུགས་གཉིས་བྱོན་ཏེ། །ས་རྔོག་ཅེས་བྱར་གྲགས་པའོ། །རྔོག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་བཏབ་ནས། །ལོ་གྲངས་བཅུ་བདུན་ཕྲག་གཉིས་ཚེ། །རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་ལོ་ཆེན་གྱིས། །ལུང་དང་རིགས་པའི་སྲོལ་ཆེན་ཕྱེ། །ལྟ་བ་ཀླུ་སྒྲུབ་ལུགས་བཟང་པོ། །རྣམ་འགྲེལ་མཛད་པའི་རིགས་པ་ཡི། །ཤིང་རྟའི་སྲོལ་ཆེན་དེར་དྲངས་ནས། །སྟོང་ཉིད་བདུད་རྩི་སྟོན་པར་མཛད། །སྒོམ་པ་རྣམ་འགྲེལ་མཛད་པ་ཡི། །རིགས་པས་དྲངས་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །ཨ་ཏི་ཤས་མཛད་དབུ་མ་ཡི། །མན་ངག་ཇི་བཞིན་གོམས་པར་མཛད། །ཚུལ་གསུམ་རྟགས་ 23-4-12a ལ་མ་བརྟེན་པར། །དངོས་སྨྲའི་ལོག་རྟོག་བཀག་ཙམ་གྱིས། །སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པར་མི་བཞེད་ཅིང་། །སྒྱུ་མ་རིག་སྒྲུབ་ཀྱང་མི་བཞེད། །སྟོང་ཉིད་ཚད་མས་གཞལ་བ་དང་། །དོན་དམ་བློ་ཡི་ཡུལ་དུ་ཡང་། །མི་བཞེད་མོད་ཀྱང་ཟླ་གྲགས་ཀྱི། །རིགས་པས་དགག་བྱ་མི་འགོག་ཅིང་། །ལེགས་ལྡན་འབྱེད་ཀྱི་རིགས་པ་ཡང་། །ལྷག་ཆོད་གནས་དང་རང་རྒྱུད་ཀྱིས། །བདེན་མེད་བསྒྲུབས་ན་རྟག་ཆད་ཀྱི། །གཡང་དུ་ལ
【現代漢語翻譯】 對於各自集合的現量（pratyakṣa，直接感知），如果沒有禪定（dhyāna，靜慮）作為先導，因為無法直接見到空性（śūnyatā，空虛性），所以宣說顯現部分是世俗諦（saṃvṛti-satya，遮蔽的真實）為真。 對於如來藏（Tathāgatagarbha，如來藏），如同薩迦班智達（Sa skya Paṇḍita，薩迦派大學者）那樣，以眾多教證（āgama，聖言）和理證（yukti，推理）來解釋其具有密意（abhiprāya，意圖），然後進行宣說。 雖然自詡如來藏的字面意思就是大涅槃（mahāparinirvāṇa，大解脫），但有人說，其中對於非字面意思的解釋非常清楚。 對於大經（mahāsūtra，大乘經典）中未曾宣說的，圓滿次第（sampannakrama，完成階段）和爭論次第（vivādakrama，辯論階段）的分類，以及中期法輪（madhyamacakra，中間法輪）的爭論次第，不應作為教證來宣說。 在《大乘勝鬘經》（Śrīmālādevīsiṃhanāda-sūtra，勝鬘獅子吼經）中，沒有直接宣說具有垢染的真如（tathatā，真實性）就是菩提（bodhi，覺悟）。以上等等都有詳細的說明。 這位智者在五濁惡世（kaliyuga，末法時代）中，對於講解大經有很大的恩德。他善說的戒律（vinaya，戒律）之法，以及佛法的精髓秘密都彙集於此。 在奇妙的時輪金剛（Kālacakra，時間之輪）中，如果沒有比這更廣大的解釋，那麼大多數人都會在黑暗的洲際中徘徊。 依靠它，許多人也能迅速熟悉並能夠講解。對於這講解的盛宴，如果不依賴它，瑜伽續（yoga-tantra，瑜伽密續）以及所有帶註釋的經文的奇妙景象，任何人都無法看到。 僅僅是自空（sva-śūnyatā，自性空）和他空（para-śūnyatā，他性空）的講解方式，並不是覺沃（Jo bo，阿底峽尊者）爭論的基礎，因為密咒（mantra，真言）的究竟意義，按照布頓（Bu ston，布頓大師）的觀點，也是他空。 吉祥圓滿！嗡，愿吉祥成就！在雪域（西藏）中，精通教證和理證的兩種講解傳承，被稱為薩迦（Sa skya，花教）和榮（rNgog，榮氏）。 榮氏建造了寺廟，在兩百三十四年之後，受到佛陀授記的洛欽（Lo chen，大譯師）開啟了教證和理證的偉大傳統。 他採納了龍樹（Nāgārjuna，中觀學派創始人）的優良見解，以及《釋量論》（Pramāṇavārttika，量評釋）的理證，並將它們引入到這個偉大的傳統中，從而宣講空性的甘露。 他修習《釋量論》所闡述的，以理證引導的空性。他像阿底峽（Atiśa，阿底峽尊者）那樣，修習了《中觀教授》（Madhyamaka-upadeśa，中觀教導）的訣竅。 他不依賴於三相推理（trairūpya-hetu，三支論式），僅僅通過遮止實有論者（dravyasat，實體存在論者）的邪見，並不認為能夠證悟空性，也不認可幻象的理論。 他不認為空性可以用量（pramāṇa，有效認知）來衡量，也不認為勝義諦（paramārtha-satya，究竟真實）是意識的對象。但他並不否定月稱（Candrakīrti，中觀論師）的理證所要破斥的對象。 即使通過善巧慧（legh ldan 'byed，具慧者）的理證，以有餘依（lhag chod gnas，剩餘依）和自續（svarūpahetu，自性因）來證明無自性（niḥsvabhāva，無自性），也會落入常斷二邊的深淵。
【English Translation】 For the direct perception (pratyakṣa) of individual collections, if meditation (dhyāna) does not precede it, because emptiness (śūnyatā) is not directly seen, it is explained that the appearing aspect is conventionally true (saṃvṛti-satya). Regarding the Essence of the Sugata (Tathāgatagarbha), like Sakya Pandita, it is explained with numerous scriptures (āgama) and reasoning (yukti), clarifying that it has a hidden meaning (abhiprāya). Although it is boasted that the literal meaning of the Sugata Essence is Great Nirvana (mahāparinirvāṇa), it is said that the explanation of the non-literal meaning is very clear. It is not appropriate to explain as scripture the classifications of the Completion Stage (sampannakrama) and Debate Stage (vivādakrama), and the Debate Stage of the Intermediate Wheel (madhyamacakra), which are not mentioned in the Great Sutras (mahāsūtra). In the Treatise on the Sublime Continuum of the Great Vehicle (Mahāyānottaratantra-śāstra), the Suchness (tathatā) with defilements is not directly explained as Enlightenment (bodhi). These and other points are explained in detail. This scholar, in the degenerate age (kaliyuga), has been very kind in explaining the Great Scriptures. He has gathered the well-spoken teachings of discipline (vinaya) and the secret essence of the teachings. In the wonderful Kālacakra, if there is no more extensive explanation than this, then most will wander in the dark continents. Relying on it, many can quickly become familiar and able to explain. Without relying on this feast of explanation, no one can see the wonderful spectacle of the Yoga Tantras and all the commentaries. The mere way of explaining self-emptiness (sva-śūnyatā) and other-emptiness (para-śūnyatā) is not the basis of Jowo's (Atiśa) dispute, because the definitive meaning of mantra, according to the Bu ston's view, is also other-emptiness. Auspicious and perfect! Om, may there be auspicious accomplishment! In the land of snows (Tibet), the two traditions of explanation that have cultivated intelligence in the ways of scripture and reasoning are known as Sakya and Ngog. After Ngog built the monastery, two hundred and thirty-four years later, Lo chen, who was prophesied by the Buddha, opened the great tradition of scripture and reasoning. He adopted the excellent view of Nāgārjuna and the reasoning of Pramāṇavārttika, and introduced them into this great tradition, thus teaching the nectar of emptiness. He practiced the emptiness explained by Pramāṇavārttika, guided by reasoning. Like Atiśa, he practiced the essential instructions of the Madhyamaka-upadeśa. Without relying on the three-aspect reasoning (trairūpya-hetu), merely by refuting the wrong views of the proponents of substance (dravyasat), he does not believe that emptiness can be realized, nor does he accept the theory of illusion. He does not believe that emptiness can be measured by valid cognition (pramāṇa), nor that ultimate truth (paramārtha-satya) is an object of consciousness. However, he does not deny what is to be refuted by the reasoning of Candrakīrti. Even if one proves selflessness (niḥsvabhāva) with the reasoning of the wise (legh ldan 'byed), using the remaining basis (lhag chod gnas) and self-nature cause (svarūpahetu), one will fall into the abyss of eternalism and nihilism.
ྷུང་བར་འགྱུར་ཞེས་བཞེད། །སྤྱོད་པ་མདོ་རྒྱན་བསླབ་བཏུས་དང་། །སྤྱོད་འཇུག་དགོངས་འགྲེལ་བཅས་དེ་བཞིན། །འབྲས་བུ་ཆོས་སྐུ་མཉམ་རྗེས་དང་། །གཞན་སྣང་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་གསུམ་མོ། །སྔ་མ་ཡེ་ཤེས་སྟོང་ཉིད་དང་། །རོ་གཅིག་བློ་ཡི་འཇུག་པ་ཞི། །ཕྱི་མ་འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་ཡང་། །འཆར་མཛད་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ། །སྤྲུལ་སྐུ་གཞན་སྣང་ཙམ་ཡིན་པར། །མདོ་དང་རྒྱུད་བླར་གསུངས་ཞེས་བཞེད། །རྣམ་འགྲེལ་རྒྱན་དང་བཅས་པ་ཡང་། །ཀླུ་སྒྲུབ་ལུགས་ཀྱི་དབུ་མ་སྟེ། །གཅིག་དང་དུ་བྲལ་རིགས་པ་ཡིས། །དགག་བྱ་བཀག་ནས་གཉིས་སྟོང་གི །ཡེ་ཤེས་ལྷག་མར་བཞག་པ་དེ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞི་བ་འཚོས། །ལེགས་པར་གཏན་ལ་ཕབ་ཅེས་གསུངས། །རྣམ་པར་ངེས་པའི་རྣམ་བཤད་དུ། །གཞུང་རྩོམ་རྣམས་ཀྱི་བློ་ལ་ཡང་། །ཇི་བཞིན་ལེགས་པར་མི་གསལ་བ། །ཉིད་ཀྱིས་ལེགས་པར་བཤད་ཅེས་གསུངས། །དེ་ནས་ལུང་དང་རིགས་པ་ཡི། །སྲོལ་ཆེན་འཛིན་པ་བརྒྱུད་མར་བྱོན། །རྔོག་ལོའི་བཤད་སྲོལ་དེ་ཚུགས་ནས། །ལོ་གྲངས་བརྒྱ་དང་བཞི་བཅུ་ལྷག །ལོན་ཚེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། །ལུང་དང་རིགས་པའི་བཤད་སྲོལ་བཙུགས། །སྔོན་བྱོན་བཤད་རྒྱུད་སྒྲུབ་རྒྱུད་པ། །ཀུན་གྱི་མ་དག་སུན་ཕྱུང་ནས། །ལུང་དང་རིགས་པའི་གནས་རྣམས་དང་། །སྨིན་གྲོལ་གནས་རྣམས་གསལ་བར་མཛད། །ཁྱད་པར་ཚད་མ་རྣམ་འགྲེལ་གྱི། །ལྟ་བའི་མཐར་ཐུག་རྣམས་(རྣམ་)བརྫུན་ 23-4-12b དང་། །གནས་སྐབས་མདོ་སེམས་གཞུང་ཇི་བཞིན། །བཤད་པས་བསྡུས་པའི་ལུགས་རྣམས་བཀག །རྣམ་བཤད་མཛད་པ་ཕལ་ཆེར་ཡང་། །སྲོལ་ཆེན་འདི་ལས་མ་བརྒྱུད་པ། །དེང་སང་བར་དུ་གཞན་མེད་ཕྱིར། །ཆོས་འདིའི་དར་མཛད་དེ་ཁོ་ན། །ལྟ་བ་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་ཚེ། །གཅིག་དང་དུ་བྲལ་ལ་སོགས་པ། །ཐལ་རང་གཞུང་གི་རིགས་པ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་གཞུང་གཉིས་ཀ་བཞེད། །སྣང་བ་སེམས་ཀྱིས་བཟུང་བ་དང་། །སེམས་སྣང་སྒྱུ་མས་འཛིན་པ་ཁེགས། །སྒྱུ་མ་བརྗོད་བྲལ་ཞེས་བྱ་བ། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱར་བཞེད་པ་ཡིན། །ཆོས་དབྱིངས་དགེ་བ་མིན་ཞེས་པ། །སྒྲོ་འདོགས་བཅད་པའི་སྟོང་ཉིད་སྟེ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །མདོ་རྒྱུའི་དགེ་བར་འདིས་མི་བཞེད། །མཁས་པ་འདི་བྱོན་སྔ་རོལ་ཏུ། །ཚིག་རྒྱན་སྡེབ་སྦྱོར་མངོན་བརྗོད་སོགས། །རིག་གནས་འགའ་ཞིག་སྔོན་མ་འགྱུར། །དེ་དུས་འདི་ཡིས་དེ་བསྒྱུར་ནས། །པཎ་ཆེན་ཞེས་བྱའི་མཚན་འདིས་ཐོབ། །པཎ་ཆེན་འདི་ཡི་བཀའ་དྲིན་ལས། །ཤོང་དང་དཔང་སོགས་མཁས་མང་པོས། །ཡོངས་རྫོགས་རིག་པའི་གནས་ལྔ་ཡིས། །གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་ཉིན་མོར་མཛད། །དེང་སང་བར་དུ་རྣམ་འགྲེལ་གྱི། །བཤད་རྒྱུན་འདི་ལས་མ་བརྒྱུད་མེད། །བྱམས་པའི་ཆོས་ལྔ་རྔོག་ལོ་ལས། །རིགས་པར་བརྒྱུད་པ་འདི་ཁོ་ན། །འདུལ་མངོན་བཤད་པ་སྔ་དར་གྱི། །བསྟན་པའི
་དུས་ནས་མ་ཆད་ཙམ། །འདི་ནི་ཐུབ་བསྟན་གཙུག་ལག་ཁང་། །རིགས་པར་འདེགས་པའི་ཀ་ཆེན་བཞི། །འདི་ལ་འཕོ་འཆུག་མེད་དེ་སྲིད། །ཕན་བདེའི་འབྱུང་གནས་རིང་དུ་གནས།། །།ཤུ་བྷཾ། །ཨོཾ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ། གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་བསྟན་པ་ཡི། །ཉིན་བྱེད་ཐུན་མཚམས་སུ་གྱུར་ཚེ། །ཤར་ཕྱོགས་བཙོང་(ཙོང་)ཁའི་དཔྱོད་ཆེན་གྱི། །ཆ་ཤས་རྫོགས་པའི་ཟླ་འོད་ཤར། ། 23-4-13a ལྟ་སྒོམ་གནས་ལ་སྔོན་རབས་དང་། །མི་མཐུན་མང་ཡང་སྤྱོད་པའི་གནས། །མདོ་དང་འདུལ་བའི་གཞུང་བཞིན་གསུངས། །མདོ་སྔགས་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གི །ལྟ་བའི་མཐར་ཐུག་དབུ་མའི་ལུགས། །དེ་ཡང་དཔལ་ལྡན་ཟླ་བ་ཡི། །གཞུང་ལས་གཞན་ན་མེད་ཅེས་འཆད། །ཆོས་ཀུན་རང་རང་ངོ་བོ་ཡིས། །སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་དོན། །རང་ཉིད་རང་གིས་སྟོང་པ་ལ། །བཤད་ན་ཆད་པའི་མཐར་ལྷུང་ཕྱིར། །གཟུགས་སོགས་ཆོས་རྣམས་ཀུན་མཁྱེན་གྱི། །ཚད་མས་གཟིགས་པ་གཞིར་བཞག་ནས། །རྟགས་ཀྱི་དགག་བྱ་བདེན་གྲུབ་ལ། །རང་བཞིན་ཞེས་བཤད་དེ་ཡིས་སྟོང་། །ཆོས་ཀུན་མེད་པའང་མ་ཡིན་ན། །འགལ་ལ་མི་འཁྲུལ་ཚད་མར་འགྱུར། །དེ་ཕྱིར་སྤྲོས་པ་ཞེས་བྱ་བ། །རང་བཞིན་ཉིད་ལས་གཞན་མི་འཆད། །དབུ་མའི་རིགས་པས་བཙལ་བ་ན། །གང་དུ་ཡང་ནི་མ་རྙེད་པ། །དེ་ཉིད་དོན་དམ་དེ་རྟོགས་པའི། །ཤེས་རབ་ལྟ་བ་ཡིན་པར་འདོད། །བདེན་སྒྲུབ་བཙལ་བས་མ་རྙེད་པ། །དེ་ལ་བདེན་མེད་རྙེད་ཅེས་བྱ། །བདེན་མེད་རྙེད་ཀྱང་མ་རྙེད་ཅེས། །བྱ་བ་དེ་ནི་འདིས་མི་བཞེད། །སྒོམ་པ་ཡིད་བྱེད་དང་བྲལ་བ། །རྒྱ་ནག་མཁན་པོའི་ལུགས་ཡིན་ཕྱིར། །བདེན་མེད་ཉིད་དུ་ཞེན་པའི་བློ། །སྒོམ་ལ་དཔྱད་སྒོམ་ཞེས་བྱར་འདོད། །གསལ་སྟོང་ཙམ་ལ་འཛིན་མེད་དུ། །འཇོག་པ་མུ་སྟེགས་ལ་ཡོད་ཕྱིར། །སྔོན་དུས་བོད་ཀྱི་སྒོམ་ཆེན་ལ། །རྨོངས་པའི་གཉེན་པོ་མེད་ཅེས་འཆད། །རིགས་པས་ལན་མང་དཔྱད་གྱུར་ཀྱང་། །སྒོམ་དུས་ཡིད་བྱེད་དང་བྲལ་ན། །ཞི་གནས་ཙམ་ལས་མ་འདས་ཕྱིར། །སྲིད་པའི་མཐའ་ལས་འགོངས་མི་ནུས། །ལྷག་མཐོང་སོ་སོར་རྟོག་པ་ཡི། །ཤེས་རབ་ཉིད་ལ་བཤད་པའི་ཕྱིར། །རྟོག་དཔྱོད་བྲལ་བའི་ལྷག་མཐོང་ནི། །ཧཱ་(ཧྭ་)ཤང་ལུགས་ལས་གཞན་མིན་གསུངས། །བདེ་ 23-4-13b གསལ་མི་རྟོག་ཅེས་འདོད་པ། །ཞི་ལྷག་གང་དུའང་མི་རུང་སྟེ། །བསམ་གཏན་གསུམ་པ་ལས་འདས་དང་། །འདོད་པའི་ཁམས་ན་དེ་མི་སྲིད། །རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཚོགས་ལྔ་ལ། །གང་ཤར་སྟོང་གཟུགས་ཤེས་(ཞེས་)འདོད་པའང་། །ཕྱི་བལྟས་ཤེས་པའི་སྣང་ཡུལ་ནི། །ཏིང་འཛིན་ཡུལ་དུ་འཆད་མི་ནུས། །དེ་སོགས་ལྟ་སྒོམ་གསང་སྔགས་ཀྱི། །གནས་རྣམས་རང་གི་རིགས་པ་དང་། །ལུང་མང་པོ་དང་སྦྱར་བྱས་ནས། །སྔོན་གྱི་ལུགས་གཉིས་འདོར་དགོས་གསུངས། །དེང་དུས་གངས་ཅན་ལྗོངས་འདི་ན། །ཕལ་ཆེར་ལུགས་འདི་དང་དུ་ལེན། །དེ་ལ་སྡང་ཟེར་མང་པོས་ཀྱང་།
【現代漢語翻譯】 從那時起從未中斷過，這裡是圖丹（Thubten，佛教）學院，是支撐理性的四大支柱，在這裡不會發生變動，愿利益和幸福的源泉長久存在！吉祥圓滿！嗡，吉祥成就！在雪域藏地，當佛法（Bstan pa）的太陽西沉時，東方宗喀（Tsongkha）的大學者，其圓滿的智慧之光升起。 關於見解和禪修的場所，雖然與前代有很多不同，但都是修行的場所，如經和律的論典中所說。顯宗和密宗，大乘和小乘的見解的究竟是中觀。而且，這隻能在聖者月稱（Zla ba）的論典中找到。一切法都以各自的自性為空性，如果說自己空于自己，那就會墮入斷滅邊。因此，一切色法等，都建立在全知者以量所見的基礎上，以能立之因所破的真實成立，被稱為自性，並空於此。一切法並非不存在，不矛盾且不迷惑，即成為量。因此，所謂戲論，不解釋為自性之外的其他。以中觀的理智去尋找，無論在哪裡都找不到，證悟那一點，就被認為是智慧的見解。如果尋找真實成立而找不到，就說找到了無真實。即使找到了無真實，也不說找到了，這（宗喀巴）並不認可。禪修是遠離作意的，因為這是漢地禪師的宗派。執著于無真實的心的禪修，被稱為考察禪修。僅僅安住于明空，就認為是沒有執著，因為外道也有這種情況。過去藏地的禪修者，被稱為沒有對治愚昧的（智慧）。即使以理智多次考察，禪修時如果遠離作意，也只是止的境界，因此無法超越輪迴。殊勝的觀是分別的智慧，因為這是對智慧的解釋。遠離分別考察的殊勝的觀，據說不是漢人禪師的宗派。安樂、 明晰、無分別的境界，在止觀中都不適用，因為這超越了第三禪，並且在欲界中不可能存在。對於五種識的集合，無論顯現什麼都認為是空性，這也是因為外在所見的知識的顯現，不能解釋為是禪定的對境。因此，關於見解、禪修和密宗的這些方面，將自己的理智和許多經論結合起來，據說必須拋棄以前的兩種宗派。如今，在這個雪域藏地，大多數人都接受這種宗派，即使有很多人憎恨。
【English Translation】 From that time onwards, it has never been interrupted. This is the Thubten (Buddhist) Academy, the four great pillars that support reason. Here, no changes will occur. May the source of benefit and happiness long endure! May it be auspicious and perfect! Om, may it be auspicious and accomplished! In the land of Tibet, when the sun of the Dharma (Bstan pa) sets, the great scholar of Tsongkha in the East, the full light of his wisdom arises. Regarding the places of view and meditation, although there are many differences from previous generations, they are all places of practice, as stated in the treatises of Sutra and Vinaya. The ultimate view of Sutra and Tantra, Mahayana and Hinayana, is Madhyamaka. Moreover, this can only be found in the treatises of the noble Chandrakirti (Zla ba). All dharmas are empty in their own nature. If it is said that one is empty of oneself, then one will fall into the extreme of annihilation. Therefore, all forms, etc., are based on what the all-knowing one sees with valid cognition. The true establishment that is refuted by the reason of proof is called self-nature, and is empty of this. All dharmas are not non-existent, and not contradictory or confusing, which becomes valid cognition. Therefore, the so-called elaboration does not explain anything other than self-nature. When searching with the reason of Madhyamaka, it cannot be found anywhere. Realizing that point is considered the view of wisdom. If one searches for true establishment and cannot find it, it is said that one has found non-truth. Even if one finds non-truth, one does not say that one has found it. This (Tsongkhapa) does not accept. Meditation is free from conceptualization, because this is the sect of the Chinese Chan masters. The meditation of a mind that clings to non-truth is called investigative meditation. Merely abiding in clarity and emptiness is considered to be without attachment, because even non-Buddhists have this. Past Tibetan meditators were said to have no antidote to ignorance (wisdom). Even if one investigates many times with reason, if one is free from conceptualization during meditation, it is only the state of Shamatha, and therefore one cannot transcend Samsara. Superior seeing is the wisdom of discernment, because this is the explanation of wisdom. Superior seeing that is free from discernment and investigation is said to be none other than the sect of the Chinese Chan master. Bliss, Clarity, and non-conceptualization are not suitable in either Shamatha or Vipassana, because this transcends the third Dhyana and is impossible in the desire realm. Regarding the collection of the five consciousnesses, whatever appears is considered to be emptiness, also because the appearance of knowledge seen externally cannot be explained as the object of Samadhi. Therefore, regarding these aspects of view, meditation, and Tantra, combining one's own reason with many Sutras and Shastras, it is said that the previous two sects must be abandoned. Nowadays, in this land of Tibet, most people accept this sect, even though many people hate it.
།དེ་གཞུང་ཇི་བཞིན་སུན་མ་ཕྱུང་། །ལྐོག་ཏུ་གྱུར་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །རྟགས་ལ་མ་བརྟེན་མི་རྟོགས་གསུངས། །མན་ངག་ལུགས་དང་མི་མཐུན་ཡང་། །རྔོག་ལོའི་རྣམ་བཤད་དང་འཐུན་ནོ།། །།ཤུ་བྷཾ།། །།ཨོཾ་སྭསྟི་སིདྡྷཾ། ཤར་ཕྱོགས་བཙོང་(ཙོང་)་ཁའི་ལུགས་གསར་དེ། །ཤར་ནས་ལོ་བརྒྱ་ལོན་པའི་ཚེ། །སྔོན་གྱི་ལུགས་གཉིས་འདི་ལྟར་འཆད། །ཆོས་ཅན་ཚད་མས་གྲུབ་པ་དག །ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་མ་གྲུབ་པའི། །དགག་བྱས་སྟོང་པ་རང་སྟོང་གི །ཚུལ་ཅི་གཞན་སྟོང་འདོད་ལུགས་ཀྱི། །ཐ་ཤལ་ཙམ་ལས་འདས་པ་མེད། །གདོད་ནས་ཡོད་མ་མྱོང་བ་ཡི། །ཀུན་རྫོབ་བཀག་པས་ཆད་འགྱུར་ན། །ཡེ་ནས་ཡོད་མ་མྱོང་བ་ཡི། །མོ་ཤམ་བུ་ལའང་ཅིས་མི་མཚུངས། །ཚད་མས་གྲུབ་པའི་དོན་འགའ་ཞིག །རིགས་པས་དཔྱད་ཚེ་མ་མཐོང་ན། །སྟོང་ཉིད་དངོས་པོའི་འཇིག་རྒྱུར་ནི། །ཧ་ཅང་ཐལ་བ་ཟླ་བས་འཕངས། །བདེན་མེད་རྣམ་དཔྱད་དུ་བཀག་པས། །བདེན་གྲུབ་ཡོངས་སྤྱོད་ལ་འགྲུབ་ན། །དགག་བྱ་འགོག་ཚུལ་མེད་དགག་ལས། །མ་འདས་ཞེས་པ་ཚིག་ཏུ་ཟད། །རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་ན་གྲུབ་དགོས་པ། །འདི་ཡང་ཟླ་བའི་ལུགས་མ་ཡིན། །ཕན་ཚུན་ལྟོས་གྲུབ་མ་གྲུབ་པའི། །དོན་དུ་ཟླ་བས་ 23-4-14a གསལ་བར་བཤད། །མེད་མཐའ་སེལ་བའི་རིགས་པ་ཡིས། །ཡོད་པར་གྲུབ་དགོས་ཡིན་ན་ནི། །མཐའ་གཉིས་སེལ་བའི་རིགས་པ་ཞེས། །བཤད་པ་འགལ་ལ་མི་འཁྲུལ་འགྱུར། །རིགས་དེས་ཐ་སྙད་དུ་མེད་དང་། །བདེན་པར་གྲུབ་པ་འགོག་ཟེར་མོད། །འོ་ན་གཉིས་མིན་བཀག་པ་ཡིས། །གཉིས་ཀ་རབ་ཏུ་གྲུབ་པར་འགྱུར། །རང་མཚན་རང་བཞིན་ཞེས་བྱ་བ། །སྟོང་གཞི་ཆོས་ཅན་དུ་བཤད་ཚེ། །ཁྱེད་ཀྱི་ཚད་མས་གྲུབ་མིན་ནམ། །རྟགས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཇི་ལྟར་ཡིན། །དགག་བྱར་བཤད་པའི་རང་བཞིན་ནི། །སུ་ཞིག་གི་ནི་རང་བཞིན་ཡིན། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་ལ་ཀུན་རྫོབ་དང་། །དོན་དམ་རང་བཞིན་གཉིས་མ་གཏོགས། །བདེན་གྲུབ་ཅེས་བྱ་གང་གི་ཡང་། །རང་བཞིན་ཉིད་དུ་བཤད་པ་མེད། །བདེན་གྲུབ་དེའི་རང་བཞིན་ན། །རང་བཞིན་མེད་པ་ཇི་ལྟར་འགྲུབ། །དོན་ལ་རང་བཞིན་མ་ཡིན་ཀྱང་། །རྟོག་ངོར་རང་བཞིན་ཉིད་ཅེ་ན། །ཆོས་ཅན་ཚད་མས་གྲུབ་པ་ལ། །ནམ་ཡང་ཚད་མས་མི་འགྲུབ་པའི། །རྟོག་པས་སྒྲོ་བཏགས་བཀག་པ་ནི། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཐ་ཤལ་ལོ། །བདེན་མེད་ངེས་པའི་སྔ་རོལ་ཏུ། །བདེན་གྲུབ་སྔོན་དུ་ངེས་དགོས་ཤེས། །ཞེས་པ་བཏགས་པའི་དངོས་ལ་སོགས། །སྤྱོད་འཇུག་ལུང་གི་དོན་མིན་ཏེ། །ལྟོས་གྲུབ་མིན་པའི་ཆོས་འགའ་ཡང་། །མེད་ཕྱིར་བདེན་གྲུབ་བཀག་པའི་ཚེ། །བདེན་མེད་ཀྱང་ནི་ཡོད་མིན་ཞེས། །བྱ་བ་ལུང་གི་དགོངས་པ་ཡིན། །མདོར་ན་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ཀྱི། །སྟོང་ཉིད་འཆད་ཚུལ་ཕྱིས་བྱོན་འདི། །གཞུང་ན་མེད་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། །བོད་རྒན་སུས་ཀྱང་བཤད་པ་མེད། །སྒོམ་པ་ཞི་ལྷག་གཉིས་པོ་ཡི། །ངོས་འཛིན་ཚུལ་ལ
【現代漢語翻譯】 如其正論未曾駁， 隱蔽空性不依理， 依憑征相不能悟， 雖與口訣不符順， 然與俄氏釋論合。 吉祥圓滿！ 唵 斯瓦斯諦 悉曇（Om Svasti Siddham）：東方宗喀（Tsongkha）新派系， 東方百年之際時， 先有二派如是說： 法性由量成者， 非唯名言所成， 所破空性自性空， 若謂他空之宗義， 不過庸俗之見耳。 本初未曾有之事， 若以遮遣世俗諦， 斷滅之過將產生， 如是未曾有之事， 何不比同兔角耶？ 由量所成諸法義， 若以理智細觀察， 未能現見彼體性， 空性實有壞滅因， 太過之失月稱責。 若以無實作分析， 遮遣實有之體性， 則于受用成實有， 遮遣所破之方式， 未離無遮之範疇， 此說徒具空名耳。 若說緣起必實有， 此非月稱之宗義。 相互觀待成與不成， 月稱論師於此義， 已作清晰之闡釋。 以遣有邊之理智， 若須成立為實有， 如是遣除二邊之理， 所說相違莫錯謬。 雖說此理于名言， 遮遣實有之體性， 然則遮遣二者時， 二者皆成豈非耶？ 所謂自相與自性， 若說空性為法性， 豈非汝量已成立？ 征相所破為何物？ 所破而說之自性， 又是何者之自性？ 諸法總有世俗諦， 以及勝義二自性， 除此更無實有性， 可說為彼之自性。 若謂實有彼自性， 無自性又如何成？ 若謂實義雖非有， 然于分別念境中， 可有自性之顯現， 法性由量已成立， 然于任何之時中， 量亦不能成立彼， 以分別唸作增益， 遮遣增益之體性， 乃為空性之劣見。 于證無實之前際， 須先確定有實性， 如是增益之有等， 非入行論之真義， 以無不待自成法， 是故遮遣實有時， 無實亦非為實有， 此乃聖教之密意。 總而言之自性空， 此種空性之闡釋， 莫說經論無此說， 藏地老者亦未言。 觀修止觀二者時， 于彼體性之認知，
【English Translation】 As the treatise, it was not refuted. The emptiness that is hidden, It is said that it cannot be realized without relying on signs. Although it does not agree with the oral tradition, It agrees with the commentary of Ngok Lo. Auspicious! Om Svasti Siddham: The new tradition of Tsongkha in the East, When a hundred years have passed since the East, The two previous traditions explain it as follows: Phenomena established by valid cognition, Are not merely established nominally, The emptiness that is negated is self-empty, What other way is there to desire other-emptiness? It is nothing more than a vulgar view. If the conventional truth is denied, Because it has never existed from the beginning, Then the fault of annihilation will occur, Why is it not similar to the horns of a rabbit, Which have never existed from the beginning? If some of the meanings established by valid cognition, Are not seen when examined by reasoning, Then the emptiness is the cause of the destruction of things, The excessiveness is blamed by Chandra. If the absence of truth is denied in the analysis, Then the use of truth is achieved, The way to negate the object of negation, Is not beyond non-affirming negation, This is just an empty word. If dependent arising must be established, This is not the tradition of Chandra. The meaning of whether or not, Things are established in mutual dependence, Is clearly explained by Chandra. If it is necessary to establish existence, By the reasoning that eliminates the extreme of non-existence, Then the reasoning that eliminates the two extremes, Will contradict the explanation and not be mistaken. Although it is said that this reasoning nominally, Negates existence and establishment as truth, Then by negating the two, Both will be completely established. The so-called self-character and self-nature, When emptiness is explained as a phenomenon, Is it not established by your valid cognition? What is the object of negation of the sign? The self-nature that is explained as the object of negation, Whose self-nature is it? All phenomena have only two self-natures, Conventional and ultimate, There is no self-nature of anything, That is said to be truly established. If the self-nature of that which is truly established, How can the absence of self-nature be established? Although the meaning is not self-nature, It is said that there is self-nature in the mind of thought, The phenomenon is established by valid cognition, But it is never established by valid cognition, The negation of what is imputed by thought, Is the vulgarity of emptiness. Before the certainty of the absence of truth, It is necessary to first ascertain the truth, It is not the meaning of the scriptures of conduct, Such as the imputed object. Because there are no phenomena that are not dependently established, Therefore, when the truth is denied, The absence of truth is also not existent, This is the intention of the scriptures. In short, the emptiness of self-nature, This way of explaining emptiness that came later, Not to mention that it is not in the scriptures, No old Tibetan has ever said it. When meditating on the two, calm and insight, The way to recognize their nature,
་འདིར་དཔྱད་པ། །ཚུལ་མིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཡི། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཙམ་ཞི་བའི། །གསལ་ཆ་ཞི་གནས་སུ་བཞེད་ན། །ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཡི། །རྣམ་པར་རྟོག་པའི་གསལ་ཆ་ནི། །བཀག་པ་ 23-4-14b མིན་པའི་ཞི་གནས་ཀྱང་། །ཁྱེད་ཀྱིས་འདོད་པས་རྣམ་གཡེང་འགྱུར། །དེ་ཡང་འདོད་ན་ཧྭ་ཤང་གི །ཞི་གནས་ཚུལ་དུ་ཐལ་མིན་ནམ། །དྲན་ཤེས་ངར་དང་མི་ལྡན་པའི། །གསལ་ཆ་བྱིང་བར་ཁྱེད་ཀྱིས་བཤད། །ལྷག་མཐོང་ལྟ་ཅི་ཞིག་ནས་ཀྱང་། །ཁྱེད་ལ་རྟོག་པར་ཐལ་མིན་ནམ། །མདོ་དང་བསྟན་བཅོས་ལུང་མང་པོས། །ལྷག་མཐོང་རྟོག་པའི་ངོ་བོར་འཆད། །ཁྱེད་ཀྱིས་དྲངས་པའི་ལུང་མང་པོའི། །སྒྲས་ཟིན་བསམ་བྱུང་ཤེས་རབ་སྟེ། །ལྷག་མཐོང་དངོས་ནི་སྒོམ་བྱུང་གི །ཤེས་རབ་ཡིན་པར་ཀུན་གྱིས་བཞེད། །ལྷག་མཐོང་ངོ་བོ་རྟོག་དཔྱོད་ན། །ཞི་ལྷ་ཟུང་འཇུག་ཇི་ལྟར་འཆད། །ཞི་གནས་ཀྱང་ནི་རྟོག་དཔྱོད་ན། །ཞི་གནས་རྒོད་པ་ཉིད་དུ་ཐལ། །དཔྱད་ཚེ་སྒོམ་ཚེ་ཅུང་ཟད་ཅིག །མཉམ་པར་འཇོག་ཅེས་ཁྱེད་ཀྱིས་འདོད། །མཉམ་པར་བཞག་ཚེ་དཔྱོད་པ་ཙམ། །མེད་ན་ཧཱ་(ཧྭ་)ཤང་སྒོམ་དུ་ཐལ། །ཡོད་ན་དཔྱད་སྒོམ་ཁྱད་པར་ཅི། །ཤིང་གཉིས་བསྲེག་པ་ལས་བྱུང་བའི། །མེ་ཡིས་དེ་ཉིད་བསྲེག་པའི་དཔེས། །མཉམ་གཞག་རྟོག་དཔྱོད་བྲལ་བར་བཤད། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་ལྷག་མཐོང་ཅི། །མངོན་སུམ་རྟོག་བྲལ་མ་འཁྲུལ་བར། །འཆད་དགོས་མིན་ནམ་མངོན་སུམ་དང་། །ལྷག་མཐོང་གཞི་མཐུན་གང་ནས་བཙལ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་འདིར་བསམ་བྱུང་གིས། །དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི། །ལྷག་མཐོང་དངོས་གཞི་མི་འདོད་ཕྱིར། །རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་མིང་གིས་བཏགས། །དཔེར་ན་སེམས་གནས་ཐབས་དགུ་ལ། །ཞི་གནས་མིང་གིས་བཏགས་དེ་བཞིན། །མདོར་ན་ལྷག་མཐོང་རྣམ་གཉིས་ཏེ། །སོ་སོར་བརྟག་དང་མི་གཡོ་བ། །ཞེས་བྱ་པདྨའི་ངང་ཚུལ་གྱི། །སྒོམ་རིམ་གཞུང་ལས་འབྱུང་བ་ངེས། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་དམ་པའི་དོན་ཉིད་དུ། །གཞུང་ཆེན་དག་ལས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། །དེ་ཉམས་མྱོང་བའི་ལྷག་ 23-4-15a མཐོང་གིས། །སྒྲིབ་ཀུན་སེལ་བར་རྒྱུད་བླ་དང་། །རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་གཞུང་ལས་གསུངས། །དེ་ལས་གཞན་ན་འོད་གསལ་དང་། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ཡོད་མ་ཡིན། །དེ་རྟོགས་བྱེད་པའི་ཐབས་ལ་ནི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པར་ཐོས་བསམ་དང་། །སྔགས་སུ་དབང་གི་རིམ་པ་གསུངས། །རྒྱས་པར་གཞན་དུ་བཤད་ལས་ཤེས། །ཅེས་(ཞེས་)པ་འདི་ནི་ཕྱིས་བྱོན་དང་། །སྔོན་བྱུང་ལྟ་སྒོམ་ཁྱད་པར་ཏེ། །གང་བདེན་ལུང་རིགས་མན་ངག་དང་། །ཉམས་ལེན་མཛད་རྣམས་དཔང་པོར་བཞུགས། །ཤེས་(ཞེས་)པ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གྱིས། །བདེན་བརྫུན་ཤན་འབྱེད་ཕྱིར་དུ་སྦྱར།། །།མངྒ་ལཾ།། །།ཤུ་བྷཾ།། །། ༄། །སྒོམ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་བཟང་པོའི་དྲིས་ལན་ལྟ་བ་སོ་སོའི་ངོས་འཛིན་ཚུལ་ངེས་དོན་གནད་ཀྱི་ལ
【現代漢語翻譯】 在此辨析： 若將不如理作意所生的 分別唸的止息之明分，視為寂止（止禪）， 那麼如理作意所生的 分別唸的明分， 若不加以遮止的寂止， 你若認可，則會變成散亂。 如果那樣也認可，豈不成了和尚（指漢傳禪宗）的 寂止之法了嗎？ 你所說的，不具足正念和覺知的 明分沉沒狀態。 且莫說勝觀（觀禪），從任何方面來說， 豈不都成了你的分別唸了嗎？ 眾多經和論典都 將勝觀闡釋為分別的自性。 你所引用的眾多經文的 字面意義是思所生慧， 而真正的勝觀是修所生的 智慧，這是大家公認的。 如果勝觀的自性是分別思擇， 那麼止觀雙運又該如何解釋呢？ 如果寂止也是分別思擇， 那麼寂止豈不就成了掉舉（散亂）了嗎？ 你認為，觀察時和禪修時稍微 安住于平等狀態。 如果安住于平等狀態時，沒有絲毫 觀察，那就成了和尚的禪修了。 如果存在觀察，那麼觀察和禪修的差別又在哪裡呢？ 如同兩木相磨而生的 火能焚燒自身一樣， （經典）闡釋說，等持（止的境界）是遠離分別思擇的。 那麼安住于平等狀態的勝觀又是什麼呢？ 難道不需要闡釋為現量、離分別、無錯亂嗎？ 現量和 勝觀的基礎，又該從何處尋找呢？ 因為在此般若（波羅蜜多）中，不認可未經 思所生慧先行觀察的 真正的勝觀， 所以用果的名字來稱呼因。 例如，將九住心的方法， 用寂止的名字來稱呼，也是如此。 總而言之，勝觀有兩種： 有觀察的和無動搖的。 這 निश्चित (藏文：ངེས་，梵文天城體：निश्चित，梵文羅馬擬音：niścita，漢語字面意思： निश्चित)是出自蓮花戒的 《修次第論》中的明確觀點。 因為在各大 論典中都說， 證悟能所二取不二的 殊勝智慧之義， 所以通過體驗它的勝觀， 能消除一切障礙，這是在《寶性論》和 《大瑜伽續》中闡述的。 如果不是這樣，光明和 一切種勝妙就不可能存在。 爲了證悟它， 般若（波羅蜜多）中闡述了聞思， 密咒中闡述了灌頂的次第。 詳細內容可以從其他地方瞭解。 以上所述，是後世和 前代在見解和禪修上的差別， 以何者為真，請以經論、理證、訣竅和 實修者作為見證。 這是釋迦勝賢爲了 辨別真偽而作的辨析。 吉祥圓滿！ 善哉！ 《大禪師耶謝桑波的答覆：各種見解的認識方式——要義之關鍵》終
【English Translation】 Here is an analysis: If you consider the clarity of the cessation of conceptual thoughts arising from improper attention as quiescence (shamatha), then the clarity of conceptual thoughts arising from proper attention, if not blocked, is also quiescence, which, if you accept, will turn into distraction. If you accept that as well, wouldn't it become the quiescence of the Heshang (referring to the Chinese Chan tradition)? What you describe as the clarity sinking down, lacking mindfulness and awareness, let alone vipassanā (insight meditation), from any perspective, wouldn't it become your conceptual thought? Many sutras and treatises explain vipassanā as the nature of conceptual thought. The literal meaning of the many scriptures you cite is wisdom born of thought, while the actual vipassanā is born of meditation, which is universally accepted. If the nature of vipassanā is conceptual analysis, then how can the union of quiescence and insight be explained? If quiescence is also conceptual analysis, then quiescence would become agitation (restlessness). You believe that during observation and meditation, one should slightly abide in a state of equanimity. If there is no observation at all while abiding in equanimity, then it would become the meditation of the Heshang. If there is observation, then what is the difference between observation and meditation? Like the fire born from rubbing two pieces of wood together burns itself, it is explained that samadhi (the state of quiescence) is free from conceptual analysis. Then what is the vipassanā of abiding in equanimity? Doesn't it need to be explained as direct perception, free from conceptualization, and without error? Where can the basis of direct perception and vipassanā be found? Because in this Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), the actual vipassanā that has not been preceded by wisdom born of thought is not accepted, therefore, the cause is named after the effect. For example, the method of the nine stages of abiding in the mind is named after quiescence, and so on. In short, there are two types of vipassanā: observational and unwavering. This निश्चित (藏文：ངེས་，梵文天城體：निश्चित，梵文羅馬擬音：niścita，漢語字面意思： निश्चित) is definitely from Kamalashila's 'Stages of Meditation'. Because in the great treatises, it is said that realizing the meaning of the sacred wisdom that is non-dualistic in terms of grasper and grasped, one can eliminate all obscurations through the vipassanā of experiencing it, as explained in the 'Ratnagotravibhāga' and the 'Mahayoga Tantra'. If it is not like this, luminosity and all perfections cannot exist. To realize it, hearing and thinking are explained in Prajnaparamita, and the stages of empowerment are explained in Mantra. Details can be learned from other sources. What has been said above is the difference between the views and meditation of later and earlier generations. Let the scriptures, reasoning, pith instructions, and practitioners be the witnesses to what is true. This is an analysis made by Shakya Chokden in order to distinguish between truth and falsehood. May there be auspiciousness and perfection! May there be virtue! 《The Great Meditator Yeshe Zangpo's Reply: The Key to Understanding the Definitive Meaning of How to Recognize Various Views》ends.
ྡེ་མིག་བཞུགས། ༄༅། །སྒོམ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་བཟང་པོའི་དྲིས་ལན་ལྟ་བ་སོ་སོའི་ངོས་འཛིན་ཚུལ་ངེས་དོན་གནད་ཀྱི་ལྡེ་མིག་བཞུགས། ན་མོ་བུདྷྰ(དྡྷཱ་)ཡ། གངས་ཅན་པ་དག་གིས་ལྟ་བ་སོ་སོའི་ངོས་འཛིན། ངེས་དོན་གནད་ཀྱི་ལྡེ་མིག་ཅེས་བྱ་བ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་བ་ལྟ་བ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་ཐིབས་པོ་སེལ་མཛད་ཉིད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གངས་ཅན་ལྗོངས་སུ་ལྟ་བ་ཡི། །ཞལ་འཛིན་སོ་སོར་གང་སྨྲ་བ། །ཀུན་ཀྱང་བདག་མེད་རྟོགས་བློ་ཡིས། །རྨོངས་པའི་མུན་ཆེན་སེལ་བར་མཐུན། །བདག་མེད་པ་དང་དེ་རྟོགས་པའི། །ཐབས་དང་བདག་མེད་རྟོགས་པ་ཡི། །ངོས་འཛིན་དབུ་མའི་གཞུང་ལུགས་དང་། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་དབྱེ་བས་གསུམ། །དང་པོ་འཁོར་ལོ་བར་པ་ཡི། །དགོངས་འགྲེལ་དབྱེ་བས་རྣམ་གཉིས་ཏེ། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་དབུ་མ་དང་། །ངོ་བོ་གཉིས་མེད་སྨྲ་བའོ། །དང་པོ་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་ཡིས། །ཤེར་ཕྱིན་དགོངས་པ་བཀྲལ་བ་དང་། །བྱམས་པའི་གཞུང་དང་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི། །བསྟོད་པའི་ཚོགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས། །འདི་ལའང་ཐོས་བསམ་ལྟ་བ་དང་། །ཉམས་མྱོང་ལྟ་བ་མཐའ་གཅིག་དང་། །གཉིས་པོ་སོ་སོར་འབྱེད་པ་ཡི། །དབྱེ་བ་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་བྱུང་། །དང་པོ་བྱམས་ཆོས་རྣམ་གསུམ་དང་། །ཐོགས་མེད་ 23-4-15b མཆེད་ཀྱི་གཞུང་ཇི་བཞིན། །ཕྱི་མ་མངོན་རྟོགས་རྒྱན་གཞུང་གི །རྗེས་འབྲངས་མ་ལུས་པ་རྣམས་སོ། །དེ་ཡི་ཤེས་བྱེད་མཐའ་བྲལ་གྱི། །རིགས་པས་གཏན་ལ་ཕབ་བྱས་ནས། །སྐྱེ་མེད་གསུམ་གྱི་ཤེས་རྣམ་ཉིད། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱར་བཤད་ལས་ཤེས། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སྨྲ་བ་ཡི། །རང་གཞུང་ཚུགས་པར་འཆད་བྱེད་ནི། །ལེགས་ལྡན་ཟླ་བ་གྲགས་པ་སྟེ། །གཉིས་པོའི་ལྟ་བ་མཐར་ཐུག་མཐུན། །ཉམས་སུ་མྱོང་བྱའི་སྟོང་ཉིད་ཀྱང་། །རིགས་པས་གཏན་ལ་གང་ཕབ་པ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་མ་བཤད་ཕྱིར། །མེད་པར་དགག་པ་ཁོ་ནའོ། །སློབ་དཔོན་འདི་དག་ཀུན་རྫོབ་ལས། །མ་གཏོགས་ཆོས་གཞན་མི་བཞེད་ལ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་ནི་འཁྲུལ་སྣང་ཕྱིར། །མཐར་ཐུག་སྤྲོས་པ་ཀུན་དང་བྲལ། །སྤྲོས་བྲལ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་བློ་ཡི། །སྤྱོད་ཡུལ་ཉིད་དུ་ཁས་བླངས་ན། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་བློ་རྟོག་པའམ། །སྤྲོས་བྲལ་རང་མཚན་ཉིད་དུ་འགྱུར། །ལུགས་འདིར་གཞི་ལམ་འབྲས་བུ་ཡི། །གནས་སྐབས་གསུམ་ཀ་སྟོང་པ་ཉིད། །མེད་པར་དགག་ལས་མ་འདས་ཕྱིར། །རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཁས་མི་ལེན། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །སྣང་བ་ཇི་ལྟར་གྲགས་པ་བཞིན། །ཚོགས་བསགས་པ་ལས་འབྲས་དུས་སུ། །གཞན་སྣང་སྐུ་གཉིས་ལྷུན་གྲུབ་བོ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ། །རང་སྣང་ཀུན་རྫོབ་མི་འཆར་ཡང་། །ཀུན་གྱི་གནས་ཚུལ་མཁྱེན་ནས་ནི། །ལུང་སྟོན་ནུས་ཕྱིར་ཐབས་ཅད་མཁྱེན། །མེད་དགག་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་དེ། །རྟོགས་པའི་ཐབས་ནི་ཐོས་བསམ་དང་། །མོས་པ་ཡིད་བྱེད་ཀྱིས་གོམས་པ། །དེ་ལ
【現代漢語翻譯】 《鑰匙》 這是貢欽·益西堅贊（Gomchen Yeshe Zangpo）的問答錄，題為《各種見解的認知方式——要義之鑰》。 頂禮佛陀！ 此乃雪域智者們對於各種見解的認知，名為《要義之鑰》。 我向遍知者頂禮，您驅散了各種見解的迷霧！ 在雪域藏地， 對於各種見解的不同主張， 都一致認為，應以證悟空性的智慧， 驅散無明的黑暗。 對於無我以及證悟無我的 方法，以及證悟無我的 認知，可分為中觀宗的論典、 密續和口訣三種。 初轉法輪和中轉法輪的 觀點，可分為兩種： 瑜伽行中觀宗， 以及主張本體二無自性者。 初轉法輪和三轉法輪 解釋了般若經的觀點， 並以彌勒菩薩的論典和龍樹菩薩的 讚頌集為依據。 對此也有聽聞思辨之見， 以及體驗之見，一概而論， 或將二者區分開來， 由此產生了兩種不同的觀點。 前者依據彌勒五論， 以及無著 兄弟的四部論典。 後者則完全遵循《現觀莊嚴論》的論典。 通過無偏頗的 理證進行論證， 從而得知，應將無生三智的體性 作為體驗的對象。 主張本體無自性者， 建立自己宗派的論點是： 善逝月稱論師， 二者的終極見解是一致的。 對於體驗的空性， 凡是通過理證進行論證的， 除此之外沒有其他的解釋， 僅僅是否定。 這些論師認為，除了世俗諦之外， 不存在其他的法， 而世俗諦也是虛幻的顯現， 因此最終是遠離一切戲論的。 如果承認遠離戲論是遍知智慧的 對境， 那麼遍知智慧要麼是分別念， 要麼是遠離戲論的自性。 此宗認為，基、道、果的 三個階段皆是空性， 因為沒有超出否定的範疇， 所以不承認自證智。 即便如此，世俗諦的 顯現如何呈現， 通過積累資糧，在因緣成熟時， 便會自然顯現其他二身。 圓滿正等覺的智慧， 不會顯現自顯的世俗諦， 但由於知曉一切事物的實相， 因此能夠預言，是為遍知。 對於如同虛空的無遮止， 證悟的方法是聽聞思辨， 並通過信解和作意來串習， 如此便能……
【English Translation】 《The Key》 This is a question-and-answer record by Gomchen Yeshe Zangpo, titled 'The Way to Recognize Various Views - The Key to the Essentials'. Namo Buddhaya! This is the recognition of various views by the wise men of the snowy land, called 'The Key to the Essentials'. I prostrate to the Omniscient One, who dispels the fog of various views! In the snowy land of Tibet, Regarding the different claims of various views, All agree that the wisdom of realizing emptiness should be used to dispel the darkness of ignorance. Regarding the method of selflessness and the realization of selflessness, and the recognition of the realization of selflessness, it can be divided into three types: the treatises of the Madhyamaka school, tantras, and oral instructions. The views of the initial and intermediate turnings of the wheel of Dharma can be divided into two types: Yogachara Madhyamaka, and those who advocate the absence of inherent existence of two entities. The initial turning of the wheel and the third turning of the wheel explain the views of the Prajnaparamita Sutra, and are based on the treatises of Maitreya Bodhisattva and the collection of praises by Nagarjuna. There are also views of hearing and thinking, as well as views of experience, generalizing, or distinguishing between the two, resulting in two different viewpoints. The former is based on the Five Treatises of Maitreya, and the four treatises of the brothers Asanga and Vasubandhu. The latter completely follows the treatises of the Abhisamayalankara. Through unbiased reasoning and argumentation, it is known that the nature of the three unborn wisdoms should be taken as the object of experience. Those who advocate the absence of inherent existence establish the argument of their own school: The venerable Chandrakirti, the ultimate views of the two are consistent. Regarding the emptiness of experience, whatever is argued through reasoning, there is no other explanation besides that, it is merely negation. These teachers believe that apart from conventional truth, there is no other Dharma, and conventional truth is also an illusory appearance, therefore, it is ultimately free from all elaborations. If it is admitted that freedom from elaboration is the object of the wisdom of omniscience, then the wisdom of omniscience is either conceptual thought, or the nature of freedom from elaboration. This school believes that the base, path, and result of the three stages are all emptiness, because they do not go beyond the scope of negation, so they do not recognize self-awareness wisdom. Even so, how does the appearance of conventional truth manifest, through the accumulation of merit, when the causes and conditions are ripe, the other two bodies will naturally manifest. The wisdom of the fully enlightened Buddha, does not manifest self-appearing conventional truth, but because he knows the true nature of all things, therefore he is able to prophesy, and is omniscient. For the non-affirming negation like the sky, the method of realization is hearing and thinking, and familiarizing oneself through faith and attention, in this way...
ས་མཐོང་ལམ་ཡེ་ཤེས་འབྱུང་། །དེ་ཚེ་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ། །རྟོགས་བློ་ལྟ་བར་འཆད་མོད་ཀྱང་། །ཡུལ་ཅན་སྟོང་ཉིད་དུ་འདྲེས་པས། །མ་མཐོང་བ་ལ་མཐོང་ཞེས་བརྗོད། །ཚད་མ་གཉིས་པས་སྟོང་པ་ཉིད། །རྟོགས་པ་མིན་ཞེས་ལེགས་ལྡན་དང་། །ཟླ་བའི་རྗེས་འབྲང་གིས་ 23-4-16a བཤད་པ། །ཐལ་རང་གཞུང་ལུགས་ཀུན་དང་མཐུན། །གཉིས་པ་སྔགས་ཀྱི་རྒྱུད་གཞུང་ནས། །བཤད་པའི་ཉམས་མྱོང་སྟོང་པ་ཉིད། །བྱམས་ཆོས་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པའི། །གཞུང་དང་མཐུན་པར་འདིར་བཤད་བྱ། །འདི་ལ་རིགས་པས་དཔྱད་པ་ཡི། །སྟོང་ཉིད་སྒོམ་བྱར་མ་བཤད་དེ། །སྟོང་ཉིད་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཉིད། །གོམས་པས་གཟུང་འཛིན་རྟོག་པ་སེལ། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ཡི། །གདོད་མའི་ཤེས་པ་རྒྱུ་ཡི་རྒྱུད། །འདི་ཉིད་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཡི། །ལྷ་དང་སྔགས་ཀྱི་སྒྲུབ་གཞིར་འཆད། །རྟོགས་བྱའི་ལྟ་བ་འདི་ཉིད་དེ། །དེ་རྟོགས་བྱེད་པའི་ཐབས་མཆོག་ནི། །ཡེ་ཤེས་འབེབས་དང་དབང་བསྐུར་བར། །འདོད་ཀྱི་རིགས་པས་དེ་མ་སྒྲུབ། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཉམས་མྱོང་བའི། །རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ལྟ་བ་དང་། །ཐབས་ཀྱི་རྒྱུད་དུ་འཆད་པ་སྟེ། །ཐོག་མར་གང་སྐྱེས་དཔེའི་ཡེ་ཤེས། །གང་སྣང་ཡེ་ཤེས་སུ་འཆར་བ། །ཤེས་རབ་འདི་ལ་སྐྱེད་(བསྐྱེད་)རིམ་གྱི། །ལྟ་བ་ཞེས་དང་འཁོར་འདས་གཉིས། །ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱར་བཤད། །འདི་ཡི་རྟོགས་བྱེད་གསང་སྔགས་སུ། །བུམ་དབང་འཁོར་དང་བཅས་ཡིན་ཕྱིར། །དབང་གི་ལྟ་བར་བཤད་མོད་ཀྱང་། །ཕར་ཕྱིན་པ་ལའང་དེ་མེད་མིན། །བུམ་དབང་ལས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་དེ། །ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་ཟུང་འཇུག་སྐུར། །སྒྲུབ་བྱེད་རང་བྱིན་རླབས་པ་ཡི། །རིམ་པ་སྒོམ་པ་རྫོགས་རིམ་མོ། །རྟོགས་བྱ་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་ནི། །མངོན་སུམ་རྟོགས་བྱེད་རང་བྱིན་རླབ་(རླབས)། །ཡིན་གྱི་གཞན་ལ་དེ་མེད་པས། །སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཁྱད་པར་འཕགས། །དབང་བསྐུར་རྣམ་པ་བཞི་པོ་ཡང་། །ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་གཅིག་པུ་ཉིད། །རྟོགས་པའི་ཐབས་སུ་ཁྱད་མེད་ཅིང་། །རྟོགས་བློའང་ལྟ་བར་མཚུངས་མོད་ཀྱང་། །སྐྱེད་(བསྐྱེད་)རིམ་དུས་སུ་ཡེ་ཤེས་ཉིད། །ལྷར་སྒོམ་པ་དང་རྫོགས་རིམ་དུ། །ལྷ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་སུ་སྒོམ་པའི། །དབྱེ་བས་རིམ་གཉིས་སྒོམ་ཚུལ་ཤེས། ། 23-4-16b རྟོགས་བྱ་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཉིད། །རྟོགས་བྱེད་དབང་བསྐུར་རིམ་པ་ཡི། །དབང་བཞི་པོ་དང་རྗེས་འབྲེལ་བའི། །ལྟ་བ་སོ་སོར་བཤད་པ་ཙམ། །ཕར་ཕྱིན་ཐེག་པའི་སྤྲོས་བྲལ་དང་། །གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ལས། །ལྷག་པའི་ལྷ་ཡུལ་འདིར་མི་འཆད། །རྟོགས་བྱེད་ཁྱད་འཕགས་བདེ་བ་ཆེ། །གསུམ་པ་གངས་ཅན་འདིར་གྲགས་པའི། །མན་ངག་ལུགས་མང་སྣང་འགྱུར་པ། །རྫོགས་དང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ཞི་བྱེད། །ལམ་འབྲས་རིམ་ལྔ་སྦྱོར་དྲུག་སོགས། །རང་རང་ལྟ་བའི་ཞལ་འཛིན་ན
【現代漢語翻譯】 當證悟道位智慧生起時，空性便會顯現。 雖然證悟之智被闡釋為一種見地，但由於有境與空性相融合，因此將未見稱為見。 正量部和隨順月稱論師的論典中說，第二種量並非證悟空性。 此觀點與應成派和自續派的所有宗義相符。 第二，從密宗續部經典中所闡釋的體驗空性，以及隨順慈氏五論的論典，在此進行闡述。 對於此，不應以理智分析的空性作為修習之境，因為空性即是智慧金剛。 通過串習，可以消除能取所取二執。 遠離能取所取二者的原始覺性，是生起次第的根本。 此覺性被闡釋為生起次第中本尊和咒語的修持基礎。 所證悟的見地即是此覺性，而證悟它的殊勝方便則是智慧降臨和灌頂。 這並非通過理智來證成。 無二智慧的體驗，自證智慧是見地，並在方便續部中進行闡釋。 首先，所生起的是譬喻智慧，所顯現的皆是智慧。 此智慧被稱為生起次第的見地，以及輪迴與涅槃二者的雙運。 由於證悟此智慧的方便是密宗中的寶瓶灌頂及其相關內容，因此被稱為灌頂的見地，但並非說在波羅蜜多乘中沒有。 從寶瓶灌頂中所獲得的智慧，在此生即可成就雙運之身。 將自生加持的次第作為修持，即是圓滿次第。 所證悟的俱生智慧，是現量證悟的自生加持。 因為其他宗派沒有這種加持，所以密宗的法門才顯得格外殊勝。 四種灌頂，也僅僅是證悟俱生智慧的方便，並無差別。 證悟之智也與見地相同，但在生起次第中，將智慧觀想為本尊，而在圓滿次第中，將本尊觀想為智慧。 通過這種區分，可以瞭解二種次第的修持方式。 所證悟的是輪迴與涅槃無別，而證悟的方便則是與灌頂次第相關的四種灌頂，只是分別闡釋了各自的見地。 在此，不會闡釋勝過波羅蜜多乘的離戲論和能取所取二取皆無的智慧，以及本尊的境界。 證悟的殊勝方便是最大的安樂。 第三，在雪域廣為流傳的口訣，如大圓滿、大手印、息解派、道果、五次第、六加行等，各自持有自己的見解。
【English Translation】 When the wisdom of the path of seeing arises, emptiness will be directly realized. Although the wisdom of realization is explained as a view, because the subject and emptiness are mixed, calling the unseen as seen. The Pramana-vada and the followers of Chandrakirti say that the second pramana does not realize emptiness. This view is in accordance with all the tenets of Prasangika and Svatantrika. Secondly, the experiential emptiness explained in the tantric scriptures, and the treatises that follow the Maitreya's teachings, will be explained here. For this, the emptiness analyzed by reason should not be explained as a meditation object, because emptiness is the wisdom vajra itself. Through habituation, the dualistic thoughts of grasping and being grasped can be eliminated. The primordial awareness that is free from the two, grasping and being grasped, is the root of the generation stage. This awareness is explained as the basis for the practice of deities and mantras in the generation stage. The view to be realized is this awareness, and the supreme method to realize it is the descent of wisdom and empowerment. This is not proven by reason. The experience of non-dual wisdom, self-awareness wisdom is the view, and it is explained in the tantra of means. First, what arises is the example wisdom, and what appears is wisdom. This wisdom is called the view of the generation stage, and the union of samsara and nirvana. Because the means to realize this wisdom is the vase empowerment and its related content in tantra, it is called the view of empowerment, but it is not that it is not in the Paramita Vehicle. The wisdom obtained from the vase empowerment can achieve the union body in this life. Taking the self-blessing of the order as practice is the completion stage. The co-emergent wisdom to be realized is the self-blessing of direct realization. Because other schools do not have this, the tantric vehicle is particularly superior. The four empowerments are also merely the means to realize the co-emergent wisdom, and there is no difference. The wisdom of realization is also the same as the view, but in the generation stage, wisdom is visualized as a deity, and in the completion stage, the deity is visualized as wisdom. Through this distinction, one can understand the practice methods of the two stages. What is realized is the inseparability of samsara and nirvana, and the means of realization is the four empowerments related to the empowerment sequence, only the respective views are explained. Here, the deity realm that is superior to the non-proliferation of the Paramita Vehicle and the wisdom without the two grasps will not be explained. The excellent means of realization is great bliss. Third, the oral instructions widely known in Tibet, such as Dzogchen, Mahamudra, Shije, Lamdre, Five Stages, Six Yogas, etc., each hold their own views.
ི། །སོ་སོར་འཆད་པ་འདི་ལྟ་སྟེ། །རྫོགས་ཆེན་ཐེག་པ་རིམ་དགུའི་རྩེ། །འདི་དང་མཉམ་པ་གཞན་ན་མེད། །དེ་རྟོགས་པ་ཡི་ཐབས་མཆོག་ནི། །རང་གི་མན་ངག་ལས་འབྱུང་གསུངས། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལྟ་བ་ལ། །ཆེན་པོ་གསུམ་གྱིས་མ་རེག་པས། །ཀུན་ལས་ཁྱད་འཕགས་དེ་རྟོགས་པའི། །ཐབས་ནི་བླ་མའི་མོས་གུས་སོ། །སྡུག་བསྔལ་རབ་ཏུ་ཞི་བྱེད་ཀྱི། །ལྟ་བ་དབུ་མ་ལ་མེད་ཅིང་། །རྟོགས་པའི་ཐབས་ནི་བླ་མ་ཡིས། །སེམས་ངོ་སྤྲོད་པ་ཡིན་ཞེས་གསུངས། །ལམ་འབྲས་པ་རྣམས་གཞན་གསུམ་པོའི། །ལྟ་བ་ཕར་ཕྱིན་ལས་མ་འདས། །དེ་ལ་དབང་དང་རྗེས་འབྲེལ་བའི། །ལྟ་གྲུབ་རྣམ་པ་བརྒྱད་ཡོད་གསུངས། །རྣལ་འབྱོར་ཡན་ལག་དྲུག་པ་བ། །ཁ་གཅིག་སོ་སོར་བསྡུས་པ་ཡི། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་མཐོང་བ། །དེ་ཉིད་ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་བཞེད། །རིམ་ལྔ་པ་ཡི་འོད་གསལ་གྱི། །ངོས་འཛིན་གངས་ཅན་ཕྱི་རབས་པ། །དབུ་མ་ཐལ་འགྱུར་དུ་སྨྲ་བའི། །ལུགས་ལས་གཞན་དུ་ཡོད་མ་ཡིན། །གཞན་ཡང་དབུ་མའི་རིགས་པ་ཡིས། །མ་དཔྱད་སྟོང་ཉིད་གོ་ཆོད་པོ། །གང་ནའང་ཡོད་མིན་ཐོས་བསམ་གྱིས། །རིགས་པས་ཕུ་ཐག་ཆོད་པར་བྱོས། །དེ་ལྟ་མིན་ན་ཧྭ་ཤང་གི །ལྟ་བ་ཉིད་ལས་མ་འདས་པས། །མཁས་པ་པདྨའི་ངང་ཚུལ་གྱི། །ཕྱོགས་སྔར་བརྟགས་ 23-4-17a པ་དེ་ཡིན་ཟེར། །དེ་དག་རྣམས་ལ་གཟུ་བོའི་བློས། །ཡིན་པ་བཞིན་དུ་བསམ་བྱ་བ། །ཞི་ཕྱག་རྫོགས་པ་རྣམ་གསུམ་གྱི། །ལྟ་བའི་ཡུལ་ནི་གཅིག་ཏུ་ངེས། །གཅིག་པུ་རང་སེམས་འོད་གསལ་བ། །གདོད་མ་ཉིད་ནས་བློ་བུར་གྱི། །དྲི་མས་གོས་པ་མེད་དེར་འཆད། །འདི་ནི་མདོ་རྒྱུད་ཀུན་དང་མཐུན། །དེ་རྟོགས་པ་ཡི་ཤེས་རབ་ནི། །ལྟ་བ་ཡིན་ཏེ་མདོ་རྒྱུད་ལས། །སོ་སོར་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་དང་། །རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ཉིད་དུ་བཤད། །རྟོགས་བྱེད་ཐབས་ལ་ས་སྐྱ་པས། །དཔྱད་པ་འགའ་ཞིག་མཛད་པ་དང་། །གཞན་གྱིས་ཀྱང་ནི་དཔྱོད་པའོ། །དང་པོ་ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་དེ། །རྟོགས་བྱེད་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དང་། །གསང་སྔགས་གང་གི་ལུགས་སུ་བྱེད། །གཉིས་ཀ་མིན་ན་བླུན་པོ་ཡི། །ཞི་ཕྱག་རྫོགས་གསུམ་བསྒོམ་པར་སོང་། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ལུགས་བྱེད་ན། །ཐོས་བསམ་རིགས་པ་སྔོན་འགྲོ་དགོས། །གསང་སྔགས་ཡིན་ན་དབང་བསྐུར་དང་། །རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་དགོས་ཤེས་(ཞེས་)གསུངས། །དེ་ལ་སྔ་མས་ལན་འདེབས་པ། །སྔོན་གྱི་བག་ཆགས་བཟང་པོ་དང་། །བླ་མའི་བྱིན་རླབས་ཙམ་གྱིས་ནི། །ཟུང་འཇུག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་རྟོགས་པ། །གཞུང་དང་མཐུན་ནམ་མི་མཐུན་ཀྱང་། །རང་གི་ཉམས་མྱོང་ཚད་མས་གྲུབ། །མན་ངག་མཆོག་གི་ལུགས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་གཞན་གྱི་དཔྱད་པ་ནི། །དཔྱད་པ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བར། །མྱོང་རིག་ཙམ་ལ་སེམས་འཇོག་པ། །དེ་ནི་ཞི་གནས་སྟེངས་པོ་སྟེ། །ཉོན་མོངས་གཉེན་པོར་མི་འགྲོ་ཟེར། །དེ་ལ་ཁོ་བོས་ལན་གདབ་པ། །དེ་ལྟར
【現代漢語翻譯】 以下是分別闡述： 大圓滿是九乘之巔， 沒有其他法門能與之比肩。 證悟它的最佳方法是， 源於自身的口訣教導。 大手印的見地， 未被三大所觸及， 超越一切，證悟它的， 方法是對上師的虔誠。 能完全平息痛苦的， 見地在中觀中並不存在， 證悟的方法是上師， 開示心性。 道果的修行者們， 他們的見地未超越般若。 對此，灌頂和隨後的， 見解和宗義有八種。 六支瑜伽的修行者， 將所有要點歸納為一， 見到空性的形象， 這被認為是至上的見地。 對於五次第的光明， 雪域後世的人們， 認為應成中觀的觀點， 除此之外別無他法。 此外，未用中觀的理智， 分析的空性，似是而非。 無論在何處，都要通過聞思， 用理智徹底決斷。 否則，就未超出， 和尚的見地， 因此，蓮花生的論點， 早已被考察過。 對於這些，以公正之心， 如實地思考， 止、大手印、大圓滿三者的， 見地之境是統一的。 唯一的光明自心， 從原始以來，未被突如其來的， 污垢所染，是這樣闡述的。 這與所有的經續都相符。 證悟它的智慧是， 見地，經續中， 分別闡述了自證智和， 具足一切殊勝。 對於證悟的方法，薩迦派， 做了一些分析， 其他人也在進行研究。 最初的俱生智， 通過般若或， 密宗的哪種方式證悟？ 如果都不是，那就成了愚人的， 止、大手印、大圓滿的修行。 如果採取般若的方式， 就需要聞思的理智作為前提。 如果是密宗，就需要灌頂和， 隨後的關聯，這是上師所說。 對此，前者回答說， 憑藉往昔的良好習氣和， 上師的加持， 證悟俱生大手印， 與經論相符或不符， 都以自己的體驗為準繩。 這是口訣的至高法門。 其他人評論說： 在沒有事先分析的情況下， 僅僅將心安住在體驗上， 那是呆板的止觀， 不能作為煩惱的對治。 對此，我回答說， 並非如此。
【English Translation】 Here is a separate explanation: Dzogchen (大圓滿, Great Perfection) is the pinnacle of the nine vehicles, There is no other teaching equal to it. The supreme method for realizing it is, Said to arise from one's own pith instructions. The view of Mahamudra (大手印, Great Seal), Is untouched by the three greatnesses, Surpassing all others, the method for realizing it is, Devotion to the guru. The view that completely pacifies suffering, Does not exist in Madhyamaka (中觀, Middle Way), The method for realization is the guru's, Introduction to the nature of mind. The practitioners of Lamdre (道果, Path and Result), Their view does not go beyond Prajnaparamita (般若, Perfection of Wisdom). Regarding this, there are eight kinds of, Views and tenets related to empowerment and subsequent practice. The practitioner of the six branches of yoga, Summarizes all the essential points into one, Seeing the form of emptiness, This is regarded as the supreme view. Regarding the clear light of the five stages, The later generations of Tibet, Say that the Prasangika Madhyamaka (應成中觀, Consequentialist Middle Way) view, Is the only way. Furthermore, emptiness that has not been, Analyzed by Madhyamaka reasoning is superficial. Wherever it may be, through hearing and thinking, Try to thoroughly decide with reason. Otherwise, it does not go beyond, The view of Heshang (和尚, a Chinese Chan monk), Therefore, the arguments of Padmasambhava (蓮花生), Have already been examined. For these, with an unbiased mind, Think about them as they are, The object of the view of the three, Zhi (止, Calm Abiding), Mahamudra (大手印, Great Seal), and Dzogchen (大圓滿, Great Perfection), is definitely one. The sole clear light of one's own mind, From the beginning, is not stained by sudden, Impurities, this is how it is explained. This is in accordance with all the sutras and tantras. The wisdom that realizes it is, The view, in the sutras and tantras, Self-cognizant awareness and, The all-supreme are separately explained. Regarding the method of realization, the Sakya school, Made some analyses, And others are also researching. The original co-emergent wisdom, Is realized through Prajnaparamita (般若, Perfection of Wisdom) or, Which system of Secret Mantra? If it is neither, then it becomes the practice of a fool, Practicing Zhi (止, Calm Abiding), Mahamudra (大手印, Great Seal), and Dzogchen (大圓滿, Great Perfection). If one takes the Prajnaparamita (般若, Perfection of Wisdom) approach, Then hearing, thinking, and reasoning are necessary prerequisites. If it is Secret Mantra, then empowerment and, Subsequent connection are necessary, said the guru. To this, the former replies, Through the good habitual tendencies of the past and, The blessing of the guru alone, Realizing co-emergent Mahamudra (大手印, Great Seal), Whether it accords with the scriptures or not, Is established by the measure of one's own experience. This is the supreme method of pith instructions. Others comment: Without prior analysis, Merely settling the mind on experience, That is dull Shamatha (奢摩他, Calm Abiding), It does not become an antidote to afflictions. To this, I reply, It is not so.
་ཡིན་ན་བདེ་མཆོག་དང་། །གསང་བ་འདུས་པའི་འོད་གསལ་གྱི། །རིམ་པའང་དེ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་སྐབས་དཔྱད་པ་མེད་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རང་སེམས་འོད་གསལ་བ། །འདི་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་སྟེ། །འདི་ཡི་རྟོགས་པ་གོང་འཕེལ་ན། །རྨོངས་ཆེན་གུད་དུ་ལུས་ 23-4-17b པ་མེད། །ལམ་འབྲས་ལས་གསུངས་ལྟ་བ་ནི། །ལྟ་ཡུལ་ཉིད་ཡིན་དེ་རྟོགས་པའི། །ལྟ་བ་དངོས་ལ་གྲུབ་མཐར་བཤད། །སྐབས་འདི་སྣང་བ་སེམས་སོ་ཞེས། །མན་ངག་པ་ཀུན་མཐུན་མོད་ཀྱི། །གཞུང་བཞིན་འཆད་ན་སེམས་ཙམ་པའི། །ལུགས་ལས་གོང་དུ་འདས་པ་མེད། །མན་ངག་ལུགས་བཞིན་འདིར་བཤད་ན། །གཞི་དུས་འོད་གསལ་བ་ཡི་སེམས། །སྒྱུ་མའི་སྣང་བར་བཤད་པ་ལ། །གསལ་བ་ཞེས་ནི་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཇི་ལྟར་སྣང་བ་དེར་མེད་པ། །དེ་ལ་སྟོང་པ་ཞེས་སུ་བརྗོད། །ཟུང་དུ་འཇུག་ལའང་དེ་ཉིད་དེ། །མདོར་ན་རང་སྟོང་ལྷད་མེད་ལ། །ཟུང་འཇུག་ཞེས་བྱའི་ཐ་སྙད་མེད། །ཟུང་འཇུག་གཞན་སྟོང་ལུགས་ལས་འབྱུང་། །རིམ་ལྔ་པ་ཡི་འོད་གསལ་ཡང་། །རང་སྟོང་གཞུང་བཞིན་འཆད་མི་ནུས། །སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་གང་ཡིན་པ། །དེ་ལ་ངེས་པའི་དོན་དུ་བཤད། །དེ་ལྟར་དེ་བརྩམས་པ་ལས་ནི། །བྱུང་བའི་དགེ་བ་གང་ཐོབ་པ། །དེས་ནི་ལུས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །རང་རིག་རང་གསལ་དེ་གོམས་ནས། །བསོད་ནམས་ཚོགས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །ཁང་བཟང་ཉམས་དགའ་དེ་བཟུང་ནས། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བ་ཡི། །རྒྱལ་མཚན་མཐོན་པོ་འཛིན་བྱེད་ཤོག །ཅེས་པ་འདི་ནི་སྦས་ཡུལ་གྱི། །སྒོམ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་བཟང་པོ་དེས། །དྲིས་ནས་མཆོག་ལྡན་ལེགས་པའི་བློས། །ལྕག་མོ་ཕག་གི་ལོ་ལ་སྦྱར།། །།མངྒ་ལཾ། །
【現代漢語翻譯】 如果這樣，那麼勝樂金剛（梵文：Śrī Cakrasaṃvara，喜金剛），以及密集金剛的光明，次第也將變成那樣，因為那時沒有考察。因此，自心光明，這即是大智慧。如果對此的證悟增長，巨大的愚癡就不會殘留。 道果中說，見地是見者的對境，證悟它的見地在宗派中被闡述。此時，所有密訣師都一致認為顯現是心。如果按照經論來解釋，沒有超過唯識宗的觀點。如果按照密訣的體系來解釋，基礎時期的光明心，被解釋為幻化的顯現，明亮被稱為顯現。如何顯現，在那裡不存在，那被稱為空性。雙運也是如此。總之，在自性空性、沒有混雜的狀態中，沒有被稱為雙運的名稱。雙運是從他空宗派產生的。五次第的光明，也不能按照自性空性來解釋。什麼是心之金剛，那是勝義諦的解釋。像那樣，從那開始，所產生的善，愿它能使一切有情，習慣於自明的自證，把握住福德資糧和智慧資糧的，令人愉悅的殿堂，高舉起完全戰勝一切的勝幢！ 這是隱居地的瑜伽士耶謝桑波，應他的提問，由具足殊勝智慧的（上師）在豬年寫下。吉祥！
【English Translation】 If so, then the luminosity of Heruka (Sanskrit: Śrī Cakrasaṃvara, the deity of bliss) and Guhyasamaja will also become the same, because there is no examination at that time. Therefore, the luminosity of one's own mind, this itself is great wisdom. If the realization of this increases, great ignorance will not remain. In Lamdre (Path and Fruit), it is said that the view is the object of the viewer, and the view that realizes it is explained in the philosophical systems. At this time, all masters of secret instructions agree that appearances are mind. If explained according to the scriptures, it does not surpass the view of the Cittamatra (Mind-Only) school. If explained according to the system of secret instructions, the luminous mind of the base stage is explained as illusory appearances, and 'clarity' is what is expressed. How things appear, is not there, that is called emptiness. The same applies to union. In short, in the state of self-emptiness without mixture, there is no term called union. Union arises from the Shentong (Other-Empty) school. The luminosity of the Five Stages also cannot be explained according to self-emptiness. Whatever is the vajra of mind, that is explained as the definitive meaning. Like that, from starting that, whatever merit is obtained, may it enable all sentient beings to become accustomed to self-aware self-illumination, grasp the delightful mansion of the accumulation of merit and wisdom, and hold high the victory banner that completely triumphs over all directions! This was written in the year of the Pig by the one with excellent intelligence, in response to the questions of the yogi Yeshe Sangpo of the hidden land. May there be auspiciousness!