shakyachogden0409_緣起贊論述教理機關.g2.0f
大班智達釋迦確丹教言集skc14རྟེན་འབྲེལ་བསྟོད་པ་ལས་བརྩམས་པའི་འབེལ་གཏམ་རྣམ་པར་ངེས་པ་ལུང་དང་རིགས་པའི་འཕྲུལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 4-10-1a ༄༅། །རྟེན་འབྲེལ་བསྟོད་པ་ལས་བརྩམས་པའི་འབེལ་གཏམ་རྣམ་པར་ངེས་པ་ལུང་དང་རིགས་པའི་འཕྲུལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །རྟེན་འབྲེལ་བསྟོད་པ་ལས་བརྩམས་པའི་འབེལ་གཏམ་རྣམ་པར་ངེས་པ་ལུང་དང་རིགས་པའི་འཕྲུལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། །༄༅། །ན་མོ་མཉྫུ་ཤྲཱི་ཡེ། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་སྤྲོས་པ་ཡི། །མཐའ་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་དོན་དུ། །སྟོན་མཛད་རིགས་ཅན་གསུམ་ཀ་ཡང་། །བདུད་རྩིར་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གངས་ཅན་ལྗོངས་འདིར་ཤིང་རྟའི་སྲོལ། །དབྱེ་མཛད་གྲགས་པ་གསལ་ལྡན་འགའ། །སྔོན་རབས་འཁྲུལ་པར་བགྲང་བྱའི་ཕྱིར། །རྟེན་འབྲེལ་བསྟོད་མཛད་འདིར་དཔྱད་བྱ། །གང་ཞིག་གཟིགས་ཤིང་གསུང་བ་ཡི། །མཁྱེན་དང་སྟོན་པ་བླ་ན་མེད། །རྒྱལ་བ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་། །གཟིགས་ཤིང་འདོམས་པ་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །རྟེན་འབྲེལ་སྣ་ཚོགས་གཟིགས་པ་ཡིས། །མཁྱེན་པ་བླ་ན་མེད་པ་ནི། །ཟླ་བར་གྲགས་པའི་ལུགས་མིན་ཏེ། །དེ་ཡིས་དེ་མ་གཟིགས་པ་ནི། །ལན་གཅིག་མིན་པར་བཤད་ཕྱིར་དང་། །དེ་ཡིས་དེ་མ་མཐོང་བ་ལ། །གཟིགས་ཞེས་ཐ་སྙད་འདོགས་པ་ནི། །ཁྱེད་ལ་རུང་བ་མིན་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བྱུང་གསུང་བ་ནི། །འཇིག་རྟེན་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ཡང་། །ཡོད་ཕྱིར་ཧ་ཅང་ཐལ་འགྱུར་ཏེ། །རྒྱུ་ལས་འབྲས་འབྱུང་ 4-10-1b བཤད་ཕྱིར་རོ། །འཇིག་རྟེན་རྒུད་པ་ཇི་སྙེད་ཀུན། །དེ་ཡི་རྩ་བ་མ་རིག་སྟེ། །གང་ཞིག་མཐོང་བས་དེ་ལྡོག་པ། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །རྟེན་འབྲེལ་མངོན་སུམ་མཐོང་བའི་བློས། །མ་རིག་ལྡོག་ན་སྣ་ཚོགས་པ། །དམ་པའི་དོན་དུ་ཐལ་འགྱུར་ཏེ། །ཀུན་རྫོབ་ཡུལ་ཅན་འཁྲུལ་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བའི་དོན། །མཐོང་ལ་དེ་མཐོང་ཞེས་འདོགས་ན། །འོ་ན་ཀུན་རྫོབ་མཐོང་བས་ཀྱང་། མ་རིག་འཁྲུལ་པ་ལྡོག་འགྱུར་ཏེ། །དེ་དོན་མཐོང་ལ་དེ་མཐོང་བར། །ཐ་སྙད་འདོགས་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཚེ་བློ་དང་ལྡན་པ་ཡིས། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བའི་ལམ། །ཁྱོད་ཀྱི་བསྟན་པའི་གནད་ཉིད་དུ། །བདེ་བླག་ཁོང་དུ་ཆུད་ཅེས་ཟེར། །འོ་ན་ཀུན་རྫོབ་སྣ་ཚོགས་པ། །བསྟན་པའི་གནད་དུ་ཐལ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་དོན་མཐོང་བས་མ་རིག་པ། །ལྡོག་པའི་གཏན་ཚིགས་ཞུགས་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་རྟེན་འབྲེལ་གཟིགས་པ་དང་། །རྟེན་འབྲེལ་སྟོང་ཉིད་དུ་གཟིགས་པའི། །ཁྱད་པར་དབྱེ་བ་མ་ཕྱེད་ཅིང་། །སྟོང་དང་རྟེན་འབྲེལ་དོན་གཅིག་དུ། །སྟོན་དང་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་སྟོན་པའི། །ཤན་མ་ཕྱེད་པས་ནོངས་གྱུར་ཏེ། །རྟེན་འབྲེལ་ཡོད་པར་ཁས་ལེན་པའི། །གྲུབ་མཐས་བརྟགས་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་འབྲེལ
【現代漢語翻譯】 大班智達釋迦確丹（釋迦友，Śākya Chokden）教言集skc14：《緣起贊》所著之論——如實決斷之理智論著 《緣起贊》所著之論——如實決斷之理智論著 頂禮曼殊室利（文殊，Mañjuśrī）！ 緣起之戲論，離邊性空之義，開示者三怙主，我向甘露者頂禮。 於此雪域，車軌之宗風，開創者具名稱光明者，因前代被視為謬誤，故於此緣起贊作觀察。 無論您看到什麼、說什麼，其智慧和教導都是無上的。 勝者說，看到並指出的是緣起。 通過觀察各種緣起，而獲得無上的智慧，這並非月稱（Chandrakīrti）的宗義，因為他說他沒有看到那個。 因為他說過不止一次沒有看到那個，並且對於他沒有看到的東西，冠以『看到』的名稱，這對您來說是不合適的。 說緣起，即使對於世間的其他宗派也存在，因此會過於寬泛，因為他們也說從因產生果。 世間的一切衰敗，其根本在於無明，看到什麼才能使之逆轉？他們說是緣起。 如果通過現量見到緣起的智慧，就能逆轉無明，那麼對於各種世俗現象，就會成為勝義諦，因為它們是迷惑的境。 如果見到緣起的意義，就稱之為見到那個，那麼通過見到世俗現象，也能逆轉無明的迷惑，因為見到那個意義，就被稱為見到那個。 那時，有智慧的人會說，您所宣說的緣起之道，很容易就能理解為教法的核心。 那麼，各種世俗現象也會變成教法的核心，因為見到那個意義，就能逆轉無明，這個論證已經成立。 總之，沒有區分觀察緣起和觀察緣起性空之間的差別，沒有區分空性和緣起是同一意義，只是宣說緣起，沒有區分這些差別就產生了錯誤，因為這是以承認緣起存在的宗派來衡量的。 緣起
【English Translation】 Collection of Instructions by the Great Paṇḍita Śākya Chokden skc14: A Treatise Based on the 'In Praise of Dependent Arising' - A Decisive Discourse: A Machine of Scripture and Reasoning A Treatise Based on the 'In Praise of Dependent Arising' - A Decisive Discourse: A Machine of Scripture and Reasoning Homage to Mañjuśrī! To the three protectors who reveal the meaning of emptiness, free from extremes, the play of dependent arising, I bow to the nectar. In this land of snow mountains, the tradition of the chariot, the one who distinguishes the famous and clear, because the previous generations were counted as mistaken, therefore, this praise of dependent arising should be examined. Whatever you see and say, your knowledge and teachings are unsurpassed. The Victorious Ones say that seeing and pointing out is dependent arising. By observing various dependent arisings, one attains unsurpassed knowledge, which is not the system of Chandrakīrti, because he says that he did not see that. Because he said more than once that he did not see that, and to apply the term 'seeing' to what he did not see, is not acceptable to you. Saying dependent arising also exists for worldly non-Buddhists, therefore it is too broad, because they also explain that effects arise from causes. All the declines of the world, their root is ignorance, seeing what reverses that? They say it is dependent arising. If the mind that directly sees dependent arising reverses ignorance, then various conventional truths would become ultimate truths, because they are deceptive objects. If seeing the meaning of dependent arising is called seeing that, then seeing conventional truths would also reverse the delusion of ignorance, because seeing that meaning is called seeing that. At that time, those with intelligence would say that the path of dependent arising that you teach is easily understood as the essence of the teachings. Then, various conventional truths would also become the essence of the teachings, because seeing that meaning reverses ignorance, this reasoning is established. In short, not distinguishing the difference between observing dependent arising and observing the emptiness of dependent arising, not distinguishing that emptiness and dependent arising are the same meaning, merely teaching dependent arising, not distinguishing these differences leads to error, because it is measured by a system that acknowledges the existence of dependent arising. Dependent Arising
་ཡོད་པར་ཁས་བླངས་ན། །རྟག་དང་ཆད་པ་ལྟ་བ་ནི། །ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ་རྟེན་འབྲེལ་དག །རྟག་དང་མི་རྟག་འགྱུར་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་རྟེན་འབྲེལ་མཐའ་བྲལ་ལམ། །མཐའ་བྲལ་ངེས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ། །གསུང་བའི་ཆ་ནས་བསྟོད་མཛད་ཀྱི། །དེ་ཉིད་གསུང་བ་ཙམ་གྱིས་མིན། །དཔེར་ན་འདུས་བྱས་ཟག་བཅས་དག །སྡུག་བསྔལ་བ་དང་མི་རྟག་པར། །གསུང་བ་མཆོག་ཡིན་དེ་དང་དེ། གསུངས་པ་ཙམ་གྱིས་མིན་པ་བཞིན། །གང་གང་རྐྱེན་ལ་རག་ལས་པ། །དེ་དེ་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་ཞེས། །གསུང་བ་འདི་ལས་ཡ་མཚན་པའི། ། 4-10-2a ལེགས་འདོམས་ཚུལ་ནི་མེད་ཅེས་ཟེར། །འདི་ཡང་ཁྱེད་ལ་མི་རུང་སྟེ། །རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་གང་མ་སྐྱེས་དང་། །དེ་ཡང་ཡོད་པ་མིན་པ་ཉིད། །སྐབས་ཀྱི་ལུང་དོན་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །གང་དུ་བཟུང་བས་བྱིས་པ་རྣམས། །མཐར་འཛིན་འཆིང་བ་བརྟན་བྱེད་པ། །དེ་ཉིད་མཁས་ལ་སྤྲོས་པ་ཡི། །དྲ་བ་གཅོད་པའི་སྒོ་ཡིན་ཟེར། །བྱིས་པས་རྟེན་འབྲེལ་དུ་བཟུང་བས། །མཐར་འཛིན་དྲ་བ་བརྟན་བྱེད་ན། །རྟེན་འབྲེལ་མིང་ཙམ་སྟོང་པ་ཉིད། །ངེས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ཟེར་བ་འགལ། །རྟེན་འབྲེལ་རྟགས་ཀྱིས་མཁས་པའི་ངོར། །ལྟ་ངན་དྲ་བ་སེལ་གསུངས་པ། །རྟགས་དེ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་གཞན་ལ། །འགོག་བྱེད་ཤེས་པའི་དབང་བྱས་སོ། །ཕན་མཛད་ཁྱོད་ཀྱིས་འགྲོ་བ་ལ། །སྨན་པའི་སླད་དུ་བཀའ་སྩལ་པ། །བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་སྟོང་པ་ཉིད། །ངེས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཟླ་མེད་པ། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བའི་ཚུལ། །འགལ་བ་དང་ནི་མ་གྲུབ་པར། །མཐོང་བ་འདི་ཡིས་ཁྱོད་ཀྱི་ལུགས། །ཇི་ལྟར་ཁོང་དུ་ཆུད་ཅེས་ཟེར། །རྟེན་འབྲེལ་སྟོང་ཉིད་སྒྲུབ་པ་ཡི། །འགལ་བའི་རྟགས་སུ་འདོད་ཡོད་ན། །རྟེན་འབྲེལ་ངེས་པའི་བློ་དེ་ཉིད། །སྟོང་ཉིད་ངེས་བློར་འདོད་པ་འགལ། །སྤྱིར་ནི་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་གྱུར་ན། །སྟོང་ཉིད་ཡིན་པར་འགལ་བ་སྟེ། །སྟོང་དང་མི་སྟོང་ལ་སོགས་པའི། །སྤྲོས་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པའི་གཏན་ཚིགས་ཀྱང་། །ལུགས་འདིར་འགྲུབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཡིན་དང་མ་ཡིན་ལ་སོགས་པའི། །མཐའ་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་རྟེན་འབྲེལ་གཏན་ཚིགས་འདི། །བདེན་དང་ཐ་སྙད་དུ་མེད་པ། །འགོག་བྱེད་གཞན་གྲགས་ཉིད་ཡིན་གྱི། །སྟོང་ཉིད་ངེས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་མིན། །ཚུལ་གསུམ་རང་གི་ཚད་མ་ཡིས། །གྲུབ་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་བཀོད་བྱས་ནས། །བསྒྲུབ་བྱ་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་གང་ཡིན། །དེ་ནི་རང་རྒྱུད་གཏན་ཚིགས་སོ། །ཁྱོད་ནི་ནམ་ཞིག་སྟོང་པ་ཉིད། །རྟེན་འབྱུང་ 4-10-2b དོན་དུ་མཐོང་བ་ན། །རང་བཞིན་གྱིས་ནི་སྟོང་པ་དང་། །བྱ་བྱེད་འཐད་པའང་མི་འགལ་ཞིང་། །དེ་ལས་བཟློག་པར་མཐོང་བ་ན། །སྟོང་ལ་བྱ་བ་མི་རུང་ཞིང་། །བྱ་དང་བཅས་ལ་སྟོང་མེད་པས། །ཉམ་ངའི་གཡང་དུ་ལྟུང་ཞེས་ཟེར། །སྟོང་ཉིད་
【現代漢語翻譯】 如果承認存在，那麼常與斷的觀點，就會變成極端，因為緣起是常與無常變化的。總之，緣起是遠離邊際的，或者說，是作為遠離邊際的確定依據，從所說的一部分來讚歎的，僅僅是說它本身並不足夠。例如，說有為法、有漏法是痛苦和無常的，這是最好的，但僅僅是這樣說是不夠的。任何依賴於因緣的事物，都是自性空的。說出這樣的話語，再沒有比這更令人驚奇的， 沒有比這更好的教誨方式了。但這對你來說也是不行的，因為從因緣所生的事物，既不是未生的，也不是存在的。這是因為這是經文的本意。凡是被愚者執著，從而穩固了執邊的束縛，對於智者來說，那就是斬斷戲論之網的門。如果愚者執著于緣起，從而穩固了執邊的網，那麼說緣起僅僅是空性的名稱，是確定的原因，這是矛盾的。用緣起的理由，在智者面前，宣說消除邪見的網，這是因爲了解了那個理由是與不一致的另一方相違背的緣故。您爲了利益眾生，賜予了醫治的教言，佛法的精髓就是空性，是無與倫比的確定理由，緣起之理。如果看到矛盾和不成立，那麼如何理解您的宗義呢？如果認為緣起是成立空性的相違背的理由，那麼認為緣起是確定的認知，與認為空性是確定的認知是矛盾的。一般來說，如果存在緣起，那麼就與空性相違背，因為遠離了空與非空等戲論。緣起存在的理由，在這個宗義中也是不成立的，因為遠離了是與非等邊際。總之，緣起的理由，在勝義和世俗中都不存在，僅僅是他宗所承認的遮破，而不是成立空性的依據。如果用三相自己的量，安立了成立所要證實的理由，那麼那個成立所要證實的理由，就是自續比量。您什麼時候才能將空性， 看作是緣起之義呢？如果自性是空性的，那麼行為和作用的合理性也不會相違背，如果看到與此相反的情況，那麼空性就不能有作用，有作用的就沒有空性，這樣就會墮入可怕的懸崖。空性（藏文：སྟོང་ཉིད།，梵文天城體：शून्यता，梵文羅馬擬音：shunyata，漢語字面意思：空性）
【English Translation】 If you admit that it exists, then the views of permanence and annihilation will become extreme, because dependent origination is permanent and impermanent change. In short, dependent origination is free from extremes, or rather, it is praised as a definite basis for being free from extremes, from the part that is said, merely saying it itself is not enough. For example, saying that conditioned phenomena and contaminated phenomena are suffering and impermanent is the best, but merely saying it is not enough. Whatever depends on causes and conditions is empty of its own nature. Saying such words, there is nothing more amazing than this, There is no better way to teach. But this is also not possible for you, because things born from causes and conditions are neither unborn nor existent. This is because this is the meaning of the scripture. Whatever is clung to by fools, thereby solidifying the bonds of clinging to extremes, for the wise, that is the door to cutting off the net of elaboration. If fools cling to dependent origination, thereby solidifying the net of clinging to extremes, then saying that dependent origination is merely the name of emptiness, is a definite cause, this is contradictory. Using the reason of dependent origination, in front of the wise, proclaiming the elimination of the net of wrong views, this is because understanding that reason is contrary to the opposing side. You, in order to benefit sentient beings, bestowed healing teachings, the essence of the Dharma is emptiness, is an unparalleled definite reason, the principle of dependent origination. If you see contradiction and non-establishment, then how do you understand your tenets? If you think that dependent origination is a contradictory reason for establishing emptiness, then thinking that dependent origination is a definite cognition, is contradictory to thinking that emptiness is a definite cognition. In general, if there is dependent origination, then it contradicts emptiness, because it is free from elaborations such as empty and non-empty. The reason for the existence of dependent origination is also not established in this tenet, because it is free from extremes such as is and is not. In short, the reason for dependent origination does not exist in ultimate truth and conventional truth, it is merely a refutation recognized by others, not a basis for establishing emptiness. If you establish a reason for establishing what is to be proven with the three aspects of your own valid cognition, then that reason for establishing what is to be proven is a Svātantrika syllogism. When will you see emptiness, As the meaning of dependent origination? If the nature is empty, then the rationality of actions and activities will not contradict each other, and if you see the opposite of this, then emptiness cannot have function, and what has function has no emptiness, so you will fall into a terrible cliff. Emptiness (Tibetan: སྟོང་ཉིད།, Sanskrit Devanagari: शून्यता, Sanskrit Romanization: shunyata, Chinese literal meaning: emptiness)
རྟེན་འབྱུང་དོན་ཡིན་ན། །རྟེན་འབྲེལ་རྟགས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཉིད། །སྒྲུབ་ཅེས་ཟེར་བ་མི་རུང་སྟེ། །གྲུབ་ཟིན་བསྒྲུབས་པར་འགྱུར་ཕྱིར་དང་། །སྟོང་པ་ཉིད་དང་རྟེན་འབྲེལ་ཡང་། །རྟོགས་པ་ཕན་ཚུན་བརྟེན་པར་འགྱུར། །རྟེན་འབྲེལ་སྟོང་ཉིད་དོན་ཞེ་ན། །ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་དོན་དུ་འགྱུར། །རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་གང་རྣམ་བརྟགས་པ། །དེ་ཚེ་ཅི་ཡང་མ་མཐོང་བ། །དེ་ཚེ་རྟེན་འབྲེལ་མཐོང་བ་དང་། །སྟོང་ཉིད་མཐོང་ཞེས་བཏགས་པར་ཟད། །འདི་ནི་ཁྱེད་ལ་མི་རུང་སྟེ། །རྟེན་འབྲེལ་མཐོང་བའི་དོན་གང་ནི། །རང་བཞིན་མེད་དང་ཡོད་པ་ཡི། །ཚོགས་པ་མཐོང་ལ་འཆད་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་རྟེན་འབྲེལ་སྟོང་ཉིད་དང་། །དོན་གཅིག་དེ་དོན་སྤྲོས་པ་ཡིས། །ཚོགས་རྣམས་ཉེ་བར་ཞི་བ་དང་། །རྟེན་ནས་བཏགས་པ་ཞེས་བྱར་བཤད། །དོན་གཅིག་ན་ཡང་གཅིག་རྟོགས་བློས། །ཅིག་ཤོས་རྟོགས་པར་ཐལ་བ་དང་། །དེ་དེའི་དོན་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། །བྱས་དང་མི་རྟག་ཇི་བཞིན་ནོ། །སྟོང་དང་བྱ་བ་འཐད་གཉིས་ཀ །དབུ་མའི་ལུགས་སུ་ཁས་ལེན་ན། །ཉམ་ངའི་གཡང་དུ་ལྟུང་འགྱུར་ཏེ། །བྱ་བ་བྱ་བས་མི་སྟོང་ན། །སྟོང་པ་འཐད་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་། །བྱ་བ་བྱས་མིན་གྱིས་སྟོང་ན། །གཞན་སྟོང་མིང་ལ་ཞེ་སྡང་ཡང་། །དེ་དོན་མགྱོགས་པར་ཁས་བླངས་སོ། །དེ་ཕྱིར་ཁྱོད་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ། །རྟེན་འབྱུང་མཐོང་བ་ལེགས་པར་བསྔགས། །དེ་ཡང་ཀུན་ཏུ་མེད་པ་དང་། །རང་བཞིན་གྱིས་ཡོད་མིན་ཞེས་ཟེར། །ཡོད་ན་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོད་དེ། །གཞན་གྱི་ངོས་ནས་ཡོད་པ་དང་། །ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་ཡོད་པ་ཡིས། །ཡོད་པའི་གོ་ཆོད་མིན་ཕྱིར་དང་། །རྟེན་འབྲེལ་སྣ་ཚོགས་སྣང་བ་འདི། ། 4-10-3a ཀུན་ཏུ་ཡོད་པའང་མ་ཡིན་ཏེ། །ཡོད་ན་རྫོགས་སངས་རྒྱས་བློ་ལ། །སྣང་རུང་མ་དམིགས་ཉིད་ཕྱིར་རོ། །ལྟོས་མེད་ནམ་མཁའི་མེ་ཏོག་བཞིན། །དེས་ན་མ་རྟེན་ཡོད་མ་ཡིན། །ངོ་བོས་གྲུབ་ན་དེ་འགྲུབ་པ། །རྒྱུ་རྐྱེན་ལ་ལྟོས་འགལ་ཞེས་ཟེར། །རྟེན་དང་ལྟོས་པ་ཡོད་པ་ཡི། །ཤེས་བྱེད་ཉིད་དུ་མི་རིགས་ཏེ། །ཕན་ཚུན་ལྟོས་པ་མ་གྲུབ་པའི། །གོ་བྱེད་ཉིད་དུ་གསུངས་ཕྱིར་དང་། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་དང་ནམ་མཁའ་ཡི། །ཨུཏྤལ་ཡོད་པ་མིན་མཚུངས་ཀྱང་། །འཁྲུལ་པའི་བློ་ལ་སྣང་བ་དང་། །མི་སྣང་བ་ཡི་ཁྱད་པར་ཙམ། །དཔལ་ལྡན་ཟླ་བའི་བཞེད་པ་སྟེ། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་པའི་འཇོག་ཚུལ་ཀུན། །སྐྲ་ཤད་དཔེ་དང་སྦྱར་ཕྱིར་རོ། །ཡོད་དང་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོད་དང་། །མེད་དང་རང་བཞིན་གྱིས་མེད་པའི། །ཁྱད་པར་དབྱེ་བ་མི་རིགས་ཏེ། །ཡོད་ན་ཀུན་མཁྱེན་གྱིས་དམིགས་ཕྱིར། །ཀུན་མཁྱེན་གྱིས་ནི་གང་དམིགས་པ། །དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་པ་སྟེ། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་དང་བྲལ་བས། །ཀུན་རྫོབ་སྣང་བ་མེད་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཕྱིར་རྟེན་ནས་འབྱུང་བ་ལས། །མ་གཏོགས་ཆོས་འགའ་ཡ
【現代漢語翻譯】 如果認為緣起是實義，那麼就不能說用緣起的理證來成立空性，因為這會變成已成立之法再去成立。 空性與緣起，它們的證悟是互相依賴的。 如果認為緣起是空性的意義，那麼就變成了世俗諦和勝義諦的意義。 從因緣所生的法，都是分別假立的，當這樣觀察時，什麼也見不到。 當這樣觀察時，就只是假立為見到了緣起和見到了空性。 這對你來說是不合理的，因為見到緣起的意義，是爲了闡釋見到無自性和有法的集合。 總而言之，緣起即是空性，而空性的意義，是通過息滅一切戲論，並從依賴中假立而宣說的。 即使意義相同，但如果通過證悟其中一個就能證悟另一個，那是不合理的，因為它們不會成為彼此的意義，就像已作和無常一樣。 如果你們中觀宗承認空性和作用二者都合理，那就會墮入險惡的深淵，因為如果作用不空于作用，那麼空性就不會合理。 如果作用空于非作用，那麼即使你憎恨『他空』這個名稱，實際上也很快就承認了它的意義。 因此，在你的教法中，見到緣起是被讚歎的，那也是說完全不存在，也不是自性存在。 如果存在，那就是自性存在，因為從他者的角度存在，或者僅僅是世俗存在，都不能算作是真正的存在。 這各種各樣的緣起顯現，也不是完全存在的，因為如果存在，那麼在圓滿正等覺的智慧中，就應該能夠顯現，但實際上並沒有見到。 就像無所依賴的虛空之花一樣，因此，不是依賴而存在的。 如果事物以自性成立，那麼它的成立就與依賴因緣相違背。 如果說依賴和觀待是作為所知法而存在的，那也是不合理的，因為經中說，互相依賴的事物不是作為能知法而存在的。 諸法與虛空中的蓮花，雖然在不存在這一點上是相同的，但區別只在於它們顯現在錯亂的心識中和不顯現。 這是吉祥月稱（梵文：Ārya-deva）的觀點，一切世俗諦的安立方式，都是比照毛髮和梳子的例子。 區分有和自性有，以及無和自性無，是不合理的，因為如果存在，那麼全知者就應該能夠見到。 全知者所見到的，是勝義諦，因為它遠離了心和心所，所以沒有世俗的顯現。 因此，除了緣起之外，不存在任何法。
【English Translation】 If you think that dependent arising is the real meaning, then it is not right to say that emptiness is established by the proof of dependent arising, because this would become establishing what has already been established. Emptiness and dependent arising, their realization is mutually dependent. If you think that dependent arising is the meaning of emptiness, then it becomes the meaning of conventional truth and ultimate truth. The phenomena that arise from causes and conditions are all conceptually fabricated. When observing in this way, nothing is seen. When observing in this way, it is merely labeled as seeing dependent arising and seeing emptiness. This is unreasonable for you, because the meaning of seeing dependent arising is to explain seeing the collection of no self-nature and phenomena. In short, dependent arising is emptiness, and the meaning of emptiness is explained through pacifying all elaborations and being labeled from dependence. Even if the meanings are the same, it is unreasonable to think that realizing one can realize the other, because they will not become each other's meaning, just like 'done' and 'impermanent'. If you Madhyamikas admit that both emptiness and action are reasonable, then you will fall into a dangerous abyss, because if action is not empty of action, then emptiness will not be reasonable. If action is empty of non-action, then even if you hate the name 'other-emptiness', you will actually quickly admit its meaning. Therefore, in your teachings, seeing dependent arising is praised, which also means that it is completely non-existent and not inherently existent. If it exists, then it is inherently existent, because existing from the perspective of others, or merely existing conventionally, cannot be considered true existence. These various dependent arising appearances are also not completely existent, because if they existed, then they should be able to appear in the wisdom of the fully enlightened Buddha, but in reality, they are not seen. Like the sky flower that does not depend on anything, therefore, it is not existent by dependence. If things are established by their own nature, then its establishment contradicts dependence on causes and conditions. If you say that dependence and reliance exist as knowable objects, that is also unreasonable, because the scriptures say that mutually dependent things do not exist as knowers. Phenomena and lotus flowers in the sky, although they are the same in that they do not exist, the difference is only that they appear and do not appear in confused consciousness. This is the view of glorious Chandrakirti (Sanskrit: Ārya-deva), and all the ways of establishing conventional truth are compared to the example of hair and a comb. It is unreasonable to distinguish between existence and inherent existence, and between non-existence and inherent non-existence, because if it exists, then the omniscient one should be able to see it. What the omniscient one sees is the ultimate truth, because it is separated from mind and mental factors, so there is no conventional appearance. Therefore, apart from dependent arising, there are no other phenomena.
ོད་མིན་པས། །རང་བཞིན་གྱིས་ནི་སྟོང་པ་ལས། །མ་གཏོགས་ཆོས་འགའ་མེད་ཅེས་ཟེར། །འདི་ནི་ཁྱེད་ལ་མི་རུང་སྟེ། །ཆོས་རྣམས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ། །ལུང་གི་སྐབས་དོན་ཡིན་པ་ལ། །དེ་ལས་ལྡོག་ནས་བཤད་ཕྱིར་རོ། །རང་བཞིན་ལྡོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །ཆོས་རྣམས་རང་བཞིན་འགའ་ཡོད་ན། །མྱ་ངན་འདས་པ་མི་རུང་ཞིང་། །སྤྲོས་ཀུན་ལྡོག་པ་མེད་ཅེས་ཟེར། །ཉེས་པ་འདི་ནི་ཁྱེད་ལ་སྟེ། །ཆོས་ཀུན་ཡོད་པར་ཁས་ལེན་ཞིང་། །མོ་གཤམ་བུ་སོགས་མཐའ་གཅིག་ཏུ། །མེད་པ་ཉིད་དུ་འཆད་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཕྱིར་རང་བཞིན་རྣམ་བྲལ་ཞེས། །སེང་གེའི་སྒྲ་ཡིས་ཡང་ཡང་དུ། །མཁས་པའི་ཚོགས་སུ་ལེགས་གསུངས་པ། །དེ་ལ་སུ་ཞིག་འགོང་ 4-10-3b ཞེས་ཟེར། །འདི་ལ་ཁྱེད་ཀྱིས་དགོངས་པ་སྟེ། །བུམ་སོགས་དགག་བྱ་དང་བྲལ་གྱི། །རང་གི་ངོ་བོས་མི་སྟོང་ཞེས། །ཁྱེད་ཀྱིས་འཆད་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །རང་བཞིན་འགའ་ཡང་མེད་པ་དང་། །འདི་ལ་བརྟེན་ནས་འདི་འབྱུང་བའི། །རྣམ་གཞག་ཐམས་ཅད་འཐད་པ་གཉིས། །མི་འགལ་འདུ་བ་སྨོས་ཅི་དགོས། །བརྟེན་ནས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། །མཐར་ལྟ་བ་ལ་མི་རྟེན་ཞེས། །ལེགས་གསུངས་འདི་ནི་མགོན་ཁྱོད་ཀྱི། །སྨྲ་བ་བླ་མེད་རྒྱུ་ཞེས་ཟེར། །རང་བཞིན་མེད་དེ་མཁས་པ་དང་། །ཀུན་རྫོབ་རྨོངས་པའི་དབང་བྱས་ཞེས། །ཟླ་བས་གསུངས་ཕྱིར་གཞི་གཅིག་ལ། །གཉིས་ཀ་འདུ་བ་ཇི་ལྟར་རུང་། །བསོད་ནམས་འདོད་པས་སྟོང་པ་ཉིད། །བརྗོད་པར་བྱ་བ་མིན་ཞེས་དང་། །ལས་འབྲས་རྣམས་ལ་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱིས། །སེམས་དཔའ་འང་དགག་པ་མཛད་ཅེས་དང་། །དངོས་པོ་འདི་དག་རྣམ་དཔྱད་ན། །ཡོད་པ་མིན་ལས་ཚུལ་རོལ་དུ། །གནས་རྙེད་མིན་ཕྱིར་ཐ་སྙད་ལ། །དཔྱད་བྱ་མིན་ཞེས་གསུངས་ཕྱིར་རོ། །ཁྱད་གཞི་ལས་འབྲས་ཡོད་པ་དང་། །ཁྱད་ཆོས་བདེན་གྲུབ་མེད་པ་གཉིས། །གཅིག་ལ་མི་འགལ་འདུ་བ་ནི། །བདེན་གཉིས་ཟུང་འཇུག་ཡིན་ནོ་སྐད། །ལས་འབྲས་ཡོད་པར་ཁས་ལེན་པ། །དེ་ཚེ་སྒྱུ་མར་མི་འདོད་དེ། །ཡོད་མིན་པར་ཡང་སྣང་བ་ནི། །སྒྱུ་མའི་དོན་དུ་འཆད་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དམིགས་མེད་ངང་ཉིད་ནས། །བསོད་ནམས་ཚོགས་བསོག་ཅི་ཞེ་ན། །མེད་བཞིན་དུ་ཡང་སྣང་ཙམ་ལ། །དགག་སྒྲུབ་མེད་པར་འཆད་པས་ན། །འདི་ནི་བདེན་གཉིས་ཟུང་འཇུག་སྟེ། །སྣང་ཙམ་ཀུན་རྫོབ་ཉིད་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་འབྱུང་ཡོད་པར་ཁས་བླངས་ནས། །མཐར་ལྟ་བ་ལ་མི་རྟེན་ཞེས། །སྨྲ་བ་རང་ཚིག་འགལ་བ་སྟེ། །སྤྲོས་པའི་མཆོག་ལ་རྟེན་ཕྱིར་རོ། །འདི་ཀུན་ངོ་བོས་སྟོང་པ་དང་། །འདི་ལས་འདི་འབྲས་འབྱུང་བ་ཡི། ། 4-10-4a ངེས་པ་གཉིས་པོ་ཕན་ཚུན་དུ། །གེགས་མེད་པར་ནི་གྲོགས་བྱེད་པ། །འདི་ལས་ངོ་མཚར་གྱུར་པ་གང་། །འདི་ལས་རྨད་དུ་བྱུང་བ་གང་། །ཚུལ་འདིས་བསྟོད་ན་བསྟོད་ཅེས་ཟེར། །རྒྱུ་འབྲས་ཡོད་པར་ཁས་ལེན་པ། །ཁྱེད་ལ་འདི་ཡང་མི
【現代漢語翻譯】 因此並非實有，他們說：『除了自性空性之外，沒有任何法存在。』 這對於您來說是不成立的，因為諸法本身就是空性的，這是經文的要義。 因為您背道而馳地宣說。因為自性不可逆轉，如果諸法有某種自性，那麼涅槃就不可能，一切戲論都不可逆轉。他們說：』 這個過失在於您，因為您承認一切法存在，並且完全宣稱如石女兒等不存在。 因此，『自性離戲』，如獅子吼般，多次在智者集會中善說，誰會反對呢？ 他們說：『您對此有所誤解，因為您宣稱瓶子等不與所破分離，不以自己的體性為空。』 沒有任何自性，以及『依此而生此』的一切安立，這二者既不相違，又何須贅言其相合呢？ 因為緣起的理由，『不依賴於邊見』，善說此語是您的至尊之言。他們說： 『自性不存在，這是隨順智者和世俗愚者的說法』，月稱論師如是說，那麼一個基上如何能容納二者呢？ 『爲了積累福德，不應宣說空性』，並且以理智來否定業果等，菩薩也加以否定，並且『如果分析這些事物，它們並不存在，但在行為規則中，它們並非不可得，因此不應分析名言』，因為他這樣說過。 有差別基的業果，以及無自性的差別法，這二者在一個事物上不相違地並存，這就是二諦雙運。』 如果承認業果存在，那麼就不會認為它是幻象，因為顯現為非有也存在，這被解釋為幻象的意義。 『那麼，從無所緣的自性中，如何積累福德資糧呢？』因為在顯現為無有的同時，也宣說沒有能立和所立，所以這是二諦雙運，因為僅僅顯現就是世俗。 在承認緣起存在之後，『不依賴於邊見』，這種說法是自相矛盾的，因為依賴於戲論的極致。 這一切都空無自性，並且『從此產生此果』的兩種定解，彼此之間沒有障礙地互相幫助。 還有什麼比這更奇妙的呢？還有什麼比這更令人驚歎的呢？如果以這種方式讚歎，那就讚歎吧！他們說： 承認業果存在，這對您來說也是不成立的。
【English Translation】 Therefore, it is not truly existent. They say, 'Apart from emptiness of inherent existence, there are no phenomena at all.' This is not valid for you, because phenomena themselves are empty, which is the essence of the scriptures. Because you proclaim the opposite. Because inherent existence is irreversible, if phenomena had some inherent existence, then nirvana would be impossible, and all elaborations would be irreversible. They say: This fault lies with you, because you assert that all phenomena exist, and completely declare that things like a barren woman's son do not exist. Therefore, 'free from inherent existence,' like a lion's roar, has been well-spoken many times in gatherings of the wise. Who would oppose that? They say, 'You misunderstand this, because you assert that things like a pot are not separate from what is to be refuted, and are not empty of their own entity.' There is no inherent existence, and all the establishments of 'this arises from this,' these two are not contradictory, so what need is there to mention their compatibility? Because of the reason of dependent arising, 'not relying on extreme views,' this well-spoken statement is your supreme speech. They say: 'Inherent existence does not exist, this is according to the wise and the ignorant of the conventional,' Chandrakirti said, so how can the two be accommodated on one basis? 'To accumulate merit, emptiness should not be spoken,' and with reasoning, he also negates actions and results, and the Bodhisattva also negates, and 'if these things are analyzed, they do not exist, but in the way of behavior, they are not found, therefore the terms should not be analyzed,' because he said so. The actions and results of the basis of difference, and the qualities of difference that are not truly established, these two coexist without contradiction in one thing, this is the union of the two truths.' If you admit that actions and results exist, then you will not think of it as an illusion, because appearing as non-existent also exists, which is explained as the meaning of illusion. 'Then, from the nature of aimlessness, how do you accumulate the accumulation of merit?' Because while appearing as non-existent, it is also proclaimed that there is no affirmation or negation, so this is the union of the two truths, because mere appearance is conventional. After admitting that dependent arising exists, 'not relying on extreme views,' this statement is self-contradictory, because it relies on the extreme of elaboration. All of this is empty of inherent existence, and the two certainties of 'this result arises from this,' help each other without obstruction. What is more wonderful than this? What is more amazing than this? If you praise in this way, then praise! They say: Admitting that actions and results exist, this is also not valid for you.
་རུང་སྟེ། །མེད་བཞིན་དུ་ཡང་སྣང་བ་ལ། །བླང་དོར་བྱེད་པའི་བློ་སྐྱེས་པ། །དེ་ཚེ་གཉིས་པོ་ཕན་ཚུན་དུ། །གྲོགས་བྱེད་པ་དེ་འབྱུང་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་ཡོད་ཅེས་ཟེར་བ་དང་། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་དང་རྟེན་འབྲེལ་ཞེས། །སྨྲ་བ་ཕན་ཚུན་སྤངས་པ་སྟེ། །མེད་བཞིན་སྣང་ལ་དེར་འདོད་ཕྱིར། །རྨོངས་པས་བྲན་དུ་བཟུང་བ་ཡི། །གང་ཞིག་ཁྱོད་དང་ཞེ་འགྲས་པ། །དེ་ཡིས་རང་བཞིན་མེད་པའི་སྒྲ། །མི་བཟོད་གྱུར་ལ་མཚར་ཅི་ཡོད། །ཁྱོད་ཀྱི་གསུང་གི་གཅེས་པའི་མཛོད། །རྟེན་ནས་འབྱུང་བ་ཁས་བླངས་ནས། །སྟོང་ཉིད་ང་རོ་མི་བཟོད་པ། །འདི་ལ་ཁོ་བོ་ངོ་མཚར་གྱུར། །རང་བཞིན་མེད་ལ་བཀྲི་བའི་སྒོ། །བླ་མེད་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་གི །མིང་ཉིད་ཀྱིས་ནི་རང་བཞིན་དུ། །འཛིན་ན་ད་ཀོ་སྐྱེ་བོ་འདི། །འཕགས་མཆོག་རྣམས་ཀྱིས་ལེགས་བགྲོད་པའི། །འཇུག་ངོགས་ཟླ་དང་བྲལ་གྱུར་པ། །ཁྱོད་དགེས་གྱུར་པའི་ལམ་བཟང་དེར། །ཐབས་གང་གིས་ནི་བཀྲི་ཞེས་ཟེར། །རྟེན་འབྲེལ་ཡོད་པར་ཁས་ལེན་པ། །གསུང་གི་གཅེས་མཛོད་མ་ཡིན་ཏེ། །རྟེན་འབྲེལ་སྟོང་ཉིད་དུ་འཆད་པ། །གསུང་གི་གཅེས་པར་གསུངས་ཕྱིར་རོ། །སྟོང་ཉིད་ཡོད་པའང་མ་ཡིན་ཏེ། །ཡོད་མེད་ལ་སོགས་སྤྲོས་པ་ཡིས། །མཐའ་བྲལ་སྟོང་པ་ཉིད་དོན་དུ། །ཚིགས་གསལ་བ་ལས་གསུངས་ཕྱིར་རོ། །ཁས་ལེན་ཡོད་ན་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། །ང་རོ་བཟོད་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། །འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དམ་ནི། །ཅང་མི་གསུང་བར་བཤད་ཕྱིར་རོ། །འདི་ཉིད་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ཞེས། །མཚན་མར་འཛིན་པས་མི་བཀྲི་ཡང་། །སྟོང་ཉིད་རྟེན་འབྲེལ་དུ་ 4-10-4b འཆད་པའི། །ཐབས་ཀྱིས་ལམ་དེར་བཀྲི་བྱ་སྟེ། །རྟེན་འབྲེལ་དོན་ནི་ལྟོས་གྲུབ་དང་། །བརྟེན་ནས་སྐྱེས་དང་དེ་དེ་ཡང་། །མ་གྲུབ་མ་སྐྱེས་པར་འཆད་པའི། །རྟགས་ཀྱིས་མཚན་འཛིན་སེལ་ཕྱིར་རོ། །རང་བཞིན་བཅོས་མིན་ལྟོས་མེད་དང་། །རྟེན་འབྲེལ་ལྟོས་དང་བཅོས་མ་གཉིས། །ཇི་ལྟར་བུར་ན་གཞི་གཅིག་ལ། །མི་འགལ་འདུ་བ་ཉིད་འགྱུར་ཟེར། །འདི་ཡང་ཁྱེད་ལ་མི་རུང་སྟེ། །རང་བཞིན་ངོས་འཛིན་ནོར་བའི་ཕྱིར། །དེ་ཉིད་དེ་ཡི་རང་བཞིན་ནི། །ཡིན་པ་འགོག་ལ་རྟེན་འབྲེལ་གྱི། །གཏན་ཚིགས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དག་ཏུ། །ཞུགས་པ་འགོག་རྒྱུ་ཡིན་པ་ལ། །བདེན་གྲུབ་བུམ་སོགས་རང་བཞིན་ནི། །ཡིན་པ་འགོག་ལ་རྟེན་འབྲེལ་གྱི། །གཏན་ཚིགས་རུང་བ་མིན་ཕྱིར་རོ། །རང་བཞིན་རྟེན་འབྲེལ་འགལ་དོན་གྱིས། །བུམ་སོགས་རང་བཞིན་མེད་པ་ལ། །རྟེན་འབྲེལ་རྟགས་སུ་འགོད་ཅེ་ན། །དེ་ལྟར་འཆད་ནུས་མ་ཡིན་ཏེ། །དངོས་པོར་སྨྲ་བས་རང་བཞིན་དུ། །ཁས་བླངས་དེ་ལ་རྟེན་འབྲེལ་གྱི། །གཏན་ཚིག་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ཞིང་། །གང་ལ་རྟེན་འབྲེལ་རྟགས་ཞུགས་པ། །དེ་དག་རང་བཞིན་མི་འདོད་ཕྱིར། །ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་འགལ་དོན་གྱིས། །བུམ
【現代漢語翻譯】 如果不是這樣，雖然實際上沒有，但顯現為有。 如果生起取捨的念頭，那麼這兩個（有和無）會互相 幫助，這就是原因。 總而言之，說『有』， 以及說『世俗諦』和『緣起』， 這些是互相矛盾的， 因為雖然實際上沒有，但卻認為它顯現。 被愚癡束縛為奴隸的 那些與您作對的人， 他們無法忍受『無自性』的聲音，這有什麼奇怪的呢？ 您珍視的教言寶藏， 在承認『從緣而生』之後， 卻無法忍受『空性』的傲慢， 對此我感到驚訝。 通往引導至『無自性』之門， 無上殊勝的『緣起』之 名號本身，如果執著為自性， 那麼這個人啊， 對於諸佛菩薩善妙行走的， 遠離垢染的入處， 您所喜悅的那條善道， 要用什麼方法來引導呢？ 承認『緣起』的存在， 並非您教言的珍寶， 因為宣說『緣起即是空性』， 才是您教言的珍寶。 空性也不是『有』， 因為從『有』和『無』等戲論中， 解脫出來的空性才是究竟的意義， 這是從明晰的語句中宣說的。 如果承認『有』，那麼何談 能夠忍受『空性』的傲慢呢？ 因為諸佛菩薩的勝義諦， 被宣說為『什麼也不說』。 雖然不能用執著于『緣起』之 名相來引導， 但可以用宣說『空性即是緣起』的 方法來引導至那條道路， 因為『緣起』的意義是『觀待而成立』， 『依賴而生』以及『彼彼』也是， 爲了消除執著于名相，而宣說『不成立』和『不生』的 理由。 自性是『非造作』和『不觀待』， 而緣起是『觀待』和『造作』， 如果像這樣，在一個基礎上， 怎麼能說不矛盾而是結合呢？ 這對您來說也是不行的， 因為對自性的認知有錯誤。 自性是遮止『是它』， 而緣起的 理證是進入不相符的方面， 這是要遮止的， 而對於真實成立的瓶子等，自性 是要遮止『是它』，而緣起的 理證是不允許的。 如果用自性和緣起相違的理由， 來證明瓶子等沒有自性， 如果這樣說， 那是不能成立的， 因為說有事物的人，對於自性 已經承認，緣起的 理證是不能成立的， 對於那些緣起的理由所進入的， 那些是不承認自性的。 用世俗和勝義相違的理由， 來證明瓶子等
【English Translation】 If it is not so, although it does not exist, it appears as if it does. If the mind of acceptance and rejection arises, then these two (existence and non-existence) will mutually help each other, that is the reason. In short, saying 'it exists,' and saying 'conventional truth' and 'dependent arising,' these are mutually contradictory, because although it does not actually exist, it is thought to appear. Those who are enslaved by ignorance, those who oppose you, what is strange about them not being able to bear the sound of 'no self-nature'? The treasure of your precious teachings, after acknowledging 'arising from conditions,' cannot bear the arrogance of 'emptiness,' I am surprised by this. The gate that leads to 'no self-nature,' the unsurpassed and supreme 'dependent arising,' if the name itself is clung to as self-nature, then this person, for the entry point that the noble ones have walked well, free from defilement, that good path that you delight in, what method is used to guide them? Acknowledging the existence of 'dependent arising,' is not the treasure of your teachings, because explaining 'dependent arising is emptiness,' is said to be the treasure of your teachings. Emptiness is also not 'existence,' because emptiness, which is liberated from the elaborations of 'existence' and 'non-existence,' is the ultimate meaning, this is declared from clear statements. If 'existence' is acknowledged, then what to say of being able to bear the arrogance of 'emptiness'? Because the ultimate truth of the noble ones, is said to be 'not saying anything'. Although it cannot be guided by clinging to the name of 'dependent arising,' but it can be guided to that path by the method of explaining 'emptiness is dependent arising,' because the meaning of 'dependent arising' is 'established in dependence,' 'arising in dependence' and 'that that' are also, in order to eliminate clinging to names, the reason for declaring 'not established' and 'not arising'. Self-nature is 'unfabricated' and 'non-dependent,' while dependent arising is 'dependent' and 'fabricated,' if like this, on one basis, how can it be said that it is not contradictory but combined? This is also not acceptable to you, because there is an error in the recognition of self-nature. Self-nature is to negate 'it is it,' while the reasoning of dependent arising is to enter into incompatible aspects, this is what is to be negated, while for truly established vases etc., self-nature is to negate 'it is it,' while the reasoning of dependent arising is not permissible. If using the contradictory reason of self-nature and dependent arising, to prove that vases etc. have no self-nature, if saying like this, that cannot be established, because those who say there are things, for self-nature have already acknowledged, the reasoning of dependent arising cannot be applied, for those that the reason of dependent arising enters, those do not acknowledge self-nature. Using the contradictory reason of conventional and ultimate, to prove that vases etc.
་སོགས་རྣམས་ལ་དོན་དམ་པ། །མེད་པར་སྒྲུབ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཙམ། །རྟགས་སུ་བཀོད་དང་དེ་མཚུངས་སོ། །དེ་ཕྱིར་རྟེན་ནས་འབྱུང་བ་གང་། །རང་བཞིན་གྱིས་ནི་གདོད་མ་ནས། །རྣམ་པར་དབེན་ཡང་དེར་སྣང་བས། །འདི་ཀུན་སྒྱུ་མ་བཞིན་ཞེས་ཟེར། །འདི་ཡང་ཁྱེད་ལ་མི་རུང་སྟེ། །ཡོད་པ་མིན་བཞིན་དེར་སྣང་བ། །སྒྱུ་མའི་དོན་ཡིན་ཁྱེད་ཀྱིས་ནི། །རྟེན་འབྲེལ་ཡོད་པར་བཤད་ཕྱིར་རོ། །བདེན་པར་མེད་ཀྱང་དེར་སྣང་བས། །སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་འཇོག་ཅེ་ན། །དོན་དམ་བདེན་པར་ཁས་བླངས་པ། །ཀུན་ཀྱང་དེར་འགྱུར་དེ་མིན་ཏེ། །དོན་དམ་སྒྱུ་མར་འགལ་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་འགལ་བ་མ་ཡིན་ན། ། 4-10-5a ཆོས་ཀུན་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་འཆད་པའི། །གྲུབ་པའི་མཐའ་དེ་འོངས་པ་ལས། །དེ་ཡང་ཁྱེད་ཀྱིས་མི་འདོད་དོ། །ཀུན་རྫོབ་ཡོད་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། །རྒྱང་ཕན་ལྟ་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། །འདི་ལན་ཟླ་བས་ཚིགས་གསལ་དུ། །གསལ་བར་གསུངས་པ་འདི་ཡིན་ཏེ། །དབུ་མ་པ་ཡིས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །གནས་ཚུལ་ཤེས་ནས་ཡོད་པ་འགོག །རྒྱང་ཕན་མཐོང་དང་མ་མཐོང་ལ། །འདོར་ལེན་བྱེད་པས་ཆད་པར་སྨྲ། །དཔེར་ན་རྐུན་པོའི་མི་ཞིག་ལ། །ཤེས་ནས་བརྐུས་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། །མི་ཤེས་བཞིན་དུ་དེར་སྨྲ་བའི། །དཔེ་ཡིས་གསལ་བར་བཤད་དེ་ལྟས། །ཁྱོད་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བསྟན་པ་ལ། །རྒོལ་བ་འགས་ཀྱང་ཆོས་འཐུན་དུ། །གླགས་མི་རྙེད་པར་གསུངས་པ་ཡང་། །འདི་ཉིད་ཀྱིས་ནི་ལེགས་པར་འཁུམས། །ཅི་སླད་ཅེ་ན་འདི་བཤད་པས། །མཐོང་དང་མ་མཐོང་དངོས་པོ་ལ། །སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་སྐུར་འདེབས་ཀྱི། །གོ་སྐབས་རིང་དུ་མཛད་ཅེས་ཟེར། །འདི་ཡང་ཁྱེད་ལ་མི་རུང་སྟེ། །དངོས་པོ་ཡོད་པར་ཁས་བླངས་པས། །རྟག་དང་ཆད་པར་ལྟ་བ་ཡི། །ལྟ་བ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་ཕྱིར་དང་། །ཆོས་ཀུན་ཡོད་མེད་ལ་སོགས་པའི། །སྤྲོས་པའི་མཐའ་རྣམས་བཀག་པ་ན། །རྒོལ་བ་འགས་ཀྱང་ཆོས་འཐུན་དུ། །ཀླགས་མི་རྙེད་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །ཁྱོད་ཀྱི་སྨྲ་བ་ཟླ་མེད་པར། །མཐོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་རྟེན་འབྱུང་གི །ལམ་འདི་ཉིད་ཀྱིས་གསུངས་གཞན་ཡང་། །ཚད་མར་ངེས་པ་སྐྱེ་ཞེས་ཟེར། །རྟེན་འབྱུང་སྤྲོས་པའི་མཐའ་བྲལ་དུ། །གསུངས་པས་སྟོན་པ་མཆོག་ཡིན་པ། །མཚོན་པར་ནུས་ཀྱང་དེ་ཙམ་གྱིས། །གསུང་ཀུན་ཚད་མར་གོ་ནུས་ན། །ཕྱོགས་གཅིག་བདེན་པའི་གཏན་ཚིགས་ཀྱིས། །ཐམས་ཅད་བདེན་པར་སྒྲུབ་ནུས་འགྱུར། །གསུང་གཅིག་ཚད་མར་ངེས་པ་ཡང་། །དཔྱད་གསུམ་དག་ལ་ལྟོས་ཕྱིར་རོ། །ཕས་རྒོལ་མཐའ་དག་འཇོམས་པ་དང་། །ལྟག་འོག་ 4-10-5b འགལ་འདུས་སྟོང་པ་དང་། །སྐྱེ་རྒུའི་དོན་གཉིས་སྟེར་བྱེད་པ། །ལུགས་དེར་སྤྲོ་བ་འཕེལ་ཞེས་ཟེར། །འདི་ནི་ཡོད་མིན་མེད་མིན་ལ། །འགལ་བ་འདུས་ཤེས་ཟེར་མོད་ཀྱང་། །ཡོད་མེད་ཕན་ཚུན་སྤངས་པས་ན། །གཅིག་བཀག་པ་ན་ཅིག་ཤོས་སུ། །ཁས་བླངས་ཟེར་བ་དངོས་སྨྲ་བ
【現代漢語翻譯】 對於諸如『等等』的事物，在勝義諦（藏文：དོན་དམ་པ།，含義：究竟的、真實的）上， 沒有自性成立，僅僅是世俗諦（藏文：ཀུན་རྫོབ་ཙམ།，含義：相對的、表面的）的顯現。 將此作為理由，以及其他類似的情況。 因此，任何依賴於因緣而生的事物， 其自性從一開始就是空性的（藏文：རྣམ་པར་དབེན་，含義：完全空虛的），但卻顯現為存在。 所以說這一切都如幻象一般。 這種說法對你們來說也是不成立的， 因為在不是真實存在的情況下，卻顯現為存在， 這就是幻象的含義，而你們卻說 因緣是存在的。 如果說，雖然在勝義諦上不存在，但卻顯現為存在，所以可以被比作幻象， 那麼，所有你們承認在勝義諦上真實存在的事物， 也會變成像幻象一樣，但事實並非如此， 因為勝義諦和幻象是相違背的。 如果不是這樣相違背的話， 那麼所有法都變成在世俗諦中存在， 這種宗義是從何而來的呢？ 而這也是你們所不希望的， 因為世俗諦不是真實存在的。 如果說這會導致斷見（藏文：རྒྱང་ཕན་ལྟ་བ།，含義：虛無主義的觀點）， 對此，月稱（梵文：Candrakīrti，中觀學派論師）在《入中論》（梵文：Madhyamakāvatāra）的《明句論》（梵文：Prasannapadā）中， 已經清楚地闡述了這一點： 中觀行者在瞭解諸法的實相之後，會遮止有（藏文：ཡོད་པ་，含義：存在）。 而那些執著于斷見和常見（藏文：རྒྱང་ཕན་མཐོང་དང་མ་མཐོང་，含義：極端觀點），並因此進行取捨的人，則是在宣揚斷滅論。 例如，對於一個盜賊， 如果知道他是盜賊，就說他偷竊， 或者在不知道的情況下也這樣說。 通過這個例子，可以清楚地說明這一點。 你們所宣說的觀點， 即使是論敵也無法在其中找到符合正法的漏洞， 這也很好地說明了這一點。 為什麼這麼說呢？因為這樣說， 就斷絕了在所見和未見的事物上， 進行增益和誹謗的機會。 這種說法對你們來說也是不成立的， 因為你們承認事物是存在的， 因此，所有關於常和斷的觀點， 都會由此產生。 當遮止了所有關於諸法存在與不存在的戲論時， 論敵也就無法在其中找到符合正法的漏洞。 你們的說法是無與倫比的， 其原因是你們宣說了緣起的 這條道路，此外， 還能生起對於量（藏文：ཚད་མ།，含義：有效認知）的確定。 因為宣說了遠離戲論的緣起， 所以能夠彰顯佛陀的偉大。 但僅僅憑這一點， 就能理解所有的佛語都是量嗎？ 如果一個方面的真實性， 就能證明一切都是真實的，那是不可能的。 即使確定了一句話是量， 也需要依賴於三種觀察。 你們說，這種宗義能夠摧毀所有的外道， 並且避免了自相矛盾和互相沖突， 同時還能給予眾生利益和安樂， 因此，應該弘揚這種宗義。 你們說，這既不是有，也不是無， 而是包含了矛盾的統一體。 但因為有和無是相互排斥的， 所以當否定其中一個時， 就等於承認了另一個，這是實有論者的觀點。
【English Translation】 For things like 'etc.', in the ultimate sense, There is no inherent existence, only a conventional appearance. This is taken as a reason, and similarly for others. Therefore, whatever arises from dependence, Its nature is empty from the beginning, but it appears as existing. So it is said that all this is like an illusion. This statement is also not valid for you, Because in the state of not being real, it appears as existing, This is the meaning of illusion, but you say That dependent origination exists. If you say that although it does not exist in the ultimate sense, it appears as existing, so it can be likened to an illusion, Then everything you acknowledge as truly existing in the ultimate sense, Will also become like an illusion, but that is not the case, Because the ultimate truth and illusion are contradictory. If it is not contradictory in this way, Then all phenomena become existing in the conventional truth, From where does that established tenet come from? And that is also not what you want, Because conventional truth is not truly existing. If you say that this will lead to nihilism, To this, Chandrakirti has clearly stated in the Clear Words (Prasannapadā): Madhyamikas, having understood the nature of phenomena, prevent existence. Those who cling to seeing and not seeing (extreme views) and therefore engage in acceptance and rejection are proclaiming annihilationism. For example, to a thief, If you know he is a thief, you say he stole, Or you say that even without knowing. Through this example, it can be clearly explained. The view you have shown, Even opponents cannot find a flaw in it that is in accordance with the Dharma, This also well illustrates this. Why is that? Because by saying this, The opportunity to impute and slander On seen and unseen objects is made distant. This statement is also not valid for you, Because you acknowledge that objects exist, Therefore, all views of permanence and annihilation, Will arise from this. When all the extremes of elaboration, such as existence and non-existence of all phenomena, are blocked, Opponents cannot find a flaw in it that is in accordance with the Dharma. Your statement is unparalleled, The reason is that you have spoken of the path of dependent origination, Furthermore, Certainty about valid cognition arises. Because the dependent origination free from extremes of elaboration is spoken of, It is possible to represent the greatness of the Buddha. But by that alone, Can all the Buddha's words be understood as valid? If the truth of one aspect, Could prove that everything is true, that would be impossible. Even if one statement is determined to be valid, It still depends on three examinations. You say that this system can destroy all opponents, And avoids self-contradiction and mutual conflict, At the same time, it gives benefit and happiness to beings, Therefore, this system should be promoted. You say that this is neither existent nor non-existent, But a unity of contradictions. But because existence and non-existence are mutually exclusive, So when one is negated, It is equal to acknowledging the other, which is the view of the realists.
འི། །གཞུང་ལུགས་ཡིན་པར་བརྒྱ་པ་དང་། །རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་སོགས་ལས་བཤད། །དངོས་སྨྲ་བས་ཀྱང་བསྐལ་དོན་ལ། །ཡོན་མིན་མེད་མིན་ཞེས་ཟེར་མོད། །འགལ་བ་འདུས་པར་མི་འཆད་ན། །སྤྲོས་བྲལ་ལུགས་འདིར་སྨོས་ཅི་དགོས། །འཇིག་རྟེན་གྲགས་པ་ཇི་སྙེད་པ། །ཁས་ལེན་བྱེད་པོས་ཕས་རྒོལ་ཀུན། །འཇོམས་པར་མི་རུང་དེར་གྲགས་པ། །ཀུན་ལ་ཚད་མས་གནོད་ཕྱིར་རོ། །ཀླུ་སྒྲུབ་གཞུང་ལུགས་ཀུན་དའི་ཚལ། །དཔལ་ལྡན་ཟླ་བའི་ལེགས་བཤད་ཀྱི། །འོད་དཀར་ཕྲེང་བས་གསལ་བྱས་པ། །མཐོང་བས་ངལ་གསོ་ཐོབ་ཅེས་གསུངས། །འདི་དོན་རྣམ་པར་བརྟགས་པ་ན། །སྔོན་བྱོན་ཆེན་པོའི་ལྟ་བ་ལ། །ཆད་ལྟའི་ཉེས་པར་གྱུར་བསམས་ནས། །རྟོག་དཔྱོད་ལན་མང་བཏང་བ་ན། །ཟླ་བའི་གཞུང་དུ་སྤྲོས་པའི་ཚོགས། །འགོག་པའི་ཚིག་གི་ཟུར་རྣམས་སུ། །རང་བཞིན་ཞེས་བྱ་ངེས་པར་སྦྱར། །དེ་ཡིས་དགག་བྱ་གསལ་བར་བསྟན། །དེས་ན་གཟུགས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི། །བར་གྱི་ཆོས་རྣམས་ཚད་མས་གྲུབ། །དེ་རྣམས་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པ། །འདི་ཡིས་མཐའ་གཉིས་སེལ་ལོ་སྐད། །འདི་ལ་ཉེས་པ་མང་པོ་ནི། །འཇུག་ཚུལ་འདི་ལྟར་བགྲང་བྱ་བ། །བདེན་པ་གཉིས་ལས་ཉམས་པ་དང་། །རང་བཞིན་ངོས་མ་ཟིན་པ་དང་། །སྟོང་ཉིད་དངོས་པོའི་འཇིག་རྒྱུ་དང་། །ཐ་སྙད་རིགས་པས་དཔྱད་བཟོད་དང་། །རྟག་ཆད་ལྟ་བར་ཐལ་བ་དང་། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་བློ་འཁྲུལ་འགྱུར་རོ། །བུམ་སོགས་བདེན་པར་མེད་པ་ནི། །ཐ་སྙད་བདེན་པ་ལས་ཉམས་ཏེ། །ཐ་སྙད་བདེན་ 4-10-6a པ་འཇིག་རྟེན་གྱི། །གྲགས་པ་བཞིན་དུ་འཇོག་ཕྱིར་རོ། །བུམ་སོགས་ཡོད་ན་དོན་དམ་པའི། །བདེན་པ་འཇོག་ཚུལ་ལས་ཉམས་ཏེ། །བུམ་སོགས་བཙལ་བས་མ་རྙེད་པ། །དོན་དམ་བདེན་པར་བཞག་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་བུམ་སོགས་གདོད་མ་ནས། །ཡོད་མ་མྱོང་བ་འཁྲུལ་བའི་བློར། །སྣང་བ་འདི་ནི་བདེན་པ་གཉིས། །ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ཡིན་ཞེས་བྱ། །མོ་གཤམ་བུ་དང་བུམ་སོགས་ནི། །མེད་པར་མཚུངས་ཀྱང་ཐ་སྙད་ཀྱི། །བདེན་པར་འཇོག་དང་མི་འཇོག་པ། །ཡུལ་ཅན་ཀུན་རྫོབ་དབང་གིས་སོ། །བདེན་གྲུབ་བུམ་སོགས་རང་བཞིན་ཞེས། །འཆད་པ་འདི་ནི་འཁྲུལ་བ་སྟེ། །དེ་དེའི་བདེན་པ་གཉིས་ཆར་གྱི། །ངོ་བོར་རུང་བ་མེད་ཕྱིར་རོ། །བུམ་སོགས་དེ་ཉིད་བུམ་སོགས་ཀྱི། །ཐ་སྙད་བདེན་པའི་ངོ་བོ་དང་། །དེ་ཉིད་དེ་ཡིས་སྟོང་པ་ནི། །དམ་པའི་དོན་གྱི་རང་བཞིན་ནོ། །དང་པོ་ཐ་སྙད་འཇོག་ཚེ་དང་། །གཉིས་པ་དོན་དམ་འཆད་ཚེ་འོ། །རང་བཞིན་དང་པོ་འགོག་བྱའི་ཕྱིར། །ཕྱི་ནང་སྟོང་ཉིད་ལ་སོགས་གསུངས། །རང་བཞིན་གཉིས་པ་འགོག་ཕྱིར་དུ། །རང་བཞིན་སྟོང་ཉིད་ལ་སོགས་བཤད། །དང་པོ་བདག་འགོག་ཚེ་ན་སྟེ། །གཉིས་པ་སྤྲོས་པ་ཀུན་ཟློག་དུས། །དེ་ལྟའི་རང་བཞིན་གཉིས་ལ་ཡང་། །རང་བཞིན་མིན་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ། །རྟེན་འབྲེལ་གཏན་ཚིགས་འཇུག་པ་ས
【現代漢語翻譯】 正如《百論》和《寶鬘論》等論典中所說，這是中觀宗的宗義。 雖然實事師也說，就勝義諦而言，『非有』和『非無』，如果不解釋為矛盾的結合，又何必在此無戲論的宗義中提及呢？ 如果承認世間的一切名言，就無法摧伏所有的外道，因為這些名言都會被量所損害。 龍樹（Nāgārjuna）宗義如同妙蓮花苑，由吉祥月稱（Candrakīrti）的善說之白光所照亮，見到它就能獲得休息。 如果對這個意義進行詳細分析，會認為前代大德的觀點，已經墮入斷見的過失，因此經過多次的思索和辨析。 在月稱的論典中，爲了遮止戲論之聚，在所有遮破的語句中，都必須加上『自性』一詞，以此來明確所要遮破的對象。 因此，從色法乃至一切種智之間的所有法，都是由量所成立的，而這些法並非真實成立，這就能遣除有無二邊。 對於這種觀點，有很多過失，以下將逐一列舉這種建立方式的過患： 會失去二諦的意義，不能認識自性，會成為空性毀滅者，名言會經受理智的分析，會墮入常斷二見，以及導致圓滿正等覺的智慧變成錯亂。 如果瓶等不是真實存在的，那就失去了世俗諦的意義，因為世俗諦是按照世間的共許而安立的。 如果瓶等存在，那就失去了勝義諦的安立方式，因為瓶等經過尋覓而不可得，所以才安立為勝義諦。 因此，瓶等從一開始就不存在，只是在錯亂的心識前顯現，這就被稱為二諦雙運。 雖然石女的兒子和瓶等，在不存在這一點上是相同的，但是安立或不安立為世俗諦，是由有境的世俗所決定的。 將真實成立的瓶等稱為自性，這是一種錯誤，因為它們不可能成為二諦任何一者的體性。 瓶等本身就是瓶等的世俗諦的體性，而它本身空無自性，這就是勝義諦的自性。 第一種情況是在安立世俗諦時，第二種情況是在解釋勝義諦時。 爲了遮破第一種自性，所以宣說了內外空等。 爲了遮破第二種自性，所以宣說了自性空等。 第一種情況是在遮破我的時候，第二種情況是在遣除一切戲論的時候。 對於這兩種自性，爲了證明它們並非自性，所以需要運用緣起之理。
【English Translation】 As stated in treatises such as the Śataśāstra (Hundred Verses) and the Ratnāvalī (Precious Garland), this is the tenet of the Madhyamaka school (Middle Way School). Although the Realists also say that, in terms of ultimate truth, 'neither existent' nor 'non-existent,' if it is not explained as a combination of contradictions, why mention it in this non-elaborate system? If one accepts all worldly conventions, one cannot defeat all the opponents, because these conventions are harmed by valid cognition. Nāgārjuna's system is like a garden of lotuses, illuminated by the white light of Candrakīrti's well-spoken words; seeing it, one obtains rest. If one analyzes this meaning in detail, one might think that the views of the great predecessors have fallen into the fault of nihilism, therefore, after much thought and analysis. In Candrakīrti's treatise, in order to prevent the collection of elaborations, the word 'svabhāva' (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性) must be added to all negating statements, in order to clarify what is to be negated. Therefore, all dharmas (phenomena) from form up to omniscient wisdom are established by valid cognition, but these dharmas are not truly established, which eliminates the two extremes of existence and non-existence. Regarding this view, there are many faults; the following will enumerate the faults of this way of establishing it: It loses the meaning of the two truths, fails to recognize svabhāva (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性), becomes a destroyer of emptiness, allows conventional truths to be analyzed by reason, falls into the extremes of eternalism and nihilism, and causes the wisdom of the fully enlightened Buddha to become confused. If a pot and so on are not truly existent, then it loses the meaning of conventional truth, because conventional truth is established according to worldly consensus. If a pot and so on exist, then it loses the way of establishing ultimate truth, because a pot and so on cannot be found when sought, so it is established as ultimate truth. Therefore, a pot and so on never existed from the beginning, but appears to a deluded mind; this is called the union of the two truths. Although a barren woman's son and a pot and so on are the same in being non-existent, whether or not they are established as conventional truth depends on the subject's conventional mind. Calling a truly established pot and so on 'svabhāva' (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性) is a mistake, because they cannot be the nature of either of the two truths. The pot and so on themselves are the nature of the conventional truth of the pot and so on, and that itself is empty of svabhāva (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性), which is the nature of the ultimate truth. The first case is when establishing conventional truth, and the second case is when explaining ultimate truth. In order to negate the first svabhāva (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性), therefore, the emptiness of inner and outer phenomena, etc., are spoken of. In order to negate the second svabhāva (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性), therefore, the emptiness of svabhāva (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性), etc., are explained. The first case is when negating the self, and the second case is when reversing all elaborations. For these two kinds of svabhāva (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性), in order to show that they are not svabhāva (藏文：རང་བཞིན།，梵文天城體：स्वभाव，梵文羅馬擬音：svabhāva，漢語字面意思：自性), the reasoning of dependent origination is applied.
ྟེ། །རྟེན་འབྲེལ་མིན་པ་མེད་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཅན་ཚད་མས་གྲུབ་པ་ལ། །དགག་བྱ་ཚད་མས་མ་གྲུབ་པ། །འགོག་པ་འདི་ནི་རང་སྟོང་གི །ཕྱོགས་ལ་རུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། །གཞན་དབང་ཚད་མས་གྲུབ་པ་ལ། །ཀུན་བཏགས་ཚད་མས་མ་གྲུབ་པ། །འགོག་པ་འདི་ནི་གཞན་སྟོང་གི །འཇོག་ཚུལ་བླ་མེད་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །སྟོང་ཉིད་དངོས་པོའི་འཇིག་རྒྱུར་ཡང་། །ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ་བུམ་པ་སོགས། །ཡོད་ཅིང་རིགས་པས་བཙལ་བའི་ཚེ། །ཚད་ 4-10-6b མས་མ་གྲུབ་ཉིད་ཕྱིར་རོ། །ཐ་སྙད་བདེན་པ་རིགས་པ་ཡིས། །དཔྱད་ནས་འཇོག་པ་ཉིད་འགྱུར་ཏེ། །ཐ་སྙད་ཚེ་ན་བུམ་པ་སོགས། །ཡོད་ཅིང་བདེན་གྲུབ་མེད་ཕྱིར་རོ། །སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པ་ནི། །བདེན་འཛིན་ཀུན་བཏགས་ཀྱིས་བརྟགས་པ། །འཇིག་རྟེན་ལུགས་ཀྱི་ཀུན་རྫོབ་དང་། །ལྷན་སྐྱེས་ཀྱིས་བརྟགས་འཇིག་རྟེན་གྱི། །དམ་པའི་དོན་དུ་འཇོག་པ་དང་། །དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་དབུ་མ་ཡི། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་པར་འཇོག་གོ་ཞེས། །གསལ་བར་བཞེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ལྟ་བས་སྤྲོས་པ་གཅོད་པའི་ཚེ། །ཡོད་པའི་ཆོས་ཤིག་ཁས་བླངས་ན། །རིགས་པས་བཙལ་རྙེད་ཡིན་ན་ནི། །རྟག་པར་ལྟ་ལས་མ་འདས་ཤིང་། །བཙལ་བས་མ་རྙེད་པ་ཡིན་ན། །ཆད་པར་ལྟ་བ་ཉིད་འགྱུར་ཏེ། །སྔོན་བྱུང་ད་ལྟར་མེད་ཅེས་པ། །དེ་ཉིད་འོངས་པ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །རྟག་ཏུ་མཉམ་གཞག་མིན་འགྱུར་ཏེ། །རྟེན་འབྲེལ་སྣ་ཚོགས་པ་འདི་ནི། །གསལ་བར་སྣང་བ་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །ཟླ་བས་རྫོགས་སངས་རྒྱས་བློ་ཡིས། །ཤེས་བྱ་མཁྱེན་ཚུལ་འཆད་པ་ན། །བྱས་པ་ཅན་ལ་མ་རེག་པར། །རང་བཞིན་འབའ་ཞིག་མཁྱེན་ཞེས་གསུངས། །དེ་ལྟར་འབེལ་གཏམ་རྣམ་ངེས་པའི། །དགེ་བ་རྣམ་པར་དཀར་རྒྱས་པས། །ལེགས་བཤད་རྒྱ་མཚོ་འཕེལ་བྱས་ཏེ། །ཟླ་བའི་བཞེད་པ་དེ་སྐོངས་ཤོག །རྟེན་འབྲེལ་སྟོད་པ་ཞེས་གྲགས་པ། །དེ་ཡི་ཉེས་པའི་ཆ་ཤས་ནི། །རྟེན་འབྲེལ་དོན་གང་ཚད་མ་ཡིས། །གྲུབ་པའི་དོན་ལ་བཤད་དེ་ཡིན། །འདི་ཡིས་ཆད་མཐའ་སེལ་བ་ལ། །ཅུང་ཟད་ 4-10-7a ཕན་པ་ལྟར་སྣང་ཡང་། །ཀླུ་སྒྲུབ་སློབ་མར་བཅས་རྣམས་ཀྱི། །གཞུང་ལུགས་ཕལ་ཆེར་འཁྱོག་པོ་ཡི། །ལམ་དུ་དྲངས་པས་ངེས་དོན་གྱི། །རྒྱ་མཚོར་སོན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །ཟླ་བའི་འགྲེལ་ཚིག་སོར་གཞག་པའི། །ལམ་དུ་བདེ་བར་རྒྱུ་བྱེད་ཤོག །འདི་ནི་གཞན་གྱི་གྲུབ་པ་ལ། །སྡང་བའི་ཕྱིར་དུ་བྱས་མིན་ཏེ། །རང་དང་སྐལ་མཉམ་གཞན་དག་ཀྱང་། །མཐར་འཛིན་ལམ་ནས་དྲང་ཕྱིར་དུའོ། །དེ་ཉིད་རྣམ་པར་བཤད་པ་ན། །གཞན་གྱི་གཞུང་ལུགས་ཞིག་པ་དང་། །ཕས་ཀྱི་རྒོལ་བ་མ་ལུས་པ། །བཅོམ་ཡང་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །གང་གིས་སྟོང་དང་རྟེན་འབྱུང་དང་། །དབུ་མའི་ལམ་གསུམ་དོན་གཅིག་པར། །གསུངས་པས་སྟོན་དང་བསྟན་པ་ནི། །མཚུངས་པ་མེད་པར་གོ་བྱེད་ཤོག །ཅེས་རྟེན་འབྲེལ་བ
【現代漢語翻譯】 因為沒有非緣起的事物。 如果一個事物被量（Pramana， प्रमाण， pramāṇa， 有效認知方式）所證實， 而一個需要被駁斥的事物沒有被量所證實， 那麼這種駁斥不適用于自空（Rangtong）的觀點， 因為自主的事物被量所證實， 而遍計所執（Kun tag， परिकल्पित， parikalpita， 概念性的）沒有被量所證實， 那麼這種駁斥是勝義諦（他空，GZhan stong）的無上安立方式。 空性（stong nyid）也會變成事物的毀滅因， 例如瓶子等， 存在並且在用理智尋找時， 因為沒有被量所證實。 世俗諦（tha snyad bden pa）會變成用理智， 分析后才安立的事物， 在世俗諦中，瓶子等， 存在但沒有真實成立。 論師月稱（Zla ba grags pa，Chandrakirti）認為， 由實執（bden 'dzin）遍計所執所觀察的， 世間習俗的世俗， 以及由俱生（lhan skyes）所觀察的世間的， 勝義諦的安立， 這兩者都是中觀（dBu ma）的， 世俗諦的安立， 他清楚地這樣認為。 在用見解（lta ba）斬斷戲論（spros pa）時， 如果承認有一個存在的法（chos）， 如果用理智尋找能夠找到， 那麼就無法超越常見（rtag par lta）， 如果尋找也無法找到， 那麼就會變成斷見（chad par lta）， 因為說以前存在現在不存在， 這正是斷見的觀點。 圓滿佛（rdzogs sangs rgyas）的智慧（ye shes）也， 不會總是處於等持（mnyam gzhag）狀態， 因為各種緣起（rten 'brel）現象， 都清晰地顯現。 月稱在解釋圓滿佛的智慧， 如何了知所知境（shes bya）時說， 不接觸有為法（byas pa can）， 僅僅了知自性（rang bzhin）。 愿以此如是確定的善說， 所生的純凈善業， 增長善說之海， 圓滿月稱的意願！ 這個被稱為《贊緣起》的， 其中的過失部分是， 緣起的意義是用量， 來解釋成立的事物。 雖然這似乎對消除斷邊（chad mtha'）有所幫助， 但是龍樹（Klu sgrub，Nagarjuna）師徒等的， 大部分論典都被引向了錯誤的， 道路，因此沒有到達， 究竟意義的海洋。 愿我們能在保持月稱論釋， 原意的道路上安樂前行！ 這並非因為憎恨他宗的觀點而作， 而是爲了引導自己和與自己有緣的其他眾生， 脫離執邊的道路。 在詳細解釋這一點時， 即使摧毀了他宗的論點， 以及所有外來的辯論者， 也不會有過失。 愿通過宣說空性、緣起和， 中道這三者意義相同， 使導師和教法， 變得無與倫比！ 《贊緣起》終。
【English Translation】 Because there is nothing that is not dependent arising. If a thing is established by valid cognition, And a thing to be refuted is not established by valid cognition, Then this refutation is not suitable for the Rangtong view, Because autonomous things are established by valid cognition, And the imputed (Kun tag) is not established by valid cognition, Then this refutation is the supreme way of establishing the ultimate truth (GZhan stong). Emptiness (stong nyid) will also become the cause of destruction of things, For example, a vase, etc., Exists and when searched with reason, Because it is not established by valid cognition. Conventional truth (tha snyad bden pa) will become something that is established, After being analyzed by reason, In conventional truth, a vase, etc., Exists but is not truly established. The master Chandrakirti believes that, What is observed by the clinging to reality (bden 'dzin) imputed, The conventional of worldly customs, And the worldly observed by the innate (lhan skyes), The establishment of the ultimate truth, Both of these are of the Madhyamaka (dBu ma), The establishment of conventional truth, He clearly thinks so. When cutting off elaboration (spros pa) with view (lta ba), If one admits that there is an existing dharma (chos), If it can be found by searching with reason, Then it cannot transcend the eternalist view (rtag par lta), If it cannot be found by searching, Then it will become a nihilistic view (chad par lta), Because saying that it existed before but does not exist now, This is exactly the view of nihilism. The wisdom (ye shes) of the perfect Buddha (rdzogs sangs rgyas) also, Will not always be in a state of equipoise (mnyam gzhag), Because various dependent arising (rten 'brel) phenomena, Appear clearly. When Chandrakirti explains how the wisdom of the perfect Buddha, Knows the knowable (shes bya), he says, Without touching the conditioned (byas pa can), Only knowing the nature (rang bzhin). May this well-spoken statement, which is so certain, Increase the pure virtuous deeds that are born, Increase the ocean of well-spoken words, Fulfill the wishes of Chandrakirti! This, which is called 'Praise of Dependent Arising', The faulty part of it is, The meaning of dependent arising is with valid cognition, To explain the established things. Although this seems to help eliminate the extreme of nihilism (chad mtha'), Most of the treatises of Nagarjuna and his disciples, Have been led to the wrong, Road, so they have not reached, The ocean of ultimate meaning. May we happily proceed on the path of keeping Chandrakirti's commentary, In its original meaning! This is not done out of hatred for the views of others, But to guide oneself and other beings who are connected to oneself, Away from the path of clinging to extremes. In explaining this in detail, Even if one destroys the arguments of others, And all external debaters, There will be no fault. May the teacher and the teachings, Become unparalleled by proclaiming that emptiness, dependent arising, and, The Middle Way are the same in meaning! 《Praise of Dependent Arising》ends.
སྟོད་པ་ལས་བརྩམས་པའི་འབེལ་གཏམ་རྣམ་པར་ངེས་པ། ལུང་དང་རིགས་པའི་འཕྲུལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། རྗེ་བཙུན་དགེས་པའི་བཤེས་གཉེན་གྱིས། གསེར་མདོག་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་དབེན་གནས་དམ་པར་སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།མངྒ་ལཾ།།
【現代漢語翻譯】 名為《讚頌開篇的決定性對話：論證與理性的機制》的論著，是尊貴的善知識在名為金色之地的神聖隱居處所撰寫的。書寫者是法幢。吉祥！
【English Translation】 This treatise, entitled 'A Decisive Discourse Beginning with Praise: The Mechanism of Scripture and Reason,' was composed by the venerable spiritual friend at the sacred hermitage called Golden Hue. The scribe was Chokyi Gyaltsen. May there be auspiciousness!