ludru0301_量理寶藏第七品相違了知方式解說.g2.0f

如竹嘉措教言集LG31རིགས་གཏེར་གྱི་་རབ་བྱེད་བདུན་པ། འགལ་བ་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ། 3-1 ༄༅། །རིགས་གཏེར་གྱི་་རབ་བྱེད་བདུན་པ། འགལ་བ་རྟོགས་ཚུལ་བཤད་པ། ༄། །མཚོན་པར་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བ། ༄༅། །ཚད་མ་རིགས་པའི་གཏེར་གྱི་དཀའ་འགྲེལ་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་གསལ་བྱེད་ལས་རབ་བྱེད་བདུན་པ་འགལ་བ་བརྟག་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པའོ།། མཁས་པའི་བྱ་བ་རྟོག་གེའི་རིག་བྱེད་གཞུང་། །ཚུལ་བཞིན་འབྱེད་ མཁས་ས་སྐྱའི་འཇམ་མགོན་དེའི། །ཐུགས་སྲས་མཆོག་གྱུར་མཁས་པ་མདོ་སྡེ་དཔལ། །ངོ་མཚར་རྣམ་འཕྲུལ་སྐྱིད་གཤོངས་པ་དེར་བསྔགས། །འགལ་བས་འགོག་དང་འབྲེལ་པས་སྒྲུབ། །འགལ་འབྲེལ་ཕྱོགས་གླང་གྲགས་པའི་ལུགས། །ལེགས་པར་ འཆད་ལ་སྤྲོ་བ་ཐོབ། །བསྐལ་བཟང་ཡོད་ན་དགའ་བས་ཉོན། །གཉིས་པ་འགལ་བ་རྟོགས་ཚུལ་འཆད་པ་ལ། མཚོན་པར་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་བཤད། དེ་ལྡན་མཚན་གཞིའི་རབ་དབྱེ་བཤད། ཕ་རོལ་མཁས་པའི་རྩོད་ པ་བཟློག་པ་དང་གསུམ། དང་པོ་ནི། རང་གི་གནོད་བྱ་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། རང་གི་གནོད་བྱ་དེ་དང་འགལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེའི་འཇོག་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ ལ། ཆོས་གང་གང་ལ་གནོད་བྱེད་པ། །དེ་ནི་དེ་ཡི་འགལ་ཟླ་ཡིན། །ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། །གཉིས་པ་ལ། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གཉིས་སུ་ཕྱེ། སོ་སོའི་རང་བཞིན་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། འགལ་བ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་གཉིས་སུ་ཡོད་དེ། འགལ་ཟླ་གཉིས་ཀ་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དང་། འགལ་ཟླ་གཉིས་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་པའི་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 3-2 ཞེས་འཆད་པ་ལ། འགལ་ཟླ་དངོས་པོ་དངོས་མེད་ཀྱི། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། འདིར་པཎ་ཆེན་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གྱིས། དབྱེ་བ་འདི་དངོས་བཏགས་མ་ཕྱེ་བའི་དབྱེ་བ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། ཕན་ཚུན་སྤང་ འགལ་གྱིས་འགལ་བའི་གོ་མི་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་པ་དག་དང་། ཚད་མས་གནོད་འགལ་གཉིས་སུ་བཞེད། །ཅེས་སྦྱར་ན་ལེགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་འདིའི་ དགོངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕན་ཚུན་སྤངས་འགལ་གྱིས་འགལ་བའི་གོ་མི་ཆོད་ན། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡང་དག་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་བའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞུང་ལས། ཚད་མས་ གནོད་པའི་འགལ་བ་ཡང་། །ཁྱབ་བྱེད་འགལ་བ་དམིགས་པར་འདུས། །ཞེས་ཚད་མས་གནོད་འགལ། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གྱི་ནང་དུ་བསྡུས་ནས་བཤད་པའི་ཕྱིར་ན། གཞུང་དེ་ལྟར་འདོན་པ་བསྒྱུར་བ་ནི་ལེགས་པར་ བཤད་པ་མིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རང་རེའི་པཎ་ཆེན་མཁས་པའི་དབང་པོས་སྤྱི་དོན་ལས། འགལ་བ་ལ་དབྱེ་ན། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ། ཚད་མས་གནོད་འགལ། ཐ་དད་གཞི་མཐུན་མི་ སྲི

【現代漢語翻譯】 如竹嘉措教言集LG31《理藏》第七品：解釋理解矛盾的方式 3-1 《理藏》第七品：解釋理解矛盾的方式 從表示的特徵和對象的角度分為兩種。 《量理寶藏》釋難精要闡明論之第七品，辨別矛盾之品。 智者之行，論理之學府。 如實辨析， 薩迦班智達蔣貝袞之， 心子殊勝，智者多德巴， 奇妙化身，祈達夏處贊。 矛盾以阻礙，關聯以成立， 矛盾關聯，陳那法稱之宗軌， 善妙講說，心生歡喜。 若具善緣，歡喜諦聽。 第二，解釋理解矛盾的方式， 分為：解釋表示的特徵， 解釋具有該特徵之基的分類， 遣除他宗智者的辯論，共三部分。 第一部分： 自之所害，能為損害者， 法相， 是與自之所害相矛盾之特徵， 因為是其立宗之故。 如此解釋： 凡是能損害的法， 即是它的矛盾。 以上是第一部分的內容。 第二部分： 從對象的角度分為兩種， 確定各自的自性。 第一部分： 矛盾， 法相， 從對象的角度來說，你有兩種， 因為矛盾雙方都是實有的俱不併存矛盾，以及矛盾雙方是遮止同一的差別，即互相排斥矛盾之故。 3-2 如此解釋： 矛盾雙方，實有與非實有， 等等，出現了一個偈頌。 此處，班禪釋迦秋丹認為： 這種分類只是未區分實有和假立的分類， 因為互相排斥矛盾不能成立矛盾的緣故。 因此， 如果加上： 俱不併存和， 以量妨害矛盾二者。 這樣結合就更好了。 如此解釋，並非本論的觀點， 因為如果互相排斥矛盾不能成立矛盾， 那麼依賴於互相排斥矛盾的正確推理就不可能存在，存在過失。 並且，經文中說： 以量妨害之矛盾， 也包含于周遍相違中。 因為以量妨害矛盾包含在互相排斥矛盾之中進行解釋， 所以，那樣改動經文並非善說。 我們自己的班禪智者之王在總義中說： 如果對矛盾進行分類， 可以分為：俱不併存矛盾， 互相排斥矛盾， 以量妨害矛盾， 不可能存在差別基相同。

【English Translation】 LG31 Instructions of Sakya Chokden: Seventh Chapter of the 'Treasury of Reasoning' - Explaining How to Understand Contradictions 3-1 Seventh Chapter of the 'Treasury of Reasoning': Explaining How to Understand Contradictions Divided into two from the perspective of the characteristic that represents and the object. The seventh chapter of 'Clarifying the Essence of Key Points: A Commentary on the Treasury of Valid Cognition' is the chapter on examining contradictions. The activity of the wise is the field of logic. Properly distinguishing, Sakya's Jambegon, His excellent spiritual son, the scholar Dode Pal, Praised at the wondrous emanation of Kyishong. Contradiction obstructs, connection establishes, Contradiction and connection, the system of Dignāga and Dharmakīrti, Explaining well, I find joy. If there is good fortune, listen with delight. Second, explaining how to understand contradictions, divided into: explaining the characteristic that represents, explaining the classification of the basis that possesses that characteristic, refuting the arguments of other scholars, these three parts. First part: That which harms its object of harm, the subject, is the characteristic of being contradictory to its object of harm, because it is its basis of establishment. Explaining thus: Whatever dharma harms, Is its contradiction. This is what occurred. Second part: Divided into two from the perspective of the object, establishing the individual natures. First part: Contradiction, the subject, From the perspective of the object, you have two, Because both contradictories are substantial, the contradiction of non-coexistence, and the difference that prevents sameness, the mutual exclusion contradiction. 3-2 Explaining thus: Contradictories, substantial and non-substantial, etc., a verse occurred. Here, Panchen Shakya Chokden says: This division is merely a division that does not distinguish between substantial and imputed, because mutual exclusion contradiction does not establish contradiction. Therefore, if added: Non-coexistence and, Contradiction by means of valid cognition. Combining it this way would be better. Explaining thus is not the intention of this treatise, because if mutual exclusion contradiction does not establish contradiction, then valid inference relying on mutual exclusion contradiction would be impossible, there would be a fault. And, in the scripture it says: Contradiction by means of valid cognition, Is also included within pervasive contradiction. Because contradiction by means of valid cognition is explained as being included within mutual exclusion contradiction, therefore, altering the scripture in that way is not a good explanation. Our own Panchen, the lord of scholars, said in the general meaning: If contradictions are classified, they can be divided into: contradiction of non-coexistence, mutual exclusion contradiction, contradiction by means of valid cognition, it is impossible for the basis of difference to be the same.

---

ད་པ་ཙམ་གྱི་འགལ་བ་དང་བཞིར་ཕྱེ་བ་ནི། དངོས་བཏགས་མ་ཕྱེ་བའི་མིང་ཙམ་གྱི་དབྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཐ་དད་གཞི་མཐུན་མི་སྲིད་པ་ཙམ་གྱིས་འགལ་བའི་གོ་མི་ཆོད་པ་དང་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་དུ་བསྡུ་པ་ནི་བསྟན་བཅོས་འདིའི་དགོངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། 3-3 ༄། །ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་། འགལ་ཟླ་ཡུལ་གྱི་མཚན་གཞི་བཤད་པ། གཉིས་པ་སོ་སོའི་རང་བཞིན་འཆད་པ་ལ་གཉིས། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་བཤད་པ་དང་། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་མཚན་ཉིད་བཤད། འགལ་ཟླ་ཡུལ་ གྱི་མཚན་གཞི་བཤད། གནོད་བྱ་ཟློག་པའི་ཟློག་དུས་བཤད། འགལ་བ་ངེས་བྱེད་ཚད་མ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་དགག་གཞག་སྤང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ། ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ། དངོས་པོ་གཉིས་ལ་གནས་ པའི་ཆོས་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་མཚན་ཉིད་དུ་འདོད་པ་མི་འཐད་དེ། གཞི་གཅིག་ལ་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་ཚོགས་པའི་སྤྱིའམ། གཞི་མཐུན་མི་སྲིད་ཅིང་། ཡ་གྱལ་དགོད་ན་རྒྱུ་ འབྲས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལྟར་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་གནོད་བྱེད་དུ། །འདོད་པ་དཔྱད་ན་འཐད་མ་ཡིན། །ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། དེའི་དོན་ཡང་སྙིང་པོ་དྲིལ་ན། ཚ་རེག་ ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གྲང་རེག་དང་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་གཉིས་ཀ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གྲང་རེག་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་དངོས། གལ་ཏེ་སྐྱོན་མེད་དེ། གོང་གི་མཚན་ཉིད་དེ། འགལ་ཟླ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་གྱི། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་མིན་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། མཚན་ཉིད་དེས་མཚོན་བྱ་ཡ་གྱལ་གཉིས་པོ་དེ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། 3-4 གནད་འདི་ངེས་པར་གོ་དགོས་ཏེ། པཎ་ཤཱཀ་པས། གཞུང་འདི་འགལ་བ་དོན་ལ་གྲུབ་པ་འགོག་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་དུ་སྦྱོར་ན་མ་གཏོགས། ཅུང་ཟད་བཤད་དཀའ་བར་སྣང་ཞེས་དང་། སྡེ་བདུན་རབ་གསལ་ལས། འགལ་བ་གནས་པའི་ཡུལ་གྱི་མཚན་ཉིད་བཞག་པ་འགོག་པ་ཡིན་གྱི། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་མཚན་ཉིད་འགོག་པ་མ་ཡིན། ཞེས་གསུངས་པ་གཉིས་ཀ་ཕྱོགས་སྔ་ཕྱིའི་གནད་ལ་བློ་གྲོས་མ་བྱང་ བའི་རྣམ་འགྱུར་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་རང་གི་ལུགས་ནི། རང་གི་གནོད་བྱའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བྱེད་པ་དེ་ཆོས་ཅན། རང་གི་གནོད་བྱ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་མཚན་ ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེའི་འཇོག་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། དེས་ན་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་གཉིས། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། འདིར་དོགས་པ་ཅུང་ཟད་དཔྱད་པ་ལ། གྲང་རེག་ལ་གནོད་བྱེད་ཀྱི་ ཚ་རེག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ལ་གན

【現代漢語翻譯】 將僅是名稱上的差別分為四種衝突，這僅僅是沒有區分實體和假立的名稱上的區分。因為僅僅是不同且基礎相同是不可能的，所以不能理解為衝突。並且，正量將損害性衝突和相互排斥性衝突歸納在一起，這才是本論的意圖。 3-3 解釋俱不生衝突的定義和衝突對象的基礎。 第二，解釋各自的自性，分為兩部分：解釋俱不生衝突和解釋相互排斥衝突。第一部分分為四個方面：解釋俱不生衝突的定義，解釋衝突對象的基礎，解釋損害和遮止的遮止時間，解釋確定衝突的正量。第一部分包含破、立、舍三種情況。第一部分中，大譯師認為，存在於兩個事物上的法，即損害者和被損害者，是俱不生衝突的定義，這種觀點是不合理的。因為在一個基礎上，損害者和被損害者會聚集在一起，或者基礎相同是不可能的。如果只取其中一部分，就像因果的定義一樣，不普遍。對於這種說法，出現了以下偈頌：『認為俱不生是損害者，這樣的分析是不合理的。』 這句話的核心意思是：熱觸，你既是冷觸的損害者，也是被損害者，因為你與冷觸是俱不生衝突。這個普遍性直接體現在定義上。如果認為這沒有問題，因為上述定義是針對兩種衝突的定義，而不是俱不生衝突的普遍定義，這也是不合理的，因為這個定義無法涵蓋它所代表的兩個部分。 3-4 必須理解這個關鍵點，班智達·釋迦巴說：『如果將這部論典應用於阻止衝突在意義上成立，那麼稍微解釋起來會比較困難。』《七部論明釋》中說：『建立衝突存在的基礎的定義是爲了阻止衝突，而不是爲了阻止俱不生衝突的定義。』 這兩種說法都表現出對先後順序的關鍵點理解不夠透徹。第二，關於自己的觀點：使自己的被損害者的相續失去作用，這個法，是與自己的被損害者俱不生衝突的定義，因為這是它的安立方式。』 對於這種說法，出現了一個偈頌：『因此，損害者和被損害者……』 在這裡，稍微分析一下疑點：對於冷觸的損害者熱觸，你是冷觸的相續失去作用的產生者，因為你對它有損害作用。

【English Translation】 Dividing the mere difference into four types of contradiction is merely a distinction in name without distinguishing between entity and imputation. Because difference and having a common basis are impossible, it cannot be understood as contradiction. Furthermore, the intention of this treatise is that valid cognition gathers harmful contradiction and mutually exclusive contradiction together. 3-3 Explaining the definition of mutually exclusive contradiction and the basis of the contradictory object. Second, explaining the respective natures, divided into two parts: explaining mutually exclusive contradiction and explaining mutually exclusive opposition. The first part is divided into four aspects: explaining the definition of mutually exclusive contradiction, explaining the basis of the contradictory object, explaining the time of reversal of harm and prevention, and explaining the valid cognition that determines contradiction. The first part includes three situations: negation, affirmation, and abandonment. In the first part, the great translator believes that the dharma existing on two things, namely the harmer and the harmed, is the definition of mutually exclusive contradiction, which is unreasonable. Because on one basis, the harmer and the harmed will gather together, or it is impossible to have a common basis. If only one part is taken, it is not universal like the definition of cause and effect. Regarding this statement, the following verse appeared: 'Thinking that mutually exclusive is the harmer, such an analysis is unreasonable.' The core meaning of this sentence is: heat touch, you are both the harmer and the harmed of cold touch, because you and cold touch are mutually exclusive contradiction. This universality is directly reflected in the definition. If it is thought that there is no problem with this, because the above definition is for the definition of two contradictions, not the universal definition of mutually exclusive contradiction, this is also unreasonable, because this definition cannot cover the two parts it represents. 3-4 It is necessary to understand this key point. Pandit Shakya said: 'If this treatise is applied to prevent contradiction from being established in meaning, then it may be a little difficult to explain.' The 'Clear Explanation of the Seven Treatises' says: 'Establishing the definition of the basis where contradiction exists is to prevent contradiction, not to prevent the definition of mutually exclusive contradiction.' Both of these statements show that the understanding of the key points of the prior and subsequent order is not thorough enough. Second, regarding one's own view: making the continuum of one's harmed object ineffective, this dharma is the definition of being mutually exclusive contradiction with one's harmed object, because this is its way of establishing it.' Regarding this statement, a verse appeared: 'Therefore, the harmer and the harmed...' Here, analyze the doubts a little: for the harmer of cold touch, heat touch, you are the producer of making the continuum of cold touch ineffective, because you have a harmful effect on it.

---

ོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་གྲང་རེག་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེའི་ རྒྱུ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །གལ་ཏེ་གྲང་རེག་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ་ལ་མ་ཁྱབ་ན། འོ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 3-5 འདོད་ན། ཁྱོད་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེའི་རྒྱུར་ཐལ་ལོ། །ཡང་གྲང་རེག་ལ་གནོད་བྱེད་ཀྱི་ཚ་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་པའི་གྲང་རེག་ སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གྲང་རེག་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་སོ། །རྟགས་གྲུབ་སྟེ། གྲང་རེག་ལ་གནོད་ བྱེད་ཀྱི་ཚ་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོས་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་དང་། དེ་དང་ཕྲད་པའི་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོས་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུ་བྱས་ནས། ཚ་རེག་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། །གྲང་རེག་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་དེས། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ་སྙམ་ན། རང་ལན་ནི། ཚ་རེག་དེས། ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་ གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེས་པའམ། ནུས་ཆུང་དུ་སྐྱེས་ཀྱང་། ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་། ཚ་རེག་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་སྐད་ ཅིག་དང་པོ་དེས། དེའི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་བསྐྱེད་ཀྱང་། དེ་ནུས་ཆུང་དུ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་འོས་མེད་དོ། །དེ་ལ་ཡང་ཁོ་ན་རེ། ཚ་རེག་དེས་ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། 3-6 དེས་ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་ཡིན་པ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེས་དེ་ནུས་ཆུང་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ནུས་ཆུང་ཡིན་པར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ ལ་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། འོ་ན་དེས་ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་ཡིན་པར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དེས་ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ ཡིན་པར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དེའི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་གྲང་རེག་ཡིན་པ་དེ། དེའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཟེར་ན་མ་ཁྱབ་བྱས་པ་ལ། དེས་ཁོ་རང་གི་ གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་དངོས་པོ་ཡིན་པར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེས་དེ་གྲང་རེག་ཡིན་པར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེས་དེ་དངོས་པོར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དེ་དེ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེས་དེ་དངོས་པོར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར

【現代漢語翻譯】 因為是冷觸的生因。如果承認，則你應成為冷觸的生因。因此，如果承認，則應成為它的因。如果說成為冷觸的生因不周遍，那麼，這個法，你應成為冷觸能量變小的生因。因為你是使那個能量變無有的生因。 如果承認，則你應成為冷觸能量變小的生因。因此，如果承認，則應成為它的因。還有，與損害冷觸的熱觸剎那第一剎那同時的冷觸剎那第一剎那，這個法，你應成為冷觸的損害者。因為你是使冷觸的相續能量變無有的生因。遍及是承認的。理由成立，因為與損害冷觸的熱觸剎那第一剎那一起作為俱生緣，並且與它相遇的冷觸剎那第一剎那作為近取因，從而使成為熱觸損害者的冷觸的相續能量變無有而產生。因為『冷觸能量無阻礙地』等等的論典意義成立的緣故。如果這樣認為，那麼自己的回答是，那個熱觸，即使它使成為它自己損害者的冷觸的相續能量變無有而產生，或者使能量變小而產生，但它不是使成為它自己損害者的冷觸能量變小而產生；並且成為熱觸損害者的冷觸剎那第一剎那，即使它產生了那個損害者的冷觸能量變小，但它不是使那個能量變小，這樣說之外沒有其他選擇。 對於那個，又有人說，那個熱觸應成為使它自己損害者的冷觸能量變小的生因。 因為它應成為使它自己損害者的冷觸能量變小之存在的生因，因為它應成為那個能量變小的生因，因為它應成為那個能量變小之存在的生因，對於不周遍這樣做，那麼，它應成為使它自己損害者的冷觸能量變小之存在的生因。如果承認，則它應成為使它自己損害者的冷觸之存在的生因。如果承認，則那個成為它的損害者的冷觸是冷觸之存在，應成為它的果。如果說不周遍這樣做，那麼，它應成為使它自己損害者的冷觸事物之存在的生因。因為它應成為那個冷觸之存在的生因。如果承認，則它應成為那個事物之存在的生因。如果承認，則那個應成為那個生因。因為它應成為那個事物之存在的生因。

【English Translation】 Because it is the cause of producing cold touch. If admitted, then you should become the cause of producing cold touch. Therefore, if admitted, then it should become its cause. If it is said that becoming the cause of producing cold touch is not pervasive, then, this dharma, you should become the cause of producing the lessening of cold touch energy. Because you are the cause of producing that energy into non-existence. If admitted, then you should become the cause of producing the lessening of cold touch energy. Therefore, if admitted, then it should become its cause. Also, the first moment of cold touch that is simultaneous with the first moment of heat touch that harms cold touch, this dharma, you should become the harmer of cold touch. Because you are the cause of producing the continuous energy of cold touch into non-existence. The pervasiveness is admitted. The reason is established, because the first moment of heat touch that harms cold touch acts as a co-emergent condition, and the first moment of cold touch that meets with it acts as the substantial cause, thereby causing the continuous energy of cold touch, which has become the harmer of heat touch, to arise into non-existence. Because the meaning of the scriptures such as 'cold touch energy without obstruction' is established. If one thinks like this, then the self-reply is that, that heat touch, even if it causes the continuous energy of cold touch, which has become its own harmer, to arise into non-existence, or causes the energy to arise into lessening, but it does not cause the lessening of cold touch energy, which has become its own harmer; and the first moment of cold touch, which has become the harmer of heat touch, even if it produces the lessening of cold touch energy of that harmer, but it does not cause that energy to lessen, there is no other choice but to say this. Regarding that, someone also says that, that heat touch should become the cause of producing the lessening of cold touch energy of its own harmer. Because it should become the cause of producing the existence of the lessening of cold touch energy of its own harmer, because it should become the cause of that energy lessening, because it should become the cause of the existence of that energy lessening, to do non-pervasiveness, then, it should become the cause of the existence of the lessening of cold touch energy of its own harmer. If admitted, then it should become the cause of the existence of cold touch of its own harmer. If admitted, then that cold touch that becomes its harmer, the existence of cold touch, should become its result. If it is said to do non-pervasiveness, then, it should become the cause of the existence of the cold touch thing of its own harmer. Because it should become the cause of the existence of that cold touch. If admitted, then it should become the cause of the existence of that thing. If admitted, then that should become that cause. Because it should become the cause of the existence of that thing.

---

་ཟེར་ན། ལན་ཅི་ཡོད་སོམས་ཤིག་གོ། །གཞན་ཡང་། ཚ་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དང་ཕྲད་པའི་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་ མ་དང་པོ་དེ། གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་ཡིན་པར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གྲང་རེག་དེ་ནུས་ཆུང་ཡིན་པར་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པ་གང་ཞིག ། 3-7 དེ་སྐབས་ཀྱི་གྲང་རེག་དེ་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། དེ་གྲང་རེག་ནུས་ཆུང་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར།། །། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གནས་ཡུལ་འགལ་ཟླ་ངོས་བཟུང་། དེ་ལ་རྩོད་ པ་རྣམ་གཉིས་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་འགལ་ཟླ་ཡིན་ན། དངོས་པོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། དེ་ཡིན་ན། རང་གི་འགལ་ཟླའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བྱེད་ པའམ། རང་གི་འགལ་ཟླས་རང་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་པ་གང་རུང་ཡིན་དགོས་པ་གང་ཞིག །འགལ་ཟླ་དངོས་མེད་ལ་དེ་འདྲ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དངོས་མེད་ལ་རྒྱུན་གྱི་ཐ་ སྙད་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་འགལ་ཟླ་དེ། གཙོ་བོར་རྒྱུན་བཅས་ཀྱི་རིགས་སུ་གནས་པའི་དངོས་པོ་ཞིག་ལ་འཇོག་གི་རྒྱུན་མེད་ཀྱི་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་ཁོ་ན་ལ་ མི་འཇོག་སྟེ། གནོད་བྱེད་དང་མ་ཕྲད་ན་གནོད་བྱའི་རྒྱུན་བར་མ་ཆད་དུ་འབྱུང་དུ་རུང་བ་ལས་ལ་གནོད་བྱེད་དང་ཕྲད་སྟོབས་ཀྱིས་གནོད་བྱའི་རྒྱུན་འཆད་པ་ལ། གནོད་བྱེད་ཀྱིས་གནོད་བྱ་ལ་ གནོད་པ་བྱས་ཞེས་འཇོག་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་ཇི་སྙེད་པ། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། གཞུང་འདིའི་རྩ་འགྲེལ་གྱི་དོན་ཁོ་བོས་དཔྱད་པ་དེ་ལྟར་ཡིན་གྱི། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་འགལ་ཟླ་གཉིས་བསྐྱེད་བྱ་སྐྱེད་བྱེད་དུ་ཁས་ལེན་པ་དང་། 3-8 དེ་གཉིས་རྒྱུན་དུ་ཁས་ལེན་པ་ནི། མཁས་པའི་རྣམ་འགྱུར་མ་ཡིན་ཏེ། གཞི་གཅིག་ལ་ཕན་འདོགས་པ་དང་། གནོད་པ་བྱེད་པའི་གཞི་མཐུན་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁོ་ལ་རྒྱུན་ཡོད་པ་དང་། ཁོ་ རྒྱུན་མ་ཡིན་པའི་ཁྱད་པར་མ་ཕྱེད་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ལ་གཉིས། ཡུལ་ལ་བརྟག་པའི་རྩོད་པ་སྤང་། རྫས་ལ་བརྟག་པའི་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ལ་ཁོ་ན་ རེ། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་གྱི་འགལ་ཟླ་ཡིན་ན། དངོས་པོ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། འགལ་ཟླའི་སྐད་ཅིག་སྔ་ཕྱི་རྫས་སུ་གྲུབ་ཀྱང་མི་འགལ། འགལ་ཟླའི་རྒྱུན་འགལ་ཡང་རྫས་སུ་ མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་རྩོད་པ་འཆད་པ་ལ། སྐད་ཅིག་མི་འགལ་རྒྱུན་མ་གྲུབ། །ཞེས་སོགས་བྱུང་། དེའི་ལན་འཆད་པ་ལ། ཚ་རེག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱིས་ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་ རེག་སྐད་གཅིག་མ་གཅིག་ཙམ་གནས་པ་ལ་གནོད་པ་མ་བྱས་ཤིང་། ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་རྫ

【現代漢語翻譯】 如果這樣說，請仔細思考會有什麼答案。此外，熱觸的第一個剎那與冷觸的第一個剎那相遇，這應該是冷觸能量減弱的原因。因為它是冷觸能量減弱的產生者，而它所產生的冷觸能量是微弱的。為什麼這麼說呢？ 因為當時的冷觸是微弱的冷觸能量。首先，這是成立的，因為它能產生微弱的冷觸能量。 第三部分分為兩點：確定矛盾的對立面，以及消除兩種爭論。第一點是：如果所知事物是俱不生滅矛盾的對立面，那麼它一定是實物。如果是這樣，那麼它必須要麼使自己對立面的延續無效，要麼被自己的對立面使其延續無效。為什麼呢？因為對於非實物來說，這是不可能的，因為非實物沒有延續的概念。而且，俱不生滅矛盾的對立面，主要是指存在延續性的事物，而不是指沒有延續性的單一剎那。因為如果損害者沒有出現，那麼被損害者的延續是可以不間斷地產生的。但是，當損害者出現並以其力量切斷被損害者的延續時，我們才說損害者損害了被損害者。正如所說，俱不生滅……（藏文）等頌句出現。我認為這部論著的根本含義是這樣的：承認俱不生滅矛盾的對立面是能生和所生， 並且承認這兩者是常續的，這不是智者的行為。因為在同一個基礎上，既提供幫助又造成損害是不可能的，而且他沒有區分常續和非常續的差別。第二，消除爭論分為兩點：消除基於對象的爭論，以及消除基於實體的爭論。首先，有人說：如果某事物是俱不生滅矛盾的對立面，那麼它一定是實物，這種說法是不合理的。因為對立面的前後剎那即使成立為實體也沒有矛盾，而對立面的延續即使不成立為實體也沒有矛盾。正如所說，剎那不矛盾，延續不成立……（藏文）等出現。對此的回答是：熱觸，你沒有損害你自己的被損害者——冷觸的單一剎那的存在，而且你也沒有損害你的被損害者——冷觸的延續實體。

【English Translation】 If you say so, think carefully about what the answer might be. Furthermore, the first moment of hot touch meeting the first moment of cold touch should be the cause of weakening cold touch energy. Because it is the producer of weakening cold touch energy, and the cold touch energy it produces is weak. Why is that? Because the cold touch at that time is weak cold touch energy. First, this is established because it produces weak cold touch energy. The third part is divided into two points: identifying the opposites of contradiction, and eliminating two arguments. The first point is: if knowable things are the opposites of co-existing contradictions, then they must be real things. If so, then it must either invalidate the continuation of its opposite, or be invalidated by its opposite. Why? Because for non-real things, this is impossible, because non-real things have no concept of continuation. Moreover, the opposite of co-existing contradictions mainly refers to things that exist in the category of continuity, not just a single moment without continuity. Because if the harmer does not appear, then the continuation of the harmed can be produced uninterruptedly. However, when the harmer appears and cuts off the continuation of the harmed with its power, we say that the harmer harmed the harmed. As it is said, co-existing… (Tibetan) etc. verses appear. I think the fundamental meaning of this treatise is this: admitting that the opposites of co-existing contradictions are the producer and the produced, and admitting that these two are continuous is not the behavior of the wise. Because it is impossible to both help and harm on the same basis, and he has not distinguished the difference between continuous and non-continuous. Second, eliminating the argument is divided into two points: eliminating the argument based on the object, and eliminating the argument based on the entity. First, someone said: if something is the opposite of a co-existing contradiction, then it must be a real thing, which is unreasonable. Because the previous and subsequent moments of the opposite, even if established as an entity, are not contradictory, and the continuation of the opposite, even if not established as an entity, is not contradictory. As it is said, moments are not contradictory, continuation is not established… (Tibetan) etc. appear. The answer to this is: hot touch, you have not harmed the existence of a single moment of cold touch, which is your harmed, and you have not harmed the continuous entity of cold touch, which is your harmed.

---

ས་སུ་མ་གྲུབ་པ་ཡིན་ཀྱང་། ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་རྫས་སུ་མ་གྲུབ་པའི་ སྐྱོན་མེད་དེ། ཁྱོད་ཀྱིས་ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་སྔ་མ་སྔ་མས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་སྐྱེ་རུང་གི་རྒྱུན་མེད་པར་བྱས་པ་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ལ་གནོད་པ་བྱས་པར་འཇོག་པའི་ཕྱིར། 3-9 ཞེས་འཆད་པ་ལ། སྐད་ཅིག་སྔ་མ་སྔ་མ་ལས། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། དེ་ཡང་དྲིལ་ན། ཚ་གྲང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་དོན། ཚ་གྲང་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་ཙམ་དུ་ཡང་ ལྷན་ཅིག་ཏུ་མི་གནས་པའི་ཆ་ནས་སམ། ཚ་གྲང་གི་རྒྱུན་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་འཇོག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་དེ། གནོད་བྱ་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་དང་ ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས། དེ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་ཞེས་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་རྫས་ལ་བརྟགས་པའི་རྩོད་པ་སྤང་བ་ལ་གསུམ། རྫས་ལ་བརྟགས་པའི་རྩོད་པ་ དགོད། གཞན་གྱིས་སྨྲས་པའི་རྩོད་ལན་དགག །རང་གི་རྩོད་ལན་སྙིང་པོར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཁོ་ན་རེ། ཚ་གྲང་ཕན་ཚུན་གནོད་པ་བྱེད་ཚུལ་མི་འཐད་པར་ཐལ། ཚ་གྲང་གི་རྡུལ་གཉིས་ཕྲད་ ནས་གནས་པ་ཡོད་ན་དེ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པ་འགལ། ཕྲད་མ་ཐག་ཏུ་འགལ་ཟླ་བཅོམ་ན། ཚ་གྲང་གི་གནོད་བྱེད་སྐྱེས་པ་དང་། གནོད་བྱ་བཅོམ་པའི་བྱ་བ་བྱས་པ་གཉིས་ དུས་མཉམ་དུ་འགྱུར་བའི་སྐྱོན་ཡོན་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་དུས་མཉམ་ན་སྐྱོན་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན། བློའི་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་ནི། གནོད་བྱེད་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པ་དང་། གནོད་བྱ་སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་བཟློག་པའི་བྱ་བ་བྱས་པ་དུས་མཉམ་ཡིན་མོད། 3-10 དོན་འགལ་ཚ་གྲང་ལྟ་བུ་ལ་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་དང་། གནོད་བྱ་གྲང་རེག་བཅོམ་པའི་བྱ་བ་བྱས་ཟིན་པ་གཉིས་རྒྱུ་འབྲས་སུ་ཁས་ལེན་དགོས་པས། དེ་གཉིས་དུས་མི་ མཉམ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། དེ་ཡང་རྒྱུན་ཡིན་སྐད་ཅིག་མིན། །བསྐྱེད་བྱ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དེ། དོན་འགལ་ཚ་གྲང་ལྟ་བུ་ལ་དགོངས་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ སྤྱི་ལ་ཁྱབ་མཐའ་འཛིན་པ་ནི་མིན་པར་ངེས་ཏེ། ཡིན་ན་ཉོན་ཅིག །སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དང་། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ཀྱི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེས་པ་གཉིས་རྒྱུ་འབྲས་ ཡིན་པར་ཐལ། ཆོས་དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཀྱི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་ན། ཆོས་དེའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ ཤེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དང་སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ཀྱི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེས་པ་གཉིས་རྒྱུ་འབྲས་མིན་པར་ཐལ། ཁ

【現代漢語翻譯】 即使在處所上沒有成立，你的所害（指寒冷）在事物上沒有成立的過失也沒有，因為你使你自己的所害（指寒冷）的前一剎那、前一剎那沒有產生后一剎那、后一剎那的相續，因此你對你自己的所害寒冷造成了損害。 3-9 對此解釋說：『從前一剎那……』等頌詞出現。總而言之，意思是冷熱不能同時存在是相違的。冷熱在一剎那也不能同時存在嗎？或者說，冷熱的兩個相續不能同時存在是相違的嗎？不是這樣安立的，因為能害的熱觸，與所害的冷觸的相續不能同時存在，因此安立二者不能同時存在。 第二，遣除對實物的考察的諍論，分三部分：確立對實物的考察的諍論；駁斥他人所說的辯論；揭示自己的辯論的精髓。第一部分，對方說：冷熱互相損害的方式不合理，因為如果冷熱的微粒相遇並存在，那麼二者不能同時存在是相違的。如果剛一相遇就摧毀了相違品，那麼能害的熱產生和所害被摧毀的行為同時發生，有這樣的過失。如果認為二者同時發生有什麼過失呢？意識的所害和能害是，能害產生了聲音是無常的定解，和所害聲音常有的增益被遣除的行為是同時的。 3-10 但對於意義相違的冷熱來說，不是這樣的，因為能害的熱觸和所害的冷觸被摧毀的行為已經完成，二者必須承認為因果關係，因此二者不同時。因此，『那也是常有的，不是剎那的，因為是所生和能生』。這只是針對意義相違的冷熱而言的，確定不是普遍適用於不能同時存在的事物，如果這樣，請聽著！聲音是無常的定解，和聲音常有的增益的相續無力地產生，二者是因果關係，因為如果法對那個能害是不能同時存在的相違品，那麼那個法的相續是無力地產生所生之果的因，這是普遍適用的。如果承認，那麼聲音是無常的定解，你和聲音常有的增益的相續無力地產生，二者不是因果關係，因為……

【English Translation】 Even if it is not established in place, there is no fault that your object of harm (referring to coldness) is not established as a substance, because you have made your own object of harm (referring to coldness) such that the preceding moment, the preceding moment, does not have a continuous succession of producing the subsequent moment, the subsequent moment. Therefore, you have inflicted harm on the coldness that has become your own object of harm. 3-9 In explaining this, the verse 'From the preceding moment...' etc. appears. In summary, the meaning is that heat and cold cannot coexist, which is contradictory. Is it that heat and cold cannot coexist even for a single moment? Or is it that the two continuums of heat and cold cannot coexist, which is contradictory? It is not established in this way, because the harming heat touch, and the continuum of the harmed cold touch cannot coexist, therefore it is established that the two cannot coexist. Second, refuting the debate based on the examination of substances, there are three parts: establishing the debate based on the examination of substances; refuting the arguments made by others; revealing the essence of one's own argument. In the first part, the opponent says: The way in which heat and cold harm each other is unreasonable, because if the particles of heat and cold meet and exist, then it is contradictory that the two cannot coexist. If the contradictory is destroyed as soon as they meet, then the arising of the harming heat and the act of destroying the harmed occur simultaneously, which is a fault. If one thinks, what is the fault if the two occur simultaneously? The object of harm and the agent of harm in consciousness are that the agent of harm arises with the definite understanding that sound is impermanent, and the act of reversing the imputation that sound is permanent, the object of harm, occurs simultaneously. 3-10 But for heat and cold, which are contradictory in meaning, it is not like that, because the act of the harming heat touch and the destroying of the harmed cold touch has already been completed, and the two must be acknowledged as cause and effect, therefore the two are not simultaneous. Therefore, 'That is also permanent, not momentary, because it is the produced and the producer.' This is only intended for heat and cold that are contradictory in meaning, and it is certain that it is not universally applicable to things that cannot coexist, if so, listen! The definite understanding that sound is impermanent, and the continuum of the imputation that sound is permanent arises weakly, and the two are cause and effect, because if the dharma is a contradictory that cannot coexist with that harming agent, then the continuum of that dharma is the cause that weakly produces the effect, which is universally applicable. If you admit it, then the definite understanding that sound is impermanent, you and the continuum of the imputation that sound is permanent arises weakly, the two are not cause and effect, because...

---

ྱོད་སྐྱེས་པ་དང་། དེའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེས་པ་གཉིས་དུས་མཉམ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་སྐྱེས་པ་དང་། དེའི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སོང་བ་གཉིས་དུས་མཉམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་སྐྱེས་པ་དང་དེའི་རྒྱུན་བཟློག་པ་གཉིས་དུས་མཉམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གྲུབ་སྟེ། །ངེས་པ་སྐྱེས་པས་སྒྲོ་འདོགས་ཕྱིས། ། 3-11 མི་སྐྱེ་བ་ནི་བློ་ཡི་ཡིན། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བྱས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ཀྱི་རྒྱུན་བཟློག་པར་ཐལ། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པ་ དང་། དེའི་རྒྱུན་བཟློག་པ་གཉིས་དུས་མཉམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེའི་རྒྱུན་མེད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། དེ་རྒྱུན་མེད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །སྙམ་ན། དེ་ནི་ཚིག་གི་སྐྱོན་དུ་ཟད་ དེ། ཁོ་བོས་ནི་གང་ཟག་གཅིག་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པ་དང་། དེའི་རྒྱུན་བཟློག་པ་གཉིས་དུས་མཉམ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དོན་ལ་བསམ་ནས་སྨྲས་སོ། །གཉིས་པ་ གཞན་ལན་ནི། རྩོད་པ་དེ་ལ་ཕྱི་ནང་གི་ལན་འདེབས་ཚུལ་ཐ་དད་ཡོད་དེ། གྲངས་ཅན་པ་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་གི་རྡུལ། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་གི་ཁོངས་ན་ཉིན་མོའི་སྐར་མ་ལྟར་བག་ལ་ ཞ་བའི་ཚུལ་གྱིས་རྟག་ཏུ་གནས་པར་འདོད། བྱེ་བྲག་པ་གསེར་འགྱུར་གྱི་རྩིས་ལྕགས་ལ་གསེར་ལྟར། གནོད་བྱ་གྲང་རེག་གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་གི་རྡུལ་དུ་བསྒྱུར་བར་འདོད། རང་སྡེ་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ ཚ་གྲང་གི་རྡུལ་གཉིས་བསྐོར་བ་བར་དང་བཅས་པས་ཕྲད་པ་མེད་ཅིང་། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་གིས་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་གི་རྡུལ་གཞན་འོང་བའི་གོ་བཀག་ནས། རགས་པ་རྩོམ་མ་ནུས་པ་ལ་གནོད་པ་བྱས་པར་འཇོག་པའི་ཕྱིར། 3-12 ཞེས་བཞེད་དོ། །ཅེས་འཆད་པ་ལ། །ལ་ལ་ཉེ་བར་ཞ་བར་འདོད། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། དེ་དགག་པ་ནི། གཞན་ལན་དེ་དག་མི་འཐད་དེ། གྲངས་ཅན་དང་བྱེ་སྨྲ་བ་ལྟར་ཚ་གྲང་ གི་རྡུལ་ཡུན་རིང་དུ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གནས་ན། དེ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། བྱེ་བྲག་པ་ལྟར། ཚ་གྲང་གི་རྡུལ་ཕན་ཚུན་བསྒྱུར་བར་འདོད་ན། དེ་རྟག་པར་ ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འཆད་པ་ལ། ལྷན་ཅིག་གནས་ན་འགལ་བ་ཉམས། །བསྒྱུར་ན་རྟག་པར་འདོད་པ་འགལ། །ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། །གསུམ་པ་རང་ལན་ནི། ཚ་རེག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ དང་ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་གཉིས་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལ་ཕྲད་ནས་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་སྲིད་ཀྱང་། ཁྱོད་དང་ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་མིན་ པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་མེད་དེ། ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོས། གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་བསྐྱེད་ཀྱང་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པས་གསུམ་པ་ཕན་ཆད་

【現代漢語翻譯】 因為你（指某種現象）產生，和你（指某種現象）的延續無效產生是同時的；因為你（指某種現象）產生，和你（指某種現象）的延續變為無效是同時的；因為你（指某種現象）產生，和它的延續被消除是同時的。論證成立，因為確定性的產生消除了懷疑。 正如所說：『不生是智慧的。』 這樣做了之後，有人會說：『聲音常駐的懷疑的延續被消除了。』 因為聲音不常駐的確定認知產生，和它的延續被消除是同時的。如果承認，那麼它的延續就應該不存在。如果承認，那麼它就應該是無常的認知。』 如果這樣想，這只是語言上的錯誤。因為我（作者）認為，在同一個人的相續中，聲音不常駐的確定認知產生，和它的延續被消除是同時的。這是經過深思熟慮后所說的。 第二，其他的回答是：對於這個爭論，內外有不同的回答方式。數論派認為，受損害的冷觸覺的微粒，在損害者熱觸覺的範圍內，像白天的星星一樣，以潛伏的方式常駐。勝論派認為，就像鍊金術將鐵變成金子一樣，受損害的冷觸覺被轉化為損害者熱觸覺的微粒。自宗的說一切有部認為，冷熱的微粒之間沒有接觸，因為它們之間有間隔。損害者熱觸覺阻止了受損害的冷觸覺微粒的產生，從而阻止了粗大物質的形成，這就是損害的方式。 因此，有人這樣認為。有人認為接近潛伏。等等，出現了一句詩。對它的反駁是：其他的回答是不合理的。如果像數論派和說一切有部那樣，冷熱的微粒長期共存，那麼它們共存就是矛盾的。如果像勝論派那樣，認為冷熱的微粒相互轉化，那麼就與他們所承認的常駐相矛盾。因此，有人這樣認為。如果共存，矛盾就會消失。如果轉化，就與常駐的觀點相矛盾。這是出現的觀點。 第三，我自己的回答是：熱觸覺，作為所立宗，你和你的受損害者冷觸覺，在第一個剎那相遇並共存是可能的。但是，你和你的受損害者冷觸覺，共存並非沒有矛盾，因為你的受損害者冷觸覺的第一個剎那，雖然產生了冷觸覺的第二個剎那，但是第二個剎那之後

【English Translation】 Because your (referring to a phenomenon) arising and the ineffective arising of its continuation are simultaneous; because your (referring to a phenomenon) arising and its continuation becoming ineffective are simultaneous; because your (referring to a phenomenon) arising and the reversal of its continuation are simultaneous. The proof is established because certainty arising eliminates doubt. As it is said: 'Non-arising is wisdom.' Having done so, someone might say: 'The continuation of the doubt of sound being permanent is eliminated.' Because the definite cognition of sound being impermanent arises, and its continuation being eliminated are simultaneous. If admitted, then its continuation should not exist. If admitted, then it should be an impermanent cognition.' If one thinks like this, it is merely a linguistic error. Because I (the author) think that in the same person's continuum, the definite cognition of sound being impermanent arises, and its continuation being eliminated are simultaneous. This is said after careful consideration. Second, the other answers are: There are different ways of answering this debate, both internal and external. The Samkhya school believes that the particles of the cold touch that is being harmed, within the scope of the hot touch that is harming, always reside in a latent manner, like stars during the day. The Vaisheshika school believes that, like alchemy turning iron into gold, the cold touch that is being harmed is transformed into the particles of the hot touch that is harming. The Vaibhashika school of our own tradition believes that the particles of hot and cold do not touch each other because there is a gap between them. The harming hot touch prevents the production of other particles of the cold touch that is being harmed, thereby preventing the formation of gross matter, and this is how it harms. Therefore, some think like this. Some think of approaching latency. And so on, a verse appeared. The refutation of it is: The other answers are unreasonable. If, like the Samkhya and Vaibhashika schools, the particles of hot and cold coexist for a long time, then their coexistence is contradictory. If, like the Vaisheshika school, one believes that the particles of hot and cold transform into each other, then it contradicts their admitted permanence. Therefore, some think like this. If they coexist, the contradiction will disappear. If they transform, it contradicts the view of permanence. This is the view that appeared. Third, my own answer is: Hot touch, as the subject of the proposition, it is possible for you and your harmed cold touch to meet and coexist in the first moment. However, it is not without contradiction that you and your harmed cold touch coexist, because the first moment of your harmed cold touch, although it produces the second moment of cold touch, after the second moment

---

བསྐྱེད་པ་མི་ སྲིད་པས། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་ཆད་པ་ལ། ཁྱོད་དང་ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཞག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་པ་ལ། 3-13 དེས་ན་རྡུལ་ཕྲན་ལས་རྡུལ་ཕྲན། །ནུས་མེད་བསྐྱེད་ཕྱིར་འགལ་བ་མེད། ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། དེས་ན་བློ་འགལ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དང་། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ལྟ་བུ་དང་། དོན་འགལ་སྣང་མུན་ལྟ་བུ་ལ་གནོད་བྱེད་སྐྱེས་པ་དང་། གནོད་བྱའི་རྒྱུན་བཟློག་པ་དུས་མཉམ་ཡང་། དོན་འགལ་ཚ་གྲང་ལྟ་བུ་ལ་དེ་གཉིས་དུས་མི་མཉམ་སྟེ། དེ་གཉིས་ལ་གནོད་བྱེད་སྐད་ཅིག་ མ་གསུམ་པ་སྐྱེས་པ་དང་། གནོད་བྱའི་རྒྱུན་བཟློག་པ་དུས་མཉམ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནད་འདི་གོ་དགོས་སོ།། །། ༄། །གནོད་བྱ་ཟློག་པའི་ཟློག་དུས་བཤད་པ། གསུམ་པ་གནོད་བྱ་ཟློག་དུས་ལ་གསུམ། གཞན་གྱི་གནོད་བྱ་ལོག་དུས་དགག །རང་གི་གནོད་བྱ་ ཟློག་དུས་བཤད། ཟློག་དུས་དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཆ་པ་སོགས། སྤང་བྱའི་ཁྱད་པར་ལ་ལ་གཉེན་པོའི་བྱ་རྫོགས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་ལ་བཟློག་ཀྱང་། འགའ་ཞིག་རྡོ་རྗེ་ལྟ་ བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བར་ཡུན་རིང་དུ་འགྲོགས་པར་འདོད་པ་མི་འཐད་དེ། སྤང་གཉེན་བསྐལ་བའི་བར་དུ་འགྲོགས་པའི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དེ་མཁས་པའི་བཞད་གད་ཀྱི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ འཆད་པ་ལ། ལ་ལ་བྱ་རྫོགས་སྐད་ཅིག་གསུམ། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། གཉིས་པ་རང་ལུགས་ནི། ཚ་གྲང་ལྟ་བུ་དོན་འགལ་འགའ་ཞིག་ལ་གནོད་བྱེད་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་སྐྱེས་པའི་ཚེ། ། 3-14 གནོད་བྱའི་རྒྱུན་བཟློག་པ་ཡོད་དེ། སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ལ་ཚ་གྲང་ཕྲད། གནོད་བྱ་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོས་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུ་བྱས་ནས། གནོད་བྱ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེས་ཀྱང་། གནོད་བྱེད་ སྐད་ཅིག་མ་དང་པོས་ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་བྱས་ནས། །གནོད་བྱ་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་བསྐྱེད་པའི་ནུས་མེད་དུ་བྱས། སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་ལ་གནོད་བྱེད་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་པ་སྐྱེས་པ་དང་། གནོད་བྱའི་རྒྱུན་བཟློག་པ་དུས་མཉམ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། སྣང་མུན་ལྟ་བུའི་དོན་འགལ་འགའ་ཞིག་དང་། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་དང་། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ལྟ་བུ་བློ་འགལ་འགའ་ ཞིག་ནི། གནོད་བྱེད་སྐྱེས་ཙམ་ནས་གནོད་བྱའི་རྒྱུན་བཟློག་པར་བྱེད་དེ། གནོད་བྱེད་སྣང་བ་དང་། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པ་དང་། གནོད་བྱ་མུན་པ་དང་། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་ འདོགས་བཟློག་པ་དུས་མཉམ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འཆད་པ་ལ། །ཕྲད་དང་ནུས་མེད་སྐྱེས་པ་སྟེ། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། །གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང

【現代漢語翻譯】 由於生起是不可能的，當你的第三個剎那生起時，你所損害的寒冷觸覺的延續中斷了，因為你和你所損害的寒冷觸覺被認為是不能同時存在的矛盾。因此， '原子之後是原子，因為無力生起，所以沒有矛盾。' 這句話就出現了。因此，像確定聲音是無常的智慧和執著于聲音是常的宗派一樣， 對於意義上的矛盾，就像光明和黑暗一樣，損害者生起，並且損害對象的延續被阻止是同時的。但是，對於意義上的矛盾，就像冷熱一樣，這兩者不是同時的，因為對於這兩者，損害者的第三個剎那生起，並且損害對象的延續被阻止是同時的。這個要點必須理解。 第三，關於損害對像被阻止的時間有三種：遮止其他事物的損害對像被阻止的時間；解釋自己的損害對像被阻止的時間；消除關於阻止時間的爭論。第一種情況是，雖然Chapa等宗派認為，對於某些需要斷除的特殊事物，通過對治的圓滿行為，在第三個剎那可以阻止，但是認為有些事物會像金剛喻定一樣長期存在是不合理的，因為斷除與對治在劫之間共存的不能同時存在的矛盾是智者嘲笑的對象。因此， '某些行為在三個剎那間完成。' 等等，出現了一個頌。第二種情況是自己的觀點：對於某些意義上矛盾的事物，比如冷熱，當損害者的第三個剎那生起時， 損害對象的延續就會被阻止，因為在第一個剎那，冷熱相遇，損害對像第一個剎那作為近取因，生起了損害對像第二個剎那，但是損害者第一個剎那作為俱生緣，使得生起損害對像第三個剎那變得無力。在第三個剎那，損害者的第三個剎那生起，並且損害對象的延續被阻止是同時的。對於某些意義上矛盾的事物，比如光明和黑暗，以及某些智慧上的矛盾，比如執著于聲音是常的宗派和確定聲音是無常的智慧， 僅僅是損害者生起，就會阻止損害對象的延續，因為損害者光明和確定聲音是無常的智慧生起，並且損害對像黑暗和執著于聲音是常的宗派被阻止是同時的。因此， '相遇和無力生起。' 等等，出現了一個頌。第三，消除爭論。

【English Translation】 Since arising is impossible, when your third moment arises, the continuation of the cold touch that harms you is interrupted, because you and the cold touch that harms you are considered to be contradictory in that they cannot coexist. Therefore, 'Atom after atom, because of the inability to arise, there is no contradiction.' This statement appears. Therefore, like the wisdom that determines sound to be impermanent and the attachment to the doctrine that sound is permanent, for contradictions in meaning, like light and darkness, the harmer arises, and the prevention of the harmed object's continuation is simultaneous. However, for contradictions in meaning, like hot and cold, these two are not simultaneous, because for these two, the harmer's third moment arises, and the prevention of the harmed object's continuation is simultaneous. This point must be understood. Third, regarding the time when the harmed object is prevented, there are three: refuting the time when other things' harmed objects are prevented; explaining the time when one's own harmed object is prevented; eliminating disputes about the time of prevention. The first case is that, although the Chapa and other schools believe that for certain special things that need to be eliminated, through the complete action of the antidote, it can be prevented in the third moment, it is unreasonable to think that some things will last for a long time like the Vajra-like Samadhi, because the contradiction of non-coexistence between elimination and antidote coexisting for kalpas is the object of ridicule by the wise. Therefore, 'Some actions are completed in three moments.' etc., a verse appears. The second case is one's own view: for some things that are contradictory in meaning, such as hot and cold, when the third moment of the harmer arises, the continuation of the harmed object will be prevented, because in the first moment, hot and cold meet, the first moment of the harmed object acts as the proximate cause, and the second moment of the harmed object arises, but the first moment of the harmer acts as the co-existing condition, making it powerless to generate the third moment of the harmed object. In the third moment, the third moment of the harmer arises, and the prevention of the harmed object's continuation is simultaneous. For some things that are contradictory in meaning, such as light and darkness, and some contradictions in wisdom, such as the attachment to the doctrine that sound is permanent and the wisdom that determines sound to be impermanent, merely the arising of the harmer will prevent the continuation of the harmed object, because the harmer light and the wisdom that determines sound to be impermanent arise, and the harmed object darkness and the attachment to the doctrine that sound is permanent are prevented simultaneously. Therefore, 'Meeting and powerless arising.' etc., a verse appears. Third, eliminating disputes.

---

་བ་ལ་གཉིས། །དོན་འགལ་ཚ་གྲང་གཉིས་ལ་རྩོད་ པ་སྤང་། །བློ་འགལ་བདེན་རྫུན་གཉིས་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ལའང་གཉིས། །ཆ་ཤས་རྒྱུན་ལ་བརྟགས་པའི་རྩོད་པ་སྤང་། ནུས་པ་རྒྱུ་ལ་བརྟགས་པའི་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཚ་གྲང་གི་གནོད་བྱ་སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་ལ་བཟློག་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། 3-15 སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་ལ་བཟློག་ཅེས་པའི་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ལ་འདས་མ་འོངས་ད་ལྟར་གྱི་ཆ་གསུམ་མེད་ན་རགས་པའི་རྒྱུན་རྩོམ་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། ཡོད་ན་སྐད་ཅིག་གི་ཆ་ཤས་ཐུག་ མེད་དུ་སོང་བས། སྐད་ཅིག་མ་གསུམ་ལ་བཟློག་པའི་ངེས་པ་མི་རྙེད་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། དེ་སྐབས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ལ་ཆ་ཤས་མེད་དེ། འདས་མ་འོངས་ད་ལྟར་གྱི་དུས་གསུམ་ ཅིག་ཆར་དུ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་རགས་པ་རྩོམ་པ་མེད་པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་མེད་དེ། ཆ་མེད་ཀྱི་སྐད་ཅིག་སྔ་ཕྱི་བར་མ་ཆད་དུ་སྐྱེས་ཙམ་ལ་རྒྱུན་བཅས་ཞེས་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་རྡུལ་དང་སྐད་ཅིག་གཉིས་མི་མཚུངས་ཏེ། སྐད་ཅིག་དུས་ལ་ལྟོས་པས་ཆ་མེད་དང་། རྡུལ་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆ་ནས་ཆ་བཅས་སུ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། སྐད་ཅིག་གཅིག་ལ་ཆ་མེད་ ན། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཉིས་བྱུང་། གཉིས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་དང་ཕྲད་པའི་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེས། རང་འབྲས་གྲང་རེག་ནུས་ཅན་དུ་བསྐྱེད་དམ། ནུས་མེད་དུ་ བསྐྱེད། དང་པོ་ལྟར་ན། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་དེས། གནོད་བྱ་གྲང་རེག་བཟློག་མི་ནུས་པར་ཐལ། དེའི་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་ནུས་ཅན་དུ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ལྟར་ན། ཚ་རེག་གི་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་བཟློག་པ་ལ་ཚ་རེག་དགོས་མེད་ཡིན་པར་ཐལ། 3-16 གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་དང་ཕྲད་པའི་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེས། རང་འབྲས་གྲང་རེག་ནུས་མེད་དུ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། སྤྱིར་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དེ་ རང་འབྲས་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པའི་ཉེར་ལེན་ཡིན་ལ། ལྷན་ཅིག་བྱེད་རྐྱེན་ཚ་རེག་སྟོབས་ཆེ་བ་དང་ཕྲད་ན། གྲང་རེག་ནུས་མེད་དུ་བསྐྱེད། སྟོབས་ཆུང་བ་དང་ཕྲད་ན། ནུས་ཅན་དུ་ སྐྱེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འཆད་པ་ལ། གྲང་རེག་ནུས་པ་ཐོག་མེད་དེས། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཉིས་བྱུང་། དེ་ཡང་གསལ་པོར་སྨྲས་ན། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་སྟོབས་ཆེན་དང་ཕྲད་པའི་གྲང་རེག་ ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཚ་རེག་དགོས་མེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོས་ཁྱོད་རང་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་ འབྲས་གྲང་རེག་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་འབྲས་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་རང་འབྲས་གྲང་རེག་སྐྱེད་བྱེད་གང་ཞིག །ཁྱོད་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 關於『二』：對於意義相悖的冷熱之爭應當避免，對於認知相悖的真假之爭應當避免。第一點又分為兩方面：對於依賴部分延續而產生的爭論應當避免，對於依賴能力原因而產生的爭論應當避免。第一點是：如果認為冷熱所損害的對象在三個剎那間可以逆轉，這是不合理的。 如果說在三個剎那間可以逆轉，那麼，如果第一個剎那沒有過去、未來、現在的三個部分，粗大的延續是不可能形成的；如果存在這三個部分，那麼剎那的部分將變得無窮無盡。因此，認為在三個剎那間可以逆轉的觀點是無法確定的。如果有人反駁說：當時的第一個剎那沒有部分，因為過去、未來、現在這三個時間不會同時產生。然而，認為粗大之物無法形成的過失是不存在的，因為僅僅是無部分的剎那連續不斷地產生，就被稱為具有延續性。 因此，微塵和剎那兩者並不相同，因為剎那依賴於時間，所以被認為是無部分的；而微塵從方向的角度來看，被認為是有部分的。對於這種解釋，出現了兩句頌詞：『如果一個剎那沒有部分……』。第二點，有人認為：與損害者熱觸相遇的冷觸的第一個剎那，是產生具有冷觸能力的果，還是產生無能力的果？如果是前者，那麼損害者熱觸就不能逆轉損害對像冷觸，因為它產生了具有能力的損害對像冷觸。如果是後者，那麼熱觸對於逆轉冷觸的損害對像來說就是不必要的。 因為與損害者熱觸相遇的冷觸的第一個剎那，產生了無能力的冷觸果。如果有人這樣說，那麼這個過失是不存在的，因為一般來說，冷觸的第一個剎那，是其自身果，即冷觸第二個剎那的近取因。如果與強大的俱生助緣熱觸相遇，則產生無能力的冷觸；如果與較弱的熱觸相遇，則產生有能力的冷觸。 對於這種解釋，出現了兩句頌詞：『冷觸的無始能力……』。如果更清楚地說明，那麼，與強大的損害者熱觸相遇的冷觸，作為所立宗，你的延續產生無能力是熱觸不必要的，因為你的第一個剎那使你自己的延續產生無能力。同樣，作為所立宗，你是你自身果冷觸的損害者，因為你是你自身果冷觸延續的無能力產生者，即，任何產生你自身果冷觸的事物，都是你的...

【English Translation】 Regarding 'two': Disputes over conflicting meanings of hot and cold should be avoided, and disputes over conflicting cognitions of truth and falsehood should be avoided. The first point is further divided into two aspects: Disputes arising from relying on the continuity of parts should be avoided, and disputes arising from relying on the cause of ability should be avoided. The first point is: It is unreasonable to argue that the object harmed by hot and cold can be reversed in three instants. If it is said that it can be reversed in three instants, then if the first instant does not have the three parts of past, future, and present, it is impossible to form a coarse continuity; if these three parts exist, then the parts of the instant will become infinitely numerous. Therefore, the certainty of reversing in three instants cannot be found. If someone objects: The first instant at that time has no parts, because the three times of past, future, and present do not arise simultaneously. However, there is no fault in arguing that coarse things cannot be formed, because merely the continuous arising of partless instants is considered to have continuity. Therefore, dust particles and instants are not the same, because instants depend on time and are therefore considered partless; while dust particles, from the perspective of direction, are considered to have parts. Regarding this explanation, two verses appear: 'If an instant has no parts...' The second point, someone argues: Does the first instant of cold touch that encounters the harming hot touch produce a fruit with the ability of cold touch, or does it produce a fruit without ability? If it is the former, then the harming hot touch cannot reverse the harmed object cold touch, because it produces a harmed object cold touch with ability. If it is the latter, then hot touch is unnecessary for reversing the harmed object of cold touch. Because the first instant of cold touch that encounters the harming hot touch produces a fruit of cold touch without ability. If someone says this, then this fault does not exist, because generally, the first instant of cold touch is the proximate cause of its own fruit, the second instant of cold touch. If it encounters a powerful co-emergent condition of hot touch, it produces a cold touch without ability; if it encounters a weaker hot touch, it produces a cold touch with ability. Regarding this explanation, two verses appear: 'The beginningless ability of cold touch...' If explained more clearly, then, the cold touch that encounters the powerful harming hot touch, as the subject of the proposition, your continuity producing inability is unnecessary for hot touch, because your first instant causes your own continuity to produce inability. Similarly, as the subject of the proposition, you are the harmer of your own fruit cold touch, because you are the producer of the inability of your own fruit cold touch continuity, that is, anything that produces your own fruit cold touch is your...

---

ི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ གྲང་རེག་དང་། ཁྱོད་ཀྱི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་ཡིན་པ་གཉིས་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་ན། ཁོ་བོ་ནི་ཚ་རེག་དེ་ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་ཡང་། 3-17 ཁོ་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་སྐྱེད་བྱེད་མ་ཡིན་ལ། ཚ་རེག་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་དེ། ཁོ་རང་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་ཡང་། ཁོ་རང་སྐད་ཅིག་མ་ གཉིས་པ་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་མ་ཡིན་ཞེས་སྨྲའོ། །འོ་ན་ཚ་རེག་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དང་། དེའི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ནུས་མེད་གཉིས་རྫས་གཅིག་ ཡིན་པས། རྫས་གཅིག་ལ་ཆ་ཤས་ཀྱི་བསྐྱེད་བྱ་སྐྱེད་བྱེད་མི་འཐད་དོ་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། དབྱེར་མེད་རྫས་གཅིག་ལ་དེ་འདྲ་མི་སྲིད་ཀྱང་། རྫས་གཅིག་པ་ཙམ་ལ་ཆ་ཤས་ཀྱི་བསྐྱེད་བྱ་ སྐྱེད་བྱེད་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་བློ་འགལ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཁོ་ན་རེ། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱིས། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་མི་ འཐད་པར་ཐལ། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་མངོན་གྱུར་བ་རེ་ཞིག་འགོག་པ་ནི། གཞན་ལ་ཡིད་གཏད་པས་ཀྱང་གྲུབ། དེའི་ས་བོན་སྤོང་བའི་ནུས་པ་དེ་ལའང་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་ན། སྤྱིར་ རང་གི་གནོད་བྱའི་ས་བོན་སྤོང་བའི་གཉེན་པོ་ཡང་ཡོད་དེ། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ། གནོད་བྱ་གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་སྤོང་བའི་གཉེན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་ན་ཡང་། 3-18 དེ་དང་དེའི་ས་བོན་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ དང་། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་ལ། དེའི་ས་བོན་དང་། མི་སློབ་ལམ་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་ཞེས་ཁོ་བོས་རྟོགས་སོ། །དེས་ན་ འདིར་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་དེས། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ཀྱི་ས་བོན་ལ་གནོད་པ་བྱས་པ་དང་། མངོན་གྱུར་བ་རེ་ཞིག་བཀག་པ་ཙམ་གྱི་ཆ་ནས། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་ སྒྲོ་འདོགས་ལ་གནོད་པ་བྱས་པར་བཞག་པ་མ་ཡིན་ཀྱང་། དེས་དེ་ལ་གནོད་པ་བྱས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ཀྱི་བྱེད་པ་མ་ཉམས་པ་དེ་སྲིད་དུ། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་སྐྱེ་མ་ནུས་པ་ལ། དེ་ལ་དེས་གནོད་པ་བྱས་པར་འཇོག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། སྤང་བྱའི་ངོ་བོའམ་ས་བོན་སྤོང་། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། འདི་ལ་ འདི་སྐད་སྨྲ་སྟེ། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བ

【現代漢語翻譯】 如果有人說：『熱觸是冷觸的因，而你作為其結果的冷觸和作為你結果的冷觸的無效性，兩者本質相同。』那麼，我會說：『熱觸是其自身損害的冷觸的無效性的產生者，但不是其自身損害的冷觸的產生者。熱觸所損害的冷觸，是其自身第二剎那的產生者，但不是其自身第二剎那的無效性的產生者。』那麼，熱觸所損害的冷觸的第二剎那，與其損害的冷觸的無效性，兩者本質相同嗎？對於本質相同的事物，部分之間的產生和被產生是不合理的。』我認為沒有過失，因為雖然無差別的事物不可能如此，但僅是本質相同的事物之間，存在部分之間的產生和被產生。 第二，駁斥對立的爭論。有人說：『通過確定聲音是無常的定解，損害認為聲音是常的增益是不合理的。暫時阻止認為聲音是常的增益的顯現，通過依賴他人也能實現。因為它也沒有拋棄其種子的能力。』那麼，一般來說，也有拋棄自身損害的種子的對治法，例如，修道金剛般的等持，是拋棄俱生我執的對治法。即使如此，它和它的種子也不是互相矛盾的，因為存在兩者同時存在於相續中的補特伽羅。因此，修道金剛般的等持和俱生我執是互相矛盾的，而它的種子和無學道解脫道兩者是互相不矛盾的，我這樣理解。因此，在這裡，通過確定聲音是無常的定解，損害了認為聲音是常的增益的種子，並且僅僅從暫時阻止其顯現的方面來看，雖然沒有認為損害了認為聲音是常的增益，但它有損害它的理由，因為只要確定聲音是無常的定解的作用沒有消失，就不能產生認為聲音是常的增益，因此認為它損害了它。』這樣解釋道：『拋棄所斷的自性或種子。』等等頌詞出現。對此我說，修道金剛般的等持……

【English Translation】 If someone says, 'Heat touch is the cause of cold touch, and the cold touch that is your result and the ineffectiveness of the cold touch that is your result are the same entity,' then I would say, 'Heat touch is the producer of the ineffectiveness of the cold touch that is its own harm, but it is not the producer of the cold touch that is its own harm. The cold touch harmed by heat touch is the producer of its own second moment, but it is not the producer of the ineffectiveness of its own second moment.' Then, are the second moment of the cold touch harmed by heat touch and the ineffectiveness of the cold touch that harms it the same entity? For the same entity, it is unreasonable for parts to be produced and to produce. I think there is no fault, because although such a thing is impossible for undifferentiated entities, there is production and being produced between parts only for entities that are the same entity. Second, refuting the argument of contradiction. Someone says, 'It is unreasonable to harm the superimposition that holds sound to be permanent with the ascertainment that sound is impermanent, because temporarily preventing the manifestation of the superimposition that holds sound to be permanent can also be accomplished by relying on others. Because it also does not have the power to abandon its seed.' Then, in general, there are also antidotes that abandon the seed of their own harm, such as the samadhi like the Vajra of the Path of Cultivation, which is the antidote that abandons the co-emergent self-grasping of persons. Even so, it and its seed are not mutually contradictory, because there are individuals who possess both simultaneously in their continuum. Therefore, the samadhi like the Vajra of the Path of Cultivation and the co-emergent self-grasping of persons are mutually contradictory, and its seed and the Path of No More Learning and the Path of Liberation are mutually non-contradictory, I understand it this way. Therefore, here, by ascertaining that sound is impermanent, the seed of the superimposition that holds sound to be permanent is harmed, and merely from the aspect of temporarily preventing its manifestation, although it is not considered to have harmed the superimposition that holds sound to be permanent, it has a reason to harm it, because as long as the function of ascertaining that sound is impermanent has not diminished, the superimposition that holds sound to be permanent cannot arise, therefore it is considered to have harmed it.' Thus it is explained: 'Abandoning the nature or seed of what is to be abandoned.' And so on, a verse appears. To this I say, the samadhi like the Vajra of the Path of Cultivation...

---

ུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་ལྷན་སྐྱེས་ས་བོན་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་འགལ་བ་གང་ཞིག ། 3-19 ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེའི་སྤོང་གཉེན་བར་ཆད་མེད་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ ཐལ། ཁྱོད་དང་དེ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་གནས་པའི་ཉན་ཐོས་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བའི་རྟགས་ ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཁྱོད་དང་དེའི་ས་བོན་གཉིས་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །ཁྱབ་སྟེ། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གཅིག་པ་བཀག །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དང་དེ་གཉིས་ཀ་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་གནས་བཞིན་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ་སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ སྐྱེས་པ་དང་། དེའི་རྒྱུད་ལ་གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་འགགས་པ་གཉིས་དུས་མཉམ་པར་ཐལ། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པ་གང་ཞིག ། དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དེ་ལྟ་བུའི་གང་ཟག་དེ། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་འགགས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པ་གང་ཞིག ། 3-20 འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། སྒོམ་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་ཁ་མའི་གང་ཟག་དེ། གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་མ་འགགས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། དེ་འཕགས་ ལམ་མཉམ་བཞག་ཡེ་ཤེས་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཚ་རེག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་ འགལ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཕྲད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ དེ་དང་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཕྲད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས་ཟེར་ན། རང་ལན་ནི། ཐལ་འགྱུར་དེ་གསུམ་གྱི་རྩ་བ་ལ་མ་ཁྱབ་སྟེ། དེའི་རྒྱུ་མཚན་དང་བཅས་པ་འོག་ནས་འཆད་ པའི་ཕྱིར་རོ།། །། ༄། །འགལ་བ་ངེས་བྱེད་ཚད་མ་བཤད་པ། བཞི་པ་འགལ་བ་ངེས་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་བཤད་པ་ལ་གསུམ། དོན་ལ་འགལ་བ་དགག །བློ་ངོར་འགལ་བ་བསྒྲུབ། གྲུབ་པའི་དོན་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། འགལ་བ་དོན་ ལ་མ་གྲུབ་སྟེ། གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ་སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི

【現代漢語翻譯】 您的專注（藏文：ཏིང་ངེ་འཛིན་，含義：專注）的法性，與生俱來的我執（藏文：གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་，含義：對個體的執著）的種子不能同時存在，這是不相容的，因為您與它相違背。您為何與它相違背？ 因為您不是與它相互排斥的對立面。第一個論點的原因是：您是它的損害者，因為您是斷除它的無間道。如果承認，那是不對的，因為存在您和它同時存在於相續中的補特伽羅（藏文：གང་ཟག་，含義：個體），例如安住于金剛喻定（藏文：རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་，含義：如金剛般的禪定）的聲聞（藏文：ཉན་ཐོས་，含義：聲聞乘修行者）。如果根本的后一個理由不成立，那麼您和它的種子一定是相互獨立的，因為相互排斥的對立面是相互獨立的。正如所說：『相互排斥的對立面是相互獨立的』。如果承認，那是不對的，因為您和它都是實物。 此外，當安住于金剛喻定的補特伽羅的相續中生起金剛喻定時，以及他的相續中我執止息時，這兩者是同時發生的，因為金剛喻定是對我執的損害者。您為何與它不能同時存在？因為您與它是不相容的。如果承認，那麼這樣的補特伽羅一定是剛剛止息了我執的補特伽羅，因為他是剛剛生起金剛喻定的補特伽羅。 如果承認，那麼即將獲得金剛喻定的補特伽羅一定是沒有止息我執的補特伽羅。這是不可能的，因為他是安住于聖道等持智慧的補特伽羅，因為他是法性。此外，觸覺的法性，您與作為您損害者的冷觸不能同時存在，因為您與作為您損害者的冷觸同時存在，因為您與它同時存在，因為您與它相遇，因為您在第一個剎那與它相遇。如果說是真實的理由，那麼這三個推論的根本並不普遍適用，因為其原因將在下文解釋。 關於確定矛盾的量 第四部分是關於解釋確定矛盾的量，分為三部分：駁斥事物上的矛盾，確立意識中的矛盾，以及消除對已確立之事的爭論。第一部分是：事物上的矛盾並不成立，因為在同一個補特伽羅的相續中，當生起確定聲音是無常的定解時，執著聲音是常的...

【English Translation】 Your samadhi (Tibetan: ཏིང་ངེ་འཛིན་, meaning: concentration), by its nature, is incompatible with the seed of innate self-grasping (Tibetan: གང་ཟག་གི་བདག་འཛིན་, meaning: grasping at the self of the individual), because you contradict it. Why do you contradict it? Because you are not mutually exclusive opposites with it. The reason for the first point is: you are its harm-doer, because you are the uninterrupted path that eliminates it. If you concede, that is incorrect, because there exists a person (Tibetan: གང་ཟག་, meaning: individual) in whose continuum both you and it exist simultaneously, such as a Shravaka (Tibetan: ཉན་ཐོས་, meaning: Hearer) abiding in Vajra-like Samadhi (Tibetan: རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་, meaning: Diamond-like concentration). If the latter reason of the root is not established, then you and its seed must be mutually distinct, because mutually exclusive opposites are mutually distinct. As it is said: 'Mutually exclusive opposites are mutually distinct.' If you concede, that is incorrect, because both you and it are entities. Furthermore, when Vajra-like Samadhi arises in the continuum of a person abiding in Vajra-like Samadhi, and when self-grasping ceases in his continuum, these two occur simultaneously, because Vajra-like Samadhi is a harm-doer to self-grasping. Why are you incompatible with it? Because you are incompatible with it. If you concede, then such a person must be a person who has just ceased self-grasping, because he is a person who has just arisen Vajra-like Samadhi. If you concede, then a person about to attain Vajra-like Samadhi must be a person who has not ceased self-grasping. This is impossible, because he is a person abiding in the wisdom of the noble path's equipoise, because he is a phenomenon. Furthermore, the nature of heat, you are not incompatible with cold touch, which is your harm-doer, because you exist simultaneously with cold touch, which is your harm-doer, because you exist simultaneously with it, because you meet with it, because you meet with it in the first moment. If it is said to be a real reason, then the root of these three inferences is not universally applicable, because its reason will be explained below. On the Measure Determining Contradiction The fourth part is about explaining the measure that determines contradiction, which is divided into three parts: refuting contradiction in reality, establishing contradiction in the mind, and eliminating disputes about what has been established. The first part is: contradiction in reality is not established, because in the continuum of the same person, when a definite understanding that sound is impermanent arises, the grasping of sound as permanent...

---

་སྒྲོ་འདོགས་འགགས། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 3-21 ཞེས་འཆད་པ་ལ། །འབྲེལ་པ་བཞིན་དུ་འགལ་བ་ཡང་། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། གཉིས་པ་ལ། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་དང་། གནོད་བྱ་གྲང་རེག་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དུ་ཚད་ མ་ཕྲུགས་གསུམ་གྱིས་ངེས་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཐོག་མར་དེ་གཉིས་ཀ་མ་དམིགས། དེ་རྗེས་གནོད་བྱེད་ནུས་ལྡན་དམིགས། དེ་རྗེས་གནོད་བྱ་ནུས་མེད་དམིགས་པའི་ཚད་མ་གསུམ་གྱིས་ངེས་པར་བྱེད་པ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འཆད་པ་ལ། སྣང་དང་མི་སྣང་མ་གཏོགས་པ། འགལ་བ་ངེས་བྱེད་གཞན་ཡོད་མིན། །ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། །གསུམ་པ་ལ་རྩོད་པ་དང་། ལན་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཁ་ཅིག་ན་ རེ། གཞི་འགར་ཚ་རེག་གི་རྟགས་ཀྱིས་གྲང་རེག་འགོག་པའི་རྟགས་མི་སྲིད་པར་ཐལ། ཚ་རེག་ཙམ་རྟགས་སུ་དགོད་ན་ཁྱབ་པ་མ་ངེས། ཚ་རེག་སྟོབས་ལྡན་རྟགས་སུ་བཀོད་ན་ཕྱོགས་ཆོས་མི་འགྲུབ་ པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། གནོད་བྱེད་ཚ་རེག་གིས་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པའི་ཚེ་ན་ཡང་། གྲང་རེག་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། གཞི་དེར་དགག་ བྱ་གྲང་རེག་སྣང་དུ་རུང་ན། སྣང་རུང་མ་དམིགས་པའི་རྟགས་ཀྱིས་འགོག་ནུས་པས། ཚ་རེག་གི་རྟགས་ཀྱིས་འགོག་མི་དགོས། སྣང་དུ་མི་རུང་ན། དགག་བྱ་གྲང་རེག་ལས་ཚ་རེག་སྟོབས་ཆེ་བར་མི་ངེས་པའི་ཕྱིར། 3-22 ཞེས་པའི་རྩོད་པ་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། །གྲང་རེག་འགོག་ལ་མེ་ཙམ་ནི། །མ་ངེས་སྟོབས་ལྡན་མི་འགྲུབ་ལོ། །ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། །གཉིས་པ་ལན་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། མཁས་པ་ཆ་པ་སོགས་ འགའ་ཞིག་ན་རེ། མེ་སྟོབས་ལྡན་རྟགས་སུ་དགོད་པ་ཡིན་ལ། འོན་ཀྱང་གཞན་གྱིས་བརྟགས་པའི་སྐྱོན་དེ་དག་ནི་མི་འཇུག་སྟེ། དགག་བྱ་རང་བས་སྟོབས་ཆེ་བ་དང་མཉམ་པ་སྣང་རུང་མ་དམིགས་ པའི་རྟགས་ཀྱིས་ཁེགས་ཀྱང་། སྟོབས་ཆུང་བའི་གྲང་རེག་སྣང་དུ་མི་རུང་བ་འགོག་པ་ལ། མེ་སྟོབས་ལྡན་རྟགས་སུ་དགོད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །རང་གི་ལན་ནི། གཞི་འགར་དགག་བྱ་གྲང་ རེག་རྒྱུན་ཆགས་འགོག་པ་ལ་མེ་ཙམ་ཞིག་རྟགས་སུ་བཀོད་པས་ཆོག་པ་ཡིན་ཏེ། ཚ་རེག་ཡིན་ན། རང་གི་གནོད་བྱ་གྲང་རེག་འགོག་ནུས་པ་དང་། གྲང་རེག་ཡིན་ན། རང་གི་གནོད་བྱ་ཚ་ རེག་འགོག་ནུས་པ་ནི། ཚ་གྲང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་གནད་ཀྱིས་གྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཁ་ཅིག་སྟོབས་ལྡན་དགོད་ཅེས་ཟེར། །རང་གི་ངོ་བོ་མེ་ཙམ་ཡིན། །ཞེས་ པ་འདི་བྱུང་། དེས་ན་འདིར་དོགས་པའི་གནས་ཅུང་ཟད་དཔྱད་པ་ལ། སྡེ་བདུན་རབ་གསལ་ལས། ཆོས་གང་ཞིག་ཆོས་གཞན་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་དེ། ཆོས་གཞན་དེ་དང་འགལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ན

【現代漢語翻譯】 防止虛構。當產生執持聲音為常有的虛構時，因為沒有產生聲音是無常的定解。 3-21 在這樣的解釋中，出現了偈頌：『如其關聯，亦有相違。』 第二點，對於所知法，能損的熱觸和所損的冷觸不能同時存在，這是通過現量、比量、至教量三種量確定的。首先，兩者都不顯現；之後，能損的具有能力者顯現；之後，所損的無能力者顯現，通過這三種量來確定。 在這樣的解釋中，出現了這句話：『除了顯現和不顯現，沒有其他確定相違的方法。』 第三點，有辯論和回答兩種。首先，有些人說：在某個基上，用熱觸的理由來遮止冷觸是不可能的，如果僅僅以熱觸作為理由，則不確定周遍關係；如果以具有能力的熱觸作為理由，則不成立法。 第一個論點成立，因為當能損的熱觸對所損的冷觸造成損害時，冷觸的第一個剎那仍然存在。第二個論點成立，如果那個基上可以顯現所要遮止的冷觸，那麼可以通過顯現可能而不顯現的理由來遮止，不需要用熱觸的理由來遮止；如果不能顯現，則不能確定熱觸比所要遮止的冷觸更強大。 3-22 在解釋這個辯論時，出現了這句話：『遮止冷觸僅用火，不定，有能力則不成立。』 第二點是回答，一些智者如恰巴等說：以具有能力的火作為理由，然而，其他人考察的那些過失不會發生，因為即使所要遮止的比自身更強大或相等的冷觸可以通過顯現可能而不顯現的理由來遮止，但對於不能顯現的弱小的冷觸，必須以具有能力的火作為理由。 他們這樣說。自己的回答是：在某個基上，僅僅以火作為理由就可以遮止持續存在的冷觸，因為如果是熱觸，就能遮止其所損的冷觸；如果是冷觸，就能遮止其所損的熱觸，這是由熱冷不能同時存在的關鍵決定的。 在這樣的解釋中，出現了這句話：『有些人說需要有能力，自己的體性僅是火。』 因此，在這裡稍微考察一下值得懷疑的地方。《七論明燈》中說：任何對其他法造成損害的法，就是與那個其他法相違的特徵。

【English Translation】 Prevent fabrication. When the fabrication of holding sound as permanent arises, it is because the ascertainment that sound is impermanent has not arisen. 3-21 In such an explanation, the verse appears: 'As its relation, there is also contradiction.' Secondly, regarding knowable phenomena, the damaging heat touch and the damaged cold touch cannot coexist, which is determined by the three valid cognitions: direct perception, inference, and testimony. Initially, neither of them appears; then, the damaging capable one appears; then, the damaged incapable one appears, which is determined by these three valid cognitions. In such an explanation, this statement appears: 'Apart from appearance and non-appearance, there is no other means of determining contradiction.' Thirdly, there are two aspects: debate and response. Firstly, some say: It is impossible to prevent cold touch on a certain basis with the reason of heat touch, if only heat touch is taken as the reason, the pervasion is uncertain; if capable heat touch is taken as the reason, the property of the subject is not established. The first point is established because even when the damaging heat touch harms the damaged cold touch, the first moment of cold touch still exists. The second point is established because if the cold touch to be prevented can appear on that basis, then it can be prevented by the reason of the non-apprehension of what is capable of appearing, so there is no need to prevent it with the reason of heat touch; if it cannot appear, then it is not certain that heat touch is stronger than the cold touch to be prevented. 3-22 In explaining this debate, this statement appears: 'To prevent cold touch, only fire, is uncertain, capable is not established.' The second point is the response, some scholars such as Chapa and others say: Capable fire is taken as the reason, however, those faults examined by others do not apply, because even if the cold touch to be prevented that is stronger or equal to itself can be refuted by the reason of the non-apprehension of what is capable of appearing, for preventing the weak cold touch that cannot appear, capable fire must be taken as the reason. They say so. One's own response is: On a certain basis, it is sufficient to take only fire as the reason to prevent the continuous cold touch, because if it is heat touch, it can prevent its damaged cold touch; if it is cold touch, it can prevent its damaged heat touch, which is determined by the key that heat and cold cannot coexist. In such an explanation, this statement appears: 'Some say capable is needed, one's own nature is only fire.' Therefore, here, let's examine a bit the place of doubt. The 'Lamp Illuminating the Seven Treatises' says: Any phenomenon that harms another phenomenon is the characteristic of being contradictory to that other phenomenon.

---

ོ། ། 3-23 དབྱེ་ན་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་དང་། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གཉིས། མཚན་ཉིད་རིམ་བཞིན། ཆོས་གང་ཞིག་ཆོས་གཞན་ཡོད་པ་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་དང་། ཆོས་གཞན་ཡིན་པ་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་དེ། ཆོས་གཞན་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པ་དང་། ཆོས་གཞན་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལེགས་པར་གསན་ཅིག །ཡོད་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བདག་ལས་ སྐྱེ་བ་ཡོད་པ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ་ཁྱོད་ཆོས་གང་ཞིག །ཁྱོད་བདག་ལས་སྐྱེ་བ་ཡོད་པ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་དངོས། རྟགས་གྲུབ་ སྟེ། རྣམ་འགྲེལ། ཁ་བ་མེད་པར་སྒྲུབ་པ་ལ། །མེ་དང་སྐྱེ་བ་ཡོད་གནོད་བཞིན། །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དང་བདག་ལས་སྐྱེ་བ་གཉིས་ཆར་དངོས་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། གཞན་ ཡང་། ཚ་རེག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གྲང་རེག་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་གྲང་རེག་དང་འགལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་སོ། །རྟགས་གྲུབ་སྟེ། དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེར་ཐལ། དེ་གྲང་རེག་རྒྱུན་ཆགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེར་ཐལ། མེས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དངོས་པོ་དེ། མེས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་ཤར་གཞིར། གྲང་རེག་རྒྱུན་ཆགས་པ་མེད་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རང་བཞིན་འགལ་དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 3-24 རྩ་བར་འདོད་ན། ཚ་རེག་ཆོས་ཅན་ཁྱོད་གྲང་རེག་གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། དེ་དེ་མིན་པར་ཐལ། གྲང་རེག་དེ་ཚ་རེག་ གི་རྒྱུན་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གྲང་རེག་གི་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དངོས་ པོ་དེ། དེའི་ཤར་གཞིར། ཚ་རེག་རྒྱུན་ཆགས་པ་མེད་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དོན་གྱི་དངོས། ཡང་ཚ་རེག་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཚ་རེག་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཁྱོད་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན། དེ་དེ་དང་ ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཚ་རེག་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་དང་། ཚ་རེག་གཉིས་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཚ་རེག་དེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་དངོས་སོ།

【現代漢語翻譯】 區分方式有：俱不相容違（lhan cig mi gnas 'gal）和互相排斥違（phan tshun spang 'gal）兩種。各自的定義是：某種事物對另一種事物的存在造成妨礙，或者對另一種事物的狀態造成妨礙，那麼，這種事物就被稱為與另一種事物俱不相容違，或者被稱為與另一種事物互相排斥違。仔細聽好！存在（yod pa）作為所立宗，你與從自性而生（bdag las skye ba）的存在俱不相容違，因為你是對從自性而生存在的事物的妨礙者。周遍關係在定義上是成立的。理由成立。如《釋量論》（rnam 'grel）所說：『猶如以火，遮遣其處雪。以及有生，能害彼二者。』如果承認，那麼你和從自性而生兩者都應是實有。因為你承認了。此外，熱觸（tsha reg）作為所立宗，你應是對冷觸（grang reg）的妨礙者，因為你與冷觸相違。周遍關係已承認。理由成立。因為你與它俱不相容違。如果不成立，那麼你應與冷觸的持續存在俱不相容違。因為被火遍及的事物，在其出現之處，是依賴於俱不相容違來證明冷觸的持續不存在的自性相違的理由。 如果從根本上承認，那麼熱觸作為所立宗，你應是使冷觸的相續無效的製造者。因為你承認了。如果承認，那麼所知（shes bya）作為所立宗，它應不是它，因為冷觸是熱觸的相續無效的製造者。因為它是對它的妨礙者。因為它是與它俱不相容違的。因為被冷觸遍及的事物，在其出現之處，是證明熱觸的持續不存在的依賴於俱不相容違的理由。理由是真實的。此外，作為熱觸的妨礙者的冷觸，你應是對熱觸的妨礙者，因為你與它俱不相容違，因為它是與你俱不相容違的。如果不周遍，那麼它應與它俱不相容違，因為作為熱觸的妨礙者的冷觸和熱觸兩者是俱不相容違的，因為熱觸是與它俱不相容違的。此外，執持聲音為常的成見，你應是對聲音是無常的定解的妨礙者，因為你與它俱不相容違。周遍關係是成立的。

【English Translation】 There are two types of distinctions: mutually exclusive coexistence (lhan cig mi gnas 'gal) and mutually exclusive opposition (phan tshun spang 'gal). Their respective definitions are: a phenomenon that harms the existence of another phenomenon, or harms the state of another phenomenon, is said to be mutually exclusive coexistence with that other phenomenon, or said to be mutually exclusive opposition with that other phenomenon. Listen carefully! 'Existence' (yod pa) as the subject of the proposition, you are mutually exclusive coexistence with the existence of 'arising from self' (bdag las skye ba), because you are the harmer of the existence of 'arising from self'. The pervasion is established on the definition. The reason is established. As stated in the Pramanavarttika (rnam 'grel): 'Just as fire eliminates snow in a place, and the existence of birth harms both.' If you accept, then both you and 'arising from self' should be real entities. Because you accept it. Furthermore, 'heat touch' (tsha reg) as the subject of the proposition, you should be the harmer of 'cold touch' (grang reg), because you are contradictory to 'cold touch'. The pervasion is accepted. The reason is established. Because you are mutually exclusive coexistence with it. If it is not established, then you should be mutually exclusive coexistence with the continuous existence of 'cold touch'. Because the object pervaded by fire, in its place of appearance, is a reason of contradictory nature relying on mutually exclusive coexistence to prove the non-existence of the continuous existence of 'cold touch'. If you fundamentally accept, then 'heat touch' as the subject of the proposition, you should be the producer that renders the continuum of 'cold touch' ineffective. Because you accept it. If you accept, then 'knowable' (shes bya) as the subject of the proposition, it should not be it, because 'cold touch' is the producer that renders the continuum of 'heat touch' ineffective. Because it is the harmer of it. Because it is mutually exclusive coexistence with it. Because the object pervaded by 'cold touch', in its place of appearance, is a reason relying on mutually exclusive coexistence to prove the non-existence of the continuous existence of 'heat touch'. The reason is real. Furthermore, 'cold touch' which is the harmer of 'heat touch', you should be the harmer of 'heat touch', because you are mutually exclusive coexistence with it, because it is mutually exclusive coexistence with you. If it is not pervasive, then it should be mutually exclusive coexistence with it, because 'cold touch' which is the harmer of 'heat touch' and 'heat touch' are both mutually exclusive coexistence, because 'heat touch' is mutually exclusive coexistence with it. Furthermore, the imputation of holding sound as permanent, you should be the harmer of the ascertainment that sound is impermanent, because you are mutually exclusive coexistence with it. The pervasion is established.

---

། 3-25 རྟགས་གྲུབ་སྟེ། དེ་ཁྱོད་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པ་ནི་གང་ཞིག །ཁྱོད་སྐྱེས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་འགག་པ་གཅིག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དེར་ཐལ། སྒྲ་ རྟག་འཛིན་གྱི་སྒྲོ་འདོགས་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡང་ཡིན། སྒྲ་མི་རྟག་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་འགགས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་རྒྱུ་འབྲས་མེད་ པར་སྒྲོ་འདོགས་པའི་སྒྲོ་འདོགས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ཡང་ཡིན། ལས་རྒྱུ་འབྲས་ཡོད་པར་ངེས་པའི་ངེས་ཤེས་འགགས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལས་རྒྱུ་འབྲས་ མེད་པར་ལྟ་བའི་ལོག་ལྟ་སྐྱེས་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡང་ཡིན། ལས་རྒྱུ་འབྲས་ཡོད་པར་ལྟ་བའི་དགེ་རྩ་ཆད་མ་ཐག་པའི་གང་ཟག་ཡང་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མེད་ པར་ལྟ་བས་རྩ་བ་གཅོད་ཞེས་པའི་གཞུང་དོན་ཁས་ལེན་རིགས་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་། རྟག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མི་རྟག་པ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་མི་རྟག་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་བའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མི་རྟག་པ་དེ་མི་རྟག་པ་མིན་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན། མི་རྟག་པ་ཆོས་ཅན། 3-26 ཁྱོད་རྟག་པ་ལ་གནོད་བྱེད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། རྟག་པ་ཁྱོད་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། རྟག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དེར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་སྒྲུབ་ཚུལ་ སྔར་བཞིན་བྱེད་དོ། །དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། ཁྱོད་རྟག་པ་ལ་གནོད་བྱེད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། རྟག་པ་ཁྱོད་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཕན་ཚུན་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་གཉིས་ཀ་ ཡིན་པ། གནོད་བྱེད་ཁོ་ན་ཡིན་པ། གནོད་བྱ་ཁོ་ན་ཡིན་པ་དང་གསུམ་ཡོད་པའི་དང་པོ་ནི་རྟག་མི་རྟག་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་བདག་འཛིན་ལ་གནོད་བྱེད་ ཁོ་ན་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི་དེ་ལས་བཟློག་པའོ། །ཞེས་སྡེ་བདུན་རབ་གསལ་དུ་གསལ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་ན། ནང་འགལ་བ་འདི་ལྟར་འབྱུང་སྟེ། བྱས་པ་དེ་རྟག་པ་དང་ བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། རྟག་མི་རྟག་དངོས་འགལ་ཡིན་པ་གང་ཞིག །མི་རྟག་པ་དེ་རྟག་པ་ལ་གནོད་བྱེད་དང་། བྱས་པ་དེ་མི་རྟག་པ་དང་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་ བླང་སྟེ། སྡེ་བདུན་རབ་གསལ་ལས། བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་ན་དངོས་འགལ་གྱིས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་དགོས་པའི་དོན་ཡང་དངོས་འགལ་གྱི་འགལ་ཟླ་གནོད་བྱེད་དེ་དང་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་དང་། དེའི་བྱེ་བྲག་ཐམས་ཅད་དངོས་འགལ་གྱི་གནོད་བྱ་དེ་དང་བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་ལ། 3-27 ཞེས་བཤད་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་འདོད་མི་ནུས་ཏེ། རྟག་མི་རྟག་དངོས་འགལ་ཡིན་པ་

【現代漢語翻譯】 3-25 這是通過推理成立的。那麼，你和它（無常）不能共存的矛盾之處是什麼呢？因為憑藉你（常）的力量，會阻礙對聲音是無常的確定認知。因此，后一個論點成立。因為存在這樣的基礎，即某人剛剛產生了執著于聲音是常的錯覺，同時也是某人對聲音是無常的確定認知剛剛消失。因為存在這樣的基礎，即某人具有否定業果的錯覺，同時也是某人對業果存在的確定認知剛剛消失。因為存在這樣的基礎，即某人剛剛產生了否定業果的邪見，同時也是某人對業果存在的善根剛剛消失。因為接受了『否定存在會斷絕根本』的經文意義是合乎邏輯的。此外，常法，你必然對無常造成損害，因為你與無常相矛盾。因為你和它是相互排斥的直接矛盾，因為無常和非無常是相互排斥的直接矛盾。如果接受根本，那麼無常法， 3-26 你必然不對常造成損害，因為常對你造成損害。如果不成立，那麼常法，你必然如此，因為你與它相矛盾。證明方式如前。對此有人說：你必然不對常造成損害，因為常對你造成損害，這個說法不遍及，因為存在三種情況：相互損害，僅僅是損害者，僅僅是被損害者。第一種情況就像常和無常。第二種情況就像證悟無我的智慧僅僅損害我執。第三種情況與此相反。因為《七論明燈》中清楚地闡述了這一點。如果這樣說，那麼內部矛盾就會這樣產生：所作與常是間接矛盾的，因為常和無常是直接矛盾的。無常對常造成損害，並且所作與無常是周遍等同的。接受周遍，因為《七論明燈》中說：如果是間接矛盾，那麼需要直接矛盾來區分，直接矛盾的對立面和損害者是周遍等同的，並且它的所有差別都與直接矛盾的被損害者是間接矛盾的。 3-27 因為這樣說的緣故。不能接受根本，因為常和無常是直接矛盾的。

【English Translation】 3-25 This is established through reasoning. Then, what is the contradiction that you and it (impermanence) cannot coexist? Because by the power of you (permanence), it hinders the definite cognition that sound is impermanent. Therefore, the latter argument is valid. Because there is a basis where someone has just generated the illusion of clinging to sound as permanent, and at the same time, someone's definite cognition that sound is impermanent has just ceased. Because there is a basis where someone has the illusion of denying karma and its effects, and at the same time, someone's definite cognition of the existence of karma and its effects has just ceased. Because there is a basis where someone has just generated the wrong view of denying karma and its effects, and at the same time, someone's root of virtue in believing in karma and its effects has just ceased. Because accepting the meaning of the scripture 'denying existence cuts off the root' is logical. Furthermore, permanent dharma, you must cause harm to impermanence, because you contradict impermanence. Because you and it are mutually exclusive direct contradictions, because impermanence and non-impermanence are mutually exclusive direct contradictions. If you accept the root, then impermanent dharma, 3-26 you must not cause harm to permanence, because permanence causes harm to you. If it is not established, then permanent dharma, you must be so, because you contradict it. The method of proof is the same as before. To this, someone says: you must not cause harm to permanence, because permanence causes harm to you, this statement is not pervasive, because there are three situations: mutual harm, only the harmer, only the harmed. The first situation is like permanence and impermanence. The second situation is like the wisdom that realizes selflessness only harms self-grasping. The third situation is the opposite of this. Because it is clearly explained in the 'Lamp Illuminating the Seven Treatises'. If you say so, then internal contradictions will arise in this way: what is made is indirectly contradictory to permanence, because permanence and impermanence are directly contradictory. Impermanence causes harm to permanence, and what is made is coextensive with impermanence. Accept the pervasiveness, because the 'Lamp Illuminating the Seven Treatises' says: if it is an indirect contradiction, then it needs to be distinguished by a direct contradiction, the opposite and harmer of the direct contradiction are coextensive, and all its distinctions are indirectly contradictory to the harmed of the direct contradiction. 3-27 Because it is said so. Cannot accept the root, because permanence and impermanence are directly contradictory.

---

གང་ཞིག །མི་རྟག་པ་རྟག་པའི་གནོད་བྱ་དང་། བྱས་པ་མི་རྟག་པ་དང་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླང་སྟེ། སྔ་མའི་འཕྲོ་ལས། དངོས་འགལ་གྱི་གནོད་བྱ་དགག་པ་དེ་དང་ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་དང་། དེའི་བྱེ་བྲག་ཐམས་ཅད་ནི། གནོད་བྱེད་དེ་དང་བརྒྱུད་འགལ་མ་ཡིན་ཏེ། གནོད་བྱ་ དེ་གནོད་བྱེད་དེ་དང་དངོས་འགལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ཡང་མཁས་པའི་དབང་པོ་པཎ་ཆེན་ཤཱཀྱ་པ་ན་རེ། འགལ་བ་ལ་གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པ་ཞིག་དགོས་ པའི་གནད་ཀྱིས་འགལ་བ་མཚན་ཉིད་པ་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཁོ་ན་ལ་བཤད་ནས། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གྱིས་འགལ་བའི་གོ་མི་ཆོད་པའི་ཚུལ་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །འདི་ལ་ཡང་ལེགས་པར་གསན་ ཅིག །བྱས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་འགལ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་སྒྲ་རྟག་པ་མིན་ པར་སྒྲུབ་པའི་འགལ་དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱོད་རང་གིས་རིགས་གཏེར་ཊཱིཀྐ་ལས་ཀྱང་། གཉིས་པ་ལ་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ཡིན་མིན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། བྱས་པ་དང་རྟག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། 3-28 འགལ་བ་དངོས་ཡིན་ལ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་འགལ་དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་ན། །ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པས་ཁྱབ་པར་ཐལ། ཆོས་དེ་དང་འགལ་ བ་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ཆོས་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤངས་འགལ་ཡིན་ན། ཆོས་དེ་དང་འགལ་བ་མ་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ དེ་འགལ་བ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། རྩ་བར་འདོད་ན། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཁས་ལེན་མི་རིགས་པར་ཐལ་ལོ། །གཞན་ཡང་། བྱས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་སྒྲ་ རྟག་པ་མིན་པར་སྒྲུབ་པའི་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡང་དག་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་དངོས་ འགལ་མིན་པ་གང་ཞིག །ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་བརྒྱུད་འགལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཁྱོད་སྒྲ་རྟག་པ་མིན་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། ཕན་ཚུན་ སྤང་པ་དངོས་ལ་ནི། །རྟགས་དང་རྟགས་ཅན་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། མི་རྟག་པ་དེ་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། བྱས་པ་དེ་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 3-29 འདོད་ན། ཁྱེད་རང་གིས་རིགས་གཏེར་ཊཱིཀྐར། གཞུང་འདིར། ཕན་ཚུན་སྤང་པ་ཡི། །དངོས་འགལ་ཞེས་པ་མི་འདོད་ཅིང་། །དེ་ཡི་ཁྱད་པར་བྱས་པ་ནི། །ཚད་མས་གནོད་པའི་འགལ་ཁོ་ན། །ཞེས་བཤད་པ་མི་ འཐད

【現代漢語翻譯】 如果說：『無常』是『常』的損害者，並且『有為法』與『無常』是周遍相等的關係。承認這個周遍關係。從前面的內容來看，與『真實相違』的損害者是周遍相等的，並且它們的所有的差別都不是與損害者間接相違，因為損害對象與損害者不是真實相違。』因為有這樣的說法。 此外，大學者班禪釋迦巴說：『相違需要有損害對像和損害者的關係』，由於這個要點，相違的定義只適用於『俱不生相違』，而不能涵蓋『互相排斥相違』的情況，他詳細地解釋了這一點。對於這一點，請仔細聽好！ 有為法（所立），你不是與『常』相違的，因為你與『常』是互相排斥相違。承認這個周遍關係。不能這樣認為，因為你是成立『聲非常』的相違能立的正因，並且你自己也在《理藏釋》中說：『關於第二點，從量成立的損害相違是否成立這兩個方面來看，第一種情況就像有為法和常法一樣，是真實的相違。』 此外，如果相違能立是正因，那麼依賴於俱不生相違的因也一定是正因，因為如果一個法與另一個法相違，那麼這個法一定與另一個法是俱不生相違。如果一個法與另一個法是互相排斥相違，那麼這個法一定不是與另一個法相違，因為互相排斥相違是假立的相違。如果承認根本，那麼就不應該承認依賴於互相排斥相違的正因。 此外，有為法（所立），你不是成立『聲非常』的依賴於互相排斥相違的正因，因為你不是與『常』互相排斥相違，因為你不是與它互相排斥的真實相違，並且你也不是與它互相排斥的間接相違。第一點成立，因為你是成立『聲非常』的正因。周遍關係是：『互相排斥的真實相違，在因和有法上都不存在。』因為有這樣的說法。如果后一點不成立，那麼無常一定是與常互相排斥的真實相違，因為有為法是與常互相排斥的間接相違。 如果承認，那麼你自己在《理藏釋》中說：『本論中，不承認互相排斥的真實相違，它的差別，有為法，僅僅是量成立的損害相違。』這樣的說法是不合理的。

【English Translation】 If it is said: 'Impermanence' is the destroyer of 'permanence', and 'conditioned phenomena' and 'impermanence' are co-extensive. Acknowledge this pervasion. From the previous content, the destroyer of 'real contradiction' is co-extensive, and all their differences are not indirectly contradictory to the destroyer, because the object of destruction is not really contradictory to the destroyer.' Because there is such a statement. In addition, the great scholar Panchen Shakya said: 'Contradiction needs to have the relationship of the object of destruction and the destroyer', due to this key point, the definition of contradiction only applies to 'mutually exclusive contradiction', and cannot cover the situation of 'reciprocal exclusion contradiction', he explained this in detail. For this, please listen carefully! 'Conditioned phenomena' (subject), you are not contradictory to 'permanence', because you are mutually exclusive contradictory to 'permanence'. Acknowledge this pervasion. It cannot be considered like this, because you are the valid reason for establishing 'sound is impermanent' as contradictory evidence, and you yourself also said in the 'Commentary on the Treasury of Reasoning': 'Regarding the second point, from the two aspects of whether the contradiction of damage established by valid cognition is established, the first case is like conditioned phenomena and permanent phenomena, which are real contradictions.' In addition, if the contradictory evidence is a valid reason, then the reason based on mutually exclusive contradiction must also be a valid reason, because if a phenomenon is contradictory to another phenomenon, then this phenomenon must be mutually exclusive contradictory to the other phenomenon. If a phenomenon is mutually exclusive contradictory to another phenomenon, then this phenomenon must not be contradictory to the other phenomenon, because mutually exclusive contradiction is a falsely established contradiction. If the root is acknowledged, then it should not be acknowledged that the valid reason is based on mutually exclusive contradiction. In addition, 'conditioned phenomena' (subject), you are not a valid reason based on mutually exclusive contradiction for establishing 'sound is impermanent', because you are not mutually exclusive contradictory to 'permanence', because you are not a real contradiction that mutually excludes it, and you are not an indirect contradiction that mutually excludes it. The first point is established, because you are the valid reason for establishing 'sound is impermanent'. The pervasion is: 'Real contradictions that mutually exclude each other do not exist on the reason and the subject.' Because there is such a statement. If the latter point is not established, then impermanence must be a real contradiction that mutually excludes permanence, because conditioned phenomena are an indirect contradiction that mutually excludes permanence. If acknowledged, then you yourself said in the 'Commentary on the Treasury of Reasoning': 'In this treatise, real contradictions that mutually exclude each other are not acknowledged, its difference, conditioned phenomena, is only the contradiction of damage established by valid cognition.' Such a statement is unreasonable.

---

་པར་ཐལ་ལོ། །གལ་ཏེ་ཁྱོད་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་མིན་པའི་ཕྱིར་ལ་མ་ཁྱབ་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། བྱས་པ་དེ་རྟག་པ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ སྒྲ་རྟག་པ་མིན་པར་བསྒྲུབ་པའི་འགལ་དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་ཏུ་བཞག་པ་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དེ་སྐོར་གྱི་འགལ་དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པ་གང་ཞིག །དེ་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་ འགལ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་དེ་དེར་བཞག་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་འདིར་མ་ཁྱབ་སྟེ། བྱས་པ་དེ་རྟག་པ་དང་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་དེ་སྐོར་གྱི་འགལ་དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡང་ དག་ཏུ་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། ཞེ་ན། བྱས་པ་དེ་དེ་སྐོར་གྱི་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡང་དག་དང་། དེ་སྐོར་གྱི་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ གཞི་མཐུན་ཡིན་པར་ཐལ། བྱས་པ་དེ་རྟག་པ་དང་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ཡིན་པ་དང་། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པའི་གཞི་མཐུན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡང་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། 3-30 ཁྱོད་རྟག་པ་དང་ཚད་མས་གནོད་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དངོས། མ་ཁྱབ་ན། བྱས་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་རྟགས་ལས་སྒྲའི་སྟེང་དུ་རྟག་པ་འགོག་མི་ནུས་པར་ཐལ། ཁྱོད་རྟག་པ་དང་འགལ་བ་ མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བྱས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། ཚ་རེག་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་མིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་རང་གི་གནོད་བྱར་གྱུར་ པའི་གྲང་རེག་དང་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལ་ཕྲད་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱི་གནོད་བྱར་གྱུར་པའི་གྲང་རེག་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་གྲང་རེག་གི་དགག་གཞི་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞིབ་ཏུ་རིགས་པའི་འགྲོས་སྦྱར་བའི་ཚེ། དེ་ཉིད་ཆོས་ཅན་དུ་བཟུང་བའི་ཚེ་དེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་མ་ཡིན་ནོ་བྱས་པ་ལ། འོ་ན། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། མེ་ ཡུན་རིང་རྒྱུན་ཆགས་པས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དངོས་པོ་དེ། གྲང་རེག་ཡུན་རིང་རྒྱུ་ཆགས་པས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དངོས་པོ་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། དེ་དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། དེ་དེ་འདྲའི་ཤར་གཞིར་གྲང་རེག་ཡུན་རིང་རྒྱུན་ཆགས་པས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དངོས་པོ་མིན་པར་སྒྲུབ་པའི་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ལ་བརྟེན་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་མི་ནུས་ཏེ། 3-31 གྲང་རེག་ཡུན་རིང་རྒྱུན་ཆགས་པས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དངོས་པོ་དེ་མེ་ཡུན་རིང་རྒྱུན་ཆགས་པས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དངོས་པོ་ནུས་མེད་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ལ་གནོད་ བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོགས་གོང་བཞིན་མཚུངས་སོ། །གཞན་ཡང་། མི་རྟག་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་བདག་ཡོད་དང་འགལ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་སྒྲ་བདག་མེད་དུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ

【現代漢語翻譯】 如果說因為你（所立的『所作』之因）不是常法且與相違品相違的緣故而不遍及（所立），那麼，識法（所知法）有法，就成了：所作在與常法不共存相違的方面，被安立為成立『聲非常法』的相違能立之正因。這是因為它是關於那方面的相違能立之正因。因為不是在它與常法互相排斥相違的方面在那方面安立的緣故。如果這裡不遍及，即：所作是在與常法以量妨害相違的方面，被安立為關於那方面的相違能立之正因。如果這樣說，那麼，所作就成了：是依賴於關於那方面的以量妨害相違之正因，並且是關於那方面的依賴於互相排斥相違之正因的共同基礎。因為所作是與常法以量妨害相違，並且是互相排斥相違的共同基礎的緣故。再說，所作有法，你成了與常法相違。 因為你與常法以量妨害相違的緣故。這是真實的因。如果不遍及，那麼，所作有法，就成了：你從因的角度無法在聲上遮止常法。因為你不是與常法相違的緣故。像這樣，對於所作來說，熱觸有法，你成了：不是與成為你所損害的冷觸不共存相違。因為你與成為你所損害的冷觸在第一剎那相遇的緣故。如果不遍及，那麼，它有法，就成了：你有成為你所損害的冷觸。不能這樣認為，因為你是冷觸的破立處。詳細地運用理路時，當將彼（熱觸）作為有法時，彼與彼不共存相違。那麼，識法有法，被長時持續的熱所遍佈的事物，就成了：是使被長時持續的冷觸所遍佈的事物無能的生因。因為它是在那方面是損害者的緣故，即：因為它是在那樣的顯現基礎上，成立不是被長時持續的冷觸所遍佈的事物的依賴於不共存相違之正因的緣故。根本上不能這樣認為， 因為被長時持續的冷觸所遍佈的事物是使被長時持續的熱所遍佈的事物無能的因的緣故，因為它是在那方面是損害者的緣故。等等如同前面一樣。另外，無常法有法，你成了與有我相違。因為你正在成立聲無我的緣故。

【English Translation】 If it is said that because you (the established 'made' cause) are not permanent and do not contradict the contradictory, then it is not pervasive (established), then, the knowable phenomenon (knowable dharma) has the characteristic that: the made is in the aspect of not coexisting contradictory with the permanent dharma, and is established as the correct sign of contradictory proof to establish 'sound is not permanent dharma'. This is because it is the correct sign of contradictory proof regarding that aspect. Because it is not established in that aspect in the aspect that it contradicts each other with the permanent dharma. If it is not pervasive here, that is: the made is in the aspect of contradicting the permanent dharma with measurement hindrance, and is established as the correct sign of contradictory proof regarding that aspect. If you say so, then, the made becomes: it is the common basis of relying on the correct sign of contradictory proof of measurement hindrance regarding that aspect, and is the correct sign of relying on the contradictory of mutual exclusion regarding that aspect. Because the made is the common basis of contradicting the permanent dharma with measurement hindrance, and is the contradictory of mutual exclusion. Again, the made has the characteristic that you become contradictory to the permanent dharma. Because you contradict the permanent dharma with measurement hindrance. This is the real cause. If it is not pervasive, then, the made has the characteristic that you cannot prevent the permanent dharma on the sound from the perspective of cause. Because you are not contradictory to the permanent dharma. Like this, for the made, the hot touch has the characteristic that you become: not coexisting contradictory with the cold touch that becomes your harm. Because you meet the cold touch that becomes your harm in the first moment. If it is not pervasive, then, it has the characteristic that you have the cold touch that becomes your harm. It cannot be thought like this, because you are the place of refutation of cold touch. When using the reasoning in detail, when taking it (hot touch) as the characteristic, it does not coexist contradictory with it. Then, the knowable phenomenon has the characteristic that the thing pervaded by the long-lasting heat becomes: it is the cause of making the thing pervaded by the long-lasting cold touch unable. Because it is the harmer in that aspect, that is: because it is on that kind of manifestation basis, it is the correct sign of relying on the non-coexistence contradictory to establish that it is not the thing pervaded by the long-lasting cold touch. Fundamentally, it cannot be thought like this, Because the thing pervaded by the long-lasting cold touch is the cause of making the thing pervaded by the long-lasting heat unable, because it is the harmer in that aspect. Etc. are the same as before. In addition, the impermanent dharma has the characteristic that you become contradictory to the self. Because you are establishing the sound as selfless.

---

འི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁྱོད་དེ་དང་འགལ་བ་གང་ཞིག །ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་མིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་མ་གྲུབ་ན། ཁྱོད་དང་བདག་ཡོད་ གཉིས་ཕན་ཚུན་ཐ་དད་ཡིན་པར་ཐལ། མ་གྲུབ་པ་གང་ཞིག །ཕན་ཚུན་ཐ་དད་གྲུབ་ཕྱིར་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་མེ་མེད་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་དུ་བ་ཡོད་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པར་ ཐལ། ཁྱོད་མཚན་མོའི་རྒྱ་མཚོ་རླངས་ལྡན་དུ་དུ་བ་མེད་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དེ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པར་ཐལ། འདོད་པ་གང་ཞིག །ཁྱོད་དེ་དང་ ལྷན་ཅིག་མི་གནས་འགལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཁྱོད་དུ་བ་ཡོད་པ་དང་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་པར་ཐལ་ལོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཁྱོད་དང་དེ་གཉིས་ཀ་དངོས་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར།། 3-32 ༈ །། ༄། །ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་འཆད་པ་ལ་གསུམ། གཞན་ལུགས་དགག །རང་ལུགས་གཞག །གནད་ཀྱི་དོན་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ལ། ཕྱོགས་སྔ་བརྗོད་པ་དང་། དེ་དགག་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ་ཕྱོགས་སྔ་མ་ ན་རེ། ཆོས་གང་ཞིག །ཆོས་གཞན་གྱིས་དབེན་པ་དེ་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་གྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཅིང་། དབྱེ་ན་དངོས་འགལ་དང་། བརྒྱུད་འགལ་གཉིས། དེ་ཡང་རྫས་ལྡོག་གི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་ན་དྲུག་ཏུ་འགྱུར་ བ་ཡིན་ཏེ། རྟག་པ་དང་མི་རྟག་པ་ལྟ་བུ་རྫས་དངོས་འགལ། བྱས་པ་དང་རྟག་པ་ལྟ་བུ་རྫས་དངོས་འགལ་གྱིས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའི་བརྒྱུད་འགལ། སྔོ་སེར་ལྟ་བུ་དེས་ཁྱད་པར་དུ་ མ་བྱས་པའི་བརྒྱུད་འགལ་ཏེ་གསུམ། མེད་དགག་ཡིན་མིན་ལྟ་བུ་ལྡོག་པ་དངོས་འགལ། མེད་དགག་དང་ཤེས་བྱའི་ལྡོག་པ་ལྟ་བུ་དེས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའི་བརྒྱུད་འགལ། བྱས་པའི་ལྡོག་པ་དང་། མི་ རྟག་པའི་ལྡོག་པ་ལྟ་བུ་དེས་ཁྱད་པར་དུ་མ་བྱས་པའི་བརྒྱུད་འགལ་གསུམ་དང་དྲུག་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཆོས་གང་ཆོས་གཞན་གྱིས་དབེན་པ། །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་དང་། རྐང་པ་ གཉིས་བྱུང་། གཉིས་པ་ལ་དེ་དགག་པ་ལ་གསུམ། ཧ་ཅང་ཐལ་བས་དགག །ཉེས་སྤོང་རྩོད་ལན་དགག །ཐ་དད་འགལ་བའི་ལུང་དོན་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི་ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། དེ་བྱུང་གི་འབྲེལ་པ་གྲུབ་པའི་མེ་དང་དུ་བ་ལྟ་བུ་ཡང་འགལ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། 3-33 དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་དབེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་སོ། །འདོད་ན། འགལ་ན་འགོག་པ་དང་། འབྲེལ་ན་སྒྲུབ་པའི་རྣམ་གཞག་ཁས་བླངས་པ་དེ་འཇིག་པར་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཆོས་གཞན་དབེན་པ་འགལ་ཡིན་ན། །ཞེས་སོགས་ཤློཀ་ཅིག་བྱུང་། གཉིས་པ་ལ་ཁོ་ན་རེ། སྐྱོན་མེད་དེ། མེ་དུ་ཕན་ཚུན་ཡིན་པ་འགོག་ནུས་པ་དེ། འགལ་བའི་སྒོ་ནས་དང་། དུ་བ་ཡོད་པས་ མེ་ཡོད་པར་བསྒྲུབ་པའི་ནུས་པ་དེ་འབྲེལ་བའི་སྟོབས

【現代漢語翻譯】 因為你的標誌是正確的。 如果承認，你和它不能共存，因為你和它是相違背的。你和它之間有什麼矛盾？因為你和它不是互相排斥的矛盾。如果後者不成立，那麼你和『我存在』兩者就是互相獨立的，因為已經成立了互相獨立。正如所說。還有，沒有火，作為主題，你和有煙是相違背的，因為你是在夜晚蒸汽騰騰的海洋中證明沒有煙的正確標誌。如果承認，你和它就是互相排斥的矛盾。你承認什麼？因為你和它不是不能共存的矛盾。如果承認，你就是阻止有煙的獨立存在。不能承認，因為你和它都是非實體。 第三章第三十二節 互相排斥的矛盾的解釋 第二，解釋互相排斥的矛盾，分為三部分：駁斥他宗觀點，確立自宗觀點，總結要點。第一部分又分為：陳述前置觀點和駁斥前置觀點。首先，前置觀點認為：任何一個法，如果它獨立於其他法，那就是互相排斥的矛盾的定義。如果分類，可以分為實體矛盾和間接矛盾兩種。如果從實體和反體的角度來分，可以分為六種：如常和無常，是實體直接矛盾；如已作和常，是由實體直接矛盾區分的間接矛盾；如藍和黃，是沒有被區分的間接矛盾，以上三種是實體矛盾。非肯定和肯定，是反體直接矛盾；非肯定和所知之反體，是由反體直接矛盾區分的間接矛盾；已作之反體和無常之反體，是沒有被區分的間接矛盾，以上三種是反體矛盾，總共有六種。以上是他們的解釋。任何一個法，如果它獨立於其他法，等等，有一頌和兩句。 第二部分，駁斥前置觀點，分為三部分：因為過於極端而駁斥，駁斥辯解，解釋不同矛盾的論證意義。第一部分是：所知，作為主題，像火和煙一樣，它們之間存在著產生關係的，也是矛盾的，因為它們兩者是互相獨立的。承認周遍關係。如果承認，那麼承認了矛盾就是阻止，關係就是證明的體系就會崩潰，因為你承認了。以上是他們的解釋。如果獨立於其他法就是矛盾，等等，有一頌。 第二部分，他們說：沒有過失，因為火和煙能夠互相阻止，那是通過矛盾的方式；而通過有煙來證明有火的能力，那是關係的力量。

【English Translation】 Because your sign is correct. If you admit it, you and it cannot coexist, because you and it are contradictory. What contradiction is there between you and it? Because you and it are not mutually exclusive contradictions. If the latter is not established, then you and 'I exist' are mutually independent, because mutual independence has been established. As it is said. Also, no fire, as the subject, you and having smoke are contradictory, because you are proving the correct sign of no smoke in the steamy ocean at night. If you admit it, you and it are mutually exclusive contradictions. What do you admit? Because you and it are not contradictions that cannot coexist. If you admit it, you are the independent existence that prevents having smoke. It cannot be admitted, because you and it are both non-entities. Chapter 3-32 Explanation of mutually exclusive contradictions Second, explaining mutually exclusive contradictions is divided into three parts: refuting other's views, establishing one's own views, and summarizing key points. The first part is divided into: stating the prior view and refuting the prior view. First, the prior view believes that: any dharma, if it is independent of other dharmas, that is the definition of mutually exclusive contradictions. If classified, it can be divided into two types: entity contradictions and indirect contradictions. If divided from the perspective of entity and reverse entity, it can be divided into six types: such as permanence and impermanence, which are entity direct contradictions; such as made and permanence, which are indirect contradictions distinguished by entity direct contradictions; such as blue and yellow, which are indirect contradictions that have not been distinguished, the above three are entity contradictions. Non-affirmation and affirmation are reverse entity direct contradictions; the reverse entity of non-affirmation and knowable is an indirect contradiction distinguished by reverse entity direct contradictions; the reverse entity of made and the reverse entity of impermanence are indirect contradictions that have not been distinguished, the above three are reverse entity contradictions, there are a total of six types. The above is their explanation. Any dharma, if it is independent of other dharmas, etc., there is one verse and two sentences. The second part, refuting the prior view, is divided into three parts: refuting because it is too extreme, refuting defenses, and explaining the argumentative meaning of different contradictions. The first part is: knowable, as the subject, like fire and smoke, there is a relationship of generation between them, and they are also contradictory, because the two are mutually independent. Admit the pervasion relationship. If you admit it, then admitting that contradiction is prevention, and the system of relationship is proof will collapse, because you admit it. The above is their explanation. If being independent of other dharmas is contradiction, etc., there is one verse. The second part, they say: there is no fault, because fire and smoke can prevent each other, that is through the way of contradiction; and the ability to prove the existence of fire through having smoke, that is the power of relationship.

---

་ཀྱིས་འཇོག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཐ་དད་འབྲེལ་ལམ་མ་འབྲེལ་ཡང་། ཞེས་སོགས་ཚིག་རྐང་གཉིས་བྱུང་། དེ་དགག་པ་ལ། དུ་བ་ ཆོས་ཅན། ཁྱོད་མེ་མ་ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་མེར་སྣང་རུང་ཚད་མས་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་སྦྱོར་བ་བཀོད་པ་ལ་ནུས་པ་མེད་པར་ཐལ། དུ་བ་ཆོས་ཅན། མེ་མ་ཡིན་ཏེ། དུ་བ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་ལྟ་བུ་འགལ་དམིགས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཁོ་ནས་དུ་བ་མེ་ཡིན་པ་དེ་འགོག་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་པ་ལ། །འགལ་བ་དམིགས་པས་འགོག་པའི་ཕྱིར། །ཞེས་སོགས་ཚིག་རྐང་གཉིས་བྱུང་། གསུམ་པ་ནི། རྟོག་གེའི་སྐབས་འགར་སྔོ་སེར་དང་མེ་དུད་སོགས་འགལ་བར་གསུངས་པ་དེ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་ཐ་དད་ཙམ་ལ་འགལ་བར་མིང་བཏགས་པའི་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 3-34 ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཐ་དད་འགལ་བར་གསུངས་པ་ནི། ཞེས་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་བྱུང་། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ལ་གསུམ། གཅིག་དང་ཐ་དད་ཀྱི་རྣམ་བཞག །ཐ་དད་དེ་ལ་འགལ་འབྲེལ་འཇོག་པའི་ ཚུལ། དེ་ལྟར་བཞག་པའི་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་དངོས་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། གཅིག་དང་ཐ་དད་ཀྱི་རྣམ་བཞག་འཇོག་ཚུལ་ཡོད་དེ། དངོས་རྒྱུ་གཅིག་དང་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་པ་ལ་ རྫས་གཅིག་དང་ཐ་དད་ཀྱི་རྣམ་གཞག་འཇོག་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོག་པ་ལ་ལྡོག་པ་གཅིག་དང་ཐ་དད་དུ་འཆར་བ་ལ། ལྡོག་པ་གཅིག་དང་ཐ་དད་ཀྱི་རྣམ་གཞག་འཇོག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་ལ། རྒྱུ་དང་ཤེས་པའི་དབྱེ་བ་ཡིས། །ཞེས་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་བྱུང་། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིར་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་གཅིག་དང་ཐ་དད་གཉིས་སུ་འདུས་ཤིང་། གཅིག་ལ་འགལ་འབྲེལ་གཉིས་ཀ་བཞག་ཏུ་མེད་དེ། འགལ་ འབྲེལ་གཉིས་པོ་དེ། ཆོས་ཐ་དད་པ་གཉིས་ལ་འཇོག་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཐ་དད་ལ་ཡང་ངོ་བོ་གཅིག་ཅིང་། ལྡོག་པ་ཐ་དད་པ་དང་། རྫས་ཐ་དད་པ་གཉིས་ཡོད་པའི། དང་པོ་དེ་ལ་འགལ་ བ་བཞག་ཏུ་མེད་དེ། དེ་ལ་བདག་གཅིག་གི་འབྲེལ་པ་ཁོ་ན་བཞག་དགོས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་རྫས་ཐ་དད་པ་དེ་ལ་འགལ་འབྲེལ་གཉིས་འཇོག་པའི་ཚུལ་ཡོད་དེ། རྫས་ཐ་དད་གང་ཞིག །ཕན་ཚུན་ཕན་གདགས་བྱ་དང་འདོགས་བྱེད་གང་རུང་ཡིན་ན་འབྲེལ་བ་དང་། 3-35 རྫས་ཐ་དད་པ་གང་ཞིག །ཕན་ཚུན་གནོད་བྱ་དང་གནོད་བྱེད་གང་རུང་ཡིན་ན། འགལ་བ་དང་། རྫས་ཐ་དད་པ་གང་ཞིག །ཕན་གནོད་གང་ཡང་མི་ནུས་པ་དེ་ལ། འགལ་འབྲེལ་གཉིས་ཀ་མི་ འཇོག་པར་ཕན་ཚུན་སྤང་བའི་ཐ་དད་ཙམ་ཞིག་འཇོག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཐ་དད་ཕན་གནོད་འབྲེལ་དང་འགལ། །ཞེས་སོགས་རྐང་པ་གཉིས་བྱུང་། །གསུམ་པ་ལ་གསུམ། ཕན་ཚུན་སྤང་བའི་དངོས་འགལ་ བཤད་པ། ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་བརྒྱུད་འགལ་བཤད་པ། དེ་ལ་གཞན་གྱིས་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། བུམ་པ་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱིས་རང་མ་ཡིན་པ་འགོག་ནུས་པ་དེ། ཁྱོད་རང་མ་ཡིན་པ་ དང་

【現代漢語翻譯】 因為是由其決定的。在解釋時，出現了兩句詩：『是異體關聯還是非關聯？』爲了反駁它，提出了以下論證：『煙，作為所立宗，你不是火，因為你雖然看起來像火，但量士夫沒有發現。』這樣提出的論證是沒有力量的，因為必須僅僅通過矛盾對立的論證來否定煙是火，例如：『煙，作為所立宗，你不是火，因為你是煙。』在解釋時，出現了兩句詩：『因為通過觀察矛盾來否定。』 第三，在某些辯論場合，所說的藍黃和煙火等是相矛盾的，這並非字面意思，而是僅僅將相互排斥的差異稱為矛盾，這是一種假名安立。 在解釋時，出現了兩句詩：『所說的差異是矛盾。』第二，建立自宗觀點，分為三點：一與異的區分；對異體建立關聯與矛盾的方式；以及對如此建立的相互排斥的直接矛盾的解釋。第一點是：『所知，作為所立宗，存在著建立一與異的區分的方式，因為對於從相同或不同的實體產生的事物，會建立實體相同或不同的區分；並且對於在概念中顯現為相同或不同的遮詮，會建立遮詮相同或不同的區分。』 在解釋時，出現了兩句詩：『通過原因和知識的區分。』第二點是：一般來說，一切所知都包含在一與異之中，而對於一，既不能建立關聯也不能建立矛盾，因為關聯與矛盾這兩者必須建立在兩種不同的事物上。對於異，又分為本體相同而遮詮不同，以及實體不同兩種。對於前者，不能建立矛盾，因為對於它，只能建立本體相同的關聯。對於後者，即實體不同的事物，存在著建立關聯與矛盾的方式，因為如果實體不同的事物之間存在著相互幫助或被幫助的關係，那就是關聯； 如果實體不同的事物之間存在著相互損害或被損害的關係，那就是矛盾；如果實體不同的事物之間既不能互相幫助也不能互相損害，那麼就不會建立關聯與矛盾，而僅僅建立相互排斥的差異。』在解釋時，出現了兩句詩：『差異、互助互害是關聯和矛盾。』第三點分為三部分：解釋相互排斥的直接矛盾；解釋相互排斥的間接矛盾；以及駁斥他人對此的爭論。第一點是：『瓶子，作為所立宗，你能否定非你之物，因為你與非你之物'

【English Translation】 Because it is determined by it.' In the explanation, two lines of verse appeared: 'Is it a different connection or no connection?' To refute it, the following argument is presented: 'Smoke, as the subject to be proven, you are not fire, because although you appear like fire, the valid cognizer has not perceived it.' Presenting such an argument is powerless, because it is necessary to negate that smoke is fire only through the argument of contradictory opposition, such as: 'Smoke, as the subject to be proven, you are not fire, because you are smoke.' In the explanation, two lines of verse appeared: 'Because negation is done by observing contradiction.' Third, in some debating situations, what is said about blue and yellow, and smoke and fire, etc., being contradictory is not literal, but merely calls mutually exclusive differences contradictions, which is a nominal designation. In the explanation, two lines of verse appeared: 'The differences that are said to be contradictory.' Second, establishing one's own view is divided into three points: the distinction between one and different; the way to establish connection and contradiction for different entities; and the explanation of direct contradictions that are mutually exclusive as established in this way. The first point is: 'Knowable, as the subject to be proven, there is a way to establish the distinction between one and different, because for things that arise from the same or different entities, the distinction of entities being the same or different is established; and for negations that appear as the same or different in concepts, the distinction of negations being the same or different is established.' In the explanation, two lines of verse appeared: 'Through the distinction of cause and knowledge.' The second point is: Generally, all knowables are included in one and different, and for one, neither connection nor contradiction can be established, because both connection and contradiction must be established on two different things. For different, there are two types: entities that are the same in essence but different in negation, and entities that are different in substance. For the former, contradiction cannot be established, because for it, only the connection of the same essence can be established. For the latter, that is, things that are different in substance, there is a way to establish connection and contradiction, because if there is a relationship of mutual help or being helped between things that are different in substance, that is connection; If there is a relationship of mutual harm or being harmed between things that are different in substance, that is contradiction; if things that are different in substance can neither help nor harm each other, then neither connection nor contradiction will be established, but only a mutually exclusive difference will be established.' In the explanation, two lines of verse appeared: 'Difference, mutual help and harm are connection and contradiction.' The third point is divided into three parts: explaining direct contradictions that are mutually exclusive; explaining indirect contradictions that are mutually exclusive; and refuting others' arguments against this. The first point is: 'Pot, as the subject to be proven, you can negate what is not you, because you are different from what is not you.'

---

ཕན་ཚུན་སྤང་བའི་དངོས་འགལ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེའི་འཇོག་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། རང་མིན་འགོག་པ་དངོས་འགལ་ཡིན། ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། གཉིས་པ་ནི། བྱས་པ་ཆོས་ ཅན། ཁྱོད་ཀྱིས་རང་མ་ཡིན་མ་བྱས་པའི་ཁྱབ་བྱེད་རྟག་པ་འགོག་ནུས་པ་དེ། ཁྱོད་རང་མ་ཡིན་མ་བྱས་པའི་ཁྱབ་བྱེད་རྟག་པ་དང་བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེའི་འཇོག་བྱེད་ ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། བརྒྱུད་འགལ་རང་མིན་ཁྱབ་བྱེད་འགོག །ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། འདིར་མཁས་པ་པཎ་ཤཱཀ་པ་སོགས་འགའ་ཞིག །བརྒྱུད་འགལ་རང་མིན་ཁྱབ་བྱ་འགོག །ཞེས་འདོན་དགོས་ཀྱི། ཁྱབ་བྱེད་འགོག་ཅེས་སྨྲས་ན་དོན་ལོག་པར་སྟོན་པར་བྱེད་དོ་ཅེས་གསུངས་བ་ནི། 3-36 གཞུང་དེའི་གནད་མ་དགོངས་པའི་སྨྲ་བ་སྟེ། རང་དོན་རྗེས་དཔག་བརྟག་པར་ཕན་ཚུན་སྤང་པ་དངོས་ལ་ནི། རྟགས་དང་རྟགས་ཅན་ཡོད་མ་ཡིན། །དེ་ཡི་ཁྱད་པར་བྱས་པ་ནི། །ཁྱབ་བྱེད་འགལ་བ་ དམིགས་པར་འདུས། །ཞེས་བྱས་པ་དེ་མ་བྱས་པ་དང་དངོས་འགལ་ཡིན་པས། རྟགས་དང་རྟགས་ཅན་གྱི་རྣམ་གཞག་མ་སྦྱར་བར། མ་བྱས་པའི་ཁྱབ་བྱེད་རྟག་པ་དང་བརྒྱུད་འགལ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། ཁྱབ་བྱེད་འགལ་དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་གི་རྣམ་གཞག་སྦྱར་བ་འདི་མ་དགོངས་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ན། བྱས་པ་དེ། སྒྲ་རྟག་པ་མིན་པར་སྒྲུབ་པའི་ཁྱབ་བྱ་དང་འགལ་བའི་ ཁྱབ་བྱེད་དམིགས་པའི་རྟགས་ཡང་དག་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལྡོག་ནས་སྨྲ་དགོས་པའི་སྐྱོན་ཡོད། །གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྔོ་སེར་སོགས་ཕན་ཚུན་གཅིག་ཡིན་པས་གཅིག་ཤོས་མི་ཁེགས་ པར་ཐལ། དེ་དག་ཕན་ཚུན་སྤང་པའི་དངོས་འགལ་དང་བརྒྱུད་འགལ་གང་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེ་ན། སྔོན་པོ་རྟགས་སུ་བཀོད་ནས་སེར་པོ་མིན་པར་སྒྲུབ་པའི་རྟགས་ཡང་དག་མི་སྲིད་པར་ཐལ་ བ་ཤིན་ཏུ་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། སྔོ་སེར་དེ་དག་ཕན་ཚུན་སྤང་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། སྔོ་སོགས་འགལ་གཉིས་མིན་མི་ཁེགས། ། 3-37 ཞེ་ན་སྤང་ཡིན་འགལ་བ་མིན། །ཞེས་པ་འདི་བྱུང་། ༈ ། གསུམ་པ་གྲུབ་པའི་དོན་བསྡུ་བ་ནི། ཤེས་བྱ་ཆོས་ཅན། །བྱས་པ་རྟགས་སུ་བཀོད་ན། སྒྲ་རྟག་པ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ། འགལ་ དམིགས་ཀྱི་རྟགས་ཡང་དག་མཚན་ཉིད་པ་སྲིད་པ་ཡིན་ཏེ། བྱས་པ་དེ་རྟག་པ་དང་ཕན་ཚུན་སྤང་བའི་བརྒྱུད་འགལ་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྔོན་པོ་སེར་པོ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ་སེར་ པོར་སྣང་རུང་མ་དམིགས་པའི་གཏན་ཚིགས་ཁོ་ན་སྦྱོར་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། སྔོ་སེར་གཉིས་ཕན་ཚུན་སྤང་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། འགལ་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འཆད་པ་ལ། ཕན་ཚུན་ སྤང་འགལ་གཅིག་པ་བཀག །ཞེས་སོགས་ཤློ་ཀ་གཅིག་བྱུང་། ཚད་མ་རིགས་པའི་གཏེར་

{ "translations": [ "有人解釋說：『因為互相排斥是矛盾的特徵，因為那是它的定義。』由此產生了『否定自身即為矛盾』的說法。第二種情況是：現象事物，你能夠否定常法，因為常法是『非現象事物』的遍及，這是因為它是與『非現象事物』的遍及——常法，間接矛盾的特徵，因為那是它的定義。』由此產生了『間接矛盾否定非自遍及』的說法。這裡，一些學者，如班智達·釋迦等說：『應該唸作「間接矛盾否定非自所遍」，如果說「否定遍及」，就會導致意義顛倒。』", "這種說法是沒有理解該論典的要點。在考察自義現量時，對於互相排斥的矛盾，沒有能立和所立。它的特殊之處在於，包括了對遍及矛盾的觀察。』因為現象事物與非現象事物是直接矛盾的，所以不應套用能立和所立的結構。因為以非現象事物的遍及——常法，作為間接矛盾的理由，所以套用了觀察遍及矛盾的正確推理形式。如果不是這樣，那麼對於現象事物，就必須反過來說，『觀察到與證明聲音是無常的所遍相矛盾的遍及，是正確的推理』，這樣就會出現錯誤。第三，駁斥辯論：有些人說：『因為藍色和黃色等是互相統一的，所以不能互相否定，因為它們既不是互相排斥的直接矛盾，也不是間接矛盾。』如果有人提出這樣的問題，那麼我們非常贊同，以藍色作為理由來證明不是黃色是不可能的，因為藍色和黃色只是互相排斥，而不是互相排斥的矛盾。", "因此，有人解釋說：『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果有人這樣說，那麼僅僅是互相排斥，而不是矛盾。』由此產生了『藍色等不是兩種矛盾，所以不能互相否定。』如果

---

གྱི་དཀའ་འགྲེལ་གནད་ཀྱི་སྙིང་པོ་གསལ་བྱེད་ལས་འགལ་བ་བརྟག་པའི་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་སྟེ་རབ་ཏུ་བྱེད་པ་བདུན་ པའི་རྣམ་པར་བཤད་པའོ།། །།ཁ་བསྐང་།།

【現代漢語翻譯】 《釋難精義明鑑》中，駁斥矛盾的論述，即第七論題之闡釋完畢。（補遺）

【English Translation】 This concludes the explanation of the seventh topic, 'A Refutation of Contradictions,' from 'The Illuminator of the Essence of Key Points: A Commentary on Difficult Issues.'

---